λέσχη αναγνωσης

Λϋςχη Ανϊγνωςησ2012-2013

Η Κωνςταντύνα και οι αρϊχνεσ τησ

Ηλιϊνα Τςώνη, Μαρύα Σαμοώλη


Επιμϋλεια Βιντεο:Πϋππασ Γιώργοσ

Κωνςταντύνα! Κωνςταντύνα! Κωνςταντύνα!Και ϋλεγε ότι δε θα ακούςει ςόμερα τη γιαγιϊ τησ και τισ τρεισ αχώριςτεσ φύλεσ τησ. Γκρύνια, γκρύνια, γκρύνια. Ε, βϋβαια, που να καταλϊβουν αυτϋσ από εφηβεύα, που εύναι τησ γενιϊσ τησ Κατοχόσ! «Μα δεν πόρεσ εύδηςη τύποτα;» ρωτϊει και ξαναρωτϊει η γιαγιϊ. «Όχι, τύποτα» Εύχε τόςο χαρεύ για την καινούργια τουσ ζωό ςτη Γερμανύα, που ούτε τησ πϋραςε απ το νου πωσ οι γονεύσ τησ μια μϋρα θα χώριζαν. Κι ακόμη χειρότερα: ότι θα την ϋςτελναν πύςω ςτην Ελλϊδα να ζόςει με τη γιαγιϊ τησ για κϊποιο διϊςτημα. Όμωσ την Κωνςταντύνα δεν τη νοιϊζει τύποτε πια. Ούτε το διαζύγιο των γονιών τησ και οι καινούριεσ τουσ οικογϋνειεσ, ούτε η γκρύνια τησ γιαγιϊσ και τα προβλόματα ςτο νϋο τησ ςχολεύο. Ασ εύναι καλϊ ο Λουμύνησ, ϋνα αγόρι από μεγαλύτερη τϊξη. Ένα γαλϊζιο θαυματουργό χαπϊκι κι ύςτερα ϊλλο ϋνα κι ύςτερα πολλϊ θαυματουργϊ χαπϊκια, κι ύςτερα πολλϊ θαυματουργϊ ψϋματα, και μια ςτα ουρϊνια, μια ςτον γκρεμό, κι ύςτερα... δεν ϋχει επιςτροφό.Σύγουρα δεν ϋχει;

Περύληψη


Αλλαγό ΧώρασΑπό το βιβλύο ‘’Η Κωνςταντύνα και οι αρϊχνεσ τησ’’ (ςελ. 99-100):

Τη Δευτϋρα το πρωύ ξεκύνηςε για το ςχολεύο. Χαιρόμουν που θαξανϊβλεπα το Λουμύνη, αφού οι ζωϋσ μασ ϋμοιαζαν τόςο. Πόρα

ϋνα μικρό ςακύδιο και ϊφηςα τη ςϊκα μου, που ζύγιςε 10 τόνουσ.Δεν θα εύχαμε μαθόματα, τι θα εύχαμε δεν κατϊλαβα, γιατύ ϋλεγαντα παιδιϊ πωσ τη Δευτϋρα ϋχουμε κατϊθλιψη. Δεν όξερα τη λϋξη,μα ντρϊπηκα να ρωτόςω και φαντϊςτηκα πωσ θα ‘ναι κϊποιαεθνικό γιορτό. Όταν ϋφταςα ςτο ςχολεύο εύδα κόςμο μαζεμϋνο

απϋξω-μαμϊδεσ και μπαμπϊδεσ και πιο πϋρα κϊποιουσ αςτυνομικούσ. Στα κϊγκελα τησ αυλόσ όταν κρεμαςμϋνο ϋνα

τερϊςτιο κόκκινο πανύ, όπου όταν γραμμϋνο με μαύρα γρϊμματα: ΚΑΤΑΛΗΨΗ. Ευτυχώσ που δεν ρώτηςα,

γιατύ εύχα καταλϊβει λϊθοσ τη λϋξη και θα γινόμουν ρεζύλι.


