«Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

32
ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών & Φυσικών Επιστημών ΕΡΓΑΣΙΑ Στο μάθημα της Οικονομικής της Τεχνολογίας ΘΕΜΑ: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου» Κωνσταντίνος Κολοβός Διδάσκων Καθηγητής: Παναγιώτης Γ. Μιχαηλίδης ΑΘΗΝΑ 2013

Transcript of «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

Page 1: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

ΕΘΝΙΚΟ  ΜΕΤΣΟΒΙΟ  ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ  Σχολή  Εφαρμοσμένων  Μαθηματικών  &  Φυσικών  Επιστημών  

 

ΕΡΓΑΣΙΑ  

Στο  μάθημα  της  Οικονομικής  της  Τεχνολογίας  

ΘΕΜΑ:  «Ενεργειακή  Εξοικονόμηση  Κτιρίου»  

 

 

Κωνσταντίνος  Κολοβός  Διδάσκων  Καθηγητής:  Παναγιώτης  Γ.  Μιχαηλίδης  

 

ΑΘΗΝΑ  2013  

Page 2: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

 2  

Περιεχόμενα  1. Πρόλογος..............................................................................................................3  2. Εισαγωγή..............................................................................................................4  3. Βιοκλιματικός  σχεδιασμός  …………………………………….………………..6  4. Θερμομόνωση………………………………………………………………….….……….8  

Γενικά………………………………………………………………………………………….…..8  Θερμομόνωση  κτιριακού  κελύφους  ……………………….……………………..9  Κουφώματα…………………………………………………………………………………..11  Υαλοπίνακες…………………………….……………………………………………………12  Οροφές…………………………………….…………………………………………………….14  Δάπεδα………………………………………………….……………………………………….15  Φυτεμένο  Δώμα………………………….…………………………………………………16  

5. Ενεργειακή  αναβάθμιση  των  ηλεκτρομηχανολογικών  εγκαταστάσεων  …………………………………………..…………………………..18  Αναβάθμιση  συστήματος  κεντρικής  θέρμανσης……..……………………18  Αναβάθμιση  συστήματος  κλιματισμού……………….………………………..19  Αναβάθμιση  στους  κυκλοφορητές  -­‐  κινητήρες…….………………………20  Μηχανικός  αερισμός….………………………………….………………………………20  Υβριδικός  αερισμός  με  ανεμιστήρες  οροφής…….………………………….21  

6. Ανανεώσιμες  πηγές  ενέργειας..........................................................22  Βιομάζα……………………………………………………………….………………………...22Ηλιακός  θερμοσίφωνας……………………………….………………………………..23  Φωτοβολταϊκά…………………….………………………………………………………..24Γεωθερμία……………………………………………………………………………………..25Μικρές  ανεμογεννήτριες……………………………………………………………….26  

7. Φωτισμός……………………………………………………………………….28  8. Χρόνος  απόσβεσης…………………………………………………………………..30  

Μέθοδοι  στατικού  και  δυναμικού  υπολογισμού  ………………………….31  9. Βιβλιογραφία…………………………………………………………………32  

   

 

   

 

 

 

 

 

Page 3: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

  3  

Πρόλογος  

Στην  παρούσα  εργασία  μελετάται  το  θέμα  της  εξοικονόμησης  ενέργειας  στα  κτίρια.  Αφορμή  για  την  εκπόνησή  της  στάθηκε  το  μάθημα  της  Οικονομικής  της  Τεχνολογίας  με  διδάσκοντα  τον  κο  Παναγιώτη  Γ.  Μιχαηλίδη.  Χαίρομαι  ιδιαίτερα  που  μου  δόθηκε  αυτή  η  ευκαιρία  να  ασχοληθώ  με  ένα  τόσο  σημαντικό  και  συνάμα  ενδιαφέρον  θέμα,  ειδικά  σε  μια  τέτοια  περίοδο  οικονομικής  κρίσης  που  διανύει  η  χώρα  μας.  Η  ορθολογική  χρήση  των  ενεργειακών  πόρων  με  χρήση  της  υπάρχουσας  τεχνολογίας,  ισοδυναμεί  με  την  οικονομική  ελάφρυνση  των  ελληνικών    νοικοκυριών  από  την  στιγμή  που  πληρώνουμε  για  την  ενέργεια  και  μάλιστα  ακριβά,  καθώς  και  με  την  μείωση  των  ρύπων  προς  το  περιβάλλον,  κυρίως  CO2  που  ευθύνεται  για  το  φαινόμενο  του  θερμοκηπίου.    Και  οι  δύο  συντελεστές  έχουν  άμεσα  ή  έμμεσα  οικονομικές  προεκτάσεις,  μα  στην  παρούσα  εργασία  θα  ασχοληθούμε  σχεδόν  αποκλειστικά  με  τον  πρώτο.    

Καλή  ανάγνωση,  

 

Κωνσταντίνος  Κολοβός  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Page 4: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

 4  

Εισαγωγή  

Εξοικονόμηση  ενέργειας  ονομάζεται  οποιαδήποτε  προσπάθεια  με  την  οποία  επιτυγχάνεται  περιορισμός  της  σπατάλης  των  ενεργειακών  αποθεμάτων  με  ταυτόχρονη  κάλυψη  των  ενεργειακών  αναγκών.    

Με  την  πάροδο  των  χρόνων,  παρατηρείται  αύξηση  στην  συνολική  κατανάλωση  ενέργειας  στην  Ελλάδα  και  ειδικότερα  στην  κατανάλωση  ενέργειας  στον  κτιριακό  τομέα  Αυτοί  οι  ρυθμοί  έρχονται  σε  σύγκρουση  με  τους  εθνικούς  στόχους  η  οποίοι  κατευθύνονται  στη  μείωση  της  τελικής  κατανάλωσης  ενέργειας  αλλά  και  των  εκπεμπόμενων  ρύπων  οπότε  δημιουργούνται  με  αυτόν  τον  τρόπο  δυσμενείς  συνέπειες  στα  οικονομικά  των  νοικοκυριών,  αλλά  σε  προέκταση  και  της  χώρας  μας.  

Πιο  συγκεκριμένα,  ο  κτιριακός  τομέας  στην  Ελλάδα  είναι  υπεύθυνος  για  το  36%  περίπου  της  συνολικής  ενεργειακής  κατανάλωσης  και  για  το  ένα  τρίτο  περίπου  των  εκπομπών  διοξειδίου  του  άνθρακα  (CO2).  Οι  λόγοι  για  τους  οποίους  τα  ελληνικά  κτίρια  είναι  ιδιαιτέρως  ενεργοβόρα  ποικίλουν.  Ένας  από  τους  βασικότερους  είναι  η  παλαιότητα  των  κτιρίων  αλλά  και  η  μη  ενσωμάτωση  σύγχρονης  τεχνολογίας  σε  αυτά,  λόγω  έλλειψης  σχετικής  νομοθεσίας  τα  τελευταία  30  χρόνια.  

Περισσότερα  από  αυτά  τα  κτίρια  αντιμετωπίζουν  θέματα  όπως:      

• μερική  ή  παντελή  έλλειψη  θερμομόνωσης,      • παλαιάς  τεχνολογίας  κουφώματα  (πλαίσια/μονοί  υαλοπίνακες),      

• ελλιπή  ηλιοπροστασία  των  νότιων  και  δυτικών  όψεών  τους,    • μη  επαρκή  αξιοποίηση  του  υψηλού  ηλιακού  δυναμικού  της  χώρας,      

• ανεπαρκή  συντήρηση  των  συστημάτων  θέρμανσης/κλιματισμού  με  αποτέλεσμα  χαμηλή  απόδοση.  

Άλλος  ένας  εξίσου  σημαντικός  παράγοντας  δεν  είναι  άλλος  από  την  συμπεριφορά  των  ενοίκων.  Η  ελλιπής  ενημέρωση  των  τελευταίων  σε  θέματα  ορθολογικής  χρήσης  και  διαχείρισης  της  ενέργειας,  συχνά  οδηγεί  σε  σπάταλες  συμπεριφορές  όπως  η  εγκατάσταση  κλιματιστικών  συστημάτων  χωρίς  μελέτη,  η  χρήση  συσκευών  χαμηλής  απόδοσης,  μηδαμινή  συντήρηση  του  συστήματος  κ.ά.  

Page 5: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

  5  

Με  την  αξιοποίηση  των  τεχνολογικών  μέσων,  αλλά  και  με  ορθολογική  χρήση  και  διαχείρηση  της  ενέργειας  από  τους  ενοίκους  το  κέρδος  θα  ήταν  πολλαπλό.  Είμαστε  σε  θέση  να  πετύχουμε  την  οικονομική  ελάφρυνση  των  ελληνικών  νοικοκυριών  με  την  μείωση  των  αναγκών  για  ενέργεια,  αλλά  και  την  μη  καταβολή  αυστηρών  προστίμων  εξαιτίας  διεθνών  Πρωτόκολλων  στα  οποία  έχουμε  δεσμευτεί  σαν  χώρα,  Πρωτόκολλα  που  προβλέπουν  συγκεκριμένες  επιτρεπτές  εκπομπές  ρύπων,  που  ευθύνονται  για  το  φαινόμενο  του  θερμοκηπίου  όπως  το  CO2,  για  κάθε  χώρα  ξεχωριστά.  

