Σχολικό έτος 2012-13

Γεια σας…Ναι, πολύ καλά βλέπετε . .Είμαι ένας χιονάνθρωπος που μιλάει . .…Πώς με λένε;. .Είμαι ο φίλος σας ο . .

ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ…

Χρήστος Μάρω

Αθανασία

ΛάμπροςΘωμαή ΝτέμηΝαταλία Λέανδρος

Βασιλική

Αλεξάνδρα

Νίκος

κ. Γιάννης

Δημήτρης Παπαδόπουλος

Δημήτρης Βουτσαλάς Φίλιππος

ΑσπασίαΑναστασία

Παντελής

Φωτεινή

ΦώτηςΓιάννης Βαγγέλης

Και αυτοί εδώ είναι ο ι φίλοι μου, τα παιδιά του Γ2 του 4ου Δημοτικού Σχολείου Συκεών…..

Θέλετε να τα γνωρίσετε;

Μια μέρα, τα παιδιά διάβασαν στο μάθημα της Γλώσσας το παρακάτω κείμενο. Ήταν ένα απόσπασμα από το θεατρικό του Ευγένιου Τριβιζά : «Το μεγάλο ταξίδι του Τουρτούρι»

Το απόσπασμα αυτό τους άρεσε πολύ…Τόσο πολύ, που αποφάσισαν να γράψουν δικές τους ιστορίες και να δώσουν συνέχεια στην ιστορία του χιονάνθρωπου και του κοριτσιού.

Θέλετε να τις δ ιαβάσετε;Αν ναι , ε ίναι στη διάθεσή σας…

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΦΙΛΟΙ ...Την άλλη ημέρα ο χιονάνθρωπος άρχισε να λιώνει.

Η Μαριάννα πανικοβλήθηκε. Δεν ήξερε τι να κάνει.  Έστειλε ένα τηλεγράφημα στον καλύτερό της φίλο, τον  Φρέντυ.  Του έγραψε και τον ρώτησε αν μπορούσε να έρθει και μαζί πρώτα να πάνε

στη μακρινή Σκωτία να παρακαλέσουν το Χρόνο να τους αφήσει να πάνε στη Νορβηγία.  Να γυρίσουν τον καιρό από τον κύριο Καιρό για

να μην λιώσει ποτέ ο χιονάνθρωπος.  Ο Φρέντυ ήρθε κατευθείαν να τη συναντήσει.  Πήγαν να δούνε το

χιονάνθρωπο και αυτός συνέχεια έλιωνε και έλιωνε.  Ο Φρέντυ είπε στη Μαριάννα ότι η τσάντα του είναι μαγική και πως ότι της ζητήσεις

σου το βγάζει κατευθείαν.  Η Μαριάννα ζήτησε από την τσάντα να της δώσει ένα ψυγείο για να

βάλουν μέσα τον χιονάνθρωπο, αλλά η τσάντα της είπε ότι ήταν αυτό δεν ήταν σοφό.  Άρχισαν λοιπόν οι δύο φίλοι το μακρινό τους ταξίδι.  Όταν έφτασαν στην Σκωτία είδαν το Χρόνο και τον παρακάλεσαν να

τους δώσει την άδεια.  Τους είπε ότι θα τους έδινε το χαρτί αν έκαναν έναν άθλο:  Να

έμπαιναν σε ένα σωρό από χιόνι και να έμεναν εκεί μία μέρα.  Τα παιδιά δέχτηκαν και με τη βοήθεια της μαγικής τσάντας μείνανε

ζεστοί.  Το βράδυ ήπιαν ζεστή σοκολάτα και κοιμήθηκαν μέσα σε ένα σλίπινγκ

μπαγκ.  Το πρωί σηκώθηκαν, μάζεψαν τα πράγματά τους και έφυγαν για τον Χρόνο.  Ο Χρόνος τους έδωσε την άδεια και επίσης μια νεράιδα για

βοηθό.  Όταν πήγαν στη Νορβηγία ήταν εύκολο να γυρίσουν τον καιρό. 

Όταν όμως γύρισαν στην πόλη ο χιονάνθρωπος είχε περίπου λιώσει.  Η νεράιδα τον λυπήθηκε και τον μεταμόρφωσε σε έναν όμορφο νέο. 

Ήρθε στην παρέα και μια άλλη φίλη της Μαριάννας, η Αλέξα.  Και οι τέσσερίς τους ονομάστηκαν "Οι Τέσσερις Φίλοι". 

Και αργότερα είχαν και άλλες περιπέτειες… ..Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΟΣΙΔΟΥ

Αρχίζουμε λοιπόν με μια ιστορία από την Αλεξάνδρα, με τ ίτλο: « Οι τέσσερις φίλοι». Ας την ακούσουμε…

Ο ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ

Ο χιονάνθρωπος περίμενε με πολλή υπομονή να γυρίσει πίσω για να παίξει με το κορίτσι.

«Επιτέλους, ήρθες να παίξουμε! Τι ωραία!» είπε ο χιονάνθρωπος. «Ναι, ήρθα. Τι θες να παίξουμε; Θες να παίξουμε κρυφτό; Θες να παίξουμε κυνηγητό; Θες να παίξουμε μήλα;» του λέει η Μαριάννα. «Όχι! Θέλω να παίξουμε χιονοπόλεμο. Και πως θα παίξουμε κρυφτό, βρε, αφού δεν έχω πόδια;» της λέει ο χιονάνθρωπος με χαμόγελο. «Θα δεις. Θα σου φτιάξω εγώ δυο πόδια από κλαριά για να μπορείς να περπατάς, για να παίζουμε ότι παιχνίδι θες», του λέει η Μαριάννα με σιγουριά. «Εντάξει. Άμα όμως δεν πετύχει και σπάσουν τα κλαριά από το βάρος μου, γιατί είμαι λίγο, πολύ λίγο χοντρούλης, κατάλαβες;» της λέει ο χιονάνθρωπος με άγχος.« Μην ανησυχείς. Άμα σπάσουν τα κλαριά που θα κόψω από το δέντρο, θα φωνάξω τον μπαμπά μου να σου φτιάξει δύο πόδια από μέταλλο, αφού είσαι λίγο, πολύ λίγο χοντρούλης» του λέει η Μαριάννα και πάει να φωνάξει τον μπαμπά της να κόψει δυο κλαριά από το δέντρο και να της φέρει αρκετό μέταλλο, γιατί άμα δεν πιάσουν τα κλαριά, να έχει μία εναλλακτική για να μην αγχώνεται. «Μπαμπά, μπαμπά, φέρε μέταλλο αρκετό και ένα πριόνι, για να κόψουμε δυο κλαριά από το μεγάλο δέντρο», είπε η Μαριάννα. «Μην βάζεις τον μπαμπά σου σε κόπο. Πες στον Θανούλη και στον Φανούλη να σκαρφαλώσουν στο δέντρο και να κόψουν δυο κλαριά με το τσεκούρι. Και το μέταλλο να το φέρετε και οι τρεις μαζί, γιατί ο μπαμπάς σου έχει την μέση του. Να μην τον κουράζεται τα Χριστούγεννα, γιατί έρχεται και το 2013. Αν και το 13 είναι γρουσούζικος αριθμός, δεν πειράζει» της λέει ο χιονάνθρωπος. «Εντάξει, αλλά μην αργούμε, γιατί θα έρθει το μεσημέρι, θα πάμε να φάμε και η μαμά έχει φτιάξει το αγαπημένο μου φαγητό. Κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο και για επιδόρπιο μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Και την Πρωτοχρονιά ο Άγιος Βασίλης θα μας φέρει τρία δώρα: ένα για μένα, ένα για το Φανούλη και ένα για τον Θανούλη, αν και δεν είδα το γράμμα του κάτω από το δέντρο». «Φανουούλη, Θανουούλη, ελάτε να δούμε τον χιονάνθρωπο», τους φώναξε η Μαριάννα «και να του βάλουμε δυο ξύλινα πόδια για να παίξει μαζί μας».

