Ποταμοί του Κόσμου

ΠΟΤΑΜΟΣ ΑΜΑΖΟΝΙΟΣΟ ποταμός Αμαζόνιος βρίσκεται στη Νότιο Αμερική . Περνάει μέσα από τη Γουιάνα ,το Περού, τον Ισημερινό, τη Βολιβία, τη Βραζιλία, τη Βραζιλία και την Κολομβία .Το μήκος του είναι περίπου 6900 χιλιόμετρα . Κατά την υγρή περίοδο μπορεί να περάσει και τα 200 χιλιόμετρα πλάτος . Πηγές του είναι οι Άνδεις και εκβολή του ο Ατλαντικός ωκεανός.

Βάσια Στάθη

Οι φυλές του ΑμαζονίουΟ Αμαζόνιος δεν έχει ιδιαίτερα μεγάλο πλήθος

λαών που κατοικούν εκεί. Μία σχετικά γνωστή στην περιοχή φυλή είναι οι Γιανομάνι .Οι Γιανομάνι είναι μια φυλή που ζουν και επιβιώνουν από το 6000 π.Χ. και βρίσκονται και κατοικούν στα σύνορα Βραζιλίας Βενεζουέλας .Καταφέρνουν και επιβιώνουν κυνηγώντας , μαζεύοντας σιτηρά και ψαρεύοντας.

Η υλοτομία στον Αμαζόνιο

. Ο Αμαζόνιος βέβαια λόγω των οικονομικών συμφερόντων του εκμεταλλεύεται πολύ συχνά. Επίσης το ποτάμι του Αμαζονίου εξαρτάται και από το δάσος του , το οποίο τον τελευταίο καιρό έχει αρχίσει να καταστρέφεται λόγω υλοτομίας.

Η χλωρίδα του ΑμαζονίουΈνας τόσο μεγάλος υδροβιότοπος δεν είναι

δυνατόν να μην έχει μεγάλη ζωική και φυτική διάπλαση. Ένα πολύ γνωστό φυτό που ζει εκεί είναι το raflesia.

Η πανίδα του ΑμαζονίουΦυσικά ο Αμαζόνιος έχει και πολύ πλούσια

πανίδα .Μερικά από τα ζώα που ζουν εκεί είναι το κολιμπρί το μικρότερο πτηνό στον κόσμο , το ανακόντα ένα από τα μεγαλύτερα φίδια , ο κροκόδειλος ,το πιράνχας ,το ροζ δελφίνι οι ταραντούλες ,και πολλά ειδή βατράχων.

ΜΙΣΣΙΣΣΙΠΗΣΟ Μισσισσιππής και ο παραπόταμός του εκβάλλουν στη θάλασσα 19.000 m3 γλυκέος ύδατος ανά δευτερόλεπτο, αποστραγγίζοντας τα 2/3 του εδάφους των ΗΠΑ.Ο Μισσισσιππής πηγάζει από μια μικρή λίμνη της Μινεσότας, την Τσάκα αλλά σύντομα ενώνεται με τον Μισούρι που κατέρχεται από τα Βραχώδη Όρη.Άλλοι παραπόταμοι είναι ο Αχαιός, ο Κάνσας, ο Άρκανσος κ.α. και καταλήγουν στον κόλπο του Μεξικού εκεί όπου βρίσκεται η πόλη Νέα Ορλεάνη.

Εύα Βασιλοπούλου

Μια ιστορία της Αμερικής που έρχεται να φωτίσει, να τεκμηριώσει, αλλά και να ανατρέψει τις μέχρι τώρα πληροφορίες μας γι' αυτήν. Ο Χάουαρντ Ζιν δεν παγιδεύεται στους εθνικούς μύθου ς της "επίσημης" ιστορίας, που γράφεται "από την οπτική γωνία των κυβερνήσεων, των κατακτητών, των διπλωματών και των ηγετών" και η οποία "όχι μόνο παρουσιάζει μία στρεβλή εικόνα του παρελθόντος, αλλά δημιουργεί και μια παραπλανητική εικόνα για το παρόν". Εκείνος επιλέγει να αφηγηθεί την αμερικανική ιστορία όπως την έζησαν οι γυναίκες, οι εργάτες, οι μαύροι, οι Ινδιάνοι, οι φτωχοί, οι μετανάστες. Παραθέτει τα γεγονότα χωρίς να αγνοεί τις συγκρούσεις ανάμεσα σε εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους, ενώ παράλληλα δεν παραβλέπει ότι οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ δημίων και θυμάτων είναι συχνά δυσδιάκριτες οδηγώντας τα θύματα -απελπισμένα και επηρεασμένα από το σύστημα που τα καταπιέζει- να στρέφονται εναντίον άλλων θυμάτων και να διαπράττουν ωμότητες. Όπως όμως λέει και το απόφθεγμα που επικαλείται ο συγγραφέας: "Η κραυγή των φτωχών δεν είναι πάντα δίκαιη αλλά αν δεν την έχεις ακούσει, δεν θα καταλάβεις ποτέ τι σημαίνει Δικαιοσύνη".

Η "Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών" κυκλοφόρησε το 1984 και εξελίχθηκε σε διαχρονικό μπεστ σέλερ, με πωλήσεις που, μόνο στις ΗΠΑ, έχουν ξεπεράσει το 1.000.000 αντίτυπα. Διδάσκεται σε εκατοντάδες πανεπιστήμια και κολέγια της Αμερικής και έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Στην παρούσα έκδοση περιλαμβάνονται νέα κεφάλαια τα οποία καλύπτουν τις τελευταίες παγκόσμιες εξελίξεις του αιώνα που διανύουμε.

H ιστορία του αμερικανικού λαού

Φωτογραφίες

Φωτογραφιες

Φωτογραφιες

ΠΟΤΑΜΟΣ ΠΑΡΑΝΑΣΟ ποταμός Παρανά έχει

συνολικό μήκος 3280 χλμ., όμως το κύριο μήκος του

είναι 2900 χλμ. και εξ αυτών τα 1600 περίπου

χλμ. από τις εκβολές του.

ΦΟΙΒΗ ΝΑΝΟΥ Κ’ ΕΛΕΝΗ ΠΟΡΙΩΤΗ

πληθυσμΟΣΗ Πολιτεία Παρανά είναι μια από τις διοικητικές περιφέρειες της

νότιας Βραζιλίας. Η έκτασή της φθάνει περίπου τα 200.000 τ.χλμ. ενώ ο πληθυσμός της, το 1950 αριθμούσε 1.300.000 κατοίκους, ενώ

το 1996 ξεπέρασε τα 9.000.000. κατοίκους. Πρωτεύουσα του Παρανά είναι η Κουριτίμπα, άλλες σημαντικές πόλεις είναι ο λιμένας Παρανάγκουα, (επίνειο της Πρωτεύουσας), η Φοζ ντε Ιγκουάτσου, η Κασκάβελ, η Λοντρίνα, η Μαρίγκα και η Πόντα

Γκρόσα.

ΠεριφΕρεια και προϊΟνταΗ περιφέρεια αυτή μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα

εμφάνιζε μικρό πληθυσμό, έπειτα από το συνταγματικό προσδιορισμό της, με την ανακήρυξη της Δημοκρατίας το 1889. Κύρια προϊόντα που άρχισαν να παράγονται στη περιοχή και που συνεχίζουν μέχρι σήμερα είναι η

καλλιέργεια του καφέ και η παραγωγή βάμβακος. Πλούσια επίσης παρατηρείται η κτηνοτροφία με πολλά

κτηνοτροφικά προϊόντα. Μεγάλος αριθμός Ιαπώνων μεταναστών έφθασαν εδώ ως εργάτες στις

καλλιέργειες του καφέ

ΤΕΛΟΣ

Σας ευχαριστούμε που Παρακολουθήσατε!

ΦΟΙΒΗ ΝΑΝΟΥ Κ’

ΕΛΕΝΗ ΠΟΡΙΩΤΗ

Ο Νείλος, αν κι ήταν γνωστός απ' την αρχαιότητα, παράμεινε ανεξερεύνητος στις πηγές του ως το 19ο αιώνα. Στην αρχαιότητα οι Αιγύπτιοι τον λάτρευαν σαν Θεό και τ' όνομά του ήταν Χάπι. Μολονότι ήταν παράλογο, οι Αιγύπτιοι νόμιζαν ότι ο Νείλος πήγαζε από ένα σημείο νοτιότερα του νησιού Ελεφαντίνη, που εκεί, κατά το μύθο, κατοικούσε ο Θεός, αν κι έβλεπαν ότι τα νερά έρχονταν από πολύ μακρύτερα. Ο Νείλος, αν και τα νερά του δεν είχαν τότε αξιοποιηθεί όσο τώρα, ήταν μοναδική πηγή ζωής για την αρχαία Αίγυπτο και σημαντικός συντελεστής για την ανάπτυξη του αιγυπτιακού πολιτισμού.

Ιστορία

Η υπερτρισχιλιετής ιστορία της αρχαίας Αιγύπτου χωρίζεται σε οκτώ ή εννέα περιόδους, οι οποίες αποκαλούνται ενίοτε Βασίλεια και εν τάχει αναλύονται στο παρακάτω χρονολόγιο. Αυτή η σύγχρονη ταξινόμηση είναι αυθαίρετη και βασίζεται σε κοινωνικά κριτήρια ευημερίας, ενότητας και διακυβέρνησης από μία κεντρική εξουσία. Οι ίδιοι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι δεν ομαδοποιούσαν τους κυβερνήτες τους βάσει τέτοιων κριτηρίων. Αντίθετα χρησιμοποιούσαν την έννοια των δυναστειών σε όλη την ιστορική τους διαδρομή. Ο λίθος του Παλέρμο απλά κατονομάζει όλους τους βασιλείς, χωρίς να υποδεικνύει κάποιο είδος ομαδοποίησης. Ο Κανόνας του Τορίνο ομαδοποιεί τους βασιλείς ή βασίλισσες σύμφωνα με την διαδοχή ή καταγωγή τους.

Τη διάκριση των τριάντα δυναστειών, όπως τη χρησιμοποιούμε σήμερα, την οφείλουμε στον Μανέθωνα, τον Αιγύπτιο ιερέα που έζησε στις αρχές της Πτολεμαϊκής περιόδου. Σε πολλές περιπτώσεις όμως δεν είναι απόλυτα κατανοητό γιατί ο Μανέθων ομαδοποίησε ορισμένους βασιλείς σε μια δυναστεία και άλλους σε κάποια άλλη. Για παράδειγμα η 18η Δυναστεία ξεκινά με τον Άμασις (Αχμόσες), αδελφό του τελευταίου βασιλιά της 17ης δυναστείας του Μανέθωνα. Θεωρητικά ο Άμασις και ο Μάριος, θα έπρεπε να ταξινομούνται στην ίδια δυναστεία.

Ορισμένοι Αιγυπτιολόγοι προσπάθησαν να εγκαταλείψουν την ιδέα των Βασιλείων και των δυναστειών, χρησιμοποιώντας απλά την χρονολογική ταξινόμηση. Ωστόσο, χάριν συμφωνίας με την υπάρχουσα βιβλιογραφία και τους δικτυακούς τόπους που ασχολούνται με το θέμα, το παρακάτω χρονολόγιο ακολουθεί αυτή την ταξινομητική αρχή.

