ΕΑ 335

Ο αντιµετανα-στευτικός τζιχαντισµός της ΕΕ

Σελ. 10-11

Φύλλο Νο 335 | 29 ΑΠΡΙΛΗ 2015 | Κυκλοφορεί κάθε δεύτερη Τετάρτη | 2€Δεκαπενθήµερη εφηµερίδα για το ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ | www.dea.org.gr

Πανεπιστήµια: Νέος νόµος και φοιτητικές εκλογές

Σελ. 12, 13

Ο Β Παγκόσµιος Πόλεµος και η Αριστερά

Σελ. 14, 15

Η ΜΟΝΗ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΕΕ ΚΑΙ ΔΝΤ

ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ

Β. Κύπρος: Εκλογή Ακιντζί κόντρα στον εθνικισµό

Σελ. 19

Στάση πληρωµών στους τοκογλύφους

Σκίτσο του Πέτρου Ζερβού

• Εξάµηνη 30 ευρώ• Ετήσια 60 ευρώ• Εξωτερικού 70 ευρώ • Μπορείτε να καταθέσετε τη συνδροµή σας στο λογαριασµό 081/757379-00 της Εθνικής Τράπεζας.

ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΟ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ:Αντώνης Νταβανέλος

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ - ΕΚΔΟΣΗ: «ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Κλαζοµενών 1-3, Τ.Κ. 10440, ΑΘΗΝΑ ΕΚΤΥΠΩΣΗ: IRIS ΑΕΒΕEΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: Τηλ.: 210-3306286 e-mail: [email protected] Fax: 210-3303566

ΓΙΝΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ2 29 ΑΠΡΙΛΗ 2015

ΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑ-ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ

ΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑ-ΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑ-ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-

ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...

ΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑ-

Της σύνταξης...ΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑ-



ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...

ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...


ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-

ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...





ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑ-




ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...



ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ

ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...




ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...



ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-

ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-

ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...





ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑ-




ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...



ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...





ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-

ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...




ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...




ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...ΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡ-Της σύνταξης...Της σύνταξης...Της σύνταξης...ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΤης σύνταξης...



ΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑΡΙΣΤΕΡΑΕΡΓΑΤΙΚΗΑ

Η στάση των δανειστών –αξιοποιώντας την «πα-ράδοση» της καταστροφικής συγκυβέρνησης Σαµα-ρά-Βενιζέλου, αλλά και τα µεγάλα λάθη της συµφωνίας της 20ής Φλεβάρη– οδηγεί την κυβέρνηση «µε κορµό τον ΣΥΡΙΖΑ» σε µια θανάσιµη παγίδα:

Να οφείλει να πληρώνει «στο ακέραιο και εγκαίρως» κολοσσιαίες διαδοχικές δόσεις τοκοχρε-ολυσίων κρατικού χρέους, αλλά και τις υποχρεώσεις του ∆ηµοσίου προς την κοινωνία, αποκλειστικά µε «εσωτερικούς» πόρους και µάλιστα µε δρακόντειους περιορισµούς στον εσωτερικό δανεισµό από το τραπε-ζικό σύστηµα. Το τραπεζικό σύστηµα που «ανακεφα-λαιοποιήθηκε» µε δεκάδες δισ. ευρώ που χρεώθηκαν στο δηµόσιο χρέος, συµβάλλοντας έτσι τα µέγιστα στο στήσιµο της στραγγαλιστικής µηχανής που σήµερα µας απειλεί.

Η πρόσφατη ΠΝΠ, που συγκέντρωσε τους τελευ-ταίους διαθέσιµους πόρους του ευρύτερου δηµόσιου τοµέα στον έλεγχο της Τράπεζας της Ελλάδος (που ακόµα διοικεί ο... Γ. Στουρνάρας), αποδεικνύει ότι ο χρόνος µέχρι να κλείσει αυτή η παγίδα είναι ελάχιστος.

Αν η κυβέρνηση δεν βρει διέξοδο διαφυγής, θα υποχρεωθεί σύντοµα να ζητήσει δανεισµό όχι πλέον για να πληρώσει τόκους και χρεολύσια, αλλά για να πληρώσει µισθούς και συντάξεις. Και τότε θα είναι ασφυκτική η πολιτική πίεση πάνω της για να υπογράψει το µνηµόνιο 3, που ολοφάνερα πλέον ζητούν οι δανει-στές, ως «ελάχιστη» προϋπόθεση για να χαλαρώσουν τη θηλιά. Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι καταστροφική για την κυβέρνηση (ανοίγοντας τα σενάρια για «µετεξέλιξη» στην κατεύθυνση της κυβέρνησης εθνικής ενότητας), καταστροφική για το εγχείρηµα του ΣΥΡΙΖΑ, καταστρο-φική για τις ελπίδες των εργατικών-λαϊκών δυνάµεων που άνθισαν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.

Η διαφυγή από αυτή την παγίδα είναι η στάση πληρωµών προς τους διεθνείς και ντόπιους τοκογλύ-φους. Η συγκέντρωση όλων των διαθέσιµων πόρων και δυνάµεων προς κάλυψη των κοινωνικών αναγκών. Πρόκειται για µια µείζονα επιλογή ρήξης. Ρήξης µε διεθνείς δυνάµεις και «θεσµούς», όπως η ΕΕ, η ΕΚΤ, το ∆ΝΤ. Όµως και ρήξης µε εσωτερικές δυνάµεις: τις καθεστωτικές δυνάµεις εδώ, που συναίνεσαν στις µνηµονιακές πολιτικές, που τις εφάρµοσαν µε ζήλο και πλούτισαν από αυτές.

Και ρήξεις τέτοιας κλίµακας δεν είναι δυνατόν να αποφασιστούν την τελευταία στιγµή. Είναι αναγκαία η προετοιµασία γι’ αυτές. Προετοιµασία στην κυβέρνη-ση, µε την ανάπτυξη των προγραµµατικών εναλλακτι-κών λύσεων και των µέσων που θα τις υποστηρίξουν. Προετοιµασία στο κόµµα, µε την εγκατάλειψη της παθητικότητας, µε την άρνηση του ρόλου τού εκ των υστέρων «νοµιµοποιητικού» παράγοντα. Προετοιµασία στις συµµαχίες, µε το άνοιγµα της συζήτησης προς την όλη Αριστερά, που θα πρέπει και αυτή να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Προετοιµασία µέσα στην εργα-τική τάξη και στο λαό, που ως απαράβατη προϋπόθεση έχει το να γίνει γνωστή όλη η αλήθεια. Όλα αυτά (πρέπει να) συγκλίνουν προς την επείγουσα συγκρότηση µιας πλατιάς κοινωνικοπολιτικής δύναµης, που θα έχει να αναµετρηθεί µε µεγάλους αντιπάλους και σοβαρά ζητήµατα.

Χωρίς αυτές τις επιλογές και αυτές τις προϋπο-θέσεις, ανεξάρτητα από τις προθέσεις στελεχών που µπορεί να παραµένουν και οι αγνότερες, ο κίνδυνος να παρουσιαστεί η υποταγή ως µονόδροµος γίνεται καθη-µερινά µεγαλύτερος...

«Α ν το σχέδιο ήταν να αποµονωθεί η Γερµανία, το απο-τέλεσµα είναι ότι

αποµονώθηκε η Ελλάδα». Τέτοιες δηλώσεις εκφράζουν πλέον το κλίµα αυτοπεποίθησης που ανα-δίδεται από τη γερµανική καγκε-λαρία. Και πράγµατι, οι δανειστές, δηλαδή το ∆ΝΤ, η ΕΚΤ και η Κοµι-σιόν, ποτέ δεν ήταν πιο «συντονι-σµένοι» στη στάση τους απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση.

Πριν από τις 11 Μαΐου, που πα-ρουσιάζεται ως το νέο «ορόσηµο» των εξελίξεων εξαιτίας της δυσβά-στακτης δόσης 750 εκατ. ευρώ προς το ∆ΝΤ την εποµένη, 12 Μαΐ-ου, ο Μάριο Ντράγκι έχει θέσει το δικό του «ορόσηµο» στις 6 Μαΐου: αν δεν έχει υπάρξει ή έστω απλώς προδιαγραφεί µε σαφές πλαίσιο δεσµεύσεων συµφωνία µεταξύ δανειστών και Ελλάδας, η ΕΚΤ θα «κουρέψει» δραστικά την αξία των ενεχύρων έναντι των οποίων οι ελληνικές τράπεζες αντλούν ρευστότητα, µε αποτέλεσµα να κινδυνεύσουν µε κατάρρευση. Σε αυτή την περίπτωση, ως απάντη-ση στον κίνδυνο κατάρρευσης που... η ίδια θα προκαλέσει, η ΕΚΤ δηλώνει ότι θα αναγκαστεί να επιβάλει στις ελληνικές τράπεζες µέτρα περιορισµού στην κίνηση κεφαλαίων –προκαλώντας γενι-κευµένη οικονοµική και άρα πολι-τική αστάθεια!

Ο ιµπεριαλιστικός τραµπουκι-σµός έχει φτάσει σε τέτοιο ση-µείο, ώστε να σκηνοθετηθεί ένα πέρα από τα όρια µπούλινγκ κατά του Έλληνα υπουργού Οικονοµι-κών Γιάνη Βαρουφάκη στη διάρ-κεια των εργασιών του τελευταίου Eurogroup στη Ρίγα της Λετονίας, µε προσβλητικές και απαξιωτικές εκφράσεις, ακόµη και κινήσεις προσωπικής αποµόνωσης!

Σε ένα τέτοιο σκηνικό, όπου πρέπει να προσθέσουµε και την αναθάρρηση του εγχώριου αστικού-µνηµονιακού συστή-µατος, που ανακτά γρήγορα την αυτοπεποίθησή του σε σηµείο να διανοείται να περάσει στην αντεπίθεση, η περαιτέρω σπα-τάλη πολύτιµων οικονοµικών, πολιτικών και κοινωνικών πόρων για να συντηρείται η τακτική του «έντιµου συµβιβασµού» είναι

αδιανόητη. Η ρήξη είναι πλέον η µόνη λύση.

Τελείως αναµενόµενα, οι εκπρό-σωποι του εγχώριου και διεθνούς συστήµατος προσπαθούν να απα-ξιώσουν την προοπτική της ρήξης αποδυόµενοι σε µια τροµολαγνι-κή προπαγάνδα περί των δήθεν «εφιαλτικών» συνεπειών της –µόνο για την Ελλάδα αλλά όχι και για το διεθνές σύστηµα. Στο µυαλό των νεοφιλελεύθερων, όποιος δεν πι-στεύει στο «τέλος της Ιστορίας», όποιος τολµάει να πάει κόντρα στους «καταναγκασµούς της οι-κονοµίας», όποιος δεν σέβεται την TINA (There Is No Alternative), δεν κάνει απλώς λάθος, δεν θα υποστεί απλώς κάποιες συνέπειες, αλλά θα ζήσει τον εφιάλτη µιας µεταφυσι-κής µεταφοράς σε άλλο... ιστορικό χρόνο.

«Έξυπνες µηχανικές» ή πολιτικές αποφάσεις;Ο άλλος τρόπος απαξίωσης της προοπτικής της ρήξης εµπνέε-ται από την ίδια νεοφιλελεύθερη µεταφυσική. Θεωρώντας την καπιταλιστική οικονοµία «απαρα-βίαστη πραγµατικότητα» που δι-έπεται από ένα ανυπέρβλητο σύ-στηµα καταναγκασµών, αρχίζουν να απαριθµούν τις «βίαιες» αντι-δράσεις της σε περίπτωση ρήξης: bank run, κατάρρευση τραπεζών, κατάρρευση οικονοµίας, κοινω-νική και πολιτική καταστροφή και εξαχρείωση. Και µας ζητούν «λεπτοµερές σχέδιο» που να περι-γράφει πώς θα αποφύγουµε όλες αυτές τις καταστροφές.

Ωστόσο, εξακολουθούµε να µι-λάµε για καπιταλισµό, για κοινωνία χωρισµένη σε τάξεις. ∆εν υπάρχουν ταξικά ουδέτερα οικονοµικά σχέδια και επιλογές: όλες ευνοούν κάποια από τις δύο βασικές αντιµαχόµε-νες τάξεις της κοινωνίας. Πίσω από κάθε οικονοµική επιλογή και οικο-νοµικό σχέδιο βρίσκεται µια πολι-τική επιλογή, δηλαδή µια επιλογή που ευνοεί τα συµφέροντα της µίας ή της άλλης τάξης. Το σχέδιο της ρήξης, λοιπόν, είναι ένα συνεκτι-κό σχέδιο θεµελιωδών πολιτικών επιλογών, όχι σχέδια επί χάρτου µε «έξυπνες µηχανικές» που τάχα θα βάλουν τον καπιταλισµό να δουλέ-ψει για µας. Αυτές οι επιλογές είναι κατεξοχήν οι εξής:

1. Ανάκτηση του δικαιώµατος να κάνουµε πολιτική, δηλαδή να έχουµε επιλογές, δηλαδή να µπορούµε να πάρουµε µέτρα ικανοποίησης των αναγκών της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωµάτων. ∆ηλαδή άρση των δεσµεύσεων για αποφυγή «µονοµερών ενεργειών», ώστε να προχωρήσει σαρωτικά και άµεσα η υλοποίηση του προγράµµατος της ∆ΕΘ.

2. Στάση πληρωµών στα τοκο-χρεολύσια του κρατικού χρέους. Λογιστικός έλεγχος και διαγραφή του χρέους.

3. Άµεσος δηµόσιος έλεγχος των τραπεζών και επιβολή (από την κυβέρνηση και όχι την ΕΚΤ) µέτρων περιορισµού στην κίνη-ση κεφαλαίων. Εκκαθάριση του χαρτοφυλακίου των τραπεζών µε κριτήριο τα συµφέροντα των κα-τώτερων λαϊκών τάξεων.

4. Άµεσα µέτρα αναδιανοµής του εισοδήµατος υπέρ της εργα-τικής τάξης και των φτωχών λα-ϊκών στρωµάτων: στο πρωτογε-νές επίπεδο (αύξηση κατώτερου µισθού - κατάργηση όλων των απορρυθµίσεων στις εργασιακές σχέσεις), αλλά και στο δευτερο-γενές: αλλαγές στη φορολογία (βαριά φορολόγηση κερδών και συσσωρευµένου πλούτου, φο-ρολόγηση εκκλησιαστικής περι-ουσίας, φοροελάφρυνση για τα κατώτερα κοινωνικά στρώµατα), δέσµευση των κερδών δηµόσιων ή υπό ιδιωτικοποίηση επιχειρή-σεων (ΟΠΑΠ, ∆ΕΗ) για τις κοι-νωνικές ανάγκες, εθνικοποιήσεις ∆ΕΚΟ κ.λπ.

Ακριβώς επειδή όλα αυτά (και άλλα πολλά που θα προκύψουν ως αναπόφευκτες συνεπαγω-γές, µεταξύ αυτών και επιλογές νοµισµατικού χαρακτήρα) δεν είναι ταξικά ουδέτερα, η υλοποί-ησή τους είναι συνυφασµένη µε προϋποθέσεις γενικής πολιτικής, κοινωνικής και κινηµατικής κινη-τοποίησης. Του κόµµατος ΣΥΡΙΖΑ, άλλων δυνάµεων και του κόσµου της Αριστεράς, των κινηµάτων αντίστασης. ∆ιότι πολιτικές επιλο-γές σηµαίνει ταξική πάλη.

Η οικονοµική, «τεχνική» ή όποια άλλη εξειδίκευσή τους είναι απο-λύτως εφικτή, αλλά είναι ένα ζή-τηµα που έπεται.

Οι προϋποθέσεις της ρήξης

πολιτικη 329 απριλη 2015

Τ ο –ομολογημένο επισήμως πλέον– λάθος της κυβέρνησης να μη διασφαλίσει έστω χρη-ματοδότηση υπογράφοντας τη

συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, απο-δείχτηκε τρομερά αποτελεσματικό όπλο εκβιασμού στα χέρια των δανειστών. Για να αντεπεξέλθει στις ανάγκες καταβολής τοκοχρεολυσίων άνω των 5 δισ. ευρώ μέ-χρι σήμερα, η κυβέρνηση επέλεξε να δε-σμεύσει τα ρευστά διαθέσιμα των οργα-νισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα, στην τελευταία φάση και με υποχρεωτικό τρόπο (Πράξη Νομοθετικού Περιεχομέ-νου). Αντί για τις προσδοκίες ότι «η Ευ-ρώπη δεν θα πυροβολούσε τα πόδια της» και άρα ο «έντιμος συμβιβασμός» θα ήταν αναπόφευκτος, ήταν έτσι η ελληνική κυ-βέρνηση που αποφάσισε να «πυροβολή-σει τα πόδια της» εξαντλώντας τα ρευστά διαθέσιμα του ευρύτερου δημόσιου το-μέα, δηλαδή εξαντλώντας τα στρατηγικά της αποθέματα. Ακόμη και έτσι όμως, δεν πάμε πολύ μακριά: τι θα ακολουθήσει όταν και αυτό το μέσο εξαντληθεί;

Οι «μονομερείς ενέργειες»Η συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, όμως, δεν εμπεριείχε μόνο το λάθος της μη εξασφάλισης –έστω– χρηματοδότη-σης, αλλά και ένα άλλο, εξίσου σοβαρό: τη δέσμευση ότι η ελληνική κυβέρνηση θα αποφύγει τις «μονομερείς ενέργει-ες» σε συνάρτηση με την αποδοχή του βασικού μνημονιακού κανόνα της «μη πρόκλησης αρνητικών δημοσιονομικών επιπτώσεων» και των συνακόλουθων δη-μοσιονομικών «ισοδυνάμων».

Στο διάστημα ύστερα από την 20ή Φε-βρουαρίου, αποδείχτηκε με τον πιο αδι-αμφισβήτητο τρόπο ότι η αποδοχή αυ-τών των κανόνων δεν αφήνει ούτε ίχνος δυνατότητας για εφαρμογή έστω και ψηγμάτων από το πρόγραμμα της Θεσ-σαλονίκης και πολύ περισσότερο από το συνολικότερο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, όσο ο χρηματοδοτικός στραγ-γαλισμός εξαντλεί το δικό μας στρατό-

πεδο, τόσο οι δανειστές επεκτείνουν δι-αρκώς τα όρια της έννοιας «μονομερής ενέργεια» ώστε πλέον να περιλαμβάνει τα πάντα: από την αλλαγή διοικήσεων στις τράπεζες μέχρι και το νομοσχέδιο για τις 100 δόσεις και την αναθεώρηση του ξε-πουλήματος του Ελληνικού στο Λάτση.

Το επιχείρημα ότι το «πάγωμα» της υλο-ποίησης του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ είναι προσωρινό δεν αντέχει σε καμία κριτι-κή: όσα θεωρούνται μονομερείς ενέργειες ήδη στο πλαίσιο μιας ενδιάμεσης συμφω-νίας, είναι βέβαιο ότι θα θεωρούνται δέκα φορές μονομερείς ενέργειες στο πλαίσιο της συνολικής συμφωνίας του Ιουνίου.

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η ανα-στολή της υλοποίησης των προγραμματι-κών δεσμεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ έχει δυσβά-στακτες πολιτικές συνέπειες: αποθαρρύνει τον κόσμο μας, δημιουργώντας πλατιά την αίσθηση του εγκλωβισμού, της αδυ-ναμίας, της παραπομπής των μέτρων που θα ανακουφίσουν τις θεμελιώδεις τους ανάγκες στις ελληνικές καλένδες. Επιπλέ-ον, αποθρασύνει το αστικό-μνημονιακό σύστημα στο εσωτερικό, σε σημείο να αι-σθάνεται αρκετή αυτοπεποίθηση ώστε να δοκιμάζει να αντεπιτεθεί.

Η ανάκτηση του «δικαιώματος στις μονομερείς ενέργειες» είναι εκ των ων ουκ άνευ για την ανάκτηση της πολιτικής πρωτοβουλίας από την κυβέρνηση, αλλά και για την ανάκτηση της αυτοπεποίθη-σης και την ενεργοποίηση των μελών και υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ, του κόσμου της Αριστεράς, του κόσμου των κινημά-των, ώστε να δώσουμε τη μάχη.

Το νόημα της λαϊκής εντολής Οι αστικές-μνημονιακές δυνάμεις έχουν αποδυθεί σε οργιώδη προσπάθεια να δι-αστρέψουν το νόημα της «λαϊκής εντο-λής» των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου. Καθόλου τυχαία: θέλουν να αναδείξουν τις δικές τους «κόκκινες γραμμές» ως δήθεν όρια της λαϊκής εντολής. Ερμη-νεύουν το αποτέλεσμα των εκλογών ως εντολή για αγώνα παραμονής στο ευρώ! Αλλά μια τέτοια γραμμή, δηλαδή «κάνου-με ό,τι καλύτερο μπορούμε, αρκεί να μη διακινδυνεύουμε σύγκρουση με την Ευ-ρωζώνη», ήταν η δική τους σημαία στις

εκλογές, όχι η σημαία του ΣΥΡΙΖΑ. Στην ουσία λοιπόν ισχυρίζονται ότι τις εκλογές τις κέρδισαν αυτοί, η δική τους πολιτική αφήγηση.

Επειδή αυτή η σύγχυση, με ευθύνη και του κυβερνητικού κέντρου, τείνει να ανα-παραχθεί και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, στους ψηφοφόρους και υποστηρικτές του, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε τα πράγμα-τα. Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, η πολιτική-εκλογι-κή του δυναμική, είναι το γνήσιο προϊόν του ταξικού, πολιτικού και κοινωνικού

ρήγματος που προκάλεσαν οι μνημονι-ακές πολιτικές στην ελληνική κοινωνία ύστερα από το 2010. Το πολιτικό σκηνικό συγκλονίστηκε και ανασυντέθηκε βίαια ακριβώς πάνω στην ταξική διαχωριστική γραμμή «μνημόνιο-αντιμνημόνιο, λιτό-τητα-αντιλιτότητα». Η προσπάθεια των μνημονιακών δυνάμεων να ακυρώσουν, να θολώσουν και να διαστρέψουν αυτήν τη διαχωριστική γραμμή, να κλείσουν όπως όπως αυτό το ρήγμα, απέτυχε. Γι’ αυτό ακριβώς απέτυχαν και όλες οι προ-σπάθειές τους να αποτρέψουν τις εκλο-γές και τη μεγάλη εκλογική νίκη του ΣΥ-ΡΙΖΑ. Τώρα, οι ίδιοι που κατήγγελλαν ότι η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι μια καταστροφή, θέλουν να μας πουν ότι η εντολή που του δόθηκε στις εκλογές δεν διέφερε και πολύ από το δικό τους πρό-γραμμα! Πρόκειται ασφαλώς για πολιτική απάτη ολκής! Η λαϊκή εντολή ήταν μία και μόνη: κατάργηση των μνημονίων - ανατροπή της λιτότητας!

Οι «κόκκινες γραμμές»Αυτή ακριβώς η λαϊκή εντολή είναι η απα-ρέγκλιτη πολιτική δέσμευση και ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, που επίσης δεν μπορεί να

σχετικοποιηθεί και πολύ περισσότερο να διαστραφεί. Σε αυτό το σημείο, με βαριά πολιτική του ηγετικού κέντρου του ΣΥΡΙ-ΖΑ και ακόμη περισσότερο του κυβερνη-τικού κέντρου, έχουν συντελεστεί ήδη επώδυνες εκπτώσεις. Στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ η υλοποίηση του προγράμματος αποσυνδέθηκε από τον στρατηγικό στό-χο του σοσιαλισμού, που με τη γνωστή... εύφημο μνεία μετατράπηκε σε «ορίζο-ντα» προς τον οποίο τείνουν οι πολιτικές μας –για να εξαφανιστεί στη συνέχεια ακόμη και ως τέτοιος. Το φθινόπωρο του 2014, η υλοποίηση του προγράμματος της Θεσσαλονίκης αποσυνδέθηκε από τη σύγκρουση με τους δανειστές και στην ουσία από την υλοποίηση του συ-νολικού προγράμματος. Στον άμεσο προ-εκλογικό χρόνο, η «κοινωνική σωτηρία» και τα μέτρα κατά της ανθρωπιστικής κρίσης αποσυνδέθηκαν από την ανατρο-πή της λιτότητας. Στο τελευταίο στάδιο, ύστερα από τη συμφωνία της 20ής Φε-βρουαρίου, ξεχάστηκε η κατάργηση του μνημονίου και μετατοπίστηκε ο άξονας της πολιτικής του κόμματος στις γνω-στές 4 «κόκκινες γραμμές»: όχι νέες πε-ρικοπές στις συντάξεις, όχι νέα μείωση μισθών και μαζικές απολύσεις, όχι ιδιωτι-κοποιήσεις και όχι νέα φορολογικά βάρη. Ήδη από τις 4 «κόκκινες γραμμές» έχουν μείνει μόνο οι δύο (μισθοί και συντάξεις), αφού έχει προαναγγελθεί η υποχώρηση στις ιδιωτικοποιήσεις, η παραμονή του ΕΝΦΙΑ και για το 2015 και η μετάθεση του αφορολόγητου των 12.000 ευρώ για μετά το 2015.

Πέρα από αυτά, όμως, είναι φανερό ότι είναι έξω από κάθε έννοια πολιτικού και προγραμματικού πλαισίου του ΣΥΡΙΖΑ να υποκατασταθεί ο στόχος της κατάργη-σης των μνημονίων από το στόχο της μη περαιτέρω επέκτασής τους. Ένας τέτοιος στόχος θα σήμαινε ότι αποδεχόμαστε την εμπέδωση του «καθεστώτος» των μνημονίων, παραιτούμαστε από την κα-τάργησή τους.

Τέτοια «εντολή» δεν νομιμοποιείται με κανένα τρόπο. Ο στόχος της κατάργησης των μνημονίων και της ανατροπής της λιτότητας είναι οι δικές μας «κόκκινες γραμμές»!

Κατάργηση μνημονίων - ανατροπή της λιτότητας:

H πραγματική «κόκκινη γραμμή»Του Πάνου Κοσμά

Οι ίδιοι που κατήγγελλαν ότι η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι καταστροφή, θέλουν να μας πουν ότι η εντολή που του δόθηκε στις εκλογές δεν διέφερε και πολύ από το δικό τους πρόγραμμα

πολιτικη4 29 απριλη 2015

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑΕνισχύεται η οικονομική και στρατιωτική συνεργασία της Ελλάδας με το αυταρ-χικό καθεστώς του Σίσι στην Αίγυπτο. Ο Αιγύπτιος δικτάτορας που εξοντώνει αγωνιστές και ξεριζώνει τις κατακτήσεις της αραβικής επανάστασης, είχε διαδο-χικές συναντήσεις με τον Π. Καμμένο και τον Π. Παυλόπουλο στο Κάιρο. Ο καθορι-σμός της ΑΟΖ ανάμεσα στις δύο χώρες, ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» και το μεταναστευτικό βρέθηκαν στο επίκεντρο των διμερών επαφών, όπως αναφέρουν οι επίσημες ανακοινώσεις. Οι συζητήσεις κατέληξαν στη σύσταση επιτροπής συ-νεργασίας Ελλάδας-Αιγύπτου σε θέματα

Μ ε επέμβαση των αστυνομι-κών δυνάμεων και τη σύλ-ληψη 14 αντιεξουσιαστών, έληξε τελικά η πολυήμερη

κατάληψη της Πρυτανείας. Η επίσημη δικαιολογία ήταν ότι η κυ-

βέρνηση δεν μπορεί να νομοθετεί «υπό ομηρία». Το νομοσχέδιο για τις φυλακές θα ψηφιζόταν –όπως και έγινε– λίγες μόνο ώρες μετά την επέμβαση των δυ-νάμεων καταστολής. Η «ανυπομονησία» αυτή και η κατασταλτική αντιμετώπιση μιας (έστω απομονωτικής) κινητοποίη-σης ενός πολιτικού χώρου σημαίνει σαφή υποχώρηση μπροστά στην τρομοϋστερία της ΝΔ, των αντιδραστικών πανεπιστημι-ακών και των καθεστωτικών ΜΜΕ.

