Η εφηµερίδα του Α3

Χριστουγεννιάτικα έθιµα απ’ όλο τον κόσµο

ΕΛΛΑ∆Α

Στην περίοδο των γιορ-

τών στολίζουµε το δέντρο

ή το πατροπαράδοτο κα-

ράβι και φτιάχνουµε γλυ-

κά όπως κουραµπιέδες,

µελοµακάρονα και δίπλες.

Τα µικρότερα παιδιά λένε

τα κάλαντα σε σπίτια και

καταστήµατα. Παλιότερα

σε πόλεις και χωριά οι

άνθρωποι συνήθιζαν να

δίνουν στα µικρά παιδιά

γλυκά και όχι χρήµατα.

Επιπλέον στην αρχή του

νέου χρόνου ο νοικοκύρης

σπάει ένα ρόδι για να του

πάει καλά η χρονιά. Σε

ορισµένα µέρη φτιάχνουν

χριστόψωµο µε σουσάµι και οι µεγάλες

γυναίκες το πηγαίνουν στην εκκλησία

για να το διαβάσει ο παπάς. Τέλος σε

ορισµένα νησιά (π.χ. Ζάκυνθος) αντί

για βασιλόπιτα φτιάχνουν κουλούρα.

ΟΛΛΑΝ∆ΙΑ

Η περίοδος των Χριστουγέννων στην

Ολλανδία ξεκινάει µε µια παράδοση η

οποία αρχικά δεν είχε καµία σχέση µε

τα Χριστούγεννα. Η ηµέρα της εορτής

του Αγίου Νικολάου αποτελεί την κο-

ρύφωση της εορταστικής περιόδου.

Σύµφωνα µε το θρύλο, ο Άγιος Νικό-

λαος, ο οποίος ονοµάζεται

«SinterKlaas», καταφθάνει στην Ολ-

λανδία το Νοέµβριο, τρεις εβδοµά-

δες πριν από τα γενέθλιά του. Το

πλοίο του, που είναι φορτωµένο µε

δώρα, το υποδέχεται στο λιµάνι η Βα-

σίλισσα Βεατρίκη συνοδευόµενη από

πλήθος κόσµου. (Το έθιµο αυτό ανάγε-

ται στην εποχή που η Ολλανδία ήταν

αποικιοκρατική και έρχονταν τα χρισ-

τουγεννιάτικα προϊόντα από τις αποι-

κίες της). Τις ηµέρες που ακολουθούν

ο SinterKlaas γυρίζει όλη τη χώρα

µαζί µε το βοηθό του τον Zwarten

Piet (Μαύρο Πιτ). Τα παιδιά στην Ολ-

λανδία παίρνουν τα δώρα τους στις 5

∆εκεµβρίου. Τα Χριστουγεννιάτικα

δένδρα στολίζονται παντού αφού έχει

φύγει από τη χώρα ο SinterKlaas.

ΙΤΑΛΙΑ

Στην Ιταλία η περίοδος των

Χριστουγέννων έχει τη µεγαλύ-

τερη διάρκεια από όλες τις

άλλες των χριστιανικών χω-

ρών. Αρχίζει στις 8 ∆εκεµβρί-

ου και ολοκληρώνεται στις 6

Ιανουαρίου, ηµέρα των Θεοφα-

νίων. Κατά τη διάρκεια αυτής

της περιόδου τα σπίτια διακοσ-

µούνται µε Αλεξανδριανά, χρισ-

τουγεννιάτικα δέντρα, την πα-

ραδοσιακή φάτνη και άλλα πο-

λύχρωµα στολίδια. Στις 25 ∆ε-

κεµβρίου, µετά το παραδοσιακό

µεσηµεριανό γεύµα, τα παιδιά

συνηθίζουν να απαγγέλλουν

ποιήµατα στην οικογένεια και

στους συγγενείς τους και αντα-

µείβονται µε µικρά χρηµατικά

δώρα.

Μια άλλη σηµαντική ηµεροµηνία

των εορτών είναι η 6η Ιανουα-

ρίου κατά την οποία καταφθά-

νει τη νύχτα (µεταξύ 5-6 Ιανο-

υαρίου) η διάσηµη Befana, η

παλιά καλή και φτωχή µάγισσα,

που έρχεται και τρώει καρύδια

και µπισκότα που της άφησαν

τα παιδιά και πριν πετάξει µακριά, τους

αφήνει δώρα µέσα στις κάλτσες των

δώρων, κάρβουνα για τα άτακτα παιδιά

και γλυκά για τα φρόνιµα.

Έλλη Τσανάκα

Συνεχ. στη σελ. 6

Αγαπητοί αναγνώστες,

Εµείς οι µαθητές του A3 αποφασίσαµε να εκδώσουµε αυτή τη σχολική εφηµερίδα για να επικοινωνήσουµε

µε τα υπόλοιπα παιδιά του Γυµνασίου µας, να µοιραστούµε µαζί τους ενδιαφέροντα θέµατα, να εκφραστού-

µε δηµιουργικά αλλά και να διασκεδάσουµε µε σπαζοκεφαλιές, σταυρόλεξα, ανέκδοτα και comics. Και φυ-

σικά για να ευχηθούµε σε όλους… ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!

Συνεργάστηκαν: Παπαδοπούλου Ευανθία, Παπανδρέου Μαρία, Ρεκούµης Σωτήρης, Σαλάππα Σταµατία,

Τζελάι Τζούλια, Τρόσκου Ευγενία, Τσανάκα Έλλη, Χρυσαφογεώργου Γεωργία

3ο Γυµνάσιο Βύρωνα - «ΤΟ ∆ΙΑΛΕΙΜΜΑ» - Η εφηµερίδα του Α3 – ∆εκέµβριος 2011

Οι ωκεανοί είναι το περισσό-

τερο ανεξερεύνητο µέρος του πλανή-

τη µας. Η τάφρος των Μαριανών

(Mariana Trench) είναι το βαθύτερο

γνωστό µέρος των ωκεανών, και

βρίσκεται ανατολικά των Μαριάνων

νήσων (Mariana Islands) στον Ειρη-

νικό Ωκεανό. Η τάφρος έχει µήκος

περίπου 2.550 χιλιόµετρα και πλάτος

περίπου 69 χιλιόµετρα. Έχει µέγιστο

βάθος 10.923 µέτρα. Ερευνήθηκε

πλήρως το 1951 από το βρετανικό

ναυτικό σκάφος «Challenger ΙΙ»,

που έδωσε το όνοµά του στο βα-

θύτερο µέρος της τάφρο-

υ, Challenger Deep.

Όπως µπορείτε να δείτε,

πολλά παράξενα όντα ζουν στο

τροµακτικό

αυτό βάθος:

Λεζάντα που περιγράφει την ει-

κόνα ή το γραφικό.

Ο µηχανισµός των Αντικυθήρων (γνωστός και ως Aστρολάβος των Αντικυθήρων) είναι ένα αρ-χαίο τέχνηµα που πιστεύεται ότι ήταν ένας µηχανικός υπολογισ-τής και όργανο αστρονοµικών παρατηρήσεων, που παρουσιά-ζει οµοιότητες µε πολύπλοκο

ωρολογιακό µηχανισµό.

Ανακαλύφθηκε σε ναυάγιο κοντά σε ελληνικό νησί, τα Αντικύθηρα, και χρο-νολογείται γύρω στα 100 µε 150 π.Χ., αρκετά πριν από την ηµεροµηνία του ναυαγίου, το οποίο ενδέχεται να συνέ-βη ανάµεσα στα 87 π.Χ. και 63 π.Χ. Βρέθηκε σε µεγάλο βάθος µαζί µε πολ-λούς θησαυρούς, αγάλµατα και άλλα αντικείµενα που τα έβγαλαν τυχαία σφουγγαράδες από τη Σύµη (βρίσκονται σήµερα στο Εθνικό Αρχαι-ολογικό Μουσείο στην Αθήνα). Στις 17 Μαΐου 1902 ο αρχαιολόγος και διευ-θυντής του Μουσείου Βαλέριος Στάης πρόσεξε ότι ένα από τα ευρήµατα είχε έναν οδοντωτό τροχό ενσωµατωµένο και εµφανείς επιγραφές µε αστρονοµι-κούς όρους. Ο µηχανισµός είναι η αρ-χαιότερη σωζόµενη διάταξη µε γρανά-ζια. Είναι φτιαγµένος από µπρούντζο σε ένα ξύλινο πλαίσιο και αφότου ανα-καλύφθηκε έχει προβληµατίσει και συ-ναρπάσει πολλούς ιστορικούς της ε-πιστήµης και της τεχνολογίας! Η πιο

αποδεκτή θεωρία σχετικά µε τη λειτουρ-γία του υποστηρίζει ότι ήταν ένας αναλο-γικός υπολογιστής σχεδιασµένος για να υπολογίζει τις κινήσεις των ουρανίων σωµάτων.

Πολλές προσπάθειες ανακατασκευής του µηχανισµού έχουν γίνει ως τώρα. Ας αναφέρουµε τον Αυστραλό επιστήµονα των υπολογιστών Άλαν Τζωρτζ Μπρόµ-λεϋ του Πανεπιστηµίου του Σίδνεϋ και

τον ωρολογοποιό του Σίδνεϋ Φρανκ Πέρσιβαλ. Αργότερα, ένας Βρετανός κατασκευαστής µηχανικών πλανηταρίων o Τζων Γκληβ κατασκεύασε ένα λειτουρ-γικό αντίγραφο του µηχανισµού. Σύµφω-να µε την ανακατασκευή του, η ανάγνω-ση του εµπρόσθιου τροχού υποδεικνύει την ετήσια πορεία του Ήλιου και της Σε-λήνης διαµέσου του Ζωδιακού Κύκλου κατά το Αιγυπτιακό ηµερολόγιο. Η ανάγ-νωση του επάνω οπίσθιου τροχού πα-ριστάνει µια περίοδο τεσσάρων ετών και

συσχετίζεται µε άλλες ενδείξεις που παριστάνουν τον κύκλο των 235 συνο-δικών µηνών, ο οποίος ισούται µε 19 ηλιακά έτη.

Από το 1999 ως το 2007 έχουν γίνει αρκετές ακόµα προσπάθειες ανακα-τασκευής του µηχανισµού, µεταξύ άλλων και από τον Έλληνα µαθηµατικό ∆ιονύσιο Κριάρη.

Για την ικανότητα κατασκευής πολύπ-λοκων µηχανισµών από γρανάζια έχουµε πολύ λίγες πληροφορίες, γιατί ουσιαστικά σαφή αναφορά στους ο-δοντωτούς τροχούς έχουµε για πρώτη φορά από τον αλεξανδρινό µηχανικό Ήρωνα. Όµως υπάρχουν ενδείξεις που

υποδεικνύουν τον Αρχιµήδη ή και τον Κτησίβιο ως πιθανούς εφευρέτες του οδοντωτού τροχού. Ο Αρχιµήδης είναι γνωστός για τις πολύπλοκες κατασκευ-ές του που αναπαριστούσαν τις κινήσε-ις των άστρων και των πλανητών στο στερέωµα, έχουµε όµως πληροφορίες µόνο για το τι λειτουργίες εκτελούσαν και όχι για το πως τις εκτελούσαν. Πι-θανότατα όµως ο τρόπος λειτουργίας τους να ήταν παρόµοιος µε

του µηχανισµού των Αντικυθήρων.

Σωτήρης Ρεκούµης Α3

Επιστήµη: «Η τάφρος των Μαριανών»

Ο µηχανισµός των Αντικυθήρων

3ο Γυµνάσιο Βύρωνα - «ΤΟ ∆ΙΑΛΕΙΜΜΑ» - Η εφηµερίδα του Α3 Σελίδα 2

Σωτήρης Ρεκούµης Α3

Ο Έλληνας µεγιστάνας Αριστοτέλης

Ωνάσης γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου

του 1906 στη Σµύρνη, σε σχετικά εύ-

πορη για την περιοχή και την εποχή

εκείνη οικογένεια. Ήταν το δεύτερο

παιδί των γονιών του. Είχε προηγηθεί

η Άρτεµις, δυο χρόνια πριν. Ο πατέρας

του Σωκράτης Ωνάσης ήταν ένας από

τους πλουσιότερους καπνέµπορους

και επιχειρηµατίες της Σµύρνης. Η

µητέρα του Πηνελόπη ∆ολόγλου παν-

τρεύτηκε στα 17 της χρόνια, αλλά πέ-

θανε νέα, στα 33 της. Έξι µήνες µετά,

ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε την Ελένη, από

την οποία ο Αριστοτέλης απέκτησε δύο αδελφές,

τη Μερόπη και την Καλλιρρόη.

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης ήταν ένας πανέξυπνος

άνθρωπος που εκτός των άλλων ικανοτήτων και

χαρισµάτων που είχε, ήταν ικανός για κάτι που

πολύ λίγοι στον πλανήτη µπορούν να πουν πως

το έχουν: διέθετε ένα σχεδόν αλάθητο ένστικτο,

που τον καθοδηγούσε κατευθείαν στο σηµείο

όπου υπήρχε µια καινούρια ευκαιρία για εκείνον.

Έτσι, διέβλεψε τη βιοµηχανική επανάσταση και το

ρόλο του πετρελαίου. Παρήγγειλε το πρώτο τάν-

κερ στον κόσµο, 15.000 τόνων, και το ονόµασε

Ιανουαρίου του 1973 άρχισε γι’ αυτόν

η αντίστροφη µέτρηση, όταν ο γιος του

Αλέξανδρος τραυµατίστηκε σοβαρά

στο κεφάλι κατά τη διάρκεια της συν-

τριβής του αεροσκάφους του και αφού

οι γιατροί απενεργοποίησαν την µηχα-

νική υποστήριξη που τον κρατούσε

στη ζωή, πέθανε. Ο Ωνάσης δεν µπο-

ρούσε να το πιστέψει και πρόσφερε 1

εκατοµµύριο δολάρια σε όποιον θα

του επιβεβαίωνε ότι επρόκειτο για

σαµποτάζ.

Ακολούθησαν κι άλλα απανωτά χτυ-

πήµατα. Το ∆εκέµβριο του 1973, µε

την πτώση της παγκόσµιας αγοράς

τάνκερ, οι ζηµίες για τον Αριστοτέλη

Ωνάση ανέρχονταν σε 12,5 εκατοµµύ-

ρια δολάρια. Το διυλιστήριο στο Νιου

Χαµσάιρ έκλεισε και στις 15 Ιανουαρίο-

υ του 1975 επέστρεψε την Ολυµπιακή

Αεροπορία στον Κωνσταντίνο Καρα-

µανλή, ο οποίος την εθνικοποίησε.

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης είχε ήδη χάσει

κάθε ενδιαφέρον για τη ζωή. Προσβλή-

θηκε από µυασθένεια, µία νόσο που

σιγά - σιγά εξασθενεί το µυϊκό σύστη-

µα, κι αποσύρθηκε στο ιδιωτικό του

νησί, τον Σκορπιό. Οι καλύτεροι για-

τροί του κόσµου δυστυχώς δε µπόρε-

σαν να κάνουν τίποτε για τον άλλοτε

παντοδύναµο Σµυρνιό, που τελικά

έσβησε στις 15 Μαρτίου του 1975,

στο Αµερικανικό Νοσοκοµείο του Παρι-

σιού. Μοναδική κληρονόµος της αµύ-

θητης περιουσίας του σήµερα είναι η

εγγονή του Αθηνά, κόρη της Χριστίνας

Ωνάση και του Τιερί Ρουσέλ.

Ευγενία Τρόσκου Α3

«ΑΡΙΣΤΟΝ». Η άνοδος της ναυτιλίας

ήταν αλµατώδης και ο Ωνάσης αγόρα-

ζε διαρκώς νέα µεγαλύτερα τάνκερ.

Στη δουλειά του ήταν ιδιαίτερα

«επινοητικός». Υπέγραφε µεταφορές

κάρβουνου µε πλοία που δεν είχε,

µεταφορές πετρελαίου µε πλοία που

ακόµα δεν είχαν ναυπηγηθεί.

Στη διάρκεια του Β' Παγκοσµίου Πολέ-

µου εγκαταλείπει το Λονδίνο και εγκα-

θίσταται στη Νέα Υόρκη. Εκεί γνωρίζει

την άνοιξη του 1943 τη 16χρονη κόρη

του µεγάλου Έλληνα εφοπλιστή Σταύ-

ρου Λιβανού, Αθηνά, και την ερωτεύε-

ται. Τρία χρόνια αργότερα παντρεύτη-

καν κι εγκαταστάθηκαν στο Παρίσι.

Στις 30 Απριλίου 1948 απέκτησαν το

γιο τους Αλέξανδρο και στις 11 ∆εκεµ-

βρίου 1950 το δεύτερο παιδί τους, τη

Χριστίνα. Το 1957 ο Κωνσταντίνος

Καραµανλής τον ενθάρρυνε να ανα-

λάβει τη µικρή επιζήµια αεροπορική

εταιρία Τ.Α.Ε. Την απέκτησε για

2.000.000 δολάρια, τη µετέτρεψε σε

«Ολυµπιακή Αεροπορία» και την α-

νέπτυξε σε αεροπορική εταιρεία των

πέντε Ηπείρων. Ήδη είχε περί τις 70

εταιρίες σ' όλο τον κόσµο, όλοι τον

πρόσεχαν, τον θαύµαζαν και τον ζήλε-

υαν. Όταν πίστεψε ότι κατόρθωσε όσα

ήθελε, αγόρασε τον Σκορπιό, ένα νη-

σάκι στο Ιόνιο, το οποίο µετέβαλε σε

θερινή διαµονή του.

Ο Αριστοτέλης ήταν ένας µεγάλος µε-

γιστάνας του πλούτου, όµως στις 22

ΠΡΟΣΩΠΑ

AΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΩΝΑΣΗΣ (1906-1975)

3ο Γυµνάσιο Βύρωνα - «ΤΟ ∆ΙΑΛΕΙΜΜΑ» - Η εφηµερίδα του Α3 Σελίδα 3

ΛΑΧΤΑΡΙΣΤΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ!!!

Μελοµακάρονα

Φύλλο αρ. 1 Σελίδα 4

Κουραµπιέδες µε αµύγδαλο

Υλικά

2 φλιτζάνια βούτυρο γάλακτος

4 φλιτζάνια αλεύρι κοσκινισµένο

2 φλιτζάνια αµύγδαλα ασπρισµένα και

καβουρδισµένα

3/4 φλιτζανιού ζάχαρη ψιλή

2 κρόκοι αυγών

1 φλιτζάνάκι του καφέ αλισίβα

1 φλιτζανάκι του καφέ κονιάκ

1/2-3/4 ζάχαρη άχνη

Τρόπος Εκτέλεσης

Βράζετε 3 κουταλιές στάχτη καθαρή σε 1 φλιτζάνι νερό από το

βράδυ. Αφήνετε να κατασταλάξει και µετράτε 1 φλιτζανάκι αλισίβα.

Καβουρδίζετε ελαφρά τα αµύγδαλα. Χτυπάτε το βούτυρο µε το χέρι

να ασπρίσει (3/4-1 ώρα). Προσθέτετε τη ζάχαρη και τους κρόκους

και συνεχίζετε το χτύπηµα. Ρίχνετε το κονιάκ, την αλισίβα, τα

αµύγδαλα, και το αλεύρι λίγο-λίγο. Ζυµώνετε πολύ καλά τη ζύµη και

πλάθετε τους κουραµπιέδες σε διάφορα σχήµατα. Τοποθετείτε σε

ταψί και ψήνετε σε µέτριο φούρνο επί 15 λεπτά. Όταν ψηθούν,

ραντίζετε µε ανθόνερο και τυλίγετε σε ζάχαρη.

Σταµατία Σαλάππα - Γεωργία Χρυσαφογεώργου Α3

1. Χτυπάµε καλά την ζάχαρη µε το λάδι και προσθέτουµε ένα-ένα όλα τα υπόλοιπα υλικά (τη σόδα

διαλυµένη στο χυµό, το µπέικιν πάουντερ διαλυµένο στο κονιάκ).

2. Πλάθουµε τα µελοµακάρονα µικρά (γιατί θα φουσκώσουν πολύ στο φούρνο) και τα βάζουµε σε

βουτυρωµένο ταψί.

3. Τα ψήνουµε στους 180° Κελσίου για 20-25 λεπτά, σε προθερµασµένο φούρνο. Όταν ψηθούν, τα

αφήνουµε να κρυώσουν.

4. Ετοιµάζουµε το σιρόπι ανακατεύοντας τη ζάχαρη και το µέλι σε βραστό νερό.

