Παραμονή Πρωτοχρονιάςκι όπως κάθε μια χρονιά-ο Αη-Βασίλης μοίρασετα δώρα στα παιδιά!

Μέσα από την καμινάδαγλίστρησε σιγανάκαι γέμισε τις κάλτσεςευτυχία και χαρά!

Γύρισε το ξημέρωμα στο σπίτι του ξανάπεινασμένος, κουρασμένοςμα πολύ ευχαριστημένος!

Πο, πο, πο όμως συμφορά!!!Η μαγική του η στολήείχε καταλερωθεί!!

Η τελευταία καμινάδαήτανε πολύ στενήκι η κόκκινή του η στολή έγινε μαυριδερή!!

«Μη λυπάσαι Αη – Βασίλη»,του ’πε ένα ξωτικό.«Έχω απορρυπαντικό,που είναι θαυματουργό!!Θα την πλύνω με αυτό και θα καθαρίσει στο λεπτό!!»

Χάρηκε ο Αη-Βασίλης!Του ’δωσε και τη στολή και πήγε να ξεκουραστεί!

Την άλλη μέρα τι να δει!!!Η μαγική του η στολήείχε γίνει πιο στενή!!

Μάζεψε στο πλύσιμο κι έτσι δεν μπορούσε πιαμέσα της να μπει!!

Την τράβηξε από δω,την τράβηξε από κει,δε φάρδαινε η στολή!!

Ούτε το πόδι του χωρούσε εκεί να μπει!!Πο ,πο δυστυχία μου!Τι θα κάνω τώρα;

Η στολή είναι μαγικήκαι μία και μοναδική!!Χωρίς τη στολή αυτήδεν θα μπορώ πια να γλιστράω στις καμινάδες των σπιτιών και τα δώρα να μοιράζω των παιδιών!

Στο Βόρειο Πόλο, ξαφνικά,έγινε πανικός!!Έπρεπε λύση να βρεθείο Αη-Βασίλης στη στολή να ξαναμπεί!

Μαζεύτηκαν τα ξωτικάκαι προσπαθήσαν και αυτά!Την τραβήξαν από ’δωΤην τραβήξαν από ’κειδε φάρδαινε η στολή,άσε που κόντευε και να σκιστεί!

Ένα μικρούλι ξωτικό,έξυπνο και πονηρότη λύση βρήκε στη στιγμή,ο Αη-Βασίλης στη στολή να ξαναμπεί!

Ανέβηκε σ’ ένα σκαμπό,πήρε ύφος σοβαρόκαι είπε με δυνατή φωνή:

«Η λύση είναι πολύ απλή!Αφού δεν μπορεί να φαρδύνει η στολή ο Αη-Βασίλης μας μπορεί να στενέψει για να του κάνει η στολή»

Η ιδέα σε όλους φάνηκε καλή!!Ο Αη-Βασίλης όμως ζορίστηκε πολύ!Αγαπούσε τα γλυκά,τις λιχουδιές και τα ζαχαρωτά,τις σάλτσες, τα πικάντικα!Του κακοφάνηκε πολύ που έπρεπε να τ’ αποχωριστεί!!

Με πολύ βαριά καρδιάυποσχέθηκε στα ξωτικάότι θα προσπαθήσειγρήγορα να αδυνατίσει!!Την άλλη Πρωτοχρονιά έπρεπε να μοιράσει δώρα στα αγαπημένα του παιδιά!

Αμέσως τα ξωτικά στρωθήκαν στη δουλειά!

Του έφτιαξαν όργανα πολλάγια να γυμνάζεται καθημερινά!Φύτεψαν λαχανικάκαι έκρυψαν όλα τα γλυκά!

Ο Αη-Βασίλης στην αρχή δυσκολεύτηκε πολύ!!Του έλειπαν οι λιχουδιές κι αγκομαχούσε με τις γυμναστικές!

Σιγά σιγά όμως άρχισε να νοστιμεύεται πολύ!Του αρέσαν τα καρότατο σπανάκι και τα φρούτατα μπρόκολα τα φασολάκιατα λάχανα και τ’ αβγουλάκια!

Έπινε φυσικό χυμό-πολύ δυναμωτικό-φρούτα και ξηρούς καρπούς,τραγανούς και νόστιμους!

Αισθανόταν ξαφνικάδύναμη και ζωντάνια!Ανέβαινε και τα σκαλιάδίχως να βαρυγκομάει πια!

Φώναζε τα ξωτικάκαι ρωτούσε πονηρά«Τι βάζετε στα φαγητάκαι είναι δυναμωτικά;Μήπως σκόνη μαγικήκι έχουν τόση νοστιμιά;»

Αχ! καλέ μου Αη-Βασίλη,έλεγαν τα ξωτικά:-Όλα αυτά τα φαγητά ήταν πάντα νόστιμα και δυναμωτικά!!Εσύ όμως έτρωγες μονάχα τα γλυκά!!Δεν τα δοκίμαζες ποτέκι έχανες τη νοστιμιά!!

Περνούσε ο καιρός,κυλούσε η χρονιά…O Αη-Βασίλης έγινε πάρα πολύ κομψός!

Αισθανόταν δυνατός, έγινε ευκίνητοςκαι χωρούσε άνετα σε κάθε καμινάδα!!

Οι τάρανδοί του ήταν πολύ ευχαριστημένοι!Το έλκηθρο ήταν ελαφρύκαι εκείνοι πιο ξεκούραστοι!

Ξαφνικά ένα πρωίεμφανίστηκε η νεράιδα η καλήκαι έφερε στον Αη-Βασίλη πολύ καλά μαντάτα!

«Εγώ έχω τη λύση» είπε:«Το πρόβλημα για να λυθεί».Με το μαγικό της το ραβδίάγγιξε την κόκκινη στολήκαι ευχήθηκε γλυκά:

«Του Αη-Βασίλη η στολήνα γίνει πολύ ελαστικήκαι να χωράει πιαόσα κι αν έχει κιλά»

Τι χαρά ήταν αυτή!Στο Βόρειο Πόλο έγινεμεγάλο πανηγύριμε την ελαστική στολή.o Αη-Βασίλης - τι χαρά -θα ξανάρχιζε να τρώει όπως παλιά!

Μαγείρεψαν τα ξωτικά όλου του κόσμου τα γλυκά,Τα λίπη, τα παχυντικάκαι κάθε είδους λιχουδιά!!Δοκίμασε ο Αη-Βασίλης με όρεξη μεγάλη,αλλά δεν του αρέσανε και τα 'δωσε πίσω πάλι!

Διέταξε να φέρουν φρούτα, χυμούς, λαχανικά,ψάρια και πουλερικά,αυγά και δημητριακά.

Αυτά με κάναν δυνατό, ευκίνητο και ζωντανό!Δε θέλω τούρτες και γλυκάθέλω καρότα και λαχανικά!

Παιδιά, για να είστε υγιή,έξυπνα και δυνατάτο μυστικό είναι ένα:«Φρούτα και λαχανικάκαι λιγότερα γλυκά! Καλή Χρονιά!!»

Σαν ήρθε η Πρωτοχρονιάο Αη-Βασίλης, όπως κάθε χρονιά,φόρεσε τη μαγική στολήγια να μοιράσει τη χαρά!

Γλιστρούσε από τις καμινάδεςαδύνατος και δυνατόςγρήγορος, ευλύγιστοςκαι πάντα γελαστός!

Μια έκπληξη περίμενετην άλλη μέρα τα παιδιά!Πάνω σε κάθε δώρο είχε και μια καρδιά που έλεγε: