Η ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ στον Α΄ ΑΙΩΝΑ Ο Λ Υ Μ Π Ι Σ Μ Ο Υ

Το Έργο στον Ιστό: www . olympismos . gr ή www . sync . gr / olympismos ή ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΟΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ και Ιστολόγια: olympismos ή Ολυμπισμός

Ως Δημιουργός του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ και Ιδρυτής - Πρόεδρος της Πολιτιστικής - Πολιτικής Κίνησης «ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ», αλλά και με τις Πανεπιστημιακές μου Σπουδές και τη 33χρονη ζωή στις Ένοπλες Δυνάμεις, σας παρουσιάζω το έργο μου, σε περίληψη: Η ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ στον Α΄ ΑΙΩΝΑ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, τον Αληθινό Αιώνα, που θα αντικαταστήσει ειρηνικά τον Αναληθή Κόσμο των 20 Αιώνων Χριστιανισμού και θα αποκαταστήσει την ταπείνωση που υπέστη το Ανθρώπινο Γένος, αλλά και του Αιώνα που: α. Θα εγκαθιδρυθεί μια ΟΜΟΣΠΟΝΔΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, β. Θα αντικατασταθούν όλες οι Θρησκείες, με μια Νέα Θρησκεία, την ΟΛΥΜΠΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ και γ. Θα έχουμε ένα ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ, το ΟΛΥΜΠΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ. ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ, που προσκαλεί όλους μας, να αναβαπτιστούν στη Κολυμβήθρα των Ιδεωδών του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ.

Αγαπητέ αναγνώστη, επειδή η όλη δομή του Έργου μου, βασίζεται, σε Αληθινά και Ιστορικά γεγονότα, που έχουν συντελεστεί στο διάβα των αιώνων και η αξιολόγησής των έγινε, με σφαιρική και αντικειμενική ενατένιση και κυρίως, χωρίς τις σκοτεινές παρεμβάσεις διαφόρων επιτηδείων του κάθε Λαού, διαπίστωσα ότι στα 2.000 μ.χ. έτη, έχει δημιουργηθεί ένας Αναληθής Κόσμος, οπότε πιστεύω ακράδαντα ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν μέλλοντα Αληθινό και καλύτερο Κόσμο, με την παρουσίαση του Έργου μου: « Ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ στον Α΄ ΑΙΩΝΑ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ». Με την διαβεβαίωση αυτή, παρακαλώ τον κάθε έναν αναγνώστη χωριστά, σε οποιαδήποτε Θρησκεία και Εθνότητα και εάν ανήκει, να μελετήσει και εμπεδώσει πολύ καλά το έργου μου, καθόσον ο σκοπός μου δεν είναι να διχάσω τον χθεσινό Αναληθή Κόσμο των 2.000 χρόνων Χριστιανισμού, με τον δημιουργούμενο Νέον Αληθινό Κόσμο του Α΄ ΑΙΩΝΑ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Ο σκοπός και ο στόχος μου είναι να προβληματίσω τον κάθε έναν χωριστά, για να κάνει μια νέα αρχή, επανεξετάζοντας τις απόψεις του, έχοντας σαν βάση την αρχή που λέει: «Ερευνάται τας γραφάς» και όχι την αρχή του: « Πίστευε και μη ερεύνα», ή αυτό που πάντα λέμε: « Έτσι τα βρήκαμε, έτσι και τα κρατάμε», με αποτέλεσμα να συνεχίζονται διαχρονικά οι ψευδοϊστορίες, μέσα από τις γενεαλογίες δυναστειών, αυτοκρατόρων και βασιλιάδων, πριγκίπων, χαλίφηδων και Ιερατικών προχούντων, καθώς και του κυριάρχου κύκλου των, που τους πλαισιώνει. Εξάλλου, γνωρίζουμε ότι αυτοί είναι και εκείνοι που κατασκευάζουν τις Θρησκείες, τους Θεούς, τους Αγίους, τα θαύματα, τα λείψανα, τα μυστήρια, κτίζοντας και ανακαινίζοντας χιλιάδες Μοναστήρια και Εκκλησίες, χωρίς να τους ενδιαφέρει η ύπαρξη Σχολείων και η Καλλιέργεια της Νέας Γενιάς, αλλά και η ευημερία των Λαών των. Συμπράττουν σε τούτο τα Ιερατεία με τις Εξουσίες, γιατί οι Εκκλησίες είναι χώροι της οικτρής διαιώνισης της πλάνης των Ανθρώπων και Λαών, χώροι του πίστευε και μη ερεύνα και χώροι που επέχουν και θέση Θησαυροφυλακίων, με τα διάφορα τεχνάσματά των, αλλά και χώροι, για προσευχές και προσκύνημα των λειψάνων Αγίων, αλλά και των πολλών δακρυζόντων, χαμένων και δήθεν αναβρισκόμενων εικόνων, των δήθεν θαυμάτων των Αγίων, όπως και αυτή η περιφερόμενη δήθεν Αγία ζώνη της Παναγίας, από έναν αγύρτη Μοναχό τον Εφραίμ. Η επιδίωξή των ήταν, αλλά και είναι, να διαιρούν και φανατίζουν τους Λαούς, να συντελούν στην συνέχιση των πολέμων, του μίσους, του ψεύδους και του Αναρχισμού, τον οποίον όλο και ποιό πολύ τον συντηρούν και σήμερα, προκειμένου και πάλι, με το συνεχιζόμενο "Διαίρει και Βασίλευε", να

ελέγχουν, αλλά και να καταπιέζουν τον Άνθρωπο, τους Λαούς γενικότερα. Το αποτέλεσμα όλων τούτων είναι να δημιουργούνται ναυάγια, στις Αρχές, Ιδέες και Δομές μιας Κοινωνίας και κατά προέκταση στους ανθρώπους, είτε αυτοί είναι Στρατηγοί και Πολιτικοί, είτε Δικαστικοί και Καθηγητές, είτε Σοφοί και Αθλητικοί φορείς, όλο ναυάγια. Από τα συνεχόμενα αυτά ναυάγια, προήλθε ο Μεσαίωνας και η κατάπτωση του Πνεύματος και τούτο λόγω της σύμπραξης και συμπόρευσης των Πολιτικών Εξουσιών, μετά των Εκκλησιαστικών Ιερατείων, με αποτέλεσμα τα Ιερατεία να επεμβαίνουν καθεστωτικά στους Λαούς και τη Παιδεία, σε αντίθεση της εποχής εκείνης, του Αρχαίου Ελληνισμού, όπου η Θρησκεία του Πολυθεϊσμού δεν είχε ανάμειξη και δεν δημιουργούσε προβλήματα στην Κοινωνία, καθόσον οι Θεοί εξέφραζαν Ανθρώπινες πτυχές της ζωής και προπάντων ήσαν φιλικοί προς τον Άνθρωπο, σε αντίθεση της Εβραϊκής και Χριστιανικής σκέψης, που παροτρύνουν τους Ανθρώπους σε υποταγή στην υπηρεσία του ενός Θεού, που κυβερνά δήθεν ουρανό και γη. Ιδού και η παρότρυνση του Απόστολου Παύλου, προς όλους τους Λαούς: «Εντολή του Θεού είναι να υποτάσσεστε στην Εξουσία, αλλά και τον Θεό», εξασφαλίζοντας έτσι την απόλυτη σύμπνοια, σύμπραξη και συμπόρευση, της κάθε Πολιτικής Εξουσίας, μετά της Θρησκείας και των Ιερατείων της. Οπότε ο Άνθρωπος σήμερα, έχει να επιλέξει τη συνέχιση της Εβραϊκής και Χριστιανικής σκέψης, ή την Φιλοσοφική, ορθολογική, αλλά και Αληθινή Επιστημονική σκέψη των Μεγάλων Αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων και του σημερινού Επιστημονικού Κόσμου, όπου μας δίνουν, όλο και ποιό πολύ, ένα νέο χρωματισμό και ένα νέο Πνεύμα, αλλά και μια νέα κατεύθυνση των Ανθρωπίνων πραγμάτων.

Οπότε ήρθε η ώρα να μπω στη καρδιά του όλου έργου μου, της επικράτησης στον Πλανήτη ΓΗ της ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, δια της οποίας στο Κόσμο ολόκληρο, θα έχουμε και πάλι την επανάκαμψη της Ελεύθερης Θείας Σκέψης, της Θείας Έμπνευσης, του Θείου Λόγου και Νου, αλλά και Νέους Θείους ΟΛΥΜΠΙΟΥΣ Παγκόσμιους Νόμους και όταν λέμε Θείο δεν έπεται ότι ταυτίζεται με κάποιον Θεό, παρά είναι μια απόλυτη χάρη που είναι και συνδυασμός της Αλήθειας, αλλά και της βούλησης της Ανθρώπινης λελογισμένης προσπάθειας, μέσα από τον Ελεύθερο Λόγο, την Ελεύθερη Σκέψη, των Φυσικών Φαινομένων και του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Οπότε θα είναι δυνατόν, αλλά και βέβαιο αύριο, ότι θα αναμένεται να προκύψει και ένας Αληθινός υπεραισθητός χώρος και Κόσμος, από τον οποίον θα αναδύεται και μια υπέρτατη δύναμη, και αυτή η Δύναμης θα είναι, για τον κάθε Ανθρώπινο Νου ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ, καθόσον μόνο αυτός διαμορφώνει το Ανθρώπινο ΟΝ, Λόγο και Νου και δημιουργεί Καλλιεργημένους Νέους, Πνεύμα, Σώμα και Ψυχή, οπότε θα είναι και βέβαιο αύριο, ότι θα προέλθει και μια Ολυμπιακή θεώρηση του Ανθρώπινου Γένους, δημιουργώντας και έναν Αληθινό Κόσμο, τον Κόσμο του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ.

