ΕΑ Νο 344

Φύλλο Νο 344 | 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2015 | Κυκλοφορεί κάθε δεύτερη Τετάρτη | 2€Δεκαπενθήµερη εφηµερίδα για το ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ | www.dea.org.gr

Πρόσφυγεςκαι Ευρωπαϊκή Ένωση

Σελ. 10-11

Το ΚΚΕ και η πολιτική συµµαχιών

Σελ. 4

Συµπεράσµατααπό την εκλογική µάχη

Εκατό χρόνια από τη διάσκεψη του Τσίµερβαλντ

Σελ. 14

Γράφουν: Ηλ. Ιωακείµογλου, Μ. Μπαρσέφσκι, Ε. Πορτάλιου, Γ. Σαπουνάς, Δ. Στρατούλης

σελ. 7, 12, 13

Μετά τη νίκη στις κάλπες, η κυβέρνηση Τσίπρα ετοιµάζει την επίθεση επιβολής του Μνηµονίου 3

Ç þñá ôïõ áãþíá áðü ôá êÜôù

Σκίτσο του ∆ηµήτρη Γεωργοπάλη για το real.gr

• Εξάµηνη 30 ευρώ• Ετήσια 60 ευρώ• Εξωτερικού 70 ευρώ • Μπορείτε να καταθέσετε τη συνδροµή σας στο λογαριασµό 081/757379-00 της Εθνικής Τράπεζας.

ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΟ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ:Αντώνης Νταβανέλος

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ - ΕΚΔΟΣΗ: «ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Κλαζοµενών 1-3, Τ.Κ. 10440, ΑΘΗΝΑ ΕΚΤΥΠΩΣΗ: IRIS ΑΕΒΕEΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: Τηλ.: 210-3306286 e-mail: [email protected] Fax: 210-3303566

ΓΙΝΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ2 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2015

ΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ

ΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-

ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-

Της σύνταξης...ΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-



ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...

ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...


ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-

ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...

ΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-




ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...



ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-

ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...



ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-

ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...



ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-

ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-

ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-

ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...



ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-




ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...



ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-

ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-

ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...



ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-

ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...



ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-

ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-

ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...



ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...



ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ

Η κάλπη της 20ής Σεπτέµβρη έδωσε στον Αλ. Τσίπρα µια καθαρή πολιτική νίκη. Μια νίκη που ο ίδιος ετοιµάζεται να στρέψει µε δριµύτητα ενάντια στα εργατικά και λαϊκά στρώµατα.

Ο σχεδιασµός του καλπασµού προς τις εκλογές απέβλεπε στην ανανέωση της κυβερνητικής «νοµι-µοποίησης», πριν η κοινωνική πλειοψηφία αποκτή-σει –διά της εµπειρίας– σαφή και πικρή γνώση για το τι είναι το Μνηµόνιο 3 που έρχεται. Όµως, τώρα τα ψέµατα τελείωσαν. Η κυβέρνηση Τσίπρα είναι υποχρεωµένη να επιχειρήσει στην πράξη να επιβά-λει µια πολιτική όχι απλώς συνέχειας, αλλά κλιµάκω-σης της άγριας λιτότητας.

Ενα µεγάλο τµήµα των εργατικών και λαϊκών στρωµάτων ψήφισαν τον Τσίπρα ελπίζοντας σε µια πιο ήπια εφαρµογή του µνηµονίου, σε µια µνηµο-νιακή πολιτική «µε ανθρώπινο πρόσωπο». Όµως και αυτή η ελπίδα είναι καταδικασµένη να αποδειχθεί αυταπάτη. Η υπόσχεση για «ισοδύναµα» ανακου-φιστικά µέτρα ήταν προεκλογική δηµαγωγία. Οι ευρωηγεσίες ήδη προαναγγέλλουν ότι ο Οκτώβρης θα είναι µήνας καταιγίδας µνηµονιακών µέτρων. Και απέναντι σε χτυπήµατα όπως αυτά που ετοι-µάζονται στο συνταξιοδοτικό ή στο φορολογικό δεν υπάρχει καµία «µαρµελάδα» που θα µπορεί να γλυκάνει το τεράστιο κόστος που θα κληθούν να πληρώσουν οι εργαζόµενοι, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι φτωχοί…

Απέναντι σε αυτή την πολιτική µόνη λύση είναι οι αγώνες από τα κάτω: οι απεργίες, οι διαδηλώσεις, οι καταλήψεις για την υπεράσπιση των βασικών εργατικών και κοινωνικών δικαιωµάτων. Η ανασύ-νταξη µετά τη ζηµιά που έγινε µε την κατάπτυστη συµφωνία της 13ης Ιουλίου, και που επιβεβαιώθηκε στην κάλπη του Σεπτέµβρη, µπορεί να γίνει πραγµα-τικότητα µόνο µε µιαν αντεπίθεση των κοινωνικών αγώνων.

Αυτοί οι αναγκαίοι αγώνες θα χρειαστούν την Αριστερά τους, θα χρειαστούν τη συστηµατική δουλειά ενός συγκροτηµένου τµήµατος αγωνι-στών-στριών, που θα παλέψουν για να ξεσπάσουν και να νικήσουν οι αγώνες της τάξης µας.

Ενας άλλος στόχος του πολέµου ταχύτητας που εξαπέλυσε ο Αλ. Τσίπρας ήταν η αποµόνωση και εξουδετέρωση αυτού ακριβώς του τµήµατος της Αριστεράς, που αρνιόταν την υποταγή στα µνηµόνια και στις ευρωηγεσίες. Με την ασύστολη βοήθεια των ΜΜΕ και τινάζοντας στον αέρα το ίδιο του το κόµµα, ο Τσίπρας πέτυχε να κρατήσει τη Λαϊκή Ενό-τητα για ελάχιστες ψήφους εκτός κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης και τα ποσοστά του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε επίπεδα απλής καταγραφής. Ήταν µια µάχη που χάθηκε, αλλά σε έναν πόλεµο που τώρα αρχίζει.

Αυτό το τµήµα της Αριστεράς οφείλει να συνεχί-σει, συνδέοντας τις προοπτικές του µε τη δυναµική των κοινωνικών αγώνων. Αναλαµβάνοντας την ευθύνη για την οργάνωση της κοινωνικής αντιπο-λίτευσης. Αλλά και χτίζοντας τις προϋποθέσεις για να παρουσιαστεί απέναντι στο µπλοκ των νέων µνη-µονιακών δυνάµεων το πολιτικό αντίπαλο δέος που είναι πιο αναγκαίο από ποτέ, αλλά που είναι επίσης και εφικτό.

1.Οι εκλογές της 20ής Σεπτέµβρη ήταν µια πρωτοβουλία του Αλ. Τσίπρα, µε διπλό στόχο:

α) Αφενός, να επαναβεβαιώσει τον πο-λιτικό συσχετισµό δύναµης, να ανανεώσει τη βιω-σιµότητα του κυβερνητικού στρατοπέδου, πριν οι εργαζόµενοι και οι λαϊκές δυνάµεις διαπιστώσουν µέσα από πικρές εµπειρίες το πραγµατικό περιεχό-µενο της συµφωνίας της 13ης Ιουλίου µε τους δα-νειστές. Σε αυτήν την απόπειρα, η ηγεσία του ΣΥΡΙ-ΖΑ είχε την πλήρη υποστήριξη των ευρωηγεσιών, όπως έδειξε η εµβληµατική φράση της Μέρκελ ότι οι εκλογές «είναι µέρος της λύσης, όχι µέρος της κρίσης». Είχε, ακόµα, την υποστήριξη της µεγάλης πλειοψηφίας των ΜΜΕ, που βοήθησαν αποφασι-στικά στην ολοκλήρωση της προεκλογικής συζή-τησης µε περιορισµένες ως µηδενικές αναφορές στο… Μνηµόνιο 3, δηλαδή στο κεντρικό επίδικο του πολιτικού αγώνα!

β) Ο δεύτερος στόχος του Αλ. Τσίπρα ήταν η εκ-καθάριση του κόµµατός του από την αριστερή του πτέρυγα, έστω και µε αντίτιµο την οργανωτική δι-άλυση του ΣΥΡΙΖΑ. Στο στόχο αυτό ο Αλ. Τσίπρας είχε, επίσης, την πλήρη υποστήριξη των αστικών ΜΜΕ, που συκοφάντησαν αδίστακτα την Αριστε-ρή Πλατφόρµα, ενώ απέκρυψαν τις διαστάσεις του κύµατος παραιτήσεων-αποχωρήσεων ενός τερά-στιου τµήµατος των αγωνιστών-στριών που οικο-δόµησαν το ΣΥΡΙΖΑ (µεταξύ τους ο γραµµατέας του κόµµατος, τα µισά εκλεγµένη µέλη της Πολιτι-κής Γραµµατείας, µεγάλο µέρος της ΚΕ και των κα-θοδηγητικών στελεχών των τοπικών και κλαδικών οργανώσεων). Στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, του ενωτικού πολιτικού φορέα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, στέκεται σήµερα ένα απολύτως αρχηγικό κόµµα, που στηρίζεται σε µια κάποια «λειτουργία» µεταξύ του πρωθυπουργού και των οπαδών του.

2.Προϋπόθεση για την επιτυχία αυτού του σχεδίου ήταν να αυξηθεί η απογοήτευση και η κούραση του κόσµου του κινήµα-τος, συµπεριλαµβανοµένης της πολιτικής

βάσης του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό ήταν το νόηµα και ο στόχος του ισχυρισµού ότι «∆εν Υπήρχε Εναλλακτική Λύση»,

που επαναλάµβανε διαρκώς η ηγετική οµάδα του ΣΥ-ΡΙΖΑ, µε τη βοήθεια της «πεντακοµµατικής» (ΣΥΡΙΖΑ, Ν∆, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ, Ποτάµι) µνηµονιακής συναίνε-σης που οικοδοµήθηκε στη βουλή, µετά την κατά-πτυστη συµφωνία της 13ης Ιουλίου. Αποτέλεσµα αυτής της πολιτικής ήταν η πρωτοφανής αποχή από τις εκλογές της 20ής Σεπτέµβρη: Με 800.000 λιγό-τερους ψηφίσαντες από το Γενάρη του 2015, η «αµε-ρικανοποίηση» της πολιτικής ζωής είναι πλέον ορατή απειλή, ως αποτέλεσµα (αλλά και ως εργαλείο) της δράσης µιας κυβέρνησης που ισχυρίζεται ότι εκπρο-σωπεί τη… ριζοσπαστική Αριστερά. Αν σε αυτήν την εικόνα προστεθεί και η είσοδος στη Βουλή του κόµ-µατος-οπερέτα, της Ένωσης Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη, θα πρέπει να ακουστεί σοβαρά ο συναγερ-µός για τον κίνδυνο να µετατραπεί η απογοήτευση από τον ΣΥΡΙΖΑ σε πολιτική απάθεια και παρακµιακές µετα-πολιτικές καταστάσεις που µέχρι σήµερα δεν έχουµε γνωρίσει στην Ελλάδα.

Αυτή η υποχώρηση των ελπίδων του κόσµου του κινήµατος και της Αριστεράς, είχε ως υπόβαθρο την κάµψη των µαζικών αγώνων µετά το 2010-13, την αύξηση των αυταπατών ότι µπορούµε να αµυν-θούµε απέναντι στη λιτότητα µέσα από την εκλογι-κή «ανάθεση».

Σε αυτό το έδαφος, η αντιστροφή του πολιτικού µηνύµατος του δηµοψηφίσµατος -από το µαζικό και ταξικό ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου, στο ασύστολο ΝΑΙ του Συµβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών στις… 6 Ιουλίου- και η υπογραφή του µνηµονίου 3 από τον Αλ. Τσίπρα, µιαν εβδοµάδα αργότερα, σηµάδεψαν µιαν αλλαγή φάσης στην πολιτικοποίηση και -έστω προσωρινά- στις συνειδήσεις: ένα µεγάλο τµήµα του πληθυσµού, βλέποντας να χάνεται το «οχυρό» του ΣΥΡΙΖΑ, άρχισε να θεωρεί ανέφικτη την αντι-µνηµονιακή ανατροπή, άρχισε να αποδέχεται ως µόνη ρεαλιστική εναλλακτική λύση τη διαχείριση του µνηµονίου «µε ανθρώπινο πρόσωπο».

Σε αυτήν την αυταπάτη, αλλά και στις νωπές αναµνήσεις από την αγριότητα της πολιτικής των Ν∆ και ΠΑΣΟΚ, στηρίχτηκε η εκλογική και πο-λιτική νίκη του Αλ. Τσίπρα στις κάλπες της 20ής Σεπτέµβρη.

(συνέχεια στη σελ. 6)

Ανακοίνωση της ∆ΕΑ για τα αποτελέσµατα των εκλογών

πολιτικη 323 σεπτεμβρη 2015

Η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Α-ΝΕΛ, με μεγάλης συμβολικής και ουσιαστικής σημασίας διευρύνσεις προς στελέχη

προερχόμενα από το Κέντρο και τη Δεξιά, ξεκινάει με το «κατευόδιο» των δυνάμε-ων του συστήματος στην Ελλάδα και το εξωτερικό για το επικίνδυνο ταξίδι της στο τρικυμισμένο αρχιπέλαγος της υλοποίη-σης του τρίτου μνημονίου. Ασφαλώς επι-θυμεί -και σχεδιάζει- τη μνημονιακή στα-θερότητα και την περιθωριοποίηση των κοινωνικών και πολιτικών αντιστάσεων. Όμως η εκπλήρωση αυτής της επιθυμίας και η ευόδωση αυτών των σχεδιασμών έχουν εντελώς αβέβαιο χαρακτήρα. Σχε-διάζοντας με βάση την υπόθεση μιας αδι-ατάρακτης μνημονιακής σταθερότητας, θα βρεθεί, η ίδια, οι υποστηρικτές της και οι συστημικοί «χορηγοί» της, μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις.

Ασφαλώς, για να επιβάλει τη μνημονια-κή πολιτική σταθερότητα, θα αξιοποιήσει την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, την αποτυ-χία (ΛΑΕ) ή στασιμότητα (ΚΚΕ) των εκλο-γικών αποτελεσμάτων της Αριστεράς, την απογοήτευση που έσπειρε στις λαϊκές τά-ξεις και στον κόσμο του κινήματος αντί-στασης η ψήφιση του τρίτου μνημονίου. Ασφαλώς θα στηριχτεί σε αυτό της το έργο παντοιοτρόπως από τους «μέντορες» και «κηδεμόνες» της του εγχώριου και διε-θνούς συστήματος. Όμως θα θερίσει πολ-λές θύελλες στο «ταξίδι» της αυτό, από τις οποίες τις περισσότερες και πιο ισχυρές μέχρι το τέλος του 2015.

Η «μαύρη βίβλος» των προαπαιτούμενωνΗ «μαύρη βίβλος» των προαπαιτούμενων του 3ου μνημονίου περιλαμβάνει 223 μέ-τρα, δηλαδή νέες νομοθετικές ρυθμίσεις από τις οποίες εξαρτώνται οι περιοδι-κές αξιολογήσεις της «τερατόικας» και η εκταμίευση των δόσεων του νέου δανεί-ου, μέχρι και το 2018. Όμως, κατά ρητή απαίτηση των δανειστών, αυτές κατανέ-μονται «εμπροσθοβαρώς»: Πάνω από τις μισές (127) θα πρέπει να νομοθετηθούν στο επόμενο τρίμηνο, πάνω από το 1/3 του συνόλου, 81 προαπαιτούμενα μέσα στο 2016, και μόλις 15 το 2017 και το 2018. Το «εμπροσθοβαρές» του προγράμματος επιβάλλεται για τρεις λόγους: Πρώτο, για να αξιοποιηθεί το πολιτικό πλεονέκτημα της νέας κυβέρνησης ώστε να περάσουν κρίσιμα μέτρα πριν ανασυνταχθεί το κίνη-μα αντίστασης και η Αριστερά. Δεύτερο, για να δώσει εξετάσεις η κυβέρνηση ότι έχει την «ιδιοκτησία» του προγράμματος, δηλαδή την πολιτική βούληση να «μα-τώσει» τον κόσμο για να το υλοποιήσει. Τρίτο, για να παρθούν νωρίς κρίσιμα μέ-τρα, ώστε να παράγουν αποτελέσματα σε όλη τη σειρά των επόμενων χρόνων - γι’ αυτό η «τερατόικα» δέχεται μόνο μέ-τρα μόνιμης απόδοσης. Από το σύνολο αυτών των προαπαιτούμενων, 51 πρέπει να νομοθετηθούν-εφαρμοστούν εντός του Οκτωβρίου προκειμένου να ολοκλη-

ρωθεί η πρώτη αξιολόγηση του τρίτου Μνημονίου.

Σταχυολογούμε τα πιο σημαντικά απ’ αυτά που έρχονται το Σεπτέμβριο και Οκτώβριο:

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ: Δέσμευση και κα-τάσχεση λογαριασμών οφειλετών του Δημοσίου, μείωση όλων των κατώτατων ορίων για το ύψος της κατάσχεσης κα-ταθετικών λογαριασμών με ταυτόχρονη κατάργηση του ορίου 25% για κατάσχεση μισθών και συντάξεων, μέτρα αυτοματο-ποίησης της είσπραξης οφειλών και κα-τασχέσεων, ορισμός των πρώτων νησιών από όπου θα αρχίσει η διαδικασία αύξη-σης του ΦΠΑ, ξήλωμα της ρύθμισης των 100 δόσεων και νομοθετική δέσμευση ότι απαγορεύονται στο εξής νέες ρυθμίσεις δόσεων, αποκλειστική χρηματοδότηση όλων των επικουρικών ταμείων από τις ίδιες εισφορές (σφαγή στις επικουρικές), συγκρότηση της Task Force για «τούρ-μπο» επιτήρηση, προσδιορισμός των διαδικασιών για τη βαθμιαία εφαρμογή του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος (μνημονιακή φιλανθρωπία του φτωχοκο-μείου), ρυθμίσεις για τη «διακυβέρνηση» του ΤΧΣ (δηλαδή την πλήρη υπαγωγή του στην άμεση εποπτεία των δανειστών), προετοιμασία εδάφους για την ιδιωτικο-ποίηση της ΔΕΗ, ψήφιση του προγράμ-ματος «αναδιάρθρωσης» του «ΟΑΣΑ-Συ-γκοινωνίες Αθηνών».

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ: Αλλαγές στην κλίμακα φορολογίας εισοδήματος (κατάργηση κα-τώτατου συντελεστή και αύξηση ενδιάμε-σων, με μεγάλη επιβάρυνση των φτωχών και μικρομεσαίων στρωμάτων), έναρξη σταδιακής κατάργησης της επιστροφής του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πε-τρέλαιο κίνησης ντίζελ για τους αγρότες, αποστολή εκκαθαριστικών για είσπραξη του ΕΝΦΙΑ για το 2015, αύξηση φορολογί-ας για τους αγρότες (20% το 2016 και 26% το 2017), μείωση στο μισό της επιδότη-σης στον προϋπολογισμό του 2016 για το επίδομα θέρμανσης (άρα μεγάλη μείωση δικαιούχων), μονιμοποίηση της εισφο-ράς αλληλεγγύης (ενσωματώνεται στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος από το 2016), αυστηρότερος ορισμός του «αγρό-τη» (με συνέπεια το μαζικό αποκλεισμό

από το σύστημα επιδοτήσεων), επανεξέ-ταση (αύξηση) των αντικειμενικών τιμών των ακινήτων ώστε να εξασφαλίζεται ότι τα έσοδα από το φόρο ακίνητης περιου-σίας το 2016 θα ανέλθουν τουλάχιστον σε 2,65 δισ. ευρώ, ποικιλία μέτρων για την ιδιωτικοποίηση του μηχανισμού φο-ρολογικών ελέγχων, μετατροπή σε «υπε-ρυπουργείο» της «ανεξάρτητης» (δηλα-δή υπαγμένης στους δανειστές) Γενικής Γραμματείας Εσόδων, Αρμαγεδδώνας για το Ασφαλιστικό και θέσπιση «διαρθρω-τικών μέτρων» (δηλαδή μόνιμων περικο-πών) που θα αποφέρουν εξοικονόμηση συνταξιοδοτικού κόστους 0,25% του ΑΕΠ το 2015, και 1% του ΑΕΠ από το 2016 και ύστερα (κοντά 2 δισ. ευρώ ετησίως δηλ.). Έναρξη διαδικασίας για τη ρύθμιση των «κόκκινων δανείων» (είσοδος των «γερα-κιών» των distress funds και ουσιαστική κατάργηση της προστασίας πρώτης κα-τοικίας για εκατοντάδες χιλιάδες ιδιοκτή-τες), θέσπιση της «ανεξαρτησίας της δια-κυβέρνησης των τραπεζών σύμφωνα με τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές» (το Δη-μόσιο εκτός διοικήσεων), ρυθμίσεις για ομαδικές απολύσεις αλλά και «συλλογική δράση και συλλογικές διαπραγματεύσεις βάσει των βέλτιστων διεθνών και ευρω-παϊκών πρακτικών», εφαρμογή μέτρων «εργαλειοθήκης» του ΟΟΣΑ, λήψη μη αναστρέψιμων μέτρων για την ιδιωτικο-ποίηση του ΑΔΜΗΕ, δεσμευτική ημερο-μηνία υποβολής προσφορών για την πώ-ληση του ΟΛΠ, διορισμός «Ανεξάρτητης Ομάδας Δράσης» που θα καθορίσει τους στόχους, τη δομή και τη διακυβέρνηση του νέου Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, νέες μειώσεις μισθών σε ευρείες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων με τη μεταρρύθμι-ση του ενιαίου μισθολογίου, με ισχύ από 1/1 2016.

Ποιο παράλληλο πρόγραμμα;Η δημοσιογραφικά κουραστική και ταξικά εξαντλητική αυτή λίστα των μέτρων μόνο μέχρι και τον Οκτώβριο, αποκαλύπτει και εξηγεί πολλά:

1. Την εσπευσμένη προκήρυξη των εκλογών για τις 20 Σεπτεμβρίου, πριν ξε-σπάσει ο… Αρμαγεδδών. Ώστε να έχει «ομοιογενοποιηθεί» μνημονιακά ο ΣΥΡΙΖΑ

και να έχει «νομιμοποιηθεί» με νέα λαϊκή εντολή το τρίτο μνημόνιο (το οποίο είχε απονομιμοποιήσει προκαταβολικά το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου.)

2. Τα «ηγεμονικά» ανοίγματα στη συ-γκρότηση της νέας κυβέρνησης προς το κέντρο και τα δεξιά. Δεν πρόκειται απλώς για «ηγεμονική» πολιτική τακτική, αλλά για άνοιγμα του δρόμου για να στηριχτεί η νέα κυβέρνηση σε ευρύτερη μνημονιακή συναίνεση, ώστε να αντέξει τους κραδα-σμούς από την προώθηση και υλοποίηση αυτού του μνημονιακού «Αρμαγεδδώνα».

3. Το «παράξενο» γεγονός ότι οι βασικοί εκφραστές του ευρωπαϊκού και διεθνούς συστήματος στήριξαν -εμμέσως πλην σα-φώς- προεκλογικά και πανηγύρισαν μετε-κλογικά για τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ: ήταν ο πιο σύντομος δρόμος και ο πιο αποτελεσματι-κός τρόπος για τη μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και τη δημιουργία όρων ευρεί-ας μνημονιακής συναίνεσης.

Από τα προηγούμενα, όμως, προκύπτει και ποια είναι τα καθήκοντα για τη Ριζο-σπαστική-Αντικαπιταλιστική Αριστερά και το κίνημα αντίστασης. Υπάρχει ένας σί-γουρος τρόπος να επαληθευτούν οι «προ-φητείες» ότι βαδίζουμε σε φάση αδιατά-ρακτης μνημονιακής σταθερότητας και ηγεμονίας, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε μεγάλη νίκη στις εκλογές: να εσωτερικεύσουμε το αίσθημα της ήττας, να μην οργανώσουμε το κίνημα αντίστασης στον ορυμαγδό των μνημονιακών μέτρων, και έτσι η προφη-τεία να γίνει αυτοεκπληρούμενη.

Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ νίκη-σαν στις εκλογές για ένα σημαντικό λόγο: επειδή ο «αντιμνημονιακός λαός», οι δυ-νάμεις της εργασίας και τα πληβειακά στρώματα, ελπίζουν ότι θα εφαρμόσει με «κοινωνικά ευαίσθητο» τρόπο και με μέ-τρα «αντιστάθμισης» των συνεπειών του το μνημόνιο. Αυτός ο κόσμος, αντί για ένα τέτοιο «παράλληλο πρόγραμμα» θα βρε-θεί μπροστά σε μια εξοντωτική θύελλα βαθύτατα αντιλαϊκών μέτρων. Το να ορ-γανώσουμε την αντίστασή του και να προ-σφέρουμε πολιτικό στήριγμα στον αγώνα του ενάντια σε αυτά τα μέτρα, είναι το άμεσο και ύψιστο πολιτικό καθήκον. Πριν (ανα)μετρηθούμε μ’ αυτό, καμία πεσιμι-στική προφητεία δεν αποτελεί θέσφατο!

Και τώρα, το crash test με την υλοποίηση του μνημονίουΤου Πάνου Κοσμά

Χιλιάδες διαδηλωτές στην πορεία του Πολυτεχνείου

Του Δημήτρη Γεωργοπάλη για τo Real.gr, 21/9/2015

πολιτικη4 23 σεπτεμβρη 2015

ΣΤΑΣΗ ΝΤΡΟΠΗΣ Σε δύο ψηφοφορίες στη Γενική Συνέ-λευση του ΟΗΕ, που αφορούσαν τον αγώνα για παλαιστινιακό κράτος και το ζήτημα της αναδιάρθρωσης χρέους, η Ελλάδα επέλεξε τον ντροπιαστικό δρόμο της αποχής. Συγκεκριμένα, με τη συντριπτική πλειοψηφία 136 υπέρ έναντι 6 κατά και 41 αποχές, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε απόφα-ση που αναγνωρίζει «το δικαίωμα κάθε κυρίαρχου κράτους να σχεδιάζει τη μακροοικονομική πολιτική του, συμπε-ριλαμβανομένης της αναδιάρθρωσης του χρέους, χωρίς να αποθαρρύνεται ή να παρεμποδίζεται από καταχρηστικές

παρεμβάσεις». Ακολουθώντας πειθή-νια τις εντολές των Βρυξελλών και του υπηρεσιακού υπουργού Οικονομικών Χουλιαράκη (βασικό μέλος της ομά-δας «διαπραγμάτευσης» και στενός συνεργάτης του Α. Τσίπρα), η ελλη-νική αντιπροσωπεία απείχε από αυτή την κρίσιμη ψηφοφορία, παρά το γε-γονός ότι μεγάλο μέρος του κρατικού χρέους είναι παράνομο, επονείδιστο και απεχθές. Και σαν να μην έφτανε η νομιμοποίηση του χρέους ως εργαλεί-ου εκβιασμού των λαών, ακολούθη-σε και δεύτερο χτύπημα κατ’ εντολή Τσίπρα-Μεϊμαράκη. Συμπλέοντας με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, προκρίθηκε η

αποχή και από την ψηφοφορία που κα-τέληξε στην απόφαση να αναρτηθεί η σημαία του κράτους της Παλαιστίνης, κράτους-παρατηρητή του ΟΗΕ, μαζί με τις σημαίες των 193 κρατών-μελών. Ήταν το τελευταίο, από μια σειρά επει-σόδια που αποδεικνύουν την απροκά-λυπτη συνεργασία της κυβέρνησης με το αιμοσταγές κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ και την επιλογή ολόπλευρης υποστήριξης των συμφερόντων του δυτικού ιμπεριαλισμού στην Ανατολική Μεσόγειο.

ΑΡΧΙΣΕ Η ΜΑΧΗ ΣΤΗ ΝΔΜετά τη νέα ήττα στις εκλογές, ξεκί-

νησαν άμεσα οι διαδικασίες εκλογής προέδρου στη Νέα Δημοκρατία, που αναμένεται να ολοκληρωθούν τον Νο-έμβριο. Η Σαμαρική-ακροδεξιά πτέρυ-γα ήδη ασκεί έντονη κριτική στην κε-ντρώα μετατόπιση του Βαγγγέλα, στον μετριοπαθή προεκλογικό του λόγο και τις εκκλήσεις για «εθνική συνεννόηση» με αποδέκτη τον Τσίπρα, που οδήγη-σαν τη ΝΔ σε απώλεια 286.000 ψήφων σε σχέση με το Γενάρη. Ο Μ. Βορίδης (χωρίς να αποκλείεται η συμμετοχή του ίδιου του Σαμαρά στην κούρσα διαδοχής) αναμένεται να εκφράσει με την υποψηφιότητά του το αίτημα επιστροφής στη σκληρή Δεξιά και την

Γ ια το ΚΚΕ ήταν κεντρική στην πολιτική του επιχειρηματολογία, τα τελευταία κρίσιμα χρόνια των αγώνων ενάντια στη λιτότητα και

τα μνημόνια, η έννοια του «αναχώματος». Ήταν κεντρική γιατί ήταν απαραίτητη και αναντικατάστατη: χωρίς αυτήν δεν μπο-ρούσε να ερμηνευτεί και να αιτιολογηθεί η γραμμή της «ουδετερότητας» αν όχι της αποχής, σε σχέση με τις μεγάλης κλίμα-κας πολιτικές διεργασίες της περιόδου.

