Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ · 2:8—2:20 Ματθαιον 3 8 και πεμψας αυτους...

ΗΚΑΙΝΗ

ΔΙΑΘΗΚΗ(Textus Receptus 1550/1894)

Volviendo a la Bibliawww.volviendoalabiblia.com.mx

Enero, 2013

Η Καινη ΔιαθηκηΜατθαιον ......................... 1Μαρκον ............................ 66Λουκαν ............................. 106Ιωαννην ............................ 175Πραξεισ ............................ 226Πομαιουσ ......................... 292Κορινθιουσ Α ................... 316Κορινθιουσ Β ................... 340Γαλατασ ........................... 356Εφεσιουσ .......................... 364Φιλιππησιουσ ................... 373Κολοσσαεισ ...................... 379Θεσσαλονικεισ Α .............. 385

Θεσσαλονικεισ Β .............. 390Τιμοθεον Α ....................... 393Τιμοθεον Β ....................... 400Τιτον ................................ 405Φιλημονα .......................... 408Εβραιουσ .......................... 409Ιακωβου ........................... 428Πετρου Α .......................... 434Πετρου Β .......................... 441Ιωαννου Α ........................ 445Ιωαννου Β ........................ 452Ιωαννου Γ ......................... 453Ιουδα ................................ 454Αποκαλυψισ ...................... 456

v

Tabla de contenido

1:1—1:17 Ματθαιον 1

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΟ ΚΑΤΑ

ΜΑΤΘΑΙΟΝ1 βιβλος γενεσεως ιησου χριστου υιου δαβιδ υιου αβρααμ

2 αβρααμ εγεννησεν τον ισαακ ισαακ δε εγεννησεν τον ιακωβιακωβ δε εγεννησεν τον ιουδαν και τους αδελφους αυτου3 ιουδας δε εγεννησεν τον φαρες και τον ζαρα εκ της θαμαρ φαρες δεεγεννησεν τον εσρωμ εσρωμ δε εγεννησεν τον αραμ4 αραμ δε εγεννησεν τον αμιναδαβ αμιναδαβ δε εγεννησεν τονναασσων ναασσων δε εγεννησεν τον σαλμων5 σαλμων δε εγεννησεν τον βοοζ εκ της ραχαβ βοοζ δε εγεννησεν τονωβηδ εκ της ρουθ ωβηδ δε εγεννησεν τον ιεσσαι6 ιεσσαι δε εγεννησεν τον δαβιδ τον βασιλεα δαβιδ δε ο βασιλευςεγεννησεν τον σολομωντα εκ της του ουριου7 σολομων δε εγεννησεν τον ροβοαμ ροβοαμ δε εγεννησεν τον αβιααβια δε εγεννησεν τον ασα8 ασα δε εγεννησεν τον ιωσαφατ ιωσαφατ δε εγεννησεν τον ιωραμιωραμ δε εγεννησεν τον οζιαν9 οζιας δε εγεννησεν τον ιωαθαμ ιωαθαμ δε εγεννησεν τον αχαζ αχαζδε εγεννησεν τον εζεκιαν10 εζεκιας δε εγεννησεν τον μανασση μανασσης δε εγεννησεν τοναμων αμων δε εγεννησεν τον ιωσιαν11 ιωσιας δε εγεννησεν τον ιεχονιαν και τους αδελφους αυτου επι τηςμετοικεσιας βαβυλωνος12 μετα δε την μετοικεσιαν βαβυλωνος ιεχονιας εγεννησεν τονσαλαθιηλ σαλαθιηλ δε εγεννησεν τον ζοροβαβελ13 ζοροβαβελ δε εγεννησεν τον αβιουδ αβιουδ δε εγεννησεν τονελιακειμ ελιακειμ δε εγεννησεν τον αζωρ14 αζωρ δε εγεννησεν τον σαδωκ σαδωκ δε εγεννησεν τον αχειμ αχειμδε εγεννησεν τον ελιουδ15 ελιουδ δε εγεννησεν τον ελεαζαρ ελεαζαρ δε εγεννησεν τον ματθανματθαν δε εγεννησεν τον ιακωβ16 ιακωβ δε εγεννησεν τον ιωσηφ τον ανδρα μαριας εξ ης εγεννηθηιησους ο λεγομενος χριστος17 πασαι ουν αι γενεαι απο αβρααμ εως δαβιδ γενεαι δεκατεσσαρεςκαι απο δαβιδ εως της μετοικεσιας βαβυλωνος γενεαι δεκατεσσαρες

2 Ματθαιον 1:18—2:7

και απο της μετοικεσιας βαβυλωνος εως του χριστου γενεαιδεκατεσσαρες18 του δε ιησου χριστου η γεννησις ουτως ην μνηστευθεισης γαρ τηςμητρος αυτου μαριας τω ιωσηφ πριν η συνελθειν αυτους ευρεθη ενγαστρι εχουσα εκ πνευματος αγιου19 ιωσηφ δε ο ανηρ αυτης δικαιος ων και μη θελων αυτηνπαραδειγματισαι εβουληθη λαθρα απολυσαι αυτην20 ταυτα δε αυτου ενθυμηθεντος ιδου αγγελος κυριου κατ οναρ εφανηαυτω λεγων ιωσηφ υιος δαβιδ μη φοβηθης παραλαβειν μαριαμ τηνγυναικα σου το γαρ εν αυτη γεννηθεν εκ πνευματος εστιν αγιου21 τεξεται δε υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ιησουν αυτος γαρσωσει τον λαον αυτου απο των αμαρτιων αυτων22 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν υπο του κυριου διατου προφητου λεγοντος23 ιδου η παρθενος εν γαστρι εξει και τεξεται υιον και καλεσουσιν τοονομα αυτου εμμανουηλ ο εστιν μεθερμηνευομενον μεθ ημων ο θεος24 διεγερθεις δε ο ιωσηφ απο του υπνου εποιησεν ως προσεταξεναυτω ο αγγελος κυριου και παρελαβεν την γυναικα αυτου25 και ουκ εγινωσκεν αυτην εως ου ετεκεν τον υιον αυτης τονπρωτοτοκον και εκαλεσεν το ονομα αυτου ιησουν

2 του δε ιησου γεννηθεντος εν βηθλεεμ της ιουδαιας εν ημεραιςηρωδου του βασιλεως ιδου μαγοι απο ανατολων παρεγενοντο εις

ιεροσολυμα2 λεγοντες που εστιν ο τεχθεις βασιλευς των ιουδαιων ειδομεν γαραυτου τον αστερα εν τη ανατολη και ηλθομεν προσκυνησαι αυτω3 ακουσας δε ηρωδης ο βασιλευς εταραχθη και πασα ιεροσολυμα μεταυτου4 και συναγαγων παντας τους αρχιερεις και γραμματεις του λαουεπυνθανετο παρ αυτων που ο χριστος γενναται5 οι δε ειπον αυτω εν βηθλεεμ της ιουδαιας ουτως γαρ γεγραπται διατου προφητου6 και συ βηθλεεμ γη ιουδα ουδαμως ελαχιστη ει εν τοις ηγεμοσινιουδα εκ σου γαρ εξελευσεται ηγουμενος οστις ποιμανει τον λαον μουτον ισραηλ7 τοτε ηρωδης λαθρα καλεσας τους μαγους ηκριβωσεν παρ αυτωντον χρονον του φαινομενου αστερος


8 και πεμψας αυτους εις βηθλεεμ ειπεν πορευθεντες ακριβωςεξετασατε περι του παιδιου επαν δε ευρητε απαγγειλατε μοι οπωςκαγω ελθων προσκυνησω αυτω9 οι δε ακουσαντες του βασιλεως επορευθησαν και ιδου ο αστηρ ονειδον εν τη ανατολη προηγεν αυτους εως ελθων εστη επανω ου ην τοπαιδιον10 ιδοντες δε τον αστερα εχαρησαν χαραν μεγαλην σφοδρα11 και ελθοντες εις την οικιαν VAR1: ευρον VAR2: ειδον το παιδιονμετα μαριας της μητρος αυτου και πεσοντες προσεκυνησαν αυτω καιανοιξαντες τους θησαυρους αυτων προσηνεγκαν αυτω δωρα χρυσονκαι λιβανον και σμυρναν12 και χρηματισθεντες κατ οναρ μη ανακαμψαι προς ηρωδην δι αλληςοδου ανεχωρησαν εις την χωραν αυτων13 αναχωρησαντων δε αυτων ιδου αγγελος κυριου φαινεται κατ οναρτω ιωσηφ λεγων εγερθεις παραλαβε το παιδιον και την μητερα αυτουκαι φευγε εις αιγυπτον και ισθι εκει εως αν ειπωσοι μελλει γαρ ηρωδηςζητειν το παιδιον του απολεσαι αυτο14 ο δε εγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αυτου νυκτοςκαι ανεχωρησεν εις αιγυπτον15 και ην εκει εως της τελευτης ηρωδου ινα πληρωθη το ρηθεν υποτου κυριου δια του προφητου λεγοντος εξ αιγυπτου εκαλεσα τον υιονμου16 τοτε ηρωδης ιδων οτι ενεπαιχθη υπο των μαγων εθυμωθη λιανκαι αποστειλας ανειλεν παντας τους παιδας τους εν βηθλεεμ και ενπασιν τοις οριοις αυτης απο διετους και κατωτερω κατα τον χρονονον ηκριβωσεν παρα των μαγων17 τοτε επληρωθη το ρηθεν υπο ιερεμιου του προφητου λεγοντος18 φωνη εν ραμα ηκουσθη θρηνος και κλαυθμος και οδυρμος πολυςραχηλ κλαιουσα τα τεκνα αυτης και ουκ ηθελεν παρακληθηναι οτι ουκεισιν19 τελευτησαντος δε του ηρωδου ιδου αγγελος κυριου κατ οναρφαινεται τω ιωσηφ εν αιγυπτω20 λεγων εγερθεις παραλαβε το παιδιον και την μητερα αυτου καιπορευου εις γην ισραηλ τεθνηκασιν γαρ οι ζητουντες την ψυχην τουπαιδιου


21 ο δε εγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αυτου καιηλθεν εις γην ισραηλ22 ακουσας δε οτι αρχελαος βασιλευει επι της ιουδαιας αντι ηρωδουτου πατρος αυτου εφοβηθη εκει απελθειν χρηματισθεις δε κατ οναρανεχωρησεν εις τα μερη της γαλιλαιας23 και ελθων κατωκησεν εις πολιν λεγομενην VAR1: ναζαρετ VAR2:ναζαρεθ οπως πληρωθη το ρηθεν δια των προφητων οτι ναζωραιοςκληθησεται

3 εν δε ταις ημεραις εκειναις παραγινεται ιωαννης ο βαπτιστηςκηρυσσων εν τη ερημω της ιουδαιας

2 και λεγων μετανοειτε ηγγικεν γαρ η βασιλεια των ουρανων3 ουτος γαρ εστιν ο ρηθεις υπο ησαιου του προφητου λεγοντος φωνηβοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε ταςτριβους αυτου4 αυτος δε ο ιωαννης ειχεν το ενδυμα αυτου απο τριχων καμηλου καιζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου η δε τροφη αυτου ην ακριδεςκαι μελι αγριον5 τοτε εξεπορευετο προς αυτον ιεροσολυμα και πασα η ιουδαια καιπασα η περιχωρος του ιορδανου6 και εβαπτιζοντο εν τω ιορδανη υπ αυτου εξομολογουμενοι ταςαμαρτιας αυτων7 ιδων δε πολλους των φαρισαιων και σαδδουκαιων ερχομενους επιτο βαπτισμα αυτου ειπεν αυτοις γεννηματα εχιδνων τις υπεδειξεν υμινφυγειν απο της μελλουσης οργης8 ποιησατε ουν καρπους αξιους της μετανοιας9 και μη δοξητε λεγειν εν εαυτοις πατερα εχομεν τον αβρααμ λεγωγαρ υμιν οτι δυναται ο θεος εκ των λιθων τουτων εγειραι τεκνα τωαβρααμ10 ηδη δε και η αξινη προς την ριζαν των δενδρων κειται παν ουνδενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται11 εγω μεν βαπτιζω υμας εν υδατι εις μετανοιαν ο δε οπισω μουερχομενος ισχυροτερος μου εστιν ου ουκ ειμι ικανος τα υποδηματαβαστασαι αυτος υμας βαπτισει εν πνευματι αγιω και πυρι12 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου και διακαθαριει την αλωνα αυτουκαι συναξει τον σιτον αυτου εις την αποθηκην το δε αχυρον κατακαυσειπυρι ασβεστω


13 τοτε παραγινεται ο ιησους απο της γαλιλαιας επι τον ιορδανηνπρος τον ιωαννην του βαπτισθηναι υπ αυτου14 ο δε ιωαννης διεκωλυεν αυτον λεγων εγω χρειαν εχω υπο σουβαπτισθηναι και συ ερχη προς με15 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν προς αυτον αφες αρτι ουτως γαρπρεπον εστιν ημιν πληρωσαι πασαν δικαιοσυνην τοτε αφιησιν αυτον16 και βαπτισθεις ο ιησους ανεβη ευθυς απο του υδατος και ιδουανεωχθησαν αυτω οι ουρανοι και ειδεν το πνευμα του θεου καταβαινονωσει περιστεραν και ερχομενον επ αυτον17 και ιδου φωνη εκ των ουρανων λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου οαγαπητος εν ω ευδοκησα

4 τοτε ο ιησους ανηχθη εις την ερημον υπο του πνευματοςπειρασθηναι υπο του διαβολου

2 και νηστευσας ημερας τεσσαρακοντα και νυκτας τεσσαρακονταυστερον επεινασεν3 και προσελθων αυτω ο πειραζων ειπεν ει υιος ει του θεου ειπε ιναοι λιθοι ουτοι αρτοι γενωνται4 ο δε αποκριθεις ειπεν γεγραπται ουκ επ αρτω μονω ζησεταιανθρωπος αλλ επι παντι ρηματι εκπορευομενω δια στοματος θεου5 τοτε παραλαμβανει αυτον ο διαβολος εις την αγιαν πολιν καιιστησιν αυτον επι το πτερυγιον του ιερου6 και λεγει αυτω ει υιος ει του θεου βαλε σεαυτον κατω γεγραπταιγαρ οτι τοις αγγελοις αυτου εντελειται περι σου και επι χειρωναρουσιν σε μηποτε προσκοψης προς λιθον τον ποδα σου7 εφη αυτω ο ιησους παλιν γεγραπται ουκ εκπειρασεις κυριον τονθεον σου8 παλιν παραλαμβανει αυτον ο διαβολος εις ορος υψηλον λιαν καιδεικνυσιν αυτω πασας τας βασιλειας του κοσμου και την δοξαν αυτων9 και λεγει αυτω ταυτα παντα σοι δωσω εαν πεσων προσκυνησηςμοι10 τοτε λεγει αυτω ο ιησους υπαγε σατανα γεγραπται γαρ κυριοντον θεον σου προσκυνησεις και αυτω μονω λατρευσεις11 τοτε αφιησιν αυτον ο διαβολος και ιδου αγγελοι προσηλθον καιδιηκονουν αυτω12 ακουσας δε ο ιησους οτι ιωαννης παρεδοθη ανεχωρησεν εις τηνγαλιλαιαν


13 και καταλιπων την VAR1: ναζαρετ VAR2: ναζαρεθ ελθωνκατωκησεν εις καπερναουμ την παραθαλασσιαν εν οριοις ζαβουλωνκαι νεφθαλειμ14 ινα πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντος15 γη ζαβουλων και γη νεφθαλειμ οδον θαλασσης περαν τουιορδανου γαλιλαια των εθνων16 ο λαος ο καθημενος εν σκοτει ειδε φως μεγα και τοις καθημενοιςεν χωρα και σκια θανατου φως ανετειλεν αυτοις17 απο τοτε ηρξατο ο ιησους κηρυσσειν και λεγειν μετανοειτε ηγγικενγαρ η βασιλεια των ουρανων18 περιπατων δε ο ιησους παρα την θαλασσαν της γαλιλαιας ειδενδυο αδελφους σιμωνα τον λεγομενον πετρον και ανδρεαν τον αδελφοναυτου βαλλοντας αμφιβληστρον εις την θαλασσαν ησαν γαρ αλιεις19 και λεγει αυτοις δευτε οπισω μου και ποιησω υμας αλιειςανθρωπων20 οι δε ευθεως αφεντες τα δικτυα ηκολουθησαν αυτω21 και προβας εκειθεν ειδεν αλλους δυο αδελφους ιακωβον τον τουζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον αυτου εν τω πλοιω μετα ζεβεδαιουτου πατρος αυτων καταρτιζοντας τα δικτυα αυτων και εκαλεσεναυτους22 οι δε ευθεως αφεντες το πλοιον και τον πατερα αυτωνηκολουθησαν αυτω23 και περιηγεν ολην την γαλιλαιαν ο ιησους διδασκων εν ταιςσυναγωγαις αυτων και κηρυσσων το ευαγγελιον της βασιλειας καιθεραπευων πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν εν τω λαω24 και απηλθεν η ακοη αυτου εις ολην την συριαν και προσηνεγκαναυτω παντας τους κακως εχοντας ποικιλαις νοσοις και βασανοιςσυνεχομενους και δαιμονιζομενους και σεληνιαζομενους καιπαραλυτικους και εθεραπευσεν αυτους25 και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι απο της γαλιλαιας καιδεκαπολεως και ιεροσολυμων και ιουδαιας και περαν του ιορδανου

5 ιδων δε τους οχλους ανεβη εις το ορος και καθισαντος αυτουπροσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου

2 και ανοιξας το στομα αυτου εδιδασκεν αυτους λεγων3 μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι οτι αυτων εστιν η βασιλεια τωνουρανων


4 μακαριοι οι πενθουντες οτι αυτοι παρακληθησονται5 μακαριοι οι πραεις οτι αυτοι κληρονομησουσιν την γην6 μακαριοι οι πεινωντες και διψωντες την δικαιοσυνην οτι αυτοιχορτασθησονται7 μακαριοι οι ελεημονες οτι αυτοι ελεηθησονται8 μακαριοι οι καθαροι τη καρδια οτι αυτοι τον θεον οψονται9 μακαριοι οι ειρηνοποιοι οτι αυτοι υιοι θεου κληθησονται10 μακαριοι οι δεδιωγμενοι ενεκεν δικαιοσυνης οτι αυτων εστιν ηβασιλεια των ουρανων11 μακαριοι εστε οταν ονειδισωσιν υμας και διωξωσιν και ειπωσινπαν πονηρον ρημα καθ υμων ψευδομενοι ενεκεν εμου12 χαιρετε και αγαλλιασθε οτι ο μισθος υμων πολυς εν τοις ουρανοιςουτως γαρ εδιωξαν τους προφητας τους προ υμων13 υμεις εστε το αλας της γης εαν δε το αλας μωρανθη εν τινιαλισθησεται εις ουδεν ισχυει ετι ει μη βληθηναι εξω και καταπατεισθαιυπο των ανθρωπων14 υμεις εστε το φως του κοσμου ου δυναται πολις κρυβηναι επανωορους κειμενη15 ουδε καιουσιν λυχνον και τιθεασιν αυτον υπο τον μοδιον αλλ επιτην λυχνιαν και λαμπει πασιν τοις εν τη οικια16 ουτως λαμψατω το φως υμων εμπροσθεν των ανθρωπων οπωςιδωσιν υμων τα καλα εργα και δοξασωσιν τον πατερα υμων τον εντοις ουρανοις17 μη νομισητε οτι ηλθον καταλυσαι τον νομον η τους προφητας ουκηλθον καταλυσαι αλλα πληρωσαι18 αμην γαρ λεγω υμιν εως αν παρελθη ο ουρανος και η γη ιωτα ενη μια κεραια ου μη παρελθη απο του νομου εως αν παντα γενηται19 ος εαν ουν λυση μιαν των εντολων τουτων των ελαχιστων καιδιδαξη ουτως τους ανθρωπους ελαχιστος κληθησεται εν τη βασιλειατων ουρανων ος δ αν ποιηση και διδαξη ουτος μεγας κληθησεται εν τηβασιλεια των ουρανων20 λεγω γαρ υμιν οτι εαν μη περισσευση η δικαιοσυνη υμων πλειοντων γραμματεων και φαρισαιων ου μη εισελθητε εις την βασιλειαν τωνουρανων21 ηκουσατε οτι ερρεθη τοις αρχαιοις ου φονευσεις ος δ αν φονευσηενοχος εσται τη κρισει


22 εγω δε λεγω υμιν οτι πας ο οργιζομενος τω αδελφω αυτου εικηενοχος εσται τη κρισει ος δ αν ειπη τω αδελφω αυτου ρακα ενοχοςεσται τω συνεδριω ος δ αν ειπη μωρε ενοχος εσται εις την γεενναν τουπυρος23 εαν ουν προσφερης το δωρον σου επι το θυσιαστηριον κακειμνησθης οτι ο αδελφος σου εχει τι κατα σου24 αφες εκει το δωρον σου εμπροσθεν του θυσιαστηριου και υπαγεπρωτον διαλλαγηθι τω αδελφω σου και τοτε ελθων προσφερε τοδωρον σου25 ισθι ευνοων τω αντιδικω σου ταχυ εως οτου ει εν τη οδω μετ αυτουμηποτε σε παραδω ο αντιδικος τω κριτη και ο κριτης σε παραδω τωυπηρετη και εις φυλακην βληθηση26 αμην λεγω σοι ου μη εξελθης εκειθεν εως αν αποδως τον εσχατονκοδραντην27 ηκουσατε οτι ερρεθη τοις αρχαιοις ου μοιχευσεις28 εγω δε λεγω υμιν οτι πας ο βλεπων γυναικα προς το επιθυμησαιαυτης ηδη εμοιχευσεν αυτην εν τη καρδια αυτου29 ει δε ο οφθαλμος σου ο δεξιος σκανδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλεαπο σου συμφερει γαρ σοι ινα αποληται εν των μελων σου και μη ολοντο σωμα σου βληθη εις γεενναν30 και ει η δεξια σου χειρ σκανδαλιζει σε εκκοψον αυτην και βαλε αποσου συμφερει γαρ σοι ινα αποληται εν των μελων σου και μη ολον τοσωμα σου βληθη εις γεενναν31 ερρεθη δε οτι ος αν απολυση την γυναικα αυτου δοτω αυτηαποστασιον32 εγω δε λεγω υμιν οτι ος αν απολυση την γυναικα αυτου παρεκτοςλογου πορνειας ποιει αυτην μοιχασθαι και ος εαν απολελυμενηνγαμηση μοιχαται33 παλιν ηκουσατε οτι ερρεθη τοις αρχαιοις ουκ επιορκησειςαποδωσεις δε τω κυριω τους ορκους σου34 εγω δε λεγω υμιν μη ομοσαι ολως μητε εν τω ουρανω οτι θρονοςεστιν του θεου35 μητε εν τη γη οτι υποποδιον εστιν των ποδων αυτου μητε ειςιεροσολυμα οτι πολις εστιν του μεγαλου βασιλεως36 μητε εν τη κεφαλη σου ομοσης οτι ου δυνασαι μιαν τριχα λευκην ημελαιναν ποιησαι


37 εστω δε ο λογος υμων ναι ναι ου ου το δε περισσον τουτων εκ τουπονηρου εστιν38 ηκουσατε οτι ερρεθη οφθαλμον αντι οφθαλμου και οδοντα αντιοδοντος39 εγω δε λεγω υμιν μη αντιστηναι τω πονηρω αλλ οστις σε ραπισειεπι την δεξιαν σου σιαγονα στρεψον αυτω και την αλλην40 και τω θελοντι σοι κριθηναι και τον χιτωνα σου λαβειν αφες αυτωκαι το ιματιον41 και οστις σε αγγαρευσει μιλιον εν υπαγε μετ αυτου δυο42 τω αιτουντι σε διδου και τον θελοντα απο σου δανεισασθαι μηαποστραφης43 ηκουσατε οτι ερρεθη αγαπησεις τον πλησιον σου και μισησεις τονεχθρον σου44 εγω δε λεγω υμιν αγαπατε τους εχθρους υμων ευλογειτετους καταρωμενους υμας καλως ποιειτε τους μισουντας υμας καιπροσευχεσθε υπερ των επηρεαζοντων υμας και διωκοντων υμας45 οπως γενησθε υιοι του πατρος υμων του εν ουρανοις οτι τον ηλιοναυτου ανατελλει επι πονηρους και αγαθους και βρεχει επι δικαιουςκαι αδικους46 εαν γαρ αγαπησητε τους αγαπωντας υμας τινα μισθον εχετε ουχικαι οι τελωναι το αυτο ποιουσιν47 και εαν ασπασησθε τους αδελφους υμων μονον τι περισσονποιειτε ουχι και οι τελωναι ουτως ποιουσιν48 εσεσθε ουν υμεις τελειοι ωσπερ ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοιςτελειος εστιν

6 προσεχετε την ελεημοσυνην υμων μη ποιειν εμπροσθεν τωνανθρωπων προς το θεαθηναι αυτοις ει δε μηγε μισθον ουκ εχετε

παρα τω πατρι υμων τω εν τοις ουρανοις2 οταν ουν ποιης ελεημοσυνην μη σαλπισης εμπροσθεν σου ωσπεροι υποκριται ποιουσιν εν ταις συναγωγαις και εν ταις ρυμαις οπωςδοξασθωσιν υπο των ανθρωπων αμην λεγω υμιν απεχουσιν τονμισθον αυτων3 σου δε ποιουντος ελεημοσυνην μη γνωτω η αριστερα σου τι ποιει ηδεξια σου4 οπως η σου η ελεημοσυνη εν τω κρυπτω και ο πατηρ σου ο βλεπωνεν τω κρυπτω αυτος αποδωσει σοι εν τω φανερω


5 και οταν προσευχη ουκ εση ωσπερ οι υποκριται οτι φιλουσινεν ταις συναγωγαις και εν ταις γωνιαις των πλατειων εστωτεςπροσευχεσθαι οπως αν φανωσιν τοις ανθρωποις αμην λεγω υμιν οτιαπεχουσιν τον μισθον αυτων6 συ δε οταν προσευχη εισελθε εις το ταμιειον σου και κλεισας τηνθυραν σου προσευξαι τω πατρι σου τω εν τω κρυπτω και ο πατηρ σουο βλεπων εν τω κρυπτω αποδωσει σοι εν τω φανερω7 προσευχομενοι δε μη βαττολογησητε ωσπερ οι εθνικοι δοκουσινγαρ οτι εν τη πολυλογια αυτων εισακουσθησονται8 μη ουν ομοιωθητε αυτοις οιδεν γαρ ο πατηρ υμων ων χρειαν εχετεπρο του υμας αιτησαι αυτον9 ουτως ουν προσευχεσθε υμεις πατερ ημων ο εν τοις ουρανοιςαγιασθητω το ονομα σου10 ελθετω η βασιλεια σου γενηθητω το θελημα σου ως εν ουρανω καιεπι της γης11 τον αρτον ημων τον επιουσιον δος ημιν σημερον12 και αφες ημιν τα οφειληματα ημων ως και ημεις αφιεμεν τοιςοφειλεταις ημων13 και μη εισενεγκης ημας εις πειρασμον αλλα ρυσαι ημας απο τουπονηρου οτι σου εστιν η βασιλεια και η δυναμις και η δοξα εις τουςαιωνας αμην14 εαν γαρ αφητε τοις ανθρωποις τα παραπτωματα αυτων αφησεικαι υμιν ο πατηρ υμων ο ουρανιος15 εαν δε μη αφητε τοις ανθρωποις τα παραπτωματα αυτων ουδε οπατηρ υμων αφησει τα παραπτωματα υμων16 οταν δε νηστευητε μη γινεσθε ωσπερ οι υποκριται σκυθρωποιαφανιζουσιν γαρ τα προσωπα αυτων οπως φανωσιν τοις ανθρωποιςνηστευοντες αμην λεγω υμιν οτι απεχουσιν τον μισθον αυτων17 συ δε νηστευων αλειψαι σου την κεφαλην και το προσωπον σουνιψαι18 οπως μη φανης τοις ανθρωποις νηστευων αλλα τω πατρι σου τωεν τω κρυπτω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω κρυπτω αποδωσει σοιεν τω φανερω19 μη θησαυριζετε υμιν θησαυρους επι της γης οπου σης και βρωσιςαφανιζει και οπου κλεπται διορυσσουσιν και κλεπτουσιν


20 θησαυριζετε δε υμιν θησαυρους εν ουρανω οπου ουτε σης ουτεβρωσις αφανιζει και οπου κλεπται ου διορυσσουσιν ουδε κλεπτουσιν21 οπου γαρ εστιν ο θησαυρος υμων εκει εσται και η καρδια υμων22 ο λυχνος του σωματος εστιν ο οφθαλμος εαν ουν ο οφθαλμος σουαπλους η ολον το σωμα σου φωτεινον εσται23 εαν δε ο οφθαλμος σου πονηρος η ολον το σωμα σου σκοτεινονεσται ει ουν το φως το εν σοι σκοτος εστιν το σκοτος ποσον24 ουδεις δυναται δυσι κυριοις δουλευειν η γαρ τον ενα μισησει καιτον ετερον αγαπησει η ενος ανθεξεται και του ετερου καταφρονησει ουδυνασθε θεω δουλευειν και μαμμωνα25 δια τουτο λεγω υμιν μη μεριμνατε τη ψυχη υμων τι φαγητε και τιπιητε μηδε τω σωματι υμων τι ενδυσησθε ουχι η ψυχη πλειον εστιν τηςτροφης και το σωμα του ενδυματος26 εμβλεψατε εις τα πετεινα του ουρανου οτι ου σπειρουσιν ουδεθεριζουσιν ουδε συναγουσιν εις αποθηκας και ο πατηρ υμων οουρανιος τρεφει αυτα ουχ υμεις μαλλον διαφερετε αυτων27 τις δε εξ υμων μεριμνων δυναται προσθειναι επι την ηλικιαν αυτουπηχυν ενα28 και περι ενδυματος τι μεριμνατε καταμαθετε τα κρινα του αγρουπως αυξανει ου κοπια ουδε νηθει29 λεγω δε υμιν οτι ουδε σολομων εν παση τη δοξη αυτουπεριεβαλετο ως εν τουτων30 ει δε τον χορτον του αγρου σημερον οντα και αυριον εις κλιβανονβαλλομενον ο θεος ουτως αμφιεννυσιν ου πολλω μαλλον υμαςολιγοπιστοι31 μη ουν μεριμνησητε λεγοντες τι φαγωμεν η τι πιωμεν η τιπεριβαλωμεθα32 παντα γαρ ταυτα τα εθνη επιζητει οιδεν γαρ ο πατηρ υμων οουρανιος οτι χρηζετε τουτων απαντων33 ζητειτε δε πρωτον την βασιλειαν του θεου και την δικαιοσυνηναυτου και ταυτα παντα προστεθησεται υμιν34 μη ουν μεριμνησητε εις την αυριον η γαρ αυριον μεριμνησει ταεαυτης αρκετον τη ημερα η κακια αυτης

7 μη κρινετε ινα μη κριθητε2 εν ω γαρ κριματι κρινετε κριθησεσθε και εν ω μετρω μετρειτε

αντιμετρηθησεται υμιν


3 τι δε βλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δεεν τω σω οφθαλμω δοκον ου κατανοεις4 η πως ερεις τω αδελφω σου αφες εκβαλω το καρφος απο τουοφθαλμου σου και ιδου η δοκος εν τω οφθαλμω σου5 υποκριτα εκβαλε πρωτον την δοκον εκ του οφθαλμου σου και τοτεδιαβλεψεις εκβαλειν το καρφος εκ του οφθαλμου του αδελφου σου6 μη δωτε το αγιον τοις κυσιν μηδε βαλητε τους μαργαριτας υμωνεμπροσθεν των χοιρων μηποτε καταπατησωσιν αυτους εν τοις ποσιναυτων και στραφεντες ρηξωσιν υμας7 αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε καιανοιγησεται υμιν8 πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντιανοιγησεται9 η τις εστιν εξ υμων ανθρωπος ον εαν αιτηση ο υιος αυτου αρτον μηλιθον επιδωσει αυτω10 και εαν ιχθυν αιτηση μη οφιν επιδωσει αυτω11 ει ουν υμεις πονηροι οντες οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοιςτεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις δωσειαγαθα τοις αιτουσιν αυτον12 παντα ουν οσα αν θελητε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι ουτωςκαι υμεις ποιειτε αυτοις ουτος γαρ εστιν ο νομος και οι προφηται13 εισελθετε δια της στενης πυλης οτι πλατεια η πυλη και ευρυχωροςη οδος η απαγουσα εις την απωλειαν και πολλοι εισιν οι εισερχομενοιδι αυτης14 οτι στενη η πυλη και τεθλιμμενη η οδος η απαγουσα εις την ζωηνκαι ολιγοι εισιν οι ευρισκοντες αυτην15 προσεχετε δε απο των ψευδοπροφητων οιτινες ερχονται προς υμαςεν ενδυμασιν προβατων εσωθεν δε εισιν λυκοι αρπαγες16 απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους μητι συλλεγουσιναπο ακανθων σταφυλην η απο τριβολων συκα17 ουτως παν δενδρον αγαθον καρπους καλους ποιει το δε σαπρονδενδρον καρπους πονηρους ποιει18 ου δυναται δενδρον αγαθον καρπους πονηρους ποιειν ουδεδενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν19 παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρβαλλεται


20 αραγε απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους21 ου πας ο λεγων μοι κυριε κυριε εισελευσεται εις την βασιλειαν τωνουρανων αλλ ο ποιων το θελημα του πατρος μου του εν ουρανοις22 πολλοι ερουσιν μοι εν εκεινη τη ημερα κυριε κυριε ου τω σωονοματι προεφητευσαμεν και τω σω ονοματι δαιμονια εξεβαλομεν καιτω σω ονοματι δυναμεις πολλας εποιησαμεν23 και τοτε ομολογησω αυτοις οτι ουδεποτε εγνων υμας αποχωρειτεαπ εμου οι εργαζομενοι την ανομιαν24 πας ουν οστις ακουει μου τους λογους τουτους και ποιει αυτουςομοιωσω αυτον ανδρι φρονιμω οστις ωκοδομησεν την οικιαν αυτουεπι την πετραν25 και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοικαι προσεπεσον τη οικια εκεινη και ουκ επεσεν τεθεμελιωτο γαρ επιτην πετραν26 και πας ο ακουων μου τους λογους τουτους και μη ποιων αυτουςομοιωθησεται ανδρι μωρω οστις ωκοδομησεν την οικιαν αυτου επι τηναμμον27 και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοικαι προσεκοψαν τη οικια εκεινη και επεσεν και ην η πτωσις αυτηςμεγαλη28 και εγενετο οτε συνετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτουςεξεπλησσοντο οι οχλοι επι τη διδαχη αυτου29 ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οιγραμματεις

8 καταβαντι δε αυτω απο του ορους ηκολουθησαν αυτω οχλοιπολλοι

2 και ιδου λεπρος ελθων προσεκυνει αυτω λεγων κυριε εαν θεληςδυνασαι με καθαρισαι3 και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου ο ιησους λεγων θελωκαθαρισθητι και ευθεως εκαθαρισθη αυτου η λεπρα4 και λεγει αυτω ο ιησους ορα μηδενι ειπης αλλ υπαγε σεαυτον δειξοντω ιερει και προσενεγκε το δωρον ο προσεταξεν μωσης εις μαρτυριοναυτοις5 εισελθοντι δε τω ιησου εις καπερναουμ προσηλθεν αυτωεκατονταρχος παρακαλων αυτον


6 και λεγων κυριε ο παις μου βεβληται εν τη οικια παραλυτικοςδεινως βασανιζομενος7 και λεγει αυτω ο ιησους εγω ελθων θεραπευσω αυτον8 και αποκριθεις ο εκατονταρχος εφη κυριε ουκ ειμι ικανος ινα μουυπο την στεγην εισελθης αλλα μονον ειπε λογον και ιαθησεται ο παιςμου9 και γαρ εγω ανθρωπος ειμι υπο εξουσιαν εχων υπ εμαυτονστρατιωτας και λεγω τουτω πορευθητι και πορευεται και αλλω ερχουκαι ερχεται και τω δουλω μου ποιησον τουτο και ποιει10 ακουσας δε ο ιησους εθαυμασεν και ειπεν τοις ακολουθουσιν αμηνλεγω υμιν ουδε εν τω ισραηλ τοσαυτην πιστιν ευρον11 λεγω δε υμιν οτι πολλοι απο ανατολων και δυσμων ηξουσιν καιανακλιθησονται μετα αβρααμ και ισαακ και ιακωβ εν τη βασιλεια τωνουρανων12 οι δε υιοι της βασιλειας εκβληθησονται εις το σκοτος το εξωτερονεκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων13 και ειπεν ο ιησους τω εκατονταρχω υπαγε και ως επιστευσαςγενηθητω σοι και ιαθη ο παις αυτου εν τη ωρα εκεινη14 και ελθων ο ιησους εις την οικιαν πετρου ειδεν την πενθεραν αυτουβεβλημενην και πυρεσσουσαν15 και ηψατο της χειρος αυτης και αφηκεν αυτην ο πυρετος και ηγερθηκαι διηκονει αυτοις16 οψιας δε γενομενης προσηνεγκαν αυτω δαιμονιζομενους πολλουςκαι εξεβαλεν τα πνευματα λογω και παντας τους κακως εχονταςεθεραπευσεν17 οπως πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντος αυτοςτας ασθενειας ημων ελαβεν και τας νοσους εβαστασεν18 ιδων δε ο ιησους πολλους οχλους περι αυτον εκελευσεν απελθεινεις το περαν19 και προσελθων εις γραμματευς ειπεν αυτω διδασκαλεακολουθησω σοι οπου εαν απερχη20 και λεγει αυτω ο ιησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και ταπετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δε υιος του ανθρωπου ουκ εχειπου την κεφαλην κλινη21 ετερος δε των μαθητων αυτου ειπεν αυτω κυριε επιτρεψον μοιπρωτον απελθειν και θαψαι τον πατερα μου


22 ο δε ιησους ειπεν αυτω ακολουθει μοι και αφες τους νεκρους θαψαιτους εαυτων νεκρους23 και εμβαντι αυτω εις το πλοιον ηκολουθησαν αυτω οι μαθηταιαυτου24 και ιδου σεισμος μεγας εγενετο εν τη θαλασση ωστε το πλοιονκαλυπτεσθαι υπο των κυματων αυτος δε εκαθευδεν25 και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηγειραν αυτον λεγοντες κυριεσωσον ημας απολλυμεθα26 και λεγει αυτοις τι δειλοι εστε ολιγοπιστοι τοτε εγερθειςεπετιμησεν τοις ανεμοις και τη θαλασση και εγενετο γαληνη μεγαλη27 οι δε ανθρωποι εθαυμασαν λεγοντες ποταπος εστιν ουτος οτι καιοι ανεμοι και η θαλασσα υπακουουσιν αυτω28 και ελθοντι αυτω εις το περαν εις την χωραν των γεργεσηνωνυπηντησαν αυτω δυο δαιμονιζομενοι εκ των μνημειων εξερχομενοιχαλεποι λιαν ωστε μη ισχυειν τινα παρελθειν δια της οδου εκεινης29 και ιδου εκραξαν λεγοντες τι ημιν και σοι ιησου υιε του θεου ηλθεςωδε προ καιρου βασανισαι ημας30 ην δε μακραν απ αυτων αγελη χοιρων πολλων βοσκομενη31 οι δε δαιμονες παρεκαλουν αυτον λεγοντες ει εκβαλλεις ημαςεπιτρεψον ημιν απελθειν εις την αγελην των χοιρων32 και ειπεν αυτοις υπαγετε οι δε εξελθοντες απηλθον εις την αγεληντων χοιρων και ιδου ωρμησεν πασα η αγελη των χοιρων κατα τουκρημνου εις την θαλασσαν και απεθανον εν τοις υδασιν33 οι δε βοσκοντες εφυγον και απελθοντες εις την πολιν απηγγειλανπαντα και τα των δαιμονιζομενων34 και ιδου πασα η πολις εξηλθεν εις συναντησιν τω ιησου καιιδοντες αυτον παρεκαλεσαν οπως μεταβη απο των οριων αυτων

9 και εμβας εις το πλοιον διεπερασεν και ηλθεν εις την ιδιαν πολιν2 και ιδου προσεφερον αυτωπαραλυτικον επι κλινης βεβλημενον

και ιδων ο ιησους την πιστιν αυτων ειπεν τω παραλυτικω θαρσειτεκνον αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου3 και ιδου τινες των γραμματεων ειπον εν εαυτοις ουτος βλασφημει4 και ιδων ο ιησους τας ενθυμησεις αυτων ειπεν ινα τι υμειςενθυμεισθε πονηρα εν ταις καρδιαις υμων5 τι γαρ εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφεωνται σοι αι αμαρτιαι η ειπεινεγειραι και περιπατει


6 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου επι της γηςαφιεναι αμαρτιας τοτε λεγει τω παραλυτικω εγερθεις αρον σου τηνκλινην και υπαγε εις τον οικον σου7 και εγερθεις απηλθεν εις τον οικον αυτου8 ιδοντες δε οι οχλοι εθαυμασαν και εδοξασαν τον θεον τον δονταεξουσιαν τοιαυτην τοις ανθρωποις9 και παραγων ο ιησους εκειθεν ειδεν ανθρωπον καθημενον επιτο τελωνιον ματθαιον λεγομενον και λεγει αυτω ακολουθει μοι καιαναστας ηκολουθησεν αυτω10 και εγενετο αυτου ανακειμενου εν τη οικια και ιδου πολλοιτελωναι και αμαρτωλοι ελθοντες συνανεκειντο τω ιησου και τοιςμαθηταις αυτου11 και ιδοντες οι φαρισαιοι ειπον τοις μαθηταις αυτου δια τι μετα τωντελωνων και αμαρτωλων εσθιει ο διδασκαλος υμων12 ο δε ιησους ακουσας ειπεν αυτοις ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντεςιατρου αλλ οι κακως εχοντες13 πορευθεντες δε μαθετε τι εστιν ελεον θελω και ου θυσιαν ου γαρηλθον καλεσαι δικαιους αλλ αμαρτωλους εις μετανοιαν14 τοτε προσερχονται αυτω οι μαθηται ιωαννου λεγοντες δια τι ημειςκαι οι φαρισαιοι νηστευομεν πολλα οι δε μαθηται σου ου νηστευουσιν15 και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνοςπενθειν εφ οσον μετ αυτων εστιν ο νυμφιος ελευσονται δε ημεραι οταναπαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν16 ουδεις δε επιβαλλει επιβλημα ρακους αγναφου επι ιματιωπαλαιω αιρει γαρ το πληρωμα αυτου απο του ιματιου και χειρονσχισμα γινεται17 ουδε βαλλουσιν οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μηγερηγνυνται οι ασκοι και ο οινος εκχειται και οι ασκοι απολουνται αλλαβαλλουσιν οινον νεον εις ασκους καινους και αμφοτερα συντηρουνται18 ταυτα αυτου λαλουντος αυτοις ιδου αρχων VAR2: εις ελθωνπροσεκυνει αυτω λεγων οτι η θυγατηρ μου αρτι ετελευτησεν αλλαελθων επιθες την χειρα σου επ αυτην και ζησεται19 και εγερθεις ο ιησους ηκολουθησεν αυτω και οι μαθηται αυτου20 και ιδου γυνη αιμορροουσα δωδεκα ετη προσελθουσα οπισθενηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτου

9:21—9:38 Ματθαιον 17

21 ελεγεν γαρ εν εαυτη εαν μονον αψωμαι του ιματιου αυτουσωθησομαι22 ο δε ιησους επιστραφεις και ιδων αυτην ειπεν θαρσει θυγατερ ηπιστις σου σεσωκεν σε και εσωθη η γυνη απο της ωρας εκεινης23 και ελθων ο ιησους εις την οικιαν του αρχοντος και ιδων τουςαυλητας και τον οχλον θορυβουμενον24 λεγει αυτοις αναχωρειτε ου γαρ απεθανεν το κορασιον αλλακαθευδει και κατεγελων αυτου25 οτε δε εξεβληθη ο οχλος εισελθων εκρατησεν της χειρος αυτης καιηγερθη το κορασιον26 και εξηλθεν η φημη αυτη εις ολην την γην εκεινην27 και παραγοντι εκειθεν τω ιησου ηκολουθησαν αυτω δυο τυφλοικραζοντες και λεγοντες ελεησον ημας υιε δαβιδ28 ελθοντι δε εις την οικιαν προσηλθον αυτω οι τυφλοι και λεγειαυτοις ο ιησους πιστευετε οτι δυναμαι τουτο ποιησαι λεγουσιν αυτωναι κυριε29 τοτε ηψατο των οφθαλμων αυτων λεγων κατα την πιστιν υμωνγενηθητω υμιν30 και ανεωχθησαν αυτων οι οφθαλμοι και ενεβριμησατο αυτοις οιησους λεγων ορατε μηδεις γινωσκετω31 οι δε εξελθοντες διεφημισαν αυτον εν ολη τη γη εκεινη32 αυτων δε εξερχομενων ιδου προσηνεγκαν αυτω ανθρωπον κωφονδαιμονιζομενον33 και εκβληθεντος του δαιμονιου ελαλησεν ο κωφος και εθαυμασανοι οχλοι λεγοντες VAR1: οτι ουδεποτε εφανη ουτως εν τω ισραηλ34 οι δε φαρισαιοι ελεγον εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει ταδαιμονια35 και περιηγεν ο ιησους τας πολεις πασας και τας κωμας διδασκωνεν ταις συναγωγαις αυτων και κηρυσσων το ευαγγελιον της βασιλειαςκαι θεραπευων πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν εν τω λαω36 ιδων δε τους οχλους εσπλαγχνισθη περι αυτων οτι ησανεκλελυμενοι και ερριμμενοι ωσει προβατα μη εχοντα ποιμενα37 τοτε λεγει τοις μαθηταις αυτου ο μεν θερισμος πολυς οι δε εργαταιολιγοι38 δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπως εκβαλη εργατας εις τονθερισμον αυτου

18 Ματθαιον 10:1—10:17

10 και προσκαλεσαμενος τους δωδεκα μαθητας αυτου εδωκεναυτοις εξουσιαν πνευματων ακαθαρτων ωστε εκβαλλειν αυτα

και θεραπευειν πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν2 των δε δωδεκα αποστολων τα ονοματα εστιν ταυτα πρωτος σιμωνο λεγομενος πετρος και ανδρεας ο αδελφος αυτου ιακωβος ο τουζεβεδαιου και ιωαννης ο αδελφος αυτου3 φιλιππος και βαρθολομαιος θωμας και ματθαιος ο τελωνηςιακωβος ο του αλφαιου και λεββαιος ο επικληθεις θαδδαιος4 σιμων ο κανανιτης και ιουδας ισκαριωτης ο και παραδους αυτον5 τουτους τους δωδεκα απεστειλεν ο ιησους παραγγειλας αυτοιςλεγων εις οδον εθνων μη απελθητε και εις πολιν σαμαρειτων μηεισελθητε6 πορευεσθε δε μαλλον προς τα προβατα τα απολωλοτα οικουισραηλ7 πορευομενοι δε κηρυσσετε λεγοντες οτι ηγγικεν η βασιλεια τωνουρανων8 ασθενουντας θεραπευετε λεπρους καθαριζετε νεκρους εγειρετεδαιμονια εκβαλλετε δωρεαν ελαβετε δωρεαν δοτε9 μη κτησησθε χρυσον μηδε αργυρον μηδε χαλκον εις τας ζωνας υμων10 μη πηραν εις οδον μηδε δυο χιτωνας μηδε υποδηματα μηδε VAR1:ραβδον VAR2: ραβδους αξιος γαρ ο εργατης της τροφης αυτου εστιν11 εις ην δ αν πολιν η κωμην εισελθητε εξετασατε τις εν αυτη αξιοςεστιν κακει μεινατε εως αν εξελθητε12 εισερχομενοι δε εις την οικιαν ασπασασθε αυτην13 και εαν μεν η η οικια αξια ελθετω η ειρηνη υμων επ αυτην εαν δεμη η αξια η ειρηνη υμων προς υμας επιστραφητω14 και ος εαν μη δεξηται υμας μηδε ακουση τους λογους υμωνεξερχομενοι της οικιας η της πολεως εκεινης εκτιναξατε τον κονιορτοντων ποδων υμων15 αμην λεγω υμιν ανεκτοτερον εσται γη σοδομων και γομορρων ενημερα κρισεως η τη πολει εκεινη16 ιδου εγω αποστελλω υμας ως προβατα εν μεσω λυκων γινεσθεουν φρονιμοι ως οι οφεις και ακεραιοι ως αι περιστεραι17 προσεχετε δε απο των ανθρωπων παραδωσουσιν γαρ υμας ειςσυνεδρια και εν ταις συναγωγαις αυτων μαστιγωσουσιν υμας

10:18—10:34 Ματθαιον 19

18 και επι ηγεμονας δε και βασιλεις αχθησεσθε ενεκεν εμου ειςμαρτυριον αυτοις και τοις εθνεσιν19 οταν δε παραδιδωσιν υμας μη μεριμνησητε πως η τι λαλησητεδοθησεται γαρ υμιν εν εκεινη τη ωρα τι λαλησετε20 ου γαρ υμεις εστε οι λαλουντες αλλα το πνευμα του πατρος υμωντο λαλουν εν υμιν21 παραδωσει δε αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον καιεπαναστησονται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους22 και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δευπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται23 οταν δε διωκωσιν υμας εν τη πολει ταυτη φευγετε εις την αλληναμην γαρ λεγω υμιν ου μη τελεσητε τας πολεις του ισραηλ εως αν ελθηο υιος του ανθρωπου24 ουκ εστιν μαθητης υπερ τον διδασκαλον ουδε δουλος υπερ τονκυριον αυτου25 αρκετον τω μαθητη ινα γενηται ως ο διδασκαλος αυτου και οδουλος ως ο κυριος αυτου ει τον οικοδεσποτην VAR1: βεελζεβουλVAR2: βεελζεβουβ εκαλεσαν ποσω μαλλον τους οικιακους αυτου26 μη ουν φοβηθητε αυτους ουδεν γαρ εστιν κεκαλυμμενον ο ουκαποκαλυφθησεται και κρυπτον ο ου γνωσθησεται27 ο λεγω υμιν εν τη σκοτια ειπατε εν τω φωτι και ο εις το ους ακουετεκηρυξατε επι των δωματων28 και μη φοβηθητε απο των αποκτεινοντων το σωμα την δε ψυχην μηδυναμενων αποκτειναι φοβηθητε δε μαλλον τον δυναμενον και ψυχηνκαι σωμα απολεσαι εν γεεννη29 ουχι δυο στρουθια ασσαριου πωλειται και εν εξ αυτων ουπεσειταιεπι την γην ανευ του πατρος υμων30 υμων δε και αι τριχες της κεφαλης πασαι ηριθμημεναι εισιν31 μη ουν φοβηθητε πολλων στρουθιων διαφερετε υμεις32 πας ουν οστις ομολογησει εν εμοι εμπροσθεν των ανθρωπωνομολογησω καγω εν αυτω εμπροσθεν του πατρος μου του εν ουρανοις33 οστις δ αν αρνησηται με εμπροσθεν των ανθρωπων αρνησομαιαυτον καγω εμπροσθεν του πατρος μου του εν ουρανοις34 μη νομισητε οτι ηλθον βαλειν ειρηνην επι την γην ουκ ηλθον βαλεινειρηνην αλλα μαχαιραν

20 Ματθαιον 10:35—11:9

35 ηλθον γαρ διχασαι ανθρωπον κατα του πατρος αυτου καιθυγατερα κατα της μητρος αυτης και νυμφην κατα της πενθερας αυτης36 και εχθροι του ανθρωπου οι οικιακοι αυτου37 ο φιλων πατερα η μητερα υπερ εμε ουκ εστιν μου αξιος και ο φιλωνυιον η θυγατερα υπερ εμε ουκ εστιν μου αξιος38 και ος ου λαμβανει τον σταυρον αυτου και ακολουθει οπισω μουουκ εστιν μου αξιος39 ο ευρων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο απολεσας τηνψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην40 ο δεχομενος υμας εμε δεχεται και ο εμε δεχομενος δεχεται τοναποστειλαντα με41 ο δεχομενος προφητην εις ονομα προφητου μισθον προφητουληψεται και ο δεχομενος δικαιον εις ονομα δικαιου μισθον δικαιουληψεται42 και ος εαν ποτιση ενα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονονεις ονομα μαθητου αμην λεγω υμιν ου μη απολεση τον μισθον αυτου

11 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους διατασσων τοις δωδεκαμαθηταις αυτου μετεβη εκειθεν του διδασκειν και κηρυσσειν εν

ταις πολεσιν αυτων2 ο δε ιωαννης ακουσας εν τω δεσμωτηριω τα εργα του χριστουπεμψας δυο των μαθητων αυτου3 ειπεν αυτω συ ει ο ερχομενος η ετερον προσδοκωμεν4 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις πορευθεντες απαγγειλατειωαννη α ακουετε και βλεπετε5 τυφλοι αναβλεπουσιν και χωλοι περιπατουσιν λεπροικαθαριζονται και κωφοι ακουουσιν νεκροι εγειρονται και πτωχοιευαγγελιζονται6 και μακαριος εστιν ος εαν μη σκανδαλισθη εν εμοι7 τουτων δε πορευομενων ηρξατο ο ιησους λεγειν τοις οχλοις περιιωαννου τι εξηλθετε εις την ερημον θεασασθαι καλαμον υπο ανεμουσαλευομενον8 αλλα τι εξηλθετε ιδειν ανθρωπον εν μαλακοις ιματιοις ημφιεσμενονιδου οι τα μαλακα φορουντες εν τοις οικοις των βασιλεων εισιν9 αλλα τι εξηλθετε ιδειν προφητην ναι λεγω υμιν και περισσοτερονπροφητου

11:10—11:26 Ματθαιον 21

10 ουτος γαρ εστιν περι ου γεγραπται ιδου εγω αποστελλω τοναγγελον μου προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σουεμπροσθεν σου11 αμην λεγω υμιν ουκ εγηγερται εν γεννητοις γυναικων μειζωνιωαννου του βαπτιστου ο δε μικροτερος εν τη βασιλεια των ουρανωνμειζων αυτου εστιν12 απο δε των ημερων ιωαννου του βαπτιστου εως αρτι η βασιλειατων ουρανων βιαζεται και βιασται αρπαζουσιν αυτην13 παντες γαρ οι προφηται και ο νομος εως ιωαννου προεφητευσαν14 και ει θελετε δεξασθαι αυτος εστιν ηλιας ο μελλων ερχεσθαι15 ο εχων ωτα ακουειν ακουετω16 τινι δε ομοιωσω την γενεαν ταυτην ομοια εστιν παιδαριοις εναγοραις καθημενοις και προσφωνουσιν τοις εταιροις αυτων17 και λεγουσιν ηυλησαμεν υμιν και ουκ ωρχησασθε εθρηνησαμενυμιν και ουκ εκοψασθε18 ηλθεν γαρ ιωαννης μητε εσθιων μητε πινων και λεγουσινδαιμονιον εχει19 ηλθεν ο υιος του ανθρωπου εσθιων και πινων και λεγουσιν ιδουανθρωπος φαγος και οινοποτης τελωνων φιλος και αμαρτωλων καιεδικαιωθη η σοφια απο των τεκνων αυτης20 τοτε ηρξατο ονειδιζειν τας πολεις εν αις εγενοντο αι πλεισταιδυναμεις αυτου οτι ου μετενοησαν21 ουαι σοι χοραζιν ουαι σοι VAR1: βηθσαιδαν VAR2: βηθσαιδαοτι ει εν τυρω και σιδωνι εγενοντο αι δυναμεις αι γενομεναι εν υμινπαλαι αν εν σακκω και σποδω μετενοησαν22 πλην λεγω υμιν τυρω και σιδωνι ανεκτοτερον εσται εν ημερακρισεως η υμιν23 και συ καπερναουμ η εως του ουρανου υψωθεισα εως αδουκαταβιβασθηση οτι ει εν σοδομοις εγενοντο αι δυναμεις αι γενομεναιεν σοι εμειναν αν μεχρι της σημερον24 πλην λεγω υμιν οτι γη σοδομων ανεκτοτερον εσται εν ημερακρισεως η σοι25 εν εκεινω τω καιρω αποκριθεις ο ιησους ειπεν εξομολογουμαι σοιπατερ κυριε του ουρανου και της γης οτι απεκρυψας ταυτα απο σοφωνκαι συνετων και απεκαλυψας αυτα νηπιοις26 ναι ο πατηρ οτι ουτως εγενετο ευδοκια εμπροσθεν σου

22 Ματθαιον 11:27—12:13

27 παντα μοι παρεδοθη υπο του πατρος μου και ουδεις επιγινωσκειτον υιον ει μη ο πατηρ ουδε τον πατερα τις επιγινωσκει ει μη ο υιος καιω εαν βουληται ο υιος αποκαλυψαι28 δευτε προς με παντες οι κοπιωντες και πεφορτισμενοι καγωαναπαυσω υμας29 αρατε τον ζυγον μου εφ υμας και μαθετε απ εμου οτι πραος ειμικαι ταπεινος τη καρδια και ευρησετε αναπαυσιν ταις ψυχαις υμων30 ο γαρ ζυγος μου χρηστος και το φορτιον μου ελαφρον εστιν

12 εν εκεινω τω καιρω επορευθη ο ιησους τοις σαββασιν δια τωνσποριμων οι δε μαθηται αυτου επεινασαν και ηρξαντο τιλλειν

σταχυας και εσθιειν2 οι δε φαρισαιοι ιδοντες ειπον αυτω ιδου οι μαθηται σου ποιουσινο ουκ εξεστιν ποιειν εν σαββατω3 ο δε ειπεν αυτοις ουκ ανεγνωτε τι εποιησεν δαβιδ οτε επεινασεναυτος και οι μετ αυτου4 πως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθεσεωςεφαγεν ους ουκ εξον ην αυτω φαγειν ουδε τοις μετ αυτου ει μη τοιςιερευσιν μονοις5 η ουκ ανεγνωτε εν τω νομω οτι τοις σαββασιν οι ιερεις εν τω ιερωτο σαββατον βεβηλουσιν και αναιτιοι εισιν6 λεγω δε υμιν οτι του ιερου μειζων εστιν ωδε7 ει δε εγνωκειτε τι εστιν ελεον θελω και ου θυσιαν ουκ ανκατεδικασατε τους αναιτιους8 κυριος γαρ εστιν και του σαββατου ο υιος του ανθρωπου9 και μεταβας εκειθεν ηλθεν εις την συναγωγην αυτων10 και ιδου ανθρωπος ην την χειρα εχων ξηραν και επηρωτησαναυτον λεγοντες ει εξεστιν τοις σαββασιν θεραπευειν ινακατηγορησωσιν αυτου11 ο δε ειπεν αυτοις τις εσται εξ υμων ανθρωπος ος εξει προβατον ενκαι εαν εμπεση τουτο τοις σαββασιν εις βοθυνον ουχι κρατησει αυτοκαι εγερει12 ποσω ουν διαφερει ανθρωπος προβατου ωστε εξεστιν τοιςσαββασιν καλως ποιειν13 τοτε λεγει τω ανθρωπω εκτεινον την χειρα σου και εξετεινεν καιαποκατεσταθη υγιης ως η αλλη

12:14—12:31 Ματθαιον 23

14 οι δε φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον κατ αυτου εξελθοντες οπωςαυτον απολεσωσιν15 ο δε ιησους γνους ανεχωρησεν εκειθεν και ηκολουθησαν αυτωοχλοι πολλοι και εθεραπευσεν αυτους παντας16 και επετιμησεν αυτοις ινα μη φανερον αυτον ποιησωσιν17 οπως πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντος18 ιδου ο παις μου ον ηρετισα ο αγαπητος μου εις ον ευδοκησενη ψυχη μου θησω το πνευμα μου επ αυτον και κρισιν τοις εθνεσιναπαγγελει19 ουκ ερισει ουδε κραυγασει ουδε ακουσει τις εν ταις πλατειαις τηνφωνην αυτου20 καλαμον συντετριμμενον ου κατεαξει και λινον τυφομενον ουσβεσει εως αν εκβαλη εις νικος την κρισιν21 και εν τω ονοματι αυτου εθνη ελπιουσιν22 τοτε προσηνεχθη αυτω δαιμονιζομενος τυφλος και κωφος καιεθεραπευσεν αυτον ωστε τον τυφλον και κωφον και λαλειν και βλεπειν23 και εξισταντο παντες οι οχλοι και ελεγον μητι ουτος εστιν ο υιοςδαβιδ24 οι δε φαρισαιοι ακουσαντες ειπον ουτος ουκ εκβαλλει τα δαιμονιαει μη εν τω βεελζεβουλ αρχοντι των δαιμονιων25 ειδως δε ο ιησους τας ενθυμησεις αυτων ειπεν αυτοις πασαβασιλεια μερισθεισα καθ εαυτης ερημουται και πασα πολις η οικιαμερισθεισα καθ εαυτης ου σταθησεται26 και ει ο σατανας τον σαταναν εκβαλλει εφ εαυτον εμερισθη πωςουν σταθησεται η βασιλεια αυτου27 και ει εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινιεκβαλλουσιν δια τουτο αυτοι υμων εσονται κριται28 ει δε εγω εν πνευματι θεου εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφυμας η βασιλεια του θεου29 η πως δυναται τις εισελθειν εις την οικιαν του ισχυρου και τασκευη αυτου διαρπασαι εαν μη πρωτον δηση τον ισχυρον και τοτε τηνοικιαν αυτου διαρπασει30 ο μη ων μετ εμου κατ εμου εστιν και ο μη συναγων μετ εμουσκορπιζει31 δια τουτο λεγω υμιν πασα αμαρτια και βλασφημια αφεθησεταιτοις ανθρωποις η δε του πνευματος βλασφημια ουκ αφεθησεται τοις

24 Ματθαιον 12:32—12:45

ανθρωποις32 και ος αν ειπη λογον κατα του υιου του ανθρωπου αφεθησεταιαυτω ος δ αν ειπη κατα του πνευματος του αγιου ουκ αφεθησεται αυτωουτε εν τουτω τω αιωνι ουτε εν τω μελλοντι33 η ποιησατε το δενδρον καλον και τον καρπον αυτου καλον ηποιησατε το δενδρον σαπρον και τον καρπον αυτου σαπρον εκ γαρτου καρπου το δενδρον γινωσκεται34 γεννηματα εχιδνων πως δυνασθε αγαθα λαλειν πονηροι οντες εκγαρ του περισσευματος της καρδιας το στομα λαλει35 ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου της καρδιαςεκβαλλει τα αγαθα και ο πονηρος ανθρωπος εκ του πονηρουθησαυρου εκβαλλει πονηρα36 λεγω δε υμιν οτι παν ρημα αργον ο εαν λαλησωσιν οι ανθρωποιαποδωσουσιν περι αυτου λογον εν ημερα κρισεως37 εκ γαρ των λογων σου δικαιωθηση και εκ των λογων σουκαταδικασθηση38 τοτε απεκριθησαν τινες των γραμματεων και φαρισαιων λεγοντεςδιδασκαλε θελομεν απο σου σημειον ιδειν39 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειονεπιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα τουπροφητου40 ωσπερ γαρ ην ιωνας εν τη κοιλια του κητους τρεις ημερας και τρειςνυκτας ουτως εσται ο υιος του ανθρωπου εν τη καρδια της γης τρειςημερας και τρεις νυκτας41 ανδρες νινευιται αναστησονται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτηςκαι κατακρινουσιν αυτην οτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα και ιδουπλειον ιωνα ωδε42 βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτηςκαι κατακρινει αυτην οτι ηλθεν εκ των περατων της γης ακουσαι τηνσοφιαν σολομωντος και ιδου πλειον σολομωντος ωδε43 οταν δε το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου διερχεταιδι ανυδρων τοπων ζητουν αναπαυσιν και ουχ ευρισκει44 τοτε λεγει επιστρεψω εις τον οικον μου οθεν εξηλθον και ελθονευρισκει σχολαζοντα σεσαρωμενον και κεκοσμημενον45 τοτε πορευεται και παραλαμβανει μεθ εαυτου επτα ετεραπνευματα πονηροτερα εαυτου και εισελθοντα κατοικει εκει και γινεται

12:46—13:12 Ματθαιον 25

τα εσχατα του ανθρωπου εκεινου χειρονα των πρωτων ουτως εσταικαι τη γενεα ταυτη τη πονηρα46 ετι δε αυτου λαλουντος τοις οχλοις ιδου η μητηρ και οι αδελφοιαυτου ειστηκεισαν εξω ζητουντες αυτω λαλησαι47 ειπεν δε τις αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εξωεστηκασιν ζητουντες σοι λαλησαι48 ο δε αποκριθεις ειπεν τω ειποντι αυτω τις εστιν η μητηρ μου καιτινες εισιν οι αδελφοι μου49 και εκτεινας την χειρα αυτου επι τους μαθητας αυτου ειπεν ιδου ημητηρ μου και οι αδελφοι μου50 οστις γαρ αν ποιηση το θελημα του πατρος μου του εν ουρανοιςαυτος μου αδελφος και αδελφη και μητηρ εστιν

13 εν δε τη ημερα εκεινη εξελθων ο ιησους απο της οικιας εκαθητοπαρα την θαλασσαν

2 και συνηχθησαν προς αυτον οχλοι πολλοι ωστε αυτον εις το πλοιονεμβαντα καθησθαι και πας ο οχλος επι τον αιγιαλον ειστηκει3 και ελαλησεν αυτοις πολλα εν παραβολαις λεγων ιδου εξηλθεν οσπειρων του σπειρειν4 και εν τω σπειρειν αυτον α μεν επεσεν παρα την οδον και ηλθεν ταπετεινα και κατεφαγεν αυτα5 αλλα δε επεσεν επι τα πετρωδη οπου ουκ ειχεν γην πολλην καιευθεως εξανετειλεν δια το μη εχειν βαθος γης6 ηλιου δε ανατειλαντος εκαυματισθη και δια το μη εχειν ριζανεξηρανθη7 αλλα δε επεσεν επι τας ακανθας και ανεβησαν αι ακανθαι καιαπεπνιξαν αυτα8 αλλα δε επεσεν επι την γην την καλην και εδιδου καρπον ο μενεκατον ο δε εξηκοντα ο δε τριακοντα9 ο εχων ωτα ακουειν ακουετω10 και προσελθοντες οι μαθηται ειπον αυτω δια τι εν παραβολαιςλαλεις αυτοις11 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις οτι υμιν δεδοται γνωναι τα μυστηριατης βασιλειας των ουρανων εκεινοις δε ου δεδοται12 οστις γαρ εχει δοθησεται αυτω και περισσευθησεται οστις δε ουκεχει και ο εχει αρθησεται απ αυτου

26 Ματθαιον 13:13—13:27

13 δια τουτο εν παραβολαις αυτοις λαλω οτι βλεποντες ου βλεπουσινκαι ακουοντες ουκ ακουουσιν ουδε συνιουσιν14 και αναπληρουται επ αυτοις η προφητεια ησαιου η λεγουσα ακοηακουσετε και ου μη συνητε και βλεποντες βλεψετε και ου μη ιδητε15 επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοις ωσιν βαρεωςηκουσαν και τους οφθαλμους αυτων εκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν τοιςοφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσιν και τη καρδια συνωσιν καιεπιστρεψωσιν και ιασωμαι αυτους16 υμων δε μακαριοι οι οφθαλμοι οτι βλεπουσιν και τα ωτα υμων οτιακουει17 αμην γαρ λεγω υμιν οτι πολλοι προφηται και δικαιοι επεθυμησανιδειν α βλεπετε και ουκ ειδον και ακουσαι α ακουετε και ουκ ηκουσαν18 υμεις ουν ακουσατε την παραβολην του σπειροντος19 παντος ακουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντοςερχεται ο πονηρος και αρπαζει το εσπαρμενον εν τη καρδια αυτουουτος εστιν ο παρα την οδον σπαρεις20 ο δε επι τα πετρωδη σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον ακουων καιευθυς μετα χαρας λαμβανων αυτον21 ουκ εχει δε ριζαν εν εαυτω αλλα προσκαιρος εστιν γενομενης δεθλιψεως η διωγμου δια τον λογον ευθυς σκανδαλιζεται22 ο δε εις τας ακανθας σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον ακουων καιη μεριμνα του αιωνος τουτου και η απατη του πλουτου συμπνιγει τονλογον και ακαρπος γινεται23 ο δε επι την γην την καλην σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογονακουων και συνιων ος δη καρποφορει και ποιει ο μεν εκατον ο δεεξηκοντα ο δε τριακοντα24 αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοις λεγων ωμοιωθη η βασιλειατων ουρανων ανθρωπω VAR1: σπειροντι VAR2: σπειραντι καλονσπερμα εν τω αγρω αυτου25 εν δε τω καθευδειν τους ανθρωπους ηλθεν αυτου ο εχθρος καιεσπειρεν ζιζανια ανα μεσον του σιτου και απηλθεν26 οτε δε εβλαστησεν ο χορτος και καρπον εποιησεν τοτε εφανη καιτα ζιζανια27 προσελθοντες δε οι δουλοι του οικοδεσποτου ειπον αυτω κυριεουχι καλον σπερμα εσπειρας εν τω σω αγρω ποθεν ουν εχει τα ζιζανια

13:28—13:41 Ματθαιον 27

28 ο δε εφη αυτοις εχθρος ανθρωπος τουτο εποιησεν οι δε δουλοιειπον αυτω θελεις ουν απελθοντες συλλεξωμεν αυτα29 ο δε εφη ου μηποτε συλλεγοντες τα ζιζανια εκριζωσητε αμα αυτοιςτον σιτον30 αφετε συναυξανεσθαι αμφοτερα μεχρι του θερισμου και εν τωκαιρω του θερισμου ερω τοις θερισταις συλλεξατε πρωτον τα ζιζανιακαι δησατε αυτα εις δεσμας προς το κατακαυσαι αυτα τον δε σιτονσυναγαγετε εις την αποθηκην μου31 αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοις λεγων ομοια εστιν ηβασιλεια των ουρανων κοκκω σιναπεως ον λαβων ανθρωποςεσπειρεν εν τω αγρω αυτου32 ο μικροτερον μεν εστιν παντων των σπερματων οταν δε αυξηθημειζον των λαχανων εστιν και γινεται δενδρον ωστε ελθειν τα πετεινατου ουρανου και κατασκηνουν εν τοις κλαδοις αυτου33 αλλην παραβολην ελαλησεν αυτοις ομοια εστιν η βασιλεια τωνουρανων ζυμη ην λαβουσα γυνη ενεκρυψεν εις αλευρου σατα τρια εωςου εζυμωθη ολον34 ταυτα παντα ελαλησεν ο ιησους εν παραβολαις τοις οχλοις καιχωρις παραβολης ουκ ελαλει αυτοις35 οπως πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου λεγοντος ανοιξωεν παραβολαις το στομα μου ερευξομαι κεκρυμμενα απο καταβοληςκοσμου36 τοτε αφεις τους οχλους ηλθεν εις την οικιαν ο ιησους καιπροσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου λεγοντες φρασον ημιν τηνπαραβολην των ζιζανιων του αγρου37 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ο σπειρων το καλον σπερμα εστιν ουιος του ανθρωπου38 ο δε αγρος εστιν ο κοσμος το δε καλον σπερμα ουτοι εισιν οι υιοιτης βασιλειας τα δε ζιζανια εισιν οι υιοι του πονηρου39 ο δε εχθρος ο σπειρας αυτα εστιν ο διαβολος ο δε θερισμοςσυντελεια του αιωνος εστιν οι δε θερισται αγγελοι εισιν40 ωσπερ ουν συλλεγεται τα ζιζανια και πυρι κατακαιεται ουτωςεσται εν τη συντελεια του αιωνος τουτου41 αποστελει ο υιος του ανθρωπου τους αγγελους αυτου καισυλλεξουσιν εκ της βασιλειας αυτου παντα τα σκανδαλα και τουςποιουντας την ανομιαν

28 Ματθαιον 13:42—13:58

42 και βαλουσιν αυτους εις την καμινον του πυρος εκει εσται οκλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων43 τοτε οι δικαιοι εκλαμψουσιν ως ο ηλιος εν τη βασιλεια του πατροςαυτων ο εχων ωτα ακουειν ακουετω44 παλιν ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων θησαυρω κεκρυμμενωεν τω αγρω ον ευρων ανθρωπος εκρυψεν και απο της χαρας αυτουυπαγει και παντα οσα εχει πωλει και αγοραζει τον αγρον εκεινον45 παλιν ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω εμπορωζητουντι καλους μαργαριτας46 ος ευρων ενα πολυτιμον μαργαριτην απελθων πεπρακεν πανταοσα ειχεν και ηγορασεν αυτον47 παλιν ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων σαγηνη βληθειση ειςτην θαλασσαν και εκ παντος γενους συναγαγουση48 ην οτε επληρωθη αναβιβασαντες επι τον αιγιαλον και καθισαντεςσυνελεξαν τα καλα εις αγγεια τα δε σαπρα εξω εβαλον49 ουτως εσται εν τη συντελεια του αιωνος εξελευσονται οι αγγελοικαι αφοριουσιν τους πονηρους εκ μεσου των δικαιων50 και βαλουσιν αυτους εις την καμινον του πυρος εκει εσται οκλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων51 λεγει αυτοις ο ιησους συνηκατε ταυτα παντα λεγουσιν αυτω ναικυριε52 ο δε ειπεν αυτοις δια τουτο πας γραμματευς μαθητευθεις εις τηνβασιλειαν των ουρανων ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδεσποτη οστιςεκβαλλει εκ του θησαυρου αυτου καινα και παλαια53 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τας παραβολας ταυτας μετηρενεκειθεν54 και ελθων εις την πατριδα αυτου εδιδασκεν αυτους εν τησυναγωγη αυτων ωστε εκπληττεσθαι αυτους και λεγειν ποθεν τουτωη σοφια αυτη και αι δυναμεις55 ουχ ουτος εστιν ο του τεκτονος υιος ουχι η μητηρ αυτου λεγεταιμαριαμ και οι αδελφοι αυτου ιακωβος και ιωσης και σιμων και ιουδας56 και αι αδελφαι αυτου ουχι πασαι προς ημας εισιν ποθεν ουν τουτωταυτα παντα57 και εσκανδαλιζοντο εν αυτω ο δε ιησους ειπεν αυτοις ουκ εστινπροφητης ατιμος ει μη εν τη πατριδι αυτου και εν τη οικια αυτου58 και ουκ εποιησεν εκει δυναμεις πολλας δια την απιστιαν αυτων

14:1—14:19 Ματθαιον 29

14 εν εκεινω τω καιρω ηκουσεν ηρωδης ο τετραρχης την ακοηνιησου

2 και ειπεν τοις παισιν αυτου ουτος εστιν ιωαννης ο βαπτιστης αυτοςηγερθη απο των νεκρων και δια τουτο αι δυναμεις ενεργουσιν εν αυτω3 ο γαρ ηρωδης κρατησας τον ιωαννην εδησεν αυτον και εθετο ενφυλακη δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου4 ελεγεν γαρ αυτω ο ιωαννης ουκ εξεστιν σοι εχειν αυτην5 και θελων αυτον αποκτειναι εφοβηθη τον οχλον οτι ως προφητηναυτον ειχον6 γενεσιων δε αγομενων του ηρωδου ωρχησατο η θυγατηρ τηςηρωδιαδος εν τω μεσω και ηρεσεν τω ηρωδη7 οθεν μεθ ορκου ωμολογησεν αυτη δουναι ο εαν αιτησηται8 η δε προβιβασθεισα υπο της μητρος αυτης δος μοι φησιν ωδε επιπινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου9 και ελυπηθη ο βασιλευς δια δε τους ορκους και τουςσυνανακειμενους εκελευσεν δοθηναι10 και πεμψας απεκεφαλισεν τον ιωαννην εν τη φυλακη11 και ηνεχθη η κεφαλη αυτου επι πινακι και εδοθη τω κορασιω καιηνεγκεν τη μητρι αυτης12 και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηραν το σωμα και εθαψαναυτο και ελθοντες απηγγειλαν τω ιησου13 και ακουσας ο ιησους ανεχωρησεν εκειθεν εν πλοιω εις ερημοντοπον κατ ιδιαν και ακουσαντες οι οχλοι ηκολουθησαν αυτω πεζη αποτων πολεων14 και εξελθων ο ιησους ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επαυτους και εθεραπευσεν τους αρρωστους αυτων15 οψιας δε γενομενης προσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου λεγοντεςερημος εστιν ο τοπος και η ωρα ηδη παρηλθεν απολυσον τους οχλουςινα απελθοντες εις τας κωμας αγορασωσιν εαυτοις βρωματα16 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ου χρειαν εχουσιν απελθειν δοτε αυτοιςυμεις φαγειν17 οι δε λεγουσιν αυτω ουκ εχομεν ωδε ει μη πεντε αρτους και δυοιχθυας18 ο δε ειπεν φερετε μοι αυτους ωδε19 και κελευσας τους οχλους ανακλιθηναι επι τους χορτους καιλαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον

30 Ματθαιον 14:20—14:36

ουρανον ευλογησεν και κλασας εδωκεν τοις μαθηταις τους αρτους οιδε μαθηται τοις οχλοις20 και εφαγον παντες και εχορτασθησαν και ηραν το περισσευον τωνκλασματων δωδεκα κοφινους πληρεις21 οι δε εσθιοντες ησαν ανδρες ωσει πεντακισχιλιοι χωρις γυναικωνκαι παιδιων22 και ευθεως ηναγκασεν ο ιησους τους μαθητας αυτου εμβηναι εις τοπλοιον και προαγειν αυτον εις το περαν εως ου απολυση τους οχλους23 και απολυσας τους οχλους ανεβη εις το ορος κατ ιδιανπροσευξασθαι οψιας δε γενομενης μονος ην εκει24 το δε πλοιον ηδη μεσον της θαλασσης ην βασανιζομενον υπο τωνκυματων ην γαρ εναντιος ο ανεμος25 τεταρτη δε φυλακη της νυκτος απηλθεν προς αυτους ο ιησουςπεριπατων επι της θαλασσης26 και ιδοντες αυτον οι μαθηται επι την θαλασσαν περιπατουνταεταραχθησαν λεγοντες οτι φαντασμα εστιν και απο του φοβου εκραξαν27 ευθεως δε ελαλησεν αυτοις ο ιησους λεγων θαρσειτε εγω ειμι μηφοβεισθε28 αποκριθεις δε αυτω ο πετρος ειπεν κυριε ει συ ει κελευσον με προςσε ελθειν επι τα υδατα29 ο δε ειπεν ελθε και καταβας απο του πλοιου ο πετροςπεριεπατησεν επι τα υδατα ελθειν προς τον ιησουν30 βλεπων δε τον ανεμον ισχυρον εφοβηθη και αρξαμενοςκαταποντιζεσθαι εκραξεν λεγων κυριε σωσον με31 ευθεως δε ο ιησους εκτεινας την χειρα επελαβετο αυτου και λεγειαυτω ολιγοπιστε εις τι εδιστασας32 και εμβαντων αυτων εις το πλοιον εκοπασεν ο ανεμος33 οι δε εν τω πλοιω ελθοντες προσεκυνησαν αυτω λεγοντες αληθωςθεου υιος ει34 και διαπερασαντες ηλθον εις την γην γεννησαρετ35 και επιγνοντες αυτον οι ανδρες του τοπου εκεινου απεστειλανεις ολην την περιχωρον εκεινην και προσηνεγκαν αυτω παντας τουςκακως εχοντας36 και παρεκαλουν αυτον ινα μονον αψωνται του κρασπεδου τουιματιου αυτου και οσοι ηψαντο διεσωθησαν

15:1—15:19 Ματθαιον 31

15 τοτε προσερχονται τω ιησου οι απο ιεροσολυμων γραμματειςκαι φαρισαιοι λεγοντες