Ιδού γιατί εμείς του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ δίδουμε και την σημερινή δική μας αληθινή θεώρηση της έννοιας Θεός και Θείο, καθόσον παράγεται, από τον ορθό και Αληθή Λόγο, αλλά και τη θέληση και την βούληση, την Ηθική και Σοφία του Νου των Ανθρώπων, προς το Θείο και όχι αναγκαστικά πρέπει και να λατρεύεται. Θεός υπάρχει και μάλιστα τέλειος, με την έκφραση της Σοφίας και της δίκαιης φωνής, αλλά και όταν ο ίδιος ο Ανθρώπινος Νους το συλλαμβάνει έτσι, άρα από το Νου έπονται οι Ιδέες και μάλιστα όταν οι Ιδέες είναι αιώνιες, αναλλοίωτες και αναγκαίες, πότε δεν μπορεί να προέρχονται από αλλού, παρά μόνον από αυτόν τον Ιδεώδη Νου των Καλλιεργημένων Ανθρώπων, από τον ΟΛΥΜΠΙΣΜΟ, που Καλλιεργεί δια βίου τον Άνθρωπο Πνεύμα, Σώμα και Ψυχή. Με βάσει τα ανωτέρω, ο Άνθρωπος θα καταστεί

και το ανώτατο κυρίαρχο ΟΝ του Πλανήτη ΓΗ και σε κάθε του δυσκολία, δεν θα επικαλείται άλλοτε έναν κατασκευασμένο Θεό, ή Άγιο κ.λ. μένοντας έτσι αδρανής και αφελής, αλλά θα ενεργεί άμεσα, για την αντιμετώπιση, αλλά και την επίλυση του κάθε παρουσιαζόμενου δύσκολου προβλήματός του. Έτσι μόνο θα εκλείψουν και οι από αρχαιοτάτων χρόνων επιτήδειοι αγύρτες εκμεταλλευτές του Ανθρώπινου πόνου και αδυναμίας, που στηρίζονται στη θεωρία περί υπάρξεως Θεού, εμπεδώνοντας στη συνέχεια και τον φόβο του Ανθρώπου προς τον Θεό. Θεός δεν υπάρχει, και η επικρατήσασα θεωρία περί υπάρξεως Θεού δεν είναι τίποτε άλλο, από μια μυθοποιημένη, υπερφυής, μυστηριώδης και μυστική τάση, που επικράτησε σαν αντικείμενο μαρτυρίας, από την Πρωτόγονη Ανθρώπινη Κοινωνία και ασφαλώς, από τους ίδιους επιτήδειους και αγύρτες, επικαλούμενοι εκάστοτε ότι, στις δύσκολες στιγμές ο Άνθρωπος θα πρέπει να απευθύνεται στον, από αυτούς προβαλλόμενο Θεό. Μάλιστα, για να εξασφαλίσουν την ύπαρξη του Θεού των, τους έλεγαν ότι ο Θεός διαμένει σε απρόσιτους χώρους, όπως στα ψηλά βουνά, στον ουρανό, στα έγκατα της Γης και ότι μόνο αυτοί μπορούν να τους βλέπουν.

Και ιδού γιατί όλοι μας σήμερα προβληματιζόμαστε, όταν βλέπουμε ότι δεν υπάρχει έστω και ένας Θεός, από τους πολλούς κατασκευασμένους Θεούς, σε ολόκληρο τον Κόσμο, να πράττει το ορθόν, το λελογισμένο, το δίκαιο και να δίνει λύσεις στα ανακύπτοντα προβλήματα, αλλά και να λέει την Αλήθεια, καθόσον η Αλήθεια είναι το αποτέλεσμα και της κάθε Ανθρώπινης λελογισμένης προσπάθειας,, πράγμα που βλέπουμε ήδη στην Ιλιάδα, όταν ο Διομήδης λέει στον Αγαμέμνονα, τον Βασιλέα των Βασιλέων: " Ναι, μπορεί να είσαι ο Βασιλιάς και να κρατάς το σκήπτρο, αλλά στην πραγματικότητα δεν αξίζεις τίποτα". Ιδού μια προϋπόθεση που επιτρέπει την σημερινή ανάδυση της ελεύθερης έρευνας και σκέψης, μέσα, από μια Δημοκρατική Κοινωνία, μια Κοινωνία που μπορεί να γίνει νοητή, μόνον όταν είναι δημιούργημα του εαυτού της, με άλλα λόγια, με την συγκυριακή ανάδυση του Ανθρώπινου είδους και με τις φοβερές του βιολογικές ιδιαιτερότητες, δίδοντας στη ψυχή του, πάντα ένα νόημα. Όταν το νόημα αυτό, παρουσιάζεται και επιβάλλεται ως αδιαμφισβήτητο, αλλά και ως αδιαπραγμάτευτο, τότε η Κοινωνία θεσπίζεται ως ετερώνυμη. Και συμβαίνει παντού και πάντα, η Κοινωνία να δημιουργείται ως ετερώνυμη, δηλαδή ως Θρησκευτική, Θεοκρατική Κοινωνία. Ιδού γιατί πάντα στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχε η ταύτιση της Δημοκρατίας και της Φιλοσοφίας και ο λόγος είχε πάντα τον πρωτεύοντα ρόλο σε μια Δημοκρατική Πόλη, καθόσον διαμορφώνεται μέσα στην Πόλη και ως κοινή Αλήθεια, αλλά και ως ανάπτυξη της Αλήθειας, οπότε και αποτελεί την πραγματική Αλήθεια και δεν παίρνει τη θέση, ως κατοχή μιας δεδομένης Αλήθειας. Ιδού γιατί στην Αρχαία Ελλάδα η Δημοκρατία είναι το Πολίτευμα, που έχει να φοβηθεί, μόνον τα ίδια του τα λάθη, οπότε μπορεί να κινδυνεύσει από τις ίδιες του τις πράξεις. Ο Περικλής έλεγε: Φοβάμαι πολύ περισσότερο τα δικά μας λάθη, από τα τεχνάσματα των εχθρών μας. Και ιδού γιατί η Δημοκρατία που γέννησε η Αρχαία Ελλάδα, θεωρείται και το μοναδικό Πολίτευμα, στο οποίο υπάρχει και Δημόσιος Χώρος, για την ανάπτυξη του λόγου της Αλήθειας. Ο Δημόσιος Χώρος, η Αγορά όπως λειτουργούσε στην Αθήνα, στηριζόταν στο ενεργό ενδιαφέρον των Πολιτών, ενδιαφέρον αναπόσπαστο από τις αποφάσεις που θα έπαιρναν την επόμενη ημέρα, για την ψήφιση του Νόμου. Οπότε βλέπουμε την ενεργό συμμετοχή των Πολιτών στα δρώμενα της Πόλης, καθόσον όταν μένετε έγκλειστοι σε κάτι που ήδη πιστεύετε, θα

είστε όπως ο Άνθρωπος που κοιμάται, έλεγε ο Ηράκλειτος και συνέχιζε: "Ο καθένας όταν κοιμάται ζει σε έναν δικό του Κόσμο και αυτός που ζει στο δικό του Κόσμο κοιμάται, ενώ για του ξυπνητούς υπάρχει ένας Κόσμος μοναδικός και κοινός, από την άποψη του λόγου που τον διαπερνά και στον οποίο οι Άνθρωποι συμμετέχουν". Ακόμη ο Ηράκλειτος έλεγε ότι: "Ο Λαός οφείλει να μάχεται, για τον Νόμο, όπως και για τα ίδια τα τείχη του". Ιδού και μια κριτική, άμεση και υπαινικτική, του Ηράκλειτου: "Οι γάιδαροι, λέει περιφρονητικά ενδιαφέρονται περισσότερο για το σανό, παρά για τον χρυσό". Γάιδαροι εννοεί τους Ανθρώπους, που δεν γνωρίζουν την αληθινή αξία των πραγμάτων. Υπάρχουν και άλλες πολλές αναφορές του, όσον αφορά τους Θεούς και μάλιστα πολλές φορές σαν ανέκδοτα. Και ιδού ένα από αυτά: Όταν συνάντησε ο Ηράκλειτος τους Αιγύπτιους τους είδε να κλαίνε, σε επιμνημόσυνη τελετή του θανάτου του Όσιρι. Τότε τους είπε: Αφού είναι Θεός γιατί τον κλαίτε; Αν τον κλαίτε, σημαίνει ότι δεν τον θεωρείται Θεό". Κλείνοντας με τα λίγα αυτά λόγια, για τον Ηράκλειτο, δεν μπορώ να μην αναφερθώ και στην αναφορά του Κορνήλιου Καστοριάδη, για τον Ηράκλειτο: Δεν γνωρίζουμε τι ψήφιζε στις εκλογές ο Ηράκλειτος, γνωρίζουμε αντιθέτως τι είπε ο Φιλόσοφος αυτός: « Η δυνατότητα της Αλήθειας, ανήκει σε όλους τους Ανθρώπους». Και συνεχίζει ο Κορνήλιος διά τον Ηράκλειτο: Στον Ηράκλειτο θα βρούμε, πρώτη φορά στην Ιστορία της Ανθρωπότητας, την διαβεβαίωση της Οικουμενικής ικανότητας όλων των Ανθρώπινων όντων να φθάσουν στην Αλήθεια, όποια και αν είναι, χωρίς περιορισμό. Βρίσκουμε λοιπόν εδώ μια αναζήτηση του αληθούς, μια διαβεβαίωση της Οικουμενικής δυνατότητας των Ανθρώπινων όντων να φθάσουν στην Αλήθεια. Και συνεχίζει ο Κορνήλιος: Έτυχε να διαβάσω στο times Literary Supplement, την παρουσίαση ενός βιβλίου, για τους Αρχαίους Έλληνες Φιλόσοφους, που δημιούργησαν και το Αρχαίο Αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα, όπου ο συγγραφέας ομολογούσε ότι δεν καταλάβαινε, πως ένας Λαός που δημιούργησε τη Φιλοσοφία, τη Δημοκρατία, τη Γεωμετρία, τη Τραγωδία, μπόρεσε να μείνει δέσμιος τέτοιων παράλογων και παιδιάστικων εξωφρενικών πεποιθήσεων, σε όλη αυτή τη ιστορική διαδρομή των 2000 μ.χ. χρόνων, αποδεχόμενος ακόμη και την άμωμο σύλληψη, από μία αγία παρθένο, ένα ον που είναι συγχρόνως Θεός και Άνθρωπος, που ανεβαίνει στους ουρανούς και επανέρχεται, εν ολίγοις όλες αυτές τις απίθανες ιστορίες, που δεν είναι ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο παράλογες. Ιδού και το αποτέλεσμα και η αποκάλυψη των 2000 μ.χ. χρόνων, όπου μας δίδει το δικαίωμα να πιστεύουμε ότι, εάν ο Θεός, ο κάθε προβαλλόμενος Θεός, αλλά και ο κάθε Άγιος ενδιαφερόταν προσωπικά για τα Ανθρώπινα, θα είχε γίνει γνωστό εδώ και Αιώνες τώρα. Τούτο υποστηρίχθηκε με φανατισμό και με επιχειρήματα, κατά την διάρκεια του 19ου Αιώνα και από τον Ελληνιστή Γάλλο Συγγραφέα Louis Menard, αναφέροντας συμπερασματικά, για την Θρησκεία των Αρχαίων Ελλήνων του πολυθεϊσμού και των μετέπειτα Μονοθεϊστικων Ανατολίτικων Θρησκειών. Η Ελληνική Θρησκεία δεν είναι εξ αποκαλύψεως Θρησκεία, δεν δίνει κανένα πλεονέκτημα στην Ανθρωπογονία, στη δημιουργία του Ανθρώπινου όντος. Επίσης δεν υπάρχει ούτε υπόσχεση ούτε ελπίδα και ακόμη, οι Θεοί των Ελλήνων δεν έχουν εθνικό χαρακτήρα, έχουν θέση Οικουμενική, καθόσον, για τους Έλληνες οι Θεοί δεν είναι οι Θεοί των Ελλήνων, αλλά οι Θεοί όλου του Κόσμου, άρα η Θρησκεία των Αρχαίων Ελλήνων ήταν Οικουμενική. Ιδού η παρέμβαση του Finley, που λέει ότι: «Το βασικό γνώρισμα των Ολύμπιων Θεών είναι ο Ανθρωπομορφικός χαρακτήρας τους.» Για τον λόγο αυτόν οι Έλληνες δεν θεωρούν τον εαυτόν τους ανάξιο έναντι των Θεών των, σε

