ΥΠΟΓΕIOΠΕΡΙΟ∆ΙΚΗ ΕΚ∆ΟΣΗ ΤΗΣ ΑΡΕΝΑ [ ΤΕΥΧΟΣ

ΜΑΡΤΙΟΣ 2008µε θέαΥΠΟΓΕIOµε θέα

4

Είµ

αστε

όλοι

στο

υπόγε

ιο ό

µω

ς µ

ερικ

οί

από ε

µάς β

λέπ

ουν τ

α α

στέ

ρια

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α4 ΆΡΘΡΟ 16: Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ Η ΚΟΜΟΤΗΝΗ ΗΤΑΝ Η ΑΡΧΗ…

5 ΈΛ…ΕΟΣ ΣΤΟΝ ΕΛΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

6 ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ. H ΦΥΛΗ ΤΩΝ MAPUCHE

7 ∆ΟΥΛΕΨΕ ΟΣΟ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙΣ, Η ΖΩΗ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΣΤΑ 75

8 ΠΕΡΙ ∆ΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΡΑΤΟΥΣ

9 ΟΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ

13 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ GAMING

14 AΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΡΟΖΑ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ

15 ΕΛΛΑ∆Α: ΤΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΧΤΕΣ… ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ

16 ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΜΑΗΣ 1968 - ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ∆ΕΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ

19 ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 1968. Η ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ -ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ- ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

20 ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ. ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ

21 ∆ΙΑ∆ΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

22 ΒΓΑΛΕ ΤΟΥΣ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΟΥ! Η «∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» ΣΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ...

23 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΦΟΙΒΟΣ ∆ΕΛΗΒΟΡΙΑΣ

27 ΦΙΝΤEΛ ΚAΣΤΡΟ ΚΟΥΒΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ: ΕΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΛΕΙΝΕΙ, ΕΝΑ ΝΕΟ ΑΝΟΙΓΕΙ

28 ROCK - Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

29 ∆ΥΟ ΓΑΙ∆ΑΡΟΙ ΜΑΛΩΝΟΥΝΕ ΣΕ ΞΕΝΟ ΑΧΥΡΩΝΑ…

30 BRUCE SPRINGSTEEN. MAGIC

31 ME TA MATIA TOY MAKH…

Για µια ακόµα φορά ξεκινάµε το ταξίδι µας από το υπόγειο της ΑΣΟΕΕ.Ένα υπόγειο µε λιγοστό φυσικό φως, γεµάτο τραπεζάκια, χαρτιά, αφίσεςκαι κόσµο. Ενίοτε και µουσική. Το υπόγειο της σχολής µας, είναι και τοορµητήριο των ∆ΑΠ ΠΑΣΠ για τις «εξυπηρετήσεις». Σηµειώσεις, παλιάθέµατα, προγράµµατα, ώρες γραφείων. Είναι ορµητήριο της απόπειραςαυτών των παρατάξεων να µεταφέρουν το σαθρό κεντρικό πολιτικό σκη-νικό και στην ΑΣΟΕΕ. Όµως δεν είναι έτσι τα πράγµατα σε ολόκληρο τουπόγειο. Παραφράζοντας τον Όσκαρ Γουάιλντ «είµαστε όλοι στο υπό-γειο, όµως µερικοί από εµάς κοιτούν τα αστέρια». Έτσι και εµείς επιλέ-γουµε από το Υπόγειο της σχολής µας να ξεκινάµε τα όνειρα και τουςαγώνες για ένα διαφορετικό πανεπιστήµιο. ∆ηµόσιο, δωρεάν, δηµοκρα-τικό. Που θα προάγει τη γνώση προς όφελος της κοινωνίας και θα τηνπαρέχει δωρεάν σε όλες και όλους. Από αυτό το Υπόγειο ξεκινάµε µεµια άλλη αντίληψη για τον φοιτητικό συνδικαλισµό. Μακριά από τις λογι-κές των πελατειακών σχέσεων, µακριά από λογικές εξυπηρέτησηςµικροπολιτικών σκοπών. Μακριά από µια λογική «ανάθεσης» της λύσηςτων προβληµάτων. Εµείς δεν ζητάµε από κανέναν και καµία στην ΑΣΟΕΕνα µας στηρίξει για να λύσουµε τα προβλήµατά του. Αντιθέτως, ζητάµεαπό όλες και όλους να εµπλακούν στις συλλογικές διαδικασίες και ναπάρουν τις ζωές στους στα χέρια τους, να διεκδικήσουµε ένα καλύτεροαύριο. Από το Υπόγειο της σχολής, ξεκινάµε και για έναν διαφορετικόκόσµο, χωρίς εκµετάλλευση, χωρίς ανισότητες, χωρίς παραπεταµένους,χωρίς πολέµους.

Από το Υπόγειο της σχολής, ξεκινάµε και το Υπόγειο µε Θέα! 4οτεύχος και πλέον τα πράγµατα µπαίνουν σε µια σειρά. Ο ανοιχτός χαρα-κτήρας του περιοδικού ενισχύεται, η επανακατάκτηση της σχολής προ-χωράει, οι αποστειρωµένες οικονοµικές γνώσεις των µαθηµάτων αντι-παραβάλλονται µε άλλες θεωρίες, ο πολιτισµός βρίσκει έκφραση, τοπεριβάλλον µας µιλάει για τα βάσανά του και φυσικά 40 χρόνια µετά τονΜάη του 68, πολύχρωµες σελίδες συµπληρώνουν την ύλη του περιοδι-κού µας µε στοιχεία, αναλύσεις και υλικό από την µεγάλη αυτή εξέγερ-ση.

Υπόγειο µε Θέα λοιπόν, προσδεθείτε και απολαύστε τη Θέα!

Editorial

Το Υπόγειο µε Θέα δεν είναι τσάµπα. Τσάµπα είναι η µία πίτσα στις τρεις. Τσάµπα είναι το CD στην πλαστική µεµβράνη τωνlifestyle περιοδικών. Για µια βόλτα στον ήλιο δεν πληρώνεις τίποτα. Κι όµως, δεν είναι τσάµπα. Είναι χωρίς αντίτιµο.

Την ευθύνη για την έκδοση της έχει η Α.Ρ.ΕΝ.Α. Σχόλια, διαφωνίες, γνώµες παρατηρήσεις, βρίσιµο, συνδροµές στο στέκιµας στο Υπόγειο της σχολής ή στο e-mail µας: ypogeiomethea@yahoo.com. Blog: arena-asoee.blogspot.com. Τα έξο-δα καλύπτονται µε αυτοχρηµατοδότηση και τις όποιες διαφηµίσεις και για αυτό ζητάµε την κατανόησή σας… Εάν θέλετε ναµας ενισχύσετε δε θα έχουµε κανένα πρόβληµα… ίσως µάλιστα έτσι γλιτώσουµε και από τις διαφηµίσεις.

AA

3

AΡΘΡΟ 16: Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ Η ΚΟΜΟΤΗΝΗ ΗΤΑΝ Η ΑΡΧΗ…

Tην υποταγή, δηλαδή, τουπανεπιστηµίου στις ανάγκεςτης οικονοµίας και δηµι-ουργία εκπαιδευτικού πλαι-σίου που θα ανταποκρίνεταιστις αλλαγές στην αγορά

εργασίας (ευέλικτη απασχόληση, 400έως 700?, συρρίκνωση επαγγελµατικώνκαι εργασιακών δικαιωµάτων, πειθάρχη-ση) και άρα κατακερµατισµός πτυχίων καιεπαγγελµατικών δικαιωµάτων, υποταγήτης γνώσης στις εφήµερες ανάγκες τηςαγοράς, εµπέδωση της πειθάρχησηςστους φοιτητές-αυριανούς εργαζόµε-νους, περαιτέρω εντατικοποίηση τωνρυθµών σπουδών, για να µάθουµε ναδουλεύουµε και να µην αντιµιλάµε, γιαόσο θα αρκούν οι υπερεξειδικευµένεςγνώσεις µας.

Στην Κοµοτηνή ο υπουργός παιδείαςπαρουσίασε τον πρότυπο εσωτερικό κανο-νισµό στη µη θεσµοθετηµένη σύνοδο πρυ-τάνεων που γινόταν εκτός ασύλου, τη στιγ-µή που οι δυνάµεις καταστολής χτύπησαντη φοιτητική διαδήλωση που προσπάθησενα προσεγγίσει το χώρο. Ταυτόχροναέχουν δροµολογηθεί οι αλλαγές στηνέρευνα και τα µεταπτυχιακά. Επιχειρούν ναδιαγράψουν τις πολύµηνες κινητοποιήσειςµας και να φιµώσουν την γνώµη της πανε-πιστηµιακής κοινότητας. Φαίνεται πως δενκατάλαβαν τίποτα και νοµίζουν ότι µπο-ρούν ακόµα να κοροϊδεύουν την κοινωνία.Ας τα πάρουµε από την αρχή και ας δούµετι θα σήµαινε η αναθεώρηση του άρθρου16 και τι φέρνουν οι νόµοι και τα διατάγµα-τα:

Κατάργηση του δηµόσιου χαρακτήρατης εκπαίδευσης. Τόσο στο νόµο πλαίσιο,όσο και στους νόµους για τα µεταπτυχιακά,την έρευνα, αλλά και τα προεδρικά διατάγ-µατα και τις υπουργικές αποφάσεις πουεξειδικεύουν την εφαρµογή των νόµων,αµφισβητείται ο δηµόσιος χαρακτήρας. Η

εξεύρεση ξένων πόρων και η εµπλοκήιδιωτών και επιχειρήσεων στην τριτοβάθ-µια εκπαίδευση χαρακτηρίζει τα παραπά-νω. Φυσικά σε αυτά πρέπει να προστεθείκαι η πρόθεση της κυβέρνησης για ισοτί-µηση των πτυχίων των σχολών µε αυτά τωνΚΕΣ.

Κατάργηση του δωρεάν χαρακτήρα τηςεκπαίδευσης. Στα µεταπτυχιακά τα δίδα-κτρα είναι ήδη πραγµατικότητα και τώρα γί-νονται και καθεστώς, η εξεύρεση παραπά-νω πόρων αφήνει ανοιχτό το παράθυρο καιγια συµµετοχή των φοιτητών στο κόστος,ενώ ήδη θίγεται η δωρεάν διανοµή τωνσυγγραµµάτων.

Λειτουργία του πανεπιστηµίου µεόρους επιχείρησης. Εξεύρεση πόρων, µά-νατζερ που συγκεντρώνουν όλες τις οικο-νοµικές εξουσίες, στόχος για προσέλκυσηξένων φοιτητών-πελατών, 4ετή αναπτυξια-κά πλάνα είναι µερικές από τις πτυχές τουπανεπιστηµίου-σούπες µάρκετ. Σε αυτάπροστίθενται οι «ανταποδοτικές υποτρο-φίες» και τα δάνεια για τους φοιτητές.

Κατάργηση του αυτοδιοίκητου και τωνακαδηµαϊκών ελευθεριών. Ο νέος νόµοςκατακρεουργεί το άσυλο. Αλλά αυτό δεντους έφτανε. Θεσµοθετούνται µια σειράαπό πειθαρχικά όργανα µε εξωπανεπιστη-µιακούς και δικαστές που µετατρέπουν τοπανεπιστήµιο σε ένα απέραντο δικαστήριογια τους διαφωνούντες και όσους επιλέ-γουν να µην υπακούσουν στους νόµουςτης αναδιάρθρωσης.

Εντατικοποίηση των ρυθµών σπου-δών. Συρρίκνωση των εξεταστικών σε 3εβδοµάδες, προαπαιτούµενα µαθήµατα,όριο φοίτησης 2ν χρόνια είναι µερικά απότα µέτρα που θέλουν να κάνουν το πανε-πιστήµιο να θυµίζει λύκειο…

Αξιολόγηση και πιστωτικές µονάδες.Μέσα από την αξιολόγηση θέλουν να ανα-γκάσουν τα πανεπιστήµια να αλλάξουν ταπρογράµµατα σπουδών σε µια κατεύθυνση

εκµάθησης εργαλειακών γνώσεων πουζητά σήµερα η αγορά εργασίας και να εξα-ναγκάσουν τις σχολές, δια του οικονοµι-κού εκβιασµού, να µεταλλάξουν το πανε-πιστήµιο σύµφωνα µε τη διαδικασία τηςΜπολόνια. Μέσα από τις πιστωτικές µονά-δες, τα πτυχία χάνουν τη συνοχή τους καιγίνονται διάσπαρτες γνώσεις. Τα µαθήµατα«ποσοτικοποιούνται» (στο εξωτερικό απότις πιστωτικές µονάδες εξαρτώνται και ταδίδακτρα…), ενώ διασπώνται έτσι και ταεπαγγελµατικά δικαιώµατα, µαθαίνονταςστους φοιτητές να µπαίνουν σε έναν αδιέ-ξοδο ανταγωνισµό συλλογής µονάδων,ατοµικής καριέρας και ατοµικής διαπραγ-µάτευσης µε την εργοδοσία.

Όµως οι µονόδροµοι των ατοµικώνλύσεων που θέλουν να µας επιβάλουνέχουν σπάσει πια.

Τα περασµένα 2 χρόνια επιλέξαµε νααµφισβητήσουµε ένα τέτοιο πανεπιστή-µιο. Επιλέξαµε να αγωνιστούµε για δηµό-σια και δωρεάν παιδεία. Να αγωνιστούµεγια να µην είµαστε η γενιά των 700€€, τηςανασφάλιστης εργασίας, της ηµιαπασχό-λησης. Απέναντι στη δύσκολη επιβίωσηπου κανόνιζαν για εµάς, επιλέξαµε ζωή.Επιλέξαµε να πάρουµε τις ζωές µας σταχέρια µας. Όµως ο αγώνας µας αµφισβη-τείται σήµερα και πρέπει να δώσουµε ξα-νά απάντηση.

Τώρα χρειάζεται και πάλι να διεκδική-σουµε συλλογικά.

ΜΑΣ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΜΙΑ ΦΤΩΧΗ ΖΩΗ,ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ

ΑΓΩΝΕΣΑ.Ρ.ΕΝ.Α.

Αυτόνοµη Ριζοσπαστική ΕΝότηταΑσοεε

Μα, θα αναρωτηθείτε, το άρθρο 16 ήθελαν να το αναθεωρήσουν Ν∆ καιΠΑΣΟΚ, αλλά µετά τους αγώνες της γενιάς του άρθρου 16 και την υπό-λοιπη εκπαιδευτική κοινότητα, η αναθεώρηση κατέρρευσε. Πολύ σωστά.Όµως γίνεται πια ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση θέλει να περάσει τις συνέ-πειες από την αναθεώρηση του 16 µέσα από νόµους και διατάγµατα.

4

5

EΛ…ΕΟΣ ΣΤΟΝ ΕΛΑΙΩΝΑΚΑΙ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

Eνδεικτική περίπτωση µη αξιο-ποίησης των ελευθέρων χώ-ρων στο Λεκανοπέδιο Αττι-κής είναι η περιοχή του Ελ-ληνικού, η οποία κατά πάσαπιθανότητα δε θα εξελιχτεί

σε ένα µεγάλο πνεύµονα πρασίνου όπωςοραµατίζονταν οι πολίτες. Σύµφωνα µε τηνπρόταση του υπουργείου ΠΕΧΩ∆Ε, αναφαιρεθούν από τη συνολική έκταση οιπαλαιοί διάδροµοι προσγείωσης-απογεί-ωσης και άλλων εγκαταστάσεων του πρώ-ην αεροδροµίου που θα διατηρηθούν, οιχώροι που προορίζονται για στάθµευση,εµπορικές δραστηριότητες και ανέγερσηκατοικιών (µε ύψος πάνω από 27µ.!), απο-µένουν περί τα 3500 στρ. για τη δηµιουρ-γία µητροπολιτικού πάρκου. Όµως ο πε-ριορισµός του µεγέθους της αρχικής έκτα-σης δεν αποτελεί τη µοναδική αιτία ένστα-σης πάνω στο όλο σχέδιο. Σύµφωνα µετους υπολογισµούς του εργαστηρίου αστι-κού περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου,απαιτείται να φυτευτούν τουλάχιστον 500χιλ. δένδρα και θάµνοι για τη δηµιουργίαήπιου αστικού πάρκου, ενώ η αντίστοιχη

έρευνα του υπουργείου εκτιµά ότι 60 χιλ.δένδρα είναι υπεραρκετά. Τέλος, τουπουργείο ΠΕΧΩ∆Ε έχει αφήσει να διαρ-ρεύσει ότι χρειάζονται ?400 εκ. για τηδιαµόρφωση και συντήρηση του πάρκουµέσα σε µια 15ετία, τη στιγµή που το προ-αναφερθέν εργαστήριο του Πολυτεχνείουθεωρεί ότι €180 εκ. επαρκούν για τιςαπαιτούµενες δραστηριότητες στο ίδιο µή-κος χρόνου. Παρόµοια σχέδια «αναβάθµι-σης» προτείνονται και για το χώρο τουΕλαιώνα µε το σχεδιαζόµενο γήπεδο τουΠΑΟ. Στα 220 στρέµµατα που προορίζο-νταν για κοινόχρηστο πράσινο πρόκειται ναχτιστούν εµπορικά κέντρα, µε 60.000 επι-σκέπτες και άλλους τόσους διερχόµενουςνα συµβάλουν στη σηµερινή ρύπανση καιυποβάθµιση. Και όλα αυτά µε αφορµή τογήπεδο, το οποίο θα καλύπτει µόλις 40στρέµµατα και θα είναι και το µόνο πράσι-νο που προβλέπεται να δούµε µαζί µε αυ-τό των εµφανίσεων των παικτών. Ακόµακαι το τεχνικό επιµελητήριο Ελλάδας ανα-κοίνωσε χαρακτηριστικά πώς στη «διπλήανάπλαση» του Ελαιώνα (το έργο τοποθε-τείται σε δύο περιοχές: Βοτανικός και Λε-ωφ. Αλεξάνδρας) δεν τηρήθηκε καµία απότις ελάχιστες προϋποθέσεις που είχε θέ-σει αυτό. Αξίζει ακόµα να σηµειωθεί ότι οαθηναϊκός λαός θα πληρώσει και θα χαρί-σει για 49 χρόνια στα ιδιωτικά συµφέροντατις εγκαταστάσεις ενώ η ΠΑΕ ΠΑΟ και οερασιτέχνης ΠΑΟ δε θα επενδύσει ούτεcent. Η λέξη «αναβάθµιση» µόνο τα πα-ραπάνω δε σηµαίνει. Η επιτροπή πολιτώνγια τη διάσωση του Ελαιώνα απαιτεί ορι-σµένα απαραίτητα και µη δαπανηρά µέτρα.Καταρχάς σύµφωνα µε την Π∆ του 1995προβλέπεται η αποµάκρυνση των ρυπογό-νων βιοµηχανιών κάτι που δεν απαιτεί κα-µία δηµόσια δαπάνη, ούτως ώστε να δηµι-ουργηθούν πάρκα υψηλού πρασίνου. Ηδαπάνη κατασκευής και συντήρησής τουςείναι πολύ µικρότερη από τα 63 εκατ. ευ-ρώ της υπερτιµολόγησής τους. Τέλος είναιπολύ σηµαντικό να αξιοποιηθεί η πολιτι-στική και ιστορική ταυτότητα της περιοχής,µε την ανάδειξη του θαµµένου αρχαιολο-γικού θησαυρού. Και µη νοµίζετε ότι δενυπάρχουν υπερασπιστές του Ελαιώνα που

να είναι και Παναθηναϊκοί. Ίδιας φύσης προβλήµατα σχετικά µε

τους ελεύθερους χώρους έχουν εντοπι-στεί και σε άλλες περιοχές του Λεκανοπε-δίου. Οι Ολυµπιακές εγκαταστάσεις στοΓαλάτσι που καταλαµβάνουν 350 στρ. µε-τασχηµατίζονται σε εµπορικό κέντρο. Αντί-στοιχες εγκαταστάσεις στη Φαληρική Ακτήεξελίσσονται σε µόνιµα κτίρια τα οποίααποδεσµεύουν 1000 στρ. από τους πολί-τες. Παράλληλα, πολλά µικρότερου µεγέ-θους πάρκα όπως το ‘’Αντώνης Τρίτσης’’στον Πύργο Βασιλίσσης που έχουν δηµι-ουργηθεί κατά καιρούς, παρακµάζουν λό-γω έλλειψης πόρων! Ειδική περίπτωσηαποτελούν τα στρατόπεδα που αρκετέςφορές προκαλούν ρήγµατα στον αστικόιστό, αποκόπτοντας γειτονικές συνοικίεςκαι η αποµάκρυνση των οποίων θα έδινεανάσα σε ιδιαίτερα επιβαρυµένες περιο-χές όπως το Ρουφ και η Αγία Παρασκευή.

Εν κατακλείδι, ερευνώντας κανείς τιςπεριπτώσεις του Ελληνικού ή του Ελαιώναείναι εύκολο να παροµοιάσει τον εαυτότου µε τους ειρηνιστές του ’60 που προ-σπαθούν να πείσουν τα γεράκια του ψυ-χρού πολέµου να σταµατήσουν το φαγο-πότι των πολεµικών δαπανών. Στην προ-κειµένη, οι ‘’αντίπαλοι’’ στοχεύουν σε λι-γότερο δηµόσιο, λιγότερο περιβάλλον, λι-γότερα δικαιώµατα ώστε να ολοκληρωθείτο πλιάτσικο της δηµόσιας περιουσίας.

Υ.Γ.Το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού συ-νοδεύεται και από το παραµυθάκι «Το µεγα-λύτερο της Ευρώπης». Συνολικά έχει έκταση5000 στρεµάτα. Οι φωτογραφίες που ακο-λουθούν είναι από τους «Αγγλικούς κήπους»του Μονάχου, 6000 στρέµµατα, και από τοπάρκο «Φοίνιξ» του ∆ουβλίνου, 20.000στρέµµατα. Και τα δύο πάρκα σχεδιάστηκαντον 19ο αιώνα. Φαίνεται πως το Μόναχο και το∆ουβλίνο δεν ανήκουν στην Ευρώπη...

Η Αττική έχει τη χαµηλότερη επίδοσηπρασίνου ανά κάτοικο (µόλις 2 τ.µ.)

Επιµέλεια: Nίκος,Νάντια

Στην Ελλάδα κάηκαν τον περασµέ-νο χρόνο εκατοµµύρια στρέµµαταδασικών εκτάσεων και εκτάσεωνnatura. Την ατµόσφαιρα επιβαρύ-νουν 4,5 τόνοι CO2 που ενοχο-ποιείται για την κλιµατική αλλαγή.Η Αττική έχει τη χαµηλότερη επί-δοση πρασίνου ανά κάτοικο (µόλις2 τ.µ.) και διατηρεί σταθερά τοευρωπαϊκό ρεκόρ της µικρότερηςαναλογίας πληθυσµού προς δεν-δροφυτευµένη επιφάνεια. Χώροιγια δενδροφύτευση υπάρχουνακόµα και αντιστέκονται. Όµως κα-θηµερινά απειλούνται από την«αξιοποίησή» τους. Μετά τηναπώλεια της Πάρνηθας, για τηνπεριβαλλοντική προστασία τηςΑθήνας δεν υπάρχουν πλέον πε-ριθώρια υποχωρήσεων. Ας δούµετι προτείνει ο δήµος Αθήνας γιατον Ελαιώνα και το Ελληνικό καιποια ουσιαστική αναβάθµιση πρέ-πει εµείς να απαιτήσουµε.

6

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑH ΦΥΛΗ ΤΩΝ MAPUCHEΛίγα λόγια για την γη των Μapuche

Στη νότια άκρη της Αργε-ντινής και της Χιλής, βρι-σκεται η Παταγωνία. Κά-τω απο την οροσειρά τωννότιων Άνδεων, βρίσκε-ται η εύφορη έκταση τηςpampas. Σε αυτήν την

περιοχή ζουν οι Mapuche. Γνωστοί ως"Gente de la Tierra" (Άνθρωποι της Γης),αυτός ο γηγενής πληθυσµός έχει ζήσεικαι στις δύο πλευρές των βουνών εδώ και10.000 χρόνια. Το 1879, πάνω απο 1.300Mapuche κατασφάχτηκαν και το έδαφοςτους δηµεύτηκε για τους άγγλους µετανά-στες στον γενοκτόνο πόλεµο, "LaConquista del Desierto" (Η κατάκτηση τηςΕρήµου).

Τα επόµενα χρόνια, η Παταγωνία έγινεµια ιδιωτική επικράτεια για ξένους και αρ-γεντίνους κτηµατίες. Οι επιζήσαντεςMapuche καταδικάστηκαν να ζήσουν σταχειρότερα εδάφη, βρίσκοντας καταφύγιοστις περιοχές κατά µήκος της οροσειράς.Σήµερα η γη που κατέχουν είναι ελάχιστηκαι δεν τους αναγνωρίζεται σαν συλλογικήιδιοκτησία εδαφών της φυλής τους, αλλάσαν ατοµικές ιδιοκτησίες ινδιάνων της φυ-λής. Είναι φανερή, λοιπόν, η προσπάθειαπου γίνεται ώστε οι Mapuche να µην ορ-γανωθούν µε τα παραδοσιακά τους κοινω-νικά µοντέλα, αλλά µε µοντέλα δυτικά καιχριστιανικά. Πολιτικά αυτοορίζονται ως ιδι-αίτερος λαός – εθνότητα. Η ιδεολογικήτους έµπνευση πηγάζει από την κουλτού-ρα Mapuche όπως αυτή εκφράζεται στησυλλογική µνήµη των κοινοτήτων - κληρο-νόµων. Η οργάνωσή τους αποτελεί κίνησηπολιτικού χαρακτήρα, το περιεχόµενο τουαγώνα τους είναι εθνικοαπελευθερωτικόµε πρωταρχικές θέσεις αυτές της κοινωνι-κής αυτοοργάνωσης και της αυτοδιάθε-σης. Κεντρικό ζήτηµα του αγώνα τους είναιη επανάκτηση των γαιών τους γιατί από τησχέση µε τη γη αντλεί ο Mapuche το είναικαι τα πιστεύω του. Οι Mapuche θεωρώ-ντας ότι συνεχίζουν να αποτελούν εθνότη-τα µε γλωσσική, θρησκευτική και πολιτι-στική αυτοτέλεια, απαιτούν την επιστροφήτης γης τους καθώς και τη δηµιουργία ανε-

ξάρτητης επικράτειας που βέβαια θα είναιοργανωµένη σύµφωνα µε τις παραδοσια-κές µορφές οργάνωσης της φυλής σε πο-λιτικό, οικονοµικό, στρατιωτικό και διοικη-τικό επίπεδο.

