Ἀριστοφάνους Σφῆκες

44
Ἀριστοφάνους Σφῆκες (ed. F.W. Hall and W.M. Geldart, Oxford 1907) Σωσίας Οὗτος τί πάσχεις ὦ κακόδαιμον Ξανθία; Ξανθίας φυλακὴν καταλύειν νυκτερινὴν διδάσκομαι. Σωσίας κακὸν ἆρα ταῖς πλευραῖς τι προὐφείλεις μέγα. ἆρ᾽ οἶσθά γ᾽ οἷον κνώδαλον φυλάττομεν; Ξανθίας οἶδ᾽, ἀλλ᾽ ἐπιθυμῶ σμικρὸν ἀπομερμηρίσαι. 5 Σωσίας σὺ δ᾽ οὖν παρακινδύνευ᾽, ἐπεὶ καὐτοῦ γ᾽ ἐμοῦ κατὰ τοῖν κόραιν ὕπνου τι καταχεῖται γλυκύ. Ξανθίας ἀλλ᾽ ἦ παραφρονεῖς ἐτεὸν ἢ κορυβαντιᾷς; Σωσίας οὔκ, ἀλλ᾽ ὕπνος μ᾽ ἔχει τις ἐκ Σαβαζίου. Ξανθίας τὸν αὐτὸν ἄρ᾽ ἐμοὶ βουκολεῖς Σαβάζιον. 10 κἀμοὶ γὰρ ἀρτίως ἐπεστρατεύσατο Μῆδός τις ἐπὶ τὰ βλέφαρα νυστακτὴς ὕπνος· καὶ δῆτ᾽ ὄναρ θαυμαστὸν εἶδον ἀρτίως. Σωσίας κἄγωγ᾽ ἀληθῶς οἷον οὐδεπώποτε. ἀτὰρ σὺ λέξον πρότερος. 15 Ξανθίας ἐδόκουν αἰετὸν καταπτόμενον ἐς τὴν ἀγορὰν μέγαν πάνυ ἀναρπάσαντα τοῖς ὄνυξιν ἀσπίδα φέρειν ἐπίχαλκον ἀνεκὰς ἐς τὸν οὐρανόν, κἄπειτα ταύτην ἀποβαλεῖν Κλεώνυμον. Σωσίας οὐδὲν ἄρα γρίφου διαφέρει Κλεώνυμος. 20 Ξανθίας πῶς δή; Σωσίας προσερεῖ τις τοῖσι συμπόταις, λέγων “τί ταὐτὸν ἐν γῇ τ᾽ ἀπέβαλεν κἀν οὐρανῷ κἀν τῇ θαλάττῃ θηρίον τὴν ἀσπίδα;” Ξανθίας οἴμοι τί δῆτά μοι κακὸν γενήσεται ἰδόντι τοιοῦτον ἐνύπνιον; 25 Σωσίας μὴ φροντίσῃς. οὐδὲν γὰρ ἔσται δεινὸν οὐ μὰ τοὺς θεούς. Ξανθίας

Transcript of Ἀριστοφάνους Σφῆκες

Page 1: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

ἈριστοφάνουςΣφῆκες

(ed FW Hall and WM Geldart Oxford 1907)

ΣωσίαςΟὗτος τί πάσχεις ὦ κακόδαιμον ΞανθίαΞανθίαςφυλακὴν καταλύειν νυκτερινὴν διδάσκομαιΣωσίαςκακὸν ἆρα ταῖς πλευραῖς τι προὐφείλεις μέγαἆρ᾽ οἶσθά γ᾽ οἷον κνώδαλον φυλάττομενΞανθίαςοἶδ᾽ ἀλλ᾽ ἐπιθυμῶ σμικρὸν ἀπομερμηρίσαι 5Σωσίαςσὺ δ᾽ οὖν παρακινδύνευ᾽ ἐπεὶ καὐτοῦ γ᾽ ἐμοῦκατὰ τοῖν κόραιν ὕπνου τι καταχεῖται γλυκύΞανθίαςἀλλ᾽ ἦ παραφρονεῖς ἐτεὸν ἢ κορυβαντιᾷςΣωσίαςοὔκ ἀλλ᾽ ὕπνος μ᾽ ἔχει τις ἐκ ΣαβαζίουΞανθίαςτὸν αὐτὸν ἄρ᾽ ἐμοὶ βουκολεῖς Σαβάζιον 10κἀμοὶ γὰρ ἀρτίως ἐπεστρατεύσατοΜῆδός τις ἐπὶ τὰ βλέφαρα νυστακτὴς ὕπνοςκαὶ δῆτ᾽ ὄναρ θαυμαστὸν εἶδον ἀρτίωςΣωσίαςκἄγωγ᾽ ἀληθῶς οἷον οὐδεπώποτεἀτὰρ σὺ λέξον πρότερος 15Ξανθίαςἐδόκουν αἰετὸνκαταπτόμενον ἐς τὴν ἀγορὰν μέγαν πάνυἀναρπάσαντα τοῖς ὄνυξιν ἀσπίδαφέρειν ἐπίχαλκον ἀνεκὰς ἐς τὸν οὐρανόνκἄπειτα ταύτην ἀποβαλεῖν ΚλεώνυμονΣωσίαςοὐδὲν ἄρα γρίφου διαφέρει Κλεώνυμος 20Ξανθίαςπῶς δήΣωσίαςπροσερεῖ τις τοῖσι συμπόταις λέγωνldquoτί ταὐτὸν ἐν γῇ τ᾽ ἀπέβαλεν κἀν οὐρανῷκἀν τῇ θαλάττῃ θηρίον τὴν ἀσπίδαrdquoΞανθίαςοἴμοι τί δῆτά μοι κακὸν γενήσεταιἰδόντι τοιοῦτον ἐνύπνιον 25Σωσίαςμὴ φροντίσῃςοὐδὲν γὰρ ἔσται δεινὸν οὐ μὰ τοὺς θεούςΞανθίαςδεινόν γέ ποὔστ᾽ ἄνθρωπος ἀποβαλὼν ὅπλαἀτὰρ σὺ τὸ σὸν αὖ λέξονΣωσίαςἀλλ᾽ ἐστὶν μέγαπερὶ τῆς πόλεως γάρ ἐστι τοῦ σκάφους ὅλουΞανθίαςλέγε νυν ἀνύσας τι τὴν τρόπιν τοῦ πράγματος 30Σωσίαςἔδοξέ μοι περὶ πρῶτον ὕπνον ἐν τῇ πυκνὶ

ἐκκλησιάζειν πρόβατα συγκαθήμεναβακτηρίας ἔχοντα καὶ τριβώνιακἄπειτα τούτοις τοῖς προβάτοισι μοὐδόκειδημηγορεῖν φάλαινα πανδοκεύτρια 35ἔχουσα φωνὴν ἐμπεπρησμένης ὑόςΞανθίαςαἰβοῖΣωσίαςτί ἔστιΞανθίαςπαῦε παῦε μὴ λέγεὄζει κάκιστον τοὐνύπνιον βύρσης σαπρᾶςΣωσίαςεἶθ᾽ ἡ μιαρὰ φάλαιν᾽ ἔχουσα τρυτάνηνἵστη βόειον δημόν 40Ξανθίαςοἴμοι δείλαιοςτὸν δῆμον ἡμῶν βούλεται διιστάναιΣωσίαςἐδόκει δέ μοι Θέωρος αὐτῆς πλησίονχαμαὶ καθῆσθαι τὴν κεφαλὴν κόρακος ἔχωνεἶτ᾽ Ἀλκιβιάδης εἶπε πρός με τραυλίσαςldquoὁλᾷς Θέωλος τὴν κεφαλὴν κόλακος ἔχειrdquo 45Ξανθίαςὀρθῶς γε τοῦτ᾽ Ἀλκιβιάδης ἐτραύλισενΣωσίαςοὔκουν ἐκεῖν᾽ ἀλλόκοτον ὁ Θέωρος κόραξγιγνόμενοςΞανθίαςἥκιστ᾽ ἀλλ᾽ ἄριστονΣωσίαςπῶςΞανθίαςὅπωςἄνθρωπος ὢν εἶτ᾽ ἐγένετ᾽ ἐξαίφνης κόραξοὔκουν ἐναργὲς τοῦτο συμβαλεῖν ὅτι 50ἀρθεὶς ἀφ᾽ ἡμῶν ἐς κόρακας οἰχήσεταιΣωσίαςεἶτ᾽ οὐκ ἐγὼ δοὺς δύ᾽ ὀβολὼ μισθώσομαιοὕτως ὑποκρινόμενον σοφῶς ὀνείραταΞανθίαςφέρε νυν κατείπω τοῖς θεαταῖς τὸν λόγονὀλίγ᾽ ἄτθ᾽ ὑπειπὼν πρῶτον αὐτοῖσιν ταδί 55μηδὲν παρ᾽ ἡμῶν προσδοκᾶν λίαν μέγαμηδ᾽ αὖ γέλωτα Μεγαρόθεν κεκλεμμένονἡμῖν γὰρ οὐκ ἔστ᾽ οὔτε κάρυ᾽ ἐκ φορμίδοςδούλω διαρριπτοῦντε τοῖς θεωμένοιςοὔθ᾽ Ἡρακλῆς τὸ δεῖπνον ἐξαπατώμενος 60οὐδ᾽ αὖθις ἀνασελγαινόμενος Εὐριπίδηςοὐδ᾽ εἰ Κλέων γ᾽ ἔλαμψε τῆς τύχης χάριναὖθις τὸν αὐτὸν ἄνδρα μυττωτεύσομενἀλλ᾽ ἔστιν ἡμῖν λογίδιον γνώμην ἔχονὑμῶν μὲν αὐτῶν οὐχὶ δεξιώτερον 65κωμῳδίας δὲ φορτικῆς σοφώτερονἔστιν γὰρ ἡμῖν δεσπότης ἐκεινοσὶἅνω καθεύδων ὁ μέγας οὑπὶ τοῦ τέγουςοὗτος φυλάττειν τὸν πατέρ᾽ ἐπέταξε νῷνἔνδον καθείρξας ἵνα θύραζε μὴ ᾽ξίῃ 70νόσον γὰρ ὁ πατὴρ ἀλλόκοτον αὐτοῦ νοσεῖἣν οὐδ᾽ ἂν εἷς γνοίη ποτ᾽ οὐδ᾽ ἂν ξυμβάλοι

εἰ μὴ πύθοιθ᾽ ἡμῶν ἐπεὶ τοπάζετεἈμυνίας μὲν ὁ Προνάπους φήσ᾽ οὑτοσὶεἶναι φιλόκυβον αὐτόν ἀλλ᾽ οὐδὲν λέγει 75Σωσίαςμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἀφ᾽ αὑτοῦ τὴν νόσον τεκμαίρεταιΞανθίαςοὔκ ἀλλὰ ldquoφιλοrdquo μέν ἐστιν ἀρχὴ τοῦ κακοῦὁδὶ δέ φησι Σωσίας πρὸς Δερκύλονεἶναι φιλοπότην αὐτόνΣωσίαςοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶαὕτη γε χρηστῶν ἐστιν ἀνδρῶν ἡ νόσος 80ΞανθίαςΝικόστρατος δ᾽ αὖ φησιν ὁ Σκαμβωνίδηςεἶναι φιλοθύτην αὐτὸν ἢ φιλόξενονΣωσίαςμὰ τὸν κύν᾽ ὦ Νικόστρατ᾽ οὐ φιλόξενοςἐπεὶ καταπύγων ἐστὶν ὅ γε ΦιλόξενοςΞανθίαςἄλλως φλυαρεῖτ᾽ οὐ γὰρ ἐξευρήσετε 85εἰ δὴ ᾽πιθυμεῖτ᾽ εἰδέναι σιγᾶτε νῦνφράσω γὰρ ἤδη τὴν νόσον τοῦ δεσπότουφιληλιαστής ἐστιν ὡς οὐδεὶς ἀνήρἐρᾷ τε τούτου τοῦ δικάζειν καὶ στένειἢν μὴ ᾽πὶ τοῦ πρώτου καθίζηται ξύλου 90ὕπνου δ᾽ ὁρᾷ τῆς νυκτὸς οὐδὲ πασπάληνἢν δ᾽ οὖν καταμύσῃ κἂν ἄχνην ὅμως ἐκεῖὁ νοῦς πέτεται τὴν νύκτα περὶ τὴν κλεψύδρανὑπὸ τοῦ δὲ τὴν ψῆφόν γ᾽ ἔχειν εἰωθέναιτοὺς τρεῖς ξυνέχων τῶν δακτύλων ἀνίσταται 95ὥσπερ λιβανωτὸν ἐπιτιθεὶς νουμηνίᾳκαὶ νὴ Δί᾽ ἢν ἴδῃ γέ που γεγραμμένονυἱὸν Πυριλάμπους ἐν θύρᾳ Δῆμον καλόνἰὼν παρέγραψε πλησίον ldquoκημὸς καλόςrdquoτὸν ἀλεκτρυόνα δ᾽ ὃς ᾖδ᾽ ἀφ᾽ ἑσπέρας ἔφη 100ὄψ᾽ ἐξεγείρειν αὐτὸν ἀναπεπεισμένονπαρὰ τῶν ὑπευθύνων ἔχοντα χρήματαεὐθὺς δ᾽ ἀπὸ δορπηστοῦ κέκραγεν ἐμβάδαςκἄπειτ᾽ ἐκεῖσ᾽ ἐλθὼν προκαθεύδει πρῲ πάνυὥσπερ λεπὰς προσεχόμενος τῷ κίονι 105ὑπὸ δυσκολίας δ᾽ ἅπασι τιμῶν τὴν μακρὰνὥσπερ μέλιττ᾽ ἢ βομβυλιὸς εἰσέρχεταιὑπὸ τοῖς ὄνυξι κηρὸν ἀναπεπλασμένοςψήφων δὲ δείσας μὴ δεηθείη ποτέἵν᾽ ἔχοι δικάζειν αἰγιαλὸν ἔνδον τρέφει 110τοιαῦτ᾽ ἀλύει νουθετούμενος δ᾽ ἀεὶμᾶλλον δικάζει τοῦτον οὖν φυλάττομενμοχλοῖσιν ἐνδήσαντες ὡς ἂν μὴ ᾽ξίῃὁ γὰρ υἱὸς αὐτοῦ τὴν νόσον βαρέως φέρεικαὶ πρῶτα μὲν λόγοισι παραμυθούμενος 115ἀνέπειθεν αὐτὸν μὴ φορεῖν τριβώνιονμηδ᾽ ἐξιέναι θύραζ᾽ ὁ δ᾽ οὐκ ἐπείθετοεἶτ᾽ αὐτὸν ἀπέλου κἀκάθαιρ᾽ ὁ δ᾽ οὐ μάλαμετὰ τοῦτ᾽ ἐκορυβάντιζ᾽ ὁ δ᾽ αὐτῷ τυμπάνῳᾄξας ἐδίκαζεν ἐς τὸ καινὸν ἐμπεσών 120ὅτε δῆτα ταύταις ταῖς τελεταῖς οὐκ ὠφέλειδιέπλευσεν εἰς Αἴγιναν εἶτα ξυλλαβὼννύκτωρ κατέκλινεν αὐτὸν εἰς Ἀσκληπιοῦὁ δ᾽ ἀνεφάνη κνεφαῖος ἐπὶ τῇ κιγκλίδιἐντεῦθεν οὐκέτ᾽ αὐτὸν ἐξεφρίεμεν 125

ὁ δ᾽ ἐξεδίδρασκε διά τε τῶν ὑδρορροῶνκαὶ τῶν ὀπῶν ἡμεῖς δ᾽ ὅσ᾽ ἦν τετρημέναἐνεβύσαμεν ῥακίοισι κἀπακτώσαμενὁ δ᾽ ὡσπερεὶ κολοιὸς αὑτῷ παττάλουςἐνέκρουεν ἐς τὸν τοῖχον εἶτ᾽ ἐξήλλετο 130ἡμεῖς δὲ τὴν αὐλὴν ἅπασαν δικτύοιςκαταπετάσαντες ἐν κύκλῳ φυλάττομενἔστιν δ᾽ ὄνομα τῷ μὲν γέροντι Φιλοκλέωνναὶ μὰ Δία τῷ δ᾽ υἱεῖ γε τῳδὶ Βδελυκλέωνἔχων τρόπους φρυαγμοσεμνάκους τίνας 135Βδελυκλέωνὦ Ξανθία καὶ Σωσία καθεύδετεΞανθίαςοἴμοιΣωσίαςτί ἔστιΞανθίαςΒδελυκλέων ἀνίσταταιΒδελυκλέωνοὐ περιδραμεῖται σφῷν ταχέως δεῦρ᾽ ἅτεροςὁ γὰρ πατὴρ ἐς τὸν ἰπνὸν εἰσελήλυθεκαὶ μυσπολεῖ τι καταδεδυκώς ἀλλ᾽ ἄθρει 140κατὰ τῆς πυέλου τὸ τρῆμ᾽ ὅπως μὴ ᾽κδύσεταισὺ δὲ τῇ θύρᾳ πρόσκεισοΣωσίαςταῦτ᾽ ὦ δέσποταΒδελυκλέωνἄναξ Πόσειδον τί ποτ᾽ ἄρ᾽ ἡ κάπνη ψοφεῖοὗτος τίς εἶ σύΦιλοκλέωνκαπνὸς ἔγωγ᾽ ἐξέρχομαιΒδελυκλέωνκαπνός φέρ᾽ ἴδω ξύλου τίνος σύ 145ΦιλοκλέωνσυκίνουΒδελυκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ὅσπερ γ᾽ ἐστὶ δριμύτατος καπνῶνἀτὰρ οὐκέτ᾽ ἐρρήσεις γε ποῦ ᾽σθ᾽ ἡ τηλίαδύου πάλιν φέρ᾽ ἐπαναθῶ σοι καὶ ξύλονἐνταῦθά νυν ζήτει τιν᾽ ἀλλην μηχανήνἀτὰρ ἄθλιός γ᾽ εἴιμ᾽ ὡς ἕτερός γ᾽ οὐδεὶς ἀνήρ 150ὅστις πατρὸς νυνὶ Καπνίου κεκλήσομαιΣωσίαςltὅδεgt τὴν θύραν ὠθεῖΒδελυκλέωνπιέζέ νυν σφόδραεὖ κἀνδρικῶς κἀγὼ γὰρ ἐνταῦθ᾽ ἔρχομαικαὶ τῆς κατακλῇδος ἐπιμελοῦ καὶ τοῦ μοχλοῦφύλατθ᾽ ὅπως μὴ τὴν βάλανον ἐκτρώξεται 155Φιλοκλέωντί δράσετ᾽ οὐκ ἐκφρήσετ᾽ ὦ μιαρώτατοιδικάσοντά μ᾽ ἀλλ᾽ ἐκφεύξεται ΔρακοντίδηςΒδελυκλέωνσὺ δὲ τοῦτο βαρέως ἂν φέροιςΦιλοκλέωνὁ γὰρ θεὸςμαντευομένῳ μοὔχρησεν ἐν Δελφοῖς ποτέὅταν τις ἐκφύγῃ μ᾽ ἀποσκλῆναι τότε 160ΒδελυκλέωνἌπολλον ἀποτρόπαιε τοῦ μαντεύματος

Φιλοκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ ἔκφρες με μὴ διαρραγῶΒδελυκλέωνμὰ τὸν Ποσειδῶ Φιλοκλέων οὐδέποτέ γεΦιλοκλέωνδιατρώξομαι τοίνυν ὀδὰξ τὸ δίκτυονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχεις ὀδόντας 165Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςτῶς ἄν σ᾽ ἀποκτείναιμι πῶς δότε μοι ξίφοςὅπως τάχιστ᾽ ἢ πινάκιον τιμητικόνΒδελυκλέωνἅνθρωπος οὗτος μέγα τι δρασείει κακόνΦιλοκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλ᾽ ἀποδόσθαι βούλομαιτὸν ὄνον ἄγων αὐτοῖσι τοῖς κανθηλίοις 170νουμηνία γάρ ἐστινΒδελυκλέωνοὔκουν κἂν ἐγὼαὐτὸν ἀποδοίμην δῆτ᾽ ἄνΦιλοκλέωνοὐχ ὥσπερ γ᾽ ἐγώΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄμεινονΦιλοκλέωνἀλλὰ τὸν ὄνον ἔξαγεΣωσίαςοἵαν πρόφασιν καθῆκεν ὡς εἰρωνικῶςἵν᾽ αὐτὸν ἐκπέμψειας 175Βδελυκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔσπασενταύτῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ ᾐσθόμην τεχνωμένουἀλλ᾽ εἰσιών μοι τὸν ὄνον ἐξάγειν δοκῶὅπως ἂν ὁ γέρων μηδὲ παρακύψῃ πάλινκάνθων τί κλάεις ὅτι πεπράσει τήμερονβάδιζε θᾶττον τί στένεις εἰ μὴ φέρεις 180Ὀδυσσέα τιν᾽Σωσίαςἀλλὰ ναὶ μὰ Δία φέρεικάτω γε τουτονί τιν᾽ ὑποδεδυκόταΒδελυκλέωνποῖον φέρ᾽ ἴδωμαι τουτονί τουτὶ τί ἦντίς εἶ ποτ᾽ ὦνθρωπ᾽ ἐτεόνΦιλοκλέωνΟὖτις νὴ ΔίαΒδελυκλέωνΟὖτις σύ ποδαπός 185ΦιλοκλέωνἼθακος ἈποδρασιππίδουΒδελυκλέωνΟὖτις μὰ τὸν Δἴ οὔτι χαιρήσων γε σύὕφελκε θᾶττον αὐτόν ὦ μιαρώτατοςἵν᾽ ὑποδέδυκεν ὥστ᾽ ἔμοιγ᾽ ἰνδάλλεταιὁμοιότατος κλητῆρος εἶναι πωλίῳΦιλοκλέωνεἰ μή μ᾽ ἐάσεθ᾽ ἥσυχον μαχούμεθα 190Βδελυκλέωνπερὶ τοῦ μαχεῖ νῷν δῆταΦιλοκλέων

περὶ ὄνου σκιᾶςΒδελυκλέωνπονηρὸς εἶ πόρρω τέχνης καὶ παράβολοςΦιλοκλέωνἐγὼ πονηρός οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ οὐκ οἶσθα σὺνῦν μ᾽ ὄντ᾽ ἄριστον ἀλλ᾽ ἴσως ὅταν φάγῃςὑπογάστριον γέροντος ἡλιαστικοῦ 195Βδελυκλέωνὤθει τὸν ὄνον καὶ σαυτὸν ἐς τὴν οἰκίανΦιλοκλέωνὦ ξυνδικασταὶ καὶ Κλέων ἀμύνατεΒδελυκλέωνἔνδον κέκραχθι τῆς θύρας κεκλῃμένηςὤθει σὺ πολλοὺς τῶν λίθων πρὸς τὴν θύρανκαὶ τὴν βάλανον ἔμβαλλε πάλιν ἐς τὸν μοχλόν 200καὶ τῇ δοκῷ προσθεὶς τὸν ὅλμον τὸν μέγανἀνύσας τι προσκύλισονΣωσίαςοἴμοι δείλαιοςπόθεν ποτ᾽ ἐμπέπτωκέ μοι τὸ βωλίονΒδελυκλέωνἴσως ἄνωθεν μῦς ἐνέβαλέ σοί ποθενΣωσίαςμῦς οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ὑποδυόμενός τις οὑτοσὶ 205ὑπὸ τῶν κεραμίδων ἡλιαστὴς ὀροφίαςΒδελυκλέωνοἴμοι κακοδαίμων στροῦθος ἁνὴρ γίγνεταιἐκπτήσεται ποῦ ποῦ ᾽στί μοι τὸ δίκτυονσοῦ σοῦ πάλιν σοῦ νὴ Δἴ ἦ μοι κρεῖττον ἦντηρεῖν Σκιώνην ἀντὶ τούτου τοῦ πατρός 210Σωσίαςἄγε νυν ἐπειδὴ τουτονὶ σεσοβήκαμενκοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως διαδὺς ἂν ἡμᾶς ἔτι λάθοιτί οὐκ ἀπεκοιμήθημεν ὅσον ὅσον στίληνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὦ πόνηρ᾽ ἥξουσιν ὀλίγον ὕστερονοἱ ξυνδικασταὶ παρακαλοῦντες τουτονὶ 215τὸν πατέραΣωσίαςτίλέγεις ἀλλὰ νῦν γ᾽ ὄρθρος βαθύςΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ὀψὲ γοῦν ἀνεστήκασι νῦνὡς ἀπὸ μέσων νυκτῶν γε παρακαλοῦσ᾽ ἀείλύχνους ἔχοντες καὶ μινυρίζοντες μέληἀρχαῖα μελισιδωνοφρυνιχήρατα 220οἷς ἐκκαλοῦνται τοῦτονΣωσίαςοὐκοῦν ἢν δέῃἤδη ποτ᾽ αὐτοὺς τοῖς λίθοις βαλλήσομενΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὦ πόνηρε τὸ γένος ἤν τις ὀργίσῃτὸ τῶν γερόντων ἔσθ᾽ ὅμοιον σφηκιᾷἔχουσι γὰρ καὶ κέντρον ἐκ τῆς ὀσφύος 225ὀξύτατον ᾧ κεντοῦσι καὶ κεκραγότεςπηδῶσι καὶ βάλλουσιν ὥσπερ φέψαλοιΣωσίαςμὴ φροντίσῃς ἐὰν ἐγὼ λίθους ἔχωπολλῶν δικαστῶν σφηκιὰν διασκεδῶΧορόςχώρει πρόβαιν᾽ ἐρρωμένως ὦ Κωμία βραδύνεις 230

μὰ τὸν Δἴ οὐ μέντοι πρὸ τοῦ γ᾽ ἀλλ᾽ ἦσθ᾽ ἱμὰς κύνειοςνυνὶ δὲ κρείττων ἐστί σου Χαρινάδης βαδίζεινὦ Στρυμόδωρε Κονθυλεῦ βέλτιστε συνδικαστῶνΕὐεργίδης ἆρ᾽ ἐστί που ᾽νταῦθ᾽ ἢ Χάβης ὁ Φλυεύςπάρεσθ᾽ ὃ δὴ λοιπόν γ᾽ ἔτ᾽ ἐστίν ἀππαπαῖ παπαιάξ 235ἥβης ἐκείνης ἡνίκ᾽ ἐν Βυζαντίῳ ξυνῆμενφρουροῦντ᾽ ἐγώ τε καὶ σύ κᾆτα περιπατοῦντε νύκτωρτῆς ἀρτοπώλιδος λαθόντ᾽ ἐκλέψαμεν τὸν ὅλμονκᾆθ᾽ ἥψομεν τοῦ κορκόρου κατασχίσαντες αὐτόνἀλλ᾽ ἐγκονῶμεν ὦνδρες ὡς ἔσται Λάχητι νυνί 240σίμβλον δέ φασι χρημάτων ἔχειν ἅπαντες αὐτόνχθὲς οὖν Κλέων ὁ κηδεμὼν ἡμῖν ἐφεῖτ᾽ ἐν ὥρᾳἥκειν ἔχοντας ἡμερῶν ὀργὴν τριῶν πονηρὰνἐπ᾽ αὐτόν ὡς κολωμένους ὧν ἠδίκησεν ἀλλὰσπεύδωμεν ὦνδρες ἥλικες πρὶν ἡμέραν γενέσθαι 245χωρῶμεν ἅμα τε τῷ λύχνῳ πάντῃ διασκοπῶμενμή που λίθος τις ἐμποδὼν ἡμᾶς κακόν τι δράσῃΠαίςτὸν πηλὸν ὦ πάτερ πάτερ τουτονὶ φύλαξαιΧορόςκάρφος χαμᾶθέν νυν λαβὼν τὸν λύχνον πρόμυξονΠαίςοὔκ ἀλλὰ τῳδί μοι δοκῶ τὸν λύχνον προβύσειν 250Χορόςτί δὴ μαθὼν τῷ δακτύλῳ τὴν θρυαλλίδ᾽ ὠθεῖςκαὶ ταῦτα τοὐλαίου σπανίζοντος ὦνόητεοὐ γὰρ δάκνει σ᾽ ὅταν δέῃ τίμιον πρίασθαιΠαίςεἰ νὴ Δί᾽ αὖθις κονδύλοις νουθετήσεθ᾽ ἡμᾶςἀποσβέσαντες τοὺς λύχνους ἄπιμεν οἴκαδ᾽ αὐτοί 255κἄπειτ᾽ ἴσως ἐν τῷ σκότῳ τουτουὶ στερηθεὶςτὸν πηλὸν ὥσπερ ἀτταγᾶς τυρβάσεις βαδίζωνΧορόςἦ μὴν ἐγὼ σοῦ χἀτέρους μείζονας κολάζωἀλλ᾽ οὑτοσί μοι βόρβορος φαίνεται πατοῦντικοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως οὐχ ἡμερῶν τεττάρων τὸ πλεῖστον 260ὕδωρ ἀναγκαίως ἔχει τὸν θεὸν ποιῆσαιἔπεισι γοῦν τοῖσιν λύχνοις οὑτοιὶ μύκητεςφιλεῖ δ᾽ ὅταν τοῦτ᾽ ᾖ ποιεῖν ὑετὸν μάλισταδεῖται δὲ καὶ τῶν καρπίμων ἅττα μή ᾽στι πρῷαὕδωρ γενέσθαι κἀπιπνεῦσαι βόρειον αὐτοῖς 265τί χρῆμ᾽ ἄρ᾽ οὑκ τῆς οἰκίας τῆσδε συνδικαστὴςπέπονθεν ὡς οὐ φαίνεται δεῦρο πρὸς τὸ πλῆθοςοὐ μὴν πρὸ τοῦ γ᾽ ἐφολκὸς ἦν ἀλλὰ πρῶτος ἡμῶνἡγεῖτ᾽ ἂν ᾄδων Φρυνίχου καὶ γάρ ἐστιν ἁνὴρφιλῳδός ἀλλά μοι δοκεῖ στάντας ἐνθάδ᾽ ὦνδρες 270ᾄδοντας αὐτὸν ἐκκαλεῖν ἤν τί πως ἀκούσαςτοὐμοῦ μέλους ὑφ᾽ ἡδονῆς ἑρπύσῃ θύραζεΧορόςτί ποτ᾽ οὐ πρὸ θυρῶν φαίνετ᾽ ἄρ᾽ ἡμῖν ὁ γέρων οὐδ᾽ ὑπακούειμῶν ἀπολώλεκε τὰςἐμβάδας ἢ προσέκοψ᾽ ἐν 275τῷ σκότῳ τὸν δάκτυλόν που 275βεἶτ᾽ ἐφλέγμηνεν αὐτοῦτὸ σφυρὸν γέροντος ὄντος 276βκαὶ τάχ᾽ ἂν βουβωνιῴηἦ μὴν πολὺ δριμύτατός γ᾽ ἦν τῶν παρ᾽ ἡμῖν 277βκαὶ μόνος οὐκ ἂν ἐπείθετ᾽ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἀντιβολοίητις κάτω κύπτων ἂν οὕτω 279β

ldquoλίθον ἕψειςrdquo ἔλεγεν 280τάχα δ᾽ ἂν διὰ τὸν χθιζινὸν ἄνθρωπον ὃς ἡμᾶς διεδύετ᾽ἐξαπατῶν καὶ λέγωνὡς φιλαθήναιος ἦν καὶτἀν Σάμῳ πρῶτος κατείποιδιὰ τοῦτ᾽ ὀδυνηθεὶςεἶτ᾽ ἴσως κεῖται πυρέττωνἔστι γὰρ τοιοῦτος ἁνήρ 285ἀλλ᾽ ὦγάθ᾽ ἀνίστασο μηδ᾽ οὕτω σεαυτὸνἔσθιε μηδ᾽ ἀγανάκτεικαὶ γὰρ ἀνὴρ παχὺς ἥκειτῶν προδόντων τἀπὶ Θρᾴκηςὃν ὅπως ἐγχυτριεῖςὕπαγ᾽ ὦ παῖ ὕπαγε 290Παίςἐθελήσεις τί μοι οὖν ὦπάτερ ἤν σού τι δεηθῶΧορόςπάνυ γ᾽ ὦ παιδίον ἀλλ᾽ εἰπέτί βούλει με πρίασθαικαλόν οἶμαι δέ σ᾽ ἐρεῖν ἀστραγάλους 295δήπουθεν ὦ παῖΠαίςμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἰσχάδας ὦ παππίαἥδιον γάρΧορόςοὐκ ἂνμὰ Δἴ εἰ κρέμαισθέ γ᾽ ὑμεῖςΠαίςμὰ Δἴ οὔ τἄρα προπέμψω σε τὸ λοιπόνΧορόςἀπὸ γὰρ τοῦδέ με τοῦ μισθαρίου 300τρίτον αὐτὸν ἔχειν ἄλφιτα δεῖ καὶ ξύλα κὤψονltἒ ἔgt σὺ δὲ σῦκά μ᾽ αἰτεῖςΠαίςἄγε νυν ὦ πάτερ ἢν μὴτὸ δικαστήριον ἅρχωνκαθίσῃ νῦν πόθεν ὠνησόμεθ᾽ 305ἄριστον ἔχεις ἐλπίδαχρηστήν τινα νῷν ἢπόρον Ἕλλας ἱρὸν ltεὑρεῖνgtΧορόςἀπαπαῖ φεῦ ltἀπαπαῖ φεῦgtμὰ Δἴ οὐκ ἔγωγε νῷν οἶδ᾽ 310ὁπόθεν γε δεῖπνον ἔσταιΠαίςτί με δῆτ᾽ ὦ μελέα μῆτερ ἔτικτεςΧορόςἵν᾽ ἐμοὶ πράγματα βόσκειν παρέχῃςΠαίςἀνόνητον ἄρ᾽ ὦ θυλάκιόν σ᾽ εἶχον ἄγαλμαἒ ἔ πάρα νῷν στενάζειν 315Φιλοκλέωνφίλοι τήκομαι μὲνπάλαι διὰ τῆς ὀπῆςὑμῶν ὑπακούωνἀλλὰ γὰρ οὐχ οἷός τ᾽ εἴμ᾽ᾄδειν τί ποιήσωτηροῦμαι δ᾽ ὑπὸ τῶνδ᾽ ἐπεὶβούλομαί γε πάλαι μεθ᾽ ὑμῶν 320

ἐλθὼν ἐπὶ τοὺς καδίσκουςκακόν τι ποιῆσαιἀλλ᾽ ὦ Ζεῦ ltΖεῦgt μέγα βροντήσαςἤ με ποίησον καπνὸν ἐξαίφνηςἢ Προξενίδην ἢ τὸν Σέλλου 325τοῦτον τὸν ψευδαμάμαξυντόλμησον ἄναξ χαρίσασθαί μοιπάθος οἰκτίρας ἤ με κεραυνῷδιατινθαλέῳ σπόδισον ταχέωςκἄπειτ᾽ ἀνελών μ᾽ ἀποφυσήσας 330εἰς ὀξάλμην ἔμβαλε θερμήνἢ δῆτα λίθον με ποίησον ἐφ᾽ οὗτὰς χοιρίνας ἀριθμοῦσιΧορόςτίς γάρ ἐσθ᾽ ὁ ταῦτά σ᾽ εἵργωνκἀποκλῄων τῇ θύρᾳ λέξον 335πρὸς εὔνους γὰρ φράσειςΦιλοκλέωνοὑμὸς υἱός ἀλλὰ μὴ βοᾶτε καὶ γὰρ τυγχάνειοὑτοσὶ πρόσθεν καθεύδων ἀλλ᾽ ὕφεσθε τοῦ τόνουΧορόςτοῦ δ᾽ ἔφεξιν ὦ μάταιε ταῦτα δρᾶν σε βούλεταιltκαὶgt τίνα πρόφασιν ἔχωνΦιλοκλέωνοὐκ ἐᾷ μ᾽ ὦνδρες δικάζειν οὐδὲ δρᾶν οὐδὲν κακόν 340ἀλλά μ᾽ εὐωχεῖν ἕτοιμός ἐστ᾽ ἐγὼ δ᾽ οὐ βούλομαιΧορόςτοῦτ᾽ ἐτόλμησ᾽ ὁ μιαρὸς χανεῖνὁ Δημολογοκλέων ltὅδ᾽gt 342βὅτι λέγεις ltσύgt τι περὶ τῶν νεῶν 343ἀληθές οὐ γὰρ ἄν ποθ᾽ 343βοὗτος ἁνὴρ τοῦτ᾽ ἐτόλμησενλέγειν εἰ 344βμὴ ξυνωμότης τις ἦν 345ἀλλ᾽ ἐκ τούτων ὥρα τινά σοι ζητεῖν καινὴν ἐπίνοιαν 346ἥτις σε λάθρᾳ τἀνδρὸς τουδὶ καταβῆναι δεῦρο ποιήσειΦιλοκλέωντίς ἂν οὖν εἴη ζητεῖθ᾽ ὑμεῖς ὡς πᾶν ltἂνgt ἔγωγε ποιοίηνοὕτω κιττῶ διὰ τῶν σανίδων μετὰ χοιρίνης περιελθεῖνΧορόςἔστιν ὀπὴ δῆθ᾽ ἥντιν᾽ ἂν ἔνδοθεν οἷός τ᾽ εἴης διορύξαι 350εἶτ᾽ ἐκδῦναι ῥάκεσιν κρυφθεὶς ὥσπερ πολύμητις ὈδυσσεύςΦιλοκλέωνπάντα πέφαρκται κοὐκ ἔστιν ὀπῆς οὐδ᾽ εἰ σέρφῳ διαδῦναιἀλλ᾽ ἄλλο τι δεῖ ζητεῖν ὑμᾶς ὀπίαν δ᾽ οὐκ ἔστι γενέσθαιΧορόςμέμνησαι δῆθ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ στρατιᾶς κλέψας ποτὲ τοὺς ὀβελίσκους 354ἵεις σαυτὸν κατὰ τοῦ τείχους ταχέως ὅτε Νάξος ἑάλωΦιλοκλέωνοἶδ᾽ ἀλλὰ τί τοῦτ᾽ οὐδὲν γὰρ τοῦτ᾽ ἐστὶν ἐκείνῳ προσόμοιονἥβων γὰρ κἀδυνάμην κλέπτειν ἴσχυόν τ᾽ αὐτὸς ἐμαυτοῦκοὐδείς μ᾽ ἐφύλαττ᾽ ἀλλ᾽ ἐξῆν μοιφεύγειν ἀδεῶς νῦν δὲ ξὺν ὅπλοιςἄνδρες ὁπλῖται διαταξάμενοι 360κατὰ τὰς διόδους σκοπιωροῦνταιτὼ δὲ δύ᾽ αὐτῶν ἐπὶ ταῖσι θύραιςὥσπερ με γαλῆν κρέα κλέψασαντηροῦσιν ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους 364Χορόςἀλλὰ καὶ νῦν ἐκπόριζε 365

μηχανὴν ὅπως τάχισθ᾽ ἕωςγάρ ὦ μελίττιονΦιλοκλέωνδιατραγεῖν τοίνυν κράτιστόν ἐστί μοι τὸ δίκτυονἡ δέ μοι Δίκτυννα συγγνώμην ἔχοι τοῦ δικτύουΧορόςταῦτα μὲν πρὸς ἀνδρός ἐστ᾽ ἄνοντος ἐς σωτηρίανἀλλ᾽ ἔπαγε τὴν γνάθον 370Φιλοκλέωνδιατέτρωκται τοῦτό γ᾽ ἀλλὰ μὴ βοᾶτε μηδαμῶςἀλλὰ τηρώμεσθ᾽ ὅπως μὴ Βδελυκλέων αἰσθήσεταιΧορόςμηδὲν ὦ τᾶν δέδιθι μηδένὡς ἐγὼ τοῦτόν γ᾽ ἐὰν γρύξῃτι ποιήσω δακεῖν τὴνκαρδίαν καὶ τὸν περὶ ψυχῆς 375δρόμον δραμεῖν ἵν᾽ εἰδῇμὴ πατεῖν τὰτοῖν θεοῖν ψηφίσματαἀλλ᾽ ἐξάψας διὰ τῆς θυρίδος τὸ καλῴδιον εἶτα καθίμα 379δήσας σαυτὸν καὶ τὴν ψυχὴν ἐμπλησάμενος ΔιοπείθουςΦιλοκλέωνἄγε νυν ἢν αἰσθομένω τούτω ζητῆτόν μ᾽ ἐσκαλαμᾶσθαικἀνασπαστὸν ποιεῖν εἴσω τί ποιήσετε φράζετε νυνίΧορόςἀμυνοῦμέν σοι τὸν πρινώδη θυμὸν ἅπαντες καλέσαντεςὥστ᾽ οὐ δυνατόν σ᾽ εἵργειν ἔσται τοιαῦτα ποιήσομεν ἡμεῖςΦιλοκλέωνδράσω τοίνυν ὑμῖν πίσυνος καὶ -- μανθάνετ᾽ -- ἤν τι πάθω ᾽γώ 385ἀνελόντες καὶ κατακλαύσαντες θεῖναί μ᾽ ὑπὸ τοῖσι δρυφάκτοιςΧορόςοὐδὲν πείσει μηδὲν δείσῃς ἀλλ᾽ ὦ βέλτιστε καθίεισαυτὸν θαρρῶν κἀπευξάμενος τοῖσι πατρῴοισι θεοῖσινΦιλοκλέωνὦ Λύκε δέσποτα γείτων ἥρως σὺ γὰρ οἷσπερ ἐγὼ κεχάρησαι 389τοῖς δακρύοισιν τῶν φευγόντων ἀεὶ καὶ τοῖς ὀλοφυρμοῖςᾤκησας γοῦν ἐπίτηδες ἰὼν ἐνταῦθ᾽ ἵνα ταῦτ᾽ ἀκροῷοκἀβουλήθης μόνος ἡρώων παρὰ τὸν κλάοντα καθῆσθαιἐλέησον καὶ σῶσον νυνὶ τὸν σαυτοῦ πλησιόχωρονκοὐ μή ποτέ σου παρὰ τὰς κάννας οὐρήσω μηδ᾽ ἀποπάρδωΒδελυκλέωνοὗτος ἐγείρου 395Ξανθίαςτί τὸ πρᾶγμ᾽Βδελυκλέωνὥσπερ φωνή μέ τις ἐγκεκύκλωταιΞανθίαςμῶν ὁ γέρων πῃ διαδύεται ltαὖgtΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ καθιμᾷαὑτὸν δήσαςΞανθίαςὦ μιαρώτατε τί ποιεῖς οὐ μὴ καταβήσειΒδελυκλέωνἀνάβαιν᾽ ἀνύσας κατὰ τὴν ἑτέραν καὶ ταῖσιν φυλλάσι παῖεἤν πως πρύμνην ἀνακρούσηται πληγεὶς ταῖς εἰρεσιώναιςΦιλοκλέωνοὐ ξυλλήψεσθ᾽ ὁπόσοισι δίκαι τῆτες μέλλουσιν ἔσεσθαιὦ Σμικυθίων καὶ Τεισιάδη καὶ Χρήμων καὶ Φερέδειπνεπότε δ᾽ εἰ μὴ νῦν ἐπαρήξετέ μοι πρίν μ᾽ εἴσω μᾶλλον ἄγεσθαι

Χορόςεἰπέ μοι τί μέλλομεν κινεῖν ἐκείνην τὴν χολήνἥνπερ ἡνίκ᾽ ἄν τις ἡμῶν ὀργίσῃ τὴν σφηκιάν 404νῦν ἐκεῖνο νῦν ἐκεῖνοτοὐξύθυμον ᾧ κολαζόμεσθακέντρον ldquoἐντέτατ᾽ ὀξύrdquoἀλλὰ θαἰμάτια βαλόντες ὡς τάχιστα παιδίαθεῖτε καὶ βοᾶτε καὶ Κλέωνι ταῦτ᾽ ἀγγέλλετεκαὶ κελεύετ᾽ αὐτὸν ἥκειν 410ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα μισόπολινὄντα κἀπολούμενον ὅτιτόνδε λόγον ἐσφέρειμὴ δικάζειν δίκαςΒδελυκλέωνὦγαθοὶ τὸ πρᾶγμ᾽ ἀκούσατ᾽ ἀλλὰ μὴ κεκράγετε 415Χορόςνὴ Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν γ᾽Βδελυκλέωνὡς τοῦδ᾽ ἐγὼ οὐ μεθήσομαιΧορόςταῦτα δῆτ᾽ οὐ δεινὰ καὶ τυραννίς ἐστιν ἐμφανήςὦ πόλις καὶ Θεώρου θεοισεχθρίακεἴ τις ἄλλος προέστηκεν ἡμῶν κόλαξΞανθίαςἩράκλεις καὶ κέντρ᾽ ἔχουσιν οὐχ ὁρᾷς ὦ δέσποτα 420Βδελυκλέωνοἷς γ᾽ ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκῃ τὸν ΓοργίουΧορόςκαὶ σέ γ᾽ αὐτοῖς ἐξολοῦμεν ἀλλὰ πᾶς ἐπίστρεφεδεῦρο κἀξείρας τὸ κέντρον εἶτ᾽ ἐπ᾽ αὐτὸν ἵεσοξυσταλεὶς εὔτακτος ὀργῆς καὶ μένους ἐμπλήμενοςὡς ἂν εὖ εἰδῇ τὸ λοιπὸν σμῆνος οἷον ὤργισεν 425Ξανθίαςτοῦτο μέντοι δεινὸν ἤδη νὴ Δί᾽ εἰ μαχούμεθαὡς ἔγωγ᾽ αὐτῶν ὁρῶν δέδοικα τὰς ἐγκεντρίδαςΧορόςἀλλ᾽ ἀφίει τὸν ἄνδρ᾽ εἰ δὲ μή φήμ᾽ ἐγὼτὰς χελώνας μακαριεῖν σε τοῦ δέρματοςΦιλοκλέωνεἶά νυν ὦ ξυνδικασταὶ σφῆκες ὀξυκάρδιοι 430οἱ μὲν ἐς τὸν πρωκτὸν αὐτῶν ἐσπέτεσθ᾽ ὠργισμένοιοἱ δὲ τὠφθαλμὼ κύκλῳ κεντεῖτε καὶ τοὺς δακτύλουςΒδελυκλέωνὦ Μίδα καὶ Φρὺξ βοήθει δεῦρο καὶ Μασιντύακαὶ λάβεσθε τουτουὶ καὶ μὴ μεθῆσθε μηδενίεἰ δὲ μή ᾽ν πέδαις παχείαις οὐδὲν ἀριστήσετε 435ὡς ἐγὼ πολλῶν ἀκούσας οἶδα θρίων τὸν ψόφονΧορόςεἰ δὲ μὴ τοῦτον μεθήσεις ἔν τί σοι παγήσεταιΦιλοκλέωνὦ Κέκροψ ἥρως ἄναξ τὰ πρὸς ποδῶν Δρακοντίδηπεριορᾷς οὕτω μ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν βαρβάρων χειρούμενονοὓς ἐγὼ ᾽δίδαξα κλάειν τέτταρ᾽ ἐς τὴν χοίνικα 440Χορόςεἶτα δῆτ᾽ οὐ πόλλ᾽ ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ κακάδηλαδή καὶ νῦν γε τούτω τὸν παλαιὸν δεσπότηνπρὸς βίαν χειροῦσιν οὐδὲν τῶν πάλαι μεμνημένοιδιφθερῶν κἀξωμίδων ἃς οὗτος αὐτοῖς ἠμπόλακαὶ κυνᾶς καὶ τοὺς πόδας χειμῶνος ὄντος ὠφέλει 445ὥστε μὴ ῥιγῶν ἑκάστοτ᾽ ἀλλὰ τούτοις γ᾽ οὐκ ἔνι

οὐδ᾽ ἐν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδωνΦιλοκλέωνοὐκ ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ᾽ ὦ κάκιστον θηρίονοὐδ᾽ ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽ εὑρὼν τοὺς βότρυς κλέπτοντά σεπροσαγαγὼν πρὸς τὴν ἐλάαν ἐξέδειρ᾽ εὖ κἀνδρικῶς 450ὥστε σε ζηλωτὸν εἶναι σὺ δ᾽ ἀχάριστος ἦσθ᾽ ἄραἀλλ᾽ ἄνες με καὶ σὺ καὶ σύ πρὶν τὸν υἱὸν ἐκδραμεῖνΧορόςἀλλὰ τούτων μὲν τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον καλὴν δίκηνοὐκέτ᾽ ἐς μακρὰν ἵν᾽ εἰδῆθ᾽ οἷός ἐστ᾽ ἀνδρῶν τρόποςὀξυθύμων καὶ δικαίων καὶ βλεπόντων κάρδαμα 455Βδελυκλέωνπαῖε παἶ ὦ Ξανθία τοὺς σφῆκας ἀπὸ τῆς οἰκίαςΞανθίαςἀλλὰ δρῶ τοῦτ᾽ ἀλλὰ καὶ σὺ τῦφε πολλῷ τῷ καπνῷΣωσίαςοὐχὶ σοῦσθ᾽ οὐκ ἐς κόρακας οὐκ ἄπιτε παῖε τῷ ξύλῳΞανθίαςκαὶ σὺ προσθεὶς Αἰσχίνην ἔντυφε τὸν Σελλαρτίουἆρ᾽ ἐμέλλομέν ποθ᾽ ὑμᾶς ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ 460Βδελυκλέωνἀλλὰ μὰ Δί᾽ οὐ ῥᾳδίως οὕτως ἂν αὐτοὺς διέφυγεςεἴπερ ἔτυχον τῶν μελῶν τῶν Φιλοκλέους βεβρωκότεςΧορόςἆρα δῆτ᾽ οὐκ αὐτὰ δῆλατοῖς πένησιν ἡ τυραννὶςldquoὡς λάθρᾳ γ᾽ ἐλάνθαν᾽ ὑπιοῦσά μεrdquo 465εἰ σύ γ᾽ ὦ πόνῳ πόνηρε καὶ κομηταμυνίατῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν ἔθηκεν ἡ πόλιςοὔτε τιν᾽ ἔχων πρόφασινοὔτε λόγον εὐτράπελοναὐτὸς ἄρχων μόνος 470Βδελυκλέωνἔσθ᾽ ὅπως ἄνευ μάχης καὶ τῆς κατοξείας βοῆςἐς λόγους ἔλθοιμεν ἀλλήλοισι καὶ διαλλαγάςΧορόςσοὐς λόγους ὦ μισόδημε καὶ μοναρχίας ἐραστάκαὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν κράσπεδα 475στεμμάτων τήν θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον τρέφωνΒδελυκλέωννὴ Δί᾽ ἦ μοι κρεῖττον ἐκστῆναι τὸ παράπαν τοῦ πατρὸςμᾶλλον ἢ κακοῖς τοσούτοις ναυμαχεῖν ὁσημέραιΧορόςοὐδὲ μὴν οὐδ᾽ ἐν σελίνῳ σοὐστὶν οὐδ᾽ ἐν πηγάνῳ 480τοῦτο γὰρ παρεμβαλοῦμεν τῶν τριχοινίκων ἐπῶνἀλλὰ νῦν μὲν οὐδὲν ἀλγεῖς ἀλλ᾽ ὅταν ξυνήγοροςταὐτὰ ταῦτα σου καταντλῇ καὶ ξυνωμότας καλῇΒδελυκλέωνἆρ᾽ ἂν ὦ πρὸς τῶν θεῶν ὑμεῖς ἀπαλλαχθεῖτέ μουἢ δέδοκταί μοι δέρεσθαι καὶ δέρειν δι᾽ ἡμέρας 485Χορόςοὐδέποτέ γ᾽ οὐχ ἕως ἄν τί μου λοιπὸν ᾖὅστις ἡμῶν ἐπὶ τυραννίδ᾽ ὧδ᾽ ἐστάληςΒδελυκλέωνὡς ἅπανθ᾽ ὑμῖν τυραννίς ἐστι καὶ ξυνωμόταιἤν τε μεῖζον ἤν τ᾽ ἔλαττον πρᾶγμά τις κατηγορῇἧς ἐγὼ οὐκ ἤκουσα τοὔνομ᾽ οὐδὲ πεντήκοντ᾽ ἐτῶν 490νῦν δὲ πολλῷ τοῦ ταρίχους ἐστὶν ἀξιωτέραὥστε καὶ δὴ τοὔνομ᾽ αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ κυλίνδεταιἢν μὲν ὠνῆταί τις ὀρφὼς μεμβράδας δὲ μὴ ᾽θέλῃ

εὐθέως εἴρηχ᾽ ὁ πωλῶν πλησίον τὰς μεμβράδας᾽οὗτος ὀψωνεῖν ἔοιχ᾽ ἅνθρωπος ἐπὶ τυραννίδι᾽ 495ἢν δὲ γήτειον προσαιτῇ ταῖς ἀφύαις ἥδυσμά τιἡ λαχανόπωλις παραβλέψασά φησι θατέρῳldquoεἰπέ μοι γήτειον αἰτεῖς πότερον ἐπὶ τυραννίδιἢ νομίζεις τὰς Ἀθήνας σοὶ φέρειν ἡδύσματαrdquoΞανθίαςκἀμέ γ᾽ ἡ πόρνη χθὲς εἰσελθόντα τῆς μεσημβρίας 500ὅτι κελητίσαι ᾽κέλευον ὀξυθυμηθεῖσά μοιἤρετ᾽ εἰ τὴν Ἱππίου καθίσταμαι τυραννίδαΒδελυκλέωνταῦτα γὰρ τούτοις ἀκούειν ἡδἔ εἰ καὶ νῦν ἐγὼτὸν πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι τούτων ἀπαλλαχθέντα τῶνὀρθροφοιτοσυκοφαντοδικοταλαιπώρων τρόπων 505ζῆν βίον γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος αἰτίαν ἔχωταῦτα δρᾶν ξυνωμότης ὢν καὶ φρονῶν τυραννικάΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἐν δίκῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ οὐδ᾽ ἂν ὀρνίθων γάλαἀντὶ τοῦ βίου λάβοιμ᾽ ἂν οὗ με νῦν ἀποστερεῖςοὐδὲ χαίρω βατίσιν οὐδ᾽ ἐγχέλεσιν ἀλλ᾽ ἥδιον ἄν 510δικίδιον σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι πεπνιγμένονΒδελυκλέωννὴ Δἴ εἰθίσθης γὰρ ἥδεσθαι τοιούτοις πράγμασινἀλλ᾽ ἐὰν σιγῶν ἀνάσχῃ καὶ μάθῃς ἁγὼ λέγωἀναδιδάξειν οἴομαί σ᾽ ὡς πάντα ταῦθ᾽ ἁμαρτάνειςΦιλοκλέωνἐξαμαρτάνω δικάζων 515Βδελυκλέωνκαταγελώμενος μὲν οὖνοὐκ ἐπαϊεις ὑπ᾽ ἀνδρῶν οὓς σὺ μόνον οὐ προσκυνεῖςἀλλὰ δουλεύων λέληθαςΦιλοκλέωνπαῦε δουλείαν λέγωνὅστις ἄρχω τῶν ἁπάντωνΒδελυκλέωνοὐ σύ γ᾽ ἀλλ᾽ ὑπηρετεῖςοἰόμενος ἄρχειν ἐπεὶ δίδαξον ἡμᾶς ὦ πάτερἥτις ἡ τιμή ᾽στί σοι καρπουμένῳ τὴν Ἑλλάδα 520Φιλοκλέωνπάνυ γε καὶ τούτοισί γ᾽ ἐπιτρέψαι ᾽θέλωΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ἐγώἄφετέ νυν ἅπαντες αὐτόνΦιλοκλέωνκαὶ ξίφος γέ μοι δότεἢν γὰρ ἡττηθῶ λέγων σου περιπεσοῦμαι τῷ ξίφειΒδελυκλέωνεἰπέ μοι τί δ᾽ ἤν τὸ δεῖνα τῇ διαίτῃ μὴ ᾽μμένῃςΦιλοκλέωνμηδέποτε πίοιμ᾽ ἀκράτου μισθὸν ἀγαθοῦ δαίμονος 525Χορόςνῦν δὴ τὸν ἐκ θἠμετέρουγυμνασίου δεῖ τι λέγεινκαινόν ὅπως φανήσει --Βδελυκλέωνἐνεγκάτω μοι δεῦρο τὴν κίστην τις ὡς τάχισταἀτὰρ φανεῖ ποῖός τις ὤν ἢν ταῦτα παρακελεύῃ 530Χορόςμὴ κατὰ τὸν νεανίαντονδὶ λέγων ὁρᾷς γὰρ ὥς

σοι μέγας ἐστὶν ἁγὼνκαὶ περὶ τῶν ἁπάντωνεἴπερ ὃ μὴ γένοιθ᾽ οὗτός 535ltσ᾽gt ἐθέλει κρατῆσαιΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὅσ᾽ ἂν λέξῃ γ᾽ ἁπλῶς μνημόσυνα γράψομαι ᾽γώΦιλοκλέωντί γὰρ φάθ᾽ ὑμεῖς ἢν ὁδί με τῷ λόγῳ κρατήσῃΧορόςοὐκέτι πρεσβυτῶν ὄχλος 540χρήσιμος ἔστ᾽ οὐδ᾽ ἀκαρῆσκωπτόμενοι δ᾽ ἐν ταῖς ὁδοῖςθαλλοφόροι καλούμεθ᾽ ἀντωμοσιῶνκελύφη 545ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς πάσης μέλλων βασιλείας ἀντιλογήσειν 546τῆς ἡμετέρας νυνὶ θαρρῶν πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζεΦιλοκλέωνκαὶ μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξωτῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείαςτί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ 550ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον καὶ ταῦτα γέροντοςὃν πρῶτα μὲν ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς τηροῦσ᾽ ἐπὶ τοῖσι δρυφάκτοιςἄνδρες μεγάλοι καὶ τετραπήχεις κἄπειτ᾽ εὐθὺς προσιόντιἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων κεκλοφυῖανἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν οἰκτροχοοῦντες 555᾽οἴκτιρόν μ᾽ ὦ πάτερ αἰτοῦμαί σ᾽ εἰ καὐτὸς πώποθ᾽ ὑφείλουἀρχὴν ἄρξας ἢ ᾽πὶ στρατιᾶς τοῖς ξυσσίτοις ἀγοράζων᾽ὃς ἔμ᾽ οὐδ᾽ ἂν ζῶντ᾽ ᾔδειν εἰ μὴ διὰ τὴν προτέραν ἀπόφυξινΒδελυκλέωντουτὶ περὶ τῶν ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοιΦιλοκλέωνεἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς 560ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκαἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς ἱέντων εἰς ἀπόφυξινφέρ᾽ ἴδω τί γὰρ οὐκ ἔστιν ἀκοῦσαι θώπευμ᾽ ἐνταῦθα δικαστῇοἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασικακὰ πρὸς τοῖς οὖσιν ldquo ἕως ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσινrdquo 565οἱ δὲ λέγουσιν μύθους ἡμῖν οἱ δ᾽ Αἰσώπου τι γέλοιονοἱ δὲ σκώπτουσ᾽ ἵν᾽ ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν θυμὸν καταθῶμαικἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα τὰ παιδάρι᾽ εὐθὺς ἀνέλκειτὰς θηλείας καὶ τοὺς υἱεῖς τῆς χειρός ἐγὼ δ᾽ ἀκροῶμαιτὰ δὲ συγκύψανθ᾽ ἅμα βληχᾶται κἄπειθ᾽ ὁ πατὴρ ὑπὲρ αὐτῶν 570ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ με τρέμων τῆς εὐθύνης ἀπολῦσαιldquoεἰ μὲν χαίρεις ἀρνὸς φωνῇ παιδὸς φωνὴν ἐλεήσαιςrdquoεἰ δ᾽ αὖ τοῖς χοιριδίοις χαίρω θυγατρὸς φωνῇ με πιθέσθαιχἠμεῖς αὐτῷ τότε τῆς ὀργῆς ὀλίγον τὸν κόλλοπ᾽ ἀνεῖμενἆρ᾽ οὐ μεγάλη τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἀρχὴ καὶ τοῦ πλούτου καταχήνη 575Βδελυκλέωνδεύτερον αὖ σου τουτὶ γράφομαι τὴν τοῦ πλούτου καταχήνηνκαὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχεινΦιλοκλέωνπαίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαικἂν Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων οὐκ ἀποφεύγει πρὶν ἂν ἡμῖνἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν τὴν καλλίστην ἀπολέξας 580κἂν αὐλητής γε δίκην νικᾷ ταύτης ἡμῖν ἐπίχειραἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσικἂν ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρονκλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντες τῇ διαθήκῃκαὶ τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπούσῃ 585ἔδομεν ταύτην ὅστις ἂν ἡμᾶς ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ

καὶ ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχήΒδελυκλέωντουτὶ γάρ τοι σεμνόν τούτων ὧν εἴρηκας μακαρίζωτῆς δ᾽ ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζωνΦιλοκλέωνἔτι δ᾽ ἡ βουλὴ χὠ δῆμος ὅταν κρῖναι μέγα πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ 590ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας τοῖσι δικασταῖς παραδοῦναιεἶτ᾽ Εὔαθλος χὠ μέγας οὗτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴςοὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς φασίν περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαικἀν τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐνίκησεν ἐὰν μὴεἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι πρώτιστα μίαν δικάσανταςαὐτὸς δὲ Κλέων ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ περιτρώγει 596ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων καὶ τὰς μυίας ἀπαμύνεισὺ δὲ τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασαςἀλλὰ Θέωρος καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττωντὸν σφόγγον ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽ ἡμῶν περικωνεῖ 600σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκειςἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξεινΒδελυκλέωνἔμπλησο λέγων πάντως γάρ τοι παύσει ποτὲ κἀναφανήσειπρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς περισέμνουΦιλοκλέωνὃ δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων οὗ ᾽γὼ ᾽πελελήσμην 605ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν ἔχων κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντεςἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ μεἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃκαὶ παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ γλώττῃ ltτὸgt τριώβολον ἐκκαλαμᾶταικαὶ τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ 610κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ ᾽φάγε τουτίἔντραγε τουτί᾽ τούτοισιν ἐγὼ γάνυμαι κοὐ μή με δεήσῃἐς σὲ βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσεικαταρασάμενος καὶ τονθορύσας ἀλλ᾽ ἢν μή μοι ταχὺ μάξῃτάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν σκευὴν βελέων ἀλεωρήνκἂν οἶνόν μοι μὴ ᾽γχῇς σὺ πιεῖν τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι 616οἴνου μεστόν κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας οὗτος δὲ κεχηνὼςβρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον κατέπαρδενἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς οὐδὲν ἐλάττω 620Φιλοκλέωνὅστις ἀκούω ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ Ζεύςἢν γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμενπᾶς τίς φησιν τῶν παριόντωνldquoοἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριονὦ Ζεῦ βασιλεῦrdquo 625κἂν ἀστράψω ποππύζουσινκἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντεςκαὶ πάνυ σεμνοίκαὶ σὺ δέδοικάς με μάλιστ᾽ αὐτόςνὴ τὴν Δήμητρα δέδοικας ἐγὼ δ᾽ἀπολοίμην εἴ σε δέδοικα 630Χορόςοὐπώποθ᾽ οὕτω καθαρῶςοὐδενὸς ἠκούσαμεν οὐδὲξυνετῶς λέγοντοςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω ῥᾳδίως τρυγήσεινκαλῶς γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι 635Χορόςὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθενκοὐδὲν παρῆλθεν ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ηὐξανόμην ἀκούων

κἀν μακάρων δικάζειναὐτὸς ἔδοξα νήσοις 640ἡδόμενος λέγοντιΦιλοκλέωνὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ ἐν αὑτοῦΒδελυκλέωνἦ μὴν ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν ποιήσωΧορόςδεῖ δέ σε παντοίας πλέκεινεἰς ἀπόφυξιν παλάμας 645τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναιχαλεπὸν ltνεανίᾳgtμὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντιπρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον 648ἢν μή τι λέγῃς ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαιΒδελυκλέωνχαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ ᾽πὶ τρυγῳδοῖς 650ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖανἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη --Φιλοκλέωνπαῦσαι καὶ μὴ πατέριζεεἰ μὴ γὰρ ὅπως δουλεύω ᾽γώ τουτὶ ταχέως με διδάξειςοὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις κἂν χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαιΒδελυκλέωνἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον 655καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρόςτὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντακἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάςπρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατατούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν 660ἀπὸ τούτου νυν κατάθες μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦἓξ χιλιάσιν κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθενγίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλανταΦιλοκλέωνοὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθόςΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ μέντοι 665Φιλοκλέωνκαὶ ποῖ τρέπεται δὴ ᾽πειτα τὰ χρήματα τἄλλαΒδελυκλέωνἐς τούτους τοὺς ldquoοὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόνἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους ἀείrdquo σὺ γὰρ ὦ πάτερ αὐτοὺςἄρχειν αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείςκᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλανταἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες 670ldquoδώσετε τὸν φόρον ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψωrdquoσὺ δὲ τῆς ἀρχῆς ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους περιτρώγωνοἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλονἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδένσὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν 675ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαιαφιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα πλουθυγιείανσοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις πολλὰ μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσαςοὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσινΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα 680ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίειςΒδελυκλέωνοὐ γὰρ μεγάλη δουλεία ᾽στὶν τούτους μὲν ἅπαντας ἐν ἀρχαῖςαὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ τοὺς κόλακας τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας

σοὶ δ᾽ ἤν τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς ἀγαπᾷς οὓς αὐτὸς ἐλαύνωνκαὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας 685καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχειὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον Χαιρέου υἱόςὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείςἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶνὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται 690αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν κἂν ὕστερος ἔλθῃκαὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦἤν τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντεἐσπουδάκατον κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκεσὺ δὲ χασκάζεις τὸν κωλακρέτην τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν 695Φιλοκλέωνταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί λέγεις ὥς μου τὸν θῖνα ταράττειςκαὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με ποιεῖςΒδελυκλέωνσκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασινὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαιὅστις πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς 700οὐκ ἀπολαύεις πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοιἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιονβούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοιἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃἐπὶ τῶν ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς 705εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ ῥᾴδιον ἦν ἄνεἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσιτούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃδύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοιςκαὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ 710ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ ᾽ν Μαραθῶνι τροπαίουνῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντιΦιλοκλέωνοἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖταικαὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμιΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί τὴν Εὔβοιαν διδόασιν 715ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνουςποριεῖν ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνουςκαὶ ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶνὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶβόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους 720ἐγχάσκειν σοι στομφάζονταςκαὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχεινὅ τι βούλει σοιπλὴν κωλακρέτου γάλα πίνεινΧορόςἦ που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς 725οὐκ ἂν δικάσαις σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαιὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλωἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶταπιθοῦ πιθοῦ λόγοισι μηδ᾽ ἄφρων γένῃμηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ 730εἴθ᾽ ὤφελέν μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴςεἶναί τις ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτεισοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴςξυλλαμβάνει τοῦ πράγματοςκαὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν 735σὺ δὲ παρὼν δέχουΒδελυκλέωνκαὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 2: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

ἐκκλησιάζειν πρόβατα συγκαθήμεναβακτηρίας ἔχοντα καὶ τριβώνιακἄπειτα τούτοις τοῖς προβάτοισι μοὐδόκειδημηγορεῖν φάλαινα πανδοκεύτρια 35ἔχουσα φωνὴν ἐμπεπρησμένης ὑόςΞανθίαςαἰβοῖΣωσίαςτί ἔστιΞανθίαςπαῦε παῦε μὴ λέγεὄζει κάκιστον τοὐνύπνιον βύρσης σαπρᾶςΣωσίαςεἶθ᾽ ἡ μιαρὰ φάλαιν᾽ ἔχουσα τρυτάνηνἵστη βόειον δημόν 40Ξανθίαςοἴμοι δείλαιοςτὸν δῆμον ἡμῶν βούλεται διιστάναιΣωσίαςἐδόκει δέ μοι Θέωρος αὐτῆς πλησίονχαμαὶ καθῆσθαι τὴν κεφαλὴν κόρακος ἔχωνεἶτ᾽ Ἀλκιβιάδης εἶπε πρός με τραυλίσαςldquoὁλᾷς Θέωλος τὴν κεφαλὴν κόλακος ἔχειrdquo 45Ξανθίαςὀρθῶς γε τοῦτ᾽ Ἀλκιβιάδης ἐτραύλισενΣωσίαςοὔκουν ἐκεῖν᾽ ἀλλόκοτον ὁ Θέωρος κόραξγιγνόμενοςΞανθίαςἥκιστ᾽ ἀλλ᾽ ἄριστονΣωσίαςπῶςΞανθίαςὅπωςἄνθρωπος ὢν εἶτ᾽ ἐγένετ᾽ ἐξαίφνης κόραξοὔκουν ἐναργὲς τοῦτο συμβαλεῖν ὅτι 50ἀρθεὶς ἀφ᾽ ἡμῶν ἐς κόρακας οἰχήσεταιΣωσίαςεἶτ᾽ οὐκ ἐγὼ δοὺς δύ᾽ ὀβολὼ μισθώσομαιοὕτως ὑποκρινόμενον σοφῶς ὀνείραταΞανθίαςφέρε νυν κατείπω τοῖς θεαταῖς τὸν λόγονὀλίγ᾽ ἄτθ᾽ ὑπειπὼν πρῶτον αὐτοῖσιν ταδί 55μηδὲν παρ᾽ ἡμῶν προσδοκᾶν λίαν μέγαμηδ᾽ αὖ γέλωτα Μεγαρόθεν κεκλεμμένονἡμῖν γὰρ οὐκ ἔστ᾽ οὔτε κάρυ᾽ ἐκ φορμίδοςδούλω διαρριπτοῦντε τοῖς θεωμένοιςοὔθ᾽ Ἡρακλῆς τὸ δεῖπνον ἐξαπατώμενος 60οὐδ᾽ αὖθις ἀνασελγαινόμενος Εὐριπίδηςοὐδ᾽ εἰ Κλέων γ᾽ ἔλαμψε τῆς τύχης χάριναὖθις τὸν αὐτὸν ἄνδρα μυττωτεύσομενἀλλ᾽ ἔστιν ἡμῖν λογίδιον γνώμην ἔχονὑμῶν μὲν αὐτῶν οὐχὶ δεξιώτερον 65κωμῳδίας δὲ φορτικῆς σοφώτερονἔστιν γὰρ ἡμῖν δεσπότης ἐκεινοσὶἅνω καθεύδων ὁ μέγας οὑπὶ τοῦ τέγουςοὗτος φυλάττειν τὸν πατέρ᾽ ἐπέταξε νῷνἔνδον καθείρξας ἵνα θύραζε μὴ ᾽ξίῃ 70νόσον γὰρ ὁ πατὴρ ἀλλόκοτον αὐτοῦ νοσεῖἣν οὐδ᾽ ἂν εἷς γνοίη ποτ᾽ οὐδ᾽ ἂν ξυμβάλοι

εἰ μὴ πύθοιθ᾽ ἡμῶν ἐπεὶ τοπάζετεἈμυνίας μὲν ὁ Προνάπους φήσ᾽ οὑτοσὶεἶναι φιλόκυβον αὐτόν ἀλλ᾽ οὐδὲν λέγει 75Σωσίαςμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἀφ᾽ αὑτοῦ τὴν νόσον τεκμαίρεταιΞανθίαςοὔκ ἀλλὰ ldquoφιλοrdquo μέν ἐστιν ἀρχὴ τοῦ κακοῦὁδὶ δέ φησι Σωσίας πρὸς Δερκύλονεἶναι φιλοπότην αὐτόνΣωσίαςοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶαὕτη γε χρηστῶν ἐστιν ἀνδρῶν ἡ νόσος 80ΞανθίαςΝικόστρατος δ᾽ αὖ φησιν ὁ Σκαμβωνίδηςεἶναι φιλοθύτην αὐτὸν ἢ φιλόξενονΣωσίαςμὰ τὸν κύν᾽ ὦ Νικόστρατ᾽ οὐ φιλόξενοςἐπεὶ καταπύγων ἐστὶν ὅ γε ΦιλόξενοςΞανθίαςἄλλως φλυαρεῖτ᾽ οὐ γὰρ ἐξευρήσετε 85εἰ δὴ ᾽πιθυμεῖτ᾽ εἰδέναι σιγᾶτε νῦνφράσω γὰρ ἤδη τὴν νόσον τοῦ δεσπότουφιληλιαστής ἐστιν ὡς οὐδεὶς ἀνήρἐρᾷ τε τούτου τοῦ δικάζειν καὶ στένειἢν μὴ ᾽πὶ τοῦ πρώτου καθίζηται ξύλου 90ὕπνου δ᾽ ὁρᾷ τῆς νυκτὸς οὐδὲ πασπάληνἢν δ᾽ οὖν καταμύσῃ κἂν ἄχνην ὅμως ἐκεῖὁ νοῦς πέτεται τὴν νύκτα περὶ τὴν κλεψύδρανὑπὸ τοῦ δὲ τὴν ψῆφόν γ᾽ ἔχειν εἰωθέναιτοὺς τρεῖς ξυνέχων τῶν δακτύλων ἀνίσταται 95ὥσπερ λιβανωτὸν ἐπιτιθεὶς νουμηνίᾳκαὶ νὴ Δί᾽ ἢν ἴδῃ γέ που γεγραμμένονυἱὸν Πυριλάμπους ἐν θύρᾳ Δῆμον καλόνἰὼν παρέγραψε πλησίον ldquoκημὸς καλόςrdquoτὸν ἀλεκτρυόνα δ᾽ ὃς ᾖδ᾽ ἀφ᾽ ἑσπέρας ἔφη 100ὄψ᾽ ἐξεγείρειν αὐτὸν ἀναπεπεισμένονπαρὰ τῶν ὑπευθύνων ἔχοντα χρήματαεὐθὺς δ᾽ ἀπὸ δορπηστοῦ κέκραγεν ἐμβάδαςκἄπειτ᾽ ἐκεῖσ᾽ ἐλθὼν προκαθεύδει πρῲ πάνυὥσπερ λεπὰς προσεχόμενος τῷ κίονι 105ὑπὸ δυσκολίας δ᾽ ἅπασι τιμῶν τὴν μακρὰνὥσπερ μέλιττ᾽ ἢ βομβυλιὸς εἰσέρχεταιὑπὸ τοῖς ὄνυξι κηρὸν ἀναπεπλασμένοςψήφων δὲ δείσας μὴ δεηθείη ποτέἵν᾽ ἔχοι δικάζειν αἰγιαλὸν ἔνδον τρέφει 110τοιαῦτ᾽ ἀλύει νουθετούμενος δ᾽ ἀεὶμᾶλλον δικάζει τοῦτον οὖν φυλάττομενμοχλοῖσιν ἐνδήσαντες ὡς ἂν μὴ ᾽ξίῃὁ γὰρ υἱὸς αὐτοῦ τὴν νόσον βαρέως φέρεικαὶ πρῶτα μὲν λόγοισι παραμυθούμενος 115ἀνέπειθεν αὐτὸν μὴ φορεῖν τριβώνιονμηδ᾽ ἐξιέναι θύραζ᾽ ὁ δ᾽ οὐκ ἐπείθετοεἶτ᾽ αὐτὸν ἀπέλου κἀκάθαιρ᾽ ὁ δ᾽ οὐ μάλαμετὰ τοῦτ᾽ ἐκορυβάντιζ᾽ ὁ δ᾽ αὐτῷ τυμπάνῳᾄξας ἐδίκαζεν ἐς τὸ καινὸν ἐμπεσών 120ὅτε δῆτα ταύταις ταῖς τελεταῖς οὐκ ὠφέλειδιέπλευσεν εἰς Αἴγιναν εἶτα ξυλλαβὼννύκτωρ κατέκλινεν αὐτὸν εἰς Ἀσκληπιοῦὁ δ᾽ ἀνεφάνη κνεφαῖος ἐπὶ τῇ κιγκλίδιἐντεῦθεν οὐκέτ᾽ αὐτὸν ἐξεφρίεμεν 125

ὁ δ᾽ ἐξεδίδρασκε διά τε τῶν ὑδρορροῶνκαὶ τῶν ὀπῶν ἡμεῖς δ᾽ ὅσ᾽ ἦν τετρημέναἐνεβύσαμεν ῥακίοισι κἀπακτώσαμενὁ δ᾽ ὡσπερεὶ κολοιὸς αὑτῷ παττάλουςἐνέκρουεν ἐς τὸν τοῖχον εἶτ᾽ ἐξήλλετο 130ἡμεῖς δὲ τὴν αὐλὴν ἅπασαν δικτύοιςκαταπετάσαντες ἐν κύκλῳ φυλάττομενἔστιν δ᾽ ὄνομα τῷ μὲν γέροντι Φιλοκλέωνναὶ μὰ Δία τῷ δ᾽ υἱεῖ γε τῳδὶ Βδελυκλέωνἔχων τρόπους φρυαγμοσεμνάκους τίνας 135Βδελυκλέωνὦ Ξανθία καὶ Σωσία καθεύδετεΞανθίαςοἴμοιΣωσίαςτί ἔστιΞανθίαςΒδελυκλέων ἀνίσταταιΒδελυκλέωνοὐ περιδραμεῖται σφῷν ταχέως δεῦρ᾽ ἅτεροςὁ γὰρ πατὴρ ἐς τὸν ἰπνὸν εἰσελήλυθεκαὶ μυσπολεῖ τι καταδεδυκώς ἀλλ᾽ ἄθρει 140κατὰ τῆς πυέλου τὸ τρῆμ᾽ ὅπως μὴ ᾽κδύσεταισὺ δὲ τῇ θύρᾳ πρόσκεισοΣωσίαςταῦτ᾽ ὦ δέσποταΒδελυκλέωνἄναξ Πόσειδον τί ποτ᾽ ἄρ᾽ ἡ κάπνη ψοφεῖοὗτος τίς εἶ σύΦιλοκλέωνκαπνὸς ἔγωγ᾽ ἐξέρχομαιΒδελυκλέωνκαπνός φέρ᾽ ἴδω ξύλου τίνος σύ 145ΦιλοκλέωνσυκίνουΒδελυκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ὅσπερ γ᾽ ἐστὶ δριμύτατος καπνῶνἀτὰρ οὐκέτ᾽ ἐρρήσεις γε ποῦ ᾽σθ᾽ ἡ τηλίαδύου πάλιν φέρ᾽ ἐπαναθῶ σοι καὶ ξύλονἐνταῦθά νυν ζήτει τιν᾽ ἀλλην μηχανήνἀτὰρ ἄθλιός γ᾽ εἴιμ᾽ ὡς ἕτερός γ᾽ οὐδεὶς ἀνήρ 150ὅστις πατρὸς νυνὶ Καπνίου κεκλήσομαιΣωσίαςltὅδεgt τὴν θύραν ὠθεῖΒδελυκλέωνπιέζέ νυν σφόδραεὖ κἀνδρικῶς κἀγὼ γὰρ ἐνταῦθ᾽ ἔρχομαικαὶ τῆς κατακλῇδος ἐπιμελοῦ καὶ τοῦ μοχλοῦφύλατθ᾽ ὅπως μὴ τὴν βάλανον ἐκτρώξεται 155Φιλοκλέωντί δράσετ᾽ οὐκ ἐκφρήσετ᾽ ὦ μιαρώτατοιδικάσοντά μ᾽ ἀλλ᾽ ἐκφεύξεται ΔρακοντίδηςΒδελυκλέωνσὺ δὲ τοῦτο βαρέως ἂν φέροιςΦιλοκλέωνὁ γὰρ θεὸςμαντευομένῳ μοὔχρησεν ἐν Δελφοῖς ποτέὅταν τις ἐκφύγῃ μ᾽ ἀποσκλῆναι τότε 160ΒδελυκλέωνἌπολλον ἀποτρόπαιε τοῦ μαντεύματος

Φιλοκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ ἔκφρες με μὴ διαρραγῶΒδελυκλέωνμὰ τὸν Ποσειδῶ Φιλοκλέων οὐδέποτέ γεΦιλοκλέωνδιατρώξομαι τοίνυν ὀδὰξ τὸ δίκτυονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχεις ὀδόντας 165Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςτῶς ἄν σ᾽ ἀποκτείναιμι πῶς δότε μοι ξίφοςὅπως τάχιστ᾽ ἢ πινάκιον τιμητικόνΒδελυκλέωνἅνθρωπος οὗτος μέγα τι δρασείει κακόνΦιλοκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλ᾽ ἀποδόσθαι βούλομαιτὸν ὄνον ἄγων αὐτοῖσι τοῖς κανθηλίοις 170νουμηνία γάρ ἐστινΒδελυκλέωνοὔκουν κἂν ἐγὼαὐτὸν ἀποδοίμην δῆτ᾽ ἄνΦιλοκλέωνοὐχ ὥσπερ γ᾽ ἐγώΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄμεινονΦιλοκλέωνἀλλὰ τὸν ὄνον ἔξαγεΣωσίαςοἵαν πρόφασιν καθῆκεν ὡς εἰρωνικῶςἵν᾽ αὐτὸν ἐκπέμψειας 175Βδελυκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔσπασενταύτῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ ᾐσθόμην τεχνωμένουἀλλ᾽ εἰσιών μοι τὸν ὄνον ἐξάγειν δοκῶὅπως ἂν ὁ γέρων μηδὲ παρακύψῃ πάλινκάνθων τί κλάεις ὅτι πεπράσει τήμερονβάδιζε θᾶττον τί στένεις εἰ μὴ φέρεις 180Ὀδυσσέα τιν᾽Σωσίαςἀλλὰ ναὶ μὰ Δία φέρεικάτω γε τουτονί τιν᾽ ὑποδεδυκόταΒδελυκλέωνποῖον φέρ᾽ ἴδωμαι τουτονί τουτὶ τί ἦντίς εἶ ποτ᾽ ὦνθρωπ᾽ ἐτεόνΦιλοκλέωνΟὖτις νὴ ΔίαΒδελυκλέωνΟὖτις σύ ποδαπός 185ΦιλοκλέωνἼθακος ἈποδρασιππίδουΒδελυκλέωνΟὖτις μὰ τὸν Δἴ οὔτι χαιρήσων γε σύὕφελκε θᾶττον αὐτόν ὦ μιαρώτατοςἵν᾽ ὑποδέδυκεν ὥστ᾽ ἔμοιγ᾽ ἰνδάλλεταιὁμοιότατος κλητῆρος εἶναι πωλίῳΦιλοκλέωνεἰ μή μ᾽ ἐάσεθ᾽ ἥσυχον μαχούμεθα 190Βδελυκλέωνπερὶ τοῦ μαχεῖ νῷν δῆταΦιλοκλέων

περὶ ὄνου σκιᾶςΒδελυκλέωνπονηρὸς εἶ πόρρω τέχνης καὶ παράβολοςΦιλοκλέωνἐγὼ πονηρός οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ οὐκ οἶσθα σὺνῦν μ᾽ ὄντ᾽ ἄριστον ἀλλ᾽ ἴσως ὅταν φάγῃςὑπογάστριον γέροντος ἡλιαστικοῦ 195Βδελυκλέωνὤθει τὸν ὄνον καὶ σαυτὸν ἐς τὴν οἰκίανΦιλοκλέωνὦ ξυνδικασταὶ καὶ Κλέων ἀμύνατεΒδελυκλέωνἔνδον κέκραχθι τῆς θύρας κεκλῃμένηςὤθει σὺ πολλοὺς τῶν λίθων πρὸς τὴν θύρανκαὶ τὴν βάλανον ἔμβαλλε πάλιν ἐς τὸν μοχλόν 200καὶ τῇ δοκῷ προσθεὶς τὸν ὅλμον τὸν μέγανἀνύσας τι προσκύλισονΣωσίαςοἴμοι δείλαιοςπόθεν ποτ᾽ ἐμπέπτωκέ μοι τὸ βωλίονΒδελυκλέωνἴσως ἄνωθεν μῦς ἐνέβαλέ σοί ποθενΣωσίαςμῦς οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ὑποδυόμενός τις οὑτοσὶ 205ὑπὸ τῶν κεραμίδων ἡλιαστὴς ὀροφίαςΒδελυκλέωνοἴμοι κακοδαίμων στροῦθος ἁνὴρ γίγνεταιἐκπτήσεται ποῦ ποῦ ᾽στί μοι τὸ δίκτυονσοῦ σοῦ πάλιν σοῦ νὴ Δἴ ἦ μοι κρεῖττον ἦντηρεῖν Σκιώνην ἀντὶ τούτου τοῦ πατρός 210Σωσίαςἄγε νυν ἐπειδὴ τουτονὶ σεσοβήκαμενκοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως διαδὺς ἂν ἡμᾶς ἔτι λάθοιτί οὐκ ἀπεκοιμήθημεν ὅσον ὅσον στίληνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὦ πόνηρ᾽ ἥξουσιν ὀλίγον ὕστερονοἱ ξυνδικασταὶ παρακαλοῦντες τουτονὶ 215τὸν πατέραΣωσίαςτίλέγεις ἀλλὰ νῦν γ᾽ ὄρθρος βαθύςΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ὀψὲ γοῦν ἀνεστήκασι νῦνὡς ἀπὸ μέσων νυκτῶν γε παρακαλοῦσ᾽ ἀείλύχνους ἔχοντες καὶ μινυρίζοντες μέληἀρχαῖα μελισιδωνοφρυνιχήρατα 220οἷς ἐκκαλοῦνται τοῦτονΣωσίαςοὐκοῦν ἢν δέῃἤδη ποτ᾽ αὐτοὺς τοῖς λίθοις βαλλήσομενΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὦ πόνηρε τὸ γένος ἤν τις ὀργίσῃτὸ τῶν γερόντων ἔσθ᾽ ὅμοιον σφηκιᾷἔχουσι γὰρ καὶ κέντρον ἐκ τῆς ὀσφύος 225ὀξύτατον ᾧ κεντοῦσι καὶ κεκραγότεςπηδῶσι καὶ βάλλουσιν ὥσπερ φέψαλοιΣωσίαςμὴ φροντίσῃς ἐὰν ἐγὼ λίθους ἔχωπολλῶν δικαστῶν σφηκιὰν διασκεδῶΧορόςχώρει πρόβαιν᾽ ἐρρωμένως ὦ Κωμία βραδύνεις 230

μὰ τὸν Δἴ οὐ μέντοι πρὸ τοῦ γ᾽ ἀλλ᾽ ἦσθ᾽ ἱμὰς κύνειοςνυνὶ δὲ κρείττων ἐστί σου Χαρινάδης βαδίζεινὦ Στρυμόδωρε Κονθυλεῦ βέλτιστε συνδικαστῶνΕὐεργίδης ἆρ᾽ ἐστί που ᾽νταῦθ᾽ ἢ Χάβης ὁ Φλυεύςπάρεσθ᾽ ὃ δὴ λοιπόν γ᾽ ἔτ᾽ ἐστίν ἀππαπαῖ παπαιάξ 235ἥβης ἐκείνης ἡνίκ᾽ ἐν Βυζαντίῳ ξυνῆμενφρουροῦντ᾽ ἐγώ τε καὶ σύ κᾆτα περιπατοῦντε νύκτωρτῆς ἀρτοπώλιδος λαθόντ᾽ ἐκλέψαμεν τὸν ὅλμονκᾆθ᾽ ἥψομεν τοῦ κορκόρου κατασχίσαντες αὐτόνἀλλ᾽ ἐγκονῶμεν ὦνδρες ὡς ἔσται Λάχητι νυνί 240σίμβλον δέ φασι χρημάτων ἔχειν ἅπαντες αὐτόνχθὲς οὖν Κλέων ὁ κηδεμὼν ἡμῖν ἐφεῖτ᾽ ἐν ὥρᾳἥκειν ἔχοντας ἡμερῶν ὀργὴν τριῶν πονηρὰνἐπ᾽ αὐτόν ὡς κολωμένους ὧν ἠδίκησεν ἀλλὰσπεύδωμεν ὦνδρες ἥλικες πρὶν ἡμέραν γενέσθαι 245χωρῶμεν ἅμα τε τῷ λύχνῳ πάντῃ διασκοπῶμενμή που λίθος τις ἐμποδὼν ἡμᾶς κακόν τι δράσῃΠαίςτὸν πηλὸν ὦ πάτερ πάτερ τουτονὶ φύλαξαιΧορόςκάρφος χαμᾶθέν νυν λαβὼν τὸν λύχνον πρόμυξονΠαίςοὔκ ἀλλὰ τῳδί μοι δοκῶ τὸν λύχνον προβύσειν 250Χορόςτί δὴ μαθὼν τῷ δακτύλῳ τὴν θρυαλλίδ᾽ ὠθεῖςκαὶ ταῦτα τοὐλαίου σπανίζοντος ὦνόητεοὐ γὰρ δάκνει σ᾽ ὅταν δέῃ τίμιον πρίασθαιΠαίςεἰ νὴ Δί᾽ αὖθις κονδύλοις νουθετήσεθ᾽ ἡμᾶςἀποσβέσαντες τοὺς λύχνους ἄπιμεν οἴκαδ᾽ αὐτοί 255κἄπειτ᾽ ἴσως ἐν τῷ σκότῳ τουτουὶ στερηθεὶςτὸν πηλὸν ὥσπερ ἀτταγᾶς τυρβάσεις βαδίζωνΧορόςἦ μὴν ἐγὼ σοῦ χἀτέρους μείζονας κολάζωἀλλ᾽ οὑτοσί μοι βόρβορος φαίνεται πατοῦντικοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως οὐχ ἡμερῶν τεττάρων τὸ πλεῖστον 260ὕδωρ ἀναγκαίως ἔχει τὸν θεὸν ποιῆσαιἔπεισι γοῦν τοῖσιν λύχνοις οὑτοιὶ μύκητεςφιλεῖ δ᾽ ὅταν τοῦτ᾽ ᾖ ποιεῖν ὑετὸν μάλισταδεῖται δὲ καὶ τῶν καρπίμων ἅττα μή ᾽στι πρῷαὕδωρ γενέσθαι κἀπιπνεῦσαι βόρειον αὐτοῖς 265τί χρῆμ᾽ ἄρ᾽ οὑκ τῆς οἰκίας τῆσδε συνδικαστὴςπέπονθεν ὡς οὐ φαίνεται δεῦρο πρὸς τὸ πλῆθοςοὐ μὴν πρὸ τοῦ γ᾽ ἐφολκὸς ἦν ἀλλὰ πρῶτος ἡμῶνἡγεῖτ᾽ ἂν ᾄδων Φρυνίχου καὶ γάρ ἐστιν ἁνὴρφιλῳδός ἀλλά μοι δοκεῖ στάντας ἐνθάδ᾽ ὦνδρες 270ᾄδοντας αὐτὸν ἐκκαλεῖν ἤν τί πως ἀκούσαςτοὐμοῦ μέλους ὑφ᾽ ἡδονῆς ἑρπύσῃ θύραζεΧορόςτί ποτ᾽ οὐ πρὸ θυρῶν φαίνετ᾽ ἄρ᾽ ἡμῖν ὁ γέρων οὐδ᾽ ὑπακούειμῶν ἀπολώλεκε τὰςἐμβάδας ἢ προσέκοψ᾽ ἐν 275τῷ σκότῳ τὸν δάκτυλόν που 275βεἶτ᾽ ἐφλέγμηνεν αὐτοῦτὸ σφυρὸν γέροντος ὄντος 276βκαὶ τάχ᾽ ἂν βουβωνιῴηἦ μὴν πολὺ δριμύτατός γ᾽ ἦν τῶν παρ᾽ ἡμῖν 277βκαὶ μόνος οὐκ ἂν ἐπείθετ᾽ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἀντιβολοίητις κάτω κύπτων ἂν οὕτω 279β

ldquoλίθον ἕψειςrdquo ἔλεγεν 280τάχα δ᾽ ἂν διὰ τὸν χθιζινὸν ἄνθρωπον ὃς ἡμᾶς διεδύετ᾽ἐξαπατῶν καὶ λέγωνὡς φιλαθήναιος ἦν καὶτἀν Σάμῳ πρῶτος κατείποιδιὰ τοῦτ᾽ ὀδυνηθεὶςεἶτ᾽ ἴσως κεῖται πυρέττωνἔστι γὰρ τοιοῦτος ἁνήρ 285ἀλλ᾽ ὦγάθ᾽ ἀνίστασο μηδ᾽ οὕτω σεαυτὸνἔσθιε μηδ᾽ ἀγανάκτεικαὶ γὰρ ἀνὴρ παχὺς ἥκειτῶν προδόντων τἀπὶ Θρᾴκηςὃν ὅπως ἐγχυτριεῖςὕπαγ᾽ ὦ παῖ ὕπαγε 290Παίςἐθελήσεις τί μοι οὖν ὦπάτερ ἤν σού τι δεηθῶΧορόςπάνυ γ᾽ ὦ παιδίον ἀλλ᾽ εἰπέτί βούλει με πρίασθαικαλόν οἶμαι δέ σ᾽ ἐρεῖν ἀστραγάλους 295δήπουθεν ὦ παῖΠαίςμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἰσχάδας ὦ παππίαἥδιον γάρΧορόςοὐκ ἂνμὰ Δἴ εἰ κρέμαισθέ γ᾽ ὑμεῖςΠαίςμὰ Δἴ οὔ τἄρα προπέμψω σε τὸ λοιπόνΧορόςἀπὸ γὰρ τοῦδέ με τοῦ μισθαρίου 300τρίτον αὐτὸν ἔχειν ἄλφιτα δεῖ καὶ ξύλα κὤψονltἒ ἔgt σὺ δὲ σῦκά μ᾽ αἰτεῖςΠαίςἄγε νυν ὦ πάτερ ἢν μὴτὸ δικαστήριον ἅρχωνκαθίσῃ νῦν πόθεν ὠνησόμεθ᾽ 305ἄριστον ἔχεις ἐλπίδαχρηστήν τινα νῷν ἢπόρον Ἕλλας ἱρὸν ltεὑρεῖνgtΧορόςἀπαπαῖ φεῦ ltἀπαπαῖ φεῦgtμὰ Δἴ οὐκ ἔγωγε νῷν οἶδ᾽ 310ὁπόθεν γε δεῖπνον ἔσταιΠαίςτί με δῆτ᾽ ὦ μελέα μῆτερ ἔτικτεςΧορόςἵν᾽ ἐμοὶ πράγματα βόσκειν παρέχῃςΠαίςἀνόνητον ἄρ᾽ ὦ θυλάκιόν σ᾽ εἶχον ἄγαλμαἒ ἔ πάρα νῷν στενάζειν 315Φιλοκλέωνφίλοι τήκομαι μὲνπάλαι διὰ τῆς ὀπῆςὑμῶν ὑπακούωνἀλλὰ γὰρ οὐχ οἷός τ᾽ εἴμ᾽ᾄδειν τί ποιήσωτηροῦμαι δ᾽ ὑπὸ τῶνδ᾽ ἐπεὶβούλομαί γε πάλαι μεθ᾽ ὑμῶν 320

ἐλθὼν ἐπὶ τοὺς καδίσκουςκακόν τι ποιῆσαιἀλλ᾽ ὦ Ζεῦ ltΖεῦgt μέγα βροντήσαςἤ με ποίησον καπνὸν ἐξαίφνηςἢ Προξενίδην ἢ τὸν Σέλλου 325τοῦτον τὸν ψευδαμάμαξυντόλμησον ἄναξ χαρίσασθαί μοιπάθος οἰκτίρας ἤ με κεραυνῷδιατινθαλέῳ σπόδισον ταχέωςκἄπειτ᾽ ἀνελών μ᾽ ἀποφυσήσας 330εἰς ὀξάλμην ἔμβαλε θερμήνἢ δῆτα λίθον με ποίησον ἐφ᾽ οὗτὰς χοιρίνας ἀριθμοῦσιΧορόςτίς γάρ ἐσθ᾽ ὁ ταῦτά σ᾽ εἵργωνκἀποκλῄων τῇ θύρᾳ λέξον 335πρὸς εὔνους γὰρ φράσειςΦιλοκλέωνοὑμὸς υἱός ἀλλὰ μὴ βοᾶτε καὶ γὰρ τυγχάνειοὑτοσὶ πρόσθεν καθεύδων ἀλλ᾽ ὕφεσθε τοῦ τόνουΧορόςτοῦ δ᾽ ἔφεξιν ὦ μάταιε ταῦτα δρᾶν σε βούλεταιltκαὶgt τίνα πρόφασιν ἔχωνΦιλοκλέωνοὐκ ἐᾷ μ᾽ ὦνδρες δικάζειν οὐδὲ δρᾶν οὐδὲν κακόν 340ἀλλά μ᾽ εὐωχεῖν ἕτοιμός ἐστ᾽ ἐγὼ δ᾽ οὐ βούλομαιΧορόςτοῦτ᾽ ἐτόλμησ᾽ ὁ μιαρὸς χανεῖνὁ Δημολογοκλέων ltὅδ᾽gt 342βὅτι λέγεις ltσύgt τι περὶ τῶν νεῶν 343ἀληθές οὐ γὰρ ἄν ποθ᾽ 343βοὗτος ἁνὴρ τοῦτ᾽ ἐτόλμησενλέγειν εἰ 344βμὴ ξυνωμότης τις ἦν 345ἀλλ᾽ ἐκ τούτων ὥρα τινά σοι ζητεῖν καινὴν ἐπίνοιαν 346ἥτις σε λάθρᾳ τἀνδρὸς τουδὶ καταβῆναι δεῦρο ποιήσειΦιλοκλέωντίς ἂν οὖν εἴη ζητεῖθ᾽ ὑμεῖς ὡς πᾶν ltἂνgt ἔγωγε ποιοίηνοὕτω κιττῶ διὰ τῶν σανίδων μετὰ χοιρίνης περιελθεῖνΧορόςἔστιν ὀπὴ δῆθ᾽ ἥντιν᾽ ἂν ἔνδοθεν οἷός τ᾽ εἴης διορύξαι 350εἶτ᾽ ἐκδῦναι ῥάκεσιν κρυφθεὶς ὥσπερ πολύμητις ὈδυσσεύςΦιλοκλέωνπάντα πέφαρκται κοὐκ ἔστιν ὀπῆς οὐδ᾽ εἰ σέρφῳ διαδῦναιἀλλ᾽ ἄλλο τι δεῖ ζητεῖν ὑμᾶς ὀπίαν δ᾽ οὐκ ἔστι γενέσθαιΧορόςμέμνησαι δῆθ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ στρατιᾶς κλέψας ποτὲ τοὺς ὀβελίσκους 354ἵεις σαυτὸν κατὰ τοῦ τείχους ταχέως ὅτε Νάξος ἑάλωΦιλοκλέωνοἶδ᾽ ἀλλὰ τί τοῦτ᾽ οὐδὲν γὰρ τοῦτ᾽ ἐστὶν ἐκείνῳ προσόμοιονἥβων γὰρ κἀδυνάμην κλέπτειν ἴσχυόν τ᾽ αὐτὸς ἐμαυτοῦκοὐδείς μ᾽ ἐφύλαττ᾽ ἀλλ᾽ ἐξῆν μοιφεύγειν ἀδεῶς νῦν δὲ ξὺν ὅπλοιςἄνδρες ὁπλῖται διαταξάμενοι 360κατὰ τὰς διόδους σκοπιωροῦνταιτὼ δὲ δύ᾽ αὐτῶν ἐπὶ ταῖσι θύραιςὥσπερ με γαλῆν κρέα κλέψασαντηροῦσιν ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους 364Χορόςἀλλὰ καὶ νῦν ἐκπόριζε 365

μηχανὴν ὅπως τάχισθ᾽ ἕωςγάρ ὦ μελίττιονΦιλοκλέωνδιατραγεῖν τοίνυν κράτιστόν ἐστί μοι τὸ δίκτυονἡ δέ μοι Δίκτυννα συγγνώμην ἔχοι τοῦ δικτύουΧορόςταῦτα μὲν πρὸς ἀνδρός ἐστ᾽ ἄνοντος ἐς σωτηρίανἀλλ᾽ ἔπαγε τὴν γνάθον 370Φιλοκλέωνδιατέτρωκται τοῦτό γ᾽ ἀλλὰ μὴ βοᾶτε μηδαμῶςἀλλὰ τηρώμεσθ᾽ ὅπως μὴ Βδελυκλέων αἰσθήσεταιΧορόςμηδὲν ὦ τᾶν δέδιθι μηδένὡς ἐγὼ τοῦτόν γ᾽ ἐὰν γρύξῃτι ποιήσω δακεῖν τὴνκαρδίαν καὶ τὸν περὶ ψυχῆς 375δρόμον δραμεῖν ἵν᾽ εἰδῇμὴ πατεῖν τὰτοῖν θεοῖν ψηφίσματαἀλλ᾽ ἐξάψας διὰ τῆς θυρίδος τὸ καλῴδιον εἶτα καθίμα 379δήσας σαυτὸν καὶ τὴν ψυχὴν ἐμπλησάμενος ΔιοπείθουςΦιλοκλέωνἄγε νυν ἢν αἰσθομένω τούτω ζητῆτόν μ᾽ ἐσκαλαμᾶσθαικἀνασπαστὸν ποιεῖν εἴσω τί ποιήσετε φράζετε νυνίΧορόςἀμυνοῦμέν σοι τὸν πρινώδη θυμὸν ἅπαντες καλέσαντεςὥστ᾽ οὐ δυνατόν σ᾽ εἵργειν ἔσται τοιαῦτα ποιήσομεν ἡμεῖςΦιλοκλέωνδράσω τοίνυν ὑμῖν πίσυνος καὶ -- μανθάνετ᾽ -- ἤν τι πάθω ᾽γώ 385ἀνελόντες καὶ κατακλαύσαντες θεῖναί μ᾽ ὑπὸ τοῖσι δρυφάκτοιςΧορόςοὐδὲν πείσει μηδὲν δείσῃς ἀλλ᾽ ὦ βέλτιστε καθίεισαυτὸν θαρρῶν κἀπευξάμενος τοῖσι πατρῴοισι θεοῖσινΦιλοκλέωνὦ Λύκε δέσποτα γείτων ἥρως σὺ γὰρ οἷσπερ ἐγὼ κεχάρησαι 389τοῖς δακρύοισιν τῶν φευγόντων ἀεὶ καὶ τοῖς ὀλοφυρμοῖςᾤκησας γοῦν ἐπίτηδες ἰὼν ἐνταῦθ᾽ ἵνα ταῦτ᾽ ἀκροῷοκἀβουλήθης μόνος ἡρώων παρὰ τὸν κλάοντα καθῆσθαιἐλέησον καὶ σῶσον νυνὶ τὸν σαυτοῦ πλησιόχωρονκοὐ μή ποτέ σου παρὰ τὰς κάννας οὐρήσω μηδ᾽ ἀποπάρδωΒδελυκλέωνοὗτος ἐγείρου 395Ξανθίαςτί τὸ πρᾶγμ᾽Βδελυκλέωνὥσπερ φωνή μέ τις ἐγκεκύκλωταιΞανθίαςμῶν ὁ γέρων πῃ διαδύεται ltαὖgtΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ καθιμᾷαὑτὸν δήσαςΞανθίαςὦ μιαρώτατε τί ποιεῖς οὐ μὴ καταβήσειΒδελυκλέωνἀνάβαιν᾽ ἀνύσας κατὰ τὴν ἑτέραν καὶ ταῖσιν φυλλάσι παῖεἤν πως πρύμνην ἀνακρούσηται πληγεὶς ταῖς εἰρεσιώναιςΦιλοκλέωνοὐ ξυλλήψεσθ᾽ ὁπόσοισι δίκαι τῆτες μέλλουσιν ἔσεσθαιὦ Σμικυθίων καὶ Τεισιάδη καὶ Χρήμων καὶ Φερέδειπνεπότε δ᾽ εἰ μὴ νῦν ἐπαρήξετέ μοι πρίν μ᾽ εἴσω μᾶλλον ἄγεσθαι

Χορόςεἰπέ μοι τί μέλλομεν κινεῖν ἐκείνην τὴν χολήνἥνπερ ἡνίκ᾽ ἄν τις ἡμῶν ὀργίσῃ τὴν σφηκιάν 404νῦν ἐκεῖνο νῦν ἐκεῖνοτοὐξύθυμον ᾧ κολαζόμεσθακέντρον ldquoἐντέτατ᾽ ὀξύrdquoἀλλὰ θαἰμάτια βαλόντες ὡς τάχιστα παιδίαθεῖτε καὶ βοᾶτε καὶ Κλέωνι ταῦτ᾽ ἀγγέλλετεκαὶ κελεύετ᾽ αὐτὸν ἥκειν 410ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα μισόπολινὄντα κἀπολούμενον ὅτιτόνδε λόγον ἐσφέρειμὴ δικάζειν δίκαςΒδελυκλέωνὦγαθοὶ τὸ πρᾶγμ᾽ ἀκούσατ᾽ ἀλλὰ μὴ κεκράγετε 415Χορόςνὴ Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν γ᾽Βδελυκλέωνὡς τοῦδ᾽ ἐγὼ οὐ μεθήσομαιΧορόςταῦτα δῆτ᾽ οὐ δεινὰ καὶ τυραννίς ἐστιν ἐμφανήςὦ πόλις καὶ Θεώρου θεοισεχθρίακεἴ τις ἄλλος προέστηκεν ἡμῶν κόλαξΞανθίαςἩράκλεις καὶ κέντρ᾽ ἔχουσιν οὐχ ὁρᾷς ὦ δέσποτα 420Βδελυκλέωνοἷς γ᾽ ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκῃ τὸν ΓοργίουΧορόςκαὶ σέ γ᾽ αὐτοῖς ἐξολοῦμεν ἀλλὰ πᾶς ἐπίστρεφεδεῦρο κἀξείρας τὸ κέντρον εἶτ᾽ ἐπ᾽ αὐτὸν ἵεσοξυσταλεὶς εὔτακτος ὀργῆς καὶ μένους ἐμπλήμενοςὡς ἂν εὖ εἰδῇ τὸ λοιπὸν σμῆνος οἷον ὤργισεν 425Ξανθίαςτοῦτο μέντοι δεινὸν ἤδη νὴ Δί᾽ εἰ μαχούμεθαὡς ἔγωγ᾽ αὐτῶν ὁρῶν δέδοικα τὰς ἐγκεντρίδαςΧορόςἀλλ᾽ ἀφίει τὸν ἄνδρ᾽ εἰ δὲ μή φήμ᾽ ἐγὼτὰς χελώνας μακαριεῖν σε τοῦ δέρματοςΦιλοκλέωνεἶά νυν ὦ ξυνδικασταὶ σφῆκες ὀξυκάρδιοι 430οἱ μὲν ἐς τὸν πρωκτὸν αὐτῶν ἐσπέτεσθ᾽ ὠργισμένοιοἱ δὲ τὠφθαλμὼ κύκλῳ κεντεῖτε καὶ τοὺς δακτύλουςΒδελυκλέωνὦ Μίδα καὶ Φρὺξ βοήθει δεῦρο καὶ Μασιντύακαὶ λάβεσθε τουτουὶ καὶ μὴ μεθῆσθε μηδενίεἰ δὲ μή ᾽ν πέδαις παχείαις οὐδὲν ἀριστήσετε 435ὡς ἐγὼ πολλῶν ἀκούσας οἶδα θρίων τὸν ψόφονΧορόςεἰ δὲ μὴ τοῦτον μεθήσεις ἔν τί σοι παγήσεταιΦιλοκλέωνὦ Κέκροψ ἥρως ἄναξ τὰ πρὸς ποδῶν Δρακοντίδηπεριορᾷς οὕτω μ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν βαρβάρων χειρούμενονοὓς ἐγὼ ᾽δίδαξα κλάειν τέτταρ᾽ ἐς τὴν χοίνικα 440Χορόςεἶτα δῆτ᾽ οὐ πόλλ᾽ ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ κακάδηλαδή καὶ νῦν γε τούτω τὸν παλαιὸν δεσπότηνπρὸς βίαν χειροῦσιν οὐδὲν τῶν πάλαι μεμνημένοιδιφθερῶν κἀξωμίδων ἃς οὗτος αὐτοῖς ἠμπόλακαὶ κυνᾶς καὶ τοὺς πόδας χειμῶνος ὄντος ὠφέλει 445ὥστε μὴ ῥιγῶν ἑκάστοτ᾽ ἀλλὰ τούτοις γ᾽ οὐκ ἔνι

οὐδ᾽ ἐν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδωνΦιλοκλέωνοὐκ ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ᾽ ὦ κάκιστον θηρίονοὐδ᾽ ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽ εὑρὼν τοὺς βότρυς κλέπτοντά σεπροσαγαγὼν πρὸς τὴν ἐλάαν ἐξέδειρ᾽ εὖ κἀνδρικῶς 450ὥστε σε ζηλωτὸν εἶναι σὺ δ᾽ ἀχάριστος ἦσθ᾽ ἄραἀλλ᾽ ἄνες με καὶ σὺ καὶ σύ πρὶν τὸν υἱὸν ἐκδραμεῖνΧορόςἀλλὰ τούτων μὲν τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον καλὴν δίκηνοὐκέτ᾽ ἐς μακρὰν ἵν᾽ εἰδῆθ᾽ οἷός ἐστ᾽ ἀνδρῶν τρόποςὀξυθύμων καὶ δικαίων καὶ βλεπόντων κάρδαμα 455Βδελυκλέωνπαῖε παἶ ὦ Ξανθία τοὺς σφῆκας ἀπὸ τῆς οἰκίαςΞανθίαςἀλλὰ δρῶ τοῦτ᾽ ἀλλὰ καὶ σὺ τῦφε πολλῷ τῷ καπνῷΣωσίαςοὐχὶ σοῦσθ᾽ οὐκ ἐς κόρακας οὐκ ἄπιτε παῖε τῷ ξύλῳΞανθίαςκαὶ σὺ προσθεὶς Αἰσχίνην ἔντυφε τὸν Σελλαρτίουἆρ᾽ ἐμέλλομέν ποθ᾽ ὑμᾶς ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ 460Βδελυκλέωνἀλλὰ μὰ Δί᾽ οὐ ῥᾳδίως οὕτως ἂν αὐτοὺς διέφυγεςεἴπερ ἔτυχον τῶν μελῶν τῶν Φιλοκλέους βεβρωκότεςΧορόςἆρα δῆτ᾽ οὐκ αὐτὰ δῆλατοῖς πένησιν ἡ τυραννὶςldquoὡς λάθρᾳ γ᾽ ἐλάνθαν᾽ ὑπιοῦσά μεrdquo 465εἰ σύ γ᾽ ὦ πόνῳ πόνηρε καὶ κομηταμυνίατῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν ἔθηκεν ἡ πόλιςοὔτε τιν᾽ ἔχων πρόφασινοὔτε λόγον εὐτράπελοναὐτὸς ἄρχων μόνος 470Βδελυκλέωνἔσθ᾽ ὅπως ἄνευ μάχης καὶ τῆς κατοξείας βοῆςἐς λόγους ἔλθοιμεν ἀλλήλοισι καὶ διαλλαγάςΧορόςσοὐς λόγους ὦ μισόδημε καὶ μοναρχίας ἐραστάκαὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν κράσπεδα 475στεμμάτων τήν θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον τρέφωνΒδελυκλέωννὴ Δί᾽ ἦ μοι κρεῖττον ἐκστῆναι τὸ παράπαν τοῦ πατρὸςμᾶλλον ἢ κακοῖς τοσούτοις ναυμαχεῖν ὁσημέραιΧορόςοὐδὲ μὴν οὐδ᾽ ἐν σελίνῳ σοὐστὶν οὐδ᾽ ἐν πηγάνῳ 480τοῦτο γὰρ παρεμβαλοῦμεν τῶν τριχοινίκων ἐπῶνἀλλὰ νῦν μὲν οὐδὲν ἀλγεῖς ἀλλ᾽ ὅταν ξυνήγοροςταὐτὰ ταῦτα σου καταντλῇ καὶ ξυνωμότας καλῇΒδελυκλέωνἆρ᾽ ἂν ὦ πρὸς τῶν θεῶν ὑμεῖς ἀπαλλαχθεῖτέ μουἢ δέδοκταί μοι δέρεσθαι καὶ δέρειν δι᾽ ἡμέρας 485Χορόςοὐδέποτέ γ᾽ οὐχ ἕως ἄν τί μου λοιπὸν ᾖὅστις ἡμῶν ἐπὶ τυραννίδ᾽ ὧδ᾽ ἐστάληςΒδελυκλέωνὡς ἅπανθ᾽ ὑμῖν τυραννίς ἐστι καὶ ξυνωμόταιἤν τε μεῖζον ἤν τ᾽ ἔλαττον πρᾶγμά τις κατηγορῇἧς ἐγὼ οὐκ ἤκουσα τοὔνομ᾽ οὐδὲ πεντήκοντ᾽ ἐτῶν 490νῦν δὲ πολλῷ τοῦ ταρίχους ἐστὶν ἀξιωτέραὥστε καὶ δὴ τοὔνομ᾽ αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ κυλίνδεταιἢν μὲν ὠνῆταί τις ὀρφὼς μεμβράδας δὲ μὴ ᾽θέλῃ

εὐθέως εἴρηχ᾽ ὁ πωλῶν πλησίον τὰς μεμβράδας᾽οὗτος ὀψωνεῖν ἔοιχ᾽ ἅνθρωπος ἐπὶ τυραννίδι᾽ 495ἢν δὲ γήτειον προσαιτῇ ταῖς ἀφύαις ἥδυσμά τιἡ λαχανόπωλις παραβλέψασά φησι θατέρῳldquoεἰπέ μοι γήτειον αἰτεῖς πότερον ἐπὶ τυραννίδιἢ νομίζεις τὰς Ἀθήνας σοὶ φέρειν ἡδύσματαrdquoΞανθίαςκἀμέ γ᾽ ἡ πόρνη χθὲς εἰσελθόντα τῆς μεσημβρίας 500ὅτι κελητίσαι ᾽κέλευον ὀξυθυμηθεῖσά μοιἤρετ᾽ εἰ τὴν Ἱππίου καθίσταμαι τυραννίδαΒδελυκλέωνταῦτα γὰρ τούτοις ἀκούειν ἡδἔ εἰ καὶ νῦν ἐγὼτὸν πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι τούτων ἀπαλλαχθέντα τῶνὀρθροφοιτοσυκοφαντοδικοταλαιπώρων τρόπων 505ζῆν βίον γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος αἰτίαν ἔχωταῦτα δρᾶν ξυνωμότης ὢν καὶ φρονῶν τυραννικάΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἐν δίκῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ οὐδ᾽ ἂν ὀρνίθων γάλαἀντὶ τοῦ βίου λάβοιμ᾽ ἂν οὗ με νῦν ἀποστερεῖςοὐδὲ χαίρω βατίσιν οὐδ᾽ ἐγχέλεσιν ἀλλ᾽ ἥδιον ἄν 510δικίδιον σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι πεπνιγμένονΒδελυκλέωννὴ Δἴ εἰθίσθης γὰρ ἥδεσθαι τοιούτοις πράγμασινἀλλ᾽ ἐὰν σιγῶν ἀνάσχῃ καὶ μάθῃς ἁγὼ λέγωἀναδιδάξειν οἴομαί σ᾽ ὡς πάντα ταῦθ᾽ ἁμαρτάνειςΦιλοκλέωνἐξαμαρτάνω δικάζων 515Βδελυκλέωνκαταγελώμενος μὲν οὖνοὐκ ἐπαϊεις ὑπ᾽ ἀνδρῶν οὓς σὺ μόνον οὐ προσκυνεῖςἀλλὰ δουλεύων λέληθαςΦιλοκλέωνπαῦε δουλείαν λέγωνὅστις ἄρχω τῶν ἁπάντωνΒδελυκλέωνοὐ σύ γ᾽ ἀλλ᾽ ὑπηρετεῖςοἰόμενος ἄρχειν ἐπεὶ δίδαξον ἡμᾶς ὦ πάτερἥτις ἡ τιμή ᾽στί σοι καρπουμένῳ τὴν Ἑλλάδα 520Φιλοκλέωνπάνυ γε καὶ τούτοισί γ᾽ ἐπιτρέψαι ᾽θέλωΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ἐγώἄφετέ νυν ἅπαντες αὐτόνΦιλοκλέωνκαὶ ξίφος γέ μοι δότεἢν γὰρ ἡττηθῶ λέγων σου περιπεσοῦμαι τῷ ξίφειΒδελυκλέωνεἰπέ μοι τί δ᾽ ἤν τὸ δεῖνα τῇ διαίτῃ μὴ ᾽μμένῃςΦιλοκλέωνμηδέποτε πίοιμ᾽ ἀκράτου μισθὸν ἀγαθοῦ δαίμονος 525Χορόςνῦν δὴ τὸν ἐκ θἠμετέρουγυμνασίου δεῖ τι λέγεινκαινόν ὅπως φανήσει --Βδελυκλέωνἐνεγκάτω μοι δεῦρο τὴν κίστην τις ὡς τάχισταἀτὰρ φανεῖ ποῖός τις ὤν ἢν ταῦτα παρακελεύῃ 530Χορόςμὴ κατὰ τὸν νεανίαντονδὶ λέγων ὁρᾷς γὰρ ὥς

σοι μέγας ἐστὶν ἁγὼνκαὶ περὶ τῶν ἁπάντωνεἴπερ ὃ μὴ γένοιθ᾽ οὗτός 535ltσ᾽gt ἐθέλει κρατῆσαιΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὅσ᾽ ἂν λέξῃ γ᾽ ἁπλῶς μνημόσυνα γράψομαι ᾽γώΦιλοκλέωντί γὰρ φάθ᾽ ὑμεῖς ἢν ὁδί με τῷ λόγῳ κρατήσῃΧορόςοὐκέτι πρεσβυτῶν ὄχλος 540χρήσιμος ἔστ᾽ οὐδ᾽ ἀκαρῆσκωπτόμενοι δ᾽ ἐν ταῖς ὁδοῖςθαλλοφόροι καλούμεθ᾽ ἀντωμοσιῶνκελύφη 545ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς πάσης μέλλων βασιλείας ἀντιλογήσειν 546τῆς ἡμετέρας νυνὶ θαρρῶν πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζεΦιλοκλέωνκαὶ μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξωτῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείαςτί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ 550ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον καὶ ταῦτα γέροντοςὃν πρῶτα μὲν ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς τηροῦσ᾽ ἐπὶ τοῖσι δρυφάκτοιςἄνδρες μεγάλοι καὶ τετραπήχεις κἄπειτ᾽ εὐθὺς προσιόντιἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων κεκλοφυῖανἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν οἰκτροχοοῦντες 555᾽οἴκτιρόν μ᾽ ὦ πάτερ αἰτοῦμαί σ᾽ εἰ καὐτὸς πώποθ᾽ ὑφείλουἀρχὴν ἄρξας ἢ ᾽πὶ στρατιᾶς τοῖς ξυσσίτοις ἀγοράζων᾽ὃς ἔμ᾽ οὐδ᾽ ἂν ζῶντ᾽ ᾔδειν εἰ μὴ διὰ τὴν προτέραν ἀπόφυξινΒδελυκλέωντουτὶ περὶ τῶν ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοιΦιλοκλέωνεἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς 560ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκαἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς ἱέντων εἰς ἀπόφυξινφέρ᾽ ἴδω τί γὰρ οὐκ ἔστιν ἀκοῦσαι θώπευμ᾽ ἐνταῦθα δικαστῇοἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασικακὰ πρὸς τοῖς οὖσιν ldquo ἕως ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσινrdquo 565οἱ δὲ λέγουσιν μύθους ἡμῖν οἱ δ᾽ Αἰσώπου τι γέλοιονοἱ δὲ σκώπτουσ᾽ ἵν᾽ ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν θυμὸν καταθῶμαικἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα τὰ παιδάρι᾽ εὐθὺς ἀνέλκειτὰς θηλείας καὶ τοὺς υἱεῖς τῆς χειρός ἐγὼ δ᾽ ἀκροῶμαιτὰ δὲ συγκύψανθ᾽ ἅμα βληχᾶται κἄπειθ᾽ ὁ πατὴρ ὑπὲρ αὐτῶν 570ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ με τρέμων τῆς εὐθύνης ἀπολῦσαιldquoεἰ μὲν χαίρεις ἀρνὸς φωνῇ παιδὸς φωνὴν ἐλεήσαιςrdquoεἰ δ᾽ αὖ τοῖς χοιριδίοις χαίρω θυγατρὸς φωνῇ με πιθέσθαιχἠμεῖς αὐτῷ τότε τῆς ὀργῆς ὀλίγον τὸν κόλλοπ᾽ ἀνεῖμενἆρ᾽ οὐ μεγάλη τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἀρχὴ καὶ τοῦ πλούτου καταχήνη 575Βδελυκλέωνδεύτερον αὖ σου τουτὶ γράφομαι τὴν τοῦ πλούτου καταχήνηνκαὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχεινΦιλοκλέωνπαίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαικἂν Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων οὐκ ἀποφεύγει πρὶν ἂν ἡμῖνἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν τὴν καλλίστην ἀπολέξας 580κἂν αὐλητής γε δίκην νικᾷ ταύτης ἡμῖν ἐπίχειραἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσικἂν ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρονκλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντες τῇ διαθήκῃκαὶ τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπούσῃ 585ἔδομεν ταύτην ὅστις ἂν ἡμᾶς ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ

καὶ ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχήΒδελυκλέωντουτὶ γάρ τοι σεμνόν τούτων ὧν εἴρηκας μακαρίζωτῆς δ᾽ ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζωνΦιλοκλέωνἔτι δ᾽ ἡ βουλὴ χὠ δῆμος ὅταν κρῖναι μέγα πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ 590ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας τοῖσι δικασταῖς παραδοῦναιεἶτ᾽ Εὔαθλος χὠ μέγας οὗτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴςοὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς φασίν περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαικἀν τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐνίκησεν ἐὰν μὴεἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι πρώτιστα μίαν δικάσανταςαὐτὸς δὲ Κλέων ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ περιτρώγει 596ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων καὶ τὰς μυίας ἀπαμύνεισὺ δὲ τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασαςἀλλὰ Θέωρος καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττωντὸν σφόγγον ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽ ἡμῶν περικωνεῖ 600σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκειςἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξεινΒδελυκλέωνἔμπλησο λέγων πάντως γάρ τοι παύσει ποτὲ κἀναφανήσειπρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς περισέμνουΦιλοκλέωνὃ δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων οὗ ᾽γὼ ᾽πελελήσμην 605ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν ἔχων κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντεςἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ μεἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃκαὶ παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ γλώττῃ ltτὸgt τριώβολον ἐκκαλαμᾶταικαὶ τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ 610κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ ᾽φάγε τουτίἔντραγε τουτί᾽ τούτοισιν ἐγὼ γάνυμαι κοὐ μή με δεήσῃἐς σὲ βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσεικαταρασάμενος καὶ τονθορύσας ἀλλ᾽ ἢν μή μοι ταχὺ μάξῃτάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν σκευὴν βελέων ἀλεωρήνκἂν οἶνόν μοι μὴ ᾽γχῇς σὺ πιεῖν τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι 616οἴνου μεστόν κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας οὗτος δὲ κεχηνὼςβρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον κατέπαρδενἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς οὐδὲν ἐλάττω 620Φιλοκλέωνὅστις ἀκούω ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ Ζεύςἢν γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμενπᾶς τίς φησιν τῶν παριόντωνldquoοἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριονὦ Ζεῦ βασιλεῦrdquo 625κἂν ἀστράψω ποππύζουσινκἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντεςκαὶ πάνυ σεμνοίκαὶ σὺ δέδοικάς με μάλιστ᾽ αὐτόςνὴ τὴν Δήμητρα δέδοικας ἐγὼ δ᾽ἀπολοίμην εἴ σε δέδοικα 630Χορόςοὐπώποθ᾽ οὕτω καθαρῶςοὐδενὸς ἠκούσαμεν οὐδὲξυνετῶς λέγοντοςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω ῥᾳδίως τρυγήσεινκαλῶς γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι 635Χορόςὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθενκοὐδὲν παρῆλθεν ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ηὐξανόμην ἀκούων

κἀν μακάρων δικάζειναὐτὸς ἔδοξα νήσοις 640ἡδόμενος λέγοντιΦιλοκλέωνὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ ἐν αὑτοῦΒδελυκλέωνἦ μὴν ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν ποιήσωΧορόςδεῖ δέ σε παντοίας πλέκεινεἰς ἀπόφυξιν παλάμας 645τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναιχαλεπὸν ltνεανίᾳgtμὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντιπρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον 648ἢν μή τι λέγῃς ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαιΒδελυκλέωνχαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ ᾽πὶ τρυγῳδοῖς 650ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖανἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη --Φιλοκλέωνπαῦσαι καὶ μὴ πατέριζεεἰ μὴ γὰρ ὅπως δουλεύω ᾽γώ τουτὶ ταχέως με διδάξειςοὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις κἂν χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαιΒδελυκλέωνἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον 655καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρόςτὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντακἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάςπρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατατούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν 660ἀπὸ τούτου νυν κατάθες μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦἓξ χιλιάσιν κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθενγίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλανταΦιλοκλέωνοὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθόςΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ μέντοι 665Φιλοκλέωνκαὶ ποῖ τρέπεται δὴ ᾽πειτα τὰ χρήματα τἄλλαΒδελυκλέωνἐς τούτους τοὺς ldquoοὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόνἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους ἀείrdquo σὺ γὰρ ὦ πάτερ αὐτοὺςἄρχειν αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείςκᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλανταἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες 670ldquoδώσετε τὸν φόρον ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψωrdquoσὺ δὲ τῆς ἀρχῆς ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους περιτρώγωνοἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλονἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδένσὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν 675ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαιαφιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα πλουθυγιείανσοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις πολλὰ μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσαςοὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσινΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα 680ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίειςΒδελυκλέωνοὐ γὰρ μεγάλη δουλεία ᾽στὶν τούτους μὲν ἅπαντας ἐν ἀρχαῖςαὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ τοὺς κόλακας τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας

σοὶ δ᾽ ἤν τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς ἀγαπᾷς οὓς αὐτὸς ἐλαύνωνκαὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας 685καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχειὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον Χαιρέου υἱόςὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείςἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶνὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται 690αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν κἂν ὕστερος ἔλθῃκαὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦἤν τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντεἐσπουδάκατον κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκεσὺ δὲ χασκάζεις τὸν κωλακρέτην τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν 695Φιλοκλέωνταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί λέγεις ὥς μου τὸν θῖνα ταράττειςκαὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με ποιεῖςΒδελυκλέωνσκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασινὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαιὅστις πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς 700οὐκ ἀπολαύεις πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοιἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιονβούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοιἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃἐπὶ τῶν ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς 705εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ ῥᾴδιον ἦν ἄνεἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσιτούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃδύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοιςκαὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ 710ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ ᾽ν Μαραθῶνι τροπαίουνῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντιΦιλοκλέωνοἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖταικαὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμιΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί τὴν Εὔβοιαν διδόασιν 715ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνουςποριεῖν ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνουςκαὶ ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶνὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶβόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους 720ἐγχάσκειν σοι στομφάζονταςκαὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχεινὅ τι βούλει σοιπλὴν κωλακρέτου γάλα πίνεινΧορόςἦ που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς 725οὐκ ἂν δικάσαις σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαιὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλωἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶταπιθοῦ πιθοῦ λόγοισι μηδ᾽ ἄφρων γένῃμηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ 730εἴθ᾽ ὤφελέν μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴςεἶναί τις ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτεισοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴςξυλλαμβάνει τοῦ πράγματοςκαὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν 735σὺ δὲ παρὼν δέχουΒδελυκλέωνκαὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 3: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

εἰ μὴ πύθοιθ᾽ ἡμῶν ἐπεὶ τοπάζετεἈμυνίας μὲν ὁ Προνάπους φήσ᾽ οὑτοσὶεἶναι φιλόκυβον αὐτόν ἀλλ᾽ οὐδὲν λέγει 75Σωσίαςμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἀφ᾽ αὑτοῦ τὴν νόσον τεκμαίρεταιΞανθίαςοὔκ ἀλλὰ ldquoφιλοrdquo μέν ἐστιν ἀρχὴ τοῦ κακοῦὁδὶ δέ φησι Σωσίας πρὸς Δερκύλονεἶναι φιλοπότην αὐτόνΣωσίαςοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶαὕτη γε χρηστῶν ἐστιν ἀνδρῶν ἡ νόσος 80ΞανθίαςΝικόστρατος δ᾽ αὖ φησιν ὁ Σκαμβωνίδηςεἶναι φιλοθύτην αὐτὸν ἢ φιλόξενονΣωσίαςμὰ τὸν κύν᾽ ὦ Νικόστρατ᾽ οὐ φιλόξενοςἐπεὶ καταπύγων ἐστὶν ὅ γε ΦιλόξενοςΞανθίαςἄλλως φλυαρεῖτ᾽ οὐ γὰρ ἐξευρήσετε 85εἰ δὴ ᾽πιθυμεῖτ᾽ εἰδέναι σιγᾶτε νῦνφράσω γὰρ ἤδη τὴν νόσον τοῦ δεσπότουφιληλιαστής ἐστιν ὡς οὐδεὶς ἀνήρἐρᾷ τε τούτου τοῦ δικάζειν καὶ στένειἢν μὴ ᾽πὶ τοῦ πρώτου καθίζηται ξύλου 90ὕπνου δ᾽ ὁρᾷ τῆς νυκτὸς οὐδὲ πασπάληνἢν δ᾽ οὖν καταμύσῃ κἂν ἄχνην ὅμως ἐκεῖὁ νοῦς πέτεται τὴν νύκτα περὶ τὴν κλεψύδρανὑπὸ τοῦ δὲ τὴν ψῆφόν γ᾽ ἔχειν εἰωθέναιτοὺς τρεῖς ξυνέχων τῶν δακτύλων ἀνίσταται 95ὥσπερ λιβανωτὸν ἐπιτιθεὶς νουμηνίᾳκαὶ νὴ Δί᾽ ἢν ἴδῃ γέ που γεγραμμένονυἱὸν Πυριλάμπους ἐν θύρᾳ Δῆμον καλόνἰὼν παρέγραψε πλησίον ldquoκημὸς καλόςrdquoτὸν ἀλεκτρυόνα δ᾽ ὃς ᾖδ᾽ ἀφ᾽ ἑσπέρας ἔφη 100ὄψ᾽ ἐξεγείρειν αὐτὸν ἀναπεπεισμένονπαρὰ τῶν ὑπευθύνων ἔχοντα χρήματαεὐθὺς δ᾽ ἀπὸ δορπηστοῦ κέκραγεν ἐμβάδαςκἄπειτ᾽ ἐκεῖσ᾽ ἐλθὼν προκαθεύδει πρῲ πάνυὥσπερ λεπὰς προσεχόμενος τῷ κίονι 105ὑπὸ δυσκολίας δ᾽ ἅπασι τιμῶν τὴν μακρὰνὥσπερ μέλιττ᾽ ἢ βομβυλιὸς εἰσέρχεταιὑπὸ τοῖς ὄνυξι κηρὸν ἀναπεπλασμένοςψήφων δὲ δείσας μὴ δεηθείη ποτέἵν᾽ ἔχοι δικάζειν αἰγιαλὸν ἔνδον τρέφει 110τοιαῦτ᾽ ἀλύει νουθετούμενος δ᾽ ἀεὶμᾶλλον δικάζει τοῦτον οὖν φυλάττομενμοχλοῖσιν ἐνδήσαντες ὡς ἂν μὴ ᾽ξίῃὁ γὰρ υἱὸς αὐτοῦ τὴν νόσον βαρέως φέρεικαὶ πρῶτα μὲν λόγοισι παραμυθούμενος 115ἀνέπειθεν αὐτὸν μὴ φορεῖν τριβώνιονμηδ᾽ ἐξιέναι θύραζ᾽ ὁ δ᾽ οὐκ ἐπείθετοεἶτ᾽ αὐτὸν ἀπέλου κἀκάθαιρ᾽ ὁ δ᾽ οὐ μάλαμετὰ τοῦτ᾽ ἐκορυβάντιζ᾽ ὁ δ᾽ αὐτῷ τυμπάνῳᾄξας ἐδίκαζεν ἐς τὸ καινὸν ἐμπεσών 120ὅτε δῆτα ταύταις ταῖς τελεταῖς οὐκ ὠφέλειδιέπλευσεν εἰς Αἴγιναν εἶτα ξυλλαβὼννύκτωρ κατέκλινεν αὐτὸν εἰς Ἀσκληπιοῦὁ δ᾽ ἀνεφάνη κνεφαῖος ἐπὶ τῇ κιγκλίδιἐντεῦθεν οὐκέτ᾽ αὐτὸν ἐξεφρίεμεν 125

ὁ δ᾽ ἐξεδίδρασκε διά τε τῶν ὑδρορροῶνκαὶ τῶν ὀπῶν ἡμεῖς δ᾽ ὅσ᾽ ἦν τετρημέναἐνεβύσαμεν ῥακίοισι κἀπακτώσαμενὁ δ᾽ ὡσπερεὶ κολοιὸς αὑτῷ παττάλουςἐνέκρουεν ἐς τὸν τοῖχον εἶτ᾽ ἐξήλλετο 130ἡμεῖς δὲ τὴν αὐλὴν ἅπασαν δικτύοιςκαταπετάσαντες ἐν κύκλῳ φυλάττομενἔστιν δ᾽ ὄνομα τῷ μὲν γέροντι Φιλοκλέωνναὶ μὰ Δία τῷ δ᾽ υἱεῖ γε τῳδὶ Βδελυκλέωνἔχων τρόπους φρυαγμοσεμνάκους τίνας 135Βδελυκλέωνὦ Ξανθία καὶ Σωσία καθεύδετεΞανθίαςοἴμοιΣωσίαςτί ἔστιΞανθίαςΒδελυκλέων ἀνίσταταιΒδελυκλέωνοὐ περιδραμεῖται σφῷν ταχέως δεῦρ᾽ ἅτεροςὁ γὰρ πατὴρ ἐς τὸν ἰπνὸν εἰσελήλυθεκαὶ μυσπολεῖ τι καταδεδυκώς ἀλλ᾽ ἄθρει 140κατὰ τῆς πυέλου τὸ τρῆμ᾽ ὅπως μὴ ᾽κδύσεταισὺ δὲ τῇ θύρᾳ πρόσκεισοΣωσίαςταῦτ᾽ ὦ δέσποταΒδελυκλέωνἄναξ Πόσειδον τί ποτ᾽ ἄρ᾽ ἡ κάπνη ψοφεῖοὗτος τίς εἶ σύΦιλοκλέωνκαπνὸς ἔγωγ᾽ ἐξέρχομαιΒδελυκλέωνκαπνός φέρ᾽ ἴδω ξύλου τίνος σύ 145ΦιλοκλέωνσυκίνουΒδελυκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ὅσπερ γ᾽ ἐστὶ δριμύτατος καπνῶνἀτὰρ οὐκέτ᾽ ἐρρήσεις γε ποῦ ᾽σθ᾽ ἡ τηλίαδύου πάλιν φέρ᾽ ἐπαναθῶ σοι καὶ ξύλονἐνταῦθά νυν ζήτει τιν᾽ ἀλλην μηχανήνἀτὰρ ἄθλιός γ᾽ εἴιμ᾽ ὡς ἕτερός γ᾽ οὐδεὶς ἀνήρ 150ὅστις πατρὸς νυνὶ Καπνίου κεκλήσομαιΣωσίαςltὅδεgt τὴν θύραν ὠθεῖΒδελυκλέωνπιέζέ νυν σφόδραεὖ κἀνδρικῶς κἀγὼ γὰρ ἐνταῦθ᾽ ἔρχομαικαὶ τῆς κατακλῇδος ἐπιμελοῦ καὶ τοῦ μοχλοῦφύλατθ᾽ ὅπως μὴ τὴν βάλανον ἐκτρώξεται 155Φιλοκλέωντί δράσετ᾽ οὐκ ἐκφρήσετ᾽ ὦ μιαρώτατοιδικάσοντά μ᾽ ἀλλ᾽ ἐκφεύξεται ΔρακοντίδηςΒδελυκλέωνσὺ δὲ τοῦτο βαρέως ἂν φέροιςΦιλοκλέωνὁ γὰρ θεὸςμαντευομένῳ μοὔχρησεν ἐν Δελφοῖς ποτέὅταν τις ἐκφύγῃ μ᾽ ἀποσκλῆναι τότε 160ΒδελυκλέωνἌπολλον ἀποτρόπαιε τοῦ μαντεύματος

Φιλοκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ ἔκφρες με μὴ διαρραγῶΒδελυκλέωνμὰ τὸν Ποσειδῶ Φιλοκλέων οὐδέποτέ γεΦιλοκλέωνδιατρώξομαι τοίνυν ὀδὰξ τὸ δίκτυονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχεις ὀδόντας 165Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςτῶς ἄν σ᾽ ἀποκτείναιμι πῶς δότε μοι ξίφοςὅπως τάχιστ᾽ ἢ πινάκιον τιμητικόνΒδελυκλέωνἅνθρωπος οὗτος μέγα τι δρασείει κακόνΦιλοκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλ᾽ ἀποδόσθαι βούλομαιτὸν ὄνον ἄγων αὐτοῖσι τοῖς κανθηλίοις 170νουμηνία γάρ ἐστινΒδελυκλέωνοὔκουν κἂν ἐγὼαὐτὸν ἀποδοίμην δῆτ᾽ ἄνΦιλοκλέωνοὐχ ὥσπερ γ᾽ ἐγώΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄμεινονΦιλοκλέωνἀλλὰ τὸν ὄνον ἔξαγεΣωσίαςοἵαν πρόφασιν καθῆκεν ὡς εἰρωνικῶςἵν᾽ αὐτὸν ἐκπέμψειας 175Βδελυκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔσπασενταύτῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ ᾐσθόμην τεχνωμένουἀλλ᾽ εἰσιών μοι τὸν ὄνον ἐξάγειν δοκῶὅπως ἂν ὁ γέρων μηδὲ παρακύψῃ πάλινκάνθων τί κλάεις ὅτι πεπράσει τήμερονβάδιζε θᾶττον τί στένεις εἰ μὴ φέρεις 180Ὀδυσσέα τιν᾽Σωσίαςἀλλὰ ναὶ μὰ Δία φέρεικάτω γε τουτονί τιν᾽ ὑποδεδυκόταΒδελυκλέωνποῖον φέρ᾽ ἴδωμαι τουτονί τουτὶ τί ἦντίς εἶ ποτ᾽ ὦνθρωπ᾽ ἐτεόνΦιλοκλέωνΟὖτις νὴ ΔίαΒδελυκλέωνΟὖτις σύ ποδαπός 185ΦιλοκλέωνἼθακος ἈποδρασιππίδουΒδελυκλέωνΟὖτις μὰ τὸν Δἴ οὔτι χαιρήσων γε σύὕφελκε θᾶττον αὐτόν ὦ μιαρώτατοςἵν᾽ ὑποδέδυκεν ὥστ᾽ ἔμοιγ᾽ ἰνδάλλεταιὁμοιότατος κλητῆρος εἶναι πωλίῳΦιλοκλέωνεἰ μή μ᾽ ἐάσεθ᾽ ἥσυχον μαχούμεθα 190Βδελυκλέωνπερὶ τοῦ μαχεῖ νῷν δῆταΦιλοκλέων

περὶ ὄνου σκιᾶςΒδελυκλέωνπονηρὸς εἶ πόρρω τέχνης καὶ παράβολοςΦιλοκλέωνἐγὼ πονηρός οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ οὐκ οἶσθα σὺνῦν μ᾽ ὄντ᾽ ἄριστον ἀλλ᾽ ἴσως ὅταν φάγῃςὑπογάστριον γέροντος ἡλιαστικοῦ 195Βδελυκλέωνὤθει τὸν ὄνον καὶ σαυτὸν ἐς τὴν οἰκίανΦιλοκλέωνὦ ξυνδικασταὶ καὶ Κλέων ἀμύνατεΒδελυκλέωνἔνδον κέκραχθι τῆς θύρας κεκλῃμένηςὤθει σὺ πολλοὺς τῶν λίθων πρὸς τὴν θύρανκαὶ τὴν βάλανον ἔμβαλλε πάλιν ἐς τὸν μοχλόν 200καὶ τῇ δοκῷ προσθεὶς τὸν ὅλμον τὸν μέγανἀνύσας τι προσκύλισονΣωσίαςοἴμοι δείλαιοςπόθεν ποτ᾽ ἐμπέπτωκέ μοι τὸ βωλίονΒδελυκλέωνἴσως ἄνωθεν μῦς ἐνέβαλέ σοί ποθενΣωσίαςμῦς οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ὑποδυόμενός τις οὑτοσὶ 205ὑπὸ τῶν κεραμίδων ἡλιαστὴς ὀροφίαςΒδελυκλέωνοἴμοι κακοδαίμων στροῦθος ἁνὴρ γίγνεταιἐκπτήσεται ποῦ ποῦ ᾽στί μοι τὸ δίκτυονσοῦ σοῦ πάλιν σοῦ νὴ Δἴ ἦ μοι κρεῖττον ἦντηρεῖν Σκιώνην ἀντὶ τούτου τοῦ πατρός 210Σωσίαςἄγε νυν ἐπειδὴ τουτονὶ σεσοβήκαμενκοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως διαδὺς ἂν ἡμᾶς ἔτι λάθοιτί οὐκ ἀπεκοιμήθημεν ὅσον ὅσον στίληνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὦ πόνηρ᾽ ἥξουσιν ὀλίγον ὕστερονοἱ ξυνδικασταὶ παρακαλοῦντες τουτονὶ 215τὸν πατέραΣωσίαςτίλέγεις ἀλλὰ νῦν γ᾽ ὄρθρος βαθύςΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ὀψὲ γοῦν ἀνεστήκασι νῦνὡς ἀπὸ μέσων νυκτῶν γε παρακαλοῦσ᾽ ἀείλύχνους ἔχοντες καὶ μινυρίζοντες μέληἀρχαῖα μελισιδωνοφρυνιχήρατα 220οἷς ἐκκαλοῦνται τοῦτονΣωσίαςοὐκοῦν ἢν δέῃἤδη ποτ᾽ αὐτοὺς τοῖς λίθοις βαλλήσομενΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὦ πόνηρε τὸ γένος ἤν τις ὀργίσῃτὸ τῶν γερόντων ἔσθ᾽ ὅμοιον σφηκιᾷἔχουσι γὰρ καὶ κέντρον ἐκ τῆς ὀσφύος 225ὀξύτατον ᾧ κεντοῦσι καὶ κεκραγότεςπηδῶσι καὶ βάλλουσιν ὥσπερ φέψαλοιΣωσίαςμὴ φροντίσῃς ἐὰν ἐγὼ λίθους ἔχωπολλῶν δικαστῶν σφηκιὰν διασκεδῶΧορόςχώρει πρόβαιν᾽ ἐρρωμένως ὦ Κωμία βραδύνεις 230

μὰ τὸν Δἴ οὐ μέντοι πρὸ τοῦ γ᾽ ἀλλ᾽ ἦσθ᾽ ἱμὰς κύνειοςνυνὶ δὲ κρείττων ἐστί σου Χαρινάδης βαδίζεινὦ Στρυμόδωρε Κονθυλεῦ βέλτιστε συνδικαστῶνΕὐεργίδης ἆρ᾽ ἐστί που ᾽νταῦθ᾽ ἢ Χάβης ὁ Φλυεύςπάρεσθ᾽ ὃ δὴ λοιπόν γ᾽ ἔτ᾽ ἐστίν ἀππαπαῖ παπαιάξ 235ἥβης ἐκείνης ἡνίκ᾽ ἐν Βυζαντίῳ ξυνῆμενφρουροῦντ᾽ ἐγώ τε καὶ σύ κᾆτα περιπατοῦντε νύκτωρτῆς ἀρτοπώλιδος λαθόντ᾽ ἐκλέψαμεν τὸν ὅλμονκᾆθ᾽ ἥψομεν τοῦ κορκόρου κατασχίσαντες αὐτόνἀλλ᾽ ἐγκονῶμεν ὦνδρες ὡς ἔσται Λάχητι νυνί 240σίμβλον δέ φασι χρημάτων ἔχειν ἅπαντες αὐτόνχθὲς οὖν Κλέων ὁ κηδεμὼν ἡμῖν ἐφεῖτ᾽ ἐν ὥρᾳἥκειν ἔχοντας ἡμερῶν ὀργὴν τριῶν πονηρὰνἐπ᾽ αὐτόν ὡς κολωμένους ὧν ἠδίκησεν ἀλλὰσπεύδωμεν ὦνδρες ἥλικες πρὶν ἡμέραν γενέσθαι 245χωρῶμεν ἅμα τε τῷ λύχνῳ πάντῃ διασκοπῶμενμή που λίθος τις ἐμποδὼν ἡμᾶς κακόν τι δράσῃΠαίςτὸν πηλὸν ὦ πάτερ πάτερ τουτονὶ φύλαξαιΧορόςκάρφος χαμᾶθέν νυν λαβὼν τὸν λύχνον πρόμυξονΠαίςοὔκ ἀλλὰ τῳδί μοι δοκῶ τὸν λύχνον προβύσειν 250Χορόςτί δὴ μαθὼν τῷ δακτύλῳ τὴν θρυαλλίδ᾽ ὠθεῖςκαὶ ταῦτα τοὐλαίου σπανίζοντος ὦνόητεοὐ γὰρ δάκνει σ᾽ ὅταν δέῃ τίμιον πρίασθαιΠαίςεἰ νὴ Δί᾽ αὖθις κονδύλοις νουθετήσεθ᾽ ἡμᾶςἀποσβέσαντες τοὺς λύχνους ἄπιμεν οἴκαδ᾽ αὐτοί 255κἄπειτ᾽ ἴσως ἐν τῷ σκότῳ τουτουὶ στερηθεὶςτὸν πηλὸν ὥσπερ ἀτταγᾶς τυρβάσεις βαδίζωνΧορόςἦ μὴν ἐγὼ σοῦ χἀτέρους μείζονας κολάζωἀλλ᾽ οὑτοσί μοι βόρβορος φαίνεται πατοῦντικοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως οὐχ ἡμερῶν τεττάρων τὸ πλεῖστον 260ὕδωρ ἀναγκαίως ἔχει τὸν θεὸν ποιῆσαιἔπεισι γοῦν τοῖσιν λύχνοις οὑτοιὶ μύκητεςφιλεῖ δ᾽ ὅταν τοῦτ᾽ ᾖ ποιεῖν ὑετὸν μάλισταδεῖται δὲ καὶ τῶν καρπίμων ἅττα μή ᾽στι πρῷαὕδωρ γενέσθαι κἀπιπνεῦσαι βόρειον αὐτοῖς 265τί χρῆμ᾽ ἄρ᾽ οὑκ τῆς οἰκίας τῆσδε συνδικαστὴςπέπονθεν ὡς οὐ φαίνεται δεῦρο πρὸς τὸ πλῆθοςοὐ μὴν πρὸ τοῦ γ᾽ ἐφολκὸς ἦν ἀλλὰ πρῶτος ἡμῶνἡγεῖτ᾽ ἂν ᾄδων Φρυνίχου καὶ γάρ ἐστιν ἁνὴρφιλῳδός ἀλλά μοι δοκεῖ στάντας ἐνθάδ᾽ ὦνδρες 270ᾄδοντας αὐτὸν ἐκκαλεῖν ἤν τί πως ἀκούσαςτοὐμοῦ μέλους ὑφ᾽ ἡδονῆς ἑρπύσῃ θύραζεΧορόςτί ποτ᾽ οὐ πρὸ θυρῶν φαίνετ᾽ ἄρ᾽ ἡμῖν ὁ γέρων οὐδ᾽ ὑπακούειμῶν ἀπολώλεκε τὰςἐμβάδας ἢ προσέκοψ᾽ ἐν 275τῷ σκότῳ τὸν δάκτυλόν που 275βεἶτ᾽ ἐφλέγμηνεν αὐτοῦτὸ σφυρὸν γέροντος ὄντος 276βκαὶ τάχ᾽ ἂν βουβωνιῴηἦ μὴν πολὺ δριμύτατός γ᾽ ἦν τῶν παρ᾽ ἡμῖν 277βκαὶ μόνος οὐκ ἂν ἐπείθετ᾽ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἀντιβολοίητις κάτω κύπτων ἂν οὕτω 279β

ldquoλίθον ἕψειςrdquo ἔλεγεν 280τάχα δ᾽ ἂν διὰ τὸν χθιζινὸν ἄνθρωπον ὃς ἡμᾶς διεδύετ᾽ἐξαπατῶν καὶ λέγωνὡς φιλαθήναιος ἦν καὶτἀν Σάμῳ πρῶτος κατείποιδιὰ τοῦτ᾽ ὀδυνηθεὶςεἶτ᾽ ἴσως κεῖται πυρέττωνἔστι γὰρ τοιοῦτος ἁνήρ 285ἀλλ᾽ ὦγάθ᾽ ἀνίστασο μηδ᾽ οὕτω σεαυτὸνἔσθιε μηδ᾽ ἀγανάκτεικαὶ γὰρ ἀνὴρ παχὺς ἥκειτῶν προδόντων τἀπὶ Θρᾴκηςὃν ὅπως ἐγχυτριεῖςὕπαγ᾽ ὦ παῖ ὕπαγε 290Παίςἐθελήσεις τί μοι οὖν ὦπάτερ ἤν σού τι δεηθῶΧορόςπάνυ γ᾽ ὦ παιδίον ἀλλ᾽ εἰπέτί βούλει με πρίασθαικαλόν οἶμαι δέ σ᾽ ἐρεῖν ἀστραγάλους 295δήπουθεν ὦ παῖΠαίςμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἰσχάδας ὦ παππίαἥδιον γάρΧορόςοὐκ ἂνμὰ Δἴ εἰ κρέμαισθέ γ᾽ ὑμεῖςΠαίςμὰ Δἴ οὔ τἄρα προπέμψω σε τὸ λοιπόνΧορόςἀπὸ γὰρ τοῦδέ με τοῦ μισθαρίου 300τρίτον αὐτὸν ἔχειν ἄλφιτα δεῖ καὶ ξύλα κὤψονltἒ ἔgt σὺ δὲ σῦκά μ᾽ αἰτεῖςΠαίςἄγε νυν ὦ πάτερ ἢν μὴτὸ δικαστήριον ἅρχωνκαθίσῃ νῦν πόθεν ὠνησόμεθ᾽ 305ἄριστον ἔχεις ἐλπίδαχρηστήν τινα νῷν ἢπόρον Ἕλλας ἱρὸν ltεὑρεῖνgtΧορόςἀπαπαῖ φεῦ ltἀπαπαῖ φεῦgtμὰ Δἴ οὐκ ἔγωγε νῷν οἶδ᾽ 310ὁπόθεν γε δεῖπνον ἔσταιΠαίςτί με δῆτ᾽ ὦ μελέα μῆτερ ἔτικτεςΧορόςἵν᾽ ἐμοὶ πράγματα βόσκειν παρέχῃςΠαίςἀνόνητον ἄρ᾽ ὦ θυλάκιόν σ᾽ εἶχον ἄγαλμαἒ ἔ πάρα νῷν στενάζειν 315Φιλοκλέωνφίλοι τήκομαι μὲνπάλαι διὰ τῆς ὀπῆςὑμῶν ὑπακούωνἀλλὰ γὰρ οὐχ οἷός τ᾽ εἴμ᾽ᾄδειν τί ποιήσωτηροῦμαι δ᾽ ὑπὸ τῶνδ᾽ ἐπεὶβούλομαί γε πάλαι μεθ᾽ ὑμῶν 320

ἐλθὼν ἐπὶ τοὺς καδίσκουςκακόν τι ποιῆσαιἀλλ᾽ ὦ Ζεῦ ltΖεῦgt μέγα βροντήσαςἤ με ποίησον καπνὸν ἐξαίφνηςἢ Προξενίδην ἢ τὸν Σέλλου 325τοῦτον τὸν ψευδαμάμαξυντόλμησον ἄναξ χαρίσασθαί μοιπάθος οἰκτίρας ἤ με κεραυνῷδιατινθαλέῳ σπόδισον ταχέωςκἄπειτ᾽ ἀνελών μ᾽ ἀποφυσήσας 330εἰς ὀξάλμην ἔμβαλε θερμήνἢ δῆτα λίθον με ποίησον ἐφ᾽ οὗτὰς χοιρίνας ἀριθμοῦσιΧορόςτίς γάρ ἐσθ᾽ ὁ ταῦτά σ᾽ εἵργωνκἀποκλῄων τῇ θύρᾳ λέξον 335πρὸς εὔνους γὰρ φράσειςΦιλοκλέωνοὑμὸς υἱός ἀλλὰ μὴ βοᾶτε καὶ γὰρ τυγχάνειοὑτοσὶ πρόσθεν καθεύδων ἀλλ᾽ ὕφεσθε τοῦ τόνουΧορόςτοῦ δ᾽ ἔφεξιν ὦ μάταιε ταῦτα δρᾶν σε βούλεταιltκαὶgt τίνα πρόφασιν ἔχωνΦιλοκλέωνοὐκ ἐᾷ μ᾽ ὦνδρες δικάζειν οὐδὲ δρᾶν οὐδὲν κακόν 340ἀλλά μ᾽ εὐωχεῖν ἕτοιμός ἐστ᾽ ἐγὼ δ᾽ οὐ βούλομαιΧορόςτοῦτ᾽ ἐτόλμησ᾽ ὁ μιαρὸς χανεῖνὁ Δημολογοκλέων ltὅδ᾽gt 342βὅτι λέγεις ltσύgt τι περὶ τῶν νεῶν 343ἀληθές οὐ γὰρ ἄν ποθ᾽ 343βοὗτος ἁνὴρ τοῦτ᾽ ἐτόλμησενλέγειν εἰ 344βμὴ ξυνωμότης τις ἦν 345ἀλλ᾽ ἐκ τούτων ὥρα τινά σοι ζητεῖν καινὴν ἐπίνοιαν 346ἥτις σε λάθρᾳ τἀνδρὸς τουδὶ καταβῆναι δεῦρο ποιήσειΦιλοκλέωντίς ἂν οὖν εἴη ζητεῖθ᾽ ὑμεῖς ὡς πᾶν ltἂνgt ἔγωγε ποιοίηνοὕτω κιττῶ διὰ τῶν σανίδων μετὰ χοιρίνης περιελθεῖνΧορόςἔστιν ὀπὴ δῆθ᾽ ἥντιν᾽ ἂν ἔνδοθεν οἷός τ᾽ εἴης διορύξαι 350εἶτ᾽ ἐκδῦναι ῥάκεσιν κρυφθεὶς ὥσπερ πολύμητις ὈδυσσεύςΦιλοκλέωνπάντα πέφαρκται κοὐκ ἔστιν ὀπῆς οὐδ᾽ εἰ σέρφῳ διαδῦναιἀλλ᾽ ἄλλο τι δεῖ ζητεῖν ὑμᾶς ὀπίαν δ᾽ οὐκ ἔστι γενέσθαιΧορόςμέμνησαι δῆθ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ στρατιᾶς κλέψας ποτὲ τοὺς ὀβελίσκους 354ἵεις σαυτὸν κατὰ τοῦ τείχους ταχέως ὅτε Νάξος ἑάλωΦιλοκλέωνοἶδ᾽ ἀλλὰ τί τοῦτ᾽ οὐδὲν γὰρ τοῦτ᾽ ἐστὶν ἐκείνῳ προσόμοιονἥβων γὰρ κἀδυνάμην κλέπτειν ἴσχυόν τ᾽ αὐτὸς ἐμαυτοῦκοὐδείς μ᾽ ἐφύλαττ᾽ ἀλλ᾽ ἐξῆν μοιφεύγειν ἀδεῶς νῦν δὲ ξὺν ὅπλοιςἄνδρες ὁπλῖται διαταξάμενοι 360κατὰ τὰς διόδους σκοπιωροῦνταιτὼ δὲ δύ᾽ αὐτῶν ἐπὶ ταῖσι θύραιςὥσπερ με γαλῆν κρέα κλέψασαντηροῦσιν ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους 364Χορόςἀλλὰ καὶ νῦν ἐκπόριζε 365