Αιγύπτιοι

ΝίγηραςΟ Νίγηρας είναι ο σημαντικότερος ποταμός της δυτικής Αφρικής, με

μήκος περίπου στα 4.180 χιλιόμετρα. Η ροή του σχηματίζει ένα μεγάλο τόξο, που περνά από τα κράτη Γουινέα, Μάλι, Νίγηρα

(κράτος που πήρε το όνομά του από τον ποταμό), από τα σύνορα του Μπενίν και τελικά από τη Νιγηρία, από όπου και χύνεται στον

Κόλπο της Γουινέας (Ατλαντικός Ωκεανός) μετά από ένα εκτεταμένο ποτάμιο δέλτα. Ο Νίγηρας είναι ο τρίτος σε μήκος ποταμός

ολόκληρης της Αφρικής (τον ξεπερνούν μόνο ο Νείλος και ο Κόνγκο). Ο σημαντικότερος παραπόταμος του Νίγηρα είναι ο Μπενουέ.

Οι σημαντικότερες πόλεις κατά μήκος του Νίγηρα είναι το Σιγκουίρι (Γουινέα), το Μπαμάκο, το Μόπτι, το Τιμπουκτού, το Σέγκου και το

Γκάο (Μάλι), η Νιαμέυ, το Λοκόα και το Ονίτσα

Αλέξανδρος Τίγκας

Πολιτισμός του Νίγηρα Μετά από έναν μήνα περιήγησης στις κοιλάδες του ποταμού Νίγηρα, γεμάτης από εικόνες που

η ομορφιά τους και η μοναδικότητά τους χάραξαν στην καρδιά και στη μνήμη αιώνιες, ηχηρές συγκινήσεις, βρίσκομαι στο «Sofitel» στη Νιαμέι, την πρωτεύουσα του Νίγηρα. Από το παράθυρο του ξενοδοχείου βλέπω το αρχαιολογικό μουσείο περιφρουρούμενο από αστυνομικούς, διακόπτοντας την κυκλοφορία ανθρώπων, αυτοκινήτων και καμήλων. Είναι μια ξεχωριστή ημέρα για το μουσείο, για τη Νιαμέι, για όλη τη χώρα, με τα εγκαίνια της έκθεσης που φέρει τον τίτλο «Οι κοιλάδες του Νίγηρα» και που θα εγκαινιάσει σε λίγο ο πρόεδρος της Δημοκρατίας του Νίγηρα. Πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες εκθέσεις στο τέλος του 20ού αιώνα, που έγινε για πρώτη φορά στο Παρίσι από τις 13 Οκτωβρίου 1993 ως τις 10 Ιανουαρίου 1994 και που έφερε στο φως θησαυρούς άγνωστους, ακριβείς δείκτες της ιστορίας των πολιτισμών που αναπτύχθηκαν στη Δυτική Αφρική, στις κοιλάδες του Νίγηρα από το 4000 π.Χ. ως τον 18ο αιώνα. Η έκθεση παρουσιάστηκε στη συνέχεια σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, στην Αμερική και στις πρωτεύουσες των χωρών της Δυτικής Αφρικής. Η έκθεση, που είχα την τύχη να δω στο Παρίσι, γέννησε μέσα μου μιαν ανεξήγητη αγάπη για τον ποταμό Νίγηρα που μετετράπη σε έρωτα, προτού ακόμη τον επισκεφθώ. Ηταν ένας διαισθητικός έρωτας που δικαιώθηκε μόλις διέσχιζα τον Νίγηρα, όπου τα μάτια μου συνελάμβαναν μοναδικές στη Γη εικόνες και η καρδιά τής μετέτρεπε σε έντονες συγκινήσεις. Ενιωθα το κορμί μου να είναι μόνο μάτια και καρδιά. Τίποτε άλλο δεν είχε τη δύναμη να λειτουργήσει μπροστά σε αυτή τη συνεργία των ματιών με την καρδιά. Ο Νίγηρας έχει σήμερα μεγαλύτερη διείσδυση στη ζωή τόσο των εντοπίων όσο και των επισκεπτών απ' ό,τι ο Νείλος. Ο Νίγηρας, όπως και ο Νείλος, είναι ποτάμι με σφρίγος και ζωή σε σχέση με άλλα ποτάμια, που είναι απλά ποτάμια, όπως ο Μεκόνγκ στην Ινδοκίνα. Είναι ποτάμια που στολίζονται με το μπλε χρώμα του ουρανού και γίνονται ένα με αυτό της θάλασσας.

ΔΟΥΝΑΒΗΣΔΟΥΝΑΒΗΣ : Είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης μετά τον Βόλγα . Πηγάζει από τον Μέλανα Δρυμό της Γερμανίας και εκβάλλει με ένα ευρύ δέλτα (4300 τχλμ ) στη Μαύρη θάλασσα στα σύνορα ανάμεσα στην Ουκρανία . Δέχεται από αριστερά τους Νίτρα , Τιμπίσκο , Όλτ και Πράτ και από τα δεξιά τους Δράβα , Σάβα , Μοράβια ,Βαχ , Χρον , Τίσα , Προύθος , Δράβος και Ίσκερ υπάρχουν και άλλοι τριακόσιοι , οι οποίοι δεν είναι τόσο σημαντικοί . Διασχίζει το έδαφος οχτώ κρατών των οποίων μερικές φορές ορίζει και τα σύνορα . Αυτά είναι τα παρακάτω:Γερμανία , Αυστρία , Σλαβική Δημοκρατία ,Ουγγαρία, Γιουγκοσλαβία , Ρουμανία , Βουλγαρία και Ουκρανία . Βρέχει πολλές σημαντικές πόλεις ανάμεσα στις οποίες και τρεις πρωτεύουσες Βιέννη , Βουδαπέστη και Βελιγράδι . Χωρίζεται σε Άνω και Κάτω Δούναβη , Άνω Δούναβης λέγεται το τμήμα που περνά από την Γερμανία και την Αυστρία το υπόλοιπο τμήμα του είναι το κάτω με συνολικό μήκος 2900 χλμ. Η ταχύτητα της ροής του νερού του είναι ανάλογη με την κλίση του εδάφους . Η παροχή των νερών του Δούναβη εξαιτίας του μήκους και των κλιματικών διαφορών των περιοχών που διασχίζει , δεν είναι ομοιόμορφη . Το βόρειο τμήμα του χαρακτηρίζεται από καλοκαιρινές πλημμύρες εξαιτίας των άφθονων νερών που δέχεται και από τους αλπικούς παραποτάμους του οι οποίοι παγώνουν το χειμώνα και το καλοκαίρι πλημμυρίζουν . Το κεντρικό και νότιο τμήμα παρουσιάζει ανοιξιάτικες πλημμύρες που οφείλονται στο λιώσιμο των χιονιών και των πάγων , από τους οποίους καλύπτεται ο ποταμός και οι γύρω περιοχές του . Το μικρότερο πλάτος του είναι στις < <Σιδηρές πύλες >> , που σχηματίζονται στα σύνορα Γιουγκοσλαβίας , Ρουμανίας και Βουλγαρίας , ανάμεσα στα όρη Όρσοβα και Τούρνου Σεβερίν. Οι Σιδηρές πύλες του Δούναβη έχουν πλάτος 60μ και μήκος 2340μ .Είναι πολύ επικίνδυνο πέρασμα για την ναυσιπλοΐα γιατί σχηματίζονται μεγάλα ρεύματα . Στην Βαυαρία υπάρχει και ένα άλλο στενό πέρασμα ακόμη με πλάτος 80μ . Σε άλλα σημεία το πλάτος του ποταμού γίνεται 2000μ και φτάνει τα 3500μ σε ένα σημείο του κάτω Δούναβη .Το βάθος του αρχίζει από 1– 2μ το μεγαλύτερο βάθος του είναι 75μ στις Σιδηρές πύλες . Είναι μεγάλος επικοινωνιακός κόμβος αλλά επικοινωνιακά και εμπορικά τον εκμεταλλεύεται περισσότερο η Γερμανία που τον έχει ενώσει με τον Ρήνο με την γνωστή διώρυγα του Λουδοβίκου . Τα νερά του Δούναβη ποτίζουν απέραντες εκτάσεις στις χώρες που περνά και τις κάνει ευφορότατες και πλούσιες . Τρέφει επίσης πολλά ψάρια όπως : συναγρίδες , πέστροφες , τόνους και σαρδέλες . Τα τελευταία χρόνια μολύνεται από τα ακαθάριστα απόβλητα και από αποχετεύσεις κυρίως του κάτω Δούναβη .

Κωνσταντίνος Λιμνίδης

ΡΗΝΟΣΟ Ρήνος, με μήκος 1.230 χλμ και μέση παροχή νερού άνω των 2.000 κυβικών μέτρων το δευτερόλεπτο, είναι ένας από τους μακρύτερους και σπουδαιότερους ποταμούς της Ευρώπης. Ο Ρήνος πηγάζει από τις Ελβετικές Άλπεις όπου εκχύνονται οι δύο αρχικοί του παραπόταμοι, ο Vorderrhein ή προγενέστερος Ρήνος και ο Hinterrheι ή ύστερος Ρήνος

Κωνσταντίνα Μπούρα

ΡΗΝΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Είναι προφανές ότι η ανάδειξη της Γερμανίας σε πραγματική υπερδύναμη δεν συναρτάται μόνο με την σθεναρή  οικονομική της κατάσταση αλλά και με την  κοινωνική της κατάσταση. Η τελευταία κρίνεται με κριτήρια κοινωνικής συνοχής.Με βάση  αυτά τα κριτήρια όμως  η κοινωνική συνοχή της Γερμανίας  δεν θεωρείται πλέον δεδομένη, μετά την υπέρβαση του οικονομικού  μοντέλου που ονομάστηκε καπιταλισμός του Ρήνου.Ο καπιταλισμός του  Ρήνου ως έννοια εισήχθη το 1991 από τον Γάλλο οικονομολόγο Michael Albert με το βιβλίο του «Καπιταλισμός εναντίον καπιταλισμού» (εκδόσεις Γαλιλαίος , ελληνική μετάφραση 1993) .

Με το όρο αυτό σηματοδοτήθηκε  η λειτουργία του καπιταλισμού στη Γερμανία και σε όλη την Δυτική Ευρώπη μετά τον πόλεμο. Μιας εποχής των κοινωνικών εταίρων και της εμφανούς συμμετοχής των εργαζομένων στην καπιταλιστική παραγωγή, στο μέρισμα του πλούτου και στην διοίκηση των επιχειρήσεων (συν διοίκηση).Οι καπιταλιστές  και οι εργαζόμενοι φαίνονταν να επιβαίνουν ήταν  στην ίδια βάρκα, αφού στην εκμετάλλευση των εργαζομένων τέθηκαν σαφή όρια ενώ οι ταξικές αντιθέσεις  εξομαλύνθηκαν ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες κοινωνικής ειρήνης. Μια διαρκής  πολιτική συμβάσεων και συμβιβασμών κατέτεινε προς  τη συνεχή βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, την αύξηση της αγοραστικής δύναμης η οποία τόνωσε  την οικονομική ανάπτυξη και τη δημιουργία πλήρους απασχόλησης.

