Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την...

52
ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ: ΕΥ. ΣΕΡΔΑΚΗ 4 ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΜΗΜΑ Β1 ΣΧ.ΕΤΟΣ 2013-2014

description

Εργασία των μαθητών του Β1 στη Νεοελληνική Λογοτεχνία: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Transcript of Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την...

Page 1: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ:

ΕΥ. ΣΕΡΔΑΚΗ4ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝΤΜΗΜΑ Β1 ΣΧ.ΕΤΟΣ 2013-2014

Page 2: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΕΣΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΤΟΠΩΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΜΑΣ

Page 3: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΕΙΣΑΓΩΓΗΣτα πλαίσια του μαθήματος των Νεοελληνικών

Κειμένων και με αφορμή το κείμενο <<Να’σαι καλά δάσκαλε>> κάναμε την εργασία που παρουσιάζεται παρακάτω. Ο σκοπός αυτής της εργασίας είναι να φέρουμε στη μνήμη μας παραδόσεις, έθιμα, ιστορίες, μύθους, τραγούδια, μαντινάδες, αλλά και παροιμίες από τα χωριά μας. Στοιχεία δηλαδή του ελληνικού παραδοσιακού πολιτισμού (αλλά και άλλων τόπων καταγωγής συμμαθητών μας ) που ξυπνούν μνήμες και μας γεμίζουν με γνώσεις. Μέσα από αυτή την προσπάθεια όχι μόνο θα αναδείξουμε στοιχεία του λαϊκού πολιτισμού από πολλά χωριά της πατρίδας μας, αλλά και θα ανακαλύψουμε την κρυφή ομορφιά της Ελλάδας !!!

Page 4: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Το χωριό μου είναι η Μονή Μαλεβιζίου. Έχει περίπου 100-150 κατοίκους και τα πιο συνηθισμένα επαγγέλματα είναι οι αγρότες και κτηνοτρόφοι.

Υπάρχει πολιτιστικός σύλλογος ο οποίος ασχολείται πολύ με το χωριό, διοργανώνει πολλές εκδηλώσεις και πραγματοποιεί πολλά έργα, όπως πεζοδρόμια κατά μήκος του οικισμού, τοποθέτηση φωτισμού κατά μήκος των δρόμων κτλ. Για παράδειγμα, τώρα το παλιό σχολειό του χωριού θα γίνει λαογραφικό μουσείο

ΜΟΝΗ ΜΑΛΕΒΙΖΙΟΥ

Page 5: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΜΟΝΗ ΜΑΛΕΒΙΖΙΟΥ

Page 6: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Επίσης υπάρχουν και σημαντικά μνημεία, όπως το μνημείο των πεσόντων της Κατοχής και ένα μνημείο που είναι αφιερωμένο στον Καβροχωριανό Νίκο, πεσόντα στον πόλεμο στην Κύπρο.

Αξίζει να αναφέρω επίσης ότι υπάρχουν και 4 εκκλησιές στο χωριό μου : 2 εκκλησιές μέσα και 2 ξωκλήσια λίγο πιο έξω. Η πιο παλιά μέσα στο χωριό είναι η Αγ. Παρασκευή που το τέμπλο της είναι κτισμένο από το 1852 και έχει μεγάλο καμπαναριό.

Επίσης υπάρχει και μια άλλη εκκλησία μέσα στο χωριό μου ,η Μονή Ευαγγελίστριας, που είναι και η πιο πρόσφατη

ΜΟΝΗ ΜΑΛΕΒΙΖΙΟΥ

Page 7: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Όπως ανέφερα και πριν υπάρχουν 2 ξωκλήσια λίγο πιο έξω από το χωριό μου. Το ένα είναι κοντά στο χωριό μου και εκεί εκκλησιάζονται οι χριστιανοί. Αυτό το ξωκλήσι ονομάζεται Αγ. Γεώργιος και επίσης υπάρχει και δεύτερο ξωκλήσι, η Παναγία Λουτρά ,χτισμένη μέσα στο βράχο.

ΜΟΝΗ ΜΑΛΕΒΙΖΙΟΥ

Page 8: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Μιλώντας με τους συγχωριανούς μου έμαθα για τα παρακάτω έθιμα και τις καθημερινές τους συνήθειες.

Στην εκκλησία στην Αγ. Παρασκευή κάθε φορά μετά την ανάσταση τα παιδιά χτυπούσαν την καμπάνα για μια εβδομάδα σχεδόν συνεχόμενα.

Κάθε χρόνο υπήρχε το έθιμο του Αι Γιάννη του Κλήδονα. Σ’ αυτό οι κοπέλες κουβαλούσαν σταμνιά στη βρύση του χωριού και έπιναν το αμίλητο νερό που, όταν το έπιναν ,δεν έπρεπε να μιλήσουν για 2 μέρες σε κανέναν και για κανένα λόγο. Επίσης όταν περνούσαν οι 2 μέρες πήγαιναν κι έριχναν το υπόλοιπο νερό σε μια λίμνη και έλεγαν πως τη στιγμή εκείνη θα έβλεπαν τη σκιά αυτού που θα παντρευόντουσαν.

