Παραμύθι

«ΤΟ ΕΛΑΤΟ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΗ»

Θα αναρωτιέστε τι κάνω εδώ πάνω στο βουνό μονάχο, μέσα στα χιόνια όταν όλοι οι φίλοι μου έχουν αποχωρήσει με τη θέληση τους ή όχι από δω. Αναφέρομαι βέβαια στα έλατα που θυσιάστηκαν για να διακοσμήσουν οι άνθρωποι τα σπίτια και τις πλατείες τους και που φορτώθηκαν ένα σωρό στολίδια για το καλό των μερών. Ήρθαν τα Χριστούγεννα , η μεγαλύτερη γιορτή του χρόνου και όλα πρέπει να είναι στην εντέλεια. Έτσι λοιπόν κατέφτασαν οι ξυλοκόποι στα μέρη μας με τα τσεκούρια τους και γκαπ-γκουπ έκοψαν τους φίλους μου μονομιάς.

Εμένα πάλι γιατί δε με πείραξαν ; Έβαλα τις φωνές, τους αγρίεψα και τους μάλωσα και τέλος τους εξήγησα ότι έχω ένα σοβαρό ρόλο μέσα στο δάσος που μου τον έχουν εμπιστευτεί όλα τα πλάσματα του δάσους μου. Είμαι επί της υποδοχής του Άγιου Βασίλη. Στέκομαι στο πιο ψηλό σημείο της πλαγιάς χρόνια τώρα, φορτώνομαι το περισσότερο χιόνι στα κλαδιά μου αφού είμαι το πιο γεροδεμένο δέντρο και αγναντεύω ακούραστα το λευκό χρώμα που σμίγει με τον ουρανό πέρα ως πέρα. Πρωί βράδυ άγρυπνο και υπομονετικό αφουγκράζομαι τους ήχους της φύσης και περιμένω να δω και να ακούσω τον Άγιο Βασίλη με τα ελάφια του. Μεγάλη χαρά παίρνω σαν τον δω να εμφανίζεται εκεί μακριά. Στην αρχή μοιάζει σαν μια μικρή κόκκινη βουλίτσα που σιγά –σιγά μεγαλώνει, αλλάζει το σχήμα της γίνεται μακρουλή και αποκτά κίνηση. Από πίσω της σέρνονται

μικρές καφέ βουλίτσες παιγνιδιάρες και ζωηρές που κυκλώνουν αρμονικά τον αγαπημένο μας Άγιο. Κάποιες φορές κλείνω τα μάτια και αφήνω τον ήχο να μου αποκαλύψει τον ερχομό του. Ξεκινάει με ένα μακρύ θρόϊσμα και μικρά βηματάκια πάνω στο χιόνι και καταλήγει σε ένα δυνατό φασαριόζικο τίναγμα του χιονιού από τα πόδια των γρήγορων ελαφιών του.

Η χαρά μου είναι μεγάλη σαν πλησιάσει κοντά , κατέβει από το άρμα του και σταθεί πλάι μου. Τον χαιρετώ επίσημα, δια χειραψίας με τα πιο γέρικα κλαδιά μου, του δίνω τις ευχές μου και τις ευχαριστίες μου και του προσφέρω ρακόμελο για να ζεσταθεί από το ταξίδι του. Είναι η ώρα που χαλαρώνει εκείνος και μου πιάνει τη κουβέντα. Πολλά μου λέει και πολλές είναι οι εμπειρίες του από τα ταξίδια του . Τα περισσότερα είναι ευχάριστα και πολύ ενδιαφέροντα . Χαίρομαι πραγματικά να τον ακούω.

Αυτή τη χρονιά όμως είδα κι άκουσα έναν Άγιο Βασίλη διαφορετικό. Έφτασε όπως κάθε χρονιά με τα ελάφια του, σταμάτησε μπροστά μου και αφού χαιρετηθήκαμε, έβγαλε το σκούφο του κάθησε σε ένα κομμένο κορμό δίπλα μου και ξεστόμισε ένα

«ΟΥΦΦΦΦΦΦΦ!»

Ταράχτηκα λίγο! Δεν τον έχω συνηθίσει έτσι με τέτοια διάθεση. Έσκυψα κοντά του και τον ρώτησα ανήσυχος τι συμβαίνει.