ΡΗΝΟΣΗ ευφορία της εποχής  καταγράφεται  στη δήλωση του πρώην καγκελάριου Χέλμουτ Σμιτ ότι  «τα κέρδη του σήμερα, είναι οι επενδύσεις του αύριο και οι θέσεις εργασίας του μέλλοντος:».Ο Albert αντιπαραβάλει τον «καπιταλισμό  του Ρήνου» ο οποίος κατά την άποψη του εκφράζεται ιδιαίτερα στην γερμανική εκδοχή του και διαθέτει  κοινωνικό πρόσωπο , με το νέο-αμερικανικό ή αγγλοσαξονικό  μοντέλο καπιταλιστικής οικονομίας που υλοποίησαν οι κυβερνήσεις  Ronald Reagan και  Margaret Thatcher, υπό επιρροή των θεωριών  του νεοφιλελευθερισμού.Κατά τον Albert  ο ρηνανικός καπιταλισμός είναι δικαιότερος, αποτελεσματικότερος  και λιγότερος βίαιος.

ΡΗΝΟΣΠαρόλα αυτά το αγγλοσαξονικό μοντέλο επικράτησε διότι προσέφερε  υψηλότερες δυνατότητες κέρδους ενώ ταυτόχρονα επέδρασαν  πολύπλοκα ψυχολογικά φαινόμενα  και η προπαγάνδα των ΜΜΕ  με τέτοιο τρόπο ώστε το αμερικανικό μοντέλο να φαίνεται το δυναμικότερο και ελκυστικότερο .Με βάση την θεώρηση του οικονομολόγου, στον καπιταλισμό του Ρήνου έλεγχαν περισσότερο οι  τράπεζες και όχι η χρηματιστηριακή αγορά την οικονομική δραστηριότητα .Επιπλέον υπήρχαν στενοί  οικονομικοί δεσμοί μεταξύ των τραπεζών και των επιχειρήσεων, μια πιο δίκαιη ισορροπία δυνάμεων μεταξύ των μετόχων και της του Managment επιχειρήσεων

Φωτογραφίες

Φωτογραφίες

ΡΗΝΟΣ

Φωτογραφίες

ΒόλγαςΟ Βόλγας (Ρωσικά: Во́hлга) είναι ποταμός της ευρωπαϊκής Ρωσίας, που εκβάλλει στην Κασπία θάλασσα και ο μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης τόσο σε μήκος (3.531 χλμ.) όσο και σε ευρύτητα της λεκάνης απορροής. Κατά την αρχαιότητα ονομάζονταν Ράς Ρά ή Ρώς και κατά τον μεσαίωνα οι Τάταροι τον ονόμαζαν Ατέλ, Έτελ ή Ίτέλ

Αποστόλης Τσάμης

ΠεριγραφήΤο μήκος του είναι 3.531 χλμ. και με τους

παραποτάμους του, πολλοί από τους οποίους είναι μεγάλοι ποταμοί (Μόσκβα, Σαμάρα κ.α.), σχηματίζει ένα τεράστιο ποτάμιο σύστημα, από τα μεγαλύτερα στη Γη. Πηγάζει από τα υψώματα Βαλντάι, στη βορειοδυτική Ρωσία. Από τις πηγές του μέχρι το Καζάν ονομάζεται Άνω Βόλγας, από εκεί μέχρι το Βόλγκογκραντ (πρώην Στάλινγκραντ) ονομάζεται Μέσος Βόλγας και από εκεί μέχρι τις εκβολές του στην Κασπία θάλασσα, όπου σχηματίζει μεγάλο δέλτα, ονομάζεται Κάτω Βόλγας. Είναι πλωτός σε όλο του το μήκος και μαζί με τους παραποτάμους του, που είναι κι αυτοί πλωτοί σε μεγάλο μήκος τους, σχηματίζει πλωτό υδάτινο σύστημα μήκους 41000χλμ. Τα μεγαλύτερα λιμάνια του Βόλγα είναι του Καλίνιν, του Βόλγκογκραντ, του Γιάροσλαβ, του Καζάν κ.α.

Ιστορία Από την αρχαιότητα έως και σήμερα γύρω από τις όχθες του ιδρύθηκαν

πάνω από 1000 πόλεις. Από τη γεωργία που αναπτύχθηκε στις εύφορες παραποτάμιες περιοχές, την αλιεία και το εμπόριο, όλοι οι λαοί που ζούσαν γύρω από τον Βόλγα τού είχαν αποδώσει μεγάλη σημασία ανά τους αιώνες. Για τους Ρώσους κυρίως, ο Βόλγας έγινε η κοιτίδα της ανάπτυξής τους σε εθνότητα, γεγονός που εξηγεί και την περίοπτη θέση που έχει ο ποταμός αυτός στην ποίηση, στα τραγούδια και τη λαϊκή τους παράδοση.

Ο Βόλγας (Ρωσικά: Во́Uлга) είναι ποταμός της Ρωσίας και ο μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης. Κατά την αρχαιότητα ονομάζονταν Ράς, Ρά ή Ρώς και κατά τον μεσαίωνα οι Τάταροι τον ονόμαζαν Άτελ, Έτελ ή Ίτέλ.

Το μήκος του είναι 3.690 χλμ και με τους παραποτάμους του, πολλοί από τους οποίους είναι μεγάλοι ποταμοί (Μόσκβα, Σαμάρα κ.α.), σχηματίζει ένα τεράστιο ποτάμιο σύστημα, από τα μεγαλύτερα στη Γη. Το λεκανοπέδιο του έχει συνολική έκταση 1.380.000 τετρ. χλμ.

Πηγάζει από τα υψώματα Βαλντάι, στη βορειοδυτική Ρωσία. Από τις πηγές του μέχρι το Καζάν ονομάζεται Άνω Βόλγας, από εκεί μέχρι το Βόλγκογκραντ (πρώην Στάλινγκραντ) ονομάζεται Μέσος Βόλγας και από εκεί μέχρι τις εκβολές του στην Κασπία θάλασσα, όπου σχηματίζει μεγάλο δέλτα, ονομάζεται Κάτω Βόλγας. Είναι πλωτός σε όλο του το μήκος και μαζί με τους παραποτάμους του, που είναι κι αυτοί πλωτοί σε μεγάλο μήκος τους, σχηματίζει πλωτό υδάτινο σύστημα μήκους 41000χλμ. Τα μεγαλύτερα λιμάνια του Βόλγα είναι του Καλίνιν, του Βόλγκογκραντ, του Γιάροσλαβ, του Καζάν κ.α.

Από την αρχαιότητα έως και σήμερα γύρω από τις όχθες του ιδρύθηκαν πάνω από 1000 πόλεις. Από τη γεωργία που αναπτύχθηκε στις εύφορες παραποτάμιες περιοχές, την αλιεία και το εμπόριο, όλοι οι λαοί που ζούσαν γύρω από τον Βόλγα τού είχαν αποδώσει μεγάλη σημασία ανά τους αιώνες. Για τους Ρώσους κυρίως, ο Βόλγας έγινε η κοιτίδα της ανάπτυξής τους σε εθνότητα, γεγονός που εξηγεί και την περίοπτη θέση που έχει ο ποταμός αυτός στην ποίηση, στα τραγούδια και τη λαϊκή τους παράδοση.

Πλοήγηση και χρησιμότητα Λόγω της σταθερότητάς της παροχής του και της ελάχιστης

κλίσης της κοίτης του έχει τεράστια σημασία για την εσωτερική ναυσιπλοΐα, που εμποδίζεται από τους πάγους μόνο για 75 περίπου μέρες στα νότια ( συνήθως από τα μέσα Δεκεμβρίου έως το τέλος Φεβρουαρίου) και για 160 μέρες στα βόρεια (συνήθως από το τέλος Νοεμβρίου έως το τέλος Απριλίου). Πολυάριθμοι παραπόταμοι και αρκετές πλατιές διώρυγες συνδέουν άμεσα τον Βόλγα με όλους τους κυριότερους ποταμούς του ευρωπαϊκού τμήματος της Ρωσίας και μέσω αυτών με τη Λευκή θάλασσα, τη λίμνη Ονέγκα, τη Βαλτική, την Αζοφική και την Μαύρη θάλασσα (μέσω του κάτω ρου του Ντον). Εκτός των άλλων, τα νερά του Βόλγα προσφέρουν και μια σημαντική ενεργειακή πηγή στη Ρωσία, καθώς έχουν κατασκευασθεί αρκετά υδροηλεκτρικά εργοστάσια κατά μήκος του ποταμού.[1]

Εξωτερικές συνδέσεις To Δέλτα του Βόλγα όπως φαίνεται από το

διάστημα

ΕικόνεςΒόλγας

.

O Ουράλης είναι ποταμός της νότιας Ρωσίας, που πηγάζει από τα Ουράλια όρη και χύνεται στην Κασπία Θάλασσα. Ο ποταμός, καθώς και τα Ουράλια, στα

οποία οφείλει και το όνομά του, αποτελούν τα φυσικά σύνορα που χωρίζουν την Ασία από την Ευρώπη. Το συνολικό μήκος του είναι 2.534 χιλιόμετρα.

Ο Ουράλης είναι πλωτός σε μια απόσταση 1.500 χλμ. από τις εκβολές του. Αποτελεί μια από τις βασικές εμπορικές οδούς μεταξύ Ασίας και Ευρώπης, μέσω

της οποίας διακίνούνται σιτηρών , κτηνοτροφικά προϊόντα και διάφορα ειδη ψαριών.

ΟΥΡΑΛΗΣ

Αλέξανδρος Παπαδόπουλος

ΟΥΡΑΛΗΣ

                                                                           

Δεν διατίθεται υψηλότερη ανάλυση.

KΙΤΡΙΝΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ

Ο Κίτρινος Ποταμός (απλή Κινεζική:, παραδοσική Κινεζική:, Χουάνγκ Χε, μογγολικά: Χατάν Γκολ, Βασιλιάς Ποταμός1) είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός της Λαϊκής δημοκρατίας της Κίνας, μετά τον ποταμό Γιανγκτσέ, και ο έβδομος μεγαλύτερος στον κόσμο. Ονομάστηκε "Κίτρινος Ποταμός" λόγω του κίτρινου χρώματος που έχει το νερό κοντά στο δέλτα του ποταμού. Το χρώμα έχει αποδειχτεί ότι οφείλεται στην κίτρινη ασβεστώδη λάσπη που βρίσκεται διαλυμένη στο νερό. Το κινέζικο γνωμικό "όταν ο Κίτρινος Ποταμός καθαρίσει" χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα γεγονός το οποίο μάλλον δε θα συμβεί ποτέ, ανάλογο του ελληνικού "του Αγίου Ποτέ

ANNA ΠΑΝΤΟ

ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣΥπολογίζεται ότι το μήκος του φτάνει τα

5.464 χιλιόμετρα. Οι πηγές του ποταμού βρίσκονται στα Όρη Μπαγιάν Χαρ στη δυτική κινεζική επαρχία Ξινγιάνγκ. Οι εκβολές του βρίσκονται στη Θάλασσα Μποχάϊ, μία επιμέρους εσωτερική θάλασσα στο βόρειο τμήμα της Κίτρινης Θάλασσας.