μηχανὴν ὅπως τάχισθ᾽ ἕωςγάρ ὦ μελίττιονΦιλοκλέωνδιατραγεῖν τοίνυν κράτιστόν ἐστί μοι τὸ δίκτυονἡ δέ μοι Δίκτυννα συγγνώμην ἔχοι τοῦ δικτύουΧορόςταῦτα μὲν πρὸς ἀνδρός ἐστ᾽ ἄνοντος ἐς σωτηρίανἀλλ᾽ ἔπαγε τὴν γνάθον 370Φιλοκλέωνδιατέτρωκται τοῦτό γ᾽ ἀλλὰ μὴ βοᾶτε μηδαμῶςἀλλὰ τηρώμεσθ᾽ ὅπως μὴ Βδελυκλέων αἰσθήσεταιΧορόςμηδὲν ὦ τᾶν δέδιθι μηδένὡς ἐγὼ τοῦτόν γ᾽ ἐὰν γρύξῃτι ποιήσω δακεῖν τὴνκαρδίαν καὶ τὸν περὶ ψυχῆς 375δρόμον δραμεῖν ἵν᾽ εἰδῇμὴ πατεῖν τὰτοῖν θεοῖν ψηφίσματαἀλλ᾽ ἐξάψας διὰ τῆς θυρίδος τὸ καλῴδιον εἶτα καθίμα 379δήσας σαυτὸν καὶ τὴν ψυχὴν ἐμπλησάμενος ΔιοπείθουςΦιλοκλέωνἄγε νυν ἢν αἰσθομένω τούτω ζητῆτόν μ᾽ ἐσκαλαμᾶσθαικἀνασπαστὸν ποιεῖν εἴσω τί ποιήσετε φράζετε νυνίΧορόςἀμυνοῦμέν σοι τὸν πρινώδη θυμὸν ἅπαντες καλέσαντεςὥστ᾽ οὐ δυνατόν σ᾽ εἵργειν ἔσται τοιαῦτα ποιήσομεν ἡμεῖςΦιλοκλέωνδράσω τοίνυν ὑμῖν πίσυνος καὶ -- μανθάνετ᾽ -- ἤν τι πάθω ᾽γώ 385ἀνελόντες καὶ κατακλαύσαντες θεῖναί μ᾽ ὑπὸ τοῖσι δρυφάκτοιςΧορόςοὐδὲν πείσει μηδὲν δείσῃς ἀλλ᾽ ὦ βέλτιστε καθίεισαυτὸν θαρρῶν κἀπευξάμενος τοῖσι πατρῴοισι θεοῖσινΦιλοκλέωνὦ Λύκε δέσποτα γείτων ἥρως σὺ γὰρ οἷσπερ ἐγὼ κεχάρησαι 389τοῖς δακρύοισιν τῶν φευγόντων ἀεὶ καὶ τοῖς ὀλοφυρμοῖςᾤκησας γοῦν ἐπίτηδες ἰὼν ἐνταῦθ᾽ ἵνα ταῦτ᾽ ἀκροῷοκἀβουλήθης μόνος ἡρώων παρὰ τὸν κλάοντα καθῆσθαιἐλέησον καὶ σῶσον νυνὶ τὸν σαυτοῦ πλησιόχωρονκοὐ μή ποτέ σου παρὰ τὰς κάννας οὐρήσω μηδ᾽ ἀποπάρδωΒδελυκλέωνοὗτος ἐγείρου 395Ξανθίαςτί τὸ πρᾶγμ᾽Βδελυκλέωνὥσπερ φωνή μέ τις ἐγκεκύκλωταιΞανθίαςμῶν ὁ γέρων πῃ διαδύεται ltαὖgtΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ καθιμᾷαὑτὸν δήσαςΞανθίαςὦ μιαρώτατε τί ποιεῖς οὐ μὴ καταβήσειΒδελυκλέωνἀνάβαιν᾽ ἀνύσας κατὰ τὴν ἑτέραν καὶ ταῖσιν φυλλάσι παῖεἤν πως πρύμνην ἀνακρούσηται πληγεὶς ταῖς εἰρεσιώναιςΦιλοκλέωνοὐ ξυλλήψεσθ᾽ ὁπόσοισι δίκαι τῆτες μέλλουσιν ἔσεσθαιὦ Σμικυθίων καὶ Τεισιάδη καὶ Χρήμων καὶ Φερέδειπνεπότε δ᾽ εἰ μὴ νῦν ἐπαρήξετέ μοι πρίν μ᾽ εἴσω μᾶλλον ἄγεσθαι

Χορόςεἰπέ μοι τί μέλλομεν κινεῖν ἐκείνην τὴν χολήνἥνπερ ἡνίκ᾽ ἄν τις ἡμῶν ὀργίσῃ τὴν σφηκιάν 404νῦν ἐκεῖνο νῦν ἐκεῖνοτοὐξύθυμον ᾧ κολαζόμεσθακέντρον ldquoἐντέτατ᾽ ὀξύrdquoἀλλὰ θαἰμάτια βαλόντες ὡς τάχιστα παιδίαθεῖτε καὶ βοᾶτε καὶ Κλέωνι ταῦτ᾽ ἀγγέλλετεκαὶ κελεύετ᾽ αὐτὸν ἥκειν 410ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα μισόπολινὄντα κἀπολούμενον ὅτιτόνδε λόγον ἐσφέρειμὴ δικάζειν δίκαςΒδελυκλέωνὦγαθοὶ τὸ πρᾶγμ᾽ ἀκούσατ᾽ ἀλλὰ μὴ κεκράγετε 415Χορόςνὴ Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν γ᾽Βδελυκλέωνὡς τοῦδ᾽ ἐγὼ οὐ μεθήσομαιΧορόςταῦτα δῆτ᾽ οὐ δεινὰ καὶ τυραννίς ἐστιν ἐμφανήςὦ πόλις καὶ Θεώρου θεοισεχθρίακεἴ τις ἄλλος προέστηκεν ἡμῶν κόλαξΞανθίαςἩράκλεις καὶ κέντρ᾽ ἔχουσιν οὐχ ὁρᾷς ὦ δέσποτα 420Βδελυκλέωνοἷς γ᾽ ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκῃ τὸν ΓοργίουΧορόςκαὶ σέ γ᾽ αὐτοῖς ἐξολοῦμεν ἀλλὰ πᾶς ἐπίστρεφεδεῦρο κἀξείρας τὸ κέντρον εἶτ᾽ ἐπ᾽ αὐτὸν ἵεσοξυσταλεὶς εὔτακτος ὀργῆς καὶ μένους ἐμπλήμενοςὡς ἂν εὖ εἰδῇ τὸ λοιπὸν σμῆνος οἷον ὤργισεν 425Ξανθίαςτοῦτο μέντοι δεινὸν ἤδη νὴ Δί᾽ εἰ μαχούμεθαὡς ἔγωγ᾽ αὐτῶν ὁρῶν δέδοικα τὰς ἐγκεντρίδαςΧορόςἀλλ᾽ ἀφίει τὸν ἄνδρ᾽ εἰ δὲ μή φήμ᾽ ἐγὼτὰς χελώνας μακαριεῖν σε τοῦ δέρματοςΦιλοκλέωνεἶά νυν ὦ ξυνδικασταὶ σφῆκες ὀξυκάρδιοι 430οἱ μὲν ἐς τὸν πρωκτὸν αὐτῶν ἐσπέτεσθ᾽ ὠργισμένοιοἱ δὲ τὠφθαλμὼ κύκλῳ κεντεῖτε καὶ τοὺς δακτύλουςΒδελυκλέωνὦ Μίδα καὶ Φρὺξ βοήθει δεῦρο καὶ Μασιντύακαὶ λάβεσθε τουτουὶ καὶ μὴ μεθῆσθε μηδενίεἰ δὲ μή ᾽ν πέδαις παχείαις οὐδὲν ἀριστήσετε 435ὡς ἐγὼ πολλῶν ἀκούσας οἶδα θρίων τὸν ψόφονΧορόςεἰ δὲ μὴ τοῦτον μεθήσεις ἔν τί σοι παγήσεταιΦιλοκλέωνὦ Κέκροψ ἥρως ἄναξ τὰ πρὸς ποδῶν Δρακοντίδηπεριορᾷς οὕτω μ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν βαρβάρων χειρούμενονοὓς ἐγὼ ᾽δίδαξα κλάειν τέτταρ᾽ ἐς τὴν χοίνικα 440Χορόςεἶτα δῆτ᾽ οὐ πόλλ᾽ ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ κακάδηλαδή καὶ νῦν γε τούτω τὸν παλαιὸν δεσπότηνπρὸς βίαν χειροῦσιν οὐδὲν τῶν πάλαι μεμνημένοιδιφθερῶν κἀξωμίδων ἃς οὗτος αὐτοῖς ἠμπόλακαὶ κυνᾶς καὶ τοὺς πόδας χειμῶνος ὄντος ὠφέλει 445ὥστε μὴ ῥιγῶν ἑκάστοτ᾽ ἀλλὰ τούτοις γ᾽ οὐκ ἔνι

οὐδ᾽ ἐν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδωνΦιλοκλέωνοὐκ ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ᾽ ὦ κάκιστον θηρίονοὐδ᾽ ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽ εὑρὼν τοὺς βότρυς κλέπτοντά σεπροσαγαγὼν πρὸς τὴν ἐλάαν ἐξέδειρ᾽ εὖ κἀνδρικῶς 450ὥστε σε ζηλωτὸν εἶναι σὺ δ᾽ ἀχάριστος ἦσθ᾽ ἄραἀλλ᾽ ἄνες με καὶ σὺ καὶ σύ πρὶν τὸν υἱὸν ἐκδραμεῖνΧορόςἀλλὰ τούτων μὲν τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον καλὴν δίκηνοὐκέτ᾽ ἐς μακρὰν ἵν᾽ εἰδῆθ᾽ οἷός ἐστ᾽ ἀνδρῶν τρόποςὀξυθύμων καὶ δικαίων καὶ βλεπόντων κάρδαμα 455Βδελυκλέωνπαῖε παἶ ὦ Ξανθία τοὺς σφῆκας ἀπὸ τῆς οἰκίαςΞανθίαςἀλλὰ δρῶ τοῦτ᾽ ἀλλὰ καὶ σὺ τῦφε πολλῷ τῷ καπνῷΣωσίαςοὐχὶ σοῦσθ᾽ οὐκ ἐς κόρακας οὐκ ἄπιτε παῖε τῷ ξύλῳΞανθίαςκαὶ σὺ προσθεὶς Αἰσχίνην ἔντυφε τὸν Σελλαρτίουἆρ᾽ ἐμέλλομέν ποθ᾽ ὑμᾶς ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ 460Βδελυκλέωνἀλλὰ μὰ Δί᾽ οὐ ῥᾳδίως οὕτως ἂν αὐτοὺς διέφυγεςεἴπερ ἔτυχον τῶν μελῶν τῶν Φιλοκλέους βεβρωκότεςΧορόςἆρα δῆτ᾽ οὐκ αὐτὰ δῆλατοῖς πένησιν ἡ τυραννὶςldquoὡς λάθρᾳ γ᾽ ἐλάνθαν᾽ ὑπιοῦσά μεrdquo 465εἰ σύ γ᾽ ὦ πόνῳ πόνηρε καὶ κομηταμυνίατῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν ἔθηκεν ἡ πόλιςοὔτε τιν᾽ ἔχων πρόφασινοὔτε λόγον εὐτράπελοναὐτὸς ἄρχων μόνος 470Βδελυκλέωνἔσθ᾽ ὅπως ἄνευ μάχης καὶ τῆς κατοξείας βοῆςἐς λόγους ἔλθοιμεν ἀλλήλοισι καὶ διαλλαγάςΧορόςσοὐς λόγους ὦ μισόδημε καὶ μοναρχίας ἐραστάκαὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν κράσπεδα 475στεμμάτων τήν θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον τρέφωνΒδελυκλέωννὴ Δί᾽ ἦ μοι κρεῖττον ἐκστῆναι τὸ παράπαν τοῦ πατρὸςμᾶλλον ἢ κακοῖς τοσούτοις ναυμαχεῖν ὁσημέραιΧορόςοὐδὲ μὴν οὐδ᾽ ἐν σελίνῳ σοὐστὶν οὐδ᾽ ἐν πηγάνῳ 480τοῦτο γὰρ παρεμβαλοῦμεν τῶν τριχοινίκων ἐπῶνἀλλὰ νῦν μὲν οὐδὲν ἀλγεῖς ἀλλ᾽ ὅταν ξυνήγοροςταὐτὰ ταῦτα σου καταντλῇ καὶ ξυνωμότας καλῇΒδελυκλέωνἆρ᾽ ἂν ὦ πρὸς τῶν θεῶν ὑμεῖς ἀπαλλαχθεῖτέ μουἢ δέδοκταί μοι δέρεσθαι καὶ δέρειν δι᾽ ἡμέρας 485Χορόςοὐδέποτέ γ᾽ οὐχ ἕως ἄν τί μου λοιπὸν ᾖὅστις ἡμῶν ἐπὶ τυραννίδ᾽ ὧδ᾽ ἐστάληςΒδελυκλέωνὡς ἅπανθ᾽ ὑμῖν τυραννίς ἐστι καὶ ξυνωμόταιἤν τε μεῖζον ἤν τ᾽ ἔλαττον πρᾶγμά τις κατηγορῇἧς ἐγὼ οὐκ ἤκουσα τοὔνομ᾽ οὐδὲ πεντήκοντ᾽ ἐτῶν 490νῦν δὲ πολλῷ τοῦ ταρίχους ἐστὶν ἀξιωτέραὥστε καὶ δὴ τοὔνομ᾽ αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ κυλίνδεταιἢν μὲν ὠνῆταί τις ὀρφὼς μεμβράδας δὲ μὴ ᾽θέλῃ

εὐθέως εἴρηχ᾽ ὁ πωλῶν πλησίον τὰς μεμβράδας᾽οὗτος ὀψωνεῖν ἔοιχ᾽ ἅνθρωπος ἐπὶ τυραννίδι᾽ 495ἢν δὲ γήτειον προσαιτῇ ταῖς ἀφύαις ἥδυσμά τιἡ λαχανόπωλις παραβλέψασά φησι θατέρῳldquoεἰπέ μοι γήτειον αἰτεῖς πότερον ἐπὶ τυραννίδιἢ νομίζεις τὰς Ἀθήνας σοὶ φέρειν ἡδύσματαrdquoΞανθίαςκἀμέ γ᾽ ἡ πόρνη χθὲς εἰσελθόντα τῆς μεσημβρίας 500ὅτι κελητίσαι ᾽κέλευον ὀξυθυμηθεῖσά μοιἤρετ᾽ εἰ τὴν Ἱππίου καθίσταμαι τυραννίδαΒδελυκλέωνταῦτα γὰρ τούτοις ἀκούειν ἡδἔ εἰ καὶ νῦν ἐγὼτὸν πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι τούτων ἀπαλλαχθέντα τῶνὀρθροφοιτοσυκοφαντοδικοταλαιπώρων τρόπων 505ζῆν βίον γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος αἰτίαν ἔχωταῦτα δρᾶν ξυνωμότης ὢν καὶ φρονῶν τυραννικάΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἐν δίκῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ οὐδ᾽ ἂν ὀρνίθων γάλαἀντὶ τοῦ βίου λάβοιμ᾽ ἂν οὗ με νῦν ἀποστερεῖςοὐδὲ χαίρω βατίσιν οὐδ᾽ ἐγχέλεσιν ἀλλ᾽ ἥδιον ἄν 510δικίδιον σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι πεπνιγμένονΒδελυκλέωννὴ Δἴ εἰθίσθης γὰρ ἥδεσθαι τοιούτοις πράγμασινἀλλ᾽ ἐὰν σιγῶν ἀνάσχῃ καὶ μάθῃς ἁγὼ λέγωἀναδιδάξειν οἴομαί σ᾽ ὡς πάντα ταῦθ᾽ ἁμαρτάνειςΦιλοκλέωνἐξαμαρτάνω δικάζων 515Βδελυκλέωνκαταγελώμενος μὲν οὖνοὐκ ἐπαϊεις ὑπ᾽ ἀνδρῶν οὓς σὺ μόνον οὐ προσκυνεῖςἀλλὰ δουλεύων λέληθαςΦιλοκλέωνπαῦε δουλείαν λέγωνὅστις ἄρχω τῶν ἁπάντωνΒδελυκλέωνοὐ σύ γ᾽ ἀλλ᾽ ὑπηρετεῖςοἰόμενος ἄρχειν ἐπεὶ δίδαξον ἡμᾶς ὦ πάτερἥτις ἡ τιμή ᾽στί σοι καρπουμένῳ τὴν Ἑλλάδα 520Φιλοκλέωνπάνυ γε καὶ τούτοισί γ᾽ ἐπιτρέψαι ᾽θέλωΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ἐγώἄφετέ νυν ἅπαντες αὐτόνΦιλοκλέωνκαὶ ξίφος γέ μοι δότεἢν γὰρ ἡττηθῶ λέγων σου περιπεσοῦμαι τῷ ξίφειΒδελυκλέωνεἰπέ μοι τί δ᾽ ἤν τὸ δεῖνα τῇ διαίτῃ μὴ ᾽μμένῃςΦιλοκλέωνμηδέποτε πίοιμ᾽ ἀκράτου μισθὸν ἀγαθοῦ δαίμονος 525Χορόςνῦν δὴ τὸν ἐκ θἠμετέρουγυμνασίου δεῖ τι λέγεινκαινόν ὅπως φανήσει --Βδελυκλέωνἐνεγκάτω μοι δεῦρο τὴν κίστην τις ὡς τάχισταἀτὰρ φανεῖ ποῖός τις ὤν ἢν ταῦτα παρακελεύῃ 530Χορόςμὴ κατὰ τὸν νεανίαντονδὶ λέγων ὁρᾷς γὰρ ὥς

σοι μέγας ἐστὶν ἁγὼνκαὶ περὶ τῶν ἁπάντωνεἴπερ ὃ μὴ γένοιθ᾽ οὗτός 535ltσ᾽gt ἐθέλει κρατῆσαιΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὅσ᾽ ἂν λέξῃ γ᾽ ἁπλῶς μνημόσυνα γράψομαι ᾽γώΦιλοκλέωντί γὰρ φάθ᾽ ὑμεῖς ἢν ὁδί με τῷ λόγῳ κρατήσῃΧορόςοὐκέτι πρεσβυτῶν ὄχλος 540χρήσιμος ἔστ᾽ οὐδ᾽ ἀκαρῆσκωπτόμενοι δ᾽ ἐν ταῖς ὁδοῖςθαλλοφόροι καλούμεθ᾽ ἀντωμοσιῶνκελύφη 545ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς πάσης μέλλων βασιλείας ἀντιλογήσειν 546τῆς ἡμετέρας νυνὶ θαρρῶν πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζεΦιλοκλέωνκαὶ μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξωτῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείαςτί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ 550ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον καὶ ταῦτα γέροντοςὃν πρῶτα μὲν ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς τηροῦσ᾽ ἐπὶ τοῖσι δρυφάκτοιςἄνδρες μεγάλοι καὶ τετραπήχεις κἄπειτ᾽ εὐθὺς προσιόντιἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων κεκλοφυῖανἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν οἰκτροχοοῦντες 555᾽οἴκτιρόν μ᾽ ὦ πάτερ αἰτοῦμαί σ᾽ εἰ καὐτὸς πώποθ᾽ ὑφείλουἀρχὴν ἄρξας ἢ ᾽πὶ στρατιᾶς τοῖς ξυσσίτοις ἀγοράζων᾽ὃς ἔμ᾽ οὐδ᾽ ἂν ζῶντ᾽ ᾔδειν εἰ μὴ διὰ τὴν προτέραν ἀπόφυξινΒδελυκλέωντουτὶ περὶ τῶν ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοιΦιλοκλέωνεἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς 560ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκαἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς ἱέντων εἰς ἀπόφυξινφέρ᾽ ἴδω τί γὰρ οὐκ ἔστιν ἀκοῦσαι θώπευμ᾽ ἐνταῦθα δικαστῇοἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασικακὰ πρὸς τοῖς οὖσιν ldquo ἕως ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσινrdquo 565οἱ δὲ λέγουσιν μύθους ἡμῖν οἱ δ᾽ Αἰσώπου τι γέλοιονοἱ δὲ σκώπτουσ᾽ ἵν᾽ ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν θυμὸν καταθῶμαικἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα τὰ παιδάρι᾽ εὐθὺς ἀνέλκειτὰς θηλείας καὶ τοὺς υἱεῖς τῆς χειρός ἐγὼ δ᾽ ἀκροῶμαιτὰ δὲ συγκύψανθ᾽ ἅμα βληχᾶται κἄπειθ᾽ ὁ πατὴρ ὑπὲρ αὐτῶν 570ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ με τρέμων τῆς εὐθύνης ἀπολῦσαιldquoεἰ μὲν χαίρεις ἀρνὸς φωνῇ παιδὸς φωνὴν ἐλεήσαιςrdquoεἰ δ᾽ αὖ τοῖς χοιριδίοις χαίρω θυγατρὸς φωνῇ με πιθέσθαιχἠμεῖς αὐτῷ τότε τῆς ὀργῆς ὀλίγον τὸν κόλλοπ᾽ ἀνεῖμενἆρ᾽ οὐ μεγάλη τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἀρχὴ καὶ τοῦ πλούτου καταχήνη 575Βδελυκλέωνδεύτερον αὖ σου τουτὶ γράφομαι τὴν τοῦ πλούτου καταχήνηνκαὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχεινΦιλοκλέωνπαίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαικἂν Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων οὐκ ἀποφεύγει πρὶν ἂν ἡμῖνἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν τὴν καλλίστην ἀπολέξας 580κἂν αὐλητής γε δίκην νικᾷ ταύτης ἡμῖν ἐπίχειραἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσικἂν ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρονκλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντες τῇ διαθήκῃκαὶ τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπούσῃ 585ἔδομεν ταύτην ὅστις ἂν ἡμᾶς ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ

καὶ ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχήΒδελυκλέωντουτὶ γάρ τοι σεμνόν τούτων ὧν εἴρηκας μακαρίζωτῆς δ᾽ ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζωνΦιλοκλέωνἔτι δ᾽ ἡ βουλὴ χὠ δῆμος ὅταν κρῖναι μέγα πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ 590ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας τοῖσι δικασταῖς παραδοῦναιεἶτ᾽ Εὔαθλος χὠ μέγας οὗτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴςοὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς φασίν περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαικἀν τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐνίκησεν ἐὰν μὴεἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι πρώτιστα μίαν δικάσανταςαὐτὸς δὲ Κλέων ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ περιτρώγει 596ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων καὶ τὰς μυίας ἀπαμύνεισὺ δὲ τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασαςἀλλὰ Θέωρος καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττωντὸν σφόγγον ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽ ἡμῶν περικωνεῖ 600σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκειςἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξεινΒδελυκλέωνἔμπλησο λέγων πάντως γάρ τοι παύσει ποτὲ κἀναφανήσειπρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς περισέμνουΦιλοκλέωνὃ δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων οὗ ᾽γὼ ᾽πελελήσμην 605ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν ἔχων κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντεςἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ μεἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃκαὶ παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ γλώττῃ ltτὸgt τριώβολον ἐκκαλαμᾶταικαὶ τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ 610κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ ᾽φάγε τουτίἔντραγε τουτί᾽ τούτοισιν ἐγὼ γάνυμαι κοὐ μή με δεήσῃἐς σὲ βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσεικαταρασάμενος καὶ τονθορύσας ἀλλ᾽ ἢν μή μοι ταχὺ μάξῃτάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν σκευὴν βελέων ἀλεωρήνκἂν οἶνόν μοι μὴ ᾽γχῇς σὺ πιεῖν τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι 616οἴνου μεστόν κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας οὗτος δὲ κεχηνὼςβρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον κατέπαρδενἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς οὐδὲν ἐλάττω 620Φιλοκλέωνὅστις ἀκούω ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ Ζεύςἢν γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμενπᾶς τίς φησιν τῶν παριόντωνldquoοἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριονὦ Ζεῦ βασιλεῦrdquo 625κἂν ἀστράψω ποππύζουσινκἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντεςκαὶ πάνυ σεμνοίκαὶ σὺ δέδοικάς με μάλιστ᾽ αὐτόςνὴ τὴν Δήμητρα δέδοικας ἐγὼ δ᾽ἀπολοίμην εἴ σε δέδοικα 630Χορόςοὐπώποθ᾽ οὕτω καθαρῶςοὐδενὸς ἠκούσαμεν οὐδὲξυνετῶς λέγοντοςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω ῥᾳδίως τρυγήσεινκαλῶς γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι 635Χορόςὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθενκοὐδὲν παρῆλθεν ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ηὐξανόμην ἀκούων

κἀν μακάρων δικάζειναὐτὸς ἔδοξα νήσοις 640ἡδόμενος λέγοντιΦιλοκλέωνὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ ἐν αὑτοῦΒδελυκλέωνἦ μὴν ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν ποιήσωΧορόςδεῖ δέ σε παντοίας πλέκεινεἰς ἀπόφυξιν παλάμας 645τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναιχαλεπὸν ltνεανίᾳgtμὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντιπρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον 648ἢν μή τι λέγῃς ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαιΒδελυκλέωνχαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ ᾽πὶ τρυγῳδοῖς 650ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖανἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη --Φιλοκλέωνπαῦσαι καὶ μὴ πατέριζεεἰ μὴ γὰρ ὅπως δουλεύω ᾽γώ τουτὶ ταχέως με διδάξειςοὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις κἂν χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαιΒδελυκλέωνἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον 655καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρόςτὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντακἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάςπρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατατούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν 660ἀπὸ τούτου νυν κατάθες μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦἓξ χιλιάσιν κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθενγίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλανταΦιλοκλέωνοὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθόςΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ μέντοι 665Φιλοκλέωνκαὶ ποῖ τρέπεται δὴ ᾽πειτα τὰ χρήματα τἄλλαΒδελυκλέωνἐς τούτους τοὺς ldquoοὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόνἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους ἀείrdquo σὺ γὰρ ὦ πάτερ αὐτοὺςἄρχειν αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείςκᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλανταἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες 670ldquoδώσετε τὸν φόρον ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψωrdquoσὺ δὲ τῆς ἀρχῆς ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους περιτρώγωνοἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλονἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδένσὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν 675ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαιαφιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα πλουθυγιείανσοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις πολλὰ μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσαςοὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσινΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα 680ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίειςΒδελυκλέωνοὐ γὰρ μεγάλη δουλεία ᾽στὶν τούτους μὲν ἅπαντας ἐν ἀρχαῖςαὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ τοὺς κόλακας τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας

σοὶ δ᾽ ἤν τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς ἀγαπᾷς οὓς αὐτὸς ἐλαύνωνκαὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας 685καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχειὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον Χαιρέου υἱόςὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείςἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶνὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται 690αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν κἂν ὕστερος ἔλθῃκαὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦἤν τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντεἐσπουδάκατον κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκεσὺ δὲ χασκάζεις τὸν κωλακρέτην τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν 695Φιλοκλέωνταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί λέγεις ὥς μου τὸν θῖνα ταράττειςκαὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με ποιεῖςΒδελυκλέωνσκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασινὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαιὅστις πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς 700οὐκ ἀπολαύεις πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοιἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιονβούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοιἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃἐπὶ τῶν ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς 705εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ ῥᾴδιον ἦν ἄνεἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσιτούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃδύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοιςκαὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ 710ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ ᾽ν Μαραθῶνι τροπαίουνῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντιΦιλοκλέωνοἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖταικαὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμιΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί τὴν Εὔβοιαν διδόασιν 715ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνουςποριεῖν ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνουςκαὶ ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶνὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶβόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους 720ἐγχάσκειν σοι στομφάζονταςκαὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχεινὅ τι βούλει σοιπλὴν κωλακρέτου γάλα πίνεινΧορόςἦ που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς 725οὐκ ἂν δικάσαις σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαιὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλωἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶταπιθοῦ πιθοῦ λόγοισι μηδ᾽ ἄφρων γένῃμηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ 730εἴθ᾽ ὤφελέν μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴςεἶναί τις ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτεισοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴςξυλλαμβάνει τοῦ πράγματοςκαὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν 735σὺ δὲ παρὼν δέχουΒδελυκλέωνκαὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 4: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

ὁ δ᾽ ἐξεδίδρασκε διά τε τῶν ὑδρορροῶνκαὶ τῶν ὀπῶν ἡμεῖς δ᾽ ὅσ᾽ ἦν τετρημέναἐνεβύσαμεν ῥακίοισι κἀπακτώσαμενὁ δ᾽ ὡσπερεὶ κολοιὸς αὑτῷ παττάλουςἐνέκρουεν ἐς τὸν τοῖχον εἶτ᾽ ἐξήλλετο 130ἡμεῖς δὲ τὴν αὐλὴν ἅπασαν δικτύοιςκαταπετάσαντες ἐν κύκλῳ φυλάττομενἔστιν δ᾽ ὄνομα τῷ μὲν γέροντι Φιλοκλέωνναὶ μὰ Δία τῷ δ᾽ υἱεῖ γε τῳδὶ Βδελυκλέωνἔχων τρόπους φρυαγμοσεμνάκους τίνας 135Βδελυκλέωνὦ Ξανθία καὶ Σωσία καθεύδετεΞανθίαςοἴμοιΣωσίαςτί ἔστιΞανθίαςΒδελυκλέων ἀνίσταταιΒδελυκλέωνοὐ περιδραμεῖται σφῷν ταχέως δεῦρ᾽ ἅτεροςὁ γὰρ πατὴρ ἐς τὸν ἰπνὸν εἰσελήλυθεκαὶ μυσπολεῖ τι καταδεδυκώς ἀλλ᾽ ἄθρει 140κατὰ τῆς πυέλου τὸ τρῆμ᾽ ὅπως μὴ ᾽κδύσεταισὺ δὲ τῇ θύρᾳ πρόσκεισοΣωσίαςταῦτ᾽ ὦ δέσποταΒδελυκλέωνἄναξ Πόσειδον τί ποτ᾽ ἄρ᾽ ἡ κάπνη ψοφεῖοὗτος τίς εἶ σύΦιλοκλέωνκαπνὸς ἔγωγ᾽ ἐξέρχομαιΒδελυκλέωνκαπνός φέρ᾽ ἴδω ξύλου τίνος σύ 145ΦιλοκλέωνσυκίνουΒδελυκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ὅσπερ γ᾽ ἐστὶ δριμύτατος καπνῶνἀτὰρ οὐκέτ᾽ ἐρρήσεις γε ποῦ ᾽σθ᾽ ἡ τηλίαδύου πάλιν φέρ᾽ ἐπαναθῶ σοι καὶ ξύλονἐνταῦθά νυν ζήτει τιν᾽ ἀλλην μηχανήνἀτὰρ ἄθλιός γ᾽ εἴιμ᾽ ὡς ἕτερός γ᾽ οὐδεὶς ἀνήρ 150ὅστις πατρὸς νυνὶ Καπνίου κεκλήσομαιΣωσίαςltὅδεgt τὴν θύραν ὠθεῖΒδελυκλέωνπιέζέ νυν σφόδραεὖ κἀνδρικῶς κἀγὼ γὰρ ἐνταῦθ᾽ ἔρχομαικαὶ τῆς κατακλῇδος ἐπιμελοῦ καὶ τοῦ μοχλοῦφύλατθ᾽ ὅπως μὴ τὴν βάλανον ἐκτρώξεται 155Φιλοκλέωντί δράσετ᾽ οὐκ ἐκφρήσετ᾽ ὦ μιαρώτατοιδικάσοντά μ᾽ ἀλλ᾽ ἐκφεύξεται ΔρακοντίδηςΒδελυκλέωνσὺ δὲ τοῦτο βαρέως ἂν φέροιςΦιλοκλέωνὁ γὰρ θεὸςμαντευομένῳ μοὔχρησεν ἐν Δελφοῖς ποτέὅταν τις ἐκφύγῃ μ᾽ ἀποσκλῆναι τότε 160ΒδελυκλέωνἌπολλον ἀποτρόπαιε τοῦ μαντεύματος

Φιλοκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ ἔκφρες με μὴ διαρραγῶΒδελυκλέωνμὰ τὸν Ποσειδῶ Φιλοκλέων οὐδέποτέ γεΦιλοκλέωνδιατρώξομαι τοίνυν ὀδὰξ τὸ δίκτυονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχεις ὀδόντας 165Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςτῶς ἄν σ᾽ ἀποκτείναιμι πῶς δότε μοι ξίφοςὅπως τάχιστ᾽ ἢ πινάκιον τιμητικόνΒδελυκλέωνἅνθρωπος οὗτος μέγα τι δρασείει κακόνΦιλοκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλ᾽ ἀποδόσθαι βούλομαιτὸν ὄνον ἄγων αὐτοῖσι τοῖς κανθηλίοις 170νουμηνία γάρ ἐστινΒδελυκλέωνοὔκουν κἂν ἐγὼαὐτὸν ἀποδοίμην δῆτ᾽ ἄνΦιλοκλέωνοὐχ ὥσπερ γ᾽ ἐγώΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄμεινονΦιλοκλέωνἀλλὰ τὸν ὄνον ἔξαγεΣωσίαςοἵαν πρόφασιν καθῆκεν ὡς εἰρωνικῶςἵν᾽ αὐτὸν ἐκπέμψειας 175Βδελυκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔσπασενταύτῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ ᾐσθόμην τεχνωμένουἀλλ᾽ εἰσιών μοι τὸν ὄνον ἐξάγειν δοκῶὅπως ἂν ὁ γέρων μηδὲ παρακύψῃ πάλινκάνθων τί κλάεις ὅτι πεπράσει τήμερονβάδιζε θᾶττον τί στένεις εἰ μὴ φέρεις 180Ὀδυσσέα τιν᾽Σωσίαςἀλλὰ ναὶ μὰ Δία φέρεικάτω γε τουτονί τιν᾽ ὑποδεδυκόταΒδελυκλέωνποῖον φέρ᾽ ἴδωμαι τουτονί τουτὶ τί ἦντίς εἶ ποτ᾽ ὦνθρωπ᾽ ἐτεόνΦιλοκλέωνΟὖτις νὴ ΔίαΒδελυκλέωνΟὖτις σύ ποδαπός 185ΦιλοκλέωνἼθακος ἈποδρασιππίδουΒδελυκλέωνΟὖτις μὰ τὸν Δἴ οὔτι χαιρήσων γε σύὕφελκε θᾶττον αὐτόν ὦ μιαρώτατοςἵν᾽ ὑποδέδυκεν ὥστ᾽ ἔμοιγ᾽ ἰνδάλλεταιὁμοιότατος κλητῆρος εἶναι πωλίῳΦιλοκλέωνεἰ μή μ᾽ ἐάσεθ᾽ ἥσυχον μαχούμεθα 190Βδελυκλέωνπερὶ τοῦ μαχεῖ νῷν δῆταΦιλοκλέων

περὶ ὄνου σκιᾶςΒδελυκλέωνπονηρὸς εἶ πόρρω τέχνης καὶ παράβολοςΦιλοκλέωνἐγὼ πονηρός οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ οὐκ οἶσθα σὺνῦν μ᾽ ὄντ᾽ ἄριστον ἀλλ᾽ ἴσως ὅταν φάγῃςὑπογάστριον γέροντος ἡλιαστικοῦ 195Βδελυκλέωνὤθει τὸν ὄνον καὶ σαυτὸν ἐς τὴν οἰκίανΦιλοκλέωνὦ ξυνδικασταὶ καὶ Κλέων ἀμύνατεΒδελυκλέωνἔνδον κέκραχθι τῆς θύρας κεκλῃμένηςὤθει σὺ πολλοὺς τῶν λίθων πρὸς τὴν θύρανκαὶ τὴν βάλανον ἔμβαλλε πάλιν ἐς τὸν μοχλόν 200καὶ τῇ δοκῷ προσθεὶς τὸν ὅλμον τὸν μέγανἀνύσας τι προσκύλισονΣωσίαςοἴμοι δείλαιοςπόθεν ποτ᾽ ἐμπέπτωκέ μοι τὸ βωλίονΒδελυκλέωνἴσως ἄνωθεν μῦς ἐνέβαλέ σοί ποθενΣωσίαςμῦς οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ὑποδυόμενός τις οὑτοσὶ 205ὑπὸ τῶν κεραμίδων ἡλιαστὴς ὀροφίαςΒδελυκλέωνοἴμοι κακοδαίμων στροῦθος ἁνὴρ γίγνεταιἐκπτήσεται ποῦ ποῦ ᾽στί μοι τὸ δίκτυονσοῦ σοῦ πάλιν σοῦ νὴ Δἴ ἦ μοι κρεῖττον ἦντηρεῖν Σκιώνην ἀντὶ τούτου τοῦ πατρός 210Σωσίαςἄγε νυν ἐπειδὴ τουτονὶ σεσοβήκαμενκοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως διαδὺς ἂν ἡμᾶς ἔτι λάθοιτί οὐκ ἀπεκοιμήθημεν ὅσον ὅσον στίληνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὦ πόνηρ᾽ ἥξουσιν ὀλίγον ὕστερονοἱ ξυνδικασταὶ παρακαλοῦντες τουτονὶ 215τὸν πατέραΣωσίαςτίλέγεις ἀλλὰ νῦν γ᾽ ὄρθρος βαθύςΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ὀψὲ γοῦν ἀνεστήκασι νῦνὡς ἀπὸ μέσων νυκτῶν γε παρακαλοῦσ᾽ ἀείλύχνους ἔχοντες καὶ μινυρίζοντες μέληἀρχαῖα μελισιδωνοφρυνιχήρατα 220οἷς ἐκκαλοῦνται τοῦτονΣωσίαςοὐκοῦν ἢν δέῃἤδη ποτ᾽ αὐτοὺς τοῖς λίθοις βαλλήσομενΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὦ πόνηρε τὸ γένος ἤν τις ὀργίσῃτὸ τῶν γερόντων ἔσθ᾽ ὅμοιον σφηκιᾷἔχουσι γὰρ καὶ κέντρον ἐκ τῆς ὀσφύος 225ὀξύτατον ᾧ κεντοῦσι καὶ κεκραγότεςπηδῶσι καὶ βάλλουσιν ὥσπερ φέψαλοιΣωσίαςμὴ φροντίσῃς ἐὰν ἐγὼ λίθους ἔχωπολλῶν δικαστῶν σφηκιὰν διασκεδῶΧορόςχώρει πρόβαιν᾽ ἐρρωμένως ὦ Κωμία βραδύνεις 230

μὰ τὸν Δἴ οὐ μέντοι πρὸ τοῦ γ᾽ ἀλλ᾽ ἦσθ᾽ ἱμὰς κύνειοςνυνὶ δὲ κρείττων ἐστί σου Χαρινάδης βαδίζεινὦ Στρυμόδωρε Κονθυλεῦ βέλτιστε συνδικαστῶνΕὐεργίδης ἆρ᾽ ἐστί που ᾽νταῦθ᾽ ἢ Χάβης ὁ Φλυεύςπάρεσθ᾽ ὃ δὴ λοιπόν γ᾽ ἔτ᾽ ἐστίν ἀππαπαῖ παπαιάξ 235ἥβης ἐκείνης ἡνίκ᾽ ἐν Βυζαντίῳ ξυνῆμενφρουροῦντ᾽ ἐγώ τε καὶ σύ κᾆτα περιπατοῦντε νύκτωρτῆς ἀρτοπώλιδος λαθόντ᾽ ἐκλέψαμεν τὸν ὅλμονκᾆθ᾽ ἥψομεν τοῦ κορκόρου κατασχίσαντες αὐτόνἀλλ᾽ ἐγκονῶμεν ὦνδρες ὡς ἔσται Λάχητι νυνί 240σίμβλον δέ φασι χρημάτων ἔχειν ἅπαντες αὐτόνχθὲς οὖν Κλέων ὁ κηδεμὼν ἡμῖν ἐφεῖτ᾽ ἐν ὥρᾳἥκειν ἔχοντας ἡμερῶν ὀργὴν τριῶν πονηρὰνἐπ᾽ αὐτόν ὡς κολωμένους ὧν ἠδίκησεν ἀλλὰσπεύδωμεν ὦνδρες ἥλικες πρὶν ἡμέραν γενέσθαι 245χωρῶμεν ἅμα τε τῷ λύχνῳ πάντῃ διασκοπῶμενμή που λίθος τις ἐμποδὼν ἡμᾶς κακόν τι δράσῃΠαίςτὸν πηλὸν ὦ πάτερ πάτερ τουτονὶ φύλαξαιΧορόςκάρφος χαμᾶθέν νυν λαβὼν τὸν λύχνον πρόμυξονΠαίςοὔκ ἀλλὰ τῳδί μοι δοκῶ τὸν λύχνον προβύσειν 250Χορόςτί δὴ μαθὼν τῷ δακτύλῳ τὴν θρυαλλίδ᾽ ὠθεῖςκαὶ ταῦτα τοὐλαίου σπανίζοντος ὦνόητεοὐ γὰρ δάκνει σ᾽ ὅταν δέῃ τίμιον πρίασθαιΠαίςεἰ νὴ Δί᾽ αὖθις κονδύλοις νουθετήσεθ᾽ ἡμᾶςἀποσβέσαντες τοὺς λύχνους ἄπιμεν οἴκαδ᾽ αὐτοί 255κἄπειτ᾽ ἴσως ἐν τῷ σκότῳ τουτουὶ στερηθεὶςτὸν πηλὸν ὥσπερ ἀτταγᾶς τυρβάσεις βαδίζωνΧορόςἦ μὴν ἐγὼ σοῦ χἀτέρους μείζονας κολάζωἀλλ᾽ οὑτοσί μοι βόρβορος φαίνεται πατοῦντικοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως οὐχ ἡμερῶν τεττάρων τὸ πλεῖστον 260ὕδωρ ἀναγκαίως ἔχει τὸν θεὸν ποιῆσαιἔπεισι γοῦν τοῖσιν λύχνοις οὑτοιὶ μύκητεςφιλεῖ δ᾽ ὅταν τοῦτ᾽ ᾖ ποιεῖν ὑετὸν μάλισταδεῖται δὲ καὶ τῶν καρπίμων ἅττα μή ᾽στι πρῷαὕδωρ γενέσθαι κἀπιπνεῦσαι βόρειον αὐτοῖς 265τί χρῆμ᾽ ἄρ᾽ οὑκ τῆς οἰκίας τῆσδε συνδικαστὴςπέπονθεν ὡς οὐ φαίνεται δεῦρο πρὸς τὸ πλῆθοςοὐ μὴν πρὸ τοῦ γ᾽ ἐφολκὸς ἦν ἀλλὰ πρῶτος ἡμῶνἡγεῖτ᾽ ἂν ᾄδων Φρυνίχου καὶ γάρ ἐστιν ἁνὴρφιλῳδός ἀλλά μοι δοκεῖ στάντας ἐνθάδ᾽ ὦνδρες 270ᾄδοντας αὐτὸν ἐκκαλεῖν ἤν τί πως ἀκούσαςτοὐμοῦ μέλους ὑφ᾽ ἡδονῆς ἑρπύσῃ θύραζεΧορόςτί ποτ᾽ οὐ πρὸ θυρῶν φαίνετ᾽ ἄρ᾽ ἡμῖν ὁ γέρων οὐδ᾽ ὑπακούειμῶν ἀπολώλεκε τὰςἐμβάδας ἢ προσέκοψ᾽ ἐν 275τῷ σκότῳ τὸν δάκτυλόν που 275βεἶτ᾽ ἐφλέγμηνεν αὐτοῦτὸ σφυρὸν γέροντος ὄντος 276βκαὶ τάχ᾽ ἂν βουβωνιῴηἦ μὴν πολὺ δριμύτατός γ᾽ ἦν τῶν παρ᾽ ἡμῖν 277βκαὶ μόνος οὐκ ἂν ἐπείθετ᾽ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἀντιβολοίητις κάτω κύπτων ἂν οὕτω 279β

ldquoλίθον ἕψειςrdquo ἔλεγεν 280τάχα δ᾽ ἂν διὰ τὸν χθιζινὸν ἄνθρωπον ὃς ἡμᾶς διεδύετ᾽ἐξαπατῶν καὶ λέγωνὡς φιλαθήναιος ἦν καὶτἀν Σάμῳ πρῶτος κατείποιδιὰ τοῦτ᾽ ὀδυνηθεὶςεἶτ᾽ ἴσως κεῖται πυρέττωνἔστι γὰρ τοιοῦτος ἁνήρ 285ἀλλ᾽ ὦγάθ᾽ ἀνίστασο μηδ᾽ οὕτω σεαυτὸνἔσθιε μηδ᾽ ἀγανάκτεικαὶ γὰρ ἀνὴρ παχὺς ἥκειτῶν προδόντων τἀπὶ Θρᾴκηςὃν ὅπως ἐγχυτριεῖςὕπαγ᾽ ὦ παῖ ὕπαγε 290Παίςἐθελήσεις τί μοι οὖν ὦπάτερ ἤν σού τι δεηθῶΧορόςπάνυ γ᾽ ὦ παιδίον ἀλλ᾽ εἰπέτί βούλει με πρίασθαικαλόν οἶμαι δέ σ᾽ ἐρεῖν ἀστραγάλους 295δήπουθεν ὦ παῖΠαίςμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἰσχάδας ὦ παππίαἥδιον γάρΧορόςοὐκ ἂνμὰ Δἴ εἰ κρέμαισθέ γ᾽ ὑμεῖςΠαίςμὰ Δἴ οὔ τἄρα προπέμψω σε τὸ λοιπόνΧορόςἀπὸ γὰρ τοῦδέ με τοῦ μισθαρίου 300τρίτον αὐτὸν ἔχειν ἄλφιτα δεῖ καὶ ξύλα κὤψονltἒ ἔgt σὺ δὲ σῦκά μ᾽ αἰτεῖςΠαίςἄγε νυν ὦ πάτερ ἢν μὴτὸ δικαστήριον ἅρχωνκαθίσῃ νῦν πόθεν ὠνησόμεθ᾽ 305ἄριστον ἔχεις ἐλπίδαχρηστήν τινα νῷν ἢπόρον Ἕλλας ἱρὸν ltεὑρεῖνgtΧορόςἀπαπαῖ φεῦ ltἀπαπαῖ φεῦgtμὰ Δἴ οὐκ ἔγωγε νῷν οἶδ᾽ 310ὁπόθεν γε δεῖπνον ἔσταιΠαίςτί με δῆτ᾽ ὦ μελέα μῆτερ ἔτικτεςΧορόςἵν᾽ ἐμοὶ πράγματα βόσκειν παρέχῃςΠαίςἀνόνητον ἄρ᾽ ὦ θυλάκιόν σ᾽ εἶχον ἄγαλμαἒ ἔ πάρα νῷν στενάζειν 315Φιλοκλέωνφίλοι τήκομαι μὲνπάλαι διὰ τῆς ὀπῆςὑμῶν ὑπακούωνἀλλὰ γὰρ οὐχ οἷός τ᾽ εἴμ᾽ᾄδειν τί ποιήσωτηροῦμαι δ᾽ ὑπὸ τῶνδ᾽ ἐπεὶβούλομαί γε πάλαι μεθ᾽ ὑμῶν 320

ἐλθὼν ἐπὶ τοὺς καδίσκουςκακόν τι ποιῆσαιἀλλ᾽ ὦ Ζεῦ ltΖεῦgt μέγα βροντήσαςἤ με ποίησον καπνὸν ἐξαίφνηςἢ Προξενίδην ἢ τὸν Σέλλου 325τοῦτον τὸν ψευδαμάμαξυντόλμησον ἄναξ χαρίσασθαί μοιπάθος οἰκτίρας ἤ με κεραυνῷδιατινθαλέῳ σπόδισον ταχέωςκἄπειτ᾽ ἀνελών μ᾽ ἀποφυσήσας 330εἰς ὀξάλμην ἔμβαλε θερμήνἢ δῆτα λίθον με ποίησον ἐφ᾽ οὗτὰς χοιρίνας ἀριθμοῦσιΧορόςτίς γάρ ἐσθ᾽ ὁ ταῦτά σ᾽ εἵργωνκἀποκλῄων τῇ θύρᾳ λέξον 335πρὸς εὔνους γὰρ φράσειςΦιλοκλέωνοὑμὸς υἱός ἀλλὰ μὴ βοᾶτε καὶ γὰρ τυγχάνειοὑτοσὶ πρόσθεν καθεύδων ἀλλ᾽ ὕφεσθε τοῦ τόνουΧορόςτοῦ δ᾽ ἔφεξιν ὦ μάταιε ταῦτα δρᾶν σε βούλεταιltκαὶgt τίνα πρόφασιν ἔχωνΦιλοκλέωνοὐκ ἐᾷ μ᾽ ὦνδρες δικάζειν οὐδὲ δρᾶν οὐδὲν κακόν 340ἀλλά μ᾽ εὐωχεῖν ἕτοιμός ἐστ᾽ ἐγὼ δ᾽ οὐ βούλομαιΧορόςτοῦτ᾽ ἐτόλμησ᾽ ὁ μιαρὸς χανεῖνὁ Δημολογοκλέων ltὅδ᾽gt 342βὅτι λέγεις ltσύgt τι περὶ τῶν νεῶν 343ἀληθές οὐ γὰρ ἄν ποθ᾽ 343βοὗτος ἁνὴρ τοῦτ᾽ ἐτόλμησενλέγειν εἰ 344βμὴ ξυνωμότης τις ἦν 345ἀλλ᾽ ἐκ τούτων ὥρα τινά σοι ζητεῖν καινὴν ἐπίνοιαν 346ἥτις σε λάθρᾳ τἀνδρὸς τουδὶ καταβῆναι δεῦρο ποιήσειΦιλοκλέωντίς ἂν οὖν εἴη ζητεῖθ᾽ ὑμεῖς ὡς πᾶν ltἂνgt ἔγωγε ποιοίηνοὕτω κιττῶ διὰ τῶν σανίδων μετὰ χοιρίνης περιελθεῖνΧορόςἔστιν ὀπὴ δῆθ᾽ ἥντιν᾽ ἂν ἔνδοθεν οἷός τ᾽ εἴης διορύξαι 350εἶτ᾽ ἐκδῦναι ῥάκεσιν κρυφθεὶς ὥσπερ πολύμητις ὈδυσσεύςΦιλοκλέωνπάντα πέφαρκται κοὐκ ἔστιν ὀπῆς οὐδ᾽ εἰ σέρφῳ διαδῦναιἀλλ᾽ ἄλλο τι δεῖ ζητεῖν ὑμᾶς ὀπίαν δ᾽ οὐκ ἔστι γενέσθαιΧορόςμέμνησαι δῆθ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ στρατιᾶς κλέψας ποτὲ τοὺς ὀβελίσκους 354ἵεις σαυτὸν κατὰ τοῦ τείχους ταχέως ὅτε Νάξος ἑάλωΦιλοκλέωνοἶδ᾽ ἀλλὰ τί τοῦτ᾽ οὐδὲν γὰρ τοῦτ᾽ ἐστὶν ἐκείνῳ προσόμοιονἥβων γὰρ κἀδυνάμην κλέπτειν ἴσχυόν τ᾽ αὐτὸς ἐμαυτοῦκοὐδείς μ᾽ ἐφύλαττ᾽ ἀλλ᾽ ἐξῆν μοιφεύγειν ἀδεῶς νῦν δὲ ξὺν ὅπλοιςἄνδρες ὁπλῖται διαταξάμενοι 360κατὰ τὰς διόδους σκοπιωροῦνταιτὼ δὲ δύ᾽ αὐτῶν ἐπὶ ταῖσι θύραιςὥσπερ με γαλῆν κρέα κλέψασαντηροῦσιν ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους 364Χορόςἀλλὰ καὶ νῦν ἐκπόριζε 365

μηχανὴν ὅπως τάχισθ᾽ ἕωςγάρ ὦ μελίττιονΦιλοκλέωνδιατραγεῖν τοίνυν κράτιστόν ἐστί μοι τὸ δίκτυονἡ δέ μοι Δίκτυννα συγγνώμην ἔχοι τοῦ δικτύουΧορόςταῦτα μὲν πρὸς ἀνδρός ἐστ᾽ ἄνοντος ἐς σωτηρίανἀλλ᾽ ἔπαγε τὴν γνάθον 370Φιλοκλέωνδιατέτρωκται τοῦτό γ᾽ ἀλλὰ μὴ βοᾶτε μηδαμῶςἀλλὰ τηρώμεσθ᾽ ὅπως μὴ Βδελυκλέων αἰσθήσεταιΧορόςμηδὲν ὦ τᾶν δέδιθι μηδένὡς ἐγὼ τοῦτόν γ᾽ ἐὰν γρύξῃτι ποιήσω δακεῖν τὴνκαρδίαν καὶ τὸν περὶ ψυχῆς 375δρόμον δραμεῖν ἵν᾽ εἰδῇμὴ πατεῖν τὰτοῖν θεοῖν ψηφίσματαἀλλ᾽ ἐξάψας διὰ τῆς θυρίδος τὸ καλῴδιον εἶτα καθίμα 379δήσας σαυτὸν καὶ τὴν ψυχὴν ἐμπλησάμενος ΔιοπείθουςΦιλοκλέωνἄγε νυν ἢν αἰσθομένω τούτω ζητῆτόν μ᾽ ἐσκαλαμᾶσθαικἀνασπαστὸν ποιεῖν εἴσω τί ποιήσετε φράζετε νυνίΧορόςἀμυνοῦμέν σοι τὸν πρινώδη θυμὸν ἅπαντες καλέσαντεςὥστ᾽ οὐ δυνατόν σ᾽ εἵργειν ἔσται τοιαῦτα ποιήσομεν ἡμεῖςΦιλοκλέωνδράσω τοίνυν ὑμῖν πίσυνος καὶ -- μανθάνετ᾽ -- ἤν τι πάθω ᾽γώ 385ἀνελόντες καὶ κατακλαύσαντες θεῖναί μ᾽ ὑπὸ τοῖσι δρυφάκτοιςΧορόςοὐδὲν πείσει μηδὲν δείσῃς ἀλλ᾽ ὦ βέλτιστε καθίεισαυτὸν θαρρῶν κἀπευξάμενος τοῖσι πατρῴοισι θεοῖσινΦιλοκλέωνὦ Λύκε δέσποτα γείτων ἥρως σὺ γὰρ οἷσπερ ἐγὼ κεχάρησαι 389τοῖς δακρύοισιν τῶν φευγόντων ἀεὶ καὶ τοῖς ὀλοφυρμοῖςᾤκησας γοῦν ἐπίτηδες ἰὼν ἐνταῦθ᾽ ἵνα ταῦτ᾽ ἀκροῷοκἀβουλήθης μόνος ἡρώων παρὰ τὸν κλάοντα καθῆσθαιἐλέησον καὶ σῶσον νυνὶ τὸν σαυτοῦ πλησιόχωρονκοὐ μή ποτέ σου παρὰ τὰς κάννας οὐρήσω μηδ᾽ ἀποπάρδωΒδελυκλέωνοὗτος ἐγείρου 395Ξανθίαςτί τὸ πρᾶγμ᾽Βδελυκλέωνὥσπερ φωνή μέ τις ἐγκεκύκλωταιΞανθίαςμῶν ὁ γέρων πῃ διαδύεται ltαὖgtΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ καθιμᾷαὑτὸν δήσαςΞανθίαςὦ μιαρώτατε τί ποιεῖς οὐ μὴ καταβήσειΒδελυκλέωνἀνάβαιν᾽ ἀνύσας κατὰ τὴν ἑτέραν καὶ ταῖσιν φυλλάσι παῖεἤν πως πρύμνην ἀνακρούσηται πληγεὶς ταῖς εἰρεσιώναιςΦιλοκλέωνοὐ ξυλλήψεσθ᾽ ὁπόσοισι δίκαι τῆτες μέλλουσιν ἔσεσθαιὦ Σμικυθίων καὶ Τεισιάδη καὶ Χρήμων καὶ Φερέδειπνεπότε δ᾽ εἰ μὴ νῦν ἐπαρήξετέ μοι πρίν μ᾽ εἴσω μᾶλλον ἄγεσθαι

Χορόςεἰπέ μοι τί μέλλομεν κινεῖν ἐκείνην τὴν χολήνἥνπερ ἡνίκ᾽ ἄν τις ἡμῶν ὀργίσῃ τὴν σφηκιάν 404νῦν ἐκεῖνο νῦν ἐκεῖνοτοὐξύθυμον ᾧ κολαζόμεσθακέντρον ldquoἐντέτατ᾽ ὀξύrdquoἀλλὰ θαἰμάτια βαλόντες ὡς τάχιστα παιδίαθεῖτε καὶ βοᾶτε καὶ Κλέωνι ταῦτ᾽ ἀγγέλλετεκαὶ κελεύετ᾽ αὐτὸν ἥκειν 410ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα μισόπολινὄντα κἀπολούμενον ὅτιτόνδε λόγον ἐσφέρειμὴ δικάζειν δίκαςΒδελυκλέωνὦγαθοὶ τὸ πρᾶγμ᾽ ἀκούσατ᾽ ἀλλὰ μὴ κεκράγετε 415Χορόςνὴ Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν γ᾽Βδελυκλέωνὡς τοῦδ᾽ ἐγὼ οὐ μεθήσομαιΧορόςταῦτα δῆτ᾽ οὐ δεινὰ καὶ τυραννίς ἐστιν ἐμφανήςὦ πόλις καὶ Θεώρου θεοισεχθρίακεἴ τις ἄλλος προέστηκεν ἡμῶν κόλαξΞανθίαςἩράκλεις καὶ κέντρ᾽ ἔχουσιν οὐχ ὁρᾷς ὦ δέσποτα 420Βδελυκλέωνοἷς γ᾽ ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκῃ τὸν ΓοργίουΧορόςκαὶ σέ γ᾽ αὐτοῖς ἐξολοῦμεν ἀλλὰ πᾶς ἐπίστρεφεδεῦρο κἀξείρας τὸ κέντρον εἶτ᾽ ἐπ᾽ αὐτὸν ἵεσοξυσταλεὶς εὔτακτος ὀργῆς καὶ μένους ἐμπλήμενοςὡς ἂν εὖ εἰδῇ τὸ λοιπὸν σμῆνος οἷον ὤργισεν 425Ξανθίαςτοῦτο μέντοι δεινὸν ἤδη νὴ Δί᾽ εἰ μαχούμεθαὡς ἔγωγ᾽ αὐτῶν ὁρῶν δέδοικα τὰς ἐγκεντρίδαςΧορόςἀλλ᾽ ἀφίει τὸν ἄνδρ᾽ εἰ δὲ μή φήμ᾽ ἐγὼτὰς χελώνας μακαριεῖν σε τοῦ δέρματοςΦιλοκλέωνεἶά νυν ὦ ξυνδικασταὶ σφῆκες ὀξυκάρδιοι 430οἱ μὲν ἐς τὸν πρωκτὸν αὐτῶν ἐσπέτεσθ᾽ ὠργισμένοιοἱ δὲ τὠφθαλμὼ κύκλῳ κεντεῖτε καὶ τοὺς δακτύλουςΒδελυκλέωνὦ Μίδα καὶ Φρὺξ βοήθει δεῦρο καὶ Μασιντύακαὶ λάβεσθε τουτουὶ καὶ μὴ μεθῆσθε μηδενίεἰ δὲ μή ᾽ν πέδαις παχείαις οὐδὲν ἀριστήσετε 435ὡς ἐγὼ πολλῶν ἀκούσας οἶδα θρίων τὸν ψόφονΧορόςεἰ δὲ μὴ τοῦτον μεθήσεις ἔν τί σοι παγήσεταιΦιλοκλέωνὦ Κέκροψ ἥρως ἄναξ τὰ πρὸς ποδῶν Δρακοντίδηπεριορᾷς οὕτω μ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν βαρβάρων χειρούμενονοὓς ἐγὼ ᾽δίδαξα κλάειν τέτταρ᾽ ἐς τὴν χοίνικα 440Χορόςεἶτα δῆτ᾽ οὐ πόλλ᾽ ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ κακάδηλαδή καὶ νῦν γε τούτω τὸν παλαιὸν δεσπότηνπρὸς βίαν χειροῦσιν οὐδὲν τῶν πάλαι μεμνημένοιδιφθερῶν κἀξωμίδων ἃς οὗτος αὐτοῖς ἠμπόλακαὶ κυνᾶς καὶ τοὺς πόδας χειμῶνος ὄντος ὠφέλει 445ὥστε μὴ ῥιγῶν ἑκάστοτ᾽ ἀλλὰ τούτοις γ᾽ οὐκ ἔνι

οὐδ᾽ ἐν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδωνΦιλοκλέωνοὐκ ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ᾽ ὦ κάκιστον θηρίονοὐδ᾽ ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽ εὑρὼν τοὺς βότρυς κλέπτοντά σεπροσαγαγὼν πρὸς τὴν ἐλάαν ἐξέδειρ᾽ εὖ κἀνδρικῶς 450ὥστε σε ζηλωτὸν εἶναι σὺ δ᾽ ἀχάριστος ἦσθ᾽ ἄραἀλλ᾽ ἄνες με καὶ σὺ καὶ σύ πρὶν τὸν υἱὸν ἐκδραμεῖνΧορόςἀλλὰ τούτων μὲν τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον καλὴν δίκηνοὐκέτ᾽ ἐς μακρὰν ἵν᾽ εἰδῆθ᾽ οἷός ἐστ᾽ ἀνδρῶν τρόποςὀξυθύμων καὶ δικαίων καὶ βλεπόντων κάρδαμα 455Βδελυκλέωνπαῖε παἶ ὦ Ξανθία τοὺς σφῆκας ἀπὸ τῆς οἰκίαςΞανθίαςἀλλὰ δρῶ τοῦτ᾽ ἀλλὰ καὶ σὺ τῦφε πολλῷ τῷ καπνῷΣωσίαςοὐχὶ σοῦσθ᾽ οὐκ ἐς κόρακας οὐκ ἄπιτε παῖε τῷ ξύλῳΞανθίαςκαὶ σὺ προσθεὶς Αἰσχίνην ἔντυφε τὸν Σελλαρτίουἆρ᾽ ἐμέλλομέν ποθ᾽ ὑμᾶς ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ 460Βδελυκλέωνἀλλὰ μὰ Δί᾽ οὐ ῥᾳδίως οὕτως ἂν αὐτοὺς διέφυγεςεἴπερ ἔτυχον τῶν μελῶν τῶν Φιλοκλέους βεβρωκότεςΧορόςἆρα δῆτ᾽ οὐκ αὐτὰ δῆλατοῖς πένησιν ἡ τυραννὶςldquoὡς λάθρᾳ γ᾽ ἐλάνθαν᾽ ὑπιοῦσά μεrdquo 465εἰ σύ γ᾽ ὦ πόνῳ πόνηρε καὶ κομηταμυνίατῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν ἔθηκεν ἡ πόλιςοὔτε τιν᾽ ἔχων πρόφασινοὔτε λόγον εὐτράπελοναὐτὸς ἄρχων μόνος 470Βδελυκλέωνἔσθ᾽ ὅπως ἄνευ μάχης καὶ τῆς κατοξείας βοῆςἐς λόγους ἔλθοιμεν ἀλλήλοισι καὶ διαλλαγάςΧορόςσοὐς λόγους ὦ μισόδημε καὶ μοναρχίας ἐραστάκαὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν κράσπεδα 475στεμμάτων τήν θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον τρέφωνΒδελυκλέωννὴ Δί᾽ ἦ μοι κρεῖττον ἐκστῆναι τὸ παράπαν τοῦ πατρὸςμᾶλλον ἢ κακοῖς τοσούτοις ναυμαχεῖν ὁσημέραιΧορόςοὐδὲ μὴν οὐδ᾽ ἐν σελίνῳ σοὐστὶν οὐδ᾽ ἐν πηγάνῳ 480τοῦτο γὰρ παρεμβαλοῦμεν τῶν τριχοινίκων ἐπῶνἀλλὰ νῦν μὲν οὐδὲν ἀλγεῖς ἀλλ᾽ ὅταν ξυνήγοροςταὐτὰ ταῦτα σου καταντλῇ καὶ ξυνωμότας καλῇΒδελυκλέωνἆρ᾽ ἂν ὦ πρὸς τῶν θεῶν ὑμεῖς ἀπαλλαχθεῖτέ μουἢ δέδοκταί μοι δέρεσθαι καὶ δέρειν δι᾽ ἡμέρας 485Χορόςοὐδέποτέ γ᾽ οὐχ ἕως ἄν τί μου λοιπὸν ᾖὅστις ἡμῶν ἐπὶ τυραννίδ᾽ ὧδ᾽ ἐστάληςΒδελυκλέωνὡς ἅπανθ᾽ ὑμῖν τυραννίς ἐστι καὶ ξυνωμόταιἤν τε μεῖζον ἤν τ᾽ ἔλαττον πρᾶγμά τις κατηγορῇἧς ἐγὼ οὐκ ἤκουσα τοὔνομ᾽ οὐδὲ πεντήκοντ᾽ ἐτῶν 490νῦν δὲ πολλῷ τοῦ ταρίχους ἐστὶν ἀξιωτέραὥστε καὶ δὴ τοὔνομ᾽ αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ κυλίνδεταιἢν μὲν ὠνῆταί τις ὀρφὼς μεμβράδας δὲ μὴ ᾽θέλῃ

εὐθέως εἴρηχ᾽ ὁ πωλῶν πλησίον τὰς μεμβράδας᾽οὗτος ὀψωνεῖν ἔοιχ᾽ ἅνθρωπος ἐπὶ τυραννίδι᾽ 495ἢν δὲ γήτειον προσαιτῇ ταῖς ἀφύαις ἥδυσμά τιἡ λαχανόπωλις παραβλέψασά φησι θατέρῳldquoεἰπέ μοι γήτειον αἰτεῖς πότερον ἐπὶ τυραννίδιἢ νομίζεις τὰς Ἀθήνας σοὶ φέρειν ἡδύσματαrdquoΞανθίαςκἀμέ γ᾽ ἡ πόρνη χθὲς εἰσελθόντα τῆς μεσημβρίας 500ὅτι κελητίσαι ᾽κέλευον ὀξυθυμηθεῖσά μοιἤρετ᾽ εἰ τὴν Ἱππίου καθίσταμαι τυραννίδαΒδελυκλέωνταῦτα γὰρ τούτοις ἀκούειν ἡδἔ εἰ καὶ νῦν ἐγὼτὸν πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι τούτων ἀπαλλαχθέντα τῶνὀρθροφοιτοσυκοφαντοδικοταλαιπώρων τρόπων 505ζῆν βίον γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος αἰτίαν ἔχωταῦτα δρᾶν ξυνωμότης ὢν καὶ φρονῶν τυραννικάΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἐν δίκῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ οὐδ᾽ ἂν ὀρνίθων γάλαἀντὶ τοῦ βίου λάβοιμ᾽ ἂν οὗ με νῦν ἀποστερεῖςοὐδὲ χαίρω βατίσιν οὐδ᾽ ἐγχέλεσιν ἀλλ᾽ ἥδιον ἄν 510δικίδιον σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι πεπνιγμένονΒδελυκλέωννὴ Δἴ εἰθίσθης γὰρ ἥδεσθαι τοιούτοις πράγμασινἀλλ᾽ ἐὰν σιγῶν ἀνάσχῃ καὶ μάθῃς ἁγὼ λέγωἀναδιδάξειν οἴομαί σ᾽ ὡς πάντα ταῦθ᾽ ἁμαρτάνειςΦιλοκλέωνἐξαμαρτάνω δικάζων 515Βδελυκλέωνκαταγελώμενος μὲν οὖνοὐκ ἐπαϊεις ὑπ᾽ ἀνδρῶν οὓς σὺ μόνον οὐ προσκυνεῖςἀλλὰ δουλεύων λέληθαςΦιλοκλέωνπαῦε δουλείαν λέγωνὅστις ἄρχω τῶν ἁπάντωνΒδελυκλέωνοὐ σύ γ᾽ ἀλλ᾽ ὑπηρετεῖςοἰόμενος ἄρχειν ἐπεὶ δίδαξον ἡμᾶς ὦ πάτερἥτις ἡ τιμή ᾽στί σοι καρπουμένῳ τὴν Ἑλλάδα 520Φιλοκλέωνπάνυ γε καὶ τούτοισί γ᾽ ἐπιτρέψαι ᾽θέλωΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ἐγώἄφετέ νυν ἅπαντες αὐτόνΦιλοκλέωνκαὶ ξίφος γέ μοι δότεἢν γὰρ ἡττηθῶ λέγων σου περιπεσοῦμαι τῷ ξίφειΒδελυκλέωνεἰπέ μοι τί δ᾽ ἤν τὸ δεῖνα τῇ διαίτῃ μὴ ᾽μμένῃςΦιλοκλέωνμηδέποτε πίοιμ᾽ ἀκράτου μισθὸν ἀγαθοῦ δαίμονος 525Χορόςνῦν δὴ τὸν ἐκ θἠμετέρουγυμνασίου δεῖ τι λέγεινκαινόν ὅπως φανήσει --Βδελυκλέωνἐνεγκάτω μοι δεῦρο τὴν κίστην τις ὡς τάχισταἀτὰρ φανεῖ ποῖός τις ὤν ἢν ταῦτα παρακελεύῃ 530Χορόςμὴ κατὰ τὸν νεανίαντονδὶ λέγων ὁρᾷς γὰρ ὥς

σοι μέγας ἐστὶν ἁγὼνκαὶ περὶ τῶν ἁπάντωνεἴπερ ὃ μὴ γένοιθ᾽ οὗτός 535ltσ᾽gt ἐθέλει κρατῆσαιΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὅσ᾽ ἂν λέξῃ γ᾽ ἁπλῶς μνημόσυνα γράψομαι ᾽γώΦιλοκλέωντί γὰρ φάθ᾽ ὑμεῖς ἢν ὁδί με τῷ λόγῳ κρατήσῃΧορόςοὐκέτι πρεσβυτῶν ὄχλος 540χρήσιμος ἔστ᾽ οὐδ᾽ ἀκαρῆσκωπτόμενοι δ᾽ ἐν ταῖς ὁδοῖςθαλλοφόροι καλούμεθ᾽ ἀντωμοσιῶνκελύφη 545ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς πάσης μέλλων βασιλείας ἀντιλογήσειν 546τῆς ἡμετέρας νυνὶ θαρρῶν πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζεΦιλοκλέωνκαὶ μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξωτῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείαςτί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ 550ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον καὶ ταῦτα γέροντοςὃν πρῶτα μὲν ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς τηροῦσ᾽ ἐπὶ τοῖσι δρυφάκτοιςἄνδρες μεγάλοι καὶ τετραπήχεις κἄπειτ᾽ εὐθὺς προσιόντιἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων κεκλοφυῖανἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν οἰκτροχοοῦντες 555᾽οἴκτιρόν μ᾽ ὦ πάτερ αἰτοῦμαί σ᾽ εἰ καὐτὸς πώποθ᾽ ὑφείλουἀρχὴν ἄρξας ἢ ᾽πὶ στρατιᾶς τοῖς ξυσσίτοις ἀγοράζων᾽ὃς ἔμ᾽ οὐδ᾽ ἂν ζῶντ᾽ ᾔδειν εἰ μὴ διὰ τὴν προτέραν ἀπόφυξινΒδελυκλέωντουτὶ περὶ τῶν ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοιΦιλοκλέωνεἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς 560ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκαἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς ἱέντων εἰς ἀπόφυξινφέρ᾽ ἴδω τί γὰρ οὐκ ἔστιν ἀκοῦσαι θώπευμ᾽ ἐνταῦθα δικαστῇοἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασικακὰ πρὸς τοῖς οὖσιν ldquo ἕως ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσινrdquo 565οἱ δὲ λέγουσιν μύθους ἡμῖν οἱ δ᾽ Αἰσώπου τι γέλοιονοἱ δὲ σκώπτουσ᾽ ἵν᾽ ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν θυμὸν καταθῶμαικἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα τὰ παιδάρι᾽ εὐθὺς ἀνέλκειτὰς θηλείας καὶ τοὺς υἱεῖς τῆς χειρός ἐγὼ δ᾽ ἀκροῶμαιτὰ δὲ συγκύψανθ᾽ ἅμα βληχᾶται κἄπειθ᾽ ὁ πατὴρ ὑπὲρ αὐτῶν 570ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ με τρέμων τῆς εὐθύνης ἀπολῦσαιldquoεἰ μὲν χαίρεις ἀρνὸς φωνῇ παιδὸς φωνὴν ἐλεήσαιςrdquoεἰ δ᾽ αὖ τοῖς χοιριδίοις χαίρω θυγατρὸς φωνῇ με πιθέσθαιχἠμεῖς αὐτῷ τότε τῆς ὀργῆς ὀλίγον τὸν κόλλοπ᾽ ἀνεῖμενἆρ᾽ οὐ μεγάλη τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἀρχὴ καὶ τοῦ πλούτου καταχήνη 575Βδελυκλέωνδεύτερον αὖ σου τουτὶ γράφομαι τὴν τοῦ πλούτου καταχήνηνκαὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχεινΦιλοκλέωνπαίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαικἂν Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων οὐκ ἀποφεύγει πρὶν ἂν ἡμῖνἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν τὴν καλλίστην ἀπολέξας 580κἂν αὐλητής γε δίκην νικᾷ ταύτης ἡμῖν ἐπίχειραἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσικἂν ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρονκλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντες τῇ διαθήκῃκαὶ τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπούσῃ 585ἔδομεν ταύτην ὅστις ἂν ἡμᾶς ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ

καὶ ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχήΒδελυκλέωντουτὶ γάρ τοι σεμνόν τούτων ὧν εἴρηκας μακαρίζωτῆς δ᾽ ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζωνΦιλοκλέωνἔτι δ᾽ ἡ βουλὴ χὠ δῆμος ὅταν κρῖναι μέγα πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ 590ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας τοῖσι δικασταῖς παραδοῦναιεἶτ᾽ Εὔαθλος χὠ μέγας οὗτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴςοὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς φασίν περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαικἀν τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐνίκησεν ἐὰν μὴεἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι πρώτιστα μίαν δικάσανταςαὐτὸς δὲ Κλέων ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ περιτρώγει 596ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων καὶ τὰς μυίας ἀπαμύνεισὺ δὲ τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασαςἀλλὰ Θέωρος καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττωντὸν σφόγγον ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽ ἡμῶν περικωνεῖ 600σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκειςἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξεινΒδελυκλέωνἔμπλησο λέγων πάντως γάρ τοι παύσει ποτὲ κἀναφανήσειπρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς περισέμνουΦιλοκλέωνὃ δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων οὗ ᾽γὼ ᾽πελελήσμην 605ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν ἔχων κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντεςἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ μεἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃκαὶ παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ γλώττῃ ltτὸgt τριώβολον ἐκκαλαμᾶταικαὶ τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ 610κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ ᾽φάγε τουτίἔντραγε τουτί᾽ τούτοισιν ἐγὼ γάνυμαι κοὐ μή με δεήσῃἐς σὲ βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσεικαταρασάμενος καὶ τονθορύσας ἀλλ᾽ ἢν μή μοι ταχὺ μάξῃτάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν σκευὴν βελέων ἀλεωρήνκἂν οἶνόν μοι μὴ ᾽γχῇς σὺ πιεῖν τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι 616οἴνου μεστόν κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας οὗτος δὲ κεχηνὼςβρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον κατέπαρδενἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς οὐδὲν ἐλάττω 620Φιλοκλέωνὅστις ἀκούω ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ Ζεύςἢν γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμενπᾶς τίς φησιν τῶν παριόντωνldquoοἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριονὦ Ζεῦ βασιλεῦrdquo 625κἂν ἀστράψω ποππύζουσινκἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντεςκαὶ πάνυ σεμνοίκαὶ σὺ δέδοικάς με μάλιστ᾽ αὐτόςνὴ τὴν Δήμητρα δέδοικας ἐγὼ δ᾽ἀπολοίμην εἴ σε δέδοικα 630Χορόςοὐπώποθ᾽ οὕτω καθαρῶςοὐδενὸς ἠκούσαμεν οὐδὲξυνετῶς λέγοντοςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω ῥᾳδίως τρυγήσεινκαλῶς γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι 635Χορόςὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθενκοὐδὲν παρῆλθεν ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ηὐξανόμην ἀκούων

κἀν μακάρων δικάζειναὐτὸς ἔδοξα νήσοις 640ἡδόμενος λέγοντιΦιλοκλέωνὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ ἐν αὑτοῦΒδελυκλέωνἦ μὴν ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν ποιήσωΧορόςδεῖ δέ σε παντοίας πλέκεινεἰς ἀπόφυξιν παλάμας 645τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναιχαλεπὸν ltνεανίᾳgtμὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντιπρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον 648ἢν μή τι λέγῃς ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαιΒδελυκλέωνχαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ ᾽πὶ τρυγῳδοῖς 650ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖανἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη --Φιλοκλέωνπαῦσαι καὶ μὴ πατέριζεεἰ μὴ γὰρ ὅπως δουλεύω ᾽γώ τουτὶ ταχέως με διδάξειςοὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις κἂν χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαιΒδελυκλέωνἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον 655καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρόςτὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντακἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάςπρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατατούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν 660ἀπὸ τούτου νυν κατάθες μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦἓξ χιλιάσιν κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθενγίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλανταΦιλοκλέωνοὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθόςΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ μέντοι 665Φιλοκλέωνκαὶ ποῖ τρέπεται δὴ ᾽πειτα τὰ χρήματα τἄλλαΒδελυκλέωνἐς τούτους τοὺς ldquoοὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόνἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους ἀείrdquo σὺ γὰρ ὦ πάτερ αὐτοὺςἄρχειν αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείςκᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλανταἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες 670ldquoδώσετε τὸν φόρον ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψωrdquoσὺ δὲ τῆς ἀρχῆς ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους περιτρώγωνοἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλονἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδένσὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν 675ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαιαφιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα πλουθυγιείανσοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις πολλὰ μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσαςοὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσινΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα 680ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίειςΒδελυκλέωνοὐ γὰρ μεγάλη δουλεία ᾽στὶν τούτους μὲν ἅπαντας ἐν ἀρχαῖςαὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ τοὺς κόλακας τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας

