Το ποτάμι τρέχει νασυναντήσει τη θάλασσα

Ήταν ένας ποταμός,ο πιο ευτυχισμένος ποταμός τουκόσμου.Είχε την αρχή αρχή αρχή τουσε μιαν απάτητη βουνοκορφήκαι το τέλος τουσε μια γαλάζια θάλασσα.

Είμαι το νερό που πέφτει από τον καταρράχτη!!! Δήμητρα και Μαρία.Κ Δ1

.Ο κύκλος του νέρου για να συναντήσει τη θάλασσα

Το νερό κυλάει

«Κυλάω»ραγούδι του κάθε μέραέλεγε το τστον ήλιο.«Με το μακρύ μου κορμίπότε τεντωμένο σαν ίσια γραμμή,πότε σαν περισπωμένηκαι πότε σαν ατέλειωτοςμαίανδρος*,κυλάω...

Κι όταν είναι πρωίκαι λάμπω μες στο φως της ημέρας.

κι όταν είναι βράδυκαι σβήνω μες στο σκοτάδι τηςνύχτας,κυλάω…

Γλιστρώντας μέσα από τουςμεγαλοπρεπείςίσκιουςτων πανύψηλων βουνών,πότε σε τρυφερές κοιλάδεςκαι πότε σε άγρια δάση,κυλάω…

Κι όταν η βροχή με πλημμυρίζεικι όταν το χιόνι με παγώνει,κυλάω…

Μέσα από φαράγγια,ερημιές,χωριάκαι πολιτείεςκυλάω…

Με το χειμώνα,την άνοιξη,το καλοκαίρικαι το φθινόπωροκυλάω…

Κι όταν οι αετοί και τα γεράκιαξεδιψούν στα νερά μουκι όταν τ’ αηδόνια και τα σπουργίτιακαθρεφτίζονται πάνω μου,κυλάω

Με το χειμώνα,την άνοιξη,το καλοκαίρικαι το φθινόπωροκυλάω…

Κι όταν τα κλαδιά της πλατανιάςμε κρύβουν να μη φαίνομαικι όταν τα χορταράκιαπαραμερίζουν να περάσω,κυλάω..Κι όταν γλιστρώ σε στρογγυλεμένα χαλίκιακι όταν κατρακυλώσε απότομους βράχους,κυλάω…

Κι όταν τα άλογα ξεδιψούν στα νερά μου .ωω