(ςελ. 104)

Κωνςταντύνα: Γιατύ εύπε εκεύνο το παιδύ πωσ δεν με νοιϊζει τύποτα και πωσ το παύζω ξϋνη; Μουρμούριςα και ϋνιωςα την ανϊγκη να πω τον πόνο μου ςτο Λουμύνη, που ούτε τον όξερα καλϊκαλϊ. Ίςωσ γιατύ κρεμόταν ςτο λαιμό του ο λύκοσμε τη τρύπα. Ωραύα με παρηγόρηςε :«Μόπωσ δεν εύμαςτε ξϋνοι; Μασ κουβαλϊνε οι γονεύσ μασ ςαν βαλύτςεσ. Γερμανύα τουσ κϊπνιςεΓερμανύα. Ελλϊδα τουσ την ϋδωςε, Ελλϊδα.»


Η προςαρμογό των εφόβων μεταναςτών ςτο νϋο περιβϊλλον εύναιϋνα περύπλοκο φαινόμενο με πολλϋσ μεταβλητϋσ που μπορούννα επηρεϊςουν την προςωπικότητϊ τουσ και να οδηγόςουν ακόμα και ςτην εκδόλωςη ψυχικών διαταραχών. Εμπειρικϊδεδομϋνα δεύχνουν ότι οι μετανϊςτεσ ϋφηβοι διακατϋχονται απόςυναιςθόματα απομόνωςησ, αναφϋρουν χαμηλϊ επύπεδααυτοεκτύμηςησ, και βιώνουν ςτισ οικογϋνειϋσ τουσ καταςτϊςεισϋνταςησ και διαμϊχησ, καθώσ και ελλιπούσ επικοινωνύασ.Η Κωνςταντύνα επιςτρϋφει ςτην Ελλϊδα ςε αρκετϊ μεγϊληηλικύα, και μετϊ από Τη ζωό τησ ςτη Γερμανύα και την επιςτροφό τησ ςτην Ελλϊδα αντιμετωπύζει παρόμοια προβλόματα π.χ. μϋνει με την γιαγιϊ τησ, με την οπούα δεν ϋχουν καλϋσ ςχϋςεισΚαι ϋχει χϊςει την επαφό με τουσ γονεύσ τησ, αφού οι ύδιοι,μετϊ το χωριςμό τουσ, ϋχουν δημιουργόςει καινούργιεσ οικογϋνειεσ και ςυνεχύζουν τη ζωό τουσ χωρύσ την Κωνςταντύνα, κϊτι που τησ προκαλεύ ζόλια.


Διαχεύριςη Θλύψησ

Δεν με αναγνωρύζεισ; Εμϋνα ϋτςι μ’ αρϋςω. Να δεισ πωσθ’ αλλϊξω και εμφϊνιςη. Γελϊω πϊλι. Πϊω ςτον καθρϋφτη,πιϊνω μια τούφα μαλλιϊ ςτην κορυφό και τα δϋνω ςφιχτϊ με λαςτιχϊκι. Να δούμε τι εντύπωςη θα κϊνωςτη Φϊρμουρ .(ςελ. 110)


Η θλύψη εύναι ϋνα ςυναύςθημα που ςυχνϊ ακολουθεύ τησ απώλειασ. Κι αυτό τον καιρό βιώνουμε την απώλεια ςε πολλϋσ μορφϋσ. Όμωσ όπωσ τα περιςςότερα πρϊγματα ςτην ζωό, πρϋπει να ϋχουν ϋνα τϋλοσ.. γιατύ η θλύψη κϊποια ςτιγμό, παύει να εύναι υγιόσ αντύδραςη και γύνεται δυςλειτουργικό. Στην περύπτωςη τησ Κωνςταντύνασ η θλύψη οφεύλεται ςε πολλούσπαρϊγοντεσ. Π.χ. ςτην μετακόμιςη τησ , ςτον αποχωριςμό τησαπό τουσ γονεύσ τησ και γενικϊ από το οικεύο περιβϊλλον τησ καιςτην ζωό τησ με τη γιαγιϊ τησ. Όλα αυτϊ τα προβλόματα γιγαντώνονται ςτο μυαλό τησ Κωνςταντύνασ με αποτϋλεςμα να μην μπορεύ να τα διαχειριςτεύ. Έτςι, διαφεύγει ςτη χρόςη ουςιών και όςο περνϊει ο καιρόσ εθύζεται περιςςότερο. Αυτό εύναι αποτϋλεςμα και τησ χαμηλόσ αυτοεκτύμηςησ. Γι’ αυτό εύναι πολύ ςημαντικό να ςυζητϊμε τα προβλόματϊ μασ και να τα λύνουμε, ϋτςι ώςτε να μην μασ παύρνουν από κϊτω.