αντίθεση των άλλων Θρησκειών του Χριστιανισμού, του Εβραϊσμού και του Ισλάμ, που διακηρύττουν ότι είναι αμάρτημα όταν, ενώ οφείλουμε να πράξουμε κάτι, για το οποίο ίσος δεν είμαστε ικανοί, αποτελεί σφάλμα, αμάρτημα και ο Άνθρωπος σαν αμαρτωλός, συγκρούεται συνεχώς, όχι με τον θάνατο, αλλά με την ιδική του ανανεωμένη κατάπτωση, με την αδυναμία του να αποδειχθεί άξιος του κανόνα που δίνει το νόημα στη ζωή του, οπότε παραμένει αναγκαστικά πάντα στην αθλιότητά του. Για τους Αρχαίους Έλληνες όμως, αυτές οι ιδέες είναι παράλογες, ασύλληπτες. Εξάλλου γνωρίζουμε ότι η Δημοκρατία στην Αρχαία Ελλάδα δημιουργήθηκε, αλλά και άνθησε και μεγαλούργησε, με αυτή την Θρησκεία του πολυθεϊσμού, όπως αναλυτικότερα θα αναφερθώ στη συνέχεια της Μελέτης μου. Η δημιουργία της Δημοκρατίας στην Αρχαία Ελλάδα, αποτελεί από Φιλοσοφική σκοπιά, απάντηση στην άνευ νοήματος τάξη του Κόσμου και έξοδο από τον κύκλο της ανυπαρξίας. Και τούτο διότι περιέχει, ταυτόχρονα και ομοούσια, την αναγνώριση του γεγονότος, ότι καμία άλλη δύναμης, ή παράδοση, ή θεία προσταγή δεν μπορεί να ρυθμίσει τις Ανθρώπινες υποθέσεις. Ιδού γιατί στην Αρχαία Ελλάδα η Πόλη θέτει και δημιουργεί το Νόμο της, αναγνωρίζοντας και επιβεβαιώνοντας εμπράκτως τον συγκυριακό του χαρακτήρα, καθόσον ο Νόμος είναι αποτέλεσμα διαβουλεύσεων και υπόκειται πάντοτε σε συζήτηση και σε τροποποίηση ή σε κατάργηση. Και ιδού γιατί ο λόγος που διαμορφώνεται στη Πόλη είναι η πραγματική Αλήθεια, η κοινή Αλήθεια και επίσης η ανάπτυξη της Αλήθειας και όχι η κατοχή μιας άπαξ διά παντός δεδομένης Αλήθειας, όπως γινόταν στα 2.000 χρόνια Χριστιανισμού.

Εδώ βρίσκεται χωρίς αμφιβολία ο πυρήνας της ρήξης, ο χαρακτήρας της αιώνιας Αλήθειας και η ανακάλυψη, αλλά και ο φωτισμός της Αβύσσου, καθόσον για μας τους Έλληνες η Άβυσσος μίλησε, μας μίλησε, επομένως δεν είναι πλέον Άβυσσος, όπως συμβαίνει να είναι ακόμη στο Χριστιανισμό. Με την Ελληνική Φιλοσοφία, την Ιστορία και την Δημοκρατία, η Ανθρωπότητα θα πρέπει να ανεβεί, με τους ίδιους της τους ώμους, για να δει πέρα από τον εαυτό της και για να κοιταχθεί η ίδια, για να διαπιστώσει την ανυπαρξία της και να στρωθεί στη δουλειά για να δημιουργήσει, αλλά και για να δημιουργηθεί. Αυτό ίσως είναι μια κοινοτοπία, όμως πάντοτε όλοι μας πρέπει να την υπενθυμίζουμε και μάλιστα επίμονα, διότι συχνά ξεχνιέται και συγκαλύπτεται. Η Δημοκρατία είναι σαν να λέμε, ότι η Θέσμιση της Κοινωνίας είναι πάντα αυτόθέσμιση, ότι ο Νόμος δεν μας έχει δοθεί από κανένα, έχει γίνει από εμάς. Πρόκειται για ρητή αυτοθέσμιση, αφού τίποτε δεν περιορίζει την Νομοθετική Εξουσία του Λαού και κάθε όριο που θα επιβαλλόταν στην Εξουσία αυτή, καθόσον θα προερχόταν και πάλι από την δική της πράξη. Στη Δημοκρατία γνωρίζουμε όλοι μας, ότι απαιτείται Δημόσιος Χώρος, καθόσον ισοδυναμεί με την ίδια την Δημοκρατία και δεν θεωρείται ως ιδιαίτερος Θεσμός. Ιδού γιατί η Δημοκρατία είναι το μοναδικό Πολίτευμα στο οποίο υπάρχει Δημόσιος Χώρος. Μόνο μέσω ενός τέτοιου μη αυθαίρετου Δημόσιου Χώρου, οι διαδικασίες διαλόγου, αντιπαράθεσης, ελέγχου και τελικά διαβούλευσης αποκτούν νόημα. Συζητούν οι Πολίτες με πάθος τα Δημόσια πράγματα και επειδή αυτοί οι ίδιοι θα λάβουν τις σχετικές αποφάσεις, τότε αποτελεί για την Πόλη ο Δημόσιος αυτός Χώρος δημιουργία. Ο παγκόσμιος Φιλόσοφος Σωκράτης συμμετείχε στη ζωή της Πόλης και αυτό φαίνεται από τη μορφή της δραστηριότητάς του, καθόσον πίστευε ότι οι Πολίτες είναι σε θέση να δεχθούν την Αλήθεια, διά του λόγου και της αντιπαράθεσης, αλλά και για να μάθουν πολλά. Ο

ίδιος έλεγε: " Εν οίδα ότι ουδέν οίδα", όπως και: "Δεν είμαι Πολίτης της Αθήνας και της Ελλάδας μόνο, είμαι Πολίτης του Κόσμου ολοκλήρου".

Ιδού γιατί σιγά-σιγά θα πρέπει να διεισδύσουν, σε ολόκληρο τον Κόσμο και πάλι τα Ιδεώδη της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας και Δημοκρατίας, αλλά και η Ελεύθερη Σκέψη και Διανόηση του Αρχαίου Ελληνισμού - Ολυμπισμού, μέσα από τον Αληθινό Κόσμο του Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, με την επικράτηση στο Κόσμο ολόκληρο, της ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, άσχετα αν θα υπάρχει η επίμονη τροχοπέδη και οι αντιρρήσεις των Αρχιερέων και Ιερατείων, προσπαθώντας να κρατήσουν τους Λαούς στον συνεχή σκοταδισμό και με πολλές προβαλλόμενες φοβίες προς τον Θεό, για τη σωτηρία των, οπότε τους προτρέπουν να συνεχίζουν να πηγαίνουν στα Μοναστήρια και τις Εκκλησίες, χώροι συγκέντρωσης, για την προβολή των Θεϊκών των Δοξασιών και Θεωριών και χώροι, για προσκύνημα των Ανθρώπων και Λαών, αλλά και χώροι, για να θησαυρίζουν τα Ιερατεία, με προτροπή στους προσκυνητές να προσφέρουν Τάματα, προς τους Θεούς, τον Χριστό, την Παναγία, ή τους Αγίους κ.λ. με αποτέλεσμα πολλοί συγγραφείς να τους ονομάζουν αγύρτες και εκμεταλλευτές του φόβου, του πόνου και των αδυναμιών των Ανθρώπων, προς την πίστη τους. Ιδού και ο ψαλμός στην Εκκλησία: " Μετά φόβου Θεού προσέρχεστε". κλ. Και το δραματικότερο είναι ότι οι Θρησκείες προσπαθούν πάντα να προβάλλουν τον ιδικό τους Ναό, και Θεό, χωρίς να τους ενδιαφέρει, για τον Ναό και Θεό του διπλανού ή του άλλου Κράτους, με αποτέλεσμα να αρχίζουν και πάλι οι έριδες, οι πόλεμοι, οι καταστροφές και οι σφαγές, καθόσον δεν θέλουν να ενωθούν, ώστε να αποφεύγονται τα δεινά, στους Ανθρώπους, αλλά και τα δεινά όλων των Λαών του Κόσμου. Μήπως και στις ημέρες μας δεν συνεχίζεται το ίδιο, με το ποιά Θρησκεία και Θεός θα έχει το Παγκόσμιο προβάδισμα; Ήδη με την πρόσφατη τοποθέτησή του ο Πάπας της Ρώμης, ελέω του Θεού του, και ελέω της Εξουσίας του, αφού το Βατικανό έχει και Κρατική οντότητα, θεωρεί ότι, η Καθολική Εκκλησία είναι και Εκκλησία του Κόσμου όλου. Αλήθεια, ποιός είναι σήμερα ο ρόλος της κάθε Πολιτικής Εξουσίας και κυρίως των Ανθρώπων των Γραμμάτων, όταν βλέπουμε και σήμερα ακόμη, να αφήνουν ελεύθερα τα Ιερατεία να αλωνίζουν και να παρεμβαίνουν, σε όλα τα επίπεδα της Πολιτείας και ιδιαίτερα στην εκπαίδευση και διαμόρφωση της Παιδείας; Προ όλων των ανωτέρω, και προ όλης της σημερινής κακής κατάστασης του Πλανήτη μας, θα πρέπει άμεσα να αφυπνιστούμε και άμεσα να συμβάλλουμε όλοι μαζί, αφού προηγουμένως κατανοήσουμε, αλλά και παραδεχθούμε την μέχρι σήμερα πλάνη μας, ώστε να παύσουν να υπάρχουν οι αναληθείς, οι δόλιες και μυστηριώδεις Θρησκευτικές Δοξασίες, αλλά και τα κλειστά και όλο σκοταδισμό Ιερατεία των Θρησκειών και Θεών των, που θέτουν τους Λαούς σε αναγκαστικά καθεστωτικά καλούπια, όπως αυτής της εποχής των 2.000 χρόνων του Χριστιανισμού, όπου δημιουργήθηκε μια εποχή ανιστόρητη, καθόσον συντάσσεται μυστικά από τους γραφείς, τα Ιερατεία και τους Μοναχούς, προς αποκλειστική χρήση της Δεσποτικής και Θεοκρατικής των γραφειοκρατίας και τούτο αποδεικνύεται στο διάβα των 20 μ.χ. Αιώνων, όπου ουδείς από τους Θεούς και τους Αγίους, έχει παρέμβει, για να δώσει λύσεις στα ανακύπτοντα προβλήματα των Λαών.

