Περιοδικό Γέφυρα τεύχος 4

Ε Τ Ο Σ 2 ο • Α Ρ . Φ Υ Λ Λ Ο Υ 4 • Τ Η Λ . & F A X : 2 2 3 1 0 6 6 3 7 7 • e m a i l : e k p s l a m @ o t e n e t . g r I O Y Λ Ι Ο Σ - Δ Ε Κ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Σ 2 0 1 1

OIKOTΡΟΦΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ «ΓΛΑΥΚΟΣ»ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: 1ο χλμ. Λαμίας ΦραντζήΠαγκράτι Λαμίας

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Βιωματική εμπειρίααπό την κ. Λάμπρου Μαρία

σελ 2

ΓΕΦΥΡΑ

Χριστούγεννα!!! 2011

ΗΕταιρία Κοινωνικής Ψυχιατρικής & Ψυχικής Υγείας συμμετέχει στοΠρόγραμμα Δια Βίου Μάθησης GRUNDTVIG: “Social Competencies

for the Community Participation of People With Disabilities / SocPart”.Το Πρόγραμμα στοχεύει στην εκπαίδευση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων

με σκοπό τη δημιουργία του κατάλληλου πλαισίου για την κοινωνική τους εν-σωμάτωση, την αυτόνομη διαβίωση, την εργασία και την κοινωνικοποίησή τους.Το Πρόγραμμα στοχεύει επίσης στην ευαισθητοποίηση της κοινότητας για τηναλλαγή της στάσης απέναντι στην ψυχική νόσο και την αποφυγή του στίγμα-τος. Αποτέλεσμα των παραπάνω δράσεων θα είναι η δημιουργία ενός σχεδί-ου «άτυπης» εκπαίδευσης, το οποίο θα φέρει σε επαφή το προσωπικό διαφό-ρων φορέων, μέλη της κοινότητας και εκπρόσωπους δημόσιων οργανισμών,με τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Στο Πρόγραμμα συμμετέχουν οργανισμοίπου παρέχουν εκπαίδευση και υπηρεσίες ψυχικής υγείας από την Αγγλία, τη Γερ-μανία, τη Δανία, την Ελλάδα και την Τσεχία.

Ο ρόλος της Ε.Κ.Ψ.&Ψ.Υ. στο Πρόγραμμα είναι η ευαισθητοποίηση της κοι-νότητας με στόχο τη στήριξη των ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας, κα-θώς και η δημοσιοποίηση των δράσεων του Προγράμματος.

Το Πρόγραμμα έχει διετή διάρκεια και χρηματοδοτείται με την υποστήρι-ξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Εκπαίδευση και ΠολιτισμόςΠρόγραμμα Δια Βίου Μάθηση Grundtvig

σελ 6

σελ 7

σελ. 8

σελ. 3

ΚΙΝΗΤΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

4o ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΚΙΝΗΤΩΝΜΟΝΑΔΩΝ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΘΕΜΕΛΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣΟ Συναισθηματικός δεσμός

Θεραπευτή - Θεραπευόμενου

ΠANAΓΙΩΤΗΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥστην εφημερίδα τα «ΝΕΑ»

ΠAΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑΑΤΟΜΩΝ ΜΕ

ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

2 «ΓΕΦΥΡΑ» ΙΟΥΛΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

Με λένε Μαρία και έχω δύο κόρες. Την Έλε-να και την Ευγενία που χαϊδευτικά τηνφωνάζουμε Τζένη. Η Έλενα είναι πα-

ντρεμένη και έχει και ένα γιό τεσσάρων χρονών.Τον εγγονό μου Ερμή.

Η Ευγενία ή Τζένη είναι άτομο με ειδικές ανά-γκες. Από τα πρώτα χρόνια της ζωής της, οι για-τροί του Νοσοκομείου Παίδων, Αγία Σοφία, δια-πίστωσαν «Βαριά διανοητική καθυστέρηση», μεαπρόβλεπτη την εξέλιξή της. Το σώμα της δεν πα-ρουσίαζε τίποτα το παθολογικό. Ο εγκέφαλος όμωςδεν έδινε διαταγή για να κινηθούν τα μέλη του. Ηβλάβη προήλθε διότι δεν πήρε οξυγόνο την ώρατης γέννας.

Οι θεράποντες γιατροί μας παρέπεμψαν στοαρμόδιο ψυχιατρικό τμήμα του νοσοκομείου.Χωρίς καμία φαρμακευτική αγωγή, επισκεπτό-μασταν το τμήμα κάθε δεκαπέντε μέρες επί 18 χρό-νια και παίρναμε την κατάλληλη ψυχιατρική βοή-θεια. Την βοήθεια δεν την χρειάζονταν άμεσα ηΤζένη, αλλά εμείς οι γονείς για να μπορούμε στησυνέχεια να βρίσκουμε τον τρόπο να τη βοηθάμε.

Εμείς, δηλαδή εγώ, μαζί με τον πατέρα της καιτην αδερφή της φτιάξαμε μια μεγάλη αγκαλιά καιτην τοποθετήσαμε μέσα όπου είχε προστασίακαι βοήθεια, πάντα βέβαια με τις καθοδηγήσειςτων ειδικών, οι οποίες στην αρχή ήταν δοκιμα-στικές και πάντα εναλλασσόμενες. Η μεγάλη μαςαγάπη και η αγωνία για την εξέλιξή της είχαν αφα-νίσει την κούραση της κάθε στιγμής. Εργαζόμα-σταν και οι τρείς, ακόμα και με βάρδιες.

Η Τζένη είχε πάρα πολύ αργή πνευματική ανά-πτυξη και αυτό το λίγο το καταφέραμε χάρηστην συνεχόμενη και πολύπλευρη εμπειρία που τηνβοηθήσαμε να αποχτήσει. Π.χ. για να στεριώσει όρ-θια την κρατούσαμε συνέχεια όρθια, ώσπου να τηςγίνει συνήθεια. Με αυτό τον τρόπο η πορεία τηςεξελίχθηκε αργά, αλλά σωστά, ως εξής: Τριών μη-νών δεν είχε ανοίξει τα μάτια της. Έξη μηνών δενείχε σηκώσει όρθιο το κεφαλάκι της. Στα τρία χρό-νια, άρχισε να εστιάζει τη ματιά της για να μας κοι-τάξει. Στα έξη χρόνια περπάτησε, στα οχτώ χρό-νια άρχισε να βγάζει από το στόμα της φωνή καιστα δεκαοχτώ είπε την πρώτη λέξη «ΜΠΑΜΠΑ».Για να πει αυτή τη λέξη μέρα και νύχτα – ακόμακαι την ώρα που κοιμόταν της την λέγαμε συνε-χώς.

Σήμερα είναι τριάντα- εννέα ετών. Στις πέντεΑπριλίου θα μπει στα σαράντα και έχει αρχίσει νασυνδέει μικρές προτάσεις. Εμείς τις καταλαβαί-νουμε. Το ευχάριστο είναι πως έχουν αρχίσεισιγά- σιγά να την καταλαβαίνουν και οι άλλοι.Όπως θα καταλάβατε ζήσαμε την κυριολεξία τωνστοίχων του Ελύτη:

Ένα το χελιδόνι και η άνοιξη; Ακριβή.Για να γυρίσει ο Ήλιος; θέλει δουλειά

πολύ!Οι γιατροί του νοσοκομείου, μας συμβούλε-

ψαν να είμαστε προσεκτικοί, διότι η περίπτωση τηςΤζένης εύκολα θα μπορούσε να γίνει αντικείμενοεκμετάλλευσης, από διαφόρους ανθρώπους πουπουλάνε ψεύτικες ελπίδες, ψεύτικη συμπόνια, ψεύ-τικη ανθρωπιά. Με γνώμονα την συμβουλή τουςκαι με προσεκτικές κινήσεις, όπου μαθαίναμεκάτι και νομίζαμε πως θα την βοηθήσει τρέχαμε.Πρώτα – πρώτα πήγαμε σε όλα σχεδόν τα ιδρύ-ματα, κρατικά και ιδιωτικά μήπως υπήρχε έστωκαι μια μικρή βοήθεια. Το μόνο που μπορούσαννα μας προσφέρουν ήταν να μας απαλλάξουν, προ-

σφέροντάς της ένα κρεβάτι και ένα πιάτο φαγη-τό. Πριν από σαράντα χρόνια εδώ στην Ελλάδα δενυπήρχαν ειδικευμένοι γι αυτές τις περιπτώσεις π.χ.δεν υπήρχαν λογοθεραπευτές.

Η δεύτερη αμέσως κίνησή μας ήταν να ασχο-ληθούμε με επιστήμονες από το εξωτερικό. Ακο-λουθήσαμε από κάποιον καθηγητή μία θεραπεία ηοποία ήταν ένας συνδυασμός βιταμινών με άλλεςουσίες. Την διακόψαμε όμως διότι υπήρχε κίνδυ-νος εγκεφαλικού επεισοδίου όπως μας είπαν. Δενχρειάζεται να αναφέρω τους πρακτικούς, τουςχαρισματικούς, κ.λ.π. στους οποίους είχαμε προ-στρέξει.

Τίποτα δεν απέβη πιο αποτελεσματικό, από τηνεπίμονη και σταθερή δουλειά, σε συνδυασμό με τηνβαθειά πίστη και ελπίδα στο Θεό. Δουλειά σημαί-νει για την Τζένη να είσαι πάντα δίπλα της, για νααισθάνεται ασφάλεια, διότι όσα λιγότερα γνωρί-ζει ο άνθρωπος τόσο πιο ανασφαλής είναι. Έτσι απόασφαλές πεδίο κάνει μικρά βήματα που την φέρ-νουν όλο και πιο κοντά στην πρόοδο της κατά-στασής της.

Βαθειά πίστη για μένα είναι να αφήνεσαι σταχέρια του Θεού να δηλώνεις με τις πράξεις σου ότιείσαι δημιουργία δική του και πως αυτός έχει τηνπρόνοια της ύπαρξής σου. Και ελπίδα στο Θεό εί-ναι η καθημερινή προσευχή. Και τι να πρώτο-ζη-τήσεις, σ’ αυτή την προσευχή! Πολλά τα προβλή-ματα που προκύπτουν από τέτοιες καταστάσεις.Πάρα πολλά. Προβλήματα υγείας, προβλήματα οι-κονομικά, κοινωνικά, εργασιακά, ακόμα και προ-σωπικά. Έτσι φτάνει απελπισμένα στα χείλη σου ηπροσευχή του Καζαντζάκη.

«Βόηθα με, Θεέ μου, να φτάσω, εκεί,που δεν μπορώ».

Τα προβλήματα υγείας προκύπτουν από τηνσυνεχόμενη στενοχώρια. Τα προσωπικά προκύ-πτουν διότι παραμελείς κατά πολύ τις δικές σουανάγκες, τα εργασιακά διότι παραμελείς την ερ-γασία σου και κατά συνέπεια έρχονται και τα οι-κονομικά. Τα έξοδα πολλαπλασιάζονται ενώ τα έσο-δα όταν δεν μπορείς να εργαστείς μειώνονται. Ανα-πόφευκτα η ζωή σου μπαίνει σε άλλους ρυθμούς.

Τα κοινωνικά προβλήματα τα άφησα τελευ-ταία. Αυτά κι αν είναι οδυνηρά!

Την κοινωνία την έχω παρομοιάσει με την θά-λασσα. Τη θάλασσα που ξεβράζει τους πάντες καιτα πάντα. Χρειάζεται γερό κολύμπι να τα βγάλειςπέρα. Διαφορετικά θα σε πετάξει σε κάποια ερη-μική παραλία ή θα σε χτυπήσει πάνω στα βράχιακαι θα αφανιστείς.

Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να κολυμπή-σουν, αν δεν έχουν δίπλα τους κάποιους να τουςπροφυλάξουν, είτε γονείς είτε αδέλφια είτε συγ-γενείς είτε ιδρύματα τι θα γινόταν; Ας βάλουμε τονεαυτό μας νοητά στη θέση τους!

Όλοι οι άνθρωποι έχουν προβλήματα. Κανέ-νας δεν πέρασε από αυτή τη ζωή και να μην άγγι-ξε κάτι. Άλλον λιγότερο άλλον περισσότερο.

«Μακάρι να είχαν τελειωμό τα βάσανα του κόσμου»

Γράφει ο Παπαδιαμάντης.Την μεγαλύτερη δυσκολία αντιμετώπισης

όμως της όποιας κατάστασης, την περνάει εκείνοςπου η κατάστασή του είναι ορατή. Κι εδώ θα πά-ρεις μια απόφαση! Η κλείνεσαι μέσα στο σπίτι σου,ή βγαίνεις έξω και τους κάνεις όλους κοινωνούς στοπρόβλημα, πράγμα που τους δυσαρεστεί και δέ-χεσαι την όποια αντίδραση.

Εμείς στην οικογένειά μας προτιμήσαμε τοδεύτερο. Φάγαμε τα χαστούκια μας τα οποία ευ-τυχώς μας άργασαν. Μας άργασαν, διότι, σαν άν-θρωποι που θέλαμε να κάνουμε την ζωή μας κα-λύτερη ότι ερχόταν αρνητικό το πετούσαμε στο κα-λάθι των αχρήστων και δεν θα σας κρύψω πως ήτανπολλά τα καλάθια. Παίρναμε τα θετικά και με αυτάπροχωράμε.

Η Τζένη είναι έτοιμη να μπει μέσα στην κοι-νωνία, μας είπε ο κύριος Τσιάντης καθηγητήςψυχιατρικής η κοινωνία όμως δυστυχώς, δεν είναιακόμη έτοιμη να την δεχθεί. Τα λόγια του τα βρί-σκω κάθε μέρα μπροστά μου.

Έτσι, αντιμετωπίζω την κάθε κατάσταση,την στιγμή που μας συμβαίνει δυναμικά.

Σε αυτό τον κόσμο, σε αυτή την ανοιχτή ή κλει-στή κοινωνία, ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους,υπάρχω μέσα και εγώ και η Τζένη όπως υπάρχε-τε και όλοι εσείς.

Σε αυτούς που εσκεμμένα και με διάφορουςτρόπους μας αγνοούν, θα τους απαντήσω με τα λό-για του φιλόσοφου Σωκράτη.

«Αυτοί χάνουν!»Δεν υπάρχει Καιάδας σήμερα ούτε Γεροντό-

βραχος, αντίθετα, υπάρχουν ειδικοί και ειδικευ-μένοι που μπορούν να βοηθήσουν.

Ανάμεσα σε αυτούς είναι και η εξαίρετη επι-στημονική ομάδα του καθηγητή κυρίου Σακελ-λαρόπουλου, η οποία προσφέρει τις υπηρεσίες τηςχωρίς καμία δική μας οικονομική επιβάρυνση, έτσιώστε να μην είναι τα χρήματα αφορμή για να μηνζητάμε βοήθεια.

Τον κύριο Σακελλαρόπουλο τον είχαμε επι-σκεφτεί όταν η Τζένη ήταν μικρή στο ιατρείο του.Όπως είχαμε επισκεφθεί και άλλους ψυχιάτρους.Θυμάμαι ακόμα τα λόγια που μας είπε αστειευό-μενος.

«Κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος με τον άλ-λον. Άλλος είναι ξανθός άλλος μελαχρινός. Άλλοςψηλός άλλος κοντός. Άλλος έχει δείκτη νοημο-σύνης υψηλό, άλλος χαμηλότερο. Εκείνο που με-τράει είναι η δική μας αποδοχή. Όταν αποδεχτούνετον οποιοδήποτε άνθρωπο με τις όποιες ιδιαιτε-ρότητές του και τον κάνουμε παρέα, τότε θαδιαπιστώσουμε ότι έχουμε ένα κοινό σημείο όλοιμας. Ανεξέλεγκτες δυνάμεις επιβίωσης».

