γνωρίζοντας τα δημόσια γλυπτα της πόλης

34
[1] ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΘΕΜΑ: «Γνωρίζοντας τα δημόσια γλυπτά της πόλης μου» ΣΧ. ΕΤΟΣ: 2014-15 ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ: 5 ο ΔΗΜ. ΣΧ. ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΤΑΞΗ: ΣΤ1 ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ: ΠΑΠΠΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ (ΠΕ 70)

Transcript of γνωρίζοντας τα δημόσια γλυπτα της πόλης

[1]

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΘΕΜΑ: «Γνωρίζοντας τα δημόσια γλυπτά της πόλης μου»

ΣΧ. ΕΤΟΣ: 2014-15

ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ: 5ο ΔΗΜ. ΣΧ. ΑΓΡΙΝΙΟΥ

ΤΑΞΗ: ΣΤ1

ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ: ΠΑΠΠΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ (ΠΕ 70)

[2]

ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΟΣ

Στις καθημερινές τους μετακινήσεις οι μαθητές συναντούν τα γλυπτά της πόλης

μας χωρίς να γνωρίζουν τα πρόσωπα που τιμούνται και τα σημαντικά γεγονότα

στα οποία αναφέρονται, τη σχέση τους με την τοπική ιστορία και την

καλλιτεχνική τους αξία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την έλλειψη

συνειδητοποίησης της ιστορικής ταυτότητας τους και τη διαμόρφωση μη ορθής

στάσης απέναντι στα δημόσια γλυπτά (αδιαφορία, βανδαλισμός).

ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Επιδιώκεται οι μαθητές αφενός να γνωρίσουν στοιχεία της τοπικής ιστορίας

μέσω των δημόσια εκτιθέμενων γλυπτών και αφετέρου να αναδειχθεί η

καλλιτεχνική τους αξία και η συμβολή τους στην αισθητική της πόλης.

ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

1) Συνειδητοποίηση της ιστορικής ταυτότητας του τόπου.

2) Γνωριμία με έργα αναγνωρισμένων και καταξιωμένων γλυπτών.

3) Ανάπτυξη θετικής στάσης και συμπεριφοράς ως προς την προστασία και

το σεβασμό στα δημόσια γλυπτά (Ευαισθητοποίηση ως προς το αστικό

περιβάλλον).

4) Δημιουργία κριτικής σκέψης και απόκτηση γνωστικών δεξιοτήτων μέσω

της παρατήρησης, της περιγραφής, της έρευνας, της μελέτης και της

έκφρασης.

5) Απόκτηση δεξιοτήτων έρευνας και χρήσης εκπαιδευτικών λογισμικών

στις ΤΠΕ.

6) Απόκτηση δεξιοτήτων και αξιών επικοινωνίας και συνεργατικότητας.

7) Αισθητική ευαισθητοποίηση και απόκτηση καλλιτεχνικών δεξιοτήτων.

8) Ενεργητική- βιωματική συμμετοχή των μαθητών και ενίσχυση της

αυτοεκτίμησής τους.

[3]

9) Άνοιγμα του σχολείου στην ευρύτερη κοινωνία και ανάπτυξη συλλογικής

συνείδησης σε ό,τι ανήκει στην πόλη.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ

• Δημιουργία σχεδίου εργασίας και καθορισμός θεματικών ομάδων και

καταμερισμός ρόλων στην ομάδα.

• Θεματική έρευνα (διαδίκτυο, έντυπο υλικό, συνεντεύξεις)

• Διαθεματική προσέγγιση του θέματος (Γλώσσα, Ιστορία, Εικαστικά και

Γεωγραφία)

• Βιωματική έρευνα πεδίου (επισκέψεις, φωτογραφίσεις, παρατηρήσεις)

• Έρευνα δράσης (ερωτηματολόγια, στατιστικά στοιχεία, ενημερωτικά

φυλλάδια, κατασκευές γλυπτών)

• Συνεργασίες με τις σχετικές με τη δραστηριότητα υπηρεσίες και φορείς

της δημοτικής αρχής (Πνευματικό Κέντρο, Καλλιτεχνικό Εργαστήρι,

Βιβλιοθήκη, Αίθουσα Τέχνης)

• Αξιολόγηση της δραστηριότητας (Διατύπωση συμπερασμάτων -

προτάσεων, μεσοστιχίδες - ακροστιχίδες, ζωγραφική, κατασκευή

γλυπτών, κατασκευή αφίσας, δημιουργία ταινίας παρουσίασης της

δράσης)

• Παρουσίαση της δραστηριότητας στο σχολείο και έκθεση παραχθέντος

υλικού

[4]

Ανδριάντες, προτομές,

ηρώα

ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΛΥΠΤΙΚΗ

Η δημόσια γλυπτική της πόλης μας περιλαμβάνει τα γλυπτά που βρίσκονται σε

υπαίθριους χώρους (π. χ. πλατείες, πάρκα ή κήπους, πεζόδρομοι, προαύλια

κτιρίων ή εκκλησιών κ. ά.), που φιλοτεχνήθηκαν κυρίως με τη φροντίδα και τις

δαπάνες της Δημοτικής Αρχής ή με την επιμέλεια κάποιας ειδικής επιτροπής.

Τα δημόσια γλυπτά έχουν ανεγερθεί, σε συνδυασμό και με τον περιβάλλοντα

χώρο, σε περίοπτες θέσεις και σε θέα του ευρύτερου κοινού, σε ένδειξη

μνήμης και τιμής σε ανθρώπους που προσέφεραν στην ιστορική εξέλιξη της

πόλης μας ή να μνημονευθούν και να διαιωνιστούν ιστορικά γεγονότα ή

αποτελούν έργα τέχνης που συμβάλλουν στην αισθητική της πόλης και

παράλληλα σηματοδοτούν την εξέλιξη της νεότερης ελληνικής τέχνης και

ειδικότερα της νεοελληνικής γλυπτικής.

ΕΙΔΗ ΓΛΥΠΤΩΝ

Ανδριάντας ονομάζεται το γλυπτό ολόσωμο ομοίωμα συγκεκριμένου θνητού

πάντοτε, ανθρώπου, που μπορεί να είναι από μάρμαρο, μέταλλο, ξύλο κ.λπ.

Κατά την αρχαιότητα λεγόταν έτσι σε αντιδιαστολή προς το άγαλμα που

αφορούσε επίσης γλυπτό ολόσωμο ομοίωμα, αλλά μόνο για θεό ή ημίθεο.

Προτομή είναι γλυπτή ή χυτή, τρισδιάστατη, αναπαράσταση ανθρώπου από το

θώρακα και πάνω. Συνήθως μια προτομή απεικονίζει το κεφάλι, το λαιμό, ένα

μέρος από το θώρακα και τους ώμους. Το γλυπτό στην βάση του συνήθως

υποστηρίζεται από ένα βάθρο.