Έτσι όπως μιλούσαμε μου ανέφεραν για την κάτω βρύση που ήταν η μοναδική βρύση του χωριού και μόνο από εκεί είχαν πρόσβαση στο πόσιμο νερό .Τη βρύση αυτή την κλείδωναν, γιατί κάποιοι πήγαιναν και έπαιρναν το νερό. Όμως όλη τη μέρα μάζευε νερό και ,όταν γέμιζε, πήγαιναν οι γυναίκες και έβαζαν σε κάτι πήλινες κανάτες το νερό και το πήγαιναν σπίτι τους .Αυτό το έλεγαν λουμπέτι ,δηλαδή η σειρά ,διότι για να πάρουν νερό μαζευόταν όλο το χωριό και μπορούσε κανείς, αν δεν πήγαινε από νωρίς, να καθόταν εκεί 2-3 ώρες, διότι υπήρχε πολύ μεγάλη σειρά.

ΜΟΝΗ ΜΑΛΕΒΙΖΙΟΥ

Page 9: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Τώρα θα σας πω κάποιες μαντινάδες του χωριού μου:

ΜΟΝΗ ΜΑΛΕΒΙΖΙΟΥ

Page 10: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

«Του μερακλή το χάρισμα έχω και καμαρώνω γιατί γλεντώ κι έτσι ξεχνώ τον πόνο»

ΜΟΝΗ ΜΑΛΕΒΙΖΙΟΥ

Page 11: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

«Αφού του ανθρώπου η ζωή κρέμεται στο μετάξι,

γι αυτό σε γλέντια και χαρές πρέπει να τηνε τάξει»

«Είναι ετούτη η ζωή προσωρινή και λίγη ποιος είναι αυτός στον κόσμο αυτό να ρθει

και δεν θα φύγει»

ΜΟΝΗ ΜΑΛΕΒΙΖΙΟΥ

Page 12: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

«Είδα και άλλες όμορφες μα σένα η ομορφιά σου

έχει μαγνήτη και τραβά κάθε καρδιά κοντά σου»

«Η ομορφιά ναι χάρισμα που η φύσις τη χαρίζει,

μα σένα σου ’δωσε πολλή και μένα βασανίζει»

«Τα μάτια σου δεν μοιάζουνε με μάτια του άλλου κόσμου

που εκοίταξά τα μια φορά και πήρανε το φως μου»

ΜΟΝΗ ΜΑΛΕΒΙΖΙΟΥ

Page 13: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

«Η εδική σου ομορφιά είναι το κάτι άλλο και δεν μπορώ από πάνω σου το βλέμμα μου

να βγάλω»

«Λένε ότι το τέλειο στον κόσμο δεν υπάρχει μα η δική σου ομορφιά κερά μου όλα τα χει»

«Μάτια που εύκολα γελούν και εύκολα πάλι κλαίνε «υτά μ αρέσει ν αγαπώ γιατί κακό δε θένε»

«Τα μάτια σου με βάζουνε σε πειρασμό μεγάλο διαβάζω τα και λένε μου ότι λατρεύεις άλλο»

ΜΟΝΗ ΜΑΛΕΒΙΖΙΟΥ

Page 14: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

«Τα μάτια σου είναι θάλασσα και όποιος αν ταξιδέψει πρέπει να το σκεφτεί καλά γιατί θα κινδυνεύσει»

«Διαβάζω μες τα μάτια σου τι κρύβεις στην ψυχή σου προδόθηκες χωρίς να θες μικρή μου μοναχή σου»

ΜΟΝΗ ΜΑΛΕΒΙΖΙΟΥ

Page 15: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

«Όταν θα με κοιτάξουνε τα μάτια σου μικρή μου δεν νιώθω πιο ευχάριστη στιγμή μες την ζωή μου»

«Να τα χαρώ τα μάτια σου πως τα χεις μαθημένα και κάνουν πως κοιτούν αλλού μ αυτά κοιτούν εμένα»

ΜΟΝΗ ΜΑΛΕΒΙΖΙΟΥ

Page 16: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2013-2014

ΜΙΧΑΗΛ ΝΙΡΑΚΗΣ

ΜΟΝΗ ΜΑΛΕΒΙΖΙΟΥ

Page 17: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Η Πλακιώτισσα είναι οικισμός στον οποίο βρίσκεται το περίφημο φράγμα. Βρίσκεται 3 χιλιόμετρα από το Ηράκλειο νοτιοδυτικά της Λιγόρτυνου . Υπαγόταν στη Λιγόρτυνο, όταν ακόμα η τελευταία ήταν κοινότητα.

Έχει άφθονα νερά και οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία και με την κτηνοτροφία.

Ναοί στον οικισμό είναι αυτοί του Αγίου Γεωργίου και της Αγίας Αναστασίας.

ΠΛΑΚΙΩΤΙΣΣΑ

Page 18: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ 

Να κάτεχα από που φυσάς να στέκομαι όλη μέρα

να ’χω τη δροσεράδα σουΠλακιωθιανέ μου αέρα.

ΠΛΑΚΙΩΤΙΣΣΑ

Page 19: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΜΥΘΟΣ  Στη βόρεια πλευρά του χωριού μου ,υπάρχει

ένα βουνό που λέγεται Παραθάμνα .Ο μύθος λέει πως πήρε το όνομα του από μια βασίλισσα που κατοικούσε εκεί και το όνομά της ήταν Αθάμνα .

Όταν πέθανε η βασίλισσα την έθαψαν κοντά σε ένα βουνό δίπλα σε θάμνους . Από εκεί βγαίνει και το όνομα Παρά-Αθάμνα δηλαδή Παραθάμνα.