Αυτό που βλέπω στη Τζένη όλα αυτά ταχρόνια συνεχώς. Επίσης βλέπω ότι δέχεται ταπάντα γύρω της με χιούμορ. Πολλές φορές μας κά-νει να γελάμε, ακόμα και ένα αρνητικό σχόλιο ανακουστεί για το άτομό της το αντιμετωπίζει, αι-σιόδοξα.

Όταν περπάτησε η Τζένη την πήγαμε στο νη-πιαγωγείο. Η νηπιαγωγός συνεργάστηκε μαζί μαςμε αποτέλεσμα η Τζένη να ενταχθεί στην πρώτηκοινωνική ομάδα όλο το χρόνο.

Μετά πήγε για τέσσερα χρόνια στο δημοτικόσχολείο. Δεν ήταν ο κύριος σκοπός μας να μάθειγράμματα αλλά να ενταχθεί σε μια υγιή κοινωνίακαι να προσφέρει σε αυτή.

Και πρόσφερε! Ήταν η επιμελήτρια της τάξης.Η Τζένη κρατούσε το πόμολο της πόρτας ότανέμπαιναν ή έβγαιναν τα παιδιά στα διαλλείματα καιτην έκλεινε την ώρα του μαθήματος. Ήταν αυτή πουκαθάριζε τον πίνακα. Επίσης πετούσε τα σκουπί-δια από το μικρό καλάθι της τάξης στο μεγάλο κα-λάθι της αυλής. Τα παιδιά οι παλιοί συμμαθητές τηςπάντα την χαιρετάνε στο δρόμο, την ρωτάνε τι κά-νει και εάν χρειαστεί, ξέρουν πώς να την προστα-τεύσουν.

Τώρα τα τελευταία χρόνια έρχεται μια ειδικήδασκάλα στο σπίτι και της κάνει μάθημα μια φοράτην εβδομάδα.

Πριν από 15 περίπου χρόνια όταν αρρώστη-σε ο άντρας μου από μελάνωμα, δημιουργήθηκανστο σπίτι μας πολλές στενάχωρες καταστάσεις, μεαποτέλεσμα να χάσει η Τζένη τον ρυθμό της.

Τότε ήρθαμε σε πρώτη επαφή με την κινητήψυχιατρική μονάδα περίθαλψης της υπαίθρουτου νομού Φωκίδας, μέσου του Κέντρου υγείας τηςΑμφίκλειας. Συνεργαστήκαμε περίπου για έναεξάμηνο. Σταματήσαμε διότι ήταν πολύ δύσκοληεποχή όχι μόνο για την Τζένη αλλά και για όλουςμας. Αποτέλεσμα ήταν ο θεράπων ιατρός ο οποί-ος ήταν εκτός της μονάδας να την βάλει σε φαρ-μακευτική αγωγή , για να μπορέσει να ανταπεξέλθειαυτά που θα επακολουθούσαν.

Το κύριο φάρμακο της Τζένης ήταν η κοινω-νική επαφή. Η μοναξιά και η απομόνωση τηνφέρνει πολύ πίσω. Αυτό μου έγινε έντονα αντιλη-πτό όταν μείναμε οι δυο μας. Όταν έφυγε από τηνζωή ο πατέρας της και εγώ δεν είχα το κουράγιονα την βγάζω έξω.

Αφού πέρασαν οι σαράντα μέρες που τυπικάείχαμε κάποιες παρηγοριές όπως συνηθίζεται ηπόρτα μας έκλεισε ερμητικά. Αλλά και το τηλέ-φωνο, χτυπούσε σπάνια. Άρχισε να μας πνίγει η μο-ναξιά. Η Τζένη την νύχτα όταν ένιωθε πως εγώ κοι-μόμουνα σηκώνονταν από το κρεβάτι και πήγαι-νε μπροστά στη φωτογραφία του πατέρα της καικουβέντιαζε μαζί του. Ήταν βαρυχειμωνιά καιδεν μπορούσαμε να βγούμε έξω. Οι δυο μας μέσασε βαρύ πένθος. Δύσκολα πολύ δύσκολα. Όμως μετο χιούμορ που τη διακρίνει, την ακούω για μιαστιγμή να μιλάει με τα παιδιάστικα λογάκια της σεένα πουλάκι που ήταν πάνω στα σύρματα της ΔΕΗ.«Πουλάκι, μη μας χτυπήσεις την πόρτα, μη τη χτυ-πήσεις, γιατί θα σπάσει το τζάμι!».

Αμέσως επικοινώνησα με το κέντρο υγείας τηςΑμφίκλειας και ζήτησα να με φέρουν πάλι σεεπαφή με την κινητή μονάδα ψυχιατρικής περί-θαλψης υπαίθρου της Φωκίδας. Η μονάδα αντα-ποκρίθηκε αμέσως. Από τότε, κάθε 15 ημέρες έρ-χεται στο σπίτι μας το κλιμάκιο της Αμφίκλειας πουστελεχώνεται από θεραπευτές του οικοτροφείου«ΓΛΑΥΚΟΣ» της Λαμίας.

Η Βάσω, η Ξένια και ο Δημήτρης, τους αι-σθανόμαστε συγγενείς μας, τους αισθανόμαστε φί-λους μας και τους ευχαριστούμε. Δεν σας κρύβωπως μου είναι δύσκολο να έρθω σήμερα εδώ καιακόμα δυσκολότερο να έρθω αντιμέτωπη με τηνθύμηση όλων αυτών που έχω περάσει. Η σημερινήπαρουσία μου, είναι το δώρο μου σε αυτούς, γιατην επί οχτώ χρόνια παρουσία τους στο σπίτι μας.

Θα στείλω επίσης από αυτό το βήμα ένα ακό-μα ευχαριστώ και στους θεραπευτές από το κλι-μάκιο Πολύδροσου και Γραβιάς οι οποίοι με μεγάληυπομονή με βοήθησαν και με βοηθούν ακόμα νααντεπεξέλθω μόνη μου στον συνεχόμενο αγώνα.

Κάθομαι πολλές φορές και αναλογίζομαι,πόσο τυχεροί είμαστε, που έχουμε αυτή την ψυ-χιατρική περίθαλψη στην περιοχή μας. Ένα από ταπολλά που αποκόμισα από τις επαφές μου με αυ-τές τις δυο ομάδες ήταν το ότι κατάφερα να δω καινα βάλω γύρω μου τα όρια που χρειάζονται στιςδιαπροσωπικές σχέσεις. Όλοι μας έχουμε ανάγκητην κοινωνική επαφή. Και είναι σίγουρο ότι η ζωήμας θα γίνει πολύ καλύτερη, όταν θα μάθουμε όλοι,να αποδεχόμαστε ο ένας, τη διαφορετικότητα τουάλλου.

Βιωματική εμπειρία από την κ. Λάμπρου Μαρία

ΙΟΥΛΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ «ΓΕΦΥΡΑ» 3

Τι µέλλον µπορεί να έχουν οι Κινη-τές Μονάδες και η αποασυλοποίησηµέσα στην οικονοµική κρίση; Έχουναρχίσει περικοπές;

Απεναντίας. Μας έδωσαν τα χρήµαταπου µας χρωστούσαν από την προηγούµενηκυβέρνηση. Ο υπουργός υποσχέθηκε ότι ηΨυχική Υγεία είναι σε απόλυτη προτεραιό-τητα για τα έτη 2011 και 2012.

Επί υπουργίας Κακλαµάνη οι εργαζόµε-νοι στα Προγράµµατα έκαναν δέκα µήνες ναπάρουν µισθό και δανείζονταν λεφτά απόφίλους για να δώσουν γάλα στα παιδιά τους.∆εν θέλω να λέω σπαραξικάρδια πράγµατα,αλλά τότε είχα προτείνει στους συνεργάτεςνα αναζητήσουν κάπου αλλού εργασία.Αυτοί όµως µου απάντησαν ότι «εµείς τουςαρρώστους µας δεν τους εγκαταλείπουµε».

Συνεχίζεται η καλή υποδοχή απότον κόσµο;

Ναι βέβαια, έχουµε µάλιστα βελτίωση.Στις γιορτές οι γείτονες θα πάνε γλυκάστους ασθενείς µας της αποασυλοποίησηςκαι θα τους βοηθήσουν στις καθηµερινέςανάγκες τους. Πάντοτε, βέβαια, παροτρύ-νουµε τους ασθενείς µας να έχουν µια κοι-νωνική δραστηριότητα όπως και οι άλλοικάτοικοι της κοινότητας. Οι θεραπευόµενοίµας φτάνουν να έχουν το δικό τους πρό-γραµµα, σε αντίθεση µε το άσυλο όπου ονοσηλευόµενος δεν έχει κανένα δικαίωµακαι του τα κανονίζουν όλα οι άλλοι. Έτσιαφαιρείται από τον ασθενή κάθε πρωτο-βουλία και οδηγείται, µοιραία, στον ιδρυµα-τισµό.

Στα προστατευµένα διαµερίσµατα οιασθενείς µας κανονίζουν µεταξύ τους τι θαφάνε, τι θα ψωνίσουν, ποιος θα µαγειρέψει.‘Εχουν ένα ποσό χρηµάτων που τους δίνεταιεβδοµαδιαίως και κάνουν τον προϋπολο-γισµό τους µε δική τους ευθύνη. Θα ρυθµί-σουν τις εξόδους τους, θα πάνε στη θάλασ-σα µαζί µε τον θεραπευτή τους, µε το αυτο-κίνητο το οποίο µας έχει παραχωρήσει τοκράτος, θα κάνουν τις καλοκαιρινές διακο-πές τους. Έχουν πλήρη ελευθερία και λει-τουργούν από κοινού σαν µια χωριάτικηοικογένεια.

Σε κάθε διαµέρισµα ζουν τρεις έωςπέντε άνθρωποι που τα πάνε καλά µεταξύτους και η παρουσία των θεραπευτών δενείναι συνεχής. Και εκεί και στα οικοτροφείαµας οι πόρτες είναι ανοιχτές.

Μιλάµε συνήθως για τη συνεργα-σία µε το οικογενειακό και το κοινωνι-κό περιβάλλον του ψυχωσικού. Τι

γίνεται όµως µε το επαγγελµατικόπεριβάλλον του;

Ο φοβικός και ο αγχώδης ασθενής, µεσχετική δυσκολία, µπορούν πάντως ναµπουν στη λεγόµενη κανονικότητα. Τουψυχωσικού αρρώστου (σχιζοφρενής),όµως, δεν µπορείς να του ζητήσεις να δου-λέψει οκτάωρο. Επίσης, δεν τον βοηθούνκαθόλου οι στερεοτυπικές και επαναλαµβα-νόµενες κινήσεις της εργασίας στο εργοστά-σιο. Οι Γερµανοί το προσπάθησαν αυτό,βάζοντας τους στη βαριά βιοµηχανία εδώκαι σαράντα χρόνια, αλλά απέτυχαν. Σεκάθε περίπτωση, προσπαθούµε να µηµαθευτεί και να µη γραφτεί στο βιβλιάριουγείας του εγκλεισµός σε ψυχιατρείο.

Αν έχει εγκλεισµό, θα τον διώξουν απότον ιδιωτικό τοµέα. Θα πάρει λοιπόν πιστο-ποιητικό από έναν παθολόγο, δεν θα πάειείκοσι µέρες στη δουλειά του και θα τονπεριθάλψουµε στο σπίτι του, έστω και ανείναι διεγερτικός.

Ενδεικτικά σας λέω ότι είχαµε ασθενήέναν δικαστή που εµφάνισε ψυχωσικό επει-σόδιο και ο οποίος έφτασε να γίνει πρόε-δρος Εφετών διότι του προσφέραµε περί-θαλψη στο σπίτι και έτσι συνέχισε οµαλάτην καριέρα του χωρίς να προκληθεί πρό-βληµα.

Τόσα χρόνια µετά, θα λέγατε ότι ηψυχιατρική µεταρρύθµιση έγινε µετον σωστό τρόπο;

∆υστυχώς, το γεγονός ότι η µεταρ-ρύθµιση δεν έχει υλοποιηθεί ουσιαστικά,πέρα από ένα 15%, οφείλεται στο ότι δενάρχισε µε την ανάπτυξη της πρωτοβάθµιαςπερίθαλψης, όπως έγινε µε τη Γενική Ιατρι-κή και όπως συµβαίνει στην ΕυρωπαϊκήΈνωση.

Για να ικανοποιήσουµε τους ξένους,αρχίσαµε να αδειάζουµε τα ψυχιατρεία.Αυτό ήταν χρήσιµο, δεν χωράει αµφιβολία.Αδειάσαµε τα ψυχιατρεία, αλλά οι ιδιωτικέςκλινικές έχουν υπερδιπλασιαστεί σε όλη τηνΕλλάδα. Οι συνθήκες εκεί είναι τραγικές.

Αυτή είναι η βρώµικη πλευρά τηςΨυχιατρικής. Παρ’ όλα αυτά πιστεύω ότι µετην Αγωγή Κοινότητας στις περιοχές όπουεργαζόµαστε, µέσω της συνεργασίας µας µετον πληθυσµό, την οικογένεια και το χωριότου ασθενούς καταφέραµε να µειώσουµεστο ελάχιστο το στίγµα, τις προκαταλήψειςκαι την απόρριψη που ακολουθούσε.

Φτάσαµε µάλιστα στο σηµείο η ίδια ηκοινότητα να φροντίζει τους αρρώστους καινα µας ειδοποιεί έγκαιρα µε το πρώτοσηµάδι υποτροπής.

Από την άλλη, βλέποντας τον άρρωστοκάθε δεκαπέντε ηµέρες και έχοντας δηµι-ουργήσει συναισθηµατικό δεσµό µαζί του,µπορεί και ο ίδιος να µας τηλεφωνήσει καινα µας πει « γιατρέ, πάλι άρχισα ν’ ακούω τιςφωνές».

Τότε συνεννοούµαστε απευθείας µαζίτου, « Αντώνη, σε παρακαλώ θα έρθουµε µετο αυτοκίνητο να σε δούµε στο χωριό, ανεσύ δεν µπορείς να κατεβείς στην Αλεξαν-δρούπολη ή στην Άµφισσα».

Αν αφήσεις µια κρίση χωρίς έγκαιρηφροντίδα, ο ασθενής θα φτάσει να τα κατα-στρέψει όλα ή και να σκοτώσει άνθρωπο.Ποτέ δεν έκανε ανθρωποκτονία ψυχωσικόςαν δεν ήταν παραµεληµένος.

Τον σχιζοφρενή τον αντιµετωπίζουµεσυνήθως σαν να είναι νήπιο, παραβλέπο-ντας ότι εκείνη την ώρα µπορεί και να υπο-φέρει...

Υποφέρει, δεν λες τίποτα. Υποφέρειλόγω του ψυχωσικού άγχους του, που ούτεστον εχθρό µας να µην το ευχόµαστε. Τοψυχωσικό άγχος είναι δεκαπλάσιο ή εικοσα-πλάσιο από το άγχος του µέσου ανθρώπου.