Οι Μapuche της ΑργεντινήςΣήµερα, οι Mapuche της Αργεντινής

αντιµετωπίζουν µια νέα κατάκτηση, καθώςπλούσιοι Ευρωπαίοι και βορειοαµερικανοίκαταφτάνουν για να εκµεταλλευθούν τιςχαµηλές τιµές και την ανοικτή οικονοµίαπου καθιερώθηκε απο την φιλο-παγκο-σµιοποιητική προεδρία του Carlos Menemστη δεκαετία του '90. Τα τελευταία χρόνιαφιγούρες οπως ο Ted Turner, ο JerryLewis, ο Sylvester Stallone, ο ChristopheLambert και ο George Soros έχουν γίνειοι νέοι ιδιοκτήτες της Παταγωνίας.

Μεταξύ των νέων ιδιοκτητών της Πατα-γωνίας βρίσκεται η Benetton Group, ηοποία είναι ο µεγαλύτερος γαιοκτήµονας

στην Αργεντινή. Μια οικογένεια Μapuche,εγκαθίσταται σ΄ ένα ελεύθερο κτήµα προ-σπαθώντας να ξεπεράσει τα προβλήµατατης ανεργίας από την οικονοµική κρίση του2001. Βρίσκεται όµως αντιµέτωπη µε τηνπολυεθνική Benetton που µε κάθε τρόποπροσπαθεί όχι µόνο να της πάρει το κτήµααλλά και να κατηγορηθούν σαν σφετερι-στές. Αυτός ο παράλογος αγώνας της εται-ρίας εξηγείται απο το γεγονός οτι η επι-στροφή και εγκατάσταση έστω και ένοςMapuche στη γη των προγόνων του, θα ση-µάνει την µαζική επιστροφή πολλών ακό-µα ιθαγενών, από αυτούς που ζουν στοι-βαγµένοι στις παραγκουπόλεις των µεγά-λων πόλεων. Μετά από δικαστικούς αγώ-νες δύο χρόνων, η Benetton παίρνει τελι-κά την γη παύει όµως η δίωξη για την οικο-γένεια η οποία ωστόσο παραµένει χωρίςπεριουσία.

Οι Mapuche της Χιλής Το 1972 µετά την ανάληψη της πολιτι-

κής εξουσίας στη Χιλή από το Συνασπισµότης Λαϊκής Ενότητας του Σ. Αλιέντε. 7.286εκτάρια κλεµµένων εδαφών επιστρέφονταιξανά στους Μapuche.Τα χρόνια όµως µετάτη δολοφονία του Αλιέντε και την αρπαγήτης εξουσίας απο το δικτάτορα Πινοσέτ τοχιλιανό κράτος, µε µια σειρά αντιφατικώννόµων, αρνείται την πολιτισµική ιδιαιτερό-τητα των Mapuche προσπαθώντας να τουςαφανίσουν ως ξεχωριστή εθνότητα. Η πρό-θεση να αποκόψουν τους Μapuche απότην ταυτότητά τους διαπράττοντας µιαεθνοκτονία, γίνεται καθαρή από την ΕθνικήΑπογραφή του 1982, που εξοµοιώνει ταµέλη αυτού του λαού και των άλλων εθνο-τικών µειονοτήτων µε τους υπόλοιπους χι-λιανούς πολίτες.

Μέχρι και σήµερα οι περιοχές τωνMapuche αστυνοµοκρατούνται, ξεσπούνσυγκρούσεις και δεκάδες είναι αυτοί πουσυλλαµβάνονται και φυλακίζονται. Οαριθµός των πολιτών Mapuche για τουςοποίους εκκρεµούν δίκες µέχρι σήµεραείναι αρκετά µεγάλος, οι περισσότεροι απότους οποίους είναι αγρότες που αγωνίζο-νται να ανακτήσουν τα εδάφη τους.

Στις 3 Ιανουαρίου, καραµπινιέροι δο-λοφονούν τον Mατίας Κατριλέο Κεσάδα,

Τα τελευταία χρόνια σηµειώ-νονται συνεχείς κινητοποιή-σεις και µαχητικές ενέργειεςτων Μapuche στη Χιλή, αλλάκαι στην Αργεντινή, κυρίωςγύρω από το ζήτηµα της κλεµ-µένης γης τους και της εκµε-τάλλευσής της από υλοτοµι-κές, κτηνοτροφικές, τουριστι-κές κ.α. επιχειρήσεις.

∆ΟΥΛΕΨΕ ΟΣΟ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙΣ, Η ΖΩΗ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΣΤΑ

Aυτό λοιπόν είναι το όραµα το οποίοέχει υιοθετήσει η κυβέρνηση τηςΝ.∆. όσον αφορά την λύση ενός

σοβαρού προβλήµατος όπως αυτό τουασφαλιστικού. Όσο η κυβέρνηση όµως παί-ζει µε την νοηµοσύνη µας προετοιµάζονταςµας για ένα µέλλον στο οποίο «ευτυχισµέ-νοι» 70χρονοι θα συνεχίζουν «εθελοντι-κά?» να δουλεύουν προκειµένου να εξα-σφαλίσουν µια αξιοπρεπή σύνταξη, όλο καιπερισσότερος κόσµος αντιλαµβάνεται τηνεπικινδυνότητα των προτάσεων της και δια-µαρτύρεται µε δυναµικές πορείες και συλ-λαλητήρια. Τελικά µήπως είµαστε εθισµέ-νοι στα συλλαλητήρια? Ή µήπως είµαστε εντέλει τελείως παρτάκηδες ως λαός και δενδεχόµαστε περικοπή ορισµένων δικαιωµά-των µας για το καλό της µαµάς πατρίδας καιτων επόµενων γενεών ελληνόπουλων? Ού-τε το ένα συµβαίνει ούτε το άλλο. Απλά µε-τά από όλα όσα έχουν δει τα µάτια µας τατελευταία χρόνια, είµαστε λίγο δύσπιστοιόσον αφορά την διαχείριση των συντάξεωνµας από επίδοξους «µάγους»-managers.Μας αδικείτε ? (δεν νοµίζω κατά βάθοςόλοι τον ίδιο φόβο έχουµε). Ας δούµε λοι-πόν λίγα από τα προωθούµενα µέτρα τηςκυβέρνησης για το ασφαλιστικό:

Μείωση των πρόωρων συντάξεων κυ-ρίως για τις γυναίκες: µε αυτό το µέτρο ηκυβέρνηση απαντάει µε τον δικό της µονα-δικό τρόπο στο διαχρονικό αίτηµα του φεµι-νιστικού κινήµατος για ισότητα των δύοφύλλων. Έτσι εξισώνει τα όρια ηλικίας γυ-ναικών και αντρών προς τα πάνω φυσικά.

Ενοποίηση των ταµείων διάφορωνεπαγγελµάτων: η κυβέρνηση θεωρώνταςανεπίτρεπτο το γεγονός ότι τα ταµεία αυτάείναι «προκλητικά» υγιή σε σχέση µε άλλαυπερχρεωµένα ταµεία (ΙΚΑ, ΤΕΒΕ) απαιτείτην άµεση ανάθεση των αποθεµατικών τουςστον έλεγχό της, ώστε τζογάροντας τα καιαυτά σε δοµηµένα οµόλογα να τα υπερχρε-ώσει και εποµένως να επέλθει η απαραίτη-τη ισορροπία.

Αύξηση των ορίων ηλικίας: επειδή µετις νέες ιατρικές µεθόδους ο µ.ο. ηλικίαςείναι πλέον τα 125 χρόνια είναι φυσικό ηκυβέρνηση να προσαρµοστεί ανάλογα αυξά-νοντας τα όρια ηλικίας έως την τρίτη νεότητατην οποία εντοπίζει γύρω στα 70 χρόνια.

Μείωση των συντάξεων: το µέτρο αυτό ηκυβέρνηση προσπαθεί µε νύχια και µε δό-ντια να το κρατήσει ως κρυφή έκπληξη.

Απαλλαγή Κράτους και ιδιωτών από ταχρέη τους στα ταµεία: οι χαριστικές ρυθµί-σεις προς τους ιδιώτες εντάσσονται σταπλαίσια της δηµιουργίας ευνοϊκού επιχει-ρηµατικού κλίµατος, τύπου Ταϊβάν. Ενώόσον αφορά το Κράτος, ούτως ή άλλως αυ-τό από την σύστασή του έχει να πληρώσειοποιοδήποτε χρέος τώρα θα το πιάσουν οιευαισθησίες?

Προώθηση της ιδιωτικής ασφάλισης:µε αυτό το σύστηµα καθένας θα πληρώνειγια την πάρτι του και θα εξασφαλίζει τηνσύνταξή του. Όσο θετικό κι αν ακούγεταιαυτό για ορισµένους (∆απίτες), εντούτοιςµε αυτόν τον τρόπο το ασφαλιστικό σύστη-µα χάνει τον κοινωνικό και αναδιανεµητικότου χαρακτήρα. Ενάντια σε όλα αυτά τα µέ-τρα τα οποία, παρά την εύθυµη προσέγγισήτους, αποτελούν την χαριστική βολή σε κε-κτηµένα εργασιακά δικαιώµατα δεκαετιών,πρέπει να αντιπαρατεθούµε, ώστε µέσωδυναµικών κινηµατικών διαδικασιών νααντιπαρατάξουµε τη δική µας πρόταση καιτο δικό µας όραµα. Ένα όραµα που µπορείνα µη χωράει τα µεγαλεπήβολα πλάνα τωνµεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων, αλλάχωράει την επιδίωξη του κάθε ανθρώπουσε µια καλύτερη ζωή από αυτήν των γονιώντου, σε µια ζωή µε αξιοπρέπεια, σε µια ζωήτο τέλος της οποίας θα ορίζει ο ίδιος καιδεν θα του την καθορίζουν οικονοµικά καιάλλης φύσεως συµφέροντα.

Κώστας PSYCHOSON

7

20 ετών φοιτητή στο Τµήµα Αγρονοµίαςτου Πανεπιστηµίου Frontera de Temuco,κατά τη διάρκεια κινητοποιήσεων. Η παρα-πάνω δολοφονία έρχεται να προστεθεί σεαυτήν του νεαρού Mapuche Άλεξ ΛεµούνΣααβέδρα, το 2002, πάλι από καραµπι-νιέρους, η οποία µέχρι σήµερα παραµένειατιµώρητη. Μετά τη δολοφονία του Ματίαςσε διαδήλωση στο Τεµούκο για τη δολο-φονία του, στις 10/1, συλλαµβάνουν τηνοικογένεια του και 13 ακόµα άτοµα. Απότις 10 Οκτώβρη του 2007 η ΠατρίσιαΤρονκόσο Ρόµπλες, καταδικασµένη σε 10χρόνια κάθειρξη µε αντιτροµοκρατικό νόµοτου Πινοσέτ, βρίσκοταν σε απεργία πείναςζητώντας την υλοποίηση της υπόσχεσηςτης κυβέρνησης για διάλογο για την άµεσηαπελευθέρωση όλων των Mapuche πολι-τικών κρατούµενων και την αποστρατιωτι-κοποίηση όλων των κλεµµένων εδαφών.

Μετά την αδιαλλαξία της κυβέρνησης,το χιλιανό κράτος διέταξε στις 21 Γενάρητου 2008 την υποχρεωτική ενδοφλέβιασίτισή της. Καταπατώντας κατάφορα κάθεκώδικα ηθικής και τη ∆ιακήρυξη της Μάλ-τας για τους απεργούς πείνας, και ενώ ηκατάστασή της χαρακτηρίζεται από τουςγιατρούς µη αναστρέψιµη, την έδεσαν στοκρεβάτι και της χορήγησαν ηρεµιστικά.

Το Παρατηρητήριο των ∆ικαιωµάτωντων Ιθαγενών Λαών (Χιλή) καταγγέλει τιςεπιδροµές και τις βιαιότητες των καραµπι-νιέρων σε περιοχές, γειτονικές µε το κτή-µα όπου δολοφονήθηκε ο Ματίας Κατρι-λέο. Ακολούθησαν τις επόµενες ηµέρεςπολλές διαδηλώσεις στο Σαντιάγκο, στηΒαρκελώνη αλλά και στην Αθήνα στις 15Ιανουαρίου για την κατάσταση της υγείαςτης Πατρίσια Τρονκόσο, την απαελευθέ-ρωση όλων των Mapuche πολιτικών κρα-τουµένων και την τιµωρία των ενόχων τωνδύο νεαρών δολοφονηθέντων.

O αγώνας των ιθαγενών Μapuche για τηγη και την ελευθερία τους, είναι ένας µό-νιµος και σε βάθος χρόνου αγώνας ενά-ντια στην τροµοκρατία και την καταστολή,που χρειάζεται την αλληλεγγύη µας γιατην υπεράσπιση των δικαιωµάτων, τωνεδαφών και της αυτονοµίας τους.

Eυτυχία

«Επειδή η εργασία είναι χαρά»,Σύνταξη στα 75

«Επειδή τα λεφτά δεν φέρνουντην ευτυχία»,

Μείωση των συντάξεων.

«Επειδή όλοι έχουν δικαίωµα σείσες ευκαιρίες», κατάργηση

πρόωρων συντάξεων για τις γυναίκες.

«Επειδή δεν πρέπει να υπάρχουνπρονοµιούχοι»,

ενοποίηση των ταµείων προς τα κάτω.

«Επειδή ζωή χωρίς εργασία δενέχει νόηµα»,

εθελοντική ευθανασία στα 76

75

Πολλά ακούγονται γιατην περιουσία της εκ-κλησίας και τις οικονο-µικές τις δραστηριότη-τες .Συγκεκριµένα η εκ-κλησία αλλά και τα µο-ναστήρια έχουν στην

κατοχή τους αστικά ακίνητα(πάνω από 500σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ),πακέτα µετο-χών, τίτλους ∆ηµοσίου και µεγάλες αγρο-τικές εκτάσεις και µάλιστα σε περιοχέςόπου υπάρχουν ακτήµονες αγρότες.

Και φυσικά εκτός των άλλων η εκκλη-σία χρηµατοδοτείται και από τον κρατικόπροϋπολογισµό.

Είµαστε η µόνη χώρα στην Ε.Ε. πουέχουµε υπουργείο θρησκευµάτων και τοακόµα πιο τραγικό είναι πως είναι ενωµένοµε το υπουργείο παιδείας!!Ακόµα και τοκραταίο Βατικανό δεν έχει καταφέρει ναεπιβάλλει αυτή την οµολογουµένως απί-στευτη καινοτοµία στο λαό της Ιταλίας. Κα-τά συνέπεια το µάθηµα των θρησκευτικώνόπου στην ουσία υποκαθιστά το θεσµό τουκατηχητικού , η υποχρεωτική προσευχήαλλά και οι όρκοι στα δικαστήρια και σεµερικά πανεπιστήµια θεωρούνται δευτε-ρευούσης σηµασίας για το κράτος .Ο κύ-ριως άξονας των µέτρων αυτών είναι ηαποστασιοποίηση των ατόµων που δεν θέ-λουν να συµµετάσχουν σε αυτές τις διαδι-κασίες.

Σύνδεση κράτους και εκκλησίας αποτε-λεί και το κλείσιµο των σχολειών, σχολών,δηµόσιων υπηρεσιών λόγω του θανάτουενός θρησκευτικού ηγέτη, τα πανεπιστήµιαπου έγινε λόγος για τις χαµένες διδακτι-κές ώρες. Χαρακτηριστικό παράδειγµα

επίσης είναι ότι πριν από κάποιο διάστηµαη κυβέρνηση και η εκκλησία ήθελαν ναιδρύσουν εκκλησιαστικά πανεπιστήµια ταοποία θα χρηµατοδοτούνται από το κρά-τος.Τα πανεπιστήµια αυτά δεν θα λειτουρ-γούν µε δηµοκρατικές διαδικασίες, ακα-δηµαϊκή ελευθερία, το αυτοδιοίκητο, δη-λαδή όλα θα ορίζονται από την εκκλησίαπ.χ. οι εισακτέοι θα µπαίνουν στις σχολέςαυτές µε προσωπικές συνεντεύξεις.

Aπόδειξη εµπράγµατης σχέσης κρά-τους-εκκλησίας µίας απονεκρωµένηςόπως διατείνονται σχέσης είναι τα ίδια τακοιµητήρια(τι ειρωνεία!!) και οι εκκλησίεςπου η πλειοψηφία τους φτιάχνονται µεχρήµατα του κράτους (χρήµατα που όταν ταζητάµε για τη παιδεία ή την ασφάλιση π.χδεν υπάρχουν). Αλλά θα µπορούσε κά-ποιος και ορθά, να ισχυριστεί πως το κρά-τος πρέπει να είναι αρωγός στην προσπά-θεια ικανοποίησης του θρησκευτικού αι-σθήµατος του λαού.

Έλα όµως που το κράτος στέκεται µερο-ληπτικά υπέρ µόνο της επικρατούσας θρη-σκείας(προφανώς θα έχει τους λόγουςτου και αυτό...)καταδικάζοντας τις υπόλοι-πες θρησκείες σε αφανισµό(µη επιτρέπο-ντας την οικοδόµηση τζαµιού ελεύθερακαι απρόσκοπτα επιχορηγώντας το κιόλαςόπως κάνουν και µε τις χριστιανικές εκ-κλησίες) αδιαφορώντας για τη µερίδα τουλαού που εκφράζουν απλά και µόνο επει-δή αυτή η µερίδα είναι µικρή.

Για εµάς όµως όλα αυτά(όσο και ανφαίνεται παράξενο) δεν αποτελούν τουςπραγµατικούς λόγους που καθιστούν ανα-γκαίο τον άµεσο διαχωρισµό κράτους-εκ-κλησίας.Οι αυθαιρεσίες της εκκλησίας εί-ναι η φυσική συνέπεια της σχέσης της µε

το κράτος και όχι ο λόγος διαχωρισµούτους.

ΠΕΡΙ ΝΟΝ-ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣΣτη Ελλάδα το να είσαι αβάπτιστος εί-

ναι 1 υπόθεση …..1 υπόθεση καθηµερινούρατσιστικού σουρεαλισµού. Από το σχο-λείο π.χ. προσευχή(µα…κύρια σας το έχωπει τόσες φορές δεν ξέρω να λέω την προ-σευχή!-δεν µε ενδιαφέρει κυρία Αβαπτι-στοπούλου να την µάθεις!!!!!!)τέτοιοι ευ-τράπελοι διάλογοι καθώς και καταστάσειςόπως στην ώρα των θρησκευτικών «εξο-ρία» στο προαύλιο και άµα είσαι τυχερός-ή άντε να έχεις παρέα στο προαύλιο κά-ποιον καθολικό-ή. Κουραστική-Ευτράπε-λη ήταν και η αντίδραση στο κοίταγµα τωνπροηγούµενων ταυτοτήτων π.χ. στις δηµό-σιες υπηρεσίες η κυρία στο ταµείο(µα κα-λά άθεη είσαι …δηλαδή στο σατανά πι-στεύεις?).Τέτοια ωραία πράγµατα βιώνεικαθηµερινά ένας αβάπτιστος στην Ελλάδα,και εκεί που πάει να επιτευχτεί το αυτο-νόητο να µην αναγράφεται το θρήσκευµαστις ταυτότητες διοργανώνεται από τον τότεαρχιεπίσκοπο συλλαλητήριο!!!#$%**!!..Όπου τότε δεν είχαµε τίποτα να ζηλέψου-µε από το θρησκευτικό φανατισµό χωρώνόπως Ιράν ,Αφγανιστάν !

Αντιλαµβανόµαστε λοιπόν ότι το ζήτη-µα δεν είναι να πείσουµε ,να επηρεάσου-µε τον κόσµο έτσι ώστε να µην είναι κοντάστη θρησκεία του, το ζήτηµα είναι να σέ-βεσαι τα διαφορετικά πιστεύω. Και στηνΕλλάδα αυτό δεν συµβαίνει και πρώτα-πρώτα σε επίπεδο κράτους ,σε επίπεδοθεσµικό, πολιτικό ,πολιτισµικό ,κοινωνικό.

Εύη,Κώστας

8

Η κυβερνητική στάση των δύο µεγάλων κοµµάτων τα τελευταία χρόνια περιέχειδιακηρύξεις περί πλήρους «ανεξαρτητοποίησης» του κράτους από το θεσµό τηςεκκλησίας. Πράγµατι όµως ξενίζει το γεγονός αυτής της συµπεριφοράς του κρά-τους πάνω σε αυτό το θέµα δεδοµένου πως και η ίδια η στάση της εκκλησίας εί-ναι «ουδεµία ανάµειξη του κλήρου µε τα κοινά». Οι λόγοι αυτής της σκόπιµηςοκνηρίας είναι κάτι που είναι γνωστό από πολύ παλιά και είναι κοινό µυστικό καιστις µέρες µας. Η εκκλησία µε το ποίµνιο της(φευ) αποτελεί µια µεγάλη δεξα-µενή ψήφων της οποίας η απώλεια έχει µεγάλο πολιτικό κόστος. Άλλωστε µηνξεχνάµε πως πάνω απ’όλα η εκκλησία αποτελεί έναν ιδεολογικό µηχανισµό τουκράτους µε σκοπό τη διαπαιδαγώγησή µας σύµφωνα µε τις επιθυµίες τους.

ΠΕΡΙ ∆ΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΡΑΤΟΥΣ

Οι ΗΠΑ µπαίνουν σε µια περίοδούφεσης ή απλά σε «µια περίοδοανάπτυξης χαµηλότερης των δυνα-τοτήτων»; Αυτό το ερώτηµα κυριαρ-χεί ήδη από τις αρχές του 2008και µάλιστα είναι βαρύνουσας ση-µασίας, καθώς η αµερικανική οικο-νοµία θεωρείται ο κινητήριος µο-χλός της παγκόσµιας. Η κατάστασητην οποία βιώνουµε σε αυτήν τηνπερίοδο, συζητιόταν, και είχε προ-βλεφθεί, στους οικονοµικούς κύ-κλους, (βλέπε απόψεις GeorgeSoros) ήδη από το 2003. Παρόλααυτά, οι παρεµβάσεις από τους αρ-µόδιους φορείς [π.χ. FED (η κε-ντρική τράπεζα των ΗΠΑ), Ευρω-παϊκή Τράπεζα, Bank of England,Τράπεζα της Ελλάδας κτλ.] ήταν ήανύπαρκτη ή καθυστερηµένη καιανεπαρκής.

Ήδη από το καλοκαίρι του 2007, η πα-γκόσµια χρηµατοπιστωτική αγορά, και κυ-ρίως εκείνη των ΗΠΑ, δέχεται τροµερέςπιέσεις, οι δείκτες πέφτουν και αρκετοίοργανισµοί αντιµετωπίζουν σοβαρά προ-βλήµατα, ακόµα και το φάσµα της χρεοκο-

πίας. Στην Ελλάδα, η κρίση αυτή εισήχθηαπό τις πρώτες 20 µέρες του 2008, όπουτο ελληνικό χρηµατιστήριο βίωσε µια ανε-πανάληπτη κατάσταση. Ο Γενικός ∆είκτηςαπό τις 5.207,44 µονάδες στις 2/1, έπεσεστις 4.098,75 στις 23/1.Κεφάλαια ύψους45 δισ. ευρώ «εξαερώθηκαν» στην ελλη-νική χρηµατιστηριακή αγορά τις τρεις πρώ-τες εβδοµάδες του νέου έτους, ακυρώνο-ντας όλα τα κέρδη που είχαν επιτευχθείεντός του2007. Βέβαια, αργότερα ο Γενι-κός ∆είκτης «διορθώθηκε», έχοντας για 2συνεχείς µέρες ανεξήγητη άνοδο, φτάνο-ντας στις 25/1 στις 4.516,81 µονάδες. Ηάνοδος αυτή θεωρείται ότι είναι, µάλλον,µια θετική διόρθωση στην πτωτική τάση,παρά το αντίθετο.

Βέβαια, το σηµαντικότερο συµπέρασµατης συµπεριφοράς του Γενικού ∆είκτη εί-ναι ότι εισερχόµαστε παγκοσµίως σε µιακατάσταση άκρως ευµετάβλητη και επικίν-δυνη, όπου οι συνεχείς διακυµάνσεις τωνδιαφόρων δεικτών είναι αναµενόµενη.Όπως καταλαβαίνετε, στα χρηµατιστήριαόλου του κόσµου, οι µεγάλοι χαµένοι µιαςτέτοιας περιόδου είναι οι απλοί επενδυ-τές, οι οποίοι δεν έχουν επαρκή και ακρι-βή πληροφόρηση. Οι έχοντες, δηλαδή οικερδοσκόποι, είτε πρόκειται για ιδιώτες ήγια επενδυτικούς οργανισµούς, θα έχουνκάθε ευκαιρία να βρίσκονται ένα βήµα πιοµπροστά από τις εξελίξεις και µε αυτόν τοντρόπο να αποκοµίσουν τεράστια κέρδη.

Οι αιτίες αυτής της κατάστασης είναι κυ-ρίως 2 : το πετρέλαιο (παντού είναι το άτι-µο…) και η γενικότερη λειτουργία του πα-γκοσµίου χρηµατοπιστωτικού συστήµατος,το οποίο φυσικά είναι η βιτρίνα του παγκό-σµιου καπιταλισµού.