2 δια τι οι μαθηται σου παραβαινουσιν την παραδοσιν τωνπρεσβυτερων ου γαρ νιπτονται τας χειρας αυτων οταν αρτον εσθιωσιν3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δια τι και υμεις παραβαινετε τηνεντολην του θεου δια την παραδοσιν υμων4 ο γαρ θεος ενετειλατο λεγων τιμα τον πατερα σου και την μητερακαι ο κακολογων πατερα η μητερα θανατω τελευτατω5 υμεις δε λεγετε ος αν ειπη τω πατρι η τη μητρι δωρον ο εαν εξ εμουωφεληθης6 και ου μη τιμηση τον πατερα αυτου η την μητερα αυτου καιηκυρωσατε την εντολην του θεου δια την παραδοσιν υμων7 υποκριται καλως προεφητευσεν περι υμων ησαιας λεγων8 εγγιζει μοι ο λαος ουτος τω στοματι αυτων και τοις χειλεσιν με τιμαη δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου9 ματην δε σεβονται με διδασκοντες διδασκαλιας ενταλματαανθρωπων10 και προσκαλεσαμενος τον οχλον ειπεν αυτοις ακουετε και συνιετε11 ου το εισερχομενον εις το στομα κοινοι τον ανθρωπον αλλα τοεκπορευομενον εκ του στοματος τουτο κοινοι τον ανθρωπον12 τοτε προσελθοντες οι μαθηται αυτου ειπον αυτω οιδας οτι οιφαρισαιοι ακουσαντες τον λογον εσκανδαλισθησαν13 ο δε αποκριθεις ειπεν πασα φυτεια ην ουκ εφυτευσεν ο πατηρ μουο ουρανιος εκριζωθησεται14 αφετε αυτους οδηγοι εισιν τυφλοι τυφλων τυφλος δε τυφλον εανοδηγη αμφοτεροι εις βοθυνον πεσουνται15 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω φρασον ημιν την παραβοληνταυτην16 ο δε ιησους ειπεν ακμην και υμεις ασυνετοι εστε17 ουπω νοειτε οτι παν το εισπορευομενον εις το στομα εις τηνκοιλιαν χωρει και εις αφεδρωνα εκβαλλεται18 τα δε εκπορευομενα εκ του στοματος εκ της καρδιας εξερχεταικακεινα κοινοι τον ανθρωπον19 εκ γαρ της καρδιας εξερχονται διαλογισμοι πονηροι φονοιμοιχειαι πορνειαι κλοπαι ψευδομαρτυριαι βλασφημιαι

32 Ματθαιον 15:20—15:35

20 ταυτα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον το δε ανιπτοις χερσινφαγειν ου κοινοι τον ανθρωπον21 και εξελθων εκειθεν ο ιησους ανεχωρησεν εις τα μερη τυρου καισιδωνος22 και ιδου γυνη χαναναια απο των οριων εκεινων εξελθουσαεκραυγασεν αυτω λεγουσα ελεησον με κυριε υιε δαβιδ η θυγατηρ μουκακως δαιμονιζεται23 ο δε ουκ απεκριθη αυτη λογον και προσελθοντες οι μαθηται αυτουηρωτων αυτον λεγοντες απολυσον αυτην οτι κραζει οπισθεν ημων24 ο δε αποκριθεις ειπεν ουκ απεσταλην ει μη εις τα προβατα τααπολωλοτα οικου ισραηλ25 η δε ελθουσα προσεκυνει αυτω λεγουσα κυριε βοηθει μοι26 ο δε αποκριθεις ειπεν ουκ εστιν καλον λαβειν τον αρτον τωντεκνων και βαλειν τοις κυναριοις27 η δε ειπεν ναι κυριε και γαρ τα κυναρια εσθιει απο των ψιχιωντων πιπτοντων απο της τραπεζης των κυριων αυτων28 τοτε αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτη ω γυναι μεγαλη σου η πιστιςγενηθητω σοι ως θελεις και ιαθη η θυγατηρ αυτης απο της ωρας εκεινης29 και μεταβας εκειθεν ο ιησους ηλθεν παρα την θαλασσαν τηςγαλιλαιας και αναβας εις το ορος εκαθητο εκει30 και προσηλθον αυτω οχλοι πολλοι εχοντες μεθ εαυτων χωλουςτυφλους κωφους κυλλους και ετερους πολλους και ερριψαν αυτουςπαρα τους ποδας του ιησου και εθεραπευσεν αυτους31 ωστε τους οχλους θαυμασαι βλεποντας κωφους λαλουνταςκυλλους υγιεις χωλους περιπατουντας και τυφλους βλεποντας καιεδοξασαν τον θεον ισραηλ32 ο δε ιησους προσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου ειπενσπλαγχνιζομαι επι τον οχλον οτι ηδη ημερας τρεις προσμενουσιν μοικαι ουκ εχουσιν τι φαγωσιν και απολυσαι αυτους νηστεις ου θελωμηποτε εκλυθωσιν εν τη οδω33 και λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ποθεν ημιν εν ερημια αρτοιτοσουτοι ωστε χορτασαι οχλον τοσουτον34 και λεγει αυτοις ο ιησους ποσους αρτους εχετε οι δε ειπον επτακαι ολιγα ιχθυδια35 και εκελευσεν τοις οχλοις αναπεσειν επι την γην

15:36—16:13 Ματθαιον 33

36 και λαβων τους επτα αρτους και τους ιχθυας ευχαριστησαςεκλασεν και εδωκεν τοις μαθηταις αυτου οι δε μαθηται τω οχλω37 και εφαγον παντες και εχορτασθησαν και ηραν το περισσευον τωνκλασματων επτα σπυριδας πληρεις38 οι δε εσθιοντες ησαν τετρακισχιλιοι ανδρες χωρις γυναικων καιπαιδιων39 και απολυσας τους οχλους ενεβη εις το πλοιον και ηλθεν εις ταορια μαγδαλα

16 και προσελθοντες οι φαρισαιοι και σαδδουκαιοι πειραζοντεςεπηρωτησαν αυτον σημειον εκ του ουρανου επιδειξαι αυτοις

2 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις οψιας γενομενης λεγετε ευδιαπυρραζει γαρ ο ουρανος3 και πρωι σημερον χειμων πυρραζει γαρ στυγναζων ο ουρανοςυποκριται το μεν προσωπον του ουρανου γινωσκετε διακρινειν τα δεσημεια των καιρων ου δυνασθε4 γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητει και σημειον ουδοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα του προφητου και καταλιπωναυτους απηλθεν5 και ελθοντες οι μαθηται αυτου εις το περαν επελαθοντο αρτουςλαβειν6 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ορατε και προσεχετε απο της ζυμης τωνφαρισαιων και σαδδουκαιων7 οι δε διελογιζοντο εν εαυτοις λεγοντες οτι αρτους ουκ ελαβομεν8 γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις τι διαλογιζεσθε εν εαυτοιςολιγοπιστοι οτι αρτους ουκ ελαβετε9 ουπω νοειτε ουδε μνημονευετε τους πεντε αρτους τωνπεντακισχιλιων και ποσους κοφινους ελαβετε10 ουδε τους επτα αρτους των τετρακισχιλιων και ποσας σπυριδαςελαβετε11 πως ου νοειτε οτι ου περι αρτου ειπον υμιν προσεχειν απο τηςζυμης των φαρισαιων και σαδδουκαιων12 τοτε συνηκαν οτι ουκ ειπεν προσεχειν απο της ζυμης του αρτουαλλ απο της διδαχης των φαρισαιων και σαδδουκαιων13 ελθων δε ο ιησους εις τα μερη καισαρειας της φιλιππου ηρωτα τουςμαθητας αυτου λεγων τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι τον υιον τουανθρωπου

34 Ματθαιον 16:14—16:27

14 οι δε ειπον οι μεν ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν ετεροι δειερεμιαν η ενα των προφητων15 λεγει αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι16 αποκριθεις δε σιμων πετρος ειπεν συ ει ο χριστος ο υιος του θεουτου ζωντος17 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτω μακαριος ει σιμων βαρ ιωναοτι σαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψεν σοι αλλ ο πατηρ μου ο εν τοιςουρανοις18 καγω δε σοι λεγω οτι συ ει πετρος και επι ταυτη τη πετραοικοδομησω μου την εκκλησιαν και πυλαι αδου ου κατισχυσουσιναυτης19 και δωσω σοι τας κλεις της βασιλειας των ουρανων και ο εανδησης επι της γης εσται δεδεμενον εν τοις ουρανοις και ο εαν λυσηςεπι της γης εσται λελυμενον εν τοις ουρανοις20 τοτε διεστειλατο τοις μαθηταις αυτου ινα μηδενι ειπωσιν οτι αυτοςεστιν ιησους ο χριστος21 απο τοτε ηρξατο ο ιησους δεικνυειν τοις μαθηταις αυτου οτιδει αυτον απελθειν εις ιεροσολυμα και πολλα παθειν απο τωνπρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι καιτη τριτη ημερα εγερθηναι22 και προσλαβομενος αυτον ο πετρος ηρξατο επιτιμαν αυτω λεγωνιλεως σοι κυριε ου μη εσται σοι τουτο23 ο δε στραφεις ειπεν τω πετρω υπαγε οπισω μου σατανασκανδαλον μου ει οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων24 τοτε ο ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου ει τις θελει οπισωμου ελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου καιακολουθειτω μοι25 ος γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αναπολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην26 τι γαρ ωφελειται ανθρωπος εαν τον κοσμον ολον κερδηση την δεψυχην αυτου ζημιωθη η τι δωσει ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχηςαυτου27 μελλει γαρ ο υιος του ανθρωπου ερχεσθαι εν τη δοξη του πατροςαυτου μετα των αγγελων αυτου και τοτε αποδωσει εκαστω κατα τηνπραξιν αυτου

16:28—17:14 Ματθαιον 35

28 αμην λεγω υμιν εισιν τινες των ωδε εστηκοτων οιτινες ου μηγευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν τον υιον του ανθρωπου ερχομενονεν τη βασιλεια αυτου

17 και μεθ ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησους τον πετρον καιιακωβον και ιωαννην τον αδελφον αυτου και αναφερει αυτους

εις ορος υψηλον κατ ιδιαν2 και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων και ελαμψεν το προσωποναυτου ως ο ηλιος τα δε ιματια αυτου εγενετο λευκα ως το φως3 και ιδου ωφθησαν αυτοις μωσης και ηλιας μετ αυτου συλλαλουντες4 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν τω ιησου κυριε καλον εστιν ημας ωδεειναι ει θελεις ποιησωμεν ωδε τρεις σκηνας σοι μιαν και μωση μιαν καιμιαν ηλια5 ετι αυτου λαλουντος ιδου νεφελη φωτεινη επεσκιασεν αυτους καιιδου φωνη εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητοςεν ω ευδοκησα αυτου ακουετε6 και ακουσαντες οι μαθηται επεσον επι προσωπον αυτων καιεφοβηθησαν σφοδρα7 και προσελθων ο ιησους ηψατο αυτων και ειπεν εγερθητε και μηφοβεισθε8 επαραντες δε τους οφθαλμους αυτων ουδενα ειδον ει μη τον ιησουνμονον9 και καταβαινοντων αυτων απο του ορους ενετειλατο αυτοις οιησους λεγων μηδενι ειπητε το οραμα εως ου ο υιος του ανθρωπου εκνεκρων αναστη10 και επηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες τι ουν οιγραμματεις λεγουσιν οτι ηλιαν δει ελθειν πρωτον11 ο δε ιησους αποκριθεις ειπεν αυτοις ηλιας μεν ερχεται πρωτον καιαποκαταστησει παντα12 λεγω δε υμιν οτι ηλιας ηδη ηλθεν και ουκ επεγνωσαν αυτον αλλεποιησαν εν αυτω οσα ηθελησαν ουτως και ο υιος του ανθρωπουμελλει πασχειν υπ αυτων13 τοτε συνηκαν οι μαθηται οτι περι ιωαννου του βαπτιστου ειπεναυτοις14 και ελθοντων αυτων προς τον οχλον προσηλθεν αυτω ανθρωποςγονυπετων αυτω

36 Ματθαιον 17:15—18:2

15 και λεγων κυριε ελεησον μου τον υιον οτι σεληνιαζεται και κακωςπασχει πολλακις γαρ πιπτει εις το πυρ και πολλακις εις το υδωρ16 και προσηνεγκα αυτον τοις μαθηταις σου και ουκ ηδυνηθησαναυτον θεραπευσαι17 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ω γενεα απιστος και διεστραμμενηεως ποτε εσομαι μεθ υμων εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε μοι αυτονωδε18 και επετιμησεν αυτω ο ιησους και εξηλθεν απ αυτου το δαιμονιονκαι εθεραπευθη ο παις απο της ωρας εκεινης19 τοτε προσελθοντες οι μαθηται τω ιησου κατ ιδιαν ειπον δια τι ημειςουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο20 ο δε ιησους ειπεν αυτοις δια την απιστιαν υμων αμην γαρ λεγωυμιν εαν εχητε πιστιν ως κοκκον σιναπεως ερειτε τω ορει τουτωμεταβηθι εντευθεν εκει και μεταβησεται και ουδεν αδυνατησει υμιν21 τουτο δε το γενος ουκ εκπορευεται ει μη εν προσευχη και νηστεια22 αναστρεφομενων δε αυτων εν τη γαλιλαια ειπεν αυτοις ο ιησουςμελλει ο υιος του ανθρωπου παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπων23 και αποκτενουσιν αυτον και τη τριτη ημερα εγερθησεται καιελυπηθησαν σφοδρα24 ελθοντων δε αυτων εις καπερναουμ προσηλθον οι τα διδραχμαλαμβανοντες τω πετρω και ειπον ο διδασκαλος υμων ου τελει ταδιδραχμα25 λεγει ναι και οτε εισηλθεν εις την οικιαν προεφθασεν αυτον οιησους λεγων τι σοι δοκει σιμων οι βασιλεις της γης απο τινωνλαμβανουσιν τελη η κηνσον απο των υιων αυτων η απο των αλλοτριων26 λεγει αυτω ο πετρος απο των αλλοτριων εφη αυτω ο ιησους αραγεελευθεροι εισιν οι υιοι27 ινα δε μη σκανδαλισωμεν αυτους πορευθεις εις την θαλασσανβαλε αγκιστρον και τον αναβαντα πρωτον ιχθυν αρον και ανοιξαςτο στομα αυτου ευρησεις στατηρα εκεινον λαβων δος αυτοις αντι εμουκαι σου

18 εν εκεινη τη ωρα προσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγοντες τιςαρα μειζων εστιν εν τη βασιλεια των ουρανων

2 και προσκαλεσαμενος ο ιησους παιδιον εστησεν αυτο εν μεσωαυτων

18:3—18:17 Ματθαιον 37

3 και ειπεν αμην λεγω υμιν εαν μη στραφητε και γενησθε ως ταπαιδια ου μη εισελθητε εις την βασιλειαν των ουρανων4 οστις ουν ταπεινωση εαυτον ως το παιδιον τουτο ουτος εστιν ομειζων εν τη βασιλεια των ουρανων5 και ος εαν δεξηται παιδιον τοιουτον εν επι τω ονοματι μου εμεδεχεται6 ος δ αν σκανδαλιση ενα των μικρων τουτων των πιστευοντων ειςεμε συμφερει αυτω ινα κρεμασθη μυλος ονικος επι τον τραχηλον αυτουκαι καταποντισθη εν τω πελαγει της θαλασσης7 ουαι τω κοσμω απο των σκανδαλων αναγκη γαρ εστιν ελθειν τασκανδαλα πλην ουαι τω ανθρωπω εκεινω δι ου το σκανδαλον ερχεται8 ει δε η χειρ σου η ο πους σου σκανδαλιζει σε εκκοψον αυτα και βαλεαπο σου καλον σοι εστιν εισελθειν εις την ζωην χωλον η κυλλον η δυοχειρας η δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις το πυρ το αιωνιον9 και ει ο οφθαλμος σου σκανδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλε αποσου καλον σοι εστιν μονοφθαλμον εις την ζωην εισελθειν η δυοοφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την γεενναν του πυρος10 ορατε μη καταφρονησητε ενος των μικρων τουτων λεγω γαρ υμινοτι οι αγγελοι αυτων εν ουρανοις δια παντος βλεπουσιν το προσωποντου πατρος μου του εν ουρανοις11 ηλθεν γαρ ο υιος του ανθρωπου σωσαι το απολωλος12 τι υμιν δοκει εαν γενηται τινι ανθρωπω εκατον προβατα καιπλανηθη εν εξ αυτων ουχι αφεις τα εννενηκονταεννεα επι τα ορηπορευθεις ζητει το πλανωμενον13 και εαν γενηται ευρειν αυτο αμην λεγω υμιν οτι χαιρει επ αυτωμαλλον η επι τοις εννενηκονταεννεα τοις μη πεπλανημενοις14 ουτως ουκ εστιν θελημα εμπροσθεν του πατρος υμων του ενουρανοις ινα αποληται εις των μικρων τουτων15 εαν δε αμαρτηση εις σε ο αδελφος σου υπαγε και ελεγξον αυτονμεταξυ σου και αυτου μονου εαν σου ακουση εκερδησας τον αδελφονσου16 εαν δε μη ακουση παραλαβε μετα σου ετι ενα η δυο ινα επιστοματος δυο μαρτυρων η τριων σταθη παν ρημα17 εαν δε παρακουση αυτων ειπε τη εκκλησια εαν δε και τηςεκκλησιας παρακουση εστω σοι ωσπερ ο εθνικος και ο τελωνης

38 Ματθαιον 18:18—18:34

18 αμην λεγω υμιν οσα εαν δησητε επι της γης εσται δεδεμενα εν τωουρανω και οσα εαν λυσητε επι της γης εσται λελυμενα εν τω ουρανω19 παλιν λεγω υμιν οτι εαν δυο υμων συμφωνησωσιν επι της γηςπερι παντος πραγματος ου εαν αιτησωνται γενησεται αυτοις παρα τουπατρος μου του εν ουρανοις20 ου γαρ εισιν δυο η τρεις συνηγμενοι εις το εμον ονομα εκει ειμι ενμεσω αυτων21 τοτε προσελθων αυτω ο πετρος ειπεν κυριε ποσακις αμαρτησει ειςεμε ο αδελφος μου και αφησω αυτω εως επτακις22 λεγει αυτω ο ιησους ου λεγω σοι εως επτακις αλλ εωςεβδομηκοντακις επτα23 δια τουτο ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει οςηθελησεν συναραι λογον μετα των δουλων αυτου24 αρξαμενου δε αυτου συναιρειν προσηνεχθη αυτω εις οφειλετηςμυριων ταλαντων25 μη εχοντος δε αυτου αποδουναι εκελευσεν αυτον ο κυριος αυτουπραθηναι και την γυναικα αυτου και τα τεκνα και παντα οσα ειχενκαι αποδοθηναι26 πεσων ουν ο δουλος προσεκυνει αυτω λεγων κυριε μακροθυμησονεπ εμοι και παντα σοι αποδωσω27 σπλαγχνισθεις δε ο κυριος του δουλου εκεινου απελυσεν αυτονκαι το δανειον αφηκεν αυτω28 εξελθων δε ο δουλος εκεινος ευρεν ενα των συνδουλων αυτου οςωφειλεν αυτω εκατον δηναρια και κρατησας αυτον επνιγεν λεγωναποδος μοι ο τι οφειλεις29 πεσων ουν ο συνδουλος αυτου εις τους ποδας αυτου παρεκαλειαυτον λεγων μακροθυμησον επ εμοι και παντα αποδωσω σοι30 ο δε ουκ ηθελεν VAR1: αλλα VAR2: αλλ απελθων εβαλεν αυτονεις φυλακην εως ου αποδω το οφειλομενον31 ιδοντες δε οι συνδουλοι αυτου τα γενομενα ελυπηθησαν σφοδρακαι ελθοντες διεσαφησαν τω κυριω αυτων παντα τα γενομενα32 τοτε προσκαλεσαμενος αυτον ο κυριος αυτου λεγει αυτω δουλεπονηρε πασαν την οφειλην εκεινην αφηκα σοι επει παρεκαλεσας με33 ουκ εδει και σε ελεησαι τον συνδουλον σου ως και εγω σε ηλεησα34 και οργισθεις ο κυριος αυτου παρεδωκεν αυτον τοις βασανισταιςεως ου αποδω παν το οφειλομενον αυτω

18:35—19:14 Ματθαιον 39

35 ουτως και ο πατηρ μου ο επουρανιος ποιησει υμιν εαν μη αφητεεκαστος τω αδελφω αυτου απο των καρδιων υμων τα παραπτωματααυτων

19 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτους μετηρεναπο της γαλιλαιας και ηλθεν εις τα ορια της ιουδαιας περαν του

ιορδανου2 και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι και εθεραπευσεν αυτους εκει3 και προσηλθον αυτω οι φαρισαιοι πειραζοντες αυτον και λεγοντεςαυτω ει εξεστιν ανθρωπω απολυσαι την γυναικα αυτου κατα πασαναιτιαν4 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ουκ ανεγνωτε οτι ο ποιησας απ αρχηςαρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους5 και ειπεν ενεκεν τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα και τηνμητερα και προσκολληθησεται τη γυναικι αυτου και εσονται οι δυο ειςσαρκα μιαν6 ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα σαρξ μια ο ουν ο θεος συνεζευξενανθρωπος μη χωριζετω7 λεγουσιν αυτω τι ουν μωσης ενετειλατο δουναι βιβλιοναποστασιου και απολυσαι αυτην8 λεγει αυτοις οτι μωσης προς την σκληροκαρδιαν υμων επετρεψενυμιν απολυσαι τας γυναικας υμων απ αρχης δε ου γεγονεν ουτως9 λεγω δε υμιν οτι ος αν απολυση την γυναικα αυτου ει μη επιπορνεια και γαμηση αλλην μοιχαται και ο απολελυμενην γαμησαςμοιχαται10 λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ει ουτως εστιν η αιτια τουανθρωπου μετα της γυναικος ου συμφερει γαμησαι11 ο δε ειπεν αυτοις ου παντες χωρουσιν τον λογον τουτον αλλ οιςδεδοται12 εισιν γαρ ευνουχοι οιτινες εκ κοιλιας μητρος εγεννηθησαν ουτωςκαι εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισθησαν υπο των ανθρωπων και εισινευνουχοι οιτινες ευνουχισαν εαυτους δια την βασιλειαν των ουρανωνο δυναμενος χωρειν χωρειτω13 τοτε προσηνεχθη αυτω παιδια ινα τας χειρας επιθη αυτοις καιπροσευξηται οι δε μαθηται επετιμησαν αυτοις14 ο δε ιησους ειπεν αφετε τα παιδια και μη κωλυετε αυτα ελθειν προςμε των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια των ουρανων

40 Ματθαιον 19:15—19:30

15 και επιθεις αυτοις τας χειρας επορευθη εκειθεν16 και ιδου εις προσελθων ειπεν αυτω διδασκαλε αγαθε τι αγαθονποιησω ινα εχω ζωην αιωνιον17 ο δε ειπεν αυτω τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεοςει δε θελεις εισελθειν εις την ζωην τηρησον τας εντολας18 λεγει αυτω ποιας ο δε ιησους ειπεν το ου φονευσεις ου μοιχευσειςου κλεψεις ου ψευδομαρτυρησεις19 τιμα τον πατερα σου και την μητερα και αγαπησεις τον πλησιονσου ως σεαυτον20 λεγει αυτω ο νεανισκος παντα ταυτα εφυλαξαμην εκ νεοτητος μουτι ετι υστερω21 εφη αυτω ο ιησους ει θελεις τελειος ειναι υπαγε πωλησον σου ταυπαρχοντα και δος πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανω και δευροακολουθει μοι22 ακουσας δε ο νεανισκος τον λογον απηλθεν λυπουμενος ην γαρεχων κτηματα πολλα23 ο δε ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου αμην λεγω υμιν οτιδυσκολως πλουσιος εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων24 παλιν δε λεγω υμιν ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια τρυπηματοςραφιδος διελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν25 ακουσαντες δε οι μαθηται αυτου εξεπλησσοντο σφοδρα λεγοντεςτις αρα δυναται σωθηναι26 εμβλεψας δε ο ιησους ειπεν αυτοις παρα ανθρωποις τουτοαδυνατον εστιν παρα δε θεω παντα δυνατα εστιν27 τοτε αποκριθεις ο πετρος ειπεν αυτω ιδου ημεις αφηκαμεν παντακαι ηκολουθησαμεν σοι τι αρα εσται ημιν28 ο δε ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι υμεις οιακολουθησαντες μοι εν τη παλιγγενεσια οταν καθιση ο υιος τουανθρωπου επι θρονου δοξης αυτου καθισεσθε και υμεις επι δωδεκαθρονους κρινοντες τας δωδεκα φυλας του ισραηλ29 και πας ος αφηκεν οικιας η αδελφους η αδελφας η πατεραη μητερα η γυναικα η τεκνα η αγρους ενεκεν του ονοματος μουεκατονταπλασιονα ληψεται και ζωην αιωνιον κληρονομησει30 πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και εσχατοι πρωτοι

20:1—20:17 Ματθαιον 41

20 ομοια γαρ εστιν η βασιλεια των ουρανων ανθρωπωοικοδεσποτη οστις εξηλθεν αμα πρωι μισθωσασθαι εργατας

εις τον αμπελωνα αυτου2 συμφωνησας δε μετα των εργατων εκ δηναριου την ημεραναπεστειλεν αυτους εις τον αμπελωνα αυτου3 και εξελθων περι την τριτην ωραν ειδεν αλλους εστωτας εν τηαγορα αργους4 κακεινοις ειπεν υπαγετε και υμεις εις τον αμπελωνα και ο εαν ηδικαιον δωσω υμιν5 οι δε απηλθον παλιν εξελθων περι εκτην και εννατην ωρανεποιησεν ωσαυτως6 περι δε την ενδεκατην ωραν εξελθων ευρεν αλλους εστωτας αργουςκαι λεγει αυτοις τι ωδε εστηκατε ολην την ημεραν αργοι7 λεγουσιν αυτω οτι ουδεις ημας εμισθωσατο λεγει αυτοις υπαγετεκαι υμεις εις τον αμπελωνα και ο εαν η δικαιον ληψεσθε8 οψιας δε γενομενης λεγει ο κυριος του αμπελωνος τω επιτροπωαυτου καλεσον τους εργατας και αποδος αυτοις τον μισθον αρξαμενοςαπο των εσχατων εως των πρωτων9 και ελθοντες οι περι την ενδεκατην ωραν ελαβον ανα δηναριον10 ελθοντες δε οι πρωτοι ενομισαν οτι πλειονα ληψονται και ελαβονκαι αυτοι ανα δηναριον11 λαβοντες δε εγογγυζον κατα του οικοδεσποτου12 λεγοντες οτι ουτοι οι εσχατοι μιαν ωραν εποιησαν και ισουςημιν αυτους εποιησας τοις βαστασασιν το βαρος της ημερας και τονκαυσωνα13 ο δε αποκριθεις ειπεν ενι αυτων εταιρε ουκ αδικωσε ουχι δηναριουσυνεφωνησας μοι14 αρον το σον και υπαγε θελω δε τουτω τω εσχατω δουναι ως καισοι15 η ουκ εξεστιν μοι ποιησαι ο θελω εν τοις εμοις ει ο οφθαλμος σουπονηρος εστιν οτι εγω αγαθος ειμι16 ουτως εσονται οι εσχατοι πρωτοι και οι πρωτοι εσχατοι πολλοιγαρ εισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοι17 και αναβαινων ο ιησους εις ιεροσολυμα παρελαβεν τους δωδεκαμαθητας κατ ιδιαν εν τη οδω και ειπεν αυτοις

42 Ματθαιον 20:18—20:34

18 ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος του ανθρωπουπαραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και γραμματευσιν και κατακρινουσιναυτον θανατω19 και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν εις το εμπαιξαι καιμαστιγωσαι και σταυρωσαι και τη τριτη ημερα αναστησεται20 τοτε προσηλθεν αυτω η μητηρ των υιων ζεβεδαιου μετα των υιωναυτης προσκυνουσα και αιτουσα τι παρ αυτου21 ο δε ειπεν αυτη τι θελεις λεγει αυτω ειπε ινα καθισωσιν ουτοι οιδυο υιοι μου εις εκ δεξιων σου και εις εξ ευωνυμων εν τη βασιλεια σου22 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειντο ποτηριον ο εγω μελλω πινειν και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαιβαπτισθηναι λεγουσιν αυτω δυναμεθα23 και λεγει αυτοις το μεν ποτηριον μου πιεσθε και το βαπτισμαο εγω βαπτιζομαι βαπτισθησεσθε το δε καθισαι εκ δεξιων μου καιεξ ευωνυμων μου ουκ εστιν εμον δουναι αλλ οις ητοιμασται υπο τουπατρος μου24 και ακουσαντες οι δεκα ηγανακτησαν περι των δυο αδελφων25 ο δε ιησους προσκαλεσαμενος αυτους ειπεν οιδατε οτι οι αρχοντεςτων εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι κατεξουσιαζουσιναυτων26 ουχ ουτως δε εσται εν υμιν αλλ ος εαν θελη εν υμιν μεγας γενεσθαιεστω υμων διακονος27 και ος εαν θελη εν υμιν ειναι πρωτος εστω υμων δουλος28 ωσπερ ο υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλαδιακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων29 και εκπορευομενων αυτων απο ιεριχω ηκολουθησεν αυτω οχλοςπολυς30 και ιδου δυο τυφλοι καθημενοι παρα την οδον ακουσαντες οτιιησους παραγει εκραξαν λεγοντες ελεησον ημας κυριε υιος δαβιδ31 ο δε οχλος επετιμησεν αυτοις ινα σιωπησωσιν οι δε μειζονεκραζον λεγοντες ελεησον ημας κυριε υιος δαβιδ32 και στας ο ιησους εφωνησεν αυτους και ειπεν τι θελετε ποιησωυμιν33 λεγουσιν αυτω κυριε ινα ανοιχθωσιν ημων οι οφθαλμοι34 σπλαγχνισθεις δε ο ιησους ηψατο των οφθαλμων αυτων καιευθεως ανεβλεψαν αυτων οι οφθαλμοι και ηκολουθησαν αυτω

21:1—21:15 Ματθαιον 43

21 και οτε ηγγισαν εις ιεροσολυμα και ηλθον εις βηθφαγη προς τοορος των ελαιων τοτε ο ιησους απεστειλεν δυο μαθητας

2 λεγων αυτοις πορευθητε εις την κωμην την απεναντι υμων καιευθεως ευρησετε ονον δεδεμενην και πωλον μετ αυτης λυσαντεςαγαγετε μοι3 και εαν τις υμιν ειπη τι ερειτε οτι ο κυριος αυτων χρειαν εχει ευθεωςδε αποστελει αυτους4 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν δια του προφητουλεγοντος5 ειπατε τη θυγατρι σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται σοι πραυς καιεπιβεβηκως επι ονον και πωλον υιον υποζυγιου6 πορευθεντες δε οι μαθηται και ποιησαντες καθως προσεταξεναυτοις ο ιησους7 ηγαγον την ονον και τον πωλον και επεθηκαν επανω αυτων ταιματια αυτων και VAR1: επεκαθισεν VAR2: επεκαθισαν επανωαυτων8 ο δε πλειστος οχλος εστρωσαν εαυτων τα ιματια εν τη οδω αλλοιδε εκοπτον κλαδους απο των δενδρων και εστρωννυον εν τη οδω9 οι δε οχλοι οι προαγοντες και οι ακολουθουντες εκραζον λεγοντεςωσαννα τω υιω δαβιδ ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριουωσαννα εν τοις υψιστοις10 και εισελθοντος αυτου εις ιεροσολυμα εσεισθη πασα η πολιςλεγουσα τις εστιν ουτος11 οι δε οχλοι ελεγον ουτος εστιν ιησους ο προφητης ο απο VAR1:ναζαρετ VAR2: ναζαρεθ της γαλιλαιας12 και εισηλθεν ο ιησους εις το ιερον του θεου και εξεβαλεν πανταςτους πωλουντας και αγοραζοντας εν τω ιερω και τας τραπεζας τωνκολλυβιστων κατεστρεψεν και τας καθεδρας των πωλουντων ταςπεριστερας13 και λεγει αυτοις γεγραπται ο οικος μου οικος προσευχηςκληθησεται υμεις δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστων14 και προσηλθον αυτω τυφλοι και χωλοι εν τω ιερω καιεθεραπευσεν αυτους15 ιδοντες δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις τα θαυμασια α εποιησενκαι τους παιδας κραζοντας εν τω ιερω και λεγοντας ωσαννα τω υιωδαβιδ ηγανακτησαν

44 Ματθαιον 21:16—21:31

16 και ειπον αυτω ακουεις τι ουτοι λεγουσιν ο δε ιησους λεγειαυτοις ναι ουδεποτε ανεγνωτε οτι εκ στοματος νηπιων και θηλαζοντωνκατηρτισω αινον17 και καταλιπων αυτους εξηλθεν εξω της πολεως εις βηθανιαν καιηυλισθη εκει18 πρωιας δε επαναγων εις την πολιν επεινασεν19 και ιδων συκην μιαν επι της οδου ηλθεν επ αυτην και ουδεν ευρενεν αυτη ει μη φυλλα μονον και λεγει αυτη μηκετι εκ σου καρπος γενηταιεις τον αιωνα και εξηρανθη παραχρημα η συκη20 και ιδοντες οι μαθηται εθαυμασαν λεγοντες πως παραχρημαεξηρανθη η συκη21 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν εαν εχητεπιστιν και μη διακριθητε ου μονον το της συκης ποιησετε αλλα καντω ορει τουτω ειπητε αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν γενησεται22 και παντα οσα αν αιτησητε εν τη προσευχη πιστευοντες ληψεσθε23 και ελθοντι αυτω εις το ιερον προσηλθον αυτω διδασκοντι οιαρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου λεγοντες εν ποια εξουσια ταυταποιεις και τις σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην24 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις ερωτησω υμας καγω λογονενα ον εαν ειπητε μοι καγω υμιν ερω εν ποια εξουσια ταυτα ποιω25 το βαπτισμα ιωαννου ποθεν ην εξ ουρανου η εξ ανθρωπων οι δεδιελογιζοντο παρ εαυτοις λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει ημινδια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω26 εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων φοβουμεθα τον οχλον παντες γαρεχουσιν τον ιωαννην ως προφητην27 και αποκριθεντες τω ιησου ειπον ουκ οιδαμεν εφη αυτοις και αυτοςουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω28 τι δε υμιν δοκει ανθρωπος ειχεν τεκνα δυο και προσελθων τωπρωτω ειπεν τεκνον υπαγε σημερον εργαζου εν τω αμπελωνι μου29 ο δε αποκριθεις ειπεν ου θελω υστερον δε μεταμεληθεις απηλθεν30 και προσελθων τω δευτερω ειπεν ωσαυτως ο δε αποκριθεις ειπενεγω κυριε και ουκ απηλθεν31 τις εκ των δυο εποιησεν το θελημα του πατρος λεγουσιν αυτω οπρωτος λεγει αυτοις ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι οι τελωναι και αιπορναι προαγουσιν υμας εις την βασιλειαν του θεου

21:32—21:46 Ματθαιον 45

32 ηλθεν γαρ προς υμας ιωαννης εν οδω δικαιοσυνης και ουκεπιστευσατε αυτω οι δε τελωναι και αι πορναι επιστευσαν αυτω υμειςδε ιδοντες ου μετεμεληθητε υστερον του πιστευσαι αυτω33 αλλην παραβολην ακουσατε ανθρωπος τις ην οικοδεσποτης οστιςεφυτευσεν αμπελωνα και φραγμον αυτω περιεθηκεν και ωρυξεν εναυτω ληνον και ωκοδομησεν πυργον και εξεδοτο αυτον γεωργοις καιαπεδημησεν34 οτε δε ηγγισεν ο καιρος των καρπων απεστειλεν τους δουλουςαυτου προς τους γεωργους λαβειν τους καρπους αυτου35 και λαβοντες οι γεωργοι τους δουλους αυτου ον μεν εδειραν ον δεαπεκτειναν ον δε ελιθοβολησαν36 παλιν απεστειλεν αλλους δουλους πλειονας των πρωτων καιεποιησαν αυτοις ωσαυτως37 υστερον δε απεστειλεν προς αυτους τον υιον αυτου λεγωνεντραπησονται τον υιον μου38 οι δε γεωργοι ιδοντες τον υιον ειπον εν εαυτοις ουτος εστινο κληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτον και κατασχωμεν τηνκληρονομιαν αυτου39 και λαβοντες αυτον εξεβαλον εξω του αμπελωνος και απεκτειναν40 οταν ουν ελθη ο κυριος του αμπελωνος τι ποιησει τοις γεωργοιςεκεινοις41 λεγουσιν αυτω κακους κακως απολεσει αυτους και τον αμπελωναεκδοσεται αλλοις γεωργοις οιτινες αποδωσουσιν αυτω τους καρπουςεν τοις καιροις αυτων42 λεγει αυτοις ο ιησους ουδεποτε ανεγνωτε εν ταις γραφαις λιθονον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιαςπαρα κυριου εγενετο αυτη και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοις ημων43 δια τουτο λεγω υμιν οτι αρθησεται αφ υμων η βασιλεια του θεουκαι δοθησεται εθνει ποιουντι τους καρπους αυτης44 και ο πεσων επι τον λιθον τουτον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεσηλικμησει αυτον45 και ακουσαντες οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι τας παραβολαςαυτου εγνωσαν οτι περι αυτων λεγει46 και ζητουντες αυτον κρατησαι εφοβηθησαν τους οχλους επειδη ωςπροφητην αυτον ειχον

46 Ματθαιον 22:1—22:16

22 και αποκριθεις ο ιησους παλιν ειπεν αυτοις εν παραβολαιςλεγων

2 ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει οστιςεποιησεν γαμους τω υιω αυτου3 και απεστειλεν τους δουλους αυτου καλεσαι τους κεκλημενους ειςτους γαμους και ουκ ηθελον ελθειν4 παλιν απεστειλεν αλλους δουλους λεγων ειπατε τοις κεκλημενοιςιδου το αριστον μου ητοιμασα οι ταυροι μου και τα σιτιστα τεθυμενακαι παντα ετοιμα δευτε εις τους γαμους5 οι δε αμελησαντες απηλθον ο μεν εις τον ιδιον αγρον ο δε εις τηνεμποριαν αυτου6 οι δε λοιποι κρατησαντες τους δουλους αυτου υβρισαν καιαπεκτειναν7 ακουσας δε ο βασιλευς ωργισθη και πεμψας τα στρατευματα αυτουαπωλεσεν τους φονεις εκεινους και την πολιν αυτων ενεπρησεν8 τοτε λεγει τοις δουλοις αυτου ο μεν γαμος ετοιμος εστιν οι δεκεκλημενοι ουκ ησαν αξιοι9 πορευεσθε ουν επι τας διεξοδους των οδων και οσους αν ευρητεκαλεσατε εις τους γαμους10 και εξελθοντες οι δουλοι εκεινοι εις τας οδους συνηγαγονπαντας οσους ευρον πονηρους τε και αγαθους και επλησθη ο γαμοςανακειμενων11 εισελθων δε ο βασιλευς θεασασθαι τους ανακειμενους ειδεν εκειανθρωπον ουκ ενδεδυμενον ενδυμα γαμου12 και λεγει αυτω εταιρε πως εισηλθες ωδε μη εχων ενδυμα γαμου οδε εφιμωθη13 τοτε ειπεν ο βασιλευς τοις διακονοις δησαντες αυτου ποδας καιχειρας αρατε αυτον και εκβαλετε εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσταιο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων14 πολλοι γαρ εισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοι15 τοτε πορευθεντες οι φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον οπως αυτονπαγιδευσωσιν εν λογω16 και αποστελλουσιν αυτω τους μαθητας αυτων μετα τωνηρωδιανων λεγοντες διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και τηνοδον του θεου εν αληθεια διδασκεις και ου μελει σοι περι ουδενος ουγαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων

22:17—22:38 Ματθαιον 47

17 ειπε ουν ημιν τι σοι δοκει εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ου18 γνους δε ο ιησους την πονηριαν αυτων ειπεν τι με πειραζετευποκριται19 επιδειξατε μοι το νομισμα του κηνσου οι δε προσηνεγκαν αυτωδηναριον20 και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη21 λεγουσιν αυτω καισαρος τοτε λεγει αυτοις αποδοτε ουν τακαισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω22 και ακουσαντες εθαυμασαν και αφεντες αυτον απηλθον23 εν εκεινη τη ημερα προσηλθον αυτω σαδδουκαιοι οι λεγοντες μηειναι αναστασιν και επηρωτησαν αυτον24 λεγοντες διδασκαλε μωσης ειπεν εαν τις αποθανη μη εχων τεκναεπιγαμβρευσει ο αδελφος αυτου την γυναικα αυτου και αναστησεισπερμα τω αδελφω αυτου25 ησαν δε παρ ημιν επτα αδελφοι και ο πρωτος γαμησας ετελευτησενκαι μη εχων σπερμα αφηκεν την γυναικα αυτου τω αδελφω αυτου26 ομοιως και ο δευτερος και ο τριτος εως των επτα27 υστερον δε παντων απεθανεν και η γυνη28 εν τη ουν αναστασει τινος των επτα εσται γυνη παντες γαρ εσχοναυτην29 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις πλανασθε μη ειδοτες ταςγραφας μηδε την δυναμιν του θεου30 εν γαρ τη αναστασει ουτε γαμουσιν ουτε εκγαμιζονται αλλ ωςαγγελοι του θεου εν ουρανω εισιν31 περι δε της αναστασεως των νεκρων ουκ ανεγνωτε το ρηθεν υμινυπο του θεου λεγοντος32 εγω ειμι ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ ουκεστιν ο θεος θεος νεκρων αλλα ζωντων33 και ακουσαντες οι οχλοι εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου34 οι δε φαρισαιοι ακουσαντες οτι εφιμωσεν τους σαδδουκαιουςσυνηχθησαν επι το αυτο35 και επηρωτησεν εις εξ αυτων νομικος πειραζων αυτον και λεγων36 διδασκαλε ποια εντολη μεγαλη εν τω νομω37 ο δε ιησους ειπεν αυτω αγαπησεις κυριον τον θεον σου εν ολη τηκαρδια σου και εν ολη τη ψυχη σου και εν ολη τη διανοια σου38 αυτη εστιν πρωτη και μεγαλη εντολη

48 Ματθαιον 22:39—23:12

39 δευτερα δε ομοια αυτη αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον40 εν ταυταις ταις δυσιν εντολαις ολος ο νομος και οι προφηταικρεμανται41 συνηγμενων δε των φαρισαιων επηρωτησεν αυτους ο ιησους42 λεγων τι υμιν δοκει περι του χριστου τινος υιος εστιν λεγουσιναυτω του δαβιδ43 λεγει αυτοις πως ουν δαβιδ εν πνευματι κυριον αυτον καλει λεγων44 ειπεν ο κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τουςεχθρους σου υποποδιον των ποδων σου45 ει ουν δαβιδ καλει αυτον κυριον πως υιος αυτου εστιν46 και ουδεις εδυνατο αυτω αποκριθηναι λογον ουδε ετολμησεν τιςαπ εκεινης της ημερας επερωτησαι αυτον ουκετι

23 τοτε ο ιησους ελαλησεν τοις οχλοις και τοις μαθηταις αυτου2 λεγων επι της μωσεως καθεδρας εκαθισαν οι γραμματεις και

οι φαρισαιοι3 παντα ουν οσα αν ειπωσιν υμιν τηρειν τηρειτε και ποιειτε κατα δετα εργα αυτων μη ποιειτε λεγουσιν γαρ και ου ποιουσιν4 δεσμευουσιν γαρ φορτια βαρεα και δυσβαστακτα και επιτιθεασινεπι τους ωμους των ανθρωπων τω δε δακτυλω αυτων ου θελουσινκινησαι αυτα5 παντα δε τα εργα αυτων ποιουσιν προς το θεαθηναι τοιςανθρωποις πλατυνουσιν δε τα φυλακτηρια αυτων και μεγαλυνουσιντα κρασπεδα των ιματιων αυτων6 φιλουσιν τε την πρωτοκλισιαν εν τοις δειπνοις και ταςπρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις7 και τους ασπασμους εν ταις αγοραις και καλεισθαι υπο τωνανθρωπων ραββι ραββι8 υμεις δε μη κληθητε ραββι εις γαρ εστιν υμων ο καθηγητης ο χριστοςπαντες δε υμεις αδελφοι εστε9 και πατερα μη καλεσητε υμων επι της γης εις γαρ εστιν ο πατηρυμων ο εν τοις ουρανοις10 μηδε κληθητε καθηγηται εις γαρ υμων εστιν ο καθηγητης ο χριστος11 ο δε μειζων υμων εσται υμων διακονος12 οστις δε υψωσει εαυτον ταπεινωθησεται και οστις ταπεινωσειεαυτον υψωθησεται

23:13—23:26 Ματθαιον 49

13 VAR1: ουαι δε VAR2: ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοιυποκριται οτι κατεσθιετε τας οικιας των χηρων και προφασει μακραπροσευχομενοι δια τουτο ληψεσθε περισσοτερον κριμα14 VAR1: ουαι VAR2: ουαι δε υμιν γραμματεις και φαρισαιοιυποκριται οτι κλειετε την βασιλειαν των ουρανων εμπροσθεν τωνανθρωπων υμεις γαρ ουκ εισερχεσθε ουδε τους εισερχομενους αφιετεεισελθειν15 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι περιαγετε τηνθαλασσαν και την ξηραν ποιησαι ενα προσηλυτον και οταν γενηταιποιειτε αυτον υιον γεεννης διπλοτερον υμων16 ουαι υμιν οδηγοι τυφλοι οι λεγοντες ος αν ομοση εν τω ναω ουδενεστιν ος δ αν ομοση εν τω χρυσω του ναου οφειλει17 μωροι και τυφλοι τις γαρ μειζων εστιν ο χρυσος η ο ναος οαγιαζων τον χρυσον18 και ος εαν ομοση εν τω θυσιαστηριω ουδεν εστιν ος δ αν ομοση εντω δωρω τω επανω αυτου οφειλει19 μωροι και τυφλοι τι γαρ μειζον το δωρον η το θυσιαστηριον τοαγιαζον το δωρον20 ο ουν ομοσας εν τω θυσιαστηριω ομνυει εν αυτω και εν πασιν τοιςεπανω αυτου21 και ο ομοσας εν τω ναω ομνυει εν αυτω και εν τω κατοικουντιαυτον22 και ο ομοσας εν τω ουρανω ομνυει εν τω θρονω του θεου και εντω καθημενω επανω αυτου23 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι αποδεκατουτετο ηδυοσμον και το ανηθον και το κυμινον και αφηκατε τα βαρυτερατου νομου την κρισιν και τον ελεον και την πιστιν ταυτα εδει ποιησαικακεινα μη αφιεναι24 οδηγοι τυφλοι οι διυλιζοντες τον κωνωπα την δε καμηλονκαταπινοντες25 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι καθαριζετετο εξωθεν του ποτηριου και της παροψιδος εσωθεν δε γεμουσιν εξαρπαγης και ακρασιας26 φαρισαιε τυφλε καθαρισον πρωτον το εντος του ποτηριου και τηςπαροψιδος ινα γενηται και το εκτος αυτων καθαρον

50 Ματθαιον 23:27—24:4

27 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι παρομοιαζετεταφοις κεκονιαμενοις οιτινες εξωθεν μεν φαινονται ωραιοι εσωθεν δεγεμουσιν οστεων νεκρων και πασης ακαθαρσιας28 ουτως και υμεις εξωθεν μεν φαινεσθε τοις ανθρωποις δικαιοιεσωθεν δε μεστοι εστε υποκρισεως και ανομιας29 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι οικοδομειτετους ταφους των προφητων και κοσμειτε τα μνημεια των δικαιων30 και λεγετε ει ημεν εν ταις ημεραις των πατερων ημων ουκ αν ημενκοινωνοι αυτων εν τω αιματι των προφητων31 ωστε μαρτυρειτε εαυτοις οτι υιοι εστε των φονευσαντων τουςπροφητας32 και υμεις πληρωσατε το μετρον των πατερων υμων33 οφεις γεννηματα εχιδνων πως φυγητε απο της κρισεως της γεεννης34 δια τουτο ιδου εγω αποστελλω προς υμας προφητας και σοφουςκαι γραμματεις και εξ αυτων αποκτενειτε και σταυρωσετε και εξ αυτωνμαστιγωσετε εν ταις συναγωγαις υμων και διωξετε απο πολεως ειςπολιν35 οπως ελθη εφ υμας παν αιμα δικαιον εκχυνομενον επι της γης αποτου αιματος αβελ του δικαιου εως του αιματος ζαχαριου υιου βαραχιουον εφονευσατε μεταξυ του ναου και του θυσιαστηριου36 αμην λεγω υμιν ηξει ταυτα παντα επι την γενεαν ταυτην37 ιερουσαλημ ιερουσαλημ η αποκτεινουσα τους προφητας καιλιθοβολουσα τους απεσταλμενους προς αυτην ποσακις ηθελησαεπισυναγαγειν τα τεκνα σου ον τροπον επισυναγει ορνις τα νοσσιαεαυτης υπο τας πτερυγας και ουκ ηθελησατε38 ιδου αφιεται υμιν ο οικος υμων ερημος39 λεγω γαρ υμιν ου μη με ιδητε απ αρτι εως αν ειπητε ευλογημενοςο ερχομενος εν ονοματι κυριου

24 και εξελθων ο ιησους επορευετο απο του ιερου και προσηλθονοι μαθηται αυτου επιδειξαι αυτω τας οικοδομας του ιερου

2 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ου βλεπετε παντα ταυτα αμην λεγω υμινου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου μη καταλυθησεται3 καθημενου δε αυτου επι του ορους των ελαιων προσηλθον αυτω οιμαθηται κατ ιδιαν λεγοντες ειπε ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειοντης σης παρουσιας και της συντελειας του αιωνος4 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση

24:5—24:24 Ματθαιον 51

5 πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες εγω ειμι οχριστος και πολλους πλανησουσιν6 μελλησετε δε ακουειν πολεμους και ακοας πολεμων ορατε μηθροεισθε δει γαρ παντα γενεσθαι αλλ ουπω εστιν το τελος7 εγερθησεται γαρ εθνος επι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν καιεσονται λιμοι και λοιμοι και σεισμοι κατα τοπους8 παντα δε ταυτα αρχη ωδινων9 τοτε παραδωσουσιν υμας εις θλιψιν και αποκτενουσιν υμας καιεσεσθε μισουμενοι υπο παντων των εθνων δια το ονομα μου10 και τοτε σκανδαλισθησονται πολλοι και αλληλουςπαραδωσουσιν και μισησουσιν αλληλους11 και πολλοι ψευδοπροφηται εγερθησονται και πλανησουσινπολλους12 και δια το πληθυνθηναι την ανομιαν ψυγησεται η αγαπη τωνπολλων13 ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται14 και κηρυχθησεται τουτο το ευαγγελιον της βασιλειας εν ολη τηοικουμενη εις μαρτυριον πασιν τοις εθνεσιν και τοτε ηξει το τελος15 οταν ουν ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως το ρηθεν δια δανιηλτου προφητου VAR1: εστος VAR2: εστως εν τοπω αγιω οαναγινωσκων νοειτω16 τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν επι τα ορη17 ο επι του δωματος μη καταβαινετω αραι τι εκ της οικιας αυτου18 και ο εν τω αγρω μη επιστρεψατω οπισω αραι τα ιματια αυτου19 ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναιςταις ημεραις20 προσευχεσθε δε ινα μη γενηται η φυγη υμων χειμωνος μηδε ενσαββατω21 εσται γαρ τοτε θλιψις μεγαλη οια ου γεγονεν απ αρχης κοσμουεως του νυν ουδ ου μη γενηται22 και ει μη εκολοβωθησαν αι ημεραι εκειναι ουκ αν εσωθη πασασαρξ δια δε τους εκλεκτους κολοβωθησονται αι ημεραι εκειναι23 τοτε εαν τις υμιν ειπη ιδου ωδε ο χριστος η ωδε μη πιστευσητε24 εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται καιδωσουσιν σημεια μεγαλα και τερατα ωστε πλανησαι ει δυνατονκαι τους εκλεκτους

52 Ματθαιον 24:25—24:40

25 ιδου προειρηκα υμιν26 εαν ουν ειπωσιν υμιν ιδου εν τη ερημω εστιν μη εξελθητε ιδου εντοις ταμειοις μη πιστευσητε27 ωσπερ γαρ η αστραπη εξερχεται απο ανατολων και φαινεται εωςδυσμων ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου28 οπου γαρ εαν η το πτωμα εκει συναχθησονται οι αετοι29 ευθεως δε μετα την θλιψιν των ημερων εκεινων ο ηλιοςσκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης και οιαστερες πεσουνται απο του ουρανου και αι δυναμεις των ουρανωνσαλευθησονται30 και τοτε φανησεται το σημειον του υιου του ανθρωπου εν τωουρανω και τοτε κοψονται πασαι αι φυλαι της γης και οψονται τον υιοντου ανθρωπου ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου μετα δυναμεωςκαι δοξης πολλης31 και αποστελει τους αγγελους αυτου μετα σαλπιγγος φωνηςμεγαλης και επισυναξουσιν τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρωνανεμων απ ακρων ουρανων εως ακρων αυτων32 απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτηςγενηται απαλος και τα φυλλα εκφυη γινωσκετε οτι εγγυς το θερος33 ουτως και υμεις οταν ιδητε παντα ταυτα γινωσκετε οτι εγγυς εστινεπι θυραις34 αμην λεγω υμιν ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως αν παντα ταυταγενηται35 ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μηπαρελθωσιν36 περι δε της ημερας εκεινης και της ωρας ουδεις οιδεν ουδε οιαγγελοι των ουρανων ει μη ο πατηρ μου μονος37 ωσπερ δε αι ημεραι του νωε ουτως εσται και η παρουσια του υιουτου ανθρωπου38 ωσπερ γαρ ησαν εν ταις ημεραις ταις προ του κατακλυσμουτρωγοντες και πινοντες γαμουντες και εκγαμιζοντες αχρι ης ημεραςεισηλθεν νωε εις την κιβωτον39 και ουκ εγνωσαν εως ηλθεν ο κατακλυσμος και ηρεν απανταςουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου40 τοτε δυο εσονται εν τω αγρω ο εις παραλαμβανεται και ο ειςαφιεται

24:41—25:8 Ματθαιον 53

41 δυο αληθουσαι εν τω μυλωνι μια παραλαμβανεται και μια αφιεται42 γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε ποια ωρα ο κυριος υμων ερχεται43 εκεινο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια φυλακη οκλεπτης ερχεται εγρηγορησεν αν και ουκ αν ειασεν διορυγηναι τηνοικιαν αυτου44 δια τουτο και υμεις γινεσθε ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειτε ο υιος τουανθρωπου ερχεται45 τις αρα εστιν ο πιστος δουλος και φρονιμος ον κατεστησεν ο κυριοςαυτου επι της θεραπειας αυτου του διδοναι αυτοις την τροφην εν καιρω46 μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησειποιουντα ουτως47 αμην λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησειαυτον48 εαν δε ειπη ο κακος δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει οκυριος μου ελθειν49 και αρξηται τυπτειν τους συνδουλους εσθιειν δε και πινειν μετατων μεθυοντων50 ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και ενωρα η ου γινωσκει51 και διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα των υποκριτωνθησει εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων

25 τοτε ομοιωθησεται η βασιλεια των ουρανων δεκα παρθενοιςαιτινες λαβουσαι τας λαμπαδας αυτων εξηλθον εις απαντησιν

του νυμφιου2 πεντε δε ησαν εξ αυτων φρονιμοι και αι πεντε μωραι3 αιτινες μωραι λαβουσαι τας λαμπαδας εαυτων ουκ ελαβον μεθεαυτων ελαιον4 αι δε φρονιμοι ελαβον ελαιον εν τοις αγγειοις αυτων μετα τωνλαμπαδων αυτων5 χρονιζοντος δε του νυμφιου ενυσταξαν πασαι και εκαθευδον6 μεσης δε νυκτος κραυγη γεγονεν ιδου ο νυμφιος ερχεται εξερχεσθεεις απαντησιν αυτου7 τοτε ηγερθησαν πασαι αι παρθενοι εκειναι και εκοσμησαν ταςλαμπαδας αυτων8 αι δε μωραι ταις φρονιμοις ειπον δοτε ημιν εκ του ελαιου υμων οτιαι λαμπαδες ημων σβεννυνται

54 Ματθαιον 25:9—25:24

9 απεκριθησαν δε αι φρονιμοι λεγουσαι μηποτε ουκ αρκεση ημινκαι υμιν πορευεσθε δε μαλλον προς τους πωλουντας και αγορασατεεαυταις10 απερχομενων δε αυτων αγορασαι ηλθεν ο νυμφιος και αι ετοιμοιεισηλθον μετ αυτου εις τους γαμους και εκλεισθη η θυρα11 υστερον δε ερχονται και αι λοιπαι παρθενοι λεγουσαι κυριε κυριεανοιξον ημιν12 ο δε αποκριθεις ειπεν αμην λεγω υμιν ουκ οιδα υμας13 γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε την ημεραν ουδε την ωραν εν η ουιος του ανθρωπου ερχεται14 ωσπερ γαρ ανθρωπος αποδημων εκαλεσεν τους ιδιους δουλουςκαι παρεδωκεν αυτοις τα υπαρχοντα αυτου15 και ω μεν εδωκεν πεντε ταλαντα ω δε δυο ω δε εν εκαστω κατα τηνιδιαν δυναμιν και απεδημησεν ευθεως16 πορευθεις δε ο τα πεντε ταλαντα λαβων ειργασατο εν αυτοις καιεποιησεν αλλα πεντε ταλαντα17 ωσαυτως και ο τα δυο εκερδησεν και αυτος αλλα δυο18 ο δε το εν λαβων απελθων ωρυξεν εν τη γη και απεκρυψεν τοαργυριον του κυριου αυτου19 μετα δε χρονον πολυν ερχεται ο κυριος των δουλων εκεινων καισυναιρει μετ αυτων λογον20 και προσελθων ο τα πεντε ταλαντα λαβων προσηνεγκεν αλλαπεντε ταλαντα λεγων κυριε πεντε ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλαπεντε ταλαντα εκερδησα επ αυτοις21 εφη δε αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγαης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριουσου22 προσελθων δε και ο τα δυο ταλαντα λαβων ειπεν κυριε δυοταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα δυο ταλαντα εκερδησα επ αυτοις23 εφη αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ηςπιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριουσου24 προσελθων δε και ο το εν ταλαντον ειληφως ειπεν κυριε εγνων σεοτι σκληρος ει ανθρωπος θεριζων οπου ουκ εσπειρας και συναγωνοθεν ου διεσκορπισας

25:25—25:41 Ματθαιον 55

25 και φοβηθεις απελθων εκρυψα το ταλαντον σου εν τη γη ιδε εχειςτο σον26 αποκριθεις δε ο κυριος αυτου ειπεν αυτω πονηρε δουλε και οκνηρεηδεις οτι θεριζω οπου ουκ εσπειρα και συναγω οθεν ου διεσκορπισα27 εδει ουν σε βαλειν το αργυριον μου τοις τραπεζιταις και ελθωνεγω εκομισαμην αν το εμον συν τοκω28 αρατε ουν απ αυτου το ταλαντον και δοτε τω εχοντι τα δεκαταλαντα29 τω γαρ εχοντι παντι δοθησεται και περισσευθησεται απο δε τουμη εχοντος και ο εχει αρθησεται απ αυτου30 και τον αχρειον δουλον εκβαλλετε εις το σκοτος το εξωτερον εκειεσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων31 οταν δε ελθη ο υιος του ανθρωπου εν τη δοξη αυτου και παντες οιαγιοι αγγελοι μετ αυτου τοτε καθισει επι θρονου δοξης αυτου32 και συναχθησεται εμπροσθεν αυτου παντα τα εθνη και αφοριειαυτους απ αλληλων ωσπερ ο ποιμην αφοριζει τα προβατα απο τωνεριφων33 και στησει τα μεν προβατα εκ δεξιων αυτου τα δε εριφια εξευωνυμων34 τοτε ερει ο βασιλευς τοις εκ δεξιων αυτου δευτε οι ευλογημενοιτου πατρος μου κληρονομησατε την ητοιμασμενην υμιν βασιλειαν αποκαταβολης κοσμου35 επεινασα γαρ και εδωκατε μοι φαγειν εδιψησα και εποτισατε μεξενος ημην και συνηγαγετε με36 γυμνος και περιεβαλετε με ησθενησα και επεσκεψασθε με ενφυλακη ημην και ηλθετε προς με37 τοτε αποκριθησονται αυτω οι δικαιοι λεγοντες κυριε ποτε σεειδομεν πεινωντα και εθρεψαμεν η διψωντα και εποτισαμεν38 ποτε δε σε ειδομεν ξενον και συνηγαγομεν η γυμνον καιπεριεβαλομεν39 ποτε δε σε ειδομεν ασθενη η εν φυλακη και ηλθομεν προς σε40 και αποκριθεις ο βασιλευς ερει αυτοις αμην λεγω υμιν εφ οσονεποιησατε ενι τουτων των αδελφων μου των ελαχιστων εμοι εποιησατε41 τοτε ερει και τοις εξ ευωνυμων πορευεσθε απ εμου οι κατηραμενοιεις το πυρ το αιωνιον το ητοιμασμενον τω διαβολω και τοις αγγελοιςαυτου

56 Ματθαιον 25:42—26:13

42 επεινασα γαρ και ουκ εδωκατε μοι φαγειν εδιψησα και ουκεποτισατε με43 ξενος ημην και ου συνηγαγετε με γυμνος και ου περιεβαλετε μεασθενης και εν φυλακη και ουκ επεσκεψασθε με44 τοτε αποκριθησονται αυτω και αυτοι λεγοντες κυριε ποτε σεειδομεν πεινωντα η διψωντα η ξενον η γυμνον η ασθενη η εν φυλακηκαι ου διηκονησαμεν σοι45 τοτε αποκριθησεται αυτοις λεγων αμην λεγω υμιν εφ οσον ουκεποιησατε ενι τουτων των ελαχιστων ουδε εμοι εποιησατε46 και απελευσονται ουτοι εις κολασιν αιωνιον οι δε δικαιοι εις ζωηναιωνιον

26 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους παντας τους λογους τουτουςειπεν τοις μαθηταις αυτου

2 οιδατε οτι μετα δυο ημερας το πασχα γινεται και ο υιος τουανθρωπου παραδιδοται εις το σταυρωθηναι3 τοτε συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροιτου λαου εις την αυλην του αρχιερεως του λεγομενου καιαφα4 και συνεβουλευσαντο ινα τον ιησουν κρατησωσιν δολω καιαποκτεινωσιν5 ελεγον δε μη εν τη εορτη ινα μη θορυβος γενηται εν τω λαω6 του δε ιησου γενομενου εν βηθανια εν οικια σιμωνος του λεπρου7 προσηλθεν αυτω γυνη αλαβαστρον μυρου εχουσα βαρυτιμου καικατεχεεν επι την κεφαλην αυτου ανακειμενου8 ιδοντες δε οι μαθηται αυτου ηγανακτησαν λεγοντες εις τι η απωλειααυτη9 ηδυνατο γαρ τουτο το μυρον πραθηναι πολλου και δοθηναιπτωχοις10 γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις τι κοπους παρεχετε τη γυναικιεργον γαρ καλον ειργασατο εις εμε11 παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτεεχετε12 βαλουσα γαρ αυτη το μυρον τουτο επι του σωματος μου προς τοενταφιασαι με εποιησεν13 αμην λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εν ολω τωκοσμω λαληθησεται και ο εποιησεν αυτη εις μνημοσυνον αυτης

26:14—26:30 Ματθαιον 57

14 τοτε πορευθεις εις των δωδεκα ο λεγομενος ιουδας ισκαριωτηςπρος τους αρχιερεις15 ειπεν τι θελετε μοι δουναι καγω υμιν παραδωσω αυτον οι δεεστησαν αυτω τριακοντα αργυρια16 και απο τοτε εζητει ευκαιριαν ινα αυτον παραδω17 τη δε πρωτη των αζυμωνπροσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγοντεςαυτω που θελεις ετοιμασωμεν σοι φαγειν το πασχα18 ο δε ειπεν υπαγετε εις την πολιν προς τον δεινα και ειπατε αυτωο διδασκαλος λεγει ο καιρος μου εγγυς εστιν προς σε ποιω το πασχαμετα των μαθητων μου19 και εποιησαν οι μαθηται ως συνεταξεν αυτοις ο ιησους καιητοιμασαν το πασχα20 οψιας δε γενομενης ανεκειτο μετα των δωδεκα21 και εσθιοντων αυτων ειπεν αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμωνπαραδωσει με22 και λυπουμενοι σφοδρα ηρξαντο λεγειν αυτω εκαστος αυτων μητιεγω ειμι κυριε23 ο δε αποκριθεις ειπεν ο εμβαψας μετ εμου εν τω τρυβλιω την χειραουτος με παραδωσει24 ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτουουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοταικαλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος25 αποκριθεις δε ιουδας ο παραδιδους αυτον ειπεν μητι εγω ειμιραββι λεγει αυτω συ ειπας26 εσθιοντων δε αυτων λαβων ο ιησους τον αρτον και ευλογησαςεκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιντο σωμα μου27 και λαβων το ποτηριον και ευχαριστησας εδωκεν αυτοις λεγωνπιετε εξ αυτου παντες28 τουτο γαρ εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περιπολλων εκχυνομενον εις αφεσιν αμαρτιων29 λεγω δε υμιν οτι ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου του γεννηματος τηςαμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω μεθ υμων καινον εν τηβασιλεια του πατρος μου30 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων

58 Ματθαιον 26:31—26:46

31 τοτε λεγει αυτοις ο ιησους παντες υμεις σκανδαλισθησεσθε ενεμοι εν τη νυκτι ταυτη γεγραπται γαρ παταξω τον ποιμενα καιδιασκορπισθησεται τα προβατα της ποιμνης32 μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν33 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω ει και παντεςσκανδαλισθησονται εν σοι εγω ουδεποτε σκανδαλισθησομαι34 εφη αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι εν ταυτη τη νυκτι πριναλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με35 λεγει αυτω ο πετρος καν δεη με συν σοι αποθανειν ου μη σεαπαρνησομαι ομοιως και παντες οι μαθηται ειπον36 τοτε ερχεται μετ αυτων ο ιησους εις χωριον λεγομενον γεθσημανηκαι λεγει τοις μαθηταις καθισατε αυτου εως ου απελθων προσευξωμαιεκει37 και παραλαβων τον πετρον και τους δυο υιους ζεβεδαιου ηρξατολυπεισθαι και αδημονειν38 τοτε λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατεωδε και γρηγορειτε μετ εμου39 και προελθων μικρον επεσεν επι προσωπον αυτουπροσευχομενος και λεγων πατερ μου ει δυνατον εστιν παρελθετω απεμου το ποτηριον τουτο πλην ουχ ως εγω θελω αλλ ως συ40 και ερχεται προς τους μαθητας και ευρισκει αυτους καθευδονταςκαι λεγει τω πετρω ουτως ουκ ισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησαι μετεμου41 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μενπνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης42 παλιν εκ δευτερου απελθων προσηυξατο λεγων πατερ μου ειου δυναται τουτο το ποτηριον παρελθειν απ εμου εαν μη αυτο πιωγενηθητω το θελημα σου43 και ελθων ευρισκει αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ αυτων οιοφθαλμοι βεβαρημενοι44 και αφεις αυτους απελθων παλιν προσηυξατο εκ τριτου τον αυτονλογον ειπων45 τοτε ερχεται προς τους μαθητας αυτου και λεγει αυτοις καθευδετετο λοιπον και αναπαυεσθε ιδου ηγγικεν η ωρα και ο υιος τουανθρωπου παραδιδοται εις χειρας αμαρτωλων46 εγειρεσθε αγωμεν ιδου ηγγικεν ο παραδιδους με

26:47—26:62 Ματθαιον 59

47 και ετι αυτου λαλουντος ιδου ιουδας εις των δωδεκα ηλθεν και μεταυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων απο των αρχιερεων καιπρεσβυτερων του λαου48 ο δε παραδιδους αυτον εδωκεν αυτοις σημειον λεγων ον ανφιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον49 και ευθεως προσελθων τω ιησου ειπεν χαιρε ραββι καικατεφιλησεν αυτον50 ο δε ιησους ειπεν αυτω εταιρε εφ ω παρει τοτε προσελθοντεςεπεβαλον τας χειρας επι τον ιησουν και εκρατησαν αυτον51 και ιδου εις των μετα ιησου εκτεινας την χειρα απεσπασεν τηνμαχαιραν αυτου και παταξας τον δουλον του αρχιερεως αφειλεν αυτουτο ωτιον52 τοτε λεγει αυτω ο ιησους αποστρεψον σου την μαχαιραν εις τοντοπον αυτης παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν εν μαχαιρα απολουνται53 η δοκεις οτι ου δυναμαι αρτι παρακαλεσαι τον πατερα μου καιπαραστησει μοι πλειους η δωδεκα λεγεωνας αγγελων54 πως ουν πληρωθωσιν αι γραφαι οτι ουτως δει γενεσθαι55 εν εκεινη τη ωρα ειπεν ο ιησους τοις οχλοις ως επι ληστηνεξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με καθ ημεραν προςυμας εκαθεζομην διδασκων εν τω ιερω και ουκ εκρατησατε με56 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητωντοτε οι μαθηται παντες αφεντες αυτον εφυγον57 οι δε κρατησαντες τον ιησουν απηγαγον προς καιαφαν τοναρχιερεα οπου οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι συνηχθησαν58 ο δε πετρος ηκολουθει αυτω απο μακροθεν εως της αυλης τουαρχιερεως και εισελθων εσω εκαθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τελος59 οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και το συνεδριον ολον εζητουνψευδομαρτυριαν κατα του ιησου οπως αυτον θανατωσωσιν60 και ουχ ευρον και πολλων ψευδομαρτυρων προσελθοντων ουχευρον61 υστερον δε προσελθοντες δυο ψευδομαρτυρες ειπον ουτος εφηδυναμαι καταλυσαι τον ναον του θεου και δια τριων ημερωνοικοδομησαι αυτον62 και αναστας ο αρχιερευς ειπεν αυτω ουδεν αποκρινη τι ουτοι σουκαταμαρτυρουσιν

60 Ματθαιον 26:63—27:4

63 ο δε ιησους εσιωπα και αποκριθεις ο αρχιερευς ειπεν αυτωεξορκιζω σε κατα του θεου του ζωντος ινα ημιν ειπης ει συ ει ο χριστοςο υιος του θεου64 λεγει αυτω ο ιησους συ ειπας πλην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τονυιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενονεπι των νεφελων του ουρανου65 τοτε ο αρχιερευς διερρηξεν τα ιματια αυτου λεγων οτιεβλασφημησεν τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων ιδε νυν ηκουσατετην βλασφημιαν αυτου66 τι υμιν δοκει οι δε αποκριθεντες ειπον ενοχος θανατου εστιν67 τοτε ενεπτυσαν εις το προσωπον αυτου και εκολαφισαν αυτον οιδε ερραπισαν68 λεγοντες προφητευσον ημιν χριστε τις εστιν ο παισας σε69 ο δε πετρος εξω εκαθητο εν τη αυλη και προσηλθεν αυτω μιαπαιδισκη λεγουσα και συ ησθα μετα ιησου του γαλιλαιου70 ο δε ηρνησατο εμπροσθεν παντων λεγων ουκ οιδα τι λεγεις71 εξελθοντα δε αυτον εις τον πυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λεγει τοιςεκει και ουτος ην μετα ιησου του ναζωραιου72 και παλιν ηρνησατο μεθ ορκου οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον73 μετα μικρον δε προσελθοντες οι εστωτες ειπον τω πετρω αληθωςκαι συ εξ αυτων ει και γαρ η λαλια σου δηλον σε ποιει74 τοτε ηρξατο καταναθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τονανθρωπον και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν75 και εμνησθη ο πετρος του ρηματος του ιησου ειρηκοτος αυτω οτιπριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με και εξελθων εξω εκλαυσενπικρως

27 πρωιας δε γενομενης συμβουλιον ελαβον παντες οι αρχιερειςκαι οι πρεσβυτεροι του λαου κατα του ιησου ωστε θανατωσαι

αυτον2 και δησαντες αυτον απηγαγον και παρεδωκαν αυτον ποντιωπιλατω τω ηγεμονι3 τοτε ιδων ιουδας ο παραδιδους αυτον οτι κατεκριθη μεταμεληθειςαπεστρεψεν τα τριακοντα αργυρια τοις αρχιερευσιν και τοιςπρεσβυτεροις4 λεγων ημαρτον παραδους αιμα αθωον οι δε ειπον τι προς ημας συοψει

27:5—27:22 Ματθαιον 61

5 και ριψας τα αργυρια εν τω ναω ανεχωρησεν και απελθωναπηγξατο6 οι δε αρχιερεις λαβοντες τα αργυρια ειπον ουκ εξεστιν βαλειν αυταεις τον κορβαναν επει τιμη αιματος εστιν7 συμβουλιον δε λαβοντες ηγορασαν εξ αυτων τον αγρον τουκεραμεως εις ταφην τοις ξενοις8 διο εκληθη ο αγρος εκεινος αγρος αιματος εως της σημερον9 τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιου του προφητου λεγοντος καιελαβον τα τριακοντα αργυρια την τιμην του τετιμημενου ον ετιμησαντοαπο υιων ισραηλ10 και εδωκαν αυτα εις τον αγρον του κεραμεως καθα συνεταξεν μοικυριος11 ο δε ιησους εστη εμπροσθεν του ηγεμονος και επηρωτησεν αυτονο ηγεμων λεγων συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε ιησους εφη αυτωσυ λεγεις12 και εν τω κατηγορεισθαι αυτον υπο των αρχιερεων και τωνπρεσβυτερων ουδεν απεκρινατο13 τοτε λεγει αυτω ο πιλατος ουκ ακουεις ποσα σουκαταμαρτυρουσιν14 και ουκ απεκριθη αυτω προς ουδε εν ρημα ωστε θαυμαζειν τονηγεμονα λιαν15 κατα δε εορτην ειωθει ο ηγεμων απολυειν ενα τω οχλω δεσμιον ονηθελον16 ειχον δε τοτε δεσμιον επισημον λεγομενον βαραββαν17 συνηγμενων ουν αυτων ειπεν αυτοις ο πιλατος τινα θελετεαπολυσω υμιν βαραββαν η ιησουν τον λεγομενον χριστον18 ηδει γαρ οτι δια φθονον παρεδωκαν αυτον19 καθημενου δε αυτου επι του βηματος απεστειλεν προς αυτον ηγυνη αυτου λεγουσα μηδεν σοι και τω δικαιω εκεινω πολλα γαρεπαθον σημερον κατ οναρ δι αυτον20 οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι επεισαν τους οχλους ινααιτησωνται τον βαραββαν τον δε ιησουν απολεσωσιν21 αποκριθεις δε ο ηγεμων ειπεν αυτοις τινα θελετε απο των δυοαπολυσω υμιν οι δε ειπον βαραββαν22 λεγει αυτοις ο πιλατος τι ουν ποιησω ιησουν τον λεγομενονχριστον λεγουσιν αυτω παντες σταυρωθητω

62 Ματθαιον 27:23—27:39

23 ο δε ηγεμων εφη τι γαρ κακον εποιησεν οι δε περισσως εκραζονλεγοντες σταυρωθητω24 ιδων δε ο πιλατος οτι ουδεν ωφελει αλλα μαλλον θορυβος γινεταιλαβων υδωρ απενιψατο τας χειρας απεναντι του οχλου λεγων αθωοςειμι απο του αιματος του δικαιου τουτου υμεις οψεσθε25 και αποκριθεις πας ο λαος ειπεν το αιμα αυτου εφ ημας και επι τατεκνα ημων26 τοτε απελυσεν αυτοις τον βαραββαν τον δε ιησουν φραγελλωσαςπαρεδωκεν ινα σταυρωθη27 τοτε οι στρατιωται του ηγεμονος παραλαβοντες τον ιησουν εις τοπραιτωριον συνηγαγον επ αυτον ολην την σπειραν28 και εκδυσαντες αυτον περιεθηκαν αυτω χλαμυδα κοκκινην29 και πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν επι την κεφαληναυτου και καλαμον επι την δεξιαν αυτου και γονυπετησαντεςεμπροσθεν αυτου ενεπαιζον αυτω λεγοντες χαιρε ο βασιλευς τωνιουδαιων30 και εμπτυσαντες εις αυτον ελαβον τον καλαμον και ετυπτον εις τηνκεφαλην αυτου31 και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την χλαμυδα και ενεδυσαναυτον τα ιματια αυτου και απηγαγον αυτον εις το σταυρωσαι32 εξερχομενοι δε ευρον ανθρωπον κυρηναιον ονοματι σιμωνατουτον ηγγαρευσαν ινα αρη τον σταυρον αυτου33 και ελθοντες εις τοπον λεγομενον γολγοθα ος εστιν λεγομενοςκρανιου τοπος34 εδωκαν αυτω πιειν οξος μετα χολης μεμιγμενον και γευσαμενοςουκ ηθελεν πιειν35 σταυρωσαντες δε αυτον διεμερισαντο τα ιματια αυτου βαλλοντεςκληρον ινα πληρωθη το ρηθεν υπο του προφητου διεμερισαντο ταιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον36 και καθημενοι ετηρουν αυτον εκει37 και επεθηκαν επανω της κεφαλης αυτου την αιτιαν αυτουγεγραμμενην ουτος εστιν ιησους ο βασιλευς των ιουδαιων38 τοτε σταυρουνται συν αυτω δυο λησται εις εκ δεξιων και εις εξευωνυμων39 οι δε παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντες ταςκεφαλας αυτων

27:40—27:57 Ματθαιον 63

40 και λεγοντες ο καταλυων τον ναον και εν τρισιν ημεραιςοικοδομων σωσον σεαυτον ει υιος ει του θεου καταβηθι απο τουσταυρου41 ομοιως δε και οι αρχιερεις εμπαιζοντες μετα των γραμματεων καιπρεσβυτερων ελεγον42 αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι ει βασιλευς ισραηλ εστινκαταβατω νυν απο του σταυρου και πιστευσομεν αυτω43 πεποιθεν επι τον θεον ρυσασθω νυν αυτον ει θελει αυτον ειπενγαρ οτι θεου ειμι υιος44 το δ αυτο και οι λησται οι συσταυρωθεντες αυτω ωνειδιζον αυτω45 απο δε εκτης ωρας σκοτος εγενετο επι πασαν την γην εως ωραςεννατης46 περι δε την εννατην ωραν ανεβοησεν ο ιησους φωνη μεγαληλεγων ηλι ηλι λαμα σαβαχθανι τουτ εστιν θεε μου θεε μου ινα τι μεεγκατελιπες47 τινες δε των εκει εστωτων ακουσαντες ελεγον οτι ηλιαν φωνειουτος48 και ευθεως δραμων εις εξ αυτων και λαβων σπογγον πλησας τεοξους και περιθεις καλαμω εποτιζεν αυτον49 οι δε λοιποι ελεγον αφες ιδωμεν ει ερχεται ηλιας σωσων αυτον50 ο δε ιησους παλιν κραξας φωνη μεγαλη αφηκεν το πνευμα51 και ιδου το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απο ανωθενεως κατω και η γη εσεισθη και αι πετραι εσχισθησαν52 και τα μνημεια ανεωχθησαν και πολλα σωματα των κεκοιμημενωναγιων ηγερθη53 και εξελθοντες εκ των μνημειων μετα την εγερσιν αυτου εισηλθονεις την αγιαν πολιν και ενεφανισθησαν πολλοις54 ο δε εκατονταρχος και οι μετ αυτου τηρουντες τον ιησουν ιδοντεςτον σεισμον και τα γενομενα εφοβηθησαν σφοδρα λεγοντες αληθωςθεου υιος ην ουτος55 ησαν δε εκει γυναικες πολλαι απο μακροθεν θεωρουσαι αιτινεςηκολουθησαν τω ιησου απο της γαλιλαιας διακονουσαι αυτω56 εν αις ην μαρια η μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβου και ιωσημητηρ και η μητηρ των υιων ζεβεδαιου57 οψιας δε γενομενης ηλθεν ανθρωπος πλουσιος απο αριμαθαιαςτουνομα ιωσηφ ος και αυτος εμαθητευσεν τω ιησου

