ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ Α2 ΤΜΗΜΑΤΟΣ

ΤΟΥ 3ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΟΛΙΧΝΗΣ

ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2013/14

ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Παγανισμός3

Νεοπαγανισμός 6Μορφές παγανισμού 7Δωδεκαθεϊσμός 25Ο Δωδεκαθεϊσμός σήμερα

32Η θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων

36Σαϊεντολογία

49Μασονία 57Σατανισμός

70Βιβλιογραφία/Πηγές

87

ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ

Τι είναι ο παγανισμός

Ο όρος παγανισμός προέρχεται από τη λατινική λέξη pagani που σημαίνει χωρικοί. Η ονομασία αυτή δόθηκε τα πρωτοβυζαντινά χρόνια στους εναπομείναντες ειδωλολάτρες της εποχής εκείνης που αντιδρούσαν στο ευαγγελικό μήνυμα της σωτηρίας και έμειναν προσηλωμένοι λόγω αμάθειας και τυφλού φανατισμού, στις πρωτόγονες ειδωλολατρικές πίστεις του παρελθόντος. Η προσηγορία «παγανιστής» την εποχή αυτή ήταν σκωπτική και ύβρις. Ο παγανισμός είναι ουσιαστικά ειδωλολατρία. Τόσο η αρχαιοελληνική θρησκεία, όσο και οι θρησκείες των άλλων προχριστιανικών λαών ήταν σαφώς ειδωλολατρικές. Η έννοια του θείου σε αυτές συγκρινόμενη με την σύγχρονη μονοθεϊστική αντίληψη, έχει όλα τα γνωρίσματα της ειδωλολατρίας. Η λατρεία άψυχων αντικειμένων και φανταστικών θείων οντοτήτων είναι καθαρή ειδωλολατρία. Η ειδωλολατρία από την άποψη της χριστιανικής διδασκαλίας είναι η χειρότερη συνέπεια της πτώσεως του ανθρωπίνου γένους.

Είναι κυριότερη έκφραση αποστασίας του ανθρώπου από το Θεό. Ο άνθρωπος σκοτισμένος από τις συνεχείς πτώσεις του, λησμόνησε τον αληθινό Θεό και τον υποκατέστησε σταδιακά, με είδωλα του περιβάλλοντός του (ζώα, δένδρα, ποταμούς, λίθους, άστρα, φυσικά φαινόμενα, κοσμικές δυνάμεις, κ.λπ.).

Οι μεταπτωτικοί άνθρωποι σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο «μετήλλαξαν τήν αλήθειαν τού Θεού εν τώ ψεύδει καί εσεβά-σθησαν καί ελάτρευσαν τή κτίσει παρά τόν κτίσαντα» , «φάσκοντες είναι σοφοί εμωράνθησαν καί ήλλαξαν τήν δόξαν τού αφθάρτου Θεού εν ομοιώματι εικόνος φθαρτού ανθρώπου και πετεινών και τετραπόδων και ερπετών»

 

Παράλληλα, συνεπαρμένοι από την πνευματική και ηθική τους σκοτοδίνη, έπλεξαν «γραώδεις μύθους» για τους ψεύτικους θεούς τους. Έτσι προέκυψαν, με την πάροδο του χρόνου, οι διάφορες ειδωλολατρικές θρησκείες. Η θρησκεία του κάθε λαού είναι ανάλογη με την πνευματική του εξέλιξη. Στους αρχαίους, αλλά και σε ορισμένους σύγχρονους λαούς, συναντούμε θρησκείες, άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο ειδωλολατρικές. Οι πιο πρωτόγονες μορφές ειδωλολατρίας είναι ο φετιχισμός και ο τοτεμισμός, οι οποίες είναι λατρεία αψύχων αντικειμένων και εμψύχων όντων.

Η πιο εξελιγμένη ειδωλολατρία είναι η ανθρωπομορφική ειδωλολατρία και ιδιαίτερα η ιδεατή ειδωλολατρία. Στις κατηγορίες αυτές μπορεί να ενταχθεί η εξελιγμένη αρχαιοελληνική θρησκεία, τουλάχιστον όπως την βίωσαν οι διανοούμενοι, οι φιλόσοφοι και οι μορφωμένοι πρόγονοί μας.Αντίθετα οι αμαθείς μάζες και οι αμόρφωτοι χωρικοί βίωναν την πιο πρωτόγονη μορφή της.

ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Η αρχαία ελληνική θρησκεία είναι ένα ακαθόριστο μόρφωμα, το οποίο ουδέποτε είχε στατική και μόνιμη μορφή. Από το απώτερο παρελθόν της προϊστορίας, όπως δείχνει η αρχαιολογική έρευνα και η μελέτη των πηγών, μέχρι τα πρώτα βυζαντινά χρόνια, βρισκόταν σε μια δαιδαλώδη ποικιλομορφία και συνεχή εξέλιξη. Στους προϊστορικούς χρόνους, όπως μαρτυρούν αρχαιολογικά ευρήματα, η θρησκεία ήταν πρωτόγονη φυσιολατρική. Λατρεύονταν ποταμοί, βουνά, δένδρα, ζώα, πτηνά κλπ. Το ίδιο και στα Μυκηναϊκά χρόνια και στη Μινωική Κρήτη η θρησκεία είχε έντονο φετιχιστικό και τοτεμικό χαρακτήρα. Λατρεύονταν κατά κόρον, «οι πέτρες και τα ορυκτά, αδούλευτα από ανθρώπινο χέρι ή απλές γεωμετρικές μορφές» . Η θεά Γη ήταν η κύρια θεότητα.

 Σε πάμπολλα ειδώλια εικονίζεται μια αλλόκοτη γυναικεία μορφή με φίδια στα χέρια. Οι άνθρωποι της εποχής εκείνης πίστευαν πως οι πρωτόγονες θεότητες ήταν εγκλωβισμένες σε υλικά αντικείμενα! Στους αρχαϊκούς χρόνους έχουμε λατρεία χθονίων θεοτήτων. Αργότερα άρχισε να διαμορφώνεται το δωδεκάθεο, ως αντικατοπτρισμός της απολυταρχικής και αριστοκρατικής εξουσίας των ελληνικών πόλεων. Παράλληλα η κάθε πόλη προέτασσε τη λατρεία τοπικών θεοτήτων και ηρώων.

Τον 6ο π.Χ. αιώνα άρχισε από την Ιωνία η αμφισβήτηση της ειδωλολατρικής πολυθεϊστικής θρησκείας και τα απαράδεκτα

δρώμενά της. Οι Ίωνες φιλόσοφοι και επιστήμονες άσκησαν αυστηρή κριτική στην παχυλή ειδωλολατρική δομή της αρχαιοελληνικής θρησκείας και παράλληλα επιχείρησαν να διερευνήσουν δια του νου την ορθή έννοια του θείου, εγκαινιάζοντας έτσι την λεγόμενη ιδεατή ειδωλολατρία, η οποία θα κορυφωθεί στους κλασικούς χρόνους με το κίνημα των σοφιστών και των μεγάλων ιδεαλιστών φιλοσόφων. Στους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους θα επέλθει ένας ανεπανάληπτος θρησκευτικός συγκρητισμός.

 

 Το δωδεκάθεο και οι τοπικές λατρείες όχι μόνο θα περιοριστούν, αλλά κυριολεκτικά θα εξαφανιστούν και τη θέση τους θα πάρουν ανατολικές θρησκείες και θεότητες όπως οι Αιγύπτιοι θεοί Ίσις και Όσιρις, η φρυγική Κυβέλη, ο σημιτικός Άδωνις, ο ιρανικός Μίθρας, καθώς και το ρωμαϊκό πάνθεο. Ταυτόχρονα έχουμε εισβολή παράλογων και νοσηρών «μυστηρίων», τα οποία θα αντικαταστήσουν ολοκληρωτικά την αρχαία λατρεία. Τέλος, όταν η αρχαία θρησκεία ψυχορραγούσε στα πρωτοβυζαντινά χρόνια, αυτή μεταμορφώθηκε σε πολύπλοκο συγκρητιστικό θρησκευτικό και φιλοσοφικό σύστημα, το Νεοπλατωνισμό, με σκοπό να επιβιώσει μπροστά στην σαρωτική εξάπλωση του Χριστιανισμού, χωρίς φυσικά αποτελέσματα.

Η αρχαιοελληνική θρησκεία ουδέποτε, λοιπόν, είχε σταθερή μορφή, είτε στο χώρο, είτε στο χρόνο.

ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΜΟΥ

Όσο και αν διατείνονται οι «αρχαιολάτρες» ότι θέλουν να «αναστήσουν» τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό και μαζί την «πατρώα θρησκεία», οι ηγέτες τους ψεύδονται και οι οπαδοί τους τρέφονται με αυταπάτες. Ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός και ιδιαίτερα η ειδωλολατρία των προγόνων μας, όπως είδαμε, δεν είχε τίποτε το στατικό και μόνιμο. Άλλος ήταν ο αθηναϊκός πολιτισμός, άλλος ο σπαρτιατικός, άλλος ο ιωνικός, άλλος της Μεγάλης Ελλάδος, άλλος της Μακεδονίας και άλλος της Ηπείρου. Διαφορετική ήταν η βίωση της θρησκείας στην Αθήνα, διαφορετική στην Σπάρτη, διαφορετική στην Ήπειρο, διαφορετική στην Κρήτη, διαφορετική στην Αρκαδία και διαφορετική στη Θράκη. Σημαντικές θεότητες μιας πόλης ήταν άγνωστες σε άλλες.

Για όλα μιλάνε οι «αρχαιολάτρες» εκτός από τον πολιτισμό ποιας πόλης και ποιας χρονικής περιόδου προσπαθούν να αναβιώσουν. Επίσης δεν μας λένε ποια μορφή της αρχαίας θρησκείας, ποιας πόλης και ποιας εποχής θέλουν να αναστήσουν. Όταν λένε «πατρώα θρησκεία», τι εννοούν; Η θρησκεία των Ακαρνάνων ή των Δολόπων ή των Αγραίων, για παράδειγμα, δεν είναι «πατρώα θρησκεία»; Δεν ήταν πρόγονοί μας αυτοί; Η φανατική λατρεία της αιγυπτιακής θεότητας Ίσιδος από τους Έλληνες στα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια δεν είναι και αυτή «πατρώα θρησκεία», αφού υπήρξε για αιώνες κυρίαρχη θρησκεία των προγόνων μας; Ο μιθραϊσμός, η ηλιολατρία του Ιουλιανού και των ομοίων του, στα πρώτα βυζαντινά χρόνια δεν ήταν και αυτή «πατρώα θρησκεία»; Ο νεοπλατωνισμός, ο οποίος θέλησε να αναγεννήσει και να μεταλλάξει προς το πνευματικότερο την αρχαιοελληνική θρησκεία δεν υπήρξε επίσης προγονική θρησκεία;

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΗΣΚατά τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια εμφανίστηκαν δεκάδες οργανώσεις νεοπαγανιστών με εμφατικά ονόματα. Κυκλοφορεί πληθώρα «αρχαιολατρικών» περιοδικών, τα οποία κατέκλυσαν την αγορά. Φανατικοί «ελληνολάτρες» αναπτύσσουν τις απόψεις τους στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, δαιδαλώδεις ιστοσελίδες παγανιστικού περιεχομένου κατακλύζουν το διαδίκτυο, αμέτρητες εκδόσεις σχετικών βιβλίων γέμισαν τα ράφια και τις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Διάφορες «σχολές» και λέσχες «κατηχούν» και ενημερώνουν τους προσήλυτους στον παγανισμό. Οργανώνονται εκδρομές προσκυνηματικού χαρακτήρα σε τόπους ιερούς των αρχαίων και συμμετέχουν σε παγανιστικές εορτές. «Στολίζουμε» λένε, «τους βωμούς των προγόνων μας με άνθη και πύλινα γεμάτα προσφορές (όσπρια, γάλα, κρασί, μέλι) και αναθήματα»).Έχουν φτιάξει και τελετουργικό για τις παγανιστικές τελετές τους. Πολλά δρώμενα είναι κακέκτυπα χριστιανικών τελετουργιών. Επίσης έχουν συνθέσει ύμνους στους ψευτοθεούς τους, όπως ο μονότονος ύμνος της εορτής των «Πυρφορείων» «Δεύτε λάβετε φως…», παρμένος από τον γνωστό αναστάσιμο ύμνο της Εκκλησίας μας!

Απαιτούν επίμονα να αναγνωρισθούν η θρησκεία τους και οι τελετές τους. Έχουν συγκροτήσει και την «εκκλησία» τους. Έχουν συγκροτήσει επίσης το «κοινό» (συνομοσπονδία) των διαφόρων

αρχαιολατρικών παγανιστικών οργανώσεων, με παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Μέσω αυτού συμμετέχουν στο «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εθνικών Θρησκειών» το οποίο ιδρύθηκε στις 24-6-1998 στην Βίλνα της Λιθουανίας.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΥ

Βασικές μορφές του Παγανισμού είναι :

α) ο Ανιμισμός (κοσμοθεωρία, που σύμφωνα με την οποία ότι μας περιβάλλει έχει ψυχή).

β) ο Πολυθεϊσμός (η πίστη στην ύπαρξη πολλών θεών και η προσωποποίηση των φυσικών δυνάμεων και ιδανικών προτύπων).

γ) ο Πανθεϊσμός (ο αιώνιος κόσμος που ταυτίζεται με το θεό, είναι η μοναδική πραγματικότητα).

δ) ο Σαμανισμός (το ταξίδι της Ψυχής και του Πνεύματος στη προσπάθεια ένωσης του Ανθρώπου με το Υπερφυσικό) και τέλος

ε) ο Νεοπαγανισμός (οι σύγχρονες νεοπαγανιστικές και φυσιολατρικές ομάδες).

ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ Παρότι ο Νεοπαγανισμός εμφανίστηκε ως ιδεολογικό ρεύμα το 19ο αιώνα , μόλις τα τελευταία 30 χρόνια βρήκε τεράστια απήχηση και κατάφερε να δημιουργήσει ένα πραγματικό μαζικό κίνημα στις μέρες μας. Οι αιτίες που προκάλεσαν το φαινόμενο αυτό, ήταν η τελειωτική ισοπέδωση των ιδεολογιών, η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και ο οικολογικός κίνδυνος που απειλεί τον πλανήτη.

Το κίνημα του νεοπαγανισμού της Ελλάδας έχει διαφορές από τον παγκόσμιο παγανισμό. Αυτό για 2 λόγους. Πρώτο, διότι η αρχαία Ελληνική θρησκεία αφού πέθανε στους αιώνες, ξέχασε πολλά από τα

πιστεύω της και από τις ιερές συνήθειές της, οι οποίες δεν είναι πλέον δυνατόν να παρατηρηθούν και να σχολιαστούν. Ότι απέμεινε είναι λειψότατες αναφορές από κείμενα. Έτσι οι νεοπαγανιστές περισσότερο δημιουργούν νέα δόγματα, παρά ακολουθούν παραδόσεις. Δεύτερο, διότι η αρχαία Ελληνική θρησκεία έχει τις διαφορές της, όπως κάθε θρησκεία, από τις άλλες. Πάρα ταύτα οι ίδιοι όμως οι Έλληνες νεοπαγανιστές, μέσα από την «ελληνοποίηση» διάφορων απόμακρων λαών που ακόμη θρησκεύουν κατά τον παγανιστικό τρόπο και θεωρούνται από αυτούς «απόγονοι» των αρχαίων Ελλήνων που «αποίκησαν όλο τον κόσμο», εφόσον η ινδοευρωπαϊκή θεωρία για αυτούς είναι «ανθελληνικό παραμύθι», επιφέρουν αναπόφευκτα την σύνδεση της δικής τους θρησκείας με τις θρησκείες εκείνων. Μάλιστα αληθεύει πως το παραδοσιακό κενό του νεοπαγανισμού, καλύπτεται από τους Έλληνες νεοπαγανιστές με αντιγραφές και δάνεια από σύγχρονες πολυθεϊστικές πρακτικές του υπόλοιπου κόσμου.

Ο ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΗΜΕΡΑ

Το κίνημα του νεοπαγανισμού της Ελλάδας έχει διαφορές από τον παγκόσμιο παγανισμό. Αυτό για 2 λόγους. Πρώτο, διότι η αρχαία Ελληνική θρησκεία αφού πέθανε στους αιώνες, ξέχασε πολλά από τα πιστεύω της και από τις ιερές συνήθειές της, οι οποίες δεν είναι πλέον δυνατόν να παρατηρηθούν και να σχολιαστούν. Ότι απέμεινε είναι λειψότατες αναφορές από κείμενα. Έτσι οι νεοπαγανιστές περισσότερο δημιουργούν νέα δόγματα, παρά ακολουθούν παραδόσεις. Δεύτερο, διότι η αρχαία Ελληνική θρησκεία έχει τις διαφορές της, όπως κάθε θρησκεία, από τις άλλες. Πάρα ταύτα οι ίδιοι όμως οι Έλληνες νεοπαγανιστές, μέσα από την «ελληνοποίηση» διάφορων απόμακρων λαών που ακόμη θρησκεύουν κατά τον παγανιστικό τρόπο και θεωρούνται από αυτούς «απόγονοι» των αρχαίων Ελλήνων που «αποίκησαν όλο τον κόσμο», εφόσον η ινδοευρωπαϊκή θεωρία για αυτούς είναι «ανθελληνικό παραμύθι», επιφέρουν αναπόφευκτα την σύνδεση της δικής τους θρησκείας με τις θρησκείες εκείνων. Μάλιστα αληθεύει πως το παραδοσιακό κενό του νεοπαγανισμού, καλύπτεται από τους Έλληνες νεοπαγανιστές με αντιγραφές και δάνεια από σύγχρονες πολυθεϊστικές πρακτικές του υπόλοιπου κόσμου. Τηρώντας υπ’ όψη αυτά τα δεδομένα, στην σελίδα αυτή θα παρουσιαστούν στοιχεία και πρακτικές από απόμακρες πολυθεϊστικές θρησκείες που κινούν την περιέργεια. Αυτό κυρίως για ένα και μοναδικό λόγο. Διότι ο νεοπαγανισμός της Ελλάδας παρουσιάζεται με έπαρση πολυθεϊστικής υπεροχής έναντι του Χριστιανισμού και με σαφή τάση «επιστημονικής», «φιλοσοφικής» και «ορθολογικής» ή «μαθηματικής» εγκυρότητας, πράγμα εντελώς ανεδαφικό. (Για ενημέρωση γύρω από τις άλλες θρησκείες βλέπε την σελίδα με τις

αιρέσεις & θρησκείες) . Δυστυχώς η πλειοψηφία των ειδήσεων αφορά τον Ινδουισμό για πολλούς και διάφορους λόγους. Μερικοί από αυτούς είναι: α) η ύπαρξή αυτού του παγανισμού μέσα σε μια κοινωνία με ανεπτυγμένα ΜΜΕ β) η εγκληματική φύση των πρακτικών αυτών που λειτουργούν ως πόλος έλξης δημοσιογράφων γ) η ενασχόληση με την Ινδία από τα δυτικά ΜΜΕ. Δυστυχώς (δις) πλειάδα παγανιστικών ανόητων πρακτικών ανά τον κόσμο δεν αποτελούν ειδήσεις «υψηλού ενδιαφέροντος» με συνέπεια να προσπερνιόνται και να χάνονται στον χωρόχρονο μια για «πάντα» από την δυτική δημοσιογραφία. Μόνο εξειδικευμένα ντοκιμαντέρ αποτυπώνουν ελάχιστα από αυτά τα δρώμενα. Η δημοσιογραφία της δύσης ασχολείται μόνο με την «οικονομία», την «πολιτική», το «ποδόσφαιρο» και τις «πολεμικές συγκρούσεις». Οι άλλες ειδήσεις «δεν ενδιαφέρουν κανέναν».  

 ΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΟΥΣ ΓΙΑ ΘΕΟΥΣ

Χάρτης της Μελανησίας όπου οι παγανιστές λάτρεψαν τους Χριστιανούς και την τεχνολογία τους. Περιλαμβάνονται τα νησιά Φίτζι, Νέα ΚΑληδονία, Νέα Γουϊνέα, Νησιά Σολομώντα, Βανουάτου, Νησιά Μαλούκου και τα Torres Strait Islands

 Την ίδια «λογική», του να ψάχνει κανείς εις τον Θεό την τεχνολογία, λες και ο Θεός έχει ανάγκη από τεχνολογία για να «μετακινείται», να «ομιλάει», να «θαυματοποιεί», επέδειξε ένας άλλος νεοπαγανιστικός λαός της γης, σε μεγάλο βαθμό βαρβαρότητας, όμοια με τους αρχαιολάτρες της Ελλάδας. Φαίνεται πως δεν είναι τυχαίο πως οι νεοπαγανιστές προσπαθούν να συνδυάσουν αυτούς τους λαούς με αρχαία γλωσσικά ιδιώματα,

αφού η «λογική» τους παραμένει η ίδια. Είναι μια περίπτωση καθαρής θρησκευτικής ανοησίας και μιας δημιουργημένης πίστης με έναυσμα το προτεσταντικό τεχνολογικό «μάννα εξ ουρανού».

Κατά την διάρκεια του Β΄ ΠΠ, οι νησιώτης της Μαλαισίας παρατήρησαν ότι οι Αμερικάνοι κατασκεύαζαν τα αεροδρόμια και γι’ αυτό μεγάλα αεροπλάνα γεμάτα φορτίο έφθαναν, αναμφισβήτητα σταλμένα από τους θεούς. Αυτό μετατράπηκε σε ένα υπαρκτό σύστημα πίστης, και όταν μετά οι Αμερικάνοι έφυγαν οι κάτοικοι κατασκεύασαν τα δικά τους αεροδρόμια, όπου υπομονετικά περίμεναν τους θεούς τους να απαντήσουν. Μερικοί περιμένουν ακόμη και σήμερα ή απλά μετακόμισαν στις Η.Π.Α., γιατί οι κάτοικοι του κόσμου του Lessig φαίνεται πως έχουν μια φανταστική, πίστη ότι μουσική και ταινίες του κινηματογράφου θα συνεχίσουν να προβάλλονται σε αυτούς, ακόμη και αν αυτοί δεν δώσουν τίποτα για αντάλλαγμα (όπως π.χ. χρήματα)

Εδώ μερικοί ντόπιοι πραγματοποιούν μια χορευτική ιεροτελεστία για το προσωπικό της 5ης & 13 της Αεροπορικής Δύναμης Στρατού των Η.Π.Α. (Army Air Force).

 Μετά τον Β΄ Π.Π., όλοι οι βετεράνοι που γύριζαν από τον

Ειρηνικό είχαν ιστορίες να πουν, όχι μόνο για τον πόλεμο αλλά και για τις εμπειρίες τους από άλλους πολιτισμούς. Υπήρχαν ιστορίες για μυστηριώδη έθιμα, παράξενους τρόπους ζωής και περίεργες τελετές. Από όλες τις εμπειρίες πάντως, λίγες ήσαν σαν τις συναντήσεις με μια σειρά από αξιοπερίεργες -για τους Αμερικανούς τουλάχιστον- θρησκευτικές ομάδες, εκείνες της «Λατρείας των Φορτίων».

Ο «φορτιγισμός» ήταν, και είναι, μια πλατιά διαδεδομένη θρησκευτική κίνηση ανάμεσα στους ιθαγενείς των νησιών της Μελανησίας στο νότιο Ειρηνικό. Η θεολογία και η πρακτική της λατρείας επικεντρώνεται στην προσκύνηση των φορτίων.

Με απλά λόγια, οι ακόλουθοι του «φορτιγισμού» πιστεύουν στην έλευση μιας νέας εποχή ευλογίας η οποία, όπως πιστεύουν ότι θα προαγγελθεί και εκπληρωθεί με την άφιξη ειδικών φορτίων που θα σταλούν σε αυτούς με υπερφυσικές δυνάμεις. Αυτή η πίστη υπήρχε πολύ πριν την άφιξη στον Ειρηνικό των Δυτικών στρατευμάτων.

Οι δυτικοί κοινωνιολόγοι που ειδικεύονται στις Μελανησιακές θρησκείες λένε πως οι όλες οι λατρείες των φορτίων είναι

βασισμένες σε μια παράξενη μίξη ιθαγενών και χριστιανικών πίστεων και τελετουργικών. Οι ακόλουθοι πιστεύουν ότι οι θεοί τους θα τους στείλουν ετοιμοπαράδοτα αγαθά σαν αυτά που χρησιμοποιούσαν οι στρατιωτικές δυνάμεις που ήρθαν από πολύ μακριά.. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, τα αγαθά θα έρθουν από τον Παράδεισο, που για μερικούς βρίσκεται στην Αυστραλία ή για άλλους στους ουρανούς από πάνω τους.

Αυτοί που κρατούν την πρόσφατη θεωρία για τον παράδεισο, πιστεύουν ότι ο Παράδεισος είναι συνδεμένος με την Γη με μια σκάλα, πάνω στην οποία τα αρχαία πνεύματα μεταφέρουν τα αγαθά, πακεταρισμένα σε δοχεία με συγκεκριμένα άτομα ως παραλήπτες. Περιμένουν ότι το ωφέλιμο φορτίο  θα έρθει σε αυτούς με πλοίο, αεροπλάνο, ή λεωφορείο, ανάλογα με το που κατοικούν.

Όταν στρατιώτες και ιπτάμενοι από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες συμμαχικές χώρες έφτασαν στα νησιά με μεγάλα πολεμικά φορτία,  ήταν η απόδειξη για τους ακόλουθους της θρησκείας των φορτίων ότι ανταμείφθηκε η πίστη τους. Αν και οι Ιθαγενείς δεν κέρδισαν άμεσα από την εμφάνιση αυτών των φορτίων στα νησιά τους, οι ακόλουθοί των θρησκειών αυτών πίστεψαν ότι οι προφητείες τους εκπληρώθηκαν και ότι η χιλιετηρίδα των φορτίων ήταν κοντά. Ένας καιρός αφθονίας είχε έρθει (1) Δεν υπήρχε πλέον ανάγκη για εργασία (2). Το χρήμα ήταν άχρηστο. Τα χωράφια και οι καλλιέργειες θα μπορούσαν, και όντως εγκαταλείφθηκαν (3) . Τα γουρούνια σφαγιάστηκαν ακανόνιστα σε γιορτές (4).  Ήταν καιρός για εορτές και οι πιστοί το γλεντούσαν.

Τα πράγματα δεν ήλθαν όπως έλπιζαν οι πιστοί, αλλά λίγοι έχασαν την πίστη τους. Όταν τα αγαθά δεν εμφανίστηκαν, όπως στην μεταπολεμική περίοδο, οι ακόλουθοι πίστευαν ότι δεν είχαν πράξει ακόμη την σωστή τελετουργία, εφόσον οι ξένοι είχαν μηχανορραφήσει εναντίων τους, ή γιατί οι πιστοί είχαν εγκαταλείψει τους θεούς. 

Αν και η λατρεία των φορτίων είναι απλή, υπάρχουν ελαφρές διαφορές στην θεολογία μεταξύ των περίπου 70 θρησκειών του είδους που είναι γνωστό ότι υπήρξαν. Υπάρχουν λιγότερες σήμερα, και αυτές που απέμειναν φαίνεται να ελαττώνονται σε θρησκευτικό ζήλο. Όπως και να έχει, οι μελετητές των θρησκειών παγκοσμίως περιγράφουν διάφορες διακυμάνσεις από ρωμαλέους και πειστικούς αρχηγούς που εμφανίζονται κατά διαστήματα.

Τυπικά, όλες οι θρησκείες των φορτίων αρχίζουν όταν κάποιος υποστηρίζει ότι, δια μέσω ενός ονείρου ή ενός οράματος, υπερφυσικές δυνάμεις του ή της είπαν ότι ένας μεσσίας και οι πρόγονοι, ή τα πνεύματα των νεκρών, θα έρθουν σύντομα φέρνοντας τεράστια εφόδια από κατασκευασμένα αγαθά. Η άφιξη τους θα σημάνει την εγκαινίαση μιας νέας υπέροχης εποχής, όπου οι πιστοί θα έχουν την προσωπικότητά τους, την τιμή τους και την αξιοπρέπειά τους αποκαταστημένη. Η ανισότητα, οι στενοχώριες και ο θάνατος θα πάψει. Τα πλούτη εκείνων που μονοπώλησαν τα

αγαθά και τους εξαπάτησαν από τον διαμοιρασμό τους, θα τους ανήκουν τότε.

Οι πιστοί των θρησκειών των φορτίων δεν γνωρίζουν πως φτιάχνονται τα αγαθά των ξένων. Πιστεύουν ότι η άφιξη των φορτίων θα πρέπει να διεγερθεί δια μέσω κάποιων τελετουργιών, γιατί οι θεοί απαντούν μόνο σε ακριβείς πραγμένες τελετουργίες (5). Οι αρχηγοί των θρησκειών και μερικές φορές ολόκληρες κοινότητες ιθαγενών δείχνουν πως έλαβαν νέα για την άφιξη των φορτίων πέφτοντας σε εκστατικές καταστάσεις.

Τυπικό δόγμα των θρησκειών αυτών είναι μια πίστη που υιοθετήθηκε από 3 ομάδες στο Βανουατού (πρακτικές τις Νέες Εβρίδες).  Η λατρεία ενός θεού που ονομάζεται John Frum, βασιλιάς της Αμερικής, που λέγεται ότι έφτασε στα νησιά πριν από την εμφάνιση των χριστιανών ιεραποστόλων στα μέσα του 1800. Ο John Frum πιστεύεται ότι μια μέρα θα γυρίσει.

