ΛΟΥΚΟΜΙ ΒΟΙΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ

Το Λουκόμι είναι ένα μικρό χωριό που βρίσκεται στο Βορειοδυτικό άκρο του Βοΐου του δήμου Τσοτυλίου και είναι χτισμένο στην πλαγιά

ενός λόφου ανάμεσα σε πλούσια βλάστηση.Πριν την ανταλλαγή των πληθυσμών κατά την Μικρασιατική Καταστροφή,υπάγονταν διοικητικός στην τότε κοινότητα

Τσοτυλίου,της επαρχίας Ανασελίτσης. Είχε τα σπίτια του χτισμένα διώροφα και σε καλή κατάσταση και στο χωριό Λουκόμη κατοικούσαν

 

εκείνη την περίοδο 38 οικογένειες ελληνικές χριστιανικές.Το χωριό κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας όπως και πολλά αλλά χωριά της Ανασελίτσας,βρίσκονταν κάτω από την κυριαρχία του Αλή Πασά των Ιωαννίνων,ο οποίος δώρισε το χωριό Λουκόμι στους Μπέηδες που

κατάγονταν από την περιοχής της Λειψίστης(Νεάπολης). Οι Μπέηδες εκμεταλλεύτηκαν το χωριό μέχρι το 1880,και από την περίοδο αυτήν και μετά άρχισαν οι χριστιανοί κάτοικοι του χωριού να αγοράζουν τα κτήματα από τους Μπέηδες,και βαθμηδόν αγοράστηκαν σχεδόν όλα,εκτός όμως από τα κτήματα κάποιου Χακή Βέη,ο οποίος αφού

εγκατέλειψε την χώρα τα κτήματα του ως εγκαταλελειμμένα περιήλθαν εκείνη την περίοδο στο ελληνικό δημόσιο.

Το Λουκόμη σύμφωνα με την παράδοση του χωριού ήταν χτισμένο σε μία άλλη τοποθεσία λίγο ποιο έξω από το χωριό με κατεύθυνση προς το χωριό πυλωρί,και η ονομασία εκείνου του οικισμού ήταν “Κώγιος”.Το

χωρίο μεταφέρθηκε στην σημερινή του τοποθεσία και επειδή η μεταφορά του χωριού ή της Κώμης όπως ονομάζεται στην Αρχαία Ελληνική το χωριό έγινε αλλού “Αλλού πήγε η κώμη-αλλούκώμη-Λουκόμι” έτσι το χωριό από πολύ παλιά ονομάζεται Λουκόμι.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

''Ο άνθρωπος είναι ζώον πολιτικό''

Η δεύτερη μορφή κοινωνίας είναι η κώμη (χωριό) που σχηματίζεται από "πλείονας οικίας" είναι δηλαδή μια φυσική ανάπτυξη της οικογένειας. Σκοπός της είναι η ικανοποίηση αναγκών που υπερβαίνουν τις καθημερινές, δηλαδή ανάγκες που σχετίζονται με την πνευματική υπόσταση του ανθρώπου, όπως η ανάγκη για τη λατρεία του θείου ή για την απονομή της δικαιοσύνης. Η οικογένεια δεν μπορεί να έχει ούτε τυπικό λατρείας, ούτε μηχανισμό απόδοσης της δικαιοσύνης. Η κώμη επιτρέπει μεγαλύτερο καταμερισμό εργασίας και έτσι καλύπτει περισσότερες ανάγκες, ενώ ταυτόχρονα εξασφαλίζει πληρέστερη προστασία από όποιους κινδύνους.

            Η τρίτη κοινωνική οντότητα είναι η πόλις που προήλθε από τη συνένωση περισσότερων κωμών.

 

Το Λουκόμι κατά την περίοδο της Γερμανικής κατοχής γνώρισε την καταστροφή αφού οι Γερμανοί την χρονική περίοδο που έχαναν τον πόλεμο το 1945 υποχωρώντας από την περιοχή του Τσοτυλίου και

κατευθυνόμενοι προς την Νεάπολη έκαψαν σχεδόν ολόκληρο το χωριό και δεν άφησαν τίποτα πίσω τους ούτε και την Εκκλησία του χωριού.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:ΟΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΕΛΙΤΣΑΣ ΤΟ 1922 Βασιλη Αποστόλου Δασκάλου. ΤΟ ΑΓΡΟΤΟΠΑΙΔΟ Κοσμά Λιοτόπουλου.