Ηρώο είναι το μνημείο που συνήθως αφιερώνεται στους πεσόντες πολέμου,

αλλά και σε θύματα πολέμων και εμφυλίων πολέμων. Με την ευρύτερη έννοια

[5]

του όρου, ηρώο θεωρείται και ένα μνημείο όπου μνημονεύονται (μόνο ή και

εκτός από τους πεσόντες) εκτελεσθέντες στην περίοδο στην οποία είναι

αφιερωμένο το ηρώο, όπως και θύματα γενοκτονιών.

Άλλα γλυπτά: Καλλιτεχνικές δημιουργίες από καταξιωμένους γλύπτες που

συμβάλλουν στην αισθητική της πόλης.

Επιτύμβια γλυπτά: Τοποθετούνται στους δημόσιους ή μη τάφους ηρώων ή

πολιτών στα κοιμητήρια. (Η κατηγορία αυτή δεν αποτέλεσε αντικείμενο της

δραστηριότητας)

[6]

Η ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Μετά από συζήτηση μεταξύ μας για τα γλυπτά που συναντάμε στις

καθημερινές μετακινήσεις μας στην πόλη και όσα γνωρίζουμε γι’ αυτά,

ενημερωθήκαμε για τα είδη τους και αποφασίσαμε να τα γνωρίσουμε όλα. Στο

εργαστήριο της πληροφορικής, χρησιμοποιώντας το Google Maps, κάναμε ένα

ξεκούραστο «περίπατο» στην πόλη μας με σκοπό να εντοπίσουμε τα γλυπτά

της, να καταγράψουμε τη θέση και το είδος τους.

Αφού τελειώσαμε τον «περίπατό» μας, τα κατατάξαμε σε τρεις κατηγορίες για

να μπορέσουμε να τα μελετήσουμε και στη συνέχεια χωριστήκαμε σε τρεις

ομάδες έρευνας:

1η ομάδα: «Πρόσωπα», για τη μελέτη των προτομών και των ανδριάντων

2η ομάδα: «Γεγονότα», για τη μελέτη των μνημείων - ηρώων και

3η ομάδα: «Καλλιτέχνες», για τη μελέτη των αισθητικών γλυπτών και την

καλλιτεχνική αξία των δημόσιων γλυπτών από όλες τις ομάδες.

Από την έρευνά μας καταλήξαμε στα παρακάτω δημόσια γλυπτά:

ΠΡΟΣΩΠΑ

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

[7]

Προτομές- Ανδριάντες

� Προτομή Κων/νου Χατζόπουλου ( Πλατεία Χατζοπούλου)

� Προτομές Αφών Παπαστράτου και Χαρίκλειας Παπαστράτου ( Κεντρική

είσοδος Πάρκου)

� Προτομή Γρηγορίου Λαμπράκη (Μάρκου Μπότσαρη & Παπαστράτου)

� Προτομή Ανδρέα Παναγόπουλου (Πλατεία Παναγοπούλου)

� Προτομή Νικολάου Παναγιώτου ή Κουμπούρα (Δαγκλή & Δεληγιώργη)

� Προτομή Αλεξάντερ Φλέμιγκ (Πλατεία Φλέμιγκ)

� Προτομή Ανδρέα Τσίγκα (Κόμβος εθνικής οδού Αγρινίου- Καρπενησίου)

� Προτομή Βασιλείου Παναγόπουλου ( Δ. Μακρή)

� Προτομή Γεωργίου Παπαθανασίου (Ι. Σταΐκου)

� Προτομή Αποστόλου Φαφούτη ή Παπαποστόλη (Περίβολος Ι.Ν. Αγ.

Χριστοφόρου)

� Προτομή Πλάτωνα (Περιοχή Πανεπιστημίου)

� Ανδριάντας Γιώργου Παπαδόπουλου ή Γάλλου (Είσοδος γηπέδου

Παναιτωλικού)

Ηρώα - Μνημεία

� Μνημείο πεσόντων ( Πλατεία Μαρίας Δημάδη)

� Τρίπλευρη στήλη ( Πλατεία Δημοκρατίας)

� Μνημείο Μικρασιατών & Ποντίων Προσφύγων (Πλατεία Αγ.

Κων/ντίνου)

� Μνημείο 11ης

Ιουνίου (Λουριώτου)

� Ηρώο Αγρινίου ( Προαύλιο 5ου

Δημ. Σχολείου)

Γλυπτά

� Γλυπτό «Μάνα» (Προαύλιο Αίθουσας Τέχνης Χρ. Καπράλος)

� Γλυπτό «Σκεφτόμενη γυναίκα» (Πλατεία Ειρήνης)

� Γλυπτό «Πολύτεκνη μάνα» ( Περίβολος Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής)

[8]

Γνωρίζοντας ότι η παρουσία των δημόσιων γλυπτών συνδέεται κυρίως με την

τοπική ιστορία της πόλης, ερευνήσαμε στο διαδίκτυο, στη Δημοτική Βιβλιοθήκη

και σε παλιά βιβλία και περιοδικά, ρωτήσαμε και τους μεγαλύτερους,

ψάχνοντας να βρούμε πληροφορίες για τα ιστορικά πρόσωπα που πρόσφεραν

πολλά στην πόλη μας και για σπουδαία ιστορικά γεγονότα που μνημονεύονται

και τιμήθηκαν με την ανέγερση των γλυπτών. Ταυτόχρονα ψάχναμε να βρούμε

πληροφορίες για τους καλλιτέχνες που τα δημιούργησαν.

Στην πόλη μας υπάρχουν και έργα τέχνης αισθητικής αξίας που την

ομορφαίνουν και έχουν φτιαχτεί από αναγνωρισμένους και καταξιωμένους

καλλιτέχνες που κατάγονται κυρίως από την περιοχή μας. Σ’ αυτά τα γλυπτά

ερευνήσαμε το δημιουργό και το έργο του.

Επισκεφτήκαμε τα κυριότερα γλυπτά της πόλης μας. Σε

καθένα απ΄ αυτά ένας μαθητής ή μαθήτρια από τη

σχετική ομάδα φωτογράφισε το γλυπτό, σημείωσε τις

αναγραφόμενες πληροφορίες και το όνομα του γλύπτη

(όπου υπήρχε χαραγμένο).

Ένας άλλος από την ομάδα

σημείωνε τα σχόλια και τις

παρατηρήσεις μας. Δεν μας

άρεσε καθόλου η εικόνα που αντικρίσαμε σε αρκετά

γλυπτά που είχαν λερωθεί με graffiti, μπογιά,

άσχημες λέξεις. Και ο γύρω χώρος δεν ήταν καθαρός και περιποιημένος.

