Η γυναίκα στην Λογοτεχνία…!

Μέλη διαθεματικής εργασίας:Μέλη διαθεματικής εργασίας:•ΑντωνιάδηςΑντωνιάδης Δημήτριος

•ΒισέρηςΒισέρης Αριστείδης•ΒλάχοςΒλάχος Απόστολος•ΒουδούρηςΒουδούρης Άγγελος•ΒραμπάκηςΒραμπάκης Πέτρος

Τα κείμενα που μελετήσαμε!!!

• Γρηγόρης Ξενόπουλος: «Στέλλα Βιολάντη»

• Κων/νος Θεοτόκης : «Πίστομα»

• Πέλρ Μπακ : «Η μάνα»

• Φραγκίσκος Πετράρχης : «Σονέτο»

• Δημοτικό τραγούδι : «Η νύφη που κακοπάθησε»

Συμπεράσματα!!Από τα κείμενά μας παρατηρήσαμε ότι:• Η γυναίκα ήταν άλλες φορές δυναμική και άλλες

φορές παθητική.• Η γυναίκα ήταν θύμα εκμετάλλευσης από τους

άνδρες οι οποίοι ζητούσαν προίκα για να τις παντρευτούν.

• Οι μητέρες ήταν υπόδουλες των ανδρών και ο ρόλος τους ήταν να συντηρούν τα παιδιά τους και να βοηθούν τον άνδρα τους και τα αλλά μέλη τις οικογένειάς τους.

• Η γυναίκα αν παντρευόταν έναν άνδρα ήταν υποχρεωμένη να ακολουθεί τις αρχές της οικογένειας του άντρα της και να ανταποκρίνεται σε όλες τις υποχρεώσεις.

Δημιουργικές εργασίες..!!!!!!

Κατά την διάρκεια της διαθεματικής μας εργασίας ασχοληθήκαμε με κάποιες δημιουργικές εργασίες. Θα καταθέσουμε δύο από αυτές .

Η μια είναι ποίημα και η άλλη είναι μια άσκηση ενσυναίσθησης. Προσπαθήσαμε να μπούμε στην θέση μιας κοπέλας εκείνης της εποχής και να μιλήσουμε σαν και αυτήν.

«Το ποίημα»

Δεν έπαψα να σ’ αγαπώ και ούτε ποτέ θα πάψωγια χάρη σου αν χρειαστεί πολλές φορές θα κλάψω.

Στην άμμο γράφω σ’ αγαπώ μα η θάλασσα το σβήνειθα το γράψω στην καρδιά για πάντα εκεί να μείνει.

Σε όλα τα αστέρια του ουρανού γράφω το όνομα σου και κάθομαι και σκέφτομαι πως βρίσκομαι κοντά σου.

Θα θελα να γινόμουν μες στην καρδιά σου αίμα να μην μπορείς ούτε στιγμή να ζεις χωρίς εμένα.

Σαν την πυξίδα σταθερά θέλω να μ’ αγαπήσεις που πάντα δείχνει το βορρά όπως και να την γυρίσεις.

Τα φαγητά που σου κανα τα έτρωγες με λαχτάρα αλλά τώρα που χωρίσαμε τρως μόνο λουκανικα στην σχάρα.

Λάτροβο 12-12-1212Πολυαγαπητή μου μητέρα,Αρκετόν καιρόν πριν,όταν τα γίδια μας εβοσκούσαν εις το καταπράσινον λιβάδι

και ο ήλιος έλαμπεν από το πρωί, έφυγον για χώρους και τόπους μακρυνούς επεί ενόμιζον ότι πρίγκηπα ήθελον παντρευτεί. Αντ’ αυτού πρίγκηπα δεν ηύρον, όμως προβλήματα πολλά ο δήθεν πρίγκηψ μου προυκάλεσε.

Κατά αρχάς άπαντα καλώς εκύλαγαν και διήγομεν βίον ικανόν και ουκ είχομεν προβήματα ουτε οικονομικά ουτε οικογενειακά. Μίαν μέραν όμως μάγισσα κακιά δαιμόνισεν εμέ, καταρωμένη ευρείν εμέ προβλήματα πολλά. Ύστερον δε τούτου άπας ο κόσμος κακός έγινεν και ο βίος μου χάλια επήγαινεν. Πρωτίστως ο βραδύνους , αμβλύνους και κρυψίνους ανήρ μου διεξήγαγεν ερωτικόν ζυγόν και δεσμόν με μίαν αλλοδαπήν, βάρβαρην και ιερόδουλην και εμέ ασήμαντον εθεώρει.

Επιπροσθέτως, ούτος έχων μυαλόν πλήνθου του Χέωπος, την προίκα εξόδεψεν και λεφτά ουκ ειχομεν ουτε διά δείπνον. Παραλλήλως της καταστάσεως ταύτης, οι αγροί μας άγονοι εγένοντο και ούτε σπαράγγια είχομεν ώστε να πουλήσουμε. Τέλος, Κεφίρ Πασάς, ηνίκα έμαθε το ειδύλλιον του ανεπροκόπου ανδρός μου, απηγχώνησε τον μοιχόν, διότι η ερωμένη του ανδρός μου ήτο και ερωμένη αυτού τούτου του ιδίου του Πασά, ανήκουσα εις το χαρέμι του. Και ούτως μόνη με άφησε τη δυστυχή. Ελπίς δια να σωθώ, χωρίς χρήματα και με μια στρίγγλα πεθερά ουδεμία υπήρχε.

Συνοψίζοντας, κώνειον εσκέφθην να πιώ και να πεθάνω. Μεγάλη αμαρτία όμως εσκέφθην ότι θα διέπραττον. Τότες ενθυμουμένη εσένα μάνα, μητέρα, σου έστειλον αύτη την επιστολήν αναζητώντας την γνώμην σου και εκλιπαρώντας την βοήθεια σου .

Με θλίψη, η κόρη σου Αφροξυλάνθη