Η ενέργεια αυτή καταδικάστηκε ανοι-χτά από στελέχη, βουλευτές και τη Νε-ολαία του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και τις υπό-λοιπες δυνάμεις της Αριστεράς, με τα περισσότερα πυρά να στρέφονται κατά του προκλητικού υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ., Γ. Πανούση. Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Η κατάλυση του πανεπι-στημιακού ασύλου από μια κυβέρνηση με «κορμό την Αριστερά», για πρώτη φορά μάλιστα στο κτίριο της Πρυτανείας μετά τη Μεταπολίτευση, τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ διακηρύσσει την ανάγκη ανα-σύστασης και διεύρυνσης του ασύλου, είναι εξόχως απαράδεκτη πρακτική.

ΟμοιότηταΑκόμα πιο προβληματική και υπονο-μευτική των αγώνων για περισσότερα δικαιώματα και ελευθερίες είναι η πολι-τική στήριξη στις επιλογές Πανούση από τον πρωθυπουργό. Ειδικά όταν ο πρώ-τος –και δικαίως– έχει εξοργίσει όλες τις πτέρυγες του κόμματος, έχει μεγάλες δι-αφωνίες με αρκετά υπουργικά στελέχη και συνεχίζει να τοποθετείται δημόσια με απαξιωτικό τρόπο για τα κινηματικά χαρακτηριστικά και τις αξίες της ριζο-σπαστικής Αριστεράς.

Στην πρόσφατη συνάντηση των δύο ανδρών και στις δηλώσεις που ακολού-θησαν, μάθαμε ότι η αστυνομία, από κα-τασταλτικός μηχανισμός του κράτους, θα γίνει «φιλική προς τον πολίτη και με σεβασμό στα ατομικά δικαιώματα». Μάλλον δεν μιλάμε για την αστυνομία που εκφοβίζει ακόμα και σήμερα διαδη-λωτές ή τους βιντεοσκοπεί, όπως στην τελευταία πορεία για τις Σκουριές στο κέντρο της Αθήνας. Ούτε για τους ακρο-δεξιούς θυλάκους εντός της, που ακόμα δεν έχουν ξηλωθεί.

Όπως και στο πεδίο της οικονομίας, έτσι και σε αυτό της λεγόμενης «δημό-σιας τάξης», η κυβέρνηση υιοθετεί την καταστροφική αντίληψη περί «συνέχειας του κράτους». Οι 20 δράσεις αντιεγκλη-ματικής πολιτικής, που ανακοίνωσε ο Γ. Πανούσης, δεν διαφέρουν ουσιαστικά από τη συνήθη λογική της περισσότε-ρης αστυνόμευσης, στο όνομα μιας γενικόλογης «ασφάλειας», ώστε να ικα-νοποιηθούν συντηρητικά ακροατήρια. Αλήθεια, το πρόγραμμα «Αστυνόμευ-ση-Επιτήρηση Τοπικών Οικισμών και Συνόρων» (ΑΕΤΟΣ), που είχε εφαρμοστεί πρώτη φορά επί υπουργίας Β. Πολύδω-

ρα, ποιο ακριβώς «κοινωνικό πρόσωπο» της ΕΛ.ΑΣ. δείχνει;

Στις περιβόητες δράσεις δεν υπάρχει φυσικά καμία σύνδεση με τα απαραίτη-τα μέτρα που θα αντιστρέφουν τη φτω-χοποίηση και την περιθωριοποίηση με-

γάλων τμημάτων του πληθυσμού, που αποτελούν τις κύριες αιτίες παραβατι-κών συμπεριφορών.

Οι κινηματικές και πολιτικές μάχες για τη διεύρυνση των δημοκρατικών δικαι-ωμάτων, για την ακύρωση της κρατικής καταστολής, αποτελούν σημαντικό μέ-ρος της φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ. Θέ-σεις του προγράμματός του –άρα και τμήμα της λαϊκής εντολής της 25ης Γε-

νάρη– είναι η διάλυση όλων των ειδικών αστυνομικών μονάδων, που υπήρχαν ή δημιουργήθηκαν μετά τον Δεκέμβρη του 2008.

ΑπόκρουσηΜαζί με τα προγράμματα εξοντωτικής λιτότητας, στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση καταδικάστηκαν και οι αυ-ταρχικές πρακτικές της κυβέρνησης Σα-μαρά, που στόχευαν στην πειθάρχηση των «από κάτω». Τα ΜΑΤ, τα χημικά, οι συλλήψεις και οι επιστρατεύσεις απερ-γών, η ποινικοποίηση κάθε κοινωνικής διαμαρτυρίας και το δόγμα «μηδενικής ανοχής», συμπλήρωναν την επίθεση της αστικής τάξης και των κομμάτων της στα χρόνια της μνημονιακής λεηλασίας.

Είναι κατανοητό ότι αν η πολιτική μιας κυβέρνησης με αριστερό πρόση-μο λογοδοτεί στις συστημικές πιέσεις για «νόμο και τάξη», τότε δεν αλλάζει κανένα κοινωνικοπολιτικό συσχετισμό υπέρ των εργαζομένων και της νεο-λαίας, ούτε βέβαια αποδομεί αστικά ερμηνευτικά σχήματα, δηλ. δεν συμ-βάλλει στον αγώνα της Αριστεράς για την κατάκτηση της ιδεολογικής ηγε-μονίας. Τους μόνους που ενισχύει είναι το ηττημένο πολιτικό προσωπικό και το «βαθύ κράτος», που επιχειρούν να αντεπιτεθούν με όχημα τους «κουκου-λοφόρους» και το «μεταναστευτικό», διατηρώντας στο πολιτικό προσκήνιο τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής, ως γνήσιους εκφραστές του αυταρχισμού και του ρατσισμού.

Ο βαθμός ενεργοποίησης και διεκδί-κησης, από τον κόσμο των αντιστάσεων και της Αριστεράς (εκτός, αλλά κυρίως εντός ΣΥΡΙΖΑ), ριζοσπαστικών αλλαγών, πολιτικών αναδιανομής προς όφελος των πολλών και εμβάθυνσης των κοινω-νικών δικαιωμάτων και των δημοκρατι-κών ελευθεριών, θα κρίνει την επιτυχή απόκρουση της αντεπίθεσης του συστή-ματος. Και για την επιτυχία μιας τόσο δύ-σκολης διαδικασίας, η παραμονή του κ. Πανούση και των ομοίων του στη θέση τους είναι πραγματικό εμπόδιο.

Καμία υποχώρηση στις πιέσεις για «νόμο και τάξη» Του Σπύρου Αντωνίου

Στις 23 Απρίλη, συμπληρώθηκαν 5 χρόνια από την ημέρα που ο ΓΑΠ ανακοίνωσε στο Καστελόριζο την είσοδο στα μνημόνια της εξαθλίωσης και στην τροϊκανή εποπτεία. Από τότε, το ΑΕΠ μειώθηκε από τα 226,2 δισ. ευρώ το 2010, στα 179,081 δισ. ευρώ το 2014. Το κρατικό χρέος από 126,8% του ΑΕΠ το 2010, αγγίζει σήμερα περίπου το 180% του ΑΕΠ. Οι άνεργοι από 604.000 χιλιάδες τον Απρίλη του 2010, έφτασαν μέσα στην πενταετία στο 1,5 εκατομμύριο. Σήμερα ο μισθός που απολαμβάνει το 45% των μισθωτών είναι κάτω από τα 751 ευρώ. Σχεδόν ο ένας στους τρεις εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα αμείβεται με 300 ευρώ καθαρά, αφού απασχολείται με ευέλικτες μορφές απασχόλησης. Η αδήλωτη και απλήρωτη εργασία οργιάζει. Παρά τις διάφορες αφηγήσεις περί «αποτυχίας», η μνημονιακή

πολιτική πέτυχε τους στόχους της: ο κόσμος του κεφαλαίου, φόρτωσε την κρίση στις πλάτες των εργαζομένων, εντείνοντας το βαθμό εκμετάλλευσης των δεύτερων, μέσα από τη διάλυ-ση των εργασιακών σχέσεων και τη συντριβή των μισθών. Η αντιστροφή των πληγμάτων, με την επιβολή ενός «εσωτερικού μνημονίου» σε όσους ευνοήθηκαν από τη λεηλασία της κοινω-νίας όλα αυτά τα χρόνια, είναι το μοναδικό εργαλείο ανάκτη-σης των τρομακτικών απωλειών για τον κόσμο μας. Το ζεστό χρήμα του 1,86 εκατ. ευρώ που εισέπραξε η κυβέρνηση από τις οφειλές Μπόμπολα, όπως και το πολιτικό μήνυμα που έστειλε η κίνηση αυτή, οφείλει να έχει συνέχεια. Συνέχεια, ακόμα πιο αποφασιστική και με στόχο πολύ μεγαλύτερα ποσά, στην κα-τεύθυνση να πληρώσουν οι πλούσιοι!

Οι κινηματικές και πολιτικές μάχες για τη διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, αποτελούν σημαντικό μέρος της φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ.

ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΝΗΜΟΝΙΟ - ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ

ΑΡΙΣΤΕΡΑ 529 ΑΠΡΙΛΗ 2015

Τ ις τελευταίες µέρες εντείνεται η εντύπωση ενός αδιεξόδου στις διαπραγµατεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης µε τους δανειστές.

Το καθεστώς της ίδιας της διαπραγµάτευ-σης, πέρα από διαρροές, σκοπιµότητες, δηλώσεις και µιντιακή διαχείριση, παρα-µένει στάσιµο ως προς τη µη εκταµίευση χρηµάτων από την τρόικα προκειµένου να αντιµετωπιστούν οι επείγουσες ανάγκες της ελληνικής κυβέρνησης για την πλη-ρωµή µισθών, συντάξεων αλλά και των δανειστών. Η κυβέρνηση έχει υποχρεωθεί να στραγγίξει τα διαθέσιµα του ∆ηµοσίου, φτάνοντας γι’ αυτό ακόµη και στην Πράξη Νοµοθετικού Περιεχοµένου.

Μετά τη συµφωνία της 20ής Φλε-βάρη και τις δήθεν δυνατότητες της «δηµιουργικής ασάφειας», αυτό που έχει συµβεί είναι ότι εκτός από την οικονοµική ασφυξία οι πιέσεις των δανειστών εστιάζονται ακριβώς πάνω στις κόκκινες γραµµές που διατύπωσε

ο πρωθυπουργός, µη αφήνοντας πολ-λά περιθώρια για τη διαχείριση µιας ενδεχόµενης συµφωνίας ως «έντιµου συµβιβασµού».

Η γενική εικόνα της κυβέρνησης στην κοινωνία, µέσα από τις µετρήσεις της κοινής γνώµης, είναι θετική σε µια ευρεία πλειοψηφία, παρά τη µικρή κάµ-ψη από τα αρχικά ποσοστά δηµοφιλίας, αλλά και την παύση του κινηµατισµού των πρώτων ηµερών. Η κοινωνία στη-ρίζει την κυβέρνηση θεωρώντας ότι αντιστέκεται στους δανειστές, παρά το επικοινωνιακό µπαράζ φόβου των εγχώριων και ξένων ΜΜΕ. Μετέχοντας ταυτόχρονα στην εµπειρία των τριών µηνών αντιπαράθεσης και στα διλήµ-µατα που φανερώνονται ολοένα και πιο ξεκάθαρα. Σε κάθε περίπτωση, εί-ναι σαφές πως τούτη την ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αντίπαλο στο πολιτικό φάσµα. Εντούτοις, µπροστά στο διαφαινόµενο αδιέξοδο της γραµµής «win-win» οι πι-έσεις αυξάνονται και οι εκτιµήσεις και τα σενάρια πολιτικών εξελίξεων στην κατεύθυνση κυβερνητικής λύσης «εθνι-κής ενότητας» δίνουν και παίρνουν. Εί-

ναι προφανές ότι οι εγχώριες αστικές δυνάµεις και οι πολιτικοί τους εκπρό-σωποι θα κάνουν ό,τι µπορούν προκει-µένου να επιβληθεί µια συµφωνία µε τους δανειστές.

Πληθαίνουν οι φωνέςΜπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις, οι φω-νές µέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ που µιλούν για στάση ανυποχώρητη και για την επιλο-γή της ρήξης έχουν δυναµώσει µα και πληθύνει. Έχουν δυναµώσει οι φωνές που εκφράζουν την Αριστερή Πλατ-φόρµα, καθώς και «τασικά» ανένταχτων στελεχών. Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τη θέση ότι ένας «έντιµος συµβιβα-σµός» είναι ανέφικτος και φέρνουν στην επικαιρότητα την επιλογή της ρήξης. Έχουν επίσης πληθύνει οι φωνές που ακούγονται από την τάση 53+, εντυ-πωσιακά παρόµοιες σε ορισµένες περι-πτώσεις µε τις προσεγγίσεις στελεχών της Αριστερής Πλατφόρµας ως προς τις άµεσες επιλογές και τη µεθοδολογία προσέγγισης του αδιεξόδου.

Όλες αυτές οι δηλώσεις και η αρ-θρογραφία παίζουν σηµαντικό ρόλο, καθώς διαµορφώνουν ένα κλίµα στην πολιτική συζήτηση και βοηθούν στην κλιµάκωση της εντύπωσης στην κοι-νωνία για την ενδεχόµενη επιλογή της ρήξης. Ωστόσο δεν αρκούν. Ο χρόνος είναι πια πολύ λίγος και πρέπει να παρ-θούν αποφάσεις.

Ακόµη περισσότερες φωνές, απ’ όλο το φάσµα των τάσεων και των απόψεων, αναφέρονται στην ενδεχόµενη ανάγκη προσφυγής στη γνώµη του λαού σε περί-πτωση πλήρους αδιεξόδου, µε δηµοψή-φισµα ή εκλογές. Εντούτοις, ακόµη κι αν αυτό κριθεί εντέλει αναγκαίο, δεν µπορεί η πολιτική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ απλώς να αναθέσει στο λαό να αποφασίσει. Προ-ηγείται η δική της απόφαση. Και για να είµαστε ακριβείς, στην περίπτωση της Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ, προηγείται η από-φαση του κόµµατος. Είναι επιβεβληµένο από τις συνθήκες να συγκληθεί άµεσα η Κεντρική Επιτροπή του κόµµατος πριν παρθεί οποιαδήποτε ουσιαστική απόφα-ση σε οποιοδήποτε άλλο επίπεδο. Εκεί θα δοθεί η δυνατότητα να διατυπωθούν όχι γενικά κατευθύνσεις και δίπολα, αλλά απολύτως συγκεκριµένα και λεπτοµερώς οι «κόκκινες γραµµές» και οι άµεσες επι-λογές και κινήσεις που θα ακολουθηθούν εάν αυτές δεν γίνουν σεβαστές. Εκεί θα δοθεί η δυνατότητα να εκφραστούν µε πλήρη ευθύνη όχι µόνο απόψεις αλλά και επιλογές και συµµαχίες που θα καθορί-σουν την πορεία του κόµµατος και της κυβέρνησης. Έφτασε η ώρα να δοθεί ο λόγος στο κόµµα!

«άµυνας» και επικεφαλής της εν λόγω επιτροπής τέθηκαν οι υπουργοί Εθνικής «Άµυνας» των δύο χωρών, οι δε εργασί-ες της θα αρχίσουν τις αµέσως επόµενες ηµέρες. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι η όξυνση των ανταγωνισµών στην Α. Με-σόγειο και το κυνήγι µεταναστών και «τζι-χαντιστών», συνεπάγονται «στρατιωτική ετοιµότητα». Στις 29/4 προγραµµατιζόταν να γίνει στη Λευκωσία νέα τριµερής συ-νάντηση Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, µε τα ζητήµατα της ΑΟΖ και των θαλάσ-σιων ερευνών για πετρέλαιο και φυσικό αέριο να εκτιµάται ότι θα βρεθούν στο επίκεντρο των συζητήσεων. Αναλογίζο-νται στην κυβέρνηση το πού µπορεί να οδηγήσει το παιχνίδι µε τη φωτιά στην περιοχή, µε την ενίσχυση του αντιδραστι-κού άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Αι-γύπτου, που καταλήγει πάντα στην υπο-στήριξη των συµφερόντων του δυτικού

ιµπεριαλισµού; Αυτό εννοούν µε τον όρο «ανεξάρτητη, πολυδιάστατη-φιλειρηνική εξωτερική πολιτική»;

ΦΩΝΕΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΩΝΩς «βαθιά µη φιλική ενέργεια» («pro-foundly unfriendly act»), χαρακτήρισε ο Αµερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Ντέιβιντ Πιρς, την ψήφιση από την κυβέρ-νηση του νόµου που «επιτρέπει την πρόω-ρη αποφυλάκιση τροµοκρατών», όπως ο Σάββας Ξηρός, για ιατρικούς λόγους. Για το ζήτηµα αυτό υπήρξε και απευθείας πα-ρέµβαση του Αµερικανού ΥΠΕΞ Τζον Κέρι, τόσο µε τηλεφώνηµα στον Α. Τσίπρα όσο και κατά την πρόσφατη συνάντησή του µε τον Ν. Κοτζιά. Παρόµοιες αντιδράσεις υπήρξαν και από το ΥΠΕΞ και την πρε-σβεία της Μ. Βρετανίας. Από κοντά και οι εγχώριοι υπερασπιστές των θυµάτων της «ακροαριστερής βίας», που ξιφουλκούν

σε παρόµοιους τόνους στη Βουλή και τα ΜΜΕ. Η διαστρέβλωση της πραγµατικό-τητας (ο Ξηρός δεν αποφυλακίζεται, αλλά τίθεται σε κατ’ οίκον κράτηση µε βραχιο-λιάκι-σύστηµα εντοπισµού που θα φοριέ-ται στο πόδι) και το γεγονός ότι ο εν λόγω κρατούµενος δεν αποτελεί απειλή για κα-νέναν (πάσχει από σχεδόν ολική τύφλωση και κώφωση, σκλήρυνση κατά πλάκας και νεφρική ανεπάρκεια µε ποσοστό αναπηρί-ας 98%), αποκαλύπτει τις προθέσεις των ανησυχούντων. Η υπερβολική «ευαισθη-σία» των ΗΠΑ-Μ. Βρετανίας, πέρα από τη γνωστή ιµπεριαλιστική εκδικητικότητα, εντάσσεται στο πλαίσιο πιέσεων προς την κυβέρνηση. Αφενός για να υποταχθεί στις απαιτήσεις των ∆ΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ και να συνεχί-σει τα προγράµµατα λιτότητας, αφετέρου για να µην ξεχάσει τις γεωπολιτικές της «υποχρεώσεις», ως µέλος του ΝΑΤΟ, µετά τα ταξίδια στη Μόσχα.

Θα µας βρείτε στις ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΜΕΛΩΝ

ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑΑ΄ ΑΘΗΝΑΣ: Εξάρχεια 6977275054 Πλατεία Βικτωρίας 6907856793 Κυψέλη 6948034131 Σεπόλια-Κολωνός 6973009630 Πετράλωνα-Θησείο 6977609033 Παγκράτι 6973344350 Γκύζη 6973005569 Αµπελόκηποι 6943043309

ΒΟΡΕΙΑ ΑΘΗΝΑ: Ν. Φιλαδέλφεια 6976394520 Ηράκλειο 6945498732 Ν. Ιωνία 6972036692 Μελίσσια-Πεντέλη 6974972217 Βριλήσσια 6948429227Αγ. Παρασκευή 6974843109

ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ: Περιστέρι1ο ∆∆ 6984516774 2ο ∆∆ 6932045320 3ο ∆∆ 6982164101 Άγιοι Ανάργυροι 6998466952 Αιγάλεω 6986294964 Χαϊδάρι 6945542335

ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΘΗΝΑ: Βύρωνας 6972318747 Ζωγράφου 6937271330

ΝΟΤΙΑ ΑΘΗΝΑ: Γλυφάδα 6945754555 Άλιµος 6932566460Καλλιθέα 6979829057Ν. Σµύρνη 6972098143

ΠΕΙΡΑΙΑΣ: Νίκαια 6948418381Κορυδαλλός 6948100218 Κερατσίνι 6975847329 Σαλαµίνα 6973376378

ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ: Λαυρεωτική 6939014803Βούλα-Βάρη-Βουλιαγµένη 6948o00171 Παιανία-Γλυκά Νερά 6974428095

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: Κέντρο 6976579448 5ο ∆∆ 6976738276 Νεάπολης-Συκεών 6942552216 ∆έλτα (Σίνδος) 6946535858Χαλκηδόνα (Κουφάλια) 6984419742

ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ: Πάτρα (Κέντρο) 6982605384Παραλία Πάτρας 6974977186

Σκαγιοπούλειο 6936191219Αγρίνιο 6974473540

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ: Καλαµάτα 6936018810 Κορώνη 6932422501

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ: Λοκρίδα (Αταλάντη) 6977096663 Λιβαδειά 6977684563 Φωκίδα (Άµφισσα-Ιτέα) 6973607585 Λαµία 6973344352

ΗΠΕΙΡΟΣ: Πρέβεζα 6932567576

ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: Κοζάνη 6982831776 Εορδαία (Πτολεµαΐδα) 6972814199Φλώρινα 6944548787

ΚΡΗΤΗ: Ηράκλειο 6949895565 Αγ. Ιωάννης Ηρακλείου 6944916915 Ρέθυµνο 69799225065Χανιά 6932001030

ΚΥΚΛΑΔΕΣ: Σύρος 6974169215 Νάξος 6947619631

ΚΥΠΡΟΣ: 0035-796554166

ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ:

ΑΤΤΙΚΗ: Νοσοκοµείο «Γεννηµατάς» 6977072458 Νοσοκοµείο «Αλεξάνδρα» 6946950764 Νοσ. Ασκληπιείο 6936604279 Νοσ. Νίκαιας 6972910336 Ψ.Ν.Α. 6944417885 Νοσ. «Σωτηρία» 6984067690Νοσοκοµείο «Έλενα Βενιζέλου» 6909173945 Θριάσιο νοσοκοµείο6979773546Ασφ/κά Ταµεία 6974701829ΥΠΑΑΤ 6945754555Εκπαιδευτικοί Νότιας Αθήνας 6973223771 Χρηµατοπιστωτικός-«Ενοικιαζόµενοι» ΕΤΕ 6976855566Αεροµεταφορών 6982164101

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Νοσ. ΑΧΕΠΑ 6973972804 Νοσ. «Γεννηµατάς» 6977029532 Εκπαιδευτικοί 6972167133

Νέα Φιλαδέλφεια 6948721924Ζωγράφου 6976034706Ηράκλειο Αττικής 6984194131

Νίκαια6946661893Αρχιτεκτονική 6947289596 Φιλοσοφική6982517264

ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ:

Του Γιώργου Σαπουνά

Ο λόγος στο κόµµα!

6

ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ µέσα από την ανεξάρτητη δράση της εργατικής τάξηςΟι εργάτες δηµιουργούν όλο τον πλούτο µέσα στον καπιταλισµό. Μια νέα κοινωνία απαλλαγµένη από την εκµετάλλευση, ο σοσιαλισµός, µπορεί να δηµιουργη-θεί µόνο όταν οι εργάτες πάρουν συλλογικά στα χέρια τους τον έλεγχο όλου του κοινωνικού πλούτου και όταν προγραµµατίσουν την παραγωγή και τη διανοµή σύµφωνα µε τις ανθρώπινες ανάγκες.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ και όχι ρεφορµισµόΟ καπιταλισµός δεν παίρνει διορθώσεις. Πρέπει να ανατραπεί µε την εργατική δράση. ∆εν υπάρχει κοινο-βουλευτικός δρόµος προς µια τέτοια αλλαγή.

Το κοινοβούλιο, ο στρατός, η αστυνοµία, η δικαιοσύνη, όλο το αστικό κράτος λειτουργεί για να προστατεύει τα συµφέροντα της άρχουσας τάξης. H εργατική τάξη θα χρειαστεί το δικό της κράτος, στηριγµένο στην άµεση δηµοκρατία, στα συµβούλια αντιπροσώπων απ’ τους χώρους δουλειάς, καθώς και στην εργατική πολιτοφυ-λακή.

∆ΙΕΘΝΙΣΜΟ και όχι «σοσιαλισµό σε µια χώρα» ή «σοσιαλισµό µε εθνικά χρώµατα»Η εµπειρία της Ρωσίας αποδεικνύει ότι ακόµα και µια νικηφόρα εργατική σοσιαλιστική επανάσταση, όπως ο Οχτώβρης του 1917, δεν µπορεί να επιβιώσει σε αποµόνωση. Τα καθεστώτα της ΕΣΣ∆, µετά την επι-κράτηση του σταλινισµού, όπως και τα καθεστώτα της Κίνας και των άλλων ανατολικών χωρών ήταν ή εί-ναι κρατικοί καπιταλισµοί, όπου η εκµετάλλευση και η καταπίεση της εργατικής τάξης δεν διαφέρει από τη ∆ύση. Γι’ αυτό υποστηρίζουµε τις εργατικές εξε-γέρσεις ενάντια στη γραφειοκρατική άρχουσα τάξη αυτών των χωρών.

Υποστηρίζουµε, επίσης, όλα τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήµατα που αντιστέκονται στην ιµπεριαλιστική κατα-πίεση. H δύναµη που θα τσακίσει τελειωτικά τον ιµπε-ριαλισµό είναι η ενότητα της εργατικής τάξης σε διεθνή κλίµακα, από τη Nέα Yόρκη ώς τη Σεούλ και από το Λον-δίνο ώς το Σάο Πάολο.

Aντιπαλεύουµε κάθε µορφή σοβινισµού, ρατσισµού ή σεξιστικών διακρίσεων που απειλεί να διασπάσει τους εργάτες.

Aπέναντι στην αντιτουρκική πολεµοκαπηλία της «δι-κής µας» άρχουσας τάξης, υποστηρίζουµε το σύνθη-µα Έλληνες και Tούρκοι εργάτες ενωµένοι.

Eίµαστε αντίθετοι στην καταπίεση των µειονοτήτων στη Θράκη και τη Mακεδονία και στα µέτρα αστυνό-µευσης των µεταναστών.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ της εργατικής πρωτοπορίας

H εργατική τάξη µπορεί να απελευθερώσει τον εαυτό της και όλους τους καταπιεσµένους µέσα από τη δική της δράση. Για να κερδηθούν όλα τα κοµµάτια της τάξης σ΄ αυτήν την πάλη είναι απαραίτητο να οργανωθούν τα πιο ξεκάθαρα και µαχητικά τµήµατα σε ένα επαναστα-τικό σοσιαλιστικό εργατικό κόµµα. Ένα τέτοιο κόµµα µπορεί να πείθει τους εργάτες για την επαναστατική προοπτική, παρεµβαίνοντας στους µαζικούς αγώνες. Eίµαστε αντίθετοι σε κάθε αντίληψη υποκατάστασης της τάξης, απ’ όπου και αν προέρχεται.

Επικοινωνήστε μαζί μας:•Α ΑΘΗΝΑΣ: 6957500105 •∆ΥΤΙΚΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ: 6986294964 •ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ: 6942533310

•ΒΟΡΕΙΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ: 6972036692 •ΝΟΤΙΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ: 6945754555 •ΠΕΙΡΑΙΑΣ: 6948100218 •ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ

ΑΤΤΙΚΗ: 6939014803 •ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 6972878820

•∆ΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΑ: 6972814199

•∆ΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑ∆Α: 6973235894 •ΚΡΗΤΗ: 6976332197

•ΚΥΚΛΑ∆ΕΣ: 6945077461 •ΚΥΠΡΟΣ: 0035-796554166

Η ∆

ΙΕΘ

ΝΙΣ

ΤΙΚ

Η Ε

ΡΓΑ

ΤΙΚ

Η Α

ΡΙΣ

ΤΕΡ

Α Π

ΑΛ

ΕΥΕΙ

ΓΙΑ

:

της τάξης, απ’ όπου και αν προέρχεται.