Από τη στιγμή που το ΚΚΕ αποποιού-νταν την πολιτική ευθύνη να ηγηθεί ενός μετώπου πολιτικής ανατροπής, από τη στιγμή που με αυτή του τη στάση άφηνε ένα τεράστιο πολιτικό κενό στ’ αριστερά, από τη στιγμή που αυτό το πολιτικό κενό το κάλυψαν αναπόφευκτα άλλοι (συγκε-κριμένα ο ΣΥΡΙΖΑ), δεν υπήρχε άλλη υπε-ρασπιστική γραμμή από τη θεωρία του «αναχώματος»: ο ΣΥΡΙΖΑ σαν «πολιτικό φαινόμενο» δεν ήταν παρά ένα «ανάχω-μα» του συστήματος.

Η θεωρία του «αναχώματος» συνεχί-στηκε με τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και τη συγκρότηση της ΛΑΕ. «Ανάχωμα» και η ΛΑΕ, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ πριν απ’ αυτήν.

Ωστόσο, οι εκλογές της 20ής Σεπτεμ-βρίου αποτελούν ένα πολιτικό ορόσημο που βάζει σε έσχατη δοκιμασία τη θεω-ρία του «αναχώματος». Το ΚΚΕ, τη στιγ-μή ακριβώς που υποτίθεται ότι «έλαμψε η αλήθεια του», δηλαδή τη στιγμή που «επιβεβαιώθηκε» η θεωρία του για τον ΣΥΡΙΖΑ σαν «ανάχωμα», όχι μόνο δεν επι-βραβεύτηκε αλλά η πολιτική του επιρ-ροή έμεινε στάσιμη.

Τέλος εποχήςΎστερα από τις εκλογές, δεν υπάρχει μέλλον για τη θεωρία του «αναχώμα-τος». Η στασιμότητα του ΚΚΕ και η ήττα της ΛΑΕ έχουν κοινό παρονομαστή: ότι η δυναμική τής έκφρασης της λαϊκής δυ-σαρέσκειας προς τα αριστερά φαίνεται να ανακόπτεται. Υπό το φως αυτής της εξέλιξης, η ηγεσία του ΚΚΕ είναι πολιτι-κά έκθετη για το γεγονός ότι δεν αναμε-

τρήθηκε κυρίαρχα με τον «δεξιό άνεμο», αλλά στοχοποίησε τη ΛΑΕ περισσότερο κι απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τώρα το ΚΚΕ (όπως και η ΛΑΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όλοι μας) θα κληθεί να απαντήσει στο κεντρικό πολιτικό ερώ-τημα: με ποιες πρωτοβουλίες, με ποια τακτική, με ποιες συμμαχίες θα καταφέ-

ρουμε να μην αλλάξει κατεύθυνση, προς τα δεξιά, η πολιτική έκφραση της λαϊκής δυσαρέσκειας ή να μην εκφυλιστεί σε παρακμιακές πολιτικές εκφράσεις; Πώς, ποιοι και με ποιους θα επαναφέρουμε την κατεύθυνση των μαζικών πολιτικών διερ-γασιών σε αριστερή ρότα; Ο ΣΥΡΙΖΑ έπα-ψε να είναι πια «ανάχωμα» και έγινε «κα-νονικός» μνημονιακός διαχειριστής. Ότι η ΛΑΕ είναι ανάχωμα για τις μαζικές αρι-στερές διαθέσεις είναι πλέον μια ιδέα στα όρια του πολιτικού ανέκδοτου. Αντίθετα, ο «ελέφαντας στο δωμάτιο», η μεγάλη απειλή, είναι ο κίνδυνος απογοήτευσης, αποσυσπείρωσης και αποθάρρυνσης, περιθωριοποίησης όλων των εκφράσεων της Αριστεράς, «ιταλοποίησης» της ελλη-νικής Αριστεράς και του ελληνικού κινή-ματος. Η ενότητα της Αριστεράς στη δρά-ση, στους κοινωνικούς χώρους και στα κινήματα αντίστασης, αλλά και μορφές

πολιτικού ενιαίου μετώπου μεταξύ των οργανώσεων και κομμάτων της Αριστε-ράς, είναι πλέον ζωτικής σημασίας όρος για να αντιμετωπίσουμε αυτή την απειλή.

Η θεωρία του αναχώματος είναι πλέον χωρίς αντικείμενο, αντίθετα αναδεικνύε-ται σε πραγματικό «αντικείμενο» και ζη-τούμενο η τακτική του ενιαίου μετώπου.

Μεταβατική πολιτικήΣτη θεώρηση του ΚΚΕ, κεντρική είναι η θέση ότι το μεταβατικό πρόγραμμα έχει νόημα μόνο όταν η κατάσταση εί-ναι άμεσα επαναστατική. Πρόκειται για σημαντικό ζήτημα της επαναστατικής θεωρίας που δεν μπορούμε να πραγ-ματευτούμε εδώ. Μπορούμε όμως να υπογραμμίσουμε τις προφανείς πολι-τικές συνέπειες αυτής τη θεωρητικής θέσης. Αν λοιπόν μεταβατικό σχέδιο και πρόγραμμα μπορούμε και πρέπει να έχουμε μόνο όταν η κατάσταση είναι άμεσα επαναστατική, και εφόσον τέτοια άμεσα επαναστατική κατάσταση δεν δι-αμορφώθηκε στην Ελλάδα στα χρόνια της κρίσης (από το 2008 και ύστερα) και των μνημονίων (από το 2010 και ύστε-ρα), τότε δεν μπορούσαμε να έχουμε μεταβατικό πρόγραμμα και σχέδιο σε αυτή την περίοδο. Δεν μπορούσαμε και

δεν έπρεπε, επομένως, να έχουμε και πολιτικούς στόχους ανατροπής – σε μη επαναστατική κατάσταση, θα οδηγού-σαν αναπόφευκτα στη διαχείριση του συστήματος. Άρα, όποιος πολιτικός σχηματισμός της Αριστεράς έθετε πολι-τικούς στόχους ανατροπής («να πέσει η κυβέρνηση των μνημονίων», «κυβέρνη-ση της Αριστεράς») δεν μπορεί παρά να ήταν ανάχωμα που οδηγεί αναπόφευκτα στη διαχείριση του συστήματος.

Με αυτή την πολιτική αντίληψη, αναπό-φευκτα το ΚΚΕ βρίσκεται διαρκώς μπρο-στά σε «αναχώματα». Διότι κάποιοι άλλοι και όχι αυτό γίνονται εκφραστές των λα-ϊκών διαθέσεων για πολιτική ανατροπή. Διότι όσο αυτές οι διαθέσεις υπάρχουν, θα τείνουν να αποκτήσουν πολιτική έκ-φραση. Και όταν είναι μαζικές, θα τείνουν να αποκτήσουν τη δυναμική μαζικού λαϊκού ρεύματος. Τεκμηριώνοντας θεω-ρητικά την αποχή του από οποιαδήποτε προσπάθεια να εκφράσει τέτοιες μαζικές λαϊκές διαθέσεις, το ΚΚΕ βρίσκεται σε μια συνθήκη ιδιόμορφης «αντιδικίας» με τον κόσμο που θέλει λύσεις πολιτικής ανα-τροπής τώρα, στη σκληρό σήμερα, κι όχι στο θολό και μακρινό αύριο της λαϊκής εξουσίας. Άλλωστε, το μεταβατικό σχέ-διο και πρόγραμμα έχει ακριβώς αυτή τη λειτουργία: να φτιάξει μια «γέφυρα» ανά-μεσα σε τέτοιες ώριμες διαθέσεις και την εργατική εξουσία.

Θα συμφωνούσαμε με το ΚΚΕ αν έλε-γε ότι αυτή η «γέφυρα» δεν έχει νόημα αν δεν υπάρχουν τέτοιες μαζικές λαϊκές διαθέσεις ή αν δεν υπάρχουν σε προδρο-μική έστω μορφή τα στοιχεία μιας πο-λιτικής κρίσης όπου οι η κυρίαρχη τάξη δεν μπορεί να κυβερνά όπως πριν και οι κυριαρχούμενες τάξεις δεν θέλουν να κυβερνώνται όπως πριν. Όμως, μπορεί να μη γνωρίσαμε στα τελευταία 5 χρόνια στην Ελλάδα μια κατάσταση άμεσα επα-ναστατική, αλλά η βασική αυτή συνθήκη υπήρξε. Και άρα η «γέφυρα» όχι μόνο είχε νόημα, αλλά ήταν και απαραίτητη. Αυτό είναι που εξηγεί γιατί το ΚΚΕ βρίσκει συ-νέχεια μπροστά του «αναχώματα»: είναι οι συνέπειες της δικής του αποχής από τα μεταβατικά πολιτικά καθήκοντα του σήμερα.

ΚΚΕ: Η θεωρία του «αναχώματος» και η αναγκαία πολιτική συμμαχιώνΤου Πάνου Κοσμά

ΠΟΛΙΤΙΚΗ 523 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2015

Τ ο 44% της αποχής, που κα-ταγράφηκε στις κάλπες της 20ής Σεπτέµβρη, αποτελεί ιστορικό ρεκόρ σε βουλευ-

τικές εκλογές και ήταν αυξηµένη κατά 764.133 ψήφους σε σχέση µε τον Ια-νουάριο του 2015.

Τότε είχε φτάσει στο 36,4%, ένα-ντι 37,5% τον Ιούνιο του 2012. Πριν από τα µνηµονιακά χρόνια η αποχή ήταν κάτω του 30%, ενώ παλιότερα δεν ξεπερνούσε το 25%. Είναι χαρα-κτηριστικό ότι από τις εκλογές του 2009 µέχρι σήµερα, το δρόµο για την κάλπη «έχασαν» περίπου 1,5 εκατ. άνθρωποι.

Η αποχή εκφράστηκε ιδιαίτερα έντονα στα αστικά κέντρα, καταδει-κνύοντας µια ευρύτερη τάση απο-γοήτευσης –µετά την «εξαπάτηση ΣΥΡΙΖΑ»– και απάθειας. Για παρά-δειγµα, στη Β’ Αθήνας η συµµετο-χή κυµάνθηκε στο 63,3% από 72,8% τον Ιανουάριο του 2015. Φυσικά, ενισχύθηκε και στην επαρχία, όπου επέδρασαν και οι οικονοµικοί λόγοι, όπως τα ακριβά διόδια και το κόστος µετακίνησης. Ίσως οι εκλογικοί κα-τάλογοι να µην έχουν εκκαθαριστεί στο σύνολό τους, αλλά η σταθερή αύξηση της αποχής τα τελευταία χρόνια είναι υπαρκτό και άκρως ανη-συχητικό φαινόµενο.

ΜήνυµαΤο µεγάλο µέγεθος της αποχής εί-ναι αναµφισβήτητα ένα πολύ ηχηρό µήνυµα στο πολιτικό προσωπικό και αποτύπωση αυτού που ορίζεται ως «κρίση πολιτικής εκπροσώπησης» ή «αµερικανοποίηση της πολιτικής ζωής». ∆ηλαδή αυτό το αίσθηµα µαταιότητας που οδηγεί µεγάλα τµήµατα του πληθυσµού στο να θε-ωρούν ότι τίποτα δεν µπορεί να αλ-λάξει στη ζωή τους, ότι δεν υπάρχει

καµία πολιτική δύναµη που να τους αντιπροσωπεύει, ότι όλα όσα συµ-βαίνουν γύρω τους δεν τους αφο-ρούν. Πρόκειται κύρια για φτωχούς ή νεολαίους, που δεν βλέπουν καµία προοπτική για το µέλλον. Συµπερι-φορά που οδηγεί αναπόφευκτα στην περιθωριοποίηση και τον κοινωνι-κό αποκλεισµό. Είναι το «µη ορατό» τµήµα που δεν µπορούν να ανιχνεύ-σουν οι δηµοσκόποι και γι’ αυτό πέ-φτουν συνέχεια έξω στις προβλέ-ψεις τους.

Αν σε αυτή την εικόνα προστεθεί και η είσοδος στη βουλή του κόµµα-τος-παρωδία της Ένωσης Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη, είναι ορατός ο κίνδυνος να µετατραπεί η απογο-ήτευση από τον ΣΥΡΙΖΑ σε πολιτική αφασία και να παγιωθούν παρακ-µιακές καταστάσεις που ανήκουν στο πεδίο της µετα-πολιτικής. Γιατί µόνο αθώος δεν ήταν ο «πολιτικός χαβαλές» και ο «χλευασµός» προς το πολιτικό κατεστηµένο, µέσω της ψήφου στην Ένωση Κεντρώων, όταν το διαδίκτυο γέµισε (τυχαία;) µε βι-ντεάκια από τις λεγόµενες «προφη-τείες» του Λεβέντη, ο οποίος από «έξαλλος γραφικός» της µεταµε-σονύκτιας τηλεοπτικής ζώνης µε-τατράπηκε, ως διά µαγείας, για τα ΜΜΕ σε «νηφάλιο» και «διορατικό» πολιτικό.

Τόσο η κοινωνική περιθωριοποίη-ση, όσο και η πριµοδότηση θνησιγε-νών και ακίνδυνων πολιτικών µορφω-

µάτων (µε το ΝΑΙ και το πάση θυσία στο ευρώ είναι ο Λεβέντης), προφα-νώς εξυπηρετούν τις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης. Σε µεγάλο βαθµό, αυτές οι τάσεις προωθούνται από το σύστηµα και φυσικά εντάσσονται στην επιχείρηση «επαναφορά στην κανονικότητα», που έχει διαταραχθεί από την οικονοµική και πολιτική κρί-ση των τελευταίων ετών, η οποία έχει δηµιουργήσει ένα τοπίο ρευστότη-τας, ανοιχτό σε κάθε πιθανή εξέλι-ξη: σε ριζοσπαστική ή αντιδραστική

κατεύθυνση.

Απουσία πειστικήςεναλλακτικήςΣίγουρα, η απουσία πειστικής εναλ-λακτικής στο αντιµνηµονιακό στρα-τόπεδο, και ειδικότερα από µεριάς ριζοσπαστικής Αριστεράς, συνέβαλε και αυτή µε τη σειρά της στην αποχή. Το στοίχηµα για τη Λαϊκή Ενότητα εί-ναι να αποτελέσει µαζική πολιτική έκ-φραση για τις δυνάµεις της εργασίας και της νεολαίας και να συµβάλει απο-φασιστικά στην οργάνωση της κοινω-νικής αντίστασης, απέναντι στη µνη-µονιακή λαίλαπα. Και για να κερδηθεί, υπάρχουν βασικές προϋποθέσεις: ένα πιο ξεκάθαρο πολιτικό και ιδεο-λογικό στίγµα, δηµοκρατική συγκρό-τηση «από τα κάτω», διαφορετικές κινηµατικές και πολιτικές πρακτικές, που σηµαίνει διαζύγιο µε τις εύκο-λες «βεβαιότητες» και τις απωθητικές «γραφειοκρατίες».

Η αποχή, ο Λεβέντης και οι κίνδυνοι

ανάγκη διεκδίκησης του πολιτικού χώρου που καλύπτει σήµερα η Χρυσή Αυγή. Από εκεί και πέρα, οι διάφορες φυλές της Καραµανλικής και Μητσο-τακικής Ν∆ συζητούν και ανασυνθέ-τουν συµµαχίες που µπορούν να εκ-φραστούν και σε περισσότερους του ενός πόλου: Ν. ∆ένδιας, Κ. Μητσο-τάκης, Κώστας Μπακογιάννης ή Από-στολος Τζιτζικώστας, από την τοπική αυτοδιοίκηση ως «άφθαρτα» πρόσω-πα, εµφανίζονται ως διεκδικητές της αρχηγίας. Μέχρι την ώρα που γράφο-νται αυτές οι γραµµές, η µόνη επίση-µη υποψηφιότητα είναι αυτή του πε-ριφερειάρχη Πελοποννήσου Πέτρου Τατούλη. Η κρίση φυσιογνωµίας στο βασικό κόµµα της αστικής τάξης µαί-νεται και ακόµα και η διάσπαση δεν µπορεί να αποκλειστεί...

ΕΛ.ΑΣ. ΒΑΣΑΝΙΣΤΩΝΜε σπασµένα δόντια από µπουνιές, σπασµένα δάχτυλα ποδιών, έναν βγαλ-µένο ώµο και µώλωπες στο πρόσωπο, κατέληξαν όσοι συνελήφθησαν (5 ανή-λικοι ανάµεσά τους) το βράδυ της 17ης Σεπτεµβρίου στα Εξάρχεια, µετά από επεισόδια κοντά στο τοπικό Αστυνοµι-κό Τµήµα. Όπως καταγγέλλουν οι δικη-γόροι τους, τα παιδιά βασανίστηκαν από τα καθάρµατα της ∆ΕΛΤΑ, µετά τη σύλ-ληψή τους και ενώ φυσικά δεν υπήρ-χε περίπτωση να διαφύγουν, εφόσον ήταν δεµένοι µε χειροπέδες. Σύµφωνα µε τις ίδιες καταγγελίες, οι ∆ΕΛΤΑδες πατούσαν τα πόδια ενός από τους συλ-ληφθέντες µε τις µοτοσυκλέτες τους και, όταν έπεφτε, τον κλωτσούσαν. Ένα 14χρονο παιδί, αφού το συνέλαβαν, το είχαν πεταµένο και ακινητοποιηµένο

στην άσφαλτο και το χτυπούσαν ξανά και ξανά µε τα κλοµπ στα χέρια, µέχρι που του τα έσπασαν. Το θέµα βέβαια για τα καθεστωτικά ΜΜΕ ήταν τα «φλε-γόµενα µπουκάλια» και όχι οι απάνθρω-ποι βασανισµοί της ΕΛ.ΑΣ. ∆εν ξέρουµε αν διατάχτηκε η «εθιµοτυπική Ε∆Ε». Αυτό που ξέρουµε είναι ότι η πολιτική της άγριας λιτότητας και της περιθωρι-οποίησης των νέων πηγαίνει χέρι-χέρι µε την κρατική καταστολή. Οι κρατού-ντες, µε την αστυνοµική τροµοκρα-τία, επιδιώκουν την πειθάρχηση όσων ανυπάκουων νεολαίων αρνούνται να συµβιβαστούν µε το µαύρο µέλλον της ανεργίας και των µισθών πείνας. Όµως, όσο θα λείπει το ψωµί και η δικαιοσύνη από την κοινωνία, δεν θα πάψει η νεο-λαία να αντιστέκεται, να διεκδικεί και να εξεγείρεται.

Πρωτοβουλίες για τη συγκρότηση

ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣΑ΄ ΑΘΗΝΑΣ: Εξάρχεια 6977275054 Πλατεία Βικτωρίας 6907856793 Κυψέλη 6948034131 Σεπόλια-Κολωνός 6973009630 Πετράλωνα-Θησείο 6977609033 Παγκράτι 6973344350 Γκύζη 6973005569 Αµπελόκηποι 6943043309

ΒΟΡΕΙΑ ΑΘΗΝΑ: Ν. Φιλαδέλφεια 6976394520 Ηράκλειο 6945498732 Ν. Ιωνία 6972036692 Μελίσσια-Πεντέλη 6974972217 Βριλήσσια 6948429227Αγ. Παρασκευή 6974843109

ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ: Περιστέρι1ο ∆∆ 6984516774 2ο ∆∆ 6932045320 3ο ∆∆ 6982164101 Άγιοι Ανάργυροι 6998466952 Αιγάλεω 6986294964 Χαϊδάρι 6945542335

ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΘΗΝΑ: Βύρωνας 6972318747 Ζωγράφου 6937271330

ΝΟΤΙΑ ΑΘΗΝΑ: Γλυφάδα 6945754555 Άλιµος 6932566460Καλλιθέα 6979829057Ν. Σµύρνη 6972098143

ΠΕΙΡΑΙΑΣ: Νίκαια 6948418381Κορυδαλλός 6948100218 Κερατσίνι 6975847329 Σαλαµίνα 6973376378

ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ: Λαυρεωτική 6939014803Βούλα-Βάρη-Βουλιαγµένη 6948o00171 Παιανία-Γλυκά Νερά 6974428095

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: Κέντρο 6976579448 5ο ∆∆ 6976738276 Νεάπολης-Συκεών 6942552216 ∆έλτα (Σίνδος) 6946535858Χαλκηδόνα (Κουφάλια) 6984419742

ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ: Πάτρα (Κέντρο) 6982605384Παραλία Πάτρας 6974977186

Σκαγιοπούλειο 6936191219Αγρίνιο 6974473540

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ: Καλαµάτα 6936018810 Κορώνη 6932422501

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ: Λοκρίδα (Αταλάντη) 6977096663 Λιβαδειά 6977684563 Φωκίδα (Άµφισσα-Ιτέα) 6973607585 Λαµία 6973344352

ΗΠΕΙΡΟΣ: Πρέβεζα 6932567576

ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: Κοζάνη 6982831776 Εορδαία (Πτολεµαΐδα) 6972814199Φλώρινα 6944548787

ΚΡΗΤΗ: Ηράκλειο 6949895565 Αγ. Ιωάννης Ηρακλείου 6944916915 Ρέθυµνο 69799225065Χανιά 6932001030

ΚΥΚΛΑΔΕΣ: Σύρος 6974169215 Νάξος 6947619631

ΚΥΠΡΟΣ: 0035-796554166

ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ:

ΑΤΤΙΚΗ: Νοσοκοµείο «Γεννηµατάς» 6977072458 Νοσοκοµείο «Αλεξάνδρα» 6946950764 Νοσ. Ασκληπιείο 6936604279 Νοσ. Νίκαιας 6972910336 Ψ.Ν.Α. 6944417885 Νοσ. «Σωτηρία» 6984067690Νοσοκοµείο «Έλενα Βενιζέλου» 6909173945 Θριάσιο νοσοκοµείο6979773546Ασφ/κά Ταµεία 6974701829ΥΠΑΑΤ 6945754555Εκπαιδευτικοί Νότιας Αθήνας 6973223771 Χρηµατοπιστωτικός-«Ενοικιαζόµενοι» ΕΤΕ 6976855566Αεροµεταφορών 6982164101

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Νοσ. ΑΧΕΠΑ 6973972804 Νοσ. «Γεννηµατάς» 6977029532 Εκπαιδευτικοί 6972167133

Τόσο η κοινωνική περιθωριοποίηση, όσο και η πριµοδότηση θνησιγενών και ακίνδυνων πολιτικών µορφωµάτων (µε το ΝΑΙ και το πάση θυσία στο ευρώ είναι ο Λεβέντης), προφανώς εξυπηρετούν τις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης.

Νέα Φιλαδέλφεια 6984477532Ζωγράφου 6976034706Ηράκλειο Αττικής 6984194131

Νίκαια6946661893Αρχιτεκτονική 6947289596 Φιλοσοφική6982517264

ΚΑΙ ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ:

Του Σπύρου Αντωνίου

6

ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ µέσα από την ανεξάρτητη δράση της εργατικής τάξηςΟι εργάτες δηµιουργούν όλο τον πλούτο µέσα στον καπιταλισµό. Μια νέα κοινωνία απαλλαγµένη από την εκµετάλλευση, ο σοσιαλισµός, µπορεί να δηµιουργη-θεί µόνο όταν οι εργάτες πάρουν συλλογικά στα χέρια τους τον έλεγχο όλου του κοινωνικού πλούτου και όταν προγραµµατίσουν την παραγωγή και τη διανοµή σύµφωνα µε τις ανθρώπινες ανάγκες.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ και όχι ρεφορµισµόΟ καπιταλισµός δεν παίρνει διορθώσεις. Πρέπει να ανατραπεί µε την εργατική δράση. ∆εν υπάρχει κοινο-βουλευτικός δρόµος προς µια τέτοια αλλαγή.

Το κοινοβούλιο, ο στρατός, η αστυνοµία, η δικαιοσύνη, όλο το αστικό κράτος λειτουργεί για να προστατεύει τα συµφέροντα της άρχουσας τάξης. H εργατική τάξη θα χρειαστεί το δικό της κράτος, στηριγµένο στην άµεση δηµοκρατία, στα συµβούλια αντιπροσώπων απ’ τους χώρους δουλειάς, καθώς και στην εργατική πολιτοφυ-λακή.

∆ΙΕΘΝΙΣΜΟ και όχι «σοσιαλισµό σε µια χώρα» ή «σοσιαλισµό µε εθνικά χρώµατα»Η εµπειρία της Ρωσίας αποδεικνύει ότι ακόµα και µια νικηφόρα εργατική σοσιαλιστική επανάσταση, όπως ο Οχτώβρης του 1917, δεν µπορεί να επιβιώσει σε αποµόνωση. Τα καθεστώτα της ΕΣΣ∆, µετά την επι-κράτηση του σταλινισµού, όπως και τα καθεστώτα της Κίνας και των άλλων ανατολικών χωρών ήταν ή εί-ναι κρατικοί καπιταλισµοί, όπου η εκµετάλλευση και η καταπίεση της εργατικής τάξης δεν διαφέρει από τη ∆ύση. Γι’ αυτό υποστηρίζουµε τις εργατικές εξε-γέρσεις ενάντια στη γραφειοκρατική άρχουσα τάξη αυτών των χωρών.

Υποστηρίζουµε, επίσης, όλα τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήµατα που αντιστέκονται στην ιµπεριαλιστική κατα-πίεση. H δύναµη που θα τσακίσει τελειωτικά τον ιµπε-ριαλισµό είναι η ενότητα της εργατικής τάξης σε διεθνή κλίµακα, από τη Nέα Yόρκη ώς τη Σεούλ και από το Λον-δίνο ώς το Σάο Πάολο.

Aντιπαλεύουµε κάθε µορφή σοβινισµού, ρατσισµού ή σεξιστικών διακρίσεων που απειλεί να διασπάσει τους εργάτες.

Aπέναντι στην αντιτουρκική πολεµοκαπηλία της «δι-κής µας» άρχουσας τάξης, υποστηρίζουµε το σύνθη-µα Έλληνες και Tούρκοι εργάτες ενωµένοι.

Eίµαστε αντίθετοι στην καταπίεση των µειονοτήτων στη Θράκη και τη Mακεδονία και στα µέτρα αστυνό-µευσης των µεταναστών.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ της εργατικής πρωτοπορίας

H εργατική τάξη µπορεί να απελευθερώσει τον εαυτό της και όλους τους καταπιεσµένους µέσα από τη δική της δράση. Για να κερδηθούν όλα τα κοµµάτια της τάξης σ΄ αυτήν την πάλη είναι απαραίτητο να οργανωθούν τα πιο ξεκάθαρα και µαχητικά τµήµατα σε ένα επαναστα-τικό σοσιαλιστικό εργατικό κόµµα. Ένα τέτοιο κόµµα µπορεί να πείθει τους εργάτες για την επαναστατική προοπτική, παρεµβαίνοντας στους µαζικούς αγώνες. Eίµαστε αντίθετοι σε κάθε αντίληψη υποκατάστασης της τάξης, απ’ όπου και αν προέρχεται.

Επικοινωνήστε μαζί μας:•Α ΑΘΗΝΑΣ: 6957500105 •∆ΥΤΙΚΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ: 6986294964 •ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ: 6942533310

•ΒΟΡΕΙΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ: 6972036692 •ΝΟΤΙΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ: 6945754555 •ΠΕΙΡΑΙΑΣ: 6948100218 •ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ

ΑΤΤΙΚΗ: 6939014803 •ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 6972878820

•∆ΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΑ: 6972814199

•∆ΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑ∆Α: 6973235894 •ΚΡΗΤΗ: 6976332197

•ΚΥΚΛΑ∆ΕΣ: 6945077461 •ΚΥΠΡΟΣ: 0035-796554166

Η ∆

ΙΕΘ

ΝΙΣ

ΤΙΚ

Η Ε

ΡΓΑ

ΤΙΚ

Η Α

ΡΙΣ

ΤΕΡ

Α Π

ΑΛ

ΕΥΕΙ

ΓΙΑ

:

της τάξης, απ’ όπου και αν προέρχεται.

23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2015

(συνέχεια από σελ. 2)

3. Πρόκειται για µια πύρρεια νίκη. Η κυβέρνηση Τσίπρα είναι υποχρεω-µένη να εφαρµόσει άµεσα -σε µε-γάλο βαθµό, αρχίζοντας από τον

Οκτώβριο- τις αντεργατικές και αντιλαϊκές «µε-ταρρυθµίσεις» του µνηµονίου. Η διάλυση του δηµόσιου Συστήµατος Κοινωνικών Ασφαλίσε-ων, µια πρωτοφανής φοροεπιδροµή και ένα µαζικό κύµα ιδιωτικοποιήσεων είναι καθ’ οδόν. Τα ψέµατα περί «ισοδύναµων» ανακουφιστικών µέτρων (που τόσο χρήσιµα αποδείχθηκαν κατά την προεκλογική περίοδο) έχουν τελειώσει.