ΠΛΑΚΙΩΤΙΣΣΑ

Page 20: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΑΝΩΓΕΙΑ Τα Ανώγεια απέχουν 52 χλμ. από το Ρέθυμνο,

36 χλμ από το Ηράκλειο και βρίσκονται σε υψόμετρο 700-790 μ. στη ράχη του υψώματος που ονομάζεται Αρμί (Κορυφογραμμή).Το όνομά τους οφείλεται στην τοποθεσία που είναι χτισμένα, δηλ. σε ανώγειο μέρος. Είναι επίσης γνωστά ως Αξικανώγεια ή Μεγάλα Ανώγεια.

Η κωμόπολη των Ανωγείων αποτελείται από τους οικισμούς Αρμί, Μεσοχωριό ή Μεσοχωριά, Περαχώρι, Μετόχι και Συνοικισμό. Στο δήμο Ανωγείων υπάγεται επίσης και το χωριό Σίσαρχα.

Page 21: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΑΝΩΓΕΙΑΧάρη στο σεβασμό και την αγάπη που αποδίδουν

οι Ανωγειανοί στην πολιτιστική κληρονομιά, στα ήθη και στα έθιμά τους, τα Ανώγεια θεωρούνται το επίκεντρο του σύγχρονου Κρητικού πολιτισμού. Από την περιοχή αυτή κατάγονται οικογένειες με σημαντική προσφορά στην Κρητική και στην ευρύτερη Ελληνική παράδοση.

Ο πληθυσμός των Ανωγείων έχει διατηρήσει αναλλοίωτη στην πάροδο του χρόνου, τη γλώσσα και την ιδιότυπη διάλεκτο στην οποία περιλαμβάνονται έως και σήμερα ατόφιες λέξεις της αρχαίας ελληνικής. Η προφορά, βαρέα και ευθεία, παρουσιάζεται χαρακτηριστική ειδικότερα στα "λάμδα" και "ρο".

Page 22: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΑΝΩΓΕΙΑ

Οι περισσότεροι κάτοικοι, διατηρούν τα επώνυμά τους χωρίς την κατάληξη - ακης η οποία απαντάται στο υπόλοιπο νησί και ειδικότερα στο κεντρoανατολικό τμήμα του.

Ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία, διατηρώντας σημαντικό αριθμό αιγοπροβάτων (άνω των 80.000) ενώ χαρακτηριστική παρουσιάζεται επίσης η βιοτεχνία και η παραδοσιακή υφαντουργία της, στην οποία απαντάται, έως και στις μέρες μας, η χρήση αργαλειού.

Ενοριακοί ναοί των Ανωγείων είναι ο Άγιος Γεώργιος, 'Άγιος Δημήτριος, η Κοίμηση της Θεοτόκου, καθώς και Άγιος Ιωάννης

Page 23: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΑΝΩΓΕΙΑ

ΜΥΘΟΣ 

Η λίμνη με τις νεράιδες και η ιστορία των Κεφαλογιάννηδων.

Ανατολικά των Ανωγείων υπάρχει μια λίμνη. Στα Ανώγεια κυκλοφορούσε η φήμη, ότι κάθε μεσημέρι παρουσιάζονταν νεράιδες πάνω στα νερά της λίμνης. Οι μητέρες έλεγαν στα παιδιά τους να μην  πάνε στη λίμνη, γιατί το μεσημέρι βγαίνουν νεράιδες και θα τα πάρουν . Στην πραγματικότητα όμως φοβόντουσαν μην πνιγούν τα παιδιά στα νερά της λίμνης που έκαναν μπάνιο.

Page 24: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΑΝΩΓΕΙΑ Τα πολύ παλιά χρόνια  ζούσε στο χωριό ένα

πολύ όμορφο, παλικάρι, δυνατό με το όνομα Γιάννης και επειδή είχε κάπως μεγάλο κεφάλι, τον αποκαλούσαν  «Κεφαλογιάννη».  Στο επάγγελμα ήταν βοσκός και είχε τα πρόβατα ψηλά στον Ψηλορείτη.

Κάποια μέρα  ειδοποίησαν τον Γιάννη με το μαντρατζή ( ήταν κυρίως ένα νέο παιδί που έκανε τις μεταφορές από το μιτάτο στο χωριό) να πάει οπωσδήποτε στο χωριό για μια σοβαρή οικογενειακή υπόθεση.

Page 25: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΑΝΩΓΕΙΑ

Το μεσημέρι περνούσε ο Γιάννης δίπλα από τη λίμνη και είδε πάνω στα πεντακάθαρα νερά της μια πεντάμορφη νεράιδα, που  τον μάγεψε. Δεν μπόρεσε να αντισταθεί  και χωρίς άλλη σκέψη έπεσε στα νερά της λίμνης να την πιάσει .Τελικά τα κατάφερε.

Όταν βγήκαν έξω στην όχθη ,κατά το μύθο του είπε ότι είναι η βασίλισσα οκτώ άλλων πανέμορφων νεράιδων που ζούσαν μέσα στη λίμνη. Ενώ συζητούσαν, είπε στο Γιάννη ότι τον έβλεπε συχνά να περνά από το μονοπάτι που ήταν κοντά στη λίμνη κι ότι τον είχε ερωτευτεί για την ομορφιά, την κορμοστασιά και την παλικαριά του.

