Απο τον Εφιάλτη των Θερμοπυλών...Στον Παπακωνσταντίνου...

- 1 - http://logioshermes.blogspot.com

Στις επόµενες παραγράφους, ταξιδέυουµε στα Άδυτα της Ελληνικής Ιστορίας, προσπαθώντας να καταγράψουµε τους Μαύρους Προδότες του Εθνους µας,

να παραδειγµατιστούµε και να αποτινάξουµε πλέον µια και καλή ενα σάπιο καθεστώς 190 χρόνων!

---

«Το πρώτο βήµα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη µνήµη του. Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την Ιστορία του.

Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει µια νέα παιδεία, να επινοήσει µια νέα ιστορία ...

∆εν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.

Ο υπόλοιπος κόσµος γύρω του θα το ξεχάσει ακόµα πιο γρήγορα».

Μίλαν Κούντερα "To Βιβλίο του Γέλιου και της Λήθης"

http://1.bp.blogspot.com/-5gQhJSI9dPo/TZBQP5AE6tI/AAAAAAAADGo/lW4t46_dYOI/s1600/ellas-prodotes.jpg


Γράφει ο Πύρινος Λόγιος Η Ελλάδα είναι τόπος ευλογηµένος. Ευλογηµένος απ' τη Φύση και τον Θεό. Το βλέπεις αυτό µε το που αποφασίζεις να κάνεις την πρώτη σου εξόρµηση στην ύπαιθρο, ερχόµενος σε επαφή µε τη φύση και τα τοπία της. Ολοι οι γνωστοί περιπατητές του 19ου Αιώνα που την επισκέφτηκαν και τη περπάτησαν απ' άκρη σ΄άκρη, εκεί κατέληξαν, σ' αυτό το συµπέρασµα, µαγεµένοι απ το µεγαλείο αυτής της µικρής γωνιάς της γής. ∆εν είναι τυχαίο που σ' αυτή τη µικρή γωνιά της γής γεννήθηκε ο η Ανθρώπινη ∆ιανόηση, ο Φάρος, που µε το άπλετο φώς του σκέπασε όλη την Ανθρωπότητα. Και λέω "δεν είναι τυχαίο", επειδή όλα τα πράγµατα έχουν τη γεννεσιουργό αιτία τους, έτσι και ό,τι γεννήθηκε εδώ, γεννήθηκε επειδή υπήρχαν ΟΛΕΣ οι ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ για να γίνει. Οπως λέει και ο Αυστραλός συγγραφέας και διανοούµενος Τζών Μάθεσον, "Οι Ελληνες χρωστάνε την πηγή της Γνώσης τους στη µοναδικότητα του τόπου που τους γέννησε". Και δεν έχει άδικο. Εχει αποδειχτεί και επιστηµονικά, οτι ορισµένοι λαοί υπέρχουν των άλλων, επειδή έτυχε η φύση να επιλέξει να γεννηθούν σ' εναν τόπο ιδανικό για την µετέπειτα εξέλιξή τους. Ο τόπος λοιπόν αυτός, δεν είναι τυχαίο που γέννησε τα µεγαλύτερα µυαλά και την πιο γενναία και λεύτερη ανθρώπινη ψυχή... Και όπως σε όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις, υπάρχει ένα "αλλά"... Η ∆ράση και η Αντίδραση, όπως έιχε αναπτύξει κι ο Αριστοτέλης στα "Φυσικά" του... Αυτός ο τόπος ∆ΕΝ γέννησε µόνο το Φώς του Κόσµου, έµελλε να γεννήσει και την Προδοσία, τη ∆ιχόνοια, τον Ατοµικισµό... Οι Ελληνες ποτέ δε συµφώνησαν µεταξύ τους, απο αρχαιοτάτων χρόνων! Ποτέ δεν υπήρξαν αυτό που λέµε "Ενιαίος και Αδιαίρετος λαός". Ακόµη και σε στιγµές που η πατρίδα κινδύνευε, πάντα βρισκόταν αυτοί, που ενώ είχαν πιεί το ίδιο ελληνικό µητρικό γάλα, είχαν την ίδια θρησκεία, τις ίδιες γνωσεις, τα ίδια ήθη και έθιµα, εντούτοις έγιναν οι φονιάδες των ίδιων τους των αδελφών! Ο κατάλογος µεγάλος, πολύ µεγάλος για να χωρέσει σ' ένα µικρό χώρο βήµατος ενός απλού ιστολογίου. Εγώ θα αναφέρω πέντε περιπτώσεις, που τις θεωρώ και τις πλέον σηµαντικές και κέραιες για το έθνος µας και την Ιστορία µας...

---

http://logioshermes.blogspot.com/search/label/%CE%A0%CE%A5%CE%A1%CE%99%CE%9D%CE%9F%CE%A3%20%CE%9B%CE%9F%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3

http://www.blogger.com/page-edit.g?blogID=1518472012799171726&pageID=8363116703079190133


Μέρος 1o

Εφιάλτης Και µόνο το άκουσµα του ονόµατός του προκαλεί φρίκη. Οι Ελληνες αργότερα, έδωσαν το όνοµά του στα φρικιαστικά και τυρρανικά όνειρα που ο καθένας µας έχει κατα καιρούς βιώσει και που µέχρι σήµερα αποκαλούµε έτσι. Εφιάλτης. Ο απαισιότερος Προδότης, που για να ικανοποιήσει τα ταπεινά και ποταπά "θέλω" του, δολοφόνησε τις πιό γενναίες Ελληνικές Ψυχές στα στενά των Θερµοπυλών το 480π.χ. στην πιο σπουδαία µάχη πουέδωσε ποτέ τούτο το Γένος. Μια µάχη που υµνήθηκε απ' όλους τους µετέπειτα λαούς σε όλα τα µήκη και τα πλάτη της Οικουµένης. Ηταν αυτός, που πούλησε τη ψυχή του στον Ξέρξη, Βασιλιά της Περσίας, που απελπισµένος και εξευτελισµένος απο κυριολεκτικά µια χούφτα Ελλήνων που δεν αγγιζαν ούτε κάν τη χιλιάδα! Τριακόσιοι απ τη Σπάρτη µε αρχηγό τον ανυπέρβλυτο Λεωνίδα και καµµιά εξακοσαριά Θεσπιείς, έκαναν τον µεγαλύτερο στρατό, την πιο φονική πολεµική µηχανή που είχε δεί ποτέ εκείνα τα χρόνια η Ανθρωπότητα να µοιάζει µε µπουλούκι ανίδεων περιπατητών! Ο Λεωνίδας απλώς δεν αστειευόταν όταν και ξεστόµισε κατάµουτρα στον Ξέρξη το περίφηµο και διαχρονικό "Μολών Λαβέ". Ο άλλος δεν τον πήρε στα σοβαρά.

http://logioshermes.blogspot.com/2011/02/blog-post_3179.html

http://2.bp.blogspot.com/-nXCZJhpSZh8/TY-wI84bSLI/AAAAAAAADGg/Lj7hEsG9HUI/s1600/timemagazine.jpg


Νόµιζε πως και µόνο η επέλαση των 200.000 στρατιωτών του, θα ήταν ικανή να ποδοπατήσει τα πάντα στο πέρασµά της. Επεσε όµως πάνω σ' αυτούς τους Ελληνες. Και λύγισε, εξευτελίστηκε, ντροπιάστηκε. Οχι µόνο στα µάτια των στρατιωτών του, αλλά στα µάτια τα δικά του! Ο,τι τέχνασµα είχε σχεδιάσει εναντίον των Ελλήνων δε του βγήκε. Επεφτε σαν χάρτινος πύργος. Κι εκεί που όλα έδειχναν να είχαν τελειώσει, ήρθε ο Εφιάλτης και του έδωσε τη λύση. Κυριολεκτικά στο πιάτο! Και τί δεν του έταξε, του απαίσιου εκείνου ανθρώπου. Ο,τι πλούτο και ηδονές µπορούσε να χωρέσει η φτωχή και µισαρή ύπαρξη του. Ο Λεωνίδας και τα παλληκάρια του, βρέθηκαν σε χρόνο µηδέν κυκλωµένοι απο 100.000 στρατό! Τι ειρωνία Θεέ µου! Ο µισαρός Ξέρξης, που µέχρι πριν λίγο λογάριαζε το πώς θα πάρει το στρατό του και να φύγει, γλυτώνοντας ό,τι µπορούσε, την αµέσως επόµενη στιγµή µετά την Προδοσία, λογάριαζε πώς θα ξεκουράσει το υπόλοιπο στράτευµα για την επόµενη κίνησή του που ήταν η Αθήνα! Μα ο Λεωνίδας δεν του έκανε το χατήρι. Ούτε τότε δεν παραδόθηκε, ούτε αυτός, ούτε κανένας απ τα παλληκάρια του. Ο θάνατος για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, ήταν γι αυτούς η ύψιστη τιµή! Και η δόξα τους σκέπασε για πάντα στους Αιώνες... "Ω ξείν, αγγέλειν Λακεδαιµονίοις, οτι τείδε κείµεθα, τοις κοίνων ρήµασι πειθώµενοι" "Και σύ διαβάτη που περνάς, πες στους Σπαρτιάτες συµπατριώτες µας, οτι έδω πέσαµε όλοι, πιστοί στα ιδανικά της πατρίδας µας"

---

Καίσαρ Ιωάννης ∆ούκας. Πολλοί δεν τον ξέρουν. Ισως γιατί η Ιστορία µας, έτσι όπως διδάσκεται σήµερα, δεν δίνει και τόση µεγάλη έµφαση σε περιπτώσεις όπως η δική του. Κι όµως! Ο άνθρωπος αυτός και η Προδοσία του, εµελλε να είναι απο τις χειρότερες στην Ελληνική Ιστορία. Απο την απαίσια προδοσία αυτού του ανθρώπου, χάθηκε οριστικά η Μικρά Ασία για τους Ελληνες Βυζαντινούς και έγινε πλέον ορµητήριο των Τούρκων για να κατακτήσουν (παραλίγο) την µισή Ευρώπη! Ηταν το 1071 µ.Χ., όπου ο Αυτοκράτωρας του Βυζαντίου Ρωµανός ο ∆' ∆ιογένης, θα αντιµετώπιζε την απειλή που λεγόταν Σελτζούκοι Τούρκοι. Μέχρι εκείνη τη στιγµή, οι Τούρκοι ήταν απλώς νοµάδες, που επιτίθεντο κατα καιρούς στο βόρειο κοµµάτι της Μικράς Ασίας για πλιάτσικο κυρίως. Κανένα σοβαρό και οργανωµένο σχέδιο για κατάκτηση εδαφών. Ο προκάτοχος του Ρωµανού, Κωνσταντίνος Ι' ∆ούκας, είχε πάρει αψήφιστα την απειλή αυτή, θεωρώντας οτι είναι παρωδική. Εκανε όµως πολύ µεγάλο λάθος και µόνο ο Ρωµάνος που ήταν στο µεταξύ εξόριστος µπόρεσε να αντιληφθεί. Ετσι, όταν ανέλαβε αυτοκρατορικά καθήκοντα µετά το γάµο του µε τη χήρα του ∆ούκα, Ευδοκία, το πρώτο πράγµα που έκανε ήταν να αναδιοργανώσει το στρατό που, δυστυχώς, ήταν κατά το 70% µισθοφορικός απο Σλάβους, Χαζάρους, Γότθους, Αλανους, Κουµάνους, Πετσενέγους, Φράγκους και Νορµανδους και το υπόλοιπο απο Ελληνες Βυζαντινούς.


Ο Ιωάννης ∆ούκας, αδελφός του νεκρού αυτοκράτορα Κων/νου ∆ούκα, ήταν η προσωποποίηση του φιλόδοξου αλλα και ανίκανου βασιλικού αδελφού που θέλησε να πάρει την εξουσία χωρίς να τα καταφέρει. Και προτίµησε να προδώσει τη πατρίδα του γι αυτό, έχοντας στο πλευρό του τον άλλο διάσηµο δολοπλόκο, γνωστο για τις φιλοσοφικές του ικανότητες και τη µόρφωσή του, Μιχαήλ Ψελλό. Ο Ρωµανός ήξερε οτι αυτοί οι δύο του έσκαβαν το λάκκο. Οµως δεν πτοήθηκε και βάζοντας πάνω απ' όλα τη Πατρίδα, κινήθηκε να αντιµετωπίσει τον Σουλτάνο των Τούρκων, Αρπ Ασλάν, πρωτού αυτός γίνει πολύ σοβαρή απειλή για τη χώρα. Οι Τούρκοι προσπαθούσαν µε ανορθόδοξο πόλεµο να κάνουν ζηµιά στο στρατό του και στο τέλος αναγκάστηκαν να τον αντιµετωπίσουν στο Μαντζικέρτ, ενα µικρό χωριό κοντά στην Αρµενία. Ο ∆ούκας όµως είχε ήδη απλώσει τα πλοκάµια του στο στράτευµα του ∆ιογένη, παίρνοντας µε το µέρος του τους στρατηγούς Ταρχανειώτη και Ανδρόνικο ∆ούκα (συγγενής του) και περίµενε απλά την κατάλληλη στιγµή να χτυπήσει. Ηξερε πως αν κέρδιζε ο Ρωµανός τον Αρπ Ασλάν θα εδραίωνε για τα καλά την εξουσία του και ο λαός θα τον λάτρευε. Και το όνειρό του για το θρόνο θα πήγαινε περίπατο... Για το θρόνο, οχι για τη πατρίδα! Εκείνο το αυγουστιάτικο πρωί του Αυγούστου του 1071, γράφτηκε µια απ τις µελανότερες σελίδες της Ιστορίας µας... Ο Ρωµανός µε το ξεκίνηµα της µάχης, έχοντας στήσει αριστοτεχνικά το στρατό, είχε πάρει φαλάγγι τους Τούρκους και όλα έδειχναν οτι η νίκη θα ήταν καταλυτική. Κι όµως! Η προδοτική κίνηση της ξαφνικής υποχώρησης που δόθηκε απο τον άλλον στρατηγό Ανδρόνικο ∆ούκα (ο Ταρχανειώτης στο µεταξύ είχε εξαφανιστεί µε µεγάλο κοµµάτι του στρατού), έβαλε σύγχιση στο στράτευµα που, ενώ νικούσε, ξαφνικά έδειχναν τα πράµατα να είχαν πάρει άλλη τροπή! Ο ίδιος ο Αυτοκράτορας αντιλαµβάνεται οτι έχει πέσει θύµα προδοσίας αλλά είναι πλέον αργά. Ο Αρπ Ασλάν έτριβε τα µάτια του απ την ανέλπιστη τύχη και σε χρόνο µηδέν κυκλώνει το υπόλοιπο κοµµάτι του στρατού και το αποδεκατίζει, πιάνοντας αιχµάλωτο τον ίδιο τον Αυτοκράτορα! Φοβερή στιγµή! Οι απαίσιοι προδότες µε επικεφαλής τον ∆ούκα, θα µπορούσαν τουλάχιστον να είχαν εξιλεωθεί έστω, αν υπέγραφαν τελικά τη συµφωνία εκεχειρίας που τους προσέφερε παραδόξως ο Αρπ Ασλάν και να τον αποθήσουν αργότερα οταν θα ήταν πιο έτοιµοι, αλλα φεύ! Την απέρριψαν ασηζητιτί, συνέλαβαν τον Ρωµανό και ολοκλήρωσαν την προδοσία τους µε τον πιο εµετικό τρόπο! Τον τύφλωσαν και τον εξόρισαν. Ολα για χάρη της τυφλής εξουσίας.... Αθάνατε Ρωµανέ ∆ιογένη!

---


Μέρος 2ο

Ιωάννης Κωλέττης & Γεώργιος Κουντουριώτης..

Η αλλοιώς, η χαραυγή των Ελλήνων πολιτικών προδοτών. Και δεν είναι σχήµα λόγου αυτό που γράφω Ελληνες Αδέρφια µου. Αυτοί οι δύο "φελοί" της νεοσυσταθείσας ελληνικής Πολιτείας, είναι οι πρώτοι διδάξαντες της πολιτικής ανιθηκότητας και οι πρωτεργάτες της διαπλοκής. Κι όµως, η σύγχρονη Ελληνική Πολιτεία τους έχει "τιµήσει" δεόντως, µε το να δώσει τα ονόµατά τους σε δρόµους και πλατείες σε πολλές πόλεις, να έχουν στηθεί αδριάντες τους και ασφαλώς τα πορτραίτα τους χαίρουν τιµιτικής θέσης στο ναό της ∆ηµοκρατίας, τη Βουλή! Ας τα πάρουµε όµως τα πράµατα απ' την αρχή. Ηταν τα χρόνια εκείνα που τα ντουφέκια των επαναστατηµένων Ελλήνων άφηναν τον Τούρκο και στρέφονταν εναντίον των αδελφών τους... Τούτοι οι δυό ήταν παντελώς άγνωστοι µεταξύ τους. Ο ένας, ο Κουντουριώτης, καταγόταν απο τη γνωστή µεγάλη οικογένεια των Υδραίων καπεταναίων κι επειδή η µόρφωση που είχε ήταν µεγάλη, τα αδέρφια του τον έµπασαν στα "πολιτικά" της Επανάστασης. Ο Κουντουριώτης, χωρίς κάν να έχει πιάσει ντουφέκι στο χέρι, βρέθηκε ξαφνικά να εκλέγεται πρόεδρος του Νοµοτελεστικού στο Μεσολόγγι το 1824, απότέλεσµα της µεγάλης διαφωνίας µεταξύ των Αγωνιστών στην Α' Εθνοσυνέλευση στην Επίδαυρο.

http://logioshermes.blogspot.com/2011/02/2o.html

http://3.bp.blogspot.com/-cOikdFtoo2w/TZBhh-dhNGI/AAAAAAAADG8/BGnI5Ij_LV8/s1600/kolettis-kountouriotis-prodotes.jpg


Ο Αρχιστράτηγος του Αγώνα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γίνεται απλώς "γερουσιαστής", ενώ ο ∆ηµήτρης Υψηλάντης, αρχηγός του Αγώνα γίνεται Πρόεδρος του Βουλευτικού. Εν ολίγοις, τα µεγάλα κεφάλια της Επανάστασης παραγκωνίζονται εντέχνως απο τους πολιτικάντηδες της φατριάς του Μαυροκορδάτου, του Κωλέττη και των άλλων δολοπλόκων που µε την ανοχή, αν όχι συµµετόχή των Μεγάλων ∆υνάµεων και δή της Αγγλίας που µέχρι πρότινος έφτυνε µετα βδελυγµίας στα µούτρα των αγωνιστών αποδοκιµάζοντας την Επανάσταση, κινούσαν τα νήµατα. Αυτή η Α' Εθνοσυνέλευση, αποτέλεσε και την γεννεσιουργό αιτία του Εµφιλίου Πολέµου που σχεδόν τίναξε στον αέρα τον πιο Ιερό και µεγάλο Αγώνα του Εθνους µας κι αν δεν υπήρχε η καταλυτική επέµβαση των Μεγάλων ∆υνάµεων, που πλέον τα συµφέροντά τους εξυπηρετούνταν απόλυτα απο την ύπαρξη Ελληνικού Κράτους, ο Ιµπραήµ θα είχε ήδη καταστείλει την Επανάσταση και θα είχε ήδη επικοίσει την Πελοπόνησσο, όπως είχε διακυρήξει στα σχέδια του. Για τόση µεγάλη προδοσία µιλάµε! Οσο για τον Κωλέττη, κατ' αρχάς αυτός ήταν ο συνδετικός κρίκος µεταξύ της Ρουµελιώτικης φατριάς και της Υδραίικης, που έχοντας και στα χέρια της πλέον το µεγάλο δάνειο της Αγγλίας µε εγγυητή τον Μαυροκορδάτο, είχε υπερισχύσει αυτής των Μωραιτών. Ο Κωλέττης µε το έτερό του ήµισι στη διαπλοκή Μαυροκορδάτο, στηρίζουν το ανδρείκελο Γεώργιο Κουντουριώτη στην πρώτη επίσηµη κυβέρνηση της Ελλάδας, έχοντας µάλιστα και την αβάντα του ∆ανείου που διασκορπάται κυριολεκτικά σε κοµµατικές παροχές και ενίσχυση των "δικών" τους! Τα χρήµατα δηλαδή αυτά που υποτίθετο θα γινόταν µπαρουτόβολα, τουφέκια, όπλα και εφόδια, κατασπαταλήθηκε απ αυτή τη ληστοσυµµορία επιβαρύνοντας αργότερα τον ήδη καταπονηµένο απ' τον πόλεµο Ελληνα πολίτη που µε τη φορολογία που επέβαλε ο Οθωνας, γονάτισε ακόµη περισσότερο για το τίποτα! Μα η µεγάλη τους προδοσία ήταν άλλη! Ηταν η επέσχυντη και κατάπτυστη φυλάκιση των µεγάλων οπλαρχηγών Κολοκοτρώνη, ∆εληγιάννη, Γρίβα, Αφών Σισίνη, Νοταρά στο µοναστήρι του Προφήτη Ηλία στην Υδρα, ενώ ο Παλαιών Πατρών Γερµανός είχε συλληφθεί απο τον Νικολέτο Σοφιανόπουλο, άλλο φρούτο αυτός και αφού οδηγήθηκε στη Γαστούνη, από εκεί και πέρα προχώρησε πεζός, γεγονός πρωτάκουστο για κληρικό τέτοιας κατηγορίας και προσωπικότητας! Και µάλιστα η προδοσία τους προχωρά ακόµη παραπέρα! Με την εισβολή του Ιµπραήµ στη Πελοπόνησσο, ο Κουντουριώτης, ο Κωλέττης και η παρέα τους ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να αποφυλακίσουν τους οπλαρχηγούς µε το αιτιολογικό οτι αυτοί υποκίνησαν το Εθνος σε Εµφύλιο! Η πρώτη επαίσχυντη παραπληροφόρηση γεννιέται µε...καισαρική! Και ενώ ο Ιµπραήµ ρίχνει τα κάστρα της Σφακτηρίας και της Μεθώνης και καίει τα χωριά του νότιου Μωριά σφάζοντας και λεηλατώντας, αυτά τα κτήνη κοιτάζουν ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΘΩΚΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ! Αν είναι δυνατόν!