Στο βιβλίο σας αναφέρετε τονσυναισθηµατικό δεσµό µεταξύ θερα-πευτή και θεραπευόµενου, στο ψυχα-ναλυτικό πλαίσιο. Ο έρωτας ή η φιλίαµπορούν να υποκαταστήσει την ψυχο-θεραπεία;

Όχι. Είναι εντελώς άλλο πράγµα ο έρω-τας ή η φιλία από την ψυχοθεραπεία. Ασφα-λώς, και στις τρεις περιπτώσεις υπάρχεισυναισθηµατική σχέση. ∆ιαφέρει όµως οτύπος της σχέσης, το εσωτερικό κίνητρο καιη τεχνική – κυρίως η τεχνική– είναι εντε-λώς διαφορετική. ∆εν πρέπει να τα µπερδέ-ψουµε.

Τι θα βάζατε ως τίτλο τέλους σεµια ψυχανάλυση: αγάπη, κατανόηση,ελευθερία, δηµιουργικότητα;

Στην ψυχανάλυση επιδιώκουµε και τατέσσερα αυτά µαζί. Το ουσιαστικό πάντωςείναι να µπορέσει το άτοµο να γίνει αυτό-νοµο και η ωραία ψυχανάλυσηνα µη γίνειanalyse interminable.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΡΟΥΛΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Σχέσεις στοργής µε τους ψυχικά ασθενείς

Παναγιώτης Σακελλαρόπουλος

Τ ον συναντήσαµε στην όµορφη µονοκατοικίατου στο Μετς µε αφορµή το πρόσφατο βιβλίοτου «Θεµέλιο της Ψυχιατρικής ο συναισθηµα-

τικός δεσµός θεραπευτή- θεραπευόµενου», στοοποίο ο ίδιος και οι συνεργάτες του αποτιµούν µιασυλλογική προσπάθεια τριάντα ετών.

Ο Παναγιώτης Σακελλαρόπουλος µε πορείασαράντα και πλέον χρόνων παράλληλα µε την ψυχια-τρική µεταρρύθµιση στην Ελλάδα συνεχίζει να ταξι-δεύει εποπτεύοντας τις Κινητές Ψυχιατρικές Μονάδεςτης Εταιρείας Κοινωνικής Ψυχιατρικής και ΨυχικήςΥγείαςστη Φωκίδα και τη Θράκη.

Με αφετηρία την Αµφισσα και την Αλεξανδρού-πολη, οι Κινητές Μονάδες παρέχουν θεραπεία σεψυχικά ασθενείς µέσω των ιατρείων, τα οποία λει-τουργούν ακόµη και στο πιο αποµακρυσµένο χωριότης περιοχής ευθύνης τους, ή και µε κατ’ οίκον νοση-λεία όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο.

Το ίδιο κάνει και για τις δοµές που δηµιουργήθη-καν µε τα Προγράµµατα «Λέρος» και «Ψυχαργώς» γιατην αποασυλοποίηση των ασθενών, αρχικά τουΨυχιατρείου της Λέρου και στη συνέχεια των µεγά-λων δηµόσιων ψυχιατρείων σε Αθήνα και Θεσσαλονί-κη. Στα οικοτροφεία και προστατευµένα διαµερίσµα-τα της Εταιρείας στην Αθήνα, τη Λαµία, τη Φωκίδα καιτη Θράκη βαριά ασθενείς, µε τη διακριτική παρουσίατου επιστηµονικού προσωπικού, ζουν και εργάζονταιµέσα στην κοινωνία (προστατευµένη εργασία καιαγροτικές καλλιέργειες) απολαµβάνοντας την αποδο-χή και τη φροντίδα της.

Μεγάλο µέρος από την καθηµερινή δραστηριό-τητα του καθηγητή καταλαµβάνει επίσης η εποπτείατου Κέντρου Ηµέρας για την ψυχολογική υποστήριξηασθενών µε καρκίνο στην Αθήνα καθώς και τουΚέντρου της Καλλιθέας, στο οποίο λειτουργούντµήµατα παιδιών και ενηλίκων, τµήµα περίθαλψηςστο σπίτι και τµήµα κοινωνικοποίησης ψυχικά ασθε-νών. Πρόκειται για µια µεγάλη µονάδα.

Μόνο το τµήµα ενηλίκων απασχολεί τριάνταψυχοθεραπευτές και διεκπεραιώνει περίπου 1.600ραντεβού τον µήνα. Ειδικά γι’ αυτή την ψυχιατρικήυπηρεσία ο Παναγιώτης Σακελλαρόπουλος εκφράζε-ται µε µεγάλη υπερηφάνεια, αφού οι άνθρωποι µπο-ρεί να προστρέξουν εκεί για ψυχοθεραπείες που δενκοστίζουν παραπάνω από σαράντα ευρώ τη συνε-δρία, ενώ στα ιδιωτικά ιατρεία οι τιµές είναι υπερδι-πλάσιες. Η ψυχιατρική µεταρρύθµιση είναι ίσως η πιοαθόρυβη και επιτυχηµένη αλλαγή που έγινε ποτέ στησύγχρονη ελληνική κοινωνία. « Είχε έρθει τότε στοφως το µεγάλο σκάνδαλο της Λέρου µε το φιλµ τουBBC», µας λέει.

«Ο τότε υπουργός Υγείας κάλεσε εµένα και τονκαθηγητή Ιεροδιακόνου από τη Θεσσαλονίκη και µαςανέθεσε να δούµε τι θα απέδιδε µια Κινητή Μονάδαστην Ελλάδα. Τελειώνοντας την έρευνα απαντήσαµεότι η δουλειά µε µια Κινητή Μονάδα είναι οικονοµικό-τερη και επιστηµονικότερη. Πηγαίνεις επιτόπου στοσπίτι του αρρώστου, πηγαίνεις στο χωριό του, κερδί-ζεις την αποδοχή του κόσµου.

Από εκεί και πέρα, το υπουργείο υιοθέτησε τοΠρόγραµµα και έτσι συνεχίζουµε ακόµη και σήµερα».

«Επικίνδυνος» ψυχωσικός είναιο παραµεληµένος ψυχωσικός,

δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο πατριάρχης της ψυχιατρικήςµεταρρύθµισης στην Ελλάδα

συνέχεια στη σελ: 5


Το πρόβλημα της ανεργίας, χαρακτηρι-στικό των καιρών μας, απασχολεί όλατα Ευρωπαϊκά κράτη και αφορά όλες

τις πληθυσμιακές ομάδες. Έχει βεβαίωςμεγαλύτερες επιπτώσεις σε άτομα που μει-ονεκτούν και για το λόγο αυτό από τηνΕυρωπαϊκή Ένωση έχει δοθεί ιδιαίτερηέμφαση και προτεραιότητα στην αντιμετώ-πισή του. Τα άτομα με ψυχοκοινωνικά προ-βλήματα αποτελούν τον ασθενέστεροκρίκο της κοινωνίας και λόγω της φύσηςτων προβλημάτων τους, αποκλείονται απότο χώρο εργασίας. Οι προσπάθειες επανά-κτησης ατομικών και επαγγελματικώνδεξιοτήτων και η επανένταξή τους στοχώρο εργασίας αποτελεί υποχρέωση τηςκοινωνίας και δικαίωμα των ατόμωναυτών. Από επιστημονικής απόψεως ηεργασία έχει αναδειχθεί σε έναν από τουςπιο αποτελεσματικούς τρόπους θεραπείαςτων προαναφερομένων ομάδων. Από κοι-νωνικής απόψεως αποστιγματίζονται καιεπανεντάσσονται στο κοινωνικό σύνολο.Με την επαγγελματική απασχόληση οιασθενείς γίνονται παραγωγικά μέλη τηςκοινωνίας.

Το πρόγραμμα κοινωνικής επανέντα-ξης και επαγγελματικής αποκατάστασηςστοχεύει στην κοινωνική επανένταξη τωνχρόνιων ψυχωσικών ασθενών, δια μέσουτης θεραπείας και της επαγγελματικήςεκπαίδευσης.

Οι Μονάδες Ψυχοκοινωνικής Αποκα-τάστασης ξεκίνησαν από το 1984, έχονταςσαν βασικό στόχο την κοινωνική επανέντα-ξη των χρόνιων ψυχωτικών ασθενών, διαμέσου της θεραπείας και της επαγγελματι-κής εκπαίδευσης. Η επαγγελματική εκπαί-δευση των ασθενών επικεντρώθηκε αρχι-κά στην απασχόληση τους σε αγροτικέςκαλλιέργειες.

Στην επιλογή αυτή έπαιξαν ρόλο:Η αγροτική φυσιογνωμία της περιο-

χής.Οι αρχέτυπες εικόνες και μνήμες των

αρρώστων σε σχέση με τη γη και τις καλ-λιέργειες.

Το ευχάριστο και άνετο περιβάλλοντης απασχόλησης.

Η αποφυγή του ΄΄βιομηχανοποιημέ-νου΄΄ τρόπου εργασίας (πολύπλοκα μηχα-νήματα, αυστηρό ωράριο κ.λ.π.).

Οι ασθενείς αμείβονται με μηνιαίααμοιβή, κατόπιν αξιολόγησης της παραγω-γικότητάς τους.

Εκτός από την αγροτική τους απασχό-ληση πραγματοποιούνται συνεργασίες μεφορείς του Νομού και της ευρύτερηςπεριοχής. Οι ασθενείς δραστηριοποιούνταιστην εκμάθηση διαφόρων πρακτικών καιθεωρητικών δράσεων. Επιπλέον, συνολικάτρείς (3) ασθενείς απασχολούνται στονΚοι.Σ.Π.Ε. Νομού Φωκίδας ΄΄Γιάννης Βολί-

κας΄΄. Ο Κοι.Σ.Π.Ε. Νομού Φωκίδος δημι-ουργήθηκε από την ΄΄Εταιρεία ΚοινωνικήςΨυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας΄΄. Μέλητου Κοι.Σ.Π.Ε. Νομού Φωκίδος είναι άτομαμε ψυχοκοινωνικά προβλήματα, εργαζό-μενοι στο χώρο ψυχικής υγείας, δήμοι, κοι-νότητες, άνεργοι, Α.μ.Ε.Α. – Ψ. και άλλαφυσικά πρόσωπα και ιδιώτες.

Βασικός στόχος του Κοι.Σ.Π.Ε. ΝομούΦωκίδος ΄΄Γιάννης Βολίκας΄΄, είναι η κοι-νωνικοοικονομική ενσωμάτωση και ηεπαγγελματική ένταξη των ατόμων μεσοβαρά ψυχοκοινωνικά προβλήματα, συμ-βάλλοντας στη θεραπεία τους και στηνκατά το δυνατό οικονομική τους αυτάρ-κεια. Η επαγγελματική ένταξη των ατόμωναυτών πραγματοποιείται με την ένταξήτους στις επιχειρηματικές δραστηριότητεςπου αναπτύσσει ο Κοι.Σ.Π.Ε. Λειτουργεί ωςένας καθαρά επαγγελματικός χώρος όπουτα μέλη του εργάζονται σε πραγματικέςσυνθήκες εργασίας.

Δραστηριοποιείται σε δύο τομείς:Στον τομέα της λιανικής πώλησης, με

κατάστημα βιολογικών προϊόντων.Στον τομέα της καλλιέργειας – παρα-

γωγής όπου οι ασθενείς συμμετέχουν κατάένα μεγάλο ποσοστό (%) στην καλλιέργεια– παραγωγή διαφόρων εποχικών οπορω-λαχανικών (βιολογικά) και βοτάνων (λεβά-ντα κ.λ.π.), τα οποία καλλιεργούνται σεχωράφια του Κοι.Σ.Π.Ε. Πολιτική του είναινα μην προβάλλει την ιδιαιτερότητα τωνμελών που εργάζονται, αλλά να λειτουργείκαθαρά εμπορικά και ανταγωνιστικά σανμία οποιαδήποτε επιχείρηση προβάλλο-ντας αποκλειστικά και μόνο την ποιότητατων προϊόντων του και των εμπορικών τουσυναλλαγών.

Το πρόγραμμα κοινωνικής επανέντα-ξης και επαγγελματικής αποκατάστασηςψυχικά ασθενών στοχεύει:

Στο συντονισμό ενεργειών και δρα-στηριοτήτων για την εξασφάλιση των προ-ϋποθέσεων εκείνων προκειμένου να πραγ-ματοποιηθεί η κοινωνικοοικονομική ενσω-μάτωση και επαγγελματική απασχόλησητων ατόμων με ψυχολογικά και ψυχοκοι-νωνικά προβλήματα.

Στην εφαρμογή ειδικών μεθόδωνκατάρτισης, προσαρμοσμένων στις ιδιαιτε-ρότητες, μειονεξίες αλλά και τα προσόντατων ατόμων αυτών, με σκοπό την απόκτη-ση ικανοτήτων προκειμένου να αποκατα-σταθούν επαγγελματικά.

Στη διαρκή εποπτεία της ομάδας τωνεκπαιδευτών σε θέματα σχετικά με το αντι-κείμενο κατάρτισης, τις μεθόδους διδα-σκαλίας και τους χειρισμούς της ομάδαςτων καταρτιζομένων.

Στην υπευθυνοποίηση και την τόνωσητης αυτοεκτίμησης των καταρτιζομένων.

Στη στήριξη και διευκόλυνση των απα-σχολούντων ώστε να αποκτήσουν πρόσβα-ση στην αγορά εργασίας καλλιεργώνταςτην εργασιακή τους ταυτότητα και τοεπαγγελματικό τους προφίλ.

Στην ευαισθητοποίηση της κοινότητας,των εργοδοτών, των φορέων, για την αλλα-γή της στάσης απέναντι στον ψυχικά ασθε-νή, την αποδοχή του σε θέσεις εργασίας.

Στην υλοποίηση προγράμματος εναλ-

λακτικών διακοπών (επισκέψεις – εκδρο-μές σε διάφορα μέρη, όπου σκοπό θαέχουν την περιήγηση ή την συλλογή φυτώνκ.λ.π.), στα πλαίσια των οποίων το αντικεί-μενο της απασχόλησης θα μεταδοθεί σταάτομα που θα συμμετέχουν στις διακοπέςαυτές με ανταλλαγή γνώσεων.

Στην ενδυνάμωση της επικοινωνίαςτων ψυχικά ασθενών με την κοινωνία.

Στην ενεργή συμμετοχή στις διαδικα-σίες λήψης αποφάσεων.

Η εμπειρία μας από την εφαρμογήτέτοιου είδους δράσεων μας έχει δείξει ότιδιευκολύνουν τη διαδικασία προσαρμογήςτων ατόμων με ψυχοκοινωνικά προβλήμα-τα σε συνθήκες πραγματικής εργασίας ενώπαράλληλα προσφέρουν την δυνατότηταεφαρμογής και αξιοποίησης διαφόρωνποιοτικών εργαλείων χρήσιμων για τηνεπίτευξη των στόχων που προαναφέραμε.

Γενικότερα, οι στόχοι της επαγγελμα-τικής εκπαίδευσης είναι αφενός η κινητο-ποίηση των ασθενών και αφετέρου η εκμά-θηση κάποιας εργασίας που θα μπορέσουννα την χρησιμοποιήσουν στην μετέπειταζωή τους.