σοὶ δ᾽ ἤν τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς ἀγαπᾷς οὓς αὐτὸς ἐλαύνωνκαὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας 685καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχειὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον Χαιρέου υἱόςὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείςἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶνὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται 690αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν κἂν ὕστερος ἔλθῃκαὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦἤν τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντεἐσπουδάκατον κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκεσὺ δὲ χασκάζεις τὸν κωλακρέτην τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν 695Φιλοκλέωνταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί λέγεις ὥς μου τὸν θῖνα ταράττειςκαὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με ποιεῖςΒδελυκλέωνσκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασινὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαιὅστις πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς 700οὐκ ἀπολαύεις πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοιἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιονβούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοιἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃἐπὶ τῶν ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς 705εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ ῥᾴδιον ἦν ἄνεἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσιτούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃδύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοιςκαὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ 710ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ ᾽ν Μαραθῶνι τροπαίουνῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντιΦιλοκλέωνοἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖταικαὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμιΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί τὴν Εὔβοιαν διδόασιν 715ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνουςποριεῖν ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνουςκαὶ ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶνὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶβόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους 720ἐγχάσκειν σοι στομφάζονταςκαὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχεινὅ τι βούλει σοιπλὴν κωλακρέτου γάλα πίνεινΧορόςἦ που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς 725οὐκ ἂν δικάσαις σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαιὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλωἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶταπιθοῦ πιθοῦ λόγοισι μηδ᾽ ἄφρων γένῃμηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ 730εἴθ᾽ ὤφελέν μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴςεἶναί τις ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτεισοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴςξυλλαμβάνει τοῦ πράγματοςκαὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν 735σὺ δὲ παρὼν δέχουΒδελυκλέωνκαὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 5: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

Φιλοκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ ἔκφρες με μὴ διαρραγῶΒδελυκλέωνμὰ τὸν Ποσειδῶ Φιλοκλέων οὐδέποτέ γεΦιλοκλέωνδιατρώξομαι τοίνυν ὀδὰξ τὸ δίκτυονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχεις ὀδόντας 165Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςτῶς ἄν σ᾽ ἀποκτείναιμι πῶς δότε μοι ξίφοςὅπως τάχιστ᾽ ἢ πινάκιον τιμητικόνΒδελυκλέωνἅνθρωπος οὗτος μέγα τι δρασείει κακόνΦιλοκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλ᾽ ἀποδόσθαι βούλομαιτὸν ὄνον ἄγων αὐτοῖσι τοῖς κανθηλίοις 170νουμηνία γάρ ἐστινΒδελυκλέωνοὔκουν κἂν ἐγὼαὐτὸν ἀποδοίμην δῆτ᾽ ἄνΦιλοκλέωνοὐχ ὥσπερ γ᾽ ἐγώΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄμεινονΦιλοκλέωνἀλλὰ τὸν ὄνον ἔξαγεΣωσίαςοἵαν πρόφασιν καθῆκεν ὡς εἰρωνικῶςἵν᾽ αὐτὸν ἐκπέμψειας 175Βδελυκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔσπασενταύτῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ ᾐσθόμην τεχνωμένουἀλλ᾽ εἰσιών μοι τὸν ὄνον ἐξάγειν δοκῶὅπως ἂν ὁ γέρων μηδὲ παρακύψῃ πάλινκάνθων τί κλάεις ὅτι πεπράσει τήμερονβάδιζε θᾶττον τί στένεις εἰ μὴ φέρεις 180Ὀδυσσέα τιν᾽Σωσίαςἀλλὰ ναὶ μὰ Δία φέρεικάτω γε τουτονί τιν᾽ ὑποδεδυκόταΒδελυκλέωνποῖον φέρ᾽ ἴδωμαι τουτονί τουτὶ τί ἦντίς εἶ ποτ᾽ ὦνθρωπ᾽ ἐτεόνΦιλοκλέωνΟὖτις νὴ ΔίαΒδελυκλέωνΟὖτις σύ ποδαπός 185ΦιλοκλέωνἼθακος ἈποδρασιππίδουΒδελυκλέωνΟὖτις μὰ τὸν Δἴ οὔτι χαιρήσων γε σύὕφελκε θᾶττον αὐτόν ὦ μιαρώτατοςἵν᾽ ὑποδέδυκεν ὥστ᾽ ἔμοιγ᾽ ἰνδάλλεταιὁμοιότατος κλητῆρος εἶναι πωλίῳΦιλοκλέωνεἰ μή μ᾽ ἐάσεθ᾽ ἥσυχον μαχούμεθα 190Βδελυκλέωνπερὶ τοῦ μαχεῖ νῷν δῆταΦιλοκλέων

περὶ ὄνου σκιᾶςΒδελυκλέωνπονηρὸς εἶ πόρρω τέχνης καὶ παράβολοςΦιλοκλέωνἐγὼ πονηρός οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ οὐκ οἶσθα σὺνῦν μ᾽ ὄντ᾽ ἄριστον ἀλλ᾽ ἴσως ὅταν φάγῃςὑπογάστριον γέροντος ἡλιαστικοῦ 195Βδελυκλέωνὤθει τὸν ὄνον καὶ σαυτὸν ἐς τὴν οἰκίανΦιλοκλέωνὦ ξυνδικασταὶ καὶ Κλέων ἀμύνατεΒδελυκλέωνἔνδον κέκραχθι τῆς θύρας κεκλῃμένηςὤθει σὺ πολλοὺς τῶν λίθων πρὸς τὴν θύρανκαὶ τὴν βάλανον ἔμβαλλε πάλιν ἐς τὸν μοχλόν 200καὶ τῇ δοκῷ προσθεὶς τὸν ὅλμον τὸν μέγανἀνύσας τι προσκύλισονΣωσίαςοἴμοι δείλαιοςπόθεν ποτ᾽ ἐμπέπτωκέ μοι τὸ βωλίονΒδελυκλέωνἴσως ἄνωθεν μῦς ἐνέβαλέ σοί ποθενΣωσίαςμῦς οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ὑποδυόμενός τις οὑτοσὶ 205ὑπὸ τῶν κεραμίδων ἡλιαστὴς ὀροφίαςΒδελυκλέωνοἴμοι κακοδαίμων στροῦθος ἁνὴρ γίγνεταιἐκπτήσεται ποῦ ποῦ ᾽στί μοι τὸ δίκτυονσοῦ σοῦ πάλιν σοῦ νὴ Δἴ ἦ μοι κρεῖττον ἦντηρεῖν Σκιώνην ἀντὶ τούτου τοῦ πατρός 210Σωσίαςἄγε νυν ἐπειδὴ τουτονὶ σεσοβήκαμενκοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως διαδὺς ἂν ἡμᾶς ἔτι λάθοιτί οὐκ ἀπεκοιμήθημεν ὅσον ὅσον στίληνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὦ πόνηρ᾽ ἥξουσιν ὀλίγον ὕστερονοἱ ξυνδικασταὶ παρακαλοῦντες τουτονὶ 215τὸν πατέραΣωσίαςτίλέγεις ἀλλὰ νῦν γ᾽ ὄρθρος βαθύςΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ὀψὲ γοῦν ἀνεστήκασι νῦνὡς ἀπὸ μέσων νυκτῶν γε παρακαλοῦσ᾽ ἀείλύχνους ἔχοντες καὶ μινυρίζοντες μέληἀρχαῖα μελισιδωνοφρυνιχήρατα 220οἷς ἐκκαλοῦνται τοῦτονΣωσίαςοὐκοῦν ἢν δέῃἤδη ποτ᾽ αὐτοὺς τοῖς λίθοις βαλλήσομενΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὦ πόνηρε τὸ γένος ἤν τις ὀργίσῃτὸ τῶν γερόντων ἔσθ᾽ ὅμοιον σφηκιᾷἔχουσι γὰρ καὶ κέντρον ἐκ τῆς ὀσφύος 225ὀξύτατον ᾧ κεντοῦσι καὶ κεκραγότεςπηδῶσι καὶ βάλλουσιν ὥσπερ φέψαλοιΣωσίαςμὴ φροντίσῃς ἐὰν ἐγὼ λίθους ἔχωπολλῶν δικαστῶν σφηκιὰν διασκεδῶΧορόςχώρει πρόβαιν᾽ ἐρρωμένως ὦ Κωμία βραδύνεις 230

μὰ τὸν Δἴ οὐ μέντοι πρὸ τοῦ γ᾽ ἀλλ᾽ ἦσθ᾽ ἱμὰς κύνειοςνυνὶ δὲ κρείττων ἐστί σου Χαρινάδης βαδίζεινὦ Στρυμόδωρε Κονθυλεῦ βέλτιστε συνδικαστῶνΕὐεργίδης ἆρ᾽ ἐστί που ᾽νταῦθ᾽ ἢ Χάβης ὁ Φλυεύςπάρεσθ᾽ ὃ δὴ λοιπόν γ᾽ ἔτ᾽ ἐστίν ἀππαπαῖ παπαιάξ 235ἥβης ἐκείνης ἡνίκ᾽ ἐν Βυζαντίῳ ξυνῆμενφρουροῦντ᾽ ἐγώ τε καὶ σύ κᾆτα περιπατοῦντε νύκτωρτῆς ἀρτοπώλιδος λαθόντ᾽ ἐκλέψαμεν τὸν ὅλμονκᾆθ᾽ ἥψομεν τοῦ κορκόρου κατασχίσαντες αὐτόνἀλλ᾽ ἐγκονῶμεν ὦνδρες ὡς ἔσται Λάχητι νυνί 240σίμβλον δέ φασι χρημάτων ἔχειν ἅπαντες αὐτόνχθὲς οὖν Κλέων ὁ κηδεμὼν ἡμῖν ἐφεῖτ᾽ ἐν ὥρᾳἥκειν ἔχοντας ἡμερῶν ὀργὴν τριῶν πονηρὰνἐπ᾽ αὐτόν ὡς κολωμένους ὧν ἠδίκησεν ἀλλὰσπεύδωμεν ὦνδρες ἥλικες πρὶν ἡμέραν γενέσθαι 245χωρῶμεν ἅμα τε τῷ λύχνῳ πάντῃ διασκοπῶμενμή που λίθος τις ἐμποδὼν ἡμᾶς κακόν τι δράσῃΠαίςτὸν πηλὸν ὦ πάτερ πάτερ τουτονὶ φύλαξαιΧορόςκάρφος χαμᾶθέν νυν λαβὼν τὸν λύχνον πρόμυξονΠαίςοὔκ ἀλλὰ τῳδί μοι δοκῶ τὸν λύχνον προβύσειν 250Χορόςτί δὴ μαθὼν τῷ δακτύλῳ τὴν θρυαλλίδ᾽ ὠθεῖςκαὶ ταῦτα τοὐλαίου σπανίζοντος ὦνόητεοὐ γὰρ δάκνει σ᾽ ὅταν δέῃ τίμιον πρίασθαιΠαίςεἰ νὴ Δί᾽ αὖθις κονδύλοις νουθετήσεθ᾽ ἡμᾶςἀποσβέσαντες τοὺς λύχνους ἄπιμεν οἴκαδ᾽ αὐτοί 255κἄπειτ᾽ ἴσως ἐν τῷ σκότῳ τουτουὶ στερηθεὶςτὸν πηλὸν ὥσπερ ἀτταγᾶς τυρβάσεις βαδίζωνΧορόςἦ μὴν ἐγὼ σοῦ χἀτέρους μείζονας κολάζωἀλλ᾽ οὑτοσί μοι βόρβορος φαίνεται πατοῦντικοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως οὐχ ἡμερῶν τεττάρων τὸ πλεῖστον 260ὕδωρ ἀναγκαίως ἔχει τὸν θεὸν ποιῆσαιἔπεισι γοῦν τοῖσιν λύχνοις οὑτοιὶ μύκητεςφιλεῖ δ᾽ ὅταν τοῦτ᾽ ᾖ ποιεῖν ὑετὸν μάλισταδεῖται δὲ καὶ τῶν καρπίμων ἅττα μή ᾽στι πρῷαὕδωρ γενέσθαι κἀπιπνεῦσαι βόρειον αὐτοῖς 265τί χρῆμ᾽ ἄρ᾽ οὑκ τῆς οἰκίας τῆσδε συνδικαστὴςπέπονθεν ὡς οὐ φαίνεται δεῦρο πρὸς τὸ πλῆθοςοὐ μὴν πρὸ τοῦ γ᾽ ἐφολκὸς ἦν ἀλλὰ πρῶτος ἡμῶνἡγεῖτ᾽ ἂν ᾄδων Φρυνίχου καὶ γάρ ἐστιν ἁνὴρφιλῳδός ἀλλά μοι δοκεῖ στάντας ἐνθάδ᾽ ὦνδρες 270ᾄδοντας αὐτὸν ἐκκαλεῖν ἤν τί πως ἀκούσαςτοὐμοῦ μέλους ὑφ᾽ ἡδονῆς ἑρπύσῃ θύραζεΧορόςτί ποτ᾽ οὐ πρὸ θυρῶν φαίνετ᾽ ἄρ᾽ ἡμῖν ὁ γέρων οὐδ᾽ ὑπακούειμῶν ἀπολώλεκε τὰςἐμβάδας ἢ προσέκοψ᾽ ἐν 275τῷ σκότῳ τὸν δάκτυλόν που 275βεἶτ᾽ ἐφλέγμηνεν αὐτοῦτὸ σφυρὸν γέροντος ὄντος 276βκαὶ τάχ᾽ ἂν βουβωνιῴηἦ μὴν πολὺ δριμύτατός γ᾽ ἦν τῶν παρ᾽ ἡμῖν 277βκαὶ μόνος οὐκ ἂν ἐπείθετ᾽ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἀντιβολοίητις κάτω κύπτων ἂν οὕτω 279β

ldquoλίθον ἕψειςrdquo ἔλεγεν 280τάχα δ᾽ ἂν διὰ τὸν χθιζινὸν ἄνθρωπον ὃς ἡμᾶς διεδύετ᾽ἐξαπατῶν καὶ λέγωνὡς φιλαθήναιος ἦν καὶτἀν Σάμῳ πρῶτος κατείποιδιὰ τοῦτ᾽ ὀδυνηθεὶςεἶτ᾽ ἴσως κεῖται πυρέττωνἔστι γὰρ τοιοῦτος ἁνήρ 285ἀλλ᾽ ὦγάθ᾽ ἀνίστασο μηδ᾽ οὕτω σεαυτὸνἔσθιε μηδ᾽ ἀγανάκτεικαὶ γὰρ ἀνὴρ παχὺς ἥκειτῶν προδόντων τἀπὶ Θρᾴκηςὃν ὅπως ἐγχυτριεῖςὕπαγ᾽ ὦ παῖ ὕπαγε 290Παίςἐθελήσεις τί μοι οὖν ὦπάτερ ἤν σού τι δεηθῶΧορόςπάνυ γ᾽ ὦ παιδίον ἀλλ᾽ εἰπέτί βούλει με πρίασθαικαλόν οἶμαι δέ σ᾽ ἐρεῖν ἀστραγάλους 295δήπουθεν ὦ παῖΠαίςμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἰσχάδας ὦ παππίαἥδιον γάρΧορόςοὐκ ἂνμὰ Δἴ εἰ κρέμαισθέ γ᾽ ὑμεῖςΠαίςμὰ Δἴ οὔ τἄρα προπέμψω σε τὸ λοιπόνΧορόςἀπὸ γὰρ τοῦδέ με τοῦ μισθαρίου 300τρίτον αὐτὸν ἔχειν ἄλφιτα δεῖ καὶ ξύλα κὤψονltἒ ἔgt σὺ δὲ σῦκά μ᾽ αἰτεῖςΠαίςἄγε νυν ὦ πάτερ ἢν μὴτὸ δικαστήριον ἅρχωνκαθίσῃ νῦν πόθεν ὠνησόμεθ᾽ 305ἄριστον ἔχεις ἐλπίδαχρηστήν τινα νῷν ἢπόρον Ἕλλας ἱρὸν ltεὑρεῖνgtΧορόςἀπαπαῖ φεῦ ltἀπαπαῖ φεῦgtμὰ Δἴ οὐκ ἔγωγε νῷν οἶδ᾽ 310ὁπόθεν γε δεῖπνον ἔσταιΠαίςτί με δῆτ᾽ ὦ μελέα μῆτερ ἔτικτεςΧορόςἵν᾽ ἐμοὶ πράγματα βόσκειν παρέχῃςΠαίςἀνόνητον ἄρ᾽ ὦ θυλάκιόν σ᾽ εἶχον ἄγαλμαἒ ἔ πάρα νῷν στενάζειν 315Φιλοκλέωνφίλοι τήκομαι μὲνπάλαι διὰ τῆς ὀπῆςὑμῶν ὑπακούωνἀλλὰ γὰρ οὐχ οἷός τ᾽ εἴμ᾽ᾄδειν τί ποιήσωτηροῦμαι δ᾽ ὑπὸ τῶνδ᾽ ἐπεὶβούλομαί γε πάλαι μεθ᾽ ὑμῶν 320

ἐλθὼν ἐπὶ τοὺς καδίσκουςκακόν τι ποιῆσαιἀλλ᾽ ὦ Ζεῦ ltΖεῦgt μέγα βροντήσαςἤ με ποίησον καπνὸν ἐξαίφνηςἢ Προξενίδην ἢ τὸν Σέλλου 325τοῦτον τὸν ψευδαμάμαξυντόλμησον ἄναξ χαρίσασθαί μοιπάθος οἰκτίρας ἤ με κεραυνῷδιατινθαλέῳ σπόδισον ταχέωςκἄπειτ᾽ ἀνελών μ᾽ ἀποφυσήσας 330εἰς ὀξάλμην ἔμβαλε θερμήνἢ δῆτα λίθον με ποίησον ἐφ᾽ οὗτὰς χοιρίνας ἀριθμοῦσιΧορόςτίς γάρ ἐσθ᾽ ὁ ταῦτά σ᾽ εἵργωνκἀποκλῄων τῇ θύρᾳ λέξον 335πρὸς εὔνους γὰρ φράσειςΦιλοκλέωνοὑμὸς υἱός ἀλλὰ μὴ βοᾶτε καὶ γὰρ τυγχάνειοὑτοσὶ πρόσθεν καθεύδων ἀλλ᾽ ὕφεσθε τοῦ τόνουΧορόςτοῦ δ᾽ ἔφεξιν ὦ μάταιε ταῦτα δρᾶν σε βούλεταιltκαὶgt τίνα πρόφασιν ἔχωνΦιλοκλέωνοὐκ ἐᾷ μ᾽ ὦνδρες δικάζειν οὐδὲ δρᾶν οὐδὲν κακόν 340ἀλλά μ᾽ εὐωχεῖν ἕτοιμός ἐστ᾽ ἐγὼ δ᾽ οὐ βούλομαιΧορόςτοῦτ᾽ ἐτόλμησ᾽ ὁ μιαρὸς χανεῖνὁ Δημολογοκλέων ltὅδ᾽gt 342βὅτι λέγεις ltσύgt τι περὶ τῶν νεῶν 343ἀληθές οὐ γὰρ ἄν ποθ᾽ 343βοὗτος ἁνὴρ τοῦτ᾽ ἐτόλμησενλέγειν εἰ 344βμὴ ξυνωμότης τις ἦν 345ἀλλ᾽ ἐκ τούτων ὥρα τινά σοι ζητεῖν καινὴν ἐπίνοιαν 346ἥτις σε λάθρᾳ τἀνδρὸς τουδὶ καταβῆναι δεῦρο ποιήσειΦιλοκλέωντίς ἂν οὖν εἴη ζητεῖθ᾽ ὑμεῖς ὡς πᾶν ltἂνgt ἔγωγε ποιοίηνοὕτω κιττῶ διὰ τῶν σανίδων μετὰ χοιρίνης περιελθεῖνΧορόςἔστιν ὀπὴ δῆθ᾽ ἥντιν᾽ ἂν ἔνδοθεν οἷός τ᾽ εἴης διορύξαι 350εἶτ᾽ ἐκδῦναι ῥάκεσιν κρυφθεὶς ὥσπερ πολύμητις ὈδυσσεύςΦιλοκλέωνπάντα πέφαρκται κοὐκ ἔστιν ὀπῆς οὐδ᾽ εἰ σέρφῳ διαδῦναιἀλλ᾽ ἄλλο τι δεῖ ζητεῖν ὑμᾶς ὀπίαν δ᾽ οὐκ ἔστι γενέσθαιΧορόςμέμνησαι δῆθ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ στρατιᾶς κλέψας ποτὲ τοὺς ὀβελίσκους 354ἵεις σαυτὸν κατὰ τοῦ τείχους ταχέως ὅτε Νάξος ἑάλωΦιλοκλέωνοἶδ᾽ ἀλλὰ τί τοῦτ᾽ οὐδὲν γὰρ τοῦτ᾽ ἐστὶν ἐκείνῳ προσόμοιονἥβων γὰρ κἀδυνάμην κλέπτειν ἴσχυόν τ᾽ αὐτὸς ἐμαυτοῦκοὐδείς μ᾽ ἐφύλαττ᾽ ἀλλ᾽ ἐξῆν μοιφεύγειν ἀδεῶς νῦν δὲ ξὺν ὅπλοιςἄνδρες ὁπλῖται διαταξάμενοι 360κατὰ τὰς διόδους σκοπιωροῦνταιτὼ δὲ δύ᾽ αὐτῶν ἐπὶ ταῖσι θύραιςὥσπερ με γαλῆν κρέα κλέψασαντηροῦσιν ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους 364Χορόςἀλλὰ καὶ νῦν ἐκπόριζε 365

μηχανὴν ὅπως τάχισθ᾽ ἕωςγάρ ὦ μελίττιονΦιλοκλέωνδιατραγεῖν τοίνυν κράτιστόν ἐστί μοι τὸ δίκτυονἡ δέ μοι Δίκτυννα συγγνώμην ἔχοι τοῦ δικτύουΧορόςταῦτα μὲν πρὸς ἀνδρός ἐστ᾽ ἄνοντος ἐς σωτηρίανἀλλ᾽ ἔπαγε τὴν γνάθον 370Φιλοκλέωνδιατέτρωκται τοῦτό γ᾽ ἀλλὰ μὴ βοᾶτε μηδαμῶςἀλλὰ τηρώμεσθ᾽ ὅπως μὴ Βδελυκλέων αἰσθήσεταιΧορόςμηδὲν ὦ τᾶν δέδιθι μηδένὡς ἐγὼ τοῦτόν γ᾽ ἐὰν γρύξῃτι ποιήσω δακεῖν τὴνκαρδίαν καὶ τὸν περὶ ψυχῆς 375δρόμον δραμεῖν ἵν᾽ εἰδῇμὴ πατεῖν τὰτοῖν θεοῖν ψηφίσματαἀλλ᾽ ἐξάψας διὰ τῆς θυρίδος τὸ καλῴδιον εἶτα καθίμα 379δήσας σαυτὸν καὶ τὴν ψυχὴν ἐμπλησάμενος ΔιοπείθουςΦιλοκλέωνἄγε νυν ἢν αἰσθομένω τούτω ζητῆτόν μ᾽ ἐσκαλαμᾶσθαικἀνασπαστὸν ποιεῖν εἴσω τί ποιήσετε φράζετε νυνίΧορόςἀμυνοῦμέν σοι τὸν πρινώδη θυμὸν ἅπαντες καλέσαντεςὥστ᾽ οὐ δυνατόν σ᾽ εἵργειν ἔσται τοιαῦτα ποιήσομεν ἡμεῖςΦιλοκλέωνδράσω τοίνυν ὑμῖν πίσυνος καὶ -- μανθάνετ᾽ -- ἤν τι πάθω ᾽γώ 385ἀνελόντες καὶ κατακλαύσαντες θεῖναί μ᾽ ὑπὸ τοῖσι δρυφάκτοιςΧορόςοὐδὲν πείσει μηδὲν δείσῃς ἀλλ᾽ ὦ βέλτιστε καθίεισαυτὸν θαρρῶν κἀπευξάμενος τοῖσι πατρῴοισι θεοῖσινΦιλοκλέωνὦ Λύκε δέσποτα γείτων ἥρως σὺ γὰρ οἷσπερ ἐγὼ κεχάρησαι 389τοῖς δακρύοισιν τῶν φευγόντων ἀεὶ καὶ τοῖς ὀλοφυρμοῖςᾤκησας γοῦν ἐπίτηδες ἰὼν ἐνταῦθ᾽ ἵνα ταῦτ᾽ ἀκροῷοκἀβουλήθης μόνος ἡρώων παρὰ τὸν κλάοντα καθῆσθαιἐλέησον καὶ σῶσον νυνὶ τὸν σαυτοῦ πλησιόχωρονκοὐ μή ποτέ σου παρὰ τὰς κάννας οὐρήσω μηδ᾽ ἀποπάρδωΒδελυκλέωνοὗτος ἐγείρου 395Ξανθίαςτί τὸ πρᾶγμ᾽Βδελυκλέωνὥσπερ φωνή μέ τις ἐγκεκύκλωταιΞανθίαςμῶν ὁ γέρων πῃ διαδύεται ltαὖgtΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ καθιμᾷαὑτὸν δήσαςΞανθίαςὦ μιαρώτατε τί ποιεῖς οὐ μὴ καταβήσειΒδελυκλέωνἀνάβαιν᾽ ἀνύσας κατὰ τὴν ἑτέραν καὶ ταῖσιν φυλλάσι παῖεἤν πως πρύμνην ἀνακρούσηται πληγεὶς ταῖς εἰρεσιώναιςΦιλοκλέωνοὐ ξυλλήψεσθ᾽ ὁπόσοισι δίκαι τῆτες μέλλουσιν ἔσεσθαιὦ Σμικυθίων καὶ Τεισιάδη καὶ Χρήμων καὶ Φερέδειπνεπότε δ᾽ εἰ μὴ νῦν ἐπαρήξετέ μοι πρίν μ᾽ εἴσω μᾶλλον ἄγεσθαι

Χορόςεἰπέ μοι τί μέλλομεν κινεῖν ἐκείνην τὴν χολήνἥνπερ ἡνίκ᾽ ἄν τις ἡμῶν ὀργίσῃ τὴν σφηκιάν 404νῦν ἐκεῖνο νῦν ἐκεῖνοτοὐξύθυμον ᾧ κολαζόμεσθακέντρον ldquoἐντέτατ᾽ ὀξύrdquoἀλλὰ θαἰμάτια βαλόντες ὡς τάχιστα παιδίαθεῖτε καὶ βοᾶτε καὶ Κλέωνι ταῦτ᾽ ἀγγέλλετεκαὶ κελεύετ᾽ αὐτὸν ἥκειν 410ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα μισόπολινὄντα κἀπολούμενον ὅτιτόνδε λόγον ἐσφέρειμὴ δικάζειν δίκαςΒδελυκλέωνὦγαθοὶ τὸ πρᾶγμ᾽ ἀκούσατ᾽ ἀλλὰ μὴ κεκράγετε 415Χορόςνὴ Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν γ᾽Βδελυκλέωνὡς τοῦδ᾽ ἐγὼ οὐ μεθήσομαιΧορόςταῦτα δῆτ᾽ οὐ δεινὰ καὶ τυραννίς ἐστιν ἐμφανήςὦ πόλις καὶ Θεώρου θεοισεχθρίακεἴ τις ἄλλος προέστηκεν ἡμῶν κόλαξΞανθίαςἩράκλεις καὶ κέντρ᾽ ἔχουσιν οὐχ ὁρᾷς ὦ δέσποτα 420Βδελυκλέωνοἷς γ᾽ ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκῃ τὸν ΓοργίουΧορόςκαὶ σέ γ᾽ αὐτοῖς ἐξολοῦμεν ἀλλὰ πᾶς ἐπίστρεφεδεῦρο κἀξείρας τὸ κέντρον εἶτ᾽ ἐπ᾽ αὐτὸν ἵεσοξυσταλεὶς εὔτακτος ὀργῆς καὶ μένους ἐμπλήμενοςὡς ἂν εὖ εἰδῇ τὸ λοιπὸν σμῆνος οἷον ὤργισεν 425Ξανθίαςτοῦτο μέντοι δεινὸν ἤδη νὴ Δί᾽ εἰ μαχούμεθαὡς ἔγωγ᾽ αὐτῶν ὁρῶν δέδοικα τὰς ἐγκεντρίδαςΧορόςἀλλ᾽ ἀφίει τὸν ἄνδρ᾽ εἰ δὲ μή φήμ᾽ ἐγὼτὰς χελώνας μακαριεῖν σε τοῦ δέρματοςΦιλοκλέωνεἶά νυν ὦ ξυνδικασταὶ σφῆκες ὀξυκάρδιοι 430οἱ μὲν ἐς τὸν πρωκτὸν αὐτῶν ἐσπέτεσθ᾽ ὠργισμένοιοἱ δὲ τὠφθαλμὼ κύκλῳ κεντεῖτε καὶ τοὺς δακτύλουςΒδελυκλέωνὦ Μίδα καὶ Φρὺξ βοήθει δεῦρο καὶ Μασιντύακαὶ λάβεσθε τουτουὶ καὶ μὴ μεθῆσθε μηδενίεἰ δὲ μή ᾽ν πέδαις παχείαις οὐδὲν ἀριστήσετε 435ὡς ἐγὼ πολλῶν ἀκούσας οἶδα θρίων τὸν ψόφονΧορόςεἰ δὲ μὴ τοῦτον μεθήσεις ἔν τί σοι παγήσεταιΦιλοκλέωνὦ Κέκροψ ἥρως ἄναξ τὰ πρὸς ποδῶν Δρακοντίδηπεριορᾷς οὕτω μ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν βαρβάρων χειρούμενονοὓς ἐγὼ ᾽δίδαξα κλάειν τέτταρ᾽ ἐς τὴν χοίνικα 440Χορόςεἶτα δῆτ᾽ οὐ πόλλ᾽ ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ κακάδηλαδή καὶ νῦν γε τούτω τὸν παλαιὸν δεσπότηνπρὸς βίαν χειροῦσιν οὐδὲν τῶν πάλαι μεμνημένοιδιφθερῶν κἀξωμίδων ἃς οὗτος αὐτοῖς ἠμπόλακαὶ κυνᾶς καὶ τοὺς πόδας χειμῶνος ὄντος ὠφέλει 445ὥστε μὴ ῥιγῶν ἑκάστοτ᾽ ἀλλὰ τούτοις γ᾽ οὐκ ἔνι

οὐδ᾽ ἐν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδωνΦιλοκλέωνοὐκ ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ᾽ ὦ κάκιστον θηρίονοὐδ᾽ ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽ εὑρὼν τοὺς βότρυς κλέπτοντά σεπροσαγαγὼν πρὸς τὴν ἐλάαν ἐξέδειρ᾽ εὖ κἀνδρικῶς 450ὥστε σε ζηλωτὸν εἶναι σὺ δ᾽ ἀχάριστος ἦσθ᾽ ἄραἀλλ᾽ ἄνες με καὶ σὺ καὶ σύ πρὶν τὸν υἱὸν ἐκδραμεῖνΧορόςἀλλὰ τούτων μὲν τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον καλὴν δίκηνοὐκέτ᾽ ἐς μακρὰν ἵν᾽ εἰδῆθ᾽ οἷός ἐστ᾽ ἀνδρῶν τρόποςὀξυθύμων καὶ δικαίων καὶ βλεπόντων κάρδαμα 455Βδελυκλέωνπαῖε παἶ ὦ Ξανθία τοὺς σφῆκας ἀπὸ τῆς οἰκίαςΞανθίαςἀλλὰ δρῶ τοῦτ᾽ ἀλλὰ καὶ σὺ τῦφε πολλῷ τῷ καπνῷΣωσίαςοὐχὶ σοῦσθ᾽ οὐκ ἐς κόρακας οὐκ ἄπιτε παῖε τῷ ξύλῳΞανθίαςκαὶ σὺ προσθεὶς Αἰσχίνην ἔντυφε τὸν Σελλαρτίουἆρ᾽ ἐμέλλομέν ποθ᾽ ὑμᾶς ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ 460Βδελυκλέωνἀλλὰ μὰ Δί᾽ οὐ ῥᾳδίως οὕτως ἂν αὐτοὺς διέφυγεςεἴπερ ἔτυχον τῶν μελῶν τῶν Φιλοκλέους βεβρωκότεςΧορόςἆρα δῆτ᾽ οὐκ αὐτὰ δῆλατοῖς πένησιν ἡ τυραννὶςldquoὡς λάθρᾳ γ᾽ ἐλάνθαν᾽ ὑπιοῦσά μεrdquo 465εἰ σύ γ᾽ ὦ πόνῳ πόνηρε καὶ κομηταμυνίατῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν ἔθηκεν ἡ πόλιςοὔτε τιν᾽ ἔχων πρόφασινοὔτε λόγον εὐτράπελοναὐτὸς ἄρχων μόνος 470Βδελυκλέωνἔσθ᾽ ὅπως ἄνευ μάχης καὶ τῆς κατοξείας βοῆςἐς λόγους ἔλθοιμεν ἀλλήλοισι καὶ διαλλαγάςΧορόςσοὐς λόγους ὦ μισόδημε καὶ μοναρχίας ἐραστάκαὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν κράσπεδα 475στεμμάτων τήν θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον τρέφωνΒδελυκλέωννὴ Δί᾽ ἦ μοι κρεῖττον ἐκστῆναι τὸ παράπαν τοῦ πατρὸςμᾶλλον ἢ κακοῖς τοσούτοις ναυμαχεῖν ὁσημέραιΧορόςοὐδὲ μὴν οὐδ᾽ ἐν σελίνῳ σοὐστὶν οὐδ᾽ ἐν πηγάνῳ 480τοῦτο γὰρ παρεμβαλοῦμεν τῶν τριχοινίκων ἐπῶνἀλλὰ νῦν μὲν οὐδὲν ἀλγεῖς ἀλλ᾽ ὅταν ξυνήγοροςταὐτὰ ταῦτα σου καταντλῇ καὶ ξυνωμότας καλῇΒδελυκλέωνἆρ᾽ ἂν ὦ πρὸς τῶν θεῶν ὑμεῖς ἀπαλλαχθεῖτέ μουἢ δέδοκταί μοι δέρεσθαι καὶ δέρειν δι᾽ ἡμέρας 485Χορόςοὐδέποτέ γ᾽ οὐχ ἕως ἄν τί μου λοιπὸν ᾖὅστις ἡμῶν ἐπὶ τυραννίδ᾽ ὧδ᾽ ἐστάληςΒδελυκλέωνὡς ἅπανθ᾽ ὑμῖν τυραννίς ἐστι καὶ ξυνωμόταιἤν τε μεῖζον ἤν τ᾽ ἔλαττον πρᾶγμά τις κατηγορῇἧς ἐγὼ οὐκ ἤκουσα τοὔνομ᾽ οὐδὲ πεντήκοντ᾽ ἐτῶν 490νῦν δὲ πολλῷ τοῦ ταρίχους ἐστὶν ἀξιωτέραὥστε καὶ δὴ τοὔνομ᾽ αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ κυλίνδεταιἢν μὲν ὠνῆταί τις ὀρφὼς μεμβράδας δὲ μὴ ᾽θέλῃ

εὐθέως εἴρηχ᾽ ὁ πωλῶν πλησίον τὰς μεμβράδας᾽οὗτος ὀψωνεῖν ἔοιχ᾽ ἅνθρωπος ἐπὶ τυραννίδι᾽ 495ἢν δὲ γήτειον προσαιτῇ ταῖς ἀφύαις ἥδυσμά τιἡ λαχανόπωλις παραβλέψασά φησι θατέρῳldquoεἰπέ μοι γήτειον αἰτεῖς πότερον ἐπὶ τυραννίδιἢ νομίζεις τὰς Ἀθήνας σοὶ φέρειν ἡδύσματαrdquoΞανθίαςκἀμέ γ᾽ ἡ πόρνη χθὲς εἰσελθόντα τῆς μεσημβρίας 500ὅτι κελητίσαι ᾽κέλευον ὀξυθυμηθεῖσά μοιἤρετ᾽ εἰ τὴν Ἱππίου καθίσταμαι τυραννίδαΒδελυκλέωνταῦτα γὰρ τούτοις ἀκούειν ἡδἔ εἰ καὶ νῦν ἐγὼτὸν πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι τούτων ἀπαλλαχθέντα τῶνὀρθροφοιτοσυκοφαντοδικοταλαιπώρων τρόπων 505ζῆν βίον γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος αἰτίαν ἔχωταῦτα δρᾶν ξυνωμότης ὢν καὶ φρονῶν τυραννικάΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἐν δίκῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ οὐδ᾽ ἂν ὀρνίθων γάλαἀντὶ τοῦ βίου λάβοιμ᾽ ἂν οὗ με νῦν ἀποστερεῖςοὐδὲ χαίρω βατίσιν οὐδ᾽ ἐγχέλεσιν ἀλλ᾽ ἥδιον ἄν 510δικίδιον σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι πεπνιγμένονΒδελυκλέωννὴ Δἴ εἰθίσθης γὰρ ἥδεσθαι τοιούτοις πράγμασινἀλλ᾽ ἐὰν σιγῶν ἀνάσχῃ καὶ μάθῃς ἁγὼ λέγωἀναδιδάξειν οἴομαί σ᾽ ὡς πάντα ταῦθ᾽ ἁμαρτάνειςΦιλοκλέωνἐξαμαρτάνω δικάζων 515Βδελυκλέωνκαταγελώμενος μὲν οὖνοὐκ ἐπαϊεις ὑπ᾽ ἀνδρῶν οὓς σὺ μόνον οὐ προσκυνεῖςἀλλὰ δουλεύων λέληθαςΦιλοκλέωνπαῦε δουλείαν λέγωνὅστις ἄρχω τῶν ἁπάντωνΒδελυκλέωνοὐ σύ γ᾽ ἀλλ᾽ ὑπηρετεῖςοἰόμενος ἄρχειν ἐπεὶ δίδαξον ἡμᾶς ὦ πάτερἥτις ἡ τιμή ᾽στί σοι καρπουμένῳ τὴν Ἑλλάδα 520Φιλοκλέωνπάνυ γε καὶ τούτοισί γ᾽ ἐπιτρέψαι ᾽θέλωΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ἐγώἄφετέ νυν ἅπαντες αὐτόνΦιλοκλέωνκαὶ ξίφος γέ μοι δότεἢν γὰρ ἡττηθῶ λέγων σου περιπεσοῦμαι τῷ ξίφειΒδελυκλέωνεἰπέ μοι τί δ᾽ ἤν τὸ δεῖνα τῇ διαίτῃ μὴ ᾽μμένῃςΦιλοκλέωνμηδέποτε πίοιμ᾽ ἀκράτου μισθὸν ἀγαθοῦ δαίμονος 525Χορόςνῦν δὴ τὸν ἐκ θἠμετέρουγυμνασίου δεῖ τι λέγεινκαινόν ὅπως φανήσει --Βδελυκλέωνἐνεγκάτω μοι δεῦρο τὴν κίστην τις ὡς τάχισταἀτὰρ φανεῖ ποῖός τις ὤν ἢν ταῦτα παρακελεύῃ 530Χορόςμὴ κατὰ τὸν νεανίαντονδὶ λέγων ὁρᾷς γὰρ ὥς

σοι μέγας ἐστὶν ἁγὼνκαὶ περὶ τῶν ἁπάντωνεἴπερ ὃ μὴ γένοιθ᾽ οὗτός 535ltσ᾽gt ἐθέλει κρατῆσαιΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὅσ᾽ ἂν λέξῃ γ᾽ ἁπλῶς μνημόσυνα γράψομαι ᾽γώΦιλοκλέωντί γὰρ φάθ᾽ ὑμεῖς ἢν ὁδί με τῷ λόγῳ κρατήσῃΧορόςοὐκέτι πρεσβυτῶν ὄχλος 540χρήσιμος ἔστ᾽ οὐδ᾽ ἀκαρῆσκωπτόμενοι δ᾽ ἐν ταῖς ὁδοῖςθαλλοφόροι καλούμεθ᾽ ἀντωμοσιῶνκελύφη 545ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς πάσης μέλλων βασιλείας ἀντιλογήσειν 546τῆς ἡμετέρας νυνὶ θαρρῶν πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζεΦιλοκλέωνκαὶ μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξωτῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείαςτί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ 550ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον καὶ ταῦτα γέροντοςὃν πρῶτα μὲν ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς τηροῦσ᾽ ἐπὶ τοῖσι δρυφάκτοιςἄνδρες μεγάλοι καὶ τετραπήχεις κἄπειτ᾽ εὐθὺς προσιόντιἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων κεκλοφυῖανἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν οἰκτροχοοῦντες 555᾽οἴκτιρόν μ᾽ ὦ πάτερ αἰτοῦμαί σ᾽ εἰ καὐτὸς πώποθ᾽ ὑφείλουἀρχὴν ἄρξας ἢ ᾽πὶ στρατιᾶς τοῖς ξυσσίτοις ἀγοράζων᾽ὃς ἔμ᾽ οὐδ᾽ ἂν ζῶντ᾽ ᾔδειν εἰ μὴ διὰ τὴν προτέραν ἀπόφυξινΒδελυκλέωντουτὶ περὶ τῶν ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοιΦιλοκλέωνεἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς 560ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκαἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς ἱέντων εἰς ἀπόφυξινφέρ᾽ ἴδω τί γὰρ οὐκ ἔστιν ἀκοῦσαι θώπευμ᾽ ἐνταῦθα δικαστῇοἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασικακὰ πρὸς τοῖς οὖσιν ldquo ἕως ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσινrdquo 565οἱ δὲ λέγουσιν μύθους ἡμῖν οἱ δ᾽ Αἰσώπου τι γέλοιονοἱ δὲ σκώπτουσ᾽ ἵν᾽ ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν θυμὸν καταθῶμαικἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα τὰ παιδάρι᾽ εὐθὺς ἀνέλκειτὰς θηλείας καὶ τοὺς υἱεῖς τῆς χειρός ἐγὼ δ᾽ ἀκροῶμαιτὰ δὲ συγκύψανθ᾽ ἅμα βληχᾶται κἄπειθ᾽ ὁ πατὴρ ὑπὲρ αὐτῶν 570ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ με τρέμων τῆς εὐθύνης ἀπολῦσαιldquoεἰ μὲν χαίρεις ἀρνὸς φωνῇ παιδὸς φωνὴν ἐλεήσαιςrdquoεἰ δ᾽ αὖ τοῖς χοιριδίοις χαίρω θυγατρὸς φωνῇ με πιθέσθαιχἠμεῖς αὐτῷ τότε τῆς ὀργῆς ὀλίγον τὸν κόλλοπ᾽ ἀνεῖμενἆρ᾽ οὐ μεγάλη τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἀρχὴ καὶ τοῦ πλούτου καταχήνη 575Βδελυκλέωνδεύτερον αὖ σου τουτὶ γράφομαι τὴν τοῦ πλούτου καταχήνηνκαὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχεινΦιλοκλέωνπαίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαικἂν Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων οὐκ ἀποφεύγει πρὶν ἂν ἡμῖνἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν τὴν καλλίστην ἀπολέξας 580κἂν αὐλητής γε δίκην νικᾷ ταύτης ἡμῖν ἐπίχειραἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσικἂν ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρονκλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντες τῇ διαθήκῃκαὶ τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπούσῃ 585ἔδομεν ταύτην ὅστις ἂν ἡμᾶς ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ

καὶ ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχήΒδελυκλέωντουτὶ γάρ τοι σεμνόν τούτων ὧν εἴρηκας μακαρίζωτῆς δ᾽ ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζωνΦιλοκλέωνἔτι δ᾽ ἡ βουλὴ χὠ δῆμος ὅταν κρῖναι μέγα πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ 590ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας τοῖσι δικασταῖς παραδοῦναιεἶτ᾽ Εὔαθλος χὠ μέγας οὗτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴςοὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς φασίν περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαικἀν τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐνίκησεν ἐὰν μὴεἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι πρώτιστα μίαν δικάσανταςαὐτὸς δὲ Κλέων ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ περιτρώγει 596ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων καὶ τὰς μυίας ἀπαμύνεισὺ δὲ τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασαςἀλλὰ Θέωρος καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττωντὸν σφόγγον ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽ ἡμῶν περικωνεῖ 600σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκειςἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξεινΒδελυκλέωνἔμπλησο λέγων πάντως γάρ τοι παύσει ποτὲ κἀναφανήσειπρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς περισέμνουΦιλοκλέωνὃ δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων οὗ ᾽γὼ ᾽πελελήσμην 605ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν ἔχων κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντεςἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ μεἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃκαὶ παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ γλώττῃ ltτὸgt τριώβολον ἐκκαλαμᾶταικαὶ τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ 610κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ ᾽φάγε τουτίἔντραγε τουτί᾽ τούτοισιν ἐγὼ γάνυμαι κοὐ μή με δεήσῃἐς σὲ βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσεικαταρασάμενος καὶ τονθορύσας ἀλλ᾽ ἢν μή μοι ταχὺ μάξῃτάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν σκευὴν βελέων ἀλεωρήνκἂν οἶνόν μοι μὴ ᾽γχῇς σὺ πιεῖν τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι 616οἴνου μεστόν κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας οὗτος δὲ κεχηνὼςβρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον κατέπαρδενἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς οὐδὲν ἐλάττω 620Φιλοκλέωνὅστις ἀκούω ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ Ζεύςἢν γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμενπᾶς τίς φησιν τῶν παριόντωνldquoοἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριονὦ Ζεῦ βασιλεῦrdquo 625κἂν ἀστράψω ποππύζουσινκἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντεςκαὶ πάνυ σεμνοίκαὶ σὺ δέδοικάς με μάλιστ᾽ αὐτόςνὴ τὴν Δήμητρα δέδοικας ἐγὼ δ᾽ἀπολοίμην εἴ σε δέδοικα 630Χορόςοὐπώποθ᾽ οὕτω καθαρῶςοὐδενὸς ἠκούσαμεν οὐδὲξυνετῶς λέγοντοςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω ῥᾳδίως τρυγήσεινκαλῶς γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι 635Χορόςὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθενκοὐδὲν παρῆλθεν ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ηὐξανόμην ἀκούων

κἀν μακάρων δικάζειναὐτὸς ἔδοξα νήσοις 640ἡδόμενος λέγοντιΦιλοκλέωνὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ ἐν αὑτοῦΒδελυκλέωνἦ μὴν ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν ποιήσωΧορόςδεῖ δέ σε παντοίας πλέκεινεἰς ἀπόφυξιν παλάμας 645τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναιχαλεπὸν ltνεανίᾳgtμὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντιπρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον 648ἢν μή τι λέγῃς ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαιΒδελυκλέωνχαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ ᾽πὶ τρυγῳδοῖς 650ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖανἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη --Φιλοκλέωνπαῦσαι καὶ μὴ πατέριζεεἰ μὴ γὰρ ὅπως δουλεύω ᾽γώ τουτὶ ταχέως με διδάξειςοὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις κἂν χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαιΒδελυκλέωνἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον 655καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρόςτὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντακἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάςπρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατατούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν 660ἀπὸ τούτου νυν κατάθες μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦἓξ χιλιάσιν κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθενγίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλανταΦιλοκλέωνοὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθόςΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ μέντοι 665Φιλοκλέωνκαὶ ποῖ τρέπεται δὴ ᾽πειτα τὰ χρήματα τἄλλαΒδελυκλέωνἐς τούτους τοὺς ldquoοὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόνἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους ἀείrdquo σὺ γὰρ ὦ πάτερ αὐτοὺςἄρχειν αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείςκᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλανταἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες 670ldquoδώσετε τὸν φόρον ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψωrdquoσὺ δὲ τῆς ἀρχῆς ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους περιτρώγωνοἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλονἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδένσὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν 675ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαιαφιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα πλουθυγιείανσοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις πολλὰ μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσαςοὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσινΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα 680ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίειςΒδελυκλέωνοὐ γὰρ μεγάλη δουλεία ᾽στὶν τούτους μὲν ἅπαντας ἐν ἀρχαῖςαὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ τοὺς κόλακας τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας

σοὶ δ᾽ ἤν τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς ἀγαπᾷς οὓς αὐτὸς ἐλαύνωνκαὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας 685καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχειὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον Χαιρέου υἱόςὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείςἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶνὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται 690αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν κἂν ὕστερος ἔλθῃκαὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦἤν τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντεἐσπουδάκατον κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκεσὺ δὲ χασκάζεις τὸν κωλακρέτην τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν 695Φιλοκλέωνταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί λέγεις ὥς μου τὸν θῖνα ταράττειςκαὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με ποιεῖςΒδελυκλέωνσκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασινὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαιὅστις πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς 700οὐκ ἀπολαύεις πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοιἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιονβούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοιἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃἐπὶ τῶν ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς 705εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ ῥᾴδιον ἦν ἄνεἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσιτούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃδύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοιςκαὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ 710ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ ᾽ν Μαραθῶνι τροπαίουνῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντιΦιλοκλέωνοἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖταικαὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμιΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί τὴν Εὔβοιαν διδόασιν 715ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνουςποριεῖν ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνουςκαὶ ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶνὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶβόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους 720ἐγχάσκειν σοι στομφάζονταςκαὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχεινὅ τι βούλει σοιπλὴν κωλακρέτου γάλα πίνεινΧορόςἦ που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς 725οὐκ ἂν δικάσαις σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαιὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλωἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶταπιθοῦ πιθοῦ λόγοισι μηδ᾽ ἄφρων γένῃμηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ 730εἴθ᾽ ὤφελέν μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴςεἶναί τις ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτεισοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴςξυλλαμβάνει τοῦ πράγματοςκαὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν 735σὺ δὲ παρὼν δέχουΒδελυκλέωνκαὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 6: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

περὶ ὄνου σκιᾶςΒδελυκλέωνπονηρὸς εἶ πόρρω τέχνης καὶ παράβολοςΦιλοκλέωνἐγὼ πονηρός οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ οὐκ οἶσθα σὺνῦν μ᾽ ὄντ᾽ ἄριστον ἀλλ᾽ ἴσως ὅταν φάγῃςὑπογάστριον γέροντος ἡλιαστικοῦ 195Βδελυκλέωνὤθει τὸν ὄνον καὶ σαυτὸν ἐς τὴν οἰκίανΦιλοκλέωνὦ ξυνδικασταὶ καὶ Κλέων ἀμύνατεΒδελυκλέωνἔνδον κέκραχθι τῆς θύρας κεκλῃμένηςὤθει σὺ πολλοὺς τῶν λίθων πρὸς τὴν θύρανκαὶ τὴν βάλανον ἔμβαλλε πάλιν ἐς τὸν μοχλόν 200καὶ τῇ δοκῷ προσθεὶς τὸν ὅλμον τὸν μέγανἀνύσας τι προσκύλισονΣωσίαςοἴμοι δείλαιοςπόθεν ποτ᾽ ἐμπέπτωκέ μοι τὸ βωλίονΒδελυκλέωνἴσως ἄνωθεν μῦς ἐνέβαλέ σοί ποθενΣωσίαςμῦς οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ὑποδυόμενός τις οὑτοσὶ 205ὑπὸ τῶν κεραμίδων ἡλιαστὴς ὀροφίαςΒδελυκλέωνοἴμοι κακοδαίμων στροῦθος ἁνὴρ γίγνεταιἐκπτήσεται ποῦ ποῦ ᾽στί μοι τὸ δίκτυονσοῦ σοῦ πάλιν σοῦ νὴ Δἴ ἦ μοι κρεῖττον ἦντηρεῖν Σκιώνην ἀντὶ τούτου τοῦ πατρός 210Σωσίαςἄγε νυν ἐπειδὴ τουτονὶ σεσοβήκαμενκοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως διαδὺς ἂν ἡμᾶς ἔτι λάθοιτί οὐκ ἀπεκοιμήθημεν ὅσον ὅσον στίληνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὦ πόνηρ᾽ ἥξουσιν ὀλίγον ὕστερονοἱ ξυνδικασταὶ παρακαλοῦντες τουτονὶ 215τὸν πατέραΣωσίαςτίλέγεις ἀλλὰ νῦν γ᾽ ὄρθρος βαθύςΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ὀψὲ γοῦν ἀνεστήκασι νῦνὡς ἀπὸ μέσων νυκτῶν γε παρακαλοῦσ᾽ ἀείλύχνους ἔχοντες καὶ μινυρίζοντες μέληἀρχαῖα μελισιδωνοφρυνιχήρατα 220οἷς ἐκκαλοῦνται τοῦτονΣωσίαςοὐκοῦν ἢν δέῃἤδη ποτ᾽ αὐτοὺς τοῖς λίθοις βαλλήσομενΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὦ πόνηρε τὸ γένος ἤν τις ὀργίσῃτὸ τῶν γερόντων ἔσθ᾽ ὅμοιον σφηκιᾷἔχουσι γὰρ καὶ κέντρον ἐκ τῆς ὀσφύος 225ὀξύτατον ᾧ κεντοῦσι καὶ κεκραγότεςπηδῶσι καὶ βάλλουσιν ὥσπερ φέψαλοιΣωσίαςμὴ φροντίσῃς ἐὰν ἐγὼ λίθους ἔχωπολλῶν δικαστῶν σφηκιὰν διασκεδῶΧορόςχώρει πρόβαιν᾽ ἐρρωμένως ὦ Κωμία βραδύνεις 230

μὰ τὸν Δἴ οὐ μέντοι πρὸ τοῦ γ᾽ ἀλλ᾽ ἦσθ᾽ ἱμὰς κύνειοςνυνὶ δὲ κρείττων ἐστί σου Χαρινάδης βαδίζεινὦ Στρυμόδωρε Κονθυλεῦ βέλτιστε συνδικαστῶνΕὐεργίδης ἆρ᾽ ἐστί που ᾽νταῦθ᾽ ἢ Χάβης ὁ Φλυεύςπάρεσθ᾽ ὃ δὴ λοιπόν γ᾽ ἔτ᾽ ἐστίν ἀππαπαῖ παπαιάξ 235ἥβης ἐκείνης ἡνίκ᾽ ἐν Βυζαντίῳ ξυνῆμενφρουροῦντ᾽ ἐγώ τε καὶ σύ κᾆτα περιπατοῦντε νύκτωρτῆς ἀρτοπώλιδος λαθόντ᾽ ἐκλέψαμεν τὸν ὅλμονκᾆθ᾽ ἥψομεν τοῦ κορκόρου κατασχίσαντες αὐτόνἀλλ᾽ ἐγκονῶμεν ὦνδρες ὡς ἔσται Λάχητι νυνί 240σίμβλον δέ φασι χρημάτων ἔχειν ἅπαντες αὐτόνχθὲς οὖν Κλέων ὁ κηδεμὼν ἡμῖν ἐφεῖτ᾽ ἐν ὥρᾳἥκειν ἔχοντας ἡμερῶν ὀργὴν τριῶν πονηρὰνἐπ᾽ αὐτόν ὡς κολωμένους ὧν ἠδίκησεν ἀλλὰσπεύδωμεν ὦνδρες ἥλικες πρὶν ἡμέραν γενέσθαι 245χωρῶμεν ἅμα τε τῷ λύχνῳ πάντῃ διασκοπῶμενμή που λίθος τις ἐμποδὼν ἡμᾶς κακόν τι δράσῃΠαίςτὸν πηλὸν ὦ πάτερ πάτερ τουτονὶ φύλαξαιΧορόςκάρφος χαμᾶθέν νυν λαβὼν τὸν λύχνον πρόμυξονΠαίςοὔκ ἀλλὰ τῳδί μοι δοκῶ τὸν λύχνον προβύσειν 250Χορόςτί δὴ μαθὼν τῷ δακτύλῳ τὴν θρυαλλίδ᾽ ὠθεῖςκαὶ ταῦτα τοὐλαίου σπανίζοντος ὦνόητεοὐ γὰρ δάκνει σ᾽ ὅταν δέῃ τίμιον πρίασθαιΠαίςεἰ νὴ Δί᾽ αὖθις κονδύλοις νουθετήσεθ᾽ ἡμᾶςἀποσβέσαντες τοὺς λύχνους ἄπιμεν οἴκαδ᾽ αὐτοί 255κἄπειτ᾽ ἴσως ἐν τῷ σκότῳ τουτουὶ στερηθεὶςτὸν πηλὸν ὥσπερ ἀτταγᾶς τυρβάσεις βαδίζωνΧορόςἦ μὴν ἐγὼ σοῦ χἀτέρους μείζονας κολάζωἀλλ᾽ οὑτοσί μοι βόρβορος φαίνεται πατοῦντικοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως οὐχ ἡμερῶν τεττάρων τὸ πλεῖστον 260ὕδωρ ἀναγκαίως ἔχει τὸν θεὸν ποιῆσαιἔπεισι γοῦν τοῖσιν λύχνοις οὑτοιὶ μύκητεςφιλεῖ δ᾽ ὅταν τοῦτ᾽ ᾖ ποιεῖν ὑετὸν μάλισταδεῖται δὲ καὶ τῶν καρπίμων ἅττα μή ᾽στι πρῷαὕδωρ γενέσθαι κἀπιπνεῦσαι βόρειον αὐτοῖς 265τί χρῆμ᾽ ἄρ᾽ οὑκ τῆς οἰκίας τῆσδε συνδικαστὴςπέπονθεν ὡς οὐ φαίνεται δεῦρο πρὸς τὸ πλῆθοςοὐ μὴν πρὸ τοῦ γ᾽ ἐφολκὸς ἦν ἀλλὰ πρῶτος ἡμῶνἡγεῖτ᾽ ἂν ᾄδων Φρυνίχου καὶ γάρ ἐστιν ἁνὴρφιλῳδός ἀλλά μοι δοκεῖ στάντας ἐνθάδ᾽ ὦνδρες 270ᾄδοντας αὐτὸν ἐκκαλεῖν ἤν τί πως ἀκούσαςτοὐμοῦ μέλους ὑφ᾽ ἡδονῆς ἑρπύσῃ θύραζεΧορόςτί ποτ᾽ οὐ πρὸ θυρῶν φαίνετ᾽ ἄρ᾽ ἡμῖν ὁ γέρων οὐδ᾽ ὑπακούειμῶν ἀπολώλεκε τὰςἐμβάδας ἢ προσέκοψ᾽ ἐν 275τῷ σκότῳ τὸν δάκτυλόν που 275βεἶτ᾽ ἐφλέγμηνεν αὐτοῦτὸ σφυρὸν γέροντος ὄντος 276βκαὶ τάχ᾽ ἂν βουβωνιῴηἦ μὴν πολὺ δριμύτατός γ᾽ ἦν τῶν παρ᾽ ἡμῖν 277βκαὶ μόνος οὐκ ἂν ἐπείθετ᾽ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἀντιβολοίητις κάτω κύπτων ἂν οὕτω 279β

ldquoλίθον ἕψειςrdquo ἔλεγεν 280τάχα δ᾽ ἂν διὰ τὸν χθιζινὸν ἄνθρωπον ὃς ἡμᾶς διεδύετ᾽ἐξαπατῶν καὶ λέγωνὡς φιλαθήναιος ἦν καὶτἀν Σάμῳ πρῶτος κατείποιδιὰ τοῦτ᾽ ὀδυνηθεὶςεἶτ᾽ ἴσως κεῖται πυρέττωνἔστι γὰρ τοιοῦτος ἁνήρ 285ἀλλ᾽ ὦγάθ᾽ ἀνίστασο μηδ᾽ οὕτω σεαυτὸνἔσθιε μηδ᾽ ἀγανάκτεικαὶ γὰρ ἀνὴρ παχὺς ἥκειτῶν προδόντων τἀπὶ Θρᾴκηςὃν ὅπως ἐγχυτριεῖςὕπαγ᾽ ὦ παῖ ὕπαγε 290Παίςἐθελήσεις τί μοι οὖν ὦπάτερ ἤν σού τι δεηθῶΧορόςπάνυ γ᾽ ὦ παιδίον ἀλλ᾽ εἰπέτί βούλει με πρίασθαικαλόν οἶμαι δέ σ᾽ ἐρεῖν ἀστραγάλους 295δήπουθεν ὦ παῖΠαίςμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἰσχάδας ὦ παππίαἥδιον γάρΧορόςοὐκ ἂνμὰ Δἴ εἰ κρέμαισθέ γ᾽ ὑμεῖςΠαίςμὰ Δἴ οὔ τἄρα προπέμψω σε τὸ λοιπόνΧορόςἀπὸ γὰρ τοῦδέ με τοῦ μισθαρίου 300τρίτον αὐτὸν ἔχειν ἄλφιτα δεῖ καὶ ξύλα κὤψονltἒ ἔgt σὺ δὲ σῦκά μ᾽ αἰτεῖςΠαίςἄγε νυν ὦ πάτερ ἢν μὴτὸ δικαστήριον ἅρχωνκαθίσῃ νῦν πόθεν ὠνησόμεθ᾽ 305ἄριστον ἔχεις ἐλπίδαχρηστήν τινα νῷν ἢπόρον Ἕλλας ἱρὸν ltεὑρεῖνgtΧορόςἀπαπαῖ φεῦ ltἀπαπαῖ φεῦgtμὰ Δἴ οὐκ ἔγωγε νῷν οἶδ᾽ 310ὁπόθεν γε δεῖπνον ἔσταιΠαίςτί με δῆτ᾽ ὦ μελέα μῆτερ ἔτικτεςΧορόςἵν᾽ ἐμοὶ πράγματα βόσκειν παρέχῃςΠαίςἀνόνητον ἄρ᾽ ὦ θυλάκιόν σ᾽ εἶχον ἄγαλμαἒ ἔ πάρα νῷν στενάζειν 315Φιλοκλέωνφίλοι τήκομαι μὲνπάλαι διὰ τῆς ὀπῆςὑμῶν ὑπακούωνἀλλὰ γὰρ οὐχ οἷός τ᾽ εἴμ᾽ᾄδειν τί ποιήσωτηροῦμαι δ᾽ ὑπὸ τῶνδ᾽ ἐπεὶβούλομαί γε πάλαι μεθ᾽ ὑμῶν 320

ἐλθὼν ἐπὶ τοὺς καδίσκουςκακόν τι ποιῆσαιἀλλ᾽ ὦ Ζεῦ ltΖεῦgt μέγα βροντήσαςἤ με ποίησον καπνὸν ἐξαίφνηςἢ Προξενίδην ἢ τὸν Σέλλου 325τοῦτον τὸν ψευδαμάμαξυντόλμησον ἄναξ χαρίσασθαί μοιπάθος οἰκτίρας ἤ με κεραυνῷδιατινθαλέῳ σπόδισον ταχέωςκἄπειτ᾽ ἀνελών μ᾽ ἀποφυσήσας 330εἰς ὀξάλμην ἔμβαλε θερμήνἢ δῆτα λίθον με ποίησον ἐφ᾽ οὗτὰς χοιρίνας ἀριθμοῦσιΧορόςτίς γάρ ἐσθ᾽ ὁ ταῦτά σ᾽ εἵργωνκἀποκλῄων τῇ θύρᾳ λέξον 335πρὸς εὔνους γὰρ φράσειςΦιλοκλέωνοὑμὸς υἱός ἀλλὰ μὴ βοᾶτε καὶ γὰρ τυγχάνειοὑτοσὶ πρόσθεν καθεύδων ἀλλ᾽ ὕφεσθε τοῦ τόνουΧορόςτοῦ δ᾽ ἔφεξιν ὦ μάταιε ταῦτα δρᾶν σε βούλεταιltκαὶgt τίνα πρόφασιν ἔχωνΦιλοκλέωνοὐκ ἐᾷ μ᾽ ὦνδρες δικάζειν οὐδὲ δρᾶν οὐδὲν κακόν 340ἀλλά μ᾽ εὐωχεῖν ἕτοιμός ἐστ᾽ ἐγὼ δ᾽ οὐ βούλομαιΧορόςτοῦτ᾽ ἐτόλμησ᾽ ὁ μιαρὸς χανεῖνὁ Δημολογοκλέων ltὅδ᾽gt 342βὅτι λέγεις ltσύgt τι περὶ τῶν νεῶν 343ἀληθές οὐ γὰρ ἄν ποθ᾽ 343βοὗτος ἁνὴρ τοῦτ᾽ ἐτόλμησενλέγειν εἰ 344βμὴ ξυνωμότης τις ἦν 345ἀλλ᾽ ἐκ τούτων ὥρα τινά σοι ζητεῖν καινὴν ἐπίνοιαν 346ἥτις σε λάθρᾳ τἀνδρὸς τουδὶ καταβῆναι δεῦρο ποιήσειΦιλοκλέωντίς ἂν οὖν εἴη ζητεῖθ᾽ ὑμεῖς ὡς πᾶν ltἂνgt ἔγωγε ποιοίηνοὕτω κιττῶ διὰ τῶν σανίδων μετὰ χοιρίνης περιελθεῖνΧορόςἔστιν ὀπὴ δῆθ᾽ ἥντιν᾽ ἂν ἔνδοθεν οἷός τ᾽ εἴης διορύξαι 350εἶτ᾽ ἐκδῦναι ῥάκεσιν κρυφθεὶς ὥσπερ πολύμητις ὈδυσσεύςΦιλοκλέωνπάντα πέφαρκται κοὐκ ἔστιν ὀπῆς οὐδ᾽ εἰ σέρφῳ διαδῦναιἀλλ᾽ ἄλλο τι δεῖ ζητεῖν ὑμᾶς ὀπίαν δ᾽ οὐκ ἔστι γενέσθαιΧορόςμέμνησαι δῆθ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ στρατιᾶς κλέψας ποτὲ τοὺς ὀβελίσκους 354ἵεις σαυτὸν κατὰ τοῦ τείχους ταχέως ὅτε Νάξος ἑάλωΦιλοκλέωνοἶδ᾽ ἀλλὰ τί τοῦτ᾽ οὐδὲν γὰρ τοῦτ᾽ ἐστὶν ἐκείνῳ προσόμοιονἥβων γὰρ κἀδυνάμην κλέπτειν ἴσχυόν τ᾽ αὐτὸς ἐμαυτοῦκοὐδείς μ᾽ ἐφύλαττ᾽ ἀλλ᾽ ἐξῆν μοιφεύγειν ἀδεῶς νῦν δὲ ξὺν ὅπλοιςἄνδρες ὁπλῖται διαταξάμενοι 360κατὰ τὰς διόδους σκοπιωροῦνταιτὼ δὲ δύ᾽ αὐτῶν ἐπὶ ταῖσι θύραιςὥσπερ με γαλῆν κρέα κλέψασαντηροῦσιν ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους 364Χορόςἀλλὰ καὶ νῦν ἐκπόριζε 365

μηχανὴν ὅπως τάχισθ᾽ ἕωςγάρ ὦ μελίττιονΦιλοκλέωνδιατραγεῖν τοίνυν κράτιστόν ἐστί μοι τὸ δίκτυονἡ δέ μοι Δίκτυννα συγγνώμην ἔχοι τοῦ δικτύουΧορόςταῦτα μὲν πρὸς ἀνδρός ἐστ᾽ ἄνοντος ἐς σωτηρίανἀλλ᾽ ἔπαγε τὴν γνάθον 370Φιλοκλέωνδιατέτρωκται τοῦτό γ᾽ ἀλλὰ μὴ βοᾶτε μηδαμῶςἀλλὰ τηρώμεσθ᾽ ὅπως μὴ Βδελυκλέων αἰσθήσεταιΧορόςμηδὲν ὦ τᾶν δέδιθι μηδένὡς ἐγὼ τοῦτόν γ᾽ ἐὰν γρύξῃτι ποιήσω δακεῖν τὴνκαρδίαν καὶ τὸν περὶ ψυχῆς 375δρόμον δραμεῖν ἵν᾽ εἰδῇμὴ πατεῖν τὰτοῖν θεοῖν ψηφίσματαἀλλ᾽ ἐξάψας διὰ τῆς θυρίδος τὸ καλῴδιον εἶτα καθίμα 379δήσας σαυτὸν καὶ τὴν ψυχὴν ἐμπλησάμενος ΔιοπείθουςΦιλοκλέωνἄγε νυν ἢν αἰσθομένω τούτω ζητῆτόν μ᾽ ἐσκαλαμᾶσθαικἀνασπαστὸν ποιεῖν εἴσω τί ποιήσετε φράζετε νυνίΧορόςἀμυνοῦμέν σοι τὸν πρινώδη θυμὸν ἅπαντες καλέσαντεςὥστ᾽ οὐ δυνατόν σ᾽ εἵργειν ἔσται τοιαῦτα ποιήσομεν ἡμεῖςΦιλοκλέωνδράσω τοίνυν ὑμῖν πίσυνος καὶ -- μανθάνετ᾽ -- ἤν τι πάθω ᾽γώ 385ἀνελόντες καὶ κατακλαύσαντες θεῖναί μ᾽ ὑπὸ τοῖσι δρυφάκτοιςΧορόςοὐδὲν πείσει μηδὲν δείσῃς ἀλλ᾽ ὦ βέλτιστε καθίεισαυτὸν θαρρῶν κἀπευξάμενος τοῖσι πατρῴοισι θεοῖσινΦιλοκλέωνὦ Λύκε δέσποτα γείτων ἥρως σὺ γὰρ οἷσπερ ἐγὼ κεχάρησαι 389τοῖς δακρύοισιν τῶν φευγόντων ἀεὶ καὶ τοῖς ὀλοφυρμοῖςᾤκησας γοῦν ἐπίτηδες ἰὼν ἐνταῦθ᾽ ἵνα ταῦτ᾽ ἀκροῷοκἀβουλήθης μόνος ἡρώων παρὰ τὸν κλάοντα καθῆσθαιἐλέησον καὶ σῶσον νυνὶ τὸν σαυτοῦ πλησιόχωρονκοὐ μή ποτέ σου παρὰ τὰς κάννας οὐρήσω μηδ᾽ ἀποπάρδωΒδελυκλέωνοὗτος ἐγείρου 395Ξανθίαςτί τὸ πρᾶγμ᾽Βδελυκλέωνὥσπερ φωνή μέ τις ἐγκεκύκλωταιΞανθίαςμῶν ὁ γέρων πῃ διαδύεται ltαὖgtΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ καθιμᾷαὑτὸν δήσαςΞανθίαςὦ μιαρώτατε τί ποιεῖς οὐ μὴ καταβήσειΒδελυκλέωνἀνάβαιν᾽ ἀνύσας κατὰ τὴν ἑτέραν καὶ ταῖσιν φυλλάσι παῖεἤν πως πρύμνην ἀνακρούσηται πληγεὶς ταῖς εἰρεσιώναιςΦιλοκλέωνοὐ ξυλλήψεσθ᾽ ὁπόσοισι δίκαι τῆτες μέλλουσιν ἔσεσθαιὦ Σμικυθίων καὶ Τεισιάδη καὶ Χρήμων καὶ Φερέδειπνεπότε δ᾽ εἰ μὴ νῦν ἐπαρήξετέ μοι πρίν μ᾽ εἴσω μᾶλλον ἄγεσθαι

Χορόςεἰπέ μοι τί μέλλομεν κινεῖν ἐκείνην τὴν χολήνἥνπερ ἡνίκ᾽ ἄν τις ἡμῶν ὀργίσῃ τὴν σφηκιάν 404νῦν ἐκεῖνο νῦν ἐκεῖνοτοὐξύθυμον ᾧ κολαζόμεσθακέντρον ldquoἐντέτατ᾽ ὀξύrdquoἀλλὰ θαἰμάτια βαλόντες ὡς τάχιστα παιδίαθεῖτε καὶ βοᾶτε καὶ Κλέωνι ταῦτ᾽ ἀγγέλλετεκαὶ κελεύετ᾽ αὐτὸν ἥκειν 410ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα μισόπολινὄντα κἀπολούμενον ὅτιτόνδε λόγον ἐσφέρειμὴ δικάζειν δίκαςΒδελυκλέωνὦγαθοὶ τὸ πρᾶγμ᾽ ἀκούσατ᾽ ἀλλὰ μὴ κεκράγετε 415Χορόςνὴ Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν γ᾽Βδελυκλέωνὡς τοῦδ᾽ ἐγὼ οὐ μεθήσομαιΧορόςταῦτα δῆτ᾽ οὐ δεινὰ καὶ τυραννίς ἐστιν ἐμφανήςὦ πόλις καὶ Θεώρου θεοισεχθρίακεἴ τις ἄλλος προέστηκεν ἡμῶν κόλαξΞανθίαςἩράκλεις καὶ κέντρ᾽ ἔχουσιν οὐχ ὁρᾷς ὦ δέσποτα 420Βδελυκλέωνοἷς γ᾽ ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκῃ τὸν ΓοργίουΧορόςκαὶ σέ γ᾽ αὐτοῖς ἐξολοῦμεν ἀλλὰ πᾶς ἐπίστρεφεδεῦρο κἀξείρας τὸ κέντρον εἶτ᾽ ἐπ᾽ αὐτὸν ἵεσοξυσταλεὶς εὔτακτος ὀργῆς καὶ μένους ἐμπλήμενοςὡς ἂν εὖ εἰδῇ τὸ λοιπὸν σμῆνος οἷον ὤργισεν 425Ξανθίαςτοῦτο μέντοι δεινὸν ἤδη νὴ Δί᾽ εἰ μαχούμεθαὡς ἔγωγ᾽ αὐτῶν ὁρῶν δέδοικα τὰς ἐγκεντρίδαςΧορόςἀλλ᾽ ἀφίει τὸν ἄνδρ᾽ εἰ δὲ μή φήμ᾽ ἐγὼτὰς χελώνας μακαριεῖν σε τοῦ δέρματοςΦιλοκλέωνεἶά νυν ὦ ξυνδικασταὶ σφῆκες ὀξυκάρδιοι 430οἱ μὲν ἐς τὸν πρωκτὸν αὐτῶν ἐσπέτεσθ᾽ ὠργισμένοιοἱ δὲ τὠφθαλμὼ κύκλῳ κεντεῖτε καὶ τοὺς δακτύλουςΒδελυκλέωνὦ Μίδα καὶ Φρὺξ βοήθει δεῦρο καὶ Μασιντύακαὶ λάβεσθε τουτουὶ καὶ μὴ μεθῆσθε μηδενίεἰ δὲ μή ᾽ν πέδαις παχείαις οὐδὲν ἀριστήσετε 435ὡς ἐγὼ πολλῶν ἀκούσας οἶδα θρίων τὸν ψόφονΧορόςεἰ δὲ μὴ τοῦτον μεθήσεις ἔν τί σοι παγήσεταιΦιλοκλέωνὦ Κέκροψ ἥρως ἄναξ τὰ πρὸς ποδῶν Δρακοντίδηπεριορᾷς οὕτω μ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν βαρβάρων χειρούμενονοὓς ἐγὼ ᾽δίδαξα κλάειν τέτταρ᾽ ἐς τὴν χοίνικα 440Χορόςεἶτα δῆτ᾽ οὐ πόλλ᾽ ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ κακάδηλαδή καὶ νῦν γε τούτω τὸν παλαιὸν δεσπότηνπρὸς βίαν χειροῦσιν οὐδὲν τῶν πάλαι μεμνημένοιδιφθερῶν κἀξωμίδων ἃς οὗτος αὐτοῖς ἠμπόλακαὶ κυνᾶς καὶ τοὺς πόδας χειμῶνος ὄντος ὠφέλει 445ὥστε μὴ ῥιγῶν ἑκάστοτ᾽ ἀλλὰ τούτοις γ᾽ οὐκ ἔνι

οὐδ᾽ ἐν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδωνΦιλοκλέωνοὐκ ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ᾽ ὦ κάκιστον θηρίονοὐδ᾽ ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽ εὑρὼν τοὺς βότρυς κλέπτοντά σεπροσαγαγὼν πρὸς τὴν ἐλάαν ἐξέδειρ᾽ εὖ κἀνδρικῶς 450ὥστε σε ζηλωτὸν εἶναι σὺ δ᾽ ἀχάριστος ἦσθ᾽ ἄραἀλλ᾽ ἄνες με καὶ σὺ καὶ σύ πρὶν τὸν υἱὸν ἐκδραμεῖνΧορόςἀλλὰ τούτων μὲν τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον καλὴν δίκηνοὐκέτ᾽ ἐς μακρὰν ἵν᾽ εἰδῆθ᾽ οἷός ἐστ᾽ ἀνδρῶν τρόποςὀξυθύμων καὶ δικαίων καὶ βλεπόντων κάρδαμα 455Βδελυκλέωνπαῖε παἶ ὦ Ξανθία τοὺς σφῆκας ἀπὸ τῆς οἰκίαςΞανθίαςἀλλὰ δρῶ τοῦτ᾽ ἀλλὰ καὶ σὺ τῦφε πολλῷ τῷ καπνῷΣωσίαςοὐχὶ σοῦσθ᾽ οὐκ ἐς κόρακας οὐκ ἄπιτε παῖε τῷ ξύλῳΞανθίαςκαὶ σὺ προσθεὶς Αἰσχίνην ἔντυφε τὸν Σελλαρτίουἆρ᾽ ἐμέλλομέν ποθ᾽ ὑμᾶς ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ 460Βδελυκλέωνἀλλὰ μὰ Δί᾽ οὐ ῥᾳδίως οὕτως ἂν αὐτοὺς διέφυγεςεἴπερ ἔτυχον τῶν μελῶν τῶν Φιλοκλέους βεβρωκότεςΧορόςἆρα δῆτ᾽ οὐκ αὐτὰ δῆλατοῖς πένησιν ἡ τυραννὶςldquoὡς λάθρᾳ γ᾽ ἐλάνθαν᾽ ὑπιοῦσά μεrdquo 465εἰ σύ γ᾽ ὦ πόνῳ πόνηρε καὶ κομηταμυνίατῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν ἔθηκεν ἡ πόλιςοὔτε τιν᾽ ἔχων πρόφασινοὔτε λόγον εὐτράπελοναὐτὸς ἄρχων μόνος 470Βδελυκλέωνἔσθ᾽ ὅπως ἄνευ μάχης καὶ τῆς κατοξείας βοῆςἐς λόγους ἔλθοιμεν ἀλλήλοισι καὶ διαλλαγάςΧορόςσοὐς λόγους ὦ μισόδημε καὶ μοναρχίας ἐραστάκαὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν κράσπεδα 475στεμμάτων τήν θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον τρέφωνΒδελυκλέωννὴ Δί᾽ ἦ μοι κρεῖττον ἐκστῆναι τὸ παράπαν τοῦ πατρὸςμᾶλλον ἢ κακοῖς τοσούτοις ναυμαχεῖν ὁσημέραιΧορόςοὐδὲ μὴν οὐδ᾽ ἐν σελίνῳ σοὐστὶν οὐδ᾽ ἐν πηγάνῳ 480τοῦτο γὰρ παρεμβαλοῦμεν τῶν τριχοινίκων ἐπῶνἀλλὰ νῦν μὲν οὐδὲν ἀλγεῖς ἀλλ᾽ ὅταν ξυνήγοροςταὐτὰ ταῦτα σου καταντλῇ καὶ ξυνωμότας καλῇΒδελυκλέωνἆρ᾽ ἂν ὦ πρὸς τῶν θεῶν ὑμεῖς ἀπαλλαχθεῖτέ μουἢ δέδοκταί μοι δέρεσθαι καὶ δέρειν δι᾽ ἡμέρας 485Χορόςοὐδέποτέ γ᾽ οὐχ ἕως ἄν τί μου λοιπὸν ᾖὅστις ἡμῶν ἐπὶ τυραννίδ᾽ ὧδ᾽ ἐστάληςΒδελυκλέωνὡς ἅπανθ᾽ ὑμῖν τυραννίς ἐστι καὶ ξυνωμόταιἤν τε μεῖζον ἤν τ᾽ ἔλαττον πρᾶγμά τις κατηγορῇἧς ἐγὼ οὐκ ἤκουσα τοὔνομ᾽ οὐδὲ πεντήκοντ᾽ ἐτῶν 490νῦν δὲ πολλῷ τοῦ ταρίχους ἐστὶν ἀξιωτέραὥστε καὶ δὴ τοὔνομ᾽ αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ κυλίνδεταιἢν μὲν ὠνῆταί τις ὀρφὼς μεμβράδας δὲ μὴ ᾽θέλῃ

