Η Ιαπωνική θρησκεία Η Ιαπωνική θρησκεία

Εργασία της μαθήτριας του Β4 Ματίνας Κ. Θεσσαλονίκη 2014

Η Ιαπωνική θρησκεία Η Ιαπωνική θρησκεία

Η παραδοσιακή θρησκεία του ιαπωνικού λαού

Επικρατεί κυρίως στην Ιαπωνία, αλλά και σε μέρη όπου υπάρχουν και μεγάλες κοινότητες Ιαπώνων.

Είναι σύνθετη από τρεις επιμέρους θρησκείες:

ΣίντοΜαχαγυάνα Βουδισμό

Κομφουκιανισμό

Φέρει στοιχεία από το Τάο τα οποία μπορούν να βρεθούν διάσπαρτα στο Σίντο αλλά και

γενικά στην ιαπωνική σκέψη και ζωή.

Όπως και στην Κίνα, κάθε μία από αυτές τις θρησκείες παίζει και διαφορετικό ρόλο στην καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων.

Βουδισμός: οτιδήποτε έχει σχέση με την μεταθανάτια ζωή

Κομφουκιανισμός: καθορίζει την διάρθρωση και την λειτουργία της κοινωνίας

Σίντο: έχει αναλάβει γενικά την ζωή, την οποία βελτιώνουν και προστατεύουν οι θεότητες του

Ξύλινα αφιερώματα με ευχές και επιθυμίες

Για την προστασία τους και γενικά για την προαγωγή της ζωής, οι Ιάπωνες καταφεύγουν σε αυτές τις θεότητες, παραδείγματος χάρη,

o Στην γέννησηo Στις γιορτές ενηλικίωσης

o Στο γάμοo Στις τελετές για την γονιμότητα των αγρών

o Για την θεμελίωση των σπιτιών κ.α.

Σιντοϊστική γαμήλια τελετή

Άγαλμα σιντοϊστικής θεότητας

Με αφορμή την πίστη τους ταυτόχρονα και στις τρεις θρησκείες, συχνά διατυπώνεται η φράση:

« Οι Ιάπωνες ζουν ως Σιντοϊστές και πεθαίνουν ως Βουδιστές »

Υπάρχει ένα πλήθος θεοτήτων του Σιντοϊσμού και του Βουδισμού, στα οποία αναφέρονται. Εξουσιάζουν διαφορετικό τομέα ανάλογα τη θρησκεία στην οποία αναφέρονται:o Ο Μποτισάτβα Τζίζο (βουδισμός) ο οποίος είναι

προστάτης των παιδιών στον άλλο κόσμο

o Η θεότητα Ινάρι (σιντοϊσμός) που προάγει το κέρδος και την ανάπτυξη

ΣιντοϊσμόςΣιντοϊσμός

Πιο συγκεκριμένα ο σιντοϊσμός είναι η μόνη εγχώρια θρησκεία από τις τρεις:

o Θεωρείται εθνική θρησκείαo Σίντο σημαίνει η οδός των θεών

o Εμφανίζεται ως πολυθεϊστική θρησκείαo Λατρεύει ένα πλήθος θεοτήτων, τα επικαλούμενα

«κάμι»o Οι θεότητες αυτές αντιπροσωπεύουν διάφορα

στοιχεία όπως τη θάλασσα, τα βουνά, τον κεραυνό, τον ήλιο, τη σελήνη, τη γη, τον άνεμο, τα δέντρα κ.α.

Σιντοϊστές ιερείς

Προσφορά τροφής στα κάμι

Οι πύλες τορίι ενώνουν τους ανθρώπους με Οι πύλες τορίι ενώνουν τους ανθρώπους με τον ιερό χώρο των θεών στη φύσητον ιερό χώρο των θεών στη φύση

Ο σιντοϊσμός εμφανίζεται με πολλές μορφές ακόμα και στις μέρες μας.

o Η πρώτη μορφή του είναι η θεά του ήλιου Αματεράσου. Σύμφωνα με τον προγονικό μύθο η

Αματεράσου έστειλε τον εγγονό της από τον ουρανό στην Ιαπωνία με εντολή να την κυβερνήσει και όλοι οι απόγονοί του (αυτοκράτορες) έλκουν την θεία τους ικανότητα από την Αματεράσου.

Άλλες μορφές του Σίντο προέρχονται από διάφορους συνδυασμούς του Βουδισμού με τον

Κομφουκιανισμό.

Σήμερα υπάρχει κυρίως με τις μορφές :

o “Σίντο των ναών”, παραδοσιακά κέντρα λατρείας των θεοτήτων

o “Αυτοκρατορικό Σίντο”, η λατρεία της αυτοκρατορικής οικογένειας (προγόνων της

Αματεράσου)o “Σίντο των σχολών”, σέκτα που συγγενεύουν

με το Σίντοo “Λαϊκό Σίντο”, λαϊκές σιντοϊστικές

πρακτικές

Σίντο των ναώνΣίντο των ναών

Σιντοϊστικές γιορτές

Λαϊκό Λαϊκό σίντοσίντο

Οομότο (= θεμέλιο)Οομότο (= θεμέλιο) Μία νέα ιαπωνική θρησκεία που είναι παραφυάδα

του Σιντοϊσμού. Ιδρύθηκε από τη Νάο Ντεγκούτσι το 1892. Οι πνευματικοί ηγέτες ήταν πάντοτε γυναίκες και κάποια από τα βασικά της κέντρα βρίσκονται στο Κυότο ( πρωτεύουσα του Τόκυο).

Η τέχνη παίζει σημαντικό ρόλο στην Οομότο. τα μέλη της επιθυμούν να ωραιοποιήσουν τον κόσμο με την τέχνη και πιστεύουν πως η τέχνη φέρνει τους ανθρώπους εγγύτερα στο θείο.