Επιμέλεια: Γεωργίου Γεωργία

Υπεύθυνη Προ & Επαγγελματικής Κατάρτισης

της Ε.Κ.Ψ.&Ψ.Υ. Δομή Φωκίδας

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΠαναγιώτης Σακελλαρόπουλος

(ΑΘΗΝΑ 2010)΄΄ΘΕΜΕΛΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ Ο

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΔΕΣΜΟΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗ– ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΟΥ΄΄

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΨΥΧΙΚΑ ΑΣΘΕΝΩΝ

Απολλώνιων φώς διαχέεται στις παρυφές του Παρνασσού.Η γαλήνη πλανιέται στους ελαιώνες της περιοχής με το ζωοδότη

ήλιο να βοηθεί στις καλές παραγωγές λαδιού και ελιάς ανά την Φωκίδα.Κλίσεις σωμάτων ενοποιούνται με τις επαφές με το χώμα προς οξυ-

γόνωσιν των οργανισμών. Η εναλλαγή της φύσης κατά τις εποχές παρη-γοριές κυλίει στο τάξιμο, στην διοργάνωσιν της επαφής με τα εποχικάφυτεύματα, Πύθειος λόγος καλεί στην σύστασιν Κοι.Σ.Π.Ε. στους Δελ-φούς, περίπτερων δια την διάθεση προϊόντων, παραγωγή βιολογικώνλιπασμάτων ανά τους αγρούς, την συσκευασίαν εις φιάλες μικρού μεγέ-θους ελιάς.

Ο διαχωρισμός των χώρων διοίκησης από τους χώρους διαμονήςτων μελών της μονάδας ενισχύει την Απολλωνίαν χάριν στα μέλη τηςδιοίκησης, την διακριτικότητα, το τάξιμο στις μετοχές και στις παιδευτι-κές διεργασίες.

Μετοχές στις εκάστοτε εορταστικές εκδηλώσεις της πόλης, συνέ-δρια βοηθούν το έργο και ενισχύουν τους ρόλους.

Επαφές με τα εικαστικά εργαστήρια τονώνουν τη δημιουργικότητα.Η συλλογή έργων ανά τους τοίχους των κέντρων ημέρας παρέχουν καλήδιάθεση εις τους δημιουργούς.

Είθε η διακατέχουσα αρμονία τους λειτουργούς να καλύπτει τις απα-ντήσεις των απορούντων, εν συνθέσει, εν δυνάμει.

ΙΝΑ ΣΒΩΛΟΥ

ΣΗΜΕΙΟΝ ΠΕΡΑΣΜΑΤΟΣ


Στα τραχιά κλήματα, βαριά τα ζουμερά σταφύλια, στης φτώχειας είναι ο θησαυρός,της ομορφιάς η ζήλια……» γράφει ο Κωστής Παλαμάς για την ομορφιά και τονπλούτο του αμπελιού αλλά και για τον κόπο που απαιτεί το κλήμα και η καλλιέρ-

γεια του για να ανταποδώσει αυτό τον θησαυρό στον άνθρωπο.Αμπέλι, το δώρο του Διόνυσου, «της Σέμελης ο γιός, στους ανθρώπους έδωσε το πιοτό

του σταφυλιού: αυτό σκορπάει τη λύπη των ταλαίπωρων θνητών, σα γεμιστούν χυμό αμπε-λιού, και δίνει τον ύπνο, λησμοσύνη των βασάνων της κάθε μέρας, κι άλλο για τις πίκρες για-τρικό δεν υπάρχει» (Βάκχες του Ευρυπίδη).

Το σταφύλι στον χριστιανισμό έχει εξέχουσα θέση: «Εγώ ειμί η άμπελος η αληθινή» ενώτο πρώτο θαύμα είναι η μετατροπή του νερού σε κρασί στον γάμο της Κανά. Το κρασί στηΘεία Μετάληψη γίνεται το σώμα και το αίμα του Χριστού, ενώ πολλά τέμπλα εκκλησιώνκοσμεί η άμπελος.

Για το σταφύλι ο ποιητής Γεώργιος Δροσίνης έγραψε «πολλοί του χρόνου οι καρποί σαντο σταφύλι ούτ’ ένας».

Προσφορά των θεών ή μιας γενναιόδωρης φύσης, το αμπέλι μας χαρίζει τους γευστι-κούς του θησαυρούς αιώνες τώρα. Ο κύκλος της ζωής του αμπελιού είναι εντυπωσιακάπαραγωγικός και τα δώρα του άφθονα: Σταφύλια και κρασί, μούστος και πετιμέζι, αμπελό-φυλλα και βλαστάρια, αγουρίδες και ξύδι. Οι άνθρωποι βρήκαν τρόπους σε κάθε εποχή γιανα τα αξιοποιήσουν στο τραπέζι τους.

Το αμπέλι μας στο χωράφι του Οικοτροφείου «Γλαύκος» το φυτέψαμε πριν 2 χρόνιαπερίπου και επειδή ‘’τ’ αμπέλι θέλει αμπελουργό’’………. Ο Δημήτρης, ο Κώστας, οΝίκος, ο Παναγιώτης, ο Λευτέρης το φρόντισαν με ιδιαίτερη αγάπη. Έδεσαν τα νεοφυτεμέ-να κλήματα σε πασσάλους και άπλωσαν τις βέργες στα σύρματα.

Την πρώτη χρονιά με χαρά μοιραστήκαμε όλοι μαζί τα λιγοστά σταφύλια. Την άνοιξη

νωρίς το κλάδεψαν, το σκάλισαν, το πότισαν και καθημερινά το φρόντιζαν βγάζοντας ταπεριττά φύλλα. Κι όταν ήρθε ο καιρός και τα σταφύλια ωρίμασαν και ήταν έτοιμα να τα τρυ-γήσουν με πόση χαρά το έκαναν όλοι μαζί!!!

Τα «πάτησαν» και άφησαν το μούστο να βράσει και να γίνει ένα γευστικότατο κρασί καιτα εμφιάλωσαν με επωνυμία «Γλαύκος»!

Αφιέρωμα στο Αμπέλι

Να φτάσει δηλαδή ο αναλυόµενος στη δύσκολη περίοδο,που είναι ο«απογαλακτισµός» από τον αναλυτή του. Θα υπο-φέρει, αλλά σιγά σιγά θα µάθει να αντιµετωπίζει τις επόµενεςδυσκολίες της ζωής µόνος του. Η ψυχανάλυση δεν κάνειθαύµατα, θωρακίζει όµως την αδύναµη προσωπικότητα.

Αναρωτιέµαι τι υποκαθιστά την κοινωνική ψυχιατρική σεχώρες που δεν έχουν τέτοια κουλτούρα.

Νοµίζω ότι εκείνο που σώζει τις λεγόµενες εν αναπτύξεικοινωνίες, δηλαδή τις αφρικανικές και τις ασιατικές, είναι πωςδουλεύει ακόµη το clan, η ευρεία οικογένεια, η φάρα που λέµεστα ελληνικά. Αυτοί έχουν τις δικές τους λύσεις και αυτοθερα-πεύονται.

Είχα πάει κάποτε στην Αιθιοπία και κατά τύχη είδα µιαγυναίκα που µετά τη γέννα εµφάνισε επιλόχειο ψύχωση. Αµέ-σως δυο - τρεις γυναίκες από την οικογένεια που είχαν ακόµηγάλα ανέλαβαν τον θηλασµό. Κάποια από τις ηλικιωµένες ανέ-λαβε τη σωµατική φροντίδα του παιδιού και το παιχνίδι του.Οταν ανέφερα ότι έχω µαζί µου κατάλληλα φάρµακα για τηλεχώνα, µου είπαν: «Εχουµε εµείς κάποια ηρεµιστικά βότανα»,

γνωρίζοντας ότι σε έξι µήνες η αρρώστια θακάνει τον κύκλοτης και θα φύγει. Οπότε είπα της γυναίκας µου:« Για ποια κοι-νωνική ψυχιατρική µιλάµε; Αυτοί είναι πιο µπροστά από εµάς».Τριάντα χρόνια προσπάθειας κατάφεραν να αποασυλοποιή-σουν τους αρρώστους και να τους εντάξουν στο κοινωνικόσύνολο. Αδειάσαµε τα ψυχιατρεία, αλλά υπερδιπλασιάστηκανοι ιδιωτικές κλινικές. Καταφέραµε να µειώσουµε στο ελάχιστοτο στίγµα, τις προκαταλήψεις και την απόρριψη που ακολου-θούσε . Από την κινητή οµάδα ψυχιατρικής περίθαλψης στονΚαζαντζάκη

ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ του Γιάννη Ρίτσου από τη «Σονάτα του σεληνό-φωτος» που καλωσορίζουν τον αναγνώστη στην πρώτη σελίδατου βιβλίου «Θεµέλιο της Ψυχιατρικής, ο συναισθηµατικόςδεσµός θεραπευτή - θεραπευόµενου» λένε την ίδια ιστορίασυνοπτικά:

«Το ξέρω πως καθένας µοναχός πορεύεται στον έρωτα,µοναχός στη δόξα και στον θάνατο. Το ξέρω. Το δοκίµασα. ∆ενωφελεί. Αφησέ µε να ‘ρθω µαζί σου».

Από εκεί και κάτω την αφήγηση αναλαµβάνουν µε τα

κείµενά τους ο Παναγιώτης Σακελλαρόπουλος και η ψυχιατρι-κή οµάδα που τόσα χρόνια στηρίζει, παρακολουθεί και εµπνέ-ει την Ψυχιατρική Μεταρρύθµιση ελέγχοντας την πορεία τηςκαι αποθησαυρίζοντας την κοινή εµπειρία.

Όλα τα κείµενα, αν και επιστηµονικά, διαβάζονται άνετα κιαπό τον ανειδίκευτο πλην ευαίσθητο αναγνώστη, εκείνονδηλαδή που έχει καταλάβει ότι η δεξιότητα του σχετίζεσθαιισοδυναµεί µε την καλή ζωή και ότι οι όποιες παραµορφώσειςαυτού του ιδανικού λύνονται µε µια άλλου τύπου συναισθηµα-τική σχέση, αυτή του ψυχοθεραπευτή και του θεραπευοµένου.’Οπως εύστοχα παρατηρεί στο κείµενό του ο ΒασίληςΚαψαµπέλης ο οποίος ανήκει στην Ψυχαναλυτική ΕταιρείαΠαρισιού, στο βιβλίο ο αναγνώστης θα βρει «λίγα κείµενα αµι-γούς ψυχαναλυτικής έρευνας και ακόµη λιγότερα που θαµιλούν για τεχνική της κλασικής αγωγής ή να εµβαθύνουν σεβασικές έννοιες.

Ο Σακελλαρόπουλος µιλάει για Μέλανι Κλάιν και γιαΚωστή Παλαµά, για κινητή µονάδα ψυχιατρικής περίθαλψηςκαι για Νίκο Καζαντζάκη».

συνέχεια από σελ: 3

Η«Κατάθλιψη των Χριστουγέννων» είναιένα πολυπαραγοντικό φαινόμενοπου σχετίζεται με το φύλο, την

ηλικία, το μορφωτικό και κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο, τον τύπο προσω-πικότητας και κυρίως την προσωπικήνοηματοδότηση δηλαδή το ατομικό-προσωπικό νόημα που προσδίδεικάποιος στη συγκεκριμένη γιορτήστη δεδομένη χρονική περίοδο καιφάση της ζωής του. Η Κατάθλιψη τωνΧριστουγέννων χαρακτηρίζεται πρωτί-στως από ένα συναίσθημα που δεν είναισύντονο δηλαδή που δεν είναι σύμφωνο με τοπνεύμα των Χριστουγέννων και το συνολικό μύθοκαι την λάμψη των γιορτών. Σύμφωνα με ορισμένους θεω-ρητικούς η ‘Κατάθλιψη των Χριστουγέννων’ συνδέεται με τη Διαταρα-χή της Εποχιακής Κατάθλιψης (SAD : Seasonal Depression Disorder)-ένα γνωστό φαινόμενο ψυχικής διαταραχής που ξεκινά μέρες ή εβδο-μάδες ή μήνες πριν την έλευση των γιορτών με κύρια χαρακτηριστικάτο άγχος και την καταθλιπτική διάθεση.

Τα Χριστούγεννα είναι ιδιαίτερα επώδυνα για ανθρώπους με έντο-νο αίσθημα μοναξιάς και έλλειψη οικογενειακού περιβάλλοντος καικοινωνικού πλαισίου όπως ασθενείς σε νοσοκομεία ή ιδρύματα, γιαανθρώπους μοναχικούς, κοινωνικά απομονωμένους, ηλικιωμένους,άνεργους, εν διαστάσει ή διαζευγμένους, για ανθρώπους που για προ-σωπικούς ή επαγγελματικούς λόγους αδυνατούν να είναι κοντά στηνοικογένειά τους και στα προσφιλή τους άτομα ή πενθούν την απώλειααγαπημένων τους ανθρώπων. Επιπρόσθετα άνθρωποι που αδυνατούννα βιώσουν χαρά, να αντλήσουν ικανοποίηση και ευχαρί-στηση, να συμμετέχουν σε οικογενειακές ή κοινωνικέςσυγκεντρώσεις ή επιβαρύνονται από τάσεις τελειομανίας,άκαμπτα ‘προσωπικά πρέπει’ και ανεπιθύμητες υποχρεώ-σεις τείνουν να άγχονται και να καταθλίβονται μέχρι και τοτέλος της εορταστικής περιόδου. Ορισμένοι άνθρωποιεμφανίζουν και την λεγόμενη ‘μεθεόρτια κατάθλιψη’ μετάτο τέλος των γιορτών και κατά την επιστροφή τους στησυνήθη καθημερινότητα.

Κατά τη διάρκεια της ‘Κατάθλιψης των Χριστουγέννων’οι άλλοι φαντάζουν υγιέστεροι, ευτυχέστεροι και πιο επιτυ-χημένοι, οι πόλεις μαγικές και μυθικές – συχνά υπερεκτιμη-μένες αρνητικές σκέψεις και καταθλιπτικές πεποιθήσειςπου εντείνουν τα αισθήματα μοναξιάς, απομόνωσης καιαπελπισίας. Η υλιστική εποχή μας, η άκρατη εμπορευματο-ποίηση των Χριστούγεννων συνδυαστικά με το έντονοstress, τη συσσωρευμένη κούραση του χρόνου, τη δύσκο-λη οικονομική πραγματικότητα, τους απροσδιόριστουςφόβους και την αβεβαιότητα για το μέλλον πυροδοτούνπερισσότερο τα συναισθήματα άγχους και κατάθλιψης καιδυσχεραίνουν την αντιμετώπισή τους σε ενήλικες και σεπαιδιά αν σκεφτούμε ότι τα αρνητικά συναισθήματα διαχέ-

ονται έντονα μέσα στην οικογένεια.Κατά τη διάρκεια της ‘ψυχικής’ ανασκόπη-σης της προηγούμενης χρονιάς είναι

σημαντικό να αποδεχτούμε και να διδα-χτούμε από τα λάθη μας, να είμαστεευγνώμονες για τα θετικά σημεία τηςζωής μας που θεωρούνται δεδομένακαι υποτιμώνται αλλά πρωτίστως γιατην υγεία μας και την υπέρτατη αξία

της ζωής μας. Στην περίπτωση πουδυσκολευόμαστε να αντιμετωπίσουμε

τη συμπτωματολογία της ‘Κατάθλιψηςτων Χριστουγέννων’ ή κάποιος γνωστός

μας αντιμετωπίζει κάποια σημαντική οργανικήή ψυχική διαταραχή ας μη διστάσουμε να αναζητή-

σουμε την επιστημονική βοήθεια ψυχιάτρου και ψυχολό-γου σε επίπεδο ατόμου και οικογένειας. Σε ορισμένες περιπτώσειςαγχωδών, καταθλιπτικών και ψυχωτικών διαταραχών συνδυαστικά μετην ‘Κατάθλιψη των Χριστουγέννων’ που αυξάνει σημαντικά τον κίν-δυνο αυτοκτονικότητας την περίοδο των γιορτών κρίνεται απαραίτη-τη η ψυχιατρική παρακολούθηση και η ψυχοφαρμακολογική αντιμε-τώπιση καθώς και η δομημένη ψυχοθεραπευτική προσέγγιση.