Και αφού τον βοήθησαν, έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.ΑΣΠΑΣΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑΝΤΖΟΥ

Συνεχίζουμε με την Ασπασία. . Θα μας πει την ιστορία

της:« Ο χιονάνθρωπος και το κορίτσι».

«Ο ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΝΤΟΚΤΟΡ»

.. Μια μέρα ο Τουρτούρι είδε το δελτίο καιρού και τι να δει; Ήρθε το Καλοκαίρι!Τουρτούρι :- Αχ εαυτέ μου, τι να κάνω; Θα λιώσω. Ο Τουρτούρι πάει στην Μαριάννα πετώντας μαγικά.Μαριάννα: -Τουρτούρι, τι έγινε, τι έγινε;Τουρτούρι:-Είδα το δελτίο καιρού, σε λίγο έρχεται Καλοκαίρι!

Οι δύο φίλοι δεν ήξεραν τι να κάνουν. Τότε είδαν μια διαφήμιση στην τηλεόραση: Διαφήμιση:-Θέλετε να μη λιώσετε ποτέ; Τότε ελάτε στο εργαστήριο του Ντόκτορ Φολίδα. Τουρτούρι:-Θα πάω στο εργαστήριο του Ντόκτορ Φολίδα , για να μη λιώσω ποτέ!Μαριάννα:-Τουρτούρι, θα έρθω μαζί σου.

Λοιπόν οΤουρτούρι και η Μαριάννα πήγαν στο εργαστήριο του Ντόκτορ Φολίδα.Ντόκτορ:-Λοιπόν, τι θέλετε, πελάτες μου; Τουρτούρι:-Θέλω να μη λιώσω ποτέ. Μπορείς να με κάνεις να μη λιώσω ποτέ; Ντόκτορ:-Μπορώ.

Όμως ο Ντόκτορ κατάλαβε αλλιώς, επειδή δεν είχε το ακουστικό του και νόμιζε ότι ο Τουρτούρι ήθελε να κάνει πιο γρήγορα τον κύκλο των εποχών.

Τότε ο Ντόκτορ έβαλε σε λειτουργία τα μηχανήματα του: ήρθε γρήγορα το φθινόπωρο, μετά ο Χειμώνας, μετά η Άνοιξη και γρήγορα γρήγορα και το Καλοκαίρι.

Έτσι ο Τουρτούρι έλιωσε πιο γρήγορα από όσο περίμενε.

Ηθικό δίδαγμα: Όποιος βιάζεται σκοντάφτει. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΟΥΤΣΑΛΑΣ

Και τώρα η ιστορία του Δημήτρη , με τίτλο:

« Ο χιονάνθρωπος και ο Ντόκτορ».

«ΕΝΑΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ ΦΙΛΟΣ»

…Όταν η Μαριάννα έφυγε, το χιόνι σταμάτησε και ο Τουρτούρης άρχισε να λιώνει σιγά-σιγά. Ένα παιδάκι, ο

Θωμάς, τον είδε και του ήρθε μία ιδέα: Μάζεψε όσο χιόνι είχε μείνει, τον ξαναέφτιαξε και από δίπλα έφτιαξε έναν ολόιδιο. Το πρωί που η Μαριάνα γύρισε είδε δύο Τουρτούρηδες και αναρωτήθηκε ποιος είναι ο αληθινός. Όμως ο Θωμάς είχε

ξεχάσει να βάλει κουμπιά. Εκείνη την ώρα ήρθε ο Θωμάς και της εξήγησε.

Τα δυο παιδιά έγιναν πολύ καλοί φίλοι, έπαιξαν χιονοπόλεμο, έφτιαξαν και άλλους χιονάνθρωπους και παίξανε ακόμη πάρα

πολλά άλλα παιχνίδια. Την άλλη μέρα ο Θωμάς ήταν άρρωστος. Η Μαριάννα

στεναχωρήθηκε που ο Θωμάς ήταν άρρωστος και δεν είχε με ποιόν να παίξει.

Τα αδέρφια της ο Φανούλης και ο Θανούλης είχαν πάει βόλτα με τη μαμά. Κατά τύχη πέρασαν απ’ την πλατεία που ήταν και η

Μαριάννα . Η Μαριάννα πήγε μαζί τους. Όταν γύρισε, ο Θωμάς ήταν καλά και έπαιξε πάλι με την

Μαριάννα. Τα αδέρφια της ο Φανούλης και ο Θανούλης ήθελαν να παίξουν

και εκείνοι. Ο Θωμάς επειδή είχε μόνο έναν φίλο, την Μαριάννα, έγιναν αμέσως φίλοι του.

Από τότε κάθε Χριστούγεννα έπαιζαν και έφτιαχναν μαζί χιονάνθρωπους.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΗΚΟΣ

Και τώρα θα ακούσουμε το Γιάννη, στην ιστορία του:« Ένας καινούριος φίλος».

Ο ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ Ο Τουρτούρι ξεκίνησε για τον Βόρειο Πόλο. Στα δέκα χιλιόμετρα είδε ένα ξενοδοχείο. Εκεί

συνάντησε πολλά πουλιά, ένα χιονάνθρωπο, πολικές αρκούδες και μερικά γέτι.

Αυτοί έφτιαξαν μια ομάδα και όλοι μαζί ξεκίνησαν για το Βόρειο Πόλο.

Πρώτα πήγαν στο σπίτι της αρκούδας, όπου έμειναν για δύο μέρες.

Μετά πέρασαν από το σπίτι του γέτι, αλλά δεν είχε φαγητό. Για αυτό το λόγο έμειναν μόνο μιάμιση μέρα. Μετά πέρασαν από το σπίτι του χιονάνθρωπου. Εκεί

σχεδίασαν να φάνε τον Τουρτούρι. Ο χιονάνθρωπος δεν συμφώνησε και μια μέρα που οι

άλλοι κοιμόντουσαν, οι δυο τους το έσκασαν. Οι δύο χιονάνθρωποι προχωρούσαν στο χιόνι. Όμως

ξαφνικά, ένας σκιέρ τον πάτησε τον άλλο χιονάνθρωπο κι έτσι ο Τουρτούρι περπατούσε μόνος του.

Μετά από πολλές μέρες, ο Τουρτούρι έφτασε στο εργαστήριο του Αϊ Βασίλη. Εκεί ο Αϊ Βασίλης τον

δέχτηκε με χαρά. Έτσι ο Τουρτούρι έμεινε εκεί δύο χρόνια. Αλλά είχε

πολύ κρύο και ο Τουρτούρι δεν άντεχε. Για αυτό γύρισε στην πόλη που ο Θανούλης, ο Φανούλης και η Μαριάνα τον έψαχναν. Όταν ο Τουρτούρι έφτασε,

τα παιδιά κοιμόντουσαν.Όταν ξύπνησαν, είδαν το δαχτυλίδι που του είχε

δώσει η Μαριάνα και τότε κατάλαβαν ότι είχε λιώσει. Ηθικό δίδαγμα: Ποτέ μην κάνεις φίλους που μπορεί

την άλλη μέρα να ξυπνήσεις και να μην υπάρχουν.

ΛΕΑΝΔΡΟΣ ΚΕΛΠΗΣ

Και τώρα ο Λέανδρος στην ιστορία :

« Ο Τουρτούρι επιστρέφει».

Ο ΤΟΥΡΤΟΥΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Είναι Σάββατο. Ο Θανούλης, ο Φανούλης και η Μαριάννα ξύπνησαν, πήγαν για πρωινό και μετά έκαναν τα μαθήματα τους για τη Δευτέρα.