Μόνο ο Παπαφλέσσας συνέρχεται απ' τον εξουσιαστικό λήθαργο! Συµµετέχοντας στην κυβέρνηση Κουντουριώτη ως Υπουργός Εσωτερικών, αυτός που κάποτε υπήρξε η φλόγα της Επανάστασης, αναµυγνείεται µε το µίασµα ελπίζοντας στην σταδιακή αναρρήχησή του στην εξουσία που θα τον οδηγούσε στο πολυπόθητο όνειρό του που ήταν η πρωθυπουργία! Εστω λοιπόν την τελευταία στιγµή, µπαίνει µπροστάρης στην εκστρατεία εναντίον του Ιµπραήµ, αλλά πλέον ήταν αργά. Ο φοβερός αυτός πασάς της Αιγύπτου που είχε πάρει εντολή απ το Σουλτάνο Μαχµούτ τον Β' να πνίξει στο αίµα την επανάσταση των γραικών, είχε ήδη οργανωθεί και στήσει τα ορµητήριά του και αφού είχε βάψει κόκκινο το χώµα της νότιας Πελοπονήσσου µε τις σφαγές των αµάχων, είχε ήδη ανεφοδιαστεί µε πολεµοφόδια και άνδρες, σχεδιάζοντας τις επόµενες κινήσεις του. Ο Παπαφλέσσας γρήγορα διαπιστώνει οτι είναι µόνος του. Ούτε ο ίδιος ο αδελφός του ο Νικήτας δεν ήρθε µαζί του, ούτε κάν ο Πετρόµπεης Μαυροµιχάλης! Τότε µίλησε η γενναία του ψυχή και το µεγαλείο του Αγωνιστή, που η γ'αγγραινα της µωροφιλοδοξίας δεν µπόρεσε να εξαλείψει. Αποφάσισε να στήσει το ανάστηµά του στον αιµοσταγή Ιµπραήµ µε 300 παλικάρια στο λόφο στο Μανιάκι δίνοντας το παράδειγµα της Αυτοθυσίας, εµψυχώνοντας τους Ελληνες και γράφοντας µια απο τις πλέον ένδοξες σελίδες της Ελληνικής Ιστορίας, αντάξια µ' αυτήν του Λεωνίδα και των τριακοσίων του! Πως επαναλαµβάνεται η Ιστορία ε; Ναί, όταν η Ιστορία αυτή είναι η Ιστορία του Γενους των Ελλήνων!... Οσο για τους προδότες Κωλέττη και Κουντουριώτη, αυτοί δυστυχώς τη γλύτωσαν αδέλφια µου. Έχοντας φυλακίσει όλους τους πολιτικούς αντιπάλους της η κυβέρνηση Κουντουριώτη ήταν ελεύθερη να προωθήσει τα συµφέροντα της καθώς και αυτά των Άγγλων, των οποίων ήταν όργανο. ∆εν µπόρεσε όµως να τους κρατήσει για πολύ, οι εξελίξεις στο µέτωπο της Επανάστασης ήταν καταιγιστικές. Οι οπλαρχηγοί πήραν πάλι τα άρµατα, µα έδειχνε πλέον οτι ο Αγώνας ήταν άνισος. Ο Κωλέττης ήλπιζε σε ένα θαύµα, ξέροντας πως οι Τραπεζίτες της Αγγλιας δεν θα άφηναν την επένδυσή τους να χαθεί και θα πίεσαν την κυβέρνησή τους να επέµβει, πράγµα που εν µέρει έγινε. Ειχε στο µεταξύ πειραχτεί και η Ρωσία µε τα τεκταινόµενα εδώ και κύρηξε τον πόλεµο κατά της Τουρκίας, ήρθε µετά και η Γαλλία απο φόβο µήπως µείνει απ' έξω απ΄το χορό κι έτσι ο Αγώνας σώθηκε µε την ανάληψη του Καποδίστρια ώς ηγέτη του νέου Ελληνικού Κράτους. Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, αναθεµατίζει τον Κωλέττη για τα καλά στα "Αποµνηµονεύµατά" του για το ρόλο που έπαιξε στον Εµφύλιο και στη δολοφονία του Οδυσσέα Ανδρούτσου: "Σ'αυτά όλα έφταιγε ο Κωλέτης. Από τον Αλή Πασσά - ήταν γιατρός του Μουχτάρ πασα - γνώριζε τον ∆υσσέα (Ανδρούτσο) τι νου είχε, ήταν ο καλύτερος απ' όλους τους άλλους στρατιωτικούς. ∆εν µπορούσε να τον παίξη (ξεγελάσει) αυτόν ο Κωλέτης. Κ' ήθελε να τον βγάλη από τη µέση και να κάµη τους δικούς του σκοπούς. Ο Κωλέτης είναι από τους Καλαρρύτες.


Όταν χαλάστηκαν οι Καλαρρύτες από τους Τούρκους πέρασε από το Γώγο κι αλλουνούς αρχηγούς της δυτικής Ελλάδος και πήρε συστατικά εις την Κυβέρνησιν' ότι γνωρίζαµε αυτόν και τον κάναµε αντιπρόσωπό µας. Οι Πελοποννήσιοι και οι άλλοι άµαθοι και άπραγοι στα πολιτικά, τότε αυτός, πανούργος, ενώθη µε τους ξεκλησµένους ανθρώπους κ'έπαιξε την πατρίδα όπως ήταν η όρεξή του. Μαθητής των Τούρκων και κατεξοχή του τυράγνου Αλήπασσα, τέτοια φώτα σαν εκείνου θα δώση εις την πατρίδα και τέτοια έργα να 'νεργήση. Οταν κιντυνεύη η πατρίς, αυτός κατατρέχει τους άξιους ανθρώπους, τους κατατρέχει αυτός και οι φίλοι του, οπούναι Αργειοπαγίτες." Αχ Στρατηγέ µου, εσύ καλά τα έγραψες, αλλά - δυστυχώς - αυτουνού του είδους οι φελλοί µας κυβερνάνε ακόµη! Ως πότε Θεέ µου;

---


Μέρος 3ο

Γεώργιος Παπαδόπουλος & ∆ηµήτριος Ιωαννίδης Οι φονιάδες της Κύπρου.

∆ύο απο τους πλέον χειρότερους Εφιάλτες που γέννησε ποτέ ο τόπος. Αµετανόητοι, ώς την τελευταία στιγµή της ζωής τους, αυτοί οι δύο ...υπάνθρωποι, υπήρξαν καθαρά προιόντα της απίστευτης "πλύσης εγκεφάλου" και της παγκόσµιας υστερίας εναντίον του κοµµουνισµού! Αν ο Φασισµός δεν είχε το κάλυµµα του Εθνικοσοσιαλισµού, ασφαλώς και οι δύο αυτοί παρίες της ελληνικής ιστορίας δεν θα υπήρχαν κάν! Αλλα ποιοί ήταν στην αλήθεια αυτοί οι δύο και πώς κατάφεραν να κυβερνήσουν την Ελλάδα κάποια µέρα; Εδώ να ανοίξω µια παρένθεση. Ο Παπαδόπουλος δεν ξεκίνησε τη καριέρα του ως Αξιωµατικός για να προδώσει τη πατρίδα του. Αντιθέτως µάλιστα. Πολέµησε γενναία το '40-'41 στο Αλβανικό µέτωπο και αργότερα στη µάχη των οχυρών εναντίον των Γερµανών, τιµηθείς δύο φορές µε το παράσιµο Ανδρείας και τον Χρυσούν πολεµικό σταυρό! Ο Ιωαννίδης, δεν µπόρεσε να πάρει µέρος στη µάχη µε τους Ιταλούς, διότι απεφοίτησε απο τη σχολή το 1943. Μετά εντάχθηκε στον Ε∆ΕΣ του Ναπολέοντος Ζέρβα και έλαβε µέρος στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταµου. Ως εδώ, βλέπουµε δύο απόλυτα φυσιολογικούς Ελληνες πατριώτες, που πολέµησαν γενναία τον κατακτητή και έκαναν το καθήκον τους ως όφειλαν. Πώς διάολε γυρισαν τα πράµατα τούµπα και έφτασαν στο σηµείο να προδώσουν πολλές φορές τη πατρίδα για την οποία έχυσαν το αίµα τους; Κλείνει η παρένθεση.


http://4.bp.blogspot.com/-q6p-hDJWc_c/TZBuRLA_82I/AAAAAAAADHE/cnCuQFJYvE8/s1600/papadopoulos-ioannidis-prodotes.JPG


Πάµε στα γεγονότα τώρα. Ο Παπαδόπουλος, έχοντας γαλουχηθεί µε το δόγµα του "κακού" και "βρώµικου κοµµουνισµού", και, παρά τις όποιες αντιστασιακές του πράξεις (αρχηγός στην οργάνωση Μίδας 614 του συνταγµατάρχη Τσιγάντε, και µετά την διάλυσή της προσχωρεί στην Οργάνωση Χ του Γεωργίου Γρίβα), η πλύση εγκεφάλου που του είχε γίνει στο Στρατό και στις υπόλοιπες δραστηριότητές του, τον είχε καταστήσει πλέον επικινδυνο. Το ίδιο ακριβώς συµβαίνει και στον Ιωαννίδη. Προιόντα και οι δύο αυτής της κοινωνικοπολιτικής αρρώστειας, γίνονται στόχος πλέον των ξένων µεγάλων δυνάµεων και των µυστικών υπηρεσιών τους, που τους χρησιµοποιούν κατα το δοκούν, ανάλογα µε τα στρατιωτικά πόστα τα οποία κατείχαν κατα καιρούς. Ο Παπαδόπουλος κάποιες φορές φαίνεται πιο διαλλακτικός (όντας Πρόεδρος του Εκτάκτου Στρατοδικείου που δίκασε τον ήρωα Νίκο Μπελογιάννη, ήταν αντίθετος ως προς τη θανατική ποινή που φαινόταν πως θα του επιβάλλετο), ο Ιωαννίδης δείχνει απολύτως αδίστακτος. Λαµβάνοντας µέρος στον Εµφύλιο Πόλεµο υπηρετώντας όµως στα "µετόπισθεν", στο ειδικό τάγµα της Μακρονήσου, δεν διστάζει να βασανίσει πολλές φορές και µέχρι θανάτου, αιχµαλώτους του ΕΛΑΣ που κουβάλαγαν µέχρι τη Μακρόνησο οι Βασιλικοί. Γίνεται µέλος του Ι∆ΕΑ (Ιερός ∆εσµός Ελλήνων Αξιωµατικών) που σκοπό είχε την εξάλειψη του κοµµουνισµού στην Ελλάδα και συµµετέχει στο αποτυχηµένο και παντελώς ηλίθιο κίνηµα να καταλάβουν πραξικοπηµατικά το Υπουργείο Εθνικής Αµυνας επειδή ο Αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος είχε σκοπό να παραιτηθεί και να µπεί στη πολιτική! Και, όπως αναφέρουν και έγγραφα της CIA που βγήκαν στο φώς της δηµοσιότητας πολλά χρόνια αργότερα, ο Ιωαννίδης είχε ήδη αναλάβει την αρχηγία απο το 1956, της προδοτικής οµάδας των στρατιωτικών που κάποια στιγµή θα έβρισκαν την ευκαιρία να καταλάβουν πραξικοπηµατικά την εξουσία και να επιβάλουν τα "θέλω" τους µε τη βία! Ο Παπαδόπουλος στο µεταξύ είχε αναπτύξει πλούσια δράση. Χωµένος ώς στο κόκκαλο στους δαιδαλώδεις διαδρόµους του "παρακράτους", το 1960 προάχθηκε σε συνταγµατάρχη και τοποθετήθηκε στην ΚΥΠ. Το 1961 ως συνταγµατάρχης της ΚΥΠ, και αρχηγός από το 1961 της παράνοµης οργανώσεως ΕΝΑ στον Στρατό,είχε συµµετάσχει στη διαµόρφωση του σχεδίου «Περικλής», που είχε ως στόχο την άσκηση συστηµατικής βίας για τη µείωση της επιρροής της Ε∆Α, που στο µεταξύ βρισκόταν, απο το 1958 στην Αντιπολίτευση! Ο στόχος εξειδικευόταν ως εξής: "Ενδεικνυόµενα µέτρα, ώστε ο κοµµουνισµός εις το εγγύς µέλλον να υποστή κάµψιν και το ποσοστόν του να κατέλθη εις επίπεδα κάτω του 20%"!.


Η συµµετοχή του αποκαλύφθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1965 από τον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου. Φυσικά δεν ετίθετο λόγος οτι αυτός και η ΚΥΠ ήταν υπεύθυνοι για τη δολοφονία του ήρωα βουλευτή Γρηγορίου Λαµπράκη. Οι αποκαλύψεις βασίστηκαν σε ανακριτικό πόρισµα του αντιστράτηγου Χ. Λουκάκη σύµφωνα µε τις οποίες η διαµόρφωση του σχεδίου "Περικλής" (είχε συνταχθεί ήδη από το 1959 από την ΚΥΠ) ολοκληρώθηκε στις 12 Αυγούστου 1961, σε ειδική συνεδρίαση της δευτεροβάθµιας επιτροπής πληροφοριών και διαφωτίσεως του ΓΕΕΘΑ, υπό την προεδρία του Α/ΓΕΣ Β. Καρδαµάκη. Επίσης στις αρχές του Ιουνίου 1965 ,διέπραξε το περίφηµο "Σαµποτάζ του Έβρου". Έριξε ζάχαρη σε φορτηγά της µονάδας του και κατηγόρησε γι' αυτό κοµµουνιστές φαντάρους. Αποκαλύφθηκε όµως ότι ήταν δική του προβοκάτσια και αντί να δικασθεί από στρατοδικείο τιµωρήθηκε µόνο µε 15 µέρες φυλακή! Αν είναι δυνατόν!!! Το 1966 διορίζεται από το ΓΕΣ διευθυντής του 3ου Επιτελικού γραφείου. Έκτοτε άρχισε την προπαρασκευή του πραξικοπήµατος, µαζί µε τον Ιωαννίδη και τους Παττακό, Μακαρεζό και άλλους 26 αξιωµατικούς. Οι στόχοι του πραξικοπήµατος ήταν δύο: Η απόλυτη εξάλειψη και της παραµικρής ακόµη υποψίας οτι ο κοµµουνισµός θα υπήρχε περίπτωση να ανέλθει στην εξουσία και δεύτερον, η δευθέτηση του ζητήµατος της Κύπρου. Οι άνθρωποι ήταν αλάζονες, παράφρονες και Προδότες και το έδειχναν καθηµερινά. Ο Ιωαννίδης ειχε εξ αρχής αναλάβει την Στρατιωτική Αστυνοµία (ΕΣΑ) και αργότερα τη διεύθυνση του Υπουργείου Αµυνας, αυτό δηλαδή που στόχευε απο τότε που ήταν ακόµη νέος Ευελπις! Απο τη θέση αυτή, έλεγχε όλον τον Ελληνικό Στρατό, ανέβαζε και κατέβαζε αρχηγούς ΓΕΣ και ΓΕΕΘΑ όπως αυτός γούσταρε και η ΕΣΑ είχε προ πολλού παρρεκλείνει των στόχων της, που ήταν η αστυνόµευση των στρατιωτών και έγινε το δεξί χέρι της Ασφάλειας στην αστυνόµευση πλέον των πολιτών. Οι δύο προδότες, µε τη συνεργασία και των υπολοίπων, υποτάσσονται απόλυτα στα θελήµατα της CIA, που µπαινοβγαίνει ανενόχλητη στη χώρα, χωρίς να δίνει λογαριασµό σε κανένα. Το σταθµαρχείο της που στεγαζόταν στο Μετοχικό Ταµείο Στρατού στη Πανεπιστηµίου, γεµίζει απο κάθε λογής πράκτορες και πρακτορίσκους, που δεν διστάζουν να ...συλλαµβάνουν οποιονδήποτε θεωρούν ύποπτο για τα συµφέροντά τους. Η Ελλάδα ζει στην ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΟΛΑΣΗ! Ο Ελληνικός Λαός υποφέρει τα πάνδεινα κάτω απο τη µπότα αυτών των απαίσιων προδοτών! Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι φυλακές Μπογιατίου γεµίζουν απο απλούς πολίτες, που µε την απλή και µόνο υποψία οτι µπορεί και να είχαν αριστερίζουσα ιδεολογία, συλλαµβάνονταν και βασανίζονταν χωρίς λόγο και αιτία! Τρόµος παντού και σε κάθε εκδήλωση της ζωής της Ελλάδας. Τα πάντα καταρρέουν, παιδεία, µουσική, τέχνες κινηµατογράφος. Η διανόηση, φυλακισµένη και τροµοκρατηµένη, λουφάζει και περιµένει την ανάσταση, που αργούσε να ρθει. Και η Κύπρος; Αυτό είναι και το µεγάλο δράµα. Η Κύπρος, καταδικασµένη στην αποµόνωση εξ αιτίας τους, περιµένει µε αγωνία το αύριο που φαίνεται ζοφερό....


Ο Μακάριος απο νωρίς αντιλαµβάνεται οτι κάτι δεν πάει καλά µε δαυτους. Βλέπει οτι η ΕΛ∆ΥΚ γεµίζει µε χουντικούς αξιωµατικούς, οι οποίοι έχουν ήδη αρχίσει να υποκινούς επεισόδια εις βάρος της Τουρκοκυπριακής πλευράς. Τι κι αν έστελνε σωρρηδόν επιστολές διαµαρτυρίας στην Αθήνα. ίποτα. Αλλωστε, οι προδότες είχαν καταστρώσει καλά το σχέδιό τους και, µε την διαβεβαίωση της CIA οτι µπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν µε τον ..."τραγόπαπα" (έτσι προσφωνούσαν τον Μακάριο και ο Παπαδόπουλος και ο Ιωαννίδης), ακρεί να τον ξεριζώσουν απ τη Μεγαλόνησο, ο Παπαδόπουλος οργανώνει τη δεύτερή του προδοσία κατά του Εθνους. Αποστέλλει µυστικά τον Στρατηγό Γεώργιο Γρίβα στην Κύπρο, µε σκοπό να στήσει και να στελεχώσει την δεύτερη οργάνωσή του, την Ε.Ο.Κ.Α. Β', που δεν θα έχει πλέον σκοπό να απελευθερώσει το νησί απο τους Εγγλέζους κατακτητές, αλλά απο τον ίδιο τον Μακάριο, υποκινώντας έτσι Εµφύλιο Πόλεµο µεταξύ Ελλήνων! Ο Μακάριος θορυβείται και ανησυχεί, αλλά ποιός τον ακούει! Οι προδότες έχουν ερµητικά κλειστά τα αυτιά τους! Ο στόχος τους ήταν να τον ανατρέψουν µε κάθε τρόπο, να τοποθετήσουν δικό τους ανδρείκελο εκεί και µετά να προσαρτήσουν το νησί στην Ελλάδα, γνωρίζοντας εκ των προτέρων οτι η Τουρκία δε θα καθήσει µε σταυρωµένα χέρια. Είχαν όµως τις διαβεβαιώσεις της CIA οτι τίποτε δεν θα συµβεί. Η µεγαλοµανία και η ηλιθιότητά τους ξεπερνάει τα όρια. Λίγα χρόνια αργότερα, φτάνοντας στον πολυσυζητηµένο Οκτώβρη του '73, ο Παπαδόπουλος βλέπει οτι αυτή η τακτική της πολιτικής του δεν τον βγάζει πουθενά και το καλυτερο που έχει να κάνει είναι να αρχίσει να παραδίδει σταδιακά την εξουσία στους πολιτικούς. Αφού αποφασίζει να δώσει αµνηστία στους πολιτικούς κρατούµενους και ειδική χάρη στον θανατοποινίτη Αλέκο Παναγούλη, βαφτίζει εν µία νυκτί το καθεστώς του "Προεδρευοµένη ∆ηµοκρατία" και καλεί τον Σπύρο Μαρκεζίνη να αναλάβει τη πρωθυπουργία, µε σκοπό να πάει τη χώρα στις εκλογές τον Φεβρουάριο του '74. Οµως ο Ιωαννίδης είχε άλλη γνώµη. Πιο προδότης απο τους προδότες, σχεδιάζει την ανατροπή του Παπαδόπουλου για λίγο πρίν ή µετά τις εκλογές αλλά τον προλαβαίνει η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Μετά τον τραγικό επίλογο της εξέγερσης, βρίσκει την ευκαιρία και βάζει άµεσα το σχέδιο του σε εφαρµογή. Ανατρέπει τον πρώην "κολλήτο" του, τον θέτει σε κατ' οίκον περιρισµό και κατόπιν προχωράει σε δική του κυβέρνηση, τοποθετώντας τον Φαίδωνα Γκιζίκη στο ρόλο του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας και τον Α.Ανδρουτσόπουλο στο ρόλο του Πρωθυπουργού. Αυτός, προτιµά µέσα απο το σκοτεινό παρασκήνιο να κινεί τα νήµατα, αφήνοντας τους άλλους να είναι εκτεθειµένοι. Στόχος; Η Κύπρος και ο Μακάριος, που έπρεπε οπωσδήποτε να προσκυνήσει το νέο "αφεντικό". Ο Μακάριος, πανέξυπνος καθώς είναι, καταλαβαίνει οτι δε του µένει άλλος δρόµος παρά η κατα µέτωπο σύγκρουση µε τον προδότη. Αρχίζει να έχει µυστικές επαφές µε τη Σοβιετική Ενωση που άλλο που δε θέλει αυτή απ το να µπεί στο παιχνίδι, αρχίζει και υποστηρίζει πλέον φανερά τον Αρχιεπίσκοπο. Η CIA και προπάντων η ΜΟΣΑΝΤ θορυβούνται αµέσως! Αν η Κύπρος καταστεί φερέφωνο της Σοβιετικής Ενωσης επειδή ο ηλίθιος Ιωαννίδης δεν έχει ούτε κύτταρο διπλωµατίας µέσα του και κάνει του κεφαλιού του, τότε η τα συµφέροντά τους τινάζονται στον αέρα!