Με θετική ρεαλιστική σκέψη και στάση ζωής, με επαφή και πίστηστον εαυτό μας ας δώσουμε το δικό μας προσωπικό νόημα και αςζήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις φετινές γιορτές ατενίζο-ντας με σύνεση και αισιοδοξία το μέλλον.

Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά με υγεία

Πηγή Internet


«Κατάθλιψη των Χριστουγέννων»

Την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011 το οικοτροφείο Λαμίας «Γλαύκος» της Ε.Κ.Ψ & Ψ.Υ διοργάνωσε εκδήλωση στα πλαίσια της Παγκόσμιας ΗμέραςΑτόμων με Ειδικές Ανάγκες στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Λαμιέων.

Η εκδήλωση περιελάμβανε ομιλία από την παιδοψυχίατρο κα. Σαρέλα Τόνια μεθέμα «Ειδικές Ανάγκες στην Προσχολική και Σχολική ηλικία. Έγκαιρη διάγνωση –Ψυχολογικοί παράγοντες».

Επίσης βιωματική εμπειρία από τηνκα. Λάμπρου Μαρία.

Τέλος οι μικροί μας φίλοι είχαν τηνχαρά να παρακολουθήσουν παράστα-ση κουκλοθέατρου « Τα ξωτικά των Χρι-στουγέννων » από την κα. ΞηρομερίτηΑναστασία. Ευχαριστούμε θερμά τιςκυρίες που συμμετείχαν καθώς και τονΔήμο Λαμίας για την παραχώρηση τουχώρου.

Παγκόσμια Ημέρα Ατόμωνμε Ειδικές Ανάγκες

Ολομέλεια 2011

Στις 16/12/2011 πραγματοποιήθηκε η ετήσια ολο-μέλεια των δομών Φωκίδας- Φθιώτιδας στηνΆμφισσα. Και από τις δύο δομές παρουσιάστηκε ο

απολογισμός του 2011, το έργο που επιτελέστηκε και οιυπηρεσίες που προσφέρθηκαν από τις Μονάδες τηςκάθε δομής. Μέσα από τον απολογισμό φαίνονται ταδυνατά σημεία και οι ευκαιρίες που δίνουν το έναυσμαγια τους στόχους που τίθενται για το επόμενο έτος,τόσο για τους χρήστες των υπηρεσιών όσο και για τουςθεραπευτές.

Ξηρομερίτη Αγγελική


Στις 12 Οκτωβρίου 2011, το Οικοτροφείο Λαμίας «Γλαύκος» τηςΕταιρίας Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας, διοργάνω-σε δράση Αγωγής Κοινότητας με περίπτερο στην Πλατεία Ελευ-

θερίας, στη Λαμία. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια τηςΠαγκόσμιας Ημέρας Ψυχικής Υγείας με το σύνθημα «Πρέπει να γκρεμί-σουμε τα εμπόδια… Δεν υπάρχει θέση για διακρίσεις… Δεν υπάρχειυγεία χωρίς ψυχική υγεία…»

Στόχος της δράσης αυτής, ήταν η ευαισθητοποίηση και η ενημέρω-ση του κοινού για την επίδραση των διαφόρων σύγχρονων κοινωνικώνπροβλημάτων στην ψυχική υγεία των ανθρώπων. Επίσης χορηγήθηκεερωτηματολόγιο για την διερεύνηση των απόψεων της κοινότητας σεθέματα ψυχικής υγείας. Επιπλέον στα πλαίσια της Παγκόσμιας ΗμέραςΨυχικής Υγείας πραγματοποιήθηκε και ομιλία στον Πολιτιστικό Σύλλο-γο Γυναικών Λαμίας με θέμα «Οικονομική κρίση και Ψυχική Υγεία».

ΕΡΕΥΝΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗΣ ΑΠΟΨΕΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ

ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Στα πλαίσια της Αγωγής Κοινότητας της Δομής Λαμίας, της Ε.Κ.Ψ. &Ψ.Υ. διενεργήθηκε ερευνητική διαδικασία με την χρήση ερωτηματολο-γίου που διανεμήθηκε στο κοινό και σε φορείς του δήμου Λαμίας μεστόχο την διερεύνηση των απόψεων της κοινότητας για θέματα ψυχι-κής υγείας. Ακολουθεί η περίληψη της έρευνας καθώς τα τελικά αποτε-

λέσματα είναι υπό επε-ξεργασία, και θα δημο-σιευθούν στο επόμενοτεύχος της εφημερί-δας.

ΠΕΡΙΛΗΨΗΣκοπός του ερωτη-

ματολογίου είναι ναδιερευνήσει και ναδιευκρινίσει την ενημέ-ρωση, τις απόψεις καιτις προσδοκίες της κοι-νότητας για θέματαψυχικής υγείας. Τοδειγματοληπτικό κοινόπεριλαμβάνει όλες τιςηλικιακές ομάδες 18και άνω και αντιπρο-σωπεύει όλες τις εκπαι-δευτικές βαθμίδες. Ημεθοδολογία της έρευ-νας είναι η χρήση ερωτήσεων – απαντήσεων ανοικτού τύπου, ώστε τααποτελέσματα να είναι μη κατευθυνόμενα, αναμένοντας τις αληθινέςαπόψεις και προτάσεις της κοινότητας. Ο βασικός κορμός των ερωτή-σεων είναι η γνώση και κατανόηση εννοιών που αφορούν την ψυχικήυγεία, πως αυτή επηρεάζει την ζωή τους, εάν έχουν πρόθεση να ζητή-σουν εξειδικευμένη ψυχολογική ή ψυχιατρική υποστήριξη, να εκφρά-σουν τον τύπο κοινοτικών υπηρεσιών ψυχικής υγείας που αναζητούνκαθώς και να διευκρινίσουν πως η οικονομική κρίση έχει επηρεάσειτην ψυχική υγεία τους και πως το διαχειρίζονται.

Τα αποτελέσματα θα συμβάλλουν στον επαναπρογραμματισμό τωνδράσεων αγωγής κοινότητας καθώς και στον σχεδιασμό νέων πολιτι-κών υγείας για την υποστήριξη των κοινοτικών υπηρεσιών ψυχικήςυγείας. Λέξεις Κλειδιά: ψυχική υγεία, κοινοτικές υπηρεσίες ψυχικήςυγείας, αποασυλοποίηση, αγωγή κοινότητας.

Η δράση αυτή υπάγεται στο πλαίσιο υλοποίησης του προγράμμα-τος Δια Βίου Μάθησης GRUNDTVIG.

ΚΟΥΝΑΝΟΥ MAΡΙΑ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

M ε αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατάτου Ca Mαστού, στα πλαίσια δράσεων τηςΑγωγής Κοινότητας στις 17/11/2011 πραγ-

ματοποιήθηκε ενημερωτική ομιλία από τις νοση-λεύτριες Κουνάνου Μ, και Ράπτη Π του οικοτροφεί-ου ¨Γλαύκος¨, με θέμα ¨Ca Μαστού – Πρόληψη-Θεραπεία- Αντιμετώπιση- Ψυχολογική Υποστήρι-ξη¨, προς τον Εξωραϊστικό Πολιτιστικό ΣύλλογοΓυναικών Μοσχοχωρίου Λαμίας.

Στόχος της ομιλίας ήταν η ενημέρωση του κοι-νού για την προσφορά της Ε.Κ.Ψ. & Ψ.Υ. και τηςδομής της Λαμίας ως μονάδα ψυχικής υγείας, στηνπαροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας καθώς και η ενη-μέρωση των μελών του συλλόγου για ένα θέμα υγεί-ας με έντονες ψυχολογικές επιπτώσεις που αφοράενεργά ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού καθώς οεπιπολασμός της νόσου Ca μαστού συνεχώς αυξά-νεται.

Η ενημέρωση αφορούσε κυρίως στοιχεία γιατην επιδημιολογία, τους παράγοντες κινδύνου ανά-πτυξης της νόσου, την παθοφυσιολογία του καρκί-νου, την διάγνωση και την θεραπευτική προσέγγιση

καθώς και την σημασία προληπτικού ελέγχου πουπρέπει να διενεργείται από τον πληθυσμό μέσω τηςαυτοεξέτασης του μαστού και τις υπόλοιπες στρα-τηγικές πρόληψης. Συγκεκριμένα δόθηκε έμφασηστον τρόπο αυτοεξέτασης του μαστού και την ανα-γνώριση σημείων παθολογίας του μαστού, καθώςδιανεμήθηκε φυλλάδιο οδηγιών προς το κοινό, τοοποίο αποτελούνταν κυρίως από γυναίκες παραγω-γικής ηλικίας. Στην συνέχεια της ομιλίας έγινε λόγοςγια τις ιδιαίτερες ανάγκες ψυχολογικής υποστήρι-ξης του ογκολογικού ασθενούς καθώς και ενημέ-ρωση του κοινού για την λειτουργία του ΚέντρουΗμέρας για την Ψυχολογική Υποστήριξη Ασθενώνμε Καρκίνο της Ε.Κ.Ψ. & Ψ.Υ. στην Αθήνα.

Τέλος διενεργήθηκε συζήτηση με το κοινό σχε-τικά με τον αυξημένο επιπολασμό της νόσου του καρ-κίνου, εκφράζοντας πολλές απορίες για τους κινδύ-νους εμφάνισης του. Το κοινό ήταν ενεργητικό καιεκδήλωσε ενδιαφέρον για τις δράσεις της δομήςΛαμίας της Ε.Κ.Ψ. & Ψ.Υ. όπως και για την θεματολογίατης ομιλίας αναφέροντας βιωματικές εμπειρίες του.

ΚΟΥΝΑΝΟΥ Μ.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ¨Ca Μαστού – Πρόληψη- Θεραπεία- Αντιμετώπιση- Ψυχολογική Υποστήριξη¨

Σ τις 18/10/2011 πραγματοποιή-θηκε ομιλία από την Επιστημονι-κά Υπεύθυνη κ. Πρεμέτη Βασιλι-

κή και την νοσηλεύτρια κ. ΚουνάνουΜαρία στον Εξωραϊστικό Εκπολιτιστι-κό Σύλλογο Γυναικών Λαμίας σταπλαίσια των δράσεων για τον εορτα-σμό της Παγκόσμιας Ημέρας ΨυχικήςΥγείας με θέμα «Κρίση και ΨυχικήΥγεία ». Μετά την ομιλία ακολούθησεσυζήτηση και διάλογος.

«Κρίση καιΨυχική Υγεία »


Παράλληλα με την οικογένεια, εξίσου σημα-ντικό ρόλο στην ανάπτυξη του παιδιού δια-

δραματίζει το σχολείο, που είναι η αμέσως μεγα-λύτερη κοινωνική ομάδα στην οποία εισέρχεται τοπαιδί μετά την οικογένεια.

Στόχος του σχολείου είναι από την μια να εφο-διάσει το παιδί με όλες εκείνες τις γνώσεις που θατο βοηθήσουν να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις τηςκοινωνικής ομάδας και από την άλλη να συμβά-λει με την στάση του στο να δομήσει το παιδί μιαθετική εικόνα για τον εαυτό του και τις ικανότη-τές του. Η αυτοεκτίμηση είναι ο βασικότερος πα-ράγοντας της ορθής δομής της προσωπικότηταςτου παιδιού. Σχολείο και εκπαιδευτικοί επιδιώκουνκατά κανόνα να μεταδώσουν στα παιδιά και τουςνέους σοφία, εμπειρία και γνώσεις, καθώς και ηθι-κές και κοινωνικές αξίες, ώστε να διαμορφώνουνκαλές διαπροσωπικές σχέσεις και να καταλή-γουν σε ευάρμοστα, ευτυχισμένα και δημιουργι-κά άτομα. Το παιδί κάνει πολλαπλές ταυτίσεις μετους δασκάλους του, ενώ συνεχίζει, σε μικρότε-ρο ίσως βαθμό, τις ταυτίσεις με τους γονείς του.Μεταφέρει, επίσης, στο σχολείο και τους εκπαι-δευτικούς τις εικόνες των γονιών του μαζί με τασυναισθήματα που συνδέονται με αυτές.

Ο εκπαιδευτικός στα μάτια του παιδιού απο-τελεί ένα σύμβολο εξουσίας που προκαλεί αντι-δράσεις και συναισθήματα, ανάλογα με αυτά πουτου προκαλούν οι γονείς του. Το σχολικό περι-βάλλον αναπαράγει ως ένα σημείο το οικογενει-ακό περιβάλλον και έτσι το μεταφέρει σε ένα δι-ευρυμένο κοινωνικό πλαίσιο, δηλαδή σ’ αυτήτην περίπτωση στο σχολικό πλαίσιο. Το παιδίδεν ζει την ατμόσφαιρα του σπιτιού του ως τημόνη, αλλά εμπλουτίζονται τα συναισθήματα καιοι γνώσεις του και με άλλα μοντέλα και παρα-στάσεις.

Επομένως στο σχολείο, όπου το παιδί περνάένα μεγάλο μέρος της ζωής του, οι εκπαιδευτικοί,που ως ενήλικες ασκούν μεγάλη επιρροή, μπορούννα του προσφέρουν εμπειρίες οι οποίες είναι σεθέση να ενθαρρύνουν την εμπιστοσύνη στον εαυ-τό του και στην αύξηση της αυτοεκτίμησή του,βοηθώντας στην περαιτέρω ανάπτυξη του. Μπο-

ρούν, επίσης, να βοηθήσουν το παιδί να ξεπερά-σει δυσκολίες που έχει με τους γονείς του. Αυτό επι-τυγχάνεται κυρίως μέσω των ταυτίσεων του παι-διού με τους δασκάλους του.

Όταν το παιδί, λοιπόν, βιώνει κάποιο πρό-βλημα στην οικογένεια του, το μεταφέρει στο σχο-λείο προβάλλοντάς το στους δασκάλους αλλάκαι στους συμμαθητές του. Οι εκπαιδευτικοί, συ-νήθως, έρχονται σε μεγάλη αμηχανία καθώς δενγνωρίζουν πώς να χειριστούν το παιδί και πώς νατο βοηθήσουν, έτσι ώστε να μειωθεί ο ψυχικός πό-νος που νοιώθει.

Στο σημείο αυτό μπορούν να βοηθήσουν οιειδικοί ή ο ειδικός ψυχικής υγείας που θα αναλά-βει το παιδί και την οικογένεια και ο οποίος είναισημαντικό να βοηθήσει και τον εκπαιδευτικό, ενη-μερώνοντας τον και στηρίζοντας τον, έτσι ώστε καιαυτός με την σειρά του να μπορέσει να βοηθήσειτο παιδί να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του.

Η συνεργασία του ειδικού με το σχολείομπορεί να οδηγήσει στην άντληση χρήσιμων πλη-ροφοριών για την συμπεριφορά του παιδιού, τιςοποίες θα αγνοούσε ο ειδικός αν δεν υπήρχεαυτή η συνεργασία. Από την πλευρά του ο ειδικόςψυχικής υγείας μπορεί να προτείνει στο σχολείοκάποιους τρόπους χειρισμού του παιδιού που θαοδηγήσουν στην αλλαγή της στάσης του σχολεί-ου απέναντι του και αυτό θα έχει ως επακόλουθοκαι την αλλαγή της συμπεριφοράς του παιδιού απέ-ναντι στο σχολείο. Πολλές φορές, οι ειδικοί ξε-χνούν το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει τοσχολείο στην ζωή ενός παιδιού και δεν το συ-μπεριλαμβάνουν στη θεραπευτική παρέμβαση.