εὐθέως εἴρηχ᾽ ὁ πωλῶν πλησίον τὰς μεμβράδας᾽οὗτος ὀψωνεῖν ἔοιχ᾽ ἅνθρωπος ἐπὶ τυραννίδι᾽ 495ἢν δὲ γήτειον προσαιτῇ ταῖς ἀφύαις ἥδυσμά τιἡ λαχανόπωλις παραβλέψασά φησι θατέρῳldquoεἰπέ μοι γήτειον αἰτεῖς πότερον ἐπὶ τυραννίδιἢ νομίζεις τὰς Ἀθήνας σοὶ φέρειν ἡδύσματαrdquoΞανθίαςκἀμέ γ᾽ ἡ πόρνη χθὲς εἰσελθόντα τῆς μεσημβρίας 500ὅτι κελητίσαι ᾽κέλευον ὀξυθυμηθεῖσά μοιἤρετ᾽ εἰ τὴν Ἱππίου καθίσταμαι τυραννίδαΒδελυκλέωνταῦτα γὰρ τούτοις ἀκούειν ἡδἔ εἰ καὶ νῦν ἐγὼτὸν πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι τούτων ἀπαλλαχθέντα τῶνὀρθροφοιτοσυκοφαντοδικοταλαιπώρων τρόπων 505ζῆν βίον γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος αἰτίαν ἔχωταῦτα δρᾶν ξυνωμότης ὢν καὶ φρονῶν τυραννικάΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἐν δίκῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ οὐδ᾽ ἂν ὀρνίθων γάλαἀντὶ τοῦ βίου λάβοιμ᾽ ἂν οὗ με νῦν ἀποστερεῖςοὐδὲ χαίρω βατίσιν οὐδ᾽ ἐγχέλεσιν ἀλλ᾽ ἥδιον ἄν 510δικίδιον σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι πεπνιγμένονΒδελυκλέωννὴ Δἴ εἰθίσθης γὰρ ἥδεσθαι τοιούτοις πράγμασινἀλλ᾽ ἐὰν σιγῶν ἀνάσχῃ καὶ μάθῃς ἁγὼ λέγωἀναδιδάξειν οἴομαί σ᾽ ὡς πάντα ταῦθ᾽ ἁμαρτάνειςΦιλοκλέωνἐξαμαρτάνω δικάζων 515Βδελυκλέωνκαταγελώμενος μὲν οὖνοὐκ ἐπαϊεις ὑπ᾽ ἀνδρῶν οὓς σὺ μόνον οὐ προσκυνεῖςἀλλὰ δουλεύων λέληθαςΦιλοκλέωνπαῦε δουλείαν λέγωνὅστις ἄρχω τῶν ἁπάντωνΒδελυκλέωνοὐ σύ γ᾽ ἀλλ᾽ ὑπηρετεῖςοἰόμενος ἄρχειν ἐπεὶ δίδαξον ἡμᾶς ὦ πάτερἥτις ἡ τιμή ᾽στί σοι καρπουμένῳ τὴν Ἑλλάδα 520Φιλοκλέωνπάνυ γε καὶ τούτοισί γ᾽ ἐπιτρέψαι ᾽θέλωΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ἐγώἄφετέ νυν ἅπαντες αὐτόνΦιλοκλέωνκαὶ ξίφος γέ μοι δότεἢν γὰρ ἡττηθῶ λέγων σου περιπεσοῦμαι τῷ ξίφειΒδελυκλέωνεἰπέ μοι τί δ᾽ ἤν τὸ δεῖνα τῇ διαίτῃ μὴ ᾽μμένῃςΦιλοκλέωνμηδέποτε πίοιμ᾽ ἀκράτου μισθὸν ἀγαθοῦ δαίμονος 525Χορόςνῦν δὴ τὸν ἐκ θἠμετέρουγυμνασίου δεῖ τι λέγεινκαινόν ὅπως φανήσει --Βδελυκλέωνἐνεγκάτω μοι δεῦρο τὴν κίστην τις ὡς τάχισταἀτὰρ φανεῖ ποῖός τις ὤν ἢν ταῦτα παρακελεύῃ 530Χορόςμὴ κατὰ τὸν νεανίαντονδὶ λέγων ὁρᾷς γὰρ ὥς

σοι μέγας ἐστὶν ἁγὼνκαὶ περὶ τῶν ἁπάντωνεἴπερ ὃ μὴ γένοιθ᾽ οὗτός 535ltσ᾽gt ἐθέλει κρατῆσαιΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὅσ᾽ ἂν λέξῃ γ᾽ ἁπλῶς μνημόσυνα γράψομαι ᾽γώΦιλοκλέωντί γὰρ φάθ᾽ ὑμεῖς ἢν ὁδί με τῷ λόγῳ κρατήσῃΧορόςοὐκέτι πρεσβυτῶν ὄχλος 540χρήσιμος ἔστ᾽ οὐδ᾽ ἀκαρῆσκωπτόμενοι δ᾽ ἐν ταῖς ὁδοῖςθαλλοφόροι καλούμεθ᾽ ἀντωμοσιῶνκελύφη 545ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς πάσης μέλλων βασιλείας ἀντιλογήσειν 546τῆς ἡμετέρας νυνὶ θαρρῶν πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζεΦιλοκλέωνκαὶ μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξωτῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείαςτί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ 550ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον καὶ ταῦτα γέροντοςὃν πρῶτα μὲν ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς τηροῦσ᾽ ἐπὶ τοῖσι δρυφάκτοιςἄνδρες μεγάλοι καὶ τετραπήχεις κἄπειτ᾽ εὐθὺς προσιόντιἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων κεκλοφυῖανἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν οἰκτροχοοῦντες 555᾽οἴκτιρόν μ᾽ ὦ πάτερ αἰτοῦμαί σ᾽ εἰ καὐτὸς πώποθ᾽ ὑφείλουἀρχὴν ἄρξας ἢ ᾽πὶ στρατιᾶς τοῖς ξυσσίτοις ἀγοράζων᾽ὃς ἔμ᾽ οὐδ᾽ ἂν ζῶντ᾽ ᾔδειν εἰ μὴ διὰ τὴν προτέραν ἀπόφυξινΒδελυκλέωντουτὶ περὶ τῶν ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοιΦιλοκλέωνεἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς 560ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκαἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς ἱέντων εἰς ἀπόφυξινφέρ᾽ ἴδω τί γὰρ οὐκ ἔστιν ἀκοῦσαι θώπευμ᾽ ἐνταῦθα δικαστῇοἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασικακὰ πρὸς τοῖς οὖσιν ldquo ἕως ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσινrdquo 565οἱ δὲ λέγουσιν μύθους ἡμῖν οἱ δ᾽ Αἰσώπου τι γέλοιονοἱ δὲ σκώπτουσ᾽ ἵν᾽ ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν θυμὸν καταθῶμαικἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα τὰ παιδάρι᾽ εὐθὺς ἀνέλκειτὰς θηλείας καὶ τοὺς υἱεῖς τῆς χειρός ἐγὼ δ᾽ ἀκροῶμαιτὰ δὲ συγκύψανθ᾽ ἅμα βληχᾶται κἄπειθ᾽ ὁ πατὴρ ὑπὲρ αὐτῶν 570ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ με τρέμων τῆς εὐθύνης ἀπολῦσαιldquoεἰ μὲν χαίρεις ἀρνὸς φωνῇ παιδὸς φωνὴν ἐλεήσαιςrdquoεἰ δ᾽ αὖ τοῖς χοιριδίοις χαίρω θυγατρὸς φωνῇ με πιθέσθαιχἠμεῖς αὐτῷ τότε τῆς ὀργῆς ὀλίγον τὸν κόλλοπ᾽ ἀνεῖμενἆρ᾽ οὐ μεγάλη τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἀρχὴ καὶ τοῦ πλούτου καταχήνη 575Βδελυκλέωνδεύτερον αὖ σου τουτὶ γράφομαι τὴν τοῦ πλούτου καταχήνηνκαὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχεινΦιλοκλέωνπαίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαικἂν Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων οὐκ ἀποφεύγει πρὶν ἂν ἡμῖνἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν τὴν καλλίστην ἀπολέξας 580κἂν αὐλητής γε δίκην νικᾷ ταύτης ἡμῖν ἐπίχειραἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσικἂν ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρονκλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντες τῇ διαθήκῃκαὶ τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπούσῃ 585ἔδομεν ταύτην ὅστις ἂν ἡμᾶς ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ

καὶ ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχήΒδελυκλέωντουτὶ γάρ τοι σεμνόν τούτων ὧν εἴρηκας μακαρίζωτῆς δ᾽ ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζωνΦιλοκλέωνἔτι δ᾽ ἡ βουλὴ χὠ δῆμος ὅταν κρῖναι μέγα πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ 590ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας τοῖσι δικασταῖς παραδοῦναιεἶτ᾽ Εὔαθλος χὠ μέγας οὗτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴςοὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς φασίν περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαικἀν τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐνίκησεν ἐὰν μὴεἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι πρώτιστα μίαν δικάσανταςαὐτὸς δὲ Κλέων ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ περιτρώγει 596ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων καὶ τὰς μυίας ἀπαμύνεισὺ δὲ τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασαςἀλλὰ Θέωρος καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττωντὸν σφόγγον ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽ ἡμῶν περικωνεῖ 600σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκειςἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξεινΒδελυκλέωνἔμπλησο λέγων πάντως γάρ τοι παύσει ποτὲ κἀναφανήσειπρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς περισέμνουΦιλοκλέωνὃ δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων οὗ ᾽γὼ ᾽πελελήσμην 605ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν ἔχων κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντεςἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ μεἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃκαὶ παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ γλώττῃ ltτὸgt τριώβολον ἐκκαλαμᾶταικαὶ τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ 610κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ ᾽φάγε τουτίἔντραγε τουτί᾽ τούτοισιν ἐγὼ γάνυμαι κοὐ μή με δεήσῃἐς σὲ βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσεικαταρασάμενος καὶ τονθορύσας ἀλλ᾽ ἢν μή μοι ταχὺ μάξῃτάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν σκευὴν βελέων ἀλεωρήνκἂν οἶνόν μοι μὴ ᾽γχῇς σὺ πιεῖν τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι 616οἴνου μεστόν κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας οὗτος δὲ κεχηνὼςβρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον κατέπαρδενἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς οὐδὲν ἐλάττω 620Φιλοκλέωνὅστις ἀκούω ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ Ζεύςἢν γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμενπᾶς τίς φησιν τῶν παριόντωνldquoοἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριονὦ Ζεῦ βασιλεῦrdquo 625κἂν ἀστράψω ποππύζουσινκἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντεςκαὶ πάνυ σεμνοίκαὶ σὺ δέδοικάς με μάλιστ᾽ αὐτόςνὴ τὴν Δήμητρα δέδοικας ἐγὼ δ᾽ἀπολοίμην εἴ σε δέδοικα 630Χορόςοὐπώποθ᾽ οὕτω καθαρῶςοὐδενὸς ἠκούσαμεν οὐδὲξυνετῶς λέγοντοςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω ῥᾳδίως τρυγήσεινκαλῶς γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι 635Χορόςὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθενκοὐδὲν παρῆλθεν ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ηὐξανόμην ἀκούων

κἀν μακάρων δικάζειναὐτὸς ἔδοξα νήσοις 640ἡδόμενος λέγοντιΦιλοκλέωνὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ ἐν αὑτοῦΒδελυκλέωνἦ μὴν ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν ποιήσωΧορόςδεῖ δέ σε παντοίας πλέκεινεἰς ἀπόφυξιν παλάμας 645τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναιχαλεπὸν ltνεανίᾳgtμὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντιπρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον 648ἢν μή τι λέγῃς ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαιΒδελυκλέωνχαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ ᾽πὶ τρυγῳδοῖς 650ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖανἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη --Φιλοκλέωνπαῦσαι καὶ μὴ πατέριζεεἰ μὴ γὰρ ὅπως δουλεύω ᾽γώ τουτὶ ταχέως με διδάξειςοὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις κἂν χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαιΒδελυκλέωνἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον 655καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρόςτὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντακἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάςπρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατατούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν 660ἀπὸ τούτου νυν κατάθες μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦἓξ χιλιάσιν κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθενγίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλανταΦιλοκλέωνοὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθόςΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ μέντοι 665Φιλοκλέωνκαὶ ποῖ τρέπεται δὴ ᾽πειτα τὰ χρήματα τἄλλαΒδελυκλέωνἐς τούτους τοὺς ldquoοὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόνἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους ἀείrdquo σὺ γὰρ ὦ πάτερ αὐτοὺςἄρχειν αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείςκᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλανταἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες 670ldquoδώσετε τὸν φόρον ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψωrdquoσὺ δὲ τῆς ἀρχῆς ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους περιτρώγωνοἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλονἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδένσὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν 675ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαιαφιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα πλουθυγιείανσοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις πολλὰ μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσαςοὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσινΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα 680ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίειςΒδελυκλέωνοὐ γὰρ μεγάλη δουλεία ᾽στὶν τούτους μὲν ἅπαντας ἐν ἀρχαῖςαὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ τοὺς κόλακας τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας

σοὶ δ᾽ ἤν τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς ἀγαπᾷς οὓς αὐτὸς ἐλαύνωνκαὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας 685καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχειὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον Χαιρέου υἱόςὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείςἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶνὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται 690αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν κἂν ὕστερος ἔλθῃκαὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦἤν τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντεἐσπουδάκατον κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκεσὺ δὲ χασκάζεις τὸν κωλακρέτην τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν 695Φιλοκλέωνταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί λέγεις ὥς μου τὸν θῖνα ταράττειςκαὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με ποιεῖςΒδελυκλέωνσκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασινὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαιὅστις πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς 700οὐκ ἀπολαύεις πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοιἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιονβούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοιἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃἐπὶ τῶν ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς 705εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ ῥᾴδιον ἦν ἄνεἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσιτούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃδύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοιςκαὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ 710ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ ᾽ν Μαραθῶνι τροπαίουνῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντιΦιλοκλέωνοἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖταικαὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμιΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί τὴν Εὔβοιαν διδόασιν 715ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνουςποριεῖν ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνουςκαὶ ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶνὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶβόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους 720ἐγχάσκειν σοι στομφάζονταςκαὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχεινὅ τι βούλει σοιπλὴν κωλακρέτου γάλα πίνεινΧορόςἦ που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς 725οὐκ ἂν δικάσαις σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαιὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλωἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶταπιθοῦ πιθοῦ λόγοισι μηδ᾽ ἄφρων γένῃμηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ 730εἴθ᾽ ὤφελέν μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴςεἶναί τις ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτεισοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴςξυλλαμβάνει τοῦ πράγματοςκαὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν 735σὺ δὲ παρὼν δέχουΒδελυκλέωνκαὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 7: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

μὰ τὸν Δἴ οὐ μέντοι πρὸ τοῦ γ᾽ ἀλλ᾽ ἦσθ᾽ ἱμὰς κύνειοςνυνὶ δὲ κρείττων ἐστί σου Χαρινάδης βαδίζεινὦ Στρυμόδωρε Κονθυλεῦ βέλτιστε συνδικαστῶνΕὐεργίδης ἆρ᾽ ἐστί που ᾽νταῦθ᾽ ἢ Χάβης ὁ Φλυεύςπάρεσθ᾽ ὃ δὴ λοιπόν γ᾽ ἔτ᾽ ἐστίν ἀππαπαῖ παπαιάξ 235ἥβης ἐκείνης ἡνίκ᾽ ἐν Βυζαντίῳ ξυνῆμενφρουροῦντ᾽ ἐγώ τε καὶ σύ κᾆτα περιπατοῦντε νύκτωρτῆς ἀρτοπώλιδος λαθόντ᾽ ἐκλέψαμεν τὸν ὅλμονκᾆθ᾽ ἥψομεν τοῦ κορκόρου κατασχίσαντες αὐτόνἀλλ᾽ ἐγκονῶμεν ὦνδρες ὡς ἔσται Λάχητι νυνί 240σίμβλον δέ φασι χρημάτων ἔχειν ἅπαντες αὐτόνχθὲς οὖν Κλέων ὁ κηδεμὼν ἡμῖν ἐφεῖτ᾽ ἐν ὥρᾳἥκειν ἔχοντας ἡμερῶν ὀργὴν τριῶν πονηρὰνἐπ᾽ αὐτόν ὡς κολωμένους ὧν ἠδίκησεν ἀλλὰσπεύδωμεν ὦνδρες ἥλικες πρὶν ἡμέραν γενέσθαι 245χωρῶμεν ἅμα τε τῷ λύχνῳ πάντῃ διασκοπῶμενμή που λίθος τις ἐμποδὼν ἡμᾶς κακόν τι δράσῃΠαίςτὸν πηλὸν ὦ πάτερ πάτερ τουτονὶ φύλαξαιΧορόςκάρφος χαμᾶθέν νυν λαβὼν τὸν λύχνον πρόμυξονΠαίςοὔκ ἀλλὰ τῳδί μοι δοκῶ τὸν λύχνον προβύσειν 250Χορόςτί δὴ μαθὼν τῷ δακτύλῳ τὴν θρυαλλίδ᾽ ὠθεῖςκαὶ ταῦτα τοὐλαίου σπανίζοντος ὦνόητεοὐ γὰρ δάκνει σ᾽ ὅταν δέῃ τίμιον πρίασθαιΠαίςεἰ νὴ Δί᾽ αὖθις κονδύλοις νουθετήσεθ᾽ ἡμᾶςἀποσβέσαντες τοὺς λύχνους ἄπιμεν οἴκαδ᾽ αὐτοί 255κἄπειτ᾽ ἴσως ἐν τῷ σκότῳ τουτουὶ στερηθεὶςτὸν πηλὸν ὥσπερ ἀτταγᾶς τυρβάσεις βαδίζωνΧορόςἦ μὴν ἐγὼ σοῦ χἀτέρους μείζονας κολάζωἀλλ᾽ οὑτοσί μοι βόρβορος φαίνεται πατοῦντικοὐκ ἔσθ᾽ ὅπως οὐχ ἡμερῶν τεττάρων τὸ πλεῖστον 260ὕδωρ ἀναγκαίως ἔχει τὸν θεὸν ποιῆσαιἔπεισι γοῦν τοῖσιν λύχνοις οὑτοιὶ μύκητεςφιλεῖ δ᾽ ὅταν τοῦτ᾽ ᾖ ποιεῖν ὑετὸν μάλισταδεῖται δὲ καὶ τῶν καρπίμων ἅττα μή ᾽στι πρῷαὕδωρ γενέσθαι κἀπιπνεῦσαι βόρειον αὐτοῖς 265τί χρῆμ᾽ ἄρ᾽ οὑκ τῆς οἰκίας τῆσδε συνδικαστὴςπέπονθεν ὡς οὐ φαίνεται δεῦρο πρὸς τὸ πλῆθοςοὐ μὴν πρὸ τοῦ γ᾽ ἐφολκὸς ἦν ἀλλὰ πρῶτος ἡμῶνἡγεῖτ᾽ ἂν ᾄδων Φρυνίχου καὶ γάρ ἐστιν ἁνὴρφιλῳδός ἀλλά μοι δοκεῖ στάντας ἐνθάδ᾽ ὦνδρες 270ᾄδοντας αὐτὸν ἐκκαλεῖν ἤν τί πως ἀκούσαςτοὐμοῦ μέλους ὑφ᾽ ἡδονῆς ἑρπύσῃ θύραζεΧορόςτί ποτ᾽ οὐ πρὸ θυρῶν φαίνετ᾽ ἄρ᾽ ἡμῖν ὁ γέρων οὐδ᾽ ὑπακούειμῶν ἀπολώλεκε τὰςἐμβάδας ἢ προσέκοψ᾽ ἐν 275τῷ σκότῳ τὸν δάκτυλόν που 275βεἶτ᾽ ἐφλέγμηνεν αὐτοῦτὸ σφυρὸν γέροντος ὄντος 276βκαὶ τάχ᾽ ἂν βουβωνιῴηἦ μὴν πολὺ δριμύτατός γ᾽ ἦν τῶν παρ᾽ ἡμῖν 277βκαὶ μόνος οὐκ ἂν ἐπείθετ᾽ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἀντιβολοίητις κάτω κύπτων ἂν οὕτω 279β

ldquoλίθον ἕψειςrdquo ἔλεγεν 280τάχα δ᾽ ἂν διὰ τὸν χθιζινὸν ἄνθρωπον ὃς ἡμᾶς διεδύετ᾽ἐξαπατῶν καὶ λέγωνὡς φιλαθήναιος ἦν καὶτἀν Σάμῳ πρῶτος κατείποιδιὰ τοῦτ᾽ ὀδυνηθεὶςεἶτ᾽ ἴσως κεῖται πυρέττωνἔστι γὰρ τοιοῦτος ἁνήρ 285ἀλλ᾽ ὦγάθ᾽ ἀνίστασο μηδ᾽ οὕτω σεαυτὸνἔσθιε μηδ᾽ ἀγανάκτεικαὶ γὰρ ἀνὴρ παχὺς ἥκειτῶν προδόντων τἀπὶ Θρᾴκηςὃν ὅπως ἐγχυτριεῖςὕπαγ᾽ ὦ παῖ ὕπαγε 290Παίςἐθελήσεις τί μοι οὖν ὦπάτερ ἤν σού τι δεηθῶΧορόςπάνυ γ᾽ ὦ παιδίον ἀλλ᾽ εἰπέτί βούλει με πρίασθαικαλόν οἶμαι δέ σ᾽ ἐρεῖν ἀστραγάλους 295δήπουθεν ὦ παῖΠαίςμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἰσχάδας ὦ παππίαἥδιον γάρΧορόςοὐκ ἂνμὰ Δἴ εἰ κρέμαισθέ γ᾽ ὑμεῖςΠαίςμὰ Δἴ οὔ τἄρα προπέμψω σε τὸ λοιπόνΧορόςἀπὸ γὰρ τοῦδέ με τοῦ μισθαρίου 300τρίτον αὐτὸν ἔχειν ἄλφιτα δεῖ καὶ ξύλα κὤψονltἒ ἔgt σὺ δὲ σῦκά μ᾽ αἰτεῖςΠαίςἄγε νυν ὦ πάτερ ἢν μὴτὸ δικαστήριον ἅρχωνκαθίσῃ νῦν πόθεν ὠνησόμεθ᾽ 305ἄριστον ἔχεις ἐλπίδαχρηστήν τινα νῷν ἢπόρον Ἕλλας ἱρὸν ltεὑρεῖνgtΧορόςἀπαπαῖ φεῦ ltἀπαπαῖ φεῦgtμὰ Δἴ οὐκ ἔγωγε νῷν οἶδ᾽ 310ὁπόθεν γε δεῖπνον ἔσταιΠαίςτί με δῆτ᾽ ὦ μελέα μῆτερ ἔτικτεςΧορόςἵν᾽ ἐμοὶ πράγματα βόσκειν παρέχῃςΠαίςἀνόνητον ἄρ᾽ ὦ θυλάκιόν σ᾽ εἶχον ἄγαλμαἒ ἔ πάρα νῷν στενάζειν 315Φιλοκλέωνφίλοι τήκομαι μὲνπάλαι διὰ τῆς ὀπῆςὑμῶν ὑπακούωνἀλλὰ γὰρ οὐχ οἷός τ᾽ εἴμ᾽ᾄδειν τί ποιήσωτηροῦμαι δ᾽ ὑπὸ τῶνδ᾽ ἐπεὶβούλομαί γε πάλαι μεθ᾽ ὑμῶν 320

ἐλθὼν ἐπὶ τοὺς καδίσκουςκακόν τι ποιῆσαιἀλλ᾽ ὦ Ζεῦ ltΖεῦgt μέγα βροντήσαςἤ με ποίησον καπνὸν ἐξαίφνηςἢ Προξενίδην ἢ τὸν Σέλλου 325τοῦτον τὸν ψευδαμάμαξυντόλμησον ἄναξ χαρίσασθαί μοιπάθος οἰκτίρας ἤ με κεραυνῷδιατινθαλέῳ σπόδισον ταχέωςκἄπειτ᾽ ἀνελών μ᾽ ἀποφυσήσας 330εἰς ὀξάλμην ἔμβαλε θερμήνἢ δῆτα λίθον με ποίησον ἐφ᾽ οὗτὰς χοιρίνας ἀριθμοῦσιΧορόςτίς γάρ ἐσθ᾽ ὁ ταῦτά σ᾽ εἵργωνκἀποκλῄων τῇ θύρᾳ λέξον 335πρὸς εὔνους γὰρ φράσειςΦιλοκλέωνοὑμὸς υἱός ἀλλὰ μὴ βοᾶτε καὶ γὰρ τυγχάνειοὑτοσὶ πρόσθεν καθεύδων ἀλλ᾽ ὕφεσθε τοῦ τόνουΧορόςτοῦ δ᾽ ἔφεξιν ὦ μάταιε ταῦτα δρᾶν σε βούλεταιltκαὶgt τίνα πρόφασιν ἔχωνΦιλοκλέωνοὐκ ἐᾷ μ᾽ ὦνδρες δικάζειν οὐδὲ δρᾶν οὐδὲν κακόν 340ἀλλά μ᾽ εὐωχεῖν ἕτοιμός ἐστ᾽ ἐγὼ δ᾽ οὐ βούλομαιΧορόςτοῦτ᾽ ἐτόλμησ᾽ ὁ μιαρὸς χανεῖνὁ Δημολογοκλέων ltὅδ᾽gt 342βὅτι λέγεις ltσύgt τι περὶ τῶν νεῶν 343ἀληθές οὐ γὰρ ἄν ποθ᾽ 343βοὗτος ἁνὴρ τοῦτ᾽ ἐτόλμησενλέγειν εἰ 344βμὴ ξυνωμότης τις ἦν 345ἀλλ᾽ ἐκ τούτων ὥρα τινά σοι ζητεῖν καινὴν ἐπίνοιαν 346ἥτις σε λάθρᾳ τἀνδρὸς τουδὶ καταβῆναι δεῦρο ποιήσειΦιλοκλέωντίς ἂν οὖν εἴη ζητεῖθ᾽ ὑμεῖς ὡς πᾶν ltἂνgt ἔγωγε ποιοίηνοὕτω κιττῶ διὰ τῶν σανίδων μετὰ χοιρίνης περιελθεῖνΧορόςἔστιν ὀπὴ δῆθ᾽ ἥντιν᾽ ἂν ἔνδοθεν οἷός τ᾽ εἴης διορύξαι 350εἶτ᾽ ἐκδῦναι ῥάκεσιν κρυφθεὶς ὥσπερ πολύμητις ὈδυσσεύςΦιλοκλέωνπάντα πέφαρκται κοὐκ ἔστιν ὀπῆς οὐδ᾽ εἰ σέρφῳ διαδῦναιἀλλ᾽ ἄλλο τι δεῖ ζητεῖν ὑμᾶς ὀπίαν δ᾽ οὐκ ἔστι γενέσθαιΧορόςμέμνησαι δῆθ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ στρατιᾶς κλέψας ποτὲ τοὺς ὀβελίσκους 354ἵεις σαυτὸν κατὰ τοῦ τείχους ταχέως ὅτε Νάξος ἑάλωΦιλοκλέωνοἶδ᾽ ἀλλὰ τί τοῦτ᾽ οὐδὲν γὰρ τοῦτ᾽ ἐστὶν ἐκείνῳ προσόμοιονἥβων γὰρ κἀδυνάμην κλέπτειν ἴσχυόν τ᾽ αὐτὸς ἐμαυτοῦκοὐδείς μ᾽ ἐφύλαττ᾽ ἀλλ᾽ ἐξῆν μοιφεύγειν ἀδεῶς νῦν δὲ ξὺν ὅπλοιςἄνδρες ὁπλῖται διαταξάμενοι 360κατὰ τὰς διόδους σκοπιωροῦνταιτὼ δὲ δύ᾽ αὐτῶν ἐπὶ ταῖσι θύραιςὥσπερ με γαλῆν κρέα κλέψασαντηροῦσιν ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους 364Χορόςἀλλὰ καὶ νῦν ἐκπόριζε 365

μηχανὴν ὅπως τάχισθ᾽ ἕωςγάρ ὦ μελίττιονΦιλοκλέωνδιατραγεῖν τοίνυν κράτιστόν ἐστί μοι τὸ δίκτυονἡ δέ μοι Δίκτυννα συγγνώμην ἔχοι τοῦ δικτύουΧορόςταῦτα μὲν πρὸς ἀνδρός ἐστ᾽ ἄνοντος ἐς σωτηρίανἀλλ᾽ ἔπαγε τὴν γνάθον 370Φιλοκλέωνδιατέτρωκται τοῦτό γ᾽ ἀλλὰ μὴ βοᾶτε μηδαμῶςἀλλὰ τηρώμεσθ᾽ ὅπως μὴ Βδελυκλέων αἰσθήσεταιΧορόςμηδὲν ὦ τᾶν δέδιθι μηδένὡς ἐγὼ τοῦτόν γ᾽ ἐὰν γρύξῃτι ποιήσω δακεῖν τὴνκαρδίαν καὶ τὸν περὶ ψυχῆς 375δρόμον δραμεῖν ἵν᾽ εἰδῇμὴ πατεῖν τὰτοῖν θεοῖν ψηφίσματαἀλλ᾽ ἐξάψας διὰ τῆς θυρίδος τὸ καλῴδιον εἶτα καθίμα 379δήσας σαυτὸν καὶ τὴν ψυχὴν ἐμπλησάμενος ΔιοπείθουςΦιλοκλέωνἄγε νυν ἢν αἰσθομένω τούτω ζητῆτόν μ᾽ ἐσκαλαμᾶσθαικἀνασπαστὸν ποιεῖν εἴσω τί ποιήσετε φράζετε νυνίΧορόςἀμυνοῦμέν σοι τὸν πρινώδη θυμὸν ἅπαντες καλέσαντεςὥστ᾽ οὐ δυνατόν σ᾽ εἵργειν ἔσται τοιαῦτα ποιήσομεν ἡμεῖςΦιλοκλέωνδράσω τοίνυν ὑμῖν πίσυνος καὶ -- μανθάνετ᾽ -- ἤν τι πάθω ᾽γώ 385ἀνελόντες καὶ κατακλαύσαντες θεῖναί μ᾽ ὑπὸ τοῖσι δρυφάκτοιςΧορόςοὐδὲν πείσει μηδὲν δείσῃς ἀλλ᾽ ὦ βέλτιστε καθίεισαυτὸν θαρρῶν κἀπευξάμενος τοῖσι πατρῴοισι θεοῖσινΦιλοκλέωνὦ Λύκε δέσποτα γείτων ἥρως σὺ γὰρ οἷσπερ ἐγὼ κεχάρησαι 389τοῖς δακρύοισιν τῶν φευγόντων ἀεὶ καὶ τοῖς ὀλοφυρμοῖςᾤκησας γοῦν ἐπίτηδες ἰὼν ἐνταῦθ᾽ ἵνα ταῦτ᾽ ἀκροῷοκἀβουλήθης μόνος ἡρώων παρὰ τὸν κλάοντα καθῆσθαιἐλέησον καὶ σῶσον νυνὶ τὸν σαυτοῦ πλησιόχωρονκοὐ μή ποτέ σου παρὰ τὰς κάννας οὐρήσω μηδ᾽ ἀποπάρδωΒδελυκλέωνοὗτος ἐγείρου 395Ξανθίαςτί τὸ πρᾶγμ᾽Βδελυκλέωνὥσπερ φωνή μέ τις ἐγκεκύκλωταιΞανθίαςμῶν ὁ γέρων πῃ διαδύεται ltαὖgtΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ καθιμᾷαὑτὸν δήσαςΞανθίαςὦ μιαρώτατε τί ποιεῖς οὐ μὴ καταβήσειΒδελυκλέωνἀνάβαιν᾽ ἀνύσας κατὰ τὴν ἑτέραν καὶ ταῖσιν φυλλάσι παῖεἤν πως πρύμνην ἀνακρούσηται πληγεὶς ταῖς εἰρεσιώναιςΦιλοκλέωνοὐ ξυλλήψεσθ᾽ ὁπόσοισι δίκαι τῆτες μέλλουσιν ἔσεσθαιὦ Σμικυθίων καὶ Τεισιάδη καὶ Χρήμων καὶ Φερέδειπνεπότε δ᾽ εἰ μὴ νῦν ἐπαρήξετέ μοι πρίν μ᾽ εἴσω μᾶλλον ἄγεσθαι

Χορόςεἰπέ μοι τί μέλλομεν κινεῖν ἐκείνην τὴν χολήνἥνπερ ἡνίκ᾽ ἄν τις ἡμῶν ὀργίσῃ τὴν σφηκιάν 404νῦν ἐκεῖνο νῦν ἐκεῖνοτοὐξύθυμον ᾧ κολαζόμεσθακέντρον ldquoἐντέτατ᾽ ὀξύrdquoἀλλὰ θαἰμάτια βαλόντες ὡς τάχιστα παιδίαθεῖτε καὶ βοᾶτε καὶ Κλέωνι ταῦτ᾽ ἀγγέλλετεκαὶ κελεύετ᾽ αὐτὸν ἥκειν 410ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα μισόπολινὄντα κἀπολούμενον ὅτιτόνδε λόγον ἐσφέρειμὴ δικάζειν δίκαςΒδελυκλέωνὦγαθοὶ τὸ πρᾶγμ᾽ ἀκούσατ᾽ ἀλλὰ μὴ κεκράγετε 415Χορόςνὴ Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν γ᾽Βδελυκλέωνὡς τοῦδ᾽ ἐγὼ οὐ μεθήσομαιΧορόςταῦτα δῆτ᾽ οὐ δεινὰ καὶ τυραννίς ἐστιν ἐμφανήςὦ πόλις καὶ Θεώρου θεοισεχθρίακεἴ τις ἄλλος προέστηκεν ἡμῶν κόλαξΞανθίαςἩράκλεις καὶ κέντρ᾽ ἔχουσιν οὐχ ὁρᾷς ὦ δέσποτα 420Βδελυκλέωνοἷς γ᾽ ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκῃ τὸν ΓοργίουΧορόςκαὶ σέ γ᾽ αὐτοῖς ἐξολοῦμεν ἀλλὰ πᾶς ἐπίστρεφεδεῦρο κἀξείρας τὸ κέντρον εἶτ᾽ ἐπ᾽ αὐτὸν ἵεσοξυσταλεὶς εὔτακτος ὀργῆς καὶ μένους ἐμπλήμενοςὡς ἂν εὖ εἰδῇ τὸ λοιπὸν σμῆνος οἷον ὤργισεν 425Ξανθίαςτοῦτο μέντοι δεινὸν ἤδη νὴ Δί᾽ εἰ μαχούμεθαὡς ἔγωγ᾽ αὐτῶν ὁρῶν δέδοικα τὰς ἐγκεντρίδαςΧορόςἀλλ᾽ ἀφίει τὸν ἄνδρ᾽ εἰ δὲ μή φήμ᾽ ἐγὼτὰς χελώνας μακαριεῖν σε τοῦ δέρματοςΦιλοκλέωνεἶά νυν ὦ ξυνδικασταὶ σφῆκες ὀξυκάρδιοι 430οἱ μὲν ἐς τὸν πρωκτὸν αὐτῶν ἐσπέτεσθ᾽ ὠργισμένοιοἱ δὲ τὠφθαλμὼ κύκλῳ κεντεῖτε καὶ τοὺς δακτύλουςΒδελυκλέωνὦ Μίδα καὶ Φρὺξ βοήθει δεῦρο καὶ Μασιντύακαὶ λάβεσθε τουτουὶ καὶ μὴ μεθῆσθε μηδενίεἰ δὲ μή ᾽ν πέδαις παχείαις οὐδὲν ἀριστήσετε 435ὡς ἐγὼ πολλῶν ἀκούσας οἶδα θρίων τὸν ψόφονΧορόςεἰ δὲ μὴ τοῦτον μεθήσεις ἔν τί σοι παγήσεταιΦιλοκλέωνὦ Κέκροψ ἥρως ἄναξ τὰ πρὸς ποδῶν Δρακοντίδηπεριορᾷς οὕτω μ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν βαρβάρων χειρούμενονοὓς ἐγὼ ᾽δίδαξα κλάειν τέτταρ᾽ ἐς τὴν χοίνικα 440Χορόςεἶτα δῆτ᾽ οὐ πόλλ᾽ ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ κακάδηλαδή καὶ νῦν γε τούτω τὸν παλαιὸν δεσπότηνπρὸς βίαν χειροῦσιν οὐδὲν τῶν πάλαι μεμνημένοιδιφθερῶν κἀξωμίδων ἃς οὗτος αὐτοῖς ἠμπόλακαὶ κυνᾶς καὶ τοὺς πόδας χειμῶνος ὄντος ὠφέλει 445ὥστε μὴ ῥιγῶν ἑκάστοτ᾽ ἀλλὰ τούτοις γ᾽ οὐκ ἔνι

οὐδ᾽ ἐν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδωνΦιλοκλέωνοὐκ ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ᾽ ὦ κάκιστον θηρίονοὐδ᾽ ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽ εὑρὼν τοὺς βότρυς κλέπτοντά σεπροσαγαγὼν πρὸς τὴν ἐλάαν ἐξέδειρ᾽ εὖ κἀνδρικῶς 450ὥστε σε ζηλωτὸν εἶναι σὺ δ᾽ ἀχάριστος ἦσθ᾽ ἄραἀλλ᾽ ἄνες με καὶ σὺ καὶ σύ πρὶν τὸν υἱὸν ἐκδραμεῖνΧορόςἀλλὰ τούτων μὲν τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον καλὴν δίκηνοὐκέτ᾽ ἐς μακρὰν ἵν᾽ εἰδῆθ᾽ οἷός ἐστ᾽ ἀνδρῶν τρόποςὀξυθύμων καὶ δικαίων καὶ βλεπόντων κάρδαμα 455Βδελυκλέωνπαῖε παἶ ὦ Ξανθία τοὺς σφῆκας ἀπὸ τῆς οἰκίαςΞανθίαςἀλλὰ δρῶ τοῦτ᾽ ἀλλὰ καὶ σὺ τῦφε πολλῷ τῷ καπνῷΣωσίαςοὐχὶ σοῦσθ᾽ οὐκ ἐς κόρακας οὐκ ἄπιτε παῖε τῷ ξύλῳΞανθίαςκαὶ σὺ προσθεὶς Αἰσχίνην ἔντυφε τὸν Σελλαρτίουἆρ᾽ ἐμέλλομέν ποθ᾽ ὑμᾶς ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ 460Βδελυκλέωνἀλλὰ μὰ Δί᾽ οὐ ῥᾳδίως οὕτως ἂν αὐτοὺς διέφυγεςεἴπερ ἔτυχον τῶν μελῶν τῶν Φιλοκλέους βεβρωκότεςΧορόςἆρα δῆτ᾽ οὐκ αὐτὰ δῆλατοῖς πένησιν ἡ τυραννὶςldquoὡς λάθρᾳ γ᾽ ἐλάνθαν᾽ ὑπιοῦσά μεrdquo 465εἰ σύ γ᾽ ὦ πόνῳ πόνηρε καὶ κομηταμυνίατῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν ἔθηκεν ἡ πόλιςοὔτε τιν᾽ ἔχων πρόφασινοὔτε λόγον εὐτράπελοναὐτὸς ἄρχων μόνος 470Βδελυκλέωνἔσθ᾽ ὅπως ἄνευ μάχης καὶ τῆς κατοξείας βοῆςἐς λόγους ἔλθοιμεν ἀλλήλοισι καὶ διαλλαγάςΧορόςσοὐς λόγους ὦ μισόδημε καὶ μοναρχίας ἐραστάκαὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν κράσπεδα 475στεμμάτων τήν θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον τρέφωνΒδελυκλέωννὴ Δί᾽ ἦ μοι κρεῖττον ἐκστῆναι τὸ παράπαν τοῦ πατρὸςμᾶλλον ἢ κακοῖς τοσούτοις ναυμαχεῖν ὁσημέραιΧορόςοὐδὲ μὴν οὐδ᾽ ἐν σελίνῳ σοὐστὶν οὐδ᾽ ἐν πηγάνῳ 480τοῦτο γὰρ παρεμβαλοῦμεν τῶν τριχοινίκων ἐπῶνἀλλὰ νῦν μὲν οὐδὲν ἀλγεῖς ἀλλ᾽ ὅταν ξυνήγοροςταὐτὰ ταῦτα σου καταντλῇ καὶ ξυνωμότας καλῇΒδελυκλέωνἆρ᾽ ἂν ὦ πρὸς τῶν θεῶν ὑμεῖς ἀπαλλαχθεῖτέ μουἢ δέδοκταί μοι δέρεσθαι καὶ δέρειν δι᾽ ἡμέρας 485Χορόςοὐδέποτέ γ᾽ οὐχ ἕως ἄν τί μου λοιπὸν ᾖὅστις ἡμῶν ἐπὶ τυραννίδ᾽ ὧδ᾽ ἐστάληςΒδελυκλέωνὡς ἅπανθ᾽ ὑμῖν τυραννίς ἐστι καὶ ξυνωμόταιἤν τε μεῖζον ἤν τ᾽ ἔλαττον πρᾶγμά τις κατηγορῇἧς ἐγὼ οὐκ ἤκουσα τοὔνομ᾽ οὐδὲ πεντήκοντ᾽ ἐτῶν 490νῦν δὲ πολλῷ τοῦ ταρίχους ἐστὶν ἀξιωτέραὥστε καὶ δὴ τοὔνομ᾽ αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ κυλίνδεταιἢν μὲν ὠνῆταί τις ὀρφὼς μεμβράδας δὲ μὴ ᾽θέλῃ

εὐθέως εἴρηχ᾽ ὁ πωλῶν πλησίον τὰς μεμβράδας᾽οὗτος ὀψωνεῖν ἔοιχ᾽ ἅνθρωπος ἐπὶ τυραννίδι᾽ 495ἢν δὲ γήτειον προσαιτῇ ταῖς ἀφύαις ἥδυσμά τιἡ λαχανόπωλις παραβλέψασά φησι θατέρῳldquoεἰπέ μοι γήτειον αἰτεῖς πότερον ἐπὶ τυραννίδιἢ νομίζεις τὰς Ἀθήνας σοὶ φέρειν ἡδύσματαrdquoΞανθίαςκἀμέ γ᾽ ἡ πόρνη χθὲς εἰσελθόντα τῆς μεσημβρίας 500ὅτι κελητίσαι ᾽κέλευον ὀξυθυμηθεῖσά μοιἤρετ᾽ εἰ τὴν Ἱππίου καθίσταμαι τυραννίδαΒδελυκλέωνταῦτα γὰρ τούτοις ἀκούειν ἡδἔ εἰ καὶ νῦν ἐγὼτὸν πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι τούτων ἀπαλλαχθέντα τῶνὀρθροφοιτοσυκοφαντοδικοταλαιπώρων τρόπων 505ζῆν βίον γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος αἰτίαν ἔχωταῦτα δρᾶν ξυνωμότης ὢν καὶ φρονῶν τυραννικάΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἐν δίκῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ οὐδ᾽ ἂν ὀρνίθων γάλαἀντὶ τοῦ βίου λάβοιμ᾽ ἂν οὗ με νῦν ἀποστερεῖςοὐδὲ χαίρω βατίσιν οὐδ᾽ ἐγχέλεσιν ἀλλ᾽ ἥδιον ἄν 510δικίδιον σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι πεπνιγμένονΒδελυκλέωννὴ Δἴ εἰθίσθης γὰρ ἥδεσθαι τοιούτοις πράγμασινἀλλ᾽ ἐὰν σιγῶν ἀνάσχῃ καὶ μάθῃς ἁγὼ λέγωἀναδιδάξειν οἴομαί σ᾽ ὡς πάντα ταῦθ᾽ ἁμαρτάνειςΦιλοκλέωνἐξαμαρτάνω δικάζων 515Βδελυκλέωνκαταγελώμενος μὲν οὖνοὐκ ἐπαϊεις ὑπ᾽ ἀνδρῶν οὓς σὺ μόνον οὐ προσκυνεῖςἀλλὰ δουλεύων λέληθαςΦιλοκλέωνπαῦε δουλείαν λέγωνὅστις ἄρχω τῶν ἁπάντωνΒδελυκλέωνοὐ σύ γ᾽ ἀλλ᾽ ὑπηρετεῖςοἰόμενος ἄρχειν ἐπεὶ δίδαξον ἡμᾶς ὦ πάτερἥτις ἡ τιμή ᾽στί σοι καρπουμένῳ τὴν Ἑλλάδα 520Φιλοκλέωνπάνυ γε καὶ τούτοισί γ᾽ ἐπιτρέψαι ᾽θέλωΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ἐγώἄφετέ νυν ἅπαντες αὐτόνΦιλοκλέωνκαὶ ξίφος γέ μοι δότεἢν γὰρ ἡττηθῶ λέγων σου περιπεσοῦμαι τῷ ξίφειΒδελυκλέωνεἰπέ μοι τί δ᾽ ἤν τὸ δεῖνα τῇ διαίτῃ μὴ ᾽μμένῃςΦιλοκλέωνμηδέποτε πίοιμ᾽ ἀκράτου μισθὸν ἀγαθοῦ δαίμονος 525Χορόςνῦν δὴ τὸν ἐκ θἠμετέρουγυμνασίου δεῖ τι λέγεινκαινόν ὅπως φανήσει --Βδελυκλέωνἐνεγκάτω μοι δεῦρο τὴν κίστην τις ὡς τάχισταἀτὰρ φανεῖ ποῖός τις ὤν ἢν ταῦτα παρακελεύῃ 530Χορόςμὴ κατὰ τὸν νεανίαντονδὶ λέγων ὁρᾷς γὰρ ὥς

σοι μέγας ἐστὶν ἁγὼνκαὶ περὶ τῶν ἁπάντωνεἴπερ ὃ μὴ γένοιθ᾽ οὗτός 535ltσ᾽gt ἐθέλει κρατῆσαιΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὅσ᾽ ἂν λέξῃ γ᾽ ἁπλῶς μνημόσυνα γράψομαι ᾽γώΦιλοκλέωντί γὰρ φάθ᾽ ὑμεῖς ἢν ὁδί με τῷ λόγῳ κρατήσῃΧορόςοὐκέτι πρεσβυτῶν ὄχλος 540χρήσιμος ἔστ᾽ οὐδ᾽ ἀκαρῆσκωπτόμενοι δ᾽ ἐν ταῖς ὁδοῖςθαλλοφόροι καλούμεθ᾽ ἀντωμοσιῶνκελύφη 545ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς πάσης μέλλων βασιλείας ἀντιλογήσειν 546τῆς ἡμετέρας νυνὶ θαρρῶν πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζεΦιλοκλέωνκαὶ μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξωτῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείαςτί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ 550ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον καὶ ταῦτα γέροντοςὃν πρῶτα μὲν ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς τηροῦσ᾽ ἐπὶ τοῖσι δρυφάκτοιςἄνδρες μεγάλοι καὶ τετραπήχεις κἄπειτ᾽ εὐθὺς προσιόντιἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων κεκλοφυῖανἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν οἰκτροχοοῦντες 555᾽οἴκτιρόν μ᾽ ὦ πάτερ αἰτοῦμαί σ᾽ εἰ καὐτὸς πώποθ᾽ ὑφείλουἀρχὴν ἄρξας ἢ ᾽πὶ στρατιᾶς τοῖς ξυσσίτοις ἀγοράζων᾽ὃς ἔμ᾽ οὐδ᾽ ἂν ζῶντ᾽ ᾔδειν εἰ μὴ διὰ τὴν προτέραν ἀπόφυξινΒδελυκλέωντουτὶ περὶ τῶν ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοιΦιλοκλέωνεἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς 560ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκαἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς ἱέντων εἰς ἀπόφυξινφέρ᾽ ἴδω τί γὰρ οὐκ ἔστιν ἀκοῦσαι θώπευμ᾽ ἐνταῦθα δικαστῇοἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασικακὰ πρὸς τοῖς οὖσιν ldquo ἕως ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσινrdquo 565οἱ δὲ λέγουσιν μύθους ἡμῖν οἱ δ᾽ Αἰσώπου τι γέλοιονοἱ δὲ σκώπτουσ᾽ ἵν᾽ ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν θυμὸν καταθῶμαικἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα τὰ παιδάρι᾽ εὐθὺς ἀνέλκειτὰς θηλείας καὶ τοὺς υἱεῖς τῆς χειρός ἐγὼ δ᾽ ἀκροῶμαιτὰ δὲ συγκύψανθ᾽ ἅμα βληχᾶται κἄπειθ᾽ ὁ πατὴρ ὑπὲρ αὐτῶν 570ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ με τρέμων τῆς εὐθύνης ἀπολῦσαιldquoεἰ μὲν χαίρεις ἀρνὸς φωνῇ παιδὸς φωνὴν ἐλεήσαιςrdquoεἰ δ᾽ αὖ τοῖς χοιριδίοις χαίρω θυγατρὸς φωνῇ με πιθέσθαιχἠμεῖς αὐτῷ τότε τῆς ὀργῆς ὀλίγον τὸν κόλλοπ᾽ ἀνεῖμενἆρ᾽ οὐ μεγάλη τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἀρχὴ καὶ τοῦ πλούτου καταχήνη 575Βδελυκλέωνδεύτερον αὖ σου τουτὶ γράφομαι τὴν τοῦ πλούτου καταχήνηνκαὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχεινΦιλοκλέωνπαίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαικἂν Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων οὐκ ἀποφεύγει πρὶν ἂν ἡμῖνἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν τὴν καλλίστην ἀπολέξας 580κἂν αὐλητής γε δίκην νικᾷ ταύτης ἡμῖν ἐπίχειραἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσικἂν ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρονκλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντες τῇ διαθήκῃκαὶ τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπούσῃ 585ἔδομεν ταύτην ὅστις ἂν ἡμᾶς ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ

καὶ ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχήΒδελυκλέωντουτὶ γάρ τοι σεμνόν τούτων ὧν εἴρηκας μακαρίζωτῆς δ᾽ ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζωνΦιλοκλέωνἔτι δ᾽ ἡ βουλὴ χὠ δῆμος ὅταν κρῖναι μέγα πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ 590ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας τοῖσι δικασταῖς παραδοῦναιεἶτ᾽ Εὔαθλος χὠ μέγας οὗτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴςοὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς φασίν περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαικἀν τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐνίκησεν ἐὰν μὴεἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι πρώτιστα μίαν δικάσανταςαὐτὸς δὲ Κλέων ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ περιτρώγει 596ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων καὶ τὰς μυίας ἀπαμύνεισὺ δὲ τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασαςἀλλὰ Θέωρος καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττωντὸν σφόγγον ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽ ἡμῶν περικωνεῖ 600σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκειςἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξεινΒδελυκλέωνἔμπλησο λέγων πάντως γάρ τοι παύσει ποτὲ κἀναφανήσειπρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς περισέμνουΦιλοκλέωνὃ δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων οὗ ᾽γὼ ᾽πελελήσμην 605ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν ἔχων κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντεςἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ μεἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃκαὶ παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ γλώττῃ ltτὸgt τριώβολον ἐκκαλαμᾶταικαὶ τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ 610κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ ᾽φάγε τουτίἔντραγε τουτί᾽ τούτοισιν ἐγὼ γάνυμαι κοὐ μή με δεήσῃἐς σὲ βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσεικαταρασάμενος καὶ τονθορύσας ἀλλ᾽ ἢν μή μοι ταχὺ μάξῃτάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν σκευὴν βελέων ἀλεωρήνκἂν οἶνόν μοι μὴ ᾽γχῇς σὺ πιεῖν τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι 616οἴνου μεστόν κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας οὗτος δὲ κεχηνὼςβρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον κατέπαρδενἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς οὐδὲν ἐλάττω 620Φιλοκλέωνὅστις ἀκούω ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ Ζεύςἢν γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμενπᾶς τίς φησιν τῶν παριόντωνldquoοἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριονὦ Ζεῦ βασιλεῦrdquo 625κἂν ἀστράψω ποππύζουσινκἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντεςκαὶ πάνυ σεμνοίκαὶ σὺ δέδοικάς με μάλιστ᾽ αὐτόςνὴ τὴν Δήμητρα δέδοικας ἐγὼ δ᾽ἀπολοίμην εἴ σε δέδοικα 630Χορόςοὐπώποθ᾽ οὕτω καθαρῶςοὐδενὸς ἠκούσαμεν οὐδὲξυνετῶς λέγοντοςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω ῥᾳδίως τρυγήσεινκαλῶς γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι 635Χορόςὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθενκοὐδὲν παρῆλθεν ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ηὐξανόμην ἀκούων

κἀν μακάρων δικάζειναὐτὸς ἔδοξα νήσοις 640ἡδόμενος λέγοντιΦιλοκλέωνὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ ἐν αὑτοῦΒδελυκλέωνἦ μὴν ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν ποιήσωΧορόςδεῖ δέ σε παντοίας πλέκεινεἰς ἀπόφυξιν παλάμας 645τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναιχαλεπὸν ltνεανίᾳgtμὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντιπρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον 648ἢν μή τι λέγῃς ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαιΒδελυκλέωνχαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ ᾽πὶ τρυγῳδοῖς 650ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖανἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη --Φιλοκλέωνπαῦσαι καὶ μὴ πατέριζεεἰ μὴ γὰρ ὅπως δουλεύω ᾽γώ τουτὶ ταχέως με διδάξειςοὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις κἂν χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαιΒδελυκλέωνἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον 655καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρόςτὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντακἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάςπρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατατούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν 660ἀπὸ τούτου νυν κατάθες μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦἓξ χιλιάσιν κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθενγίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλανταΦιλοκλέωνοὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθόςΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ μέντοι 665Φιλοκλέωνκαὶ ποῖ τρέπεται δὴ ᾽πειτα τὰ χρήματα τἄλλαΒδελυκλέωνἐς τούτους τοὺς ldquoοὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόνἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους ἀείrdquo σὺ γὰρ ὦ πάτερ αὐτοὺςἄρχειν αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείςκᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλανταἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες 670ldquoδώσετε τὸν φόρον ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψωrdquoσὺ δὲ τῆς ἀρχῆς ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους περιτρώγωνοἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλονἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδένσὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν 675ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαιαφιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα πλουθυγιείανσοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις πολλὰ μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσαςοὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσινΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα 680ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίειςΒδελυκλέωνοὐ γὰρ μεγάλη δουλεία ᾽στὶν τούτους μὲν ἅπαντας ἐν ἀρχαῖςαὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ τοὺς κόλακας τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας

σοὶ δ᾽ ἤν τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς ἀγαπᾷς οὓς αὐτὸς ἐλαύνωνκαὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας 685καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχειὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον Χαιρέου υἱόςὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείςἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶνὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται 690αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν κἂν ὕστερος ἔλθῃκαὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦἤν τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντεἐσπουδάκατον κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκεσὺ δὲ χασκάζεις τὸν κωλακρέτην τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν 695Φιλοκλέωνταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί λέγεις ὥς μου τὸν θῖνα ταράττειςκαὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με ποιεῖςΒδελυκλέωνσκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασινὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαιὅστις πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς 700οὐκ ἀπολαύεις πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοιἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιονβούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοιἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃἐπὶ τῶν ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς 705εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ ῥᾴδιον ἦν ἄνεἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσιτούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃδύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοιςκαὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ 710ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ ᾽ν Μαραθῶνι τροπαίουνῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντιΦιλοκλέωνοἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖταικαὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμιΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί τὴν Εὔβοιαν διδόασιν 715ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνουςποριεῖν ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνουςκαὶ ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶνὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶβόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους 720ἐγχάσκειν σοι στομφάζονταςκαὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχεινὅ τι βούλει σοιπλὴν κωλακρέτου γάλα πίνεινΧορόςἦ που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς 725οὐκ ἂν δικάσαις σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαιὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλωἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶταπιθοῦ πιθοῦ λόγοισι μηδ᾽ ἄφρων γένῃμηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ 730εἴθ᾽ ὤφελέν μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴςεἶναί τις ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτεισοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴςξυλλαμβάνει τοῦ πράγματοςκαὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν 735σὺ δὲ παρὼν δέχουΒδελυκλέωνκαὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 8: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

ldquoλίθον ἕψειςrdquo ἔλεγεν 280τάχα δ᾽ ἂν διὰ τὸν χθιζινὸν ἄνθρωπον ὃς ἡμᾶς διεδύετ᾽ἐξαπατῶν καὶ λέγωνὡς φιλαθήναιος ἦν καὶτἀν Σάμῳ πρῶτος κατείποιδιὰ τοῦτ᾽ ὀδυνηθεὶςεἶτ᾽ ἴσως κεῖται πυρέττωνἔστι γὰρ τοιοῦτος ἁνήρ 285ἀλλ᾽ ὦγάθ᾽ ἀνίστασο μηδ᾽ οὕτω σεαυτὸνἔσθιε μηδ᾽ ἀγανάκτεικαὶ γὰρ ἀνὴρ παχὺς ἥκειτῶν προδόντων τἀπὶ Θρᾴκηςὃν ὅπως ἐγχυτριεῖςὕπαγ᾽ ὦ παῖ ὕπαγε 290Παίςἐθελήσεις τί μοι οὖν ὦπάτερ ἤν σού τι δεηθῶΧορόςπάνυ γ᾽ ὦ παιδίον ἀλλ᾽ εἰπέτί βούλει με πρίασθαικαλόν οἶμαι δέ σ᾽ ἐρεῖν ἀστραγάλους 295δήπουθεν ὦ παῖΠαίςμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἰσχάδας ὦ παππίαἥδιον γάρΧορόςοὐκ ἂνμὰ Δἴ εἰ κρέμαισθέ γ᾽ ὑμεῖςΠαίςμὰ Δἴ οὔ τἄρα προπέμψω σε τὸ λοιπόνΧορόςἀπὸ γὰρ τοῦδέ με τοῦ μισθαρίου 300τρίτον αὐτὸν ἔχειν ἄλφιτα δεῖ καὶ ξύλα κὤψονltἒ ἔgt σὺ δὲ σῦκά μ᾽ αἰτεῖςΠαίςἄγε νυν ὦ πάτερ ἢν μὴτὸ δικαστήριον ἅρχωνκαθίσῃ νῦν πόθεν ὠνησόμεθ᾽ 305ἄριστον ἔχεις ἐλπίδαχρηστήν τινα νῷν ἢπόρον Ἕλλας ἱρὸν ltεὑρεῖνgtΧορόςἀπαπαῖ φεῦ ltἀπαπαῖ φεῦgtμὰ Δἴ οὐκ ἔγωγε νῷν οἶδ᾽ 310ὁπόθεν γε δεῖπνον ἔσταιΠαίςτί με δῆτ᾽ ὦ μελέα μῆτερ ἔτικτεςΧορόςἵν᾽ ἐμοὶ πράγματα βόσκειν παρέχῃςΠαίςἀνόνητον ἄρ᾽ ὦ θυλάκιόν σ᾽ εἶχον ἄγαλμαἒ ἔ πάρα νῷν στενάζειν 315Φιλοκλέωνφίλοι τήκομαι μὲνπάλαι διὰ τῆς ὀπῆςὑμῶν ὑπακούωνἀλλὰ γὰρ οὐχ οἷός τ᾽ εἴμ᾽ᾄδειν τί ποιήσωτηροῦμαι δ᾽ ὑπὸ τῶνδ᾽ ἐπεὶβούλομαί γε πάλαι μεθ᾽ ὑμῶν 320

ἐλθὼν ἐπὶ τοὺς καδίσκουςκακόν τι ποιῆσαιἀλλ᾽ ὦ Ζεῦ ltΖεῦgt μέγα βροντήσαςἤ με ποίησον καπνὸν ἐξαίφνηςἢ Προξενίδην ἢ τὸν Σέλλου 325τοῦτον τὸν ψευδαμάμαξυντόλμησον ἄναξ χαρίσασθαί μοιπάθος οἰκτίρας ἤ με κεραυνῷδιατινθαλέῳ σπόδισον ταχέωςκἄπειτ᾽ ἀνελών μ᾽ ἀποφυσήσας 330εἰς ὀξάλμην ἔμβαλε θερμήνἢ δῆτα λίθον με ποίησον ἐφ᾽ οὗτὰς χοιρίνας ἀριθμοῦσιΧορόςτίς γάρ ἐσθ᾽ ὁ ταῦτά σ᾽ εἵργωνκἀποκλῄων τῇ θύρᾳ λέξον 335πρὸς εὔνους γὰρ φράσειςΦιλοκλέωνοὑμὸς υἱός ἀλλὰ μὴ βοᾶτε καὶ γὰρ τυγχάνειοὑτοσὶ πρόσθεν καθεύδων ἀλλ᾽ ὕφεσθε τοῦ τόνουΧορόςτοῦ δ᾽ ἔφεξιν ὦ μάταιε ταῦτα δρᾶν σε βούλεταιltκαὶgt τίνα πρόφασιν ἔχωνΦιλοκλέωνοὐκ ἐᾷ μ᾽ ὦνδρες δικάζειν οὐδὲ δρᾶν οὐδὲν κακόν 340ἀλλά μ᾽ εὐωχεῖν ἕτοιμός ἐστ᾽ ἐγὼ δ᾽ οὐ βούλομαιΧορόςτοῦτ᾽ ἐτόλμησ᾽ ὁ μιαρὸς χανεῖνὁ Δημολογοκλέων ltὅδ᾽gt 342βὅτι λέγεις ltσύgt τι περὶ τῶν νεῶν 343ἀληθές οὐ γὰρ ἄν ποθ᾽ 343βοὗτος ἁνὴρ τοῦτ᾽ ἐτόλμησενλέγειν εἰ 344βμὴ ξυνωμότης τις ἦν 345ἀλλ᾽ ἐκ τούτων ὥρα τινά σοι ζητεῖν καινὴν ἐπίνοιαν 346ἥτις σε λάθρᾳ τἀνδρὸς τουδὶ καταβῆναι δεῦρο ποιήσειΦιλοκλέωντίς ἂν οὖν εἴη ζητεῖθ᾽ ὑμεῖς ὡς πᾶν ltἂνgt ἔγωγε ποιοίηνοὕτω κιττῶ διὰ τῶν σανίδων μετὰ χοιρίνης περιελθεῖνΧορόςἔστιν ὀπὴ δῆθ᾽ ἥντιν᾽ ἂν ἔνδοθεν οἷός τ᾽ εἴης διορύξαι 350εἶτ᾽ ἐκδῦναι ῥάκεσιν κρυφθεὶς ὥσπερ πολύμητις ὈδυσσεύςΦιλοκλέωνπάντα πέφαρκται κοὐκ ἔστιν ὀπῆς οὐδ᾽ εἰ σέρφῳ διαδῦναιἀλλ᾽ ἄλλο τι δεῖ ζητεῖν ὑμᾶς ὀπίαν δ᾽ οὐκ ἔστι γενέσθαιΧορόςμέμνησαι δῆθ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ στρατιᾶς κλέψας ποτὲ τοὺς ὀβελίσκους 354ἵεις σαυτὸν κατὰ τοῦ τείχους ταχέως ὅτε Νάξος ἑάλωΦιλοκλέωνοἶδ᾽ ἀλλὰ τί τοῦτ᾽ οὐδὲν γὰρ τοῦτ᾽ ἐστὶν ἐκείνῳ προσόμοιονἥβων γὰρ κἀδυνάμην κλέπτειν ἴσχυόν τ᾽ αὐτὸς ἐμαυτοῦκοὐδείς μ᾽ ἐφύλαττ᾽ ἀλλ᾽ ἐξῆν μοιφεύγειν ἀδεῶς νῦν δὲ ξὺν ὅπλοιςἄνδρες ὁπλῖται διαταξάμενοι 360κατὰ τὰς διόδους σκοπιωροῦνταιτὼ δὲ δύ᾽ αὐτῶν ἐπὶ ταῖσι θύραιςὥσπερ με γαλῆν κρέα κλέψασαντηροῦσιν ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους 364Χορόςἀλλὰ καὶ νῦν ἐκπόριζε 365

μηχανὴν ὅπως τάχισθ᾽ ἕωςγάρ ὦ μελίττιονΦιλοκλέωνδιατραγεῖν τοίνυν κράτιστόν ἐστί μοι τὸ δίκτυονἡ δέ μοι Δίκτυννα συγγνώμην ἔχοι τοῦ δικτύουΧορόςταῦτα μὲν πρὸς ἀνδρός ἐστ᾽ ἄνοντος ἐς σωτηρίανἀλλ᾽ ἔπαγε τὴν γνάθον 370Φιλοκλέωνδιατέτρωκται τοῦτό γ᾽ ἀλλὰ μὴ βοᾶτε μηδαμῶςἀλλὰ τηρώμεσθ᾽ ὅπως μὴ Βδελυκλέων αἰσθήσεταιΧορόςμηδὲν ὦ τᾶν δέδιθι μηδένὡς ἐγὼ τοῦτόν γ᾽ ἐὰν γρύξῃτι ποιήσω δακεῖν τὴνκαρδίαν καὶ τὸν περὶ ψυχῆς 375δρόμον δραμεῖν ἵν᾽ εἰδῇμὴ πατεῖν τὰτοῖν θεοῖν ψηφίσματαἀλλ᾽ ἐξάψας διὰ τῆς θυρίδος τὸ καλῴδιον εἶτα καθίμα 379δήσας σαυτὸν καὶ τὴν ψυχὴν ἐμπλησάμενος ΔιοπείθουςΦιλοκλέωνἄγε νυν ἢν αἰσθομένω τούτω ζητῆτόν μ᾽ ἐσκαλαμᾶσθαικἀνασπαστὸν ποιεῖν εἴσω τί ποιήσετε φράζετε νυνίΧορόςἀμυνοῦμέν σοι τὸν πρινώδη θυμὸν ἅπαντες καλέσαντεςὥστ᾽ οὐ δυνατόν σ᾽ εἵργειν ἔσται τοιαῦτα ποιήσομεν ἡμεῖςΦιλοκλέωνδράσω τοίνυν ὑμῖν πίσυνος καὶ -- μανθάνετ᾽ -- ἤν τι πάθω ᾽γώ 385ἀνελόντες καὶ κατακλαύσαντες θεῖναί μ᾽ ὑπὸ τοῖσι δρυφάκτοιςΧορόςοὐδὲν πείσει μηδὲν δείσῃς ἀλλ᾽ ὦ βέλτιστε καθίεισαυτὸν θαρρῶν κἀπευξάμενος τοῖσι πατρῴοισι θεοῖσινΦιλοκλέωνὦ Λύκε δέσποτα γείτων ἥρως σὺ γὰρ οἷσπερ ἐγὼ κεχάρησαι 389τοῖς δακρύοισιν τῶν φευγόντων ἀεὶ καὶ τοῖς ὀλοφυρμοῖςᾤκησας γοῦν ἐπίτηδες ἰὼν ἐνταῦθ᾽ ἵνα ταῦτ᾽ ἀκροῷοκἀβουλήθης μόνος ἡρώων παρὰ τὸν κλάοντα καθῆσθαιἐλέησον καὶ σῶσον νυνὶ τὸν σαυτοῦ πλησιόχωρονκοὐ μή ποτέ σου παρὰ τὰς κάννας οὐρήσω μηδ᾽ ἀποπάρδωΒδελυκλέωνοὗτος ἐγείρου 395Ξανθίαςτί τὸ πρᾶγμ᾽Βδελυκλέωνὥσπερ φωνή μέ τις ἐγκεκύκλωταιΞανθίαςμῶν ὁ γέρων πῃ διαδύεται ltαὖgtΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ καθιμᾷαὑτὸν δήσαςΞανθίαςὦ μιαρώτατε τί ποιεῖς οὐ μὴ καταβήσειΒδελυκλέωνἀνάβαιν᾽ ἀνύσας κατὰ τὴν ἑτέραν καὶ ταῖσιν φυλλάσι παῖεἤν πως πρύμνην ἀνακρούσηται πληγεὶς ταῖς εἰρεσιώναιςΦιλοκλέωνοὐ ξυλλήψεσθ᾽ ὁπόσοισι δίκαι τῆτες μέλλουσιν ἔσεσθαιὦ Σμικυθίων καὶ Τεισιάδη καὶ Χρήμων καὶ Φερέδειπνεπότε δ᾽ εἰ μὴ νῦν ἐπαρήξετέ μοι πρίν μ᾽ εἴσω μᾶλλον ἄγεσθαι

Χορόςεἰπέ μοι τί μέλλομεν κινεῖν ἐκείνην τὴν χολήνἥνπερ ἡνίκ᾽ ἄν τις ἡμῶν ὀργίσῃ τὴν σφηκιάν 404νῦν ἐκεῖνο νῦν ἐκεῖνοτοὐξύθυμον ᾧ κολαζόμεσθακέντρον ldquoἐντέτατ᾽ ὀξύrdquoἀλλὰ θαἰμάτια βαλόντες ὡς τάχιστα παιδίαθεῖτε καὶ βοᾶτε καὶ Κλέωνι ταῦτ᾽ ἀγγέλλετεκαὶ κελεύετ᾽ αὐτὸν ἥκειν 410ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα μισόπολινὄντα κἀπολούμενον ὅτιτόνδε λόγον ἐσφέρειμὴ δικάζειν δίκαςΒδελυκλέωνὦγαθοὶ τὸ πρᾶγμ᾽ ἀκούσατ᾽ ἀλλὰ μὴ κεκράγετε 415Χορόςνὴ Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν γ᾽Βδελυκλέωνὡς τοῦδ᾽ ἐγὼ οὐ μεθήσομαιΧορόςταῦτα δῆτ᾽ οὐ δεινὰ καὶ τυραννίς ἐστιν ἐμφανήςὦ πόλις καὶ Θεώρου θεοισεχθρίακεἴ τις ἄλλος προέστηκεν ἡμῶν κόλαξΞανθίαςἩράκλεις καὶ κέντρ᾽ ἔχουσιν οὐχ ὁρᾷς ὦ δέσποτα 420Βδελυκλέωνοἷς γ᾽ ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκῃ τὸν ΓοργίουΧορόςκαὶ σέ γ᾽ αὐτοῖς ἐξολοῦμεν ἀλλὰ πᾶς ἐπίστρεφεδεῦρο κἀξείρας τὸ κέντρον εἶτ᾽ ἐπ᾽ αὐτὸν ἵεσοξυσταλεὶς εὔτακτος ὀργῆς καὶ μένους ἐμπλήμενοςὡς ἂν εὖ εἰδῇ τὸ λοιπὸν σμῆνος οἷον ὤργισεν 425Ξανθίαςτοῦτο μέντοι δεινὸν ἤδη νὴ Δί᾽ εἰ μαχούμεθαὡς ἔγωγ᾽ αὐτῶν ὁρῶν δέδοικα τὰς ἐγκεντρίδαςΧορόςἀλλ᾽ ἀφίει τὸν ἄνδρ᾽ εἰ δὲ μή φήμ᾽ ἐγὼτὰς χελώνας μακαριεῖν σε τοῦ δέρματοςΦιλοκλέωνεἶά νυν ὦ ξυνδικασταὶ σφῆκες ὀξυκάρδιοι 430οἱ μὲν ἐς τὸν πρωκτὸν αὐτῶν ἐσπέτεσθ᾽ ὠργισμένοιοἱ δὲ τὠφθαλμὼ κύκλῳ κεντεῖτε καὶ τοὺς δακτύλουςΒδελυκλέωνὦ Μίδα καὶ Φρὺξ βοήθει δεῦρο καὶ Μασιντύακαὶ λάβεσθε τουτουὶ καὶ μὴ μεθῆσθε μηδενίεἰ δὲ μή ᾽ν πέδαις παχείαις οὐδὲν ἀριστήσετε 435ὡς ἐγὼ πολλῶν ἀκούσας οἶδα θρίων τὸν ψόφονΧορόςεἰ δὲ μὴ τοῦτον μεθήσεις ἔν τί σοι παγήσεταιΦιλοκλέωνὦ Κέκροψ ἥρως ἄναξ τὰ πρὸς ποδῶν Δρακοντίδηπεριορᾷς οὕτω μ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν βαρβάρων χειρούμενονοὓς ἐγὼ ᾽δίδαξα κλάειν τέτταρ᾽ ἐς τὴν χοίνικα 440Χορόςεἶτα δῆτ᾽ οὐ πόλλ᾽ ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ κακάδηλαδή καὶ νῦν γε τούτω τὸν παλαιὸν δεσπότηνπρὸς βίαν χειροῦσιν οὐδὲν τῶν πάλαι μεμνημένοιδιφθερῶν κἀξωμίδων ἃς οὗτος αὐτοῖς ἠμπόλακαὶ κυνᾶς καὶ τοὺς πόδας χειμῶνος ὄντος ὠφέλει 445ὥστε μὴ ῥιγῶν ἑκάστοτ᾽ ἀλλὰ τούτοις γ᾽ οὐκ ἔνι

οὐδ᾽ ἐν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδωνΦιλοκλέωνοὐκ ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ᾽ ὦ κάκιστον θηρίονοὐδ᾽ ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽ εὑρὼν τοὺς βότρυς κλέπτοντά σεπροσαγαγὼν πρὸς τὴν ἐλάαν ἐξέδειρ᾽ εὖ κἀνδρικῶς 450ὥστε σε ζηλωτὸν εἶναι σὺ δ᾽ ἀχάριστος ἦσθ᾽ ἄραἀλλ᾽ ἄνες με καὶ σὺ καὶ σύ πρὶν τὸν υἱὸν ἐκδραμεῖνΧορόςἀλλὰ τούτων μὲν τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον καλὴν δίκηνοὐκέτ᾽ ἐς μακρὰν ἵν᾽ εἰδῆθ᾽ οἷός ἐστ᾽ ἀνδρῶν τρόποςὀξυθύμων καὶ δικαίων καὶ βλεπόντων κάρδαμα 455Βδελυκλέωνπαῖε παἶ ὦ Ξανθία τοὺς σφῆκας ἀπὸ τῆς οἰκίαςΞανθίαςἀλλὰ δρῶ τοῦτ᾽ ἀλλὰ καὶ σὺ τῦφε πολλῷ τῷ καπνῷΣωσίαςοὐχὶ σοῦσθ᾽ οὐκ ἐς κόρακας οὐκ ἄπιτε παῖε τῷ ξύλῳΞανθίαςκαὶ σὺ προσθεὶς Αἰσχίνην ἔντυφε τὸν Σελλαρτίουἆρ᾽ ἐμέλλομέν ποθ᾽ ὑμᾶς ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ 460Βδελυκλέωνἀλλὰ μὰ Δί᾽ οὐ ῥᾳδίως οὕτως ἂν αὐτοὺς διέφυγεςεἴπερ ἔτυχον τῶν μελῶν τῶν Φιλοκλέους βεβρωκότεςΧορόςἆρα δῆτ᾽ οὐκ αὐτὰ δῆλατοῖς πένησιν ἡ τυραννὶςldquoὡς λάθρᾳ γ᾽ ἐλάνθαν᾽ ὑπιοῦσά μεrdquo 465εἰ σύ γ᾽ ὦ πόνῳ πόνηρε καὶ κομηταμυνίατῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν ἔθηκεν ἡ πόλιςοὔτε τιν᾽ ἔχων πρόφασινοὔτε λόγον εὐτράπελοναὐτὸς ἄρχων μόνος 470Βδελυκλέωνἔσθ᾽ ὅπως ἄνευ μάχης καὶ τῆς κατοξείας βοῆςἐς λόγους ἔλθοιμεν ἀλλήλοισι καὶ διαλλαγάςΧορόςσοὐς λόγους ὦ μισόδημε καὶ μοναρχίας ἐραστάκαὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν κράσπεδα 475στεμμάτων τήν θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον τρέφωνΒδελυκλέωννὴ Δί᾽ ἦ μοι κρεῖττον ἐκστῆναι τὸ παράπαν τοῦ πατρὸςμᾶλλον ἢ κακοῖς τοσούτοις ναυμαχεῖν ὁσημέραιΧορόςοὐδὲ μὴν οὐδ᾽ ἐν σελίνῳ σοὐστὶν οὐδ᾽ ἐν πηγάνῳ 480τοῦτο γὰρ παρεμβαλοῦμεν τῶν τριχοινίκων ἐπῶνἀλλὰ νῦν μὲν οὐδὲν ἀλγεῖς ἀλλ᾽ ὅταν ξυνήγοροςταὐτὰ ταῦτα σου καταντλῇ καὶ ξυνωμότας καλῇΒδελυκλέωνἆρ᾽ ἂν ὦ πρὸς τῶν θεῶν ὑμεῖς ἀπαλλαχθεῖτέ μουἢ δέδοκταί μοι δέρεσθαι καὶ δέρειν δι᾽ ἡμέρας 485Χορόςοὐδέποτέ γ᾽ οὐχ ἕως ἄν τί μου λοιπὸν ᾖὅστις ἡμῶν ἐπὶ τυραννίδ᾽ ὧδ᾽ ἐστάληςΒδελυκλέωνὡς ἅπανθ᾽ ὑμῖν τυραννίς ἐστι καὶ ξυνωμόταιἤν τε μεῖζον ἤν τ᾽ ἔλαττον πρᾶγμά τις κατηγορῇἧς ἐγὼ οὐκ ἤκουσα τοὔνομ᾽ οὐδὲ πεντήκοντ᾽ ἐτῶν 490νῦν δὲ πολλῷ τοῦ ταρίχους ἐστὶν ἀξιωτέραὥστε καὶ δὴ τοὔνομ᾽ αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ κυλίνδεταιἢν μὲν ὠνῆταί τις ὀρφὼς μεμβράδας δὲ μὴ ᾽θέλῃ