Ύστερα πήγαν τα τεστ, τα τεστ αγγλικών και τα τετράδια αγγλικών στη μαμά τους να τα υπογράψει. Φυσικά είχαν κουραστεί αλλά καθάρισαν και τα δωμάτιά τους. Τότε είπαν στη μαμά τους να τους βάλει nickelodeon να

δουν, γιατί το είχε κλειδώσει ο μπαμπάς τους επειδή έβλεπαν συνέχεια και θα άνοιγε μόνο με τον κωδικό. Είδαν λίγο και μετά ντύθηκαν καλά και βγήκαν έξω να παίξουν με τον Τουρτούρι.

Όμως αυτός είχε σχεδόν λιώσει και άλλα παιδιά πήραν τα πράγματα του Τουρτούρι.

Τα τρία αδέρφια στεναχωρήθηκαν πολύ. Όμως τότε έγινε ένα θαύμα: το άγαλμα της Ελευθερίας ζωντάνεψε, ήρθε στο σπίτι των παιδιών, έκανε ξανά τον Τουρτούρι να ζει,

πήρε τα πράγματα του, τα έβαλε και τον έκανε έτοιμο. Τότε τα παιδιά μπορούσαν πάλι

να παίξουν μαζί . Ύστερα ο Θανούλης πήρε τον Τουρτούρι

και τον έβαλε σε ένα σιδερένιο μπουφέ, που ήταν γεμάτο χιόνι και πάγο, ώστε να μην

μπορεί να λιώσει( Παρεπιπτόντως, το άγαλμα της Ελευθερίας

συμβούλεψε τον Θανούλη να το κάνει αυτό πριν κοιμηθούν).

Τότε έβαλε τον μπουφέ στο δωμάτιο της Μαριάννας με ένα σημείωμα πάνω που

έλεγε: «Μέσα σε αυτόν τον μπουφέ έβαλα τον χιονάνθρωπο μας αλλά μην ανησυχείς,

είναι γεμάτος χιόνι, γι’αυτό είναι καλά. Υστερόγραφο: Το άγαλμα της ελευθερίας με συμβούλεψε να το κάνω αυτό πριν κοιμηθούμε. Ο αδελφός ο Θανούλης»

Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. ΦΙΛΙΠΠΟΣ MANTZIAΡΗΣ

Η σειρά του Φίλιππου,να μας πει την ιστορία : « Ο Τουρτούρι και το άγαλμα της ελευθερίας».

Ο Τουρτούρι λιώνει

Το άγαλμα της πλατείας μιλάει με τον Τουρτούρι, την Μαριάννα, τον Φανούλη και τον Θανούλη.

Λένε ότι θα ήθελαν να πετάνε ψηλά στον ουρανό, βλέποντας όλον τον κόσμο.

Όταν έφτασαν στο σπίτι τα παιδιά σκέφτηκαν να φτιάξουν άλλον έναν χιονάνθρωπο για να κρατά συντροφιά τον Τουρτούρι.

Λένε ότι όταν θα τελειώσει ο χειμώνας όλοι οι χιονάνθρωποι, ακόμα και ο Τουρτούρι, θα λιώσουν από τον ζεστό ήλιο και η Μαριάννα δεν θα τον ξαναδεί.

Τα επόμενα Χριστούγεννα όμως θα τον ξαναδεί, γιατί θα ξαναφτιάξει τον αγαπημένο της Τουρτούρι.

Όταν ξανά έρθουν τα Χριστούγεννα θα είναι ευτυχισμένη γιατί θα παίζει συνέχεια και όλη μέρα.

Ο Φανούλης και ο Θανούλης δεν θα παίζουν χιονοπόλεμο, γιατί θα κουραστούν από τον πολύ χιονοπόλεμο. Αλλά η Μαριάννα δεν κουράζεται καθόλου να παίζει με τον αγαπημένο της Τουρτούρη.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΑΛΙΑΡΙΔΗΣ

Και τώρα ο Παντελής. Θα μας πει την ιστορία: « Ο Τουρτούρι λιώνει ».

Τα μάγια του ΤουρτούρηΟ Τουρτούρης φοβόταν μη λιώσει. Όμως αυτό που δεν ήθελε βγήκε αληθινό, έλιωσε! Πάει ο Τουρτούρης, έγινε νερό. Όταν ήρθε η Μαριάννα στενοχωρήθηκε πάρα πολύ, γιατί ο Τουρτούρης της

είχε υποσχεθεί να μη λιώσει ποτέ. Όμως η Μαριάννα αναρωτήθηκε: -Αφού έχει τόσο κρύο πώς έλιωσε ο χιονάνθρωπος;

Τότε είδε κάτι: Ένα σκυλάκι αλλά δεν ήταν ένα οποιοδήποτε σκυλάκι. Ήταν το σκυλάκι της βασίλισσας νεράιδας.

Και λέει το σκυλάκι στη Μαριάννα :- Ο χιονάνθρωπος δεν έλιωσε μόνος του. Αλλά τον έλιωσε η βασίλισσα μου,

που μισεί τους χιονάνθρωπους.-Το ήξερα ότι δεν έλιωσε μόνος του. Μου το είχε υποσχεθεί, είπε η

Μαριάννα. Και πού είναι αυτή η βασίλισσα νεράιδα;-Ακολούθησέ με και θα σου πω πού είναι, είπε το σκυλάκι.

Η Μαριάννα το ακολούθησε με περιέργεια. Πράγματι, το σκυλάκι έλεγε την αλήθεια. Ήταν ένα πελώριο κάστρο.-Καλημέρα, βασίλισσα! Αυτή είναι η φίλη μου, η Μαριάννα. Θέλει να σας

ρωτήσει γιατί λιώσατε τον χιονάνθρωπο της, είπε το σκυλάκι.-Τον έλιωσα γιατί τους μισώ, είπε θυμωμένη η βασίλισσα. Εκτός αν μου βρεις

το γαλάζιο κρύσταλλο.Η Μαριάννα ψάχνει από δω, ψάχνει από κει και βλέπει μια γέφυρα με ένα

ποτάμι. Ε, τι να κάνει; Την προσπερνάει και βρίσκει το γαλάζιο κρύσταλλο. Όμως η μαγική γέφυρα έσπασε! Πηδάει πολύ δυνατά αλλά «μπλουμ» μπήκε

στο νερό. Τότε κατάλαβε ότι ο κρύσταλλος που κρατούσε ήταν ψεύτικος. Μέσα στο νερό ήταν ο αληθινός. Άφησε τον ένα και πήρε τον άλλο.

Βγήκε από το νερό, τρέχει γρήγορα να πάει στη βασίλισσα. Όταν την είδε η βασίλισσα έκπληκτη πήρε τον κρύσταλλο, μόνο που αυτή δεν ήθελε τον

κρύσταλλο, ήθελε να σκοτώνει χιονάνθρωπους. Και έτσι από τα πολλά τα νεύρα της βούλιαξε το κάστρο της και έτσι πέθανε κι αυτή.

Η Μαριάννα βλέπει τον Τουρτούρη και είναι ζωντανός! Πήρε και το σκυλάκι της βασίλισσας και όλοι ήταν πολύ χαρούμενοι.Τι θα γίνει όμως όταν θα λιώσει από τον ήλιο ο Τουρτούρης;

Θα φτιάξει πολλούς Τουρτούρηδες και θα κρατήσει έναν.- Ώρα για να φτιάξω Τουρτούρηδες, λέει η Μαριάννα .

ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΗ

Η σειρά της Φωτεινής. Η ιστορία της

έχει τ ίτλο: « Τα μάγια του Τουρτούρη».

Ο Τουρτούρι και ο Αη-Βασίλης Μετά από λίγο καιρό άρχισε να έχει ζέστη, αλλά όχι πολύ, λίγο. Ο Τουρτούρι άντεξε. Η μαμά της Μαριάννας έκανε κι άλλο παιδί που το έλεγαν Μήτσο. Η Μαριάννα πήγαινε μια φορά την μέρα στον Τουρτούρι και τον έβλεπε. Ο Μήτσος άρχισε να πηγαίνει και αυτός και η Μαριάννα σύστησε τον Μήτσο στον Τουρτούρι.Όμως, μετά από λίγο καιρό ο Τουρτούρι άρχισε να λιώνει γιατί ήρθε το καλοκαίρι. Πήρε όμως βραβείο για τον πιο καλό χιονάνθρωπο που έζησε πιο πολύ από όλους τους χιονάνθρωπους.