Page 26: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΑΝΩΓΕΙΑΟ Γιάννης με τη σειρά του της είπε, ότι  ήταν

μαγεμένος από την ομορφιά της. Από τότε και κάθε μεσημέρι είχαν ραντεβού στην όχθη της λίμνης, όπου μιλούσαν για τον έρωτά τους.

Οι άλλες νεράιδες παρακολουθούσαν τη βασίλισσα για τις απιστίες που έκανε και της ζήτησαν εξηγήσεις για την προδοσία αυτή. Η βασίλισσα αναγνώρισε το λάθος της και τους είπε ότι δεν μπορούσε να αντισταθεί στην ομορφιά του Γιάννη.

Page 27: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΑΝΩΓΕΙΑ

Στην επόμενη συνάντηση ο Γιάννης της ζήτησε να τον παντρευτεί. Τότε η Βασίλισσα του είπε, ότι αν παντρευτούν, αυτή θα χάσει τη φωνή της, ενώ αυτός θα βαριακούει. Ο Γιάννης της είπε ότι θα την παντρευτεί , και ας γίνουν όλα αυτά. Τότε η Βασίλισσα- νεράιδα βγήκε πάνω σε ένα βραχάκι και είπε στο Γιάννη ένα μαγευτικό ερωτικό τραγούδι . Μόλις τέλειωσε το τραγούδι , αυτή έχασε τη φωνή της και αυτός κουφάθηκε.

Page 28: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΑΝΩΓΕΙΑ

Ο Γιάννης μετά το γάμο του, πάντρεψε και τις οκτώ όμορφες νεράιδες με ισάριθμους Ανωγειανούς λεβέντες, οι οποίοι όλοι απέκτησαν παιδιά και έκαναν μεγάλες οικογένειες .Στο σημείο αυτό μια άλλη παραλλαγή του μύθου αναφέρει ότι και ο Γιάννης έκανε παιδιά τα οποία όμως δεν μίλαγαν . Κληροδότησε όμως ο Γιάννης στους απογόνους του τη νόσο της βαρηκοΐας.

Page 29: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΑΝΩΓΕΙΑ

Αυτός ο μύθος γράφτηκε για να δικαιολογήσει την πάθηση των Κεφαλογιάννηδων που βαριακούνε και σύμφωνα με αυτόν, αυτή η πάθηση παρουσιάστηκε από τα πολύ παλιά χρόνια!!!

Ιωάννα Κεφαλογιάννη

σχολικό έτος 2013-2014

Page 30: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Το χωριό μου βρίσκεται στο μέσα Μυλοπόταμο και ονομάζεται Αγρίδια.Εκεί ζει ακόμα και σήμερα η οικογένεια της μητέρας μου. Από πάρα πολύ παλιά συνήθιζαν να προσθέτουν στην αρχή του ονόματος των ανδρών της οικογένειας το παρατσούκλι πρινάρης. Αυτό προέκυψε από τον παππού μου τον οποίο εξαιτίας της δύναμής του τον παρομοίαζαν με το δέντρο πρίνος που είναι ένα πολύ δυνατό δέντρο. Π.χ. Πριναρομιχάλης,Πριναρογιώργος.

Μία μαντινάδα την οποία έβγαλαν οι κάτοικοι του χωριού:Αγρίδια μου καλό χωριόδεν λέω το κακό σου γιατί πατώ το χώμα σουκαι πίνω το νερό σου. Κωνσταντίνος Κανάκης

ΑΓΡΙΔΙΑ ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΥ

Page 31: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Τα Άνω Μούλια (510 κάτοικοι το 2001) είναι χωριό και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Αγίας Βαρβάρας του νομού Ηρακλείου στην επαρχία Καινουργίου . Βρίσκεται νότια της Αγίας Βαρβάρας και είναι κτισμένο αμφιθεατρικά, με πανοραμική θέα προς την πεδιάδα της Μεσαράς. Η απόστασή του από το Ηράκλειο είναι 33 χλμ. Οι κάτοικοι απασχολούνται με την ελαιοκομία και με την καλλιέργεια αμπελιών και σιτηρών. Παράγεται κρασί, σταφίδα και λάδι. Υπάρχει Δημοτικό σχολείο και νηπιαγωγείο.Στο χωριό βρίσκονται οι ιεροί ναοί των Αγίων Αποστόλων (σταυροειδής με τρούλο) μέσα στο χωριό που έχει τοιχογραφίες από το 12ο-13ο αι. και τα εξωκλήσια του Αγίου Παντελεήμονα, της Παναγίας, του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Θεόδωρου με κατεστραμμένες τοιχογραφίες όπως επίσης και της Ανάληψης.

ΑΝΩ ΜΟΥΛΙΑ

Page 32: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

 ΈθιμαΜία μέρα πριν τον γάμο, σε πολλά χωριά της Ελλάδας, οι στενοί συγγενείς πάνε το λεγόμενο κανίσκι. Το κανίσκι είναι ένα ιδιαίτερογαμήλιο δώρο που αποτελείται από αρνί και πολλές φορές κρασί.  Επίσης, στις 23 Δεκεμβρίου σφάζουνε γουρούνια τα οποία τρώνε την ημέρα των Χριστουγέννων.

ΑΝΩ ΜΟΥΛΙΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΦΕΤΖΑΚΗΣ

Page 33: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Γέργερη είναι ένα δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Γόρτυνας με 1.506 κατοίκους και με υψόμετρο 520 μέτρα. Βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Αγία Βαρβάρα και Ζαρός.