Τα στοιχεία του ποταμού

Η ιστορία του Ο Κίτρινος ποταμός, με τις ακανόνιστες πλημμύρες του, προκαλεί τεράστιες καταστροφές,

γι' αυτό γίνονται σήμερα τεράστια έργα διευθέτησης της κοίτης του και διάφορα άλλα αντιπλημμυρικά έργα. Η μέση ροή του νερού του ποταμού, όταν δεν είναι πλημμυρισμένος, είναι 3.000 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο, ενώ όταν πλημμυρίζει φτάνει τα 30.000 - 40.000 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο.

Ο δεύτερος σε μήκος, μετά το Γιάνγκ-Τσε-Κιάνγκ, ποταμός της Κίνας, που τη διαρρέει στο Β τμήμα της. Πηγάζει από την οροσειρά Κουέν Λουν και σχηματίζει δύο λίμνες σε υψόμετρο 4.000 μ. Μετά από παλινδρομική πορεία στα υψηλά οροπέδια, διασχίζει τα ανατολικά Κουέν Λουν, κατευθύνεται ΒΑ και φτάνει στις ερημικές εκτάσεις της Εσωτερικής Μογγολίας· κατόπιν στρέφεται ανατολικά και νότια, διασχίζοντας το οροπέδιο της Β. Κίνας, και φτάνει στη μεγάλη πεδιάδα· τέλος με Α και ΒΑ κατεύθυνση φτάνει στην Κίτρινη θάλασσα. Η παλιά κοίτη του βρίσκεται εκατοντάδες χιλιόμετρα νοτιότερα, πέρα από τα βουνά Σαν - Τούνγκ. Ο Κίτρινος ποταμός μεταφέρει πολλές ύλες, μεταξύ των οποίων μία κιτρινωπή, στην οποία οφείλει το όνομά του. Οι πάγοι των ασιατικών οροσειρών και οι πολλές βροχές πλουτίζουν το υδάτινο δυναμικό του ποταμού. Ο Κίτρινος ποταμός είναι ο φοβερότερος για τις πλημμύρες του ποταμός του κόσμου, καλύπτει τεράστιες εκτάσεις και καταστρέφει ολόκληρες πόλεις και χωριά. Αντίθετα, έχει σχηματίσει μεγάλες και εύφορες πεδιάδες. Γι` αυτό θεωρείται η ευλογία και η κατάρα της Κίνας. Συνδέεται με διώρυγα με το Γιάνγκ Τσε Κιάνγκ. Έχει μήκος 4.467 χλμ., λεκάνη απορροής 745.000 τ.χλμ. και είναι πλωτός για μικρά σκάφη, εξαιτίας της ρηχής κοίτης του, επί 300 χλμ. Δέχεται πολλούς παραπόταμους, όπως τον Ουέι Χο, το Φεν, το Λο Σουέι. Στις όχθες του βρίσκονται οι πόλεις Λαντσού, Παοτού, Καϊφένγκ και Τσινάν.

Εικόνες του κίτρινου ποταμού

ANNA ΠΑΝΤΟ

ΛΙΜΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΜΕΓΑΛΗ ΛΙΜΝΗ ΤΩΝ ΑΡΚΤΩΝ

Η Μεγάλη Λίμνη της Αρκούδας (στα αγγλικά Great Bear Lake, Γκρέιτ Μπέαρ Λέικ) είναι η μεγαλύτερη λίμνη που βρίσκεται ολόκληρη στην επικράτεια του Καναδά, η τέταρτη μεγαλύτερη στη Βόρεια Αμερική και έβδομη μεγαλύτερη στη Γη. Έχει έκταση 31.153 τετραγωνικά χιλιόμετρα και μέγιστο βάθος 447 μέτρα. Βρίσκεται στα Βορειοδυτικά Εδάφη πάνω στοναρκτικό κύκλο, σε υψόμετρο 186 μέτρων.Από τη λίμνη πηγάζει ο ποταμός Γκρέιτ Μπέαρ Ρίβερ, ο οποίος ύστερα από διαδρομή περίπου 100 χιλιομέτρων εκβάλλει στο ποταμό Μακένζι. Η λίμνη περιβάλλεται από δάση τάιγκας, αλλά βόρειά της υπάρχει η αρκτική τούνδρα.

Άννα Τάχο

Ο ΠΛΗΘΗΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΤΩΝ ΑΡΚΤΩΝ!

Τα Βορειοδυτικά Εδάφη (αγγλ., Northwest Territories· γαλλ.,Territoires du Nord-Ouest) είναι διοικητική υποδιαίρεση του Καναδά, η οποία υπάγεται σε άμεσο διοικητικό έλεγχο από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση της χώρας. Βρίσκεται στο βόρειο Καναδά, ανάμεσα στο Γιούκον και το Νούναβουτ. Στα νότια συνορεύει από τα δυτικά προς τα ανατολικά με τη Βρετανική Κολομβία, την Αλμπέρτα και το Σασκάτσουαν.

Η έκταση των Βορειοδυτικών Εδαφών είναι 1.346.106 km2, αλλά ο πληθυσμός της περιοχής φτάνει μόλις τους 41.800 κατοίκους (εκτίμηση 2006). Οι περισσότεροι κάτοικοι είναι αυτόχθονες Ινδιάνοι. Πρωτεύουσα των Βορειοδυτικών Εδαφών είναι το Γελλοουνάιφ (αγγλ., Yellowknife, δηλ. Κίτρινο μαχαίρι), που έχει πληθυσμό 18.700 κατοίκους. Στα Βορειοδυτικά Εδάφη βρίσκονται οι δύο μεγαλύτερες λίμνες που είναι ολόκληρες στην επικράτεια του Καναδά, η Μεγάλη Λίμνη των Άρκτων και η Μεγάλη Λίμνη των Σκλάβων και ο ποταμός Μακένζι. Η μίση έκταση των Εδαφών καλύπτεται με δάση τάιγκας, ενώ η υπόλοιπη από αρκτική τούνδρα, όπως και το γειτονικό Νούναβουτ.

Η περιοχή είναι πλούσια σε ορυκτά και πολύτιμα μέταλλα. Τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει και η εξόρυξη διαμαντιών.

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ…

ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΚΟΜΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ…

ΛΙΜΝΗ ΜΑΛΑΟΥΙTo Εθνικό Πάρκο Λίμνης Μαλάουι (Lake Malawi National Park) είναι εθνικό πάρκο του Μαλάουι, στην νότια πλεύρα τηςλίμνης Μαλάουι. Έχει έκταση 88 km² και καλύπτει τμήμα της λίμνης, την χερσόνησο Κχούμπα και δώδεκα μικρότερα νησιά.Το 1934 η δημιουργήθηκε στην περιοχή ζώνη δασικής προστασίας και καταφύγιο πτηνών. Η προστασία αυτή επεκτάθηκε το1972 και στους κοντινούς λόφους του ακρωτηρίου Μακλίαρ, του Μουένια και του Νκούντζι. Το 1980 η περιοχή χαρακτηρίστηκε εθνικό πάρκο.Η λίμνη Μαλάουι έχει την μεγαλύτερη ποικιλότητα ψαριών στον κόσμο. Πιστεύεται ότι εντός των ορίων του πάρκου υπάρχουν περίπου 1000 διαφορετικά είδη, από τα οποία το 90% είναι ενδημικά είδη της λίμνης, γεγονός που αποτελεί αποτέλεσμα εξελικτικής προσαρμογής, συγκρίσιμης

μόνο με την αντίστοιχη που εμφανίζεται στα Νησιά Γκαλαπάγκος.Από το 1984 αποτελούν Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.Η Λίμνη Μαλάουι, συνολικής έκτασης 9.250 τ.μίλια, βασικός πόλος τουριστικής έλξης, μήκους 500 χλμ., λεγόμενη και "λίμνη των αστεριών" καταλαμβάνει περίπου το ένα πέμπτο της έκτασης της χώρας και απλώνεται σχεδόν σε όλα τα ανατολικά της σύνορα. Σ΄ αυτήν ζουν περί τα 500 είδη ψαριών, η δε αλιεία τους αποτελεί μια από τις κύριες πηγές εισοδήματος των κατοίκων.Πρωτεύουσα της χώρας είναι η Λιλόνγκουε.Η χώρα έχει πληθυσμό 14.268.711, με βάση τις εκτιμήσεις του 2009.[3].

ΔΗΜΗΤΡΑ ΣΑΡΑΝΤΑΚΟΥ

ΛΙΜΝΗ ΜΑΛΑΟΥΙ

Φ ΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΜΑΛΑΟΥΙ

ο 10ο αιώνα εγκαταστάθηκαν στο σημερινό Μαλάουι κάτοικοι Μπαντού από το βορρά, μερικοί από τους οποίους έμειναν στην περιοχή και ίδρυσαν φυλές με βάση την κοινή καταγωγή.[6]. Με την ανάπτυξη του δουλεμπορίου στις αρχές του 19ου αιώνα Άραβες σουαχίλι που κυριαρχούσαν στην ανατολική ακτή της Αφρικής προωθήθηκαν στο εσωτερικό της ηπείρου, πολλές φορές και με τη συνεργασία μουσουλμανικών τοπικών φυλών όπως των Γιάο (Yao). Την εποχή εκείνη το Μαλάουι ήταν ένα τοπικό φυλαρχούμενο "κράτος" που είχε μεταβληθεί σε κέντρο συγκέντρωσης ανταλλαγής και μεταγωγής σκλάβων.Πρώτοι Ευρωπαίοι που έφθασαν στη περιοχή ήταν Πορτογάλοι. Γνωστότερος εξερευνητής ήταν ο Άγγλος Σκωτσέζος Ντέιβιντ Λίβινγκστον που έφθασε στη περιοχή το 1858 κατά την επιστροφή του από κάποια αποστολή στην Αφρική. Φθάνοντας στην ομώνυμη λίμνη την ονόμασε Nyasa από τη λέξη nyanja της γλώσσας των Ιθαγενών που σημαίνει λίμνη, εξ ου και το όνομα της 

ΦΟΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΜΑΛΑΟΥΙ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΤΕ!!!!!!

Λίμνη ΜίσιγκανΗ λίμνη έχει επίμηκες ελλειπτικό σχήμα διαστάσεων Η Λίμνη Μίσιγκαν είναι μια από τις Μεγάλες Λίμνες της Βορείου Αμερικής. Αποτελεί την 3η σε μέγεθος από τις 5 Μεγάλες Λίμνες και βρίσκεται εξ' ολοκλήρου εντός των συνόρων των ΗΠΑ. Οι υπόλοιπες 4 λίμνες είναι μοιρασμένες ανάμεσα στα εδάφη του Καναδά και των ΗΠΑ. Γύρω από τις ακτές της λίμνης ζουν περίπου 12 εκατομμύρια άτομα, τα περισσότερα στο πολεοδομικό συγκρότημα του Σικάγο. Η λίμνη αποτελεί πόρο ψυχαγωγίας, μεταφορών και αλιείας .Η λίμνη Μίσιγκαν έχει σχεδόν το μισό μέγεθος από αυτό της Ελλάδας. Συνδέεται με την λίμνη Χιούρον με τον ισθμό του Μάκινακ Νότιά της βρίσκεται το Σικάγο, μία από τις μεγαλύτερες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής(Η.Π.Α.). Η λέξη Μίσιγκαν ή αλλιώς Μίσιγκαν σημαίνει το μεγάλο νερό δηλαδή το ξεχωριστό νερό. Η ονομασία της προήρθε από τους πρώτους κατοίκους της, οι οποίοι την ονόμασαν έτσι, αφού εξέτασαν προσεκτικά τα νερά της. Το συμπέρασμά τους ήταν πως η λίμνη αυτή έχει πάρα πολύ καλό νερό, πεντακάθαρο και πόσιμο. Οι άνθρωποι που έζησαν μετά, έπαιρναν νερό από την λίμνη αυτή για να πιουν. 490km στον άξονα βορρά-νότου και 190km στον άξονα ανατολής-δύσης. Το μέγιστο βάθος της είναι 290 m.