Στο σηµείο αυτό η ηγετική οµάδα του Αλ. Τσίπρα θα βρεθεί ξανά αντιµέτωπη µε την αλή-θεια, µε το περιεχόµενο της συµφωνίας που έχει υπογράψει. Γι’ αυτό παρά τους πανηγυρι-σµούς για τη συγκρότησης µιας δήθεν σταθε-ρής κυβέρνησης µαζί µε τους ΑΝΕΛ, προετοι-µάζεται ήδη η πιθανότητα µιας κυβερνητικής «διεύρυνσης» προς το ΠΑΣΟΚ, χωρίς να απο-κλείονται τα σενάρια µιας γενικευµένης «Εθνι-κής Ενότητας».

Μπροστά σε αυτήν την προοπτική µόνη απά-ντηση µπορούν να είναι οι αγώνες από τα κάτω: οι απεργίες, οι διαδηλώσεις, οι καταλήψεις, για την υπεράσπιση των εργατικών και κοινωνικών δικαιωµάτων. Αγώνες που για να σπάσουν το κλίµα ανανεωµένης κυβερνητικής «νοµιµότη-τας» που έφεραν οι κάλπες της 20/9, θα πρέπει να στηριχθούν αποφασιστικά από τους αγωνι-στές-στριες της Αριστεράς.

Η πρόσφατη εµπειρία µας δείχνει ότι οι αγώ-νες για να νικήσουν πρέπει να εκφραστούν πο-λιτικά, να συγκροτήσουν πολιτικό ρεύµα ανα-τροπής. Και εδώ, το τµήµα της Αριστεράς που αντιστάθηκε στις µανούβρες του Αλ. Τσίπρα έχει ειδικά καθήκοντα.

4. Μεγάλο τµήµα της ευθύνης σε αυ-τήν την προοπτική θα έχει η Λαϊκή Ενότητα. Ο µετωπικός πολιτικός φορέας που συγκροτήθηκε από ένα

µεγάλο µέρος της αριστερής πτέρυγας του ΣΥ-ΡΙΖΑ, µαζί µε οργανώσεις και αγωνιστές-στριες από την ευρύτερη αντικαπιταλιστική Αριστερά.

Η ΛΑΕ ηττήθηκε στις εκλογές της 20/9. Συ-γκέντρωσε το 2,9% και για ελάχιστες ψήφους έχασε το 3% που θα της έδινε παρουσία στη Βουλή.

Οι λόγοι της ήττας µας είναι κατ’ αρχήν αντικειµενικοί. Μέσα σε ένα µήνα είχαµε να συγκροτήσουµε έναν νέο πολιτικό φορέα και ταυτόχρονα να οργανώσουµε µια εκλογική κα-µπάνια εθνικής κλίµακας, ξεκινώντας µε µηδε-νικούς πόρους. Οι πιθανότητες αποτυχίας ήταν εξαρχής µεγάλες.

Όµως υπήρξαν και σηµαντικά υποκειµε-νικά, πολιτικά, λάθη. Πιεσµένοι από τους αντιπάλους µας που θεωρούσαν υποχρεω-τική την υποταγή στις ευρωηγεσίες, δώσα-µε µεγάλη έµφαση στην υποστήριξη της εξόδου από το ευρώ, αποκόβοντας κάποτε αυτή την αναγκαία θέση από ένα γενικότερο πρόγραµµα ταξικής αντιλιτότητας, από ένα

µεταβατικό πρόγραµµα προς τη σοσιαλιστι-κή απελευθέρωση. Ήταν βούτυρο στο ψωµί του Τσίπρα και των αστικών ΜΜΕ που έψα-χναν ευκαιρίες για να µας συκοφαντήσουν ως «δραχµο-αριστερά».

Παρ’ όλα αυτά, η ΛΑΕ συσπείρωσε 152 χι-λιάδες ψηφοφόρους, ενώ ήδη συγκροτείται από ένα οργανωµένο «σώµα» χιλιάδων ακτιβι-στών-στριών και πεπειραµένων αγωνιστών του εργατικού κινήµατος και της Αριστεράς. Αυτό µας δίνει τη δύναµη, παρότι χάσαµε την πρώτη µάχη, να µπορούµε να δράσουµε πραγµατικά στον πόλεµο που έρχεται. Υπό τον όρο ότι θα λύσουµε αποτελεσµατικά και δηµοκρατικά τα οργανωτικά, πολιτικά και προγραµµατικά ζητή-µατα συγκρότησης της ΛΑΕ που αντικειµενικά έµειναν αναπάντητα σε αυτήν τη ραγδαία προ-εκλογική περίοδο.

5. Το ΚΚΕ αύξησε οριακά το ποσοστό του από 5,47% (Ιανουάριος 2015) σε 5,59%. Όµως το γεγονός ότι αυτό έγινε σε συνθήκες κρίσης-διάσπα-

σης του ΣΥΡΙΖΑ, µετά από την υπογραφή του Τσίπρα σε ένα µνηµόνιο άγριας λιτότητας, δεν αφήνει περιθώρια για πανηγυρισµούς: η πολι-τική της ηγεσίας του ΚΚΕ δεν κατόρθωσε να αξιοποιήσει µια σπάνια ευκαιρία.

Πολύ περισσότερο που κατά την προεκλο-γική περίοδο επιτέθηκε µε σφοδρότητα και µονοµέρεια κατά της ΛΑΕ, επιδιώκοντας να δι-ασφαλίσει για τον εαυτό του τις απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ προς τα αριστερά. Αυτή η τακτική αφή-νει µετέωρες τις υποσχέσεις του «Ριζοσπάστη», την εποµένη των εκλογών, για «πρωτοβουλίες» συγκρότησης µιας κάποιας Λαϊκής Συµµαχίας.

6. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αύξησε επίσης οριακά το ποσοστό της από 0,64% (Ιανου-άριος 2015) σε 0,85%. Στη µετεκλο-γική ανακοίνωση του ΝΑΡ, µιας από

τις βασικές συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τίθεται ο στόχος για «ένα ευρύ αγωνιστικό µέτωπο ανατροπής της αντεργατικής καταιγίδας… (για) τη δέσµευση κοινής δράσης όλων των µαχόµε-νων δυνάµεων της Αριστεράς, συµπεριλαµβα-νοµένων του ΚΚΕ και της ΛΑΕ…».

Το πρόβληµα είναι ότι η ανακοίνωση αυτή εκ-δόθηκε µία µέρα µετά τις εκλογές και όχι τρεις εβδοµάδες πριν από αυτές. Γιατί στην κάλπη του Σεπτέµβρη του 2015, οι «µαχόµενες δυνά-µεις της Αριστεράς» απέτυχαν να δώσουν την κοινή απάντηση που ήταν αναγκαία.

7. Η ναζιστική Χρυσή Αυγή αναδεί-χθηκε σε τρίτο κόµµα µε 6,95%. Η ποσοστιαία αύξησή της οφείλεται στην αποχή: στην πραγµατικότητα

έχασε 9.000 ψήφους από το Γενάρη του 2015. Όµως και µόνο η εκλογική σταθεροποίησή της, λίγες µόνο µέρες µετά την ανάληψη της «πολι-τικής ευθύνης» για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, δείχνει τον κίνδυνο. Η πάλη για την ανατροπή της λιτότητας, η πάλη ενάντια στα µνηµόνια, είναι ο µόνος πραγµατικός δρόµος για να τσακίσουµε πέρα από την εργοδοτική απληστία και τον φασιστικό κίνδυνο.

Ανακοίνωση της ∆ΕΑ για τα αποτελέσµατα των εκλογών


Η μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ της 20ής Σεπτεμ-βρίου άνετα μπορεί να χαρα-κτηριστεί εργατική (με την

έννοια ότι αναφέρεται στις εργαζόμενες τάξεις). Όπως σωστά παρατηρεί ο Χρι-στόφορος Βερναρδάκης: «η ταξικότητα της ψήφου που καταγράφηκε τόσο δυ-ναμικά στα εκλογικά αποτελέσματα του Ιανουαρίου –και επιβεβαιώθηκε με τη γεωγραφία του Δημοψηφίσματος– στα-θεροποιήθηκε και έδειξε και σημάδια εμβάθυνσης. Ορισμένες πρώτες αναφο-ρές σχετικά: Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στις κατεξοχήν εργατικές-λαϊκές περιοχές του Λεκανοπεδίου ήταν 42,8% τον Ιανουάριο και 42,7% τον Σεπτέμβριο. Αντίστροφα, το ποσοστό της ΝΔ στις ίδιες περιοχές πήγε από 18,8% τον Ιανουάριο στο 18,2% το Σεπτέμβριο».

Αυτή η σωστή παρατήρηση, ωστόσο, χρήζει ερμηνείας. Άλλη ερμηνεία θα δώ-σει ο μεταλλαγμένος ΣΥΡΙΖΑ και άλλη θα δώσουν οι ηττημένες δυνάμεις της αντι-μνημονιακής Αριστεράς.

Γιατί οι εργαζόμενες τάξεις ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ;Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ είναι προ-βλέψιμο ότι θα γίνει μια απλή ιδεολογι-κή προέκταση της σωστής διαπίστωσης ότι οι εργαζόμενες τάξεις ψήφισαν στις 20 Σεπτεμβρίου τον ΣΥΡΙΖΑ: οι σοσιαλ-φιλελεύθεροι Συριζαίοι ιδεολόγοι (μια νέα κοινωνική ομάδα που συγκροτείται ταχύτατα υπό την πίεση των αναγκών της ιστορικής στιγμής) θα ισχυρισθούν ότι ο μεταλλαγμένος ΣΥΡΙΖΑ παραμένει εκφραστής των συμφερόντων των ερ-γαζόμενων τάξεων –διότι, εάν δεν ισχύ-ει αυτό, πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε τη μαζική τους υποστήριξη στον Αλέξη Τσίπρα;

Αλλά και από τη δική μας πλευρά, της ηττημένης Αριστεράς, αρχίζουν ήδη και αναδύονται στα κοινωνικά δίκτυα, μία μόλις ημέρα μετά τις εκλογές, ορισμένες ερμηνείες του φαινομένου.

Μία ερμηνεία είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κα-τάφερε να εκτρέψει ένα μεγάλο ρεύμα άρνησης και διαμαρτυρίας σε ένα με-γάλο ρεύμα κοινωνικής συναίνεσης και υποταγής. Μια τέτοια ερμηνεία, ωστό-σο, έχει το μειονέκτημα ότι θεωρεί τις διαδικασίες στους κόλπους της κοινωνί-ας ως ταχύτατες, όταν ως γνωστόν είναι αργόσυρτες, ότι θεωρεί τις κοινωνικές ισορροπίες ασταθείς, ενώ είναι δυσκατά-παυστες, χώρια που αποδίδει στις εργα-ζόμενες τάξεις την επιπολαιότητα μικρού παιδιού που μπορεί να περάσει από την αυτονομία στην υποταγή εντός 24ώρου.

Μια άλλη παραλλαγή της ίδιας ερμη-νείας, με μεγαλύτερες θεωρητικές αξιώ-σεις, είναι ότι υπάρχει πλέον εξοικείωση

σημαντικών τμημάτων της κοινωνίας με την κανονικότητα των μνημονίων. Εδώ όμως τίθεται και πάλι το ερώτημα πώς προέκυψε αυτή η υποτιθέμενη εξοικεί-ωση μέσα σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα από τον Ιούλιο μέχρι τον Σε-πτέμβριο; Η εξοικείωση με την κανονικό-τητα ενός νέου, αναδυόμενου καθεστώ-τος συσσώρευσης κεφαλαίου, δηλαδή ενός νέου καθεστώτος εκμετάλλευσης της εργασίας από το κεφάλαιο, ανήκει στην αργόσυρτη διάρκεια της ιστορίας, δεν συμβαίνει ως αιφνίδιο γεγονός σαν και αυτά που ανήκουν στον ταχύ χρόνο της πολιτικής. Εκτός αυτού, μόνον όταν θα έχουμε σαφή και απτά δείγματα μιας τέτοιας εξοικείωσης (όπως π.χ. όταν θα δούμε τους μισθούς να μην αυξάνονται, ενώ θα μειώνεται το ποσοστό ανεργίας) θα μπορούμε να αποδεχθούμε την ύπαρ-ξή της.

Από το 62% ΟΧΙστο 35,5% ΣΥΡΙΖΑΤέτοιες ερμηνείες, που βρίσκονται σε με-γάλο αριθμό διάσπαρτες και με διάφορες παραλλαγές στα κοινωνικά δίκτυα, συνο-ψίζονται στην ευρέως διαδεδομένη άπο-ψη ότι υπάρχει αντίθεση μεταξύ του 62% του Ιουλίου και του χθεσινού 37% του ΣΥ-ΡΙΖΑ. Υπάρχει, όμως πράγματι μια τέτοια αντίθεση;

Σε αμφότερες τις περιπτώσεις οι υποτε-λείς κοινωνικές τάξεις εξέφρασαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την αποστροφή τους προς τη μνημονιακή πολιτική, τη βαθιά επιθυμία τους να μην υποστούν τις συνέπειες ενός τρίτου μνημονίου.

Στην περίπτωση του δημοψηφίσμα-τος, ψηφίζοντας ΟΧΙ δήλωσαν ότι απο-στρέφονται τη μνημονιακή πολιτική και μάλιστα τόσο πολύ, ώστε είναι έτοιμοι να αναλάβουν και κάποια ρίσκα γι’ αυτό (με δεδομένες τις κλειστές τράπεζες, την επιθετικότητα του ταξικού μπλοκ εξουσίας και των λοιπών συνθηκών των ημερών εκείνων). Στη δε περίπτωση των χθεσινών εκλογών, ψηφίζοντας ΣΥΡΙΖΑ, δήλωσαν ότι επιθυμούν να αποφύγουν πάση θυσία τις συνέπειες του Μνημο-νίου 3, «δίνοντας εντολή» στον Αλέξη Τσίπρα να είναι επιεικής στην εφαρμο-γή του μνημονίου, με τον πολύ συγκε-κριμένο τρόπο που εκείνος υπόσχεται, δηλαδή αναπτύσσοντας το περίφημο «παράλληλο πρόγραμμά» του για την αντιμετώπιση των συνεπειών του Μνη-μονίου 3.

Οι υποτελείς κοινωνικές τάξεις δεν έδωσαν «καθαρή λαϊκή εντολή» στον μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόσει το αντικοινωνικό περιεχόμενο του μνημο-νίου Τσίπρα, αλλά να εφαρμόσει «πα-ράλληλο πρόγραμμα» αντισταθμιστικό προς το μνημόνιο. Το κίνητρο γι’ αυτή τη στάση των εργαζόμενων τάξεων είναι η αποστροφή προς τη μνημονι-ακή πολιτική και τα δεινά που ρημά-ζουν την καθημερινή τους ζωή. Είναι

η ίδια αποστροφή που εκφράστηκε με δύο διαφορετικούς τρόπους απέναντι σε δύο διαφορετικά διλήμματα: Άλλη απάντηση έδωσαν οι εργαζόμενες τά-ξεις στο δημοψήφισμα, όταν θέλησαν να αποφύγουν να μπει ξανά το μαχαίρι στο λαιμό, και άλλη έδωσαν χθες, όταν το μαχαίρι είχε ήδη αρχίσει να πληγώνει, πλην όμως και στις δύο περιπτώσεις το κίνητρο ήταν το ίδιο. Η απαλλαγή από το μνημόνιο ή έστω η απάλυνση των δεινών που επιφέρει.

Αυτά βεβαίως δεν αφορούν το σκληρό πυρήνα ανεγκέφαλων οπαδών του ΣΥΡΙ-ΖΑ, αυτό το νέο είδος μετα-πασοκικού ανθρώπου που αναδύθηκε από τη στιγ-μή που άρχισε η μνημονιακή μετάλλαξη του Αλέξη Τσίπρα, ούτε τη γραφειοκρα-τία του κόμματος, τους καρεκλοκένταυ-ρους, ούτε τους σοσιαλφιλελεύθερους ιδεολόγους του κόμματος και τα δορυ-φορικά τους παπαγαλάκια, αφορούν όμως τη μεγάλη μάζα των εργαζόμενων τάξεων που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Υποταγή του«αντιμνημονιακού λαού»;Δεν υπάρχει, λοιπόν, συναίνεση και υπο-ταγή του αντιμνημονιακού λαού που εκφράστηκε τον Ιούλιο με το δημοψήφι-σμα, ούτε υπάρχει εξοικείωσή του, εν μια νυκτί, με τη μνημονιακή κανονικότητα –και γι’ αυτό το λόγο η ήττα της 20ής Σε-πτεμβρίου ήταν μόνο πολιτική, δεν ήταν κοινωνική. Μπορεί η ήττα να βύθισε τους πολιτικούς αντιμνημονιακούς σχηματι-σμούς στα όρια της ανυπαρξίας, αλλά δεν αποδιάρθρωσε την κοινωνική βάση τους που είναι το συγκρότημα κοινωνι-κών τάξεων, μερίδων τάξεων και κοινωνι-κών ομάδων που αναδύθηκε στην επιφά-νεια του πολιτικού με το δημοψήφισμα του Ιουλίου απέναντι και ενάντια στο κυ-ρίαρχο αστικό κοινωνικό μπλοκ.

Σε αυτό το σημείο ανακύπτει το κρί-σιμο ερώτημα, γιατί οι υποτελείς κοι-νωνικές τάξεις θεώρησαν ότι η λιγότερο κακή επιλογή τους ήταν να ψηφίσουν τον επιεικέστερο (ίσως) των υποψήφιων βα-σανιστών τους, τη στιγμή που υπήρχε και η επιλογή της αντιμνημονιακής Λαϊκής Ενότητας; Η σκληρή αλήθεια είναι ότι οι υποτελείς κοινωνικές τάξεις θεώρη-σαν ως ανύπαρκτη εναλλακτική λύση τη Λαϊκή Ενότητα –αλλιώς δεν εξηγείται το εκλογικό ποσοστό της. Είναι προφανές, λοιπόν, τώρα ότι πρέπει να ανοίξει αμέ-σως μια μεγάλη συζήτηση για τη νέα πο-λιτική οργάνωση που πρέπει να χτίσουμε από μηδενική βάση, με όλα τα ζητήματα ανοιχτά, από το πολιτικό μας σχέδιο και τις λεπτομέρειες του προγράμματος έως τη μορφή της οργάνωσης και την εσω-κομματική δημοκρατία, το ιδεολογικό μας πρόσημο και όλα τα άλλα, εκτιμώ-ντας ορθά τα επίδικα αντικείμενα της ιστορικής στιγμής και αξιοποιώντας τα διδάγματα από την συντριπτική ήττα της Λαϊκής Ενότητας.

Η εργατική ψήφοςστον μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑΤου Ηλία Ιωακείμογλου

Με την έκδοση του περιοδικού «Κόκκινο», μιας σοσιαλιστικής-διε-θνιστικής επιθεώρησης, η ΔΕΑ ξεκι-νά μια νέα προσπάθεια.

Το «Κόκκινο» θα επιχειρεί να στη-ρίξει την πολιτική συζήτηση σε ένα επίπεδο γενίκευσης, ξεκινώντας από τις εμπειρίες των αγωνιστών της βάσης της Αριστεράς και των κινημάτων.

Θα δίνει έμφαση στην ενημέρω-ση σχετικά με τους αγώνες διεθνώς, αλλά και στη συζήτηση μέσα στην παγκόσμια Αριστερά.

Θα δίνει, επίσης, έμφαση στη συζήτηση για την ιστορία του ερ-γατικού κινήματος και της Αριστε-ράς, στην εξέλιξη των ιδεών που καθόρισαν τη δράση του κόσμου μας. Γιατί, πιστεύοντας ακράδαντα στην επικαιρότητα του σοσιαλι-σμού στον 21ο αιώνα, πιστεύουμε πάντα ότι αυτός θα αποτελέσει μια συνέχεια των προσπαθειών, των αγώνων και των ιδεών της μαρξιστι-κής Αριστεράς στις προηγούμενες περιόδους.

Στο 1ο τεύχος που κυκλοφορεί, θα βρείτε: -Αφιέρωμα: Ρωσία 1905

-ΣΥΡΙΖΑ: Πώς φτάσαμε ως εδώΤου Αντώνη Νταβανέλου

-Η ρήξη με το σύστημα, η Ευρω-ζώνη, το ευρώ και η δραχμήΤου Πάνου Κοσμά

-Η Ισπανία ως κοινωνικό, πολι-τικό και ιστορικό εργαστήρι. Το φαινόμενο PodemosΤης Κατερίνας Σεργίδου

-Γαλλία: Ανάμεσα σε αυτό που έχει «ήδη» συμβεί και αυτό που δεν έχει «ακόμα» συμβείΤου Φρανσουά Σαμπατό -Από το Φέργκιουσον στη Βαλτιμόρη. Η Μαύρη Εξέγερση στις ΗΠΑΤης Κιάνγκα-Γιαμάτα Τέιλορ

-Ουρουγουάη: Από τις «διαρ-θρωτικές μεταρρυθμίσεις» στον προοδευτισμό Του Ερνέστο Χερέρα

Κεντρική διάθεση: 210-3306286

ΕΡΓΑΤΙΚΑ8 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2015

εργατικ ύς χώρ υς εργατικ ύς χώρ υς

Επιµέλεια: Θοδωρής Πατσατζής

Μέσα στον Οκτώβριο ξεκινάει η προε-τοιµασία κυβέρνησης-θεσµών για την έναρξη του διαλόγου για τις αλλαγές στην αγορά εργασίας. Για τις επώδυνες αλλαγές που θα γίνουν δηλαδή σε βάρος των εργαζοµένων, ειδικά στον ιδιωτικό τοµέα.

Το νέο µνηµόνιο προβλέπει πως η ελλη-νική πλευρά θα πρέπει να δροµολογήσει διαδικασία διαβούλευσης µε επικεφαλής µια οµάδα ανεξάρτητων εµπειρογνωµό-νων, µε σκοπό την επανεξέταση ορισµέ-νων υφιστάµενων πλαισίων της αγοράς εργασίας, όπως οι οµαδικές απολύσεις και οι συλλογικές διαπραγµατεύσεις. Η οργάνωση, οι όροι εντολής και τα χρονο-διαγράµµατα της διαβούλευσης θα συµ-φωνηθούν µε τους εκπρόσωπους των ΕΕ, ΕΚΤ, ∆ΝΤ και ESM, ενώ συµβολή στη δια-δικασία διαβούλευσης θα έχει ο ∆ιεθνής Οργανισµός Εργασίας (ILO).

Το τι θα πράξει η κυβέρνηση ΣΥΡΙ-ΖΑ-ΑΝΕΛ το ξέρουµε ήδη. Πέρα από

την ολική οπισθοχώρηση στο ζήτηµα της αύξησης των µισθών, αλλά και στο ζήτηµα της επαναφοράς των συλλογι-κών συµβάσεων, το µόνο που προβλέ-πει το υποτιθέµενο παράλληλο πρό-γραµµα είναι θέµατα που δεν θα θίγουν τους µεγαλοεργοδότες. Όπως για πα-ράδειγµα η γενικώς και αορίστως ανα-βάθµιση του Σώµατος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), αλλά και η θεσµοθέ-τηση αποτελεσµατικής δικαστικής και εξωδικαστικής προστασίας για τους µισθωτούς.

Χωρίς κονδύλια για προσλήψεις, αναβάθµιση του ΣΕΠΕ δεν µπορεί να γίνει, γιατί δεν υπάρχει προσωπικό για να διενεργούνται οι έλεγχοι. Και οι προσλήψεις, όπως είναι γνωστό, απα-γορεύονται! Επίσης η χρήση µορφών µεσολάβησης και διαιτησίας, µε κα-ταργηµένες τις συλλογικές συµβάσεις εργασίας, ουδεµία χρησιµότητα έχει για τους εργαζόµενους.

Άλλωστε, όπως αναφέρεται στο 3ο Μνηµόνιο, απαγορεύεται η επιστροφή σε πολιτικές προϋπάρχουσες των µνηµονί-ων. Κάτι που σηµαίνει ότι οι εργαζόµενοι και οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι δεν έχουµε να περιµένουµε τίποτα από τα παζάρια κυβέρνησης-«θεσµών». Το µόνο που χρειαζόµαστε είναι σκληροί και µα-χητικοί αγώνες. Απεργίες και καταλήψεις.

∆εν υπάρχει φυσικά καµιά ψευδαίσθη-ση ότι η σηµερινή ηγεσία της ΓΣΕΕ θα δώσει οποιαδήποτε µάχη για την προ-στασία των συµφερόντων µας. Το ΜΕΤΑ, το ΠΑΜΕ, οι δυνάµεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στους εργαζόµενους χρειάζεται άµεσα να πάρουν πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση. Να ενηµερώσουν τους ερ-γαζόµενους και να προετοιµάσουν τον κόσµο για µια σειρά καθοριστικές µάχες µε διάρκεια, που µπορούν να οδηγήσουν στην ανατροπή των µνηµονίων και των προθέσεων των δανειστών και της νεοε-κλεγµένης κυβέρνησης.

Όχι στη διαβούλευση για τις αλλαγέςστην αγορά εργασίας

Στην περίπτωση των ΕΛΤΑ αποδεικνύεται ότι οι περισσότερες διοικήσεις δηλώ-νουν ανεύθυνες για την κατάρρευση των δηµόσιων οργανισµών, παρότι φέρουν ακέραια την ευθύνη για την εφαρµογή των µνηµονιακών πολιτικών που τους ισοπεδώνουν.

Πριν από λίγες ηµέρες η διοίκηση των ΕΛΤΑ απέδειξε πόσο αδίστακτες είναι αυτές οι διοικήσεις. Ζήτησε από τους ταχυδροµικούς να υπογράψουν υπεύ-θυνη δήλωση ότι έχουν εκπαιδευτεί σε θέµατα υγιεινής και ασφάλειας και πως γνωρίζουν τους κινδύνους που προκύ-πτουν από τη φύση της δουλειάς τους. Επίσης, πως έχουν την υποχρέωση να

χρησιµοποιούν τα µέσα που τους διατί-θενται για την εκτέλεση του έργου τους σύµφωνα µε τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας και πως είναι υποχρεωµέ-νοι να χρησιµοποιούν τα προβλεπόµενα µέσα ατοµικής προστασίας που τους έχουν χορηγηθεί έναντι πιθανού εργατι-κού ατυχήµατος κ.λπ., σύµφωνα µε το ΦΕΚ 84/Ν.3859/2010.

Απαιτείται δηλαδή από τους εργαζόµε-νους να υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση, ενώ η ίδια διοίκηση δεν έχει προχωρήσει ποτέ ως σήµερα στην κάλυψη των δικών της υποχρεώσεων, όπως είναι η ενηµέρω-ση και η εκπαίδευση των εργαζοµένων στα ΕΛΤΑ. Σε πολλές περιπτώσεις δεν χορηγού-

νται από τη διοίκηση ούτε τα µέσα ατοµι-κής προστασίας των ταχυδροµικών, ενώ δεν γίνεται ούτε η αποκατάσταση των ζηµι-ών και της φθοράς που προκαλείται από τη µακροχρόνια χρήση των µέσων που χρησι-µοποιούν. Αν οι εργαζόµενοι υπογράψουν αυτές τις δηλώσεις και εφαρµόσουν κατά γράµµα τον κανονισµό εργασίας, τα µισά αυτοκίνητα των ΕΛΤΑ δεν θα κυκλοφορή-σουν και ο οργανισµός θα καταρρεύσει, χάνοντας κέρδη.

Ίσως τελικά αυτός να είναι ο στόχος της διοίκησης, ώστε να πραγµατοποιηθούν οι προσταγές των µνηµονιακών νεοφιλελεύ-θερων πολιτικών για ιδιωτικοποίηση των δηµόσιων ταχυδροµείων.

Σύµφωνα µε ανακοίνωση του ΟΑΕ∆ (Οργανισµός Απασχόλησης Εργατικού ∆υναµικού), που δόθηκε στη δηµοσιό-τητα στις 21 Σεπτέµβρη, το σύνολο των εγγεγραµµένων ανέργων, µε κριτήριο την αναζήτηση εργασίας (αναζητούντων ερ-γασία), για τον µήνα Αύγουστο 2015 ανήλ-θε σε 815.434 άτοµα. Από αυτά 456.285 (ποσοστό 55,96%) είναι εγγεγραµµένα στο µητρώο του ΟΑΕ∆ για χρονικό διά-στηµα ίσο ή και περισσότερο των 12 µη-νών και 359.149 (ποσοστό 44,04%) είναι εγγεγραµµένα στο µητρώο του ΟΑΕ∆ για χρονικό διάστηµα µικρότερο των 12 µη-νών. Κάτι που αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι οι πολιτικές των µνηµονίων, που αναµέ-νεται να εφαρµόσει και η καινούργια κυ-βέρνηση, φέρνουν ακόµη περισσότερη ανεργία.

Φυσικά οι άνεργοι δεν είναι µόνο τό-σοι. Σύµφωνα µε την ίδια ανακοίνωση, το σύνολο των εγγεγραµµένων λοιπών (µη αναζητούντων εργασία) για τον µήνα Αύγουστο 2015 ανήλθε σε 130.703 άτοµα. Από αυτούς 70.722 (ποσοστό 54,11%) είναι εγγεγραµµένοι στο µητρώο του ΟΑΕ∆

για χρονικό διάστηµα ίσο ή και περισσό-τερο των 12 µηνών και 59.981 (ποσοστό 45,89%) είναι εγγεγραµµένοι στο µητρώο του ΟΑΕ∆ για χρονικό διάστηµα µικρότε-ρο των 12 µηνών.