H Κσλζηαληίλα θαη νη

αξάρλεο ηεο θαη ηα

πξνβιήκαηα ηεο εθεβείαο

Τν βηβιίν πνπ αλαιύζακε θαζ’ όιε ηελ δηάξθεηα ηνπ ρξόλνπ ζηε ιέζρε αλάγλσζεο έζηγε πνιιά ζέκαηα θαη θπξίσο ηελ εθεβηθή ςπρνινγηθή ηδηνζπγθξαζία, ηα πξνβιήκαηα ηεο

επαίζζεηεο απηήο ειηθίαο θαζώο θαη ηελ νπηηθή γσλία ησλ πεξηζζόηεξσλ εθήβσλ θαη ηνλ ηξόπν αληηκεηώπηζεο ησλ

δύζθνισλ θαηαζηάζεσλ πνπ βηώλνπλ ζε όια ηα επίπεδα ηεο δσήο ηνπο.

Σηαπξίλα Χνύζνπ,

Παξαζθεπή Τξηθαιηώηε

Η εθεβεία θαη ηα πξνβιήκαηά ηεο

Γηα αξθεηνύο αλζξώπνπο θαη εηδηθά γηα ηνπο έθεβνπο, ε εθεβηθή ειηθία

απνηειεί «πόιν έιμεο» δηάθνξσλ πξνβιεκάησλ.

Σηε ζεκεξηλή επνρή νη έθεβνη αληηκεησπίδνπλ πνιιά πξνβιήκαηα.

Καηαξράο, έλα πξόβιεκα ην νπνίν παξνπζηάδεηαη ζηνπο πεξηζζόηεξνπο

εθήβνπο θαη εηδηθά ζηελ Ειιάδα είλαη ε δεκηνπξγία κεγάινπ άγρνπο ιόγσ

ηνπ πνιύ θνξησκέλνπ ηνπο πξνγξάκκαηνο ην νπνίν απνηειείηαη από

δηάθνξεο εμσζρνιηθέο δξαζηεξηόηεηεο όπσο μέλεο γιώζζεο, αζιήκαηα,

κνπζηθά όξγαλα θαη άιια.

Σηαπξίλα Χνύζνπ, Παξαζθεπή

Τξηθαιηώηε


Εθηόο από ηηο εμσζρνιηθέο δξαζηεξηόηεηεο όκσο νη έθεβνη έρνπλ θαη κία άιιε

ζεκαληηθή ππνρξέσζε: ην ζρνιείν. Σην ζρνιείν νη καζεηέο πηέδνληαη θαζώο πξέπεη

θάζε κέξα λα δηαβάδνπλ ηα καζήκαηά ηνπο, λα θάλνπλ θάπνηα εξγαζία, λα δηαβάζνπλ

γηα δηαγσλίζκαηα αιιά θαη λα παξαθνινπζνύλ ζην κάζεκα θαη λα ζπκκεηέρνπλ όζν

πεξηζζόηεξν κπνξνύλ. Οη έθεβνη, ινηπόλ, αγρώλνληαη ιόγσ ησλ πνιιώλ

ππνρξεώζεσλ θαη πηζηεύνπλ όηη δελ ζα θαηαθέξνπλ λα ηα πξνιάβνπλ όια κε

απνηέιεζκα λα πέθηεη ε ςπρνινγία ηνπο θαη λα κεηώλεηαη ε απόδνζή ηνπο. Έλα

ζεκαληηθό πξόβιεκα πνπ απαζρνιεί ηδηαίηεξα ηα παηδηά ζηελ εθεβηθή ειηθία είλαη ε

απνδνρή από ηνπο γύξσ ηνπο. Σε απηήλ ηελ ειηθία ηα παηδηά δίλνπλ κεγάιν βάξνο

ζηελ εμσηεξηθή εκθάληζε θαη αλ θάπνηνο είλαη δηαθνξεηηθόο ζην ληύζηκό ηνπ, ζην

ρηέληζκα ηνπ θηι ηνλ θάλνπλ λα αηζζάλεηαη άζρεκα θαη δελ ηνλ απνδέρνληαη.

