«Ηιηνβαζίιεκα»

Κώζηαο Κξπζηάιιεο

πίζω ἀπὸ καθξηλὲο θνξθὲο ὁ ἥιηνο βαζηιεύεη

θαὶ η’ νὐξαλνῦ ηὰ ζύλνξα ρίιηεο βαθὲο ἀιιάδνπλ,

Πξάζηλεο, θόθθηλεο, μαλζέο, ὁιόρξπζεο, γαιάδηεο

θη ἀλάκεζά ηνπο ζθάεη ιακπξὸο ιακπξὸο ὁ Ἀπνζπεξίηεο.

Τὴλ πύξα ηνῦ θαινθαηξηνῦ ηὴλ ζβεεῖ γιπθὸ ἀγεξάθη,

πνὺ θαηεβάδνπλ ηὰ βνπλά, πνὺ θέξλνπλ η’

ἀθξνγηάιηα.

Ἀνάρια τὰ κλωνάρια του κουνάει ὁ γερο-πεῦκοσκαὶ πίνει καὶ ρουφάει δροςιὰ κι ἀχολογάει καὶ τρίζει.

῾Η βξύζε ἡ ρνξηαξόζηξωηε δξνζίδεη ηὰ ινπινύδηα

θαὶ κ’ ἀιαθξὸ κνπξκνπξεηὸ γιπθὰ ηὰ λαλνπξίδεη·

Θνιώλεη πέξα ἡ ζάιαζζα, ηὰ ξηδνβνύληα ἰζθηώλνπλ,

ηὰ δάινγγα καπξνινγνῦλ, ζθύβνπλ ηὰ θξύδηα νἱ βξάρνη

θη νἱ θάκπνη γύξω νἱ ἁπιωηνὶ πξάζηλν πέιαν κνηάδνπλ.

Ἀπόμω, ἀπὸ ηὰ ὀξγώκαηα, γπξλνῦλε νἱ δεπγνιάηεο,

ἡιηνθακέλνη, μέθνπνη, βνπβνί, ἀπνθακωκέλνη,

Μὲ τοὺσ ζυγούσ, μὲ τὰ βαριὰ τ’ ἀλέτρια φορτωμένοικαὶ ςαλαγοῦν ἀπὸ μπροςτὰ τὰ δυὸ καματερά τουσ,τρανά, ςτεφανοκέρατα, κοιλάτα, τραχηλάτα.

- ᾽Οώ, θωλάδνληαο, ὀώ! Μειηζζηλέ, Λακπίξε.

Κη ἀξγά ηά βόηδηα πεξπαηνῦλ θαὶ πνὺ θαὶ πνὺ

κνπγθξίδνπλ.

Γπξλνῦλε ἀπὸ ηᾶ ἔξγα ηνπο νἱ ιπγεξέο, γπξλνῦλε

κὲ ηὰ δαιίθηα ἀπ’ ηὴ ινγγηά, κὲ ηὰ ζθνπηηὰ ἀπ’ ηὸ πιύκα,

κὲ ηὶο πιαηηέο ηωλ ηὶο πνδηὲο ζθνγγίδνληαο ηὸλ ἵδξν.

Καὶ ζ’ ὅπνην δέληξν θη ἂλ ζηαζνῦλ, ζ᾽ ὅπνην θνληξὶ

ἀθνπκπήζνπλ

εἰο ηὸ κνπξκνύξη ηνῦ θιαξηνῦ, εἰο ηὴ ζωξηὰ ηνῦ βξάρνπ

Γιπθὸ γιπθὸ θαὶ πξόζραξν ραηξεηηζκὸ μαλνίγνπλ:

- γεηὰ θαὶ ραξὰ ζηὸλ θόζκν καο, ζηὸλ ὄκνξθό καο θόζκν!