ΓΕΡΓΕΡΗ

Page 34: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Για την προέλευση του ονόματός του υπάρχουν δύο κύριες εκδοχές. Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το όνομά του οφείλεται στα πολλά ,γάργαρα ,κρυστάλλινα και καθαρά νερά που υπάρχουν στην περιοχή. Η δεύτερη εκδοχή αναφέρει ότι οφείλει το όνομά της στη λέξη Γέργερος, επειδή είναι χτισμένη γύρω-γύρω σαν σε λαιμό. (Γεργερές ή Γεργές είναι ένα είδος κουδουνιού που έβαζαν στις αίγες). Η Γέργερη χιονισμένη

ΓΕΡΓΕΡΗ

Page 35: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Στο ορεινό αυτό χωριό, είναι απαραίτητο να αναφερθεί ότι υπάρχουν πολλοί Νερόμυλοι όπως ο Μύλος τον Αναστάσηδων. Οι νερόμυλοι στην Γέργερη και στην ευρύτερη περιοχή είχαν σημαντική επίδραση στον οικονομικό, κοινωνικό και πολιτιστικό τομέα. Ξεκίνησαν να χτίζονται οι πρώτοι νερόμυλοι τον 15ο αιώνα και στο πέρασμα του χρόνου φτάσαν τους 27. Λόγω της οικονομικής τους επίδρασης, στην αρχή τους εκμεταλλεύονταν οι Ενετοί ευγενείς και αργότερα, στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, ο Αγάς. Ένα κύριο χαρακτηριστικό του χωριού είναι η Μάη και η Πέρα βρύση, οι οποίες είναι γούρνες όπου τρέχει άφθονο, πόσιμο νερό. Η Μάη Βρύση έχει ιστορική σημασία γιατί εκεί οι Τούρκοι γιόρταζαν την Πρωτομαγιά και οι γιορτές διαρκούσαν τρεις ημέρες, οπότε σταματούσε η επικοινωνία με τα χωριά της Απάνω Ρίζας.

ΓΕΡΓΕΡΗ

Page 36: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Αν έχεις πόνο στην καρδιάμα και πληγή μεγάλητση Μάη βρύσης το νερόπιες και αυτή θα γιάνει Της πέρας βρύσης τη δροσιάκάτσε να ξαποστάσεις και πιες το γάργαρο νερόαν θες να ξεδιψάσεις

ΓΕΡΓΕΡΗ

Page 37: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Μύθοι και θρύλοιΗ Ιστορία της λίμνης Διγενή Στην Γέργερη υπάρχει μια τοποθεσία, που ονομάζεται Σόπατα. Είναι ένα πολύ ίσιο έδαφος ,σαν μια μικρή πεδιάδα. Σύμφωνα με τον μύθο, στη μέση αυτής της πεδιάδας, ένας γεωγός είχε ενα δικό του αλώνι. (Τα αλώνια είναι επίπεδοι κυκλικοί χώροι στρωμένοι συνήθως με πέτρινες πλάκες) όπου έβαζε το κριθάρι και το αλώνιζε γύρω-γύρω με τα ζώα. Την ημέρα λοιπόν της Αγίας Κυριακής (στις 7 Ιουλίου), ήταν αργία. Δηλαδή, κανείς δεν έπρεπε να δουλεύει, και προφανώς ούτε να αλωνίζει και να σπέρνει. Έπρεπε όλοι να ξεκουραστούν για να αρχίσουν πάλι, την επόμενη μέρα. Όμως, αυτός ο γεωργός, δεν τήρησε την παράδοση και είπε στην κόρη του ότι θα συνεχίζουν να αλωνίζουν γιατί η σοδιά τους δεν ήταν τόσο καλή φέτος. Έτσι και έγινε. Καθώς η κόρη του έσερνε τα ζώα γύρω από το αλώνι, βλαστήμησε μια στιγμή , και ξαφνικά το αλώνι βούλιαξε μέσα στο έδαφος. Με αυτόν το τρόπο, δημιουργήθηκε μια στρογγυλή λίμνη, που υπάρχει ακόμα και σήμερα και λέγεται Λίμνη του Διγενή ή Βρωμολίμνη Επίσης, λένε ότι αν πας την ημέρα της Αγίας Κυριακής, και αφουγκραστείς προσεκτικά, θα ακούσεις την φωνή της κοπέλας να σέρνει τα ζώα. 

ΓΕΡΓΕΡΗ

Page 38: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Ο βάτοςΣτην Γέργερη υπάρχουν πολλοί βάτοι, που αν τους πλησιάσεις, σε αρπάζουν και σου μαγκώνουν τα ρόυχα, λόγω τον αθρόων αγκαθών που έχουν. Ο μύθος λέει ότι μια φορά, μια μητέρα πήγε βόλτα μαζί με το παιδί της. Εκεί , της το έκλεψε μια μάγισσα. Όταν η μητέρα κατάλαβε ότι το είχε χάσει, το έψαχνε παντού. Όμως , η μάγισσα επειδή δεν ήθελε να παραδώσει το παιδί μίσω στην μάνα του, το μεταμόρφωσε σε βάτο. Από τότε, όποιος πλησίαζε το βάτο ( δηλαδή το μεταμορφωμένο παιδί), τον αρπάζει από τα ρούχα, νομίζοντας ότι είναι η μαμά του. Έτσι, κάθε φόρα που τα ρούχα μπερδεύονται σε βάτο, θα είναι το παιδί που ψάχνει απελπισμένα την μαμά του. Οπότε, πρέπει να πεις « Άσε με, δεν είμαι η μαμά σου!» για να σε αφήσει.