Πετρέλαιο∆εν θα κάνουµε ιδιαίτερη µνεία στο πε-

τρέλαιο, καθώς ο ρόλος του στην παγκό-σµια οικονοµία είναι κατανοητός και οαντίκτυπος µιας αύξησης της τιµής του, εί-ναι ευρέως γνωστός. Είναι δεδοµένο, ότιαυτή την στιγµή, τα παγκόσµια κοιτάσµατα

9

Αγαπητέ αναγνώστη,

Σε απάντηση των χιλιάδων mail που έλαβεη Α.Ρ.ΕΝ.Α. (ypogeiomethea@yahoo.com),η εγκάθετη οµάδα του περιοδικού «Υπό-γειο µε Θέα» αποφάσισε να δηµιουργήσειοικονοµικό ένθετο, στα πρότυπα των µεγά-λων έντυπων, άτυπων και ηλεκτρονικώνεκδόσεων που κυκλοφορούν ανά το πα-νελλήνιο. Βλέπετε, τα εκδοτικά συµφέρο-ντα, όχι µόνο µας ακουµπούν, αλλά καθο-ρίζουν και την ένδοξη και ανεξάρτητη πο-ρεία µας. Είναι πάγια θέση του περιοδικού,ΝΑ ΣΥΝΑΛΛΑΣΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ∆Η-ΠΟΤΕ έχει κάτι να προτείνει (κυρίως οικο-νοµικά ανταλλάγµατα, αλλά ποτέ δεν λέµεόχι και στα ερωτικά…), πόσο µάλλον ότανπρόκειται για τα εξέχοντα συµφέρονταετούτου του ιερού τόπου.

Έτσι, σε αυτό το ένθετο, θα παρουσιάζο-νται και θα κριτικάρονται µε αντικειµενικότρόπο (χο χο!!) οι τρέχουσες οικονοµικέςεξελίξεις (και οι παραφυάδες αυτών), αλ-λά και η ζωή και το έργο σπουδαίων οικο-νοµικών µορφών της ιστορίας. Όσον αφο-ρά το τελευταίο, σκοπός µας είναι να πα-ρουσιάζουµε πρόσωπα των οποίων τοόνοµα δεν πρόκειται να ακούσουµε σε αυ-τό το λαµπρό πανεπιστήµιο. Όλα τα είχε ηΜαριωρή, τα σοσιαλιστικά πρότυπα της λεί-πανε…∆ΕΝ ∆ΕΣΜΕΥΟΜΑΣΤΕ για την µακροηµέ-ρευση του παρόντος ένθετου. Η ΑΣΟΕΕ µετην σύγχρονη λειτουργία της και την άριστηκατάρτιση των προγραµµάτων σπουδών, τοµόνο που καταφέρνει είναι την εξάλειψητης όποιας κριτικής σκέψης µας έχει απο-µείνει αλλά και την µη-µάθηση όλων εκεί-

νων των αναλυτικών εργαλείων που θα µαςεπέτρεπαν, έστω, µια υποτυπώδη αντίληψητου οικονοµικού συστήµατος.Πιστεύουµε :• Σε µια καλύτερη Ελλάδα

(αλλά δεν την θέλουµε)• Στην ανελεύθερη αγορά• Στον απάνθρωπο ουµανισµό• Στον Λεβαδειακό• Τον Μάκη και τον Θέµο ταυτόχρονα • Στο δεκατριάθεο (ο 13ος είµαι εγώ)• Στα ζώδια (όποτε µας βολεύουν)• Στο Alien του Ρόζγουελ• Στα πρωτόκολλά της Σιών• Στο τέρας του ΛοχνέςΤα χειρότερα έπονται. (και κυριολεκτικά καιµεταφορικά)

Εγώ, ο κοντόφθαλµος λογιστάκος

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΥΦΕΣΗ

OΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ

10

πετρελαίου ή φθίνουν ή τουλάχιστονέχουν φτάσει στην κορύφωση τους. Μεαυτό το πρόσχηµα (γιατί ο κυριότερος πα-ράγων αύξησης της τιµής του είναι η κερ-δοσκοπία και τα διάφορα παιχνίδια), η τιµήέχει 5πλασιαστεί από το 2002. Επειδήόµως, η σύγχρονη παγκόσµια κοινωνία βα-σίζεται σε µεγάλο βαθµό στο πετρέλαιο,είναι λογικό η τρέχουσα τιµή να έχει ωςαποτέλεσµα την επιβράδυνση της ανάπτυ-ξης των αναπτυγµένων χωρών. Όµως ηεξέλιξη της τιµής του πετρελαίου, ήταν λί-γο-πολύ προβλέψιµη εδώ και 20-25 χρό-νια οπότε κάτι άλλο συµβαίνει…

Χρηµατοπιστωτικό σύστηµαΗ κύρια αιτία κρίσης στο παγκόσµιο

χρηµατοπιστωτικό σύστηµα οφείλεται σταενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια υψηλού κιν-δύνου (sub-prime mortgaged loans). Αυ-τά είναι στεγαστικά δάνεια που δίνονται σεάτοµα χαµηλής πιστωτικής αξιοπιστίας,δηλαδή άτοµα µε κακό ιστορικό αποπλη-ρωµής. Τα στεγαστικά δάνεια, όπως όλα ταδάνεια, έχουν δύο όψεις: για τον δανειο-λήπτη/ιδιώτη είναι µια µορφή χρηµατοδό-τησης (αποκτά πρόσβαση σε λεφτά) ενώγια τον δανειοδότη/τράπεζα είναι µια µορ-φή επένδυσης (αυξάνει το κεφάλαιό τουαπό τους τόκους). Αυτά τα δάνεια έχουνεπιτόκια 3-4 % υψηλότερο από τα κανονι-κά, έτσι ώστε οι τράπεζες να αντισταθµί-σουν τον παραπάνω κίνδυνο που αναλαµ-βάνουν. Όπως συνηθίζεται εδώ και καιρό,οι δανειοδότες στεγαστικών στις ΗΠΑ δενκρατούν τα δάνεια για τον εαυτό τους, αλ-λά αµέσως τα πουλούν σε επενδυτικέςτράπεζες (τύπου JP Morgan και MerrillLynch). Στην ουσία, πουλούν την επένδυ-σή τους σε κάποιον άλλο για ένα αντίτιµο,κι έτσι ξεµπερδεύουν από το ενδεχόµενορίσκο µη αποπληρωµής. Κάτι αντίστοιχογίνεται, ακόµα και από τράπεζες της Ελ-λάδας, στον τοµέα των πιστωτικών καρ-τών, όπου υπάρχουν ειδικές εταιρίες που«αγοράζουν» τα χρέη των καταναλωτώναπό τις τράπεζες σε κάποιο ποσό (µικρό-τερο από το συνολικό χρέος) και αναλαµ-βάνουν εκείνες να το εισπράξουν. Οιεπενδυτικές τράπεζες «πακετάρουν» ταεπιµέρους µεµονωµένα δάνεια σε ένα και-νούργιο προϊόν (mortgage backedsecurity), το οποίο στη συνέχεια µεταπω-λούν σε επενδυτές. Αυτοί µπορεί να είναιάλλες τράπεζες που, µε τη σειρά τους,χρησιµοποιώντας την αγορά παραγώγων,πακετάρουν τα MBS µαζί µε άλλα δάνειακαι «κατασκευάζουν» επενδυτικά προϊό-ντα που λέγονται collateralized loan

obligations τα οποία διαθέτουν σε αµοι-βαία κεφάλαια, ασφαλιστικά ταµεία κι άλ-λους τελικούς επενδυτές. Να σηµειωθεί,ότι οι τράπεζες για να εξασφαλίσουν τονυψηλότερο βαθµό αξιοπιστίας των προϊό-ντων αυτών και να τα πουλήσουν ευκολό-τερα, τα «ανακάτευαν» µε άλλα στεγαστι-κά υψηλής εγγύησης, µε αποτέλεσµα τοπροϊόν που εξέδιδαν να έχει τον υψηλότε-ρο βαθµό εγγύησης ΑΑΑ (όταν για παρά-

δειγµα τα οµόλογα του ελληνικού ∆ηµο-σίου βαθµολογούνται µε ΑΑ). Αν προσθέ-σετε σε όλα αυτά, την συνηθισµένη πρακτι-κή διαφόρων επενδυτικών ή τραπεζικώνοργανισµών να αγοράζουν ένα ασφαλιστι-κό συµβόλαιο από ένα χρηµατοπιστωτικόίδρυµα ώστε να «εξασφαλιστούν» από τονκίνδυνο χρεοκοπίας του εκδότη του προϊ-όντος (συµβόλαια CDS -Credit DefaultSwaps), τότε γίνεται ο απόλυτος χαµός.∆ηλαδή, όλοι αυτοί οι οργανισµοί επιχει-ρώντας να µετριάσουν την έκθεση τουςστον κίνδυνο (να µην αποδώσει η επένδυ-ση τους όπως περιµένουν), δέχονται ναπληρώσουν ένα αντίτιµο αγοράζοντας έναCDS µε σκοπό να εξασφαλιστούν σε ενδε-χόµενη ζηµία. Σε µια τέτοια περίπτωση, οασφαλιστικός οργανισµός αποζηµιώνειτον επενδυτικό µε ένα προσυµφωνηµένοαντίτιµο. Κάτι ανάλογο µε το να ασφαλί-σεις, ας πούµε, το αυτοκίνητο σου, το σπί-τι σου ή τα πάγια της επιχείρησης σου.

Χρονικό1.Μετά τις πιέσεις που εµφανίστηκαν

στην αγορά εργασίας σε αρκετές περιοχέςτων ΗΠΑ και την άνοδο των επιτοκίων, µε-γάλος αριθµός των δανειζόµενων απέτυχενα είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του.

2. Το µεγαλύτερο, όµως, πρόβληµα εί-ναι ότι αυτό το ρίσκο της µη αποπληρωµήςδεν το φέρει πια η τράπεζα που έδωσε τοαρχικό στεγαστικό δάνειο, αλλά - µέσω τηςπαραπάνω διαδροµής - έχει προσαρτηθείποικιλοτρόπως σε πολλά επενδυτικά χαρ-τοφυλάκια. Έτσι, µετά από αυτό έχουµετην κατάρρευση των συστατικών (swaps)

πολλών οµολόγων και χρηµατοοικονοµι-κών προϊόντων που εµπεριείχαν subprime δάνεια. Και αυτό, συµπαρασύρεισυνολικά, όλα τα περίπλοκα χρηµατοοικο-νοµικά προϊόντα (παράγωγα, οµόλογακτλ.). Πιο συγκεκριµένα, η αξία των τίτλωναυτών καθοριζόταν µε βάση την τιµή του«ενέχυρου» που ήταν οι κατοικίες και κα-θώς οι τιµές των ακινήτων έπεφταν, έπεσεκαι η αξία των τίτλων, συσσωρεύοντας ζη-

µιές σε τράπεζες σε ολόκληρο τον κόσµοσπέρνοντας το χρηµατιστηριακό πανικό,όταν άρχισε να ανακοινώνεται η λυπητερή.

3. Εν συνεχεία, κατέρρευσαν και ταCDS. Η ονοµαστική αξία των ασφαλιστη-ρίων ήταν τεράστια (45 τρις. $) και όπωςείναι λογικό οι «ασφαλιστικές» εταιρίεςδεν µπορούσαν να καλύψουν τις αποζη-µιώσεις.

Αποτέλεσµα1.Χιλιάδες αµερικανικά νοικοκυριά

έχασαν τα σπίτια τους ή είναι υπερχρεωµέ-να.

2.Τραπεζικοί, ασφαλιστικοί, επενδυτι-κοί οργανισµοί και hedge funds (συγκε-ντρωµένα χρήµατα επενδυτών – «καλάθιαµε λεφτά» προς επένδυση), που ήταν κο-λοσσοί, αντιµετωπίζουν πλέον τεράστιαπροβλήµατα. Χαρακτηριστικά είναι τα πα-ρακάτω παραδείγµατα: FFoorrttiiss ((ΒΒεελλγγοο--οολλλλααννδδιικκόόςς ττρρααππεεζζιικκόόςς όόµµιιλλοοςς)),, SSoocciieetteeGGeenneerraallee,, CCiittiiggrroouupp,, UUBBSS,, JJPP MMoorrggaann,,MMeerrrriillll LLyynncchh,, MMbbiiaa//AACCAA//AAbbmmaacc((««αασσφφααλλιισσττιικκέέςς»» εεττααιιρρίίεεςς)),, 22 hheeddggeeffuunnddss πποουυ ααννήήκκοουυνν σσττηηνν BBeeaarr SStteeaarrnnss((ηηγγεεττιικκήή ττρράάππεεζζαα ττηηςς ΝΝέέααςς ΥΥόόρρκκηηςς)),, IIKKBB,,SSaacchhsseennLLBB,, NNoorrtthheerrnn RRoocckk κκττλλ..

Προσπαθώντας να απεµπλακούµε απότην κοντόφθαλµη ανάλυση του παραπάνωπεριστατικού, οφείλουµε να αναζητήσου-µε τις παθογένειες στην ολότητα του χρη-µατοπιστωτικού συστήµατος. Το παρόνκραχ δεν είναι το πρώτο και σίγουρα όχι τοτελευταίο. Ενδεικτικά αναφέρουµε τηνασιατική κρίση (Οκτώβριος 1998) και τηνφούσκα των high tech µετοχών (2001).

«∆ιατήρηση των ισχυρών πληθωριστι-κών πιέσεων και τον Ιανουάριο µε τον γε-νικό δείκτη τιµών καταναλωτή να παραµέ-νει στα επίπεδα του 3,9% όπως και τουςδύο προηγούµενους µήνες καταγράφουνοι τιµοληψίες της Εθνικής ΣτατιστικήςΥπηρεσίας.

Την ανοδική και ανησυχητική πορείατου συνεχίζει ο πληθωρισµός στη ΖώνηΕυρώ, καταρρίπτοντας µε 3,2% τον Ια-νουάριο νέο ρεκόρ, ενώ ταυτόχρονα υπο-χώρηση καταγράφεται στους δείκτες επι-χειρηµατικής εµπιστοσύνης και οικονοµι-κού κλίµατος».

Σσσσσσσσσσ(ύγκλιση)… Μη τους ξυ-πνάτε. Όλα πάνε καλά..

«…Ενώ στην Ελλάδα η διαµάχη για τιςενεργειακές της ανάγκες περιστρέφεταιστο κατά πόσον συµφέρει ή επιτρέπεταιαπό την Ε.Ε. η καύση του λιθάνθρακα, ηΕυρώπη συνολικά, αλλά και πολλές χώ-ρες της ευρύτερης περιοχής µας, µεθο-δεύουν την ανάπτυξη πυρηνικής παραγω-γής. Η Τουρκία ανακοίνωσε την κατα-σκευή, σε πρώτη φάση, τριών πυρηνικώνσταθµών συνολικής ισχύος 5.000 MW.Υποψήφιες θέσεις φέρονται η Σινώπη, τοΙκόνιο, η Μερσίνη και το Κιρκλαρέλι στηνευρωπαϊκή περιοχή. Ο «πυρηνικός κλοι-ός» για την Ελλάδα εξαπλώνεται και νο-τίως, καθώς πυρηνικά προγράµµατα ηλε-κτροπαραγωγής έχουν ανακοινώσει η Αί-γυπτος, η Λιβύη, η Τυνησία, το Μαρόκοκαι η Αλγερία…

…Τις τελευταίες ηµέρες συζητείταιόλο και πιο έντονα το θέµα της διείσδυ-

σης του λιθάνθρακα στο ενεργειακό µίγ-µα της χώρας. Η Ρυθµιστική Αρχή Ενέρ-γειας (ΡΑΕ), µάλιστα, γνωµοδότησε θετι-κά για την κατασκευή µονάδων ηλεκτρο-παραγωγής από λιθάνθρακα στο Μαντού-δι Ευβοίας και τον Άγ. Νικόλαο Βοιω-τίας…

…Οι σταθµοί της ∆ΕΗ στον Άγιο ∆ηµή-τριο Πτολεµαΐδα και την Καρδιά Κοζάνηςκαταλαµβάνουν την πρώτη και δεύτερη

θέση αντίστοιχα στην καταστροφή τουκλίµατος µε αέρια του θερµοκηπίου, σύµ-φωνα µε τη νέα έκθεση της WWF για τις30 πιο ρυπογόνες µονάδες ηλεκτρισµούστην Ευρώπη το 2006…»

Τι να της κάνουµε τις τεχνολογικέςανακαλύψεις?? Κάρβουνο και πυρηνικήενέργεια µια ζωή…

«…Χαµηλή απορροφητικότητα εξακο-λουθούν να παρουσιάζουν τα έργα περι-βάλλοντος που χρηµατοδοτούνται από τοΓ΄ ΚΠΣ, καθώς και τα έργα του ΟΣΕ καιόσα υλοποιούνται στο βόρειο Αιγαίο. Ηαπορρόφηση των ευρωπαϊκών κονδυλίωντου Γ΄ ΚΠΣ κινείται σήµερα περίπου στο66%, ενώ οι καθυστερήσεις αποδίδονταιαπό την Επίτροπο τόσο στην καθυστερηµέ-νη έναρξη των προγραµµάτων, όσο και σεαδυναµία των δικαιούχων -σε πολλές πε-ριπτώσεις δήµων ή κρατικών φορέων- νατα «προχωρήσουν» µε γρήγορους ρυθ-µούς…»

Ρε, οι Έλληνες είναι φιλότιµος λαός.Τσάµπα λεφτά δεν καταδεχόµαστε να πά-ρουµε.. Μόνο αν τα ονοµάσουµε µίζες..

«…Στην τελική ευθεία βρίσκονται οιδιαδικασίες για την έναρξη των επενδυτι-κών προγραµµάτων δηµιουργίας 4 γηπέ-δων γκολφ στη Χαλκιδική ενώ έχει διαπι-στωθεί ότι, µελλοντικά, µπορεί να προ-στεθούν άλλα 2 γήπεδα στον ίδιο Νο-µό…»Άλλα ντ’ άλλα, της Παρασκευής το γάλα…

Νίκος Α

11

Η κατάργηση των συµφωνιών τουΜπρέτον Γουντς (που αποσυνέδεσε τοδιεθνές συναλλακτικό και αποθεµατικόνόµισµα -το δολάριο- από τον χρυσό)έδωσε την ευχέρεια στις κεντρικές τράπε-ζες να βάζουν µπροστά τις εκτυπωτικέςµηχανές για να «ταΐσουν» µε φθηνό χρή-µα τις οικονοµίες, σε περιόδους ύφεσηςκαι χρηµατοπιστωτικών κρίσεων.

Πάνω σ' αυτή τη φούσκα «φθηνών»κεφαλαίων στηρίχθηκε η παρατεταµένηάνοδος των τιµών σε µετοχές, οµόλογακαι πρώτες ύλες (πετρέλαιο, τρόφιµα, µέ-ταλλα κ.ά.). Όλες οι αξίες δηλαδή ανεβαί-νουν ταυτόχρονα, κάτι που δεν έχει συµ-βεί ποτέ στο παρελθόν σε τέτοια έκταση.Ταυτόχρονα τα φθηνά κεφάλαια έδωσαντην ευκαιρία να εκτοξευθεί στα ύψη ο κρα-τικός και ιδιωτικός δανεισµός, δηµιουργώ-ντας ένα βουνό χρέη. Φθάσαµε, έτσι, στοσηµείο µια οικονοµία όπως η ελληνική -όχι η πλέον αντιπροσωπευτική- να γνωρί-ζει αύξηση παραγωγής αγαθών και υπη-ρεσιών (δηλαδή, ονοµαστικού ΑΕΠ) 6%,αύξηση χρηµατικής προσφοράς 12-13%(βλ. ΕΚΤ) και πιστωτική επέκταση 18-24%!

Η πιστωτική επέκταση οδηγείται ουσια-στικά από τη διάθεση ανάληψης ρίσκουκαι αυτή από την κερδοσκοπία. Σε µια πα-γκόσµια οικονοµία το ΑΕΠ της οποίαςυπολογίζεται σε 50 τρις. δολάρια αντι-στοιχεί χρηµατοπιστωτική αγορά µετοχών,οµολόγων και τραπεζικών καταθέσεωνύψους 150 τρις. και µια αγορά παραγώγων700 τρις. περίπου! Η παγκόσµια οικονο-µία στηρίζεται κυριολεκτικά σήµερα σεέναν τεράστιο πύργο από τραπουλόχαρτα.Το δυστύχηµα είναι ότι αυτός έχει αρχίσεινα καταρρέει και ότι το µέγεθός του είναιµεγαλύτερο εκείνου της κρίσης του 1929:τότε τα χρέη από πιστώσεις στις ΗΠΑανέρχονταν στο 287% του ΑΕΠ, ενώ σή-µερα υπερβαίνουν το 340%! Την ίδιαστιγµή, η FED, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα καιοι υπόλοιπες, αναρωτιούνται αν θα πρέπεινα µειώσουν ή να αυξήσουν το επιτόκιοτους (ονοµάζεται «παρεµβατικό» αφούµέσω αυτού καθορίζουν την αξία και τηνπροσφορά χρήµατος) και αν αυτό θα επι-φέρει πληθωριστικές πιέσεις ή θα ανακό-ψει την οικονοµική επιβράδυνση, δείχνο-ντας ότι είτε δεν θέλουν είτε δεν µπορούννα δώσουν πραγµατική λύση στο πρόβληµα.

Shit happens : «Η BP καταργεί 5.000θέσεις εργασίας λόγω µείωσης των κερ-δών (µόνο 17,3 δις. $)» 5/2/2008,Times.

ΣΤΡΑΒΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΑΛΟΣ ΡΕ…(ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΧΤΙΖΟΥΜΕ ΚΙΟΛΑΣ)

12

13

Xαρακτηριστικό παράδειγµααποτελεί η σειρά των παιχνι-διών της Electronic arts,command and conquer. HElectronic arts, η οποία απο-τελεί µια από τις µεγαλύτερες

εταιρείες παιχνιδιών, σε όλες τα παιχνίδια τηςσειράς αυτής είχε µηνύµατα που στόχευανενάντια σε αριστερές ιδεολογίες και ιδιαίτεραστην σοβιετική ένωση µε την οποία φαίνεταινα έχει ένα ιδιαίτερο φετίχ. Στον τελευταίο τίτ-λο της σειράς που κυκλοφόρησε πρόσφατα,Tiberium Wars, ξεπέρασε τον εαυτό της. Στοµακρινό µέλλον ο κόσµος παρουσιάζετε στοχείλος της καταστροφής λόγο της ύπαρξηςµιας εξωγήινης ουσίας, το Τιβέριο, που εξα-πλώνεται απειλητικά σε όλον τον κόσµο µετα-τρέποντας κάθε ουσία σε αντίγραφο της καικαταστρέφοντας την ζωή στον πλανήτη καιαπειλώντας την ανθρώπινη ύπαρξη. Όµως δενέχει µόνο αρνητικά, αποτελεί µια καταπληκτι-κή πηγή καυσίµων που είναι πρακτικά ανεξά-ντλητη δηµιουργώντας έτσι διαφωνίες στοντρόπο χρήσης του, εκεί αρχίζει να µπερδεύο-νται τα πράγµατα…

Από την µια µεριά υπάρχουν οι GDI, οιοποίοι αποτελούν µια αµυντική συµµαχίαόλων σχεδόν των ανεπτυγµένων κρατών ταοποία λόγο της ορθολογικής χρήσης του Τι-βέριου έχουν παραµείνει ελάχιστα επηρεα-σµένες από τα αρνητικά του στοιχεία και τα οι-κοσυστήµατα έχουν µείνει καθαρά ενώ πα-ράλληλα εκµεταλλεύονται την ενεργειακή τουδύναµη δηµιουργώντας µια υπέρ εξελιγµένηκοινωνία. Την ίδια στιγµή στον υπόλοιπο κό-σµο, που έχει χωριστή σε κίτρινες και κόκκι-νες ζώνες ανάλογα µε τον βαθµό µόλυνσηςτους, κυριαρχεί µια οργάνωση µε όνοµα NOD(κατά την µυθική γη της εξορίας του Κάιν) πουπρεσβεύει την αξιοποίηση της ουσίας προςόφελος όλων και την ανάπτυξη του κόσµου

ισότιµα και όχι προς όφελος των ‘ιµπεριαλι-στών’ της δύσης. Αυτές οι δυο οργανώσειςαντιµάχονται η µια την άλλη για την επικράτη-ση µε τους µεν GDI να δηλώνουν πως οι δεείναι τροµοκράτες και πως καταπιέζουν τονκόσµο και έχουν διεστραµµένα σχέδια για τονκόσµο ενώ οι δε τους καταγγέλλουν ως ιµπε-ριαλιστές και καταπιεστές. Εκτός των προφα-νών συσχετίσεων µε πραγµατικά παραδείγµα-τα προκύπτει πως το παιχνίδι καταλήγει να πα-ρουσιάζει τα πράγµατα σαν µια µάχη καλούκαι κακού, µε τους καλούς δυτικούς από τηµια και τους κακούς τροµοκράτες από την άλ-λη δηµιουργώντας ένα αρκετά άσχηµο πλαί-σιο σκέψης για τους νέους. Όµως δεν είναιαρνητικά τα πρότυπα στα παιχνίδια, µε ορισµέ-να να παραδίδουν ρεσιτάλ σεναρίων µε προ-βληµατισµούς και σκέψεις. Ένα παράδειγµαπου ξεχωρίζει είναι το πολύ επιτυχηµένοBioshock. Το παιχνίδι εκτυλίσσεται το 1960όταν ένα αεροπλάνο πέφτει στην µέση τουωκεανού. Ο µοναδικός πιθανότατα επιζώνταςβρίσκει µια πόλη κάτω από το νερό µε το όνο-µα Rapture η οποία όπως ανακαλύπτει είχεχτιστεί από µια οµάδα ανθρώπων από τα πιοεξέχοντα µυαλά της εποχής µε σκοπό να απο-φύγουν την καταπίεση των µαζών και να ζή-σουν απόλυτα ελεύθεροι να δηµιουργήσουν,µε επιτυχία εφόσον η πόλη βρίσκεται τεχνο-λογικά δεκαετίες µπροστά από οποιοδήποτεµέρος του κόσµού. Εκεί πέρα κυριαρχεί οAndrew Ryan, ένας άνθρωπος µε ξεχωριστές

ικανότητες και αναµενόµενα εποµένως προτι-µήσεις και απόψεις, όπως ο ίδιος συνοψίζεισε µια φράση ‘Is not a man entitled to thesweat of his own brawns? In Washingtonthey tell you now because it belongs to thepoor, in Rome they tell it belongs to Godand in Moscow they tell it belongs toeveryone. I chose none, I chose Rapture’.Αυτό βεβαίως δεν είναι τυχαίο εφόσον µόνοτο όνοµα του αποτελεί παράφραση της Ρωσί-δας συγγραφέας και φιλοσόφου Ayn Rand ηοποία έχει σηµαδέψει την αµερικάνικη κυρίωςσκέψη µε την θεωρία του οµπζεκτιβισµού καιτην πλήρη ελευθερία κίνησης σκέψεων καιεµπορευµάτων, µε όσο το δυνατό µικρότερηκοινωνική και κρατική παρέµβαση. Μέσα σεένα τέτοιο πλαίσιο βλέπει ο παίκτης την εξέ-λιξη της κοινωνίας και ίσως αναµενόµενη πα-ράνοια του και καταστροφή του.