Οι πιστοί αγκαλιάζουν την θεότητα του Frum γιατί τους υποσχέθηκε μια ζωή χωρίς οικονομικής φύσης προβλήματα και την απαίτηση της καθοδήγησης των ξένων, ιδίως των Ευρωπαίων. Αν και ο Frum δεν εμφανίστηκε, οι πιστοί του είχαν μεγάλη ανάπτυξη κατά την άφιξη των γεμάτων φορτίων ξένων στρατευμάτων στο νησί Τάνα στις Νέες Εβρίδες κατά την διάρκεια του Β΄ Π.Π.. Οι πιστοί των θρησκειών των φορτίων σε άλλα νησιά της Μελανησίας ήταν επίσης  πεπεισμένοι ότι τα φορτία που είδαν να ξεφορτώνονται ήταν σταλμένα από τον παράδεισο και ότι ένας θεός ή μεσσίας θα ακολουθούσε σύντομα..  Λατρεύοντας τον Γεώργιο V, Βασιλιά της Αγγλίας 

Στην Παπούα, Νέα Γουϊνέα, οι λατρείες των φορτίων είναι πολυάριθμες. Η πρώτη που ανακαλύφθηκε ήταν στην Baigona, και αναφέρθηκε από τους ερευνητές το 1912, και η Vailala, πρώτη φορά περιγραφόμενη από τους κοινωνιολόγους το 1919. ΟΙ ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι ακόλουθοι αυτών των θρησκειών συχνά καταλαμβάνονταν από μαζικές υστερίες που οδηγούσαν σε βίαιες κρίσεις και εκστάσεις. The Marching Rule movement είναι διάσημο στα νησιά του Σολομώντα. Μια άλλη θρησκεία λατρεύει ένα ξεθωριασμένο πορτρέτο του Βασιλιά Γεώργιου 5ου της Αγγλίας, λέγοντας πως αυτή είναι η φωτογραφία του Αιχόβα (Ihova), επίσης γνωστού ως Θεού.

Ορισμένοι ακόλουθοι θρησκειών πιστεύουν ότι πρέπει να μιμούνται τους ξένους. Ασκούνται ακόμη και με ξύλινα τυφέκια και τελούν τελετουργίες επάρσεως της σημαίας. Αποδέχονται τα Δυτικά ρούχα και μιμούνται τις Δυτικές συμπεριφορές. Έκτισαν «προβλήτες», «αποθήκες», «αεροδρόμια», «κεραίες ραδιοπομπών» και πύργων έγκαιρης προειδοποίησης σε αναμονή της άφιξης καλής τύχης.  Οι αρχηγοί των θρησκειών έρχονται σε επαφή με τις θεότητες χρησιμοποιώντας «ασύρματα τηλέφωνα», που συχνά δεν είναι τίποτα άλλο παρά ξύλινες κολώνες ή σκαλισμένοι πάσσαλοι τοτέμ .

Το φορτίο αναμένεται να εμφανιστεί στα τοπικά νεκροταφεία, σε βωμούς, ή σε άλλα σημεία που αυτοί θεωρούν ιερά ή όπου εκεί αναμένεται να εμφανιστεί η θεότητα. Οι ακόλουθοι της θρησκείας στο Βανουατού δεν έχασαν την πίστη τους στην μακριά απουσία του John Frum; οι πιστοί περιμένουν την επιστροφή του.

Αν κάποιος σας πει ότι είδε ιθαγενείς στον Νότιο Ειρηνικό να χτίζουν αεροδιαδρόμους και αποβάθρες για την επιστροφή των μεγάλων φορτηγών, μην νομίσεις πως πρόκειται για μια ακόμη μυθική ιστορία του πολέμου. Υπάρχουν ακόμη εκατοντάδες ακόλουθοι της θρησκείας των φορτίων εκεί έξω και υπομονετικά περιμένουν την ημέρα που οι σκοποί τους θα δουν μια μεγάλη αρμάδα στον ορίζοντα και μια γραμμή γιγαντιαίων αεροσκαφών στην σειρά για το τελικό πλησίασμα στους αεροδιαδρόμους τους.      

«ΠΑΓΑΝΙΣΤΗΣ» ΣΚΥΛΟΣ ΙΕΡΕΥΣ 

Συντάκτης Βαγγέλης ΘεοδώρουΚαθήκοντα... ιερωμένου έχει αναλάβει ένας χαριτωμένος

σκύλος στο νησί Chindo της Νότιας Κορέας. Ο ενός έτους Hama έχει μάθει τα απαραίτητα για την προσευχή των Βουδιστών, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που «σιγοντάρει» τους ιερείς του ναού Buljang στις διάφορες τελετουργίες, προσευχόμενος μαζί τους για την σωτηρία των ψυχών. Όπως δήλωσε ένας υπεύθυνος του ναού, όλα ξεκίνησαν πριν από περίπου ένα μήνα, όταν ο Hama, που το όνομά του σημαίνει ιπποπόταμος, ακολούθησε τους ιερείς μέσα στο ναό και άρχισε να σκύβει το κεφάλι του ευλαβικά, ακριβώς όπως αυτοί! Η είδηση έχει κάνει τον γύρο της χώρας και πολλοί πιστοί σπεύδουν στον ναό για να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι του λόγου το αληθές. Τα «κατορθώματα» του Hama, που μένει στον ναό μαζί με άλλα 32 αδέσποτα σκυλιά, αποδίδονται από πολλούς στην μετεμψύχωση. Ήδη, μάλιστα, έχουν αρχίσει οι εικασίες για το τι μπορεί να ήταν το συμπαθές τετράποδο στην προηγούμενη ζωή του. 

ΜΑΓΙΚΑ ΔΕΝΔΡΑ & ΔΗΘΕΝ «ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΙΑ» 

Θα έκοβαν το... μαγικό δέντρο.Τζακάρτα. Κλοιό ασφαλείας γύρω από ένα... μαγικό δέντρο

της Τζακάρτα δημιούργησαν, προκειμένου να το προστατεύσουν από ομάδα νεαρών μουσουλμάνων, οι αστυνομικές αρχές της Ινδονησίας. Οι νεαροί είχαν προσπαθήσει να κόψουν το αιωνόβιο δέντρο με στόχο να αποδείξουν ότι δεν διαθέτει υπερφυσικές ιδιότητες, όπως πολλοί πιστεύουν. Παρά το γεγονός ότι η Ινδονησία είναι η μεγαλύτερη πληθυσμιακά μουσουλμανική χώρα, ο μυστικισμός και οι δοξασίες είναι παρόντα στον πολιτισμό της. (Πηγή: Εφημερίδα το Βήμα, Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2006, σελ. 20)Όπως φανερώνει το παρών δημοσίευμα, οι δεισιδαιμονίες του παγανισμού δεν αποτελούν μια κάποια φυσιολατρική οικολογία εις πείσμα των νεοπαγανιστικών δοξασιών. Εις την περίπτωση της οικολογικής ευαισθησίας θα περίμενε κανείς οι κάτοικοι της, κατά της Διονυσιακής μέθης, Τζακάρτας να ενδιαφέρονται για την τρύπα του Όζοντος ή την καταστροφή των δασών του Αμαζονίου, παρά για ένα και μοναδικό, «μαγικό» άλλωστε, δέντρο. 

1. Δεισιδαιμονικό κρέμασμα ρούχων στον Όλυμπο, το λίκνο του 12θεου και σπίτι των αρχαίων ανώτερων θεών, τουλάχιστον κατά την Εθνική άποψη.

2. Ειδωλολατρικά τυπικά. Καθ΄ οδό από την Κάτω για την Πάνω Πάφο (Κτήμα) μπροστά από τις αρχικές κατακόμβες της Αγίας Σολομονής στην κορυφή υπάρχει ένα ιερό δένδρο που κατά

την παράδοση θεραπεύει τις ασθένειες και εκπληρώνει τις επιθυμίες εκείνων που θα κρεμάσουν ένα προσωπικό τάμα στα κλαδιά του. Φώτο: Κωνσταντίνου Σ.

3. Η «στάση» αντίσταση της Ορθοδοξίας, ακριβώς από κάτω από τα «δεισιδαιμονικά» ρούχα του Ολύμπου.  

700 ΧΟΙΡΟΙ ΘΥΣΙΑ ΣΤΗΝ «ΦΥΣΗ» Η «θυσία των χοίρων» για καλή σοδειά.

Η εντυπωσιακή «θυσία των χοίρων» πραγματοποιήθηκε και εφέτος στο χωριό Γκουάνσαν στην επαρχία Γκουανγκντόνγκ της Κίνας. Εκατοντάδες σφαγιασθέντες χοίροι, περίπου 700, τοποθετήθηκαν σε κοινή θέα σε ναό του χωριού στο πλαίσιο τριήμερου θρησκευτικού πανηγυριού (1). Εκτός από τη σφαγή έγινε και διαγωνισμός για την επιλογή του παχύτερου χοίρου, ο οποίος πιστεύεται ότι φέρνει καλύτερη τύχη (2) και καλή σοδειά στους αγροκτηνοτρόφους ιδιοκτήτες του.

Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Σάββατο 10 Μαρτίου, σελίδα Α20 Σημειώσεις1. Τα θρησκευτικά πανηγύρια του παγανισμού εις την Ελλάδα

πολέμησε ο Χριστιανισμός και αντικατέστησε με χριστιανικά Αγίων.2. Το παράδοξο του παγανισμού είναι η πρόκληση της

«καλύτερης τύχης», όταν το θρησκευτικό αυτό σύστημα δέχεται την μοίρα και το πεπρωμένο.  

ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ 

Από αριστερά προς τα δεξιά: Ο θεός Σίβα με την γυναίκα του Παρβάτι, ο θεός-μαϊμού Ανουμάν με τους θεούς Ράμα/Σίτα στο στήθος του και τέλος ο θεός ελέφαντας Γκάνες - Γκαναπάτι. Η ιδεολογική ταύτιση της ινδουιστικής ειδωλολατρίας με την αρχαία αιγυπτιακή και ελληνική είναι εμφανέστατη. Ο Ινδουισμός είναι η διατηρούμενη, σύγχρονη ειδωλολατρία σε όλο της το «μεγαλείο». 

Ακολούθησαν τον σκύλο στον θάνατο.ΝΕΟ Δελχί. Ζεύγος Ινδών αυτοκτόνησε επειδή δεν άντεξε τον

θάνατο του σκύλου του! Το παράδοξο όσο και τραγικό περιστατικό σημειώθηκε στην πόλη Χιντεραμπάντ της Δυτικής Ινδίας. Στο τελευταίο σημείωμα που άφησαν στις 29 Μαρτίου ο άνδρας, 67 ετών και η σύζυγός του 63 περιέγραψαν την αβάσταχτη οδύνη τους για τον 13χρονο σκύλο τους, ονόματι «Puppy» (Κουταβάκι). Προτού αυτοκτονήσει το Ζευγάρι, το οποίο δεν είχε παιδιά, είχε πραγματοποιήσει νεκρώσιμη ακολουθία για τον σκύλο (1), παραθέτοντας κατόπιν δείπνο σε συγγενείς και φίλους.  

ΑΚΟΜΗ ΙΝΔΟΥΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ

 

Η λεγόμενη θεά Κάλι, μια θεά μανίας, κακίας και βίας

Τεμάχισε τη μάνα του για εξευμενισμό.Καλκούτα. Κρεοπώλης τεμάχισε στην Ινδία την 65χρονη

μητέρα του για να... εξευμενίσει τη θεά Κάλι! Ο 27χρονος Αμπχίζι Ρόι έσυρε τη μητέρα του σε ινδουιστικό ναό, και σύμφωνα με την αστυνομία «τη σκότωσε, την τεμάχισε και την έθαψε σε δύο λάκκους». Αυτόπτες μάρτυρες κατέθεσαν ότι άκουσαν τον δράστη να φωνάζει «θέλω περισσότερο αίμα, η θεά Κάλι θέλει περισσότερο αίμα!» (1) - κανείς ωστόσο δεν έσπευσε να βοηθήσει την άτυχη γυναίκα (2). Παρά την οικονομική ανάπτυξη της Ινδίας, εξακολουθούν να γίνονται ανθρωποθυσίες: πέρυσι κουρέας θυσίασε (πάλι στη θεά Κάλι) τον τετράχρονο γιο του.

Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Πέμπτη 10 Μαΐου 2007, σελίδα Α 20

   

ΕΞΑΓΝΙΣΜΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΕ ΟΥΡΑ ΑΓΕΛΑΔΟΣ 

Εξαγνισμός με ούρα αγελάδαςΒομβάη. Ινδοί δάσκαλοι θέλησαν να «εξαγνίσουν» φοιτητές

από χαμηλότερες κάστες με... ούρα αγελάδας , ανέφεραν πληροφορίες από το κρατίδιο Μαχαράστρα της Δυτικής Ινδίας. Ο προερχόμενος από ανώτερη κάστα γυμνασιάρχης Σαράντ Καϊτάντ διέταξε την πραγματοποίηση αυτής της τελετής μόλις ανέλαβε τη διεύθυνση του σχολείου σε ένα μακρινό χωριό του κρατιδίου. Διέταξε τον, επίσης από ανώτερη κάστα, βοηθό του να ρίξει τα ούρα της αγελάδας στα πρόσωπα και στα τετράδια των μαθητών. «Μας είπε ότι θα μελετήσουμε καλύτερα μετά τον εξαγνισμό μας» είπε ένας από τους μαθητές.

 

Αριστερά: Ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή Ινδούς φιλοσόφους, ο Γιογκιράτζα Γκουρουανάθ, με ενδυμασία της σιβαϊκής παράδοσης, που θυμίζει έντονα αρχαίο Έλληνα σοφό.  

Μέσο: Ο Σουάμα Βέδα και οι συνεργάτες του στα ερείπια της Ακαδημίας

 

  

ΚΥΝΗΓΙ ΜΑΓΙΣΣΩΝ ΑΠΟ ΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ ΙΝΔΟΥΙΣΤΕΣ 

Το κάψιμο ή κυνήγι μαγισσών, δεν ήταν χαρακτηριστικό μόνο των Ιουδαίων ή των Δυτικών Χριστιανών του Μεσαίωνα, αλλά είναι και παγανιστική πρακτική ενάντια στους μάγους σήμερα (2007).

 Έκαψαν ηλικιωμένους για μαγείαΝέο Δελχί. Ζεύγος ηλικιωμένων από χωριό της Νότιας Ινδίας

οδηγήθηκε στην πυρά με την κατηγορία της μαύρης μαγείας! Ο 70χρονος άνδρας ονόματι Σαγιάνα και η δίχρονη γυναίκα του Ποσάμα δέθηκαν σε πάσσαλο από κατοίκους του χωριού, οι οποίοι, αφού τους περιέλουσαν με κηροζίνη, τους έκαψαν. Το Ζευγάρι των ηλικιωμένων ήταν αγρότες οι οποίοι ζούσαν κοντά στην πόλη Χαϊντεραμπάντ ενώ εξασκούσαν παράλληλα την παραδοσιακή ιατρική (1). Η μαύρη μαγεία εξακολουθεί να αποτελεί και σήμερα συνηθισμένη πρακτική σε ορισμένες περιοχές της αγροτικής Ινδίας.

Π 

  

ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ «ΑΝΤΙΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ» 

Ταραχές στην Ινδία για ένα... έποςΝΕΟ ΔΕΛΧΙ. Σφοδρές συγκρούσεις ξέσπασαν στο κρατίδιο

Μάντια Πραντές στην Κεντρική Ινδία, όταν χιλιάδες εξαγριωμένοι ινδουιστές βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν κατά της ινδικής κυβέρνησης, η οποία υποστηρίζει ότι ένα ιστορικό έπος, το οποίο συνιστά τον πυρήνα των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων, δεν είναι πραγματικό. Οι ταραχές ξεκίνησαν όταν η Αρχαιολογική Επισκόπηση της Ινδίας (ΑSI) υποστήριζε ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας ότι όλα τα πρόσωπα και τα γεγονότα που περιγράφονται στο αρχαίο κείμενο «Ραμαγιάνα» είναι φανταστικά. Οι ινδουιστές κατηγορούν την κυβέρνηση για βλασφημία.  

ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΘΕΟΤΗΤΕΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΣΕ ΔΙΚΗ 

Αριστερά: Ο θεός-πίθηκος Χανουμάν. ΙΝΔΙΑΜάρτυρες σε δίκη δύο... θεότητεςΔικαστής κλήτευσε τις Ραμ και Χανουμάν να καταθέσουν για

κτηματική διαφορά. Νέο Δελχί. Δύο... θεότητες κλήτευσε ινδός δικαστής σαν

μάρτυρες σε υπόθεση διεκδίκησης ιδιοκτησίας. Σε μία άνευ προηγουμένου ειδοποίηση που δημοσιεύτηκε και σε πολλές εφημερίδες, ο πρόεδρος του ειρηνοδικείου της πόλης Ντανμπάντ στο κρατίδιο της Ζαρκάνδηκ Σουνίλ Κουμάρ Σινγκ καλεί τις θεότητες Ραμ και Χανουμάν να παρουσιαστούν στο δικαστήριο την ερχόμενη εβδομάδα, προκειμένου να επιλυθεί μία υπόθεση σχετική με οικόπεδα τους, η οποία εκκρεμεί εδώ και 20 χρόνια. Πρόκειται για μία έκταση περίπου έξι στρεμμάτων όπου είναι χτισμένοι οι ναοί των δύο θεών. Το οικόπεδο αυτό το διεκδικεί ο ιερέας Μανμοχάν Πατάκ, παριστάνοντας τον ιδιοκτήτη, ενώ οι ενορίτες του ισχυρίζονται ότι η γη ανήκει στους θεούς. Ο δικαστής έχει στείλει στις θεότητες δύο φορές κλήση με το ταχυδρομείο, οι οποίες επεστράφησαν με την ένδειξη «άγνωστοι σε αυτή τη διεύθυνση».

Οι δύο θεότητες που καλούνται σαν μάρτυρες στο δικαστήριο του κ. Σινγκ είναι δημοφιλέστατοι στην Ινδία και μάλιστα ο Χανουμάν είναι θεός-πίθηκος. Οι ενορίτες των δύο ναών έχουν

αγανακτήσει με το θράσος του ιερέα που θέλει να σφετερισθεί τη θεϊκή ακίνητη περιουσία και γι’ αυτό έκαναν ομαδική προσφυγή στη Δικαιοσύνη.

Σε πρώτο βαθμό, τη δίκη την κέρδισαν αλλά ο ιερέας έκανε έφεση προσφεύγοντας στο ειρηνοδικείο που εξετάζει υποθέσεις με συνοπτικές διαδικασίες. Ο δικαστής έκρινε απαραίτητη την παρουσία των θεών-μαρτύρων. Έτσι προσπαθεί να τους φέρει στο δικαστήριο με δημοσιεύσεις στις εφημερίδες, ως ύστατο ένδικο μέσον, και αφού έχει εξαντλήσει όλα τα νόμιμα.

«Δεν εμφανιστήκατε στο δικαστήριο παρά τις ειδοποιήσεις με δικαστικό κλητήρα και στη συνέχεια με συστημένες επιστολές. Κατόπιν αυτών, είστε υποχρεωμένοι να παραστείτε στο δικαστήριο αυτοπροσώπως...» γράφει απευθυνόμενος προς τις θεότητες ο δικαστής.

Αυτή η είδηση περί παγανισμού, έχει εξαιρετική σημασία. Πρώτα και κύρια διότι αποδεικνύει περίφημα την παγανιστική κοσμο-αντίληψη της Ινδίας, την οποία ασπάζονται οι Έλληνες νεοπαγανιστές γκουρού, περί της μεταφυσικής παρουσίας των παγανιστικών θεοτήτων, που κάθε άλλο παρά «νόμοι της φύσης» ή «απρόσωπες φυσικές δυνάμεις» είναι. Επιπλέον, παρουσιάζει στην σύγχρονη εποχή την παγανιστική αντίληψη για τα κτήματα των θεών,

για τα οποία στην αρχαία Ελλάδα πραγματοποιήθηκαν θρησκευτικοί ιεροί πόλεμοι (Μουσουλμανική Τζιχάντ ή Δυτική Σταυροφορία) όσο και την σχέση των αρχαίων ιερών και θεοτήτων με τα κτήματα - αφιερώματα των πιστών, τα οποία χαστουκίζουν εκείνες τις ονειροπαρμένες κατηγορίες των νεοπαγανιστών, και αριστεριστών του χώρου τους, κατά της κτηματικής περιουσίας της Ελλαδικής Ορθοδόξου Εκκλησίας

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ «ΙΑΝΟΣ» ΛΑΤΡΕΥΕΤΑΙ ΩΣ ΘΕΑ 

 Αριστερά: Η μικρή

Λάλι γεννήθηκε σπδ 11 Μαρτίου σε ένα χωριό στην Ινδία και πάσχει από μια εξαιρετικά σπάνια κρανιοπροσωπική ανωμαλία: στο κρανίο της έχουν διαμορφωθεί δύο

πρόσωπα. Στη φωτογραφία, σε ηλικία μόλις τεσσάρων ημερών. [Θυμίζει τον Ρωμαίων] Κοριτσάκι με δύο πρόσωπα λατρεύεται ως μετενσαρκωση θεάς στην Ινδία.Οι κάτοικοι τον χωριού της μικρής Λάλι προσφέρουν δώρα για να πάρουν την ευλογία της ΝΕΟ ΔΕΛΧΙ. Αναστάτωση - αλλά, παραδόξως, ευχάριστη... - έχει προκαλέσει σε ένα χωριό της Ινδίας μια φοβερή τερατογένεση. Πρόκειται για ένα κοριτσάκι με δύο πρόσωπα το οποίο οι κάτοικοι λατρεύουν γιατί θεωρούν ότι είναι μετενσάρκωση μιας θεάς του ινδουισμού. Κάθε μέρα την επισκέπτονται στο σπίτι της, της φιλούν τα πόδια και της προσφέρουν χρήματα και δώρα για να πάρουν την «ευλογία» της.Η μικρή Λάλι, η οποία γεννήθηκε στις 11 Μαρτίου, πάσχει από μια εξαιρετικά σπάνια περίπτωση κρανιοπροσωπικής ανωμαλίας, όπου σε ένα κρανίο έχουν διαμορφωθεί δύο πρόσωπα. Με λίγα λόγια, όλα τα χαρακτηριστικά του προσώπου της Λάλι είναι διπλά (έχει τέσσερα μάτια, δύο μύτες και τέσσερα χείλη), εκτός από τα αφτιά της, που είναι δύο.«Η κόρη μου είναι καλά, όπως κάθε άλλο παιδί» δήλωσε ο 23χρονος πατέρας της Βϊνοντ Σινγκ, ο οποίος είναι αγράμματος αγρότης. Όπως διαβεβαίωσε και ο υπεύθυνος του νοσοκομείου στο οποίο γεννήθηκε το κοριτσάκι, «φαίνεται ότι έχει μια κανονική ζωή, χωρίς αναπνευστικά προβλήματα (...) Πίνει γάλα και από τα δύο της στόματα, ενώ ανοιγοκλείνει και τα τέσσερα μάτια της ταυτόχρονα».Σε πολλά χώρια της ινδικής υπαίθρου επικρατεί μια βαθιά δεισιδαιμονία, με αποτέλεσμα το δύσμορφο κορίτσι να θεωρείται η μετενσάρκωση της θεάς Ντούργκα - πιο γνωστής με το όνομα Κάλι -, η οποία συνήθως απεικονίζεται με τρία μάτια και πολλά χέρια.Από την ημέρα που γεννήθηκε περίπου 100 άνθρωποι επισκέπτονται τη Λάλι κάθε μέρα στο σπίτι της, προκειμένου να της αγγίζουν τα πόδια της και να της προσφέρουν χρήματα από τα πενιχρά έσοδα τους.Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο υπεύθυνος του νοσοκομείου, το μικρό κορίτσι άρχισε να λατρεύεται ήδη από τις πρώτες οκτώ ώρες της ζωής του.Παράλληλα, ο αρχηγός του χωριού αυτού, που βρίσκεται 40 χλμ. ανατολικά της ινδικής πρωτεύουσας, Νέο Δελχί, δήλωσε ότι σχεδιάζει να χτίσει έναν ναό αφιερωμένο στη θεά Ντούργκα, «προκειμένου οι γονείς να μπορέσουν εκεί να δείχνουν και να φροντίζουν την κόρη τους».Οι γονείς της Λάλι παντρεύτηκαν τον Φεβρουάριο του 2007 και το κοριτσάκι είναι το πρώτο τους παιδί.Οπως δήλωσε ο πατέρας της, την πήγε σε ένα νοσοκομείο στο Νέο Δελχί, όπου οι γιατροί πρότειναν το μωρό να υποβληθεί σε εξετάσεις προκειμένου να διαπιστωθεί αν υπήρχε κάποιο πρόβλημα

με τα εσωτερικά του όργανα. Ο ίδιος όμως δεν το έκανε, εκτιμώντας ότι δεν είναι αναγκαίο.

 

Αριστερά & Μέσο: Η λεγόμενη θεά Κάλι, μια θεά μανίας, κακίας και βίας.   

ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ & ΦΥΣΗ 

Σύμφωνα με τον νεοπαγανιστή Αναστασάκη Ραδάμανθυ οι αρχαίοι θεοί είναι οι «νόμοι» της φύσης, για δε τον Δαυλό, η αρχαία θρησκεία είναι «βασικά» επιστήμη, τουλάχιστον όσο αφορά την μαντική ή την υπερτεχνολογία των θεών. Πέρα από τις όποιες αντιλήψεις τους, υπάρχει η θρησκευτική πραγματικότητα της Ινδίας, που παγανιστές σαν τον Γεώργιο Τσαγκρινό θεωρούν άρρηκτα συνυφασμένη με την αρχαία Ελληνική θρησκεία. Μια πραγματικότητα διαφορετική... περισσότερο θρησκευτική από όσο θα μπορούσαν να ελπίζουν οι «επιστήμονες» του Δαυλού.

 

Αριστερά: Μέθοδος «επιστημονικής» χρήσης των «φυσικών νόμων» για τους Έλληνες νεοπαγανιστές οι «ξάπλες» των Ινδουϊστών σε επίκληση βροχής.  

Ξάπλωσαν για να προκαλέσουν τη βροχήΟι Ινδιάνοι χορεύουν για να βρέξει, οι ινδουιστές ξαπλώνουν

στη γη. Πεσμένοι στο έδαφος κοντά σε ναό του θεού Σίβα, πιστοί Ινδοί προσδοκούν την ευλογία του ιερέα, πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα προκαλέσουν τη βροχή για να δροσιστούν λίγο μέσα στον καύσωνα. Πιστεύουν συνάμα ότι με αυτή την τελετουργία θα εκπληρωθεί κάθε επιθυμία τους. Η ιεροτελεστία είναι μέρος της παραδοσιακής γιορτής «Μάντα» η οποία τελείται κάθε χρόνο στην αρχή του καλοκαιριού στην πόλη Ράντσι, στο κρατίδιο Μπιχάρ της Ανατολικήδ Ινδίας. Η θερμοκρασία στη Βομβάη έχει ήδη ξεπεράσει τους 36 βαθμούς Κελσίου.

Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Παρασκευή 23 Μαΐου 2008, σελ. Α18

 Το ερώτημα που τίθεται είναι ένα και το αυτό σε δύο παραλλαγές:α. Αν οι αρχαίοι θεοί είναι οι «φυσικοί νόμοι», τότε γιατί οι πιστοί τους με προσευχές ελπίζουν να αναιρέσουν αυτή τους την νομική σταθερότητα, δηλαδή του πότε είναι «φυσικό» να βρέξει ανατρέποντας τις επιστημονικές προβλέψεις των μετεωρολόγων;β. Αν δεν πρόκειται να αλλάξουν οι καιρικές συνθήκες που είναι οι «φυσικοί νόμοι» από τις προσευχές των νεοπαγανιστών, προς τι το θέαμα ή η υποκρισία;  

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΓΩΝ ΘΑΒΕΤΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ ΑΠΟ ΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ Έθαψαν ζωντανή οικογένεια «μάγων»ΝΕΟ ΔΕΛΧΙ. Έθαψαν ζωντανή τετραμελή οικογένεια, γιατί

«έκανε μάγια». Συνέβη σε χωριό της επαρχίας Ασάμ της Ινδίας, με θύματα τον Λακχάν Ματζχί, 65 ετών, τη σύζυγο του, τον γιο του

και τη νύφη του. Ο 65χρονος κλήθηκε στο σπίτι του αρχηγού του χωριού όπου κατηγορήθηκε ότι «έκανε μάγια» σε συγχωριανό του, ο οποίος απεβίωσε έπειτα από ασθένεια. Οι χωρικοί λιθοβόλησαν τα μέλη της άτυχης οικογένειας και τους έθαψαν ζωντανούς. Περισσότεροι από 500 άνθρωποι έχουν δολοφονηθεί ως «μάγοι» στη συγκεκριμένη επαρχία τα τελευταία χρόνια.

 Η παρατηρητικότητα του νεοπαγανισμού στην Ελλάδα δεν είναι οξεία για τέτοια γεγονότα. Έχει «κολλήσει» 500 χρόνια πριν, στην Ιερά Εξέταση της Δύσης κατά τον Μεσαίωνα.   

ΣΚΥΛΟΣ ΣΤΟ ΕΙΔΩΛΙΟ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ 

Νέο Δελχί. Σκύλος κάθησε στο εδώλιο του ... κατηγορουμένου σε δικαστήριο της επαρχίας Μπιχάρ της Ανατολικής Ινδίας! Ο Τσχότου, όπως είναι το όνομα του τετράποδου, κατηγορείται για διατάραξη κοινωνικής γαλήνης. Η αστυνομία είχε ζητήσει την υποδειγματική τιμωρία του γιατί είχε δαγκώσει αρκετούς. Δεν είναι η πρώτη φορά που Τσχότου έχει προβλήματα με το νόμο. Το 2003 ο σκύλος είχε καταδικαστεί από ινδό δικαστή στην...  εσχάτη των ποινών ύστερα από μαρτυρίες ότι είχε «τρελαθεί και δάγκωνε αδιακρίτως». Η θανατική ποινή ανατράπηκε ύστερα από μεσολάβηση φιλοζωικών οργανώσεων.

