ΚΑΘΘΜΕΙΝΘ ΗΩΘ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΘ ΗΩΘ

ΣΧΟΛΕΙΟ

ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΙΑΤΙΚΘ ΡΕΙΘΑΛΨΘ ΘΑΝΑΤΟΣ

ΚΑΤΟΙΚΙΑ

ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΜΟΔΑ

ΔΙΑΤΟΦΘ

ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΘ ΗΩΘΓΑΜΟΣ

• Πχι γάμοσ κάτω από 12 (για κορίτςια) και 14 (για αγόρια)

• Ρροθγοφνται αρραβϊνεσ (ςυμβόλαιο =προίκα νφφθσ –δϊρο γαμπροφ)

• Μετά το γάμο γλζντι

• Διαηφγιο ςυναίνεςθ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΘ ΗΩΘΘΕΣΗ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

• Δεν είχαν ίςα δικαιϊματα• Θ ςυμμετοχι ςτθν κοινι ηωι περιοριςμζνθ• Στθν οικογζνεια πρϊτο ρόλο• Στθν κοινωνία δεφτερο ρόλο• Κυκλοφοροφςαν με ςκεπαςμζνο πρόςωπο• Ο πλοφςιεσ ςυνοδεφονταν από δοφλο• Μετά τον 11οαι ςυμμετζχουν ςτα κοινά και ζχουν

πρόςβαςθ ςτθν παιδεία

Υθάμηρα(απότειρόγραθο)

Μεηά ηομ 11ο αιώμα, ζημειώθηκε βεληίωζη: μπορούζαμ μα λάβοσμ μέρος ζηα κοιμά και είταμ πρόζβαζη ζηημ παιδεία

Φρσζό δατησλίδι γάμοσ και ζηέθαμα γάμοσ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΘ ΗΩΘΤΟ ΠΑΙΔΙ

• Θ γζννθςθ του παιδιοφ ευχάριςτο γεγονόσ

• Ρρόςκετα ςτο όνομα του παιδιοφ το όνομα του πατζρα ςτθ γενικι πτϊςθ (Γεϊργιοσ Κυριάκου

• Αργότερα πρόςκεταν και επίκετο( Γεϊργιοσ Λάςκαρθσ

• Θ οικογζνεια το μεγάλωνε με αφθγιςεισ

• Αργότερα πιγαινε ςτο ςχολείο

• Τα πρώηα τρόμια ηης ζφής ηοσ ηο παιδί μεγάλφμε μέζα ζηημ οικογέμεια

κούκλα

οζηέιμο παιδικό παιτμίδι

δερμάηιμα παιδικά ζαμδάλια

Θ ΡΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟ ΒΥΗΑΝΤΙΟ

Μάκε παιδί μου γράμματα

όπωσ ζμακαν κι άλλοι.

Ππωσ ο γείτονασ εδϊ ξυπόλυτοσ γυρνοφςε και τϊρα ζχει παχφ μουλάρι, διπλό γιλζκο μου φορεί, παποφτςια λουςτρινζνια

Θ φοίτθςθ

• Θ φοίτθςθ ιταν προαιρετικι

• Μόνο για τουσ πλοφςιουσ

• Ο λαόσ ιταν αναλφάβθτοσ

• Οι παραδόςεισ όμωσ του τόπου διαςϊκθκαν από τον λαό

ΚΥΚΛΟΙ ΣΡΟΥΔΩΝ

• Προπαιδεία : το ςθμερνό δθμοτικό με 3-4 χρόνια (ανάγνωςθ ,γραφι, αρικμθτικι)

• Εγκφκλειοσ παιδεία : το ςθμερινό γυμνάςιο και λφκειο με τουλάχιςτον 4 χρόνια.

• Πανεπιςτιμιο πανδιδακτιριον

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

• Τα ςχολεία δεν ιταν μεικτά

• Τα ςχολεία ιταν μικρά και ςυχνά χωρίσ παράκυρα

• Δεν υπιρχαν κρανία αλλά κάκονταν

1.Σε αναβάκρεσ (ψθλζσ καρζκλεσ)

2.Σε ςκίμποδεσ (ςκαμνάκια)

3.Οι υπόλοιποι ςτο πάτωμα

Ο διευκυντισ λεγόταν Μαΐςτορασ

Υπιρχε και ςχολείο για τα ορφανά παιδιά

ΟΙ ΜΑΘΘΤΕΣ

Οι γονείσ πλιρωναν δίδακτρα

Τα παιδιά ζτρωγαν εκεί το μεςθμζρι (ψωμί , τυρί ,θ παςτό ψάρι)

