ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ 54

8
ΖΙΤΣΑΣ παλμοί της ΝΕΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΖΙΤΣΑΙΩΝ ΗΠΕΙΡΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011 κωδικός 4687 Αρ. Αδ. 25 ΑΘΗΝΑΣ 49 ΕΤΟΣ 13 ο ΦΥΛΛΟ 54 ο Η OIKONOMIKH ΚΡΙΣΗ ΑΓΓΙΞΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ Αγωνία για την τύχη της Σ οβαρό πρόβλημα για την βιωσιμότητα των εφημερί- δων προκαλεί η ψήφιση του νόμου 3986/2011 ο οποίος καταρ- γεί την ταχυδρομική ατέλεια. Μέσα στον καταιγισμό των κάθε είδους περικοπών για να ικα- νοποιηθούν οι απαιτήσεις της τρό- ικας και οι πιστωτές, με μια μονο- κονδυλιά αλλάζει άρδην το καθε- στώς επιδότησης των ταχυδρομι- κών τελών περιφερειακών και πε- ριοδικών εντύπων, που ισχύει εδώ κα παρότι έχει υποστεί δραστικές μειώσεις . Ξαφνικά ενημερωθήκαμε, όπως και πολλοί άλλοι σύλλογοι ότι αλλάζουν τα κριτήρια και το δικαίωμα επιδότησης. Μέχρι σή- μερα ποσότητες αντιτύπων μπο- ρούσε ο κάθε εκδότης να ταχυ- δρομεί με μειωμένο τιμολόγιο (το κράτος πλήρωνε στα ΕΛΤΑ τη δι- αφορά ) . Είναι πραγματικά αξιοθαύμα- στος ο τρόπος με τον οποίο η κυ- βέρνηση μεθοδικά συρρικνώνει τον όποιο παρεμβατικό ρόλο του κράτους και ταυτόχρονα ανοίγει το πεδίο δράσης των μεγάλων επιχει- ρηματικών συμφερόντων. Τι άλλο να περιμένουμε; Να χαρίσει στους γνωστούς ομίλους των εργολάβων και των εφοπλιστών και την… Εφη- μερίδα της Κυβέρνησης; Κλείνει περιφερειακά και μικρά έντυπα και αφήνει χώρο στους με- γαλοεκδότες να λυμαίνονται όλες τις ανάγκες πληροφόρησης. Έβα- λαν στο μάτι ακόμα και τον πολι- τισμό μας, το μόνο αγαθό που μας έμεινε, ώστε να αισθανόμαστε πε- ρήφανοι σαν Έλληνες. Έτσι ο νό- μος που πρόσφατα ψηφίστηκε στη Βουλή καταργεί την ατέλεια για την αποστολή των εντύπων των πολι- τιστικών και επαγγελματικών συλ- λόγων. Ίσως οι πιθανοί αγοραστές των ΕΛΤΑ θέλουν να απαλλαγούν από τα βαρίδια της ατέλειας. Η κα- τάργηση της ατέλειας έχει ως συ- νέπεια την αύξηση του κόστους με αποτέλεσμα να γίνει απαγορευτική η έκδοση των εντύπων. συνέχεια στη σελίδα 3 Ειδοποιηση Επειδή παρατηρούνται μικροπροβλήματα με τις ταχυδρομικές επιταγές που μας στέλνετε, άλλοτε απευθύνονται σε μεμονωμένα πρόσωπα και άλλοτε σε λάθος πα- ραλήπτη, οι επιταγές επιστρέφουν στους αποστολείς. Για να αποφύγομε παρόμοιες καταστάσεις Παρακαλούμε οι συνδρομές σας να αποστέλλονται μόνο με ταχυδρομική επιταγή στην παρακάτω διεύθυνση: ΑδΕΛΦοΤηΤΑ ΖιΤσΑιΩΝ ηπΕιΡοΥ ΒηΛΑΡΑ 7 104 37 ΑΘηΝΑ Μ ας αξιώνει ο Θεός να εορτάσουμε και φέτος 2011, τη Γέννησή Του πάνω στη γη μας. Επί αρκετές ημέρες τώρα, με τη νηστεία και τους προεόρτιους ύμνους, η Εκκλη- σία μας δημιουργεί το κατάλληλο πνευματικό κλίμα για τη βί- ωση της μεγάλης Δεσποτικής εορτής. Αλλά και η όλη ατμόσφαιρα στους δρόμους, στις πόλεις και στα χωριά μας, είναι εορταστική. Όλα δείχνουν ότι έχου- με εορτή και χαρά. Πανηγυρίζουμε ένα πολύ χαρμόσυνο γε- γονός που επηρέασε αναμφίβολα τη ζωή μας. Πανηγυρίζου- με τα Χριστούγεννα! Ποιο όμως είναι το βασικό νόημα της μεγάλης αυτής εορ- τής της χριστιανοσύνης, που πρέπει να γνωρίζουμε οπωσδήπο- τε, για να βρισκόμαστε μέσα στην αλήθεια και στην ουσία των γεγονότων; Η απάντηση είναι, ότι οφείλουμε σαν Χριστιανοί, να αποκτήσουμε (όσοι δεν έχουν αποκτήσει) την ορθή γνώ- ση, ως προς το «ποιος» ήταν αυτός που γεννήθηκε τότε στη Βηθλεέμ και «γιατί» γεννήθηκε, διότι στο περιεχόμενο αυτής της γνώσης περικλείεται και το όλο μυστήριο της Γέννησης του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Ως προς το «ποιος», λοιπόν, ήταν Αυτός που ήλθε στη γη μας, ο πρώτος θεολόγος της Εκκλησίας και θεόπνευστος Ευαγγελιστής άγιος Ιωάννης, γράφει ότι : «ο Λόγος σαρξ εγένετο» (Ιω. α’ 14). Ο μονογενής δηλαδή Υιός και Λόγος του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας και Ομοούσι- ας Τριάδας, ο άυλος και άσαρκος Θεός, έλαβε σάρκα από τα αγνά παρθενικά αίματα της πανάχραντης Θεοτόκου. «Τίποτε άλλο», έλεγε ο Μέγας Βασίλειος, «δεν φανερώ- νει τόσο εκπληκτικά τη θαυμαστή δύναμη του Θεού, όσο η ενανθρώπησή Του». Το πώς, βέβαια, ο άπειρος και παντο- δύναμος Θεός έλαβε «μορφήν δούλου» και έγινε άνθρω- πος όμοιός μας χωρίς αμαρτίες (Φιλπ. β’ 6-7), δεν μπορεί να το χωρέσει εύκολα ο μικρός μας νους. Αυτό το μυστήριο της ενανθρώπησης του Θεού, το ακούμε ακόμη, καθώς το ψάλ- λουν αρμονικά οι ιεροψάλτες μας στους ναούς μας και θαυ- μάζουμε: «Ο αχώρητος παντί πώς εχωρήθη εν γαστρί;» Αυ- τός ,δηλαδή, τον Οποίον δεν χωρούν τα σύμπαντα, πώς εχώ- ρεσε στην κοιλία της υπερευλογημένης Θεοτόκου; Και όμως, υπήρξε ένα πραγματικό γεγονός, ένα εκπληκτικό θαύμα, που ανέδειξε και ως «πλατυτέραν των ουρανών» την Υπεραγία Μητέρα «Του τεχθέντος». Και τώρα ας δούμε, «γιατί» έγινε αυτό το υπερθαύμαστο γεγονός; «Γιατί» ήλθε στη γη μας ο Θεός και έζησε ένα συγκε- κριμένο χρονικό διάστημα ανάμεσα στους ανθρώπους; Το δι- ευκρινίζουν και τούτο ο λόγος του Θεού και οι ιεροί Πατέρες. «Επτώχευσε ο πλούσιος Θεός», γράφει ο θεόπνευστος από- στολος Παύλος, με το να γίνει άνθρωπος, για να πλουτίσουμε εμείς οι άνθρωποι «τη Εκείνου πτωχεία» (Β΄Κορ. η’ 9). Όταν Εκείνος «ήλθεν επί γης», εμείς ήμασταν ελεεινοί και πτωχοί σε αρετές ένεκα των αμαρτιών μας. Και έγινε ο πλουσιόδωρος Θεός αδύνατος και πτωχός άνθρωπος, για να μας καθαρίσει, να μας εξαγνίσει με τη διδασκαλία και τη σταυρική Του θυσία, και να μας χαρίσει, μέσω της Εκκλησίας Του, τη δυνατότητα να πλουτίσουμε σε αρετές, στην αγάπη, στην ταπείνωση, στην καθαρότητα, κάνοντάς μας εν τέλει και κληρονόμους των αγαθών της Βασιλείας Του. «Εάν Εκείνος δεν γινόταν εξωτερικά πτωχός, ως άνθρω- πος», έλεγε, ο ιερός Χρυσόστομος, «εμείς δεν θα γινόμασταν ποτέ ψυχικά πλούσιοι». Ο δε άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς συ- μπλήρωνε: «Ήλθε στη γη μας ο Θεάνθρωπος, μένοντας βέ- βαια ως Θεός στους ουρανούς, με σκοπό ενώ εμείς θα είμα- στε ακόμη στη γη, πεθάνουμε δηλαδή, να μας ανυψώσει στους ουρανούς, να μας κάνει επίγειους αγγέλους και να μας οδηγή- σει τελικά στην αιώνια ευτυχία του Παραδείσου. Αυτές οι αλή- θειες λοιπόν, πρέπει να κυκλοφορούν στο νου μας τις άγιες ημέρες των Χριστουγέννων, χωρίς βέβαια να είναι αρκετό να μένουν μόνο εκεί σαν σκέψεις ή απλές γνώσεις. Είναι ανάγκη να μεταφράζονται σε σταθερή ανάλογη ζωή και έμπρακτη ευ- γνωμοσύνη προς τον Λυτρωτή και Σωτήρα μας. Τότε θα έχου- με συλλάβει πραγματικά το νόημα των Χριστουγέννων, ψάλλο- ντας με όλη μας την καρδιά, τον εκκλησιαστικό ύμνο: «Χριστός γεννάται, δοξάσατε Χριστός εξ ουρανών, απαντήσετε. Χριστός επί γης, υψώθητε. Άσατε τω Κυρίω πάσα η γη και εν ευφροσύνη ανυμνήσατε, λαοί, ότι δεδόξασται». Χριστούγεννα Επιμέλεια ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΟΪΛΟΥ ΑΝΑκοιΝΩση Το Δ/κό Συμβούλιο της Αδελφότητας Ζιτσαίων της Αθήνας αφού έλαβε γνώση της επιθυμίας των συλλογικών φορέων της Ζίτσας στη σύσκεψη της 1ηςΔεκεμβρίου 2011 αποφασίζει με ικανοποίηση και χαρά για τη συνεργασία να αποτελεί η εφημερίδα της αδελφότητας μέσο έκφρασης και προβολής των απόψεων και της δραστηριότη- τας των μαζικών φορέων της Ζίτσας και να διατίθενται προς τούτο χώρος στην εφη- μερίδα, εκτιμώντας στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε είναι πολυτέλεια η έκδοση δύο εφημερίδων στη Ζίτσα. Καλά Χριστούγεννα και ευλογημένο το 2012

Transcript of ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ 54

ΖΙΤΣΑΣπαλμοί της

Ν Ε Α Π Ε Ρ Ι Ο Δ Ο Σ

ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΖΙΤΣΑΙΩΝ ΗΠΕΙΡΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011κωδικός 4687

Αρ. Αδ. 25

ΑΘΗΝΑΣ 49

ΕΤΟΣ 13ο ΦΥΛΛΟ 54ο

Η OIKONOMIKH ΚΡΙΣΗ ΑΓΓΙΞΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ Αγωνία για την τύχη της

Σ οβαρό πρόβλημα για την βιωσιμότητα των εφημερί-δων προκαλεί η ψήφιση του

νόμου 3986/2011 ο οποίος καταρ-γεί την ταχυδρομική ατέλεια.

Μέσα στον καταιγισμό των κάθε είδους περικοπών για να ικα-νοποιηθούν οι απαιτήσεις της τρό-ικας και οι πιστωτές, με μια μονο-κονδυλιά αλλάζει άρδην το καθε-στώς επιδότησης των ταχυδρομι-

κών τελών περιφερειακών και πε-ριοδικών εντύπων, που ισχύει εδώ κα παρότι έχει υποστεί δραστικές μειώσεις .

Ξαφνικά ενημερωθήκαμε, όπως και πολλοί άλλοι σύλλογοι ότι αλλάζουν τα κριτήρια και το δικαίωμα επιδότησης. Μέχρι σή-μερα ποσότητες αντιτύπων μπο-ρούσε ο κάθε εκδότης να ταχυ-δρομεί με μειωμένο τιμολόγιο (το

κράτος πλήρωνε στα ΕΛΤΑ τη δι-αφορά ) .

Είναι πραγματικά αξιοθαύμα-στος ο τρόπος με τον οποίο η κυ-βέρνηση μεθοδικά συρρικνώνει τον όποιο παρεμβατικό ρόλο του κράτους και ταυτόχρονα ανοίγει το πεδίο δράσης των μεγάλων επιχει-ρηματικών συμφερόντων. Τι άλλο να περιμένουμε; Να χαρίσει στους γνωστούς ομίλους των εργολάβων

και των εφοπλιστών και την… Εφη-μερίδα της Κυβέρνησης;

Κλείνει περιφερειακά και μικρά έντυπα και αφήνει χώρο στους με-γαλοεκδότες να λυμαίνονται όλες τις ανάγκες πληροφόρησης. Έβα-λαν στο μάτι ακόμα και τον πολι-τισμό μας, το μόνο αγαθό που μας έμεινε, ώστε να αισθανόμαστε πε-ρήφανοι σαν Έλληνες. Έτσι ο νό-μος που πρόσφατα ψηφίστηκε στη

Βουλή καταργεί την ατέλεια για την αποστολή των εντύπων των πολι-τιστικών και επαγγελματικών συλ-λόγων. Ίσως οι πιθανοί αγοραστές των ΕΛΤΑ θέλουν να απαλλαγούν από τα βαρίδια της ατέλειας. Η κα-τάργηση της ατέλειας έχει ως συ-νέπεια την αύξηση του κόστους με αποτέλεσμα να γίνει απαγορευτική η έκδοση των εντύπων.

συνέχεια στη σελίδα 3

Ειδοποιηση

Επειδή παρατηρούνται μικροπροβλήματα με τις ταχυδρομικές επιταγές που μας στέλνετε, άλλοτε απευθύνονται σε μεμονωμένα πρόσωπα και άλλοτε σε λάθος πα-ραλήπτη, οι επιταγές επιστρέφουν στους αποστολείς. Για να αποφύγομε παρόμοιες καταστάσεις

Παρακαλούμεοι συνδρομές σας να αποστέλλονται μόνο με ταχυδρομική επιταγή στην παρακάτω

διεύθυνση:

ΑδΕΛΦοΤηΤΑ ΖιΤσΑιΩΝ ηπΕιΡοΥΒηΛΑΡΑ 7 104 37 ΑΘηΝΑ

Μ ας αξιώνει ο Θεός να εορτάσουμε και φέτος 2011, τη Γέννησή Του πάνω στη γη μας. Επί αρκετές ημέρες

τώρα, με τη νηστεία και τους προεόρτιους ύμνους, η Εκκλη-σία μας δημιουργεί το κατάλληλο πνευματικό κλίμα για τη βί-ωση της μεγάλης Δεσποτικής εορτής.

Αλλά και η όλη ατμόσφαιρα στους δρόμους, στις πόλεις και στα χωριά μας, είναι εορταστική. Όλα δείχνουν ότι έχου-με εορτή και χαρά. Πανηγυρίζουμε ένα πολύ χαρμόσυνο γε-γονός που επηρέασε αναμφίβολα τη ζωή μας. Πανηγυρίζου-με τα Χριστούγεννα!

Ποιο όμως είναι το βασικό νόημα της μεγάλης αυτής εορ-τής της χριστιανοσύνης, που πρέπει να γνωρίζουμε οπωσδήπο-τε, για να βρισκόμαστε μέσα στην αλήθεια και στην ουσία των γεγονότων; Η απάντηση είναι, ότι οφείλουμε σαν Χριστιανοί, να αποκτήσουμε (όσοι δεν έχουν αποκτήσει) την ορθή γνώ-ση, ως προς το «ποιος» ήταν αυτός που γεννήθηκε τότε στη Βηθλεέμ και «γιατί» γεννήθηκε, διότι στο περιεχόμενο αυτής της γνώσης περικλείεται και το όλο μυστήριο της Γέννησης του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Ως προς το «ποιος», λοιπόν, ήταν Αυτός που ήλθε στη γη μας, ο πρώτος θεολόγος της Εκκλησίας και θεόπνευστος Ευαγγελιστής άγιος Ιωάννης, γράφει ότι : «ο Λόγος σαρξ εγένετο» (Ιω. α’ 14). Ο μονογενής δηλαδή Υιός και Λόγος του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας και Ομοούσι-ας Τριάδας, ο άυλος και άσαρκος Θεός, έλαβε σάρκα από τα αγνά παρθενικά αίματα της πανάχραντης Θεοτόκου.