Όταν έλιωσε ο Τουρτούρι όλοι είχαν αναστατωθεί και έκλαιγαν για παρά πολλή ώρα.Τότε ο θεός του είπε:- θα σε αφήσω να πηγαίνεις στη Μαριάννα και στο Μήτσο αλλά κάθε καλοκαίρι θα έρχεσαι πίσω, γιατί αν δεν έρχεσαι δεν θα σε ξαναφήσω να πας άλλη φορά. Πήγαινε να τους πεις ότι θα έρχεσαι το χειμώνα αλλά θα φεύγεις το καλοκαίρι.

Ο Τουρτούρι τους το είπε και χάρηκαν παρά πολύ, τόσο πολύ που έκαναν πάρτι για τον Τουρτούρι, που θα ερχόταν

κάθε Χριστούγεννα. Και φυσικά κάθε Χριστούγεννα ο Μήτσος και η Μαριάννα τον

περίμεναν με ανυπομονησία.Ο Τουρτούρι κράτησε την υπόσχεση του και ερχόταν πάντα.

Και όχι μόνο αυτό. Γνωρίστηκε με τον Αη Βασίλη και τον σύστησε στον Μήτσο και στην Μαριάννα, οι οποίοι κέρδισαν μια βόλτα

με το έλκηθρο του Αη-Βασίλη. Έτσι έγιναν πολύ φίλοι με τον Αη-Βασίλη και έπαιρναν ό,τι

δώρο ήθελαν. Για αυτό, όταν ήθελαν να πάνε κάπου, τον έπαιρναν

τηλέφωνο και την Πρωτοχρονιά πήγαινε ο Μήτσος και η Μαριάννα στο εργαστήριο των ξωτικών.

Και έγιναν ανθρωποξωτικά και μπορούσαν να πετάξουν. Έτσι, πήγαν όλα καλά και ο Αη-Βασίλης τους αγαπούσε πολύ και

έφτιαξε δυο έλκηθρα, ένα για τον καθένα τους. Όλοι ήταν καλά. Ήταν πολύ τυχεροί, γιατί και ήξεραν τον

Αη-Βασίλη και είχαν και δικό τους έλκηθρο. Έτσι τις παραμονές των Χριστουγέννων ντυνόντουσαν καλά και

πήγαιναν πολλές βόλτες. ,Αλλά και πολλές άλλες φορές, όταν ήθελαν να πάνε πολύ μακριά έπαιρναν τα έλκηθρα και πήγαιναν σε σχετικά παρά

πολύ λίγη ώρα. Άλλες φορές, όταν ήθελαν να χαλαρώσουν, έπαιρναν τα

έλκηθρα και πήγαιναν στον Όλυμπο ή στο Έβερεστ. Και πραγματικά ήταν πολύ χαλαρωτικό.

Έτσι όλα ήταν καλά. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Και τώρα ο Δημήτρης, στην ιστορία: « Ο Τουρτούρι και ο

Αι-Βασίλης ».

Το άγαλμα της ελευθερίας

O Τουρτούρι βρισκόταν στην Αμερική και είχε γίνει φίλος με το άγαλμα της ελευθερίας.

Μια μέρα που το άγαλμα της ελευθερίας μαζί με τον Τουρτούρι μιλούσαν, τα παιδιά η Μαριάνα , ο Θανούλης και ο Φανούλης παίζανε με το χιόνι

μεταξύ τους. Ξαφνικά της Μαριάνας της έφυγε μια χιονόμπαλα

και τότε άρχισαν να παίζουν χιονοπόλεμο και όρμησαν στο άγαλμα της ελευθερίας και στον

χιονάνθρωπο χαρούμενοι.Τότε όμως, το άγαλμα της ελευθερίας και ο

φοβερός, καταπληκτικός χιονάνθρωπος σταμάτησαν να μιλούν.

Όμως, τα παιδιά χαρούμενα συνέχισαν τον χιονοπόλεμο και έτσι το άγαλμα της ελευθερίας και ο χιονάνθρωπος ξανάρχισαν να παίζουν μαζί με τα

παιδιά. Μετά από λίγο τα παιδιά κάθισαν να ξεκουραστούν. 'Ύστερα ήρθαν και άλλα παιδιά τα οποία πέταξαν

κατά λάθος μια χιονόμπαλα στο πρόσωπο του χιονάνθρωπου και του ζήτησαν συγγνώμη. Τα παιδιά που είχαν έρθει σταμάτησαν τον

χιονοπόλεμο και έφυγαν. Έτσι, η Μαριάνα, ο Φανούλης και ο Θανούλης και

το άγαλμα της ελευθερίας και ο χιονάνθρωπος άρχισαν να παίζουν κρυφτό χαρούμενοι.

Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΛΑΛΗΣ

Ήρθε η ώρα να ακούσουμε την ιστορία του Νίκου: « Το άγαλμα της ελευθερίας».

ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΦΗΣΩ ΠΟΤΕ…...Η Μαριάννα ξαναγύρισε και είδε το χιονάνθρωπο, να περιμένει με αγωνία μήπως ερχόταν. Ο χιονάνθρωπος την είδε και χάρηκε πάρα πολύ.Την επόμενη μέρα, η Μαριάννα γνώρισε ένα καινούργιο

φίλο, τον Κώστα. Χάρηκε πολύ, γιατί όταν θα πήγαινε στη μητέρα της, θα

ήταν κάποιος εκεί μαζί με τον Τουρτούρη για να μην είναι μόνος του.

Ο Τουρτούρης, όταν ήταν με τον Κώστα, δεν του μιλούσε καθόλου και του γυρνούσε την πλάτη του. Όταν

όμως ήταν εκεί η Μαριάννα και της μιλούσε και παίζανε μαζί. Αυτό συνεχίστηκε για τρεις εβδομάδες. Ο Τουρτούρης δεν ήθελε για παρέα του τον Κώστα, ήθελε τη Μαριάννα για να παίζουνε… Όταν το είπε αυτό στη Μαριάννα, εκείνη του απάντησε: «Εντάξει, λοιπόν, θα σου κάνω εγώ παρέα και όχι ο Κώστας, αλλά όταν φεύγω θα μένεις μόνος σου…» και ο Τουρτούρης της απάντησε: «Καλά, θα μένω μόνος μου, όταν εσύ θα λείπεις. Αφού ούτως ή άλλως είμαι μέσα στον κήπο σου, θα σε έχω λίγο κοντά μου».Την άλλη μέρα ο Κώστας δεν πήγε να κάνει παρέα στον Τουρτούρη και ο Τουρτούρης ήταν πολύ χαρούμενος γι’ αυτό.Αλλά τότε γνώρισε ένα καινούργιο χιονάνθρωπο, που

τον είχαν φτιάξει ο Θανούλης και ο Φανούλης και τώρα έκανε παρέα μαζί του.

Τον νέο του φίλο τον ονόμασαν Φασολάκη, γιατί του είχαν βάλει αντί για μύτη, ένα φασολάκι και όποιος

περνούσε και τον έβλεπε γελούσε μαζί του, γιατί ήταν πολύ αστείος

Και τώρα θα μας πει την ιστορία της η

Ντέμη. Της έχει δώσει τον τίτλο:

« Δε θα σε αφήσω ποτέ».