Από όλους αυτούς ελάχιστοι είναι αυ-τοί που λαµβάνουν το πενιχρό επίδοµα ανεργίας. Το σύνολο των επιδοτούµε-νων ανέργων για τον µήνα Αύγουστο 2015 (αφορά τον αριθµό των δικαιούχων που πληρώθηκαν εντός του αντίστοιχου µήνα) ανέρχεται σε 106.350, από τους

οποίους οι 102.969 (ποσοστό 96,82%) είναι κοινοί και λοιπές κατηγορίες επιδο-τουµένων και οι 3.381 (ποσοστό 3,18%) εί-ναι εποχικοί τουριστικών επαγγελµάτων.

Από το σύνολο των επιδοτούµενων ανέργων 85.546 (ποσοστό 80,44%) είναι κοινοί, 3.061 (ποσοστό 2,88%) είναι οι-κοδόµοι, 3.381 (ποσοστό 3,18%) εποχικοί τουριστικών επαγγελµάτων, 1.191 (πο-σοστό 1,12%) εποχικοί λοιποί (αγροτικά), 13.027 (ποσοστό 12,25%) εκπαιδευτικοί και 144 (ποσοστό 0,14%) είναι λοιποί.

ΕΛΤΑ: Αδίστακτη διοίκηση

Ανεργία στα ύψη!

Πιστοί στις επιταγές των µνηµονιακών πολιτικών, πολλοί δήµαρχοι και περι-φερειάρχες προωθούν την ιδιωτικο-ποίηση µιας σειράς υπηρεσιών στους Οργανισµούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ). Η συνήθης πρακτική είναι η συνεχής απαξίωση του προσωπικού, που δουλεύει σε υπηρεσίες όπως το πράσινο για παράδειγµα, µε υποχρη-µατοδότηση και προσλήψεις ελάχι-στου προσωπικού είτε εποχικού, είτε µε ελαστικές σχέσεις εργασίας, που δεν µπορεί έτσι να καλύψει τις ανάγκες των δηµοτών, µε αποτέλεσµα να φαί-νονται στα µάτια όλων ως µόνη λύση η ανάληψη αυτών των υπηρεσιών από τους ιδιώτες.

Κάπως έτσι έχει η κατάσταση και στο ∆ήµο Χερσονήσου στην Κρήτη, όπου η πλειοψηφία του ∆ηµοτικού Συµβου-λίου αποφάσισε να παραχωρήσει και πάλι σε ιδιώτες την αποκοµιδή και τη µεταφορά των απορριµµάτων του δή-µου. Η εκτελεστική επιτροπή της ΠΟ-Ε-ΟΤΑ, έπειτα από πρόταση-απόφαση του διοικητικού συµβουλίου του Συλ-λόγου Εργαζοµένων στους ΟΤΑ του νοµού Ηρακλείου Κρήτης, προκήρυξε 3ωρη στάση εργασίας για την Παρα-σκευή 25 Σεπτεµβρίου, από 09.00-12.00 (ηµέρα και ώρα αποσφράγισης των προσφορών), για όλους τους ερ-γαζόµενους στους ΟΤΑ του νοµού Ηρακλείου Κρήτης. Παράλληλα, διορ-γανώνει συγκέντρωση διαµαρτυρίας στις 09.30 στο δηµοτικό κατάστηµα Γουρνών.

Η µαζικότητα της κινητοποίησης θα είναι καθοριστική για να αποτραπούν τα σχέδια της πλειοψηφίας του ∆ηµο-τικού Συµβουλίου, αλλά η ΠΟΕ-ΟΤΑ χρειάζεται άµεσα να προχωρήσει σε πιο ουσιαστικές δραστηριότητες ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, καθώς η µάχη αυτή δεν αφορά µόνο τους εργαζόµε-νους στους δήµους της Κρήτης, αφορά όλους τους εργαζόµενους στους ΟΤΑ, αλλά και όλους µας, καθώς η ιδιωτι-κοποίηση αργά ή γρήγορα θα επιβάλει έξτρα χαράτσια στους δηµότες για την αποκοµιδή και τη µεταφορά των απορ-ριµµάτων τους.

ΟΤΑ:Αντίσταση στιςιδιωτικοποιήσεις

ΕΡΓΑΤΙΚΑ 923 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2015

Η «νέα» κυβέρνηση, που προκύ-πτει από τις εκλογές της 20ής Σεπτέµβρη, έχει πρόγραµµα και για τη δηµόσια υγεία. ∆εν

πρόκειται για κάτι άλλο από το 3ο Μνη-µόνιο, µε το οποίο οι δανειστές δεν θα µπορούσαν να ζητάνε κάτι λιγότερο από τη διάλυση της δηµόσιας υγείας και τη στροφή στην ιδιωτικοποίηση.

Το 3ο Μνηµόνιο δεσµεύει τις ελληνι-κές αρχές να «συνεχίσουν τη µεταρρύθ-µιση του τοµέα της υγείας», δηλαδή να συνεχίσουν την πολιτική των περικοπών και των ιδιωτικοποιήσεων. Και για να µην υπάρχουν παρανοήσεις, οι «θεσµοί» δε-σµεύουν τις «ελληνικές αρχές»: «Για την αξιολόγηση των επιδόσεων των παρό-χων ιατροφαρµακευτικής περίθαλψης, τόσο των δηµόσιων όσο και των ιδιωτι-κών, ο ΕΟΠΥΥ θα συνεχίσει να συλλέγει και να δηµοσιεύει τα σχετικά στοιχεία σε µηνιαία/τριµηνιαία βάση. Μέχρι τον Ιούνιο του 2016, οι αρχές θα εκπονήσουν εκτίµηση της ικανότητας του δηµόσιου τοµέα ανά περιφέρεια και ανά ειδικότητα και θα τη χρησιµοποιήσουν για να επα-

νεξετάσουν την ανάγκη για ανάθεση σε ιδιωτικούς παρόχους ανά περιφέρεια»...

Αυτή η πορεία σε συνδυασµό µε το χτύ-πηµα στην ασφάλιση στην ουσία θα θέσει εκτός δηµόσιας υγείας δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, ενώ θα σπρώξει και πολλούς ασφαλισµένους στην πόρτα των καρχα-ριών του ιδιωτικού τοµέα. Το αποτέλεσµα θα είναι να πρέπει να ξοδέψουν σηµαντι-κά ποσά, που οι εργαζόµενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώµατα δεν διαθέτουν πια, για να έχουν ακόµη και απλή ιατροφαρµα-κευτική περίθαλψη. Ήδη ο διοικητής του ΕΟΠΥΥ, ∆. Κοντός σε συνάντησή του µε

τον υπηρεσιακό υπουργό Υγείας Θ. ∆ηµό-πουλο ζήτησε έξτρα χρηµατοδότηση του οργανισµού για να µπορεί να λειτουργεί.

Μείωση χρηµατοδότησηςΗ πορεία της παράδοσης της Υγείας στα αρπακτικά της αγοράς θα ολοκληρωθεί µε την κατάρρευση των δηµόσιων νο-σοκοµείων. Άλλωστε πού να βρεθούν λεφτά για τον ΕΟΠΥΥ και τα δηµόσια νοσοκοµεία, όταν το 3ο Μνηµόνιο προ-βλέπει µείωση της χρηµατοδότησης στο 1,4 δισ. από το 2016 µέχρι το 2018 και θα περικοπούν περαιτέρω οι παροχές υγείας

µέσω της εφαρµογής των θεραπευτικών πρωτοκόλλων «DRG» και των περιορι-σµών που θα επιβάλουν σε θεραπείες και φάρµακα

Ταυτόχρονα, αν δε βρεθούν ισοδύνα-µα χαράτσια, θα επανέλθει το καταργη-θέν 5ευρο, ενώ για να εφαρµοστούν τα µνηµονιακά µέτρα χρειάζονται οι κατάλ-ληλοι άνθρωποι στην κατάλληλη θέση. Έτσι καταργείται ο νόµος για την αποµά-κρυνση των διοικητών των νοσοκοµείων µε απλή υπουργική απόφαση και χωρίς αποζηµίωση.

Το νεοφιλελεύθερο πρότυπο υγείας, που προσπαθούν εδώ και χρόνια να επι-βάλουν οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα, χρειάζεται να αντιµετωπιστεί µε αγώνες από τους εργαζόµενους στη δηµόσια υγεία και από όλους µας. Το ΜΕΤΑ Υγει-ονοµικών, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να µην περάσει η αξιολόγηση στη δηµόσια υγεία και στο δηµόσιο συνολι-κότερα, πρέπει άµεσα να πάρει αντίστοι-χη πρωτοβουλία, µε συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς που θα καταγγέλλουν όσα προβλέπονται στο 3ο Μνηµόνιο για την υγεία και την ασφάλιση και µε κλιµα-κούµενες κινητοποιήσεις που θα απαι-τούν την αύξηση της χρηµατοδότησής τους από τον κρατικό προϋπολογισµό.

Ν έα «σφαγή» αναµένεται αµέ-σως µετά τις εκλογές στις συντάξεις, µε την υλοποίηση όλων όσων περιλαµβάνουν το

τρίτο µνηµόνιο και οι προηγούµενες αντια-σφαλιστικές διατάξεις. Το πρώτο χτύπηµα αφορά την ενοποίηση όλων των επικουρι-κών ταµείων στο Ενιαίο Ταµείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ) και την εφαρµογή της «ρήτρας µηδενικού ελλείµµατος», δηλαδή την περικοπή από 1/1/15 των επικουρικών συντάξεων και των εφάπαξ παροχών.

Το έλλειµµα του ΕΤΕΑ θα αγγίξει την ερχόµενη χρονιά το 1,5 δισ. ευρώ, όπως εκτιµούν οι σχετικές «µελέτες βιωσιµό-τητας». Η κρατική ενίσχυση παύει να ισχύει, η ανεργία και η αδήλωτη εργασία δεν πρόκειται να τιθασευτούν µε τις δη-µαγωγίες και τα επικοινωνιακά τρικ των κυβερνώντων, οπότε είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει δραµατική µείωση των επικουρι-κών συντάξεων (και των εφάπαξ) ανά τρί-µηνο, µε τον κίνδυνο σε βάθος τριετίας να εξαφανιστούν εντελώς!

Παράλληλα, θα πρέπει να έχει ολο-κληρωθεί η ενοποίηση των Ταµείων µε «εξοµοίωση των νοµικών διατάξεων και

των προϋποθέσεων παροχών» σε πρώτη φάση, ώστε να είναι εφικτή η λειτουρ-γία ενός µόνο Ταµείου ως το τέλος του 2016. Το µέτρο αυτό, στο όνοµα του πε-ριορισµού «του διοικητικού κόστους», θα προκαλέσει πολλά λειτουργικά προ-βλήµατα και ισοπέδωση των παροχών προς τα κάτω. Οι εισφορές θα πρέπει να εναρµονιστούν στη βάση του ΙΚΑ και σε συνδυασµό µε την εξαφάνιση της πρό-σθετης κρατικής χρηµατοδότησης που κάθε χρόνο διέσωζε συγκεκριµένα Τα-µεία (ΟΓΑ, ΟΑΕΕ), θα υπάρξουν Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, όπως ο ΟΓΑ, που θα πρέπει να τριπλασιάσουν τις εισφορές στους αγρότες για να µείνουν βιώσιµα.

Η ενοποίηση των Ταµείων έρχεται να προστεθεί σε µια σειρά αντιδραστικές ρυθµίσεις που ήδη πλήττουν τα δικαιώ-µατα εργαζοµένων και συνταξιούχων ή αναµένεται να νοµοθετηθούν το αµέσως επόµενο διάστηµα: Αύξηση εισφοράς στον κλάδο υγείας, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, πάγωµα της κατώτατης σύνταξης στη σηµερινή ονο-µαστική της αξία έως το 2021, κατάργηση όλων των φόρων υπέρ τρίτων, κατάρ-

γηση του ΕΚΑΣ, άµεση εφαρµογή του νόµου Λοβέρδου µε νέο τρόπο υπολο-γισµού των κύριων συντάξεων, δηλαδή εγγυηµένη από το κράτος µόνο η βασι-κή σύνταξη –ύψους σήµερα 360€– και ανταποδοτική µόνο σύνταξη.

Όσο για εκείνες τις πολιτικές δυνάµεις που αερολογούν για κάποιο «παράλλη-λο πρόγραµµα», έξω από την ασφυκτική εποπτεία των ευρωηγεσιών, υπενθυµίζε-ται πως το εκτρωµατικό κείµενο της 14ης Αυγούστου περιλαµβάνει την κατάργηση των αντιµνηµονιακών συνταξιοδοτικών διατάξεων Στρατούλη (επαναφορά σύ-νταξης σε υπερήλικες ανασφάλιστους και οµογενείς, συµψηφισµός σύνταξης µε οφειλές στον ΟΑΕΕ και στο ΕΤΑΑ κ.λπ.).

Και όλα αυτά για να τηρηθούν τα συµφωνηθέντα µε τους δανειστές που προβλέπουν ότι το 2015 θα πρέπει να περικοπούν από το σύστηµα κοινωνικής ασφάλισης πόροι της τάξης του 0,25% του ΑΕΠ (450 εκατ. ευρώ) και το 2016 πόροι της τάξης του 1% του ΑΕΠ (1,8 δισ. ευρώ), τη στιγµή µάλιστα που τα χρόνια της µνηµονιακής λεηλασίας οι συντάξεις µειώθηκαν κατά 35-45% και το Ασφαλι-

στικό βρίσκεται στα πρόθυρα κατάρρευ-σης. Προέχει όµως να υπηρετηθεί η νε-οφιλελεύθερη ιδεοληψία, που θέλει τον χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης από δηµόσιο-αναδιανεµητικό να µετα-τρέπεται σε ατοµικό-κεφαλαιοποιητικό, ώστε τα κενά στο κράτος πρόνοιας να καλύπτονται από τις ιδιωτικές ασφαλιστι-κές εταιρείες. Και σε µεγάλο βαθµό, αυ-τός ο στόχος φαίνεται να επιτυγχάνεται µε τις µνηµονιακές παρεµβάσεις από το 2010 έως σήµερα, που αντίστοιχές τους συναντά κάποιος στις Βαλτικές χώρες ή στο πείραµα της Χιλής.

Είναι φανερό ότι ένα από τα βασικά µέτωπα όπου θα κριθεί η σταθερό-τητα της «µνηµονιακής συναίνε-σης» θα είναι η απόκρουση της αντιµεταρρύθµισης του ασφα-λιστικού συστήµατος, από το εργατικό κίνηµα και την Αριστε-ρά. ∆ιαφορετικά, οι «κατε-δαφιστές» της κοινωνικής ασφάλισης θα έχουν πε-τύχει µια στρατηγική νίκη. Να µην τους το επιτρέψουµε...

Το 3ο Μνηµόνιοδιαλύει την Υγεία

Ασφαλιστικό: Οι ενοποιήσεις Ταµείων απειλούν τις συντάξεις

Του Θοδωρή Πατσατζή

αντιρατσισμοσ10

Κ αθώς γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε διεξαχθεί ακόμη η Σύνοδος Κορυφής της Τετάρτης 23 Σεπτεμ-βρίου για το προσφυγικό. Ήταν

σαφές ωστόσο ότι εν αναμονή της Συνόδου, οι Ευρωπαίοι ηγέτες πάλευαν να συμβιβά-σουν τα ασυμβίβαστα και να καταλήξουν σε μια κοινή γραμμή. Όμως οι αντιθέσεις είναι αγεφύρωτες και το πρόβλημα πολύ μεγάλο για να αγνοηθεί ή να αντιμετωπιστεί με ημί-μετρα. Απειλεί πια και την ίδια τη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διά της αμφισβήτησης του μύθου της «ευρωπαϊκής οικογένειας» και της συνακόλουθης «αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών». Και ενώ οι προσφυγικές ροές συνεχίζονται αμείωτες, η ευρωπαϊκή στάση κυμαίνεται από την πρόθεση αναθεώρησης του «Δουβλίνο ΙΙΙ» έως την αναστολή της συν-θήκης Σένγκεν.

Κλειστά σύνοραΤο προηγούμενο διάστημα, κάτω από την πίε-ση της τεράστιας αλληλεγγύης των λαών της Ευρώπης προς τους πρόσφυγες, κάτω από την επιμονή των ίδιων των προσφύγων που διεκδικούν ανυποχώρητα το δικαίωμα στην ελεύθερη μετακίνηση, αλλά και το δράμα των νεκρών παιδιών, οι χώρες της ΕΕ υποχρεώθη-καν να ανοίξουν τα σύνορά τους και να τους υποδεχτούν. Φαινόταν ότι η συνθήκη του Δουβλίνου αμφισβητείται και ότι βαδίζαμε προς μια πιο ανοιχτή πολιτική. Η κατάσταση σήμερα όμως είναι διαφορετική.

Από τις 13 Σεπτέμβρη η γερμανική κυβέρ-νηση επέβαλε προσωρινούς περιορισμούς στα σύνορα, για να σταματήσει τη διέλευση τρένων από την Αυστρία, ενώ έκανε ελέγχους στα βαγόνια – κι αυτό αφού η Μέρκελ είχε δηλώσει ότι η Γερμανία θα δεχτεί 800.000 πρόσφυγες και είχε κάνει λόγο για μισό εκα-τομμύριο κενές θέσεις εργασίας στη χώρα. Και δεν είναι η πρώτη φορά που η συνθήκη Σένγκεν έχει παραβιαστεί. Τους τελευταίους

μήνες πολλές χώρες της ΕΕ επιβάλλουν ελέγ-χους και περιορισμούς στα σύνορά τους. Η ελεύθερη μετακίνηση μεταξύ των χωρών, που υποτίθεται ότι είναι μια από τις πιο σημα-ντικές πλευρές της ΕΕ, δεν είναι πια ελεύθερη σε μεγάλο βαθμό.

Στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης η κα-τάσταση στα σύνορα είναι πολύ χειρότε-ρη. Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας ήδη κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση «εκτάκτου ανάγκης» και επέτρεψε την αντιμετώπιση των προσφύγων ακόμα και με πλαστικές σφαίρες. Το καθεστώς έκτακτης ανάγκης σημαίνει ότι μπορούν να γίνονται έλεγ-χοι σε σπίτια ακόμα και χωρίς ένταλμα, αν υπάρχει υποψία ότι «υποθάλπονται» εκεί πρόσφυγες, ενώ οι άνθρωποι που περνούν τα σύνορα «παράνομα» θα δικάζονται κατά προτεραιότητα. Η Ουγγαρία επεκτείνει το φράχτη στα σύνορα με τη Σερβία και προς τα σύνορα με την Κροατία αλλά και προς τα σύνορα με τη Ρουμανία. Στα σύνορα Κρο-ατίας-Σλοβενίας η αστυνομία επιτέθηκε στους πρόσφυγες με δακρυγόνα και σπρέι πιπεριού, ενώ η Σλοβενία ανέστειλε τη λει-τουργία του σιδηροδρομικού δικτύου από την Κροατία. Κι αυτό, παρά τις δεσμεύσεις από Σλοβένους αξιωματούχους ότι η χώρα θα δεχτεί 10.000 πρόσφυγες.

ΑδιέξοδοΗ επικείμενη Σύνοδος Κορυφής φιλοδοξεί να χαράξει μια ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική στο προσφυγικό, αλλά από ό,τι φαίνεται αυτό εί-ναι αδύνατο. Στις 17/9 η Γερμανία και η Γαλλία ζήτησαν από την Κομισιόν να σχεδιάσει ένα μόνιμο και δεσμευτικό πλάνο για το «μοίρα-σμα» των προσφύγων στις 28 χώρες της ΕΕ. Ο Κάμερον αρνήθηκε να συμμετέχει στη δι-αμόρφωση αυτού του σχεδίου. Έτσι, παρότι το σχέδιο αυτό είναι έτοιμο να παρουσιαστεί στη Σύνοδο της Τετάρτης, η υλοποίησή του είναι απίθανη, καθώς εκτός από τη Βρετανία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Σλοβακία και η Τσε-χία έχουν ήδη εκφράσει την αντίθεσή τους.

Το σχέδιο προβλέπει να απορροφηθούν 160.000 πρόσφυγες από 22 χώρες – με συ-

νολικό πληθυσμό 400.000.000. Μιλάμε δηλαδή για ποσοστό 0,04%! Είναι ξεκάθα-ρο ότι σε καμία περίπτωση δεν δικαιολο-γούνται οι κραυγές, που ακούγονται από διάφορες πλευρές, ότι «βουλιάζει η Ευρώ-πη». Αν συγκρίνουμε τα νούμερα αυτά με το 1,4 εκατ. πρόσφυγες που έχει δεχτεί ο Λίβανος των 5 εκατ. κατοίκων είναι σαφές ότι η Ευρώπη δεν σηκώνει το μεγαλύτερο βάρος. Παρ’ όλ αυτά, θεωρείται πολύ απί-

θανο οι εμπλεκόμενες χώρες να κάνουν δε-κτό ακόμη και αυτό τον δυσανάλογα μικρό καταμερισμό προσφύγων.

Η συνοχή και η αποτελεσματικότητα της ΕΕ αμφισβητείται για μια ακόμη φορά με αφορμή το προσφυγικό. Η ίδια ΕΕ που επι-βάλλει πολιτικές λιτότητας στα αδύναμα μέλη της, με αποτέλεσμα να ισοπεδώνεται ο κοινωνικός ιστός και να πλήττεται σε ακραίο βαθμό ο κόσμος της εργασίας, είναι η ΕΕ που δεν μπορεί να καταλήξει σε μια κοινή γραμμή για το προσφυγικό.

Με την πρώτη μεγάλη κρίση η κάθε χώρα αναδιπλώθηκε στα σύνορά της και εφαρμόζει εθνική πολιτική – την οποία επηρεάζουν εσω-τερικοί παράγοντες. Έτσι, δεν υπάρχουν με-γάλα περιθώρια για κοινή ευρωπαϊκή πολιτική όσον αφορά το θέμα των προσφύγων, και η

συνολική λύση μοιάζει ανέφικτη. Η «ευρωπα-ϊκή οικογένεια» μάλλον αντιμετωπίζει οικογε-νειακά προβλήματα.

Για παράδειγμα, η Εύα Κόπατς, η πρωθυ-πουργός της Πολωνίας, παρότι είναι πιο με-τριοπαθής από τον Όρμπαν της Ουγγαρίας, υποτάχθηκε στις ρατσιστικές ακροδεξιές ιδέες -και πλέον κρατάει σκληρή στάση- επειδή επίκεινται εκλογές τις οποίες αναμέ-νεται να χάσει από την ακροδεξιά. Αντί για πόλεμο στο ρατσισμό η «Ευρώπη του δια-φωτισμού και των λαών» υποτάσσεται στα πιο μαύρα και αντιδραστικά ένστικτα που χρησιμοποιούν οι ναζί.

Η Μέρκελ ήδη από το 2010 δήλωνε ότι «η πολυπολιτισμικότητα απέτυχε παταγω-δώς». Το ότι προς στιγμήν τώρα κρατάει θετική στάση προς τους πρόσφυγες, οφεί-λεται σε διάφορους παράγοντες, και κυρί-ως η ζήτηση για νεανικά και εξειδικευμένα εργατικά χέρια, σε μια κοινωνία που γερνά-ει ηλικιακά.

ΑλληλεγγύηΤόσο το αποτέλεσμα της Συνόδου Κορυφής όσο και το πώς θα διαμορφωθεί –ή θα δι-αμορφώνεται– η πολιτική των κρατών-με-λών το επόμενο διάστημα είναι αβέβαιο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι προς την κατεύθυν-ση της επίτευξης λύσης και της αποτελε-σματικής αντιμετώπισης του προσφυγικού ζητήματος μπορεί να βοηθήσει η αλληλεγ-γύη των λαών προς τους πρόσφυγες. Το μέσο που έχουμε εμείς για να επηρεάσου-με τις εξελίξεις είναι να προβάλλουμε όσο το δυνατόν δυναμικότερα τα αιτήματα για το προσφυγικό και για τους μετανάστες. Να κρατάμε το θέμα συνεχώς ψηλά στους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας. Να είμαστε δίπλα στους πρόσφυγες και να μην αφήνου-με χώρο στην ακροδεξιά. Οι ευρωπαϊκές κυ-βερνήσεις είναι βέβαιο ότι θα επιχειρήσουν να συνεχίσουν τις τακτικές της αποτροπής και της φύλαξης των συνόρων, ότι θα θελή-σουν να κάνουν όσο το δυνατόν λιγότερες παραχωρήσεις. Εκτός κι αν αναγκαστούν να πράξουν διαφορετικά.

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι βέβαιο ότι θα επιχειρήσουν να συνεχίσουν τις τακτικές της αποτροπής και της φύλαξης των συνόρων, ότι θα θελήσουν να κάνουν όσο το δυνατόν λιγότερες παραχωρήσεις. Εκτός κι αν αναγκαστούν να πράξουν διαφορετικά

Της Έφης Γαρίδη

Ρατσισμός και εθνική αναδίπλωση, η απάντηση της Ευρώπης

πρόσφυγεσ και εε: η απόλιτιστη υπόδόχη τόυ «πόλιτισμενόυ» κόσμόυ

1123 σεπτεμβρη 2015

Π ολλές πρωτοβουλίες συνθέτουν το τοπίο της αλληλεγγύης στις νη-σιωτικές κοινωνίες του

Αιγαίου (κι όχι μόνο), με καθημερι-νές δράσεις. Κάποιες από αυτές κρα-τάνε εδώ και πολλά χρόνια, κάποιες δραστηριοποιούνται εντονότερα το τελευταίο διάστημα, λόγω των αυ-ξημένων προσφυγικών ροών.

Από τη Μυτιλήνη, την Κω, τη Σάμο, τη Σύμη, την Ικαρία και τη Λέρο μέχρι το Στέκι Μεταναστών και το Κυριακάτικο Σχολείο Μετα-ναστών στην Αθήνα, το κύμα αλ-ληλεγγύης στους πρόσφυγες από πάμπολλες συλλογικότητες είναι τουλάχιστο συγκλονιστικό. Κι όλο αυτό αυτοοργανωμένα κι απ' τα κάτω, χωρίς ουσιαστικά καμία κρατική βοήθεια, υλική ή υποστη-ρικτική, μόνο με την προσφορά του κόσμου. Οι προσφορές αφο-ρούν είδη πρώτης ανάγκης, τρό-φιμα, ρούχα, είδη καθαριότητας κ.λπ. μέχρι εθελοντική αλλά και εξαιρετικά επίπονη εργασία.

ΑποσπασματικότηταΗ ελληνική κυβέρνηση από την άλλη, με τη μόνιμη καραμέλα του «λεφτά δεν υπάρχουν», αρκείται σε επικοινωνιακού τύπου μεθοδεύσεις και αποσπασματική αντιμετώπιση. Η ανοιχτή δομή φιλοξενίας του Ελαι-ώνα π.χ στήθηκε μέσα σε ελάχιστες μέρες, κάτω από την πίεση της Πρω-τοβουλίας Αλληλεγγύης στους Πρό-σφυγες, κάτι που αποδεικνύει ότι, αν υπάρχει πολιτική βούληση αλλά και στοιχειώδης κινηματική πίεση, τα πάντα μπορούν να γίνουν. Ωστό-σο η δομή έχει χωρητικότητα μόλις 700 ατόμων και είναι σταγόνα στον ωκεανό των πραγματικών αναγκών για -προσωρινή και μη- στοιχειωδώς ανθρώπινη στέγαση και σίτιση των προσφύγων.

Λόγω της περιορισμένης χω-ρητικότητας, πολλοί από τους καταταλαιπωρημένους αυτούς ανθρώπους που δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στον Ελαιώνα, μετά την «εκκαθάριση» του πεδί-

ου του Άρεως, καταφεύγουν στην Πλατεία Βικτωρίας και σε άλλους δημόσιους χώρους, με πάμπολλα προβλήματα: καταγγελίες «αγανα-κτισμένων» κατοίκων που καταλή-γουν σε προσωρινές διώξεις του κόσμου απ' την πλατεία από τους μπάτσους, αισχροκέρδεια των νοικοκυραίων καταστηματαρχών της περιοχής (π.χ. νερό 500ml να πουλιέται 3-5 ευρώ!) κ.λπ.