Τα παιδιά από τθν επαρχία ζμεναν ςτο ςχολείο

Κάποιοι ζκαναν και ςκαςιαρχείο για να πάνε ςτθ αγορά

Ο δάςκαλοσ τιμωροφςε τα παιδιά που δεν τον άκουγαν με τθ ςυγκατάκεςθ του πατζρα

Υπιρχε όμωσ ςχζςθ αγάπθσ και ςεβαςμοφ

Ρολλζσ φορζσ ζκαναν δϊρα ςτουσ δαςκάλουσ (φαγϊςιμα ι είδθ για αντιγραφι κειμζνων)

ΡΟΡΑΙΔΕΙΑ

• Ο δάςκαλοσ λεγόταν γραμματιςτισ

• Γραφι • Ανάγνωςθ (ψαλτιρι , βίοι

αγίων ,φμνοι ,μφκοι Αιςϊπου)• Αρικμθτικι (επιςϊρευςθ

αφαίρεςθ πολλαπλαςιαςμόν, επιμεριςμόν)

• και χρθςιμοποιοφςαν το ελλθνικό αρικμθτικό ςφςτθμα

ΕΓΚΥΚΛΕΙΟΣ ΡΑΙΔΕΙΑ• Το ςθμερινό γυμνάςιο και λφκειο

• Ανάγνωςθ και γραμματικι

• Βιβλίο ζχει μόνο ο δάςκαλοσ οι μακθτζσ αποςτικιηαν και ζγραφαν κείμενα

• Ιλιάδα και 9 τραγωδίεσ και 3 κωμωδίεσ

• Φιλοςοφικά κείμενα

• κείμενα

• θτορικι (ςωςτι δομι του λόγου καλι και επιδζξια χριςθ τθσ γλϊςςασ

• Άλγεβρα γεωμετρία αςτρονομία (Ρυκαγόρασ Ευκλείδθσ Ρτολεμαίοσ

Σφνεργα γραφισ

• Στφλον ι γραφείον

• Σχεδάρια (ξφλινεσ πινακίδεσ) με κερί

• Ράπυροσ

• Ρεργαμθνι

• Χαρτί (11οσ αι)

• Μελανοδοχείον

• Κάλαμοσ

• Μελάνι

• Κανόνασ

ΤΑ ΔΙΔΑΚΤΑ

• Θ εκπαίδευςθ δεν ιταν δωρεάν

• Ρολλοί γονείσ δεν πλιρωναν και τα ςχολεία οργανϊκθκαν να μθν δζχονται μακθτζσ που δεν πλθρϊνουν

• Πταν τα οικονομικά του ςχολείου δεν πιγαιναν καλά βοθκοφςε το πατριαρχείο

ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ

• Λζων ο φιλόςοφοσ ι Μακθματικόσ

• Οι Άραβεσ ηθτοφν τον Λζοντα με προςφορά χρυςοφ και αιϊνιασ ειρινθσ

• Άρνθςθ του αυτοκράτορα

• Οπτικόσ τθλζγραφοσ

Παηριάρτες Φώηιος

Ο ζποσδαιόηερος κλαζικός

θιλόλογος

ηοσ Μεζαίωνα

ζε δύζε και αναηολή

ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟ

Θ ΓΑΦΘ

• Μεγαλογράμματθ γραφι (κεφαλαία ,χωρίσ τόνουσ θ ςθμεία ςτίξθσ)

• Μικρογράμματθ γραφι

Η καηοικία

Στο Βυηάντιο υπιρχαν πολυτελείσ επαφλεισ για τουσ μεγαλοκτθματίεσ (με εςωτερικοφσ κιπουσ και ςτοζσ)

• άκλιεσ κατοικίεσ για τουσ φτωχοφσ των πόλεων και για τουσ χωρικοφσ

• και διώροφα ςπίτια με τηάκι, κουηίνα, πλυςταριό, λουτρό και εικονοςτάςιο ι παρεκκλιςι ςτο ιςόγειο και τα υπόλοιπα δωμάτια ςτον επάνω όροφο για τουσ ευκατάςτατουσ αςτοφσ.