ένε ότι...

29 ΑΠΡΙΛΗ 2015

Αποδοµώντας την κυρίαρχη ιδεολογία

ένε ότι...Αποδοµώντας την κυρίαρχη ιδεολογίαΑποδοµώντας την κυρίαρχη ιδεολογία

Η µετανάστευση είναι τόσο παλιά όσο και ο άνθρωπος. Σε όλη τη διάρκεια της προϊστορίας οι πλη-θυσµοί µετακινούνταν διαρκώς,

µε κίνητρο την αναζήτηση τροφής –δηλα-δή την επιβίωση. Στο πέρασµα των χρόνων οι λόγοι που έκαναν τους ανθρώπους να εγκαταλείπουν τον τόπο όπου γεννήθηκαν και να αναζητούν νέο τόπο εγκατάστασης, άλλαξαν. Αλλά είτε πρόκειται για οικονοµι-κούς µετανάστες, που αναζητούν εργασία σε χώρες µε καλύτερη οικονοµική κατάσταση, είτε για προσφυγικά κύµατα εξαιτίας πολέ-µων, δικτατοριών ή διώξεων συγκεκριµένων πληθυσµών για πολιτικούς ή θρησκευτικούς λόγους, αλλά και για λόγους καταστροφής του περιβάλλοντος όπου ζούσαν, το κίνητρο παραµένει η επιβίωση.

Εποµένως µια πρώτη απάντηση στο ερώτη-µα «αν χωράµε άλλους» είναι ότι δεν έχει ση-µασία να αναρωτιόµαστε, αφού οι προσφυ-γικές και µεταναστευτικές ροές δεν είναι κάτι που µπορεί να καθοριστεί από τις ανάγκες και τις δυνατότητες των χωρών υποδοχής, αλλά εξαρτώνται από το πόσοι άνθρωποι δεν µπο-ρούν να επιβιώσουν στη χώρα τους (π.χ. από την ίδια την Ελλάδα του µνηµονίου έφυγαν 200.000 άνθρωποι, επειδή δεν µπορούσαν να επιβιώσουν). Είναι σαν να αναρωτιέται κανείς αν µπορούµε να αντέξουµε άλλο σεισµό.

Όπως ένα φυσικό φαινόµενο δεν µπορεί να αποτραπεί, µε τον ίδιο ακριβώς τρόπο δεν µπορεί να εµποδίσει κανείς τους ανθρώπους να προσπαθήσουν να επιβιώσουν. Όσο αντί-ξοες κι αν είναι οι συνθήκες, όσους φράχτες κι αν χτίσεις κι όσες επαναπροωθήσεις στα θαλάσσια σύνορα κι αν κάνεις, δεν θα απο-τρέψεις τους ανθρώπους από το να προσπα-θήσουν να µετεγκατασταθούν κάπου όπου έχουν πιθανότητες επιβίωσης, τη στιγµή που στη χώρα τους αυτό δεν είναι δυνατό. Το µόνο που θα «καταφέρεις» είναι να οδηγείς περισ-σότερους από αυτούς τους ανθρώπους στο θάνατο. Εποµένως πρέπει να είναι καθαρό σε όλους όσοι ζητούν τον περιορισµό της µετα-νάστευσης ότι στην ουσία ζητούν να οδηγού-νται περισσότεροι άνθρωποι στο θάνατο.

Ωστόσο, αν δεχτούµε ως υπόθεση εργα-σίας ότι µπορούν να περιοριστούν οι µε-ταναστευτικές και προσφυγικές ροές και αναρωτηθούµε «πόσους χωράµε» τότε µια παράµετρος που πρέπει να λάβουµε υπόψη είναι «ποιος ρωτάει». Για τους καπιταλιστές και το µεγάλο κεφάλαιο το πόσοι µετανά-στες χωράνε εξαρτάται από το πόση ανάγκη έχουν σε εργατική δύναµη. Σε περιόδους καπιταλιστικής ανάπτυξης, όταν δηλ. υπάρ-χει ανάγκη για εργατικά χέρια, οι µετανάστες και οι πρόσφυγες αποτελούν µια πρώτης τάξης δεξαµενή εργατικής δύναµης, αφού η δυσµενής θέση στην οποία βρίσκονται τους κάνει πιο ευάλωτους στην εργοδοτική

αυθαιρεσία και είναι πιο εύκολο να γίνουν αντικείµενο εργασιακής εκµετάλλευσης.

Στην Ελλάδα το είδαµε να συµβαίνει αυτό στην περίοδο της «ευηµερίας» και των Ολυµπιακών έργων. Οι µετανάστες τότε δεν αποτελούσαν πρόβληµα. Σε περι-όδους κρίσης, όµως, οι ντόπιοι πληθυσµοί µπορούν να καλύψουν αυτές τις ανάγκες, ενώ τα υψηλά ποσοστά ανεργίας κάνουν και τους ντόπιους εξίσου ευάλωτους στην εκµετάλλευση των εργοδοτών. Οι µετανά-στες λοιπόν τότε γίνονται «περιττοί».

Για τους εργάτες, όµως, το ερώτηµα δεν έχει κανένα νόηµα. Η οικονοµική τους κα-τάσταση µέσα στον καπιταλισµό δεν εξαρ-τάται από το πόσοι µετανάστες υπάρχουν, αλλά από διάφορους άλλους παράγοντες, όπως το αν είναι περίοδος ανάπτυξης ή κρί-σης, το αν έχουν δυνατά σωµατεία, το αν εί-ναι αρκετά οργανωµένοι ώστε να διεκδικούν τα δικαιώµατά τους από τους εργοδότες.

Σε περιόδους µεγάλης κρίσης, όπως η σηµερινή, γίνεται σαφές ότι κανείς µας δεν «χωράει». ∆εν χωράνε άλλοι άνεργοι, δεν χωράνε άλλοι συνταξιούχοι, δεν χωράνε άλλοι ανασφάλιστοι στα νοσοκοµεία, δεν χωράνε άλλα παιδιά στα σχολεία. Οι κοινω-νικές δοµές δεν επαρκούν για τους φτω-χούς και γίνεται ακόµα πιο εµφανές ότι µε τους µετανάστες και τους πρόσφυγες µας συνδέουν κοινά προβλήµατα και πρέπει να δώσουµε κοινούς αγώνες.

Για τη φτώχεια και την εξαθλίωση δεν φταίει ο αριθµός των πιο φτωχών και πιο εξαθλιωµένων. Άρα το ερώτηµα για τον κό-σµο µας δεν είναι «πόσοι χωράνε», αλλά τι µπορούµε να κάνουµε όλοι µαζί για να ανα-τρέψουµε αυτή την κατάσταση. Και ασφα-λώς, σηµασία έχει να υπάρχει και νοµο-θεσία που θα προστατεύει τα δικαιώµατα ΟΛΩΝ των εξαθλιωµένων.

Τα τελευταία χρόνια η µεγάλη ανατα-ραχή σε πολλές περιοχές του κόσµου έχει ως αποτέλεσµα ο αριθµός των προσφύγων κάθε χρόνο να είναι συγκρίσιµος µε αυτόν που είχε προκαλέσει ο Β’ Παγκόσµιος Πόλε-µος. Τις ιµπεριαλιστικές δυνάµεις λίγο τις ενδιαφέρει αν οι πρόσφυγες είναι τα θύµα-τα των πολιτικών και των πολέµων που οι ίδιες προκαλούν –θέλουν τα οφέλη από τις πολιτικές αυτές, αλλά δεν θέλουν να αντι-µετωπίσουν τα προβλήµατα που δηµιουρ-γούν στα θύµατά τους.

Από την άλλη µεριά, η κρίση του καπιτα-λισµού έχει δηµιουργήσει νέα κύµατα οι-κονοµικής µετανάστευσης και αύξηση της φτώχειας και της ανεργίας σε πολλές χώρες που πριν ήταν σε πολύ καλύτερη κατάστα-ση. Η απάντηση σε όλα αυτά µπορεί να εί-ναι µόνο µία. Κοινοί αγώνες ντόπιων και µε-ταναστών σε όλον τον κόσµο ενάντια στον ιµπεριαλισµό και τους καπιταλιστές.

∆εν χωράµε άλλους µετανάστες

ΠΟΛΙΤΙΚΗ 729 ΑΠΡΙΛΗ 2015

Έ τυχε µεγάλης αναπαραγωγής άρθρο του Mark Gilbert στο Bloomberg που, ξεκινώντας από ένα απόφθεγµα του Βιτγκεν-

στάιν, υπογραµµίζει την αβεβαιότητα της διεθνούς ελίτ των αγορών απέναντι στην τελευταία φάση της ελληνικής κρίσης: «Η Ελλάδα δεν είναι κάτι, αλλά δεν είναι και τί-ποτα», είναι ο τίτλος που συµπυκνώνει το συµπέρασµά του. Ο ίδιος ο Βιτγκενστάιν έλεγε ότι «το να προσπαθήσεις να συζητή-σεις για προσωπικά βιώµατα όπως ο πόνος δεν είναι κάτι, αλλά ούτε και τίποτα».

Το βασανιστικό δίληµµα ανάµεσα στο «κάτι» και στο «τίποτα» διατρέχει το θρί-λερ της διαπραγµάτευσης της κυβέρ-νησης µε τους δανειστές. Η κυβέρνηση επένδυσε πολλά στην ενδιάµεση συµ-φωνία της 20ής Φεβρουαρίου επιδιώ-κοντας να κερδίσει «κάτι»: λίγο χρόνο και λίγο χρήµα. Τουλάχιστον τα 7,2 δισ. ευρώ της υπό παράταση δανειακής σύµβασης µε τα οποία θα µπορούσε να ελαφρύνει δανειακές υποχρεώσεις άνω των 24 δισ. ευρώ εντός του έτους. Απέναντι σ’ αυτό το «κάτι» οι δανειστές αντιπαράθεσαν ένα µεγαλοπρεπές «τίποτα». Αφενός έχουν ροκανίσει το µισό και πάνω της τετράµη-νης παράτασης, καταλογίζοντας µάλιστα στην κυβέρνηση την ευθύνη. Αφετέρου δεν έχουν δώσει ίχνος χρήµατος. Αντι-θέτως, έχουν εξωθήσει την κυβέρνηση να στραγγίξει τα διαθέσιµα των δηµόσι-ων φορέων προκειµένου να πληρωθούν κατά προτεραιότητα οι δανειστές.

Τελικά, η σχέση που έχει διαµορφωθεί µεταξύ δανειστών και Ελλάδας υπερ-βαίνει το πλαίσιο εκτέλεσης ακόµη και µιας κανονικής τοκογλυφικής δανειακής σύµβασης. Ενώ ο οφειλέτης δεν έχει κα-θυστερήσει ούτε ευρώ ώριµου χρέους, ο δανειστής έχει εδώ και ένα χρόνο κη-ρύξει «στάση δανεισµού», απαιτώντας από τον οφειλέτη πράγµατα που ουδεµία σχέση µε την καλή εκτέλεση της δανεια-κής σύµβασης έχουν. Φανταστείτε, για παράδειγµα, ότι έχετε ένα στεγαστικό δάνειο υπό τµηµατική εκταµίευση και µε παράλληλη εξόφλησή του. Η τράπεζα, ενώ πληρώνεται κανονικά και διασφαλί-ζεται επαρκώς µε την υποθήκη στο ακί-

νητό σας, απαιτεί προκειµένου να σας χορηγήσει τις επόµενες δανειακές δόσεις να περιοριστείτε σε ένα γεύµα τη µέρα, να κόψετε το χαρτζιλίκι στα παιδιά σας, να πουλήσετε τα έπιπλά σας, ή να βγάλε-τε στο κλαρί την ή τον σύζυγό σας.

Έναντι του «τίποτα» ζητούν «τα πάντα»Για το «τίποτα» που µέχρι στιγµής παρέ-χουν οι δανειστές απαιτούν από την κυ-βέρνηση όχι απλώς «κάτι», αλλά σχεδόν τα πάντα. Απαριθµούµε: Πρώτον, ενώ η κυβέρνηση επιχείρησε να αναγάγει τη συµφωνία σε πολιτική διαδικασία κορυ-φής, το «άτυπο» Eurogroup επέβαλε ως κατ’εξοχήν πολιτική διαδικασία την «τε-χνική διαβούλευση» µε τους θεσµούς της πρώην τρόικας («πρώτα συµφωνία µε τους θεσµούς και ύστερα πολιτική απόφαση»). ∆εύτερον, ενώ η κυβέρνη-ση προσπάθησε να δώσει έντονη επικοι-νωνιακή χροιά στη διαπραγµατευτική οµάδα, µε τη φιλοδοξία να προκαλέσει σύγχυση και ρήγµατα µεταξύ των εταί-ρων, κατέληξε η ίδια θύµα της µετωπι-κής, επικοινωνιακής αντεπίθεσης των δανειστών και υποχρεώθηκε να αλλάξει ρόλους και πρόσωπα στη διαπραγµά-τευση (bulling κατά Βαρουφάκη και ανασύνθεση οµάδας). Ανεξαρτήτως προθέσεων, η εξέλιξη καταγράφεται ως επικοινωνιακή ήττα. Τρίτον, ενώ η «τεχνική» διαπραγµάτευση ξεκίνησε µε την προϋπόθεση ότι δεν συζητούνται νέα λιτότητα και νέα µέτρα «εσωτερικής υποτίµησης», η πλευρά των δανειστών έχει µεταθέσει τη συζήτηση ακριβώς σε αυτό το πεδίο (συντάξεις, εργασια-κά, ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ), επιδιώκοντας υπο-χώρηση της κυβέρνησης. Η συζήτηση για δηµοσιονοµικά «ισοδύναµα» σχεδόν εξαφανίστηκε, παρότι η τελευταία λίστα Βαρουφάκη εκπλήρωνε το πρόσχηµα της κοστολόγησης που απαιτούσαν οι δανειστές. Τέταρτον, ακόµη και η λογι-στική βάση της συζήτησης, η µείωση του στόχου για πρωτογενές πλεόνασµα, έχει προφανέστατα υπονοµευτεί από τον χρηµατοδοτικό στραγγαλισµό. Η επίτευξη πλεονάσµατος 1,2% -1,5% κα-θίσταται πολύ δυσκολότερη χωρίς πρό-σθετες περικοπές ή φόρους, καθώς οι µακροοικονοµικές προβλέψεις επιδει-

νώνονται, το δηµοσιονοµικό και χρηµα-τοδοτικό κενό διευρύνονται.

Εκτροπή στη «συµµόρφωση» Το αποτέλεσµα της τακτικής των δα-νειστών, στην οποία ζωτικό ρόλο έχει παίξει το ιδιότυπο µέτωπο που έχει συ-γκροτήσει ο Σόιµπλε µε τις ηγεσίες ΕΚΤ και ∆ΝΤ, είναι ότι έχουν εκτρέψει την επαναδιαπραγµάτευση σε µια διαδικα-σία «συµµόρφωσης» στο πνεύµα του µνηµονίου, έξω από το οποίο υπάρχει µόνο χρεοκοπία και Grexit. Ακόµη κι αν στο κορυφαίο επίπεδο της ευρωπαϊκής ηγεσίας (Μέρκελ, Ολάντ, Γιούνκερ) επι-κρατεί µια πιο διαλλακτική και ρεαλιστι-κή προσέγγιση αυτού που αποκαλείται «έντιµος συµβιβασµός», δεν είναι διόλου βέβαιο ότι αυτός είναι αποδεκτός από τα εξαιρετικά αυτονοµηµένα κέντρα ισχύ-ος της πολυµερούς διαπραγµάτευσης, όπως είναι το ∆ΝΤ, η ΕΚΤ, η Κοµισιόν και οι γραφειοκράτες- τεχνοκράτες που τα πλαισιώνουν. Τελευταίες χαρακτηριστι-κές ενδείξεις: ο επίτροπος Ντοµπρόβσκις προαναγγέλλει αναθεώρηση του στό-χου για την ανάπτυξη, γνωρίζοντας ότι αυτό θα επιδεινώσει τα «λογιστικά» της διαπραγµάτευσης. Το ∆ΝΤ επιµένει µετ’ επιτάσεως σε περικοπές συντάξεων και περαιτέρω απορύθµιση της εργασίας και των αγορών, γνωρίζοντας ποια πολιτική πίεση ασκούν αυτά στην κυβέρνηση. Και πάνω απ’ όλους η ΕΚΤ αγνοεί επιδεικτι-κά τις προειδοποιήσεις της κυβέρνησης για το «στράγγισµα» των ταµείων, επιµέ-νοντας στο «δόγµα»: ρευστότητα (ELA) µόνον όσο είναι φερέγγυες και κεφαλαι-ακά επαρκείς οι τράπεζες. Ποιος το κρίνει αυτό; Μα, η ίδια η ΕΚΤ, φυσικά.

Ο φαύλος κύκλος χρεοκοπίας-Grexit Οι τρεις αυτονοµηµένοι θεσµοί -οι δυο τους, ΕΚΤ και ∆ΝΤ, εξ ορισµού πολιτικά ανεξέλεγκτοι- κάνουν χοντρό παιχνίδι γύρω από το «κάτι» και το «τίποτα» που µπορεί να προκαλέσει στην Ευρωζώνη µια ελληνική χρεοκοπία ή ένα συνακόλουθο (;) Grexit. Αποκρύπτοντας τη σύγκρουση συµφερόντων που προκύπτει από τη δι-πλή τους ιδιότητα ως δανειστές (του 80% του ελληνικού χρέους) και ως «ανεξάρτη-τοι αξιολογητές» του οφειλέτη, τροφοδο-

τούν τον φαύλο κύκλο αυτοεκπληρούµε-νης προφητείας, στην οποία επιχειρούν να εγκλωβίσουν την κυβέρνηση. Στο ένα άκρο του φαύλου κύκλου είναι το «τίπο-τα», ή «σχεδόν τίποτα», δηλαδή µια αθέ-τηση πληρωµής, την οποία η ΕΚΤ και το ∆ΝΤ πολύ θα ήθελαν να αντιµετωπίσουν ως χρεοκοπία εντός ευρώ, χωρίς συνέ-πειες σε κανένα άλλο πλην της Ελλάδας. Στο άλλο άκρο του κύκλου είναι το «κάτι» (αλλά πόσο ακριβώς;), δηλαδή το Grexit. Το οποίο καθίσταται οδυνηρός µονόδρο-µος αν, έπειτα από µια χρεοκοπία και ενώ-πιον ενός bank run, η ΕΚΤ σταµατήσει να δέχεται ελληνικά οµόλογα και κλείσει και την τελευταία στρόφιγγα ρευστότητας, τον ELA. Τότε η προφητεία θα έχει εκπλη-ρωθεί. Αλλά ως προµελετηµένος φόνος (της Ελλάδας) και ως κατά λάθος βαρύς αυτοτραυµατισµός (της Ευρωζώνης).

Ο φαύλος κύκλος θα µπορούσε να σπάσει, αν υπήρχε ίχνος ειλικρίνειας στη στάση και στις διακηρύξεις των δανει-στών, µε δυο απλά βήµατα. Πρώτον, µια συµφωνία µείωσης και αναδιάρθρωσης του χρέους εδώ και τώρα θα καθιστούσε περιττή µια ελληνική χρεοκοπία, ακόµη κι αν τον Μάιο δεν πληρωνόταν η οφειλή 1 δισ. στο ∆ΝΤ. ∆εύτερον, αν η ΕΚΤ παί-ξει το ρόλο του δανειστή έσχατης κατα-φυγής και εγγυητή των τραπεζών, τότε οφείλει να ανακοινώσει εδώ και τώρα ότι διαθέτει όλους τους αναγκαίους πόρους για να ακυρώσει µια «έφοδο στο γκισέ». Ούτε το ένα θα γίνει ούτε το άλλο, αν και θα ήταν αυτονόητα στο πλαίσιο µιας νοµισµατικά κυρίαρχης χώρας ή µιας κυ-ρίαρχης νοµισµατικής ένωσης. ∆εν θα γίνει πριν οι δανειστές επιβάλουν στην κυβέρνηση έναν όχι έντιµο, αλλά πολιτι-κά οδυνηρό συµβιβασµό. Η µόνη λύση που έχει η κυβέρνηση είναι να τα προκα-λέσει. Και µοναδικό της µέσο τώρα είναι να µην πληρώσει το χρέος προς το ∆ΝΤ, τον Μάιο και τον Ιούνιο.

Οι δανειστές απαιτούν από την κυ-βέρνηση «τα πάντα», υποσχόµενοι «το τίποτα», για να αποφευχθεί «το κάτι». Για να απεγκλωβιστεί απ’ αυτή την παγίδα η κυβέρνηση έχει την ευκαιρία να την αντι-στρέψει. Να κάνει «το κάτι» και να µην δεσµευτεί για «τίποτα» που να περιέχει λιτότητα ή ολίγη από µνηµόνια. Ύστερα, «τα πάντα» είναι πιθανά.

Ανάµεσα στο «κάτι» και στο «τίποτα»Του Γιάννη Κιµπουρόπουλου

ΕΡΓΑΤΙΚΑ8 29 ΑΠΡΙΛΗ 2015

Επιµέλεια: Θοδωρής Πατσατζής

εργατικ ύς χώρ υς εργατικ ύς χώρ υς

Την ώρα που η εφηµερίδα µας έµπαινε για εκτύπωση στο τυπογραφείο αναµενόταν να ψηφιστεί στη Βουλή η επαναλειτουρ-γία της ΕΡΤ. Η επαναλειτουργία της δη-µόσιας τηλεόρασης είναι πολύ σηµαντικό γεγονός για το κίνηµα. Το νοµοσχέδιο, παρά τα όποια κενά, είναι σε θετική κατεύ-θυνση και ανοίγει το δρόµο για να υπάρξει µια πραγµατικά δηµόσια ΕΡΤ.

Ζητήµατα που πρέπει να επιλυθούν για να αποκατασταθεί πλήρως το µαύρο που είχε πέσει στην ΕΡΤ είναι η επαναπρόσλη-ψη των συµβασιούχων ορισµένου χρό-νου που δούλευαν στην ΕΡΤ όταν έκλεισε

και οι οποίοι σύµφωνα µε το νοµοσχέδιο απλά θα µοριοδοτηθούν όταν γίνουν προ-σλήψεις στον δηµόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα. Από τον σχετικό διάλογο στην αρµόδια επιτροπή της Βουλής φαίνεται ότι στα θετικά είναι και η πλήρης επανα-λειτουργία όλων των δοµών της ΕΡΤ, των τριών τηλεοπτικών καναλιών, όλων των ραδιοφώνων και όλων των ΕΡΑ, του ιντερ-νετικού χώρου, των µουσικών συνόλων και της Ραδιοτηλεόρασης, χωρίς να ξεκα-θαρίζεται πλήρως το αίτηµα των εργαζο-µένων της ΕΡΤ 3 για πλήρη αυτοτέλεια και αυτοδυναµία του καναλιού.

Στις 22 Απρίλη πραγµατοποιήθηκαν οι εκλογές του Πανελλήνιου Συλλόγου Ερ-γαζοµένων στον ΟΑΕΕ.

Οι δυνάµεις της ριζοσπαστικής και ενωτικής Αριστεράς σηµείωσαν µεγάλη άνοδο, τριπλασιάζοντας σχεδόν το πο-σοστό τους και τις ψήφους που πήραν και καταλαµβάνοντας τη δεύτερη θέση.

Η Συνδικαλιστική Αλλαγή είχε στο παρελθόν αναφορά στην ΠΑΣΚΕ, ενώ η Ανατροπή και η Υπέρβαση προέρχο-νται από πιο συντηρητικά κόµµατα και ακροατήρια, παρόλο που προσπαθούν να εµφανιστούν ως «ανεξάρτητοι». Τώρα βέβαια (βοηθούσης και της συγκυβέρ-νησης Ν∆-ΠΑΣΟΚ) οι διαφορές µεταξύ τους έχουν µειωθεί, ενώ και οι µετα-γραφές µεταξύ των τριών παραπάνω συνδυασµών ήταν, πριν από τις εκλογές,

σε καθηµερινή σχεδόν βάση. Συνολι-κά καταγράφουν φθορά, χάνοντας 287 ψήφους η Συνδικαλιστική Αλλαγή, που χάνει ύστερα από αρκετά χρόνια την αυ-τοδυναµία, και 169 ψήφους µαζί οι δύο συντηρητικές παρατάξεις.

Μεγάλη πτώση είχε και η Αγωνιστι-κή Συνεργασία (ΠΑΜΕ), που έχασε και τις δύο έδρες που είχε στο ∆Σ µε πτώ-ση 168 ψήφων. Είναι σαφές ότι µεγάλο τµήµα εργαζοµένων, απογοητευµένο από τη δράση των παρατάξεων που συµµετείχαν στο ∆Σ, δεν προσήλθε να ψηφίσει, ενώ υπάρχει και µείωση του προσωπικού του Οργανισµού τα τελευταία χρόνια. Αυτό δεν αλλάζει τη σηµαντική επιτυχία της Αριστερής Κί-νησης (ΜΕΤΑ).

Η άνοδος της Αριστερής Κίνησης δεν

συνδέθηκε µε ευκαιριακές συµµαχίες µε δυνάµεις από τις παλιές παρατάξεις του δικοµµατισµού, ούτε και µε υπο-σχέσεις ή υπόνοιες για κυβερνητικό συνδικαλισµό. Βασίστηκε σε µια συνέ-πεια και προσήλωση στους αγώνες, ως όπλο για να απαντήσουµε απέναντι στις επιθέσεις που δεχόµαστε. Τα ποσοστά µας αυξήθηκαν κυρίως στην Αθήνα, όπου παρεµβαίνουµε πιο πολλά χρόνια και µε µεγαλύτερη µαζικότητα και η καταγραφή µας στους αγώνες είναι πιο φανερή.

Με τη λογική των αγώνων θα συνεχί-σουµε να πορευόµαστε, για να κερδί-σουµε πίσω αυτά που χάσαµε την περίο-δο της κρίσης, αλλά και για να χτίσουµε συλλογικά µια πιο δίκαιη κοινωνία, χωρίς εκµετάλλευση.

Χρήστος Βαγενάς, εκπρόσωπος της Αριστερής Κίνησης Εργαζοµένων ΟΑΕΕ και µέλος του ∆Σ της ΠΟΠΟΚΠ

Συµπληρώνονται 129 χρόνια από τον ηρω-ικό ξεσηκωµό των εργατών, ντόπιων και µεταναστών, στις ΗΠΑ το 1886 για τη διεκδίκηση του 8ώρου. Οι αγώνες των εργατών χρειάζεται να επανέλθουν στο προσκήνιο. Είναι αυτοί οι αγώνες που κέρ-δισαν χρόνια τώρα µεγάλες κατακτήσεις.

Είναι αυτοί οι αγώνες που στην Ελλά-δα τη διετία 2010-2012 οδήγησαν στην απονοµιµοποίηση των νεοφιλελεύθερων µνηµονιακών πολιτικών και εκτόξευσαν τα εκλογικά ποσοστά της Αριστεράς, φέρνοντας τελικά πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του περασµένου Γενάρη. Είναι αυτοί οι αγώνες που επέβαλαν την απαί-τηση για διαγραφή του µεγαλύτερου µέρους του χρέους, για επαναπρόσληψη των απολυµένων και των διαθεσίµων στο ∆ηµόσιο, για επαναλειτουργία των νοσο-κοµείων που έκλεισαν, για επαναφορά του κατώτατου µισθού στα 751 ευρώ, για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, για επανα-κρατικοποίηση των ιδιωτικοποιηµένων δηµόσιων οργανισµών, για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και των χαρατσιών. Είναι αυτοί οι αγώνες που έκαναν τα παραπάνω µέρος

του προγράµµατος του ΣΥΡΙΖΑ και τον έφεραν στην κυβέρνηση.