Κι ακόμα δεν έχουμε βιώσει το πλήρες ξεδίπλωμα του ζητήματος στα αστικά κέντρα. Αν παραμεί-νουν κλειστά τα σύνορα με τις γει-τονικές χώρες διαφυγής προς το βορρά, οι πρόσφυγες θα παραμεί-νουν εγκλωβισμένοι στις πόλεις, στοιβαζόμενοι σε άθλιες συνθήκες σε δημόσιους χώρους. Και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, θα δη-μιουργήσει πολλές νέες Βικτώριες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Βούτυρο στο ψωμί των νεοναζίΟ Τσίπρας είπε στο ντιμπέιτ πως «παρακαλάει για αύξηση των δυ-νάμεων της Frontex για να επιτη-ρούνται τα 16.000 χιλιόμετρα των θαλάσσιων συνόρων μας αποτε-λεσματικά», ενώ, όταν ο Μεϊμα-ράκης χρησιμοποίησε εμφατικά το ρατσιστικό όρο «λαθρομετα-νάστες» απευθυνόμενος στον Τσίπρα, ο ηγέτης ενός υποτίθεται αντιρατσιστικού κόμματος δεν αντέδρασε ποτέ. Είναι αυτή η στά-ση που ενισχύει τις έτσι κι αλλιώς υπαρκτές ρατσιστικές ιδέες μέσα στα σώματα ασφαλείας και δικαι-ολογεί εμμέσως πλην σαφώς τη βία αυτών των σωμάτων ενάντια στους πρόσφυγες -είτε μιλάμε για χαστούκια είτε για χρήση δακρυ-

γόνων και κλομπ. Η επιδερμική και αποσπασμα-

τική συνολικά αντιμετώπιση ενός τόσο σοβαρού ζητήματος από την ελληνική κυβέρνηση μέχρι τώρα, στρώνει απλόχερα το δρόμο στην ακροδεξιά ατζέντα και στη ρητορι-κή μίσους. Οι τεράστιες ελλείψεις, υλικές και τεχνικές που στο μεγαλύ-τερο βαθμό «καλύφθηκαν» με ενί-σχυση των δυνάμεων καταστολής, η αγανάκτηση των προσφύγων στα νησιά, από τις γραφειοκρατικές κα-θυστερήσεις ελλείψει προσωπικού και το ότι το εντεταλμένο προσωπι-κό (λιμενικοί κ.λπ.) έφτασε στα όρια αντοχής του, έδωσε την αφορμή σε διάφορες φασιστικά σάιτ και παρα-μάγαζα να αρχίσουν να σπέρνουν το κήρυγμα του μίσους προσδοκώ-ντας βέβαια και εκλογικά οφέλη.

Δεν μπορούμε να μένουμε απα-θείς στο συνεχιζόμενο έγκλημα σε βάρος ανθρώπων που απλώς

θέλουν να ξεφύγουν από τη φρίκη του πολέμου.

Το επόμενο διάστημα θα αρχίζει να χειμωνιάζει και θα επιδεινώνε-ται ο καιρός, κάτι που συνεπάγεται ότι οι ροές θα κατευθυνθούν από το Αιγαίο στον Έβρο. Άρα το ξή-λωμα του φράχτη του Έβρου και η δημιουργία ασφαλών διόδων για τους πρόσφυγες προς τις άλ-λες ευρωπαϊκές χώρες, που είναι ο προορισμός τους, όχι απλά επι-τακτικό αίτημα της Αριστεράς και του αντιρατσιστικού κινήματος, αλλά ζήτημα ζωής και θανάτου για χιλιάδες ανθρώπους.

Εδώ και τώρα να προχωρήσει η διάνοιξη ασφαλούς λωρίδας διέ-λευσης για τους πρόσφυγες προς τις ευρωπαϊκές χώρες, όπως επι-τάσσει η Συνθήκη της Γενεύης.

Του Μάριου Αυγουστάτου

Όχι στην Ελλάδα του μίσους, ναι στην Ελλάδα της αλληλεγγύης

Το μέσο που έχουμε εμείς για να επηρεάσουμε τις εξελίξεις είναι να προβάλλουμε όσο το δυνατόν δυναμικότερα τα αιτήματα για το προσφυγικό και για τους μετανάστες. Να κρατάμε το θέμα συνεχώς ψηλά στους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας.

πρόσφυγεσ και εε: η απόλιΤισΤη υπόδόχη Τόυ «πόλιΤισμεΝόυ» κόσμόυ

Τ α αιτήματα της Αριστεράς για το προσφυγικό πρέπει να δηλώνονται ξεκάθαρα και να δικδικού-νται δυναμικά. Δεν είναι δευτερεύον ζήτημα το προσφυγικό αλλά κεντρικό, και ως τέτοιο πρέπει

να αντιμετωπιστεί.Ανοιχτά σύνορα: Η διέλευση των προσφύγων πρέπει να

γίνεται με ασφάλεια και ελεύθερα, ώστε να μπει ένα τέλος στην παράνομη διακίνηση, στους πνιγμούς και τους θανά-τους στα σύνορα. Τα κλειστά σύνορα σκοτώνουν νήπια και άλλα γυναικόπαιδα κι όχι μόνον οι κακοί δουλέμποροι.

Τέλος στην τακτική της αποτροπής: Οι πρόσφυγες έρ-χονται στην ευρώπη κυνηγημένοι από τον πόλεμο, την πείνα κα την εξαθλίωση. Η Frontex, οι φράχτες και οι επαναπροω-θήσεις είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης.

Κρατική φροντίδα για όσον καιρό βρίσκονται στη χώρα: Ανοιχτοί ξενώνες φιλοξενίας πρέπει να δημιουργη-θούν όπου βρίσκονται οι πρόσφυγες, ώστε να έχουν αξι-οπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και να αποφεύγονται φαι-νόμενα όπως της πλατείας Βικτωρίας. Η αλληλεγγύη του κόσμου δεν αρκεί.

Γρήγορες διαδικασίες καταγραφής: Στελέχωση με επαρ-κές προσωπικό των υπηρεσιών ασύλου, ώστε να μην ανα-γκάζονται να μένουν για μεγάλα διαστήματα στάσιμοι και να συνεχίζουν το ταξίδι τους προς όποια χώρα επιθυμούν.

Απορρόφηση και μέριμνα για όσους επιθυμούν να μείνουν: Άσυλο με πλήρη δικαιώματα για όσους πρόσφυ-γες επιθυμούν να μείνουν στην Ελλάδα, με διεκδίκηση πό-ρων από την ΕΕ. Η ΕΕ να χρηματοδοτήσει στην Ελλάδα ό,τι παροχές ισχύουν για τους πρόσφυγες και π.χ. στη Γερμανία.

Απομόνωση της ακροδεξιάς: Δεν πρέπει να δοθεί καθό-λου χώρος στους φασίστες να εκμεταλλευτούν το προσφυ-γικό για να προβάλλουν τη ρατσιστική τους προπαγάνδα.

Αλληλεγγύη: Όλα αυτά θα επιτευχθούν μόνο με την οργάνωση της αλληλεγγύης και δυναμικών αγώνων για τα δικαιώματα των προσφύγων.

Ανατροπή του μνημονίου: Τίποτε από όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν χωρίς να σταματήσει η λιτότητα και η καταστροφή του ντόπιου πληθυσμού. Κυβέρνηση που εξολοθρεύει τον πληθυσμό της ίδιας της της χώρας, δεν μπορεί να φροντίσει ξένους πρόσφυγες.

Τι οφείλει να προτείνει η αριστερά

Πολιτικη12 23 Σεπτεμβρη 2015

Δ εν υπάρχει αμφιβολία ότι σε αυτές τις εκλογές η Αρι-στερά κατέγραψε μια ήττα. Μια ήττα που δεν αφορά

πρωτίστως και κυρίως τις δυνάμεις της Λαϊκής Ενότητας, αλλά τις υποτελείς τάξεις που σήμερα βρίσκονται αντιμέ-τωπες με μια κοινοβουλευτική σύνθε-ση που, ως σύνολο, έχει την πολιτική βούληση να επιβάλει και να εφαρμόσει ένα τρίτο πολύ σκληρό μνημόνιο, το οποίο, με μαθηματική βεβαιότητα, θα επιδεινώσει τις συνθήκες της οικονο-μικής ύφεσης και της ανθρωπιστικής κρίσης.

Ένα εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων επέλεξε την αποχή από τις εκλογές, ή ακόμα και το «τρολάρισμά» τους με την είσοδο του Β. Λεβέντη στο Κοινοβούλιο. Η ματαίωση του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος λειτούργησε και σε αυτό το επίπεδο ανασταλτικά, δημιουρ-γώντας μια τεράστια «τρύπα» στην εμπι-στοσύνη της κοινωνίας ότι μπορεί, μέσω της ψήφου της, να επηρεάσει τις πολιτι-κές διεργασίες.

Η Λαϊκή Ενότητα, μέσα στα απολύτως ασφυκτικά χρονικά πλαίσια που είχε στη διάθεσή της, δεν κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου που επέ-λεξε ως μέσο αντίδρασης την αποχή. Βεβαίως, βρέθηκε αντιμέτωπη με την προσπάθεια απαξίωσης και γελοιοποίη-

σης κάθε εναλλακτικής πρότασης πέραν της υποταγής, από το σύνολο των συ-στημικών δυνάμεων και των ΜΜΕ που κατέχουν τα εργαλεία επηρεασμού της «κοινής γνώμης». «Πλήρωσε», επίσης, το κλίμα ανάθεσης που καλλιεργήθη-

κε από τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ για μια πολύ μεγάλη χρονική περίοδο και την έλλει-ψη δυναμικών κινημάτων αντίστασης, τα οποία θα μπορούσαν να είχαν δια-μορφώσει μια κατεύθυνση κοινωνικής χειραφέτησης.

Ωστόσο, χωρίς να είναι αμελητέο το γεγονός ότι κέρδισε την ψήφο πάνω από 150.000 ανθρώπων και απέτυχε

οριακά να μπει στη Βουλή, η Λαϊκή Ενότητα δεν κατάφερε να λειτουργή-σει ως ο συνδετικός κρίκος όλων των δυνάμεων που αποδεσμεύτηκαν από τον μνημονιακό, πλέον, ΣΥΡΙΖΑ και να αρθρώσει έναν ολοκληρωμένο και συ-

νεκτικό προγραμματικό λόγο που να πείθει ευρύτερα κοινωνικά στρώματα. Δεν κατάφερε, έτσι, να αποδομήσει την αντίληψη που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙ-ΖΑ ότι δήθεν, μέσα σε ένα (πράγματι) δυσμενές πλαίσιο διεθνών συσχετι-σμών δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική πέραν της αδιαπραγμάτευτης πρόσ-δεσης στην ευρωζώνη και της αναζή-

τησης «αντισταθμιστικών» φιλολαϊκών μέτρων - που εκ των πραγμάτων είναι αδύνατα μέσα σε ένα πλαίσιο πλήρους ελέγχου του τραπεζικού συστήματος από την ΕΚΤ, εκποίησης της λαϊκής κυ-ριαρχίας και του δημόσιου πλούτου. Μια αντίληψη που έχει πολλά κοινά με την αντίληψη του ΚΚΕ, η οποία παρα-πέμπει την κοινωνική απελευθέρωση στις καλένδες ενός μακρινού και αβέ-βαιου ορίζοντα.

Σήμερα, το μείζον διακύβευμα είναι η δημιουργία κινημάτων αντίστασης «από τα κάτω» και η οικοδόμηση πολι-τικού υποκειμένου που να λειτουργεί ως πόλος ανασύνθεσης των κινηματι-κών και αριστερών δυνάμεων, έξω από λογικές σεχταρισμού, ηγεμονισμού και μικροκομματικής επιβεβαίωσης, τις οποίες η Αριστερά, στη διαχρονική της πορεία, έχει πληρώσει πολύ ακρι-βά. Παράλληλα, είναι η επεξεργασία μοντέλου αριστερής, δημοκρατικής λειτουργίας στο επίπεδο των κινηματι-κών διεργασιών και του πολιτικού φο-ρέα που θα τις εκπροσωπεί, καθώς η κοινή εμπειρία πολλών από εμάς στον ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε ότι η εσωτερική δη-μοκρατία είναι όρος για τη διατήρηση μιας ριζοσπαστικής απελευθερωτικής ταυτότητας.

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να νικήσου-με την απογοήτευση και την αποστρά-τευση, τη μονιμοποίηση της ήττας και την εκχώρηση ζωτικού χώρου για την ανάπτυξη των δήθεν αντιμνημονιακών δυνάμεων του φασισμού.

Τ ο εκλογικό αποτέλεσμα είναι αρνητικό για την Αριστερά, το λαό και τη χώρα. Ανεξαρτήτως των προθέσεων όσων πήγαν ή

δεν πήγαν στις κάλπες, φαίνεται ότι, με την ψήφο ή την αποχή τους, νομιμοποί-ησαν το 3ο μνημόνιο, δηλαδή φόρεσαν οι ίδιοι τη θηλιά στο λαιμό τους για να τους κρεμάσουν! Ανέδειξαν μια Βουλή με το 88% των βουλευτών της να ανή-κουν σε μνημονιακά κόμματα και το 7%

στους νεοναζιστές, στέρησαν την κοι-νοβουλευτική εκπροσώπηση από την πιο συνεπή αντιμνημονιακή δύναμη, τη ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, και κράτησαν εκλογι-κά στάσιμες τις άλλες δυνάμεις της Αρι-στεράς. Η ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, παρά την ηρωική και γεμάτη αυταπάρνηση πολι-τική προεκλογική δουλειά των υποψή-φιων βουλευτών της και των χιλιάδων μελών και φίλων της, δεν μπόρεσε, για ελάχιστες ψήφους, να πετύχει τον εκλο-γικό στόχο της για είσοδο στη Βουλή. Η μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ δεν τιμωρήθηκε και από την άλλη δυστυχώς ο νεοναζισμός ξανασήκωσε και εκλογικά κεφάλι.

Οι αιτίες γι’ αυτή μας την ήττα είναι καταρχήν εξωγενείς. Έχουν να κάνουν με τον πολύ σύντομο χρόνο των 25 ημερών, μέσα στον οποίο ταυτόχρονα συγκροτη-θήκαμε και δώσαμε τη μάχη των εκλο-γών, με τον αποκλεισμό μας από κάθε είδους κρατική χρηματοδότηση και από τον τηλεοπτικό χρόνο που μας αναλο-γούσε με βάση τη δύναμη της Κοινοβου-λευτικής μας Ομάδας, με την καθολική επίθεση και συκοφάντηση ως «συμμορία δραχμιστών» που δεχθήκαμε από το σύ-νολο των συστημικών ΜΜΕ και από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, με την πρω-

τοφανή πολεμική από την ηγεσία του ΚΚΕ που μας θεώρησε τον βασικό πολιτι-κό της αντίπαλο, με την αποχή μεγάλου τμήματος του λαού και της νεολαίας που είχε ψηφίσει ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Έχουν να κάνουν με τη στη-μένη από τις εταιρείες δημοσκοπήσεων ισοπαλία ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ που ενίσχυσε τα κυρίαρχα συστημικά διλήμματα περί αρι-στερής παρένθεσης, κινδύνου επανόδου της Νέας Δημοκρατίας, δεύτερης ευκαι-ρίας στο ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.

Υπάρχουν όμως και οι δικές μας αδυ-ναμίες και λάθη, που συνέβαλαν στο εκλογικό αποτέλεσμα. Η αδυναμία μας να αποδομήσουμε επαρκώς τα κυρίαρ-χα συστημικά προεκλογικά διλήμματα, να προβάλουμε πειστικά το σύνολο της εναλλακτικής μας πρότασης και να σπά-σουμε το φόβο και την καταστροφο-λογία της κυρίαρχης ιδεολογίας για το ενδεχόμενο εξόδου από την Ευρωζώνη, να εντοπίσουμε εγκαίρως τους κινδύ-νους της αποχής, ιδιαίτερα της νεολαί-ας, αλλά και τον κίνδυνο μη εισόδου μας στη Βουλή, ώστε να προσαρμόσουμε ανάλογα τους στόχους και την εκλογική μας καμπάνια.

Η μάχη που χάσαμε είναι σημαντική και μας δημιουργεί μεγάλες πολιτικές

δυσκολίες. Ωστόσο δεν χάσαμε τον πό-λεμο και μπορούμε να αντεπιτεθούμε, αφού πρώτα συλλογικά και δημοκρα-τικά εντοπίσουμε και διορθώσουμε τα λάθη και τις αδυναμίες μας. Επομένως ανασυντασσόμαστε, ανασυγκροτού-μαστε ως πολιτικός φορέας-μέτωπο με συμμετοχή, δημοκρατία, εξωστρέφεια και περνάμε στην αντεπίθεση με πολι-τικές και κινηματικές πρωτοβουλίες, για την απόκρουση των εφαρμοστικών νόμων του 3ου μνημονίου, για τη στήρι-ξη των μισθών, των συντάξεων και των δημόσιων δαπανών για κοινωνικές πολι-τικές, καθώς και για την αποτροπή των νέων φορομπηχτικών πολιτικών και του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου της χώρας.

Θα απουσιάζουμε από τη Βουλή, αλλά θα δίνουμε μαζικό και δυναμικό «παρών» στους λαϊκούς και εργατικούς αγώνες και αντιστάσεις που θα υπάρξουν το αμέ-σως επόμενο χρονικό διάστημα, μόλις αρχίσει να εφαρμόζεται το 3ο μνημόνιο. Μπορούμε και πρέπει να γίνουμε ο φορέ-ας πολιτικής υποδοχής της αντίστασης και της ελπίδας των λαϊκών στρωμάτων που θα απομακρύνονται από τον ΣΥΡΙ-ΖΑ, λόγω εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών.

Από την ήττα, στην αντίσταση

«Ανασυντασσόμαστε, συγκροτούμαστε δημοκρατικά και περνάμε στην αντεπίθεση»

Της Μάνιας Μπαρσέφσκι

Του Δημήτρη Στρατούλη

Σκίτσο του Πέτρου Ζερβού


Πρώτο σχόλιο σε μια απαιτητική, αλλά και επείγουσα συζήτηση

Ο ι εκλογές της 20ής Σεπτέμβρη 2015 πέρα-σαν στην ιστορία ως ένα ορόσημο που κλεί-νει έναν κύκλο και ανοίγει έναν καινούργιο.

Επισφράγισαν τη μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙ-ΖΑ, αλλά και την «επιτυχία» του να εγκλωβίσει εκλο-γικά την κοινωνία εντός του «μνημονιακού κάδρου». Νίκησε η «μνημονιακή Αριστερά» την «μνημονιακή Δεξιά» σε μια προεκλογική περίοδο, όπου η πολιτική συζήτηση αφορούσε σε οτιδήποτε εκτός του… μνη-μονίου. Αυτή εξάλλου ήταν η σκοπιμότητα του Α. Τσίπρα, όταν έκανε την επιλογή για εκλογές αμέσως μετά τη ψήφιση του 3ου Μνημονίου, ανατρέποντας την κοινωνική δυναμική του ΟΧΙ, ανασταίνοντας το πολιτικό σύστημα, επιβεβαιώνοντας το νεοφιλελεύ-θερο «μονόδρομο», βυθίζοντας την κοινωνική πλει-οψηφία σε αμηχανία και σοκ.

Εντούτοις το συμπέρασμα ότι η κοινωνική πλειο-ψηφία ενέκρινε την εφαρμογή του μνημονίου και της λιτότητας και αποδέχτηκε το νεοφιλελεύθερο δόγμα «Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση» είναι αυθαίρετη και επιφανειακή. Παρά το αποτέλεσμα των εκλογών που έδωσε μεγάλη μνημονιακή πλειοψηφία στη βουλή, με ταυτόχρονη ενίσχυση των φασιστών και περιορι-σμό της Αριστεράς, αποτέλεσμα που αναμφισβήτη-τα παίζει αρνητικό ρόλο στην εξέλιξη της ταξικής και πολιτικής πάλης, η σπουδή για την ανακήρυξη της κοινωνικής συνθηκολόγησης με τη συνεχιζόμενη νε-οφιλελεύθερη στρατηγική υποτίμησης της εργασίας και ταξικής λιτότητας, αποτελεί συστημική προσδοκία και μένει να αποδειχτεί στο επόμενο διάστημα, όταν το 3ο Μνημόνιο θα αρχίσει να παίρνει «σάρκα και οστά».

Για την Αριστερά και πρώτα απ’ όλα για τη ΛΑΕ η συζήτηση οφείλει να ξεκινά από τη γενναία παραδο-χή ότι δεν συγκροτήθηκε εκλογικό ρεύμα στη βάση της αναγνώρισης εναλλακτικής πολιτικής πρότασης –στοιχείο της απαραίτητης ταυτότητας ιδιαίτερα στις συνθήκες σύγχυσης, που προκλήθηκε από τη μεταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η συζήτηση στο εσω-τερικό της ΛΑΕ, που πρέπει να γίνει σε βάθος και με ουσιαστικούς συλλογικούς όρους, αφορά σε πλή-θος διαπιστώσεων και συμπερασμάτων που χρειά-ζεται να εξαχθούν, αρχίζοντας από την αναγνώριση των αντικειμενικών δυσκολιών που αφορούν στον ελάχιστο διαθέσιμο χρόνο που υπήρχε για τη συ-γκρότησή της, αλλά και των υποκειμενικών αδυνα-μιών που αφορούν στην έλλειψη προετοιμασίας για τις εξελίξεις πριν από την προκήρυξη των εκλογών και φτάνοντας στην αναγνώριση των διαδικασιών που συμβαίνουν στο «εσωτερικό» της κοινωνίας, στα χαρακτηριστικά δηλαδή των σύγχρονων όρων της ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης.

Η απόρριψη των ιμπεριαλιστικών εκβιασμών και των ασφυκτικών μνημονιακών πλαισίων της ευρω-ζώνης, η απόρριψη του μνημονίου, με προτεραι-ότητα την άμεση ανατροπή της λιτότητας και την αναδιανομή πλούτου και ισχύος μέσα στη χώρα ή με προτεραιότητα ένα εναλλακτικό σχέδιο ανάπτυξης ως έξοδο από την καπιταλιστική κρίση αποτελούν διαφορετικές στρατηγικές. Μεταβατικό περιεχόμε-νο σε πραγματική σύνδεση με τον στρατηγικό στόχο του σοσιαλισμού δίνει μόνο η πρώτη προσέγγιση.

Το ηθικό πλεονέκτημα της ΛΑΕ δεν αποδείχτηκε επαρκές για τη συγκρότηση εκλογικής δυναμικής και της στέρησε την, πολύτιμη για τη μαζική απεύθυνση, κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Όμως οι εκλογές είναι ήδη παρελθόν από το οποίο οφείλουμε να εξα-γάγουμε συμπεράσματα, προκειμένου η Αριστερά να αναμετρηθεί με τη νέα πρόκληση που αντιμετωπίζει πια ο κόσμος της εργασίας, η νεολαία, η κοινωνική πλειοψηφία της αντίστασης στην εφαρμογή του 3ου Μνημονίου. Ξεκινώντας από την οικοδόμηση ουσι-αστικών σχέσεων μ’ όλον αυτό τον κόσμο στις μάχες που χρειάζεται να δώσει και στην ανάγκη του, πέρα από την εκλογική του επιλογή, για μεταβατικό, εναλ-λακτικό σχέδιο με σοσιαλιστική προοπτική.

Λ ογαριάζοντας την ήττα μας στα μετόπισθεν ενώ ο μεγάλος πόλεμος μαίνεται στα χαρακώ-ματα, θα ήθελα να συνομιλήσουμε πάνω στη σύντομη ιστορία των εκλογών, ξεκινώντας

από τα ταπεινά μας βήματα στην ομίχλη του δυσοίωνου Σεπτέμβρη και των δύο μηνών που προηγήθηκαν, για να φτάσουμε ύστερα σε όσα ερμηνεύουν η «κοινοτοπία του κακού» και η υπεροπλία των αντιπάλων μας.

Μ ας έκλεψαν το χρόνο, λέμε όλοι για να ερμηνεύσου-με μια αιτία του αποτελέσματος. Ναι, αλλά ο χρόνος εί-ναι πάντα στη δικαιοδοσία της εξουσίας που αιφνιδιάζει με στρατηγικές πολέμου, εν προκειμένω εκλογές, με σκοπό να διαλυθεί το αντιμνημονιακό στρατόπεδο και να προκύψει μνημονιακή κυβέρνηση.

Το βαθύτερο τραύμα όσων πήραν μέρος στους κοι-νωνικούς αγώνες και τον ΣΥΡΙΖΑ έχει διάρκεια, δεν μπο-ρούσε να κλείσει με σύντομη αντιβίωση αγωνιστικής συνέχειας. Το ερώτημα είναι, όμως, γιατί οι οργανωμέ-νες τάσεις και τα ενεργά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν συμ-μετείχαν στην αδήλωτη στρατηγική του προεδρικού κέντρου, δεν έβλεπαν ή δεν ήθελαν να βλέπουν ότι η σύ-γκρουση με τους «θεσμούς» ήταν αδύνατον να συμβεί, τόσο γιατί δεν είχαμε και δεν χρησιμοποιήσαμε κανένα εφόδιο όσο και γιατί δεν αποτελούσε επιλογή.

Τα ΟΧΙ των βουλευτών/τριων έσπασαν την αδιανόητη, ακόμα και για τους πιο υποψιασμένους, ταχύτατη μετάλ-λαξη του βουλευτικού σώματος του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο ανέλαβε, χωρίς αιδώ, να διαμεσολαβήσει στο λαό την υποχρέωση να πειθαρχήσει στην αυτοκαταστροφή του. Αν δεν είχαν υπάρξει τα ΟΧΙ της βουλής και τα ΟΧΙ που συ-νόδευσαν τις μαζικές αποχωρήσεις χιλιάδων μελών του κόμματος, θα πιστεύαμε, δικαίως, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα αδειανό πουκάμισο που χάθηκε στον αδυσώπητο χρόνο της ιστορίας για να υπάρξει η μετωνυμία του με την πα-λιά διεύθυνση και απολύτως νέα ταυτότητα. Το σύντομο, λοιπόν, καλοκαίρι της επικύρωσης του τρίτου μνημονίου διέλυσε μεν τις αυταπάτες αλλά τίποτε δεν τις δικαιολο-γεί. Δυστυχώς, αυτή η ψυχολογίζουσα λέξη περισσότερο συσκοτίζει παρά αποκαλύπτει το βάθος των πραγμάτων. Πρέπει να σκεφτούμε αναδρομικά τόσο τις συλλογικές όσο και τις ατομικές διαδρομές που έχουμε διανύσει.

Όταν, λοιπόν, μας πιάνουν στον ύπνο, το σοκ του αιφνι-διασμού μπορεί να είναι λυτρωτικό. Που σημαίνει ότι ίσως μπορούσαμε να γράψουμε κι εμείς, συμπυκνώνοντας τον πολιτικό χρόνο όπως έκαναν οι αντίπαλοί μας, ορισμένες ριζικές πράξεις, οι οποίες να προοιωνίζονται τη νέα εποχή της αντίστασης και το νέο εγχείρημα της Λαϊκής Ενότητας. Δυστυχώς, αρχικά κυριάρχησε η συνήθεια, η οποία, όπως λέμε, σκοτώνει. Είμαι η τελευταία που θα μηδενίσει τις αφόρητες πιέσεις από τα χιλιάδες πρακτικά προβλήματα που αντιμετωπίζαμε καθημερινά. Δεν εμπόδισαν, όμως, αυτά ένα γενναιόδωρο προσκλητήριο και μια κατακλυσμι-κή παρουσία όπου είχαμε βήμα –στις συνελεύσεις, στο δρόμο, στους χώρους εργασίας, στα μέσα μαζικής επικοι-νωνίας και κοινωνικής δικτύωσης– όλων όσων ήθελαν να πάρουν μέρος στην ιδρυτική πράξη της κοινής προσπάθει-ας, ανάλογα πάντα με τις ιδιαίτερες ικανότητες/δεξιότητες καθενός και καθεμιάς. Η Λαϊκή Ενότητα ξεκίνησε μεν βια-στικά αλλά αυτοί που πήραν την πρωτοβουλία λειτούργη-σαν όπως έπρατταν πάντα, ως εάν επρόκειτο το νέο κοινό εγχείρημα να αποτελέσει συνέχεια του εαυτού τους.

Τα βασικά σημεία της εκλογικής μας παρουσίας δεν επικοινωνούσαν όλα, λόγω και του τρόπου εκφώνησής τους, με το κοινωνικό σώμα που διακατείχε ο φόβος μιας μελλοντικής άτακτης εξόδου από την Ευρωζώνη και η επιθυμία να συντηρήσουν τα ελάχιστα κεκτημένα, με προσκόλληση στο θεωρούμενο καλύτερο διαχειρι-στή της συμφωνίας, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ.

Απ’ όσο ήδη φαίνεται, το εκλογικό σώμα, που τίθεται σταδιακά από το πρώτο μνημόνιο στο κοινωνικό περι-

θώριο, δεν περιμένει τίποτα από τις εκλογές και πυκνώ-νει τις γραμμές των 1.500.000 ψηφοφόρων οι οποίοι ήδη από το 2010 δεν ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα. Κατ’ αναλογίαν, από τις εκλογές του Ιανουαρίου μέχρι τις σημερινές απομακρύνθηκαν από την κάλπη 720.000 ψηφοφόροι. Η πρόσφατη αποχή αποτέλεσε όχι μόνο έκ-φραση παραίτησης αλλά και πράξη αποδοκιμασίας του πολιτικού συστήματος συλλήβδην ή/και του ΣΥΡΙΖΑ για τη μετάλλαξή του. Όσον αφορά την αποχή, έχω ένα σχόλιο για τους αριστερούς αντιμνημονιακούς πολίτες οι οποίοι προτίμησαν να εκφραστούν αυθεντικά από το να μας επιτρέψουν με τη στήριξή τους να συνεχίσουμε, έχοντας και παρουσία στη βουλή, τον κοινό αγώνα.