Όταν ήρθε η άνοιξη, ο Φασολάκης έλιωσε. Τότε άρχισε να ξαναπαίζει με τη Μαριάννα και της υποσχέθηκε ότι δεν θα έλιωνε ποτέ και ότι θα παίζανε κάθε μέρα μαζί. Όμως σκεφτόταν και το φίλο του το Φασολάκη που τον είχε χάσει και στενοχωριόταν και συνεχώς μονολογούσε: «Ευτυχώς που έχω κι εσάς κι έχω τουλάχιστον λίγη συντροφιά…». Τότε η Μαριάννα τον ρώτησε: «Ποιον έχεις Τουρτούρη για συντροφιά;» κι εκείνος της απάντησε: «Εσείς είστε η συντροφιά μου. Εσύ, ο Φανούλης και ο Θανούλης. Εσείς είστε οι φίλοι μου που κρατάτε συντροφιά σχεδόν όλη την ημέρα».

Την επόμενη ημέρα ήρθε ο Κώστας για να αποχαιρετήσει τον Τουρτούρη και τη Μαριάννα, γιατί θα έφευγε ταξίδι και δεν θα ξαναγυρνούσε ποτέ. Ο Τουρτούρης τον αποχαιρέτησε και του ευχήθηκε να έχει καλό ταξίδι. Ο Κώστας τον ευχαρίστησε για τις ευχές του και την υπομονή του.

…Έτσι ο Κώστας έφυγε. Σαν να στενοχωρήθηκε λιγάκι ο Τουρτούρης, γιατί τον ένιωθε λίγο φίλο για όλο αυτόν τον καιρό που περάσανε μαζί…

Ο Τουρτούρης το μεθεπόμενο καλοκαίρι, δεν άντεξε την αφόρητη ζέστη και έλιωσε. Αυτό ήταν πάρα πολύ σκληρό κυρίως για τη Μαριάννα, αλλά και για το Φανούλη και για το Θανούλη.

Οι τρεις φίλοι περίμεναν να έρθει ο Χειμώνας. Μόλις χιόνισε, φτιάξανε ένα καινούργιο χιονάνθρωπο και τον ονόμασαν, Μπιφτεκάκη. Η Μαριάννα τότε κατάλαβε ότι ο Τουρτούρης θα είναι για πάντα στην καρδιά της και ότι είναι μοναδικός.

ΝΤΕΜΗ ΜΑΡΜΑΡΑ

ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΦΗΣΩ ΠΟΤΕ…(συνέχεια)

Η ιστορία του Λάμπρου έχει τ ίτλο: «Η N.C.I.S. και ο

Αη-Βασίλης».

Η N.C.I.S.και ο Αη-Βασίλης

…Μετά από λίγο καιρό ο Τουρτούρι είδε έναν περαστικό, τον Πράκτορ Jon που ήταν πράκτορας της N.C.I.S. Ο Τουρτούρι τον ρώτησε:-Μήπως μπορείτε να μου πείτε τι μέρα ήταν εχθές και τι μέρα είναι τώρα; Ο πράκτορας Jon του απάντησε:-Εχθές ήταν Τρίτη και τώρα Τετάρτη, όμως να σε ρωτήσω κάτι;-Ναι.-Γιατί με ρωτάς;-Γιατί θέλω να έρθει η φίλη μου η Μαριάννα.-Και που μένει αυτή η Μαριάννα η φίλη σου; -Αυτό είναι απόρρητο, ποτέ δε θα σου το πω, γιατί μπορεί να την κλέψεις. Τότε βγαίνει η Μαριάννα και λέει:-Γεια σου Τουρτούρι!-Γεια Μαριάννα. Εσύ πράκτορα φύγε.Τότε ο πράκτορας Jon έφυγε και του είπε του Τουρτούρι:- Θα ξαναγυρίσω, να το ξέρεις αυτό, εντάξει;-Ναι, πράκτωρ.

Το βράδυ που είχε πανσέληνο και φώτιζε, όλοι οι NCIS πήγαν εκεί που ήταν ο χιονάνθρωπος με ένα μηχάνημα που θα ακινητοποιούσε όλη την πόλη εκτός από τους πράκτορες της NCIS. Το έβαλαν να δουλεύει και τους ακινητοποίησε όλους. Όμως δεν προγραμμάτισαν το μηχάνημα να ακινητοποιήσει και εκείνους που είναι στο σπίτι. Και τότε το είδαν αυτό που γινόταν και έβαλαν εξοπλισμούς που δε θα τους πάγωναν οι ακτίνες

και έτσι πήραν εργαλεία και βγήκαν έξω.

Τότε όλοι μαζί χάλασαν το μηχάνημά τους και όλη η πόλη σώθηκε. Όμως, λίγο αργότερα, ο χιονάνθρωπος έλιωσε επειδή ήρθε η άνοιξη. Τότε όλοι έκλαψαν και πήγαν στο σπίτι και

άνοιξαν την τηλεόραση και είδαν στις ειδήσεις ότι ο Τουρτούρι πήγε στον Βόρειο Πόλο και όλοι χάρηκαν που ζει. Αποφάσισαν να τον επισκεφτούν στον Βόρειο Πόλο. Όταν έφτασαν, είδαν τόσο χιόνι που άρχισαν να φτιάχνουν

άλλους χιονάνθρωπους. Όταν τελείωσαν πήγαν στον Τουρτούρι και του είπαν ότι έχουν κι άλλους χιονάνθρωπους, όμως δεν υπήρχε κανείς.

Τότε πήγαν στον Αϊ Βασίλη και τους είπε:-Δε θέλω άλλους πράκτορες, έχω ήδη έναν.-Ποιον;-Τον Τουρτούρι.-Τον Τουρτούρι!!-Ναι.-Τότε ας φύγουμε.Έφυγαν στεναχωρημένοι για την Ελλάδα. Είδαν πως χιόνιζε και έφτιαξαν κι άλλον χιονάνθρωπο, αλλά δεν τον

έφτιαξαν μόνο με χιόνι, έβαλαν και σίδερο από πάνω για να μη λιώσει σαν τον Τουρτούρι.

Για να θυμούνται τον Τουρτούρι ονόμασαν και τον σιδερένιο Τουρτούρι και δεν έλιωσε ποτέ και τον θυμούνται για πάντα.

Αν θέλετε να το διευκρινίσετε πηγαίνετε εκεί και ρωτήστε τους αν τον θυμούνται.

ΛΑΜΠΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ

Η N.C.I.S. και ο Αϊ Βασίλης (συνέχεια)

«Οι φίλοι αποχωρίζονται»

…Μετά από όλα αυτά η Μαριάννα δεν έβγαζε απ’ το μυαλό της τον Τουρτούρι τον χιονάνθρωπο.

Αμέσως μετά σκέφτηκε μια ιδέα: έπεισε τη μαμά της αν μπορεί να πάει στην πλατεία να δει τον φίλο της, αλλά η μαμά της δεν

την άφησε γιατί ήταν έξω όλο το πρωί. Άκουσε τον αδερφό της τον Φανούλη να λέει :

-Μαμά, γεια, φεύγω, πάω αγγλικά. Η Μαριάννα άκουσε τον αδερφό της και του είπε:

-Φανούλη σε παρακαλώ θα πας μετά στην πλατεία να δεις τον Τουρτούρι αν με περιμένει; Έλα, σε παρακαλώ, εσύ που είσαι και καλός αδερφούλης ; -Καλά, καλά, εντάξει, είπε ο Φανούλης.

Έτσι κι έκανε μετά από τα αγγλικά του, όπως της υποσχέθηκε. Πήγε στην πλατεία αλλά δεν μπόρεσε να βρει ποιος ήταν δικός τους ,

γιατί τα παιδιά στην πλατεία δεν μπορούσαν να αντισταθούν στην ομορφιά του Τουρτούρι και πολλά έφτιαξαν παρόμοιους

χιονάνθρωπους. Άλλα παιδιά έκαναν πορτρέτο, δηλαδή τον ζωγράφισαν και άλλα τον φωτογράφισαν και όλα αυτά το μεσημέρι που

γυρνούσε ο Φανούλης από τα αγγλικά .Κοιτώντας ο Φανούλης τα παιδιά σκέφτηκε : τόσο πολύ ωραίο τον

φτιάξαμε δηλαδή, τόσους θαυμαστές έχει; Παναγία μου… Μετά γύρισε στο σπίτι και η Μαριάννα είχε πολύ αγωνία τι θα της πει ο αδερφός της. Αλλά ο αδερφός της τής είπε ότι όλοι οι χιονάνθρωποι

είναι παρόμοιοι και δεν μπορούσε να τον ξεχωρίσει. Η Μαριάννα στενοχωρήθηκε πολύ με αυτά που της είπε ο Φανούλης, και η καημένη

περίμενε τον άλλο Χειμώνα. Όμως ο Τουρτούρι κράτησε την υπόσχεση του το να μην λιώσει ποτέ.