ΓΕΡΓΕΡΗ

Page 39: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΈθιμαΈνα χαρακτηριστικό έθιμο του χωριού που πραγματοποιείται κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα, είναι τα «Αποκριγιώματα στο Ρούβα». Είναι μία σειρά απο δρώμενα, που προσπαθουν να αναδείξουν τα παραδοσιακά έθιμα της περιοχής, που ζουν εδώ και αιώνες και διατηρούνται με πολύ μεράκι από μικρούς και μεγάλους. Συμβαίνουν στον κεντρικό δρόμο της Γέργερης με την αυθόρμητη συμμετοχή κάθε παρευρισκόμενου, άφθονο κρασί, πλούσια εδέσματα και ολοήμερο κρητικό γλέντι. Χαρακτηριστικό της εκδήλωσης είναι η συμμετοχή όλων καθώς δεν υπάρχουν θεατές μια και όλοι συμμετέχουν στην εορταστική διαδικασία.Πρέπει στο σημείο αυτό να επισημανθεί ότι τα αποκριγιώματα του Δήμου Ρούβα διεκδικεί την «πατρότητα», καθώς δεν απαντώνται σε καμία άλλη περιοχή της Ελλάδας.  Χαρακτηριστικότερο από όλα είναι ο «αρκουδίστικος χορός» που έχει τις ρίζες του σ΄ αυτό τον τόπο και είναι ένα έθιμο, μια λαϊκή τελετή, που χαρακτηρίζει το αποκριάτικο ξεφάντωμα με τη συνοδεία λύρας σε ρυθμό μοναδικό και με έναν ιδιαίτερο χορό βασισμένο σε ξεχωριστή δομή και βήματα, δημιουργώντας ταυτόχρονα πανδαιμόνιο από τον εκκωφαντικό ήχο κουδουνιών, που φοράνε η χορευτές.

Page 40: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Ο χορός αυτός είναι το τέλος μιας σειράς από δρώμενα μεταμφιεσμένων..  Τα δρώμενα αυτά είναι: .Η «κηδεία» πρόκειται για μία αναπαράσταση ενός νεκρού σε τάφο και ενός μοιρολόγου ( συνήθως είναι ένας άντρας ηλικιωμένος και η γυναίκα του, αντίστοιχα) σε διασκεδαστικό κλίμα. . Το «όργωμα-σπορά». Είναι μια παράσταση, όπου οι άνθρωποι μεταμφιέζονται σε βόδια και αναπαριστούν το όργωμα και τη σπορά. Πάλι σε εύθυμο κλίμα. . Ο «γάμος» πρόκειται για άλλη μια αναπαράσταση ενός παραδοσιακού γάμου, όπου η νύφη είναι ένας μεταμφιεσμένος άντρας. Το κλίμα είναι πολύ αστείο. . Τα «μουτζουρώματα». Οι άνθρωποι μουτζουρώνονται ο ένας με τον άλλο με κάρβουνο. . Ο «αρκουδίστικος χορός» .

ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗ ΧΡΥΣΑ

Page 41: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Το χωριό μου είναι ο Καμαριώτης και βρίσκεται πριν από τα Ανώγεια. Υπάρχει ενας μύθος που ονομάζεται η Χρυσή καμπάνα.Πριν οι Τούρκοι καταλάβουν την Κρήτη έλεγαν ,πως υπήρχε μια χρυσή καμπάνα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Ήταν μια πολύ μεγάλη καμπάνα που όταν την χτυπούσαν, την άκουγαν και στα άλλα χωριά που ήταν τριγύρω. Όταν οι Τούρκοι ήρθαν και κατέλαβαν την Κρήτη ,οι τότε κάτοικοι του χωριού την έκρυψαν για να μην πέσει στα χέρι των κατακτητών. Από τότε κανείς μέχρι και τώρα δεν την έχει βρει. Κάποιοι λένε πως υπάρχει και κάποιοι άλλοι πως όχι. Υπάρχει επίσης και ένα ποίημα που λέει : Άι Γιώργη Καμαριανέ την καμπάνα σου χτυπούνε και στο Ρέθυμνο ακούνε!

ΚΑΜΑΡΙΩΤΗΣ

Page 42: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Είναι χτισμένος σε μια όμορφη τοποθεσία, σε υψόμετρο 620 μέτρων και σε απόσταση μόνο 25 λεπτών (15,5 χλμ) από την Τύλισο. Τα τελευταία χρόνια οι κάτοικοι επιστρέφουν για μόνιμη εγκατάσταση, ανακαινίζουν τα παλιά πέτρινα σπίτια και το χωριό ξαναπαίρνει ζωή. Σε κεντρικό σημείο, βρίσκεται η τρίκλιτη, καμαροσκέπαστη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, χτισμένη τον 16ο αιώνα. Στο υπέρθυρο της δυτικής πύλης υπάρχει ο λέοντας του Αγίου Μάρκου και στην αψίδα του κεντρικού κλίτους ο δικέφαλος αετός, το οικόσημο της βυζαντινής οικογένειας των Καλλεργών. Η δίκλιτη βυζαντινή εκκλησία της Παναγίας, που βρίσκεται στην άκρη του χωριού, έχει αξιόλογες τοιχογραφίες κι έναν τάφο στο εσωτερικό της. Στην πλατεία του χωριού υπάρχει μια ενετική βρύση και δίπλα χτιστές ψησταριές και φούρνοι. Εκεί γίνεται το πανηγύρι του Αγίου Γεωργίου τον Απρίλιο και της Παναγίας τον Δεκαπενταύγουστο, με κέρασμα από τον πολιτιστικό σύλλογο. Τον Νοέμβριο γίνεται στον ίδιο χώρο καζάνιασμα ρακής, με μεζέδες. Εδώ υπάρχει ταβέρνα με παραδοσιακό φαγητό που μπορεί ο επισκέπτης να απολαύσει την τοπική κουζίνα.