Αλέξανδρος Βασιλείου

Λίμνη ΜίσιγκανΗ πόλη "Υψηλάντη" (Ypsilanti), βρίσκεται στο νότιο τμήμα της πολιτείας του Μίσιγκαν στην Αμερική. Το 2000, ο καταγεγραμμένος πληθυσμός της πόλης ήταν 22,362 κάτοικοι. Η γεωγραφική τοποθεσία της πόλης, είναι στην διασταύρωση του ποταμού Χάρον και της λεωφόρου Μίσιγκαν.

Στις 23 Ιουλίου, 2007 , ο κυβερνήτης της πολιτείας του Μίσιγκαν, ανακοίνωσε οτι η πόλη επρόκειτο να συμπεριληφθεί απο την MSHDA (Michigan State Housing Development Authority) στο πρόγραμμα Blueprint, που θα επικεντρωνόταν στην οικονομική ανάπτυξη και αναβάθμιση της συγκεκριμένης πόλης, δημιουργώντας νέα έργα και προγράμματα ,που σαν αποτέλεσμα θα είχαν δεκάδες νέες θέσεις εργασίας στους κατοίκους και μία σταθερότητα στην οικονομία της

Λίμνη Μίσιγκαν

Η μεγαλύτερη από τις λίμνες του γλυκού νερού που υπάρχουν στον κόσμο. Έχει έκταση 84.140 τ.χλμ. και βρίσκεται στη Β Αμερική. Το δυτικό και νότιο τμήμα της ανήκει στις Η.Π.Α., ενώ το βόρειο και το ανατολικό στον Καναδά. Στα νερά της εκβάλλουν οι ποταμοί Πίτζον, Σεν Λούις, Καμινιστίκουι και Νίπιγκον. Το μεγαλύτερο βάθος της ξεπερνά τα 400 μ. Η οικονομική σημασία της είναι μεγάλη, γι` αυτό και στις όχθες της είναι χτισμένα μία σειρά από λιμάνια, όπως το Φορτ Ουίλιαμ, το Πορτ Άρθουρ, το Σουπίριορ, το Μάρκετ κ.ά. Μέσω της Σ. μετακινούνται μεγάλες ποσότητες σιτηρών, σιδηρομεταλλευμάτων, ξυλείας και άλλων εμπορευμάτων.

Λίμνη ΣουπίριορΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΑΛΕΞΗΣ ΜΑΧΑΝΙΔΗΣ

Η Ojibwe καλέστε τη λίμνη Gichigami, που σημαίνει «μεγάλο νερό." Henry Wadsworth Longfellow έγραψε το όνομα ως "Gitche Gumee" στο The Song of Hiawatha , όπως έκανε και ο Gordon Lightfoot στο τραγούδι του, « Το Ναυάγιο του Edmund Fitzgerald ". Η πρώτη γαλλική εξερευνητές πλησιάζει τη μεγάλη εσωτερική θάλασσα μέσω του ποταμού Οτάβα και τη λίμνη Huron κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα, που αναφέρεται στην ανακάλυψη τους ως le lac Superieur. Σωστά μεταφραστεί, η έκφραση σημαίνει "Upper Lake", δηλαδή, η λίμνη πάνω από τη λίμνη Huron. Η λίμνη που ονομάζεται επίσης Lac Tracy με 17ο αιώνα Ιησουιτών ιεραποστόλων.  Η αγγλική, μετά την ανάληψη του ελέγχου της περιοχής από τη γαλλική στη δεκαετία του 1760, μετά το γαλλικό και ινδικό πόλεμο ,αγγλοποιημένα όνομα της λίμνης για Superior ", για λογαριασμό της είναι ανώτερη της σε μέγεθος σε οποιαδήποτε από τις λίμνες σε αυτό το τεράστιο ήπειρο ». 

Ονομασία

Ιστορία Οι πρώτοι άνθρωποι που ήρθαν στην περιοχή Lake Superior πριν από 10.000

χρόνια, μετά την υποχώρηση των παγετώνων κατά την τελευταία εποχή των παγετώνων . Είναι γνωστό ως το Πλάνο , και χρησιμοποίησαν πέτρα μύτες λόγχες για να κυνηγήσουν καριμπού στη βορειοδυτική πλευρά της λίμνης Minong.

Οι επόμενες τεκμηριωμένες άνθρωποι ήταν γνωστοί ως ασπίδα Αρχαϊκή (περ. 5000-500 π.Χ.). Αποδεικτικά στοιχεία αυτής της κουλτούρας μπορεί να βρεθεί στο ανατολικό και δυτικό άκρο της καναδικής ακτή. Χρησιμοποίησαν τα τόξα και τα βέλη, πιρόγες, αλιεία, κυνήγι, που εξορύσσεται χαλκός για εργαλεία και όπλα, και καθιερωμένα δίκτυα εμπορίας. Είναι πιστεύεται ότι είναι οι άμεσοι πρόγονοι του Ojibwe και Cree . [26]

Οι άνθρωποι Laurel (περ. 500 π.Χ. σε AD 500) ανέπτυξε γρι γρι αλιείας, τα στοιχεία που βρέθηκαν σε ποτάμια γύρω από Superior όπως το Pic και Michipicoten.

Μια άλλη κουλτούρα γνωστή ως Terminal Woodland Ινδοί (περ. 900 - 1.650 μ.Χ.) έχει βρεθεί. Ήταν Algonkian ανθρώπους που έχουν κυνηγηθεί, αλιεύονται και συγκεντρώθηκαν μούρα. Χρησιμοποίησαν τα παπούτσια χιονιού , φλοιός σημύδας κανό και κωνικό ή θολωτές στοές. Στις εκβολές του ποταμού Michipicoten, εννέα στρώματα των καταυλισμών έχουν ανακαλυφθεί. Τα περισσότερα από τα Pits Pukaskwa ήταν πιθανό πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. [26]

Το μέγεθος της Lake Superior δημιουργεί μια τοπική ωκεάνιο ή θαλάσσιο κλίμα (πιο συνήθως παρατηρείται σε περιοχές όπως η Nova Scotia ). [19] αργή αντίδραση της επιφάνειας του νερού στις αλλαγές της θερμοκρασίας, εποχιακά κυμαίνονται μεταξύ 32 και 55 ° F (0-13 ° C) γύρω στο 1970 , [20] βοηθά στη συγκράτηση γύρω θερμοκρασίες του αέρα το καλοκαίρι και το χειμώνα, και δημιουργεί λίμνη χιόνι επίδραση σε πιο κρύους μήνες. Οι λόφοι και βουνά που συνορεύουν με την υγρασία αναμονή λίμνη και ομίχλη, ιδιαίτερα το φθινόπωρο.

Θερμοκρασία στην επιφάνεια της λίμνης έχει αυξηθεί κατά 4,5 ° F (2,5 ° C) από το 1979.

Κλίμα

ΗΤΑΝ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΡΑΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΛΕΞΗΣ ΜΑΧΑΝΙΔΗΣ

ΟΝΤΑΡΙΟΗ λίμνη Οντάριο βρίσκεται στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών μεταξύ των ΗΠΑ και του Καναδά. Σε αυτήν την περιοχή βρίσκονται και άλλες μεγάλες λίμνες (Σουπήριορ, Μίσιγκαν, Ήρι) και μαζί, περιέχουν το 50% του γλυκού νερού του πλανήτη μας. Οι λίμνη αυτή (μα και οι άλλες) συγκέντρωσαν γύρω τους μεγάλο πληθυσμό από την πρώτη στιγμή που οι Ευρωπαίοι έφτασαν στην Αμερική. Στην αρχή το περιβάλλον ήταν άγριο αλλά με τον καιρό τα ανθρώπινα έργα περιόρισαν τα μεγάλα δάση και οι, κάποτε άδειες, πεδιάδες γέμισαν από αγροκτήματα και πόλεις . Η λίμνη Οντάριο αποτελεί το 18% του γλυκού νερού στον πλανήτη και το 25% των ζώων του γλυκού νερού . εκατομμύριοι τουρίστες επισκέπτονται την λίμνη Οντάριο , είτε για να διασκεδάσουν στα νερά της , είτε για να ψαρέψουν . Η λίμνη αυτή είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας στην ανάπτυξη της αλιείας , του τουρισμού και του εμπορίου.

Σήλια Παπαλάμπρου

ΟΝΤΑΡΙΟΤο Οντάριο έχει έκταση 1.076.395 km2 και κατοικείται από 12.541.410 άτομα (εκτίμηση πληθυσμού 2050). Το 15% της έκτασης του Οντάριο καταλαμβάνεται από λίμνες και ποταμούς. Υπολογίζεται ότι στο Οντάριο υπάρχουν περισσότερες από 200.000 λίμνες, ενώ το συνολικό μήκος των ποταμών της επαρχίας φτάνει τα 100.000 km.Η ονομασία της επαρχίας προέρχεται από την ομώνυμη, η οποία με την σειρά της οφείλει την ονομασία της σε παραφθορά της ιροκέζικης λέξης "Onitariio", που σημαίνει «όμορφη λίμνη», ή σε παραφθορά της επίσης ιροκέζικης λέξης Kanadario, που σημαίνει «όμορφο νερό».Συνοπτικός χάρτης του Οντάριο.Το Οντάριο αποτελεί κεντικη- αναλοτικη επαρχία του Καναδά. Ανατολικά συνορεύει με το Κεμπέκ. Νότια συνορεύει με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και βρέχεται από το σύστημα των Μεγάλων Λιμνών (λίμνες Οντάριο, Ήρι, Χιούρον και Σουπήριορ ή Ανωτέρα). Δυτικά συνορεύει με την Μανιτόμπα και βορείως βρέχεται από τον Κόλπο Τζέιμς και τον πιο μεγάλο Κόλπο Χάντσον.Η κοιλάδα του Αγίου Λαυρεντίου στο νότιο τμήμα της επαρχίας είναι η πλέον γόνιμη περιοχή, όπου καλλιεργούνται ακόμα και αμπέλια. Η ίδια κοιλάδα, με το Τορόντο στο κέντρο της, είναι και η πλέον πυκνοκατοικημένη περιοχή του Καναδά. Το βόρειο τμήμα της επαρχίας αποτελεί μέρος της λεγόμενης Καναδικής πλάκας, ενός τεκτονικού σχηματισμού που είναι πολύ πλούσιος σε ορυκτά και μεταλλεύματα.Τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα της επαρχίας είναι το Τορόντο και η ευρύτερη περιοχή (5 εκατ. κάτοικοι), η Οττάβα (800 χιλ. κάτοικοι), το Χάμιλτον (500 χιλ. κάτοικοι), το Λονδίνο (350 χιλ. κάτοικοι), το Ουίνσδορ (220 χιλ. κάτοικοι), το Κίτσενερ (200 χιλ. κάτοικοι). Μικρότερα και κάπως απόμακρα αστικά κέντρα είναι το Σάντμπερυ (160 χιλ. κάτοικοι), το Θάντερ Μπέυ (110 χιλ. κάτοικοι) και το Κίνγκστον (150 χιλ. κάτοικοι).

