Πρόληψη του σχολικού εκφοβισμού

Δράσεις του σχολείου μας

Παρουσίαση

κα. Κίτη Δήμητρα

Πέμπτη, 26 Ιουνίου 2014

2o Γυμνάσιο Ευκαρπίας

Στόχος σχολικών δράσεωνΣτα πλαίσια της γενικότερης προσπάθειας για τηνπρόληψη της σχολικής βίας και του εκφοβισμού, τοσχολείο μας ευαισθητοποιήθηκε και οδηγηθήκαμε σεσυγκεκριμένες δράσεις με στόχο οι μαθητές μας:

να είναι σε θέση να γνωρίζουν τον εκφοβισμό (επιθετική συμπεριφορά με αρνητική πρόθεση από ένα παιδί σε άλλο)

να πειστούν ότι χρειάζεται να αντιδρούν και να αναφέρουν, με ασφάλεια, τέτοια περιστατικά, είτε είναι τα θύματα είτε οι παρατηρητές

να κατανοήσουν τις συνέπειες του εκφοβισμού

να καταλάβουν πόσο σημαντικό είναι να διαχειρίζονται το θυμό τους και να αναπτύξουν αυτοέλεγχο

Βήματα προς την επίτευξη των στόχων

Εργαστήκαμε κυρίως με τα παιδιά της Α’ Γυμνασίου και για να

οδηγηθούμε στους παρακάτω στόχους ενεργήσαμε ως εξής:

1. Μπήκαμε σε κάθε τμήμα ένα δίωρο και χωρίσαμε τα παιδιά σε ομάδες:

Τους δείξαμε την εικόνα ενός στενοχωρημένου παιδιού που κάθεται στο παγκάκι του σχολείου του και τους είπαμε να γυρίσουν το χρόνο πίσω και να σκεφτούν τι θα μπορούσε να είχε συμβεί στο παιδί αυτό.

Με το ερώτημα «Τι θα μπορούσε να είχε συμβεί», τους προτρέψαμε να σκεφτούν και να παρουσιάσουν τη σκηνή που φαντάστηκαν.

Σχολιασμός φωτογραφίας

Βήματα προς την επίτευξη των στόχων

2. Φροντίσαμε να παρουσιαστούν όλες οι μορφές της βίας (λεκτική, συναισθηματική, σωματική, ηλεκτρονική)

Βήματα προς την επίτευξη των στόχων

3. Στις σκηνές που μας παρουσίασαν ελέγξαμε:

α) τα συναισθήματα του θύματος, την έλλειψη αντίδρασης αλλά και τις διεξόδους που έχει το θύμα

β) τα κίνητρα του θύτη και της ομάδας του αλλά και τι θα μπορούσε να τους κάνει να αλλάξουν στάση

γ) ελέγξαμε τη στάση των παρατηρητών (αδιαφορούν ή αντιδρούν)

δ) αναλύσαμε τις αιτίες της αδιαφορίας ή αντίδρασης

Βήματα προς την επίτευξη των στόχων

4. Τους προτρέψαμε να σκεφτούν εάν στη ζωή τους θέλουν να παίζουν το ρόλο του αδιάφορου παρατηρητή ή του ανθρώπου που ενδιαφέρεται και βοηθά

Με ποιον τρόπο μπορούμε να βοηθήσουμε;

Το ερώτημα αυτό τους ώθησε να καταλάβουν τη σπουδαιότητα της αντίδρασης και τους κατηύθυνε στο πώς μπορούν να παίξουν ενεργό ρόλο.

Βήματα προς την επίτευξη των στόχων

5. Στο τέλος της δράσης τους είπαμε να περιγράψουν στο χαρτί που είχαν μπροστά τους μια στιγμή μέσα στη σχολική ζωή, που υπήρξαν θύματα και μια στιγμή που υπήρξαν θύτες.

Βασισμένοι σε αυτά που διαβάσαμε, γυρίσαμε ένα ταινιάκιμικρού μήκους, στο οποίο πρωταγωνίστησαν κυρίως παιδιά του Α3.

Στόχος της ταινίας ήταν να διαλέξουν τα παιδιά το ρόλο που τους ταιριάζει: θύτες ή ενεργοί παρατηρητές;

Βήματα προς την επίτευξη των στόχων

6. Ζητήσαμε στα τμήματα να κάνουν ηλεκτρονικές αφίσες με μηνύματα που προήλθαν από τις συζητήσεις μας.

Οι εργασίες των

παιδιών είναι:

Εργασίες μαθητών

Εργασίες μαθητών

Εργασίες μαθητών

Εργασίες μαθητών

Εργασίες μαθητών

Εργασίες μαθητών

Εργασίες μαθητών

Βήματα προς την επίτευξη των στόχων

7. Οι δράσεις κορυφώθηκαν με την προβολή της ταινίας «Συγγνώμη», ολλανδικής παραγωγής, η οποία σχολιάστηκε σε όλες τις τάξεις.

Η ταινία τους βοήθησε να αποφασίσουν αν τα λόγια που μας

είπαν θα παραμείνουν λόγια ή θα γίνουν πράξεις της

καθημερινότητας τους.

Βήματα προς την επίτευξη των στόχων

8. Το λογότυπο κατά της βίας, στο σχολείο μας, προέκυψε επίσης κατόπιν συζητήσεων με τα παιδιά της Α’ Γυμνασίου.

Ευχαριστώ

Υπεύθυνοι καθηγητέςκα. Πολυδωρίδου Ιόληκα. Κίτη Δήμητρακα. Κίζου Μαριάνακα. Καραμούλα Χριστίνα