Στο σχολείο καταγράψαμε το οδοιπορικό μας,

συζητήσαμε για όσα είδαμε, διαβάσαμε τα σχόλια και

τις παρατηρήσεις μας, γράψαμε και ζωγραφίσαμε τις

εντυπώσεις μας και όλοι αποφασίσαμε να φτιάξουμε

ερωτηματολόγια για να ερευνήσουμε πόσο καλά

γνωρίζουν οι πολίτες τα γλυπτά που συναντούν κατά

τις καθημερινές τους μετακινήσεις.

Προβληματισμένοι από την άσχημη κατάσταση που

βρίσκονταν μερικά γλυπτά, συμπληρώσαμε στα

[9]

ερωτηματολόγιά μας και μια ερώτηση για να εκφράσουν οι ερωτώμενοι και

την άποψή τους γι’ αυτό.

Η ομάδα «Πρόσωπα» ετοίμασε το ερωτηματολόγιο για την προτομή του

Κων/νου Χατζόπουλου και η ομάδα «Γεγονότα» για το μνημείο της Τρίπλευρης

στήλης. Επιλέξαμε αυτά τα γλυπτά γιατί βρίσκονται σε πλατείες όπου

μετακινούνται πολλοί άνθρωποι. Επισκεφτήκαμε για δεύτερη φορά τα δύο

γλυπτά και συμπληρώσαμε τα ερωτηματολόγια ρωτώντας τους περαστικούς.

Δυσκολευτήκαμε λίγο γιατί όλοι έτρεχαν να προλάβουν τις δουλειές τους.

Να τι τους ρωτήσαμε:

ΟΜΑΔΑ «ΓΕΓΟΝΟΤΑ»

1. Γνωρίζετε ποιος φιλοτέχνησε το έργο αυτό;

ΝΑΙ

ΟΧΙ

2. Γνωρίζετε σε ποιο/α ιστορικά γεγονότα είναι αφιερωμένο;

ΝΑΙ

ΟΧΙ

3. Είστε ευχαριστημένος/η από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται

το μνημείο αυτό;

ΝΑΙ

ΟΧΙ

[10]

Στο μάθημα της Πληροφορικής επεξεργαστήκαμε τις απαντήσεις και φτιάξαμε

τα εξής διαγράμματα:

ΟΜΑΔΑ «ΠΡΟΣΩΠΑ»

1. Γνωρίζετε ποιο είναι το όνομα του προσώπου της προτομής;

ΝΑΙ

ΟΧΙ

2. Αν ναι, τι πιστεύετε πως ήταν;

Ήρωας/ Αγωνιστής

Ευεργέτης

Ποιητής/ Πεζογράφος

Επιστήμονας

Δήμαρχος/ Πολιτικός

Αθλητής

3. Είστε ευχαριστημένος/η από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η

προτομή αυτή;

ΝΑΙ

ΟΧΙ

[11]

ΠΡΟΤΟΜΗ Κ. ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Γνωρίζετε το όνομα της προτομής;

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Αν ναι, τι πιστεύετε πως ήταν;

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Είστε ευχαριστημένος/η από την κατάσταση στην οποία

βρίσκεται η προτομή αυτή;

[12]

ΗΡΩΟΝ-ΤΡΙΠΛΕΥΡΗ ΣΤΗΛΗ

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Γνωρίζετε ποιος φιλοτέχνησε το έργο αυτό;

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Γνωρίζετε σε ποιο ιστορικό γεγονός είναι αφιερωμένο;

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Είστε ευχαριστημένος από την κατάσταση που βρίσκεται το

μνημείο αυτό;

[13]

Αφού μελετήσαμε τα διαγράμματα γράψαμε τα συμπεράσματα της έρευνας:

Για την προτομή: Οι περισσότεροι γνωρίζουν το όνομα της προτομής γιατί

βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία, αλλά οι μισοί απ’ αυτούς δε γνωρίζουν ότι

ήταν ποιητής και οι περισσότεροι δεν είναι ευχαριστημένοι από την κατάσταση

στην οποία βρίσκεται.

Για το ηρώο (Τρίπλευρη Στήλη): Λίγοι γνωρίζουν το όνομα του γλύπτη που

φιλοτέχνησε το έργο αυτό, οι μισοί δεν γνωρίζουν σε ποιο ιστορικό γεγονός

είναι αφιερωμένοι και οι περισσότεροι δεν είναι ευχαριστημένοι από την

κατάσταση στην οποία βρίσκεται.

Τα αποτελέσματα της έρευνάς μας ήταν απογοητευτικά και ο προβληματισμός

μας για το τι πρέπει να γίνει για να βελτιωθεί η κατάσταση για τα δημόσια

γλυπτά της πόλης μας, πολύ μεγάλος!

Τι δε μας άρεσε κατά την επίσκεψή μας:

[14]

Το γλυπτό «Σκεφτόμενη γυναίκα» στην Πλατεία Ειρήνης θα έπρεπε να

λέγεται «Λυπημένη γυναίκα» γιατί δεν περιβάλλεται από όμορφα πράγματα.

Το μνημείο της Τρίπλευρης στήλης είναι γραμμένο, γύρω έχει σκουπίδια, δεν

έχει πολύ πράσινο και είναι μαζί με τα τραπεζάκια από τις καφετερίες.

Αποφασίσαμε να προτείνουμε ιδέες για να γνωρίσουν οι συμπολίτες μας

περισσότερα πράγματα για τους ανθρώπους και τα ιστορικά γεγονότα των

δημόσιων γλυπτών και να βελτιωθεί η κατάστασή τους.

Προτάσεις της τάξης:

Στην αρχή πρέπει ν’ απευθυνθούμε στο Δήμο.

• Να ζητήσουμε να φυτευτούν λουλούδια και δεντράκια γύρω από τα

γλυπτά για να ομορφαίνει ο χώρος.

• Να βάλει προβολείς και φωτάκια για να τραβούν την προσοχή των

πολιτών και να ενδιαφέρονται γι’ αυτά.

• Να κάνει τακτικό καθαρισμό από τα graffiti.

[15]

• Να τοποθετήσει ταμπέλες δίπλα στα γλυπτά όπου θα γράφονται

πληροφορίες σχετικές με αυτά, για να μάθουν όλοι την ιστορία του τόπου

μας.

• Να διοργανώνει εκδηλώσεις και συναυλίες στο χώρο των γλυπτών

αφιερωμένες στα πρόσωπα και τα γεγονότα για τα οποία φτιάχτηκαν,

ώστε οι πολίτες να ενημερώνονται.

• Να τοποθετήσει όσα γλυπτά δεν φαίνονται πιο ψηλά και σε μέρη που να

μπορούν να ξεχωρίζουν από τα γύρω πράγματα.