«Φέρε μου ένα ποτηράκι από αυτό το ζεστό ρόφημα που έχεις και θα σου πω» Αυτές ήταν οι κουβέντες του. Ο σκίουρος μου έτρεξε να τον περιποιηθεί και έμεινα ακίνητος να τον ακούσω.

« Τα έχω με τους ανθρώπους. Και τα έχω για τα καλά!»

«Τι σου έκαναν καλέ μου;» του είπα παρηγορητικά

« Έχουν αλλάξει την εικόνα μου και μου έχουν δώσει ρόλους. Και εγώ ξέρεις δεν είμαι ηθοποιός. Είμαι μόνο ο Άγιος Βασίλης. Δεν το ζήτησα και δεν το ονειρεύτηκα αυτό ποτέ μου.»

«Δηλαδή τι εννοείς;»

«Θα σου τα πω απλά για να καταλάβεις το καημό μου. Άκουσε λοιπόν και πες μου τη γνώμη σου.»

«Σε ακούω με πολλή προσοχή και να είσαι σίγουρος ότι θα σε βοηθήσω όσο μπορώ αν χρειαστεί.»

«Οι άνθρωποι που λένε ότι με αγαπούν και με περιμένουν με ανυπομονησία κάθε χρονιά εδώ και χρόνια, πλάθουν ιστορίες για μένα και φαντάζονται διάφορα καλά και κακά , περίεργα και παράξενα πράγματα. Εγώ ενοχλούμαι όμως και θέλω να τους περιορίσω λίγο»

«Και που τα μαθαίνεις Άγιε Βασίλη αυτά; Εσύ στη χώρα σου είσαι τόσο απασχολημένος όλη τη χρονιά. Έχεις χρόνο για νέα , σχόλια και κουτσομπολιά;»

«Τα βλέπω όταν επισκέπτομαι τις πόλεις και τα χωριά. Στα βιβλία, στις εφημερίδες , στις διαφημίσεις, στις αφίσες, στο ραδιόφωνο και στο διαδίκτυο. Ειδικά όταν βάζουν στις διαφημίσεις αυτό το « χο-χο-χο» , που με κάνει να μοιάζω με μεθύστακα στα αυτιά των μικρών παιδιών. Σκέτη απελπισία …»

«Άγιε Βασίλη ηρέμησε και κάτσε να μου τα πεις. Θα τα συζητήσουμε μαζί να νοιώσεις λίγο καλύτερα . Αλλοίμονο αν ο Άγιος Βασίλης είναι στενοχωρημένος χρονιάρες μέρες !Τί παράδειγμα θα δώσει στο κόσμο;»

«Άκουσε ελατάκι μου. Οι άνθρωποι στην αρχή με χόντρυναν και με αποκάλεσαν πλούσιο, ενώ εγώ ήμουν και είμαι αδύνατος. Γιατί άραγε;»

« Μάλλον θα σε ήθελαν χορτάτο και γενναιόδωρο»

«Άλλαξαν χρώμα στα ρούχα μου και τα χρωμάτισαν σε κάποια ιστορία πράσινα. Το κόκκινο όμως είναι για μένα το χρώμα της αγάπης όχι το πράσινο..»

«Μπορεί να θέλησαν να σε αλλάξουν ομάδα, να θέλησαν να σε κάνουν οικολογικό ότι δηλαδή αγαπάς τη φύση ή απλά να έβγαζες καλύτερες φωτογραφίες ως πράσινος με τα παιδιά.»

«Με έχω δει ζωγραφισμένο ψηλόλιγνο σα σκιάχτρο ,σαν κόκκινη σκιά να περιφέρομαι στις πόλεις πάνω σε μοτοσυκλέτα κι όχι με την άμαξα μου και τους ταράνδους μου. Και η μηχανή μου να κάνει απίστευτα ενοχλητικό θόρυβο για όλους και κυρίως για τους ηλικιωμένους. Εγώ που υποτίθεται ότι μπαίνω διακριτικά στα σπίτια και αφήνω ήσυχα τα δώρα μου.»

«Αυτό σημαίνει ότι σε έχουν στο μυαλό τους σαν το καλό γίγαντα που για να κάνει γρήγορα την αποστολή του χρησιμοποιεί μοτοσυκλέτα κι όχι το άρμα του. Μη σκοτίζεσαι λοιπόν!»