Το Ισραήλ είχε ήδη τελέψει άλλον έναν πόλεµο µε τους Αραβες πριν ενα χρόνο, αυτό του έλειπε να βάλει στα πόδια του τους Ρώσους. Τότε, ενεργοποιείται το µέλος της Bildenberg, Εβραίος στην καταγωγή και Υπυργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρυ Κίσσινγκερ να αναλάβει αυτός δράση. Μέσω ειδικών απεσταλµένων, συµβουλεύει τον Ιωαννίδη να βάλει µπρός το γργορότερο το σχέδιο για την ανατροπή του Μακαρίου "διότι ο παπάς έχει ξεφύγει απο κάθε έλεγχο". Και αφού τον διαβεβαιώνουν οι πράκτορές του οτι η Τουρκία δεν πρόκειται να αναµειχθεί, λόγω του οτι είναι µέλος του ΝΑΤΟ και αν πάρει τέτοιου είδους πρωτοβουλία αυτό θα έχει αντικτυπο στη συµµαχία µε ολέθρια αποτελέσµατα, ο Προδότης χαµογελάει σαρδόνια, µιας και το τρίτο µεγάλο του όνειρο, να διαφεντέψει και τη µεγαλόνησο, γίνεται πραγµατικότητα. Κι έτσι, στις 15 του Ιούλη του 74, η Εθνοφρουρά της Κύπρου, έχοντας πλήρως στελεχωθεί µε αξιωµνατικούς της εµπιστοσύνης της χούντας, παίρνει διαταγή να επιτεθεί στο Προεδρικό Μέγαρο, να συλλάβει και να σκοτώσει τον Μακάριο και µετά να παραδώσει την Προεδρία στον Νικόλαο Σαµψών, ένα κυριολεκτικά ανδρείκελο, υποχείριο πλήρως του Ιωαννίδη, που δεν είχε ιδέα απο τίποτε! Οµως το κίνηµα αποτυγχάνει να σκοτώσει τον Αρχιεπίσκοπο που σώζεται ως εκ θαύµατος και φυγαδεύεται απο την πίσω πόρτα του Μεγάρου. Παρ' ότι τα φερέφωνα του Προδότη ουρλιάζουν οτι ο Μακάριος είναι νεκρός, ξαφνικά το µεσήµέρι της ίδιας µέρας, ο Αρχιεπίσκοπος, απο έναν πρόχειρο ποµπό που στήνεται στο µοναστήρι του Προφήτη Ηλία όπου είχε καταφύγει, στέλνει διάγγελµα στον κυρπιακό λαό! Ο Ιωαννίδης τα χάνει και χτυπιέται, σπάζοντας τα πάντα στο γραφείο του βρίζοντας τους πάντες, θεούς και δαίµονες. Ο Κίσσινγκερ του στέλνει καθυσυχαστικά µηνύµατα και τον διαβεβαιώνει πως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, ο Μακάριος έτσι κι αλλοιώς θα έβγαινε απ τη µέση. ∆εν ήξερε όµως ο Προδότης οτι του έσκαβαν το λάκκο απο πίσω οι δήθεν σύµµαχοί του. Οι Αγγλοι ουδέποτε επιθυµούσαν την αποµάκρυνση του Αρχιεπισκόπου διότι µε αυτόν στην εξουσία, είχαν ήσυχο το κεφάλι τους για τα συµφέροντά τους στο νησί ενώ το σχέδιο των Αµερικάνών ήταν άλλο. Απόλυτη διχοτόµηση του νησιού, ούτως ώστε να µπορούν να ελέγχουν 100% την κατάσταση εκεί µαζί µε τους Ισπαηλινούς, έχοντας τους Τούρκους φίλους τους να φυλάνε τα µπόσικα απο τους "επικινδυνους" κοµµουνιστές που το είχαν βάλει στο στόχαστρο. Αλλωστε, ο Αρχιεπίσκοπος µπλοφάριζε µε τους Σοβιετικούς κι αυτοί το γνώριζαν. Αλλά φοβόταν µήπως ο επόµενος Πρόεδρος κάνει τίποτε αλλοπρόσαλες κινήσεις παίρνοντας τα µυαλά του αέρα και αυτό θα ήταν τραγικότερο γι αυτούς. Η διχοτόµηση λοιπόν ήταν η καλύτερη λύση. Και εφ όσον ο Προδότης έπεσε στη παγίδα τους, σειρά είχε ο µαθητής του Κίσσιγκερ στο Πανεπιστήµιο της Μινεσσότα και πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπουλέντ Ετσεβίτ να αναλάβει δράση. Τη νύχτα της 19ης προς 20ή Ιουλίου, ηµέρα Σάββατο και ώρα 2.30' το πρωί, τα αποβατικά πλοία ξεκίνησαν απο το λιµάνι της Αττάλειας για τη Κύπρο. Λίγες ώρες αργότερα, σµήνη µεταγωγικών έριχναν αλεξιπτωτιστές για τη δηµιουργία προγεφυρώµατος. Η εισβολή είχε αρχίσει. Το δράµα είχε αρχίσει. Η Προδοσία είχε εκτελεστεί. Η Κύπρος Εάλω!...


Ο Προδότης βρέθηκε να τον λούζει κρύος ιδρώτας. Παίρνει τηλέφωνο τον Αµερικάνό Πρέσβυ και τον λούζει µε τα χειρότερα κοσµητικά, ουρλιάζοντας "Με πουλήσατε καθάρµατα!" ∆ε τό ξερες αισχρέ προδότη και φονιά, οτι ΚΑΝΕΝΑΣ δε συµπαθεί τους προδότες της πατρίδας του; Φυσικά και θα σε πούλαγαν, εµετικό τοµάρι! Σε χρησιµοποίησαν και σε πέταξαν σα στυµένη λεµονόκουπα αχρείε!... Λίγους µήνες αργότερα, ο ∆ηµήτριος Ιωαννίδης ,ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και οι συντροφοί τους επίορκοι αξιωµατικοί, αφού συνελήφθησαν µε την κατηγορία της Εσχάτης Προδοσίας και έπειτα απο µυνητήρια αναφορά του δικηγόρου Αλέξανδρου Λυκουρέζου, καταδικάζονται δίς Εις Θάνατον. Ο Κων/νος Καραµανλής που είχε αναλάβει την Πρωθυπουργία, σκεπτόµενος οτι τυχόν εκτέλεσή τους ίσως προξενούσε νέα δεινά στη χώρα απο ενδεχόµνενο κίνηµα οπαδών τους, µετατρέπει τη ποινή σε ισόβια, διευκρινίζοντάς τους όµως οτι "...Οταν λέµε Ισόβια, εννοούµε Ισόβια". Ισως αυτή η κίνηση να µην εξέφραζε ακριβώς την οργή και τη νέµεσι των πολιτών, αλλά είχε όµως αποτέλεσµα. Οι Προδότες, σάπισαν στη φυλακή και πέθαναν, ξεχασµένοι απο όλους. Ετσι όπως ακριβώς αρµόζει σε Προδότες...

---


Μέρος 4ο

(Α' Ενότητα) Ο "χαρισµατικός" Προδότης

Ασφαλώς και µιλάµε για τον µοιραίο άνθρωπο, που άλλαξε για πάντα την Ιστορία του τόπου µας. Εναν άνθρωπο, που µέ το επικοινωνιακό του χάρισµα, και τις τεράστιες δυνατότητές του, θα µπορούσε να δώσει στην πατρίδα µας την πιο λαµπρή πορεία που ονειρεύτηκε ποτέ. Αντ' αυτού, ΤΗΝ ΠΡΟ∆ΩΣΕ, τη ΣΗΜΑ∆ΕΨΕ και τη ΧΤΥΠΗΣΕ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ. Ηταν 18 του Οκτώβρη του 1981. Ηµέρα Κυριακή, ηµέρα εκλογών. Μια µέρα, που θα µου µείνει ΑΝΕΞΗΤΗΛΑ χαραγµένη στη ψυχή µου για πάντα. Ηµουν παιδάκι ακόµη, µόλις 15 ετών. ∆εν πολυκαταλάβαινα τι γινόταν γύρω µου, ούτε και µπορούσα να συνειδητοποιήσω το µέγεθος και τη βαρύτητα των εκλογών αυτών. Εµένα µου άρεσε όλο αυτό το νταβαντούρι που γινόταν, σηµαίες πράσινες και µπλέ, κόσµος να συγκεντρώνεται στις πλατείες, τραγούδια στα µεγάφωνα, ατέλειωτες συζητήσεις και...καυγάδες µεταξύ των φίλων του πατέρα µου και τον ίδιο, µε θέµα τον έναν και µοναδικό ΑΝΤΡΕΑ.


http://3.bp.blogspot.com/-flKFazdm6yI/TZBzC-P6kfI/AAAAAAAADHM/BU8RrUSelMk/s1600/a.papandreou-prodotes.JPG

http://4.bp.blogspot.com/-nwRSaLJ3eS8/TZByQHVSXCI/AAAAAAAADHI/Gva2TL9wpKU/s1600/a.papandreou-prodotes.JPG



Εκείνα τα χρόνια, τα χρόνια της "αθωωτητας" όπως τα λέγαµε, εµείς τα παιδιά, ηρωοποιούσαµε ο,τι µεγάλο και σπουδαίο βλέπαµε και ακούγαµε. Θές ο τρόπος που µας µάθαιναν την Ιστορία στο σχολείο, θες οι εθνικοπατριωτικές ταινίες που βλέπαµε στο σινεµά, θες τα βιβλία που διαβάζαµε της Πηνελόπης ∆έλτα ως επέκταση του µαθήµατος των Νέων Ελληνικών, άµα ακούγαµε για κάποιον ο οποίος εθεωρείτο σπουδαίος για το Εθνος, µια γλυκιά ένταση µας συνέπαιρνε. Και τότε, ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ένας απ αυτούς. Θυµάµαι, στεκόµουν και τον χάζευα στις προεκλογικές αφίσσες, την ώρα που περίµενα τους γονείς µου να βγούν απ το εκλογικό τµήµα όπου ψήφιζαν. Χαµογελαστός, αισιόδοξος, µε θαρραλέο αλλά και καλοσυνάτο βλέµµα, απίστευτα συµπαθής και οικείος, σαν να ήταν ένας απο µάς, καθηµερινός, δικός µας άνθρωπος. Ετοιµος να σου πεί "κουράγιο πατριώτη, εδώ είµ' εγώ." Απ' την άλλη, κοίταζα το βλοσυρό, αυστηρό βλέµµα του Γεωργίου Ράλλη. Κι έλεγα µέσα µου, "µα είναι δυνατόν να νικήσει αυτός ο τζιγγρός τύπος µε τη στριγγιά φωνή, που δε µπορεί καλά-καλά να πεί το "ρο" και το έλεγε "γο"; Σωστά, αν ήταν δυνατόν δηλαδη. Ελα µου ντε! Εκείνη τη µέρα, όλοι ήταν χαµογελαστοί και αισιόδοξοι. ∆εν έβλεπες ούτε µια φάτσα σκυθρωπή. Ενα παράξενο πράµα. Λές και γιορτάζαµε καµµιά εθνικοαπελευθερωτική γιορτή. "Ναι γιέ µου, µου λέει ο πατέρας µου. "Σηµερα γιορτάζουµε την Ανάσταση της πατρίδας"... Αχ ρε πατέρα... Εσύ έφυγες νωρίς... Εκεινο το βράδυ των εκλογών, ήταν σαν όντως να απελευθερώθηκε η Πατρίδα. Με το που ακούστηκε το πρώτο εκλογικό αποτέλεσµα, στις 9.00 περίπου το βράδυ απο το ραδιόφωνο του ∆ευτέρου Προγράµµατος στο τάδε χωριό, στη δείνα περιφέρεια, "Ν.∆. 678 ψήφους, ποσοστό 18%, ΠΑΣΟΚ 2.235 ψήφους, ποσοστό 67% έγινε ΣΕΙΣΜΟΣ!!! Φωνές, ζήτω, σηµαίες, κόρνες, τραγούδια, ένας απίστευτος σαµατάς, που όµοιό του δεν είχα ξαναδεί ποτέ στη ζωή µου... Ο Ανδρέας Παπανδρέου, έπαιρνε µε τον πιο πανηγυρικό τρόπο, την καθολική λαικη εντολή να κυβερνήσει την Ελλάδα... Ποιός ήταν όµως ο Ανδρέας Παπανδρέου και γιατί ο Λαός τον αγάπησε τόσο πολύ και του εµπιστεύτηκε τις τύχες του; Πέρασαν τέσσερα ολόκληρα χρόνια απο τότε, δευτεροετής φοιτητής της Παντείου πλέον, όταν ήρθε η ώρα να αρχίζω να µαθαίνω ΠΟΙΟΣ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΗΤΑΝ και τι πρέσβευε ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ... Ο Ανδρέας Παπανδρέου, γόνος του µεγάλου Γεωργίου Παπανδρέου, γεννήθηκε στη Χίο το Φλεβάρη του 1919, όταν ο πατέρας του ήταν εκεί Νοµάρχης επί Ελευθερίου Βενιζέλου.


Μεγάλωσε µε τα ιδεώδη της ∆ηµοκρατίας και ο πατέρας του φρόντισε απο νωρίς να του δώσει σπουδαία µόρφωση. Τέλειωσε το γυµνάσιο µε άριστα και µπαίνει στο Πανεπιστήµιο το 1938, και τότε δηµιουργεί εναν µικρό επαναστατικό πυρήνα αντίστασης κατά του Φασιστικού Καθεστώτος του Ιωάννη Μεταξά. Οµως, δεν αργεί η δράση του να γίνει αντιληπτή απο την Ασφάλεια και συλλαµβάνεται απο τους Ασφαλίτες την ώρα που τύπωνε προκυρήξεις. Ο Ανδρέας οδηγείται την ίδια µέρα στο γραφείο του ίδιου του Υπουργού Ασφαλείας, του περιβόητου Κων/νου Μανιαδάκη, πασίγνωστου για τα βάρβαρα βασανιστήρια που εφάρµοζε εναντίον των αριστερών του ΚΚΕ και τις γκαιµπελικές µεθόδους προπαγάνδας και προβοκάτσιας. Ο Μανιαδάκης άλλο που δεν ήθελε, κάτι τέτοια "βουτυρόπαιδα και γιαλαντζή επαναστάτες" ήταν βούτυρο στο ψωµί του πρωινού του. Με τη πρώτη "σφαλιάρα", ο ...επαναστάτης αρχίζει και λυγάει. Ο Μανιαδάκης ξέροντας οτι είναι γόνος του πολιτικού Παπανδρέου και µε την ελπίδα οτι έβγαλε "λαγό", του προτείνει να τον αφήσει ελεύθερο να φύγει, αρκεί να του αποκαλύψει τους συνεργάτες του και τους σκοπούς του πυρήνα. Και δε σταµατάει εδώ, ασφαλώς και βάζει στο παιχνίδι και τον ίδιο τον πατέρα του. Τα πράγµατα δυσκολεύουν για τον νεαρό "επαναστάτη" που δεν είχε απλά συναίσθηση ούτε του τί είχε κάνει ούτε της σοβαρότητας της κατάστασης. Αυτός, το µόνο που ήθελε ήταν να πάει....σπίτι του! Ο Μανιαδής του ρίχνει και το µεγάλο δόλωµα! Ενα διαβατήριο, θεωρηµένο για τις ...ΗΠΑ! Αυτό ήταν! Ποιά δηµοκρατικά ιδεώδη και...κουραφέξαλα! Εδώ είναι ο Σώζων εαυτόν σωθήτω! Και στο φινάλε, αντε να τον βρούν στην Αµερική...Κι έτσι, ο Παπανδρέου τα "ξερνάει" όλα, τους σκοπούς του πυρήνα, τους συνεργάτες του, όλους. Ανάµεσά τους κι ο µεγάλος µετέπειτα Φιλόσοφος και ∆ιανοητής Κορνήλιος Καστοριάδης. Αυτή, ηταν η ΠΡΩΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟ∆ΟΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝ∆ΡΕΑ ΠΑΠΑΝ∆ΡΕΟΥ.

--- Μια προδοτική πράξη, που κατάφερε να την κρατήσει επτασφράγιστο µυστικό για 43 ολόκληρα χρόνια! Μετά την αποφυλάκισή του, ενα µήνα αργότερα φεύγει για την Αµερική και γράφεται στο Πανεπιστήµιο του Χαρβαρντ. Στο µεταξύ, η Ιταλία του Μουσσολίνι, µέσω του πρέσβη της στην Ελλάδα Αντόλφο Τσιάνο, παραδίδει τελεσίγραφο υπογεγραµµένο απο τον ίδιο τον Μουσσολίνι για παράδοση της Ελλάδας και διέλευση των Ιταλικών στρατευµάτων δια µέσου αυτής. Ο Μεταξάς το σκίζει και του δείχνει τη πόρτα και µ΄αυτή του την πράξη ΕΞΙΛΕΩΝΕΤΑΙ για τα δεσµά που είχε ρίξει τη πατρίδα µε την 4η Αυγούστου. Ο Λαός µας χύνει το αίµα του δίνοντας τον υπ0ερ πάντων Αγώνα στις χιονισµένες κορφές της Πίνδου, γράφοντας το µεγαλύτερο Επος ηρωισµού του 20ου Αιώνα σε ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕ∆Ο! Κι ο ...επαναστάτης Παπανδρέου; Αυτός επιλέγει τη...ζεστασιά του κρεββατιού του στη φοιτητική εστία του Χαρβαρντ, αφήνοντας τους άλλους να πολεµούν. Ετσι κι αλλοιώς η Ελλάδα γι αυτόν είχε πάψει να υπάρχει απο τότε που το 'σκασε αφήνοντας πίσω του τους συντρόφους του στα χέρια του παρανοικού Μανιαδάκη.


Το 1941, η Αµερική µπαίνει κι αυτή στο πόλεµο και ο Ανδρέας κατατάσσεται ως εθελοντής στο Αµερικανικό Ναυτικό ως ...Νοσοκόµος, καθαρά για να πάρει µέσω αυτής την Αµερικανική Υπηκοότητα, την οποία και διατηρούσε ώς το τέλος της ζωής του, που πρακτικά σηµαίνει οτι ενώ ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδας, ήταν ταυτόχρονα και Υπήκοος των ΗΠΑ!

ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ∆ΕΥΤΕΡΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟ∆ΟΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝ∆ΡΕΑ ΠΑΠΑΝ∆ΡΕΟΥ!

--- Στην Αµερική, όλα κυλούσαν τέλεια για τον νεαρό και φιλόδοξο Ανδρέα. Το 1943 έλαβε το διδακτορικό του δίπλωµα από το Πανεπιστήµιο Χάρβαρντ, όπου και διορίστηκε ως αναπληρωτής καθηγητής (associate professor). Tο 1947 διορίστηκε επίκουρος και στη συνέχεια τακτικός καθηγητής του Πανεπιστηµίου της Μινεσότα και του Πανεπιστηµίου της Καλιφόρνια (Berkeley), όπου και διετέλεσε πρόεδρος του Τµήµατος Οικονοµικής Επιστήµης από το 1956 ως το 1959. Στο µεταξύ, είχε ήδη παντρευτεί την πρώτη του σύζυγο, Χριστίνα Ρασιά, Ελληνοαµερικανίδα Ψυχιάτρο, που τον στηρίζει µε όλες της τις δυνάµεις στο να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Αµέσως σχεδόν µετά, τη χωρίζει και παντρεύεται την αµερικανίδα Μαργαρίτα Τσάντ, η οποία του χαρίζει και 4 παιδιά, τον Γιωργάκη (σηµερινό πρωθυπουργό), τη Σοφία, τον Νίκο και τον Αντρίκο. Τον Γενάρη του 1961, ο Κων/νος Καραµανλής, πρωθυπουργός τότε, τον καλεί να έλθει στην Ελλάδα, παρ'ότι ήταν γιός του µεγαλύτερου πολιτικού του αντιπάλου, για να αναλάβει τη θέση του επικεφαλής του νεοσύστατου Κέντρου Οικονοµικών Ερευνών, όπου και εργασθηκε ως σύµβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος. Μια µεγάλη πολιτική πράξη απο τον Καραµανλή, που έδειξε και έµπρακτα οτι το µόνο που τον ένοιαζε ήταν η πρόοδος και η ανάπτυξη της χώρας, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια το γεγονός οτι ο Ανδρέας ήταν ο γιός του Γεωργίου Παπανδρέου, που τον κατηγορούσε µε Ανένδοτο αγώνα ως "σφετεριστή" της πρωθυπουργίας και "αλλοιωτή" των εκλογικών αποτελεσµάτων! Ετσι είναι. Οι Μεγάλοι πολιτικοί Ανδρες κρίνονται απ τις πράξεις τους. Κι ο Καραµανλής, ΗΤΑΝ µεγάλος πολιτικός άνδρας! Τέλος πάντων, στις εκλογές του 1964, ο Γεώργιος Παπανδρέου δεν θεωρησε και πολύ καλή ιδέα το γεγονός οτι ο γιός του, µε το όχι και τόσο άµεµπτο παρελθόν και µε το γεγονός ότι συνεργάστηκε µε τον Καραµανλή στο Υπουργείο Οικονοµικών, να έβαζε υποψηφιότητα µε το κόµµα του, την Ενωση Κέντρου, για βουλευτής. Στο τέλος όµως υπέκυψε κι έτσι ο Αντρέας µπαίνει θριαµβευτικά στην πολιτική εκλεγόµενος βουλευτής Αχαίας. Μετείχε στην κυβέρνηση του πατέρα του, αρχικά ως υπουργός Προεδρίας και λίγο αργότερα ως αναπληρωτής Yπουργός Συντονισµού.