ΟΝΤΑΡΙΟΤο κλίμα του Οντάριο είναι ηπειρωτικό, αλλά επηρεάζεται από τις Μεγάλες Λίμνες. Το καλοκαίρι είναι ζεστό με πολλή υγρασία, βροχές και καταιγίδες. Ο χειμώνας είναι βαρύς με χιόνια και πάγους και ισχυρούς ανέμους που διαρκούν αρκετούς μήνες.Καλοκαίρι στις παραλίες της λίμνης Οντάριο.Το νότιο Οντάριο, και κυρίως η ευρύτερη περιοχή του Τορόντο είναι πιο θερμή σε σύγκριση με το υπόλοιπο Οντάριο και τις άλλες καναδικές επαρχίες. Γι' αυτό και στο νότιο Οντάριο ευδοκιμούν πολλά οπωροφόρα δέντρα και αμπέλια

ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΤΟΥ ΟΝΤΑΡΙΟΥ

ΟΝΤΑΡΙΟΚΑΤΟΙΚΟΙ

Οι κάτοικοι του Οντάριο είναι στην πλειονότητα χριστιανοί (35% προτεστάντες, 35% ρωμαιοκαθολικοί, 2% ορθόδοξοι, 3% άλλα δόγματα). Οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 3% του πληθυσμού, οι ινδουιστές το 2% και οι εβραίοι το 2% του πληθυσμού.Το Οντάριο δεν έχει επίσημη γλώσσα. Η πλέον διαδεδομένη γλώσσα της επαρχίας είναι τα αγγλικά, αλλά και τα γαλλικά έχουν σημαντική διάδοση. (Οι γαλλόφωνοι αποτελούν το 5% του πληθυσμού του Οντάριο.)

ΟΝΤΑΡΙΟΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Η οικονομία του Οντάριο στηρίζεται κυρίως στην βιομηχανία και το εμπόριο. Τα πολλά νερά επιτρέπουν την παραγωγή φθηνής ηλεκτρικής ενέργειας. Η επαρχία βρίσκεται επίσης κοντά στα μεγάλα καταναλωτικά κέντρα της Βορείου Αμερικής, γεγονός που της δίνει σημαντικά πλεονεκτήματα. Η άνοδος των εθνικιστών στο Κεμπέκ κατά την δεκαετία του 1970 και η αβεβαιότητα για το εάν το Κεμπέκ θα παραμείνει στην καναδική ομοσπονδία, είχαν ως αποτέλεσμα πολλές μεγάλες επιχειρήσεις να εγκαταλείψουν το Μόντρεαλ και να εγκατασταθούν στο Τορόντο. Έτσι το Οντάριο έγινε και ο οικονομικός πυρήνας του Καναδά.

Στο Οντάριο, η βαριά βιομηχανία περιλαμβάνει αυτοκινητοβιομηχανίες (αμερικανικών και ιαπωνικών συμφερόντων), χαλυβουργίες, μεταλλουργίες μη-σιδηρούχων μετάλλων, βιομηχανίες ηλεκτρικών συσκευών, μονάδες χημικών προϊόντων, χαρτοβιομηχανίες και βιομηχανίες τροφίμων. Στα μέσα της δεκαετίας του 2000, η μείωση της ζήτησης αμερικανικών αυτοκινήτων και η μετακίνηση πολλών βιομηχανιών προς χώρες με χαμηλό κόστος εργασίας προκάλεσαν μία μείωση της βιομηχανικής παραγωγής. Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν η ύφεση στην βιομηχανική παραγωγή θα συνεχιστεί, κυρίως ως συνέπεια της παγκοσμιοποίησης.Σήμερα, ο τομέας των υπηρεσιών συμβάλει σχεδόν κατά 70% στο ΑΕΠ της επαρχίας. Οι επιχειρήσεις πληροφορικής, οι τραπεζικές υπηρεσίες, οι οικοδομικές επιχειρήσεις και οι τουριστικές επιχειρήσεις συνεισφέρουν σημαντικά στην οικονομία της επαρχίας. Ο τομέας των υπηρεσιών telemarketing παρουσίασε μία πρόσκαιρη άνθηση στις αρχές της δεκαετίας του 2000, αλλά η επιβολή σκληρής νομοθεσίας για τέτοιου είδους υπηρεσίες είχε ως αποτέλεσμα πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις να κλείσουν.Ο τομέας της γεωργίας, που κάποτε είχε σημαντική συμβολή στην οικονομία του Οντάριο, συνεχώς περιορίζεται. Η καλλιέργεια οπωροφόρων δέντρων, λαχανικών και αμπελιών γίνεται κυρίως στην χερσόνησο του Νιαγάρα και κατά μήκος των ακτών της λίμνης Ήρι.

Κασπία Θάλασσα

Η Κασπία Θάλασσα είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Γης. Έχει συνολική επιφάνεια 371.000 km2. και όγκο νερού 78.200 κυβ.χιλιομέτρων. Ονομάζεται «θάλασσα» λόγω του τεράστιου μεγέθους της αλλά και επειδή όταν οι Ρωμαίοι πρωτοέφτασαν εκεί δοκίμασαν το νερό της και είδαν ότι είναι αλμυρό. Είναι τέτοιο το μέγεθός της, που ξεπερνάει τις επόμενες έξι μεγαλύτερες σε έκταση λίμνες μαζί.

Aπόλλωνας Ριζιώτης

Απόλλωνας Ριζιώτης

Φυσική Γεωγραφία Η Κασπία Θάλασσα έχει μέγιστο βάθος 1.025 μέτρα, αλλά το μέσο βάθος της ανέρχεται

μόλις στα 184 μέτρα κάτω από την επιφάνειά της. Το επίπεδο της επιφάνειάς της βρίσκεται 28 μέτρα κάτω από την επιφάνεια των θαλασσών (δεδομένα του 2004), αποτελεί δηλαδή τμήμα ενός τεράστιου βαθυπέδου. Η ποσότητα νερού της διατηρείται σταθερή, παρά την αυξημένη θερινή εξάτμιση, (που οφείλεται στη χαμηλή της θέση), χάρη στο ότι εκβάλλει σε αυτήν ο μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης, ο Βόλγας. Το 80% του νερού που χύνεται στη λίμνη προέρχεται από αυτόν, ενώ το υπόλοιπο 20% από τον ποταμό Ουράλη. Αμφότεροι οι ποταμοί αυτοί χύνονται στο βόρειο τμήμα της Κασπίας, με αποτέλεσμα η αλμυρότητα των νερών της βόρειας Κασπίας να είναι αισθητά μικρότερη από εκείνη των νερών του νότιου τμήματος, κατά μέσο όρο όμως η αλμυρότητα είναι το 1/3 εκείνης του θαλασσινού νερού. Η μοναδική απώλεια υδάτων προέρχεται από την εξάτμιση, εκτός από μικροποσότητα που παροχετεύεται μέσα από την τεχνητή διώρυγα Μανίχ . Μέσα από αυτή και τη Διώρυγα Βόλγα-Ντον η Κασπία συνδέεται με την Αζοφική Θάλασσα. Στο μέσο της ανατολικής ακτής της λίμνης (βλ. εικόνα) σχηματίζεται ένας πολύ κλειστός κόλπος, το Καραμπογάζ-κελ, όπου η αλμυρότητα του νερού φθάνει σχεδόν τη θαλάσσια. Η ηλικία της Κασπίας υπολογίζεται στα 30 εκατομμύρια έτη. Η Αζοφική Θάλασσα βρίσκεται στα δυτικά, ενώ ανατολικά της Κασπίας βρίσκεται η λίμνη Αράλη, επίσης από τις μεγαλύτερες του πλανήτη.

Κλίμα: Παρά το μέγεθος της λίμνης, το κλίμα παραμένει ηπειρωτικό, με αποτέλεσμα το βόρειο τμήμα της να παγώνει τον χειμώνα. Σε μεγάλη βαρυχειμωνιά, πάγος μπορεί να σχηματισθεί και στη νότια περιοχή, ιδίως με τη μορφή λεπτού στρώματος κοντά στις όχθες.

Πολιτική ΓεωγραφίαΠριν τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης η Κασπία

«ακουμπούσε» πάνω σε μόλις 2 χώρες, τη Σοβιετική Ένωση και το Ιράν. Σήμερα, έχει σύνορα με τη Ρωσία, το Καζακστάν, το Αζερμπαϊτζάν, το Τουρκμενιστάν και το Ιράν. Το ρωσικό τμήμα της όχθης περιλαμβάνει την Αυτόνομη Δημοκρατία του Νταγκεστάν και τις επαρχίες Καλμυκία και Αστραχάν, ενώ το ιρανικό τις επαρχίες Τζιλάν,Μαζανταράν και Γκολεστάν. Σημαντικότερες πόλεις και λιμάνια στην Κασπία Θάλασσα είναι: Μπακού (η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη του Αζερμπαϊτζάν), Αστάρα (Αζερμπαϊτζάν) Αστάρα (Ιράν), Ραμσάρ (Ιράν), Αστραχάν (Ρωσία), κ.ά.

ΡωσίαΗ Ρωσική Ομοσπονδία (ρωσική: Ро́сси́hйская

Федераhци́я), η Ρωσία (Ро́сси́hя) είναι το μεγαλύτερο σε έκταση κράτος της γης, με έκταση 17.075.200 χλμ². Ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 143.030.106 κατοίκους, σύμφωνα με εκτιμήσεις για το 2012[2]. Πρωτεύουσα της χώρας είναι η Μόσχα. Η επίσημη γλώσσα είναι τα ρωσικά και νόμισμα το ρούβλι. Διοικητικά διαιρείται σε 83 ομοσπονδιακά υποκείμενα, τα οποία είναι ομαδοποιημένα σε επτά διαμερίσματα.

Η Ρωσική Ομοσπονδία δημιουργήθηκε το 1991 και προήλθε από την αποδόμηση της Ε.Σ.Σ.Δ.. Έκτοτε, το πολίτευμά της είναι Προεδρική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία κατά το πρότυπο του δυτικού φιλελεύθερου μοντέλου.

Άστραχαν Το Άστραχαν (Ρωσικά: А́h страхань), απαντώμενο συχνά στην ελληνική

βιβλιογραφία λανθασμένως ως Αστραχάν, είναι πόλη της Ρωσίας, πρωτεύουσα της ομώνυμης περιφέρειας. Βρίσκεται στο Δέλτα του ποταμού Βόλγα, στις εκβολές του στην Κασπία Θάλασσα. Έχει πληθυσμό 508.800 κατοίκους.