Όλ’ αυτά είναι πολύ πρόχειρα και επιμέρους. Χρειάζε-ται να τεθούν περισσότερα ζητήματα και να γειωθούν στα κοινωνικά και ιδεολογικά συμφραζόμενα.

Το μέλλον μας διαρκεί πολύκαι θα το ορίσουμε συλλογικά Έχουμε μια ήττα αλλά δεν χάσαμε τον πόλεμο, είπαν οι εκπρόσωποι της Λαϊκής Ενότητας το βράδυ των εκλο-γών, εκφράζοντας, πιστεύω, όλους μας. Πρέπει πρώτα απ’ όλα να έχεις φλόγα ψυχής για να ψάξεις το δρόμο, όταν αυτός ο δρόμος δεν είναι δεδομένος. Ο αυτόματος πιλότος τού κάνουμε αυτά που κάναμε πάντα μπορεί να πιστοποιεί στράτευση αλλά δεν οδηγεί σωστά. Τα ερωτήματα που έθετε και προεκλογικά, ρητά ή άρρη-τα, η κοινωνία είναι αμείλικτα. Μπορεί η καταστροφι-κή πορεία της χώρας, η λεηλασία της ζωής των λαϊκών τάξεων, η υφαρπαγή της δημόσιας περιουσίας και η δημοκρατία σε γύψο –τώρα σε υπερυπουργείο των δα-νειστών– να ανατραπούν; Πώς αυτό το λαϊκό, κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο, που διακηρύσσει η Λαϊκή Ενότητα, θα συμβάλει ώστε να πραγματοποιηθούν τα παραπάνω; Πώς, μετά την αποτυχία ή «προδοσία» του ΣΥΡΙΖΑ, μπο-ρούμε να θέσουμε έναν ανάλογο στόχο, αυτήν τη φορά με όπλο την έξοδο από την Ευρωζώνη;

Η αλήθεια είναι ότι ο λαϊκός κόσμος έχει χάσει την αυ-τοπεποίθησή του ή την κρυφή ελπίδα ότι το μαγικό ρα-βδί της ψήφου μεταμορφώνει τον κόσμο. Άλλωστε, έχει να παλέψει με θεούς και δαίμονες της καθημερινής βιο-πάλης. Η θέση ότι όσο πιο πολύ καταστρέφονται οι άν-θρωποι τόσο πιο πολύ επαναστατούν δεν επαληθεύεται, τουλάχιστον στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωπαϊκή ήπειρο. Χρειάζεται σχέδιο που θα επιστρατεύει και θα δημιουργείται από ζωντανές κοινωνικές δυνάμεις. Χρει-άζονται απαντήσεις σε δύσκολα ερωτήματα, όχι εύκολη ρητορική με πλατφόρμες που δημιουργούνται από κο-πτοραπτική λέξεων. Χρειάζονται κοινωνικές συνθέσεις και κοινωνικές συγκρούσεις. Λαϊκά μέτωπα στην Ελλά-δα, αλληλέγγυα μέτωπα στην Ευρώπη και τον κόσμο.

Πρώτα απ’ όλα πρέπει να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι. Από άθροισμα μικρών οργανώσεων, που μετρούν την κάθε λέξη και την κάθε κίνηση, πρέπει να μεταμορφωθούν σ’ ένα μεγάλο πολιτικό και ιδεολογικό ρεύμα, με αναστο-χασμό πάνω σε ιστορικά και σύγχρονα παραδείγματα.

Χρειάζεται η δημοκρατία να γίνει ο κανόνας της συλ-λογικής, κοινωνικής και πολιτικής μας ύπαρξης. Αν επα-ναφέρουμε στην ιστορική μνήμη τα μεγάλα επαναστα-τικά εγχειρήματα των λαών και τις ιστορικές αλλαγές του κόσμου, θα ξαναβρούμε τον κόκκινο σκούφο της δημοκρατίας μαζί με τον λευκό χιτώνα της ελευθερίας που οδηγεί τον λαό στα οδοφράγματα. Αυτές οι μεγάλες ιδέες, που λεηλάτησαν οι κυρίαρχοι του κόσμου και σή-μερα η Ευρωπαϊκή Ένωση οδηγεί στο απόσπασμα, μας ανήκουν. Πρέπει, όμως, να τις ξανακερδίσουμε.

Το μέλλον της Λαϊκής Ενότητας αποτελεί μια δοκιμα-σία για όλους και όλες. Μακριά από τις μεγάλες ή μικρό-τερες κομματικές σκέπες, που ικανοποιούσαν ορισμέ-νες ανθρώπινες ανάγκες, πρέπει να μάθουμε να ζούμε χωρίς δεκανίκια, με τα χέρια και το μυαλό μας. Μπροστά μας θα βρούμε πολλή ξηρασία. Μοναδικά όπλα, που πρέπει να διαφυλάξουμε ως κόρην οφθαλμού, είναι η πίστη στις ιδέες μας και η μεταξύ μας αλληλεγγύη.

Εκπαιδευτικοί με στολή - διαπαιδαγώγηση στην ηθική των αστών

Πρώτες σκέψειςμετά τις εκλογέςΤης Ελένης Πορτάλιου

Του Γιώργου Σαπουνά

ΙΣΤΟΡΙΑ14 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2015

Η στιγµή µε τους χειρότερους οι-ωνούς για να εγκαινιαστεί ένα νέο εγχείρηµα της επαναστατι-κής και διεθνιστικής Αριστεράς

ήταν τον Σεπτέµβρη του 1915, µέσα στο γενικευµένο µακελειό του Α’ Παγκοσµίου Πολέµου, όταν δηλαδή συγκλήθηκε η δι-άσκεψη στο Τσίµερβαλντ της Ελβετίας.

Συµµετείχαν σαράντα περίπου αντιπο-λιτευόµενα στελέχη της Αριστεράς από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Σκοπός τους να συντονίσουν τις ενέργειές τους κατά του πολέµου.

Σχεδόν παντού στην Ευρώπη, τα κόµ-µατα της Αριστεράς είχαν προδώσει τις διακηρύξεις τους για την αλληλεγγύη των εργατών και την υπόσχεσή τους για κήρυξη «γενικής απεργίας κατά του πο-λέµου». Οι ηγεσίες των εργατικών κοµ-µάτων είχαν ανακαλύψει, ξαφνικά, την «εθνική στρατηγική»: στήριξαν τις κυβερ-νήσεις των χωρών τους στον πατριωτικό παροξυσµό και, συχνά, ηγετικά στελέχη τους έγιναν υπουργοί και «συντόνιζαν» το ξεκλήρισµα εκατοµµυρίων εργατών.

Το σθένος και η αυτοπεποίθηση των αγω-νιστών και αγωνιστριών της Αριστεράς που επέµεναν στις ιδέες τους ήταν πιο χαµηλό από ποτέ... Αυτό το κλίµα δεν άφησε ανεπη-ρέαστο και τα πιο πρωτοπόρα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν στο Τσίµερβαλντ.

Παρ’ όλα αυτά, δύο χρόνια µετά, οι µικρές οµάδες που είχαν εκπροσωπηθεί στη διάσκεψη ήταν ήδη εξουσία στη Ρω-σία ή είχαν µετατραπεί σε σχετικά µαζικά κόµµατα, όπως στη Γερµανία, την Αυ-στρία, την Ιταλία, τη Βουλγαρία κ.λπ., και απειλούσαν να ανατρέψουν κυβερνήσεις και καθεστώτα!

Τα θεµέλια και οι βασικές ιδέες γι’ αυτό το ανέλπιστο «come-back» είχαν ζυµω-θεί και διατυπωθεί στη συνάντηση στο Τσίµερβαλντ...

Το συνέδριο αρχίζει Οι σύνεδροι που βρέθηκαν στο ελβετι-κό χωριό δεν ήταν ακριβώς οµοϊδεάτες, οι οποίοι απλώς συγκεντρώθηκαν για να καταρτίσουν ένα πλάνο δράσεων για τη επίτευξη του στόχου τους. Αντίθετα, τους χώριζαν τεράστιες διαφορές πάνω στο πώς και µε ποια µέσα θα έπρεπε να παλέψουν ενάντια στον πόλεµο.

Μάλιστα από δύο πολύ σηµαντικές χώρες (Γερµανία, Γαλλία) είχαν καταφέρει να περά-σουν τα σύνορα της Ελβετίας οι αντιπρό-σωποι που είχαν πιο χλιαρές θέσεις, ενώ οι πιο ξεκάθαροι αγωνιστές κατά του πολέµου ήταν στη φυλακή ή σε πλήρη αποµόνωση.

Η διάσκεψη χωρίστηκε ανοιχτά σε πλειοψηφία και µειοψηφία.

Οι συντριπτικά περισσότεροι είχαν συγκεχυµένες ιδέες για το τι ήθελαν να

κάνουν, περιοριζόµενοι στο καθήκον της προπαγάνδας υπέρ της ειρήνης και του αφοπλισµού –ενώ ο πόλεµος είχε δεκά-δες χιλιάδες νεκρούς κάθε µέρα!

Η πλειοψηφία, περίπου 30 άτοµα, στή-ριζαν τα επιχειρήµατά τους στην αποθάρ-ρυνση της εργατικής τάξης από τον πόλε-µο και την προδοσία των κοµµάτων τους: «Στη Γαλλία ερχόµαστε αντιµέτωποι µε µια ολοκληρωτικά απογοητευµένη εργα-τική τάξη, η οποία αυτήν τη στιγµή έχει χάσει την πίστη της. Θα µας ακούσουν αν µιλήσουµε για ειρήνη, αλλά όχι αν επανα-λάβουµε τα παλιά κλισέ» δήλωσε ο µετρι-οπαθής Μερίµ. Ως παλιά κλισέ εννοούσε τις συνεδριακές αποφάσεις για µετατρο-πή των άδικων πολέµων σε επαναστάσεις κατά των κεφαλαιοκρατών.

Το σηµείο όπου επέµεναν οι πιο αρι-στεροί εκπρόσωποι ήταν το ότι δουλειά κατά του πολέµου σηµαίνει αναγκαστικά εθνική προδοσία:

Όταν ξεκινάνε απεργίες ενώ διεξάγο-νται πολεµικές επιχειρήσεις, όταν ζητάνε οι γυναίκες ψωµί και γάλα για τα παιδιά τους κι όχι κανόνια για το µέτωπο, όταν συναδελφώνονται οι φαντάροι των αντί-παλων στρατών στα χαρακώµατα, τότε «προδίδουν το έθνος», δηλαδή τα συµ-φέροντα των πλούσιων που συσσωρεύ-ουν κέρδη από την ανθρωποσφαγή.

∆εν υπάρχει άλλος τρόπος για να υπε-ρασπίσει τον εαυτό της η εργατική τάξη σ’ έναν άδικο πόλεµο από το να διαπράξει προδοσία, δηλαδή να στρέψει τα πυρά της κατά του δικού της επιτελείου και να δώσει το χέρι στα αδέλφια της, τους φαντάρους του υποτιθέµενου «εχθρικού» στρατού.

Στο συνέδριο διαβάστηκε, σε κλίµα εν-θουσιασµού, µήνυµα του Καρλ Λίµπκνε-χτ, µοναδικού βουλευτή στο γερµανικό κοινοβούλιο που αρνήθηκε να ψηφίσει τις πολεµικές πιστώσεις και γι’ αυτό βρέ-θηκε σε τάγµα εργασίας και µετά στη φυ-λακή. «Είµαι δέσµιος του µιλιταρισµού. Είµαι αλυσοδεµένος. Αλλά η καρδιά και το µυαλό µου, όλη µου η ύπαρξη είναι µαζί σας». Αλλά ο Λίµπκνεχτ ζητούσε «ένα αµείλιχτο ξεκαθάρισµα µε τους προδότες του διεθνισµού σε Γερµανία, Αγγλία, Γαλλία» κ.λπ.

Στο συνέδριο πήρε µετά το λόγο ο Λέ-ντεµπουργκ, επικεφαλής της οµάδας των «αριστερών» Γερµανών βουλευτών

που επέκριναν τον πόλεµο στους λόγους που έβγαζαν µέσα στο Σοσιαλιστικό Κόµ-µα, αλλά στη βουλή ψήφιζαν κανονικά όσα τους ζητούσαν:

«∆εν ήταν δυνατόν η µειοψηφία να µι-λήσει στο Ράιχσταγκ, εκτός εάν είχαµε δηµιουργήσει µια νέα φράξια, κάτι το οποίο αποφύγαµε, προκειµένου να µη διασπάσουµε το κόµµα. Στη διάρκεια του πολέµου είναι ιδιαίτερα σηµαντικό να παραµείνουµε ενωµένοι, έτσι ώστε να µη χάσουµε την επιρροή µας στις µάζες».

Όλη η πλειοψηφία ήταν στο ίδιο µήκος κύµατος: ∆εν ήθελαν να κόψουν τους δε-σµούς τους µε τις ηγεσίες της Αριστεράς που στήριζαν τις καπιταλιστικές κυβερ-νήσεις, ούτε να προκαλέσουν την οργή του κρατικού µηχανισµού των χωρών τους ενάντια στις οµάδες τους.

Ο Λένιν κάνει τη διαφοράΗ µειοψηφία, κάπου 8 εκπρόσωποι, επέ-µεναν πως η γενικευµένη καταστροφή της Ευρώπης φέρνει στην ηµερήσια διάταξη την Επανάσταση. Και «κάθε τάξη που εί-ναι επαναστατική δεν µπορεί παρά να εύ-χεται την ήττα της κυβέρνησής της στον πόλεµο» ήταν τα λόγια του Λένιν, επικε-φαλής της µειοψηφίας. Η «Αριστερά του Τσίµερβαλντ», όπως έγινε γνωστή τα επό-µενα χρόνια, έγραψε στη σηµαία της ένα

παλιό σύνθηµα της Γαλλικής Επανάστα-σης: «Ειρήνη στις καλύβες, πόλεµος στα παλάτια». Τα επόµενα χρόνια θα γινόταν η κραυγή µάχης εκατοµµυρίων εργατών και εργατριών...

Ο Λένιν ψήφισε –χωρίς ενθουσιασµό– το τελικό, γενικόλογο κείµενο της διάσκεψης. Το επιχείρηµά του: είναι κακή συµφωνία, αλλά µπορεί να κινητοποιήσει την εργατική τάξη σε πόλεµο κατά του πολέµου.

Όσες οργανωτικές αποφάσεις πήρε η ∆ιάσκεψη στο Τσίµερβαλντ ατόνησαν ή ξεχάστηκαν τους επόµενους µήνες. Τα περισσότερα στελέχη της πλειοψηφίας, αν και έλεγχαν το Γραφείο που εκλέχτηκε, αποχώρησαν σιγά σιγά από το σχήµα και επέστρεψαν στα συµβιβασµένα κόµµατά τους και στην «καθώς πρέπει» πολιτική.

Όµως οι οµάδες που συσπειρώθη-καν γύρω από το Λένιν και τους µπολ-σεβίκους έγιναν διακριτό ρεύµα, και οι «ακραίες» θέσεις τους, επίπονα και χωρίς τύχη στην αρχή, πιο εύκολα αργότερα, βρήκαν το δρόµο τους προς τα πιο ανή-συχα κοµµάτια της εργατικής τάξης που έψαχναν το τι µπορούν να κάνουν για να βάλουν τέλος στην αιµατοχυσία. Η µι-κροσκοπική «Αριστερά του Τσίµερβαλντ» τέσσερα µόλις χρόνια αργότερα είχε γίνει η Κοµουνιστική ∆ιεθνής...

Το µυστικό της επιτυχίας των ιδεών του το εξηγεί ο ίδιος ο Λένιν:

«Οι ιδέες που έχουν πεθάνει, είναι αυ-τές που εµφανίζονται µε κοµψότητα, χωρίς ίχνος δριµύτητας ή τόλµης. Είναι νεκρές, γιατί χαίρουν καθηµερινής γενι-κής κυκλοφορίας µέσα στην κοινωνία, αποτελούν µέρος των ιδεολογικών απο-σκευών του ατέλειωτου στρατού των µι-κρόψυχων διανοούµενων.

Οι ρωµαλέες ιδέες είναι αυτές που σοκά-ρουν και σκανδαλίζουν, που ξεσηκώνουν αγανάκτηση, θυµό, εχθρότητα σε κάποιους και ενθουσιασµό σε κάποιους άλλους».

Εκατό χρόνια από τη διάσκεψη του Τσίµερβαλντ

η επανεκκίνηση τηςεπαναστατικής προοπτικήςΤου Χάρη Παπαδόπουλου

Το ξενοδοχείο «Beau Séjour» στο οποίο έλαβε χώρα η συνδιάσκεψη

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ 1523 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2015

Έ να σηµαντικό κοµµάτι της οι-κονοµικής αρθρογραφίας των ηµερών αφορά στην υπόθε-ση της ανακεφαλαίωσης των

τραπεζών - και δικαίως. Πίσω από την υπόθεση αυτή κρύβονται σοβαρές λε-πτοµέρειες των ευρωπαϊκών υποθέσεων που συνήθως δεν αναδεικνύονται από τα απλά ρεπορτάζ για το 3ο µνηµόνιο, τις προϋποθέσεις εφαρµογής του και την ισχυρή κυβέρνηση που είναι απαραίτη-τη γι’ αυτού του είδους τις πολιτικές και πρέπει, κατά συνέπεια, να προκύψει από τις εκλογές.

Ας δούµε όµως τι ακριβώς συµβαίνει µε την ανακεφαλαίωση των τραπεζών και γιατί τόση πολλή κουβέντα για την αποκαλούµενη «µαµούθ» αύξηση κεφα-λαίων που επιδιώκει η ΕΚΤ και η ΕΕ και τις αρνητικές αντιδράσεις των ιδιωτών επενδυτών και µετόχων.

Γιατί ανησυχούν οι τραπεζίτες;Καταρχήν να πούµε ότι οι προθέσεις της ΕΚΤ αλλά και των νέων πιστωτικών και εποπτικών θεσµών της λεγόµενης ευ-ρωπαϊκής «τραπεζικής εποπτείας» (SSM, SRB κ.λπ.) είναι για µια ανακεφαλαίωση της τάξης των 15 δισ. €, στο κανονικό σενάριο, που µπορεί να φτάσει και τα 20 δισ. € εάν επικρατήσουν τα αρνητικά σενάρια εκτιµήσεων για τα µακροοικο-νοµικά δεδοµένα της ελληνικής και ευ-ρωπαϊκής οικονοµίας. Αλλά γιατί λόγω αυτών των προθέσεων της ΕΚΤ να ενο-χλούνται σφόδρα οι ιδιώτες επενδυτές; Γιατί ανησυχούν τα henge funds και πώς θα εκλάβει η ΕΚΤ αυτές τις ανησυχίες;

Είναι λογικό να ανησυχούν οι ιδιώτες επενδυτές διότι τόσο µεγάλη αύξηση κεφαλαίου δηµιουργεί αναπόφευκτα και µια σηµαντική «αραίωση» (dilution) της αξίας των µετοχών που αυτοί κατέ-χουν. Ας φανταστούµε ότι σε µια επι-χείρηση οι 2.000 µετοχές της (τυχαίο παράδειγµα) αποδίδουν 1.000 € κέρδη δηλαδή 0,5 € η µία. Αν συµβεί µια ανα-κεφαλαίωση της εταιρείας και οι µε-τοχές αυξηθούν κατά 100% και γίνουν 4.000, τότε εφόσον η µάζα των κερδών παραµένει αµετάβλητη, η κάθε µετοχή αποδίδει πλέον µόνο 0,25 € µετά την αύξηση του κεφαλαίου. ∆ικαίως λοιπόν ανησυχούν οι ιδιώτες επενδυτές για τα µελλοντικά κέρδη τους, σε εποχές µάλι-στα που δεν υπάρχουν σηµαντικές προ-οπτικές κερδοφορίας.

Όµως τότε γιατί η ΕΚΤ επιµένει να προκαλέσει τόσο δραστικό dilution στις µετοχές του ιδιωτικού τοµέα; Θα προ-σπαθήσουµε να περιγράψουµε κάποιες εξηγήσεις και να ανιχνεύσουµε εκείνες τις τάσεις που ίσως υπερβαίνουν το στενό πλαίσιο των τεσσάρων συστηµικών τρα-πεζών του ελληνικού πιστωτικού συστή-µατος και επεκτείνονται στα ευρύτερα χαρακτηριστικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Γιατί η ΕΚΤ θέλειανακεφαλαίωση-«µαµούθ»;Μια πρώτη εξήγηση είναι πως η ΕΚΤ αλλά και οι υπόλοιποι ευρωπαϊκοί θε-σµοί προβλέπουν ότι το µεσοπρόθεσµο µέλλον της παγκόσµιας οικονοµίας είναι όχι µόνο αβέβαιο αλλά και ανησυχητικό, µια και οι ρυθµοί ανάπτυξης είναι ασθε-νικοί, ο αναπτυξιακός ρυθµός της Κίνας οπισθοχωρεί σηµαντικά και η αµερικα-νική οµοσπονδιακή κεντρική τράπεζα (FED) ετοιµάζεται να αυξήσει τα επιτό-κια και να δροµολογήσει µια πολιτική ακριβού χρήµατος. Με τη µεγάλη ανα-κεφαλαίωση («µαµούθ») η ΕΚΤ επιδιώ-κει τη θωράκιση του τραπεζικού συστή-µατος από τις δυσµενείς εξελίξεις αλλά και από την καταστροφική αστάθεια του χρηµατοπιστωτικού καπιταλισµού. Όταν οι προοπτικές της µη χρηµατοοι-κονοµικής οικονοµίας (της οικονοµίας δηλαδή των αγαθών και των υπηρεσιών) είναι απογοητευτικές, τότε αυξάνονται και οι περιπτώσεις των «κόκκινων» δα-νείων, καθώς και όλων των αποδοµητι-κών µορφών του ιδιωτικού δανεισµού. Η ΕΚΤ, στο πλαίσιο της νέας ευρωπαϊκής τραπεζικής ένωσης, επιδιώκει τη θωρά-κιση του πιστωτικού συστήµατος από τις κρίσεις που θα ξεσπούν στην υπόλοι-πη µη χρηµατιστική οικονοµία.

Μια δεύτερη εξήγηση είναι πως πλη-θαίνουν οι πιέσεις για διαχωρισµό της µοίρας των τραπεζών, ως ιδιωτικών επι-χειρήσεων, από τις δηµοσιονοµικές «πε-ριπέτειες» των κρατών-µελών της ΕΕ. Αποτελεί νέα επιδίωξη και τάση η επα-ναρύθµιση των χρηµατοπιστωτικών κύ-κλων επέκτασης µε τέτοιο τρόπο, ώστε να µην ενισχύουν πολιτικές «ηθικού κιν-δύνου» µε τα δηµόσια οικονοµικά. Τα κράτη δεν µπορούν να δανείζονται απε-ριόριστα και σε βαθµό που να αναιρείται η πολιτική της εσωτερικής υποτίµησης, εκείνης της πολιτικής δηλαδή που έχει εσωτερικευθεί και συνταγµατοποιηθεί στο πλαίσιο της ΕΕ. Ακόµα περισσό-τερο αφορά σε εκείνα τα κράτη που το χρέος τους είναι µη βιώσιµο και πρέπει να πτωχεύσουν εντός του ευρώ. Με την

πολιτική της ανακεφαλαίωσης η ΕΚΤ επιδιώκει, για τελευταία φορά ίσως µε δηµόσιο τρόπο, δηλαδή µε δηµόσιους πόρους, την εξασφάλιση και τη «στεγα-νοποίηση» του πιστωτικού συστήµατος από τις δηµοσιονοµικές κρίσεις. Εκτιµά ίσως πως µπορούν να συνυπάρχουν χρε-οκοπηµένα κράτη µε «υγιή» και «απο-στειρωµένα» πιστωτικά συστήµατα. Πρόκειται για έναν νέο και απολύτως δυναµικό καπιταλιστικό «οραµατισµό».

Η τελευταία εξήγηση που δίνουµε αφορά στην «ιδιοκτησία» των εναπο-µεινασών καταθέσεων του ελληνικού τραπεζικού συστήµατος. Τα 120 περί-που δισ. € που έχουν αποµείνει µαζί µε αυτά που πρόκειται να επιστρέψουν, αν επιστρέψουν, θα είναι στη διακριτική ευχέρεια των ευρωπαϊκών πιστωτικών αρχών να χρησιµοποιηθούν σαν «µαξι-λάρι» ασφάλειας στην περίπτωση που η παγκόσµια κρίση βαθύνει ακόµα πε-ρισσότερο και στην περίπτωση που δεν επαρκεί η δηµόσια σωτηρία των 15 - 20 δισ. του 3ου µνηµονίου. Και εδώ πρόκει-ται για τη θωράκιση του πιστωτικού συ-στήµατος σε σχέση µε την ένταση των όποιων απρόσµενων εξελίξεων. Για την αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν εκτιµάµε ότι πρόκειται για τη γνωστή απειλή κου-ρέµατος των καταθέσεων αλλά για το «παρκάρισµά» τους σε κάποιο ανενεργό σηµείο του ευρωπαϊκού συστήµατος έτσι ώστε να χρησιµοποιηθούν «ενδε-χοµενικά», σαν µια µορφή εγγύησης. Κάτι τέτοιο όµως αποκλείει οριστικά τη χρήση αυτών των καταθέσεων για µια νέα πιστωτική και επεκτατική πολιτική. Οι καταθέσεις δεν θα χρησιµοποιούνται για την πυροδότηση µιας νέας µόχλευ-σης, αλλά για µια καθαρά εσωτερική χρήση πάνω στα προβλήµατα του ισο-λογισµού των τραπεζών.

Τα στρατηγικά συµφέροντατου κεφαλαίουΚαι οι τρεις εξηγήσεις που περιγράφη-καν προηγουµένως σηµαίνουν ότι η ΕΚΤ βλέπει µόνο το µακροπρόθεσµο συµφέ-ρον του ευρωπαϊκού χρηµατοπιστωτι-κού καπιταλισµού και δεν ενδιαφέρεται για ζητήµατα ιδιωτικής κερδοφορίας, όσο σηµαντικά και αν είναι αυτά. Αυτό βέβαια σε καµία περίπτωση δεν σηµαί-νει πως οι προθέσεις της θα εκπληρω-θούν ή ότι η ευστάθεια του ευρωπαϊκού καπιταλισµού εξασφαλίζεται. Απλά µας λένε πολλά πράγµατα για την ιδιοτέλεια των οικονοµικών και πολιτικών αποφά-σεων, καθώς και για εκείνη των ευρύτε-ρων στρατηγικών των ευρωπαϊκών ελίτ.

Του Πέτρου Σταύρου

Κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Red Marks

Το Ενιαίο ΜέτωποΗ συζήτηση και οι θέσεις του 4ου Συνεδρίου της Τρίτης ∆ιεθνούς

Του Τζον Ριντέλ

Χιλή 1970-73Κυβέρνηση της Αριστεράς, κράτος και εξουσία

Κείµενα των: Mike Gonzalez, Charles-André Udry

Ελληνικός Μενσεβικισµός (1924)Η κρίση µέσα στο ΚΚΕ (1927)

Του Παντελή Πουλιόπουλου

Στο σύντοµο αυτό βιβλίο, ο συγγραφέας παρουσιάζει τις ιστορικές συνθήκες και τις πρώτες συζητήσεις που οδήγησαν στη δηµιουργία της πολιτικής του «Ενιαίου Μετώπου». Η «µέγιστη δυνατή ενότητα όλων των εργατικών οργανώσεων σε κάθε πρακτική δράση κατά των ενωµένων καπιταλιστών», διασφαλίζοντας παράλληλα την «ελευθερία έκφρασης […] για όλα τα πολιτικά ρεύµατα», αναδεικνύεται ξανά κρίσιµη για την Αριστερά στον 21ο αιώνα.