«Τίποτε άλλο», έλεγε ο Μέγας Βασίλειος, «δεν φανερώ-νει τόσο εκπληκτικά τη θαυμαστή δύναμη του Θεού, όσο η ενανθρώπησή Του». Το πώς, βέβαια, ο άπειρος και παντο-δύναμος Θεός έλαβε «μορφήν δούλου» και έγινε άνθρω-πος όμοιός μας χωρίς αμαρτίες (Φιλπ. β’ 6-7), δεν μπορεί να το χωρέσει εύκολα ο μικρός μας νους. Αυτό το μυστήριο της ενανθρώπησης του Θεού, το ακούμε ακόμη, καθώς το ψάλ-λουν αρμονικά οι ιεροψάλτες μας στους ναούς μας και θαυ-μάζουμε: «Ο αχώρητος παντί πώς εχωρήθη εν γαστρί;» Αυ-

τός ,δηλαδή, τον Οποίον δεν χωρούν τα σύμπαντα, πώς εχώ-ρεσε στην κοιλία της υπερευλογημένης Θεοτόκου; Και όμως, υπήρξε ένα πραγματικό γεγονός, ένα εκπληκτικό θαύμα, που ανέδειξε και ως «πλατυτέραν των ουρανών» την Υπεραγία Μητέρα «Του τεχθέντος».

Και τώρα ας δούμε, «γιατί» έγινε αυτό το υπερθαύμαστο γεγονός; «Γιατί» ήλθε στη γη μας ο Θεός και έζησε ένα συγκε-κριμένο χρονικό διάστημα ανάμεσα στους ανθρώπους; Το δι-

ευκρινίζουν και τούτο ο λόγος του Θεού και οι ιεροί Πατέρες. «Επτώχευσε ο πλούσιος Θεός», γράφει ο θεόπνευστος από-στολος Παύλος, με το να γίνει άνθρωπος, για να πλουτίσουμε εμείς οι άνθρωποι «τη Εκείνου πτωχεία» (Β΄Κορ. η’ 9).

Όταν Εκείνος «ήλθεν επί γης», εμείς ήμασταν ελεεινοί και πτωχοί σε αρετές ένεκα των αμαρτιών μας. Και έγινε ο πλουσιόδωρος Θεός αδύνατος και πτωχός άνθρωπος, για να μας καθαρίσει, να μας εξαγνίσει με τη διδασκαλία και τη σταυρική Του θυσία, και να μας χαρίσει, μέσω της Εκκλησίας Του, τη δυνατότητα να πλουτίσουμε σε αρετές, στην αγάπη, στην ταπείνωση, στην καθαρότητα, κάνοντάς μας εν τέλει και κληρονόμους των αγαθών της Βασιλείας Του.

«Εάν Εκείνος δεν γινόταν εξωτερικά πτωχός, ως άνθρω-πος», έλεγε, ο ιερός Χρυσόστομος, «εμείς δεν θα γινόμασταν ποτέ ψυχικά πλούσιοι». Ο δε άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς συ-μπλήρωνε: «Ήλθε στη γη μας ο Θεάνθρωπος, μένοντας βέ-βαια ως Θεός στους ουρανούς, με σκοπό ενώ εμείς θα είμα-στε ακόμη στη γη, πεθάνουμε δηλαδή, να μας ανυψώσει στους ουρανούς, να μας κάνει επίγειους αγγέλους και να μας οδηγή-σει τελικά στην αιώνια ευτυχία του Παραδείσου. Αυτές οι αλή-θειες λοιπόν, πρέπει να κυκλοφορούν στο νου μας τις άγιες ημέρες των Χριστουγέννων, χωρίς βέβαια να είναι αρκετό να μένουν μόνο εκεί σαν σκέψεις ή απλές γνώσεις. Είναι ανάγκη να μεταφράζονται σε σταθερή ανάλογη ζωή και έμπρακτη ευ-γνωμοσύνη προς τον Λυτρωτή και Σωτήρα μας. Τότε θα έχου-με συλλάβει πραγματικά το νόημα των Χριστουγέννων, ψάλλο-ντας με όλη μας την καρδιά, τον εκκλησιαστικό ύμνο:

«Χριστός γεννάται, δοξάσατεΧριστός εξ ουρανών, απαντήσετε.Χριστός επί γης, υψώθητε.Άσατε τω Κυρίω πάσα η γη και εν ευφροσύνη ανυμνήσατε, λαοί,ότι δεδόξασται».

Χριστούγεννα Επιμέλεια ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΟΪΛΟΥ

ΑΝΑκοιΝΩση

Το Δ/κό Συμβούλιο της Αδελφότητας Ζιτσαίων της Αθήνας αφού έλαβε γνώση της επιθυμίας των συλλογικών φορέων της Ζίτσας στη σύσκεψη της 1ηςΔεκεμβρίου 2011 αποφασίζει με ικανοποίηση και χαρά για τη συνεργασία να αποτελεί η εφημερίδα της αδελφότητας μέσο έκφρασης και προβολής των απόψεων και της δραστηριότη-τας των μαζικών φορέων της Ζίτσας και να διατίθενται προς τούτο χώρος στην εφη-μερίδα, εκτιμώντας στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε είναι πολυτέλεια η έκδοση δύο εφημερίδων στη Ζίτσα.

Καλά Χριστούγεννα και ευλογημένο το 2012

2«ΠΑΛΜΟΙ ΤΗΣ ΖΙΤΣΑΣ» ΣΕΛΙΔΑ

Δ Η Μ Ο Τ Ι Κ Α Κ Α Ι Α Λ Λ ΑΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣΟ Δημήτρης Καπρινιώτης και η Νίνα Παπαϊωάννου απέκτησαν κορίτσι στις 27/9/2011- Ιωάννινα.Το Δ.Σ της Αδελφότητας εύχεται στους ευτυχείς γονείς και παπ-πούδες να τους ζήσουν τα νεογέννητα και να είναι σε όλη τους τη ζωή χαρούμενα και ευτυχισμένα.

ΣΥΝΔΡΟΜΕΣΜεντής Μιχάλης, Ιωάννινα 20€Ουρανία Ζέρβα- Στοφόρου, Τρίκαλα 50€Δημήτριος Ζέρβας, Χαλάνδρι 30€Διονύσης Ζέρβας, Ν. Ηράκλειο 20€Αικατερίνη Παπαπέτρου- Χοχλακίδου, Αθήνα 50€Κων/νος Λιάσκος, Αθήνα 20€Μαρίνα Παπακώστα-Τριανταφύλου, Κηφισιά 20€Ευάγγελος Δον. Καρακίτσιος, Ζίτσα 20€Βασίλειος Σ. Παπαυγέρη, Πετρούπολη 50€Καλλιόπη Σταμούλη- Μάγκου, Αγ. Παρασκευή 50€Ελένη Μαντά, Χολαργός 20€

Φρόσω Λιάσκου, Αθήνα, εις μνήμη Στέφανου Καρούλη και Βασιλείου Γκατζιάνη 100 €

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΜη διστάζετε να στέλνετε τα γράμματά σας για να δημοσιευτούν στην εφημερίδα μας.Όλοι μας κάτι έχουμε να πούμε, σκέψεις, προτάσεις, υποδείξεις για το καλό της Αδελφότητας και του χωριού μας, ιστορίες από το παρελθόν και το παρόν. Είναι αδιανόητο πολλοί συγχωριανοί να εκδηλώνουν την επιθυμία να γράψουν αλλά δεν το κάνουν μήπως το κείμενο δεν είναι διατυπωμένο σωστά.Αγαπητοί συγχωριανοί δεν κάνουμε διαγωνισμό γνώσεων και δημοσιογραφίας. Ο καθένας γράφει όπως μπορεί. Τα κείμενα και λάθη να έχουν θα διορθωθούν. Θα είναι μεγάλη επιτυχία να γράφουν στην εφημερίδα πολλά άτομα γιατί όλοι μας κάτι έχουμε να πούμε. Επίσης όλοι έχουν παλιές φωτογραφίες με μεγάλη ιστορική αξία, όποιος θέλει μπορεί να τις στείλει για δημοσίευση και φυσικά θα επιστραφούν στον αποστολέα. Θα είναι καλό όποιος γνωρίζει τα πρόσωπα της φωτογραφίας να τα γράφει γιατί πολλές φορές είναι αδύνατο να αναγνωριστούν από εμάς και γι’ αυτό δεν γράφονται τα ονόματά τους.

Τηλέφωνο & FAX 210 5241758Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: [email protected]

ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗΑπό τη στήλη αυτή της εφημερίδας απευθύνουμε κάλεσμα προς όλους τους συγχωριανούς μας να δίνουν το παρόν κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα στα γραφεία της Αδελφότητας.

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕΑπό τη Ζωή Αυγέρη λάβαμε το παρακάτω ευχαριστήριο σημείωμα και το δημοσιεύομε. Τον μήνα Νοέμβριο άρχισαν οι επισκευές, από τον Ηλία Μανούση, της σκεπής στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολά-ου στον Κάτω Μαχαλά. Η αποπεράτωση αυτού του έργου θα ήταν αδύνατη χωρίς την πολύτιμη βοήθεια της γειτονιάς μας αλλά και γενικότερα όλων των χωριανών μας, και τους ευχαριστούμε θερμά.Επίσης θα ήθελα και προσωπικά να ευχαριστήσω όλους σας για την εμπιστοσύνη που δείξατε στο πρόσωπο μου.

Βοήθειά σας.Με εκτίμηση,

Ζωή Αυγέρη - Κορκοκίου Και πάλι ευχαριστώ

Απαραίτητη διευκρίνιση

Τα ενυπόγραφα δημοσιεύματα των συνεργατών μας εκφράζουν

τις απόψεις τους και όχι απαραίτητα και τις απόψεις της εφημερίδας

Για τους χρήστες του διαδικτύου

Μερικές διευθύνσεις με πληροφορίες και νέα από το χωριό και την ευρύτερη περιοχή

http://zitsanews.blogspot.comhttp://gym-zitsas.ioa.sch.grhttp://www.epirusnews.grhttp://zitsa.blogspot.com

(ιστοσελίδα της Αδελφότητας)http://www.zitsa.gov.gr/ (Δήμος Ζίτσας)

http://www.monastirizitsa.gr (Καφέ – Εστιατόριο Μοναστήρι)

http://www.agnantizitsas.gr( HOTEL ΑΓΝΑΝΤΙ)

http://www.kallithea-zitsa.gr (HOTEL ΚΑΛΛΙΘΕΑ)

Τ Ρ Ι Μ Η Ν Ι Α Ι Α Ε Φ Η Μ Ε Ρ Ι Δ Α

« Π Α Λ Μ Ο Ι Τ Η Σ Ζ Ι Τ Σ Α Σ »

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ: ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΖΙΤΣΑΙΩΝ ΗΠΕΙΡΟΥΕΚΔΟΤΗΣ - ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΕΛΙΟΣΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΣΥΝΤΑΞΗΣ: ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ Ν. ΚΟΝΤΟΝΙΚΑ ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΟΥΝΗΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΟΪΛΟΣΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΑΜΙΧΟΥ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΕΛΙΟΣΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ: ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ Ν. ΚΟΝΤΟΝΙΚΑΑΤΕΛΙΕ - ΕΚΤΥΠΩΣΗ: ΒΙΒΛΙΟΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΕΠΕΕ ΦΕΙΔΙΟΥ 18ΕΔΡΑ - ΓΡΑΦΕΙΑ: ΒΗΛΑΡΑ 7, 104 37 ΑΘΗΝΑ, ΤΗΛ. - FAX 210-5241758http://zitsa.blogspot.comκωδ. 4687

ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΔΡOΜΗ 5 ευρώ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ

ΣΤΕΓΗ ΑΥΤΙΣΤΙΚΩΝ ΑΤΟΜΩΝ «ΕΛΕΝΗ ΓΥΡΑ»,

ΖΙΤΣΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΤΗΛ.: 2658023497-23598, FAX: 2658023498www.autismgreece.gr, email: [email protected]

Η Στέγη Αυτιστικών Ατόμων «Ελένη Γύρα» ευχαριστεί θερμά:1. την κα Βασιλική Μπέγκα – Μουκανάκη για τη χρηματική προ-

σφορά που κατέθεσε εις μνήμη του συζύγου της Γεωργίου. 2. τις οικογένειες Βασιλείου Μαλισσόβα, Παναγιώτη Ντούβαλη,

Χρήστου Κατσαρού, Γεωργίου Αυγέρη και Δημητρίου Μακρυ-γιάννη για τη χρηματική προσφορά που κατέθεσαν εις μνήμη Τηλέμαχου Κατσαρού.

3. τον κ. Κωνσταντίνο Πράσσο και την κα Αυρηλία Ζαρίμπα για τη χρηματική προσφορά που κατέθεσαν εις μνήμη Πάρη Κατσα-νάκη.

4. τις οικογένειες Μαρίκας, Κώστα και Άγγελου Λούκα για τη χρη-ματική προσφορά που κατέθεσαν εις μνήμη Αικατερίνης Ευθυ-μιάδη Μπάτζιου.

Στον Κώστα ΜαντάΜε την λήξη των διακοπών και την επανεργοποίηση των δραστηριοτήτων των αδελ-

φοτήτων της Αθήνας και της αποδημίας γενικότερα, η παροικία των Ζιτσαίων καταγράφει μια ακόμα απώλεια. Ο Κώστας Χρ. Μαντάς, επώνυμος δάσκαλος και επί χρόνια μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Αδελφότητος των Ζιτσαίων, δεν είναι πια μαζί μας. Μάης του 2011, 5 του μηνός, ο Κώστας Χρ. Μαντάς εγκατέλειπε τα εγκόσμια, η σωρός του μεταφέρ-θηκε και ετάφη την επόμενη στην πατρική γη, τη Ζίτσα, την οποία ο Κώστας υπεραγαπούσε και είχε προγραμματίσει την αιώνια ανάπαυσή του, πλήθος συγγενών, φίλων και χωριανών συνόδευσαν τον αξιαγάπητο Κώστα στην τελευταία του Κατοικία.

Η Διαδρομή του:Γόνος ο Κώστας μιας παλαιάς και επώνυμης οικογένειας της Ζίτσας, ο πατέρας ήταν

γιατρός, έτυχε από τα πρώτα του παιδικά χρόνια μιας επιμελημένης φροντίδας παιδείας και αγωγής, ζώντας δε στον απόηχο της αξιακής κοινωνίας του 19ου αιώνα βίωσε σε βάθος τη χωριστή Ζιτσιώτικη κουλτούρα και αφομοίωσε όλο τον εσμό του πνεύματος που παρεί-χαν τα πρωτοποριακά για την εποχή σχολεία της μικρής μας πόλης, διαμορφώνοντας έτσι σταθερά τον χαρακτήρα του ευγενούς και αγαθού ανδρός. Έτσι μετά την αποφοίτησή του από τα σχολεία της Ζίτσας τον συναντάμε στη Βέλλα τον ζωοδότη αυτό φορέα Ελληνικής Παιδείας, απ’ όπου ο Κώστας αποφοίτησε ταλαντούχος δάσκαλος με επαρκή εφόδια για την άσκηση του παιδευτικού του έργου σε χαλεπούς για την ύπαιρθη ηπειρωτική χώρα καιρούς. Ευαίσθητος ο Κώστας μπρος στο πλήθος των βιοτικών προβλημάτων των ανθρώπων της υπαίθρου έδωσε τον δικό του αγώνα, καρτερικά, αγόγγυστα και φιλότιμα από τις αίθουσες διδασκαλίας των μονοθεσίων και διθεσίων σχολείων της Κόνιτσας και του Πωγωνίου, θερ-μαίνοντας κάτω από τις πλέον αντίξοες συνθήκες τις άδολες ψυχές των μικρών μαθητών του, δυναμώνοντας την ελπίδα σε μικρούς και μεγάλους ότι το αύριο θα ‘ναι καλύτερο.

Το εκπαιδευτικό του έργο ο Κώστας, καλλίφωνος καθώς ήταν και γνώστης της βυζα-ντινής μουσικής, επαύξανε και από το στασίδι της εκκλησίας με την ψαλτική του.

Στα κατοπινά χρόνια της υπηρεσίας του και από το 1965 και μετά τον συναντάμε να προσφέρει τις υπηρεσίες του, εύορκα και αγωνιστικά στα πληθωρικά σχολεία των εργατο-πόλεων Κερατσινίου και Αγ. Αναργύρων στην Αθήνα, όπου είχε μετακινηθεί οικογενειακά για τις σπουδές των παιδιών του, λειτουργώντας παράλληλα, πρόθυμα και φιλότιμα ως μέ-λος και αντιπρόεδρος της αδελφότητάς μας, αναδεικνύοντας πάντα τον ένθερμο πατριώτη και ορθόφρονα Ζιτσιώτη.

Στην περίοδο της κατοχής μετέχοντας του εαμικού κινήματος συλλαμβάνεται από τη γερμανική φρουρά της Ζίτσας και παραμένει έγκλειστος στις φυλακές της Ζωσιμαίας σχο-λής την οποία οι βάνδαλοι είχαν μετατρέψει σε κάτεργο.