Τα παιχνίδια µπορούν και επηρεάζουν.Καθένα από αυτά τα παιχνίδια πούλησαν εκα-τοµµύρια αντίτυπα τους τελευταίου µήνες-πε-ρισσότερο από οποιοδήποτε βιβλίο, ειδικάστην νεολαία. Τα παιχνίδια µπορούν εποµέ-νως είτε να διαφθείρουν είτε να ευνοήσουντην ελεύθερη σκέψη όπως και όλα τα άλλαµέσα ψυχαγωγίας. Εποµένως είναι όπου µπο-ρεί ο καθένας να δίνει της σηµασία που αρµό-ζει και να µην προσπερνά αδιάφορα αυτή την«παιδική» συνήθεια.

Άρης Ξυλούρης

Σε αντίθεση µε την εντύπωση του πε-ρισσότερου κόσµου που θεωρεί τα παι-χνίδια µια παιδική ασχολία-στην καλύ-τερη εφηβική, τα παιχνίδια αποτελούνκοµµάτι βασικό στην καθηµερινότηταµεγάλου µέρους του πληθυσµού και ει-δικά του πιο ευαίσθητου, του νεανικού.Αυτό συνεπάγεται αυτόµατα πως και τοπεριεχόµενο τους δεν µένει ανεπηρέα-στο από τις κυρίαρχες τάσεις και εκά-στοτε τα συµφέροντα διαφόρων πολιτι-κών σχηµάτων και κρατών.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ & GAMING

14

Γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου του1871 στο Ζαµός, στην τότεελεγχόµενη από τους Ρώ-σους, Πολωνία. Υπήρξε τοµικρότερο από τα 5 παιδιάτων εβραϊκών µικροαστών

γονέων της. Στην ηλικία των 5 χρόνων ηζωή της κινδύνεψε από µια βαριά αρρώ-στια η οποία είχε ως απόρροια την ισόβιααναπηρία στο ένα της πόδι που όµως δενεπηρέασε τον αγώνα της.

Παρόλο που η Ρόζα έζησε στην Πολω-νία κυρίως στα παιδικά και στα εφηβικά τηςχρόνια , αποτέλεσαν την απαρχή στην “πα-ράνοµη” πολιτική της δράση. Ήδη από τα15 της ,σε µια τόσο πρώιµη ηλικία ,ενώφοιτούσε στην Βαρσοβία σε ένα γυµνάσιοθηλέων, ταυτόχρονα υπήρξε και µέλος του«Προλεταριάτου» ,ενός αριστερού κόµµα-τος, που όµως είχε άδοξο τέλος. Πέντεαπό τους ηγέτες του εκτελέστηκαν και τοκόµµα διαλύθηκε. Η Ρόζα αναγκάστηκε ναεγκαταλείψει την Πολωνία και να εγκατα-σταθεί στην Ελβετία όπου εκεί σπούδασεστο πανεπιστήµιο της Ζυρίχης, µαζί µε άλ-λες σοσιαλιστικές µορφές, όπως ΑνατόλιΛουνατσάρσκι, οικονοµικά και νοµικά.

Το 1890 και ενώ οι νόµοι του Μπί-σµαρκ ενάντια της Σοσιαλδηµοκρατίαςακυρώθηκαν και το ΣοσιαλδηµοκρατικόΚόµµα της Γερµανίας είχε νόµιµη ικανότη-τα να διεκδικήσει έδρες, πολλά σοσιαλι-στικά µέλη του κοινοβουλίου εστίασανόλο και περισσότερο στην απόκτηση κοι-νοβουλευτικών δικαιωµάτων και στον υλι-κό πλούτο. Αντιθέτως, η Ρόζα παραµένο-ντας πιστή στις ιδεολογικές-µαρξιστικέςτης αντιλήψεις οργανώθηκε ενάντια σε αυ-τήν την αυθαιρεσία ιδρύοντας µια εφηµε-ρίδα σε αντιπολίτευση των εθνικιστικώνπολιτικών του Πολωνικού ΣοσιαλιστικούΚόµµατος και επίσης µαζί µε τον Λέον

Γιόγκιχες συνίδρυσε το Σοσιαλδηµοκρατι-κό Κόµµα του Βασιλείου της Πολωνίαςδηµιουργώντας ένα αίσθηµα απειλής στοΠολωνικό Σοσιαλιστικό Κόµµα. Με αυτότον τρόπο έδειξε τα πιστεύω της που ανα-φέρονται στην ανεξαρτητοποίηση της Πο-λωνίας και συγκεκριµένα στον καπιταλι-σµό που κυριαρχούσε µέσα από επανα-στάσεις στη Γερµανία, στην Αυστρία και τηΡωσία. Η ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ αρνήθηκε τοδικαίωµα της αυτοδιάθεσης για τα έθνηπου βρίσκονταν υπό καθεστώς σοσιαλι-σµού, πράγµα που έφερε εντάσεις µε τονΒλαντιµίρ Λένιν.

Το 1898 η Ρόζα µετακόµισε στο Βερο-λίνο, αποκτώντας και πολιτικά δικαιώµαταµέσω του γάµου της µε τον Γκούσταφ Λύ-µπεκ. Γρήγορα δραστηριοποιήθηκε στοαριστερό κόµµα του ΣοσιαλδηµοκρατικούΚόµµατος της Γερµανίας, όπου σύντοµαανακηρύχθηκε ηγέτης εκπρόσωπος του.

Από το 1900 η Ρόζα εξέφρασε τις γνώ-µες της για τα ισχύοντα οικονοµικά και κοι-νωνικά προβλήµατα, κάνοντας επιθέσειςενάντια στον γερµανικό µιλιταρισµό καιιµπεριαλισµό. Η Λούξεµπουργκ ήθελε ναοργανώσει µια γενική απεργία µε αποτέλε-σµα µεταξύ του 1904-1906 να περάσει 3περιόδους φυλάκισης για αυτές τις πολιτι-κές της δραστηριότητες. Μετά την αποφυ-λάκισή της συνέχισε ακάθεκτη την πολιτι-κή της δράση µε περισσότερο σθένος. Τώ-ρα όµως ήταν αντιµέτωπη µε δύο µέτωπα:το πρώτο ήταν ο αιώνιος πολιτικός και τα-

ξικός εχθρός, η αστική τάξη, και το άλλο οιοµοιδεάτες της σοσιαλιστές.

Το 1907 πήρε µέρος στην Πέµπτη Κοµ-µατική Μέρα των Ρώσων Σοσιαλδηµοκρα-τών όπου εκεί συνάντησε τον Λένιν. Επι-κριτική ήταν η στάση της απέναντι και στονΛένιν, επισηµαίνοντας ότι “δεν είχε επιβά-λει την δικτατορία του προλεταριάτου,όπως διατεινόταν, αλλά δικτατορία επί τουπρολεταριάτου.” Μαζί µε τον Κάρλ Λι-µπκνέχτ και µε άλλους οµοϊδεάτες της σο-σιαλιστές, δηµιούργησαν την οµάδαΙnternational το 1914, όπου τύπωναν πα-ράνοµα φυλλάδια. Ξανά προσπάθησαν ναοδηγήσουν σε µια γενική απεργία µε απο-τυχία. Αφού καταδικάστηκε η Ρόζα σεδυόµιση χρόνια φυλάκισης. Ακόµα και στηφυλακή περνούσε λαθραία πολλά άρθραχρησιµοποιώντας το όνοµα «Γιούνιους»καθώς και έγραφε βιβλία για τη σοσιαλδη-µοκρατία όπως “Η κρίση της σοσιαλδηµο-κρατίας”. Μετά από την αποφυλάκισή τηςξεκίνησε την εφηµερίδα Η Κόκκινη Ση-µαία, και συνίδρυσε το Σπάρτακουσµπουντµια Μαρξιστική επαναστατική οµάδα πουέγινε το Κοµµουνιστικό Κόµµα Γερµανίαςκαι πήρε µέρος σε µια ανεπιτυχή επανά-σταση στο Βερολίνο τον Ιανουάριο του1919. Η εξέγερση εκτελέστηκε ενάντιαστις συµβουλές της Ρόζας και συνετρίβειαπό τα αποµεινάρια του µοναρχικού στρα-τού και από ελεύθερες δεξιές πολιτοφυ-λακές που συλλογικά ονοµάζονταν Φραϊ-κορπς, οι οποίες εστάλησαν από την κυ-βέρνηση. Η Λούξεµπουργκ και εκατοντά-δες άλλοι συνελήφθησαν, βασανίστηκανκαι δολοφονήθηκαν.

Η παρουσία της Ρόζας στην πολιτικήσκηνή υπήρξε εµβληµατική. Ήταν µια φω-νή στεντόρεια και σταθερή, που ούτε ο θά-νατος δε κατάφερε να σιγάσει….

“Η κόκκινη Ρόζα χάθηκε κι αυτήΚανείς δεν ξέρει πού το κορµί της

παραχώρησεΈλεγε την αλήθεια στους φτωχούς

Γι’ αυτό κι οι πλούσιοι την σκότωσαν”ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ

(ΕΠΙKΗ∆ΕΙΟΣ)

Επιµέλεια: Σοφία Λυκογιάννη

Η ΡΟΖΑ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ µιαέντονη και ξεχωριστή προσωπικό-τητα που διακρίθηκε στα τέλη του19ου και στις αρχές του 20ου αι-ώνα για τις µαρξιστικές της αντιλή-ψεις, αποτέλεσε µια από τις σηµα-ντικότερες φιγούρες για το άνοιγµαµιας επαναστατικής περιόδου στοδιεθνές σκηνικό. Υπήρξε µια απότις πλέον αγνές, συνεπείς και ανε-ξάρτητες µορφές του παγκόσµιουσοσιαλιστικού κινήµατος. Αποτέ-λεσε µια φωνή του λαού, της αρι-στεράς και της Σοσιαλδηµοκρατι-κής ιδεολογίας.

AΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΡΟΖΑΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ

Στην Ελλάδα παρότι το κύ-µα µετανάστευσης έχειαρχίσει εδώ και δύο δε-καετίες, δεν υπήρχε πρό-βλεψη -και ούτε υπάρχειµέχρι και σήµερα- απότις κυβερνήσεις για τους

µετανάστες ,και ειδικά για τη 2η γενιά µε-ταναστών. Η χώρα µας καινοτοµεί για µιαακόµα φορά αποτελώντας διεθνή εξαίρε-ση: δεν δίνει πιστοποιητικό γέννησης σταπαιδιά των µεταναστών που γεννιούνταιστην Ελλάδα, ακολουθώντας το δίκαιο τουαίµατος και όχι το δίκαιο του τόπου γέννη-σης. Αυτό που παρέχει το ελληνικό κράτοςπρος το παρόν είναι η έκδοση ληξιαρχικήςπράξης, που ούτως ή άλλως συντάσσεταιγια κάθε φυσικό πρόσωπο.

Οι συνέπειες της άρνησης έκδοσης πι-στοποιητικού γέννησης είναι πολλές καιπολύ σοβαρές. Η πρώτη από αυτές είναιότι αυτά τα παιδιά δεν µπορούν να γρα-φτούν στα δηµοτολόγια δήµων ή κοινοτή-των της Ελλάδας µε αποτέλεσµα να στε-ρούνται τα δικαιώµατα που απορρέουν απόαυτή την εγγραφή. Ουσιαστικά, είναι σα ναµην υπάρχουν για το ελληνικό κράτος ήµάλλον υπάρχουν αλλά δεν έχουν δικαιώ-µατα. Επιπλέον, χωρίς πιστοποιητικό γέν-νησης είναι αδύνατο να βγάλουν διαβατή-ριο είτε ελληνικό είτε από τη χώρα καταγω-γής των γονιών τους ,γιατί πολύ απλά µετη ληξιαρχική πράξη δεν µπορούν να απο-δείξουν στην χώρα καταγωγής τους τηνίδια τους τη γέννηση ή ακόµα και τον συγ-γενικό δεσµό µε τους γονείς τους!

Μέχρι το 18ο έτος της ηλικίας τους ηνοµιµότητα της παραµονής τους στην Ελ-λάδα εξαρτάται από τη νοµιµότητα παρα-µονής των γονέων τους. Από εκεί και έπει-τα, για να διαµείνουν νόµιµα στην Ελλάδα,οι µετανάστες δεύτερης γενιάς πρέπει να

αποκτήσουν δική τους άδεια παραµονής,δηλαδή αναγκαστικά πρέπει να εργαστούνή να πληρώσουν τα ένσηµα τους. Μέχρι νασυµπληρώσουν τον απαιτούµενο αριθµόενσήµων είναι σε καθεστώς παρανοµίας.Αυτό πρακτικά σηµαίνει ότι όσοι από αυ-τούς φοιτούν (και δεν είναι ένας δύο αλλάδεκάδες χιλιάδες) θα πρέπει και να εργά-ζονται. Επίσης είναι υποχρεωµένοι να πι-στοποιούν κάθε µήνα στο πανεπιστήµιοπου φοιτούν ότι διαθέτουν στο πιστωτικότους ίδρυµα το ποσό των 500?(!?), ενώδε θα µπορέσουν ποτέ να προσληφθούνστο δηµόσιο τοµέα. Αξίζει να αναφέρουµεόµως και : τον ρατσισµό, την απαξίωση, τιςανθυγιεινές συνθήκες εργασίας για τουςπερισσότερους, την γραφειοκρατία, τηναναλγησία του κρατικού µηχανισµού…

Και αυτά είναι µόνο µερικά από όσααντιµετωπίζουν οι µετανάστες 2ης γενιάςαάτοµα που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδααλλά δεν είναι πολίτες κανενός κράτους.Αυτό συµβαίνει γιατί δεν υπάρχει ειδικήνοµοθεσία για αυτούς αλλά υπόκεινταιστους νόµους που ισχύουν για οποιονδή-ποτε οικονοµικό µετανάστη. Με λίγα λόγια,ένας άνθρωπος που γεννήθηκε στην Ελ-λάδα ή έζησε αρκετά χρόνια σ’ αυτήν- νο-µοθετικά τουλάχιστον πληρεί και τις προϋ-ποθέσεις του επί µακρόν διαµένοντος-µόλις ενηλικιωθεί έχει ακριβώς τα ίδια δι-καιώµατα µε έναν µετανάστη που µόλιςέφτασε στην Ελλάδα!

Η επίλυση των προβληµάτων αυτών εί-ναι το κύριο αίτηµα και στόχος της καµπά-νιας «Όχι στον Ρατσισµό από την Κούνια»που ξεκίνησε το χειµώνα του 2005 µεπρωτοβουλία µεταναστευτικών και ελληνι-κών γυναικείων οργανώσεων.

Η Επιτροπή Πρωτοβουλίας της καµπά-νιας έχει ξεκινήσει τη συλλογή υπογρα-φών (www.kounia.org), ενώ παράλληλαξεκινάει µια σειρά δηµόσιων εκδηλώσεωνστις οποίες περιλαµβάνονται συναυλίες,συζητήσεις, κινητοποιήσεις και συνεντεύ-ξεις τύπου, που θα κλιµακωθούν µε τη πά-ροδο του χρόνου. Στόχος είναι η διασφά-λιση των δικαιωµάτων των µεταναστών 2ηςγενιάς, η ευαισθητοποίηση της ελληνικήςκοινής γνώµης (προσφέροντας µια καλήευκαιρία για να αναπτυχθεί ένα αίσθηµα ήακόµα και ένα κίνηµα αλληλεγγύης προςτους µετανάστες) και η ενθάρρυνση τωνίδιων των µεταναστών να βγουν από τηναποµόνωση, να αποκτήσουν φωνή και νασυσπειρωθούν γύρω από τα δίκαια αιτήµα-τά τους. Ας ακολουθήσουµε λοιπόν τηπροτροπή των υπευθύνων της καµπάνιας:

Στηρίξτε και λάβετε µέρος στην κα-µπάνια «Όχι ρατσισµό από τη κούνια»επειδή κανείς µας δεν έχει δικαιώµαταόταν τα αρνείται στους άλλους!

∆άφνη, Πιτσιρίκα

ΕΛΛΑ∆Α:Albert Einstein, Marie Curie, Anthony Quinn, Isabel Allende, LeviStrauss, Charlie Chaplin, Alfred Hitchcock, Madeleine Albright, GloriaEstefan. Μετανάστες. Άραγε αν οι οικογένειες τους είχαν µεταναστεύσειστην Ελλάδα σήµερα τι θα είχαν να αντιµετωπίσουν; Ότι και όλοι οι µε-τανάστες δεύτερης γενιάς που ζουν σήµερα στη χώρα αυτή του παραλο-γισµού και της γραφειοκρατίας: πολίτες χωρίς πιστοποιητικό γέννησης,ανίκανοι να βγάλουν διαβατήριο, υποχρεωµένοι να δουλεύουν από τα 18τους, αντιµετωπίζοντας καθηµερινά το φόβο της απέλασης …Και όχι µό-νο!

ΤΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΧΤΕΣ… ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ

15

16

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ «ΜΑΗ ΤΟΥ 1968»

17

ΜΑΗΣ 1968ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ∆ΕΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ

Το 1968 σηµαδεύτηκε από το ξέσπασµα,σε διεθνές επίπεδο,δεκάδων εξεγέρσεων και επαναστάσεων,προϊόντατης δυσαρέσκειας της εργατικής τάξης και της νεολαίας µπροστά στα αδιέξοδα του συστήµατος στην καπιταλι-στική ∆ύση και ενάντια στην σταλινικού τύπου καταπίεση των δηµοκρατικών ελευθεριών στα κράτη του φιλοσο-βιετικού µπλοκ.Η επαναστατική πληµµυρίδα του 68 απλώθηκε από την Ιαπωνία µέχρι το Μεξικό και από τηνΤσεχοσλοβακία ως την Κίνα.Η αναµφισβήτητη κορύφωσή της όµως ήταν η επανάσταση του Μάη στη Γαλλία.

Oι κύριες αιτίες του Μάη θα

πρέπει να αναζητηθούν

αρχικά στις άκαµπτες και

καταπιεστικές δοµές του

συστήµατος που είχε επι-

βάλλει η συντηριτική κυ-

βέρνηση του Ντε Γκολ,στην καταπίεση της

νεολαίας και της εργατικής τάξης καθώς

και την αυξανόµενη αντίδραση και δυσαρέ-

σκεια απέναντι στον πόλεµο του Βιετνάµ.Η

σταγόνα όµως που ξεχείλησε το ποτήρι

στάθηκε το σχέδιο αναµόρφωσης της ανώ-

τατης εκπαίδευσης που προέβλεπε µείωση

των εισαχθέντων στα παν/µια και όξυνε τις

ταξικές διακρίσεις µεταξύ των νέων...(αν

σας θυµίζει κάτι,ορθώς σας το θυµίζει!).Στις 3 Μαϊου,και ενώ το πανεπιστήµιο

της Ναντέρ τελεί υπό κατάληψη,µια ειρηνι-κή φοιτητική διαδήλωση στο Παρίσι κατα-στέλεται άγρια από τα CRS (βλέπεΜΑΤ).∆ύο µέρες µετά οι συλληφθέντεςφυλακίζονται,πράξη που οξύνει ακόµα πε-ρισσότερο τα πνεύµατα.Το βράδυ της10της Μαϊου και ενώ χιλιάδες φοιτητές καιµαθητές διαδηλώνουν στο κέντρο της πό-λης η αστυνοµία επιτίθεται ξανά...Η απά-ντηση όµως αυτή τη φορά είναι άµεση!Στή-νονται οδοφράγµατα,µπαίνουν φωτιές σεκάδους και ξεκινάει ο πετροπόλεµος.Οιµέχρι τότε ''φιλήσυχοι'' κάτοικοι του κέ-ντρου,αγανακτησµένοι από την πρωτοφανήαστυνοµική βαρβαρότητα,βγαίνουν από τασπίτια τους για να εµψυχώσουν τους φοι-

τητές και επανδρώνουν τα οδοφράγµα-τα!!!Οι τραυµατίες ανέρχονται σε εκατοντά-δες και όσοι δεν είναι στους δρόµους ξε-νυχτούν δίπλα στα ραδιόφωνα.Η αµετροε-πής βία έχει γυρίσει µπούµεραγκ εναντίοντης κυβέρνησης και η κατακραυγή είναι τε-ράστια.Τα συνδικάτα καλούν σε γενικήαπεργία στις 13/5 και η διαδήλωση πουακολουθεί αποτελεί τη µεγαλύτερη πουέχει δει το Παρίσι από την ηµέρα αποχώ-ρησης των γερµανικών στρατευµάτων το1944.Εργάτες και φοιτητές πορεύονταιµαζί, διατρανώνοντας την οργή τους απέ-ναντι στην αυταρχική εξουσία,φωνάζονταςσυνθήµατα που θα έµεναν στην ιστορία καιανεµίζοντας τις µαυρο-κόκκινες σηµαίεςπου πλαισίωναν τα νυχτερινά οδοφράγµα-τα.Ενθαρρυµένοι από την τεράστια επιτυ-χία της 13/5 και την κοινωνική απήχησητων αιτηµάτων τους,οι φοιτητές προτάσσο-ντας το αφοπλιστικό ''αν όχι εµείς ποιοι-αν όχι τώρα πότε'' καταλαµβάνουν τη Σορ-βόννη και σταδιακά όλα τα γαλλικάπαν/µια.Ταυτόχρονα ξεσπά ένα πρωτόγνω-ρο απεργιακό κύµµα (10 εκ. απεργοί) σεόλους τους εργασιακούς χώρους,το οποίοπολύ γρήγορα µετατρέπεται σε κύµµα κα-ταλήψεων.Τα εργοστάσια της SudAviation,της Renault,της Peugeot καισχεδόν όλες οι εγκαταστάσεις της βαριάςβιοµηχανίας,από το Καλέ µέχρι τη Μασσα-λία και από τη Ναντ µέχρι το Στρασβούργοκαταλαµβάνονται από τους εργάτες. Ακο-λουθούν σιδηρόδροµοι, ασφαλιστικές

εταιρίες, ναυπηγεία, τυπογραφεία και πο-λυκαταστήµατα. Παντού εµφανίζονταιεκλεγµένες επιτροπές συντονισµού, περι-φρούρησης και δράσης. Σε παν/µια,εργο-στάσια,γραφεία ακόµα και στις γειτονιές!!!Το κίνηµα έχει προσπεράσει τις αρχικέςτου διεκδικήσεις και πλέον τίθεται καθαράτο ερώτηµα ''ποιος διοικεί την κοινωνία''.Στις κοινές συνελεύσεις φοιτητών-εργα-τών που λαβάνουν χώρα στις σχολές συ-ζητούνται πλέον τα χαρακτηριστικά τηςκοινωνίας που έρχεται να αντικαταστήσειτη µίζερη και συντηρητική καθηµερινότητα.Τα συνθήµατα ''Κάτω ο καπιταλισµός'' και''Ζήτω η Κοµµούνα'' είναι ενδεικτικά όχιµόνο της επιθυµίας για αλλαγή αλλά καιτης κατεύθυνσης που έχει πάρει πλέον η -πρώην- εξέγερση και -νυν- επανάσταση.Τα αιτήµατα δεν αφορούν µόνο την ανα-µόρφωση των παν/µιων ή την αύξηση τωνµισθών αλλά επεκτείνονται και αγκαλιά-ζουν ένα ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό πε-δίο.''Σύντροφε ο παλιός κόσµος είναι πί-σω σου'' και σαπίζει... Ασκείται δριµείακριτική στον καπιταλισµό ως οικονοµικόµοντέλο ανάπτυξης και στο συντηρητισµόπου αυτός αναπαράγει στις αξίες και στηβαθιά ριζωµένη ιδεολογία. Παράλληλαµπαίνουν στο στόχαστρο η θρησκοληψία,ηανισότητα των δυο φύλων και η σεξουαλι-κή καταπίεση. ''Ούτε θεός ούτε αφέντης'',''Όσο κάνω επανάσταση,τόσο θέλω έρω-τα'' και ο κόσµος κάνει έρωτα στα πάρκα...Στις 24 Μαϊου ο Ντε Γκωλ,σε µια προσπά-

18

θεια εκτόνωσης της κρίσης,υπό-σχεται δηµοψήφισµα αλλά δεν βρί-σκει ούτε ένα τυπογραφείο για νατυπώσει τα ψηφοδέλτια!!!Πέντε µέ-ρες µετά εγκαταλείπει το Παρίσιενώ την ίδια στιγµή φουντώνει τοαίτηµα για µια ''Λαϊκή Κυβέρνη-ση''. Το Κοµµουνιστικό ΚόµµαΓαλλίας (ΚΚΓ) όµως, υποστηρίζο-ντας ότι οι συνθήκες δεν ευννοούνµια σοσιαλιστική αλλαγή και ότι ηκινητοποιήση των µαζών πρέπει ναοδηγήσει σε εφικτά αποτελέσµαταεπιβάλλει στα µέλη του να επι-στρέψουν στις εργασίες τους, απο-δεχόµενα τις παχυλές αυξήσειςπου παραχωρούσαν οι εργοδότες.H παραδοσιακή αριστερά έχει πια-στεί στον ύπνο... Το ΚΚΓ στάθηκεανίκανο να εκφράσει το σύνολοτου επαναστατηµένου λαού και ταοράµατά του για την οικοδόµησηµιας νέας κοινωνίας. Αρχικά συκο-φάντησε και αντιτάχθηκε στην αυ-θόρµητη κίνηση του γαλλικού λα-ού,στη συνέχεια προσπάθησε ανε-πιτυχώς να την καθοδηγήσει και τε-λικά συνέβαλλε στην ανάσχεσητης! Και αυτό γιατί η λογική της''ορθόδοξης'' αριστεράς, όπως εκ-φραζόταν στη Γαλλία,δεν ήταν ησυνολική ρήξη και επαναστατικήανατροπή του πολιτικοοικονοµικούσκηνικού αλλά µια εν τέλει ρεφορ-µιστική λογική διαχείρησης τουσυστήµατος. Η υποχωρητική στάσητου ΚΚΓ ανοίγει το δρόµο για τηναντεπίθεση του-εξαφανισµένου-Ντε Γκωλ, ο οποίος δηλώνει ότιδεν πρόκειται να παραδώσει τη χώ-ρα στους κοµµουνιστές, διαλύει τηβουλή και προκηρύττει πρόωρες εκλογές.Οι εργατοπατέρες και οι ηγεσίες των συν-δυκάτων σε συνεργασία µε το ΚΚΓ διακυ-ρήττουν την µε κάθε τρόπο παύση τωναπεργιών (=επιστροφή των κατηλληµένωνκαι αυτοδιαχειρηζόµενων εγκαταστάσεωνστα χέρια των εργοδοτών) και τη συµµετο-χή στις εκλογές για πιο ''απτά'' αποτελέ-σµατα. Είναι φανερή η προσπάθεια κάρ-πωσης πολιτικής υπεραξίας, η οποία όµωςδεν θα έρθει ποτέ καθώς η αποδοκιµασίατων ψηφοφόρων προς αυτή την τακτικήήταν τεράστια. Το τέλος των καταλήψεωνκαι των απεργιών σηµαίνουν και την ολικήεπαναφορά της κυβέρνησης-και φυσικάτης αστυνοµίας που αντεπιτίθεται στην κα-

τηλληµένη ραδιοτηλεόραση, στα εργοστά-σια της Renault στο Φλεν και της Peugeotστη Σοσο αφήνοντας πίσω της τουλάχιστον3 νεκρούς και παµπολλούς τραυµατίες.Επιθέσεις δέχονται φυσικά και ταπαν/µια... Φοιτητές και εργαζόµενοι αντι-στέκονται ηρωικά στην αστυνοµία από τηµια πλευρά και στις πιέσεις των συνδικαλι-στικών ηγεσιών από την άλλη. Το πλήγµαόµως τόσο σε τακτικό όσο και σε ηθικόεπίπεδο είναι µεγάλο. Ο Ντε Γκωλ βγάζειεκτός νόµου τις οργανώσεις της επαναστα-τικής αριστεράς και σαρώνει στις εκλογές,ενώ τα ποσοστά της νόµιµης και παραδο-σιακής αριστεράς κατρακυλάνε. Η επανά-σταση έµεινε στα µισά... Παρ' όλα αυτά ηπαρακαταθήκη του Μάη είναι τεράστια...

