Η αγάπη μέσα από τη τέχνη

Ελένη ΤριαντουΧριστίνα Φιλιππουπολίτη

Γεωργία ΦύτρουΠετρούλα Χριστογιαννοπούλου

Ζωγραφική

The Kiss - Gustav Klimt

The Lovers - Rene Magritte

The Kiss - Edvard Munch

Salvador Dali

Siesta - Van Gogh

Le Printemps (Spring) - Pierre

Auguste Cot

Dance in the Country - Pierre Auguste Renoir

In The Garden - Pierre Auguste

Renoir

Γλυπτική

Love - Robert Indiana

Λογοτεχνία

Ρωμαίος & Ιουλιέτα

Το έργο Ρωμαίος και Ιουλιέτα είναι μια τραγωδία που έγραψε στην αρχή της καριέρας του ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, το 1595, για δυο νεαρούς κατατρεγμένους εραστές που ο θάνατός τους τελικά συμβιβάζει τις διενέξεις μεταξύ των φεουδαρχικών οικογενειών τους

“Ρωμαίε, ω Ρωμαίε! Αχ! τι λέγεσαι Ρωμαίος; Αρνήσου τον πατέρα σου, παραίτα τ' όνομά σου, ή αν δεν θέλης, μοναχά πως μ' αγαπάς ορκίσου και έπαυσα να λέγομαι του Καπουλέτου κόρη.”

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ, ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ

"Pωτόκριτε, ίντα θέλω πλιό τη ζήση να μακραίνω;Ποιά ολπίδα πλιό μου 'πόμεινε, και θέλω ν' ανιμένω;Δίχως σου πώς είν' μπορετό στον Kόσμον πλιό να ζήσω;Aνάθεμα το Pιζικόν στά φύλαγεν οπίσω!Mε τη ζωή σου είχα ζωήν, και με το φως σου εθώρου',        τα Πάθη μου, θυμώντας σου, επέρνου' σαν ημπόρου'.Tον εαυτό μου αρνήθηκα, και μετά σένα-ν ήμου',στο θέλημά σου ευρίσκετο Θάνατος και ζωή μου.Ξύπνου μου σ' είχα μες στο νουν, κοιμώντας, στ' όνειρό μου,κ' ετούτη η θύμηση ήτονε πάντα το γιατρικό μου.”

ΣΥΡΑΝΟ ΝΤΕ ΜΠΕΡΖΕΡΑΚ

ΥΠΟΘΕΣΗ

Ο εκκεντρικός Συρανό, επιφανής ιππότης του Τάγματος των Γασκόνων,σκαρώνει στιχάκια με την ίδια ευκολία που κερδίζει κι έναν αγώνα ξιφομαχίας. Η φήμη του ως γενναίου ιππότη και ποιητή είναι πολύ μεγάλη. Το ίδιο και η μύτη του… Κι αν η πρώτη τού έχει επιτρέψει να κατακτήσει το Παρίσι, η δεύτερη τον εμποδίζει να κατακτήσει αυτήν που του έχει κλέψει την καρδιά, τη νεαρή εξαδέλφη του Ρωξάνη. Προκειμένου να την κάνει ευτυχισμένη, αποφασίζει να θυσιάσει τα αισθήματά του για να βοηθήσει τον αντεραστή του.

Ανεμοδαρμένα Ύψη

Τα Ανεμοδαρμένα Ύψη είναι μυθιστόρημα της Έμιλι Μπροντέ που εκδόθηκε το 1847. Η αφήγηση επικεντρώνεται στην παθιασμένη αλλά καταδικασμένη αγάπη μεταξύ της Κάθριν Έρνσο και του Χίθκλιφ, και στο πως αυτό το άλυτο πάθος καταστρέφει τους ίδιους και πολλούς ακόμα ανθρώπους γύρω τους. Το έργο ψυχογραφεί και αναλύει τον Χίθκλιφ, που οι συνθήκες της ζωής συντέλεσαν στο να απωθήσουν και να εξουδετερώσουν κάθε ψυχική αρετή και να το μεταβάλλουν σ' ένα στεγνό υποκείμενο, με αισθήματα κακότητας και εκδίκησης.

ΟΣΑ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ

Μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Μίτσελ του 1936 που διηγείται τις περιπέτειες της όμορφης Scarlett O’ Hara, από την εφηβεία της που διασκεδάζει σαν κακομαθημένη κόρη στις επαύλεις του Νότου μέχρι πολλά χρόνια μετά όταν καλείται να αντιμετωπίσει αλλεπάλληλες προκλήσεις κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Τον ανεπανάληπτο χαρακτήρα της Scarlett πλαισιώνουν ο Ashley, ο έρωτας της ζωής της που παντρεύεται όμως την καλοπροαίρετη και γλυκιά ξαδέρφη Melanie και βέβαια ο γοητευτικός "άντρας της πιάτσας" Rhett Batler με τον οποίο ζουν μια παθιασμένη σχέση αγάπη – μίσους. 

ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΤΟΝ ΜΑΙΟ-ΕΜΙΛΥ ΓΚΡΕΙΣΟΝ (1999)

Η μεγάλη αγάπη του Μάρτιν και της Κλαιρ συγκλόνισε την μικρή κοινωνία του Λόνγκγουντ Φολς κι όπως ήταν φυσικό ξεπέρασε τα όριά του και μέσα απ' αυτό το βιβλίο ταξιδεύει σ' όλο τον κόσμο, για να μας θυμίσει πως μια μεγάλη αγάπη μπορεί να υποχωρεί στη λογική, όμως δεν πεθαίνει, ζει πάντα στις καρδιές αυτών που αγαπούν, αντέχει στην απόσταση στο χρόνο και δεν λογαριάζει το θάνατο.

Κώστας Καρυωτάκης, τα γράμματα σου

"Τα γράμματά σου τα 'χω Αγάπη πρώτη σε ατίμητο κουτί, μες στην καρδιά μου τα γράμματά σου πνέουνέ σου τη νιότη 

κι ανθίζουνε την όψιμη χαρά μου...Τα γράμματά σου πάνε, Αγάπη πρώτη βάρκες λευκές, τη σκέψη μου εκεί κάτου. 

Τα γράμματά σου τάφοι, δεν τελειώνει απάνω τους η λέξη του Θανάτου.”

ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΝΤΑΔε σε θέλω παρά γιατί σε θέλω.

Δε σε θέλω παρά γιατί σε θέλω, μα απ' το θέλω στο δε σε θέλω πέφτω 

κι απ' το καρτέρα, όταν δε σε προσμένω, περνώ απ' το παγερό στο πυρωμένο. 

Σε θέλω μόνο γιατί εσένα θέλω, σε μισώ μα γι' αγάπη σου προσπέφτω, κι είν' της αθώας αγάπης μου το μέτρο 

σαν τυφλός που αγαπά να μη σε βλέπω. 

Το σκληρόψυχο του Γενάρη φέγγος την καρδιά μου θα σιγολιώσει εφέτος, ανοίγοντάς μου στα κρυφά το στέρνο. 

Μόνος στην ιστορία αυτή πεθαίνω και πεθαίνω απ' αγάπη αφού σε θέλω, 

σε θέλω, αγάπη, ως το αίμα κι ως το τέλος.

"Μικρή Σαϊτα σε Κόκκινο Μείζον" ΡΙΤΣΟΣ

Το σώμα σου στην αμμουδιά η άμμος κολλημένη στη σάρκα σου 

η άμμος στα χέρια μου στη γλώσσα μου 

να σε ανακαλύπτω πίσω απ' το λεπτότατο εμπόδιο 

κ' η άμμος να πέφτει απ' τα μαλλιά μας να κατακάθεται στο βυθό της σιωπής 

κ' εμείς ωραίοι φρεσκολουσμένοι 

απ' τα δικά μας νερά αναδυμένοι στο φως και στο σώμα 

τούτης της γης.

ΟΣΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ, ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ

Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας και, Μ' ακούς; 

Της Αγάπης Μια για πάντα το κόψανε 

Και δε γίνεται ν' ανθήσει αλλιώς, Μ' ακούς; 

Σ' άλλη γη, σ' άλλο αστέρι, Μ' ακούς; 

Δεν υπάρχει το χώμα Δεν υπάρχει ο αέρας Που αγγίξαμε ο ίδιος, 

Μ' ακούς; Και κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε 

Σ' άλλους καιρούς... 

Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, Μ' ακούς; 

Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, Μ΄ ακούς; 

Μες στη μέση της θάλασσας Από μόνο το θέλημα της αγάπης, 

Μ΄ ακούς; Aνεβάσαμε ολόκληρο νησί, 

Μ΄ ακούς; Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς 

άκου, άκου Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει -ακούς; 

Ποιος γυρεύει τον άλλο, πoιος φωνάζει -ακούς;Είμαι εγώ που φωνάζω κι ειμ΄ εγώ που κλαίω, 

Μ΄ ακούς; Σ΄ αγαπάω, Σ΄ αγαπάω, Μ΄ ακούς.

Συγχώρα με, Αγάπη μου,που ζούσα πριν να σε γνωρίσω

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

(…) Όλα μπορούσανε να γίνουνε στον κόσμο αγάπη μου 

τότε που μου χαμογελούσες... Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωη μου είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρα μου 

αγαπημένη μου... Μα και τι να πει κανείς... 

Όταν ο κόσμος είναι τόσο φωτεινός και τα μάτια σου τόσο μεγάλα.. Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου 

έζησα όλη τη ζωή... 

Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα και τότε όλα τα βράδια 

κι όλα τα τραγούδια θάναι δικά μας... Θά 'θελα να φωνάξω τ'ονομά σου,αγάπη, 

μ' όλη μου τη δύναμη... Να το φωνάξω τόσο δυνατά 

που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο, 

καμιά ελπίδα να μη πεθάνει... (…)

Συγχώρα με, αγάπη μου, που ζούσα πριν να σε γνωρίσω... 