Η πρώτη κόκκινη Πρωτοµαγιά, µετά τις εκλογές του Γενάρη, µπορεί µε τη µαζική συµµετοχή στην απεργία και τη συγκέντρωση να παίξει αυτό το διάστη-µα καταλυτικό ρόλο. Ως απάντηση στους εκβιασµούς των δανειστών και των καπι-ταλιστικών «θεσµών». Με την απαίτηση να σταµατήσει η κυβέρνηση να πληρώ-νει το κρατικό χρέος. Με την απαίτηση να εφαρµοστεί πλήρως το πρόγραµµα της ∆ΕΘ και του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Με την απαίτηση να µη θυσιαστεί ο λαός αλλά οι υπαίτιοι της κρίσης: οι βιοµήχα-νοι, οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές.

Αυτή η συγκέντρωση απαιτούσε πράγ-µατα που δυστυχώς ως τώρα δεν έχουν γίνει, όπως η έγκαιρη ενεργοποίηση των δυνάµεων του ΜΕΤΑ στους χώρους δου-λειάς, που θα έβαζε την πίεση για µια ενω-τική συγκέντρωση και δεν θα καταλήγαµε πάλι σε 3 διαφορετικές (Μουσείο, Σύνταγ-µα και Χαυτεία). Παραµένει όµως η δυνα-τότητα να υπάρξει η ενεργοποίηση των Οργανώσεων Μελών του ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε

χώρο και σε κάθε γειτονιά, ώστε να εκ-φραστεί εκεί που πραγµατικά µετράει και που γίνεται ξεκάθαρο στα µάτια όλων, δη-λαδή στο δρόµο, η στήριξη του κόσµου στο πρόγραµµα του ΣΥΡΙΖΑ.

Με εξορµήσεις σε πλατείες και χώρους δουλειάς, µε ντουντούκες που θα καλούν τον κόσµο στη διαδήλωση, µε προσυγκε-ντρώσεις από νωρίς σε κάθε γειτονιά που θα καταλήγουν στις 10.30 στα Χαυτεία. Το µήνυµα πρέπει να είναι σαφές και δυνατό. Η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ µπορούν να δώσουν λύση στο αδιέξοδο, ανατρέποντας τη λιτό-τητα, µε αγώνες και αλληλεγγύη, µη υπο-κύπτοντας στους εκβιασµούς της τρόικας.

Ακόµη κι αν όλα αυτά δεν γίνουν µέχρι την 1η Μάη, απαιτούν εγρήγορση και ορ-γανωτικότητα για τη συνέχεια. Για να ξανα-δυναµώσουν οι εργατικές κινητοποιήσεις και να θέσουν ξεκάθαρα το ζήτηµα. Από την κρίση µπορεί να βγει µόνο η µία πλευ-ρά νικήτρια. Η εργατική τάξη, ο λαός, µε τους αγώνες του, µε την παύση πληρωµών του χρέους, µε το δρόµο να ανοίγει για να ανατρέψουµε πλήρως τη λιτότητα, για να τα πάρουµε όλα πίσω, για το σοσιαλισµό.

Απεργία στο Νεώριο

Μεγάλη άνοδος της ριζοσπαστικής Αριστεράςστο Συνδικάτο Εργαζοµένων ΟΑΕΕ

1η Μάη: Όλοι και όλες στις συγκεντρώσεις

Σε απεργιακές κινητοποιήσεις βρίσκονται από τη ∆ευτέρα 20/4 οι εργαζόµενοι του Ναυπηγείου «Νεώριο Νέα ΑΕ» στη Σύρο. Οι εργαζόµενοι διεκδικούν την καταβολή των δεδουλευµένων τους για τους τελευταίους 4 µήνες. Πρόκειται για 400 εργαζόµενους, 250 µόνιµους και 150 έκτακτους, που πή-ραν την απόφαση σε µαζική Γενική Συνέ-λευση που πραγµατοποίησαν στις 17/4.

Για να σταµατήσουν την απεργία, οι εργα-ζόµενοι απαιτούν την εξόφληση των µισών τουλάχιστον δεδουλευµένων τους (δηλ. 2 από τους 4 µήνες που τους οφείλονται συνο-λικά). Μάλιστα συνεχίζουν µε περίσσια απο-φασιστικότητα µετά και την απόφαση του

Πληµµελειοδικείου Σύρου, που έκρινε νόµι-µη την απεργία τους. Μια απόφαση που βο-ήθησε στο να σπάσει το κλίµα τροµοκρατίας που προσπάθησε να στήσει η εργοδοσία. Όµως το βασικό εργαλείο για να τελειώσει οριστικά η ασυδοσία των εργοδοτών είναι η επανακρατικοποίηση των ναυπηγείων. Μια κρατική ναυπηγική και κατασκευαστική βιοµηχανία είναι η µόνη λύση ώστε από τη µια να µπορούν να κατασκευαστούν πλοία που θα καλύπτουν οι ανάγκες µετακίνησης σε όλα τα νησιά και τα λιµάνια της χώρας µε ασφάλεια και από την άλλη να δώσει θέσεις εργασίας σε χιλιάδες εργαζόµενους στην επισκευή, σε λιµενεργάτες και ναυτεργάτες.

Επαναλειτουργεί η ΕΡΤ

ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ Ε∆ΡΕΣ ΨΗΦΟΙ ΠΟΣΟΣΤΑ

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗ-ΣΗ (ΜΕΤΑ)

3(0)

243(107)

17,57%(5,66%)

ΣΥΝ∆ΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ (ΠΑΣΚΕ)

7(8)

697 (984)

50,40%(52,10%)

ΑΝΑΤΡΟΠΗ(∆ΑΚΕ 1)

3(2)

239(256)

17,28%(13,55)

ΥΠΕΡΒΑΣΗ(∆ΑΚΕ 2)

2(3)

148 (300)

10,70%(15,88)

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ (ΠΑΜΕ)

0(2)

56(224)

4,05%(11,86)

Τα αποτελέσµατα και οι έδρες (σε παρένθεσητα αποτελέσµατα των προηγούµενων εκλογών)

ΕΡΓΑΤΙΚΑ 929 ΑΠΡΙΛΗ 2015

Τ ην πρώτη µέρα του Απρίλη, ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας εξήγγειλε, επισκεπτόµενος το υπουργείο Υγείας, την κατάρ-

γηση των χαρατσιών και τις 4.500 προ-σλήψεις για το 2015. Αυτές οι εξαγγελίες είναι σε σωστή κατεύθυνση και δίνουν τη δυνατότητα σε όλους µας, εργαζό-µενους στη δηµόσια υγεία, χρήστες των υπηρεσιών δηµόσιας υγείας και ακόµη και στους εκατοντάδες χιλιάδες ανασφά-λιστους, να παλέψουµε ώστε αυτές να γίνουν πράξη και ταυτόχρονα να υπάρ-ξει πίεση προς την πλήρη εφαρµογή του προγράµµατος του ΣΥΡΙΖΑ που θέτει την υγεία ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως εµπόρευµα. Η άµεση κατάργηση του 5ευρου πρέπει να συµπληρωθεί εξίσου άµεσα µε την κατάργηση του ενός ευρώ ανά συνταγή και την ίδρυση δηµόσιου δικτύου της πρωτοβάθµιας φροντίδας ανοιχτού και δωρεάν για όλους.

Η οικονοµική ασφυξία που έχουν επιβά-λει οι δανειστές και η οποία επιδεινώθηκε από τη συµφωνία της 20ής Φλεβάρη έφε-ρε κακά µαντάτα. Οι δαπάνες για τη δηµό-σια υγεία µειώθηκαν στα 1,3 δισ. ευρώ από 1,8 που προέβλεπε ο προϋπολογισµός για το 2015, µε αποτέλεσµα να επιδεινώνεται η κατάσταση του δηµόσιου συστήµατος υγείας. Την ώρα µάλιστα που οι ανασφά-λιστοι ξεπερνούν τα 2.000.000, κάτι που σηµαίνει ότι θα αυξηθεί σε πολύ µεγάλο βαθµό η προσέλευση σε όλες τις δηµόσι-ες δοµές υγείας. Η κατάργηση των χαρα-τσιών, οι 4.500 προσλήψεις και οι δοµές δηµόσιας υγείας απειλούνται από την έκ-βαση των «διαπραγµατεύσεων» µε τους «εταίρους».

Την ίδια ώρα, οι µνηµονιακές διοική-σεις, που δεν έχουν αποµακρυνθεί, συ-νεχίζουν απτόητες τη «βρόµικη» δουλειά για την οποία είχαν τοποθετηθεί σε αυτά τα πόστα, ενώ κάθε λογής εργολάβοι λεηλατούν το δηµόσιο σύστηµα υγείας και καταπατούν βάναυσα τα εργασιακά δικαιώµατα των καθαριστριών, των φυ-λάκων κ.ά. εργαζοµένων στα δηµόσια νοσοκοµεία.

Είναι απαραίτητο οι Οργανώσεις Με-λών του ΣΥΡΙΖΑ να πάρουν άµεσα πρω-τοβουλίες στην κατεύθυνση να γίνουν πράξη οι εξαγγελίες της κυβέρνησης και το προεκλογικό πρόγραµµα του ΣΥΡΙΖΑ, να γίνει πράξη ένα νέο µνηµόνιο υπέρ της δηµόσιας υγείας.

Στα νοσοκοµεία οι γιατροί διεκδίκη-σαν και διεκδικούν την καταβολή των απλήρωτων εφηµεριών. Λεφτά υπάρ-χουν για να αποπληρωθούν πλήρως οι εφηµερίες των γιατρών και να χρηµα-τοδοτηθεί η δηµόσια υγεία. Φορολο-γώντας τα τεράστια κέρδη των µεγάλων επιχειρήσεων ή επανακρατικοποιώντας οργανισµούς όπως ο ΟΠΑΠ. Οι νοσο-κοµειακοί γιατροί, ειδικευόµενοι και ειδικοί, οφείλουν από κοινού µε τους υπόλοιπους εργαζόµενους στα δηµό-σια νοσοκοµεία να συµβάλουν, ενη-µερώνοντας τον κόσµο και µε γενικές συνελεύσεις, στην προσπάθεια για µια πραγµατικά δηµόσια και δωρεάν υγεία για όλους.

Του Θοδωρή Πατσατζή

Ισχυρίζονται πολλοί ότι λόγω των χρη-µάτων που πρέπει να δοθούν ως απο-ζηµίωση στους διοικητές των νοσοκο-µείων δεν είναι δυνατή προσωρινά η αλλαγή τους. Το παράδειγµα όµως του πώς δρα µια διοίκηση µε µνηµονιακή λογική, όπως του Αµαλία Φλέµιγκ, εί-ναι πολύ διδακτικό και δείχνει ότι η αλ-λαγή επείγει.

Στα µέσα του Απρίλη, η διοίκηση του Αµαλία Φλέµιγκ έδωσε και πάλι εντολή να αποµακρυνθεί εξοπλισµός από την πτέρυγα Μπόµπολα του νοσοκοµεί-ου. Στη συγκεκριµένη πτέρυγα, που το κλείσιµό της είχε αποφευχθεί µε µαζική κινητοποίηση των εργαζοµένων του νο-σοκοµείου και κατοίκων των γύρω από το νοσοκοµείο περιοχών, λειτουργούν τώρα πια µόνο τα πλυντήρια και τα σι-δερωτήρια. Οι εξοπλισµένοι θάλαµοι παραµένουν άδειοι, ενώ τα χειρουργεία

αραχνιάζουν.Η διοίκηση παρά τις επανειληµµένες

εκκλήσεις του σωµατείου των εργαζο-µένων δεν προχώρησε σε φύλαξη του χώρου, δηλαδή της δηµόσιας περιουσί-ας. Και µε αφορµή την παραβίαση του κτιρίου και κάποιες λίγες καταστροφές που έγιναν, βρήκε την ευκαιρία να βά-λει πάλι µπρος τη µνηµονιακή επιταγή για σταδιακό κλείσιµο του νοσοκοµεί-ου. Στην αρχή έδωσε εντολή να διαφυ-λαχθούν τα µηχανήµατα ξηλώνοντάς τα, µε στόχο να τα µεταφέρει αλλού, κάτι που σταµάτησε µε παρέµβαση του σωµατείου εργαζοµένων. Αν ολοκλη-ρωνόταν αυτή η διαδικασία, τότε η πτέ-ρυγα δεν θα µπορούσε να ξαναλειτουρ-γήσει όπως έχει δεσµευθεί η σηµερινή κυβέρνηση.

Τελευταίο αντίστοιχο περιστατικό, που αποτράπηκε την τελευταία στιγµή

η αποψίλωση τεχνολογικού εξοπλισµού, υπήρξε στις 22 Απρίλη η προσπάθεια να αφαιρεθεί από την πτέρυγα Μπόµπο-λα εξοπλισµός πληροφορικής. Όσο το υπουργείο δεν προχωράει στην αντικα-τάσταση αυτών των διοικήσεων, τόσο θα εκτίθεται στα µάτια των εργαζοµένων η κυβέρνηση.

Αυτό που χρειάζεται να γίνει άµεσα είναι να γίνουν πράξη οι πρόσφα-τες εξαγγελίες Τσίπρα και να προχωρήσει η κυβέρνηση σε ένα µνηµόνιο υπέρ της δηµό-σιας υγείας ακόµη κι αν χρει-αστεί µε Πράξη Νοµοθετι-κού Περιεχοµένου να µη δώσει ευρώ από την απο-ζηµίωση που δικαιού-νται οι µνηµονιακοί διοικητές.

Το Σάββατο 9 Μάη και ώρα 19:00 θα πραγµατοποιηθεί στα γραφεία του ΣΥ-ΡΙΖΑ Παιανίας-Γλυκών Νερών (Ιωάννου Μεταξά 21 στην Παιανία) ευρεία σύσκε-ψη κοµµατικών µελών και στελεχών µε αντικείµενο την κατάσταση στην Πρωτοβάθµια Φροντίδα Υγείας και στα Κέντρα Υγείας (ΚΥ) των γύρω περιοχών.

Η συνάντηση γίνεται µε πρωτοβουλία µελών του ΣΥΡΙΖΑ από τις Οργανώσεις Μελών Παιανίας, Κορωπίου, Σπάτων και Μαρκόπουλου και αποτελεί συνέχεια στην προσπάθεια που είχε ξεκινήσει προεκλογικά µε στόχο την καταγραφή των προβληµάτων των ΚΥ, τα οποία δεν έχουν µειωθεί, και µε στόχο να αναδει-χθούν και να γίνουν κέντρο µιας συστη-µατικής δράσης για την ενηµέρωση και την ευαισθητοποίηση των κατοίκων των περιοχών αυτών, ώστε να συµµετέχουν ενεργά σε πρωτοβουλίες για την υπερά-σπιση της δηµόσιας υγείας και την ανα-βάθµιση των ΚΥ.

Οι Οργανώσεις Μελών του ΣΥΡΙΖΑ µπορούν να συµβάλουν ώστε να ορ-γανωθεί και να στηριχθεί ένα πλατύ και µαζικό κίνηµα που θα κάνει αγώνα για την υπεράσπιση των ΚΥ, που θα κά-νει διεκδικητικά δική του υπόθεση την υπεράσπιση του δηµόσιου αγαθού της υγείας, ενάντια στα σχέδια των δανειστών και των καπιταλιστών που θεωρούν την υγεία εµπόρευµα και επιχειρηµατικό προϊόν στην υπηρεσία της αύξησης των κερδών τους.

Την Τετάρτη 22 Απρίλη, οι απλήρωτες καθαρίστριες του νοσοκοµείου Αττι-κόν που δουλεύουν για λογαριασµό της εταιρείας Αναδοµική πέτυχαν µια σηµα-ντική νίκη. Ύστερα από δύο µέρες απερ-γία, µε τη συµπαράσταση των µόνιµων συναδέλφων τους στο νοσοκοµείο, της ΠΕΚΟΠ (Παναττική Ένωση Καθαριστρι-ών και Οικιακού Προσωπικού) και µε-λών του ΣΥΡΙΖΑ από τις οργανώσεις της ∆υτικής Αθήνας, υποχρέωσαν την εται-ρεία να δεσµευθεί, κάτι που έγινε πρά-

ξη τελικά, για την καταβολή των δεδου-λευµένων δύο µηνών που τους όφειλε.

Η εργολαβική εταιρεία εκβίασε ότι θα φτιάξει απεργοσπαστικό µηχανισµό, απείλησε έµµεσα µε απολύσεις, επιτέ-θηκε φραστικά στους συµπαραστάτες, αλλά δεν λύγισε τις καθαρίστριες, που δούλεψαν και για... λογαριασµό των συ-ναδέλφων τους φυλάκων –ο ίδιος εργο-λάβος έχει αναλάβει και τη φύλαξη του νοσοκοµείου– που ήταν επίσης απλήρω-τοι για δύο µήνες.

Το σύγχρονο δουλεµπόριο (στο Ατ-τικόν δουλεύουν 6ήµερο και 6.40 ώρες την ηµέρα για 440 ευρώ) πρέπει να σταµατήσει. ∆ιαφυλάσσοντας τις θέσεις εργασίας αυτών των εργαζο-µένων µε τη µετατροπή τους σε µόνι-µου προσωπικού του νοσοκοµείου και καταργώντας τις εργολαβίες. Τέτοιες Πράξεις Νοµοθετικού Περιεχοµένου µπορούν να γίνονται πλήρως αποδε-κτές από την κοινωνία όταν καλύπτουν τέτοιες πληγές!

Μνηµόνιο υπέρτης δηµόσιας Υγείας

Να ξηλωθούν οι µνηµονιακές διοικήσεις - Το παράδειγµα του Αµαλία Φλέµιγκ

Ευρεία σύσκεψη για τα Κέντρα Υγείας στηνΑνατολική Αττική

Νίκη ενάντια στον εργολάβο

αντιρατσισμοσ10

Τ ο πρόσφατο πολύνεκρο ναυάγιο στη Λαμπεντούζα, όπου πάνω από 700 πρόσφυγες έχασαν τη ζωή τους, «συγκλόνισε» τους Ευρωπαίους ηγέ-

τες οι οποίοι συγκάλεσαν έκτακτη σύνοδο κορυφής για να βρουν τη λύση. Η σύνοδος έγινε, λύση όμως, όπως ήταν φυσικό και ανα-μενόμενο, δεν βρέθηκε.

Η Σύνοδος ΚορυφήςΟι αποφάσεις των Ευρωπαίων ηγετών προ-βλέπουν περαιτέρω στρατιωτικοποίηση των συνόρων, με ενίσχυση της Frontex και της φύλαξης των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων, ενώ προβλέπεται τριπλασιασμός της χρηματοδότησης για επιχειρήσεις δι-άσωσης, με κάποιες χώρες-μέλη να προ-σφέρουν πλοιάρια αλλά να επιμένουν ότι δεν πρόκειται να δέχονται πρόσφυγες, οι οποίοι «πρέπει» να ζητούν άσυλο από τις χώρες πρώτης υποδοχής, όπως ορίζουν οι διεθνείς συμβάσεις. Καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει για δομές υποδοχής των προσφύ-γων, και μόνο προσχηματικά ορίζεται ο αριθμός των... 5.000 ανθρώπων που θα γί-νουν δεκτοί από την ΕΕ. Και οι υπόλοιποι τι θα γίνουν, από τη στιγμή που προέρχονται από χώρες που δεν είναι δυνατόν να στα-λούν πίσω; Προφανώς αυτό δεν απασχολεί τους Ευρωπαίους ηγέτες.

Παράλληλα προαναγγέλλεται ένας ιδι-ότυπος «πόλεμος ενάντια στους διακινη-τές», που κυρίως βρίσκονται στη Λιβύη, με στρατιωτικές επιχειρήσεις που στόχο θα έχουν τα πλοιάριά τους. Προφανώς η λύση για να μην πνίγονται οι πρόσφυγες στη Μεσόγειο είναι να βυθίζονται τα πλοι-άρια πριν αποπλεύσουν. Ο «ένοχος» για τους πνιγμούς των προσφύγων βρέθηκε

και είναι οι διακινητές. Οι τελευταίοι προ-φανώς και έχουν μερίδιο ευθύνης για τους πνιγμούς, αφού στοιβάζουν τους ανθρώ-πους σε ακατάλληλα πλοιάρια, τα οποία πάντα είναι υπερφορτωμένα, και επιπλέον παίρνουν υπέρογκα ποσά από τον καθένα, αφού οι πρόσφυγες βρίσκονται σε απελ-πιστική κατάσταση και αποτελούν εύκολα θύματα εκμετάλλευσης. Όμως οι διακινη-τές είναι ο τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα των ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων που δια-πράττονται στην περιοχή της Μέσης Ανα-τολής και της Αφρικής. Οι κύριοι υπαίτιοι είναι οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που ευθύνονται για τις επεμβάσεις και

τους πολέμους, καθώς και τον οικονομικό στραγγαλισμό πολλών χωρών σε εκείνες τις περιοχές του κόσμου.

Ο μόνος τρόπος να «χτυπήσει» κανείς τους διακινητές-δουλεμπόρους είναι να δη-μιουργήσει νόμιμες και ασφαλείς διόδους από τις οποίες οι άνθρωποι που φεύγουν κυνηγημένοι από τις χώρες τους θα μπο-ρούν να περάσουν στην Ευρώπη χωρίς κίν-δυνο. Αλλά προφανώς αυτό δεν είναι μέσα στις προθέσεις των Ευρωπαίων ηγετών, που κάνουν τα πάντα για να θωρακίσουν τα σύνορα της Ευρώπης-φρούριο και να εμπο-δίσουν τους πρόσφυγες να εισέλθουν. Τη στιγμή όμως που οι συγκρούσεις μαίνονται σε τόσες περιοχές του πλανήτη, δεν μπο-ρείς να εμποδίσεις τους ανθρώπους από το να προσπαθήσουν να έρθουν –μπορείς

απλώς να οδηγήσεις κάποιους από αυτούς στο θάνατο κλείνοντας τα σύνορα.

Το «σχέδιο» ΑβραμόπουλουΣτο ίδιο πνεύμα είναι και το «σχέδιο δρά-σης» 10 σημείων που παρουσίασε ο Δ. Αβραμόπουλος ως επίτροπος Μετανάστευ-σης. Πολλά από αυτά τα σημεία αφορούν τον «πόλεμο ενάντια στους διακινητές», ενώ προτείνει να παίρνονται τα δακτυλικά αποτυπώματα των ανθρώπων που κατα-φθάνουν στην Ευρώπη (σε τι ακριβώς θα βοηθήσει αυτό, μόνο ο Αβραμόπουλος το ξέρει) και να δίνονται κίνητρα για «εθε-λοντικό επαναπατρισμό» των παράνομων

μεταναστών. Το τελευταίο είναι εντελώς ανούσιο αφού το 80% περίπου είναι προ-σφυγικοί πληθυσμοί, αλλά γενικότερα ο εθελοντικός επαναπατρισμός για διάφο-ρους λόγους δεν λειτουργεί –υποτίθεται ότι ήταν ένας από τους βασικούς στόχους των κέντρων κράτησης αλλά ένα ελάχιστο πο-σοστό εθελοντικών επαναπατρισμών διεκ-περαιώθηκε στην πράξη. Κατά τα άλλα, δεν υπάρχει ούτε λέξη για πιο δίκαιη κατανομή των προσφύγων στις χώρες της ΕΕ ούτε για πρόβλεψη δομών υποδοχής στην Ελλάδα και την Ιταλία που δέχονται την κύρια μάζα των προσφύγων.

Μόνη λύση, τα ανοιχτά σύνοραΌλα αυτά δεν αποτελούν απλώς ημίμετρα,

δεν είναι καν μέτρα. Είναι απέλπιδες προ-σπάθειες των ηγετών της ΕΕ να μην αντιμε-τωπίσουν τα θύματα των δικών τους ιμπε-ριαλιστικών πολιτικών. Να μειώσουν όσο γίνεται τον αριθμό των απελπισμένων που θα αναζητήσουν καταφύγιο στις χώρες της ΕΕ, κλείνοντας τα σύνορα και κάνοντας την είσοδο δύσκολη και επικίνδυνη.

Απέναντι στις λογικές της αποτροπής και της Ευρώπης-φρούριο, οι λύσεις που έχουμε εμείς να προτάξουμε είναι τα ανοιχτά σύνορα και οι δομές υποδοχής των προσφύγων. Η δημιουργία ασφαλών διόδων είναι μονόδρο-μος προκειμένου να σταματήσει η Μεσόγει-ος να είναι ένα απέραντο νεκροταφείο. Και από κει και πέρα, όταν οι πρόσφυγες φτάσουν στην Ευρώπη, πρέπει να τους εξασφαλιστεί μια αξιοπρεπής διαβίωση.

Όσους πρόσφυγες επιθυμούν να πάνε σε άλλες χώρες της ΕΕ, οι διεθνείς συν-θήκες τούς υποχρεώνουν να παραμείνουν στη χώρα πρώτης υποδοχής. Αυτό προφα-νέστατα πρέπει να αλλάξει, και να υπάρξει δίκαιη κατανομή των προσφύγων στις χώ-ρες της ΕΕ.

Αλλά και για όσους επιθυμούν να παρα-μείνουν, πρέπει να δημιουργηθούν δομές φιλοξενίας ώστε να έχουν τις παροχές που κανονικά πρέπει να περιλαμβάνει το άσυλο, και όχι να αφήνονται να πεθάνουν από το κρύο και την πείνα αν δεν καταφέρουν –που είναι και το πιο πιθανό– να βρουν δουλειά.

Οι πρόσφυγες δεν είναι το πρόβλημα –εί-ναι τα θύματα. Το πρόβλημα είναι οι ιμπερια-λιστικές επεμβάσεις, οι πόλεμοι, τα αυταρχι-κά καθεστώτα. Όπως το πρόβλημα για εμάς στην Ελλάδα, και σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης, είναι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας. Τα ανοιχτά σύνορα για τα θύματα του ιμπεριαλισμού είναι η μόνη απάντηση στις προσπάθειες των ιμπεριαλιστών να τους οδηγήσουν από τη μία φρίκη, δηλαδή τον πόλεμο, στην άλλη, δηλαδή στον πνιγμό.

Οι πνιγμΟι των πρΟσφύγων ΟνειδΟσ για την εύρωπη πΟύ επιμενει να τΟύσ εξΟντωνει

Της Έφης Γαρίδη

Ο αντιμεταναστευτικός τζιχαντισμός της ΕΕ

Οι αποφάσεις των ευρωπαίων ηγετών προβλέπουν περαιτέρω στρατιωτικοποίηση των συνόρων, με ενίσχυση της Frontex και της φύλαξης των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων.

1129 απριλη 2015

Οι πνιγμΟι των πρΟσφύγων ΟνειδΟσ για την εύρωπη πΟύ επιμενει να τΟύσ εξΟντωνει

Μύθος ότι οι περισσότεροι πρόσφυγες έρχονται στην Ευρώπη

Τ ο 2014 οι πρόσφυγες ξεπέρασαν τα 50 εκατομμύρια, ενώ 10 εκατομμύ-ρια από αυτούς έγιναν πρόσφυγες μέσα στη χρονιά. Οι καταγεγραμμέ-

νοι θάνατοι από πνιγμό στη Μεσόγειο είναι πάνω από 4.000, ενώ κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει πόσες ζωές προσφύγων ενδέχεται να έχουν χαθεί σε ναυάγια για τα οποία δεν μά-θαμε ποτέ. Το 2015 αναμένεται να είναι ακόμα πιο τραγικό, αφού ήδη πριν τελειώσει ο Απρί-λιος οι πνιγμοί προσφύγων στη Μεσόγειο ξε-περνούν τους 1.500. Και όπως όλα δείχνουν, οι προσφυγικές ροές όχι μόνο δεν θα μειωθούν, αλλά αναμένεται να αυξηθούν.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Frontex και της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, η μεγάλη πλειο-νότητα των προσφύγων προέρχονται από χώ-ρες της βόρειας και της υποσαχάριας Αφρικής, καθώς και της Μέσης Ανατολής, με κυριότερες τη Συρία, την Ερυθραία και τη Σομαλία, όπου οι συνεχείς συγκρούσεις και παραβιάσεις ανθρω-πίνων δικαιωμάτων καθιστούν αδύνατη την επι-βίωση για πολλούς ανθρώπους. Καθώς οι συν-θήκες σε αυτές τις χώρες γίνονται όλο και πιο δύσκολες και δεν φαίνεται κάποια άμεση προο-πτική βελτίωσης, είναι σαφές ότι οι προσφυγικές ροές δεν θα μειωθούν. Ταυτόχρονα, όχι μόνο δεν βελτιώνονται οι συνθήκες στις χώρες όπου υπάρχουν συγκρούσεις, αλλά δημιουργούνται συνεχώς και νέες εστίες σύγκρουσης, όπως ο πόλεμος της (αγαπημένης στη Δύση) σαουδα-ραβικής μοναρχίας ενάντια στην Υεμένη που αναμένεται να προκαλέσει κύματα προσφύγων από τη χώρα αυτή.