Και εμείς οι μαθητές μπορούμε με ενημερωτικά φυλλάδια και με διάλογο με

επιχειρήματα να ευαισθητοποιήσουμε τους πολίτες για να βοηθήσουν κι αυτοί

να διατηρούνται καθαρά τα γλυπτά αλλά και ο χώρος γύρω τους και να τους

δείξουμε ότι με αυτή την κακή συμπεριφορά δείχνουν ασέβεια αλλά και

μολύνουν το περιβάλλον.

Να πώς θα θέλαμε να είναι οι προτομές και τα μνημεία της πόλης:

[16]

[17]

Τα δημόσια γλυπτά δεν έχουν μόνο ιστορική αξία για την πόλη, αλλά πολλά απ’

αυτά έχουν και μεγάλη καλλιτεχνική αξία μιας και έχουν φιλοτεχνηθεί από

αναγνωρισμένους και καταξιωμένους γλύπτες. Εδώ έδρασε η ομάδα

«Καλλιτέχνες» παρουσιάζοντας στην τάξη τα αποτελέσματα της έρευνάς της

για τη ζωή και το έργο τους. Για να γνωρίσουμε περισσότερα, επισκεφτήκαμε

την Αίθουσα Τέχνης «Χρήστος Καπράλος» όπου λειτουργεί μόνιμη έκθεση

γλυπτών του μεγάλου δημιουργού και στον περίβολό της βρίσκεται το μεγάλο

γλυπτό του η «Μάνα».

[18]

Στο μάθημα των Καλλιτεχνικών μάθαμε για τις διάφορες τεχνικές της γλυπτικής

και τα υλικά που χρησιμοποιούν οι γλύπτες για τα δημόσια γλυπτά. Τα υλικά

που χρησιμοποιούνται είναι διάφορα, σκληρά, όπως η πέτρα, το μάρμαρο,

τα μέταλλα ή το γυαλί και σπανιότερα το ξύλο. Ανάλογα με το υλικό που

χρησιμοποιείται, ακολουθείται και η κατάλληλη τεχνική: με σκάλισμα, χυτά ή

με συγκόλληση υλικών.

Προσπαθήσαμε να γίνουμε κι εμείς «γλύπτες» με τον πηλό και φτιάξαμε έργα

για να στολίσουμε την τάξη μας.

Θαυμάστε τα δημιουργήματά μας!

[19]

Φτιάξαμε σταυρόλεξα με το hot potatoes:

ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ

2. Έφτιαξε το μνημείο στην πλατεία Δημάδη

4. Ολόσωμο γλυπτό ενός προσώπου

6. Η προτομή του βρίσκεται στο "Σιντριβάνι"

7. Γλυπτό από τους ώμους και πάνω

8. Δικό του είναι το γλυπτό "Η σκεφτόμενη γυναίκα" στην πλ. Ειρήνης

11. Έτσι λέγονται τα γλυπτά της πόλης

12. Γλυπτά του εκτίθενται μόνιμα στην Αίθουσα Τέχνης

14. Εκεί καταθέτουμε στεφάνια στις εθνικές γιορτές

15. Είναι η στήλη στην πλ. Δημοκρατίας

ΚΑΘΕΤΑ

1. Έτσι λέγεται η καταστροφή των δημόσιων γλυπτών

3. Οι προτομές τους βρίσκονται στη είσοδο του πάρκου

5. Λογοτέχνης που η προτομή του βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία

7. Σ' αυτές βρίσκονται συνήθως τα δημόσια γλυπτά

9. Έτσι λέμε συνήθως τα ολόσωμα γλυπτά

10. Υλικό που χρησιμοποιούν οι γλύπτες

13. Πάνω σ' αυτές στέκονται οι προτομές

[20]

Με μια φωτογραφία μπροστά στο γλυπτό «Μάνα» του Χρ. Καπράλου από την

επίσκεψή μας στην Αίθουσα Τέχνης, φτιάξαμε παζλ με το jigsaw planet που

μπορούμε να το παίζουμε στο διαδίκτυο και το αναρτήσαμε στο blog του

σχολείου μας.

Παίζουμε… διασκεδάζουμε… μαθαίνουμε!

[21]

Γράψαμε ακροστιχίδες ή μεσοστιχίδες:

Π_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

_ _ _Ρ_ _ _ _ _ _

Ο_ _ _ _ _ _ _ _ _

Τ_ _ _ _ _

_ _ _ _Ο_ _ _ _ _ _

Μ_ _ _ _ _ _ _

Ε_ _ _ _ _ _

Σ_ _ _ _ _ _ _ _ _ _

1 .Η προτομή του βρίσκεται στο

«Σιντριβάνι».

2.Έτσι λέγεται το ολόσωμο γλυπτό

ενός προσώπου.

3.Οι προτομές γίνονται από ….

4.Η Αίθουσα … έχει μόνιμη έκθεση

γλυπτών.

5.Ένας σπουδαίος ποιητής μας.

6.Υλικό που σκαλίζεται από τους

γλύπτες.

7.Η «Σκεφτόμενη γυναίκα»

βρίσκεται στην πλατεία ...

8.Έτσι λέγεται η καταστροφή των

δημόσιων γλυπτών.

Κάναμε και μια αφίσα από τις επισκέψεις μας για να στολίσουμε την τάξη μας!

[22]

Ακολουθούν μερικές από τις πληροφορίες για τα γλυπτά που συγκέντρωσε

από την έρευνά της και παρουσίασε κάθε ομάδα:

Προτομή Κων/νου Χατζόπουλου του Β. Παπασάικα

(Πλατεία Χατζοπούλου)

Ο Κωνσταντίνος (Κώστας) Χατζόπουλος (1868 - 1920)

ήταν σπουδαίος μυθιστοριογράφος, ποιητής,

διηγηματογράφος, μεταφραστής και δοκιμιογράφος,

από τους πρωτοπόρους του δημοτικισμού στην Ελλάδα.

Γεννήθηκε στο Αγρίνιο και σπούδασε δικηγόρος στην

Αθήνα, αλλά εγκατέλειψε το επάγγελμα και αφιερώθηκε

στη λογοτεχνία. Το 1897 πήρε μέρος στον

Ελληνοτουρκικό πόλεμο. Το 1900 ο Κώστας

Χατζόπουλος αναχώρησε για τη Γερμανία όπου συνέχισε τις σπουδές του.Το

1914, με την έκρηξη του Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου, επέστρεψε στην Ελλάδα και

άρχισε να δημοσιεύει τα διηγήματα και μυθιστορήματα που είχε γράψει. Το

1920 και ενώ ταξίδευε με καράβι προς την Ιταλία, πέθανε εν πλω και θάφτηκε

εκεί. Η γενέτειρα πόλη του, το Αγρίνιο, σε ένδειξη τιμής, έδωσε το όνομά του

σε κεντρική πλατεία της πόλης.