Σήµερα, ζητήµατα όπως ο έλεγχος των κατασταλτικών και ιδεολογικών µηχανισµών του κράτους πρέπει να τεθούν ξανά στο κέντρο της συζήτησης της Αριστεράς, ειδικά µετά τη συγκρότηση κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Σε συνθήκες τελείως διαφορετικές από τις αντίστοιχες του 1970-73, η Χιλή εξακολουθεί να µας προειδοποιεί: ∆εν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο από το να πληγώσεις ένα θηρίο, αν δεν έχεις την πρόθεση να το αποτελειώσεις…

Το «µεγάλο παιχνίδι»της νέας ανακεφαλαίωσης των τραπεζώνΗ «σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήµατος» χάρη στη νέα ανακεφαλαίωση-«µαµούθ», δηλαδή τη νέα ενίσχυση των τραπεζών µε δη-

µόσιο χρήµα, είναι ένα από τα «θετικά» που βλέπει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στο τρίτο µνηµόνιο. Ότι ο διακηρυγµένος στόχος είναι πλέον να σωθούν οι τράπεζες µε δηµόσιο χρήµα ώστε στη συνέχεια να ιδιωτικοποιηθούν, ότι οι ιδιώτες διοικητές τους που τις φαλίρισαν παραµένουν ακλόνητοι στη θέση τους, ότι 25 από τα 50 συνολικά δισ. ευρώ του Ταµείου «αξιοποίησης» (δηλαδή εκποίησης) της περιουσίας του ∆ηµοσίου θα χρηµατοδοτήσουν την ανακεφαλαίωση των τραπεζών, είναι για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ «λεπτοµέρειες» ανάξιες λόγου…

Ωστόσο, καθώς η επιχείρηση της νέας ανακεφαλαίωσης των τραπεζών είναι ένα από τα µεγάλα µνηµονιακά πρότζεκτ των επόµενων µηνών, καιρός να µιλήσουµε και για κάποια άλλα κρυµµένα µυστικά της όλης υπόθεσης, που πολύ σύντοµα µπορεί να σκάσουν µε πάταγο: τις ανησυ-χίες των τραπεζιτών και των hedge funds και τα σχέδια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας – που µεταξύ άλλων αφορούν και την τύχη των καταθέσεων, οι οποίες κατά τα άλλα «είναι εγγυηµένες»…

αντιρατσισμοσ16 23 σεπτεμβρη 2015

Ο ι εκλογές της 20ής Σεπτέμβρη κα-τέγραψαν τους νεοναζί της Χρυ-σής Αυγής ελαφρά ενισχυμένους σε ποσοστά, έναντι των εκλογών

του Ιανουαρίου. Παρά το γεγονός ότι μειώθη-καν σε ψήφους (πανελλαδικά απώλεια περίπου 9.000 ψήφων), καταγράφουν ποσοστό 6,99%, έναντι 6,24% των προηγούμενων εκλογών, λόγω της αυξημένης αποχής.

Πρόκειται για σταθεροποίηση της εκλογικής δύναμης των φασιστών, σε μια περίοδο που το πολιτικό σύστημα συνολικά εμφανίζεται να χά-νει σημαντικά από την αξιοπιστία του, ενώ κυ-ρίαρχο στοιχείο αναδεικνύεται η απογοήτευση από την αποτυχία της προηγούμενης κυβέρνη-σης να εφαρμόσει πολιτικές αντιλιτότητας. Η ψήφος με μισή καρδιά, η αποχή και η εμφάνι-ση αντιπολιτικών τάσεων (είσοδος για πρώτη φορά στη βουλή του κόμματος-οπερέτα του Βασίλη Λεβέντη) ήταν φαινόμενα που ευνόη-σαν τους χρυσαυγίτες, οι οποίοι το προηγού-μενο διάστημα είχαν φροντίσει να κάνουν όλες τις απαραίτητες πολιτικές προσαρμογές για να απευθυνθούν στο μέσο απολίτικο ακροατήριο και στους δεξιούς νοικοκυραίους, προκειμένου να εισπράξουν ψήφο διαμαρτυρίας.

Η επιλογή της παραμονής στην ευρωζώνη διά στόματος Μιχαλολιάκου λίγες μέρες πριν από τις εκλογές είναι χαρακτηριστική των προθέσε-ων των νεοναζί να επιδείξουν «στροφή προς το ρεαλισμό». Η «πρόσκληση» προς τους Έλληνες επενδυτές του εξωτερικού να φέρουν τα κεφά-λαιά τους στην Ελλάδα, αν ακολουθηθεί μια «σοβαρή» πολιτική φοροελαφρύνσεων από τη νέα ελληνική κυβέρνηση, είναι άλλη μια ένδειξη της στροφής του αρχιναζί προς τη νεοφιλελεύ-θερη πολιτική προς όφελος του κεφαλαίου.

Μόνη παραφωνία στην εικόνα μετάλλαξης των φασιστών μπορεί να θεωρηθεί η πρόσφα-τη δήλωση Μιχαλολιάκου περί ανάληψης της πολιτικής –και όχι της ποινικής– ευθύνης για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και η παρα-δοχή πως υπήρχαν «ομάδες περιφρουρήσεως» της Χρυσής Αυγής που ενίοτε αυτενεργούσαν. Όμως αυτή η δήλωση πρέπει να ερμηνευθεί κυρίως σε σχέση με τη συνεχιζόμενη δίκη της συμμορίας, προκειμένου να αναπροσαρμοστεί η υπερασπιστική τους γραμμή σε κάτι πιο πι-στευτό από το «δεν ξέρουμε, δεν είδαμε» για το δικαστήριο, παρά ως πολιτική κάλυψη στους καθαρόαιμους φασίστες των δρόμων.

Παρά το αντιπολιτικό ρεύμα και το γενικευ-μένο κλίμα απογοήτευσης που ευνοούσε τους φασίστες σε αυτές τις εκλογές, έχει σημασία να επισημάνουμε τη σημαντική πτώση των χρυσαυγιτών σε ψήφους στα μεγάλα αστικά κέντρα. Συνολικά στις περιφέρειες Αττικής, Α και Β Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης οι νεοναζί χάνουν 20.000 ψήφους, πέφτοντας στις 150.000 από 170.000 των προηγούμενων εκλογών. Στις ίδιες περιφέρειες, τον Μάιο του 2012 είχαν καταφέρει να αποσπάσουν 195.000 ψήφους στο απόγειο της δύναμής τους. Μάλι-στα στην Α και Β Αθηνών καταγράφουν μείω-ση του ποσοστού τους από τις προηγούμενες εκλογές. Ρεφάρουν όμως από επαρχιακές πε-ριφέρειες που αύξησαν ψήφους και ποσοστά, με τη μεγαλύτερη αύξηση να παρουσιάζεται στα νησιά του Αιγαίου, όπου ο κρατικός μη-

χανισμός εμφανίστηκε πλήρως ανέτοιμος να υποδεχθεί την αυξημένη είσοδο προσφύγων: κυρίως στη Λέσβο και τα Δωδεκάνησα και δευ-τερευόντως στη Σάμο.

Το προσφυγικό είναι ένα από τα πεδία όπου οι χρυσαυγίτες είχαν επιδιώξει να επενδύσουν το προηγούμενο διάστημα με ρατσιστικές κραυ-γές και θα συνεχίσουν να επενδύουν στη μετε-κλογική περίοδο. Είναι απολύτως βέβαιο πως, αν δεν είχε ξεδιπλωθεί το συγκλονιστικό κύμα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες από χιλιάδες κόσμου τους προηγούμενους μήνες, τα φαινό-μενα της ανόδου του ρατσισμού και των φασι-στών θα είχαν πάρει πολύ πιο σοβαρές διαστά-σεις και ενδεχομένως πανελλαδικό χαρακτήρα.

Μετά τις εκλογές, οι νεοναζί θα επιχειρήσουν να αυτοπροβληθούν ως η κύρια αντιπολίτευση στις μνημονιακές πολιτικές που θα εφαρμόζει η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την επι-τήρηση των δανειστών. Μιλώντας στις τηλεο-πτικές κάμερες το βράδυ των αποτελεσμάτων, ο Μιχαλολιάκος έδωσε το στίγμα των νεοναζί, που θα επιχειρήσουν να εκφράσουν την αντίθε-ση του λαού στα «εθνοκτόνα μνημόνια» και τη «λαθρομετανάστευση».

Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο θα έχουν μεγάλη ση-μασία οι κοινωνικές αντιστάσεις και η αριστερή αντιπολίτευση στα μέτρα λιτότητας που θα εφαρμοστούν τις επόμενες εβδομάδες και μή-νες, όσο και η καθαρή στάση της Αριστεράς στο πλευρό των προσφύγων. Με την οριακή αποτυ-χία της Λαϊκής Ενότητας να εκλέξει βουλευτές, το κοινοβουλευτικό πεδίο αριστερής αντιπαρά-θεσης με τη λιτότητα πέφτει στους ώμους του ΚΚΕ, με τις γνωστές πολιτικές αδυναμίες. Έχει λοιπόν τεράστια σημασία η ανάληψη κοινω-νικών και πολιτικών πρωτοβουλιών από τη ρι-ζοσπαστική Αριστερά του ΟΧΙ. Η συγκρότησή της σε επίπεδο πόλης, γειτονιάς, εργασιακού χώρου και χώρου εκπαίδευσης. Η στήριξη και η συμβολή της ριζοσπαστικής Αριστεράς στην οργάνωση των κοινωνικών αντιστάσεων απένα-ντι στη νέα μνημονιακή κυβέρνηση. Και τέλος η συστηματική πάλη για περιθωριοποίηση και απονομιμοποίηση των νεοναζί στην κοινωνία, για να μην τολμούν να εμφανιστούν μαζικά και δημόσια, να μη συγκροτούν πυρήνες μαχαιρο-βγαλτών, να μη δολοφονούν και τραυματίζουν μετανάστες και πρόσφυγες.

Ο αγώνας απέναντι στο φασισμό συνεχίζεται όσο τα μνημόνια θα συνεχίζουν να καταστρέ-φουν τις ζωές των ανθρώπων και θα δημιουρ-γούν το έδαφος ριζώματος των νεοναζί στην κοινωνία. Είναι χρέος του κινήματος και της Αριστεράς να πάρουμε στα σοβαρά τη φασιστι-κή απειλή και να μην αφήσουμε κανένα περιθώ-ριο ανάπτυξης στους νεοναζί.

Στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών 700 άνθρωποι ανταποκρίθηκαν στην έκκληση που κάναμε κι έφεραν διάφορα είδη για

τους πρόσφυγες. Η αποθήκη μας γέμισε! Ήδη φορτώθηκε ένα φορτηγό το οποίο έφτασε στη Μυτιλήνη και σε λίγες μέρες θα είναι έτοιμη και η δεύτερη αποστολή.

Ο κόσμος κατάλαβε πολύ καλά ότι οι πρόσφυγες πολέμου δεν αποτελούν απειλή. Αντίθετα. Χρειάζονται την αλληλεγγύη μας!

Στις 12 Σεπτέμβρη, σε όλη την Ευρώπη διοργανώθηκαν πορείες με κεντρικό

σύνθημα «Refugees welcome». Στην Αθήνα τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα ακολούθησε

πορεία ως τα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για να σταματήσουν οι δολοφονίες

στα σύνορα, για να υπάρξει ελεύθερη μετακίνηση των προσφύγων μέσα στην

ΕΕ. Τέσσερις μέρες μετά ακολούθησε και δεύτερη πορεία μετά τον πνιγμό 4 παιδιών και 11 βρεφών στα νερά του Αιγαίου. Δεν θα σταματήσουμε ούτε στιγμή να διεκδικούμε

ανοιχτούς ξενώνες φιλοξενίας και άσυλο στους πρόσφυγες με πλήρη δικαιώματα και

ελεύθερη μετακίνηση.

Ο φράχτης του Έβρου πρέπει να διατηρηθεί στην παρούσα φάση, διότι η Ελλάδα δεν έχει ολοκληρωμένες υποδομές

για να διαχειριστεί σωστά τις μεγάλες μεταναστευτικές ροές, είπε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νατάσα Γκαρά. Ο φράχτης

του Έβρου πνίγει τα παιδιά στο Αιγαίο και χρειάζεται να ξηλωθεί εδώ και τώρα. Με ανοιχτές δομές φιλοξενίας προσφύγων

στη Θράκη, με επαρκές προσωπικό καταγραφής και ασύλου. Η διατήρηση του δολοφονικού φράχτη είναι απόλυτη ευθύνη

των ελληνικών κυβερνήσεων. Αυτών που τον έφτιαξαν (ΠΑΣΟΚ), εκείνων που τον διατήρησαν και φωτογραφίζονταν δίπλα

του προεκλογικά (ΝΔ), αλλά και εκείνων που κυβέρνησαν ήδη 7 μήνες και είναι κορμός και

στη νέα μνημονιακή κυβέρνηση.

Η δίκη της Χρυσής Αυγής συνεχίστηκε, όμως, παρά το γεγονός ότι ήταν η σειρά του πατέρα του Παύλου Φύσσα να καταθέσει,

οι ναζί υποχρέωσαν τον εισαγγελέα να επαναλαμβάνει την εκφώνηση των

κατηγοριών, με αποτέλεσμα να παρέλθει ο χρόνος και ο άτυχος πατέρας να μην

προλάβει να καταθέσει. Οι νεοναζί κάνουν το παν για να καθυστερήσουν τη διαδικασία.

Ένας πρόσφυγας έπεσε νεκρός σε συγκρούσεις με την κροατική αστυνομία,

ύστερα από επεισόδια που ξέσπασαν, όταν οι πρόσφυγες διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχαν θέσεις στο τρένο που διέθεσαν

οι κροατικές αρχές για να τους μεταφέρει. Σύμφωνα με τον τηλεοπτικό σταθμό 24.hu, αρκετοί πρόσφυγες τραυματίστηκαν στη συμπλοκή, ενώ ένας από τους πρόσφυγες

διακομίστηκε σε νοσοκομείο.

Ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων Κάρσον είπε ότι οι μουσουλμάνοι είναι

ακατάλληλοι για την προεδρία των ΗΠΑ, με το επιχείρημα ότι η πίστη τους δεν συνάδει με τις αμερικανικές αξίες. Η ισλαμοφοβία

καλά κρατεί...μικρ

ά αν

τιρα

τσισ

τικά

Επιμ

έλει

α: Έ

λενα

Παπ

αγεω

ργίο

υ

Του Θανάση Κούρκουλα

Οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής μετά τις εκλογές της 20ής Σεπτέμβρη

διεθνη 1723 σεπτεμβρη 2015

Τ ο Μέτωπο Εργατών και Αριστε-ράς (FIT με τα ισπανικά αρχικά γράμματα) πέτυχε σημαντικά οφέλη στις εθνικές προκριματι-

κές εκλογές που διεξήχθησαν τον Αύγου-στο στην Αργεντινή. Το FIT κέρδισε πάνω από 726.000 ψήφους και ποσοστό γύρω στο 3,3% του συνόλου, διασφαλίζοντας στον Νίκολας Ντελ Κάνιο και τη συνυπο-ψήφιά του Μίριαμ Μπρέγκμαν μία από τις συνολικά 6 υποψηφιότητες στις προ-εδρικές εκλογές στις 25 του Οκτώβρη.

Παρόλο που τα ποσοστά φαντάζουν σχετικά χαμηλά με πανεθνικούς όρους, τα αποτελέσματα αυτά θέτουν τις ακρο-αριστερές οργανώσεις του Μετώπου στο επίκεντρο διεθνών συζητήσεων για τη σχέση μεταξύ των κοινοβουλευτικών μα-χών και των κοινωνικών-ταξικών αγώνων, μια δυναμική σχέση που εκφράστηκε με την πιο οξυμένη μορφή στην Ελλάδα. Ωστόσο, οποιαδήποτε απλή σύγκριση με την Ελλάδα είναι παραπλανητική, ή του-λάχιστον πρώιμη. Το πολιτικό σκηνικό στην Αργεντινή έχει τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που πρέπει να ληφθούν υπόψη για να αναλυθεί με λογικό τρόπο η συγκυρία.

Στα 14 χρόνια μετά το Αργεντινάτσο, τη μαζική λαϊκή εξέγερση που προκάλεσε την πτώση αρκετών κυβερνήσεων, ο (αρ-θρογράφος) Φεντερίκο Φουέντες σημει-ώνει: «Η Αργεντινή έχει αλλάξει πολύ. Αν και δεν διαδηλώνουν πλέον εκατομμύρια στους δρόμους, διεκδικώντας “να φύ-γουν όλοι!”, είναι φανερό ότι η λαχτάρα για ρήξη με το παλιό σύστημα, που ανέ-δειξαν εκείνες οι κινητοποιήσεις, δεν έχει σβήσει ακόμα».

Ο Φουέντες δεν υποτιμά τον θυμό που σιγοκαίει (ή και φουντώνει) μεταξύ των Αργεντίνων εργατών, φοιτητών και φτωχών, αλλά αναγνωρίζει ότι η άρχουσα τάξη έχει σταθεροποιήσει με επιτυχία το κράτος της και τους πολιτικούς μηχανι-σμούς, που δοκιμάστηκαν γερά κατά το ξέσπασμα της οικονομικής κατάρρευσης του 2001 και την εξέγερση στους δρό-μους. (…)

ΚιρχνερισμόςΣε αυτό το φόντο, ο διαλεκτός διάδοχος της Κίρχνερ, Ντάνιελ Σκιόλι, κυβερνήτης της περιφέρειας του Μπουένος Άιρες, οδήγησε την κυρίαρχη πτέρυγα των πα-ραδοσιακών περονικών δυνάμεων στη νίκη στις εκλογές της 9ης Αυγούστου, με το συνδυασμό «Μέτωπο για τη Νίκη» να παίρνει 38%. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο κιρχνερισμός (Σ.τ.Μ.: το ρεύμα του περονισμού που κυριάρχησε τα προη-γούμενα 12 χρόνια και ονομάστηκε έτσι πρώτα από τον Νέστορ Κίρχνερ που δια-χειρίστηκε την έξοδο του αργεντίνικου καπιταλισμού από την κρίση του 2001 και, μετά τον θάνατό του, από τη γυναίκα του Κριστίνα Κίρχνερ) μπορεί κάλλιστα να επιβιώσει για άλλον ένα γύρο εκλογών με τα υπάρχοντα αποθέματα υποστήριξης.

Στα δεξιά του, ο Μαουρίτσιο Μάκρι, δήμαρχος της πόλης του Μπουένος Άι-ρες, ήρθε δεύτερος με 30%, με το συνα-σπισμό «Ας αλλάξουμε». Το αγαπημένο παιδί του ντόπιου και διεθνούς κεφα-λαίου, ο Μάκρι υποσχέθηκε να «αφήσει τις αγορές να αποφασίσουν» για τις υπο-τιμήσεις και τις οικονομικές πολιτικές. Ωστόσο, ο Μάκρι κάνει τα πάντα για να προωθήσει τον εαυτό του ως κεντρώο πολιτικό, και η εκλογική του συμμαχία περιλαμβάνει και τη Ριζοσπαστική Πο-λιτική Ένωση, το αργεντίνικο τμήμα της αυτοαποκαλούμενης Σοσιαλιστικής Διε-θνούς…

Με αιφνιδιαστικά υψηλό ποσοστό, την τρίτη θέση κατέλαβε ο Σέρχιο Μάσα, ένας πρώην κιρχνερικός υπουργός, που ηγήθηκε της κίνησης «Νέα Εναλλακτι-κή», συσπειρώνοντας Χριστιανούς Δημο-κράτες με αντικιρχνερικούς περονιστές. Ο Μάσα πήρε 20%.

Δεύτερος γύρος;Όλοι μαζί οι συστημικοί υποψήφιοι κέρ-δισαν το 90% των ψήφων, διαμορφώνο-ντας συνθήκες για ντέρμπι, όπου ο Μάκρι θα προσπαθήσει να προχωρήσει πιθανά σε τακτική συμμαχία με τον Μάσα, για να μην επιτρέψει στον Σκιόλι να πάρει το 45% που απαιτείται για να κερδίσει από τον πρώτο γύρο την εκλογική αναμέτρη-ση της 25ης Οκτώβρη.

Ο Σκιόλι παραμένει το φαβορί, αλλά, αν πέσει κάτω από 45% τον Οκτώβρη, μπορεί να ανοίξουν όλα τα σενάρια στον επαναληπτικό γύρο του Νοέμβρη, αν η κιρχνερική μηχανή δείξει ότι αρχίζει να καταρρέει και αρχίσουν να λειτουργούν φυγόκεντρες πιέσεις στα διάφορα τμή-ματα των περονικών.

Όλο αυτό μας κάνει να επιστρέψουμε στη σημασία της εμφάνισης του FIT. (…)

Οι εκλογές στις 9 Αυγούστου έθεταν δύο ερωτήματα. Ποια κόμματα θα έπια-ναν συλλογικά το όριο 1,5% για να πάρουν μέρος στις γενικές εκλογές του Οκτώ-βρη; Και ποιοι από τους υποψήφιους του κάθε κόμματος θα έπαιρναν τις πε-ρισσότερες ψήφους για να εκπροσωπή-σουν αυτοί το κόμμα τους στον επόμενο γύρο; Εκτός από τις προκριματικές για τις

προεδρικές εκλογές, χιλιάδες υποψήφιοι ανταγωνίστηκαν κάτω από τους ίδιους κανόνες για την Εθνική Συνέλευση, για τοπικά συμβούλια, για το κοινοβούλιο της Μερκοσούρ κ.ά.

Το FIT εκμεταλλεύτηκε αυτόν τον πο-λύπλευρο ανταγωνισμό και κατέβασε χιλιάδες υποψηφίους σε όλη τη χώρα. Πολλοί προέρχονται από τους αγώνες στο χώρο δουλειάς τους, στις γειτονιές τους, τα σχολεία και το κοινωνικό κίνημα, ανάμεσά τους 300 εκπαιδευτικοί.

Σε αυτό το πλαίσιο, το φράγμα του 1,5% αποτέλεσε τόσο ένα κίνητρο όσο και ένα εμπόδιο για την επιτυχία της Αριστεράς. Ο φόβος να μην επιτευχθεί ο στόχος υποχρέωσε τις συνιστώσες του μετώ-που να δουλέψουν μαζί σε μια σειρά από εκλογικές μάχες. Αν και δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν σε κοινό ψηφοδέλτιο στις προκριματικές, η αθροιστική τους δράση ανέβασε τη συνολική υποστήριξη των ανταγωνιστικών μεταξύ τους υποψηφιο-τήτων πάνω από το όριο του 1,5%. (…)

Η επιτυχία του FIT και η δυνατότητα να αυξήσει τις ψήφους του τον Οκτώβρη προήλθε από πολλές πλευρές: από την εμπλοκή του στους κοινωνικούς αγώνες από το 2001, την υπεράσπιση των πολιτι-κών κρατουμένων, την υποστήριξη των συνδικάτων, την αντίσταση στην αστυ-νομική βαρβαρότητα, τη διεκδίκηση να καταδικαστούν οι ένοχοι για τα εγκλήμα-τα της δικτατορίας. (…)

ΠρόγραμμαΤο μέτωπο επίσης συμπύκνωσε ένα σύ-νολο εργατικών διεκδικήσεων, επικοινω-νώντας με την αυξανόμενη απογοήτευση για τη «συνηθισμένη» πολιτική. Τέτοιες διεκδικήσεις ήταν: αξιοπρεπείς μισθοί, πάγωμα των απολύσεων, αυξήσεις στις συντάξεις, παύση πληρωμών του εξωτε-ρικού χρέους, εθνικοποίηση των τραπε-ζών και κρατικό μονοπώλιο στο εμπόριο με το εξωτερικό, αναδιανομή της γης, έκτακτη χρηματοδότηση για τη στέγαση των φτωχών νοικοκυριών, η πάλη για το δικαίωμα στην έκτρωση και η πάλη ενα-ντίον της βίας κατά των γυναικών, δωρε-άν υγεία και παιδεία, αγώνας για να μπει τέλος στην αστυνομική βαρβαρότητα.

Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο, το FIT έθε-σε το ζήτημα της εργατικής κυβέρνησης, αμφισβητώντας τα αποτελέσματα και τις προοπτικές της παραμονής της πολιτι-κής εξουσίας στα χέρια της καπιταλιστι-κής τάξης. (…)

Αυτό που είναι καθαρό είναι ότι και οι δύο τάσεις του FIT μεγαλώνουν και απλώ-νουν την επιρροή τους πολύ περισσότερο απ’ ό,τι αντικειμενικά φτάνουν τα οργανω-μένα μέλη τους. Και οι δύο τάσεις μπαί-νουν στις εκλογές του Οκτώβρη με εκατο-ντάδες υποψηφίους σε όλη την Αργεντινή.

Στο μεταξύ η συζήτηση σχετικά με το πώς θα αναπτυχθεί περαιτέρω το FIT και πώς θα ενοποιηθεί η επαναστατική Αριστε-ρά –ή ακόμα και πώς η επαναστατική Αρι-στερά θα έπρεπε να δουλεύει από κοινού με την ευρύτερη Αριστερά– δεν περιορίζεται στο FIT. Σημαντικές τροτσκιστικές οργανώ-σεις και άλλες επαναστατικές οργανώσεις παραμένουν ακόμα έξω από το FIT. (…)

ΣτοίχημαΤο στοίχημα τώρα για την Αριστερά στην Αργεντινή είναι το κατά πόσο οι επανα-στάτες από όλες τις τάσεις μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις εκλογές για να εμβαθύνουν την ενότητά τους, να κα-ταστήσουν το πρόγραμμά τους ακόμα πιο δημοφιλές και να σφυρηλατήσουν από κοινού μια κοινωνική βάση στα πανε-πιστήμια, στα συνδικάτα, στις γειτονιές και στα κοινωνικά κινήματα.

Δεν έχει νόημα να υποτιμάμε τις δια-φορές, ούτε να κάνουμε ασταμάτητες εκκλήσεις για ενότητα εδώ και τώρα, αλλά τόσο οι ευκαιρίες όσο και οι ευθύ-νες είναι πραγματικές.

Όπως έδειξε και η εμπειρία του ΣΥΡΙ-ΖΑ στην Ελλάδα –αν και κάτω από αξιο-σημείωτα διαφορετικές κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες– οι καμπάνιες και οι δράσεις του FIT, στην προσπάθεια να ενοποιηθεί και να χτιστεί η επαναστατική Αριστερά στην Αργεντινή, είναι ένα σχο-λείο για την επαναστατική στρατηγική και τακτική, που αξίζει διεθνή μελέτη, διάλογο, κριτική και αλληλεγγύη.

Εκτεταμένα αποσπάσματα άρθρου που δη-μοσιεύτηκε στο socialistworker.org.

Του Τοντ ΚρέτιενΜετάφραση: Αλέξης Λιοσάτος

Κέρδη για την Αριστερά στις εκλογές στην Αργεντινή

ΔΙΕΘΝΗ18 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2015

ΙρλανδίαΗ Anti-Austerity Alliance (Συµµαχία Ενάντια στη Λιτότητα) και η People Before Profit (Οι Άνθρωποι Πάνω από τα Κέρδη), δύο µετωπικά σχήµατα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στην Ιρ-λανδία, ανακοίνωσαν ότι θα σχηµατίσουν ενιαίο κόµµα για να δώσουν τη µάχη των εκλογών. Ξεκινάνε έχοντας ήδη µια ανα-γνώριση κι ένα ρίζωµα στην κοινωνία (µε 4 µέλη στην Ντέιλ, την ιρλανδική βουλή, και περίπου 30 τοπικούς συµβούλους), και κυρίως µε εφόδιο τη δυναµική που έχει αναπτυχθεί γύρω από το κίνηµα ενάντια στο τέλος ύδρευσης. Η ριζοσπαστικοποίηση ενάντια στη λιτότητα αναµένεται να εκφραστεί κυρίως µέσα από το Σιν Φέιν, όµως έχει ιδιαίτερη σηµασία η παρουσία µιας δύναµης στα αριστερά του…

RISE: Αντικαπιταλιστική Αριστερά στη Σκοτία

Σ τις 29 Αυγούστου στη Γλασκό-βη, 700 αγωνιστές συγκεντρώ-θηκαν για την ίδρυση ενός νέου φορέα της ριζοσπαστικής Αρι-

στεράς στη Σκοτία µε το όνοµα RISE. Τα αρχικά του σηµαίνουν Respect, Inde-

pendence, Socialism, Environmentalism (Αξιοπρέπεια, Ανεξαρτησία, Σοσιαλισµός, Οικολογία). Έχει αναφορά στο κίνηµα για µια ανεξάρτητη Σκοτία και οικοδοµείται ως ρητά αντικαπιταλιστικός σχηµατισµός.

Κατ’ αρχάς, αυτό που δηµιούργησε τη δυνατότητα σύγκλισης διαφορετικών δυνάµεων και ρευµάτων της Αριστεράς µε ανένταχτους αγωνιστές ήταν η εµπει-ρία της κοινής δράσης στο δηµοψήφι-σµα για την ανεξαρτησία της Σκοτίας.

Μια µεγάλη πολιτική µάχη ενάντια σε ένα «µαύρο µέτωπο» των από πάνω. Μια µάχη που είχε ως βασική πολιτική ηγεσία το SNP (κόµµα-εκφραστής του σκοτσέζικου εθνικισµού, που υιοθε-τεί όµως σοσιαλδηµοκρατικές θέσεις και τοποθετούνταν στα αριστερά του Εργατικού Κόµµατος), που είναι του-λάχιστον αµφίβολο αν ταυτίζεται µε τους πόθους των εργατικών στρωµά-των που στήριξαν το «ΝΑΙ» ως επιλογή ρήξης µε τις κυρίαρχες πολιτικές λιτό-τητας. Γι’ αυτό και εκατοντάδες αγωνι-στές και αγωνίστριες έδωσαν τη µάχη του δηµοψηφίσµατος στο πλευρό των ακτιβιστών του SNP αλλά δηµιουργώ-ντας τη διακριτή Radical Independence Campaign (Καµπάνια για τη Ριζοσπα-στική Ανεξαρτησία), που εξηγούσε ότι το δηµοψήφισµα ήταν µόνο η αρχή για

µια σύγκρουση µε αντικαπιταλιστικό ορίζοντα.