Στην Ευρώπη ωστόσο καταλήγει ένα μικρό ποσοστό από τους πρόσφυγες αυτούς. Σύμφω-να με έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας, οι χώρες που έχουν υποδεχτεί τη συντριπτική πλειονότη-τα των προσφύγων βρίσκονται όλες στη Μέση Ανατολή, την Αφρική και την Ασία. Ο Λίβανος και η Ιορδανία έχουν δεχτεί τον μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων σε σχέση με το μέγεθός τους, ενώ σε σχέση με την κατάσταση της οικονομίας τους η Αιθιοπία και το Πακιστάν έχουν αναλάβει τα μεγαλύτερα βάρη.

Και μπορεί το ποσοστό των προσφύγων που καταλήγουν στην Ευρώπη να μην είναι μεγά-λο, αλλά αυτό δεν εμποδίζει την Ευρώπη να κάνει ό,τι μπορεί για να το περιορίσει περισσό-τερο. Πριν από το 2012, οπότε ολοκληρώθηκε ο φράχτης του Έβρου, οι περισσότεροι πρό-σφυγες εισέρχονταν στην Ευρώπη από τα χερ-σαία σύνορα της Ελλάδας και της Βουλγαρίας. Μετά την ολοκλήρωση αυτού του «έργου» οι περισσότεροι πρόσφυγες επιχειρούν να εισέλ-θουν από τα θαλάσσια σύνορα της Ιταλίας, της Ελλάδας και της Μάλτας. Όπως είναι φυ-σικό, ο φράχτης και η φύλαξη των συνόρων από τη Frontex δεν έχουν μειώσει την εισροή προσφύγων, η οποία, όπως ήδη αναφέραμε, αυξάνεται κάθε χρόνο επειδή επιδεινώνονται οι συνθήκες σε πολλές περιοχές του κόσμου. Το μόνο που «πέτυχε» ο φράχτης είναι να γίνει η Μεσόγειος ένα απέραντο νεκροταφείο, όπου καθημερινά πνίγονται άνθρωποι στην προσπά-θειά τους να βρουν μια καλύτερη ζωή.

Η ελληνική κυβέρνηση καλείται να διεκδικήσει ουσιαστικές αλλαγές στη μεταναστευτι-κή πολιτική της ΕΕ, αφού η

Ελλάδα είναι μία από τις τρεις χώρες (μαζί με την Ιταλία και τη Μάλτα) που αντιμε-τωπίζουν το θέμα αυτό πιο άμεσα. Πόσο μάλλον από τη στιγμή που είναι μια κυβέρ-νηση με κορμό την Αριστερά, που πρέπει και μπορεί να έχει εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από τις προηγούμενες κυβερ-νήσεις, των οποίων η λογική ήταν αυτή της αποτροπής και «του βίου αβίωτου».

Ωστόσο, ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στη Σύνοδο Κορυφής δεν έθεσε τα ζη-τήματα με αρκετά αιχμηρό τρόπο. Δεν ζή-τησε την κατανομή των προσφύγων σε όλες τις χώρες της ΕΕ, ανάλογα με το πού επιθυ-μούν να πάνε. Όσον αφορά τις νόμιμες διό-δους, ζήτησε τη «διεύρυνση νόμιμων οδών

πρόσβασης για προστασία προς την ΕΕ (πχ. θεωρήσεις εισόδου για λόγους ανθρω-πιστικούς αλλά και για λόγους εργασίας, σπουδών κ.ά.)». Δεν ζήτησε να υπάρχουν νόμιμες και ασφαλείς δίοδοι για όλους τους πρόσφυγες πολέμου, κάτι που αποτελεί αί-τημα ακόμα και της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ. Τέλος, χαιρέτισε την αύξηση της χρη-ματοδότησης για τις επιχειρήσεις Triton, Poseidon και Frontex, που αποτελούν κυρί-ως επιχειρήσεις αποτροπής εισόδου παρά διάσωσης, ενώ εκφράστηκε θετικά και για τον πόλεμο στους διακινητές.

Η αναπληρώτρια υπουργός Μεταναστευ-τικής Πολιτικής Τ. Χριστοδουλοπούλου δήλωσε ότι η έκτακτη χρηματοδότηση που δόθηκε στην Ελλάδα πρέπει να απορ-ροφηθεί άμεσα με νομοθετικές ρυθμίσεις ώστε να δημιουργηθούν δομές φιλοξενίας. Η υπουργός τόνισε ότι «η ανθρωπιστική κρί-

ση στη Μεσόγειο δεν έχει να κάνει μόνο με τους εκατοντάδες νεκρούς αλλά και με τους χιλιάδες πρόσφυγες πολέμου που αναζη-τούν ένα ασφαλές καταφύγιο στην Ελλάδα και στις γειτονικές χώρες».

Το σχέδιο της κυβέρνησης που παρου-σίασε πριν από λίγες μέρες η υπουργός περιλαμβάνει τη μεταφορά προσφύγων και μεταναστών από τα νησιά σε χώρους σε όλη την Ελλάδα (τους οποίους θα υπο-δείξουν οι δήμοι), τη ναύλωση πλοίου για τη μεταφορά τους, τη δημιουργία ολοκλη-ρωμένου συστήματος περίθαλψης και την ίδρυση 8 αποκεντρωμένων γραφείων χο-ρήγησης ασύλου.

Ας ελπίσουμε να υλοποιηθεί σύντομα αυτό το σχέδιο, γιατί κάθε μέρα που περ-νάει η κατάσταση για τους πρόσφυγες που βρίσκονται στη χώρα μας γίνεται και πιο δύσκολη.

Τ ο Σαββατοκύριακο 30 και 31 Μάη, το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών και η Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» μας

καλούν στην 9η Αντιρατσιστική Γιορτή που θα γίνει φέτος στη Γεωπονική Σχολή (Ιερά Οδός). Η αυξανόμενη προσέλευση του κόσμου όλα τα προηγούμενα χρόνια στις Αντιρατσιστικές Γιορτές καθώς και οι αυξημένες πολιτικές και πολιτιστικές ανάγκες της φετινής Γιορτής οδήγησαν τους διοργανωτές στην επιλογή του φι-λόξενου χώρου του Γεωπονικού Πανεπι-στημίου για πρώτη φορά.

Η 9η Αντιρατσιστική Γιορτή γίνεται την ώρα που η είσοδος προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη αντιμετωπίζεται με ξενοφοβικά αντανακλαστικά και νέα πολεμικά μέτρα από την ηγεσία της ΕΕ,

ενώ επανέρχεται δριμύτερη η ακροδε-ξιά ρατσιστική ατζέντα από τα μεγάλα εγχώρια ΜΜΕ, τις μνημονιακές πολιτι-κές δυνάμεις και τους νεοναζί. Την ίδια στιγμή, η απελευθέρωση μεταναστών από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, η δηλωμένη πρόθεση δημιουργίας ανοι-χτών δομών φιλοξενίας προσφύγων από τη νέα κυβέρνηση και η αναμενόμενη κατάθεση στη Βουλή του νομοσχεδίου για την ιθαγένεια σε παιδιά μετανα-στών που γεννιούνται ή μεγαλώνουν στην Ελλάδα, δημιουργούν προσδοκί-ες και ελπίδες σε χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες που τα προηγούμενα χρόνια αντιμετωπίστηκαν ως «λαθρο-μετανάστες» που έπρεπε να υποστούν τα πάνδεινα στα σύνορα και στην ενδο-χώρα. Η κατάργηση των φυλακών τύ-που Γ και τα μέτρα εξανθρωπισμού και αποσυμφόρησης του σωφρονιστικού συστήματος, μαζί με εξαγγελίες ρυθμί-σεων όπως το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια, επαναφέρουν τη δημόσια συζήτηση για τα θέματα των κοινωνικών δικαιωμάτων με όρους στοιχειώδους λογικής και δικαιοσύνης. Ταυτόχρονα, η έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη που μπορεί να οδηγήσει στη διεύρυνση της κοινωνικής και πολιτι-κής απομόνωσης των νεοναζί με την παραδειγματική καταδίκη της ηγετικής ομάδας της φασιστικής συμμορίας, συνεπικουρούντος του αντιφασιστικού κινήματος και της Αριστεράς. Όλα αυτά θα αποτελέσουν θέματα των συζητήσε-ων στην 9η Αντιρατσιστική Γιορτή.

Αναβαθμισμένο θα είναι και το καλλι-τεχνικό πρόγραμμα της φετινής εκδή-λωσης. Θα περιλαμβάνει –μεταξύ άλ-λων– καλλιτέχνες και μουσικά σχήματα όπως η Μάρθα Φριντζήλα και οι Kubara Project, ο Σπύρος Γραμμένος, ο Ηλίας Βαμβακούσης, οι Sazman Orchestar που θα εμφανιστούν το Σάββατο 30 Μάη, ενώ οι Illegal Operation, οι Majic de Spell και ο Γιάννης Παλαμίδας, οι «Σπυριδούλα» και η Μάρθα Μορελεόν με την εξαιρετική Latin μπάντα της θα τραγουδήσουν μαζί μας την Κυριακή 31 Μάη.

Στο χώρο των προβολών οι επισκέπτες της 9ης Γιορτής θα έχουν την ευκαιρία να δουν σε πρώτη πανελλαδική προβολή τη νέα ταινία του Χρήστου Βούπουρα «7 θυμοί», που σύμφωνα με την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου βρίσκεται μέσα στην ομάδα ταινιών που θα διεκ-δικήσουν υποψηφιότητα για το φετινό βραβείο της Ακαδημίας.

Το πολιτιστικό τμήμα της Γιορτής συμπληρώνεται από εκθέσεις γνωστών Ελλήνων σκιτσογράφων, έκθεση φω-τογραφίας από Έλληνες και μετανάστες φωτογράφους, θεατρικά δρώμενα και πολλά χάπενινγκ. Τέλος, όπως κάθε χρό-νο, η 9η Αντιρατσιστική Γιορτή θα φι-λοξενήσει έκθεση βιβλίου, παιδότοπο, μπαρ και εξαιρετικές κουζίνες από τον κόσμο.

Η φετινή Γιορτή διοργανώνεται με την ουσιαστική συμμετοχή και στήριξη του ραδιοσταθμού 105,5 στο Κόκκινο και θα έχει σημαντικούς χορηγούς επικοινωνί-ας όπως η «Εφημερίδα των Συντακτών» και η ΕΡΤopen.

Στη Γεωπονική Σχολή η 9η Αντιρατσιστική Γιορτή

Τι πρέπει να διεκδικήσει η κυβέρνηση από την ΕΕ

νεολαια12 29 απριλη 2015

Τ ο νέο πολυνομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπως και οι επιμέρους αλλαγές στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση,

παρά τις καλές προθέσεις του υπουργεί-ου, περιέχει κάποιες περιορισμένες δη-μοκρατικές «διορθώσεις».

Ενσωματώνοντας την απαίτηση της πλειοψηφίας της εκπαιδευτικής κοι-νότητας, καταργούνται τα Συμβούλια Ιδρύματος, των οποίων οι αρμοδιότη-τες πλέον θα ασκούνται από τη Σύγκλη-το, το Πρυτανικό Συμβούλιο και τους πρυτάνεις. Επίσης, γίνεται προσπάθεια για την ενίσχυση των συλλογικών ορ-γάνων με τη συμμετοχή φοιτητών και εργαζομένων σε αυτά (Κοσμητεία, Γε-νική Συνέλευση Τμήματος, Γενική Συνέ-λευση Τομέα) με σκοπό τη συμμετοχή όλης της ακαδημαϊκής κοινότητας στη λήψη αποφάσεων. Η προσπάθεια αυτή έρχεται να ενισχυθεί από το νομοσχέ-διο με τη διάταξη για την εκλογή των μονοπρόσωπων οργάνων (πρύτανης, αντιπρυτάνεις, κοσμήτορες, πρόεδροι, διευθυντές τομέων), σύμφωνα με την οποία αυτή θα γίνεται από το σύνολο των μελών της ακαδημαϊκής κοινότη-τας, δηλαδή τα μέλη ΔΕΠ, τους φοιτη-τές και όλες τις κατηγορίες του ειδικού εκπαιδευτικού, τεχνικού και διοικητι-κού προσωπικού.

ΑνεπάρκειεςΜπαίνει έτσι τέλος σε ένα αυταρχικό και εξωπανεπιστημιακό μοντέλο διοί-κησης των πανεπιστημίων. Τέλος, το αίτημα για τη μη διαγραφή φοιτητών ικανοποιείται πλήρως, καθώς αυτές καταργούνται, όπως επίσης και η μη αμειβόμενη εργασία προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών αλλά και υποψήφιων διδακτόρων. Ακόμη ακυ-

ρώνεται το σχέδιο συνένωσης σχολών στα διάφορα ιδρύματα, κυρίως της επαρχίας.

Δυστυχώς αυτές οι κινήσεις, αν και στη σωστή κατεύθυνση, δεν ανταπο-κρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά και στους ίδιους τους στόχους που είχε θέ-σει ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά. Αναφορικά με τη συνδιοίκηση, δεν διασαφηνίζεται πουθενά στο νομοσχέδιο πώς αυτή γί-

νεται (μέσω των ΔΣ των συλλόγων, με τη λειτουργία της γενικής συνέλευσης ή με κάποιον άλλο τρόπο;) αλλά και η συμμετοχή των φοιτητών στην εκλο-γή των μονοπρόσωπων οργάνων είναι δευτερεύουσας σημασίας, καθώς το νομοσχέδιο προβλέπει ότι οι φοιτητές θα έχουν 30% ποσοστό στην ανάδειξη των οργάνων, ποσοστό το οποίο είναι και ανάλογο της συμμετοχής των εγγε-γραμμένων φοιτητών στη διαδικασία ψηφοφορίας. Το φοιτητικό κίνημα είχε αντιπαλέψει τα προηγούμενα χρόνια λογικές «συνδιοίκησης» που δεν ήταν ουσιαστικά δημοκρατικές και δεν αφο-ρούσαν τις συλλογικές διαδικασίες των φοιτών/τριών.

Ακόμη, πουθενά στο νομοσχέδιο δεν αναφέρεται η φοιτητική μέριμνα και οι μετεγγραφές. Το χρόνιο αίτημα για δωρε-άν σίτιση και στέγαση, αλλά και για δω-ρεάν συγγράμματα, αιτήματα τα οποία διαχρονικά στήριζαν οι δυνάμεις του

ΣΥΡΙΖΑ, δεν βρίσκουν καμιά ανταπόκρι-ση ακόμη μία φορά. Καμιά αναφορά δεν γίνεται στην κατάργηση του νόμου περί εξίσωσης πτυχίων ΑΕΙ και ΤΕΙ με κολεγί-ων και ΙΕΚ, με άμεσο αποτέλεσμα η ταξι-κή ψαλίδα του πανεπιστημίου να βαστά γερά.

ΆσυλοΕξαιρετικά προβληματική είναι η τροπο-ποίηση για το άσυλο, γιατί αν και αναγνω-ρίζεται, αυτό γίνεται μόνο ως «χώρος για την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών ελευ-θεριών, την ελεύθερη διακίνηση των ιδε-ών, την προστασία του δικαιώματος στη γνώση, τη μάθηση και την εργασία, ένα-ντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύ-σει». Κανένας λόγος για την απαγόρευση επέμβασης των δυνάμεων καταστολής, κανένας λόγος για διασφάλιση και συ-νέχιση συλλογικών διαδικασιών και –αν κρίνουμε από τα γεγονότα της προηγού-μενης εβδομάδας– η θεσμική διασφά-λισή του κρίνεται μάλλον αβέβαιη και η εμπιστοσύνη στην καλή πρόθεση της κυβέρνησης δεν αρκεί.

Ακόμα και οι εσωτερικοί κανονισμοί της Διαμαντοπούλου που το φοιτητικό κίνημα αντιπάλεψε όλα τα προηγούμε-να χρόνια καλά κρατούν, και το εξάμηνο ορίζεται και πάλι στις 13 εβδομάδες με άμεσο αντίκτυπο τη συνέχιση του ήδη εντατικοποιημένου ρυθμού σπουδών, το οποίο βάζει αντικειμενικά εμπόδια στην ανάπτυξη των φοιτητικών διεκδικήσεων.

Για να ολοκληρώσουμε με την τρι-τοβάθμια εκπαίδευση, πρέπει οπωσ-δήποτε να αναφερθούμε στο κομμά-τι του νομοσχεδίου που αφορά την έρευνα και την καινοτομία. Καταρχάς η ίδια η έννοια της έρευνας, ως νεο-φιλελεύθερος όρος, αναφέρεται στον ανταγωνισμό και την ελεύθερη αγορά. Οι αναφορές του νομοσχεδίου στην «επιδίωξη της υψηλής επιστημονικής ποιότητας» και στην «επιστημονική έρευνα που θα αποτελέσει μοχλό για την ανάπτυξη και την παραγωγική και

κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας» χαρακτηρίζονται τουλάχιστον αόρι-στες και ανεπαρκείς. Δεν ορίζεται που-θενά ο γνώμονας της έρευνας (έστω αν θα γίνεται με ανθρωπιστικά και κοινω-νικά κριτήρια) και ακόμη πιο σημαντι-κό, δεν ορίζεται ποιος θα είναι τέλος πάντων αυτός που θα χρηματοδοτήσει αυτήν την έρευνα, που επαφίεται στη «διαμόρφωση μιας υγιούς κουλτούρας στη σχέση δημόσιου-ιδιωτικού(;)».

Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, για πρώτη φορά λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του συλλόγου διδασκόντων του σχολείου, στο οποίο επιθυμούν να βά-λουν υποψηφιότητα διευθυντές (33% επί της συνολικής μοριοδότησης). Επί-σης, οι διαθέσιμοι δάσκαλοι στα ΕΠΑΛ γυρνούν πίσω στα σχολεία τους και γίνεται προσπάθεια για την αναβάθμι-σή τους. Ακόμη, πρώτη φορά ορίζεται σαφές ωράριο για τα φροντιστήρια και καταργούνται τα εσωτερικά φροντι-στήρια των ιδιωτικών σχολείων. Τέλος, καταργείται η μνημονιακή αξιολόγηση των καθηγητών.

Και αυτά τα μέτρα, όμως, δεν είναι αντάξια των αναγκών. Δεν υπάρχει διασαφήνιση για τη νέου τύπου αξιο-λόγηση (ποιος την κάνει και πώς) και η αντιμετώπιση της κυβέρνησης στο θέμα της παραπαιδείας, αν και γίνεται για πρώτη φορά, είναι τουλάχιστον με-τριοπαθής σε σχέση με το πραγματικό πρόβλημα. Οι διδακτικές ώρες που χάνονται στα σχολεία θα αναπληρώνο-νται με ώρες από εκδρομές και σχολι-κές γιορτές, κάτι που δείχνει μια διά-θεση εκδικητικότητας στους «μαθητές καταληψίες», ενώ ταυτόχρονα δεν ορί-ζεται το όριο διδακτικών ωρών από το οποίο και μετά αρχίζουν οι κυρώσεις.

Αν και κριτικές του τύπου «ο ΣΥΡΙΖΑ τα έχει ξεπουλήσει ήδη όλα» και «συνε-χίζει τις μνημονιακές εκπαιδευτικές πο-λιτικές» είναι πέρα για πέρα άστοχες, η κυβέρνηση αποτυγχάνει να σταθεί στο ύψος των αναγκών του λαού και της νεο-λαίας που την εξέλεξε. Το νομοσχέδιο για την παιδεία έχει παρεμβάσεις στη σωστή κατεύθυνση, κάτι που μπορούμε να κα-ταλάβουμε και από τη θύελλα αντιδρά-σεων στο δεξιό μπλοκ με δημοσιεύσεις στην «Καθημερινή» για καταστροφή της παιδείας και επιστροφή στο μεσαίωνα. Παρ’ όλα αυτά, οι κινήσεις αυτές χαρα-κτηρίζονται από εξαιρετική μετριοπά-θεια.

Βραχνάς Αυτό δεν είναι τυχαίο, καθώς ο ΣΥΡΙ-ΖΑ έχει ήδη δεσμευθεί από τη συμ-φωνία του Φλεβάρη να μην μπει σε μονομερείς ενέργειες με δημοσιονο-μικό κόστος και αυτό έχει παραγάγει συγκεκριμένα αποτελέσματα σε ό,τι αφορά κυρίως τη χρηματοδότηση για την παιδεία. Η οποιαδήποτε συμφω-νία με τους δανειστές δεν μπορεί παρά να αποτελέσει βραχνά στους στόχους που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει θέσει και οι τυμπα-νοκρουσίες περί μιας μικρής πρώτης νίκης στη διαπραγμάτευση διαψεύδο-νται μέρα με τη μέρα.

Όμως, δεν είναι ούτε η ώρα του εφη-συχασμού ούτε η ώρα της άνευ όρων καταγγελίας της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου. Δική μας δουλειά είναι να συνεχίσουμε να διεκδικούμε μέσα στους φοιτητικούς μας συλλόγους, να συνεχί-σουμε να αγωνιζόμαστε ώστε να επιβά-λουμε τις δίκαιες διεκδικήσεις μας, για τις οποίες ματώσαμε τα προηγούμενα χρόνια.

Νομοσχέδιο Μπαλτά για την Παιδεία

«Αέρας δημοκρατίας», αλλά με μέτρο

Των Δημήτρη Λουπέτη και Χρήστου Σταυρακάκη

Το αίτημα για δωρεάν σίτιση και στέγαση, αλλά και για δωρεάν συγγράμματα, που διαχρονικά στήριζαν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, δεν βρίσκουν καμιά ανταπόκριση ακόμη μία φορά.

ΝΕΟΛΑΙΑ 1329 ΑΠΡΙΛΗ 2015

Η αντίστροφη µέτρηση για τις φετινές φοιτητι-κές εκλογές έχει ήδη ξεκινήσει. Στις 13 Μάη οι φοιτητές θα κληθούν να αποφασίσουν µέσω της ψήφου τους ποια πολιτική δύναµη εµπι-

στεύονται και αντανακλαστικά να αποκαλύψουν το πώς αντιλαµβάνονται την έννοια του δηµόσιου πανεπιστηµίου και τη ζωή σε αυτό. Όλα αυτά, µέσα σε µια ιδιαίτερα κρί-σιµη και ρευστή κεντρικοπολιτική κατάσταση, παρουσιά-ζουν αρκετό ενδιαφέρον ώστε να εξαχθούν συµπεράσµα-τα σχετικά µε το ποιες δυνατότητες έχει ο κάθε χώρος και κυρίως η Αριστερά στην υλοποίηση των στόχων του.

Ο θεσµός των εκλογώνΕίναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια η ευρύτερη αποστρο-φή απέναντι σε κάθε πολιτική διαδικασία έχει οδηγήσει ως έναν βαθµό στο να αντιµετωπίζονται οι φοιτητικές εκλογές ως ένας απαξιωµένος και ανούσιος θεσµός. Σε αυτό οφεί-λονται και τα υψηλά ποσοστά αποχής κάθε χρόνο, τα οποία πρέπει να δηµιουργήσουν αρκετό προβληµατισµό. Ακόµη και κοµµάτια εντός της φοιτητικής Αριστεράς θεωρούν, από άλλη βέβαια σκοπιά, ότι οι φοιτητικές εκλογές είναι κάτι ξεπερασµένο, που δεν αποτυ-πώνει την αληθι-νή βούληση του φοιτητικού σώ-µατος. Άλλα πάλι είναι διατεθει-µένα να κάνουν τα πάντα έστω για µία ψήφο παραπάνω. Το ζήτηµα είναι η Αριστερά στα πανεπιστήµια να απεµπλακεί από τις παραπάνω προβληµατικές λογικές της αδι-αφορίας, του εύκολου εναλλα-κτισµού και της εκλογολαγνείας, και να επανανοη-µατοδοτήσει το θεσµό των φοι-τητικών εκλογών ως µια αµιγώς πολιτική διαδι-κασία, που δεν στοχεύει µόνο στο να µετρήσει ο καθένας τις δυνάµεις του, αλλά και στο να π ρ ο ω θ η θ ο ύ ν αντιλήψεις, ιδέ-ες και πρακτικές που µπορούν να γεννήσουν αγώ-νες και νίκες. Οι φοιτητικές εκλο-γές είναι ένα πολύ σηµαντικό κεκτη-µένο των φοιτητών και µόνο έτσι πρέπει να αντιµετωπίζο-νται. Σε αυτήν τη διαδικασία αποτυπώνονται οι πολιτικοί και κοινωνικοί συσχετισµοί εντός του πανεπιστηµίου, ξε-διπλώνεται η αντιπαράθεση αντιτιθέµενων πολιτικών σχε-δίων και αναζωπυρώνεται η πολιτική συζήτηση εντός των αµφιθεάτρων. Με λίγα λόγια, το πρόβληµα δεν είναι ο ίδιος ο θεσµός των φοιτητικών εκλογών, αλλά το πώς αντιµε-

τωπίζεται από τα πολιτικά υποκείµενα. Χρέος των πολιτι-κών δυνάµεων είναι να καθορίσουν εκ νέου τις φοιτητικές εκλογές, όχι ως ένα ψηφοθηρικό παιχνίδι επικράτησης που απωθεί τον κόσµο, αλλά ως µια ουσιαστική πολιτική διαδι-κασία, που από µόνη της δεν αρκεί, αλλά σίγουρα µπορεί να συµβάλει σε συγκεκριµένες κατευθύνσεις.