Αναπαράςταςθ βυηαντινοφ ςπιτιοφ, 13οσ

αι., Ρζργαμοσ

Τα ςπίτια τθσ υπαίκρου χτίηονταν ςυνικωσ ςε οχυρωμζνουσ οικιςμοφσ, ώςτε να προςτατεφονται από εχκρικζσ επιδρομζσ.

Αυτό είχε ςαν αποτζλεςμα ο χώροσ προσ οικοδόμθςθ να είναι περιοριςμζνοσ. Οι κατοικίεσ των μικροκαλλιεργθτών ιταν ιςόγειεσ και ςτενόχωρεσ. Είχαν χαμθλζσ πόρτεσ και μικρά παράκυρα.

Αντίκετα, οι Δυνατοί* είχαν μεγάλα διώροφα ςπίτια ςκεπαςμζνα με κεραμίδια. Τα ςπίτια τουσ είχαν εξωτερικά ςκάλα καιεξώςτεσ*. Στα κατώγια* των ςπιτιών τουσ και ςτον περίβολό τουσ υπιρχαν κελάρια, πατθτιρια και αποκικεσ όπου αποκθκεφονταν τα τρόφιμα.

«Ἀργῶ μαγείρῳ πάνηα ἐκδεζηά…»“Ο ηεμπέλες μάγειρας όλα ηα μαγειρεύει βραζηά”

(Βσδανηινή παροιμία)

Oι γραπτζσ πθγζσ δίνουν πολλζσ πλθροφορίεσ γιατθ διατροφι των Βυηαντινϊν. Βαςικι επιδίωξθιταν θ αυτάρκεια του νοικοκυριοφ και γι' αυτόκάκε οικογζνεια καλλιεργοφςε τα βαςικάλαχανικά και εξζκρεφε κάποια ηϊα (κυρίωσπουλερικά).

Βζβαια αυτό ιταν δφςκολο να ιςχφει ςτισμεγάλεσ πόλεισ και ιδιαίτερα ςτθνΚωνςταντινοφπολθ, που τθν περίοδο τθσ ακμιστθσ ζφτανε τουσ 500.000 κατοίκουσ. Για αυτζστισ περιπτϊςεισ, επενζβαινε θ κρατικιμζριμνα, κυρίωσ μζςω του ζπαρχου τθσ πόλθσ.

το πρόγευμα ι πρόφαγον,

το άριςτον ι μεςθμβρινόν (γεφμα),

ο δείπνοσ.

•Τα κφρια γεφματα των Βυηαντινϊνιταν:

Ζτρωγαν χρθςιμοποιϊντασ κυρίωσ τα χζρια, αφοφτο πιροφνι ιταν άγνωςτο μζχρι το 10ο αιϊνα και θχριςθ του ςπάνια ςτουσ επόμενουσ αιϊνεσ.Χρθςιμοποιοφςαν επίςθσ κοχλιάρια ι κουτάλια καιμαχαίρια. Ρριν και μετά το φαγθτό ζπλεναν ταχζρια τουσ, χρθςιμοποιϊντασ το χζρνιβον (πιλινο ιμεταλλικό αγγείο).

Στθ διατροφι των Βυηαντινϊνβαςικό ρόλο είχαν το ψωμί, ταλαχανικά, τα όςπρια και ταδθμθτριακά, που τα μαγείρευαν μεδιάφορουσ τρόπουσ.

Ο πιο ςυνθκιςμζνοσ τρόποσ μαγειρείασ ιταν τοβράςιμο, όπωσ ειρωνικά μασ αφινει νακαταλάβουμε και θ βυηαντινι παροιμία "αργώμαγείρω πάντα ζκηεςτα", δθλαδι "ο τεμπζλθσμάγειρασ όλα τα μαγειρεφει βραςτά".

Το πιο ςθμαντικό ςτοιχείο τθσ κακθμερινισδιατροφισ ιταν το ψωμί. Οι ποιότθτεσ ψωμιοφ ιτανδιάφορεσ, ανάλογεσ με το είδοσ του αλευριοφ αλλάκαι του τρόπου με τον οποίο άλεκαν τα δθμθτριακά.Ζτρωγαν ψωμί ςταρζνιο αλλά και από κρικάρι.

ΣΤΟ ΦΟΥΝΟ Θ ποιότθτα του ψωμιοφ παρουςίαηε ποικιλία και ιταν

ανάλογθ με τισ οικονομικζσ δυνατότθτεσ τουκαταναλωτι.