Κλείνοντας,  η  βελτίωση  και  αντιμετώπιση  των  θεμάτων  που  αντιμετωπίζουν  τα  κτίρια,  οι  δυνατότητες  αξιοποίησης  των  ανανεώσιμων  πηγών  ενέργειας  σε  συνδυασμό  με  την  αλλαγή  της  ενεργειακής  συμπεριφοράς  των  χρηστών,  μπορούν  να  οδηγήσουν  σε  σημαντική  μείωση  των  τελικών  ποσοτήτων  ενεργειακής  κατανάλωσης,  σε  ποσοστό  της  τάξης  του  40-­‐50%,  ενισχύοντας  παράλληλα  τις  προσπάθειες  μείωσης  εκπομπών  των  αερίων  του  θερμοκηπίου.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Page 6: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

 6  

Βιοκλιματικός  σχεδιασμός    

Βιοκλιματικός  σχεδιασμός  ενός  κτιρίου  είναι  ο  σχεδιασμός  ο  οποίος  λαμβάνοντας  υπόψη  το  κλίμα  κάθε  περιοχής,  στοχεύει  στην  εξασφάλιση  των  απαραίτητων  εσωκλιματικών  συνθηκών    με  την  ελάχιστη  δυνατή  κατανάλωση  ενέργειας,  αξιοποιώντας  τις  διαθέσιμες  περιβαλλοντικές  πηγές  (ήλιο,  αέρα  -­‐  άνεμο,  νερό,  έδαφος).  Ο  βιοκλιματικός  σχεδιασμός  συνεισφέρει  στην  εξοικονόμηση  ενέργειας  για  τη  θέρμανση,  την  ψύξη  και  το  φωτισμό  των  κτιρίων.  Τεχνικές  του  βιοκλιματικού  σχεδιασμού  αποτελούν  η  θερμοπροστασία  του  κελύφους,  τα  παθητικά  ηλιακά  συστήματα,  οι  τεχνικές  και  τα  συστήματα  φυσικού  δροσισμού  και  φυσικού  φωτισμού  και  ορισμένες  τεχνικές  ορθολογικής  χρήσης  ενέργειας  (θερμικές  ζώνες,  αποθήκευση  θερμότητας  στα  δομικά  στοιχεία  του  κτιρίου).  

Στην  Ελλάδα  τα  βιοκλιματικά  κτίρια,  όπως  προκύπτει  από  μετρήσεις,  ενεργειακές  καταγραφές  και  προσομοιώσεις,  παρουσιάζουν  εξοικονόμηση  ενέργειας  της  τάξης  του  30%  σε  σχέση  με  συνήθη  συμβατικά  κτίρια,  ενώ  σε  σχέση  με  παλαιότερα  αμόνωτα  κτίρια  η  αντίστοιχη  εξοικονόμηση  ενέργειας  ανέρχεται  σε  ποσοστό  της  τάξης  του  80%.  

Ο  βιοκλιματικός  σχεδιασμός  εξαρτάται  από  το  τοπικό  κλίμα  και  βασίζεται  στις  παρακάτω  αρχές:  

• Θερμική  προστασία  των  κτιρίων  τόσο  το  χειμώνα,  όσο  και  το  καλοκαίρι  με  τη  χρήση  κατάλληλων  τεχνικών  που  εφαρμόζονται  στο  εξωτερικό  κέλυφος  των  κτιρίων,  ιδιαίτερα  με  την  κατάλληλη  θερμομόνωση  και  αεροστεγάνωση  του  κτιρίου  και  των  ανοιγμάτων  του.    

• Προστασία  των  κτιρίων  από  τον  καλοκαιρινό  ήλιο,  κυρίως  μέσω  της  σκίασης,  αλλά  και  της  κατάλληλης  κατασκευής  του  κελύφους.  

•  Απομάκρυνση  της  θερμότητας  που  το  καλοκαίρι  συσσωρεύεται  μέσα  στο  κτίριο  με  φυσικό  τρόπο  προς  το  εξωτερικό  περιβάλλον  με  συστήματα  και  τεχνικές  παθητικού  δροσισμού,  όπως  ο  φυσικός  αερισμός  τις  νυχτερινές  ώρες.  

• Εξασφάλιση  επαρκούς  φυσικού  φωτισμού  και  ελέγχου  της  φωτεινής  ακτινοβολίας  ώστε  να  υπάρχει  επάρκεια  και  ομαλή  κατανομή  του  φωτός  μέσα  στους  χώρους.  

• Βελτίωση  του  κλίματος  έξω  και  γύρω  από  τα  κτίρια,  με  τον  βιοκλιματικό  σχεδιασμό  των  εξωτερικών  χώρων  και,  εν  γένει,  

Page 7: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

  7  

του  δομημένου  περιβάλλοντος,  ακολουθώντας  όλες  τις  παραπάνω  αρχές.  

Ο  βιοκλιματικός  σχεδιασμός  περιλαμβάνει  και  τα  Παθητικά  Ηλιακά  Συστήματα,  που  είναι  αναπόσπαστα  κομμάτια  –  δομικά  στοιχεία  ενός  κτιρίου,  που  λειτουργούν  χωρίς  μηχανολογικά  εξαρτήματα  ή  πρόσθετη  παροχή  ενέργειας  και  με  φυσικό  τρόπο  θερμαίνουν,  αλλά  και  δροσίζουν  τα  κτίρια.    

Ο  βιοκλιματικός  σχεδιασμός  ενός  κτιρίου  συνεπάγεται  τη  συνύπαρξη  και  συνδυασμένη  λειτουργία  όλων  των  συστημάτων,  ώστε  να  προκύπτουν  θερμικά  και  οπτικά  οφέλη  καθ   ́  όλη  τη  διάρκεια  του  έτους.  Σημαντικό,  βέβαια,  είναι  να  εφαρμόζεται  ο  σχεδιασμός  αυτός  κατά  την  κατασκευή  του  κτιρίου  και  να  χρησιμοποιούνται  ενεργειακά  αποδοτικά  δομικά  υλικά.  Στην  περίπτωση  υφιστάμενων  κτιρίων,  υπάρχουν  πολλοί  περιορισμοί  για  την  εφαρμογή  των  βιοκλιματικών  αρχών.  Ωστόσο,  υπάρχουν  κάποιες  επεμβάσεις  στο  κτιριακό  κέλυφος  που  εφαρμόζονται  συνήθως  σε  τέτοιες  περιπτώσεις  τις  οποίες  θα  περιγράψουμε  σε  επόμενη  ενότητα.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Page 8: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

 8  

Θερμομόνωση  

Γενικά  

Ένα  ανεπαρκώς  μονωμένο  κτίριο  έχει  αυξημένα  έξοδα  ψύξης  και  θέρμανσης,  συνεπώς  είναι  πολύ  σημαντικό  να  μειωθούν  οι  θερμικές  απώλειές  του  με  την  κατάλληλη  μόνωσή  του. Το  κόστος  για  την  ψύξη  και  θέρμανση  ενός  κτιρίου  δεν  εξαρτάται  μόνο  από  τον  όγκο  του,  το  κλίμα  της  περιοχής  και  την  επιθυμητή  εσωτερική  θερμοκρασία  αλλά  και  από  την  ποσότητα  θερμότητας  που  χάνεται  μέσω  των  τοίχων,  της  οροφής  και  του  δαπέδου.

 Η  θερμομόνωση  σ’  ένα  κτίριο,  ουσιαστικά  παρέχει  σ’  αυτό  ένα  «προστατευτικό  περίβλημα»  το  οποίο  μειώνει  τη  μετάδοση  θερμότητας  από  και  προς  το  εσωτερικό  του.  Το  χειμώνα  μειώνει  το  ρυθμό  με  τον  οποίο  η  θερμότητα  χάνεται  από  το  κτίριο  και  το  καλοκαίρι  μειώνεται  ο  ρυθμός  με  τον  οποίο  η  θερμότητα  εισάγεται  σε  αυτό.  Ως  συνέπεια,  πετυχαίνεται  η  μείωση  της  κατανάλωσης  της  ενέργειας  με  την  οποία  τροφοδοτούνται  τα  διάφορα  τεχνητά  συστήματα  θέρμανσης-­‐ψύξης.  

Τεχνοοικονομικά  σωστή  θερμομόνωση  θεωρείται  αυτή  που  για  να  γίνει  δεν  απαιτείται  υπερβολικά  μεγάλο  αρχικό  κόστος  εγκατάστασης  και  που,  ωστόσο,  εξασφαλίζει  μακροχρόνια  οικονομία  στη  χρήση  του  κτιρίου  και  περιορισμό  στην  εφαρμογή  ενεργοβόρων  τεχνητών  συστημάτων  ελέγχου  του  εσωτερικού  περιβάλλοντος.  

Όλα   τα   κτίρια   που   κατασκευάστηκαν   στην   Ελλάδα   μετά   το   1980  είναι  μονωμένα  βάσει  του  Κανονισμού  Θερμομόνωσης,  όμως  σχεδόν  όλα   τα   κτίρια   που   έχουν   κατασκευαστεί   πριν   το   1980   (σχεδόν   το  82%  των  κτιρίων  στην  Ελλάδα)  δεν  έχουν  μόνωση.  

Η  αναλογία  κατανάλωσης  ενέργειας  (και  του  κόστους  της  φυσικά)  για  τις  ανάγκες  θέρμανσης-­‐ψύξης  μεταξύ  κτιρίων  με  και  χωρίς  μόνωση  είναι  1  προς  3.  

Γενικά,  για  θερμική  μόνωση  χρησιμοποιούνται  προϊόντα  ορυκτής  ή  οργανικής  προέλευσης,  υαλοβάμβακας,  ελαφρόπετρα,  φελλός,  βερμικουλίτης,  πολυστερίνη,  πολυουρεθάνη  και  περλίτης.  Ανάλογα  με  την  περίπτωση  το  υλικό  μόνωσης  μπορεί  να  χρησιμοποιηθεί  χύδην,  ως  αφρός,  σε  πίνακες,  υφάσματα  ή  πλέγματα.  

 

Page 9: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

  9  

Θερμομόνωση  κτιριακού  κελύφους    

 Οι  θερμικές  απώλειες  μέσα  από  ένα  κτίριο  προκαλούνται  από  τη  μετάδοση  θερμότητας  του  αέρα  ενός  εσωτερικού  χώρου  προς  την  ατμόσφαιρα  ή  προς  ψυχρότερους  γειτονικούς  χώρους  ή/και  αντίστροφα.  Με  τη  θερμομόνωση  ενός  κτιρίου  επιδιώκεται  να  μειωθεί  ο  χρόνος  (ταχύτητα)  ανταλλαγής  της  θερμότητας  μέσα  από  τα  τοιχώματα  

Ένα  άλλο  σύνηθες  φαινόμενο  του  κτιριακού  κελύφους  που  συμβάλει  ως  και  30%  στην  θερμική  απώλεια  είναι  οι  Θερμογέφυρες.  Θερμογέφυρες  καλούνται  εκείνα  τα  σημεία  ή  τμήματα  του  κτιριακού  κελύφους  με  σημαντική  μείωση  της  θερμικής  αντίστασης  των  δομικών  στοιχείων.  