5. Απλώνουµε τα µελοµακάρονα σε µια λαµαρίνα και τα περιχύνουµε µε το ζεστό σιρόπι.

• Για το σιρόπι

• 2 φλυτζάνια τσαγιού ζάχαρη

• 2 φλ. νερό

• 2 φλ. µέλι

ΥΛΙΚΑ

• 2 φλυτζάνια τσαγιού λάδι

• 1 φλ. χυµό πορτοκάλι

• 1 φλ. τσαγιού ζάχαρη

• 7 1/2 φλ. µαλακό αλεύρι

• 1/2 ποτηράκι του κρασιού κονιάκ

• 2 κουταλάκια γλ. µπέϊκιν πάουντερ

• 1 κουταλάκι γλ. σόδα σε σκόνη

• ξύσµα πορτοκαλιού

• τριµµένο καρύδι

• κανέλλα

Μια εντελώς ασυνήθιστη µέρα… (διήγηµα)

Φύλλο αρ. 1 Σελίδα 5

Είναι πρωί. Είµαστε στην

τάξη, είναι η ώρα των Μαθηµατικών.

Ξαφνικά κάποιος χτυπά την πόρτα της

τάξης. Είναι ένα παιδί, σταλµένο, απ’

ό,τι φαίνεται, από τη διευθύντρια.

Τρέµοντας µας λέει ότι έσπασε ένας

σωλήνας έξω στο διάδροµο και ότι τα

νερά τρέχουν ασταµάτητα. Καθώς

µιλάει, αισθάνοµαι νερό στα πόδια µου.

Ουρλιάζω µόλις το βλέπω. Όταν το

βλέπουν και οι υπόλοιποι συµµαθητές

µου, τρέχουν πανικόβλητοι µες στην

τάξη. Εγώ πηγαίνω προς την έξοδο.

Ανοίγω την πόρτα. Βλέπω ότι ο

διάδροµος είναι γεµάτος νερό. ∆εν

µπορούµε να βγούµε. Με λίγα λόγια,

έχουµε εγκλωβιστεί.

Ο καθηγητής χτυπάει µε

µανία τα χέρια του στην έδρα,

θέλοντας να κάνει τα παιδιά να

σταµατήσουν να ουρλιάζουν. Εγώ

κάθοµαι στο θρανίο µου και χτυπάω

ρυθµικά τα δάχτυλά µου πάνω του.

∆εν µπορώ να µείνω άλλο εδώ µέσα.

Έτσι αποφασίζω να προσπαθήσω να

ξεφύγω.

Κανείς δε µε βλέπει. Είναι η

κατάλληλη στιγµή να βγω. Χωρίς καµιά

σκέψη, παίρνω µια ανάσα και βγαίνω

έξω. Κοιτάζω και βλέπω πως είναι

µεγάλη η απόσταση από την έξοδο και

παντού υπήρχε νερό. ∆εν πιστεύω να

τα καταφέρω. Για µια στιγµή µου ήρθε

στο µυαλό η σκέψη να τα παρατήσω.

∆εν µπορώ να κρατήσω άλλο την

α ν α π ν ο ή µ ο υ . Ξ α φ ν ι κ ά ό λ α

σκοτεινιάζουν κι αρχίζω να πέφτω

απαλά στον πάτο. Κλείνω τα µάτια µου.

Τέλειωσε.

«Είναι καλά;» «Τι έπαθε;»,

ακούω ψιθύρους. Ανοίγω τα µάτια µου.

Ξαφνικά βλέπω µπροστά µου πολλά

άγνωστα πρόσωπα. Ούρλιαξα. Ρίγος µε

διαπέρασε. «Ηρέµησε», λέει αυτός που

είναι δίπλα µου. «Το όνοµά µου είναι

Γιώργος. Είµαι γιατρός.» Εγώ δεν του

απαντώ, γιατί ακόµα τρέµω από το

φόβο µου. Στα µάτια µου φαίνεται το

πόσο τροµαγµένη είµαι. Γι’ αυτό και

εκείνος µε αφήνει στην ησυχία µου και

κατευθύνεται προς το ράφι µε τα

φάρµακα και τις γάζες, για να

εκπληρώσει µια δουλειά µάλλον, που

του είχε ζητηθεί.

Εγώ α ρ χ ίζ ω κ α ι τ ον

παρατηρώ, µέχρι που συνειδητοποιώ

ότι δεν έχει πόδια αλλά λέπια. Στη

συνέχεια βλέπω ότι δεν βρίσκοµαι

πάνω στη γη, αλλά κάτω στο νερό.

Πετάγοµαι απ’ το κρεβάτι µου

και βγαίνω έξω. Ο γιατρός δεν πήρε

χαµπάρι. Παντού διάδροµοι. Κόσµος

πολύς να περιπλανιέται σ’ αυτούς.

Βρίσκοµαι σε αδιέξοδο. Κολυµπώ

χωρίς να ξέρω πού πάω. Και τότε…

βλέπω την έξοδο µπροστά µου

Β γ α ί ν ω

έξω. Σηκώνω το

κεφάλι µου ψηλά

και αντικρίζω τον

κόσµο στον οποίο

βρίσκοµαι.

Ε ί ν α ι

φανταστικός!

Όλοι οι άνθρωποι έχουν ουρές

σε διάφορα χρώµατα. Τα ψάρια είναι

φίλοι τους. Τα µαγαζιά και τα σπίτια

έχουν τη δική τους ιδιαιτερότητα. Το

καθένα έχει ασυνήθιστο σχήµα και

χρώµα. ∆εν υπάρχουν λουλούδια, αλλά

φύκια, αστερίες και άλλα ωραία φυτά και

ψάρια της θάλασσας, τα οποία

οµορφαίνουν αυτόν τον τόπο.

Καθώς θαυµάζω το τοπίο

ακούω κάποιον να λέει: «Εκεί είναι, εκεί

είναι ο άνθρωπος.» Είναι ο γιατρός. Τον

κοίταξα απορηµένη. «Πιάστε τη

γρήγορα, για να της δώσουµε το

αντίδοτο της µνήµης ώστε να ξεχάσει

όλα όσα είδε σε αυτόν τον κόσµο!»

Εκείνοι έρχονται προς το

µέρος µου. Αρχίζω να κολυµπώ. Από

πίσω µου κολυµπούν γρήγορα σα

λαγωνικά. ∆εν µπορώ να τους ξεφύγω,

αλλά δεν πρέπει να τα παρατήσω.

Κολυµπώ µε όλες µου τις

δυνάµεις. ∆εν κοιτάζω µπροστά µου,

µόνο πίσω, για να δω πόσο απέχω από

αυτούς. Όταν γυρίζω όµως, βλέπω

ξαφνικά µπροστά µου ένα βράχο και από

κάτω να ανοίγεται ένας γκρεµός που

στο τέλος του είχε µυτερά βράχια. Με

την ταχύτητα που είχα πάρει ήταν

δύσκολο να σταµατήσω. Κουτουλάω στο

βράχο και µετά πέφτω κάτω

ουρλιάζοντας.

« Α ν θ ή , Α ν θ ή » , ξ ύ π ν α

επιτέλους», µου λέει ο καθηγητής.

Ξ ύ π ν η σ α . « Μ α γ ι α τ ί

ούρλιαζες ;»

µε ρωτάει.

« Μ ά λ λ ο ν

επειδή είδα

έ ν α ν

ε φ ι ά λ τ η » ,

είπα. Μετά

πρόσεξα ότι

είχαµε βγει

από το σχολείο.

Όλοι παίρνουν τις τσάντες

τους και φεύγουν. Μαζί τους κι εγώ.

Καθώς περπατώ στο δρόµο, σκέφτοµαι

το όνειρο που είχα δει. Τόσο έντονο,

σα να το είχα ζήσει αληθινά. «Ε, τι

είναι αυτή η κοκκινίλα στο µέτωπό

σου», µε ρωτά η φίλη µου. «Ποια

κοκκινίλα;», της απαντώ. «Αυτή», µου

λέει , δείχνοντάς την . «Έχει

µελανιάσει». Και τότε θυµήθηκα ότι

στο όνειρό µου είχα χτυπήσει σε ένα

βράχο. Ρίγος µε διαπέρασε. «Το

πίστεψες; Πλάκα σου κάνω», γέλασε η

φίλη µου. Τη χτύπησα ελαφρά στο

µπράτσο. Μετά προχωρήσαµε

γελώντας.

