ΒΟΡ-ΟΙΝΑ

Παρουσίαση Ομάδας

Είμαστε οι μαθητές του 2ου Γυμνασίου Ευόσμου της Β’ τάξης:

Παπαγιαννάκης ΠαναγιώτηςΜκρτσιαν ΑνίΠαπαδόπουλος ΜιχαήλΜεσονύκτης ΑπόστολοςΜπούτσκος Ηλίας

Bop -Oiva

ΛΟΓΟΤΥΠΟ

Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΜΑΣ•ΒΟΡ-ΟΙΝΑ ΟΙΝΟΠΟΙΗΤΙΚΗ Α.Ε.•ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΧΑΛΙΚΙΔΙΚΗΣ•Τ.Κ.: 63080•ΤΗΛ.:2371077851•FAX: 2371077852•Email: [email protected]

Τα προϊόντα μας:•Λευκός ξηρός 750 mL(ΆΚΑΝΘΟΣ)•Ερυθρός ξηρός 750mL (ΜΑΚΕΔΩΝ)

ΟΡΓΑΝΟΓΡΑΜΜΑ

Γενική συνέλευση των μετόχων

Διοικητικό Συμβούλιο

Γενικός Διευθυντής: Παπαγιαννάκης Παναγιώτης

Διευθύντρια Δημοσίων

Σχέσεων: Ανί Μκρτσιαν

Διευθυντής Παραγωγής:

Μπούτσκος Ηλίας

Διευθυντής Προσωπικού: Μεσονύκτης Απόστολος

Διευθυντής Marketing:

Παπαδόπουλος Μιχαήλ

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΑΥΤΗΣ

Μέσω της μελέτης και της παρουσίασης της Ελληνικής βιομηχανίας οίνου γίνεται προσπάθεια να στραφεί το καναλωτικό κοινό στην αγορά Ελληνικών προϊόντων και παράλληλα στην δημιουργία υπεύθυνης καταναλωτικής συνείδησης με συνέπεια :

Α) Τη διατήρηση των υπαρχουσών θέσεων εργασίας

Β) Την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως κάθε φορά που αγοράζουμε εισαγόμενα προϊόντα , δίνουμε δουλειά στους ξένους που τα παράγουν με αποτέλεσμα να μένουμε εμείς άνεργοι .

Γ) Τη στήριξη και την οικονομική ανάπτυξη των βιομηχανιών του κλάδου που υπάρχουν στην πατρίδα μας και παράλληλα όλων όσων εργάζονται σε αυτές .

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΑΥΤΗΣ

Δ) Τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης

Ε) Τη στήριξη όλων των επιχειρήσεων που προμηθεύουν με πρώτες ύλες ή υπηρεσίες τον παραπάνω κλάδο όπως για παράδειγμα επιχειρήσεις αγροτικού εξοπλισμού , υλικών συσκευασίας , διαφημίσεων κ.α.

ΣΤ) Την ανάπτυξη τεχνογνωσίας που αφορά την καλλιέργεια αμπελιού

Ζ) Την ανάπτυξη τεχνογνωσίας που αφορά τις διατάξεις παρασκευής κρασιού από σταφύλια .

Μέσα από την εργασία μας προσπαθούμε με τον τρόπο μας να βοηθήσουμε στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα μας.

ΠΕΡΙ ΟΙΝΟΥ

Το κρασί είναι ένα ποτό που υπάρχει από τα αρχαία χρόνια. Θεός του κρασιού ήταν ο Διόνυσος. Συνήθιζαν να πίνουν το κρασί σε μεγάλες γιορτές και φαγοπότια. Οι αρχαίοι Έλληνες όταν έπιναν τον οίνο ο οποίος είχε υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλη, για να μην μεθάνε το αναμείγνυαν με νερό. Αυτή η διαδικασία ονομαζόταν κράση και το αποτέλεσμά της κρασί. Επειδή σήμερα μπορούμε και ελέγχουμε τις ποσότητες αλκοόλης το ονομάζουμε κρασί

ΑΡΧΑΙΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΥΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΣΙ

ΠΕΡΙ ΟΙΝΟΥ

Το αμπέλι δεν είναι φυτό που φυτρώνει παντού. Αντιθέτως

συναντάται μόνο στις εύκρατες περιοχές της Γης

Οι λαοί που είχαν πατροπαράδοτη σχέση με το κρασί ήταν κυρίως: • Πέρσες,• Ασσύριοι, • Έλληνες, • Αιγύπτιοι, • Γάλλοι,• Ισπανοί, • Ιταλοί κ.α.

ΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

Η διαδικασία παρασκευής κρασιού είναι στη θεωρία πολύ πιο απλή από τις διαδικασίες παρασκευής άλλων ποτών ή αποσταγμάτων, που περιλαμβάνουν πολλά και διαφορετικά στάδια. Πίσω, όμως, από αυτή τη φαινομενική απλότητα των διαδικασιών κρύβονται πάρα πολλές αλλά καθόλου ασήμαντες λεπτομέρειες και μυστικά , που τελικά κάνουν όλη τη διαφορά ανάμεσα στους ποικίλους τύπους κρασιού και δίνουν στην οινοποιία την εικόνα μιας αναγνωρισμένης-πολύ ευρύτερα από την ζυθοποιία ή την ποτοποιία- επιστήμης.

Η ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ

Πρώτη ύλη καταρχήν είναι το σταφύλι. Οι ρώγες του περιέχουν σάκχαρα, που θα μετατραπούν με αλκοολική ζύμωση σε οινόπνευμα, καθώς επίσης οργανικά οξέα και νερό.

Για την παραγωγή ερυθρού ή ροζέ οίνου τα σταφύλια είναι ερυθρά, ενώ για τους λευκούς λευκά. Ωστόσο μπορούμε να παράγουμε από και ερυθρά σταφύλια λευκό κρασί.

ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΔΗ ΣΤΑΦΥΛΙΟΥ

Η ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ

Σημαντική για το τελικό αποτέλεσμα είναι η περιεκτικότητα του σταφυλιού σε σάκχαρα και οξέα, η οποία εξαρτάται από την ποικιλία, το έδαφος, τις κλιματικές συνθήκες και την ωρίμανση του σταφυλιού (όσο πιο ώριμο είναι ένα σταφύλι τόσο πιο πολλά είναι τα σάκχαρα εις βάρος των οξέων, ούτως ώστε να είναι κατάλληλο για γλυκά κρασιά. Το σταφύλι επιλέγεται από το είδος οίνου που θέλει να παράγει ο οινοποιός.

ΓΛΕΥΚΟΠΟΙΗΣΗΜετά τον τρύγο τα σταφύλια πρέπει να

μεταφερθούν άμεσα στο ''πατητήρι'' όπου θα εξαχθεί το γλεύκος (μούστος) από τις ρώγες.

Ο μούστος μπορεί να βγει με διάφορους τρόπους. Το παραδοσιακό πατητήρι έχει αντικατασταθεί από τους σπαστήρες οι οποίοι συνθλίβουν τις ρώγες ανάμεσα σε περιστρεφόμενους κυλίνδρους. Τα πιεστήρια τα οποία, προκειμένου να παραχθεί λευκός οίνος διαχωρίζουν το μούστο από τα στέμφυλα (φλούδες). Για το κόκκινο κρασί αυτός ο διαχωρισμός δε χρειάζεται παρά μόνο πολύ αργότερα, δηλαδή στο πρώτο στάδιο παίρνουμε τον μούστο με τα στέμφυλα(σταφυλοπολτός).

Πάντα όμως πρέπει να αποσπώνται τα κοτσάνια γιατί επηρεάζουν και τη γεύση αλλά και την υγεία του καταναλωτή.