Ο  βασικότερος  τομέας  επέμβασης  τόσο  στα  υφιστάμενα  όσο  και  στα  νέα  κτίρια  είναι  η  αποδοτικότερη  θερμομόνωση  του  κτιριακού  κελύφους.  Η  θερμομόνωση  ενός  κτιρίου  μπορεί  να  είναι  είτε  εξωτερική  είτε  εσωτερική.  

Η  εξωτερική  θερμομόνωση  αποτελεί  τον  πιο  αποτελεσματικό  τρόπο  μόνωσης  του  κτιριακού  κελύφους,  καθώς  και  το  βέλτιστο  τρόπο  ελαχιστοποίησης  των  θερμογεφυρών.  Στα  υφιστάμενα  κτίρια,  πολλές  φορές  αποτελεί  και  τον  μοναδικό  τρόπο  επέμβασης.  Τα  προτερήματα  της  εξωτερικής  θερμομόνωσης  είναι:  

• Εξοικονόμηση  ενέργειας  από  την  εκμετάλλευση  ολόκληρης  της  θερμοχωρητικότητας  των  τοίχων,  

•  Εξοικονόμηση  ενέργειας  με  την  αποφυγή  σχηματισμού  θερμικών  γεφυρών  σε  νέα  και  υφιστάμενα  κτίρια,  

• Εξοικονόμηση  ενέργειας  έως  και  55%,  ως  προς  τη  συνολική  ενέργεια  που  καταναλώνεται  στο  κτίριο  για  θέρμανση  και  κλιματισμό.  

 Το  εκτιμώμενο  όφελος  που  μπορούμε  να  πετύχουμε  με  την  προσθήκη  θερμομόνωσης  σε  υπάρχον  κτίριο  είναι  10-­‐40%  εξοικονόμηση  ενέργειας  για  θέρμανση.    

 

Page 10: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

 10  

     

Η  εσωτερική  θερμομόνωση  χρησιμοποιείται  συνήθως  σε  παλιές  κατοικίες  γιατί  αποτελεί  μια  γρήγορη  και  οικονομική  λύση  στην  αποτελεσματική  αύξηση  της  θερμομονωτικής  αξίας  του  κτιρίου.  Η  εσωτερική  επένδυση  των  εξωτερικών  τοίχων  μπορεί  να  γίνει  με  δύο  διαδικασίες,  με  έτοιμα  θερμομονωτικά  panel  ή  με  την  κατασκευή  μεταλλικού  σκελετού  και  την  στήριξη  σε  αυτόν  μονωτικού  υλικού  από  πετροβάμβακα  και  την  τοποθέτηση  από  πάνω  γυψοσανίδας.  Με  την  δεύτερη  διαδικασία  μπορεί  να  γίνει  και  η  εσωτερική  θερμομόνωση  των  ορόφων.    

 

     

Page 11: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

  11  

Κουφώματα  

Μια  ιδιαίτερα  σημαντική  παρέμβαση  για  την  αναβάθμιση  των  υφιστάμενων  κτιρίων,  λιγότερο  ή  περισσότερο  παλιών,  αποτελεί  η  αντικατάσταση  των  κουφωμάτων  τους  (με  την  κακή  αεροστεγανότητα  και  τους  μονούς  υαλοπίνακές  τους)  με  σύγχρονα,  ενεργειακά  αποδοτικά  κουφώματα  με  πιστοποιημένες  ιδιότητες.  

 Σε  πολλές  περιπτώσεις  λόγω  της  κακής  εφαρμογής  των  παλαιών  κουφωμάτων  παραμένουν  ανοιχτές  χαραμάδες  μέσα  από  τις  οποίες  περνάει  ο  εξωτερικός  κρύος  αέρας.  Αποτέλεσμα  αυτής  της  διείσδυσης  του  αέρα  από  παράθυρα  και  πόρτες  μέσα  σε  ένα  χώρο  είναι  να  αυξάνονται  οι  θερμικές  απώλειες  και  να  δημιουργούνται  ρεύματα  αέρα  τα  οποία  δυσκολεύουν  την  επίτευξη  συνθηκών  θερμικής  άνεσης.  Η  χρήση  σύγχρονων,  υψηλών  ενεργειακών  προδιαγραφών,  κουφωμάτων  οδηγεί  στη  μείωση  της  κατανάλωσης  ενέργειας  για  θέρμανση  και  ψύξη,  στη  βελτίωση  των  συνθηκών  θερμικής  άνεσης  αλλά  και  στη  μείωση  της  ηχορύπανσης  από  τους  δρόμους  στο  εσωτερικό  του  κτιρίου.    Τα  κουφώματα  αυτά  είναι  συνδυασμός  θερμομονωτικών  πλαισίων  ώστε  να  αποφεύγονται  οι  θερμογέφυρες,  όπως  τα  μεταλλικά  πλαίσια  με  θερμοδιακοπή  και  ενεργειακά  αποδοτικών  υαλοπινάκων  (διπλοί  υαλοπίνακες,  αυξημένο  πάχος  διακένου  μεταξύ  τους,  χαμηλού  συντελεστή  εκπομπής).  Παράλληλα,  η  καλή  συναρμογή  μεταξύ  των  υαλοπινάκων  και  του  πλαισίου  μειώνει  τις  απώλειες  αερισμού  στο  ελάχιστο  και  επιτυγχάνει  υψηλά  επίπεδα  υδατοστεγανότητας.    Η  εξοικονόμηση  ενέργειας  που  επιτυγχάνεται  με  την  αντικατάσταση  των  κουφωμάτων  με  νέα  εξαρτάται  από  τη  χρήση  του  κτιρίου,  τα  αρχιτεκτονικά  του  χαρακτηριστικά  και  το  κλίμα  της  περιοχής.  Σε  κάθε  περίπτωση  όμως,  η  αντικατάσταση  παλαιών  κουφωμάτων  με  μονούς  υαλοπίνακες,  με  νέα,  τα  οποία  διαθέτουν  διπλούς  υαλοπίνακες  και  θερμομονωτικό  πλαίσιο  οδηγεί  σε  εξοικονόμηση  ενέργειας  που  ανέρχεται  σε  ποσοστό  από  20  έως  25%,  ενώ  η  βελτίωση  της  θερμικής  άνεσης  είναι,  χειμώνα-­‐καλοκαίρι  εντυπωσιακή,  εξαφανίζοντας  το  χειμώνα  φαινόμενα  συμπύκνωσης  υδρατμών  στα  παράθυρα  και  μειώνοντας  την  υπερθέρμανση  του  

Page 12: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

 12  

χώρου  το  καλοκαίρι.    Σημαντικό  ρόλο  στη  μείωση  των  απωλειών  ενός  κουφώματος  παίζει  η  σωστή  εφαρμογή  κατά  την  τοποθέτησή  του  ή  οποία  πρέπει  να  γίνεται  σύμφωνα  με  τις  απαιτήσεις  των  προδιαγραφών  και  τις  οδηγίες  εγκατάστασης  του  κατασκευαστή  και  να  πραγματοποιείται  από  κατάλληλα  εκπαιδευμένο  τεχνικό  προσωπικό.    

Υαλοπίνακες  

Η  χρήση  βελτιωμένων  ενεργειακά  υαλοπινάκων  μπορεί  να  συνεισφέρει  σημαντικά  στην  εξοικονόμηση  ενέργειας  για  τη  θέρμανση,  ψύξη  και  φωτισμό  των  κτιρίων  καθώς  και  στη  βελτίωση  των  συνθηκών  θερμικής  και  οπτικής  άνεσης  που  διαμορφώνονται  στους  εσωτερικούς  χώρους.  

Υπάρχουν  πια  υαλοπίνακες  μεγάλης  απόδοσης  που  μπορούν  να  μειώσουν  την  ενέργεια  που  καταναλώνουν  τα  κτίρια  έως  και  40%,  αναβαθμίζοντας  ταυτόχρονα  την  ποιότητα  και  την  αισθητική  των  χώρων.      

Όταν  η  ηλιακή  ακτινοβολία  προσπίπτει  στον  υαλοπίνακα  ενός  κτιρίου,  ένα  ποσοστό  ανακλάται  προς  το  εξωτερικό  περιβάλλον,  ένα  ποσοστό  απορροφάται  από  το  γυαλί  και  ένα  ποσοστό  διαπερνά  το  γυαλί  και  εισέρχεται  στον  εσωτερικό  χώρο.  Η  εισερχόμενη  ηλιακή  ακτινοβολία  στον  χώρο,  απορροφάται  από  τα  διάφορα  υλικά  αυξάνοντας  τη  θερμοκρασία  τους.  Οι  σημαντικότεροι  παράγοντες  που  συντελούν  στη  μεγιστοποίηση  της  ηλιακής  ακτινοβολίας  είναι  ο  προσανατολισμός,  το  μέγεθος  και  η  κλίση  των  παραθύρων  καθώς  και  η  διαπερατότητα  των  διαφανών  υλικών.  