   

ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ ΑΠΟ ΑΛΦΙΣΜΟ ΓΙΑ ΜΑΓΙΚΑ ΦΙΛΤΡΑ 

ΝΤΟΝΤΟΜΑ. Στόχος δολοφόνων έχουν γίνει άτομα που πάσχουν από αλφισμό στην Τανζανία. Τελευταίο κρούσμα η δολοφονία ενός άνδρα αλμπίνου, ο οποίος είναι το 26ο θύμα τους τελευταίους 12 μήνες. Οι δολοφόνοι έκοψαν το δεξί πόδι του νεκρού άντρα και τμήμα των γεννητικών του οργάνων. Τα κομμένα μέλη των αλμπίνων χρησιμοποιούν ντόπιοι μάγοι για την παρασκευή φίλτρων τα οποία λένε ότι φέρνουν χρήμα και ευημερία. Στους πελάτες των «μάγων» συγκαταλέγονται και τα μέλη της αστυνομίας.

   

ΙΝΔΟΥΙΣΤΗΣ ΝΥΜΦΕΥΕΤΑΙ ΣΚΥΛΑ 

Ένας άνδρας, από τη νότια Ινδία, παντρεύτηκε ένα σκύλο για να εκδιώξει μια κατάρα που όπως πιστεύει τον άφησε παράλυτο!

Ο κύριος Selva Kumar πριν από 15 χρόνια σκότωσε δυο σκυλιά και δύο ημέρες μετά χωρίς ιατρική εξήγηση έμεινε παράλυτος.

Παρά τις συνεχείς προσπάθειες του ίδιου και των γιατρών που τον παρακολουθούσαν δεν κατάφερε να περπατήσει.

Έχοντας εξαντλήσει όλα τα επιστημονικά περιθώρια, επισκέφτηκε μια αστρολόγο, η οποία τον ενημέρωσε ότι εξαιτίας της δολοφονίας των σκύλων έπεσε πάνω του μια κατάρα που θα λυθεί μόνο αν παντρευτεί ένα θηλυκό σκύλο.

Ο 33-χρονος αποφάσισε να ακολουθήσει τη συμβουλή της αστρολόγου για να καθαρίσει το κάρμα του, και παντρεύτηκε μια σκυλίτσα 3 ετών, την Selvi, την οποία υποσχέθηκε να φροντίζει για πάντα.

Μιχάλης Μπακ

 

ΔΩΔΕΚΑΘΕΙΣΜΟΣ

Στο εξής όταν μιλάμε για τον δωδεκαθεϊσμό θα εννοούμε την Ελληνική Εθνική Θρησκεία.

Ελληνική Εθνική Θρησκεία σύμφωνα με αυτούς που την ακολουθούν «ορίζεται το σύνολο των αντιλήψεων και λατρευτικών πρακτικών που εξέφρασε και εκφράζει το έθνος των Ελλήνων από τα βάθη της αρχαιότητας έως και σήμερα, συμπεριλαμβανόμενης και της περιόδου που υποχρεώθηκε σε αφάνεια και παρανομία λόγω της επιβολής του Χριστιανισμού. Όπως οι όμοιές της προχριστιανικές ευρωπαϊκές Θρησκείες, έτσι και η συγκεκριμένη δεν αναγνωρίζει δόγματα, ιερά βιβλία, προφήτες, κεντρικά ιερατεία και αυστηρά τυπικά, αλλά αλλάζει την μορφή της ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία, νοοτροπία και θεσμούς της κοινότητας (αυτόνομης πόλης κατά την αρχαιότητα) που κάθε φορά την εκδηλώνει. Νομική προσωπικότητα απέκτησε η Ελληνική Εθνική Θρησκεία τον Ιούνιο του 1997 με την ίδρυση του -Ύπατου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών- μιας αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας και γνωστοποίησε επίσημα την ύπαρξη χιλιάδων θρησκευτών της στις πολιτειακές και πολιτικές αρχές της Ελληνικής Πολιτείας με Υπόμνημά της που φέρει ημερομηνία 9 Μαϊου 2006».

Καθώς η ΕΕΘ παραδίδεται ως θρησκεία μη συγκεντρωτική και επίσης πολύμορφη και πολυεπίπεδη, το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών έχει δηλώσει ότι αποτελεί τον κύριο αλλά όχι μοναδικό φορέα της ΕΕΘ, καθώς στην ίδια Θρησκεία αναφέρονται και μερικές άλλες μικρές ανεξάρτητες ομάδες.

Χαρακτηριστικά

Είναι οργανική (δηλαδή δεν είναι διαχωρισμένη, αλλά αποτελεί αναπόσπαστο οργανικό τμήμα των κοινωνιών που μέσα τους εκδηλώνεται και εξελίσσεται μαζί τους).

είναι πολυθεϊστική (δηλαδή δέχεται την αυθυπαρξία της ύλης, αναγνωρίζει την υποχρεωτική πλήθυνση της θεϊκής οντότητας, τοποθετεί το όποιο δημιουργικό αίτιο εντός του Κόσμου και κατανοεί ως όντα και όχι πρόσωπα τους θεούς), και, τέλος,

είναι φυσική (δηλαδή δεν έχει κατασκευαστεί από κάποιον ιδρυτή-ηγέτη, αλλά αποτελεί προϊόν ενός προβληματισμού αιώνων γύρω από τα ανθρώπινα και τα θεϊκά ζητήματα).

Το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών θεωρεί εαυτόν φυσικό συνεχιστή της αρχαίας εθνικής λατρευτικής παράδοσης, η οποία επανεμφανίστηκε για παράδειγμα στον Κύκλο του Γεωργίου Γεμιστού - Πλήθωνος στον Μυστρά, αρχές του 15ου αιώνα, στους Ιακωβίνους της Κεφαλληνίας, κατά τα τέλη του 18ου αιώνα, κ.ο.κ.) έως τη σύγχρονη εποχή, όπου η διεύρυνση των πολιτικών ελευθεριών και στην Ελλάδα επέτρεψε ξανά την δημόσια εκδήλωσή της.

Το ζήτημα της αναγνώρισης

Η δημόσια επανεμφάνιση της ΕΕΘ έχει χαιρετιστεί και αναγνωριστεί από όλες τις υπόλοιπες ομοειδείς Εθνικές Θρησκείες των διαφόρων Παραδόσεων του πλανήτη μας, αποτελεί άλλωστε αυτή μέλος του Παγκόσμιου Συνέδριου Εθνικών Θρησκειών (World Congress of Ethnic Religions). Δεν έχει όμως ακόμα αναγνωριστεί από την επίσημη Ελληνική Πολιτεία, κυρίως για τον λόγο ότι στην Ελλάδα δεν προβλέπεται αναγνώριση Θρησκειών. Για το πρόβλημα αυτό κατατέθηκε από το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών το προαναφερθέν Υπόμνημα στις Ελληνικές πολιτειακές και πολιτικές αρχές, που ανάμεσα σε άλλα ζητάει και την αναγνώριση της ΕΕΘ σε επίπεδο όχι νομικό αλλά θεσμικό.

Κριτικές και εναντιώσεις

Οι εναντιούμενοι στην Ελληνική Εθνική Θρησκεία προσπαθούν να παρουσιάσουν ως αυθαίρετη την ταύτισή της με την ιστορική αρχαία ελληνική θρησκεία, επιχειρηματολογώντας ότι στην αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε θρησκεία. Υποστηρίζουν πως εκείνο που ονομάζεται, κατ' αυτούς συμβατικά, αρχαία Ελληνική Θρησκεία είναι ένα σύνολο πίστεων, δοξασιών, μυθολογίας, τελετουργικών πρακτικών, ιδεολογικών, φιλοσοφικών, επιστημονικών και πολιτικών αντιλήψεων πολύ πιο πολύμορφο, λιγότερο αυστηρά δομημένο απ΄ ό,τι οποιαδήποτε θρησκεία με τη σημερινή και με τη χριστιανική έννοια.Το σύνολο αυτό αναπτύχθηκε σε μια περίοδο παραπάνω από 1500 χρόνια, τη μισή από αυτή σε εποχές χωρίς γραφή (που θα δρούσε σταθεροποιητικά), άλλαξε από περίοδο σε περίοδο και από περιοχή σε περιοχή, δέχτηκε ξένες επιδράσεις. Η πολυμορφία και η έλλειψη συνοχής, γι' αυτούς οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι στην Αρχαία Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ μια ανώτατη θρησκευτική αρχή που να επιβάλει μια «ορθόδοξη» εκδοχή, ούτε υπήρξαν Ιερές Γραφές με καθολική αποδοχή, όπως η Παλαιά Διαθήκη, η Καινή Διαθήκη το Κοράνιο, και άλλα. Αγνοούν βεβαίως αυτοί οι άνθρωποι ότι η πολυμορφία και η φαινομενική έλλειψη συνοχής δεν είναι αποκλειστικότητα του ελληνικού πολυθεϊσμού αλλά όλων σχεδόν των πολυθεϊστικών θρησκειών, με πρώτο και καλύτερο παράδειγμα τον Ινδουισμό.

Άλλοι επίσης από τους εναντιούμενους στην Ελληνική Εθνική Θρησκεία ισχυρίζονται ιστορική ασυνέχειά και κατά συνέπεια ελλιπή έως μηδενική γνώση, καταλήγοντας στο ότι γι' αυτόν τον λόγο δεν είναι δυνατό να αναβιώσει κανείς σήμερα την αρχαία Ελληνική Θρησκεία. Αγνοούν βεβαίως αυτοί οι άνθρωποι ότι η δημόσια επανεμφάνιση της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας από το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών δεν αποτελεί "επανακατασκευή" ("reconstruction") αλλά ανάδυση από την μακροχρόνια υποχρεωτική της αφάνεια λόγω καταδίωξης.

«Είμαστε λάτρεις της πατρώας θρησκείας του Δωδεκάθεου»

Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με Θεσσαλούς που δηλώνουν οπαδοί του Δωδεκάθεου. Ποια είναι τα «πιστεύω» και η φιλοσοφία ζωής τους. Οργισμένη επίθεση κατά Εκκλησίας, Πολιτείας, αλλά και τοπικών παραγόντων της Αυτοδιοίκησης. Απόψεις που θα συζητηθούν και θα προβληματίσουν.

Αναμφίβολα η συζήτηση με ανθρώπους που δηλώνουν λάτρεις της «πατρώας θρησκείας του Δωδεκάθεου» δεν είναι μια συνηθισμένη υπόθεση. Άλλωστε, ψήγματα αυτής της κοσμοθεωρίας βρίσκουμε καταχωνιασμένα σε κάποια κεφάλαια των σχολικών βιβλίων που είχαν να κάνουν με τα ήθη και τα έθιμα που επικρατούσαν στην Αρχαία Ελλάδα πριν από πολλούς, μα πάρα πολλούς, αιώνες. Από τότε, όμως, ο καιρός κύλησε, η Ιστορία προχώρησε, ενώ στην Ελληνική Επικράτεια σύμφωνα και με τις επιταγές του Συντάγματος καθιερώνεται ως επικρατούσα η Θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού. Τι είναι, όμως, αυτό που κάνει κάποιους ανθρώπους να πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα; Ποια είναι τα «πιστεύω» τους και ποια η φιλοσοφική θεώρηση για τη ζωή, το Θείο, αλλά και για μια σειρά καθημερινά πράγματα; Τι κάνουν στις τελετές όπου συμμετέχουν πολίτες από όλη τη χώρα; Ποιες είναι οι σχέσεις τους με την Εκκλησία, αλλά και την Πολιτεία; Υπάρχουν ακόμη και μεταξύ των ανθρώπων που δηλώνουν λάτρεις της «πατρώας θρησκείας του Δωδεκάθεου» διαφορές στη θεώρηση των πραγμάτων που τους αφορούν; Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα απασχόλησαν τη συζήτησή μας με τον πρόεδρο του Φιλοσοφικού Ομίλου Θεσσαλίας «Η Μήτις» κ. Σάκη «Δωδωναίο» Δαρδούμπα και την αντιπρόεδρο του Φιλοσοφικού Ομίλου κ. Ελένη Ζυγουράκη.Ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα κομμάτια της συζήτησής μας με τους κ.κ. Δαρδούμπα και Ζυγουράκη, η οποία πραγματοποιήθηκε μπροστά από ένα σημείο – σύμβολο για την πόλη της Λάρισας το Αρχαίο Θέατρο της πόλης, αποτελεί η αποσαφήνιση της σχέσης που κάποιοι αποδίδουν στους οπαδούς της «πατρώας θρησκείας του

Δωδεκάθεου» με εθνικιστικούς κύκλους στην Ελλάδα. Οι απόψεις τους, όπως αυτές εκφράζονται, σίγουρα διευκρινίζουν πολλά.

Σ’ αυτό το σημείο θα πρέπει να σημειωθεί ότι όσα ακούγονται κατά τη διάρκεια της συζήτησης με τους επικεφαλείς του Φιλοσοφικού Ομίλου Θεσσαλίας «Η Μήτις» και καταγράφονται σ’ αυτό το κείμενο δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι είναι και θέσεις του γράφοντος ή ότι τις απόψεις αυτές ασπάζεται το «MUST». Όμως ακλόνητη πεποίθησή μας είναι ότι η προσφορά στον αναγνώστη έχει να κάνει με την ανεπηρέαστη και χωρίς παρωπίδες ενημέρωση σε σχέση με καθετί που μπορεί να απασχολεί τους προβληματισμούς και τις αναζητήσεις του, αλλά και με το ξεκαθάρισμα των «θολών» σημείων που εύκολα δημιουργούν συσκότιση και παρερμηνεία για οποιοδήποτε ζήτημα.

Ποιος είναι ο

Φιλοσοφικός Όμιλος Θεσσαλίας «Η Μήτις»Από την αρχή της συζήτησής μας ο πρόεδρος του Φιλοσοφικού Ομίλου Θεσσαλίας «Η Μήτις» κ. Σ. Δαρδούμπας αναφέρεται στην πορεία του Φιλοσοφικού Ομίλου, αλλά και στα μέλη που τον απαρτίζουν. Μάλιστα, ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του είναι ότι αποτελεί τον μοναδικό φιλοσοφικό όμιλο με αντίστοιχες αρχές που αναπτύσσεται στην ελληνική περιφέρεια, πέραν όσων υπάρχουν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Μέλη του Συλλόγου είναι περίπου 60 άτομα, από Λάρισα, Τρίκαλα και Βόλο, ενώ ο κ. Δαρδούμπας δηλώνει την αισιοδοξία του για την ανάπτυξη του Ομίλου τα επόμενα χρόνια. Πάντως, ξεκαθαρίζει ότι τα μέλη του Φιλοσοφικού Ομίλου δεν είναι στο σύνολό τους και λάτρεις της «πατρώας θρησκείας του Δωδεκάθεου». Παράλληλα, επισημαίνει ότι παρά το γεγονός ότι ο Όμιλος είναι νεοσύστατος καθώς ιδρύθηκε μόλις το 2008, προϋπήρχε ένα «κίνημα ατόμων» το οποίο και αποτέλεσε τον πρώτο πυρήνα για τη δημιουργία του Φιλοσοφικού Ομίλου Θεσσαλίας «Η Μήτις» 

«Η χώρα βρίσκεται υπό πνευματική κατοχή»  Οξύτατες είναι οι εκφράσεις που χρησιμοποιεί ο πρόεδρος του Φιλοσοφικού Ομίλου Θεσσαλίας «Η Μήτις» τόσο για την Εκκλησία, όσο και για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα καθώς επισημαίνει ότι «η χώρα βρίσκεται υπό πνευματική κατοχή». Μάλιστα, ο κ. Δαρδούμπας προχωρά και ένα βήμα παραπάνω χαρακτηρίζοντας την επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα ως «ξενόφερτη, η οποία επιβλήθηκε με την βία, καθώς πολλοί  Έλληνες σφαγιάστηκαν μέχρι

να την ασπαστούν». «Και μετά απ’ όλα αυτά διδάσκουν μέσα στα σχολεία, στα παιδιά μας, ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε απόγονοι του Αβραάμ. Πρόκειται για γελοία πράγματα» υπογραμμίζει ο πρόεδρος του Φιλοσοφικού Ομίλου Θεσσαλίας.

Απ’ την πλευρά της η αντιπρόεδρος κ. Ζυγουράκη αποδίδει στο εκκλησιαστικό κατεστημένο, όπως το χαρακτηρίζει, φόβο στη δυναμική που αναπτύσσει η «πατρώα θρησκεία». «Η Εκκλησία εκμεταλλεύεται το φόβο του επέκεινα, γι’ αυτό και αποκοιμίζει τον κόσμο θέλοντας τον υποταγμένο σε κάθε μορφής εξουσία» τονίζει η κ.

Ζυγουράκη, ενώ δεν λείπουν οι αναφορές της για την μεγάλη ακίνητη περιουσία που φαίνεται να κατέχει η ελληνική εκκλησία.

 «Η πνευματική αφύπνιση δεν αφήνεται από την επικρατούσα ξενόφερτη θρησκεία» συμπληρώνει ο κ. Δαρδούμπας και δηλώνει πως «πρέπει να αλλάξει ο τρόπος σκέψης ειδικά σε ό,τι αφορά τη θρησκεία. Να υπάρξει απόλυτος διαχωρισμός Κράτους – Εκκλησίας και να μαθαίνουν τα παιδιά να τιμούν τους προγόνους τους που έδωσαν τα φώτα σε όλη την Οικουμένη».

«Βολές» κατά του νομάρχη ΛάρισαςΟ κ. Δαρδούμπας δεν παραλείπει να βάλει στο στόχαστρό του τον νομάρχη Λάρισας κ. Λουκά Κατσαρό καθώς τον καταγγέλλει ότι «με τα λεφτά των Ελλήνων πολιτών έχει ασφαλτοστρώσει τους δρόμους προς τα περισσότερα μοναστήρια του νομού». Συνάμα, γι’ αυτήν του την

στάση χρεώνει στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λάρισας «σκοταδιστική αντίληψη», καθώς δεν χρηματοδοτεί αντίστοιχες δράσεις για την ανάδειξη αρχαίων μνημείων της περιοχής μας. Ο πρόεδρος του Φιλοσοφικού Ομίλου Θεσσαλίας «Η Μήτις» στοχεύει και κατά του συνόλου των ελληνικών Αρχών, τις οποίες και κριτικάρει για «εγκατάλειψη των αρχαίων μνημείων, καθώς λείπουν οι πόροι για την αναστύλωση και ανάδειξη αυτών των χώρων». 

«Είμαστε εθνιστές, δεν είμαστε εθνικιστές»Κρίσιμο σημείο στην κουβέντα μας είναι η αποσαφήνιση που ζητάμε από τα μέλη της διοίκησης του Φιλοσοφικού Ομίλου Θεσσαλίας «Η Μήτις» σχετικά με τις πιθανές σχέσεις οπαδών της «πατρώας θρησκείας του Δωδεκάθεου» και ομάδων εθνικιστών. Απόλυτος σ’ αυτό το σημείο ο κ. Δαρδούμπας διευκρινίζει ότι «δεν έχουμε καμία σχέση με εθνικιστές».  Μάλιστα, επιμένει στην χρήση του όρου

«εθνιστές» για όσους λατρεύουν το Δωδεκάθεο. Ο όρος εθνιστής, σύμφωνα με τον ίδιο, έχει να κάνει με αυτόν που προστατεύει το έθνος. Το ίδιο αυστηρή είναι και η κ.

Ζυγουράκη, καθώς υπογραμμίζει ότι «δεν δεχόμαστε να καπηλεύονται την πατρίδα και τη σημαία οι εθνικιστές που έχουν αλυτρωτικές βλέψεις σε εδάφη άλλων λαών», ενώ επισημαίνει ότι «ο εθνικισμός γεννιέται εντός του Ρωμαίικου κατεστημένου». 

Παράλληλα, οι επικεφαλείς του Φιλοσοφικού Ομίλου Θεσσαλίας δηλώνουν πως η όλη τους δράση είναι υπέρ της ελευθερίας και κατά των δογμάτων είτε αυτά είναι πολιτικά, είτε θρησκευτικά, είτε έχουν οποιαδήποτε άλλη μορφή.

«Τι κάνουμε στις τελετές μας» Η συζήτηση, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο, δεν θα μπορούσε να μην περιστραφεί και γύρω από τις τελετές που πραγματοποιούν οι λάτρεις της «πατρώας θρησκείας του Δωδεκάθεου» σε διάφορα σημεία της Ελλάδας. Μία από τις πλέον γνωστές τελετές είναι τα «Προμήθεια» που πραγματοποιούνται

στις παρυφές του Ολύμπου και συγκεκριμένα στο Λιτόχωρο, ενώ φέτος μέλη του Φιλοσοφικού Ομίλου Θεσσαλίας «Η Μήτις» έλαβαν μέρος και σε τελετές στις Θερμοπύλες. Ο κ. Δαρδούμπας υπογραμμίζει ότι «κατά την διάρκεια των τελετών ακούγονται ύμνοι προς τιμήν των θεών της πατρώας θρησκείας». Μάλιστα, αναφέρεται και στις ιδιαίτερες τελετές που γίνονται για την ονοματοδοσία των οπαδών της «πατρώας θρησκείας», καθώς δεν είναι λίγοι αυτοί που απορρίπτουν το χριστιανικό τους όνομα και επιλέγουν να χρησιμοποιούν το αρχαιοελληνικό.

Απ’ την πλευρά της η κ. Ζυγουράκη επιμένει όχι τόσο στο θρησκευτικό χαρακτήρα που έχουν οι τελετές όσο στην πνευματική τους διάσταση «με τελικό στόχο να βοηθήσουν στην ανύψωση του ανθρώπου».

Σε ερώτησή μας αν κάποιες τελετές και ύμνοι που εντάσσονται στο Διονυσιακό τελετουργικό υποκρύπτουν ενδεχομένως και κάποια σεξιστικά υπονοούμενα τόσο ο κ. Δαρδούμπας, όσο και η κ. Ζυγουράκη υπογραμμίζουν πως «δεν υπάρχει κανένα τέτοιο υπονοούμενο», ενώ δεν παραλείπουν να δηλώσουν ότι «οι τελετές

προς τον θεό Διόνυσο έχουν να κάνουν με την ανάταση και την ευφορία της ψυχής». 

Τα σχέδια του Φιλοσοφικού Ομίλου Θεσσαλίας «Η Μήτις»Ειδική μνεία έκαναν ο κ. Δαρδούμπας και η κ. Ζυγουράκη στα μελλοντικά σχέδια του Φιλοσοφικού Ομίλου Θεσσαλίας «Η Μήτις», στις εκδηλώσεις και στις τελετές που σχεδιάζονται να υλοποιηθούν το επόμενο διάστημα σε τοπικό επίπεδο. Κεντρική ιδέα αυτών των δράσεων θα είναι η κοινωνική και πνευματική ανύψωση των συμμετεχόντων. Μάλιστα, η κ. Ζυγουράκη επισημαίνει ότι «θέλουμε να αναδείξουμε τον πολιτισμό, τα μνημεία και την γλώσσα μας». Ένα από τα θέματα στα οποία και αναμένεται να επικεντρωθούν λίαν συντόμως είναι η ανάδειξη του Αρχαίου Θεάτρου της Λάρισας, ενώ θα ξεκινήσει «εκστρατεία» για την αποκλειστική χρησιμοποίηση των ελληνικών στις ταμπέλες καταστημάτων. «Εμείς θέλουμε να εφαρμοστεί ο νόμος» τονίζει επί του θέματος η αντιπρόεδρος του Φιλοσοφικού Ομίλου Θεσσαλίας. Παράλληλα, αναφέρεται στο ενδεχόμενο να γίνουν τελετές προς τιμή του Αχιλλέα, οι οποίες θα ονομαστούν «Αχίλλεια» και δεν αποκλείεται να συμπεριλάβουν ως χώρο την ευρύτερη περιοχή στην οποία βρίσκεται ο Μητροπολιτικός Ναός Λάρισας. Σύμφωνα με την κ. Ζυγουράκη εκεί βρίσκονταν κάποτε Ιερό που ήταν αφιερωμένο προς τιμήν του Αχιλλέα.

Στις μέρες μας γίνεται συχνά μια αντιπαράθεση στον πατριωτικό χώρο για το αν πρέπει οι Δωδεκαθεϊστές που τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται στους κόλπους του πατριωτικού κινήματος, να γίνονται αποδεκτοί από τους Έλληνες πατριώτες που είναι Ορθόδοξοι. Τα κύρια επιχειρήματα που ακούγονται συνήθως, υπέρ της μίξης αυτής, είναι η ενότητα του Ελληνικού λαού, το ότι και αυτοί θέλουν το καλό της Ελλάδας, το ότι κατεβαίνουν στους αγώνες και πορείες και αγωνίζονται και τέλος ότι στην δύσκολη αυτή εποχή για την χώρα μας θα πρέπει όσοι την αγαπάμε να είμαστε ενωμένοι.Επειδή τα θεολογικά και ιστορικά ζητήματα που αναγείρουν οι Δωδεκεθεϊστές είναι πράγματα που έχουν απαντηθεί εδώ και εκατοντάδες χρόνια, συνήθως οι Χριστιανοί αποφεύγουν να απαντάνε στους ανυπόστατους ισχυρισμούς τους θεωρώντας τους γραφικούς αλλά αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να παρασύρονται οι αμαθείς και ημιμαθείς στην πλάνη τους και να γίνεται ζημιά στην πατρίδα μας και κυρίως στην νεολαία αφού

διδάσκουν ανενόχλητοι τις πλάνες τους. Αυτό είναι κάτι που έχει πολλές παραμέτρους και μια από αυτές είναι η αλλοίωση του πατριωτικού φρονήματος από την εισροή τους στο πατριωτικό κίνημα.

Ο ΔΩΔΕΚΑΘΕΙΣΜΟΣ ΣΗΜΕΡΑ

Αιώνες μετά την καθιέρωση του Χριστιανισμού, η αρχαία ελληνική θρησκεία αναβιώνει στις μέρες μας, με χιλιάδες πιστούς ανά τον κόσμο, που ζητούν πλέον να αναγνωριστούν επίσημα από την πολιτεία .

Την αντίθεσή της σε όλους τους τόνους εκφράζει από την πλευρά της η ιεραρχία της Ορθόδοξης Εκκλησιάς της Ελλάδος, που χαρακτηρίζει ως μια ακόμη μορφή αίρεσης τον Δωδεκαθεϊσμό.

Ρεπορτάζ: basdeki@attikipress.gr

  Μπορεί να πέρασαν δεκαεπτά αιώνες περίπου από τότε που η ισχύουσα θρησκεία της Ελλάδος ήταν το Δωδεκάθεο, ωστόσο, ακόμη σήμερα δεν είναι λίγοι εκείνοι που επιχειρούν να αναβιώσουν την πίστη στους λεγόμενους Πατρώους Θεούς, τιμώντας ως ιερές τις αξίες και τις διδαχές των αρχαίων προγόνων μας και κάνοντας πράξη καθημερινά την αρχαία ελληνική φιλοσοφία και κοσμοαντίληψη.

  Πρόσφατα, οι πιστοί του δωδεκαθεϊσμού ήρθαν στην επικαιρότητα, με αφορμή τη σύλληψη κάποιων για παρακώλυση συγκοινωνιών, όταν διαμαρτυρήθηκαν για την επίχωση του βωμού των δώδεκα θεών, που έχει εντοπιστεί στο τμήμα Μοναστηράκι-Θησείο της γραμμής του ΗΣΑΠ. Η υπόθεση σήμερα έχει πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης και για την ώρα έχουν απαγορευτεί οι όποιες εργασίες μέχρι την τελική δικάσιμο. Ο συγκεκριμένος, όμως, βωμός αποτελεί για τον δωδεκαθεϊσμό το σημείο μηδέν, αφού κατά την αρχαιότητα μετρούσαν από εκεί όλες τις αποστάσεις στην επικράτεια. Παράλληλα, ήταν και ο βωμός του ελέους, που σημαίνει ότι όποιος ήταν ικέτης, άγγιζε απλά το βωμό και κανείς δεν μπορούσε να τον πειράξει. «Ο συγκεκριμένος βωμός είναι κάτι σαν τη Μέκκα για εμάς. Κάθε φορά που τίθεται ζήτημα ανευρέσεως αρχαίου μνημείου,

δεν τίθεται θέμα θρησκευτικό, αλλά αρχαιολογικού ζητήματος», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ιφικράτης Αμυράς, πιστός στο Δωδεκαθεϊσμό.

  Ωστόσο, πηγή του κακού για τους λάτρεις του δωδεκαθεϊσμού αποτελεί το γεγονός ότι η θρησκεία τους δεν έχει ακόμα αναγνωριστεί επίσημα. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως αν κάποιος πιστός αποφασίσει να προσευχηθεί δημόσια, θα συλληφθεί, ωστόσο δεν απολαμβάνει τις ίδιες ελευθερίες, που έχουν πιστοί άλλων θρησκειών, όπως για παράδειγμα το δικαίωμα ανέγερσης κάποιου ναού. Μάλιστα, όπως τονίζει ο κ. Αμυράς, πολλοί είναι εκείνοι που ζουν υπό το φόβο μήπως στιγματιστούν, με αποτέλεσμα να κρύβουν από το περιβάλλον τους τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους. «Είναι κωμικοτραγικό να έχουν αναγνωριστεί άλλες θρησκείες, όπως το Ισλάμ, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με τη χώρα μας», προσθέτει ο ίδιος.