Την τελευταία μέρα του χειμώνα έβγαλε πολύ ήλιο και η Μαριάννα έτρεξε γρήγορα στη πλατεία να δει τον φίλο της αλλά την τελευταία

στιγμή ο Τουρτούρι αποχαιρέτησε την Μαριάννα. Κι έτσι ο χιονάνθρωπος και κορίτσι αποχαιρετιστήκανε για πάντα

στενοχωρημένοι.Τον άλλο χειμώνα η Μαριάννα έφτιαξε άλλο χιονάνθρωπο για να

θυμούνται τον Τουρτούρι. Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. ΘΩΜΑΗ ΚΡΕΜΛΙΔΟΥ

Και τώρα η Θωμαή .

Θα μας πει την ιστορία : «Οι φίλοι

αποχωρίζονται».

Οι γονείς, χωρίς να ξέρουν εάν η Μαρίνα είναι εντάξει, τρέχουν να δουν τι έγινε. Η Μαρίνα όμως ήταν ξύπνια γιατί την σήκωσε ένας κύριος από κάτω που είχε λιποθυμήσει. Όταν οι γονείς της έφτασαν, θύμωσαν με τον Φανούλη και τον Θανούλη αλλά ο κύριος εξήγησε στους γονείς τι έγινε και έτσι λύθηκε το πρόβλημα που υπήρχε. Η μαμά και ο μπαμπάς πήραν τα τρία αδέλφια και πήγαν σπίτι.  Όμως η μαμά εξήγησε στα παιδιά ότι δεν θα πηγαίνουν από εδώ και πέρα μόνοι τους να παίζουν. -Θα έρχεται και κάποιος μεγάλος μαζί σας για να σας προσέχει και ποτέ κρυφά και όταν θα πηγαίνουμε θα είναι μόνο για δύο ώρες. -Μαμά, μπορούμε να πάμε λίγο τώρα;-Εντάξει, αλλά μόνο για μια ώρα.Η μαμά, ο μπαμπάς και τα παιδιά ξεκίνησαν. Όταν έφτασαν, η Μαριάννα έτρεξε στον χιονάνθρωπο και του είπε:-Θα φτιάξω ένα ξύλινο κουτί θα σε βάλω μέσα και έτσι δεν θα λιώνεις.Αυτή ήταν η ιδέα της Μαρίνας.  Έτσι κι έγινε. Κάθε χρόνο ο χιονάνθρωπος μπορούσε να λιώσει από τον ήλιο και να χαλάσει αλλά ξαναπάγωνε όταν είχε κρύο. Έτσι ήταν και οι δυο ευτυχισμένοι κι εμείς καλύτερα.   ΜΑΡΩ ΔΕΚΑΡΙΣΤΟΥ

Ο ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ & ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ»  

Η Μαρίνα φοβήθηκε ότι ο χιονάνθρωπος της θα έλιωνε μέχρι να γυρίσει. Αλλά θυμήθηκε ότι της υποσχέθηκε ότι δεν θα έλιωνε για ένα διάστημα.

Έτσι έπεσε και κοιμήθηκε χωρίς να ανησυχεί για τίποτα. Την επόμενη  μέρα ο χιονάνθρωπος ήταν εκεί έξω αλλά ένιωθε να τον λιώνει ο ήλιος.

Η Μαρίνα όταν έφτασε είπε χωρίς άγχος στον χιονάνθρωπο. -Το ήξερα ότι δεν θα έλιωνες.

 Όμως ο χιονάνθρωπος ήξερε ότι έλιωνε και είπε στην Μαρίνα κάτι που θα την στενοχωρούσε μάλλον. - Μαρίνα ξέρεις το φως του ηλίου με ζεσταίνει και εγώ είμαι φτιαγμένος από χιόνι και το χιόνι λιώνει και

εγώ θα  πεθάνω. Η Μαρίνα, που αγαπούσε και νοιαζόταν για τον χιονάνθρωπο, όταν άκουσε αυτά τα λόγια λιποθύμησε από

την τρομάρα της. Ο χιονάνθρωπος είχε αδυναμία στη Μαρίνα. Όταν την είδε να σωριάζεται στο πάτωμα τρόμαξε. Μα και τα

αδέλφια της ήταν αλλού πιο μακριά και δεν μπορούσε να τα φωνάξει. Όμως καλά που ύστερα  από λίγο ο Φανούλης  την είδε και το είπε στον αδελφό του. Έτρεξαν αμέσως να

δουν τι είχε πάθει η αδελφή τους η Μαρίνα. Όμως ούτε η μαμά της και ο μπαμπάς της το ήξεραν κι έτσι τα δυο αδέλφια έτρεξαν να το πουν στους γονείς τους.

Για να ακούσουμε τώρα τι θα μας πει η Μάρω .Ο τίτλος της ιστορίας ε ίναι : «Ο χιονάνθρωπος και το κορίτσι».

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΤΟΥΡΙΌταν η Μαριάννα πήγε στο σπίτι ο Τουρτούρης αναρωτήθηκε πώς δεν θα λιώσει. Συνέχεια έβλεπε τι καιρό θα κάνει. Ο φίλος του, ο Φανούλης, τον

βοήθησε και πήγε ξανά να δουν τις ειδήσεις του καιρού. Όταν ο χιονάνθρωπος είδε ότι στις ειδήσεις δεν θα έρθει ακόμη ο ήλιος ήταν

χαρούμενος που δεν θα έλιωνε. Ο Φανούλης ήταν από τα δίδυμα και έκαναν καλή παρέα. Όμως τον Θανούλη δεν τον είχε φίλο και εκείνος ορκίστηκε να λιώσει τον Tουρτούρη. Σκέφτηκε να τον φέρει μέσα στο σπίτι και να ανοίξει τη σόμπα στο εκατό. Το άναψε και

είπε:-Πάω να φέρω κάτι να φάμε και θα βγω από την πίσω πόρτα. Έτσι έκανε αλλά επειδή θα έλιωνε και το χαλί θα λερωνότανε, η μαμά θα τον μάλωνε αλλά και

γιατί θα έκανε να στεναχωρεθούν οι φίλοι του. Η φίλη του η Μαριάννα πολύ θα στεναχωριόταν και επειδή ήταν ο πιο καλός φίλος και θα πλήγωνε τον Φανούλη

τον αδελφό του και πια ούτε θα έπαιζε ποτέ. -Η Μαριάννα και ο Φανούλης θα προσπαθούσαν να ξαναφτιάξουν άλλο. Τότε

σκέφτηκε άλλο σχέδιο και είπε ότι θα έφτιαχνε μια σπηλιά για να τον κλείδωνε εκεί μέσα και να έκανε μια πρίζα για να έχει την σόμπα ανοιχτή για να λιώσει τον Τουρτούρη. Τότε η Μαριάννα θα τον έψαχνε και άμα παίζουν κρυφτό θα

είναι καλύτερα. Έτσι έκανε και έπαιζαν κρυφτό. Όμως η Μαριάννα έκλεβε και είδε τον

Τουρτούρη να τον πήγαινε κάπου και ο Φανούλης πήρε όλα τα παιδιά και έκαναν στρατόπεδο από χιόνι . Τότε ένα παιδί είπε ότι ήταν παγίδα για να τον λιώσει ο Θανούλης και θα σε πάει σε μια σπηλιά που εκεί έφτιαξε μια πρίζα για να βάλει την σόμπα για να σε σκοτώσει επειδή δεν τον έπαιζαν ποτέ. Και λέει ο