 Το  ποσό  της  ακτινοβολίας  που  διαπερνά  έναν  υαλοπίνακα  εξαρτάται  από  τα  οπτικά  χαρακτηριστικά,  το  πάχος  και  τα  στρώματα  του  χρησιμοποιούμενου  γυαλιού.  Τους  χειμερινούς  μήνες  η  πολύτιμη  εσωτερική  θερμότητα  τείνει  να  διαφύγει  από  τα  παράθυρα.  Για  το  λόγο  αυτό,  έχουν  κατασκευαστεί  ειδικοί  διπλοί  υαλοπίνακες  χαμηλής  εκπομπής  (low  emissivity),  με  σημαντικά  ενεργειακά  οφέλη.  Ειδικότερα,οι  υαλοπίνακες  χαμηλής  εκπομπής  αποτελούνται  από  δύο  υαλοπετάσματα.  Το  εσωτερικό  υαλοπέτασμα  είναι  ένας  συμβατικός  μονός  υαλοπίνακας,  ενώ  στην  εσωτερική  επιφάνεια  του  εξωτερικού  υαλοπίνακα  έχει  επιστρωθεί  αόρατη  σύνθεση  μεταλλικών  στοιχείων.  Είναι  η  αποκαλούμενη  χαμηλής  εκπομπής  επίστρωση,  η  οποία  εμφανίζει  υψηλή  ανακλαστικότητα  στο  υπέρυθρο  τμήμα  της  ακτινοβολίας.  Μεταξύ  των  δύο  υαλοπινάκων  υπάρχει  κενό  ή  ευγενές  αέριο.  Η  χαμηλής  εκπομπής  

Page 13: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

  13  

επίστρωση  αντανακλά  τη  θερμότητα  απ'  όπου  και  αν  αυτή  προέρχεται,το  χειμώνα  προς  το  εσωτερικό  του  κτιρίου,  κρατώντας  τη  ζέστη  στον  εσωτερικό  χώρο  και  το  καλοκαίρι  προς  το  εξωτερικό  του  κτιρίου.  Επίσης,  υπάρχουν  νέοι  υαλοπίνακες  που  μειώνουν  αισθητά  τη  διαπερατότητα  της  υπεριώδους  (UV)  ακτινοβολίας  και  έτσι  αποφεύγονται  ξεθωριάσματα  στα  αντικείμενα  στο  εσωτερικό  του  διαμερίσματος/  κτιρίου  και,  παράλληλα,  προστατεύεται  η  υγεία  των  ανθρώπων.      Ανάλογα  με  το  κλίμα  της  περιοχής,  τα  οφέλη  από  τη  χρήση  υαλοπινάκων  χαμηλής  εκπομπής,  είναι:        Σε  θερμά  κλίματα,  οι  υαλοπίνακες  χαμηλής  εκπομπής:    •  αντανακλούν  το  υπέρυθρο  φως  του  ήλιου.    •  δρουν  σαν  ασπίδα  στην  εισαγωγή  θερμότητας  από  το  εξωτερικό  περιβάλλον.    •  μειώνουν  το  κόστος  ψύξης.        Σε  ψυχρά  κλίματα,  οι  υαλοπίνακες  χαμηλής  εκπομπής:    •  Μεγιστοποιούν  την  ευεργετική  ενέργεια  του  ήλιου.    •  Δρουν  σαν  ασπίδα  στη  θερμότητα  που  προσπαθεί  να  διαφύγει  από  τον  εσωτερικό  χώρο  προς  το  εξωτερικό  περιβάλλον.    •  Μειώνουν  το  κόστος θέρµανσης.

Page 14: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

 14  

 

Οροφές  

Ανάμεσα  στις  εξωτερικές  επιφάνειες,  η  οροφή  είναι  συχνά  αυτή  από  την  οποία  χάνεται  η  περισσότερη  θερμότητα.  Εντούτοις,  η  μόνωσή  της  είναι  μία  εργασία  σχετικά  εύκολη  και  φθηνή.  

Εάν  η  οροφή  είναι  επίπεδη,  ο  πλέον  αποτελεσματικός  τρόπος  μόνωσης  είναι  εξωτερικός  και  αποτελείται  από  την  εφαρμογή  υλικών,  κατά  σειρά,  μονωτικών,  υδατοστεγών  και  προστατευτικών  από  τις  καιρικές  συνθήκες  και  τους  πιθανές  χρήστες  της  οροφές  (κοινόχρηστες  ταράτσες).  

Εναλλακτικά  μπορούν  να  εφαρμοστούν  κατάλληλοι  πίνακες  μονωτικού  υλικού  στο  εσωτερικό  της  οροφής  του  κτιρίου,  το  πάχος  των  οποίων  εξαρτάται  από  την  επιθυμητή  θερμομόνωση.  

 

Για  κεκλιμένες  οροφές  μπορούν  να  εφαρμοστούν  επίσης  λύσεις  εξωτερικής  ή  εσωτερικής  μόνωσης.  Στην  πρώτη  περίπτωση,  η  μόνωση  τοποθετείται  κάτω  από  τα  κεραμίδια  ή  τις  πλάκες  επικάλυψης  της  οροφής,  ενώ  ειδική  μνεία  πρέπει  να  ληφθεί  για  την  μόνωση  από  τους  υδρατμούς.  

Εάν  η  στέγη  είναι  προσβάσιμη  από  το  εσωτερικό  του  κτιρίου  (σοφίτα),  η  μόνωση  τοποθετείται  απευθείας  στην  υποδομή  της  στέγης.  Ξανά,  είναι  απαραίτητο  να  ληφθούν  μέτρα  για  την  αντιμετώπιση  των  υδρατμών.  

Page 15: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

  15  

 

Εάν  η  σοφίτα  δεν  κατοικείται,  η  μόνωση  μπορεί  να  εφαρμοστεί  απευθείας  στο  πάτωμα  της  σοφίτας.  Σε  αυτή  τη  προσέγγιση,  δεν  χρησιμοποιούνται  συνδετικές  ουσίες  (κόλλες)  ή  προστατευτικά  κονιάματα  παρά  μόνο  απλώνεται  στο  πάτωμα  ένα  στρώμα  υλικού  για  προστασία  από  την  υγρασία  και  ένα  στρώμα  θερμομονωτικού  υλικού.  

 

 

 

Δάπεδα  

Κατοικίες  που  στηρίζονται  σε  κολώνες  ή  βρίσκονται  πάνω  από  χώρους  στάθμευσης,  αποθήκες  ή  χώρους  εν  γένει,  χάνουν  άσκοπα  θερμική  ενέργεια  χωρίς  την  κατάλληλη  μόνωση.  Η  θερμομόνωση  μπορεί  να  εφαρμοστεί  είτε  πάνω  ή  κάτω  από  την  πλάκα  του  δαπέδου  με  σχετικά  φθηνά  υλικά  και  μεγάλη  αποτελεσματικότητα.  

Page 16: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

 16  

Φυτεμένο  δώμα  

Οι  φυτεμένες  οροφές  αποτελούνται  από  ένα  στρώμα  βλάστησης,  το  οποίο  αναπτύσσεται  σε  ειδικά  διαμορφωμένο  επίπεδο,  συνήθως  επάνω  σε  μία  επίπεδη  οροφή  (δώμα).  Το  φυτεμένο  δώμα  αποτελεί,  εκτός  των  άλλων  πλεονεκτημάτων  του,  και  τεχνική  θερμικής  προστασίας  του  κτιρίου  τόσο  τον  χειμώνα,  όσο  και  το  καλοκαίρι.  

Το  φυτεμένο  δώμα  αποτελεί  μέσο  θερμικής  μόνωσης  του  κτιρίου,  λόγω  των  υλικών  από  τα  οποία  αποτελείται  (χώμα  ικανού  πάχους  και  αέρας  που  εγκλωβίζεται  μεταξύ  των  φυλλωμάτων  των  φυτών).  Θα  πρέπει,  βέβαια,  να  συνδυάζεται  με  κατάλληλα  θερμομονωμένη  και  υγρομονωμένη  κατασκευή  της  οροφής.  

 

Το  καλοκαίρι  το  φυτεμένο  δώμα  εμποδίζει  την  ηλιακή  ακτινοβολία  να  φθάσει  στο  κτιριακό  κέλυφος,  μέσω  της  σκιάς  που  δημιουργούν  τα  φυτά  στην  επιφάνειά  του.  Πρακτικά,  μπορεί  να  θεωρηθεί  ότι  μηδενίζει  την  επίδραση  της  προσπίπτουσας  ηλιακής  ακτινοβολίας  στην  οροφή  του  κτιρίου,  η  οποία  αποτελεί  σημαντική  πηγή  θερμικής  επιβάρυνσης.  Τέλος,  τα  φυτά  συνεισφέρουν  με  την  εξάτμιση  από  τα  φύλλα  τους  στην  εξατμιστική  ψύξη  της  οροφής.  

Το  φυτεμένο  δώμα  παρέχει  πολλαπλά  οφέλη,  τόσο  στο  κτίριο  στο  οποίο  έχει  εγκατασταθεί,  όσο  και  στον  περιβάλλοντα  χώρο.    

Page 17: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

  17  

Συνοψίζοντάς  τα,  μπορούμε  να  αναφέρουμε  τα  εξής:  

• πιο  ανεκτά  κτίρια,  καθώς  το  φυτεμένο  δώμα  ενισχύει  τις  μονωτικές  ικανότητες  του  κτιρίου,  συμβάλλοντας  στη  μείωση  της  κατανάλωσης  ενέργειας  και  στη  μικρότερη  περιβαλλοντική  επιβάρυνση,    

• φυσική  ομορφιά,  καθώς  το  φυτεμένο  δώμα  καθιστά  πιο  ελκυστική  και  φιλική  την  όψη  των  κτιρίων,    

•  βελτίωση  περιβάλλοντος,  λόγω  της  παροχής  οξυγόνου,  μέσω  της  διαδικασίας  της  φωτοσύνθεσης,    

• δομική  προστασία,  καθώς  η  παρουσία  φυτών  ελαχιστοποιεί  τα  καταστρεπτικά  αποτελέσματα  των  φυσικών  φαινομένων  και  της  υπεριώδους  ακτινοβολίας,  

•  μειωμένη  απορροή  όμβριων  υδάτων,  διότι  το  φυτεμένο  δώμα  κατακρατεί  το  νερό  της  βροχής,    

• υγιέστερο  περιβάλλον,  καθώς  το  φύλλωμα  των  φυτών  συγκρατεί  τη  σκόνη  και  καταστέλλει  αποτελεσματικά  τον  θόρυβο  .      

Εν  γένει,  το  φυτεμένο  δώμα  συνεισφέρει  στη  δημιουργία  ήπιων  συνθηκών  στους  χώρους  πάνω  από  τους  οποίους  τοποθετείται.  Τόσο  η  κατασκευή  του,  όσο  και  η  επιλογή  των  φυτών  πρέπει  να  εξαρτάται  από  το  είδος  της  οροφής,  αλλά  και  από  τις  κλιματικές  συν-­‐  θήκες  της  περιοχής  .  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Page 18: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

 18  

 

Ενεργειακή  αναβάθμιση  των  ηλεκτρομηχανολογικών  εγκαταστάσεων    

Αναβάθμιση  συστήματος  κεντρικής  θέρμανσης  

Κεντρική  θέρμανση  ονομάζεται  η  παραγωγή  θερμότητας  για  τη  θέρμανση  των  χώρων  ή  και  την  παραγωγή  ζεστού  νερού  χρήσης  από  ένα  κεντρικό  σύστημα  εγκατεστημένο  σε  ένα  κτίριο.  Το  σύστημα  αυτό  αποτελείται  από  ένα  σύνολο  αλληλοσυνδεδεμένων  συσκευών  και  οργάνων,  τα  οποία  είναι:  ο  λέβητας,  ο  καυστήρας,  ο  κυκλοφορητής,  η  δεξαμενή  καυσίμων,  οι  διατάξεις  ασφαλείας,  οι  σωληνώσεις  και  τα  θερμαντικά  σώματα.  Η  ενέργεια  που  παράγεται  μεταφέρεται  στους  διάφορους  χώρους  μέσω  ενός  θερμαντικού  μέσου  (νερό,  ατμός,  αέρας),  ενώ  η  διανομή  επιτυγχάνεται  μέσω  ενός  δικτύου  σωληνώσεων  ή  αεραγωγών  ή  και  συνδυασμού  τους.  