Ως Δημιουργός του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, δηλώνω ότι το όλο Έργο μου είναι δομημένο από φιλειρηνικά και ενωτικά μηνύματα, που σαν σκοπό και στόχο έχουν, την

ΑΛΛΑΓΗ του σημερινού Αναληθούς Κόσμου και όσον αφορά την επικράτηση της Ειρήνης, στο Πλανήτη ΓΗ, θα προέλθει μόνο, όταν των Οπλιτών οι Στρατώνες καταστούν των Ολυμπιονικών Ξενώνες και όταν οι Ηγέτες όλων των Κρατών και Λαών του Πλανήτη ΓΗ , αναβαπτιστούν στα Ιδεώδη του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ και όλοι μαζί οι Λαοί να τολμήσουμε να δημιουργήσουμε τον Νέο Αληθινό Κόσμο του Α΄ ΑΙΩΝΑ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, τον οποίο ήδη διανύουμε, μετά το τέλος του 20ου μ.χ. αιώνα, οπότε δεχόμαστε τον κάθε Άνθρωπο που πιστεύει δευτερευόντως την ιδική του Θρησκεία και τον ιδικόν του Θεό, αρκεί να αποδέχεται και την πιθανότητα ότι και ο Θεός τους μπορεί να έδωσε την έμπνευση στον Άνθρωπο, να δημιουργήσει τον ΟΛΥΜΠΙΣΜΟ, ως την Πυραμίδα όλων των Θρησκειών και ως την πρώτη ανώτατη Πνευματική, Ψυχική και Σωματική Υπέρτατη δύναμη του Ανθρώπινου Γένους, αφού Καλλιεργεί τους Νέους, τον Άνθρωπο γενικότερα, Πνεύμα, Σώμα και Ψυχή, ώστε να μπορεί ο ίδιος ατομικά, αλλά και ομαδικά να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά, τα δύσκολα παρουσιαζόμενα προβλήματα στη ζωή του, με τελικό αποτέλεσμα την επίλυσή των. Τούτο περίτρανα αποδεικνύεται και από έναν μεγάλο και καταστροφικό σεισμό, όπου δεν μπορεί κανένας Θεός να τον σταματήσει, οπότε όταν επικαλείται την βοήθεια στον Θεό του ή τη Παναγία ή τον Άγιο, τότε ασφαλώς χρόνο θα χάσει και δεν θα αποφύγει το κακό, αν δεν κάνει αυτά που, δια βίου καλλιεργείται ο Άνθρωπος, από τον ΟΛΥΜΠΙΣΜΟ, του Όλου, της Δύναμης και της Ελπίδας. Πέραν όλων τούτων, είναι γνωστό, στον καθένα μας, ότι καμιά από τις Θρησκείες ή Θεούς ή Άγιους κ.λ. έκανε κάτι, ώστε να μη πραγματοποιηθούν οι αιμοσταγείς Εικονομαχίες και Σταυροφορίες, οι Βανδαλισμοί, οι σφαγές και μάλιστα η καταστροφή είκοσι φορές της Πόλης του Θεού των, τα Ιεροσόλυμα, ο βάρβαρος Μεσαίωνας, η άλωση της Ιεράς Πόλης της Κωνσταντινουπόλεως, οι Α’ και Β’ Παγκόσμιοι Πόλεμοι, οι αδελφοκτόνοι πόλεμοι των Λαών, οι σημερινές αιμοσταγείς παρεμβάσεις, με εξαναγκασμούς των μεγάλων Δυνάμεων, κατά μικρών Χωρών και Λαών, αλλά και των μεγάλων Οικονομικών, αλλά και Περιβαλλοντικών καταστροφών, κ.λ.π. και μάλιστα χωρίς προειδοποίηση από οιανδήποτε Θεό, οιασδήποτε Θρησκείας και Δόγματος. Άρα περίτρανα διαπιστώνεται, ότι όλες οι Μονοθεϊστικες Θρησκείες της Ανατολής και όλες του Κόσμου Θρησκείες, έχουν γαλουχήσει και τις Πολιτικές Εξουσίες, κατά τα νάματά τους, με αποτέλεσμα να μη κατορθώσουν όλοι τους, στα 2.000 μ.χ. έτη να θέσουν, Νέες Ιδέες, Ιδεώδεις Αρχές και Δομές, που θα οικοδομούσαν έναν Αληθινό Κόσμο, οπότε το Ανθρώπινο Γένος δεν θα είχε υποστεί την σημερινή ταπείνωσή του, αλλά και το Πνεύμα δεν θα είχε υποβαθμιστεί, ώστε να μην έχει φθάσει έκτοτε στα ύψη εκείνα του Αρχαίου ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

Αγαπητέ αναγνώστη, τόσο η Επανάσταση του Ελληνικού Λαού το1821, όσον και κάθε άλλου Λαού αντίστοιχη Επανάσταση, δεν έχουν ολοκληρώσει το έργο τους, όσον αφορά την ύπαρξη μιας ορθολογικής και καθολικής Δημοκρατικής Πολιτικής και κυρίως μιας Ιδεώδους συμπεριφοράς των Πολιτικών Ανδρών προς τους Λαούς των, καθόσον συνεχίζουν να έχουν τις ίδιες συμπεριφορές των αυταρχικών Βυζαντινών Αυτοκρατόρων, (Αρχιερέως και Αυτοκρατόρα), όπως και των μετέπειτα Βασιλειάδων της Ευρώπης, οι οποίοι πάντοτε ήταν και είναι περιτριγυρισμένοι από αγύρτες, αυλοκόλακες, εμπαθείς στους πολέμους, στις καταστροφές και σκοτωμούς, για να κρατούν τους Λαούς κάτω από την Θεοκρατική και Αυτοκρατορική ή Βασιλική Εξουσία. Με τον τρόπο αυτόν, ανενόχλητοι προέβαιναν στον πλουτισμό και την

κατάχρηση του κάθε Δημοσίου πλούτου και προπάντων να γίνονται εισβολείς σε άλλες χώρες και Λαούς, τουτέστι κατακτητές και βασανιστές, σπαταλώντας τον Δημόσιο πλούτο και κυρίως καταστρέφοντας πέραν από την χώρα τους και άλλες χώρες και λαούς, αλλά και σκοτώνοντας και κάνοντας ανάπηρους τους Νέους και πτωχότερους τους Λαούς των, με τις εκάστοτε επιστρατεύσεις των, ενώ θα μπορούσαν να διπλασιάσουν τον πλούτο και ευημερία της χώρας των, βοηθώντας μάλιστα και τις γειτονικές, αλλά και άλλες Χώρες και Λαούς. Τι θα περίμενε όμως κανείς, από τέτοιους Ηγέτες όταν οι ίδιοι είναι διαμορφωμένοι, από τις λατρευτικές των συνήθειες, σε Θρησκείες, Δόγματα και Θεούς, που είναι κατασκευάσματα των ιδίων αγυρτών Αρχιερέων και των Ιερατείων των, διαιωνίζοντας έτσι το διαίρει και βασίλευε των Λαών και Κρατών, με πρωτεργάτη τον Αρχιερέα της όλης διαμόρφωσης και δομής του Κόσμου των 2.000 μ.χ. χρόνων, τον Βυζαντινό άφρονα και αλαζονικό Αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνο, κατά την Εκκλησία του Χριστιανισμού, ο οποίος προκειμένου να απαλλαγή, από τις τότε ενοχλητικές Θρησκείες και Θεούς στην Αυτοκρατορία του και για να έχει και την απόλυτη Αυτοκρατορική και Δεσποτοκρατική Εξουσία της Αυτοκρατορίας, επέβαλε το δόγμα του Αποστόλου Παύλου, προς τους Λαούς του, που έλεγε: «Να υποτάσσεστε στο Θεό και την Εξουσία», άρα στην επικράτηση μιας αλλοπρόσαλλης, μυστηριώδους και όλο σκοταδισμό, αλλά και παράνομης μέχρι τότε Θρησκείας του Χριστιανισμού, με το αντάλλαγμα φυσικά της απόλυτης αποδοχής και επικράτησής του, ως Αυτοκράτορα και Αρχιερέως. Το αποτέλεσμα ήταν η Εκκλησία του Χριστιανισμού να το αποδεχθεί και να τον ονομάσει Μέγα και Άγιο, αλλά και Ισαπόστολο, όπως και την μητέρα του Ελένη και αυτός με την σειρά του να επιβάλει την επικράτηση του Χριστιανισμού, με τη βία της Αυτοκρατορικής του Εξουσίας και του φόβου προς τον Θεό. Με τη σειρά τους τότε και οι Αρχιερείς, επέβαλαν τον εξαναγκασμό στους Λαούς, να προσκυνούν τη Δεσποτοκρατία, τα λείψανα, τους Αγίους, που οι ίδιοι μυστηριωδώς κατασκεύαζαν. Πέραν τούτων επέβαλαν και την αλαζονική σύμπραξη της Εκκλησίας, με την εκάστοτε Κρατική Εξουσία και κυρίως με το παράλογο παπαδο-μάντρωμα της Παιδείας, η οποία έχει υποστεί διαχρονικά, μια θλιβερή, αλλά και αλλοπρόσαλλη και εξωπραγματική Καλογερίστικη παιδεία, όπως είναι το ξεκίνημα της ημέρας, με μια αναληθή και αλλοπρόσαλλη Προσευχή του: Πάτερ Ημών, εν τοις ουρανοίς.

ΔΟΞΑ στον ΟΛΥΜΠΙΣΜΟ, γιατί αυτός σήμερα έφερε το τέλος του 20ου μ.χ. αιώνα και την θέση του πήρε ο Α΄ ΑΙΩΝΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, με την εγκαθίδρυση μιας Ομόσπονδης Παγκόσμιας Δημοκρατίας, μιας Νέας Θρησκείας της Ολύμπιας Παγκόσμιας Θρησκείας και ένα Παγκόσμιο Νόμισμα, Θεσμοί ισχυροί, ικανοί, αποτελεσματικοί και κυρίως χαρισματικοί, καθόσον είναι Δομημένοι, μέσα από τις Αρχές Ιδέες και Δομές της Ενιαίας και Κραταιάς ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, οπότε θα μπορούν να ανταποκρίνονται στις σημερινές και μελλοντικές ανάγκες και απαιτήσεις όλων των Λαών-Κρατών του Πλανήτη ΓΗ. Επίσης θα μπορούν να ελέγχουν τη βία και να προλαμβάνουν και να σταματούν τους Πολέμους, αλλά και να θέτουν τα θεμέλια μιας ενιαίας Ενωμένης και Ισχυρής, αλλά και Ειρηνικής Οικουμενικής Κοινότητας, από την οποία θα πηγάζει και μια Παγκόσμια Πολιτιστική, Πολιτική, Οικονομική και Περιβαλλοντική, αλλά και Κλιματολογική Πολιτική, καθόσον σύντομα θα αναμένονται να προκύψουν πόλεμοι νερού, μετακινήσεις Λαών και πληθυσμών, λόγω της ανύψωσης της στάθμης των