Προτομές Αδελφών Παπαστράτου και Χαρίκλειας Παπαστράτου του Χρ.

Καπράλου( Κεντρική είσοδος Πάρκου)

ΟΜΑΔΑ «ΠΡΟΣΩΠΑ»

[23]

Η οικογένεια Παπαστράτου είναι παλιά αγρινιώτικη οικογένεια βιομηχάνων

της Ελλάδας, και μεγάλοι ευεργέτες της πόλης. Αποτελούνταν από τέσσερα

αδέρφια, που στις αρχές του 20ού αιώνα ασχολήθηκε με το εμπόριο καπνού.

Η εταιρία της οικογένειας έγινε η σημαντικότερη βιομηχανία τσιγάρων της

χώρας και έκανε γνωστό τον καπνό του Αγρινίου και στο εξωτερικό. Οι αδελφοί

Παπαστράτου πάντοτε φρόντιζαν για τη γενέθλια πόλη τους και τη βοήθησαν

πολύ με πλήθος έργων μεταξύ των οποίων και το σχολείο μας. Το 1933 ο δήμος

Αγρινίου έδωσε το όνομά τους στον κεντρικότερο δρόμο της πόλης.

Προτομή Γρηγορίου Λαμπράκη του Άγγελου Βλάσση

(Μάρκου Μπότσαρη & Παπαστράτου)

Γιατρός, αθλητής, πολιτικός, μα πάνω απ' όλα αγωνιστής της

Δημοκρατίας και της Ειρήνης. Γεννήθηκε στην Κερασίτσα

Αρκαδίας το 1912. Σπούδασε ιατρική στην Αθήνα και από τα

εφηβικά του χρόνια ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και

αναδείχθηκε δέκα φορές βαλκανιονίκης στο άλμα εις μήκος.

Έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση, κατά την

περίοδο της γερμανικής κατοχής. Το 1961 πήρε μέρος στις

εκλογές με την ΕΔΑ και εξελέγη βουλευτής. Τον ίδιο χρόνο δραστηριοποιήθηκε

στο ειρηνιστικό κίνημα. Στις 22 Μαΐου 1963, ο Γρηγόρης Λαμπράκης μίλησε για

την ειρήνη στη Θεσσαλονίκη. Μετά το τέλος της εκδήλωσης δέχθηκε

δολοφονική επίθεση σε κεντρικό δρόμο της πόλης. Τραυματίστηκε σοβαρά και

πέθανε, σε ηλικία 51 ετών. Ο θάνατός του προκάλεσε αγανάκτηση στην κοινή

γνώμη, πολιτική κρίση, αλλά και διεθνή κατακραυγή. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης

παραμένει και σήμερα ένα σύμβολο της Δημοκρατίας και του αγωνιζόμενου

ανθρώπου κατά της πολιτικής καταπίεσης.

Προτομή Ανδρέα Παναγόπουλου του Χρ. Καπράλου

(Πλατεία Παναγοπούλου)

Από τους σπουδαιότερους δημάρχους της πόλης.

Γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1883.Ασχολήθηκε με το

καπνεμπόριο και ήταν καλλιεργημένος με κοινωνικές

[24]

ευαισθησίες. Ο αγρινιώτικος λαός τον εκτιμά και τον εκλέγει Δήμαρχό του το

1925 μέχρι τα 1933.Το έργο του ήταν πολύ μεγάλο για τη ρυμοτομία της πόλης,

τον ηλεκτροφωτισμό, την ύδρευση και την ανέγερση της δημοτικής αγοράς. Το

1935 εξελέγη βουλευτής Αιτωλ/νίας και το 1951 εκλέγεται παμψηφεί πάλι

δήμαρχος αλλά πεθαίνει το 1952. Είχε σταθεί ένας απ' τους πέντε ιδρυτές της

Ενώσεως Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος. Προς τιμήν του η πλατεία Σιντριβάνι

(μπροστά στο Δημαρχείο) και ο συνεχόμενος δρόμος πήραν το όνομά του.

Προτομή Νικολάου Παναγιώτου ή Κουμπούρα

(Δαγκλή & Δεληγιώργη)

Είναι ο θρυλικός ήρωας του Αγρινίου. Γεννήθη-

κε τό 1886, από πατέρα καπνεργάτη. Σε ηλικία

21 χρονών, έτρεξε με ενθουσιασμό στο

μακεδονικό αντάρτικο να πολεμήσει για τη

λευτεριά των αδελφών μας. Στους σκληρούς

αυτούς αγώνες, μέσα στο εχθρικό έδαφος, ο

Παναγιώτου ήταν ένα απ' τα καλύτερα παλληκάρια. Είχε τη φριχτή τύχη, να μην

σκοτωθεί στη μάχη, αλλά στα χέρια των Τούρκων, οι όποιοι αφού τον

βασάνισαν πολύ, τον κρέμασαν σ' έναν πλάτανο στην κεντρική πλατεία των

Σερρών, στις 6 Νοεμβρίου 1907.Το Αγρίνιο αργότερα, τιμώντας το μεγάλο

αυτό ήρωα τού έστησε την προτομή στην ομώνυμη πλατεία, κοντά στο

σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης.

Προτομή Αλεξάντερ Φλέμιγκ του Θ. Πανουργιά

(Πλατεία Φλέμιγκ)

Ο βιολόγος Αλεξάντερ Φλέμινγκ γεννήθηκε στις 6

Αυγούστου 1881, στο Λόκφιλντ της Σκοτίας. Σπούδασε

ιατρική και κατά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο εργάστηκε για

την ανάπτυξη μιας θεραπείας που θα μείωνε τους

θανάτους στρατιωτών από τις διάφορες μολύνσεις. Το

1928 ανακάλυψε την πενικιλίνη χρησιμοποιήθηκε ευρέως

στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για την αντιμετώπιση πολλών μολύνσεων. Όταν ο

Φλέμινγκ βραβεύτηκε το 1945 με το Νόμπελ Ιατρικής δήλωσε ταπεινά: «Η

[25]

φύση δημιούργησε την πενικιλίνη. Εγώ απλώς τη βρήκα». Στην

πραγματικότητα, η ανακάλυψή του έφερε τα πάνω κάτω στη σύγχρονη ιατρική,

αφού άνοιξε το δρόμο για τη δημιουργία πολλών αντιβιοτικών και την

αντιμετώπιση δεκάδων ασθενειών. Πέθανε, από καρδιακή προσβολή, στις 11

Μαρτίου του 1955.