Page 43: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Στη δυτική έξοδο του Καμαριώτη υπάρχει ένας χωματόδρομος που οδηγεί στην Τρυπητή, όπου υπάρχει ένα εντυπωσιακό φυσικό μνημείο: τεράστιοι βράχοι δημιουργούν “λαβυρίνθους” και συνθέτουν παράξενα σχήματα. Για μια σύντομη βόλτα με τα πόδια, προσφέρεται το μονοπάτι που περνάει μέσα από το δρυοδάσος, ένα υπέροχο δάσος από δρυς, χαρουπιές, πρίνους, και τις πανέμορφες εκκλησίες του Καμαριώτη και φτάνει λίγο έξω από το Αηδονοχώρι. Η κύρια απασχόληση των κατοίκων είναι η γεωργία.

ΑΡΓΥΡΩ ΚΥΡΙΚΟΓΛΟΥ

Page 44: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΣΤΟΛΟΙ

Μερικά από τα έθιμα του χωριού μου είναι: Παραμονές του Πάσχα την Μεγάλη Παρασκευή όλα τα κορίτσια του χωριού μαζεύονταν και γύριζαν όλα τα σπίτια και μάζευαν από τις αυλές διάφορα λουλούδια και αγριολούλουδα από τα χωράφια, τα πήγαιναν στην Εκκλησία και όλα μαζί τα κορίτσια στόλιζαν τον επιτάφιο για το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής.Παραμονές Χριστουγέννων σε κάθε σπίτι στο χωριό οι νοικοκυρές έφτιαχναν χωριάτικα λουκάνικα ,τσιγαρίδες, τσιλαδιά κι καπνιστό κρέας(απάκι)Μετά από ένα μήνα περίπου σε κάθε γειτονιά άναβαν φωτιά και τα καίγανε και τα παιδιά και οι μεγάλοι πηδούσαν πάνω απο τις φωτιές.

Page 45: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Μαντινάδες από την Μαντιναδολόγο Δέσποινα Σπαντιδάκη που κατάγεται από τους Στόλους :1)Η κρητική παράδοση είναι δέντρο στην φύση και θέλει από όλους πότισμα μη μαραθεί να σβήσει.

2)Έχω την χέρα του θεού και με κρατεί και τρέχω και από τη ζωή μου ίσα μ' εδά παράπονο δεν έχω.

3)Ποτέ μην πέσεις χαμηλά ,να χάσεις την τιμή σουκαι παίρνε από τη ζωή, χαρές με το σπαθί σου.

4)Στην αγκαλιά σου έμαθα το σε αγαπώ να λέω,και στου σεβντά σου τη χαρά, σαν το μωρό να κλαίω.

5)Ποια θάλασσα στο βλέμμα σου μπαίνει και το δροσίζει?και τη ζωή μου κύματα του έρωτα γεμίζει.

6)Αν ποτέ τη ρίζα σου, σεβντά μου, θα τη βγάλω,να ξεραθείς, γιατί δεν μπορώ να σε βαστάξω άλλο.

7)Όσες φορές και να σε δω με αγάπη πλημμυρίζω,γιατί εκείνη τη στιγμή θαρρώ πως σε γνωρίζω.

Page 46: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

8)Καλός, κακός ο χωρισμός ,θέλω μ’ αυτόν να ζήσω,κι όσα και αν έχει βάσανα, δε θα γυρίσω πίσω.

9)Μαύρο φτερό του κόρακα κρατά το περιστέρι,Θέε μου χαμπάρι άσκημο του πόνου να μου φέρει.

10)Η βρύση τση αγάπης μου ,άμα σε παγώνεικαι κάνει στάση το νερό μπροστά σου και πετρώνει.

11)Χρυσή φωλίτσα σου έχτιζα ,πουλάκι μου, να μπαίνεις κι εσύ την απαρνήθηκες για το χατίρι ξένης.

12)Ποιο δειλινό θα τηνέ δω νεκρή τη μοναξιά μου,να βάψω ρούχα κόκκινα, να ντύσω την καρδιά μου.

13)Δικά σου ρούχα πέψε μου ,τη μοναξιά να ντύσω,να ξεγελώ τη σκέψη μου, πως ήρθες πάλι πίσω.