Απο δώ όµως ξεκινάνε και οι φιλοδοξίες του, φτάνοντας στο σηµείο να πριονίζει σιγά σιγά τη καρέκλα του ίδιου του πατέρα του, "διαφωνώντας" συνεχώς µαζί του σε θέµατα πολιτικού συντονισµού και σιγά-σιγά συσπειρώνει γύρω του την αριστερίζουσα πτέρυγα της Ενωσης Κέντρου, δηµιουργώντας αντιπολιτευτικό πυρήνα µέσα στο ίδιο του το κόµµα! Ο πατέρας του, έξαλλος µε την απαράδεκτη συµπεριφορά του, φτάνει στο σηµείο να δηλώσει σε συνεργάτες του "Αλλοίµονό σε σας και στο τόπο, αν ποτέ φτάσει στο σηµείο ο γιός µου να πάρει την εξουσία να τον κυβερνήσει'!

Αχ, µεγάλε Γέρο της ∆ηµοκρατίας! Πόσο ΤΡΑΓΙΚΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΗΣΟΥΝ...

Και νά ταν µόνο αυτά; Η καταστροφική δράση του Παπανδρέου δε σταµατάει µόνο εδώ. ∆υό χρόνια αργότερα, το 1965, τη λεγόµνενη "Χρονιά της Αποστασίας", ο Παπανδρέου συγκλονίζει τον πολιτικό κόσµο της χώρας, κατηγορούµενος ως εµπνευστής και αρχηγός της συνοµωτικής οργάνωσης ΑΣΠΙ∆Α («Αξιωµατικοί Σώσατε Πατρίδα, Ιδανικά, ∆ηµοκρατίαν, Αξιοκρατίαν») που στόχο είχε την ανατροπή του καθεστώτος και µε πραξικοπηµατικό τρόπο την ένωση της Κύπρου µε την Ελλάδα. Ο στρατηγός Γρίβας είχε στείλει στον τότε Υπουργό Εθνικής αµυνας Πέτρο Γαρουφαλλιά σχετική έκθεση καταγγέλοντας το γεγονός και ο Γαρουφαλλιάς παρα λίγο να πάθει συµφόρηση, βλέποντας το όνοµα του ίδου του γιού του Πρωθυπουργού να φιγουράρει πρωτο -πρώτο, στην αρχηγία και στην έµπνευση της οργάνωσης!!! ∆ιατάσσονται αµέσως έρευνες τις οποίες αναλαµβάνει ο αντιστράτηγος Σίµος, ο οποίος κατεβαίνει σε χρόνο µηδέν στην Κύπρο και να διεξαγάγει ανακρίσεις για το ζήτηµα. Ο αντιστράτηγος ερευνά τα στοιχεία, εξετάζει 93 µάρτυρες και αποφαίνεται οτι ναί µεν απεδείχθη οτι υπήρχε η οργάνωση αυτή, αλλά κανείς δεν οµολόγησε οτι ο Παπανδρέου ήταν ο αρχηγός της. Παρ' όλα αυτά, όσοι στρατιωτικοί συνελήφθησαν, τιµωρήθηκαν µε µικρές ποινές. Τέσσερις Λοχαγοί αποτάχθηκαν και άλλοι έξη απλώς ελέχθησαν πειθαρχικά. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, έξαλλος µε την όλη ιστορία, πιέζει το γιό του να του πεί την αλήθεια, ο Ανδρέας όµως όχι µόνο αρνείται τα πάντα, αλλά τον απειλεί κιόλας µε διάσπαση στο κόµµα τους! Στο µεταξύ δίνεται και η αφορµή στον νεαρό τότε Βασιλιά να ανακευτεί στα πράγµατα κατά παράβαση του Συντάγµατος (τέτοιες εποχές, τι περιµένει κανείς) και απαιτεί η υπόθεση να πάει στο Στρατοδικείο. Ο Γέρος της ∆ηµοκρατίας δέχεται, αλλά µε την προυπόθεση να σταλεί µαζί και η υπόθεση του Σχεδίου "Περικλής" που περιγράψαµε στο 3ο µέρος και που είχε πρωταγωνιστή τον άλλον προδότη, Γεώργιο Παπαδόπουλο. Οι υποθέσεις αυτές πήγαν τελικά στο δικαστήριο, αλλά στο µεταξύ η ζηµιά είχε ήδη γίνει. Η αναµπουµπούλα αυτή δηµιουργεί τεράστια πολιτική κρίση που τελικά οδήγησε στα Ιουλιανά, γνωστά και ως Αποστασία, µια οµάδα δηλαδή βουλευτών της Ενωσης Κέντρου που ήραν την εµπιστοσύνη τους στη κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου και στήριξαν διάφορες κυβερνήσεις που γελοιοποίησαν τον πολιτικό κόσµο και ήταν η αφορµή για το έγκληµα της 21ης Απριλίου µε αρχηγούς τους δύο ΠΡΟ∆ΟΤΕΣ Γ. ΠΑΠΑ∆ΟΠΟΥΛΟ και ∆. ΙΩΑΝΝΙ∆Η που περιγράψαµε στο προηγούµενο µέρος.


Υπεύθυνος και ηθικός αυτουργός όλης αυτής της ανωµαλίας, ο ένας και µοναδικός, ΑΝ∆ΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝ∆ΡΕΟΥ.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΙΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟ∆ΟΣΙΑ ΤΟΥ! ---

Μετά το ξέσπασµα των Απριλιανών γεγονότων το 1967, ο Ανδρέας Παπανδρέου συλλαµβάνεται στο σπίτι του απο τους πραξικοπηµατίες, καθώς και οι περισσότεροι πολιτικοί, συµπεριλαµβανοµένων των αποστατών και του ίδιου του Γεωργίου Παπανδρέου. Ο Ανδρέας οµως βάζει λυτούς και δεµένους στη ...δεύτερη πατρίδα του, αυτή των ΗΠΑ, φωνάζοντας µέσα απο τα κελλιά των φυλακών οτι είναι και...Αµερικανός Πολίτης και έχει δικαιώµατα!!!! Φυσικά οι της Αµερικανικής Πρεσβείας θορυβούνται και µε την απειλή του ξεσπάσµατος άλλου σκανδάλου (ήδη τους κατηγορούσαν όλοι πίσω απ τις κουίντες ως υπεύθυνους για την ανωµαλία αυτή στην Ελλάδα) πιέζουν τον δικτάτορα και Αρχιπροδότη Παπαδόπουλο να αφήσει ελεύθυερο τον Ανδρέα Παπανδρέου και όλη την οικογένειά του, συµπεριλαµβανοµένου και του πατέρα του. Ο Παπαδόπουλος τελικά ενδείδει στις πιέσεις και διατάσσει να αποφυλακιστούν οι Παπανδρέου. Ο Μέγας Γέρων όµως αρνείται, διαµηνύοντας στους προδότες "Αποφυλακίστε πρώτα τη ∆ηµοκρατία και τελευταίον εµένα! Η θέση µου είναι µαζί της!" Ο Ανδρέας όµως δεν είχε κανένα πρόβληµα να την άφηνε µόνη της τη ∆ηµοκρατία, φυλακισµένη. Κι έτσι, το ∆εκέµβρη του ίδιου χρόνου, πετάει προς την ελευθερία, αφήνοντας πίσω του τα συντρίµµια που ο ίδιος δηµιούργησε.

---


(Β' Ενότητα)

Απο το ΠΑΚ στο ΠΑΣΟΚ και την Εξουσία.

Φεύγοντας ο Παπανδρέου απο την Ελλάδα, µέσα στο αεροπλάνο που τον οδηγούσε πίσω στην άλλη "Πατρίδα", ήδη σκεφτόταν το πώς έπρεπε να αντιδράσει σ' αυτή τη κατάσταση και µε ποιόν τρόπο. Αντίδραση βέβαια πάντα εκ του ασφαλούς. Τώρα το είχε µάθει πλέον καλά το µάθηµά του. ∆εν ήταν αυτός γεννηµένος για - Πρόσωπο µε Πρόσωπο - αντίδραση. ∆ύο φορές που το επιχείρησε, έφαγε και τίς δύο τα µούτρα του. Αρα; Τι µέλλει γενέσθαι; Μόνο ένας τρόπος υπήρχε. Η ίδρυση ενός κινήµατος, που θα είχε τη µορφή αντιστασιακού πυλώνα, µαζεύοντας όσους Ελληνες του εξωτερικού µπορούσε και µ' αυτόν τον τρόπο να πίεζε ξένες κυβερνήσεις να τον βοηθήσουν να πάρει την εξουσία στην Ελλάδα. Ηξερε οτι ο Καραµανλής ήταν στο Παρίσι αυτοεξόριστος, ήδη 5-6 χρόνια. Ηξερε επίσης οτι αν γινόταν πολιτικές διαβουλεύσεις για το θέµα της Ελλάδος σε ευρωπαικό επίπεδο, ο πρώτος που θα πρότειναν για πρωθυπουργό θα ήταν ο Καραµανλής κι όχι αυτός. Γιατί; Μα επειδή ασφαλώς τα χε κάνει ολότελα θάλασσα και οι ευρωπαίοι δεν τον εµπιστεύονταν! Μόνο στους Αµερικάνους "συµπατριώτες" του είχε ελπίδες. Και δεν έπεσε καθόλου έξω σ' αυτή του τη σκέψη. Επρεπε λοιπόν να προλάβει τα πράγµατα και να ιδρύσει το όποιο κίνηµα είχε κατα νού το γρηγορότερο δυνατόν. Να µην τον προλάβει ο Καραµανλής.

http://logioshermes.blogspot.com/2011/03/4o_04.html

http://2.bp.blogspot.com/-dDKorYqv5jE/TZB9k4hrC6I/AAAAAAAADHQ/HaXPOfgum5s/s1600/a.papandreou-prodotes.JPG


Στην Αµερική, ο προσωπικός του φίλος απο τα φοιττητικά χρόνια Εντουαρντ Μπλέικ, που στο µεταξύ είχε πάρει κυβερνητικό πόστο στο Στέιτ Ντηπάρτµεντ πρίν κάποια χρόνια, του προτείνει να συνεργαστεί σε ελληνικά θέµατα µε την ίδια τη CIA, η οποία θα µπορούσε να τον βοηθήσει να πάρει κάποια στιγµή την εξουσία στην Ελλάδα. Ο Παπανδρέου δεν το βρήκε καθόλου κακή ιδέα. Το αντίθετο µάλιστα. Ναί, εντάξει, αλλά πώς θα γινόταν; Μα µόνο µέσω του Μπλεικ, ο οποίος θα ήταν αυτός που θα κανόνιζε τις συναντήσεις µέσω της διαβόητης Υπηρεσίας των ΗΠΑ. Ο,τι ήθελε η CIA το πετύχαινε και ο Ανδρέας το ήξερε καλά αυτό. Τις επόµενες µέρες, ο Μπλέικ τον φέρνει σε επαφή µε κάποιον πράκτορα, που αποκαλούνταν "ROCK", ο οποίος του πιστοποιεί το ενδιαφέρον της Υπηρεσίας τόσο γι αυτόν, όσο και για το µέλλον της Ελλάδας. Αλλά δεν θα ήταν και τόσο καλή ιδέα η δράση αυτή να γινόταν σε αµερικανικό έδαφος. Θα έπρεπε να γίνει σε Ευρωπαικό. Και γι αυτό µόνο ένας τρόπος υπήρχε. Να δουλέψει σε κάποιο πανεπιστήµιο της Ευρώπης, το οποίο και θα χρησιµοποιούσε ως Εδρα. Ετσι και έγινε. Ο Ανδρέας, µετα απο κάποιοες µέρες, λαµβάνει επιστολή απο το Πανεπιστήµιο της Στοκχόλµης (απόλυτα µελετηµένες οι κινήσεις της διαβόητης και τροµερής CIA) που του προτείνει τη θέση του Καθηγητή Οικονοµικών, µε αρκετά σεβαστό µισθό και έξοδα διαµονής πληρωµένα. Η οικογένεια µετακοµίζει στη Στοκχόλµη και µετα απο λίγο καιρό, ο Ανδρέας ιδρύει το ΠΑΚ (Πανελλήνιο Αντιστασιακό Κίνηµα) στις 28 Φεβρουαρίου του 1968 µε µια ιστορική οµιλία του στην αίθουσα του Συλλόγου Ελλήνων Μεταναστών, η οποία και άλλαξε το τότε πολιτικό σκηνικό. Γύρω του µαζεύτηκε σχεδόν ΟΛΗ την ελληνική διανόηση που ζούσε στο εξωτερικό (απο καλλιτέχνες, µουσικούς, καθηγητές πανεπιστηµίων, ηθοποιούς και ασφαλώς φοιτητές), οι οποίοι βλέπουν στο πρόσωπό του τον Ελληνα Ηγέτη που θα ελευθέρωνε την Ελλάδα απ τα δεσµά της. Bάση της ιδρυτικής διακήρυξής του, το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνηµα ιδρύθηκε «για να αποτελέσει το κέντρο της δηµοκρατικής αντιστάσης στην Ελλάδα». Ως καθήκον του, η διακήρυξη όριζε «τον συντονισµό της αντιστάσης στην Ελλάδα» και σκοπό του «την ανατροπή της χούντας και την εγκαθίδρυση γνήσιων δηµοκρατικών διαδικασιών που θα ήταν εγγύηση της πλήρους και άνευ όρων λαϊκής κυριαρχίας θεµελιώµενης σε µια µόνιµη και στερεή βάση».Ακούγοντας αυτά τα βαρύγδουπα και άκρως ηρωικά, όλοι αυτοί που βρέθηκαν κοντά του σίγουρα έπρεπε να ελεγαν µέσα τους "Ε, δε µπορεί, τα πιστεύει αυτά που λέει!" Ναί, ασφαλώς και τα πίστευε εκείνη την ώρα που τα έλεγε, µόνο που όταν κατέβαινε απ το βήµα, το πρώτο που έκανε ήταν απλώς να τα...ξεχνάει!


Οι µόνοι που τα θυµόντουσαν, ήταν οι συνεργάτες του και οι οπαδοί του, που τον ακολουθούσαν τυφλά! Στο µεταξύ στην Ελλάδα, οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ αντιστασιακοί υπέφεραν απο το ξύλο και τα βασανιστήρια της ΕΣΑ. Ο ήρωας Αλέκος Παναγούλης, που είχε κάνει απόπειρα δολοφονίας εναντίον του ∆ικτάτορα, υπέστη ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΥΣ βασανισµούς. Βελόνες στη γλώσσα και ξερίζωµα των νυχιών, παγωµένα µπουγέλα, βιαιοπραγίες µε γκλόµπ και σιδερογροθιές και ό,τι άλλο απάνθρωπο µπορεί να φανταστεί ανθρώπου νούς και στην άλλη άκρη ο Ανδρέας, που...έκανε αντίσταση πίνοντας το ουισκάκι του (πάντα Black Label) συζητώντας παχιά λόγια µε ευρωπαίους πολιτικούς και διανοητές, που παρασύρονταν απο το επικοινωνιακό "χάρισµα" του συνοµιλητή τους και ταυτόχρονα δηµιουργούσε και την πρώτη - επισήµως - εξωσυζυγική του σχέση µε την Ολστερν Νίµπλουµ, µια νεαρή φοιτήτρια η οποία µένει µάλιστα και ...έγκυος, κάνοντας την Μαργαρίτα έξω φρενών δηµιουργώντας απίστευτους καυγάδες στο σπίτι.... Και σαν να µην έφταναν όλα αυτά, σε λίγους µήνες γεννιέται και η κόρη της Νίµπλουµ, η Αιµιλία-Αντρέα, την οποία αναγκάστηκε να ...αναγνωρίσει έπειτα απο 15 ολόκληρα χρόνια, όντας Πρωθυπουργός της Ελλάδας... Οι κοντινοί του άνθρωποι και συνεργάτες του, τα έβλεπαν όλα αυτά, απλά πίστευαν πως δεν ήταν τίποτε περισσότερο παρά...παραξενιές και ελαττώµατα ενός πραγµατικά "χαρισµατικού" ανθρώπου και του έδιναν κι αυτοί µε τη σειρά τους το...συγχωροχάρτι. Είχε βλέπεις τον τρόπο του ο Ανδρέας να τουµπάρει τους πάντες και να φέρνει τα πράγµατα ακριβώς εκεί που ήθελε. Στην Ελλάδα, εκτός απο τον Γιάννη Αλευρά, που ήταν ο κεντρικός ηγετικός σύνδεσµος του ΠΑΚ, σηµαντικό ρόλο παίζει ο Σάκης Καράγιωργας, ο άλλος µεγάλος ήρωας της Αντίστασης και ένας απο τους ανθρώπους της διανόησης, ιδρυτής της αντιστασιακής οργάνωσης "∆ηµοκρατική Άµυνα", που λάτρεψε τον Παπανδρέου. Ο Καράγιωργας ήταν Καθηγητής της Παντείου και ταυτόχρονα ένας απο τους πιο σηµαντικούς αντιστασιακούς. Ο Παπανδρέου στήριζε πολλά σ' αυτόν. Και δεν είχε άδικο. Οµως, το 1969 σε µια απόπειρα τοποθέτησης βόµβας, εκρηγνυται ο πυροκροτητής και τον τραυµατίζει σοβαρά. Αυτό το γεγονός αποτελεσε και την αφορµή της σύλληψής του, όπου, όντας βαριά τραυµατισµένος, χάνοντας το αριστερό του χέρι, βασανίζεται απάνθρωπα. Στη δίκη που ακολουθεί, καταδικάζεται σε ισόβια και παρέµεινε στη φυλαή µέχρι τη πτώση της Χούντας... Υπήρξαν πολλοί άλλοι αντιστασιακοί που πίστεψαν και πολέµησαν για χάρη του Ανδρέα, θα αναφερθούµε σε άλλο άρθρο σ΄αυτούς, απλά ανέφερα εδώ κάποιους που ενώ στηριξαν τον Παπανδρέου και πίστεψαν σ' αυτόν, εντούτοις αργότερα προδόθηκαν απο τον ίδιο τον Ηγέτη τους και χάθηκαν στη λήθη... Και φτάνουµε στον Ιούλιο του '74, όπου οι προδότες της Χούντας πέφτουν υπο το βάρος της επαίσχυντης προδοσίας τους έναντι της Κύπρου και του Εθνους και ο Φαίδων Γκιζίκης καλεί ευσπεσµένα τους πολιτικούς να αναλάβουν την εξουσία. Ο Παπανδρέου απλώς παρακολουθεί τα τεκταινόµενα, µην αναλαµβάνοντας καµµιά πρωτοβουλία, σε αντίθεση µε τους στενούς του συνεργάτες που του έλεγαν οτι "Επιτέλους ήλθε η ώρα" Ναί, ήλθε η ώρα για τους άλλους, όχι ακόµη για κείνον! Σιγά τωρα µη τυχόν κι ο ...γιαλαντζή επαναστάτης αναλάβει τέτοιο απίστευτο βάρος ευθύνης! Αστειεύεστε;


Οι πολιτικοί που µετείχαν στη σύσκεψη προτείνουν µια µεγάλη προσωπικότητα για να αναλάβει τη µετάβαση απο το χουντικό καθεστώς στη ∆ηµοκρατία και που άκουγε στο όνοµα Παναγιώτης Κανελλόπουλος, επιφανής Έλληνας φιλόσοφος, πολιτικός και ακαδηµαϊκός, ο "Νεστορας" της πολιτικής, όπως τον αποκαλούσαν. Το σχέδιο ήταν µε επικεφαλής αυτόν και τον Γεώργιο Μαύρο στην Αντιπροεδρία, το Εθνος να αποτινάξει τη χουντική αλυσσίδα και να αντιµετωπίσει µε θάρρος τη τραγωδία που του κληροδότησαν οι προδότες. Και τότε συνέβη αυτό που διακαώς φοβόταν και ήθελε να προλάβει ο Παπανδρέου. Ο Ναύαρχος Αραπάκης µαζί µε τον Ευάγγελο Αφέρωφ. διαφώνησαν µε τους άλλους, προτείνοντας αντί του Κανελλόπουλου τον Κων/νο Καραµανλή, πιστεύοντας - και δικαίως - πως η πολιτική του βαρύτητα και το κύρος του διεθνώς, αποτελούσε και την εγγύηση για την οµαλότητα. Πράγµατι, ο Καραµανλής αποδέχεται το κάλεσµα και ζητάει το ίδιο βράδυ απο τον φίλο του Ζισκάρ Ντ' Εσταίν που ήταν Πρόεδρος της Γαλλίας, το αεροπλάνο του για να φύγει το γρηγορότερο. Μετά τη θριαµβευτική υποδοχή του απο το Λαό που τον υποδέχτηκε ως απελευθερωτή, αµέσως µεταβαίνει στο Προεδρικό Μέγαρο και το πρωί της άλλης µέρας σχηµατίζει Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπο την αρχηγία του και αντιπρόεδρο τον Μαύρο. Ο Παπανδρέου λυσσοµανάει που τον βλέπει να είναι αυτός τελικά ο εκλεκτός κι όχι ο ίδιος, αλλά και πάλι λυποψυχάει να γυρίσει στην Ελλάδα µαζί µε τους άλλους πολιτικά διωκόµενους, φοβούµενος και τον...ίσκιο του ακόµη! Οι συνεργάτες του δυσφορούν βλέποντας τον ...Μεγάλο Αρχηγό να παρακολουθεί απαθής τα γεγονότα και µάλιστα κάποιος απο αυτούς τόλµησε να σηκώσει τη φωνή του λέγοντας: "Τελικά πότε θα έρθει η ώρα σου, περιµένεις να σου στρώσει το χαλί και πάλι ο Καραµανλής;" (Αυτό το αναφέρει η Αµαλία Φλέµιγκ, χωρίς όµως να κατονοµάσει ποτέ αυτόν που το ξεστόµισε). Το γεγονός όµως ήταν οτι ο...Μεγάλος Αρχηγός θύµωσε τόσο πολύ, που ο συνεργάτης αυτός µάλλον εξαφανίστηκε απο το προσκήνιο άµεσα. ∆εν θα µάθουµε ποτέ ποιός ήταν. Τελικά, αφού βεβαιώνεται απο την ίδια τη CIA οτι δεν κινδυνεύει η...πολύτιµη ζωή του κι οτι ο Καραµανλής είχε ήδη "καθαρίσει" τα χουντικά κατάλοιπα, στις 18 Αυγούστου, σχεδόν ένα µήνα αργότερα, πατάει το πόδι του ξανά στη πατρίδα. Γίνεται δεκτός απο µια µερίδα Κεντρώων ψηφοφόρων που τον περίµεναν στο αεροδρόµιο να τον αποθεώσουν και αµέσως κατευθύνεται στο Καστρί, στο σπίτι του πατέρα του. Εκεί στήνει το ορµητήριό του και µε συνεργάτες τους Φρόσω Κοκκόλα, Ακη Τσοχατζόπουλο, Γιάννη Αλευρά, Στάθη Παναγούλη και Σάκη Καράγιωργα τις επόµενες κινήσεις του. Κι ενώ όλοι περίµεναν να αναλάβει την αρχηγία της Ενωσης Κέντρου, διαδεχόµενος τον πατέρα του, αυτός προτιµά να ...αποκυρήξει το παρελθόν µε την ίδρυση ενός απόλυτα ριζοσπαστικού κινήµατος, εντελώς δηµιούργηµα δικό του, που θα τον έφερνε γρήγορα στην εξουσία δηµιουργώντας στρατιές οπαδών. Το όνοµα του κόµµατος βρέθηκε και αποφασίστηκε µέσα σε ένα βράδυ. Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνηµα. Προσέξτε, όχι κόµµα, Κίνηµα! Λέξη κλειδί, που οι συνειρµοί που γεννούσε είχαν να κάνουν µε αγώνες, δράση και αµφισβήτιση των πάντων! Μια λέξη που ΠΟΤΕ δεν σβήστηκε απο την ονοµασία, ποτέ δεν µετατράπηκε στην αντίστοιχη του "Κόµµα", θυµίζοντας σε όλους το ...αγωνιστικό παράστηµα του Αρχηγού... Επικοινωνιακά τρύκ ενος χαρισµατικού Απατεώνα...