« Σε μια εφημερίδα είδα μια αγγελία ότι ζητούνται Άγιοι Βασίληδες για τις πλατείες και τα πάρκα, να μοιράζουν ευχές στα παιδιά. Άρα δεν είμαι μοναδικός , υπάρχουν πολλοί σαν κι εμένα. Δε το ήξερα και ξαφνιάστηκα.»

«Αυτό δεν ισχύσει. Πίστεψέ με είσαι ένας και μοναδικός. Απλά οι άνθρωποι θέλουν να είσαι παρών στις Χριστουγεννιάτικες γιορτές που κάνουν και βάζουν μικρούς και μεγάλους ηθοποιούς να σε μιμηθούν. Δεν είναι κακό αυτό, δείχνει πόσο πολύ σε θαυμάζουν και σε λαχταρούν.»

«Μου έστειλαν μια φωτογραφία πριν λίγους μήνες που με έδειχνε παντρεμένο με μία γυναίκα, την κυρία Βασιλική . Εγώ όμως δεν έχω παντρευτεί. Πέρασαν τα χρόνια και ξέχασα να κάνω αυτό το βήμα. Άλλωστε είχα τόσες δουλειές!»

«Αυτό το έκαναν γιατί δε θέλουν να σε βλέπουν μόνο σου στη ζωή . θέλουν να έχεις και εσύ μία σύντροφο να μοιράζεσαι τα καλά και τα κακά. Άλλωστε μια κυρία Βασιλική θα σε ξεκούραζε πολύ!»

«Θα το σκεφτώ για αργότερα. Το άλλο πάλι. Βγήκε είδηση ότι αρρώστησα βαριά και δε μπορώ να πάρω τα πόδια μου για φέτος . Τι φήμες είναι πάλι τούτες; Είναι μια σκέτη δυσφήμιση για μένα που προσέχω τόσο πολύ πρώτα τη καλή διατροφή μου και μετά την άσκηση μου. Κι όσο για το δεύτερο δε κάνω τίποτα άλλο όλη τη χρονιά παρά μονάχα τρέχω, ανεβαίνω , κατεβαίνω, ασκούμαι, ασκούμαι… για να είμαι γερός και δυνατός.»

«Η γνώμη μου είναι ότι αυτό διαδόθηκε για να σε αντιμετωπίσουν με περισσότερη κατανόηση τα παιδιά και να περιορίσουν λίγο τις πολλές παραγγελίες και τις μεγάλες

απαιτήσεις που είχαν από σένα. Ένα μικρό κατά συνθήκη ψεματάκι ήταν που σε ελάφρυνε από το περιττό κόπο.»

«Το άλλο πάλι , που με βλέπω δεξιά κι αριστερά στα βιβλία παρέα με ποντικάκια κάθε είδους. Μικρά ,μεγάλα, αρουραίους , τυφλοπόντικες να τρώμε μαζί, να εργαζόμαστε μαζί ,να αστειευόμαστε μαζί. Δεν υποτιμώ τα ποντίκια αλλά δεν είναι και η καλύτερη συντροφιά μου. Έχω άλλα ζώα που με νοιάζονται και τα νοιάζομαι περισσότερο . Τα ελάφια μου, την αρκούδα μου, το σκύλο μου και λίγους πιγκουίνους που είναι γείτονες και τους εκτιμώ πολύ.»

« Εντάξει, σε παρουσιάζουν με τα ποντίκια γιατί θέλουν να δείξουν ότι είσαι καταδεχτικός ακόμα και με αυτά τα πονηρά και βρωμιάρικα ζωάκια. Έτσι δείχνεις τη μεγαλοσύνη σου απέναντι σε κάθε πλάσμα.»

«Έχεις κουράγιο να συνεχίσω ή κουράστηκες; Το ότι είσαι φίλος μου δε σημαίνει ότι πρέπει να σε ζαλίζω με τα δικά μου!»

« Συνέχισε Άγιε Βασίλη. Χαρά μου και τιμή μου είναι αυτή η κουβέντα. Ποιος το περίμενε ότι ένα ελατάκι υποδοχής σαν κι εμένα θα γινόταν ο έμπιστος φίλος σου και θα μου άνοιγες έτσι τη καρδιά σου.!»