Μία  εγκατάσταση  κεντρικής  θέρμανσης  θεωρείται  επιτυχημένη  όταν  θερμαίνει  σωστά  και  όσο  χρειάζεται,  καθώς  επίσης  εφ'  όσον  λειτουργεί  οικονομικά  και  με  ασφάλεια.  Προκειμένου  να  επιτευχθούν  αυτά,  απαιτείται  σωστή  μελέτη  που  να  περιλαμβάνει:  τα  τεχνικά  χαρακτηριστικά  και  μεγέθη  του  εξοπλισμού,  ακριβή  υπολογισμό  των  θερμικών  απαιτήσεων,  καλό  σχεδιασμό  των  δικτύων  διανομής,  σωστή  διάταξη  του  εξοπλισμού  του  συστήματος,  καθώς  και  τη  λειτουργική  σύνδεση  και  ρύθμιση  των  διαφόρων  στοιχείων.  Η  επιλογή  ισχύος  του  λέβητα  αποτελεί  πρώτη  προτεραιότητα  και  στηρίζεται  στον  υπολογισμό  των  βασικών  κλιματικών  και  γεωγραφικών  παραμέτρων  και  των  θερμικών  απωλειών  του  κτιρίου.  

Μερικές  βασικές  παρεμβάσεις  που  μπορούν  να  συμβάλλουν  σημαντικά  στην  εξοικονόμηση  ενέργειας  σε  ένα  σύστημα  κεντρικής  θέρμανσης  είναι  οι  ακόλουθες:  

• Εγκατάσταση  και  χρήση  θερμομονωμένου  λέβητα,  στον  οποίο  οι  απώλειες  μπορεί  να  είναι  μικρότερες  του  1%.    

• Σε  μεσαίου  και  μεγάλου  μεγέθους  εγκαταστάσεις  να  χρησιμοποιούνται  περισσότεροι  του  ενός  λέβητες,  καθώς  έτσι  παρέχεται  η  δυνατότητα  να  λειτουργεί  μόνο  ένας  λέβητας  σε  περιόδους  που  δεν  υπάρχει  μεγάλη  ζήτηση.  

• Μια  μείωση  της  προκαθορισμένης  θερμοκρασίας  αναφοράς  χώρου  κατά  ένα  βαθμό  συμβάλλει  σε  πάνω  από  6%  μείωση  της  χρήσης  καυσίμου.    

Page 19: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

  19  

• Επιμελής  μόνωση  των  σωληνώσεων,  ειδικά  όταν  αυτές  διέρχονται  από  μη  θερμαινόμενους  χώρους.    

• Χρήση  θερμοστατικής  βαλβίδας  στα  θερμαντικά  σώματα,  καθώς  μόνο  με  αυτόν  τον  τρόπο  επιτυγχάνεται  η  απαραίτητη  και  επιθυμητή  θερμοκρασία  σε  ένα  χώρο.    

• Τακτική  συντήρηση  της  εγκατάστασης  κεντρικής  θέρμανσης,  ώστε  να  επιτευχθεί  η  καλύτερη  αξιοποίηση  της  παραγόμενης  ενέργειας.    

• Αντιστάθμιση  του  λέβητα  με  χρήση  κατάλληλων  συστημάτων,  ώστε  να  αποφευχθεί  η  σπατάλη  ενέργειας  όταν  θερμαίνονται  χώροι  χωρίς  αυτό  να  είναι  αναγκαίο.  Τα  συστήματα  ρύθμισης  διατηρούν  την  εσωτερική  θερμοκρασία  σταθερή,  ανεξάρτητα  από  τις  εξωτερικές  μεταβολές,  συνεισφέροντας  στην  αποφυγή  υπερθέρμανσης  των  χώρων.    

• Αντικατάσταση  συστήματος  θέρμανσης  πετρελαίου  με  σύστημα  φυσικού  αερίου,  όπου  είναι  δυνατή  η  σύνδεση  με  το  δίκτυο.    

• Κάλυψη  των  αναγκών  ζεστού  νερού  χρήσης  από  το  σύστημα  κεντρικής  θέρμανσης.  

Αναβάθμιση  συστήματος  κλιματισμού  

Οι  πιο  συνηθισμένοι  τύποι  ψυκτικών  μηχανημάτων  για  τον  κλιματισμό  των  χώρων  ταξινομούνται  σε  δύο  μεγάλες  κατηγορίες,  τα  αυτόνομα  συστήματα  και  τους  κεντρικούς  ψύκτες.  Τα  αυτόνομα  κλιματιστικά  συστήματα  είναι  συνήθως  εργοστασιακές  μονάδες  που  αποδίδουν  είτε  μόνο  ψύξη  είτε  ψύξη  και  θέρμανση.  Περιλαμβάνουν  τις  ολοκληρωμένες  μονάδες  κλιματισμού,  τα  ατομικά  κλιματιστικά,  τις  μονάδες  κλιματισμού  οικιακού  τύπου  και  τις  αντλίες  θερμότητας.  Συνήθως  εγκαθίστανται  σε  μικρά  κτίρια  και  έχουν  μικρότερη  διάρ-­‐  κεια  ζωής  και  μικρότερη  απόδοση  σε  σχέση  με  τα  κεντρικά  συστήματα.  Τα  τελευταία  χρησιμοποιούνται  σε  μεγάλα  κτίρια  και  ψύχουν  νερό  για  τον  κλιματισμό  των  χώρων.  Μπορεί  να  τροφοδοτούνται  από  ηλεκτρικούς  κινητήρες,  θερμό  νερό  ή  ατμό,  μηχανές  συμβατικών  καυσίμων  ή  στροβιλοκινητήρες  .  

Για  την  βελτίωση  της  απόδοσης  του  συστήματος  κλιματισμού  προτείνονται:  

• η  αντικατάσταση  των  αυτόνομων  συστημάτων  κλιματισμού  (split)  με  κεντρικό  σύστημα,  το  οποίο  θα  μπορεί  να  λειτουργεί  και  σε  free  cooling  mode,    

• η  εγκατάσταση  εναλλακτών  θερμότητας  στα  κανάλια  

Page 20: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

 20  

απόρριψης  και  εισαγωγής  αέρα,  εφ'  όσον  αυτά  βρίσκονται  το  ένα  κοντά  στο  άλλο,    

•  η  εγκατάσταση  εναλλακτών  θερμότητας  στις  αντλίες  θερμότητας  για  την  παραγωγή  ζεστού  νερού  χρήσης,    

•  η  εγκατάσταση  υδρόψυκτων  ψυκτών,  όπου  υπάρχει  διαθεσιμότητα  νερού,    

• η  εγκατάσταση  γεωθερμικών  αντλιών  θερμότητας  (εναλλάκτες  εδάφους  -­‐  αέρα)  και    

• η  ενσωμάτωση  υβριδικού  αερισμού  με  ανεμιστήρες  οροφής    

Αναβάθμιση  στους  κυκλοφορητές  -­‐  κινητήρες      

Η  χρήση  νέας  τεχνολογίας  κυκλοφορητών  και  κινητήρων  υψηλής  απόδοσης  μπορεί  να  επιφέρει  μείωση  της  ετήσιας  χρήσης  ηλεκτρικής  ενέργειας  από  τους  κυκλοφορητές  κατά  60%.  Στην  περίπτωση  που  ο  σύγχρονος  κινητήρας  συνδυαστεί  με  μία  βελτιωμένη  φτερωτή,  πράγμα  εφικτό  από  τις  υψηλές  ταχύτητες  περιστροφής  των  κινητήρων  υψηλής  απόδοσης,  η  υδραυλική  αποδοτικότητα  μπορεί  να  αυξηθεί  από  35%  έως  60%.    Επιπλέον,  με  τη  χρήση  ρυθμιστών  στροφών  (inverter)  σε  συμβατικούς  κινητήρες  ισχύος  μεγαλύτερης  των  500W,  όπως  στους  ανεμιστήρες  των  κεντρικών  κλιματιστικών  μονάδων,  μπορεί  να  επιτευχθεί  πρόσθετη  εξοικονόμηση  ενέργειας  μέχρι  25%  .  

Μηχανικός  αερισμός      

Με  την  εφαρμογή  του  αερισμού,  είτε  μηχανικού  είτε  φυσικού,  κατά  τις  ενδιάμεσες  περιόδους  (άνοιξη  και  φθινόπωρο)  και  κατά  τη  διάρκεια  του  καλοκαιριού  τις  βραδινές  ώρες,  μπορεί  να  επιτευχθεί  σημαντική  εξοικονόμηση  ενέργειας  χωρίς  επιπλέον  οικονομική  επιβάρυνση  εγκατάστασης  εξοπλισμού,  εκτός  του  κόστους  λειτουργίας  των  ανεμιστήρων.  Ο  μηχανικός  αερισμός  είναι  απαραίτητος  στις  περιπτώσεις  κατά  τις  οποίες  ο  φυσικός  αερισμός  είναι  είτε  δυσχερής  είτε  ανεπαρκής.  Συνιστάται  για  τον  πλήρη  έλεγχο  της  λειτουργίας  του  αερισμού,  ο  οποίος  με  φυσικό  τρόπο  μπορεί  να  είναι  ιδιαίτερα  ευαίσθητος  σε  θέματα  λειτουργικά,  όπως  το  άνοιγμα  και  το  κλείσιμο  των  παραθύρων.  Ο  μηχανικός  αερισμός  μπορεί  να  γίνει  είτε  μέσω  του  κεντρικού  συστήματος  κλιματισμού  σε  free  cooling  mode,  με  την  κατάλληλη  ρύθμιση,  είτε  μέσω  υφισταμένων  αεραγωγών  ή  και  απλών  ανεμιστήρων  εισαγωγής  και  απαγωγής  αέρα  στους  χώρους.  