Μέσα από αυτήν τη δράση τέθηκαν οι βάσεις για τη δηµιουργία του RISE, ως αριστερού εκφραστή εκείνων που ψήφι-σαν «ΝΑΙ» ελπίζοντας σε πολύ περισσό-τερα από όσα στοχεύει να πράξει το SNP. Αυτή και µόνο η αναλογία κάνει εµφανή τη σηµασία του εγχειρήµατος και για τη ριζοσπαστική Αριστερά στην Ελλάδα.

Από τα κάτωΑυτό που κάνει την προσπάθεια των συ-ντρόφων ακόµα πιο ενδιαφέρουσα στα καθ’ ηµάς είναι η βούληση ο νέος φορέας να πατήσει στην εµπειρία της µάχης του δηµοψηφίσµατος για να συγκροτηθεί µε τον δηµοκρατικότερο δυνατό τρόπο.

Η εκπεφρασµένη θέληση όσων πήραν την πρωτοβουλία είναι το RISE να χτι-στεί «από τα κάτω προς τα πάνω», δίνο-ντας ιδιαίτερη έµφαση στη συγκρότηση «κύκλων» σε κάθε περιοχή (ένα «δάνειο» ενδεχοµένως από την αρχική φάση ανά-πτυξης του Podemos).

Οι πρώτες αναφορές από τις συναντή-σεις της 29ης Αυγούστου δείχνουν ότι µια τέτοια προσπάθεια δεν θα είναι κα-θόλου εύκολη. Οι περισσότερες θεµατι-κές εξελίχτηκαν σε «µίνι συγκεντρώσεις», όπου το κοινό παρακολουθούσε απλά τις «παραδοσιακές» τοποθετήσεις στελε-χών. Φαίνεται πως δεν αρκεί η καλή πρό-θεση για να επιτευχθεί ο στόχος της «από τα κάτω» συγκρότησης.

Εξαίρεση αποτέλεσε η θεµατική που αφορούσε την ίδια τη δηµοκρατία στον νέο φορέα. Ήταν σε αυτήν που υπήρξε η µάξιµουµ συµµετοχή στη συζήτηση, όπου ο διάλογος χαρακτηρίστηκε από ει-λικρινείς αναζητήσεις για το πώς µια σοσι-

αλιστική οργάνωση λειτουργεί δηµοκρα-τικά και αλληλεπιδρά µε το κίνηµα. Ήταν σε αυτήν που έδειξαν τη µεγαλύτερη διά-θεση συµµετοχής οι ανένταχτοι αγωνιστές που πρωτοβγήκαν στην πολιτική πάλη µε τη µάχη για το δηµοψήφισµα. Ενδεχοµέ-νως αυτή η εµπειρία να αποτελεί οδηγό και στις προσπάθειές µας στην Ελλάδα.

Η πολιτική συζήτηση στράφηκε γύρω από πολλά θέµατα –τις σχέσεις µε τους Εργατικούς µετά τη νίκη του Κόρµπιν, όπου επισηµάνθηκε ότι οι Σκοτσέζοι Ερ-γατικοί παραµένουν ελεγχόµενοι από τη δεξιά πτέρυγα του κόµµατος, την προ-σπάθεια σύνδεσης µε τους ακτιβιστές του δηµοψηφίσµατος που κοιτούν προς το SNP, τις σχέσεις µε υπαρκτές δυνάµεις (όπως οι Πράσινοι) που θέλουν µια εκλο-γική συνεργασία.

∆ικαιώµαταΞεχωριστό ενδιαφέρον είχε η εκδήλωση «Η Ίση Σκοτία», που επεδίωκε να δώσει ένα δηµοκρατικό στίγµα στο στόχο της ανεξάρτητης Σκοτίας. Εκεί παρενέβησαν ακτιβιστές της ΛΟΑΤ κοινότητας, γυναί-κες αγωνίστριες, ΑΜΕΑ, εκπρόσωποι προσφυγικών κοινοτήτων και αντιρατσι-στικών κινήσεων.

Ήταν µια ξεχωριστή συζήτηση ενάντια στη θεωρία πως η ανεξάρτητη Σκοτία είναι «εθνικιστική πολιτική»: Χαρακτηρι-στική ήταν η τοποθέτηση ακτιβίστριας πως αυτό που επιδιώκει είναι το ότι «σε µια ανεξάρτητη Σκοτία θα κλείσουν τα κέντρα κράτησης». Σε ανάλογο µήκος κύ-µατος, τέθηκαν µια σειρά «διορθώσεις» και προσθήκες στον προγραµµατικό λόγο του RISE, από πρωταγωνιστές των αντίστοιχων κινηµάτων ενάντια σε κάθε µορφής καταπίεση –τέθηκαν ζητήµατα

που η συνέλευση του Νοέµβρη θα κλη-θεί να αποφασίσει.

Ξεχωριστή ήταν η συζήτηση για τη µα-ντίλα. Εκεί, φαίνεται πως έγιναν σηµαντι-κά βήµατα µπρος, καθώς πέρα από δια-φορές στην έµφαση (αν π.χ. είναι σωστό να µιλάµε για «δικαίωµα στη µαντίλα») ήταν κοινή συνισταµένη το ότι στεκόµα-στε απέναντι στην ρατσιστική «επιθετική κοσµικότητα» του κράτους.

Γενικότερα, είναι αυτή η άµεση εµπλο-κή των αγωνιστών των κινηµάτων που µπορεί να φέρει τις ανάλογες πιέσεις στο RISE για την υιοθέτηση αυτών των αιτηµάτων.

Το RISE δείχνει µαζικότερο από προ-ηγούµενες απόπειρες του παρελθόντος –είτε τη Scottish Socialist Alliance είτε το Scottish Socialist Party. Κυρίως χτίζε-ται µε πολύ πιο συντροφικούς δεσµούς, λόγω της εµπειρίας της κοινής δράσης στο δηµοψήφισµα.

Φυσικά, πολλά µένουν προς επίλυση. Το SSP, η µεγαλύτερη υπαρκτή δύναµη της Αριστεράς που συνδέεται µε τον νέο φορέα, κινείται περισσότερο προς την κατεύθυνση ενός εκλογικού µετώπου. Πολλοί ανένταχτοι ακτιβιστές ζητούν µέσα από τη συµµετοχή τους κάτι περισ-σότερο από αυτό.

Φυσικά το RISE στοχεύει να κατέβει στις εκλογές του 2016 στη Σκοτία. Αλλά όπως δηλώθηκε στην ιδρυτική συνέλευ-ση, «θέλουµε να έχουµε ένα πόδι στη βουλή και χίλια πόδια στους δρόµους». Το πώς θα πετύχει αυτόν τον προσανα-τολισµό, όπως και το πώς θα καταλήξουν όλα τα άλλα ζητήµατα που γεννά ένα νέο ξεκίνηµα, µένει να φανεί. Αλλά θα παρα-κολουθούµε µε ενδιαφέρον, και θα χρει-αστεί να επανέλθουµε.

Του Πάνου Πέτρου

διεθνη 1923 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2015

ΑίγυπτοςΟ «πόλεμος ενάντια στους τζιχαντιστές» έχει λύσει τα χέρια του αιγυπτιακού καθεστώτος. Καθώς οι επίσημες συλλήψεις έχουν «ενοχλητικές» διαδικασίες, όπως τη δημοσιότητα και την πα-ρουσία δικηγόρου κατά την ανάκριση, τους τελευταίους μή-νες η χούντα του Σίσι χρησιμοποιεί τις απαγωγές. Εκατοντάδες ακτιβιστές έχουν «εξαφανιστεί» τους τελευταίους μήνες και κάποιοι από αυτούς έχουν εμφανιστεί ξαφνικά στην τηλεόρα-ση –με εμφανή τα σημάδια βασανισμού– για να «ομολογή-σουν» ότι αγόρασαν όπλα ή έδωσαν πληροφορίες σε «ξένες, εχθρικές δυνάμεις» κ.ο.κ. Ο Σίσι εκπληρώνει την παλιότερη ευχή αρθρογράφου του «Economist»: «να γίνει ο Πινοσέτ που χρειάζεται η Αίγυπτος»…

ΤουρκίαΟ πόλεμος της τουρκικής κυβέρνησης κατά των Κούρδων συ-νεχίζεται με αμείωτη ένταση, τόσο όσον αφορά τις ένοπλες συγκρούσεις στρατού και PKK, όσο και όσον αφορά την κατα-στολή του πληθυσμού στις κουρδικές περιοχές. Στο μεταξύ ορ-γανώνονται μαζικές συγκεντρώσεις «κατά της τρομοκρατίας», όπου, αν και το επίσημο στίγμα είναι «η ενότητα όλων των κα-τοίκων της Τουρκίας», επικρατεί η αντικουρδική υστερία και το αίτημα για καταστολή «των τρομοκρατών». Σύμφωνα με τις δη-μοσκοπήσεις πάντως, η στήριξη στο HDP είναι ανυποχώρητη, ενώ το AKP δεν κερδίζει ιδιαίτερα. Αντίθετα, δείχνουν να ενισχύ-ονται οι κεμαλιστές και να κρατάνε τις δυνάμεις τους οι ακροδε-ξιοί, όπως είναι λογικό, όταν καλλιεργείται τέτοιο κλίμα…

Ο ι τελευταίες ημέρες σίγουρα ήταν ξεχωριστές –σε συμ-βολικό επίπεδο– για την κε-ντρική πολιτική σκηνή στη

Βρετανία, μετά την ανάδειξη του βετε-ράνου αγωνιστή της Αριστεράς Τζέρεμι Κόρμπιν στην ηγεσία των Εργατικών.

Ο νέος ηγέτης του Εργατικού Κόμμα-τος έκανε μια σύντομη νικητήρια ομιλία, για να πάει έπειτα σε μια παμπ να γιορτά-σει τη νίκη του, τραγουδώντας το «Red Flag» (Κόκκινη Σημαία), παλιό σοσιαλι-στικό ύμνο.

Η πρώτη δουλειά του νεοεκλεγέντα ηγέτη των Εργατικών ήταν να κατέβει στη μεγάλη διαδήλωση αλληλεγγύης στους πρόσφυγες στο Λονδίνο.

Ο ηγέτης των Εργατικών παριστάμενος στην επέτειο της «Μάχης της Βρετανίας» δεν έψαλε τον εθνικό ύμνο «God Save the Queen» (ο Θεός ας σώζει τη Βασίλισσα), προκαλώντας υστερικές αντιδράσεις.

Ο νέος ηγέτης των Εργατικών επέλεξε να καταγγείλει το «θεατρινισμό» που χα-ρακτηρίζει την αντίστοιχη με τη δική μας «ώρα του πρωθυπουργού» στο βρετανικό κοινοβούλιο και να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού: Ζήτησε από τους πολίτες να στείλουν ερωτήσεις, έλαβε 40.000 μέιλ, από τα οποία επέλεξε 6, τα οποία διάβασε-απηύθυνε στον Ντέιβιντ Κά-μερον, εκφράζοντας ειλικρινείς αγωνίες των «από κάτω» για τη στέγαση, την κα-τάρρευση της ψυχικής υγείας κ.ο.κ.

Η φρίκη που όλα αυτά έχουν προκαλέ-σει στα μεγάλα ΜΜΕ, αλλά και στους οπα-δούς του Τόνι Μπλερ στο Εργατικό Κόμμα, αρκούν για να απολαύσουμε τη στιγμή.

Φυσικά το ζήτημα ξεπερνά τις συμβο-λικές κινήσεις του Κόρμπιν αλλά και τον ίδιο. Η ψυχροπολεμική εκστρατεία που διεξάγεται με συντονισμένες ομοβροντί-ες εναντίον του από τα ΜΜΕ δείχνει έναν φόβο για την άρχουσα τάξη.

Αυτή η υστερία έρχεται σε πλήρη αντί-φαση με την παλιά μπλαζέ αντιμετώπιση των αριστερών ιδεών από το κατεστημέ-νο στη Βρετανία. Σε αυτήν τη χώρα είχε γίνει «κοινός τόπος» ότι οι αριστερές ιδέ-ες είναι καταδικασμένες στο περιθώριο, ότι μια στροφή αριστερά των Εργατικών είναι έως και καλοδεχούμενη από τους νεοφιλελεύθερους δεξιούς, γιατί –τάχα– θα τους οδηγήσει στην κατάρρευση. Η αντίδρασή τους στην εσωκομματική νίκη του Κόρμπιν δείχνει πως αυτή η παλιά τους βεβαιότητα έχει κλονιστεί βαθιά. Αντιδρούν λυσσαλέα γιατί γνωρίζουν

ότι τον Κόρμπιν «σπρώχνει» ένα λαϊκό ρεύμα αντιλιτότητας που απειλεί να αμ-φισβητήσει μαζικά τη νεοφιλελεύθερη συναίνεση.

Μια τέτοια, άμεση υστερία επίσης δεν μπορεί να αφορά το μακρινό 2020, όταν θα γίνουν οι επόμενες εκλογές στη Βρε-τανία. Άρα ο φόβος των «από πάνω» αφο-ρά κάτι πολύ βαθύτερο από το αν ο Κόρ-μπιν θα γίνει πρωθυπουργός σε 5 χρόνια από τώρα. Αφορά τις διεργασίες στις τά-ξεις των «από κάτω» και το ενδεχόμενο το «κίνημα» που εξέλεξε τον Κόρμπιν στους Εργατικούς να μετατραπεί σε πραγματικό κίνημα αντίστασης στους δρόμους.

Αυτοί είναι οι πιο σοβαροί λόγοι για τους οποίους η νίκη του Κόρμπιν είναι σημαντική είδηση, αυτό είναι το υπό-βαθρο που κάνει ευχάριστο το να παρα-κολουθείς τις συμβολικές ενέργειές του τις πρώτες μέρες του στην ηγεσία των Εργατικών.

Από κει και πέρα, ενδιαφέρον θα έχουν οι εξελίξεις στο εσωτερικό των Εργα-τικών. Εμφανίζεται το φαινόμενο ενός αριστερού ηγέτη, εκλεγμένου από μια μαζική αριστερή βάση, σε ένα κόμμα όπου όλοι οι μηχανισμοί, ενδιάμεσοι και ανώτεροι, έχουν μεταλλαχθεί σε νεοφι-λελεύθερη κατεύθυνση εδώ και τουλάχι-στον 25 χρόνια.

Αυτό που φαίνεται να σώζει προς ώρας τον Κόρμπιν από μια ανοιχτή ανταρσία και μετωπική σύγκρουση είναι το απο-τέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών. Εξελέγη από τον πρώτο γύρο (με 60% περίπου), κέρδισε τη μεγάλη πλειοψηφία των μελών του κόμματος, ενώ σάρωσε κυριολεκτικά στις ψήφους των «υποστη-ρικτών» (νεολαίοι ακτιβιστές που πλήρω-σαν τις 3 λίρες για να εκλέξουν τον Κόρ-μπιν, μετατρέποντας σε μπούμερανγκ έναν εκλογικό κανόνα που στόχευε στο να αποδυναμώσει το ρόλο των συνδικά-των στην εσωκομματική μάχη).

Ο Κόρμπιν έχει μια συντριπτική νομι-μοποίηση, που κάνει τη ζωή των μπλερι-κών πιο δύσκολη αυτήν τη στιγμή.

Ωστόσο ο πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει. Εξέχοντα μέλη της πρώην «σκιώδους κυ-βέρνησης» παραιτήθηκαν. Πολλά στελέ-χη κρατούν δημόσια αποστάσεις, περι-μένοντας να «τελειώσει αυτή η σκοτεινή περίοδος». Κάποιοι μεγάλοι οικονομικοί δωρητές του κόμματος ζητούν από τους βουλευτές του να αποστατήσουν, και κά-ποιοι ήδη ανταποκρίνονται, ανοίγοντας διαύλους με τους Φιλελεύθερους Δη-

μοκράτες. Μη ξεχνάμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία της ΚΟ είναι απέναντι στον Κόρμπιν: Μπόρεσε να θέσει υποψηφιό-τητα μόνο επειδή μια μικρή μερίδα βου-λευτών (αντιπάλων του ιδεολογικά) έκρι-νε σωστό να του δώσει την ευκαιρία να συμμετέχει στην κούρσα ως «αριστερό άλλοθι» στην εσωκομματική συζήτηση (και σήμερα μετανιώνει πικρά).

Ίσως το κομματικό κατεστημένο επιλέ-ξει ένα πόλεμο φθοράς. Αλλά ήδη υπάρχει σύγκρουση. Κυκλοφορεί ήδη ένα κείμενο υπογραφών (από υποστηρικτές του Κόρ-μπιν) που απαιτεί από τους βουλευτές να πειθαρχήσουν στη νέα ηγεσία, κάτι ενδει-κτικό για το χάσμα και την αβεβαιότητα που επικρατεί μέσα στους Εργατικούς.

Ο Κόρμπιν φέρεται να σχεδιάζει να απαντήσει με μια ριζική, δημοκρατική ανασυγκρότηση του κόμματος –από την έμφαση στο λόγο των μελών μέ-χρι την κατάργηση των καταστατικών ρυθμίσεων που πέταξαν έξω από το κόμμα τις διάφορες τάσεις και οργανώ-σεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς στο παρελθόν.

Το πόσο θα προχωρήσει αυτή η σύ-γκρουση και το τι θέση θα πάρει η βρετα-νική (εκτός Εργατικών) Αριστερά μπρο-στά σε αυτές τις εξελίξεις μένει να φανεί το επόμενο διάστημα, και σίγουρα θα χρειαστεί να επανέλθουμε. Όπως και να έχει, η πολιτική ζωή στη Βρετανία απέ-κτησε ένα νέο ενδιαφέρον.

Ο νέος ηγέτης των Εργατικών προκαλείφρίκη σε δεξιούς και μπλερικούς

Τ ο ρεύμα των προσφύγων που αγω-νίζονται με κάθε μέσο –ενάντια σε κυβερνήσεις, σύνορα, αστυνομία, FRONTEX κλπ– να φτάσουν στον

ευρωπαϊκό βορρά δεν έφερε στο επίκεντρο της συζήτησης μόνο την αθλιότητα της Ευ-ρώπης-φρούριο, αλλά επικέντρωσε την προ-σοχή και το ενδιαφέρον και στη δραματική κατάσταση στη Συρία. Εκτός από την ευ-αισθητοποίηση πολλών απλών ανθρώπων, επιτέλους συζητιέται στους κόλπους των «από πάνω» η ανάγκη «να κάνουμε κάτι για τη Συρία», που είναι εξαιρετικά επικίνδυνη.

Το χάος και η καταστροφή, που συνεχί-ζονται σε Ιράκ και Συρία, δημιουργεί στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις την πίε-ση να αναλάβουν δράση, για να μη χάσουν κάθε αξιοπιστία ως «εγγυητές της τάξης και της ασφάλειας διεθνώς». Παράλληλα, βρίσκουν την ευκαιρία να εντείνουν τους σχεδιασμούς τους για τη διαμόρφωση του νέου τοπίου στην περιοχή, με ανθρωπιστι-κό περίβλημα.

Οι μεγάλες δυνάμειςΟ Ντέιβιντ Κάμερον θα φέρει στο κοινο-βούλιο πρόταση για επέκταση της συμμε-τοχής της βρετανικής αεροπορίας στους βομβαρδισμούς και στη Συρία (μέχρι τώρα συμμετείχε μόνο στις επιθέσεις στο Ιράκ). Η γαλλική κυβέρνηση προαναγγέλλει επίσης κλιμάκωση των επιχειρήσεων, ανοίγοντας τη συζήτηση ακόμα και για αποστολή χερ-σαίων δυνάμεων. Η αμερικανική αεροπορία βεβαίως διεξάγει βομβαρδισμούς εδώ και πολλούς μήνες, αλλά ανοίγει και στην Ου-άσινγκτον η συζήτηση για να «βρεθεί μια οριστική λύση στη Συρία». Η Ρωσία ήδη ανα-βάθμισε ραγδαία τη στρατιωτική της εμπλο-κή στη Συρία, μεταφέροντας αεροπλάνα, τανκς, πυρομαχικά και ενδεχομένως στρατι-ωτικό προσωπικό στη βάση της Λατάκια.

Όλες οι μεγάλες δυνάμεις βάζουν στο στό-χαστρο το Ισλαμικό Κράτος, το οποίο έχει αναδειχτεί σε βασικό πονοκέφαλο και αγκάθι σε κάθε προσπάθεια σταθεροποίησης. Αλλά παράλληλα διαγκωνίζονται μεταξύ τους για το ρόλο και την επιρροή τους στην περιοχή.

Για τη Ρωσία, που έχει επιλέξει να παρέμ-βει από την πρώτη στιγμή για να στηρίξει το καθεστώς Άσαντ, ήταν αυτονόητη η από-φαση να κλιμακώσει ραγδαία τη στρατιω-τική της εμπλοκή, καθώς ο κυβερνητικός στρατός έχει υποστεί σοβαρές ήττες στα βόρεια της χώρας.

Τα ιμπεριαλιστικά κράτη της Δύσης έχουν πιο μεγάλες δυσκολίες να διαχειρι-στούν. Καθώς επιχειρούν επιθέσεις ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος, έχουν υποχρεωθεί σε μια ντε φάκτο άβολη συμμαχία με τις δυνά-μεις του Άσαντ, τον οποίο ωστόσο θέλουν να ανατρέψουν. Το φιλόδοξο πρόγραμμα για δημιουργία και εκπαίδευση φιλοαμερι-κανικών δυνάμεων που θα πολεμήσουν το ΙΚ (και θα λειτουργήσουν ως εγγυητής των αμερικανικών συμφερόντων, όταν ανοίξει η συζήτηση για «πολιτική λύση») έχει κωμι-κοτραγικά αποτελέσματα. Ο διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στη Μέση Ανα-τολή δήλωσε στο Κογκρέσο ότι έχουν εκ-παιδευτεί… 54 αντάρτες από τους οποίους

αυτή τη στιγμή πολεμούν «τέσσερις ή πέ-ντε». Πρόσφατα ανακοινώθηκε ως επιτυχία η μεταφορά 75 μαχητών. Μια προηγούμενη αντίστοιχη «φουρνιά» δεν πρόλαβε να πα-τήσει πόδι στη Συρία και διαλύθηκε αστρα-πιαία από το Τζαμπάτ Αλ Νούσρα.

Χωρίς έμπιστο «πεζικό», η αμερικανική ηγε-σία είναι πιο διστακτική στη δράση της. Όμως η δυναμική εμπλοκή της Ρωσίας δημιουργεί επείγουσα πίεση να μη μείνουν πίσω. Ήδη γίνονται συναντήσεις μεταξύ Αμερικάνων

και Ρώσων αξιωματούχων για συνεννοήσεις και καλύτερο συντονισμό των επιχειρήσεων. Πέρα από το πρακτικό σκέλος, αναμφίβολα διεξάγεται και παζάρι για την επόμενη μέρα στη Συρία. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ΗΠΑ επι-μένουν ότι «δεν αρκεί να νικήσουμε στρατι-ωτικά το ΙΚ, πρέπει να βρούμε και πολιτική λύση στη Συρία»: Ουσιαστικά επιδιώκουν τη συμφωνία της Ρωσίας για την απομάκρυνση του Άσαντ και τη δημιουργία μιας κυβέρνη-σης που θα διατηρεί εν μέρει το καθεστώς, ενσωματώνοντας και τους εκλεκτούς της Δύ-σης. Η παραδοχή του Κέρι πως, στην πολιτική λύση που θα επιδιωχθεί, ο Άσαντ δεν μπορεί να μείνει στη θέση του «μακροπρόθεσμα», εί-ναι δείγμα της διάθεσης για συνεννόηση.

ΥποκρισίαΗ έναρξη της υστερίας στα μίντια για το «απόλυτο κακό» που εκπροσωπεί το Ισλαμι-κό Κράτος ήταν ο προάγγελος της επιστρο-φής των αμερικανικών βομβαρδιστικών

πάνω από τη Μέση Ανατολή. Αντίστοιχα σήμερα η αναφορά στους πρόσφυγες ως «κυνηγημένους από το Ισλαμικό Κράτος» στρώνει το έδαφος σε κλιμάκωση της στρα-τιωτικής δράσης εναντίον του.

Αυτούς τους σχεδιασμούς πρέπει να τους αποτρέψουμε. Όσο κι αν υπάρχει λογική πί-εση «να σταματήσει ο πόλεμος στη Συρία», αυτό το έργο δεν μπορεί να αφεθεί στους ιμπεριαλιστές, ούτε προφανώς μπορεί να τε-λειώσει με ακόμα περισσότερο πόλεμο. Είναι

υποκρισία να επικαλούνται τους νεκρούς πρό-σφυγες, αυτοί που τους δολοφονούν ή τους αφήνουν να πεθάνουν, κλείνοντας τα σύνορα, για να εξαπολύσουν έναν νέο πόλεμο.

Οι ιμπεριαλιστές επενέβησαν με βόμβες «για να σταματήσει η σφαγή» στο Κόσοβο. Χρόνια ολόκληρα μετά την «ανθρωπιστική» αυτή παρέμβαση, τα «κύματα προσφύγων» από το Κόσσοβο προς τον ευρωπαϊκό βορρά συνεχίζονται. Η Συρία που θα αφήσουν πίσω τους οι ιμπεριαλιστές δεν θα έχει καμιά σχέση με τις ελπίδες των Σύρων προσφύγων. Η κατά-σταση στο Ιράκ το επιβεβαιώνει.

Η αλήθεια είναι πως οι μέχρι σήμερα επι-θέσεις κατά του ΙΚ δεν έχουν ξεσηκώσει αντιπολεμικές αντιδράσεις από την Αριστε-ρά. Η υπόκλιση στην προπαγάνδα που βλέ-πει το ΙΚ ως το «απόλυτο κακό» (χειρότερο από τα αντιλαϊκά καθεστώτα ή τους ιμπερια-λιστές) έχει προκαλέσει αυτή την αμηχανία.

Χρειάζεται προσοχή, όταν γράφουμε για «κυνηγημένους από τους τζιχαντιστές»,

ξεχνώντας ότι οι περισσότεροι πρόσφυγες δηλώνουν κυνηγημένοι «και από τις βόμ-βες του Άσαντ και από τα μαχαίρια των τζι-χαντιστών». Χρειάζεται επιπλέον προσοχή σήμερα, που η επιλογή «να στηριχτεί το κα-θεστώς» ως η μόνη λύση στην κρίση μπορεί να συμβαδίσει με τους βομβαρδισμούς των δυτικών ενάντια στο ΙΚ.

Είναι η γραμμή που εισηγήθηκε ο Πάνος Καμμένος σε προεκλογική του συνέντευξη. Όταν ρωτήθηκε από τον (γνώστη της πε-ριοχής) Πάνο Χαρίτο «ο Άσαντ είναι μέρος της λύσης;», η απάντησή του ήταν απολύ-τως περιγραφική για το τι μέλλον περιμένει τους Σύριους σε μια τέτοια περίπτωση: «Ο Σίσι στην Αίγυπτο έδειξε πως μπορεί ένας ηγέτης να φέρει τη σταθεροποίηση».

ΛύσηΈχουμε ξαναγράψει πως σε όλο τον αραβικό κόσμο τη λύση δεν μπορούν να προσφέρουν ούτε τα καθεστώτα, ούτε οι τζιχαντιστικές οργανώσεις, ούτε οι μεγάλες (ή μεσαίες) δυνάμεις. Μόνο η επιστροφή της αραβικής επανάστασης μπορεί. Μοιάζει –και μάλλον είναι– μια λύση μακρινή. Αλλά είναι η μόνη που μπορεί να δώσει πραγματική ελπίδα. Σήμερα η ήττα αυτής της ελπίδας γεννά «τέ-ρατα» στην περιοχή και σπρώχνει χιλιάδες ανθρώπους να αναζητήσουν μια αξιοπρεπή ζωή ή και μόνο την επιβίωση στην Ευρώπη.

Η βοήθεια που μπορεί να προσφέρει σε αυτούς τους ανθρώπους το κίνημα και η Αριστερά στη Δύση, μέχρι να ξαναγεννηθεί η ελπίδα στον αραβικό κόσμο, είναι να απαι-τήσει ανοιχτά σύνορα και φιλοξενία όλων των προσφύγων (βλ. σελ. 10-11).

Η απαίτηση να «κάνουν κάτι για τη Συρία» τα ιμπεριαλιστικά κράτη μόνο ως μπούμε-ρανγκ μπορεί να γυρίσει. Είναι απολύτως επίκαιρο το σύνθημα της αμερικανικής Αριστεράς μετά την 11η Σεπτέμβρη: «Ο θρήνος μας δεν είναι κραυγή πολέμου».

Να μη γίνει ο θρήνος για τους πρόσφυγες κραυγή πολέμου

23 Σεπτεμβρη 2015

RISE: Αντικαπιταλιστική

Αριστερά στη Σκοτίασελ. 18

Του Πάνου Πέτρου

Οι ιμπεριαλιστές επενέβησαν με βόμβες «για να σταματήσει η σφαγή» στο Κόσοβο. Χρόνια ολόκληρα μετά την «ανθρωπιστική» αυτή παρέμβαση, τα «κύματα προσφύγων» από το Κόσοβο προς τον ευρωπαϊκό Βορρά συνεχίζονται.

ΕΑ Νο 344

Documents

Transcript of ΕΑ Νο 344