« Σε συμπάθησα από τη πρώτη στιγμή. Φαίνεσαι έλατο με αρχές και βαθιά συναισθήματα . Αυτό που έχουν και οι άνθρωποι ανάγκη. Πού θα πάει όμως θα τους βοηθήσω και σ’ αυτό. Άκου λοιπόν και τα υπόλοιπα. Ήρθε τρομοκρατημένος ένας βοηθός μου για να δει αν είμαι καλά, στο εργαστήρι μου . Άκουσε λέει στις ειδήσεις ότι τον Άγιο

Βασίλη τον έβαλαν φυλακή γιατί διέπραξε μεγάλο αδίκημα, παράπτωμα ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Τρελάθηκα σαν το άκουσα. Τι συκοφαντίες!»

«Και ποιο ήταν αυτό καλέ μου Άγιε;»

« Με είδαν , λένε, αργά το βράδυ μετά τα μεσάνυχτα να τρέχω με μεγάλη ταχύτητα στον ουρανό χωρίς να υπολογίζω τους κανόνες της εναέριας κυκλοφορίας. Ούτε σήματα , ούτε βροχές ούτε αστραπές ούτε τίποτα και παραλίγο να ρίξω κάτω μερικές καμινάδες και μια συστάδα από κεραμίδια.

Εγώ όμως είμαι πολύ προσεκτικός , οι τάρανδοι μου είναι εκπαιδευμένοι και πάντα ξεκούραστοι πριν το ταξίδι , άρα όλο αυτό δεν είναι αλήθεια. Κάποιοι φαίνεται θέλουν να με κατηγορήσουν . Ίσως δε με συμπαθούν και βρήκαν τρόπο να με ντροπιάσουν. Και δε με νοιάζει τίποτα άλλο παρά μονάχα τι μπορεί να σκεφτούν τα παιδιά τώρα πια για μένα . Πάει η καλή μου εικόνα και οι καλές εντυπώσεις για το χαρακτήρα μου…»

« Άγιε Βασίλη , ηρέμησε. Κανένα παιδί δε τα πιστεύει αυτά. Τόσα χρόνια σε παρακολουθούν , μαθαίνουν για σένα σε παρατηρούν μυστικά και βλέπουν πόσο προσεκτικός οδηγός είσαι. Παρκάρεις τόσο καλά στις καμινάδες και τακτοποιείς με τόση προσοχή τα δώρα τους στο δέντρο που δείχνει τη σωστή συμπεριφορά σου. Τις φήμες τις διαδίδουν όσοι δε θέλουν να συνεχίσεις την προσφορά σου τα Χριστούγεννα . Θέλουν να σε σταματήσουν από το έργο σου και να σταματήσεις να δίνεις χαρά στα παιδιά.»

«Μα ποιος θα έκανε κάτι τέτοιο άραγε; Έχω εχθρούς; Δε θυμάμαι να έχω βλάψει κανέναν ποτέ μου.»

« Δεν είναι αληθινοί εχθροί .Είναι απλά επιπόλαιοι και θέλουν να σου μοιάσουν. Δε τα καταφέρνουν όμως . Θυμώνουν όταν βλέπουν πόσο καλά τα πας με τα παιδιά και θέλουν να σε βγάλουν εσένα απρόσεκτο και επικίνδυνο για να χαλάσει η καλή σχέση που έχεις με τα μικρά. Τα παιδιά όμως έχουν ένστικτο, γνωρίζουν μέσα τους την αλήθεια και αυτό μετράει. Μη νοιάζεσαι λοιπόν και μη στενοχωριέσαι. Τα παιδιά θα συνεχίσουν να πιστεύουν σε σένα.»

«Αρχίζω και ηρεμώ σιγά –σιγά. Μου κάνει καλό η συντροφιά σου και οι συμβουλές σου. Κρίμα που βρισκόμαστε μια φορά το χρόνο εδώ στη πλαγιά. Εγώ να έρχομαι βιαστικός ,φορτωμένος και αγχωμένος και εσύ να με υποδέχεσαι ήρεμος με τόσο καταπραϋντικά και σοφά λόγια. Σου αξίζει μια καλύτερη θέση στο βασίλειο της φύσης. Θα πρέπει να είσαι το έλατο αναφοράς, παράδειγμα προς μίμηση για τα υπόλοιπα δέντρα. Θα πω τα καλύτερα για σένα σε όλους όταν επιστρέψω πίσω στη πατρίδα μου. Θα βγούμε μαζί και μια φωτογραφία να μου θυμίζει τις ωραίες στιγμές μας;»

«Μετά χαράς. Αφού τελειώσεις πρώτα όλα σου τα παράπονα. Δεν με κουράζεις καθόλου. Συνέχισε λοιπόν.»