Ετοιµάζοντας πυρετωδώς τη διακύρηξη των αρχών του κόµµατός του, ο Παπανδρέου αποφασίζει την ηµέρα που θα ανακοίνωνε την ίδρυση του κόµµατος και την εξαγγελία των αρχών του. Και η ηµέρα αυτή ήταν η 3η Σεπτεµβρίου του 1974. Αλλο ένα απίστευτα δοµηµένο επικοινωνιακό τρύκ. Αυτή η βαρύ6γδουπη διακύρηξη, έπρεπε να ταυτίζεται και µε µια µεγάλη ηµεροµηνία, και ποιά θα µπορούσε να ήταν αυτή; Μα ασφαλώς η 3η Σεπτεµβρίου του 1843, ηµέρα της επανάστασης του Λαού εναντίον του Οθωνα, Βασιλιά της Ελλάδας, µε πρωτεργάτη τον συνταγµατάρχη ∆ηµήτριο Καλλέργη και µε σκοπό την απαίτηση Συντάγµατος απο τον βασιλέα και τη µετάβαση απο την απόλυτη µοναρχία, στη Συνταγµατική Μοναρχία. Και κατ' αυτόν τον τρόπο, η ιδεολογική διακύρηξη του κόµµατός του παίρνει µιαν άλλη, πολύ βαρύνουσα σηµασία και µε φράσεις- κλειδιά, όπως "Λαική Κυριαρχία", "Εθνική Ανεξαρτησία", "Κοινωνική Απελευθέρωση" µετατρέπεται σε κοινωνικό ευαγγέλιο για κάθε κατατρεγµένο, κοινωνικά καταπιεσµένο και προδοµένο Ελληνα. Ο Παπανδρέου κερδίζει κατα κράτος τις εντυπώσεις και εµπνέει τους αγωνιστές της Αντίστασης που είχαν στριµωχτεί όλοι στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεττανία για να τον ακούσουν, να ενταχθούν µαζί του.

ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟ∆ΟΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝ∆ΡΕΑ ΠΑΠΑΝ∆ΡΕΟΥ.

--- Απο αυτό εδώ το σηµείο, αρχίζει η απίστευτη Ανοδος ενός Προδότη και απίστευτη Κάθοδος ενός Λαού, που για άλλη µια φορά προδίδεται και ευτελίζεται µε τον πιο επαίσχυντο, ελεεινό και βρώµικο τρόπο, απο έναν άνθρωπο που ΠΟΤΕ στη ζωή του δεν εφάρµοσε ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ απο όλα αυτά που βαρύγδουπα και ηρωικά διακύρηξε εκείνο το βράδυ στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεττανία. Και όπως θα δούµε στην τρίτη και τελευταία ενότητα, ο Παπανδρέου δεν υπήρξε ΠΟΤΕ στην ουσία ΠΟΛΕΜΙΟΣ των Αµερικανών, αλλά ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥΣ. ∆εν υπήρξε ΠΟΤΕ ΛΑΙΚΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ, αλλά ένας ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟ∆ΟΤΗΣ και ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ. ∆εν υπήρξε ΠΟΤΕ ο ΗΓΕΤΗΣ του ΛΑΟΥ, όπως πολλοί τον θεωρούν, αλλά ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΑΣ ΤΟΥ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΙΛΙΚΤΗ. ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΙΚΡΕΣ, ΠΟΛΥ ΠΙΚΡΕΣ ΓΙ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΙΚΑΝΟΥΣ ΚΑΙ µικρού αναστήµατος ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ που ακόµη και ΣΗΜΕΡΑ ΑΣΕΛΓΟΥΝ ΚΑΙ ΒΙΑΖΟΥΝ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΕΘΝΟΣ!

---


(Γ' Ενότητα)

Η Ανοδος και η Πτώση ενός "Χαρισµατικού" Απατεώνα

Η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπο τον Κων/νο Καραµανλή, επιτυγχάνει τελικά να οδηγήσει τον τόπο στο ζητούµενο. Την οµαλή µετάβαση απο τη ∆ικτατορία στη ∆ηµοκρατία, αναίµακτα και χωρίς κανένα απολύτως πρόβληµα, έχοντας ΟΛΟΥΣ τους Ελληνες στο πλευρό της. Η Ελλάδα ενωµένη, επιτυγχάνει το καλύτερο δυνατό στα εσωτερικά της, στο Εθνικό όµως πρόβληµα της Κύπρου πραγµατικά δίνει άνισο αγώνα. Ο Καραµανλής, παρά τους επιδέξιους χειρισµούς του και την επιστράτευση όλων των επιφανών Ελλήνων του ελληνοαµερικανικού Λόµπι, δεν κατορθώνει να σταµατήσει την τουρκική προέλαση του Αττίλα ΙΙ και την κατάληψη του 38,4% του εδάφους του νησιού. Στρατιωτική δράση δεν διανοήτο επ' ουδενί, πρώτον γιατί ο Στρατός ήταν υπό διάλυση απο την προδοτική Χούντα και δεύτερον, ακόµη δεν ήταν απολύτως βέβαιος οτι δεν θα ξεσπούσε κάποιο προδοτικό αντι-κίνηµα µέσα στο Στρατό και τα πράγµατα να χειροτερέψουν ακόµη περισσότερο. Ετσι, προτιµά την άµεση αποχώρηση της χώρας απο το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, θέτοντας βαρείς όρους στην παραµονή των βάσεων των ΗΠΑ στη χώρα. Οσο για το νησί, µε τη φράση του "Η Κύπρος είναι µακρυά" απαντώντας έτσι στο ερώτηµα δηµοσιογράφων για το τί θα γίνει µε τη Κύπρο, δίνει σε όλους να καταλάβουν οτι η Ελλάδα δεν µπορεί αυτή τη στιγµή να κάνει οτιδήποτε. Μόνο η διπλωµατική οδός είναι η µόνη που µπορεί να ακολουθηθεί. Η Ιστορία του Εθνους θα τον κρίνει αν έπραξε σωστά ή όχι εκείνες τις µέρες.


http://4.bp.blogspot.com/-2lCPpJn5y34/TZB-2OjBtbI/AAAAAAAADHU/CV-AGQZvG4o/s1600/a.papandreou-prodotes.JPG


Αντίθετα, ο Παπανδρέου προτιµάει την ακατάσχετη δηµαγωγία και την επίθεση στην κυβέρνηση κατηγορώντας τον ίδιο τον Καραµανλή για ...ενδοτισµό στους Αµερικανούς και Προδοσία έναντι του Εθνους και της Κύπρου! Ο Καραµανλής ούτε που του δίνει σηµασία. Οι µόνοι που ...συµµερίζονται τις απόψεις του είναι το ΚΚΕ (χλιαρά) και οι πρώτοι οπαδοί του κόµµατός του. Τον Νοέµβρη του ίδιου έτους, προκυρύσσονται και οι πρώτες µεταπολιτευτικές εκλογές, που σ' αυτές ο Παπανδρέου θέτει ως µεγάλο στοίχηµα, να πιάσει τουλάχιστον το 26 µε 27% και να γίνει Αντιπολίτευση. Ο Λαός όµως δεν πολυπιστεύει στα τερτίπια του, θεωρώντας (και σωστά) οτι τα περισσότερα απο αυτά που διακύρηττε είναι ουτοπικά και συνεπώς, µη εφαρµόσιµα. Μερικοί µάλιστα τον χαρακτηρίζουν και "παπατζή", λόγω του αµφιλεγόµενου παρελθόντος του. Βλέπετε, τα γεγονότα της δεκαετίας του 60 ήταν πολύ νωπά και οι περισσότεροι ΓΝΩΡΙΖΑΝ. Κι έτσι, θες η επιτυχηµένη σε γεινκές γραµµές πολιτική του ως Πρωθυπουργός Εθνικής Ενότητας, θές το κύρος του στην παγκόσµια πολιτική σκηνή, θες ακόµη και το δίληµµα "Καραµανλής η Τάνκς" που διαλαλούσαν οι οπαδοί του, τελικά ο λαός τον εµπιστεύεται για τη διακυβέρνηση της χώρας και µε το απίστευτο για νέο κόµµα σε κοινοβουλευτική δηµοκρατία ποσοστό 53%, του δίνει καθαρότατη εντολή να βγάλει τη χώρα απ' το τέλµα. Ο Ανδρέας ζεί µια απο τις χειρότερες νύχτες της ζωής του, βλέποντας το νέο κόµµα του να καθηλώνεται στο φτωχό και µίζερο 15% µε την Ενωση Κέντρου υπο τον Γεώργιο Μαύρο να καταλάµβάνει το 25% και τη θέση της Αξιωµατικής Αντιπολίτευσης, µια θέση που την ήθελε εκείνη τη στιγµή όσο τίποτε στο κόσµο. Η απογοήτευσή του µάλιστα ήταν τέτοια, που καταναλώνοντας σχεδόν ένα µπουκάλι ουίσκυ, σηκώνεται απο τη πολυθρόνα του λέγοντας: "Παραιτούµαι! Αυτός ο Λαός είναι αχάριστος και δεν του αξίζω! Να φάει στα µούτρα τον Καραµανλή για άλλη µια φορά για να µάθει! Να πάει στον πάτο!" Οι παρευρισκόµενοι τον κοιτάζουν µε ανοιχτό το στόµα, έκλπηκτοι, µη πιστεύοντας στα µάτια τους και στ' αυτιά τους! Ο Στάθης Παναγούλης µάλιστα πήγε να του ζητήσει το λόγο για τις βαριές κουβέντες που ξεστόµισε, αλλά η Βασούλα Παπανδρέου, ερωτευµένη µαζί του απο την πρώτη στιγµή, τον πέρνει αγκαζέ και βγαίνουν έξω, στον νοεµβριάτικο αέρα, για να µιλήσουν και να τον καλµάρει. Κανείς δεν έµαθε ποτέ τι του είπε. Οµως, όταν επέστρεψαν µετά απο µία ώρα, ο Ανδρέας ήταν άλλος άνθρωπος. Χαµογελαστός και ευδιάθετος, η πρώτη κουβέντα που είπε ήταν: "Μας περιµένει πολύ δουλειά και αγώνας"... Τα χαµόγελα επανήλθαν στα πρόσωπα των συνεργατών του και η Βασούλα δάκρυσε απο συγκίνηση... Η Βασούλα απο τότε γίνεται η πολύτιµη βοηθός του. Μέχρι και στο ενδυµατολογικό style του Αρχηγού! Ο Αρχηγός δεν πρέπει να φαίνεται ίσος µε τους άλλους. Πρέπει να δείχνει σεµνός και ταπεινός, τα ρούχα του πρέπει να γίνουν σήµα κατατεθέν των προθέσεών του. Ετσι, υιοθετεί το "ζιβάγκο", µια λαική µπλούζα της εποχής µε γιακά που καλυπτε όλο το λαιµό, χωρίς ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΟΡΚΙΣΤΗΚΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΩΡΙΣΤΕΙ!


Ο κοσµάκης παραλυρεί, βλέποντας στο πρόσωπό του τον "δικό του άνθρωπο" και πολλοί συνωµοσιολόγοι, ψυθιρίζουν πως "∆ε θα τη βγάλει καθαρή ο Αντρέας! Θα τον φάνε οι Αµερικάνοι πρωτού ακόµη µπεί για τα καλά στη πολιτική σκηνή, είναι πολύ λεβέντης για να µείνει ζωντανός, να µου το θυµάστε"! Ναί, µόνο που ∆ΕΝ ΗΞΕΡΑΝ Η ∆ΕΝ ΦΑΝΤΑΖΟΤΑΝ ΟΤΙ Ο "ΑΝΤΡΕΑΣ" ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΦΙΛΟΣ ΤΩΝ ΦΟΝΙΑ∆ΩΝ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥΣ!!! Αργότερα το έµαθαν µε τον πιο επώδυνο τρόπο... Ο Παπανδρέου λοιπόν για να υλοποιήσει τα σχέδιά του, χρειαζόταν πάνω απο όλα υπόβαθρο. Οι αγωνιστές της Αντίστασης κατά της Χούντας δεν τον εξυπηρετούσαν. Και δε τον εξυπηρετούσαν για έναν απλούστατο λόγο. Οτι ήταν Υπέρ του ∆έοντος συνειδητοποιηµένοι και προπάντων, ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ! Παλιές "καραβάνες" της πολιτικής όλοι τους, ήξεραν γιατί πάλευαν τότε και τα αίτια της πάλης τους δεν τα διαπρατευόταν. Επρεπε λοιπόν µε κάποιο τρόπο να τους ξεφορτωθεί. Αυτός, στο κάτω-κάταω, κατα βάθος δεν ήθελε τίποτε απ' όλα αυτά που διακήρυττε µε στόµφο και πλαστή πατριοφροσύνη. Το µόνο που ήθελε ήταν να µπεί στο µάτι του Καραµανλή, να εξαφανίσει τον µεγάλο του αντίπαλο που άκουγε στο όνοµα Κων/νος Μητσοτάκης και να γινόταν ο Απόλυτος Αρχων της Ελλάδας! Οι άλλοι γύρευαν πολλά και ο Ανδρέας δεν είχε καµµιά όρεξη να τους τα δώσει. Αρα, τι έπρεπε να κάνει; Ενας δρόµος µονάχα του έµενε. Να ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΘΕΙ και να ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙ την περίφηµη ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ. Ναί, αυτούς τους ...ατίθασους επαναστάτες που έβαλαν τα κορµιά τους φράγµα απέναντι στα τάνκς των προδοτών, εκείνη τη µοιραία νύχτα της 16ης προς 17η Νοεµβρίου του 1973. Και δεν µίλαγε για τα πραγµατικά παλικάρια που έχυσαν το αίµα τους εκείνο το βράδυ. Μίλαγε για τα ...λαµόγια, ναι, καλά διαβάσατε, για τα λαµόγια που τους ακολούθησαν και που την κατάλληλη στιγµή το έσκασαν αφήνοντας τους άλλους να γίνονταν βορά στα πολυβόλα των φαντάρων της Χούντας. Και τα λαµόγια αυτά τα γνώριζε καλά ο Ανδρέας. Κώστας Λαλιώτης, Θανάσης Τσούρας, Χάρης Πασβαντίδης, Χάρης Καστανίδης, Κώστας Σκανδαλίδης και ένα σωρό άλλοι µικρότερης εµβέλειας, που αντάλλαξαν ό,τι ιερότερο (υποτίθεται) πάλαιψαν, για να υπηρετήσουν τη φαυλοτητα, τον καιροσκοπισµό και τη "µίζα"... Και η περίφηµη "αποψίλωση" του κόµµατος αρχίζει νωρίς-νωρίς, µε πρώτο και σηµαντικότερο θύµα τον ήρωα Σάκη Καράγιωργα. Ο Καράγιωργας έβλεπε οτι κάτι δεν πήγαινε καλά και αποφασίζει να σηκώσει ανάστηµα. Σε µια συνεδρίαση του Εκτελεστικού κι ενώ προσπάθησε να µιλήσει ο Καράγιωργας, ο ...απίστευτος Κίµων Κουλούρης σηκώνεται και τον διακόπτει λέγοντάς του "Κάτσε κάτω επιτέλους ρε ...κουλοχέρη! Μας τά πρηξες!" Απίστευτο ε; Το λαµόγιο αυτό τόλµησε και χαρακτήρισε κατ' αυτόν τον τρόπο ΕΝΑΝ ΗΡΩΑ, που ακρωτηριάστηκε στον Αγώνα ενώ ο Κουλούρης έπινε ουισκάκια µε τον µεγάλο Αρχηγό κάπου στην Ευρώπη!!!!


Ο Ανδρέας απλώς...παρακολουθεί και δεν επεµβαίνει, ενώ κάποιοι άλλοι τα βάζουν µε τον Κουλούρη. Ο Καράγιωργας δακρύζει απ το θυµό του, σηκώνει το ακρωτηριασµένο χέρι του και απειλεί µε αυτό τον Κουλούρη. Απειλήθηκε γενική σύρραξη, αλλά - δυστυχώς - δεν έγινε τίποτε, οι ψυχραιµότεροι επεµβαίνουν και ηρεµούν τη κατάσταση. Ο Καράγιωργας φεύγει απο την αίθουσα πικραµένος και αηδιασµένος, σπρόχνωντας όποιον έβρισκε µπροστά του. "Εγώ σ' αυτή τη σφηκοφωλιά των προδοτών δεν ξαναµπαίνω! Ως εδώ και µή παρέκει!" ουρλιάζει και αποχωρεί. Βουβαµάρα και παγωµάρα καλύπτει την αίθουσα. Ο µόνος που σκάει αµυδρό χαµόγελο είναι ο Λαλιώτης, ΑΥΤΟΣ ∆ΗΛΑ∆Η ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΣΕ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΕ ΤΟ ΣΧΕ∆ΙΟ "ΚΑΡΑΤΟΜΗ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΑ" κατ' εντολήν του Αρχηγού! Κι απο κείνη τη στιγµή, γίνεται το δεξί του χέρι.

Οπου βρωµιά και προβοκάτσια, ο Λαλιώτης πίσω της. ∆εν ήταν καθόλου τυχαίο που ο Αρχηγός τον διορίζει µόνιµο µέλος του Εκτελεστικού Γραφείου, µόνιµο σχεδιαστή όλων των προεκλογικών συγκεντρώσεων και των εκλογικών αναµετρήσεων του ΠΑΣΟΚ, δηµιουργό ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΜΑΤΩΝ του κόµµατος, συγγραφέα των περισσότερων λόγων του Αρχηγού και µυστικό "χωροφύλακα" της παράταξης....Αυτόν, που δεν ειχε ποτε του δουλέψει στη ζωή του, που ∆ΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΠΟΤΕ ΤΙΣ ΣΠΟΥ∆ΕΣ ΤΟΥ και σήµερα βρίσκεται µε µια ΜΥΘΩ∆Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ, µε µεγάλες καταθέσεις σε τράπεζες της Ελλάδος και του Εξωτερικού, µυστικούς λογ/σµούς που δεν είδαν ΠΟΤΕ το φώς της δηµοσιότητας καθώς και απίστευτες γνωριµίες σε όλες τις σκοτεινές "λέσχες" του παρασκηνίου της παγκόσµιας πολιτικής, µηδέ εξαιρουµένης και της Λέσχης Bilderberg... O Παπανδρέου, έχοντας σχεδόν απαλλαγεί απο αρκετά επικίνδυνα "παράσιτα", εξορµά ακάθεκτος προς την Εξουσία. Την περίοδο '75 - '77 κατορθώνει το απίστευτο. Να συσπειρώσει γύρω του οπαδούς του ΚΚΕ και της ευρύτερης Αριστεράς, χρησιµοποιώντας τα συνθήµατά της και οικειοποιώντας τις επιδιώξεις της. "ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ", "ΝΑΤΟ-CIA-ΠΡΟ∆ΟΣΙΑ", "ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ∆ΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ", "ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΗΣ ∆ΕΞΙΑΣ" και άλλα πολλά, που κάνουν την Αριστερά να προβληµατίζεται, αλλά όχι σε σηµείο που να ανησυχήσει. Τα αποτελέσµατα των εκλογών του Νοεµβρίου του '77 την διαψεύδουν. Το ΠΑΣΟΚ λαµβάνει το εκπληκτικό νούµερο του 25% και τη θέση της Αξιωµατικής Αντιπολίτευσης και η Αριστερά και η Ενωση Κέντρου καθηλώνονται. Παντού πανηγυρισµοί και πλατιά χαµόγελα. Τώρα πιά δεν τονσταµατούσε τίποτε. Εβλεπε ήδη την πόρτα της εξουσίας να είναι διάπλατα ανοιχτή και να τον περιµένει... Με την πρώτη µέρα κιόλας της συνεδρίασης της Βουλής για τη ψήφο εµπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση Καραµανλή, ο Παπανδρέου ρίχνει το σύνθηµα: Αντιπολίτευση παντού! Σε κάθε απόφαση του Καραµανλή βρίσκεται απέναντί του, µε βαρύ κατηγορητήριο και οξεία κριτική επι παντός επιστητου. Ακόµη και σε θέµατα που ΑΠΟ∆Ε∆ΕΙΓΜΕΝΑ ήταν καίριας σηµασίας για τον πολίτη. Κούφια άρνηση σε όλα και συνθήµατα αντι-ιµπεριαλιστικά.