Η γόνιμη περιοχή στην οποία αναπτύχθηκε η πόλη αποτέλεσε τη βάση για την πρωτεύουσα των Χαζάρων και της Χρυσής Ορδής. Η πόλη αναφέρθηκε για πρώτη φορά ως Xacitarxan από ταξιδιώτες στις αρχές του 13ου αιώνα. Το 1395, η πόλη έγινε στάχτη από τον Ταμερλάνο, ενώ από το 1459 έως το 1556, η πόλη αποτέλεσε πρωτεύουσα του Χανάτου του Άστραχαν. Ερείπια από το μεσαιωνικό οικισμό ανακαλύφθηκαν από αρχαιολόγους λίγο πιο μακριά από τη σύγχρονη πόλη.

Το 1556, το χανάτο κατακτήθηκε από τον Ιβάν τον Τρομερό, ενώ το 1569 πολιορκήθηκε από το στρατό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο οποίος υποχώρησε. Το 17ο αιώνα, η πόλη αναπτύχθηκε ως πύλη της Ρωσίας προς την Ανατολή: στην πόλη εγκαταστάθηκαν έμποροι από την Αρμενία, την Περσία και την Ινδία, προσδίδοντάς της πολυεθνικό χαρακτήρα. Εκεί εγκαταστάθηκε και ο Ιωάννης Βαρβάκης (Ιβάν Αντρεεβιτς Βαρβάτσι) στις αρχές του φθινοπώρου του 1776 και ήταν ο πρώτος που ασχολήθηκε συστηματικά με την παραγωγή και την εμπορία του χαβιαριού.

Σπυρίδων Ι. Μυλωνάς

Ιράν Το Ιράν (περσικά: ايران), επίσημα Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν ( ايران اسالمی είναι χώρα της (جمهوری

Μέσης Ανατολής στη Νοτιοδυτική Ασία. Ενώ τοπικά η χώρα ήταν γνωστή ως Ιράν από την αρχαιότητα, ως το 1935 η επικρατούσα ονομασία παγκοσμίως ήταν Περσία. Μετά το 1935 χρησιμοποιούνταν διεθνώς και οι δύο ονομασίες, ο όρος Ιράν όμως καθιερώθηκε έκτοτε ως επίσημη ονομασία της χώρας.

Είναι η 18η χώρα σε έκταση παγκοσμίως και ο πληθυσμός της αριθμεί 70 εκατομμύρια. Το Ιράν συνορεύει στα βόρεια με Αζερμπαϊτζάν, Αρμενία και Τουρκμενιστάν, ανατολικά με Πακιστάν και Αφγανιστάν και δυτικά με Τουρκία και Ιράκ. Πρωτεύουσα είναι η Τεχεράνη, που αποτελεί το πολιτικό, πολιτιστικό, εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο της χώρας. Το Ιράν θεωρείται περιφερειακή δύναμη και καταλαμβάνει σημαντική θέση σε θέματα παγκόσμιας ενεργειακής πολιτικής και οικονομίας, ως αποτέλεσμα κυρίως των μεγάλων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που διαθέτει. Η χώρα είναι επίσης μέλος του ΟΠΕΚ και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Το Ιράν (περσικά: ايران), επίσημα Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν ( ايران اسالمی είναι χώρα της Μέσης Ανατολής στη Νοτιοδυτική Ασία. Ενώ τοπικά η χώρα ήταν (جمهوریγνωστή ως Ιράν από την αρχαιότητα, ως το 1935 η επικρατούσα ονομασία παγκοσμίως ήταν Περσία. Μετά το 1935 χρησιμοποιούνταν διεθνώς και οι δύο ονομασίες, ο όρος Ιράν όμως καθιερώθηκε έκτοτε ως επίσημη ονομασία της χώρας.

Είναι η 18η χώρα σε έκταση παγκοσμίως και ο πληθυσμός της αριθμεί 70 εκατομμύρια. Το Ιράν συνορεύει στα βόρεια με Αζερμπαϊτζάν, Αρμενία και Τουρκμενιστάν, ανατολικά με Πακιστάν και Αφγανιστάν και δυτικά με Τουρκία και Ιράκ. Πρωτεύουσα είναι η Τεχεράνη, που αποτελεί το πολιτικό, πολιτιστικό, εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο της χώρας. Το Ιράν θεωρείται περιφερειακή δύναμη και καταλαμβάνει σημαντική θέση σε θέματα παγκόσμιας ενεργειακής πολιτικής και οικονομίας, ως αποτέλεσμα κυρίως των μεγάλων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που διαθέτει. Η χώρα είναι επίσης μέλος του ΟΠΕΚ και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Ιστορικά, είναι από τις περιοχές του κόσμου όπου αναπτύχθηκαν οι πρώτοι σημαντικοί πολιτισμοί, με τους πρώτους οργανωμένους οικισμούς το 7.000 π.Χ., ενώ από την πρώτη χιλιετία π.Χ. ως τον 7ο αιώνα μ.Χ. εγκαθιδρύθηκαν μεγάλες αυτοκρατορίες: Αχαιμενίδες, Πάρθοι, Σασσανίδες. Κατά την χρυσή εποχή του Ισλάμ (7ος-11ος αιώνας) στο Ιράν άκμασαν οι επιστήμες: φιλοσοφία, ιατρική, αστρονομία, μαθηματικά καθώς και οι τέχνες και η λογοτεχνία. Το 1906 δημιουργήθηκε το πρώτο κοινοβούλιο της χώρας, ενώ από την 1 Απριλίου 1979, έγινε ισλαμική δημοκρατία.

Ιστορικά, είναι από τις περιοχές του κόσμου όπου αναπτύχθηκαν οι πρώτοι σημαντικοί πολιτισμοί, με τους πρώτους οργανωμένους οικισμούς το 7.000 π.Χ., ενώ από την πρώτη χιλιετία π.Χ. ως τον 7ο αιώνα μ.Χ. εγκαθιδρύθηκαν μεγάλες αυτοκρατορίες: Αχαιμενίδες, Πάρθοι, Σασσανίδες. Κατά την χρυσή εποχή του Ισλάμ (7ος-11ος αιώνας) στο Ιράν άκμασαν οι επιστήμες: φιλοσοφία, ιατρική, αστρονομία, μαθηματικά καθώς και οι τέχνες και η λογοτεχνία. Το 1906 δημιουργήθηκε το πρώτο κοινοβούλιο της χώρας, ενώ από την 1 Απριλίου 1979, έγινε ισλαμική δημοκρατία.

ΑζερμπαϊτζανΤο Αζερμπαϊτζάν είναι μια χώρα στην

περιοχή του Καυκάσου με έκταση 86.600 km² και πληθυσμό 9.165.000 (εκτίμηση 2011)[2].

Πρωτεύουσα είναι το Μπακού. Πρόεδρος της χώρας είναι ο Ιλχάμ Αλίγιεφ και Πρωθυπουργός ο Αρτούρ Ρασιζάντε. Επίσημη γλώσσα της χώρας είναι η αζερική ή αζερμπαϊτζανική (μια τουρκική γλώσσα).

MπακούΤο Μπακού (αζερικά: Bakı) είναι η πρωτεύουσα του

Αζερμπαϊτζάν. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 η πόλη έχει 2.045.815 κατοίκους.[1]Βρίσκεται στις νότιες ακτές της χερσονήσου Αμπσερόν της Κασπίας και αποτελείται από την κεντρική (νέα πόλη) και την παλαιά πόλη.

Η ίδρυση της πόλης ανάγεται στον 6ο αιώνα μ.Χ. Το οχυρωμένο κέντρο της παλιάς πόλης έχει ανακηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO. Η πόλη είναι η γενέτειρα του σκακιστή Γκάρι Κασπάροβ.

Το Μπακού υποδιαιρείται σε 11 επαρχίες (Azizbeyov, Binagadi, Qaradagh, Narimanov, Nasimi, Nizami, Sabayil, Sabunchu, Khatai, Surakhany και Yasamal) και 48 townships.

ΕτυμολογίαΤο Μπακού (αζερικά: Bakı) είναι η πρωτεύουσα του

Αζερμπαϊτζάν. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 η πόλη έχει 2.045.815 κατοίκους.[1]Βρίσκεται στις νότιες ακτές της χερσονήσου Αμπσερόν της Κασπίας και αποτελείται από την κεντρική (νέα πόλη) και την παλαιά πόλη.

Η ίδρυση της πόλης ανάγεται στον 6ο αιώνα μ.Χ. Το οχυρωμένο κέντρο της παλιάς πόλης έχει ανακηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO. Η πόλη είναι η γενέτειρα του σκακιστή Γκάρι Κασπάροβ.

Το Μπακού υποδιαιρείται σε 11 επαρχίες (Azizbeyov, Binagadi, Qaradagh, Narimanov, Nasimi, Nizami, Sabayil, Sabunchu, Khatai, Surakhany και Yasamal) και 48 townships.

• Η περιοχή της Κασπίας είναι από τις πιο ενεργειακά πλούσιες του πλανήτη. Τα μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου, που έχουν ανακαλυφθεί στο εσωτερικό της, έχουν δημιουργήσει τριβές ανάμεσα στα κράτη που μοιράζονται σύνορα μαζί της, ενώ σημαντικό ρόλο προσπαθούν να παίξουν και οι ΗΠΑ μέσω των στρατιωτικών δυνάμεων που διατηρούν στην περιοχή. Το 2003 η Ρωσία, το Καζακστάν και το Αζερμπαϊτζάν υπέγραψαν συμφωνία με την οποία μοίρασαν μεταξύ τους το βόρειο 64% της λίμνης, ώστε να προχωρήσουν σε εκμετάλλευση των κοιτασμάτων. Οι άλλες δύο χώρες που έχουν σύνορα με τη λίμνη δεν συμμετείχαν στη συμφωνία.

Πετρέλαιο

Ονέγκα

Μήκος Βάθος Επιφάνεια

Πλάτος Ήπειρος

245τ.χ 127μ 9720τ.μ 91,6χλμ.

Ευρώπη

Άλκηστη Πλατιά

Η Ονέγκα είναι λίμνη της βόρειας Ευρώπης, στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας ανάμεσα στη λίμνη Λάντογκα και στη Λευκή θάλασσα. Επίσης εκτείνεται από ΝΑ προς ΒΔ, όπου προχωρεί με πολύ στενούς βραχίονες. Δέχεται τα νερά πολυάριθμων ποταμών (58), σπουδαιότεροι από τους οποίους είναι ο Σούνα, ο Σούγια, ο Βόλντα κ.α. Τα νερά της παγώνουν επί έξι μήνες τον χρόνο, εμποδίζοντας τη ναυσιπλοΐα, η οποία είναι ήδη δύσκολη εξαιτίας του μικρού βάθους και των σκοπέλων που καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος της παράκτιας λωρίδας καθώς και της ομίχλης κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Γενικά αποτελεί τμήμα ενός συστήματος υδάτινων πόρων μέσω του οποίου επικοινωνούν μεταξύ τους η Λευκή θάλασσα, ο Εύξεινος Πόντος (Μαύρη θάλασσα) και η νότια Βαλτική.