Σπουδαιότεροι θεοί είναι ο Οοκουνιτοκοτάτσι, ο Ουσιτόρα και ο Χιτσουτζισάρου, αλλά και ο Λ. Λ. Ζαμένχοφ, ο ιδρυτής της Εσπεράντο. Ωστόσο όλοι αυτοί οι θεοί θεωρούνται πτυχές ενός μοναδικού Μέγιστου Θεού.

Σάτορι (=κατανόηση)Σάτορι (=κατανόηση)

Satori είναι ο ιαπωνικός βουδιστικός όρος για τη φώτιση στο Βουδισμό Ζεν. Το σάτορι αναφέρεται σε μία “βαθιά” και διαρκή κατάσταση φώτισης. Συνηθίζεται να χρησιμοποιείται η λέξη satori όταν γίνεται αναφορά στις φωτισμένες καταστάσεις του Βούδα.

Σχολή ΖενΣχολή Ζεν

Σινιγκάμι (= θεός του Σινιγκάμι (= θεός του θανάτου)θανάτου)

Shinigami είναι το ιαπωνικό όνομα των προσωποποιήσεων του θανάτου, ιδιαίτερα του Χάροντα με το δρεπάνι, που εισήχθη στην Ιαπωνία από ην Ευρώπη κατά την περίοδο Meiji (1868 – 1912).

Ο όρος shinigami μπορεί να χρησιμοποιηθεί και πιο ελεύθερα για την αναφορά σε οποιαδήποτε θεότητα του θανάτου.

Ιαπωνικός Μύθος της Ιαπωνικός Μύθος της ΔημιουργίαςΔημιουργίας

Οι δυο πρώτες θεότητες, ο Ιζανάγκι και η Ιζανάμι έπλασαν τη γη. Χώρισαν τον ουρανό από τη γη, έφτιαξαν τη θάλασσα, από την οποία έπεσαν σταγόνες και σχημάτισαν το νησί Ονογκόρο, στο οποίο κατοίκησαν οι δυο θεοί. Ύψωσαν μια στήλη και γύρω από αυτή έχτισαν ένα ανάκτορο (Yashirodono).

Οι δυο θεοί ερωτεύτηκαν κι όταν αποφάσισαν να ζευγαρώσουν, έκαναν το γύρο της στήλης σε αντίθετες κατευθύνσεις και η Ιζανάμι πρώτη απηύθυνε χαιρετισμό στον Ιζανάγκι. Από την ένωσή τους προήλθαν οι Χιρούκο και Αουασίμα, τα οποία όμως ήταν δύσμορφα και τα έστειλαν με μια βάρκα μακριά στην ανοιχτή θάλασσα.

Οι υπόλοιποι θεοί τους υπαγόρευσαν ότι έγινε αυτό, επειδή στη συνάντησή τους ο Ιζανάγκι έπρεπε να χαιρετίσει πρώτος, γιατί ποτέ μια γυναίκα δεν πρέπει να μιλάει πριν από έναν άνδρα. Έτσι , η Ιζανάμι πήγε στον κάτω κόσμο , όμως ο Ιζανάγκι ήθελε τόσο πολύ να την δει που αποφάσισε να κατέβει στον κάτω κόσμο να την δει.

Αυτή του η απόφαση όμως δεν ήταν σωστή γιατί εάν περίμενε την Ιζανάμι για λίγο καιρό ακόμα , η Ιζανάμι θα μπορούσε να ξανά ανέβει στον πάνω κόσμο..... όμως η Ιζανάμι είχε είδη φάει από την τροφή του κάτω κόσμου και έτσι το πρόσωπό της είχε παραμορφωθεί. Όταν λοιπόν ο Ιζανάγκι κατέβηκε την είδε και από την ασχήμια της τρόμαξε και έφυγε χωρίς να την πάρει μαζί του. Μετέπειτα ο Ιζανάγκι επειδή είχε σιχαθεί έκανε μπάνιο και από τα μάτια του βγήκαν η θεά του ήλιου και η θεά του φεγγαριού ,καθώς και από τη μύτη του βγήκε η θεά του χάους και της καταστροφής.

Σύμφωνα με ένα μύθο, ο Susano’o, ο αδερφός της Amaterasu ρήμαζε την γη. Έτσι εκείνη ενοχλημένη από τις πράξεις του αδερφού της αποσύρθηκε σε ένα σπήλαιο και έκλεισε την είσοδό του με ένα τεράστιο βράχο. Η εξαφάνιση της όμως είχε ως αποτέλεσμα να βυθιστεί ο κόσμος στο σκοτάδι και στην απουσία ζωής. Οι υπόλοιποι θεοί έκαναν τα πάντα για να την δελεάσουν να βγει έξω, όμως ο προσπάθειές τους ήταν μάταιες. Η μόνη που κατάφερε το στόχο της ήταν η Uzume.

Το γέλιο των θεών για τις κωμικές της κινήσεις και γκριμάτσες προκάλεσαν την περιέργεια της Amaterasu, η οποία μόλις ξεπρόβαλε για λίγο από το σπήλαιο άφησε να φανεί και μία λαμπρή ακτίδα φωτός, το φώς της αυγής. Η θεά είδε την ίδια της την αντανάκλαση σε ένα καθρέφτη που είχε κρεμάσει η Uzume σε ένα δέντρο κι όταν πλησίασε περισσότερο, οι θεοί την τράβηξαν έξω από το σπήλαιο και έτσι ξαναγύρισε πίσω στον ουρανό, φωτίζοντας και πάλι τον κόσμο.