Πξνζπαζνύλ λα θάλνπλ ηα πάληα γηα λα αξέζνπλ ζηνπο άιινπο θαη όηαλ δελ

θαηαθέξλνπλ λα ην πεηύρνπλ πιεγώλνληαη θαη ηνπο πηάλεη κειαγρνιία.




Αθόκε ζε απηή ηελ ειηθία ηα παηδηά επεξεάδνληαη πάξα πνιύ εύθνια γη απηό θαη πέθηνπλ

ζύκαηα ζηελ θαηαλάισζε θαπλνύ, αιθνόι θαη λαξθσηηθώλ. Σπλήζσο απηνί πνπ είλαη πην

επάισηνη ζε απηά ηα ζέκαηα είλαη απηνί πνπ έρνπλ πξνβιήκαηα κε ηελ νηθνγέλεηά ηνπο ή δελ είλαη

απνδερηνί από ηνπο γύξσ ηνπο ιόγσ ηεο εμσηεξηθήο ηνπο εκθάληζεο.

Επηπιένλ, νη έθεβνη έρνπλ αθόκε κία ηδηαηηεξόηεηα. Λόγσ ηεο εθεβείαο κεγηζηνπνηνύλ ηηο

θαηαζηάζεηο δειαδή θάηη πνιύ κηθξό κπνξεί λα ηνπο θάλεη απίζηεπηα ραξνύκελνπο αιιά θαη θάηη

επίζεο πνιύ κηθξό κπνξεί λα ηνπο θάλεη απίζηεπηα δπζηπρηζκέλνπο. Πνιιέο θνξέο ππεξβάινπλ

ζηα ιόγηα ηνπο θαη παξεμεγνύλ πνιύ εύθνια ηηο πξάμεηο θάπνηνπ άιινπ θαζώο δελ κπνξνύλ λα

ζθεθηνύλ θαζαξά . Τέινο, κεξηθνί έθεβνη επεηδή έθηαζαλ ζηελ εθεβεία ζεσξνύλ όηη είλαη πιένλ

κεγάινη θαη όηη κπνξνύλ λα ηα θάλνπλ όια. Αξρίδνπλ έηζη θαη θάλνπλ αθξαία πξάγκαηα γηα λα

εληππσζηάζνπλ ηνπο ζπλνκήιηθνύο ηνπο αιιά θαη γηα λα αηζζαλζνύλ απηνί νη ίδηνη κνλαδηθνί




Όιε ε αιινπξόζαιιε ζπκπεξηθνξά, νη έληνλεο

ςπρνινγηθέο κεηαπηώζεηο θαη νη αλαδήηεζε απνδνρήο

νπζηαζηηθά δεκηνπξγνύληαη από ην γεγνλόο όηη

βξίζθνληαη ζε κία ρξνληθή πεξίνδν ηεο δσήο ηνπο όπνπ

εγθαηαιείπνπλ ηελ παηδηθή ειηθία θαη ζηγά-ζηγά θάλνπλ

ηα πξώηα ηνπο βήκαηα ζηελ ελήιηθε δσή ηνπο.



Τν βηβιίν θαη ε εθεβεία.

Σην βηβιίν ην ζέκα ηεο εθεβείαο ηνπνζεηείηαη δίπια ζην δηαδύγην θαη

ηελ αληηκεηώπηζε ηνπ από ηνπο έθεβνπο θαζώο θαη απέλαληη από ηα

λαξθσηηθά θαη γεληθά ηηο αθξαίεο θαηαζηάζεηο σο ηξόπν επίιπζεο

ησλ πξνβιεκάησλ ηνπο. Τέινο παξνπζηάδεηαη πσο επηδξνύλ πάλσ

ζε έλαλ έθεβν ν γνληθόο ξόινο θαη ην νηθνγελεηαθό πεξηβάιινλ.



