Ο Θανάςθσ αγαπά το μίςοσ. Επίςθσ τρελαίνεται για τθ μουςικι, αλλά εκνευρίηεται με τουσ κακθγθτζσ του, τουσ ξζνουσ και τ’ αδζλφια του. Δζρνει τουσ ςυμμακθτζσ του, μαλώνει με τον πατριό του, εγκαταλείπει το ςπίτι του, μπλζκεται ςε ρατςιςτικζσ οργανώςεισ. Προτιμά τθ βία, και ό,τι κάνει το βρίςκει ςωςτό. Βγάηει γλώςςα ςτθ ηωι και τθ μουντηώνει. Τι κα γίνει όμωσ όταν και θ ηωι αποφαςίςει να του βγάλει τθ γλώςςα; Όταν ο ίδιοσ καταλάβει ότι εκείνο που μιςεί περιςςότερο είναι το είδωλό του ςτον κακρζφτθ;

Το Στη διαπασών είναι ζνα νεανικό μυκιςτόρθμα, μελωδικό όςο και θ μουςικι, ςκλθρό όςο και θ εφθβεία. Μιλά γι’ αυτοφσ που αιςκάνονται νικθτζσ, ενώ οι άλλοι τοφσ κεωροφν χαμζνουσ, ι γι’ αυτοφσ που βλζπουν τον εαυτό τουσ ςαν λοφηερ, αλλά κζλουν να γίνουν νικθτζσ. Αφορά τελικά και όλουσ εκείνουσ που κάποια ςτιγμι καταλαβαίνουν ότι το ίδιο πράγμα που τουσ «αρρωςταίνει» είναι ςυγχρόνωσ θ ίδια τουσ θ γιατρειά. Κυρίωσ, όμωσ, είναι ζνα βιβλίο για τουσ νζουσ που δεν αρκοφνται μόνο ςτο να φαντάηονται τθ ηωι τουσ μζςα από τα τραγοφδια που ακοφν, αλλά πατάνε το stop, βγάηουν τα ακουςτικά και αποφαςίηουν να τθ ηιςουν.