Ζτςι καλφτεροσ και ακριβότεροσ άρτοσ ιταν ο κακαρόσάρτοσ ι ο ςεμίδαλισ. Φτιαγμζνοσ από κακαρόψιλοκοςκινιςμζνο ςιτάρι ι από ςιμιγδάλι, τοναπολάμβαναν οι πλουςιότερεσ ομάδεσ του πλθκυςμοφ.

Οι υπόλοιποι αρκοφνταν ςε ζναν υποδεζςτερο τφποψωμιοφ, το μεςοκάκαρον ι τθσ μζςθσ ι ακόμθ καιςτουσ ρυπαροφσ ι κυβαροφσ άρτουσ, ηυμωμζνουσαπό άλλα, χαμθλισ ποιότθτασ δθμθτριακά, καιςυνυφαςμζνουσ με τθ φτϊχεια. Ζνδειξθ απόλυτθσφτϊχειασ ιταν θ κατανάλωςθ ψωμιοφ από πίτουρα(πιτεράτον).

ΟΣΡΙΑ-ΛΑΧΑΝΙΚΑ

Τα όςπρια ιταν φκθνά καιείχαν τθν τιμθτικι τουσ ςτοτραπζηι των αςκενζςτεραοικονομικά τάξεων.

Τα πιο ςυνθκιςμζνα όςπριαιταν το «φαςοφλιν», τα«κουκκία», θ φακι, τα«λουπινάρια» και τα«ερεβίνκια».

Μεγάλη καηανάλωζη

θαίνεηαι να είχαν ηα άγρια χόρηα και οι βολβοί. Το μαγείρεμα ηων λαχανικών είχε μεγάλη ποικιλία, ηα έθηιαχναν, μάλιζηα και ηουρζί, για να μπορούν να ηα καηαναλώνουν και καηά ηη διάρκεια ηου χειμώνα.

ΣΟΥΡΕΣ Σοφπεσ και ηωμοί με διάφορα

λαχανικά, όςπρια, ψάρια ι καιπαςτό κρζασ φαίνεται ότιαποτελοφςαν μία ςυνθκιςμζνθεπιλογι ςτα βυηαντινάνοικοκυριά του 13ου αιϊνα.

ΑΥΓΑ

Τα αβγά κότασ ιταν ζναςυνθκιςμζνο τρόφιμο ςτοΒυηάντιο. Τρϊγονταν βραςτά,ψθτά, τθγανθτά ι και«ροφθτά» (ωμά). ΟιΒυηαντινοί προτιμοφςαν τϋαβγά των φαςιανϊν ςε ςχζςθμε τϋ αβγά τθσ χινασ, τθσπάπιασ και τθσ πζρδικασ.

ΦΟΥΤΑ-ΞΘΟΙ ΚΑΡΟΙ

Τα φροφτα και οι ξθροί καρποί αποτελοφςαν τοεπιδόρπιο των Βυηαντινϊν. Φροφτα, όπωσ τα ςφκα καιτα ςταφφλια τα αποξζραιναν και μαηί με κάςτανααμφγδαλα φιςτίκια και κουκουνάρια τα ζτρωγαν τουσχειμερινοφσ μινεσ.

ΕΛΙΑ-ΛΑΔΙ

Οι ελιζσ διατθροφνταν ςεάλμθ (αλμάδεσ), ςε ξίδι ι ςε«οξφμελι» (ξίδι και μζλι μαηί).

Γνωςτζσ, επίςθσ, ιταν οι"κλαςτζσ" (τςακιςτζσ) και οι«δρουπάτεσ» (κροφμπεσ).

Σχετικά διαδομζνθ ιταν καιθ χριςθ του ελαιολάδου ςτθμαγειρικι 'τουλάχιςτον ςτισελαιοπαραγωγικζσ περιοχζστθσ αυτοκρατορίασ.

ΨΑΙΑ-ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ

Τα ψάρια οι Βυηαντινοί ταζτρωγαν «εκηεςτά» (βραςτά),«οφτά» (ψθτά) ι «τθγάνου»(τθγανθτά).

Τα παςτά ψάρια ιτανδιατθρθμζνα ςε χοντρό αλάτικαι καταναλϊνονταν κυρίωστο χειμϊνα.