Αυτή η παράλειψη μπορεί να αποδειχθείκαθοριστική, καθώς το σχολείο αγνοώντας την κα-τάσταση που βιώνει το παιδί στο σπίτι, μπορεί ναοδηγηθεί σε λάθος χειρισμούς που θα ενισχύσουνή θα τροφοδοτήσουν τις δυσκολίες του, εμποδί-ζοντας έτσι και την θετική εξέλιξη της θεραπευ-τικής παρέμβασης.

Η παρέμβαση στο σχολείο θα πρέπει να γί-νεται με αρκετή διακριτικότητα και λεπτότητα, έτσιώστε το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί να μην νοι-ώσουν ότι απειλούνται από την παρουσία του ει-δικού ψυχικής υγείας, ούτε ότι σκοπός του ειδι-

κού είναι να τους ελέγξει και να τους κατακρίνει.Είναι σημαντικό ο εκπαιδευτικός να νοιώσει τονειδικό ψυχικής υγείας ως σύμμαχο, η παρουσία τουοποίου έχει σαν στόχο να τον διευκολύνει στο δύ-σκολο έργο που έχει να επιτελέσει.

Είναι σημαντικό, επομένως, κάθε είδους θε-ραπευτική παρέμβαση της Κινητής Μονάδας γιατην αντιμετώπιση οποιασδήποτε δυσκολίας πα-ρουσιάζει το παιδί να περιλαμβάνει εκτός από το

ίδιο, την οικογένεια και το σχολείο, καθώς, όπωςείδαμε, η συμβολή τόσο της οικογένειας όσο καιτου σχολείου είναι καθοριστική στην ανάπτυξη καιτην δόμηση της προσωπικότητας του παιδιού.

Παναγιώτα Ιακωβάκη, Ψυχολόγος, Επιστημονικά Υπευθυνη του Τμήματος για τοΠαιδί, τον Έφηβο και την Οικογένεια του της

Κ.Μ.Ψ.Υ. Ν. Φωκίδας

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΙΔΙΚΟΥ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

4o ΣΥΜΠΟΣΙΟΚΙΝΗΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ7-9 Οκτωβρίου 2011 πραγματοποιήθηκε το 4ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Κινη-τών Μονάδων Ψυχικής Υγείας στο Μέτσοβο από την Κινητή Μονάδα ΨυχικήςΥγείας Ιωαννίνων και Θεσπρωτίας της Εταιρείας Προαγωγής Ψυχικής ΥγείαςΗπείρου. Θεματική ενότητα η « Διαχείριση της φροντίδας ψυχικά ασθενών στηνκοινότητα : Σύγχρονα Μοντέλα».

Στη έναρξη του Συνεδρίου έγινε απονομή τιμητικής διάκρισης στον καθη-γητή Ι. Καπρίνη ομότιμου καθηγητή ψυχιατρικής Πανεπιστημίου Θεσσαλονί-κης. Παρουσιάστηκαν από τους εισηγητές: Τα σύγχρονα μοντέλα φροντίδαςψυχικά ασθενών στην κοινότητα - Οι καινοτόμες δράσεις των Κινητών Μονά-δων- Η συνεργασία της Κ.Μ.Ψ.Υ. με τους φορείς της Πρωτοβάθμιας φροντίδαςΥγείας- Οι προσκλήσεις στη θεραπεία ψυχικά ασθενών στην κοινότητα.

Έγινε ανταλλαγή απόψεων, προβληματισμών και δυσκολιών που προκύπτουνμετά την παρουσίαση του κ. Μ. Θεοδωρουλάκη προέδρου Δικτύου ΑΡΓΩΣ απότη μείωση του προϋπολογισμού χρηματοδότησης. Στο τέλος έγινε εκλογή τηςνέας συντονιστικής επιτροπής Κ.Μ.Ψ.Υ. και ο προγραμματισμός του επόμενουσυμποσίου Κ.Μ.Ψ.Υ. που ανέλαβε να οργανώσει η Κ.Μ.Ψ.Υ. ΄Εβρου και Ροδό-πης. Για άλλη μια φορά το συμπόσιο ήταν εποικοδομητικό.

ΡΑΠΤΗ ΠΟΛΥΞΕΝΗ

Όλες οι σωματικές νόσοι συνοδεύονταιαπό ψυχολογικές επιπτώσεις τόσο σταπαιδιά όσο και στην οικογένεια. Οι

αντιδράσεις αυτές δεν είναι όμως πάνταπαθολογικές. Αρνητικές επιπτώσεις στησυναισθηματική ανάπτυξη και προσαρμογήτων παιδιών συνήθως παρατηρούνται σεσοβαρά παιδιατρικά νοσήματα όπως σακχα-ρώδης διαβήτης, νευρολογικές νόσοι καισωματικές αναπηρίες.

Ο κίνδυνος εκδήλωσης ψυχιατρικώνδιαταραχών στα παιδιά με χρόνιες νόσουςείναι διπλάσιος σε σύγκριση με τον γενικόπληθυσμό. Μεγαλύτερο κίνδυνο παρουσιά-ζουν τα μικρά παιδιά, κυρίως τα αγόρια, απόμονογονεϊκές οικογένειες και χαμηλή οικο-νομική κατάσταση. Στο άσθμα παρατηρείταιαυξημένος κίνδυνος εκδήλωσης συναισθη-ματικών διαταραχών, συνήθως κατάθλιψης.Στο σακχαρώδη διαβήτη μελέτες δείχνουνότι το 65% των παιδιών εκδηλώνουν τάσειςαπομόνωσης και θλίψη. Η σοβαρή ψυχιατρι-κή διαταραχή στο παιδί ή στους γονείς είναιαιτία αστάθειας των επιπέδων σακχάρου.Παιδιά και έφηβοι με λευχαιμία παρουσιά-ζουν ψηλά ποσοστά συμπεριφορικών καισυναισθηματικών προβλημάτων.

Η προσαρμογή του παιδιού στη νόσοεπηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Έναπαιδί με καλή συναισθηματική έκφραση, μευποστηρικτική οικογένεια αναμένεται ότι θαανταποκριθεί με επιτυχία στις προκλήσειςτης νόσου. Αντίθετα, ένα παιδί με δύσκοληιδιοσυγκρασία, πιο ευάλωτο δεν αναμένεταινα προσαρμοστεί καλά. Οι αντιδράσεις τωνγονιών και του ευρύτερου περιβάλλοντος,όπως και των γιατρών και του προσωπικούτου νοσοκομείου επηρεάζουν σημαντικά τηναντίδραση του παιδιού κυρίως κατά τηνεποχή της διάγνωσης και κατά τη διάρκειαεπεισοδίων κρίσης της νόσου. Σημαντικόρόλο στον τρόπο διαχείρισης της χρόνιαςασθένειας έχει η ηλικία του ασθενή. Τα πολύμικρά παιδιά μερικές φορές αποδέχονται τηνασθένεια πολύ απλά επειδή αναπτυξιακά δενείναι έτοιμα να συνειδητοποιήσουν πλήρωςτις μακροχρόνιες συνέπειες της χρόνιαςνόσου. Αντιθέτως, κάποια παιδιά την αντι-λαμβάνονται ως τιμωρία λόγω των περιορι-σμών στη διατροφή ή στις δραστηριότητέςτους. Μετά την ηλικία των 8 ετών τα παιδιάείναι πιο έτοιμα να αντιληφθούν τη χρόνιανόσο και τις συνέπειές της και να αναλάβουνμερική ευθύνη για την προώθηση της υγείαςτους. Το κύριο μέλημα των εφήβων είναι ναγίνουν αρεστοί από τους φίλους τους και

οποιαδήποτε διαφορά τους τρομοκρατεί.Παρόλο που κατανοούν τη σοβαρότητα τηςνόσου τους, πολλές φορές αποκρύπτουν τηνασθένειά τους ή παραμελούν την αγωγήαρνούμενοι να αποδεχτούν την κατάστασήτους. Η συμπεριφορά των γονέων επηρεάζε-ται από την σοβαρότητα της νόσου και απότην ηλικία του παιδιού κατά την οποία γίνε-ται η διάγνωση. Η οικογένεια μπορεί να βοη-θήσει ενισχύοντας ψυχολογικά το παιδί ήαντιθέτως μπορεί να το αποδυναμώσει επι-βαρύνοντας με πρόσθετη ανησυχία, υπερ-προστασία ή θυμό.

Ο στόχος των ψυχιατρικών παρεμβάσε-ων είναι η ενίσχυση και η υποστήριξη σεγονείς και παιδί. Τα τελευταία χρόνια προ-στέθηκαν και φαρμακολογικές θεραπείες καιτεχνικές. Όταν υπάρχει κατάθλιψη αναγνω-ρίζεται και αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά ήψυχοθεραπευτικά.

Είναι πολύ σημαντικό για τους γονείς ναβοηθούν τα παιδιά να διατηρήσουν όσο τοδυνατό περισσότερο μια φυσιολογική ρουτί-να. Πρέπει να δίνουν έμφαση όχι μόνοι στηνασθένεια του παιδιού και τις αδυναμίες τουαλλά και στις ικανότητές τους και στα δυνατάτους σημεία. Η επαφή του παιδιού και τηςοικογένειας με άτομα που αντιμετώπισανπαρόμοιο πρόβλημα και το αντιμετώπισανμε επιτυχία βοηθά σημαντικά. Μεταβάλλειτις πεποιθήσεις της οικογένειας και βελτιώ-νει τον τρόπο με τον οποίο τα μέλη αντιλαμ-βάνονται τη νόσο και ην κατάστασή τους.

Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού θαπρέπει να δίνονται σαφείς, ορθές και ειλικρι-νείς πληροφορίες για την κατάστασή τους.Τα παιδιά μπορούν να διαβάσουν και ναμάθουν όσο το δυνατό περισσότερα για τηνασθένειά τους. Εξατομικευμένες παρεμβά-σεις εστιάζονται στις μακροχρόνιες συνέπει-ες της τραυματικής εμπειρίας εξαιτίας τηςνόσου και ενισχύουν τις ψυχολογικές διεργα-σίες της ελπίδας και της προσαρμογής.

Όταν ένα παιδί πάσχει από ένα χρόνιονόσημα είναι σημαντικό να τυγχάνει υποστή-ριξης και φροντίδας από μια διεπιστημονικήομάδα που να καλύπτει όλες τις ιατρικέςσωματικές του ανάγκες αλλά και τα ψυχολο-γικά, σχολικά και κοινωνικά του προβλήμα-τα. Οι γονείς και τα αδέρφια του παιδιού πουπάσχει χρήζουν ανάλογης φροντίδας καιυποστήριξης.

Σαρέλα Τόνια, Παιδοψυχίατρος, Ψυχοθεραπεύτρια

Βυρωνος 29, Λαμία, Τηλ. 22310 50260

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΙΚΩΝ ΝΟΣΩΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΙΙΟΥΛΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ «ΓΕΦΥΡΑ» 9

Tα παραμύθια παίζουν σημαντικό ρόλο όχι μόνο στη ζωή των παιδιών αλλά και των μεγάλων. Διεγείρουν την φαντασία ,προσφέρουν ηθικά διδάγματα. Τα παιδιά προσπαθούν να ταυτίσουν τον εαυτό τους με τους ήρωες και ζουν την δράση τουπαραμυθιού. Τα φυτά και τα ζώα αποκτούν φωνή και τα φέρνουν κοντά στον δικό τους κόσμο και έτσι τα παιδιά γίνονταιένα με την φύση. Ο ενήλικας με το παραμύθι μπορεί να μεταφερθεί στον συμβολικό κόσμο του παιδιού, να τον κατανοήσεικαλύτερα και να μάθει την γλώσσα του , γιατί οι συμβολισμοί του παραμυθιού παραπέμπουν στον συμβολικό κόσμο του παι-διού.

Γεννήθηκα στην Καστοριά και ήμασταν 8 αδέλφια. Όταν έγινα 12 χρονώνη μητέρα μου πήρε εμένα και τα 3 μικρότερα αδέλφια μου και πήγαμε ναζήσουμε σ’ ένα μοναστήρι στη Φθιώτιδα. Εκεί περνούσαμε καλά, όμως

κάναμε πολλές δουλειές. Μερικές απ’ αυτές ήταν δύσκολες για μας που ήμα-σταν παιδιά. Σκαλίζαμε τους κήπους με τα λουλούδια και βάφαμε τα κάγκε-λα, ζυμώναμε ψωμί, φτιάχναμε σταυρουδάκια, κομποσκοίνια και τα πουλού-σαμε στην έκθεση. Πηγαίναμε στην εκκλησία στον εσπερινό, στο απόδειπνοκαι στον όρθρο. Κοιμόμασταν νωρίς το βράδυ και ξυπνούσαμε στις 4:00 τοπρωί. Μια μέρα αποφάσισα να φύγω και να ζήσω αλλού. Όμως η μητέρα καιη αδελφή μου μένουν ακόμη εκεί και πηγαίνω πολύ συχνά και τις βλέπω.

Κυριακή Φερδή

«Η ζωή σ’ ένα μοναστήρι…»

Ένα παραμύθι……….Απ’ την Ομάδα βιβλίου

Ηζωή μου είναι μονότονη. Κυνηγάω τις κότες, οιάνθρωποι κυνηγούν εμένα. Όλες οι κότες μοιάζουνκαι όλοι οι άνθρωποι μοιάζουν. Γι’ αυτό λοιπόν

βαριέμαι κάπως. Αν με ημερώσεις όμως, η ζωή μου θα είναιηλιόλουστη. Θα γνωρίζω ένα κρότο από τα πατήματα που θαείναι διαφορετικός από τους άλλους. Τ’ άλλα πατήματα μεκάνουν να χώνομαι κάτω από τη γη. Τα δικά σου θα με κάνουννα βγαίνω έξω απ’ τη φωλιά μου, σαν μια μουσική.

Σώπασε η αλεπού και κοίταξε για πολλή ώρα τον πρί-γκηπα.

Σε παρακαλώ…. ημέρωσέ με, του είπε!Θέλω βέβαια, της αποκρίθηκε ο μικρός πρίγκηπας, μα

δεν με παίρνει ο καιρός. Έχω να ανακαλύψω φίλους καιπολλά πράγματα να γνωρίσω.

Δε γνωρίζει κανείς παρά τα πράγματα που ημερώνει, είπεη αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν καιρό να γνωρίσουν τίποτα.Τ’ αγοράζουν όλα έτοιμα απ’ τα εμπορικά. Καθώς όμως δενυπάρχουν εμπορικά που να πουλάνε φίλους, οι άνθρωποι δενέχουν πια φίλους. Αν θες ένα φίλο, ημέρωσέ με!

Τι πρέπει να κάνω είπε ο μικρός πρίγκηπας.Πρέπει να έχεις μεγάλη υπομονή, αποκρίθηκε η αλεπού.

Θα καθίσεις πρώτα κάπως μακριά μου, έτσι στο χορτάρι. Εγώθα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού μου κι εσύ δεν θα λεςτίποτα. Τα λόγια είναι που κάνουν τις παρεξηγήσεις. Αλλάκάθε μέρα θα μπορείς να κάθεσαι λιγάκι πιο κοντά…….

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ Η ΑΛΕΠΟΥ

Ο ΜικρόςΠρίγκιπας(ANTOINEDE SAINT-EXUPERY)

Γιάννος είναι το όνομα του πατέρα μας.Ένας Τούρκος συγγραφέας έγραψε για τονπατέρα μας. Του αφιέρωσε το εξώφυλλο.

