Γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη το 1929 και πέθανε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης της ναζιστικής Γερμανίας το 1945, σε ηλικία 16 ετών. Ήταν κόρη του Γερμανοεβραίου επιχειρηματία ΄Οτο Φρανκ, η οικογένεια του οποίου, μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Ναζί, μετανάστευση στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Οι Φρανκ, εξαιτίας του διωγμού των Εβραίων κρύφτηκαν στην αποθήκη του εμπορικού τους καταστήματος και έζησαν εκεί μέχρι τον Αύγουστο του 1944, οπότε τους συνέλαβε η γερμανική αστυνομία. Οδηγήθηκαν στο Άουσβιτς, όπου πέθανε η μητέρα της Άννας. Η ίδια και η αδερφή της πέθαναν από τύφο σε άλλο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Επέζησε μόνο ο πατέρας, ο οποίος από Ολλανδούς φίλους της οικογένειας παρέλαβε το ημερολόγιο που είχε μαζί της η κόρη του στο κρησφύγετο τους. Το ημερολόγιο εκδόθηκε το 1947 και, με τη μεγάλη διεθνή απήχηση που είχε, έκανε γνωστή τη δοκιμασία του νεαρού κοριτσιού.

Η Άννα έχει μια πολύ κακή σχέση με τη μητέρα της. Το γεγονός αυτό φαίνεται έντονα από τη φιλονικία της με την Μαργκότ. Η μητέρα πήρε το μέρος της Μαργκότ κατ’ ευθείαν χωρίς να σκεφτεί πια από τις δυο έχει δίκιο. Προφανώς ήθελε να κάνει το χατίρι της Μαργκότ. Αυτό μας δείχνει πως η μητέρα την αγαπά περισσότερο απ’ την Άννα. Το γεγονός κλονίζει ακόμα περισσότερο τη σχέση της Άννας με τη μητέρα της. Η ίδια θέλει να της μιλήσει, μα δε θέλει να της το αναφέρει πολύ απότομα.

Η Άννα, παρ’ όλο που ο πατέρας της υποστηρίζει συνέχεια τη Μαργκότ, αυτή τον αγαπά πάρα πολύ. Η ίδια λέει: «Δεν αγαπώ κανέναν όσο τον πατέρα». Οπό όλη την οικογένεια, δηλαδή τον πατέρα, τη μητέρα και τη Μαργκότ, η Άννα λατρεύει τον πατέρα. Νιώθει για αυτόν αγάπη, στοργή, κατανόηση, αν και αδικείται πάντα απ’ αυτόν. Περιμένει από τον πατέρα κάτι που δεν είναι ικανός να δώσει, δηλαδή αγάπη, κατανόηση, αλλά και ισότητα ανάμεσα στα αδέρφια.

Η Άννα νιώθει σαν να είναι ο κλόουν της οικογένειας, διότι πάντα την αδικούσαν οι γονείς της και έδειχναν μια φανερή προτίμηση για τη Μαργκότ. Αυτό έγινε και στη φιλονικία των δύο αδερφών σε αυτή την περίπτωση. Οι γονείς υποστήριξαν για ακόμη μια φορά τη Μαργκότ χωρίς να ξέρουν την υπόθεση, πράγμα που έκανε τη μικρή Άννα να νιώσει απογοήτευση, στενοχώρια, λύπη, θυμό, ακόμα και ζήλια. Θεωρεί πως η στάση των γονιών της είναι λανθασμένη και στενοχωριέται πολύ που αυτοί δεν το καταλαβαίνουν.

Η μικρή Άννα, καθώς γράφει το ημερολόγιό της, νιώθει μια ποικιλία συναισθημάτων, τα οποία εκφράζει έντονα: Για την αδερφή της, Μαργκότ αισθάνεται λίγη ζήλια, αν και η

ίδια γράφει ότι δεν τη ζηλεύει. Νιώθει όμως και λίγη αγάπη και στοργή γι’ αυτή, αφού είναι αδερφή της.

Για τη μητέρα της αισθάνεται στενοχώρια, πόνο και λύπη, επειδή συνέχεια αδικεί τη μικρή Άννα και υποστηρίζει και επευφημεί τη Μαργκότ. Πάντως την αγαπά κιόλας, γιατί είναι μητέρα της.

Για τον πατέρα η Άννα νιώθει μια υπερβολική εκτίμηση και αγάπη, παρ’ όλο που αυτός την αδικεί όπως και η μητέρα.

Κοτσίφκας Κωνσταντίνος Κούρας Χρήστος Λογοθέτης Αντώνης

07-10-2013Β΄1 Άννα Φρανκ