  Στην αντίπερα όχθη, όμως, ο πατέρας Κυριάκος Τσουρός, γραμματέας της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων, υποστηρίζει ότι η προσπάθεια αναβίωσης της αρχαίας πολυθεϊστικής θρησκείας είναι ουτοπική, καθώς πρώτοι οι Έλληνες σοφοί ήταν αυτοί που την απέρριψαν. «Ο δωδεκαθεϊσμός είναι μία από τις σύγχρονες μορφές του ελληνικού ΄΄αρχαιολατρικού΄΄ ρεύματος και όχι η μοναδική. Ποιά από όλες τις μορφές του σύγχρονου πολυθεϊσμού θα πρέπει να αναγνωρίσει το αρμόδιο υπουργείο ως ελληνική θρησκεία;», συμπληρώνει ο πατέρας Κυριάκος Τσούρος στέλνοντας ένα μήνυμα προς το Κράτος για την μη αποδοχή και αναγνώριση των Δωδεκαθειστών στην Ελλάδα.

  Ωστόσο παρά τις δυσκολίες, οι δωδεκαθεϊστές δεν παύουν να είναι θρησκευόμενοι άνθρωποι. Πιστεύουν στους Πατρώους Θεούς, όπως

υποστηρίζουν και θεωρούν τα ελληνικά χώματα ως Άγιους Τόπους. Για εκείνους η ελληνική θρησκεία είναι ο προστάτης του ελληνικού έθνους και η πηγή του ελληνικού πολιτισμού. Όπως κάθε πιστός, έτσι και εκείνοι εκτελούν κανονικά τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Δηλαδή, υπάρχουν οι καθιερωμένες τελετές, όπως η ονοματοδοσία, ο γάμος, η κηδεία, αλλά δεν υπάρχει ένας επίσημος φορέας, ο οποίος να αναγνωρίζει την εγκυρότητα των εν λόγω μυστηρίων, όπως αποτελεί για παράδειγμα η εκάστοτε μητρόπολη. «Για την ώρα εξυπηρετούμαστε από τους πολιτικούς νόμους, οι οποίοι αφορούν ακόμη και στους άθεους. Αυτό όμως δεν μπορεί να συνεχιστεί και πολύ, γιατί εμείς είμαστε θρησκευόμενοι άνθρωποι», σημειώνει μεταξύ άλλων ο κ. Αμυράς.

  Επιπλέον, ο τόπος των τελετών τους είναι στην ύπαιθρο και όπου υπάρχουν βωμοί, αφού πρώτα θα έχει προηγηθεί η κάθαρση του βωμού και το άναμμα του ιερού πυρός. Οι στόχοι των Δωδεκαθειστών επεκτείνονται και σε άλλους τομείς, όπως το να συνεχιστεί βιολογικά η ελληνική φυλή, η οποία όπως πιστεύουν είναι και μοναδική στον κόσμο. Επίσης, μεταξύ άλλων, απαγορεύεται η εισροή πολιτιστικών γονιδίων από ξένες θρησκείες και πολιτισμούς, ενώ ο τρόπος ζωής τους θα πρέπει να είναι ταυτόσημος με εκείνου των αρχαίων προγόνων, από τη διατροφή και την ενδυμασία, μέχρι τη μουσική και την ελληνική γλώσσα.

  Βέβαια, η άποψη της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας είναι παντελώς αντίθετη με εκείνη των Δωδεκαθειστών, καθώς όπως επισημαίνει ο πατέρας Τσουρός «οι υψηλές αρχές και αξίες του ελληνικού πολιτισμού, που διασώθηκαν μέχρι και σήμερα, αναπτύχθηκαν περαιτέρω μέσα στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με αποτέλεσμα ο Ελληνισμός να συμπορεύεται με την Ορθοδοξία 2000 χρόνια τώρα».

ΓΙΟΡΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ

Οι δωδεκαθεϊστές ανέβηκαν στον Ολυμπο Αψήφησαν τις πολικές θερμοκρασίες, τον δυνατό αέρα που έφερνε χιόνι από την κορυφή και ανηφόρισαν στις πλαγιές του Ολύμπου για να γιορτάσουν τα γενέθλια του Διόνυσου και την ενσάρκωση του Ηρακλή Ηλιοφόρου.

Δωδεκαθεϊστές από όλη τη χώρα τίμησαν με το αρχαιοελληνικό τελετουργικό το χειμερινό ηλιοστάσιο στην εκδήλωση που διοργάνωσαν στον αρχαιολογικό χώρο της Μηλέας Ελασσόνας, κοντά στο σημείο όπου θεωρείται ότι βρισκόταν η Περραιβική Δωδώνη.Ντυμένοι με λευκούς χιτώνες οι δωδεκαθεϊστές έστησαν τα αγάλματα και τα κλαδιά του κισσού και έψαλαν ύμνους και προσευχές, ενώ μετά τη γιορτή κατέκλυσαν ταβερνάκι στο χωριό όπου γλέντησαν με αρνιά και κόκκινο κρασί.«Είναι πολύ σημαντική μέρα για μας η 21η Δεκεμβρίου. Από τότε αρχίζει να μεγαλώνει η μέρα και αναδύονται οι μεγάλες δυνάμεις που φέρνουν τη δημιουργία.Τιμούμε τον Ηρακλή τον Ηλιοφόρο, μια θεότητα που ταυτίζεται με τον ήλιο και το φως», είπε στο «Εθνος» εκ μέρους των διοργανωτών ο συνταξιούχος πανεπιστημιακός, Τρύφωνας Ολύμπιος, προσθέτοντας ότι η επιλογή του χώρου, μόνο τυχαία δεν ήταν, καθώς από εκείνη την πλευρά του Ολύμπου -στη Λάρισα- ανατέλλει ο ήλιος, ενώ στην περιοχή του Λιτόχωρου Πιερίας γίνεται η δύση του. Το κρύο ήταν τσουχτερό, ο αέρας έφερνε χιόνι από ψηλότερα σημεία, η παγωνιά έκοβε την ανάσα, αλλά οι δωδεκαθεϊστές δεν το έβαλαν κάτω. Εκαναν επίκληση στον Ηρακλή, έψαλαν ορφικούς ύμνους για τον Διόνυσο στα αρχαία ελληνικά και κάλεσαν τον ήλιο να φέρνει δημιουργία στη φύση και φως στη ζωή των ανθρώπων.«Ηταν μια γιορτή με ύμνους προς τους θεούς και την κοιμώμενη φύση να εγερθεί. Ακολούθησε ένα συμπόσιο με ομιλίες για τη γιορτή του χειμερινού ηλιοστασίου σε κλειστό χώρο, αφού οι άσχημες καιρικές συνθήκες δεν επέτρεπαν για περισσότερο χρόνο την παραμονή μας στο βουνό», μας είπε ο κ. Ολύμπιος.

ΟρφικόςΎμνος.«Τον Διόνυσο προσκαλώ, τον θορυβώδη που φωνάζει ευά, τον

πρωτογενή, που έχει δύο φύσεις και εγεννήθη τρεις φορές, τον βακχικό βασιλέα, τον ζώντα εις τους αγρούς... αθάνατε δαίμονα Θεέ, άκουσε μακάριε, την φωνήν μου και σπεύσε με γλυκύτητα και με προσήνεια, έχων ευμενή διάθεσιν, μαζί με τις καλλίζωνες συντρόφους σου τις Μαινάδες και τις Βάκχες», έλεγε ο πρώτος ορφικός ύμνος, τον οποίο σιγοψιθύρισαν όλοι στην πλαγιά του Ολύμπου, κάτω από τη χιονοσκέπαστη κορυφή.

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Η Αρχαία Ελληνική Θρησκεία έπαιξε μεγάλο ρόλο στην αρχαία Ελλάδα και συνεχίζει και σήμερα να είναι σημαντική στην πολιτιστική κληρονομιά των Ελλήνων καθώς διαμόρφωσε τη μυθολογία τους και τη θέαση και προσέγγιση του κόσμου τους.Ο άνθρωπος πάντα ένιωθε την ανάγκη να πιστεύει σε μια ανώτερη, θεϊκή δύναμη. Ο Δωδεκαθεισμός ήταν η θρησκεία των Αρχαίων Ελλήνων. Μέσω της θρησκείας αυτής οι άνθρωποι της αρχαίας Ελλάδος μπορούσαν να εκφραστούν και να δημιουργήσουν.

Ο Αρχαίος πολιτισμός αναπτύχθηκε πολύ εξαιτίας της θρησκείας. Οι άνθρωποι άρχιζαν να χτίζουν ναούς, να φτιάχνουν αγάλματα, τοιχογραφίες προς τιμή των θεών που μερικές από αυτές σώζονται ως σήμερα. Όλα αυτά αποτελούν ταυτότητα για τον Έλληνα αφού πολλοί ξένοι έρχονται στην χώρα μας και δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για την Αρχαία Ελληνική Θρησκεία και για τα αρχαία αντικείμενα που σχετίζονται με αυτήν, σώζονται και αποτελούν μεγάλα έργα τέχνης.

Η Αρχαία Ελληνική Θρησκεία βοήθησε όχι μόνο τους αρχαίους Έλληνες αλλά και τους σημερινούς αφού μεγάλο μέρος του τουρισμού και της οικονομίας της Ελλάδος στηρίζεται στην αρχαιότητα και στην κληρονομιά που άφησε σε μας (μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι ). Βέβαια, έχουν γραφεί πολλά βιβλία για την Αρχαία Ελληνική Θρησκεία, φιλοσοφικού και διδακτικού περιεχομένου. Σε όλη την γη διαβάζονται είτε από ενδιαφέρον είτε για μάθηση και εμβάθυνση στον αρχαίο πολιτισμό είτε από απλή περιέργεια. Πολλές ταινίες εξάλλου έχουν παιχθεί στον παγκόσμιο κινηματογράφο που αφορούν την Αρχαία Ελλάδα, την  θρησκεία της και τους ήρωές της.

Οι Θεοί

Για τους Έλληνες, οι θεοί ήταν αθάνατοι, πανταχού παρόντες και αξιολάτρευτοι. Μπορούσαν να ελέγξουν όλους τους θνητούς σε κάθε στάδιο της ζωής τους , προκαθορίζοντας την μοίρα τους και τις σχέσεις τους. Παρόλα αυτά, για τους Έλληνες οι θεοί δεν ήταν απόμακρα, απρόσιτα όντα – οι άνθρωποι μπορούσαν να τους πλησιάσουν, να τους δούνε, να τους ακούσουν και να τους αγγίξουν εύκολα. Ως αντιφατικά και πολύπλευρα όντα, οι θεοί αποτελούσαν

παράδειγμα προς μίμηση για έναν τέλειο άνθρωπο – αλλά έναν άνθρωπο ελεύθερο από τις στερήσεις και τις απαγορεύσεις της ζωής, ο οποίος μπορούσε να διασκεδάσει με ο,τιδήποτε,  μπορούσε να τραυματιστεί χωρίς να νιώσει πόνο ή να πεθάνει, μπορούσε να ερωτευτεί χωρίς να υποβάλλεται σε όρια παρόμοια με των ανθρώπων, μπορούσε να νιώσει θυμό ή ζήλια χωρίς να καταπιέζει τα συναισθήματά του  και τέλος, μπορούσε να γλεντήσει και να μεθύσει απεριόριστα. Οι Αρχαίοι Έλληνες ανέθεταν στους θεούς τους όλες τις ιδιότητες που θα ήθελαν οι ίδιοι να κατέχουν αλλά τις οποίες η ανθρώπινη φύση δεν τους επέτρεπε να αποκτήσουν. Οι ανθρώπινες ιδιότητες των θεών, ωστόσο, δεν μειώνουν την θεϊκή τους υπόσταση. Στην πραγματικότητα, τα χαρακτηριστικά τα οποία οι άνθρωποι απέδιδαν στους θεούς λειτουργούσαν ως παραδείγματα για την ανθρώπινη συμπεριφορά και αποτελούσαν τους στόχους, τους οποίους έθεταν οι θνητοί για τον εαυτό τους.

Η σωματική ομοιότητα μεταξύ των θεών και ανθρώπων εξυπηρετούσε έναν σημαντικό σκοπό. Οι θεϊκές μορφές που γεννήθηκαν από το Αρχαίο Ελληνικό πνεύμα, δεν ήταν ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο από  μια εικόνα την οποία  όφειλαν  να προσεγγίσουν οι άνθρωποι. Από την άλλη πλευρά, οι θεοί υιοθετούσαν ανθρώπινοι μορφή όταν εμφανίζονταν στους θνητούς και έτσι τα σώματά τους δεν ήταν απαραίτητα εξωπραγματικά – καλύτερα θα μπορούσαν να περιγράφονται ως πηγές ενέργειας και έμπνευσης από τις οποίες μπορούσαν να δημιουργηθούν υπερφυσικές δυνάμεις.

Κάθε μια από τις Αρχαίες Ελληνικές πόλεις-κράτη είχε το δικό της Πάνθεον. Παρόλα αυτά, ολόκληρη η Ελλάδα μοιραζόταν τους ίδιους θεούς που είχαν δημιουργηθεί από τις κοινές ανάγκες μελών τις ίδιας φυλής. Οι πρώτες γραπτές αναφορές στους Αρχαίους Έλληνες Θεούς χρονολογούνται από την Μυκηναϊκή περίοδο. Τα ονόματα του Δία, Ποσειδώνα, Άρη, Ερμή και Διονύσου ήταν χαραγμένα σε πήλινες  πινακίδες στην Γραμμική Β γραφή και βρέθηκαν σε Μυκηναϊκά παλάτια των πόλεων των Μυκηνών, Πύλου και Κνωσού. Αυτές χρονολογούνται περίπου από το 1400 – 1200 π.Χ.

Το Ολύμπιο Πάνθεον πήρε την τελική του μορφή τον 10ο αιώνα π.Χ. (Γεωμετρική Περίοδος ) και καθιερώθηκε στο Ελληνικό πνεύμα χάρη στα έπη του Ομήρου τα οποία ήταν δημοφιλή και σημαντικά ως υλικό παιδείας και εκπαίδευσης από τα αρχαία ακόμη χρόνια.

Όταν στις πόλεις-κράτη πέρασαν τον 8ο αιώνα π.Χ. τα καινούρια στοιχεία του ολοκληρωμένου δωδεκαθέου,  οι θρησκευτικές έννοιες των Ελλήνων ανανεώθηκαν και βελτιώθηκαν με αυτά τα νέα στοιχεία και εμφανίστηκαν οι πρώτες επίσημες τοποθεσίες για λατρεία των θεών. Το Αρχαίο Ελληνικό θρησκευτικό σύστημα ολοκληρώθηκε στην Αρχαϊκή  και Κλασσική περίοδο ( 6ος –

5ος αιώνας π.Χ.) που θα αποτελέσει και την περίοδο της κορύφωσης του Ελληνικού Πολιτισμού.

 

Οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου

 

Ανάμεσα σε όλους τους θεούς που λάτρευαν οι Έλληνες, οι δώδεκα θεοί του όρους Ολύμπου, σχημάτιζαν μια ειδική κατηγορία. Οι θεοί του Ολύμπου ήταν ο Δίας, η Ήρα, η Αθηνά, ο Ποσειδώνας, ο Απόλλωνας, η Άρτεμις, η Δήμητρα, ο Ερμής, η Αφροδίτη,  ο Άρης, ο Ήφαιστος  και  η Εστία. Σε μερικές περιοχές, διάφορες θέσεις των δώδεκα θεών διεκδικούσαν ο Πλούτωνας, ο Διόνυσος , ο Ηρακλής και άλλοι τοπικοί ήρωες.

Οι θεοί του Ολύμπου ζούσαν κυρίως φιλικά μεταξύ τους, σε ένα σπίτι-ανάκτορο που ήταν ιδανικό στην χρήση του και ιδιαίτερα μαγευτικό. Με την απόφαση των θεών να κατοικήσουν στον Όλυμπο, αυτομάτως εισάγεται η έννοια ότι ζούσαν στο όριο μεταξύ της Γης και του Ουρανού και έτσι μπορούσαν να επιτηρούνε ό,τι γινόταν στο κόσμο. Το κύριό  τους μέλημα ήταν ο άνθρωπος, τον οποίο μερικές φορές «έλουζαν» με δώρα και μερικές φορές δίωκαν. Ο αρχηγός των θεών ήταν ο Δίας, ο πανταχού παρών, ακολουθούμενος από άλλους, μικρότερους σε σημασία θεούς, σε μια στοιχειώδη ιεραρχία στην οποία κάθε θεότητα είχε την δική της επιρροή. Όποια δύναμη και αν είχε ο καθένας από τους δώδεκα θεούς, κανείς δεν είχε το δικαίωμα να «πατήσει» τον ιερό όρκο που είχε δώσει δίπλα στα νερά της π Στίγας, η οποία βρισκόταν στο κάτω κόσμο. Οι θεοί ορκίστηκαν πως εάν δεν τηρούσαν την υπόσχεση που είχαν δώσει, η τιμωρία τους θα ήταν ένας χρόνος σε κατάστασης κόμματος έπειτα από τον οποίο, οι θεοί απαγορευόταν να συναντηθούν με τους άλλους θεούς για άλλα εννέα χρονιά.

Ο μεγαλύτερος όρκος που μπορούσαν να πάρουν οι θνητοί ήταν προς στους δώδεκα θεούς. Η ποινή για τους επιόρκους ήταν αυστηρή διότι οι δώδεκα θεοί ήταν και αμείλικτοι δικαστές για τους ανθρώπους. Οι Αρχαίοι Έλληνες λάτρευαν κάθε θεό

διαφορετικά και επίσης έστηναν προσκυνητάρια για να τιμήσουν τους δώδεκα θεούς.

 

Δίας

 

 

Ο «Πατήρ Θεών τε και Ανθρώπων» ο Δίας, ο Βασιλιάς του Ολύμπου και αρχηγός του δωδεκαθέου, άρχοντας των κεραυνών, τιμωρός και προστάτης, εραστής και πολέμαρχος, νίκησε τον πατέρα του Κρόνο και έριξε τους Τιτάνες και τους Γίγαντες στα Τάρταρα. Ήταν ο αδιαμφισβήτητος κυβερνήτης του σύμπαντος και ήλεγχε τα πάντα. Αλλά η δύναμη του δεν ήταν χωρίς περιορισμούς. Ο ρόλος του ήταν κυρίως να συντονίζει της δραστηριότητες των άλλων θεών και να επιβεβαιώνει ότι οι άλλοι θεοί δεν ξεπερνούσαν τις δυνάμεις τους φτάνοντας στην ύβρη. Αυτός ήταν σε κάθε περίπτωση ο εγγυητής της τάξης σε θεϊκά και σε ανθρώπινα θέματα. Οι βασιλιάδες της γης θεωρούνταν  απόγονοί του.

Ο Δίας λεγόταν πολιούχος και «πολιεύς» –  πατέρας της πόλης. Η άμυνα των Ελληνικών πόλεων ήταν μια από τις ευθύνες του, η οποία είναι ο λόγος για τον οποίο λατρευόταν όπως και η Αθηνά ως Πρόμαχος, αρχηγός σε μάχες και Σωτήρ, σωτήρας. Άλλα επίθετά του ήταν Ελευθέριος, ελευθερωτής, επειδή έδινε την ελευθερία σε αυτούς που προστάτευε.

Όταν οι Αρχαίοι Έλληνες αναφερόντουσαν στον Ολύμπιο Δία εννοούσαν τον πατέρα των θεών και των ανθρώπων που κυβερνούσε τον κόσμο από το παλάτι του στον Όλυμπο. Ο Δίας ήταν η πηγή του παραδεισένιου φωτός και αυτός ρύθμιζε τα μετεωρολογικά φαινόμενα. Έστελνε στην γη, τον άνεμο, τα σύννεφα, την βροχή και τον κεραυνό. Τα σύμβολά του συνδέονταν με αυτές τις δυνάμεις – όχι μόνο ο κεραυνός αλλά και ο αετός, το ιερό πουλί που πετάει πιο ψηλά και γρήγορα από όλα τα άλλα πτηνά στο ουρανό υπήρξε σύμβολο του Δία.

Οι Έλληνες λάτρευαν τον Δία σε κορυφές βουνών οπού η Γη συναντούσε τον Ουρανό. Τα φυσικά φαινόμενα, ελεγχόμενα από τον Δία, όταν συμβαίνανε θεωρούνταν ως σημάδια από τους θεούς και ικανά να παρέχουν στους ανθρώπους πληροφορίες για γεγονότα που θα γίνονταν στο προσεχές μέλλον. Ο μάντης στην Δωδώνη, ένας από τους πιο σημαντικούς της Ελλάδας, ήταν αφοσιωμένος στον Δία. Εκτός από την δύναμη του στον Ουρανό και στην Γη, ο Δίας προστάτευε και τα ανθρώπινα όντα. Σε κάθε σπίτι υπήρχε ένα Προσκυνητάριο προορισμένο για τη λατρεία στο Δία και ήταν ο προστάτης της ειρήνης και στην οικία. Επιπλέον, αυτός προφύλασσε την φιλία ανάμεσα στους ανθρώπους (Δίας Φίλιος) και βοηθούσε αυτούς που τον είχαν ανάγκη, ιδιαίτερα τους ταπεινούς και τους ξένους (Δίας Ξένιος). Οι δυνάμεις του Δία ολοκληρώνονται με την επίβλεψη του για τους όρκους των θνητών και η ευθύνη να αποδίδει δικαιοσύνη εάν κάποιος όρκος δεν τηρούνταν. Οι τιμωρίες του μπορεί να ήταν σκληρές έως υπερβολικές, αλλά ήταν πάντα πρόθυμος να συγχωρήσει εάν οι θνητοί έδειχναν την μεταμέλεια τους και προσεύχονταν σε αυτόν. Για αυτούς τους λόγους, οι Έλληνες δεν παρέλειπαν να τιμούν τον αρχηγό των θεών με εντυπωσιακές τελετές, γιορτές και αθλητικούς αγώνες – δυο από τις τέσσερις μεγαλύτερες διοργανώσεις, οι Ολυμπιακοί αγώνες και τα Νέμεα, ήταν αποκλειστικά αφιερωμένες στον Δία.

Ήρα

 

Αδελφή και σύζυγος του Δια, ήταν η Ήρα, η οποία ως κύριο σκοπό της είχε να προστατεύει τις γυναίκες και το γάμο, αν και συνήθως αρεσκόταν να κατατρέχει και να τιμωρεί τις πάμπολλες ερωμένες του άντρα της και τα παιδιά που προέκυπταν από τις ερωτοτροπίες αυτές εκτός του γάμου τους. Βέβαια, και η Ήρα συχνά κατέφευγε σε ερωτικές περιπλανήσεις, όμως πάντα ξαναγύριζε στον άντρα της. Η Ήρα ανάμεσα στις θεές του Ολύμπου απολάμβανε τη θέση της πιστής γυναίκας και επίσημης συζύγου του Δία. Σύμφωνα με μια παράδοση γεννήθηκε στην Σάμο – οι άνθρωποι του νησιού πίστευαν ότι η Ήρα είδε για πρώτη φορά το φως της ημέρας κάτω από ένα δέντρο, δίπλα στις όχθες του ποταμού Ίμπρασσου, όπου αργότερα χτίστηκε ο φημισμένος ναός της Ήρας στην Σάμο, το Ηραίο.

Αθηνά

 

Η Αθηνά, η οποία ξεκίνησε ως πάνοπλη Θεά του πολέμου και στη συνέχεια εξελίχθηκε σε πολιούχο Θεά της Αθήνας και σύμβολο της σοφίας, σύμφωνα με το μύθο, ξεπετάχτηκε μέσα από το κεφάλι του Δία κρατώντας δόρυ και ασπίδα και φορώντας περικεφαλαία. Αγαπημένη της πόλη ήταν η Αθήνα, η οποία πήρε και το όνομα της. Τα σύμβολα της ήταν το δόρυ, η κουκουβάγια και η ελιά. Για τους Αρχαίους Έλληνες η Αθηνά, μια από τις πιο σημαντικές Ολύμπιες θεότητες  σύμφωνα με την παράδοση, υπήρξε κόρη του Δία και της Μέτιδας. Κατά την διάρκεια της μάχης των Γιγάντων ο Δίας κοιμήθηκε με την Μέτιδα, κόρη του Ωκεανού και της Τύφης, που έκρυβε μέσα της όλη την σοφία του κόσμου. Το γεγονός ότι η Αθηνά γεννήθηκε από το κεφάλι του Δία και ποτέ δεν είχε μητρική στοργή, σημαίνει ότι οι δυνάμεις της ήταν περισσότερο αρσενικές παρά θηλυκές. Η Αθηνά ήταν η μόνη που επιτρεπόταν να μπαίνει στην αίθουσα εξοπλισμού του Δία και να χρησιμοποιήσει ακόμη και τον κεραυνό του.

Ποσειδώνας

 

Ο Ποσειδώνας  ήταν ο θεός της θάλασσας, των ποσίμων υδάτων και πηγών, κυρίαρχος των θαλασσών και των γεωλογικών φαινομένων. Ήταν, όπως ο Δίας, γιος του Κρόνου και της Ρέας. Σύμφωνα με μια εκδοχή του μύθου, όταν γεννήθηκε, η Ρέα τον έκρυψε σε ένα στάβλο και έδωσε στον Κρόνο να φάει ένα μουλάρι αντί για το βρέφος. Όταν μεγάλωσε ο Ποσειδώνας βοήθησε τον Δία στην μάχη των Τιτάνων και πήρε την διάσημη Τρίαινα ως δώρο από τους Κύκλωπες. Αφού εξαφανιστήκαν όλα τα εμπόδια, ο Δίας, ο Ποσειδώνας και ο Άδης – οι γιοι του Κρόνου – μοιράστηκαν την δύναμη στον κόσμο. Ο Δίας πήρε τον Ουρανό, ο Ποσειδώνας την Θάλασσα και ο Άδης τον Κάτω Κόσμο ενώ και οι τρεις είχαν κομμάτια της γης. Ο Ποσειδώνας έγινε για τους Έλληνες ο θεός της θάλασσας που ήταν ικανός να ηρεμήσει τα κύματά της  ή να δημιουργήσει φοβερές θύελλες και έτσι να πάρει την ζωή από αυτούς που ήταν ασεβείς προς αυτόν. Οι καλλιτέχνες συχνά τον απεικόνιζαν να ταξιδεύει μέσα  στα κύματα ανεβασμένος σε ένα χρυσό άρμα, περικυκλωμένος από δελφίνια και άλλα πλάσματα του βυθού. Το ίδιο συχνά απεικονιζόταν με τον πιο επιθετικό χαρακτήρα του χτυπώντας την θάλασσα με την Τρίαινά του και μη δείχνοντας έλεος σε κανένα πλάσμα της.

Η δύναμη του Ποσειδώνια να ελέγχει ο,τιδήποτε είχε σχέση με τον θαλάσσιο κόσμο ήταν η αιτία να τον χαρακτηρίζουν ως Θαλάσσιο, Πελάγιο, Πόντιο, Ποντοκράτωρ, Ίσθμιο και Πορθμείο. Τα πιο σημαντικά του προσκυνητάρια ήταν παραθαλάσσια όπως αυτό στον Ισθμό της Κορίνθου.

 

Απόλλωνας

 

Ο Απόλλωνας, γιος του Δίας και της Λητώς ήταν ο Θεός της μουσικής και της Αρμονίας. Γεννημένος στο ιερό νησί της Δήλου, ανέβηκε από την πρώτη κιόλας μέρα στον Όλυμπο. Ήταν ο Θεός που περισσότερο από τους άλλους αντιπροσώπευε τις αξίες του Ελληνικού Πολιτισμού.

Αμέσως μετά την γέννησή του ο Απόλλωνας «ανέβηκε» στον Όλυμπο όπου τον χαιρέτησαν οι θεοί και του προσέφεραν νέκταρ και αμβροσία που θα τον έκαναν αθάνατο. Η πρώτη του ανησυχία ήταν να βρει έναν μάντη έτσι ώστε να μπορεί να μεταφέρει στους ανθρώπους τις αποφάσεις και τις επιθυμίες του Δία. Έτσι, όταν έφυγε από τον Όλυμπο ταξίδεψε σε πολλά μέρη της Ελλάδος ώσπου να φτάσει στους Δελφούς. Φτάνοντας εκεί ο θεός Απόλλωνας πάλεψε και νίκησε το φοβερό δράκοντα Πύθωνα για να ελευθερώσει την μεγάλη μάντισσα Πυθία. Στους Δελφούς,  ο Απόλλωνας έστησε τα όρια του προσκυνηταριού του, που σύντομα θα εξελσσόταν σε ένα από τα πιο ιερά μέρη των Ελλήνων. Το Πανελλαδικό θρησκευτικό «φεστιβάλ» που γινόταν στους Δελφούς προς τιμή του Απόλλωνα λεγόταν «Πύθια». Ολοκληρώνοντας το έργο του στους Δελφούς ο Απόλλωνας ταξίδεψε έως την Θεσσαλία με σκοπό να «αγιοποιηθεί». Εις μνήμη του γεγονότος, μια γιορτή ονόματι «Σεπτέρια» γινόταν στους Δελφούς κάθε οκτώ χρόνια.

Αφού ο Απόλλωνας πήρε τον έλεγχο των Δελφών έψαξε για ανθρώπους καταλλήλους να διοικήσουν το «Προσκυνητάριό» του.

Από ένα ψηλό σημείο στον Παρνασσό, ο Απόλλωνας παρακολουθούσε ένα πλοίο που έφερνε Κρητικούς εμπόρους , οι οποίοι είχαν στην κατοχή προϊόντα από το νησί τους. Αποφάσισε λοιπόν ο Απόλλωνας ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι θα ήταν οι ιεροί μάντεις του.