Ανέδειξε τη νεολαία ως κινητήριοδύναµη της κοινωνικής αλλαγής καιδιαµορφωτή των πολιτικών εξελίξε-ων. Αποδείχτηκε στην πράξη ότι ηαποτελεσµατικότητα των κινηµάτωνκρίνεται σε µεγάλο βαθµό από τησύµπλευση και τη συστράτευση τωνεπιµέρους συνιστωσών που δρούνκαι αναπτύσσονται µέσα σεαυτά.Φοιτητές και εργαζόµενοιοφείλουν να συµπορεύονται στοναγώνα για την κοινωνική αλλαγή. ΟΜάης του 68 χρησιµοποίησε έντονατο χιούµορ για να προβληµατίσει καιτην τέχνη για να ριζοσπαστικοποιή-σει. Τα συνθήµατα και οι αφίσες τηςεποχής είναι διαποτισµένα µε φα-ντασία και χρώµα, και ουσιαστικάάλλαξαν τον τρόπο αντιµετώπισηςκαι προπαγάνδισης της πολιτικήςδράσης. Η σηµαντικότερη όµως προ-σφορά της γαλλικής άνοιξης είναι τοότι άνοιξε ένα καινούριο δρόµο γιατα κινήµατα,µακριά από κοµµατικέςγραµµές και καθοδήγηση. ∆ιαµόρ-φωσε µια νέα,ριζοσπαστική,αντίλη-ψη για την αριστερά που πρέπει νααναζητήσει τη διαλεκτική σχέσηανάµεσα στα κινήµατα και τους κοµ-µατικούς της φορείς. ∆εν είναι τυ-χαίο άλλωστε ότι από τούδε και στοεξής όλα τα φοιτητικά,εκπαιδευτικάκαι νεανικά κινήµατα (και όχι µό-νο),απανταχού της οικουµένης υιο-θετούν σχεδόν το σύνολο των διεκ-δικήσεων της ανοιξιάτικης επανάστα-σης. Αρκεί να κάνει κανείς µια ανα-σκόπηση στα αιτηµάτα των φοιτητώνστην Ελλάδα από το Πολυτεχνείο µέ-χρι και το κίνηµα του 06-07.

Ο Μάης του 1968 συντάραξε συ-θέµελα ολόκληρο τον κόσµο. Επανάστα-ση,εξέγερση ή απλά απάντηση σε µια κοι-νωνία που βρίσκεται σε τέλµα? Μάλλονόλα αυτά µαζι. Σαράντα χρόνια µετά,τασυνθήµατα του Μάη παραµένουν επίκαιρακαι,εν πολλοίς, χωρίς δικαίωση. Ο κόσµοςέχει ανάγκη την κοινωνική αλλαγή,τη συ-νολική και ριζική ανατροπή του καπιταλι-στικού συστήµατος που κάθε µέρα βου-λιάζει και πιο βαθιά στη λάσπη. Οφείλου-µε όλοι µαζί να περπατήσουµε στους δρό-µους που άνοιξε ο Μάης,µε τους συλλογι-κούς αγώνες και τη συλλογική µας δράση.Γιατι ακόµα κι αν κόψουν όλα τα λουλού-δια η άνοιξη θα έρθει!Και γιατί το βάθοςτου ουρανού θα είναι πάντα κόκκινο!!!

19

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ «ΜΑΗ ΤΟΥ 1968»

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 1968Η ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ -ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ- ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Η καυτή χρονιά του ’68, τον Γενά-ρη και τον Φλεβάρη δεν φαίνεταινα προµηνύει τίποτε πέρα από τασυνηθισµένα τής κάθε προηγούµε-νης... Μόνο αξιοσηµείωτο οι δια-δηλώσεις ενάντια στον πόλεµο τουΒιετνάµ που διοργανώνονται στοΒερολίνο και σε άλλες πόλεις τηςΕυρώπης από φοιτητικές κυρίωςκινήσεις...

MΑΡΤΗΣΣτις 18 Μάρτη, διαδηλωτές ενάντια στονπόλεµο του Βιετνάµ καίνε αµερικανικέςτράπεζες στο Παρίσι. Στις 22, αυθόρµητησυγκέντρωση διαµαρτυρίας υπέρ 6 αντιπο-λεµικών διαδηλωτών καταλήγει σε κατά-ληψη του Πανεπιστηµίου της Νάντερ στηνΓαλλία.

ΑΠΡΙΛΗΣΣτις 4 Απρίλη δολοφονείται ο µαύρος

ηγέτης και προπαγανδιστής της µη βίαιηςδιαµαρτυρίας και πολιτικής ανυπακοήςΜάρτιν Λούθερ Κίνγκ. Σε 125 πόλεις τωνΗΠΑ ξεσπάνε ταραχές από µαύρους δια-δηλωτές. Στις 6 Απρίλη τα γραφεία τουΚόµµατος των Μαύρων Πανθήρων, πο-

λιορκούνται από την αστυνοµία. ∆ολοφο-νείται εν ψυχρώ ο Μπόµπυ Χάττον και συλ-λαµβάνεται ο Έλντριτζ Κλήβερ.Στις 11Απρίλη, ο φασίστας Κλάους Μπάχµαν πυ-ροβολεί το κεφάλι τον ηγέτη του Κινήµα-τος Εξωκοινοβουλευτικής ∆ιαµαρτυρίας(ΑΡΟ) της ∆. Γερµανίας Ρούντι Ντούτσκε.Στις 23 του ιδίου µήνα η οργάνωση “Φοι-τητές για µία ∆ηµοκρατική Κοινωνία”(SDS) καταλαµβάνει το Πανεπιστήµιο Κο-λούµπια. Στις 25 Απρίλη στα γαλλικά πα-νεπιστήµια οι φοιτητές συγκρούονται µεδεξιούς και φασίστες.

ΜΑΗΣΣτις 3 Μάη, γίνονται στο παρισινό Καρ-

τιέ Λατέν, οι πρώτες αιµατηρές συγκρού-σεις του “Μάη 68” ανάµεσα στους κρανο-φόρους CRS της αστυνοµίας και φοιτητές.Μετά δύο µέρες ταραχών, 6 σπουδαστέςκλείνονται στην φυλακή. Στις επόµενεςµέρες κλιµακώνονται οι πορείες διαµαρτυ-ρίας µε αποκορύφωση στις 10 Μάη, πουέµεινε στην ιστορία ως “Νύχτα των Οδο-φραγµάτων”.

Στις 13 Μάη τα εργατικά συνδικάτασπρωγµένα από την κίνηση των γεγονότωναναγκάζονται να κηρύξουν Γενική Απερ-

γία. Την ίδια µέρα καταλαµβάνεται η Σορ-βόννη. Στις 14 αρχίζουν οι καταλήψεις ερ-γοστασίων από “γενικές συνελεύσεις” ερ-γατών και παρά την πυροσβεστική προ-σπάθεια των κοµµατικών συνδικαλιστών.

Στις 18 δέκα χιλιάδες νέοι διαδηλώ-νουν στην φρανκική Μαδρίτη και συγκρού-ονται µε την αστυνοµία του φασιστικού κα-θεστώτος. Στις 20 ο Wu-Liang ζητάει στηνΚίνα άµεση δηµοκρατία και φέρνει ως πα-ράδειγµα την Παρισινή Κοµµούνα. Τηνεπoµένη καταλαµβάνεται το Πανεπιστήµιοτου ∆. Βερολίνου, ενώ στο Παρίσι 100 πε-ρίπου Έλληνες φοιτητές καταλαµβάνουντο “Ελληνικό Σπίτι” της Πανεπιστηµιούπο-λης, υψώνοντας στην στέγη του µία κόκκι-νη και µία µαύρη σηµαία. Στις 22 η Γαλλι-κή Κυβέρνηση προσπαθώντας απελπισµέ-να να ησυχάσει τα πράγµατα, ψηφίζει γενι-κή αµνηστία, ενώ δύο ηµέρες µετά ο στρα-τηγός Ντε Γκωλ επισείει στους Γάλλουςτον κίνδυνο… εµφυλίου πολέµου. Στις 24Μάη στο Βέλγιο, την Γερµανία, την Ιταλίακαι την Χιλή καταλαµβάνονται Πανεπιστή-µια και ξεσπούν εκτεταµένες οδοµαχίεςανάµεσα στην νεολαία και την αστυνοµία.Στην Γαλλία ένα εκατοµµύριο απεργοί νε-κρώνουν τη δηµόσια ζωή. Στις 28 , οι φοι-

τητές της Μαδρίτης καταλαµβάνουν το Πα-νεπιστήµιο.

ΙΟΥΝΗΣΣτις 4 Ιούνη καταλαµβάνεται το Πανεπι-

στήµιο του Βελιγραδίου, ενώ στις 6 δολο-φονείται ο Μπόµπυ Κέννεντυ. Με το τέλοςτου πρώτου δεκαηµέρου στην Γαλλία ηκοινοβουλευτική Αριστερά και οι συνδικα-λιστές της στέλνουν τους εργαζοµένουςσταδιακά στην δουλειά και προετοιµάζουν“οµαλή εκτόνωση” της κοινωνικής έκρη-ξης. Στις 10 Ιούνη είκοσι χιλιάδες φοιτη-τές καταλαµβάνουν πανεπιστήµια στηνΤουρκία.Στην Γαλλία οι γραφειοκράτες τωνπολιτικών κοµµάτων και των συνδικαλιστι-κών παρατάξεων προδίδουν το όραµα τηςκοινωνικής αλλαγής, υπογράφοντας συµ-φωνία για… αυξήσεις σε µισθούς και µε-ροκάµατα. Ο Παρισινός (Γαλλικός) Μάηςτελειώνει. Στις 15 Ιούνη οι «Ζεγκακού-ρεν» υποκινούν βίαιες διαδηλώσεις σεΤόκυο και Οζάκα µε εκατοντάδες τραυµα-τίες. Στις 19, ξεσπούν βιαιότατες ταραχέςστο Ρίο της Βραζιλίας ενάντια στην κρατι-κή κουλτούρα.

ΙΟΥΛΗΣΣτις 24 του µήνα αρχίζουν τριήµερες

ταραχές στο Μεξικό ενάντια στην κατασπα-τάληση του δηµοσίου χρήµατος γιατους…Ολυµπιακούς Αγώνες την ίδια στιγ-µή που ο λαός πεινούσε.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣΦοιτητική εξέγερση στην Κοπακαµπάνα

της Βολιβίας στις 2 του µήνα. Στις 7 Αυ-γούστου ξεσπούν ταραχές στο Μαϊάµι τωνΗΠΑ στην διάρκεια του Συνεδρίου των Ρε-µπουπλικάνων. Στις 14 Αυγούστου εξεγεί-ρονται οι φοιτητές στην Νότιο Αφρική καικαταλαµβάνεται το Πανεπιστήµιο του ΚέϊπΤάουν. ]Στις 15 Αυγούστου, οι επικεφα-λής του κινήµατος Υippie! φθάνουν στοΣικάγο των ΗΠΑ µε σκοπό να διοργανώ-σουν ένα «Φεστιβάλ Ζωής» ως διαµαρτυ-ρία ενάντια στο Συνέδριο των ∆ηµοκρατι-κών που διεξάγεται εκεί και κατεβάζουνγια υποψήφιο Πρόεδρο ΗΠΑ ένα γουρού-νι, τον "Πήγασο". Ο δήµαρχος καλεί τηναστυνοµία και την Εθνοφρουρά σε κατά-σταση ετοιµότητας. Στις 17 Αυγούστου κυ-κλοφορεί η φήµη ότι οι Yippies θα έρι-χναν LSD στο υδραγωγείο του Σικάγο.

Στις 20 Αυγούστου στρατός και τανκςτων Σοβιετικών εισβάλλουν στην Τσεχο-σλοβακία βάζοντας βίαιο τέλος στους φι-λελευθερους νεωτερισµούς του Αλεξά-

ντερ Ντούµπτσεκ. Στις 23 αρχίζει το «Φε-στιβάλ Ζωής» µε be-in στο Λίνκολ Πάρκ,ενώ στις 25 η αστυνοµία αιµατοκυλάει τιςεκδηλώσεις διαµαρτυρίας κατά του πολέ-µου.Στις 26 και 27 του Αυγούστου συνε-χίζονται οι βιαιότητες στο Σικάγο µε εκατο-ντάδες συλληφθέντες, τραυµατίες και µε-ρικούς νεκρούς. Στις 27 στοΜεξικό 200.000 άτοµαδιαδηλώνουν ενάντια στηνκυβέρνηση της χώρας.

ΟΚΤΩΒΡΗΣΟι ταραχές στο Μεξικό

συνεχίζονται και στις 3 τουΟκτώβρη. Στρατός και αστυ-νοµία σκοτώνουν πολλούςαπό όσους διαµαρτύροντανενάντια στους ΟλυµπιακούςΑγώνες, τα δε πτώµατα µε-ταφέρονται µε στρατιωτικά

οχήµατα κι εξαφανίζονται. Παράλληλα ο«αθλητικός κόσµος» µε ελαφριά την συ-νείδησή του θα καµαρώνει το… Ολυµπια-κό Ιδεώδες. Μοναδικό «συµβάν» κόντραστην παχυδερµία η πρωτότυπη και τολµη-ρή διαµαρτυρία των αµερικανών δροµέωνΣµιθ και Κάρλος. Στο βάθρο του Ολυµπιο-

νίκη χαιρετίζουν τηνέπαρση της σας µε ση-κωµένο ψηλά το γαντο-φορεµένο τους χέρι σεγροθιά, σε ένδειξη δια-µαρτυρίας για την βίαιηκαταστολή του κινήµα-τος των Μαύρων στηνχώρα τους, πράξη πουαργότερα θα τους κο-στίσει την προσωπικήκαι οικονοµική τους κα-ταστροφή...

20

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ

Υπάρχει όµως και η άλλη πλευρά.. Αυτή που συχνά θα ακούσουµε να λέει πωςο Μάης του ΄68 δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα µετεφηβηκό ξέσπασµα χαρακτη-ρισµένο από µεταµοντέρνα συνθήµατα. Αυτή που από τότε µέχρι και σήµερα

υποστηρίζει πως κινήµατα χωρίς κεντρική κοµµατική καθοδήγηση είναι καταδικασµέ-να σε αποτυχία. Οι µερίδες λοιπόν αυτές της κοινωνίας δεν θέλουν και δεν πιστεύουνπως πρέπει οι αγώνες µας να αντλούν την έµπνευσή τους από το Μάη του ΄68 και πα-ράλληλα απορρίπτουν την επικαιρότητα του. Μάλιστα 40 χρόνια µετά, παρά τις ανά-γκες αλλά και τις απαιτήσεις της κοινωνίας που υπήρχαν και υπάρχουν, συντηρητικάκοµµάτια της κοινωνίας εξακολουθούν να αντιτίθενται στον απελευθερωτικό χαρα-κτήρα του Μάη…

Στεµίνα, ∆ανάη, Aγγέλα, Ορέστης

ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ1. Απαγορεύεται το απαγορεύεται. 2. Η Φαντασία στην Εξουσία 3. Να 'στε ρεαλιστές, ζητήστε το αδύνατο. 4. ∆ιαβάστε λιγότερο, ζήστε περισσότερο. 5. Η ανία είναι αντεπαναστατική. 6. ∆εν θα αξιώσουµε τίποτα, δεν θα ζητήσουµε τίποτα.

Θα πάρουµε, θα καταλάβουµε. 7. Το αφεντικό έχει ανάγκη εσένα, δεν τον έχεις εσύ ανάγκη. 8. Εργαζόµενε: Είσαι 25 χρονών αλλά το συνδικάτο σου

είναι του προηγούµενου αιώνα. 9. Αγοράζουν την ευτυχία σου... Κλέψ' την.

10. Ήρθα. Είδα. Πίστεψα. 11. Η ποίηση βρίσκεται στους δρόµους. 12. Το αλκοόλ σκοτώνει. Πάρτε LSD. 13. Εµπρός του Πανεπιστηµίου οι κολασµένοι. 14. Κάτω από τα πεζοδρόµια, η παραλία! 15. Σ' αγαπώ! Ω, πέστο µε πέτρες! 16. Ούτε Θεός ούτε αφέντης!

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ «ΜΑΗ ΤΟΥ 1968»

Tο στοίχηµα για την κοινωνία

της πληροφορίας είναι κα-

τά πόσο η κεντρικά ελεγχό-

µενη είδηση, θα κάνει την

εµφάνισή της στο διαδί-

κτυο. Η αναπαραγωγή, συγ-

γραφή και προώθηση ειδήσεων, άρθρων

και απόψεων στο διαδίκτυο, µπορεί να εί-

ναι αποτέλεσµα της δουλειάς του εκάστο-

τε τελικού χρήστη. Τεχνολογικά, τουλάχι-

στον, η δυνατότητα αυτή υπάρχει και προς

το παρόν την έχουµε δει αποτυπωµένη σε

ηλεκτρονικά ηµερολόγια (blogs), σε πα-

γκόσµια οργανωµένους ιστότοπους ανε-

ξάρτητης και συµµετοχικής ενηµέρωσης

(indymedia.org), στη διαµόρφωση και συ-

γκέντρωση γνώσεων(wikis) και φυσικά

στις θεµατικές δηµόσιες συζητήσεις

(forums). Αγκάθι στην διαδικτυακή κοινω-

νία, είναι όµως, τα ίδια της τα θεµέλια.Όπως όλα τα µέσα µαζικής ενηµέρω-

σης και επικοινωνίας αποτελούν και δια-µορφώνουν τον καθρέφτη του κοινωνικο-πολιτικού συστήµατος, έτσι και το internetδεν µπορεί να ξεφύγει από αυτόν τον κα-νόνα. Πιο συγκεκριµένα, το internet απο-τελεί πεδίο δραστηριότητας όλων των µε-γάλων επιχειρηµατικών συµφερόντων,που βλέπουν την ανάπτυξή του ως το µέ-σο µεγιστοποίησης των κερδών τους καιτης διάδοσης του ελέγχου τους στις πλα-τιές καταναλωτικές µάζες. Κάτι τέτοιο γί-

νεται αντιληπτό από το πλήθος των πληρο-φοριών διαφήµισης και τον τρόπο προβο-λής τους. Ανεπιθύµητα e-mails, διαφηµι-στικές toolbars, κακόβουλο λογισµικό µεσκοπό τη συγκέντρωση προσωπικών καιστατιστικών στοιχείων(spyware, cookies)για αποτελεσµατικότητα στη διαφήµιση, εί-ναι λίγοι από τους σηµερινούς, καθηµερι-νούς κινδύνους του δικτύου.

Επιπλέον, η σηµερινή επικαιρότητααποδεικνύει ότι η πολιτική ελευθερία λό-γου και έκφρασης δεν είναι ξεκάθαρη. Ταπαραδείγµατα είναι πολλά και δεν µπο-ρούν ούτε αν αναλυθούν να δείξουν κά-ποια συγκεκριµένη συµπεριφορά λογοκρι-σίας ή φίµωσης της έκφρασης απόψεων.Από την µία, η ιµπεριαλιστική προπαγάνδατης ορθότητας των πολέµων (π.χ. Ιράκ)αµφισβητήθηκε έντονα από ιστολόγια καιιστότοπους εντός των συνόρων των χωρώναυτών, χωρίς την αναστολή λειτουργίαςτους. Εντός των τειχών, από την άλλη, ηπρόσφατη επίθεση της ελληνικής κυβέρ-νησης µε την κατάθεση τροπολογίας για ταblogs, προοικονοµεί την καταστολή µερί-δας «ύποπτων» απόψεων και θέσεων. Συ-νεχίζοντας και βλέποντας το ζήτηµα πα-γκόσµια, περιστατικά όπως αυτό της εκτέ-λεσης του αντικαθεστωτικού blogger,έπειτα από την αποκάλυψη των προσωπι-κών του στοιχείων, από τη yahoo στην κι-νεζική κυβέρνηση, φανερώνουν τη δυνα-µική µιας ενδεχόµενης καταστολής

internetικής ελευθερίας.Στο πλαίσιο της δηµοκρατίας και της

ελευθερίας, στο διαδίκτυο ελοχεύουνπολλοί κίνδυνοι όσον αφορά τα προσωπι-κά δεδοµένα. Τεχνολογικά, η ακριβής ταυ-τότητα και τοποθεσία του χρήστη είναιγνωστή από τον παροχέα της τηλεφωνικήςσύνδεση –απαραίτητη για τη σύνδεση στοinternet. Τα δεδοµένα αυτά αν και καλύ-πτονται νοµικά από την ΑΠΠ∆ (Αρχή Προ-στασίας Προσωπικών ∆εδοµένων), σε πε-ριπτώσεις κρατικής παρέµβασης, αποκα-λύπτονται. Τόσο οι υπηρεσίες ειδικώνελέγχων, όσο και η δίωξη ηλεκτρονικούεγκλήµατος, µπορούν γνωρίζουν συνεχώςτην διαδικτυακή δραστηριότητα του οποι-ουδήποτε χρήστη. Προφανώς συµπαιρένε-ται ότι, ικανή και αναγκαία συνθήκη, γιατην ελευθερία του λόγου στο µέσο, είναι ηανωνυµία.Ολοκληρώνοντας, η εξέλιξη τουδιαδικτύου κατανοούµε ότι δεν µπορεί ναείναι διαφορετική από την αντίστοιχη κοι-νωνικοπολιτική και οικονοµική εξέλιξη τηςκοινωνίας. Σε αντίθεση µε τις φωνές πουισχυρίζονται ότι το internet, µπορεί νααποτελέσει τη νησίδα του διαφορετικούκαι της ανατροπής, εµείς τονίζουµε ότι τοδιαδίκτυο αποτελεί ένα ακόµα πεδίο πά-λης και ότι µπορεί να συντονίσει τη δράσηµας και να συµβάλει ουσιαστικά στην καλ-λιέργια µιας αµεσοδηµοκρατικής συνείδη-σης.

Β.Μ, Ν.Μ

21

∆ΙΑ∆ΙΚΤΥΟ & ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ∆ιαδίκτυο. Το διαδίκτυο, κοινωνικά, ορίζεται ως ησυµµετοχή στην παγκόσµια επικοινωνία. Ενηµέ-ρωση, ψυχαγωγία, γνώσεις, διαδικτυακές επαφές,όλα αυτά δυναµικά και διαδραστικά. ∆υναµικά,γιατί η ροή των πληροφοριών ανανεώνεται συνε-χώς, ελεγχόµενη από τις επιθυµίες του τελικούχρήστη. ∆ιαδραστικά, γιατί είναι εµπλουτισµένοµε τη δυνατότητα επέµβασης στην πληροφορία,την επεξεργασίας της και τη συνεχή ανάδραση.∆ηµοκρατία.Το ∆ηµοκρατικό Πολίτευµα στις πρώ-τες του µορφές εµπεριείχε το στοιχείο της αµεσό-τητας. Όλοι οι πολίτες µπορούσαν να συµµετέ-χουν στις διαδικασίες της δηµοκρατίας, µε τοναπλούστερο δυνατό τρόπο: η άµεση συνοµιλία µε-ταξύ των ενδιαφεροµένων. Στην ιστορική συνέχειατου πολιτεύµατος, για διαφόρους λόγους, έγινε τοπέρασµα στην έµµεση κοινοβουλευτική δηµοκρα-τία. Σήµερα η πολιτική ενηµέρωση φτάνει στονπολίτη εν µέσω «φιλτραρίσµατος» από τα λίγα και ευρέως διαδεδο-µένα µέσα ενηµέρωσης. Ωστόσο, το διαδίκτυο αποτελεί µία νέα,εναλλακτική και εκρηκτικά εξελίξιµη δύναµη, ικανή να µεταβάλλει τουπάρχον ενηµερωτικό σύστηµα.

Tα τελευταία χρόνια ολοένα

και αυξάνεται η παρουσία

των καµερών στην ζωή µας.