Δημιουργική η πορεία του Κώστα, άδολη και ανιδιοτελής του χάρισε την καταξίωση του από μικρούς και μεγάλους, φίλους, συναδέλφους και πατριώτες και κατέλειπε την ει-κόνα του υπεύθυνου εκπαιδευτικού και κοινωνικού λειτουργού και του ολοκληρωμένου οικογενειάρχη. Πενήντα και πλέον ολόκληρα χρόνια πορεύτηκε πλάϊ – πλάϊ με την άξια σύ-ζυγο του και δυναμική μητέρα και δασκάλα Ελένη, το γένος Εμμανουήλ Μπουτάτη, παρα-δίδοντας στην κοινωνία την κόρη τους Βαρβάρα, φαρμακοποιό στην Αθήνα και τον Χρίστο πρωτοποριακό γιατρό στην ψυχική υγεία και ανήσυχο λειτουργό στα κοινά της πόλης των Γιαννίνων.

Έσω αναπαυμένος φίλε και συνεργάτη Κώστα, βέβαιος ότι ετέλεσες στο ολόκληρο το χρέος σου ως ευπατρίδης Ζιτσιώτης.

Λάμπρος Δρόσος

ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΖΙΤΣΑΙΩΝ ΗΠΕΙΡΟΥ

«ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΝΙΚΟΛΙΔΗΣ»Αθήνα 16 Οκτωβρίου 2011

ΠΡΟΣ: Το Σύλλογο προς Διάδοσιν των Ελληνικών ΓραμμάτωνΑξιότιμοι κύριοι

Θα θέλαμε να σας κάνουμε γνωστές τις παρακάτω επισημάνσεις που έχουν σχέση με τα κληροδοτήματα Αναστασίου Δ. Φιλίτη και Δημητρίου Φιλίτη των οποίων σύμφωνα με τις διαθήκες των είστε οι εκτελεστές .1. Προτείνουμε με την υπογραφή των συμβολαίων με τους νέους δικαιούχους της οικονο-

μικής ενίσχυσης να δίδεται προς ενημέρωσή τους ένα σύντομο βιογραφικό του διαθέτη ούτως ώστε οι λαμβάνοντες το κληροδότημα να γνωρίζουν λίγα πράγματα για τον ευερ-γέτη. Σας στέλνουμε σύντομο βιογραφικό του ευεργέτη Αναστασίου Δ. Φιλίτη.

2. Σας γνωρίζουμε επίσης ότι η οικία του αειμνήστου ευεργέτη Δημητρίου Φιλίτη η οποία βρίσκεται στη Ζίτσα, έχει μείνει μόνο υπόστεγο με δεξαμενή νερού (στέρνα) και το οποίο βρίσκεται υπό κατάρρευση. Παράκληση να εξετάσετε δυνατότητες χρηματοδότησης ώστε να αποφευχθεί το μοιραίο.

Ευελπιστούμε ότι θα λάβετε υπόψη σας τις επισημάνσεις μας και θα τις υλοποιήσετε με τον τρόπο που εσείς γνωρίζετε καλύτερα . Για κάθε πληροφορία είμαστε στη διάθεσή σας.

Για το Διοικητικό ΣυμβούλιοΟ Πρόεδρος Η Γραμματέας

Σημείωση: α) Για την 1η επισήμανση με χαρά είδαμε να αποστέλνεται στους δικαιούχους σύντο-μο βιογραφικό του Αναστασίου Φιλίτη

β) Για το θέμα του υπόστεγου στη στέρνα Φιλίτη ζητήθηκε προφορικά:1)Σχέδιο μηχανικού με προϋπολογισμό δαπάνης 2) καθεστώς ιδιοκτησίας και 3) να υποδειχθεί το εδάφιο της διαθήκης του Δημητρίου Φιλίτη που κάνει λόγο για τη συντήρηση- επισκευή της οικίας του!

ΣΥΣΚΕΨΗ ΜΑΖΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΖΙΤΣΑΣΣήμερα 1 Δεκεμβρίου 2011 στις 18.30 ύστερα από πρόσκληση του προέδρου της το-

πικής κοινότητας κ. Περικλή Γρίβα έγινε στο γραφείο της Κοινότητας σύσκεψη των μαζικών φορέων της Ζίτσας στην οποία εκτός από τους τοπικούς κοινοτικούς συμβούλους έλαβαν μέρος ο πολιτιστικός σύλλογος, ο αμπελουργικός σύλλογος, ο σύλλογος γυναικών και ο σύλλογος γονέων γυμνασίου -λυκείου.

Στη σύσκεψη αφού οι εκπρόσωποι ενημερώθηκαν για τα προβλήματα της κοινότητας αποφασίστηκε να υπάρξει κοινή δράση και συνεργασία όλων των φορέων για την αντιμε-τώπιση των προβλημάτων. Αποφασίστηκε επίσης οι κοινές αυτές συσκέψεις των φορέων να γίνονται αν είναι δυνατόν ανά δίμηνο ή όταν έκτακτα γεγονότα το επιβάλλουν. Οι πα-ρευρισκόμενοι εκπρόσωποι αποφάσισαν να έχουν ως μέσο έκφρασης και προβολής των απόψεων και της δραστηριότητάς τους την εφημερίδα της αδελφότητας των Ζιτσαίων της Αθήνας «Παλμοί της Ζίτσας» εφόσον βέβαια αυτό γίνει δεκτό από την αδελφότητα. Επίσης συστάθηκε επιτροπή αποτελούμενη από τους κυρίους Γρίβα Περικλή, Τσουκάλη Γιώργο και Καραμπίνα Κώστα προκειμένου να διερευνήσει την ενδεχόμενη κατάργηση των λυκειακών τάξεων στο λύκειο της Ζίτσας και πιθανούς τρόπους αντίδρασης.

Θέμα: Γιορτή κρασιούΑγαπητοί συμπατριώτες,

Με ιδιαίτερη ικανοποίηση διάβασα και στο τελευταίο φύλλο της Εφημερίδας «Παλμοί της Ζίτσας» εκείνα που ήδη βεβαίως γνώριζα, αναφορικά µε την διοργάνωση άλλη µια· φορά της Γιορτής του Κρασιού.

Με ικανοποιεί ιδιαιτέρως ότι τα πράγματα άρχισαν να λειτουργούν προς τη σωστή κατεύθυνση. Θέλω για τούτο να συγχαρώ όλους όσους εργάστηκαν και συνέβαλαν για την επιτυχία της Γιορτής 2011 και ιδιαίτερα να υπογραμμίσω τη συμμετοχή των νέων που είναι και το μέλλον του τόπου µας.

Από τότε που ασχολήθηκα µε τα κοινά του Δήμου µας, ήμουν αντίθετος µε τον τρόπο που λειτουργούσε ο θεσμός της Γιορτής του κρασιού, επειδή οι περισσότεροι τον θεω-ρούσαν ως ένα πανηγύρι χωρίς κανένα όφελος για το Δήμο µας ούτε και εξυπηρετούσε τον σκοπό της. Όταν το 2008 έγινε µία επιτροπή για να φέρει νέες προτάσεις, (που δεν λειτούργησε), θεώρησα καλό να υποβάλω µία πρόταση. Στο σημείο αυτό θέλω να ευχαρι-

στήσω και δημόσια κάποιον νέο της Ζίτσας που δυστυχώς τώρα µου διαφεύγει. το όνομά του, ο οποίος εργάστηκε αφιλοκερδώς γι’ αυτή την πρότασή µου, αν και µου είπε ότι «Τζά-μπα προσπαθώ, επειδή δεν πρόκειται να γίνει δεκτή», όπως δυστυχώς και έγινε. Θέλω να παρακινηθούν όλα τα χωριά του Δήμου µας να συμμετέχουν στη Γιορτή του Κρασιού, εφόσον είναι στην πιστοποιημένη αυτή ποιότητα κρασιού.

Τέλος εύχομαι σε όλους όσοι ασχολούνται µ’ αυτή την εκδήλωση· καλή επιτυχία στο έργο τους, για το καλό του τόπου µας, καθώς τα χρόνια που έρχονται θα είναι δύσκολα εξαιτίας των λαθών των περισσοτέρων πολιτικών µας.

Εύχομαι σε όλους καλό χειμώνα µε υγεία και προκοπή. Αθήνα, Οκτώβριος 2011

Με εκτίμηση Ν. Νούσιας

τ. Πρόεδρος ΟΑΕ

τ. Αντιπρόεδρος Δ.Σ Ζίτσας

3 «ΠΑΛΜΟΙ ΤΗΣ ΖΙΤΣΑΣ»ΣΕΛΙΔΑ

Δ ευτέρα ξημερώματα, 28 Οκτωβρίου 1940. Σ’ όλη την Ελλάδα αντηχούν πέρα

για πέρα οι σειρήνες στις πόλεις, οι καμπάνες στα χωριά, αλλά κι οι φωνές κι οι αλαλαγμοί ενός λαού που με σπάνια ομοψυχία, χωρίς δισταγμό, πιστός στην ιστορική του συνείδηση, ζωντανεύει την παράδοση αιώνων. Το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν, με λόγια απλά, σπαρ-τιατικά, διακηρύσσει ότι ο Έλληνας στρατιώτης αψηφά τον πανίσχυρο εισβολέα κι αμύνεται για την ελευθερία του.

Ήταν τότε η ζοφερότερη φάση του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Λέξεις- εφιάλτες στη γερμανικά γλώσσα (Lebensraum= Ζωτικός χώρος- Neue Ordnung=Νέα Τάξη Πραγμά-των κλπ) κυριαρχούσαν στην Ευρώπη και σταδιακά διάφορα συνθήματα- αφορμές για να εκτοξεύσει ο Χίτλερ τον Απρίλιο του 1940 τον κεραυνοβόλο του πόλεμο (Βlitzkrieg) που εσάρωσε σε διάστημα λιγότερο από δύο μήνες τη Νορβηγία, τη Δανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και τέλος τη Γαλλία.

Κανένας δεν διανοούταν να αντισταθεί στον ατσάλινο οδοστρωτήρα των Ναζί. Κι έμενε η Αγγλία, μόνη, ηττημένη σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της αυτοκρατορίας της, με μόνη ελπίδα επιβίωσης «το αίμα, τον ιδρώτα και τα δάκρυα» που «πρόσφερε» ο Τσόρτσιλ στο λαό της. Κι όταν στα τέλη Σεπτεμβρίου 1940 οι ηρωικοί πιλότοι της R.A.F (Αγγλικής Πολεμικής Αεροπορίας) αναχαίτιζαν την ει-σβολή στην Αγγλία που προετοίμαζε ο Χίτλερ, ο Τσόρτσιλ αποκρυστάλλωσε την ιστορική στιγμή με εκείνα τα περίφημα λόγια: «Ποτέ στην πολεμική ιστορία των λαών, δεν οφεί-λονταν τόσα πολλά, από τόσους πολλούς, προς τόσους ολίγους..»

Όμως, ποιος θα φανταζόταν ότι ένα μήνα μετά την εναέρια Μάχη της Αγγλίας, τα λόγια του Άγγλου ηγέτη θα ταίριαζαν για μια άλλη

μάχη, για τους άλλους «ολίγους», την φούχτα των Ελλήνων φαντάρων που, την ώρα που Ευρώπη, ο κόσμος όλος, ήταν τυλιγμένος σ’ ένα πέπλο απόγνωσης και τρόμου, τόλμησαν ν’ αψηφήσουν τον πανίσχυρο Άξονα, «εν τω προσώπω» του Μουσολίνι της Ιταλίας, αλλά-ζοντας αποφασιστικά την έκβαση του Β’ Πα-γκόσμιου Πολέμου;

Έτσι γεννήθηκε για την ελληνική ιστορία το θρυλικό «ΟΧΙ», η νεότερη έκφραση του «Μολών Λαβέ». Από το κιβώτιο της ιστορίας του, ο Έλληνας στρατιώτης τράβηξε αδίστα-κτα την ασπίδα και τη ρομφαία της ελευθε-ρίας. Όπως έγραφε ο Γεώργιος Α. Βλάχος: «Η 28η Οκτωβρίου του 1940 είναι και θα είναι η μεγαλύτερη ημέρα της ελληνικής ιστορίας. Όλες οι άλλες ημέρες της ελληνι-κής ιστορίας είχαν ηρωισμούς, θάρρος και λογική. Λογική αυτή η ημέρα δεν είχε. Όταν αντήχησαν το πρωί οι σειρήνες, οι Έλληνες όλοι επίστεψαν βαθύτατα ότι εκαλούνταν να αποθάνουν. Και δεν είμασταν όλοι μέχρι την παραμονή της ημέρας αυτής, ούτε ήρωες, ούτε φανατικοί πατριώτες. Μέτριοι άνθρω-ποι, φρόνιμοι, της φαμίλιας και της δουλειάς, όχι το σπίτι, τα παιδιά και τους εαυτούς μας, αλλ’ ούτε το περιεχόμενο της τσέπης μας δεν είμασταν πρόθυμοι να πετάξουμε στον έρανο της Πατρίδας. Και παρουσιάστηκε ο έρανος του αίματος, το αξέχαστο εκείνο πρωί. Και η Ελλάδα αμέσως, χωρίς λογαριασμούς, χω-ρίς σκέψη, άνοιξε όλες τις φλέβες της. Ήταν αγώνας υπέρ της Πατρίδας. Αυτήν αγάπησαν έξαφνα, με οργή και με πάθος, αριστεροί και δεξιοί, αστοί και κομμουνιστές, εθνικόφρο-νες και αναρχικοί : Την ΕΛΛΑΔΑ».

* Από το βιβλίο «ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ 40-41» Εκδοτ. Οίκου «ΚΕΔΡΟΣ» (δ΄έκδοση).

Βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών.

Η OIKONOMIKH ΚΡΙΣΗ ΑΓΓΙΞΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ

συνέχεια από την 1η σελίδα

Όσον αφορά την δική μας εφημερίδα «Οι Παλμοί της Ζίτσας» το κόστος έχει σχεδόν δι-πλασιαστεί και εύλογα μπαίνει το ερώτημα τι κάνουμε ; συνεχίζουμε; ή αναστέλλομε την έκ-δοση; Από την άλλη πάλι βλέπομε πως είναι το μόνο μέσον επικοινωνίας και επαφής μετα-ξύ μας. Η εφημερίδα μας είναι η πηγή από την οποία θα μάθετε τα νέα από το χωριό μας, εί-ναι το μέσο που συντηρεί και προβάλλει την πολιτιστική μας κληρονομιά και τις παραδόσεις μας. Είναι η ψυχή και το οξυγόνο της Αδελφότητάς μας. Σαν Διοικητικό Συμβούλιο αποφασί-σαμε να συνεχίσουμε την έκδοση αλλά υπό την προϋπόθεση ότι θα έχουμε την οικονομική συμπαράσταση όλων μας. Μέχρι σήμερα η οικονομική συμπαράσταση από αρκετούς χω-ριανούς και φίλους της Ζίτσας (όχι όμως απ΄ όλους!) τους οποίους τους ευχαριστούμε ήταν σημαντική και συνάμα συγκινητική. Από δω και πέρα χρειάζεται όπως όλοι καταλαβαίνετε την οικονομική στήριξη όλων μας. Σίγουρα όλοι ζούμε δύσκολες καταστάσεις, αλλά μια μι-κρή συνδρομή το χρόνο μπορούμε να τη δώσουμε. Πιστεύουμε ότι η έκκληση αγωνίας μας για την τύχη της εφημερίδας μας θα βρει ανταπόκριση από όλους τους χωριανούς μας και θα στηρίξουν οικονομικά την έκδοσή της.

Επειδή πιστεύουμε ότι η εφημερίδα είναι επικοινωνία και σε τελική ανάλυση πολιτισμός, εμείς θα συνεχίσουμε……

Ζητάμε όμως από όλους να πληρώνετε κανονικά τη συνδρομή, ώστε να μπορεί η Αδελ-φότητα να ανταποκρίνεται στην έκδοση και αποστολή της εφημερίδας μας.

Ι. ΤσέλιοςΠρόεδρος Αδελφότητας Ζιτσαίων

ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Το νέο « ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» 28 Οκτωβρίου 1940Επιμέλεια ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΟΪΛΟΥ

28 ΟκτωβρίΟυ

Γιορτάστηκε χτες με μεγάλη λαμπρότητα ο εορτασμός τις 28 Οκτωβρίου στο χωριό .Ο πολύ καλός καιρός βοήθησε να είναι αρκετός κόσμος στην πλατεία για την παρέλαση και των καθιερωμένο αγιασμό με την κατάθεση στεφάνου. Μερικές φωτογραφίες από τις χτεσινές εκδηλώσεις.