 

Page 21: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

  21  

Η  λειτουργία  του  συστήματος  μηχανικού  αερισμού  συνιστάται  να  γίνεται  αυτόματα,  με  τη  χρήση  χρονοδιακόπτη  ή  θερμοστάτη,  και  προτείνεται  η  ενσωμάτωσή  της  στο  σύστημα  ενεργειακής  διαχείρισης  του  κτιρίου  .  

Υβριδικός  αερισμός  με  ανεμιστήρες  οροφής  

Η  εγκατάσταση  ανεμιστήρων  οροφής  συνιστάται  σε  χώρο  που  δεν  προβλέπεται  σύστημα  κλιματισμού  ή  όπου  απαιτείται  συμπληρωματική  δράση  στο  σύστημα  φυσικού  ή  μηχανικού  αερισμού.  Με  αυτόν  τον  τρόπο  ανεβαίνει  το  θερμοκρασιακό  όριο  θερμικής  άνεσης,  με  ελάχιστη  κατανάλωση  ηλεκτρικής  ενέργειας,  καθώς  ενισχύεται  η  μεταφορά  θερμότητας  από  το  ανθρώπινο  σώμα  μέσω  του  δημιουργούμενου  ρεύματος  αέρα.  Αυτό  έχει  ως  αποτέ-­‐  λεσμα  την  ελάττωση  της  "αισθητής"  θερμοκρασίας  κατά  3  με  4  βαθμούς  .  

Σε  ένα  κτίριο  με  την  κατάλληλη  θερμική  και  ηλιακή  προστασία,  η  θερμοκρασία  άνεσης  με  τη  χρήση  ανεμιστήρων  οροφής  μπορεί  να  φθάσει  και  τους  29-­‐320C  .  Έτσι,  συνέπεια  της  χρήσης  ανεμιστήρων  οροφής  είναι  η  χρονική  μείωση  της  χρήσης  και  η  ενεργειακά  αποδοτικότερη  λειτουργία  του  κλιματιστικού  συστήματος.  

 

 

 

         

Page 22: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

 22  

Ανανεώσιμες  πηγές  ενέργειας   Βιομάζα  

Ως  βιομάζα  ορίζεται  η  ύλη  που  έχει  βιολογική  (οργανική)  προέλευση.  Πρακτικά,  στον  όρο  βιομάζα  εμπεριέχεται  οποιοδήποτε  υλικό  προέρχεται  άμεσα  ή  έμμεσα  από  το  φυτικό  κόσμο.  Πιο  συγκεκριμένα,  σ’  αυτήν  περιλαμβάνονται:    

• Οι  φυτικές  ύλες  που  προέρχονται  είτε  από  φυσικά  οικοσυστήματα,  όπως  π.χ.  τα  αυτοφυή  φυτά  και  δάση,  είτε  από  τις  ενεργειακές  καλλιέργειες  (έτσι  ονομάζονται  τα  φυτά  που  καλλιεργούνται  ειδικά  με  σκοπό  την  παραγωγή  βιομάζας  για  παραγωγή  ενέργειας)  γεωργικών  και  δασικών  ειδών,  όπως  π.χ.  το  σόργο  το  σακχαρούχο,  το  καλάμι,  ο  ευκάλυπτος  κ.ά.,    

• τα  υποπροϊόντα  και  κατάλοιπα  της  φυτικής,  ζωικής,  δασικής  και  αλιευτικής  παραγωγής,  όπως  π.χ.  τα  άχυρα,  στελέχη  αραβόσιτου,  στελέχη  βαμβακιάς,  κλαδοδέματα,  κλαδιά  δένδρων,  φύκη,  κτηνοτροφικά  απόβλητα,  οι  κληματίδες  κ.ά.,  

•  τα  υποπροϊόντα  που  προέρχονται  από  τη  μεταποίηση  ή  επεξεργασία  των  υλικών  αυτών,  όπως  π.χ.  τα  ελαιοπυρηνόξυλα,  υπολείμματα  εκκοκκισμού  βαμβακιού,  το  πριονίδι,  καθώς  και  

• το  βιολογικής  προέλευσης  μέρος  των  αστικών  λυμάτων  και  σκουπιδιών.  

Η  βιομάζα  αποτελεί  μια  σημαντική,  ανεξάντλητη  και  φιλική  προς  το  περιβάλλον  πηγή  ενέργειας,  η  οποία  είναι  δυνατό  να  συμβάλλει  σημαντικά  στην  ενεργειακή  επάρκεια,  αντικαθιστώντας  τα  συνεχώς  εξαντλούμενα  αποθέματα  ορυκτών  καυσίμων  (πετρέλαιο,  άνθρακας,  φυσικό  αέριο  κ.ά.).  Η  χρήση  της  βιομάζας  ως  πηγής  ενέργειας  δεν  είναι  νέα.  Σ’  αυτήν,  εξάλλου,  συγκαταλέγονται  τα  καυσόξυλα  και  οι  ξυλάνθρακες  που,  μέχρι  το  τέλος  του  περασμένου  αιώνα,  κάλυπταν  το  97%  των  ενεργειακών  αναγκών  της  χώρας    

Στις  μέρες  μας,  η  βιομάζα  μπορεί  να  χρησιμοποιηθεί  για  την  παραγωγή  ηλεκτρισμού  και  θερμότητας.  Μπορεί  επίσης,  με  φυσική,  θερμοχημική  ή  βιοχημική  μετατροπή,  να  μετατραπεί  σε  βιοκαύσιμα  σε  στερεή,  αέρια  ή  υγρή  μορφή.  Στον  οικιακό  τομέα  η  κύρια  χρήση  της  βιομάζας  είναι  η  καύση  της  για  θέρμανση  και  παραγωγή  ζεστού  νερού  χρήσης.  

 

Page 23: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

  23  

Για  τη  καύση  βιομάζας  μπορούν  να  χρησιμοποιηθούν:  

• τυπικό  τζάκι  με  απόδοση  20-­‐30%,    • ενεργειακό  τζάκι  που  θερμαίνει  και  άλλους  χώρους  ή  νερό  με  απόδοση  80-­‐85%,    

• σόμπα  ξύλου  ή  pellets  με  απόδοση  90%,    • λέβητας  ξύλου  ή  pellets  για  κεντρική  θέρμανση  με  απόδοση  70-­‐90%.    

Η  τελευταία  επιλογή  αποτελεί  μία  δοκιμασμένη,  οικονομικά  βιώσιμη  και  φιλική  προς  το  περιβάλλον  τεχνολογία  για  τη  θέρμανση  των  κτιρίων  του  τριτογενή  τομέα  με  ξύλα.  Τα  καύσιμα  από  ξύλο  είναι  εγχώρια,  ακατέργαστα  υλικά  με  αξιόπιστη  διανομή  και  λογικές  τιμές.    

Ηλιακός  θερμοσίφωνας  

Οι  ηλιακοί  θερμοσίφωνες  αποτελούν  την  πλέον  διαδεδομένη  τεχνολογία  για  την  παραγωγή  ζεστού  νερού  από  ανανεώσιμες  πηγές  ενέργειας.  

Οι  ηλιακοί  θερμοσίφωνες  μετατρέπουν  την  ηλιακή  ακτινοβολία  σε  θερμική  ενέργεια  και  αποτελούνται  από  ένα  συλλέκτη  στον  οποίο  προσπίπτει  η  ηλιακή  ακτινοβολία  και  μία  δεξαμενή  για  την  αποθήκευση  του  ζεστού  νερού  μέχρι  τη  χρήση  του.  Στους  θερμοσίφωνες  κλειστού  κυκλώματος,  είναι  απαραίτητος  και  ένας  εναλλάκτης  για  την  μεταφορά  θερμότητας  από  το  θερμαινόμενο  υγρό  (συνήθως  λάδι)  στο  νερό  χρήσης.  

Οι  δύο  πλέον  συνήθεις  τύποι  ηλιακού  θερμοσίφωνα  είναι  οι,  επίπεδου  συλλέκτη  και  με  σωλήνες  κενού.  

Οι  θερμοσίφωνες  επίπεδου  συλλέκτη  παράγουν  ζεστό  νερό  με  θερμοκρασία  μεταξύ  40  °C  και  70  °C.  Προτείνονται  και  για  περιπτώσεις  ορεινών  κλιμάτων  καθώς  διαθέτουν  μεγάλο  συντελεστή  κέρδους  και  μπορούν  να  παράγουν  ζεστό  νερό  ακόμη  και  τους  μη  καλοκαιρινούς  μήνες.  Έχουν  ευρείες  δυνατότητες  χρήσης  καθώς  μπορούν  να  χρησιμοποιηθούν  για  οικιακή  παραγωγή  ζεστού  νερού,  σε  ολοκληρωμένα  συστήματα  θέρμανσης,  για  θέρμανση  πισινών,  κα.  

Οι  θερμοσίφωνες  με  σωλήνες  κενού  είναι  πιο  αποτελεσματικοί  (και  πιο  ακριβοί)  και  είναι  κατάλληλοι  για  περιοχές  με  μικρή  ηλιοφάνεια  ή  χαμηλές  θερμοκρασίες.  Αποτελούνται  από  μία  σειρά  διπλών  γυάλινων  σωλήνων  εντός  των  οποίων  υπάρχει  κενό  αέρος.  

Page 24: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

 24  

   

Για  την  βελτιστοποίηση  της  αποπληρωμής  ενός  μεγάλου  συστήματος  με  σωλήνες  κενού  αέρος,  αυτό  πρέπει  να  διαστασιολογηθεί  ώστε  να  καλύπτονται  οι  ανάγκες  σε  ζεστό  νερό  των  θερινών  μηνών  ώστε  να  μην  παράγεται  περίσσεια  ζεστού  νερού  που  δεν  θα  καταναλώνεται.  Το  υπόλοιπο  ζεστό  νερό  (για  την  χρήση  των  χειμερινών  μηνών)  μπορεί  να  παράγεται  από  συμβατικά  συστήματα  επίπεδου  συλλέκτη,  οδηγώντας  σε  μία  φθηνότερη,  συνολικά,  εγκατάσταση.  

