Η ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΣΤΟ ΙΣΛΑΜ

ΦΟΙΒΟΣ ΣΤΡΟΜΠΛΟΣ - ΒΛΑΧΟΣΓ’3

Η αραβική λέξη «Ισλάμ» (αραβικά: σημαίνει ( إسالم«υποταγή» και χρησιμοποιείται από τους μουσουλμάνους ως «υποταγή στον Θεό». Ισλαμική ονομάζουμε την τέχνη των ανθρώπων

που έζησαν και ζουν σε περιοχές, όπου η πλειοψηφία των κατοίκων ή έστω η ηγετική τάξη ήταν και είναι μουσουλμάνοι. Ο όρος ισλαμική τέχνη ενώνει διαφορετικούς λαούς και πολιτισμούς στα πλαίσια μίας πίστης και μίας επικράτειας, που εκτεινόταν από τον Καύκασο μέχρι την Κεντρική Αφρική και από την Ινδία μέχρι και την Ισπανία.

Η θρησκεία του Ισλάμ είναι αυστηρά ανεικονική και απαγορεύει την ανθρωπομορφική απεικόνιση του θείου και γενικά κάθε είδους εικονική παράσταση.

Παλαιότερα, τουλάχιστον από τον 13ο μ.Χ. αιώνα, υπήρχαν αρκετά θρησκευτικά χειρόγραφα με ζωγραφιές του προφήτη, ώστε να είναι πιο εύληπτη η μετάδοση της θρησκείας του Αλλάχ.

Φοβούμενοι ίχνη ειδωλολατρίας, στις παραστατικές τέχνες αντικατέστησαν τις εικόνες με διαφορετικών σχημάτων και μεγεθών γράμματα και λέξεις.

Από πολύ νωρίς οι ισλαμιστές ηγέτες υπέδειξαν για τη θρησκευτική έκφραση την τέχνη της καλλιγραφίας.

Πανέμορφες καλλιγραφίες με αποσπάσματα του Κορανίου καλύπτουν τους τοίχους των τζαμιών και σε συνδυασμό με τα αραβουργήματα ολοκληρώνουν τον εσωτερικό διάκοσμό τους.

Η αρχιτεκτονική τους είναι απλή: τα τζαμιά αποτελούνται συνήθως από ένα κεντρικό κτίσμα που έχει τη μορφή κύβου, πάνω στον οποίο στηρίζεται ο τρούλος.

Πασίγνωστα είναι τα υφαντά και οι τάπητες που καλύπτουν τα πατώματα των τζαμιών και χρησιμεύουν στην ατομική προσευχή των πιστών.

Στην περίπτωση της Ισλαμικής τέχνης έχουμε το πιο έντονο παράδειγμα δογματικής επιρροής μιας θρησκείας στη διαμόρφωση του ύφους της τέχνης. Τα Χαντίθ, δηλαδή τα ρητά του Προφήτη που συμπληρώνουν το Κοράνι, λέγουν κατηγορηματικά: «Δυστυχία σε ό,ποιον απεικονίσει τον Θεό, ανθρώπους ή ζώντα όντα. Εικονίζετε μόνον δένδρα, άνθη και άψυχα».

ΠΗΓΕΣ

www.islam.gr http://ebooks.edu.gr/modules http://olympia.gr http://www.tovima.gr/relatedarticles/article e-theologia.blogspot.com