Τηλ. 26580 22090, Κιν. 6944 277107

www.agnantizitsas.gr

ΞενοδοχείοΑΓΝΑΝΤΙ

ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ Θ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Ο Π Ω Ρ Ο Π Α Ν ΤΟ Π Ω Λ Ε Ι Ο

ΖΙΤΣΑ- ΙΩΑΝΝΙΝΩΝΤΗΛ. 26580 22208 ΚΙΝ.: 6944346693

ΜΕΖΕΔΟΠΩΛΕΙΟ - ΠΟΤΟ - ΦΑΓΗΤΟ

Το Απόκεντρο του Νίκου

Μίλωνος 8 - Π. Φάληρο, Πλ. Φιλικής Εταιρείας

Τηλ.: 210-9818382 & 210 9818049

Νίκος Παπακώστας

Δύο νέα σπουδαία μουσεία στο νομό ΙωαννίνωνΔύο νέα σπουδαία μουσεία έκαναν πέ-ρυσι την εμφάνισή τους στη Ζίτσα και το Ελληνικό Ιωαννίνων.

Στη γραφική κωμόπολη της Ζίτσας σ’ ένα δίπατο παραδοσιακό οίκημα στε-γάστηκε η πλούσια συλλογή χαρακτικών συνθέσεων του Κων/νου Μαλάμου. Ο επισκέπτης εντυπωσιάζεται από τα εκ-θέματα. Εκτός από έργα των κατ’ εξοχήν χαρακτών, όπως της Βάσως Κατράκη, του Αν .Τάσου και του Χρήστου Δαγκλή, θα απολαύσει και χαρακτικά έργα όλων των μεγάλων ζωγράφων των νεότερων χρό-νων, όπως του Γιάννη Τσαρούχη, του Σπύ-

ρου Βασιλείου, του Γουναρόπουλου κ.α, που συγκέντρωσε με μεθοδικότητα ο συλλέκτης. Είναι λοιπόν μια περιεκτική έκθεση, αντιπροσωπευτική για τη νεότερη περίοδο. Όλα τα έργα φωτίζονται με σωστό φωτισμό σ’ ένα χώρο, όπου κυριαρχεί το τοπικό μάρμαρο και το ξύλο βελανιδιάς. Αναμφίβολα σ’ αυτή την ωραία χώρα μας υπάρχει ένας μεγάλος πολιτιστικός πλούτος. Κοντά στα καλλιτεχνικά επιτεύγματα της ελληνικής αρχαιότητας έρχονται να προστεθούν και οι νεότερες δημιουργίες.

Κλείνοντας το αφιέρωμα με κάποιες επισημάνσεις. Και τα δύο μουσεία πρέπει να οργανωθούν με ανάλογα πωλητήρια αναμνηστικών, εκπαιδευτικά προγράμματα, προβολές οπτικοακουστικού υλικού και καφετέριες. Ένα φτηνό εισιτήριο είναι επίσης απαραίτητο για τα λειτουργικά έξοδα. Ας μάθουμε ότι και ο πολιτισμός πρέπει να αμείβεται. Και βεβαίως να μάθουμε να τα επισκεπτόμαστε, όχι μόνο οι μαθητές των σχολείων, αλλά και οι απλοί πολίτες. Πολλά έχουμε να ωφεληθούμε. Άλλω-στε η τέχνη μας εκπολιτίζει, μας φρονηματίζει και μας χαρίζει γνήσια αισθητική απόλαυση.

Νίκος Κακαϊδής

Υ.Γ : Μέλη της ελληνικής Περιηγητικής Λέσχης επισκέφτηκαν τη Ζίτσα και απόλαυσαν τα έργα της συλλογής, ενώ προγραμματίζουν οργανωμένη εκδρομή, για να επισκεφτούν και τα γλυπτά Ελληνικού.

ΑΠΟΝΟΜΕΣ τίΜωΝ

Ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Λιθινιωτών Ηπείρου, στα πλαίσια των καταστατικών του αρμοδιοτήτων να απονέμει τιμές σε πρόσωπα που διακρίθηκαν και διακρίνονται για την ανιδιοτελή προσφορά τους στα κοινά και τον σύλλογό μας και με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 30 χρόνων από την έναρξη των εκδηλώσεων στον ιερό χώρο της Ιεράς Μονής Πατέρων, σύμφωνα και με την υπ’ αριθμόν 87 πράξη του που πάρθηκε ομόφωνα αποφάσισε να βραβεύσει τον συνδημότη μας Ζιτσαίο κ. Λάμπρο Δρόσο, επώνυμο και ακαταπόνητο λειτουργό της Ηπειρωτικής Αποδημίας, Σύμβουλο, Α’ Αντιπρόεδρο και Γεν. Γραμματέα της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας, θεμελιωτή και λειτουργό του ιδρύματος «Μόρφωσις Νεολαίας» και άλλα επίσης σπουδαία, γιατί στα πλαίσια των μακρόχρονων αγώνων του για την αποδημία και την γενέτειρα δεν έπαψε να βρίσκεται επί χρόνια τώρα κοντά στο σύλλογό μας συνδράμοντάς τον ηθικά αλλά και οικονομικά μέσα από τους ετήσιους προϋπολογισμούς διαφόρων κρατικών και μη φορέων.

4«ΠΑΛΜΟΙ ΤΗΣ ΖΙΤΣΑΣ» ΣΕΛΙΔΑ

ΕΠΙΣΤΟΛΗΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Προς το Χριστεπώνυμων πλήρωμα της ενορίας Αγίου Νικολάου Ζίτσας

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητάΠρο καιρού εγενόμην αποδέκτης ευλαβούς παρα-κλήσεως της εκκλησιαστικής επιτροπής του Ι.Ν Αγί-ου Νικολάου Ζίτσης και τινων ενοριτών όπως μερι-μνήσω και πράξω ό,τι δει προκειμένου να περιέλθει εις την υμετέραν ενορίαν προς αποθησαυρισμόν, απότμημα του λειψάνου του εν αγίοις Πατρός ημών Γρηγορίου του Καλλίδου, όστις ως Μητροπο-λίτης Ιωαννίνων είχε προβεί εις την θεμελίωσιν του Ι.Ν Αγίου νικολάου Ζίτσης.Αποδεξάμενος μετά χαράς μεγάλης την φιλάγιον ταύτην παράκλησιν παρεκαλέσαμεν τον Παναγιώ-τατον Μητροπολίτην Θεσσαλονίκης, εις την έδραν του οποίου έχει αποθησαυρισθεί το τίμιον λείψα-νον του Αγίου Γρηγορίου του Καλλίδου, ως πάλαι ποτέ διαποιμάναντος την Μητρόπολην Θεσσαλο-νίκης, όστις ασμένως απεδέχθει το ευλαβές αίτημα και παρεχώρησεν εις ημάς απότμημα του λειψάνου του Αγίου Γρηγορίου και εις ον οφείλομεν άπαντες ευγνώμονας ευχαριστίας.

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητάΣήμερον την 19η του μηνός Οκτωβρίου του έτους 2011 παραμονήν της εορτής της ανακομιδής των λειψάνων του εν αγίοις πατρός ημών Γρηγορίου του Καλλίδου, παραδίδομεν δια του εκπροσώπου ημών, Καθηγούμενου της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Γενεσίου της Θεοτόκου Βελλάς, το τίμιον λείψανον του Αγίου Γρηγορίου προς αποθησαυρισμόν και ευλογίαν υμών, συνάμα δε και άπασαν την γενομένην αλληλογραφίαν.Σήμερον αδελφοί μου, χαίρομεν χαράν μεγάλην. Του αγίου ο στέφανος, αλλά κοινόν το κλέος. Εκεί-νου η δόξα, αλλά και το λοιπόν σώμα αγάλλεται. Αγαλλόμεθα και ημείς, ως κεφαλή της τοπικής εκ-κλησίας, δια το φιλάγιον και εκκλησιαστικόν υμών φρόνημα, διότι ανεγνωρίσατε το τίμιον αυτού λεί-ψανον, αλλά κυρίως, επειδή έχομεν δι’ ελπίδος ότι και ζηλωταί και μιμηταί του γενήσεσθε, λειτουργού-ντες ως εν σώμα, δοξάζοντες τον Θεόν και τιμώντες πρεπόντως τους αγίους Αυτού αθλητάς.Από τούδε, ως τείχος απόρθητον και σκέπη κρα-ταιά, ο άγιος Γρηγόριος Καλλίδης, θα λαμπρύνει δια των τιμίων αυτού λειψάνων την υμετέραν ενορίαν. Ούτινος τας πρεσβείας προς Κύριον εξαιτούμεθα άπαντες ίνα καταξιωθώμεν κατά τον άγιον Ιωάν-νην Χρυσόστομον, «καθάπερ ενταύθα πλησίον της λάρνακος ταύτης εσμέν, ούτω κάκεί δυνηθώμεν γε-νέσθαι πλησίον της αιωνίας αυτού σκηνής και των αποκειμένων τυχείν αγαθών», Γένοιτο.

Ο κατά τον παρόντα καιρόν πνευματικός σας πατήρΟ Ιωαννίνων Θεόκλητος

Τμήμα ιερού λειψάνου του Αγίου Γρηγορίου Καλλίδη μεταφέρθηκε την Τετάρτη 19 Οκτωβρί-ου στην ενορία Ζίτσας.

Τη μεταφορά έκανε ο ηγούμενος της Ιεράς Πα-τριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Βελλάς Ιω-αννίνων αρχιμανδρίτης Δοσίθεος την παραμονή της ανακομιδής των ιερών λειψάνων του Αγίου Γρηγορίου, ο οποίος αναγνωρίστηκε ως Άγιος της εκκλησίας μας με Πατριαρχική και Συνοδική Πρά-ξη στις 22 Μαΐου του 2003.

H υποδοχή του ιερού λειψάνου, που παραχώ-ρησε στη Μητρόπολη Ιωαννίνων, μετά από σχετι-κό αίτημα του οικείου Ποιμενάρχη κ. Θεοκλήτου, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος, έγινε στην κεντρική πλατεία της Ζίτσας και στη συνέ-χεια με επίσημη πομπή και στρατιωτικό άγημα μεταφέρθηκε και αποτέθηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου, τον οποίο ο Γρηγόριος Καλλίδης ως Μητροπολίτης Ιωαννίνων θεμελίωσε στις 25 Μαρτίου του 1890, όπου τελέστηκε ιερά αγρυ-πνία προς τιμήν του Αγίου.

Την τελετή τίμησαν με την παρουσία τους ο Αντιπεριφερειάρχης Ηπείρου κ. Ιωάννης Καρα-μπίνας, ο Δήμαρχος Ζίτσας κ. Δημήτριος Ρογκό-της, ο πρώην Δήμαρχος κ. Αθανάσιος Βλέτσας, ο πρώην Δήμαρχος κ. Ιωάννης Πρωτόπαππας, οι Αντιδήμαρχοι κ.κ. Ράρρας Φώτιος και Μάντζιος Σπυρίδων, ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Πρό-δρομος Χατζηεφραιμίδης, ο Δημοτικός Σύμβου-λος κ. Κων/νος Καραμπίνας και ο Πρόεδρος της

Ζίτσας κ. Περικλής Γρίβας παρουσία μεγάλου πλήθους πιστών.

Ο Άγιος Γρηγόριος Καλλίδης γεννήθηκε το 1844 στο Κούμβαο της Αν. Θράκης. Χρημάτισε επίσκοπος Ναζιανζού (1875 – 1879), μητροπολί-της Τραπεζούντος (1879 – 1885), Θεσσαλονίκης (1885 – 1889), Ιωαννίνων (1889 – 1902), Ηρακλεί-ας και Ραιδεστού (1902 -1922) και εκοιμήθη την 23η Ιουλίου του 1925 στην Θεσσαλονίκη.

Κατά την ανακομιδή των λειψάνων του στις 20 Οκτωβρίου του 1979 και την μεταφορά τους από το κοιμητήριο Ευαγγελιστρίας Θεσσαλονίκης στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου βρέθηκαν να ευωδιάζουν και να επιτελούν από τότε και μέχρι σήμερα πλήθος θαυμάτων.

Η μνήμη του εορτάζεται στις 25 Ιουλίου και την 20η Οκτωβρίου εορτάζεται η ημέρα της ανακομι-δής των λειψάνων του.

Ιερά λείψανα Αγίου Γρηγορίου Καλλίδη

ΜΟΝΗ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΖΙΤΣΑΣΗ εφημερίδα ΕΣΤΙΑ αναδημοσιεύει τακτικά θέματα που απασχόλησαν κατά καιρούς διάφορες πληθυσμιακές ομάδες ή φορείς. Έτσι και στο φύλλο της 1ης Ιουλίου 2011 αναδημοσίευσε άρθρο της που είχε δημοσιευτεί από την ίδια εφημερίδα την 1η Ιουλίου 1931 και αφο-ρούσε τη διάλυση της Μονής του Προφήτη Ηλία, το οποίο και παραθέτουμε παρακάτω:

“ΔΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΙΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΖΙΤΣΗΣ”

Επιτροπή κατοίκων της Ζίτσης της Ηπείρου διαμαρτύρεται δια τηλεγραφήματος της δια την διάλυσιν της Ιστορικής Μονής του Προφήτου Ηλίου, εκ της οποίας εγαλουχήθησαν μεγάλοι ιεράρχαι και η οποία υπήρξεν, επί Τουρκοκρατίας, κέντρον εκπαιδευτικόν της Ηπείρου.

Η Κοινότης Ζίτσης ζητεί να της παραδοθή η Μονή δια να την διατηρήση αυτή ως εθνικόν κειμήλιον.»

(ΕΣΤΙΑ 1-7-1931)

ΟΙΝΟΠΟΙΪΑ ΠΡΑΣΣΟΥ

Τηλ.: 26580 23533 & 26510 61567FAX : 26510 63500

Καφέ – Εστιατόριο «ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ»

Τηλ. 26580 22456 Κιν.: 6936160905 - 6936160903

mail:[email protected]

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣΗ εκκλησιαστική Επιτροπή Ι.Ν Αγίου Νικολάου Ζίτσας, εύχεται στο Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ιωαννίνων κ. Θεό-κλητο υγεία και μακροημέρευση .Χάρις στην ευλογία του αξιωθήκαμε να ζήσουμε στην ενορία μας θεάρεστες στιγμές .Την υποδοχή των λειψάνων του Αγίου Γρηγορίου Καλλίδη και ανήμερα του Αγίου Νικολάου την επίσκεψη του Σεβα-σμιότατου Μητροπολίτη Αυλώνος κ. Χριστοδούλου, που αντ’ αυτού δόθηκε χειροθέτηση στον Αιδεσιμότατο ιερέα Βασίλειο Φώτη ώστε να μπορεί να δώσει την ευχή της συγχώρησης στο ποίμνιό του. Να έχουμε την ευλογία του πνευματικού μας πατέρα Σεβασμιότατου Μητροπολίτη κ. Θεοκλήτου.

Ευχαριστούμε αυτούς που πρόσφεραν χρηματικά ποσά σε εκκλησίες του χωριού μας.Στους Ταξιάρχες ; Χρήστος Στ. Λιάκος, Αφροδίτη ΣταμούληΧρήστος Σιαμαβλιάς εις μνήμη Σταύρου Σιαμαβλιά.Αφροδίτη Κοσμά εις μνήμη Καίτης Μπάντζιου.

Στην Παναγία:Βασίλειος Νικ. Παπαυγέρης

Αγία Παρασκευή:Εις μνήμη Παρασκευής Κώτση: Κων/νος Μούτας, Αγλαΐα Μούτα, Αικατερίνη Μπράχου, Αλέκος & Ελένη Μπράου, Μαρία Σουκουβελού, Θεοφάνης Μούτας, Αναστάσιος Τζάρας, Βασίλειος Μόσχος.

Ι.Ν Αγίου Νικολάου :Μαρία Τσέλιου- Σιάτρα, Παναγιώτα Μπότσιου, Μιχάλης Σωτ. Μπότσιος.Μαρία Γκατζιάνη, εις μνήμη Βασιλείου Γκατζιάνη, Ελένη Λαμπρίδου, εις μνήμη Βασιλείου Γκατζιάνη.

5 «ΠΑΛΜΟΙ ΤΗΣ ΖΙΤΣΑΣ»ΣΕΛΙΔΑ

Από το ένα άκρο της Ηπείρου ως το άλλο, πολλά χωριά αυτή την εποχή έχουν καζάνια αναμμένα στο φουλ, για την παραγωγή του τσίπουρου και γύρω απ’ αυτά κόσμο κάθε ηλικίας να το γλεντά!

Τηρούν την παράδοση του τόπου τους οι Ηπειρώτες, γιορ-τάζουν το δίμηνο τσίπουρου. Τα… τρικούβερτα φθινοπωρινά γλέντια είναι τέτοιες μέρες στο φόρτε τους. Είναι ένα ιδιαίτερο κέφι, μια παράδοση που έρχεται από πολύ μακριά, όσο και τα καζάνια. Τον καιρό της Τουρκοκρατίας, παρά το φιρμάνι που απαγόρευε την κατανάλωση οινοπνεύματος, ακόμα και οι Τούρ-κοι έβρισκαν τον τρόπο κι έπιναν μαζί με τους χριστιανούς. Και κάθε χρόνο, από την 1η Οκτωβρίου έως την 31η Νοεμβρίου, πολλοί συμμετέχουν στην… ιεροτελεστία παρασκευής του τσί-πουρου.

