ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

ΣΤΟΥΜΠΟΒΙΚΟΥ ΚΩΝ/ΝΑΤΑΞΗ Γ

ΟΡΙΣΜΟΣ

Το κίνημα συμπαράστασης των ευρωπαίων στους Έλληνες στην επανάσταση του 1821

Από το ποίημα του Βίκτωρα Ουγκώ <<ενθουσιασμός>>

ΑΙΤΙΑ ΕΞΑΠΛΩΣΗΣ ΤΟΥΑΙΤΙΑ ΕΞΑΠΛΩΣΗΣ ΤΟΥ

1.Ο θαυμασμός των Ευρωπαίων για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.

2.Ο αποτροπιασμός τους για τις βιαιότητες των Τούρκων σε βάρος αμάχων Ελλήνων.

3.Η συγκίνησή τους για τις ελληνικές επιτυχίες στις μάχες.

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ 1.Οικονομική ενίσχυση (χρήματα ,εφόδια).2. ηθική (ποικίλες εκδηλώσεις συμπαράστασης)3.Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει στους φιλέλληνες που συμμετείχαν προσωπικά στον Αγώνα και στις προσπάθειες συγκρότησης κράτους.

ΓΝΩΣΤΟΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣΓΝΩΣΤΟΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ

Λόρδος Βύρων

ΦαβιέροςΚόμης

ΣανταρόζαΙ. Μάγιερ

Για το λόρδο Βύρωνα

Το 1880, ο Φ. Ντοστογιέφσκι, σ' έναν πανηγυρικό λόγο θα γράψει:».Στην πιο μίζερη στιγμή της Ιστορίας της γηραιάς ηπείρου ανατέλλει στο ευρωπαϊκό στερέωμα η γεμάτη πάθος διάνοια του λόρδου Βύρωνα. Είναι η χρονική στιγμή της κατάρρευσης των οραμάτων, των ελπίδων και των ειδώλων της Γαλλικής Επανάστασης. Η λύρα του ποιητή εκφράζει τώρα τη θλίψη και την απογοήτευση της Ανθρωπότητας για τις φρούδες ελπίδες και τα απατημένα ιδανικά. Μια νέα, πρωτόφαντη Μούσα της εκδίκησης και της θλίψης, της κατάρας και της απελπισίας, προβάλλει. Είναι το πνεύμα του βυρωνισμού που, αναπάντεχα όσο και ολοκληρωτικά, θα θρονιάσει στο μυαλό και το συναίσθημα των ανθρώπων.»

ΓΙΑ ΤΗ ΘΥΣΙΑ ΣΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ

Ήταν νύχτα όταν μαθεύτηκε στο Παρίσι η φοβερή είδηση της εξόδου στο Μεσολόγγι. Οι εργάτες και οι φοιτητές, κρατώντας αναμμένες δάδες, περικύκλωσαν τα ανάκτορα του Κεραμεικού φωνάζοντας «Το Μεσολόγγι δεν υπάρχει πια!» κι ανάγκασαν τον βασιλιά να ξυπνήσει, να βγει στον εξώστη και να τους υποσχεθεί πως θα βοηθούσαν την Ελλάδα.

Και μαζί μ’ αυτόν «ξύπνησαν» κι όλοι οι ισχυροί της «Ιερής Συμμαχίας» και βοήθησαν στο Ναυαρίνο.

Και ο Μέτερνιχ έστελνε μήνυμα στο Σουλτάνο: «Δεν θα μπορούμε στο μέλλον να σας βοηθήσουμε όπως πριν. Δυστυχώς, μεσολάβησε το Μεσολόγγι».

Αξιοσημείωτη είναι η απήχηση που είχε το συγκλονιστικό αυτό γεγονός στην Τέχνη, όπου είχαμε μια πραγματική έκρηξη σ’ όλο τον κόσμο: μεγάλοι δημιουργοί (Γκαίτε, Ουγκώ, Πούσκιν, Λαμαρτίνος, Πουτσίνι, Ντελακρουά, Ντελανσάκ, Νταβίντ ντ’ Ανζέ) εμπνεύστηκαν απ’ αυτό κι έγραψαν, συνέθεσαν, ζωγράφισαν, σμίλεψαν, σπουδαία έργα.

Στα θέατρα των μεγάλων πόλεων του εξωτερικού παίζονταν έργα με θέμα το δράμα του Μεσολογγίου και κυκλοφορούσαν χρηστικά και διακοσμητικά αντικείμενα με σκηνές απ’ αυτό.

Η πρώτη Ιστορία , μάλιστα των πολιορκιών και της Εξόδου που κυκλοφόρησε επτά μόλις μήνες μετά την Έξοδο, ήταν από ένα ξένο (Αύγουστο Φαμπρ ,Γάλλο φιλέλληνα ,που πολέμησε στο Μεσολόγγι). 