Στο βυηαντινό τραπζηι ςερβίρονταν ακόμα και καλαςςινοί μεηζδεσ, ταλεγόμενα «αγνά» (καλαμάρια, χταπόδια, γαρίδεσ, χτζνια, πεταλίδεσ, μφδια, ςτρείδια, αχινοί κ.λπ.), τα οποία τα μαγείρευαν με διάφορουστρόπουσ ι τα ζτρωγαν ωμά.

ΚΕΑΤΙΚΑ Ρρϊτα ςτθν προτίμθςθ των

βυηαντινϊν ιταν το αρνίςιοκαι το κατςικίςιο κρζασ.Αναφζρεται επίςθσ καιμαγείρεμα χοιρινοφ μεελαφίςιο κρζασ και κομμάτιααπό λαγό. Τα μικράγουρουνόπουλα, «γαλακθνοίι δζλφακεσ» ςτθ ςοφβλαιταν περιηιτθτα.

Τα κρζατα τρϊγονταν με τουσ παραδοςιακοφσ τρόπουσ, δθλαδιψθτά (εψθτά ι οφτά), βραςτά (εφτά ι εκηεςτά) και παςτωμζνα

(ταρίχθ).

Τα εντόςκια κεωροφντανυποδεζςτερθτροφι, καταςκεφαηαν, όμωσ,με αυτά φαγθτά πουκυμίηουν το ςθμερινόκοκορζτςι (πλεκτιν) και τθγαρδοφμπα (γαρδοφμιον).

Τα πουλερικά είναι το κρζασπου ζτρωγαν περιςςότεροαπό κάκε άλλο. Θ ποικιλίαιταν πολφ μεγάλθ.Ωςτόςο, οι πθγζσ αναφζρουνότι οι Βυηαντινοίπροτιμοφςαν τισ πάπιεσ, τισχινεσ, τα περιςτζρια, ταπαγόνια, τισ πζρδικεσ, τακοτςφφια και τισ τςίχλεσ.

Αγαπθτό ιταν το χοιρινό κρζασ, τοοποίο μαγείρευαν με ποικίλουστρόπουσ. Από το τραπζηι τουσ δενζλειπαν τα αρνιά, οι γίδεσ, ταβοοειδι, κακϊσ και το κυνιγι π.χ.: ελάφια και λαγοί.

ΣΑΛΤΣΕΣ

Ψάρια, λαχανικά και κρζαταπεριχφνονταν ςυχνά μεςάλτςεσ, που ονομάηονταν«ςαβοφραι». Οι περιςςότερεσπολυτελείσ ςάλτςεσ είχαν ωσβάςθ το λάδι ι το βοφτυρο.

Θ πλζον δθμοφιλισ ςάλτςατων Βυηαντινϊν ονομαηόταν«γάροσ».

ΜΡΑΧΑΙΚΑ Από τα καρυκεφματα ςυνθκιςμζνα ιταν θ

ρίγανθ, ο δυόςμοσ, το πιπζρι, το ςζλινο, τοπράςο, ο άνθκοσ, το δενδρολίβανο και τοκφμινο. Επίςθσ, χρθςιμοποιοφςαν και πιοεξωτικά καρυκεφματα, όπωσ θ κανζλα και τομοςχοκάρυδο.

Από το σινάπι, μάλιστα, έφτιαχναν ένα είδος μουστάρδας, πουσυνόδευε τα ψάρια και τα αλλαντικά. Τέλος, ως εξαιρετικόήδυσμα οι Βυζαντινοί θεωρούσαν τον κρόκο (ζαφορά).

ΓΛΥΚΑ Ωσ επιδόρπια (επίδειπνα ι δοφλκια) είχαν διάφορα

γλυκίςματα. Κφριο γλυκαντικό μζςο ιταν το μζλι. Γνωςτάγλυκίςματα τθσ εποχισ είναι ο ςθςαμοφσ (παςτζλι), θμουςτόπιτα (μουςταλευριά), το κυδωνάτον (κυδωνόπαςτο),διάφορα γλυκά κουταλιοφ, κακϊσ κι ζνα είδοσ τθγανίτασ (τολάγανον ι λαλλάγγι).

Ένα γλύκισμα (κοπτοπλακούς) με φύλλαζύμης, αμύγδαλα, καρύδια και μέλιμοιάζει να είναι ο πρόγονος τουμπακλαβά.