64 Ματθαιον 27:58—28:7

58 ουτος προσελθων τω πιλατω ητησατο το σωμα του ιησου τοτε οπιλατος εκελευσεν αποδοθηναι το σωμα59 και λαβων το σωμα ο ιωσηφ ενετυλιξεν αυτο σινδονι καθαρα60 και εθηκεν αυτο εν τω καινω αυτου μνημειω ο ελατομησεν εν τηπετρα και προσκυλισας λιθον μεγαν τη θυρα του μνημειου απηλθεν61 ην δε εκει μαρια η μαγδαληνη και η αλλη μαρια καθημεναιαπεναντι του ταφου62 τη δε επαυριον ητις εστιν μετα την παρασκευην συνηχθησαν οιαρχιερεις και οι φαρισαιοι προς πιλατον63 λεγοντες κυριε εμνησθημεν οτι εκεινος ο πλανος ειπεν ετι ζων μετατρεις ημερας εγειρομαι64 κελευσον ουν ασφαλισθηναι τον ταφον εως της τριτης ημεραςμηποτε ελθοντες οι μαθηται αυτου νυκτος κλεψωσιν αυτον και ειπωσιντω λαω ηγερθη απο των νεκρων και εσται η εσχατη πλανη χειρων τηςπρωτης65 εφη δε αυτοις ο πιλατος εχετε κουστωδιαν υπαγετε ασφαλισασθεως οιδατε66 οι δε πορευθεντες ησφαλισαντο τον ταφον σφραγισαντες τον λιθονμετα της κουστωδιας

28 οψε δε σαββατων τη επιφωσκουση εις μιαν σαββατων ηλθενμαρια η μαγδαληνη και η αλλη μαρια θεωρησαι τον ταφον

2 και ιδου σεισμος εγενετο μεγας αγγελος γαρ κυριου καταβας εξουρανου προσελθων απεκυλισεν τον λιθον απο της θυρας και εκαθητοεπανω αυτου3 ην δε η ιδεα αυτου ως αστραπη και το ενδυμα αυτου λευκον ωσειχιων4 απο δε του φοβου αυτου εσεισθησαν οι τηρουντες και εγενοντοωσεινεκροι5 αποκριθεις δε ο αγγελος ειπεν ταις γυναιξιν μη φοβεισθε υμεις οιδαγαρ οτι ιησουν τον εσταυρωμενον ζητειτε6 ουκ εστιν ωδε ηγερθη γαρ καθως ειπεν δευτε ιδετε τον τοπον οπουεκειτο ο κυριος7 και ταχυ πορευθεισαι ειπατε τοις μαθηταις αυτου οτι ηγερθη αποτων νεκρων και ιδου προαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθειδου ειπον υμιν

28:8—28:20 Ματθαιον 65

8 και εξελθουσαι ταχυ απο του μνημειου μετα φοβου και χαραςμεγαλης εδραμον απαγγειλαι τοις μαθηταις αυτου

9 ως δε επορευοντο απαγγειλαι τοις μαθηταις αυτου και ιδουο ιησους απηντησεν αυταις λεγων χαιρετε αι δε προσελθουσαιεκρατησαν αυτου τους ποδας και προσεκυνησαν αυτω

10 τοτε λεγει αυταις ο ιησους μη φοβεισθε υπαγετε απαγγειλατε τοιςαδελφοις μου ινα απελθωσιν εις την γαλιλαιαν κακει με οψονται

11 πορευομενων δε αυτων ιδου τινες της κουστωδιας ελθοντες εις τηνπολιν απηγγειλαν τοις αρχιερευσιν απαντα τα γενομενα

12 και συναχθεντες μετα των πρεσβυτερων συμβουλιον τε λαβοντεςαργυρια ικανα εδωκαν τοις στρατιωταις

13 λεγοντες ειπατε οτι οι μαθηται αυτου νυκτος ελθοντες εκλεψαναυτον ημων κοιμωμενων

14 και εαν ακουσθη τουτο επι του ηγεμονος ημεις πεισομεν αυτον καιυμας αμεριμνους ποιησομεν

15 οι δε λαβοντες τα αργυρια εποιησαν ως εδιδαχθησαν καιδιεφημισθη ο λογος ουτος παρα ιουδαιοις μεχρι της σημερον

16 οι δε ενδεκα μαθηται επορευθησαν εις την γαλιλαιαν εις το οροςου εταξατο αυτοις ο ιησους

17 και ιδοντες αυτον προσεκυνησαν αυτω οι δε εδιστασαν

18 και προσελθων ο ιησους ελαλησεν αυτοις λεγων εδοθη μοι πασαεξουσια εν ουρανω και επι γης

19 πορευθεντες ουν μαθητευσατε παντα τα εθνη βαπτιζοντες αυτουςεις το ονομα του πατρος και του υιου και του αγιου πνευματος

20 διδασκοντες αυτους τηρειν παντα οσα ενετειλαμην υμιν και ιδουεγω μεθ υμων ειμι πασας τας ημερας εως της συντελειας του αιωνοςαμην

66 Μαρκον 1:1—1:15


ΜΑΡΚΟΝ1 αρχη του ευαγγελιου ιησου χριστου υιου του θεου

2 ως γεγραπται εν τοις προφηταις ιδου εγω αποστελλω τοναγγελον μου προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σουεμπροσθεν σου3 φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειαςποιειτε τας τριβους αυτου4 εγενετο ιωαννης βαπτιζων εν τη ερημω και κηρυσσων βαπτισμαμετανοιας εις αφεσιν αμαρτιων5 και εξεπορευετο προς αυτον πασα η ιουδαια χωρα και οιιεροσολυμιται και εβαπτιζοντο παντες εν τω ιορδανη ποταμω υπαυτου εξομολογουμενοι τας αμαρτιας αυτων6 ην δε ιωαννης ενδεδυμενος τριχας καμηλου και ζωνην δερματινηνπερι την οσφυν αυτου και εσθιων ακριδας και μελι αγριον7 και εκηρυσσεν λεγων ερχεται ο ισχυροτερος μου οπισω μου ου ουκειμι ικανος κυψας λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου8 εγω μεν εβαπτισα υμας εν υδατι αυτος δε βαπτισει υμας εν πνευματιαγιω9 και εγενετο εν εκειναις ταις ημεραις ηλθεν ιησους απο VAR1:ναζαρετ VAR2: ναζαρεθ της γαλιλαιας και εβαπτισθη υπο ιωαννουεις τον ιορδανην10 και ευθεως αναβαινων απο του υδατος ειδεν σχιζομενους τουςουρανους και το πνευμα ωσει περιστεραν καταβαινον επ αυτον11 και φωνη εγενετο εκ των ουρανων συ ει ο υιος μου ο αγαπητος ενω ευδοκησα12 και ευθυς το πνευμα αυτον εκβαλλει εις την ερημον13 και ην εκει εν τη ερημω ημερας τεσσαρακοντα πειραζομενος υποτου σατανα και ην μετα των θηριων και οι αγγελοι διηκονουν αυτω14 μετα δε το παραδοθηναι τον ιωαννην ηλθεν ο ιησους εις τηνγαλιλαιαν κηρυσσων το ευαγγελιον της βασιλειας του θεου15 και λεγων οτι πεπληρωται ο καιρος και ηγγικεν η βασιλεια τουθεου μετανοειτε και πιστευετε εν τω ευαγγελιω

1:16—1:33 Μαρκον 67

16 περιπατων δε παρα την θαλασσαν της γαλιλαιας ειδεν σιμωνακαι ανδρεαν τον αδελφον αυτου βαλλοντας αμφιβληστρον εν τηθαλασση ησαν γαρ αλιεις17 και ειπεν αυτοις ο ιησους δευτε οπισω μου και ποιησω υμαςγενεσθαι αλιεις ανθρωπων18 και ευθεως αφεντες τα δικτυα αυτων ηκολουθησαν αυτω19 και προβας εκειθεν ολιγον ειδεν ιακωβον τον του ζεβεδαιου καιιωαννην τον αδελφον αυτου και αυτους εν τω πλοιω καταρτιζοντας ταδικτυα20 και ευθεως εκαλεσεν αυτους και αφεντες τον πατερα αυτωνζεβεδαιον εν τω πλοιω μετα των μισθωτων απηλθον οπισω αυτου21 και εισπορευονται εις καπερναουμ και ευθεως τοις σαββασινεισελθων εις την συναγωγην εδιδασκεν22 και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου ην γαρ διδασκων αυτουςως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις23 και ην εν τη συναγωγη αυτων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτωκαι ανεκραξεν24 λεγων εα τι ημιν και σοι ιησου ναζαρηνε ηλθες απολεσαι ημαςοιδα σε τις ει ο αγιος του θεου25 και επετιμησεν αυτω ο ιησους λεγων φιμωθητι και εξελθε εξ αυτου26 και σπαραξαν αυτον το πνευμα το ακαθαρτον και κραξαν φωνημεγαλη εξηλθεν εξ αυτου27 και εθαμβηθησαν παντες ωστε συζητειν προς αυτους λεγονταςτι εστιν τουτο τις η διδαχη η καινη αυτη οτι κατ εξουσιαν και τοιςπνευμασιν τοις ακαθαρτοις επιτασσει και υπακουουσιν αυτω28 εξηλθεν δε η ακοη αυτου ευθυς εις ολην την περιχωρον τηςγαλιλαιας29 και ευθεως εκ της συναγωγης εξελθοντες ηλθον εις την οικιανσιμωνος και ανδρεου μετα ιακωβου και ιωαννου30 η δε πενθερα σιμωνος κατεκειτο πυρεσσουσα και ευθεως λεγουσιναυτω περι αυτης31 και προσελθων ηγειρεν αυτην κρατησας της χειρος αυτης καιαφηκεν αυτην ο πυρετος ευθεως και διηκονει αυτοις32 οψιας δε γενομενης οτε εδυ ο ηλιος εφερον προς αυτον παντας τουςκακως εχοντας και τους δαιμονιζομενους33 και η πολις ολη επισυνηγμενη ην προς την θυραν

68 Μαρκον 1:34—2:5

34 και εθεραπευσεν πολλους κακως εχοντας ποικιλαις νοσοις καιδαιμονια πολλα εξεβαλεν και ουκ ηφιεν λαλειν τα δαιμονια οτι ηδεισαναυτον35 και πρωι εννυχον λιαν αναστας εξηλθεν και απηλθεν εις ερημοντοπον κακει προσηυχετο36 και κατεδιωξαν αυτον ο σιμων και οι μετ αυτου37 και ευροντες αυτον λεγουσιν αυτω οτι παντες ζητουσιν σε38 και λεγει αυτοις αγωμεν εις τας εχομενας κωμοπολεις ινα κακεικηρυξω εις τουτο γαρ εξεληλυθα39 και ην κηρυσσων εν ταις συναγωγαις αυτων εις ολην τηνγαλιλαιαν και τα δαιμονια εκβαλλων40 και ερχεται προς αυτον λεπρος παρακαλων αυτον και γονυπετωναυτον και λεγων αυτω οτι εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι41 ο δε ιησους σπλαγχνισθεις εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου καιλεγει αυτω θελω καθαρισθητι42 και ειποντος αυτου ευθεως απηλθεν απ αυτου η λεπρα καιεκαθαρισθη43 και εμβριμησαμενος αυτω ευθεως εξεβαλεν αυτον44 και λεγει αυτω ορα μηδενι μηδεν ειπης αλλ υπαγε σεαυτον δειξοντω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου α προσεταξενμωσης εις μαρτυριον αυτοις45 ο δε εξελθων ηρξατο κηρυσσειν πολλα και διαφημιζειν τον λογονωστε μηκετι αυτον δυνασθαι φανερως εις πολιν εισελθειν αλλ εξω ενερημοις τοποις ην και ηρχοντο προς αυτον πανταχοθεν

2 και παλιν εισηλθεν εις καπερναουμ δι ημερων και ηκουσθη οτι ειςοικον εστιν

2 και ευθεως συνηχθησαν πολλοι ωστε μηκετι χωρειν μηδε τα προςτην θυραν και ελαλει αυτοις τον λογον3 και ερχονται προς αυτον παραλυτικον φεροντες αιρομενον υποτεσσαρων4 και μη δυναμενοι προσεγγισαι αυτω δια τον οχλον απεστεγασαντην στεγην οπου ην και εξορυξαντες χαλωσιν τον κραββατον εφ ω οπαραλυτικος κατεκειτο5 ιδων δε ο ιησους την πιστιν αυτων λεγει τω παραλυτικω τεκνοναφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου

2:6—2:19 Μαρκον 69

6 ησαν δε τινες των γραμματεων εκει καθημενοι και διαλογιζομενοιεν ταις καρδιαις αυτων7 τι ουτος ουτως λαλει βλασφημιας τις δυναται αφιεναι αμαρτιας ειμη εις ο θεος8 και ευθεως επιγνους ο ιησους τω πνευματι αυτου οτι ουτωςδιαλογιζονται εν εαυτοις ειπεν αυτοις τι ταυτα διαλογιζεσθε εν ταιςκαρδιαις υμων9 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν τω παραλυτικω αφεωνται σοι αιαμαρτιαι η ειπειν εγειραι και αρον σου τον κραββατον και περιπατει10 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου αφιεναι επιτης γης αμαρτιας λεγει τω παραλυτικω11 σοι λεγω εγειραι και αρον τον κραββατον σου και υπαγε εις τονοικον σου12 και ηγερθη ευθεως και αρας τον κραββατον εξηλθεν εναντιονπαντων ωστε εξιστασθαι παντας και δοξαζειν τον θεον λεγοντας οτιουδεποτε ουτως ειδομεν13 και εξηλθεν παλιν παρα την θαλασσαν και πας ο οχλος ηρχετοπρος αυτον και εδιδασκεν αυτους14 και παραγων ειδεν λευιν τον του αλφαιου καθημενον επι τοτελωνιον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστας ηκολουθησεναυτω15 και εγενετο εν τω κατακεισθαι αυτον εν τη οικια αυτου και πολλοιτελωναι και αμαρτωλοι συνανεκειντο τω ιησου και τοις μαθηταιςαυτου ησαν γαρ πολλοι και ηκολουθησαν αυτω16 και οι γραμματεις και οι φαρισαιοι ιδοντες αυτον εσθιοντα μετατων τελωνων και αμαρτωλων ελεγον τοις μαθηταις αυτου τι οτι μετατων τελωνων και αμαρτωλων εσθιει και πινει17 και ακουσας ο ιησους λεγει αυτοις ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντεςιατρου αλλ οι κακως εχοντες ουκ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλααμαρτωλους εις μετανοιαν18 και ησαν οι μαθηται ιωαννου και οι των φαρισαιων νηστευοντεςκαι ερχονται και λεγουσιν αυτω δια τι οι μαθηται ιωαννου και οι τωνφαρισαιων νηστευουσιν οι δε σοι μαθηται ου νηστευουσιν19 και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος εν ωο νυμφιος μετ αυτων εστιν νηστευειν οσον χρονον μεθ εαυτων εχουσιντον νυμφιον ου δυνανται νηστευειν

70 Μαρκον 2:20—3:7

20 ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτενηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραις21 και ουδεις επιβλημα ρακους αγναφου επιρραπτει επι ιματιωπαλαιω ει δε μη αιρει το πληρωμα αυτου το καινον του παλαιου καιχειρον σχισμα γινεται22 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη ρησσει οοινος ο νεος τους ασκους και ο οινος εκχειται και οι ασκοι απολουνταιαλλα οινον νεον εις ασκους καινους βλητεον23 και εγενετο παραπορευεσθαι αυτον εν τοις σαββασιν δια τωνσποριμων και ηρξαντο οι μαθηται αυτου οδον ποιειν τιλλοντες τουςσταχυας24 και οι φαρισαιοι ελεγον αυτω ιδε τι ποιουσιν εν τοις σαββασιν οουκ εξεστιν25 και αυτος ελεγεν αυτοις ουδεποτε ανεγνωτε τι εποιησεν δαβιδ οτεχρειαν εσχεν και επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου26 πως εισηλθεν εις τον οικον του θεου επι αβιαθαρ του αρχιερεωςκαι τους αρτους της προθεσεως εφαγεν ους ουκ εξεστιν φαγειν ει μητοις ιερευσιν και εδωκεν και τοις συν αυτω ουσιν27 και ελεγεν αυτοις το σαββατον δια τον ανθρωπον εγενετο ουχ οανθρωπος δια το σαββατον28 ωστε κυριος εστιν ο υιος του ανθρωπου και του σαββατου

3 και εισηλθεν παλιν εις την συναγωγην και ην εκει ανθρωποςεξηραμμενην εχων την χειρα

2 και παρετηρουν αυτον ει τοις σαββασιν θεραπευσει αυτον ινακατηγορησωσιν αυτου3 και λεγει τω ανθρωπω τω εξηραμμενην εχοντι την χειρα εγειραι ειςτο μεσον4 και λεγει αυτοις εξεστιν τοις σαββασιν αγαθοποιησαι ηκακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι οι δε εσιωπων5 και περιβλεψαμενος αυτους μετ οργης συλλυπουμενος επι τηπωρωσει της καρδιας αυτων λεγει τω ανθρωπω εκτεινον την χειρασου και εξετεινεν και αποκατεσταθη η χειρ αυτου υγιης ως η αλλη6 και εξελθοντες οι φαρισαιοι ευθεως μετα των ηρωδιανωνσυμβουλιον εποιουν κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν7 και ο ιησους ανεχωρησεν μετα των μαθητων αυτου προς τηνθαλασσαν και πολυ πληθος απο της γαλιλαιας ηκολουθησαν αυτω

3:8—3:24 Μαρκον 71

και απο της ιουδαιας8 και απο ιεροσολυμων και απο της ιδουμαιας και περαν τουιορδανου και οι περι τυρον και σιδωνα πληθος πολυ ακουσαντες οσαεποιει ηλθον προς αυτον9 και ειπεν τοις μαθηταις αυτου ινα πλοιαριον προσκαρτερη αυτωδια τον οχλον ινα μη θλιβωσιν αυτον10 πολλους γαρ εθεραπευσεν ωστε επιπιπτειν αυτω ινα αυτουαψωνται οσοι ειχον μαστιγας11 και τα πνευματα τα ακαθαρτα οταν αυτον εθεωρει προσεπιπτεναυτω και εκραζεν λεγοντα οτι συ ει ο υιος του θεου12 και πολλα επετιμα αυτοις ινα μη αυτον φανερον ποιησωσιν13 και αναβαινει εις το ορος και προσκαλειται ους ηθελεν αυτος καιαπηλθον προς αυτον14 και εποιησεν δωδεκα ινα ωσιν μετ αυτου και ινα αποστελληαυτους κηρυσσειν15 και εχειν εξουσιαν θεραπευειν τας νοσους και εκβαλλειν ταδαιμονια16 και επεθηκεν τω σιμωνι ονομα πετρον17 και ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον τουιακωβου και επεθηκεν αυτοις ονοματα βοανεργες ο εστιν υιοι βροντης18 και ανδρεαν και φιλιππον και βαρθολομαιον και ματθαιον καιθωμαν και ιακωβον τον του αλφαιου και θαδδαιον και σιμωνα τονκανανιτην19 και ιουδαν ισκαριωτην ος και παρεδωκεν αυτον και ερχονται ειςοικον20 και συνερχεται παλιν οχλος ωστε μη δυνασθαι αυτους μητε αρτονφαγειν21 και ακουσαντες οι παρ αυτου εξηλθον κρατησαι αυτον ελεγον γαροτι εξεστη22 και οι γραμματεις οι απο ιεροσολυμων καταβαντες ελεγον οτιβεελζεβουλ εχει και οτι εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει ταδαιμονια23 και προσκαλεσαμενος αυτους εν παραβολαις ελεγεν αυτοις πωςδυναται σατανας σαταναν εκβαλλειν24 και εαν βασιλεια εφ εαυτην μερισθη ου δυναται σταθηναι ηβασιλεια εκεινη

72 Μαρκον 3:25—4:7

25 και εαν οικια εφ εαυτην μερισθη ου δυναται σταθηναι η οικιαεκεινη26 και ει ο σατανας ανεστη εφ εαυτον και μεμερισται ου δυναταισταθηναι αλλα τελος εχει27 ου δυναται ουδεις τα σκευη του ισχυρου εισελθων εις την οικιαναυτου διαρπασαι εαν μη πρωτον τον ισχυρον δηση και τοτε την οικιαναυτου διαρπασει28 αμην λεγω υμιν οτι παντα αφεθησεται τα αμαρτηματα τοις υιοιςτων ανθρωπων και βλασφημιαι οσας αν βλασφημησωσιν29 ος δ αν βλασφημηση εις το πνευμα το αγιον ουκ εχει αφεσιν ειςτον αιωνα αλλ ενοχος εστιν αιωνιου κρισεως30 οτι ελεγον πνευμα ακαθαρτον εχει31 ερχονται ουν οι αδελφοι και η μητηρ αυτου και εξω εστωτεςαπεστειλαν προς αυτον φωνουντες αυτον32 και εκαθητο οχλος περι αυτον ειπον δε αυτω ιδου η μητηρ σου καιοι αδελφοι σου εξω ζητουσιν σε33 και απεκριθη αυτοις λεγων τις εστιν η μητηρ μου η οι αδελφοι μου34 και περιβλεψαμενος κυκλω τους περι αυτον καθημενους λεγει ιδεη μητηρ μου και οι αδελφοι μου35 ος γαρ αν ποιηση το θελημα του θεου ουτος αδελφος μου καιαδελφη μου και μητηρ εστιν

4 και παλιν ηρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν και συνηχθηπρος αυτον οχλος πολυς ωστε αυτον εμβαντα εις το πλοιον

καθησθαι εν τη θαλασση και πας ο οχλος προς την θαλασσαν επι τηςγης ην2 και εδιδασκεν αυτους εν παραβολαις πολλα και ελεγεν αυτοις εντη διδαχη αυτου3 ακουετε ιδου εξηλθεν ο σπειρων του σπειραι4 και εγενετο εν τω σπειρειν ο μεν επεσεν παρα την οδον και ηλθεντα πετεινα του ουρανου και κατεφαγεν αυτο5 αλλο δε επεσεν επι το πετρωδες οπου ουκ ειχεν γην πολλην καιευθεως εξανετειλεν δια το μη εχειν βαθος γης6 ηλιου δε ανατειλαντος εκαυματισθη και δια το μη εχειν ριζανεξηρανθη7 και αλλο επεσεν εις τας ακανθας και ανεβησαν αι ακανθαι καισυνεπνιξαν αυτο και καρπον ουκ εδωκεν

4:8—4:24 Μαρκον 73

8 και αλλο επεσεν εις την γην την καλην και εδιδου καρποναναβαινοντα και αυξανοντα και εφερεν εν τριακοντα και εν εξηκοντακαι εν εκατον9 και ελεγεν αυτοις ο εχων ωτα ακουειν ακουετω10 οτε δε εγενετο καταμονας ηρωτησαν αυτον οι περι αυτον συν τοιςδωδεκα την παραβολην11 και ελεγεν αυτοις υμιν δεδοται γνωναι το μυστηριον της βασιλειαςτου θεου εκεινοις δε τοις εξω εν παραβολαις τα παντα γινεται12 ινα βλεποντες βλεπωσιν και μη ιδωσιν και ακουοντες ακουωσινκαι μη συνιωσιν μηποτε επιστρεψωσιν και αφεθη αυτοις τααμαρτηματα13 και λεγει αυτοις ουκ οιδατε την παραβολην ταυτην και πως πασαςτας παραβολας γνωσεσθε14 ο σπειρων τον λογον σπειρει15 ουτοι δε εισιν οι παρα την οδον οπου σπειρεται ο λογος καιοταν ακουσωσιν ευθεως ερχεται ο σατανας και αιρει τον λογον τονεσπαρμενον εν ταις καρδιαις αυτων16 και ουτοι εισιν ομοιως οι επι τα πετρωδη σπειρομενοι οι οτανακουσωσιν τον λογον ευθεως μετα χαρας λαμβανουσιν αυτον17 και ουκ εχουσιν ριζαν εν εαυτοις αλλα προσκαιροι εισιν ειταγενομενης θλιψεως η διωγμου δια τον λογον ευθεως σκανδαλιζονται18 και ουτοι εισιν οι εις τας ακανθας σπειρομενοι VAR1: ουτοι εισινοι τον λογον ακουοντες19 και αι μεριμναι του αιωνος τουτου και η απατη του πλουτου καιαι περι τα λοιπα επιθυμιαι εισπορευομεναι συμπνιγουσιν τον λογονκαι ακαρπος γινεται20 και ουτοι εισιν οι επι την γην την καλην σπαρεντες οιτινεςακουουσιν τον λογον και παραδεχονται και καρποφορουσιν εντριακοντα και εν εξηκοντα και εν εκατον21 και ελεγεν αυτοις μητι ο λυχνος ερχεται ινα υπο τον μοδιον τεθη ηυπο την κλινην ουχ ινα επι την λυχνιαν επιτεθη22 ου γαρ εστιν τι κρυπτον ο εαν μη φανερωθη ουδε εγενετοαποκρυφον αλλ ινα εις φανερον ελθη23 ει τις εχει ωτα ακουειν ακουετω24 και ελεγεν αυτοις βλεπετε τι ακουετε εν ω μετρω μετρειτεμετρηθησεται υμιν και προστεθησεται υμιν τοις ακουουσιν

74 Μαρκον 4:25—4:41

25 ος γαρ αν εχη δοθησεται αυτω και ος ουκ εχει και ο εχει αρθησεταιαπ αυτου26 και ελεγεν ουτως εστιν η βασιλεια του θεουως εαν ανθρωπος βαλητον σπορον επι της γης27 και καθευδη και εγειρηται νυκτα και ημεραν και ο σποροςβλαστανη και μηκυνηται ως ουκ οιδεν αυτος28 αυτοματη γαρ η γη καρποφορει πρωτον χορτον ειτα σταχυν ειταπληρη σιτον εν τω σταχυι29 οταν δε παραδω ο καρπος ευθεως αποστελλει το δρεπανον οτιπαρεστηκεν ο θερισμος30 και ελεγεν τινι ομοιωσωμεν την βασιλειαν του θεου η εν ποιαπαραβολη παραβαλωμεν αυτην31 ως κοκκω σιναπεως ος οταν σπαρη επι της γης μικροτεροςπαντων των σπερματων εστιν των επι της γης32 και οταν σπαρη αναβαινει και γινεται παντων των λαχανωνμειζων και ποιει κλαδους μεγαλους ωστε δυνασθαι υπο την σκιαναυτου τα πετεινα του ουρανου κατασκηνουν33 και τοιαυταις παραβολαις πολλαις ελαλει αυτοις τον λογονκαθως ηδυναντο ακουειν34 χωρις δε παραβολης ουκ ελαλει αυτοις κατ ιδιαν δε τοις μαθηταιςαυτου επελυεν παντα35 και λεγει αυτοις εν εκεινη τη ημερα οψιας γενομενης διελθωμεν ειςτο περαν36 και αφεντες τον οχλονπαραλαμβανουσιν αυτονως ην εν τωπλοιωκαι αλλα δε πλοιαρια ην μετ αυτου37 και γινεται λαιλαψ ανεμου μεγαλη τα δε κυματα επεβαλλεν εις τοπλοιον ωστε αυτο ηδη γεμιζεσθαι38 και ην αυτος επι τη πρυμνη επι το προσκεφαλαιον καθευδων καιδιεγειρουσιν αυτον και λεγουσιν αυτω διδασκαλε ου μελει σοι οτιαπολλυμεθα39 και διεγερθεις επετιμησεν τω ανεμω και ειπεν τη θαλασση σιωπαπεφιμωσο και εκοπασεν ο ανεμος και εγενετο γαληνη μεγαλη40 και ειπεν αυτοις τι δειλοι εστε ουτως πως ουκ εχετε πιστιν41 και εφοβηθησαν φοβον μεγαν και ελεγον προς αλληλους τις αραουτος εστιν οτι και ο ανεμος και η θαλασσα υπακουουσιν αυτω

5:1—5:18 Μαρκον 75

5 και ηλθον εις το περαν της θαλασσης εις την χωραν τωνγαδαρηνων

2 και εξελθοντι αυτω εκ του πλοιου ευθεως απηντησεν αυτω εκ τωνμνημειων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω3 ος την κατοικησιν ειχεν εν τοις μνημειοις και ουτε αλυσεσιν ουδειςηδυνατο αυτον δησαι4 δια το αυτον πολλακις πεδαις και αλυσεσιν δεδεσθαι καιδιεσπασθαι υπ αυτου τας αλυσεις και τας πεδας συντετριφθαι καιουδεις αυτον ισχυεν δαμασαι5 και διαπαντος νυκτος και ημερας εν τοις ορεσιν και εν τοις μνημασινην κραζων και κατακοπτων εαυτον λιθοις6 ιδων δε τον ιησουν απο μακροθεν εδραμεν και προσεκυνησεν αυτω7 και κραξας φωνη μεγαλη ειπεν τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεουτου υψιστου ορκιζω σε τον θεον μη με βασανισης8 ελεγεν γαρ αυτω εξελθε το πνευμα το ακαθαρτον εκ του ανθρωπου9 και επηρωτα αυτον τι σοι ονομα και απεκριθη λεγων λεγεων ονομαμοι οτι πολλοι εσμεν10 και παρεκαλει αυτον πολλα ινα μη αυτους αποστειλη εξω τηςχωρας11 ην δε εκει προς τα ορη αγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη12 και παρεκαλεσαν αυτον παντες οι δαιμονες λεγοντες πεμψον ημαςεις τους χοιρους ινα εις αυτους εισελθωμεν13 και επετρεψεν αυτοις ευθεως ο ιησους και εξελθοντα τα πνευματατα ακαθαρτα εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα τουκρημνου εις την θαλασσαν ησαν δε ως δισχιλιοι και επνιγοντο εν τηθαλασση14 οι δε βοσκοντες τους χοιρους εφυγον και ανηγγειλαν εις την πολινκαι εις τους αγρους και εξηλθον ιδειν τι εστιν το γεγονος15 και ερχονται προς τον ιησουν και θεωρουσιν τον δαιμονιζομενονκαθημενον και ιματισμενον και σωφρονουντα τον εσχηκοτα τονλεγεωνα και εφοβηθησαν16 και διηγησαντο αυτοις οι ιδοντες πως εγενετο τω δαιμονιζομενωκαι περι των χοιρων17 και ηρξαντο παρακαλειν αυτον απελθειν απο των οριων αυτων18 και εμβαντος αυτου εις το πλοιον παρεκαλει αυτον ο δαιμονισθειςινα η μετ αυτου

76 Μαρκον 5:19—5:36

19 ο δε ιησους ουκ αφηκεν αυτον αλλα λεγει αυτω υπαγε εις τον οικονσου προς τους σους και αναγγειλον αυτοις οσα σοι ο κυριος εποιησενκαι ηλεησεν σε20 και απηλθεν και ηρξατο κηρυσσειν εν τη δεκαπολει οσα εποιησεναυτω ο ιησους και παντες εθαυμαζον21 και διαπερασαντος του ιησου εν τω πλοιω παλιν εις το περανσυνηχθη οχλος πολυς επ αυτον και ην παρα την θαλασσαν22 και ιδου ερχεται εις των αρχισυναγωγων ονοματι ιαειρος και ιδωναυτον πιπτει προς τους ποδας αυτου23 και παρεκαλει αυτον πολλα λεγων οτι το θυγατριον μου εσχατωςεχει ινα ελθων επιθης αυτη τας χειρας οπως σωθη και ζησεται24 και απηλθεν μετ αυτου και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς καισυνεθλιβον αυτον25 και γυνη τις ουσα εν ρυσει αιματος ετη δωδεκα26 και πολλα παθουσα υπο πολλων ιατρων και δαπανησασα ταπαρ εαυτης παντα και μηδεν ωφεληθεισα αλλα μαλλον εις το χειρονελθουσα27 ακουσασα περι του ιησου ελθουσα εν τω οχλω οπισθεν ηψατο τουιματιου αυτου28 ελεγεν γαρ οτι καν των ιματιων αυτου αψωμαι σωθησομαι29 και ευθεως εξηρανθη η πηγη του αιματος αυτης και εγνω τωσωματι οτι ιαται απο της μαστιγος30 και ευθεως ο ιησους επιγνους εν εαυτω την εξ αυτου δυναμινεξελθουσαν επιστραφεις εν τω οχλω ελεγεν τις μου ηψατο των ιματιων31 και ελεγον αυτω οι μαθηται αυτου βλεπεις τον οχλον συνθλιβοντασε και λεγεις τις μου ηψατο32 και περιεβλεπετο ιδειν την τουτο ποιησασαν33 η δε γυνη φοβηθεισα και τρεμουσα ειδυια ο γεγονεν επ αυτη ηλθενκαι προσεπεσεν αυτω και ειπεν αυτω πασαν την αληθειαν34 ο δε ειπεν αυτη θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε υπαγε εις ειρηνηνκαι ισθι υγιης απο της μαστιγος σου35 ετι αυτου λαλουντος ερχονται απο του αρχισυναγωγου λεγοντεςοτι η θυγατηρ σου απεθανεν τι ετι σκυλλεις τον διδασκαλον36 ο δε ιησους ευθεως ακουσας τον λογον λαλουμενον λεγει τωαρχισυναγωγω μη φοβου μονον πιστευε

5:37—6:9 Μαρκον 77

37 και ουκ αφηκεν ουδενα αυτω συνακολουθησαι ει μη πετρον καιιακωβον και ιωαννην τον αδελφον ιακωβου38 και ερχεται εις τον οικον του αρχισυναγωγου και θεωρει θορυβονVAR2: και κλαιοντας και αλαλαζοντας πολλα39 και εισελθων λεγει αυτοις τι θορυβεισθε και κλαιετε το παιδιονουκ απεθανεν αλλα καθευδει40 και κατεγελων αυτου ο δε εκβαλων απαντας παραλαμβανειτον πατερα του παιδιου και την μητερα και τους μετ αυτου καιεισπορευεται οπου ην το παιδιον ανακειμενον41 και κρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αυτη ταλιθα κουμι οεστιν μεθερμηνευομενον το κορασιον σοι λεγω εγειραι42 και ευθεως ανεστη το κορασιον και περιεπατει ην γαρ ετωνδωδεκα και εξεστησαν εκστασει μεγαλη43 και διεστειλατο αυτοις πολλα ινα μηδεις γνω τουτο και ειπενδοθηναι αυτη φαγειν

6 και εξηλθεν εκειθεν και ηλθεν εις την πατριδα αυτου καιακολουθουσιν αυτω οι μαθηται αυτου

2 και γενομενου σαββατου ηρξατο εν τη συναγωγη διδασκειν καιπολλοι ακουοντες εξεπλησσοντο λεγοντες ποθεν τουτω ταυτα και τις ησοφια η δοθεισα αυτω οτι και δυναμεις τοιαυται δια των χειρων αυτουγινονται3 ουχ ουτος εστιν ο τεκτων ο υιος μαριας αδελφος δε ιακωβου καιιωση και ιουδα και σιμωνος και ουκ εισιν αι αδελφαι αυτου ωδε προςημας και εσκανδαλιζοντο εν αυτω4 ελεγεν δε αυτοις ο ιησους οτι ουκ εστιν προφητης ατιμος ει μη εν τηπατριδι αυτου και εν τοις συγγενεσιν και εν τη οικια αυτου5 και ουκ ηδυνατο εκει ουδεμιαν δυναμιν ποιησαι ει μη ολιγοιςαρρωστοις επιθεις τας χειρας εθεραπευσεν6 και εθαυμαζεν δια την απιστιαν αυτων και περιηγεν τας κωμαςκυκλω διδασκων7 και προσκαλειται τους δωδεκα και ηρξατο αυτους αποστελλειν δυοδυο και εδιδου αυτοις εξουσιαν των πνευματων των ακαθαρτων8 και παρηγγειλεν αυτοις ινα μηδεν αιρωσιν εις οδον ει μη ραβδονμονον μη πηραν μη αρτον μη εις την ζωνην χαλκον9 αλλ υποδεδεμενους σανδαλια και μη VAR1: ενδυσησθε VAR2:ενδυσασθαι δυο χιτωνας

78 Μαρκον 6:10—6:24

10 και ελεγεν αυτοις οπου εαν εισελθητε εις οικιαν εκει μενετε εως ανεξελθητε εκειθεν11 και οσοι αν μη δεξωνται υμας μηδε ακουσωσιν υμωνεκπορευομενοι εκειθεν εκτιναξατε τον χουν τον υποκατω των ποδωνυμων εις μαρτυριον αυτοις αμην λεγω υμιν ανεκτοτερον εσται σοδομοιςη γομορροις εν ημερα κρισεως η τη πολει εκεινη12 και εξελθοντες εκηρυσσον ινα μετανοησωσιν13 και δαιμονια πολλα εξεβαλλον και ηλειφον ελαιω πολλουςαρρωστους και εθεραπευον14 και ηκουσεν ο βασιλευς ηρωδης φανερον γαρ εγενετο το ονομααυτου και ελεγεν οτι ιωαννης ο βαπτιζων εκ νεκρων ηγερθη και διατουτο ενεργουσιν αι δυναμεις εν αυτω15 αλλοι ελεγον οτι ηλιας εστιν αλλοι δε ελεγον οτι προφητης εστινη ως εις των προφητων16 ακουσας δε ο ηρωδης ειπεν οτι ον εγω απεκεφαλισα ιωαννηνουτος εστιν αυτος ηγερθη εκ νεκρων17 αυτος γαρ ο ηρωδης αποστειλας εκρατησεν τον ιωαννην καιεδησεν αυτον εν τη φυλακη δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου τουαδελφου αυτου οτι αυτην εγαμησεν18 ελεγεν γαρ ο ιωαννης τω ηρωδη οτι ουκ εξεστιν σοι εχειν τηνγυναικα του αδελφου σου19 η δε ηρωδιας ενειχεν αυτω και ηθελεν αυτον αποκτειναι και ουκηδυνατο20 ο γαρ ηρωδης εφοβειτο τον ιωαννην ειδως αυτον ανδρα δικαιονκαι αγιον και συνετηρει αυτον και ακουσας αυτου πολλα εποιει καιηδεως αυτου ηκουεν21 και γενομενης ημερας ευκαιρου οτε ηρωδης τοις γενεσιοις αυτουδειπνον εποιει τοις μεγιστασιν αυτου και τοις χιλιαρχοις και τοιςπρωτοις της γαλιλαιας22 και εισελθουσης της θυγατρος αυτης της ηρωδιαδος καιορχησαμενης και αρεσασης τω ηρωδη και τοις συνανακειμενοιςειπεν ο βασιλευς τω κορασιω αιτησον με ο εαν θελης και δωσω σοι23 και ωμοσεν αυτη οτι ο εαν με αιτησης δωσω σοι εως ημισους τηςβασιλειας μου24 η δε εξελθουσα ειπεν τη μητρι αυτης τι αιτησομαι η δε ειπεν τηνκεφαλην ιωαννου του βαπτιστου

6:25—6:40 Μαρκον 79

25 και εισελθουσα ευθεως μετα σπουδης προς τον βασιλεα ητησατολεγουσα θελω ινα μοι δως εξαυτης επι πινακι την κεφαλην ιωαννουτου βαπτιστου26 και περιλυπος γενομενος ο βασιλευς δια τους ορκους και τουςσυνανακειμενους ουκ ηθελησεν αυτην αθετησαι27 και ευθεως αποστειλας ο βασιλευς σπεκουλατωρα επεταξενενεχθηναι την κεφαλην αυτου28 ο δε απελθων απεκεφαλισεν αυτον εν τη φυλακη και ηνεγκεντην κεφαλην αυτου επι πινακι και εδωκεν αυτην τω κορασιω και τοκορασιον εδωκεν αυτην τη μητρι αυτης29 και ακουσαντες οι μαθηται αυτου ηλθον και ηραν το πτωμα αυτουκαι εθηκαν αυτο εν VAR1: τω μνημειω30 και συναγονται οι αποστολοι προς τον ιησουν και απηγγειλαναυτω παντα και οσα εποιησαν και οσα εδιδαξαν31 και ειπεν αυτοις δευτε υμεις αυτοι κατ ιδιαν εις ερημον τοπον καιαναπαυεσθε ολιγον ησαν γαρ οι ερχομενοι και οι υπαγοντες πολλοικαι ουδε φαγειν ηυκαιρουν32 και απηλθον εις ερημον τοπον τω πλοιω κατ ιδιαν33 και ειδον αυτους υπαγοντας οι οχλοι και επεγνωσαν αυτονπολλοι και πεζη απο πασων των πολεων συνεδραμον εκει καιπροηλθον αυτους και συνηλθον προς αυτον34 και εξελθων ειδεν ο ιησους πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επαυτοις οτι ησαν ως προβατα μη εχοντα ποιμενα και ηρξατο διδασκειναυτους πολλα35 και ηδη ωρας πολλης γενομενης προσελθοντες αυτω οι μαθηταιαυτου λεγουσιν οτι ερημος εστιν ο τοπος και ηδη ωρα πολλη36 απολυσον αυτους ινα απελθοντες εις τους κυκλω αγρους καικωμας αγορασωσιν εαυτοις αρτους τι γαρ φαγωσιν ουκ εχουσιν37 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δοτε αυτοις υμεις φαγειν καιλεγουσιν αυτω απελθοντες αγορασωμεν διακοσιων δηναριων αρτουςκαι δωμεν αυτοις φαγειν38 ο δε λεγει αυτοις ποσους αρτους εχετε υπαγετε και ιδετε καιγνοντες λεγουσιν πεντε και δυο ιχθυας39 και επεταξεν αυτοις ανακλιναι παντας συμποσια συμποσια επιτω χλωρω χορτω40 και ανεπεσον πρασιαι πρασιαι ανα εκατον και ανα πεντηκοντα

80 Μαρκον 6:41—6:56

41 και λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας ειςτον ουρανον ευλογησεν και κατεκλασεν τους αρτους και εδιδου τοιςμαθηταις αυτου ινα παραθωσιν αυτοις και τους δυο ιχθυας εμερισενπασιν42 και εφαγον παντες και εχορτασθησαν43 και ηραν κλασματων δωδεκα κοφινους πληρεις και απο τωνιχθυων44 και ησαν οι φαγοντες τους αρτους ωσει πεντακισχιλιοι ανδρες45 και ευθεως ηναγκασεν τους μαθητας αυτου εμβηναι εις το πλοιονκαι προαγειν εις το περαν προς VAR1: βηθσαιδαν VAR2: βηθσαιδαεως αυτος απολυση τον οχλον46 και αποταξαμενος αυτοις απηλθεν εις το ορος προσευξασθαι47 και οψιας γενομενης ην το πλοιον εν μεσω της θαλασσης και αυτοςμονος επι της γης48 και ειδεν αυτους βασανιζομενους εν τω ελαυνειν ην γαρ ο ανεμοςεναντιος αυτοις και περι τεταρτην φυλακην της νυκτος ερχεται προςαυτους περιπατων επι της θαλασσης και ηθελεν παρελθειν αυτους49 οι δε ιδοντες αυτον περιπατουντα επι της θαλασσης εδοξανφαντασμα ειναι και ανεκραξαν50 παντες γαρ αυτον ειδον και εταραχθησαν και ευθεως ελαλησεν μεταυτων και λεγει αυτοις θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε51 και ανεβη προς αυτους εις το πλοιον και εκοπασεν ο ανεμος καιλιαν εκ περισσου εν εαυτοις εξισταντο και εθαυμαζον52 ου γαρ συνηκαν επι τοις αρτοις ην γαρ η καρδια αυτωνπεπωρωμενη53 και διαπερασαντες ηλθον επι την γην VAR1: γενησαρετ VAR2:γεννησαρετ και προσωρμισθησαν54 και εξελθοντων αυτων εκ του πλοιου ευθεως επιγνοντες αυτον55 περιδραμοντες ολην την περιχωρον εκεινην ηρξαντο επι τοιςκραββατοις τους κακως εχοντας περιφερειν οπου ηκουον οτι εκει εστιν56 και οπου αν εισεπορευετο εις κωμας η πολεις η αγρους εν ταιςαγοραις ετιθουν τους ασθενουντας και παρεκαλουν αυτον ινα καν τουκρασπεδου του ιματιου αυτου αψωνται και οσοι αν ηπτοντο αυτουεσωζοντο

7:1—7:16 Μαρκον 81

7 και συναγονται προς αυτον οι φαρισαιοι και τινες τωνγραμματεων ελθοντες απο ιεροσολυμων

2 και ιδοντες τινας των μαθητων αυτου κοιναις χερσιν τουτ εστινανιπτοις εσθιοντας αρτους εμεμψαντο3 οι γαρ φαρισαιοι και παντες οι ιουδαιοι εαν μη πυγμη νιψωνται ταςχειρας ουκ εσθιουσιν κρατουντες την παραδοσιν των πρεσβυτερων4 και απο αγορας εαν μη βαπτισωνται ουκ εσθιουσιν και αλλαπολλα εστιν α παρελαβον κρατειν βαπτισμους ποτηριων και ξεστωνκαι χαλκιων και κλινων5 επειτα επερωτωσιν αυτον οι φαρισαιοι και οι γραμματεις δια τι οιμαθηται σου ου περιπατουσιν κατα την παραδοσιν των πρεσβυτερωναλλα ανιπτοις χερσιν εσθιουσιν τον αρτον6 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις οτι καλως προεφητευσεν ησαιας περιυμων των υποκριτων ως γεγραπται ουτος ο λαος τοις χειλεσιν με τιμαη δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου7 ματην δε σεβονται με διδασκοντες διδασκαλιας ενταλματαανθρωπων8 αφεντες γαρ την εντολην του θεου κρατειτε την παραδοσιν τωνανθρωπων βαπτισμους ξεστων και ποτηριων και αλλα παρομοιατοιαυτα πολλα ποιειτε9 και ελεγεν αυτοις καλως αθετειτε την εντολην του θεου ινα τηνπαραδοσιν υμων τηρησητε10 μωσης γαρ ειπεν τιμα τον πατερα σου και την μητερα σου και οκακολογων πατερα η μητερα θανατω τελευτατω11 υμεις δε λεγετε εαν ειπη ανθρωπος τω πατρι η τη μητρι κορβαν οεστιν δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθης12 και ουκετι αφιετε αυτον ουδεν ποιησαι τω πατρι αυτου η τη μητριαυτου13 ακυρουντες τον λογον του θεου τη παραδοσει υμων η παρεδωκατεκαι παρομοια τοιαυτα πολλα ποιειτε14 και προσκαλεσαμενος παντα τον οχλον ελεγεν αυτοις ακουετε μουπαντες και συνιετε15 ουδεν εστιν εξωθεν του ανθρωπου εισπορευομενον εις αυτον οδυναται αυτον κοινωσαι αλλα τα εκπορευομενα απ αυτου εκεινα εστιντα κοινουντα τον ανθρωπον16 ει τις εχει ωτα ακουειν ακουετω

82 Μαρκον 7:17—7:33

17 και οτε εισηλθεν εις οικον απο του οχλου επηρωτων αυτον οιμαθηται αυτου περι της παραβολης18 και λεγει αυτοις ουτως και υμεις ασυνετοι εστε ου νοειτε οτι παν τοεξωθεν εισπορευομενον εις τον ανθρωπον ου δυναται αυτον κοινωσαι19 οτι ουκ εισπορευεται αυτου εις την καρδιαν αλλ εις την κοιλιαν καιεις τον αφεδρωνα εκπορευεται καθαριζον παντα τα βρωματα20 ελεγεν δε οτι το εκ του ανθρωπου εκπορευομενον εκεινο κοινοι τονανθρωπον21 εσωθεν γαρ εκ της καρδιας των ανθρωπων οι διαλογισμοι οικακοι εκπορευονται μοιχειαι πορνειαι φονοι22 κλοπαι πλεονεξιαι πονηριαι δολος ασελγεια οφθαλμος πονηροςβλασφημια υπερηφανια αφροσυνη23 παντα ταυτα τα πονηρα εσωθεν εκπορευεται και κοινοι τονανθρωπον24 και εκειθεν αναστας απηλθεν εις τα μεθορια τυρου και σιδωνοςκαι εισελθων εις την οικιαν ουδενα ηθελεν γνωναι και ουκ ηδυνηθηλαθειν25 ακουσασα γαρ γυνη περι αυτου ης ειχεν το θυγατριον αυτηςπνευμα ακαθαρτον ελθουσα προσεπεσεν προς τους ποδας αυτου26 ην δε η γυνη ελληνις συροφοινισσα τω γενει και ηρωτα αυτον ινατο δαιμονιον εκβαλλη εκ της θυγατρος αυτης27 ο δε ιησους ειπεν αυτη αφες πρωτον χορτασθηναι τα τεκνα ου γαρκαλον εστιν λαβειν τον αρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις28 η δε απεκριθη και λεγει αυτω ναι κυριε και γαρ τα κυναριαυποκατω της τραπεζης εσθιει απο των ψιχιων των παιδιων29 και ειπεν αυτη δια τουτον τον λογον υπαγε εξεληλυθεν τοδαιμονιον εκ της θυγατρος σου30 και απελθουσα εις τον οικον αυτης ευρεν το δαιμονιον εξεληλυθοςκαι την θυγατερα βεβλημενην επι της κλινης31 και παλιν εξελθων εκ των οριων τυρου και σιδωνος ηλθεν προςτην θαλασσαν της γαλιλαιας ανα μεσον των οριων δεκαπολεως32 και φερουσιν αυτω κωφον μογιλαλον και παρακαλουσιν αυτονινα επιθη αυτω την χειρα33 και απολαβομενος αυτον απο του οχλου κατ ιδιαν εβαλεν τουςδακτυλους αυτου εις τα ωτα αυτου και πτυσας ηψατο της γλωσσηςαυτου

7:34—8:15 Μαρκον 83

34 και αναβλεψας εις τον ουρανον εστεναξεν και λεγει αυτω εφφαθαο εστιν διανοιχθητι35 και ευθεως διηνοιχθησαν αυτου αι ακοαι και ελυθη ο δεσμος τηςγλωσσης αυτου και ελαλει ορθως36 και διεστειλατο αυτοις ινα μηδενι ειπωσιν οσον δε αυτος αυτοιςδιεστελλετο μαλλον περισσοτερον εκηρυσσον37 και υπερπερισσως εξεπλησσοντο λεγοντες καλως πανταπεποιηκεν και τους κωφους ποιει ακουειν και τους αλαλους λαλειν

8 εν εκειναις ταις ημεραις παμπολλου οχλου οντος και μη εχοντωντι φαγωσιν προσκαλεσαμενος ο ιησους τους μαθητας αυτου λεγει

αυτοις2 σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον οτι ηδη ημερας τρεις προσμενουσινμοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν3 και εαν απολυσω αυτους νηστεις εις οικον αυτων εκλυθησονται εντη οδω τινες γαρ αυτων μακροθεν ηκασιν4 και απεκριθησαν αυτω οι μαθηται αυτου ποθεν τουτους δυνησεταιτις ωδε χορτασαι αρτων επ ερημιας5 και επηρωτα αυτους ποσους εχετε αρτους οι δε ειπον επτα6 και παρηγγειλεν τω οχλω αναπεσειν επι της γης και λαβων τουςεπτα αρτους ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις αυτου ιναπαραθωσιν και παρεθηκαν τω οχλω7 και ειχον ιχθυδια ολιγα και ευλογησας ειπεν παραθειναι και αυτα8 εφαγον δε και εχορτασθησαν και ηραν περισσευματα κλασματωνεπτα σπυριδας9 ησαν δε οι φαγοντες ως τετρακισχιλιοι και απελυσεν αυτους10 και ευθεως εμβας εις το πλοιον μετα των μαθητων αυτου ηλθεν ειςτα μερη δαλμανουθα11 και εξηλθον οι φαρισαιοι και ηρξαντο συζητειν αυτω ζητουντεςπαρ αυτου σημειον απο του ουρανου πειραζοντες αυτον12 και αναστεναξας τω πνευματι αυτου λεγει τι η γενεα αυτη σημειονεπιζητει αμην λεγω υμιν ει δοθησεται τη γενεα ταυτη σημειον13 και αφεις αυτους εμβας παλιν εις το πλοιον απηλθεν εις το περαν14 και επελαθοντο VAR2: οι μαθηται λαβειν αρτους και ει μη ενααρτον ουκ ειχον μεθ εαυτων εν τω πλοιω15 και διεστελλετο αυτοις λεγων ορατε βλεπετε απο της ζυμης τωνφαρισαιων και της ζυμης ηρωδου

84 Μαρκον 8:16—8:32

16 και διελογιζοντο προς αλληλους λεγοντες οτι αρτους ουκ εχομεν17 και γνους ο ιησους λεγει αυτοις τι διαλογιζεσθε οτι αρτους ουκεχετε ουπω νοειτε ουδε συνιετε ετι πεπωρωμενην εχετε την καρδιανυμων18 οφθαλμους εχοντες ου βλεπετε και ωτα εχοντες ουκ ακουετε και ουμνημονευετε19 οτε τους πεντε αρτους εκλασα εις τους πεντακισχιλιους ποσουςκοφινους πληρεις κλασματων ηρατε λεγουσιν αυτω δωδεκα20 οτε δε τους επτα εις τους τετρακισχιλιους ποσων σπυριδωνπληρωματα κλασματων ηρατε οι δε ειπον επτα21 και ελεγεν αυτοις πως ου συνιετε22 και ερχεται εις VAR1: βηθσαιδαν VAR2: βηθσαιδα και φερουσιναυτω τυφλον και παρακαλουσιν αυτον ινα αυτου αψηται23 και επιλαβομενος της χειρος του τυφλου εξηγαγεν αυτον εξωτης κωμης και πτυσας εις τα ομματα αυτου επιθεις τας χειρας αυτωεπηρωτα αυτον ει τι βλεπει24 και αναβλεψας ελεγεν βλεπω τους ανθρωπους VAR1: οτι ωςδενδρα VAR1: ορω περιπατουντας25 ειτα παλιν επεθηκεν τας χειρας επι τους οφθαλμους αυτου καιεποιησεν αυτον αναβλεψαι και αποκατεσταθη και ενεβλεψεν τηλαυγωςαπαντας26 και απεστειλεν αυτον εις τον οικον αυτου λεγων μηδε εις τηνκωμην εισελθης μηδε ειπης τινι εν τη κωμη27 και εξηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τας κωμαςκαισαρειας της φιλιππου και εν τη οδω επηρωτα τους μαθητας αυτουλεγων αυτοις τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι28 οι δε απεκριθησαν ιωαννην τον βαπτιστην και αλλοι ηλιαν αλλοιδε ενα των προφητων29 και αυτος λεγει αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι αποκριθεις δεο πετρος λεγει αυτω συ ει ο χριστος30 και επετιμησεν αυτοις ινα μηδενι λεγωσιν περι αυτου31 και ηρξατο διδασκειν αυτους οτι δει τον υιον του ανθρωπουπολλαπαθειν και αποδοκιμασθηναι απο των πρεσβυτερων και αρχιερεωνκαι γραμματεων και αποκτανθηναι και μετα τρεις ημερας αναστηναι32 και παρρησια τον λογον ελαλει και προσλαβομενος αυτον οπετρος ηρξατο επιτιμαν αυτω

8:33—9:9 Μαρκον 85

33 ο δε επιστραφεις και ιδων τους μαθητας αυτου επετιμησεν τωπετρω λεγων υπαγε οπισω μου σατανα οτι ου φρονεις τα του θεουαλλα τα των ανθρωπων34 και προσκαλεσαμενος τον οχλον συν τοις μαθηταις αυτου ειπεναυτοις οστις θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατωτον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι35 ος γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αναπολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου και του ευαγγελιου ουτος σωσειαυτην36 τι γαρ ωφελησει ανθρωπον εαν κερδηση τον κοσμον ολον καιζημιωθη την ψυχην αυτου37 η τι δωσει ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου38 ος γαρ αν επαισχυνθη με και τους εμους λογους εν τη γενεα ταυτητη μοιχαλιδι και αμαρτωλω και ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεταιαυτον οταν ελθη εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελων τωναγιων

9 και ελεγεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι εισιν τινες των ωδεεστηκοτων οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν την

βασιλειαν του θεου εληλυθυιαν εν δυναμει2 και μεθ ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησους τον πετρον και τονιακωβον και τον ιωαννην και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατιδιαν μονους και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων3 και τα ιματια αυτου εγενετο στιλβοντα λευκα λιαν ως χιων οιαγναφευς επι της γης ου δυναται λευκαναι4 και ωφθη αυτοις ηλιας συν μωσει και ησαν συλλαλουντες τω ιησου5 και αποκριθεις ο πετρος λεγει τω ιησου ραββι καλον εστιν ημαςωδε ειναι και ποιησωμεν σκηνας τρεις σοι μιαν και μωσει μιαν καιηλια μιαν6 ου γαρ ηδει τι λαληση ησαν γαρ εκφοβοι7 και εγενετο νεφελη επισκιαζουσα αυτοις και ηλθεν φωνη εκ τηςνεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος αυτου ακουετε8 και εξαπινα περιβλεψαμενοι ουκετι ουδενα ειδον αλλα τον ιησουνμονον μεθ εαυτων9 καταβαινοντων δε αυτων απο του ορους διεστειλατο αυτοις ιναμηδενι διηγησωνται α ειδον ει μη οταν ο υιος του ανθρωπου εκ νεκρωναναστη

86 Μαρκον 9:10—9:26

10 και τον λογον εκρατησαν προς εαυτους συζητουντες τι εστιν το εκνεκρων αναστηναι11 και επηρωτων αυτον λεγοντες οτι λεγουσιν οι γραμματεις οτιηλιαν δει ελθειν πρωτον12 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ηλιας μεν ελθων πρωτον αποκαθισταπαντα και πως γεγραπται επι τον υιον του ανθρωπου ινα πολλα παθηκαι εξουδενωθη13 αλλα λεγω υμιν οτι και ηλιας εληλυθεν και εποιησαν αυτω οσαηθελησαν καθως γεγραπται επ αυτον14 και ελθων προς τους μαθητας ειδεν οχλον πολυν περι αυτους καιγραμματεις συζητουντας αυτοις15 και ευθεως πας ο οχλος ιδων αυτον εξεθαμβηθη καιπροστρεχοντες ησπαζοντο αυτον16 και επηρωτησεν τους γραμματεις τι συζητειτε προς αυτους17 και αποκριθεις εις εκ του οχλου ειπεν διδασκαλε ηνεγκα τον υιονμου προς σε εχοντα πνευμα αλαλον18 και οπου αν αυτον καταλαβη ρησσει αυτον και αφριζει και τριζειτους οδοντας αυτου και ξηραινεται και ειπον τοις μαθηταις σου ινααυτο εκβαλωσιν και ουκ ισχυσαν19 ο δε αποκριθεις αυτω λεγει ω γενεα απιστος εως ποτε προς υμαςεσομαι εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε αυτον προς με20 και ηνεγκαν αυτον προς αυτον και ιδων αυτον ευθεως το πνευμαεσπαραξεν αυτον και πεσων επι της γης εκυλιετο αφριζων21 και επηρωτησεν τον πατερα αυτου ποσος χρονος εστιν ως τουτογεγονεν αυτω ο δε ειπεν παιδιοθεν22 και πολλακις αυτον και εις πυρ εβαλεν και εις υδατα ινα απολεσηαυτον αλλ ει τι δυνασαι βοηθησον ημιν σπλαγχνισθεις εφ ημας23 ο δε ιησους ειπεν αυτω το ει δυνασαι πιστευσαι παντα δυνατα τωπιστευοντι24 και ευθεως κραξας ο πατηρ του παιδιου μετα δακρυων ελεγενπιστευω κυριε βοηθει μου τη απιστια25 ιδων δε ο ιησους οτι επισυντρεχει οχλος επετιμησεν τω πνευματιτω ακαθαρτω λεγων αυτω το πνευμα το αλαλον και κωφον εγω σοιεπιτασσω εξελθε εξ αυτου και μηκετι εισελθης εις αυτον26 και κραξαν και πολλα σπαραξαν αυτον εξηλθεν και εγενετο ωσεινεκρος ωστε πολλους λεγειν οτι απεθανεν

9:27—9:43 Μαρκον 87

27 ο δε ιησους κρατησας αυτον της χειρος ηγειρεν αυτον και ανεστη28 και εισελθοντα αυτον εις οικον οι μαθηται αυτου επηρωτων αυτονκατ ιδιαν οτι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο29 και ειπεν αυτοις τουτο το γενος εν ουδενι δυναται εξελθειν ει μη ενπροσευχη και νηστεια30 και εκειθεν εξελθοντες παρεπορευοντο δια της γαλιλαιας και ουκηθελεν ινα τις γνω31 εδιδασκεν γαρ τους μαθητας αυτου και ελεγεν αυτοις οτι ο υιοςτου ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας ανθρωπων και αποκτενουσιναυτον και αποκτανθεις τη τριτη ημερα αναστησεται32 οι δε ηγνοουν το ρημα και εφοβουντο αυτον επερωτησαι33 και ηλθεν εις καπερναουμ και εν τη οικια γενομενος επηρωτααυτους τι εν τη οδω προς εαυτους διελογιζεσθε34 οι δε εσιωπων προς αλληλους γαρ διελεχθησαν εν τη οδω τιςμειζων35 και καθισας εφωνησεν τους δωδεκα και λεγει αυτοις ει τις θελειπρωτος ειναι εσται παντων εσχατος και παντων διακονος36 και λαβων παιδιον εστησεν αυτο εν μεσω αυτων καιεναγκαλισαμενος αυτο ειπεν αυτοις37 ος εαν εν των τοιουτων παιδιων δεξηται επι τω ονοματι μου εμεδεχεται και ος εαν εμε δεξηται ουκ εμε δεχεται αλλα τον αποστειλανταμε38 απεκριθη δε αυτω ο ιωαννης λεγων διδασκαλε ειδομεν τινα VAR2:εν τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια ος ουκ ακολουθει ημιν καιεκωλυσαμεν αυτον οτι ουκ ακολουθει ημιν39 ο δε ιησους ειπεν μη κωλυετε αυτον ουδεις γαρ εστιν ος ποιησειδυναμιν επι τω ονοματι μου και δυνησεται ταχυ κακολογησαι με40 ος γαρ ουκ εστιν καθ VAR1: υμων υπερ υμων VAR2: ημων υπερημων εστιν41 ος γαρ αν ποτιση υμας ποτηριον υδατος εν τω ονοματι μου οτιχριστου εστε αμην λεγω υμιν ου μη απολεση τον μισθον αυτου42 και ος αν σκανδαλιση ενα των μικρων VAR2: τουτων τωνπιστευοντων εις εμε καλον εστιν αυτω μαλλον ει περικειται λιθοςμυλικος περι τον τραχηλον αυτου και βεβληται εις την θαλασσαν43 και εαν σκανδαλιζη σε η χειρ σου αποκοψον αυτην καλον σοι εστινκυλλον εις την ζωην εισελθειν η τας δυο χειρας εχοντα απελθειν εις την

88 Μαρκον 9:44—10:12

γεενναν εις το πυρ το ασβεστον44 οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται45 και εαν ο πους σου σκανδαλιζη σε αποκοψον αυτον καλον εστινσοι εισελθειν εις την ζωην χωλον η τους δυο ποδας εχοντα βληθηναιεις την γεενναν εις το πυρ το ασβεστον46 οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται47 και εαν ο οφθαλμος σου σκανδαλιζη σε εκβαλε αυτον καλονσοι εστιν μονοφθαλμον εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου η δυοοφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την γεενναν του πυρος48 οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται49 πας γαρ πυρι αλισθησεται και πασα θυσια αλι αλισθησεται50 καλον το αλας εαν δε το αλας αναλον γενηται εν τινι αυτο αρτυσετεεχετε εν εαυτοις αλας και ειρηνευετε εν αλληλοις

10 κακειθεν αναστας ερχεται εις τα ορια της ιουδαιας δια του περαντου ιορδανου και συμπορευονται παλιν οχλοι προς αυτον και

ως ειωθει παλιν εδιδασκεν αυτους2 και προσελθοντες οι φαρισαιοι επηρωτησαν αυτον ει εξεστιν ανδριγυναικα απολυσαι πειραζοντες αυτον3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις τι υμιν ενετειλατο μωσης4 οι δε ειπον μωσης επετρεψεν βιβλιον αποστασιου γραψαι καιαπολυσαι5 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις προς την σκληροκαρδιανυμων εγραψεν υμιν την εντολην ταυτην6 απο δε αρχης κτισεως αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους ο θεος7 ενεκεν τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα αυτου και τηνμητερα και προσκολληθησεται προς την γυναικα αυτου8 και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα μιασαρξ9 ο ουν ο θεος συνεζευξεν ανθρωπος μη χωριζετω10 και εν τη οικια παλιν οι μαθηται αυτου περι του αυτουεπηρωτησαν αυτον11 και λεγει αυτοις ος εαν απολυση την γυναικα αυτου και γαμησηαλλην μοιχαται επ αυτην12 και εαν γυνη απολυση τον ανδρα αυτης και γαμηθη αλλωμοιχαται

10:13—10:27 Μαρκον 89

13 και προσεφερον αυτω παιδια ινα αψηται αυτων οι δε μαθηταιεπετιμων τοις προσφερουσιν14 ιδων δε ο ιησους ηγανακτησεν και ειπεν αυτοις αφετε τα παιδιαερχεσθαι προς με και μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν ηβασιλεια του θεου15 αμην λεγω υμιν ος εαν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ωςπαιδιον ου μη εισελθη εις αυτην16 και εναγκαλισαμενος αυτα τιθεις τας χειρας επ αυτα ηυλογει αυτα17 και εκπορευομενου αυτου εις οδον προσδραμων εις καιγονυπετησας αυτον επηρωτα αυτον διδασκαλε αγαθε τι ποιησωινα ζωην αιωνιον κληρονομησω18 ο δε ιησους ειπεν αυτω τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη ειςο θεος19 τας εντολας οιδας μη μοιχευσης μη φονευσης μη κλεψης μηψευδομαρτυρησης μη αποστερησης τιμα τον πατερα σου και την μητερα20 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτω διδασκαλε ταυτα παντα εφυλαξαμηνεκ νεοτητος μου21 ο δε ιησους εμβλεψας αυτω ηγαπησεν αυτον και ειπεν αυτω ενσοι υστερει υπαγε οσα εχεις πωλησον και δος τοις πτωχοις και εξειςθησαυρον εν ουρανω και δευρο ακολουθει μοι αρας τον σταυρον22 ο δε στυγνασας επι τω λογω απηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχωνκτηματα πολλα23 και περιβλεψαμενος ο ιησους λεγει τοις μαθηταις αυτου πωςδυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις την βασιλειαν του θεουεισελευσονται24 οι δε μαθηται εθαμβουντο επι τοις λογοις αυτου ο δε ιησους παλιναποκριθεις λεγει αυτοις τεκνα πως δυσκολον εστιν τους πεποιθοταςεπι τοις χρημασιν εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν25 ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια της τρυμαλιας της ραφιδος VAR1:εισελθειν VAR2: διελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεουεισελθειν26 οι δε περισσως εξεπλησσοντο λεγοντες προς εαυτους και τιςδυναται σωθηναι27 εμβλεψας δε αυτοις ο ιησους λεγει παρα ανθρωποις αδυνατον αλλου παρα τω θεω παντα γαρ δυνατα εστιν παρα τω θεω

90 Μαρκον 10:28—10:42

28 και ηρξατο ο πετρος λεγειν αυτω ιδου ημεις αφηκαμεν παντα καιηκολουθησαμεν σοι29 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αμην λεγω υμιν ουδεις εστιν οςαφηκεν οικιαν η αδελφους η αδελφας η πατερα η μητερα η γυναικαη τεκνα η αγρους ενεκεν εμου και του ευαγγελιου30 εαν μη λαβη εκατονταπλασιονα νυν εν τω καιρω τουτω οικιας καιαδελφους και αδελφας και μητερας και τεκνα και αγρους μετα διωγμωνκαι εν τω αιωνι τω ερχομενω ζωην αιωνιον31 πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και οι εσχατοι πρωτοι32 ησαν δε εν τη οδω αναβαινοντες εις ιεροσολυμα και ην προαγωναυτους ο ιησους και εθαμβουντο και ακολουθουντες εφοβουντο καιπαραλαβων παλιν τους δωδεκα ηρξατο αυτοις λεγειν τα μελλοντααυτω συμβαινειν33 οτι ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος του ανθρωπουπαραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και τοις γραμματευσιν καικατακρινουσιν αυτον θανατω και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν34 και εμπαιξουσιν αυτω και μαστιγωσουσιν αυτον καιεμπτυσουσιν αυτω και αποκτενουσιν αυτον και τη τριτη ημερααναστησεται35 και προσπορευονται αυτω ιακωβος και ιωαννης οι υιοι ζεβεδαιουλεγοντες διδασκαλε θελομεν ινα ο εαν αιτησωμεν ποιησης ημιν36 ο δε ειπεν αυτοις τι θελετε ποιησαι με υμιν37 οι δε ειπον αυτω δος ημιν ινα εις εκ δεξιων σου και εις εξ ευωνυμωνσου καθισωμεν εν τη δοξη σου38 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειν τοποτηριον ο εγωπινω και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθηναι39 οι δε ειπον αυτω δυναμεθα ο δε ιησους ειπεν αυτοις το μενποτηριον ο εγω πινω πιεσθε και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαιβαπτισθησεσθε40 το δε καθισαι εκ δεξιων μου και εξ ευωνυμων μου ουκ εστιν εμονδουναι αλλ οις ητοιμασται41 και ακουσαντες οι δεκα ηρξαντο αγανακτειν περι ιακωβου καιιωαννου42 ο δε ιησους προσκαλεσαμενος αυτους λεγει αυτοις οιδατε οτι οιδοκουντες αρχειν των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοιαυτων κατεξουσιαζουσιν αυτων

10:43—11:8 Μαρκον 91

43 ουχ ουτως δε εσται εν υμιν αλλ ος εαν θελη γενεσθαι μεγας εν υμινεσται διακονος υμων44 και ος αν θελη υμων γενεσθαι πρωτος εσται παντων δουλος45 και γαρ ο υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλαδιακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων46 και ερχονται εις ιεριχω και εκπορευομενου αυτου απο ιεριχωκαι των μαθητων αυτου και οχλου ικανου υιος τιμαιου βαρτιμαιος οτυφλος εκαθητο παρα την οδον προσαιτων47 και ακουσας οτι ιησους ο ναζωραιος εστιν ηρξατο κραζειν καιλεγειν ο υιος δαβιδ ιησου ελεησον με48 και επετιμων αυτω πολλοι ινα σιωπηση ο δε πολλω μαλλονεκραζεν υιε δαβιδ ελεησον με49 και στας ο ιησους ειπεν αυτον φωνηθηναι και φωνουσιν τοντυφλον λεγοντες αυτω θαρσει εγειραι φωνει σε50 ο δε αποβαλων το ιματιον αυτου αναστας ηλθεν προς τον ιησουν51 και αποκριθεις λεγει αυτω ο ιησους τι θελεις ποιησω σοι ο δετυφλος ειπεν αυτω ραββονι ινα αναβλεψω52 ο δε ιησους ειπεν αυτω υπαγε η πιστις σου σεσωκεν σε και ευθεωςανεβλεψεν και ηκολουθει τω ιησου εν τη οδω

11 και οτε εγγιζουσιν εις ιερουσαλημ εις βηθφαγη και βηθανιανπρος το ορος των ελαιων αποστελλει δυο των μαθητων αυτου

2 και λεγει αυτοις υπαγετε εις την κωμην την κατεναντι υμων καιευθεως εισπορευομενοι εις αυτην ευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ονουδεις ανθρωπων κεκαθικεν λυσαντες αυτον αγαγετε3 και εαν τις υμιν ειπη τι ποιειτε τουτο ειπατε οτι ο κυριος αυτουχρειαν εχει και ευθεως αυτον αποστελει ωδε4 απηλθον δε και ευρον τον πωλον δεδεμενον προς την θυραν εξωεπι του αμφοδου και λυουσιν αυτον5 και τινες των εκει εστηκοτων ελεγον αυτοις τι ποιειτε λυοντες τονπωλον6 οι δε ειπον αυτοις καθως ενετειλατο ο ιησους και αφηκαν αυτους7 και ηγαγον τον πωλον προς τον ιησουν και επεβαλον αυτω ταιματια αυτων και εκαθισεν επ αυτω8 πολλοι δε τα ιματια αυτων εστρωσαν εις την οδον αλλοι δεστοιβαδας εκοπτον εκ των δενδρων και εστρωννυον εις την οδον

92 Μαρκον 11:9—11:25

9 και οι προαγοντες και οι ακολουθουντες εκραζον λεγοντες ωσανναευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου10 ευλογημενη η ερχομενη βασιλεια εν ονοματι κυριου του πατροςημων δαβιδ ωσαννα εν τοις υψιστοις11 και εισηλθεν εις ιεροσολυμα ο ιησους και εις το ιερον καιπεριβλεψαμενος παντα οψιας ηδη ουσης της ωρας εξηλθεν εις βηθανιανμετα των δωδεκα12 και τη επαυριον εξελθοντων αυτων απο βηθανιας επεινασεν13 και ιδων συκην μακροθεν εχουσαν φυλλα ηλθεν ει αρα ευρησει τιεν αυτη και ελθων επ αυτην ουδεν ευρεν ει μη φυλλα ου γαρ ην καιροςσυκων14 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτη μηκετι εκ σου εις τον αιωναμηδεις καρπον φαγοι και ηκουον οι μαθηται αυτου15 και ερχονται εις ιεροσολυμα και εισελθων ο ιησους εις το ιερονηρξατο εκβαλλειν τους πωλουντας και αγοραζοντας εν τω ιερω καιτας τραπεζας των κολλυβιστων και τας καθεδρας των πωλουντων ταςπεριστερας κατεστρεψεν16 και ουκ ηφιεν ινα τις διενεγκη σκευος δια του ιερου17 και εδιδασκεν λεγων αυτοις ου γεγραπται οτι ο οικος μου οικοςπροσευχης κληθησεται πασιν τοις εθνεσιν υμεις δε εποιησατε αυτονσπηλαιον ληστων18 και ηκουσαν οι γραμματεις και οι αρχιερεις και εζητουν πως αυτοναπολεσουσιν εφοβουντο γαρ αυτον οτι πας ο οχλος εξεπλησσετο επιτη διδαχη αυτου19 και οτε οψε εγενετο εξεπορευετο εξω της πολεως20 και πρωι παραπορευομενοι ειδον την συκην εξηραμμενην εκ ριζων21 και αναμνησθεις ο πετρος λεγει αυτω ραββι ιδε η συκη ηνκατηρασω εξηρανται22 και αποκριθεις ιησους λεγει αυτοις εχετε πιστιν θεου23 αμην γαρ λεγω υμιν οτι ος αν ειπη τω ορει τουτω αρθητι καιβληθητι εις την θαλασσαν και μη διακριθη εν τη καρδια αυτου αλλαπιστευση οτι α λεγει γινεται εσται αυτω ο εαν ειπη24 δια τουτο λεγω υμιν παντα οσα αν προσευχομενοι αιτεισθεπιστευετε οτι λαμβανετε και εσται υμιν25 και οταν στηκητε προσευχομενοι αφιετε ει τι εχετε κατα τινος ινακαι ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις αφη υμιν τα παραπτωματα υμων

11:26—12:9 Μαρκον 93

26 ει δε υμεις ουκ αφιετε ουδε ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις αφησειτα παραπτωματα υμων27 και ερχονται παλιν εις ιεροσολυμα και εν τω ιερω περιπατουντοςαυτου ερχονται προς αυτον οι αρχιερεις και οι γραμματεις και οιπρεσβυτεροι28 και λεγουσιν αυτω εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις και τις σοι τηνεξουσιαν ταυτην εδωκεν ινα ταυτα ποιης29 ο δε ιησους αποκριθεις ειπεν αυτοις επερωτησω υμας καγω εναλογον και αποκριθητε μοι και ερω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω30 το βαπτισμα ιωαννου εξ ουρανου ην η εξ ανθρωπων αποκριθητεμοι31 και ελογιζοντο προς εαυτους λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανουερει δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω32 αλλ εαν ειπωμεν εξ ανθρωπων εφοβουντο τον λαον απαντες γαρειχον τον ιωαννην οτι οντως προφητης ην33 και αποκριθεντες λεγουσιν τω ιησου ουκ οιδαμεν και ο ιησουςαποκριθεις λεγει αυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυταποιω

12 και ηρξατο αυτοις εν παραβολαις λεγειν αμπελωνα εφυτευσενανθρωπος και περιεθηκεν φραγμον και ωρυξεν υποληνιον και

ωκοδομησεν πυργον και εξεδοτο αυτον γεωργοις και απεδημησεν2 και απεστειλεν προς τους γεωργους τω καιρω δουλον ινα παρατων γεωργων λαβη απο του καρπου του αμπελωνος3 οι δε λαβοντες αυτον εδειραν και απεστειλαν κενον4 και παλιν απεστειλεν προς αυτους αλλον δουλον κακεινονλιθοβολησαντες εκεφαλαιωσαν και απεστειλαν ητιμωμενον5 και παλιν αλλον απεστειλεν κακεινον απεκτειναν και πολλουςαλλους τους μεν δεροντες τους δε αποκτεινοντες6 ετι ουν ενα υιον εχων αγαπητον αυτου απεστειλεν και αυτον προςαυτους εσχατον λεγων οτι εντραπησονται τον υιον μου7 εκεινοι δε οι γεωργοι ειπον προς εαυτους οτι ουτος εστιν οκληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτον και ημων εσται η κληρονομια8 και λαβοντες αυτον απεκτειναν και εξεβαλον εξω του αμπελωνος9 τι ουν ποιησει ο κυριος του αμπελωνος ελευσεται και απολεσει τουςγεωργους και δωσει τον αμπελωνα αλλοις

94 Μαρκον 12:10—12:26

10 ουδε την γραφην ταυτην ανεγνωτε λιθον ον απεδοκιμασαν οιοικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας11 παρα κυριου εγενετο αυτη και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοις ημων12 και εζητουν αυτον κρατησαι και εφοβηθησαν τον οχλον εγνωσανγαρ οτι προς αυτους την παραβολην ειπεν και αφεντες αυτον απηλθον13 και αποστελλουσιν προς αυτον τινας των φαρισαιων και τωνηρωδιανων ινα αυτον αγρευσωσιν λογω14 οι δε ελθοντες λεγουσιν αυτω διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει καιου μελει σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπωναλλ επ αληθειας την οδον του θεου διδασκεις εξεστιν κηνσον καισαριδουναι η ου15 δωμεν η μη δωμεν ο δε ειδως αυτων την υποκρισιν ειπεν αυτοις τιμε πειραζετε φερετε μοι δηναριον ινα ιδω16 οι δε ηνεγκαν και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφηοι δε ειπον αυτω καισαρος17 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις αποδοτε τα καισαροςκαισαρι και τα του θεου τω θεω και εθαυμασαν επ αυτω18 και ερχονται σαδδουκαιοι προς αυτον οιτινες λεγουσιν αναστασινμη ειναι και επηρωτησαν αυτον λεγοντες19 διδασκαλε μωσης εγραψεν ημιν οτι εαν τινος αδελφος αποθανηκαι καταλιπη γυναικα και τεκνα μη αφη ινα λαβη ο αδελφος αυτουτην γυναικα αυτου και εξαναστηση σπερμα τω αδελφω αυτου20 επτα VAR2: ουν αδελφοι ησαν και ο πρωτος ελαβεν γυναικα καιαποθνησκων ουκ αφηκεν σπερμα21 και ο δευτερος ελαβεν αυτην και απεθανεν και ουδε αυτος αφηκενσπερμα και ο τριτος ωσαυτως22 και ελαβον αυτην οι επτα και ουκ αφηκαν σπερμα εσχατη παντωναπεθανεν και η γυνη23 εν τη ουν αναστασει οταν αναστωσιν τινος αυτων εσται γυνη οιγαρ επτα εσχον αυτην γυναικα24 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ου δια τουτο πλανασθε μηειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου25 οταν γαρ εκ νεκρων αναστωσιν ουτε γαμουσιν ουτε γαμισκονταιαλλ εισιν ως αγγελοι οι εν τοις ουρανοις26 περι δε των νεκρων οτι εγειρονται ουκ ανεγνωτε εν τη βιβλωμωσεως επι της βατου ως ειπεν αυτω ο θεος λεγων εγω ο θεος αβρααμ