Από όλους τους Ολύμπιους θεούς, ο Απόλλωνας ήταν ο πιο γνωστός σε σχέση με μαντείες. Δίδαξε στην ανθρωπότητα την τέχνη της προφητείας και αυτό φαίνεται σε διάφορους μύθους όπου ο Απόλλωνας είναι πατέρας των πιο σημαντικών μάντεων και μαντειών. Οι προφητικές του δυνάμεις σχετίζονται με την αυθεντική εικόνα που οι Έλληνες είχαν γι αυτόν – ο Απόλλωνας ήταν ο Θεός του φωτός και του ηλίου, η θεότητα που δημιουργούσε ηλιακή ενέργεια νικώντας έτσι το σκοτάδι. Ήταν ικανός στο φως της ημέρας να αποκαλύψει στους ανθρώπους το μέλλον τους  και να ξεκαθαρίσει σε αυτούς ασαφή γεγονότα. Πολλές αρχαίες παραδόσεις σχετίζονται με το πρώτο φως της ημέρας που οι Έλληνες αποκαλούσαν «λυκόφως» και ο Απόλλωνας λατρευόταν γι αυτό ως λύκειος. Στα μαντεία του, έδινε στους θνητούς συμβουλές που χρειαζόντουσαν είτε για την προσωπική τους ζωή είτε για κάποιο πολιτικό θέμα. Οι Ελληνικές πόλεις απέφευγαν να πάρουν αποφάσεις εάν δεν συμβουλεύονταν το μαντείο των Δελφών. Στην τέχνη, ο Απόλλωνας συχνά απεικονίζεται με το τόξο και τα βέλη του, όπλα που είχε πάντα στην κατοχή του. Συχνά με τα βέλη του ο Απόλλωνας είτε προστάτευε τους ήρωες που αγαπούσε είτε τιμωρούσε αυτούς που του ήταν ασεβείς. Ως αποτέλεσμα, το αρχαίο Ελληνικό μυαλό απέδιδε ξαφνικούς θανάτους στα «βέλη του Απόλλωνα» και έτσι απέκτησε το επίθετο Μοιραγέτης, ηγέτης των Μοιρών και πολλοί τον θεωρούσαν ως την θεότητα που άλλαζε την ανθρώπινη μοίρα.

Άρτεμις

 

Η Άρτεμις, δίδυμη αδελφή του Απόλλωνα, ήταν η αειπάρθενος θεά της αγρίας φύσης και του κυνηγιού, προστάτιδα των λεχώνων γυναικών και της υπαίθρου. Έτσι οι περιοχές όπου λατρευόταν ήταν πάντα εύφορες ενώ στα μέρη που δεν την τιμούσαν, αντιμετώπιζαν την οργή της.

Στο προσκυνητάριό της στο Βύρωνα της Αττικής, οι γυναίκες που επιτυχώς είχαν γεννήσει, έκαναν θυσίες στην Θεά Άρτεμη και τα ρούχα των γυναικών που πέθαιναν στην γέννα ήταν επίσης αφιερωμένα σε αυτήν.

Η Άρτεμις συχνά λατρευόταν ως Κουροτρόφος επειδή πιστευόταν ότι παρακολουθούσε και φρόντιζε τα μικρά παιδιά που μεγάλωναν.

Αυτή η άποψη ήταν ιδιαίτερα «δυνατή» στην Έφεσο όπου ο σημαντικός ναός της ήταν ένα από τα Επτά Θαύματα του Κόσμου.

Η βοήθεια της Αρτέμιδος συνέχισε να είναι σημαντική ακόμη και όταν τα παιδιά μεγάλωναν ως την εφηβεία. Κατά την  περίοδο της δύσκολης μετάβασης από την εφηβεία στην ενηλικίωση, οι Αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να ζητούν την υποστήριξη της Αρτεμις και διοργάνωναν ειδικές τελετές αφιερωμένες σε αυτήν. Στο ναό της Αρτεμις στο Βύρωνα, τα νεαρά κορίτσια διδάσκονταν ό,τι χρειαζόταν όσο αφορά στην Μητρότητα. Σε ένα άλλο σημαντικό προσκυνητάριο, στην Σπάρτη, οι νέοι μαστιγώνονταν μπροστά στην είσοδο του ναού σε μια τελετή που έχει από πολλούς ερμηνευτεί ως σκληρή εκπαίδευση πριν την είσοδο τους στο στρατό των ενηλίκων.

Ως θεά του κυνηγιού η Αρτεμις σχετιζόταν με τα ζώα της φύσης και λατρευόταν ως βασίλισσα της φύσης και των ζώων.

 

Δήμητρα

 

Η Δήμητρα, θεά της βλάστησης και της γεωργίας, προστάτευε ιδιαίτερα τις καλλιέργειες δημητριακών και τους αγρότες. Η Θεά της γης λατρευόταν, όπως καθένας θα περίμενε, από τις πρώτες φυλές των αγροτών που κατοίκησαν στην Ελλάδα και τα παλαιότερα προσκυνητάρια της βρίσκονταν σε απομονωμένες αγροτικές περιοχές. Στα όρη της Αρκαδίας, η Δήμητρα λεγόταν Δύω και το μπρούτζινο άγαλμά της, φτιαγμένο από τον γλύπτη Ώνατα, την έδειχνε με γυναικείο σώμα και κεφάλι αλόγου. Η

μεγαλύτερη γιορτή προς τιμήν της Δήμητρας ήταν τα Θεσμοφόρια που γινόταν στην Ελλάδα το φθινόπωρο όταν σπερνόταν το χειμερινό σιτάρι. Καθ’όλη τη διάρκεια των θεσμοφορίων, οι γυναίκες έκαναν μυστικές τελετές για να εγγυηθούν μια καλή σοδιά. Στις αρχές του καλοκαιριού, κατά την περίοδο της γιορτής ονόματι Συροφόρεια, οι γυναίκες έθαβαν μερικούς χοίρους σε λάκκους σκαμμένους στη γη.

Πριν αναπαυτεί, η Δήμητρα δίδαξε στους βασιλιάδες πώς να την λατρεύουν. Οι τελετές που θα γίνονταν προς τιμήν της Δήμητρας, τα μυστήρια, αρχικά ήταν ανοιχτά σε όλους. Αυτή ήταν η αρχή των Ελευσίνιων Μυστηρίων που επαινέθηκαν από τους αρχαίους συγγραφείς ως αντιπροσώπευση μιας μοναδικής στιγμής ευτυχίας. Τα Μεγάλα μυστήρια γινόταν στα τέλη του Σεπτεμβρίου. Έξι μήνες πριν τα Μεγάλα Μυστήρια, τα Μικρά Μυστήρια γινόταν στις όχθες του ποταμού Ιλισσού στην Αθήνα ως προκαταρτικό στάδιο των Μεγάλων Μυστηρίων.

 

Ερμής

 

Ο φτεροπόδαρος Ερμής ήταν ο αγγελιοφόρος που έφερνε μηνύματα σε θεούς και ανθρώπους, ιδιότητα που τον έκανε ιδιαίτερα δημοφιλή ανάμεσά τους. Προστάτης των εμπόρων, των οδοιπόρων και των παλαιστών, εξελίχθηκε σε θεό του πνεύματος. Ο Ερμής ,ο αγαπητός Αγγελιοφόρος των θεών,  απεικονίζονταν από τους καλλιτέχνες κρατώντας το ραβδί του, με φτερωτά σανδάλια και ένα καπέλο στο κεφάλι. Για τους αρχαίους Έλληνες ήταν ο άρχοντας των ανέμων και όλων των άλλων φαινομένων που σχετίζονταν με τον αέρα.

 

Αφροδίτη

 

Η Αφροδίτη, η οποία αναδύθηκε από την θάλασσα, ήταν η Θεοποίηση της γυναικείας ομορφιάς, θεά του έρωτα και της αγάπης. Θεοί και θνητοί, ήταν όλοι μπλεγμένοι στα ερωτικά της δίχτυα. Χαρακτηριστικότερη των περιπτώσεων, είναι ο έρωτάς της με τον Άρη και η επ’αυτοφώρω σύλληψή τους από το σύζυγό της Ήφαιστο με άθραυστες αλυσίδες.

Στα Κύθηρα  η Αφροδίτη ήταν πολύ διάσημη και εκεί η θεά λατρευόταν ως Κυθαιρία. Στην Κύπρο πήρε τον όνομα Κύπρια και έγινε προστάτρια του νησιού. Η «αίρεσή»  της και η συνοδευτική της λατρεία ήταν ιδιαιτέρα σημαντική στην πόλη Πάφο της Κύπρου όπου οι κάτοικοι  λάτρευαν την  Αφροδίτη περισσότερο από  όλους τους άλλους Ολύμπιους θεούς. Τα σύμβολα της Αφροδίτης ήταν το περιστέρι, ο κύκνος, ο λαγός, ο κριός και άλλα πολλά. Σε μερικά προσκυνητάρια, ιδιαίτερα σε αυτά κοντά στην θάλασσα, η Αφροδίτη λατρευόταν ως Πελάγια, Πόντια και Λιμένια,  προσωνύμια τα οποία αναφερόντουσαν στη δύναμη της συγκεκριμένης θεάς να ηρεμήσει την  θάλασσα και να σιγουρέψει ότι τα πλοία ταξίδευαν με ασφάλεια. 

 

 Άρης

 

Ο αιμοδιψής Άρης ήταν πολεμικός θεός, ο οποίος εκπροσωπούσε τη μανία και το παράλογο του πολέμου. Όπως ήταν φυσικό, καμιά πόλη δεν τον έκανε πολιούχο της ενώ δεν ήταν ιδιαίτερα αγαπητός και στον κύκλο των υπολοίπων θεών. Για τους αρχαίους Έλληνες ο Άρης ήταν η κυρίαρχη φιγούρα πίσω από την βία, τις μάχες και τις άλλες διαμάχες μεταξύ των ανδρών.  Η «αίρεση» και η συνακόλουθη λατρεία  του θεού μάλλον άρχισε στην Θράκη όπου σύμφωνα με τον Όμηρο ζούσε ο Άρης. Από εκεί η λατρεία  του εξαπλώθηκε στην Βοιωτία και μετά σε ολόκληρη την Ελλάδα ολοκληρωτικά, οδηγώντας στην καθιέρωση του Άρη ως ενός  από τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου. Οι ιδιότητες του Άρη συνδέονται με τις ρίζες του αφού, για τους αρχαίους Έλληνες, η Θράκη ήταν ένα μέρος σκληρών ανθρώπων και εθίμων.

Ήφαιστος

 

Ο Ήφαιστος, ο δύσμορφος θεός, που όμως ήταν πανέξυπνος και εφευρετικότατος άρχοντας των κατασκευών και της μεταλλουργίας, επιδέξιος και δυνατός τεχνίτης, για τους αρχαίους Έλληνες  ήταν ο θεός που προστάτευε την φωτιά σε όλες της τις μορφές. Πιστεύεται ότι όταν ο Ήφαιστος έπεσε από τον Όλυμπο, προσγειώθηκε στη Λήμνο, ένα ηφαιστειακό νησί. Κατ’ επέκταση ο θεός σχετίστηκε με τα Ηφαίστεια και την πόλη Ηφαιστεία και τους  έδωσε το όνομά του.

Ο Όμηρος αποκαλεί τον Ήφαιστο «Χαλκέα» επειδή από όλους  τους θεούς ήταν ο πιο ικανός σε αυτήν την τέχνη της μεταλλουργικής. Η μεταλλουργική ήταν ο αποκλειστικός τομέας του διότι αυτή δεν γινόταν να αναπτυχθεί χωρίς τη βοήθεια της φωτιάς. Στη φαντασία των Ελλήνων ο Ήφαιστος, ντυμένος με μανδύα, φορώντας καπέλο και κρατώντας σφυρί, περνούσε όλη την ώρα του παράγοντας έργα ασύγκριτης ικανότητας και μεταλλουργικής τέχνης και τεχνικής.

ΣΑΪΕΝΤΟΛΟΓΙΑ

Όλες οι μεγάλες θρησκείες έτρεφαν την ελπίδα της πνευματικής ελευθερίας –μια κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος είναι ελεύθερος από τους υλικούς περιορισμούς

και τη δυστυχία. Ωστόσο, ανέκαθεν υπήρχε το ερώτημα, πώς φθάνει κανείς σε μια τέτοια κατάσταση, ιδιαίτερα όταν ζει μέσα σε μια ξέφρενη και ασφυκτική κοινωνία;

Παρ’ όλο που η σύγχρονη ζωή φαίνεται να δημιουργεί μια ατελείωτη σειρά από προβλήματα, η Σαϊεντολογία υποστηρίζει ότι οι λύσεις σε αυτά τα προβλήματα είναι βασικά απλές και μέσα στις δυνατότητες του κάθε ανθρώπου. Δυσκολίες στην επικοινωνία και στις διαπροσωπικές σχέσεις, ανασφάλειες, αυτοαμφισβήτηση και απελπισία – κάθε άνθρωπος έχει μέσα του τη δύναμη να απελευθερωθεί απ’ αυτές και από πολλές άλλες ανησυχίες.

Η οργάνωση αυτή ιδρύθηκε από τον Αμερικανό Lafayette Ron Hubbard (1911-1986). Ο κοκκινομάλλης συγγραφέας ιστοριών επιστημονικής φαντασίας με εξωγήινους και τέρατα, ήταν μια ιδιαίτερη προσωπικότητα, ο οποίος φέρεται να είχε δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο: "Θα ήθελα να ξεκινήσω μια θρησκεία. Εκεί είναι τα πολλά λεφτά". Και από ότι φαίνεται το πέτυχε.Μετά από την επιτυχία του βιβλίου του "Διανοητική" το 1950, μια μέθοδο αυτοβελτίωσης ουσιαστικά, ο L. R. Hubbard ιδρύει, το 1954 την Scientology, στηρίζοντας τον πυρήνα της "φιλοσοφίας" της θρησκείας του σε ψευδοεπιστημονικές, ψυχοθεραπευτικές συμβουλές, συνεπικουρούμενες από υπερβατικά και μυθολογικά στοιχεία, που άγγιζαν τα όρια του μεταφυσικού.

Βάση, πυρήνας της όλης οργάνωσης είναι οι λέξεις Scientology και Dianetik. Scientology είναι ο όρος που προσδιορίζει μια "επιστήμη", "φιλοσοφία", "θρησκεία". Προέρχεται από το λατινικό scio, δηλαδή γνωρίζω και το ελληνικό "λόγος". Στο βιβλίο τού L.R.Hubbard, "Το εγχειρίδιο για τον επίτιμο κληρικό", αναφέρεται ο όρος Scientology σαν "εφαρμοσμένη θρησκευτική φιλοσοφία ή διδασκαλία για το πνευματικό ον και η προώθηση του πνευματικού όντος στις σχέσεις του με τον εαυτό του, με το σύμπαν και με τα λοιπά όντα"  Πρόκειται δηλαδή για μία "Θρησκεία" ή "φιλοσοφία" αυτοεξέλιξης του ανθρώπου.

Ο "υπεράνθρωπος" βρίσκεται κατά την Scientology μέσα στον άνθρωπο και μπορεί να "ελευθερωθεί" με την τεχνική της κίνησης, τη λεγόμενη Dianetik. Στο "Εγχειρίδιο για τον επίτιμο κληρικό" αναφέρεται στην Dianetik λέγοντας:

"Είναι η τεχνολογία της απελευθέρωσης τού πνευματικού όντος", "η διδασκαλία για το πνευματικό ον στις σχέσεις

του με το σώμα και η προώθηση του όντος σ' αυτές τις σχέσεις".

Η κίνηση χρησιμοποιεί και τους όρους Thetan και Clear. Thetan, από το ελληνικό γράμμα Θήτα, σημαίνει κατά τον Hubbard "την πηγή της ζωής και την ίδια τη ζωή", αλλά και τη "ζώσα μονάδα". Clear είναι "ένας Thetan που μπορεί να είναι αιτία ενσυνείδητα και κατά βούληση υπεράνω διανοητικής μάζας, ενέργειας, χώρου και χρόνου, όσον αφορά το πρώτο Δυναμικό (επιβίωση του εγώ)".  Με δυο λόγια, μέσα στις (θεωρητικές) επιδιώξεις της οργάνωσης, στόχος είναι η "κατασκευή" του Υπεράνθρωπου. 

Στη συνέχεια τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο πολύπλοκα, καθώς εμπλέκονται μέχρι και...εξωγήινοι, αλλά και το μεσσιανικό παραλήρημα του L.R.Hubbard, ο οποίος είχε δηλώσει πως για να φτάσει εδώ:  "χρειάστηκε το ένα τρίτο της ζωής του και είναι ένας δρόμος που οδηγεί έξω από τη μιζέρια, τη δυστυχία και το σκοτάδι. Γι' αυτό, αν δείτε ανθρώπους που προσπαθούν να τραβήξουν άλλους "έξω από την οδό", μην αφήνετε την ομάδα σας κάτω. Με οτιδήποτε μέσο κρατήστε τους "στην οδό" και θα ελευθερωθούν αν δεν το κάνετε δεν θα μείνουν".

Και με ποιους τρόπους είναι θεμιτό να κρατήσουν τους "πιστούς" στους κόλπους τους; Για τον "άγιο" σκοπό η ομάδα αυτή δεν θα δίσταζε να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο. Ο ίδιος της ο ιδρυτής άλλωστε λέει: "Το να είσαι ικανός να ελέγχεις έναν άνθρωπο, σε κάνει ικανό να ελέγχεις πολλούς, και κανείς δεν θα μπορούσε να είναι ένας επαγγελματίας σαϊεντολόγος σε κανένα από τα επίπεδα, εκτός εάν μπορεί να ελέγχει ένα άλλο άτομο".

Η στρατολόγηση διασημοτήτων από τη Σαϊεντολογία και η δημόσια παραδοχή αυτών της νέας τους θρησκείας, ήταν πάντοτε θεμελιώδους σημασίας για την "Εκκλησία" της Σαϊεντολογίας. Από το 1955 ήδη, η οργάνωση διέθετε ένα γραπτό πρόγραμμα για το πώς να προσελκύονται και να προσηλυτίζονται celebrities. Ο ιδρυτής της, L. Ron Hubbard δημιούργησε τότε το "Project Celebrity", μέσα από το οποίο πρόσφερε μέχρι και αμοιβές στους σαϊεντολόγους που στρατολογούσαν στοχευμένα διασημότητες. Εσωτερικό έγγραφο του 1976 μάλιστα, αναφέρει πως: "η προσέλκυση αστέρων οι οποίοι βρίσκονται ή πλησιάζουν το απόγειο της καριέρας τους, διευκολύνει την εξάπλωση της

Σαϊεντολογίας".

Αρκετά γνωστά ονόματα, μεταξύ αυτών ο Tom Cruise αλλά και o John Travolta είναι επισήμως Σαϊεντολόγοι. Βέβαια, αρκετά μεγάλη είναι και η λίστα όσων αποχώρησαν, ενίοτε και με "θόρυβο" από αυτή.

Λίστα με celebrities - "πιστούς" της Σαιεντολογίας :

Ηθοποιοί, Σκηνοθέτες

Kirstie Alley, Anne Archer, Tom Cruise, Jason Lee, John Travolta, Bodhi Elfman, Jenna Elfman, Richard Elfman, Juliette Lewis, Priscilla Presley, Kelly Preston, Danny Masterson, Elisabeth Moss, Lisa Marie Presley.

Μουσικοί

Tom Constanten (Grateful Dead), Chick Corea, Beck Hanse

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ

Οι λειτουργοί της Σαϊεντολογίας πραγματοποιούν πολλές

τελετές και λειτουργίες σαν και αυτές που τελούν οι

λειτουργοί και οι ιερείς άλλων θρησκειών.

Κυριακάτικη Λειτουργία

Κάθε Κυριακή, ο Εφημέριος της Εκκλησίας ή κάποιος άλλος

λειτουργός διεξάγει την εβδομαδιαία λειτουργία για τα

μέλη της Εκκλησίας, η οποία όμως είναι ανοιχτή και σε

όσους δεν είναι μέλη. Σε αυτή τη λειτουργία, ο λειτουργός

αναφέρεται σε θέματα που συνδέονται με κάποια

σημαντική αρχή ή πρακτική της Σαϊεντολογίας και

συζητάει για το πώς θα μπορούσε να εφαρμοστεί στην

καθημερινή ζωή.

Ένα τυπικό κήρυγμα της Σαϊεντολογίας μπορεί να

μεταδίδει την ιδέα ότι ο άνθρωπος είναι μια πνευματική

ύπαρξη, να αναφέρεται στα οκτώ δυναμικά, στα Αξιώματα

της Σαϊεντολογίας ή ίσως στα Πιστεύω της Εκκλησίας.

Αυτές οι εβδομαδιαίες λειτουργίες συμβάλλουν ιδιαίτερα

στην ενδυνάμωση της θρησκευτικής αφοσίωσης των

Σαϊεντολόγων, αλλά συνάμα προσφέρουν ελπίδα για μια

καλύτερη ζωή σε όσους δεν είναι Σαϊεντολόγοι και οι

οποίοι είναι βέβαια πάντα ευπρόσδεκτοι να συμμετάσχουν.

Τελετές

Επίσης, το εκκλησίασμα της Σαϊεντολογίας γιορτάζει

τους γάμους και τα βαφτίσια με τις δικές του τυπικές

τελετές και τιμάει το θάνατο των συντρόφων του με

επικήδειες τελετές.

Ο Εφημέριος συχνά διεξάγει αυτές τις τελετές, αν και

κάθε χειροτονημένος λειτουργός της Σαϊεντολογίας μπορεί

επίσης να εκτελέσει χρέη Εφημέριου. Οι Σαϊεντολόγοι

πιστεύουν ότι αυτές οι λειτουργίες της Σαϊεντολογίας που

καλλιεργούν το πνεύμα σύμφωνα με τις διδαχές της

θρησκείας, ταιριάζουν απόλυτα στις ανάγκες τους και

προσφέρουν μια ιδιαίτερη ποιότητα στις

περιστάσεις αυτές.

ΚΛΗΡΟΣ

Οι εκκλησίες πάντα παρείχαν καθοδήγηση και βοήθεια

στους ενορίτες τους σε καιρούς ανάγκης. Στην

πραγματικότητα, πέρα από τις αυστηρά πνευματικές

ανησυχίες, οι εκκλησίες παραδοσιακά θεωρούν ότι ρόλος

τους είναι η ανακούφιση στις πρόσκαιρες δυσκολίες, η

παροχή βοήθειας όπου αυτή απαιτείται και η

αποκατάσταση της αξιοπρέπειας αντρών και γυναικών σε

καίρια σημεία της ζωής τους. Σύμφωνα με την μακρόχρονη

παράδοσή τους, οι ιερείς της Σαϊεντολογίας έχουν δράσει

επίσης με σκοπό να ανακουφίσουν από τα βάσανα και να

παράσχουν συμβουλή και βοήθεια σε όσους τη χρειάζονται,

είτε είναι μέλη του εκκλησιάσματός τους είτε απλά

κάποιος στην κοινότητα που μπορεί να χρειάζεται βοήθεια.

Βέβαια, δεν μπορεί κάποιος να λειτουργήσει ως ιερέας της

Σαϊεντολογίας χωρίς γνήσια και προέχουσα επιθυμία να

βοηθήσει τους άλλους, είτε για να τους ανακουφίσει στις

καθημερινές δυσκολίες, είτε για να τους βοηθήσει να

ανέλθουν στη Γέφυρα.

Αλλά, σε αντίθεση με τους λειτουργούς και τους

εφημέριους άλλων θρησκειών, οι λειτουργοί της

Σαϊεντολογίας παρέχουν κάτι περισσότερο από ευσπλαχνία

και φροντίδα σ’ εκείνους που το έχουν ανάγκη. Διαθέτουν

μια υψηλού επιπέδου ειδίκευση στις τεχνικές της

Σαϊεντολογίας, οι οποίες μπορούν να λύσουν στην ουσία

κάθε πρόβλημα, όσο δυσεπίλυτο κι αν φαίνεται.

Εκτός από τις δικές τους κοινότητες, οι Σαϊεντολόγοι

συμμετέχουν ενεργά και στηρίζουν διάφορα προγράμματα

κοινωνικής βελτίωσης και προγράμματα κοινωνικών

μεταρρυθμίσεων, πολλά από τα οποία χρησιμοποιούνται σε

κοινότητες σε όλο τον κόσμο. Για ένα Σαϊεντολόγο όλες

αυτές οι δραστηριότητες συμβάλλουν στο να αναγνωρίσει

ότι η υπευθυνότητα για τη βελτίωση της ζωής εκτείνεται

πέρα από τον εαυτό του, την οικογένειά του, την ομάδα και

τη χώρα αλλά περιλαμβάνει ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Οι θρησκευτικές υπηρεσίες είναι σημαντικές για κάθε

θρησκεία, αλλά ειδικά για τους Σαϊεντολόγους έχουν

ιδιαίτερη σημασία διότι, βοηθώντας τους άλλους, βοηθούν

να επιτευχθεί ο στόχος της Σαηεντολογίας, που είναι να

γίνει αυτός ο κόσμος καλύτερος για όλους.

ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΣΑΪΕΝΤΟΛΟΓΙΑΣ

Ένας πολιτισµός χωρίς παραφροσύνη, χωρίς εγκληµατίες και χωρίς πόλεµο, όπου οι ικανοί μπορούν να ευηµερούν και τα έντιµα όντα µπορούν να έχουν δικαιώµατα και όπου ο Άνθρωπος είναι ελεύθερος να ανέβει σε µεγαλύτερα ύψη. Αυτοί είναι οι στόχοι της Σαϊεντολογίας.Αυτοί οι στόχοι, που ανακοινώθηκαν αρχικά σε ένα διαταραγμένο κόσμο το 1950, βρίσκονται στις δυνατότητες της τεχνολογίας μας. Καθώς η Σαϊεντολογία δεν έχει πολιτικό χαρακτήρα, καλωσορίζει κάθε άτομο, οποιουδήποτε πιστεύω, φυλής ή εθνικότητας.

Δεν επιδιώκουμε την επανάσταση. Επιδιώκουμε μόνο την

εξέλιξη σε ανώτερες καταστάσεις ύπαρξης για το άτομο

και για την κοινωνία. Πετυχαίνουμε τους στόχους μας.

Ύστερα από ατέλειωτες χιλιετίες άγνοιας του Ανθρώπου

γύρω από τον εαυτό του, τη διάνοιά του και το σύμπαν, μια

επαναστατική ανακάλυψη έχει γίνει γι’ αυτόν. Άλλες

προσπάθειες που έκανε ο Άνθρωπος έχουν ξεπεραστεί. Σ’

αυτή την επιτυχία συντέλεσαν οι συνδυασμένες αλήθειες

πενήντα χιλιάδων ετών ανθρώπινης σκέψης, αποσταγμένες

και διευρυμένες με νέες ανακαλύψεις γύρω από

τον Άνθρωπο.

Σε καλωσορίζουμε στη Σαϊεντολογία. Από εσένα

περιμένουμε μόνο να μας βοηθήσεις να πραγματοποιήσουμε

τους στόχους μας και να βοηθήσουμε άλλους. Περιμένουμε

να βοηθηθείς κι εσύ. Η Σαϊεντολογία είναι το πιο σημαντικό

κίνημα στη Γη σήμερα. Σ’ έναν ταραχώδη κόσμο, το έργο

αυτό δεν είναι εύκολο. Αλλά πάλι, αν ήταν εύκολο, δεν θα

χρειαζόταν να το κάνουμε.

Σεβόμαστε τον Άνθρωπο και πιστεύουμε ότι αξίζει να

βοηθηθεί. Σεβόμαστε εσένα και πιστεύουμε ότι κι εσύ

μπορείς να βοηθήσεις.

Η Σαϊεντολογία δεν οφείλει τη βοήθειά της. Δεν έχουμε

κάνει τίποτα που θα μας ανάγκαζε να εξευμενίζουμε. Αν

είχαμε κάνει κάτι τέτοιο, τώρα δεν θα ήμασταν αρκετά

ευφυείς για να κάνουμε αυτό που κάνουμε.

Ο Άνθρωπος υποπτεύεται κάθε προσφορά βοήθειας.

Πολλές φορές προδόθηκε και η εμπιστοσύνη του χάθηκε

εντελώς. Πολύ συχνά έδειξε εμπιστοσύνη και προδόθηκε.

Μπορεί να κάνουμε λάθος, μιας και μοιάζει σαν να χτίζουμε

παλάτια στην άμμο. Αλλά ποτέ δεν θα προδώσουμε την

πίστη σου σ’ εμάς, όσο είσαι ένας από μας.

Ο ήλιος δεν δύει ποτέ στη Σαϊεντολογία. Και είθε μια νέα

μέρα ν’ ανατείλει για σένα, γι’ αυτούς που αγαπάς και για

τον Άνθρωπο.

Οι στόχοι μας είναι απλοί, αν και μεγάλοι. Πετυχαίνουμε

και θα συνεχίσουμε να πετυχαίνουμε σε κάθε νέα περιφορά

της Γης.

Η βοήθειά σου είναι ευπρόσδεκτη.

Η βοήθειά μας σου ανήκει.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ (ΜΑΣΟΝΙΑ)

Στον Ελευθεροτεκτονισμό ή Τεκτονισμό, απευθύνονται εκείνοι που επιθυμούν να εγκαταλείψουν τον παρορμητικό, ανταγωνιστικό και επιθετικό τρόπο ζωής και να δώσουν χώρο στην σκέψη και την απελευθερωμένη από πάθη και ελαττώματα στη βούληση. Ελευθερία βούλησης για τον Τέκτονα και την Τεκτονίδα δεν είναι ανεξέλεγκτη δράση αλλά δράση και σκέψη ελεγχόμενη από τον έλεγχο επί των παθών και ελαττωμάτων, δηλαδή απ-ελευθερωμένη από ο,τιδήποτε μας μειώνει. Ο Ελευθεροτεκτονισμός (γνωστός και ως Μασονία ή Τεκτονισμός) είναι ένα παγκόσμιο σύστημα αδελφοτήτων, που ξεκίνησε κατά τα τέλη του 16ου / αρχές του 17ου αιώνα και αριθμεί γύρω στα 5 εκατομμύρια μέλη. Οι επιμέρους αδελφότητες, των οποίων η σχέση και μεταξύ τους σύνδεση κυμαίνεται, έχουν ως κοινά στοιχεία κάποιες εθιμοτυπικές διαδικασίες (όπως τη χρήση ιεραρχίας και συγκεκριμένα σύμβολα) και την αναγκαιότητα κάθε μέλος να πιστεύει σε κάποια ανώτερη δύναμη ή Θεό.