ΡΟΤΑ Οι Βυηαντινοί αγαποφςαν,

επίςθσ, το κραςί κι είχαν μίαμεγάλθ ποικιλία. Το κάκεκραςί αναφερόταν με τοόνομα τθσ περιοχισ απϋ όπουπροερχόταν. Αναμείγνυανπαλαιό κραςί με μζλι καιπιπζρι κι ζφτιαχναν το«κονδίτον».

Οι Βυηαντινοί ζπιναν το κραςίανζρωτο ι άλλοτε το αραίωνανμε ηεςτό νερό.

Άλλα αλκοολούχα ποτά ήταν ο «μηλίτης», ο «μυρτίτης», ο «απίτης», ο «φοινικίτης» κ.λπ. Γνώριζαν την μπίρα, αλλά έφτιαχναν και μία σειράάλλα ποτά μη αλκοολούχα, όπως από εκχύλισμααμυγδάλων, μελίγαλα, ροδόμελι κ.λπ.

ΜΙΑ ΒΥΗΑΝΤΙΝΘ ΣΥΝΤΑΓΘΠρνισ μονκυλευτι:

Άφθναν ζνα κοτόπουλο για λίγεσ ϊρεσ ςε κραςί ι ξίδι, μεδιάφορα καρυκεφματα(πιπζρι, γαρίφαλο, κανζλα, μοςχοκάρυδο). Μετά τοπαραγζμιηαν με ψίχα ψωμιοφ, αμφγδαλα και άλλακαρυκεφματα. Συχνά, προςζκεταν ςταφίδεσ, κουκουνάρια καιψιλοκομμζνα μανιτάρια. Σιγόβραηαν το κοτόπουλο ςε κραςί ιτο ζψθναν ςτο φοφρνο μζςα ςϋ ζνα καλά κλειςμζνο πιλινοςκεφοσ, αφοφ το άλειφαν καλά με βοφτυρο.

ΖΝΔΥΜΑΣΙΑ ΜΟΔΑ

ΑςτοίΜακρφ χιτώνα

ΧωρικοίΚοντόσ χιτώνασ με ηώνθ

Γυναίκεσμανδφα με μακριάμανίκια που καλφπτει το κεφάλι

Πλοφςιεσ πολυτελι ενδφματα μεταξωτά λινά

Ψηφιδωτό του Ιουστινιανοφ και η ακολουθία σε αψίδα εισόδου, San Vitale, Ραβζνα,

Θεοδϊρα με την ακολουθία

Εγκόλπιο 1100μ.Χ

Χρυςι αλυςίδα

Ελεφαντοςτζινθ χτζνα

Η Βσζαμηιμή κομυόηηηα

ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

• Ιεροτελεςτίεσ

• Θρθςκευτικζσ γορτζσ

• Κοινωνικζσ λαικζσ γιορτζσ

• Ιππόδρομοσ

• Απόκριεσ

• Νζα ςελινθ

• Ταβζρνεσ

• Λαικζσ γιορτζσ(μάγοι καυματοποιοί,)

Οι μεγαλύηερες αγορές ήηαμ : ηοσ Κφμζηαμηίμοσ

Αλλά και ηοσ Θεοδόζιοσ

Μουςικοί

Ριόνια από επιτραπζηιο παιχνίδι

Ηάρια

ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ

• Αναχϊρθςθ (νθςτεία ,προςευχι…)

• Αίγυπτοσ

• Κοινοβιακόσ μοναχιςμόσ

• Μετά τθν αναςτιλωςθ των εικόνων

• Βικυνία

• Καππαδοκία

• Αγιον όροσ

Ο μοματιζμός

•Μοναχοί, αναχωρθτζσ, ερθμίτεσ, αςκθτζσ απομονώνονταν ςε κάποιο ζρθμο μζροσ και υπζβαλλαν το ςώμα τουσ ςε δοκιμαςίεσ ( νθςτεία, ςυνεχι προςευχι, αγρυπνία)

•Ο μοναχιςμόσ απζκτθςε δφο βαςικζσ μορφζσ: τθ μοναχικι και τθν κοινοβιακι (μοναςτιρια)

•Ο μοναχιςμόσ απζκτθςε μετά τθν αναςτιλωςθ των εικόνων μεγάλθ άνκθςθ. Κφριο μοναςτικό κζντρο ιταν το Άγιον Όροσ ςτον Άκω από τον 9ο

αιώνα και εξισ.

Η μομή ηοσ Αγ. ΙφάμμοσΘεολόγοσ ζηημ Πάημο (1088 μ.Φ.)

Ο Άγιοσ Βαςίλειοσ