Προτομή Ανδρέα Τσίγκα

(Κόμβος εθνικής οδού Αγρινίου- Καρπενησίου)

Έφεδρος ανθυπολοχαγός του πεζικού που αγωνίστηκε στον

ελληνοϊταλικό πόλεμο του ’40 και έπεσε μαχόμενος στο

Δελβινάκι της Ηπείρου στις 16 Νοεμβρίου του 1940.

Προτομή Βασιλείου Παναγόπουλου του Δ. Σαμψώνα

( Δ. Μακρή)

Γεννήθηκε το 1935 στο Αγρίνιο. Τον Απρίλιο του 1956

εισήλθε στη Σχολή Αεροπορίας. Σκοτώθηκε στις 22 Ιουλίου

1974, όταν το αεροσκάφος Noratlas της 354 Μοίρας

Τακτικών Μεταφορών, στο οποίο επέβαινε ως κυβερνήτης

κατά την εκτέλεση διατεταγμένης αποστολής στην Κύπρο,

καταρρίφθηκε κατά την προσγείωσή του στο αεροδρόμιο

Λευκωσίας. Τα λείψανά του επέστρεψαν στη γενέτειρά του

στις 5 Απριλίου 2009 με τιμές.

Προτομή Γεωργίου Παπαθανασίου του Δ. Σαμψώνα

(Ι. Σταΐκου)

Γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1973. Τον Σεπτέμβριο του

1990 εισήλθε στη Σχολή Ικάρων και αποφοίτησε με το

βαθμό του ανθυποσμηναγού. Σκοτώθηκε κατά τη

διάρκεια διατεταγμένης πτήσης, όταν το αεροσκάφος

[26]

F- 4E του οποίου ήταν συγκυβερνήτης κατέπεσε στη θαλάσσια περιοχή

νοτιοανατολικά της Άνδρου, στις 20 Αυγούστου 1998.

Προτομή Αποστόλου Φαφούτη ή Παπαποστόλη του Θ. Πανουργιά

(Περίβολος Ι.Ν. Αγ. Χριστοφόρου)

Γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1871 στο Αγρίνιο. Τον Ιούνιο

του 1903 χειροτονήθηκε στην Αθήνα ιερεύς, και

τοποθετήθηκε ως εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου

Χριστόφορου Αγρινίου. Η δράση του επεκτάθηκε σε όλους

τους τομείς της ανθρώπινης ζωής. Επισκέπτεται κατά τα

χρόνια της κατοχής φυλακισμένους, παρηγορεί και

νοσηλεύει τους ασθενείς. Αγαπούσε πολύ τους ανθρώπους

και τους υπηρέτησε με κάθε ανιδιοτέλεια και

αυταπάρνηση. Στις δικές του ακάματες προσπάθειες ανήκει ο Ιερός Ναός τού

Αγίου Χριστόφορου Αγρινίου. Θα αποβιώσει στις 13 Αυγούστου του 1960,

αφήνοντας ως κληροδότημα το φιλάνθρωπο έργο του και τη μοναδική του

υλική περιουσία, τον σταυρό και τα παπούτσια του.

Προτομή Πλάτωνα του Τάκη Παρλαβάντζα

(Περιοχή Πανεπιστημίου)

Ο Πλάτων (427 π.Χ.–347 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας

φιλόσοφος από την Αθήνα, ο πιο γνωστός μαθητής

του Σωκράτη και δάσκαλος του Αριστοτέλη. Το έργο του με

τη μορφή φιλοσοφικών διαλόγων έχει σωθεί ολόκληρο

( Απολογία του Σωκράτους, Συμπόσιο, την Πολιτεία και

τους Νόμους όπου περιέγραψε την ιδανική πολιτεία κ.ά.)

Άσκησε τεράστια επιρροή στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία

και γενικότερα στη δυτική φιλοσοφική παράδοση μέχρι τις ημέρες μας. To

σύνολο του έργου του, συχνά τον κατατάσσει μεταξύ των κορυφαίων

παγκοσμίων προσωπικοτήτων όλων των εποχών με τη μεγαλύτερη επιρροή,

μαζί με τον δάσκαλο του, τον Σωκράτη, και τον μαθητή του, τον Αριστοτέλη.

[27]

Ανδριάντας Γιώργου Παπαδόπουλου ή Γάλλου του Θ. Πανουργιά

(Είσοδος γηπέδου Παναιτωλικού)

Επιθετικός της ποδοσφαιρικής ομάδας του Παναιτωλικού, o

οποίος γεννήθηκε το 1928 και έφυγε από τη ζωή το 1999,

μετά από μεγάλη και πλούσια καριέρα 20 χρόνων στο χώρο

του ποδοσφαίρου.

Μνημείο πεσόντων του Θ. Πανουργιά

( Πλατεία Μαρίας Δημάδη)

Εδώ γίνεται η κατάθεση στεφανιών στις εθνικές

γιορτές. Η πλατεία έχει το όνομα της

πατριώτισσας Μαρίας Δημάδη, της γυναίκας

που πρόσφερε πάρα πολλά στην εθνική

αντίσταση κατά τη διάρκεια της γερμανικής

κατοχής. Στο τέλος πρόσφερε και την ίδια της τη

ζωή, όταν ανακαλύφθηκε ο ρόλος της, καθώς

κατασκόπευε για τους αντάρτες δουλεύοντας ως διερμηνέας στους Γερμανούς.

Βρήκε το θάνατο μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα με δέκα σφαίρες.

Κεντρικό στοιχείο της σύνθεσης του Μνημείου, είναι ο Πελταστής που πέφτει,

ένας ελαφρά οπλισμένος πολεμιστής, γυμνός, με την ασπίδα του ως αμυντικό

όπλο. Πίσω του, παρακολουθούν τη σκηνή του θανάτου του, η Νίκη-Πατρίδα

που τον στεφανώνει και οι άλλοι ήρωές της, άλλων στιγμών της ιστορίας μας, ο

πολεμιστής του αγώνα του 1821,ο στρατιώτης των πολέμων του 20ού αιώνα

και ο Βυζαντινός Διγενής που προάσπισε επί αιώνες την χώρα και τον

Πολιτισμό της, σίγουροι για την θυσία τους.

ΟΜΑΔΑ «ΓΕΓΟΝΟΤΑ»

[28]

Τρίπλευρη στήλη του Θ. Πανουργιά

( Πλατεία Δημοκρατίας)

Χαραγμένη ανεξίτηλα στη συλλογική μνήμη των

Αγρινιωτών παραμένει η Μεγάλη Παρασκευή

του έτους 1944 (14 Απριλίου). Τότε που οι

Γερμανοί κατακτητές, αντιδρώντας με αντίποινα

στο σαμποτάζ πατριωτών της αντίστασης,

αποφάσισαν και εκτέλεσαν 120 κρατούμενους

αγωνιστές. Τους τρεις απ’ αυτούς, τον Πάνο

Σούλο, τον Χρήστο Σαλάκο και τον Αβραάμ Αναστασιάδη τους κρέμασαν στην

πλατεία Μπέλλου (τη σημερινή πλατεία Δημοκρατίας). Οι υπόλοιποι

τουφεκίσθηκαν στην Αγία Τριάδα (Μνημείο των 120). Στη θέση του

κρεμασμένου Αναστασιάδη υπάρχει σήμερα στην πλατεία Δημοκρατίας

μνημείο.