Πλέον η ‘‘δηµοκρατία’’ µας

παρακολουθεί χωρίς να

σέβεται τους ίδιους της

τους νόµους, ∆ηµοκρατία; Σκατά στα µού-

τρα τους. Οι κάµερες που τοποθετήθηκαν

για τους ολυµπιακούς αγώνες δεν βγήκαν

ποτέ, παρά τις έντονες αντιδράσεις της Αρ-

χής Προστασίας Προσωπικών ∆εδοµένων

αλλά και τις ίδιας της κοινωνίας. Το ζέπε-

λιν έκοβε βόλτες στον ουρανο της αττικής

αρκετά πιο πριν και αρκετά πιο µετά απο

τους αγώνες! Έκοβε βόλτες όπως λέµε

έκοβε φάτσες... Οι κάµερες δηµιουργούν

για κάποιους µία ψευδή αίσθηση ασφά-

λειας. Ψευδή, γιατί και αν ακόµα µια κάµε-

ρα καταγράψει κατί που προσβάλει τα συµ-

φέροντα της κυβέρνησης αποδεικνύοντας

τις πραγµατικές πρακτικές της, τότε οι κά-

µερες δείχνουν λάθος και η αλήθεια είναι

οτι οι ζαρτινιέρες κουνιούνται.Αλλά ποιος είναι τελικά ο λόγος που

εισβάλλουν παράνοµα στην καθηµερινό-τητά µας; ∆εν είναι άλλος από την παρα-κολούθηση και καταστολή κάθε οργανω-µένης αντίδρασης ενάντια σε αυτά που ηκυβερνητική πολιτική προσπαθεί να επι-βάλλει. Οι κάµερες είναι για να ‘‘φακελώ-νουν’’ άτοµα στις πορείες, προωθόνταςένα τροµοκρατούµενο κράτος ‘‘ενάντια’’στην τροµοκρατία. Τα έλεγε ο GeorgeOrwell στο µυθιστόρηµά του «1984» 60χρόνια πίσω....

Μα δεν τους τα έχουν πει καλά! Η πε-ριέργεια σκότωσε την γάτα... Η κοινή γνώ-µη δεν κάθεται µε σταυρωµένα τα χέριαστην καταπάτηση των προσωπικών της δε-

δοµένων. Υπάρχουν αντιδράσεις που πολ-λές φορές παίρνουν την µορφή ακτιβι-σµών µε στόχο τις κάµερες. Στην κινητο-ποίηση για το ασφαλιστικό 12-12-07 συ-νελήφθησαν δύο υπάλληλοι της ∆ΕΗ πουείχαν προβεί σε ακτιβισµό καλύπτονταςδύο κάµερες µε µαύρες σακούλες. Η θέ-ση της πολιτείας είναι ξεκάθαρη. Συλλαµ-βάνει αυτούς που υπερασπίζονται την δη-µοκρατία. Ποια είναι η θέση η δική µας;Να τις κουκουλόσουµε, να τις βάψουµε,να τις σπάσουµε όλες.

ρυθµίσεις του νέου νόµου είναι η κα-τάργηση του Ασύλου, η περικοπή των δω-ρεάν συγγραµµάτων, η εισαγωγή µάνατζερστις σχολές, η διαγραφή φοιτητών που ξε-περνάνε ένα όριο σπουδών, η ποινικοποί-ηση του φοιτητικού συνδικαλισµού, ηακραία εντατικοποίηση των σπουδών, ησυµπίεση των εξεταστικών. Επίσης η υπο-χρεωτική χρηµατοδότηση µετατρέπεται σεεπιχορήγηση µέσω των 4ετών αναπτυξια-κών προγραµµάτων.

Αράµ – Νίκος

22

Κινείσαι ελεύθερα; Είσαι ο µόνοςπου ξέρει τα βήµατα σου; Νοµίζειςπως είσαι µόνος σου; Έξω στοδρόµο δεν είσαι ποτέ µόνος!Υπάρχει πάντα κάποιος περίεργοςνα σε ακολουθεί. Στο τρένο, στιςτράπεζες, στις πλατείες, και σεκάθε λογής δροµάκια. Με το πρό-σχηµα της δηµόσιας ασφάλειαςκαι του ελέγχου της κυκλοφορίαςυπάρχουν κάµερες παντού. Ξέ-ρεις... τις έχεις δει! Εκείνα ταάσπρα µακρόστενα....κουτάκια,που στρέφουν διακριτικά το αδιά-κριτο βλέµµα τους σε κάθε σου κί-νηση.

ΒΓΑΛΕ ΤΟΥΣ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΟΥ!Η «∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» ΣΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ

23

Το τελευταίο διάστηµα όλο και περισσότε-ρος κόσµος αµφισβητεί την κυρίαρχη κα-τάσταση και προσπαθεί να βρει εναλλακτι-κές διεξόδους...Ναι, και άργησε κιόλας. Τα σηµάδια ότι το µέλ-λον για τους κάτω των 35 θα είναι ασφυκτικό,τα είχαµε από καιρό. Ο λόγος που ως τώρα δεναντιδρούσαµε οργανωµένα ήταν ότι βλέπαµετην πολιτικοποίηση λίγο καχύποπτα, επηρεα-σµένοι ίσως από την ξύλινη γλώσσα και τον ξε-πεσµό των παλαιοτέρων.

Της γενιάς του πολυτεχνείου λες…Και της µεταπολίτευσης. Όταν εγώ ήµουν έφη-βος, οι πολιτικοποιηµένοι νέοι στο σχολείο ήστο πανεπιστήµιο ήταν γραφικοί. Συνέχιζαν ναµιλάνε για τα παλιά πράγµατα, για την εθνικήαντίσταση π.χ., ενώ τα υπαρκτά προβλήµαταήταν πλέον άλλα, οπότε η δική µας φυσική ρο-πή ήταν η εσωτερικότητα. Άλλος το έψαχνεστην τέχνη ,άλλος έψαχνε να βρει ισορροπίεςστην ερωτική ζωή, άλλος ψυχαναλυόταν. Ζή-σαµε την εφηβεία και την νεότητα µας σε εµ-βρυακή στάση, σκυφτοί. Αυτό µας έκανε καλόαπό µιαν άποψη, µάθαµε να µιλάµε πιο αυ-θόρµητα, να εστιάζουµε σε προβλήµατα πουήταν όντως δικά µας. Είχε όµως και ως αποτέ-λεσµα έναν νέο-συντηρητισµό, µπήκε το 2000και οι περισσότεροι συνοµήλικοι µου αυτό πουονειρεύονταν ήταν µια δουλειά executive, όχιιδιαίτερα δηµιουργική, έναν γάµο πολυτελείαςστυλ Ritz και Caroline και στο τραγούδι µια νη-πιακή pop αντίληψη. Έτσι οι τωρινοί 18άρηδες,από αντίδραση σ’ αυτό, αρχίζουν πάλι και εκ-φράζουν έναν λόγο αµφισβήτησης. Από τηναπλή κοροϊδία σ’ ένα φόρουµ στο ίντερνετ, µέ-χρι µια πιο σύνθετη πολιτική σκέψη. Πέρσι µετις κινητοποιήσεις προσπάθησε όλο αυτό τοπράγµα να οργανωθεί και φέτος πηγαίνει σ’ένα πιο κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Ελπίζω νασυνεχιστεί, να µην είναι µια φούσκα δυναµικήπου θα διαρκέσει 2-3 χρόνια και θα ξεφου-σκώσει.

Έπιασες πάρα πολλά ζητήµατα. Πέρυσιέγραψες ένα τραγούδι σε µια προσπάθειανα εκφράσεις ένα φοιτητή που τόλµησε νααντιπαρατεθεί µε το µεγαθήριο της δηµο-σιογραφίας, τον Πρετεντέρη.Ναι, µ’ ενoxλεί πολύ ο κυνισµός των «εκσυγ-χρονιστών» της ΤV. Στο µόνο που θεωρούσαότι το νοµοσχέδιο που προτεινόταν για την Παι-δεία είχε κάποιο δίκιο, ήταν στο ότι µπορούσε

να χτυπήσει κατεστηµένα καθηγητών που επίχρόνια εξουσιάζουν. Αλλά διαφωνούσα κάθε-τα µε την µανατζερίστικη, οικονοµοκεντρικήλογική του. Η δηµόσια παιδεία τα τελευταίαχρόνια έχει χάσει το κύρος της, οι περισσότε-ροι είναι αναγκασµένοι να πηγαίνουν έξω νασπουδάσουν. Αντί λοιπόν να προσπαθήσειςνα την δυναµώσεις, πετάς µια λύση- πασάλειµ-µα µε ιδιωτικά πανεπιστήµια αµφιβόλου ποιό-τητας, του στυλ “University of Nea Liosia” ή“ΞΥΝΗ Academy”. Μου φάνηκε τσαπατσούλι-κο, δυσοίωνο, κακοφτιαγµένο και µε πολύύπουλο και αντικοινωνικό τρόπο προσπαθού-σε να περάσει. Εποµένως, απ’ την αρχή όταν µεκαλούσαν τα παιδιά να παίξω στη Φιλοσοφική,που έγιναν οι πρώτες καταλήψεις, ή αργότερατο χειµώνα πέρυσι στο Σύνταγµα ή στην Ακαδη-µία πήγαινα αµέσως. Ακόµα κι αν µε πείραζεπου πότε-πότε άκουγα πάλι ξύλινη γλώσσα ήλόγο χωρίς φαντασία αισθανόµουν ότι ήτανπολύ σηµαντικότερο να γίνει κάτι µαζικό, απ’ τοοποίο θα βγούνε και 10-15 φωνές αυθεντικέςπαρά να αφήσουµε µια ακόµα επιπολαιότητααυτής της κυβέρνησης να περάσει. Εκεί που εί-µαι αντίθετος είναι να συνδυάζεται όλη αυτή ηκινητοποίηση µε µια ροπή πολλών φοιτητώνστην παιδεία χωρίς προσπάθεια. Πολλούςβλέπεις να απαιτούν λιγότερες ώρες, λιγότεροαυστηρή κρίση κλπ. Εγώ πιστεύω ότι πρέπειεσείς οι ίδιοι να απαιτείτε περισσότερα απ’ τηνπαιδεία κι όχι διευκολύνσεις.

Πάντως διεκδικούµε περισσότερα από τηνπαιδεία, γι' αυτό θέλουµε να είναι δηµόσιακαι δωρεάν, γι' αυτό θέλουµε και µεγαλύ-τερη χρηµατοδότηση και ελεύθερη πρό-σβαση κλπ. Η κυβέρνηση µπορεί να έχειως επιχείρηµα ότι θέλει να πλήξει τηναδιαφάνεια, αλλά αν δούµε λίγο πιο προ-σεκτικά τους νόµους πιο πολύ τα ενισχύ-ουν αυτά παρά το αντίθετο. Η διάταξη πουδίνει σε manager στο πανεπιστήµιο υπερε-ξουσίες στα οικονοµικά, που δεν ελέγχο-νται πουθενά δηµοκρατικά µέσα στο πανε-πιστήµιο…Έχεις δίκιο. Το να σπάσει ένα κατεστηµένο πα-λαιό και να αντικατασταθεί από ένα άλλοmanagerίστικο είναι χειρότερο. Πρέπει το κα-τεστηµένο να σπάσει µε πνευµατική στρατηγι-κή, τι είναι η παιδεία, ποιοι άνθρωποι διδά-σκουν, αν διδάσκουν άξιοι άνθρωποι. Και γιανα ολοκληρώσω, σίγουρα, δε θέλουµε ο από-φοιτος του τµήµατος πολιτικών µηχανικών να

µην ξέρει να φτιάξει ένα σπίτι που να αντέξει σ’ένα σεισµό. Άρα δε λέµε να περνάνε οι φοιτη-τές χωρίς καµιά προσπάθεια. Μα είµαι βέβαι-ος πως υπάρχουν πρόσωπα σοβαρής δυναµι-κής και τα έβλεπα και στην τηλεόραση καιέβλεπα και το χυδαίο τρόπο µε τον οποίο τουςαντιµετώπιζαν οι δηµοσιογράφοι. Από τη στιγ-µή που βλέπεις δηµοσιογράφους που πρέπεινα είναι απλώς φορείς ειδήσεων και συντονι-στές συζητήσεων να χτυπάνε µε τόση δύναµηανθρώπους που πρώτη φορά αρθρώνουν δη-µόσιο λόγο, κάτι βρώµικο υπάρχει.

Νοµίζω πως από τα πιο σηµαντικά πράγ-µατα που άφησαν οι κινητοποιήσεις, είναιότι πειστήκαµε πως µπορούµε µέσα απότους αγώνες µας να πετυχαίνουµε νίκες,µπορούµε να παίρνουµε τις ζωές µας σταχέρια µας και να τις κάνουµε καλύτερες.Ακριβώς, πάρα πολλοί απ’ αυτούς που αντι-δρούσανε ,ήταν βολεµένοι άνθρωποι της γε-νιάς του πολυτεχνείου. Που στα νιάτα τουςπροσπάθησαν να αλλάξουν τα πράγµατα καιτελικά αφοµοιώθηκαν από το σύστηµα και τώ-ρα επιτίθενται στα παιδιά και τα εγγόνια τους.Είναι πολύ σηµαντικό να έχει λόγο ο φοιτητής(και ο κάθε πολίτης) σε ζητήµατα της πολιτείαςπια και το ότι τα αφήσαµε να φύγουν τελείωςαπ’ τα χέρια µας είναι µεγάλο έγκληµα και τοπληρώσαµε πάρα πολύ ακριβά φέτος και µε τιςφωτιές και µ’ ένα σωρό άλλα πράγµατα. Τοπληρώνουµε καθηµερινά.

Ακούγοντας τα τραγούδια (αλλά και τηνπρώτη απάντηση που µας έδωσες) µου έρ-χεται στο µυαλό ένα σύνθηµα απο το Μάητου 68 «εκτός από τον καπιταλισµό υπάρ-χει και η µοναξιά». Πολλές φορές η αρι-στερά το ξεχνάει και οι λόγοι γίνονται ξύ-λινοι και δεν µπορεί να αγγίξει τα προβλή-µατα των ανθρώπων.∆υστυχώς, το πρόβληµα στις εφαρµοσµένεςσοσιαλιστικές λύσεις ήταν ουσιαστικά αυτό, ότιχειραγωγούνταν η ατοµικότητα. ∆εν νοµίζωόµως πως µε την κατάρρευση του σοσιαλιστι-κού µπλοκ το ’89, ο καπιταλισµός έγινε ξαφνι-κά κάτι ωραίο και υπέροχο. Απλώς είµαστε πιουποψιασµένοι για τις δυσκολίες που έχει η σο-σιαλιστική λύση. Ήδη το Μάη του ’68 υπήρχεη ατοµική ελευθερία σαν αίτηµα και υπάρχειστη συνείδηση κάθε ανθρώπου από το ’60 καιµετά, ανεξάρτητα το πώς εκφράζεται. Αν µετάτο ΄80 γίναµε όλοι συντηρητικοί, µέσα µας

ΦΟΙ ΟΣ∆ΕΛΗΒΟΡΙΑΣβ

24

υπάρχει µια µεγάλη ευαισθησία σε σχέση µετην ατοµική ελευθερία και την ατοµική φωνή.Αυτό έπρεπε αργά ή γρήγορα να το διδαχτούνοι µεγάλες αριστερές παρατάξεις.

Αυτές τις µέρες έχει ανόιξει και το ζήτηµατου ασφαλιστικού. Αλήθεια, ποια είναι η κα-τάσταση στο ασφαλιστικό των καλλιτεχνών;Όλοι ξέρουµε ότι στην Ελλάδα υπάρχει έναισχυρότατο κατεστηµένο µαζικής αισθητικής,µε κύριο χώρο δράσης την ιδιωτική τηλεόρασηκαι τα κυριλέ σκυλάδικα, στο οποίο κινείται πο-λύ βρώµικο χρήµα. Φαντάζοµαι ότι αυτοί δε θαµπορούσαν να µιλήσουν για κακή αντιµετώπι-ση από οποιονδήποτε αφού δεν ελέγχονταιαπό πουθενά. Εκφράζουν τους περισσότερουςπολιτικούς, αλλά και την κοινή γνώµη πουγοητεύεται από τα δούναι και λαβείν τους. Αυ-τοί, λοιπόν, που πλήττονται είναι οι καλλιτέ-χνες που ζουν και εργάζονται έξω απ’ αυτό.∆εν ξέρω όµως αν πρέπει να µας πειράζει αυ-τό. Καλλιτέχνης και ασφάλεια στο δικό µουµυαλό είναι έννοιες αντίθετες. Για µένα ο καλ-λιτέχνης δεν πρέπει να περιµένει στήριξη ούτεαπό το υπουργείο πολιτισµού. Αν θα έπρεπενα κάνει κάτι τι υπ. Πολιτισµού, αυτό θα ήταννα συντηρεί πράγµατα που ήδη έχουν γίνειεδώ, τα µεγάλα καλλιτεχνικά έργα, τις αρχαιό-τητες και να το κάνει σωστά αυτό, να µην αφή-νει την αυθαιρεσία να καταστρέφει το έργο. Ναµην αφήνει π.χ. το έργο του Χατζιδάκι να αγο-ράζεται από ξένες εταιρείες πνευµατικών δι-καιωµάτων ή να φτιάχνει ένα µεγάλο µουσείογια τον κάθε σπουδαίο έλληνα δηµιουργό. Οικαλλιτέχνες οι ζωντανοί όµως θα πρέπει να εί-ναι ανεξάρτητοι από τις κρατικές επιχορηγή-σεις. Σίγουρα θα µείνουν λιγότεροι έτσι , θαµείνουν όµως οι πιο συνειδητοί. Υπάρχουν, δελέω, είδη µουσικής ή είδη θεάτρου που θέ-λουν κρατικές επιχορηγήσεις γιατί κάνουν πιοπειραµατική δουλειά. Το υπουργείο θα έπρεπενα είναι πιο ευαίσθητο σε αυτά, αλλά µήπωςείναι ευαίσθητο σε όσα έλεγα πριν; Προσωπι-κά δε µου χρειάζεται καµία επαφή µε υπουρ-γεία, δε νοµίζω ότι θα γινόµουν καλύτερος, ανλάµβανα κάθε χρόνο ένα κρατικό check, ώστενα µην ανησυχώ για το κοινό. Μου αρέσει κιό-λας αυτή η αγωνία αν θα έρθει κόσµος, είναικοµµάτι της επικοινωνιακής φύσης της δουλείαςµου.

Η δική σου πολιτιστική αντιπρόταση ποιαείναι;Θα µου αρκούσε σε πρώτη φάση ν’ αλλάξει ηκρατική τηλεόραση. Να γίνει ένα πραγµατικάανεξάρτητο από την εµπορικότητα µέσο, τοοποίο να διδάσκει, να έχει ζωντανά πολιτιστικάmagazino κι όχι τσάι κυρίων κάθε απόγευµαως άλλοθι στη Eurovision. Θα έπρεπε να είναιένα ζωντανό κανάλι σαν το BBC. Να αντιστέκε-ται αυτό σε όλο το trash που υπάρχει τριγύρωόχι µε ακαδηµαϊκότητα αλλά µε ζωντάνια και

νεανική δυναµική. Και µόνο αυτό να έκανε τοκράτος, οι νέοι που θα αποφάσιζαν να γίνουνκαλλιτέχνες θα ξεκινούσαν µε µεγαλύτερεςαπαιτήσεις από τους εαυτούς τους. Και οι υπό-λοιποι θα είχαν µεγαλύτερη γενική καλλιέρ-γεια.

Υπάρχει τα τελευταία χρόνια µια καµπάνιαενάντια στην πειρατεία της µουσικής. Τοελεύθερο κατέβασµα από το ίντερνετ τωντραγουδιών πως το αντιµετωπίζεις;Κοίτα, από τη στιγµή που το αποφασίζει όλη ηκοινωνία ακολουθώ κι εγώ. Γενικώς το ίντερνετµου έχει κάνει πάρα πολλά καλά πράγµατα,άνοιξε και µεγάλωσε τη βιβλιοθήκη µου ανθες, µεγάλωσε τη δυνατότητα µου να µοιράζο-µαι πληροφορίες. Παρ’ όλα αυτά θεωρώ λίγοάδικο η µουσική ειδικά απ’ όλες τις βιοµηχα-νίες να καταληστεύεται µε αυτό τον τρόπο.Πρώτον γιατί δεν πλήττονται τα µεγάλα αφεντι-

κά των εταιρειών ή οι σταρ. Αυτοί παίζουν, κά-νουν συναυλίες. Αυτός που πλήττεται είναι οστιχουργός ας πούµε, ο οποίος ζει από ταπνευµατικά του δικαιώµατα ή οι οικογένειεςπου ζουν στα πέριξ της δισκογραφίας, απότους τύπους που κάνουν το mastering µέχριτους µουσικούς τους ίδιους. Το να καταλη-στεύεται µια βιοµηχανία έτσι σηµαίνει ότι οιαδύναµοι κρίκοι της είναι οι πρώτοι που βου-λιάζουν. Επίσης θεωρώ κάπως υπερβολικόεφόσον πληρώνω εδώ για να πιω αυτό τον κα-φέ 3€ και εξαφανίζεται, να τσιγκουνευτώ έναcd µε 15€ το οποίο θα ακούσω 100 φορές καιενδέχεται να παίξει πολύ σηµαντικό ρόλο στηζωή µου. ∆ε θεωρώ ότι στη µουσική συντελεί-ται η µόνη αισχροκέρδεια ώστε ξαφνικά να εί-ναι το µόνο αγαθό που κλέβουµε όλοι συνει-δητά. Θα προτιµούσα να κλέβαµε αυτοκίνητα.Να πηγαίναµε όλοι και να παίρναµε ένα αυτο-κίνητο και να το οδηγούσαµε. Αν ήµασταν όλοιΡοµπέν των δασών και κλέβαµε από τον σου-περσταρ για να τα δώσουµε στο ελπιδοφόρογκρουπ οκ! Κυρίως το αντίστροφο συµβαίνει.

Τα τραγούδια σου είναι βγαλµένα απόαθώα παιδικά χρόνια και απλές καθηµερι-

νές στιγµές, µέσα όµως από ένα ανέµελοπνεύµα...Φαντάζοµαι αυτό βγαίνει και από τι τύπος αν-θρώπου είµαι εγώ και τι εµµονές έχω. Από 5χρονών ήµουν νοσταλγικός, νοσταλγούσα τα …2 µου. Αλλά χωρίς αυτό να σηµαίνει «Τι ωραίαπου ήταν τα πάντα παλιά και τι απαίσια που εί-ναι τώρα». Απλώς αισθανόµουν ότι ο ζωτικόςµας χώρος δεν είναι µόνο το παρόν, αλλά καιτο παρελθόν και το µέλλον και αν απλωθείςπνευµατικά σ’ αυτά, ζεις πιο πολύ, πιο έντονα.Παρ’ όλα αυτά πάντα είµαι ενάντιος στον παλι-µπαιδισµό. «Αχ, τι γλυκούλη, τι τέλειο» όλοιξαφνικά κάνουν σα µωρά. Είναι άλλο πράγµα ηαυθεντική παιδικότητα, που ενσαρκώνεται τώ-ρα, εδώ. Να έχεις τη δυνατότητα να δεις τονχρόνο που περνάει σαν να είσαι παιδί. Ή ναδεις τα πολιτικά πράγµατα σαν να είσαι παιδί.Αυτό θέλει ειδικά στα µεγαλύτερα χρόνια προ-σπάθεια και δουλειά για να γίνει σωστά. Το

άλλο είναι εύκολο και ναρκισσιστικό, δεν είναικάτι σπουδαίο.

Νοµίζει κανείς ακούγοντας τα τραγούδιασου, ότι ακόµα και ένας απλός καφές σεµια καφετέρια, µπορεί να σε εµπνεύσει,δηµιουργείς την αίσθηση ότι ζεις πραγµα-τικά κάθε στιγµή...Η αλήθεια είναι ότι δε συµβαίνει πάντα αυτό.Πολλές φορές το ανακαλύπτω µέσα από τατραγούδια ότι συµβαίνει. Μπορεί να βγω γιαµια βόλτα και να είµαι σα ζόµπι, να υπνοβατώ,να κοιτάω τα πράγµατα σαν κοιµισµένος, χωρίςκαµία διάθεση να δω κάτι θετικό σ’ αυτά. Ότανέρθει η ώρα να γράψω ένα τραγούδι µπορείξαφνικά να µου βγει µια παρατήρηση για εκεί-νη τη βόλτα και να δω ότι ένα µέρος του εαυ-τού µου ήταν ολοζώντανο εκείνη την ώρα. Πα-ρατηρούσε κάτι πολύ βαθύτερο που εγώ φαι-νοµενικά δεν το κοίταζα καν.

Σ’ ένα τραγούδι µέσα λες ότι το είδωλοπου βλέπεις στον καθρέφτη δεν είναιακριβώς ο εαυτός σου ή αυτό που βλέπειο κόσµος τριγύρω.Γενικά από το ’80 και µετά υπήρξε µια τεράστιαπίστη στον καθρέφτη µε ό,τι µπορεί να σηµαί-

Φ Ο Ι Β Ο Σ ∆ Ε Λ Η Β Ο Ρ Ι Α Σ

Tο Μάη του ’68 υπήρχε η ατοµικήελευθερία σαν αίτηµα και υπάρχειστη συνείδηση κάθε ανθρώπου απότο ’60 και µετά, ανεξάρτητα το πώςεκφράζεται. Αν µετά το ΄80 γίναµεόλοι συντηρητικοί, µέσα µας υπάρ-χει µια µεγάλη ευαισθησία σε σχέ-ση µε την ατοµική ελευθερία καιτην ατοµική φωνή. Αυτό έπρεπε αρ-γά ή γρήγορα να το διδαχτούν οι µε-γάλες αριστερές παρατάξεις.