ΑριστεράΤη χρονιά που πέρασε, η φοιτητική Αριστερά µπορεί να µην κατόρθωσε να δηµιουργήσει κάποιο τεράστιο µα-ζικό κίνηµα ή να στήσει ένα πανεκπαιδευτικό µέτωπο αντάξιο των περιστάσεων, όµως έχει να επιδείξει µια σειρά αγώνων και αγωνιστικών αποφάσεων, που πρέπει να αποτυπωθούν στο εκλογικό αποτέλεσµα. Ειδικότε-ρα, κατά την τρίµηνη παρουσία του Θ. Φορτσάκη στην πρυτανεία του ΕΚΠΑ, η οποία χαρακτηρίζεται για την πλήρη έλλειψη δηµοκρατίας, τον αυταρχισµό και την καταστολή, οι αριστερές συλλογικότητες ήταν οι µόνες που σήκωσαν την αντιπαράθεση, την ώρα που η ∆ΑΠ, η ΠΑΣΠ και οµάδες «ανεξάρτητων φοιτητών» προσπα-θούσαν µε κάθε µέσο να υλοποιήσουν την τότε κυβερ-νητική πολιτική. Σε αυτό το πλαίσιο και µε αυτές τις πα-ρακαταθήκες η ΑΡΕΝ πρέπει να κινηθεί προεκλογικά, µη χάνοντας το αγωνιστικό της στίγµα. Σε µια συγκυρία που οι πάντες θα την κατηγορούν για κυβερνητισµό και

θα της χρεώνουν τις επικίνδυνες κατασταλτικές πολιτικές του Πανούση, είναι πιο κρίσιµο από ποτέ να δηλώ-σει ξεκάθαρα το ποια είναι, µε ποιους πα-λεύει και ενά-ντια σε ποιον. Η ΑΡΕΝ είναι µια δύναµη της ριζοσπαστικής Αριστεράς που συνδέεται µε τους φοιτητές, τους εργαζό-µενους και τα κοινωνικά κι-νήµατα ενά-ντια σε αυτούς που θέλουν να διαλύσουν το δηµόσιο πανε-πιστήµιο και ολόκληρη την κοινωνία. Αυτό το ταυτοτικό στοιχείο, ιδίως σήµερα, πρέ-πει να προβλη-θεί και κάθε φοιτητής/τρια να αντιληφθεί ότι παλεύουµε µαζί όχι για κά-ποια δηµιουρ-γική ασάφεια που εξασφαλί-

στηκε µετά τις 25 Γενάρη, αλλά

για να τα πάρουµε όλα πίσω, για να γίνουµε η γενιά της αντεπίθεσης. Στις 13 Μάη, ο στόχος είναι διπλός. Αφενός ο επανακα-θορισµός των εκλογών ως πολιτικής διαδικασίας, αφε-τέρου η πολιτική ενίσχυση της ΑΡΕΝ αλλά και όλης της Αριστεράς, ως ένα πρώτο βήµα σε µια µεγάλη πορεία ανατροπών.

Κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Red Marks

Το Ενιαίο ΜέτωποΗ συζήτηση και οι θέσεις του 4ου Συνεδρίου της Τρίτης ∆ιεθνούς

Του Τζον Ριντέλ

Χιλή 1970-73Κυβέρνηση της Αριστεράς, κράτος και εξουσία

Κείµενα των: Mike Gonzalez, Charles-Andre Udry

Οι φοιτητικές εκλογές και ο ρόλος της Αριστεράς

Του Νικόλα Κολυτά

ΙΣΤΟΡΙΑ14 29 ΑΠΡΙΛΗ 2015

Ο ι πρώτες εικόνες που έρχο-νται στο µυαλό µας όταν σκεφτόµαστε τον Β’ Παγκό-σµιο Πόλεµο είναι οι κτηνω-

δίες και τα µαζικά εγκλήµατα των ναζί και των συµµάχων τους: το Ολοκαύτω-µα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα καµένα χωριά σε αντίποινα για τους αντάρτες, η σβάστικα και η παρέλαση τρόµου των Ες-Ες.

Κι όµως, ο πόλεµος αυτός δεν ήταν ακριβώς µια σταυροφορία των «δηµο-κρατικών δυνάµεων» για να απαλλαγεί η ανθρωπότητα από τους ναζί. Τα µαζι-κά εγκλήµατα κατά αθώων σηµάδεψαν το ίδιο και την πλευρά των Συµµάχων. Οι βοµβαρδισµοί της Χιροσίµα, του Ναγκασάκι και της ∆ρέσδης ήταν σφα-γές εκατοντάδων χιλιάδων αµάχων, οργανωµένα και στοχευµένα εγκλή-µατα πολέµου κατά ανυπεράσπιστων ανθρώπων. Το ίδιο ήταν και οι βιασµοί εκατοµµυρίων Γερµανίδων, από τα δυ-τικά αλλά και από τα ρωσικά στρατεύ-µατα που προήλαυναν στη Γερµανία. Τιµωρήθηκαν έτσι οι πληθυσµοί της Γερµανίας και της Ιαπωνίας για τις θη-ριωδίες των ηγετών τους. Το αποτέλε-σµα ήταν ο πόλεµος µέχρις εσχάτων µε απίστευτο κόστος σε ζωές.

Για το πόσο «απελευθερωτικός» και αντιφασιστικός ήταν ο στρατός των Συµ-µάχων, µπορούµε να θυµηθούµε στην Ελλάδα τον βοµβαρδισµένο από τους συµµάχους Πειραιά. Ακριβώς όπως και στο Αµβούργο και στο Βερολίνο, στον Πειραιά ισοπεδώθηκε µια εργατούπολη και όχι οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις.

Στη Μέση Ανατολή, ήταν η καταστο-λή και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αυτό που αντιµετώπισαν οι Έλληνες αντιφασίστες φαντάροι από το Συµµα-χικό Αρχηγείο. Ο πόλεµος του αγγλι-κού στρατού κατά των ανταρτών του ΕΛΑΣ το ∆εκέµβρη του ’44 συµπληρώ-νει την εικόνα.

Ποιοι «αντιφασίστες»; Τα χρόνια πριν από τον Β’ Παγκόσµιο Πό-λεµο, οι «Μεγάλες ∆υνάµεις» δεν είχαν κανένα πρόβληµα µε τους φασίστες και τους ναζί στη Γερµανία και την Ιταλία, γιατί ο στόχος ήταν τα συνδικάτα και η Αριστερά. Παρακολουθήστε τον Τσόρ-τσιλ να απευθύνεται δηµόσια στο Μου-σολίνι το 1927:

«Η Ιταλία παρείχε το απαραίτητο αντί-δοτο στο ρωσικό δηλητήριο. Από δω και µπρος, κανένα έθνος δεν θα µείνει χωρίς το έσχατο µέσο προστασίας κατά των καρκινωµάτων [...] Αν ήµουν Ιταλός θα βρισκόµουν µε όλη µου την καρδιά µαζί σας, από την αρχή µέχρι το τέλος, στη θριαµβευτική σας µάχη ενάντια στις βάρβαρες ορέξεις και πάθη του λενινι-σµού».

Την ίδια στιγµή, η ΕΣΣ∆ του Στάλιν -και µέχρι την επίθεση της Γερµανίας στις 22 Ιούνη του ’41- προσπαθούσε να εξευµενίσει το θηρίο: το σύµφωνο «µη επίθεσης», το σύµφωνο Μολότοφ-Ρί-µπεντροπ, λειτούργησε ως ψυχρολου-σία για το διεθνές κίνηµα. Ενώ στα λόγια έγινε για να κερδηθεί χρόνος, έδωσε την ευκαιρία για το διαµελισµό της Πολωνί-ας και τις µαζικές «εκκαθαρίσεις» στον Κόκκινο Στρατό, µε τις δίκες κατά του Τουχατσέφσκι και των άλλων βετεράνων αξιωµατικών που είχαν την πείρα του 1917 και του νικηφόρου επαναστατικού εµφυλίου πολέµου.

Ο Β’ Παγκόσµιος Πόλεµος έγινε για τους ίδιους λόγους µε τον Α’, ήταν δηλα-δή ένας πόλεµος ανάµεσα σε «πεινασµέ-νους» και χορτάτους ιµπεριαλιστές για το ξαναµοίρασµα των αποικιών και των σφαιρών επιρροής. Μ’ άλλα λόγια, ένας άδικος κι αντιδραστικός πόλεµος.

∆υστυχώς, αυτός ο πόλεµος δεν γέν-νησε µια νικηφόρα εργατική επανάστα-ση, όπως τη Ρώσικη το 1917.

Εξεγέρσεις των «από κάτω»Το 1941 η Ευρώπη ήταν στα χέρια του Χίτ-λερ και των συµµάχων του. Για παράδειγ-µα, η Γαλλία είχε χωριστεί στα δύο, ένα κοµµάτι υπό την άµεση γερµανική κατοχή κι ένα κράτος «ανεξάρτητο», µε επικεφα-λής την κυβέρνηση δωσίλογων του Βισί. Οι ναζί έδειχναν νικητές του πολέµου.

Η νέα κατάσταση σήµανε αλλαγές στη στάση των καπιταλιστών στις υπό κατοχή χώρες. Ένα κοµµάτι των αστών, συνήθως πολύ µειοψηφικό, έφευγε στο Λονδίνο, όπως ο Γλίξµπουργκ της Ελλάδας ή ο Γάλ-λος Ντε Γκολ. Όµως οι αστοί που έµεναν, η µεγάλη πλειοψηφία, συνεργάζονταν αρµο-νικά µε τους ναζί στο ξεζούµισµα των κατε-χόµενων χωρών, πέφτοντας µε τα µούτρα στο πλιάτσικο. Στην Ελλάδα οι Μποδοσά-κηδες, τα παλιότερα δηλαδή «τζάκια», και οι Λάτσηδες και οι Λαναράδες, δηλαδή οι νεόπλουτοι, στην Κατοχή έφτιαξαν ή µεγά-λωσαν υπέρµετρα τις περιουσίες τους.

Για τους αστούς οι ευκαιρίες πλουτι-σµού, για τους εργαζόµενους η φρίκη. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, η ερ-γασία σε συνθήκες σκλαβιάς και η πεί-

να, ήταν η καθηµερινότητα για τους από κάτω. Σ’ όλες τις κατεχόµενες χώ-ρες ξεκίνησε η Αντίσταση ενάντια σε ναζί και δωσίλογους. Σε δύο µάλιστα απ’ αυτές, τη Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα, ο αγώνας έφτασε σε εµφύ-λιο πόλεµο. Στην Ελλάδα τα Τάγµατα Ασφαλείας, στη Γιουγκοσλαβία οι Ου-στάσι και οι Τσέτνικς, ήταν οι στρατοί των δωσίλογων που αντιµετώπισαν τους λαϊκούς στρατούς και κατατρο-πώθηκαν απ’ αυτούς.

Στη Γαλλία, τον Αύγουστο του 1944, οι αντάρτες απελευθέρωσαν µόνοι τους το Παρίσι από τους ναζί, ενώ στις 25 Απρίλη 1945 στη βόρεια Ιταλία ξεκίνησε µια επα-νάσταση που ισοπέδωσε τους Ιταλούς και Γερµανούς φασίστες, επέβαλε την «κόκκινη τροµοκρατία» για µία βδοµάδα στους αστούς και τους δωσίλογους και κρέµασε τον Μουσολίνι.

Η επανάσταση ακυρώθηκε στα γεννοφάσκια της Σε όλες αυτές τις χώρες όµως, στην Αρι-στερά και στα κινήµατα των ανταρτών, κυριαρχούσαν τα σταλινικά Κοµουνι-στικά Κόµµατα που δεν είχαν κανένα σκοπό να αφαιρέσουν την εξουσία από τους αστούς. Αντίθετα, έψαχναν ένα σύµµαχο κοµµάτι της «αστικής τάξης» για να κάνουν µαζί του «αντιφασιστι-κό µέτωπο». Στην Ιταλία από το ’43 και στη Γαλλία από το ’44, οι αστικές τάξεις άλλαξαν στρατόπεδο όταν ο πόλεµος ξαναέφτασε στις µητροπόλεις τους. Οι

Γάλλοι καπιταλιστές ενωµένοι δόξασαν τον Ντε Γκολ και οι Ιταλοί καλωσόρισαν τους Συµµάχους. Οι σταλινικοί έτρεξαν, γρήγορα γρήγορα, να µπουν σε κοινές κυβερνήσεις µαζί τους.

Οι «αντιφασιστικές» κυβερνήσεις στερέωσαν την κυριαρχία των καπιτα-λιστών. Πριν καλά καλά τελειώσει ο Β’ Παγκόσµιος, η γαλλική κυβέρνηση µε τη συµµετοχή του ΚΚ ξεκινούσε τον αποικι-ακό πόλεµο στο Βιετνάµ ενάντια στους αντάρτες του «αδελφού» βιετναµέζικου Κοµουνιστικού Κόµµατος...

Στη Γαλλία και στην Ιταλία, η πολιτι-κή κατάσταση σταθεροποιήθηκε και τα Κοµουνιστικά Κόµµατα πετάχτηκαν για πάντα από τις κυβερνήσεις σαν στυµµέ-νες λεµονόκουπες, σε δύο µόλις χρόνια.

Στην Ελλάδα το ΕΑΜ παρέδωσε τη χώρα, που έλεγχε, στην κυβέρνηση Πα-πανδρέου και τον Σκόµπι. Ακολούθησαν σε δύο µήνες τα ∆εκεµβριανά και η Βάρ-κιζα...

Συµπέρασµα Οι καπιταλιστές ενδιαφέρονται για τα συµφέροντά τους, και όχι για τη δηµο-κρατία και τον αντιφασισµό. Όταν κιν-δυνεύει η εξουσία τους συσπειρώνονται, ό,τι και να προηγήθηκε µεταξύ τους, και αντιµετωπίζουν µαζί τους εργάτες, χω-ρίς να έχουν κανένα δισταγµό να δώσουν το χέρι στο φασισµό σ’ αυτή την πάλη.

Και δεν νικιέται ποτέ οριστικά ο φα-σισµός αν δεν απαλλαγούµε απ’ τους αστούς...

Β' Παγκόσµιος Πόλεµος:Δύο πόλεµοι στη συσκευασία ενός...

Επανάληψη των ιστορικών λαθών σηµαίνει επανάληψη της ήττας

Του Χάρη Παπαδόπουλου

ιστορια 1529 ΑΠΡΙΛΗ 2015

Ο ι επεξεργασίες του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, που δημοσιεύτηκαν στον τόμο «Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό

πόλεμο», προκαλούν σημαντικές ανατρο-πές στον ιδεολογικοπολιτικό πυρήνα που διαμόρφωσε τόσο τις μεταπολεμικές όσο και τις μεταπολιτευτικές «γενιές» των με-λών και στελεχών ενός μεγάλου τμήματος του κομουνιστικού κινήματος: του ΚΚΕ (της εποχής του λεγόμενου «σοβιετικού μαρξισμού»), αλλά και του ευρωκομουνι-σμού ή του «σταλινογενούς» μαοϊσμού...

Η θέση ότι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος (Β’ ΠΠ) ήταν –ακόμα και μετά τη γερμα-νική επίθεση στην ΕΣΣΔ, τον Ιούνη του ’41– ένας πόλεμος άδικος, ληστρικός και ιμπεριαλιστικός, και όχι ένας πόλεμος αντιφασιστικός, αποτελούσε μέχρι σήμε-ρα «σήμα κατατεθέν» της μειοψηφικής στην Ελλάδα τροτσκιστικής ανάλυσης.

Η θέση ότι τα καθήκοντα που προ-έκυψαν για τα ΚΚ και για τα κινήματα αντίστασης στη διάρκεια του Β’ ΠΠ θα έπρεπε να αντιμετωπιστούν με τρόπο ανάλογο με εκείνον που είχε προτείνει ο μπολσεβικισμός κατά τον Α’ ΠΠ, δη-λαδή με την πάλη για τη μετατροπή του πολέμου σε σοσιαλιστική-εργατική επα-νάσταση και όχι με την αποδοχή των δη-μοκρατικών-αντιφασιστικών συμμαχιών και «σταδίων», αποτελεί επίσης μια πρω-τοφανή παραδοχή στο χώρο που προέρ-χεται από το ενιαίο, τότε, ΚΚΕ.

Αυτές οι θεμελιακές ανατροπές αναπό-φευκτα συνδέονται και με την αναθεώρη-ση στην ιστορική εκτίμηση κάποιων ση-μαντικών «στιγμών» και προσώπων στην εσωτερική ζωή και λειτουργία του κομου-νιστικού κινήματος. Κάποια από τα «εικο-νίσματα» αρχίζουν να τρίζουν επικινδύνως.

Τα γράμματα του ’40Γενιές ολόκληρες στελεχών διαμορφώ-θηκαν με την πεποίθηση ότι τα θεμέλια του μεγάλου κινήματος της Αντίστα-σης, τα θεμέλια του ΕΑΜ, τέθηκαν με το «γράμμα» του Ζαχαριάδη, που δημοσιεύ-τηκε στις 2 Νοέμβρη του ’40, λίγες μέρες μετά την 28η Οκτωβρίου. Το «γράμμα»

χαρακτήριζε τον πόλεμο ως «εθνικοαπε-λευθερωτικό» και καλούσε τα μέλη του ΚΚΕ να δώσουν «όλες τους τις δυνάμεις», «υπό τη διεύθυνση της κυβέρνησης Με-ταξά», «δίχως καμιά επιφύλαξη»!

Το ΚΚΕ σήμερα επιβεβαιώνει κάποια ιστορικά στοιχεία που υποβαθμίζουν τη σημασία αυτής της πολιτικής διακήρυξης:

Πρώτον, επαναφέρει στη δημόσια συζήτηση και προσοχή το δεύτερο (26/11/1940) και το τρίτο (15/1/1941) γράμ-μα του Ζαχαριάδη, με τα οποία αυτός αλ-λάζει άρδην πολιτική θέση από τη στιγμή που ο ελληνικός στρατός έχει περάσει τα σύνορα και πολεμά πλέον στο έδαφος

της Αλβανίας. Θυμίζει ότι ο ίδιος ο Ζα-χαριάδης δηλώνει πως το πρώτο γράμ-μα αν «διαβαστεί» χωρίς το δεύτερο και το τρίτο αποτελεί «σοσιαλπατριωτικό ντοκουμέντο». Θυμίζει ότι η λεγόμενη «Προσωρινή Διοίκηση του ΚΚΕ», δηλα-δή το όργανο του Μανιαδάκη, έδωσε μάχη για να μείνει γνωστό μόνο το πρώτο γράμμα, υπερασπίζοντας φανατικά την πολιτική του. Δηλώνει ότι η υπερβολική αναφορά στο πρώτο γράμμα κατά τα με-ταπολεμικά χρόνια και η υποτίμηση του δεύτερου και του τρίτου (π.χ. με τη μη συμπερίληψή τους στα Επίσημα Κείμενα του ΚΚΕ) αποτελεί «πολιτικά λαθεμένο διαχωρισμό».

Δεύτερον, «νομιμοποιεί» πολιτικά, για πρώτη φορά, το τμήμα εκείνο της τότε ηγεσίας του ΚΚΕ («Παλιά ΚΕ», υπό την ηγε-σία, κυρίως, του Πλουμπίδη) που θεώρησε το γράμμα «πλαστό» και απέρριψε τη γραμ-μή του ως κατασκεύασμα των μηχανισμών της Ασφάλειας. Τα σχετικά εδάφια του βιβλίου της σημερινής ΚΕ έχουν συγκλονι-στικές, πολιτικά και ηθικά, συνέπειες...

Τρίτον, συνδέει αυτήν την οφθαλμο-φανή σύγχυση της ηγεσίας του ΚΚΕ με

τις παλινωδίες του «διεθνούς κέντρου». Τις αντιφάσεις στις οδηγίες της Κομι-ντέρν αρχικά μεταξύ της γραμμής της «Τρίτης Περιόδου» και του «σοσιαλφα-σισμού» και της στροφής στα αντιφασι-στικά Λαϊκά Μέτωπα, στη συνέχεια όμως -και κυρίως- πριν και μετά την υπογραφή του Συμφώνου Ρίμπεντροπ-Μολότοφ. Σε αυτό το πόνημα του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ αναγνωρίζεται για πρώ-τη φορά (εξ όσων γνωρίζουμε) η σύνδε-ση των διπλωματικών και στρατηγικών αναγκών της ΕΣΣΔ με προβληματικές, ή ακόμα και αυτοκτονικές, πολιτικές, προς τις οποίες «σπρώχτηκαν» πολλά ΚΚ κατά τον Μεσοπόλεμο ή στο κρίσιμο πρώτο διάστημα του Β’ ΠΠ. Η αιχμή ότι η «στα-διοποίηση» της επανάστασης οδηγούσε το εργατικό κίνημα «να δίνει τη μάχη με ξένες σημαίες» είναι μια σοβαρή και δι-καιολογημένη κατηγορία:

«... η σύνθεση και η πολιτική της ΠΕΕΑ εξέφραζαν με συνέπεια τη στρατηγική των αντιφασιστικών μετώπων του 7ου Συνεδρί-ου της Κομουνιστικής Διεθνούς και του 6ου Συνεδρίου του ΚΚΕ. Ρήξη με το βρετα-νικό ιμπεριαλισμό ... (που) έπρεπε να γίνει, σήμαινε και ρήξη με το σύνολο του αστι-κού πολιτικού κόσμου, σήμαινε απόρριψη της “εθνικής ενότητας” που εξέφραζε η ΠΕΕΑ, σήμαινε στρατηγική εκ μέρους του ΚΚΕ που δεν θα αυτονομούσε τον εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα από τον αγώνα για την εργατική εξουσία ... υπήρξαν συμβι-βασμοί με την εγχώρια αστική τάξη και τα κόμματά της, με αποτέλεσμα το ΚΚΕ και το ΕΑΜ να συρθούν πίσω από την αστική τάξη, επομένως και πίσω από την εγγλέζι-κη συμμαχική της δύναμη».

Εθνική Ενότητα;Το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ ανα-σύρει στοιχεία που υπονομεύουν και το άλλο «αγκωνάρι» όπου, τάχα, πάτησε το μεγάλο κίνημα της Αντίστασης: την μπροσούρα του Γληνού «Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ». Η θέση του Γληνού είναι ότι ο αναγκαία πλατύς, εθνικοαπελευθε-ρωτικός χαρακτήρας του κινήματος θα πρέπει να περιλαμβάνει και την αστική τάξη. Το βιβλίο θυμίζει, και σωστά, ότι τέτοια συμμετοχή δεν υπήρξε: «Ένα τμή-μα της ... διαμόρφωσε κυβερνητικό-κρα-τικό κέντρο στο εξωτερικό και ο βασιλιάς

εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο. Ένα άλλο τμήμα της (οι δωσίλογοι) συνεργάστηκε με τους κατακτητές. Ένα τρίτο λούφα-ξε στην Αθήνα, ενώ έπαιρνε μέρος στην υπονόμευση του αγώνα. Και τέλος, ένα τέταρτο οργάνωσε ορισμένη δράση κατά των κατακτητών σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας, ενώ παράλληλα είχε διαύλους συνεργασίας και με τους Γερμανούς, για να χτυπήσει το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Στόχος όλων ήταν η δια-τήρηση της αστικής εξουσίας μετά τον πόλεμο».

Κάποιοι άλλοι, κυρίως πασοκογενείς, προσπαθούν να αποδείξουν τον πλατύ-δι-αταξικό, τάχα, χαρακτήρα του ΕΑΜικού κινήματος μέσα από τη συμμετοχή στην Αντίσταση παλιών –βενιζελικών κυρίως– αξιωματικών. Όμως η συμμετοχή αυτή ήταν αποτέλεσμα της βαθιάς κρίσης του ελληνικού κράτους στη δεκαετία του ’30 και όχι της «πλατύτητας» της πολιτικής του ΕΑΜ-ΚΚΕ: «Στο διάστημα 1933-36 πραγματοποιήθηκαν τρία στρατιωτικά πραξικοπήματα ... εκτελέστηκαν δύο στρατηγοί και ένας επίλαρχος της βενιζε-λικής παράταξης, ενώ αποτάχθηκαν από το στρατό 1.024 αξιωματικοί»... Αυτή η κρίση και όχι κάποιες αφηρημένες ιδέες ήταν η υλική βάση για την προσχώρηση μιας (μειοψηφίας) ριζοσπαστικοποιημέ-νων αξιωματικών στην αντίσταση. Άλλω-στε, ο Σαράφης στις 28 Οκτώβρη του ’40 πήρε πιο σκληρή θέση από τον Ζαχαριά-δη, δηλώνοντας ότι προϋπόθεση για να πολεμήσει ήταν η... ανατροπή του Μετα-ξά (σελ. 124).

Το βιβλίο της ΚΕ του ΚΚΕ τελειώνει με ένα μετέωρο –όμως και κολοσσιαίο– ερώτημα: «Πώς θα εξηγηθεί ότι και στη Γαλλία και στην Ιταλία έγινε ο ίδιος συμ-βιβασμός;». Το δάχτυλο της κριτικής ήδη δείχνει τη Γιάλτα και –μέσω αυτής– τις ευθύνες του σταλινικού «διεθνούς κέ-ντρου» που ήδη δέσποζε στη θέση του μπολσεβικισμού.

Όμως η θετική ιδεολογική στροφή μπορεί να ολοκληρωθεί μόνον αν φτάσει και στην αναγκαία πολιτική στροφή. Στην αποκατάσταση των πολιτικών «οδηγιών» των 4 πρώτων συνεδρίων της Κομιντέρν του Λένιν, που ως κορωνίδα έχουν τη γραμμή για το Ενιαίο Μέτωπο και τη με-ταβατική λογική (Τέταρτο Συνέδριο).

Το ΚΚΕ για τον Πόλεμο, το γράμμα του Ζαχαριάδη και τις αποφάσεις της Κομιντέρν

Το ΚΚΕ αναγνωρίζει, για πρώτη φορά, ότι πιο διπλωματικές ανάγκες της ΕΣΣΔ έσπρωξαν πολλά ΚΚ σε προβληματικές πολιτικές πριν από τον Β’ ΠΠ

Του Αντώνη Νταβανέλου

αντιρατσισμοσ16 29 απριλη 2015

Ξ εκίνησε η δίκη της Χρυσής Αυγής στις 20 Απρίλη και συνεχίζεται στις 7 Μάη, στις γυ-ναικείες φυλακές Κορυδαλλού. Από νωρίς το πρωί της 20ής Απρίλη, πάνω από 2.000

αντιφασίστες διαδηλωτές από 4 διαφορετικές προ-συγκεντρώσεις ενώθηκαν στη συμβολή των οδών Γρηγορίου Λαμπράκη και Σολωμού, έξω από τις φυ-λακές Κορυδαλλού, απαιτώντας την καταδίκη της ναζιστικής οργάνωσης. Λίγες μόνο δεκάδες αμετα-νόητων χρυσαυγιτών συγκεντρώθηκαν στην άλλη πλευρά των φυλακών Κορυδαλλού, επί της οδού Σολωμού, θλιβερή σκιά του εαυτού των –άλλοτε κραταιών– ταγμάτων εφόδου της συμμορίας.

Όλη η γύρω περιοχή είχε καταληφθεί με πάνω από 2.000 αστυνομικούς. Παρά την αστυνομο-κρατία βέβαια, δεν έγινε κατορθωτό να αποτραπεί επίθεση των συγκεντρωμένων νεοναζί εναντίον φίλων του Παύλου Φύσσα, που επρόκειτο να κα-ταθέσουν ως μάρτυρες κατηγορίας, επιβεβαιώ-νοντας πως η συντροφική σχέση των φασιστών με τις δυνάμεις ασφαλείας δεν έχει διαταραχθεί, ιδιαίτερα λόγω της δίωξης της Χρυσής Αυγής.

Αποτέλεσμα της πάνδημης απαίτησης της κοι-νωνίας να δικαστούν οι φασίστες για τα εγκλήματά τους ήταν η μη αναβολή της δίκης λόγω ακαταλλη-λότητας της αίθουσας, γεγονός που αναγνωρίστη-κε από όλες τις πλευρές. Έτσι η δίκη ξεκίνησε με την ανάγνωση του καταλόγου των 69 κατηγορουμένων και των 133 μαρτύρων του κατηγορητηρίου και δια-κόπηκε λόγω του ότι ένας από τους κατηγορούμε-νους (ο χρυσαυγίτης Νίκος Παπαβασιλείου, κατα-δικασμένος ήδη για τον εμπρησμό καταστήματος μεταναστών στην πλατεία Αμερικής) δήλωσε πως δεν έχει δικηγόρο, με αποτέλεσμα το δικαστήριο να διατάξει το διορισμό συνηγόρου και να ορίσει νέα ημερομηνία στις 7 Μάη, για να συνεχιστεί η δίκη.

Ήταν προφανής ο στόχος των χρυσαυγιτών, με το «καλημέρα», να κωλυσιεργήσουν με διαδικα-στικά τεχνάσματα την έναρξη της ουσιαστικής διαδικασίας της δίκης, κάτι που αναμένεται να συ-νεχιστεί και τις επόμενες εβδομάδες.