ΚΟΙΝΟ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟ

ΖΥΜΩΣΗ

Το οινόπνευμα που περιέχει το κρασί παράγεται από τα σάκχαρα του μούστου (φρουκτόζη, γλυκόζη κ.α.) με την αντίδραση της αλκοολικής ζύμωσης, που επιτελείται από ειδικά ένζυμα των ζυμομυκήτων. Ο οινοποιός δεν χρειάζεται να προσθέσει στο μούστο ζυμομύκητες γιατί περιέχονται στις φλούδες και ενεργοποιούνται κατά τη γλευκοποίηση.

Μόριο Γ

λυκόζης

Εκεί πολλαπλασιάζονται και επιτελούν τη ζύμωση, κατά την οποία παράγεται θερμότητα, αιθυλική αλκοόλη και διοξείδιο του άνθρακα, για αυτό ο μούστος κοχλάζει. Η ζύμωση μπορεί να διαρκέσει 8 με 25 μέρες.

ΖΥΜΩΣΗΑυτή εξαρτάται:

α) Από την αρχική συγκέντρωση την σακχάρων

β) Τη θερμοκρασία

γ) Την ποσότητα οξυγόνου που υπάρχει

δ) και πολλά άλλα

Όσο πιο μεγαλύτερη είναι η διάρκεια της ζύμωσης, τόσο πιο πολλά αρώματα αποκτά το κρασί.

Μούστος εν ώρα ζύμωσης.

ΖΥΜΩΣΗ

Στα κόκκινα κρασιά η ζύμωση γίνεται σε 2 φάσεις.Η μία η οποία είναι γρήγορη και περιέχονται τα στέμφυλα για να πάρει το χρώμα και η δεύτερη πιο αργή.

Η ζύμωση μπορεί να διακοπεί πριν την ολοκλήρωσή της με θέρμανση (>38-40), με ψύξη (<6-7) ή με προσθήκη μικρής ποσότητας καθαρού οινοπνεύματος.

Αν η ζύμωση διακοπεί κάποια σάκχαρα θα μείνουν αδιάσπαστα έτσι το κρασί θα είναι πιο γλυκό.

ΤΟ ΧΡΩΜΑΤΟΥ ΚΡΑΣΙΟΥΌλες οι ρώγες βγάζουν σχεδόν το

ίδιο ζουμί από άποψη χρώματος. Οι χρωστικές ουσίες του σταφυλιού (ανθοκυάνες), βρίσκονται στα στερεά μέρη της ρώγας. Αυτό που τελικά καθορίζει το χρώμα είναι κυρίως το αν τα στερεά μέρη της ρώγας βρίσκονται ή όχι στο μούστο κατά τη ζύμωση, ούτως ώστε να γίνει εκχύλιση των χρωστικών τους.

Έτσι στη λευκή οινοποίηση μπορούν να χρησιμοποιηθούν όλων των ειδών τα σταφύλια αρκεί να απομακρυνθούν τα στέμφυλα από τη ζύμωση.

Στην ερυθρά οινοποίηση τα στερεά συστατικά της ρώγας παραμένουν στο μούστο (σταφυλοπολτός) για 2-18 ημέρες, ανάλογα με την ποικιλία και το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα από άποψης χρώματος, γεύσης κ.α. . Άλλα “συστατικά” είναι οι τανίνες οι ουσίες στις οποίες οφείλουν τα κρασιά τη στυφή-ξηρή γεύση τους.

ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΚΡΑΣΙΟΥ

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΧΡΩΜΑΤΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ ΟΙΝΟΥ

Μετά την εκχύλιση ο μούστος διαχωρίζεται και οδηγείται σε άλλη δεξαμενή για να συνεχιστεί η ζύμωση. Τα στέμφυλα είτε “στύβονται” για διεξαγωγή μούστου (περίπου 10% του συνόλου) κάτι που γίνεται σπάνια μόνο για τα κρασιά παλαίωσης, είτε οδηγούνται στο καζάνι για να γίνουν τσίπουρο.