Πληροφορίες

Στις όχθες της είναι κτισμένη η πόλη Πετροζαβόντσκ, πρωτεύουσα της αυτόνομης Δημοκρατίας της Καρελίας, και άλλα αστικά κέντρα όπως η Μεντβέζγεγκορσκ, η Πόβενιετς, η Κοντοπόγκα και η Σούγια. Στο εσωτερικό της υπάρχουν περίπου 1.650 νησίδες. Η λίμνη έχει μεγάλη οικονομική σημασία, καθώς στα νερά της ζουν πολλά είδη εδώδιμων ψαριών.

Παραλίμνιες πόλεις

Η Ρωσία είναι η μεγαλύτερη σε έκταση χώρα στον κόσμο. Οι απέραντες εκτάσεις της, τα μοναδικά ιστορικά μνημεία της, ο λαός και ο πολιτισμός  της μέχρι σήμερα παραμένουν ένα μυστήριο για το δυτικό κόσμο. Η Ρωσία είναι μια χώρα με αιώνια ιστορία και πλούσιο πολιτισμό.

Η συνολική έκταση της Ρωσίας είναι 17 075 400 τ.χλμ. ή 11, 46 % της συνολικής έκτασης της γης. Η Ρωσία συνορεύει με 18 χώρες.

Λόγω της μεγάλης έκτασης του εδάφους της από το Βορρά προς το Νότο, η Ρωσία διασχίζεται από τέσσερις κλιματικές ζώνες: αρκτική, υποαρκτική, εύκρατη και υποτροπική.

Εδώ βρίσκονται οι μεγαλύτερες λίμνες – η Λαντόγκα  (17.670 τ.χλμ.) και η Ονέγκα (9.720 τ.χλμ.), καθώς και ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός της Ευρώπης – ο Βόλγας (3.531 χλμ.).

Στοιχεία

Η απόλυτη στήριξη των εθνικών παραδόσεων και πολιτισμών των λαών της Ρωσικής Ομοσπονδίας είναι μία από τις προϋποθέσεις για τη διατήρηση της ειρήνης και την εθνική αρμονία.

Η Ρωσία είναι κοσμικό κράτος όπου καμία θρησκεία δεν μπορεί να ορίζεται ως κρατική ή υποχρεωτική, και όπου το Σύνταγμα εγγυάται την ελευθερία συνείδησης και την ελευθερία επιλογής  θρησκείας. Όλοι οι πολίτες δικαιούνται να πρεσβεύουν οποιαδήποτε θρησκεία είτε να είναι άθεοι. Στη χώρα εκπροσωπούνται οι τέσσερις κυριότερες θρησκείες του κόσμου: ο Χριστιανισμός, το Ισλάμ, ο Βουδισμός, ο Ιουδαϊσμός, και πάνω από 70θρησκευτικέςομολογίες. Οι πιστοί χωρίς περιορισμούς μπορούν να επισκέφτονται ορθόδοξες και καθολικές εκκλησίες, τζαμιά, συναγωγές, βουδιστικά μοναστήρια.

Λαός και παράδοση

Η ρωσική γλώσσα είναι η επίσημη κρατική γλώσσα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ωστόσο η Ρωσίαείναι μια πολύγλωσσηχώρα, ο πληθυσμός τηςοποίας μιλάεισχεδόν 150γλώσσες. Σε όλους τους λαούς της Ρωσικής Ομοσπονδίας εγγυάται το δικαίωμα να διατηρήσουντη μητρική τους γλώσσα.

Η Μόσχα είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Εδώ βρίσκονται τέτοια μοναδικά αξιοθέατα όπως το Κρεμλίνο, το θέατρο Μπολσόϊ, η πινακοθήκη Τρετιακόφ,  η αψίδα του θριάμβου στη λεωφόρο Κουτούζοφσκι, το Μουσείο του Pushkin, η πινακοθήκη του Shilov, ο Ναός του Χρηστού Σωτήρος, ο Ναός της Θεοφάνειας και το μοναστήρι του Αγίου Δανιήλ. Από τη Μόσχα ξεκινάει  η μεγαλύτερηεθνική οδόςστον κόσμομήκους10.000 χλμ.ως το Βλαδιβοστόκ.

Το νόμισμα της χώρας είναι το ρούβλι.

Φωτογραφίες Ονέγκα

Λίμνη ΒαϊκάληΗ Βαϊκάλη (Байкаhл) είναι λίμνη που βρίσκεται στη νότια Σιβηρία μεταξύ της Περιφέρειας Ιρκούτσκ στα βορειοδυτικά και τη Μπουργιατία στα νοτιοανατολικά σημείο κοντά στην πόλη του Ιρκούτσκ. Είναι γνωστή σαν το «Μπλε Μάτι της Σιβηρίας». Στις 29 Ιουλίου του 2008 Ρώσοι ερευνητές καταδύθηκαν με βαθυσκάφος στο βυθό της λίμνης, πετυχαίνοντας ρεκόρ κατάδυσης σε γλυκά νερά. Αποκαλύφθηκε ότι η λίμνη έχει βάθος 1.680 μέτρα, πολύ περισσότερο από όσο πιστευόταν ως τότε.[1] Η αποστολή εξερεύνησης της μεγαλύτερης λίμνης στον κόσμο ανεστάλη στις 30 Ιουλίου του 2008 μετά από τη σύγκρουση ενός από τα δύο υποβρύχια με πλωτή πλατφόρμα[2].Από το 1996 η ΟΥΝΕΣΚΟ έχει συμπεριλάβει τη λίμνη Βαϊκάλη στον Κατάλογο με τα Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς(φυσική κληρονομιά).[3]

Δημήτρης Στειακογειαννάκης

Λίμνη ΒαϊκάληΗ Βαϊκάλη είναι ένα εκπληκτικό μέρος. Εδώ, οι θρύλοι των Μπουριατών συναντούν τις παραδόσεις των Παλαιών Πιστών, τα υψηλής τεχνολογίας τηλεσκόπια εξερευνούν αρχέγονα ψάρια, υποθαλάσσια ηφαίστεια εκρήγνυνται,  το φως του ηλίου πλημμυρίζει τις όχθες, και ο βοριάς φέρνει στις λίμνες τρικυμίες αντίστοιχες μ' εκείνες του ωκεανού

Πηγή έμπνευσηςΟι ασυνήθιστες εκτάσεις και τα μοναδικά χαρακτηριστικά της λίμνης-θάλασσας ενέπνευσαν δεκάδες συγγραφείς, ζωγράφους, σκηνοθέτες και ποιητές στη Ρωσία και σε άλλες χώρες. Ο Αντόν Τσέχωφ, ο Νικολάι Ρέριχ, ο Τζέιμς Κάμερον είναι μόνο οι μερικοί από τη λίστα των καλλιτεχνών που βρήκαν την έμπνευσή τους στη Βαϊκάλη. Ο τελευταίος, μάλιστα, αναζήτησε εκεί όχι μόνο την έμπνευση, αλλά και την επιστημονική βάση για τα γυρίσματα των ταινιών “Τιτανικός” και “Άβαταρ”. Την τελευταία φορά ο Κάμερον βυθίστηκε στον πάτο της λίμνης με το σκάφος “Μιρ -1”, συνοδευόμενος από την ομάδα επιστημονικής ερευνητικής αποστολής “Το Μιρ στην Βαϊκάλη”, στα πλαίσια της οποίας πραγματοποιήθηκαν ήδη 52 καταδύσεις στο βάθος της λίμνης.

Λίμνη ΑράληΗ Αράλη κάποτε ήταν η τρίτη μεγαλύτερη λίμνη του κόσμου, μετά την Κασπία και την Άνω Λίμνη της Αμερικής, με έκταση 68.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, περίπου τη μισή της Ελλάδας, με μέγιστο βάθος 70 μ.(1930). Από τη δεκαετία του 1960 συρρικνώνεται σταθερά, καθώς τα δυο ποτάμια που την τροφοδοτούσαν, Σιρ Νταριά και Αμού Ντάρια , εκτράπηκαν επί Σοβιετικής Ένωσης προς την έρημο για να τροφοδοτήσουν έργα άρδευσης.

ΦΟΙΒΗ ΝΑΝΟΥ Κ’ ΕΛΕΝΗ ΠΟΡΙΩΤΗ

Λίμνη Αράλη

Η Αράλη είναι επίσης σοβαρότατα μολυσμένη, κυρίως ως αποτέλεσμα της βιομηχανίας βιολογικών όπλων που λειτουργούσε σε ένα από τα νησιά της, των βιομηχανιών και της απορροής λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων. Το αλάτι που παρασύρει ο άνεμος από τον πυθμένα της αποξηραμένης λίμνης καταστρέφει τις σοδειές, και ο μολυσμένος αέρας και νερό προκαλούν σοβαρά προβλήματα στη δημόσια υγεία στην περιοχή. Η εξαφάνιση της λίμνης έχει προκαλέσει και αλλαγές στο μικροκλίμα της περιοχής, φέρνοντας θερμότερα καλοκαίρια και ψυχρότερους χειμώνες.

Η εξαφάνιση της Αράλης συχνά περιγράφεται ως η μεγαλύτερη περιβαλλοντική καταστροφή που έγινε από τον άνθρωπο. Το Καζακστάν καταβάλλει σήμερα προσπάθειες να διασώσει ότι απέμεινε από το βόρειο τμήμα της Αράλης (τη Μικρή Αράλη) κατασκευάζοντας το 2005 ένα φράγμα που ανύψωσε τη στάθμη των υδάτων κατά δυο μέτρα και μείωσε κάπως την αλμυρότητα, επιτρέποντας την επανεμφάνιση ψαριών.

Το 2004 η λίμνη είχε συρρικνωθεί στο 24% του αρχικού της μεγέθους, και ο πενταπλασιασμός της αλμυρότητάς της σκότωσε σχεδόν το σύνολο της χλωρίδας και πανίδας που φιλοξενούσε. Το 2007 είχε το 10% της αρχικής της έκτασης και διαχωρίστηκε σε τρεις ξεχωριστές λίμνες, δυο από τις οποίες είναι υπερβολικά αλμυρές για να φιλοξενήσουν ψάρια. Τα ψαροχώρια που κάποτε άκμαζαν στις όχθες της σήμερα απλά φιλοξενούν πλοία στη στεριά, και πλήττονται από την ανεργία και την οικονομική ύφεση.

H λίμνη Αράλη, ανάμεσα στο Καζακστάν και στο Ουζμπεκιστάν, ήταν η τέταρτη μεγαλύτερη λίμνη του κόσμου. Μια τεράστια έκταση φρέσκου νερού που κάλυπτε 68.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ίση σχεδόν με το μέγεθος της Ιρλανδίας. Δύο μεγάλα λιμάνια βρίσκονταν στις όχθες της. Το Aralsk που ανήκει στο Καζακστάν και το Moynaq στο Ουζμπεκιστάν. Και τα δύο λιμάνια έσφυζαν από ζωή καθώς εκεί ζούσαν και δραστηριοποιούνταν μεγάλες κοινότητες ψαράδων με μεγάλους αλιευτικούς στόλους. Η λίμνη φιλοξενούσε 22 διαφορετικά είδη ψαριών. Τα 4 απ' αυτά ενδημούσαν στην Αράλη. Τη λίμνη τροφοδοτούσαν δύο ποταμοί: Ο Amu Darya και ο Syr Darya