εὐθέως εἴρηχ᾽ ὁ πωλῶν πλησίον τὰς μεμβράδας᾽οὗτος ὀψωνεῖν ἔοιχ᾽ ἅνθρωπος ἐπὶ τυραννίδι᾽ 495ἢν δὲ γήτειον προσαιτῇ ταῖς ἀφύαις ἥδυσμά τιἡ λαχανόπωλις παραβλέψασά φησι θατέρῳldquoεἰπέ μοι γήτειον αἰτεῖς πότερον ἐπὶ τυραννίδιἢ νομίζεις τὰς Ἀθήνας σοὶ φέρειν ἡδύσματαrdquoΞανθίαςκἀμέ γ᾽ ἡ πόρνη χθὲς εἰσελθόντα τῆς μεσημβρίας 500ὅτι κελητίσαι ᾽κέλευον ὀξυθυμηθεῖσά μοιἤρετ᾽ εἰ τὴν Ἱππίου καθίσταμαι τυραννίδαΒδελυκλέωνταῦτα γὰρ τούτοις ἀκούειν ἡδἔ εἰ καὶ νῦν ἐγὼτὸν πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι τούτων ἀπαλλαχθέντα τῶνὀρθροφοιτοσυκοφαντοδικοταλαιπώρων τρόπων 505ζῆν βίον γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος αἰτίαν ἔχωταῦτα δρᾶν ξυνωμότης ὢν καὶ φρονῶν τυραννικάΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἐν δίκῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ οὐδ᾽ ἂν ὀρνίθων γάλαἀντὶ τοῦ βίου λάβοιμ᾽ ἂν οὗ με νῦν ἀποστερεῖςοὐδὲ χαίρω βατίσιν οὐδ᾽ ἐγχέλεσιν ἀλλ᾽ ἥδιον ἄν 510δικίδιον σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι πεπνιγμένονΒδελυκλέωννὴ Δἴ εἰθίσθης γὰρ ἥδεσθαι τοιούτοις πράγμασινἀλλ᾽ ἐὰν σιγῶν ἀνάσχῃ καὶ μάθῃς ἁγὼ λέγωἀναδιδάξειν οἴομαί σ᾽ ὡς πάντα ταῦθ᾽ ἁμαρτάνειςΦιλοκλέωνἐξαμαρτάνω δικάζων 515Βδελυκλέωνκαταγελώμενος μὲν οὖνοὐκ ἐπαϊεις ὑπ᾽ ἀνδρῶν οὓς σὺ μόνον οὐ προσκυνεῖςἀλλὰ δουλεύων λέληθαςΦιλοκλέωνπαῦε δουλείαν λέγωνὅστις ἄρχω τῶν ἁπάντωνΒδελυκλέωνοὐ σύ γ᾽ ἀλλ᾽ ὑπηρετεῖςοἰόμενος ἄρχειν ἐπεὶ δίδαξον ἡμᾶς ὦ πάτερἥτις ἡ τιμή ᾽στί σοι καρπουμένῳ τὴν Ἑλλάδα 520Φιλοκλέωνπάνυ γε καὶ τούτοισί γ᾽ ἐπιτρέψαι ᾽θέλωΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ἐγώἄφετέ νυν ἅπαντες αὐτόνΦιλοκλέωνκαὶ ξίφος γέ μοι δότεἢν γὰρ ἡττηθῶ λέγων σου περιπεσοῦμαι τῷ ξίφειΒδελυκλέωνεἰπέ μοι τί δ᾽ ἤν τὸ δεῖνα τῇ διαίτῃ μὴ ᾽μμένῃςΦιλοκλέωνμηδέποτε πίοιμ᾽ ἀκράτου μισθὸν ἀγαθοῦ δαίμονος 525Χορόςνῦν δὴ τὸν ἐκ θἠμετέρουγυμνασίου δεῖ τι λέγεινκαινόν ὅπως φανήσει --Βδελυκλέωνἐνεγκάτω μοι δεῦρο τὴν κίστην τις ὡς τάχισταἀτὰρ φανεῖ ποῖός τις ὤν ἢν ταῦτα παρακελεύῃ 530Χορόςμὴ κατὰ τὸν νεανίαντονδὶ λέγων ὁρᾷς γὰρ ὥς

σοι μέγας ἐστὶν ἁγὼνκαὶ περὶ τῶν ἁπάντωνεἴπερ ὃ μὴ γένοιθ᾽ οὗτός 535ltσ᾽gt ἐθέλει κρατῆσαιΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὅσ᾽ ἂν λέξῃ γ᾽ ἁπλῶς μνημόσυνα γράψομαι ᾽γώΦιλοκλέωντί γὰρ φάθ᾽ ὑμεῖς ἢν ὁδί με τῷ λόγῳ κρατήσῃΧορόςοὐκέτι πρεσβυτῶν ὄχλος 540χρήσιμος ἔστ᾽ οὐδ᾽ ἀκαρῆσκωπτόμενοι δ᾽ ἐν ταῖς ὁδοῖςθαλλοφόροι καλούμεθ᾽ ἀντωμοσιῶνκελύφη 545ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς πάσης μέλλων βασιλείας ἀντιλογήσειν 546τῆς ἡμετέρας νυνὶ θαρρῶν πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζεΦιλοκλέωνκαὶ μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξωτῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείαςτί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ 550ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον καὶ ταῦτα γέροντοςὃν πρῶτα μὲν ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς τηροῦσ᾽ ἐπὶ τοῖσι δρυφάκτοιςἄνδρες μεγάλοι καὶ τετραπήχεις κἄπειτ᾽ εὐθὺς προσιόντιἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων κεκλοφυῖανἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν οἰκτροχοοῦντες 555᾽οἴκτιρόν μ᾽ ὦ πάτερ αἰτοῦμαί σ᾽ εἰ καὐτὸς πώποθ᾽ ὑφείλουἀρχὴν ἄρξας ἢ ᾽πὶ στρατιᾶς τοῖς ξυσσίτοις ἀγοράζων᾽ὃς ἔμ᾽ οὐδ᾽ ἂν ζῶντ᾽ ᾔδειν εἰ μὴ διὰ τὴν προτέραν ἀπόφυξινΒδελυκλέωντουτὶ περὶ τῶν ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοιΦιλοκλέωνεἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς 560ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκαἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς ἱέντων εἰς ἀπόφυξινφέρ᾽ ἴδω τί γὰρ οὐκ ἔστιν ἀκοῦσαι θώπευμ᾽ ἐνταῦθα δικαστῇοἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασικακὰ πρὸς τοῖς οὖσιν ldquo ἕως ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσινrdquo 565οἱ δὲ λέγουσιν μύθους ἡμῖν οἱ δ᾽ Αἰσώπου τι γέλοιονοἱ δὲ σκώπτουσ᾽ ἵν᾽ ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν θυμὸν καταθῶμαικἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα τὰ παιδάρι᾽ εὐθὺς ἀνέλκειτὰς θηλείας καὶ τοὺς υἱεῖς τῆς χειρός ἐγὼ δ᾽ ἀκροῶμαιτὰ δὲ συγκύψανθ᾽ ἅμα βληχᾶται κἄπειθ᾽ ὁ πατὴρ ὑπὲρ αὐτῶν 570ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ με τρέμων τῆς εὐθύνης ἀπολῦσαιldquoεἰ μὲν χαίρεις ἀρνὸς φωνῇ παιδὸς φωνὴν ἐλεήσαιςrdquoεἰ δ᾽ αὖ τοῖς χοιριδίοις χαίρω θυγατρὸς φωνῇ με πιθέσθαιχἠμεῖς αὐτῷ τότε τῆς ὀργῆς ὀλίγον τὸν κόλλοπ᾽ ἀνεῖμενἆρ᾽ οὐ μεγάλη τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἀρχὴ καὶ τοῦ πλούτου καταχήνη 575Βδελυκλέωνδεύτερον αὖ σου τουτὶ γράφομαι τὴν τοῦ πλούτου καταχήνηνκαὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχεινΦιλοκλέωνπαίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαικἂν Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων οὐκ ἀποφεύγει πρὶν ἂν ἡμῖνἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν τὴν καλλίστην ἀπολέξας 580κἂν αὐλητής γε δίκην νικᾷ ταύτης ἡμῖν ἐπίχειραἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσικἂν ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρονκλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντες τῇ διαθήκῃκαὶ τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπούσῃ 585ἔδομεν ταύτην ὅστις ἂν ἡμᾶς ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ

καὶ ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχήΒδελυκλέωντουτὶ γάρ τοι σεμνόν τούτων ὧν εἴρηκας μακαρίζωτῆς δ᾽ ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζωνΦιλοκλέωνἔτι δ᾽ ἡ βουλὴ χὠ δῆμος ὅταν κρῖναι μέγα πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ 590ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας τοῖσι δικασταῖς παραδοῦναιεἶτ᾽ Εὔαθλος χὠ μέγας οὗτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴςοὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς φασίν περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαικἀν τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐνίκησεν ἐὰν μὴεἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι πρώτιστα μίαν δικάσανταςαὐτὸς δὲ Κλέων ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ περιτρώγει 596ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων καὶ τὰς μυίας ἀπαμύνεισὺ δὲ τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασαςἀλλὰ Θέωρος καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττωντὸν σφόγγον ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽ ἡμῶν περικωνεῖ 600σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκειςἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξεινΒδελυκλέωνἔμπλησο λέγων πάντως γάρ τοι παύσει ποτὲ κἀναφανήσειπρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς περισέμνουΦιλοκλέωνὃ δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων οὗ ᾽γὼ ᾽πελελήσμην 605ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν ἔχων κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντεςἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ μεἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃκαὶ παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ γλώττῃ ltτὸgt τριώβολον ἐκκαλαμᾶταικαὶ τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ 610κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ ᾽φάγε τουτίἔντραγε τουτί᾽ τούτοισιν ἐγὼ γάνυμαι κοὐ μή με δεήσῃἐς σὲ βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσεικαταρασάμενος καὶ τονθορύσας ἀλλ᾽ ἢν μή μοι ταχὺ μάξῃτάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν σκευὴν βελέων ἀλεωρήνκἂν οἶνόν μοι μὴ ᾽γχῇς σὺ πιεῖν τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι 616οἴνου μεστόν κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας οὗτος δὲ κεχηνὼςβρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον κατέπαρδενἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς οὐδὲν ἐλάττω 620Φιλοκλέωνὅστις ἀκούω ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ Ζεύςἢν γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμενπᾶς τίς φησιν τῶν παριόντωνldquoοἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριονὦ Ζεῦ βασιλεῦrdquo 625κἂν ἀστράψω ποππύζουσινκἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντεςκαὶ πάνυ σεμνοίκαὶ σὺ δέδοικάς με μάλιστ᾽ αὐτόςνὴ τὴν Δήμητρα δέδοικας ἐγὼ δ᾽ἀπολοίμην εἴ σε δέδοικα 630Χορόςοὐπώποθ᾽ οὕτω καθαρῶςοὐδενὸς ἠκούσαμεν οὐδὲξυνετῶς λέγοντοςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω ῥᾳδίως τρυγήσεινκαλῶς γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι 635Χορόςὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθενκοὐδὲν παρῆλθεν ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ηὐξανόμην ἀκούων

κἀν μακάρων δικάζειναὐτὸς ἔδοξα νήσοις 640ἡδόμενος λέγοντιΦιλοκλέωνὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ ἐν αὑτοῦΒδελυκλέωνἦ μὴν ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν ποιήσωΧορόςδεῖ δέ σε παντοίας πλέκεινεἰς ἀπόφυξιν παλάμας 645τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναιχαλεπὸν ltνεανίᾳgtμὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντιπρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον 648ἢν μή τι λέγῃς ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαιΒδελυκλέωνχαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ ᾽πὶ τρυγῳδοῖς 650ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖανἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη --Φιλοκλέωνπαῦσαι καὶ μὴ πατέριζεεἰ μὴ γὰρ ὅπως δουλεύω ᾽γώ τουτὶ ταχέως με διδάξειςοὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις κἂν χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαιΒδελυκλέωνἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον 655καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρόςτὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντακἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάςπρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατατούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν 660ἀπὸ τούτου νυν κατάθες μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦἓξ χιλιάσιν κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθενγίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλανταΦιλοκλέωνοὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθόςΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ μέντοι 665Φιλοκλέωνκαὶ ποῖ τρέπεται δὴ ᾽πειτα τὰ χρήματα τἄλλαΒδελυκλέωνἐς τούτους τοὺς ldquoοὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόνἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους ἀείrdquo σὺ γὰρ ὦ πάτερ αὐτοὺςἄρχειν αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείςκᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλανταἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες 670ldquoδώσετε τὸν φόρον ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψωrdquoσὺ δὲ τῆς ἀρχῆς ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους περιτρώγωνοἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλονἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδένσὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν 675ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαιαφιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα πλουθυγιείανσοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις πολλὰ μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσαςοὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσινΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα 680ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίειςΒδελυκλέωνοὐ γὰρ μεγάλη δουλεία ᾽στὶν τούτους μὲν ἅπαντας ἐν ἀρχαῖςαὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ τοὺς κόλακας τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας

σοὶ δ᾽ ἤν τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς ἀγαπᾷς οὓς αὐτὸς ἐλαύνωνκαὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας 685καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχειὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον Χαιρέου υἱόςὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείςἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶνὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται 690αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν κἂν ὕστερος ἔλθῃκαὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦἤν τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντεἐσπουδάκατον κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκεσὺ δὲ χασκάζεις τὸν κωλακρέτην τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν 695Φιλοκλέωνταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί λέγεις ὥς μου τὸν θῖνα ταράττειςκαὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με ποιεῖςΒδελυκλέωνσκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασινὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαιὅστις πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς 700οὐκ ἀπολαύεις πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοιἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιονβούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοιἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃἐπὶ τῶν ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς 705εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ ῥᾴδιον ἦν ἄνεἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσιτούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃδύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοιςκαὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ 710ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ ᾽ν Μαραθῶνι τροπαίουνῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντιΦιλοκλέωνοἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖταικαὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμιΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί τὴν Εὔβοιαν διδόασιν 715ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνουςποριεῖν ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνουςκαὶ ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶνὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶβόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους 720ἐγχάσκειν σοι στομφάζονταςκαὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχεινὅ τι βούλει σοιπλὴν κωλακρέτου γάλα πίνεινΧορόςἦ που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς 725οὐκ ἂν δικάσαις σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαιὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλωἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶταπιθοῦ πιθοῦ λόγοισι μηδ᾽ ἄφρων γένῃμηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ 730εἴθ᾽ ὤφελέν μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴςεἶναί τις ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτεισοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴςξυλλαμβάνει τοῦ πράγματοςκαὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν 735σὺ δὲ παρὼν δέχουΒδελυκλέωνκαὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 9: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

ἐλθὼν ἐπὶ τοὺς καδίσκουςκακόν τι ποιῆσαιἀλλ᾽ ὦ Ζεῦ ltΖεῦgt μέγα βροντήσαςἤ με ποίησον καπνὸν ἐξαίφνηςἢ Προξενίδην ἢ τὸν Σέλλου 325τοῦτον τὸν ψευδαμάμαξυντόλμησον ἄναξ χαρίσασθαί μοιπάθος οἰκτίρας ἤ με κεραυνῷδιατινθαλέῳ σπόδισον ταχέωςκἄπειτ᾽ ἀνελών μ᾽ ἀποφυσήσας 330εἰς ὀξάλμην ἔμβαλε θερμήνἢ δῆτα λίθον με ποίησον ἐφ᾽ οὗτὰς χοιρίνας ἀριθμοῦσιΧορόςτίς γάρ ἐσθ᾽ ὁ ταῦτά σ᾽ εἵργωνκἀποκλῄων τῇ θύρᾳ λέξον 335πρὸς εὔνους γὰρ φράσειςΦιλοκλέωνοὑμὸς υἱός ἀλλὰ μὴ βοᾶτε καὶ γὰρ τυγχάνειοὑτοσὶ πρόσθεν καθεύδων ἀλλ᾽ ὕφεσθε τοῦ τόνουΧορόςτοῦ δ᾽ ἔφεξιν ὦ μάταιε ταῦτα δρᾶν σε βούλεταιltκαὶgt τίνα πρόφασιν ἔχωνΦιλοκλέωνοὐκ ἐᾷ μ᾽ ὦνδρες δικάζειν οὐδὲ δρᾶν οὐδὲν κακόν 340ἀλλά μ᾽ εὐωχεῖν ἕτοιμός ἐστ᾽ ἐγὼ δ᾽ οὐ βούλομαιΧορόςτοῦτ᾽ ἐτόλμησ᾽ ὁ μιαρὸς χανεῖνὁ Δημολογοκλέων ltὅδ᾽gt 342βὅτι λέγεις ltσύgt τι περὶ τῶν νεῶν 343ἀληθές οὐ γὰρ ἄν ποθ᾽ 343βοὗτος ἁνὴρ τοῦτ᾽ ἐτόλμησενλέγειν εἰ 344βμὴ ξυνωμότης τις ἦν 345ἀλλ᾽ ἐκ τούτων ὥρα τινά σοι ζητεῖν καινὴν ἐπίνοιαν 346ἥτις σε λάθρᾳ τἀνδρὸς τουδὶ καταβῆναι δεῦρο ποιήσειΦιλοκλέωντίς ἂν οὖν εἴη ζητεῖθ᾽ ὑμεῖς ὡς πᾶν ltἂνgt ἔγωγε ποιοίηνοὕτω κιττῶ διὰ τῶν σανίδων μετὰ χοιρίνης περιελθεῖνΧορόςἔστιν ὀπὴ δῆθ᾽ ἥντιν᾽ ἂν ἔνδοθεν οἷός τ᾽ εἴης διορύξαι 350εἶτ᾽ ἐκδῦναι ῥάκεσιν κρυφθεὶς ὥσπερ πολύμητις ὈδυσσεύςΦιλοκλέωνπάντα πέφαρκται κοὐκ ἔστιν ὀπῆς οὐδ᾽ εἰ σέρφῳ διαδῦναιἀλλ᾽ ἄλλο τι δεῖ ζητεῖν ὑμᾶς ὀπίαν δ᾽ οὐκ ἔστι γενέσθαιΧορόςμέμνησαι δῆθ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ στρατιᾶς κλέψας ποτὲ τοὺς ὀβελίσκους 354ἵεις σαυτὸν κατὰ τοῦ τείχους ταχέως ὅτε Νάξος ἑάλωΦιλοκλέωνοἶδ᾽ ἀλλὰ τί τοῦτ᾽ οὐδὲν γὰρ τοῦτ᾽ ἐστὶν ἐκείνῳ προσόμοιονἥβων γὰρ κἀδυνάμην κλέπτειν ἴσχυόν τ᾽ αὐτὸς ἐμαυτοῦκοὐδείς μ᾽ ἐφύλαττ᾽ ἀλλ᾽ ἐξῆν μοιφεύγειν ἀδεῶς νῦν δὲ ξὺν ὅπλοιςἄνδρες ὁπλῖται διαταξάμενοι 360κατὰ τὰς διόδους σκοπιωροῦνταιτὼ δὲ δύ᾽ αὐτῶν ἐπὶ ταῖσι θύραιςὥσπερ με γαλῆν κρέα κλέψασαντηροῦσιν ἔχοντ᾽ ὀβελίσκους 364Χορόςἀλλὰ καὶ νῦν ἐκπόριζε 365

μηχανὴν ὅπως τάχισθ᾽ ἕωςγάρ ὦ μελίττιονΦιλοκλέωνδιατραγεῖν τοίνυν κράτιστόν ἐστί μοι τὸ δίκτυονἡ δέ μοι Δίκτυννα συγγνώμην ἔχοι τοῦ δικτύουΧορόςταῦτα μὲν πρὸς ἀνδρός ἐστ᾽ ἄνοντος ἐς σωτηρίανἀλλ᾽ ἔπαγε τὴν γνάθον 370Φιλοκλέωνδιατέτρωκται τοῦτό γ᾽ ἀλλὰ μὴ βοᾶτε μηδαμῶςἀλλὰ τηρώμεσθ᾽ ὅπως μὴ Βδελυκλέων αἰσθήσεταιΧορόςμηδὲν ὦ τᾶν δέδιθι μηδένὡς ἐγὼ τοῦτόν γ᾽ ἐὰν γρύξῃτι ποιήσω δακεῖν τὴνκαρδίαν καὶ τὸν περὶ ψυχῆς 375δρόμον δραμεῖν ἵν᾽ εἰδῇμὴ πατεῖν τὰτοῖν θεοῖν ψηφίσματαἀλλ᾽ ἐξάψας διὰ τῆς θυρίδος τὸ καλῴδιον εἶτα καθίμα 379δήσας σαυτὸν καὶ τὴν ψυχὴν ἐμπλησάμενος ΔιοπείθουςΦιλοκλέωνἄγε νυν ἢν αἰσθομένω τούτω ζητῆτόν μ᾽ ἐσκαλαμᾶσθαικἀνασπαστὸν ποιεῖν εἴσω τί ποιήσετε φράζετε νυνίΧορόςἀμυνοῦμέν σοι τὸν πρινώδη θυμὸν ἅπαντες καλέσαντεςὥστ᾽ οὐ δυνατόν σ᾽ εἵργειν ἔσται τοιαῦτα ποιήσομεν ἡμεῖςΦιλοκλέωνδράσω τοίνυν ὑμῖν πίσυνος καὶ -- μανθάνετ᾽ -- ἤν τι πάθω ᾽γώ 385ἀνελόντες καὶ κατακλαύσαντες θεῖναί μ᾽ ὑπὸ τοῖσι δρυφάκτοιςΧορόςοὐδὲν πείσει μηδὲν δείσῃς ἀλλ᾽ ὦ βέλτιστε καθίεισαυτὸν θαρρῶν κἀπευξάμενος τοῖσι πατρῴοισι θεοῖσινΦιλοκλέωνὦ Λύκε δέσποτα γείτων ἥρως σὺ γὰρ οἷσπερ ἐγὼ κεχάρησαι 389τοῖς δακρύοισιν τῶν φευγόντων ἀεὶ καὶ τοῖς ὀλοφυρμοῖςᾤκησας γοῦν ἐπίτηδες ἰὼν ἐνταῦθ᾽ ἵνα ταῦτ᾽ ἀκροῷοκἀβουλήθης μόνος ἡρώων παρὰ τὸν κλάοντα καθῆσθαιἐλέησον καὶ σῶσον νυνὶ τὸν σαυτοῦ πλησιόχωρονκοὐ μή ποτέ σου παρὰ τὰς κάννας οὐρήσω μηδ᾽ ἀποπάρδωΒδελυκλέωνοὗτος ἐγείρου 395Ξανθίαςτί τὸ πρᾶγμ᾽Βδελυκλέωνὥσπερ φωνή μέ τις ἐγκεκύκλωταιΞανθίαςμῶν ὁ γέρων πῃ διαδύεται ltαὖgtΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ καθιμᾷαὑτὸν δήσαςΞανθίαςὦ μιαρώτατε τί ποιεῖς οὐ μὴ καταβήσειΒδελυκλέωνἀνάβαιν᾽ ἀνύσας κατὰ τὴν ἑτέραν καὶ ταῖσιν φυλλάσι παῖεἤν πως πρύμνην ἀνακρούσηται πληγεὶς ταῖς εἰρεσιώναιςΦιλοκλέωνοὐ ξυλλήψεσθ᾽ ὁπόσοισι δίκαι τῆτες μέλλουσιν ἔσεσθαιὦ Σμικυθίων καὶ Τεισιάδη καὶ Χρήμων καὶ Φερέδειπνεπότε δ᾽ εἰ μὴ νῦν ἐπαρήξετέ μοι πρίν μ᾽ εἴσω μᾶλλον ἄγεσθαι

Χορόςεἰπέ μοι τί μέλλομεν κινεῖν ἐκείνην τὴν χολήνἥνπερ ἡνίκ᾽ ἄν τις ἡμῶν ὀργίσῃ τὴν σφηκιάν 404νῦν ἐκεῖνο νῦν ἐκεῖνοτοὐξύθυμον ᾧ κολαζόμεσθακέντρον ldquoἐντέτατ᾽ ὀξύrdquoἀλλὰ θαἰμάτια βαλόντες ὡς τάχιστα παιδίαθεῖτε καὶ βοᾶτε καὶ Κλέωνι ταῦτ᾽ ἀγγέλλετεκαὶ κελεύετ᾽ αὐτὸν ἥκειν 410ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα μισόπολινὄντα κἀπολούμενον ὅτιτόνδε λόγον ἐσφέρειμὴ δικάζειν δίκαςΒδελυκλέωνὦγαθοὶ τὸ πρᾶγμ᾽ ἀκούσατ᾽ ἀλλὰ μὴ κεκράγετε 415Χορόςνὴ Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν γ᾽Βδελυκλέωνὡς τοῦδ᾽ ἐγὼ οὐ μεθήσομαιΧορόςταῦτα δῆτ᾽ οὐ δεινὰ καὶ τυραννίς ἐστιν ἐμφανήςὦ πόλις καὶ Θεώρου θεοισεχθρίακεἴ τις ἄλλος προέστηκεν ἡμῶν κόλαξΞανθίαςἩράκλεις καὶ κέντρ᾽ ἔχουσιν οὐχ ὁρᾷς ὦ δέσποτα 420Βδελυκλέωνοἷς γ᾽ ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκῃ τὸν ΓοργίουΧορόςκαὶ σέ γ᾽ αὐτοῖς ἐξολοῦμεν ἀλλὰ πᾶς ἐπίστρεφεδεῦρο κἀξείρας τὸ κέντρον εἶτ᾽ ἐπ᾽ αὐτὸν ἵεσοξυσταλεὶς εὔτακτος ὀργῆς καὶ μένους ἐμπλήμενοςὡς ἂν εὖ εἰδῇ τὸ λοιπὸν σμῆνος οἷον ὤργισεν 425Ξανθίαςτοῦτο μέντοι δεινὸν ἤδη νὴ Δί᾽ εἰ μαχούμεθαὡς ἔγωγ᾽ αὐτῶν ὁρῶν δέδοικα τὰς ἐγκεντρίδαςΧορόςἀλλ᾽ ἀφίει τὸν ἄνδρ᾽ εἰ δὲ μή φήμ᾽ ἐγὼτὰς χελώνας μακαριεῖν σε τοῦ δέρματοςΦιλοκλέωνεἶά νυν ὦ ξυνδικασταὶ σφῆκες ὀξυκάρδιοι 430οἱ μὲν ἐς τὸν πρωκτὸν αὐτῶν ἐσπέτεσθ᾽ ὠργισμένοιοἱ δὲ τὠφθαλμὼ κύκλῳ κεντεῖτε καὶ τοὺς δακτύλουςΒδελυκλέωνὦ Μίδα καὶ Φρὺξ βοήθει δεῦρο καὶ Μασιντύακαὶ λάβεσθε τουτουὶ καὶ μὴ μεθῆσθε μηδενίεἰ δὲ μή ᾽ν πέδαις παχείαις οὐδὲν ἀριστήσετε 435ὡς ἐγὼ πολλῶν ἀκούσας οἶδα θρίων τὸν ψόφονΧορόςεἰ δὲ μὴ τοῦτον μεθήσεις ἔν τί σοι παγήσεταιΦιλοκλέωνὦ Κέκροψ ἥρως ἄναξ τὰ πρὸς ποδῶν Δρακοντίδηπεριορᾷς οὕτω μ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν βαρβάρων χειρούμενονοὓς ἐγὼ ᾽δίδαξα κλάειν τέτταρ᾽ ἐς τὴν χοίνικα 440Χορόςεἶτα δῆτ᾽ οὐ πόλλ᾽ ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ κακάδηλαδή καὶ νῦν γε τούτω τὸν παλαιὸν δεσπότηνπρὸς βίαν χειροῦσιν οὐδὲν τῶν πάλαι μεμνημένοιδιφθερῶν κἀξωμίδων ἃς οὗτος αὐτοῖς ἠμπόλακαὶ κυνᾶς καὶ τοὺς πόδας χειμῶνος ὄντος ὠφέλει 445ὥστε μὴ ῥιγῶν ἑκάστοτ᾽ ἀλλὰ τούτοις γ᾽ οὐκ ἔνι

οὐδ᾽ ἐν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδωνΦιλοκλέωνοὐκ ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ᾽ ὦ κάκιστον θηρίονοὐδ᾽ ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽ εὑρὼν τοὺς βότρυς κλέπτοντά σεπροσαγαγὼν πρὸς τὴν ἐλάαν ἐξέδειρ᾽ εὖ κἀνδρικῶς 450ὥστε σε ζηλωτὸν εἶναι σὺ δ᾽ ἀχάριστος ἦσθ᾽ ἄραἀλλ᾽ ἄνες με καὶ σὺ καὶ σύ πρὶν τὸν υἱὸν ἐκδραμεῖνΧορόςἀλλὰ τούτων μὲν τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον καλὴν δίκηνοὐκέτ᾽ ἐς μακρὰν ἵν᾽ εἰδῆθ᾽ οἷός ἐστ᾽ ἀνδρῶν τρόποςὀξυθύμων καὶ δικαίων καὶ βλεπόντων κάρδαμα 455Βδελυκλέωνπαῖε παἶ ὦ Ξανθία τοὺς σφῆκας ἀπὸ τῆς οἰκίαςΞανθίαςἀλλὰ δρῶ τοῦτ᾽ ἀλλὰ καὶ σὺ τῦφε πολλῷ τῷ καπνῷΣωσίαςοὐχὶ σοῦσθ᾽ οὐκ ἐς κόρακας οὐκ ἄπιτε παῖε τῷ ξύλῳΞανθίαςκαὶ σὺ προσθεὶς Αἰσχίνην ἔντυφε τὸν Σελλαρτίουἆρ᾽ ἐμέλλομέν ποθ᾽ ὑμᾶς ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ 460Βδελυκλέωνἀλλὰ μὰ Δί᾽ οὐ ῥᾳδίως οὕτως ἂν αὐτοὺς διέφυγεςεἴπερ ἔτυχον τῶν μελῶν τῶν Φιλοκλέους βεβρωκότεςΧορόςἆρα δῆτ᾽ οὐκ αὐτὰ δῆλατοῖς πένησιν ἡ τυραννὶςldquoὡς λάθρᾳ γ᾽ ἐλάνθαν᾽ ὑπιοῦσά μεrdquo 465εἰ σύ γ᾽ ὦ πόνῳ πόνηρε καὶ κομηταμυνίατῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν ἔθηκεν ἡ πόλιςοὔτε τιν᾽ ἔχων πρόφασινοὔτε λόγον εὐτράπελοναὐτὸς ἄρχων μόνος 470Βδελυκλέωνἔσθ᾽ ὅπως ἄνευ μάχης καὶ τῆς κατοξείας βοῆςἐς λόγους ἔλθοιμεν ἀλλήλοισι καὶ διαλλαγάςΧορόςσοὐς λόγους ὦ μισόδημε καὶ μοναρχίας ἐραστάκαὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν κράσπεδα 475στεμμάτων τήν θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον τρέφωνΒδελυκλέωννὴ Δί᾽ ἦ μοι κρεῖττον ἐκστῆναι τὸ παράπαν τοῦ πατρὸςμᾶλλον ἢ κακοῖς τοσούτοις ναυμαχεῖν ὁσημέραιΧορόςοὐδὲ μὴν οὐδ᾽ ἐν σελίνῳ σοὐστὶν οὐδ᾽ ἐν πηγάνῳ 480τοῦτο γὰρ παρεμβαλοῦμεν τῶν τριχοινίκων ἐπῶνἀλλὰ νῦν μὲν οὐδὲν ἀλγεῖς ἀλλ᾽ ὅταν ξυνήγοροςταὐτὰ ταῦτα σου καταντλῇ καὶ ξυνωμότας καλῇΒδελυκλέωνἆρ᾽ ἂν ὦ πρὸς τῶν θεῶν ὑμεῖς ἀπαλλαχθεῖτέ μουἢ δέδοκταί μοι δέρεσθαι καὶ δέρειν δι᾽ ἡμέρας 485Χορόςοὐδέποτέ γ᾽ οὐχ ἕως ἄν τί μου λοιπὸν ᾖὅστις ἡμῶν ἐπὶ τυραννίδ᾽ ὧδ᾽ ἐστάληςΒδελυκλέωνὡς ἅπανθ᾽ ὑμῖν τυραννίς ἐστι καὶ ξυνωμόταιἤν τε μεῖζον ἤν τ᾽ ἔλαττον πρᾶγμά τις κατηγορῇἧς ἐγὼ οὐκ ἤκουσα τοὔνομ᾽ οὐδὲ πεντήκοντ᾽ ἐτῶν 490νῦν δὲ πολλῷ τοῦ ταρίχους ἐστὶν ἀξιωτέραὥστε καὶ δὴ τοὔνομ᾽ αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ κυλίνδεταιἢν μὲν ὠνῆταί τις ὀρφὼς μεμβράδας δὲ μὴ ᾽θέλῃ

εὐθέως εἴρηχ᾽ ὁ πωλῶν πλησίον τὰς μεμβράδας᾽οὗτος ὀψωνεῖν ἔοιχ᾽ ἅνθρωπος ἐπὶ τυραννίδι᾽ 495ἢν δὲ γήτειον προσαιτῇ ταῖς ἀφύαις ἥδυσμά τιἡ λαχανόπωλις παραβλέψασά φησι θατέρῳldquoεἰπέ μοι γήτειον αἰτεῖς πότερον ἐπὶ τυραννίδιἢ νομίζεις τὰς Ἀθήνας σοὶ φέρειν ἡδύσματαrdquoΞανθίαςκἀμέ γ᾽ ἡ πόρνη χθὲς εἰσελθόντα τῆς μεσημβρίας 500ὅτι κελητίσαι ᾽κέλευον ὀξυθυμηθεῖσά μοιἤρετ᾽ εἰ τὴν Ἱππίου καθίσταμαι τυραννίδαΒδελυκλέωνταῦτα γὰρ τούτοις ἀκούειν ἡδἔ εἰ καὶ νῦν ἐγὼτὸν πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι τούτων ἀπαλλαχθέντα τῶνὀρθροφοιτοσυκοφαντοδικοταλαιπώρων τρόπων 505ζῆν βίον γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος αἰτίαν ἔχωταῦτα δρᾶν ξυνωμότης ὢν καὶ φρονῶν τυραννικάΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἐν δίκῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ οὐδ᾽ ἂν ὀρνίθων γάλαἀντὶ τοῦ βίου λάβοιμ᾽ ἂν οὗ με νῦν ἀποστερεῖςοὐδὲ χαίρω βατίσιν οὐδ᾽ ἐγχέλεσιν ἀλλ᾽ ἥδιον ἄν 510δικίδιον σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι πεπνιγμένονΒδελυκλέωννὴ Δἴ εἰθίσθης γὰρ ἥδεσθαι τοιούτοις πράγμασινἀλλ᾽ ἐὰν σιγῶν ἀνάσχῃ καὶ μάθῃς ἁγὼ λέγωἀναδιδάξειν οἴομαί σ᾽ ὡς πάντα ταῦθ᾽ ἁμαρτάνειςΦιλοκλέωνἐξαμαρτάνω δικάζων 515Βδελυκλέωνκαταγελώμενος μὲν οὖνοὐκ ἐπαϊεις ὑπ᾽ ἀνδρῶν οὓς σὺ μόνον οὐ προσκυνεῖςἀλλὰ δουλεύων λέληθαςΦιλοκλέωνπαῦε δουλείαν λέγωνὅστις ἄρχω τῶν ἁπάντωνΒδελυκλέωνοὐ σύ γ᾽ ἀλλ᾽ ὑπηρετεῖςοἰόμενος ἄρχειν ἐπεὶ δίδαξον ἡμᾶς ὦ πάτερἥτις ἡ τιμή ᾽στί σοι καρπουμένῳ τὴν Ἑλλάδα 520Φιλοκλέωνπάνυ γε καὶ τούτοισί γ᾽ ἐπιτρέψαι ᾽θέλωΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ἐγώἄφετέ νυν ἅπαντες αὐτόνΦιλοκλέωνκαὶ ξίφος γέ μοι δότεἢν γὰρ ἡττηθῶ λέγων σου περιπεσοῦμαι τῷ ξίφειΒδελυκλέωνεἰπέ μοι τί δ᾽ ἤν τὸ δεῖνα τῇ διαίτῃ μὴ ᾽μμένῃςΦιλοκλέωνμηδέποτε πίοιμ᾽ ἀκράτου μισθὸν ἀγαθοῦ δαίμονος 525Χορόςνῦν δὴ τὸν ἐκ θἠμετέρουγυμνασίου δεῖ τι λέγεινκαινόν ὅπως φανήσει --Βδελυκλέωνἐνεγκάτω μοι δεῦρο τὴν κίστην τις ὡς τάχισταἀτὰρ φανεῖ ποῖός τις ὤν ἢν ταῦτα παρακελεύῃ 530Χορόςμὴ κατὰ τὸν νεανίαντονδὶ λέγων ὁρᾷς γὰρ ὥς

σοι μέγας ἐστὶν ἁγὼνκαὶ περὶ τῶν ἁπάντωνεἴπερ ὃ μὴ γένοιθ᾽ οὗτός 535ltσ᾽gt ἐθέλει κρατῆσαιΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὅσ᾽ ἂν λέξῃ γ᾽ ἁπλῶς μνημόσυνα γράψομαι ᾽γώΦιλοκλέωντί γὰρ φάθ᾽ ὑμεῖς ἢν ὁδί με τῷ λόγῳ κρατήσῃΧορόςοὐκέτι πρεσβυτῶν ὄχλος 540χρήσιμος ἔστ᾽ οὐδ᾽ ἀκαρῆσκωπτόμενοι δ᾽ ἐν ταῖς ὁδοῖςθαλλοφόροι καλούμεθ᾽ ἀντωμοσιῶνκελύφη 545ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς πάσης μέλλων βασιλείας ἀντιλογήσειν 546τῆς ἡμετέρας νυνὶ θαρρῶν πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζεΦιλοκλέωνκαὶ μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξωτῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείαςτί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ 550ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον καὶ ταῦτα γέροντοςὃν πρῶτα μὲν ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς τηροῦσ᾽ ἐπὶ τοῖσι δρυφάκτοιςἄνδρες μεγάλοι καὶ τετραπήχεις κἄπειτ᾽ εὐθὺς προσιόντιἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων κεκλοφυῖανἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν οἰκτροχοοῦντες 555᾽οἴκτιρόν μ᾽ ὦ πάτερ αἰτοῦμαί σ᾽ εἰ καὐτὸς πώποθ᾽ ὑφείλουἀρχὴν ἄρξας ἢ ᾽πὶ στρατιᾶς τοῖς ξυσσίτοις ἀγοράζων᾽ὃς ἔμ᾽ οὐδ᾽ ἂν ζῶντ᾽ ᾔδειν εἰ μὴ διὰ τὴν προτέραν ἀπόφυξινΒδελυκλέωντουτὶ περὶ τῶν ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοιΦιλοκλέωνεἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς 560ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκαἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς ἱέντων εἰς ἀπόφυξινφέρ᾽ ἴδω τί γὰρ οὐκ ἔστιν ἀκοῦσαι θώπευμ᾽ ἐνταῦθα δικαστῇοἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασικακὰ πρὸς τοῖς οὖσιν ldquo ἕως ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσινrdquo 565οἱ δὲ λέγουσιν μύθους ἡμῖν οἱ δ᾽ Αἰσώπου τι γέλοιονοἱ δὲ σκώπτουσ᾽ ἵν᾽ ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν θυμὸν καταθῶμαικἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα τὰ παιδάρι᾽ εὐθὺς ἀνέλκειτὰς θηλείας καὶ τοὺς υἱεῖς τῆς χειρός ἐγὼ δ᾽ ἀκροῶμαιτὰ δὲ συγκύψανθ᾽ ἅμα βληχᾶται κἄπειθ᾽ ὁ πατὴρ ὑπὲρ αὐτῶν 570ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ με τρέμων τῆς εὐθύνης ἀπολῦσαιldquoεἰ μὲν χαίρεις ἀρνὸς φωνῇ παιδὸς φωνὴν ἐλεήσαιςrdquoεἰ δ᾽ αὖ τοῖς χοιριδίοις χαίρω θυγατρὸς φωνῇ με πιθέσθαιχἠμεῖς αὐτῷ τότε τῆς ὀργῆς ὀλίγον τὸν κόλλοπ᾽ ἀνεῖμενἆρ᾽ οὐ μεγάλη τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἀρχὴ καὶ τοῦ πλούτου καταχήνη 575Βδελυκλέωνδεύτερον αὖ σου τουτὶ γράφομαι τὴν τοῦ πλούτου καταχήνηνκαὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχεινΦιλοκλέωνπαίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαικἂν Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων οὐκ ἀποφεύγει πρὶν ἂν ἡμῖνἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν τὴν καλλίστην ἀπολέξας 580κἂν αὐλητής γε δίκην νικᾷ ταύτης ἡμῖν ἐπίχειραἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσικἂν ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρονκλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντες τῇ διαθήκῃκαὶ τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπούσῃ 585ἔδομεν ταύτην ὅστις ἂν ἡμᾶς ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ

καὶ ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχήΒδελυκλέωντουτὶ γάρ τοι σεμνόν τούτων ὧν εἴρηκας μακαρίζωτῆς δ᾽ ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζωνΦιλοκλέωνἔτι δ᾽ ἡ βουλὴ χὠ δῆμος ὅταν κρῖναι μέγα πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ 590ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας τοῖσι δικασταῖς παραδοῦναιεἶτ᾽ Εὔαθλος χὠ μέγας οὗτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴςοὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς φασίν περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαικἀν τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐνίκησεν ἐὰν μὴεἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι πρώτιστα μίαν δικάσανταςαὐτὸς δὲ Κλέων ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ περιτρώγει 596ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων καὶ τὰς μυίας ἀπαμύνεισὺ δὲ τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασαςἀλλὰ Θέωρος καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττωντὸν σφόγγον ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽ ἡμῶν περικωνεῖ 600σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκειςἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξεινΒδελυκλέωνἔμπλησο λέγων πάντως γάρ τοι παύσει ποτὲ κἀναφανήσειπρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς περισέμνουΦιλοκλέωνὃ δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων οὗ ᾽γὼ ᾽πελελήσμην 605ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν ἔχων κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντεςἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ μεἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃκαὶ παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ γλώττῃ ltτὸgt τριώβολον ἐκκαλαμᾶταικαὶ τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ 610κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ ᾽φάγε τουτίἔντραγε τουτί᾽ τούτοισιν ἐγὼ γάνυμαι κοὐ μή με δεήσῃἐς σὲ βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσεικαταρασάμενος καὶ τονθορύσας ἀλλ᾽ ἢν μή μοι ταχὺ μάξῃτάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν σκευὴν βελέων ἀλεωρήνκἂν οἶνόν μοι μὴ ᾽γχῇς σὺ πιεῖν τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι 616οἴνου μεστόν κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας οὗτος δὲ κεχηνὼςβρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον κατέπαρδενἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς οὐδὲν ἐλάττω 620Φιλοκλέωνὅστις ἀκούω ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ Ζεύςἢν γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμενπᾶς τίς φησιν τῶν παριόντωνldquoοἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριονὦ Ζεῦ βασιλεῦrdquo 625κἂν ἀστράψω ποππύζουσινκἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντεςκαὶ πάνυ σεμνοίκαὶ σὺ δέδοικάς με μάλιστ᾽ αὐτόςνὴ τὴν Δήμητρα δέδοικας ἐγὼ δ᾽ἀπολοίμην εἴ σε δέδοικα 630Χορόςοὐπώποθ᾽ οὕτω καθαρῶςοὐδενὸς ἠκούσαμεν οὐδὲξυνετῶς λέγοντοςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω ῥᾳδίως τρυγήσεινκαλῶς γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι 635Χορόςὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθενκοὐδὲν παρῆλθεν ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ηὐξανόμην ἀκούων

κἀν μακάρων δικάζειναὐτὸς ἔδοξα νήσοις 640ἡδόμενος λέγοντιΦιλοκλέωνὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ ἐν αὑτοῦΒδελυκλέωνἦ μὴν ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν ποιήσωΧορόςδεῖ δέ σε παντοίας πλέκεινεἰς ἀπόφυξιν παλάμας 645τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναιχαλεπὸν ltνεανίᾳgtμὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντιπρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον 648ἢν μή τι λέγῃς ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαιΒδελυκλέωνχαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ ᾽πὶ τρυγῳδοῖς 650ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖανἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη --Φιλοκλέωνπαῦσαι καὶ μὴ πατέριζεεἰ μὴ γὰρ ὅπως δουλεύω ᾽γώ τουτὶ ταχέως με διδάξειςοὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις κἂν χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαιΒδελυκλέωνἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον 655καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρόςτὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντακἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάςπρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατατούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν 660ἀπὸ τούτου νυν κατάθες μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦἓξ χιλιάσιν κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθενγίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλανταΦιλοκλέωνοὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθόςΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ μέντοι 665Φιλοκλέωνκαὶ ποῖ τρέπεται δὴ ᾽πειτα τὰ χρήματα τἄλλαΒδελυκλέωνἐς τούτους τοὺς ldquoοὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόνἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους ἀείrdquo σὺ γὰρ ὦ πάτερ αὐτοὺςἄρχειν αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείςκᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλανταἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες 670ldquoδώσετε τὸν φόρον ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψωrdquoσὺ δὲ τῆς ἀρχῆς ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους περιτρώγωνοἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλονἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδένσὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν 675ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαιαφιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα πλουθυγιείανσοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις πολλὰ μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσαςοὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσινΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα 680ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίειςΒδελυκλέωνοὐ γὰρ μεγάλη δουλεία ᾽στὶν τούτους μὲν ἅπαντας ἐν ἀρχαῖςαὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ τοὺς κόλακας τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας

σοὶ δ᾽ ἤν τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς ἀγαπᾷς οὓς αὐτὸς ἐλαύνωνκαὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας 685καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχειὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον Χαιρέου υἱόςὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείςἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶνὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται 690αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν κἂν ὕστερος ἔλθῃκαὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦἤν τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντεἐσπουδάκατον κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκεσὺ δὲ χασκάζεις τὸν κωλακρέτην τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν 695Φιλοκλέωνταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί λέγεις ὥς μου τὸν θῖνα ταράττειςκαὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με ποιεῖςΒδελυκλέωνσκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασινὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαιὅστις πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς 700οὐκ ἀπολαύεις πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοιἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιονβούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοιἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃἐπὶ τῶν ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς 705εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ ῥᾴδιον ἦν ἄνεἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσιτούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃδύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοιςκαὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ 710ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ ᾽ν Μαραθῶνι τροπαίουνῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντιΦιλοκλέωνοἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖταικαὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμιΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί τὴν Εὔβοιαν διδόασιν 715ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνουςποριεῖν ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνουςκαὶ ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶνὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶβόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους 720ἐγχάσκειν σοι στομφάζονταςκαὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχεινὅ τι βούλει σοιπλὴν κωλακρέτου γάλα πίνεινΧορόςἦ που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς 725οὐκ ἂν δικάσαις σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαιὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλωἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶταπιθοῦ πιθοῦ λόγοισι μηδ᾽ ἄφρων γένῃμηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ 730εἴθ᾽ ὤφελέν μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴςεἶναί τις ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτεισοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴςξυλλαμβάνει τοῦ πράγματοςκαὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν 735σὺ δὲ παρὼν δέχουΒδελυκλέωνκαὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 10: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

μηχανὴν ὅπως τάχισθ᾽ ἕωςγάρ ὦ μελίττιονΦιλοκλέωνδιατραγεῖν τοίνυν κράτιστόν ἐστί μοι τὸ δίκτυονἡ δέ μοι Δίκτυννα συγγνώμην ἔχοι τοῦ δικτύουΧορόςταῦτα μὲν πρὸς ἀνδρός ἐστ᾽ ἄνοντος ἐς σωτηρίανἀλλ᾽ ἔπαγε τὴν γνάθον 370Φιλοκλέωνδιατέτρωκται τοῦτό γ᾽ ἀλλὰ μὴ βοᾶτε μηδαμῶςἀλλὰ τηρώμεσθ᾽ ὅπως μὴ Βδελυκλέων αἰσθήσεταιΧορόςμηδὲν ὦ τᾶν δέδιθι μηδένὡς ἐγὼ τοῦτόν γ᾽ ἐὰν γρύξῃτι ποιήσω δακεῖν τὴνκαρδίαν καὶ τὸν περὶ ψυχῆς 375δρόμον δραμεῖν ἵν᾽ εἰδῇμὴ πατεῖν τὰτοῖν θεοῖν ψηφίσματαἀλλ᾽ ἐξάψας διὰ τῆς θυρίδος τὸ καλῴδιον εἶτα καθίμα 379δήσας σαυτὸν καὶ τὴν ψυχὴν ἐμπλησάμενος ΔιοπείθουςΦιλοκλέωνἄγε νυν ἢν αἰσθομένω τούτω ζητῆτόν μ᾽ ἐσκαλαμᾶσθαικἀνασπαστὸν ποιεῖν εἴσω τί ποιήσετε φράζετε νυνίΧορόςἀμυνοῦμέν σοι τὸν πρινώδη θυμὸν ἅπαντες καλέσαντεςὥστ᾽ οὐ δυνατόν σ᾽ εἵργειν ἔσται τοιαῦτα ποιήσομεν ἡμεῖςΦιλοκλέωνδράσω τοίνυν ὑμῖν πίσυνος καὶ -- μανθάνετ᾽ -- ἤν τι πάθω ᾽γώ 385ἀνελόντες καὶ κατακλαύσαντες θεῖναί μ᾽ ὑπὸ τοῖσι δρυφάκτοιςΧορόςοὐδὲν πείσει μηδὲν δείσῃς ἀλλ᾽ ὦ βέλτιστε καθίεισαυτὸν θαρρῶν κἀπευξάμενος τοῖσι πατρῴοισι θεοῖσινΦιλοκλέωνὦ Λύκε δέσποτα γείτων ἥρως σὺ γὰρ οἷσπερ ἐγὼ κεχάρησαι 389τοῖς δακρύοισιν τῶν φευγόντων ἀεὶ καὶ τοῖς ὀλοφυρμοῖςᾤκησας γοῦν ἐπίτηδες ἰὼν ἐνταῦθ᾽ ἵνα ταῦτ᾽ ἀκροῷοκἀβουλήθης μόνος ἡρώων παρὰ τὸν κλάοντα καθῆσθαιἐλέησον καὶ σῶσον νυνὶ τὸν σαυτοῦ πλησιόχωρονκοὐ μή ποτέ σου παρὰ τὰς κάννας οὐρήσω μηδ᾽ ἀποπάρδωΒδελυκλέωνοὗτος ἐγείρου 395Ξανθίαςτί τὸ πρᾶγμ᾽Βδελυκλέωνὥσπερ φωνή μέ τις ἐγκεκύκλωταιΞανθίαςμῶν ὁ γέρων πῃ διαδύεται ltαὖgtΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ καθιμᾷαὑτὸν δήσαςΞανθίαςὦ μιαρώτατε τί ποιεῖς οὐ μὴ καταβήσειΒδελυκλέωνἀνάβαιν᾽ ἀνύσας κατὰ τὴν ἑτέραν καὶ ταῖσιν φυλλάσι παῖεἤν πως πρύμνην ἀνακρούσηται πληγεὶς ταῖς εἰρεσιώναιςΦιλοκλέωνοὐ ξυλλήψεσθ᾽ ὁπόσοισι δίκαι τῆτες μέλλουσιν ἔσεσθαιὦ Σμικυθίων καὶ Τεισιάδη καὶ Χρήμων καὶ Φερέδειπνεπότε δ᾽ εἰ μὴ νῦν ἐπαρήξετέ μοι πρίν μ᾽ εἴσω μᾶλλον ἄγεσθαι

Χορόςεἰπέ μοι τί μέλλομεν κινεῖν ἐκείνην τὴν χολήνἥνπερ ἡνίκ᾽ ἄν τις ἡμῶν ὀργίσῃ τὴν σφηκιάν 404νῦν ἐκεῖνο νῦν ἐκεῖνοτοὐξύθυμον ᾧ κολαζόμεσθακέντρον ldquoἐντέτατ᾽ ὀξύrdquoἀλλὰ θαἰμάτια βαλόντες ὡς τάχιστα παιδίαθεῖτε καὶ βοᾶτε καὶ Κλέωνι ταῦτ᾽ ἀγγέλλετεκαὶ κελεύετ᾽ αὐτὸν ἥκειν 410ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα μισόπολινὄντα κἀπολούμενον ὅτιτόνδε λόγον ἐσφέρειμὴ δικάζειν δίκαςΒδελυκλέωνὦγαθοὶ τὸ πρᾶγμ᾽ ἀκούσατ᾽ ἀλλὰ μὴ κεκράγετε 415Χορόςνὴ Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν γ᾽Βδελυκλέωνὡς τοῦδ᾽ ἐγὼ οὐ μεθήσομαιΧορόςταῦτα δῆτ᾽ οὐ δεινὰ καὶ τυραννίς ἐστιν ἐμφανήςὦ πόλις καὶ Θεώρου θεοισεχθρίακεἴ τις ἄλλος προέστηκεν ἡμῶν κόλαξΞανθίαςἩράκλεις καὶ κέντρ᾽ ἔχουσιν οὐχ ὁρᾷς ὦ δέσποτα 420Βδελυκλέωνοἷς γ᾽ ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκῃ τὸν ΓοργίουΧορόςκαὶ σέ γ᾽ αὐτοῖς ἐξολοῦμεν ἀλλὰ πᾶς ἐπίστρεφεδεῦρο κἀξείρας τὸ κέντρον εἶτ᾽ ἐπ᾽ αὐτὸν ἵεσοξυσταλεὶς εὔτακτος ὀργῆς καὶ μένους ἐμπλήμενοςὡς ἂν εὖ εἰδῇ τὸ λοιπὸν σμῆνος οἷον ὤργισεν 425Ξανθίαςτοῦτο μέντοι δεινὸν ἤδη νὴ Δί᾽ εἰ μαχούμεθαὡς ἔγωγ᾽ αὐτῶν ὁρῶν δέδοικα τὰς ἐγκεντρίδαςΧορόςἀλλ᾽ ἀφίει τὸν ἄνδρ᾽ εἰ δὲ μή φήμ᾽ ἐγὼτὰς χελώνας μακαριεῖν σε τοῦ δέρματοςΦιλοκλέωνεἶά νυν ὦ ξυνδικασταὶ σφῆκες ὀξυκάρδιοι 430οἱ μὲν ἐς τὸν πρωκτὸν αὐτῶν ἐσπέτεσθ᾽ ὠργισμένοιοἱ δὲ τὠφθαλμὼ κύκλῳ κεντεῖτε καὶ τοὺς δακτύλουςΒδελυκλέωνὦ Μίδα καὶ Φρὺξ βοήθει δεῦρο καὶ Μασιντύακαὶ λάβεσθε τουτουὶ καὶ μὴ μεθῆσθε μηδενίεἰ δὲ μή ᾽ν πέδαις παχείαις οὐδὲν ἀριστήσετε 435ὡς ἐγὼ πολλῶν ἀκούσας οἶδα θρίων τὸν ψόφονΧορόςεἰ δὲ μὴ τοῦτον μεθήσεις ἔν τί σοι παγήσεταιΦιλοκλέωνὦ Κέκροψ ἥρως ἄναξ τὰ πρὸς ποδῶν Δρακοντίδηπεριορᾷς οὕτω μ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν βαρβάρων χειρούμενονοὓς ἐγὼ ᾽δίδαξα κλάειν τέτταρ᾽ ἐς τὴν χοίνικα 440Χορόςεἶτα δῆτ᾽ οὐ πόλλ᾽ ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ κακάδηλαδή καὶ νῦν γε τούτω τὸν παλαιὸν δεσπότηνπρὸς βίαν χειροῦσιν οὐδὲν τῶν πάλαι μεμνημένοιδιφθερῶν κἀξωμίδων ἃς οὗτος αὐτοῖς ἠμπόλακαὶ κυνᾶς καὶ τοὺς πόδας χειμῶνος ὄντος ὠφέλει 445ὥστε μὴ ῥιγῶν ἑκάστοτ᾽ ἀλλὰ τούτοις γ᾽ οὐκ ἔνι

οὐδ᾽ ἐν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδωνΦιλοκλέωνοὐκ ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ᾽ ὦ κάκιστον θηρίονοὐδ᾽ ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽ εὑρὼν τοὺς βότρυς κλέπτοντά σεπροσαγαγὼν πρὸς τὴν ἐλάαν ἐξέδειρ᾽ εὖ κἀνδρικῶς 450ὥστε σε ζηλωτὸν εἶναι σὺ δ᾽ ἀχάριστος ἦσθ᾽ ἄραἀλλ᾽ ἄνες με καὶ σὺ καὶ σύ πρὶν τὸν υἱὸν ἐκδραμεῖνΧορόςἀλλὰ τούτων μὲν τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον καλὴν δίκηνοὐκέτ᾽ ἐς μακρὰν ἵν᾽ εἰδῆθ᾽ οἷός ἐστ᾽ ἀνδρῶν τρόποςὀξυθύμων καὶ δικαίων καὶ βλεπόντων κάρδαμα 455Βδελυκλέωνπαῖε παἶ ὦ Ξανθία τοὺς σφῆκας ἀπὸ τῆς οἰκίαςΞανθίαςἀλλὰ δρῶ τοῦτ᾽ ἀλλὰ καὶ σὺ τῦφε πολλῷ τῷ καπνῷΣωσίαςοὐχὶ σοῦσθ᾽ οὐκ ἐς κόρακας οὐκ ἄπιτε παῖε τῷ ξύλῳΞανθίαςκαὶ σὺ προσθεὶς Αἰσχίνην ἔντυφε τὸν Σελλαρτίουἆρ᾽ ἐμέλλομέν ποθ᾽ ὑμᾶς ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ 460Βδελυκλέωνἀλλὰ μὰ Δί᾽ οὐ ῥᾳδίως οὕτως ἂν αὐτοὺς διέφυγεςεἴπερ ἔτυχον τῶν μελῶν τῶν Φιλοκλέους βεβρωκότεςΧορόςἆρα δῆτ᾽ οὐκ αὐτὰ δῆλατοῖς πένησιν ἡ τυραννὶςldquoὡς λάθρᾳ γ᾽ ἐλάνθαν᾽ ὑπιοῦσά μεrdquo 465εἰ σύ γ᾽ ὦ πόνῳ πόνηρε καὶ κομηταμυνίατῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν ἔθηκεν ἡ πόλιςοὔτε τιν᾽ ἔχων πρόφασινοὔτε λόγον εὐτράπελοναὐτὸς ἄρχων μόνος 470Βδελυκλέωνἔσθ᾽ ὅπως ἄνευ μάχης καὶ τῆς κατοξείας βοῆςἐς λόγους ἔλθοιμεν ἀλλήλοισι καὶ διαλλαγάςΧορόςσοὐς λόγους ὦ μισόδημε καὶ μοναρχίας ἐραστάκαὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν κράσπεδα 475στεμμάτων τήν θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον τρέφωνΒδελυκλέωννὴ Δί᾽ ἦ μοι κρεῖττον ἐκστῆναι τὸ παράπαν τοῦ πατρὸςμᾶλλον ἢ κακοῖς τοσούτοις ναυμαχεῖν ὁσημέραιΧορόςοὐδὲ μὴν οὐδ᾽ ἐν σελίνῳ σοὐστὶν οὐδ᾽ ἐν πηγάνῳ 480τοῦτο γὰρ παρεμβαλοῦμεν τῶν τριχοινίκων ἐπῶνἀλλὰ νῦν μὲν οὐδὲν ἀλγεῖς ἀλλ᾽ ὅταν ξυνήγοροςταὐτὰ ταῦτα σου καταντλῇ καὶ ξυνωμότας καλῇΒδελυκλέωνἆρ᾽ ἂν ὦ πρὸς τῶν θεῶν ὑμεῖς ἀπαλλαχθεῖτέ μουἢ δέδοκταί μοι δέρεσθαι καὶ δέρειν δι᾽ ἡμέρας 485Χορόςοὐδέποτέ γ᾽ οὐχ ἕως ἄν τί μου λοιπὸν ᾖὅστις ἡμῶν ἐπὶ τυραννίδ᾽ ὧδ᾽ ἐστάληςΒδελυκλέωνὡς ἅπανθ᾽ ὑμῖν τυραννίς ἐστι καὶ ξυνωμόταιἤν τε μεῖζον ἤν τ᾽ ἔλαττον πρᾶγμά τις κατηγορῇἧς ἐγὼ οὐκ ἤκουσα τοὔνομ᾽ οὐδὲ πεντήκοντ᾽ ἐτῶν 490νῦν δὲ πολλῷ τοῦ ταρίχους ἐστὶν ἀξιωτέραὥστε καὶ δὴ τοὔνομ᾽ αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ κυλίνδεταιἢν μὲν ὠνῆταί τις ὀρφὼς μεμβράδας δὲ μὴ ᾽θέλῃ

εὐθέως εἴρηχ᾽ ὁ πωλῶν πλησίον τὰς μεμβράδας᾽οὗτος ὀψωνεῖν ἔοιχ᾽ ἅνθρωπος ἐπὶ τυραννίδι᾽ 495ἢν δὲ γήτειον προσαιτῇ ταῖς ἀφύαις ἥδυσμά τιἡ λαχανόπωλις παραβλέψασά φησι θατέρῳldquoεἰπέ μοι γήτειον αἰτεῖς πότερον ἐπὶ τυραννίδιἢ νομίζεις τὰς Ἀθήνας σοὶ φέρειν ἡδύσματαrdquoΞανθίαςκἀμέ γ᾽ ἡ πόρνη χθὲς εἰσελθόντα τῆς μεσημβρίας 500ὅτι κελητίσαι ᾽κέλευον ὀξυθυμηθεῖσά μοιἤρετ᾽ εἰ τὴν Ἱππίου καθίσταμαι τυραννίδαΒδελυκλέωνταῦτα γὰρ τούτοις ἀκούειν ἡδἔ εἰ καὶ νῦν ἐγὼτὸν πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι τούτων ἀπαλλαχθέντα τῶνὀρθροφοιτοσυκοφαντοδικοταλαιπώρων τρόπων 505ζῆν βίον γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος αἰτίαν ἔχωταῦτα δρᾶν ξυνωμότης ὢν καὶ φρονῶν τυραννικάΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἐν δίκῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ οὐδ᾽ ἂν ὀρνίθων γάλαἀντὶ τοῦ βίου λάβοιμ᾽ ἂν οὗ με νῦν ἀποστερεῖςοὐδὲ χαίρω βατίσιν οὐδ᾽ ἐγχέλεσιν ἀλλ᾽ ἥδιον ἄν 510δικίδιον σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι πεπνιγμένονΒδελυκλέωννὴ Δἴ εἰθίσθης γὰρ ἥδεσθαι τοιούτοις πράγμασινἀλλ᾽ ἐὰν σιγῶν ἀνάσχῃ καὶ μάθῃς ἁγὼ λέγωἀναδιδάξειν οἴομαί σ᾽ ὡς πάντα ταῦθ᾽ ἁμαρτάνειςΦιλοκλέωνἐξαμαρτάνω δικάζων 515Βδελυκλέωνκαταγελώμενος μὲν οὖνοὐκ ἐπαϊεις ὑπ᾽ ἀνδρῶν οὓς σὺ μόνον οὐ προσκυνεῖςἀλλὰ δουλεύων λέληθαςΦιλοκλέωνπαῦε δουλείαν λέγωνὅστις ἄρχω τῶν ἁπάντωνΒδελυκλέωνοὐ σύ γ᾽ ἀλλ᾽ ὑπηρετεῖςοἰόμενος ἄρχειν ἐπεὶ δίδαξον ἡμᾶς ὦ πάτερἥτις ἡ τιμή ᾽στί σοι καρπουμένῳ τὴν Ἑλλάδα 520Φιλοκλέωνπάνυ γε καὶ τούτοισί γ᾽ ἐπιτρέψαι ᾽θέλωΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ἐγώἄφετέ νυν ἅπαντες αὐτόνΦιλοκλέωνκαὶ ξίφος γέ μοι δότεἢν γὰρ ἡττηθῶ λέγων σου περιπεσοῦμαι τῷ ξίφειΒδελυκλέωνεἰπέ μοι τί δ᾽ ἤν τὸ δεῖνα τῇ διαίτῃ μὴ ᾽μμένῃςΦιλοκλέωνμηδέποτε πίοιμ᾽ ἀκράτου μισθὸν ἀγαθοῦ δαίμονος 525Χορόςνῦν δὴ τὸν ἐκ θἠμετέρουγυμνασίου δεῖ τι λέγεινκαινόν ὅπως φανήσει --Βδελυκλέωνἐνεγκάτω μοι δεῦρο τὴν κίστην τις ὡς τάχισταἀτὰρ φανεῖ ποῖός τις ὤν ἢν ταῦτα παρακελεύῃ 530Χορόςμὴ κατὰ τὸν νεανίαντονδὶ λέγων ὁρᾷς γὰρ ὥς

σοι μέγας ἐστὶν ἁγὼνκαὶ περὶ τῶν ἁπάντωνεἴπερ ὃ μὴ γένοιθ᾽ οὗτός 535ltσ᾽gt ἐθέλει κρατῆσαιΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὅσ᾽ ἂν λέξῃ γ᾽ ἁπλῶς μνημόσυνα γράψομαι ᾽γώΦιλοκλέωντί γὰρ φάθ᾽ ὑμεῖς ἢν ὁδί με τῷ λόγῳ κρατήσῃΧορόςοὐκέτι πρεσβυτῶν ὄχλος 540χρήσιμος ἔστ᾽ οὐδ᾽ ἀκαρῆσκωπτόμενοι δ᾽ ἐν ταῖς ὁδοῖςθαλλοφόροι καλούμεθ᾽ ἀντωμοσιῶνκελύφη 545ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς πάσης μέλλων βασιλείας ἀντιλογήσειν 546τῆς ἡμετέρας νυνὶ θαρρῶν πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζεΦιλοκλέωνκαὶ μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξωτῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείαςτί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ 550ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον καὶ ταῦτα γέροντοςὃν πρῶτα μὲν ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς τηροῦσ᾽ ἐπὶ τοῖσι δρυφάκτοιςἄνδρες μεγάλοι καὶ τετραπήχεις κἄπειτ᾽ εὐθὺς προσιόντιἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων κεκλοφυῖανἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν οἰκτροχοοῦντες 555᾽οἴκτιρόν μ᾽ ὦ πάτερ αἰτοῦμαί σ᾽ εἰ καὐτὸς πώποθ᾽ ὑφείλουἀρχὴν ἄρξας ἢ ᾽πὶ στρατιᾶς τοῖς ξυσσίτοις ἀγοράζων᾽ὃς ἔμ᾽ οὐδ᾽ ἂν ζῶντ᾽ ᾔδειν εἰ μὴ διὰ τὴν προτέραν ἀπόφυξινΒδελυκλέωντουτὶ περὶ τῶν ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοιΦιλοκλέωνεἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς 560ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκαἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς ἱέντων εἰς ἀπόφυξινφέρ᾽ ἴδω τί γὰρ οὐκ ἔστιν ἀκοῦσαι θώπευμ᾽ ἐνταῦθα δικαστῇοἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασικακὰ πρὸς τοῖς οὖσιν ldquo ἕως ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσινrdquo 565οἱ δὲ λέγουσιν μύθους ἡμῖν οἱ δ᾽ Αἰσώπου τι γέλοιονοἱ δὲ σκώπτουσ᾽ ἵν᾽ ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν θυμὸν καταθῶμαικἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα τὰ παιδάρι᾽ εὐθὺς ἀνέλκειτὰς θηλείας καὶ τοὺς υἱεῖς τῆς χειρός ἐγὼ δ᾽ ἀκροῶμαιτὰ δὲ συγκύψανθ᾽ ἅμα βληχᾶται κἄπειθ᾽ ὁ πατὴρ ὑπὲρ αὐτῶν 570ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ με τρέμων τῆς εὐθύνης ἀπολῦσαιldquoεἰ μὲν χαίρεις ἀρνὸς φωνῇ παιδὸς φωνὴν ἐλεήσαιςrdquoεἰ δ᾽ αὖ τοῖς χοιριδίοις χαίρω θυγατρὸς φωνῇ με πιθέσθαιχἠμεῖς αὐτῷ τότε τῆς ὀργῆς ὀλίγον τὸν κόλλοπ᾽ ἀνεῖμενἆρ᾽ οὐ μεγάλη τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἀρχὴ καὶ τοῦ πλούτου καταχήνη 575Βδελυκλέωνδεύτερον αὖ σου τουτὶ γράφομαι τὴν τοῦ πλούτου καταχήνηνκαὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχεινΦιλοκλέωνπαίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαικἂν Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων οὐκ ἀποφεύγει πρὶν ἂν ἡμῖνἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν τὴν καλλίστην ἀπολέξας 580κἂν αὐλητής γε δίκην νικᾷ ταύτης ἡμῖν ἐπίχειραἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσικἂν ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρονκλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντες τῇ διαθήκῃκαὶ τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπούσῃ 585ἔδομεν ταύτην ὅστις ἂν ἡμᾶς ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ

καὶ ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχήΒδελυκλέωντουτὶ γάρ τοι σεμνόν τούτων ὧν εἴρηκας μακαρίζωτῆς δ᾽ ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζωνΦιλοκλέωνἔτι δ᾽ ἡ βουλὴ χὠ δῆμος ὅταν κρῖναι μέγα πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ 590ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας τοῖσι δικασταῖς παραδοῦναιεἶτ᾽ Εὔαθλος χὠ μέγας οὗτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴςοὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς φασίν περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαικἀν τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐνίκησεν ἐὰν μὴεἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι πρώτιστα μίαν δικάσανταςαὐτὸς δὲ Κλέων ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ περιτρώγει 596ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων καὶ τὰς μυίας ἀπαμύνεισὺ δὲ τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασαςἀλλὰ Θέωρος καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττωντὸν σφόγγον ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽ ἡμῶν περικωνεῖ 600σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκειςἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξεινΒδελυκλέωνἔμπλησο λέγων πάντως γάρ τοι παύσει ποτὲ κἀναφανήσειπρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς περισέμνουΦιλοκλέωνὃ δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων οὗ ᾽γὼ ᾽πελελήσμην 605ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν ἔχων κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντεςἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ μεἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃκαὶ παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ γλώττῃ ltτὸgt τριώβολον ἐκκαλαμᾶταικαὶ τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ 610κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ ᾽φάγε τουτίἔντραγε τουτί᾽ τούτοισιν ἐγὼ γάνυμαι κοὐ μή με δεήσῃἐς σὲ βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσεικαταρασάμενος καὶ τονθορύσας ἀλλ᾽ ἢν μή μοι ταχὺ μάξῃτάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν σκευὴν βελέων ἀλεωρήνκἂν οἶνόν μοι μὴ ᾽γχῇς σὺ πιεῖν τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι 616οἴνου μεστόν κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας οὗτος δὲ κεχηνὼςβρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον κατέπαρδενἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς οὐδὲν ἐλάττω 620Φιλοκλέωνὅστις ἀκούω ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ Ζεύςἢν γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμενπᾶς τίς φησιν τῶν παριόντωνldquoοἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριονὦ Ζεῦ βασιλεῦrdquo 625κἂν ἀστράψω ποππύζουσινκἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντεςκαὶ πάνυ σεμνοίκαὶ σὺ δέδοικάς με μάλιστ᾽ αὐτόςνὴ τὴν Δήμητρα δέδοικας ἐγὼ δ᾽ἀπολοίμην εἴ σε δέδοικα 630Χορόςοὐπώποθ᾽ οὕτω καθαρῶςοὐδενὸς ἠκούσαμεν οὐδὲξυνετῶς λέγοντοςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω ῥᾳδίως τρυγήσεινκαλῶς γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι 635Χορόςὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθενκοὐδὲν παρῆλθεν ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ηὐξανόμην ἀκούων

κἀν μακάρων δικάζειναὐτὸς ἔδοξα νήσοις 640ἡδόμενος λέγοντιΦιλοκλέωνὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ ἐν αὑτοῦΒδελυκλέωνἦ μὴν ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν ποιήσωΧορόςδεῖ δέ σε παντοίας πλέκεινεἰς ἀπόφυξιν παλάμας 645τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναιχαλεπὸν ltνεανίᾳgtμὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντιπρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον 648ἢν μή τι λέγῃς ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαιΒδελυκλέωνχαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ ᾽πὶ τρυγῳδοῖς 650ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖανἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη --Φιλοκλέωνπαῦσαι καὶ μὴ πατέριζεεἰ μὴ γὰρ ὅπως δουλεύω ᾽γώ τουτὶ ταχέως με διδάξειςοὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις κἂν χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαιΒδελυκλέωνἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον 655καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρόςτὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντακἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάςπρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατατούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν 660ἀπὸ τούτου νυν κατάθες μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦἓξ χιλιάσιν κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθενγίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλανταΦιλοκλέωνοὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθόςΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ μέντοι 665Φιλοκλέωνκαὶ ποῖ τρέπεται δὴ ᾽πειτα τὰ χρήματα τἄλλαΒδελυκλέωνἐς τούτους τοὺς ldquoοὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόνἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους ἀείrdquo σὺ γὰρ ὦ πάτερ αὐτοὺςἄρχειν αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείςκᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλανταἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες 670ldquoδώσετε τὸν φόρον ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψωrdquoσὺ δὲ τῆς ἀρχῆς ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους περιτρώγωνοἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλονἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδένσὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν 675ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαιαφιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα πλουθυγιείανσοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις πολλὰ μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσαςοὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσινΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα 680ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίειςΒδελυκλέωνοὐ γὰρ μεγάλη δουλεία ᾽στὶν τούτους μὲν ἅπαντας ἐν ἀρχαῖςαὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ τοὺς κόλακας τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας

σοὶ δ᾽ ἤν τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς ἀγαπᾷς οὓς αὐτὸς ἐλαύνωνκαὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας 685καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχειὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον Χαιρέου υἱόςὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείςἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶνὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται 690αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν κἂν ὕστερος ἔλθῃκαὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦἤν τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντεἐσπουδάκατον κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκεσὺ δὲ χασκάζεις τὸν κωλακρέτην τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν 695Φιλοκλέωνταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί λέγεις ὥς μου τὸν θῖνα ταράττειςκαὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με ποιεῖςΒδελυκλέωνσκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασινὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαιὅστις πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς 700οὐκ ἀπολαύεις πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοιἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιονβούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοιἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃἐπὶ τῶν ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς 705εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ ῥᾴδιον ἦν ἄνεἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσιτούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃδύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοιςκαὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ 710ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ ᾽ν Μαραθῶνι τροπαίουνῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντιΦιλοκλέωνοἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖταικαὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμιΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί τὴν Εὔβοιαν διδόασιν 715ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνουςποριεῖν ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνουςκαὶ ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶνὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶβόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους 720ἐγχάσκειν σοι στομφάζονταςκαὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχεινὅ τι βούλει σοιπλὴν κωλακρέτου γάλα πίνεινΧορόςἦ που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς 725οὐκ ἂν δικάσαις σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαιὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλωἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶταπιθοῦ πιθοῦ λόγοισι μηδ᾽ ἄφρων γένῃμηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ 730εἴθ᾽ ὤφελέν μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴςεἶναί τις ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτεισοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴςξυλλαμβάνει τοῦ πράγματοςκαὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν 735σὺ δὲ παρὼν δέχουΒδελυκλέωνκαὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 11: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