Τα ροζέ κρασιά παράγονται σαν τα ερυθρά μόνο που τα στέμφυλα μένουν λιγότερο στη ζύμωση, ενώ η ανάμειξη ερυθρού και λευκού οίνου για την παραγωγή ροζέ απαγορεύεται από το νόμο.

ΡΕΤΣΙΝΑΗ διαδικασία παρασκευής της ρετσίνας δε διαφέρει από αυτήν ενός λευκού κρασιού, με τη μόνη διαφορά ότι κατά την έναρξη της ζύμωσης προστίθεται μια μικρή ποσότητα από ρετσίνι πεύκου (1,5 περίπου γραμμάρια ρετσινιού ανά 1 λίτρο ρετσίνας). Η ρετσίνα ήταν γνωστή και στους αρχαίους Έλληνες, που μάλλον την ανακάλυψαν κατά λάθος, χρησιμοποιώντας ρετσίνι για να σφραγίσουν αμφορείς αεροστεγώς. Καλύτερο ρετσίνι θεωρείται μέχρι και σήμερα το ρετσίνι της Αττικής. ΡΕΤΣΙΝΙ ΠΕΥΚΟΥ

ΑΦΡΩΔΕΙΣ ΟΙΝΟΙΤα αφρώδη κρασιά με διασημότερο εκπρόσωπο την

σαμπάνια, χαρακτηρίζονται από την ύπαρξη διοξειδίου του άνθρακα (ανθρακικού) εντός της φιάλης, η οποία τελεί υπό πίεση. Στο διοξείδιο οφείλουν τον αφρό, τις φυσαλίδες, και τη δροσερή αίσθηση που αφήνουν στο στόμα. Το διοξείδιο αυτό δεν εισάγεται επιπρόσθετα στο μπουκάλι, όπως γίνεται στα αναψυκτικά. Στα κρασιά η πρακτική αυτή απαγορεύεται δια νόμου. Το διοξείδιο των αφρωδών οίνων παράγεται κατά την αλκοολική ζύμωση και , για να μένει εγκλωβισμένο στη φιάλη, χρησιμοποιούνται διάφορες μέθοδοι. Μια από αυτές συνιστάται στην εμφιάλωση του κρασιού πριν ολοκληρωθεί η ζύμωση, οπότε το διοξείδιο που παράγεται κατά η συνέχεια της ζύμωσης μένει στο μπουκάλι.

ΠΑΛΑΙΩΣΗ ΚΑΙ ΩΡΙΜΑΝΣΗ

Θεωρείται από πολλούς αυτονόητο, ότι το κρασί όσο παλαιώνει, τόσο καλύτερο γίνεται καθώς και ότι κερδίζει από την παραμονή του σε ξύλινα βαρέλια, Τίποτε όμως από τα ανωτέρω δεν έχει γενική ισχύ.

Το κρασί, ακόμη και στις πλέον σταθερές συνθήκες υφίσταται αργές χημικές μεταβολές. Πρέπει να νοείται σαν ζωντανός οργανισμός γιατί δεν ζει για πάντα, αλλά περνά φάσεις νεότητας και ακμής-ωριμότητας ώσπου να πεθάνει, δηλαδή να μην καταναλώνεται πια.

ΚΑΒΑ ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟΥ: ΤΑ ΚΡΑΣΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΠΑΛΑΙΩΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ

ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΧΩΡΟ ΣΚΙΕΡΟ, ΔΡΟΣΕΡΟ, ΗΣΥΧΟ ΚΑΙ

ΜΕ ΥΨΗΛΗ ΥΓΡΑΣΙΑ


Διαφορετικά είδη κρασιού έχουν διαφορετική διάρκεια ζωής κάτω από διαφορετικές ιδανικές συνθήκες παλαίωσης και συντήρησης. Αυτό που γενικά επιδιώκουμε είναι να οξειδώνεται μόνο με πολύ αργό και ελεγχόμενο ρυθμό. Κατά την οξείδωση ενός κρασιού παράγεται ακεταλδέϋδη, όπου οφείλεται το χαρακτηριστικό άρωμα οξείδωσης των χαλασμένων κρασιών.