25

νει αυτό. Πιο πριν υπήρχε µια εσωτερική αγω-νία που δεν προδιδόταν εύκολα µε το στυλ.Έβλεπες πολύ πλούσιους ανθρώπους ή τρο-µερά ζωντανούς ή απίστευτα όµορφους πουδεν προδίδονταν από µια πόζα ή από ένα συ-γκεκριµένο λουκ. Από το ‘80 έπρεπε να αντι-προσωπεύεις ένα στυλ ξεκάθαρο και συγκε-κριµένο και µετά όλα τα υπόλοιπα. Πράγµαπου έκανε πολύ κακό στις σχέσεις. Το κυριότε-ρο πράγµα που επλήγη ήταν οι συζητήσεις, ηκαθηµερινή επαφή, το φλερτ. Και φτάσαµε τε-λικά να είµαστε ίδιοι µε όλους, ένα είδωλο γε-νικό ενός καθρέφτη. Όλα αυτά τα πράγµαταυπήρχαν µέσα µου χωρίς να τα ξέρω ότανέγραψα το τραγούδι. Μετά σκέφτηκα ότι πραγ-µατικά αυτό που µ’ εµποδίζει περισσότερο απόοτιδήποτε, ο µεγαλύτερός µου εχθρός πέρααπό την κοινωνική καταπίεση, είναι ο εγκλωβι-σµός µου στην καθρεφτοποιία που υπάρχει γύ-ρω µου σε αφθονία.

Κατά τη διάρκεια της θητείας σου στο στρα-τό, έγραψες και ένα τραγούδι. Ήταν τελικάδηµιουργική η περίοδος του στρατού;Για µένα ήταν. Μ’ έσωσε από µια άποψη. Θεω-ρώ βέβαια άχρηστο το στρατό. Στην Ελλάδα γι-νόταν και γίνεται µε πάρα πολύ υπερβολικότρόπο, πάρα πολλοί µήνες, στην καλύτερη πε-ρίοδο της ζωής σου. Ούτε καν υπάρχει στρα-τιωτική προετοιµασία. Απλώς σφουγγαρίζεις,βρίζεις και κοιµάσαι. Πιστεύαµε παράλογα ότιθα ‘ρθει ο διοικητής και θα µας κατακεραυνώ-σει. Μια κατάσταση που έχει κάνει πολύ κακόστην ελληνική ψυχοσύνθεση, την έχει κάνειόλη καφενειακή και αντί-δηµιουργική. Όλοιστα νιάτα τους πήγαιναν και κλείνονταν εκείµέσα και έλεγαν «Άντε, πότε θα έρθει ο νέοςνα τον βασανίσουµε». Αν γίνόταν η θητεία 3 ή4 µήνες θα κερδίζαµε πολύ ως κοινωνία. Εµέ-να ωστόσο ήρθε σε µια περίοδο της ζωής µουπου είχα βγάλει τρεις δίσκους- σε µικρή ηλι-κία, 25 χρονών- και είχα ένα κοινωνικό προ-σωπείο. Υπήρχαν άνθρωποι που περίµεναναπό µένα και µου έλεγαν «Άντε πότε θα βγει ηκαινούρια δουλειά». Ο στρατός µου έδωσε τηδυνατότητα να µπω σε ένα µέρος που είσαιαπρόσωπος δίπλα σε πολλούς άλλους, συζη-τάς όλη µέρα και κανείς δεν περιµένει τίποτααπό εσένα παρά µόνο γελοίες αγγαρείες. Αυτότο πράγµα ήρθε να µου δώσει έναν απαραίτητοχρόνο να σκεφτώ τι θέλω να κάνω από δω και πέ-ρα. Γι’ αυτό αισθάνοµαι πως οι δίσκοι µετά τοστρατιωτικό ο «Καθρέφτης» και το «Έξω» είναιαυτοί που µε αντιπροσωπεύουν πιο πολύ, πουβρήκα τη φωνή µου και που λέω αυτά που θέλωµε τον τρόπο που θέλω.

Το κάνεις επαγγελµατικά το τραγούδι,εξαρτάσαι οικονοµικά απ’ αυτό; Το λεωγιατί βγάζεις µετά από αρκετά µεγάλα δια-στήµατα δίσκους.Ζω µόνο απ’ αυτό και η αλήθεια είναι τον τε-

λευταίο χρόνο πριν βγει ο καινούριος δίσκοςδεν είχα φράγκο. Φτάνω σε περιόδους πουπρέπει οπωσδήποτε να βγάλω κάτι για να κάνωσυναυλίες κλπ. Αλλά αυτό δε µε κάνει να βια-στώ. Θέλω τόσο πολύ αυτό το αντικειµενάκι τοστρογγυλό µε το εξώφυλλο να είναι κάτι πουνα µπορώ να ζήσω για καιρό µαζί του, να τουέχω πει ακριβώς τα πράγµατα που ήθελα. Οπό-τε του δίνω τον χρόνο που θεωρώ ότι πρέπει νατου αντιστοιχεί. Τώρα, ας πούµε, σε 2-3 µήνεςκλείνουµε ένα χρόνο από την κυκλοφορία του«Έξω», και δε µου έχει έρθει η ανάγκη να γρά-ψω ακόµα. Ξέρω ότι µπορεί να µου έρθει αύ-ριο, ξέρω ότι µπορεί να µου έρθει και σε 6 µή-νες. Αν τώρα προσπαθήσω να το κάνω θαβγουν κατασκευές. Και από κατασκευές βρίθειόλη η αγορά.

Μάθαµε απο έγκυρη εφηµερίδα, ότι έχεις τσα-κωθεί µε το Χατζηγιάννη και τον Τσαλικη...∆εν τσακώθηκα µε κανέναν. Απλώς τους κο-ρόιδεψα σ’ ένα τραγούδι µου µε χαζό τρόπο.Θα µπορούσα ίσως να πω και χειρότερα πράγ-µατα. Αυτό που µε ενοχλεί σ’ αυτούς δεν είναιότι ανήκουν στο mainstream είδος τραγουδι-ού, άλλωστε mainstream ήταν κάποτε η Βέ-µπο ή ο Μπιθικώτσης. Ούτε εγώ είµαι κανέναςεναλλακτικός -κι εµένα µ’ αρέσει να επικοινω-νώ µε το ευρύτερο κοινό. Αυτό που µε ενοχλείπερισσότερο σ’ αυτούς είναι ότι είναι κατα-σκευασµένα πρόσωπα. ∆εν είναι πρόσωπαπου αγαπάνε τη µουσική και κάνουνε κάτι αυ-θεντικά. ∆εν είναι ότι φτιάχνουν τους δίσκουςτους µε µεράκι ή ότι είναι µάστορες σε ένα είδοςσυγκεκριµένο µουσικής. Είναι ότι υπάρχει έναςολόκληρος µηχανισµός περιοδικών, διαφηµιστι-κών εταιρειών, τηλεοπτικών καναλιών που ασχο-λούνται µέ τρόπο υπερβολικό χωρίς να τα στηρί-ζει µια άλλη καλλιτεχνική ετυµηγορία. Αυτό δεσυµβαίνει στο εξωτερικό. Η Amy Winehouse πουέχει τεράστια επιτυχία και απευθύνεται σ’ ένα ευ-ρύ κοινό βγαίνει επειδή είναι τρελή κι επειδή κά-νει µουσική που έχει κάτι να πει. ∆ε θα κάτσω νατσακωθώ και σ’ έναν υποθετικό τέτοιο καυγά χα-µένος είµαι, δεν υπάρχει αµφιβολία γι’ αυτό. Αλ-λά στα πλαίσια ενός τραγουδιού µπορεί να ‘χεικαι πλάκα.

Οι γυναίκες φαίνεται παίζουν πολύ σηµα-ντικό ρόλο σηµαντικό ρόλο στη ζωή σουκαι αποτελέσανε για σένα ένα κίνητρο ναδεις την κιθάρα µε µια άλλη µατιά. Η τε-λευταία σου παράσταση έχει αρκετά στοι-χεία απ’ αυτό ∆ε ξέρω γιατί, από µικρός έβλεπα σε αυτές κά-τι που δεν είµαι εγώ. Ορισµένα στοιχεία πουµέσα µου βρίσκονται στο σκοτάδι και δεν µπο-ρώ να τα εξηγήσω άνετα ή δεν µπορώ να συµ-φιλιωθώ εύκολα µαζί τους, τα έβλεπα τέλειαπάνω σε µια γυναίκα, τα έβλεπα να ενσαρκώ-νονται µε µια ελευθερία, µια τρέλα ,µια σχέσηµε τα µικρά πράγµατα πολύ δηµιουργική και

όµορφη. Εγώ έπρεπε να θεωρητικοποιήσω καινα σκεφτώ πολύ για την αντίληψη µου για τη ζωή.Αυτό δεν υπήρχε στις γυναίκες και µου άρεσε.

Φέτος συµπληρώνονται 40 χρόνια από τοΜάη του ’68, ένα γεγονός που σηµάδεψετο δεύτερο µισό του 20ου αιώνα. Τι σουέµεινε από το Μάη;Αυτό που µου άρεσε ήταν που για πρώτη φοράέµπαιναν χιουµοριστικά συνθήµατα, έµπαινανζητήµατα ερωτικά, ως ζητήµατα της επανάστα-σης. ∆εν ήταν δηλ. µόνο ο τύπος που ζητά κα-λυτέρους µισθούς ή καλύτερη οικονοµική αντι-µετώπιση. Ήταν µια ζωή που αντιµετώπιζε τοκάθε πράγµα µε µεγαλύτερη φαντασία καιελευθερία, και θεωρώ ότι και 100 χρόνια ναπεράσουν µέχρι να ξαναγίνει κάτι τέτοιο , ήταντο καλύτερο µοντέλο επαναστατικής δράσης.Πολλοί το θεωρούσαν εξυπνακίστικο, ιδιαίτεραοι παλιοί αριστεροί θεωρούσαν ότι µετατόπισετο επίπεδο από πραγµατικά προβλήµατα σεεπίπεδα σάχλας. Αυτά όµως τα συνθήµαταόπως «είµαι Μαρξιστής, αλλά Γκραουτσικούτύπου» µου ταιριάζουν και µου αρέσουν πολύ.

26

Φ Ο Ι Β Ο Σ ∆ Ε Λ Η Β Ο Ρ Ι Α Σ

Πες µας την πρώτη λέξη ή την πρώτηφράση που σου έρχεται στο µυαλόόταν ακούς:

Μάνος Χατζιδάκις? Γκάνταλφ∆ιονύσης Σαββόπουλος? ΕορτάζωνΜίκης Θεοδωράκης? ΕνέργειαΎστερος (τηλεοπτικός)

Θεοδωράκης…? ΒαµπίρBob Dylan? Road MovieΑρλέττα? Αλητεία (µε καλή έννοια)Τσαλίκης? Κρο ΜανιόνΧατζηγιάννης? CyborgΣάκης Ρουβάς? ΣυµπαθήςΤζίµης Πανούσης? ΚαλλιτέχνηςΠΓ∆Μ? Κανένα πρόβληµαΚαραµανλής? πίνω µπάφους και παίζω proΠαπανδρέου? ΟιδιπόδειοΠαπαρήγα? ΟρθοδοξίαΑλαβάνος? Ρουά ΜατΤσίπρας? Πες µου αν τον φοβάσαι, να σου πω ποιος είσαιΚαρατζαφέρης? Μάυρος ΠητΖαχόπουλος? Βρήκε ο χοίρος τη γενιά του…Ψωµιάδης? Με περικεφαλαίαΠρετεντέρης? Κακιασµένες συσπάσειςΤριανταφυλλόπουλος?

Αρτέµης Μάτσας που νοµίζει ότ’ είναι ΚούρκουλοςΑναστασιάδης? Η ευφυϊα δεν είναι σπουδαία αρετήΕκκλησία? Επταετία

27

OΦιντέλ Αλεχάντρο Κάστρο Ρουςγεννήθηκε στις 13 Απριλίου1926 στο Μπιράν της επαρχίαςΟριέντε της Κούβας και σε ηλικία19 ετών εισάγεται στη νοµικήσχολή του πανεπιστηµίου της

Αβάνας. Εκεί εκδηλώνει το έντονο ενδιαφέροντου για την πολιτική επηρεασµένος από εθνι-κούς ήρωες όπως ο Χοσέ Μάρτι αλλά και απότις επαναστάσεις στην ΕΣΣ∆ το 1917 και στηνΚίνα το 1949. Οργανώνει φοιτητικά συνέδρια καισυµµετέχει σε εκστρατείες και διαδηλώσεις σεχώρες της λατινικής Αµερικής όπου υπάρχουνδικτατορικά καθεστώτα. Όταν το 1952 ο Μπατί-στα αναλαµβάνει πραξικοπηµατικά την ηγεσίατης Κούβας ο Κάστρο που έχει ήδη αποφοιτήσειαρχίζει να επεξεργάζεται σχέδια ανατροπής του.Το επόµενο έτος οργανώνει αποτυχηµένη επί-θεση στο στρατώνα Μονκάδα. Φυλακίζεται για 2χρόνια και έπειτα µεταβαίνει στο Μεξικό όπουαπό κει µαζί µε τον Τσε και άλλους 79 συντρό-φους του στις 25 Νοεµβρίου 1956 αποβιβάζο-νται στις ανατολικές ακτές της Κούβας και κυνη-γηµένοι από το στρατό του Μπατίστα καταφεύ-γουν στην οροσειρά Σιέρα µαέστρα. Για τα επό-µενα 2,5 χρόνια διεξάγουν ανταρτοπόλεµο κα-ταποντίζοντας τις δυνάµεις του Μπατίστα καιέτσι τις 8 Ιανουαρίου του 1959 ο κάστρο µπαί-νει θριαµβευτής στην Κούβα και ένα µήνα αργό-τερα αναλαµβάνει την ηγεσία της Κουβανικήςεπανάστασης την οποία θα κρατήσει για µισόπερίπου αιώνα.. ο Κάστρο τα επόµενα χρόνιαπραγµατοποιεί αγροτική και αστική µεταρρύθµι-ση και εθνικοποιεί τα εργοστάσια ζάχαρης καιτα διυλιστήρια πετρελαίου, αρχίζει εκστρατείακαταπολέµησης του αναλφαβητισµού και ωςσυνέχεια αυτών διακηρύσσει το 1961 το σοσια-λιστικό χαρακτήρα της επανάστασης. Παράλλη-λα στις ΗΠΑ οργανώνονται και πραγµατοποιού-νται αποτυχηµένα σχέδια ανατροπής του κοµ-µουνιστικού καθεστώτος µε πιο χαρακτηριστικόαυτό της απόβασης αντιφρονούντων στον κόλποτων χοίρων το 1961 και επιβάλλεται εµπάργκοτο οποίο ισχύει ως σήµερα ενώ αποκαλύπτονταιτουλάχιστον 80 συνωµοσίες για την δολοφονίατου Κάστρο(οι οποίες σήµερα φτάνουν τις µερι-κές εκατοντάδες). Τα επόµενα χρόνια η Κούβαστέλνει στρατεύµατα και βοηθάει αποφασιστικάτις επαναστάσεις και τους αγώνες για ανεξαρτη-σία τόσο σε χώρες της λατινικής και κεντρικήςΑµερικής(Ελ Σαλβαδόρ, Γουατεµάλα, Νικαρά-γουα) όσο και σε χώρες της Αφρικής(Κονγκό,Αλγερία, Ναµίµπια, Αιθιοπία) και κυρίως στην

Αγκόλα όπου µε την επιχείρηση Καρλότα απώ-θησαν την εισβολή της νοτίου Αφρικής στηνοποία την περίοδο εκείνη ίσχυε το φασιστικόκαθεστώς του απαρχαιντ. Παράλληλα στο εσω-τερικό της χώρας ο Κάστρο απαλλοτριώνει όλεςτις ιδιωτικές επιχειρήσεις του νησιού και αντιµε-τωπίζει µε επιτυχία κρίσεις όπως η κρίση τωνπυραύλων καθώς και τις 2 µεταναστευτικές κρί-σεις(1965 και 1980) που διευκολύνονται καιπροκαλούνται σε µεγάλο βαθµό από τον κου-βανικό ρυθµιστικό νόµο που ψηφίζεται στιςΗΠΑ και µε τον οποίο παρέχονται σηµαντικάπρονόµια στους Κουβανούς µετανάστες. Το1976 εγκρίνεται µε δηµοψήφισµα το πρώτο σο-σιαλιστικό σύνταγµα της Κούβας και το 1984υπογράφεται µεταναστευτική συµφωνία µεταξύΗΠΑ και Κούβας η οποία όµως ουδέποτε τηρή-θηκε. Το 1986 ο Κάστρο καταγγέλλει τα ηθικάλάθη στη διοίκηση του κοµµουνιστικού κόµµα-τος της ΕΣΣ∆ τον οικονοµισµό, τη γραφειοκρα-τία και τη διαφθορά ενώ το 1988 αποκηρύσσειτην περεστρόικα του Γκορµπατσόφ, χαρακτηρί-ζοντας την «επικίνδυνη» και «αντίθετη στις αρ-χές του σοσιαλισµού». Το 1991 η κατάρρευσητης Σοβιετικής ένωσης βάζει τέλος στο εµπόριοκαι στη βοήθεια αυτής της χώρας στην Κούβακαι ως αποτέλεσµα αυτού η παραγωγή της Κού-βας µειώνεται κατά 35% τα 3 επόµενα χρόνιαδηµιουργώντας τεράστια προβλήµατα επιβίω-σης των Κουβανών. Έτσι η Κούβα εισέρχεται στηλεγόµενη ειδική περίοδο και ο Κάστρο αναγκά-ζεται να πάρει µέτρα προς τη φιλελευθεροποί-ηση της οικονοµίας επιτρέποντας τις µικρέςιδιωτικές επιχειρήσεις, τη δουλειά για λογαρια-σµό άλλων και ενθαρρύνοντας τις τουριστικέςδραστηριότητες. Στις 5 Αυγούστου του 1994πραγµατοποιείται στην Αβάνα η πρώτη εξέγερσηαπό την επανάσταση την οποία εκτονώνει µε τηνπαρουσία του ο ίδιος ο Φιντέλ. Το 1997 ο Φι-ντέλ στο 5ο συνέδριο του κόµµατος επικυρώνειως διάδοχο του τον αδερφό του Ραούλ. Το2000 επισκέπτεται τη Βενεζουέλα και υπογρά-φει συµφωνία µε τον Τσάβες σύµφωνα µε τηνοποία η Βενεζουέλα θα προµηθεύει µε πετρέ-λαιο την Κούβα και η Κούβα θα παραδίδει πρω-τότυπα φάρµακα, ιατρικό εξοπλισµό και θα λει-τουργεί κέντρο παραγωγής εµβολίων. Αργότερατο 2004 η συµφωνία αυτή θα ενισχυθεί ακόµαπερισσότερο και έτσι σήµερα περίπου 15000Κουβανοί γιατροί και υγειονοµικό προσωπικόπαρέχουν τις φροντίδες τους σε 17 από τα 25εκατοµµύρια Βενεζουελάνους χαµηλότερων ει-σοδηµάτων ενώ χιλιάδες Κουβανοί καθηγητές

και δάσκαλοι συµµετέχουν σε αποστολές κατα-πολέµησης του αναλφαβητισµού .Το 2001 µε-τά την επίθεση στους δίδυµους πύργους και πα-ρά τη σκλήρυνση του εµπάργκο εναντίον τηςΚούβας, ο Κάστρο προσφέρει βοήθεια στιςαµερικανικές αρχές. Ο πρόεδρος Μπους ταεπόµενα χρόνια κατηγορεί την Κούβα για βιο-λογικά όπλα και περιλαµβάνει την Κούβα στονκατάλογο των χωρών που ευνοούν την τροµο-κρατία ενώ ιδρύει την «επιτροπή βοηθείας σεµια ελεύθερη Κούβα». Ο Κάστρο απαντάει µεοµιλία του στο θέατρο Καρλ Μαρξ της Αβάναςγια την επέτειο των 45 χρόνων της επανάστασηςκαταγγέλλοντας τη NAFTA καθώς και µε 2 τερά-στιες διαδηλώσεις στην Αβάνα εναντίων τηςστάσης των ΗΠΑ στις οποίες µπροστά σε ακρο-ατήριο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων διαβά-ζει την «πρώτη» και εν συνεχεία τη «δεύτερηεπιστολή στον Τζορτζ Μπους» και δηλώνει ότιοι νέες κυρώσεις των ΗΠΑ µπορούν να προκα-λέσουν ακόµα και πόλεµο. Το 2004 ο Κάστροανακοινώνει το τέλος της δολαριοποίησης τηςκουβανικής οικονοµίας και την αντικατάστασητου από το µετατρέψιµο πέσο και το 2005 στηνΑβάνα συµµετέχει µε τον Τσάβες στην 4η συνά-ντηση για αγώνα εναντίον του NAFTA. Τα τελευ-ταία δύο χρόνια η επιδείνωση της κατάστασηςτης υγείας του έκαναν την απόφαση του να πα-ραιτηθεί επιβεβληµένη. Ο Φιντέλ Κάστρο µπο-ρεί να περηφανεύεται ότι αφήνει πίσω του ένακράτος µε τα µικρότερα σχεδόν ποσοστά βρεφι-κής θνησιµότητας και αναλφαβητισµού ένα κρά-τος µε κορυφαία συστήµατα υγείας και εκπαί-δευσης παγκοσµίως δωρεάν παρεχόµενα σεόλους τους κατοίκους του, µε χιλιάδες για-τρούς και δασκάλους σε διάφορες χώρες τουτρίτου κόσµου να παρέχουν τις υπηρεσίες τουςαφιλοκερδώς και εθελοντικά στην προσπάθειακαταπολέµησης των επιδηµιών και του αναλφα-βητισµού, ένα κράτος µε τεράστια προσφοράστους αγώνες ανεξαρτησίας και στις κοινωνικέςεπαναστάσεις δεκάδων λαών της λατινικήςΑµερικής και της Αφρικής και κυρίως αφήνει πί-σω του ένα λαό περήφανο και ανεξάρτητο. Τοστοίχηµα της νέας ηγεσίας πρέπει να είναι ηεξάλειψη των αναγκαίων κακών της ειδικής πε-ριόδου κυρίως στον τοµέα του τουρισµού, ηβελτίωση των συνθηκών ζωής, η εξάλειψη τηςπορνείας και της διαφθοράς. Σηµαντική πρόοδοςθα πρέπει να γίνει στον τοµέα των ατοµικών ελευ-θεριών ειδικά όσων αφορά την ελεύθερη έκφρα-ση, στην εµβάθυνση των αµεσοδηµοκρατικών δο-µών, στη µείωση της γραφειοκρατίας και φυσικά νασυνεχίσει να δίνει το παράδειγµα στους καταπιε-σµένους λαούς όλης της γης στον αγώνα εναντίοντης νεοφιλελεύθερης παγκοσµιοποίησης και τουκαπιταλιστικού συστήµατος παραγωγής.

Στις 19 Φεβρουαρίου ο Φιντέλ Κάστρο ανακοίνωσε µε µήνυµα του στην επί-σηµη εφηµερίδα του κοµµουνιστικού κόµµατος της Κούβας την απόφασητου να µην επιστρέψει ξανά στην προεδρία της χώρας κλείνοντας έτσι ένασηµαντικό κεφάλαιο στην ιστορία του 20ου αιώνα.

ΦΙΝΤEΛ ΚAΣΤΡΟΚΟΥΒΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΕΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΛΕΙΝΕΙ, ΕΝΑ ΝΕΟ ΑΝΟΙΓΕΙ

28

Hrock µουσική δεν εµφανί-

στηκε ξαφνικά σαν αυτοτε-

λές µουσικό είδος. Συγκε-

κριµένα, οφείλει τις απαρ-

χές της πολύ καιρό πριν

εµφανιστεί κάποιος µε µια

κιθάρα και µια παραµόρφωση που ξεσή-

κωνε πλήθη µόνο µε ένα απλό γρατζούνι-

σµα. Το εκπληκτικό, λοιπόν, ιδιαίτερο χα-

ρακτηριστικό αυτού του µουσικού είδους

είναι πως δηµιουργήθηκε και εξελίχθηκε

ακριβώς παράλληλα µε την ανάγκη του

ανθρώπου να εκφράσει αισθήµατα, που

για πολλούς κοινωνικοπολιτικούς και άλ-

λους λόγους δεν µπορούσε να εκφράσει

αλλιώς ή που απλά ήταν το µοναδικό µέσο

που θα «άντεχε» την ωµότητα και την

σκληρότητα µιας καταπιεσµένης ψυχής. Βρισκόµαστε όχι πιο µετά από το 1518,

όταν οι πλούσιες χώρες της Γηραιάς Ηπεί-ρου βρίσκονταν στον αποικιακό αναβρα-σµό, ανταγωνιζόµενες έντονα η µια την άλ-λη και αποσκοπώντας στην ακέραια εκµε-τάλλευση του φυσικού πλούτου που ανα-κάλυπταν σε κάθε νέα τους «χερσαία κα-τάκτηση». Προκειµένου, λοιπόν, να µεγι-στοποιήσουν αυτήν ακριβώς την εκµετάλ-λευση, ξεκίνησαν την διαδικασία µεταφο-ράς δούλων κυρίως από περιοχές τηςΑφρικής. Σύντοµα, λοιπόν, φτάνουµε στηνεικόνα µιας κοινωνίας, όπου ο νέγρος ήτανκαθεστωτικά κατώτερο ον και σίγουρασκλάβος σε κάποιο αφεντικό.

Εδώ, λοιπόν, ανακαλύπτουµε το µέγι-στο αγαθό που κατοικεί µέσα σε κάθε ψυ-χή νέγρου/ας και αυτό δεν είναι τίποτα άλ-λο από…ρυθµός! Όλοι αυτοί οι σκλάβοιπου µοχθούσαν στα χωράφια των αποι-κιών καθηµερινώς, είχαν προέλθει απόκαταυλισµούς και από κοινωνίες που ηµουσική τους έκφραση δεν επεκτεινότανπέρα από δονούµενα κρουστά, όπου ορυθµός και µόνο έδινε στον νέγρο αυτόπου χρειαζόταν για να τραγουδήσει πάνωτου! Βρίσκουµε, λοιπόν τώρα, τον σκλάβοπου εργάζεται δίπλα σε σιδηροδροµικές

ράγες και που εφευρίσκει ρυθµούς καιµουσικές εκφράσεις, από τον ίδιο τον ήχοτου τραίνου που περνούσε πάνω στις ρά-γες (είναι κοινώς παραδεκτό πως κάποιαείδη της jazz, οφείλουν το ρυθµό τουςακριβώς πάνω σε αυτή την διαδικασία!) ήαπό τον ρυθµό των εργαλείων που χρησι-µοποιούσαν οι δεκάδες δούλοι που εργά-ζονταν στα χωράφια.