Είναι βραδιές που γύρω από ένα και μόνο καζάνι θα μα-ζευτούν δεκάδες άνθρωποι, δεν θα διστάσουν να στριμωχτούν μέσα σε αποθήκες ή και υπόγεια, εκεί όπου σιγοβράζει το τσί-

πουρο. Το μυστικό για ακόμα καλύτερο τσίπουρο κρύβεται στη σωστή αλκοολική ζύμωση, στα καλά στέμφυλα.

Τσίπουρο, τσικουδιά ή και άλλες κατά τόπους ονομασίες χρησιμοποιούνται για να χαρακτηρίσουν το απόσταγμα στεμ-φύλων, το πλέον παραδοσιακό στην κατηγορία του αλκοολούχο ποτό των μερακλήδων αμπελουργών. Το τσίπουρο είναι το προ-ϊόν που συνδυάζει το τερπνό με το ωφέλιμο! Έχει εκτοπίσει κατά πολύ τα ξένα ποτά, έχει γίνει τρόπος ζωής, από το 1982, και ως νομοθετημένο προϊόν, όταν κατοχυρώθηκε και επιτράπηκε και η εμπορική αξιοποίησή του.

Σήμερα οι διαφορετικές ονομασίες του είναι θέμα τοπικής παράδοσης, αλλά και νομοθεσίας, Ελληνικής και Ευρωπαϊκής, που ορίζει το τσίπουρο (από τη λέξη τσίπουρα- στέμφυλα) ως προϊόν όλης της Ελλάδας, πλην της Κρήτης, όπου το αντίστοιχο απόσταγμα ονομάζεται τσικουδιά (από τα κρητικά τσίκουδα- τα στέμφυλα).

Γύρω από τα τσιπουροκάζαναπολλοί θιασώτες της παράδοσης

Εορτασμός του πολιούχου μας Αγίου ΝικολάουΜε κατάνυξη και λαμπρότητα γιορτάστηκε στο χωριό μας η εορτή του Αγίου Νικολάου. Την παραμονή έγινε ο καθι-ερωμένος εσπερινός με αρτοκλασία και στην συνέχεια ο Σύλλογος Γυναικών προσέφερε στην Καλλιθέα καφέ και τσάι με νόστιμα σπιτικά γλυκά. Την επαύριον στην εκκλησιά μας, που άστραφτε από καθαριότητα και νοικοκυριό, χορο-στατούντος του Μητροπολίτη Αυλώνος κ.κ. Χριστοδούλου έγινε μεγάλη αρχιερατική λειτουργία κατά την διάρκεια της οποίας ο παπα- Βασίλης ,ο εφημέριος μας, προεχειρίσθει Πνευματικός. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να εκφράσουμε τις θερμότατες ευχαριστίες όλων μας προς τον Μητροπολίτη Ιωαννινων κ.κ. Θεόκλητο γιατί εκείνος ήταν που μερίμνησε για τα τόσα σπουδαία που συνέβησαν το τελευταίο διάστημα στην ενορία μας. Στο τέλος της λειτουργίας τελέστηκε και το μνημόσυνο των ευεργετών της εκκλησίας και της κοινότη-τας Ζίτσας, με ένα λιτό και αρχοντικό συγχρόνως δίσκο με ζιτσιώτικο σιτάρι και με απέραντο σεβασμό για όλα αυτά που κληροδότησαν στην γενέθλια γη. Μόνο που για μια ακόμα φορά η πλειονότητα των ευεργετηθέντων απουσίαζε.

ΒΟΥΛΑ ΛΕΟΝΤΙΔΟΥ - ΠΛΑΤΩΝΑ

Την Κυριακή 6 Νοεμβρίου στο μεζεδοπωλείο του συγχωρια ριανοί μας ανταπο-κρινόμενοι στην πρόσκληση της Αδελφότητας σε συνεστίαση έδωσαν το παρόν.

Περί τα 40 άτομα βρεθήκαμε στο μαγαζί του Νίκου και απολαύσαμε τους νόστιμους μεζέδες, ήπιαμε Ζιτσιώτικο κρασί και μιλήσαμε για το χωριό μας. Έγινε η αρχή θα ακο-λουθήσουν και άλλες και πιστεύουμε ότι η συμμετοχή θα είναι ακόμα μεγαλύτερη.

ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΗ

www.zitsawine.gr

τηλ.:26580 22297

FAX:26580 22500

6«ΠΑΛΜΟΙ ΤΗΣ ΖΙΤΣΑΣ» ΣΕΛΙΔΑ

ΡΗΣΕΙΣ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ✔ Ο μη ειδώς σιωπάν, ουκ οίδε διαλέγεσθαι. (Όποιος

δεν έμαθε να σωπαίνει, δεν ξέρει και να συζητεί). ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

✔ Βίος ανεόρταστος, μακρά οδός απανδόχευτος. (Ζωή χωρίς γιορτές, μοιάζει με μακρύ δρόμο χω-ρίς πανδοχείο). ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ

✔ Ου μόνον αρχή άνδρα δείκνυσι, αλλά και αρχήν ανήρ. (Δεν αναδεικνύει μόνον η εξουσία τον άν-δρα, αλλά και ο άνδρας την εξουσία).

ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ✔ Ελοίμην αν αδικείσθαι ή αδικείν. ( Αν είναι να επι-

λέξω μεταξύ του να αδικώ ή να αδικούμαι, θα προτιμούσα να αδικούμαι). ΣΩΚΡΑΤΗΣ

✔ Δράσαντι τι τοιούτον, παθείν τα’ αναγκαίως όπερ έδρασεν. (Όταν κάνεις κάποιο κακό, να περιμένεις να πάθεις κι εσύ το ίδιο). ΠΛΑΤΩΝ

ΣΤΑγόΝΕΣ ΣόφΙΑΣ✔ Ο άνθρωπος που δίνει καλή συμβουλή, κτίζει με

το ένα χέρι. Ο άνθρωπος που δίνει καλή συμβου-λή και καλό παράδειγμα, κτίζει και με τα δυο του χέρια. Αλλά εκείνος που δίνει καλή συμβουλή και κακό παράδειγμα, με το ‘να χέρι κτίζει και με τα’ άλλο γκρεμίζει. ΒΑΚΩΝ

✔ Μπορείς να εξαπατήσεις λίγο κόσμο για όλο τον καιρό και μπορείς να εξαπατήσεις όλο τον κόσμο για λίγο καιρό. Δεν μπορείς όμως να εξαπατήσεις όλο τον κόσμο για όλο τον καιρό.

ΛΙΝΚΟΛΝ✔ Τα μικρά ρυάκια φλυαρούν με θόρυβο, γιατί

δεν έχουν βάθος. Οι μεγάλοι όμως ποταμοί, που έχουν βάθος, κυλούν πάντα σιωπηλά.

ΛΑιΜΠΝΙΤΣ✔ Το καλύβι έχει τόπο για τόση ευτυχία, όση και το

παλάτι. ΓΟΥΛ. ΧΑΜΙΛΤΟΝ✔ Το μόνο πράγμα που έχουμε να φοβηθούμε, είναι

ο ίδιος μας ο φόβος. ΦΡΑΓΚΛ. ΡΟΥΣΒΕΛΤ✔ Όποιος έχει δάσκαλο μόνο τον εαυτό του, έχει

κακό δάσκαλο. ΛΑ ΡΟΣΦΟΥΚΩ

ΨΗγμΑΤΑ ΑΛΗθΕΙΑΣ✔ Ο θυμός είναι ένα οξύ, που κάνει μεγαλύτερη ζη-

μιά στο μέρος που φυλάγεται, παρά στο μέρος που θα πέσει.

✔ Η «πλούσια κουζίνα» φτωχαίνει και την τσέπη και την υγεία.✔ Όταν κανείς αγαπάει πραγματικά, λέει περισσότε-

ρα με τη σιγή του, παρά με τα λόγια του.✔ Μια καλή μητέρα, αξίζει περισσότερο από εκατό

δασκάλους!✔ Υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγο-

νται και άλλα, που λέγονται και δεν γίνονται.✔ Συχνά αντιπαθούμε μερικούς ανθρώπους, όχι για

το τι είναι εκείνοι, αλλά για το τι είμαστε εμείς.✔ Όταν κανείς είναι πραγματικά μεγάλος, δεν διστά-

ζει να ομολογήσει και τις στιγμές που αισθάνεται μικρός.

μΙΚΡΕΣ ΣυμβόυΛΕΣ✔ Φύλαξέ με όταν με βρεις, για να με έχεις όταν με

θέλεις.✔ Σε εχθρό που φεύγει, κάνε τόπο να περάσει.✔ Την κριτική μπορείς να την αποφύγεις, μονάχα αν

δεν λες τίποτα, αν δεν κάνεις τίποτα και αν είσαι ένα τίποτα!

✔ Σε κάθε σου απόφαση, εξέταζε πρώτα ποιο είναι το επιβαλλόμενο καθήκον σου, κι έπειτα ποιο εί-ναι το εύκολο πρόσκαιρο συμφέρον σου.

✔ Χρησιμοποίησε το τάλαντό σου όσο μικρό κι αν είναι.

✔ Τα δάση θα ήταν βουβά, αν μέσα σ’ αυτά κελαη-δούσαν μόνο τα’ αηδόνια.

✔ Είναι πολύ αργά να κλείσεις την πόρτα του στά-βλου, όταν το άλογο έχει φύγει από μέσα.

ΣΤΑΧυόΛόγΗμΑΤΑ… του Υπτγου ε.α ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΟΪΛΟΥ

Ο σύγχρονος άνθρωπος, λόγω του τρόπου ζωής του, δεν γνωρίζει ή γνωρίζει ελάχιστα για τη διατροφή του. Ενώ υπάρχει υπεραφθονία τροφίμων, η διατροφή μας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «ανεπαρκής». Ο δυτικός τρόπος διατροφής που υιοθετήθηκε, είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση των καρδιαγγειακών νοσημάτων. Καιρός, λοιπόν, να επανέλθουμε στη δια-τροφή των προγόνων μας (δηλαδή, όπως θα λέγαμε σήμερα, στη Μεσογειακή Διατροφή), σύμφωνα με την οποία, θα πρέπει (γενικά):

α. Να τρώμε τρία βασικά γεύματα την ημέρα, χω-ρίς να παραλείπουμε κανένα (πρωί-μεσημέρι-ενωρίς το βράδυ).

β. Να λαμβάνουμε ενδιάμεσα μικρά γεύματα (κο-λατσιό), κυρίως μεταξύ των πρωινών και μεσημβρι-νών βασικών γευμάτων.

γ. Να τρώμε ποικιλία τροφών, ζωικής (κρέατα, γαλακτοκομικά, αυγά κλπ) και φυτικής προέλευσης (χορταρικά, φρούτα κλπ), ώστε να περιλαμβάνονται όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά (πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λίπη, βιταμίνες κλπ).

δ. Να συμπληρώνουμε τη διατροφή μας μα άφθονο νερό στη διάρκεια της ημέρας, για να ενυ-δατώνεται ο οργανισμός και να διευκολύνονται έτσι όλες οι λειτουργίες του.

Στη συνέχεια και προκειμένου να προσεγγίσουμε ρεαλιστικότερα το θέμα, θα αναφερθούμε σε κάποια συγκεκριμένα τρόφιμα, ιδιαίτερα φυτικής προέλευ-σης και μόνο, με αντίστοιχες ενδείξεις της επίδρασης αυτών, τόσο στην ομαλή λειτουργία του οργανισμού μας, όσο και στην προστασία τούτου από ορισμένες ασθένειες. Έχουμε λοιπόν:➢ Οι αγκινάρες, βοηθούν στην πέψη, προστατεύ-

ουν την καρδιά και το συκώτι.➢ Το ελαιόλαδο, προστατεύει την καρδιά, προλαμ-

βάνει τον καρκίνο και το διαβήτη.➢ Ο ανανάς, δυναμώνει τα οστά και ανακουφίζει

από το κρύωμα.➢ Τα βερίκοκα, προλαμβάνουν τον καρκίνο, βοη-

θούν την όραση και προστατεύουν από τη νόσο του Αλτζάιμερ.

➢ Τα δαμάσκηνα, έχουν αντιγηραντικές ιδιότητες, προλαμβάνουν τη δυσκοιλιότητα, ενισχύουν τη μνήμη και προστατεύουν την καρδιά.

➢ Το καρπούζι, βοηθά στην απώλεια βάρους, ελατ-τώνει τη χοληστερίνη και ελέγχει την αρτηριακή πίεση.

➢ Τα καρύδια, προλαμβάνουν τον καρκίνο, ενισχύ-ουν τη μνήμη, ελαττώνουν τη χοληστερίνη και προστατεύουν την καρδιά.

➢ Τα καρότα, βοηθούν στην όραση και προλαμβά-νουν τον καρκίνο.

➢ Τα κεράσια, προστατεύουν την καρδιά και προ-λαμβάνουν τον καρκίνο.

➢ Το κουνουπίδι, προλαμβάνει τον καρκίνο του προ-στάτη και του στήθους και δυναμώνει τα οστά.

➢ Το κρεμμύδι, μειώνει τις καρδιακές προσβολές, προλαμβάνει τον καρκίνο και σκοτώνει τα βακτή-ρια και τους μύκητες.

➢ Τα λεμόνια, προλαμβάνουν τον καρκίνο, προστα-τεύουν την καρδιά και ελέγχουν την αρτηριακή πίεση.

➢ Το λάχανο, προλαμβάνει τη δυσκοιλιότητα και τον καρκίνο και βοηθά στην καταπολέμηση των αιμορροΐδων.

➢ Το μέλι, επουλώνει τις πληγές, βοηθά στην πέψη

και αυξάνει την ενέργεια. ➢ Τα μήλα, προστατεύουν την καρδιά, προλαμβά-

νουν τη δυσκοιλιότητα και προστατεύουν τις αρ-θρώσεις.

➢ Οι μπανάνες, προστατεύουν την καρδιά, ηρεμούν το βήχα, δυναμώνουν τα οστά και ελέγχουν την πίεση.

➢ Το μπρόκολο, προλαμβάνει τον καρκίνο και δυνα-μώνει τα οστά.

➢ Οι ντομάτες, προστατεύουν τον προστάτη και την καρδιά και προλαμβάνουν τον καρκίνο.

➢ Τα παντζάρια, ελέγχουν την αρτηριακή πίεση, προλαμβάνουν τον καρκίνο, δυναμώνουν τα οστά και ωφελούν το συκώτι.

➢ Το πεπόνι, βοηθά την όραση και το ανοσοποιητι-κό σύστημα και προλαμβάνει τον καρκίνο.

➢ Οι πιπεριές, βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα και προλαμβάνουν τον καρκίνο.

➢ Τα πορτοκάλια, δυναμώνουν την αναπνοή και ενι-σχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα με τα βιταμίνη C.

➢ Τα ροδάκινα, προλαμβάνουν τη δυσκοιλιότητα και τον καρκίνο και βοηθούν στην πέψη.

➢ Το ρύζι, προστατεύει την καρδιά, προλαμβάνει τον διαβήτη και τον καρκίνο και μειώνει την πιθανότη-τα ανακοπής.

➢ Το σκόρδο, ελαττώνει την χοληστερίνη, ελέγχει την αρτηριακή πίεση, προλαμβάνει τον καρκίνο και σκοτώνει τα μικρόβια.

➢ Τα σταφύλια, βοηθάνε στην όραση, προλαμβά-νουν τη δημιουργία πέτρας στα νεφρά, προστα-τεύουν την καρδιά και τον οργανισμό (γενικώς) από τον καρκίνο.

➢ Τα σύκα, προλαμβάνουν την ανακοπή, ελαττώ-νουν τα επίπεδα χοληστερίνης, προλαμβάνουν τον καρκίνο και ελέγχουν την αρτηριακή πίεση.

➢ Τα φασόλια, ελαττώνουν τη χοληστερίνη, προ-λαμβάνουν τον καρκίνο και σταθεροποιούν τα επίπεδα σακχάρου.

➢ Οι φράουλες, προλαμβάνουν τον καρκίνο, προ-στατεύουν την καρδιά, ενισχύουν τη μνήμη και ηρεμούν από το στρες.

Με την παραπάνω και μόνο αναφορά μας σε ορισμένα από τα τρόφιμα φυτικής προέλευσης, που ευδοκιμούν μάλιστα στον τόπο μας, μπορεί εύκολα να κατανοήσει κανείς, ότι η «ποικιλία τροφών» (και σε μικρές πάντοτε- αναλογικά-μερίδες), αποτελεί βασι-κή προϋπόθεση για την κατ’ αρχήν εξασφάλιση μιας ΖΩΗΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.

Βέβαια η διατροφή, γενικότερα, είναι και μια συνή-θεια που συνδέεται άμεσα με τον τύπο κάθε ανθρώ-που και ως εκ τούτου, αυτό που λέγεται πολλές φορές ότι «είμαστε ό,τι τρώμε», είναι καθ’ όλα σωστό και σε επίπεδο ιατρικό και σε επίπεδο κοινωνικοψυχολογικό. Εν πάση περιπτώσει όμως, πρέπει να γνωρίζουμε γε-νικώς ότι οι επιστημονικοί ερευνητές έχουν καταλήξει μέχρι τώρα στο συμπέρασμα, ότι μια «ισορροπημένη διατροφή», σε συνδυασμό πάντοτε και με κάποια «τα-κτική σωματική άσκηση», είναι η καλύτερη επιλογή «υγιεινής ζωής», για όλους.