Ο πατέρας μας ήταν πολύ θρήσκος. Διαβάστε τιγράφει: Γλυκός, φευγάτος Γιάννος, ήταν πολύδυνατός. Ήταν ένας γελαστός άνθρωπος, στις 6Ιανουαρίου κάθε χρόνο έπρεπε να πετάξει τονσταυρό στην θάλασσα. Μέσα στα παγωμένανερά ποιος θα έπεφτε; Ο Γιάννος! Πέφτει στηνθάλασσα πιάνει τον σταυρό και μετά βγαίνει,τον βάζει σ’ ένα καλάθι και με τα βρεγμέναρούχα χτυπάει πόρτα- πόρτα τα σπίτια των χρι-στιανών και μαζεύει χρήματα, προσκυνώνταςτον σταυρό οι χριστιανοί. Ένα επάγγελμα δενείχε, αλλά όλες τις δουλειές τις έκαμνε. Ότανήταν η εποχή του Τορικιού ερχόταν στο νησίλαζοί και πήγαινε μαζί τους για ψάρεμα, γιαδυο άτομα τραβούσε το κουπί. Δόξα τον Θεόήταν γερός, υγιής και πολύ δυνατός. Τρέλαπολύ, αλλά χαρούμενος. Μέσα στην χαρά ήταν.Εκεί που στεκόταν πάντα δόξαζε το Θεό. Ήτανπαντρεμένος και είχε έξι κορίτσια και ένα γιο. Ηγυναίκα του ήταν μια αγνή γυναικούλα. Όπουυπήρχε δυσκολία, έτρεχε ο Γιάννος. Στηνθάλασσα να πλύνει τα χαλιά, τα πηγάδια τουνησιού να καθαρίζει, να κουβαλάει ξύλα, κάρ-βουνα, βαριά έπιπλα, όλο του Γιάννου η δου-λειά ήταν. Οι άλλοι εργάτες έπαιρναν τα διπλάαπό τον Γιάννο. Κουβαλούσε νερό και είχε έναχοντρό κοντάρι μακρύ και έβαζε έναν τενεκέ από αριστερά μετο σχοινί δεμένα και ένα από δεξιά, τα γέμιζενερό και τα έβαζε στον ώμο του. Σαν να μηνείχαν νερό μέσα από την μια περπατούσε καιαπό την άλλη τραγουδούσε, σαν να ήταν οιτενεκέδες άδειοι. Όποτε ήταν στα κέφια τουέλεγε κοτσανάκια και τραγουδούσε αμανέδεςπου τα έλεγε στα Ελληνικά και στο τέλος έλεγεκαι τριλιλάκια, τριλιλάκια και του Γιάννου ταπαιδάκια. Αυτός ήταν ο πατέρας μας και τον αγαπούσαμεπολύ.

Πολίτης Γρηγόρης

Ο πατέρας μου ο Γιάννος

Tο καλοκαίρι πήγαμε διακοπές σε ένα παραθαλάσσιο όμορφο ξενοδοχείο κοντά στην πόλη της Λαμίας. Καθίσαμε σχεδόνπέντε ημέρες. Ακόμη και σήμερα αναπολώ τις στιγμές και περιμένω να έρθει το καλοκαίρι. Το πρωί που ξυπνούσαμεπηγαίναμε για πρωινό όλοι μαζί στο εστιατόριο του ξενοδοχείου. Μετά φορούσαμε το μαγιό μας παίρναμε τις πετσέτες

μας και πηγαίναμε στην παραλία. Άλλοι κολυμπούσαν και άλλοι κάθονταν στις ξαπλώστρες για ηλιοθεραπεία. Κάποιοι από εμάςέπαιζαν ρακέτες με τους θεραπευτές μας και άλλοι έπαιζαν βόλεϊ. Αργότερα πηγαίναμε στο εστιατόριο για το μεσημεριανό μαςγεύμα το οποίο περιλάμβανε πολύ νόστιμα φαγητά. Μετά χαλαρώναμε και ξεκουραζόμασταν στα δωμάτιά μας και το απογευμα-τάκι ανεβαίναμε στην καφετερία που είχε και εξωτερική πισίνα για να πιούμε τον καφέ μας ή το αναψυκτικό μας. Εγώ είχα κολυ-μπήσει και στην πισίνα του ξενοδοχείου η οποία ήταν πολύ ωραία. Αργότερα πήγαινα στην παραλία για τρέξιμο και απολάμβανατο δροσερό αεράκι. Έπειτα αφού ήμασταν γεμάτοι από τις όμορφες εικόνες της φύσης και την απόλαυση του ηλιοβασιλέματος,πηγαίναμε για το βραδινό μας δείπνο. Όταν βράδιαζε και νυστάζαμε αποσυρόμασταν στα δωμάτια μας για ύπνο ή καθόμαστανστον κήπο και συζητούσαμε με την παρέα μας. Το βράδυ ήταν πολύ ήσυχα και ακούγαμε τα τριζόνια , τα οποία μας κρατούσανσυντροφιά. Ήθελα να έμενα λίγες ημέρες ακόμη γιατί ήταν πολύ όμορφα.

Δημόπουλος Γιάννης

KAΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

TA MEΛΗ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ...

KΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ


Φέτος όπως και κάθε χρο-νιά πραγματοποιήθηκανοι καλοκαιρινές διακοπές

των ενοίκων μας, σε μια όμορφηκαι γραφική περιοχή κοντά στην(Κωμόπολη της Στυλίδας) στοξενοδοχείο «ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗΣ».Συμμετείχαν όλοι οι ένοικοι τουΟικοτροφείου «ΓΛΑΥΚΟΣ» με τηνομάδα των θεραπευτών. Πέντεημέρες που ήταν η διάρκεια τωνδιακοπών χάρηκαν οι ένοικοι τονήλιο και την θάλασσα και άλλα-ξαν τις εικόνες της πόλης.

Διώτη Αριστέα


Τ α κατ’ εξοχήν μέσα μαζικής επικοινωνίαςείναι ο έντυπος λόγος, δηλαδή ο ημερή-σιος και περιοδικός τύπος, το ραδιόφω-

νο και η τηλεόραση. Πολλοί σήμερα θεωρούν ωςμέσα μαζικής επικοινωνίας τον κινηματογράφοκαι το θέατρο. Το μέσο παίζει κεντρικό και ου-σιαστικό ρόλο στην διαδικασία μαζικής επικοι-νωνίας. Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί και με-ταδίδει πληροφορίες το μέσο επικοινωνίας ποι-κίλει. Μια μαρτυρία δηλαδή μπορεί να μεταδίδεταιοπτικά ή ακουστικά ή οπτικοακουστικά, ζωντα-νή ή σε μαγνητοσκόπηση.

Η Ελληνική κοινωνία γνωρίζει το φαινόμε-νο των ΜΜΕ τη δεκαετία του ‘ 60. Ο έντυπος λό-γος και κυρίως οι εφημερίδες ήταν η κορυφή τηςενημέρωσης. Πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι ηκαθημερινή ανάγνωση εφημερίδας βρίσκεταισε περίοδο μείωσης. Σ’ αυτό συνετέλεσε η πα-ρουσία της τηλεόρασης. Η μεγαλύτερη προσφο-ρά της τηλεόρασης είναι ότι μπορεί να θεωρηθείη πιο σημαντική πηγή πληροφόρησης στον κό-σμο. Η πληροφόρηση εμφανίζεται να είναι απότους πρωταρχικούς σκοπούς πολλών τηλεοπτι-κών εκπομπών. Σ’ όλα τα κράτη τα τηλεοπτικάπρογράμματα περιλαμβάνουν εκπομπές ειδήσε-ων και επίκαιρα. Οι εκπομπές αυτές τείνουν να αυ-ξάνουν με το πέρασμα του χρόνου. Παρ’ όλα αυτάη θεαματικότητα των δελτίων ειδήσεων έχειπαραμείνει στα ίδια επίπεδα. Η παρουσίαση τωνθεμάτων γίνεται συχνά με υποτονικό ή δραματι-κό τρόπο και συμβάλει στη διαμόρφωση εσφαλ-μένων εντυπώσεων. Οι δραματικές ειδήσεις λοι-πόν καλύπτονται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τηντηλεόραση. Αντίθετα ειδήσεις όπως οι επιπτώσειςτου τσιγάρου στην ανθρώπινη υγεία ή κάποια οι-κολογική καταστροφή πολύ λιγότερο. Στην πα-ρουσίαση των ειδήσεων υπάρχουν διαφορέςανάμεσα στην τηλεόραση και την εφημερίδα όπωςο αριθμός των λέξεων, η προσοχή του τηλεθεα-τή σε σύγκριση με την προσοχή του αναγνώστη.Η τηλεόραση είναι ένα μέσο στο οποίο κυριαρχείη εικόνα ενώ στην εφημερίδα κυριαρχεί ο λόγος.Η εικόνα δίνει στις τηλεοπτικές ειδήσεις την αί-σθηση της αμεσότητας και του ρεαλισμού μέσααπό τις σκηνές του γεγονότος που παρουσιάζει.

Η δύναμη της οπτικής επικοινωνίας έχει ισχυρόαντίκτυπο. Η φυσική κυριαρχία της εικόνας διε-γείρει τα συναισθήματα και τις αισθήσεις.

Οι επιδράσεις των ΜΜΕ έχουν να κάνουν μεπαράγοντες όπως η ηλικία, κοινωνικοοικονομι-κή τάξη, μόρφωση γονέων και προηγούμενεςεμπειρίες. Άτομα που προέρχονται από οικονο-μικά αδύνατες οικογένειες με χαμηλό επίπεδομορφώσεως, με εμπειρίες στερήσεως και συ-μπλέγματα κοινωνικής μειονεκτικότητας είναι πε-ρισσότερο από τ’ άλλα εκτεθειμένα στις επι-δράσεις. Κίνητρο είναι οτιδήποτε κινεί, ωθεί ή πα-ρασύρει σε δράση ένα άτομο. Τα κίνητρα είναι δυ-νατό να ωθούν το άτομο ενεργώντας από μέσα ήνα το έλκουν ενεργώντας από έξω. Κίνητρα επο-μένως είναι τόσο οι εσωτερικές αιτίες συμπερι-φοράς όσο και εξωτερικές αιτίες. Πως όμως απότην μελέτη των κινήτρων φτάνουμε στην επί-δραση των ΜΜΕ, στην ανθρώπινη συμπεριφοράκαι ειδικότερα στην εγκληματική; Αναλύοντας τηλειτουργία των κινήτρων στη ζωή μας οδηγού-μαστε στις αιτίες συμπεριφοράς. Η δύναμη τωνΜΜΕ είναι πηγή συμπεριφοράς, άρα μπορούν ναχαρακτηριστούν ως κίνητρα. Τα ΜΜΕ προβάλουνέντονα τρόπους ντυσίματος, πεδία δράσης, ρό-λους των φύλων, ζωές και πρότυπα που συχνάαπέχουν πολύ από την καθημερινότητα όλων. Ηβία έτσι όπως απροκάλυπτα παρουσιάζεται κα-θώς και οι προκλήσεις από ευκατάστατους τρό-πους ζωής γεμάτης περιπέτεια και ασυγκράτητη«δράση» είναι δύσκολο να εξουδετερωθούν απότα ηθικά διδάγματα που κατά καιρούς «πλασά-ρει» (και συχνά διαστρεβλωμένα παρουσιάζει).Τα ΜΜΕ αφενός καλλιεργούν την επιθυμία γιαπλούτο και δύναμη, αφετέρου υποδαυλίζουν τηχρήση βίας, πράγμα που έχει σοβαρές συνέπει-ες για τη συμπεριφορά των νέων. Τα ΜΜΕ όχιμόνο οδηγούν ομάδες ατόμων σε εγκληματική συ-μπεριφορά, αλλά παραπλανούν και αποπροσα-νατολίζουν τόσο την κοινή γνώμη που δημιουρ-γούν φόβο και παθητικότητα απέναντι στο κοι-νωνικό πρόβλημα του εγκλήματος και συσκοτί-ζουν τους πραγματικούς λόγους γένεσης τουοδηγώντας τα μέλη της κοινωνίας σ’ ένα φαύλοκύκλο αλληλεπίδρασης και ενίσχυσης της εγκλη-

ματικής συμπεριφοράς.Όλοι οι άνθρωποι έχουνμια καλοσχηματισμέ-νη άποψη για το τι είναιέγκλημα, γιατί υφίστα-ται, ποιοι φταίνε, τιπρέπει να γίνει κτλ.Ελάχιστοι είναι όμως εκείνοι που πραγματικάέχουν επαφή με τον κόσμο του εγκλήματος. Τοσχολείο, η εκκλησία, οι επαγγελματικές ομά-δες, η οικογένεια, η γειτονιά, οι ομάδες συνομη-λίκων, η λογοτεχνία και κυρίως τα ΜΜΕ είναι με-ρικές από τις πηγές δημιουργίας της αναπαρά-στασης που έχουμε για το έγκλημα.

Το πρόβλημα της βίας στα ΜΜΕ άρχισε νααπασχολεί τους ειδικούς από τη δεκαετία του ’50.Σήμερα τα ΜΜΕ και ιδιαίτερα η τηλεόραση πουεπικρατεί στις ζωές των σύγχρονων ανθρώπωνέχει πλημμυριστεί από το «αίμα» που παρουσιά-ζεται με τον πιο ειδεχθή τρόπο καθημερινά.Τόσο στις ειδήσεις όσο και στις ταινίες (και τώραπροεκτείνεται και στις διαφημίσεις) ο θεατής πα-θητικά κατακλύζεται από ανατριχιαστικά ερεθί-σματα. Ιδιαίτερα έντονο παρουσιάζεται το πρό-βλημα σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλι-κίας γιατί μέχρι το όγδοο έτος το παιδί δε μπορείνα διακρίνει ανάμεσα στην πραγματικότητα πουπαρουσιάζεται στην τηλεόραση καις την πραγ-ματική ζωή. Όταν, λοιπόν, τα παιδιά βομβαρδί-ζονται από σκηνές βίας μπορεί να βιώσουν τραυ-ματικά τη ζωή και η σύγχυση που θα υποστεί οεγκέφαλός τους να οδηγήσει σε διαταραγμένη ψυ-χική υγεία. Τα παιδιά είναι οι πιο φανατικοί τη-λεθεατές και γι’ αυτό είναι και οι πιο ευάλωτοι. Ησυνεχής τριβή με τη βία οδηγεί σε εξοικείωση τέ-τοιου βαθμού που η βία γίνεται το «πρότυπο» συ-μπεριφοράς του και κάτι τόσο συνηθισμένο πουδεν προκαλεί αντίδραση παρά μάλλον μίμηση. Μετην παρακολούθηση των σκηνών βίας από την τη-λεόραση ενθαρρύνεται σε αντικοινωνική στάσηκαι ακόμη μπορεί να οδηγηθεί σε αποκλίνουσακοινωνική συμπεριφορά. Η ψυχολογική κατά-σταση του παιδιού, η προσωπικότητα και ψυχο-σύνθεσή του, το οικογενειακό περιβάλλον και ησχέση με τους δικούς τους, ο χαρακτήρας και η

νοημοσύνη του καθώς και άλλοι παράγοντεςπου παρεμβαίνουν δυναμικά ή μη στη ζωή τουπαιδιού σαφώς επηρεάζουν το πόσο τελικά επι-τρέπεται στην τηλεόραση να βλάψει το παιδί.