Ένα  σύστημα  σωστού  μεγέθους  και  σωστά  τοποθετημένο  μπορεί  να  μειώσει  έως  και  70%  την  ενέργεια  που  χρειάζεται  για  την  παραγωγή  οικιακού  ζεστού  νερού.  

Φωτοβολταϊκά  

Με  τον  γενικό  όρο  Φωτοβολταϊκά  χαρακτηρίζονται  οι  βιομηχανικές  διατάξεις  μετατροπής  της  ηλιακής  ενέργειας  σε  ηλεκτρική.  Στην  ουσία  πρόκειται  για  ηλεκτρογεννήτριες  που  συγκροτούνται  από  πολλά  Φωτοβολταϊκά  στοιχεία  σε  επίπεδη  διάταξη  που  έχουν  ως  βάση  λειτουργίας  το  Φωτοβολταϊκά  φαινόμενο.  Εφαρμόζοντας  τη  Φωτοβολταική  υπάρχει  δυνατότητα  παραγωγής  ηλεκτρικής  ενέργειας  στο  σημείο  χρήσης  με  μηδενική  ρύπανση  της  ατμόσφαιρας.  Χαρακτηριστικό  αυτής  της  τεχνολογίας  είναι  η  μεγάλη  διάρκεια  ζωής  των  ηλιακών  στοιχείων,  η  αθόρυβη  λειτουργία  και  το  μηδαμινό  κόστος  συντήρησης  και  λειτουργίας,  ενώ  υπάρχει  η  δυνατότητα  επέκτασης  του  συστήματος  ανάλογα  με  τις  ενεργειακές  απαιτήσεις.    

Page 25: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

  25  

Οι  κυριότερες  εφαρμογές  ενσωμάτωσης  φωτοβολταϊκών  σε  κτίρια  είναι:  

• η  κάλυψη  ολόκληρης  ή  μέρους  της  οροφής,    •  η  χρήση  τους  σε  γυάλινες  προσόψεις,    • η  χρήση  τους  σε  επιφάνειες  προστασίας  από  καιρικές  συνθήκες,  όπως    στέγαστρα,  σκίαστρα.                  

                               

Για  τη  βέλτιστη  λειτουργία  των  φωτοβολταϊκών  σε  ένα  κτίριο  πρέπει  να  ληφθούν  υπόψη  τα  εξής:    

• νότιος  προσανατολισμός  της  θέσης  εγκατάστασης,  με  μικρές  αποκλίσεις,    

•  κατάλληλη  κλίση  ως  προς  το  οριζόντιο  επίπεδο,    μηδενική  σκίαση  στο  χώρο  τοποθέτησης  των  φωτοβολταϊκών.  

Γεωθερμία  

Η  Γεωθερμία  αποτελεί  μορφή  ενέργειας  που  σχετίζεται  με  την  θερμότητα  που  προέρχεται  από  τα  βαθύτερα  στρώματα  του  φλοιού  της  γης.  Πρόκειται  για  μία  πρακτικά  ανεξάντλητη  πηγή  ενέργειας  με  μηδενικό  κόστος  καυσίμου  και  σχεδόν  μηδενικούς  ρύπους  εκμετάλλευσης.  

Συνήθως,  η  εκμετάλλευση  της  γεωθερμικής  ενέργειας  σχετίζεται  με  μεγάλες  θερμοηλεκτρικές  μονάδες  ή  παροχή  ζεστού  νερού  τηλεθέρμανσης  αν  και  πλέον  είναι  εφικτή  η  εγκατάσταση  οικιακών  συστημάτων  γεωθερμίας.  

Στην  δεύτερη  περίπτωση,  αξιοποιείται  το  γεγονός  ότι  σε  βάθος  λίγων  μέτρων  από  την  επιφάνεια  της  γης,  η  θερμοκρασία  διατηρείται  σταθερή,  τυπικά  μεταξύ  10  και  15  °C.  Αυτό  επιτρέπει,  το  χειμώνα,  την  άντληση  θερμότητας  από  το  έδαφος  για  την  θέρμανση  

Page 26: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

 26  

των  χώρων  και,  το  καλοκαίρι,  την  απόρριψη  θερμότητας  στο  έδαφος  για  την  ψύξη  των  ίδιων  χώρων.  

Η  ανταλλαγή  θερμότητας  επιτυγχάνεται  μέσω  ενός  γεωθερμικού  συστήματος  σωλήνων  που  περιέχουν  ειδικό  υγρό  για  την  ανταλλαγή  θερμότητας  με  το  έδαφος  σε  συνδυασμό  με  μία  ηλεκτρική  αντλία  θερμότητας.  Η  αντλία  θερμότητας  αξιοποιεί  την  διαφορά  θερμότητας  μεταξύ  του  θερμαινόμενου  υγρού  και  του  χώρου  προς  θέρμανση  (ή  ψύξη)  για  το  επιθυμητό  αποτέλεσμα.    

 

Ένα  οικιακό  γεωθερμικό  σύστημα  έχει  μικρό  κόστος  συντήρησης  αλλά  μεγάλο  κόστος  εγκατάστασης,  συνεπώς  μεγάλο  χρόνο  αποπληρωμής.  Επίσης  έχει  συγκεκριμένες  απαιτήσεις  (επιφάνεια  διαθέσιμου  οικοπέδου,  κτλ)  προκειμένου  να  είναι  εφικτή  η  υλοποίησή  του.  

Μικρές  ανεμογεννήτριες  

Η  αιολική  ενέργεια  μπορεί  να  μετατραπεί  σε  ηλεκτρική  με  τη  χρήση  μίας  ανεμογεννήτριας.  Υπάρχουν  πολλών  ειδών  ανεμογεννήτριες,  οι  οποίες  μπορούν  να  χωριστούν  σε  δύο  βασικές  κατηγορίες:  

• οριζοντίου  άξονα,  των  οποίων  ο  δρομέας  βρίσκεται  συνεχώς  παράλληλος  με  την  κατεύθυνση  του  ανέμου  και  του  εδάφους,  και  

• κατακόρυφου  άξονα,  ο  οποίος  παραμένει  σταθερός  και  κάθετος  στην  κατεύθυνση  του  εδάφους    

Η  απόδοση  μιας  ανεμογεννήτριας  εξαρτάται  από  το  μέγεθός  της  και  την  ταχύτητα  του  ανέμου.  Το  μέγεθός  της  είναι  συνάρτηση  των  αναγκών  που  καλείται  να  εξυπηρετήσει.  Για  την  κάλυψη  των  αναγκών  ενός  κτιρίου,  η  απαιτούμενη  ισχύς  της  ανεμογεννήτριας  και,  κατά  συνέπεια,  το  μέγεθός  της,  είναι  μικρά.  Επίσης,  πρέπει  να  ληφθούν  υπόψη  οι  διάφοροι  περιορισμοί  που  επιβάλλει  ο  

Page 27: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

  27  

περιβάλλον  χώρος.  Η  ανεμογεννήτρια  πρέπει  να  τοποθετείται  σε  αρκετά  μεγάλο  ύψος  και  να  μην  υπάρχουν  υψηλότερα  εμπόδια  σε  μεγάλη  ακτίνα  γύρω  της,  το  οποίο  δεν  είναι  δυνατό  σε  κατοικημένες  περιοχές.Για  την  επίτευξη  της  κατά  το  δυνατόν  μεγαλύτερης  αυτονομίας  του  κτιρίου,  ενδείκνυται  ο  συνδυασμός  μίας  ανεμογεννήτριας  με  φωτοβολταϊκό  σύστημα.  Με  αυτό  τον  τρόπο  επιτυγχάνεται  η  παραγωγή  ηλεκτρικής  ενέργειας,  ανεξαρτήτως  των  καιρικών  συνθηκών  που  επικρατούν.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Page 28: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

 28  

Φωτισμός  

Η  ηλεκτρική  ενέργεια  που  καταναλώνεται  για  τον  φωτισμό  ενός  κτιρίου  εξαρτάται  σημαντικά  από  την  τεχνολογία  λαμπτήρων  που  έχει  επιλεγεί.  Οι  παραδοσιακοί  λαμπτήρες  πυρακτώσεως  μετατρέπουν  λιγότερο  από  το  10%  της  καταναλισκόμενης  ενέργειας  σε  φως,  απορρίπτοντας  το  υπόλοιπο  στο  περιβάλλον  ως  θερμότητα.  Στους  σύγχρονους  λαμπτήρες  χαμηλής  κατανάλωσης  το  ποσοστό  αυτό  αντιστρέφεται  και,  έως,  το  90%  της  καταναλισκόμενης  ενέργειαςμετατρέπεται  σε  φως.  

Για  αυτό  το  λόγο,  είναι  καλύτερο  να  προτιμούνται  λαμπτήρες  νέας  τεχνολογίας,    συμπαγείς  λαμπτήρες  φθορισμού  χαμηλής  κατανάλωσης,  που  καταναλώνουν  λιγότερη  ενέργεια  και  διαρκούν  περισσότερο.  Η  εξοικονόμηση  ενέργειας  είναι  τόσο  μεγάλη  ώστε  μέσα  σε  λίγους  μόνο  μήνες  γίνεται  απόσβεση  της  αγοράς  του  λαμπτήρα.  Έτσι  στη  συνέχεια,  οι  μειωμένοι  λογαριασμοί  ρεύματος  μεταφράζονται  σε  καθαρό  κέρδος,  τόσο  χρηματικό  όσο  και  περιβαλλοντικό,  καθώς  κάθε  κιλοβατώρα  που  εξοικονομείται  στη  χώρα  μας  ισοδυναμεί  με  ένα  κιλό  λιγότερο  διοξειδίου  του  άνθρακα  στην  ατμόσφαιρα.  

Είδη  λαμπτήρων:  

Λαμπτήρες  Πυρακτώσεως.Οι  λαμπτήρες  πυρακτώσεως  έχουν  χαμηλό  κόστος  αγοράς  και  συντήρησης,  η  φωτεινή  ροή  τους  ρυθμίζεται  εύκολα,  προσφέρουν  άριστη  απόδοση  χρωμάτων,  επιδέχονται  άμεση  έναυση  και  επανέναυση  εν  θερμώ  και  λειτουργούν  χωρίς  πρόβλημα  σε  οποιαδήποτε  θέση    

Λαμπτήρες  Φθορισμού.Οι  λαμπτήρες  φθορισμού  παρουσιάζουν  μεγαλύτερη  φωτεινή  απόδοση  (περίπου  τριπλάσια)  σε  σχέση  με  τους  λαμπτήρες  πυρακτώσεως,  ενώ  η  διάρκεια  ζωής  τους  ξεπερνά  τις  6.000  ώρες.  

