ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

1798 - 1857

Ο Δ. Σολωμός βρέφος – Ν. Κουτούζη

Ο Σολωμός σε νεαρή ηλικία

Ο Σολωμός με τυπική δυτική ενδυμασία του 19ου αι.

Χειρόγραφο του Σολωμού

Ο Σολωμός νεκρός σε σκίτσου του Δ. Βέγκια και η διαθήκη του γραμμένη στα ιταλικά

«Ο Εγγονόπουλος συνομιλεί με το Σολωμό»

ΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ

«Δεν είδα τόπον ενδοξότερο από τούτο τ’ αλωνάκι»

Νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!Χωρίς ποσώς γης, ουρανός και θάλασσα να πνένε,Ουδ’ όσο καν’ η μέλισσα κοντά στο λουλουδάκιΓύρου σε κάτι ατάραχο π’ ασπρίζει μες στη λίμνηΜονάχο ανακατώθηκε το στρογγυλό φεγγάρι

Νερά καθάρια και γλυκά, νερά χαριτωμένα, Χύνονται μες στην άβυσσο τη μοσχοβολισμένη,Και παίρνουνε το μόσχο της, κι αφήνουν τη δροσιά τους

Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΙ Η ΗΡΩΙΚΗ ΕΞΟΔΟΣ

Η υποδοχή του Λόρδου Βύρωνα – Θ. Βρυζάκη

Η έξοδος – Θ. Βρυζάκη

10-11 Απριλίου 1826

«Είν’ έτοιμα στην άσπονδη πλημμύρα των αρμάτωνδρόμο να σχίσουν τα σπαθιά, κι ελεύθεροι να μείνουν

εκείθε με τους αδελφούς, εδώθε με το χάρο»

«Κι άφ’σε το χέρι του παιδιού κι εσώπασε λιγάκι,

Και ξάφνου της εφάνηκε στο στόμα το βαμπάκι»

Μεσολογγίτισσες-

Θ. Βρυζάκη

«Ψυχή μεγάλη και γλυκιά, μετά χαράς σ’ το λέω:

Θαυμάζω τες γυναίκες μας και στ’ όνομά τους μνέω»

«Η Ελλάδα στο Μεσολόγγι» - Ντελακρουά

Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει

λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει.Τα μάτια η πείνα εμαύρισε, στα μάτια η μάνα μνέει.

Στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει:«Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ’ έχω γω στο χέρι;Όπου συ μου ’γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει.»

Το τραγικό και το ηρωικό με λιτότητα και κυριολεξία

Ο Απρίλης με τον έρωταχορεύουν και γελούνε

Λευκό βουνάκι πρόβατα κινούμενο βελάζει

Και μες στη θάλασσα βαθιά ξαναπετιέται πάλι

π’ ολονυχτίς εσύσμιξε με τ’ ουρανού τα κάλληΚαι μες στης λίμνης τα νερά

όπ’ έφθασε μ’ ασπούδα,Έπαιξε με τον ίσκιο της γαλάζια πεταλούδα

Που ευώδιασε τον ύπνο της μέσα στον άγριο κρίνο

Το σκουλικάκι βρίσκεται σ’ ώρα γλυκιά κι εκείνο

Μάγεμα η φύσις κι όνειρο

στην ομορφιά και χάρη

Η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι

Με χίλιες βρύσες χύνεται με χίλιες βρύσες κρένει:«Όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει»

«Τρέμ’ η ψυχή και ξαστοχά γλυκά τον εαυτό της»

Κινδυνεύει να ξεχάσει το ηθικό χρέος που η ίδια θέλησε να υπηρετήσει

Οι πειρασμοί / δυσκολίες

• Η πείνα, το φαγητό, η αφθονία• Η ομορφιά της φύσης• Ο έρωτας• Η επιθυμία της ζωής• Η ελευθερία φυγής, μετακίνησης• Το ταξίδι, η περιπέτεια• Το μέλλον με όσα επιφυλάσσει • Ο φόβος θανάτου• Η προδοσία / η παράδοση

Δικοί μας πειρασμοί