Πρόκειται για μια τρίπλευρη χάλκινη στήλη, σε κάθε πλευρά της οποίας είναι

χαραγμένες οι μορφές των τριών κρεμασμένων, ενώ η στήλη πλαισιώνεται από

αναπαραστάσεις των τριών φαναριών στα οποία είχαν κρεμαστεί οι

πατριώτες.

Μνημείο Μικρασιατών & Ποντίων Προσφύγων του Θ. Πανουργιά

(Πλατεία Αγ. Κων/ντίνου)

Μνημείο στη μνήμη αυτών που χάθηκαν στις

αλησμόνητες πατρίδες του Ελληνικού Πόντου και

της Μικρασίας. Τοποθετήθηκε στην κεντρική

πλατεία του Αγίου Κωνσταντίνου, περιοχή στην

οποία κυρίως εγκαταστάθηκαν οι πρόσφυγες

μετά την Μικρασιατική καταστροφή του 1922.

Είναι η μεγαλύτερη εθνική συμφορά στην ιστορία

του νεωτέρου Ελληνισμού, επειδή ξεριζώθηκε οριστικά η μακραίωνη ελληνική

παρουσία στις περιοχές αυτές, με τον πιο δραματικό τρόπο.

[29]

Οι τρεις παράλληλοι κύκλοι της βάσης του Μνημείου - σύμβολο των τριών

μεγάλων ιστορικών περιόδων- παραπέμπουν σε ορχήστρα του αρχαίου

θεάτρου, όπου η κεντρική φιγούρα της γυναίκας στο μέσο, θυμίζει την

κορυφαία του χορού τραγωδίας. Με την κίνηση της, τις θέσεις των χεριών της,

το δέσιμο του μαντιλιού, αποτυπώνει τη θλίψη, την απελπισία και την

απόγνωση όλων αυτών των ανθρώπων που εξαναγκάζονται να αποχωριστούν

τα υπάρχοντά τους.

Μνημείο 11ης

Ιουνίου

(Λουριώτου)

Μνημείο για την απελευθέρωση του Βραχωρίου

(Αγρινίου) από τους Τούρκους κατά την επανάσταση του

1821. Ήταν μεγάλης στρατηγικής σημασίας επειδή

αποτελούσε την έδρα ισχυρών Τουρκικών στρατευμάτων

στη Δυτική Ελλάδα, δηλ. ότι η Τριπολιτσά για την

Πελοπόννησο. Στις 11 Ιουνίου 1821, οι Έλληνες με τους

οπλαρχηγούς Βλαχόπουλο, Σιαδήμα, Γρίβα, Στάικο και

Βαρνακιώτη πήραν το Βραχώρι μετά από δεκαπέντε

περίπου μέρες μαχών. Οι Τούρκοι παρέδωσαν τα όπλα και ο τόπος

ελευθερώθηκε.

Ηρώο Αγρινίου

( Προαύλιο 5ου

Δημ. Σχολείου)

Πρόκειται για μνημείο πεσόντων που ανεγέρθη το

1927.Για πολλά χρόνια ήταν το μνημείο κατάθεσης

στεφανιών και βρισκόταν στον Κήπο των Ηρώων, εκεί που

αργότερα χτίστηκε η Δημοτική Βιβλιοθήκη το 1984.Από

τότε περιφέρεται στον εγγύς χώρο και πριν μερικά χρόνια

τοποθετήθηκε στο προαύλιο του 5ου

Δημ. Σχολείου. Ο

Δήμος θα πρέπει να φροντίσει για τη μεταφορά και

τοποθέτησή του σε ένα σημείο της πόλης μιας και

αποτελεί και μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς για τους

πολίτες.

[30]

Γλυπτό «Μάνα» του Χρ. Καπράλου

(Προαύλιο Αίθουσας Τέχνης Χρ. Καπράλος)

Το μεγάλο χάλκινο γλυπτό μας υποδέχεται στην

είσοδο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, όπου υπάρχει

μόνιμη έκθεση έργων του σπουδαίου γλύπτη. Η

φιγούρα της Μάνας, που κυριαρχεί στα έργα του

Χρήστου Καπράλου, δεν είναι μόνο το σύμβολο της

Ελληνίδας Μάνας, της γυναίκας του μόχθου, που

αγωνίζεται σκληρά για την οικογένεια και τα παιδιά

της, αλλά η ίδια η μάνα του καλλιτέχνη που

αποτέλεσε και το πρώτο του μοντέλο. Το θέμα «μάνα

– παιδί» το βλέπουμε συχνά στο έργο του.

Γλυπτό «Σκεφτόμενη γυναίκα

του Βασίλη Παπασάικα

(Πλατεία Ειρήνης)

Γλυπτό «Πολύτεκνη μάνα» του

Θεόδωρου Βασιλόπουλου

( Περίβολος Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής)

ΟΜΑΔΑ «ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ»

[31]

Οι γλύπτες που φιλοτέχνησαν τα περισσότερα δημόσια γλυπτά της πόλης είναι

τρεις Αγρινιώτες που είναι σπουδαίοι καλλιτέχνες και καταξιωμένοι στο χώρο

τους και είναι οι εξής: Χρήστος Καπράλος, Θύμιος Πανουργιάς και Βασίλης

Παπασάικας. Γι’ αυτούς και όσους από τους άλλους καταφέραμε να βρούμε

πληροφορίες, αναφέρουμε λίγα λόγια για τη ζωή και το έργο τους.

Χρήστος Καπράλος

Ο Χρήστος Καπράλος (Παναιτώλιο Αιτωλ/νίας,

(1909 – Αθήνα, 1993) ήταν ένας από τους

σημαντικότερους γλύπτες του 20ού αιώνα. Ήταν γιος

αγροτικής οικογένειας. Το ιδιαίτερο δέσιμο με την

μητέρα του, οφείλεται στο γεγονός ότι έχασε τον

πατέρα του σε νεαρή ηλικία, κάτι που τον εξανάγκασε

να αγωνιστεί σκληρά. Με τη βοήθεια των

Αγρινιωτών αδελφών Παπαστράτου σπούδασε

ζωγραφική στη Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και γλυπτική στο Παρίσι.