θαλασσών, αλλά και αυτής της μετοίκησης των πληθυσμών σε άλλους Πλανήτες. Οπότε απαιτείται εδώ και τώρα, μια άμεση προετοιμασία, αρχής γενομένης, από την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο, το 12ο έτος του Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, στην οποία θα πρέπει να παραβρίσκονται όλοι οι Αρχηγοί των Κρατών του Κόσμου και δοκιμαστικά Αρχηγός όλης της χρονικής αυτής περιόδου, να είναι ο Πρόεδρος της ΔΟΕ, έτσι ώστε η εγκαθίδρυση μιας ΟΜΟΣΠΟΝΔΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, στη θέση του σημερινού αδύναμου και αναποτελεσματικού Ο.Η.Ε. να είναι δεδομένη. Επίσης να αποφασιστεί ότι, όλες οι μετέπειτα ΟΛΥΜΠΙΑΔΕΣ να πραγματοποιούνται μόνιμα στην γενέτειρά των την Ελλάδα, Πνεύμα, Σώμα και ΨΥΧΗ, όπως στην Αρχαία Ελλάδα, στην Ολυμπία, που ήταν Χώρος των Ιδανικών και του Πνεύματος. Σήμερα, με τον Νέον και Αληθινό Κόσμο του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, απαιτείται μια ιδιαίτερη προσοχή, όσον αφορά την διαμόρφωση μιας Νέας και Ιδεώδους Πολιτικής ζωής της Ελλάδας, αλλά και κάθε άλλου Λαού της ΓΗΣ, ώστε να μην έχουμε και πάλι τις παρεμβάσεις, αλλά και εκβιασμούς του κάθε Αρχηγού Κράτους, από τους εκάστοτε αγύρτες Δεσποτο-κράτορες της κάθε Εκκλησίας, όπως αυτής του Μακαριστού Σεραφείμ, προς τον Ανδρέα Παπανδρέου, Πρωθυπουργό της Ελλάδος, λέγοντάς του: «Πρόσεχε, γιατί εγώ έχω μεγαλύτερο Μαγαζί και μάλιστα Γωνιακό», με αποτέλεσμα ο τότε Πρωθυπουργός να εξαναγκαστεί να υποκύψει, αλλά και να εκδιώξει τον τότε Οραματιστή Υπουργό του, Αντώνη Τρίτση, όπως και την προ ολίγων ετών άφρονα σύναξη, με τα μπαϊράκια του Μακαριστού και διαμαντοσυλλέκτη Χριστόδουλου και των άλλων πέριξ αυτού Ιεραρχών, προκειμένου να επιβάλουν, ελέω Θεού των, την αναγραφή του Θρησκεύματος στις ταυτότητες των Πολιτών, χωρίς να τους ενδιέφερε ο πιθανός διχασμός που θα προέκυπτε στον Λαό. Το δυστύχημα ήταν να συμπράξει και ο Αρχηγός του Κόμματος της Ν.Δ. ο κ. Κ. Καραμανλής. Το μέγιστο καταστροφικό έργο των Ιερατείων του Χριστιανισμού, κατά της Πατρίδας μας, θα παρουσιαστεί με τον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας, όπου οι Ιεράρχες, πρωτοστατούντων του Άνθιμου και Αμβροσίου σαν δυνάστες και καταπατητές, θα αλώσουν τα πάντα και θα απαιτήσουν τη μισή Ελλάδα.

Ιδού γιατί εμείς του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ σήμερα, θέλουμε να καταργήσουμε τις κάθε είδους παρεμβάσεις των Θρησκειών του Κόσμου, προς τις εκάστοτε Πολιτικές Εξουσίες, καθόσον όλες οι Θρησκείες είναι κατασκευάσματα αγυρτών, που ακολουθούν την ηθελημένη πεπατημένη του διαίρει και βασίλευε του Κόσμου ολόκληρου και ιδού γιατί εμείς θεωρούμε πολύ μικρό και αδύναμο τον κάθε Θρησκευόμενο Πολιτικό να ηγηθεί και να Κυβερνήσει, Κράτη-Λαούς, χωρίς την αναβάπτισή του στα Ιδεώδη του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Ιδού γιατί, οι Αρχαίοι Έλληνες, περισσότερο από κάθε άλλον Λαό της εποχής των, επιδίδονταν στη Καλλιέργεια όλων των Νέων, στο Πνεύμα, στο Σώμα, αλλά και τη Ψυχή, προκειμένου να είναι πάντοτε ασφαλείς, για την συνέχιση του Πνευματικού τους έργου, όπως είναι μεταξύ των άλλων, το έργο του Πλάτωνα και του Πραξιτέλη, όπου με τη Φιλοσοφική διείσδυση και την αξιολόγηση του Εγώ και του Σύμπαντος, αλλά και με τις αποκαλύψεις του απολύτου κάλλους, είχαν αρχίσει να δημιουργούν τον Άνθρωπο, ως το ανώτατο πνευματικό ΟΝ πάνω στον Πλανήτη Γη, με απώτερο σκοπό να προέλθει στη συνέχεια η τελειότητα, η λαμπρότητα και το μεγαλείο, αλλά και η αιώνια αξία του Ανθρώπινου Γένους. Στη συνέχεια, βλέποντας ότι ο Βίος των, γίνεται

Παγκόσμιος βίος, το Πνεύμα να έχει φθάσει στα ύψη του, αλλά και οι Ελληνικές Λέξεις να έχουν ήδη αρχίσει να λάμπουν και αυτές, σαν φωτεινές Αψίδες, στο Παγκόσμιο Στερέωμα, άρχισαν να προβληματίζονται, για τους πέριξ αυτών Λαούς και τα Κράτη, που θα αποτελούσαν και το πιθανό αυριανό κίνδυνο, όσον αφορά την ασφαλή συνέχιση του Δημιουργικού και Πνευματικού τους έργου, αλλά και την εξασφάλιση της ειρηνικής των διαβίωσης, έκριναν, ότι με την επικράτηση, ενός μόνιμου Παγκόσμιου Θεσμού, που θα εκφράζει την Δύναμη και την Ολότητα, αλλά και την Ελπίδα, απεφάσισαν να δώσουν την ονομασία του Θεσμού αυτού ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ. Με τον Ολύμπιο αυτόν Θεσμό τον ΟΛΥΜΠΙΣΜΟ, διεξαγόταν, ανά 4 έτη οι Ολυμπιακοί Αγώνες ΠΝΕΥΜΑ-ΣΩΜΑ και ΨΥΧΗ, Καλλιεργώντας την Νέα Γενιά και τον Άνθρωπο γενικότερα, στο ανώτατο Πνευματικό, Σωματικό και Ψυχικό επίπεδο, έτσι ώστε να είναι αυτάρκεις στην όλη ζωή των και να μην έχουν ανασφάλειες και εξαρτήσεις, από διάφορους αγύρτες, που προβάλουν Θεούς και Δαίμονες. Με τις ανωτέρω ενέργειές των, οι Αρχαίοι Έλληνες, κατέβαλαν και την κάθε δυνατή προσπάθεια, για να ενώσουν, όσο το δυνατό περισσότερο, τους Έλληνες και τους πέριξ αυτών Λαούς, αλλά και όλους τους άλλους Λαούς του Κόσμου, γι' αυτό και τους καλούσαν πάντα να συμμετέχουν στις Εορτές των Ολυμπιακών Αγώνων. Με την όλη αυτή προσπάθεια, προήλθε και επικράτησε στη συνέχεια και αυτή η Ιδέα της Παγκοσμιότητας, ήτοι της Ενότητας όλων των Λαών και Κρατών, αλλά και αυτών των ανθρώπινων πραγμάτων γενικότερα, με αποτέλεσμα την εποχή εκείνη να προέλθει μια Παγκόσμια Πολιτική, εκπολιτίζοντας όλους τους τότε Λαούς, με τα Ιδεώδη του Αρχαίου Ελληνισμού – Ολυμπισμού και να επικρατήσει μια Ελεύθερη Σκέψη και Διανόηση, αλλά και μια πλήρη έννοια της έκφρασης της λέξης ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ, του Όλου, της Δύναμης και της Ελπίδας, οπότε θα είχε καταστεί και η Υπέρτατη του τότε Κόσμου Δύναμης.

Το μεγαλειώδες αυτό ΄Εργο των Αρχαίων Ελλήνων, της Ένωσης της Ανθρωπότητας, με τα Ιδεώδη του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, σταμάτησε, αμέσως μετά την παρουσία διάφορων αγυρτών και εκμεταλλευτών των Λαών, με το πρόσχημα της σωτηρίας των Λαών, από αόρατες δυνάμεις του ουρανού και τις κατασκευασμένες Θρησκείες και Θεούς των και ιδιαίτερα με την κυριαρχία του τότε Κόσμου, από τη άφρονα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και τις παρουσιαζόμενες διενέξεις της ισχυρής τότε Φυλής των Ιουδαίων, μετά των Αυτοκρατόρων της εποχής εκείνης, με αποτέλεσμα τα Ιερατεία των Εβραίων και διάφοροι Προφήτες, προκειμένου να απαλλαγούν από αυτούς και προπάντων από τους συχνούς διωγμούς των, άρχισαν να μηχανεύονται διάφορους τρόπους και μεθόδους δράσης, όπως είναι οι διάφορες Προφητείες, με απώτερο σκοπό και στόχο να καταστούν αυτοί οι Κυρίαρχοι του τότε Κόσμου, με ιδικόν τους Θεό και Αυτοκράτορα, διαδίδοντας με τις προφητείες των την έλευση ενός Εβραίου Ιησού, Υιού του Θεού, που τόσο πολύ προετοίμαζαν για Θεό των. Το αποτέλεσμα ήταν να δράσει άμεσα ένας Εβραίος ονομαζόμενος Ιησούς, με 12 αγράμματους ψαράδες μαθητές του, γυρίζοντας στις πόλεις, κάνοντας διάφορα θαύματα, όπως έλεγαν τις πράξεις εκείνες την εποχή εκείνη, μέχρι που υπέστη και τον βασανισμό, διά της σταύρωσης. Στη συνέχεια, μετά από 200-300 χρόνια, προήλθε η Θρησκεία του Χριστού, του Ιησού του Εβραίου του Υιού του Θεού, ήτοι του Χριστιανισμού, άσχετα, αν οι μεθοδεύσεις των ήσαν αναληθείς και προπάντων μέθοδοι, παραπλανητικές και επιβαλλόμενες επιτακτικά και εξαναγκαστικά, προς τους Λαούς,