14)Όντε ποθάνω ,οι ζωντανοί θα’χουνε να το λένε,πως είδανε μάθια νεκρού πρώτη φορά να κλαίνε.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΠΟΥΤΣΑΚΗ

Page 47: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΡΟΥΣΑΛΙΑ Καλώς σ' έβραμε αφέντη, άρχοντά μου και λεβέντη Να στα πούμε τα Ρουσάλια, πέστε τα ρε παλικάρια Να στα πούμε σένα πρώτα, που σε βρήκαμε στην πόρτα Και ξιστέρου της κυράς μας και της ρουσοπέρδικάς μας Κάτω σ' ένα περιβόλι, δάφνη και μηλιά μαλώνει Δάφνης πήρα εγώ κλωνάρι, να με πάρει το ποτάμι Να με πάει δύση-δύση, κάτω στη γιαλέρνια βρύση Όπου πλένουν οβριοπούλες, καματίζουν τουρκοπούλες Βάλε το δεξί σου χέρι, μες στην αργυρή σου τσέπη Βγάλε το εικοσιπεντάρι, δος το του σαχανατάρη Να σας πούμε Χριστός Ανέστη, που ετάφη και ανέστη.

Παραδοσιακό τραγούδι των Μεγάρων Λέγεται τη Δευτέρα του Πάσχα

Page 48: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

Η Ιτιά Ιτιά, ιτιά μοσχοϊτιάμου `χεις μαράνει την καρδιά.Ιτιά, ιτιά λουλουδιασμένη, συ μου `χεις την καρδιά καμένη.

Ιτιά, ιτιά λουλουδιασμένη, αχ, πώς μοσχοβολάς καημένη.Ιτιά, ιτιά μέσα στο ρέμα, πως σ’ αγαπώ δεν είναι ψέμα.

Ιτιά μου σε παρακαλώ, σκύψε να κόψω τον ανθόΣτη Ρούμελη και στο Μοριά, όλοι χορεύουν την ιτιά.  Γκούβα Ρόζα

Page 49: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΚΡΙΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑ

Θα γράψω μία παράδοση η οποία πραγματοποιείται στην χώρα μου, δηλαδή στη χώρα της Γεωργίας .Εδώ είναι άγνωστη, οπότε είπα να τη διηγηθώ.

Σε έναν τόπο μακριά από εδώ , πέρα από τη Μαύρη θάλασσα βρίσκεται ψηλά σε ένα βουνό ένα μικρό εκκλησάκι στη Γεωργία. Εκεί οι άνθρωποι δεν μπορούν να ανέβουν με κάποιο τεχνολογικό μέσο παρά μόνο με τα πόδια. Μαζί τους παίρνουν διάφορα ζώα , όπως πρόβατα. Μόλις φτάσουν στον ιερό χώρο ξεκινούν τις προσευχές. Λέγεται ότι η εκκλησία αυτή εκπληρώνει τις ευχές / προσευχές των ανθρώπων. Η λειτουργία στη συγκεκριμένη εκκλησία τελείται από τους παλιούς κατοίκους της περιοχής και όχι από ιερείς ή παπάδες.

Στη συνέχεια ψήνουν τα ζώα που έχουν φέρει , είτε αρνιά είτε πρόβατα ή ό,τι άλλο έχουν μαζί τους. Απολαμβάνουν το δείπνο τους σε ζεστή ατμόσφαιρα και δεν κάθονται σε τραπέζια , αλλά στην μητέρα γη.

Page 50: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΚΡΙΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑ

Την ημέρα αυτή πραγματοποιούνται δύο διαγωνισμοί. Ο πρώτος έχει ως αντικείμενό του πέτρες , οι οποίες βρίσκονται εκεί. Ο στόχος είναι ο κάθε συμμετέχοντας να σηκώσει την βαρύτερη πέτρα και να την περάσει από πάνω του ώστε να την ρίξει πίσω του , αυτός θα είναι και ο νικητής του διαγωνισμού. Το έπαθλο είναι ένα επιπλέον ζώο για να το φροντίζει , ζώο το οποίο παράγει κάτι.

Ο δεύτερος διαγωνισμός αυτής της ημέρας έχει σχέση με τον χορό. Πηγαίνει μια παραδοσιακή ορχήστρα και όσα άτομα επιθυμούν να συμμετέχουν σηκώνονται και παίρνουν και αυτοί θέση. Όποιος χορέψει καλύτερα και έχει τις καλύτερες φιγούρες είναι ο νικητής και παίρνει το ίδιο έπαθλο με τον προηγούμενο διαγωνισμό.

Page 51: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΚΡΙΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑ Να προσθέσω ότι την ημέρα αυτή επικρατεί πάντα

ηλιοφάνεια. Έχουν συμβεί παράξενα γεγονότα τα οποία μας παραπέμπουν στο να πούμε ότι κάτι σημαντικό κρύβεται πίσω από τη εκκλησία αυτή. Ένα παράδειγμα είναι ότι ένας άνδρας θυσίασε το παιδί του , δηλαδή διέπραξε μία αμαρτία. Η τιμωρία του ήταν να σκοτωθεί κατά την κατάβαση του από το βουνό ανάμεσα σε τόσο κόσμο, χωρίς κανείς να παρατηρήσει τίποτα.

Page 52: Οι θησαυροί του λαϊκού μας πολιτισμού μέσα από την παρουσίαση των τόπων καταγωγής μας

ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΚΡΙΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑ Αυτή ήταν η παράδοση που είχα να διηγηθώ. Ελπίζω να

σας κινεί το ενδιαφέρον και να την βρήκατε συναρπαστική. Είναι άγνωστη και μακρινή από αυτόν εδώ τον τόπο , οπότε θα σας ταξιδέψει σε μέρη μακρινά.

Βαλέρια Μίκου