Προφανέστατος ήταν και ο στόχος των βουλευ-τών της Χρυσής Αυγής να εξαφανιστούν από το κά-δρο του εδωλίου του κατηγορουμένου, καθώς όλοι εκτός του Ματθαιόπουλου απουσίασαν και εκπρο-σωπήθηκαν από δικηγόρους τους.

Στα θετικά των αντανακλαστικών της Αριστεράς καταγράφεται η παρουσία 8 βουλευτών του ΣΥ-ΡΙΖΑ στον Κορυδαλλό στις 20 Απρίλη, συνδικαλι-στών και δημοτικών συμβούλων μέσα και έξω από τη δικαστική αίθουσα.

Από την πλευρά του αντιφασιστικού κινήματος και της Αριστεράς θα χρειαστεί να κρατήσουμε τη δίκη των νεοναζί στην επιφάνεια σε κεντρι-κό πολιτικό επίπεδο, καθώς και να ανοίξουμε τη συζήτηση για τη σημασία της καταδίκης των φασιστών σε γειτονιές, χώρους δουλειάς και εκ-παίδευσης. Το επόμενο διάστημα οργανώνονται ανοιχτές εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στον Πειραιά και της Κίνησης «Απελάστε το ρατσισμό» στη Νέα Φιλαδέλφεια, ενώ αντίστοιχες πρωτοβουλί-ες αναμένεται να πάρουν τοπικοί φορείς σε μια σειρά από περιοχές της χώρας.

Στις 7 Μάη, θα ξαναβρεθούμε μέσα κι έξω από τη δικαστική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού, για να διεκδικήσουμε τη μεταφορά της δίκης σε κεντρικό χώρο της Αθήνας, καθώς και για να απο-τρέψουμε τις όποιες νέες απόπειρες των νεοναζί να πετάξουν την μπάλα στην εξέδρα. Απαιτούμε η δίκη να ξεκινήσει και να μπει άμεσα στην ουσία των υποθέσεων που συνεκδικάζονται, με πρώτη αυτή της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα.

Στη Θεσσαλονίκη μέλη της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας

ξάπλωσαν μέσα σε μαύρες σακούλες στην παραλία για να δώσουν ένα

και μόνο μήνυμα: η Ευρώπη πρέπει να ανοίξει τα σύνορά της για να μην

υπάρξουν άλλοι πνιγμοί. Δεν υπάρχει καμία άλλη λύση. Αυτό έγινε στις 25

Απρίλη, στο πλαίσιο της πανελλαδικής μέρας δράσης ενάντια στην πολιτική της κράτησης και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ανάλογες δράσεις

έγιναν και στην Αθήνα, τη Λάρισα, την Πρέβεζα και σε άλλες πόλεις.

Ανάμεσα στους πρόσφυγες που ήρθαν αυτές τις μέρες στην Ελλάδα από τη Συρία, εντοπίστηκαν και μερικοί, οι

οποίοι μιλούν ελληνικά. Πρόκειται για Έλληνες που, μετά τη Μικρασιατική

Εκστρατεία, δεν τα κατάφεραν να έρθουν στην Ελλάδα και πήγαν στη Συρία. Τώρα,

κυνηγημένοι πάλι, επιστρέφουν στην Ελλάδα. Μικρές ανθρώπινες ιστορίες

που υπερβαίνουν τα παραδοσιακά στεγανά και προκαλούν εγκεφαλικές δυσλειτουργίες στους εθνικιστές απ’

όπου κι αν προέρχονται.

«Μην ξεγελιέστε, αυτοί οι μετανάστες είναι σαν τις κατσαρίδες. Μπορεί να μοιάζουν κάπως με Αιθιοπία του Μπομπ Γκέλντολφ

εν έτει 1984, όμως είναι φτιαγμένοι έτσι που να επιβιώνουν και από πυρηνική έκρηξη». Αυτά γράφτηκαν στην αγγλική εφημερίδα

«Sun». Όσο θα βαθαίνει η κρίση, τόσο θα χρησιμοποιούνται οι μετανάστες ως

εξιλαστήρια θύματα. Το έχουμε μάθει το παραμύθι...

Τραγικό θάνατο βρήκε ένας μετανάστης στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας στα

τέλη Απρίλη στην προσπάθειά του να μπει στο πλοίο για Ιταλία. Ο άτυχος

άντρας κρύφτηκε στο κάτω μέρος ενός λεωφορείου και συγκεκριμένα στα

αξόνιά του. Όταν, όμως, το όχημα έβαλε μπροστά ο μετανάστης εγκλωβίστηκε,

με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του. Γιατί οι μετανάστες δεν πεθαίνουν μόνο κατά

την είσοδό τους στη χώρα, αλλά και στην προσπάθειά τους να φύγουν...

Η αλήθεια έλαμψε για τη δολοφονία του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, αλλά 79 χρόνια

μετά το έγκλημα. Στο φως βγήκε για πρώτη φορά το έγγραφο που αποδεικνύει

ότι ο μεγάλος ποιητής δολοφονήθηκε με επίσημη εντολή από το καθεστώς της ισπανικής χούντας, έναν μόλις μήνα μετά το ξέσπασμα του ισπανικού εμφυλίου το

καλοκαίρι του 1936.

Επίθεση με μαρμελάδα δέχτηκε ο επικεφαλής της Frontex Κλάους Ρέσλερ,

από διαδηλωτές έξω από το σημείο που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί

σύσκεψη του οργανισμού. Οι διαδηλωτές, διαμαρτύρονταν κατά της μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ, που

έχει μετατρέψει τη Μεσόγειο θάλασσα σε υγρό τάφο μεταναστών. Πώς το λέει το σύνθημα; Frontex σημαίνει πρόσφυγες

πνιγμένοι.μικρ

ά αν

τιρα

τσισ

τικά

Επιμ

έλει

α: Έ

λενα

Παπ

αγεω

ργίο

υ

Του Θανάση Κούρκουλα

Να γίνει στο κέντρο της Αθήνας η δίκη των νεοναζί

Σ το κατάμεστο αμφιθέατρο της Νομικής Σχολής έγινε στις 21 Απρίλη η εκδήλωση για τη δίκη της Χρυσής Αυγής, που διορ-γάνωσαν η Νομαρχιακή ΣΥΡΙΖΑ Α’ Αθήνας,

το Τμήμα Δικαιωμάτων και η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ. Ανά-μεσα στους ομιλητές ήταν ο Αντώνης Νταβανέλος, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων ότι αποτελεί λανθα-σμένη αντιμετώπιση η συζήτηση στη Βουλή με αυτούς που τη μέρα φοράνε γραβάτα και τη νύχτα άρβυλα, ότι δεν μπορεί να αναγνωρίζουμε δημο-κρατικά δικαιώματα στους νεοναζί που θέλουν να εξαφανίσουν αυτά τα δικαιώματα από όλους και ότι μόνη αντιμετώπιση είναι η συντριβή τους.

Ο Δημήτρης Ψαρράς, δημοσιογράφος, είπε ότι η ναζιστική ιδεολογία για τη Χρυσή Αυγή αποτελεί κίνη-

τρο της εγκληματικής της δράσης, αφού στόχοι τους αποτελούν οι πολιτικοί αντίπαλοι, οι μετανάστες, οι ΛΟΑΤ –όσοι δηλαδή σύμφωνα με την ιδεολογία τους είναι «υπάνθρωποι». Το τεκμήριο αθωότητας μπορεί να ισχύει ως είθισται για τον κάθε κατηγορούμενο χωριστά, αλλά για τη Χρυσή Αυγή ως οργάνωση δεν υπάρχει κανένα τεκμήριο αθωότητας.

Ο Δημοσθένης Παπαδάτος, από το Τμήμα Δικαι-ωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, σημείωσε ότι η Χρυσή Αυγή δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως νόμιμο κοινοβου-λευτικό κόμμα και ότι το οφείλουμε στα θύματα να συμβάλουμε όλοι προς αυτή την κατεύθυνση. Κοινός τόπος όλων των ομιλητών ήταν να τονιστεί η ανάγκη να παραμείνει ψηλά το θέμα της Χρυσής Αυγής στη δημοσιότητα κατά τη διάρκεια της δίκης, ως την καταδίκη της εγκληματικής οργάνωσης.

Κεντρική εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ για τη Χρυσή Αυγή

διεθνη 1729 απριλη 2015

Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε!

Σ ε ρατσιστικές επιθέσεις που άρ-χισαν από τα τέλη Μάρτη και συ-νεχίστηκαν έως τα τέλη Απρίλη, κυρίως στο Γιοχάνεσμπουργκ

και στο Ντέρμπαν, μαύροι Νοτιοαφρι-κανοί λιντσάρισαν επίσης μαύρους με-τανάστες από άλλες αφρικανικές χώρες. Δολοφονήθηκαν τουλάχιστον οκτώ με-τανάστες, ενώ χιλιάδες εγκατέλειψαν τα σπίτια και τα μαγαζιά τους για να γλιτώ-σουν. Είχαν προηγηθεί άλλες δολοφονι-κές επιθέσεις μαύρων εναντίον μαύρων τον Γενάρη στο Σοβέτο.

Τα ρατσιστικά εγκλήματα δεν έπεσαν από το πουθενά. Όπως λέει ο Μ. Νεόκο-σμος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Αφρικής, μετά την κατάρρευση του απαρτχάιντ, επειδή η οικονομική κρί-ση ήταν ήδη παρούσα, πολιτικές δυνάμεις από όλο το φάσμα άρχισαν τις αντιμετα-ναστευτικές κορόνες, καλλιεργώντας το αντίστοιχο κλίμα. Σύμφωνα με τον Νεόκο-σμος, «τα ΜΜΕ στοχοποιούσαν από τότε συστηματικά τους μετανάστες, καθώς ακόμη και υποτιθέμενα σοβαρές εφημε-ρίδες επέμεναν ότι, π.χ., όλοι οι Νιγηρια-νοί είναι έμποροι ναρκωτικών».

Οι ρατσιστικές επιθέσεις ενάντια σε μετανάστες από τη Νιγηρία, τη Σομαλία, την Αιθιοπία, τη Ζιμπάμπουε, το Μαλάουι και τη Μοζαμβίκη άρχισαν από εκείνη την περίοδο και στην πορεία κορυφώθηκαν: το 1996 έγιναν οι πρώτοι φόνοι, λίγο αρ-γότερα οι πρώτες εμπρηστικές επιθέσεις σε μαγαζιά (με τους ιδιοκτήτες να βρί-σκονται μέσα), αλλά σημείο κλειδί ήταν ο Μάιος του 2008 όταν πλέον τα ρατσιστικά εγκλήματα πήραν μαζικό και οργανωμένο χαρακτήρα: τα θύματα –πάνω από 60 τον αριθμό– δεν ήταν, και πάλι, λευκοί. Ήταν φτωχοί μαύροι Αφρικανοί, πολλοί από αυτούς μάλιστα Νοτιοαφρικανοί πολίτες. Η βία, που από τότε δεν σταμάτησε, οδή-γησε και σε μαζικό εκτοπισμό ολόκληρων κοινοτήτων μεταναστών.

Η κυβέρνησηΑσφαλώς η κυβέρνηση αρνείται να ονο-ματίσει τη βία ως «ξενοφοβική» και ο τότε πρόεδρος Τ. Μπέκι έλεγε ότι κά-ποιοι προσπαθούσαν να βαφτίσουν ως ξενοφοβία τη «απλή εγκληματικότητα». Την ίδια στιγμή βέβαια το κράτος αντι-μετώπιζε με τον πιο ρατσιστικό τρόπο τους μετανάστες: Το διαβόητο Κέντρο Επαναπατρισμού Λιντέλα, που χτίστη-κε το 1996, ήταν το αντίστοιχο της Αμυ-γδαλέζας: στοίβαγμα, βία, καταπάτηση στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων. Ταυτόχρονα εξακολουθούσε να αναπα-ράγεται από τα πάνω το στερεότυπο ότι «δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες του πληθυσμού για υγεία και παιδεία γιατί έρχονται πολλοί ξένοι»!

Όσον αφορά τις δυνάμεις ασφαλείας, κι εκεί η κατάσταση θυμίζει... την πο-λιτισμένη Δύση. Σε ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ, η εφημερίδα «City Press» του Γιοχάνεσμπουργκ παρέθετε μαρτυρίες νε-αρών μαύρων δραστών των εγκλημάτων του Σοβέτο, οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι τις λεηλασίες στα μαγαζιά των μεταναστών

τις έκαναν με την παραίνεση –ή και με τη συμμετοχή!– της αστυνομίας. «Οι μπά-τσοι μας είπαν να πλιατσικολογήσουμε», ήταν ο τίτλος της εφημερίδας! Ο ίδιος ο σημερινός πρόεδρος Τζ. Ζούμα έχει το θράσος να δηλώνει ότι πράγματι οι μετα-νάστες παίρνουν τις δουλειές άλλων αν-θρώπων και ότι «πρέπει να λύσουμε αυτό το πρόβλημα», δίνοντας θεσμική πλέον υπόσταση στις ρατσιστικές βρομιές και υψηλή κάλυψη στους δολοφόνους.

Η αιτίαΟι φυσικοί αυτουργοί των επιθέσεων είναι ένας όχλος μαύρων άνεργων νεο-λαίων των κωμοπόλεων-γκέτο. Αυτοί κάνουν τη βρόμικη δουλειά, αλλά πίσω τους βρίσκονται οι μαύροι μικροαστοί που λένε ότι απειλούνται από τον αντα-γωνισμό των «ξένων».

Φυσικά τόσο οι μαύροι μικροαστοί όσο και η μαύρη εργατική τάξη δεν απει-λούνται από τον ανταγωνισμό κάποιων ξένων, αλλά από τη βαθιά καπιταλιστική ανισοκατανομή του πλούτου: Σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία της χώρας, σήμερα το 21,7% όλων των Νοτιοαφρικα-νών ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Τουλάχιστον το 54% ζει με λιγότερα από 75 δολάρια το μήνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όταν έπεσε το απαρτχάιντ, η ανεργία ήταν 15% και σήμερα είναι επισήμως 25%.

Κι όμως την ίδια στιγμή ο πλούτος που παράγεται στη χώρα είναι τεράστιος. Σύμφωνα με τη Citigroup, η Ν. Αφρική είναι η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο όσον αφορά τα ορυκτά αποθέματα –υπολογίζονται ότι αξίζουν 2,5 τρισ. δολά-ρια! Κι όμως 21 χρόνια μετά το τέλος του απαρτχάιντ και τη νίκη του Εθνικού Αφρι-κανικού Κογκρέσου (ANC), το 80% αυτού του πλούτου εξακολουθεί να ανήκει σε λευκούς Νοτιοαφρικανούς και σε άλλους λευκούς από το εξωτερικό. Στην πράξη, το σύστημα του απαρτχάιντ το αντικα-τέστησε ένας καπιταλισμός-μονοπώλιο των λευκών, καθώς οι λευκοί, παρότι αποτελούν μόνον το 12% του πληθυσμού εξακολουθούν να εξασκούν δυσανάλο-γα μεγάλο και εντελώς αντιδημοκρατικό

έλεγχο πάνω στην οικονομία (μόλις πέντε εταιρίες λευκών ιδιοκτητών ελέγχουν το 75% των μετοχών στο χρηματιστήριο), τη γη (οι λευκοί κατέχουν το 87%), τα ΜΜΕ (λευκοί ελέγχουν τα τέσσερα μεγαλύτε-ρα συγκροτήματα από τα οποία «ενημε-ρώνεται» το 80% του πληθυσμού) και το δικαστικό σύστημα της χώρας: οι λευκοί πρακτικά ταυτίζονται με την άρχουσα τάξη της χώρας, όπως ακριβώς συνέβαι-νε επί απαρτχάιντ.

Κληρονομιά του απαρτχάιντ είναι και οι κωμοπόλεις-γκέτο όπου συνεχίζουν να ζουν εκατομμύρια μαύροι Νοτιοαφρικα-νοί και όπου αναπαράγονται διαρκώς οι συνθήκες (φτώχεια, έλλειψη υποδομών, στρίμωγμα σε λίγα τετραγωνικά) για να ανθήσει η βία, αλλά και για να καλλιεργη-θεί η ρατσιστική βία.

Και αντί για πολιτικές αναστροφής αυτής της κατάστασης, η κυβέρνηση ακολουθεί ακριβώς τον αντίθετο δρόμο. Το ANC ενδιαφέρεται περισσότερο να συνδιαλλαγεί με τον καπιταλισμό-μονο-πώλιο των λευκών, παρά να αναδιανεί-μει γη και πόρους στους φτωχούς, δηλ. στους μαύρους. Και δεν είναι μόνον ότι η κυβέρνηση δεν βάζει χέρι στα καπιτα-λιστικά κέρδη. Ένας επιπλέον λόγος για την έλλειψη πόρων για τους φτωχούς και τους ανέργους είναι το γεγονός πως ακό-μη και σήμερα, ένα μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού δαπανάται για την απο-πληρωμή του δημόσιου χρέους που δη-

μιουργήθηκε την εποχή του απαρτχάιντ, προς τις δυτικές χώρες!

ΑντίστασηΌπως και στην περίπτωση της Ευρώπης, ο ρατσισμός του μαζικού εγκλήματος αποδεικνύεται ηλιθιωδώς αναποτελε-σματικός: παρά τις διαρκείς ρατσιστικές σφαγές και τον επίσημο ρατσισμό του κράτους, οι πρόσφυγες από μια σειρά χώρες της Αφρικής όπου υπάρχει πό-λεμος ή λιμός, δεν «πείθονται» να μην πλησιάσουν τη Ν. Αφρική. Ο βέβαιος θάνατος είναι χειρότερος από τις απει-λές των ρατσιστών. Γι’ αυτό οι πρόσφυ-γες συρρέουν στη Ν. Αφρική με ρυθμό 60.000-80.000 ετησίως, σύμφωνα με το Al Jazeera.

Δεν είναι, όμως, μόνον η λογική που εί-ναι ενάντια στους ρατσιστές. Η ισχυρή πο-λιτική παράδοση της Αριστεράς στη χώρα σήμανε και αντιστάσεις, καθώς έγιναν του-λάχιστον δύο μεγάλες διαδηλώσεις υπε-ράσπισης των μεταναστών: Πρώτα, στις 17 Απρίλη στο Ντέρμπαν, με τη συμμετοχή πολλών χιλιάδων αντιρατσιστών και μετά στις 24 του μήνα στο Γιοχάνεσμπουργκ. Η δεύτερη διαδήλωση που ήταν ακόμη με-γαλύτερη, γνώρισε και την αποδοχή του κοινού στους δρόμους, που δήλωνε την αντίθεσή του στην ξενοφοβία και τις σχε-τικές πολιτικές της κυβέρνησης.

Ο καπιταλισμός, όταν το έχει ανάγκη, «ανακαλύπτει» εύκολα διαφορές μεταξύ των φτωχών και τους βάζει να σκοτώνο-νται μεταξύ τους. Η περίπτωση της Νότιας Αφρικής δείχνει ότι ο καπιταλισμός μπο-ρεί να το κάνει αυτό και μεταξύ μαύρων Αφρικανών φτωχών. Έτσι οι θεωρίες που υποστηρίζουν ότι ο ρατσισμός οφείλεται σε «διαφορά κουλτούρας» μεταξύ λευκών φτωχών Ευρωπαίων και μαύρων φτωχών μεταναστών, γίνονται κυριολεκτικά σκόνη.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο μόνος δρόμος ακόμη και για μια ανθρωπιστική λύση, παραμένει η ανατροπή αυτού του συστήματος που, και στη Νότια Αφρική, μεταμορφώνει τους ανθρώπους σε τέρατα, τη στιγμή που μια μικρή μειοψηφία εξακο-λουθεί να απολαμβάνει τερατώδη κέρδη.

Του Πέτρου Τσάγκαρη

Νέα ρατσιστική σφαγή μεταναστών στη Νότια Αφρική

Οι θεωρίες που υποστηρίζουν ότι ο ρατσισμός οφείλεται σε «διαφορά κουλτούρας» μεταξύ λευκών φτωχών Ευρωπαίων και μαύρων φτωχών μεταναστών γίνονται κυριολεκτικά σκόνη.

ΔΙΕΘΝΗ18 29 ΑΠΡΙΛΗ 2015

Σ τις αρχές Απρίλη, η αποτρόπαια δολοφονία 148 φοιτητών στην Κένυα έστρεψε ξανά τα φώτα της δηµοσιότητας στη σοµαλι-

κή εξτρεµιστική οργάνωση Αλ Σαµπάµπ. Η Αλ Σαµπάµπ είχε ξανααπασχολήσει τα ΜΜΕ µε την επίθεση σε µεγάλο εµπορι-κό κέντρο στο Ναϊρόµπι. Οι επιθέσεις της ενάντια σε αµάχους είναι συχνές, αλλά τα δύο περιστατικά απασχόλησαν τα ΜΜΕ γιατί τα θύµατα ήταν είτε χριστιανοί (στο πρόσφατο µακελειό) είτε Ευρωπαίοι του-ρίστες (στο Ναϊρόµπι).

Επειδή ο δηµόσιος διάλογος και πάλι πε-ριορίζεται στο «φανατικοί τζιχαντιστές µάς απειλούν» και επειδή το χάος στην περιοχή αποτελεί µια από τις βασικές «πηγές» προ-σφύγων προς την Ευρώπη, έχει αξία να κα-ταλάβουµε τις ρίζες του ισλαµικού εξτρε-µισµού στην περιοχή και να εντοπίσουµε τις ευθύνες για τη σηµερινή κόλαση.

Το πλαίσιοΑξίζει µια αναφορά στις αρχές του 20ού αι-ώνα, όταν ο Σοµαλός εθνικιστής Αµπντου-λάχ Χασάν καθοδηγούσε έναν 20ετή αντιαποικιακό πόλεµο. Οι Βρετανοί πρώτα εξόπλισαν πολεµάρχους και φυλάρχους εναντίον του και τελικά το 1920 η RAF ορ-γάνωσε τον πρώτο της βοµβαρδισµό στην αφρικανική ήπειρο, συντρίβοντας το κίνη-µα του Χασάν και τις όποιες ελπίδες για τη γέννηση ενός «φυσιολογικού», ανεξάρτη-του σοµαλικού κράτους.

Αλλά πιο άµεσο ενδιαφέρον έχει η πρό-σφατη ιστορία. Το 1991, κατέρρευσε η δικτα-τορία του Σιάντ Μπάρε, καθώς µε το τέλος του Ψυχρού Πολέµου (όταν λειτουργούσε ως αντίβαρο στο φιλοσοβιετικό καθεστώς της Ερυθραίας) η αµερικανική κυβέρνηση δεν είχε λόγο να συνεχίσει να τον στηρίζει.

Οι πολέµαρχοι που τον ανέτρεψαν άρχι-σαν να διαγκωνίζονται και να δηµιουργούν «ζώνες επιρροής», και το 1992 οι ΗΠΑ επε-νέβησαν στρατιωτικά για να εξυψώσουν έναν πολέµαρχο, τον Μοχάµεντ Φαράχ Αϊ-ντίτ, πάνω από τους άλλους. Ο Αϊντίτ στρά-φηκε ενάντια στην αµερικανική κατοχή και καθοδήγησε την ταπείνωση των αµερικανι-κών στρατιωτικών δυνάµεων στη µάχη του Μογκαντίσου (ιδιαίτερη γνωστή από την ταινία Black Hawk Down).

Στο δεύτερο µισό της δεκαετίας του ’90, συνέχισε ο αλληλοσπαραγµός µεταξύ των διάφορων πολεµάρχων. Μέσα σε αυτό το

χάος δηµιουργήθηκε το κίνηµα των Ισλα-µικών ∆ικαστηρίων, που επεδίωκε να απο-καταστήσει µια στοιχειώδη τάξη. Ήταν ένα δίκτυο πολλών τοπικών ισλαµικών οµά-δων που εφάρµοζαν µια διοίκηση συνδυ-άζοντας τις κατά τόπους παραδόσεις και εθιµικά δίκαια των φυλών µε διάφορες εκ-δοχές (αλλού σκληρότερες, αλλού µετριο-παθείς) της σαρία. Η νέα µορφή εξουσίας βρήκε σηµαντική αποδοχή και ενοποιή-θηκε-συγκροτήθηκε η Ένωση Ισλαµικών ∆ικαστηρίων, που µπόρεσε να τερµατίσει

τον εµφύλιο στα εδάφη που έλεγχε και να αποκαταστήσει µια κανονικότητα. Από κάτω προς τα πάνω άρχισε να οικοδοµείται ένα «έµβρυο» κράτους, παρά τη στήριξη των ΗΠΑ σε διάφορους πολέµαρχους που συνέχιζαν τη δράση τους µε µισθοφόρους που αδιαφορούσαν για τη διάκριση ανά-µεσα σε αµάχους και µαχητές.

Αυτή η δεύτερη προσπάθεια των Σο-µαλών να οικοδοµήσουν κράτος επίσης συνετρίβη µε ιµπεριαλιστική επέµβαση. Το 2006 οι ΗΠΑ υποστήριξαν την εισβο-λή του στρατού της Αιθιοπίας στη Σοµα-λία και εξαπέλυσαν βοµβαρδισµούς στη

χώρα. Οι πολιτοφυλακές των Ισλαµικών ∆ικαστηρίων διαλύθηκαν και οι µόνοι που µπόρεσαν να επιβιώσουν για να οργανώ-σουν µιαν αντίσταση στην κατοχή ήταν οι πλέον σκληροτράχηλοι και εµπειροπό-λεµοι (από τον πόλεµο στο Αφγανιστάν) µαχητές: αυτοί της -τότε- νεοϊδρυθείσας Αλ Σαµπάµπ, που εξέφραζε την πιο ακραία πτέρυγα των Ισλαµικών ∆ικαστηρίων (που ήταν πλειοψηφικά µετριοπαθή).

Οι επιτυχίες της Αλ Σαµπάµπ οδήγησαν σε στρατιωτική επέµβαση από µια συµµα-

χία «προθύµων» το 2011. Ήταν µετά τη νέα εισβολή που η Αλ Σαµπάµπ ριζοσπαστικο-ποιήθηκε ακόµα περισσότερο, δηλώνο-ντας πίστη στην Αλ Κάιντα το 2012.

Στη συµµαχία των «προθύµων», που κατέχουν τη Σοµαλία και συνεχίζουν τον πόλεµο εκεί, είναι και η Κένυα, και από εκεί θα πρέπει να ξεκινήσει κανείς για να εξηγήσει τις συχνές επιθέσεις της Αλ Σα-µπάµπ σε κενυατικό έδαφος.

Μαζί µε τον πόλεµο στη Σοµαλία, υπάρ-χει κι άλλη µια «δεξαµενή» από την οποία στρατολογεί η οργάνωση: υπάρχει µια τε-ράστια κοινότητα Σοµαλών προσφύγων

στην Κένυα. ∆εν ζουν απλά εξαθλιωµένοι, αλλά µετά το ξέσπασµα του πολέµου έχουν στοχοποιηθεί συνολικά από τις κενυατικές Αρχές ως «επικίνδυνος πληθυσµός» (αυτοί και η µουσουλµανική µειονότητα). Αντιµε-τωπίζουν εκβιασµούς, µαζικές απελάσεις, βασανιστήρια, µακρόχρονη κράτηση σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κ.λπ.

ΆµαχοιΜετά τη σφαγή των 148 φοιτητών, 4.000 Σοµαλοί µαντρώθηκαν σε ποδοσφαιρικό γήπεδο για να ελεγχθούν ως «υποψήφιοι τροµοκράτες». Επίσης η κενυατική κυβέρ-νηση εξαπέλυσε νέους βοµβαρδισµούς εκ-δίκησης. Σύµφωνα µε Σοµαλούς αυτόπτες µάρτυρες που µίλησαν στο BBC, αυτοί οι βοµβαρδισµοί δεν χτυπούν τόσους µαχητές όσους ισχυρίζεται το Ναϊρόµπι, αλλά σπέρ-νουν το θάνατο σε αµάχους. Παρεµπιπτό-ντως, αντίστοιχες καταγγελίες έχουν γίνει σε ανθρωπιστικές οργανώσεις για τις επιχειρή-σεις του νιγηριανού στρατού ενάντια στην Μπόκο Χαράµ, µε τον κυβερνητικό στρατό να συναγωνίζεται την τζιχαντιστική οργάνω-ση σε αγριότητα κατά των αµάχων.