Κίβδηλος φιλελληνισμόςΔυστυχώς υπήρξαν κάποιοι τυχοδιώκτες που ήλπιζαν να κερδίσουν παράσημα ,βαθμούς και γενικότερα καλύτερη τύχη. Για αυτούς η Ελλάδα είχε ένδοξο παρελθόν αλλά άγνωστο και γεμάτο υποσχέσεις μέλλον

Όλοι τους όμως συγκινούνται με την ιδέα ότι ένας σκλαβωμένος από αιώνες λαός θέλει ν’ αποκτήσει την ελευθερία του, ότι αγωνίζεται ακόμη και για τη ζωή του, καθώς και για την τιμή των γυναικών και των παιδιών του. Και το θεωρούν τιμή τους να πολεμήσουν για μια υπόθεση τόσο δίκαιη και ευγενική.

ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Βρυζάκη ,Η άφιξη του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι

Το ολοκαύτωμα της μονής Αρκαδίου.Πίνακας του Ιταλού ζωγράφου Γκατέρι.Το φιλελληνικό ρεύμα ήταν ιδιαίτερα ισχυρό εκείνη την εποχή στην Ιταλία και δεκάδες εθελοντές συμμετείχαν στην κρητική επανάσταση του 1866.

<<Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου>>Έργο του Ευγ.Ντελακρουά

Η σφαγή της Χίου Έργο του Ντελακρουά

H μάχη του Γκιαούρη με τον Πασά ,Ντελακρουά, βασισμένο στο ποίημα του λόρδου Βύρωνα ,The Giaour,1813

Σουλιώτισσες γυναίκες Έργο του Ary Scheffer

George Opiz ,Έλληνες και Φιλέλληνες

Θ. Βρυζάκη ,Λίγο πριν από την ανατίναξη της πυριτιδαποθήκης στο Μεσολόγγι από τον Χρ.Καψάλη

Ο θάνατος του Μάρκου Μπότσαρη, έργο του Ludovico Lipparini

Ο Ανδρ.Μιαούλης στο πλοίο <<Κως>> και η Μπουμπουλίνα στο <<Αγαμέμνων>>, έργα του Peter von Hess

Το επεισόδιο του Μεσολογγίου, Lansac

Καρλ Κράτσαϊζεν (Karl Krazeisen 1794-1878) Ήταν Γερμανός αξιωματικός του στρατού, εικονογράφος και

φιλέλληνας. Πολέμησε ως εθελοντής στην Ελληνική Επανάσταση και φιλοτέχνησε τα πορτρέτα σπουδαίων προσωπικοτήτων του αγώνα. Πήρε μέρος σε σημαντικές μάχες όπως η πολιορκία της Αθήνας (1826).

Ήταν αυτοδίδακτος ζωγράφος και σχεδιαστής, φιλοτέχνησε εκτός από πορτρέτα και τοπία από την Ελλάδα, κυρίως με μολύβι.

19 πορτρέτα μορφών της επανάστασης. Το σύνολο του έργου από την Ελλάδα είναι 91 πίνακες. Όταν επέστρεψε στην Γερμανία λιθογράφησε τα έργα του και τα κυκλοφόρησε σε 7 λευκώματα με τίτλο: "Προσωπογραφίες των διασημότερων Ελλήνων και Φιλελλήνων, μαζί με μερικές απόψεις και ενδυμασίες σχεδιασμένες εκ του Karl Kraizeisen".

Τα λευκώματα αυτά, έγιναν πολύ δημοφιλή. Το 1926 η Εθνική Πινακοθήκη, με διευθυντή τον Ζαχαρία Παπαντωνίου, αγόρασε τις λιθογραφίες 200.000 δραχμές.

Κ.ΚανάρηςΚίτσος τζαβέλλας

Θεόδωρος κολοκοτρώνης

Μακρυγιάννης

οι γυναίκες του Μεσολογγίου στη μάχη .Χαρακτική σε πιάτο από φιλέλληνα χαράκτη

Βεντάλια Διακοσμημένη με παράσταση εμνευσμένη από την Ελληνική Επανάσταση. Κατασκευάστηκε στη Γαλλία την περίοδο του φιλελληνικού κινήματος.

Τάφος του Μάρκου Μπότσαρη, μνημείο δημιουργία του Γάλλου γλύπτη David d'Angers, Μεσολόγγι.

…ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

ΙΟΥΛΙΟΣ ΒΕΡΝ – ΕΝΑΣ ΦΙΛΕΛΛΗΝΑΣ ΙΟΥΛΙΟΣ ΒΕΡΝ – ΕΝΑΣ ΦΙΛΕΛΛΗΝΑΣ

Το κατεξοχήν έργο που εκφράζει τον Φιλελληνισμό του Βερν είναι "το Αιγαίο στις φλόγες" (ελεύθερη μετάφραση στα Ελληνικά του πρωτότυπου τίτλου "Archipel en feu"). Η υπόθεση του έργου τοποθετείται λίγο πριν και λίγο μετά από τα γεγονότα της Ναυμαχίας του Ναβαρίνου και αποτελεί έναν ύμνο για τον ελληνικό ηρωισμό, ενώ ταυτοχρόνως παρουσιάζει με πολύ ζωντανά χρώματα τη συμμετοχή στον αγώνα των 

Φιλελλήνων, οι οποίοι ανιδιοτελώς είχαν σπεύσει να βοηθήσουν τους επαναστατημένους και να μοιρασθούν μαζί τους τους πόθους, τα ιδανικά, αλλά και τις κακουχίες τους. 

..Φαίνεται πως οι Έλληνες πήραν από το άστατο έδαφος της Χώρας τους την φυσική και ψυχική ταραχή, που τους σπρώχνει στις μεγαλύτερες υπερβολές και στους πιο μεγάλους ηρωισμούς. Με τε φυσικά τους προτερήματα και το ακαταδάμαστο θάρρος, τη φιλοπατρία και την αγάπη της λευτεριάς κατόρθωσαν να ελευθερώσουν την Χώρα τους από την σκλαβιά, όπου τόσους αιώνες στέναζε..."

Από το παραπάνω έργο του Ιουλίου Βερν

Σταθμός του μετρό στο πλατεία στο Στρασβούργο Παρίσιπρος τιμή του Μάρκου Μπότσαρη

Γη ζυμωμένη με το αίμα μας δεν πωλείται γράφει στα ελληνικά στην προμετωπίδα Της φιλελληνικής έκδοσης ο ανώνυμος γάλλος φιλέλληνας. Παρίσι 1826

«Στην Ελλάδα! Στην Ελλάδα! Αντίο όλοι! Η ώρα του φευγιού είναι!Γιατί επιτέλους, μετά απ' το αίμα του μαρτυρικού αυτού λαού το ευτελές το αίμα των δημίων του αναβλύζει!Στην Ελλάδα στους φίλους μου! Εκδίκηση! Ελευθερία!Τουρμπάνι στο κεφάλι μου! Στο χέρι μου η σπάθα!Εμπρός! Νάτο το άλογο, που κάποιος το σελώνει!(Βίκτωρ Ουγκώ: «Ενθουσιασμός»).

«Η χώρα των θεών και των ηρώων η χώραΦλέγεται απ' τη φωτιά ενός αγώνα ωραίου,Σπάει τα δεσμά και πάει και τραγουδάει τώρα,Τυρταίο και Βύρωνα και θούρια του Φεραίου».

(Πούσκιν: «Σηκώσου ω Ελλάδα!» μετ. Στρ. Πασχάλης)

«Ας είσαι καλά, Ευρώπη!που σε ορισμένες στιγμές ντροπής, μένεις άκαρδη, άπραγη σ’ αυτόν τον αφανισμό των λαών»

έγραφε με στηλιτευτική ειρωνεία το 1822 ο φιλέλληνας Γερμανός ποιητής Κάρολος Αουγκούστ Μέμπολν.

Οι Έλληνες ποιητές τιμούν τους Φιλέλληνες

Κ.ΠΑΛΑΜΑ:ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΦΙΛΕΛΛΗΝΩΝ

Έπεσες και στα στήθη σου τα καταματωμέναμε το' να χέρι σφίγγοντας τα ράκη της χλαμύδαςτα παλικάρια αναζητάς τ' αλλόφυλα, τα ξένα,και πριν ακόμα στοχαστείς τα τέκνα τα δικά σου,πλέκεις με τ' άλλο χέρι σου μαγιάτικα στεφάνιαγια τα παιδιά μιας άλλης γης, μιας μακρινής πατρίδαςπου 'τρεξαν κι απαρνήθηκαν τα πατρικά λιμάνιαγια να δεχτούν κατάστηθα, σαν ευλογία ουράνια,το βόλι για τη δόξα σου και για τον έρωτά σου.

 

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΕΛΛΗΝΑΣΣτεφανώσετε με δάφνης δακρυπότιστα κλωνάρια

και τα ξένα παλικάριαπου πολέμησαν με πόθο, σάβανό των να γενή τής ιδέας τής γαλάζιας το γαλάζιο το πανί.………………………………………Τής πατρίδος των το χώμα θά το βρούνε κι' εδώ πέρα,Τόπου γένηκε μονάχα και όχι μάνας αλλαγή.Κι ο μεγάλος Αθηναίος έτσι φώναξε μιά μέρα:<<Τών ανδρών των υπερόχων είναι τάφος κάθε γή>>

.Γ. Σουρής