Σημ.: Το μεγαλύτερο μέρος του ανωτέρω κειμένου αποτελεί σύνθεση βασικών τμημάτων σχετικού άρθρου της

ιατρού ΖΩΗΣ ΡΙΖΟΚΩΣΤΑ- ΑΓΓΕΛΗ, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΟΣ»

το μήνα Δεκ. 2009 (τεύχος 564).

θΕμΑΤΑ υγΕΙΑΣ«Ισορροπημένη διατροφή» υγεία για όλους

του Υπτγου ε.α ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΟΪΛΟΥ

MAΡΙόΛΑΈνα τραγούδι, μια ιστορία

Σίγουρα όλοι θα έχετε ακούσει το μοιρολόι της Μαριόλας, δεν ξέρω όμως πόσοι γνωρίζετε ότι το μοιρολόι αυτό προήλθε από μια πραγματική ιστορία που διαδραματίστηκε στην Κληματιά Ιωαννίνων, την Βελτσί-στα όπως την λέμε οι περισσότεροι. Έτυχε ένα βράδυ στην Κληματιά να συναντήσω τον κ. Αλέκο Τσίτο

ή Μπασιούλη όπως είναι το παρανόμι που οι περισσότεροι χωριανοί χρησιμοποιούν. Κουβέντα στην κουβέντα φτάσαμε και στο μοιρολόι της Μαριόλας, και τότε ο κ. Τσίτος μου διηγήθηκε αυτή την τόσο τραγική ιστορία, που έμελλε να φτάσει στις μέρες μας ως ένα από τα ωραιότερα μοιρολόγια στον Ελλαδικό χώρο.

‘Ήτανε στις αρχές του 19ου αιώνα. Ο Βασίλης Τσίτος, ένα λεβεντόπαιδο από την Βελτσίστα, παντρεύεται την δεκαοκτάχρονη Λαμπρινή από τα Γραμμενοχώρια. Ο Βασίλης ήταν γνωστός στην περιοχή όχι μόνο για την τέχνη του, κατασκεύαζε περίτεχνους μύλους, αλλά και για την εξυπνάδα του και τον ακέραιο χαρακτήρα του. Γι αυτό και οι χωριανοί του, παρά το νεαρόν της ηλικίας του, του είχαν δώσει το αξίωμα του» Μπάσιου» δηλαδή του Δημογέροντα. Από τον τίτλο αυτό έμεινε στην οικογένεια μέχρι τις μέρες μας και το παρανόμι Μπασιούλης. Στο χωριό αγάπησαν την Λαμπρινή, λεβεντογυναίκα, άξια, νοικοκυρά, γλυκομίλητη και πρόσχαρη σε όλους. Τούτα τα χαρίσματα είδε και ο Αγάς του χωριού και έβαλε στο μάτι την όμορφη Λαμπρινή.

Μια μέρα λοιπόν, εκεί που ήταν στ’ αμπέλι της, στα μυρτιλένια, και κλάδευε, πήγε κοντά της και γύρευε με την βία να την πάρει. Είχε δύναμη όμως και νιάτα η Λαμπρινή, με τα γερά της χέρια στο χώμα τον πέταξε κι έφυ-γε τρέχοντας για το χωριό. Σαν έμαθε ο άντρας της τι είχε γίνει, άρπαξε τ’ άρματά του για να σκοτώσει τον Αγά. Μάταια οι συγχωριανοί του τον παρακαλούσαν να μην το κάνει. Εκείνος, του έστησε καρτέρι και ένα βράδυ τον σκότωσε. Την εποχή εκείνη υπήρχε ένας νόμος που έλεγε πως, αν ο δράστης ενός εγκλήματος δεν συλληφθεί μέσα σε δέκα χρόνια, το έγκλημά του παραγράφεται. Οι συγχωριανοί με κάθε τρόπο προσπάθησαν να βοηθή-σουν τον Βασίλη να διαφύγει. Άρχισαν να συγκεντρώνουν χρήματα, και προκειμένου να μην γίνουν αντιληπτοί, είπαν πως πήραν άδεια από τον Δεσπότη να κάνουν έρανο για την εκκλησία τους. Έτσι ο Βασίλης ακολουθώντας ένα καραβάνι έφυγε μακριά από τον τόπο του και την αγαπημένη του γυναίκα, που σε λίγους μήνες θα έφερνε στον κόσμο και το πρώτο τους παιδί.

Για αρκετό διάστημα έμεινε στην Κουμουτζίνα ή Γκουμουλτζίνα, οπως την πρόφεραν οι Τούρκοι, την σημε-ρινή Κομοτηνή και αργότερα έφτασε στην Βλαχιά, όπου άρχισε και εκεί να εξασκεί το επάγγελμά του, δηλαδή να χτίζει μύλους στις όχθες του Δούναβη. Με την αξιοσύνη και την εξυπνάδα του ο Βασίλης δεν άργησε να γίνει πλούσιος, όμως η σκέψη του ήταν πάντα πίσω, εκεί στην πατρίδα και στο παιδί του που δεν είχε δει ποτέ. Μετρούσε τις μέρες, τους μήνες, τα χρόνια ώσπου η πολυπόθητη μέρα του γυρισμού έφτασε. Σαράντα μουλά-ρια φόρτωσε με δώρα και καλούδια για τους αγαπημένους του και ύστερα από ταξίδι δύσκολο, ατέλειωτο και επικίνδυνο έφτασε στα Γιάννενα. Έστειλε χαμπέρι στο χωριό, το έμαθαν όλοι, ο Βασίλης γύρισε! Η Λαμπρινή δεν προλάβαινε να κερνάει για τα συχαρίκια. ‘Εσφαξε την κότα την παλιά, έφτιαξε πίτα, συγύρισε το σπίτι, άλλαξε το παιδί, το έντυσε με τα καλά του, έλουσε και τα μαλλιά της, έπλεξε τις πλεξούδες της όμορφα όμορφα και τις αντάμωσε ψηλά στο κεφάλι. Ήθελε να ‘ναι όμορφη αύριο που θα ερχόταν ο καλός της. Πέσανε να κοιμηθούν κι η νύχτα της προσμονής δεν έλεγε να περάσει.

Χειμώνας πρώιμος εκείνη την χρονιά, το χιόνι άρχισε να πέφτει πυκνό, σκέπασε το χωριό, τον τόπο όλο, σκέ-πασε και το μικρό σπίτι της Λαμπρινής, βάραινε η σκεπή και πριν χαράξει» γονάτισε» και έπεσε. Η μεσιανή, η πιο βαριά γρεντά έπεσε πάνω στην Λαμπρινή. Της τσάκισε τα κόκκαλα. Κομμάτια τα χέρια και τα πόδια. Σαν έφτασε ο Βασίλης την άλλη μέρα, βρήκε το χωριό αλαλιασμένο. Πήρε την γυναίκα του, ίσα που ανάσαινε, την γύρισε στους καλύτερους γιατρούς. Δεν άντεξε, την έφερε πίσω πεθαμένη. Θρήνησε το χωριό κι εκείνος παράγγειλε στους καλύτερους λαλητάδες να πούνε μοιρολόι στην άμοιρη, στην αδικοχαμένη Λαμπρινή. Κι οι λαλητάδες, οι καλύτεροι που ήταν τότε στην περιοχή, φκιάξανε μοιρολόι και είπανε την Λαμπρινή, Μαριόλα.

Όμορφη, έξυπνη, παιχνιδιάρα, ναζιάρα στην αγάπη δηλώνει τούτο το όνομα, είναι έτσι ή άλλο θέλανε να πούνε? Ποιός ξέρει, όπως και νάχει όμως «η Μαργιόλα» δύο αιώνες τώρα παίζεται ακατάπαυστα από τους ορ-γανοπαίχτες, ερμηνεύεται από πολλούς τραγουδιστές και πάντα προκαλεί την ίδια συγκίνηση.

Σήκω Μαριόλα μ΄απ΄τη γη κι από το μαύρο χώμα, Μαριο’ Μαριόλα μου. κι από το μαύρο χώμα, ψυχή, καρδούλα μου. Με τι χεράκια η μαύρη να σ΄κωθώ, χεράκια ν΄ακουμπίσω, Μαριο’ Μαριόλα μου, χεράκια ν’ ακουμπίσω, ψυχή, καρδούλα μου. Κάμε τα νύχια σου τσαπιά, τις απαλάμες φτυάρια, Μαριο΄ Μαριόλα μου, τις απαλάμες φτυάρια, ψυχή ,καρδούλα μου. Ρίξε το χώμα από την μιά, τις πέτρες απ΄την άλλη, Μαριο΄ Μαριόλα μου, τις πέτρες απ΄την άλλη, ψυχή, καρδούλα μου. κι έβγα Μαριόλα μ, να σε ιδώ, Μαριο’ Μαριόλα μου, κι άπλωσε το χεράκι σου και πιάσε το δικό μου. Ο Βασίλης με τον δεκάχρονο γιο του γύρισε ξανά στην Βλαχιά, στην Βελτσίστα όμως η οικογένεια μέχρι

σήμερα εξακολουθεί να κρατά το παρανόμι Μπασιούλης από τον « μπάσιο « Βασίλη Τσίτο.Μία από τις ωραιότερες ερμηνείες του μοιρολογιού, κατά γενική ομολογία, είναι και αυτή του Σάββα Σιάτρα

από την Καρίτσα. Το ηχόχρωμα της φωνής, ο λυγμός που αβίαστα και ανεπιτήδευτα βγαίνει, οι καταβολές και τα ακούσματα από την κυρα- μάνα του, δίνουν όλη αυτή την συγκίνηση, και κάνουν την ερμηνεία του τόσο όμορφη και μοναδική. Μίλησα πολύ ώρα μαζί του, μου είπε πως τον συνεπαίρνει αυτός ο ήχος, πως νιώθει σαν κάτι να ξεπηδά μέσα από την ψυχή του, μου μίλησε για την συγκίνηση που αισθάνεται όταν κάποιες φορές χα-ροκαμένες γυναίκες τον πλησιάζουν και, βάζοντάς του διακριτικά κάτι στο χέρι, του ζητάνε να πει την Μαριόλα. Πραγματικά είμαστε πολύ τυχεροί, και εμείς και το δημοτικό τραγούδι, που ο Σάββας Σιάτρας μαζί και με λίγους ακόμα προικισμένους μουσικούς, πήραν πάνω τους και αντιμετωπίζουν με τόσο σεβασμό και αγάπη τα παλιά ακούσματα του τόπου μας. Τον ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα που είχαμε. ΄Ομως το πιο μεγάλο ευχαριστώ το χρωστώ στον κ. Αλέκο που αράδιασε μπροστά μου ζωντανές τις εικόνες από την ιστορία - παραμύθι, της όμορφης Λαμπρινής από την Βελτσίστα.

ΒΟΥΛΑ ΛΕΟΝΤΙΔΗ - ΠΛΑΤΩΝΑ

7 «ΠΑΛΜΟΙ ΤΗΣ ΖΙΤΣΑΣ»ΣΕΛΙΔΑ

Η Ήπειρος έχει προικιστεί από τη φύση με πολ-λά αγαθά. Έχει ένα φυσικό περιβάλλον ιδιαίτε-ρου κάλλους. Έχει ορεινούς όγκους κατάλλη-λους για ποικίλες δραστηριότητες, όπως ανά-πτυξη βιολογικής κτηνοτροφίας και τουριστι-κών δραστηριοτήτων. Έχει πεδινές και ημιο-ρεινές εκτάσεις κατάλληλες για την ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η Ήπειρος διαθέτει και πλούσιο ορυκτό πλού-το όπως υδρογονάνθρακες και φωσφάτα. Οι πρόγονοί μας, μας άφησαν πλούσια πολιτιστι-κή κληρονομιά και τα τελευταία χρόνια η κα-τασκευή του νέου λιμανιού της Ηγουμενίτσας και της Εγνατίας οδού κατέστησαν την Ήπει-ρο τη σπουδαιότερη πύλη της Ελλάδας προς την Ευρώπη. Η Ήπειρος είναι η πλησιέστερη περιοχή της Ελλάδας στην Ευρώπη. Είναι δη-λαδή αυτό που θα λέγαμε με απλά λόγια « γω-νιακό μαγαζί».

Σ’ αυτό όμως που η φύση σκανδαλωδώς θα λέγαμε ότι ευνόησε την Ήπειρο και ιδι-αίτερα το νομό Ιωαννίνων είναι ο υδάτινος πλούτος. Ο νυν περιφερειάρχης εδώ και αρ-κετά χρόνια σε δηλώσεις του είχε εκφράσει την άποψη ότι ο νομός Ιωαννίνων διαθέτει το 40% των υδάτων που πηγάζουν σε όλη την Ελ-λάδα. Αλήθεια υπάρχουν στην υπόλοιπη Ελ-λάδα τόσα πολλά ποτάμια συγκεντρωμένα σε τόσο μικρή γεωγραφική έκταση; Για μετρή-στε τα αρχίζοντας από τα Βόρεια : Σαραντά-πορος, Αώος, Βοϊδομάτης, Καλαμάς, Γορμός, Άραχθος, Μετσοβίτικος, Καλαρύτικος, Αχέ-ροντας, Λούρος και τόσοι άλλοι μικρότεροι που αποτελούν παραποτάμους των προανα-φερθέντων. Πώς αυτός ο τεράστιος υδάτινος πλούτος αξιοποιήθηκε μέχρι σήμερα στην πε-ριοχή μας; Αν ο Καλαμάς π.χ. βρίσκονταν στο Ισραήλ θα τον είχαν μεταφέρει στην Αλεξαν-δρούπολη προκειμένου να αξιοποιήσουν και την τελευταία σταγόνα του.

Όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν στο δήμο μας περιοχές που το καλοκαίρι διψάνε πραγματι-κά. Διψάνε οι άνθρωποι, διψάνε τα ζώα, διψά-νε τα φυτά. Οι κτηνοτρόφοι δεν μπορούν να

ρίξουν το κόστος εκτροφής γιατί δεν παρά-γουν δική τους φτηνή ζωοτροφή και οι γεωρ-γοί στερούνται από σοβαρά εισοδήματα για-τί ενώ πολλές περιοχές έχουν τη δυνατότητα να παράγουν εξαιρετικά γεωργικά προϊόντα δεν έχουν άρδευση. Αποφεύγω πολλές φορές να επισκέπτομαι το μύλο του Αχιλλέα στο Θε-ογέφυρο γιατί πραγματικά μου προξενεί με-γάλη θλίψη να βλέπω το νερό του Καλαμά να ρέει αναξιοποίητο στη θάλασσα και δίπλα του μεγάλες εκτάσεις της περιοχής μας όπως των Γραμμενοχωρίων και της Ζίτσας να υποφέ-ρουν από λειψυδρία.

Ανάμεσα από τη Ζίτσα, τη Λιγοψά, την Πρωτόππαπα και την Καρίτσα υπάρχουν 10.000 στρέμματα πεδινών εκτάσεων και πρα-νών λόφων που αν αρδευτούν θα μπορούσαν να απογειώσουν την οικονομία της περιο-χής γιατί θα έδιναν τη δυνατότητα να παρα-χθούν φτηνές ζωοτροφές και να καλλιεργη-θούν εκτός από τα αμπέλια και όλα τα φυλλο-βόλα οπωροφόρα δέντρα .Όλοι όσοι γεννη-θήκαμε πριν από το 1960 θυμόμαστε ότι στα αμπέλια της περιοχής μας υπήρχαν εξαιρετι-κά οπωροφόρα όπως: συκές, μηλιές, κυδω-νιές, πολλές ποικιλίες αχλαδιών, κερασιές, ρο-διές, ροδακινιές, βερικοκιές και υπήρχαν επί-σης καρυδιές, αμυγδαλιές, φουντουκιές και τόσα άλλα δέντρα.