Ο Τεκτονισμός (Μασονία), ενιαίος και αδιαίρετος στο σύνολό

του,.

Ο χωρισμός του σε 2 μέρη, τον Συμβολικό Τεκτονισμό και

τον Φιλοσοφικό Τεκτονισμό είναι μόνο διοικητικός και

εξυπηρετεί συγκεκριμένους οργανωτικούς και μόνον σκοπούς.

Η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος  είναι η Ανωτάτη Αρχή των

Συμβολικών Στοών.

Το Ύπατο Συμβούλιο της Ελλάδος είναι η Ανωτάτη Αρχή των

Φιλοσοφικών Εργαστηρίων.

Προσδιορίζεται, επίσης, ως το σώμα των διδασκαλιών και πρακτικών της μυστικής αδελφότητας των Ελεύθερων και Αποδεδειγμένων Τεκτόνων, ένα «ιδιότυπο σύστημα ηθικής κεκαλυμμένο δια αλληγοριών και εικονιζόμενο δια συμβόλων». Σύμφωνα με τη μυθολογία των Ελευθεροτεκτόνων, οι ρίζες της αδελφότητας τους ανάγονται στην εποχή της ανέγερσης του Ναού του Σολομώντος. Μέλη της αδελφότητας μπορούν να γίνουν άνδρες ενήλικοι, με ορθή κρίση, έντιμοι και ελεύθεροι, υπό την προϋπόθεση ότι πιστεύουν σε ένα Υπέρτατο Ον και την αθανασία της ψυχής. Ο Ελευθεροτεκτονισμός στις διάφορες μορφές του διατηρεί σταθερές τις θεμελιώδεις αξίες του και την πίστη στο Υπέρτατο Όν. Η συντεχνία είναι οργανωμένη σε Μεγάλες Στοές -που σε κάποιες περιπτώσεις ονομάζονται και Μεγάλες Ανατολές-, με διοικητική αυτοτέλεια και επιμεριζόμενες σε Επαρχιακές Μεγάλες Στοές, η κάθε μία από τις οποίες με τη σειρά της χωρίζεται σε Σεπτές Στοές.

Οι Μεγάλες Στοές αναγνωρίζουν η μία την άλλη ως Κανονικές ή μη και αντίστοιχα τα μέλη τους αναγνωρίζονται μεταξύ τους ως αποδεδειγμένα ή όχι.

Τα παράλληλα Τεκτονικά Σώματα είναι ανεξάρτητα από τη Μεγάλη Στοά, αλλά μέλη τους γίνονται μόνο Διδάσκαλοι Ελευθεροτέκτονες.

Υπάρχουν, βεβαίως και Τεκτονικές Οργανώσεις οι οποίες έχουν διατηρήσει ακέραια την παραδοσιακότητα του αρχαίου Τεκτονισμού, λειτουργούν με αυθεντικά Τυπικά, και ενδιαφέρονται μόνον για την βελτίωση του ανθρώπου και διαμέσου αυτής για την βελτίωση της κοινωνίας. Αυτές οι Τεκτονικές οργανώσεις, συνήθως λειτουργούν αθόρυβα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, δεν εμπλέκονται σε διμάχες αφού ασχολούνται μόνον με την ονομαζόμενη "λείανση του ακατέργαστου λίθου της ύπαρξής μας"

Οι Μεγάλες Στοές και οι Μεγάλες Ανατολές είναι ανεξάρτητα και κυρίαρχα σώματα που κυβερνούν το Τεκτονισμό σε μία ορισμένη επικράτεια ή αλλιώς “δικαιοδοσία”. Δεν υπάρχει κάποιο παγκόσμιο Τεκτονικό σώμα που να προΐσταται των Μεγάλων Στοών και των Μεγάλων Ανατολών, ή που να τους υπαγορεύει τον τρόπο λήψης των αποφάσεών τους, ή που να τους επιβάλλει μία κοινή πολιτική. Ο μόνος σύνδεσμος μεταξύ των επί μέρους δικαιοδοσιών είναι η αμοιβαία αναγνώριση.

Κανονικότητα

«Κανονικότητα» είναι ένας μηχανισμός σύμφωνα με τον οποίο οι Μεγάλες Στοές ή Μεγάλες Ανατολές αναγνωρίζουν η μία την άλλη. Ο μηχανισμός αυτός αποτελείται από μία σειρά κριτηρίων που η εκάστοτε Μεγάλη Στοά έχει ορίσει στα Συντάγματά της. Τα κριτήρια αυτά ποικίλουν, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν σχέση με την τήρηση ή μη των «Τεκτονικών Οροθεσίων» .Η αναγνώριση αυτή επιτρέπει τις επίσημες σχέσεις σε επίπεδο Μεγάλης Στοάς και την ανταλλαγή επισκέψεων μεταξύ των μελών τους. Ένας Τέκτων που επισκέπτεται μία μη κανονική Στοά κινδυνεύει με διαγραφή από τη Στοά του.

Το Ελευθεροτεκτονικό Μέγαρο της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδας, στην Αθήνα.

Καθένα από τα δύο παράλληλα παρακλάδια του Ελευθεροτεκτονισμού, αποδέχεται μόνο τις Μεγάλες Στοές που ανήκουν σε αυτό ως «κανονικές». Μπορεί οι περισσότερες Μεγάλες Στοές να ανήκουν στο παρακλάδι που συμπλέει με την Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας και οι περισσότερες Μεγάλες Ανατολές να ανήκουν στο παρακλάδι που συμπλέει με τη Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας, πάντως η διάκριση μεταξύ Στοάς ή Ανατολής δεν αποτελεί από μόνη της κριτήριο κανονικότητας. Επιπροσθέτως, ως μη κανονικές θεωρούνται σε παγκόσμιο επίπεδο και όσες οργανώσεις ιδρύονται από μόνες τους και αυτοχαρακτηρίζονται ως Τεκτονικές, δίχως όμως να αναγνωρίζονται από κάποιο από τα δύο παρακλάδια. Τέλος, ως μη κανονικές χαρακτηρίζονται και οι Στοές που δέχονται

ως μέλη τους ταυτόχρονα και άνδρες και γυναίκες, οι αποκαλούμενες "μεικτές".

Τεκτονική Στοά

Η Τεκτονική Στοά αποτελεί τον «πυρήνα» της οργάνωσης του Ελευθεροτεκτονισμού. Κάθε νέα Στοά πρέπει να υπόκειται σε μία κανονική Μεγάλη Στοά ή Μεγάλη Ανατολή. Η Στοά είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί τις οδηγίες της Μεγάλης Στοάς στην οποία υπόκειται όσον αφορά την εφαρμογή των Συνταγμάτων, όμως κατά τα άλλα είναι ανεξάρτητη διοικητική μονάδα. Μία Στοά πρέπει να έχει Τακτικές και προγραμματισμένες συνεδριάσεις, όπου θα λαμβάνουν χώρα οι τεκτονικές εργασίες των μελών της, και πρέπει να συνέρχεται μόνο στην έδρα της (εκτός εκτάκτων περιπτώσεων). Αρμοδιότητα της Στοάς είναι η μύηση και προαγωγή των μελών της, η εγκατάσταση του Σεβασμίου Διδασκάλου και των Αξιωματικών της, η απόκτηση και διατήρηση των κοσμημάτων και κειμηλίων της, η ενδυνάμωση των δεσμών ανάμεσα στις οικογένειες μέσω των διαφόρων εκδηλώσεων που οργανώνει και διάφορα άλλα θέματα σε επίπεδο βάσης (μη περιοριστικά).

Η Στοά είναι η μόνη Αρχή που μπορεί να μυήσει κάποιον στον Ελευθεροτεκτονισμό και όταν γίνεται κάτι τέτοιο ο νέος Ελευθεροτέκτων αποκαλεί αυτή την Στοά ως «μητρική» του, ισοβίως. Ένας Διδάσκαλος Ελευθεροτέκτων έχει το δικαίωμα να επισκέπτεται όποια Στοά υποκείμενη στη Μεγάλη Στοά του επιθυμεί. Επίσης, μπορεί να επισκεφθεί και οποιαδήποτε άλλη Στοά επιθυμεί, αρκεί αυτή να υπόκειται σε κάποια Μεγάλη Στοά που να είναι αμοιβαία αναγνωριζόμενη με τη δική του. Εκτός της συνδρομής του και της συμμετοχής του στη «μητρική» του Στοά, ένας Διδάσκαλος Ελευθεροτέκτων μπορεί καταβάλλοντας επιπλέον συνδρομή να είναι μέλος και άλλων Στοών, που όμως πρέπει να υπόκεινται στην ίδια Μεγάλη Στοά με τη δική του.

Συνηθίζεται ο όρος «Στοά» να αναφέρεται στο χώρο που συνεδριάζουν οι Ελευθεροτέκτονες, όμως ο όρος πιο πολύ αναφέρεται στους ίδιους τους Ελευθεροτέκτονες που συνεδριάζουν. Έτσι «Στοά» στην πραγματικότητα είναι οι συνεδριάζοντες Ελευθεροτέκτονες. Οι Στοές, ως κτίρια, αναφέρονται ανά περιπτώσεις ως «Ναοί». Διαφορετικές Στοές συνεδριαζόντων Τεκτόνων, μπορεί να χρησιμοποιούν σε διαφορετικές στιγμές ή ημέρες τον ίδιο χώρο της Στοάς. Οι πρώτες Στοές συνεδρίαζαν όπου μπορούσαν και πολλές φορές οι Τεκτονικές εργασίες γίνονταν σε καπηλειά. Οι περισσότερες Στοές απαρτίζονται από Ελευθεροτέκτονες που ζουν σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή.

Σε κάποιες Στοές η συμμετοχή απαιτεί πλήρωση ιδιαίτερων κριτηρίων, που έχουν κυρίως σχέση με το κοινωνικό υπόβαθρο ή την καταγωγή. Επίσης υπάρχουν «Ερευνητικές Στοές», οι οποίες κάνουν μέλη τους μόνο Διδασκάλους Ελευθεροτέκτονες και ασχολούνται με τη Φιλοσοφία του Ελευθεροτεκτονισμού και την ιστορία του.

Παράλληλα Σώματα

Ο σταυρός του τάγματος των Ναϊτών Ιπποτών.

Στον Ελευθεροτεκτονισμό δεν υπάρχει βαθμός ανώτερος του Διδασκάλου Ελευθεροτέκτονος. Όμως υπάρχουν «Σώματα» που δέχονται ως μέλη τους μόνο Διδασκάλους Ελευθεροτέκτονες. Τα Σώματα αυτά είναι ανεξάρτητα από τη «Συμβολική Στοά». Μπορούν να περιγραφούν ως συμπληρωματικά ή «παράλληλα» και συνήθως παρέχουν περαιτέρω οπτικές σε κάποια αλληγορικά, ηθικά ή και φιλοσοφικά στοιχεία του Ελευθεροτεκτονισμού. Αν και ανεξάρτητα, τα «παράλληλα Σώματα», χαρακτηρίζονται Ελευθεροτεκτονικά, αφού για να γίνει κάποιος μέλος τους πρέπει να είναι ήδη Ελευθεροτέκτονας.

Τα άρθρα της «Ένωσης» της «Premier Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας» με την «Αρχαία Μεγάλη Στοά της Αγγλίας» (σε «Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας» το 1813) περιόρισαν την αναγνώριση σε συγκεκριμένα Σώματα, όπως αυτά που εντάσσονται στο Σκωτικό Τυπικό και στο Τυπικό της Υόρκης. Κάποια «παράλληλα Σώματα»,

όπως για παράδειγμα αυτό των Ναϊτών Ιπποτών, έχουν επιπλέον απαιτήσεις λόγω της φύσης τους.

Τέλος, υπάρχουν σώματα στα οποία συμμετέχουν μόνο Ελευθεροτέκτονες, αλλά δεν έχουν σχέση με τη διδασκαλία του Ελευθεροτεκτονισμού, οπότε τυπικά δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως «παράλληλα Σώματα».

Αρχές και δραστηριότητα

Ενώ ο Ελευθεροτεκτονισμός συχνά χαρακτηρίζεται ως «μυστική οργάνωση» ή «μυστική κοινωνία», οι ίδιοι οι Ελευθεροτέκτονες διαφωνούν και ισχυρίζονται πως είναι απλά μια συντεχνία που τηρεί μυστικές κάποιες συγκεκριμένες πτυχές της. Ο Ελευθεροτεκτονισμός κατά τον 21ο αιώνα έπαψε να είναι τόσο “λαοφιλής” όσο και “μυστική κοινωνία”. Πιο ορθό θα ήταν να χαρακτηριστεί ως μία κοινωνία που κρατάει μυστικά. Ένα εκ των μυστικών αυτών και το μόνο πραγματικά ουσιαστικό που έχει απομείνει στον Ελευθεροτεκτονισμό, είναι ο ιδιαίτερος τρόπος αναγνώρισης ανάμεσα στα μέλη του. Παρά τις επιμέρους διαφορές, η βασική φροντίδα του Ελευθεροτεκτονισμού είναι η φιλανθρωπική εργασία σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή ή γενικότερα, η προώθηση της ηθικής ακεραιότητας μέσω της συμπεριφοράς των μελών του στο κοινωνικό σύνολο και η ανάπτυξη και διατήρηση της Αδελφικής αγάπης.

Τυπικό, συμβολισμός και ηθική

Οι Ελευθεροτέκτονες χρησιμοποιούν κάποιο τυπικό εργασιών κατά τις συναντήσεις τους. Δεν υπάρχει ένα μοναδικό τυπικό και κάθε μεγάλη Στοά είναι ελεύθερη να ακολουθεί το δικό της. Εντούτοις, υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσα στα διάφορα τυπικά εργασιών που χρησιμοποιούν οι Μεγάλες Στοές. Για παράδειγμα, όλα τα Ελευθεροτεκτονικά τυπικά εργασιών κάνουν χρήση του αρχιτεκτονικού συμβολισμού των εργαλείων των «πρακτικών» λιθοξόων του μεσαίωνα. Οι Ελευθεροτέκτονες, ως «θεωρητικοί» τέκτονες (που χτίζουν, δηλαδή, με τη φιλοσοφική έννοια και όχι την κυριολεκτική), χρησιμοποιούν αυτόν τον συμβολισμό για να διδάξουν ηθικά μαθήματα των αρχών της «Αδελφικής Αγάπης, Αρωγής και Αλήθειας», ή όπως συνηθίζεται να αναφέρεται στη Μεγάλη ανατολή της Γαλλίας «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα».

Δύο από τα κύρια σύμβολα που βρίσκονται πάντα σε μια Στοά είναι ο «Γνώμονας» και ο «Διαβήτης». Τα δύο αυτά σύμβολα

χρησιμοποιούνται από τον Ελευθεροτεκτονισμό για την εξαγωγή ηθικών συμπερασμάτων.

Τα ηθικά συμπεράσματα εξάγονται μέσω των αλληγοριών του Ελευθεροτεκτονικού τυπικού. Καθώς ο Ελευθεροτέκτονας εξελίσσεται δια μέσου «βαθμών», κερδίζει γνώση και κατανόηση του εαυτού του, της σχέσης του με τους άλλους και του δεσμού του με το Υπέρτατο Ον (όπως ο καθένας το αντιλαμβάνεται). Ενώ η διερεύνηση και ανάπτυξη των φιλοσοφικών απόψεων και πεποιθήσεων του Ελευθεροτεκτονισμού είναι έργο των ειδικών Ερευνητικών και Καθοδηγητικών Στοών, παρόλα αυτά μεμονωμένοι Ελευθεροτέκτονες συχνά εκδίδουν μελέτες για αυτές. Κάθε Ελευθεροτέκτονας μπορεί να στοχάζεται για τα σύμβολα και τον σκοπό του Ελευθεροτεκτονισμού και μάλιστα ως κάποιο βαθμό αναμένεται από αυτόν, καθώς εξελίσσεται δια μέσου των «βαθμών», να ερευνά το νόημα του Ελευθεροτεκτονισμού.

Η «Βίβλος του Ιερού Νόμου» πάντα εκτίθεται σε μια ανοικτή Στοά. Σε κάποιες από τις Στοές της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας, αντί της «Βίβλου» χρησιμοποιούνται τα Ελευθεροτεκτονικά «Συντάγματα». Επιπλέον, ο κάθε υποψήφιος επιλέγει, ανάλογα με τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, ενώπιον ποιού «Ιερού Κώδικα» θα ορκιστεί να τηρεί τις υποχρεώσεις του. Σε Στοές που απαρτίζονται από μέλη διαφόρων θρησκειών είναι συνηθισμένο να εκτίθενται άνω του ενός «Ιεροί Κώδικές».

Στον Ελευθεροτεκτονισμό το Υπέρτατο Ον αναφέρεται ως «Μέγας Γεωμέτρης του Σύμπαντος» ή "Υπέρτατος Κτίστης των Κόσμων", για να γίνει σαφές πως η αναφορά είναι γενική και όχι συνδεδεμένη με κάποια συγκεκριμένη θρησκευτική αντίληψη για τον Θεό.

Υποχρεώσεις

Κάθε υποψήφιος αναλαμβάνει κάποιες υποχρεώσεις βάσει του όρκου που δίνει κατά τη μύησή του στην Αδελφότητα. Οι υποχρεώσεις αυτές είναι να παραμένει πιστός στους κανόνες της αδελφότητας και να τηρεί τα «μυστικά του Ελευθεροτεκτονισμού», που είναι τα διάφορα σημεία, τεκμήρια και λέξεις αναγνώρισης σε κάθε βαθμό. Στις «κανονικές» Στοές αυτός ο όρκος δίνεται οικεία βουλήσει, στη «Βίβλο του Ιερού Νόμου» του Υπέρτατου Όντος που ο κάθε υποψήφιος πιστεύει.

Γενικές απαιτήσεις

Γενικότερα, για να γίνει Ελευθεροτέκτονας στον αμιγή Τεκτονισμό, κάποιος υποψήφιος πρέπει:

Να είναι άνδρας ή γυναίκα που προσέρχεται αυτοβούλως. Να πιστεύει σε κάποιο Υπέρτατο Ον, όποια υπόσταση και εάν έχει

αυτό για τον καθένα. (Άθεοι δεν γίνονται δεκτοί) Να έχει τουλάχιστον το ελάχιστο της αποδεκτής ηλικίας. Αυτό

κυμαίνεται από 18 έως 25 έτη αναλόγως της Μεγάλης Στοάς (Στην Ελλάδα είναι τα 21 έτη).

Να είναι άνθρωπος καλών ηθικών αρχών, καλού χαρακτήρα και καλής φήμης.

Να είναι ψυχικά, διανοητικά και σωματικά υγιής. Δηλαδή, ο υποψήφιος πρέπει να μην πάσχει από κάτι και να μην είναι σε τέτοια κατάσταση που να τον εμποδίζει να εκτελεί τα καθήκοντά του.

Να είναι ελεύθερος από γέννησης.[41] Η απαίτηση αυτή διατηρείται στην σύγχρονη εποχή ως ιστορικό αξίωμα.

Να έχει προταθεί από δύο ήδη μέλη της Στοάς, οι οποίοι και εγγυώνται (κατά το δυνατόν) για αυτόν.

Οι παραπάνω απαιτήσεις, γενικότερα, οριοθετούν την ελευθεροτεκτονική «κανονικότητα» ή μη του Τεκτονισμού. Μια αποδεκτή απόκλιση από αυτές είναι να επιτρέπεται σε έναν «Λυκιδέα» (τον υιό ενός Ελευθεροτέκτονα),[42] να μυείται προ του ελάχιστου ορίου ηλικίας, ποτέ όμως πριν τα 18 του έτη.

Τεκτονισμός και θρησκεία

Ο οφθαλμός της Θείας Πρόνοιας

Ο Ελευθεροτεκτονισμός δηλώνει ρητά και ανοικτά πως δεν είναι ούτε θρησκεία ούτε υποκατάστατο θρησκείας. Άλλωστε εάν ήταν Θρησκεία, τότε θα υποχρέωνε τα μέλη του να απαρνηθούν την θρησκεία που είχαν πριν γίνουν μέλη, και να αποδεχθούν την θρησκεία του Τεκτονισμού. Αντίθετα κάθε υποψήφιος ΟΦΕΙΛΕΙ να πιστεύει στον Θεό (της θρησκείας που εκείνος επιθυμεί) Επειδή ΔΕΝ δέχεται άθεους. Ο Τζέιμς Άντερσον (James Anderson) στα Συντάγματα των Ελευθέρων Τεκτόνων του 1723 εισάγει την ιδέα της φυσικής θρησκείας, δηλαδή της πίστης στον μοναδικό Θεό που ο καθένας λατρεύει. Ο «κανονικός» Ελευθεροτεκτονισμός αξιώνει, οι υποψήφιοι του να πιστεύουν σε ένα «Υπέρτατο Ον», όποιο και αν είναι αυτό για τον καθένα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα άνδρες από μία ευρεία κλίμακα πίστεων να μπορούν να γίνουν Ελευθεροτέκτονες.

Από τις αρχές του 19ου αιώνα, η Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας έδωσε μια γενικότερη και μη δογματική έννοια στο «Υπέρτατο Ον», με αποτέλεσμα να δέχεται ως μέλη της και άθεους υποψηφίους. Αυτό το γεγονός οδήγησε σε ρήξη τις σχέσεις της με την Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας.

Θεμελιώδεις Αρχές

Οι πηγάζουσες από την Παράδοση, τα Συντάγματα και τις

αποφάσεις των συνεδρίων των ταγμάτων του τύπου, Θεμελιώδεις

Αρχές αποτελούν την βάση αυτού του συστήματος, τηρούνται

απαρεγκλίτως από όλα τα Τάγματα και τις Στοές του Τύπου αυτού

διεθνώς και η αλλοίωσή τους ή η εγκατάλειψή τους συνεπάγεται

και την εγκατάλειψη του συστήματος.

Η ύψιστη αξία αυτών των Θεμελιωδών Αρχών, όχι μόνο για τους

Τέκτονες που ακολουθούν το συγκεκριμένο σύστημα, αλλά και για

κάθε άνθρωπο γενικά, φαίνεται και από το γεγονός ότι αυτές οι

Αρχές αναφέρονται ως θεμελιώδεις αξίες των ανθρώπινων

κοινωνιών στην Διακήρυξη της Γαλλικής Επανάστασης, στα

Συντάγματα των Ευρωπαϊκών Κρατών και στις σημαντικότερες για

τα ανθρώπινα δικαιώματα διεθνείς συνθήκες, όπως στη χάρτα του

Ο.Η.Ε. και στη Συνθήκη της Ρώμης.

Θεμελιώδης Αρχή 1η

Ο Ελευθεροτεκτονισμός καθ' όσον δεν είναι θρησκεία, τηρεί

απόλυτη ανοχή και σεβασμό σε κάθε θρησκευτική δοξασία των

μελών του.

Θεμελιώδης Αρχή 2η

Είναι θεσμός φιλοσοφικός, προοδευτικός και φιλανθρωπικός, που

αποσκοπεί στην ηθική και πνευματική βελτίωση των μελών του δια

της αυτογνωσίας, της έρευνας της αλήθειας και της αλληλεγγύης.

Θεμελιώδης Αρχή 3η

Ως ύψιστο αγαθό θεωρεί την ελευθερία της σκέψης, της

συνείδησης και της προφορικής και γραπτής έκφρασης.

Αποδοκιμάζει κάθε μέσο που απειλεί την ελευθερία αυτή και

καταδικάζει την βία.

Θεμελιώδης Αρχή 4η

Ο Τεκτονισμός δεν είναι πολιτικός οργανισμός και γι' αυτό δεν

επιτρέπει στις Στοές του τις κομματικές συζητήσεις και δεν

μετέχει ως ένωση προσώπων σε κομματικές δραστηριότητες.

Θεμελιώδης Αρχή 5η

Ο Τεκτονισμός πιστεύει απολύτως ότι όλοι οι άνθρωποι γεννώνται

ελεύθεροι και έχουν τα αυτά δικαιώματα μεταξύ τους αδιακρίτως

καταγωγής, κοινωνικής θέσης ή οικονομικής κατάστασης,

μόρφωσης, εθνικότητας, φυλής, χρώματος, γλώσσας ή θρησκείας.

Θεμελιώδης Αρχή 6η

Ο Tεκτονισμός τιμά όλως ιδιαιτέρως την εργασία, ως ιερό

καθήκον και δικαίωμα του ανθρώπου.

Θεμελιώδης Αρχή 7η

Η αφοσίωση στην οικογένεια, ο σεβασμός προς τους κοινωνικούς

θεσμούς, η αγάπη προς την πατρίδα, η τήρηση του Συντάγματος

και των Νόμων, αποτελούν ιερά καθήκοντα του Τέκτονα χωρίς να

αντιτίθενται προς την αγάπη την οποία αυτός οφείλει προς όλους

τους συνανθρώπους του.

Θεμελιώδης Αρχή 8η

Ο Τεκτονισμός αποκρούει απολύτως ως αντιτεκτονική κάθε μορφή

προσηλυτισμού.

Θεμελιώδης Αρχή 9η

Ο Τεκτονισμός πιστεύει στην ύπαρξη μίας θεμελιώδους

Δημιουργού Αρχής, την οποία αποκαλεί "Μεγάλον Αρχιτέκτονα του

Σύμπαντος" (Μ.Α.Τ.Σ.).

Ακολουθεί συνέντευξη που μας παραχώρησε εκπαιδευτικός

θεολόγος σχετικά με αυτές τις δυο θρησκείες:

Σατανισμός

Ο σατανισμός είναι λατρευτική πίστη η οποία έχει ως επίκεντρό της τον Σατανά, ή διάβολο, οντότητα που σύμφωνα με την παράδοση των ιουδαίων και των χριστιανών είναι ο έσχατος αντίπαλος του Θεού, ενσαρκώνοντας την αρχή του απόλυτου κακού.Δεν λείπουν λατρείες αρνητικών δυνάμεων στο περιθώριο και των άλλων θρησκειών, όμως ο σατανισμός εντοπίζεται στο θρησκευτικό ορίζοντα του ιουδαιοχριστιανισμού, επειδή αποδέχεται κατ' αρχήν το μονοθεϊσμό και την αντίληψη της Βίβλου για το διάβολο. Οι ερευνητές θρησκειολόγοι προτείνουν τέσσερις τύπους σατανισμού: α) τον μεσαιωνικό, β) τον θρησκευτικό γ) τον ερασιτεχνικό δ) τον πνευματικό ή συμβολικό.

Σατανισμός και Εκκλησία Ο σατανισμός και η μαγεία ανήκουν στα αποκρυφιστικά φαινόμενα. Πριν αναλύσουμε το θέμα μας, ας δούμε πρώτα τι είναι ο αποκρυφισμός: Όταν κάνουμε λόγο για αποκρυφισμό, εννοούμε, κυρίως τη διδαχή για απόκρυφα πράγματα, απόκρυφες μεθόδους, απόκρυφες πραγματικότητες. Οι οπαδοί του αποκρυφισμού ισχυρίζονται πως αναφέρονται σε ένα άλλο κόσμο,«πνευματικό». Μάλιστα οι σατανιστές περιλαμβάνουν σ' αυτόν και τον κόσμο του κακού. Έτσι ασχολούνται με τις «μυστικές επιστήμες», με τη θεωρία και την πράξη των φαινομένων που δεν μπορούν να ερευνηθούν με βάση τους νόμους που μας είναι μέχρι σήμερα γνωστοί, και γενικά με τα φαινόμενα που βρίσκονται έξω από τις πραγματικότητες που μπορούν να κατανοήσουν οι άνθρωποι με τις γενικά παραδεγμένες δυνατότητες. Οι αποκρυφιστές ισχυρίζονται ακόμη πως τα φαινόμενα αυτά μπορούν να «μεθοδευτούν» με «απόκρυφες τεχνικές», δηλαδή με μεθόδους που δεν είναι προσιτές στους συνηθισμένους ανθρώπους και στην επιστημονική έρευνα. Έτσι γίνεται λόγος για «διεύρυνση της συνείδησης» του ανθρώπου για «αυτοεξέλιξη», για εναρμόνιση του ανθρώπου με την «παγκόσμια υπερσυνειδητότητα» και για τη δημιουργία του «υπερανθρώπου». Βέβαια θα μπορούσε κανείς να παρατηρήσει πως και το περιεχόμενο της χριστιανικής πίστης βρίσκεται έξω από τις πραγματικότητες που μπορούν να κατανοηθούν με τις γενικά παραδεγμένες δυνατότητες τους ανθρώπου. Όμως η χριστιανική πίστη δεν είναι αποτέλεσμα ανθρώπινων διαδικασιών, αλλά θεία αποκάλυψη, που δεν εξαναγκάζεται με οποιεσδήποτε τεχνικές ή μεθοδεύσεις. είναι δώρο του Θεού που απευθύνεται στην ελεύθερη βούληση του Θεού που απευθύνεται στην ελεύθερη βούληση του ανθρώπου.