Χορόςεἰπέ μοι τί μέλλομεν κινεῖν ἐκείνην τὴν χολήνἥνπερ ἡνίκ᾽ ἄν τις ἡμῶν ὀργίσῃ τὴν σφηκιάν 404νῦν ἐκεῖνο νῦν ἐκεῖνοτοὐξύθυμον ᾧ κολαζόμεσθακέντρον ldquoἐντέτατ᾽ ὀξύrdquoἀλλὰ θαἰμάτια βαλόντες ὡς τάχιστα παιδίαθεῖτε καὶ βοᾶτε καὶ Κλέωνι ταῦτ᾽ ἀγγέλλετεκαὶ κελεύετ᾽ αὐτὸν ἥκειν 410ὡς ἐπ᾽ ἄνδρα μισόπολινὄντα κἀπολούμενον ὅτιτόνδε λόγον ἐσφέρειμὴ δικάζειν δίκαςΒδελυκλέωνὦγαθοὶ τὸ πρᾶγμ᾽ ἀκούσατ᾽ ἀλλὰ μὴ κεκράγετε 415Χορόςνὴ Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν γ᾽Βδελυκλέωνὡς τοῦδ᾽ ἐγὼ οὐ μεθήσομαιΧορόςταῦτα δῆτ᾽ οὐ δεινὰ καὶ τυραννίς ἐστιν ἐμφανήςὦ πόλις καὶ Θεώρου θεοισεχθρίακεἴ τις ἄλλος προέστηκεν ἡμῶν κόλαξΞανθίαςἩράκλεις καὶ κέντρ᾽ ἔχουσιν οὐχ ὁρᾷς ὦ δέσποτα 420Βδελυκλέωνοἷς γ᾽ ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκῃ τὸν ΓοργίουΧορόςκαὶ σέ γ᾽ αὐτοῖς ἐξολοῦμεν ἀλλὰ πᾶς ἐπίστρεφεδεῦρο κἀξείρας τὸ κέντρον εἶτ᾽ ἐπ᾽ αὐτὸν ἵεσοξυσταλεὶς εὔτακτος ὀργῆς καὶ μένους ἐμπλήμενοςὡς ἂν εὖ εἰδῇ τὸ λοιπὸν σμῆνος οἷον ὤργισεν 425Ξανθίαςτοῦτο μέντοι δεινὸν ἤδη νὴ Δί᾽ εἰ μαχούμεθαὡς ἔγωγ᾽ αὐτῶν ὁρῶν δέδοικα τὰς ἐγκεντρίδαςΧορόςἀλλ᾽ ἀφίει τὸν ἄνδρ᾽ εἰ δὲ μή φήμ᾽ ἐγὼτὰς χελώνας μακαριεῖν σε τοῦ δέρματοςΦιλοκλέωνεἶά νυν ὦ ξυνδικασταὶ σφῆκες ὀξυκάρδιοι 430οἱ μὲν ἐς τὸν πρωκτὸν αὐτῶν ἐσπέτεσθ᾽ ὠργισμένοιοἱ δὲ τὠφθαλμὼ κύκλῳ κεντεῖτε καὶ τοὺς δακτύλουςΒδελυκλέωνὦ Μίδα καὶ Φρὺξ βοήθει δεῦρο καὶ Μασιντύακαὶ λάβεσθε τουτουὶ καὶ μὴ μεθῆσθε μηδενίεἰ δὲ μή ᾽ν πέδαις παχείαις οὐδὲν ἀριστήσετε 435ὡς ἐγὼ πολλῶν ἀκούσας οἶδα θρίων τὸν ψόφονΧορόςεἰ δὲ μὴ τοῦτον μεθήσεις ἔν τί σοι παγήσεταιΦιλοκλέωνὦ Κέκροψ ἥρως ἄναξ τὰ πρὸς ποδῶν Δρακοντίδηπεριορᾷς οὕτω μ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρῶν βαρβάρων χειρούμενονοὓς ἐγὼ ᾽δίδαξα κλάειν τέτταρ᾽ ἐς τὴν χοίνικα 440Χορόςεἶτα δῆτ᾽ οὐ πόλλ᾽ ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ κακάδηλαδή καὶ νῦν γε τούτω τὸν παλαιὸν δεσπότηνπρὸς βίαν χειροῦσιν οὐδὲν τῶν πάλαι μεμνημένοιδιφθερῶν κἀξωμίδων ἃς οὗτος αὐτοῖς ἠμπόλακαὶ κυνᾶς καὶ τοὺς πόδας χειμῶνος ὄντος ὠφέλει 445ὥστε μὴ ῥιγῶν ἑκάστοτ᾽ ἀλλὰ τούτοις γ᾽ οὐκ ἔνι

οὐδ᾽ ἐν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδωνΦιλοκλέωνοὐκ ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ᾽ ὦ κάκιστον θηρίονοὐδ᾽ ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽ εὑρὼν τοὺς βότρυς κλέπτοντά σεπροσαγαγὼν πρὸς τὴν ἐλάαν ἐξέδειρ᾽ εὖ κἀνδρικῶς 450ὥστε σε ζηλωτὸν εἶναι σὺ δ᾽ ἀχάριστος ἦσθ᾽ ἄραἀλλ᾽ ἄνες με καὶ σὺ καὶ σύ πρὶν τὸν υἱὸν ἐκδραμεῖνΧορόςἀλλὰ τούτων μὲν τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον καλὴν δίκηνοὐκέτ᾽ ἐς μακρὰν ἵν᾽ εἰδῆθ᾽ οἷός ἐστ᾽ ἀνδρῶν τρόποςὀξυθύμων καὶ δικαίων καὶ βλεπόντων κάρδαμα 455Βδελυκλέωνπαῖε παἶ ὦ Ξανθία τοὺς σφῆκας ἀπὸ τῆς οἰκίαςΞανθίαςἀλλὰ δρῶ τοῦτ᾽ ἀλλὰ καὶ σὺ τῦφε πολλῷ τῷ καπνῷΣωσίαςοὐχὶ σοῦσθ᾽ οὐκ ἐς κόρακας οὐκ ἄπιτε παῖε τῷ ξύλῳΞανθίαςκαὶ σὺ προσθεὶς Αἰσχίνην ἔντυφε τὸν Σελλαρτίουἆρ᾽ ἐμέλλομέν ποθ᾽ ὑμᾶς ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ 460Βδελυκλέωνἀλλὰ μὰ Δί᾽ οὐ ῥᾳδίως οὕτως ἂν αὐτοὺς διέφυγεςεἴπερ ἔτυχον τῶν μελῶν τῶν Φιλοκλέους βεβρωκότεςΧορόςἆρα δῆτ᾽ οὐκ αὐτὰ δῆλατοῖς πένησιν ἡ τυραννὶςldquoὡς λάθρᾳ γ᾽ ἐλάνθαν᾽ ὑπιοῦσά μεrdquo 465εἰ σύ γ᾽ ὦ πόνῳ πόνηρε καὶ κομηταμυνίατῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν ἔθηκεν ἡ πόλιςοὔτε τιν᾽ ἔχων πρόφασινοὔτε λόγον εὐτράπελοναὐτὸς ἄρχων μόνος 470Βδελυκλέωνἔσθ᾽ ὅπως ἄνευ μάχης καὶ τῆς κατοξείας βοῆςἐς λόγους ἔλθοιμεν ἀλλήλοισι καὶ διαλλαγάςΧορόςσοὐς λόγους ὦ μισόδημε καὶ μοναρχίας ἐραστάκαὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν κράσπεδα 475στεμμάτων τήν θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον τρέφωνΒδελυκλέωννὴ Δί᾽ ἦ μοι κρεῖττον ἐκστῆναι τὸ παράπαν τοῦ πατρὸςμᾶλλον ἢ κακοῖς τοσούτοις ναυμαχεῖν ὁσημέραιΧορόςοὐδὲ μὴν οὐδ᾽ ἐν σελίνῳ σοὐστὶν οὐδ᾽ ἐν πηγάνῳ 480τοῦτο γὰρ παρεμβαλοῦμεν τῶν τριχοινίκων ἐπῶνἀλλὰ νῦν μὲν οὐδὲν ἀλγεῖς ἀλλ᾽ ὅταν ξυνήγοροςταὐτὰ ταῦτα σου καταντλῇ καὶ ξυνωμότας καλῇΒδελυκλέωνἆρ᾽ ἂν ὦ πρὸς τῶν θεῶν ὑμεῖς ἀπαλλαχθεῖτέ μουἢ δέδοκταί μοι δέρεσθαι καὶ δέρειν δι᾽ ἡμέρας 485Χορόςοὐδέποτέ γ᾽ οὐχ ἕως ἄν τί μου λοιπὸν ᾖὅστις ἡμῶν ἐπὶ τυραννίδ᾽ ὧδ᾽ ἐστάληςΒδελυκλέωνὡς ἅπανθ᾽ ὑμῖν τυραννίς ἐστι καὶ ξυνωμόταιἤν τε μεῖζον ἤν τ᾽ ἔλαττον πρᾶγμά τις κατηγορῇἧς ἐγὼ οὐκ ἤκουσα τοὔνομ᾽ οὐδὲ πεντήκοντ᾽ ἐτῶν 490νῦν δὲ πολλῷ τοῦ ταρίχους ἐστὶν ἀξιωτέραὥστε καὶ δὴ τοὔνομ᾽ αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ κυλίνδεταιἢν μὲν ὠνῆταί τις ὀρφὼς μεμβράδας δὲ μὴ ᾽θέλῃ

εὐθέως εἴρηχ᾽ ὁ πωλῶν πλησίον τὰς μεμβράδας᾽οὗτος ὀψωνεῖν ἔοιχ᾽ ἅνθρωπος ἐπὶ τυραννίδι᾽ 495ἢν δὲ γήτειον προσαιτῇ ταῖς ἀφύαις ἥδυσμά τιἡ λαχανόπωλις παραβλέψασά φησι θατέρῳldquoεἰπέ μοι γήτειον αἰτεῖς πότερον ἐπὶ τυραννίδιἢ νομίζεις τὰς Ἀθήνας σοὶ φέρειν ἡδύσματαrdquoΞανθίαςκἀμέ γ᾽ ἡ πόρνη χθὲς εἰσελθόντα τῆς μεσημβρίας 500ὅτι κελητίσαι ᾽κέλευον ὀξυθυμηθεῖσά μοιἤρετ᾽ εἰ τὴν Ἱππίου καθίσταμαι τυραννίδαΒδελυκλέωνταῦτα γὰρ τούτοις ἀκούειν ἡδἔ εἰ καὶ νῦν ἐγὼτὸν πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι τούτων ἀπαλλαχθέντα τῶνὀρθροφοιτοσυκοφαντοδικοταλαιπώρων τρόπων 505ζῆν βίον γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος αἰτίαν ἔχωταῦτα δρᾶν ξυνωμότης ὢν καὶ φρονῶν τυραννικάΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἐν δίκῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ οὐδ᾽ ἂν ὀρνίθων γάλαἀντὶ τοῦ βίου λάβοιμ᾽ ἂν οὗ με νῦν ἀποστερεῖςοὐδὲ χαίρω βατίσιν οὐδ᾽ ἐγχέλεσιν ἀλλ᾽ ἥδιον ἄν 510δικίδιον σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι πεπνιγμένονΒδελυκλέωννὴ Δἴ εἰθίσθης γὰρ ἥδεσθαι τοιούτοις πράγμασινἀλλ᾽ ἐὰν σιγῶν ἀνάσχῃ καὶ μάθῃς ἁγὼ λέγωἀναδιδάξειν οἴομαί σ᾽ ὡς πάντα ταῦθ᾽ ἁμαρτάνειςΦιλοκλέωνἐξαμαρτάνω δικάζων 515Βδελυκλέωνκαταγελώμενος μὲν οὖνοὐκ ἐπαϊεις ὑπ᾽ ἀνδρῶν οὓς σὺ μόνον οὐ προσκυνεῖςἀλλὰ δουλεύων λέληθαςΦιλοκλέωνπαῦε δουλείαν λέγωνὅστις ἄρχω τῶν ἁπάντωνΒδελυκλέωνοὐ σύ γ᾽ ἀλλ᾽ ὑπηρετεῖςοἰόμενος ἄρχειν ἐπεὶ δίδαξον ἡμᾶς ὦ πάτερἥτις ἡ τιμή ᾽στί σοι καρπουμένῳ τὴν Ἑλλάδα 520Φιλοκλέωνπάνυ γε καὶ τούτοισί γ᾽ ἐπιτρέψαι ᾽θέλωΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ἐγώἄφετέ νυν ἅπαντες αὐτόνΦιλοκλέωνκαὶ ξίφος γέ μοι δότεἢν γὰρ ἡττηθῶ λέγων σου περιπεσοῦμαι τῷ ξίφειΒδελυκλέωνεἰπέ μοι τί δ᾽ ἤν τὸ δεῖνα τῇ διαίτῃ μὴ ᾽μμένῃςΦιλοκλέωνμηδέποτε πίοιμ᾽ ἀκράτου μισθὸν ἀγαθοῦ δαίμονος 525Χορόςνῦν δὴ τὸν ἐκ θἠμετέρουγυμνασίου δεῖ τι λέγεινκαινόν ὅπως φανήσει --Βδελυκλέωνἐνεγκάτω μοι δεῦρο τὴν κίστην τις ὡς τάχισταἀτὰρ φανεῖ ποῖός τις ὤν ἢν ταῦτα παρακελεύῃ 530Χορόςμὴ κατὰ τὸν νεανίαντονδὶ λέγων ὁρᾷς γὰρ ὥς

σοι μέγας ἐστὶν ἁγὼνκαὶ περὶ τῶν ἁπάντωνεἴπερ ὃ μὴ γένοιθ᾽ οὗτός 535ltσ᾽gt ἐθέλει κρατῆσαιΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὅσ᾽ ἂν λέξῃ γ᾽ ἁπλῶς μνημόσυνα γράψομαι ᾽γώΦιλοκλέωντί γὰρ φάθ᾽ ὑμεῖς ἢν ὁδί με τῷ λόγῳ κρατήσῃΧορόςοὐκέτι πρεσβυτῶν ὄχλος 540χρήσιμος ἔστ᾽ οὐδ᾽ ἀκαρῆσκωπτόμενοι δ᾽ ἐν ταῖς ὁδοῖςθαλλοφόροι καλούμεθ᾽ ἀντωμοσιῶνκελύφη 545ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς πάσης μέλλων βασιλείας ἀντιλογήσειν 546τῆς ἡμετέρας νυνὶ θαρρῶν πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζεΦιλοκλέωνκαὶ μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξωτῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείαςτί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ 550ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον καὶ ταῦτα γέροντοςὃν πρῶτα μὲν ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς τηροῦσ᾽ ἐπὶ τοῖσι δρυφάκτοιςἄνδρες μεγάλοι καὶ τετραπήχεις κἄπειτ᾽ εὐθὺς προσιόντιἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων κεκλοφυῖανἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν οἰκτροχοοῦντες 555᾽οἴκτιρόν μ᾽ ὦ πάτερ αἰτοῦμαί σ᾽ εἰ καὐτὸς πώποθ᾽ ὑφείλουἀρχὴν ἄρξας ἢ ᾽πὶ στρατιᾶς τοῖς ξυσσίτοις ἀγοράζων᾽ὃς ἔμ᾽ οὐδ᾽ ἂν ζῶντ᾽ ᾔδειν εἰ μὴ διὰ τὴν προτέραν ἀπόφυξινΒδελυκλέωντουτὶ περὶ τῶν ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοιΦιλοκλέωνεἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς 560ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκαἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς ἱέντων εἰς ἀπόφυξινφέρ᾽ ἴδω τί γὰρ οὐκ ἔστιν ἀκοῦσαι θώπευμ᾽ ἐνταῦθα δικαστῇοἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασικακὰ πρὸς τοῖς οὖσιν ldquo ἕως ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσινrdquo 565οἱ δὲ λέγουσιν μύθους ἡμῖν οἱ δ᾽ Αἰσώπου τι γέλοιονοἱ δὲ σκώπτουσ᾽ ἵν᾽ ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν θυμὸν καταθῶμαικἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα τὰ παιδάρι᾽ εὐθὺς ἀνέλκειτὰς θηλείας καὶ τοὺς υἱεῖς τῆς χειρός ἐγὼ δ᾽ ἀκροῶμαιτὰ δὲ συγκύψανθ᾽ ἅμα βληχᾶται κἄπειθ᾽ ὁ πατὴρ ὑπὲρ αὐτῶν 570ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ με τρέμων τῆς εὐθύνης ἀπολῦσαιldquoεἰ μὲν χαίρεις ἀρνὸς φωνῇ παιδὸς φωνὴν ἐλεήσαιςrdquoεἰ δ᾽ αὖ τοῖς χοιριδίοις χαίρω θυγατρὸς φωνῇ με πιθέσθαιχἠμεῖς αὐτῷ τότε τῆς ὀργῆς ὀλίγον τὸν κόλλοπ᾽ ἀνεῖμενἆρ᾽ οὐ μεγάλη τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἀρχὴ καὶ τοῦ πλούτου καταχήνη 575Βδελυκλέωνδεύτερον αὖ σου τουτὶ γράφομαι τὴν τοῦ πλούτου καταχήνηνκαὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχεινΦιλοκλέωνπαίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαικἂν Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων οὐκ ἀποφεύγει πρὶν ἂν ἡμῖνἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν τὴν καλλίστην ἀπολέξας 580κἂν αὐλητής γε δίκην νικᾷ ταύτης ἡμῖν ἐπίχειραἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσικἂν ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρονκλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντες τῇ διαθήκῃκαὶ τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπούσῃ 585ἔδομεν ταύτην ὅστις ἂν ἡμᾶς ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ

καὶ ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχήΒδελυκλέωντουτὶ γάρ τοι σεμνόν τούτων ὧν εἴρηκας μακαρίζωτῆς δ᾽ ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζωνΦιλοκλέωνἔτι δ᾽ ἡ βουλὴ χὠ δῆμος ὅταν κρῖναι μέγα πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ 590ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας τοῖσι δικασταῖς παραδοῦναιεἶτ᾽ Εὔαθλος χὠ μέγας οὗτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴςοὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς φασίν περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαικἀν τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐνίκησεν ἐὰν μὴεἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι πρώτιστα μίαν δικάσανταςαὐτὸς δὲ Κλέων ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ περιτρώγει 596ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων καὶ τὰς μυίας ἀπαμύνεισὺ δὲ τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασαςἀλλὰ Θέωρος καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττωντὸν σφόγγον ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽ ἡμῶν περικωνεῖ 600σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκειςἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξεινΒδελυκλέωνἔμπλησο λέγων πάντως γάρ τοι παύσει ποτὲ κἀναφανήσειπρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς περισέμνουΦιλοκλέωνὃ δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων οὗ ᾽γὼ ᾽πελελήσμην 605ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν ἔχων κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντεςἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ μεἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃκαὶ παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ γλώττῃ ltτὸgt τριώβολον ἐκκαλαμᾶταικαὶ τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ 610κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ ᾽φάγε τουτίἔντραγε τουτί᾽ τούτοισιν ἐγὼ γάνυμαι κοὐ μή με δεήσῃἐς σὲ βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσεικαταρασάμενος καὶ τονθορύσας ἀλλ᾽ ἢν μή μοι ταχὺ μάξῃτάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν σκευὴν βελέων ἀλεωρήνκἂν οἶνόν μοι μὴ ᾽γχῇς σὺ πιεῖν τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι 616οἴνου μεστόν κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας οὗτος δὲ κεχηνὼςβρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον κατέπαρδενἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς οὐδὲν ἐλάττω 620Φιλοκλέωνὅστις ἀκούω ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ Ζεύςἢν γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμενπᾶς τίς φησιν τῶν παριόντωνldquoοἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριονὦ Ζεῦ βασιλεῦrdquo 625κἂν ἀστράψω ποππύζουσινκἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντεςκαὶ πάνυ σεμνοίκαὶ σὺ δέδοικάς με μάλιστ᾽ αὐτόςνὴ τὴν Δήμητρα δέδοικας ἐγὼ δ᾽ἀπολοίμην εἴ σε δέδοικα 630Χορόςοὐπώποθ᾽ οὕτω καθαρῶςοὐδενὸς ἠκούσαμεν οὐδὲξυνετῶς λέγοντοςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω ῥᾳδίως τρυγήσεινκαλῶς γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι 635Χορόςὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθενκοὐδὲν παρῆλθεν ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ηὐξανόμην ἀκούων

κἀν μακάρων δικάζειναὐτὸς ἔδοξα νήσοις 640ἡδόμενος λέγοντιΦιλοκλέωνὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ ἐν αὑτοῦΒδελυκλέωνἦ μὴν ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν ποιήσωΧορόςδεῖ δέ σε παντοίας πλέκεινεἰς ἀπόφυξιν παλάμας 645τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναιχαλεπὸν ltνεανίᾳgtμὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντιπρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον 648ἢν μή τι λέγῃς ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαιΒδελυκλέωνχαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ ᾽πὶ τρυγῳδοῖς 650ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖανἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη --Φιλοκλέωνπαῦσαι καὶ μὴ πατέριζεεἰ μὴ γὰρ ὅπως δουλεύω ᾽γώ τουτὶ ταχέως με διδάξειςοὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις κἂν χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαιΒδελυκλέωνἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον 655καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρόςτὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντακἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάςπρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατατούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν 660ἀπὸ τούτου νυν κατάθες μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦἓξ χιλιάσιν κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθενγίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλανταΦιλοκλέωνοὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθόςΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ μέντοι 665Φιλοκλέωνκαὶ ποῖ τρέπεται δὴ ᾽πειτα τὰ χρήματα τἄλλαΒδελυκλέωνἐς τούτους τοὺς ldquoοὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόνἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους ἀείrdquo σὺ γὰρ ὦ πάτερ αὐτοὺςἄρχειν αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείςκᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλανταἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες 670ldquoδώσετε τὸν φόρον ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψωrdquoσὺ δὲ τῆς ἀρχῆς ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους περιτρώγωνοἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλονἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδένσὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν 675ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαιαφιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα πλουθυγιείανσοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις πολλὰ μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσαςοὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσινΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα 680ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίειςΒδελυκλέωνοὐ γὰρ μεγάλη δουλεία ᾽στὶν τούτους μὲν ἅπαντας ἐν ἀρχαῖςαὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ τοὺς κόλακας τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας

σοὶ δ᾽ ἤν τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς ἀγαπᾷς οὓς αὐτὸς ἐλαύνωνκαὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας 685καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχειὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον Χαιρέου υἱόςὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείςἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶνὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται 690αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν κἂν ὕστερος ἔλθῃκαὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦἤν τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντεἐσπουδάκατον κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκεσὺ δὲ χασκάζεις τὸν κωλακρέτην τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν 695Φιλοκλέωνταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί λέγεις ὥς μου τὸν θῖνα ταράττειςκαὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με ποιεῖςΒδελυκλέωνσκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασινὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαιὅστις πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς 700οὐκ ἀπολαύεις πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοιἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιονβούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοιἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃἐπὶ τῶν ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς 705εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ ῥᾴδιον ἦν ἄνεἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσιτούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃδύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοιςκαὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ 710ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ ᾽ν Μαραθῶνι τροπαίουνῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντιΦιλοκλέωνοἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖταικαὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμιΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί τὴν Εὔβοιαν διδόασιν 715ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνουςποριεῖν ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνουςκαὶ ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶνὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶβόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους 720ἐγχάσκειν σοι στομφάζονταςκαὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχεινὅ τι βούλει σοιπλὴν κωλακρέτου γάλα πίνεινΧορόςἦ που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς 725οὐκ ἂν δικάσαις σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαιὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλωἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶταπιθοῦ πιθοῦ λόγοισι μηδ᾽ ἄφρων γένῃμηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ 730εἴθ᾽ ὤφελέν μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴςεἶναί τις ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτεισοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴςξυλλαμβάνει τοῦ πράγματοςκαὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν 735σὺ δὲ παρὼν δέχουΒδελυκλέωνκαὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 12: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

οὐδ᾽ ἐν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδωνΦιλοκλέωνοὐκ ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ᾽ ὦ κάκιστον θηρίονοὐδ᾽ ἀναμνησθεὶς ὅθ᾽ εὑρὼν τοὺς βότρυς κλέπτοντά σεπροσαγαγὼν πρὸς τὴν ἐλάαν ἐξέδειρ᾽ εὖ κἀνδρικῶς 450ὥστε σε ζηλωτὸν εἶναι σὺ δ᾽ ἀχάριστος ἦσθ᾽ ἄραἀλλ᾽ ἄνες με καὶ σὺ καὶ σύ πρὶν τὸν υἱὸν ἐκδραμεῖνΧορόςἀλλὰ τούτων μὲν τάχ᾽ ἡμῖν δώσετον καλὴν δίκηνοὐκέτ᾽ ἐς μακρὰν ἵν᾽ εἰδῆθ᾽ οἷός ἐστ᾽ ἀνδρῶν τρόποςὀξυθύμων καὶ δικαίων καὶ βλεπόντων κάρδαμα 455Βδελυκλέωνπαῖε παἶ ὦ Ξανθία τοὺς σφῆκας ἀπὸ τῆς οἰκίαςΞανθίαςἀλλὰ δρῶ τοῦτ᾽ ἀλλὰ καὶ σὺ τῦφε πολλῷ τῷ καπνῷΣωσίαςοὐχὶ σοῦσθ᾽ οὐκ ἐς κόρακας οὐκ ἄπιτε παῖε τῷ ξύλῳΞανθίαςκαὶ σὺ προσθεὶς Αἰσχίνην ἔντυφε τὸν Σελλαρτίουἆρ᾽ ἐμέλλομέν ποθ᾽ ὑμᾶς ἀποσοβήσειν τῷ χρόνῳ 460Βδελυκλέωνἀλλὰ μὰ Δί᾽ οὐ ῥᾳδίως οὕτως ἂν αὐτοὺς διέφυγεςεἴπερ ἔτυχον τῶν μελῶν τῶν Φιλοκλέους βεβρωκότεςΧορόςἆρα δῆτ᾽ οὐκ αὐτὰ δῆλατοῖς πένησιν ἡ τυραννὶςldquoὡς λάθρᾳ γ᾽ ἐλάνθαν᾽ ὑπιοῦσά μεrdquo 465εἰ σύ γ᾽ ὦ πόνῳ πόνηρε καὶ κομηταμυνίατῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν ἔθηκεν ἡ πόλιςοὔτε τιν᾽ ἔχων πρόφασινοὔτε λόγον εὐτράπελοναὐτὸς ἄρχων μόνος 470Βδελυκλέωνἔσθ᾽ ὅπως ἄνευ μάχης καὶ τῆς κατοξείας βοῆςἐς λόγους ἔλθοιμεν ἀλλήλοισι καὶ διαλλαγάςΧορόςσοὐς λόγους ὦ μισόδημε καὶ μοναρχίας ἐραστάκαὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν κράσπεδα 475στεμμάτων τήν θ᾽ ὑπήνην ἄκουρον τρέφωνΒδελυκλέωννὴ Δί᾽ ἦ μοι κρεῖττον ἐκστῆναι τὸ παράπαν τοῦ πατρὸςμᾶλλον ἢ κακοῖς τοσούτοις ναυμαχεῖν ὁσημέραιΧορόςοὐδὲ μὴν οὐδ᾽ ἐν σελίνῳ σοὐστὶν οὐδ᾽ ἐν πηγάνῳ 480τοῦτο γὰρ παρεμβαλοῦμεν τῶν τριχοινίκων ἐπῶνἀλλὰ νῦν μὲν οὐδὲν ἀλγεῖς ἀλλ᾽ ὅταν ξυνήγοροςταὐτὰ ταῦτα σου καταντλῇ καὶ ξυνωμότας καλῇΒδελυκλέωνἆρ᾽ ἂν ὦ πρὸς τῶν θεῶν ὑμεῖς ἀπαλλαχθεῖτέ μουἢ δέδοκταί μοι δέρεσθαι καὶ δέρειν δι᾽ ἡμέρας 485Χορόςοὐδέποτέ γ᾽ οὐχ ἕως ἄν τί μου λοιπὸν ᾖὅστις ἡμῶν ἐπὶ τυραννίδ᾽ ὧδ᾽ ἐστάληςΒδελυκλέωνὡς ἅπανθ᾽ ὑμῖν τυραννίς ἐστι καὶ ξυνωμόταιἤν τε μεῖζον ἤν τ᾽ ἔλαττον πρᾶγμά τις κατηγορῇἧς ἐγὼ οὐκ ἤκουσα τοὔνομ᾽ οὐδὲ πεντήκοντ᾽ ἐτῶν 490νῦν δὲ πολλῷ τοῦ ταρίχους ἐστὶν ἀξιωτέραὥστε καὶ δὴ τοὔνομ᾽ αὐτῆς ἐν ἀγορᾷ κυλίνδεταιἢν μὲν ὠνῆταί τις ὀρφὼς μεμβράδας δὲ μὴ ᾽θέλῃ

εὐθέως εἴρηχ᾽ ὁ πωλῶν πλησίον τὰς μεμβράδας᾽οὗτος ὀψωνεῖν ἔοιχ᾽ ἅνθρωπος ἐπὶ τυραννίδι᾽ 495ἢν δὲ γήτειον προσαιτῇ ταῖς ἀφύαις ἥδυσμά τιἡ λαχανόπωλις παραβλέψασά φησι θατέρῳldquoεἰπέ μοι γήτειον αἰτεῖς πότερον ἐπὶ τυραννίδιἢ νομίζεις τὰς Ἀθήνας σοὶ φέρειν ἡδύσματαrdquoΞανθίαςκἀμέ γ᾽ ἡ πόρνη χθὲς εἰσελθόντα τῆς μεσημβρίας 500ὅτι κελητίσαι ᾽κέλευον ὀξυθυμηθεῖσά μοιἤρετ᾽ εἰ τὴν Ἱππίου καθίσταμαι τυραννίδαΒδελυκλέωνταῦτα γὰρ τούτοις ἀκούειν ἡδἔ εἰ καὶ νῦν ἐγὼτὸν πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι τούτων ἀπαλλαχθέντα τῶνὀρθροφοιτοσυκοφαντοδικοταλαιπώρων τρόπων 505ζῆν βίον γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος αἰτίαν ἔχωταῦτα δρᾶν ξυνωμότης ὢν καὶ φρονῶν τυραννικάΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἐν δίκῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ οὐδ᾽ ἂν ὀρνίθων γάλαἀντὶ τοῦ βίου λάβοιμ᾽ ἂν οὗ με νῦν ἀποστερεῖςοὐδὲ χαίρω βατίσιν οὐδ᾽ ἐγχέλεσιν ἀλλ᾽ ἥδιον ἄν 510δικίδιον σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι πεπνιγμένονΒδελυκλέωννὴ Δἴ εἰθίσθης γὰρ ἥδεσθαι τοιούτοις πράγμασινἀλλ᾽ ἐὰν σιγῶν ἀνάσχῃ καὶ μάθῃς ἁγὼ λέγωἀναδιδάξειν οἴομαί σ᾽ ὡς πάντα ταῦθ᾽ ἁμαρτάνειςΦιλοκλέωνἐξαμαρτάνω δικάζων 515Βδελυκλέωνκαταγελώμενος μὲν οὖνοὐκ ἐπαϊεις ὑπ᾽ ἀνδρῶν οὓς σὺ μόνον οὐ προσκυνεῖςἀλλὰ δουλεύων λέληθαςΦιλοκλέωνπαῦε δουλείαν λέγωνὅστις ἄρχω τῶν ἁπάντωνΒδελυκλέωνοὐ σύ γ᾽ ἀλλ᾽ ὑπηρετεῖςοἰόμενος ἄρχειν ἐπεὶ δίδαξον ἡμᾶς ὦ πάτερἥτις ἡ τιμή ᾽στί σοι καρπουμένῳ τὴν Ἑλλάδα 520Φιλοκλέωνπάνυ γε καὶ τούτοισί γ᾽ ἐπιτρέψαι ᾽θέλωΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ἐγώἄφετέ νυν ἅπαντες αὐτόνΦιλοκλέωνκαὶ ξίφος γέ μοι δότεἢν γὰρ ἡττηθῶ λέγων σου περιπεσοῦμαι τῷ ξίφειΒδελυκλέωνεἰπέ μοι τί δ᾽ ἤν τὸ δεῖνα τῇ διαίτῃ μὴ ᾽μμένῃςΦιλοκλέωνμηδέποτε πίοιμ᾽ ἀκράτου μισθὸν ἀγαθοῦ δαίμονος 525Χορόςνῦν δὴ τὸν ἐκ θἠμετέρουγυμνασίου δεῖ τι λέγεινκαινόν ὅπως φανήσει --Βδελυκλέωνἐνεγκάτω μοι δεῦρο τὴν κίστην τις ὡς τάχισταἀτὰρ φανεῖ ποῖός τις ὤν ἢν ταῦτα παρακελεύῃ 530Χορόςμὴ κατὰ τὸν νεανίαντονδὶ λέγων ὁρᾷς γὰρ ὥς

σοι μέγας ἐστὶν ἁγὼνκαὶ περὶ τῶν ἁπάντωνεἴπερ ὃ μὴ γένοιθ᾽ οὗτός 535ltσ᾽gt ἐθέλει κρατῆσαιΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὅσ᾽ ἂν λέξῃ γ᾽ ἁπλῶς μνημόσυνα γράψομαι ᾽γώΦιλοκλέωντί γὰρ φάθ᾽ ὑμεῖς ἢν ὁδί με τῷ λόγῳ κρατήσῃΧορόςοὐκέτι πρεσβυτῶν ὄχλος 540χρήσιμος ἔστ᾽ οὐδ᾽ ἀκαρῆσκωπτόμενοι δ᾽ ἐν ταῖς ὁδοῖςθαλλοφόροι καλούμεθ᾽ ἀντωμοσιῶνκελύφη 545ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς πάσης μέλλων βασιλείας ἀντιλογήσειν 546τῆς ἡμετέρας νυνὶ θαρρῶν πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζεΦιλοκλέωνκαὶ μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξωτῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείαςτί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ 550ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον καὶ ταῦτα γέροντοςὃν πρῶτα μὲν ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς τηροῦσ᾽ ἐπὶ τοῖσι δρυφάκτοιςἄνδρες μεγάλοι καὶ τετραπήχεις κἄπειτ᾽ εὐθὺς προσιόντιἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων κεκλοφυῖανἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν οἰκτροχοοῦντες 555᾽οἴκτιρόν μ᾽ ὦ πάτερ αἰτοῦμαί σ᾽ εἰ καὐτὸς πώποθ᾽ ὑφείλουἀρχὴν ἄρξας ἢ ᾽πὶ στρατιᾶς τοῖς ξυσσίτοις ἀγοράζων᾽ὃς ἔμ᾽ οὐδ᾽ ἂν ζῶντ᾽ ᾔδειν εἰ μὴ διὰ τὴν προτέραν ἀπόφυξινΒδελυκλέωντουτὶ περὶ τῶν ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοιΦιλοκλέωνεἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς 560ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκαἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς ἱέντων εἰς ἀπόφυξινφέρ᾽ ἴδω τί γὰρ οὐκ ἔστιν ἀκοῦσαι θώπευμ᾽ ἐνταῦθα δικαστῇοἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασικακὰ πρὸς τοῖς οὖσιν ldquo ἕως ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσινrdquo 565οἱ δὲ λέγουσιν μύθους ἡμῖν οἱ δ᾽ Αἰσώπου τι γέλοιονοἱ δὲ σκώπτουσ᾽ ἵν᾽ ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν θυμὸν καταθῶμαικἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα τὰ παιδάρι᾽ εὐθὺς ἀνέλκειτὰς θηλείας καὶ τοὺς υἱεῖς τῆς χειρός ἐγὼ δ᾽ ἀκροῶμαιτὰ δὲ συγκύψανθ᾽ ἅμα βληχᾶται κἄπειθ᾽ ὁ πατὴρ ὑπὲρ αὐτῶν 570ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ με τρέμων τῆς εὐθύνης ἀπολῦσαιldquoεἰ μὲν χαίρεις ἀρνὸς φωνῇ παιδὸς φωνὴν ἐλεήσαιςrdquoεἰ δ᾽ αὖ τοῖς χοιριδίοις χαίρω θυγατρὸς φωνῇ με πιθέσθαιχἠμεῖς αὐτῷ τότε τῆς ὀργῆς ὀλίγον τὸν κόλλοπ᾽ ἀνεῖμενἆρ᾽ οὐ μεγάλη τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἀρχὴ καὶ τοῦ πλούτου καταχήνη 575Βδελυκλέωνδεύτερον αὖ σου τουτὶ γράφομαι τὴν τοῦ πλούτου καταχήνηνκαὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχεινΦιλοκλέωνπαίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαικἂν Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων οὐκ ἀποφεύγει πρὶν ἂν ἡμῖνἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν τὴν καλλίστην ἀπολέξας 580κἂν αὐλητής γε δίκην νικᾷ ταύτης ἡμῖν ἐπίχειραἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσικἂν ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρονκλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντες τῇ διαθήκῃκαὶ τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπούσῃ 585ἔδομεν ταύτην ὅστις ἂν ἡμᾶς ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ

καὶ ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχήΒδελυκλέωντουτὶ γάρ τοι σεμνόν τούτων ὧν εἴρηκας μακαρίζωτῆς δ᾽ ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζωνΦιλοκλέωνἔτι δ᾽ ἡ βουλὴ χὠ δῆμος ὅταν κρῖναι μέγα πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ 590ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας τοῖσι δικασταῖς παραδοῦναιεἶτ᾽ Εὔαθλος χὠ μέγας οὗτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴςοὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς φασίν περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαικἀν τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐνίκησεν ἐὰν μὴεἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι πρώτιστα μίαν δικάσανταςαὐτὸς δὲ Κλέων ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ περιτρώγει 596ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων καὶ τὰς μυίας ἀπαμύνεισὺ δὲ τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασαςἀλλὰ Θέωρος καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττωντὸν σφόγγον ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽ ἡμῶν περικωνεῖ 600σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκειςἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξεινΒδελυκλέωνἔμπλησο λέγων πάντως γάρ τοι παύσει ποτὲ κἀναφανήσειπρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς περισέμνουΦιλοκλέωνὃ δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων οὗ ᾽γὼ ᾽πελελήσμην 605ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν ἔχων κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντεςἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ μεἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃκαὶ παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ γλώττῃ ltτὸgt τριώβολον ἐκκαλαμᾶταικαὶ τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ 610κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ ᾽φάγε τουτίἔντραγε τουτί᾽ τούτοισιν ἐγὼ γάνυμαι κοὐ μή με δεήσῃἐς σὲ βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσεικαταρασάμενος καὶ τονθορύσας ἀλλ᾽ ἢν μή μοι ταχὺ μάξῃτάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν σκευὴν βελέων ἀλεωρήνκἂν οἶνόν μοι μὴ ᾽γχῇς σὺ πιεῖν τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι 616οἴνου μεστόν κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας οὗτος δὲ κεχηνὼςβρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον κατέπαρδενἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς οὐδὲν ἐλάττω 620Φιλοκλέωνὅστις ἀκούω ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ Ζεύςἢν γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμενπᾶς τίς φησιν τῶν παριόντωνldquoοἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριονὦ Ζεῦ βασιλεῦrdquo 625κἂν ἀστράψω ποππύζουσινκἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντεςκαὶ πάνυ σεμνοίκαὶ σὺ δέδοικάς με μάλιστ᾽ αὐτόςνὴ τὴν Δήμητρα δέδοικας ἐγὼ δ᾽ἀπολοίμην εἴ σε δέδοικα 630Χορόςοὐπώποθ᾽ οὕτω καθαρῶςοὐδενὸς ἠκούσαμεν οὐδὲξυνετῶς λέγοντοςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω ῥᾳδίως τρυγήσεινκαλῶς γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι 635Χορόςὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθενκοὐδὲν παρῆλθεν ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ηὐξανόμην ἀκούων

κἀν μακάρων δικάζειναὐτὸς ἔδοξα νήσοις 640ἡδόμενος λέγοντιΦιλοκλέωνὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ ἐν αὑτοῦΒδελυκλέωνἦ μὴν ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν ποιήσωΧορόςδεῖ δέ σε παντοίας πλέκεινεἰς ἀπόφυξιν παλάμας 645τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναιχαλεπὸν ltνεανίᾳgtμὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντιπρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον 648ἢν μή τι λέγῃς ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαιΒδελυκλέωνχαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ ᾽πὶ τρυγῳδοῖς 650ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖανἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη --Φιλοκλέωνπαῦσαι καὶ μὴ πατέριζεεἰ μὴ γὰρ ὅπως δουλεύω ᾽γώ τουτὶ ταχέως με διδάξειςοὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις κἂν χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαιΒδελυκλέωνἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον 655καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρόςτὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντακἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάςπρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατατούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν 660ἀπὸ τούτου νυν κατάθες μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦἓξ χιλιάσιν κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθενγίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλανταΦιλοκλέωνοὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθόςΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ μέντοι 665Φιλοκλέωνκαὶ ποῖ τρέπεται δὴ ᾽πειτα τὰ χρήματα τἄλλαΒδελυκλέωνἐς τούτους τοὺς ldquoοὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόνἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους ἀείrdquo σὺ γὰρ ὦ πάτερ αὐτοὺςἄρχειν αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείςκᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλανταἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες 670ldquoδώσετε τὸν φόρον ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψωrdquoσὺ δὲ τῆς ἀρχῆς ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους περιτρώγωνοἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλονἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδένσὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν 675ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαιαφιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα πλουθυγιείανσοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις πολλὰ μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσαςοὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσινΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα 680ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίειςΒδελυκλέωνοὐ γὰρ μεγάλη δουλεία ᾽στὶν τούτους μὲν ἅπαντας ἐν ἀρχαῖςαὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ τοὺς κόλακας τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας

σοὶ δ᾽ ἤν τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς ἀγαπᾷς οὓς αὐτὸς ἐλαύνωνκαὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας 685καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχειὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον Χαιρέου υἱόςὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείςἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶνὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται 690αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν κἂν ὕστερος ἔλθῃκαὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦἤν τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντεἐσπουδάκατον κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκεσὺ δὲ χασκάζεις τὸν κωλακρέτην τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν 695Φιλοκλέωνταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί λέγεις ὥς μου τὸν θῖνα ταράττειςκαὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με ποιεῖςΒδελυκλέωνσκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασινὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαιὅστις πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς 700οὐκ ἀπολαύεις πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοιἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιονβούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοιἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃἐπὶ τῶν ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς 705εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ ῥᾴδιον ἦν ἄνεἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσιτούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃδύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοιςκαὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ 710ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ ᾽ν Μαραθῶνι τροπαίουνῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντιΦιλοκλέωνοἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖταικαὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμιΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί τὴν Εὔβοιαν διδόασιν 715ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνουςποριεῖν ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνουςκαὶ ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶνὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶβόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους 720ἐγχάσκειν σοι στομφάζονταςκαὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχεινὅ τι βούλει σοιπλὴν κωλακρέτου γάλα πίνεινΧορόςἦ που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς 725οὐκ ἂν δικάσαις σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαιὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλωἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶταπιθοῦ πιθοῦ λόγοισι μηδ᾽ ἄφρων γένῃμηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ 730εἴθ᾽ ὤφελέν μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴςεἶναί τις ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτεισοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴςξυλλαμβάνει τοῦ πράγματοςκαὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν 735σὺ δὲ παρὼν δέχουΒδελυκλέωνκαὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 13: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

εὐθέως εἴρηχ᾽ ὁ πωλῶν πλησίον τὰς μεμβράδας᾽οὗτος ὀψωνεῖν ἔοιχ᾽ ἅνθρωπος ἐπὶ τυραννίδι᾽ 495ἢν δὲ γήτειον προσαιτῇ ταῖς ἀφύαις ἥδυσμά τιἡ λαχανόπωλις παραβλέψασά φησι θατέρῳldquoεἰπέ μοι γήτειον αἰτεῖς πότερον ἐπὶ τυραννίδιἢ νομίζεις τὰς Ἀθήνας σοὶ φέρειν ἡδύσματαrdquoΞανθίαςκἀμέ γ᾽ ἡ πόρνη χθὲς εἰσελθόντα τῆς μεσημβρίας 500ὅτι κελητίσαι ᾽κέλευον ὀξυθυμηθεῖσά μοιἤρετ᾽ εἰ τὴν Ἱππίου καθίσταμαι τυραννίδαΒδελυκλέωνταῦτα γὰρ τούτοις ἀκούειν ἡδἔ εἰ καὶ νῦν ἐγὼτὸν πατέρ᾽ ὅτι βούλομαι τούτων ἀπαλλαχθέντα τῶνὀρθροφοιτοσυκοφαντοδικοταλαιπώρων τρόπων 505ζῆν βίον γενναῖον ὥσπερ Μόρυχος αἰτίαν ἔχωταῦτα δρᾶν ξυνωμότης ὢν καὶ φρονῶν τυραννικάΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἐν δίκῃ γ᾽ ἐγὼ γὰρ οὐδ᾽ ἂν ὀρνίθων γάλαἀντὶ τοῦ βίου λάβοιμ᾽ ἂν οὗ με νῦν ἀποστερεῖςοὐδὲ χαίρω βατίσιν οὐδ᾽ ἐγχέλεσιν ἀλλ᾽ ἥδιον ἄν 510δικίδιον σμικρὸν φάγοιμ᾽ ἂν ἐν λοπάδι πεπνιγμένονΒδελυκλέωννὴ Δἴ εἰθίσθης γὰρ ἥδεσθαι τοιούτοις πράγμασινἀλλ᾽ ἐὰν σιγῶν ἀνάσχῃ καὶ μάθῃς ἁγὼ λέγωἀναδιδάξειν οἴομαί σ᾽ ὡς πάντα ταῦθ᾽ ἁμαρτάνειςΦιλοκλέωνἐξαμαρτάνω δικάζων 515Βδελυκλέωνκαταγελώμενος μὲν οὖνοὐκ ἐπαϊεις ὑπ᾽ ἀνδρῶν οὓς σὺ μόνον οὐ προσκυνεῖςἀλλὰ δουλεύων λέληθαςΦιλοκλέωνπαῦε δουλείαν λέγωνὅστις ἄρχω τῶν ἁπάντωνΒδελυκλέωνοὐ σύ γ᾽ ἀλλ᾽ ὑπηρετεῖςοἰόμενος ἄρχειν ἐπεὶ δίδαξον ἡμᾶς ὦ πάτερἥτις ἡ τιμή ᾽στί σοι καρπουμένῳ τὴν Ἑλλάδα 520Φιλοκλέωνπάνυ γε καὶ τούτοισί γ᾽ ἐπιτρέψαι ᾽θέλωΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ἐγώἄφετέ νυν ἅπαντες αὐτόνΦιλοκλέωνκαὶ ξίφος γέ μοι δότεἢν γὰρ ἡττηθῶ λέγων σου περιπεσοῦμαι τῷ ξίφειΒδελυκλέωνεἰπέ μοι τί δ᾽ ἤν τὸ δεῖνα τῇ διαίτῃ μὴ ᾽μμένῃςΦιλοκλέωνμηδέποτε πίοιμ᾽ ἀκράτου μισθὸν ἀγαθοῦ δαίμονος 525Χορόςνῦν δὴ τὸν ἐκ θἠμετέρουγυμνασίου δεῖ τι λέγεινκαινόν ὅπως φανήσει --Βδελυκλέωνἐνεγκάτω μοι δεῦρο τὴν κίστην τις ὡς τάχισταἀτὰρ φανεῖ ποῖός τις ὤν ἢν ταῦτα παρακελεύῃ 530Χορόςμὴ κατὰ τὸν νεανίαντονδὶ λέγων ὁρᾷς γὰρ ὥς

σοι μέγας ἐστὶν ἁγὼνκαὶ περὶ τῶν ἁπάντωνεἴπερ ὃ μὴ γένοιθ᾽ οὗτός 535ltσ᾽gt ἐθέλει κρατῆσαιΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὅσ᾽ ἂν λέξῃ γ᾽ ἁπλῶς μνημόσυνα γράψομαι ᾽γώΦιλοκλέωντί γὰρ φάθ᾽ ὑμεῖς ἢν ὁδί με τῷ λόγῳ κρατήσῃΧορόςοὐκέτι πρεσβυτῶν ὄχλος 540χρήσιμος ἔστ᾽ οὐδ᾽ ἀκαρῆσκωπτόμενοι δ᾽ ἐν ταῖς ὁδοῖςθαλλοφόροι καλούμεθ᾽ ἀντωμοσιῶνκελύφη 545ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς πάσης μέλλων βασιλείας ἀντιλογήσειν 546τῆς ἡμετέρας νυνὶ θαρρῶν πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζεΦιλοκλέωνκαὶ μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξωτῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείαςτί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ 550ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον καὶ ταῦτα γέροντοςὃν πρῶτα μὲν ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς τηροῦσ᾽ ἐπὶ τοῖσι δρυφάκτοιςἄνδρες μεγάλοι καὶ τετραπήχεις κἄπειτ᾽ εὐθὺς προσιόντιἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων κεκλοφυῖανἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν οἰκτροχοοῦντες 555᾽οἴκτιρόν μ᾽ ὦ πάτερ αἰτοῦμαί σ᾽ εἰ καὐτὸς πώποθ᾽ ὑφείλουἀρχὴν ἄρξας ἢ ᾽πὶ στρατιᾶς τοῖς ξυσσίτοις ἀγοράζων᾽ὃς ἔμ᾽ οὐδ᾽ ἂν ζῶντ᾽ ᾔδειν εἰ μὴ διὰ τὴν προτέραν ἀπόφυξινΒδελυκλέωντουτὶ περὶ τῶν ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοιΦιλοκλέωνεἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς 560ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκαἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς ἱέντων εἰς ἀπόφυξινφέρ᾽ ἴδω τί γὰρ οὐκ ἔστιν ἀκοῦσαι θώπευμ᾽ ἐνταῦθα δικαστῇοἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασικακὰ πρὸς τοῖς οὖσιν ldquo ἕως ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσινrdquo 565οἱ δὲ λέγουσιν μύθους ἡμῖν οἱ δ᾽ Αἰσώπου τι γέλοιονοἱ δὲ σκώπτουσ᾽ ἵν᾽ ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν θυμὸν καταθῶμαικἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα τὰ παιδάρι᾽ εὐθὺς ἀνέλκειτὰς θηλείας καὶ τοὺς υἱεῖς τῆς χειρός ἐγὼ δ᾽ ἀκροῶμαιτὰ δὲ συγκύψανθ᾽ ἅμα βληχᾶται κἄπειθ᾽ ὁ πατὴρ ὑπὲρ αὐτῶν 570ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ με τρέμων τῆς εὐθύνης ἀπολῦσαιldquoεἰ μὲν χαίρεις ἀρνὸς φωνῇ παιδὸς φωνὴν ἐλεήσαιςrdquoεἰ δ᾽ αὖ τοῖς χοιριδίοις χαίρω θυγατρὸς φωνῇ με πιθέσθαιχἠμεῖς αὐτῷ τότε τῆς ὀργῆς ὀλίγον τὸν κόλλοπ᾽ ἀνεῖμενἆρ᾽ οὐ μεγάλη τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἀρχὴ καὶ τοῦ πλούτου καταχήνη 575Βδελυκλέωνδεύτερον αὖ σου τουτὶ γράφομαι τὴν τοῦ πλούτου καταχήνηνκαὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχεινΦιλοκλέωνπαίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαικἂν Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων οὐκ ἀποφεύγει πρὶν ἂν ἡμῖνἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν τὴν καλλίστην ἀπολέξας 580κἂν αὐλητής γε δίκην νικᾷ ταύτης ἡμῖν ἐπίχειραἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσικἂν ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρονκλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντες τῇ διαθήκῃκαὶ τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπούσῃ 585ἔδομεν ταύτην ὅστις ἂν ἡμᾶς ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ

καὶ ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχήΒδελυκλέωντουτὶ γάρ τοι σεμνόν τούτων ὧν εἴρηκας μακαρίζωτῆς δ᾽ ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζωνΦιλοκλέωνἔτι δ᾽ ἡ βουλὴ χὠ δῆμος ὅταν κρῖναι μέγα πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ 590ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας τοῖσι δικασταῖς παραδοῦναιεἶτ᾽ Εὔαθλος χὠ μέγας οὗτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴςοὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς φασίν περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαικἀν τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐνίκησεν ἐὰν μὴεἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι πρώτιστα μίαν δικάσανταςαὐτὸς δὲ Κλέων ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ περιτρώγει 596ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων καὶ τὰς μυίας ἀπαμύνεισὺ δὲ τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασαςἀλλὰ Θέωρος καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττωντὸν σφόγγον ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽ ἡμῶν περικωνεῖ 600σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκειςἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξεινΒδελυκλέωνἔμπλησο λέγων πάντως γάρ τοι παύσει ποτὲ κἀναφανήσειπρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς περισέμνουΦιλοκλέωνὃ δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων οὗ ᾽γὼ ᾽πελελήσμην 605ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν ἔχων κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντεςἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ μεἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃκαὶ παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ γλώττῃ ltτὸgt τριώβολον ἐκκαλαμᾶταικαὶ τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ 610κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ ᾽φάγε τουτίἔντραγε τουτί᾽ τούτοισιν ἐγὼ γάνυμαι κοὐ μή με δεήσῃἐς σὲ βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσεικαταρασάμενος καὶ τονθορύσας ἀλλ᾽ ἢν μή μοι ταχὺ μάξῃτάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν σκευὴν βελέων ἀλεωρήνκἂν οἶνόν μοι μὴ ᾽γχῇς σὺ πιεῖν τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι 616οἴνου μεστόν κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας οὗτος δὲ κεχηνὼςβρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον κατέπαρδενἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς οὐδὲν ἐλάττω 620Φιλοκλέωνὅστις ἀκούω ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ Ζεύςἢν γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμενπᾶς τίς φησιν τῶν παριόντωνldquoοἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριονὦ Ζεῦ βασιλεῦrdquo 625κἂν ἀστράψω ποππύζουσινκἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντεςκαὶ πάνυ σεμνοίκαὶ σὺ δέδοικάς με μάλιστ᾽ αὐτόςνὴ τὴν Δήμητρα δέδοικας ἐγὼ δ᾽ἀπολοίμην εἴ σε δέδοικα 630Χορόςοὐπώποθ᾽ οὕτω καθαρῶςοὐδενὸς ἠκούσαμεν οὐδὲξυνετῶς λέγοντοςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω ῥᾳδίως τρυγήσεινκαλῶς γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι 635Χορόςὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθενκοὐδὲν παρῆλθεν ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ηὐξανόμην ἀκούων

κἀν μακάρων δικάζειναὐτὸς ἔδοξα νήσοις 640ἡδόμενος λέγοντιΦιλοκλέωνὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ ἐν αὑτοῦΒδελυκλέωνἦ μὴν ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν ποιήσωΧορόςδεῖ δέ σε παντοίας πλέκεινεἰς ἀπόφυξιν παλάμας 645τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναιχαλεπὸν ltνεανίᾳgtμὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντιπρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον 648ἢν μή τι λέγῃς ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαιΒδελυκλέωνχαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ ᾽πὶ τρυγῳδοῖς 650ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖανἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη --Φιλοκλέωνπαῦσαι καὶ μὴ πατέριζεεἰ μὴ γὰρ ὅπως δουλεύω ᾽γώ τουτὶ ταχέως με διδάξειςοὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις κἂν χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαιΒδελυκλέωνἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον 655καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρόςτὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντακἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάςπρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατατούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν 660ἀπὸ τούτου νυν κατάθες μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦἓξ χιλιάσιν κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθενγίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλανταΦιλοκλέωνοὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθόςΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ μέντοι 665Φιλοκλέωνκαὶ ποῖ τρέπεται δὴ ᾽πειτα τὰ χρήματα τἄλλαΒδελυκλέωνἐς τούτους τοὺς ldquoοὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόνἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους ἀείrdquo σὺ γὰρ ὦ πάτερ αὐτοὺςἄρχειν αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείςκᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλανταἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες 670ldquoδώσετε τὸν φόρον ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψωrdquoσὺ δὲ τῆς ἀρχῆς ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους περιτρώγωνοἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλονἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδένσὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν 675ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαιαφιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα πλουθυγιείανσοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις πολλὰ μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσαςοὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσινΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα 680ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίειςΒδελυκλέωνοὐ γὰρ μεγάλη δουλεία ᾽στὶν τούτους μὲν ἅπαντας ἐν ἀρχαῖςαὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ τοὺς κόλακας τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας

σοὶ δ᾽ ἤν τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς ἀγαπᾷς οὓς αὐτὸς ἐλαύνωνκαὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας 685καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχειὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον Χαιρέου υἱόςὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείςἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶνὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται 690αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν κἂν ὕστερος ἔλθῃκαὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦἤν τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντεἐσπουδάκατον κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκεσὺ δὲ χασκάζεις τὸν κωλακρέτην τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν 695Φιλοκλέωνταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί λέγεις ὥς μου τὸν θῖνα ταράττειςκαὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με ποιεῖςΒδελυκλέωνσκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασινὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαιὅστις πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς 700οὐκ ἀπολαύεις πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοιἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιονβούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοιἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃἐπὶ τῶν ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς 705εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ ῥᾴδιον ἦν ἄνεἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσιτούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃδύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοιςκαὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ 710ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ ᾽ν Μαραθῶνι τροπαίουνῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντιΦιλοκλέωνοἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖταικαὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμιΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί τὴν Εὔβοιαν διδόασιν 715ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνουςποριεῖν ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνουςκαὶ ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶνὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶβόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους 720ἐγχάσκειν σοι στομφάζονταςκαὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχεινὅ τι βούλει σοιπλὴν κωλακρέτου γάλα πίνεινΧορόςἦ που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς 725οὐκ ἂν δικάσαις σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαιὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλωἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶταπιθοῦ πιθοῦ λόγοισι μηδ᾽ ἄφρων γένῃμηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ 730εἴθ᾽ ὤφελέν μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴςεἶναί τις ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτεισοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴςξυλλαμβάνει τοῦ πράγματοςκαὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν 735σὺ δὲ παρὼν δέχουΒδελυκλέωνκαὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 14: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

σοι μέγας ἐστὶν ἁγὼνκαὶ περὶ τῶν ἁπάντωνεἴπερ ὃ μὴ γένοιθ᾽ οὗτός 535ltσ᾽gt ἐθέλει κρατῆσαιΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὅσ᾽ ἂν λέξῃ γ᾽ ἁπλῶς μνημόσυνα γράψομαι ᾽γώΦιλοκλέωντί γὰρ φάθ᾽ ὑμεῖς ἢν ὁδί με τῷ λόγῳ κρατήσῃΧορόςοὐκέτι πρεσβυτῶν ὄχλος 540χρήσιμος ἔστ᾽ οὐδ᾽ ἀκαρῆσκωπτόμενοι δ᾽ ἐν ταῖς ὁδοῖςθαλλοφόροι καλούμεθ᾽ ἀντωμοσιῶνκελύφη 545ἀλλ᾽ ὦ περὶ τῆς πάσης μέλλων βασιλείας ἀντιλογήσειν 546τῆς ἡμετέρας νυνὶ θαρρῶν πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζεΦιλοκλέωνκαὶ μὴν εὐθύς γ᾽ ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξωτῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείαςτί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ 550ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον καὶ ταῦτα γέροντοςὃν πρῶτα μὲν ἕρποντ᾽ ἐξ εὐνῆς τηροῦσ᾽ ἐπὶ τοῖσι δρυφάκτοιςἄνδρες μεγάλοι καὶ τετραπήχεις κἄπειτ᾽ εὐθὺς προσιόντιἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ᾽ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων κεκλοφυῖανἱκετεύουσίν θ᾽ ὑποκύπτοντες τὴν φωνὴν οἰκτροχοοῦντες 555᾽οἴκτιρόν μ᾽ ὦ πάτερ αἰτοῦμαί σ᾽ εἰ καὐτὸς πώποθ᾽ ὑφείλουἀρχὴν ἄρξας ἢ ᾽πὶ στρατιᾶς τοῖς ξυσσίτοις ἀγοράζων᾽ὃς ἔμ᾽ οὐδ᾽ ἂν ζῶντ᾽ ᾔδειν εἰ μὴ διὰ τὴν προτέραν ἀπόφυξινΒδελυκλέωντουτὶ περὶ τῶν ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοιΦιλοκλέωνεἶτ᾽ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶς καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς 560ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκαἀλλ᾽ ἀκροῶμαι πάσας φωνὰς ἱέντων εἰς ἀπόφυξινφέρ᾽ ἴδω τί γὰρ οὐκ ἔστιν ἀκοῦσαι θώπευμ᾽ ἐνταῦθα δικαστῇοἱ μέν γ᾽ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασικακὰ πρὸς τοῖς οὖσιν ldquo ἕως ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσινrdquo 565οἱ δὲ λέγουσιν μύθους ἡμῖν οἱ δ᾽ Αἰσώπου τι γέλοιονοἱ δὲ σκώπτουσ᾽ ἵν᾽ ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν θυμὸν καταθῶμαικἂν μὴ τούτοις ἀναπειθώμεσθα τὰ παιδάρι᾽ εὐθὺς ἀνέλκειτὰς θηλείας καὶ τοὺς υἱεῖς τῆς χειρός ἐγὼ δ᾽ ἀκροῶμαιτὰ δὲ συγκύψανθ᾽ ἅμα βληχᾶται κἄπειθ᾽ ὁ πατὴρ ὑπὲρ αὐτῶν 570ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ με τρέμων τῆς εὐθύνης ἀπολῦσαιldquoεἰ μὲν χαίρεις ἀρνὸς φωνῇ παιδὸς φωνὴν ἐλεήσαιςrdquoεἰ δ᾽ αὖ τοῖς χοιριδίοις χαίρω θυγατρὸς φωνῇ με πιθέσθαιχἠμεῖς αὐτῷ τότε τῆς ὀργῆς ὀλίγον τὸν κόλλοπ᾽ ἀνεῖμενἆρ᾽ οὐ μεγάλη τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἀρχὴ καὶ τοῦ πλούτου καταχήνη 575Βδελυκλέωνδεύτερον αὖ σου τουτὶ γράφομαι τὴν τοῦ πλούτου καταχήνηνκαὶ τἀγαθά μοι μέμνησ᾽ ἅχεις φάσκων τῆς Ἑλλάδος ἄρχεινΦιλοκλέωνπαίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαικἂν Οἴαγρος εἰσέλθῃ φεύγων οὐκ ἀποφεύγει πρὶν ἂν ἡμῖνἐκ τῆς Νιόβης εἴπῃ ῥῆσιν τὴν καλλίστην ἀπολέξας 580κἂν αὐλητής γε δίκην νικᾷ ταύτης ἡμῖν ἐπίχειραἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖς ἔξοδον ηὔλησ᾽ ἀπιοῦσικἂν ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων παῖδ᾽ ἐπίκληρονκλάειν ἡμεῖς μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντες τῇ διαθήκῃκαὶ τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶς τοῖς σημείοισιν ἐπούσῃ 585ἔδομεν ταύτην ὅστις ἂν ἡμᾶς ἀντιβολήσας ἀναπείσῃ

καὶ ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχήΒδελυκλέωντουτὶ γάρ τοι σεμνόν τούτων ὧν εἴρηκας μακαρίζωτῆς δ᾽ ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζωνΦιλοκλέωνἔτι δ᾽ ἡ βουλὴ χὠ δῆμος ὅταν κρῖναι μέγα πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ 590ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας τοῖσι δικασταῖς παραδοῦναιεἶτ᾽ Εὔαθλος χὠ μέγας οὗτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴςοὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς φασίν περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαικἀν τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐνίκησεν ἐὰν μὴεἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι πρώτιστα μίαν δικάσανταςαὐτὸς δὲ Κλέων ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ περιτρώγει 596ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων καὶ τὰς μυίας ἀπαμύνεισὺ δὲ τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασαςἀλλὰ Θέωρος καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττωντὸν σφόγγον ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽ ἡμῶν περικωνεῖ 600σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκειςἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξεινΒδελυκλέωνἔμπλησο λέγων πάντως γάρ τοι παύσει ποτὲ κἀναφανήσειπρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς περισέμνουΦιλοκλέωνὃ δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων οὗ ᾽γὼ ᾽πελελήσμην 605ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν ἔχων κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντεςἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ μεἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃκαὶ παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ γλώττῃ ltτὸgt τριώβολον ἐκκαλαμᾶταικαὶ τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ 610κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ ᾽φάγε τουτίἔντραγε τουτί᾽ τούτοισιν ἐγὼ γάνυμαι κοὐ μή με δεήσῃἐς σὲ βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσεικαταρασάμενος καὶ τονθορύσας ἀλλ᾽ ἢν μή μοι ταχὺ μάξῃτάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν σκευὴν βελέων ἀλεωρήνκἂν οἶνόν μοι μὴ ᾽γχῇς σὺ πιεῖν τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι 616οἴνου μεστόν κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας οὗτος δὲ κεχηνὼςβρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον κατέπαρδενἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς οὐδὲν ἐλάττω 620Φιλοκλέωνὅστις ἀκούω ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ Ζεύςἢν γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμενπᾶς τίς φησιν τῶν παριόντωνldquoοἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριονὦ Ζεῦ βασιλεῦrdquo 625κἂν ἀστράψω ποππύζουσινκἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντεςκαὶ πάνυ σεμνοίκαὶ σὺ δέδοικάς με μάλιστ᾽ αὐτόςνὴ τὴν Δήμητρα δέδοικας ἐγὼ δ᾽ἀπολοίμην εἴ σε δέδοικα 630Χορόςοὐπώποθ᾽ οὕτω καθαρῶςοὐδενὸς ἠκούσαμεν οὐδὲξυνετῶς λέγοντοςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω ῥᾳδίως τρυγήσεινκαλῶς γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι 635Χορόςὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθενκοὐδὲν παρῆλθεν ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ηὐξανόμην ἀκούων

κἀν μακάρων δικάζειναὐτὸς ἔδοξα νήσοις 640ἡδόμενος λέγοντιΦιλοκλέωνὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ ἐν αὑτοῦΒδελυκλέωνἦ μὴν ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν ποιήσωΧορόςδεῖ δέ σε παντοίας πλέκεινεἰς ἀπόφυξιν παλάμας 645τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναιχαλεπὸν ltνεανίᾳgtμὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντιπρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον 648ἢν μή τι λέγῃς ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαιΒδελυκλέωνχαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ ᾽πὶ τρυγῳδοῖς 650ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖανἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη --Φιλοκλέωνπαῦσαι καὶ μὴ πατέριζεεἰ μὴ γὰρ ὅπως δουλεύω ᾽γώ τουτὶ ταχέως με διδάξειςοὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις κἂν χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαιΒδελυκλέωνἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον 655καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρόςτὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντακἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάςπρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατατούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν 660ἀπὸ τούτου νυν κατάθες μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦἓξ χιλιάσιν κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθενγίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλανταΦιλοκλέωνοὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθόςΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ μέντοι 665Φιλοκλέωνκαὶ ποῖ τρέπεται δὴ ᾽πειτα τὰ χρήματα τἄλλαΒδελυκλέωνἐς τούτους τοὺς ldquoοὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόνἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους ἀείrdquo σὺ γὰρ ὦ πάτερ αὐτοὺςἄρχειν αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείςκᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλανταἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες 670ldquoδώσετε τὸν φόρον ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψωrdquoσὺ δὲ τῆς ἀρχῆς ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους περιτρώγωνοἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλονἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδένσὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν 675ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαιαφιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα πλουθυγιείανσοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις πολλὰ μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσαςοὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσινΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα 680ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίειςΒδελυκλέωνοὐ γὰρ μεγάλη δουλεία ᾽στὶν τούτους μὲν ἅπαντας ἐν ἀρχαῖςαὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ τοὺς κόλακας τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας

σοὶ δ᾽ ἤν τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς ἀγαπᾷς οὓς αὐτὸς ἐλαύνωνκαὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας 685καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχειὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον Χαιρέου υἱόςὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείςἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶνὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται 690αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν κἂν ὕστερος ἔλθῃκαὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦἤν τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντεἐσπουδάκατον κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκεσὺ δὲ χασκάζεις τὸν κωλακρέτην τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν 695Φιλοκλέωνταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί λέγεις ὥς μου τὸν θῖνα ταράττειςκαὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με ποιεῖςΒδελυκλέωνσκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασινὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαιὅστις πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς 700οὐκ ἀπολαύεις πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοιἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιονβούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοιἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃἐπὶ τῶν ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς 705εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ ῥᾴδιον ἦν ἄνεἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσιτούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃδύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοιςκαὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ 710ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ ᾽ν Μαραθῶνι τροπαίουνῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντιΦιλοκλέωνοἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖταικαὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμιΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί τὴν Εὔβοιαν διδόασιν 715ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνουςποριεῖν ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνουςκαὶ ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶνὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶβόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους 720ἐγχάσκειν σοι στομφάζονταςκαὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχεινὅ τι βούλει σοιπλὴν κωλακρέτου γάλα πίνεινΧορόςἦ που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς 725οὐκ ἂν δικάσαις σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαιὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλωἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶταπιθοῦ πιθοῦ λόγοισι μηδ᾽ ἄφρων γένῃμηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ 730εἴθ᾽ ὤφελέν μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴςεἶναί τις ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτεισοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴςξυλλαμβάνει τοῦ πράγματοςκαὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν 735σὺ δὲ παρὼν δέχουΒδελυκλέωνκαὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 15: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

καὶ ταῦτ᾽ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχήΒδελυκλέωντουτὶ γάρ τοι σεμνόν τούτων ὧν εἴρηκας μακαρίζωτῆς δ᾽ ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖς ἀνακογχυλιάζωνΦιλοκλέωνἔτι δ᾽ ἡ βουλὴ χὠ δῆμος ὅταν κρῖναι μέγα πρᾶγμ᾽ ἀπορήσῃ 590ἐψήφισται τοὺς ἀδικοῦντας τοῖσι δικασταῖς παραδοῦναιεἶτ᾽ Εὔαθλος χὠ μέγας οὗτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλὴςοὐχὶ προδώσειν ἡμᾶς φασίν περὶ τοῦ πλήθους δὲ μαχεῖσθαικἀν τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐνίκησεν ἐὰν μὴεἴπῃ τὰ δικαστήρι᾽ ἀφεῖναι πρώτιστα μίαν δικάσανταςαὐτὸς δὲ Κλέων ὁ κεκραξιδάμας μόνον ἡμᾶς οὐ περιτρώγει 596ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸς ἔχων καὶ τὰς μυίας ἀπαμύνεισὺ δὲ τὸν πατέρ᾽ οὐδ᾽ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ᾽ ἔδρασαςἀλλὰ Θέωρος καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττωντὸν σφόγγον ἔχων ἐκ τῆς λεκάνης τἀμβάδι᾽ ἡμῶν περικωνεῖ 600σκέψαι μ᾽ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἵων ἀποκλῄεις καὶ κατερύκειςἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκες καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξεινΒδελυκλέωνἔμπλησο λέγων πάντως γάρ τοι παύσει ποτὲ κἀναφανήσειπρωκτὸς λουτροῦ περιγιγνόμενος τῆς ἀρχῆς τῆς περισέμνουΦιλοκλέωνὃ δέ γ᾽ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων οὗ ᾽γὼ ᾽πελελήσμην 605ὅταν οἴκαδ᾽ ἴω τὸν μισθὸν ἔχων κἄπειθ᾽ ἥκονθ᾽ ἅμα πάντεςἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ μεἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ᾽ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃκαὶ παππίζουσ᾽ ἅμα τῇ γλώττῃ ltτὸgt τριώβολον ἐκκαλαμᾶταικαὶ τὸ γύναιόν μ᾽ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ 610κἄπειτα καθεζομένη παρ᾽ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ ᾽φάγε τουτίἔντραγε τουτί᾽ τούτοισιν ἐγὼ γάνυμαι κοὐ μή με δεήσῃἐς σὲ βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν ὁπότ᾽ ἄριστον παραθήσεικαταρασάμενος καὶ τονθορύσας ἀλλ᾽ ἢν μή μοι ταχὺ μάξῃτάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν σκευὴν βελέων ἀλεωρήνκἂν οἶνόν μοι μὴ ᾽γχῇς σὺ πιεῖν τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι 616οἴνου μεστόν κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας οὗτος δὲ κεχηνὼςβρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον κατέπαρδενἆρ᾽ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸς οὐδὲν ἐλάττω 620Φιλοκλέωνὅστις ἀκούω ταὔθ᾽ ἅπερ ὁ Ζεύςἢν γοῦν ἡμεῖς θορυβήσωμενπᾶς τίς φησιν τῶν παριόντωνldquoοἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριονὦ Ζεῦ βασιλεῦrdquo 625κἂν ἀστράψω ποππύζουσινκἀγκεχόδασίν μ᾽ οἱ πλουτοῦντεςκαὶ πάνυ σεμνοίκαὶ σὺ δέδοικάς με μάλιστ᾽ αὐτόςνὴ τὴν Δήμητρα δέδοικας ἐγὼ δ᾽ἀπολοίμην εἴ σε δέδοικα 630Χορόςοὐπώποθ᾽ οὕτω καθαρῶςοὐδενὸς ἠκούσαμεν οὐδὲξυνετῶς λέγοντοςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐρήμας ᾤεθ᾽ οὕτω ῥᾳδίως τρυγήσεινκαλῶς γὰρ ᾔδειν ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι 635Χορόςὡς δ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἐλήλυθενκοὐδὲν παρῆλθεν ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ηὐξανόμην ἀκούων

κἀν μακάρων δικάζειναὐτὸς ἔδοξα νήσοις 640ἡδόμενος λέγοντιΦιλοκλέωνὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ ἐν αὑτοῦΒδελυκλέωνἦ μὴν ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν ποιήσωΧορόςδεῖ δέ σε παντοίας πλέκεινεἰς ἀπόφυξιν παλάμας 645τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναιχαλεπὸν ltνεανίᾳgtμὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντιπρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον 648ἢν μή τι λέγῃς ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαιΒδελυκλέωνχαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ ᾽πὶ τρυγῳδοῖς 650ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖανἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη --Φιλοκλέωνπαῦσαι καὶ μὴ πατέριζεεἰ μὴ γὰρ ὅπως δουλεύω ᾽γώ τουτὶ ταχέως με διδάξειςοὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις κἂν χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαιΒδελυκλέωνἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον 655καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρόςτὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντακἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάςπρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατατούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν 660ἀπὸ τούτου νυν κατάθες μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦἓξ χιλιάσιν κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθενγίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλανταΦιλοκλέωνοὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθόςΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ μέντοι 665Φιλοκλέωνκαὶ ποῖ τρέπεται δὴ ᾽πειτα τὰ χρήματα τἄλλαΒδελυκλέωνἐς τούτους τοὺς ldquoοὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόνἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους ἀείrdquo σὺ γὰρ ὦ πάτερ αὐτοὺςἄρχειν αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείςκᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλανταἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες 670ldquoδώσετε τὸν φόρον ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψωrdquoσὺ δὲ τῆς ἀρχῆς ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους περιτρώγωνοἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλονἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδένσὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν 675ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαιαφιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα πλουθυγιείανσοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις πολλὰ μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσαςοὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσινΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα 680ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίειςΒδελυκλέωνοὐ γὰρ μεγάλη δουλεία ᾽στὶν τούτους μὲν ἅπαντας ἐν ἀρχαῖςαὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ τοὺς κόλακας τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας

σοὶ δ᾽ ἤν τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς ἀγαπᾷς οὓς αὐτὸς ἐλαύνωνκαὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας 685καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχειὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον Χαιρέου υἱόςὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείςἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶνὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται 690αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν κἂν ὕστερος ἔλθῃκαὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦἤν τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντεἐσπουδάκατον κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκεσὺ δὲ χασκάζεις τὸν κωλακρέτην τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν 695Φιλοκλέωνταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί λέγεις ὥς μου τὸν θῖνα ταράττειςκαὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με ποιεῖςΒδελυκλέωνσκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασινὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαιὅστις πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς 700οὐκ ἀπολαύεις πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοιἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιονβούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοιἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃἐπὶ τῶν ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς 705εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ ῥᾴδιον ἦν ἄνεἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσιτούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃδύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοιςκαὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ 710ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ ᾽ν Μαραθῶνι τροπαίουνῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντιΦιλοκλέωνοἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖταικαὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμιΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί τὴν Εὔβοιαν διδόασιν 715ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνουςποριεῖν ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνουςκαὶ ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶνὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶβόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους 720ἐγχάσκειν σοι στομφάζονταςκαὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχεινὅ τι βούλει σοιπλὴν κωλακρέτου γάλα πίνεινΧορόςἦ που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς 725οὐκ ἂν δικάσαις σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαιὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλωἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶταπιθοῦ πιθοῦ λόγοισι μηδ᾽ ἄφρων γένῃμηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ 730εἴθ᾽ ὤφελέν μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴςεἶναί τις ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτεισοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴςξυλλαμβάνει τοῦ πράγματοςκαὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν 735σὺ δὲ παρὼν δέχουΒδελυκλέωνκαὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 16: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