από τον τότε άφρονα και αλαζονικό Βυζαντινό Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο και φονιά του γιού του, από παλλακίδα γυναίκα και όλα αυτά, για την επικράτηση και εδραίωση της Εξουσίας, ελέω Θεού και Ανακτόρου, θέτοντας σε εφαρμογή το δίπτυχο της Εξουσίας, Θεού και Βασιλέως ή Αυτοκράτορα, μορφή του Ναού και Ανακτόρου. Επίσης ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτόν του αντιπρόσωπο της Θεότητας επί της Γης και ακόμη αυτός, όπως λέει η παράδοση, είδε το σχήμα ΧP και για άλλους τον σταυρό στον ουρανό, προ της μάχης κατά του Μαξέντιου το 312 μ.χ. οπότε ελέχθη και το γνωστό " Εν τούτο νίκα", καίτοι ο ίδιος δεν γνώριζε Ελληνικά, οπότε και αυτό είναι κόλπο των Ιερατείων. Στο διάβα των μετέπειτα χρόνων, οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες, αλλά και τα Ιερατεία της Βυζαντινής Ορθοδοξίας, γαλουχήθηκαν, με τα ίδια νάματα, του Μέγα Κωνσταντίνου, όπως ακριβώς συμβαίνει και σήμερα, με όλα τα Ιερατεία της Χριστιανικής Θρησκείας, (Ορθοδόξων και Καθολικών). Εξαίρεση αποτέλεσε ο Αυτοκράτορας Ιουλιανός, ο Παραβάτης, κατά τα Ιερατεία, καθόσον ήταν αντίθετος στο γκρέμισμα του Κόσμου του Αρχαίου Ελληνισμού και τούτο επειδή γνώριζε πολύ καλά ότι στην Αρχαία Ελλάδα επικρατούσε η σκέψη της Ελεύθερης Βούλησης των Ανθρώπων, με πρωτεργάτη τον Ηρόδοτο, ο οποίος έθεσε και τα θεμέλια της ελεύθερης διανόησης της Ανθρωπότητας και η οποία παίζει ακόμη και σήμερα σπουδαίο ρόλο, σε όλες τις υποθέσεις του Κόσμου. Στη συνέχεια ακολουθεί και η σκέψη του Επίκουρου, όπου προτείνει, να ακολουθήσει η Ανθρωπότητα τον δρόμο της, χωρίς την εξάρτηση των ιδιοτροπιών των πολλών Θεών και Θρησκειών, που προβάλλονται πάντοτε, από τα Ιερατεία των και να μη θυσιάζει ο Άνθρωπος την ελεύθερη βούλησή του, από τις τόσες και τόσες προβαλλόμενες φοβίες των Θεών. Προς τούτο συνέταξε και το Ευαγγέλιο, στο οποίο ανέφερε, μεταξύ των άλλων, ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε κάθε προβαλλόμενο Θεό, από τις Θρησκείες και τα Ιερατεία των, όπως και αυτόν τον θάνατο επίσης. Το καλό και το αγαθό, αλλά και το ηθικό, μπορούμε να τα αποκτήσουμε μόνοι μας και κάθε τι που μας τρομάζει, μπορούμε να το υποφέρουμε, αλλά και να το νικήσουμε. Επίσης ο Ηράκλειτος μας λέει πως δεν πρέπει κανείς να σκέπτεται και να πράττει σαν παιδί των γονιών του, θα πρέπει να εξετάσουμε και να ελέγξουμε οι ίδιοι τις πηγές. Οπότε βλέπουμε, ότι στην Αρχαία Ελλάδα είχε αρχίσει η ελεύθερη σκέψη και η φαντασία των Νέων και τούτο, διότι δεν είχαν ιδρυθεί τότε πολλές Ιερατικές Σχολές, που θα έβαζαν τροχοπέδη στη σκέψη και την διανόηση. Σπουδαίο ρόλο σε αυτό έπαιξε και η φιλική σχέση, αλλά και προσέγγιση, που είχε ο Άνθρωπος στην Αρχαία Ελλάδα με τους Θεούς του και τούτο διότι είχαν προσιτούς δεσμούς και εκπροσωπούσαν το Αγαθό και το Καλό, το Ωραίο και το Ηθικό, αλλά και το Αληθινό. Ακόμη στην Αρχαία Ελλάδα, έχουμε και την παρουσία του γίγαντα της Φιλοσοφίας Πλάτωνα, ο οποίος δυναμικά παρότρυνε τους Νέους, τους Ανθρώπους γενικότερα, να πιστεύουν ότι είναι δυνατοί, αλλά και ικανοί, για να μπορούν να αναδιοργανωθούν, αλλά και να οργανώσουν στη συνέχεια τις συνθήκες μιας Ανθρώπινης ζωής και ότι μπορούν να κάνουν όλα τα πράγματα όπως αυτοί θέλουν, άρα μπορούν να γίνουν κύριοι της ζωής των, διαφοροποιούμενοι, από τις σκέψεις και λογικές των Ιερατείων, των Θεών και Θρησκειών, που υποστήριζαν, ότι δήθεν, από ένα σημείο και πέρα, μόνο ο Θεός μπορεί να δώσει λύσεις και να μας λυτρώσει. Επίσης ο Ηράκλειτος, που έζησε στην 69η Ολυμπιάδα, έλεγε ότι: « Οι Άνθρωποι είναι Θεοί θνητοί και οι θεοί Άνθρωποι αθάνατοι», άρα αθάνατοι-θνητοί και θνητοί-αθάνατοι θα είναι όλοι οι Καλλιεργημένοι Άνθρωποι με την επικράτηση του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, όπως επίσης και καλοί, ωραίοι, δυνατοί και ηθικοί.

Εμείς του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, με την εγκαθίδρυση της ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, άμεσα, και ειρηνικά, θα αλλάξουμε τον σημερινό Κόσμο των 2.000 μ.χ. χρόνων, ώστε να μεταπηδήσουμε ενωμένοι, από τον Αναληθή Κόσμο των 2.000 ετών, στον Αληθινό Κόσμο του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, με άλλα λόγια, στο Κόσμο της Ελεύθερης Σκέψης και Διανόησης, αλλά και στον Κόσμο, με καθαρό και απελευθερωμένο το Ανθρώπινο Πνεύμα. Οπότε θα πρέπει άμεσα να δικαιώσουμε, αλλά και να συνεχίσουμε την προσπάθεια του Αυτοκράτορα Ιουλιανού να επαναφέρει την Αρχαία Ελληνική Θρησκεία, άρα και η προσπάθειά μας θα πρέπει να είναι η αναστήλωσης εδώ και τώρα των Αρχαίων Ελληνικών Ναών, μέσα από τα προγράμματα της ΕΟΚ και του Ο.Η.Ε. έτσι ώστε να είμαστε βέβαιοι πλέον, ότι το Ανθρώπινο Πνεύμα αύριο θα απελευθερωθεί, αλλά και θα φθάσει και πάλι στα ύψη της εποχής εκείνης του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος. Εξάλλου εμείς οι Έλληνες και ο Κόσμος ολόκληρος, πιστεύει και σήμερα σε αυτό το Αρχαίο Αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα , την Αρχαία Ελληνική Θρησκεία, τους Αρχαίους Ελληνικούς Ναούς, τα Αγάλματα, την Δημοκρατία, την Τραγωδία και την Φιλοσοφία. Ήδη η αρχή έγινε με το τέλος των Θεοκρατικών Αυτοκρατοριών και Βασιλείων και την θέση των πήραν οι Δημοκρατίες και σιγά-σιγά διείσδυσαν σε ολόκληρο τον Κόσμο και πάλι τα Ιδεώδη της Αρχαίας Ελληνικής Δημοκρατίας, όπως είναι η Ελεύθερη Σκέψη και Διανόηση του Αρχαίου Ελληνισμού - Ολυμπισμού, παρά τις επίμονες αντιρρήσεις των Ιερατείων των Θρησκειών του Κόσμου. Σε αυτή την προσπάθεια της απελευθέρωσης του Πνεύματος, συνετέλεσε και η Αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων, από τον Γάλλο Βαρόνο Piere de Couberten το έτος 1896, έστω και αν η Αναβίωση έγινε μόνο κατά την Καλλιέργεια του Σώματος, όμως ήταν αρκετό σαν αρχή, αφού η ανά τον Κόσμο διαδρομή της Δάδας του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, με το Αληθινό Φως, το εκπορευόμενο από την ΟΛΥΜΠΙΑ, ενσάρκωνε στο έπακρον την Ιδέα της ενότητας της Ανθρωπότητας, σε αντίθεση του ψευδούς και μυστηριώδους κατασκευαζόμενου φωτός της Αναστάσεως, που επιφέρει συμπλοκές και διχασμούς, όπως κάθε χρόνο στον Ναό της δήθεν Αναστάσεως του Χριστού.

Ιδού γιατί, με την αναβίωση των Ιδεωδών του Αρχαίου Αθάνατου Ελληνικού Πνεύματος και του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, αλλά και με την παράλληλη επικράτηση της Κοσμοθεωρίας του Ολυμπισμού, στον Α΄ Αιώνα ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, οι σημερινές Θρησκείες και Θεοί, όπως και ο σημερινός Αναρχισμός δεν θα έχουν θέση, αλλά και δεν θα φοβίζουν τον κόσμο και μάλιστα όταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα πραγματοποιούνται μόνιμα στα Ιστορικά και Ιερά Εδάφη, που τους γέννησαν, καθόσον ο Αρχαίος Ελληνισμός-Ολυμπισμός με τα Ιδεώδη τους, σαν σκοπό και στόχο είχαν και συνεχίζουν να έχουν να ενώνουν και εκπολιτίζουν τους Λαούς και τις Χώρες και προπάντων να μη δημιουργούν εστίες Αναρχισμού, Πολέμων και Θρησκευτικών παθών. Ιδού και η αποστολή των σημερινών και αυριανών Πολιτικών Ηγητόρων, των Πνευματικών και Αθλητικών Φορέων του Ιστορικού αυτού Τόπου και του Κόσμου ολοκλήρου, να κρατούν την μία και μόνη Αληθινή Ιερή Δάδα του Φωτός, την Δάδα που εκπορεύεται, από την Πηγή του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ την ΟΛΥΜΠΙΑ, την Δάδα του Φωτός του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, ώστε ενωμένοι όλοι οι Λαοί, του Πλανήτη ΓΗ, να διαμορφώσουν τον αυριανό Αληθινό Κόσμο, τον Κόσμο του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Και ιδού η σημερινή φωνή των Λαών, όπου επιζητούν και απαιτούν έναν Αληθινό Κόσμο με στοιχείο αυτής της ενότητας και της Δημοκρατίας, γκρεμίζοντας τα σύνορα και