Μαγεία- Σατανισμός

Στα αποκρυφιστικά φαινόμενα δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το σατανικό στοιχείο. Όταν κανείς «ανοίγεται» σε τέτοιες επιδράσεις και απολυτοποιεί τέτοιες εμπειρίες, αυτονομείται από τον Θεό. Αυτό επιδιώκει και ο Σατανάς, ο οποίος καταλαμβάνει το «κενό» έδαφος και οδηγεί τον άνθρωπο σε ολοκληρωτική πλάνη και σε απόλυτη εξάρτηση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που οι πνευματιστές «πιστεύουν» πως επικοινωνούν με τον Χριστό, με την Παρθένο Μαρία, με τους αγίους ή και με τον ίδιο τον Θεό Πατέρα. Δημιουργείται μέσα τους αυτόματα η έπαρση, η χάρη του Θεού τους εγκαταλείπει, και η συνέχεια είναι επικίνδυνη. Έχει παρατηρηθεί πως όποιος καταπιάνεται με τα πνευματιστικά «πειράματα», αποκτάει ολοκληρωτική εξάρτηση από τα «πνεύματα» και είναι μάλλον βέβαιο πως θα προχωρήσει και σε «σκληρότερα» ψυχοναρκωτικά, όπως στην μαγεία και στον σατανισμό.

Μαγεία

Σύμφωνα με το λεξικό της «Απόκρυφης Γνώσης» του Miers μαγεία θεωρείται «η επιστήμη της επικοινωνίας και κυριαρχίας ανωτέρων υπερκοσμικών δυνάμεων καθώς και η κυριαρχία των δυνάμεων από τις κατώτερες σφαίρες, μια πρακτική γνώση των απόκρυφων μυστηρίων της φύσης. Από την εποχή της θεοσοφίας διακρίνει κανείς τη λευκή από τη μαύρη μαγεία. Λευκή μαγεία λογίζεται κατά την αποκρυφιστική άποψη η επικοινωνία και κυριαρχία πάνω σε αγαθές δυνάμεις, που αποβλέπουν στο καλό. Η ονειρομαντεία, η νεκρομαντεία, η αερομαντεία, η χειρομαντεία, οι τεχνικές των διαφόρων μέντιουμ, είναι μορφές λευκής μαγείας. Μαύρη μαγεία λογίζεται εκείνη που αναφέρεται σε κακές δυνάμεις ή αποβλέπει στη βλάβη των άλλων. Η μαύρη μαγεία είναι γνωστή στο μεσαίωνα σαν σατανισμός. Η ουσία είναι ότι και στην περίπτωση της υποτιθέμενης «λευκής μαγείας» έχουμε επίκληση δαιμονικών δυνάμεων. Σχετικά με τις μάγισσες και τους μάγους υπάρχουν πολλές παραδόσεις. Η κυριότερη είναι αυτή που οι Άγγλοι ονομάζουν «τέχνη της μάγισσας». Η κίνηση WICCA έχει τις ρίζες της στον ΙΘ' αιώνα και βασική πηγή το βιβλίο του Charles G. Leland με τίτλο The Doctrine of the Witches (1899), το οποίο περιγράφει το τελετουργικό της μαγείας. Το 1951 επετράπη στην Αγγλία επίσημα η δραστηριότητα των μαγισσών και η κίνηση ενισχύθηκε. Υπάρχουν δυο «Ομολογίες»: Οι Gardnerians (από το όνομα του Gerald B. Garden) και οι Alexandrians (από το όνομα του Alexander Sanders). Το κίνημα των WICCA επηρέασε την αμερικανική κίνηση των μαγισσών. Στη Γερμανία το κίνημα των «νέων μαγισσών» προβάλλεται σαν όψη του γυναικείου κόσμου που ελευθερώνεται από την καταπίεση. Με αυτή την έννοια χρησιμοποιείται ο όρος στα φεμινιστικά κινήματα. Τα βασικά σύμβολα των «ιερειών της μαγείας» στην Αγγλία είναι ένα νήμα, που εκφράζει τη διδαχή πως μπορεί κανείς με την τέχνη

της μαγείας να δέσει όλες τις δυνάμεις της φύσης, ένα σπαθί, που συμβολίζει τη δύναμη να μπορεί κανείς με τη μαγεία να λύσει όλες τις δυνάμεις της φύσης και ένα μπαλόνι, με το οποίο δηλώνεται ο τρόπος να υποταγούν όλες οι δυνάμεις της φύσης.

Νέο-Σατανισμός Ο σύγχρονος σατανισμός έχει τις ρίζες του στην αυλή των Γάλλων βασιλέων του ΙΗ' αιώνα, όπου υπήρχαν κοινωνικές τάξεις που λάτρευαν τον Σατανά και τελούσαν «μαύρες λειτουργίες». Βασικός στόχος ήταν η διακωμώδηση της Εκκλησίας και του προσώπου του Χριστού. Ο νέο-σατανισμός δεν έχει αυτό το σκοπό. Αποβλέπει στην απόκτηση δύναμης. Υπάρχουν νέο-σατανικές ομάδες που αρνούνται την ύπαρξη του Σατανά σαν προσώπου. Ο Σατανάς αντιπροσωπεύει την άλλη πλευρά του ίδιου πράγματος. στην πληρότητα ανήκουν και τα δύο. το «θετικό» και το «αρνητικό», ο Υιός του Θεού και ο Εωσφόρος. Όμως μ' αυτόν τον τρόπο εισέρχεται κανείς σε χώρους επικίνδυνους και απειλείται με καταστροφή.

Ιστορία του νέο-σατανισμού

«Μεσσίας» της κίνησης αυτής είναι ο Άγγλος μάγοςAleister CrowLey(1875-1947). Το πραγματικό του όνομα ήταν Edward Alexander. Το 1925 ανακηρύχθηκε στο Weida/Thuringen από ομάδα Γερμανών σε «Σωτήρα του κόσμου». Ο Crowely έγινε το 1899 μέλος του ροδοσταυρικού τάγματος Golden Dawn. Μέσω αυτού του τάγματος ήλθε σε επαφή με τη νεογνωστική και μαγική σκέψη. Σχετίσθηκε και με άλλα πρόσωπα, που ενδιαφέροντο για τη μαγεία και στις τελετουργίες χρησιμοποιούσε ναρκωτικά (κοκαΐνη, όπιο, χασίς). Όμως ο δάσκαλος του Crowely ήταν ο Allan Benett, που το 1900 μετανάστευσε στην Κεϋλάνη και έγινε βουδιστής μοναχός με το όνομα Ananda Meteya. Ο Crowely πήγε στην Κεϋλάνη και διδάχθηκε κοντά στο δάσκαλο τη γιόγκα. Μετέβη στη συνέχεια στην Ινδία και το 1904 στο Κάϊρο. Ισχυρίζεται πως στα πλαίσια τελετουργικού μαγείας εμφανίσθηκε σ' αυτόν ο Guardian Angel Aiwass και του υπαγόρευσε μια Γραφή, που στους κύκλους του νέο-σατανισμού χαρακτηρίζεται σαν «Το βιβλίο του Νόμου». Μέσω του Aiwwas ο Θεός Horus λέγει στον Crowely: «Δεν έχουμε τίποτε κοινό με εκείνους που αποδιώκονται και με τους ανίκανους. Αφήστε τους να πεθάνουν στη μιζέρια τους. Μη ταυτίζεσθε μ' αυτούς, συμπόνοια είναι το πάθος των βασιλέων. Πατήστε τους δυστυχείς και τους αδύνατους στο λαιμό. αυτός είναι ο νόμος των ισχυρών, αυτός είναι ο δικός μας νόμος και η χαρά του κόσμου. Ω βασιλέα, μη πιστεύεις στο ψέμα πως πρέπει να πεθάνεις. Αλήθεια σου λέω, δεν προορίζεσαι να πεθάνεις, αλλά να ζήσεις... Nuit! Ahdit! Ra-Joor-Khuit! ο ήλιος, δύναμη και δόξα, φως. αυτό αρμόζει στον υπηρέτη του άστρου και του όφεως»

Ο Crowely είδε τον αγγελιοφόρο του Σατανά με τη μορφή ενός τυραννικού βασιλιά, με μάτια που έδιναν την εντύπωση σαν να μπορούσε να τα καταστρέψει όλα. Οι «αποκαλύψεις», που καταγράφησαν στο βιβλίο του έγιναν «κλειδί» του νέο-σατανισμού.

Διδασκαλία του νέο-σατανισμού

Στο κέντρο του νέο-σατανισμού είναι ο άνθρωπος και κύρια επιδίωξη είναι η δύναμη.. Ιδού μερικά αποσπάσματα από «Το βιβλίο του Νόμου»: «Δεν υπάρχει Θεός εκτός από τον άνθρωπο: i. Ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να ζει σύμφωνα με το δικό του νόμο, να ζει όπως θέλει, να εργάζεται όπως θέλει, να παίζει όπως θέλει, να αναπαύεται όπως θέλει, να πεθαίνει όποτε και όπως θέλει. ii. Ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να τρώγει ό,τι θέλει να πίνει ό,τι θέλει, να κατοικεί όπου θέλει, να ταξιδεύει στην υδρόγειο όπως θέλει. iii. Ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να σκέπτεται ό,τι θέλει, να λέει ό,τι θέλει, να γράφει ό,τι θέλει, να σχεδιάζει ό,τι θέλει, να ζωγραφίζει, να σκαλίζει, να χαράζει, να διαμορφώνει και να οικοδομεί όπως θέλει, να ντύνεται όπως θέλει. iv. Ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αγαπά όπως θέλει: «επίσης γεμίστε με αγάπη ανάλογα με τη θέλησή σας, όπως θέλετε, όποτε, όπου και με όποιον θέλετε!». v. Ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να φονεύσει όλους εκείνους που ζητούν να του αφαιρέσουν αυτό το δικαίωμα. «Οι σκλάβοι πρέπει να υπηρετούν». «Αγάπη είναι ο νόμος, αγάπη κάτω από τη θέληση».

Το «συμβόλαιο με το διάβολο»

Από το 1986 σε μεγάλες πόλεις της Γερμανίας κυκλοφορεί ένα «Συμβόλαιο με το Διάβολο». Σ' αυτό περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων και οδηγίες για κάθε «δόκιμο»,όπως: § Να γράψει το κείμενο με το αίμα του και να κλείσει το συμβόλαιο ενώπιον ενός μάγου σαν «εκπροσώπου του Σατανά», για να εισέλθει στην υπηρεσία του Διαβόλου, ο οποίος σαν αντάλλαγμα του υπόσχεται κάθε τιμή, την ικανοποίηση κάθε επιθυμίας, προπαντός απεριόριστο πλούτο και αισθησιακές ηδονές. § Οι «δόκιμοι» δίνουν στον Διάβολο τον «όρκο υποταγής και αναλαμβάνουν την υποχρέωση να μη επιστρέψουν πλέον ποτέ στην χριστιανική πίστη, να μη τηρήσουν καμιά από τις εντολές και να είναι υποταγμένοι μόνο στο Σατανά, να επισκέπτονται τα Σάββατά του όσο συχνά είναι δυνατό, να μη λείπουν από κανένα Σάββατο μάγισσας και να παρευρίσκονται πάντοτε στις μαύρες λειτουργίες». Υπόσχονται ακόμη να διαθέσουν «όλη τους τη δύναμη και τη μεγαλύτερη φροντίδα τους και ιδιαίτερο ζήλο, ώστε να οδηγήσουν άλλα θηλυκά και αρσενικά δημιουργήματα στην υπηρεσία του Διαβόλου». Ακόμη αναφέρεται:

«Οι δόκιμοι οφείλουν κατά την επόμενη σύσκεψη να λάβουν το σατανικό βλάσφημο βάπτισμα. Σ' αυτό παραιτούνται ρητά από τους νονούς τους του χριστιανικού βαπτίσματος και τους καταρώνται, και παίρνουν από το Διάβολο νέους νονούς, οι οποίοι πρέπει να τους διδάξουν ιδιαίτερα τη μαύρη τέχνη. Αποβάλλουν το μέχρι τώρα όνομά τους και λαμβάνουν νέο σατανικό όνομα για να αναγνωρίζονται». Στο κείμενο αυτό υπάρχουν ακόμη και τα εξής φρικιαστικά: «Οι διάκονοι του Σατανά υπόσχονται κατά ορισμένο χρόνο να προσφέρουν θυσίες και δώρα και σε εορταστική τελετή τουλάχιστον μια φορά το μήνα να προσφέρουν θυσία ένα παιδί και να πίνουν το αίμα του. Αυτό το αίμα έχει σαν σκοπό να λυκοποιήσει αυτούς που το ροφούν κατά το χρόνο της πανσελήνου και να χρησιμοποιηθεί από τους δαίμονες για τροφή...». Η Annete Haack, καθηγήτρια θρησκευτικών σε σχολείο του Μονάχου, μας πληροφορεί πως το «συμβόλαιο» αυτό μνημονεύεται σε «σχολικές εργασίες» από μαθήτριες, που είχαν για θέμα τον αποκρυφισμό-σατανισμό ανάμεσα στους νέους.

Τα «ξόρκια» είναι μαγικά;

Βαθειά ριζωμένη στη συνείδηση του λαού είναι η πίστη, ότι το κακό αποτρέπεται με τα «ξόρκια». Τα «ξόρκια» όμως είναι άσματα μαγικά που συνοδεύονται από μαγικές πράξεις και έχουν τη δύναμη να εκδιώκουν το κακό ή να το επιβάλλουν όπου επιθυμούν. Τα «ξόρκια» ή «γητέματα» είναι μαγικές επωδές ασυνάρτητες, ακατανόητες, ανεμεμιγμένες με χριστιανικές ευχές και επικλήσεις αγίων. Η ανθρώπινη ανάγκη εφεύρε ανάλογα «ξόρκια» για όλες τις ασθένειες και τις δοκιμασίες, για το μάτιασμα, για το ανεμοπύρωμα, για κάθε κτύπημα, για τον ίκτερο κ.λ.π. Ακόμα «ξόρκια» υπάρχουν για τα ζώα και τα χωράφια, για τα νερά και δένδρα για κάθε τι που έρχεται σε επικοινωνία με τον άνθρωπο. Πολλοί πιστεύουν ότι τα «ξόρκια» είναι το ίδιο πράγμα με τους εξορκισμούς τους οποίους χρησιμοποιεί η Εκκλησία για την εκδίωξη του πονηρού πνεύματος. Την πίστη τους αυτή στηρίζουν στο γεγονός, ότι τα «ξόρκια» περιέχουν πολλές προσευχές και σταυρώματα και αναφέρονται σε ιερά πρόσωπα όπως στον Χριστό, στην Παναγία και σε πολλούς αγίους. Τα «ξόρκια» όμως όχι μόνο δεν έχουν σχέση με την Εκκλησία, αλλά είναι παγίδες του σατανά μέσω των οποίων παραπλανόνται οι άνθρωποι. Τα «ξόρκια» αποτελούν αδύναμο ανθρωποκεντρικό βλάστημα της μαγείας. Η ανάμειξη ιερών ονομάτων στις δαιμονικές αυτές τελετουργίες οφείλεται στην επίδραση της ειδωλολατρίας, στην προσπάθεια παραπλανήσεως των πιστών, στο διασυρμό της Χριστιανικής προσευχής και στον εξευτελισμό των ιερών συμβόλων της Εκκλησίας. Το πάθημα των εξορκιστών της Εφέσου, το οποίο αναφέρουν οι Πράξεις των Αποστόλων, μας αποκαλύπτει την πλάνη της χρησιμοποιήσεως μαγικών και ιερών προσευχών. Μερικοί από τους περιοδεύοντες Ιουδαίους εξορκιστές επιχείρησαν να

προφέρουν το όνομα του Ιησού επάνω σ' εκείνους που είχαν πονηρά πνεύματα. Τότε το πονηρό πνεύμα τους αποκρίθηκε: «Τον Ιησού τον γνωρίζω και το Παύλο τον ξέρω. εσείς όμως ποιοι είστε;» (Πραξ. ιθ' 15). Εν συνεχεία όρμησε εναντίον τους ο άνθρωπος που είχε πονηρό πνεύμα, τους κατέβαλε και τους κακοποίησε, ώστε έφυγαν γυμνοί και τραυματισμένοι. Είναι δυνατόν να επικαλείται κανείς τη χάρη του Χριστού και τη δύναμη του Σατανά; Μπορεί να νοηθεί συνεργασία Χριστού και διαβόλου, όπως θέλει το παρακάτω ξόρκι; «Έλα Χριστέ και Παναγιά και το αερικό και κάνετε καλά τον...» ή, όπως λέει το ξόρκι του ίκτερου: «Πρώτα ο Χριστός και δεύτερο ο χρυσός». Είναι φανερό, ότι τα λόγια αυτά κάθε άλλο παρά λόγια της Εκκλησίας είναι. Ποια σχέση μπορεί να έχει η δικαιοσύνη με την ανομία, το φως με το σκοτάδι, ο Χριστός με τον Βελίαλ; «Ποια σχέση μπορεί να έχει η δικαιοσύνη με την ανομία; ή τι κοινό υπάρχει ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι; Ποια συμφωνία μπορεί να γίνει ανάμεσα στο Χριστό και στο διάβολο; ή τι έχει να μοιράσει ο πιστός με τον άπιστο; Μπορεί να υπάρχουν στον ίδιο τόπο ο ναός του Θεού και ο ναός των ειδώλων; Κάθε ξόρκι έχει μαγική προέλευση. Ακόμα κι αυτό το τόσο συνηθισμένο και διαδεδομένο «φτύσιμο» για την αποτροπή του ματιάσματος έχει μαγική προέλευση. Πολλοί συνηθίζουν να φτύνουν κάποιο άνθρωπο ή κάποιο αντικείμενο για να μην το πιάσει μάτι. «Να σε φτύσω να μη βασκαθείς», είναι μια συνηθισμένη φράση που απευθύνεται σε ανθρώπους τους οποίους θαυμάζουμε για τα προσόντα και την ευτυχία τους. Εκείνος όμως που φτύνει, ασχημίζει την εικόνα του Θεού και ρυπαίνει τον ίδιο τον Χριστό του οποίου μέλος είναι κάθε χριστιανός. Άρα, το φτύσιμο είναι πράξη εξευτελισμού και διαπομπεύσεως. Είναι πράξη βλασφημίας κατά του Χριστού, του οποίου ναός είναι το σώμα κάθε βαπτισμένου πιστού. Ο διάβολος «το ακάθαρτο πνεύμα» (Μαρκ. α' 26) όπως ονομάζεται από τον Κύριο, επιθυμεί τον μολισμό του πιστού. Όντας εκείνος ακάθαρτος επιδιώκει να επιφέρει και στον άνθρωπο το μόλυσμα της ακαθαρσίας. Όταν, λοιπόν, ο γοητευτής κάνει ό,τι θα έκανε ο διάβολος, όταν ο εξορκιστής λερώνει με τον εξευτελιστικό αυτό τρόπο την εικόνα του Χριστού, τότε δεν χρειάζεται να επέμβει εκείνος. Μόνος του ο άνθρωπος παραδίνει τον συνάνθρωπό του στην εξουσία του σατανά. Το φτύσιμο που χρησιμοποιείται από την Εκκλησία στην ακολουθία της Κατηχήσεως έχει διαφορετική έννοια. Εδώ εμπτύεται ο διάβολος από τον ευτρεπιζόμενο προς το άγιο βάπτισμα κατηχούμενο. Ο «εμπτυσμός» εδώ συμβολίζει την αποταγή από τα έργα του διαβόλου και την σύνταξη με τον Χριστό. Το ότι τα «ξόρκια» είναι σατανικά, αποδεικνύεται και από τα όργανα που χρησιμοποιούν. Τέτοια όργανα χρησιμοποιεί και η μαγεία. Το μαυρομάνικο μαχαίρι, η κόκκινη κλωστή, η πεντάλφα, το κόκκινο πανί κ.ά., αποδεικνύουν τη μαγική τους προέλευση.

Είναι δυνατόν βέβαια με τα «ξόρκια» να έχουμε αναστολή της δαιμονικής επήρειας. Αυτή όμως είναι προσωρινή και διαρκεί τόσο χρόνο όσος χρειάζεται για να κερδηθεί η εμπιστοσύνη του ανθρώπου στα μαγικά τεχνάσματα. Αυτό διαπιστώνουμε στους ανθρώπους που έχουν προσκολληθεί και εξαρτηθεί από τις μαγικές αυτές πράξεις. Προτιμούν να τρέξουν σε μια «εξορκίστρια», παρά να καταφύγουν στην ιαματική χάρη των ευχών και Μυστηρίων της Εκκλησίας. Έχουν περισσότερη εμπιστοσύνη στα ξόρκια παρά στη Χάρη του Θεού. Είναι δυνατόν όμως οι δαίμονες να έχουν αγνή και γνήσια αγάπη προς τον άνθρωπο; Εκείνοι που επιβουλεύονται την ψυχή μας είναι δυνατόν να λυπούνται το σώμα μας; Εκείνοι που επιδιώκουν τον θάνατο της ψυχής, είναι δυνατόν να φροντίζουν την υγεία του σώματος; «Θεραπεύουν το σώμα οι δαίμονες;», ρωτά ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και συνεχίζει: «Γέλως ταύτα και μύθοι. Επιβουλεύειν και καταβλάπτειν, ου θεραπεύειν ίσασιν οι δαίμονες». Πρόσκαιρα σταματούν το κακό, που εκείνοι μας προξένησαν, για να πιστεύσουμε σ' αυτούς. Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης σε μια ομιλία του με τίτλο: «ότι οι Χριστιανοί δεν πρέπει να μεταχειρίζονται κανένα είδος μαγείας» γράφει: «Μη απατάσαι, λοιπόν, Χριστιανέ, αλλά μάθε ότι ούτε ο λύκος γίνεται πρόβατο ποτέ, σύμφωνα με την παροιμία, ούτε ο διάβολος ιατρός. ευκολότερα μπορεί να παράγει ψυχρότητα η φωτιά και να θερμαίνει το χιόνι, παρά να ιατρεύει στην πραγματικότητα ο διάβολος. διότι αυτός και να θελήσει να σε ιατρεύσει δεν μπορεί γιατί είναι πολύ αδύνατος και αν ακόμη, ας υποθέσουμε, πως μπορούσε να το κάνει, δεν θα το έκανε γιατί η υγεία στον άνθρωπο είναι κάτι καλό και ο διάβολος μισεί το καλό. Για το λόγο αυτό ονομάζεται και μισόκαλος Πώς θα φυλαχτούμε από τις μαγικές επήρειες Υπάρχουν, λοιπόν, και στη σημερινή εποχή υπηρέτες του διαβόλου που με τη δύναμή του ζητούν να βλάψουν τους ανθρώπους. Υπάρχουν μάγοι και μάγισσες που δένουν τους αφελείς στα δίκτυα της μαγείας, από τα οποία δύσκολα μπορεί να φύγει κανείς. Πως, λοιπόν, εμείς θα φυλαχτούμε από τους πανούργους επίβουλους της ψυχής μας; Τι πρέπει να κάνουμε για να μείνουμε μακριά από τις δαιμονικές τελετουργίες, οι οποίες τελευταία έχουν προσλάβει διαστάσεις πνευματικής επιδημίας; Ο πόλεμος του διαβόλου εναντίον κάθε πιστού είναι δεδομένος. Μισεί την εικόνα του Θεού και ζητεί να την αχρειώσει. Πειράζει, προτρέπει και ελκύει προς την αμαρτία κάθε άνθρωπο. Δεν έχει όμως τη δύναμη να μας αναγκάσει στη διάπραξη του κακού, εάν κι εμείς δεν συγκατατεθούμε. «Πονηρός ο διάβολος ομολογώ κι εγώ», λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και συνεχίζει «αλλ' εαυτώ πονηρός, ουχ ημίν εάν νήφωμεν». Εάν αγρυπνούμε, εάν προσέχουμε, εάν γρηγορούμε δεν βλαπτόμεθα, γιατί « αυτός που ενεργεί μέσα σας είναι ισχυρότερος από αυτόν που κυριαρχεί μέσα στον κόσμο» (Α' Ιωαν. δ' 4). Φοβάται και τρέμει

το όνομα του Χριστού. Εκείνος καταστρέφει τα έργα του (Α' Ιωαν. γ' 8) και ενισχύει με την Θεία Χάρη τους πιστούς. Όπως οι Απόστολοι με τη δύναμη του ονόματος του Ιησού Χριστού υπέτασσαν τα δαιμόνια, έτσι κι εμείς με την επίκληση του παναγίου ονόματός Του μπορούμε να μείνουμε αβλαβείς από κάθε επιβουλή τους. Στη γλώσσα όμως της Εκκλησίας «επικαλούμαι το όνομα του Χριστού» δεν σημαίνει μόνο ότι «καλώ σε βοήθεια τον Χριστό», αλλά ζω σύμφωνα με το θέλημά Του, εφαρμόζω τις εντολές Του, βιώνω το Ευαγγέλιό Του. Με αυτό το πνεύμα γράφει ο Ωριγένης: «Οι βιούντες κατά το Ευαγγέλιον αυτού ταις προσταχθείσαις τε ευχαίς συνεχέστερον και δεόντως νυκτός και ημέρας χρώμενοι ούτε μαγεία ούτε δαιμονίοις εισίν αλωτοί». Όσοι ζουν «εν Χριστώ» ζωή μοιάζουν με αμετακίνητο βουνό που δεν σαλεύεται από τις προσβολές του Βελίαρ. Ο αναγεννημένος «εν Χριστώ» άνθρωπος που ζει μέσα στην Εκκλησία με αγάπη, με δικαιοσύνη, με ειρήνη, με μακροθυμία, με εγκράτεια, με υπομονή, με πίστη, με ελπίδα, με νηστεία, γίνεται ναός του Αγίου Πνεύματος και λυτρώνεται από κάθε διαβολική μεθοδεία που ενεργείται με λόγια, με σκέψεις ή με πράξεις. Είναι ντυμένος με την πανοπλία του Θεού, η οποία τον καθιστά αήττητο (Εφες. στ' 11). Με την πίστη, λοιπόν, αυτή, ότι δηλαδή έχουμε τη δύναμη του Ιησού Χριστού, ο οποίος «σύντομα θα συντρίψει το σατανά και θα τον υποτάξει σ' εσάς» (Ρωμ. ιστ' 20) δεν φοβόμαστε, ό,τι και να μας κάνουν οι εχθροί μας. Τα μαγικά τους τεχνάσματα αποδεικνύονται ανίσχυρα και γελοία. Άλλο δραστικό όπλο κατά της μαγείας προσφέρει η Εκκλησία μας τον Τίμιο και ζωοποιό Σταυρό. «Χρήσασθε, τη σφραγίδι του σταυρού και όψεσθε τους εχθρούς εκλιμπάνοντας δίκην καπνού» (Ρ.G. 79,429) γράφει στην 98η επιστολή του ο όσιος Νείλος. Με την θέα και μόνο του Σταυρού εκμηδενίζεται η δύναμη του διαβόλου. «Φρίττει γαρ και τρέμει μη φέρων καθοράν αυτού την δύναμιν» (Στιχηρό αναστάσιμο αίνων πλαγ.δ'), Όπου σημειώνεται το σημείο τούτο, «ασθενεί μεν μαγεία, ουκ ενεργεί δε φαρμακεία» (ΒΕΠ, 33,49). Με τον Σταυρό καταπατούμε τις παγίδες του εχθρού και αποπέμπουμε τα πονηρά πνεύματα. Γι' αυτό συμβουλεύει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Για να φυλάγεστε από τα μαγικά και από την ενέργεια των δαιμόνων και μάγων, να έχετε όλοι μικροί και μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες, τίμιο Σταυρό, κρεμασμένο στο λαιμό σας. Πολύ φοβάται ο διάβολος και οι δαίμονες τον τύπο του τιμίου Σταυρού και φεύγουν από εκεί που τον βλέπουν, όπως και οι ίδιοι οι δαίμονες το ομολόγησαν. Όταν αυτοί (δηλ. οι δαίμονες) ρωτήθηκαν κάποτε από τον άγιο Ιωάννη τον Βοστρινό ο οποίος είχε εξουσία κατά των ακαθάρτων πνευμάτων, ποια πράγματα των Χριστιανών φοβούνται περισσότερο; Απάντησαν, ότι φοβούνται τρία πράγματα: τον Σταυρό, που φοράνε οι Χριστιανοί στον λαιμό τους, το άγιο Βάπτισμα και την Θεία Κοινωνία» Επίσης ισχυρό όπλο κατά του διαβόλου είναι το άγιο Ευαγγέλιο. Σε σπίτι που υπάρχει και

διαβάζεται το Ιερό Ευαγγέλιο δεν πλησιάζουν δαίμονες. Το Ευαγγέλιο είναι ο ίδιος ο Χριστός, η διδασκαλία του Χριστού και ολόκληρη η ζωή του, γι' αυτό κατακαίει τον σατανά. Δεν αρκεί όμως να φέρουμε μόνο επάνω μας το τετραβάγγελο για την αποτροπή των δαιμονικών ενεργειών. Χρειάζεται και η ψυχή μας να φέρει μέσα της τα νοήματά του, για να μένει άτρωτη από τις επιθέσεις του πονηρού. Εκείνο, όμως, το οποίο απέναντι στον διάβολο μας κάνει λιοντάρια είναι το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. «Ως λέοντες τοίνυν πυρ πνέοντες , ούτως από της τραπέζης αναχωρούμεν εκείνης φοβεροί τω διαβόλω γινόμενοι» (Ρ.G. 59,260). Με τη μετάληψη του τιμίου Σώματος και του ζωοποιού Αίματος του Κυρίου μας γινόμαστε φοβεροί και απρόσβλητοι στο διάβολο. Αποκτούμε τη δύναμη του Χριστού. Αποκαθιστούμε στην ύπαρξή μας τα γνήσια χαρακτηριστικά της εικόνας του Θεού. Καθαρίζουμε την ψυχή και το σώμα μας από κάθε αμαρτία, όταν προηγουμένως μετανοήσουμε και εξομολογηθούμε ειλικρινά σε ιερέα-πνευματικό. Είναι, λοιπόν, δυνατόν ποτέ τον χριστιανό που επικαλείται στην πάλη κατά των δαιμόνων το όνομα του Χριστού, που ζει μέσα στην μετάνοια, μέσα στην Εκκλησία, που ταπεινά και συνειδητά συμμετέχει στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, που μελετά και εφαρμόζει το άγιο ευαγγέλιο, να επηρεάζουν οι μαγικές δυνάμεις;

ΣΑΤΑΝΙΣΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑ

ΤΟ ΦΙΔΙ/ΟΦΗΣ : Το πιο Ιερό σύμβολο στον Σατανισμό. Όταν ο Όφης ενεργοποιηθεί μέσω Δυναμικών Διαλογισμών και συγκεκριμένων ασκήσεων, σηκώνεται διαμέσου των 7 τσάκρα, φέρνοντας υπερσυνειδητότητα, φώτιση, ψυχικές δυνάμεις και ικανότητες και παντογνωσία. Η Κόμπρα, που συμβολίζεται σε πολλές τοιχογραφίες και ευρήματα στην Αίγυπτο, συμβολίζει την εκτεταμένη συνειδητότητα μετά από την ανύψωση του όφη. Αυτή είναι η ΑΛΗΘΙΝΗ βάση του Σατανισμού - Η ανύψωση του Όφη. Αυτοί που σηκώνουν αποτελεσματικά τον Όφη βρίσκονται σε πολύ υψηλά πνευματικά επίπεδα και δεν μπορούν να τους κοροϊδεύουν τα ψέματα του χριστιανισμού και των λοιπών προγραμμάτων.