Η περιοχή μας με το μέσο υψόμετρο, με τη σύσταση του εδάφους και το θαυμάσιο κλί-μα της έχει όλες τις προϋποθέσεις για την ανά-πτυξη όλων των παραπάνω καλλιεργειών. Πώς όμως να γίνει αυτό χωρίς άρδευση; Βλέπετε οι φωστήρες που μας διοίκησαν μέχρι σήμερα δεν ασχολήθηκαν ποτέ σοβαρά με το σχεδια-σμό της ανάπτυξης της περιοχής και ο τόπος αφέθηκε στην τύχη του. Αγνόησαν αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας ότι:« ευ γαρ φερομένης της γεωργίας άπασαι αι λοιπαί τέ-χνες αίρονται». Τους ενδιέφερε μόνο η προ-σέλκυση εκλογικής πελατείας, κυρίως μέσω των διορισμών στο δημόσιο τομέα, για να εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους . Με τέ-

τοιο πολιτικό προσωπικό ήταν ποτέ δυνατόν να πάει μπροστά η περιοχή και η χώρα;

Θα αναρωτηθεί κάποιος αρκεί η άρδευση για την ανάπτυξη μιας περιοχής; Ασφαλώς όχι. Χρειάζονται και άλλες δυο προϋποθέσεις. Πρώ-τον πρέπει να γίνει αναδασμός σε όλη την περι-οχή που μπορεί να καλλιεργηθεί και δεύτερον να αποφασιστεί από την πολιτεία η αλλαγή στην πολιτική χρήσης γης. Και για να γίνω πιο σαφής. Από τη στιγμή που το κράτος θα διαθέσει κεφά-λαια για να αλλάξει την περιοχή με αναδασμό, κατασκευή νέων αγροτικών δρόμων και αρδευ-τικού δικτύου η γη δεν θα επιτρέπεται να μείνει αναξιοποίητη. θα κλιθούν λοιπόν οι φυσικοί ιδι-οκτήτες να αξιοποιήσουν το ενιαίο πλέον κτή-μα τους σε εύλογο χρονικό διάστημα. Εάν δη-λώσουν αδυναμία θα πρέπει να κλιθούν όσοι μπορούν και θέλουν να καλλιεργήσουν και οι ιδιοκτήτες θα εισπράττουν το προκαθορισμέ-νο ενοίκιο. Η εθνική γη θα πρέπει να παράγει πλούτο για τους πολίτες της και δεν έχει το δικαί-ωμα κανένας να την αφήνει στην τύχη της. Εάν δούμε τι γίνεται στο εξωτερικό θα καταλάβου-με αμέσως ότι οι άνθρωποι βρήκαν τρόπους και την τελευταία σπιθαμή γης που μπορεί να καλλιεργηθεί να την αξιοποιήσουν .Εμείς σήμε-ρα με την αγροτική πολιτική που έχει ασκηθεί τις τελευταίες δεκαετίες δεν έχουμε τα απαραί-τητα τρόφιμα για το λαό μας. Εισάγουμε σιτάρι για το ψωμί μας, κρέας και γάλα και τα τελευταία χρόνια και ζάχαρη. Φανταστείτε αν μας προκύ-ψει καμιά πτώχευση και δεν έχουμε συνάλλαγ-μα για εισαγωγές τι θα γίνει.

Ελπίζω ότι η μεγάλη κρίση που όλοι μας την βιώνουμε καθημερινά θα μας κάνει πιο σοφούς ώστε να μην εντυπωσιαζόμαστε από τα όμορφα τα λόγια τα μεγάλα. Θα μας κά-νει στο μέλλον να κάνουμε καλύτερες επιλο-γές και θα μας απαλλάξει από τους ανίκανους που μας οδήγησαν στα νύχια των τοκογλύφων γιατί «ουδέν κακόν αμιγές καλού».

Ζίτσα 12-12-2011 Κώστας Καραμπίνας

Υπάρχει ελπίδα ανάκαμψης;

Η πρώτη γνωριμία μου με την ποιήτρια Χρυ-σάνθη Ζιτσαία έγινε το 1953 στο περίπτε-

ρο ΧΡΩΠΕΙ της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλο-νίκης, όπου εργάστηκα εκείνον τον Σεπτέμβρη, με την υποχρέωση να προσφέρουμε στους επι-σκέπτες το παυσίπονο algon των Χρωματουρ-γείων Πειραιώς, και με την εντολή να καταγρά-φουμε τα ονόματα όσων δέχονταν αυτό το νέο …θαυματουργό κεφαλαλγικό προϊόν.

Το όνομα της Ζιτσαίας, ως λυρικής παρα-δοσιακής ποιήτριας, κυκλοφορούσε τότε, δεν θυμάμαι από ποια στόματα, ενώ ποιήματά της διάβαζα κάπου κάπου στην εφημερίδα Μακε-δονία την οποία αγοράζαμε μόνο τις Κυριακές. Το ίδιο καλοκαίρι είχα διοριστεί για δεύτερη συνεχή χρονιά, και μάλιστα ως υπαρχηγός, στις παιδικές κατασκηνώσεις της Μέριμνας, στο Μπαξέ Τσιφλίκι, ενώ προηγουμένως είχα πα-ρακολουθήσει υποχρεωτικά επί ένα μήνα μα-θήματα ειδικά για παιδιά, στη Σχολή Στελεχών, σε μια αίθουσα της ΧΑΝΘ, αν δεν απατώμαι. Ο μόνος ομιλητής που μου έμεινε στη μνήμη ήταν ο ποιητής Γιώργος Θέμελης, ο οποίος μας δίδασκε ψυχολογία του παιδιού. Ήταν η πρώτη φορά που τον άκουγα, με συνάρπαζε η ομιλία του, επιθυμούσα να μην τελειώσει.

Εκείνο το καλοκαίρι του ‘53, προέκυψε το πρόβλημα ενός «ύμνου» που θα έπρεπε να ετοιμάσουμε για την πρόεδρο της Μέριμνας, την κυρία Ουρανία Μποζάνη, επειδή σκόπευε να επισκεφτεί την κατασκήνωσή μας. Η κυρία Μποζάνη ήταν η μεγάλη δημιουργική ψυχή της «Μέριμνας του παιδιού» και ως εκ τούτου της άξιζε να επαινεθεί δεόντως, να εκφράσουν δηλαδή τα παιδιά ομόφωνα την ευγνωμοσύνη τους στην προσωπικότητά της και την μεγάλη προσφορά της στην κοινωνία των παιδιών και στις ανάγκες τους. Ο κλήρος έπεσε σε μένα, σκάρωσα λοιπόν κουπλέ και ρεφρέν, τα κοτσά-ρισα σε μια μελωδία γνωστού τραγουδιού, κι όταν ήρθε η πρόεδρος, διακόσια ογδόντα τρυ-φερά στοματάκια ξεφώνισαν τον «ύμνο» ωραία, γεγονός που ενθουσίασε και συγκίνησε την κυ-ρία Μποζάνη, όσο για μένα, κόντευα να κλάψω όταν με συνεχάρη και με φίλησε γι’ αυτήν την προσφορά μου σ’ εκείνη. Το ίδιο καλοκαίρι, η αμοιβή μου ως υπαρχηγού, μου έδωσε την ευτυ-χία ν’ αποκτήσω το πρώτο ρολόι της ζωής μου.

Ας έρθουμε όμως στη γνωριμία μου με την ποιήτρια Χρυσάνθη Ζιτσαία. Η Χρυσάνθη Ζι-

τσαία-Οικονομίδου καταγόταν από τη Ζίτσα της Ηπείρου, εξ ου και το ψευδώνυμό της. Κύπριος ο άντρας της και ως εκ τούτου το πάθος τής υπεράσπισής της για την Κύπρο, εκεί κι εδώ στη Θεσ-σαλονίκη, με ομιλίες, γραπτά κείμενα και ποιήματα, ήταν πα-ροιμιώδες. Είχε πολύ τσαγανό η Ζιτσαία, πολλή λεβεντιά, μαζί με μια γλυκύτατη ευγένεια που σε κέρδιζε απ’ την αρχή. Η μία κόρη της γιατρός, παντρεμένη κι εγκατεστημένη στην Κύπρο -ποτέ δεν την γνώρισα- η άλλη κόρη της η Γαλάτεια Οικονομίδου-Μπαλτά, βιολίστρια επί πολλά χρόνια στην Κρατική Ορχήστρα Θεσσα-λονίκης, μητέρα του μαέστρου και συνθέτη Άλκη Μπαλτά - το καμάρι της γιαγιάς Χρυσάνθης. Κα-θηλωμένη λοιπόν εγώ στο περίπτερο ΧΡΩΠΕΙ της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης, σε μια πολύωρη ορθοστασία μαζί με μια πλήξη αφό-ρητη, μοίραζα στον κόσμο το παυσίπονο algon, οπότε ρωτώντας το όνομα μιας κυρίας για να το καταγράψω στο τετράδιο επισκεπτών, είχα την ευχάριστη έκπληξη να γνωρίσω από κοντά την ποιήτρια Χρυσάνθη Ζιτσαία! Της είπα δειλά ότι κι εγώ γράφω... Έδειξε θερμό ενδιαφέρον και μου πρότεινε να γνωρίσει τα ποιήματά μου. Είχε κάτι γλυκά μάτια, το θερμό κοίταγμά της έμπαι-νε μέσα σου, μάγευε την ψυχή σου.

Το 1960 ήρθε μια μέρα στο σπίτι -ήμουν ήδη παντρεμένη, με μικρό παιδί- διάβασε τα ποιήμα-τα πίνοντας καφέ, ενθουσιάστηκε, μου πρότεινε να τα εκδώσω κι ότι εκείνη θα με βοηθούσε σ’ αυτή τη διαδικασία. Ένα πρωί τα πήρα παρα-μάσχαλα και πήγα στο ραντεβού μας, στην οδό Αγγελάκη 15, στα «Καλλιτεχνικά Τυπογραφεία του Ελληνισμού», κάποιου ονόματι Καλουδά, εκεί όπου τα επιμελήθηκε ο ποιητής Τάσος Ν. Πετρής - δεν θυμάμαι καν αν τον είχα γνωρίσει. Τον τίτλο «Ψυχή και Τέχνη» τον είχαμε βρει μαζί με την Ζιτσαία, τίτλος ατυχής βέβαια, δοκιμια-κός εν πολλοίς, όσο για τα ποιήματα, μισά σε έμμετρο στίχο, μισά σε ελεύθερο, ήταν πρωτό-λεια και συναισθηματικά, ώστε ο μέγας κριτικός Ανδρέας Καραντώνης να πει στην εκπομπή τού βιβλίου, από το ραδιόφωνο, ότι «δεν μας δίνουν

αφορμή για σχόλια...» (Αργό-τερα είχε γράψει τρεις κριτικές για βιβλία μου και δύο φορές ουζάραμε μαζί στου Απότσου· εκεί μου γνώρισε και τον Γ. Κα-τσίμπαλη).

Είχα αποκηρύξει εγκαίρως την πρώτη ποιητική συλλογή μου κι είχα ντραπεί γι’ αυτήν όταν ήρθα σε επαφή και βα-θειά γνωριμία με την ποίηση της Ζωής Καρέλλη. Στα μετέ-

πειτα χρόνια είχα αισθανθεί τη δυσαρέσκεια της Ζιτσαίας για την απομάκρυνσή μου από κείνην και τους δικούς της παραδοσιακούς ρυθμούς, αλλά πώς να το κάνουμε, η «προδοσία» ήταν αναπόφευκτη, παρόλο που μέσα σ’ αυτό το βι-βλίο τής είχα αφιερώσει ένα ποίημα-ύμνο, σε στίχο παραδοσιακό. Η Ζιτσαία αγαπούσε πολύ και βοηθούσε τους νέους ποιητές, δίνονταν ολόκληρη. Κάποτε, στην αίθουσα της «Φιλο-πτώχου Αδελφότητος Κυριών Θεσσαλονίκης» (έτος ιδρύσεως 1873), στην οδό Ν. Κουκουρ-λή, σε μια τιμητική βραδιά για κείνην και την ποίησή της, είχα μιλήσει κι εγώ, τονίζοντας την θερμή φροντίδα της προς τους εκκολαπτόμε-νους ποιητές.

Η πρώτη επίσκεψή μου στο σπίτι της, στις 40 Εκκλησιές, ήταν σημαδιακή για μένα. Για να μη με αφήσει μόνη στο δωμάτιο, σ’ ένα δωμάτιο με ζεστά στρωσίδια, απλά, σπιτικά, που απέπνεαν φιλοξενία, προσωπικότητα και οικειότητα, έφερε εδεκεί τον τσεσβέ, το καμινέτο κι όλα τα σχετικά του καφέ κι επάνω σ’ ένα τραπεζάκι τον έψησε παρουσία μου, σαν να γνωριζόμασταν από χρό-νια. Η γλυκύτητα του προσώπου της και της ομι-λίας της με είχαν σκλαβώσει κυριολεκτικά.

Μια άλλη επίσκεψή μου ήταν απ’ αφορμή μιας σύναξης λογοτεχνών στο σπίτι της, όπου μεταξύ άλλων και η Ζωή Καρέλλη. Όταν η οι-κοδέσποινα πρότεινε να διαβάσουμε κάτι ο καθένας μας, εγώ που είχα πάρει μαζί μου ένα ποίημα ανέκδοτο, αφιερωμένο στην Καρέλλη,* έκανα την απρέπεια να το διαβάσω, κι όταν, μετά τα χειροκροτήματα τσάκωσα την έκφρα-ση του προσώπου της Ζιτσαίας, αισθάνθηκα μια άλλη «προδοσία» που της έκανα μέσα στο ίδιο

της το σπίτι, αγένεια κι αχαριστία απέναντι στη γενναιοδωρία της προς εμένα. Πώς να το κά-νουμε όμως, όταν ήδη βρισκόμουν αλλού, όταν η συγκλονιστική ποίηση της Καρέλλη μου είχε ανοίξει άλλους δρόμους; Η Καρέλλη σηκώθη-κε τότε από τη θέση της, ήρθε προς εμένα, με φίλησε συγκινημένη, ενώ εγώ ήθελα εκείνη τη στιγμή να εξαφανιστώ.

Η τρίτη «προδοσία» μου στη Χρυσάνθη Ζι-τσαία ήταν όταν ένα δεκαπενταύγουστο, ημέρα της γιορτής μου, ήρθε μαζί με την κόρη της τη Γαλάτεια να μ’ επισκεφτεί, μ’ ένα κουτί γλυκά.

Όσο ήμουν στο πατρικό μου σπίτι, η μητέρα μου επέμενε να με γιορτάζει της Παναγίας κι επομένως να με υποχρεώνει να δέχομαι τις ευ-χές από τους επισκέπτες, και ο ιδρώτας να τρέχει ποτάμι, ντάλα καλοκαίρι. Όταν παντρεύτηκα είχα τη χαρά ότι τέρμα αυτό το βασανιστήριο, «ξενοιάσαμε απ’ τις πόλκες» καθώς συνήθιζε να λέει η γιαγιά μου η Ευανθία. Σχεδόν γυμνή μέσα στο σπίτι, να σκάει ο τζίτζικας που λένε, οι γυναίκες να χτυπούν επίμονα το κουδούνι της πόρτας μας, να μουρμουρίζουν «μπα, δεν είναι εδώ», κι εγώ να κρατώ την αναπνοή μου, ύστερα να κατεβαίνουν τις εξωτερικές σκάλες, ν’ ακούω τάκα τάκα τα τακουνάκια τους, τέλος, να βρίζω από μέσα μου τη γιαγιά μου την Πολυξένη που από το κάτω πάτωμα έσκασε μύτη κι άκουγα να λέει «δεν ξέρω κόρη μου, απάνω ήτανε πριν από λίγο», κι όταν πια εκείνες έφυγαν και μας έφε-ρε τα γλυκά, τα βάλαμε στην παγωνιέρα χωρίς διάθεση ή περιέργεια να δω τι είναι, τη στιγμή μάλιστα που η γιαγιά μου εξεστόμισε «α, εδώ ήσασταν;» μου ήρθε να τη σαβουρντίσω από το σπίτι μας, σα να έφταιγε εκείνη.

Αυτή κυρίως η πράξη μου με κυνηγούσε για χρόνια ως μια επονείδιστη συμπεριφορά απένα-ντι στη γλυκύτατη ποιήτρια Χρυσάνθη Ζιτσαία, σ’ έναν σπουδαίο άνθρωπο, που με είχε αγαπήσει τόσο – και να σκεφτεί κανείς ότι εκείνο το από-γευμα μέσα στην κάψα του Αυγούστου κατέβη-κε, μεγάλης ηλικίας ήδη, από τις 40 Εκκλησιές ως την Αγία Παρασκευή, για το δικό μου μούτρο.

Ήθελα από χρόνια να εξομολογηθώ αυτές τις αποκοτιές μου, κι άραγε «αμαρτία εξομολο-γουμένη...»; Δεν τα πιστεύω αυτά.

(Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου Εφημερίδα ΑΥΓΗ 9/10/2011)

Επιμέλεια: Δ.Τσουκάλης

Χρυσάνθη Ζιτσαία, Ή, τρεις «προδοσίες»

Πράσινη ανάπτυξη και πράσινα άλογαΗ υπερθέρμανση του πλανήτη μας και η κλιματική αλλαγή είναι τεράστιας σημασίας πρόβλημα που θέτει σε κίνδυνο την οικονομία αλλά και την ίδια τη ζωή εκατομ-μυρίων ανθρώπων, ιδιαίτερα στις φτωχότερες και πλέον απροστάτευτες περιοχές του πλανήτη. Η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και επένδυση σε ανανεώσιμες μορφές ενέργειας είναι ένα ζήτημα στο οποίο κανείς εχέφρων άνθρωπος δε θα μπορούσε να εναντιωθεί. Από αυτό το σημείο όμως μέχρι την «πράσινη ανάπτυξη», την οποία εμφανίζουν ως μαγική λύση που θα λύσει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, η απόσταση είναι πολύ μεγάλη. Οι ανανεώσιμες μορφές ενέργειας όπως η αιολική και η ηλιακή είναι μεν «καθαρές» μορφές ενέργειας είναι όμως ταυτόχρονα πανάκριβες κα με οικονομικούς όρους ασύμφορες. Αν η ΔΕΗ, για παράδειγμα, δεν αγόραζε σε σχεδόν πενταπλάσια τιμή το ρεύμα που παράγεται από ΑΠΕ απ’ ότι η ίδια το πουλάει στους καταναλωτές, τότε καμία απ’ αυτές τις επενδύσεις δεν θα ήταν δυνατόν με οικονομικούς όρους να επιβιώσει.