Τουρτούρης: «Εσύ πώς το ξέρεις;»Κι εκείνος είπε: «Η Μαριάννα είχε πάει στο σπίτι να σε βρει στο κρυφτό και είδε κάποια σχέδια του Θανούλη και μου το είπε να σου το πω και κάνουμε

πόλεμο. Έχουμε ένα κάστρο και μας προκάλεσε.»Ο Τουρτούρης ξέφυγε από τον Θανούλη και του είπε: «Αφού θέλεις να με

σκοτώσεις θα περάσεις από τους φίλους μου.» Όλοι τους πήραν χιόνι και το πετούσαν στο Θανούλη. Έγινε σαν

χιονάνθρωπος και είναι άρρωστος από το τόσο χιόνι. Έτσι ο Τουρτούρης δεν σκοτώθηκε και ήταν καλός φίλος με τον Θανούλη και του είπε να έρθει στην παρέα και του ζήτησε συγνώμη που τον έσπρωξε και

χτύπησε στο κεφάλι. ΦΩΤΗΣ ΣΙΓΓΙΡΙΔΗΣ

Να και ο Φώτης .Θα μας πει την ιστορία

του: «Ο πόλεμος για τον

Τουρτούρι».

ΔΥΟ ΦΙΛΟΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ Ένας κοκκινολαίμης που περνούσε από την πλατεία, συνάντησε έναν

χιονάνθρωπο. Κατέβηκε κάτω στη γη και τον ρώτησε:Κοκκινολαίμης: Πώς σε λένε;Τουρτούρι: Με λένε Τουρτούρι. Εσένα πώς σε λένε;Κοκκινολαίμης: Εμένα με λένε Γιωργάκη, ο Κοκκινολαίμης.Τουρτούρι: Εσένα σου αρέσει να πετάς ψηλά;Κοκκινολαίμης: Ναι, γιατί βλέπω όλο τον κόσμο. Εσύ δεν βαριέσαι που δεν περπατάς;Τουρτούρι: Όχι, γιατί παίζω με τα παιδιά χιονοπόλεμο.Κοκκινολαίμης: Α! Να τα παιδιά που παίζεις μαζί τους. Τότε εγώ πρέπει να φύγω για να πάω σε πιο ζεστά κλίματα. Θα έρθω τον άλλο χειμώνα όταν θα περάσω.Τουρτούρι: Εντάξει, αλλά άμα δεν έρθεις, θα πω τα παιδιά να σου στέλνουν γράμμα και θα σου γράφω πως τα περνάω και άλλα πολλά πράγματα. Γειά σου καλέ μου φίλε.Κοκκινολαίμης; Γεια και σε σένα..

Μια άλλη μέρα ξαναμίλησαν.Κοκκινολαίμης: Γεια σου Τουρτούρι.Τουρτούρι: Γεια σου Γιωργάκη. Τα παιδιά έφτιαξαν έναν άλλο χιονάνθρωπο και είμαστε οι καλύτεροι φίλοι σε όλο τον κόσμο.Κοκκινολαίμης: Μα.. εμείς ήμασταν οι καλύτεροι φίλοι στο κόσμο.Τουρτούρι: Ναι, αλλά βρήκα καινούριο φίλο.Κοκκινολαίμης: Καλά τότε να μην σας ενοχλώ. Γεια σας καλά να περάσετε. Όταν ο Τουρτούρης έπαιζε με τον καινούριο φίλο του, σιγά σιγά τον

βαρέθηκε και γι’ αυτό είδε σε όλη την πλατεία μήπως δει τον Κοκκινολαίμη αλλά δεν τον βρήκε. Τότε σκέφτηκε να του στείλει ένα

γράμμα για να ξαναγίνουν πάλι φίλοι για πάντα. Ο Γιωργάκης το δέχτηκε τότε και ετοίμασε τα πράγματα του και έφυγε για την πλατεία. Τότε έγιναν και πάλι οι καλύτεροι φίλοι για

πάντα και από τότε είναι δυο φίλοι. ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΧΑΤΖΗΠΑΛΟΥΣΗ

Ας ακούσουμε τώρα τη Βάσωστην ιστορία της : «ΔΥΟ ΦΙΛΟΙ ΓΙΑ

ΠΑΝΤΑ».

Η ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΤΟΥΡΗ

Όταν έμεινε μόνος ο Τουρτούρης, ο χιονάνθρωπος, ένα σπουργίτι κάθισε στη μύτη του που ήταν από καρότο. Άρχισε να τρώγει μικρές μπουκιές καρότο. -Έεε… γιατί τρως τη μύτη μου; -Μπα, δεν ήξερα ότι οι χιονάνθρωποι μιλάνε. -Εσείς τα πουλιά που ταξιδεύετε σε όλο τον κόσμο, ξέρετε μήπως ένα μέρος όπου δε θα λιώσω ποτέ;-Βεβαίως ξέρουμε, είναι στο Βόρειο Πόλο, πολύ μακριά. Ούτε κι εγώ δεν έχω φτάσει εκεί.

Σε λίγο βρήκαν ξανά τα παιδιά. Η Μαριάννα τον πλησίασε και του ταίριαξε το κασκόλ.

Όλοι μαζί αποφάσισαν να φτιάξουν έναν δεύτερο χιονάνθρωπο, που την ονόμασαν Χιονούλα.

Ο Τουρτούρης χάρηκε πολύ, και αποφάσισε να μείνει εκεί οπού είχε παρέα, συντροφιά, παρά να ζήσει για

πάντα, αλλά ολομόναχος. Όταν ήρθε η άνοιξη οι δυο χιονάνθρωποι άρχισαν να λιώνουν. Κανείς δεν τους

έβλεπε γιατί όλοι ήταν κλεισμένοι στα σπίτια τους λόγω της βαρυχειμωνιάς. Οπότε συνειδητοποίησαν ότι ήρθε το

τέλος τους. Αφού γύρισαν τα παιδιά, στεναχωρήθηκαν πολύ, αλλά

υποσχεθήκαν ότι τα άλλα Χριστούγεννα θα τα ξαναπεράσουν τόσο ωραία, ίσως και ωραιότερα, άρα και

ωραιότατα;-Ναι, φώναξαν όλοι μαζί.

ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΙΩΣΗΦΙΔΟΥ

Και τώρα η Νάσια .. .Θα μας πει την

ιστορία : «Η παρέα του Τουρτούρη».

Ο χιονάνθρωπος που έλιωσε

- Θυμάσαι, Τουρτούρη, που σε είπα να μη λιώσεις ποτέ; - Ναι , θυμάμαι. Πέρυσι το χειμώνα μου το είπες. Αν όμως έρθει το καλοκαίρι και η ζέστη με λιώσει; Έτσι θα πεθάνω και δε θα ζω. Αν λιώσω εγώ, εσύ τι θα κάνεις;- Θα σκεφτώ με την παρέα μου να φτιάξουμε ένα άλλο χιονάνθρωπο.- Έτσι θα ‘ναι πάλι όμορφα! - Το πρωί κάθε μέρα θα έρχομαι να σε βλέπω έξω.- Να με βλέπεις κάθε μέρα έξω από το παράθυρο, για να μην πεθάνω.

Ένα βράδυ όταν ο χιονάνθρωπος κοιμόταν έξω στην αυλή ήρθαν τρεις λύκοι. Άρχισαν να καταβροχθίζουν τον Τουρτούρη.

Ο χιονάνθρωπος φώναζε συνέχεια : «Βοήθεια, βοήθεια» αλλά η Μαρίνα δεν άκουγε τις φωνές του Τουρτούρη.