Το 1940 επέστρεψε στην Ελλάδα. Από τότε και ως το 1946 έμεινε και

εργάστηκε στο χωριό του έχοντας για κύριο μοντέλο του τη μάνα του.

Εργάστηκε επίσης σειρές από ανάγλυφα σε γύψο με θέματα σκηνές από την

καθημερινή ζωή καθώς και από τον Πόλεμο, την Κατοχή κτλ. Το όλο έργο είναι

γνωστό με το όνομα Μνημείο της Πίνδου.

Τα υλικά που δούλεψε ο Χρήστος Καπράλος είναι: το ξύλο (οι μεγάλοι κορμοί

από ευκάλυπτο) το Αιγινήτικο πουρί, ο γύψος, ο χαλκός, ενώ ορισμένα έργα

του είναι από μάρμαρο Πάρου.

Το έργο του Χρήστου Καπράλου είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο. Έχει εκθέσει

στην Ευρώπη, Αμερική, Καναδά και Ιαπωνία ενώ το 1962 εκπροσώπησε την

Ελλάδα στην Biennale της Βενετίας.Έργα του μπορούμε να βρούμε σε πολλές

ιδιωτικές συλλογές και μουσεία σε Ευρώπη και Αμερική.

Ο Χρήστος Καπράλος κληροδότησε στον ελληνικό λαό μία συλλογή από 7.500

περίπου έργα ιδρύοντας το «Ίδρυμα Χρ. & Σ. Καπράλου».

[32]

Θύμιος Πανουργιάς

Ο γλύπτης Θύμιος Πανουργιάς γεννήθηκε στο Αγρίνιο το

1931. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην

Αθήνα και αργότερα συνέχισε στο Παρίσι στην αντίστοιχη

σχολή με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. Το 1964 εγκαθίσταται

μόνιμα την Αθήνα. Δουλεύει ακατάπαυστα τη γλυπτική

του την οποία εκθέτει κατά καιρούς, φιλοτεχνεί μνημεία,

ασχολείται με τα συνδικαλιστικά του κλάδου και ιδρύει

μαζί με άλλους γλύπτες τον Σύλλογο Γλυπτών καθώς και Αίθουσα Τέχνης σε

εταιρική βάση. Από το 1972 μέχρι το 1998 δίδαξε σχέδιο και γλυπτική στην

Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.

Πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση το 1969, την οποία

ακολούθησαν ατομικές παρουσιάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και

συμμετοχές σε ομαδικές διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η

Biennale της Αλεξάνδρειας το 1965, όπου κέρδισε το αργυρό μετάλλιο.

Με υλικά την πέτρα, το μάρμαρο και το μέταλλο και επίκεντρο την ανθρώπινη

μορφή, ο Θύμιος Πανουργιάς συνδυάζει στο έργο του στοιχεία της λαϊκής

παράδοσης με την αρχαϊκή τέχνη αλλά και τις σύγχρονες τάσεις.

Βασίλης Παπασάικας

Ο Βασίλης Παπασάικας γεννήθηκε το 1956 στο

χωριό Καινούργιο της Τριχωνίδας στο νομό

Αιτωλοκαρνανίας. Σπούδασε σχέδιο στο

προπαρασκευαστικό εργαστήρι του Βρασίδα

Βλαχόπουλου και γλυπτική στο Α΄ Εργαστήρι της

Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας.

Έχει παρουσιάσει ως τώρα τη δουλειά του σε πολλές ατομικές και ομαδικές

εκθέσεις και έχει φιλοτεχνήσει προτομές, ανδριάντες ενώ έργα του υπάρχουν

σε μουσεία και πινακοθήκες.

[33]

Βλάσσης Άγγελος

Ο Βλάσσης Άγγελος (1948, Αθήνα) σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών

Τεχνών Αθηνών (Γλυπτική) στο εργαστήριο του Καλαμάρα και στη Σχολή Καλών

Τεχνών (εργαστήριο σχεδίου M. Jili) στο Παρίσι. Ειδικεύθηκε στη δημιουργία

μεταλλίων. Έργα του, μνημεία, ανδριάντες, προτομές και επιτύμβια κοσμούν

δημόσιους χώρους.

Παρλαβάντζας Τάκης

Παρλαβάντζας Τάκης (1930-2014, Πειραιάς).

Ζωγράφος, γλύπτης και χαράκτης σπούδασε στις

Ανώτατες Σχολές Καλών Τεχνών Αθηνών,

Άμστερνταμ και Παρισιού. Ειδικεύθηκε στο

ψηφιδωτό, τη μνημειακή τέχνη, τη νωπογραφία κ.ά.

τεχνικές. Είχε συμμετάσχει σε εννιά πανελλήνιες, σε

πολλές ατομικές και σε πάρα πολλές ομαδικές

εκθέσεις. Για το βιβλίο του «Οι Αισθητικές Κατηγορίες στη Σύγχρονη Τέχνη»

τιμήθηκε το 1973 με βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. Είχε λάβει μέρος σε

συνέδρια κι εκθέσεις.

Βασιλόπουλος Θεόδωρος (1935, ) Ομότιμος καθηγητής της ΑΣΚΤ, έχει διδάξει

γυψοτεχνία και χαλκοχυτική. Έργα του κοσμούν δημόσιους χώρους.

[34]

Στο πρόγραμμα συμμετείχαν οι μαθητές:

Σταυριανή Γεωργίου

Χριστίνα Γκόγκου

Αθανασία Κακαβά

Γρηγόριος Καραντζιούνης

Ειρήνη Κολονέλου

Γεώργιος Κοσμάς

Θεοχάρης Κουτρουλός

Δανάη Μαρία Κουτσουπιά

Σταύρος Μάτσας

Δήμητρα Μπλίκα

Μελίνα Νικολάου

Μαρία Παπαθανάση

Χρίστος Πολύζος

Πέτρος Σκαβάρας

Ελευθέριος Τσώλης

Ιωάννα Ανδριάνα Ψαρρά

Δημήτρης Ψάρρης

Για το πρόγραμμα συνεργαστήκαμε με τους δασκάλους μας της Πληροφορικής

και των Καλλιτεχνικών. Οι πληροφορίες προέρχονται από διάφορες

ιστοσελίδες τοπικών εφημερίδων, την επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου

Αγρινίου, το βιβλίο «Το Αγρίνιο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα»- Θεόδωρος

Θωμόπουλος, Αθήνα 1954 και τον ζωγράφο και καλλιτεχνικό διευθυντή της

Δημοτικής Πινακοθήκης Αγρινίου Χρήστο Γαρουφαλή, που μας παραχώρησε

πολύτιμα στοιχεία για τα γλυπτά της πόλης μας και τους καλλιτέχνες και τον

ευχαριστούμε πολύ!