Συνέχεια από τη σελ.1

ΓΡΙΦΟΙ

ΝΟΡΒΗΓΙΑ

Τα Σκανδιναβικά «Jul» (Χριστούγεννα) έχουν τις ρίζες τους σε αρχαία γεωργικά έθιµα του χειµώνα

και της εποχής της συγκοµιδής. Ο Julenissen, όπως ονοµάζεται ο Νορβηγός Άγιος Βασίλης, µαζί µε

τους βοηθούς του φέρνει δώρα και καλή τύχη στο σπίτι και στο στάβλο.

Τη νύχτα των Χριστουγέννων τα παιδιά βάζουν µπολ µε κουρκούτι από αλεύρι σαν προσφορά στον

Julenissen που επισκέπτεται τα παιδιά της Νορβηγίας, ολοκληρώνοντας το µακρινό του ταξίδι από

τη Λαπωνία πάνω στο έλκηθρο που το σέρνουν τάρανδοι. Η ηµέρα των Χριστουγέννων ονοµάζεται

Julbrod και κατά τη διάρκειά της τα παλιά χρόνια ετοιµάζονταν µέχρι και 60 διαφορετικά πιάτα για

το τραπέζι των φίλων, των συγγενών και φυσικά της οικογένειας.

ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Τα Χριστούγεννα στην Παλαιστίνη είναι µεγάλη γιορτή, καθώς εκεί βρίσκεται η Βηθλεέµ, δηλαδή η

πόλη που γεννήθηκε ο Ιησούς. Η Βηθλεέµ βρίσκεται στη «∆υτική Όχθη», περίπου 6 µίλια (10 χλµ)

νότια της Ιερουσαλήµ (η οποία βρίσκεται στο Ισραήλ). Την παραµονή των Χριστουγέννων στη Βηθλε-

έµ γίνεται µια παρέλαση στην πόλη. Αυτό είναι πολύ σηµαντικό για το χριστιανικό κοµµάτι του πλη-

θυσµού. Στην παρέλαση συµµετέχουν µουσικά συγκροτήµατα µε γκάιντα. Οι άνθρωποι ντύνονται Αι

Βασίληδες και µοιράζουν γλυκά. Οι δρόµοι και η κεντρική πλατεία είναι διακοσµηµένοι µε φώτα και

γιρλάντες. Το επίκεντρο των εορτασµών των Χριστουγέννων στη Βηθλεέµ είναι ο Ναός της Γέννη-

σης. Εκεί συγκεντρώνονται προσκυνητές, κληρικοί όλων των δογµάτων και επισκέπτες από όλα τα

µήκη και πλάτη της γης, για να βρεθούν στο επίκεντρο των εορταστικών εκδηλώσεων.

Βαριά δουλειά (ποίηµα)

Τα’χουν κάνει τα βιβλία τόσο σοβαρή δουλειά,

Λες κι είναι κάτι σπουδαίο, γράµµατα χίλια –χαρτιά!

Κι οι γονείς µας κι οι δασκάλοι να φωνάζουν σαν τρελοί:

«Άνοιξε κανα βιβλίο για να κάνεις προκοπή!»

∆εν πειράζει όµως τώρα, συνηθίσαµε αρκετά.

Τους δασκάλους, τους γονείς µας, τους βαθµούς… και τα λοιπά!

Τζούλια Τζελάι Α3

Ο άνθρωπος που µικραίνει

Ο Περικλής το έτος 1982 ήταν 12 ετών και το έτος 1987 ήταν 7 ετών. Πώς γίνεται αυτό;

Λύση :

Οι χρονολογίες είναι προ Χριστού.

Η κότα έκανε τ' αβγό;

Τι έγινε πρώτο, το αβγό ή η κότα; Εξηγήστε γιατί.

Λύση :

Το αβγό. Οι δεινόσαυροι γεννούσαν αβγά, εκατοµµύρια χρόνια πριν εµφανιστούν στη Γη οι κότες.

Αγώνας τένις

∆ύο άντρες παίζουν τένις. Έπαιξαν πέντε σετ και ο καθένας κέρδισε τρία σετ. Πώς έγινε αυτό;

Λύση :

∆εν έπαιζαν µαζί.