«Πήρα μια αναφορά από τους κατοίκους μιας γειτονιάς ότι τα δώρα που έστειλα στα παιδιά τους δεν ήταν τόσο πολλά και ακριβά όσο τα δώρα που δέχτηκαν τα παιδιά της παρακάτω γειτονιάς. Αδίκησα τα παιδάκια τους, λένε και αυτό τα στενοχώρησε πολύ.»

«Θα είχες τους λόγους σου Άγιε μου. Είμαι σίγουρος»

« Έτσι είναι όπως το λες .Έχω τους λόγους μου. Κάθε φορά που διαβάζω τις παραγγελίες των παιδιών ρίχνω και μια ματιά στις γειτονιές που μένουν και μεγαλώνουν. Στις

φτωχογειτονιές δίνω περισσότερα δώρα ενώ στις πλουσιογειτονιές λιγότερα. Δεν το κάνω από τσιγκουνιά αλλά μετά από πολλή σκέψη. Ευχές όμως μοιράζω το ίδιο, σε όλα τα παιδάκια , με πολλή αγάπη μέσα από τη καρδιά μου!»

« Δίκαια και σωστά τα λόγια σου και ξεκάθαρα μου φαίνονται. Είναι κάτι άλλο που θα ήθελες να μου εκμυστηρευτείς;»

« Ναι γλυκό μου ελατάκι. Αυτό το τελευταίο με πονάει αρκετά και έχει να κάνει με σένα. Οι γείτονες σου , τα υπόλοιπα έλατα μπήκαν στα σαλόνια της περιοχής και φόρτωσαν τα κλαδιά τους με ένα σωρό στολίδια για να γίνουν Χριστουγεννιάτικα. Θυσίασαν την ελευθερία τους και την ανέμελη ζωή στο δάσος προκειμένου να εντυπωσιάσουν μικρούς και μεγάλους στα σπίτια.

Αναρωτιέμαι μήπως σκέφτεσαι και εσύ να ακολουθήσεις μια τέτοια πορεία τα επόμενα χρόνια και σε χάσω. Τι θα κάνω τότε ; Ποιος θα είναι εδώ για να με υποδεχτεί και να αλλάξουμε δυο κουβέντες; Τρομάζω και μόνο στη σκέψη της απουσίας σου. Θα ήθελα να καταλάβεις την αγωνία μου και θα ήθελα να σε παρακαλέσω να μου είσαι αφοσιωμένο. Μη ξεμυαλιστείς από τις γιρλάντες , τα λαμπιόνια και τις Χριστουγεννιάτικες μπάλες. Αυτό κρατάει για λίγο και μετά τέλος. Ενώ η σχέση μας έχει μέλλον….»

« Άγιε Βασίλη, όπως είπα και στην αρχή εγώ αγρίεψα στους ανθρώπους και τους έδιωξα σαν ήρθαν να με κόψουν. Είμαι προορισμένος να στέκομαι εδώ και να σε περιμένω κάθε χρόνο. Μην έχεις καμιά ανησυχία.

Θα ήθελα όμως και εγώ μια χάρη από σένα. Αφού τελειώσεις το μοίρασμα των δώρων και τις άλλες υποχρεώσεις σου να έρθεις να μου πεις τις εντυπώσεις σου. Πως τα πήγες, αν

κάτι δε πήγε καλά, αν είσαι ευχαριστημένος. Να δώσεις την ευχή σου και σε μένα, να μου πεις τα σχέδια σου και μετά να χαιρετηθούμε .Θα σε φιλέψω και μέλι από έλατο, να το πάρεις μαζί σου, να το δοκιμάσεις. Έχω συνηθίσει να σε περιμένω αλλά θέλω να σε αποχαιρετώ κιόλας. Έτσι νοιώθω ότι κάνω σωστά την αποστολή μου και σε βοηθάω περισσότερο.»

« Καλή σκέψη έλατο μου. Φεύγω τώρα γιατί πλησιάζει η ώρα μου, η επίσημη εμφάνιση μου στα χωριά και τις πόλεις. Εις το επανειδείν μετά από δώδεκα μέρες. Θα έρθω γεμάτος εντυπώσεις και όρεξη για κουβέντα.»

« Με το καλό να ανταμώσουμε! Καλό δρόμο και να προσέχεις Άγιε Βασίλη…»

Κείμενο: Άννα Στάση