12:27—12:40 Μαρκον 95

και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ27 ουκ εστιν ο θεος νεκρων αλλα θεος ζωντων υμεις ουν πολυπλανασθε28 και προσελθων εις των γραμματεων ακουσας αυτων συζητουντωνειδως οτι καλως αυτοις απεκριθη επηρωτησεν αυτον ποια εστιν πρωτηπασων εντολη29 ο δε ιησους απεκριθη αυτω οτι πρωτη πασων των εντολων ακουεισραηλ κυριος ο θεος ημων κυριος εις εστιν30 και αγαπησεις κυριον τον θεον σου εξ ολης της καρδιας σου και εξολης της ψυχης σου και εξ ολης της διανοιας σου και εξ ολης της ισχυοςσου αυτη πρωτη εντολη31 και δευτερα ομοια αυτη αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτονμειζων τουτων αλλη εντολη ουκ εστιν32 και ειπεν αυτω ο γραμματευς καλως διδασκαλε επ αληθειας ειπαςοτι εις εστιν θεος και ουκ εστιν αλλος πλην αυτου33 και το αγαπαν αυτον εξ ολης της καρδιας και εξ ολης της συνεσεωςκαι εξ ολης της ψυχης και εξ ολης της ισχυος και το αγαπαν τονπλησιον ως εαυτον πλειον εστιν παντων των ολοκαυτωματων και τωνθυσιων34 και ο ιησους ιδων αυτον οτι νουνεχως απεκριθη ειπεν αυτω ουμακραν ει απο της βασιλειας του θεου και ουδεις ουκετι ετολμα αυτονεπερωτησαι35 και αποκριθεις ο ιησους ελεγεν διδασκων εν τω ιερω πωςλεγουσιν οι γραμματεις οτι ο χριστος υιος εστιν δαβιδ36 αυτος γαρ δαβιδ ειπεν εν τω πνευματι τω αγιω ειπεν ο κυριοςτω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σουυποποδιον των ποδων σου37 αυτος ουν δαβιδ λεγει αυτον κυριον και ποθεν υιος αυτου εστινκαι ο πολυς οχλος ηκουεν αυτου ηδεως38 και ελεγεν αυτοις εν τη διδαχη αυτου βλεπετε απο τωνγραμματεων των θελοντων εν στολαις περιπατειν και ασπασμους ενταις αγοραις39 και πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις και πρωτοκλισιας εντοις δειπνοις40 οι κατεσθιοντες τας οικιας των χηρων και προφασει μακραπροσευχομενοι ουτοι ληψονται περισσοτερον κριμα

96 Μαρκον 12:41—13:11

41 και καθισας ο ιησους κατεναντι του γαζοφυλακιου εθεωρει πωςο οχλος βαλλει χαλκον εις το γαζοφυλακιον και πολλοι πλουσιοιεβαλλον πολλα42 και ελθουσα μια χηρα πτωχη εβαλεν λεπτα δυο ο εστιν κοδραντης43 και προσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου λεγει αυτοις αμην λεγωυμιν οτι η χηρα αυτη η πτωχη πλειον παντων βεβληκεν των βαλοντωνεις το γαζοφυλακιον44 παντες γαρ εκ του περισσευοντος αυτοις εβαλον αυτη δε εκ τηςυστερησεως αυτης παντα οσα ειχεν εβαλεν ολον τον βιον αυτης

13 και εκπορευομενου αυτου εκ του ιερου λεγει αυτω εις τωνμαθητων αυτου διδασκαλε ιδε ποταποι λιθοι και ποταπαι

οικοδομαι2 και ο ιησους αποκριθεις ειπεν αυτω βλεπεις ταυτας τας μεγαλαςοικοδομας ου μη αφεθη λιθος επι λιθω ος ου μη καταλυθη3 και καθημενου αυτου εις το ορος των ελαιων κατεναντι του ιερουεπηρωτων αυτον κατ ιδιαν πετρος και ιακωβος και ιωαννης καιανδρεας4 ειπε ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελλη πανταταυτα συντελεισθαι5 ο δε ιησους αποκριθεις αυτοις ηρξατο λεγειν βλεπετε μη τις υμαςπλανηση6 πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες οτι εγω ειμικαι πολλους πλανησουσιν7 οταν δε ακουσητε πολεμους και ακοας πολεμων μη θροεισθε δειγαρ γενεσθαι αλλ ουπω το τελος8 εγερθησεται γαρ εθνος επι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν καιεσονται σεισμοι κατα τοπους και εσονται λιμοι και ταραχαι αρχαιωδινων ταυτα9 βλεπετε δε υμεις εαυτους παραδωσουσιν γαρ υμας εις συνεδριακαι εις συναγωγας δαρησεσθε και επι ηγεμονων και βασιλεων VAR1:σταθησεσθε VAR2: αχθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις10 και εις παντα τα εθνη δει πρωτον κηρυχθηναι το ευαγγελιον11 οταν δε αγαγωσιν υμας παραδιδοντες μη προμεριμνατε τιλαλησητε μηδε μελετατε αλλ ο εαν δοθη υμιν εν εκεινη τη ωρα τουτολαλειτε ου γαρ εστε υμεις οι λαλουντες αλλα το πνευμα το αγιον

13:12—13:28 Μαρκον 97

12 παραδωσει δε αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον καιεπαναστησονται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους13 και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δευπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται14 οταν δε ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως το ρηθεν υπο δανιηλ τουπροφητου VAR1: εστος VAR2: εστως οπου ου δει ο αναγινωσκωννοειτω τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη15 ο δε επι του δωματος μη καταβατω εις την οικιαν μηδε εισελθετωαραι τι εκ της οικιας αυτου16 και ο εις τον αγρον ων μη επιστρεψατω εις τα οπισω αραι τοιματιον αυτου17 ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναιςταις ημεραις18 προσευχεσθε δε ινα μη γενηται η φυγη υμων χειμωνος19 εσονται γαρ αι ημεραι εκειναι θλιψις οια ου γεγονεν τοιαυτη απαρχης κτισεως ης εκτισεν ο θεος εως του νυν και ου μη γενηται20 και ει μη κυριος εκολοβωσεν τας ημερας ουκ αν εσωθη πασα σαρξαλλα δια τους εκλεκτους ους εξελεξατο εκολοβωσεν τας ημερας21 και τοτε εαν τις υμιν ειπη ιδου ωδε ο χριστος η ιδου εκει μηπιστευσητε22 εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται καιδωσουσιν σημεια και τερατα προς το αποπλαναν ει δυνατον καιτους εκλεκτους23 υμεις δε βλεπετε ιδου προειρηκα υμιν παντα24 αλλ εν εκειναις ταις ημεραις μετα την θλιψιν εκεινην ο ηλιοςσκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης25 και οι αστερες του ουρανου εσονται εκπιπτοντες και αι δυναμειςαι εν τοις ουρανοις σαλευθησονται26 και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελαιςμετα δυναμεως πολλης και δοξης27 και τοτε αποστελει τους αγγελους αυτου και επισυναξει τουςεκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρου γης εως ακρουουρανου28 απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν αυτης ηδη ο κλαδοςαπαλος γενηται και εκφυη τα φυλλα γινωσκετε οτι εγγυς το θερος εστιν

98 Μαρκον 13:29—14:8

29 ουτως και υμεις οταν ταυτα ιδητε γινομενα γινωσκετε οτι εγγυςεστιν επι θυραις30 αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη μεχρις ου πανταταυτα γενηται31 ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μηπαρελθωσιν32 περι δε της ημερας εκεινης και της ωρας ουδεις οιδεν ουδε οιαγγελοι οι εν ουρανω ουδε ο υιος ει μη ο πατηρ33 βλεπετε αγρυπνειτε και προσευχεσθε ουκ οιδατε γαρ ποτε οκαιρος εστιν34 ως ανθρωπος αποδημος αφεις την οικιαν αυτου και δους τοιςδουλοις αυτου την εξουσιαν και εκαστω το εργον αυτου και τωθυρωρω ενετειλατο ινα γρηγορη35 γρηγορειτε ουν ουκ οιδατε γαρ ποτε ο κυριος της οικιας ερχεταιοψε η μεσονυκτιου η αλεκτοροφωνιας η πρωι36 μη ελθων εξαιφνης ευρη υμας καθευδοντας37 α δε υμιν λεγω πασιν λεγω γρηγορειτε

14 ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας και εζητουν οιαρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτον εν δολω κρατησαντες

αποκτεινωσιν2 ελεγον δε μη εν τη εορτη μηποτε θορυβος εσται του λαου3 και οντος αυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρουκατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδουπιστικης πολυτελους και συντριψασα το αλαβαστρον κατεχεεν αυτουκατα της κεφαλης4 ησαν δε τινες αγανακτουντες προς εαυτους και λεγοντες εις τι ηαπωλεια αυτη του μυρου γεγονεν5 ηδυνατο γαρ τουτο πραθηναι επανω τριακοσιων δηναριων καιδοθηναι τοις πτωχοις και ενεβριμωντο αυτη6 ο δε ιησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον εργονειργασατο εις εμε7 παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητεδυνασθε αυτους ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε8 ο ειχεν αυτη εποιησεν προελαβεν μυρισαι μου το σωμα εις τονενταφιασμον

14:9—14:24 Μαρκον 99

9 αμην λεγω υμιν οπου αν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εις ολον τονκοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης10 και ο ιουδας ο ισκαριωτης εις των δωδεκα απηλθεν προς τουςαρχιερεις ινα παραδω αυτον αυτοις11 οι δε ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυριονδουναι και εζητει πως ευκαιρως αυτον παραδω12 και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυον λεγουσιναυτω οι μαθηται αυτου που θελεις απελθοντες ετοιμασωμεν ινα φαγηςτο πασχα13 και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοις υπαγετεεις την πολιν και απαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατοςβασταζων ακολουθησατε αυτω14 και οπου εαν εισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλοςλεγει που εστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μουφαγω15 και αυτος υμιν δειξει ανωγεον μεγα εστρωμενον ετοιμον εκειετοιμασατε ημιν16 και εξηλθον οι μαθηται αυτου και ηλθον εις την πολιν και ευρονκαθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα17 και οψιας γενομενης ερχεται μετα των δωδεκα18 και ανακειμενων αυτων και εσθιοντων ειπεν ο ιησους αμην λεγωυμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με ο εσθιων μετ εμου19 οι δε ηρξαντο λυπεισθαι και λεγειν αυτω εις καθ εις μητι εγω καιαλλος μητι εγω20 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις εις εκ των δωδεκα ο εμβαπτομενοςμετ εμου εις το τρυβλιον21 ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτουουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοταικαλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος22 και εσθιοντων αυτων λαβων ο ιησους αρτον ευλογησας εκλασενκαι εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου23 και λαβων το ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις και επιον εξαυτου παντες24 και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκηςτο περι πολλων εκχυνομενον

100 Μαρκον 14:25—14:42

25 αμην λεγω υμιν οτι ουκετι ου μη πιω εκ του γεννηματος τηςαμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω καινον εν τη βασιλειατου θεου26 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων27 και λεγει αυτοις ο ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθε ενεμοι εν τη νυκτι ταυτη οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα καιδιασκορπισθησεται τα προβατα28 αλλα μετα το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν29 ο δε πετρος εφη αυτω και ει παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκεγω30 και λεγει αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι σημερον εν τη νυκτιταυτη πριν η δις αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με31 ο δε εκ περισσου ελεγεν μαλλον εαν με δεη συναποθανειν σοι ουμη σε απαρνησομαι ωσαυτως δε και παντες ελεγον32 και ερχονται εις χωριον ου το ονομα γεθσημανη και λεγει τοιςμαθηταις αυτου καθισατε ωδε εως προσευξωμαι33 και παραλαμβανει τον πετρον και τον ιακωβον και ιωαννην μεθεαυτου και ηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονειν34 και λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατεωδε και γρηγορειτε35 και προελθων μικρον επεσεν επι της γης και προσηυχετο ινα ειδυνατον εστιν παρελθη απ αυτου η ωρα36 και ελεγεν αββα ο πατηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκε τοποτηριον απ εμου τουτο αλλ ου τι εγω θελω αλλα τι συ37 και ερχεται και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρωσιμων καθευδεις ουκ ισχυσας μιαν ωραν γρηγορησαι38 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μενπνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης39 και παλιν απελθων προσηυξατο τον αυτον λογον ειπων40 και υποστρεψας ευρεν αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ οιοφθαλμοι αυτων βεβαρημενοι και ουκ ηδεισαν τι αυτω αποκριθωσιν41 και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπονκαι αναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιος τουανθρωπου εις τας χειρας των αμαρτωλων42 εγειρεσθε αγωμεν ιδου ο παραδιδους με ηγγικεν

14:43—14:61 Μαρκον 101

43 και ευθεως ετι αυτου λαλουντος παραγινεται ιουδας εις ων τωνδωδεκα και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων παρατων αρχιερεων και των γραμματεων και των πρεσβυτερων44 δεδωκει δε ο παραδιδους αυτον συσσημον αυτοις λεγων ον ανφιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και απαγαγετε ασφαλως45 και ελθων ευθεως προσελθων αυτω λεγει ραββι ραββι καικατεφιλησεν αυτον46 οι δε επεβαλον επ αυτον τας χειρας αυτων και εκρατησαν αυτον47 εις δε τις των παρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επαισεντον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωτιον48 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ως επι ληστην εξηλθετε μεταμαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με49 καθ ημεραν ημην προς υμας εν τω ιερω διδασκων και ουκεκρατησατε με αλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαι50 και αφεντες αυτον παντες εφυγον51 και εις τις νεανισκος ηκολουθει αυτω περιβεβλημενος σινδονα επιγυμνου και κρατουσιν αυτον οι νεανισκοι52 ο δε καταλιπων την σινδονα γυμνος εφυγεν απ αυτων53 και απηγαγον τον ιησουν προς τον αρχιερεα και συνερχονταιαυτω παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και οι γραμματεις54 και ο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσω εις τηναυλην του αρχιερεως και ην συγκαθημενος μετα των υπηρετων καιθερμαινομενος προς το φως55 οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησουμαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουχ ευρισκον56 πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκησαν57 και τινες ανασταντες εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες58 οτι ημεις ηκουσαμεν αυτου λεγοντος οτι εγω καταλυσω τον ναοντουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερων αλλον αχειροποιητονοικοδομησω59 και ουδε ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτων60 και αναστας ο αρχιερευς εις το μεσον επηρωτησεν τον ιησουνλεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν61 ο δε εσιωπα και ουδεν απεκρινατο παλιν ο αρχιερευς επηρωτααυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητου

102 Μαρκον 14:62—15:5

62 ο δε ιησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπουκαθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον μετα των νεφελωντου ουρανου63 ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χρειανεχομεν μαρτυρων64 ηκουσατε της βλασφημιας τι υμιν φαινεται οι δε παντες κατεκριναναυτον ειναι ενοχον θανατου65 και ηρξαντο τινες εμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν το προσωποναυτου και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευσον και οιυπηρεται ραπισμασιν αυτον εβαλλον66 και οντος του πετρου εν τη αυλη κατω ερχεται μια των παιδισκωντου αρχιερεως67 και ιδουσα τον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασα αυτω λεγει καισυ μετα του ναζαρηνου ιησου ησθα68 ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα ουδε επισταμαι τι συ λεγεις καιεξηλθεν εξω εις το προαυλιον και αλεκτωρ εφωνησεν69 και η παιδισκη ιδουσα αυτον παλιν ηρξατο λεγειν τοιςπαρεστηκοσιν οτι ουτος εξ αυτων εστιν70 ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγοντω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει και η λαλια σουομοιαζει71 ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωποντουτον ον λεγετε72 και εκ δευτερου αλεκτωρ εφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος τουρηματος ου ειπεν αυτω ο ιησους οτι πριν αλεκτορα φωνησαι διςαπαρνηση με τρις και επιβαλων εκλαιεν

15 και ευθεως επι το πρωι συμβουλιον ποιησαντες οι αρχιερειςμετα των πρεσβυτερων και γραμματεων και ολον το συνεδριον

δησαντες τον ιησουν απηνεγκαν και παρεδωκαν τω πιλατω2 και επηρωτησεν αυτον ο πιλατος συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων οδε αποκριθεις ειπεν αυτω συ λεγεις3 και κατηγορουν αυτου οι αρχιερεις πολλα VAR2: αυτος δε ουδεναπεκρινατο4 ο δε πιλατος παλιν επηρωτησεν αυτον λεγων ουκ αποκρινη ουδενιδε ποσα σου καταμαρτυρουσιν5 ο δε ιησους ουκετι ουδεν απεκριθη ωστε θαυμαζειν τον πιλατον

15:6—15:24 Μαρκον 103

6 κατα δε εορτην απελυεν αυτοις ενα δεσμιον ονπερ ητουντο7 ην δε ο λεγομενος βαραββας μετα των συστασιαστων δεδεμενοςοιτινες εν τη στασει φονον πεποιηκεισαν8 και αναβοησας ο οχλος ηρξατο αιτεισθαι καθως αει εποιει αυτοις9 ο δε πιλατος απεκριθη αυτοις λεγων θελετε απολυσω υμιν τονβασιλεα των ιουδαιων10 εγινωσκεν γαρ οτι δια φθονον παραδεδωκεισαν αυτον οιαρχιερεις11 οι δε αρχιερεις ανεσεισαν τον οχλον ινα μαλλον τον βαραββαναπολυση αυτοις12 ο δε πιλατος αποκριθεις παλιν ειπεν αυτοις τι ουν θελετε ποιησωον λεγετε βασιλεα των ιουδαιων13 οι δε παλιν εκραξαν σταυρωσον αυτον14 ο δε πιλατος ελεγεν αυτοις τι γαρ κακον εποιησεν οι δεπερισσοτερως εκραξαν σταυρωσον αυτον15 ο δε πιλατος βουλομενος τω οχλω το ικανον ποιησαι απελυσεναυτοις τον βαραββαν και παρεδωκεν τον ιησουν φραγελλωσας ινασταυρωθη16 οι δε στρατιωται απηγαγον αυτον εσω της αυλης ο εστινπραιτωριον και συγκαλουσιν ολην την σπειραν17 και ενδυουσιν αυτον πορφυραν και περιτιθεασιν αυτω πλεξαντεςακανθινον στεφανον18 και ηρξαντο ασπαζεσθαι αυτον χαιρε βασιλευ των ιουδαιων19 και ετυπτον αυτου την κεφαλην καλαμω και ενεπτυον αυτω καιτιθεντες τα γονατα προσεκυνουν αυτω20 και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την πορφυραν καιενεδυσαν αυτον τα ιματια τα ιδια και εξαγουσιν αυτον ινασταυρωσωσιν αυτον21 και αγγαρευουσιν παραγοντα τινα σιμωνα κυρηναιον ερχομενοναπ αγρου τον πατερα αλεξανδρου και ρουφου ινα αρη τον σταυροναυτου22 και φερουσιν αυτον επι γολγοθα τοπον ο εστιν μεθερμηνευομενονκρανιου τοπος23 και εδιδουν αυτω πιειν εσμυρνισμενον οινον ο δε ουκ ελαβεν24 και σταυρωσαντες αυτον διεμεριζον τα ιματια αυτου βαλλοντεςκληρον επ αυτα τις τι αρη

104 Μαρκον 15:25—15:43

25 ην δε ωρα τριτη και εσταυρωσαν αυτον26 και ην η επιγραφη της αιτιας αυτου επιγεγραμμενη ο βασιλευς τωνιουδαιων27 και συν αυτω σταυρουσιν δυο ληστας ενα εκ δεξιων και ενα εξευωνυμων αυτου28 και επληρωθη η γραφη η λεγουσα και μετα ανομων ελογισθη29 και οι παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντες ταςκεφαλας αυτων και λεγοντες ουα ο καταλυων τον ναον και εν τρισινημεραις οικοδομων30 σωσον σεαυτον και καταβα απο του σταυρου31 ομοιως δε και οι αρχιερεις εμπαιζοντες προς αλληλους μετα τωνγραμματεων ελεγον αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι32 ο χριστος ο βασιλευς του ισραηλ καταβατω νυν απο του σταυρουινα ιδωμεν και πιστευσωμεν και οι συνεσταυρωμενοι αυτω ωνειδιζοναυτον33 γενομενης δε ωρας εκτης σκοτος εγενετο εφ ολην την γην εως ωραςεννατης34 και τη ωρα τη εννατη εβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη λεγων ελωιελωι λαμμα σαβαχθανι ο εστιν μεθερμηνευομενον ο θεος μου ο θεος μουεις τι με εγκατελιπες35 και τινες των παρεστηκοτων ακουσαντες ελεγον ιδου ηλιαν φωνει36 δραμων δε εις και γεμισας σπογγον οξους περιθεις τε καλαμωεποτιζεν αυτον λεγων αφετε ιδωμεν ει ερχεται ηλιας καθελειν αυτον37 ο δε ιησους αφεις φωνην μεγαλην εξεπνευσεν38 και το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απο ανωθεν εωςκατω39 ιδων δε ο κεντυριων ο παρεστηκως εξ εναντιας αυτου οτι ουτωςκραξας εξεπνευσεν ειπεν αληθως ο ανθρωπος ουτος υιος ην θεου40 ησαν δε και γυναικες απο μακροθεν θεωρουσαι εν αις ην και μαριαη μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβου του μικρου και ιωση μητηρ καισαλωμη41 αι και οτε ην εν τη γαλιλαια ηκολουθουν αυτω και διηκονουν αυτωκαι αλλαι πολλαι αι συναναβασαι αυτω εις ιεροσολυμα42 και ηδη οψιας γενομενης επει ην παρασκευη ο εστιν προσαββατον43 ηλθεν ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ευσχημων βουλευτης ος και αυτοςην προσδεχομενος την βασιλειαν του θεου τολμησας εισηλθεν προς

15:44—16:14 Μαρκον 105

πιλατον και ητησατο το σωμα του ιησου44 ο δε πιλατος εθαυμασεν ει ηδη τεθνηκεν και προσκαλεσαμενος τονκεντυριωνα επηρωτησεν αυτον ει παλαι απεθανεν45 και γνους απο του κεντυριωνος εδωρησατο το σωμα τω ιωσηφ46 και αγορασας σινδονα και καθελων αυτον ενειλησεν τη σινδονικαι κατεθηκεν αυτον εν μνημειω ο ην λελατομημενον εκ πετρας καιπροσεκυλισεν λιθον επι την θυραν του μνημειου47 η δε μαρια η μαγδαληνη και μαρια ιωση εθεωρουν που τιθεται

16 και διαγενομενου του σαββατου μαρια η μαγδαληνη και μαριαη του ιακωβου και σαλωμη ηγορασαν αρωματα ινα ελθουσαι

αλειψωσιν αυτον2 και λιαν πρωι της μιας σαββατων ερχονται επι το μνημειονανατειλαντος του ηλιου3 και ελεγον προς εαυτας τις αποκυλισει ημιν τον λιθον εκ της θυραςτου μνημειου4 και αναβλεψασαι θεωρουσιν οτι αποκεκυλισται ο λιθος ην γαρμεγας σφοδρα5 και εισελθουσαι εις το μνημειον ειδον νεανισκον καθημενον εν τοιςδεξιοις περιβεβλημενον στολην λευκην και εξεθαμβηθησαν6 ο δε λεγει αυταις μη εκθαμβεισθε ιησουν ζητειτε τον ναζαρηνον τονεσταυρωμενον ηγερθη ουκ εστιν ωδε ιδε ο τοπος οπου εθηκαν αυτον7 αλλ υπαγετε ειπατε τοις μαθηταις αυτου και τω πετρω οτι προαγειυμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθε καθως ειπεν υμιν8 και εξελθουσαι ταχυ εφυγον απο του μνημειου ειχεν δε αυταςτρομος και εκστασις και ουδενι ουδεν ειπον εφοβουντο γαρ9 αναστας δε πρωι πρωτη σαββατου εφανη πρωτον μαρια τημαγδαληνη αφ ης εκβεβληκει επτα δαιμονια10 εκεινη πορευθεισα απηγγειλεν τοις μετ αυτου γενομενοιςπενθουσιν και κλαιουσιν11 κακεινοι ακουσαντες οτι ζη και εθεαθη υπ αυτης ηπιστησαν12 μετα δε ταυτα δυσιν εξ αυτων περιπατουσιν εφανερωθη εν ετεραμορφη πορευομενοις εις αγρον13 κακεινοι απελθοντες απηγγειλαν τοις λοιποις ουδε εκεινοιςεπιστευσαν14 υστερον ανακειμενοις αυτοις τοις ενδεκα εφανερωθη και ωνειδισεντην απιστιαν αυτων και σκληροκαρδιαν οτι τοις θεασαμενοις αυτον

106 Λουκαν 16:15—1:9

εγηγερμενον ουκ επιστευσαν15 και ειπεν αυτοις πορευθεντες εις τον κοσμον απαντα κηρυξατε τοευαγγελιον παση τη κτισει16 ο πιστευσας και βαπτισθεις σωθησεται ο δε απιστησαςκατακριθησεται17 σημεια δε τοις πιστευσασιν ταυτα παρακολουθησει εν τω ονοματιμου δαιμονια εκβαλουσιν γλωσσαις λαλησουσιν καιναις18 οφεις αρουσιν καν θανασιμον τι πιωσιν ου μη αυτους βλαψει επιαρρωστους χειρας επιθησουσιν και καλως εξουσιν19 ο μεν ουν κυριος μετα το λαλησαι αυτοις ανεληφθη εις τον ουρανονκαι εκαθισεν εκ δεξιων του θεου20 εκεινοι δε εξελθοντες εκηρυξαν πανταχου του κυριουσυνεργουντος και τον λογον βεβαιουντος δια των επακολουθουντωνσημειων αμην


ΛΟΥΚΑΝ1 επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν αναταξασθαι διηγησιν περι των

πεπληροφορημενων εν ημιν πραγματων2 καθως παρεδοσαν ημιν οι απ αρχης αυτοπται και υπηρεταιγενομενοι του λογου3 εδοξεν καμοι παρηκολουθηκοτι ανωθεν πασιν ακριβως καθεξηςσοι γραψαι κρατιστε θεοφιλε4 ινα επιγνως περι ων κατηχηθης λογων την ασφαλειαν5 εγενετο εν ταις ημεραις ηρωδου του βασιλεως της ιουδαιας ιερευςτις ονοματι ζαχαριας εξ εφημεριας αβια και η γυνη αυτου εκ τωνθυγατερων ααρων και το ονομα αυτης ελισαβετ6 ησαν δε δικαιοι αμφοτεροι ενωπιον του θεου πορευομενοι ενπασαις ταις εντολαις και δικαιωμασιν του κυριου αμεμπτοι7 και ουκ ην αυτοις τεκνον καθοτι η ελισαβετ ην στειρα και αμφοτεροιπροβεβηκοτες εν ταις ημεραις αυτων ησαν8 εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτον εν τη ταξει της εφημεριας αυτουεναντι του θεου9 κατα το εθος της ιερατειας ελαχεν του θυμιασαι εισελθων εις τονναον του κυριου

1:10—1:25 Λουκαν 107

10 και παν το πληθος του λαου ην προσευχομενον εξω τη ωρα τουθυμιαματος11 ωφθη δε αυτω αγγελος κυριου εστως εκ δεξιων του θυσιαστηριουτου θυμιαματος12 και εταραχθη ζαχαριας ιδων και φοβος επεπεσεν επ αυτον13 ειπεν δε προς αυτον ο αγγελος μη φοβου ζαχαρια διοτιεισηκουσθη η δεησις σου και η γυνη σου ελισαβετ γεννησει υιον σοικαι καλεσεις το ονομα αυτου ιωαννην14 και εσται χαρα σοι και αγαλλιασις και πολλοι επι τη γεννησειαυτου χαρησονται15 εσται γαρ μεγας ενωπιον του κυριου και οινον και σικερα ου μηπιη και πνευματος αγιου πλησθησεται ετι εκ κοιλιας μητρος αυτου16 και πολλους των υιων ισραηλ επιστρεψει επι κυριον τον θεοναυτων17 και αυτος προελευσεται ενωπιον αυτου εν πνευματι και δυναμειηλιου επιστρεψαι καρδιας πατερων επι τεκνα και απειθεις εν φρονησειδικαιων ετοιμασαι κυριω λαον κατεσκευασμενον18 και ειπεν ζαχαριας προς τον αγγελον κατα τι γνωσομαι τουτο εγωγαρ ειμι πρεσβυτης και η γυνη μου προβεβηκυια εν ταις ημεραις αυτης19 και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτω εγω ειμι γαβριηλ οπαρεστηκως ενωπιον του θεου και απεσταλην λαλησαι προς σε καιευαγγελισασθαι σοι ταυτα20 και ιδου εση σιωπων και μη δυναμενος λαλησαι αχρι ης ημεραςγενηται ταυτα ανθ ων ουκ επιστευσας τοις λογοις μου οιτινεςπληρωθησονται εις τον καιρον αυτων21 και ην ο λαος προσδοκων τον ζαχαριαν και εθαυμαζον εν τωχρονιζειν αυτον εν τω ναω22 εξελθων δε ουκ ηδυνατο λαλησαι αυτοις και επεγνωσαν οτιοπτασιαν εωρακεν εν τω ναω και αυτος ην διανευων αυτοις καιδιεμενεν κωφος23 και εγενετο ως επλησθησαν αι ημεραι της λειτουργιας αυτουαπηλθεν εις τον οικον αυτου24 μετα δε ταυτας τας ημερας συνελαβεν ελισαβετ η γυνη αυτου καιπεριεκρυβεν εαυτην μηνας πεντε λεγουσα25 οτι ουτως μοι πεποιηκεν ο κυριος εν ημεραις αις επειδεν αφελειντο ονειδος μου εν ανθρωποις

108 Λουκαν 1:26—1:43

26 εν δε τω μηνι τω εκτω απεσταλη ο αγγελος γαβριηλ υπο του θεουεις πολιν της γαλιλαιας η ονομα VAR1: ναζαρετ VAR2: ναζαρεθ27 προς παρθενον μεμνηστευμενην ανδρι ω ονομα ιωσηφ εξ οικουδαβιδ και το ονομα της παρθενου μαριαμ28 και εισελθων ο αγγελος προς αυτην ειπεν χαιρε κεχαριτωμενη οκυριος μετα σου ευλογημενη συ εν γυναιξιν29 η δε ιδουσα διεταραχθη επι τω λογω αυτου και διελογιζετοποταπος ειη ο ασπασμος ουτος30 και ειπεν ο αγγελος αυτη μη φοβου μαριαμ ευρες γαρ χαριν παρατω θεω31 και ιδου συλληψη εν γαστρι και τεξη υιον και καλεσεις το ονομααυτου ιησουν32 ουτος εσται μεγας και υιος υψιστου κληθησεται και δωσει αυτωκυριος ο θεος τον θρονον δαβιδ του πατρος αυτου33 και βασιλευσει επι τον οικον ιακωβ εις τους αιωνας και τηςβασιλειας αυτου ουκ εσται τελος34 ειπεν δε μαριαμ προς τον αγγελον πως εσται τουτο επει ανδρα ουγινωσκω35 και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτη πνευμα αγιον επελευσεταιεπι σε και δυναμις υψιστου επισκιασει σοι διο και το γεννωμενονVAR2: εκ σου αγιον κληθησεται υιος θεου36 και ιδου ελισαβετ η συγγενης σου και αυτη συνειληφυια υιον ενγηρα αυτης και ουτος μην εκτος εστιν αυτη τη καλουμενη στειρα37 οτι ουκ αδυνατησει παρα τω θεω παν ρημα38 ειπεν δε μαριαμ ιδου η δουλη κυριου γενοιτο μοι κατα το ρημα σουκαι απηλθεν απ αυτης ο αγγελος39 αναστασα δε μαριαμ εν ταις ημεραις ταυταις επορευθη εις τηνορεινην μετα σπουδης εις πολιν ιουδα40 και εισηλθεν εις τον οικον ζαχαριου και ησπασατο την ελισαβετ41 και εγενετο ως ηκουσεν η ελισαβετ τον ασπασμον της μαριαςεσκιρτησεν το βρεφος εν τη κοιλια αυτης και επλησθη πνευματος αγιουη ελισαβετ42 και ανεφωνησεν φωνη μεγαλη και ειπεν ευλογημενη συ ενγυναιξιν και ευλογημενος ο καρπος της κοιλιας σου43 και ποθεν μοι τουτο ινα ελθη η μητηρ του κυριου μου προς με

1:44—1:64 Λουκαν 109

44 ιδου γαρ ως εγενετο η φωνη του ασπασμου σου εις τα ωτα μουεσκιρτησεν εν αγαλλιασει το βρεφος εν τη κοιλια μου45 και μακαρια η πιστευσασα οτι εσται τελειωσις τοις λελαλημενοιςαυτη παρα κυριου46 και ειπεν μαριαμ μεγαλυνει η ψυχη μου τον κυριον47 και ηγαλλιασεν το πνευμα μου επι τω θεω τω σωτηρι μου48 οτι επεβλεψεν επι την ταπεινωσιν της δουλης αυτου ιδου γαρ αποτου νυν μακαριουσιν με πασαι αι γενεαι49 οτι εποιησεν μοι μεγαλεια ο δυνατος και αγιον το ονομα αυτου50 και το ελεος αυτου εις γενεας γενεων τοις φοβουμενοις αυτον51 εποιησεν κρατος εν βραχιονι αυτου διεσκορπισεν υπερηφανουςδιανοια καρδιας αυτων52 καθειλεν δυναστας απο θρονων και υψωσεν ταπεινους53 πεινωντας ενεπλησεν αγαθων και πλουτουντας εξαπεστειλενκενους54 αντελαβετο ισραηλ παιδος αυτου μνησθηναι ελεους55 καθως ελαλησεν προς τους πατερας ημων τω αβρααμ και τωσπερματι αυτου εις τον αιωνα56 εμεινεν δε μαριαμ συν αυτη ωσει μηνας τρεις και υπεστρεψεν ειςτον οικον αυτης57 τη δε ελισαβετ επλησθη ο χρονος του τεκειν αυτην και εγεννησενυιον58 και ηκουσαν οι περιοικοι και οι συγγενεις αυτης οτι εμεγαλυνενκυριος το ελεος αυτου μετ αυτης και συνεχαιρον αυτη59 και εγενετο εν τη ογδοη ημερα ηλθον περιτεμειν το παιδιον καιεκαλουν αυτο επι τω ονοματι του πατρος αυτου ζαχαριαν60 και αποκριθεισα η μητηρ αυτου ειπεν ουχι αλλα κληθησεταιιωαννης61 και ειπον προς αυτην οτι ουδεις εστιν εν τη συγγενεια σου οςκαλειται τω ονοματι τουτω62 ενενευον δε τω πατρι αυτου το τι αν θελοι καλεισθαι αυτον63 και αιτησας πινακιδιον εγραψεν λεγων ιωαννης εστιν το ονομααυτου και εθαυμασαν παντες64 ανεωχθη δε το στομα αυτου παραχρημα και η γλωσσα αυτου καιελαλει ευλογων τον θεον

110 Λουκαν 1:65—2:3

65 και εγενετο επι παντας φοβος τους περιοικουντας αυτους και ενολη τη ορεινη της ιουδαιας διελαλειτο παντα τα ρηματα ταυτα66 και εθεντο παντες οι ακουσαντες εν τη καρδια αυτων λεγοντες τιαρα το παιδιον τουτο εσται και χειρ κυριου ην μετ αυτου67 και ζαχαριας ο πατηρ αυτου επλησθη πνευματος αγιου καιπροεφητευσεν λεγων68 ευλογητος κυριος ο θεος του ισραηλ οτι επεσκεψατο και εποιησενλυτρωσιν τω λαω αυτου69 και ηγειρεν κερας σωτηριας ημιν εν τω οικω δαβιδ του παιδοςαυτου70 καθως ελαλησεν δια στοματος των αγιων των απ αιωνοςπροφητων αυτου71 σωτηριαν εξ εχθρων ημων και εκ χειρος παντων των μισουντωνημας72 ποιησαι ελεος μετα των πατερων ημων και μνησθηναι διαθηκηςαγιας αυτου73 ορκον ον ωμοσεν προς αβρααμ τον πατερα ημων74 του δουναι ημιν αφοβως εκ χειρος των εχθρων ημων ρυσθενταςλατρευειν αυτω75 εν οσιοτητι και δικαιοσυνη ενωπιον αυτου πασας τας ημερας τηςζωης ημων76 και συ παιδιον προφητης υψιστου κληθηση προπορευση γαρ προπροσωπου κυριου ετοιμασαι οδους αυτου77 του δουναι γνωσιν σωτηριας τω λαω αυτου εν αφεσει αμαρτιωναυτων78 δια σπλαγχνα ελεους θεου ημων εν οις επεσκεψατο ημας ανατοληεξ υψους79 επιφαναι τοις εν σκοτει και σκια θανατου καθημενοις τουκατευθυναι τους ποδας ημων εις οδον ειρηνης80 το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πνευματι και ην εν ταιςερημοις εως ημερας αναδειξεως αυτου προς τον ισραηλ

2 εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις εξηλθεν δογμα παρα καισαροςαυγουστου απογραφεσθαι πασαν την οικουμενην

2 αυτη η απογραφη πρωτη εγενετο ηγεμονευοντος της συριαςκυρηνιου3 και επορευοντο παντες απογραφεσθαι εκαστος εις την ιδιαν πολιν

2:4—2:19 Λουκαν 111

4 ανεβη δε και ιωσηφ απο της γαλιλαιας εκ πολεως VAR1: ναζαρετVAR2: ναζαρεθ εις την ιουδαιαν εις πολιν δαβιδ ητις καλειται βηθλεεμδια το ειναι αυτον εξ οικου και πατριας δαβιδ5 απογραψασθαι συν μαριαμ τη μεμνηστευμενη αυτω γυναικι ουσηεγκυω6 εγενετο δε εν τω ειναι αυτους εκει επλησθησαν αι ημεραι του τεκειναυτην7 και ετεκεν τον υιον αυτης τον πρωτοτοκον και εσπαργανωσεναυτον και ανεκλινεν αυτον εν τη φατνη διοτι ουκ ην αυτοις τοπος εντω καταλυματι8 και ποιμενες ησαν εν τη χωρα τη αυτη αγραυλουντες καιφυλασσοντες φυλακας της νυκτος επι την ποιμνην αυτων9 και ιδου αγγελος κυριου επεστη αυτοις και δοξα κυριουπεριελαμψεν αυτους και εφοβηθησαν φοβον μεγαν10 και ειπεν αυτοις ο αγγελος μη φοβεισθε ιδου γαρ ευαγγελιζομαιυμιν χαραν μεγαλην ητις εσται παντι τω λαω11 οτι ετεχθη υμιν σημερον σωτηρ ος εστιν χριστος κυριος εν πολειδαβιδ12 και τουτο υμιν το σημειον ευρησετε βρεφος εσπαργανωμενονκειμενον εν τη φατνη13 και εξαιφνης εγενετο συν τω αγγελω πληθος στρατιας ουρανιουαινουντων τον θεον και λεγοντων14 δοξα εν υψιστοις θεω και επι γης ειρηνη εν ανθρωποις ευδοκια15 και εγενετο ως απηλθον απ αυτων εις τον ουρανον οι αγγελοικαι οι ανθρωποι οι ποιμενες ειπον προς αλληλους διελθωμεν δη εωςβηθλεεμ και ιδωμεν το ρημα τουτο το γεγονος ο ο κυριος εγνωρισενημιν16 και ηλθον σπευσαντες και ανευρον την τε μαριαμ και τον ιωσηφκαι το βρεφος κειμενον εν τη φατνη17 ιδοντες δε διεγνωρισαν περι του ρηματος του λαληθεντος αυτοιςπερι του παιδιου τουτου18 και παντες οι ακουσαντες εθαυμασαν περι των λαληθεντων υποτων ποιμενων προς αυτους19 η δε μαριαμ παντα συνετηρει τα ρηματα ταυτα συμβαλλουσα εν τηκαρδια αυτης

112 Λουκαν 2:20—2:36

20 και επεστρεψαν οι ποιμενες δοξαζοντες και αινουντες τον θεον επιπασιν οις ηκουσαν και ειδον καθως ελαληθη προς αυτους21 και οτε επλησθησαν ημεραι οκτω του περιτεμειν το παιδιον καιεκληθη το ονομα αυτου ιησους το κληθεν υπο του αγγελου προ τουσυλληφθηναι αυτον εν τη κοιλια22 και οτε επλησθησαν αι ημεραι του καθαρισμου VAR1: αυτωνVAR2: αυτης κατα τον νομον μωσεως ανηγαγον αυτον εις ιεροσολυμαπαραστησαι τω κυριω23 καθως γεγραπται εν νομω κυριου οτι παν αρσεν διανοιγονμητραν αγιον τω κυριω κληθησεται24 και του δουναι θυσιαν κατα το ειρημενον εν νομω κυριου ζευγοςτρυγονων η δυο νεοσσους περιστερων25 και ιδου ην ανθρωπος εν ιερουσαλημ ω ονομα VAR1: συμεωνVAR2: σιμεων και ο ανθρωπος ουτος δικαιος και ευλαβηςπροσδεχομενος παρακλησιν του ισραηλ και πνευμα αγιον ην επ αυτον26 και ην αυτω κεχρηματισμενον υπο του πνευματος του αγιου μηιδειν θανατον πριν η ιδη τον χριστον κυριου27 και ηλθεν εν τω πνευματι εις το ιερον και εν τω εισαγαγειν τουςγονεις το παιδιον ιησουν του ποιησαι αυτους κατα το ειθισμενον τουνομου περι αυτου28 και αυτος εδεξατο αυτο εις τας αγκαλας αυτου και ευλογησεν τονθεον και ειπεν29 νυν απολυεις τον δουλον σου δεσποτα κατα το ρημα σου εν ειρηνη30 οτι ειδον οι οφθαλμοι μου το σωτηριον σου31 ο ητοιμασας κατα προσωπον παντων των λαων32 φως εις αποκαλυψιν εθνων και δοξαν λαου σου ισραηλ33 και ην ιωσηφ και η μητηρ αυτου θαυμαζοντες επι τοις λαλουμενοιςπερι αυτου34 και ευλογησεν αυτους VAR1: συμεων VAR2: σιμεων και ειπενπρος μαριαμ την μητερα αυτου ιδου ουτος κειται εις πτωσιν καιαναστασιν πολλων εν τω ισραηλ και εις σημειον αντιλεγομενον35 και σου δε αυτης την ψυχην διελευσεται ρομφαια οπως αναποκαλυφθωσιν εκ πολλων καρδιων διαλογισμοι36 και ην αννα προφητις θυγατηρ φανουηλ εκ φυλης ασηρ αυτηπροβεβηκυια εν ημεραις πολλαις ζησασα ετη μετα ανδρος επτα αποτης παρθενιας αυτης

2:37—3: Λουκαν 113

37 και αυτη χηρα ως ετων ογδοηκοντατεσσαρων η ουκ αφιστατο αποτου ιερου νηστειαις και δεησεσιν λατρευουσα νυκτα και ημεραν38 και αυτη αυτη τη ωρα επιστασα ανθωμολογειτο τω κυριω καιελαλει περι αυτου πασιν τοις προσδεχομενοις λυτρωσιν εν ιερουσαλημ39 και ως ετελεσαν απαντα τα κατα τον νομον κυριου υπεστρεψαν ειςτην γαλιλαιαν εις την πολιν αυτων VAR1: ναζαρετ VAR2: ναζαρεθ40 το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πνευματι πληρουμενονσοφιας και χαρις θεου ην επ αυτο41 και επορευοντο οι γονεις αυτου κατ ετος εις ιερουσαλημ τη εορτητου πασχα42 και οτε εγενετο ετων δωδεκα αναβαντων αυτων εις ιεροσολυμακατα το εθος της εορτης43 και τελειωσαντων τας ημερας εν τω υποστρεφειν αυτους υπεμεινενιησους ο παις εν ιερουσαλημ και ουκ εγνω ιωσηφ και η μητηρ αυτου44 νομισαντες δε αυτον εν τη συνοδια ειναι ηλθον ημερας οδον καιανεζητουν αυτον εν τοις συγγενεσιν και εν τοις γνωστοις45 και μη ευροντες αυτον υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ ζητουντες αυτον46 και εγενετο μεθ ημερας τρεις ευρον αυτον εν τω ιερω καθεζομενονεν μεσω των διδασκαλων και ακουοντα αυτων και επερωτωντα αυτους47 εξισταντο δε παντες οι ακουοντες αυτου επι τη συνεσει και ταιςαποκρισεσιν αυτου48 και ιδοντες αυτον εξεπλαγησαν και προς αυτον η μητηρ αυτουειπεν τεκνον τι εποιησας ημιν ουτως ιδου ο πατηρ σου καγωοδυνωμενοι εζητουμεν σε49 και ειπεν προς αυτους τι οτι εζητειτε με ουκ ηδειτε οτι εν τοις τουπατρος μου δει ειναι με50 και αυτοι ου συνηκαν το ρημα ο ελαλησεν αυτοις51 και κατεβη μετ αυτων και ηλθεν εις VAR1: ναζαρετ VAR2:ναζαρεθ και ην υποτασσομενος αυτοις και η μητηρ αυτου διετηρειπαντα τα ρηματα ταυτα εν τη καρδια αυτης52 και ιησους προεκοπτεν σοφια και ηλικια και χαριτι παρα θεω καιανθρωποις

3 εν ετει δε πεντεκαιδεκατω της ηγεμονιας τιβεριου καισαροςηγεμονευοντος ποντιου πιλατου της ιουδαιας και τετραρχουντος

της γαλιλαιας ηρωδου φιλιππου δε του αδελφου αυτου τετραρχουντοςτης ιτουραιας και τραχωνιτιδος χωρας και λυσανιου της αβιληνης

114 Λουκαν 3:2—3:17

τετραρχουντος2 επ αρχιερεων αννα και καιαφα εγενετο ρημα θεου επι ιωαννην τοντου ζαχαριου υιον εν τη ερημω3 και ηλθεν εις πασαν την περιχωρον του ιορδανου κηρυσσωνβαπτισμα μετανοιας εις αφεσιν αμαρτιων4 ως γεγραπται εν βιβλω λογων ησαιου του προφητου λεγοντοςφωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτετας τριβους αυτου5 πασα φαραγξ πληρωθησεται και παν ορος και βουνοςταπεινωθησεται και εσται τα σκολια εις ευθειαν και αι τραχειαιεις οδους λειας6 και οψεται πασα σαρξ το σωτηριον του θεου7 ελεγεν ουν τοις εκπορευομενοις οχλοις βαπτισθηναι υπ αυτουγεννηματα εχιδνων τις υπεδειξεν υμιν φυγειν απο της μελλουσης οργης8 ποιησατε ουν καρπους αξιους της μετανοιας και μη αρξησθε λεγεινεν εαυτοις πατερα εχομεν τον αβρααμ λεγω γαρ υμιν οτι δυναται ο θεοςεκ των λιθων τουτων εγειραι τεκνα τω αβρααμ9 ηδη δε και η αξινη προς την ριζαν των δενδρων κειται παν ουνδενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται10 και επηρωτων αυτον οι οχλοι λεγοντες τι ουν ποιησομεν11 αποκριθεις δε λεγει αυτοις ο εχων δυο χιτωνας μεταδοτω τω μηεχοντι και ο εχων βρωματα ομοιως ποιειτω12 ηλθον δε και τελωναι βαπτισθηναι και ειπον προς αυτονδιδασκαλε τι ποιησομεν13 ο δε ειπεν προς αυτους μηδεν πλεον παρα το διατεταγμενον υμινπρασσετε14 επηρωτων δε αυτον και στρατευομενοι λεγοντες και ημειςτι ποιησομεν και ειπεν προς αυτους μηδενα διασεισητε μηδεσυκοφαντησητε και αρκεισθε τοις οψωνιοις υμων15 προσδοκωντος δε του λαου και διαλογιζομενων παντων εν ταιςκαρδιαις αυτων περι του ιωαννου μηποτε αυτος ειη ο χριστος16 απεκρινατο ο ιωαννης απασιν λεγων εγω μεν υδατι βαπτιζω υμαςερχεται δε ο ισχυροτερος μου ου ουκ ειμι ικανος λυσαι τον ιμαντα τωνυποδηματων αυτου αυτος υμας βαπτισει εν πνευματι αγιω και πυρι17 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου και διακαθαριει την αλωνα αυτουκαι συναξει τον σιτον εις την αποθηκην αυτου το δε αχυρον κατακαυσει

3:18—4:2 Λουκαν 115

πυρι ασβεστω18 πολλα μεν ουν και ετερα παρακαλων ευηγγελιζετο τον λαον19 ο δε ηρωδης ο τετραρχης ελεγχομενος υπ αυτου περι ηρωδιαδοςτης γυναικος φιλιππου του αδελφου αυτου και περι παντων ωνεποιησεν πονηρων ο ηρωδης20 προσεθηκεν και τουτο επι πασιν και κατεκλεισεν τον ιωαννην εντη φυλακη21 εγενετο δε εν τω βαπτισθηναι απαντα τον λαον και ιησουβαπτισθεντος και προσευχομενου ανεωχθηναι τον ουρανον22 και καταβηναι το πνευμα το αγιον σωματικω ειδει ωσειπεριστεραν επ αυτον και φωνην εξ ουρανου γενεσθαι λεγουσαν συει ο υιος μου ο αγαπητος εν σοι ηυδοκησα23 και αυτος ην ο ιησους ωσει ετων τριακοντα αρχομενος ων ωςενομιζετο υιος ιωσηφ του ηλι24 του ματθατ του λευι του μελχι του ιαννα του ιωσηφ25 του ματταθιου του αμως του ναουμ του εσλι του ναγγαι26 του μααθ του ματταθιου του σεμει του ιωσηφ του ιουδα27 του ιωαννα του ρησα του ζοροβαβελ του σαλαθιηλ του νηρι28 του μελχι του αδδι του κωσαμ του ελμωδαμ του ηρ29 του ιωση του ελιεζερ του ιωρειμ του ματθατ του λευι30 τουVAR1: συμεων VAR2: σιμεων του ιουδα του ιωσηφ του ιωναντου ελιακειμ31 του μελεα τουVAR1: μαιναν VAR2: μεναμ του ματταθα του ναθαντου δαβιδ32 του ιεσσαι του ωβηδ του βοοζ του σαλμων του ναασσων33 του αμιναδαβ του αραμ του εσρωμ του φαρες του ιουδα34 του ιακωβ του ισαακ του αβρααμ του θαρα του ναχωρ35 του σαρουχ του ραγαυ του φαλεκ του εβερ του σαλα36 του καιναν του αρφαξαδ του σημ του νωε του λαμεχ37 του μαθουσαλα του ενωχ του ιαρεδ του μαλελεηλ του καιναν38 του ενως του σηθ του αδαμ του θεου

4 ιησους δε πνευματος αγιου πληρης υπεστρεψεν απο του ιορδανουκαι ηγετο εν τω πνευματι εις την ερημον

2 ημερας τεσσαρακοντα πειραζομενος υπο του διαβολου και ουκεφαγεν ουδεν εν ταις ημεραις εκειναις και συντελεσθεισων αυτωνυστερον επεινασεν

116 Λουκαν 4:3—4:18

3 και ειπεν αυτω ο διαβολος ει υιος ει του θεου ειπε τω λιθω τουτωινα γενηται αρτος4 και απεκριθη ιησους προς αυτον λεγων γεγραπται οτι ουκ επ αρτωμονω ζησεται ο ανθρωπος αλλ επι παντι ρηματι θεου5 και αναγαγων αυτον ο διαβολος εις ορος υψηλον εδειξεν αυτωπασας τας βασιλειας της οικουμενης εν στιγμη χρονου6 και ειπεν αυτω ο διαβολος σοι δωσω την εξουσιαν ταυτην απασανκαι την δοξαν αυτων οτι εμοι παραδεδοται και ω εαν θελω διδωμιαυτην7 συ ουν εαν προσκυνησης ενωπιον μου εσται σου παντα8 και αποκριθεις αυτω ειπεν ο ιησους υπαγε οπισω μου σαταναγεγραπται γαρ προσκυνησεις κυριον τον θεον σου και αυτω μονωλατρευσεις9 και ηγαγεν αυτον εις ιερουσαλημ και εστησεν αυτον επι τοπτερυγιον του ιερου και ειπεν αυτω ει ο υιος ει του θεου βαλε σεαυτονεντευθεν κατω10 γεγραπται γαρ οτι τοις αγγελοις αυτου εντελειται περι σου τουδιαφυλαξαι σε11 και οτι επι χειρων αρουσιν σε μηποτε προσκοψης προς λιθον τονποδα σου12 και αποκριθεις ειπεν αυτω ο ιησους οτι ειρηται ουκ εκπειρασειςκυριον τον θεον σου13 και συντελεσας παντα πειρασμον ο διαβολος απεστη απ αυτουαχρι καιρου14 και υπεστρεψεν ο ιησους εν τη δυναμει του πνευματος εις τηνγαλιλαιαν και φημη εξηλθεν καθ ολης της περιχωρου περι αυτου15 και αυτος εδιδασκεν εν ταις συναγωγαις αυτων δοξαζομενος υποπαντων16 και ηλθεν εις την VAR1: ναζαρετ VAR2: ναζαρεθ ου ηντεθραμμενος και εισηλθεν κατα το ειωθος αυτω εν τη ημερα τωνσαββατων εις την συναγωγην και ανεστη αναγνωναι17 και επεδοθη αυτω βιβλιον ησαιου του προφητου και αναπτυξαςτο βιβλιον ευρεν τον τοπον ου ην γεγραμμενον18 πνευμα κυριου επ εμε ου ενεκεν εχρισεν με ευαγγελιζεσθαιπτωχοις απεσταλκεν με ιασασθαι τους συντετριμμενους την καρδιανκηρυξαι αιχμαλωτοις αφεσιν και τυφλοις αναβλεψιν αποστειλαι

4:19—4:35 Λουκαν 117

τεθραυσμενους εν αφεσει19 κηρυξαι ενιαυτον κυριου δεκτον20 και πτυξας το βιβλιον αποδους τω υπηρετη εκαθισεν και παντωνεν τη συναγωγη οι οφθαλμοι ησαν ατενιζοντες αυτω21 ηρξατο δε λεγειν προς αυτους οτι σημερον πεπληρωται η γραφηαυτη εν τοις ωσιν υμων22 και παντες εμαρτυρουν αυτω και εθαυμαζον επι τοις λογοις τηςχαριτος τοις εκπορευομενοις εκ του στοματος αυτου και ελεγον ουχουτος εστιν ο υιος ιωσηφ23 και ειπεν προς αυτους παντως ερειτε μοι την παραβολην ταυτηνιατρε θεραπευσον σεαυτον οσα ηκουσαμεν γενομενα εν τη καπερναουμποιησον και ωδε εν τη πατριδι σου24 ειπεν δε αμην λεγω υμιν οτι ουδεις προφητης δεκτος εστιν εν τηπατριδι αυτου25 επ αληθειας δε λεγω υμιν πολλαι χηραι ησαν εν ταις ημεραις ηλιουεν τω ισραηλ οτε εκλεισθη ο ουρανος επι ετη τρια και μηνας εξ ωςεγενετο λιμος μεγας επι πασαν την γην26 και προς ουδεμιαν αυτων επεμφθη ηλιας ει μη εις σαρεπτα τηςσιδωνος προς γυναικα χηραν27 και πολλοι λεπροι ησαν επι ελισσαιου του προφητου εν τω ισραηλκαι ουδεις αυτων εκαθαρισθη ει μη νεεμαν ο συρος28 και επλησθησαν παντες θυμου εν τη συναγωγη ακουοντες ταυτα29 και ανασταντες εξεβαλον αυτον εξω της πολεως και ηγαγον αυτονεως της οφρυος του ορους εφ ου η πολις αυτων ωκοδομητο εις τοκατακρημνισαι αυτον30 αυτος δε διελθων δια μεσου αυτων επορευετο31 και κατηλθεν εις καπερναουμ πολιν της γαλιλαιας και ηνδιδασκων αυτους εν τοις σαββασιν32 και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου οτι εν εξουσια ην ο λογοςαυτου33 και εν τη συναγωγη ην ανθρωπος εχων πνευμα δαιμονιουακαθαρτου και ανεκραξεν φωνη μεγαλη34 λεγων εα τι ημιν και σοι ιησου ναζαρηνε ηλθες απολεσαι ημαςοιδα σε τις ει ο αγιος του θεου35 και επετιμησεν αυτω ο ιησους λεγων φιμωθητι και εξελθε εξ αυτουκαι ριψαν αυτον το δαιμονιον εις το μεσον εξηλθεν απ αυτου μηδεν

118 Λουκαν 4:36—5:6

βλαψαν αυτον36 και εγενετο θαμβος επι παντας και συνελαλουν προς αλληλουςλεγοντες τις ο λογος ουτος οτι εν εξουσια και δυναμει επιτασσει τοιςακαθαρτοις πνευμασιν και εξερχονται37 και εξεπορευετο ηχος περι αυτου εις παντα τοπον της περιχωρου38 αναστας δε εκ της συναγωγης εισηλθεν εις την οικιαν σιμωνος ηπενθερα δε του σιμωνος ην συνεχομενη πυρετω μεγαλω και ηρωτησαναυτον περι αυτης39 και επιστας επανω αυτης επετιμησεν τω πυρετω και αφηκεν αυτηνπαραχρημα δε αναστασα διηκονει αυτοις40 δυνοντος δε του ηλιου παντες οσοι ειχον ασθενουντας νοσοιςποικιλαις ηγαγον αυτους προς αυτον ο δε ενι εκαστω αυτων τας χειραςεπιθεις εθεραπευσεν αυτους41 εξηρχετο δε και δαιμονια απο πολλων κραζοντα και λεγοντα οτισυ ει ο χριστος ο υιος του θεου και επιτιμων ουκ εια αυτα λαλειν οτιηδεισαν τον χριστον αυτον ειναι42 γενομενης δε ημερας εξελθων επορευθη εις ερημον τοπον και οιοχλοι εζητουν αυτον και ηλθον εως αυτου και κατειχον αυτον του μηπορευεσθαι απ αυτων43 ο δε ειπεν προς αυτους οτι και ταις ετεραις πολεσινευαγγελισασθαι με δει την βασιλειαν του θεου οτι εις τουτοαπεσταλμαι44 και ην κηρυσσων εν ταις συναγωγαις της γαλιλαιας

5 εγενετο δε εν τω τον οχλον επικεισθαι αυτω του ακουειν τον λογοντου θεου και αυτος ην εστως παρα την λιμνην γεννησαρετ

2 και ειδεν δυο πλοια εστωτα παρα την λιμνην οι δε αλιεις αποβαντεςαπ αυτων απεπλυναν τα δικτυα3 εμβας δε εις εν των πλοιων ο ην του σιμωνος ηρωτησεν αυτον αποτης γης επαναγαγειν ολιγον και καθισας εδιδασκεν εκ του πλοιου τουςοχλους4 ως δε επαυσατο λαλων ειπεν προς τον σιμωνα επαναγαγε εις τοβαθος και χαλασατε τα δικτυα υμων εις αγραν5 και αποκριθεις ο σιμων ειπεν αυτω επιστατα δι ολης της νυκτοςκοπιασαντες ουδεν ελαβομεν επι δε τω ρηματι σου χαλασω το δικτυον6 και τουτο ποιησαντες συνεκλεισαν ιχθυων πληθος πολυδιερρηγνυτο δε το δικτυον αυτων

5:7—5:20 Λουκαν 119

7 και κατενευσαν τοις μετοχοις τοις εν τω ετερω πλοιω του ελθονταςσυλλαβεσθαι αυτοις και ηλθον και επλησαν αμφοτερα τα πλοια ωστεβυθιζεσθαι αυτα8 ιδων δε σιμων πετρος προσεπεσεν τοις γονασιν του ιησου λεγωνεξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλος ειμι κυριε9 θαμβος γαρπεριεσχεν αυτον και παντας τους συν αυτω επι τη αγρατων ιχθυων η συνελαβον10 ομοιως δε και ιακωβον και ιωαννην υιους ζεβεδαιου οι ησανκοινωνοι τω σιμωνι και ειπεν προς τον σιμωνα ο ιησους μη φοβουαπο του νυν ανθρωπους εση ζωγρων11 και καταγαγοντες τα πλοια επι την γην αφεντες απανταηκολουθησαν αυτω12 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν μια των πολεων και ιδου ανηρπληρης λεπρας και ιδων τον ιησουν πεσων επι προσωπον εδεηθηαυτου λεγων κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι13 και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου ειπων θελω καθαρισθητι καιευθεως η λεπρα απηλθεν απ αυτου14 και αυτος παρηγγειλεν αυτω μηδενι ειπειν αλλα απελθων δειξονσεαυτον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου καθωςπροσεταξεν μωσης εις μαρτυριον αυτοις15 διηρχετο δε μαλλον ο λογος περι αυτου και συνηρχοντο οχλοιπολλοι ακουειν και θεραπευεσθαι υπ αυτου απο των ασθενειων αυτων16 αυτος δε ην υποχωρων εν ταις ερημοις και προσευχομενος17 και εγενετο εν μια των ημερων και αυτος ην διδασκων καιησαν καθημενοι φαρισαιοι και νομοδιδασκαλοι οι ησαν εληλυθοτες εκπασης κωμης της γαλιλαιας και ιουδαιας και ιερουσαλημ και δυναμιςκυριου ην εις το ιασθαι αυτους18 και ιδου ανδρες φεροντες επι κλινης ανθρωπον ος ηνπαραλελυμενος και εζητουν αυτον εισενεγκειν και θειναι ενωπιοναυτου19 και μη ευροντες δια ποιας εισενεγκωσιν αυτον δια τον οχλοναναβαντες επι το δωμα δια των κεραμων καθηκαν αυτον συν τωκλινιδιω εις το μεσον εμπροσθεν του ιησου20 και ιδων την πιστιν αυτων ειπεν αυτω ανθρωπε αφεωνται σοι αιαμαρτιαι σου

120 Λουκαν 5:21—5:36

21 και ηρξαντο διαλογιζεσθαι οι γραμματεις και οι φαρισαιοιλεγοντες τις εστιν ουτος ος λαλει βλασφημιας τις δυναται αφιεναιαμαρτιας ει μη μονος ο θεος22 επιγνους δε ο ιησους τους διαλογισμους αυτων αποκριθεις ειπενπρος αυτους τι διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων23 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου η ειπεινεγειραι και περιπατει24 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου επι της γηςαφιεναι αμαρτιας ειπεν τω παραλελυμενω σοι λεγω εγειραι και αραςτο κλινιδιον σου πορευου εις τον οικον σου25 και παραχρημα αναστας ενωπιον αυτων αρας εφ ω κατεκειτοαπηλθεν εις τον οικον αυτου δοξαζων τον θεον26 και εκστασις ελαβεν απαντας και εδοξαζον τον θεον καιεπλησθησαν φοβου λεγοντες οτι ειδομεν παραδοξα σημερον27 και μετα ταυτα εξηλθεν και εθεασατο τελωνην ονοματι λευινκαθημενον επι το τελωνιον και ειπεν αυτω ακολουθει μοι28 και καταλιπων απαντα αναστας ηκολουθησεν αυτω29 και εποιησεν δοχην μεγαλην ο λευις αυτω εν τη οικια αυτου και ηνοχλος τελωνων πολυς και αλλων οι ησαν μετ αυτων κατακειμενοι30 και εγογγυζον οι γραμματεις αυτων και οι φαρισαιοι προς τουςμαθητας αυτου λεγοντες δια τι μετα τελωνων και αμαρτωλων εσθιετεκαι πινετε31 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς αυτους ου χρειαν εχουσιν οιυγιαινοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντες32 ουκ εληλυθα καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους εις μετανοιαν33 οι δε ειπον προς αυτον δια τι οι μαθηται ιωαννου νηστευουσινπυκνα και δεησεις ποιουνται ομοιως και οι των φαρισαιων οι δε σοιεσθιουσιν και πινουσιν34 ο δε ειπεν προς αυτους μη δυνασθε τους υιους του νυμφωνος εν ωο νυμφιος μετ αυτων εστιν ποιησαι νηστευειν35 ελευσονται δε ημεραι και οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος τοτενηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραις36 ελεγεν δε και παραβολην προς αυτους οτι ουδεις επιβλημα ιματιουκαινου επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δε μηγε και το καινον σχιζεικαι τω παλαιω ου συμφωνει επιβλημα το απο του καινου

5:37—6:12 Λουκαν 121

37 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μηγερηξει ο νεος οινος τους ασκους και αυτος εκχυθησεται και οι ασκοιαπολουνται38 αλλα οινον νεον εις ασκους καινους βλητεον και αμφοτεροισυντηρουνται39 και ουδεις πιων παλαιον ευθεως θελει νεον λεγει γαρ ο παλαιοςχρηστοτερος εστιν

6 εγενετο δε εν σαββατω δευτεροπρωτω διαπορευεσθαι αυτον διατων σποριμων και ετιλλον οι μαθηται αυτου τους σταχυας και

ησθιον ψωχοντες ταις χερσιν2 τινες δε των φαρισαιων ειπον αυτοις τι ποιειτε ο ουκ εξεστιν ποιεινεν τοις σαββασιν3 και αποκριθεις προς αυτους ειπεν ο ιησους ουδε τουτο ανεγνωτε οεποιησεν δαβιδ οποτε επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου οντες4 ως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθεσεωςελαβεν και εφαγεν και εδωκεν και τοις μετ αυτου ους ουκ εξεστινφαγειν ει μη μονους τους ιερεις5 και ελεγεν αυτοις οτι κυριος εστιν ο υιος του ανθρωπου και τουσαββατου6 εγενετο δε και εν ετερω σαββατω εισελθειν αυτον εις τηνσυναγωγην και διδασκειν και ην εκει ανθρωπος και η χειρ αυτου ηδεξια ην ξηρα7 παρετηρουν δε αυτον οι γραμματεις και οι φαρισαιοι ει εν τωσαββατω θεραπευσει ινα ευρωσιν κατηγοριαν αυτου8 αυτος δε ηδει τους διαλογισμους αυτων και ειπεν τω ανθρωπω τωξηραν εχοντι την χειρα εγειραι και στηθι εις το μεσον ο δε αναστας εστη9 ειπεν ουν ο ιησους προς αυτους επερωτησω υμας τι εξεστιν τοιςσαββασιν αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η απολεσαι10 και περιβλεψαμενος παντας αυτους ειπεν τω ανθρωπω εκτεινοντην χειρα σου ο δε εποιησεν ουτως και αποκατεσταθη η χειρ αυτουυγιης ως η αλλη11 αυτοι δε επλησθησαν ανοιας και διελαλουν προς αλληλους τι ανποιησειαν τω ιησου12 εγενετο δε εν ταις ημεραις ταυταις εξηλθεν εις το οροςπροσευξασθαι και ην διανυκτερευων εν τη προσευχη του θεου

122 Λουκαν 6:13—6:29

13 και οτε εγενετο ημερα προσεφωνησεν τους μαθητας αυτου καιεκλεξαμενος απ αυτων δωδεκα ους και αποστολους ωνομασεν14 σιμωνα ον και ωνομασεν πετρον και ανδρεαν τον αδελφον αυτουιακωβον και ιωαννην φιλιππον και βαρθολομαιον15 ματθαιον και θωμαν ιακωβον τον του αλφαιου και σιμωνα τονκαλουμενον ζηλωτην16 ιουδαν ιακωβου και ιουδαν ισκαριωτην ος και εγενετο προδοτης17 και καταβας μετ αυτων εστη επι τοπουπεδινου και οχλος μαθητωναυτου και πληθος πολυ του λαου απο πασης της ιουδαιας καιιερουσαλημ και της παραλιου τυρου και σιδωνος οι ηλθον ακουσαιαυτου και ιαθηναι απο των νοσων αυτων18 και οι οχλουμενοι υπο πνευματων ακαθαρτων και εθεραπευοντο19 και πας ο οχλος εζητει απτεσθαι αυτου οτι δυναμις παρ αυτουεξηρχετο και ιατο παντας20 και αυτος επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τους μαθητας αυτουελεγεν μακαριοι οι πτωχοι οτι υμετερα εστιν η βασιλεια του θεου21 μακαριοι οι πεινωντες νυν οτι χορτασθησεσθε μακαριοι οικλαιοντες νυν οτι γελασετε22 μακαριοι εστε οταν μισησωσιν υμας οι ανθρωποι και οταναφορισωσιν υμας και ονειδισωσιν και εκβαλωσιν το ονομα υμων ωςπονηρον ενεκα του υιου του ανθρωπου23 χαιρετε εν εκεινη τη ημερα και σκιρτησατε ιδου γαρ ο μισθοςυμων πολυς εν τω ουρανω κατα ταυτα γαρ εποιουν τοις προφηταιςοι πατερες αυτων24 πλην ουαι υμιν τοις πλουσιοις οτι απεχετε την παρακλησιν υμων25 ουαι υμιν οι εμπεπλησμενοι οτι πεινασετε ουαι υμιν οι γελωντεςνυν οτι πενθησετε και κλαυσετε26 ουαι υμιν οταν καλως υμας ειπωσιν παντες οι ανθρωποι καταταυτα γαρ εποιουν τοις ψευδοπροφηταις οι πατερες αυτων27 αλλ υμιν λεγω τοις ακουουσιν αγαπατε τους εχθρους υμων καλωςποιειτε τοις μισουσιν υμας28 ευλογειτε τους καταρωμενους υμιν και προσευχεσθε υπερ τωνεπηρεαζοντων υμας29 τω τυπτοντι σε επι την σιαγονα παρεχε και την αλλην και απο τουαιροντος σου το ιματιον και τον χιτωνα μη κωλυσης

6:30—6:44 Λουκαν 123

30 παντι δε τω αιτουντι σε διδου και απο του αιροντος τα σα μηαπαιτει31 και καθως θελετε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι και υμεις ποιειτεαυτοις ομοιως32 και ει αγαπατε τους αγαπωντας υμας ποια υμιν χαρις εστιν καιγαρ οι αμαρτωλοι τους αγαπωντας αυτους αγαπωσιν33 και εαν αγαθοποιητε τους αγαθοποιουντας υμας ποια υμιν χαριςεστιν και γαρ οι αμαρτωλοι το αυτο ποιουσιν34 και εαν δανειζητε παρ ων VAR1: ελπιζετε VAR2: ελπιζητεαπολαβειν ποια υμιν χαρις εστιν και γαρ οι αμαρτωλοι αμαρτωλοιςδανειζουσιν ινα απολαβωσιν τα ισα35 πλην αγαπατε τους εχθρους υμων και αγαθοποιειτε και δανειζετεμηδεν απελπιζοντες και εσται ο μισθος υμων πολυς και εσεσθε υιοι τουυψιστου οτι αυτος χρηστος εστιν επι τους αχαριστους και πονηρους36 γινεσθε ουν οικτιρμονες καθως και ο πατηρ υμων οικτιρμων εστιν37 VAR1: και μη κρινετε και ου μη κριθητε μη καταδικαζετε και ουμη καταδικασθητε απολυετε και απολυθησεσθε38 διδοτε και δοθησεται υμιν μετρον καλον πεπιεσμενον καισεσαλευμενον και υπερεκχυνομενον δωσουσιν εις τον κολπον υμωντω γαρ αυτω μετρω ω μετρειτε αντιμετρηθησεται υμιν39 ειπεν δε παραβολην αυτοις μητι δυναται τυφλος τυφλον οδηγεινουχι αμφοτεροι εις βοθυνον πεσουνται40 ουκ εστιν μαθητης υπερ τον διδασκαλον αυτου κατηρτισμενος δεπας εσται ως ο διδασκαλος αυτου41 τι δε βλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δεδοκον την εν τω ιδιω οφθαλμω ου κατανοεις42 η πως δυνασαι λεγειν τω αδελφω σου αδελφε αφες εκβαλω τοκαρφος το εν τω οφθαλμω σου αυτος την εν τω οφθαλμω σου δοκονου βλεπων υποκριτα εκβαλε πρωτον την δοκον εκ του οφθαλμου σουκαι τοτε διαβλεψεις εκβαλειν το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφουσου43 ου γαρ εστιν δενδρον καλον ποιουν καρπον σαπρον ουδε δενδρονσαπρον ποιουν καρπον καλον44 εκαστον γαρ δενδρον εκ του ιδιου καρπου γινωσκεται ου γαρ εξακανθων συλλεγουσιν συκα ουδε εκ βατου τρυγωσιν σταφυλην

124 Λουκαν 6:45—7:9

45 ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου της καρδιας αυτουπροφερει το αγαθον και ο πονηρος ανθρωπος εκ του πονηρουθησαυρου της καρδιας αυτου προφερει το πονηρον εκ γαρ τουπερισσευματος της καρδιας λαλει το στομα αυτου46 τι δε με καλειτε κυριε κυριε και ου ποιειτε α λεγω47 πας ο ερχομενος προς με και ακουων μου των λογων και ποιωναυτους υποδειξω υμιν τινι εστιν ομοιος48 ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδομουντι οικιαν ος εσκαψεν καιεβαθυνεν και εθηκεν θεμελιον επι την πετραν πλημμυρας δε γενομενηςπροσερρηξεν ο ποταμος τη οικια εκεινη και ουκ ισχυσεν σαλευσαιαυτην τεθεμελιωτο γαρ επι την πετραν49 ο δε ακουσας και μη ποιησας ομοιος εστιν ανθρωπωοικοδομησαντι οικιαν επι την γην χωρις θεμελιου η προσερρηξενο ποταμος και ευθεως επεσεν και εγενετο το ρηγμα της οικιας εκεινηςμεγα

7 επει δε επληρωσεν παντα τα ρηματα αυτου εις τας ακοας του λαουεισηλθεν εις καπερναουμ

2 εκατονταρχου δε τινος δουλος κακως εχων ημελλεν τελευταν ος ηναυτω εντιμος3 ακουσας δε περι του ιησου απεστειλεν προς αυτον πρεσβυτερουςτων ιουδαιων ερωτων αυτον οπως ελθων διασωση τον δουλον αυτου4 οι δε παραγενομενοι προς τον ιησουν παρεκαλουν αυτονσπουδαιως λεγοντες οτι αξιος εστιν ω παρεξει τουτο5 αγαπα γαρ το εθνος ημων και την συναγωγην αυτος ωκοδομησενημιν6 ο δε ιησους επορευετο συν αυτοις ηδη δε αυτου ου μακραναπεχοντος απο της οικιας επεμψεν προς αυτον ο εκατονταρχος φιλουςλεγων αυτω κυριε μη σκυλλου ου γαρ ειμι ικανος ινα υπο την στεγηνμου εισελθης7 διο ουδε εμαυτον ηξιωσα προς σε ελθειν αλλα ειπε λογω καιιαθησεται ο παις μου8 και γαρ εγω ανθρωπος ειμι υπο εξουσιαν τασσομενος εχων υπεμαυτον στρατιωτας και λεγω τουτω πορευθητι και πορευεται καιαλλω ερχου και ερχεται και τω δουλω μου ποιησον τουτο και ποιει9 ακουσας δε ταυτα ο ιησους εθαυμασεν αυτον και στραφεις τωακολουθουντι αυτω οχλω ειπεν λεγω υμιν ουδε εν τω ισραηλ τοσαυτην

7:10—7:24 Λουκαν 125

πιστιν ευρον10 και υποστρεψαντες οι πεμφθεντες εις τον οικον ευρον τονασθενουντα δουλον υγιαινοντα11 και εγενετο εν τη εξης επορευετο εις πολιν καλουμενην ναιν καισυνεπορευοντο αυτω οι μαθηται αυτου ικανοι και οχλος πολυς12 ως δε ηγγισεν τη πυλη της πολεως και ιδου εξεκομιζετο τεθνηκωςυιος μονογενης τη μητρι αυτου και αυτη ην χηρα και οχλος της πολεωςικανος VAR2: ην συν αυτη13 και ιδων αυτην ο κυριος εσπλαγχνισθη επ αυτη και ειπεν αυτη μηκλαιε14 και προσελθων ηψατο της σορου οι δε βασταζοντες εστησαν καιειπεν νεανισκε σοι λεγω εγερθητι15 και ανεκαθισεν ο νεκρος και ηρξατο λαλειν και εδωκεν αυτον τημητρι αυτου16 ελαβεν δε φοβος απαντας και εδοξαζον τον θεον λεγοντες οτιπροφητης μεγας εγηγερται εν ημιν και οτι επεσκεψατο ο θεος τον λαοναυτου17 και εξηλθεν ο λογος ουτος εν ολη τη ιουδαια περι αυτου και ενπαση τη περιχωρω18 και απηγγειλαν ιωαννη οι μαθηται αυτου περι παντων τουτων19 και προσκαλεσαμενος δυο τινας των μαθητων αυτου ο ιωαννηςεπεμψεν προς τον ιησουν λεγων συ ει ο ερχομενος η αλλονπροσδοκωμεν20 παραγενομενοι δε προς αυτον οι ανδρες ειπον ιωαννης οβαπτιστης απεσταλκεν ημας προς σε λεγων συ ει ο ερχομενος η αλλονπροσδοκωμεν21 εν αυτη δε τη ωρα εθεραπευσεν πολλους απο νοσων και μαστιγωνκαι πνευματων πονηρων και τυφλοις πολλοις εχαρισατο το βλεπειν22 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις πορευθεντες απαγγειλατειωαννη α ειδετε και ηκουσατε οτι τυφλοι αναβλεπουσιν χωλοιπεριπατουσιν λεπροι καθαριζονται κωφοι ακουουσιν νεκροιεγειρονται πτωχοι ευαγγελιζονται23 και μακαριος εστιν ος εαν μη σκανδαλισθη εν εμοι24 απελθοντων δε των αγγελων ιωαννου ηρξατο λεγειν προς τουςοχλους περι ιωαννου τι εξεληλυθατε εις την ερημον θεασασθαικαλαμον υπο ανεμου σαλευομενον

126 Λουκαν 7:25—7:40

25 αλλα τι εξεληλυθατε ιδειν ανθρωπον εν μαλακοις ιματιοιςημφιεσμενον ιδου οι εν ιματισμω ενδοξω και τρυφη υπαρχοντες εν τοιςβασιλειοις εισιν26 αλλα τι εξεληλυθατε ιδειν προφητην ναι λεγω υμιν καιπερισσοτερον προφητου27 ουτος εστιν περι ου γεγραπται ιδου εγω αποστελλω τον αγγελονμου προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σου εμπροσθεν σου28 λεγω γαρ υμιν μειζων εν γεννητοις γυναικων προφητης ιωαννουτου βαπτιστου ουδεις εστιν ο δε μικροτερος εν τη βασιλεια του θεουμειζων αυτου εστιν29 και πας ο λαος ακουσας και οι τελωναι εδικαιωσαν τον θεονβαπτισθεντες το βαπτισμα ιωαννου30 οι δε φαρισαιοι και οι νομικοι την βουλην του θεου ηθετησαν ειςεαυτους μη βαπτισθεντες υπ αυτου31 ειπεν δε ο κυριος τινι ουν ομοιωσω τους ανθρωπους της γενεαςταυτης και τινι εισιν ομοιοι32 ομοιοι εισιν παιδιοις τοις εν αγορα καθημενοις καιπροσφωνουσιν αλληλοις και λεγουσιν ηυλησαμεν υμιν και ουκωρχησασθε εθρηνησαμεν υμιν και ουκ εκλαυσατε33 εληλυθεν γαρ ιωαννης ο βαπτιστης μητε αρτον εσθιων μητε οινονπινων και λεγετε δαιμονιον εχει34 εληλυθεν ο υιος του ανθρωπου εσθιων και πινων και λεγετε ιδουανθρωπος φαγος και οινοποτης τελωνων φιλος και αμαρτωλων35 και εδικαιωθη η σοφια απο των τεκνων αυτης παντων36 ηρωτα δε τις αυτον των φαρισαιων ινα φαγη μετ αυτου καιεισελθων εις την οικιαν του φαρισαιου ανεκλιθη37 και ιδου γυνη εν τη πολει ητις ην αμαρτωλος επιγνουσα οτιανακειται εν τη οικια του φαρισαιου κομισασα αλαβαστρον μυρου38 και στασα παρα τους ποδας αυτου οπισω κλαιουσα ηρξατοβρεχειν τους ποδας αυτου τοις δακρυσιν και ταις θριξιν της κεφαληςαυτης εξεμασσεν και κατεφιλει τους ποδας αυτου και ηλειφεν τω μυρω39 ιδων δε ο φαρισαιος ο καλεσας αυτον ειπεν εν εαυτω λεγων ουτοςει ην προφητης εγινωσκεν αν τις και ποταπη η γυνη ητις απτεται αυτουοτι αμαρτωλος εστιν40 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς αυτον σιμων εχω σοι τι ειπεινο δε φησιν διδασκαλε ειπε