Μισώ τα μάτια μου, που πια δεν καθρεφτίζουν το χαμόγελό σου... 

(…) , για να γεννηθείς εσύ κι εγώ για να σε συναντήσω 

γι αυτό έγινε ο κόσμος... (…) Κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον, 

είμαστε κιόλας νεκροί... Αν βρουν έναν άνθρωπο νεκρό 

έξω απ' την πόρτα σου, εσύ θα ξέρεις, 

πως πέθανε σφαγμένος απ' τα μαχαίρια του φιλιού, που ονειρευότανε για σένα...

Ποδοπάτησε με, να έχω τουλάχιστον την ευτυχία 

να μ'αγγίζεις... 

ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ - Γιατί μ ‘αγάπησες

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ ‘αγάπησεςστα περασμένα χρόνια

Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμακαι σε βροχή, σε χιόνια,

δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες.Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σουμια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,

μόνο γι ‘αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτοκι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.

ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ, ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ

Ὁ ἔρωτας, ὄνομα οὐσιαστικόν, πολὺ οὐσιαστικόν, ἑνικοῦ ἀριθμοῦ, γένους οὔτε θηλυκοῦ, οὔτε ἀρσενικοῦ, γένους ἀνυπεράσπιστου.Πληθυντικὸς ἀριθμὸς οἱ ἀνυπεράσπιστοι ἔρωτες

Έτσι μιλώ για σένα και για μένα-Οδυσσέας Ελύτης

Επειδή σ'αγαπώ καί στήν αγάπη ξέρωΝά μπαίνω σάν ΠανσέληνοςΑπό παντού,γιά τό μικρό τό πόδι σού μές στ'αχανή σεντόνιαΝά μαδάω γιασεμιά κι έχω τή δύναμηΑποκοιμισμένη,νά φυσώ νά σέ πηγαίνωΜές από φεγγαρά περάσματα καί κρυφές τής θάλασσας στοέςΥπνωτισμένα δέντρα μέ αράχνες πού ασημίζουμε

Ακουστά σ' έχουν τά κύματαΠώς χαιδεύεις, πώς φιλάς

Πώς λές ψιθυριστά τό "τί" καί τό "έ"Τριγύρω στό λαιμό στόν όρμοΠάντα εμείς τό φώς κι η σκιά

Πάντα εσύ τ' αστεράκι καί πάντα εγώ τό σκοτεινό πλεούμενο

Πάντα εσύ τό λιμάνι κι εγώ τό φανάρι τό δεξιάΤό βρεγμένο μουράγιο καί η λάμψη επάνω στά

κουπιά.

ΧΟΥΑΝ ΒΙΘΕΝΤΕ ΠΙΚΕΡΑΣ

Εγώ στη θέση σου θα με αγαπούσα (….)θα έβαζα στον Φλεβάρη ένα ήλιο Αυγούστου,θα πέθαινα από ευχαρίστηση,δεν θα μπορούσα κανέναν αλλά αυτόν τον έρωτα,θα εφεύρισκα ονόματα και ρήματα καινούρια,θα έτρεμα από φόβο μπρος στην αμφιβολίαπως υπήρξε μόνο ένα όνειρο,θα έφευγα για πάντα από σένα,από εκεί,μαζί μου.

Μενέλαος Λουντέμης

ΑναμονήΣε περιμένω. Μη ρωτάς γιατί. 

Μη ρωτάς γιατί περιμένει κείνος Που δέν έχει τί να περιμένει

Και όμως περιμένει.Γιατί σαν πάψει να περιμένειΕίναι σα να παύει να βλέπει

Σα να παύει να κοιτά τον ουρανόΝα παύει να ελπίζειΣα να παύει να ζεί.

Αβάσταχτο είναι...Πικρό είναιΝα σιμώνεις αργά στ'ακρογιάλι

Χωρίς να είσαι ναυαγόςΟύτε σωτήραςΠαρά ναυάγιο.

ΘΕΑΝΩ ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑ,ΕΡΩΤΑΣ ΤΑΧΑ

‘Ερωτας ναν’ η σιωπήπου όταν σε βλέπω μου το κλει

σφιχτά το στόμα,που, κι όταν μείνω μοναχή,στέκω βουβή κι εκστατική

ώρες ακόμα;

Μουσική

https://www.youtube.com/watch?v=jjdw1KLJP_8

https://www.youtube.com/watch?v=ks_qOI0lzho https://www.youtube.com/watch?v=p3VgV31vm

UE https://www.youtube.com/watch?v=yfDo9AE5r8

w https://www.youtube.com/watch?v=jdKr9noUM4

4 https://www.youtube.com/watch?v=Ctt9UKG1D

zE https://www.youtube.com/watch?v=R8ILpVANrj

Y