Κι αν η επιθετικότητα και η βία είναι χαρα-κτηριστικό φαινόμενο στην ιστορία της ανθρω-πότητας, κι αν οι αιτίες πρόκλησης της και οι με-ταβλητές συσχέτισης μ’ αυτή ποικίλουν κατάπολύ, σίγουρα και τα ΜΜΕ συμβάλλουν και προ-καλούν την εγκληματική συμπεριφορά. Γιατίαυτή δε συνιστάται μόνο στα ειδεχθή εγκλήμα-τα που μαθαίνουμε καθημερινά, αλλά και τηνεγκληματική αδιαφορία που επιφέρει ψυχολογικήβία και εξαθλίωση, στην καθημερινή εγκληματικήαλλοτρίωση που υφίσταται ο σημερινός άνθρω-πος με τη σιωπηλή αποδοχή όλων.

Πρεμέτη Βασιλική

Βιβλιογραφία_ Ζαφράνα Μ. (Χ.Χ.) Εγκέφαλος και Τηλεόραση στη συλλο-γική μελέτη, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στο πλαίσιο τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης Πρακτικά Α ́Επιστημονικής Συνάντησηςτου τμήματος δημοσιογραφίας του Α.Π.Θ. Παπαζήση, Αθήνα142-148._ Κασσωτάκης, Μ (1978). Τηλεόραση και Αγωγή, Σύλλογοςγονέων και κηδεμόνων των μαθητών Π.Σ.Π.Α. Αθήνα, 19-31._ Λαμπροπούλου, Ε (1994). Κοινωνικός έλεγχος του εγκλή-ματος, Παπαζήση, Αθήνα._ Μπασάντης, Δ. & Στράτος, Κ(1991). Ο κόσμος των ειδήσε-ων, Γνώση, Αθήνα, σελ. 77-82._ Τσαρδάκης, Δ. (1990). Μαζική Επικοινωνία και Πραγματι-κότητα, Παπαζήση, Αθήνα, σελ. 98-137._ Βιαιότητα , S. Singer, P.O. (1961). Television of aggressionthrough imitation of aggressive models, journal of Abnormaland Social Psychology, 63, p. 575- 582._ Johnson, J.E., Christie, J.F., Yawkey, T.D. (1987). Play and ear-ly childhood development, Scott Foresman and Company, 215._ Maccoby , E. (1954). Why do children watch television, Pub-lic Opinion Quarterly, 18,3.

«Κίνητρα και εγκληματικήσυμπεριφορά στα ΜΜΕ»

Θ α μπορούσε η κατάθλιψη στην ενήλικη ζωή να συν-δέεται με το επίπεδο της γονικής εκπαίδευσης; Μια νέαμελέτη με επικεφαλής την Amélie Quesnel-Vallée, κοι-

νωνιολόγο από το Πανεπιστήμιο McGill, προτείνει αυτή την υπό-θεση.

Αναλύοντας δεδομένα 29 ετών από την Εθνική ΔιαχρονικήΈρευνα Νεολαίας του 1979, οι Amélie Quesnel-Vallée και MilesTaylor, εξέτασαν την σύνδεση ανάμεσα στο επίπεδο εκπαίδευ-σης ενός γονέα και την εκπαίδευση των παιδιών του, το εισόδη-μα των νοικοκυριών και τα καταθλιπτικά συμπτώματα.

Η ομάδα διαπίστωσε ότι το υψηλότερο εκπαιδευτικό επίπε-δο των γονέων σημαίνει λιγότερα προβλήματα ψυχικής υγείας για

τα ενήλικα παιδιά τους. Ωστόσο, βρέθηκε σύνδεση της σχέσης τουγεγονότος ότι οι γονείς με υψηλότερο εκπαιδευτικό υπόβαθρο,τείνουν να έχουν παιδιά με υψηλότερο εκπαιδευτικό επίπεδο, κα-λύτερες θέσεις εργασίας και να αμείβονται καλύτερα από ότι οιίδιοι, εξήγησε η Amélie Quesnel-Vallée. Αυτό σημαίνει ότι όλη ηδιαδικασία να διεκδικήσει κάποιος μία καλύτερη κοινωνική ζωήπου έχει τις ρίζες της στην εκπαίδευση του γονέα, είναι ζωτικήςσημασίας για την ψυχική υγεία των παιδιών ως ενηλίκων.

Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι οι πολιτικές που στο-χεύουν στην αύξηση των εκπαιδευτικών ευκαιριών για όλους, ανε-ξάρτητα από το κοινωνικό υπόβαθρο, μπορεί να συμβάλει στο νασπάσει το φαύλο κύκλο της χαμηλής κοινωνικοοικονομικής κα-

τάστασης και της κακής ψυχικής υγείας. «Τα παιδιά δεν επιλέγουντην κοινωνικοοικονομική προέλευση τους. Νομίζω ότι έχουμε τηνευθύνη να διευθετήσουμε την αντιμετώπιση των ανισοτήτων υγεί-ας που προκύπτουν από τις συνθήκες της πρώιμης παιδικής ηλι-κίας», δήλωσε η Amélie Quesnel-Vallée.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ –ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΚΟΥΝΑΝΟΥ ΜΑΡΙΑ

Πηγή: Amélie Quesnel-Vallée, Miles Taylor. Socioeconomic Path-ways to Depressive Symptoms in Adulthood: Evidence from the Na-tional Longitudinal Survey of Youth 1979. Social Science & Medi-cine, 2011.

ΠΩΣ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΓΟΝΕΑ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΗΝΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΩΣ ΕΝΗΛΙΚΑ


Η κα Κασσάνδραπροτείνει……

Αποσμητικό με σόδαΓια να είναι πάντα φρέ-

σκα και καθαρά τα χαλιά σας,τα οποία συχνά μαζεύουνδυσάρεστες οσμές, η σόδαείναι η ιδανική λύση. Ρίξτεάφθονή σόδα μαγειρικής στοχαλί. Αφήστε τη όλη τηννύχτα και σκουπίστε με τηνηλεκτρική σκούπα. Για καλύ-τερα αποτελέσματα μπορείτενα διαλύσετε δύο φλιτζάνιαλευκό ξύδι σε μισό λίτρονερό και να περάσετε ταχαλιά σας.

ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣΤΟΥ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟΥ ΛΑΜΙΑΣ «ΓΛΑΥΚΟΣ»ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΝ-ΑΛΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΠΟΚΟΛΑΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ!

ΚΚάποτε ο Νασραδίν Χότζα ανέβηκε ψηλά στο τζαμί και διε-κήρυξε ότι: " είναι ανώτερος από τον Σουλτάνο".

Τον συλλάβανε όμως οι Ζαμπτιέδες (τούρκοι χωροφύλακες) και μεκλωτσιές τον πήγαν στον δικαστή, φωνάζοντας " δεν είναι τίποτα, θα τον κρεμάσουμε αμέσως". Ο δικαστής τον ερωτά¨τι είναι αυτά που κάνεις Ναστραδίν Χότζα;¨

Ο Νατραδίν λέει: - αφέντη δικαστή, ποιός είναι ανώτερος από σένα Ο δικαστής απαντά: -μα φυσικά ο υπουργός Δικαιοσύνης¨. Ο Ναστραδιν ξαναρωτά τον δικαστή:- πάνω από τον υπουργό Δικαιοσύνης -; ¨Ο Βεζύρης ¨ απαντά ο δικαστής.- Και πάνω από τον Βεζύρη ξαναρωτά ο Ναστραδίν;¨Ο πολυχρονεμένος μας Σουλτάνος ¨λέει ο δικαστής. - Πάνω από τον Σουλτάνο ; ερωτά ξανά ο Ναστραδίν. Σκέφτεται λίγο ο δικαστής και λέει ¨ο Προφήτης είναι πάνω απότον Σουλτάνο¨. - Πάνω από τον Προφήτη; ¨Ο Αλλάχ ¨απαντά ο δικαστής. - Και πάνω από τον Αλλάχ; συνεχίζει να ρωτά ο Ναστραδίν. ¨Το Τίποτα ¨λέει ο δικαστής. -Ε, εγώ είμαι το Τίποτα -λέει ο Ναστραδίν Χότζα.

Συντακτική Ομάδα:

Βεζυροπούλου ΚασσάνδραΓεωργούσης ΝικόλαοςΔημόπουλος ΙωάννηςΔιώτη ΑριστέαΚατερινάκη ΑθανασίαMητσοπούλου ΒασιλικήΞηρομερίτη ΑγγελικήΜπέκιου ΣταυρούλαΦερδή Κυριακή

Επίσης συμμετείχαν: Γεωργίου ΓεωργίαΙακωβάκη ΠαναγιώταΣαρέλα ΑντωνίαΊνα ΣβώλουΠρεμέτη ΒασιλικήΡάπτη ΠολυξένηΛάμπρου ΜαρίαΚουνάνου Μαρία

H νευρική ανορεξία είναι μια διαταραχή πρόσληψης τροφής, είναι ψυχικό νόσημα, επηρεάζει συ-νήθως νεαρά άτομα, κυρίως κορίτσια και γυναίκες και λιγότερο άντρες. Η διαταραχή αυτή απα-σχολεί το άτομο για όλη του τη ζωή με διαστήματα ύφεσης και επανεμφάνισης. Το ποσοστό

της νευρικής ανορεξίας κυμαίνεται από 0,4 σε 0,7% και είναι η μοναδική ψυχιατρική διαταραχή που μπο-ρεί να οδηγήσει στο θάνατο με ποσοστό θνησιμότητας 10%, άρα είναι κρίσιμο να αντιμετωπιστεί άμε-σα. Τα τελευταία χρόνια την νευρική ανορεξία την συναντούμε στις Δυτικές Κοινωνίες, κυρίως στον ανε-πτυγμένο κόσμο. Προβάλλεται το αδύνατο σώμα όχι μόνο σαν πρότυπο ομορφιάς αλλά και σαν προϋ-πόθεση για αυτοεκτίμηση, επιτυχία. Τα άτομα που πάσχουν, έχουνε διαστρεβλωμένη εικόνα του εαυτούτους και η εμμονή σε αυτή, που είναι και τα δύο κύρια χαρακτηριστικά της πάθησης εμποδίζουν το άτο-μο να έχει επίγνωση της κατάστασης με αποτέλεσμα συχνά να μην ζητά βοήθεια. Τα άτομα δεν συνει-δητοποιούν το πρόβλημα. Δεν θεωρούν ότι αντιμετωπίζουν πρόβλημα, αξιολογούν την κατάσταση ωςφυσιολογική. Παρ’ όλα αυτά οι διατροφικές διαταραχές μπορούν να υπερνικηθούν και είναι σημαντικόγια το άτομο να αναζητήσει σύντομα θεραπεία, γιατί μπορούν να έχουνε σοβαρές σωματικές και ψυχο-λογικές επιπτώσεις. Η έγκαιρη διάγνωση της νόσου βοηθάει στην καλύτερη εξέλιξη και θεραπεία. Η ανάρ-ρωση μπορεί να πάρει μήνες ή και χρόνια. Η νευρική ανορεξία δεν έχει σαφές αιτιολογικό υπόβαθρο, ηαιτιολογία της είναι πολυπαραγοντική. Συνδέεται άρρηκτα με την τάση ελέγχου του ατόμου, το οποίο προ-σπαθεί να έχει τον έλεγχο του εαυτού του και της αυτοεικόνας του και συχνά οδηγείται σε ακραίες συ-μπεριφορές. Το συναίσθημα των ανθρώπων που υποφέρουν από την ανορεξία χαρακτηρίζεται από στε-νοχώρια, άγχος, έντονα καταθλιπτικά συμπτώματα, ευερεθιστικότητα, προβλήματα ύπνου, πονοκεφά-λους, υπόταση, οστεοπόρωση, αμηνόρροια στις γυναίκες και έλλειψη σεξουαλικής επιθυμίας στους άντρες.Είναι άτομα τελειομανή, με υψηλούς στόχους και προσδοκίες από τον εαυτό τους παρόλο που η διάθε-σή τους είναι καταθλιπτική με έντονα συναισθήματα θυμού και ενοχής. Επίσης τα άτομα αυτά τείνουν ναθεωρούν πως η ομορφιά κάποιου εξαρτάται αποκλειστικά από το ποσοστό λίπους που έχει στο σώμα του.Κοιτώντας τον εαυτό τους στον καθρέφτη βλέπουν το σώμα τους παχύτερο απ’ ότι πραγματικά είναι. Βα-σικό χαρακτηριστικό της διαταραχής είναι ο φόβος που διακατέχει το άτομο για την εικόνα του και τοενδεχόμενο αύξησης του βάρους του. Υπάρχουνε δυο τύποι νευρικής ανορεξίας: α) η ανορεξία περιο-ριστικού τύπου (εδώ η ανορεξία χαρακτηρίζεται από στέρηση φαγητού), β) η ανορεξία περιοριστικού– βουλιμικού τύπου ( εδώ υπάρχουνε περίοδοι στέρησης που εναλλάσσονται από επεισόδια βουλιμίαςμε υπερφαγία που ακολουθούνται όμως από προκλητούς εμετούς ώστε και πάλι το άτομο να έχει τον έλεγ-χο του βάρους του. Αρχικά το περιβάλλον του ανορεκτικού ατόμου δεν μπορεί να αντιληφθεί κάτι πε-ρισσότερο από την μείωση των κιλών. Σπάνια διακρίνουν την διαταραχή γιατί η συμπεριφορά του ανο-ρεκτικού χαρακτηρίζεται από μυστικότητα. Πέρα από την ατομική ψυχοθεραπεία, στην οποία ο θερα-πευτής προσπαθεί να ενθαρρύνει υγιείς διατροφικές συνήθειες και να κινηθεί γύρω από θέματα αυτο-εικόνας και εικόνας σώματος, υπάρχουν πάνω από 200 περίπου διαφορετικές μορφές ψυχοθεραπείας.Οι δυο δημοφιλέστερες για την θεραπεία της νευρικής ανορεξίας είναι η Γνωσιακή συμπεριφοριστική θε-ραπεία και η Συστηματική θεραπεία οικογένειας. Όσον αφορά την πρώτη θεραπεία, πρόκειται για θε-ραπευτικά προγράμματα που περιλαμβάνουν ημερολόγια σίτισης και εκτενή εκπαίδευση σχετικά με θέ-ματα διατροφής στα οποία τονίζονται οι κίνδυνοι του υποσιτισμού και ενθαρρύνεται η συζήτηση για θέ-ματα υγείας και αντιλήψεων σε σχέση με το φαγητό. Συχνά οι διαταραχές διατροφής χαρακτηρίζονταιαπό την απουσία ελέγχου στη σίτιση και η ανάπτυξη αυτοελέγχου είναι από τους βασικούς στόχους τηςγνωσιακής θεραπείας. Στην δεύτερη θεραπεία (συστηματική θεραπεία οικογένειας), οι συγγενείς σπά-νια μένουν θεατές, εμπλέκονται ενεργά σε προσπάθειες να πείσουν τον άνθρωπό τους να φάει. Οι συστημικοίθεραπευτές τονίζουν την υπερπροστατευτικότητα , την υπερεμπλοκή και την αποφυγή της σύγκρουσηςσαν χαρακτηριστικά των οικογενειών των ανορεκτικών. Ταυτόχρονα στοχεύουν στην ίαση της τάσης υπε-ρελέγχου που υπάρχει στα άτομα με ανορεξία και προσπαθούν να ρευστοποιήσουν τα σχήματα και τιςσυμπεριφορές που ενισχύουν και διατηρούν μέσα στην οικογένεια την ανορεξία.

Ξηρομερίτη Αγγελική

Nευρική ανορεξία

Περιοδικό Γέφυρα τεύχος 4

Healthcare

Transcript of Περιοδικό Γέφυρα τεύχος 4