Λαμπτήρες  Οικονομίας.Οι  σύγχρονοι  οικονομικοί  λαμπτήρες,  για  το  ίδιο  επίπεδο  φωτεινότητας  με  τους  κοινούς  λαμπτήρες  πυρακτώσεως,  έχουν  10  φορές  μεγαλύτερο  χρόνο  ζωής  (10.000  ώρες),  και  το  ένα  πέμπτο  της  ηλεκτρικής  κατανάλωσης.  Το  κόστος  αγοράς  τους  είναι  μεν  μεγαλύτερο  αλλά  το  συνολικό  οικονομικό  όφελος  κατά  τη  χρήση  τους  είναι  σημαντικό  ως  αποτέλεσμα  της  χαμηλής  κατανάλωσης  ρεύματος  και  της  μεγαλύτερης  διάρκειας  ζωής  τους  (1  λαμπτήρας  χαμηλής  κατανάλωσης  αντιστοιχεί  με  10  κοινούς  λαμπτήρες).  Σε  χώρους  όπου  τα  φώτα  λειτουργούν  αρκετή  

Page 29: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

  29  

ώρα  (κουζίνα,  καθιστικό  ή  εξωτερικός  νυχτερινός  φωτισμός),  η  κατανάλωση  ενέργειας  μπορεί  να  μειωθεί  κατά  5  φορές  περίπου  εάν  αντικαταστήσουμε  τους  κοινούς  λαμπτήρες  πυρακτώσεως  με  λαμπτήρες  χαμηλής  κατανάλωσης.  Για  το  ίδιο  επίπεδο  φωτισμού,  ένας  λαμπτήρα  χαμηλής  κατανάλωσης,  καταναλώνει  5W  σε  αντίθεση  με  ένα  κοινό  λαμπτήρα  πυρακτώσεως  που  καταναλώνει  25W.  

Αφότου  παραχθεί,  το  φως  πρέπει  να  διαχυθεί  στον  χώρο,  συνεπώς  η  επιλογή  του  φωτιστικού  σώματος  είναι  εξίσου  κρίσιμη  για  την  απόδοση  των  συστημάτων  φωτισμού.Ένας  λαμπτήρας  τοποθετημένος  δίπλα  σε  μία  επιφάνεια  (τοίχος,  οροφή)  μπορεί  να  σπαταλά  έως  και  50%  του  παραγόμενου  φωτός,  καθώς  αυτό  κατευθύνεται  προς  την  επιφάνεια.  Συνεπώς,  η  σωστή  τοποθέτηση  και  η  χρήση  ανακλαστήρων  μπορεί  να  βελτιώσει  σημαντικά  την  απόδοση  των  λαμπτήρων.  Τέλος,  η  χρήση  γαλακτωδών  καλυμμάτων  ή  ο  μη  τακτικός  καθαρισμός  τους  μπορεί  να  μειώσει  κατά  20  –  30%  την  απόδοση  των  φωτιστικών  σωμάτων  με  αποτέλεσμα  την  ανάγκη  για  εγκατάσταση  επιπλέον  φωτιστικών.  

Μία  επιπλέον  δυνατότητα  για  την  μείωση  της  κατανάλωσης  ενέργειας  είναι  η  χρήση  συστημάτων  για  το  άναμμα  και  σβήσιμο  του  φωτισμού  ανάλογα  με  τις  πραγματικές  ανάγκες  για  φωτισμό.  Αυτό  μπορεί  να  γίνει  με  την  χρήση  αισθητήρων  και  αυτοματισμών  που  μειώνουν  ή  σβήνουν  τον  τεχνητό  φωτισμό  όταν  επαρκεί  ο  φυσικός  φωτισμός,  χρονοδιακόπτες  που  ρυθμίζουν  τον  πιθανό  εξωτερικό  φωτισμό,  αισθητήρες  κίνησης  και  χρονοδιακόπτες  για  τον  φωτισμό  σε  κοινόχρηστους  χώρους,  κλπ.  

 

 

 

 

 

 

 

 

Page 30: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

 30  

Χρόνος  απόσβεσης  

Ως  χρόνος  απόσβεσης  θεωρείται  ο  χρόνος  που  απαιτείται  ώστε  η  εξοικονόμηση  από  το  κόστος  λειτουργίας  να  αντισταθμίσει  το  κόστος  της  επένδυσης.    

Γενικά  όταν  έχουμε  να  επιλέξουμε  ανάμεσα  σε  2  επενδύσεις  ισχύει:  

 

Στην  περίπτωση  όπου  μελετάται  η  αναβάθμιση  συστήματος,  ο  δείκτης  (1)  αναφέρεται  στο  υφιστάμενο  σύστημα.  Συνεπώς,  ο  όρος  Κόστος  επένδυσης  (1)  ισούται  με  το  μηδέν.  Τότε,  ο  χρόνος  απόσβεσης  θα    είναι:    

 

Το  κόστος  της  επένδυσης  ισούται  με  το  αρχικό  κόστος  αγοράς  και  εγκατάστασης.Το  ετήσιο  κόστος  λειτουργίας  ισούται  με  το  άθροισμα  του  ετήσιου  κόστους  της  καταναλισκόμενης  ενέργειας  και  του  ετήσιου  κόστους  συντήρησης.  Ο  χρόνος  απόσβεσης  μπορεί  επίσης  να  προσδιοριστεί  και  γραφικά.  

 

Οι  δύο  καμπύλες  αναπαριστούν  τα  αθροιστικά  κόστη  για  κάθε  επένδυση.  Το  σημείο  τομής  των  δύο  καμπυλών  αντιπροσωπεύει  το  χρόνο  απόσβεσης  του  συστήματος  2,  δηλαδή  το  χρονικό  σημείο  

Page 31: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

  31  

όπου  το  υψηλότερο  κόστος  επένδυσης  του  συστήματος  2  αντισταθμίζεται  από  την  εξοικονόμηση  που  επιτυγχάνεται  από  το  μειωμένο  κόστος  λειτουργίας  του.    

Μέθοδοι  στατικού  και  δυναμικού  υπολογισμού  

Μια  οικονομική  ανάλυση  μπορεί  να  πραγματοποιηθεί  με  δύο  μεθόδους.  Η  πρώτη  μέθοδος  είναι  αυτή  που  περιγράφηκε  παραπάνω  και  αποτελεί  έναν  στατικό  υπολογισμό.  Με  την  μέθοδο  αυτή  δεν  λαμβάνεται  υπόψη  η  διαφορετική  μελλοντική  αξία  του  χρήματος.  Αποτελεί,  λοιπόν,  μια  θεωρητική  προσέγγιση  που  δίνει  γρήγορα  και  εύκολα  μια  ικανοποιητική  τιμή  για  έναν  αρχικό  υπολογισμό.  

Με  τη  δεύτερη  μέθοδο,  ο  υπολογισμός  του  κόστους  συντήρησης  και  του  κόστους  της  καταναλισκόμενης  ενέργειας  περιλαμβάνει  την  επίδραση  του  χρόνου  και  του  επιτοκίου  στην  αξία  του  χρήματος.  Η  μέθοδος  αυτή  αποτελεί  έναν  δυναμικό  υπολογισμό  και  συνίσταται  για  μεγάλες  και  σύνθετες  μελέτες,  ώστε  να  αποφευχθούν  πιθανά  σοβαρά  λάθη.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Page 32: «Ενεργειακή Εξοικονόμηση Κτιρίου»

 32  

Βιβλιογραφία  

1. Γ.  Μπεργελές,  "Μηχανολογία,Η  Επιστήμη  της  Καινοτομίας  για  τον  Άνθρωπο"  Αθήνα,  Ιούλιος  2003  

2. ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ  ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ,  Βιοκλιματική  αρχιτεκτονική,  οικολογική  δόμηση,  γεωβιολογία,  εσωτέρα  αρχιτεκτονική,  Κώστας  και  Θέμης  Στεφ.Τσιπήρας,  Εκδόσεις  Κέδρος,  2005  

3. ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗ  ΦΥΤΕΜΕΝΟΥ  ΔΩΜΑΤΟΣ,  http://building.dow.com/styrofoam/europe/el/applications/thermal/flat/4.htm  

4. http://www.ypeka.gr  

5. AΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ  ΠΗΓΕΣ  ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ  ΣΕ  ΟΙΚΙΣΤΙΚΑ  ΣΥΝΟΛΑ  http://www.cres.gr/kape/education/Apeoikistika.pdf  

6. ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ  ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ  ΚΤΙΡΙΩΝ,  ΑΡΓΥΡΩ  ΔΗΜΟΥΔΗ,  MSc,  PhD,  Λέκτορας,  Ξάνθη,  2008  

7. ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΟΣ  ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ  ΣΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ,  Ενεργειακή  Απόδοση  και  Κατευθύνσεις  Εφαρμογής,  Καπε,  Πικέρμι,  Σεπτέμβριος  2002,  Ευγενέια  Α.  Λαζάρη,  http://www.cres.gr/kape/education/bioclimatic_brochure.pdf  

8. UNDERSTANDING  ΕΝΕRGY-­‐  EFFICIENT  WINDOWS,  http://www.taunton.com/finehomebuilding/how-­‐to/articles/understanding-­‐energyefficient-­‐  windows.aspx  

9. ΦΥΣΙΚΟΣ  ΔΡΟΣΙΣΜΟΣ,  http://www.cres.gr/energy_saving/Ktiria/fysikos_drosismos.htm  

10. «ΤΟ  ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ  ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ  GREENBUILDING,  Κτιριακό  κέλυφος  –  Τεχνικό  Εγχειρίδιο».    

11. http://el.wikipedia.org/wiki/Φωτοβολταϊκά  

12. ‘’Οικονομική της τεχνολογίας’’, Joseph Schumpeter και ελληνική οικονοµία, Παναγιώτης Γ. Μιχαηλίδης, University Studio Press,2010  

13. Μιχάλης Καλογεράκης, http://www.youtube.com/watch?v=hu7eIJG_NSM