Για να δούμε λοιπόν ποιος θα κερδίσει, ποιος θα χάσει και ποιος θα αναπτυχθεί; Ο πρώτος που θα κερδίσει είναι οι Τράπεζες που για ένα δωδεκαετές δάνειο 35.000 ευρώ από μία οικιακή επένδυση φωτοβολταϊκών θα κερδίσουν από τους τόκους σχε-δόν 15.000 ευρώ. Χρήματα σίγουρα, εγγυημένα και με μηδέν ρίσκο αφού τα χρήματα θα τα παίρνουν απ’ ευθείας από τη ΔΕΗ. Ένα κάποιο κέρδος θα έχουν και όσοι πολίτες επενδύσουν στα φωτοβολταϊκά, αφού πρώτα πληρωθούν οι Τράπεζες κι αν όλα πάνε όπως τους υπόσχονται. Αν δηλαδή η απόδοση είναι αυτή που λένε. Αν οι εγκαταστάσεις δεν παρουσιάσουν μετά από κάποια χρόνια προβλήματα ( η εγγύηση των φωτοβολτα-ϊκών είναι από 5 μέχρι 10 χρόνια) κι αν δεν έχουμε μέχρι τότε άλλου είδους ανατροπές (χρεοκοπία, επιστροφή στη δραχμή κλπ) που θα αλλάξουν εντελώς τα δεδομένα. Κέρ-δος επίσης θα έχουν και οι μεταπρατικές εταιρίες που θα κάνουν τις εγκαταστάσεις. Για δουλειά κάποιων ημερών θα κερδίσουν μερικές χιλιάδες ευρώ. Ποιοι θα χάσουν; Τα εκατομμύρια των καταναλωτών που θα κληθούν μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ να πληρώσουν τα κέρδη όλων των παραπάνω. Όταν σε λίγο καιρό εκτιναχθούν τα τιμολό-για της ΔΕΗ, τότε θα αντιληφθούν όλοι τι σημαίνει η «Πράσινη ανάπτυξη».

Που είναι όμως η περίφημη ανάπτυξη μέσα σ’ αυτό το πράσινο πανηγύρι των αεριτζήδων και των μεταπρατών. Ανάπτυξη και μάλιστα ραγδαία και συνεχής θα υπάρξει για τη βιομηχανία της Γερμανίας κατά πρώτο λόγο και της Κίνας κατά δεύ-τερο που κατασκευάζουν τα φωτοβολταϊκά και τις ανεμογεννήτριες. Εμείς όπως και εκατομμύρια ακόμα πολίτες των PIGS θα δανειζόμαστε για να χρηματοδοτούμε τα κέρδη των βιομηχανιών των ανεπτυγμένων χωρών του Βορρά και της Κίνας και τις θέσεις μόνιμης εργασίας που θα δημιουργηθούν στις χώρες αυτές. Για μια ακόμα φορά οι κάτοικοι των φτωχών και υπερχρεωμένων χωρών όπως η δική μας- αυτή τη φορά με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος το οποίο κατά κύριο λόγο οι ανεπτυγμένες βιομηχανικά χώρες καταστρέφουν- θα κληθούν να πληρώσουν το κό-στος, με ελάχιστα έως ανύπαρκτα οφέλη. Όλα αυτά τα προφανή ζητήματα όχι μόνο δε συζητιούνται αλλά δεν αναφέρονται καν από το σύστημα που έχει οδηγήσει μ’ αυτές τις λογικές τη χώρα στη χρεοκοπία και τα πρόθυμα και καλοπληρωμένα παπα-γαλάκια του ΜΜΕ που βαφτίζουν τα κέρδη των αεριτζήδων εθνική υπόθεση.

Βουρ λοιπόν για την πράσινη ανάπτυξη και την επόμενη χρεοκοπία. Αν γλιτώ-σουμε ποτέ από την προηγούμενη.

Δημήτριος Τσουκάλης

8«ΠΑΛΜΟΙ ΤΗΣ ΖΙΤΣΑΣ» ΣΕΛΙΔΑ

Μπορούμε να διαχειριστούμε σωστά τα απορρίμματα (οικιακά) με απλές καθημερινές ενέργειες:

➮ Δεν μετακινούμε τους κάδους από τις καθορισμένες θέσεις τους χωρίς την έγκριση ‘της Υπηρεσίας Καθαριότητας.

➮ Δεν αφήνουμε τις σακούλες σκουπιδιών έξω από τους κάδους απορριμμάτων γιατί εγκυμονούν κίνδυ-νοι για την δημόσια υγεία, την προστασία του Περιβάλλοντος και την αισθητική της πόλης.

➮ Μεταφέρουμε τις σακούλες σκουπιδιών στους κάδους αποκομιδής μετά τις 8:00 το βράδυ πριν τη μέρα που περνά το απορριμματοφόρο.

➮ Βάζουμε τα εσωτερικά μη ογκώδη απορρίμματα (υπολείμματα τροφών και άχρηστα είδη, δηλ. υλικά συσκευασίας αυτών, άδειες κονσέρβες, σακούλες, κουρέλια σε μικρή ποσότητα, άχρηστα χαρτιά, προϊόντα σκουπίσματος δαπέδων κ.λ.π που προέρχονται- από τη συνήθη καθαριότητα ή από τα υπο-λείμματα κουζίνας) σε ειδικές πλαστικές ανθεκτικές σακούλες και τις δένουμε καλά.

➮ Δεν εγκαταλείπουμε σε οδούς, κοινόχρηστους χώρους και ακάλυπτα οικόπεδα, καθώς και στα τμήμα-τα των εθνικών οδών που εκτείνονται μέσα σε κατοικημένες περιοχές εσωτερικά ογκώδη απορρίμμα-τα π.χ. άχρηστες οικιακές συσκευές, παλιά έπιπλα, στρώματα, άχρηστο ρουχισμό.

➮ Η αποκομιδή, η μεταφορά και η διάθεση αυτών, θα γίνεται από την Υπηρεσία Καθαριότητας μια φορά το μήνα, και μόνο την πρώτη (1 η) εβδομάδα του μήνα, ύστερα από τηλεφωνική επικοινωνία στο 26510 61566.Δεν πετάμε στους κάδους: ➮ Προϊόντα και υλικά προερχόμενα από εκσκαφές, κατεδαφίσεις και γενικά οικοδομικές εργασίες. ➮ Στερεά απόβλητα που προέρχονται από την κύρια παραγωγική δραστηριότητα βιομηχανιών, βιοτε-

χνικών εργαστηρίων, συνεργείων και άλλων μονάδων παράγωγής (μέταλλα, ξύλο, χαρτί, πλαστικά, κουρέλια, σάπια φρούτα, υπολείμματα τροφών κ.λ.π.)

Η αποκομιδή, η μεταφορά και διάθεση αυτών γίνεται από τους ίδιους τους υπεύθυνους με δικά τους μέσα και ευθύνη σε χώρους ταφής των απορριμμάτων, σε κέντρα διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών ή όπου αλλού ορίζει η Δημοτική αρχή. Δεν εναποθέτουμε ανεξέλεγκτα γεωργικά απόβλητα προερχόμενα από περιττώματα ζώων ή μετά από χρήση γεωργικών φαρμάκων, εντομοκτόνων κ.λ.π. σε κοινόχρηστους χώρους, κατοικημένες περιοχές, πάρκα, παιδικούς σταθμούς κ.ά. ➮ Τα χαρτοκιβώτια και τα ξύλινα κιβώτια τοποθετούνται προς αποκομιδή αφού προηγουμένως έχει ελα-

χιστοποιηθεί ο όγκος με πίεση, περίδεση κ.λ.π. ➮ Τα επικίνδυνα απορρίμματα, όπως τζάμια, μπαταρίες, φάρμακα, σύριγγες, συσκευασίες εντομοκτό-

νων, κ.λ.π. έχουν στη συσκευασία τους ένδειξη και πρέπει να τα πετάμε σε κέντρα διαλογής ανακυ-κλώσιμων υλικών.

➮ Τα νεκρά ζώα να φροντίζουν να τα ενταφιάζουν οι ιδιοκτήτες τους. ➮ Τα προϊόντα κηπουρικών εργασιών (κλαριά, φύλλα, χόρτα κ.λ.π.), τοποθετούνται προς αποκομιδή

αφού ξεραθούν και δεματοποιηθούν. Για κάθε παράβαση ο Δήμος Ζίτσας θα επιβάλει πρόστιμα, σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 49/2011 από-

φαση, άρθρο 29 του Κανονισμού Καθαριότητας. Ζητάμε την κατανόηση και τη βοήθειά σας.. Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη συνεργασία.

ΔΗΜΟΣ ΖΙΤΣΑΣ

Κανονισμός καθαριότητας

ΚΤΗΜΑ ΓΚΛΙΝΑΒΟΣwww.glinavos.gre-mail: [email protected]Τηλ.: 26580 22212

HOTEL ΚΑΛΛΙΘΕΑ ZITΣΑΣΤΗΛ. 26580 23071http://www.kallithea-zitsa.gr

ΦΩΤΕιΝο πΑΡΑδΕιγΜΑ σΤισ ΜΕΡΕσ ΜΑσ… Στα 91 του ο παπα-Κώστας παραμένει ακάματος «εργάτης» της Εκκλησίας!

Σε μία περίοδο που όλοι μιλούν για μισθούς, «κουρέματα», καταργήσεις συμβάσε-ων, καταλήψεις και απεργίες, η ανάγκη να εμπνευστούμε από ανθρώπους που αποτε-

λούν φωτεινό παράδειγμα προσφοράς προς το σύνολο, γίνεται περισσότερο επιτακτική από ποτέ. Θα ρωτήσει όμως κανείς, υπάρχουν σήμερα τέτοιοι άνθρωποι; Η απάντηση είναι θετική! Υπάρχουν και δραστηριοποιούνται δίπλα μας. Στη γειτονιά, το σχολείο, τους συλλόγους την Εκκλησία! Μόνο που είναι αθόρυ-βοι και σεμνοί. Οπότε, δύσκολα τους ανακαλύπτεις.

Ένας τέτοιος σεμνός αλλά φωτεινός άνθρωπος, που προέρ-χεται από το χώρο της Εκκλησίας είναι ο πρεσβύτερος πατέρας Κωνσταντίνος Β. Παππάς.

Τι τον ξεχωρίζει; Η διάθεσή του να προσφέρει στο σύνολο, παρά την προχωρημένη ηλικία του. Ο παππά Κώστας είναι 91 ετών (!) και, παρά το γεγονός ότι πέρασαν πολλά χρόνια από την ημέρα που βγήκε στην σύνταξη, εξακολουθεί να παρέχει

κανονικά τις υπηρεσίες του στην τοπική Εκκλησία και το ποίμνιό της.

ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΙΕΡΟΣΥΝΗΣΟ π. Κων/νος Παππάς γεννήθηκε το 1921 στο χωριό Ηλιόκαλη των Ιωαννίνων. Σπούδα-

σε στην Ιερατική Σχολή της Βελλάς από το 1951 έως το 1953 και μετά το τέλος των σπου-δών του διορίστηκε και υπηρέτησε ως ιερέας στο Σκαμνέλι Ζαγορίου. Τον Σεπτέμβριο του 1956 ο παπα – Κώστας μετατέθηκε στην Ζίτσα όπου και υπηρέτησε με ζήλο και αφοσίωση μέχρι το 1995, οπότε και πήρε την σύνταξή του.

Δεν μπορούσε όμως ν’ αφήσει την Εκκλησία, μετά από τόσες δεκαετίες ιεροσύνης. Έτσι, δεν σταμάτησε ποτέ να πηγαίνει σ’ αυτήν. Σήμερα ζει στα Γιάννινα και εξακολουθεί να ιερουργεί αφιλοκερδώς στον Ιερό Ναό του Αγίου Σεραφείμ και Αγίων Αποστόλων στην ομώνυμη συνοικία της πόλης μας!

ΠΑΡΩΝ ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ!Παρά την προχωρημένη ηλικία του, ο παπα - Κώστας κάθε Κυριακή από το πρωί είναι

παρών στην Εκκλησία, όπως και την εποχή εκείνη που εφημέρευε στη Ζίτσα. Βοηθά τους ιερείς των Αγίων Αποστόλων στις λειτουργίες και συμμετέχει ενεργά στις δραστηριότητες της Ενορίας. Πρωτοστατεί στις εκδηλώσεις και προσφέρει αθόρυβα τις υπηρεσίες του σε όποιον τις έχει ανάγκη. Εξάλλου, αποτελεί χάρη στην μακροχρόνια πείρα και τη σοφία του, μία σεβάσμια μορφή για όλους τους ενορίτες, που συχνά τον αναζητούν και δέχονται την πατρική συμβουλή του για ό,τι τους απασχολεί.

(Αναδημοσίευση Πρωινός Λόγος)

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Α.Ε Κέντρο Αποκατάστασης & Αποθεραπείας Διευθυντής Κέντρου: Περικλής Στοφόρος, γιος της Ουρανίας Ζέρβα- ΣτοφόρουΤο κέντρο αποκατάστασης και αποθεραπείας ημερήσιας και κλειστής νοσηλείας ΑΠΟΚΑ-ΤΑΣΤΑΣΗ Α.Ε. βρίσκεται στο 6ο χιλιόμετρο της Εθνικής οδού Τρικάλων – Καρδίτσας και σε απόσταση 7 χιλιομέτρων από τον οδικό κόμβο Τρικάλων - Λάρισας. Είναι χτισμένο σε έκταση 20 στρεμμάτων και μέσα στα 5000 τ.μ. που καταλαμβάνει στεγάζεται η διάθεση των ανθρώπων που το οραματίστηκαν, να προσφέρουν τις καλύτερες μετανοσοκομειακές υπη-ρεσίες φυσικής αποκατάστασης..• Υπάρχουν συμβάσεις με τα ακόλουθα ασφαλιστικά ταμεία: ΔΔΗΜΟΣΙΟ-ΤΥΔΚΥ-ΟΑΕΕ-ΙΚΑ-ΟΓΑ-ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ (ΓΕΣ-ΓΕΑ-ΛΙΜΕΝΙΚΩΝ)ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Α.Ε.6ο Χιλ. Εθνικής οδού Τρικάλων-Καρδίτσας 42100-ΤΡΙΚΑΛΑ Τηλ.24310 43207-9 e-mail:[email protected] http://www.reha.gr/

ΑΝΑκυκλωΣηΣτις 27 Οκτωβρίου τοποθετήθηκαν στη Ζίτσα δύο μπλε κάδοι ανακύκλωσης οι οποίοι δέχονται χαρτιά, αλουμίνιο, πλαστικά και γυαλιά. Ο ένας κάδος τοποθετήθηκε στην πλατεία και ο άλλος στην αυλή του Γυμνασίου. Είναιτο πρώτο μικρό αλλά αναγκαίο βήμα για τη σωστή διαχείριση των απορριμμάτων η οποία σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη έχει εφαρμοστεί προ δεκαετιών με άριστα αποτελέσματα. Είναι μια προσπάθεια που προϋποθέτει την ενεργή συμμετοχή των πολιτών. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι πολλά από τα απορρίμματα δεν είναι άχρηστα έχουν χρήμα και αυτό θα το

καταλάβουμε καλύτερα όταν θα δούμε αυτό το χρήμα να επιστρέφει σε εμάς με τη μορφή καλύτερων υπηρεσιών ή με το να εξοικονομούμε φυσικούς πόρους γιατί και αυτοί δεν είναι ανεξάντλητοι.

Κώστας ΚαραμπίναςΔημοτικός Σύμβουλος

Τα χελιδόνια μίσεψαν σε μέρη πιο ζεστάκι η σιγαλιά σαβάνωσε την πεθαμένη φύσησύννεφα πλέν αργά αργά στον ουρανό,

σταχτιάκι ο ήλιος δεν στοχάζεται τη φλόγα του να

χύσει.

Ανατριχίλα απλώνεται στο ούρλιαγμα τ’ αγέρα

κι ακομπανιάρουν λυπηρά του άγριου χειμώνα οι μπόρες

τ’ κι αν μαδήσαν, γύμνωσαν οι κλάρες πέρα ως πέρα

και δεν προβάλλει πια η αυγή μεσ’ σε γαλήνιες ώρες.

Ψυχή μου, συ την έζησες τη φρίκη της πνοήςπου προμηνάει καταστροφές, θύελλες,

καταιγίδεςκαι που μαδάει αλύπητα τις κλάρες της ζωήςκαι αυτές τις χρυσοκίτρινες τις θαλερές

ελπίδες.

Φτωχιά μου την δοκίμασες την κρύα παγωνιάπου ολάκερη σε τύλιξε σαν πάγος του

χειμώνατα φυλλοκάρδια σου ‘σπασε η τρέλα του

βοριά αδύνατη, φτωχιά, χλωμή ανίσχυρη ανεμώνα.

Μαρίνα Παπακώστα- Τριανταφύλλου

ΧΕΙΜΩΝΑΣ