καταργώντας τους εξοπλισμούς, τους πολέμους, και προπάντων τις τυραννίες και δεσποτείες, που προέρχονται από τις εκάστοτε συμπράξεις των Πολιτικών Εξουσιών, μετά των Θρησκειών, Θεών και των Ιερατείων των. Αλλά και ιδού γιατί, ο Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός καθιέρωνε τις Παναθηναϊκές και Πανελλήνιες Εορτές, που αντιπροσώπευαν την Αληθινή Ανθρώπινη παρουσία, στη Φύση, στις Εποχές, στην Επιστήμη, στον Έρωτα, στην Αγάπη και στην Ολυμπιακή Καλλιέργεια του Ανθρώπου, έτσι ώστε να μην υπάρχουν εορτές, που να επιβάλλονται, από τις Θρησκευτικές Δοξασίες, με σκοπό την διαίρεση και του φανατισμού των Λαών, με αποτέλεσμα να αποπροσανατολίζεται ο Ανθρώπινος νους, από τον Αληθινό Κόσμο και τα Αληθινά Δημιουργήματα του Ανθρώπου, όπως είναι η Επιστήμη, η Φιλοσοφία, η Τεχνογνωσία, η Τεχνολογία, η Τραγωδία και η Φύση. Οπότε, με την Παγκόσμια επικράτηση του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, δια του οποίου θα προέλθει και η κατάργηση των νυν υπαρχόντων Κοσμοθεωριών και ο διαχωρισμός των Πολιτικών Εξουσιών των Λαών και της Παιδείας, από τις Θρησκείες, τους Θεούς και τα Ιερατεία, αλλά και η δρομολόγηση, της υπαγωγής των Εκκλησιών και Ναών στους Δήμους, με παράλληλη παραμονή των Ιερατείων στους τόπους των, τα Μοναστήρια, ώστε να ευρίσκονται κοντά στους Θεούς των και μόνο. Οπότε ο Καλλιεργούμενος Άνθρωπος, από τον ΟΛΥΜΠΙΣΜΟ, Πνεύμα, Σώμα και Ψυχή, δεν θα έχει πλέον την ανάγκη των κατασκευασμένων Θεών των, αφού ο Άνθρωπος θα καταστεί, από τον Α' ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ και το Ανώτατο και Κυρίαρχο ΟΝ του Πλανήτη Γη, όπως αναλυτικότερα αναφέρομαι στο όλο Έργο μου. Πέραν όλων τούτων, απαιτείται και η άμεση κατάργηση της περαιτέρω παραγωγής όπλων, όπως Πυραύλων, Κανονιών, Πολυβόλων κλ, γιατί δεν είναι δυνατόν σήμερα να σκοτώνονται Άνθρωποι, για οποιονδήποτε σκοπό και λόγο, οπότε με την αντικατάστασή των, με όπλα που δεν θα είναι απαραίτητο να αφαιρούν ζωές και τούτο είναι δυνατόν να γίνει, με την σημερινή Τεχνογνωσία και Τεχνολογία, αφού οι μέχρι σήμερα Θεοί του Κόσμου ολοκλήρου, δεν κατόρθωσαν να το επινοήσουν, παραμένουν εισέτι στην ίδια παραμυθία των του Μεσαίωνα. Ιδού πως θα είναι δυνατόν να αναμένεται αύριο να προχωρήσουμε και στην αντικατάσταση της σημερινής επιστράτευσης των νέων στους Στρατούς, με την ειρηνική επιστράτευσή των στα Διδασκαλεία, στους στίβους και τις παλαίστρες, έτσι ώστε: «Των οπλιτών οι στρατώνες να καταστούν των Ολυμπιονικών Ξενώνες», καθόσον μια οργανωμένη Αστυνομία στην Ξηρά και του Λιμενικού Σώματος στη Θάλασσα, αλλά και των δύο μαζί στον Αέρα, είναι Ικανές Δυνάμεις, να παρέχουν τη Πρόληψη, την Καταστολή και την Ασφάλεια, σε κάθε Άνθρωπο, Λαό και Κράτος και συνολικά στον Κόσμο ολόκληρο, από την επικράτηση της ΟΜΟΣΠΟΝΔΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, αντί του σημερινού αδύναμου Ο.Η.Ε.

Εδώ θα ήθελα να κάνουμε μια διαδρομή στα παλαιά χρόνια και ιδιαίτερα στην Ανατολή, όπου θα δούμε ότι οι πρώτοι Θεοί και Βασιλείς, όπως ήταν οι Φαραώ, ενώ συγκέντρωναν όλες τις Εξουσίες και Δυνάμεις επάνω τους, εντούτοις, μετά από 2.000 χρόνια έσβησαν και εξαφανίστηκαν, από προσώπου Γης. Ακόμη και αυτή η προσπάθεια του Αιγύπτιου Ακανατών, ο οποίος κατήργησε όλες τις παλαιές Θρησκείες και Θεούς, προκειμένου να ιδρύσει μία Θρησκεία ονομασθείσα Ατών και έναν Θεό τον Ατον, που παρίστανε την σφαίρα του Ηλίου, έσβησε και αυτός. Τώρα το πως, όλοι αυτοί οι Θεοί ερχόταν και εξαφανιζόταν και στην θέση τους

εμφανίζονταν άλλοι Θεοί και μάλιστα με τις δομές και πλαισίωση των ιδίων Ιερατείων, είναι θέμα που μπορεί να δώσει λύση και ο πλέον ανόητος και αγράμματος Άνθρωπος σήμερα, εκτός βεβαίως εκείνων που ακόμη τηρούν το: "Πίστευε και μη ερεύνα", με αποτέλεσμα, επιλεκτικά να μη θέλουν να κατανοήσουν, ότι όλα αυτά, περί Θρησκειών και Θεών, είναι επινοήσεις και κατασκευάσματα, όλων αυτών των επιτήδειων αγυρτών των Ιερατείων. Εκεί επάνω πόνταραν τα Ιερατεία και προχωρούσαν ακάθεκτα στην έτι περαιτέρω εκμετάλλευση των Λαών, αφού είχαν πάντα την συμπαράσταση και υποστήριξη των Αυτοκρατορικών και Βασιλικών Εξουσιών, οι οποίοι με τον φόβο της Εξουσίας, επέβαλαν στους Λαούς τις θελήσεις των. Για να κάνω μεγαλύτερο το ενδιαφέρον σας, αναφέρω τους πολέμους μεταξύ Αιγυπτίων και Ασσυρίων, πόλεμοι που γινόταν, το ποιός Λαός θα κυριαρχήσει τον Κόσμο, αλλά και ποιός Θεός θα επικρατήσει έναντι του άλλου. Ακόμη και αυτοί οι πόλεμοι μεταξύ των Εβραίων και των Φιλισταίων, οι Εβραίοι, προκειμένου να εμψυχώσουν τους Στρατιώτες, τους παρουσίαζαν σαν Ιερό σύμβολο την Κιβωτό, την δήθεν Διαθήκη του Θεού των και μάλιστα με την ακολουθία των Ιερατείων των και τότε με συνεχείς αλαλαγμούς, όλοι οι Στρατιώτες την αποδεχόντουσαν, σαν προστάτη και φύλακά των, αφού προηγουμένως είχαν σκοτωθεί χιλιάδες από αυτούς στη μάχη. Ιδού το οξύμωρο, για σχετικό σχολιασμό, από κάθε έναν μας, καθόσον και σήμερα το ίδιο γίνεται και με τα Ιερατεία του Χριστιανισμού, όπως όλοι γνωρίζουμε. Επίσης ακόμη και σήμερα τηρείται και το λεγόμενο του Ιησού υιού ενός Εβραίου στους πειρασμούς του σατανά, όπου έλεγε: " Κύριον τον Θεό σου προσκυνήσεις και αυτόν μόνον να λατρέψεις", με αποτέλεσμα, μέχρι και σήμερα να συνεχίζουμε να λατρεύουμε, να ασπαζόμαστε και να προσκυνούμε εικόνες, με τις μορφές κατασκευασμένου Θεού, όπως τον ίδιο τον Ιησού τον Εβραίο, καίτοι ήταν καθ' όλα Άνθρωπος και γύριζε και έκανε θαύματα, κατά τον πολυγραφότατο της εποχής εκείνης Ιώσηπο, π.χ. το νερό το έκανε κρασί, με τους τρόπους που γνωρίζουμε, τα ψάρια τα διπλασίαζε και τα καρβέλια ομοίως, καθόσον ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται και βλέπει κ.λ. Επίσης την Παναγία, που ήταν γυναίκα ενός ξυλουργού του Ιωσήφ, οι προφήτες την φυγάδευσαν, προκειμένου μόνον ο υιός της Ιησούς, να μη σφαγιαστεί, ενώ σφαγιάστηκαν 30.000 βρέφη, στο βωμό της Νέας Θρησκείας των, αρκεί να προχωρούσε η μεθόδευσή των, περί της ελεύσεως του δήθεν Υιού του Θεού. Ιδού το ξεκίνημα της Θρησκείας του Χριστιανισμού, αλλά και η συνέχισή της στα 2.000 χρόνια της, με σφαγές, λιμούς, πολέμους, διχασμούς και διωγμούς, αλλά και καθήλωσης του Πνεύματος και της Ελεύθερης Σκέψης του Ανθρώπου, με ιδιαίτερη έμφαση των χρόνων του Μεσαίωνα. Και ιδού η γυναίκα που συνετέλεσε στο διωγμό του Αρχαίου Ελληνισμού-Ολυμπισμού και την επικράτηση της Θρησκείας του Χριστού, η μητέρα του άφρονα Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ελένη και αυτή Αγία, αλλά και ισαπόστολος, από την Χριστιανική Θρησκεία, η οποία πήγε στους Αγίους Τόπους το 326μ.χ. και ανακάλυψε τον Γολγοθά και τον δήθεν Τάφο του Ιησού, κατά την Εκκλησία και στη συνέχεια έκτισε και εγκαινίασε τον Ναό της Αναστάσεως, καίτοι στους χώρους αυτούς, από τον Αυτοκράτορα Αδριανό είχαν τοποθετηθεί τα Αγάλματα της Αφροδίτης και του Δία, τα οποία και γκρέμισε. Στη συνέχεια τα Ιερατεία της Θρησκείας του Χριστιανισμού τοποθέτησαν στο χώρο αυτό στήλη με το σταυρό που έγραφε: "Εις Άγιος, εις Κύριος Ιησούς Χριστός, εις δόξα Θεού Πατρός. Την ίδια μεθόδευση τήρησαν και οι επόμενοι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες, με προεξάρχοντα τον Θεοδόσιο, ο οποίος ονομάστηκε Μέγας, αφού σαν φανατικός Χριστιανός καταδίωξε