Πολλά κόκκινα κρασιά δεν είναι κατάλληλα για κατανάλωση πριν μαλακώσουν: μειώνεται η οξύτητα, σχηματίζονται πολύπλοκες ενώσεις που επιδρούν στη γεύση και το άρωμα, εκχυλίζονται ουσίες των βαρελιών και καθιζάνουν διάφορα ανεπιθύμητα συστατικά. Επίσης επιτρέπεται η πολύ αργή οξείδωση, που θα δώσει ουσίες, που αργότερα στη φιάλη αποκτούν αναγωγικό χαρακτήρα και αναπτύσσουν το κάθε κόκκινο κρασί.


Συνήθως όμως μιλάμε για μήνες έως και λίγα χρόνια. Υπάρχουν πολλά κόκκινα κρασιά στα οποία η ωρίμανση δεν έχει τίποτα να προσφέρει, καθώς και άλλα που τα καταστρέφει.

Τα λευκά κρασιά ούτε χρειάζονται ούτε αντέχουν την ωρίμανση στο βαρέλι, αν και κάποια μπορούν να εμπλουτιστούν σε γεύση και άρωμα, αποκτώντας πιο σύνθετο χαρακτήρα.

Μετά από ενδεχόμενη ωρίμανση στο βαρέλι ακολουθεί η παλαίωση στη φιάλη. Εδώ σημαντική προϋπόθεση είναι η απουσία οξυγόνου και λοιπών οξειδωτικών συνθηκών. Αυτή είναι η φάση όπου τα ποιοτικά κρασιά αποκτούν το χαρακτηριστικό μπουκέτο τους. Και εδώ η διάρκεια της παλαίωσης ποικίλει: ελάχιστα είναι τα κρασιά που αντέχουν πάνω από έναν αιώνα, ενώ τα περισσότερα φτάνουν στην ποιοτική κορύφωση του χαρακτήρα τους μετά από λίγα χρόνια.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΤΑΣ

ΠΡΟΒΟΛΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΩΝ ΓΙΑ

ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΜΑΚΕΤΑΣ


ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΗΣ


ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΚΤΗΡΙΟΥ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΩΝ

ΑΜΠΕΛΙΩΝ


Η μακέτα τελειωμένη

Εργαλεία και υλικά

ΥΛΙΚΑ ΚΟΣΤΟΣ

ΧΑΡΤΟΝΙ ΟΝΤΟΥΛΕ

0,8

ΧΑΡΤΟΝΙ ΚΑΝΣΟΝ

0,8

ΡΑΒΔΟΙ ΣΙΛΙΚΟΝΗΣ

1,5

ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΠΛΕΓΜΑ

1

ΔΙΠΛΟΧΑΡΤΟΝΟ 2

ΠΑΛΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

---

ΣΥΝΟΛΟ 6,1

ΕΡΓΑΛΕΙΑ

ΠΙΣΤΟΛΙ ΣΙΛΙΚΟΝΗΣ

ΧΑΡΑΚΕΣ

ΓΩΝΙΑΣΤΡΑ

ΚΟΠΙΔΙΑ

ΨΑΛΙΔΙΑ

ΜΟΛΥΒΙΑ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

www.gerovassileiou.grwww.wikipedia.grΕγκυκλοπαίδεια ΔΟΜΗ

Εικόνες:Google Images

Η άφιξή μας στο οινοποιείο Γεροβασιλείου

Η επίσκεψη στο κτήμα Γεροβασιλείου

Την Δευτέρα, 2 Φεβρουαρίου 2015, το τμήμα Β3 του σχολείου μας επισκέφθηκε το Κτήμα Γεροβασιλείου στην Επανωμή Θεσσαλονίκης. Η επίσκεψη έγινε στα πλαίσια του μαθήματος της Τεχνολογίας και σκοπό είχε την ενημέρωση για την αμπελουργία και την διαδικασία παραγωγής κρασιού. Αρχικά ξεναγηθήκαμε στο κτήμα όπου ενημερωθήκαμε για όλες τις φάσεις της καλλιέργειας του αμπελιού, από το φύτεμα ως τον τρύγο, καθώς και τη σημασία των κλιματολογικών συνθηκών και του εδάφους. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην ανθρώπινη εργασία στο αμπέλι αφού η αμπελουργία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε παραδοσιακές χειρωνακτικές και όχι μηχανικές μεθόδους. Η ξενάγηση συνεχίστηκε στο χώρο του οινοποιείου όπου έγινε αναφορά σε όλη τη διαδικασία οινοποιίας, από την ζύμωση μέχρι την παλαίωση και εμφιάλωση, με ιδιαίτερες αναφορές στην παραγωγή λευκού, ροζέ και κόκκινου κρασιού, ενώ παρακολουθήσαμε τη διαδικασία εμφιάλωσης. Ακολούθησε η επίσκεψη στο μουσείο όπου μας δόθηκε η ευκαιρία να κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο και να ενημερωθούμε για την ιστορία του κρασιού από τα συμπόσια των αρχαίων Ελλήνων μέχρι την σημερινή εποχή. Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκαναν οι μοναδικές συλλογές ανοιχτηριών και αμπελουργικών εργαλείων και σκευών. Τέλος είχαμε την ευκαιρία να ρωτήσουμε και να λύσουμε απορίες που σχετίζονται γενικά με το κρασί καθώς και να πάρουμε πληροφορίες σχετικά με τις επαγγελματικές ειδικότητες και τα απαραίτητα προσόντα για τα άτομα που εργάζονται σε ένα οινοποιείο. Ήταν σίγουρα μια εποικοδομητική επίσκεψη.


Παρουσίαση της καλλιέργειας των αμπελιών και των δραστηριοτήτων του

κτήματος


Γεωργικός ελκυστήρας

αμπελουργικών εργασιών

Όργανα μετεωρολογίας για την καταγραφή του καιρού

και τον προγραμματισμό των εργασιών


Κλάδεμα των κλημάτων


Δεξαμενές ζύμωσης


Γέμισμα φιαλών


Μεταφορά φιαλών

Η επίσκεψη στο κτήμα ΓεροβασιλείουΜηχανή

αποβοστρύχωσης παλαιών εποχών

Εργαλεία οινοποίησης

παλαιών εποχών


Πιεστήρια παλαιών εποχών


Αντλίες παλαιών εποχών


Βαρέλια ωρίμανσης


Ανοιχτήρια φιαλών

Μια από τις μεγαλύτερες συλλογές του

κόσμου (2500 είδη)


Αμφορείς μεταφοράς οίνου αρχαίοι και νεότεροι


Άμβυκες παρασκευής τσίπουρου


Προϊόντα του κτήματος


Επίλυση αποριών σε διαμορφωμένο χώρο του μουσείου

Σε έκθεση του USDΑ (Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ), αναφέρονται τα παρακάτω στοιχεία :

Σε ότι αφορά τις εισαγωγές κρασιού στην Ελλάδα μειώθηκαν κατά 7% σε 16 εκατ.L (39 εκατ. $) κατά τους πρώτους 11 μήνες του 2014, ενώ οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 2% σε 25 εκατ. L ( 83 εκατ. $).

Η Γερμανία ήταν η κύρια χώρα στην οποίας εξήχθησαν τα ελληνικά κρασιά, και ακολουθούν η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία και η Κύπρος

Όσον αφορά την κατανάλωση και τις προτιμήσεις των Ελλήνων η ετήσια κατά κεφαλήν κατανάλωση κρασιού στην Ελλάδα ανέρχεται στα 25 λίτρα. Οι Έλληνες πλέον καταναλώνουν λιγότερο και επιλέγουν φθηνότερα κρασιά. Οι πιο δημοφιλείς ποικιλίες που καταναλώνουν οι Έλληνες είναι τα λευκά κρασιά όπως το Μοσχοφίλερο, ενώ το Αγιορείτικο παραμένει η «κορυφαία» προτίμηση στα κόκκινα κρασιά. Το λευκό και το ροζέ κρασί καταναλώνονται κυρίως κατά τους θερινούς μήνες, ενώ τα κόκκινα κερδίζουν έδαφος το χειμώνα.