Τότε ήταν και η εποχή της προπαρασκευής της Ελλάδας για την είσοδό της στην Ευρωπαική Κοινότητα, αργότερα Ευρωπαική Ενωση. Ο Καραµανλής, ορθά σκεπτόµενος για την εποχή εκείνη, θέλησε να διαφυλάξει µια για πάντα τα σύνορα της Ελλάδας, µη έχοντας καµµία εµπιστοσύνη στο ΝΑΤΟ και τη φιλοτουρκική κυβέρνηση Φόρντ στην Αµερική, κυβέρνηση που στην ουσία είχε περιέλθει στα χέρια του φοβερού και τροµερού Χένρυ Κίσσινγερ που διοικούσε παρασκηνιακά. Ο Στρατός δεν ήταν ακόµα σε θέση να αντιµετωπίσει τουρκική εισβολή και οι Τούρκοι, µετά την απόλυτη επιτυχία τους στη Κύπρο είχαν γίνει όλο και πιο θρασείς, διεκδικώντας ξεκάθαρα πλέον ελληνικά εδάφη, αµφισβητώντας την υφαλοκρυπίδα των νησιών και τα έξη ναυτικά µίλια, το ωκεανογραφικό σκάφος "ΧΟΡΑ" βγαίνει στο Αιγαίο και ανοιχτά της Θάσου (εκεί που γίνονταν οι ελληνικές γεωτρήσεις για πετρέλαιο) κάνοντας δήθεν έρευνες για υποθαλάσσια κοιτάσµατα υδρογονανθράκων και οι προκλήσεις γίνονται θηλιά στο λαιµό για την Ελλάδα. Ο Καραµανλής πετυχαίνει να φέρει το θέµα της υφαλοκριπίδας ως διεθνές θέµα προς εκδίκαση απο το ∆ιεθνές ∆ικαστήριο της Χάγης, αλλά η τουρκική πλευρά δεν το αποδέχεται ως τέτοιο, παρα άπλά ως διαφορά µεταξύ των δύο κρατών που πρέπει να επιλυθεί και µεταξύ των. Γι αυτό ο Καραµανλής δεν είχε άλλη επιλογή απο το να επιλέξει την Ευρωπαικη Κοινότητα ως τη µόνη λύση. Και φυσικά δεν ήταν µόνο αυτό. Ηταν και τα απαραίτητα κονδύλια που έρρεαν µετά τη συµφωνία ένταξης, έτσι ώστε να καταστήσουν την Ελλάδα κάποια στιγµή ισότιµο µέλος. Μεγαλεπίβολο σχέδιο, που όµως δεν υλοποιήθηκε ποτέ, χάρις στον...Ανδρέα! Που υιοθέτησε για άλλη µια φορά τις θέσεις της Αριστεράς η οποία λυσσοµανούσε εναντίον αυτής της προοπτικής επειδή θίγονταν δικά της συµφέροντα και - κυρίως - συµφέροντα της Μόσχας, την οποία στην ουσία εκπροσωπούσε στην Ελλάδα. Ετσι, το σύνθηµα "ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ Ι∆ΙΟ ΣΥΝ∆ΙΚΑΤΟ" γίνεται πλέον σύνθηµα του ΠΑΣΟΚ.... Εν τω µεταξύ, εντείνεται και η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ εξόρµηση του κόµµατος. Σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της επικράτειας, δηµιουργούνται οι περίφηµες "κλαδικές" οργανώσεις, που έχουν ως στόχο να εγγράψουν όσα περισσότερα µέλη µπορούν. Τα µέλη µε την εγγραφή τους έπρεπε να αγοράσουν και τα "κουπόνια", αξίας 10, 20 και 50 δρχ. έκαστο! Το κάθε µέλος πλήρωνε ένα απο τα ποσά αυτά κατα την εγγραφή του και κάθε µήνα το ίδιο ποσό, εφ' όσον επιθυµούσε να εξακολουθεί να είναι µέλος. Ετσι, µαζεύονται τεράστια κεφάλαια, που καθιστούν το ΠΑΣΟΚ παντοδύναµο. Το "καταθέτει" άλλωστε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ (δια χειρός Λαλιώτη ασφαλώς) µε αυτοκόλλητα τικετάκια που γράφουν "Η ∆ΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ! ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΤΩΡΑ"!


Ενα εκατοµµύριο και κάτι Ελληνες εγγράφονται ως µέλη, δηµιουργώντας ΠΑΚΤΩΛΟ χρηµάτων στο κόµµα. Ο Ανδρέας "τρελλαίνεται" απο την απίστευτη επιτυχία και ούτε κάν περιµένει την επίσηµη επιχορήγηση του κράτους για την πλήρη εξόρµησή του. Η τριετία '78- '81 γίνεται µια παρατεταµένη προεκλογική περίοδος, µια περίοδος που ο Παπανδρέου τα παίζει όλα για όλα στο αγώνα του για την εξουσία. Και - εντελώς ανέλπιστα για κείνον - έρχεται ως στήριγµα εξ ουρανού µια άσηµη εφηµερίδα, που όµως γίνεται φοβερό όπλο στην συνέχεια της ιστορίας. Η ΑΥΡΙΑΝΗ των αδελφών Κουρή. Ο Παπανδρέου, παρ όλο που κρατάει αποστάσεις ακόµη απο αυτήν, εν τούτοις βάζει τον Λαλιώτη να "ψάξει" να δεί τί ζητάνε οι Κουρήδες αυτή τη φορά, µιας και γνώριζε πριν απο µια δεκαετία οτι στην Κεφαλλονιά έβγαζαν µια φυλλάδα που µάχονταν τότε αυτόν και τον πατέρα του. Κι απ' την άλλη, δεν του καλάρεσε το ύφος της (Για σκέψου!!!). Ο Λαλιώτης, µετα απο λίγο καιρό, του διαβεβαιώνει οτι οι Κουρήδες αυτή τη φορά θα τον στηρίξουν χωρίς "παιχνίδια". Στο µεταξύ η Ενταξη στην Ευρωπαική Κοινότητα πραγµατοποιείται εν χοροίς και οργάνοις στο Ζαππειο Μέγαρο το 1980 και ακολουθεί η παραίτηση του Καραµανλή απο την πρωθυπουργία. Ο Καραµανλής γνώριζε πολύ καλά οτι το ΠΑΣΟΚ θα ήταν το άλογο που θα κέρδιζε τη κούρσα στις επόµενες εκλογές και γνώριζε επίσης και τον Παπανδρέου. Κι έτσι, είχε προαποφασίσει πολύ πριν την υπογραφή της έναξης, να µεταπηδήσει στη Προεδρία για να µπορεί να τον "ελέγχει" όσο του επέτρεπε το Σύνταγµα τότε και να µπορεί η Ελλάδα να εκταµιεύει τα χρηµατοδοτικά πακέτα της ΕΟΚ πιο εύκολα, µιας και οι Ευρωπαίοι δεν είχαν ΚΑΜΜΙΑ εµπιστσύνη στον Μεγάλο Αρχηγό. Αλλωστε, η µεταπήδηση του στην Προεδρία ήταν και κατα κάποιο τρόπο και "άτυπος" όρος του Ζισκάρ Ντ' Εσταίν. Το λάθος του Καραµανλή όµως ήταν άλλο. Το οτι τοποθέτησε στην πρωθυπουργία τον Γεώργιο Ράλλη, έναν άνθρωπο παντελώς ακατάλληλο για να σηκώσει ενα τέτοιο βάρος, εναν άνθρωπο που τον έστειλε "βορά" στα νύχια του Παπανδρέου και των ανθρώπων του και που δεν του άξιζε σαφώς µια τέτοια τύχη. Επρόκειτο για έναν άνθρωπο ΚΑΘ ΟΛΑ ΕΝΤΙΜΟ και ειλικρινή, που εξευτελίστικε και λοιδωρήθηκε απο την ΑΥΡΙΑΝΗ αφ' ενός και αφ' ετέρου απο τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, που τον γελοιοποίησαν επειδή δεν µπορούσε να µιλήσει καθαρά κι επειδή φώναζε στο κοινό του προεκλογικά να µην προβαίνουν σε αποδοκιµασίες εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων, απαιτώντας σοβαρότητα και ήθος µε τη φράση "Οχι ΟΥ, δεν θέλω να ακούω ΟΥ"... Μέγα Λάθος για έναν που ήθελε να λέγεται µεγάλος ηγέτης...


Κι έρχεται η µεγάλη και ιστορική µέρα, στις 19 του Οκτώβρη του 1981, όπου η Ελλάδα εισέρχεται στην λεγόµενη "Παπανδρεική" εποχή. Με ένα αριστοτεχνικότατο σύνθηµα, το περίφηµο "ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ", γραµµένο και ανηρτηµένο σε ολες τις αφίσσες που είχαν ΓΕΜΙΣΕΙ την Αθήνα και όλες τις πόλεις της Ελλάδας, ο Ανδρέας Παπανδρέου εκλεγεται µε 48% Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ενα νούµερο απίστευτο, που άγγιζε περίπου το ποσοστό του Καραµανλή πριν απο 7 χρόνια, µιας και η µεγάλη πλειοψηφία του λαού, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, τάσεων και "πιστεύω", έδειξε µε την ανοχή ή την ελπίδα, οτι περίµενε πάρα πολλά απο αυτόν. Η µάλλον να το πούµε αλλοιώς, ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ! Περίµενε να δεί τα χαµένα του όνειρα να πραγµατοποιούνται, περίµενε να δεί τη πατρίδα να προοδεύει σε όλους τους τοµείς, περίµενε να δεί τη ΝΕΑ ΕΛΛΑ∆Α που τόσο πρόστυχα και βρώµικα του υποσχέθηκε ο πιο "χαρισµατικός" Προδότης που υπήρξε ποτέ στην µέγαλη και ενδοξη Ιστορία του.... Και ο Παπανδρέου έδειξε τις πραγµατικές του προθέσεις σχεδόν µε το "καληµέρα"! Μαζική εισαγωγή των οπαδών του στο δηµόσιο και ευρύτερο δηµόσιο τοµέα! Τα Υπουργεία λεηλατούνται, ο κόσµος που δούλευε εκεί έβλεπε µε το στόµα ανοιχτό να κατακλύζουν τα κτίρια µπουλούκια-µπουλούκια οι ...νεοπροσληφθέντες αφισσοκολλητές των "κλαδικών" οργανώσεων και κοίταζαν απορηµένοι ο ένας τον άλλον! Ανθρωποι χωρίς ΚΑΜΜΙΑ κατάρτηση, χωρίς προσόντα, χωρίς πιστοποιητικά, έφερναν απλώς ενα σηµείωµα σφραγισµένο απο την "κλαδική" οργάνωση που ήταν γραµµένοι και τοποθετούνταν ΑΜΕΣΩΣ. Ανθρωποι µε γνώσεις επιπέδου ∆ηµοτικού Σχολείου, φιγουράριζαν στη καρέκλα κάποιας Εφορίας, ∆ηµοσίου Ταµείου ή κρατικής τράπεζας και µάλιστα τράβαγαν και...αναµνηστικές φωτογραφίες µε ...πούρα και άλλες γελεοιότητες. Οι µεγάλες επιχειρήσεις όπως η ΠΕΙΡΑΙΚΗ ΠΑΤΡΑΙΚΗ, η ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ, η ΙΖΟΛΑ, τα ναυπηγεία ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ κρατικοποιούνται και κατακλύζονται ακριβώς απο τέτοιας υποστάθµης κόσµο! Ολες οι ∆ΕΚΟ, η ∆ΕΗ, ο ΟΤΕ, η ΕΥ∆ΑΠ, τα ΕΛΤΑ, ο ΟΣΕ, ο ΗΣΑΠ, ο ΗΛΠΑΠ, όλες χωρίς καµµιά εξαίρεση, δέχονται τους ποταµούς των αφιονισµένων οπαδών που µέχρι χτές ήταν µόνιµοι κάτοικοι των συνοικιακών καφενείων, βυθισµένοι στην αέναη τεµπελιά τους, βρίζοντας το "γαµ..µένο το κράτος που δεν τους έδινε σηµασία..." Και µε µόνο όπλο ένα ΑΠΛΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΑ∆ΙΚΗ!!!

Εάλω το ∆ηµόσιο... Εάλω η Ελλάδα...

Οι µισθοί των πρωτοδιοριζόµενων "κλαδικών" είναι σκανδαλο! Χρήµατα που µέχρι τότε πάλευαν για χρόνια οι ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΙ δηµόσιοι υπάλληλοι, έρχονται τούτοι και τα παίρνουν µε την µία. ελέω Μεγάλου Αρχηγού... Ο Παπανδρέου δεν εχει σκοπό να αφήσει τίποτε όρθιο στο τόπο. Με ριζικές τοµές στην ελληνική κοινωνία, όπως η νοµιµοποίηση της µοιχίας, ο πολιτικός γάµος κλπ, δίνει στον απροετοίµαστο να τα δεχτεί ακόµη λαό, το τελειωτικό χτύπηµα.


Η οικογένεια σταδιακά υποβαθµίζεται, η Παιδεία καταρρέει υπο το βάρος των συνεχών και απρόσκοπτων αλλαγών που υφίσταται, η θέση της γυναίκας, που µέχρι χτές ήταν υποβαθµισµένη, ξαφνικά εκτινάζεται σε δισθεώρητα ύψη, αποκτά λόγο χωρίς ακόµη να έχει την κατάλληλη προετοιµασία και παιδεία για να το αποδεχτεί και παντού δηµιουργείται ένα κυριολεκτικό µπάχαλο. Σε καµµιά ∆ηµόσια υπηρεσία ο µέσος Ελληνας δεν βρίσκει άκρη. Η απίστευτη γραφειοκρατεία που δηµιουργείται απο τον πακτωλό αυτών των ανθρώπων που προσλήφθηκαν χωρίς λόγο και αιτία, γίνεται τροχοπέδη στην οικονοµική δραστηριότητα και πρωτοβουλία. Το κάθε Υπουργείο φτάνει στο σηµείο να έχει...250 ∆ιευθυντές!!!! ∆ηµιουργούνται τµήµατα χωρίς προηγουµένως ΚΑΜΜΙΑ µελέτη και προγραµµατισµό, µόνο και µόνο για να τοποθετούνται "οι δικοί µας άνθρωποι" µε το βαθµό του...∆ιευθυντού, δηµιουργώντας κωµικοτραγικές καταστάσεις. Η Ελλάδα, µετατρέπεται σταδιακά σε ένα απέραντο φρενοκοµείο, που γεµίζει µε τρωκτικά που κατατρώγουν το ∆ηµόσιο Χρήµα...

Η ΕΟΚ µε το που δίνει το πρώτο πακέτο στηριξης, γίνεται της...τρελλής!

Τα χρήµατα αυτά, που ∆ΕΝ ΜΑΣ ΤΑ ΧΑΡΙΣΑΝ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ ΜΑΣ ΠΟΤΕ, αλλά µας τα ∆ΑΝΕΙΣΑΝ για να γίνουµε κι εµείς κάποτε άνθρωποι, να αναπτυχθούµε και να προκόψουµε, κατασπαταλούνται απο τους ...πεινασµένους της νοµενκλατούρας του Ανδρέα σε δεξιώσεις, κότερα, χλιδή, µποιζούκια και καψουροτράγουδα. Ο Κώστας Λαλιώτης, ο Ακης Τσοχατζόπουλος, η Φρόσω Κοκκόλα, ο Μένιος Κουτσόγιωργας, ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος, ξαφνικά αποκτούν περιουσίες απο το πουθενά εκεί που ούτε στο όνειρό τους δεν είχαν δεί οτι θα αποκτούσαν. Ξαφνικά, νέοι επιχειρηµατίες ξεπηδούν, που µε µια απλή αίτηση για δάνειο στην ΕΘΝΙΚΗ, γεµίζουν τις τσέπες τους και ξεκινάνε µεσω των επιχειρήσεων τους το καταφάγωµα των χρηµάτων της ΕΟΚ. Σκάνδαλα επι σκανδάλων παντού! Το πιο φρικιαστικό απ' όλα, το παιχνίδι που παίζεται µε τους καταταλαιπωρηµένους Αντιστασιακούς του 41-44. Ο Παπανδρέου αναγνωρίζει την Εθνική Αντίσταση ΩΣ ΩΦΕΙΛΕ, αλλά όχι για τους Αντιστασιακούς παρα για τον ίδιο και τους οπαδούς του. Η ΦΡΙΚΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ! Καταµετρώνται επισήµως 144.000 αντιστασιακοί για να τους δοθεί επιτέλους η αναγνώριση και η επιβράβευση απο την Πολιτεία που κάποτε έχυσαν το αίµα τους πολεµώντας τον καστακτητή, ξαφνικά δίνονται συντάξεις σε 897.000!!!! Τί είχε γίνει; Μα απλούστατα, βαφτίστηκαν αντιστασιακοί ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΑ∆ΟΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑΝ∆ΡΕΟΥ!!!! Ατοµα που την εποχή 41-44 ήταν ακόµη σε ...παιδικές ηλικίες ή βρέφη, πήραν σύνταξη Αντιστασιακού και το χειρότερο; ΤΙΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ!!! γελεοιοποιώντας έτσι τους ΗΡΩΕΣ Αυθεντικούς Αντιστασιακούς και τον ηρωισµό τους!!! Με ένα ΑΠΛΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΚΛΑ∆ΙΚΗΣ και ΠΛΑΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ!


Η απόλυτη ΛΕΗΛΑΣΙΑ των ΠΑΝΤΩΝ!

Και σε όλα αυτά, πρωτοστάτης η ΑΥΡΙΑΝΗ. Ο Κώστας Λαλιώτης, ώς συνήθως, εξαπλώνει µε τη βοήθειά της τον άκρατο και ΑΙΣΧΡΟ ΛΑΙΚΙΣΜΟ, που µηδενίζει τα πάντα στο πέρασµά του. Οποιος διαφωνούσε ή αντιστεκόταν σ' αυτή την άτυπη λεηλασία καρατοµούνταν, λοιδωρούνταν και διαγράφονταν. Κανείς δεν εδικαιούτο να έχει άλλη γνώµη, αλλοιώς ήταν Φασίστας µε τη µία. Πας διαφωνών Φασίστας. Τέλος. Το δήλωνε ο Κουτσόγιωργας στη Βουλή, µε κείνο το αλήστου µνήµης "∆εν δικαουστε δια να οµηλείτε!", το δήλωνε ο Γιαννόπουλος στην ΕΡΤ όταν δήθεν τον "καλούσαν" σε συνεντεύξεις "Εσύ κάθαρµα φασίστα κλείσε το στόµα σου", ο Λαλιώτης όπου και να βρισκόταν "Η Ν.∆. και το ΚΚΕ έχουν καταστρέψει τον τόπο γι αυτό δεν δικαιούνται να έχουν γνώµη για τίποτε" (Αποκλειστική δήλωσή του στην εφηµερίδα ΤΑ ΝΕΑ 18-2-1984). Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΤΡΟΜΟΣ ΠΑΝΤΟΥ! Το άλλοτε µεγάλο όπλο των εργαζόµενων και εργατών, το Συνδικαλιστικό Κίνηµα, καταβαραθρώνεται. Γεµίζει µε ψευτο-συνδικαλιστές οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι εφαρµόζουν την κυβερνητική πολιτική κατα γράµµα, κάνοντας και λέγοντας το ΜΑΥΡΟ ΑΣΠΡΟ στους εργαζόµενους κι αργότερα βγαίνουν βουλευτές και υπουργοποιούνται. Ο Παπανδρέου µετατρέπεται σταδιακά σε ...Σουλτάνο της Ελλάδας. ∆ηµιουργεί έναν απίθανο κύκλο παρατρεχάµενων και ...σφουγγοκωλάριων, που τον συνοδεύουν παντού. Για την µετακίνησή του, κινητοποιείται η µισή ΕΛ.ΑΣ. µε µοτοσυκλετιστές, περιπολικά και µυστικούς της ΕΥΠ σε ιδιωτικά µαυρα πολυτελή αυτοκίνητα. Στις επισκέψεις του στο εξωτερικό, ναυλόνονται 2 και 3 Boing της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ για να συνοδεύσουν τον Μεγάλο Αρχηγό, µε απίστευτα κόστη εκατοµµυρίων για τον λαό. ∆ιάφοροι απίθανοι τύποι, δηµοσιογράφοι, κυβερνητικοί πράκτορες, αστυνοµικοί, παρατρεχάµενοι του Καστριού ως και απλοί οπαδοί, απολαµβάνουν ∆ΩΡΕΑΝ ταξιδάκια ανα τον κόσµο, χειροκροτώντας τον Ελληνα Σουλτάνο που κάποτε είχε πεί οτι "∆εν αξίζω σ' αυτόν το Λαό!" Τώρα, ο ...ανάξιος αυτός Λαός του πληρώνει τα κερατιάτικα, για να µάθει, επειδή στο τέλος τον προτίµησε! Για τις προεκλογικές του συγκεντρώσεις, επιστρατεύονται χιλιάδες οπαδοί απο όλη την Ελλάδα, που µετακινούνται ∆ΩΡΕΑΝ µε δηµόσια µέσα µεταφοράς (απο λεοφωρεία του ΚΤΕΛ έως πτήσεις τσάρτερ της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ). ιδίως αυτές των µεγάλων πόλεων. Θέλει πάντα να επιδικνύει τη δύναµή του παντού. Τη γοητεία που ασκούσε στο φανατισµένο πόπολο που τον ακολουθούσε (πολλές φορές µε...το αζηµίωτο, όπως οι Χούλιγκαν τις ποδοσφαιρικές οµάδες). Γι αυτόν το λόγο, επιστρατεύεται και ο ειδικός σκηνοθέτης Τάσος Μπιρσίµ, που γίνεται ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ του Ανδρέα. Τα "µαγικά" του πλάνα σε συνδιασµό µε τους ειδικούς φωτισµούς, απεικονίζουν στις οθόνες της τηλεόρασης πραγµατικές λαοθάλασσες που προκαλούν ρίγη στους αντιπάλους του. Κανείς δεν τολµάει να τον αµφισβητήσει, κανείς δε του φέρνει τη παραµικρή αντίρρηση, κανείς δε σηκώνει κεφάλι. Η Ελλάδα γεµίζει ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΑ ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ ΚΑΙ ΤΡΩΚΤΙΚΑ, γίνεται ένας ΒΟΘΡΟΣ ΒΡΩΜΙΑΣ και ∆ΥΣΟ∆ΙΑΣ. Κανείς δεν αντιτίθεται, ούτε όταν κάποιο στέλεχος της ∆ΕΗ παίρνει µίζα για προµήθειες 300.000.000δρχ!!!