Η Πεντάλφα που στρέφεται προς τα κάτω συμβολίζει την ενέργεια που μπαίνει στο Τσάκρα της Κορώνας από επάνω. Ο Σατανικός Κεραυνός συμβολίζει τον Σατανά ως Θεό Δημιουργό μας. Ο κεραυνός είναι η βιοηλεκτρικότητα - η ζωτική ενέργεια. Κάθε σύμβολο που κοιτάζει προς τα κάτω συμβολίζει την ενέργεια από επάνω που δίνει ζωή και ενδυναμώνει την ανθρώπινη Ψυχή.

Ο Ισόπλευρος Σταυρός βρίσκεται στις περισσότερες σφραγίδες Δαιμόνων και συμβολίζει την σωστή τοποθέτηση και φορά των Τσάκρα, αλλά και το σχήμα της ανθρώπινης ψυχής.

Το Πραγματικό Δισκοπότηρο. Αυτό είναι το κύπελλο που κρατά το Ελιξίριο της νιότης. Η Καθολική εκκλησία έκλεψε αυτήν την ιδέα και την παραχάραξε. Το Δισκοπότηρο είναι κομμάτι του Μέγα Έργου της δυνατότητας να γίνουμε Θεοί που έχουμε μέσα μας. Δεν είναι κάποιοι αντικείμενο, είναι ένα δόγμα. Το "αίμα των τσάκρα" είναι η ενέργεια που ρέει όταν τα ερεθίσουμε. Το Δισκοπότηρο είναι αναφορά στο "Βασιλικό Αίμα". Αυτό είναι το "Αίμα" των τσάκρα.

Τα σύμβολα της Άσταροθ. Και τα δύο σχετίζονται με την ΑΝΚΗ (Τον Αιγυπτιακό σταυρό με τον κύκλο στο επάνω μέρος).

Η Αιγυπτιακή ΑΝΚΗ συμβολίζει το κλειδί στην ψυχή και το Τσάκρα της Καρδιάς. Επίσης έχει παρόμοιο σύμβολο με τον πλανήτη Αφροδίτη.

Η "Τρίαινα του Διαβόλου" είναι για την ακρίβεια ένα πανάρχαιο σύμβολο που πάει χιλιετίες πίσω από τον χριστιανισμό. Αυτό το σύμβολο έχει ρίζες στην Άπω ανατολή. Είναι γνωστή ως Tρισούλ και συμβολίζει τους τρείς ενεργειακούς κόμπους στην βάση, κάρδια και 6ο Τσάκρα, γνωστό και ως Γκράνθις. Για να σηκωθεί ο όφης και οι τρείς κόμποι πρέπει να είναι ανοιχτοί. Το Τρισούλ συμβολίζει την ενέργεια του Όφη που περνάει από τους τρείς Γκρανθίς.

Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ είναι συμβολική και στο σχήμα του ανθρωπίνου τσάκρα. Το κομμάτι που λείπει συμβολίζει την μη τελειωμένη δουλειά και το Μάτι που βλέπει τα πάντα συμβολίζει την Απόλυτη γνώση όταν κάποιος φτάνει στην Θέωση. Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή ως "Σαμαντί" ή "Υπερσυνειδητότητα". Η Διπλανή φωτογραφία πάρθηκε από το μονοδόλλαρο της Αμερικής. Οι ΗΠΑ, κυβερνητικά και γενικότερα ήταν Μασωνική και όχι χριστιανική. Η ΑΡΧΕΤΥΠΗ Μασωνία ήταν του Σατανά.

Ο ανεστραμμένος σταυρός είναι πανάρχαιο σύμβολο, πιο παλαιό από τον χριστιανισμό και την εβραϊκή του ρίζα, για εκατοντάδες χρόνια. Ο πραγματικός του Συμβολισμός είναι η επίτευξη του Μέγα Έργου που τα τσάκρα αναποδογυρίζουν και τα κάτω τσάκρα πηγαίνουν επάνω στην ψυχή.

Τα Χρώματα ΚΟΚΚΙΝΟ,ΑΣΠΡΟ, και ΜΑΥΡΟ πάνε όχι μόνο πίσω χρονολογικά στην Αρχαία Αίγυπτο, αλλά και στις ρίζες τους στην Άπω Ανατολή. Η Αίγυπτος ήταν γνωστή ως "Μαύρο-Κόκκινη χώρα"

και ήταν το κέντρο της αλχημείας. Η Αλχημεία είναι η εξέλιξη της ανθρώπινης ψυχής στην Θέωση. Διαμέσου αυτής της γνώσης τελειώνουμε την εργασία του Δημιουργού Μας, Σατανά, πάνω σε εμάς. Το Κόκκινο χρώμα, το άσπρο και το μαύρο είναι οι 3 μεγάλοι Ναντίς (Ενεργειακά κέντρα) .Η Ίντα είναι Μαύρη, η Πιγκάλα είναι κόκκινη, και η Σουσούμα είναι Άσπρη.

ΣΑΤΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣΒΑΠΤΙΣΗΟ πραγματικός Σατανισμός είναι πάρα πολύ ένας εορτασμός της ζωής. Αν ένα παιδί γεννηθεί κατά τη διάρκεια ενός απ' τα Sabbats, αυτό είναι μία πρόσθετη ευλογία. Η γέννηση ενός παιδιού είναι μία ξεχωριστή περίσταση και όλες οι Σατανικές γέννες θα πρέπει να καλωσορίζονται και να γιορτάζονται. Τα Σατανικά βαφτίσια είναι η αρχή της προστασίας και της καθοδήγησης από τον Σατανά και τους Δαίμονες Του οι οποίοι επίσης θα κατευθύνουν το παιδί για να κάνει ότι περισσότερο μπορεί με τα ξεχωριστά χαρίσματα του/της και τις δυνατότητες του/της.Το βρέφος πρέπει να είναι ντυμένο στα μαύρα, καθώς αυτό δείχνει αντίσταση στις ψευδές RHP θρησκείες.Ο/Οι γονιός/γονείς στέκονται στην ανατολική μεριά του βωμού κρατώντας το παιδί.Ο/Η Ιερέας κουδουνίζει το καμπανάκι, ανοίγει την τελετή με την επίκληση στον Σατανά, πίνει από το δισκοπότηρο, και επικαλεί τους Τέσσερις Εστεμμένους Πρίγκιπες της Κόλασης.

Ιερέας: Υπάρχει ένας νεοφερμένος στην Οικογένεια του Σατανά.

Εκκλησίασμα: ΧΑΙΡΕ ΣΑΤΑΝΑ!!

Ιερέας: Ποιο είναι το όνομα αυτού του παιδιού;

Γονιός/Γονείς: (πείτε το όνομα του παιδιού)

Ιερέας: Σε καλωσορίζουμε _______ στην οικογένεια του Σατανά

Ιερέας: Θέλετε να αφιερώσετε αυτό το παιδί στον Σατανά;

Γονιός/Γονείς: Ναι το θέλω/ουμε, καθώς χωρίς τον Σατανά και τη γνώση και τα δώρα που μας φέρνει, καμιά ζωή δεν είναι ολοκληρωμένη.

Ιερέας: Άρχοντα Σατανά, σου ζητάμε να ευλογήσεις αυτό το παιδί, προστατεύοντας και καθοδηγώντας το καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του/της, κρατώντας τον/την δυνατό/ή με τους τρόπους σου. Όταν έρθει η κατάλληλη ώρα, φέρε' τον/την στο βωμό σου για άλλη

μία φορά για να αφιερώσει τον εαυτό του/της εκ νέου στην υπηρεσία σου.

Γονιός/Γονείς (στο παιδί): Μακάρι το Καταχθόνιο Μεγαλείο του, ο Άρχοντας Σατανάς και οι Δυνάμεις της Κόλασης να χαμογελάσουν σε εσένα και να σε προσέχουν καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής σου, καθοδηγώντας σε στο Αριστερό Μονοπάτι.

Ιερέας: Στο όνομα του Σατανά και ενώπιο τις δυνάμεις της Κόλασης, σε καλωσορίζουμε, (όνομα του παιδιού), στην Οικογένεια του Σατανά.

Εκκλησίασμα: ΧΑΙΡΕ ΣΑΤΑΝΑ!!

******

Μετά ο/η Ιερέας κλείνει την τελετή.

Μετά τα βαφτίσια, υπάρχει γλέντι και εορτασμός.

Το παιδί θα πρέπει να ανατραφεί με τους παλιούς τρόπους και να τιμά τον Σατανά και τους Δαίμονες Του. Στην εφηβεία, αυτός/ή μπορεί να εκτελέσει την αφιέρωση με την δική του/της θέληση. Αυτό είναι όταν αυτός/ή είναι αρκετά μεγάλος/η για να πάρει αυτή την απόφαση με τον δικό του/της τρόπο και να καταλάβει πλήρως. Εκείνη την ώρα, αυτός/ή μπορεί να διαλέξει ένα μαγικό όνομα.ΓΑΜΟΣΗ τελετή θα πρέπει να εκτελεστεί κατά τη διάρκεια γέμισης της Σελήνης. Η Σελήνη θα πρέπει να είναι σε ένα ευνοϊκό ζώδιο για το γάμο.

Η Σελήνη στον Ταύρο δίνει σταθερότητα, αλλά μπορεί να είναι δύσκολο αν το ζευγάρι επιθυμεί να χωρίσει αργότερα.

Με τη Σελήνη στον Καρκίνο, τα ζευγάρια είναι πιο πιθανό να τα ξαναβρούνε μετά από έναν χωρισμό.

Η Σελήνη στον Λέων είναι ευνοϊκή για ειδύλλιο και προσθέτει αισιοδοξία σε κάθε ένωση.

Η Σελήνη στον Ζυγό είναι ιδανική για κάθε γάμο καθώς αυτό είναι το φυσικό ζώδιο για συνεταιρισμό και συνεργασία.

Η Σελήνη στον Τοξότη είναι αρκετά σαν το Φεγγάρι στον Λέων, αλλά δεν συνεισφέρει στην σταθερότητα.

Η Σελήνη στον Υδροχόο- το ζευγάρι είναι πιθανό να γίνουν χρόνιοι φίλοι.

Η Σελήνη στον Ιχθύ δίνει ενσυναίσθηση, αλλά δεν είναι σταθερό.

Η Σελήνη στο ζώδιο του Κριού, Δίδυμου, Παρθένου, Σκορπιού, και Αιγόκερου θα πρέπει να αποφεύγεται.

Οι πλανήτες της αγάπης Αφροδίτη και Αρης θα πρέπει ιδανικά να είναι σε καλή θέση και σε ευνοϊκούς βαθμούς. Τα ζευγάρια δε πρέπει να παντρεύονται ποτέ όταν ο οποιοσδήποτε πλανήτης είναι στις μοίρες του Άστρου Caput Algol (25 μοίρες στον Ταύρο), στους 9 μοίρες οποιουδήποτε ζωδίου, ειδικά στον Δίδυμο και στον Τοξότη καθώς αυτοί υποκινούν βία. Θυμηθείτε να λάβετε υπόψην καθορισμένα αστέρια όταν επιλέγετε την ώρα.Ο ναός θα πρέπει να είναι διακοσμημένος ανάλογα με το γούστο του ζευγαριού. Τροποποιήσεις μπορούν να γίνουν για να ταιριάζουν με κάθε ζευγάρι, τα παρακάτω είναι απλώς ένα παράδειγμα:

Ο/Η Ιερέας ανοίγει την τελετή κουδουνίζοντας το καμπανάκι και σχεδιάζοντας ένα πεντάγραμμο στον αέρα με το τελετουργικό στιλέτο του/της και απαγγέλει τα παρακάτω:

In Nomine Dei Nostri Satanas, Luciferi Excelsi. Στο Όνομα του Σατανά, Αρχοντα της Γης, Πραγματικό Θεό, Παντοδύναμο και Ανείπωτο, ο Οποίος έχει δημιουργήσει τον άνθρωπο να αντανακλά στην δικιά Σου εικόνα και ομοιότητα, προσκαλώ τις Δυνάμεις του Σκοταδιού να παραχωρήσουν την καταχθόνια δύναμη τους επάνω μας. Ελάτε μπροστά για να μας χαιρετήσετε και να παρέχετε σκοτεινές ευλογίες σε αυτό το ζευγάρι που επιθυμεί να γίνει ένα στα μάτια του Εωσφόρου.

Ο/Η Ιερέας πίνει απ'το δισκοπότηρο και επικαλεί τους Τέσσερις Εστεμμένους Πρίγκιπες της Κόλασης:

Σατανάς/Lucifer από την ΑνατολήBeelzebub από τον ΒορράAstaroth από την ΔύσηAzazel από τον ΝότοΟ/Η Ιερέας τώρα απαγγέλει τα παρακάτω:

Ερχόμαστε μαζί στο Όνομα του Πατέρα μας και Αρχοντα Σατανά για να ενώσει τον/την_______και τον/την________μαζί σε γάμο.

Ο/Η Ιερέας παίρνει το τελετουργικό στιλέτο του/της και σχεδιάζει έναν κύκλο γύρω απ'τη νύμφη και τον γαμπρό. Όλοι θα πρέπει να οραματιστούν ένα μπλε φως να αντιπροσωπεύει τις Δυνάμεις της Κόλασης. Μετά ο/η Ιερέας απαγγέλει τα παρακάτω:

Παντοδύναμε Σατανά, κοίτα με ευμένεια τους μαθητές σου ________και_________. Και οι δύο έχουν έρθει εδώ με τη δική τους θέληση. Έρχονται μπροστά σου για να ζητήσουν τις ευλογίες σου καθώς ξεκινάνε απ'αυτή τη μέρα ως σύζυγοι. Σου ζητάμε να ευλογήσεις αυτήν την ένωση με πόθο και με τις ηδονές της ζωής, ώστε η κοινή αγάπη και επιθυμία του ενός προς τον άλλον να συνεχίσει δυνατή και καρτερική.

____________ επιθυμείς με τη δική σου θέληση να πάρεις __________ ως τον νόμιμο νυμφευμένο σύζυγο σου να τον αγαπάς, τιμάς και σέβεσαι' να γίνετε ένα στα μάτια του Σατανά και μπροστά στις Δυνάμεις της Κόλασης;

Νύμφη: Το Επιθυμώ ή Ναι

Ιερέας: __________ επιθυμείς με τη δική σου θέληση να πάρεις __________ ως την νόμιμη νυμφευμένη σύζυγο σου να την αγαπάς, τιμάς και σέβεσαι' να γίνετε ένα στα μάτια του Σατανά και μπροστά στις Δυνάμεις της Κόλασης;

Γαμπρός: Το Επιθυμώ ή Ναι

Και οι δύο ανταλλάσουν δαχτυλίδια

Ιερέας: Στο Όνομα του Σατανά και μπροστά σε όλους τους Δαίμονες της Κόλασης, σας ονομάζω Συζύγους. Ας είναι η ένωση σας ισχυρή, δυνατή και άφθονη με ευαρέσκεια. ΧΑΙΡΕ ΣΑΤΑΝΑ!!

Όλοι στο εκκλησίασμα φωνάζουν ΧΑΙΡΕ ΣΑΤΑΝΑ!! Μετά ο/η Ιερέας αναγγέλει, ψέλνει το Πρώτο Ενωχιανό ΚλειδίΙερέας: Πηγαίντε μπροστά ως ένα, κρατήστε ο ένας τον άλλον δυνατό στον Σατανά καθώς τώρα περπατάτε μαζί στο Αριστερό Μονοπάτι. Ας σας χαρίσει ο Σατανάς πολλές ευλογίες στο δρόμο σας. Ave Satanas!!

Το ζευγάρι μαζί: Ave Satanas!!

Ιερέας: Χαίρε Σατανά!! Εκκλησίασμα: Χαίρε Σατανά!!

Η τελετή κλείνει με τον/ην Ιερέα να κουδουνίζει το καμπανάκι.Οι 11 ΣΑΤΑΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ

Από τον Anton Szandor LaVey© 1967

Μην δίνεις την γνώμη σου ή συμβουλές εκτός αν σου το έχουν ζητήσει.

Μην λες τα προβλήματα σου σε άλλους εκτός αν είσαι σίγουρος ότι θέλουν να τα ακούσουν.

Όταν είσαι στα ‘λημέρια’ κάποιου άλλου, σεβάσου τον αλλιώς μην πας εκεί.

Αν κάποιος στα ‘λημέρια’ σου σε ενοχλεί, να του φερθείς με σκληρότητα και χωρίς έλεος.

Do not make sexual advances unless you are given the mating signal.

Μην πάρεις κάτι που δεν σου ανήκει εκτός και αν είναι εμπόδιο στον άλλον και παρακαλάει για να το πάρεις.

Αναγνώρισε την δύναμη της μαγείας αν την έχεις εφαρμόσει επιτυχημένα για να αποκτήσεις αυτό που ήθελες. Αν αρνηθείς την δύναμη της μαγείας αφου την έχεις εφαρμόσει με επιτυχία, θα χάσεις ό,τι απέκτησες.

Μην παραπονιέσαι για κάτι που δεν ήταν απαραίτητο να κάνεις.

Μην βλάπτεις μικρά παιδιά Μην σκοτώνεις ζώα εκτός αν σου επιτίθενται ή για την τροφή

σου. Όταν είσαι σε ανοιχτή για τον κόσμο περιοχή μην ενοχλείς

κανέναν. Αν κάποιος σε ενοχλήσει ζήτησε του να σταματήσει. Αν δεν σταματήσει κατέστρεψε τον.

ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΣΑΤΑΝΙΣΤΩΝ

Κατάθεση-σοκ στη δίκη των σατανιστών που έκαψαν ζωντανή την Κίρστι Θεολόγου. Ρίγη φρίκης προκαλούν τα νέα στοιχεία που αποκαλύπτονται τώρα για τα ανθρωπόμορφα κτήνη, καθώς σκόπευαν να γίνουν κανίβαλοι και να φάνε τις καμένες σάρκες της 18χρονης Ελληνίδας από το Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής!

Η μεγάλη ανατριχίλα που προκάλεσε η υπόθεση σε όλο τον κόσμο έρχεται και πάλι - αυτή τη φορά ακόμη πιο σοκαριστική, πιο βίαιη και ανίερη. Φαίνεται πως όσο ξετυλίγεται το κουβάρι αυτής της φριχτής ιστορίας τόσο πιο βαθιά θα εισχωρούν οι δικαστές και η παγκόσμια κοινή γνώμη στην κόλαση του αρρωστημένου μυαλού των σατανιστών που έκαψαν τη δύστυχη συμπατριώτισσά μας.

Δεν το χωράει ανθρώπινος νους αυτό που ήθελαν να κάνουν τα τέρατα με τον διεστραμμένο εγκέφαλο στο άψυχο κορμί της Κίρστι. Σαν να μην έφτανε το γεγονός ότι στα χέρια των μέχρι πρότινος αγαπημένων της φίλων είδε να παίρνουν σάρκα και οστά οι χειρότεροι εφιάλτες της, ή ότι παρέδωσαν κυριολεκτικά στις φλόγες τα αθώα εφηβικά της όνειρα… Οι θύτες, που πέταξαν τη μάσκα του φίλου και φόρεσαν το αποτρόπαιο προσωπείο του σατανισμού, είχαν σκοπό να φάνε την καμένη σάρκα της!

Πάγωσαν όλοι στο δικαστήριο όταν η πολιτειακή μάρτυρας Μπερναντέτ Λόκχαρτ, επικαλούμενη εξομολόγηση της 16χρονης κατηγορούμενης, είπε στους δικαστές ότι οι δράστες σκόπευαν να κάψουν την Κίρστι ζωντανή και στη συνέχεια να φάνε τις σάρκες της. Μάλιστα, όπως αποκάλυψε, οι απάνθρωποι δράστες ήθελαν να κάνουν ένα σατανιστικό τελετουργικό βασισμένοι στην Αποκάλυψη του Ιωάννη!

Η Μπερναντέτ Λόκχαρτ είπε στο δικαστήριο ότι η 16χρονη, που ήταν παρούσα στο φονικό τελετουργικό, αλλά θα δικαστεί χωριστά από τους Λίντον Βάγκνερ (εγκέφαλος), Ρόμπιν Χάργουντ, Λέστερ Μούντλι, Τζέρεμι Κινγκ καιι Χάρβεϊ Ισα, της μίλησε για όσα συνέβησαν το βράδυ της 21ης Οκτωβρίου. «Οταν η ανήλικη ρώτησε τον Βάγκνερ γιατί χτύπησε την Κίρστι με πέτρα, αυτός απάντησε πως επρόκειτο για σατανιστικό τελετουργικό και επανέλαβε τους στίχους από την Αποκάλυψη του Ιωάννη. Η μάρτυρας κατέθεσε επίσης πως η 16χρονη της είπε πως οι δράστες είχαν καταναλώσει αλκοόλ -πιθανότατα βότκα- και κάποιοι από αυτούς κάνναβη, ενώ προσπάθησαν να πείσουν την Κίρστι να γδυθεί, εκείνη όμως αρνήθηκε κατηγορηματικά.

Στον χώρο υπήρχε ένα αναμμένο κερί και οι δράστες προσεύχονταν γύρω από ένα μεγάλο τρίγωνο το οποίο ο Βάγκνερ σχημάτισε στο έδαφος με μια πέτρα. Ο Τζόζεφ Γέντε, ντετέκτιβ της αστυνομίας που ερευνά την υπόθεση, επιβεβαίωσε αυτό το σκέλος της μαρτυρίας λέγοντας πως μετά την προσευχή ο Κινγκ άρχισε να σφίγγει τον λαιμό της 18χρονης Ελληνίδας, ενώ ο Μούντλι της έδενε τα χέρια με ένα σχοινί. «Η Γκράμερ -η 14χρονη φίλη της Κίρστι που νοσηλεύεται τραυματισμένη- προσπάθησε να τη βοηθήσει, ο Βάγκνερ όμως την άρπαξε και άρχισε να της σφίγγει τον λαιμό μέχρι που εκείνη έπεσε κάτω αναίσθητη» είπε ο αστυνομικός και πρόσθεσε: «Μετά πήγε προς το μέρος της Κίρστι, πήρε την πέτρα με την οποία είχε σχηματίσει το τρίγωνο και άρχισε να τη χτυπά ώσπου την έριξε κι αυτήν αναίσθητη. Ακριβώς αυτή είναι η στιγμή που ο Βάγκνερ την περιέλουσε με πετρέλαιο, το οποίο είχε προμηθευτεί από κοντινό πρατήριο πριν από τη μοιραία για τη 18χρονη βόλτα, και την πυρπόλησε. Η Γκράμερ, που εν τω μεταξύ είχε συνέλθει, προσπάθησε να σβήσει τη φωτιά, ωστόσο δεν τα κατάφερε».

Η δύναμη ψυχής της Κίρστι

Σύμφωνα με την κατάθεση της πολιτειακής μάρτυρα Μπερναντέτ Λόκχαρτ, μετά από αυτά οι δράστες έφυγαν εγκαταλείποντας μαζί με τα δύο κορίτσια και τα σχέδιά τους για κανιβαλισμό.

Ισως τρόμαξαν ή ενδεχομένως άκουσαν κάτι και πίστεψαν πως κινδύνευαν. Σημασία έχει ότι η 18χρονη Ελληνίδα και η 14χρονη γενναία φίλη της περπάτησαν προς το σπίτι της Κίρστι -μια απόσταση περίπου δύο χιλιομέτρων- προκειμένου να ζητήσουν βοήθεια. «Η μικρότερη κοπέλα εξαντλήθηκε όταν βρίσκονταν σε απόσταση δύο τετραγώνων από το σπίτι, οπότε η Κίρστι, δείχνοντας απίστευτο κουράγιο και δύναμη, την πήρε στην πλάτη της» πρόσθεσε η Λόκχαρτ. Στη διάρκεια της κατάθεσής της οι δράστες δεν τόλμησαν καν να σηκώσουν το βλέμμα για να την αντικρίσουν, φοβούμενοι μην τυχόν διασταυρώνονταν τα βλέμματά τους. Κοιτούσαν συνεχώς το πάτωμα. Κατά την ανάκρισή τους πριν

από την έναρξη της δίκης, ο Κινγκ είχε τολμήσει να υποστηρίξει πως η άτυχη Ελληνίδα ήξερε, εβδομάδες πριν από τη «θυσία» της, ότι επρόκειτο να γίνει το τελετουργικό. Θέλοντας ίσως να ελαφρύνει τη θέση του ο κατηγορούμενος προσπάθησε, ούτε λίγο ούτε πολύ, να κάνει «συνένοχο» την Κίρστι Θεολόγου, ώστε ενδεχομένως σε επόμενη φάση να υποστηρίξει πως εκείνη γνώριζε πού πήγαινε και τι θα συνέβαινε το μοιραίο βράδυ της 21ης Οκτωβρίου.

Να σημειωθεί, τέλος, ότι τη μαρτυρία της 16χρονης κατηγορούμενης φέρεται κατά πληροφορίες να επιβεβαιώνει και ο 23χρονος Χάρβεϊ Ισα, που λέγεται πως εμφανίστηκε πρόθυμος να συνεργαστεί με το δικαστήριο προκειμένου να ελαφρύνει τη θέση του. Πάντως, κανένας από τους κατηγορουμένους δεν αναμένεται να πάρει το πράσινο φως για προσωρινή αποφυλάκιση αφού, όπως είπε και ο εισαγγελέας, μια τέτοια απόφαση θα ερχόταν σε ευθεία αντίθεση με το λαϊκό συναίσθημα, αλλά και τη σοβαρότητα του εγκλήματος που οι έξι κατηγορούνται πως έχουν διαπράξει.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

1.(http://www.pame.gr/ekklisia-thriskeies/eidololatreia/paganismos.html)

2.http://users.sch.gr/aiasgr/Thrhskeiologia/Eidwlolatria/Paganismos.htm

3.Πηγή: http://news.pathfinder.gr/misc/241386.html

4.(Πηγή: http://www.supertravelnet.com/maps/?country=61_0_3&language=28) 5.(Πηγή: http://www.grafixnpix.com/wwii/5thaafp3.htm)

6.(Πηγή: http://crm.cr.nps.gov/archive/19-3/19-3-18.pdf)

7.(Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή Οι Πύλες του Ανεξήγητου, Κυριακή 02//0/2005)

8.Πηγή: http://weblog.ipcentral.info/archives/2005/01/cargo_cults.html)

9.Πηγή:http://www.grafixnpix.com/wwii/5thaafp3.htm)

10.Πηγή: http://www.afa.org/magazine/1991/0191cargo.asp

11.Πηγή: http://news.ert.gr/newsDetails.asp?id=167723) 12.(Πηγή: http://www.asxetos.gr/article.aspx?i=561)

13.Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Μ. Τετάρτη 4 Απριλίου 2007, σελίδα Α΄ 21

14.Πηγή:  Εφημερίδα Το Βήμα, Τετάρτη 25 Απριλίου 2007, σελίδα Α20

15.(Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 68, Σημείωμα Διευθυντή [Γεωργίου Τσαγκρινού]

16.(Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Alter, εκπομπή Οι Πύλες του Ανεξήγητου, Σάββατο 19/11/2005)

17.(Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 56, Σημείωμα Διευθυντή [Γεωργίου Τσαγκρινού], σελ.7

18.Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Παρασκευή 4 Μαΐου 2007, σελ. Α21

19.Πηγή: Κόσμος, Εφημερίδα Το Βήμα, Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2007, σελ. Α30

20.Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2007, σελ. Α22

21. (Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Τετάρτη 9 Απριλίου 2008, σελ. Α21)

 22.Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Τετάρτη 9 Απριλίου 2008, σελ. Α21

23.Πηγή: Κόσμος, Εφημερίδα Το Βήμα, Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008, σελ. Α23

24.Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Τρίτη 29 Ιουλίου 2008, σελ. Α18

25.Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Τρίτη 29 Ιουλίου 2008, σελ. Α18

26.Πηγή: Εφημερίδα Το Έθνος,

27.http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11512&subid=2&pubid=14540

28.http://theancientweb.wordpress.com/20132.

29.http://el.wikipedia.org/wiki

30.http://www.iefimerida.gr/news

31. http://www.attikipress.gr/18012/

32.http://www.phorum.gr/viewtopic.php

33.http://www.ethnos.gr/article.asp

34.http://www.egolpion.net/satanismos-ekklhsia.el.aspx#ixzz2p9vLMfmH

35. http://satanismgr.webs.com/Satanic_Symbols.html