7:41—8:6 Λουκαν 127

41 δυο χρεωφειλεται ησαν δανειστη τινι ο εις ωφειλεν δηναριαπεντακοσια ο δε ετερος πεντηκοντα42 μη εχοντων δε αυτων αποδουναι αμφοτεροις εχαρισατο τις ουναυτων ειπε πλειον αυτον αγαπησει43 αποκριθεις δε ο σιμων ειπεν υπολαμβανω οτι ω το πλειονεχαρισατο ο δε ειπεν αυτω ορθως εκρινας44 και στραφεις προς την γυναικα τω σιμωνι εφη βλεπεις ταυτην τηνγυναικα εισηλθον σου εις την οικιαν υδωρ επι τους ποδας μου ουκεδωκας αυτη δε τοις δακρυσιν εβρεξεν μου τους ποδας και ταις θριξιντης κεφαλης αυτης εξεμαξεν45 φιλημα μοι ουκ εδωκας αυτη δε αφ ης εισηλθον ου διελιπενκαταφιλουσα μου τους ποδας46 ελαιω την κεφαλην μου ουκ ηλειψας αυτη δε μυρω ηλειψεν μου τουςποδας47 ου χαριν λεγω σοι αφεωνται αι αμαρτιαι αυτης αι πολλαι οτιηγαπησεν πολυ ω δε ολιγον αφιεται ολιγον αγαπα48 ειπεν δε αυτη αφεωνται σου αι αμαρτιαι49 και ηρξαντο οι συνανακειμενοι λεγειν εν εαυτοις τις ουτος εστιν οςκαι αμαρτιας αφιησιν50 ειπεν δε προς την γυναικα η πιστις σου σεσωκεν σε πορευου ειςειρηνην

8 και εγενετο εν τω καθεξης και αυτος διωδευεν κατα πολιν καικωμην κηρυσσων και ευαγγελιζομενος την βασιλειαν του θεου και

οι δωδεκα συν αυτω2 και γυναικες τινες αι ησαν τεθεραπευμεναι απο πνευματωνπονηρων και ασθενειων μαρια η καλουμενη μαγδαληνη αφ ης δαιμονιαεπτα εξεληλυθει3 και ιωαννα γυνη χουζα επιτροπου ηρωδου και σουσαννα καιετεραι πολλαι αιτινες διηκονουν αυτω απο των υπαρχοντων αυταις4 συνιοντος δε οχλου πολλου και των κατα πολιν επιπορευομενωνπρος αυτον ειπεν δια παραβολης5 εξηλθεν ο σπειρων του σπειραι τον σπορον αυτου και εν τωσπειρειν αυτον ο μεν επεσεν παρα την οδον και κατεπατηθη και ταπετεινα του ουρανου κατεφαγεν αυτο6 και ετερον επεσεν επι την πετραν και φυεν εξηρανθη δια το μη εχεινικμαδα

128 Λουκαν 8:7—8:22

7 και ετερον επεσεν εν μεσω των ακανθων και συμφυεισαι αι ακανθαιαπεπνιξαν αυτο8 και ετερον επεσεν επι την γην την αγαθην και φυεν εποιησενκαρπον εκατονταπλασιονα ταυτα λεγων εφωνει ο εχων ωτα ακουεινακουετω9 επηρωτων δε αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες τις ειη η παραβοληαυτη10 ο δε ειπεν υμιν δεδοται γνωναι τα μυστηρια της βασιλειας τουθεου τοις δε λοιποις εν παραβολαις ινα βλεποντες μη βλεπωσιν καιακουοντες μη συνιωσιν11 εστιν δε αυτη η παραβολη ο σπορος εστιν ο λογος του θεου12 οι δε παρα την οδον εισιν οι ακουοντες ειτα ερχεται ο διαβολος καιαιρει τον λογον απο της καρδιας αυτων ινα μη πιστευσαντες σωθωσιν13 οι δε επι της πετρας οι οταν ακουσωσιν μετα χαρας δεχονται τονλογον και ουτοι ριζαν ουκ εχουσιν οι προς καιρον πιστευουσιν και ενκαιρω πειρασμου αφιστανται14 το δε εις τας ακανθας πεσον ουτοι εισιν οι ακουσαντες καιυπο μεριμνων και πλουτου και ηδονων του βιου πορευομενοισυμπνιγονται και ου τελεσφορουσιν15 το δε εν τη καλη γη ουτοι εισιν οιτινες εν καρδια καλη και αγαθηακουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν εν υπομονη16 ουδεις δε λυχνον αψας καλυπτει αυτον σκευει η υποκατω κλινηςτιθησιν αλλ επι λυχνιας επιτιθησιν ινα οι εισπορευομενοι βλεπωσιντο φως17 ου γαρ εστιν κρυπτον ο ου φανερον γενησεται ουδε αποκρυφον οου γνωσθησεται και εις φανερον ελθη18 βλεπετε ουν πως ακουετε ος γαρ αν εχη δοθησεται αυτω και ος ανμη εχη και ο δοκει εχειν αρθησεται απ αυτου19 παρεγενοντο δε προς αυτον η μητηρ και οι αδελφοι αυτου και ουκηδυναντο συντυχειν αυτω δια τον οχλον20 και απηγγελη αυτω λεγοντων η μητηρ σου και οι αδελφοι σουεστηκασιν εξω ιδειν σε θελοντες21 ο δε αποκριθεις ειπεν προς αυτους μητηρ μου και αδελφοι μουουτοι εισιν οι τον λογον του θεου ακουοντες και ποιουντες αυτον22 και εγενετο εν μια των ημερων και αυτος ενεβη εις πλοιον και οιμαθηται αυτου και ειπεν προς αυτους διελθωμεν εις το περαν της λιμνης

8:23—8:35 Λουκαν 129

και ανηχθησαν23 πλεοντων δε αυτων αφυπνωσεν και κατεβη λαιλαψ ανεμου εις τηνλιμνην και συνεπληρουντο και εκινδυνευον24 προσελθοντες δε διηγειραν αυτον λεγοντες επιστατα επιστατααπολλυμεθα ο δε εγερθεις επετιμησεν τω ανεμω και τω κλυδωνι τουυδατος και επαυσαντο και εγενετο γαληνη25 ειπεν δε αυτοις που εστιν η πιστις υμων φοβηθεντες δε εθαυμασανλεγοντες προς αλληλους τις αρα ουτος εστιν οτι και τοις ανεμοιςεπιτασσει και τω υδατι και υπακουουσιν αυτω26 και κατεπλευσαν εις την χωραν των γαδαρηνων ητις εστιναντιπεραν της γαλιλαιας27 εξελθοντι δε αυτω επι την γην υπηντησεν αυτω ανηρ τις εκτης πολεως ος ειχεν δαιμονια εκ χρονων ικανων και ιματιον ουκενεδιδυσκετο και εν οικια ουκ εμενεν αλλ εν τοις μνημασιν28 ιδων δε τον ιησουν και ανακραξας προσεπεσεν αυτω και φωνημεγαλη ειπεν τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεου του υψιστου δεομαισου μη με βασανισης29 VAR1: παρηγγελλεν VAR2: παρηγγειλεν γαρ τω πνευματιτω ακαθαρτω εξελθειν απο του ανθρωπου πολλοις γαρ χρονοιςσυνηρπακει αυτον και εδεσμειτο αλυσεσιν και πεδαις φυλασσομενοςκαι διαρρησσων τα δεσμα ηλαυνετο υπο του δαιμονος εις τας ερημους30 επηρωτησεν δε αυτον ο ιησους λεγων τι σοι εστιν ονομα ο δε ειπενλεγεων οτι δαιμονια πολλα εισηλθεν εις αυτον31 και VAR1: παρεκαλει VAR2: παρεκαλουν αυτον ινα μη επιταξηαυτοις εις την αβυσσον απελθειν32 ην δε εκει αγελη χοιρων ικανων βοσκομενων εν τω ορει καιπαρεκαλουν αυτον ινα επιτρεψη αυτοις εις εκεινους εισελθειν καιεπετρεψεν αυτοις33 εξελθοντα δε τα δαιμονια απο του ανθρωπου εισηλθεν εις τουςχοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την λιμνην καιαπεπνιγη34 ιδοντες δε οι βοσκοντες το γεγενημενον εφυγον και απελθοντεςαπηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους35 εξηλθον δε ιδειν το γεγονος και ηλθον προς τον ιησουν και ευρονκαθημενον τον ανθρωπον αφ ου τα δαιμονια εξεληλυθει ιματισμενονκαι σωφρονουντα παρα τους ποδας του ιησου και εφοβηθησαν

130 Λουκαν 8:36—8:50

36 απηγγειλαν δε αυτοις και οι ιδοντες πως εσωθη ο δαιμονισθεις37 και ηρωτησαν αυτον απαν το πληθος της περιχωρου τωνγαδαρηνων απελθειν απ αυτων οτι φοβω μεγαλω συνειχοντο αυτοςδε εμβας εις το πλοιον υπεστρεψεν38 εδεετο δε αυτου ο ανηρ αφ ου εξεληλυθει τα δαιμονια ειναι συναυτω απελυσεν δε αυτον ο ιησους λεγων39 υποστρεφε εις τον οικον σου και διηγου οσα εποιησεν σοι ο θεοςκαι απηλθεν καθ ολην την πολιν κηρυσσων οσα εποιησεν αυτω οιησους40 εγενετο δε εν τω υποστρεψαι τον ιησουν απεδεξατο αυτον ο οχλοςησαν γαρ παντες προσδοκωντες αυτον41 και ιδου ηλθεν ανηρ ω ονομα ιαειρος και αυτος αρχων τηςσυναγωγης υπηρχεν και πεσωνπαρα τους ποδας του ιησουπαρεκαλειαυτον εισελθειν εις τον οικον αυτου42 οτι θυγατηρ μονογενης ην αυτω ως ετων δωδεκα και αυτηαπεθνησκεν εν δε τω υπαγειν αυτον οι οχλοι συνεπνιγον αυτον43 και γυνη ουσα εν ρυσει αιματος απο ετων δωδεκα ητις ειςιατρους προσαναλωσασα ολον τον βιον ουκ ισχυσεν υπ ουδενοςθεραπευθηναι44 προσελθουσα οπισθεν ηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτουκαι παραχρημα εστη η ρυσις του αιματος αυτης45 και ειπεν ο ιησους τις ο αψαμενος μου αρνουμενων δε παντωνειπεν ο πετρος και οι μετ αυτου επιστατα οι οχλοι συνεχουσιν σε καιαποθλιβουσιν και λεγεις τις ο αψαμενος μου46 ο δε ιησους ειπεν ηψατο μου τις εγω γαρ εγνων δυναμινεξελθουσαν απ εμου47 ιδουσα δε η γυνη οτι ουκ ελαθεν τρεμουσα ηλθεν καιπροσπεσουσα αυτω δι ην αιτιαν ηψατο αυτου απηγγειλεν αυτωενωπιον παντος του λαου και ως ιαθη παραχρημα48 ο δε ειπεν αυτη θαρσει θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε πορευουεις ειρηνην49 ετι αυτου λαλουντος ερχεται τις παρα του αρχισυναγωγου λεγωναυτω οτι τεθνηκεν η θυγατηρ σου μη σκυλλε τον διδασκαλον50 ο δε ιησους ακουσας απεκριθη αυτω λεγων μη φοβου μονονπιστευε και σωθησεται

8:51—9:11 Λουκαν 131

51 εισελθων δε εις την οικιαν ουκ αφηκεν εισελθειν ουδενα ει μηπετρον και ιακωβον και ιωαννην και τον πατερα της παιδος και τηνμητερα52 εκλαιον δε παντες και εκοπτοντο αυτην ο δε ειπεν μη κλαιετε ουκαπεθανεν αλλα καθευδει53 και κατεγελων αυτου ειδοτες οτι απεθανεν54 αυτος δε εκβαλων εξω παντας και κρατησας της χειρος αυτηςεφωνησεν λεγων η παις εγειρου55 και επεστρεψεν το πνευμα αυτης και ανεστη παραχρημα καιδιεταξεν αυτη δοθηναι φαγειν56 και εξεστησαν οι γονεις αυτης ο δε παρηγγειλεν αυτοις μηδενιειπειν το γεγονος

9 συγκαλεσαμενος δε τους δωδεκα μαθητας αυτου εδωκεν αυτοιςδυναμιν και εξουσιαν επι παντα τα δαιμονια και νοσους

θεραπευειν2 και απεστειλεν αυτους κηρυσσειν την βασιλειαν του θεου καιιασθαι τους ασθενουντας3 και ειπεν προς αυτους μηδεν αιρετε εις την οδον μητε ραβδους μητεπηραν μητε αρτον μητε αργυριον μητε ανα δυο χιτωνας εχειν4 και εις ην αν οικιαν εισελθητε εκει μενετε και εκειθεν εξερχεσθε5 και οσοι αν μη δεξωνται υμας εξερχομενοι απο της πολεως εκεινηςκαι τον κονιορτον απο των ποδων υμων αποτιναξατε εις μαρτυριον επαυτους6 εξερχομενοι δε διηρχοντο κατα τας κωμας ευαγγελιζομενοι καιθεραπευοντες πανταχου7 ηκουσεν δε ηρωδης ο τετραρχης τα γινομενα υπ αυτου παντα καιδιηπορει δια το λεγεσθαι υπο τινων οτι ιωαννης εγηγερται εκ νεκρων8 υπο τινων δε οτι ηλιας εφανη αλλων δε οτι προφητης εις τωναρχαιων ανεστη9 και ειπεν ο ηρωδης ιωαννην εγω απεκεφαλισα τις δε εστιν ουτοςπερι ου εγω ακουω τοιαυτα και εζητει ιδειν αυτον10 και υποστρεψαντες οι αποστολοι διηγησαντο αυτω οσα εποιησανκαι παραλαβων αυτους υπεχωρησεν κατ ιδιαν εις τοπον ερημονπολεως καλουμενης βηθσαιδα11 οι δε οχλοι γνοντες ηκολουθησαν αυτω και δεξαμενος αυτουςελαλει αυτοις περι της βασιλειας του θεου και τους χρειαν εχοντας

132 Λουκαν 9:12—9:26

θεραπειας ιατο12 η δε ημερα ηρξατο κλινειν προσελθοντες δε οι δωδεκα ειπον αυτωαπολυσον τον οχλον ινα απελθοντες εις τας κυκλω κωμας και τουςαγρους καταλυσωσιν και ευρωσιν επισιτισμον οτι ωδε εν ερημω τοπωεσμεν13 ειπεν δε προς αυτους δοτε αυτοις υμεις φαγειν οι δε ειπον ουκεισιν ημιν πλειον η πεντε αρτοι και δυο ιχθυες ει μητι πορευθεντες ημειςαγορασωμεν εις παντα τον λαον τουτον βρωματα14 ησαν γαρ ωσει ανδρες πεντακισχιλιοι ειπεν δε προς τους μαθηταςαυτου κατακλινατε αυτους κλισιας ανα πεντηκοντα15 και εποιησαν ουτως και ανεκλιναν απαντας16 λαβων δε τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τονουρανον ευλογησεν αυτους και κατεκλασεν και εδιδου τοις μαθηταιςπαρατιθεναι τω οχλω17 και εφαγον και εχορτασθησαν παντες και ηρθη το περισσευσαναυτοις κλασματων κοφινοι δωδεκα18 και εγενετο εν τω ειναι αυτον προσευχομενον καταμονας συνησαναυτω οι μαθηται και επηρωτησεν αυτους λεγων τινα με λεγουσιν οιοχλοι ειναι19 οι δε αποκριθεντες ειπον ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαναλλοι δε οτι προφητης τις των αρχαιων ανεστη20 ειπεν δε αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι αποκριθεις δε ο πετροςειπεν τον χριστον του θεου21 ο δε επιτιμησας αυτοις παρηγγειλεν μηδενι ειπειν τουτο22 ειπων οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν καιαποδοκιμασθηναι απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων καιγραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι23 ελεγεν δε προς παντας ει τις θελει οπισω μου ελθειναπαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου καθ ημερανκαι ακολουθειτω μοι24 ος γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αναπολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ουτος σωσει αυτην25 τι γαρ ωφελειται ανθρωπος κερδησας τον κοσμον ολον εαυτον δεαπολεσας η ζημιωθεις26 ος γαρ αν επαισχυνθη με και τους εμους λογους τουτον ο υιοςτου ανθρωπου επαισχυνθησεται οταν ελθη εν τη δοξη αυτου και του

9:27—9:41 Λουκαν 133

πατρος και των αγιων αγγελων27 λεγω δε υμιν αληθως εισιν τινες των ωδε εστηκοτων οι ου μηγευσονται θανατου εως αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου28 εγενετο δε μετα τους λογους τουτους ωσει ημεραι οκτω καιπαραλαβων τον πετρον και ιωαννην και ιακωβον ανεβη εις το οροςπροσευξασθαι29 και εγενετο εν τω προσευχεσθαι αυτον το ειδος του προσωπουαυτου ετερον και ο ιματισμος αυτου λευκος εξαστραπτων30 και ιδου ανδρες δυο συνελαλουν αυτω οιτινες ησαν μωσης καιηλιας31 οι οφθεντες εν δοξη ελεγον την εξοδον αυτου ην εμελλεν πληρουνεν ιερουσαλημ32 ο δε πετρος και οι συν αυτω ησαν βεβαρημενοι υπνωδιαγρηγορησαντες δε ειδον την δοξαν αυτου και τους δυο ανδρας τουςσυνεστωτας αυτω33 και εγενετο εν τω διαχωριζεσθαι αυτους απ αυτου ειπεν ο πετροςπρος τον ιησουν επιστατα καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμενσκηνας τρεις μιαν σοι και μωσει μιαν και μιαν ηλια μη ειδως ο λεγει34 ταυτα δε αυτου λεγοντος εγενετο νεφελη και επεσκιασεν αυτουςεφοβηθησαν δε εν τω εκεινους εισελθειν εις την νεφελην35 και φωνη εγενετο εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου οαγαπητος αυτου ακουετε36 και εν τω γενεσθαι την φωνην ευρεθη ο ιησους μονος και αυτοιεσιγησαν και ουδενι απηγγειλαν εν εκειναις ταις ημεραις ουδεν ωνεωρακασιν37 εγενετο δε εν τη εξης ημερα κατελθοντων αυτων απο του ορουςσυνηντησεν αυτω οχλος πολυς38 και ιδου ανηρ απο του οχλου ανεβοησεν λεγων διδασκαλε δεομαισου επιβλεψον επι τον υιον μου οτι μονογενης εστιν μοι39 και ιδου πνευμα λαμβανει αυτον και εξαιφνης κραζει καισπαρασσει αυτον μετα αφρου και μογις αποχωρει απ αυτουσυντριβον αυτον40 και εδεηθην των μαθητων σου ινα εκβαλλωσιν αυτο και ουκηδυνηθησαν41 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ω γενεα απιστος και διεστραμμενηεως ποτε εσομαι προς υμας και ανεξομαι υμων προσαγαγε ωδε τον

134 Λουκαν 9:42—9:55

υιον σου42 ετι δε προσερχομενου αυτου ερρηξεν αυτον το δαιμονιον καισυνεσπαραξεν επετιμησεν δε ο ιησους τω πνευματι τω ακαθαρτω καιιασατο τον παιδα και απεδωκεν αυτον τω πατρι αυτου43 εξεπλησσοντο δε παντες επι τη μεγαλειοτητι του θεου παντωνδε θαυμαζοντων επι πασιν οις εποιησεν ο ιησους ειπεν προς τουςμαθητας αυτου44 θεσθε υμεις εις τα ωτα υμων τους λογους τουτους ο γαρ υιος τουανθρωπου μελλει παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπων45 οι δε ηγνοουν το ρημα τουτο και ην παρακεκαλυμμενον απ αυτωνινα μη αισθωνται αυτο και εφοβουντο ερωτησαι αυτον περι τουρηματος τουτου46 εισηλθεν δε διαλογισμος εν αυτοις το τις αν ειη μειζων αυτων47 ο δε ιησους ιδων τον διαλογισμον της καρδιας αυτωνεπιλαβομενος παιδιου εστησεν αυτο παρ εαυτω48 και ειπεν αυτοις ος εαν δεξηται τουτο το παιδιον επι τω ονοματιμου εμε δεχεται και ος εαν εμε δεξηται δεχεται τον αποστειλαντα με ογαρ μικροτερος εν πασιν υμιν υπαρχων ουτος εσται μεγας49 αποκριθεις δε ο ιωαννης ειπεν επιστατα ειδομεν τινα επι τωονοματι σου εκβαλλοντα τα δαιμονια και εκωλυσαμεν αυτον οτι ουκακολουθει μεθ ημων50 και ειπεν προς αυτον ο ιησους μη κωλυετε ος γαρ ουκ εστιν καθημων υπερ ημων εστιν51 εγενετο δε εν τω συμπληρουσθαι τας ημερας της αναληψεωςαυτου και αυτος το προσωπον αυτου εστηριξεν του πορευεσθαι ειςιερουσαλημ52 και απεστειλεν αγγελους προ προσωπου αυτου και πορευθεντεςεισηλθον εις κωμην σαμαρειτων ωστε ετοιμασαι αυτω53 και ουκ εδεξαντο αυτον οτι το προσωπον αυτου ην πορευομενονεις ιερουσαλημ54 ιδοντες δε οι μαθηται αυτου ιακωβος και ιωαννης ειπον κυριεθελεις ειπωμεν πυρ καταβηναι απο του ουρανου και αναλωσαι αυτουςως και ηλιας εποιησεν55 στραφεις δε επετιμησεν αυτοις και ειπεν ουκ οιδατε οιουπνευματος εστε υμεις

9:56—10:9 Λουκαν 135

56 ο γαρ υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν ψυχας ανθρωπων απολεσαιαλλα σωσαι και επορευθησαν εις ετεραν κωμην57 εγενετο δε πορευομενων αυτων εν τη οδω ειπεν τις προς αυτονακολουθησω σοι οπου αν απερχη κυριε58 και ειπεν αυτω ο ιησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και ταπετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δε υιος του ανθρωπου ουκ εχειπου την κεφαλην κλινη59 ειπεν δε προς ετερον ακολουθει μοι ο δε ειπεν κυριε επιτρεψον μοιαπελθοντι πρωτον θαψαι τον πατερα μου60 ειπεν δε αυτω ο ιησους αφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτωννεκρους συ δε απελθων διαγγελλε την βασιλειαν του θεου61 ειπεν δε και ετερος ακολουθησω σοι κυριε πρωτον δε επιτρεψονμοι αποταξασθαι τοις εις τον οικον μου62 ειπεν δε προς αυτον ο ιησους ουδεις επιβαλων την χειρα αυτου επαροτρον και βλεπων εις τα οπισω ευθετος εστιν εις την βασιλειαν τουθεου

10 μετα δε ταυτα ανεδειξεν ο κυριος και ετερους εβδομηκοντα καιαπεστειλεν αυτους ανα δυο προ προσωπου αυτου εις πασαν

πολιν και τοπον ου εμελλεν αυτος ερχεσθαι2 ελεγεν ουν προς αυτους ο μεν θερισμος πολυς οι δε εργαται ολιγοιδεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπως εκβαλλη εργατας εις τονθερισμον αυτου3 υπαγετε ιδου εγω αποστελλω υμας ως αρνας εν μεσω λυκων4 μη βασταζετε βαλαντιον μη πηραν μηδε υποδηματα και μηδενακατα την οδον ασπασησθε5 εις ην δ αν οικιαν εισερχησθε πρωτον λεγετε ειρηνη τω οικω τουτω6 και εαν μεν η εκει VAR2: ο υιος ειρηνης επαναπαυσεται επ αυτονη ειρηνη υμων ει δε μηγε εφ υμας ανακαμψει7 εν αυτη δε τη οικια μενετε εσθιοντες και πινοντες τα παρ αυτωναξιος γαρ ο εργατης του μισθου αυτου εστιν μη μεταβαινετε εξ οικιαςεις οικιαν8 και εις ην δ αν πολιν εισερχησθε και δεχωνται υμας εσθιετε ταπαρατιθεμενα υμιν9 και θεραπευετε τους εν αυτη ασθενεις και λεγετε αυτοις ηγγικεν εφυμας η βασιλεια του θεου

136 Λουκαν 10:10—10:24

10 εις ην δ αν πολιν εισερχησθε και μη δεχωνται υμας εξελθοντες ειςτας πλατειας αυτης ειπατε11 και τον κονιορτον τον κολληθεντα ημιν εκ της πολεως υμωναπομασσομεθα υμιν πλην τουτο γινωσκετε οτι ηγγικεν εφ υμας ηβασιλεια του θεου12 λεγω δε υμιν οτι σοδομοις εν τη ημερα εκεινη ανεκτοτερον εσται ητη πολει εκεινη13 ουαι σοι χωραζιν ουαι σοι βηθσαιδα οτι ει εν τυρω και σιδωνιεγενοντο αι δυναμεις αι γενομεναι εν υμιν παλαι αν εν σακκω καισποδω καθημεναι μετενοησαν14 πλην τυρω και σιδωνι ανεκτοτερον εσται εν τη κρισει η υμιν15 και συ καπερναουμ η εως του ουρανου υψωθεισα εως αδουκαταβιβασθηση16 ο ακουων υμων εμου ακουει και ο αθετων υμας εμε αθετει ο δε εμεαθετων αθετει τον αποστειλαντα με17 υπεστρεψαν δε οι εβδομηκοντα μετα χαρας λεγοντες κυριε και ταδαιμονια υποτασσεται ημιν εν τω ονοματι σου18 ειπεν δε αυτοις εθεωρουν τον σαταναν ως αστραπην εκ τουουρανου πεσοντα19 ιδου διδωμι υμιν την εξουσιαν του πατειν επανω οφεων καισκορπιων και επι πασαν την δυναμιν του εχθρου και ουδεν υμας ουμη VAR1: αδικηση VAR2: αδικησει20 πλην εν τουτω μη χαιρετε οτι τα πνευματα υμιν υποτασσεταιχαιρετε δε μαλλον οτι τα ονοματα υμων εγραφη εν τοις ουρανοις21 εν αυτη τη ωρα ηγαλλιασατο τω πνευματι ο ιησους και ειπενεξομολογουμαι σοι πατερ κυριε του ουρανου και της γης οτιαπεκρυψας ταυτα απο σοφων και συνετων και απεκαλυψας αυτανηπιοις ναι ο πατηρ οτι ουτως εγενετο ευδοκια εμπροσθεν σου22 VAR1: και στραφεις προς τους μαθητας ειπεν παντα παρεδοθημοι υπο του πατρος μου και ουδεις γινωσκει τις εστιν ο υιος ει μη οπατηρ και τις εστιν ο πατηρ ει μη ο υιος και ω εαν βουληται ο υιοςαποκαλυψαι23 και στραφεις προς τους μαθητας κατ ιδιαν ειπεν μακαριοι οιοφθαλμοι οι βλεποντες α βλεπετε24 λεγω γαρ υμιν οτι πολλοι προφηται και βασιλεις ηθελησαν ιδεινα υμεις βλεπετε και ουκ ειδον και ακουσαι α ακουετε και ουκ ηκουσαν

10:25—10:40 Λουκαν 137

25 και ιδου νομικος τις ανεστη εκπειραζων αυτον και λεγωνδιδασκαλε τι ποιησας ζωην αιωνιον κληρονομησω26 ο δε ειπεν προς αυτον εν τω νομω τι γεγραπται πως αναγινωσκεις27 ο δε αποκριθεις ειπεν αγαπησεις κυριον τον θεον σου εξ ολης τηςκαρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου και εξ ολης της ισχυος σου καιεξ ολης της διανοιας σου και τον πλησιον σου ως σεαυτον28 ειπεν δε αυτω ορθως απεκριθης τουτο ποιει και ζηση29 ο δε θελων δικαιουν εαυτον ειπεν προς τον ιησουν και τις εστινμου πλησιον30 υπολαβων δε ο ιησους ειπεν ανθρωπος τις κατεβαινεν αποιερουσαλημ εις ιεριχω και λησταις περιεπεσεν οι και εκδυσαντες αυτονκαι πληγας επιθεντες απηλθον αφεντες ημιθανη τυγχανοντα31 κατα συγκυριαν δε ιερευς τις κατεβαινεν εν τη οδω εκεινη και ιδωναυτον αντιπαρηλθεν32 ομοιως δε και λευιτης γενομενος κατα τον τοπον ελθων και ιδωναντιπαρηλθεν33 σαμαρειτης δε τις οδευων ηλθεν κατ αυτον και ιδων αυτονεσπλαγχνισθη34 και προσελθων κατεδησεν τα τραυματα αυτου επιχεων ελαιονκαι οινον επιβιβασας δε αυτον επι το ιδιον κτηνος ηγαγεν αυτον ειςπανδοχειον και επεμεληθη αυτου35 και επι την αυριον εξελθων εκβαλων δυο δηναρια εδωκεντω πανδοχει και ειπεν αυτω επιμεληθητι αυτου και ο τι ανπροσδαπανησης εγω εν τω επανερχεσθαι με αποδωσω σοι36 τις ουν τουτων των τριων δοκει σοι πλησιον γεγονεναι τουεμπεσοντος εις τους ληστας37 ο δε ειπεν ο ποιησας το ελεος μετ αυτου ειπεν ουν αυτω ο ιησουςπορευου και συ ποιει ομοιως38 εγενετο δε εν τω πορευεσθαι αυτους και αυτος εισηλθεν εις κωμηντινα γυνη δε τις ονοματι μαρθα υπεδεξατο αυτον εις τον οικον αυτης39 και τηδε ην αδελφη καλουμενη μαρια η και παρακαθισασα παρατους ποδας του ιησου ηκουεν τον λογον αυτου40 η δε μαρθα περιεσπατο περι πολλην διακονιαν επιστασα δε ειπενκυριε ου μελει σοι οτι η αδελφη μου μονην με κατελιπεν διακονειν ειπεουν αυτη ινα μοι συναντιλαβηται

138 Λουκαν 10:41—11:14

41 αποκριθεις δε ειπεν αυτη ο ιησους μαρθα μαρθα μεριμνας καιτυρβαζη περι πολλα42 ενος δε εστιν χρεια μαρια δε την αγαθην μεριδα εξελεξατο ητις ουκαφαιρεθησεται απ αυτης

11 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν τοπω τινι προσευχομενονως επαυσατο ειπεν τις των μαθητων αυτου προς αυτον

κυριε διδαξον ημας προσευχεσθαι καθως και ιωαννης εδιδαξεν τουςμαθητας αυτου2 ειπεν δε αυτοις οταν προσευχησθε λεγετε πατερ ημων ο εν τοιςουρανοις αγιασθητω το ονομα σου ελθετω η βασιλεια σου γενηθητωτο θελημα σου ως εν ουρανω και επι της γης3 τον αρτον ημων τον επιουσιον διδου ημιν το καθ ημεραν4 και αφες ημιν τας αμαρτιας ημων και γαρ αυτοι αφιεμεν παντιοφειλοντι ημιν και μη εισενεγκης ημας εις πειρασμον αλλα ρυσαι ημαςαπο του πονηρου5 και ειπεν προς αυτους τις εξ υμων εξει φιλον και πορευσεται προςαυτον μεσονυκτιου και ειπη αυτω φιλε χρησον μοι τρεις αρτους6 επειδη φιλος μου παρεγενετο εξ οδου προς με και ουκ εχω οπαραθησω αυτω7 κακεινος εσωθεν αποκριθεις ειπη μη μοι κοπους παρεχε ηδη η θυρακεκλεισται και τα παιδια μου μετ εμου εις την κοιτην εισιν ου δυναμαιαναστας δουναι σοι8 λεγω υμιν ει και ου δωσει αυτω αναστας δια το ειναι αυτου φιλονδια γε την αναιδειαν αυτου εγερθεις δωσει αυτω οσων χρηζει9 καγω υμιν λεγω αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετεκρουετε και ανοιγησεται υμιν10 πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντιανοιγησεται11 τινα δε υμων τον πατερα αιτησει ο υιος αρτον μη λιθον επιδωσειαυτω ει και ιχθυν μη αντι ιχθυος οφιν επιδωσει αυτω12 η και εαν αιτηση ωον μη επιδωσει αυτω σκορπιον13 ει ουν υμεις πονηροι υπαρχοντες οιδατε αγαθα δοματα διδοναιτοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρ ο εξ ουρανου δωσει πνευμααγιον τοις αιτουσιν αυτον14 και ην εκβαλλων δαιμονιον και αυτο ην κωφον εγενετο δε τουδαιμονιου εξελθοντος ελαλησεν ο κωφος και εθαυμασαν οι οχλοι

11:15—11:31 Λουκαν 139

15 τινες δε εξ αυτων ειπον εν βεελζεβουλ αρχοντι των δαιμονιωνεκβαλλει τα δαιμονια16 ετεροι δε πειραζοντες σημειον παρ αυτου εζητουν εξ ουρανου17 αυτος δε ειδως αυτων τα διανοηματα ειπεν αυτοις πασα βασιλειαεφ εαυτην διαμερισθεισα ερημουται και οικος επι οικον πιπτει18 ει δε και ο σατανας εφ εαυτον διεμερισθη πως σταθησεται ηβασιλεια αυτου οτι λεγετε εν βεελζεβουλ εκβαλλειν με τα δαιμονια19 ει δε εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινιεκβαλλουσιν δια τουτο κριται υμων αυτοι εσονται20 ει δε εν δακτυλω θεου εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμαςη βασιλεια του θεου21 οταν ο ισχυρος καθωπλισμενος φυλασση την εαυτου αυλην ενειρηνη εστιν τα υπαρχοντα αυτου22 επαν δε ο ισχυροτερος αυτου επελθων νικηση αυτον τηνπανοπλιαν αυτου αιρει εφ η επεποιθει και τα σκυλα αυτου διαδιδωσιν23 ο μη ων μετ εμου κατ εμου εστιν και ο μη συναγων μετ εμουσκορπιζει24 οταν το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου διερχεται διανυδρων τοπων ζητουν αναπαυσιν και μη ευρισκον λεγει υποστρεψωεις τον οικον μου οθεν εξηλθον25 και ελθον ευρισκει σεσαρωμενον και κεκοσμημενον26 τοτε πορευεται και παραλαμβανει επτα ετερα πνευματαπονηροτερα εαυτου και εισελθοντα κατοικει εκει και γινεται ταεσχατα του ανθρωπου εκεινου χειρονα των πρωτων27 εγενετο δε εν τω λεγειν αυτον ταυτα επαρασα τις γυνη φωνην εκτου οχλου ειπεν αυτω μακαρια η κοιλια η βαστασασα σε και μαστοιους εθηλασας28 αυτος δε ειπεν μενουνγε μακαριοι οι ακουοντες τον λογον του θεουκαι φυλασσοντες αυτον29 των δε οχλων επαθροιζομενων ηρξατο λεγειν η γενεα αυτηπονηρα εστιν σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μητο σημειον ιωνα του προφητου30 καθως γαρ εγενετο ιωνας σημειον τοις νινευιταις ουτως εσται καιο υιος του ανθρωπου τη γενεα ταυτη31 βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα των ανδρων τηςγενεας ταυτης και κατακρινει αυτους οτι ηλθεν εκ των περατων της γης

140 Λουκαν 11:32—11:46

ακουσαι την σοφιαν σολομωντος και ιδου πλειον σολομωντος ωδε32 ανδρες νινευι αναστησονται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτηςκαι κατακρινουσιν αυτην οτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα και ιδουπλειον ιωνα ωδε33 ουδεις δε λυχνον αψας εις κρυπτον τιθησιν ουδε υπο τον μοδιοναλλ επι την λυχνιαν ινα οι εισπορευομενοι το φεγγος βλεπωσιν34 ο λυχνος του σωματος εστιν ο οφθαλμος οταν ουν ο οφθαλμος σουαπλους η και ολον το σωμα σου φωτεινον εστιν επαν δε πονηρος η καιτο σωμα σου σκοτεινον35 σκοπει ουν μη το φως το εν σοι σκοτος εστιν36 ει ουν το σωμα σου ολον φωτεινον μη εχον τι μερος σκοτεινον εσταιφωτεινον ολον ως οταν ο λυχνος τη αστραπη φωτιζη σε37 εν δε τω λαλησαι ηρωτα αυτον φαρισαιος τις οπως αριστηση παραυτω εισελθων δε ανεπεσεν38 ο δε φαρισαιος ιδων εθαυμασεν οτι ου πρωτον εβαπτισθη προ τουαριστου39 ειπεν δε ο κυριος προς αυτον νυν υμεις οι φαρισαιοι το εξωθεντου ποτηριου και του πινακος καθαριζετε το δε εσωθεν υμων γεμειαρπαγης και πονηριας40 αφρονες ουχ ο ποιησας το εξωθεν και το εσωθεν εποιησεν41 πλην τα ενοντα δοτε ελεημοσυνην και ιδου παντα καθαρα υμινεστιν42 αλλ ουαι υμιν τοις φαρισαιοις οτι αποδεκατουτε το ηδυοσμονκαι το πηγανον και παν λαχανον και παρερχεσθε την κρισιν και τηναγαπην του θεου ταυτα εδει ποιησαι κακεινα μη αφιεναι43 ουαι υμιν τοις φαρισαιοις οτι αγαπατε την πρωτοκαθεδριαν ενταις συναγωγαις και τους ασπασμους εν ταις αγοραις44 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι εστε ως ταμνημεια τα αδηλα και οι ανθρωποι οι περιπατουντες επανω ουκοιδασιν45 αποκριθεις δε τις των νομικων λεγει αυτω διδασκαλε ταυτα λεγωνκαι ημας υβριζεις46 ο δε ειπεν και υμιν τοις νομικοις ουαι οτι φορτιζετε τουςανθρωπους φορτια δυσβαστακτα και αυτοι ενι των δακτυλων υμωνου προσψαυετε τοις φορτιοις

11:47—12:7 Λουκαν 141

47 ουαι υμιν οτι οικοδομειτε τα μνημεια των προφητων οι δε πατερεςυμων απεκτειναν αυτους48 αρα μαρτυρειτε και συνευδοκειτε τοις εργοις των πατερων υμωνοτι αυτοι μεν απεκτειναν αυτους υμεις δε οικοδομειτε αυτων τα μνημεια49 δια τουτο και η σοφια του θεου ειπεν αποστελω εις αυτουςπροφητας και αποστολους και εξ αυτων αποκτενουσιν καιεκδιωξουσιν50 ινα εκζητηθη το αιμα παντων των προφητων το εκχυνομενον αποκαταβολης κοσμου απο της γενεας ταυτης51 απο του αιματος αβελ εως του αιματος ζαχαριου του απολομενουμεταξυ του θυσιαστηριου και του οικου ναι λεγω υμιν εκζητηθησεταιαπο της γενεας ταυτης52 ουαι υμιν τοις νομικοις οτι ηρατε την κλειδα της γνωσεως αυτοιουκ εισηλθετε και τους εισερχομενους εκωλυσατε53 λεγοντος δε αυτου ταυτα προς αυτους ηρξαντο οι γραμματεις καιοι φαρισαιοι δεινως ενεχειν και αποστοματιζειν αυτον περι πλειονων54 ενεδρευοντες αυτον και ζητουντες θηρευσαι τι εκ του στοματοςαυτου ινα κατηγορησωσιν αυτου

12 εν οις επισυναχθεισων των μυριαδων του οχλου ωστεκαταπατειν αλληλους ηρξατο λεγειν προς τους μαθητας αυτου

πρωτον προσεχετε εαυτοις απο της ζυμης των φαρισαιων ητις εστινυποκρισις2 ουδεν δε συγκεκαλυμμενον εστιν ο ουκ αποκαλυφθησεται καικρυπτον ο ου γνωσθησεται3 ανθ ων οσα εν τη σκοτια ειπατε εν τω φωτι ακουσθησεται και οπρος το ους ελαλησατε εν τοις ταμειοις κηρυχθησεται επι των δωματων4 λεγω δε υμιν τοις φιλοις μου μη φοβηθητε απο των αποκτεινοντωντο σωμα και μετα ταυτα μη εχοντων περισσοτερον τι ποιησαι5 υποδειξω δε υμιν τινα φοβηθητε φοβηθητε τον μετα το αποκτειναιεξουσιαν εχοντα εμβαλειν εις την γεενναν ναι λεγω υμιν τουτονφοβηθητε6 ουχι πεντε στρουθια πωλειται ασσαριων δυο και εν εξ αυτων ουκεστιν επιλελησμενον ενωπιον του θεου7 αλλα και αι τριχες της κεφαλης υμων πασαι ηριθμηνται μη ουνφοβεισθε πολλων στρουθιων διαφερετε

142 Λουκαν 12:8—12:24

8 λεγω δε υμιν πας ος αν ομολογηση εν εμοι εμπροσθεν τωνανθρωπων και ο υιος του ανθρωπου ομολογησει εν αυτω εμπροσθεντων αγγελων του θεου9 ο δε αρνησαμενος με ενωπιον των ανθρωπων απαρνηθησεταιενωπιον των αγγελων του θεου10 και πας ος ερει λογον εις τον υιον του ανθρωπου αφεθησεται αυτωτω δε εις το αγιον πνευμα βλασφημησαντι ουκ αφεθησεται11 οταν δε προσφερωσιν υμας επι τας συναγωγας και τας αρχας καιτας εξουσιας μη μεριμνατε πως η τι απολογησησθε η τι ειπητε12 το γαρ αγιον πνευμα διδαξει υμας εν αυτη τη ωρα α δει ειπειν13 ειπεν δε τις αυτω εκ του οχλου διδασκαλε ειπε τω αδελφω μουμερισασθαι μετ εμου την κληρονομιαν14 ο δε ειπεν αυτω ανθρωπε τις με κατεστησεν δικαστην η μεριστηνεφ υμας15 ειπεν δε προς αυτους ορατε και φυλασσεσθε απο της πλεονεξιαςοτι ουκ εν τω περισσευειν τινι η ζωη αυτου εστιν εκ των υπαρχοντωναυτου16 ειπεν δε παραβολην προς αυτους λεγων ανθρωπου τινοςπλουσιου ευφορησεν η χωρα17 και διελογιζετο εν εαυτω λεγων τι ποιησω οτι ουκ εχω πουσυναξω τους καρπους μου18 και ειπεν τουτο ποιησω καθελω μου τας αποθηκας και μειζοναςοικοδομησω και συναξω εκει παντα τα γενηματα μου και τα αγαθαμου19 και ερω τη ψυχη μου ψυχη εχεις πολλα αγαθα κειμενα εις ετηπολλα αναπαυου φαγε πιε ευφραινου20 ειπεν δε αυτω ο θεος VAR1: αφρων VAR2: αφρον ταυτη τη νυκτιτην ψυχην σου απαιτουσιν απο σου α δε ητοιμασας τινι εσται21 ουτως ο θησαυριζων εαυτω και μη εις θεον πλουτων22 ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου δια τουτο υμιν λεγω μημεριμνατε τη ψυχη υμων τι φαγητε μηδε τω σωματι τι ενδυσησθε23 η ψυχη πλειον εστιν της τροφης και το σωμα του ενδυματος24 κατανοησατε τους κορακας οτι ου σπειρουσιν ουδε θεριζουσιν οιςουκ εστιν ταμειον ουδε αποθηκη και ο θεος τρεφει αυτους ποσω μαλλονυμεις διαφερετε των πετεινων

12:25—12:42 Λουκαν 143

25 τις δε εξ υμων μεριμνων δυναται προσθειναι επι την ηλικιαν αυτουπηχυν ενα26 ει ουν ουτε ελαχιστον δυνασθε τι περι των λοιπων μεριμνατε27 κατανοησατε τα κρινα πως αυξανει ου κοπια ουδε νηθει λεγω δευμιν ουδε σολομων εν παση τη δοξη αυτου περιεβαλετο ως εν τουτων28 ει δε τον χορτον εν τω αγρω σημερον οντα και αυριον εις κλιβανονβαλλομενον ο θεος ουτως αμφιεννυσιν ποσω μαλλον υμας ολιγοπιστοι29 και υμεις μη ζητειτε τι φαγητε η τι πιητε και μη μετεωριζεσθε30 ταυτα γαρ παντα τα εθνη του κοσμου επιζητει υμων δε ο πατηροιδεν οτι χρηζετε τουτων31 πλην ζητειτε την βασιλειαν του θεου και ταυτα πανταπροστεθησεται υμιν32 μη φοβου το μικρον ποιμνιον οτι ευδοκησεν ο πατηρ υμων δουναιυμιν την βασιλειαν33 πωλησατε τα υπαρχοντα υμων και δοτε ελεημοσυνην ποιησατεεαυτοις βαλαντια μη παλαιουμενα θησαυρον ανεκλειπτον εν τοιςουρανοις οπου κλεπτης ουκ εγγιζει ουδε σης διαφθειρει34 οπου γαρ εστιν ο θησαυρος υμων εκει και η καρδια υμων εσται35 εστωσαν υμων αι οσφυες περιεζωσμεναι και οι λυχνοι καιομενοι36 και υμεις ομοιοι ανθρωποις προσδεχομενοις τον κυριον εαυτωνποτε αναλυσει εκ των γαμων ινα ελθοντος και κρουσαντος ευθεωςανοιξωσιν αυτω37 μακαριοι οι δουλοι εκεινοι ους ελθων ο κυριος ευρησειγρηγορουντας αμην λεγω υμιν οτι περιζωσεται και ανακλινειαυτους και παρελθων διακονησει αυτοις38 και εαν ελθη εν τη δευτερα φυλακη και εν τη τριτη φυλακη ελθη καιευρη ουτως μακαριοι εισιν οι δουλοι εκεινοι39 τουτο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια ωρα ο κλεπτηςερχεται εγρηγορησεν αν και ουκ αν αφηκεν διορυγηναι τον οικον αυτου40 και υμεις ουν γινεσθε ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειτε ο υιος τουανθρωπου ερχεται41 ειπεν δε αυτω ο πετρος κυριε προς ημας την παραβολην ταυτηνλεγεις η και προς παντας42 ειπεν δε ο κυριος τις αρα εστιν ο πιστος οικονομος και φρονιμοςον καταστησει ο κυριος επι της θεραπειας αυτου του διδοναι εν καιρωτο σιτομετριον

144 Λουκαν 12:43—12:58

43 μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησειποιουντα ουτως44 αληθως λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτουκαταστησει αυτον45 εαν δε ειπη ο δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει ο κυριοςμου ερχεσθαι και αρξηται τυπτειν τους παιδας και τας παιδισκαςεσθιειν τε και πινειν και μεθυσκεσθαι46 ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και ενωρα η ου γινωσκει και διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα τωναπιστων θησει47 εκεινος δε ο δουλος ο γνους το θελημα του κυριου εαυτου και μηετοιμασας μηδε ποιησας προς το θελημα αυτου δαρησεται πολλας48 ο δε μη γνους ποιησας δε αξια πληγων δαρησεται ολιγας παντιδε ω εδοθη πολυ πολυ ζητηθησεται παρ αυτου και ω παρεθεντο πολυπερισσοτερον αιτησουσιν αυτον49 πυρ ηλθον βαλειν εις την γην και τι θελω ει ηδη ανηφθη50 βαπτισμα δε εχω βαπτισθηναι και πως συνεχομαι εως ου τελεσθη51 δοκειτε οτι ειρηνην παρεγενομην δουναι εν τη γη ουχι λεγω υμιναλλ η διαμερισμον52 εσονται γαρ απο του νυν πεντε εν οικω ενι διαμεμερισμενοι τρειςεπι δυσιν και δυο επι τρισιν53 διαμερισθησεται πατηρ εφ υιω και υιος επι πατρι μητηρ επιθυγατρι και θυγατηρ επι μητρι πενθερα επι την νυμφην αυτης καινυμφη επι την πενθεραν αυτης54 ελεγεν δε και τοις οχλοις οταν ιδητε την νεφελην ανατελλουσαναπο δυσμων ευθεως λεγετε ομβρος ερχεται και γινεται ουτως55 και οταν νοτον πνεοντα λεγετε οτι καυσων εσται και γινεται56 υποκριται το προσωπον VAR1: της γης και του ουρανου VAR2:του ουρανου και της γης οιδατε δοκιμαζειν τον δε καιρον τουτον πωςου δοκιμαζετε57 τι δε και αφ εαυτων ου κρινετε το δικαιον58 ως γαρ υπαγεις μετα του αντιδικου σου επ αρχοντα εν τη οδω δοςεργασιαν απηλλαχθαι απ αυτου μηποτε κατασυρη σε προς τον κριτηνκαι ο κριτης σε παραδω τω πρακτορι και ο πρακτωρ σε βαλλη ειςφυλακην

12:59—13:15 Λουκαν 145

59 λεγω σοι ου μη εξελθης εκειθεν εως ου και το εσχατον λεπτοναποδως

13 παρησαν δε τινες εν αυτω τω καιρω απαγγελλοντες αυτω περιτων γαλιλαιων ων το αιμα πιλατος εμιξεν μετα των θυσιων

αυτων2 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις δοκειτε οτι οι γαλιλαιοιουτοι αμαρτωλοι παρα παντας τους γαλιλαιους εγενοντο οτι τοιαυταπεπονθασιν3 ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μη μετανοητε παντες ωσαυτως απολεισθε4 η εκεινοι οι δεκα και οκτω εφ ους επεσεν ο πυργος εν τω σιλωαμ καιαπεκτεινεν αυτους δοκειτε οτι ουτοι οφειλεται εγενοντο παρα πανταςανθρωπους τους κατοικουντας εν ιερουσαλημ5 ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μη μετανοητε παντες ομοιως απολεισθε6 ελεγεν δε ταυτην την παραβολην συκην ειχεν τις εν τω αμπελωνιαυτου πεφυτευμενην και ηλθεν καρπον ζητων εν αυτη και ουχ ευρεν7 ειπεν δε προς τον αμπελουργον ιδου τρια ετη ερχομαι ζητωνκαρπον εν τη συκη ταυτη και ουχ ευρισκω εκκοψον αυτην ινα τι καιτην γην καταργει8 ο δε αποκριθεις λεγει αυτω κυριε αφες αυτην και τουτο το ετος εωςοτου σκαψω περι αυτην και βαλω κοπριαν9 καν μεν ποιηση καρπον ει δε μηγε εις το μελλον εκκοψεις αυτην10 ην δε διδασκων εν μια των συναγωγων εν τοις σαββασιν11 και ιδου γυνη ην πνευμα εχουσα ασθενειας ετη δεκα και οκτω καιην συγκυπτουσα και μη δυναμενη ανακυψαι εις το παντελες12 ιδων δε αυτην ο ιησους προσεφωνησεν και ειπεν αυτη γυναιαπολελυσαι της ασθενειας σου13 και επεθηκεν αυτη τας χειρας και παραχρημα ανωρθωθη καιεδοξαζεν τον θεον14 αποκριθεις δε ο αρχισυναγωγος αγανακτων οτι τω σαββατωεθεραπευσεν ο ιησους ελεγεν τω οχλω εξ ημεραι εισιν εν αις δειεργαζεσθαι εν ταυταις ουν ερχομενοι θεραπευεσθε και μη τη ημερα τουσαββατου15 απεκριθη ουν αυτω ο κυριος και ειπεν υποκριτα εκαστος υμωντω σαββατω ου λυει τον βουν αυτου η τον ονον απο της φατνης καιαπαγαγων ποτιζει

146 Λουκαν 13:16—13:31

16 ταυτην δε θυγατερα αβρααμ ουσαν ην εδησεν ο σατανας ιδου δεκακαι οκτω ετη ουκ εδει λυθηναι απο του δεσμου τουτου τη ημερα τουσαββατου17 και ταυτα λεγοντος αυτου κατησχυνοντο παντες οι αντικειμενοιαυτω και πας ο οχλος εχαιρεν επι πασιν τοις ενδοξοις τοις γινομενοιςυπ αυτου18 ελεγεν δε τινι ομοια εστιν η βασιλεια του θεου και τινι ομοιωσωαυτην19 ομοια εστιν κοκκω σιναπεως ον λαβων ανθρωπος εβαλεν ειςκηπον εαυτου και ηυξησεν και εγενετο εις δενδρον μεγα και τα πετεινατου ουρανου κατεσκηνωσεν εν τοις κλαδοις αυτου20 και παλιν ειπεν τινι ομοιωσω την βασιλειαν του θεου21 ομοια εστιν ζυμη ην λαβουσα γυνη ενεκρυψεν εις αλευρου σατατρια εως ου εζυμωθη ολον22 και διεπορευετο κατα πολεις και κωμας διδασκων και πορειανποιουμενος εις ιερουσαλημ23 ειπεν δε τις αυτω κυριε ει ολιγοι οι σωζομενοι ο δε ειπεν προςαυτους24 αγωνιζεσθε εισελθειν δια της στενης πυλης οτι πολλοι λεγω υμινζητησουσιν εισελθειν και ουκ ισχυσουσιν25 αφ ου αν εγερθη ο οικοδεσποτης και αποκλειση την θυραν καιαρξησθε εξω εσταναι και κρουειν την θυραν λεγοντες κυριε κυριεανοιξον ημιν και αποκριθεις ερει υμιν ουκ οιδα υμας ποθεν εστε26 τοτε αρξεσθε λεγειν εφαγομεν ενωπιον σου και επιομεν και εν ταιςπλατειαις ημων εδιδαξας27 και ερει λεγω υμιν ουκ οιδα υμας ποθεν εστε αποστητε απ εμουπαντες οι εργαται της αδικιας28 εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων οταν οψησθεαβρααμ και ισαακ και ιακωβ και παντας τους προφητας εν τηβασιλεια του θεου υμας δε εκβαλλομενους εξω29 και ηξουσιν απο ανατολων και δυσμων και απο βορρα και νοτουκαι ανακλιθησονται εν τη βασιλεια του θεου30 και ιδου εισιν εσχατοι οι εσονται πρωτοι και εισιν πρωτοι οιεσονται εσχατοι31 εν αυτη τη ημερα προσηλθον τινες φαρισαιοι λεγοντες αυτω εξελθεκαι πορευου εντευθεν οτι ηρωδης θελει σε αποκτειναι

13:32—14:12 Λουκαν 147

32 και ειπεν αυτοις πορευθεντες ειπατε τη αλωπεκι ταυτη ιδουεκβαλλω δαιμονια και ιασεις επιτελω σημερον και αυριον και τη τριτητελειουμαι33 πλην δει με σημερον και αυριον και τη εχομενη πορευεσθαι οτι ουκενδεχεται προφητην απολεσθαι εξω ιερουσαλημ34 ιερουσαλημ ιερουσαλημ η αποκτεινουσα τους προφητας καιλιθοβολουσα τους απεσταλμενους προς αυτην ποσακις ηθελησαεπισυναξαι τα τεκνα σου ον τροπον ορνις την εαυτης νοσσιαν υπο ταςπτερυγας και ουκ ηθελησατε35 ιδου αφιεται υμιν ο οικος υμων ερημος αμην δε λεγω υμιν οτι ουμη με ιδητε εως αν ηξη οτε ειπητε ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματικυριου

14 και εγενετο εν τω ελθειν αυτον εις οικον τινος των αρχοντωντων φαρισαιων σαββατω φαγειν αρτον και αυτοι ησαν

παρατηρουμενοι αυτον2 και ιδου ανθρωπος τις ην υδρωπικος εμπροσθεν αυτου3 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς τους νομικους και φαρισαιουςλεγων ει εξεστιν τω σαββατω θεραπευειν4 οι δε ησυχασαν και επιλαβομενος ιασατο αυτον και απελυσεν5 και αποκριθεις προς αυτους ειπεν τινος υμων ονος η βους εις φρεαρεμπεσειται και ουκ ευθεως ανασπασει αυτον εν τη ημερα του σαββατου6 και ουκ ισχυσαν ανταποκριθηναι αυτω προς ταυτα7 ελεγεν δε προς τους κεκλημενους παραβολην επεχων πως ταςπρωτοκλισιας εξελεγοντο λεγων προς αυτους8 οταν κληθης υπο τινος εις γαμους μη κατακλιθης εις τηνπρωτοκλισιαν μηποτε εντιμοτερος σου η κεκλημενος υπ αυτου9 και ελθων ο σε και αυτον καλεσας ερει σοι δος τουτω τοπον καιτοτε αρξη μετ αισχυνης τον εσχατον τοπον κατεχειν10 αλλ οταν κληθης πορευθεις αναπεσον εις τον εσχατον τοπον ιναοταν ελθη ο κεκληκως σε ειπη σοι φιλε προσαναβηθι ανωτερον τοτεεσται σοι δοξα ενωπιον των συνανακειμενων σοι11 οτι πας ο υψων εαυτον ταπεινωθησεται και ο ταπεινων εαυτονυψωθησεται12 ελεγεν δε και τω κεκληκοτι αυτον οταν ποιης αριστον η δειπνονμη φωνει τους φιλους σου μηδε τους αδελφους σου μηδε τους συγγενειςσου μηδε γειτονας πλουσιους μηποτε και αυτοι σε αντικαλεσωσιν και

148 Λουκαν 14:13—14:29

γενηται σοι ανταποδομα13 αλλ οταν ποιης δοχην καλει πτωχους αναπηρους χωλους τυφλους14 και μακαριος εση οτι ουκ εχουσιν ανταποδουναι σοιανταποδοθησεται γαρ σοι εν τη αναστασει των δικαιων15 ακουσας δε τις των συνανακειμενων ταυτα ειπεν αυτω μακαριοςος φαγεται αρτον εν τη βασιλεια του θεου16 ο δε ειπεν αυτω ανθρωπος τις εποιησεν δειπνον μεγα και εκαλεσενπολλους17 και απεστειλεν τον δουλον αυτου τη ωρα του δειπνου ειπειν τοιςκεκλημενοις ερχεσθε οτι ηδη ετοιμα εστιν παντα18 και ηρξαντο απο μιας παραιτεισθαι παντες ο πρωτος ειπεν αυτωαγρον ηγορασα και εχω αναγκην εξελθειν και ιδειν αυτον ερωτω σεεχε με παρητημενον19 και ετερος ειπεν ζευγη βοων ηγορασα πεντε και πορευομαιδοκιμασαι αυτα ερωτω σε εχε με παρητημενον20 και ετερος ειπεν γυναικα εγημα και δια τουτο ου δυναμαι ελθειν21 και παραγενομενος ο δουλος εκεινος απηγγειλεν τω κυριω αυτουταυτα τοτε οργισθεις ο οικοδεσποτης ειπεν τω δουλω αυτου εξελθεταχεως εις τας πλατειας και ρυμας της πολεως και τους πτωχους καιαναπηρους και χωλους και τυφλους εισαγαγε ωδε22 και ειπεν ο δουλος κυριε γεγονεν ως επεταξας και ετι τοπος εστιν23 και ειπεν ο κυριος προς τον δουλον εξελθε εις τας οδους καιφραγμους και αναγκασον εισελθειν ινα γεμισθη ο οικος μου24 λεγω γαρ υμιν οτι ουδεις των ανδρων εκεινων των κεκλημενωνγευσεται μου του δειπνου25 συνεπορευοντο δε αυτω οχλοι πολλοι και στραφεις ειπεν προςαυτους26 ει τις ερχεται προς με και ου μισει τον πατερα εαυτου και τηνμητερα και την γυναικα και τα τεκνα και τους αδελφους και ταςαδελφας ετι δε και την εαυτου ψυχην ου δυναται μου μαθητης ειναι27 και οστις ου βασταζει τον σταυρον αυτου και ερχεται οπισω μουου δυναται μου ειναι μαθητης28 τις γαρ εξ υμων θελων πυργον οικοδομησαι ουχι πρωτον καθισαςψηφιζει την δαπανην ει εχει τα προς απαρτισμον29 ινα μηποτε θεντος αυτου θεμελιον και μη ισχυοντος εκτελεσαιπαντες οι θεωρουντες αρξωνται εμπαιζειν αυτω

14:30—15:12 Λουκαν 149

30 λεγοντες οτι ουτος ο ανθρωπος ηρξατο οικοδομειν και ουκ ισχυσενεκτελεσαι31 η τις βασιλευς πορευομενος συμβαλειν ετερω βασιλει εις πολεμονουχι καθισας πρωτον βουλευεται ει δυνατος εστιν εν δεκα χιλιασιναπαντησαι τω μετα εικοσι χιλιαδων ερχομενω επ αυτον32 ει δε μηγε ετι αυτου πορρω οντος πρεσβειαν αποστειλας ερωτα ταπρος ειρηνην33 ουτως ουν πας εξ υμων ος ουκ αποτασσεται πασιν τοις εαυτουυπαρχουσιν ου δυναται μου ειναι μαθητης34 καλον το αλας εαν δε το αλας μωρανθη εν τινι αρτυθησεται35 ουτε εις γην ουτε εις κοπριαν ευθετον εστιν εξω βαλλουσιν αυτο οεχων ωτα ακουειν ακουετω

15 ησαν δε εγγιζοντες αυτω παντες οι τελωναι και οι αμαρτωλοιακουειν αυτου

2 και διεγογγυζον οι φαρισαιοι και οι γραμματεις λεγοντες οτι ουτοςαμαρτωλους προσδεχεται και συνεσθιει αυτοις3 ειπεν δε προς αυτους την παραβολην ταυτην λεγων4 τις ανθρωπος εξ υμων εχων εκατον προβατα και απολεσας εν εξαυτων ου καταλειπει τα εννενηκονταεννεα εν τη ερημω και πορευεταιεπι το απολωλος εως ευρη αυτο5 και ευρων επιτιθησιν επι τους ωμους εαυτου χαιρων6 και ελθων εις τον οικον συγκαλει τους φιλους και τους γειτοναςλεγων αυτοις συγχαρητε μοι οτι ευρον το προβατον μου το απολωλος7 λεγω υμιν οτι ουτως χαρα εσται εν τω ουρανω επι ενι αμαρτωλωμετανοουντι η επι εννενηκονταεννεα δικαιοις οιτινες ου χρειαν εχουσινμετανοιας8 η τις γυνη δραχμας εχουσα δεκα εαν απολεση δραχμην μιαν ουχιαπτει λυχνον και σαροι την οικιαν και ζητει επιμελως εως οτου ευρη9 και ευρουσα συγκαλειται τας φιλας και τας γειτονας λεγουσασυγχαρητε μοι οτι ευρον την δραχμην ην απωλεσα10 ουτως λεγω υμιν χαρα γινεται ενωπιον των αγγελων του θεου επιενι αμαρτωλω μετανοουντι11 ειπεν δε ανθρωπος τις ειχεν δυο υιους12 και ειπεν ο νεωτερος αυτων τω πατρι πατερ δος μοι το επιβαλλονμερος της ουσιας και διειλεν αυτοις τον βιον

150 Λουκαν 15:13—15:28

13 και μετ ου πολλας ημερας συναγαγων απαντα ο νεωτερος υιοςαπεδημησεν εις χωραν μακραν και εκει διεσκορπισεν την ουσιαν αυτουζων ασωτως14 δαπανησαντος δε αυτου παντα εγενετο λιμος ισχυρος κατα τηνχωραν εκεινην και αυτος ηρξατο υστερεισθαι15 και πορευθεις εκολληθη ενι των πολιτων της χωρας εκεινης καιεπεμψεν αυτον εις τους αγρους αυτου βοσκειν χοιρους16 και επεθυμει γεμισαι την κοιλιαν αυτου απο των κερατιων ωνησθιον οι χοιροι και ουδεις εδιδου αυτω17 εις εαυτον δε ελθων ειπεν ποσοι μισθιοι του πατρος μουπερισσευουσιν αρτων εγω δε λιμω απολλυμαι18 αναστας πορευσομαι προς τον πατερα μου και ερω αυτω πατερημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου19 και ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιος σου ποιησον με ως ενα τωνμισθιων σου20 και αναστας ηλθεν προς τον πατερα εαυτου ετι δε αυτου μακραναπεχοντος ειδεν αυτον ο πατηρ αυτου και εσπλαγχνισθη και δραμωνεπεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και κατεφιλησεν αυτον21 ειπεν δε αυτω ο υιος πατερ ημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιονσου και ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιος σου22 ειπεν δε ο πατηρ προς τους δουλους αυτου εξενεγκατε την στοληντην πρωτην και ενδυσατε αυτον και δοτε δακτυλιον εις την χειρα αυτουκαι υποδηματα εις τους ποδας23 και ενεγκαντες τον μοσχον τον σιτευτον θυσατε και φαγοντεςευφρανθωμεν24 οτι ουτος ο υιος μου νεκρος ην και ανεζησεν και απολωλως ην καιευρεθη και ηρξαντο ευφραινεσθαι25 ην δε ο υιος αυτου ο πρεσβυτερος εν αγρω και ως ερχομενοςηγγισεν τη οικια ηκουσεν συμφωνιας και χορων26 και προσκαλεσαμενος ενα των παιδων VAR1: αυτου επυνθανετοτι ειη ταυτα27 ο δε ειπεν αυτω οτι ο αδελφος σου ηκει και εθυσεν ο πατηρ σουτον μοσχον τον σιτευτον οτι υγιαινοντα αυτον απελαβεν28 ωργισθη δε και ουκ ηθελεν εισελθειν ο ουν πατηρ αυτου εξελθωνπαρεκαλει αυτον

15:29—16:12 Λουκαν 151

29 ο δε αποκριθεις ειπεν τω πατρι ιδου τοσαυτα ετη δουλευω σοι καιουδεποτε εντολην σου παρηλθον και εμοι ουδεποτε εδωκας εριφον ιναμετα των φιλων μου ευφρανθω30 οτε δε ο υιος σου ουτος ο καταφαγων σου τον βιον μετα πορνωνηλθεν εθυσας αυτω τον μοσχον τον σιτευτον31 ο δε ειπεν αυτω τεκνον συ παντοτε μετ εμου ει και παντα τα εμασα εστιν32 ευφρανθηναι δε και χαρηναι εδει οτι ο αδελφος σου ουτος νεκροςην και ανεζησεν και απολωλως ην και ευρεθη

16 ελεγεν δε και προς τους μαθητας αυτου ανθρωπος τις ηνπλουσιος ος ειχεν οικονομον και ουτος διεβληθη αυτω ως

διασκορπιζων τα υπαρχοντα αυτου2 και φωνησας αυτον ειπεν αυτω τι τουτο ακουω περι σου αποδοςτον λογον της οικονομιας σου ου γαρ δυνηση ετι οικονομειν3 ειπεν δε εν εαυτω ο οικονομος τι ποιησω οτι ο κυριος μουαφαιρειται την οικονομιαν απ εμου σκαπτειν ουκ ισχυω επαιτειναισχυνομαι4 εγνων τι ποιησω ινα οταν μετασταθω της οικονομιας δεξωνται μεεις τους οικους αυτων5 και προσκαλεσαμενος ενα εκαστον των χρεωφειλετων του κυριουεαυτου ελεγεν τω πρωτω ποσον οφειλεις τω κυριω μου6 ο δε ειπεν εκατον βατους ελαιου και ειπεν αυτω δεξαι σου τογραμμα και καθισας ταχεως γραψον πεντηκοντα7 επειτα ετερω ειπεν συ δε ποσον οφειλεις ο δε ειπεν εκατον κορουςσιτου και λεγει αυτω δεξαι σου το γραμμα και γραψον ογδοηκοντα8 και επηνεσεν ο κυριος τον οικονομον της αδικιας οτι φρονιμωςεποιησεν οτι οι υιοι του αιωνος τουτου φρονιμωτεροι υπερ τους υιουςτου φωτος εις την γενεαν VAR1: την εαυτων εισιν9 καγω υμιν λεγω ποιησατε εαυτοις φιλους εκ του μαμωνα τηςαδικιας ινα οταν εκλιπητε δεξωνται υμας εις τας αιωνιους σκηνας10 ο πιστος εν ελαχιστω και εν πολλωπιστος εστιν και ο εν ελαχιστωαδικος και εν πολλω αδικος εστιν11 ει ουν εν τω αδικω μαμωνα πιστοι ουκ εγενεσθε το αληθινον τιςυμιν πιστευσει12 και ει εν τω αλλοτριω πιστοι ουκ εγενεσθε το υμετερον τις υμινδωσει

152 Λουκαν 16:13—16:26

13 ουδεις οικετης δυναται δυσι κυριοις δουλευειν η γαρ τον εναμισησει και τον ετερον αγαπησει η ενος ανθεξεται και του ετερουκαταφρονησει ου δυνασθε θεω δουλευειν και μαμωνα14 ηκουον δε ταυτα παντα και οι φαρισαιοι φιλαργυροι υπαρχοντεςκαι εξεμυκτηριζον αυτον15 και ειπεν αυτοις υμεις εστε οι δικαιουντες εαυτους ενωπιον τωνανθρωπων ο δε θεος γινωσκει τας καρδιας υμων οτι το εν ανθρωποιςυψηλον βδελυγμα ενωπιον του θεου εστιν16 ο νομος και οι προφηται εως ιωαννου απο τοτε η βασιλεια τουθεου ευαγγελιζεται και πας εις αυτην βιαζεται17 ευκοπωτερον δε εστιν τον ουρανον και την γην παρελθειν η τουνομου μιαν κεραιαν πεσειν18 πας ο απολυων την γυναικα αυτου και γαμων ετεραν μοιχευει καιπας ο απολελυμενην απο ανδρος γαμων μοιχευει19 ανθρωπος δε τις ην πλουσιος και ενεδιδυσκετο πορφυραν καιβυσσον ευφραινομενος καθ ημεραν λαμπρως20 πτωχος δε τις ην ονοματι λαζαρος ος εβεβλητο προς τον πυλωνααυτου ηλκωμενος21 και επιθυμων χορτασθηναι απο των ψιχιων των πιπτοντων αποτης τραπεζης του πλουσιου αλλα και οι κυνες ερχομενοι απελειχον ταελκη αυτου22 εγενετο δε αποθανειν τον πτωχον και απενεχθηναι αυτον υπο τωναγγελων εις τον κολπον του αβρααμ απεθανεν δε και ο πλουσιος καιεταφη23 και εν τω αδη επαρας τους οφθαλμους αυτου υπαρχων ενβασανοις ορα τον αβρααμ απο μακροθεν και λαζαρον εν τοις κολποιςαυτου24 και αυτος φωνησας ειπεν πατερ αβρααμ ελεησον με και πεμψονλαζαρον ινα βαψη το ακρον του δακτυλου αυτου υδατος και καταψυξητην γλωσσαν μου οτι οδυνωμαι εν τη φλογι ταυτη25 ειπεν δε αβρααμ τεκνον μνησθητι οτι απελαβες συ τα αγαθα σουεν τη ζωη σου και λαζαρος ομοιως τα κακα νυν δε οδε παρακαλειταισυ δε οδυνασαι26 και επι πασιν τουτοις μεταξυ ημων και υμων χασμα μεγαεστηρικται οπως οι θελοντες διαβηναι εντευθεν προς υμας μη δυνωνταιμηδε οι εκειθεν προς ημας διαπερωσιν

16:27—17:12 Λουκαν 153

27 ειπεν δε ερωτω ουν σε πατερ ινα πεμψης αυτον εις τον οικον τουπατρος μου28 εχω γαρ πεντε αδελφους οπως διαμαρτυρηται αυτοις ινα μη καιαυτοι ελθωσιν εις τον τοπον τουτον της βασανου29 λεγει αυτω αβρααμ εχουσιν μωσεα και τους προφηταςακουσατωσαν αυτων30 ο δε ειπεν ουχι πατερ αβρααμ αλλ εαν τις απο νεκρων πορευθηπρος αυτους μετανοησουσιν31 ειπεν δε αυτω ει μωσεως και των προφητων ουκ ακουουσιν ουδεεαν τις εκ νεκρων αναστη πεισθησονται

17 ειπεν δε προς τους μαθητας ανενδεκτον εστιν του μη ελθειν τασκανδαλα ουαι δε δι ου ερχεται

2 λυσιτελει αυτω ει μυλος ονικος περικειται περι τον τραχηλον αυτουκαι ερριπται εις την θαλασσαν η ινα σκανδαλιση ενα των μικρωντουτων3 προσεχετε εαυτοις εαν δε αμαρτη εις σε ο αδελφος σου επιτιμησοναυτω και εαν μετανοηση αφες αυτω4 και εαν επτακις της ημερας αμαρτη εις σε και επτακις της ημεραςεπιστρεψη επι σε λεγων μετανοω αφησεις αυτω5 και ειπον οι αποστολοι τω κυριω προσθες ημιν πιστιν6 ειπεν δε ο κυριος ει ειχετε πιστιν ως κοκκον σιναπεως ελεγετεαν τη συκαμινω ταυτη εκριζωθητι και φυτευθητι εν τη θαλασση καιυπηκουσεν αν υμιν7 τις δε εξ υμων δουλον εχων αροτριωντα η ποιμαινοντα οςεισελθοντι εκ του αγρου ερει ευθεως παρελθων αναπεσαι8 αλλ ουχι ερει αυτω ετοιμασον τι δειπνησω και περιζωσαμενοςδιακονει μοι εως φαγω και πιω και μετα ταυτα φαγεσαι και πιεσαισυ9 μη χαριν εχει τω δουλω εκεινω οτι εποιησεν τα διαταχθεντα αυτωου δοκω10 ουτως και υμεις οταν ποιησητε παντα τα διαταχθεντα υμιν λεγετεοτι δουλοι αχρειοι εσμεν οτι ο ωφειλομεν ποιησαι πεποιηκαμεν11 και εγενετο εν τω πορευεσθαι αυτον εις ιερουσαλημ και αυτοςδιηρχετο δια μεσου σαμαρειας και γαλιλαιας12 και εισερχομενου αυτου εις τινα κωμην απηντησαν αυτω δεκαλεπροι ανδρες οι εστησαν πορρωθεν

154 Λουκαν 17:13—17:31

13 και αυτοι ηραν φωνην λεγοντες ιησου επιστατα ελεησον ημας14 και ιδων ειπεν αυτοις πορευθεντες επιδειξατε εαυτους τοιςιερευσιν και εγενετο εν τω υπαγειν αυτους εκαθαρισθησαν15 εις δε εξ αυτων ιδων οτι ιαθη υπεστρεψεν μετα φωνης μεγαληςδοξαζων τον θεον16 και επεσεν επι προσωπον παρα τους ποδας αυτου ευχαριστωναυτω και αυτος ην σαμαρειτης17 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ουχι οι δεκα εκαθαρισθησαν οι δεεννεα που18 ουχ ευρεθησαν υποστρεψαντες δουναι δοξαν τω θεω ει μη οαλλογενης ουτος19 και ειπεν αυτω αναστας πορευου η πιστις σου σεσωκεν σε20 επερωτηθεις δε υπο των φαρισαιων ποτε ερχεται η βασιλεια τουθεου απεκριθη αυτοις και ειπεν ουκ ερχεται η βασιλεια του θεου μεταπαρατηρησεως21 ουδε ερουσιν ιδου ωδε η ιδου εκει ιδου γαρ η βασιλεια του θεουεντος υμων εστιν22 ειπεν δε προς τους μαθητας ελευσονται ημεραι οτε επιθυμησετεμιαν των ημερων του υιου του ανθρωπου ιδειν και ουκ οψεσθε23 και ερουσιν υμιν ιδου ωδε η ιδου εκει μη απελθητε μηδε διωξητε24 ωσπερ γαρ η αστραπη η αστραπτουσα εκ της υπ ουρανον εις τηνυπ ουρανον λαμπει ουτως εσται και ο υιος του ανθρωπου εν τη ημερααυτου25 πρωτον δε δει αυτον πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο τηςγενεας ταυτης26 και καθως εγενετο εν ταις ημεραις του νωε ουτως εσται και εν ταιςημεραις του υιου του ανθρωπου27 ησθιον επινον εγαμουν εξεγαμιζοντο αχρι ης ημερας εισηλθεν νωεεις την κιβωτον και ηλθεν ο κατακλυσμος και απωλεσεν απαντας28 ομοιως και ως εγενετο εν ταις ημεραις λωτ ησθιον επινονηγοραζον επωλουν εφυτευον ωκοδομουν29 η δε ημερα εξηλθεν λωτ απο σοδομων εβρεξεν πυρ και θειον απουρανου και απωλεσεν απαντας30 κατα ταυτα εσται η ημερα ο υιος του ανθρωπου αποκαλυπτεται31 εν εκεινη τη ημερα ος εσται επι του δωματος και τα σκευη αυτουεν τη οικια μη καταβατω αραι αυτα και ο εν τω αγρω ομοιως μη

17:32—18:12 Λουκαν 155

επιστρεψατω εις τα οπισω32 μνημονευετε της γυναικος λωτ33 ος εαν ζητηση την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην και ος εαναπολεση αυτην ζωογονησει αυτην34 λεγω υμιν ταυτη τη νυκτι εσονται δυο επι κλινης μιας ο ειςπαραληφθησεται και ο ετερος αφεθησεται35 δυο εσονται αληθουσαι επι το αυτο VAR2: η μια παραληφθησεταικαι η ετερα αφεθησεται36 VAR2: δυο εσονται εν τω αγρω ο εις παραληφθησεται και ο ετεροςαφεθησεται37 και αποκριθεντες λεγουσιν αυτω που κυριε ο δε ειπεν αυτοις οπουτο σωμα εκει συναχθησονται οι αετοι

18 ελεγεν δε και παραβολην αυτοις προς το δειν παντοτεπροσευχεσθαι και μη εκκακειν

2 λεγων κριτης τις ην εν τινι πολει τον θεον μη φοβουμενος καιανθρωπον μη εντρεπομενος3 χηρα δε ην εν τη πολει εκεινη και ηρχετο προς αυτον λεγουσαεκδικησον με απο του αντιδικου μου4 και ουκ ηθελησεν επι χρονον μετα δε ταυτα ειπεν εν εαυτω ει καιτον θεον ου φοβουμαι και ανθρωπον ουκ εντρεπομαι5 δια γε το παρεχειν μοι κοπον την χηραν ταυτην εκδικησω αυτην ιναμη εις τελος ερχομενη υπωπιαζη με6 ειπεν δε ο κυριος ακουσατε τι ο κριτης της αδικιας λεγει7 ο δε θεος ου μη ποιησει την εκδικησιν των εκλεκτων αυτου τωνβοωντων προς αυτον ημερας και νυκτος και μακροθυμων επ αυτοις8 λεγω υμιν οτι ποιησει την εκδικησιν αυτων εν ταχει πλην ο υιος τουανθρωπου ελθων αρα ευρησει την πιστιν επι της γης9 ειπεν δε και προς τινας τους πεποιθοτας εφ εαυτοις οτι εισιν δικαιοικαι εξουθενουντας τους λοιπους την παραβολην ταυτην10 ανθρωποι δυο ανεβησαν εις το ιερον προσευξασθαι ο ειςφαρισαιος και ο ετερος τελωνης11 ο φαρισαιος σταθεις προς εαυτον ταυτα προσηυχετο ο θεοςευχαριστω σοι οτι ουκ ειμι ωσπερ οι λοιποι των ανθρωπων αρπαγεςαδικοι μοιχοι η και ως ουτος ο τελωνης12 νηστευω δις του σαββατου αποδεκατω παντα οσα κτωμαι