Ο ίδιος ο Ππαναδρέου τον στηρίζει, λέγοντας το απίστευτο: "Ε. ελάτε µωρέ, τι έγινε, ένα δωράκι έκανε ο ανθρωπος στον εαυτό του, να τον σκοτώσουµε τώρα;" δίνοντας το σύνθυµα για την ΑΠΟΛΥΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ! Απαντες έτρωγαν πλέον µε χρυσά κουτάλια, κι όποιος ∆ΕΝ έτρωγε, είτε απο συνείδηση είτε επειδη δεν µπορούσε, έπρεπε να καρατοµηθεί. Αθώος µεταξλυ ενόχων δεν νοείται. Ο ΟΤΕ γίνεται έρµαιο στα χέρια ενός κυριολεκτικά γκάγκστερ, που άκουγε στο όνοµα Θεοφάνης Τόµπρας! Ενας ψυχοπαθής εγκληµατίας, που κυκλοφόραγε στους διαδρόµους µ' ενα παλιό περίστροφο "Σµιθ & Γουέσσον" έγοντας πως µ' αυτό θα καθάριζε τα φασιστικά γουρούνια της Ν∆ όπου τα τράκερνε! Σ' αυτόν τον ΄ανθρωπο είχε αναθέσει ο Παπανδρέου τη διεύθυνση µιας απολύτου στρατηγικής σηµασίας ∆ΕΚΟ, όπως ήταν ο ΟΤΕ! Και όχι µόνον αυτό, αλλά ο Τόµπρας που ήθελε να ανταποδώσει την εκδούλευση στο αφεντικό, έβαλε κοριούς σε όλα τα τηλέφωνα των πολιτικών αρχηγών της αντιπολίτευσης και µε τη συνεργασία της ΚΥΠ υπέκλεπτε τις συνοµιλίες τους! Κι ο Καραµανλής; Που υποτίθεται οτι θα τον ήλεγχε, που υποτίθεται οτι θα γινόταν ο εγγυητής των Ευρωπαίων για την οµαλή και σταδιακή ανάπτυξη της Ελλάδας µέσω των χρηµατοδοτικών προγραµµάτων (που κατασπαταλήθηκαν); Αυτός προτίµησε απο ένα σηµείο και µετά, τη σιωπή. ∆εύτερο µέγα λάθος. Γιατί η σιωπή µεγάλε Γέροντα, σηµαίνει πολλές φορές ΣΥΝΕΝΟΧΗ! Απογοητευµένος, πάνω στον προεδρικό θώκο, βλέπει το καράβι που ο ίδιος οδήγησε κάποτε σε ασφαλή νερά, να βουλιάζει απο έναν ανάξιο, ΠΡΟ∆ΟΤΗ και ΣΦΕΤΕΡΙΣΤΗ της λαικής εντολής. Πολλές φορές προσπάθησε να τον συνεφέρει και να τον νουθετήσει, αλλά µάταια. Ωσπου κάποια στιγµή ήρθαν οι νέες προεδρικές εκλογές. Ο Καραµανλής ήταν αποφασισµένος να επέµβει σ' αυτόν τον κατήφορο, σε περίπτωση που επανεκλεγόταν. Ηταν πολύ αργά όµως. Τα πράγµατα δεν ήταν τα ίδια όπως το 1980. Ο Παπανδρέου µυρίζεται την παγίδα που του έστηνε ο Καραµανλής και του έστησε παγίδα στη παγίδα του. Ενώ πρίν απο κάποιους µήνες, σε µια συνάντησή τους και µετά απο έντονη συζήτηση που είχαν για την Οικονοµία, παραδόξως ο Πασπανδρέου τον βεβαιώνει οτι θα τον προτείνει και για δεύτερη πενταετία για Πρόεδρο. Ο Καραµανλής ευησυχάζει και ετοιµάζει τις επόµενες κινήσεις του. Ο Παπανδρέου όµως, εναν µήνα αργότερα, εντελώς ξαφνικά, ανακοινώνει στον Τύπο την υποστήριξή του σ' ενα νέο πρόσωπο, εκτός πολιτικής, αλλά µε όνοµα που είχε συνδεθεί κάποτε µε µεγαλο αγώνα εναντίον του παρακράτους. Κι αυτός ο άνθρωπος ήταν ο δικαστικός ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ, που ήταν Ανακριτής στην υπόθεση της δολοφονίας του βουλευτή Γρηγορίου Λαµπράκη και που είχε αποκαλύψει τους ενόχους. Ενας άνθρωπος που δεν είχε Ι∆ΕΑ απο πολιτική και που κατάντησε να είναι ΑΒΟΥΛΟ όργανο του Παπανδρέου. Τι κατάντια Θεέ µου... Το σχέδιο του Παπανδρέου απλό και αποτελεσµατικό. Αιφνιδιασµός του αντιπάλου Καραµανλή ουτως ώστε να του κόψει κάθε περιθωριο αντίδρασης και να του φράξει τα όποια σχέδια είχε εναντίον του και το κυριότερο, ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ µε σκοπό την αλλαγή του Αρθρου 18 που µιλάει για τις ευθύνες και τις αρµοδιότητες του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας!


Απόλυτη κίνηση ΜΑΤ, που όµως δεν γίνεται αποδεκτή µε απόλυτη θέρµη απο τους βουλευτές του. Οταν ο Λαλιώτης τον βεβαιώνει οτι όντως υπάρχουν αντιρρησίες, που όµως δεν θα εκφράστούν ανοιχτά παρά µόνο στην τελική ψηφοφορία, ο Παπανδρέου στέκει αναποφάσιστος. Σ' αυτή την εκλογή προέδρου παίζει τα πάντα. Αν κάτι πάει στραβά και δεν ψηφίσουν και οι 180 βουλευτές του τον Σαρτζετάκη, η Βουλή διαλύεται και προκηρύσσονται νέες εκλογές και κανείς δεν µπορεί να προβλέψει το αποτέλεσµά τους! Τότε συµβαίνει το ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ! Ο Παπανδρέου υιοθετεί την πρόταση του Λαλιώτη που έλεγε να ψηφίσουν οι βουλευτές του κόµµατος µε ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΑ ΨΗΦΟ∆ΕΛΤΙΑ! έτσι, µ' αυτόν τον τρόπο, όποιος ∆ΕΝ ψηφίσει, θα "εκτελεστεί" την άλλη µέρα και θα τον αναλάβει η ΑΥΡΙΑΝΗ! Ετσι και έγινε, ακριβώς! Η Βουλή των Ελλήνων εξευτελίζεται, µέσα στο ΑΠΟΛΥΤΟ ΦΙΑΣΚΟ! Ο Καραµανλής, που στο µεταξύ είχε υποβάλλει την παραίτησή του άµεσα µετά την ανακόίνωση για τον Σαρτζετάκη, πέρασε µια βόλτα µε το αυτοκίνητό του έξω απο τη Βουλή και κούνησε απογοητευµένος το κεφάλι του. Προτίµησε για άλλη µια φορά τη σιωπή κι αποτραβήχτηκε στο σπίτι του χωρίς να τον δεί κανείς. Εκεί έµεινε στην αφάνεια για πέντε ολόκληρα χρόνια µέχρι που τον υποστήριξε εκ νέου η Ν.∆. το 1990 όταν είχε πάρει την εξουσία. Η ΑΥΡΙΑΝΗ πανηγύριζε την άλλη µέρα οτι ...γκρέµισε (καί) τον...Καραµανλισµό, οι βουλευτές ντρέπονταν για τον εαυτό τους κι ας µη το δειχναν, ο κόσµος έβλεπε τη λαίλαπα αυτή να ανατινάζει ό,τι αξιοπρέπεια είχε αποµείνει πλέον στον τόπο. Εκλογή Προέδρου δηµοκρατίας µε χρωµατιστά ψηφοδέλτια, δεν ειχε συµβει ΠΟΤΕ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ! Συνέβη όµως στην...τριτοκοσµική χώρα που δηµιούργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου... Ολα όµως πληρώνονται σ΄αυτόν τον κόσµο, και το καλό και τ' άδικο. Ετσι, ήλθε η ώρα και του Παπανδρέου να πληρώσει µε το ίδιο νόµισµα που πλήρωνε και τους αντιπάλους του. Τη λάσπη και τη χλεύη. Οπως ΑΞΙΖΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟ∆ΟΤΕΣ. Ολα άρχισαν µε την τρίτη - κατα σειρά - επίσηµη ερωµένη (η δεύτερη ήταν η Μαριλένα Πατρονικόλα, αδελφή του τραγουδιστή Τόλη Βοσκόπουλου) που άκουγε στο όνοµα ∆ήµητρα Λιάνη, 32χρονη σύζυγος του αρχιτέκτονα ∆ηµητρίου Καπόπουλου, αεροσυνοδός στην ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ και πανέµορφη ξανθιά. Ο ...ερωτιάρης και µπον-βιβέρ Ανδρέας, τη γνωρίζει στη πτήση για την Ισπανία, όπου θα είχε συνάντηση µε τον Ισπανό οµόλογό του στα πλαίσια της συνάντησης Κορυφής της ΕΟΚ στη Μαδρίτη.


Απο εκείνη τη στιγµή, γίνονται αχώριστοι. Οπου πήγαινε ο Παπανδρέου, απο πίσω και πολύ διακριτικά ακολουθούσε η Λιάνη µε τον άνδρα της. Η Μαργαρίτα κάτι µυρίζεται κι αρχίζει να δυσανασχετεί, αλλά ποιός της δίνει πλέον σηµασία. Το ειδίλλιο πλέκεται µέρα µε τη µέρα και µάλιστα ...µπροστά στα µάτια του...συζύγου της Λιάνη, ο οποίος προκειµένου να πάρει µεγάλες δουλειές του ∆ηµοσίου (όπως συµφωνήθηκε αργότερα, καθώς και µεγαλο χρηµατικό ποσό για να συναινέσει στο διαζύγιο), εξευτελίζεται ως άνδρας και ως προσωπικότητα, ανεχόµενος την ίδια τη γυναίκα του να ...φιλιέται και να αγκαλιάζεται µε τον αδίστακτο Παπανδρέου σε µπουζούκια και δεξιώσεις. Το µυστικό πλέον...γίνεται κοινό, παρ΄ότι το παράνοµο ζεύγος προσπαθεί να κρατήσει τα..προσχήµατα. Τον πρόδωσε όµως ο ...παρορµητισµός της Λιάνη! Σε µια δεξίωση σε γνωστό ξενοδοχείο της Αθήνας όπου έιχε πάει µαζί µε τον Ανδρέα και την παρέα του, κατα πόδας βρισκόταν ο δηµοσιογράφος Γιώργος Καρατζαφέρης, σηµερινός Πρόεδρος του ΛΑΟΣ που φρόντισε να κρύψει κρυφή κάµερα στις γυναικείες τουαλέττες για να τραβήξει τη Λιάνη σε ιδιωτική τιης στιγµή. Σε κάποια φάση της βραδιάς, η Λιάνη µαζί µε τη φίλη της Ρούλα Βλαχοπούλου, µπαίνει έξαλλη στις τουαλέττες φωνάζοντας "Ασε µε µ' αυτόν τον µαλ..κα, µε εχει φάει µε τη ζήλια του! Μπουρ µπουρ συνέχεια ο π..ρνόγερος!" Απίστευτο... Ο τέλειος εξευτελισµός ενός Πρωθυπουργού... Η κασέττα αυτή βγαίνει στη µαύρη αγορά και µοσχοπουλιέται στο πι και φί! Πρόλαβαν όµως οι πράκτορες της ΚΥΠ και µάζεψαν πολλά αντίτυπα και κατέσχεσαν εξοπλισµό και κάµερες του Καρατζαφέρη, πρωτού κυκλοφορήσει σε µεγάλη ποσότητα! Υπάρχουν σχετικές περιγραφές στο βιβλίο του Γιώργου Καρατζαφέρη, "Η ΛΙΑΝΗ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ...ΑΛΛΑΓΗ". Απο αυτή τη στιγµή, ο Παπανδρέου γίνεται ...περίγελως στις κίτρινες φυλλάδες, ιδίως σ΄αυτήν του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ, όπου ο διευθυντής της ∆ηµήτρης Ρίζος βρίσκει και δηµοσιεύει γυµνές φωτογραφίες της Λιάνη, όταν έκανε κρουαζιέρα µαζί µε τον Παπανδρέου στο σκάφος που τους είχε παραχωρήσει ο εφοπλιστής Γιώργος Κασιδόκωστας. Να φανταστείτε τότε, ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ έπαιζε το ρόλο της αντι-ΑΥΡΙΑΝΗΣ, για την Νέα ∆ηµοκρατία. Ιδιος εµετικός τύπος, ίδιο ύφος, µόνο η ετικέττα άλλαζε. Η πολιτική ζωή πορνοποιείται και ποδοπατείται πλέον κάθε έννοια αξιοπρέπειας. Η Ελλάδα εκτός απο φρενοκοµείο, γίνεται κι ενας τεράστιος ΟΙΚΟΣ ΑΝΟΧΗΣ. Η απολυτη παρακµή... Περι τα τέλη του 1988, ο Ανδρέας Παπανδρέου, εσπευσµένα και µε απόλυτη µυστικότητα, πετάει για το Λονδίνο, όπου στο νοσοκοµέιο Herfield θα έκανε σοβαρότατη εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς.


Κανένας απο την οικογένειά του δε βρίσκεται στο πλευρό του, παρα µόνον η ερωµένη του ∆ήµητρα. Μετά, µόλις διαγνώστηκε η ασθένεια και η ανάγκη χειρουργικής επέµβασης και ύστερα απο επιταγή του Ανδρέα, έσπευσαν ένας-ένας τα παιδιά του, η Σοφία, ο Γιώργος, Νίκος και, αργότερα, ο Ανδρίκος για να τον δούν, πιστεύοντας οτι ίσως ήταν η τελευταία φορά που θα τον έβλεπαν. Η Ελλάδα στο µεταξύ, µένει...ακυβέρνητη, έρµαιο στα χέρια ενός απο τους πιο αδίστακτους λαικιστές, του Μένιου Κουτσόγιωργα. Ενα σχεδόν µήνα αργότερα, ξεσπάει το περίφηµο Σκάνδαλο Κοσκωτά (λίγα λόγια θα βρείτε εδώ), ίσως η πιό µελανή και σκοτεινή στιγµή στην Ιστορία του Εθνους... Ο απατεώνας τραπεζίτης που είχε αγοράσει την Τράπεζα Κρήτης (η οποία εδώ και πολλά χρόνια έχει αγοραστεί απο τη Eurobank) µε...κοµπίνα και είχε επενδύσει µε λεφτά της τράπεζας σε εκδοτικούς οργανισµούς, αγορές εγηµερίδων και ποδοσφαιρικών οµάδων, υπο την πίεση των δικαστικών αρχών, το "σκάει" απο την Ελλάδα µε αεροσκάφος του επιχειρηµατία Αργύρη Σαλιαρέλλη για το Μπουένος Αιρες της Αργεντινής. Στην ουσία, ΦΥΓΑ∆ΕΥΤΗΚΕ απο την Ι∆ΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (όπως προέκυψε αργότερα µε τη δίκη του σκανδάλου απο το ειδικό δικαστήριο), µε προτροπή του ίδιου του Μένοιυ Κουτσόγιωργα (ο οποίος ήταν και ένας απο τους κατηγορούµενους) ο οποίος Κουτσόγιωργας έθεσε τους µηχανισµούς της ΕΥΠ αστραπιαία και κάτω απο το αδιάφορο βλέµµα των Τελωνιακών Αρχών, ο Γιώργος Κοσκωτάς φυγαδεύτηκε µέρα-µεσηµέρι! Για κακή του τύχη όµως, στη Νέα Υόρκη, όπου σταµάτησε το αεροπλάνο για ανεφοδιασµό, οι Αµερικανικές Αρχές τον συλλαµβάνουν µε τις κατηγορίες της πλαστογραφίας ειδικών εγγράφων και φοροδιαφυγής και τον κλείνουν σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. Η είδηση της φυγής του απατεώνα σκάει σαν ...πυρηνική βόµβα στην ελληνική κοινωνία. Αναστάτωση παντού, οι εφηµερίδες της ∆εξιάς ρίχνουν λίβελους κατά της "κυβένρησης" και µόνον η ΑΥΡΙΑΝΗ αντιστέκεται, κάνοντας το µαύρο-άσπρο και φτάνοντας στο...σηµείο να κατηγορεί τον ...Μητσοτάκη και τον γαµπρό του Παύλο Μπακογιάννη (συζύγου της κόρης του Ντόρας και βουλευτή Ευρυτανίας) ώς...υπαίτιους του σκανδάλου, φωνάζοντας οτι µέσω του Κοσκωτά παγίδευσαν τον ...Ανδρέα!!!! Το αποτέλεσµα ήταν να "επέµβει" η δολοφονική οργάνωση 17 Νοέµβρη (17Ν), η οποία δολοφονεί τον Μπακογιάννη ένα χρόνο αργότερα και στις 26 Σεπτεµβρίου του 1989 έξω απο το πολιτικό του γραφείο στο Κολωνάκι, πιθανώς για να του κλείσει το στόµα. Φοβερά γεγονότα, η Ελλάδα ζεί έναν απο τους µεγαλύτερους εφιάλτες της µετά τη µεταπολίτευση. Στο µεταξύ, ο Παπανδρέου εγχειρίζεται µε επιτυχία απο τον διάσηµο αιγύπτιο καρδιολόγο Μαγκντί Γιακούµπ και οι...βρώµικοι συνεργοί του στη λεηλασία της πατρίδας ησυχάζουν απο την αγωνία ενός πιθανού θανάτου του, γιατί αν κάτι τέτοιο συνέβαινε, σίγουρα η πόρτα της φυλακής θα άνοιγε διάπλατα γι αυτούς....

http://logioshermes.blogspot.com/2011/02/kontra-channel.html


Η Πτώση και το "Βρώµικο '89"

Βρισκόµαστε ήδη πλέον στην πλέον µαύρη πολιτικά σελίδα του τόπου, η οποία έµεινε γνωστή ως "Το Βρώµικο '89". Οι ανακρίσεις βρίσκονται στο ζενίθ και οι αποκαλύψεις διαδέχονται η µία την άλλη. Ο Εφέτης Ανακριτής Νικόλαος Παπαδάτος που είχε αναλάβει την υπόθεση, έχει ήδη συλλάβει δύο απο τους σωµατοφύλακες του Κοσκωτά, οι οποίοι καταθέτουν ενόρκως οτι κουβάλησαν δύο φορές χρήµατα στον ίδιο τον Παπανδρέου, µέσα σε συσκευασίες απο κούτες παιδικών πάνων εσωρούχων της µάρκας Pampers. Χαλασµός Κυρίου! Τεράστια προσπάθεια και αγώνας δρόµου για να βγούν οι µάρτυρες µή αξιόπιστοι απο κυβερνητικά στελέχη που µεπλέκονται στο σκάνδαλο. Στο µεταξύ, λίγο πρίν τα χριστούγεννα, ο Γιώργος Κοσκωτάς δίνει την πρώτη του επίσηµη συνεύντευξη στον ∆ηµήτρη Ρίζο του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ µέσα απο τις φυλακές και µεταξύ άλλων, δηλώνει µε περισσή ευφράδεια απειλητικά οτι "ΘΑ ∆ΩΣΩ ΣΤΟ ...ΤΗΓΑΝΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝ∆ΡΕΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΥΤΣΟΓΙΩΡΓΑ, ΑΝ ∆Ε ΜΕ ΚΑΛΥΨΟΥΝ!" Νέα πρωτοσέλιδα, νέος χαµός, ο απλός πολίτης παρακολουθεί άναυδος τα τεκταινόµενα µη µπορώντας να αντιδράσει και το κυριώτερο, µη γνωρίζοντας τί είναι αλήθεια και τί ψέµµατα! Η Ελλάδα, ένας απέραντος βόθρος! Εκεί έφερε τη πατρίδα µας αυτός ο ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΟΣ αυτός "ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ" ΠΡΟ∆ΟΤΗΣ! Στο µεταξύ, ο Παπανδρέου, φανερά καταβεβληµένος απο την εγχείρηση, επιστρέφει στην Ελλάδα και φροντίζει να διασύρει ακόµη περισσότερο το λαό και τους οπαδούς του, όταν, βγαίνοντας απο το αεροπλάνο, κάνει το γνωστό ιστορικό νεύµα στην ερωµένη του ∆ήµητρα, να βγεί και να τον συνοδεύσει. Απο κείνη τη στιγµή, γίνεται, για τους φανατισµένους λαικιστές οπαδούς του, ο "Σιδερένιος", ο "Μεγάλος", ο Γαµ..ας" και άλλες τέτοιες εµετικές αηδίες. Γνωρίζοντας όµως απο πρώτο χέρι την κατάσταση και ξέροντας οτι σύσσωµη η αντιπολίτευση τον περιµένει στη γωνία για να τον κλείσει φυλακή µε κάθε τρόπο, αυτόν και τους συνεργάτες του, βάζει τον Κουτσόγιωργα να φτιάξει έναν απο τους πλέον απίθανους σε σύλληψη εκλογικό νόµο, ο οποίος έχει µείνει στην ιστορία ως ο πιό ΑΚΑΤΑΛΑΒΙΣΤΙΚΟΣ και ΑΝΕ∆ΑΦΙΚΟΣ ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕ∆Ο (Περιοδικό ΤΙΜΕ, Απρίλιος 1989). Σύµφωνα µε το νόµο αυτόν, ο οποίος έιναι µια µείξη απλής και συνάµα ενισχυµένης αναλογικής, που...πριµοδοτούσε ΤΟ ∆ΕΥΤΕΡΟ ΚΟΜΜΑ αντί για το ΠΡΩΤΟ!!!! (Εδώ όλος ο εκλογικός νόµος έκτρωµα του '89) Κάτι τέτοιο, µόνον ένας πολιτικός ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ θα µπορούσε να σκεφτεί! Και τέτοιος ήταν ο Κουτσόγιωργας και ασφαλώς ο Παπανδρέου!