Επιπλέον, το 30% των Ελλήνων πίνουν κρασί σε καθημερινά. Στην Βόρεια Ελλάδα γίνεται η μεγαλύτερη κατανάλωση κόκκινου κρασιού ενώ την πρωτιά στην κατανάλωση λευκών οίνων έχει η Πελοπόννησος.

Η ΕΕ παρέμεινε ο πρώτος εισαγωγέας αλλά και εξαγωγέας κρασιού στον κόσμο αφού εισήχθησαν 1,4 δισ. λίτρα και εξήχθησαν 2,1 δισ. λίτρα.

ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΟΙΝΟΥ

ΠΟΣΟ ΚΡΑΣΙ ΠΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ

Π.Ο.Υ.: Το αλκοόλ σκοτώνει

Περίπου 3,3 εκατομμύρια θάνατοι το 2012 οφείλονταν στη χρήση αλκοόλ. Η κατανάλωση οινοπνεύματος οδηγεί σε εξάρτηση και παράλληλα αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης ασθενειών. Υπολογίζεται ότι περισσότερες από 200 ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων της κίρρωσης του ήπατος και ορισμένων μορφών καρκίνου, σχετίζονται με την κατανάλωση αλκοόλ, ενώ η χρήση οινοπνεύματος μπορεί να οδηγήσει σε εκδηλώσεις βίας και τραυματισμούς.

ΠΟΣΟ ΚΡΑΣΙ ΠΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ

76% Ανατολικό Τιμόρ66% Ιταλία60% Ουρουγουάη 56% Γαλλία 55% Πορτογαλία 50% Γεωργία 48% Αργεντινή και Δανία 47% Ελλάδα 41% Χιλή 37% Αυστραλία 36% Βέλγιο 34% Ηνωμένο Βασίλειο και Νέα Ζηλανδία, 28% Γερμανία 20% Ισπανία17% Ηνωμένες Πολιτείες 3% Κίνα.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΥΓΕΙΑΣ

Σε 17 λίτρα υπολογίζεται ο μέσος όρος κατανάλωσης αλκοόλ ανά έτος και ανά καταναλωτή στα 194 κράτη-μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν το Μάιο του 2014, το ποσοστό κατανάλωσης κρασιών σε σχέση με την κατά κεφαλήν κατανάλωση αλκοόλ, διαφόρων χωρών είναι :

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΡΑΣΙΟΥΟι μεγαλύτερες χώρες σε παραγωγή κρασιού το 2012 ( εκτίμηση σε

εκατομμύρια εκατόλιτρα)1. Ιταλία 40.8 Mhl 2. Γαλλία 40.4 3. Ισπανία 31.5 4. Η.Π.Α. 20.5 5. Αργεντι-νή 11.7 6. Αυστρα-λία 11.5 7. Χιλή 10.8 8. Νότιος Αφρική 10 9. Γερμανία 8.9 10. Πορτο-γαλία 5.811. Ρουμανία 4.0 12. Ελλάδα 3.1 13. Αυστρία 2.1 14. Νέα Ζηλανδία 1.9 15. Ουγγαρία 1.816. Ελβετία 1.0

ΕΕ Σύνολο = 140.8 Mhl

Παγκόσμιο σύνολο= 248.2 Mhl

Αυτές οι γουλιές

αναζωογονούν εσάς και τον

τόπο μας

Στην υγειά Σας!

ΒΟΡ-ΟΙΝΑ

Education

Transcript of ΒΟΡ-ΟΙΝΑ