156 Λουκαν 18:13—18:29

13 και ο τελωνης μακροθεν εστως ουκ ηθελεν ουδε τους οφθαλμουςεις τον ουρανον επαραι αλλ ετυπτεν εις το στηθος αυτου λεγων ο θεοςιλασθητι μοι τω αμαρτωλω14 λεγω υμιν κατεβη ουτος δεδικαιωμενος εις τον οικον αυτου ηεκεινος οτι πας ο υψων εαυτον ταπεινωθησεται ο δε ταπεινων εαυτονυψωθησεται15 προσεφερον δε αυτω και τα βρεφη ινα αυτων απτηται ιδοντες δεοι μαθηται επετιμησαν αυτοις16 ο δε ιησους προσκαλεσαμενος αυτα ειπεν αφετε τα παιδιαερχεσθαι προς με και μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν ηβασιλεια του θεου17 αμην λεγω υμιν ος εαν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ωςπαιδιον ου μη εισελθη εις αυτην18 και επηρωτησεν τις αυτον αρχων λεγων διδασκαλε αγαθε τιποιησας ζωην αιωνιον κληρονομησω19 ειπεν δε αυτω ο ιησους τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη ειςο θεος20 τας εντολας οιδας μη μοιχευσης μη φονευσης μη κλεψης μηψευδομαρτυρησης τιμα τον πατερα σου και την μητερα σου21 ο δε ειπεν ταυτα παντα εφυλαξαμην εκ νεοτητος μου22 ακουσας δε ταυτα ο ιησους ειπεν αυτω ετι εν σοι λειπει παντα οσαεχεις πωλησον και διαδος πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανω καιδευρο ακολουθει μοι23 ο δε ακουσας ταυτα περιλυπος εγενετο ην γαρ πλουσιος σφοδρα24 ιδων δε αυτον ο ιησους περιλυπον γενομενον ειπεν πως δυσκολωςοι τα χρηματα εχοντες εισελευσονται εις την βασιλειαν του θεου25 ευκοπωτερον γαρ εστιν καμηλον δια τρυμαλιας ραφιδος εισελθεινη πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν26 ειπον δε οι ακουσαντες και τις δυναται σωθηναι27 ο δε ειπεν τα αδυνατα παρα ανθρωποις δυνατα εστιν παρα τωθεω28 ειπεν δε ο πετρος ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και ηκολουθησαμενσοι29 ο δε ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιανη γονεις η αδελφους η γυναικα η τεκνα ενεκεν της βασιλειας του θεου

18:30—19:6 Λουκαν 157

30 ος ου μη απολαβη πολλαπλασιονα εν τω καιρω τουτω και εν τωαιωνι τω ερχομενω ζωην αιωνιον31 παραλαβων δε τους δωδεκα ειπεν προς αυτους ιδου αναβαινομενεις ιεροσολυμα και τελεσθησεται παντα τα γεγραμμενα δια τωνπροφητων τω υιω του ανθρωπου32 παραδοθησεται γαρ τοις εθνεσιν και εμπαιχθησεται καιυβρισθησεται και εμπτυσθησεται33 και μαστιγωσαντες αποκτενουσιν αυτον και τη ημερα τη τριτηαναστησεται34 και αυτοι ουδεν τουτων συνηκαν και ην το ρημα τουτο κεκρυμμενοναπ αυτων και ουκ εγινωσκον τα λεγομενα35 εγενετο δε εν τω εγγιζειν αυτον εις ιεριχω τυφλος τις εκαθητο παρατην οδον προσαιτων36 ακουσας δε οχλου διαπορευομενου επυνθανετο τι ειη τουτο37 απηγγειλαν δε αυτω οτι ιησους ο ναζωραιος παρερχεται38 και εβοησεν λεγων ιησου υιε δαβιδ ελεησον με39 και οι προαγοντες επετιμων αυτω ινα σιωπηση αυτος δε πολλωμαλλον εκραζεν υιε δαβιδ ελεησον με40 σταθεις δε ο ιησους εκελευσεν αυτον αχθηναι προς αυτονεγγισαντος δε αυτου επηρωτησεν αυτον41 λεγων τι σοι θελεις ποιησω ο δε ειπεν κυριε ινα αναβλεψω42 και ο ιησους ειπεν αυτω αναβλεψον η πιστις σου σεσωκεν σε43 και παραχρημα ανεβλεψεν και ηκολουθει αυτω δοξαζων τον θεονκαι πας ο λαος ιδων εδωκεν αινον τω θεω

19 και εισελθων διηρχετο την ιεριχω2 και ιδου ανηρ ονοματι καλουμενος ζακχαιος και αυτος ην

αρχιτελωνης και ουτος ην πλουσιος3 και εζητει ιδειν τον ιησουν τις εστιν και ουκ ηδυνατο απο του οχλουοτι τη ηλικια μικρος ην4 και προδραμων εμπροσθεν ανεβη επι συκομωραιαν ινα ιδη αυτονοτι δι εκεινης ημελλεν διερχεσθαι5 και ως ηλθεν επι τον τοπον αναβλεψας ο ιησους ειδεν αυτον καιειπεν προς αυτον ζακχαιε σπευσας καταβηθι σημερον γαρ εν τω οικωσου δει με μειναι6 και σπευσας κατεβη και υπεδεξατο αυτον χαιρων

158 Λουκαν 19:7—19:23

7 και ιδοντες απαντες διεγογγυζον λεγοντες οτι παρα αμαρτωλωανδρι εισηλθεν καταλυσαι8 σταθεις δε ζακχαιος ειπεν προς τον κυριον ιδου τα ημισητων υπαρχοντων μου κυριε διδωμι τοις πτωχοις και ει τινος τιεσυκοφαντησα αποδιδωμι τετραπλουν9 ειπεν δε προς αυτον ο ιησους οτι σημερον σωτηρια τω οικω τουτωεγενετο καθοτι και αυτος υιος αβρααμ εστιν10 ηλθεν γαρ ο υιος του ανθρωπου ζητησαι και σωσαι το απολωλος11 ακουοντων δε αυτων ταυτα προσθεις ειπεν παραβολην δια τοεγγυς αυτον ειναι ιερουσαλημ και δοκειν αυτους οτι παραχρημα μελλειη βασιλεια του θεου αναφαινεσθαι12 ειπεν ουν ανθρωπος τις ευγενης επορευθη εις χωραν μακρανλαβειν εαυτω βασιλειαν και υποστρεψαι13 καλεσας δε δεκα δουλους εαυτου εδωκεν αυτοις δεκα μνας καιειπεν προς αυτους πραγματευσασθε εως ερχομαι14 οι δε πολιται αυτου εμισουν αυτον και απεστειλαν πρεσβειανοπισω αυτου λεγοντες ου θελομεν τουτον βασιλευσαι εφ ημας15 και εγενετο εν τω επανελθειν αυτον λαβοντα την βασιλειαν καιειπεν φωνηθηναι αυτω τους δουλους τουτους οις εδωκεν το αργυριονινα γνω τις τι διεπραγματευσατο16 παρεγενετο δε ο πρωτος λεγων κυριε η μνα σου προσειργασατοδεκα μνας17 και ειπεν αυτω ευ αγαθε δουλε οτι εν ελαχιστω πιστος εγενου ισθιεξουσιαν εχων επανω δεκα πολεων18 και ηλθεν ο δευτερος λεγων κυριε η μνα σου εποιησεν πεντε μνας19 ειπεν δε και τουτω και συ γινου επανω πεντε πολεων20 και ετερος ηλθεν λεγων κυριε ιδου η μνα σου ην ειχον αποκειμενηνεν σουδαριω21 εφοβουμην γαρ σε οτι ανθρωπος αυστηρος ει αιρεις ο ουκ εθηκαςκαι θεριζεις ο ουκ εσπειρας22 λεγει δε αυτω εκ του στοματος σου κρινω σε πονηρε δουλε ηδειςοτι εγω ανθρωπος αυστηρος ειμι αιρων ο ουκ εθηκα και θεριζων ο ουκεσπειρα23 και δια τι ουκ εδωκας το αργυριον μου επι την τραπεζαν και εγωελθων συν τοκω αν επραξα αυτο

19:24—19:43 Λουκαν 159

24 και τοις παρεστωσιν ειπεν αρατε απ αυτου την μναν και δοτε τωτας δεκα μνας εχοντι25 και ειπον αυτω κυριε εχει δεκα μνας26 λεγω γαρ υμιν οτι παντι τω εχοντι δοθησεται απο δε του μηεχοντος και ο εχει αρθησεται απ αυτου27 πλην τους εχθρους μου εκεινους τους μη θελησαντας με βασιλευσαιεπ αυτους αγαγετε ωδε και κατασφαξατε εμπροσθεν μου28 και ειπων ταυτα επορευετο εμπροσθεν αναβαινων εις ιεροσολυμα29 και εγενετο ως ηγγισεν εις βηθφαγη και βηθανιαν προς το οροςτο καλουμενον ελαιων απεστειλεν δυο των μαθητων αυτου30 ειπων υπαγετε εις την κατεναντι κωμην εν η εισπορευομενοιευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδεις πωποτε ανθρωπων εκαθισενλυσαντες αυτον αγαγετε31 και εαν τις υμας ερωτα δια τι λυετε ουτως ερειτε αυτω οτι ο κυριοςαυτου χρειαν εχει32 απελθοντες δε οι απεσταλμενοι ευρον καθως ειπεν αυτοις33 λυοντων δε αυτων τον πωλον ειπον οι κυριοι αυτου προς αυτουςτι λυετε τον πωλον34 οι δε ειπον ο κυριος αυτου χρειαν εχει35 και ηγαγον αυτον προς τον ιησουν και επιρριψαντες εαυτων ταιματια επι τον πωλον επεβιβασαν τον ιησουν36 πορευομενου δε αυτου υπεστρωννυον τα ιματια αυτων εν τη οδω37 εγγιζοντος δε αυτου ηδη προς τη καταβασει του ορους των ελαιωνηρξαντο απαν το πληθος των μαθητων χαιροντες αινειν τον θεον φωνημεγαλη περι πασων ων ειδον δυναμεων38 λεγοντες ευλογημενος ο ερχομενος βασιλευς εν ονοματι κυριουειρηνη εν ουρανω και δοξα εν υψιστοις39 και τινες των φαρισαιων απο του οχλου ειπον προς αυτονδιδασκαλε επιτιμησον τοις μαθηταις σου40 και αποκριθεις ειπεν αυτοις λεγω υμιν οτι εαν ουτοι σιωπησωσινοι λιθοι κεκραξονται41 και ως ηγγισεν ιδων την πολιν εκλαυσεν επ αυτη42 λεγων οτι ει εγνως και συ και γε εν τη ημερα σου ταυτη τα προςειρηνην σου νυν δε εκρυβη απο οφθαλμων σου43 οτι ηξουσιν ημεραι επι σε και περιβαλουσιν οι εχθροι σου χαρακασοι και περικυκλωσουσιν σε και συνεξουσιν σε παντοθεν

160 Λουκαν 19:44—20:12

44 και εδαφιουσιν σε και τα τεκνα σου εν σοι και ουκ αφησουσιν ενσοι λιθον επι λιθω ανθ ων ουκ εγνως τον καιρον της επισκοπης σου45 και εισελθων εις το ιερον ηρξατο εκβαλλειν τους πωλουντας εναυτω και αγοραζοντας46 λεγων αυτοις γεγραπται ο οικος μου οικος προσευχης εστιν υμειςδε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστων47 και ην διδασκων το καθ ημεραν εν τω ιερω οι δε αρχιερεις και οιγραμματεις εζητουν αυτον απολεσαι και οι πρωτοι του λαου48 και ουχ ευρισκον το τι ποιησωσιν ο λαος γαρ απας εξεκρεματοαυτου ακουων

20 και εγενετο εν μια των ημερων εκεινων διδασκοντος αυτου τονλαον εν τω ιερω και ευαγγελιζομενου επεστησαν οι αρχιερεις

και οι γραμματεις συν τοις πρεσβυτεροις2 και ειπον προς αυτον λεγοντες ειπε ημιν εν ποια εξουσια ταυταποιεις η τις εστιν ο δους σοι την εξουσιαν ταυτην3 αποκριθεις δε ειπεν προς αυτους ερωτησω υμας καγω ενα λογονκαι ειπατε μοι4 το βαπτισμα ιωαννου εξ ουρανου ην η εξ ανθρωπων5 οι δε συνελογισαντο προς εαυτους λεγοντες οτι εαν ειπωμεν εξουρανου ερει δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω6 εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων πας ο λαος καταλιθασει ημαςπεπεισμενος γαρ εστιν ιωαννην προφητην ειναι7 και απεκριθησαν μη ειδεναι ποθεν8 και ο ιησους ειπεν αυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσιαταυτα ποιω9 ηρξατο δε προς τον λαον λεγειν την παραβολην ταυτην ανθρωποςτις εφυτευσεν αμπελωνα και εξεδοτο αυτον γεωργοις και απεδημησενχρονους ικανους10 και εν καιρω απεστειλεν προς τους γεωργους δουλον ινα απο τουκαρπου του αμπελωνος δωσιν αυτω οι δε γεωργοι δειραντες αυτονεξαπεστειλαν κενον11 και προσεθετο πεμψαι ετερον δουλον οι δε κακεινον δειραντες καιατιμασαντες εξαπεστειλαν κενον12 και προσεθετο πεμψαι τριτον οι δε και τουτον τραυματισαντεςεξεβαλον

20:13—20:28 Λουκαν 161

13 ειπεν δε ο κυριος του αμπελωνος τι ποιησω πεμψω τον υιον μουτον αγαπητον ισως τουτον ιδοντες εντραπησονται14 ιδοντες δε αυτον οι γεωργοι διελογιζοντο προς εαυτους λεγοντεςουτος εστιν ο κληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτον ινα ημων γενηταιη κληρονομια15 και εκβαλοντες αυτον εξω του αμπελωνος απεκτειναν τι ουνποιησει αυτοις ο κυριος του αμπελωνος16 ελευσεται και απολεσει τους γεωργους τουτους και δωσει τοναμπελωνα αλλοις ακουσαντες δε ειπον μη γενοιτο17 ο δε εμβλεψας αυτοις ειπεν τι ουν εστιν το γεγραμμενον τουτολιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαληνγωνιας18 πας ο πεσων επ εκεινον τον λιθον συνθλασθησεται εφ ον δ ανπεση λικμησει αυτον19 και εζητησαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις επιβαλειν επ αυτοντας χειρας εν αυτη τη ωρα και εφοβηθησαν τον λαον εγνωσαν γαρ οτιπρος αυτους την παραβολην ταυτην ειπεν20 και παρατηρησαντες απεστειλαν εγκαθετους υποκρινομενουςεαυτους δικαιους ειναι ινα επιλαβωνται αυτου λογου εις τοπαραδουναι αυτον τη αρχη και τη εξουσια του ηγεμονος21 και επηρωτησαν αυτον λεγοντες διδασκαλε οιδαμεν οτι ορθωςλεγεις και διδασκεις και ου λαμβανεις προσωπον αλλ επ αληθειας τηνοδον του θεου διδασκεις22 εξεστιν ημιν καισαρι φορον δουναι η ου23 κατανοησας δε αυτων την πανουργιαν ειπεν προς αυτους τι μεπειραζετε24 επιδειξατε μοι δηναριον τινος εχει εικονα και επιγραφηναποκριθεντες δε ειπον καισαρος25 ο δε ειπεν αυτοις αποδοτε τοινυν τα καισαρος καισαρι και τα τουθεου τω θεω26 και ουκ ισχυσαν επιλαβεσθαι αυτου ρηματος εναντιον του λαουκαι θαυμασαντες επι τη αποκρισει αυτου εσιγησαν27 προσελθοντες δε τινες των σαδδουκαιων οι αντιλεγοντεςαναστασιν μη ειναι επηρωτησαν αυτον28 λεγοντες διδασκαλε μωσης εγραψεν ημιν εαν τινος αδελφοςαποθανη εχων γυναικα και ουτος ατεκνος αποθανη ινα λαβη ο

162 Λουκαν 20:29—21:2

αδελφος αυτου την γυναικα και εξαναστηση σπερμα τω αδελφω αυτου29 επτα ουν αδελφοι ησαν και ο πρωτος λαβων γυναικα απεθανενατεκνος30 και ελαβεν ο δευτερος την γυναικα και ουτος απεθανεν ατεκνος31 και ο τριτος ελαβεν αυτην ωσαυτως δε και οι επτα VAR2: και ουκατελιπον τεκνα και απεθανον32 υστερον VAR1: δε παντων απεθανεν και η γυνη33 εν τη ουν αναστασει τινος αυτων γινεται γυνη οι γαρ επτα εσχοναυτην γυναικα34 και αποκριθεις ειπεν αυτοις ο ιησους οι υιοι του αιωνος τουτουγαμουσιν και εκγαμισκονται35 οι δε καταξιωθεντες του αιωνος εκεινου τυχειν και τηςαναστασεως της εκ νεκρων ουτε γαμουσιν ουτε εκγαμισκονται36 ουτε γαρ αποθανειν ετι δυνανται ισαγγελοι γαρ εισιν και υιοιεισιν του θεου της αναστασεως υιοι οντες37 οτι δε εγειρονται οι νεκροι και μωσης εμηνυσεν επι της βατου ωςλεγει κυριον τον θεον αβρααμ και τον θεον ισαακ και τον θεον ιακωβ38 θεος δε ουκ εστιν νεκρων αλλα ζωντων παντες γαρ αυτω ζωσιν39 αποκριθεντες δε τινες των γραμματεων ειπον διδασκαλε καλωςειπας40 ουκετι δε ετολμων επερωταν αυτον ουδεν41 ειπεν δε προς αυτους πως λεγουσιν τον χριστον υιον δαβιδ ειναι42 και αυτος δαβιδ λεγει εν βιβλω ψαλμων ειπεν ο κυριος τω κυριωμου καθου εκ δεξιων μου43 εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου44 δαβιδ ουν κυριον αυτον καλει και πως υιος αυτου εστιν45 ακουοντος δε παντος του λαου ειπεν τοις μαθηταις αυτου46 προσεχετε απο των γραμματεων των θελοντων περιπατεινεν στολαις και φιλουντων ασπασμους εν ταις αγοραις καιπρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις και πρωτοκλισιας εν τοιςδειπνοις47 οι κατεσθιουσιν τας οικιας των χηρων και προφασει μακραπροσευχονται ουτοι ληψονται περισσοτερον κριμα

21 αναβλεψας δε ειδεν τους βαλλοντας τα δωρα αυτων εις τογαζοφυλακιον πλουσιους

2 ειδεν δε και τινα χηραν πενιχραν βαλλουσαν εκει δυο λεπτα

21:3—21:21 Λουκαν 163

3 και ειπεν αληθως λεγω υμιν οτι η χηρα η πτωχη αυτη πλειονπαντων εβαλεν4 απαντες γαρ ουτοι εκ του περισσευοντος αυτοις εβαλον εις τα δωρατου θεου αυτη δε εκ του υστερηματος αυτης απαντα τον βιον ον ειχενεβαλεν5 και τινων λεγοντων περι του ιερου οτι λιθοις καλοις καιαναθημασιν κεκοσμηται ειπεν6 ταυτα α θεωρειτε ελευσονται ημεραι εν αις ουκ αφεθησεται λιθοςεπι λιθω ος ου καταλυθησεται7 επηρωτησαν δε αυτον λεγοντες διδασκαλε ποτε ουν ταυτα εσταικαι τι το σημειον οταν μελλη ταυτα γινεσθαι8 ο δε ειπεν βλεπετε μη πλανηθητε πολλοι γαρ ελευσονται επι τωονοματι μου λεγοντες οτι εγω ειμι και ο καιρος ηγγικεν μη ουνπορευθητε οπισω αυτων9 οταν δε ακουσητε πολεμους και ακαταστασιας μη πτοηθητε δει γαρταυτα γενεσθαι πρωτον αλλ ουκ ευθεως το τελος10 τοτε ελεγεν αυτοις εγερθησεται εθνος επι εθνος και βασιλεια επιβασιλειαν11 σεισμοι τε μεγαλοι κατα τοπους και λιμοι και λοιμοι εσονταιφοβητρα τε και σημεια απ ουρανου μεγαλα εσται12 προ δε τουτων απαντων επιβαλουσιν εφ υμας τας χειρας αυτωνκαι διωξουσιν παραδιδοντες εις συναγωγας και φυλακας αγομενουςεπι βασιλεις και ηγεμονας ενεκεν του ονοματος μου13 αποβησεται δε υμιν εις μαρτυριον14 θεσθε ουν εις τας καρδιας υμων μη προμελεταν απολογηθηναι15 εγω γαρ δωσω υμιν στομα και σοφιαν η ου δυνησονται αντειπεινουδε αντιστηναι παντες οι αντικειμενοι υμιν16 παραδοθησεσθε δε και υπο γονεων και αδελφων και συγγενωνκαι φιλων και θανατωσουσιν εξ υμων17 και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου18 και θριξ εκ της κεφαλης υμων ου μη αποληται19 εν τη υπομονη υμων κτησασθε τας ψυχας υμων20 οταν δε ιδητε κυκλουμενην υπο στρατοπεδων την ιερουσαλημ τοτεγνωτε οτι ηγγικεν η ερημωσις αυτης21 τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη και οι εν μεσω αυτηςεκχωρειτωσαν και οι εν ταις χωραις μη εισερχεσθωσαν εις αυτην

164 Λουκαν 21:22—21:37

22 οτι ημεραι εκδικησεως αυται εισιν του πληρωθηναι παντα ταγεγραμμενα23 ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναιςταις ημεραις εσται γαρ αναγκη μεγαλη επι της γης και οργη εν τω λαωτουτω24 και πεσουνται στοματι μαχαιρας και αιχμαλωτισθησονται ειςπαντα τα εθνη και ιερουσαλημ εσται πατουμενη υπο εθνων αχριπληρωθωσιν καιροι εθνων25 και εσται σημεια εν ηλιω και σεληνη και αστροις και επι της γηςσυνοχη εθνων εν απορια ηχουσης θαλασσης και σαλου26 αποψυχοντων ανθρωπων απο φοβου και προσδοκιαςτων επερχομενων τη οικουμενη αι γαρ δυναμεις των ουρανωνσαλευθησονται27 και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελη μεταδυναμεως και δοξης πολλης28 αρχομενων δε τουτων γινεσθαι ανακυψατε και επαρατε ταςκεφαλας υμων διοτι εγγιζει η απολυτρωσις υμων29 και ειπεν παραβολην αυτοις ιδετε την συκην και παντα τα δενδρα30 οταν προβαλωσιν ηδη βλεποντες αφ εαυτων γινωσκετε οτι ηδηεγγυς το θερος εστιν31 ουτως και υμεις οταν ιδητε ταυτα γινομενα γινωσκετε οτι εγγυςεστιν η βασιλεια του θεου32 αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως αν πανταγενηται33 ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μηπαρελθωσιν34 προσεχετε δε εαυτοις μηποτε βαρυνθωσιν υμων αι καρδιαι ενκραιπαλη και μεθη και μεριμναις βιωτικαις και αιφνιδιος εφ υμαςεπιστη η ημερα εκεινη35 ως παγις γαρ επελευσεται επι παντας τους καθημενους επιπροσωπον πασης της γης36 αγρυπνειτε ουν εν παντι καιρω δεομενοι ινα καταξιωθητεεκφυγειν ταυτα παντα τα μελλοντα γινεσθαι και σταθηναι εμπροσθεντου υιου του ανθρωπου37 ην δε τας ημερας εν τω ιερω διδασκων τας δε νυκτας εξερχομενοςηυλιζετο εις το ορος το καλουμενον ελαιων

21:38—22:19 Λουκαν 165

38 και πας ο λαος ωρθριζεν προς αυτον εν τω ιερω ακουειν αυτου

22 ηγγιζεν δε η εορτη των αζυμων η λεγομενη πασχα2 και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις το πως ανελωσιν

αυτον εφοβουντο γαρ τον λαον3 εισηλθεν δε ο σατανας εις ιουδαν τον επικαλουμενον ισκαριωτηνοντα εκ του αριθμου των δωδεκα4 και απελθων συνελαλησεν τοις αρχιερευσιν και τοις στρατηγοις τοπως αυτον παραδω αυτοις5 και εχαρησαν και συνεθεντο αυτω αργυριον δουναι6 και εξωμολογησεν και εζητει ευκαιριαν του παραδουναι αυτοναυτοις ατερ οχλου7 ηλθεν δε η ημερα των αζυμων εν η εδει θυεσθαι το πασχα8 και απεστειλεν πετρον και ιωαννην ειπων πορευθεντες ετοιμασατεημιν το πασχα ινα φαγωμεν9 οι δε ειπον αυτω που θελεις ετοιμασωμεν10 ο δε ειπεν αυτοις ιδου εισελθοντων υμων εις την πολιν συναντησειυμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω ειςτην οικιαν ου εισπορευεται11 και ερειτε τω οικοδεσποτη της οικιας λεγει σοι ο διδασκαλος πουεστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω12 κακεινος υμιν δειξει ανωγεον μεγα εστρωμενον εκει ετοιμασατε13 απελθοντες δε ευρον καθως ειρηκεν αυτοις και ητοιμασαν τοπασχα14 και οτε εγενετο η ωρα ανεπεσεν και οι δωδεκα αποστολοι συναυτω15 και ειπεν προς αυτους επιθυμια επεθυμησα τουτο το πασχαφαγειν μεθ υμων προ του με παθειν16 λεγω γαρ υμιν οτι ουκετι ου μη φαγω εξ αυτου εως οτου πληρωθηεν τη βασιλεια του θεου17 και δεξαμενος ποτηριον ευχαριστησας ειπεν λαβετε τουτο καιδιαμερισατε εαυτοις18 λεγω γαρ υμιν οτι ου μη πιω απο του γεννηματος της αμπελου εωςοτου η βασιλεια του θεου ελθη19 και λαβων αρτον ευχαριστησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις λεγωντουτο εστιν το σωμα μου το υπερ υμων διδομενον τουτο ποιειτε εις τηνεμην αναμνησιν

166 Λουκαν 22:20—22:38

20 ωσαυτως και το ποτηριον μετα το δειπνησαι λεγων τουτο τοποτηριον η καινη διαθηκη εν τω αιματι μου το υπερ υμων εκχυνομενον21 πλην ιδου η χειρ του παραδιδοντος με μετ εμου επι της τραπεζης22 και ο μεν υιος του ανθρωπου πορευεται κατα το ωρισμενον πληνουαι τω ανθρωπω εκεινω δι ου παραδιδοται23 και αυτοι ηρξαντο συζητειν προς εαυτους το τις αρα ειη εξ αυτωνο τουτο μελλων πρασσειν24 εγενετο δε και φιλονεικια εν αυτοις το τις αυτων δοκει ειναι μειζων25 ο δε ειπεν αυτοις οι βασιλεις των εθνων κυριευουσιν αυτων και οιεξουσιαζοντες αυτων ευεργεται καλουνται26 υμεις δε ουχ ουτως αλλ ο μειζων εν υμιν γενεσθω ως ο νεωτεροςκαι ο ηγουμενος ως ο διακονων27 τις γαρ μειζων ο ανακειμενος η ο διακονων ουχι ο ανακειμενοςεγω δε ειμι εν μεσω υμων ως ο διακονων28 υμεις δε εστε οι διαμεμενηκοτες μετ εμου εν τοις πειρασμοις μου29 καγω διατιθεμαι υμιν καθως διεθετο μοι ο πατηρ μου βασιλειαν30 ινα εσθιητε και πινητε επι της τραπεζης μου εν τη βασιλεια μουκαι καθισησθε επι θρονων κρινοντες τας δωδεκα φυλας του ισραηλ31 ειπεν δε ο κυριος σιμων σιμων ιδου ο σατανας εξητησατο υμας τουσινιασαι ως τον σιτον32 εγω δε εδεηθην περι σου ινα μη εκλειπη η πιστις σου και συ ποτεεπιστρεψας στηριξον τους αδελφους σου33 ο δε ειπεν αυτω κυριε μετα σου ετοιμος ειμι και εις φυλακην και ειςθανατον πορευεσθαι34 ο δε ειπεν λεγω σοι πετρε ου μη φωνησει σημερον αλεκτωρ πριν ητρις απαρνηση μη ειδεναι με35 και ειπεν αυτοις οτε απεστειλα υμας ατερ βαλαντιου και πηραςκαι υποδηματων μη τινος υστερησατε οι δε ειπον ουδενος36 ειπεν ουν αυτοις αλλα νυν ο εχων βαλαντιον αρατω ομοιως καιπηραν και ο μη εχων πωλησατω το ιματιον αυτου και αγορασατωμαχαιραν37 λεγω γαρ υμιν οτι ετι τουτο το γεγραμμενον δει τελεσθηναι εν εμοιτο και μετα ανομων ελογισθη και γαρ τα περι εμου τελος εχει38 οι δε ειπον κυριε ιδου μαχαιραι ωδε δυο ο δε ειπεν αυτοις ικανονεστιν

22:39—22:56 Λουκαν 167

39 και εξελθων επορευθη κατα το εθος εις το ορος των ελαιωνηκολουθησαν δε αυτω και οι μαθηται αυτου40 γενομενος δε επι του τοπου ειπεν αυτοις προσευχεσθε μη εισελθεινεις πειρασμον41 και αυτος απεσπασθη απ αυτων ωσει λιθου βολην και θεις ταγονατα προσηυχετο42 λεγων πατερ ει βουλει VAR1: παρενεγκειν VAR2: παρενεγκε τοποτηριον τουτο απ εμου πλην μη το θελημα μου αλλα το σον γενεσθω43 ωφθη δε αυτω αγγελος απ ουρανου ενισχυων αυτον44 και γενομενος εν αγωνια εκτενεστερον προσηυχετο εγενετο δε οιδρως αυτου ωσει θρομβοι αιματος καταβαινοντες επι την γην45 και αναστας απο της προσευχης ελθων προς τους μαθητας VAR2:αυτου ευρεν αυτους κοιμωμενους απο της λυπης46 και ειπεν αυτοις τι καθευδετε ανασταντες προσευχεσθε ινα μηεισελθητε εις πειρασμον47 ετι δε αυτου λαλουντος ιδου οχλος και ο λεγομενος ιουδας εις τωνδωδεκα προηρχετο αυτων και ηγγισεν τω ιησου φιλησαι αυτον48 ο δε ιησους ειπεν αυτω ιουδα φιληματι τον υιον του ανθρωπουπαραδιδως49 ιδοντες δε οι περι αυτον το εσομενον ειπον αυτω κυριε ειπαταξομεν εν μαχαιρα50 και επαταξεν εις τις εξ αυτων τον δουλον του αρχιερεως καιαφειλεν αυτου το ους το δεξιον51 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν εατε εως τουτου και αψαμενος τουωτιου αυτου ιασατο αυτον52 ειπεν δε ο ιησους προς τους παραγενομενους επ αυτον αρχιερειςκαι στρατηγους του ιερου και πρεσβυτερους ως επι ληστηνεξεληλυθατε μετα μαχαιρων και ξυλων53 καθ ημεραν οντος μου μεθ υμων εν τω ιερω ουκ εξετεινατε ταςχειρας επ εμε αλλ αυτη υμων εστιν η ωρα και η εξουσια του σκοτους54 συλλαβοντες δε αυτον ηγαγον και εισηγαγον αυτον εις τον οικοντου αρχιερεως ο δε πετρος ηκολουθει μακροθεν55 αψαντων δε πυρ εν μεσω της αυλης και συγκαθισαντων αυτωνεκαθητο ο πετρος εν μεσω αυτων56 ιδουσα δε αυτον παιδισκη τις καθημενον προς το φως καιατενισασα αυτω ειπεν και ουτος συν αυτω ην

168 Λουκαν 22:57—23:4

57 ο δε ηρνησατο αυτον λεγων γυναι ουκ οιδα αυτον58 και μετα βραχυ ετερος ιδων αυτον εφη και συ εξ αυτων ει ο δεπετρος ειπεν ανθρωπε ουκ ειμι59 και διαστασης ωσει ωρας μιας αλλος τις διισχυριζετο λεγων επαληθειας και ουτος μετ αυτου ην και γαρ γαλιλαιος εστιν60 ειπεν δε ο πετρος ανθρωπε ουκ οιδα ο λεγεις και παραχρημα ετιλαλουντος αυτου εφωνησεν ο αλεκτωρ61 και στραφεις ο κυριος ενεβλεψεν τω πετρω και υπεμνησθη οπετρος του λογου του κυριου ως ειπεν αυτω οτι πριν αλεκτοραφωνησαι απαρνηση με τρις62 και εξελθων εξω ο πετρος εκλαυσεν πικρως63 και οι ανδρες οι συνεχοντες τον ιησουν ενεπαιζον αυτω δεροντες64 και περικαλυψαντες αυτον ετυπτον αυτου το προσωπον καιεπηρωτων αυτον λεγοντες προφητευσον τις εστιν ο παισας σε65 και ετερα πολλα βλασφημουντες ελεγον εις αυτον66 και ως εγενετο ημερα συνηχθη το πρεσβυτεριον του λαου αρχιερειςτε και γραμματεις και ανηγαγον αυτον εις το συνεδριον εαυτωνλεγοντες67 ει συ ει ο χριστος ειπε ημιν ειπεν δε αυτοις εαν υμιν ειπω ου μηπιστευσητε68 εαν δε και ερωτησω ου μη αποκριθητε μοι η απολυσητε69 απο του νυν εσται ο υιος του ανθρωπου καθημενος εκ δεξιων τηςδυναμεως του θεου70 ειπον δε παντες συ ουν ει ο υιος του θεου ο δε προς αυτους εφηυμεις λεγετε οτι εγω ειμι71 οι δε ειπον τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυριας αυτοι γαρ ηκουσαμεναπο του στοματος αυτου

23 και ανασταν απαν το πληθος αυτων ηγαγεν αυτον επι τονπιλατον

2 ηρξαντο δε κατηγορειν αυτου λεγοντες τουτον ευρομενδιαστρεφοντα το εθνος και κωλυοντα καισαρι φορους διδοναιλεγοντα εαυτον χριστον βασιλεα ειναι3 ο δε πιλατος επηρωτησεν αυτον λεγων συ ει ο βασιλευς τωνιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω εφη συ λεγεις4 ο δε πιλατος ειπεν προς τους αρχιερεις και τους οχλους ουδενευρισκω αιτιον εν τω ανθρωπω τουτω

23:5—23:22 Λουκαν 169

5 οι δε επισχυον λεγοντες οτι ανασειει τον λαον διδασκων καθ οληςτης ιουδαιας αρξαμενος απο της γαλιλαιας εως ωδε6 πιλατος δε ακουσας γαλιλαιαν επηρωτησεν ει ο ανθρωποςγαλιλαιος εστιν7 και επιγνους οτι εκ της εξουσιας ηρωδου εστιν ανεπεμψεν αυτονπρος ηρωδην οντα και αυτον εν ιεροσολυμοις εν ταυταις ταις ημεραις8 ο δε ηρωδης ιδων τον ιησουν εχαρη λιαν ην γαρ θελων εξ ικανουιδειν αυτον δια το ακουειν πολλα περι αυτου και ηλπιζεν τι σημειονιδειν υπ αυτου γινομενον9 επηρωτα δε αυτον εν λογοις ικανοις αυτος δε ουδεν απεκρινατοαυτω10 ειστηκεισαν δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις ευτονωςκατηγορουντες αυτου11 εξουθενησας δε αυτον ο ηρωδης συν τοις στρατευμασιν αυτουκαι εμπαιξας περιβαλων αυτον εσθητα λαμπραν ανεπεμψεν αυτον τωπιλατω12 εγενοντο δε φιλοι ο τε πιλατος και ο ηρωδης εν αυτη τη ημερα μεταλληλων προυπηρχον γαρ εν εχθρα οντες προς εαυτους13 πιλατος δε συγκαλεσαμενος τους αρχιερεις και τους αρχοντας καιτον λαον14 ειπεν προς αυτους προσηνεγκατε μοι τον ανθρωπον τουτον ωςαποστρεφοντα τον λαον και ιδου εγω ενωπιον υμων ανακρινας ουδενευρον εν τω ανθρωπω τουτω αιτιον ων κατηγορειτε κατ αυτου15 αλλ ουδε ηρωδης ανεπεμψα γαρ υμας προς αυτον και ιδου ουδεναξιον θανατου εστιν πεπραγμενον αυτω16 παιδευσας ουν αυτον απολυσω17 αναγκην δε ειχεν απολυειν αυτοις κατα εορτην ενα18 ανεκραξαν δε παμπληθει λεγοντες αιρε τουτον απολυσον δε ημιντον βαραββαν19 οστις ην δια στασιν τινα γενομενην εν τη πολει και φονονβεβλημενος εις φυλακην20 παλιν ουν ο πιλατος προσεφωνησεν θελων απολυσαι τον ιησουν21 οι δε επεφωνουν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον22 ο δε τριτον ειπεν προς αυτους τι γαρ κακον εποιησεν ουτος ουδεναιτιον θανατου ευρον εν αυτω παιδευσας ουν αυτον απολυσω

170 Λουκαν 23:23—23:40

23 οι δε επεκειντο φωναις μεγαλαις αιτουμενοι αυτον σταυρωθηναικαι κατισχυον αι φωναι αυτων και των αρχιερεων24 ο δε πιλατος επεκρινεν γενεσθαι το αιτημα αυτων25 απελυσεν δε αυτοις τον δια στασιν και φονον βεβλημενον εις τηνφυλακην ον ητουντο τον δε ιησουν παρεδωκεν τω θεληματι αυτων26 και ως απηγαγον αυτον επιλαβομενοι σιμωνος τινος κυρηναιουτου ερχομενου απ αγρου επεθηκαν αυτω τον σταυρον φερειν οπισθεντου ιησου27 ηκολουθει δε αυτω πολυ πληθος του λαου και γυναικων αι καιεκοπτοντο και εθρηνουν αυτον28 στραφεις δε προς αυτας ο ιησους ειπεν θυγατερες ιερουσαλημ μηκλαιετε επ εμε πλην εφ εαυτας κλαιετε και επι τα τεκνα υμων29 οτι ιδου ερχονται ημεραι εν αις ερουσιν μακαριαι αι στειραι καικοιλιαι αι ουκ εγεννησαν και μαστοι οι ουκ εθηλασαν30 τοτε αρξονται λεγειν τοις ορεσιν πεσετε εφ ημας και τοις βουνοιςκαλυψατε ημας31 οτι ει εν τω υγρω ξυλω ταυτα ποιουσιν εν τω ξηρω τι γενηται32 ηγοντο δε και ετεροι δυο κακουργοι συν αυτω αναιρεθηναι33 και οτε απηλθον επι τον τοπον τον καλουμενον κρανιον εκειεσταυρωσαν αυτον και τους κακουργους ον μεν εκ δεξιων ον δε εξαριστερων34 ο δε ιησους ελεγεν πατερ αφες αυτοις ου γαρ οιδασιν τι ποιουσινδιαμεριζομενοι δε τα ιματια αυτου εβαλον κληρον35 και ειστηκει ο λαος θεωρων εξεμυκτηριζον δε και οι αρχοντεςσυν αυτοις λεγοντες αλλους εσωσεν σωσατω εαυτον ει ουτος εστιν οχριστος ο του θεου εκλεκτος36 ενεπαιζον δε αυτω και οι στρατιωται προσερχομενοι και οξοςπροσφεροντες αυτω37 και λεγοντες ει συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων σωσον σεαυτον38 ην δε και επιγραφη γεγραμμενη επ αυτω γραμμασιν ελληνικοιςκαι ρωμαικοις και εβραικοις ουτος εστιν ο βασιλευς των ιουδαιων39 εις δε των κρεμασθεντων κακουργων εβλασφημει αυτον λεγων εισυ ει ο χριστος σωσον σεαυτον και ημας40 αποκριθεις δε ο ετερος επετιμα αυτω λεγων ουδε φοβη συ τον θεονοτι εν τω αυτω κριματι ει

23:41—24:3 Λουκαν 171

41 και ημεις μεν δικαιως αξια γαρ ων επραξαμεν απολαμβανομενουτος δε ουδεν ατοπον επραξεν42 και ελεγεν τω ιησου μνησθητι μου κυριε οταν ελθης εν τη βασιλειασου43 και ειπεν αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι σημερον μετ εμου εση εντω παραδεισω44 ην δε ωσει ωρα εκτη και σκοτος εγενετο εφ ολην την γην εως ωραςεννατης45 και εσκοτισθη ο ηλιος και εσχισθη το καταπετασμα του ναουμεσον46 και φωνησας φωνη μεγαλη ο ιησους ειπεν πατερ εις χειρας σουπαραθησομαι το πνευμα μου και ταυτα ειπων εξεπνευσεν47 ιδων δε ο εκατονταρχος το γενομενον εδοξασεν τον θεον λεγωνοντως ο ανθρωπος ουτος δικαιος ην48 και παντες οι συμπαραγενομενοι οχλοι επι την θεωριαν ταυτηνθεωρουντες τα γενομενα τυπτοντες εαυτων τα στηθη υπεστρεφον49 ειστηκεισαν δε παντες οι γνωστοι αυτου μακροθεν και γυναικεςαι συνακολουθησασαι αυτω απο της γαλιλαιας ορωσαι ταυτα50 και ιδου ανηρ ονοματι ιωσηφ βουλευτης υπαρχων ανηρ αγαθοςκαι δικαιος51 ουτος ουκ ην συγκατατεθειμενος τη βουλη και τη πραξει αυτωναπο αριμαθαιας πολεως των ιουδαιων ος και προσεδεχετο και αυτοςτην βασιλειαν του θεου52 ουτος προσελθων τω πιλατω ητησατο το σωμα του ιησου53 και καθελων αυτο ενετυλιξεν αυτο σινδονι και εθηκεν αυτο ενμνηματι λαξευτω ου ουκ ην ουδεπω ουδεις κειμενος54 και ημερα ην παρασκευη και σαββατον επεφωσκεν55 κατακολουθησασαι δε και γυναικες αιτινες ησαν συνεληλυθυιαιαυτω εκ της γαλιλαιας εθεασαντο το μνημειον και ως ετεθη το σωμααυτου56 υποστρεψασαι δε ητοιμασαν αρωματα και μυρα και το μενσαββατον ησυχασαν κατα την εντολην

24 τη δε μια των σαββατων ορθρου βαθεος ηλθον επι το μνημαφερουσαι α ητοιμασαν αρωματα και τινες συν αυταις

2 ευρον δε τον λιθον αποκεκυλισμενον απο του μνημειου3 και εισελθουσαι ουχ ευρον το σωμα του κυριου ιησου

172 Λουκαν 24:4—24:19

4 και εγενετο εν τω διαπορεισθαι αυτας περι τουτου και ιδου δυοανδρες επεστησαν αυταις εν εσθησεσιν αστραπτουσαις5 εμφοβων δε γενομενων αυτων και κλινουσων το προσωπον εις τηνγην ειπον προς αυτας τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων6 ουκ εστιν ωδε αλλ ηγερθη μνησθητε ως ελαλησεν υμιν ετι ων εν τηγαλιλαια7 λεγων οτι δει τον υιον του ανθρωπου παραδοθηναι εις χειραςανθρωπων αμαρτωλων και σταυρωθηναι και τη τριτη ημερααναστηναι8 και εμνησθησαν των ρηματων αυτου9 και υποστρεψασαι απο του μνημειου απηγγειλαν ταυτα παντα τοιςενδεκα και πασιν τοις λοιποις10 ησαν δε η μαγδαληνη μαρια και ιωαννα και μαρια ιακωβου καιαι λοιπαι συν αυταις αι ελεγον προς τους αποστολους ταυτα11 και εφανησαν ενωπιον αυτων ωσει ληρος τα ρηματα αυτων καιηπιστουν αυταις12 ο δε πετρος αναστας εδραμεν επι το μνημειον και παρακυψαςβλεπει τα οθονια κειμενα μονα και απηλθεν προς εαυτον θαυμαζωντο γεγονος13 και ιδου δυο εξ αυτων ησαν πορευομενοι εν αυτη τη ημεραεις κωμην απεχουσαν σταδιους εξηκοντα απο ιερουσαλημ η ονομαεμμαους14 και αυτοι ωμιλουν προς αλληλους περι παντων τωνσυμβεβηκοτων τουτων15 και εγενετο εν τω ομιλειν αυτους και συζητειν και αυτος ο ιησουςεγγισας συνεπορευετο αυτοις16 οι δε οφθαλμοι αυτων εκρατουντο του μη επιγνωναι αυτον17 ειπεν δε προς αυτους τινες οι λογοι ουτοι ους αντιβαλλετε προςαλληλους περιπατουντες και εστε σκυθρωποι18 αποκριθεις δε ο εις ω ονομα κλεοπας ειπεν προς αυτον συ μονοςπαροικεις εν ιερουσαλημ και ουκ εγνως τα γενομενα εν αυτη εν ταιςημεραις ταυταις19 και ειπεν αυτοις ποια οι δε ειπον αυτω τα περι ιησου τουναζωραιου ος εγενετο ανηρ προφητης δυνατος εν εργω και λογωεναντιον του θεου και παντος του λαου

24:20—24:37 Λουκαν 173

20 οπως τε παρεδωκαν αυτον οι αρχιερεις και οι αρχοντες ημων ειςκριμα θανατου και εσταυρωσαν αυτον21 ημεις δε ηλπιζομεν οτι αυτος εστιν ο μελλων λυτρουσθαι τονισραηλ αλλα γε συν πασιν τουτοις τριτην ταυτην ημεραν αγει σημεροναφ ου ταυτα εγενετο22 αλλα και γυναικες τινες εξ ημων εξεστησαν ημας γενομεναιορθριαι επι το μνημειον23 και μη ευρουσαι το σωμα αυτου ηλθον λεγουσαι και οπτασιαναγγελων εωρακεναι οι λεγουσιν αυτον ζην24 και απηλθον τινες των συν ημιν επι το μνημειον και ευρον ουτωςκαθως και αι γυναικες ειπον αυτον δε ουκ ειδον25 και αυτος ειπεν προς αυτους ω ανοητοι και βραδεις τη καρδια τουπιστευειν επι πασιν οις ελαλησαν οι προφηται26 ουχι ταυτα εδει παθειν τον χριστον και εισελθειν εις την δοξαναυτου27 και αρξαμενος απο μωσεως και απο παντων των προφητωνδιηρμηνευεν αυτοις εν πασαις ταις γραφαις τα περι εαυτου28 και ηγγισαν εις την κωμην ου επορευοντο και αυτος προσεποιειτοπορρωτερω πορευεσθαι29 και παρεβιασαντο αυτον λεγοντες μεινον μεθ ημων οτι προςεσπεραν εστιν και κεκλικεν η ημερα και εισηλθεν του μειναι συν αυτοις30 και εγενετο εν τω κατακλιθηναι αυτον μετ αυτων λαβων τον αρτονευλογησεν και κλασας επεδιδου αυτοις31 αυτων δε διηνοιχθησαν οι οφθαλμοι και επεγνωσαν αυτον καιαυτος αφαντος εγενετο απ αυτων32 και ειπον προς αλληλους ουχι η καρδια ημων καιομενη ην εν ημινως ελαλει ημιν εν τη οδω και ως διηνοιγεν ημιν τας γραφας33 και ανασταντες αυτη τη ωρα υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ και ευρονσυνηθροισμενους τους ενδεκα και τους συν αυτοις34 λεγοντας οτι ηγερθη ο κυριος οντως και ωφθη σιμωνι35 και αυτοι εξηγουντο τα εν τη οδω και ως εγνωσθη αυτοις εν τηκλασει του αρτου36 ταυτα δε αυτων λαλουντων αυτος ο ιησους εστη εν μεσω αυτωνκαι λεγει αυτοις ειρηνη υμιν37 πτοηθεντες δε και εμφοβοι γενομενοι εδοκουν πνευμα θεωρειν

174 Λουκαν 24:38—24:53

38 και ειπεν αυτοις τι τεταραγμενοι εστε και δια τι διαλογισμοιαναβαινουσιν εν ταις καρδιαις υμων39 ιδετε τας χειρας μου και τους ποδας μου οτι αυτος εγω ειμιψηλαφησατε με και ιδετε οτι πνευμα σαρκα και οστεα ουκ εχει καθωςεμε θεωρειτε εχοντα40 και τουτο ειπων επεδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας41 ετι δε απιστουντων αυτων απο της χαρας και θαυμαζοντων ειπεναυτοις εχετε τι βρωσιμον ενθαδε42 οι δε επεδωκαν αυτω ιχθυος οπτου μερος και απο μελισσιουκηριου43 και λαβων ενωπιον αυτων εφαγεν44 ειπεν δε αυτοις ουτοι οι λογοι ους ελαλησα προς υμας ετι ων συνυμιν οτι δει πληρωθηναι παντα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωσεωςκαι προφηταις και ψαλμοις περι εμου45 τοτε διηνοιξεν αυτων τον νουν του συνιεναι τας γραφας46 και ειπεν αυτοις οτι ουτως γεγραπται και ουτως εδει παθειν τονχριστον και αναστηναι εκ νεκρων τη τριτη ημερα47 και κηρυχθηναι επι τω ονοματι αυτου μετανοιαν και αφεσιναμαρτιων εις παντα τα εθνη αρξαμενον απο ιερουσαλημ48 υμεις δε εστε μαρτυρες τουτων49 και ιδου εγω αποστελλω την επαγγελιαν του πατρος μου εφ υμαςυμεις δε καθισατε εν τη πολει ιερουσαλημ εως ου ενδυσησθε δυναμινεξ υψους50 εξηγαγεν δε αυτους εξω εως εις βηθανιαν και επαρας τας χειραςαυτου ευλογησεν αυτους51 και εγενετο εν τω ευλογειν αυτον αυτους διεστη απ αυτων καιανεφερετο εις τον ουρανον52 και αυτοι προσκυνησαντες αυτον υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ μεταχαρας μεγαλης53 και ησαν διαπαντος εν τω ιερωαινουντες και ευλογουντες τον θεοναμην

1:1—1:19 Ιωαννην 175


ΙΩΑΝΝΗΝ1 εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θεον και θεος ην ο

λογος2 ουτος ην εν αρχη προς τον θεον3 παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν4 εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των ανθρωπων5 και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν6 εγενετο ανθρωπος απεσταλμενος παρα θεου ονομα αυτω ιωαννης7 ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ιναπαντες πιστευσωσιν δι αυτου8 ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος9 ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα ανθρωπον ερχομενον ειςτον κοσμον10 εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτονουκ εγνω11 εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον12 οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θεου γενεσθαιτοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου13 οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματοςανδρος αλλ εκ θεου εγεννηθησαν14 και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθατην δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πατρος πληρης χαριτοςκαι αληθειας15 ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτος ην ονειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μουην16 και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριναντι χαριτος17 οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιησουχριστου εγενετο18 θεον ουδεις εωρακεν πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολποντου πατρος εκεινος εξηγησατο19 και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοιεξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει

176 Ιωαννην 1:20—1:38

20 και ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμιεγω ο χριστος21 και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι οπροφητης ει συ και απεκριθη ου22 ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τιλεγεις περι σεαυτου23 εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυριουκαθως ειπεν ησαιας ο προφητης24 και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων25 και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ειο χριστος ουτε ηλιας ουτε ο προφητης26 απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δευμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε27 αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ουεγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος28 ταυτα εν βηθαβαρα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννηςβαπτιζων29 τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιησουν ερχομενον προς αυτονκαι λεγει ιδε ο αμνος του θεου ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου30 ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ οςεμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην31 καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ισραηλ δια τουτοηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων32 και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πνευμακαταβαινον ωσει περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον33 καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινοςμοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πνευμα καταβαινον και μενον επ αυτον ουτοςεστιν ο βαπτιζων εν πνευματι αγιω34 καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θεου35 τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτουδυο36 και εμβλεψας τω ιησου περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θεου37 και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαντω ιησου38 στραφεις δε ο ιησους και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγειαυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον

1:39—2:5 Ιωαννην 177

διδασκαλε που μενεις39 λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παραυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα δε ην ως δεκατη40 ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο τωνακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω41 ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγειαυτω ευρηκαμεν τον μεσσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον ο χριστος42 και ηγαγεν αυτον προς τον ιησουν εμβλεψας δε αυτω ο ιησουςειπεν συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος43 τη επαυριον ηθελησεν ο ιησους εξελθειν εις την γαλιλαιαν καιευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ακολουθει μοι44 ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου45 ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψενμωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιησουν τον υιον τουιωσηφ τον απο VAR1: ναζαρετ VAR2: ναζαρεθ46 και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ VAR1: ναζαρετ VAR2: ναζαρεθδυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε47 ειδεν ο ιησους τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περιαυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν48 λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ιησους καιειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδονσε49 απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υιος του θεου συει ο βασιλευς του ισραηλ50 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατωτης συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει51 και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τονουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θεου αναβαινοντας καικαταβαινοντας επι τον υιον του ανθρωπου

2 και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετο εν κανα της γαλιλαιας και ηνη μητηρ του ιησου εκει

2 εκληθη δε και ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον3 και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιησου προς αυτον οινονουκ εχουσιν4 λεγει αυτη ο ιησους τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου5 λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε

178 Ιωαννην 2:6—2:21

6 ησαν δε εκει υδριαι λιθιναι εξ κειμεναι κατα τον καθαρισμον τωνιουδαιων χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις7 λεγει αυτοις ο ιησους γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαναυτας εως ανω8 και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω καιηνεγκαν9 ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνειτον νυμφιον ο αρχιτρικλινος10 και λεγει αυτω πας ανθρωπος πρωτον τον καλον οινον τιθησινκαι οταν μεθυσθωσιν τοτε τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινονεως αρτι11 ταυτην εποιησεν την αρχην των σημειων ο ιησους εν κανα τηςγαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτονοι μαθηται αυτου12 μετα τουτο κατεβη εις καπερναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οιαδελφοι αυτου και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας13 και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα οιησους14 και ευρεν εν τω ιερω τους πωλουντας βοας και προβατα καιπεριστερας και τους κερματιστας καθημενους15 και ποιησας φραγελλιον εκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ τουιερου τα τε προβατα και τους βοας και των κολλυβιστων εξεχεεν τοκερμα και τας τραπεζας ανεστρεψεν16 και τοις τας περιστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μηποιειτε τον οικον του πατρος μου οικον εμποριου17 εμνησθησαν δε οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλοςτου οικου σου κατεφαγεν με18 απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω τι σημειον δεικνυειςημιν οτι ταυτα ποιεις19 απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εντρισιν ημεραις εγερω αυτον20 ειπον ουν οι ιουδαιοι τεσσαρακοντα και εξ ετεσιν ωκοδομηθη οναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον21 εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου

2:22—3:13 Ιωαννην 179

22 οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτοελεγεν αυτοις και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ω ειπεν ο ιησους23 ως δε ην εν ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοιεπιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει24 αυτος δε ο ιησους ουκ επιστευεν εαυτον αυτοις δια το αυτονγινωσκειν παντας25 και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του ανθρωπουαυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω ανθρωπω

3 ην δε ανθρωπος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχωντων ιουδαιων

2 ουτος ηλθεν προς τον ιησουν νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμενοτι απο θεου εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημειαδυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θεος μετ αυτου3 απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τιςγεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θεου4 λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται ανθρωπος γεννηθηναιγερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερονεισελθειν και γεννηθηναι5 απεκριθη ο ιησους αμην αμην λεγωσοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατοςκαι πνευματος ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου6 το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκτου πνευματος πνευμα εστιν7 μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν8 το πνευμα οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκοιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστιν πας ο γεγεννημενοςεκ του πνευματος9 απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι10 απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ισραηλκαι ταυτα ου γινωσκεις11 αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμενμαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε12 ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν ταεπουρανια πιστευσετε13 και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανουκαταβας ο υιος του ανθρωπου ο ων εν τω ουρανω

180 Ιωαννην 3:14—3:30

14 και καθως μωσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναιδει τον υιον του ανθρωπου15 ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον16 ουτως γαρ ηγαπησεν ο θεος τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τονμονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχηζωην αιωνιον17 ου γαρ απεστειλεν ο θεος τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινητον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου18 ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριταιοτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θεου19 αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον καιηγαπησαν οι ανθρωποι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ πονηρααυτων τα εργα20 πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς τοφως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου21 ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτουτα εργα οτι εν θεω εστιν ειργασμενα22 μετα ταυτα ηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιανγην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν23 ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδαταπολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο24 ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης25 εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περικαθαρισμου26 και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σουπεραν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντεςερχονται προς αυτον27 απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται ανθρωπος λαμβανεινουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου28 αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χριστος αλλοτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου29 ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκωςκαι ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν ηχαρα η εμη πεπληρωται30 εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι

3:31—4:13 Ιωαννην 181

31 ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ τηςγης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανωπαντων εστιν32 και ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαναυτου ουδεις λαμβανει33 ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θεος αληθης εστιν34 ον γαρ απεστειλεν ο θεος τα ρηματα του θεου λαλει ου γαρ εκμετρου διδωσιν ο θεος το πνευμα35 ο πατηρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου36 ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιωουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θεου μενει επ αυτον

4 ως ουν εγνω ο κυριος οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ιησουςπλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης

2 καιτοιγε ιησους αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου3 αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν4 εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας5 ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον τουχωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου6 ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ιησους κεκοπιακως εκ τηςοδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη7 ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ιησουςδος μοι πιειν8 οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφαςαγορασωσιν9 λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμουπιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοισαμαρειταις10 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θεου καιτις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν ανσοι υδωρ ζων11 λεγει αυτω η γυνη κυριε ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστινβαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων12 μη συ μειζων ει του πατρος ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρκαι αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου13 απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατοςτουτου διψησει παλιν

182 Ιωαννην 4:14—4:33

14 ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τοναιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατοςαλλομενου εις ζωην αιωνιον15 λεγει προς αυτον η γυνη κυριε δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψωμηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν16 λεγει αυτη ο ιησους υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθεενθαδε17 απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ιησουςκαλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω18 πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτοαληθες ειρηκας19 λεγει αυτω η γυνη κυριε θεωρω οτι προφητης ει συ20 οι πατερες ημων εν τουτω τω ορει προσεκυνησαν και υμεις λεγετεοτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν21 λεγει αυτη ο ιησους γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτεεν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πατρι22 υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτιη σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν23 αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηταιπροσκυνησουσιν τω πατρι εν πνευματι και αληθεια και γαρ ο πατηρτοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον24 πνευμα ο θεος και τους προσκυνουντας αυτον εν πνευματι καιαληθεια δει προσκυνειν25 λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χριστοςοταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα26 λεγει αυτη ο ιησους εγω ειμι ο λαλων σοι27 και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μεταγυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης28 αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν καιλεγει τοις ανθρωποις29 δευτε ιδετε ανθρωπον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτοςεστιν ο χριστος30 εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον31 εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε32 ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε33 ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν

4:34—4:48 Ιωαννην 183

34 λεγει αυτοις ο ιησους εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα τουπεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον35 ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνον εστιν και ο θερισμος ερχεταιιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε ταςχωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη36 και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωηναιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων37 εν γαρ τουτω ο λογος εστιν VAR1: ο αληθινος οτι αλλος εστιν οσπειρων και αλλος ο θεριζων38 εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοικεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε39 εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον τωνσαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοιπαντα οσα εποιησα40 ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παραυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας41 και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου42 τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεναυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ τουκοσμου ο χριστος43 μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις τηνγαλιλαιαν44 αυτος γαρ ο ιησους εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδιτιμην ουκ εχει45 οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοιπαντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοιγαρ ηλθον εις την εορτην46 ηλθεν ουν ο ιησους παλιν εις την κανα της γαλιλαιας οπουεποιησεν το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει ενκαπερναουμ47 ουτος ακουσας οτι ιησους ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαναπηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτουτον υιον ημελλεν γαρ αποθνησκειν48 ειπεν ουν ο ιησους προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ουμη πιστευσητε

184 Ιωαννην 4:49—5:11

49 λεγει προς αυτον ο βασιλικος κυριε καταβηθι πριν αποθανειν τοπαιδιον μου50 λεγει αυτω ο ιησους πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν οανθρωπος τω λογω ω ειπεν αυτω ιησους και επορευετο51 ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω καιαπηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη52 επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν και ειποναυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος53 εγνω ουν ο πατηρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ιησουςοτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη54 τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ιησους ελθων εκ τηςιουδαιας εις την γαλιλαιαν

5 μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ο ιησους ειςιεροσολυμα

2 εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα ηεπιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοας εχουσα3 εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων τυφλωνχωλων ξηρων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν4 αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τη κολυμβηθρα καιεταρασσεν το υδωρ ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατοςυγιης εγινετο ω δηποτε κατειχετο νοσηματι5 ην δε τις ανθρωπος εκει VAR1: τριακονταοκτω VAR2: τριακοντακαι οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια6 τουτον ιδων ο ιησους κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονονεχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι7 απεκριθη αυτω ο ασθενων κυριε ανθρωπον ουκ εχω ινα οτανταραχθη το υδωρ βαλλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγωαλλος προ εμου καταβαινει8 λεγει αυτω ο ιησους εγειραι αρον τον κραββατον σου και περιπατει9 και ευθεως εγενετο υγιης ο ανθρωπος και ηρεν τον κραββατοναυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα10 ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν ουκεξεστιν σοι αραι τον κραββατον11 απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τονκραββατον σου και περιπατει

5:12—5:27 Ιωαννην 185

12 ηρωτησαν ουν αυτον τις εστιν ο ανθρωπος ο ειπων σοι αρον τονκραββατον σου και περιπατει13 ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ιησους εξενευσεν οχλου οντοςεν τω τοπω14 μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ιησους εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδευγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον τι σοι γενηται15 απηλθεν ο ανθρωπος και ανηγγειλεν τοις ιουδαιοις οτι ιησουςεστιν ο ποιησας αυτον υγιη16 και δια τουτο εδιωκον τον ιησουν οι ιουδαιοι και εζητουν αυτοναποκτειναι οτι ταυτα εποιει εν σαββατω17 ο δε ιησους απεκρινατο αυτοις ο πατηρ μου εως αρτι εργαζεταικαγω εργαζομαι18 δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ουμονον ελυεν το σαββατον αλλα και πατερα ιδιον ελεγεν τον θεον ισονεαυτον ποιων τω θεω19 απεκρινατο ουν ο ιησους και ειπεν αυτοις αμην αμην λεγω υμινου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πατεραποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει20 ο γαρ πατηρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτοςποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε21 ωσπερ γαρ ο πατηρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως καιο υιος ους θελει ζωοποιει22 ουδε γαρ ο πατηρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεντω υιω23 ινα παντες τιμωσιν τον υιον καθως τιμωσιν τον πατερα ο μη τιμωντον υιον ου τιμα τον πατερα τον πεμψαντα αυτον24 αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευωντω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλαμεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην25 αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροιακουσονται της φωνης του υιου του θεου και οι ακουσαντες ζησονται26 ωσπερ γαρ ο πατηρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως εδωκεν και τω υιωζωην εχειν εν εαυτω27 και εξουσιαν εδωκεν αυτω και κρισιν ποιειν οτι υιος ανθρωπουεστιν

186 Ιωαννην 5:28—5:46

28 μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοιςακουσονται της φωνης αυτου29 και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωηςοι δε τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως30 ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω καιη κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα τοθελημα του πεμψαντος με πατρος31 εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης32 αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν ημαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου33 υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια34 εγω δε ου παρα ανθρωπου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυταλεγω ινα υμεις σωθητε35 εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατεαγαλλιασθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου36 εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα αεδωκεν μοι ο πατηρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α εγω ποιωμαρτυρει περι εμου οτι ο πατηρ με απεσταλκεν37 και ο πεμψας με πατηρ αυτος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνηναυτου ακηκοατε πωποτε ουτε ειδος αυτου εωρακατε38 και τον λογον αυτου ουκ εχετε μενοντα εν υμιν οτι ον απεστειλενεκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε39 ερευνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιονεχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου40 και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε41 δοξαν παρα ανθρωπων ου λαμβανω42 αλλ εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θεου ουκ εχετε εν εαυτοις43 εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πατρος μου και ου λαμβανετε μεεαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον ληψεσθε44 πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντεςκαι την δοξαν την παρα του μονου θεου ου ζητειτε45 μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πατερα εστιν οκατηγορων υμων μωσης εις ον υμεις ηλπικατε46 ει γαρ επιστευετε μωση επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινοςεγραψεν

5:47—6:17 Ιωαννην 187

47 ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασινπιστευσετε

6 μετα ταυτα απηλθεν ο ιησους περαν της θαλασσης της γαλιλαιαςτης τιβεριαδος

2 και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς οτι εωρων αυτου τα σημεια αεποιει επι των ασθενουντων3 ανηλθεν δε εις το ορος ο ιησους και εκει εκαθητο μετα των μαθητωναυτου4 ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων5 επαρας ουν ο ιησους τους οφθαλμους και θεασαμενος οτι πολυςοχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς τον φιλιππον ποθεν αγορασομεναρτους ινα φαγωσιν ουτοι6 τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλεν ποιειν7 απεκριθη αυτω φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιναυτοις ινα εκαστος αυτων βραχυ τι λαβη8 λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνοςπετρου9 εστιν παιδαριον εν ωδε ο εχει πεντε αρτους κριθινους και δυοοψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους10 ειπεν δε ο ιησους ποιησατε τους ανθρωπους αναπεσειν ην δεχορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσον ουν οι ανδρες τον αριθμον ωσειπεντακισχιλιοι11 ελαβεν δε τους αρτους ο ιησους και ευχαριστησας διεδωκεν τοιςμαθηταις οι δε μαθηται τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριωνοσον ηθελον12 ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε ταπερισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται13 συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ τωνπεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσεν τοις βεβρωκοσιν14 οι ουν ανθρωποι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ο ιησους ελεγον οτιουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον15 ιησους ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ιναποιησωσιν αυτον βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος16 ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν17 και εμβαντες εις το πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης ειςκαπερναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουκ εληλυθει προς αυτους

188 Ιωαννην 6:18—6:32

ο ιησους18 η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διηγειρετο19 εληλακοτες ουν ως σταδιους εικοσιπεντε η τριακοντα θεωρουσιντον ιησουν περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιουγινομενον και εφοβηθησαν20 ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε21 ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως το πλοιονεγενετο επι της γης εις ην υπηγον22 τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ιδων οτιπλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν εκεινο εις ο ενεβησαν οι μαθηταιαυτου και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ιησους εις τοπλοιαριον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον23 αλλα δε ηλθεν πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπουεφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυριου24 οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ιησους ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηταιαυτου ενεβησαν και αυτοι εις τα πλοια και ηλθον εις καπερναουμζητουντες τον ιησουν25 και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτεωδε γεγονας26 απεκριθη αυτοις ο ιησους και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτεμε ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε27 εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν τηνμενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του ανθρωπου υμιν δωσει τουτονγαρ ο πατηρ εσφραγισεν ο θεος28 ειπον ουν προς αυτον τι VAR1: ποιουμεν VAR2: ποιωμεν ιναεργαζωμεθα τα εργα του θεου29 απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θεουινα πιστευσητε εις ον απεστειλεν εκεινος30 ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν καιπιστευσωμεν σοι τι εργαζη31 οι πατερες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστινγεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν32 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν ου μωσης δεδωκενυμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πατηρ μου διδωσιν υμιν τον αρτονεκ του ουρανου τον αληθινον

6:33—6:51 Ιωαννην 189

33 ο γαρ αρτος του θεου εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωηνδιδους τω κοσμω34 ειπον ουν προς αυτον κυριε παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον35 ειπεν δε αυτοις ο ιησους εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενοςπρος με ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψηση πωποτε36 αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε37 παν ο διδωσιν μοι ο πατηρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προςμε ου μη εκβαλω εξω38 οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμοναλλα το θελημα του πεμψαντος με39 τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πατρος ινα παν οδεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατηημερα40 τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με ινα πας ο θεωρων τονυιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτονεγω τη εσχατη ημερα41 εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτοςο καταβας εκ του ουρανου42 και ελεγον ουχ ουτος εστιν ιησους ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεντον πατερα και την μητερα πως ουν λεγει ουτος οτι εκ του ουρανουκαταβεβηκα43 απεκριθη ουν ο ιησους και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων44 ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πατηρ ο πεμψας με ελκυσηαυτον και εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα45 εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοιτου θεου πας ουν ο ακουσας παρα του πατρος και μαθων ερχεται προςμε46 ουχ οτι τον πατερα τις εωρακεν ει μη ο ων παρα του θεου ουτοςεωρακεν τον πατερα47 αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε εχει ζωην αιωνιον48 εγω ειμι ο αρτος της ζωης49 οι πατερες υμων εφαγον το μαννα εν τη ερημω και απεθανον50 ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτουφαγη και μη αποθανη51 εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκτουτου του αρτου ζησεται εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω

190 Ιωαννην 6:52—6:68

η σαρξ μου εστιν ην εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης52 εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναταιουτος ημιν δουναι την σαρκα φαγειν53 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε τηνσαρκα του υιου του ανθρωπου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωηνεν εαυτοις54 ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιονκαι εγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα55 η γαρ σαρξ μου αληθως εστιν βρωσις και το αιμα μου αληθωςεστιν ποσις56 ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγωεν αυτω57 καθως απεστειλεν με ο ζων πατηρ καγω ζω δια τον πατερα και οτρωγων με κακεινος ζησεται δι εμε58 ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβας ου καθως εφαγονοι πατερες υμων το μαννα και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτονζησεται εις τον αιωνα59 ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καπερναουμ60 πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληροςεστιν ουτος ο λογος τις δυναται αυτου ακουειν61 ειδως δε ο ιησους εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οιμαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει62 εαν ουν θεωρητε τον υιον του ανθρωπου αναβαινοντα οπου ην τοπροτερον63 το πνευμα εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματαα εγω λαλω υμιν πνευμα εστιν και ζωη εστιν64 αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης οιησους τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον65 και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς μεεαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πατρος μου66 εκ τουτου πολλοι απηλθον των μαθητων αυτου εις τα οπισω καιουκετι μετ αυτου περιεπατουν67 ειπεν ουν ο ιησους τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν68 απεκριθη ουν αυτω σιμων πετρος κυριε προς τινα απελευσομεθαρηματα ζωης αιωνιου εχεις

6:69—7:16 Ιωαννην 191

69 και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο χριστος ο υιοςτου θεου του ζωντος70 απεκριθη αυτοις ο ιησους ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμηνκαι εξ υμων εις διαβολος εστιν71 ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτην ουτος γαρ ημελλεναυτον παραδιδοναι εις ων εκ των δωδεκα

7 και περιεπατει ο ιησους μετα ταυτα εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελενεν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι

2 ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια3 ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν καιυπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησωσιν τα εργασου α ποιεις4 ουδεις γαρ εν κρυπτω τι ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ειταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω5 ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον6 λεγει ουν αυτοις ο ιησους ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δεκαιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος7 ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περιαυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν8 υμεις αναβητε εις την εορτην ταυτην εγω ουπω αναβαινω εις τηνεορτην ταυτην οτι ο καιρος ο εμος ουπω πεπληρωται9 ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια10 ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου τοτε και αυτος ανεβη εις τηνεορτην ου φανερως αλλ ως εν κρυπτω11 οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστινεκεινος12 και γογγυσμος πολυς περι αυτου ην εν τοις οχλοις οι μεν ελεγονοτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον13 ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον τωνιουδαιων14 ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ο ιησους εις το ιερον καιεδιδασκεν15 και εθαυμαζον οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδεν μημεμαθηκως16 απεκριθη αυτοις ο ιησους και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμηαλλα του πεμψαντος με

192 Ιωαννην 7:17—7:33

17 εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχηςποτερον εκ του θεου εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω18 ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαντου πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν19 ου μωσης δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τοννομον τι με ζητειτε αποκτειναι20 απεκριθη ο οχλος και ειπεν δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι21 απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντεςθαυμαζετε22 δια τουτο μωσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ τουμωσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνετεανθρωπον23 ει περιτομην λαμβανει ανθρωπος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομοςμωσεως εμοι χολατε οτι ολον ανθρωπον υγιη εποιησα εν σαββατω24 μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε25 ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ονζητουσιν αποκτειναι26 και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθωςεγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν αληθως ο χριστος27 αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χριστος οταν ερχηται ουδειςγινωσκει ποθεν εστιν28 εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ιησους και λεγων καμε οιδατεκαι οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινοςο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε29 εγω δε οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν30 εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειραοτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου31 πολλοι δε εκ του οχλου επιστευσαν εις αυτον και ελεγον οτιο χριστος οταν ελθη μητι πλειονα σημεια τουτων ποιησει ων ουτοςεποιησεν32 ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτακαι απεστειλαν οι φαρισαιοι και οι αρχιερεις υπηρετας ινα πιασωσιναυτον33 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους ετι μικρον χρονον μεθ υμων ειμι καιυπαγω προς τον πεμψαντα με

7:34—7:52 Ιωαννην 193

34 ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθεελθειν35 ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαιοτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνωνμελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας36 τις εστιν ουτος ο λογος ον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε καιοπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν37 εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ιησους καιεκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω38 ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιαςαυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος39 τουτο δε ειπεν περι του πνευματος ου εμελλον λαμβανειν οιπιστευοντες εις αυτον ουπω γαρ ην πνευμα αγιον οτι ο ιησους ουδεπωεδοξασθη40 πολλοι ουν εκ του οχλου ακουσαντες τον λογον ελεγον ουτος εστιναληθως ο προφητης41 αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χριστος αλλοι δε ελεγον μη γαρ εκ τηςγαλιλαιας ο χριστος ερχεται42 ουχι η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαβιδ και απο βηθλεεμτης κωμης οπου ην δαβιδ ο χριστος ερχεται43 σχισμα ουν εν τω οχλω εγενετο δι αυτον44 τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις επεβαλεν επαυτον τας χειρας45 ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους καιειπον αυτοις εκεινοι δια τι ουκ ηγαγετε αυτον46 απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ουτως ελαλησεν ανθρωπος ωςουτος ο ανθρωπος47 απεκριθησαν ουν αυτοις οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε48 μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων49 αλλ ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επικαταρατοι εισιν50 λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων νυκτος προς αυτον εις ων εξαυτων51 μη ο νομος ημων κρινει τον ανθρωπον εαν μη ακουση παρ αυτουπροτερον και γνω τι ποιει52 απεκριθησαν και ειπον αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ειερευνησον και ιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκ εγηγερται

194 Ιωαννην 7:53—8:16

53 και επορευθη εκαστος εις τον οικον αυτου

8 ιησους δε επορευθη εις το ορος των ελαιων2 ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο

προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους3 αγουσιν δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα ενμοιχεια κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν μεσω4 λεγουσιν αυτω διδασκαλε αυτη η γυνη κατειληφθη επαυτοφωρωμοιχευομενη5 εν δε τω νομω μωσης ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαισυ ουν τι λεγεις6 τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσιν κατηγορειν αυτουο δε ιησους κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην VAR2: μηπροσποιουμενος7 ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπεν προς αυτους οαναμαρτητος υμων πρωτος τον λιθον επ αυτη βαλετω8 και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην9 οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντοεις καθ εις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων εως των εσχατων καικατελειφθη μονος ο ιησους και η γυνη εν μεσω εστωσα10 ανακυψας δε ο ιησους και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικοςειπεν αυτη η γυνη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σεκατεκρινεν11 η δε ειπεν ουδεις κυριε ειπεν δε αυτη ο ιησους ουδε εγω σεκατακρινω πορευου και μηκετι αμαρτανε12 παλιν ουν ο ιησους αυτοις ελαλησεν λεγων εγω ειμι το φως τουκοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατησει εν τη σκοτια αλλ εξει τοφως της ζωης13 ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις ημαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης14 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτουαληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγωυμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι και που υπαγω15 υμεις κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα16 και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθης εστιν οτι μονος ουκειμι αλλ εγω και ο πεμψας με πατηρ

8:17—8:34 Ιωαννην 195

17 και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο ανθρωπων ημαρτυρια αληθης εστιν18 εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου οπεμψας με πατηρ19 ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πατηρ σου απεκριθη ο ιησους ουτεεμε οιδατε ουτε τον πατερα μου ει εμε ηδειτε και τον πατερα μου ηδειτεαν20 ταυτα τα ρηματα ελαλησεν ο ιησους εν τω γαζοφυλακιω διδασκωνεν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου21 ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ιησους εγω υπαγω και ζητησετε με καιεν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθεελθειν22 ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγωυπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν23 και ειπεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμειςεκ του κοσμου τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου24 ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρμη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων25 ελεγον ουν αυτω συ τις ει και ειπεν αυτοις ο ιησους την αρχην ο τικαι λαλω υμιν26 πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθηςεστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λεγω εις τον κοσμον27 ουκ εγνωσαν οτι τον πατερα αυτοις ελεγεν28 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους οταν υψωσητε τον υιον του ανθρωπουτοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθωςεδιδαξεν με ο πατηρ μου ταυτα λαλω29 και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον ο πατηρ οτιεγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε30 ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον31 ελεγεν ουν ο ιησους προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εανυμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε32 και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας33 απεκριθησαν αυτω σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενιδεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε34 απεκριθη αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιωντην αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας

196 Ιωαννην 8:35—8:51

35 ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τοναιωνα36 εαν ουν ο υιος υμας ελευθερωση οντως ελευθεροι εσεσθε37 οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ολογος ο εμος ου χωρει εν υμιν38 εγω ο εωρακα παρα τω πατρι μου λαλω και υμεις ουν ο εωρακατεπαρα τω πατρι υμων ποιειτε39 απεκριθησαν και ειπον αυτω ο πατηρ ημων αβρααμ εστιν λεγειαυτοις ο ιησους ει τεκνα του αβρααμ ητε τα εργα του αβρααμ εποιειτεαν40 νυν δε ζητειτε με αποκτειναι ανθρωπον ος την αληθειαν υμινλελαληκα ην ηκουσα παρα του θεου τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν41 υμεις ποιειτε τα εργα του πατρος υμων ειπον ουν αυτω ημεις εκπορνειας ου γεγεννημεθα ενα πατερα εχομεν τον θεον42 ειπεν VAR1: ουν αυτοις ο ιησους ει ο θεος πατηρ υμων ην ηγαπατεαν εμε εγω γαρ εκ του θεου εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτουεληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν43 δια τι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειντον λογον τον εμον44 υμεις εκ πατρος του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πατροςυμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τηαληθεια ουχ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη τοψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πατηρ αυτου45 εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι46 τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας ει δε αληθειαν λεγω δια τιυμεις ου πιστευετε μοι47 ο ων εκ του θεου τα ρηματα του θεου ακουει δια τουτο υμεις ουκακουετε οτι εκ του θεου ουκ εστε48 απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομενημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις49 απεκριθη ιησους εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πατεραμου και υμεις ατιμαζετε με50 εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων51 αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον λογον τον εμον τηρηση θανατονου μη θεωρηση εις τον αιωνα

8:52—9:10 Ιωαννην 197

52 ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχειςαβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογονμου τηρηση ου μη γευσεται θανατου εις τον αιωνα53 μη συ μειζων ει του πατρος ημων αβρααμ οστις απεθανεν και οιπροφηται απεθανον τινα σεαυτον συ ποιεις54 απεκριθη ιησους εαν εγω δοξαζω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστινεστιν ο πατηρ μου ο δοξαζων με ον υμεις λεγετε οτι θεος υμων εστιν55 και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον και εαν ειπω οτι ουκοιδα αυτον εσομαι ομοιος υμων ψευστης αλλ οιδα αυτον και τον λογοναυτου τηρω56 αβρααμ ο πατηρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμηνκαι ειδεν και εχαρη57 ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις καιαβρααμ εωρακας58 ειπεν αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαιεγω ειμι59 ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ιησους δε εκρυβη καιεξηλθεν εκ του ιερου διελθων δια μεσου αυτων και παρηγεν ουτως

9 και παραγων ειδεν ανθρωπον τυφλον εκ γενετης2 και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις

ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη3 απεκριθη ο ιησους ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ιναφανερωθη τα εργα του θεου εν αυτω4 εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστινερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι5 οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου6 ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματοςκαι επεχρισεν τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου7 και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ οερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων8 οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ηνελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων9 αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινοςελεγεν οτι εγω ειμι10 ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι

198 Ιωαννην 9:11—9:26

11 απεκριθη εκεινος και ειπεν ανθρωπος λεγομενος ιησους πηλονεποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε ειςτην κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενοςανεβλεψα12 ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα13 αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον14 ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ιησους και ανεωξεναυτου τους οφθαλμους15 παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δεειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν επι τους οφθαλμους μου και ενιψαμηνκαι βλεπω16 ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο ανθρωπος ουκ εστινπαρα του θεου οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναταιανθρωπος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις17 λεγουσιν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξεν σουτους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν18 ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην καιανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος19 και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμειςλεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει20 απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτοςεστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη21 πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμουςημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περιαυτου λαλησει22 ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδηγαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χριστοναποσυναγωγος γενηται23 δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε24 εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον ανθρωπον ος ην τυφλος καιειπον αυτω δος δοξαν τω θεω ημεις οιδαμεν οτι ο ανθρωπος ουτοςαμαρτωλος εστιν25 απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα ενοιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω26 ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνοιξεν σου τουςοφθαλμους

9:27—10:4 Ιωαννην 199

27 απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετεακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι28 ελοιδορησαν ουν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δετου μωσεως εσμεν μαθηται29 ημεις οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θεος τουτον δε ουκ οιδαμενποθεν εστιν30 απεκριθη ο ανθρωπος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστονεστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους31 οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θεος ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβηςη και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει32 εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλουγεγεννημενου33 ει μη ην ουτος παρα θεου ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν34 απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος καισυ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω35 ηκουσεν ο ιησους οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεναυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θεου36 απεκριθη εκεινος και ειπεν τις εστιν κυριε ινα πιστευσω εις αυτον37 ειπεν δε αυτω ο ιησους και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σουεκεινος εστιν38 ο δε εφη πιστευω κυριε και προσεκυνησεν αυτω39 και ειπεν ο ιησους εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ιναοι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται40 και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειποναυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν41 ειπεν αυτοις ο ιησους ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δελεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει

10 αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας ειςτην αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος

κλεπτης εστιν και ληστης2 ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων3 τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουεικαι τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα4 και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται καιτα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασιν την φωνην αυτου

200 Ιωαννην 10:5—10:20

5 αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτιουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην6 ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ιησους εκεινοι δε ουκ εγνωσαντινα ην α ελαλει αυτοις7 ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμιη θυρα των προβατων8 παντες οσοι προ εμου ηλθον κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκηκουσαν αυτων τα προβατα9 εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεταικαι εξελευσεται και νομην ευρησει10 ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγωηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσον εχωσιν11 εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτουτιθησιν υπερ των προβατων12 ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισιν τα προβατα ιδιαθεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα και φευγει και ολυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα13 ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περιτων προβατων14 εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαιυπο των εμων15 καθως γινωσκει με ο πατηρ καγω γινωσκω τον πατερα και τηνψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων16 και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα μεδει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσιν και γενησεται μια ποιμνηεις ποιμην17 δια τουτο ο πατηρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ιναπαλιν λαβω αυτην18 ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτουεξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτηνταυτην την εντολην ελαβον παρα του πατρος μου19 σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογουςτουτους20 ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτουακουετε

10:21—10:40 Ιωαννην 201

21 αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μηδαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν22 εγενετο δε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χειμων ην23 και περιεπατει ο ιησους εν τω ιερω εν τη στοα του σολομωντος24 εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε τηνψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χριστος ειπε ημιν παρρησια25 απεκριθη αυτοις ο ιησους ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα αεγω ποιω εν τω ονοματι του πατρος μου ταυτα μαρτυρει περι εμου26 αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμωνκαθως ειπον υμιν27 τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτακαι ακολουθουσιν μοι28 καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις και ου μη απολωνται εις τοναιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου29 ο πατηρ μου ος δεδωκεν μοι μειζων παντων εστιν και ουδειςδυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πατρος μου30 εγω και ο πατηρ εν εσμεν31 εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον32 απεκριθη αυτοις ο ιησους πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ τουπατρος μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με33 απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ουλιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ ανθρωπος ων ποιειςσεαυτον θεον34 απεκριθη αυτοις ο ιησους ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμωνεγω ειπα θεοι εστε35 ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θεου εγενετο και ουδυναται λυθηναι η γραφη36 ον ο πατηρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτιβλασφημεις οτι ειπον υιος του θεου ειμι37 ει ου ποιω τα εργα του πατρος μου μη πιστευετε μοι38 ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτεκαι πιστευσητε οτι εν εμοι ο πατηρ καγω εν αυτω39 εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων40 και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ηνιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει

202 Ιωαννην 10:41—11:17

41 και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειονεποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην42 και επιστευσαν πολλοι εκει εις αυτον

11 ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριαςκαι μαρθας της αδελφης αυτης

2 ην δε μαρια η αλειψασα τον κυριον μυρω και εκμαξασα τους ποδαςαυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει3 απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κυριε ιδε ον φιλειςασθενει4 ακουσας δε ο ιησους ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατοναλλ υπερ της δοξης του θεου ινα δοξασθη ο υιος του θεου δι αυτης5 ηγαπα δε ο ιησους την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τονλαζαρον6 ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυοημερας7 επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιανπαλιν8 λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οιιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει9 απεκριθη ο ιησους ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας εαν τιςπεριπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτουβλεπει10 εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστινεν αυτω11 ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημωνκεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον12 ειπον ουν οι μαθηται αυτου κυριε ει κεκοιμηται σωθησεται13 ειρηκει δε ο ιησους περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτιπερι της κοιμησεως του υπνου λεγει14 τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ιησους παρρησια λαζαρος απεθανεν15 και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμενπρος αυτον16 ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμενκαι ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου17 ελθων ουν ο ιησους ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εντω μνημειω

11:18—11:37 Ιωαννην 203

18 ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιωνδεκαπεντε19 και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθανκαι μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων20 η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ο ιησους ερχεται υπηντησεν αυτωμαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο21 ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιησουν κυριε ει ης ωδε ο αδελφος μουουκ αν ετεθνηκει22 αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θεον δωσει σοι ο θεος23 λεγει αυτη ο ιησους αναστησεται ο αδελφος σου24 λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τηεσχατη ημερα25 ειπεν αυτη ο ιησους εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευωνεις εμε καν αποθανη ζησεται26 και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωναπιστευεις τουτο27 λεγει αυτω ναι κυριε εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χριστος ο υιοςτου θεου ο εις τον κοσμον ερχομενος28 και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφηναυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει σε29 εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον30 ουπω δε εληλυθει ο ιησους εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπουυπηντησεν αυτω η μαρθα31 οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοιαυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαναυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει32 η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ιησους ιδουσα αυτον επεσεν ειςτους ποδας αυτου λεγουσα αυτω κυριε ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μουο αδελφος33 ιησους ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτηιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πνευματι και εταραξεν εαυτον34 και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κυριε ερχου και ιδε35 εδακρυσεν ο ιησους36 ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον37 τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τουςοφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη

204 Ιωαννην 11:38—11:54

38 ιησους ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειονην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω39 λεγει ο ιησους αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτοςμαρθα κυριε ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν40 λεγει αυτη ο ιησους ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει τηνδοξαν του θεου41 ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ιησους ηρεντους οφθαλμους ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου42 εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τονπεριεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας43 και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω44 και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειραςκειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ιησουςλυσατε αυτον και αφετε υπαγειν45 πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαν καιθεασαμενοι α εποιησεν ο ιησους επιστευσαν εις αυτον46 τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπον αυτοιςα εποιησεν ο ιησους47 συνηγαγον ουν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον καιελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο ανθρωπος πολλα σημεια ποιει48 εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον καιελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος49 εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινουειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν50 ουδε διαλογιζεσθε οτι συμφερει ημιν ινα εις ανθρωπος αποθανηυπερ του λαου και μη ολον το εθνος αποληται51 τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτουεκεινου προεφητευσεν οτι εμελλεν ο ιησους αποθνησκειν υπερ τουεθνους52 και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θεου ταδιεσκορπισμενα συναγαγη εις εν53 απ εκεινης ουν της ημερας συνεβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιναυτον54 ιησους ουν ουκ ετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλααπηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενηνπολιν κακει διετριβεν μετα των μαθητων αυτου

11:55—12:14 Ιωαννην 205

55 ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι ειςιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους56 εζητουν ουν τον ιησουν και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερωεστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην57 δεδωκεισαν δε και οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολην ινα εαντις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον

12 ο ουν ιησους προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπουην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων

2 εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαροςεις ην των συνανακειμενων αυτω3 η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμουηλειψεν τους ποδας του ιησου και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης τουςποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου4 λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ομελλων αυτον παραδιδοναι5 δια τι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθηπτωχοις6 ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω VAR1:αλλ VAR2: αλλα οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχεν και ταβαλλομενα εβασταζεν7 ειπεν ουν ο ιησους αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μουτετηρηκεν αυτο8 τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε9 εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ουδια τον ιησουν μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκνεκρων10 εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν11 οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τονιησουν12 τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτιερχεται ο ιησους εις ιεροσολυμα13 ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτωκαι εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου οβασιλευς του ισραηλ14 ευρων δε ο ιησους οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστινγεγραμμενον

206 Ιωαννην 12:15—12:32

15 μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενοςεπι πωλον ονου16 ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτεεδοξασθη ο ιησους τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενακαι ταυτα εποιησαν αυτω17 εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησενεκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων18 δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσεν τουτο αυτονπεποιηκεναι το σημειον19 οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτεουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν20 ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσινεν τη εορτη21 ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιαςκαι ηρωτων αυτον λεγοντες κυριε θελομεν τον ιησουν ιδειν22 ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας καιφιλιππος λεγουσιν τω ιησου23 ο δε ιησους απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθηο υιος του ανθρωπου24 αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γηναποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει25 ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχηναυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην26 εαν εμοι διακονη τις εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει καιο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πατηρ27 νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπωπατερ σωσον με εκ της ωραςταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην28 πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου καιεδοξασα και παλιν δοξασω29 ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοιελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν30 απεκριθη ο ιησους και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλαδι υμας31 νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμουτουτου εκβληθησεται εξω32 καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον

12:33—12:49 Ιωαννην 207

33 τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν34 απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι οχριστος μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τονυιον του ανθρωπου τις εστιν ουτος ο υιος του ανθρωπου35 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους ετι μικρον χρονον το φως μεθ υμωνεστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη καιο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει36 εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθεταυτα ελαλησεν ο ιησους και απελθων εκρυβη απ αυτων37 τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκεπιστευον εις αυτον38 ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κυριε τιςεπιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυριου τινι απεκαλυφθη39 δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας40 τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων τηνκαρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια καιεπιστραφωσιν και ιασωμαι αυτους41 ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περιαυτου42 ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτοναλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοιγενωνται43 ηγαπησαν γαρ την δοξαν των ανθρωπων μαλλον ηπερ την δοξαντου θεου44 ιησους δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμεαλλ εις τον πεμψαντα με45 και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με46 εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τησκοτια μη μεινη47 και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ουκρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τονκοσμον48 ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντααυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα49 οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πατηρ αυτος μοιεντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω

208 Ιωαννην 12:50—13:16

50 και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν λαλω εγωκαθως ειρηκεν μοι ο πατηρ ουτως λαλω

13 προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ιησους οτι εληλυθεναυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πατερα

αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους2 και δειπνου γενομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις τηνκαρδιαν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου ινα αυτον παραδω3 ειδως ο ιησους οτι παντα δεδωκεν αυτω ο πατηρ εις τας χειρας καιοτι απο θεου εξηλθεν και προς τον θεον υπαγει4 εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιονδιεζωσεν εαυτον5 ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδαςτων μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος6 ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον και λεγει αυτω εκεινος κυριε συμου νιπτεις τους ποδας7 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτιγνωση δε μετα ταυτα8 λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης τους ποδας μου εις τον αιωνααπεκριθη αυτω ο ιησους εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου9 λεγει αυτω σιμων πετρος κυριε μη τους ποδας μου μονον αλλα καιτας χειρας και την κεφαλην10 λεγει αυτω ο ιησους ο λελουμενος ου χρειαν εχει η τους ποδαςνιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχιπαντες11 ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν ουχι παντεςκαθαροι εστε12 οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτουαναπεσων παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν13 υμεις φωνειτε με ο διδασκαλος και ο κυριος και καλως λεγετε ειμιγαρ14 ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο κυριος και ο διδασκαλος καιυμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας15 υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμειςποιητε16 αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυριου αυτουουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον

13:17—13:35 Ιωαννην 209

17 ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα18 ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα ους εξελεξαμην αλλ ιναη γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμου τον αρτον επηρεν επ εμε τηνπτερναν αυτου19 απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητεοτι εγω ειμι20 αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων εαν τινα πεμψω εμε λαμβανει οδε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με21 ταυτα ειπων ο ιησους εταραχθη τω πνευματι και εμαρτυρησεν καιειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με22 εβλεπον ουν εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει23 ην δε ανακειμενος εις των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιησουον ηγαπα ο ιησους24 νευει ουν τουτω σιμων πετρος πυθεσθαι τις αν ειη περι ου λεγει25 επιπεσων δε εκεινος επι το στηθος του ιησου λεγει αυτω κυριε τιςεστιν26 αποκρινεται ο ιησους εκεινος εστιν ω εγω βαψας το ψωμιονεπιδωσω και εμβαψας το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτη27 και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουναυτω ο ιησους ο ποιεις ποιησον ταχιον28 τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω29 τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ο ιουδας οτι λεγειαυτω ο ιησους αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοιςπτωχοις ινα τι δω30 λαβων ουν το ψωμιον εκεινος ευθεως εξηλθεν ην δε νυξ31 οτε VAR2: ουν εξηλθεν λεγει ο ιησους νυν εδοξασθη ο υιος τουανθρωπου και ο θεος εδοξασθη εν αυτω32 ει ο θεος εδοξασθη εν αυτω και ο θεος δοξασει αυτον εν εαυτω καιευθυς δοξασει αυτον33 τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθως ειπον τοιςιουδαιοις οτι οπου υπαγω εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγωαρτι34 εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλους καθωςηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους35 εν τουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπηνεχητε εν αλληλοις

210 Ιωαννην 13:36—14:15

36 λεγει αυτω σιμων πετρος κυριε που υπαγεις απεκριθη αυτω οιησους οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι υστερον δεακολουθησεις μοι37 λεγει αυτω ο πετρος κυριε δια τι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτιτην ψυχην μου υπερ σου θησω38 απεκριθη αυτω ο ιησους την ψυχην σου υπερ εμου θησεις αμηναμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνησει εως ου απαρνηση με τρις

14 μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θεον και ειςεμε πιστευετε

2 εν τη οικια του πατρος μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον ανυμιν πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν3 και εαν πορευθω και ετοιμασω υμιν τοπον παλιν ερχομαι καιπαραληψομαι υμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεις ητε4 και οπου εγω υπαγω οιδατε και την οδον οιδατε5 λεγει αυτω θωμας κυριε ουκ οιδαμεν που υπαγεις και πωςδυναμεθα την οδον ειδεναι6 λεγει αυτω ο ιησους εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδειςερχεται προς τον πατερα ει μη δι εμου7 ει εγνωκειτε με και τον πατερα μου εγνωκειτε αν και απ αρτιγινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον8 λεγει αυτω φιλιππος κυριε δειξον ημιν τον πατερα και αρκει ημιν9 λεγει αυτω ο ιησους τοσουτον χρονον μεθ υμων ειμι και ουκεγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν τον πατερα και πως συλεγεις δειξον ημιν τον πατερα10 ου πιστευεις οτι εγω εν τω πατρι και ο πατηρ εν εμοι εστιν ταρηματα α εγω λαλω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πατηρ ο εν εμοιμενων αυτος ποιει τα εργα11 πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πατρι και ο πατηρ εν εμοι ει δε μη διατα εργα αυτα πιστευετε μοι12 αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιωκακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πατεραμου πορευομαι13 και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθηο πατηρ εν τω υιω14 εαν τι αιτησητε εν τω ονοματι μου εγω ποιησω15 εαν αγαπατε με τας εντολας τας εμας τηρησατε

14:16—14:31 Ιωαννην 211

16 και εγω ερωτησω τον πατερα και αλλον παρακλητον δωσει υμινινα μενη μεθ υμων εις τον αιωνα17 το πνευμα της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ουθεωρει αυτο ουδε γινωσκει αυτο υμεις δε γινωσκετε αυτο οτι παρ υμινμενει και εν υμιν εσται18 ουκ αφησω υμας ορφανους ερχομαι προς υμας19 ετι μικρον και ο κοσμος με ουκ ετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτιεγω ζω και υμεις ζησεσθε20 εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πατρι μου καιυμεις εν εμοι καγω εν υμιν21 ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων μεο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πατρος μου και εγω αγαπησωαυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον22 λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κυριε τι γεγονεν οτι ημινμελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω23 απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μουτηρησει και ο πατηρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθακαι μονην παρ αυτω ποιησομεν24 ο μη αγαπων με τους λογους μου ου τηρει και ο λογος ον ακουετεουκ εστιν εμος αλλα του πεμψαντος με πατρος25 ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων26 ο δε παρακλητος το πνευμα το αγιον ο πεμψει ο πατηρ εν τωονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας πανταα ειπον υμιν27 ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθως οκοσμος διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδεδειλιατω28 ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προς υμας ειηγαπατε με εχαρητε αν οτι ειπον πορευομαι προς τον πατερα οτι οπατηρ μου μειζων μου εστιν29 και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε30 ουκ ετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου τουτουαρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν31 αλλ ινα γνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πατερα και καθωςενετειλατο μοι ο πατηρ ουτως ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν

212 Ιωαννην 15:1—15:19

15 εγω ειμι η αμπελος η αληθινη και ο πατηρ μου ο γεωργος εστιν2 παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το

καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα πλειονα καρπον φερη3 ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν4 μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθως το κλημα ου δυναται καρπονφερειν αφ εαυτου εαν μη μεινη εν τη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μηεν εμοι μεινητε5 εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτωουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν6 εαν μη τις μεινη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη καισυναγουσιν αυτα και εις πυρ βαλλουσιν και καιεται7 εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητεαιτησεσθε και γενησεται υμιν8 εν τουτω εδοξασθη ο πατηρ μου ινα καρπον πολυν φερητε καιγενησεσθε εμοι μαθηται9 καθως ηγαπησεν με ο πατηρ καγω ηγαπησα υμας μεινατε εν τηαγαπη τη εμη10 εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγωτας εντολας του πατρος μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη11 ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη και η χαραυμων πληρωθη12 αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησαυμας13 μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερτων φιλων αυτου14 υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητε οσα εγω εντελλομαι υμιν15 ουκετι υμας λεγω δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτουο κυριος υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πατροςμου εγνωρισα υμιν16 ουχ υμεις με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμας και εθηκα υμαςινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενη ινα ο τιαν αιτησητε τον πατερα εν τω ονοματι μου δω υμιν17 ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους18 ει ο κοσμος υμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν19 ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ τουκοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο

15:20—16:11 Ιωαννην 213

μισει υμας ο κοσμος20 μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζωντου κυριου αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μουετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν21 αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν υμιν δια το ονομα μου οτι ουκοιδασιν τον πεμψαντα με22 ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχον νυν δεπροφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων23 ο εμε μισων και τον πατερα μου μισει24 ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος πεποιηκεναμαρτιαν ουκ ειχον νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε καιτον πατερα μου25 αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο γεγραμμενος εν τω νομω αυτων οτιεμισησαν με δωρεαν26 οταν δε ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του πατροςτο πνευμα της αληθειας ο παρα του πατρος εκπορευεται εκεινοςμαρτυρησει περι εμου27 και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε

16 ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε2 αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας

ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θεω3 και ταυτα ποιησουσιν υμιν οτι ουκ εγνωσαν τον πατερα ουδε εμε4 αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευητε αυτωνοτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην5 νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα μεπου υπαγεις6 αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπηπεπληρωκεν υμων την καρδιαν7 αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθωεαν γαρ μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δεπορευθω πεμψω αυτον προς υμας8 και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περιδικαιοσυνης και περι κρισεως9 περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε10 περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πατερα μου υπαγω και ουκ ετιθεωρειτε με11 περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται

214 Ιωαννην 16:12—16:28

12 ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι13 οταν δε ελθη εκεινος το πνευμα της αληθειας οδηγησει υμας ειςπασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουσηλαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν14 εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν15 παντα οσα εχει ο πατηρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμουληψεται και αναγγελει υμιν16 μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι εγωυπαγω προς τον πατερα17 ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ολεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε μεκαι οτι εγω υπαγω προς τον πατερα18 ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει19 εγνω ουν ο ιησους οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περιτουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με καιπαλιν μικρον και οψεσθε με20 αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμοςχαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται21 η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δεγεννηση το παιδιον ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτιεγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμον22 και υμεις ουν λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας καιχαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων23 και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγωυμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πατερα εν τω ονοματι μου δωσει υμιν24 εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθεινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη25 ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν VAR1: αλλ ερχεται ωρα οτεουκ ετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πατροςαναγγελω υμιν26 εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμινοτι εγω ερωτησω τον πατερα περι υμων27 αυτος γαρ ο πατηρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε καιπεπιστευκατε οτι εγω παρα του θεου εξηλθον28 εξηλθον παρα του πατρος και εληλυθα εις τον κοσμον παλιναφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πατερα

16:29—17:12 Ιωαννην 215

29 λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις καιπαροιμιαν ουδεμιαν λεγεις30 νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωταεν τουτω πιστευομεν οτι απο θεου εξηλθες31 απεκριθη αυτοις ο ιησους αρτι πιστευετε32 ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος ειςτα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πατηρ μετ εμουεστιν33 ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψινVAR1: εχετε VAR2: εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον

17 ταυτα ελαλησεν ο ιησους και επηρεν τους οφθαλμους αυτου ειςτον ουρανον και ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον

υιον ινα και ο υιος σου δοξαση σε2 καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκαςαυτω δωση αυτοις ζωην αιωνιον3 αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσιν σε τον μονον αληθινονθεον και ον απεστειλας ιησουν χριστον4 εγω σε εδοξασα επι της γης το εργον ετελειωσα ο δεδωκας μοι ιναποιησω5 και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ τουτον κοσμον ειναι παρα σοι6 εφανερωσα σου το ονομα τοις ανθρωποις ους δεδωκας μοι εκτου κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτους δεδωκας και τον λογον σουτετηρηκασιν7 νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εστιν8 οτι τα ρηματα α δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον καιεγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ μεαπεστειλας9 εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ωνδεδωκας μοι οτι σοι εισιν10 και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις11 και ουκ ετι ειμι εν τω κοσμω και ουτοι εν τω κοσμω εισιν και εγωπρος σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ουςδεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις12 οτε ημην μετ αυτων εν τω κοσμω εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματισου ους δεδωκας μοι εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος

216 Ιωαννην 17:13—18:3

της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη13 νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιντην χαραν την εμην πεπληρωμενην εν αυτοις14 εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτουςοτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου15 ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτουςεκ του πονηρου16 εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω εκ του κοσμου ουκ ειμι17 αγιασον αυτους εν τη αληθεια σου ο λογος ο σος αληθεια εστιν18 καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους ειςτον κοσμον19 και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα και αυτοι ωσινηγιασμενοι εν αληθεια20 ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευσοντωνδια του λογου αυτων εις εμε21 ινα παντες εν ωσιν καθως συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα καιαυτοι εν ημιν εν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευση οτι συ με απεστειλας22 και εγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν ενκαθως ημεις εν εσμεν23 εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν και ιναγινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθωςεμε ηγαπησας24 πατερ ους δεδωκας μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετεμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην εδωκας μοι οτι ηγαπησας μεπρο καταβολης κοσμου25 πατερ δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοιεγνωσαν οτι συ με απεστειλας26 και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ηνηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις

18 ταυτα ειπων ο ιησους εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαντου χειμαρρου των κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος

και οι μαθηται αυτου2 ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακιςσυνηχθη ο ιησους εκει μετα των μαθητων αυτου3 ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν και εκ των αρχιερεων καιφαρισαιων υπηρετας ερχεται εκει μετα φανων και λαμπαδων και

18:4—18:18 Ιωαννην 217

οπλων4 ιησους ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξελθων ειπεν αυτοιςτινα ζητειτε5 απεκριθησαν αυτω ιησουν τον ναζωραιον λεγει αυτοις ο ιησουςεγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων6 ως ουν ειπεν αυτοις οτι εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσονχαμαι7 παλιν ουν αυτους επηρωτησεν τινα ζητειτε οι δε ειπον ιησουν τονναζωραιον8 απεκριθη ο ιησους ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουν εμε ζητειτε αφετετουτους υπαγειν9 ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσαεξ αυτων ουδενα10 σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισεν τοντου αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωτιον το δεξιον ην δεονομα τω δουλω μαλχος11 ειπεν ουν ο ιησους τω πετρω βαλε την μαχαιραν σου εις την θηκηντο ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πατηρ ου μη πιω αυτο12 η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιωνσυνελαβον τον ιησουν και εδησαν αυτον13 και απηγαγον αυτον προς ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος τουκαιαφα ος ην αρχιερευς του ενιαυτου εκεινου14 ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει εναανθρωπον απολεσθαι υπερ του λαου15 ηκολουθει δε τω ιησου σιμων πετρος και VAR1: ο αλλος μαθητηςο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιησουεις την αυλην του αρχιερεως16 ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης οαλλος ος ην γνωστος τω αρχιερει και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεντον πετρον17 λεγει ουν η παιδισκη η θυρωρος τω πετρω μη και συ εκ τωνμαθητων ει του ανθρωπου τουτου λεγει εκεινος ουκ ειμι18 ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτεςοτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε μετ αυτων ο πετρος εστως καιθερμαινομενος

218 Ιωαννην 18:19—18:35

19 ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιησουν περι των μαθητων αυτου καιπερι της διδαχης αυτου20 απεκριθη αυτω ο ιησους εγω παρρησια ελαλησα τω κοσμω εγωπαντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντοτε οιιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν21 τι με επερωτας επερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδεουτοι οιδασιν α ειπον εγω22 ταυτα δε αυτου ειποντος εις των υπηρετων παρεστηκως εδωκενραπισμα τω ιησου ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει23 απεκριθη αυτω ο ιησους ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι τουκακου ει δε καλως τι με δερεις24 απεστειλεν VAR2: ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαντον αρχιερεα25 ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μηκαι συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι26 λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψενπετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου27 παλιν ουν ηρνησατο ο πετρος και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν28 αγουσιν ουν τον ιησουν απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δεπρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλινα φαγωσιν το πασχα29 εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπεν τινα κατηγοριανφερετε κατα του ανθρωπου τουτου30 απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοιπαρεδωκαμεν αυτον31 ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομονυμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιναποκτειναι ουδενα32 ινα ο λογος του ιησου πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατωημελλεν αποθνησκειν33 εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησεν τονιησουν και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων34 απεκριθη αυτω ο ιησους αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοιειπον περι εμου35 απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οιαρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας

18:36—19:10 Ιωαννην 219

36 απεκριθη ο ιησους η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμουτουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται ανοι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλειαη εμη ουκ εστιν εντευθεν37 ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη οιησους συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι καιεις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ωνεκ της αληθειας ακουει μου της φωνης38 λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλινεξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν αιτιανευρισκω εν αυτω39 εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχαβουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων40 εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τονβαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης

19 τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιησουν και εμαστιγωσεν2 και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων

επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλοναυτον3 και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτωραπισματα4 εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιναυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω5 εξηλθεν ουν ο ιησους εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και τοπορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο ανθρωπος6 οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασανλεγοντες σταυρωσον σταυρωσον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτονυμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν7 απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τοννομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον VAR2: του θεουεποιησεν8 οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη9 και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιησου ποθεν εισυ ο δε ιησους αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω10 λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιανεχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε

220 Ιωαννην 19:11—19:24

11 απεκριθη ο ιησους ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μηην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονααμαρτιαν εχει12 εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζονλεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας οβασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι13 ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιησουνκαι εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτονεβραιστι δε γαββαθα14 ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοιςιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων15 οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις οπιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκεχομεν βασιλεα ει μη καισαρα16 τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον δε τονιησουν και απηγαγον17 και βασταζων τον σταυρον αυτου εξηλθεν εις τον λεγομενονκρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα18 οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν καιεντευθεν μεσον δε τον ιησουν19 εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δεγεγραμμενον ιησους ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων20 τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυςην της πολεως ο τοπος οπου εσταυρωθη ο ιησους και ην γεγραμμενονεβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι21 ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφεο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι τωνιουδαιων22 απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα23 οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιησουν ελαβον τα ιματιααυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τονχιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου24 ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περιαυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο ταιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μενουν στρατιωται ταυτα εποιησαν

19:25—19:40 Ιωαννην 221

25 ειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιησου η μητηρ αυτου και ηαδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη26 ιησους ουν ιδων την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπαλεγει τη μητρι αυτου γυναι ιδου ο υιος σου27 ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μητηρ σου και απ εκεινης της ωραςελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια28 μετα τουτο ειδως ο ιησους οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθηη γραφη λεγει διψω29 σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξουςκαι υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι30 οτε ουν ελαβεν το οξος ο ιησους ειπεν τετελεσται και κλινας τηνκεφαλην παρεδωκεν το πνευμα31 οι ουν ιουδαιοι VAR2: επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι τουσταυρου τα σωματα εν τω σαββατω VAR1: επει παρασκευη ην ηνγαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινακατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν32 ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκεληκαι του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω33 επι δε τον ιησουν ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ουκατεαξαν αυτου τα σκελη34 αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν καιευθυς εξηλθεν αιμα και υδωρ35 και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυριακακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα υμεις πιστευσητε36 εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφηπληρωθη οστουν ου συντριβησεταιαυτου37 και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν38 μετα δε ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ο ιωσηφ ο απο αριμαθαιαςων μαθητης του ιησου κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινααρη το σωμα του ιησου και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν τοσωμα του ιησου39 ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιησουν νυκτος το πρωτονφερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωσει λιτρας εκατον40 ελαβον ουν το σωμα του ιησου και εδησαν αυτο οθονιοις μετα τωναρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν

222 Ιωαννην 19:41—20:15

41 ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειονκαινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη42 εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην τομνημειον εθηκαν τον ιησουν

20 τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωισκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον

εκ του μνημειου2 τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλονμαθητην ον εφιλει ο ιησους και λεγει αυτοις ηραν τον κυριον εκ τουμνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον3 εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις τομνημειον4 ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον τουπετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον5 και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν6 ερχεται ουν σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις τομνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα7 και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιωνκειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον8 τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις τομνημειον και ειδεν και επιστευσεν9 ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρωναναστηναι10 απηλθον ουν παλιν προς εαυτους οι μαθηται11 μαρια δε ειστηκει προς το μνημειον κλαιουσα εξω ως ουν εκλαιενπαρεκυψεν εις το μνημειον12 και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους ενα προς τηκεφαλη και ενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιησου13 και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραντον κυριον μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον14 και ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιησουνεστωτα και ουκ ηδει οτι ο ιησους εστιν15 λεγει αυτη ο ιησους γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσαοτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κυριε ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοιπου αυτον εθηκας καγω αυτον αρω

20:16—20:30 Ιωαννην 223

16 λεγει αυτη ο ιησους μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνιο λεγεται διδασκαλε17 λεγει αυτη ο ιησους μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προςτον πατερα μου πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοιςαναβαινω προς τον πατερα μου και πατερα υμων και θεον μου καιθεον υμων18 ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοις μαθηταις οτιεωρακεν τον κυριον και ταυτα ειπεν αυτη19 ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και τωνθυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβοντων ιουδαιων ηλθεν ο ιησους και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοιςειρηνη υμιν20 και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και την πλευραν αυτουεχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κυριον21 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκενμε ο πατηρ καγω πεμπω υμας22 και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πνευμα αγιον23 αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφιενται αυτοις αν τινων κρατητεκεκρατηνται24 θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτωνοτε ηλθεν ο ιησους25 ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κυριον ο δεειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων καιβαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω την χειραμου εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω26 και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμαςμετ αυτων ερχεται ο ιησους των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις τομεσον και ειπεν ειρηνη υμιν27 ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειραςμου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινουαπιστος αλλα πιστος28 και απεκριθη ο θωμας και ειπεν αυτω ο κυριος μου και ο θεος μου29 λεγει αυτω ο ιησους οτι εωρακας με θωμα πεπιστευκας μακαριοιοι μη ιδοντες και πιστευσαντες30 πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ιησους ενωπιον τωνμαθητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω

224 Ιωαννην 20:31—21:15

31 ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ο ιησους εστιν ο χριστος ουιος του θεου και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου

21 μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο ιησους τοις μαθηταιςεπι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως

2 ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος καιναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοιεκ των μαθητων αυτου δυο3 λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτωερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ανεβησαν εις το πλοιον ευθυςκαι εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν4 πρωιας δε ηδη γενομενης εστη ο ιησους εις τον αιγιαλον ου μεντοιηδεισαν οι μαθηται οτι ιησους εστιν5 λεγει ουν αυτοις ο ιησους παιδια μη τι προσφαγιον εχετεαπεκριθησαν αυτω ου6 ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυονκαι ευρησετε εβαλον ουν και ουκ ετι αυτο ελκυσαι ισχυσαν απο τουπληθους των ιχθυων7 λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ιησους τω πετρω ο κυριοςεστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κυριος εστιν τον επενδυτηνδιεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν8 οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν αποτης γης αλλ ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων9 ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην καιοψαριον επικειμενον και αρτον10 λεγει αυτοις ο ιησους ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν11 ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσεν το δικτυον επι της γης μεστονιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντατριων και τοσουτων οντων ουκεσχισθη το δικτυον12 λεγει αυτοις ο ιησους δευτε αριστησατε ουδεις δε ετολμα τωνμαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κυριος εστιν13 ερχεται ουν ο ιησους και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοιςκαι το οψαριον ομοιως14 τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ο ιησους τοις μαθηταις αυτου εγερθειςεκ νεκρων15 οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ιησους σιμων ιωνααγαπας με πλειον τουτων λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδας οτι φιλω σε

21:16—21:25 Ιωαννην 225

λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου

16 λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωνα αγαπας με λεγει αυτω ναικυριε συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα προβατα μου

17 λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωνα φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτιειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και ειπεν αυτω κυριε συ παντα οιδας συγινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω ο ιησους βοσκε τα προβατα μου

18 αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον καιπεριεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου καιαλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις

19 τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θεον και τουτοειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι

20 επιστραφεις δε ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ιησουςακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου καιειπεν κυριε τις εστιν ο παραδιδους σε

21 τουτον ιδων ο πετρος λεγει τω ιησου κυριε ουτος δε τι

22 λεγει αυτω ο ιησους εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σεσυ ακολουθει μοι

23 εξηλθεν ουν ο λογος ουτος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινοςουκ αποθνησκει και ουκ ειπεν αυτω ο ιησους οτι ουκ αποθνησκει αλλεαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε

24 ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και γραψας ταυτακαι οιδαμεν οτι αληθης εστιν η μαρτυρια αυτου

25 εστιν δε και αλλα πολλα οσα εποιησεν ο ιησους ατινα εανγραφηται καθ εν ουδε αυτον οιμαι τον κοσμον χωρησαι τα γραφομεναβιβλια αμην

226 Πραξεισ 1:1—1:13

ΠΡΑΞΕΙΣΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

1 τον μεν πρωτον λογον εποιησαμην περι παντων ω θεοφιλε ωνηρξατο ο ιησους ποιειν τε και διδασκειν

2 αχρι ης ημερας εντειλαμενος τοις αποστολοις δια πνευματος αγιουους εξελεξατο ανεληφθη3 οις και παρεστησεν εαυτον ζωντα μετα το παθειν αυτον εν πολλοιςτεκμηριοις δι ημερων τεσσαρακοντα οπτανομενος αυτοις και λεγων ταπερι της βασιλειας του θεου4 και συναλιζομενος VAR2: μετ αυτων παρηγγειλεν αυτοις αποιεροσολυμων μη χωριζεσθαι αλλα περιμενειν την επαγγελιαν τουπατρος ην ηκουσατε μου5 οτι ιωαννης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δε βαπτισθησεσθε ενπνευματι αγιω ου μετα πολλας ταυτας ημερας6 οι μεν ουν συνελθοντες επηρωτων αυτον λεγοντες κυριε ει εν τωχρονω τουτω αποκαθιστανεις την βασιλειαν τω ισραηλ7 ειπεν δε προς αυτους ουχ υμων εστιν γνωναι χρονους η καιρουςους ο πατηρ εθετο εν τη ιδια εξουσια8 αλλα ληψεσθε δυναμιν επελθοντος του αγιου πνευματος εφ υμαςκαι εσεσθε μοι μαρτυρες εν τε ιερουσαλημ και εν παση τη ιουδαια καισαμαρεια και εως εσχατου της γης9 και ταυτα ειπων βλεποντων αυτων επηρθη και νεφελη υπελαβεναυτον απο των οφθαλμων αυτων10 και ως ατενιζοντες ησαν εις τον ουρανον πορευομενου αυτου καιιδου ανδρες δυο παρειστηκεισαν αυτοις εν εσθητι λευκη11 οι και ειπον ανδρες γαλιλαιοι τι εστηκατε εμβλεποντες εις τονουρανον ουτος ο ιησους ο αναληφθεις αφ υμων εις τον ουρανον ουτωςελευσεται ον τροπον εθεασασθε αυτον πορευομενον εις τον ουρανον12 τοτε υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ απο ορους του καλουμενουελαιωνος ο εστιν εγγυς ιερουσαλημ σαββατου εχον οδον13 και οτε εισηλθον ανεβησαν εις το υπερωον ου ησαν καταμενοντες οτε πετρος και ιακωβος και ιωαννης και ανδρεας φιλιππος και θωμαςβαρθολομαιος και ματθαιος ιακωβος αλφαιου και σιμων ο ζηλωτηςκαι ιουδας ιακωβου

1:14—2:2 Πραξεισ 227

14 ουτοι παντες ησαν προσκαρτερουντες ομοθυμαδον τη προσευχηκαι τη δεησει συν γυναιξιν και μαρια τη μητρι του ιησου και συν τοιςαδελφοις αυτου15 και εν ταις ημεραις ταυταις αναστας πετρος εν μεσω των μαθητωνειπεν ην τε οχλος ονοματων επι το αυτο ως εκατον εικοσιν16 ανδρες αδελφοι εδει πληρωθηναι την γραφην ταυτην ην προειπεντο πνευμα το αγιον δια στοματος δαβιδ περι ιουδα του γενομενουοδηγου τοις συλλαβουσιν τον ιησουν17 οτι κατηριθμημενος ην συν ημιν και ελαχεν τον κληρον τηςδιακονιας ταυτης18 ουτος μεν ουν εκτησατο χωριον εκ του μισθου της αδικιας καιπρηνης γενομενος ελακησεν μεσος και εξεχυθη παντα τα σπλαγχνααυτου19 και γνωστον εγενετο πασιν τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ ωστεκληθηναι το χωριον εκεινο τη ιδια διαλεκτω αυτων ακελδαμα τουτεστιν χωριον αιματος20 γεγραπται γαρ εν βιβλω ψαλμων γενηθητω η επαυλις αυτουερημος και μη εστω ο κατοικων εν αυτη και την επισκοπην αυτου λαβοιετερος21 δει ουν των συνελθοντων ημιν ανδρων εν παντι χρονω εν ωεισηλθεν και εξηλθεν εφ ημας ο κυριος ιησους22 αρξαμενος απο του βαπτισματος ιωαννου εως της ημερας ηςανεληφθη αφ ημων μαρτυρα της αναστασεως αυτου γενεσθαι συν ημινενα τουτων23 και εστησαν δυο ιωσηφ τον καλουμενον βαρσαβαν ος επεκληθηιουστος και ματθιαν24 και προσευξαμενοι ειπον συ κυριε καρδιογνωστα παντωναναδειξον εκ τουτων των δυο VAR1: ενα ον VAR2: ον ενα εξελεξω25 λαβειν τον κληρον της διακονιας ταυτης και αποστολης εξ ηςπαρεβη ιουδας πορευθηναι εις τον τοπον τον ιδιον26 και εδωκαν κληρους αυτων και επεσεν ο κληρος επι ματθιαν καισυγκατεψηφισθη μετα των ενδεκα αποστολων

2 και εν τω συμπληρουσθαι την ημεραν της πεντηκοστης ησαναπαντες ομοθυμαδον επι το αυτο

2 και εγενετο αφνω εκ του ουρανου ηχος ωσπερ φερομενης πνοηςβιαιας και επληρωσεν ολον τον οικον ου ησαν καθημενοι

228 Πραξεισ 2:3—2:19

3 και ωφθησαν αυτοις διαμεριζομεναι γλωσσαι ωσει πυρος εκαθισεντε εφ ενα εκαστον αυτων4 και επλησθησαν απαντες πνευματος αγιου και ηρξαντο λαλεινετεραις γλωσσαις καθως το πνευμα εδιδου αυτοις αποφθεγγεσθαι5 ησαν δε εν ιερουσαλημ κατοικουντες ιουδαιοι ανδρες ευλαβεις αποπαντος εθνους των υπο τον ουρανον6 γενομενης δε της φωνης ταυτης συνηλθεν το πληθος και συνεχυθηοτι ηκουον εις εκαστος τη ιδια διαλεκτω λαλουντων αυτων7 εξισταντο δε παντες και εθαυμαζον λεγοντες προς αλληλους ουκιδου παντες ουτοι εισιν οι λαλουντες γαλιλαιοι8 και πως ημεις ακουομεν εκαστος τη ιδια διαλεκτω ημων εν ηεγεννηθημεν9 παρθοι και μηδοι και ελαμιται και οι κατοικουντες τηνμεσοποταμιαν ιουδαιαν τε και καππαδοκιαν ποντον και την ασιαν10 φρυγιαν τε και παμφυλιαν αιγυπτον και τα μερη της λιβυης τηςκατα κυρηνην και οι επιδημουντες ρωμαιοι ιουδαιοι τε και προσηλυτοι11 κρητες και αραβες ακουομεν λαλουντων αυτων ταις ημετεραιςγλωσσαις τα μεγαλεια του θεου12 εξισταντο δε παντες και διηπορουν αλλος προς αλλον λεγοντες τιαν θελοι τουτο ειναι13 ετεροι δε χλευαζοντες ελεγον οτι γλευκους μεμεστωμενοι εισιν14 σταθεις δε πετρος συν τοις ενδεκα επηρεν την φωνην αυτου καιαπεφθεγξατο αυτοις ανδρες ιουδαιοι και οι κατοικουντες ιερουσαλημαπαντες τουτο υμιν γνωστον εστω και ενωτισασθε τα ρηματα μου15 ου γαρ ως υμεις υπολαμβανετε ουτοι μεθυουσιν εστιν γαρ ωρατριτη της ημερας16 αλλα τουτο εστιν το ειρημενον δια του προφητου ιωηλ17 και εσται εν ταις εσχαταις ημεραις λεγει ο θεος εκχεω απο τουπνευματος μου επι πασαν σαρκα και προφητευσουσιν οι υιοι υμωνκαι αι θυγατερες υμων και οι νεανισκοι υμων ορασεις οψονται και οιπρεσβυτεροι υμων ενυπνια ενυπνιασθησονται18 και γε επι τους δουλους μου και επι τας δουλας μου εν ταις ημεραιςεκειναις εκχεω απο του πνευματος μου και προφητευσουσιν19 και δωσω τερατα εν τω ουρανω ανω και σημεια επι της γης κατωαιμα και πυρ και ατμιδα καπνου

2:20—2:35 Πραξεισ 229

20 ο ηλιος μεταστραφησεται εις σκοτος και η σεληνη εις αιμα πριν ηελθειν την ημεραν κυριου την μεγαλην και επιφανη21 και εσται πας ος αν επικαλεσηται το ονομα κυριου σωθησεται22 ανδρες ισραηλιται ακουσατε τους λογους τουτους ιησουν τονναζωραιον ανδρα απο του θεου αποδεδειγμενον εις υμας δυναμεσινκαι τερασιν και σημειοις οις εποιησεν δι αυτου ο θεος εν μεσω υμωνκαθως και αυτοι οιδατε23 τουτον τη ωρισμενη βουλη και προγνωσει του θεου εκδοτονλαβοντες δια χειρων ανομων προσπηξαντες ανειλετε24 ον ο θεος ανεστησεν λυσας τας ωδινας του θανατου καθοτι ουκ ηνδυνατον κρατεισθαι αυτον υπ αυτου25 δαβιδ γαρ λεγει εις αυτον προωρωμην τον κυριον ενωπιον μουδια παντος οτι εκ δεξιων μου εστιν ινα μη σαλευθω26 δια τουτο ευφρανθη η καρδια μου και ηγαλλιασατο η γλωσσα μουετι δε και η σαρξ μου κατασκηνωσει επ ελπιδι27 οτι ουκ εγκαταλειψεις την ψυχην μου εις αδου ουδε δωσεις τονοσιον σου ιδειν διαφθοραν28 εγνωρισας μοι οδους ζωης πληρωσεις με ευφροσυνης μετα τουπροσωπου σου29 ανδρες αδελφοι εξον ειπειν μετα παρρησιας προς υμας περι τουπατριαρχου δαβιδ οτι και ετελευτησεν και εταφη και το μνημα αυτουεστιν εν ημιν αχρι της ημερας ταυτης30 προφητης ουν υπαρχων και ειδως οτι ορκω ωμοσεν αυτω ο θεοςεκ καρπου της οσφυος αυτου το κατα σαρκα αναστησειν τον χριστονκαθισαι επι του θρονου αυτου31 προιδων ελαλησεν περι της αναστασεως του χριστου οτι ουκατελειφθη η ψυχη αυτου εις αδου ουδε η σαρξ αυτου ειδεν διαφθοραν32 τουτον τον ιησουν ανεστησεν ο θεος ου παντες ημεις εσμενμαρτυρες33 τη δεξια ουν του θεου υψωθεις την τε επαγγελιαν του αγιουπνευματος λαβων παρα του πατρος εξεχεεν τουτο ο νυν υμεις βλεπετεκαι ακουετε34 ου γαρ δαβιδ ανεβη εις τους ουρανους λεγει δε αυτος ειπεν οκυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου35 εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου

230 Πραξεισ 2:36—3:5

36 ασφαλως ουν γινωσκετω πας οικος ισραηλ οτι και κυριονκαι χριστον αυτον ο θεος εποιησεν τουτον τον ιησουν ον υμειςεσταυρωσατε37 ακουσαντες δε κατενυγησαν τη καρδια ειπον τε προς τον πετρονκαι τους λοιπους αποστολους τι ποιησομεν ανδρες αδελφοι38 πετρος δε εφη προς αυτους μετανοησατε και βαπτισθητω εκαστοςυμων επι τω ονοματι ιησου χριστου εις αφεσιν αμαρτιων και ληψεσθετην δωρεαν του αγιου πνευματος39 υμιν γαρ εστιν η επαγγελια και τοις τεκνοις υμων και πασιν τοιςεις μακραν οσους αν προσκαλεσηται κυριος ο θεος ημων40 ετεροις τε λογοις πλειοσιν διεμαρτυρετο και παρεκαλει λεγωνσωθητε απο της γενεας της σκολιας ταυτης41 οι μεν ουν ασμενως αποδεξαμενοι τον λογον αυτου εβαπτισθησανκαι προσετεθησαν τη ημερα εκεινη ψυχαι ωσει τρισχιλιαι42 ησαν δε προσκαρτερουντες τη διδαχη των αποστολων και τηκοινωνια και τη κλασει του αρτου και ταις προσευχαις43 εγενετο δε παση ψυχη φοβος πολλα τε τερατα και σημεια δια τωναποστολων εγινετο44 παντες δε οι πιστευοντες ησαν επι το αυτο και ειχον απαντα κοινα45 και τα κτηματα και τας υπαρξεις επιπρασκον και διεμεριζον αυταπασιν καθοτι αν τις χρειαν ειχεν46 καθ ημεραν τε προσκαρτερουντες ομοθυμαδον εν τω ιερω κλωντεςτε κατ οικον αρτον μετελαμβανον τροφης εν αγαλλιασει και αφελοτητικαρδιας47 αινουντες τον θεον και εχοντες χαριν προς ολον τον λαον ο δεκυριος προσετιθει τους σωζομενους καθ ημεραν τη εκκλησια

3 επι το αυτο δε πετρος και ιωαννης ανεβαινον εις το ιερον επι τηνωραν της προσευχης την εννατην

2 και τις ανηρ χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου υπαρχων εβασταζετοον ετιθουν καθ ημεραν προς την θυραν του ιερου την λεγομενην ωραιαντου αιτειν ελεημοσυνην παρα των εισπορευομενων εις το ιερον3 ος ιδων πετρον και ιωαννην μελλοντας εισιεναι εις το ιερον ηρωταελεημοσυνην VAR1: λαβειν4 ατενισας δε πετρος εις αυτον συν τω ιωαννη ειπεν βλεψον εις ημας5 ο δε επειχεν αυτοις προσδοκων τι παρ αυτων λαβειν

3:6—3:20 Πραξεισ 231

6 ειπεν δε πετρος αργυριον και χρυσιον ουχ υπαρχει μοι ο δε εχωτουτο σοι διδωμι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου εγειραικαι περιπατει7 και πιασας αυτον της δεξιας χειρος ηγειρεν παραχρημα δεεστερεωθησαν αυτου αι βασεις και τα σφυρα8 και εξαλλομενος εστη και περιεπατει και εισηλθεν συν αυτοις εις τοιερον περιπατων και αλλομενος και αινων τον θεον9 και ειδεν αυτον πας ο λαος περιπατουντα και αινουντα τον θεον10 επεγινωσκον τε αυτον οτι ουτος ην ο προς την ελεημοσυνηνκαθημενος επι τη ωραια πυλη του ιερου και επλησθησαν θαμβους καιεκστασεως επι τω συμβεβηκοτι αυτω11 κρατουντος δε του ιαθεντος χωλου τον πετρον και ιωαννηνσυνεδραμεν προς αυτους πας ο λαος επι τη στοα τη καλουμενησολομωντος εκθαμβοι12 ιδων δε πετρος απεκρινατο προς τον λαον ανδρες ισραηλιται τιθαυμαζετε επι τουτω η ημιν τι ατενιζετε ως ιδια δυναμει η ευσεβειαπεποιηκοσιν του περιπατειν αυτον13 ο θεος αβρααμ και ισαακ και ιακωβ ο θεος των πατερων ημωνεδοξασεν τον παιδα αυτου ιησουν ον υμεις παρεδωκατε και ηρνησασθεαυτον κατα προσωπον πιλατου κριναντος εκεινου απολυειν14 υμεις δε τον αγιον και δικαιον ηρνησασθε και ητησασθε ανδραφονεα χαρισθηναι υμιν15 τον δε αρχηγον της ζωης απεκτεινατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρωνου ημεις μαρτυρες εσμεν16 και επι τη πιστει του ονοματος αυτου τουτον ον θεωρειτε καιοιδατε εστερεωσεν το ονομα αυτου και η πιστις η δι αυτου εδωκεν αυτωτην ολοκληριαν ταυτην απεναντι παντων υμων17 και νυν αδελφοι οιδα οτι κατα αγνοιαν επραξατε ωσπερ και οιαρχοντες υμων18 ο δε θεος α προκατηγγειλεν δια στοματος παντων των προφητωναυτου παθειν τον χριστον επληρωσεν ουτως19 μετανοησατε ουν και επιστρεψατε εις το εξαλειφθηναι υμων ταςαμαρτιας οπως αν ελθωσιν καιροι αναψυξεως απο προσωπου τουκυριου20 και αποστειλη τον προκεκηρυγμενον υμιν ιησουν χριστον

232 Πραξεισ 3:21—4:10

21 ον δει ουρανον μεν δεξασθαι αχρι χρονων αποκαταστασεωςπαντων ων ελαλησεν ο θεος δια στοματος παντων αγιων αυτουπροφητων απ αιωνος22 μωσης μεν γαρ προς τους πατερας ειπεν οτι προφητην υμιναναστησει κυριος ο θεος υμων εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτουακουσεσθε κατα παντα οσα αν λαληση προς υμας23 εσται δε πασα ψυχη ητις αν μη ακουση του προφητου εκεινουεξολοθρευθησεται εκ του λαου24 και παντες δε οι προφηται απο σαμουηλ και των καθεξης οσοιελαλησαν και προκατηγγειλαν τας ημερας ταυτας25 υμεις εστε υιοι των προφητων και της διαθηκης ης διεθετο ο θεοςπρος τους πατερας ημων λεγων προς αβρααμ και τω σπερματι σουενευλογηθησονται πασαι αι πατριαι της γης26 υμιν πρωτον ο θεος αναστησας τον παιδα αυτου ιησουναπεστειλεν αυτον ευλογουντα υμας εν τω αποστρεφειν εκαστον αποτων πονηριων υμων

4 λαλουντων δε αυτων προς τον λαον επεστησαν αυτοις οι ιερεις καιο στρατηγος του ιερου και οι σαδδουκαιοι

2 διαπονουμενοι δια το διδασκειν αυτους τον λαον και καταγγελλεινεν τω ιησου την αναστασιν την εκ νεκρων3 και επεβαλον αυτοις τας χειρας και εθεντο εις τηρησιν εις την αυριονην γαρ εσπερα ηδη4 πολλοι δε των ακουσαντων τον λογον επιστευσαν και εγενηθη οαριθμος των ανδρων ωσει χιλιαδες πεντε5 εγενετο δε επι την αυριον συναχθηναι αυτων τους αρχοντας καιπρεσβυτερους και γραμματεις6 εις ιερουσαλημ και ανναν τον αρχιερεα και καιαφαν και ιωαννηνκαι αλεξανδρον και οσοι ησαν εκ γενους αρχιερατικου7 και στησαντες αυτους εν τω μεσω επυνθανοντο εν ποια δυναμει ηεν ποιω ονοματι εποιησατε τουτο υμεις8 τοτε πετρος πλησθεις πνευματος αγιου ειπεν προς αυτους αρχοντεςτου λαου και πρεσβυτεροι του ισραηλ9 ει ημεις σημερον ανακρινομεθα επι ευεργεσια ανθρωπου ασθενουςεν τινι ουτος σεσωσται10 γνωστον εστω πασιν υμιν και παντι τω λαω ισραηλ οτι εν τωονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου ον υμεις εσταυρωσατε ον ο θεος

4:11—4:24 Πραξεισ 233

ηγειρεν εκ νεκρων εν τουτω ουτος παρεστηκεν ενωπιον υμων υγιης11 ουτος εστιν ο λιθος ο εξουθενηθεις υφ υμων των οικοδομουντων ογενομενος εις κεφαλην γωνιας12 και ουκ εστιν εν αλλω ουδενι η σωτηρια ουτε γαρ ονομα εστινετερον υπο τον ουρανον το δεδομενον εν ανθρωποις εν ω δει σωθηναιημας13 θεωρουντες δε την του πετρου παρρησιαν και ιωαννου καικαταλαβομενοι οτι ανθρωποι αγραμματοι εισιν και ιδιωταιεθαυμαζον επεγινωσκον τε αυτους οτι συν τω ιησου ησαν14 τον δε ανθρωπον βλεποντες συν αυτοις εστωτα τοντεθεραπευμενον ουδεν ειχον αντειπειν15 κελευσαντες δε αυτους εξω του συνεδριου απελθειν συνεβαλονπρος αλληλους16 λεγοντες τι ποιησομεν τοις ανθρωποις τουτοις οτι μεν γαργνωστον σημειον γεγονεν δι αυτων πασιν τοις κατοικουσινιερουσαλημ φανερον και ου δυναμεθα αρνησασθαι17 αλλ ινα μη επι πλειον διανεμηθη εις τον λαον απειληαπειλησωμεθα αυτοις μηκετι λαλειν επι τω ονοματι τουτω μηδενιανθρωπων18 και καλεσαντες αυτους παρηγγειλαν αυτοις το καθολου μηφθεγγεσθαι μηδε διδασκειν επι τω ονοματι του ιησου19 ο δε πετρος και ιωαννης αποκριθεντες προς αυτους ειπον ειδικαιον εστιν ενωπιον του θεου υμων ακουειν μαλλον η του θεουκρινατε20 ου δυναμεθα γαρ ημεις α ειδομεν και ηκουσαμεν μη λαλειν21 οι δε προσαπειλησαμενοι απελυσαν αυτους μηδεν ευρισκοντες τοπως κολασωνται αυτους δια τον λαον οτι παντες εδοξαζον τον θεονεπι τω γεγονοτι22 ετων γαρ ην πλειονων τεσσαρακοντα ο ανθρωπος εφ ον εγεγονειτο σημειον τουτο της ιασεως23 απολυθεντες δε ηλθον προς τους ιδιους και απηγγειλαν οσα προςαυτους οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι ειπον24 οι δε ακουσαντες ομοθυμαδον ηραν φωνην προς τον θεον καιειπον δεσποτα συ ο θεος ο ποιησας τον ουρανον και την γην και τηνθαλασσαν και παντα τα εν αυτοις

234 Πραξεισ 4:25—5:4

25 ο δια στοματος δαβιδ του παιδος σου ειπων ινα τι εφρυαξαν εθνηκαι λαοι εμελετησαν κενα26 παρεστησαν οι βασιλεις της γης και οι αρχοντες συνηχθησαν επιτο αυτο κατα του κυριου και κατα του χριστου αυτου27 συνηχθησαν γαρ επ αληθειας επι τον αγιον παιδα σου ιησουν ονεχρισας ηρωδης τε και ποντιος πιλατος συν εθνεσιν και λαοις ισραηλ28 ποιησαι οσα η χειρ σου και η βουλη σου προωρισεν γενεσθαι29 και τα νυν κυριε επιδε επι τας απειλας αυτων και δος τοις δουλοιςσου μετα παρρησιας πασης λαλειν τον λογον σου30 εν τω την χειρα σου εκτεινειν σε εις ιασιν και σημεια και τεραταγινεσθαι δια του ονοματος του αγιου παιδος σου ιησου31 και δεηθεντων αυτων εσαλευθη ο τοπος εν ω ησαν συνηγμενοικαι επλησθησαν απαντες πνευματος αγιου και ελαλουν τον λογον τουθεου μετα παρρησιας32 του δε πληθους των πιστευσαντων ην η καρδια και η ψυχη μια καιVAR1: ουδε VAR2: ουδ εις τι των υπαρχοντων αυτω ελεγεν ιδιονειναι αλλ ην αυτοις απαντα κοινα33 και μεγαλη δυναμει απεδιδουν το μαρτυριον οι αποστολοι τηςαναστασεως του κυριου ιησου χαρις τε μεγαλη ην επι παντας αυτους34 ουδε γαρ ενδεης τις υπηρχεν εν αυτοις οσοι γαρ κτητορες χωριωνη οικιων υπηρχον πωλουντες εφερον τας τιμας των πιπρασκομενων35 και ετιθουν παρα τους ποδας των αποστολων διεδιδοτο δεεκαστω καθοτι αν τις χρειαν ειχεν36 ιωσης δε ο επικληθεις βαρναβας υπο των αποστολων ο εστινμεθερμηνευομενον υιος παρακλησεως λευιτης κυπριος τω γενει37 υπαρχοντος αυτω αγρου πωλησας ηνεγκεν το χρημα και εθηκενπαρα τους ποδας των αποστολων

5 ανηρ δε τις ανανιας ονοματι συν σαπφειρη τη γυναικι αυτουεπωλησεν κτημα

2 και ενοσφισατο απο της τιμης συνειδυιας και της γυναικος αυτουκαι ενεγκας μερος τι παρα τους ποδας των αποστολων εθηκεν3 ειπεν δε πετρος ανανια δια τι επληρωσεν ο σατανας την καρδιανσου ψευσασθαι σε το πνευμα το αγιον και νοσφισασθαι απο της τιμηςτου χωριου4 ουχι μενον σοι εμενεν και πραθεν εν τη ση εξουσια υπηρχεν τι οτιεθου εν τη καρδια σου το πραγμα τουτο ουκ εψευσω ανθρωποις αλλα

5:5—5:19 Πραξεισ 235

τω θεω5 ακουων δε ανανιας τους λογους τουτους πεσων εξεψυξεν καιεγενετο φοβος μεγας επι παντας τους ακουοντας ταυτα6 ανασταντες δε οι νεωτεροι συνεστειλαν αυτον και εξενεγκαντεςεθαψαν7 εγενετο δε ως ωρων τριων διαστημα και η γυνη αυτου μη ειδυια τογεγονος εισηλθεν8 απεκριθη δε αυτη ο πετρος ειπε μοι ει τοσουτου το χωριον απεδοσθεη δε ειπεν ναι τοσουτου9 ο δε πετρος ειπεν προς αυτην τι οτι συνεφωνηθη υμιν πειρασαι τοπνευμα κυριου ιδου οι ποδες των θαψαντων τον ανδρα σου επι τη θυρακαι εξοισουσιν σε10 επεσεν δε παραχρημα παρα τους ποδας αυτου και εξεψυξενεισελθοντες δε οι νεανισκοι ευρον αυτην νεκραν και εξενεγκαντεςεθαψαν προς τον ανδρα αυτης11 και εγενετο φοβος μεγας εφ ολην την εκκλησιαν και επι πανταςτους ακουοντας ταυτα12 δια δε των χειρων των αποστολων VAR1: εγενετο VAR2: εγινετοσημεια και τερατα εν τω λαω πολλα και ησαν ομοθυμαδον απαντες εντη στοα σολομωντος13 των δε λοιπων ουδεις ετολμα κολλασθαι αυτοις αλλ εμεγαλυνεναυτους ο λαος14 μαλλον δε προσετιθεντο πιστευοντες τω κυριω πληθη ανδρων τεκαι γυναικων15 ωστε κατα τας πλατειας εκφερειν τους ασθενεις και τιθεναι επικλινων και κραββατων ινα ερχομενου πετρου καν η σκια επισκιασητινι αυτων16 συνηρχετο δε και το πληθος των περιξ πολεων εις ιερουσαλημφεροντες ασθενεις και οχλουμενους υποπνευματων ακαθαρτων οιτινεςεθεραπευοντο απαντες17 αναστας δε ο αρχιερευς και παντες οι συν αυτω η ουσα αιρεσιςτων σαδδουκαιων επλησθησαν ζηλου18 και επεβαλον τας χειρας αυτων επι τους αποστολους και εθεντοαυτους εν τηρησει δημοσια19 αγγελος δε κυριου δια της νυκτος ηνοιξεν τας θυρας της φυλακηςεξαγαγων τε αυτους ειπεν

236 Πραξεισ 5:20—5:34

20 πορευεσθε και σταθεντες λαλειτε εν τω ιερω τω λαω παντα ταρηματα της ζωης ταυτης21 ακουσαντες δε εισηλθον υπο τον ορθρον εις το ιερον και εδιδασκονπαραγενομενος δε ο αρχιερευς και οι συν αυτω συνεκαλεσαν τοσυνεδριον και πασαν την γερουσιαν των υιων ισραηλ και απεστειλανεις το δεσμωτηριον αχθηναι αυτους22 οι δε υπηρεται παραγενομενοι ουχ ευρον αυτους εν τη φυλακηαναστρεψαντες δε απηγγειλαν23 λεγοντες οτι το μεν δεσμωτηριον ευρομεν κεκλεισμενον εν πασηασφαλεια και τους φυλακας εξω εστωτας προ των θυρων ανοιξαντεςδε εσω ουδενα ευρομεν24 ως δε ηκουσαν τους λογους τουτους ο τε ιερευς και ο στρατηγοςτου ιερου και οι αρχιερεις διηπορουν περι αυτων τι αν γενοιτο τουτο25 παραγενομενος δε τις απηγγειλεν αυτοις λεγων οτι ιδου οι ανδρεςους εθεσθε εν τη φυλακη εισιν εν τω ιερω εστωτες και διδασκοντες τονλαον26 τοτε απελθων ο στρατηγος συν τοις υπηρεταις ηγαγεν αυτους ουμετα βιας εφοβουντο γαρ τον λαον ινα μη λιθασθωσιν27 αγαγοντες δε αυτους εστησαν εν τω συνεδριω και επηρωτησεναυτους ο αρχιερευς28 λεγων ου παραγγελια παρηγγειλαμεν υμιν μη διδασκειν επι τωονοματι τουτω και ιδου πεπληρωκατε την ιερουσαλημ της διδαχηςυμων και βουλεσθε επαγαγειν εφ ημας το αιμα του ανθρωπου τουτου29 αποκριθεις δε ο πετρος και οι αποστολοι ειπον πειθαρχειν δει θεωμαλλον η ανθρωποις30 ο θεος των πατερων ημων ηγειρεν ιησουν ον υμεις διεχειρισασθεκρεμασαντες επι ξυλου31 τουτον ο θεος αρχηγον και σωτηρα υψωσεν τη δεξια αυτου δουναιμετανοιαν τω ισραηλ και αφεσιν αμαρτιων32 και ημεις εσμεν αυτου μαρτυρες των ρηματων τουτων και τοπνευμα δε το αγιον ο εδωκεν ο θεος τοις πειθαρχουσιν αυτω33 οι δε ακουσαντες διεπριοντο και εβουλευοντο ανελειν αυτους34 αναστας δε τις εν τω συνεδριω φαρισαιος ονοματι γαμαλιηλνομοδιδασκαλος τιμιος παντι τω λαω εκελευσεν εξω βραχυ τι τουςαποστολους ποιησαι

5:35—6:5 Πραξεισ 237

35 ειπεν τε προς αυτους ανδρες ισραηλιται προσεχετε εαυτοις επι τοιςανθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν36 προ γαρ τουτων των ημερων ανεστη θευδας λεγων ειναι τιναεαυτον ω προσεκολληθη αριθμος ανδρων ωσει τετρακοσιων οςανηρεθη και παντες οσοι επειθοντο αυτω διελυθησαν και εγενοντο ειςουδεν37 μετα τουτον ανεστη ιουδας ο γαλιλαιος εν ταις ημεραις τηςαπογραφης και απεστησεν λαον ικανον οπισω αυτου κακεινοςαπωλετο και παντες οσοι επειθοντο αυτω διεσκορπισθησαν38 και τα νυν λεγω υμιν αποστητε απο των ανθρωπων τουτων καιεασατε αυτους οτι εαν η εξ ανθρωπων η βουλη αυτη η το εργον τουτοκαταλυθησεται39 ει δε εκ θεου εστιν ου δυνασθε καταλυσαι αυτο μηποτε καιθεομαχοι ευρεθητε40 επεισθησαν δε αυτω και προσκαλεσαμενοι τους αποστολουςδειραντες παρηγγειλαν μη λαλειν επι τω ονοματι του ιησου καιαπελυσαν αυτους41 οι μεν ουν επορευοντο χαιροντες απο προσωπου του συνεδριουοτι υπερ του ονοματος αυτου κατηξιωθησαν ατιμασθηναι42 πασαν τε ημεραν εν τω ιερω και κατ οικον ουκ επαυοντοδιδασκοντες και ευαγγελιζομενοι ιησουν τον χριστον

6 εν δε ταις ημεραις ταυταις πληθυνοντων των μαθητωνεγενετο γογγυσμος των ελληνιστων προς τους εβραιους οτι

παρεθεωρουντο εν τη διακονια τη καθημερινη αι χηραι αυτων2 προσκαλεσαμενοι δε οι δωδεκα το πληθος των μαθητων ειπονουκ αρεστον εστιν ημας καταλειψαντας τον λογον του θεου διακονειντραπεζαις3 επισκεψασθε ουν αδελφοι ανδρας εξ υμων μαρτυρουμενους επταπληρεις πνευματος αγιου και σοφιας ους καταστησομεν επι της χρειαςταυτης4 ημεις δε τη προσευχη και τη διακονια του λογου προσκαρτερησομεν5 και ηρεσεν ο λογος ενωπιον παντος του πληθους και εξελεξαντοστεφανον ανδρα πληρη πιστεως και πνευματος αγιου και φιλιππονκαι προχορον και νικανορα και τιμωνα και παρμεναν και νικολαονπροσηλυτον αντιοχεα

238 Πραξεισ 6:6—7:5

6 ους εστησαν ενωπιον των αποστολων και προσευξαμενοιεπεθηκαν αυτοις τας χειρας7 και ο λογος του θεου ηυξανεν και επληθυνετο ο αριθμος τωνμαθητων εν ιερουσαλημ σφοδρα πολυς τε οχλος των ιερεων υπηκουοντη πιστει8 στεφανος δε πληρης πιστεως και δυναμεως εποιει τερατα καισημεια μεγαλα εν τω λαω9 ανεστησαν δε τινες των εκ της συναγωγης της λεγομενηςλιβερτινων και κυρηναιων και αλεξανδρεων και των απο κιλικιας καιασιας συζητουντες τω στεφανω10 και ουκ ισχυον αντιστηναι τη σοφια και τω πνευματι ω ελαλει11 τοτε υπεβαλον ανδρας λεγοντας οτι ακηκοαμεν αυτου λαλουντοςρηματα βλασφημα εις μωσην και τον θεον12 συνεκινησαν τε τον λαον και τους πρεσβυτερους και τουςγραμματεις και επισταντες συνηρπασαν αυτον και ηγαγον εις τοσυνεδριον13 εστησαν τε μαρτυρας ψευδεις λεγοντας ο ανθρωπος ουτος ουπαυεται ρηματα βλασφημα λαλων κατα του τοπου του αγιου τουτουκαι του νομου14 ακηκοαμεν γαρ αυτου λεγοντος οτι ιησους ο ναζωραιος ουτοςκαταλυσει τον τοπον τουτον και αλλαξει τα εθη α παρεδωκεν ημινμωυσης15 και ατενισαντες εις αυτον απαντες οι καθεζομενοι εν τω συνεδριωειδον το προσωπον αυτου ωσει προσωπον αγγελου

7 ειπεν δε ο αρχιερευς ει αρα ταυτα ουτως εχει2 ο δε εφη ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε ο θεος της

δοξης ωφθη τω πατρι ημων αβρααμ οντι εν τη μεσοποταμια πριν ηκατοικησαι αυτον εν χαρραν3 και ειπεν προς αυτον εξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενειαςσου και δευρο εις γην ην αν σοι δειξω4 τοτε εξελθων εκ γης χαλδαιων κατωκησεν εν χαρραν κακειθεν μετατο αποθανειν τον πατερα αυτου μετωκισεν αυτον εις την γην ταυτηνεις ην υμεις νυν κατοικειτε5 και ουκ εδωκεν αυτω κληρονομιαν εν αυτη ουδε βημα ποδος καιεπηγγειλατο αυτω δουναι εις κατασχεσιν αυτην και τω σπερματιαυτου μετ αυτον ουκ οντος αυτω τεκνου

7:6—7:22 Πραξεισ 239

6 ελαλησεν δε ουτως ο θεος οτι εσται το σπερμα αυτου παροικον ενγη αλλοτρια και δουλωσουσιν αυτο και κακωσουσιν ετη τετρακοσια7 και το εθνος ω εαν δουλευσωσιν κρινω εγω ειπεν ο θεος και μεταταυτα εξελευσονται και λατρευσουσιν μοι εν τω τοπω τουτω8 και εδωκεν αυτω διαθηκην περιτομης και ουτως εγεννησεν τονισαακ και περιετεμεν αυτον τη ημερα τη ογδοη και ο ισαακ τον ιακωβκαι ο ιακωβ τους δωδεκα πατριαρχας9 και οι πατριαρχαι ζηλωσαντες τον ιωσηφ απεδοντο εις αιγυπτονκαι ην ο θεος μετ αυτου10 και εξειλετο αυτον εκ πασων των θλιψεων αυτου και εδωκεν αυτωχαριν και σοφιαν εναντιον φαραω βασιλεως αιγυπτου και κατεστησεναυτον ηγουμενον επ αιγυπτον και ολον τον οικον αυτου11 ηλθεν δε λιμος εφ ολην την γην αιγυπτου και χανααν και θλιψιςμεγαλη και ουχ ευρισκον χορτασματα οι πατερες ημων12 ακουσας δε ιακωβ οντα σιτα εν αιγυπτω εξαπεστειλεν τουςπατερας ημων πρωτον13 και εν τω δευτερω ανεγνωρισθη ιωσηφ τοις αδελφοις αυτου καιφανερον εγενετο τω φαραω το γενος του ιωσηφ14 αποστειλας δε ιωσηφ μετεκαλεσατο τον πατερα αυτου ιακωβ καιπασαν την συγγενειαν αυτου εν ψυχαις εβδομηκοντα πεντε15 κατεβη δε ιακωβ εις αιγυπτον και ετελευτησεν αυτος και οιπατερες ημων16 και μετετεθησαν εις VAR1: συχεμ VAR2: σιχεμ και ετεθησαν εντω μνηματι ο ωνησατο αβρααμ τιμης αργυριου παρα των υιων VAR1:εμμορ VAR1: εμορ VAR2: του συχεμ VAR2: σιχεμ17 καθως δε ηγγιζεν ο χρονος της επαγγελιας ης ωμοσεν ο θεος τωαβρααμ ηυξησεν ο λαος και επληθυνθη εν αιγυπτω18 αχρις ου ανεστη βασιλευς ετερος ος ουκ ηδει τον ιωσηφ19 ουτος κατασοφισαμενος το γενος ημων εκακωσεν τους πατεραςημων του ποιειν εκθετα τα βρεφη αυτων εις το μη ζωογονεισθαι20 εν ω καιρω εγεννηθη μωσης και ην αστειος τω θεω ος ανετραφημηνας τρεις εν τω οικω του πατρος αυτου21 εκτεθεντα δε αυτον ανειλετο αυτον η θυγατηρ φαραω καιανεθρεψατο αυτον εαυτη εις υιον22 και επαιδευθη μωσης παση σοφια αιγυπτιων ην δε δυνατος ενλογοις και εν εργοις

240 Πραξεισ 7:23—7:38

23 ως δε επληρουτο αυτω τεσσαρακονταετης χρονος ανεβη επι τηνκαρδιαν αυτου επισκεψασθαι τους αδελφους αυτου τους υιους ισραηλ24 και ιδων τινα αδικουμενον ημυνατο και εποιησεν εκδικησιν τωκαταπονουμενω παταξας τον αιγυπτιον25 ενομιζεν δε συνιεναι τους αδελφους αυτου οτι ο θεος δια χειροςαυτου διδωσιν αυτοις σωτηριαν οι δε ου συνηκαν26 τη VAR1: τε VAR2: δε επιουση ημερα ωφθη αυτοις μαχομενοιςκαι συνηλασεν αυτους εις ειρηνην ειπων ανδρες αδελφοι εστε υμεις ινατι αδικειτε αλληλους27 ο δε αδικων τον πλησιον απωσατο αυτον ειπων τις σε κατεστησεναρχοντα και δικαστην εφ ημας28 μη ανελειν με συ θελεις ον τροπον ανειλες χθες τον αιγυπτιον29 εφυγεν δε μωσης εν τω λογω τουτω και εγενετο παροικος εν γημαδιαμ ου εγεννησεν υιους δυο30 και πληρωθεντων ετων τεσσαρακοντα ωφθη αυτω εν τη ερημω τουορους σινα αγγελος κυριου εν φλογι πυρος βατου31 ο δε μωσης ιδων εθαυμασεν το οραμα προσερχομενου δε αυτουκατανοησαι εγενετο φωνη κυριου προς αυτον32 εγω ο θεος των πατερων σου ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ καιο θεος ιακωβ εντρομος δε γενομενος μωσης ουκ ετολμα κατανοησαι33 ειπεν δε αυτω ο κυριος λυσον το υποδημα των ποδων σου ο γαρτοπος εν ω εστηκας γη αγια εστιν34 ιδων ειδον την κακωσιν του λαου μου του εν αιγυπτω και τουστεναγμου αυτων ηκουσα και κατεβην εξελεσθαι αυτους και νυν δευροαποστελω σε εις αιγυπτον35 τουτον τον μωυσην ον ηρνησαντο ειποντες τις σε κατεστησεναρχοντα και δικαστην τουτον ο θεος αρχοντα και λυτρωτην απεστειλενεν χειρι αγγελου του οφθεντος αυτω εν τη βατω36 ουτος εξηγαγεν αυτους ποιησας τερατα και σημεια εν γη αιγυπτουκαι εν ερυθρα θαλασση και εν τη ερημω ετη τεσσαρακοντα37 ουτος εστιν ο μωυσης ο ειπων τοις υιοις ισραηλ προφητην υμιναναστησει κυριος ο θεος υμων εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτουακουσεσθε38 ουτος εστιν ο γενομενος εν τη εκκλησια εν τη ερημω μετα τουαγγελου του λαλουντος αυτω εν τω ορει σινα και των πατερων ημωνος εδεξατο λογια ζωντα δουναι ημιν

7:39—7:54 Πραξεισ 241

39 ω ουκ ηθελησαν υπηκοοι γενεσθαι οι πατερες ημων αλλαπωσαντο και εστραφησαν ταις καρδιαις αυτων εις αιγυπτον40 ειποντες τω ααρων ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονται ημωνο γαρ μωσης ουτος ος εξηγαγεν ημας εκ γης αιγυπτου ουκ οιδαμεν τιγεγονεν αυτω41 και εμοσχοποιησαν εν ταις ημεραις εκειναις και ανηγαγον θυσιαντω ειδωλω και ευφραινοντο εν τοις εργοις των χειρων αυτων42 εστρεψεν δε ο θεος και παρεδωκεν αυτους λατρευειν τη στρατια τουουρανου καθως γεγραπται εν βιβλω των προφητων μη σφαγια καιθυσιας προσηνεγκατε μοι ετη τεσσαρακοντα εν τη ερημω οικος ισραηλ43 και ανελαβετε την σκηνην του μολοχ και το αστρον του θεου υμωνρεμφαν τους τυπους ους εποιησατε προσκυνειν αυτοις και μετοικιωυμας επεκεινα βαβυλωνος44 η σκηνη του μαρτυριου ην VAR1: εν τοις πατρασιν ημων εν τηερημω καθως διεταξατο ο λαλων τω μωση ποιησαι αυτην κατα τοντυπον ον εωρακει45 ην και εισηγαγον διαδεξαμενοι οι πατερες ημων μετα ιησου εν τηκατασχεσει των εθνων ων εξωσεν ο θεος απο προσωπου των πατερωνημων εως των ημερων δαβιδ46 ος ευρεν χαριν ενωπιον του θεου και ητησατο ευρειν σκηνωμα τωθεω ιακωβ47 σολομων δε ωκοδομησεν αυτω οικον48 αλλ ουχ ο υψιστος εν χειροποιητοις ναοις κατοικει καθως οπροφητης λεγει49 ο ουρανος μοι θρονος η δε γη υποποδιον των ποδων μου ποιονοικον οικοδομησετε μοι λεγει κυριος η τις τοπος της καταπαυσεως μου50 ουχι η χειρ μου εποιησεν ταυτα παντα51 σκληροτραχηλοι και απεριτμητοι τη καρδια και τοις ωσιν υμεις αειτω πνευματι τω αγιω αντιπιπτετε ως οι πατερες υμων και υμεις52 τινα των προφητων ουκ εδιωξαν οι πατερες υμων και απεκτειναντους προκαταγγειλαντας περι της ελευσεως του δικαιου ου νυν υμειςπροδοται και φονεις γεγενησθε53 οιτινες ελαβετε τον νομον εις διαταγας αγγελων και ουκεφυλαξατε54 ακουοντες δε ταυτα διεπριοντο ταις καρδιαις αυτων και εβρυχοντους οδοντας επ αυτον