http://www.ekloges.gr/pages.asp?pageid=36&langid=1

http://www.ekloges.gr/pages.asp?pageid=36&langid=1


Στην ουσία, µε αυτόν τον νόµο, ο οποίος ίσχυσε µέχρι και τον Απρίλιο του 1990, ΚΑΝΕΝΑ κόµµα δεν έπαιρνε αυτοδυναµία να κυβερνήσει, µε το πρώτο κόµµα, όποιο ποσοστό κι αν έπαιρνε, θα τον ακολούθαγε το δεύτερο σε απόσταση...αναπνοής, ό,τι ποσοστό κι αν έπαιρνε αυτό πάλι, µε µεγάλους χαµένους το τρίτο και τέταρτο κόµµα. Και όλα αυτά, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΧΗΜΑΤΙΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ∆ΥΝΑΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, (θα σχηµατισζόταν ΜΟΝΟ αν συναινούσε σε παραγραφή και πολιτικό συµβιβασµό µέσω εκβιασµών) και έτσι να µην ισχύσει ΠΟΤΕ ο - κατα τα άλλα επίσης εαπίσχυντος - νόµος περι ευθύνης υπουργών και οι υπεύθυνοι του τεράστιου σκανδάλου να χρεωθούν µόνο την πολιτική ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ευθύνη! Στο µεταξύ, στο Καστρί έχει εγκατασταθεί µαζί µε τη Λιάνη και µια...απίθανη κουστωδία, απίθανων ανθρώπων, θυµίζοντας έντονα µεσαιωνική καµαρίλα! Η Λιάνη κουβαλάει εκεί τη φιλενάδα και συναδέλφισσά της στην Ολυµπιακή, Ρούλα Βλαχοπούλου (περισσότερα γι αυτήν εδώ) ερωµένη του γενικού διευθυντή της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ και βουτηγµένου ως το λαιµό στη διαφθορά Αλέκου Ακριβάκη, µια...καφετζού ονόµατι Πανδώρα, έναν ...αστρολόγο ονόµατι Βαγγέλη (ή...Βαγγέλω, όπως τον έκραζαν στους οµοφυλοφιλικούς κύκλους) και µαζί µε τα...άλλα τα παιδιά (Λαλιώτη, Σκανδαλίδη, Κουτσόγιωργα κλπ) που προσκύνησαν ήδη τη...νέα Μεγάλη Κυρία της Ελλάδας ∆ήµητρα, κυβέρνησαν την Ελλάδα για το επόµενο διάστηµα. Ο Ανδρέας, το µόνο που αποζητούσε, ήταν να µη φτάσει ποτέ ο Μητσοτάκης στον πρωθυπουργικό θώκο και να µη χάσει ποτέ τα σκήπτρα απο το βασίλειό του και την...αγκαλιά της ∆ήµητρας, που την είχε για λίγο κάθε βράδυ κι αυτό υπο...περιορισµούς. Παλεύει όµως µε νύχια και δόντια προσπαθώντας να αποτρέψει το µοιραίο των εκλογών. Κάνει τεράστιες προεκλογικές συγκεντρώσεις µε αλαφιασµένα στίφη πρασινοφρουρών απ' όλη την Ελλάδα, που τον επευφυµούν κάτω απο παραλήρηµα! Και τότε ο ανδρέας ρίχνει το µεγάλο πυροβολικό στα συνθήµατά του, το περίφηµο "Τσοβόλα, δώστα όλα!", προκαλώντας τον Υπουργό του να ανοίξει τα ήδη καταχρεωµένα ταµεία του Κράτους και να µοιράσει στους αφιονισµένους υπηκόοους του και την τελευταία δραχµή! Απο αυτό το γεγονός, η Ελλάδα επισυνάπτει δάνεια µε τόκο σχεδόν 13% και εξόφληση σε 15 χρόνια, ∆ΑΝΕΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ Ο∆ΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΡΙΣΗ, ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ∆ΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ!

ΑΥΤΗ, ΗΤΑΝ Η ΠΕΜΠΤΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟ∆ΟΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝ∆ΡΕΑ ΠΑΠΑΝ∆ΡΕΟΥ

---



Και µέσα στον απίστευτο αυτόν συρφετό γεγονότων και καταστάσεων, έρχονται οι εκλογές του Ιουνίου, που βγάζουν πρώτο κόµµα τη Ν∆ µε 44,5%, το ΠΑΣΟΚ δεύτερο µε 38,8% και τρίτο τον Συνασπιµό της Αριστεράς µε 10,3%. Παρά το σάρωµα της Ν∆, ο Μητσοτάκης δεν µπορεί να σχηµατίσει κυβέρνηση και ο κόσµος όλος αγωνιά τι θα γίνει µε την παραγραφή των σκανδάλων. Ο Παπανδρέου χαµογελάει χαιρέκκακα το βράδυ των εκλογών και γυρνάει µε ύφος άρχοντα στον υποτακτικό του Κουτσόγιωργα λέγοντάς του "Ο Λαός µου θα µε στήριζε ακόµη κι αν του έλεγαν οτι θα έβαζα κρεµάλες στο Σύνταγµα!" Το χαµόγελο όµως πάγωσε στα χείλη του και στα χείλη όλης της ...συµµορίας, όταν έγινε αυτό που - κατά την προσµονή του - ήταν το πλέον ανεδαφικό και ανέφυκτο και που δεν υπολόγισε οτι θα µπορούσε να συµβεί ούτε και στον πιο χειρότερο εφιάλτη του. Ο Συνασπισµός της Αριστεράς των Χαρίλαου Φλωράκη και Λεωνίδα Κύρκου, συµφωνεί µε τη Νέα ∆ηµοκρατία του Κων/νου Μητσοτάκη να στηρίξουν κυβέρνηση υπο τον έντιµο και ευπατρίδη της πολιτικής Τζανή Τζαννετάκη, που σκοπό είχε την εφαρµογή του Νόµου περι ευθύνης Υπουργών και τη σύσταση ειδικής ανακριτικής οµάδας, που θα διελεύκανε την υπόθεση Κοσκωτά και θα έριχνε ευθύνες σε όποιος ήταν εµπλεκόµενοι. Ο Παπανδρέου πάγωσε απο το φόβο του, αλλά γρήγορα συνήλθε και και την επόµενη µέρα εξαπέλυσε κεραυνούς προς την Αριστερά, κατηγορόντας τους ευθέως ως προδότες του Εθνους!!! ∆εν µπορείτε να φανταστείτε αδέλφια µου, τί έγινε την επόµενη µέρα. Το βράδυ της προηγούµενης µέρας πρίν την παράδοση των Υπουργείων στους νέους υπουργούς (αρκετοι ηταν αυτοί όπου πήραν υπουργεία χωρίς να είναι πολιτικά πρόσωπα), όλο το προσωπικό των υπουργείων, χωρίς ντροπή και χωρίς αιδώ, σαν τους χειρότερους των χειροτέρων εγκληµατίες, διετάχθησαν να εξαφανίσουν τα πάντα! Φακέλους, αποδείξεις σπατάλης, µισθών, προµηθειών, τα πάντα! Ο,τι µπορούσε την τελευταία στιγµή, µετα το αναπάντεχο, να εξαφανιστεί! Τα περισσότερα µεταφέρθηκαν µε ειδικές αποστολές στη Χαλυβουργική και καταστράφηκαν στις υψικάµινους. Οι νέοι Υπουργοί έψαχναν τους υπεύθυνους την επόµενη µέρα για να δώσουν "εξηγήσεις" και δεν βρέθηκε κανείς! Ενας-δυό µόνον ...καταδέχτηκαν να παραδώσουν Υπουργείο. Οι υπόλοιποι εκείνη τη µέρα είχαν...δουλειά και δήλωσαν.,..κώλυµµα! Αυτή η ενέργεια αποτέλεσε και το κύκνειο άσµα της πιο ΒΡΩΜΙΚΗΣ, ΕΛΕΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ που γνώρισε ποτέ ο τόπος. Αυτή ηταν η ∆ηµοκρατία του ΠΑΣΟΚ, αυτή ήταν η Ελλάδα που παρέδωσε στις επόµενες γενιές Ελλήνων ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΡΟ∆ΟΤΗΣ που γέννησε ποτέ ο τόπος στον 20ο Αιώνα.

Ο µοιραίος πολιτικός άνδρας για την Ελλάδα. Ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου....

---


Επίλογος Η κυβέρνηση Τζαννετάκη, όσο της ήταν µπορετό και µέσα απο χίλια εµπόδια και γραφειοκρατικές και πολιτικές συµπληγάδες, συστήνει την εξεταστική των πραγµάτων επιτροπή και µε κατηγόρους τον Νίκο Κωνσταντόπουλο, Γιάννη ∆ραγασάκη και Μανώλη Σταθακάκη. Το κατηγορητήριο όµως που στήνεται, δεν στοιχειοθετείται σωστά λόγω ακριβώς αυτής της πίεσης και του βερέως πολιτικού σκηνικού, αφήνοντας πολλά κενά που εκµεταλλεύονται αργότερα οι νοµικοί ως επι το πλείστον, βουλευτές και στελέχη του ΠΑΣΟΚ στην αντίκρουσή του. Ο εισαγγελέας Εφετών ∆ηµήτρης ∆ωρής, παραπέµπει σε δίκη τον Γιώργο Ανωµερίτη, διοικητή της Κτηµατικής Τράπεζας, τους Νίκο Αθανασόπουλο και Σούλη Αποστολόπουλο για την υπόθεση του γιουγκοσλαβικού καλαµποκιού που "βαφτίστηκε" ελληνικό, άλλη µεγάλη ρεµούλα αυτή καθώς και τη παραποµπή σε δίκη για κακουργήµατα 15 πρώην διοικητών ∆ΕΚΟ, όλοι τους στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Για το σκάνδαλο Κοσκωτά, παραπέµπονται σε δίκη ο Ανδρέας Παπανδρέου µε τη κατηγορία της ηθικής αυτουργίας, απιστίας, συνεργείας και υπόθαλψης εγκληµατία, όλες σε βαθµό κακουργήµατος, ο ∆ηµήτρης Τσοβόλας, ο Μένιος Κουτσόγιωργας και ο Γιώργος Πέτσος. Το σαθρό κατηγορητήριο όµως που αντικρούεται στο δικαστήριο σχεδόν πολύ εύκολα και σε συνδιασµό µε την κατάθεση Κοσκωτά (που στο µεταξύ είχε εκδοθεί στην Ελλάδα) που έπεφτε σε αντιφάσεις, αθωώνεται ο Μεγάλος Ενοχος µε ψήφους 7 προς 6, για έναν ψήφο δηλαδή, και τη πληρώνει ο ...λιγώτερο ένοχος της υπόθεσης, ο ∆ηµήτρης Τσοβόλας. Ο λαός, απηυδυσµένος απο την τεράστια κοροιδία που συνετελέσθη µπροστά στα µάτια του, αναρρωτιόταν τελικά αν όλο αυτό το σκηνικό ήταν φτιαχτό και στηµένο, συµφωνηµένο απο πρίν γιατί όλοι τους ήταν µπλεγµένοι σ' αυτή τη φοβερή ιστορία. Ο Παπανδρέου, έτσι, για άλλη µια φορά, (όπως και στην υπόθεση ΑΣΠΙ∆Α πρίν 24 χρόνια), τη γλυτώνει και βγαίνει καθαρός, αλλά µε τσαλακωµένο ήδη το προφίλ του και µε έντονη αµφισβήτηση της κυριαρχίας του µέσα στο κόµµα του. Παρ όλα αυτά, κερδίζει εκ νέου τις εκλογές και γατζώνεται στη πρωθυπουργία, αν και βαριά άρρωστος. Στην ουσία κυβερνά η - επίσηµα πλέον - σύζυγός του ∆ήµητρα Λιάνη, η οποία και µεταφέρει τις εντολές του στα κυβερνητικά στελέχη. Ζώντας µέσα σε ένα σπίτι - παλάτι που χτίστηκε µε λεφτά του ελληνικού λαού και κόστισε κοντά στο ενάµισι δισεκατοµµύριο δραχµές (τότε ιλιγγιώδες ποσό), αυτός που ποτέ του δεν είχε καµµιά σοβαρή περιουσία, ζεί µακρυά απ τον κόσµο µέσα σε ένα περιβάλλον βρώµικο και ελεεινό. Η Βαγγέλω, η κυρά-Πελαγία η καφετζού και η ...επίσηµη ξεµατιάστρα Πανθέη είναι τα πρόσωπα που τον περιτρυγυρίζουν, θλιβερό αποµεινάρι ενός ηγέτη που κάποτε ο τόπος αυτός του εµπιστεύτηκε την ίδια του τη µοίρα.




Η ∆ήµητρα Λιάνη τον σέρνει απο νοσοκοµείο σε νοσοκοµείο, τον κρατάει µε λύσσα ζωντανό και όποτε τον ακούει να λέει οτι είναι ώρα να αποσυρθεί, του βάζει τις φωνές και ουρλιάζει "να κάτσεις στ' αυγά σου κι εκεί που κάθεσαι!", ξέροντας πως αν ο ...Ανδρέας της την κάνει απο πρωθυπουργός και το χειρότερο! αν αυτός τα τινάξει, αυτή είναι τελειωµένη. Ο Ανδρέας βασανίζεται απίστευτα απο αυτήν την µέγαιρα. Ωσπου, λίγους µήνες πρωτού πεθάνει, τον Φεβρουάριο του 1995, αναγκάζεται, µέσα στο νοσοκοµείο που νοσηλεύεται, να παραδώσει τη πρωθυπουργία στον...άλλον προδότη, τον Κώστα Σηµίτη... Η Ιστορία δυστυχώς δεν τελειώνει εδώ... Ακόµη και µετά το θάνατο του Παπανδρέου το 1995. Και φτάνει ώς τα σήµερα. Αυτοί οι άνθρωποι µας κυβέρνησαν, σχεδόν 30 ολόκληρα χρόνια. Βιαιοπράγησαν πάνω στην τιµή και την υπόληψή µας, Βίασαν τη σκέψη, το µυαλό και το ήθος µας. Εξευτέλισαν και λοιδώρησαν την αξιοπρέπειά µας. Υποθήκευσαν το µέλλον µας. Το δικό µας, των παιδιών µας και των παιδιών των παιδιών µας. Οι Ελληνες έπαψαν πια να είναι Ελληνες. Μεταλλάχθηκαν σε ...όντα χωρίς θέληση, σε υπανθρώπους που στόχο είχαν την ακριβή αµαξάρα, το πολυτελές εξοχικό, το σαββατοκύριακο στα µπουζούκια του Πανταζή και της Αντζελας, του Καρβέλα (Ο σκύλος µου είναι ...γκέι) και του Μπουγά (Goodbye αγάπη µου, goodbye), τη χλιδάτη µοντέλα του πολυτελούς µπουρδέλου, τον πολυτελή ...καναπέ, τα ταξίδια στην Ευρώπη µε τα διακοποδάνεια και µε την ρήση "Εγώ να τρώω καλά, ο Ολυµπιακός (ή ΑΕΚ ή ο ΠΑΟ) να κερδάει κι όλοι οι άλλοι να πάν να γαµ....", συνέβαλλαν στην απόλυτη σκοτοδίνη του σηµερινού εφιάλτη των Εφιαλτών.... Η Ιστορία τουλάχιστον ας διδάξει τη νέα γενιά, τους σηµερινούς 20άρηδες, όλοι µαζί να βρούν τον Αληθινό Ελληνα που υπάρχει µέσα τους και µε την επανάστασή τους να δηµιουργήσουν τη Νέα Ελλάδα, τη δική τους Ελλάδα...

---


ΠΗΓΕΣ:

• Η ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ, Ανδρέας Παπανδρέου, εκδόσεις ΜΑΛΛΙΑΡΗ, 1978 • 20ος ΑΙΩΝΑΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ, Κορνήλιος Καστοριάδης, εκδόσεις ΣΠΥΡΙ∆ΩΝ, 1982 • ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΙ, Βασίλης Κεραµάς, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 1988 • ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ, Robert D. Kaplan, εκδόσεις ΟΙΣΤΡΟΣ, 1978 • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΝ∆ΡΕΑ ΠΑΠΑΝ∆ΡΕΟΥ, εφηµερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 28 Φεβρουαρίου 1977 • Η ΛΙΑΝΗ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ...ΑΛΛΑΓΗ, Γιώργος Καρατζαφέρης, 1988 • Η ΥΠΟΘΕΣΗ "ΑΣΠΙ∆Α", Νικηφόρος Μανδηλαράς, φάκελλος υπεράσπισης, πειραµατική έκδοση 1978 • Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ, ΑΝ∆ΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝ∆ΡΕΟΥ, Αθανάσιος Στριγάς, εκδόσεις ΝΕΑ

ΘΕΣΙΣ, 1985 • Η ∆ΙΑΚΥΡΗΞΗ ΤΗΣ 3ης ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, εκδόσεις ΠΑΣΟΚ, 1975 • ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ, Αµαλία Φλέµινγκ, 1977 • ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΚ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Παπανδρέου, 1975 • ΑΛΕΚΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ, Οριάννα Φαλάτσι, 1979 • Η Ι∆ΡΥΣΗ, Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΑΙ Η ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ: ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ ΣΤΟ "ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ

ΚΡΑΤΟΥΣ", Χρήστος Βερναρδάκης, άρθρο, 2004 • THE LOOTING OF GREECE, George Lekkas, Dana Scolinen, TIME Magazine, Απρίλιος 1989 • ΑΥΡΙΑΝΙΣΜΟΣ, ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ, Αρης Παπάνθιµος,εκδόσεις ΟΡΟΣΗΜΟ, 1988 • ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑ∆Α, Σάκης Καράγιωργας, οµίλία, ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, 1974 • ΑΙΓΑΙΟ, Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, Αθανάσιος Στριγάς, εκδόσεις ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ, 1992 • ΑΠΟ ΤΗ 4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΗΝ 21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ, Σάκης Καράγιωργας, ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, ΟΜΙΛΊΑ, 1979 • ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ, Βασίλης Ραφαηλίδης, εκδόσεις ΕΘΝΟΣ,19888 • ΥΠΟΘΕΣΗ ΚΟΣΚΩΤΑ, Βασίλης Γεράνιος, εκδόσεις ΜΑΡΤΗΣ, 1994 • ΤΟ "ΒΡΩΜΙΚΟ" '89, Γιάννης Καψής, εκδόσεις Λιβάνη, 1992 • ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΣΚΩΤΑΣ, Συνέντευξη στον ∆ηµήτρη Ρίζο, εφηµερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, 22-12-1988 • ΒΡΩΜΙΚΟ ΧΡΗΜΑ, Κώστας Τσαρούχας, εκδόσεις BELL, 1994 • OIKONOMIKA Α∆ΙΕΞΟ∆Α, Παύλος Μάτεσις, 1987 • Η ∆ΙΚΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ, σειρά άρθρων, εφηµερίδα ΕΘΝΟΣ • ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ, Κων/νος Καραµανλής, εκδόσεις Ι∆ΡΥΜΑ ΚΩΝ/ΝΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ, 1998 • ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΚΑΙ Η ∆ΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝ∆ΡΕΑ ΠΑΠΑΝ∆ΡΕΟΥ, Γιάννης ∆ραγασάκης, 1992 • ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, "Από τη ∆ικτατορία στη Μεταπολίτευση - ΠΑΣΟΚ και Αν. Παπανδρέου" τόµος

ΙΗ' εκδόσεις ΑΘΗΝΩΝ

Links

• KAKOΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ, εφηµερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ • ΠΕΡΙΟ∆ΟΣ 1990 - 1993 • Κωνσταντίνος Καραµανλής, Βικιπαίδεια • Γεώργιος Α. Παπανδρέου, Βικιπαίδεια • Ίδρυµα Ανδρέα Γ. Παπανδρέου • Νίκος Κλειτσίκας, ΠΑΚ - Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνηµα • Αγώνες για την Ελευθερία και τη ∆ηµοκρατία , Προσκήνιο, Αθήνα 2004

---

«Εδώ και δύο χρόνια έχει αρχίσει το µεγάλο κακό που θα µετατρέψει σιγά-σιγά τους Έλληνες σε λαό πιθήκων, σε λαό ψηφοφόρων, δηµοσίων υπαλλήλων, καταναλωτών,

κρατικοδίαιτων επιχειρηµατιών, κοµπιναδόρων και συνδικαλισταράδων. Σε είκοσι-τριάντα χρόνια από σήµερα Ανδρέας Παπανδρέου µπορεί να µην

υπάρχει. Θα υπάρχει όµως µια Ελλάδα πτωχευµένη

κι ένας λαός στα όρια της οικονοµικής και της ηθικής εξαθλίωσης.»

ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ, ΜΠΟΥΑΤ "ΑΠΑΝΕΜΙΑ". Νοέµβριος 1983

Copyright © 2011 Πύρινος Λόγιος

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=374696

http://www.vernardakis.gr/uplmed/14_politique%20interior.pdf

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%93._%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BB%CE%AE%CF%82

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%91._%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%BF%CF%85

http://logioshermes.blogspot.com/p/blog-page_28.html

http://www.agp.gr/

http://www.nikosklitsikas.gr/pak.html

http://www.nikosklitsikas.gr/selidesz_gr.html

http://logioshermes.blogspot.com/search/label/%CE%A0%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%82%20%CE%9B%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82

http://2.bp.blogspot.com/-nXCZJhpSZh8/TY-wI84bSLI/AAAAAAAADGg/Lj7hEsG9HUI/s1600/timemagazine.jpg

Απο τον Εφιάλτη των Θερμοπυλών...Στον Παπακωνσταντίνου...

Documents

Transcript of Απο τον Εφιάλτη των Θερμοπυλών...Στον Παπακωνσταντίνου...