Η κοινωνική ανάλυση της κατάστασηςπου βίωναν οι νέγροι στις αρχές του 20ουαιώνα, ξεπερνούν τον σκοπό αυτού τουάρθρου. Παρ’ όλα αυτά αυτές οι δύσκολεςκαι απελπιστικές συνθήκες υπό τις οποίεςζούσε η συγκεκριµένη οµάδα ανθρώπων,ήταν και ο σπόρος για να γεννηθεί ίσωςκαι το πιο περιπετειώδες παιδί της παγκό-σµιας µουσικής. Ο νέγρος εκείνης τηςεποχής δεν είχε πουθενά στήριγµα για τηνψυχή του. Ήξερε πως σε εκείνη την ζωή,καµία µέρα δεν θα ξηµερώσει καλύτερηγια αυτόν. Το µόνο, λοιπόν, που του έµε-νε, ήταν… να ελπίσει σε µια καλύτερη«επόµενη ζωή». ∆εν αργούν, λοιπόν, οινέγροι να στραφούν στην θρησκεία και ναεναποθέσουν τις ελπίδες τους στον Θεό.

Βρισκόµαστε, πλέον, στην γέννηση τωνgospel και των spirituals. Χωρίς όργανα,απλά µε τις φωνές τους και τα χέρια τους,

πλάθουν πολυφωνικά άσµατα που ζητού-σαν ελεηµοσύνη από τον Θεό, εξυµνού-σαν το µεγαλείο του ή παραλλήλιζαν ταδικά τους βάσανα µε τα πάθη του Χριστού.∆ηµιουργούνται χορωδίες στις καθολικέςεκκλησίες, όπου η λειτουργία δεν θαέµοιαζε διαφορετική από µια jazz σύγ-χρονη συναυλία, ο ιερέας επικαλείται τηνµουσική του ικανότητα ώστε να εµφυσήσειστο ποίµνιό του τον φόβο του Θεού και οιπιστοί χειροκροτούν ενθουσιασµένοι στορυθµό, νοιώθοντας για λίγα λεπτά πως αγ-γίζουν το µεγαλείο του Θεού.

Όµως, µια τέτοιας εµβέλειας ανάγκηγια έκφραση, δεν µπορεί για πολύ καιρόακόµα να µείνει κλεισµένη µέσα στα θρη-σκευτικά πλαίσια. Όπου υπάρχει καταπίε-ση, υπάρχει και εντονότερη η ανάγκη γιαέκφραση όλων των συναισθηµάτων. Σύ-ντοµα, λοιπόν, εµφανίζονται τα πρώτακοµµάτια που µιλάνε για αγάπη, ίσως πα-ρόµοια µε την αγάπη για τον Θεό. ∆εν αρ-γεί όµως να ξεφύγει η έκφραση από ταθρησκευτικά πλαίσια και να γίνει ένα αργό,παθιασµένο και γεµάτο σκόνη και ιδρώταύφος, που κάνει έκδηλη την ανάγκη γιααγάπη και συντροφικότητα.

Η µουσική παιδεία των νέγρων έχει ήδηαρχίσει να εξελίσσεται και εµφανίζονταινέγροι οργανοπαίκτες, οι οποίοι µάθαιναντα πολύ βασικά πάνω στα µουσικά τουςόργανα, στο επίπεδο κλασσικής ∆υτικοευ-ρωπαϊκής παιδείας και αµέσως µετά ανέ-πτυσσαν το δικό τους ξεχωριστό «µαύρο»ύφος. Φτάνουµε, λοιπόν, στα πολύ γνω-στά µας blues. Ένα µουσικό είδος το οποίοείναι και ο ακρογωνιαίος λίθος της νέγρι-κης µουσικής. Πρόχειρα καταλύµατα µετα-τρέπονται σε αυτοσχέδιες φιέστες κάθεβράδυ, όπου κουρασµένοι οι δούλοι, µα-ζεύονταν πάνω από ένα ξεκούρδιστο δα-νεικό πιάνο και έκαναν την δική τους µου-σική επανάσταση, ακριβώς στο ίδιο µοτίβοπου επαναλάµβαναν στις εκκλησίες τους.

Βρισκόµαστε, πλέον, στα µέσα του20ου αιώνα. Η Αµερικάνικη κοινωνία έχειαποδεχτεί τα βασικά δικαιώµατα των νέ-

ROCKΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Σίγουρα δεν είναι σπάνιο το φαι-νόµενο όπου µια κοινωνική εξέ-γερση και µια επανάσταση γίνεταιπηγή έµπνευσης για την τέχνη καιειδικότερα για τη µουσική. Βέβαια,υπάρχει και µια αµφίδροµη δράσηµε τους ήχους, οι οποίοι εµπνέ-ουν, αναπτύσσουν και διαδίδουντα µηνύµατα του κάθε αγώνα. Πρό-κειται για µια συµπόρευση, η οποίαέχει εµφανιστεί ουκ ολίγες φορέςστο προσκήνιο µεγάλων στιγµώντης ανθρώπινης ιστορίας. Παρ’όλα αυτά, µια ιδιαίτερη κατηγορίαµουσικής, η rock, εµφανίζει χαρα-κτηριστικά τα οποία δεν εµφανίζο-νται σε άλλα είδη µουσικής.

29

γρων, δίνοντάς τους έτσι, την δυνατότητανα περάσουν κάποια δικά τους µουσικάπρότυπα στην «λευκή» κοινωνία. Τα δυοπολύ διαφορετικά µουσικά πρότυπα, τολευκό και το νέγρικο, αναµειγνύονται.Ονόµατα νέγρων µουσικών ακούγονται στοραδιόφωνο και προσωπικότητες όπως οFats Domino, Chuck Berry και LittleRichards ξεσηκώνουν τα πλήθη µε τιςµπασογραµµές τους πάνω στο πιάνο, µεσέξυ κουνήµατα πάνω στην κιθάρα και µεεκκεντρικές εµφανίσεις. ∆εν αργεί, λοι-πόν, αυτό το παθιασµένο µουσικό πρότυ-πο να επηρρεάσει και τον µέσο λευκόµουσικό, ο οποίος θα µιµηθεί τα ίδια ακρι-βώς χαρακτηριστικά και θα εξελιχτεί σεέναν Elvis, σε έναν Bill Haley (Rock

around the clock) ή σε έναν εκρηκτικόJerry Lee Lewis.

Πλέον η rock µουσική είναι γεγονός.Από τα χωριά της Αφρικής µε τα αυτοσχέ-δια κρουστά, τις αχανείς εκτάσεις καλλιέρ-γειας µε τον ήχο της τσάπας στο χώµα, τακαταχωνιασµένα µουσικά clubs όπου ηjazz και τα blues είχαν τον πρώτο ρόλο,βρισκόµαστε στην έκρηξη της µουσικής,υπό τον ορυµαγδό από drums, τα γρυλί-σµατα της κιθάρας και τον ξέφρενο ρυθµότων πλήκτρων, πάνω σε σκηνές και µέσασε clubs κατάµεστα µε έξαλλο κοινό.

∆εν είναι, λοιπόν, τυχαίο που η rockµουσική είναι και η λεγόµενη «µουσικήτης επανάστασης», καθώς ξεκίνησε καιγεννήθηκε µέσα από καταπιεσµένες ψυ-

χές, εκφράστηκε από αγανακτισµένους αν-θρώπους, συνόδεψε κοινωνικές επανα-στάσεις (σεξουαλική επανάσταση του ’60,φυλετική επανάσταση των Νέγρων), έγινετο σύµβολο µιας γενιάς που απαρνήθηκετα υλικά αγαθά και στράφηκε στις ανθρώ-πινες αξίες (παιδιά των λουλουδιών). Αυ-τό το άτακτο παιδί της µουσικής, παραµέ-νει και σήµερα η µουσική της ανήσυχηςσυνείδησης, του συνεχόµενου προβληµα-τισµού και της ζωντανής ψυχής, ακριβώςγιατί για όλα τα παραπάνω γεννήθηκε κιό-λας!

(το παραπάνω άρθρο δεν εµπεριέχει ρα-τσιστικά συναισθήµατα, ούτε στοχεύει στηνκαλλιέργεια αυτών…)

Baloo

Oχι ότι είναι αχυρώνας η

ΑΣΟΕΕ.. αλλά αν περά-

σουν τα νέα µέτρα θα γί-

νει! (βλ. Νόµος πλαίσιο,

εσωτερικός κανονισµός,

τεταρτοετή πλάνα)∆ε χρειάζεται να αναλύσουµε τις θέ-

σεις µας για την νεοφιλελεύθερη πολιτικήπου εγκαινίασε το ΠΑΣΟΚ µε τον Σηµίτηκαι έδωσε πάτηµα για την ολοµέτωπη επί-θεση της Ν∆. Απλώς νιώθω έντονα τηνανάγκη να σχολιάσω το πολιτικό βαρόµε-τρο που υπάρχει καθηµερινά στην ΑΣΟΕΕ.Πόσοι από εµάς δεν έχουµε γίνει µάρτυ-ρες ξύλου µεταξύ των δυο καθεστωτικώνπαρατάξεων στο υπόγειο της ΑΣΟΕΕ; Κά-θε φορά η µάχη ξεκινάει χωρίς κανείς µαςνα ξέρει ένα σοβαρό λόγο για τον οποίοσυµβαίνει αυτό. Και ξαφνικά βλέπεις ση-µειώσεις να αλλάζουν τραπεζάκια. ∆ενπιστεύω πως µπορεί να φταίει η πανσέλη-νος ή ο Άρης που είναι στο ζυγό. Η αλή-θεια είναι µια. Κάποιοι θέλουν να διαχω-ριστούν µεταξύ τους κι από ότι φαίνεταιδεν βρίσκουν άλλο τρόπο. Να το πω έλ-λειψη πολιτικών επιχειρηµάτων; Να το πω.Να το πω έλλειψη σεβασµού στους ίδιουςτους φοιτητές; Να το πω κι αυτό. Θα ήθε-λα να ενηµερώσω τους φίλτατους συνα-δέλφους πως µερικά εκατοµµύρια χρόνιαπριν, το ανθρώπινο είδος επέλεξε να κα-τέβει από τα δέντρα και να οργανωθεί σεκοινωνίες και ως εκ τούτο να πάψει να τη-ρεί τους νόµους της ζούγκλας.

Τελικά µέσα σ’ αυτή τη σχολή ο συνδι-καλισµός είναι αρκετά σκληροτράχηλοςαφού το ξύλο είναι κατεξοχήν αντρικό«άθληµα». Το πρόβληµα έγκειται στο ότιδεν είναι καθόλου πολιτικός. Εκτός αν θε-ωρήσουµε τα τουρνουά 5*5 και τις εκδη-λώσεις καραόκε πολιτικές αντιπαραθέ-σεις. Ή τις εξόδους στο Σταλίκι και την Πε-λεκίδου και αντίστοιχα στη Θέλξω.Ίσως το µικρό µου µυαλό να µην κα-ταλαβαίνει το πολιτικό διακύβευµα.Για µένα πολιτική παρέµβαση και πο-λιτική πρακτική όµως είναι κείµενα,εκδηλώσεις, συζητήσεις που προ-άγουν την πο-λιτική σκέψηκαι τον διάλο-γο µεταξύ φοιτη-τών από όποιο πο-λιτικό χώρο κι αν προ-έρχονται. Κι αυτό γιατί θέ-λουµε να αλλάξουµε τον κόσµοκι αυτό δε γίνεται µε τη παρασκηνια-κή «χείρα βοηθείας» κάποιων… όψιµωναγωνιστών αλλά µε τη συµµετοχή όλωνµας σε συλλογικές διαδικασίες που τα τε-λευταία δυο χρόνια µας απέδειξαν πως εί-ναι ο µόνος τρόπος να απαντήσουµε σενόµους και διατάγµατα που πλήττουν κε-

κτηµένα δικαιώµατα µας. Γι’ αυτά παλεύ-ουµε και γι’ αυτά αγωνιούµε… και τελικάαπ’ ότι φαίνεται κάνει µερικούς ν’ ανησυ-χούν.

Οποιαδήποτε οµοιότητα µε πρόσωπα ήκαταστάσεις είναι τελείως τυχαία και ουδε-µία ευθύνη φέρουµε για τυχόν παρεξηγή-σεις.

Σοφία Στ

∆ΥΟ ΓΑΙ∆ΑΡΟΙ ΜΑΛΩΝΟΥΝΕΣΕ ΞΕΝΟ ΑΧΥΡΩΝΑ…

BRUCESPRINGSTEENMagic«Η ΑΜΕΡΙΚΗΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ…»Νότες και πολιτική. Ο 58χρονος Bruce Springsteen ξανάπιασε τηνTelecaster του και µαζί µε την E-Street Band βγαίνει πάλι στο δρόµο.Ανήκε πάντα στους καλλιτέχνες που οι δίσκοι τους αντανακλούσαν τιςσκέψεις τους για την εποχή που ζούσαν. Το 1984 το “Born in the USA”µίλαγε για την κακοµεταχείριση των βετεράνων του Βιετνάµ. Η ηχητικήσεµνότητα του “Ghost of Tom Joad” το 1995 συνόδευε ιστορίες για αδιέ-ξοδα ανθρώπων που εγκλωβίζονται σε καταστάσεις που τους επιβάλλο-νται. Με το “Rising” το 2002, την απάντησή του στην 11η Σεπτεµβρίου,προσπαθούσε να γράψει στίχους που γεννούν ελπίδα µέσα από την απώ-λεια και να ανυψώσει ένα τραυµατισµένο έθνος. Ακούγοντας το “Devilsand dust” το 2005 ήταν σαν να διαβάζεις ένα γράµµα από το µέτωπο:«Έχω το δάχτυλο στην σκανδάλη και δε ξέρω ποιον να εµπιστευτώ.»

Στον τελευταίο δίσκο του,

“Magic”, αναζητεί τη χα-

µένη ψυχή της Αµερικής.

Μιας Αµερικής που σα-

µποτάρει τις αξίες της και

τα ιδανικά της. Ο τίτλος του

δίσκου τα λέει όλα. «Ζούµε σε µια εποχή

που έχουν καταφέρει να µετατρέψουν κα-

θετί αληθινό σε ψέµα και κάθε ψέµα σε

αλήθεια µε µεγάλη επιτυχία. Και έχουν

παρασύρει σε αυτό όλη τη χώρα.» εξηγεί ο

ίδιος. Χωρίς λοιπόν η πραγµατικότητα να

του έχει αφήσει πολλά κουράγια, συνεχί-

ζει να γράφει τραγούδια για ανθρώπους

που οι ψυχές τους κινδυνεύουν σ’ έναν

κόσµο που τους πολεµά. Και µας διηγείται

κάποιες από τις πιο σκοτεινές ιστορίες

του. Στο τραγούδι “Gupsy Biker” µια πα-

ρέα θρηνεί το φίλο τους που χάθηκε στο

πόλεµο καίγοντας τελετουργικά τη µοτοσι-

κλέτα του. «Για τους νεκρούς δεν έχει ση-

µασία ποιος έχει δίκιο ή άδικο. Τώρα ό,τι

απέµεινε είναι η αγάπη µας για σένα,

αδερφέ µου.» Στο τραγούδι “Devil’s

arcade” µια γυναίκα προσπαθεί να κρατή-

σει στη ζωή τον άντρα της, έναν τραυµατι-

σµένο στρατιώτη, θυµίζοντάς του δικές

τους ερωτικές στιγµές. Μάταια. Τον χάνει.

Ο χτύπος της καρδιάς του σβήνει και µα-

ζί... τα ντραµς στο τέλος του τραγουδιού.

Και αυτές οι προσωπικές ιστορίες, ανθρώ-

πων που τους τρυπάει ο πόνος, κουβαλά-

νε τα βαθύτερα αντιπολεµικά µηνύµατα.Στο τραγούδι που βάφτισε το δίσκο,

ένας ταχυδακτυλουργός ζητά εθελοντέςγια να τους κόψει στα δυο ενώ αυτοί χαµο-γελούν ανύποπτοι. Μια ξεκάθαρη παραβο-λή για το ψέµα της κυβέρνησης Μπους.«Μην εµπιστεύεσαι τίποτα απ’ όσα ακούςκαι λιγότερα από όσα βλέπεις» µας λέειστο ίδιο τραγούδι. Και χωρίς να αφήνει πε-ριθώρια για παιχνίδια, µιλάει στα ίσια προ-ειδοποιώντας «Πτώµατα κρέµονται στα δέ-ντρα. Αυτό θα γίνουµε.» Στο “You’ll becoming down” παροµοιάζει τη χώρα τουµε κάποια κοπέλα που η έπαρση της τηνκάνει να νιώθει πως είναι «όλα δικά της.»Αλλά πρόσεχε µικρή γιατί «Τώρα µπορείνα λάµπεις εκεί ψηλά, αλλά ο κόσµος σουθα καταρρεύσει χωρίς προειδοποίηση καιεσύ θα ξεπέσεις. Είσαι εντάξει όσο τοόµορφο πρόσωπό σου κρατιέται έτσι.» Σεάλλο τραγούδι ρωτάει «ποιος θα είναι οτελευταίος που θα πεθάνει για ένα λά-θος;» Και η λέξη Ιράκ δε χρειάζεται καννα ειπωθεί. Στο “Long Walk Home” τέλος,µας καθησυχάζει λέγοντας πως «ο καθέναςµας έχει ένα λόγο για να αρχίσει ξανά.»

Θα περίµενε λοιπόν κανείς, η µουσική

που ντύνει αυτές τις ιστορίες να είναι εξί-

σου σκληρή. Ο Springsteen όµως ξελο-

γιάζεται µε τη ποπ. «Όλοι ξέρουν τι συνέ-

βη τα τελευταία χρόνια στη Αµερική. ∆ε

χρειάζονται κάποιον να τους το βροντο-

φωνάξει. Προτίµησα τις ποπ µελωδίες για

να καµουφλάρω την οργή των στίχων. Η

ελαφρότητα του ήχου είναι σκόπιµη.» εξη-

γεί σε µια συνέντευξη του.

Γνωρίζοντας λοιπόν τις «µαγικές» δυ-

νάµεις της µουσικής, γράφει τραγούδια

γεµάτα θλίψη για να ξορκίσει τους δαίµο-

νες. Τραγούδια γεµάτα νοσταλγία για µια

Αµερική που χάνεται. Και υψώνει τη φωνή

του, αυτή τη γενναία τη Μπρουσική, για κά-

θε σκοπό που του φαίνεται δίκαιος. Και

κάποιος µπορεί να αναρωτηθεί αν τα

πράγµατα αλλάζουν µε τραγούδια. ∆ανεί-

ζοµαι τα λόγια της Μαρίας Μαρκουλή.

«Όχι, ο κόσµος δεν αλλάζει µε τραγούδια.

Αλλάζει όταν αλλάζουµε εµείς. Και εµάς

µας αλλάζουν τα τραγούδια.»

Πηγές: Κείµενα “Born Bruce” της Μαίρης

Τριανταφύλλου από το ΒΗΜagazino και

«Αυτοκαταστρέφεται η Αµερική.» της Εύης

Ελευθεριάδου από τα Νέα.

Ιουλία

30

Ο Μάκης ξέρει πόσο ακόµα θα πέσουν ταποσοστά της Π.Κ.Σ.Ο Μάκης ξέρει τι σηµαίνει το `και α καιου' στα συνθήµατα της ∆ΑΠ.Ο Μάκης µπορεί να πει το πλήρες όνοµατης ∆ΑΠ-Ν∆ΦΚ χωρίς να κάνει ούτε έναλάθος.Ο Μάκης ξέρει ποιος είναι ο Αµφιθεατρά-κιας.. Μόνο ο Μάκης έχει καταλάβει γιατί το `Σ'της ΠΚΣ σηµαίνει συνεργασία.Ο Μάκης ξέρει ποιος έχει γράψει σε όλουςτους πίνακες της Αντωνιάδου « Πανιωνά-ρα».Ο Μάκης έχει βίντεο µε πασπίτη να φτάνειστη σχολή στις 12 το µεσηµέρι!!!!! Ο Μάκης ∆ΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΑΚΟΜΑπως διάολο ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α έφτασε στο 18%Ο Μάκης ξέρει που είναι χαµένος τόσοκαιρό ο G.Α Papandreou. Ο Μάκης έχει βίντεο τους πασπίτες νααπαιτούν παραβάν.Ο Μάκης ξέρει γιατί δε φέρνει τσιγάρα τοκυλικείο.Ο Μάκης ξέρει από πού ψωνίζει κρέατα οΜπούτρης.Ο Μάκης έχει δει τον Chuck Norris φοιτη-τή να τρώει ξύλο από δαπίτες.Ο Μάκης ξέρει ποιος πασπίτης φοιτούσεσε όλα τα τµήµατα της ΑΣΟΕΕ κατά τηδιάρκεια των εγγραφών. Ο Μάκης ξέρει ποιος είχε τελικά πλαστόέγγραφο για το gmat.Ο Μάκης ξέρει γιατί οι πασπίτες έχουναφίσα του Che και οι Πκσίτες τούβλα στοστέκι τους.Μόνο ο Μάκης ξέρει το λόγο ύπαρξης του∆ΕΟΣ.Ο Μάκης ξέρει 100 στατιστικάριους πουψηφίζουν ΑΡΕΝΑ.Ο Μάκης ξέρει τα επαγγελµατικά δικαιώ-µατα των αποφοίτων Πληροφορικής; ΟΜάκης έχει δει πασπίτες να ψηφίζουν στηγενική συνέλευση χωρίς φοιτητική ταυτό-τητα.Ο Μάκης ξέρει τι είναι αυτό που µοιάζει µελουκάνικο στην οµελέτα του Μπουτρη.

Μίλτος, Γιώργος, Στέλιος

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΗ αγωνιστική ΠΑΣΠ, µετά την περσινή ήτ-τα από τη δαπάρα επαναπροσδιόρισε τοπεδίο δράσης της και πλέον κοντράρει τηδαπάρα στο φυσικό τους χώρο. Τα µπου-ζούκια. ∆ύο µπουζουκοσυνάξεις µετρή-σαµε τους πρώτους τρεις µήνες λειτουρ-γίας της σχολής..Ο 33χρονος Τσίπρας πρόεδρος του Συνα-σπισµού. Φήµες λένε ότι ο διάδοχος τουαυτή τη στιγµή πηγαίνει στη ΄Β λυκείου.Ο έγχρωµος Μπάρακ Οµπάµα φαίνεται ότιθα είναι ο νέος πρόεδρος των Η.Π.Α. ΗΧρυσή Αυγή πλέον θα συµµετέχει στιςαντιαµερικανικές πορείες ενάντια στον έγ-χρωµο πλανητάρχη.Το ενδεχόµενο να χορηγήσει Viagra στουςπιλότους της µελετά η ισραηλινή αεροπο-ρία, προκειµένου να βελτιώσει τις επαγ-γελµατικές επιδόσεις τους. Μήπως να τοσκεφτούν και οι µεγάλες παρατάξεις ενό-ψει των εκλογών;;;∆εν είδαµε τη ∆ΑΠ να διαµαρτύρεται ότιθα χαθεί το εξάµηνο µε τα µαθήµατα πουχάσαµε λόγω του θανάτου του Χριστόδου-λου. Ψάξαµε το site τους, τα τραπεζάκιατους, τίποτα. Για να σοβαρευόµαστε όµως,είναι δυνατόν να κλείνουν τα πανεπιστήµιαγιατί πέθανε ένας θρησκευτικός άρχοντας;Τα πανεπιστήµια που έχουν δώσει τόσουςαγώνες για να µην παρεµβαίνει η εκκλη-σία; Επιστροφή στο µεσαίωνα.ΠΑΣΠ και ∆ΑΠ τσακώνονται ποιος έκανεπρώτος αίτηµα για ecdl ή για usb. Για το ανη ΠΑΣΠ έχει θεαθεί περισσότερες φορέςαπό τη ∆ΑΠ κρυφά µέσα στις γραµµατείεςτων τµηµάτων. Για το ποιος από τους δύοέκανε ανακοίνωση µε έγγραφο πλαστό.Ν∆ και ΠΑΣΟΚ τσακώνονται για το ποιοςαπό τους δύο πήρε µίζες από τη SIEMENS,έφαγε περισσότερα λεφτά από το δηµόσιοκαι πολλά άλλα τέτοια. Κάτι οµοιότητες.Η ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ στην εσωκοµµατική µάχητου ΠΑΣΟΚ για την εκλογή νέου προέ-δρου στήριζε τον Γιωργάκη. ∆εν έχει ση-µασία που ο Γιώργος είναι µε τα ιδιωτικάπανεπιστήµια. Τα παιδιά απλά θέλουν ναείναι πάντα αντιπολίτευση και αυτό ο Γιώρ-γος µπορεί να το εγγυηθεί. Όλα κι όλα,

στο να χάνει είναι καλός ο Γιώργος.Η ∆ΑΠ είναι πιο πειστική από τον Αντώνα-ρο στο ρόλο του κυβερνητικού εκπροσώ-που. Και πιο ανθρώπινη από τον Ρουσό-πουλο.Η ΠΚΣ συµφώνησε µε την ΠΑΣΠ για το τιαλλαγές θέλουν να γίνουν στο ∆ΕΟΣ.Σε free press διαβάσαµε κείµενο µε υπο-γραφή ΠΚΣ και Φοιτητικό Κίνηµα. ?????Καλείται η ΠΚΣ να δώσει εξηγήσεις απόπού αντλεί τη νοµιµοποίηση να µιλάει ωςΦοιτητικό Κίνηµα? Το Υπόγειο µε Θέα έχειστείλει εξώδικο στον Περισσό. Θα τα πού-µε στα αµφιθέατρα.Πλησιάζουν εκλογές. Τα παιδιά της ΠΑΣΠθα γίνουν πάλι οι καλύτεροι φίλοι του αν-θρώπου. Τα παιδιά της ∆ΑΠ θα ανοίγουνµπουκάλια κάθε πρωί στα αυτοσχέδιαµπουζούκια που θα στήσουν στο υπόγειο.Και αν όλα (δεν) πάνε καλά και φέτος,∆ΑΠ και ΠΚΣ θα κάνουν εναλλάξ προβο-λές champions league µε δωρεάν πίτσες.

Ηλίας, Μίλτος, Γιώργος

ME TA MATIA TOY MAKH…

31

Ποτέ ξανά µέσα στο κλουβί…

blogspot: arena-asoee.blogspot.com