Τν βηβιίν θαη ε εθεβεία

Έλαο έθεβνο, ζίγνπξα έρεη άιιεο αλάγθεο θαη ζηελ ειηθία απηή είλαη πνιύ απνξξνθεκέλνο κε ηνλ εαπηό ηνπ, θαζώο ςάρλεη λα αλαθαιύςεη ηνλ θόζκν ηνπ θαη ηνλ θόζκν ησλ γύξσ ηνπ. Χξεηάδεηαη πξνζνρή κε ην ζέκα ηνπ δηαδπγίνπ γηαηί ν έθεβνο είλαη αληηδξαζηηθόο θαη είλαη επηξξεπήο ζε πξσηόγλσξεο εκπεηξίεο θαη ρξήζε νπζηώλ, όπσο ηα λαξθσηηθά. Έηζη θαη ζην βηβιίν νη γνλείο ηεο Κσλζηαληίλαο ρεηξίδνληαη ηειείσο ιάζνο ην δηαδύγηό ηνπο, αθήλνληαο ην παηδί ηνπο ζην πεξηζώξην ,θαη ε Κσλζηαληίλα έρνληαο πάεη λα κείλεη κε ηε γηαγηά ηεο αθνύ έλησζε πεξηζζεπνύκελε ζηελ λέα ηάμε πξαγκάησλ πνπ επηθξαηνύζε ζηε δσή ησλ γνληώλ ηεο, ζηξάθεθε ζε επηθίλδπλεο νπζίεο θαη θαθέο παξέεο.




Ο έθεβνο κπνξεί λα εκθαλίζεη πνηθίιεο αληηδξάζεηο,

όπσο ζιίςε, απόζπξζε, θόβν, άγρνο, ζπκό, πηώζε ηεο ζρνιηθήο ηνπο

επίδνζεο, αιιαγέο ζηε ζπκπεξηθνξά ηνπ ζην ζρνιείν, επηζεηηθόηεηα,

αηζζήκαηα απόξξηςεο, ζθέςεηο ελνρνπνίεζεο ηνπ εαπηνύ ηνπο,

θαληαζηώζεηο γηα ζπκθηιίσζε ησλ γνληώλ, ληξνπή θαη εζσηεξηθέο

ζπγθξνύζεηο γηα ηνπο δύν γνλείο ηνπ πνπ δελ είλαη πηα καδί σο ζύληξνθνη.




Η Κσλζηαληίλα παξνπζηάδεη πνιιά από απηά ηα ζπκπηώκαηα. Ο ραξαθηήξαο ηεο θαη ε νπηηθή ηεο γσλία αιιάδνπλ πξνο ην ρεηξόηεξν. Τν ςέκα, ε ππνθξηζία θαη ηα λαξθσηηθά κπαίλνπλ ζηε δσή ηεο σο ε απάληεζε πξνο ηηο εζσηεξηθέο ηεο παξαθιήζεηο γηα αλαθνύθηζε ησλ ςπρηθώλ ηεο πιεγώλ κε ηνλ πνην εύθνιν ηξόπν θαη όρη κε ηνλ θαιύηεξν θαη πην απνηειεζκαηηθό.



Λέσση Ανάγνωσηρ

Νάζζη Ζωή

Πανοσργιά Αναζηαζία

Παπανικολάκη Νεθέλη

Παραζκεσοπούλοσ Θεοθανία

Παηίλης Ανηώνης

Πέππας Γιώργος

Πεηικίδης Νίκος

Πρίθηης Γιάννης

Ραπηάκης Βαγγέλης

Ραπηάκης ηάθης

βάιγκερ Θωάννα

ηαθοπούλοσ Καηερίνα

ηαθόποσλος Κωνζηανηίνος

αμοίλη Μαρία

Σρικαλιώηη Παραζκεσή

Σζώνη Ηλιάνα

Χούζοσ ηασρίνα

Λέσση Ανάγνωσηρ

Τεσνική Υποστήπιξη

Αντώνης Πατίλης

Γιάννης Πρίυτης

Εικαστικά

Νάσση Ζωή

Παρασκεσοπούλοσ Θεουανία

Πανοσργιά Αναστασία

Σταθοπούλοσ Κατερίνα

Υπεύθςνερ καθηγήτπιερ

κ. Ιωάννα Γλύκα

κ. Φιλιώ Παπασταθοπούλοσ

Θενθαλία Παξαζθεπνπνύινπ



Θενθαλία Παξαζθεπνπνπινπ

Αλαζηαζία Παλνπξγηά

Καηεξίλα Σηαζνπνύινπ



Ζσή Νάζζε

λέσχη αναγνωσης

Documents

Transcript of λέσχη αναγνωσης