Οι λύκοι έφυγαν αφού φάγανε τον χιονάνθρωπο. Το επόμενο πρωί η Μαρίνα σηκώθηκε από το κρεβάτι και πήγε στο

παράθυρο και είδε τον Τουρτούρη πεθαμένο. Στεναχωρήθηκε πάρα πολύ. Όταν οι λύκοι επέστρεψαν στη φωλιά τους είδαν την υπόλοιπη αγέλη και τους

είπανε ότι φάγανε τον Τουρτούρη. Όμως ήταν σίγουροι πως τα παιδιά θα φτιάχνανε ξανά το χιονάνθρωπο.

Έτσι ήρθε η άνοιξη και η Μαρίνα δεν μπορούσε πια να κάνει άλλο χιονάνθρωπο. Σε μια γωνιά όμως του σπιτιού, που είχε σκιά και οι αχτίδες του ήλιου δύσκολα

φτάνανε εκεί, είχε μείνει λίγο χιόνι. Έτσι η Μαρίνα σκέφτηκε να φτιάξει με αυτό το λίγο χιόνι έναν καινούριο

χιονάνθρωπο. Οι λύκοι όμως ένα βράδυ επιτέθηκαν ξανά στον νέο χιονάνθρωπο.

Πέρασε ο καιρός και ξανάγινε χειμώνας. Η Μαρίνα αφού έβαλε παγίδες για τους λύκους σε όλη την αυλή, έφτιαξε έναν καινούριο Τουρτούρη. Οι λύκοι όμως δεν

πιάστηκαν στις παγίδες. Η Μαρίνα λοιπόν δεν είχε άλλη επιλογή παρά μόνο να φτιάξει ένα χιονάνθρωπο και να τον βάλει μέσα στο σπίτι όπου δεν θα μπορούσε να τον χαλάσει κανείς.

Έτσι ο Τουρτούρης έζησε για πάντα ευτυχισμένος μαζί με τη φίλη του!

Αναστασία Φωτιάδου

Ας ακούσουμε τώρα την Αναστασία

στην ιστορία : «Ο χιονάνθρωπος που

έλιωσε».

Ο ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ

Την άλλη μέρα η Μαριάννα πήγε στο χιονάνθρωπο. Τον φίλησε και του είπε όλα τα μυστικά της. Το πιο μεγάλο μυστικό ήταν ότι

έγραψε κρυφά ένα γράμμα στον Αη-Βασίλη, να της φέρει την ωραιότερη κούκλα.

-Τουρτούρι, μη το πεις σε κανέναν. Θα είναι το μυστικό μας . Και συνέχισαν να παίζουν και ήρθε το βράδυ και έπρεπε να φύγει.- Θα ξαναέρθω αύριο.

Και αυτό γινόταν κάθε μέρα. Παίζανε και γελούσαν . Ώσπου μια μέρα ο χιονάνθρωπος της είπε ότι δεν αντέχει άλλο

γιατί ο καιρός αρχίζει να ζεσταίνει.-Κάποια στιγμή θα φύγω .

Και η Μαριάννα είπε: - Το ξέρω, αλλά θα ξαναέρθεις του χρόνου ;- Μα φυσικά.

Και αγκαλιαστήκανε..Και κάποια μέρα ο Τουρτούρι έλιωσε…

Η Μαριάννα πήγε σπίτι, έκατσε στο παράθυρο και περίμενε να ξαναέρθει ο χειμώνας.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΥΡΙΛΑΣ

Και τώρα ο Βαγγέλης στην ιστορία του:

«Ο χιονάνθρωπος και το κορίτσι».

Θα κλείσουμε με την ιστορία της Ναταλίας :«Πρώτα το κακό και

μετά το καλό».

-Παιδιά, πάμε μια βόλτα στην πλατεία για να παίξουμε χιονοπόλεμο; -Ναι, είπαν τα παιδιά. Και έτσι πήγαν στην πλατεία, έπαιξαν, γύρισαν

πίσω και έπαιξαν κρυφτό.-Παιδιά, λέει η Μαριάννα, σήμερα περάσαμε τέλεια.

-Ωραία, είπε ο Φανούλης καθώς έβρισκε το Θανούλη, το χιονάνθρωπο και την Μαριάννα.

- Τουρτούρι, είπε ο Θανούλης, θέλεις να πάμε να κάνουμε σκι;-Ωραία ιδέα, όμως όταν κάνουμε σκι πρέπει να προσέχουμε και μόλις

τελειώσουμε θα πάμε σπίτι γιατί είναι κιόλας μία η ώρα, είπε ο Τουρτούρι.

Πήγαν λοιπόν, έκαναν σκι, γύρισαν σπίτι και ο χιονάνθρωπος κοιμήθηκε, ενώ τα παιδιά πήγαν να φάνε.

Την άλλη μέρα τα παιδιά πήγανε στον Τουρτούρι και του λέει η Μαριάννα:

-Τουρτούρι, θέλεις να μπεις μέσα στο σπίτι για να μην κρυώνεις;-Όχι, ευχαριστώ, αλλά δεν κρυώνω, είπε ο Τουρτούρι.

-Ωραία, θέλετε να παίξουμε χιονοπόλεμο; λέει ο Φανούλης.-Ναι, είπαν όλοι οι άλλοι.

-Εντάξει, είπε ο Φανούλης και πήγε να παίξει χιονοπόλεμο.Όταν η μαμά τους φώναξε, αυτοί πήγαν αμέσως.

Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. ΝΑΤΑΛΙΑ ΓΚΟΥΝΤΖΗ

ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΑΛΟ!!!

Τότε ο καιρός άρχισε να χαλάει, ο χιονάνθρωπος άρχισε να λιώνει και η Μαριάννα πηγαίνει δίπλα στον χιονάνθρωπο και του λέει: -Τουρτούρι, μη λιώσεις, θέλω να ζήσεις για πάντα, του είπε. - Μα, Μαριάννα, οι χιονάνθρωποι δεν ζουν για πάντα επειδή λιώνουν, της είπε ο Τουρτούρι. Και έτσι ο χιονάνθρωπος έλιωσε και

ήρθε η Άνοιξη, μετά το καλοκαίρι και η Μαριάννα περίμενε να έρθει ο χειμώνας.Τότε ήρθε το φθινόπωρο και ο χειμώνας. Η Μαριάνα ήθελε να φτιάξει και άλλον χιονάνθρωπο για να θυμάται τον Τουρτούρι και φώναξε τα αδέρφια της για να φτιάξουν έναν χιονάνθρωπο.

Μόλις τον φτιάξανε η Μαριάννα είπε:-Να τον λέμε Τουρτούρι, για να θυμόμαστε τον παλιό Τουρτούρι.

-Eντάξει, Μαριάννα, είπαν τα αδέρφια της, όμως ας τον φτιάξουμε καλύτερο. Βλέπεις, ούτε καπέλο δεν έχει, είπε ο Θανούλης.- Καλά, πάω να φέρω το καπέλο του μπαμπά, είπε η Μαριάννα.

Και πήγε να φέρει το καπέλο. Ο Φανούλης και ο Θανούλης πήραν και έβαλαν κλαδιά για χέρια, πέτρες για κουμπιά και ένα κασκόλ. Μόλις ήρθε η Μαριάννα, έφερε το καπέλο και το έβαλε πάνω στον Τουρτούρι. Όταν το τελειώσανε ο χιονάνθρωπος ζωντάνεψε και τους είπε:

Θα κλείσουμε κάνοντας μαζί ένα ταξίδι .

Ένα ταξίδι στον αέρα, παρόμοιο με αυτό που ε ίχα κάνει μαζί με ένα μικρό

μου φίλο κάποτε, όταν του κράτησα το χέρι και πετάξαμε μαζί ,

πάνω από τόπους μαγικούς…Αφήστε την φαντασία σας να δουλέψει,

βάλτε τον εαυτό σας στη θέση του παιδιού και πετάξτε μαζί μου…

Έτοιμοι ; Έτοιμες;Ξεκινάμε….

ΤΕΛΟΣ