Στην πορεία του πολέµου, η Αλ Σα-µπάµπ µετατρέπεται σε όλο και πιο βίαιη οργάνωση και υιοθετεί όλο και πιο βάρβα-ρες µεθόδους. Αλλά µήπως δεν ισχύει το ίδιο για τους αντιπάλους της; Ο Κενυάτα, πρόεδρος της Κένυας, έχει περισσότερο αίµα Κενυατών στα χέρια του από την Αλ Σαµπάµπ. Το 2007 καθοδήγησε τα τάγµα-τα θανάτου που οργάνωσαν δολοφονικά πογκρόµ τα οποία κόστισαν πολλές εκα-τοντάδες νεκρούς. Μάλιστα η Κένυα απο-χώρησε από το ∆ιεθνές ∆ικαστήριο της Χάγης τότε για να αποφύγει να δικαστεί.

Αλλά όταν η βία γίνεται από «συµµάχους στον αντιτροµοκρατικό αγώνα», κανείς δεν την καταγγέλλει.

Υ.Γ.: Η αγριότητα του Κενυάτα δεν είναι κά-ποιο δείγµα «αφρικανικής καθυστέρησης»: την ιδέα των γκούλαγκ και της στοχοποίησης ολόκληρων πληθυσµών την έφεραν στην Κένυα οι «πολιτισµένοι» Βρετανοί αποικιο-κράτες τη δεκαετία του ’50, στον βάρβαρο πόλεµό τους ενάντια στην αντιαποικιακή εξέ-γερση των Μάο-Μάο. Ενώ η ρατσιστική προ-παγάνδα της εποχής έκανε το «Μάο-Μάο» συνώνυµο του άγριου, η βαρβαρότητα των βρετανικών εγκληµάτων σε εκείνον τον πό-λεµο ήταν τέτοια που απασχόλησε πολλούς συγγραφείς οι οποίοι έχουν καταγράψει αυ-τήν την άγνωστη ιστορία φρίκης και υπο-χρέωσε τη βρετανική κυβέρνηση -δεκαετίες µετά- να ζητήσει και επίσηµα συγνώµη.

ΠορτογαλίαΗ µαζική διαδήλωση εργαζοµένων στους δήµους που απαιτούσαν επαναφορά του 35ωρου ήταν µόνο µία από τις πολλές κινητοποιήσεις της φετινής άνοιξης στην Πορτογαλία. Χωρίς να φτάνει τις «κεντρικο-πολιτικές» τεράστιες διαδηλώσεις της προηγούµενης περιόδου, το κίνηµα εκεί δείχνει να συνεχίζει την πάλη του ενάντια στη λιτότητα. Κεντρικό ρόλο έχει παίξει η Οµοσπονδία Συνδικάτων Μεταφορών και Επικοινωνιών, που οργάνωσε µια πολυήµερη απεργία στις αρχές Απρίλη, διεκδικώντας απλήρωτα πριµ στους σιδηροδροµικούς, ενώ µε µια 24ωρη απεργία στα µέσα Απρίλη ξεκίνησε τη µάχη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις που προωθούνται στις µεταφορές. Εν τω µε-ταξύ, οι πιλότοι της υπό ιδιωτικοποίηση αεροπορικής εταιρείας TAP ψήφισαν 10ήµερη απεργία από 1 ως 10 Μάη...

ΒέλγιοΤην Τετάρτη 22 Απρίλη, η µία από τις

τρεις µεγάλες εργατικές συνοµοσπον-δίες του Βελγίου οργάνωσε απεργία στον δηµόσιο τοµέα. Οι συγκοινωνίες παρέλυσαν ενώ πολλές υπηρεσίες έµει-ναν κλειστές. Τα συνδικάτα παλεύουν ενάντια στα µέτρα της δεξιάς κυβέρνη-σης, όπως η αύξηση της ηλικίας συντα-ξιοδότησης και το πάγωµα των µισθών,

και η απεργία ξαναέπιασε το νήµα των διαδοχικών κινητοποιήσεων που είχαν οργανωθεί στα τέλη του 2014.

Η ίδρυση και η ριζοσπαστικοποίηση της Αλ Σαµπάµπ είναι προϊόν διαδοχικών εισβολών από τους δυτικούς ιµπεριαλιστές και τους συµµάχους τους στην περιοχή.

Πώς προέκυψε και πώς δυνάµωσε η Αλ Σαµπάµπ στη Σοµαλία

Του Πάνου Πέτρου

διεθνη 1929 απριλη 2015

Ο ι κάλπες που στήθηκαν για τις προεδρικές εκλο-γές στη βόρεια Κύπρο επιφύλασσαν μια έκπλη-

ξη. Με ποσοστό 60,5%, ο κεντροαρι-στερός Μουσταφά Ακιντζί επικράτη-σε οριστικά επί του δεξιού εθνικιστή Ντερβίς Έρογλου στον δεύτερο γύρο των εκλογών στις 26/4. Πού οφείλε-ται, όμως, η εκλογική ανατροπή;

Οι δημοσκόποι υποτίμησαν την αποστροφή των πολιτών για τα κόμμα-τα που παραδοσιακά εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία και έχουν εξαπολύσει μαζική επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους με τη συνδρομή της τουρκικής αστικής τάξης. Το 2009 προώθησαν έναν νόμο που έμεινε γνωστός ως «ο νόμος της μετανάστευ-σης», γιατί εξαναγκάζει τους Τουρ-κοκύπριους σε μετανάστευση. Πρό-κειται, ουσιαστικά, για το τελευταίο «μνημόνιο συνεργασίας» που συνυπέ-γραψαν με την τουρκική κυβέρνηση προκειμένου η τελευταία να συνεχίσει να χρηματοδοτεί τη βόρεια Κύπρο. Με αυτό το όπλο επιβλήθηκαν αλλεπάλ-ληλα νεοφιλελεύθερα μέτρα όπως: μειώσεις μισθών, ιδιωτικοποιήσεις και κατάργηση συλλογικών συμβάσεων. Αυτή η κατάσταση συνέβαλε ώστε το 1/3 των ψηφοφόρων να απέχουν από τις πρόσφατες εκλογές. Ο Ακιντζί δεν επηρεάστηκε αρνητικά από το ιστορι-κά υψηλό ποσοστό αποχής, μιας και απείχαν κυρίως συντηρητικοί ψηφο-φόροι των κομμάτων εξουσίας.

Η δύναμη των συνδικάτωνΈνα ακόμα στοιχείο που υποτιμήθηκε είναι η δύναμη των τουρκοκυπριακών συνδικάτων. Απέναντι στην επίθεση που δέχθηκε ο κόσμος της δουλειάς δεν κάθισαν με σταυρωμένα τα χέρια. Όπως επισημαίνουν οι Ινσάνογλου & Γκίρνε (εφημερίδα «Αντίσταση», τ. 11) οι εργατικοί αγώνες έχουν ρίξει τρεις κυβερνήσεις την τελευταία εξαετία.Το απεργιακό ρεύμα του 2009 ενάντια στο πακέτο των περικοπών ανάγκασε το σοσιαλδημοκρατικό CTP να παραι-τηθεί από την κυβέρνηση. Εξελέγη το δεξιό UBP με την υπόσχεση ότι δεν θα εφαρμόσει το πακέτο, μια υπόσχεση που δεν τήρησε. Το 2011 ξέσπασε πάλι ένα τεράστιο κύμα απεργιών και δια-

δηλώσεων, αλλά παρότι το CTP ήταν στην αντιπολίτευση σαμποτάρισε την κλιμάκωσή τους. Το 2013, το CTP παίρ-νει ξανά την κυβέρνηση μαζί με το Δη-μοκρατικό Κόμμα (DP), υποσχόμενο να παγώσει τις περικοπές. Η υπόσχεση αθετήθηκε ξανά και έτσι φτάνουμε έναν μήνα πριν από τις εκλογές, όπου δώδεκα τουρκοκυπριακά συνδικάτα οργανώνουν αλλεπάλληλες απεργίες στην Αμμόχωστο, την Κερύνεια και τη Λευκωσία. Η στήριξη που παρείχαν αρκετές συνδικαλιστικές οργανώσεις στον Ακιντζί φαίνεται να συνέβαλε κα-θοριστικά στην εκλογή του. Μένει να φανεί αν θα σταθεί αντάξιος των προσ-δοκιών τους ή θα έχει την εξέλιξη των αντιπάλων του.

Το ΚυπριακόΈνα στοιχείο που ξεχώρισε την υπο-ψηφιότητα Ακιντζί ήταν η στάση του στο κυπριακό ζήτημα. Πήρε αποστά-σεις από τον εθνικισμό που προωθούν τα περισσότερα κόμματα και στις δυο πλευρές του νησιού και αμέσως μετά

την εκλογή του δήλωσε: «Εμείς υπο-φέραμε το ’63, αλλά οι Ελληνοκύπριοι υπέφεραν το 1974. Ήρθε η ώρα να κλεί-σουμε τις πληγές μας». Αυτή η στάση εκτιμήθηκε από τους πολίτες της βό-ρειας Κύπρου που, στην πλειοψηφία τους, τοποθετούνται διαχρονικά υπέρ της ειρηνικής συμβίωσης με τους Ελ-ληνοκύπριους. Ακόμη και σε κοινότητες όπου διαμένουν αποκλειστικά έποικοι (Ριζοκάρπασο, Κώμη Κεπήρ, Λεονάρισ-σο, Φλαμμούδι) ο Ακιντζί κατέγραψε για πρώτη φορά αξιοσημείωτη παρουσία, προκαλώντας σύγχυση σε όσους τους αντιμετωπίζουν συλλήβδην ως πειθήνιο όργανο της τουρκικής κυβέρνησης. Ο Ερντογάν πάντως δεν φαίνεται να είναι ιδιαίτερα χαρούμενος από το πνεύμα

των δηλώσεων Ακιντζί, αφού μόλις μία μέρα μετά την εκλογή του έσπευσε να «τον επαναφέρει στην τάξη».

Η δεξιά ελληνοκυπριακή κυβέρνη-ση συνεχάρη τον Ακιντζί διά στόματος του προέδρου Αναστασιάδη, ο οποί-ος μίλησε για «ελπίδες επανένωσης». Στην πραγματικότητα ο Αναστασιάδης εκφράζει τις ελπίδες των «φιλελεύθε-ρων» αστών που επιδιώκουν να αποκο-μίσουν σημαντικά οφέλη καταπίνοντας οικονομικά τους Τουρκοκύπριους. Οι εθνικιστές θα ήθελαν απλώς να τους πετάξουν στη θάλασσα. Παρά τις τα-κτικές διαφορές τους, όμως, έχουν αποδείξει ότι μπροστά στον τελικό στό-χο συνεργάζονται άψογα. Πρόκειται για μια συνεργασία που την πλήρωσε με το αίμα της η εργατική τάξη του νησιού κάθε φορά που η Αριστερά και τα συν-δικάτα άφησαν την πρωτοβουλία των κινήσεων στους ντόπιους και ξένους καπιταλιστές.

Μόνη λύση ο κοινός αγώναςΣε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε την Πρωτομαγιά μαζί με τα αδέρφια μας από την άλλη πλευρά και θα διαδη-λώσουμε πάνω στην πράσινη γραμμή ενάντια στους κοινούς εχθρούς: τη λι-τότητα και τον εθνικισμό, που και στις δυο πλευρές αποτελούν το ιστορικό σχέδιο εξασφάλισης της κυριαρχίας του κεφαλαίου πάνω στους εργαζόμενους. Αυτός είναι και ο μοναδικός τρόπος να εξασφαλίσουμε την ειρήνη στο νησί. Αν ντόπιοι και μετανάστες, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, παλέψουμε μαζί με οδηγό αυτό το απόσπασμα της πρωτο-μαγιάτικης προκήρυξης του 1926:

«Οι πιέσεις των αφεντικών μας, η εκ-μετάλλευση από τους πλουτοκράτες πρέπει να μας ενώσουνε... Δε μας χωρί-ζουνε πια φυλετικά μίση και θρησκευ-τικοί φανατισμοί. Αυτά ανήκουνε στο παρελθόν. Σήμερα πρέπει όλοι αδερφω-μένοι να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα που έχουμε στη ζωή... Ζήτω η αδερφο-σύνη των Ελλήνων και Τούρκων εργα-τών. Ζήτω οι εργάτες όλου του κόσμου».

Η Βενεζουέλα στο στόχαστρο

ΑίγυπτοςΟ έκπτωτος πρόεδρος της Αιγύπτου Μοχάμεντ Μόρσι καταδι-κάστηκε σε 20 χρόνια φυλακή για τη δολοφονία διαδηλωτών το Δεκέμβρη του 2012. Πράγματι η κυβέρνηση των Αδελφών Μου-σουλμάνων είχε δολοφονήσει διαδηλωτές τότε. Αλλά αμφιβάλ-λουμε αν αυτός είναι ο λόγος που καταδικάστηκε ο Μόρσι. Αν οι Αρχές πράγματι επιθυμούν να τιμωρήσουν τους δολοφόνους δια-δηλωτών και να αποδώσουν δικαιοσύνη στους μάρτυρες, δεν θα είχαν απελευθερώσει τον Μουμπάρακ και δεκάδες παλιούς κα-θεστωτικούς. Επίσης θα κυνηγούσαν με μεγαλύτερο μένος τον άνθρωπο που οργάνωσε τον Αύγουστο του 2013 τη μεγαλύτερη σφαγή στη σύγχρονη ιστορία της Αιγύπτου. Αλλά αυτός ο άν-θρωπος, ο Σίσι, είναι σήμερα ο πρόεδρος της χώρας...

ΥεμένηΔεν στέγνωσε το μελάνι της ανακοίνωσης των Σαούντ ότι η επιχείρηση «Αποφασιστική Καταιγίδα» ολοκληρώθηκε, και ξανάρχισαν οι βομβαρδισμοί στην Υεμένη, δίχως να έχουν σταματήσει ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, ενώ η ελίτ του σαουδαραβικού πεζικού παρατάσσεται στα σύνορα με την Υεμένη. Παράλληλα με την καταστροφική επέμβαση, συνεχίζονται βέβαια οι προσπάθειες να ξαναρ-χίσει μια πολιτική διαπραγμάτευση. Ο Σάλεχ, που ανατρά-πηκε το 2011, κάλεσε «όλα τα αντιμαχόμενα μέρη να σταμα-τήσουν τις μάχες» και δήλωσε «θα συμφιλιωθώ με όλους για το συμφέρον του έθνους». Μεγαλόψυχος και πρόθυμος «σωτήρας του έθνους» ο πρώην δικτάτορας...

Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε την Πρωτομαγιά μαζί με τα αδέλφια μας, διαδηλώνοντας πάνω στην πράσινη γραμμή ενάντια στους κοινούς εχθρούς: τη λιτότητα και τον εθνικισμό

Β. Κύπρος: Εκλογή Ακιντζί κόντρα στον εθνικισμόΤου Πέτρου Γιαννούλη, Λεμεσός, Κύπρος

Η 9η διαπραγμάτευση για τη Διατ-λαντική Εμπορική και Επενδυτική Συνεργασία (TTIP), που διεξήχθη στις 20-24 Απρίλη στη Νέα Υόρ-

κη, περιβλήθηκε, όπως και οι προηγούμενες οκτώ, από πλήρη μυστικότητα, ώστε οι λαοί της ΕΕ και των ΗΠΑ να μην πληροφορηθούν για τα θέματα που συζητήθηκαν και για τις συνακόλουθες συνέπειες στις ζωές όλων.

Οι συζητήσεις για την ΤΤΙΡ, που ξεκίνησαν από το 2013, μπορεί να γίνονται με άκρα μυ-στικότητα απέναντι στους από κάτω, ωστόσο προς τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις παρέχεται πλήρης ενημέρωση. Όπως προ-κλητικά έχουν δηλώσει από την αρχή οι «δια-πραγματευτές», το κείμενο της συνθήκης θα δημοσιοποιηθεί, μόνο στο τελευταίο στάδιο, αφού θα έχουν «πέσει» οι υπογραφές!

Αυτή η μυστικοπάθεια των ελίτ και από τις δυο μεριές του Ατλαντικού (οι «διαπραγμα-τευόμενοι» είναι η Κομισιόν, εκ μέρους της ΕΕ, και η κυβέρνηση των ΗΠΑ) οφείλεται στο γεγονός ότι θέλουν με κάθε τρόπο να αποφύ-γουν τη δυναμική αντίδραση των κινημάτων και των λαών και το συνακόλουθο κίνδυνο να δυναμιτιστεί και να καταρρεύσει η συνθήκη και οι συνομιλίες -όπως ακριβώς συνέβη με την προηγούμενη σχετική απόπειρά τους, την «Πολυμερή Συμφωνία Επενδύσεων» το 1997.

Τι προβλέπει η ΤΤΙΡΗ ΤΤΙΡ δεν είναι βασικά εμπορική συμφωνία, αφού το ελεύθερο εμπόριο μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ υπάρχει και οι δασμοί είναι μηδαμινοί. Εί-ναι στην πραγματικότητα μια εκ νέου και πιο συστηματική προσπάθεια για εγκαθίδρυση μιας πλήρους νεοφιλελεύθερης δικτατορίας προς όφελος του κεφαλαίου. Και τα χτυπάει όλα: εργασιακά δικαιώματα, μισθούς, υγεία, παιδεία, περιβάλλον, φυσικούς πόρους, ασφάλεια τροφίμων, ενέργεια, πολιτισμό, πνευματικά δικαιώματα, υποδομές του κρά-τους, προσωπικά δεδομένα και ελευθερίες, ελευθερία στο Διαδίκτυο, μετανάστευση. Προβλέπει ότι η ισχύουσα νομοθεσία των κρατών που θα την υπογράψουν, θα υπαχθεί στους κανόνες του «ελεύθερου εμπορίου», δηλ. στην ασυδοσία των «αγορών». Επίσης προβλέπονται κυρώσεις για όποια χώρα τους παραβαίνει, και τεράστιες αποζημιώσεις υπέρ των εναγουσών πολυεθνικών εταιρειών.

Η πολιτική δράση των εκλεγμένων αντι-προσώπων θα περιοριστεί στη διαπραγμά-τευση με τις πολυεθνικές ή τους τοπικούς αντιπροσώπους τους (η ομοιότητα με το «δικό μας» μνημόνιο δεν είναι ούτε τυχαία ούτε συμπτωματική).

ΑγωγέςΟ καθηγητής Τζ. Χίλαρι, συγγραφέας της μελέτης για την TTIP που εξέδωσε το Ίδρυ-μα «Ρόζα Λούξεμπουργκ», φέρνει μερικά παραδείγματα για το τι συμβαίνει όταν οι πολυεθνικές μπορούν να σέρνουν στα διε-θνή ειδικά δικαστήρια τις κυβερνήσεις που θα τολμούν να θεσπίζουν κάποια φιλολαϊκά μέτρα, ή κάποια μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, ή οτιδήποτε κρίνουν οι «εταιρείες» ότι βλάπτει τα υπερκέρδη τους. Τα παραδείγματα είναι βέβαια χωρίς να έχει ισχύσει η TTIP, δηλ. μόνο με το καθεστώς των νομικών παράθυρων που προσφέρο-νται σήμερα στις πολυεθνικές:

Στον Καναδά απαγορεύτηκαν τα καύσιμα που περιείχαν ένα τοξικό πρόσθετο και αμέ-σως η χώρα μηνύθηκε από μία εταιρεία των

ΗΠΑ που παράγει αυτό το πρόσθετο. Στην κυβέρνηση του Καναδά ειπώθηκε ότι δεν είχε κανένα δικαίωμα να επιβάλει τη σχετική απα-γόρευση και στο τέλος η χώρα αναγκάστηκε να πληρώσει αποζημίωση στην εταιρεία και να αποσύρει την απαγόρευση όταν σε όλες τις άλλες χώρες εξακολουθεί να ισχύει.

Όταν η Σλοβακία ανέστρεψε μία ιδιωτικο-ποίηση στο χώρο της υγείας, η κυβέρνησή της μηνύθηκε αμέσως από την ολλανδική εταιρεία που επωφελείτο από την ιδιωτικοποίηση. Το δικαστήριο επιδίκασε αποζημίωση 22 εκατ. ευρώ στην ολλανδική εταιρεία για διαφυγόντα κέρδη. Παρόμοιες περιπτώσεις αποτελούν η μήνυση που κατέθεσε η γαλλική εταιρεία Veolia εναντίον της αιγυπτιακής κυβέρνη-σης, επειδή αυξήθηκε ο κατώτατος μισθός στη χώρα (και άρα μειώθηκαν τα περιθώρια κέρδους της) και η αντίστοιχη μήνυση της σουηδικής εταιρείας Vattenfall εναντίον της γερμανικής (!) κυβέρνησης για την απόφασή της να ματαιώσει το πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας, μετά το ατύχημα στη Φουκουσίμα.

ΕργασίαΠαράλληλα, με την ΤΤΙΡ θα υποβαθμιστούν μέχρις... εξαφανίσεως όλα τα θεμελιώδη ερ-

γασιακά δικαιώματα που έχουν εναπομείνει, γιατί θα αποτελούν «φραγμό» για τα κέρδη των εταιρειών. Οι συλλογικές συμβάσεις, ο κατώτατος μισθός, οι συνθήκες εργασίας και ασφάλειας, οι συνδικαλιστικές ελευθερίες και το δικαίωμα στην οργάνωση στους τόπους δουλειάς, το δικαίωμα των εργατικών σωμα-τείων στις κάθε είδους διαπραγματεύσεις και ό,τι άλλο ξέραμε μέχρι σήμερα, αν κυρωθεί η ΤΤΙΡ, θα θεωρούνται «φραγμοί» και οι εταιρεί-ες θα μπορούν να προχωρήσουν σε μηνύσεις.

Για να αποφύγουν τις αντιδράσεις, οι θιασώ-τες της συμφωνίας (Ομπάμα, Μέρκελ, Ολάντ) μιλούν για «οφέλη», για δημιουργία θέσεων εργασίας, για ώθηση στις εξαγωγές, για άνο-δο του ΑΕΠ των συμβαλλόμενων χωρών. Αξίζει να θυμηθούμε πώς προπαγάνδιζαν την υιοθέτηση του ευρώ οι Ευρωπαίοι ηγέτες: το ενιαίο νόμισμα θα δημιουργούσε 5-6 εκατομ-μύρια νέες θέσεις εργασίας, ενώ σήμερα φθά-σαμε στην Ευρώπη τους 40 εκατ. ανέργους και στην Ελλάδα το 1,5 εκατομμύριο. Ή τις υποσχέσεις του Μπιλ Κλίντον στους Αμερικα-νούς ότι η συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με το Μεξικό και τον Καναδά, η γνωστή NAFTA, θα δημιουργούσε 200.000 θέσεις εργασίας: στην πράξη κατέστρεψε 680.000 θέσεις.

Στην ΕλλάδαΟ ΣΥΡΙΖΑ ήταν το πρώτο κόμμα στη Βου-λή που, ως αξιωματική αντιπολίτευση, είχε θέσει το θέμα της ΤΤΙΡ και είχε αξιώσει να ενημερωθεί το ελληνικό κοινοβούλιο και ο ελληνικός λαός για την αντιδραστικότη-τα αυτής της συμφωνίας. Στις 2/2/2015 ο αναπληρωτής υπουργός Γ. Κατρούγκαλος, υποσχέθηκε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα μπλοκάρει τη συμφωνία.

Υπάρχουν πράγματι –εκτός των κινημά-των– και θεσμικά εργαλεία στη φαρέτρα μιας κυβέρνησης της Αριστεράς που δεν θα είναι διαθέσιμη να υποκύψει στην παντο-δυναμία των συμφερόντων των λόμπι. Για παράδειγμα, μετά την ολοκλήρωση των δι-απραγματεύσεων το κείμενο της συνθήκης θα πρέπει να εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, κάτι που στην περίπτωση της ΤΤΙΡ εμπίπτει στις περιπτώσεις όπου απαι-τείται ομοφωνία. Και μόνο η πιθανότητα ενός ελληνικού «όχι» στο πλαίσιο του Ευρω-παϊκού Συμβουλίου, θα είχε τη δυνατότητα να φέρει αναταραχή ή και εμπλοκή σε σχέ-ση με την κύρωση της συμφωνίας.

Σε κάθε περίπτωση μια κυβέρνηση της Αρι-στεράς μπορεί να δείξει πως υπάρχει και άλ-λος δρόμος ενάντια στη δικτατορία των αγο-ρών. Όπως είπε και ο Γ. Κατρούγκαλος, ένα ελληνικό μπλοκάρισμα της TTIP θα ήταν ένα δώρο όχι μόνο προς τον ελληνικό, αλλά και προς τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης.

29 απριλη 2015

Νέα σφαγή μεταναστών στη Ν. αφρική:

Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε!σελίδα 17

Με την ΤΤΙΡ θα υποβαθμιστούν μέχρις... εξαφανίσεως όλα τα θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα που έχουν εναπομείνει, γιατί θα αποτελούν «φραγμό» για τα κέρδη των εταιρειών

TTIP: ΕΕ και ΗΠΑ απεργάζονται καπιταλιστικό ολοκληρωτισμόΤης Κατερίνας Παρδάλη

Ελπίδα, η αντίσταση που διογκώνεταιΣτις 11 Οκτωβρίου 2014 πραγματο-ποιήθηκαν 450 κινητοποιήσεις δια-μαρτυρίας σε 24 κράτη, στις οποίες συμμετείχαν δεκάδες χιλιάδες διαδη-λωτές, ενώ στις 19 Δεκεμβρίου διορ-γανώθηκαν κινητοποιήσεις στην έδρα της ΕΕ στις Βρυξέλλες με αιτήματα τη διακοπή των διαπραγματεύσεων για την TTIP. Τα εργατικά κινήματα στις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν επίσης εκφράσει την αντίθεσή τους στην TTIP, με τις εργατικές συ-νομοσπονδίες σε Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Αυστρία, Βέλγιο, Λουξεμ-βούργο, Ιταλία, Ισπανία και Σλοβενία να διαδηλώνουν τη διαφωνία τους με τη συνέχεια των διαπραγματεύσεων.

Τον τελευταίο χρόνο, ένα εντυπω-σιακό κίνημα συγκροτήθηκε στην Ευρώπη, τόσο από πλευράς μαζικό-τητας όσο και ποικιλομορφίας, ενά-ντια στην προοπτική υπογραφής της συμφωνίας. Αριστερά κόμματα και οργανώσεις, οικολογικές οργανώ-σεις, κινήματα δικαιωμάτων, ΜΚΟ, συνδικάτα, φορείς της τοπικής αυ-τοδιοίκησης, πανεπιστήμια, και πλή-θος άλλων και από τα 28 κράτη-μέλη της ΕΕ, συναντήθηκαν στις αρχές Φεβρουαρίου του 2015 στις Βρυξέλ-λες με σκοπό τον από κοινού προσ-διορισμό της στρατηγικής και του περιεχομένου της σχετικής ευρωπαϊ-κής καμπάνιας ενάντια στην ΤΤΙΡ.

Έτσι στις 19/4 (Παγκόσμια Ημέρα Δράσης ενάντια στην TTIP) και ενό-ψει της 9ης συνάντησης, υπήρξαν μαζικές διαδηλώσεις και αντιδράσεις σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώ-πης, αλλά και στη ίδια τη Ν. Υόρκη.

ΕΑ 335

Documents

Transcript of ΕΑ 335