τους Αιρετικούς, ανέστειλε την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων το 393 μ.χ. με την αιτιολογία ότι οι Ολυμπιακές Εορτές, αποτελούσαν αντιχριστιανικές εκδηλώσεις και εξέφραζαν ειδωλολατρικές ιδέες. Στην περίπτωση της Ειδωλολατρίας, λατρεία στο είδωλο, που είναι φανταστικά δημιουργήματα, πρώτοι οι Αρχαίοι Έλληνες, όπως ο Ξενοφάνης το 580-485 π.χ. και ο Ηράκλειτος το 544-483 π.χ. καυτηρίασαν το φαινόμενο της λατρείας των ειδώλων. Μετέπειτα οι Προφήτες του Ισραήλ, συχνά καταφέρονταν και μάλιστα με ιερό μένος κατά των ομοιωμάτων, αφού ήδη είχαν δρομολογήσει και την δήθεν έλευση του ενός Θεού, όμως του ιδικού τους Θεού, της φυλής του Ισραήλ. Αυτός πάλι προχώρησε και στην απαγόρευση της εισόδου σε Αρχαίους Ελληνικούς Ναούς και το392μ.χ. και επέβαλε ως επίσημη Θρησκεία τον Χριστιανισμό. Επίσης αυτός ο Μέγας κατά τον Χριστιανισμό σφάγιασε χιλιάδες Θεσσαλονικείς και μάλιστα χωρίς διάκριση ηλικίας. Επίσης ο Αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ιουστινιανός, προχώρησε και αυτός, με τη σειρά του, στην κατάργηση της λειτουργίας της Φιλοσοφικής Σχολής των Αθηνών το 526 μ.χ. και στη συνέχεια άρχισε να προσηλυτίζει στον Χριστιανισμό, τόσον τους Βαρβάρους, όσον και τους Ειδωλολάτρες και μάλιστα, με εξαναγκασμό, οπότε άρχισε έκτοτε και η πλήρης αποδυνάμωση της Αρχαίας Ελεύθερης Ελληνικής Σκέψης και Διανόησης, παρά την επίμονη προσπάθεια του Αυτοκράτορα Ιουλιανού (361-363) να επαναφέρει την Αρχαία Ελληνική Θρησκεία, του παραβάτη κατά την Θρησκεία του Χριστιανισμού, γιατί έτσι συμπεριφέρονταν τα Ιερατεία του Χριστιανισμού, σε όποιον δεν ήθελε να απαρνηθεί το Αληθινό, το Ωραίο και αυτό το Αθάνατο Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα, και αυτό δυστυχώς το ανεχόμαστε και σήμερα ακόμη, με αποτέλεσμα ο Χριστιανισμός να δράξει και αυτής της ευκαιρίας και επιδοθεί στο γκρέμισμα του κάθε ωραίου, αλλά και λατρευτικού στοιχείου του Ελληνισμού και πάνω στους Αρχαίους Ναούς έκτιζε τους ιδικούς του Ναούς, με πρωτεργάτη και πάλι τον Απόστολο Παύλο, όπου οι Έλληνες Αθηναίοι, Δημοκράτες , τον δέχθηκαν με πολύ Αγάπη, για να διδάξει την διδασκαλία του Χριστού, σε αντίθεση των Κορινθίων, όπου την πρώτη φορά δεν τον δέχθηκαν, με αποτέλεσμα και αυτήν την κατάσταση να εκμεταλλευθεί και να συνεχίσει δριμύτερος το δόλιο έργο του, κατά του Αρχαίου Ελληνισμού. Το παράδοξο είναι, εμείς οι Νεοέλληνες γιορτάζουμε και σήμερα ακόμη τα βήματά του και μάλιστα με χρήματα του Δημοσίου και παρουσία της Πολιτικής Ηγεσίας, γίνεται και αυτή η παράσταση της ομιλία του στη Πνύκα. Ιδού το οξύμωρο, αλλά και το ανόητο, το οποίο και μας φωτογραφίζει, σαν Νεοέλληνες, αφού ποτέ δεν ενδιαφερθήκαμε και να αναλογιστούμε, αλλά και να προβληματιστούμε, προκειμένου να μάθουμε την αλήθεια, παρά μόνον, όπως μας τα επέβαλαν οι άφρονες και αλαζονικοί Αυτοκράτορες του Βυζαντίου, έτσι και τα αποδεχθήκαμε και το κακό είναι που τα αποδεχόμαστε ακόμη και σήμερα, καίτοι τα καθεστώτα αυτά, έπαυσαν να υπάρχουν.

Προ όλων των ανωτέρω, και προ όλης της σημερινής ανισόρροπης κατάστασης του Πλανήτη μας, θα πρέπει άμεσα να αφυπνιστούμε και ενεργοποιηθούμε, ώστε να συμβάλλουμε όλοι και ενωμένοι στην Αλλαγή του σημερινού Κόσμου, αφού προηγουμένως κατανοήσουμε, αλλά και παραδεχθούμε την μέχρι τώρα πλάνη μας, από τις αναληθείς, δόλιες και μυστηριώδεις Θρησκευτικές Δοξασίες, αλλά και τα κλειστά και όλο σκοταδισμό Ιερατεία των Θρησκειών και Θεών των, που θέτουν τους Λαούς σε αναγκαστικά καθεστωτικά καλούπια, όπως αυτής της εποχής των 2.000 χρόνων του Χριστιανισμού, που αφήνει ένα Κόσμο κατακερματισμένο, γεμάτο από

μίση, διχασμούς άγριους Πολέμους, τυραννίες Σταυροφορίες και δεσποτείες, αλλά και με πολλές μισητές μεταξύ των Θρησκείες, Θεούς και Αγίους και προπάντων μια εποχή ανιστόρητη, καθόσον συντάσσεται μυστικά από τους γραφείς, τα Ιερατεία και τους Μοναχούς, προς αποκλειστική χρήση της Δεσποτικής ή Θεοκρατικής των ιδιότητας και μόνο. Ιδού γιατί ο Αρχαίος Ελληνικός Βίος, σε αντίθεση του βίου των 2.000 μ.χ ετών, είχε καταστεί Παγκόσμιος Βίος και το Αρχαίο Αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα είχε φθάσει στο ανώτατο ύψος του και ιδού γιατί ο αυριανός βίος των Ανθρώπων του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, θα πρέπει να γίνει και πάλι ο Βίος όλου του Κόσμου, προκειμένου να προέλθει και η αποκατάσταση του μεγάλου Φιλοσόφου όλων των εποχών Σωκράτους, από τον Κόσμο του Α' ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, ως τον εκφραστή της Παγκοσμιότητας, που έλεγε ότι: «Δεν είμαι μόνο πολίτης των Αθηνών, αλλά πολίτης του Κόσμου ολοκλήρου», αλλά και ιδού γιατί εμείς του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, προτρέπομε, με το έργο μας, να αναβαπτιστεί το Ανθρώπινο γένος, στην κολυμβήθρα του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ.

Κατόπιν όλων των ανωτέρω, εμείς οι Έλληνες θα πρέπει να πρωτοστατήσουμε στις παρούσες Κοσμογονικές ανακατατάξεις του κόσμου, χρησιμοποιώντας κατάλληλα ολόκληρο το Πνευματικό μας Οπλοστάσιο, λαμβάνοντας υπόψη και τα του Πλάτωνα, όπου παρότρυνε τους Ανθρώπους να γίνουν κύριοι της ζωής των, χωρίς τις φοβίες οποιουδήποτε Θεού, καθόσον όλα τα πράγματα, που μπορούν να αποτελούν την δυστυχία, μπορούν και να αποφευχθούν και να γίνουν όπως τα επιθυμούμαι, καθόσον η Ευδαιμονία έρχεται, από τη γνώση εκάστου Ανθρώπου και τη γνώση αυτή μας την προσφέρει ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ, καθόσον αυτός μπορεί να Καλλιεργεί τον Άνθρωπο ΠΝΕΥΜΑ,ΣΩΜΑ και ΨΥΧΗ. Όσον αφορά για την Αθάνατη Φύση, το αίτιο και τις ποικίλες κινήσεις της, κατά την εξέταση των φαινομένων και ιδιαίτερα σήμερα όπου η Επιστήμη, η Τεχνολογία και Τεχνογνωσία έχουν φθάσει στο έπακρο, μας παρέχουν Αλήθειες, με τα προκύπτοντα γεγονότα, όπως θα γίνει και με την εξέταση του DNA της Γέννησης του Σύμπαντος, οπότε γρήγορα θα έχουμε και την πλήρη και Αληθινή αποκάλυψη της υπάρξεως του Σύμπαντος Κόσμου. Με βάσει τα ανωτέρω, ο κάθε Άνθρωπος ελεύθερος πλέον θα μπορεί να επιλέξει την συνέχιση της παλαιάς Εβραϊκής και Χριστιανικής σκέψης, όπου μυστηριακά, σκοταδιστικά και εξαναγκαστικά συντηρείται εδώ και 2000 χρόνια, σε αντίθεση με την ορθολογιστική και Αληθινή, αλλά και ελεύθερη Σκέψη και Διανόηση της Νέας ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ.Η σημερινή Επιστημονική Σκέψη του Κόσμου, του Κόσμου του Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, μας δίνει όλο και πιο Αληθινό και νέο χρωματισμό στην Ελεύθερη Σκέψη, τον Λόγο και το Πνεύμα αλλά και σε αυτήν την νέα κατεύθυνση των Ανθρωπίνων πραγμάτων, ώστε να έχουμε αύριο έναν Παγκόσμιο Πολιτισμό, μια Παγκόσμια Επιστήμη, μια Παγκόσμια Οικολογική συμπεριφορά και μια Παγκόσμια Δικαιοσύνη, αλλά και μια ενιαία και Παγκόσμια Πολιτική, που θα προέλθει, μέσα από την αυριανή εγκαθίδρυση και επικράτηση μιας ΟΜΟΣΠΟΝΔΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ και μιας Νέας Θρησκείας της ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, αλλά και ενός ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ, Θεσμοί που θα δομούνται, από τις Αρχές, Ιδέες και Δομές της ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, στον Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ.

Εμείς του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, αντί της προσευχής του: Πάτερ ημών εν τοις ουρανοίς, προτείνουμε την καθιέρωση μιας Αληθινής Προσευχής, της ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ: Ίδωμεν το Φως το Αληθινό, το εκπορευόμενο από την ακτίνα του Ηλίου στη Πηγή του Ολυμπισμού, το Βωμό της Ολυμπίας. Ίδωμεν το Ιδεώδες Φως του Ολυμπισμού, που αυτό πάντα θα μας καθοδηγεί, για μία Καλλιεργημένη Παιδεία, Πνεύμα, Σώμα και Ψυχή.Ίδωμεν την Αληθινή Πηγή της Δάδας του Ολυμπισμού και την ανά τον Πλανήτη ΓΗ περιφερόμενη Πύρινη Δάδα του Ολυμπισμού, για να αναβαπτίσει το Κόσμο ολόκληρο, στα Ιδεώδη του Ολυμπισμού και η Νέα Γενιά μας να γίνει Ολυμπιονίκης στη Ζωή.  Ίδωμεν οι Άνθρωποι, τη Θεία Πεφωτισμένη Δάδα του Ολυμπισμού, Ποτάμι να γίνετε, να τρέχει παντού, στην άκρη του Κόσμου, στο κέντρο του Νου, και στων Ανθρώπων να μπαίνει τη κάθε ψυχή, Ειρήνη να φέρει, Αγάπη και κάθε Καλό, στο Πλανήτη Γη. Οπότε αναφωνούμε: ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ. (Επισυνάπτω τα έργα μου): Α. Η ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ στον Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ Β. Η ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ μιας ΟΜΟΣΠΟΝΔΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Γ. Η ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ, της ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ Δ. Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ των ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ και κατά τη ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. Ε. Η ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ. ΣΤ. Η  ανά τον Κόσμο Διαδρομή της ΦΛΟΓΑΣ, της ΔΑΔΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Ζ. Η ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ της ΕΠΙΚΟΥΡΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ. Το e.mail μου: olympismos @ hol . gr

http://images.google.gr/imgres?imgurl=http://www.topnews.in/sports/files/olympic-torch.jpg&imgrefurl=http://www.topnews.in/sports/teams/beijing-olympics?page=18&usg=__-c52f1L7-evO5PtYpY5LIuoPDVQ=&h=288&w=400&sz=12&hl=el&start=6&sig2=0nPhwFllzsmOwckV0lGjcg&tbnid=FmcFvmoE5niepM:&tbnh=89&tbnw=124&prev=/images?q=%CE%9F%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82&tbnid=ZkXI6YLvmTO0cM:&imgtype=i_similar&gbv=2&hl=el&safe=off&sa=X&tbnh=0&tbnw=0&newwindow=1&ei=rHNTS-fMGYeGmwPA1ZTYDw