κἀν μακάρων δικάζειναὐτὸς ἔδοξα νήσοις 640ἡδόμενος λέγοντιΦιλοκλέωνὡς οὗτος ἤδη σκορδινᾶται κἄστιν οὐκ ἐν αὑτοῦΒδελυκλέωνἦ μὴν ἐγώ σε τήμερον σκύτη βλέπειν ποιήσωΧορόςδεῖ δέ σε παντοίας πλέκεινεἰς ἀπόφυξιν παλάμας 645τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶναιχαλεπὸν ltνεανίᾳgtμὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντιπρὸς ταῦτα μύλην ἀγαθὴν ὥρα ζητεῖν σοι καὶ νεόκοπτον 648ἢν μή τι λέγῃς ἥτις δυνατὴ τὸν ἐμὸν θυμὸν κατερεῖξαιΒδελυκλέωνχαλεπὸν μὲν καὶ δεινῆς γνώμης καὶ μείζονος ἢ ᾽πὶ τρυγῳδοῖς 650ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετοκυῖανἀτὰρ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη --Φιλοκλέωνπαῦσαι καὶ μὴ πατέριζεεἰ μὴ γὰρ ὅπως δουλεύω ᾽γώ τουτὶ ταχέως με διδάξειςοὐκ ἔστιν ὅπως οὐχὶ τεθνήξεις κἂν χρῇ σπλάγχνων μ᾽ ἀπέχεσθαιΒδελυκλέωνἀκρόασαί νυν ὦ παππίδιον χαλάσας ὀλίγον τὸ μέτωπον 655καὶ πρῶτον μὲν λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις ἀλλ᾽ ἀπὸ χειρόςτὸν φόρον ἡμῖν ἀπὸ τῶν πόλεων σνλλήβδην τὸν προσιόντακἄξω τούτου τὰ τέλη χωρὶς καὶ τὰς πολλὰς ἑκατοστάςπρυτανεῖα μέταλλ᾽ ἀγορὰς λιμένας μεσθοὺς καὶ δημιόπρατατούτων πλήρωμα τάλαντ᾽ ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν 660ἀπὸ τούτου νυν κατάθες μισθὸν τοῖσι δικασταῖς ἐνιαυτοῦἓξ χιλιάσιν κοὔπω πλείους ἐν τῇ χώρᾳ κατένασθενγίγνεται ἡμῖν ἑκατὸν δήπου καὶ πεντήκοντα τάλανταΦιλοκλέωνοὐδ᾽ ἡ δεκάτη τῶν προσιόντων ἡμῖν ἄρ᾽ ἐγίγνεθ᾽ ὁ μισθόςΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ μέντοι 665Φιλοκλέωνκαὶ ποῖ τρέπεται δὴ ᾽πειτα τὰ χρήματα τἄλλαΒδελυκλέωνἐς τούτους τοὺς ldquoοὐχὶ προδώσω τὸν Ἀθηναίων κολοσυρτόνἀλλὰ μαχοῦμαι περὶ τοῦ πλήθους ἀείrdquo σὺ γὰρ ὦ πάτερ αὐτοὺςἄρχειν αἱρεῖ σαυτοῦ τούτοις τοῖς ῥηματίοις περιπεφθείςκᾆθ᾽ οὗτοι μὲν δωροδοκοῦσιν κατὰ πεντήκοντα τάλανταἀπὸ τῶν πόλεων ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες 670ldquoδώσετε τὸν φόρον ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψωrdquoσὺ δὲ τῆς ἀρχῆς ἀγαπᾷς τῆς σῆς τοὺς ἀργελόφους περιτρώγωνοἱ δὲ ξύμμαχοι ὡς ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλονἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδένσὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν 675ὕρχας οἶνον δάπιδας τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαιαφιάλας χλανίδας στεφάνους ὅρμους ἐκπώματα πλουθυγιείανσοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις πολλὰ μὲν ἐν γῇ πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσαςοὐδεὶς οὐδὲ σκορόδου κεφαλὴν τοῖς ἑψητοῖσι δίδωσινΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα 680ἀλλ᾽ αὐτήν μοι τὴν δουλείαν οὐκ ἀποφαίνων ἀποκναίειςΒδελυκλέωνοὐ γὰρ μεγάλη δουλεία ᾽στὶν τούτους μὲν ἅπαντας ἐν ἀρχαῖςαὐτούς τ᾽ εἶναι καὶ τοὺς κόλακας τοὺς τούτων μισθοφοροῦντας

σοὶ δ᾽ ἤν τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς ἀγαπᾷς οὓς αὐτὸς ἐλαύνωνκαὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας 685καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχειὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον Χαιρέου υἱόςὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείςἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶνὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται 690αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν κἂν ὕστερος ἔλθῃκαὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦἤν τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντεἐσπουδάκατον κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκεσὺ δὲ χασκάζεις τὸν κωλακρέτην τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν 695Φιλοκλέωνταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί λέγεις ὥς μου τὸν θῖνα ταράττειςκαὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με ποιεῖςΒδελυκλέωνσκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασινὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαιὅστις πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς 700οὐκ ἀπολαύεις πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοιἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιονβούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοιἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃἐπὶ τῶν ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς 705εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ ῥᾴδιον ἦν ἄνεἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσιτούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃδύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοιςκαὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ 710ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ ᾽ν Μαραθῶνι τροπαίουνῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντιΦιλοκλέωνοἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖταικαὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμιΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί τὴν Εὔβοιαν διδόασιν 715ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνουςποριεῖν ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνουςκαὶ ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶνὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶβόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους 720ἐγχάσκειν σοι στομφάζονταςκαὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχεινὅ τι βούλει σοιπλὴν κωλακρέτου γάλα πίνεινΧορόςἦ που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς 725οὐκ ἂν δικάσαις σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαιὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλωἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶταπιθοῦ πιθοῦ λόγοισι μηδ᾽ ἄφρων γένῃμηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ 730εἴθ᾽ ὤφελέν μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴςεἶναί τις ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτεισοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴςξυλλαμβάνει τοῦ πράγματοςκαὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν 735σὺ δὲ παρὼν δέχουΒδελυκλέωνκαὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 17: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

σοὶ δ᾽ ἤν τις δῷ τοὺς τρεῖς ὀβολούς ἀγαπᾷς οὓς αὐτὸς ἐλαύνωνκαὶ πεζομαχῶν καὶ πολιορκῶν ἐκτήσω πολλὰ πονήτας 685καὶ πρὸς τούτοις ἐπιταττόμενος φοιτᾷς ὃ μάλιστά μ᾽ ἀπάγχειὅταν εἰσελθὸν μειράκιόν σοι κατάπυγον Χαιρέου υἱόςὡδὶ διαβὰς διακινηθεὶς τῷ σώματι καὶ τρυφερανθείςἥκειν εἴπῃ πρῲ κἀν ὥρᾳ δικάσονθ᾽ ὡς ὅστις ἂν ὑμῶνὕστερος ἔλθῃ τοῦ σημείου τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται 690αὐτὸς δὲ φέρει τὸ συνηγορικὸν δραχμήν κἂν ὕστερος ἔλθῃκαὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ᾽ ἑαυτοῦἤν τίς τι διδῷ τῶν φευγόντων ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ᾽ ὄντεἐσπουδάκατον κᾆθ᾽ ὡς πρίονθ᾽ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ᾽ ἀντενέδωκεσὺ δὲ χασκάζεις τὸν κωλακρέτην τὸ δὲ πραττόμενόν σε λέληθεν 695Φιλοκλέωνταυτί με ποιοῦσ᾽ οἴμοι τί λέγεις ὥς μου τὸν θῖνα ταράττειςκαὶ τὸν νοῦν μου προσάγεις μᾶλλον κοὐκ οἶδ᾽ ὅ τι χρῆμά με ποιεῖςΒδελυκλέωνσκέψαι τοίνυν ὡς ἐξόν σοι πλουτεῖν καὶ τοῖσιν ἅπασινὑπὸ τῶν ἀεὶ δημιζόντων οὐκ οἶδ᾽ ὅπῃ ἐγκεκύκλησαιὅστις πόλεων ἄρχων πλείστων ἀπὸ τοῦ Πόντου μέχρι Σαρδοῦς 700οὐκ ἀπολαύεις πλὴν τοῦθ᾽ ὃ φέρεις ἀκαρῆ καὶ τοῦτ᾽ ἐρίῳ σοιἐνστάζουσιν κατὰ μικρὸν ἀεὶ τοῦ ζῆν ἕνεχ᾽ ὥσπερ ἔλαιονβούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι καὶ τοῦθ᾽ ὧν οὕνεκ᾽ ἐρῶ σοιἵνα γιγνώσκῃς τὸν τιθασευτήν κᾆθ᾽ ὅταν οὗτός γ᾽ ἐπισίξῃἐπὶ τῶν ἐχθρῶν τιν᾽ ἐπιρρύξας ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς 705εἰ γὰρ ἐβούλοντο βίον πορίσαι τῷ δήμῳ ῥᾴδιον ἦν ἄνεἰσίν γε πόλεις χίλιαι αἳ νῦν τὸν φόρον ἡμῖν ἀπάγουσιτούτων εἴκοσιν ἄνδρας βόσκειν εἴ τις προσέταξεν ἑκάστῃδύο μυριάδ᾽ ἂν τῶν δημοτικῶν ἔζων ἐν πᾶσι λαγῴοιςκαὶ στεφάνοισιν παντοδαποῖσιν καὶ πυριάτῃ 710ἄξια τῆς γῆς ἀπολαύοντες καὶ τοῦ ᾽ν Μαραθῶνι τροπαίουνῦν δ᾽ ὥσπερ ἐλαολόγοι χωρεῖθ᾽ ἅμα τῷ τὸν μισθὸν ἔχοντιΦιλοκλέωνοἴμοι τί πέπονθ᾽ ὡς νάρκη μου κατὰ τῆς χειρὸς καταχεῖταικαὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμιΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὁπόταν μὲν δείσωσ᾽ αὐτοί τὴν Εὔβοιαν διδόασιν 715ὑμῖν καὶ σῖτον ὑφίστανται κατὰ πεντήκοντα μεδίμνουςποριεῖν ἔδοσαν δ᾽ οὐπώποτέ σοι πλὴν πρώην πέντε μεδίμνουςκαὶ ταῦτα μόλις ξενίας φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα κριθῶνὧν οὕνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλῃον ἀεὶβόσκειν ἐθέλων καὶ μὴ τούτους 720ἐγχάσκειν σοι στομφάζονταςκαὶ νῦν ἀτεχνῶς ἐθέλω παρέχεινὅ τι βούλει σοιπλὴν κωλακρέτου γάλα πίνεινΧορόςἦ που σοφὸς ἦν ὅστις ἔφασκεν πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς 725οὐκ ἂν δικάσαις σὺ γὰρ οὖν νῦν μοι νικᾶν πολλῷ δεδόκησαιὥστ᾽ ἤδη τὴν ὀργὴν χαλάσας τοὺς σκίπωνας καταβάλλωἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡλικίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς συνθιασῶταπιθοῦ πιθοῦ λόγοισι μηδ᾽ ἄφρων γένῃμηδ᾽ ἀτενὴς ἄγαν ἀτεράμων τ᾽ ἀνήρ 730εἴθ᾽ ὤφελέν μοι κηδεμὼν ἢ ξυγγενὴςεἶναί τις ὅστις τοιαῦτ᾽ ἐνουθέτεισοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴςξυλλαμβάνει τοῦ πράγματοςκαὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν 735σὺ δὲ παρὼν δέχουΒδελυκλέωνκαὶ μὴν θρέψω γ᾽ αὐτὸν παρέχων

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 18: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

ὅσα πρεσβύτῃ ξύμφορα χόνδρονλείχειν χλαῖναν μαλακήν σισύρανπόρνην ἥτις τὸ πέος τρίψεικαὶ τὴν ὀσφῦν 740ἀλλ᾽ ὅτι σιγᾷ κοὐδὲν γρύζειτοῦτ᾽ οὐ δύναταί με προσέσθαιΧορόςνενουθέτηκεν αὑτὸν ἐς τὰ πράγμαθ᾽ οἶςτότ᾽ ἐπεμαίνετ᾽ ἔγνωκε γὰρ ἀρτίωςλογίζεταί τ᾽ ἐκεῖνα πάνθ᾽ ἁμαρτίας 745ἃ σοῦ κελεύοντος οὐκ ἐπείθετονῦν δ᾽ ἴσως τοῖσι σοῖς λόγοις πείθεταικαὶ σωφρονεῖ μέντοι μεθιστὰςἐς τὸ λοιπὸν τὸν τρόπονπιθόμενός τέ σοι 749Φιλοκλέωνἰώ μοί μοιΒδελυκλέωνοὗτος τί βοᾷςΦιλοκλέωνμή μοι τούτων μηδὲν ὑπισχνοῦ 750κείνων ἔραμαι κεῖθι γενοίμανἵν᾽ ὁ κῆρύξ φησι ᾽τίς ἀψήφιστος ἀνιστάσθω᾽κἀπισταίην ἐπὶ τοῖς κημοῖςψηφιζομένων ὁ τελευταῖος 755σπεῦδ᾽ ὦ ψυχή ποῦ μοι ψυχήπάρες ὦ σκιερά μὰ τὸν Ἡρακλέαμή νυν ἔτ᾽ ἐγὼ ᾽ν τοῖσι δικασταῖςκλέπτοντα Κλέωνα λάβοιμιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πάτερ πρὸς τῶν θεῶν ἐμοὶ πιθοῦ 760Φιλοκλέωντί σοι πίθωμαι λέγ᾽ ὅ τι βούλει πλὴν ἑνόςΒδελυκλέωνποίου φέρ᾽ ἴδωΦιλοκλέωντοῦ μὴ δικάζειν τοῦτο δὲἍιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ᾽γὼ πείσομαιΒδελυκλέωνσὺ δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶνἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ᾽ ἀλλ᾽ ἐνθάδε 765αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν οἰκέταιςΦιλοκλέωνπερὶ τοῦ τί ληρεῖςΒδελυκλέωνταὔθ᾽ ἅπερ ἐκεῖ πράττεταιὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνηνπάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ᾽ ἔδρας ἑκάστοτε 770καὶ ταῦτα μέν νυν εὐλόγως ἢν ἐξέχῃἕλη κατ᾽ ὄρθρον ἡλιάσει πρὸς ἥλιονἐὰν δὲ νείφῃ πρὸς τὸ πῦρ καθήμενοςὕοντος εἴσει κἄν ἔγρῃ μεσημβρινόςοὐδείς σ᾽ ἀποκλῄσει θεσμοθέτης τῇ κιγκλίδι 775Φιλοκλέωντουτί μ᾽ ἀρέσκειΒδελυκλέωνπρὸς δὲ τούτοις γ᾽ ἢν δίκηνλέγῃ μακράν τις οὐχὶ πεινῶν ἀναμενεῖςδάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 19: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

Φιλοκλέωνπῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαιὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ᾽ ἔτι μασώμενος 780Βδελυκλέωνπολλῷ γ᾽ ἄμεινον καὶ λέγεται γὰρ τουτογίὡς οἱ δικασταὶ ψευδομένων τῶν μαρτύρωνμόλις τὸ πρᾶγμ᾽ ἔγνωσαν ἀναμασώμενοιΦιλοκλέωνἀνά τό με πείθεις ἀλλ᾽ ἐκεῖν᾽ οὔπω λέγειςτὸν μισθὸν ὁπόθεν λήψομαι 785Βδελυκλέωνπαρ᾽ ἐμοῦΦιλοκλέωνκαλῶςὁτιὴ κατ᾽ ἐμαυτὸν κοὐ μεθ᾽ ἑτέρου λήψομαιαἴσχιστα γάρ τοί μ᾽ ἠργάσατο Λυσίστρατοςὁ σκωπτόλης δραχμὴν μετ᾽ ἐμοῦ πρώην λαβὼνἐλθὼν διεκερματίζετ᾽ ἐν τοῖς ἰχθύσινκἄπειτ᾽ ἐνέθηκε τρεῖς λοπίδας μοι κεστρέων 790κἀγὼ ᾽νέκαψ᾽ ὀβολοὺς γὰρ ᾠόμην λαβεῖνκᾆτα βδελυχθεὶς ὀσφρόμενος ἐξέπτυσακᾆθ᾽ εἷλκον αὐτόνΒδελυκλέωνὁ δὲ τί πρὸς ταῦτ᾽ εἶφ᾽Φιλοκλέωνὅ τιἀλεκτρυόνος μ᾽ ἔφασκε κοιλίαν ἔχεινldquoταχὺ γοῦν καθέψεις τἀργύριονrdquo ἦ δ᾽ ὃς λέγων 795Βδελυκλέωνὁρᾷς ὅσον καὶ τοῦτο δῆτα κερδανεῖςΦιλοκλέωνοὐ πάνυ τι μικρόν ἀλλ᾽ ὅπερ μέλλεις ποίειΒδελυκλέωνἀνάμενέ νυν ἐγὼ δὲ ταῦθ᾽ ἥξω φέρωνΦιλοκλέωνὅρα τὸ χρῆμα τὰ λόγι᾽ ὡς περαίνεταιἠκηκόη γὰρ ὡς Ἀθηναῖοί ποτε 800δικάσοιεν ἐπὶ ταῖς οἰκίαισι τὰς δίκαςκἀν τοῖς προθύροις ἐνοικοδομήσοι πᾶς ἀνὴραὑτῷ δικαστηρίδιον μικρὸν πάνυὥσπερ Ἑκάταιον πανταχοῦ πρὸ τῶν θυρῶνΒδελυκλέωνἰδού τί ἔτ᾽ ἐρεῖς ὡς ἅπαντ᾽ ἐγὼ φέρω 805ὅσαπερ ἔφασκον κἄτι πολλῷ πλείοναἀμὶς μέν ἢν οὐρητιάσῃς αὑτηὶπαρά σοι κρεμήσετ᾽ ἐγγὺς ἐπὶ τοῦ παττάλουΦιλοκλέωνσοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορονἐξηῦρες ἀτεχνῶς φάρμακον στραγγουρίας 810Βδελυκλέωνκαὶ πῦρ γε τουτί καὶ προσέστηκεν φακῆῥοφεῖν ἐὰν δέῃ τιΦιλοκλέωντοῦτ᾽ αὖ δεξιόνκἂν γὰρ πυρέττω τόν γε μισθὸν λήψομαιαὐτοῦ μένων γὰρ τὴν φακῆν ῥοφήσομαιἀτὰρ τί τὸν ὄρνιν ὡς ἔμ᾽ ἐξηνέγκατε 815Βδελυκλέωνἵνα γ᾽ ἢν καθεύδῃς ἀπολογουμένου τινόςᾄδων ἄνωθεν ἐξεγείρῃ σ᾽ οὑτοσί

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 20: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

Φιλοκλέωνἓν ἔτι ποθῶ τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀρέσκει μοιΒδελυκλέωντὸ τίΦιλοκλέωνθἠρῷον εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ ΛύκουΒδελυκλέωνπάρεστι τουτί καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί 820Φιλοκλέωνὦ δέσποθ᾽ ἥρως ὡς χαλεπὸς ἄρ᾽ ἦσθ᾽ ἰδεῖνΒδελυκλέωνοἷόσπερ ἡμῖν φαίνεται ΚλεώνυμοςΦιλοκλέωνοὔκουν ἔχει γ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς ἥρως ὢν ὅπλαΒδελυκλέωνεἰ θᾶττον ἐκαθίζου σύ θᾶττον ἂν δίκηνἐκάλουν 825Φιλοκλέωνκάλει νυν ὡς κάθημαι ᾽γὼ πάλαιΒδελυκλέωνφέρε νυν τίν᾽ αὐτῷ πρῶτον εἰσαγάγω δίκηντί τίς κακὸν δέδρακε τῶν ἐν τᾠκίᾳἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν --Φιλοκλέωνἐπίσχες οὗτος ὡς ὀλίγου μ᾽ ἀπώλεσαςἄνευ δρυφάκτου τὴν δίκην μέλλεις καλεῖν 830ὃ πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐφαίνετοΒδελυκλέωνμὰ τὸν Δί᾽ οὐ πάρεστινΦιλοκλέωνἀλλ᾽ ἐγὼ δραμὼναὐτὸς κομιοῦμαι τό γε παραυτίκ᾽ ἔνδοθενΒδελυκλέωντί ποτε τὸ χρῆμ᾽ ὡς δεινὸν ἡ φιλοχωρίαΣωσίαςβάλλ᾽ ἐς κόρακας τοιουτονὶ τρέφειν κύνα 835Βδελυκλέωντί δ᾽ ἔστιν ἐτεόνΣωσίαςοὐ γὰρ ὁ Λάβης ἀρτίωςὁ κύων παρᾴξας ἐς τὸν ἰπνὸν ὑφαρπάσαςτροφαλίδα τυροῦ Σικελικὴν κατεδήδοκενΒδελυκλέωντοῦτ᾽ ἆρα πρῶτον τἀδίκημα τῷ πατρὶεἰσακτέον μοι σὺ δὲ κατηγόρει παρών 840Σωσίαςμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ἅτερός φησιν κύωνκατηγορήσειν ἤν τις εἰσάγῃ γραφήνΒδελυκλέωνἴθι νυν ἄγ᾽ αὐτὼ δεῦροΣωσίαςταῦτα χρὴ ποιεῖνΒδελυκλέωντουτὶ τί ἔστιΦιλοκλέωνχοιροκομεῖον ἙστίαςΒδελυκλέωνεἶθ᾽ ἱεροσυλήσας φέρεις 845Φιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἵνα

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 21: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

ἀφ᾽ Ἑστίας ἀρχόμενος ἐπιτρίψω τινάἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ἀνύσας ὡς ἐγὼ τιμᾶν βλέπωΒδελυκλέωνφέρε νυν ἐνέγκω τὰς σανίδας καὶ τὰς γραφάςΦιλοκλέωνοἴμοι διατρίβεις κἀπολεῖς τριψημερῶνἐγὼ δ᾽ ἀλοκίζειν ἐδεόμην τὸ χωρίον 850ΒδελυκλέωνἰδούΦιλοκλέωνκάλει νυνΒδελυκλέωνταῦτα δή τίς οὑτοσὶὁ πρῶτός ἐστινΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς ἄχθομαιὁτιὴ ᾽πελαθόμην τοὺς καδίσκους ἐκφέρεινΒδελυκλέωνοὗτος σὺ ποῖ θεῖςΦιλοκλέωνἐπὶ καδίσκουςΒδελυκλέωνμη δαμῶςἐγὼ γὰρ εἶχον τούσδε τοὺς ἀρυστίχους 855Φιλοκλέωνκάλλιστα τοίνυν πάντα γὰρ πάρεστι νῷνὅσων δεόμεθα πλήν γε δὴ τῆς κλεψύδραςΒδελυκλέωνἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν οὐχὶ κλεψύδραΦιλοκλέωνεὖ γ᾽ ἐκπορίζεις αὐτὰ κἀπιχωρίωςΒδελυκλέωνἀλλ᾽ ὡς τάχιστα πῦρ τις ἐξενεγκάτω 860καὶ μυρρίνας καὶ τὸν λιβανωτὸν ἔνδοθενὅπως ἂν εὐξώμεσθα πρῶτα τοῖς θεοῖςΧορόςκαὶ μὴν ἡμεῖς ἐπὶ ταῖς σπονδαῖςκαὶ ταῖς εὐχαῖςφήμην ἀγαθὴν λέξομεν ὑμῖν 865ὅτι γενναίως ἐκ τοῦ πολέμουκαὶ τοῦ νείκους ξυνεβήτηνΒδελυκλέωνεὐφημία μὲν πρῶτα νῦν ὑπαρχέτωΧορόςὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον Πύθι᾽ ἐπ᾽ ἀγαθῇ τύχῃτὸ πρᾶγμ᾽ ὃ μηχανᾶται 870ἔμπροσθεν οὗτος τῶν θυρῶνἅπασιν ἡμῖν ἁρμόσαιπαυσαμένοις πλάνωνἰήιε ΠαιάνΒδελυκλέωνὦ δέσποτ᾽ ἄναξ γεῖτον ἀγυιεῦ προθύρου προπύλαιε 875δέξαι τελετὴν καινὴν ὦναξ ἣν τῷ πατρὶ καινοτομοῦμενπαῦσόν τ᾽ αὐτοῦ τοῦτο τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρίνινον ἦθοςἀντὶ σιραίου μέλιτος μικρὸν τῷ θυμιδίῳ παραμείξαςἤδη δ᾽ εἶναι τοῖς ἀνθρώποιςἤπιον αὐτόντοὺς φεύγοντάς τ᾽ ἐλεεῖν μᾶλλον 880τῶν γραψαμένων 880βκἀπιδακρύειν ἀντιβολούντων

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 22: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

καὶ παυσάμενον τῆς δυσκολίαςἀπὸ τῆς ὀργῆςτὴν ἀκαλήφην ἀφελέσθαιΧορόςξυνευχόμεσθα ltταὐτάgt σοι κἀπᾴδομεν 885νέαισιν ἀρχαῖς ἕνεκα τῶν προλελεγμένωνεὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗτὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σουφιλοῦντος ὡς οὐδεὶς ἀνὴρτῶν γε νεωτέρων 890ltἰήιε ΠαιάνgtΒδελυκλέωνεἴ τις θύρασιν ἡλιαστής εἰσίτωὡς ἡνίκ᾽ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομενΦιλοκλέωντίς ἆρ᾽ ὁ φεύγωνΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωνὅσον ἁλώσεταιΒδελυκλέωνἀκούετ᾽ ἤδη τῆς γραφῆς ἐγράψατοκύων Κυδαθηναιεὺς Λάβητ᾽ Αἰξωνέα 895τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνος κατήσθιεντὸν Σικελικόν τίμημα κλῳὸς σύκινοςΦιλοκλέωνθάνατος μὲν οὖν κύνειος ἢν ἅπαξ ἁλῷΒδελυκλέωνκαὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβης πάραΦιλοκλέωνὦ μιαρὸς οὗτος ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει 900οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ᾽ οἴεταιποῦ δ᾽ ltἔσθ᾽gt ὁ διώκων ὁ Κυδαθηναιεὺς κύωνΚύωναὗ αὗΒδελυκλέωνπάρεστιν οὗτοςΦιλοκλέωνἕτερος οὗτος αὖ ΛάβηςΒδελυκλέωνἀγαθός γ᾽ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰς χύτραςσίγα κάθιζε σὺ δ᾽ ἀναβὰς κατηγόρει 905Φιλοκλέωνφέρε νυν ἅμα τήνδ᾽ ἐγχεάμενος κἀγὼ ῥοφῶΣωσίαςτῆς μὲν γραφῆς ἠκούσαθ᾽ ἣν ἐγραψάμηνἄνδρες δικασταὶ τουτονί δεινότατα γὰρἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖἀποδρὰς γὰρ ἐς τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν 910κατεσικέλιζε κἀνέπλητ᾽ ἐν τῷ σκότῳ --Φιλοκλέωννὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ δῆλός ἐστ᾽ ἔμοιγέ τοιτυροῦ κάκιστον ἀρτίως ἐνήρυγενὁ βδελυρὸς οὗτοςΣωσίαςκοὐ μετέδωκ᾽ αἰτοῦντί μοικαίτοι τίς ὑμᾶς εὖ ποιεῖν δυνήσεται 915ἢν μή τι κἀμοί τις προβάλλῃ τῷ κυνίΦιλοκλέωνοὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ᾽ ἐμοί

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 23: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

θερμὸς γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆς φακῆςΒδελυκλέωνπρὸς τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ᾽ ὦ πάτερπρὶν ἄν γ᾽ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων 920Φιλοκλέωνἀλλ᾽ ὦγαθὲτὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν αὐτὸ γὰρ βοᾷΣωσίαςμή νυν ἀφῆτέ γ᾽ αὐτόν ὡς ὄντ᾽ αὖ πολὺκυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατονὅστις περιπλεύσας τὴν θυείαν ἐν κύκλῳἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν 925Φιλοκλέωνἐμοὶ δέ γ᾽ οὐκ ἔστ᾽ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαιΣωσίαςπρὸς ταῦτα τοῦτον κολάσατ᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτετρέφειν δύναιτ᾽ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύοἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως ἐγώἐὰν δὲ μή τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι 930Φιλοκλέωνἰοὺ ἰούὅσας κατηγόρησε τὰς πανουργίαςκλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός οὐ καὶ σοὶ δοκεῖὦλεκτρυόν νὴ τὸν Δί᾽ ἐπιμύει γέ τοιὁ θεσμοθέτης ποῦ ᾽σθ᾽ οὗτος ἀμίδα μοι δότω 935Βδελυκλέωναὐτὸς καθελοῦ τοὺς μάρτυρας γὰρ ἐσκαλῶΛάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιονδοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτρανκαὶ τἄλλα τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμέναἀλλ᾽ ἔτι σύ γ᾽ οὐρεῖς καὶ καθίζεις οὐδέπω 940Φιλοκλέωντοῦτον δέ γ᾽ οἶμ᾽ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερονΒδελυκλέωνοὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολοςκαὶ ταῦτα τοῖς φεύγουσιν ἀλλ᾽ ὀδὰξ ἔχειἀνάβαιν᾽ ἀπολογοῦ τί σεσιώπηκας λέγεΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν οὗτός γ᾽ ἔοικεν ὅ τι λέγῃ 945Βδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναιὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδηςἀπόπληκτος ἐξαίφνης ἐγένετο τὰς γνάθουςπάρεχ᾽ ἐκποδών ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαιχαλεπὸν μὲν ὦνδρες ἐστὶ διαβεβλημένου 950ὑπεραποκρίνεσθαι κυνός λέξω δ᾽ ὅμωςἀγαθὸς γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺς λύκουςΦιλοκλέωνκλέπτης μὲν οὖν οὗτός γε καὶ ξυνωμότηςΒδελυκλέωνμὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶνοἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι 955Φιλοκλέωντί οὖν ὄφελος τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίειΒδελυκλέωνὅ τι σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύρανκαὶ τἄλλ᾽ ἄριστός ἐστιν εἰ δ᾽ ὑφείλετοξύγγνωθι κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταταιΦιλοκλέωνἐγὼ δ᾽ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα 960

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 24: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ᾽ ἡμῖν τὸν λόγονΒδελυκλέωνἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρωνἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγασὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες ἀπόκριναι σαφῶςεἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις ἅλαβες 965φησὶ κατακνῆσαιΦιλοκλέωννὴ Δἴ ἀλλὰ ψεύδεταιΒδελυκλέωνὦ δαιμόνι᾽ ἐλέει ταλαιπωρουμένουςοὗτος γὰρ ὁ Λάβης καὶ τραχήλι᾽ ἐσθίεικαὶ τὰς ἀκάνθας κοὐδέποτ᾽ ἐν ταὐτῷ μένειὁ δ᾽ ἕτερος οἷός ἐστιν οἰκουρὸς μόνον 970αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ᾽ ἂν εἴσω τις φέρῃτούτων μεταιτεῖ τὸ μέρος εἰ δὲ μή δάκνειΦιλοκλέωναἰβοῖ τί κακόν ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ μαλάττομαικακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ οἰκτίρατ᾽ αὐτὸν ὦ πάτερε 975καὶ μὴ διαφθείρητε ποῦ τὰ παιδίαἀναβαίνετ᾽ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενααἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετεΦιλοκλέωνκατάβα κατάβα κατάβα κατάβαΒδελυκλέωνκαταβήσομαικαίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺς δὴ πάνυ 980ἐξηπάτηκεν ἀτὰρ ὅμως καταβήσομαιΦιλοκλέωνἐς κόρακας ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖνἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴνοὐδέν ποτ᾽ ἀλλ᾽ ἢ τῆς φακῆς ἐμπλήμενοςΒδελυκλέωνοὔκουν ἀποφεύγει δῆτα 985Φιλοκλέωνχαλεπὸν εἰδέναιΒδελυκλέωνἴθ᾽ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπουτηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερονμύσας παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερΦιλοκλέωνοὐ δῆτα κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαιΒδελυκλέωνφέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω 990Φιλοκλέωνὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ πρότεροςΒδελυκλέωνοὗτοςΦιλοκλέωναὕτη ᾽νταῦθ᾽ ἔνιΒδελυκλέωνἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκώνφέρ᾽ ἐξεράσωΦιλοκλέωνπῶς ἄρ᾽ ἠγωνίσμεθαΒδελυκλέωνδείξειν ἔοικεν ἐκπέφευγας ὦ Λάβηςπάτερ πάτερ τί πέπονθας οἴμοι ποῦ ᾽σθ᾽ ὕδωρ 995

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 25: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

ἔπαιρε σαυτόνΦιλοκλέωνεἰπέ νυν ἐκεῖνό μοιὄντως ἀπέφυγεΒδελυκλέωννὴ ΔἴΦιλοκλέωνοὐδέν εἰμ᾽ ἄραΒδελυκλέωνμὴ φροντίσῃς ὦ δαιμόνι᾽ ἀλλ᾽ ἀνίστασοΦιλοκλέωνπῶς οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ᾽ ἐγὼ ξυνείσομαιφεύγοντ᾽ ἀπολύσας ἄνδρα τί ποτε πείσομαι 1000ἀλλ᾽ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοιἄκων γὰρ αὔτ᾽ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπουΒδελυκλέωνκαὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ᾽ ἐγὼ γάρ σ᾽ ὦ πάτερθρέψω καλῶς ἄγων μετ᾽ ἐμαυτοῦ πανταχοῖἐπὶ δεῖπνον ἐς ξυμπόσιον ἐπὶ θεωρίαν 1005ὥσθ᾽ ἡδέως διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνονκοὐκ ἐγχανεῖταί σ᾽ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοςἀλλ᾽ εἰσίωμενΦιλοκλέωνταῦτά νυν εἴπερ δοκεῖΧορόςἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽ὑμεῖς δὲ τέως ὦ μυριάδες 1010ἀναρίθμητοι 1010βνῦν τὰ μέλλοντ᾽ εὖ λέγεσθαιμὴ πέσῃ φαύλως χαμᾶζ᾽εὐλαβεῖσθε

τοῦτο γὰρ σκαιῶν θεατῶν 1013βἐστὶ πάσχειν κοὐ πρὸς ὑμῶννῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν εἴπερ καθαρόν τι φιλεῖτε 1015μέμψασθαι γὰρ τοῖσι θεαταῖς ὁ ποιητὴς νῦν ἐπιθυμεῖἀδικεῖσθαι γάρ φησιν πρότερος πόλλ᾽ αὐτοὺς εὖ πεποιηκώςτὰ μὲν οὐ φανερῶς ἀλλ᾽ ἐπικουρῶν κρύβδην ἑτέροισι ποιηταῖςμιμησάμενος τὴν Εὐρυκλέους μαντείαν καὶ διάνοιανεἰς ἀλλοτρίας γαστέρας ἐνδὺς κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι 1020μετὰ τοῦτο δὲ καὶ φανερῶς ἤδη κινδυνεύων καθ᾽ ἑαυτόνοὐκ ἀλλοτρίων ἀλλ᾽ οἰκείων Μουσῶν στόμαθ᾽ ἡνιοχήσαςἀρθεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηθεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ᾽ ἐν ὑμῖνοὐκ ldquoἐκτελέσαιrdquo φησὶν ἐπαρθεὶς οὐδ᾽ ὀγκῶσαι τὸ φρόνημαοὐδὲ παλαίστρας περικωμάζειν πειρῶν οὐδ᾽ εἴ τις ἐραστὴς 1025κωμῳδεῖσθαι παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ μισῶν ἔσπευσε πρὸς αὐτόνοὐδενὶ πώποτέ φησι πιθέσθαι γνώμην τιν᾽ ἔχων ἐπιεικῆἵνα τὰς Μούσας αἷσιν χρῆται μὴ προαγωγοὺς ἀποφήνῃοὐδ᾽ ὅτε πρῶτόν γ᾽ ἦρξε διδάσκειν ἀνθρώποις φήσ᾽ ἐπιθέσθαιἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπιχειρεῖν 1030θρασέως ξυστὰς εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντιοὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπονἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντοπερὶ τὴν κεφαλήν φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίαςφώκης δ᾽ ὀσμήν Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους πρωκτὸν δὲ καμήλου 1035τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὔ φησιν δείσας καταδωροδοκῆσαιἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ φησίν τε μετ᾽ αὐτὸντοῖς ἠπιάλοις ἐπιχειρῆσαι πέρυσιν καὶ τοῖς πυρετοῖσινοἳ τοὺς πατέρας τ᾽ ἦγχον νύκτωρ καὶ τοὺς πάππους ἀπέπνιγονκατακλινόμενοί τ᾽ ἐπὶ ταῖς κοίταις ἐπὶ τοῖσιν ἀπράγμοσιν ὑμῶν 1040

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 26: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

ἀντωμοσίας καὶ προσκλήσεις καὶ μαρτυρίας συνεκόλλωνὥστ᾽ ἀναπηδᾶν δειμαίνοντας πολλοὺς ὡς τὸν πολέμαρχοντοιόνδ᾽ εὑρόντες ἀλεξίκακον τῆς χώρας τῆσδε καθαρτήνπέρυσιν καταπροὔδοτε καινοτάταις σπείραντ᾽ αὐτὸν διανοίαις 1044ἃς ὑπὸ τοῦ μὴ γνῶναι καθαρῶς ὑμεῖς ἐποιήσατ᾽ ἀναλδεῖςκαίτοι σπένδων πόλλ᾽ ἐπὶ πολλοῖς ὄμνυσιν τὸν Διόνυσονμὴ πώποτ᾽ ἀμείνον᾽ ἔπη τούτων κωμῳδικὰ μηδέν᾽ ἀκοῦσαιτοῦτο μὲν οὖν ἔσθ᾽ ὑμῖν αἰσχρὸν τοῖς μὴ γνοῦσιν παραχρῆμα 1048ὁ δὲ ποιητὴς οὐδὲν χείρων παρὰ τοῖσι σοφοῖς νενόμισταιεἰ παρελαύνων τοὺς ἀντιπάλους τὴν ἐπίνοιαν ξυνέτριψεν

ἀλλὰ τὸ λοιπὸν τῶν ποιητῶνὦ δαιμόνιοι τοὺς ζητοῦνταςκαινόν τι λέγειν κἀξευρίσκεινστέργετε μᾶλλον καὶ θεραπεύετεκαὶ τὰ νοήματα σῴζεσθ᾽ αὐτῶν 1055ἐσβάλλετέ τ᾽ ἐς τὰς κιβωτοὺςμετὰ τῶν μήλων κἂν ταῦτα ποιῆθ᾽ὑμῖν δι᾽ ἔτους τῶν ἱματίωνὀζήσει δεξιότητος

ὦ πάλαι ποτ᾽ ὄντες ἡμεῖς ἄλκιμοι μὲν ἐν χοροῖς 1060ἄλκιμοι δ᾽ ἐν μάχαιςκαὶ κατ᾽ αὐτὸ δὴ τοῦτο μόνον ἄνδρες ἀλκιμώτατοιπρίν ποτ᾽ ἦν πρὶν ταῦτα νῦν δ᾽οἴχεται κύκνου τ᾽ ltἔτιgt πολιώτεραι δὴαἵδ᾽ ἐπανθοῦσιν τρίχες 1065ἀλλὰ κἀκ τῶν λειψάνων δεῖτῶνδε ῥώμην νεανικὴν σχεῖνὡς ἐγὼ τοὐμὸν νομίζωγῆρας εἶναι κρεῖττον ἢ πολλῶνκικίννους νεανιῶν καὶσχῆμα κεὐρυπρωκτίαν 1070

εἴ τις ὑμῶν ὦ θεαταὶ τὴν ἐμὴν ἰδὼν φύσινεἶτα θαυμάζει μ᾽ ὁρῶν μέσον διεσφηκωμένονἥτις ἡμῶν ἐστὶν ἡ ᾽πίνοια τῆς ἐγκεντρίδοςῥᾳδίως ἐγὼ διδάξω κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίνἐσμὲν ἡμεῖς οἷς πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον 1075Ἀττικοὶ μόνοι δικαίως ἐγγενεῖς αὐτόχθονεςἀνδρικώτατον γένος καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλινὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν ἡνίκ᾽ ἦλθ᾽ ὁ βάρβαροςτῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶνἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸς βίαν τἀνθρήνια 1080εὐθέως γὰρ ἐκδραμόντες ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδιἐμαχόμεσθ᾽ αὐτοῖσι θυμὸν ὀξίνην πεπωκότεςστὰς ἀνὴρ παρ᾽ ἄνδρ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐσθίωνὑπὸ δὲ τῶν τοξευμάτων οὐκ ἦν ἰδεῖν τὸν οὐρανόνἀλλ᾽ ὅμως ἐωσάμεσθα ξὺν θεοῖς πρὸς ἑσπέραν 1085γλαῦξ γὰρ ἡμῶν πρὶν μάχεσθαι τὸν στρατὸν διέπτετοεἶτα δ᾽ εἱπόμεσθα θυννάζοντες ἐς τοὺς θυλάκουςοἱ δ᾽ ἔφευγον τὰς γνάθους καὶ τὰς ὀφρῦς κεντούμενοιὥστε παρὰ τοῖς βαρβάροισι πανταχοῦ καὶ νῦν ἔτιμηδὲν Ἀττικοῦ καλεῖσθαι σφηκὸς ἀνδρικώτερον 1090

ἆρα δεινὸς ἦ τόθ᾽ ὥστε πάντα μὴ δεδοικέναικαὶ κατεστρεψάμηντοὺς ἐναντίους πλέων ἐκεῖσε ταῖς τριήρεσινοὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωςῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ᾽ οὐδὲ 1095

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 27: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

συκοφαντήσειν τινὰφροντίς ἀλλ᾽ ὅστις ἐρέτης ἔσοιτ᾽ἄριστος τοιγαροῦν πολλὰςπόλεις Μήδων ἑλόντεςαἰτιώτατοι φέρεσθαιτὸν φόρον δεῦρ᾽ ἐσμέν ὃν κλέπτουσιν 1100οἱ νεώτεροι

πολλαχοῦ σκοποῦντες ἡμᾶς εἰς ἅπανθ᾽ εὑρήσετετοὺς τρόπους καὶ τὴν δίαιταν σφηξὶν ἐμφερεστάτουςπρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένονμᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον 1105εἶτα τἄλλ᾽ ὅμοια πάντα σφηξὶ μηχανώμεθαξυλλεγέντες γὰρ καθ᾽ ἑσμούς ὡσπερεὶ τἀνθρήνιαοἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἅρχων οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκαοἱ δ᾽ ἐν ᾠδείῳ δικάζουσ᾽ οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοιςξυμβεβυσμένοι πυκνόν νεύοντες ἐς τὴν γῆν μόλις 1110ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοιἔς τε τὴν ἄλλην δίαιτάν ἐσμεν εὐπορώτατοιπάντα γὰρ κεντοῦμεν ἄνδρα κἀκπορίζομεν βίονἀλλὰ γὰρ κηφῆνες ἡμῖν εἰσιν ἐγκαθήμενοιοὐκ ἔχοντες κέντρον οἳ μένοντες ἡμῶν τοῦ φόρου 1115τὸν πόνον κατεσθίουσιν οὐ ταλαιπωρούμενοιτοῦτο δ᾽ ἔστ᾽ ἄλγιστον ἡμῖν ἤν τις ἀστράτευτος ὢνἐκροφῇ τὸν μισθὸν ἡμῶν τῆσδε τῆς χώρας ὕπερμήτε κώπην μήτε λόγχην μήτε φλύκταιναν λαβώνἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ λοιπὸν τῶν πολιτῶν ἔμβραχυ 1120ὅστις ἂν μὴ ᾽χῃ τὸ κέντρον μὴ φέρειν τριώβολονΦιλοκλέωνοὔτοι ποτὲ ζῶν τοῦτον ἀποδυθήσομαιἐπεὶ μόνος μ᾽ ἔσωσε παρατεταγμένονὅθ᾽ ὁ βορέας ὁ μέγας ἐπεστρατεύσατοΒδελυκλέωνἀγαθὸν ἔοικας οὐδὲν ἐπιθυμεῖν παθεῖν 1125Φιλοκλέωνμὰ τὸν Δἴ οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορονκαὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενοςἀπέδωκ᾽ ὀφείλων τῷ κναφεῖ τριώβολονΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν πεπειράσθω γ᾽ ἐπειδήπερ γ᾽ ἅπαξἐμοὶ σεαυτὸν παραδέδωκας εὖ ποιεῖν 1130Φιλοκλέωντί οὖν κελεύεις δρᾶν μεΒδελυκλέωντὸν τρίβων᾽ ἄφεςτηνδὶ δὲ χλαῖναν ἀναβαλοῦ τριβωνικῶςΦιλοκλέωνἔπειτα παῖδας χρὴ φυτεύειν καὶ τρέφεινὅθ᾽ οὑτοσί με νῦν ἀποπνῖξαι βούλεταιΒδελυκλέωνἔχ᾽ ἀναβαλοῦ τηνδὶ λαβὼν καὶ μὴ λάλει 1135Φιλοκλέωντουτὶ τὸ κακὸν τί ἐστι πρὸς πάντων θεῶνΒδελυκλέωνοἱ μὲν καλοῦσι Περσίδ᾽ οἱ δὲ καυνάκηνΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ σισύραν ᾠόμην ΘυμαιτίδαΒδελυκλέωνκοὐ θαῦμά γ᾽ ἐς Σάρδεις γὰρ οὐκ ἐλήλυθαςἔγνως γὰρ ἄν νῦν δ᾽ οὐχὶ γιγνώσκεις 1140

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 28: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

Φιλοκλέωνἐγώμὰ τὸν Δἴ οὐ τοίνυν ἀτὰρ δοκεῖ γέ μοιἐοικέναι μάλιστα Μορύχου σάγματιΒδελυκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν Ἐκβατάνοισι ταῦθ᾽ ὑφαίνεταιΦιλοκλέωνἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξΒδελυκλέωνπόθεν ὦγάθ᾽ ἀλλὰ τοῦτο τοῖσι βαρβάροις 1145ὑφαίνεται πολλαῖς δαπάναις αὕτη γέ τοιἐρίων τάλαντον καταπέπωκε ῥᾳδίωςΦιλοκλέωνοὔκουν ἐριώλην δῆτ᾽ ἐχρῆν αὐτὴν καλεῖνδικαιότερον ἢ καυνάκηνΒδελυκλέωνἔχ᾽ ὦγαθέκαὶ στῆθ᾽ ἀναμπισχόμενος 1150Φιλοκλέωνοἴμοι δείλαιοςὡς θερμὸν ἡ μιαρά τί μου κατήρυγενΒδελυκλέωνοὐκ ἀναβαλεῖΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽ ἀλλ᾽ ὦγαθέεἴπερ γ᾽ ἀνάγκη κρίβανόν μ᾽ ἀμπίσχετεΒδελυκλέωνφέρ᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ σε περιβαλῶ σὺ δ᾽ οὖν ἴθιΦιλοκλέωνπαράθου γε μέντοι καὶ κρεάγραν 1155Βδελυκλέωντιὴ τί δήΦιλοκλέωνἵν᾽ ἐξέλῃς με πρὶν διερρυηκέναιΒδελυκλέωνἄγε νυν ὑπολύου τὰς καταράτους ἐμβάδαςτασδὶ δ᾽ ἀνύσας ldquoὑπόδυθιrdquo τὰς ΛακωνικάςΦιλοκλέωνἐγὼ γὰρ ἂν τλαίην ὑποδήσασθαί ποτεἐχθρῶν παρ᾽ ἀνδρῶν δυσμενῆ καττύματα 1160Βδελυκλέωνἔνθες ποτ᾽ ὦ τᾶν κἀπόβαιν᾽ ἐρρωμένωςἐς τὴν Λακωνικὴν ἀνύσαςΦιλοκλέωνἀκικεῖς γέ μεἐς τὴν πολεμίαν ἀποβιβάζων τὸν πόδαΒδελυκλέωνφέρε καὶ τὸν ἕτερονΦιλοκλέωνμηδαμῶς τοῦτόν γ᾽ ἐπεὶπάνυ μισολάκων αὐτοῦ ᾽στιν εἷς τῶν δακτύλων 1165Βδελυκλέωνοὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλαΦιλοκλέωνκακοδαίμων ἐγώὅστις ἐπὶ γήρως χίμετλον οὐδὲν λήψομαιΒδελυκλέωνἄνυσόν ποθ᾽ ὑποδησάμενος εἶτα πλουσίωςὡδὶ προβὰς τρυφερόν τι διασαλακώνισονΦιλοκλέων

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 29: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

ἰδού θεῶ τὸ σχῆμα καὶ σκέψαι μ᾽ ὅτῳ 1170μάλιστ᾽ ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίωνΒδελυκλέωνὅτῳ Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳΦιλοκλέωνκαὶ μὴν προθυμοῦμαί γε σαυλοπρωκτιᾶνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἐπιστήσει λόγους σεμνοὺς λέγεινἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν 1175ΦιλοκλέωνἔγωγεΒδελυκλέωντίνα δῆτ᾽ ἂν λέγοιςΦιλοκλέωνπολλοὺς πάνυπρῶτον μὲν ὡς ἡ Λάμι᾽ ἁλοῦσ᾽ ἐπέρδετοἔπειτα δ᾽ ὡς ὁ Καρδοπίων τὴν μητέραΒδελυκλέωνμή ᾽μοί γε μύθους ἀλλὰ τῶν ἀνθρωπίνωνοἵους λέγομεν μάλιστα τοὺς κατ᾽ οἰκίαν 1180Φιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ᾽ οἰκίανἐκεῖνον ὡς ldquoοὕτω ποτ᾽ ἦν μῦς καὶ γαλῆrdquoΒδελυκλέωνὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Θεογένης ἔφητῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοςμῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν 1185Φιλοκλέωνποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγεινΒδελυκλέωνμεγαλοπρεπεῖςὡς ξυνεθεώρεις Ἀνδροκλεῖ καὶ ΚλεισθένειΦιλοκλέωνἐγὼ δὲ τεθεώρηκα ποώποτ᾽ οὐδαμοῖπλὴν ἐς Πάρον καὶ ταῦτα δὔ ὀβολὼ φέρωνΒδελυκλέωνἀλλ᾽ οὖν λέγειν χρή σ᾽ ὡς ἐμάχετό γ᾽ αὐτίκα 1190Ἐφουδίων παγκράτιον Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὢν καὶ πολιός ἔχων δέ τοιπλευρὰν βαθυτάτην καὶ χέρας καὶ λαγόνα καὶθώρακ᾽ ἄριστονΦιλοκλέωνπαῦε παῦ᾽ οὐδὲν λέγειςπῶς ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακ᾽ ἔχων 1195Βδελυκλέωνοὕτω διηγεῖσθαι νομίζουσ᾽ οἱ σοφοίἀλλ᾽ ἕτερον εἰπέ μοι παρ᾽ ἀνδράσι ξένοιςπίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖςἐπὶ νεότητος ἔργον ἀνδρικώτατονΦιλοκλέωνἐκεῖν᾽ ἐκεῖν᾽ ἀνδρειότατόν γε τῶν ἐμῶν 1200ὅτ᾽ Ἐργασίωνος τὰς χάρακας ὑφειλόμηνΒδελυκλέωνἀπολεῖς με ποίας χάρακας ἀλλ᾽ ὡς ἢ κάπρονἐδιώκαθές ποτ᾽ ἢ λαγών ἢ λαμπάδαἔδραμες ἀνευρὼν ὅ τι νεανικώτατονΦιλοκλέωνἐγᾦδα τοίνυν τό γε νεανικώτατον 1205ὅτε τὸν δρομέα Φάυλλον ὢν βούπαις ἔτιεἶλον διώκων λοιδορίας ψήφοιν δυοῖν

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 30: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

Βδελυκλέωνπαὖ ἀλλὰ δευρὶ κατακλινεὶς προσμάνθανεξυμποτικὸς εἶναι καὶ ξυνουσιαστικόςΦιλοκλέωνπῶς οὖν κατακλινῶ φράζ᾽ ἀνύσας 1210ΒδελυκλέωνεὐσχημόνωςΦιλοκλέωνὡδὶ κελεύεις κατακλινῆναιΒδελυκλέωνμηδαμῶςΦιλοκλέωνπῶς δαίΒδελυκλέωντὰ γόνατ᾽ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶςὑγρὸν χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασινἔπειτ᾽ ἐπαίνεσόν τι τῶν χαλκωμάτωνὀροφὴν θέασαι κρεκάδι᾽ αὐλῆς θαύμασον 1215ὕδωρ κατὰ χειρός τὰς τραπέζας ἐσφέρεινδειπνοῦμεν ἀπονενίμμεθ᾽ ἤδη σπένδομενΦιλοκλέωνπρὸς τῶν θεῶν ἐνύπνιον ἑστιώμεθαΒδελυκλέωναὑλητρὶς ἐνεφύσησεν οἱ δὲ συμπόταιεἰσὶν Θέωρος Αἰσχίνης Φᾶνος Κλέων 1220ξένος τις ἕτερος πρὸς κεφαλῆς Ἀκέστοροςτούτοις ξυνὼν τὰ σκόλι᾽ ὅπως δέξει καλῶςΦιλοκλέωνἄληθες ὡς οὐδεὶς Διακρίων δέξεταιΒδελυκλέωνἐγὼ εἴσομαι καὶ δὴ γάρ εἰμ᾽ ἐγὼ Κλέωνᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου δέξαι δὲ σύ 1225ldquoοὐδεὶς πώποτ᾽ ἀνὴρ ἔγεντ᾽ Ἀθήναιςrdquo--Φιλοκλέωνοὐχ οὕτω γε πανοῦργος ltοὐδὲgt κλέπτηςΒδελυκλέωντουτὶ σὺ δράσεις παραπολεῖ βοώμενοςφήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖνκαὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν 1230Φιλοκλέωνἐγὼ δέ γεἐὰν ἀπειλῇ νὴ Δἴ ἕτερ᾽ ἀντᾴσομαιldquoὦνθρωφ᾽ οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτοςἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶςrdquo 1235Βδελυκλέωντί δ᾽ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενοςᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶςldquoἈδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλειrdquoτούτῳ τί λέξεις σκόλιον 1240Φιλοκλέωνᾠδικῶς ἐγώldquoοὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζεινοὐδ᾽ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλονrdquoΒδελυκλέωνμετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεταιἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός κᾆτ᾽ ᾄσεταιldquoχρήματα καὶ βίαν 1245Κλειταγόρᾳ τε κἀμοὶμετὰ Θετταλῶνrdquo--Φιλοκλέων

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 31: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

πολλὰ δὴ διεκόμπασας σὺ κἀγώΒδελυκλέωντουτὶ μὲν ἐπιεικῶς σύ γ᾽ ἐξεπίστασαιὅπως δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἐς Φιλοκτήμονος ἴμεν 1250παῖ παῖ τὸ δεῖπνον Χρυσὲ συσκεύαζε νῷνἵνα καὶ μεθυσθῶμεν διὰ χρόνουΦιλοκλέωνμηδαμῶςκακὸν τὸ πίνειν ἀπὸ γὰρ οἴνου γίγνεταικαὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖνκἄπειτ᾽ ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης 1255Βδελυκλέωνοὔκ ἢν ξυνῇς γ᾽ ἀνδράσι καλοῖς τε κἀγαθοῖςἢ γὰρ παρῃτήσαντο τὸν πεπονθόταἢ λόγον ἔλεξας αὐτὸς ἀστεῖόν τιναΑἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόνὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ κᾆτ᾽ ἐς γέλων 1260τὸ πρᾶγμ᾽ ἔτρεψας ὥστ᾽ ἀφείς σ᾽ ἀποιχεταιΦιλοκλέωνμαθητέον τἄρ᾽ ἐστὶ πολλοὺς τῶν λόγωνεἴπερ ἀποτείσω μηδέν ἤν τι δρῶ κακόνΒδελυκλέωνἄγε νυν ἴωμεν μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτωΧορόςπολλάκις δὴ ᾽δοξ᾽ ἐμαυτῷ δεξειὸς πεφυκέναι 1265καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτεἀλλ᾽ Ἀμυνίας ὁ Σέλλου μᾶλλον οὑκ τῶν Κρωβύλωνοὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶςδειπνοῦντα μετὰ Λεωγόρουπεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν 1270ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐς Φάρσαλον ᾤχετ᾽ εἶτ᾽ ἐκεῖμόνος μόνοιςτοῖς Πενέσταισι ξυνῆν τοῖςΘετταλῶν αὐτὸς πενέστης ὢν ἔλαττων οὐδενόςὦ μακάρι᾽ Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν 1275παῖδας ἐφύτευσας ὅτι χειροτεχνικωτάτουςπρῶτα μὲν ἅπασι φίλον ἄνδρα τε σοφώτατοντὸν κιφαραοιδότατον ᾧ χάρις ἐφέσπετοτὸν δ᾽ ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόνεἶτ᾽ Ἀριφράδην πολύ τι θυμοσοφικώτατον 1280ὅντινά ποτ᾽ ὤμοσε μαθόντα παρὰ μηδενόςἀλλ᾽ ἀπὸ σοφῆς φύσεος αὐτόματον ἐκμαθεῖνγλωττοποιεῖν ἐς τὰ πορνεῖ᾽ εἰσιόνθ᾽ ἑκάστοτε

εἰσί τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγηνἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος 1285ldquoκαί με κακίσταιςrdquo ἔκνισε κᾆθ᾽ ὅτ᾽ ἀπεδειρόμηνοὑκτὸς ἐγέλων μέγα κεκραγότα θεώμενοιοὐδὲν ἄρ᾽ ἐμοῦ μέλον ὅσον δὲ μόνον εἰδέναισκωμμάτιον εἴποτέ τι θλιβόμενος ἐκβαλῶταῦτα κατιδὼν ὑπό τι μικρὸν ἐπιθήκισα 1290εἶτα νῦν ἐξηπάτησεν ἡ χάραξ τὴν ἄμπελονΞανθίαςἰὼ χελῶναι μακάριαι τοῦ δέρματοςκαὶ τρὶς μακάριαι τοῦ ᾽πὶ ταῖς πλευραῖς τέγουςὡς εὖ κατηρέψασθε καὶ νουβυστικῶςκεράμῳ τὸ νῶτον ὥστε τὰς πληγὰς στέγειν 1295ἐγὼ δ᾽ ἀπόλωλα στιζόμενος βακτηρίᾳ

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 32: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

Χορόςτί δ᾽ ἔστιν ὦ παῖ παῖδα γάρ κἂν ᾖ γέρωνκαλεῖν δίκαιον ὅστις ἂν πληγὰς λάβῃΞανθίαςοὐ γὰρ ὁ γέρων ἀτηρότατον ἄρ᾽ ἦν κακὸνκαὶ τῶν ξυνόντων πολὺ παροινικώτατος 1300καίτοι παρῆν Ἵππυλλος Ἀντιφῶν ΛύκωνΛυσίστρατος Θούφραστος οἱ περὶ Φρύνιχοντούτων ἁπάντων ἦν ὑβριστότατος μακρῷεὐθὺς γὰρ ὡς ἐνέπλητο πολλῶν κἀγαθῶνἐνήλατ᾽ ἐσκίρτα ᾽πεπόρδει κατεγέλα 1305ὥσπερ καχρύων ὀνίδιον εὐωχημένονκἄτυπτεν ἐμὲ νεανικῶς ldquoπαῖ παῖrdquo καλῶνεἶτ᾽ αὐτὸν ὡς εἶδ᾽ ᾔκασεν Λυσίστρατοςldquoἔοικας ὦ πρεσβῦτα νεοπλούτῳ τρυγὶκλητῆρί τ᾽ εἰς ἀχυρμὸν ἀποδεδρακότιrdquo 1310ὁ δ᾽ ἀνακραγὼν ἀντῄκασ᾽ αὐτὸν πάρνοπιτὰ θρῖα τοῦ τρίβωνος ἀποβεβληκότιΣθενέλῳ τε τὰ σκευάρια διακεκαρμένῳοἱ δ᾽ ἀνεκρότησαν πλήν γε Θουφράστου μόνουοὗτος δὲ διεμύλλαινεν ὡς δὴ δεξιός 1315ὁ γέρων δὲ τὸν Θούφραστον ἤρετ᾽ ᾽εἰπέ μοιἐπὶ τῷ κομᾷς καὶ κομψὸς εἶναι προσποιεῖκωμῳδολοιχῶν περὶ τὸν εὖ πράττοντ᾽ ἀεί᾽τοιαῦτα περιύβριζεν αὐτοὺς ἐν μέρεισκώπτων ἀγροίκως καὶ προσέτι λόγους λέγων 1320ἀμαθέστατ᾽ οὐδὲν εἰκότας τῷ πράγματιἔπειτ᾽ ἐπειδὴ ᾽μέθυεν οἴκαδ᾽ ἔρχεταιτύπτων ἅπαντας ἤν τις αὐτῷ ξυντύχῃὁδὶ δὲ καὶ δὴ σφαλλόμενος προσέρχεταιἀλλ᾽ ἐκποδὼν ἄπειμι πρὶν πληγὰς λαβεῖν 1325Φιλοκλέωνἄνεχε πάρεχεκλαύσεταί τις τῶν ὄπισθενἐπακολουθούντων ἐμοίοἷον εἰ μὴ ᾽ρρήσεθ᾽ ὑμᾶςὦ πόνηροι ταυτῃὶ τῇ 1330δᾳδὶ φρυκτοὺς σκευάσωΞυμότης τιςἦ μὴν σὺ δώσεις αὔριον τούτων δίκηνἡμῖν ἅπασι κεἰ σφόδρ᾽ εἶ νεανίαςἁθρόοι γὰρ ἥξομέν σε προσκαλούμενοιἰὴ ἰεῦ καλούμενοι 1335ἀρχαῖά γ᾽ ὑμῶν ἆρά γ᾽ ἴσθ᾽ὡς οὐδ᾽ ἀκούων ἀνέχομαιδικῶν ἰαιβοῖ αἰβοῖτάδε μ᾽ ἀρέσκει βάλλε κημούςοὐκ ἄπεισι ποῦ ᾽στιν ltἡμῖνgt 1340ἡλιαστής ἐκποδών

ἀνάβαινε δεῦρο χρυσομηλολόνθιοντῇ χειρὶ τουδὶ λαβομένη τοῦ σχοινίουἔχου φυλάττου δ᾽ ὡς σαπρὸν τὸ σχοινίονὅμως γε μέντοι τριβόμενον οὐκ ἄχθεταιὁρᾷς ἐγώ σ᾽ ὡς δεξιῶς ὑφειλόμην 1345μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπόταςὧν οὕνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάρινἀλλ᾽ οὐκ ἀποδώσεις οὐδ᾽ ἐφιαλεῖς οἶδ᾽ ὅτιἀλλ᾽ ἐξαπατήσεις κἀγχανεῖ τούτῳ μέγαπολλοῖς γὰρ ἤδη χἀτέροις αὔτ᾽ ἠργάσω 1350

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 33: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

ἐὰν γένῃ δὲ μὴ κακὴ νυνὶ γυνήἐγώ σ᾽ ἐπειδὰν οὑμὸς υἱὸς ἀποθάνῃλυσάμενος ἕξω παλλακὴν ὦ χοιρίοννῦν δ᾽ οὐ κρατῶ ᾽γὼ τῶν ἐμαυτοῦ χρημάτωννέος γάρ εἰμι καὶ φυλάττομαι σφόδρα 1355τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με κἄστι δύσκολονκἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφονταῦτ᾽ οὖν περί μου δέδοικε μὴ διαφθαρῶπατὴρ γὰρ οὐδείς ἐστιν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦὁδὶ δὲ καὐτὸς ἐπὶ σὲ κἄμ᾽ ἔοικε θεῖν 1360ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα στῆθι τάσδε τὰς δετὰςλαβοῦσ᾽ ἵν᾽ αὐτὸν τωθάσω νεανικῶςοἵοις ποθ᾽ οὗτος ἐμὲ πρὸ τῶν μυστηρίωνΒδελυκλέωνὦ οὗτος οὗτος τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψποθεῖν ἐρᾶν τ᾽ ἔοικας ὡραίας σοροῦ 1365οὔτοι καταπροίξει μὰ τὸν Ἀπόλλω τοῦτο δρῶνΦιλοκλέωνὡς ἡδέως φάγοις ἂν ἐξ ὄξους δίκηνΒδελυκλέωνοὐ δεινὰ τωθάζειν σε τὴν αὐλητρίδατῶν ξυμποτῶν κλέψανταΦιλοκλέωνποίαν αὐλητρίδατί ταῦτα ληρεῖς ὥσπερ ἀπὸ τύμβου πεσών 1370Βδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ αὕτη πού ᾽στί σοί γ᾽ ἡ ΔαρδανίςΦιλοκλέωνοὔκ ἀλλ᾽ ἐν ἀγορᾷ τοῖς θεοῖς δᾲς κάεταιΒδελυκλέωνδᾲς ἥδεΦιλοκλέωνδᾲς δῆτ᾽ οὐχ ὁρᾷς ἐστιγμένηνΒδελυκλέωντί δὲ τὸ μέλαν τοῦτ᾽ ἐστὶν αὐτῆς τοὐν μέσῳΦιλοκλέωνἡ πίττα δήπου καομένης ἐξέρχεται 1375Βδελυκλέωνὁ δ᾽ ὄπισθεν οὐχὶ πρωκτός ἐστιν οὑτοσίΦιλοκλέωνὄζος μὲν οὖν τῆς δᾳδὸς οὗτος ἐξέχειΒδελυκλέωντί λέγεις σύ ποῖος ὄζος οὐκ εἶ δεῦρο σύΦιλοκλέωνἆ ἆ τί μέλλεις δρᾶνΒδελυκλέωνἄγειν ταύτην λαβὼνἀφελόμενός σε καὶ νομίσας εἶναι σαπρὸν 1380κοὐδὲν δύνασθαι δρᾶνΦιλοκλέωνἄκουσόν νυν ἐμοῦὈλυμπίασιν ἡνίκ᾽ ἐθεώρουν ἐγώἘφουδίων ἐμαχέσατ᾽ Ἀσκώνδᾳ καλῶςἤδη γέρων ὤν εἶτα τῇ πυγμῇ θενὼνὁ πρεσβύτερος κατέβαλε τὸν νεώτερον 1385πρὸς ταῦτα τηροῦ μὴ λάβῃς ὑπώπιαΒδελυκλέωννὴ τὸν Δἴ ἐξέμαθές γε τὴν ὈλυμπίανἈρτόπωλιςἴθι μοι παράστηθ᾽ ἀντιβολῶ πρὸς τῶν θεῶν

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 34: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅς μ᾽ ἀπώλεσεντῇ δᾳδὶ παίων κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ 1390ἄρτους δέκ᾽ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταραςΒδελυκλέωνὁρᾷς ἃ δέδρακας πράγματ᾽ αὖ δεῖ καὶ δίκαςἔχειν διὰ τὸν σὸν οἶνονΦιλοκλέωνοὐδαμῶς γ᾽ ἐπεὶλόγοι διαλλάξουσιν αὐτὰ δεξιοίὥστ᾽ οἶδ᾽ ὁτιὴ ταύτῃ διαλλαχθήσομαι 1395Ἀρτόπωλιςοὔτοι μὰ τὼ θεὼ καταπροίξει Μυρτίαςτῆς Ἀγκυλίωνος θυγατέρος καὶ Σωστράτηςοὕτω διαφθείρας ἐμοῦ τὰ φορτίαΦιλοκλέωνἄκουσον ὦ γύναι λόγον σοι βούλομαιλέξαι χαρίεντα 1400Ἀρτόπωλιςμὰ Δία μὴ ᾽μοί γ᾽ ὦ μέλεΦιλοκλέωνΑἴσωπον ἀπὸ δείπνου βαδίζονθ᾽ ἑσπέραςθρασεῖα καὶ μεθύση τις ὑλάκτει κύωνκἄπειτ᾽ ἐκεῖνος εἶπεν ldquoὦ κύον κύονεἰ νὴ Δί᾽ ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης ποθὲνπυροὺς πρίαιο σωφρονεῖν ἄν μοι δοκεῖςrdquo 1405Ἀρτόπωλιςκαὶ καταγελᾷς μου προσκαλοῦμαί σ᾽ ὅστις εἶπρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίωνκλητῆρ᾽ ἔχουσα Χαιρεφῶντα τουτονίΦιλοκλέωνμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἄκουσον ἤν τί σοι δόξω λέγεινΛᾶσός ποτ᾽ ἀντεδίδασκε καὶ Σιμωνίδης 1410ἔπειθ᾽ ὁ Λᾶσος εἶπεν ldquoὀλίγον μοι μέλειrdquoἈρτόπωλιςἄληθες οὗτοςΦιλοκλέωνκαὶ σὺ δή μοι Χαιρεφῶνγυναικὶ ldquoκλητεύειν ἐοικὼςrdquo θαψίνῃἸνοῖ κρεμαμένῃ πρὸς ποδῶν ΕὐριπίδουΒδελυκλέωνὁδί τις ἕτερος ὡς ἔοικεν ἔρχεται 1415καλούμενός σε τόν γέ τοι κλητῆρ᾽ ἔχειΚατήγοροςοἴμοι κακοδαίμων προσκαλοῦμαί σ᾽ ὦ γέρονὕβρεωςΒδελυκλέωνὕβρεως μὴ μὴ καλέσῃ πρὸς τῶν θεῶνἐγὼ γὰρ ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δίδωμί σοιἣν ἂν σὺ τάξῃς καὶ χάριν προσείσομαι 1420Φιλοκλέωνἐγὼ μὲν οὖν αὐτῷ διαλλαχθήσομαιἑκών ὁμολογῶ γὰρ πατάξαι καὶ βαλεῖνἀλλ᾽ ἐλθὲ δευρί πότερον ἐπιτρέπεις ἐμοίὅ τι χρή μ᾽ ἀποτείσαντ᾽ ἀργύριον τοῦ πράγματοςεἶναι φίλον τὸ λοιπόν ἢ σύ μοι φράσεις 1425Κατήγοροςσὺ λέγε δικῶν γὰρ οὐ δέομ᾽ οὐδὲ πραγμάτωνΦιλοκλέωνἀνὴρ Συβαρίτης ἐξέπεσεν ἐξ ἅρματοςκαί πως κατεάγη τῆς κεφαλῆς μέγα σφόδρα

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 35: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

ἐτύγχανεν γὰρ οὐ τρίβων ὢν ἱππικῆςκἄπειτ᾽ ἐπιστὰς εἶπ᾽ ἀνὴρ αὐτῷ φίλος 1430ldquoἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνηνrdquoοὕτω δὲ καὶ σὺ παράτρεχ᾽ ἐς τὰ ΠιττάλουΒδελυκλέωνοὕμοιά σου καὶ ταῦτα τοῖς ἄλλοις τρόποιςΚατήγοροςἀλλ᾽ οὖν σὺ μέμνησ᾽ αὐτὸς ἁπεκρίνατοΦιλοκλέωνἄκουε μὴ φεῦγ᾽ ἐν Συβάρει γυνή ποτε 1435κατέαξ᾽ ἐχῖνονΚατήγοροςταῦτ᾽ ἐγὼ μαρτύρομαιΦιλοκλέωνοὑχῖνος οὖν ἔχων τιν᾽ ἐπεμαρτύρατοεἶθ᾽ ἡ Συβαρῖτις εἶπεν ldquoεἰ ναὶ τὰν κόραντὴν μαρτυρίαν ταύτην ἐάσας ἐν τάχειἐπίδεσμον ἐπρίω νοῦν ἂν εἶχες πλείοναrdquo 1440Κατήγοροςὕβριζ᾽ ἕως ἂν τὴν δίκην ἅρχων καλῇΒδελυκλέωνοὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ᾽ ἔτ᾽ ἐνταυθοῖ μενεῖςἀλλ᾽ ἀράμενος οἴσω σε --Φιλοκλέωντί ποιεῖςΒδελυκλέωνὅ τι ποιῶεἴσω φέρω σ᾽ ἐντεῦθεν εἰ δὲ μή τάχακλητῆρες ἐπιλείψουσι τοὺς καλουμένους 1445ΦιλοκλέωνΑἴσωπον οἱ Δελφοί ποτ᾽ --Βδελυκλέωνὀλίγον μοι μέλειΦιλοκλέωνφιάλην ἐπῃτιῶντο κλέψαι τοῦ θεοῦὁ δ᾽ ἔλεξεν αὐτοῖς ὡς ὁ κάνθαρός ποτε --Βδελυκλέωνοἴμ᾽ ὡς ἀπολῶ σ᾽ αὐτοῖσι τοῖσι κανθάροιςΧορόςζηλῶ γε τῆς εὐτυχίας 1450τὸν πρέσβυν οἷ μετέστηξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆςἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼνἦ μέγα τι μεταπεσεῖταιἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν 1455τάχα δ᾽ ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοιτὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸνφύσεος ἣν ἔχοι τις ἀείκαίτοι πολλοὶ ταῦτ᾽ ἔπαθονξυνόντες γνώμαις ἑτέρων 1460μετεβάλοντο τοὺς τρόπουςπολλοῦ δ᾽ ἐπαίνου παρ᾽ ἐμοὶκαὶ τοῖσιν εὖ φρονοῦσιντυχὼν ἄπεισιν διὰ τὴνφιλοπατρίαν καὶ σοφίαν 1465ὁ παῖς ὁ Φιλοκλέωνοςοὐδενὶ γὰρ οὕτως ἀγανῷξυνεγενόμην οὐδὲ τρόποιςἐπεμάνην οὐδ᾽ ἐξεχύθηντί γὰρ ἐκεῖνος ἀντιλέγων 1470

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 36: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

οὐ κρείττων ἦν βουλόμενοςτὸν φύσαντα σεμνοτέροιςκατακοσμῆσαι πράγμασινΞανθίαςνὴ τὸν Διόνυσον ἄπορά γ᾽ ἡμῖν πράγματαδαίμων τις ἐσκεκύκληκεν ἐς τὴν οἰκίαν 1475ὁ γὰρ γέρων ὡς ἔπιε διὰ πολλοῦ χρόνουἤκουσέ τ᾽ αὐλοῦ περιχαρὴς τῷ πράγματιὀρχούμενος τῆς νυκτὸς οὐδὲν παύεταιτἀρχαἶ ἐκεῖν᾽ οἷς Θέσπις ἠγωνίζετοκαὶ τοὺς τραγῳδούς φησιν ἀποδείξειν κρόνους 1480τοὺς νῦν διορχησάμενος ὀλίγον ὕστερονΦιλοκλέωντίς ἐπ᾽ αὐλείοισι θύραις θάσσειΞανθίαςτουτὶ καὶ δὴ χωρεῖ τὸ κακόνΦιλοκλέωνκλῇθρα χαλάσθω τάδε καὶ δὴ γὰρσχήματος ἀρχὴ -- 1485Ξανθίαςμᾶλλον δέ γ᾽ ἴσως μανίας ἀρχήΦιλοκλέωνπλευρὰν λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμηςοἶον μυκτὴρ μυκᾶται καὶσφόνδυλος ἀχεῖΞανθίαςπῖθ᾽ ἑλλέβορονΦιλοκλέωνπτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ -- 1490Ξανθίαςτάχα βαλλήσειςΦιλοκλέωνσκέλος οὐράνιόν γ᾽ ἐκλακτίζωνπρωκτὸς χάσκειΞανθίαςκατὰ σαυτὸν ὅραΦιλοκλέωννῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἡμετέροιςστρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών 1495οὐκ εὖΒδελυκλέωνμὰ Δί᾽ οὐ δῆτ᾽ ἀλλὰ μανικὰ πράγματαΦιλοκλέωνθέρε νυν ἀνείπω κἀνταγωνιστὰς καλῶεἴ τις τραγῳδός φησιν ὀρχεῖσθαι καλῶςἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ᾽ εἰσίτωφησίν τις ἢ οὐδείς 1500Ξανθίαςεἶς γ᾽ ἐκεινοσὶ μόνοςΦιλοκλέωντίς ὁ κακοδαίμων ἐστίνΞανθίαςυἱὸς Καρκίνουὁ μέσατοςΦιλοκλέωνἀλλ᾽ οὗτός γε καταποθήσεταιἀπολῶ γὰρ αὐτὸν ἐμμελείᾳ κονδύλουἐν τῷ ῥυθμῷ γὰρ οὐδέν ἐστ᾽Ξανθίαςἀλλ᾽ ᾠζυρὲ

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν

Page 37: Ἀριστοφάνους  Σφῆκες

ἕτερος τραγῳδὸς Καρκινίτης ἔρχεται 1505ἀδελφὸς αὐτοῦΦιλοκλέωννὴ Δί᾽ ὠψώνηκ᾽ ἄραΞανθίαςμὰ τὸν Δἴ οὐδέν γ᾽ ἄλλο πλήν γε καρκίνουςπροσέρχεται γὰρ ἕτερος αὖ τῶν ΚαρκίνουΦιλοκλέωντουτὶ τί ἦν τὸ προσέρπον ὀξὶς ἢ φάλαγξΞανθίαςὁ πινοτήρης οὗτός ἐστι τοῦ γένους 1510ὁ σμικρότατος ὃς τὴν τραγῳδίαν ποιεῖΦιλοκλέωνὦ Καρκίν᾽ ὦ μακάριε τῆς εὐπαιδίαςὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλωνἀτὰρ καταβατέον γ᾽ ἐπ᾽ αὐτούς μ᾽ ᾠζυρέἅλμην κύκα τούτοισιν ἢν ἐγὼ κρατῶ 1515Χορόςφέρε νυν ἡμεῖς αὐτοῖς ὀλίγον ξυγχωρήσωμεν ἅπαντεςἵν᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας ἡμῶν πρόσθεν βεμβικίζωσιν ἑαυτούς

ἄγ᾽ ὦ μεγαλώνυμα τέκνατοῦ θαλασσίου ltθεοῦgtπηδᾶτε παρὰ ψάμαθον 1520καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτουκαρίδων ἀδελφοίταχὺν πόδα κυκλοσοβεῖτεκαὶ τὸ Φρυνίχειονἐκλακτισάτω τις ὅπως 1525ἰδόντες ἄνω σκέλος ὤζωσινοἱ θεαταί

στρόβει παράβαινε κύκλῳ καὶ γάστρισον σεαυτόνῥῖπτε σκέλος οὐράνιον βέμβικες ἐγγενέσθων 1530καὐτὸς γὰρ ὁ ποντομέδων ἄναξ πατὴρ προσέρπειἡσθεὶς ἐπὶ τοῖσιν ἑαυτοῦ παισὶ τοῖς τριόρχοιςἀλλ᾽ ἐξάγετ᾽ εἴ τι φιλεῖτ᾽ ὀρχούμενοι θύραζε 1535ἡμᾶς ταχύ τοῦτο γὰρ οὐδείς πω πάρος δέδρακενὀρχούμενον ὅστις ἀπήλλαξεν χορὸν τρυγῳδῶν