242 Πραξεισ 7:55—8:11

55 υπαρχων δε πληρης πνευματος αγιου ατενισας εις τον ουρανονειδεν δοξαν θεου και ιησουν εστωτα εκ δεξιων του θεου56 και ειπεν ιδου θεωρω τους ουρανους ανεωγμενους και τον υιοντου ανθρωπου εκ δεξιων εστωτα του θεου57 κραξαντες δε φωνη μεγαλη συνεσχον τα ωτα αυτων και ωρμησανομοθυμαδον επ αυτον58 και εκβαλοντες εξω της πολεως ελιθοβολουν και οι μαρτυρεςαπεθεντο τα ιματια αυτων παρα τους ποδας νεανιου καλουμενουσαυλου59 και ελιθοβολουν τον στεφανον επικαλουμενον και λεγοντα κυριειησου δεξαι το πνευμα μου60 θεις δε τα γονατα εκραξεν φωνη μεγαλη κυριε μη στησης αυτοιςτην αμαρτιαν ταυτην και τουτο ειπων εκοιμηθη

8 σαυλος δε ην συνευδοκων τη αναιρεσει αυτου εγενετο δε εν εκεινητη ημερα διωγμος μεγας επι την εκκλησιαν την εν ιεροσολυμοις

παντες τε διεσπαρησαν κατα τας χωρας της ιουδαιας και σαμαρειαςπλην των αποστολων2 συνεκομισαν δε τον στεφανον ανδρες ευλαβεις και εποιησαντοκοπετον μεγαν επ αυτω3 σαυλος δε ελυμαινετο την εκκλησιαν κατα τους οικουςεισπορευομενος συρων τε ανδρας και γυναικας παρεδιδου ειςφυλακην4 οι μεν ουν διασπαρεντες διηλθον ευαγγελιζομενοι τον λογον5 φιλιππος δε κατελθων εις πολιν της σαμαρειας εκηρυσσεν αυτοιςτον χριστον6 προσειχον τε οι οχλοι τοις λεγομενοις υπο του φιλιππουομοθυμαδον εν τω ακουειν αυτους και βλεπειν τα σημεια α εποιει7 πολλων γαρ των εχοντων πνευματα ακαθαρτα βοωντα μεγαληφωνη εξηρχετο πολλοι δε παραλελυμενοι και χωλοι εθεραπευθησαν8 και εγενετο χαρα μεγαλη εν τη πολει εκεινη9 ανηρ δε τις ονοματι σιμων προυπηρχεν εν τη πολει μαγευων καιεξιστων το εθνος της σαμαρειας λεγων ειναι τινα εαυτον μεγαν10 ωπροσειχον παντες απο μικρου εως μεγαλου λεγοντες ουτος εστινη δυναμις του θεου η μεγαλη11 προσειχον δε αυτω δια το ικανω χρονω ταις μαγειαις εξεστακεναιαυτους

8:12—8:27 Πραξεισ 243

12 οτε δε επιστευσαν τω φιλιππω ευαγγελιζομενω τα περι τηςβασιλειας του θεου και του ονοματος του ιησου χριστου εβαπτιζοντοανδρες τε και γυναικες13 ο δε σιμων και αυτος επιστευσεν και βαπτισθεις ηνπροσκαρτερων τω φιλιππω θεωρων τε VAR1: σημεια και δυναμειςμεγαλας γινομενας VAR2: δυναμεις και σημεια γινομενα εξιστατο14 ακουσαντες δε οι εν ιεροσολυμοις αποστολοι οτι δεδεκται ησαμαρεια τον λογον του θεου απεστειλαν προς αυτους τον πετρον καιιωαννην15 οιτινες καταβαντες προσηυξαντο περι αυτων οπως λαβωσινπνευμα αγιον16 ουπω γαρ ην επ ουδενι αυτων επιπεπτωκος μονον δεβεβαπτισμενοι υπηρχον εις το ονομα του κυριου ιησου17 τοτε επετιθουν τας χειρας επ αυτους και ελαμβανον πνευμα αγιον18 θεασαμενος δε ο σιμων οτι δια της επιθεσεως των χειρων τωναποστολων διδοται το πνευμα το αγιον προσηνεγκεν αυτοις χρηματα19 λεγων δοτε καμοι την εξουσιαν ταυτην ινα ω VAR1: αν VAR2:εαν επιθω τας χειρας λαμβανη πνευμα αγιον20 πετρος δε ειπεν προς αυτον το αργυριον σου συν σοι ειη ειςαπωλειαν οτι την δωρεαν του θεου ενομισας δια χρηματων κτασθαι21 ουκ εστιν σοι μερις ουδε κληρος εν τω λογω τουτω η γαρ καρδιασου ουκ εστιν ευθεια ενωπιον του θεου22 μετανοησον ουν απο της κακιας σου ταυτης και δεηθητι του θεουει αρα αφεθησεται σοι η επινοια της καρδιας σου23 εις γαρ χολην πικριας και συνδεσμον αδικιας ορω σε οντα24 αποκριθεις δε ο σιμων ειπεν δεηθητε υμεις υπερ εμου προς τονκυριον οπως μηδεν επελθη επ εμε ων ειρηκατε25 οι μεν ουν διαμαρτυραμενοι και λαλησαντες τον λογον τουκυριου υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ πολλας τε κωμας των σαμαρειτωνευηγγελισαντο26 αγγελος δε κυριου ελαλησεν προς φιλιππον λεγων αναστηθικαι πορευου κατα μεσημβριαν επι την οδον την καταβαινουσαν αποιερουσαλημ εις γαζαν αυτη εστιν ερημος27 και αναστας επορευθη και ιδου ανηρ αιθιοψ ευνουχος δυναστηςκανδακης της βασιλισσης αιθιοπων ος ην επι πασης της γαζης αυτηςος εληλυθει προσκυνησων εις ιερουσαλημ

244 Πραξεισ 8:28—9:3

28 ην τε υποστρεφων και καθημενος επι του αρματος αυτου VAR1:και ανεγινωσκεν τον προφητην ησαιαν29 ειπεν δε το πνευμα τωφιλιππωπροσελθε και κολληθητι τω αρματιτουτω30 προσδραμων δε ο φιλιππος ηκουσεν αυτου αναγινωσκοντος τονπροφητην ησαιαν και ειπεν αρα γε γινωσκεις α αναγινωσκεις31 ο δε ειπεν πως γαρ αν δυναιμην εαν μη τις οδηγηση μεπαρεκαλεσεν τε τον φιλιππον αναβαντα καθισαι συν αυτω32 η δε περιοχη της γραφης ην ανεγινωσκεν ην αυτη ως προβατονεπι σφαγην ηχθη και ως αμνος εναντιον του κειροντος αυτον αφωνοςουτως ουκ ανοιγει το στομα αυτου33 εν τη ταπεινωσει αυτου η κρισις αυτου ηρθη την δε γενεαν αυτουτις διηγησεται οτι αιρεται απο της γης η ζωη αυτου34 αποκριθεις δε ο ευνουχος τω φιλιππω ειπεν δεομαι σου περι τινοςο προφητης λεγει τουτο περι εαυτου η περι ετερου τινος35 ανοιξας δε ο φιλιππος το στομα αυτου και αρξαμενος απο τηςγραφης ταυτης ευηγγελισατο αυτω τον ιησουν36 ως δε επορευοντο κατα την οδον ηλθον επι τι υδωρ και φησιν οευνουχος ιδου υδωρ τι κωλυει με βαπτισθηναι37 ειπεν δε ο φιλιππος ει πιστευεις εξ ολης της καρδιας εξεστιναποκριθεις δε ειπεν πιστευω τον υιον του θεου ειναι τον ιησουνχριστον38 και εκελευσεν στηναι το αρμα και κατεβησαν αμφοτεροι εις τουδωρ ο τε φιλιππος και ο ευνουχος και εβαπτισεν αυτον39 οτε δε ανεβησαν εκ του υδατος πνευμα κυριου ηρπασεν τονφιλιππον και ουκ ειδεν αυτον ουκετι ο ευνουχος επορευετο γαρ τηνοδον αυτου χαιρων40 φιλιππος δε ευρεθη εις αζωτον και διερχομενος ευηγγελιζετο ταςπολεις πασας εως του ελθειν αυτον εις καισαρειαν

9 ο δε σαυλος ετι εμπνεων απειλης και φονου εις τους μαθητας τουκυριου προσελθων τω αρχιερει

2 ητησατο παρ αυτου επιστολας εις δαμασκον προς τας συναγωγαςοπως εαν τινας ευρη της οδου οντας ανδρας τε και γυναικας δεδεμενουςαγαγη εις ιερουσαλημ3 εν δε τω πορευεσθαι εγενετο αυτον εγγιζειν τη δαμασκω καιεξαιφνης περιηστραψεν αυτον φως απο του ουρανου

9:4—9:18 Πραξεισ 245

4 και πεσων επι την γην ηκουσεν φωνην λεγουσαν αυτω σαουλσαουλ τι με διωκεις5 ειπεν δε τις ει κυριε ο δε κυριος ειπεν εγω ειμι ιησους ον συ διωκειςσκληρον σοι προς κεντρα λακτιζειν6 τρεμων τε και θαμβων ειπεν κυριε τι με θελεις ποιησαι και ο κυριοςπρος αυτον αναστηθι και εισελθε εις την πολιν και λαληθησεται σοι τισε δει ποιειν7 οι δε ανδρες οι συνοδευοντες αυτω ειστηκεισαν εννεοι ακουοντεςμεν της φωνης μηδενα δε θεωρουντες8 ηγερθη δε ο σαυλος απο της γης ανεωγμενων δε των οφθαλμωναυτου ουδενα εβλεπεν χειραγωγουντες δε αυτον εισηγαγον ειςδαμασκον9 και ην ημερας τρεις μη βλεπων και ουκ εφαγεν ουδε επιεν10 ην δε τις μαθητης εν δαμασκω ονοματι ανανιας και ειπεν προςαυτον ο κυριος εν οραματι ανανια ο δε ειπεν ιδου εγω κυριε11 ο δε κυριος προς αυτον αναστας πορευθητι επι την ρυμην τηνκαλουμενην ευθειαν και ζητησον εν οικια ιουδα σαυλον ονοματιταρσεα ιδου γαρ προσευχεται12 και ειδεν εν οραματι ανδρα ονοματι ανανιαν εισελθοντα καιεπιθεντα αυτω χειρα οπως αναβλεψη13 απεκριθη δε ο ανανιας κυριε ακηκοα απο πολλων περι του ανδροςτουτου οσα κακα εποιησεν τοις αγιοις σου εν ιερουσαλημ14 και ωδε εχει εξουσιαν παρα των αρχιερεων δησαι παντας τουςεπικαλουμενους το ονομα σου15 ειπεν δε προς αυτον ο κυριος πορευου οτι σκευος εκλογης μοι εστινουτος του βαστασαι το ονομα μου ενωπιον εθνων και βασιλεων υιωντε ισραηλ16 εγω γαρ υποδειξω αυτω οσα δει αυτον υπερ του ονοματος μουπαθειν17 απηλθεν δε ανανιας και εισηλθεν εις την οικιαν και επιθεις επαυτον τας χειρας ειπεν σαουλ αδελφε ο κυριος απεσταλκεν με ιησους οοφθεις σοι εν τη οδω η ηρχου οπως αναβλεψης και πλησθης πνευματοςαγιου18 και ευθεως απεπεσον απο των οφθαλμων αυτου ωσει λεπιδεςανεβλεψεν τε παραχρημα και αναστας εβαπτισθη

246 Πραξεισ 9:19—9:34

19 και λαβων τροφην ενισχυσεν εγενετο δε ο σαυλος μετα των ενδαμασκω μαθητων ημερας τινας20 και ευθεως εν ταις συναγωγαις εκηρυσσεν τον χριστον οτι ουτοςεστιν ο υιος του θεου21 εξισταντο δε παντες οι ακουοντες και ελεγον ουχ ουτος εστιν οπορθησας εν ιερουσαλημ τους επικαλουμενους το ονομα τουτο και ωδεεις τουτο εληλυθει ινα δεδεμενους αυτους αγαγη επι τους αρχιερεις22 σαυλος δε μαλλον ενεδυναμουτο και συνεχυνεν τους ιουδαιουςτους κατοικουντας εν δαμασκω συμβιβαζων οτι ουτος εστιν ο χριστος23 ως δε επληρουντο ημεραι ικαναι συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοιανελειν αυτον24 εγνωσθη δε τω σαυλω η επιβουλη αυτωνπαρετηρουν τε τας πυλαςημερας τε και νυκτος οπως αυτον ανελωσιν25 λαβοντες δε αυτον οι μαθηται νυκτος καθηκαν δια του τειχουςχαλασαντες εν σπυριδι26 παραγενομενος δε ο σαυλος εις ιερουσαλημ επειρατο κολλασθαιτοις μαθηταις και παντες εφοβουντο αυτον μη πιστευοντες οτι εστινμαθητης27 βαρναβας δε επιλαβομενος αυτον ηγαγεν προς τους αποστολουςκαι διηγησατο αυτοις πως εν τη οδω ειδεν τον κυριον και οτι ελαλησεναυτω και πως εν δαμασκω επαρρησιασατο εν τω ονοματι του ιησου28 και ην μετ αυτων εισπορευομενος και εκπορευομενος ενιερουσαλημ29 και παρρησιαζομενος εν τω ονοματι του κυριου ιησου ελαλει τεκαι συνεζητει προς τους ελληνιστας οι δε επεχειρουν αυτον ανελειν30 επιγνοντες δε οι αδελφοι κατηγαγον αυτον εις καισαρειαν καιεξαπεστειλαν αυτον εις ταρσον31 αι μεν ουν εκκλησιαι καθ ολης της ιουδαιας και γαλιλαιας καισαμαρειας ειχον ειρηνην οικοδομουμεναι και πορευομεναι τω φοβωτου κυριου και τη παρακλησει του αγιου πνευματος επληθυνοντο32 εγενετο δε πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν και προςτους αγιους τους κατοικουντας λυδδαν33 ευρεν δε εκει ανθρωπον τινα αινεαν ονοματι εξ ετων οκτωκατακειμενον επι κραββατω ος ην παραλελυμενος34 και ειπεν αυτω ο πετρος αινεα ιαται σε ιησους ο χριστος αναστηθικαι στρωσον σεαυτω και ευθεως ανεστη

9:35—10:6 Πραξεισ 247

35 και ειδον αυτον παντες οι κατοικουντες λυδδαν και τον VAR1:σαρωναν VAR2: σαρωνα οιτινες επεστρεψαν επι τον κυριον36 εν ιοππη δε τις ην μαθητρια ονοματι ταβιθα η διερμηνευομενηλεγεται δορκας αυτη ην πληρης αγαθων εργων και ελεημοσυνων ωνεποιει37 εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις ασθενησασαν αυτην αποθανεινλουσαντες δε αυτην εθηκαν εν υπερωω38 εγγυς δε ουσης λυδδης τη ιοππη οι μαθηται ακουσαντες οτι πετροςεστιν εν αυτη απεστειλαν δυο ανδρας προς αυτον παρακαλουντες μηοκνησαι διελθειν εως αυτων39 αναστας δε πετρος συνηλθεν αυτοις ον παραγενομενον ανηγαγονεις το υπερωον και παρεστησαν αυτω πασαι αι χηραι κλαιουσαικαι επιδεικνυμεναι χιτωνας και ιματια οσα εποιει μετ αυτων ουσα ηδορκας40 εκβαλων δε εξω παντας ο πετρος θεις τα γονατα προσηυξατο καιεπιστρεψας προς το σωμα ειπεν ταβιθα αναστηθι η δε ηνοιξεν τουςοφθαλμους αυτης και ιδουσα τον πετρον ανεκαθισεν41 δους δε αυτη χειρα ανεστησεν αυτην φωνησας δε τους αγιους καιτας χηρας παρεστησεν αυτην ζωσαν42 γνωστον δε εγενετο καθ ολης της ιοππης και πολλοι επιστευσανεπι τον κυριον43 εγενετο δε ημερας ικανας μειναι αυτον εν ιοππη παρα τινι σιμωνιβυρσει

10 ανηρ δε τις ην εν καισαρεια ονοματι κορνηλιος εκατονταρχης εκσπειρης της καλουμενης ιταλικης

2 ευσεβης και φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιωντε ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δεομενος του θεου διαπαντος3 ειδεν εν οραματι φανερως ωσει ωραν εννατην της ημερας αγγελοντου θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε4 ο δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν τι εστιν κυριεειπεν δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησανεις μνημοσυνον ενωπιον του θεου5 και νυν πεμψον εις ιοππην ανδρας και μεταπεμψαι σιμωνα οςεπικαλειται πετρος6 ουτος ξενιζεται παρα τινι σιμωνι βυρσει ω εστιν οικια παραθαλασσαν ουτος λαλησει σοι τι σε δει ποιειν

248 Πραξεισ 10:7—10:22

7 ως δε απηλθεν ο αγγελος ο λαλων τω κορνηλιω φωνησας δυο τωνοικετων αυτου και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω8 και εξηγησαμενος αυτοις απαντα απεστειλεν αυτους εις την ιοππην9 τη δε επαυριον οδοιπορουντων εκεινων και τη πολει εγγιζοντωνανεβη πετρος επι το δωμα προσευξασθαι περι ωραν εκτην10 εγενετο δε προσπεινος και ηθελεν γευσασθαι παρασκευαζοντωνδε εκεινων επεπεσεν επ αυτον εκστασις11 και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινον επ αυτονσκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις δεδεμενον καικαθιεμενον επι της γης12 εν ω υπηρχεν παντα τα τετραποδα της γης και τα θηρια και ταερπετα και τα πετεινα του ουρανου13 και εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε14 ο δε πετρος ειπεν μηδαμως κυριε οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινονη ακαθαρτον15 και φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον α ο θεος εκαθαρισεν συμη κοινου16 τουτο δε εγενετο επι τρις και παλιν ανεληφθη το σκευος εις τονουρανον17 ως δε εν εαυτω διηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα ο ειδεν καιιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι απο του κορνηλιου διερωτησαντες τηνοικιαν σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα18 και φωνησαντες επυνθανοντο ει σιμων ο επικαλουμενος πετροςενθαδε ξενιζεται19 του δε πετρου ενθυμουμενου περι του οραματος ειπεν αυτω τοπνευμα ιδου ανδρες τρεις ζητουσιν σε20 αλλα αναστας καταβηθι και πορευου συν αυτοις μηδενδιακρινομενος διοτι εγω απεσταλκα αυτους21 καταβας δε πετρος προς τους ανδρας τους απεσταλμενους απο τουκορνηλιου προς αυτον ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τις η αιτια δι ηνπαρεστε22 οι δε ειπον κορνηλιος εκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενοςτον θεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους των ιουδαιωνεχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικοναυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου

10:23—10:37 Πραξεισ 249

23 εισκαλεσαμενος ουν αυτους εξενισεν τη δε επαυριον ο πετροςεξηλθεν συν αυτοις και τινες των αδελφων των απο της ιοππηςσυνηλθον αυτω24 και τη επαυριον εισηλθον εις την καισαρειαν ο δε κορνηλιος ηνπροσδοκων αυτους συγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τουςαναγκαιους φιλους25 ως δε εγενετο εισελθειν τον πετρον συναντησας αυτω ο κορνηλιοςπεσων επι τους ποδας προσεκυνησεν26 ο δε πετρος αυτον ηγειρεν λεγων αναστηθι καγω αυτος ανθρωποςειμι27 και συνομιλων αυτω εισηλθεν και ευρισκει συνεληλυθοταςπολλους28 εφη τε προς αυτους υμεις επιστασθε ως αθεμιτον εστιν ανδριιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω και εμοι ο θεος εδειξενμηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν ανθρωπον29 διο και αναντιρρητως ηλθον μεταπεμφθεις πυνθανομαι ουν τινιλογω μετεπεμψασθε με30 και ο κορνηλιος εφη απο τεταρτης ημερας μεχρι ταυτης της ωραςημην νηστευων και την εννατην ωραν προσευχομενος εν τω οικω μουκαι ιδου ανηρ εστη ενωπιον μου εν εσθητι λαμπρα31 και φησιν κορνηλιε εισηκουσθη σου η προσευχη και αιελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιον του θεου32 πεμψον ουν εις ιοππην και μετακαλεσαι σιμωνα ος επικαλειταιπετρος ουτος ξενιζεται εν οικια σιμωνος βυρσεως παρα θαλασσαν οςπαραγενομενος λαλησει σοι33 εξαυτης ουν επεμψα προς σε συ τε καλως εποιησαςπαραγενομενος νυν ουν παντες ημεις ενωπιον του θεου παρεσμενακουσαι παντα τα προστεταγμενα σοι υπο του θεου34 ανοιξας δε πετρος το στομα ειπεν επ αληθειας καταλαμβανομαιοτι ουκ εστιν προσωποληπτης ο θεος35 αλλ εν παντι εθνει ο φοβουμενος αυτον και εργαζομενοςδικαιοσυνην δεκτος αυτω εστιν36 τον λογον ον απεστειλεν τοις υιοις ισραηλ ευαγγελιζομενοςειρηνην δια ιησου χριστου ουτος εστιν παντων κυριος37 υμεις οιδατε το γενομενον ρημα καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενοναπο της γαλιλαιας μετα το βαπτισμα ο εκηρυξεν ιωαννης

250 Πραξεισ 10:38—11:5

38 ιησουν τον αποVAR1: ναζαρετ VAR2: ναζαρεθ ως εχρισεν αυτονο θεος πνευματι αγιω και δυναμει ος διηλθεν ευεργετων και ιωμενοςπαντας τους καταδυναστευομενους υπο του διαβολου οτι ο θεος ην μεταυτου39 και ημεις εσμεν μαρτυρες παντων ων εποιησεν εν τε τη χωρα τωνιουδαιων και εν ιερουσαλημ ον ανειλον κρεμασαντες επι ξυλου40 τουτον ο θεος ηγειρεν τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον εμφανηγενεσθαι41 ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσιν τοις προκεχειροτονημενοις υποτου θεου ημιν οιτινες συνεφαγομεν και συνεπιομεν αυτω μετα τοαναστηναι αυτον εκ νεκρων42 και παρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυρασθαι οτιαυτος εστιν ο ωρισμενος υπο του θεου κριτης ζωντων και νεκρων43 τουτω παντες οι προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν αμαρτιων λαβεινδια του ονοματος αυτου παντα τον πιστευοντα εις αυτον44 ετι λαλουντος του πετρου τα ρηματα ταυτα επεπεσεν το πνευμα τοαγιον επι παντας τους ακουοντας τον λογον45 και εξεστησαν οι εκ περιτομης πιστοι οσοι συνηλθον τω πετρω οτικαι επι τα εθνη η δωρεα του αγιου πνευματος εκκεχυται46 ηκουον γαρ αυτων λαλουντων γλωσσαις και μεγαλυνοντων τονθεον τοτε απεκριθη ο πετρος47 μητι το υδωρ κωλυσαι δυναται τις του μη βαπτισθηναι τουτουςοιτινες το πνευμα το αγιον ελαβον καθως και ημεις48 προσεταξεν τε αυτους βαπτισθηναι εν τω ονοματι του κυριου τοτεηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερας τινας

11 ηκουσαν δε οι αποστολοι και οι αδελφοι οι οντες κατα τηνιουδαιαν οτι και τα εθνη εδεξαντο τον λογον του θεου

2 και οτε ανεβη πετρος εις ιεροσολυμα διεκρινοντο προς αυτον οι εκπεριτομης3 λεγοντες οτι προς ανδρας ακροβυστιαν εχοντας εισηλθες καισυνεφαγες αυτοις4 αρξαμενος δε ο πετρος εξετιθετο αυτοις καθεξης λεγων5 εγω ημην εν πολει ιοππη προσευχομενος και ειδον εν εκστασειοραμα καταβαινον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαιςκαθιεμενην εκ του ουρανου και ηλθεν αχρις εμου

11:6—11:21 Πραξεισ 251

6 εις ην ατενισας κατενοουν και ειδον τα τετραποδα της γης και ταθηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου7 ηκουσα δε φωνης λεγουσης μοι αναστας πετρε θυσον και φαγε8 ειπον δε μηδαμως κυριε οτι παν κοινον η ακαθαρτον ουδεποτεεισηλθεν εις το στομα μου9 απεκριθη δε μοι φωνη εκ δευτερου εκ του ουρανου α ο θεοςεκαθαρισεν συ μη κοινου10 τουτο δε εγενετο επι τρις και παλιν ανεσπασθη απαντα εις τονουρανον11 και ιδου εξαυτης τρεις ανδρες επεστησαν επι την οικιαν εν η ημηναπεσταλμενοι απο καισαρειας προς με12 ειπεν δε μοι το πνευμα συνελθειν αυτοις μηδεν διακρινομενονηλθον δε συν εμοι και οι εξ αδελφοι ουτοι και εισηλθομεν εις τον οικοντου ανδρος13 απηγγειλεν τε ημιν πως ειδεν τον αγγελον εν τω οικω αυτουσταθεντα και ειποντα αυτω αποστειλον εις ιοππην ανδρας καιμεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον πετρον14 ος λαλησει ρηματα προς σε εν οις σωθηση συ και πας ο οικος σου15 εν δε τω αρξασθαι με λαλειν επεπεσεν το πνευμα το αγιον επαυτους ωσπερ και εφ ημας εν αρχη16 εμνησθην δε του ρηματος κυριου ως ελεγεν ιωαννης μεν εβαπτισενυδατι υμεις δε βαπτισθησεσθε εν πνευματι αγιω17 ει ουν την ισην δωρεαν εδωκεν αυτοις ο θεος ως και ημινπιστευσασιν επι τον κυριον ιησουν χριστον εγω δε τις ημην δυνατοςκωλυσαι τον θεον18 ακουσαντες δε ταυτα ησυχασαν και εδοξαζον τον θεον λεγοντεςαραγε και τοις εθνεσιν ο θεος την μετανοιαν εδωκεν εις ζωην19 οι μεν ουν διασπαρεντες απο της θλιψεως της γενομενης επιστεφανω διηλθον εως φοινικης και κυπρου και αντιοχειας μηδενιλαλουντες τον λογον ει μη μονον ιουδαιοις20 ησαν δε τινες εξ αυτων ανδρες κυπριοι και κυρηναιοιοιτινες εισελθοντες εις αντιοχειαν ελαλουν προς τους ελληνισταςευαγγελιζομενοι τον κυριον ιησουν21 και ην χειρ κυριου μετ αυτων πολυς τε αριθμος πιστευσαςεπεστρεψεν επι τον κυριον

252 Πραξεισ 11:22—12:7

22 ηκουσθη δε ο λογος εις τα ωτα της εκκλησιας της εν ιεροσολυμοιςπερι αυτων και εξαπεστειλαν βαρναβαν διελθειν εως αντιοχειας23 ος παραγενομενος και ιδων την χαριν του θεου εχαρη καιπαρεκαλει παντας τη προθεσει της καρδιας προσμενειν τω κυριω24 οτι ην ανηρ αγαθος και πληρης πνευματος αγιου και πιστεως καιπροσετεθη οχλος ικανος τω κυριω25 εξηλθεν δε εις ταρσον ο βαρναβας αναζητησαι σαυλον26 και ευρων αυτον ηγαγεν αυτον εις αντιοχειαν εγενετο δε αυτουςενιαυτον ολον συναχθηναι εν τη εκκλησια και διδαξαι οχλον ικανονχρηματισαι τε πρωτον εν αντιοχεια τους μαθητας χριστιανους27 εν ταυταις δε ταις ημεραις κατηλθον απο ιεροσολυμων προφηταιεις αντιοχειαν28 αναστας δε εις εξ αυτων ονοματι αγαβος εσημανεν δια τουπνευματος λιμον μεγαν μελλειν εσεσθαι εφ ολην την οικουμενην οστιςκαι εγενετο επι κλαυδιου καισαρος29 των δε μαθητων καθως ηυπορειτο τις ωρισαν εκαστος αυτων ειςδιακονιαν πεμψαι τοις κατοικουσιν εν τη ιουδαια αδελφοις30 ο και εποιησαν αποστειλαντες προς τους πρεσβυτερους δια χειροςβαρναβα και σαυλου

12 κατ εκεινον δε τον καιρον επεβαλεν ηρωδης ο βασιλευς ταςχειρας κακωσαι τινας των απο της εκκλησιας

2 ανειλεν δε ιακωβον τον αδελφον ιωαννου μαχαιρα3 και ιδων οτι αρεστον εστιν τοις ιουδαιοις προσεθετο συλλαβειν καιπετρον ησαν δε ημεραι των αζυμων4 ον και πιασας εθετο εις φυλακην παραδους τεσσαρσιν τετραδιοιςστρατιωτων φυλασσειν αυτον βουλομενος μετα το πασχα αναγαγειναυτον τω λαω5 ο μεν ουν πετρος ετηρειτο εν τη φυλακη προσευχη δε ην εκτενηςγινομενη υπο της εκκλησιας προς τον θεον υπερ αυτου6 οτε δε εμελλεν αυτον προαγειν ο ηρωδης τη νυκτι εκεινη ην οπετρος κοιμωμενος μεταξυ δυο στρατιωτων δεδεμενος αλυσεσιν δυσινφυλακες τε προ της θυρας ετηρουν την φυλακην7 και ιδου αγγελος κυριου επεστη και φως ελαμψεν εν τω οικηματιπαταξας δε την πλευραν του πετρου ηγειρεν αυτον λεγων αναστα ενταχει και εξεπεσον αυτου αι αλυσεις εκ των χειρων

12:8—12:20 Πραξεισ 253

8 ειπεν τε ο αγγελος προς αυτον περιζωσαι και υποδησαι τασανδαλια σου εποιησεν δε ουτως και λεγει αυτω περιβαλου το ιματιονσου και ακολουθει μοι9 και εξελθων ηκολουθει αυτω και ουκ ηδει οτι αληθες εστιν τογινομενον δια του αγγελου εδοκει δε οραμα βλεπειν10 διελθοντες δε πρωτην φυλακην και δευτεραν ηλθον επι την πυληντην σιδηραν την φερουσαν εις την πολιν ητις αυτοματη ηνοιχθη αυτοιςκαι εξελθοντες προηλθον ρυμην μιαν και ευθεως απεστη ο αγγελος απαυτου11 και ο πετρος γενομενος εν εαυτω ειπεν νυν οιδα αληθως οτιεξαπεστειλεν κυριος τον αγγελον αυτου και εξειλετο με εκ χειροςηρωδου και πασης της προσδοκιας του λαου των ιουδαιων12 συνιδων τε ηλθεν επι την οικιαν μαριας της μητρος ιωαννουτου επικαλουμενου μαρκου ου ησαν ικανοι συνηθροισμενοι καιπροσευχομενοι13 κρουσαντος δε του πετρου την θυραν του πυλωνος προσηλθενπαιδισκη υπακουσαι ονοματι ροδη14 και επιγνουσα την φωνην του πετρου απο της χαρας ουκ ηνοιξεντον πυλωνα εισδραμουσα δε απηγγειλεν εσταναι τον πετρον προ τουπυλωνος15 οι δε προς αυτην ειπον μαινη η δε διισχυριζετο ουτως εχειν οι δελεγον ο αγγελος αυτου εστιν16 ο δε πετρος επεμενεν κρουων ανοιξαντες δε ειδον αυτον καιεξεστησαν17 κατασεισας δε αυτοις τη χειρι σιγαν διηγησατο αυτοις πως οκυριος αυτον εξηγαγεν εκ της φυλακης ειπεν δε απαγγειλατε ιακωβωκαι τοις αδελφοις ταυτα και εξελθων επορευθη εις ετερον τοπον18 γενομενης δε ημερας ην ταραχος ουκ ολιγος εν τοις στρατιωταις τιαρα ο πετρος εγενετο19 ηρωδης δε επιζητησας αυτον και μη ευρων ανακρινας τουςφυλακας εκελευσεν απαχθηναι και κατελθων απο της ιουδαιας εις τηνκαισαρειαν διετριβεν20 ην δε ο ηρωδης θυμομαχων τυριοις και σιδωνιοις ομοθυμαδον δεπαρησαν προς αυτον και πεισαντες βλαστον τον επι του κοιτωνος τουβασιλεως ητουντο ειρηνην δια το τρεφεσθαι αυτων την χωραν απο τηςβασιλικης

254 Πραξεισ 12:21—13:11

21 τακτη δε ημερα ο ηρωδης ενδυσαμενος εσθητα βασιλικην καικαθισας επι του βηματος εδημηγορει προς αυτους22 ο δε δημος επεφωνει θεου φωνη και ουκ ανθρωπου23 παραχρημα δε επαταξεν αυτον αγγελος κυριου ανθων ουκ εδωκεντην δοξαν τω θεω και γενομενος σκωληκοβρωτος εξεψυξεν24 ο δε λογος του θεου ηυξανεν και επληθυνετο25 βαρναβας δε και σαυλος υπεστρεψαν εξ ιερουσαλημ πληρωσαντεςτην διακονιαν συμπαραλαβοντες και ιωαννην τον επικληθενταμαρκον

13 ησαν δε τινες εν αντιοχεια κατα την ουσαν εκκλησιαν προφηταικαι διδασκαλοι ο τε βαρναβας και συμεων ο καλουμενος νιγερ

και λουκιος ο κυρηναιος μαναην τε ηρωδου του τετραρχου συντροφοςκαι σαυλος2 λειτουργουντων δε αυτων τω κυριω και νηστευοντων ειπεν τοπνευμα το αγιον αφορισατε δη μοι τον τε βαρναβαν και τον σαυλονεις το εργον ο προσκεκλημαι αυτους3 τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και επιθεντες τας χειραςαυτοις απελυσαν4 ουτοι μεν ουν εκπεμφθεντες υπο του πνευματος του αγιου κατηλθονεις την σελευκειαν εκειθεν τε απεπλευσαν εις την κυπρον5 και γενομενοι εν σαλαμινι κατηγγελλον τον λογον του θεου εν ταιςσυναγωγαις των ιουδαιων ειχον δε και ιωαννην υπηρετην6 διελθοντες δε την νησον αχρι παφου ευρον τινα μαγονψευδοπροφητην ιουδαιον ω ονομα βαριησους7 ος ην συν τω ανθυπατω σεργιω παυλω ανδρι συνετω ουτοςπροσκαλεσαμενος βαρναβαν και σαυλον επεζητησεν ακουσαι τονλογον του θεου8 ανθιστατο δε αυτοις ελυμας ο μαγος ουτως γαρ μεθερμηνευεται τοονομα αυτου ζητων διαστρεψαι τον ανθυπατον απο της πιστεως9 σαυλος δε ο και παυλος πλησθεις πνευματος αγιου και ατενισαςεις αυτον10 ειπεν ω πληρης παντος δολου και πασης ραδιουργιας υιεδιαβολου εχθρε πασης δικαιοσυνης ου παυση διαστρεφων τας οδουςκυριου τας ευθειας11 και νυν ιδου χειρ του κυριου επι σε και εση τυφλος μη βλεπων τονηλιον αχρι καιρου παραχρημα δε επεπεσεν επ αυτον αχλυς και σκοτος

13:12—13:25 Πραξεισ 255

και περιαγων εζητει χειραγωγους12 τοτε ιδων ο ανθυπατος το γεγονος επιστευσεν εκπλησσομενος επιτη διδαχη του κυριου13 αναχθεντες δε απο της παφου οι περι τον παυλον ηλθον εις περγηντης παμφυλιας ιωαννης δε αποχωρησας απ αυτων υπεστρεψεν ειςιεροσολυμα14 αυτοι δε διελθοντες απο της περγης παρεγενοντο εις αντιοχειαντης πισιδιας και εισελθοντες εις την συναγωγην τη ημερα τωνσαββατων εκαθισαν15 μετα δε την αναγνωσιν του νομου και των προφητων απεστειλανοι αρχισυναγωγοι προς αυτους λεγοντες ανδρες αδελφοι ει εστινλογος εν υμιν παρακλησεως προς τον λαον λεγετε16 αναστας δε παυλος και κατασεισας τη χειρι ειπεν ανδρεςισραηλιται και οι φοβουμενοι τον θεον ακουσατε17 ο θεος του λαου τουτου ισραηλ εξελεξατο τους πατερας ημων καιτον λαον υψωσεν εν τη παροικια εν γη αιγυπτω και μετα βραχιονοςυψηλου εξηγαγεν αυτους εξ αυτης18 και ως τεσσαρακονταετη χρονον ετροποφορησεν αυτους εν τηερημω19 και καθελων εθνη επτα εν γη χανααν κατεκληροδοτησεν αυτοιςτην γην αυτων20 και μετα ταυτα ως ετεσιν τετρακοσιοις και πεντηκοντα εδωκενκριτας εως σαμουηλ του προφητου21 κακειθεν ητησαντο βασιλεα και εδωκεν αυτοις ο θεος τον σαουλυιον κις ανδρα εκ φυλης βενιαμιν ετη τεσσαρακοντα22 και μεταστησας αυτον ηγειρεν αυτοις τον δαβιδ εις βασιλεα ω καιειπεν μαρτυρησας ευρον δαβιδ τον του ιεσσαι ανδρα κατα την καρδιανμου ος ποιησει παντα τα θεληματα μου23 τουτου ο θεος απο του σπερματος κατ επαγγελιαν ηγειρεν τωισραηλ σωτηρα ιησουν24 προκηρυξαντος ιωαννου προ προσωπου της εισοδου αυτουβαπτισμα μετανοιας παντι τω λαω ισραηλ25 ως δε επληρου ο ιωαννης τον δρομον ελεγεν τινα με υπονοειτε ειναιουκ ειμι εγω αλλ ιδου ερχεται μετ εμε ου ουκ ειμι αξιος το υποδημα τωνποδων λυσαι

256 Πραξεισ 13:26—13:43

26 ανδρες αδελφοι υιοι γενους αβρααμ και οι εν υμιν φοβουμενοι τονθεον υμιν ο λογος της σωτηριας ταυτης απεσταλη27 οι γαρ κατοικουντες εν ιερουσαλημ και οι αρχοντες αυτων τουτοναγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν σαββατοναναγινωσκομενας κριναντες επληρωσαν28 και μηδεμιαν αιτιαν θανατου ευροντες ητησαντο πιλατοναναιρεθηναι αυτον29 ως δε ετελεσαν απαντα τα περι αυτου γεγραμμενα καθελοντες αποτου ξυλου εθηκαν εις μνημειον30 ο δε θεος ηγειρεν αυτον εκ νεκρων31 ος ωφθη επι ημερας πλειους τοις συναναβασιν αυτω απο τηςγαλιλαιας εις ιερουσαλημ οιτινες εισιν μαρτυρες αυτου προς τον λαον32 και ημεις υμας ευαγγελιζομεθα την προς τους πατεραςεπαγγελιαν γενομενην33 οτι ταυτην ο θεος εκπεπληρωκεν τοις τεκνοις αυτων ημιναναστησας ιησουν ως και εν τω ψαλμω τω δευτερω γεγραπται υιοςμου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε34 οτι δε ανεστησεν αυτον εκ νεκρων μηκετι μελλοντα υποστρεφεινεις διαφθοραν ουτως ειρηκεν οτι δωσω υμιν τα οσια δαβιδ τα πιστα35 διο και εν ετερω λεγει ου δωσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθοραν36 δαβιδ μεν γαρ ιδια γενεα υπηρετησας τη του θεου βουλη εκοιμηθηκαι προσετεθη προς τους πατερας αυτου και ειδεν διαφθοραν37 ον δε ο θεος ηγειρεν ουκ ειδεν διαφθοραν38 γνωστον ουν εστω υμιν ανδρες αδελφοι οτι δια τουτου υμιν αφεσιςαμαρτιων καταγγελλεται39 και απο παντων ων ουκ ηδυνηθητε εν τω νομω μωσεωςδικαιωθηναι εν τουτω πας ο πιστευων δικαιουται40 βλεπετε ουν μη επελθη εφ υμας το ειρημενον εν τοις προφηταις41 ιδετε οι καταφρονηται και θαυμασατε και αφανισθητε οτι εργονεγω εργαζομαι εν ταις ημεραις υμων εργον ω ου μη πιστευσητε εαν τιςεκδιηγηται υμιν42 εξιοντων δε εκ της συναγωγης των ιουδαιων παρεκαλουν τα εθνηεις το μεταξυ σαββατον λαληθηναι αυτοις τα ρηματα ταυτα43 λυθεισης δε της συναγωγης ηκολουθησαν πολλοι των ιουδαιωνκαι των σεβομενων προσηλυτων τω παυλω και τω βαρναβα οιτινεςπροσλαλουντες αυτοις επειθον αυτους επιμενειν τη χαριτι του θεου

13:44—14:7 Πραξεισ 257

44 τω δε ερχομενω σαββατω σχεδον πασα η πολις συνηχθη ακουσαιτον λογον του θεου45 ιδοντες δε οι ιουδαιοι τους οχλους επλησθησαν ζηλου καιαντελεγον τοις υπο του παυλου λεγομενοις αντιλεγοντες καιβλασφημουντες46 παρρησιασαμενοι δε ο παυλος και ο βαρναβας ειπον υμινην αναγκαιον πρωτον λαληθηναι τον λογον του θεου επειδη δεαπωθεισθε αυτον και ουκ αξιους κρινετε εαυτους της αιωνιου ζωηςιδου στρεφομεθα εις τα εθνη47 ουτως γαρ εντεταλται ημιν ο κυριος τεθεικα σε εις φως εθνων τουειναι σε εις σωτηριαν εως εσχατου της γης48 ακουοντα δε τα εθνη εχαιρον και εδοξαζον τον λογον του κυριουκαι επιστευσαν οσοι ησαν τεταγμενοι εις ζωην αιωνιον49 διεφερετο δε ο λογος του κυριου δι ολης της χωρας50 οι δε ιουδαιοι παρωτρυναν τας σεβομενας γυναικας και ταςευσχημονας και τους πρωτους της πολεως και επηγειραν διωγμον επιτον παυλον και τον βαρναβαν και εξεβαλον αυτους απο των οριωναυτων51 οι δε εκτιναξαμενοι τον κονιορτον των ποδων αυτων επ αυτουςηλθον εις ικονιον52 οι δε μαθηται επληρουντο χαρας και πνευματος αγιου

14 εγενετο δε εν ικονιω κατα το αυτο εισελθειν αυτους εις τηνσυναγωγην των ιουδαιων και λαλησαι ουτως ωστε πιστευσαι

ιουδαιων τε και ελληνων πολυ πληθος2 οι δε απειθουντες ιουδαιοι επηγειραν και εκακωσαν τας ψυχας τωνεθνων κατα των αδελφων3 ικανον μεν ουν χρονον διετριψαν παρρησιαζομενοι επι τω κυριω τωμαρτυρουντι τω λογω της χαριτος αυτου και διδοντι σημεια και τεραταγινεσθαι δια των χειρων αυτων4 εσχισθη δε το πληθος της πολεως και οι μεν ησαν συν τοις ιουδαιοιςοι δε συν τοις αποστολοις5 ως δε εγενετο ορμη των εθνων τε και ιουδαιων συν τοις αρχουσιναυτων υβρισαι και λιθοβολησαι αυτους6 συνιδοντες κατεφυγον εις τας πολεις της λυκαονιας λυστραν καιδερβην και την περιχωρον7 κακει ησαν ευαγγελιζομενοι

258 Πραξεισ 14:8—14:22

8 και τις ανηρ εν λυστροις αδυνατος τοις ποσιν εκαθητο χωλος εκκοιλιας μητρος αυτου υπαρχων ος ουδεποτε VAR1: περιπεπατηκειVAR2: περιεπεπατηκει9 ουτος ηκουεν του παυλου λαλουντος ος ατενισας αυτω και ιδων οτιπιστιν εχει του σωθηναι10 ειπεν μεγαλη τη φωνη αναστηθι επι τους ποδας σου ορθος καιηλλετο και περιεπατει11 οι δε οχλοι ιδοντες ο εποιησεν ο παυλος επηραν την φωνην αυτωνλυκαονιστι λεγοντες οι θεοι ομοιωθεντες ανθρωποις κατεβησαν προςημας12 εκαλουν τε τον μεν βαρναβαν δια τον δε παυλον ερμην επειδηαυτος ην ο ηγουμενος του λογου13 ο δε ιερευς του διος του οντος προ της πολεως αυτων ταυρους καιστεμματα επι τους πυλωνας ενεγκας συν τοις οχλοις ηθελεν θυειν14 ακουσαντες δε οι αποστολοι βαρναβας και παυλος διαρρηξαντεςτα ιματια αυτων εισεπηδησαν εις τον οχλον κραζοντες15 και λεγοντες ανδρες τι ταυτα ποιειτε και ημεις ομοιοπαθειςεσμεν υμιν ανθρωποι ευαγγελιζομενοι υμας απο τουτων των ματαιωνεπιστρεφειν επι τον θεον τον ζωντα ος εποιησεν τον ουρανον και τηνγην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις16 ος εν ταις παρωχημεναις γενεαις ειασεν παντα τα εθνη πορευεσθαιταις οδοις αυτων17 και τοι γε ουκ αμαρτυρον εαυτον αφηκεν αγαθοποιων ουρανοθενημιν υετους διδους και καιρους καρποφορους εμπιπλων τροφης καιευφροσυνης τας καρδιας ημων18 και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους οχλους του μη θυειναυτοις19 επηλθον δε απο αντιοχειας και ικονιου ιουδαιοι και πεισαντεςτους οχλους και λιθασαντες τον παυλον εσυρον εξω της πολεωςνομισαντες αυτον τεθναναι20 κυκλωσαντων δε αυτον των μαθητων αναστας εισηλθεν εις τηνπολιν και τη επαυριον εξηλθεν συν τω βαρναβα εις δερβην21 ευαγγελισαμενοι τε την πολιν εκεινην και μαθητευσαντες ικανουςυπεστρεψαν εις την λυστραν και ικονιον και αντιοχειαν22 επιστηριζοντες τας ψυχας των μαθητων παρακαλουντες εμμενειντη πιστει και οτι δια πολλων θλιψεων δει ημας εισελθειν εις την

14:23—15:8 Πραξεισ 259

βασιλειαν του θεου23 χειροτονησαντες δε αυτοις πρεσβυτερους κατ εκκλησιανπροσευξαμενοι μετα νηστειων παρεθεντο αυτους τω κυριω εις ονπεπιστευκεισαν24 και διελθοντες την πισιδιαν ηλθον εις παμφυλιαν25 και λαλησαντες εν περγη τον λογον κατεβησαν εις ατταλειαν26 κακειθεν απεπλευσαν εις αντιοχειαν οθεν ησαν παραδεδομενοι τηχαριτι του θεου εις το εργον ο επληρωσαν27 παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την εκκλησιαν ανηγγειλανοσα εποιησεν ο θεος μετ αυτων και οτι ηνοιξεν τοις εθνεσιν θυρανπιστεως28 διετριβον δε εκει χρονον ουκ ολιγον συν τοις μαθηταις

15 και τινες κατελθοντες απο της ιουδαιας εδιδασκον τουςαδελφους οτι εαν μη περιτεμνησθε τω εθει μωυσεως ου δυνασθε

σωθηναι2 γενομενης ουν στασεως και συζητησεως ουκ ολιγης τω παυλω καιτω βαρναβα προς αυτους εταξαν αναβαινειν παυλον και βαρναβανκαι τινας αλλους εξ αυτων προς τους αποστολους και πρεσβυτερουςεις ιερουσαλημ περι του ζητηματος τουτου3 οι μεν ουν προπεμφθεντες υπο της εκκλησιας διηρχοντο τηνφοινικην και σαμαρειαν εκδιηγουμενοι την επιστροφην των εθνων καιεποιουν χαραν μεγαλην πασιν τοις αδελφοις4 παραγενομενοι δε εις ιερουσαλημ απεδεχθησαν υπο της εκκλησιαςκαι των αποστολων και των πρεσβυτερων ανηγγειλαν τε οσα ο θεοςεποιησεν μετ αυτων5 εξανεστησαν δε τινες των απο της αιρεσεως των φαρισαιωνπεπιστευκοτες λεγοντες οτι δει περιτεμνειν αυτους παραγγελλειν τετηρειν τον νομον μωυσεως6 συνηχθησαν δε οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι ιδειν περι τουλογου τουτου7 πολλης δε συζητησεως γενομενης αναστας πετρος ειπεν προςαυτους ανδρες αδελφοι υμεις επιστασθε οτι αφ ημερων αρχαιων ο θεοςεν ημιν εξελεξατο δια του στοματος μου ακουσαι τα εθνη τον λογον τουευαγγελιου και πιστευσαι8 και ο καρδιογνωστης θεος εμαρτυρησεν αυτοις δους αυτοις τοπνευμα το αγιον καθως και ημιν

260 Πραξεισ 15:9—15:23

9 και ουδεν διεκρινεν μεταξυ ημων τε και αυτων τη πιστει καθαρισαςτας καρδιας αυτων10 νυν ουν τι πειραζετε τον θεον επιθειναι ζυγον επι τον τραχηλοντων μαθητων ον ουτε οι πατερες ημων ουτε ημεις ισχυσαμεν βαστασαι11 αλλα δια της χαριτος κυριου ιησου χριστου πιστευομεν σωθηναικαθ ον τροπον κακεινοι12 εσιγησεν δε παν το πληθος και ηκουον βαρναβα και παυλουεξηγουμενων οσα εποιησεν ο θεος σημεια και τερατα εν τοις εθνεσινδι αυτων13 μετα δε το σιγησαι αυτους απεκριθη ιακωβος λεγων ανδρεςαδελφοι ακουσατε μου14 συμεων εξηγησατο καθως πρωτον ο θεος επεσκεψατο λαβειν εξεθνων λαον επι τω ονοματι αυτου15 και τουτω συμφωνουσιν οι λογοι των προφητων καθωςγεγραπται16 μετα ταυτα αναστρεψω και ανοικοδομησω την σκηνην δαβιδτην πεπτωκυιαν και τα κατεσκαμμενα αυτης ανοικοδομησω καιανορθωσω αυτην17 οπως αν εκζητησωσιν οι καταλοιποι των ανθρωπων τον κυριονκαι παντα τα εθνη εφ ους επικεκληται το ονομα μου επ αυτους λεγεικυριος ο ποιων ταυτα παντα18 γνωστα απ αιωνος εστιν τω θεω παντα τα εργα αυτου19 διο εγω κρινω μη παρενοχλειν τοις απο των εθνων επιστρεφουσινεπι τον θεον20 αλλα επιστειλαι αυτοις του απεχεσθαι απο των αλισγηματων τωνειδωλων και της πορνειας και του πνικτου και του αιματος21 μωσης γαρ εκ γενεων αρχαιων κατα πολιν τους κηρυσσονταςαυτον εχει εν ταις συναγωγαις κατα παν σαββατον αναγινωσκομενος22 τοτε εδοξεν τοις αποστολοις και τοις πρεσβυτεροις συν ολη τηεκκλησια εκλεξαμενους ανδρας εξ αυτων πεμψαι εις αντιοχειαν συν τωπαυλω και βαρναβα ιουδαν τον επικαλουμενον βαρσαβαν και σιλανανδρας ηγουμενους εν τοις αδελφοις23 γραψαντες δια χειρος αυτων ταδε οι αποστολοι και οιπρεσβυτεροι και οι αδελφοι τοις κατα την αντιοχειαν και συριανκαι κιλικιαν αδελφοις τοις εξ εθνων χαιρειν

15:24—15:41 Πραξεισ 261

24 επειδη ηκουσαμεν οτι τινες εξ ημων εξελθοντες εταραξαν υμαςλογοις ανασκευαζοντες τας ψυχας υμων λεγοντες περιτεμνεσθαι καιτηρειν τον νομον οις ου διεστειλαμεθα25 εδοξεν ημιν γενομενοις ομοθυμαδον εκλεξαμενους ανδρας πεμψαιπρος υμας συν τοις αγαπητοις ημων βαρναβα και παυλω26 ανθρωποις παραδεδωκοσιν τας ψυχας αυτων υπερ του ονοματοςτου κυριου ημων ιησου χριστου27 απεσταλκαμεν ουν ιουδαν και σιλαν και αυτους δια λογουαπαγγελλοντας τα αυτα28 εδοξεν γαρ τω αγιω πνευματι και ημιν μηδεν πλεον επιτιθεσθαιυμιν βαρος πλην των επαναγκες τουτων29 απεχεσθαι ειδωλοθυτων και αιματος και πνικτου και πορνειας εξων διατηρουντες εαυτους ευ πραξετε ερρωσθε30 οι μεν ουν απολυθεντες ηλθον εις αντιοχειαν και συναγαγοντες τοπληθος επεδωκαν την επιστολην31 αναγνοντες δε εχαρησαν επι τη παρακλησει32 ιουδας VAR1: τε VAR2: δε και σιλας και αυτοι προφηται οντεςδια λογου πολλου παρεκαλεσαν τους αδελφους και επεστηριξαν33 ποιησαντες δε χρονον απελυθησαν μετ ειρηνης απο των αδελφωνπρος τους αποστολους34 εδοξεν δε τω σιλα επιμειναι αυτου35 παυλος δε και βαρναβας διετριβον εν αντιοχεια διδασκοντες καιευαγγελιζομενοι μετα και ετερων πολλων τον λογον του κυριου36 μετα δε τινας ημερας ειπεν παυλος προς βαρναβαν επιστρεψαντεςδη επισκεψωμεθα τους αδελφους ημων κατα πασαν πολιν εν αιςκατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου πως εχουσιν37 βαρναβας δε εβουλευσατο συμπαραλαβειν τον ιωαννην τονκαλουμενον μαρκον38 παυλος δε ηξιου τον αποσταντα απ αυτων απο παμφυλιας και μησυνελθοντα αυτοις εις το εργον μη συμπαραλαβειν τουτον39 εγενετο ουν παροξυσμος ωστε αποχωρισθηναι αυτους απαλληλων τον τε βαρναβαν παραλαβοντα τον μαρκον εκπλευσαι ειςκυπρον40 παυλος δε επιλεξαμενος σιλαν εξηλθεν παραδοθεις τη χαριτι τουθεου υπο των αδελφων41 διηρχετο δε την συριαν και κιλικιαν επιστηριζων τας εκκλησιας

262 Πραξεισ 16:1—16:15

16 κατηντησεν δε εις δερβην και λυστραν και ιδου μαθητης τιςην εκει ονοματι τιμοθεος υιος γυναικος τινος ιουδαιας πιστης

πατρος δε ελληνος2 ος εμαρτυρειτο υπο των εν λυστροις και ικονιω αδελφων3 τουτον ηθελησεν ο παυλος συν αυτω εξελθειν και λαβων περιετεμεναυτον δια τους ιουδαιους τους οντας εν τοις τοποις εκεινοις ηδεισανγαρ απαντες τον πατερα αυτου οτι ελλην υπηρχεν4 ως δε διεπορευοντο τας πολεις παρεδιδουν αυτοις φυλασσειν ταδογματα τα κεκριμενα υπο των αποστολων και των πρεσβυτερων τωνεν ιερουσαλημ5 αι μεν ουν εκκλησιαι εστερεουντο τη πιστει και επερισσευον τωαριθμω καθ ημεραν6 διελθοντες δε την φρυγιαν και την γαλατικην χωραν κωλυθεντεςυπο του αγιου πνευματος λαλησαι τον λογον εν τη ασια7 ελθοντες κατα την μυσιαν επειραζον κατα την βιθυνιαν πορευεσθαικαι ουκ ειασεν αυτους το πνευμα8 παρελθοντες δε την μυσιαν κατεβησαν εις τρωαδα9 και οραμα δια της νυκτος ωφθη τω παυλω ανηρ τις ην μακεδωνεστως παρακαλων αυτον και λεγων διαβας εις μακεδονιαν βοηθησονημιν10 ως δε το οραμα ειδεν ευθεως εζητησαμεν εξελθειν εις τηνμακεδονιαν συμβιβαζοντες οτι προσκεκληται ημας ο κυριοςευαγγελισασθαι αυτους11 αναχθεντες ουν απο της τρωαδος ευθυδρομησαμεν εις σαμοθρακηντη τε επιουση εις νεαπολιν12 εκειθεν τε εις φιλιππους ητις εστιν πρωτη της μεριδος τηςμακεδονιας πολις κολωνια ημεν δε εν ταυτη τη πολει διατριβοντεςημερας τινας13 τη τε ημερα των σαββατων εξηλθομεν εξω της πολεως παραποταμον ου ενομιζετο προσευχη ειναι και καθισαντες ελαλουμεν ταιςσυνελθουσαις γυναιξιν14 και τις γυνη ονοματι λυδια πορφυροπωλις πολεως θυατειρωνσεβομενη τον θεον ηκουεν ης ο κυριος διηνοιξεν την καρδιαν προσεχειντοις λαλουμενοις υπο του παυλου15 ως δε εβαπτισθη και ο οικος αυτης παρεκαλεσεν λεγουσα εικεκρικατε με πιστην τω κυριω ειναι εισελθοντες εις τον οικον μου

16:16—16:30 Πραξεισ 263

μεινατε και παρεβιασατο ημας16 εγενετο δε πορευομενων ημων εις προσευχην παιδισκην τιναεχουσαν πνευμα πυθωνος απαντησαι ημιν ητις εργασιαν πολληνπαρειχεν τοις κυριοις αυτης μαντευομενη17 αυτη κατακολουθησασα τω παυλω και ημιν εκραζεν λεγουσαουτοι οι ανθρωποι δουλοι του θεου του υψιστου εισιν οιτινεςκαταγγελλουσιν ημιν οδον σωτηριας18 τουτο δε εποιει επι πολλας ημερας διαπονηθεις δε ο παυλος καιεπιστρεψας τω πνευματι ειπεν παραγγελλω σοι εν τω ονοματι ιησουχριστου εξελθειν απ αυτης και εξηλθεν αυτη τη ωρα19 ιδοντες δε οι κυριοι αυτης οτι εξηλθεν η ελπις της εργασιας αυτωνεπιλαβομενοι τον παυλον και τον σιλαν ειλκυσαν εις την αγοραν επιτους αρχοντας20 και προσαγαγοντες αυτους τοις στρατηγοις ειπον ουτοι οιανθρωποι εκταρασσουσιν ημων την πολιν ιουδαιοι υπαρχοντες21 και καταγγελλουσιν εθη α ουκ εξεστιν ημιν παραδεχεσθαι ουδεποιειν ρωμαιοις ουσιν22 και συνεπεστη ο οχλος κατ αυτων και οι στρατηγοι περιρρηξαντεςαυτων τα ιματια εκελευον ραβδιζειν23 πολλας τε επιθεντες αυτοις πληγας εβαλον εις φυλακηνπαραγγειλαντες τω δεσμοφυλακι ασφαλως τηρειν αυτους24 ος παραγγελιαν τοιαυτην ειληφως εβαλεν αυτους εις την εσωτερανφυλακην και τους ποδας αυτων ησφαλισατο εις το ξυλον25 κατα δε το μεσονυκτιον παυλος και σιλας προσευχομενοι υμνουντον θεον επηκροωντο δε αυτων οι δεσμιοι26 αφνω δε σεισμος εγενετο μεγας ωστε σαλευθηναι τα θεμελια τουδεσμωτηριου ανεωχθησαν τε παραχρημα αι θυραι πασαι και παντωντα δεσμα ανεθη27 εξυπνος δε γενομενος ο δεσμοφυλαξ και ιδων ανεωγμενας ταςθυρας της φυλακης σπασαμενος μαχαιραν εμελλεν εαυτον αναιρειννομιζων εκπεφευγεναι τους δεσμιους28 εφωνησεν δε φωνη μεγαλη ο παυλος λεγων μηδεν πραξης σεαυτωκακον απαντες γαρ εσμεν ενθαδε29 αιτησας δε φωτα εισεπηδησεν και εντρομος γενομενοςπροσεπεσεν τω παυλω και τω σιλα30 και προαγαγων αυτους εξω εφη κυριοι τι με δει ποιειν ινα σωθω

264 Πραξεισ 16:31—17:5

31 οι δε ειπον πιστευσον επι τον κυριον ιησουν χριστον και σωθησησυ και ο οικος σου32 και ελαλησαν αυτω τον λογον του κυριου και πασιν τοις εν τηοικια αυτου33 και παραλαβων αυτους εν εκεινη τη ωρα της νυκτος ελουσεν αποτων πληγων και εβαπτισθη αυτος και οι αυτου παντες παραχρημα34 αναγαγων τε αυτους εις τον οικον αυτου παρεθηκεν τραπεζαν καιηγαλλιασατο πανοικι πεπιστευκως τω θεω35 ημερας δε γενομενης απεστειλαν οι στρατηγοι τους ραβδουχουςλεγοντες απολυσον τους ανθρωπους εκεινους36 απηγγειλεν δε ο δεσμοφυλαξ τους λογους τουτους προς τονπαυλον οτι απεσταλκασιν οι στρατηγοι ινα απολυθητε νυν ουνεξελθοντες πορευεσθε εν ειρηνη37 ο δε παυλος εφη προς αυτους δειραντες ημας δημοσιαακατακριτους ανθρωπους ρωμαιους υπαρχοντας εβαλον εις φυλακηνκαι νυν λαθρα ημας εκβαλλουσιν ου γαρ αλλα ελθοντες αυτοι ημαςεξαγαγετωσαν38 ανηγγειλαν δε τοις στρατηγοις οι ραβδουχοι τα ρηματα ταυτα καιεφοβηθησαν ακουσαντες οτι ρωμαιοι εισιν39 και ελθοντες παρεκαλεσαν αυτους και εξαγαγοντες ηρωτωνεξελθειν της πολεως40 εξελθοντες δε εκ της φυλακης εισηλθον εις την λυδιαν και ιδοντεςτους αδελφους παρεκαλεσαν αυτους και εξηλθον

17 διοδευσαντες δε την αμφιπολιν και απολλωνιαν ηλθον ειςθεσσαλονικην οπου ην η συναγωγη των ιουδαιων

2 κατα δε το ειωθος τω παυλω εισηλθεν προς αυτους και επισαββατα τρια διελεγετο αυτοις απο των γραφων3 διανοιγων και παρατιθεμενος οτι τον χριστον εδει παθειν καιαναστηναι εκ νεκρων και οτι ουτος εστιν ο χριστος ιησους ον εγωκαταγγελλω υμιν4 και τινες εξ αυτων επεισθησαν και προσεκληρωθησαν τω παυλωκαι τω σιλα των τε σεβομενων ελληνων πολυ πληθος γυναικων τε τωνπρωτων ουκ ολιγαι5 ζηλωσαντες δε οι απειθουντες ιουδαιοι και προσλαβομενοι τωναγοραιων τινας ανδρας πονηρους και οχλοποιησαντες εθορυβουν τηνπολιν επισταντες τε τη οικια ιασονος εζητουν αυτους αγαγειν εις τον

17:6—17:19 Πραξεισ 265

δημον6 μη ευροντες δε αυτους εσυρον τον ιασονα και τινας αδελφους επιτους πολιταρχας βοωντες οτι οι την οικουμενην αναστατωσαντες ουτοικαι ενθαδε παρεισιν7 ους υποδεδεκται ιασων και ουτοι παντες απεναντι των δογματωνκαισαρος πραττουσιν βασιλεα λεγοντες ετερον ειναι ιησουν8 εταραξαν δε τον οχλον και τους πολιταρχας ακουοντας ταυτα9 και λαβοντες το ικανον παρα του ιασονος και των λοιπωναπελυσαν αυτους10 οι δε αδελφοι ευθεως δια της νυκτος εξεπεμψαν τον τε παυλον καιτον σιλαν εις βεροιαν οιτινες παραγενομενοι εις την συναγωγην τωνιουδαιων απηεσαν11 ουτοι δε ησαν ευγενεστεροι των εν θεσσαλονικη οιτινες εδεξαντοτον λογον μετα πασης προθυμιας το καθ ημεραν ανακρινοντες ταςγραφας ει εχοι ταυτα ουτως12 πολλοι μεν ουν εξ αυτων επιστευσαν και των ελληνιδων γυναικωντων ευσχημονων και ανδρων ουκ ολιγοι13 ως δε εγνωσαν οι απο της θεσσαλονικης ιουδαιοι οτι και εν τηβεροια κατηγγελη υπο του παυλου ο λογος του θεου ηλθον κακεισαλευοντες τους οχλους14 ευθεως δε τοτε τον παυλον εξαπεστειλαν οι αδελφοι πορευεσθαιως επι την θαλασσαν υπεμενον δε ο τε σιλας και ο τιμοθεος εκει15 οι δε καθιστωντες τον παυλον ηγαγον αυτον εως αθηνων καιλαβοντες εντολην προς τον σιλαν και τιμοθεον ινα ως ταχιστα ελθωσινπρος αυτον εξηεσαν16 εν δε ταις αθηναις εκδεχομενου αυτους του παυλου παρωξυνετοτο πνευμα αυτου εν αυτω θεωρουντι κατειδωλον ουσαν την πολιν17 διελεγετο μεν ουν εν τη συναγωγη τοις ιουδαιοις και τοιςσεβομενοις και εν τη αγορα κατα πασαν ημεραν προς τουςπαρατυγχανοντας18 τινες δε των επικουρειων και των στωικων φιλοσοφωνσυνεβαλλον αυτω και τινες ελεγον τι αν θελοι ο σπερμολογοςουτος λεγειν οι δε ξενων δαιμονιων δοκει καταγγελευς ειναι οτι τονιησουν και την αναστασιν αυτοις ευηγγελιζετο19 επιλαβομενοι τε αυτου επι τον αρειον παγον ηγαγον λεγοντεςδυναμεθα γνωναι τις η καινη αυτη η υπο σου λαλουμενη διδαχη

266 Πραξεισ 17:20—18:

20 ξενιζοντα γαρ τινα εισφερεις εις τας ακοας ημων βουλομεθα ουνγνωναι τι αν θελοι ταυτα ειναι21 αθηναιοι δε παντες και οι επιδημουντες ξενοι εις ουδεν ετερονευκαιρουν η λεγειν τι και ακουειν καινοτερον22 σταθεις δε ο παυλος εν μεσω του αρειου παγου εφη ανδρεςαθηναιοι κατα παντα ως δεισιδαιμονεστερους υμας θεωρω23 διερχομενος γαρ και αναθεωρων τα σεβασματα υμων ευρον καιβωμον εν ω επεγεγραπτο αγνωστω θεω ον ουν αγνοουντες ευσεβειτετουτον εγω καταγγελλω υμιν24 ο θεος ο ποιησας τον κοσμον και παντα τα εν αυτω ουτος ουρανουκαι γης κυριος υπαρχων ουκ εν χειροποιητοις ναοις κατοικει25 ουδε υπο χειρων ανθρωπων θεραπευεται προσδεομενος τινοςαυτος διδους πασιν ζωην και πνοην VAR1: κατα VAR2: και τα παντα26 εποιησεν τε εξ ενος αιματος παν εθνος ανθρωπων κατοικειν επιπαν το προσωπον της γης ορισας προτεταγμενους καιρους και ταςοροθεσιας της κατοικιας αυτων27 ζητειν τον κυριον ει αρα γε ψηλαφησειαν αυτον και ευροιενκαιτοιγε ου μακραν απο ενος εκαστου ημων υπαρχοντα28 εν αυτω γαρ ζωμεν και κινουμεθα και εσμεν ως και τινες των καθυμας ποιητων ειρηκασιν του γαρ και γενος εσμεν29 γενος ουν υπαρχοντες του θεου ουκ οφειλομεν νομιζειν χρυσω ηαργυρω η λιθω χαραγματι τεχνης και ενθυμησεως ανθρωπου το θειονειναι ομοιον30 τους μεν ουν χρονους της αγνοιας υπεριδων ο θεος τα νυνπαραγγελλει τοις ανθρωποις πασιν πανταχου μετανοειν31 διοτι εστησεν ημεραν εν η μελλει κρινειν την οικουμενην ενδικαιοσυνη εν ανδρι ω ωρισεν πιστιν παρασχων πασιν αναστησαςαυτον εκ νεκρων32 ακουσαντες δε αναστασιν νεκρων οι μεν εχλευαζον οι δε ειπονακουσομεθα σου παλιν περι τουτου33 και ουτως ο παυλος εξηλθεν εκ μεσου αυτων34 τινες δε ανδρες κολληθεντες αυτω επιστευσαν εν οις και διονυσιοςο αρεοπαγιτης και γυνη ονοματι δαμαρις και ετεροι συν αυτοις

18 μετα δε ταυτα χωρισθεις ο παυλος εκ των αθηνων ηλθεν ειςκορινθον

18:2—18:16 Πραξεισ 267

2 και ευρων τινα ιουδαιον ονοματι ακυλαν ποντικον τω γενειπροσφατως εληλυθοτα απο της ιταλιας και πρισκιλλαν γυναικα αυτουδια το διατεταχεναι κλαυδιον χωριζεσθαι παντας τους ιουδαιους εκ τηςρωμης προσηλθεν αυτοις3 και δια το ομοτεχνον ειναι εμενεν παρ αυτοις και ειργαζετο ησανγαρ σκηνοποιοι την τεχνην4 διελεγετο δε εν τη συναγωγη κατα παν σαββατον επειθεν τειουδαιους και ελληνας5 ως δε κατηλθον απο της μακεδονιας ο τε σιλας και ο τιμοθεοςσυνειχετο τω πνευματι ο παυλος διαμαρτυρομενος τοις ιουδαιοις τονχριστον ιησουν6 αντιτασσομενων δε αυτων και βλασφημουντων εκτιναξαμενος ταιματια ειπεν προς αυτους το αιμα υμων επι την κεφαλην υμων καθαροςεγω απο του νυν εις τα εθνη πορευσομαι7 και μεταβας εκειθεν ηλθεν εις οικιαν τινος ονοματι ιουστουσεβομενου τον θεον ου η οικια ην συνομορουσα τη συναγωγη8 κρισπος δε ο αρχισυναγωγος επιστευσεν τω κυριω συν ολωτω οικω αυτου και πολλοι των κορινθιων ακουοντες επιστευον καιεβαπτιζοντο9 ειπεν δε ο κυριος δι οραματος εν νυκτι τω παυλω μη φοβου αλλαλαλει και μη σιωπησης10 διοτι εγω ειμι μετα σου και ουδεις επιθησεται σοι του κακωσαι σεδιοτι λαος εστιν μοι πολυς εν τη πολει ταυτη11 εκαθισεν τε ενιαυτον και μηνας εξ διδασκων εν αυτοις τον λογοντου θεου12 γαλλιωνος δε ανθυπατευοντος της αχαιας κατεπεστησανομοθυμαδον οι ιουδαιοι τω παυλω και ηγαγον αυτον επι το βημα13 λεγοντες οτι παρα τον νομον ουτος αναπειθει τους ανθρωπουςσεβεσθαι τον θεον14 μελλοντος δε του παυλου ανοιγειν το στομα ειπεν ο γαλλιων προςτους ιουδαιους ει μεν ουν ην αδικημα τι η ραδιουργημα πονηρον ωιουδαιοι κατα λογον αν ηνεσχομην υμων15 ει δε ζητημα εστιν περι λογου και ονοματων και νομου του καθυμας οψεσθε αυτοι κριτης γαρ εγω τουτων ου βουλομαι ειναι16 και απηλασεν αυτους απο του βηματος

268 Πραξεισ 18:17—19:3

17 επιλαβομενοι δε παντες οι ελληνες σωσθενην τον αρχισυναγωγονετυπτον εμπροσθεν του βηματος και ουδεν τουτων τω γαλλιωνι εμελεν18 ο δε παυλος ετι προσμεινας ημερας ικανας τοις αδελφοιςαποταξαμενος εξεπλει εις την συριαν και συν αυτω πρισκιλλα καιακυλας κειραμενος την κεφαλην εν κεγχρεαις ειχεν γαρ ευχην19 κατηντησεν δε εις εφεσον κακεινους κατελιπεν αυτου αυτος δεεισελθων εις την συναγωγην διελεχθη τοις ιουδαιοις20 ερωτωντων δε αυτων επι πλειονα χρονον μειναι παρ αυτοις ουκεπενευσεν21 αλλ απεταξατο αυτοις ειπων δει με παντως την εορτην τηνερχομενην ποιησαι εις ιεροσολυμα παλιν δε ανακαμψω προς υμας τουθεου θελοντος και ανηχθη απο της εφεσου22 και κατελθων εις καισαρειαν αναβας και ασπασαμενος τηνεκκλησιαν κατεβη εις αντιοχειαν23 και ποιησας χρονον τινα εξηλθεν διερχομενος καθεξης τηνγαλατικην χωραν και φρυγιαν επιστηριζων παντας τους μαθητας24 ιουδαιος δε τις απολλως ονοματι αλεξανδρευς τω γενει ανηρλογιος κατηντησεν εις εφεσον δυνατος ων εν ταις γραφαις25 ουτος ην κατηχημενος την οδον του κυριου και ζεων τω πνευματιελαλει και εδιδασκεν ακριβως τα περι του κυριου επισταμενος μονοντο βαπτισμα ιωαννου26 ουτος τε ηρξατο παρρησιαζεσθαι εν τη συναγωγη ακουσαντες δεαυτου ακυλας και πρισκιλλα προσελαβοντο αυτον και ακριβεστεροναυτω εξεθεντο την του θεου οδον27 βουλομενου δε αυτου διελθειν εις την αχαιαν προτρεψαμενοι οιαδελφοι εγραψαν τοις μαθηταις αποδεξασθαι αυτον ος παραγενομενοςσυνεβαλετο πολυ τοις πεπιστευκοσιν δια της χαριτος28 ευτονως γαρ τοις ιουδαιοις διακατηλεγχετο δημοσια επιδεικνυςδια των γραφων ειναι τον χριστον ιησουν

19 εγενετο δε εν τω τον απολλω ειναι εν κορινθω παυλονδιελθοντα τα ανωτερικα μερη ελθειν εις εφεσον και ευρων τινας

μαθητας2 ειπεν προς αυτους ει πνευμα αγιον ελαβετε πιστευσαντες οι δεειπον προς αυτον αλλ ουδε ει πνευμα αγιον εστιν ηκουσαμεν3 ειπεν τε προς αυτους εις τι ουν εβαπτισθητε οι δε ειπον εις τοιωαννου βαπτισμα

19:4—19:19 Πραξεισ 269

4 ειπεν δε παυλος ιωαννης μεν εβαπτισεν βαπτισμα μετανοιας τωλαω λεγων εις τον ερχομενον μετ αυτον ινα πιστευσωσιν τουτ εστιν ειςτον χριστον ιησουν5 ακουσαντες δε εβαπτισθησαν εις το ονομα του κυριου ιησου6 και επιθεντος αυτοις του παυλου τας χειρας ηλθεν το πνευμα τοαγιον επ αυτους ελαλουν τε γλωσσαις και προεφητευον7 ησαν δε οι παντες ανδρες ωσει δεκαδυο8 εισελθων δε εις την συναγωγην επαρρησιαζετο επι μηνας τρειςδιαλεγομενος και πειθων τα περι της βασιλειας του θεου9 ως δε τινες εσκληρυνοντο και ηπειθουν κακολογουντες την οδονενωπιον του πληθους αποστας απ αυτων αφωρισεν τους μαθητας καθημεραν διαλεγομενος εν τη σχολη τυραννου τινος10 τουτο δε εγενετο επι ετη δυο ωστε παντας τους κατοικουντας τηνασιαν ακουσαι τον λογον του κυριου ιησου ιουδαιους τε και ελληνας11 δυναμεις τε ου τας τυχουσας εποιει ο θεος δια των χειρων παυλου12 ωστε και επι τους ασθενουντας επιφερεσθαι απο του χρωτοςαυτου σουδαρια η σιμικινθια και απαλλασσεσθαι απ αυτων ταςνοσους τα τε πνευματα τα πονηρα εξερχεσθαι απ αυτων13 επεχειρησαν δε τινες απο των περιερχομενων ιουδαιωνεξορκιστων ονομαζειν επι τους εχοντας τα πνευματα τα πονηρατο ονομα του κυριου ιησου λεγοντες ορκιζομεν υμας τον ιησουν ον οπαυλος κηρυσσει14 ησαν δε τινες υιοι σκευα ιουδαιου αρχιερεως επτα οι τουτοποιουντες15 αποκριθεν δε το πνευμα το πονηρον ειπεν τον ιησουν γινωσκωκαι τον παυλον επισταμαι υμεις δε τινες εστε16 και εφαλλομενος επ αυτους ο ανθρωπος εν ω ην το πνευμα τοπονηρον και κατακυριευσας αυτων ισχυσεν κατ αυτων ωστε γυμνουςκαι τετραυματισμενους εκφυγειν εκ του οικου εκεινου17 τουτο δε εγενετο γνωστον πασιν ιουδαιοις τε και ελλησιν τοιςκατοικουσιν την εφεσον και επεπεσεν φοβος επι παντας αυτους καιεμεγαλυνετο το ονομα του κυριου ιησου18 πολλοι τε των πεπιστευκοτων ηρχοντο εξομολογουμενοι καιαναγγελλοντες τας πραξεις αυτων19 ικανοι δε των τα περιεργα πραξαντων συνενεγκαντες τας βιβλουςκατεκαιον ενωπιον παντων και συνεψηφισαν τας τιμας αυτων και

270 Πραξεισ 19:20—19:34

ευρον αργυριου μυριαδας πεντε20 ουτως κατα κρατος ο λογος του κυριου ηυξανεν και ισχυεν21 ως δε επληρωθη ταυτα εθετο ο παυλος εν τω πνευματι διελθων τηνμακεδονιαν και αχαιαν πορευεσθαι εις ιερουσαλημ ειπων οτι μετα τογενεσθαι με εκει δει με και ρωμην ιδειν22 αποστειλας δε εις την μακεδονιαν δυο των διακονουντων αυτωτιμοθεον και εραστον αυτος επεσχεν χρονον εις την ασιαν23 εγενετο δε κατα τον καιρον εκεινον ταραχος ουκ ολιγος περι τηςοδου24 δημητριος γαρ τις ονοματι αργυροκοπος ποιων ναους αργυρουςαρτεμιδος παρειχετο τοις τεχνιταις εργασιαν ουκ ολιγην25 ους συναθροισας και τους περι τα τοιαυτα εργατας ειπεν ανδρεςεπιστασθε οτι εκ ταυτης της εργασιας η ευπορια ημων εστιν26 και θεωρειτε και ακουετε οτι ου μονον εφεσου αλλα σχεδον πασηςτης ασιας ο παυλος ουτος πεισας μετεστησεν ικανον οχλον λεγων οτιουκ εισιν θεοι οι δια χειρων γινομενοι27 ου μονον δε τουτο κινδυνευει ημιν το μερος εις απελεγμον ελθειναλλα και το της μεγαλης θεας αρτεμιδος ιερον εις ουδεν λογισθηναιμελλειν VAR1: δε VAR2: τε και καθαιρεισθαι την μεγαλειοτητα αυτηςην ολη η ασια και η οικουμενη σεβεται28 ακουσαντες δε και γενομενοι πληρεις θυμου εκραζον λεγοντεςμεγαλη η αρτεμις εφεσιων29 και επλησθη η πολις ολη συγχυσεως ωρμησαν τε ομοθυμαδονεις το θεατρον συναρπασαντες γαιον και αρισταρχον μακεδοναςσυνεκδημους του παυλου30 του δε παυλου βουλομενου εισελθειν εις τον δημον ουκ ειων αυτονοι μαθηται31 τινες δε και των ασιαρχων οντες αυτω φιλοι πεμψαντες προς αυτονπαρεκαλουν μη δουναι εαυτον εις το θεατρον32 αλλοι μεν ουν αλλο τι εκραζον ην γαρ η εκκλησια συγκεχυμενηκαι οι πλειους ουκ ηδεισαν τινος ενεκεν συνεληλυθεισαν33 εκ δε του οχλου προεβιβασαν αλεξανδρον VAR1: προβαλοντωνVAR2: προβαλλοντων αυτον των ιουδαιων ο δε αλεξανδροςκατασεισας την χειρα ηθελεν απολογεισθαι τω δημω34 επιγνοντων δε οτι ιουδαιος εστιν φωνη εγενετο μια εκ παντων ωςεπι ωρας δυο κραζοντων μεγαλη η αρτεμις εφεσιων

19:35—20:9 Πραξεισ 271

35 καταστειλας δε ο γραμματευς τον οχλον φησιν ανδρες εφεσιοι τιςγαρ εστιν ανθρωπος ος ου γινωσκει την εφεσιων πολιν νεωκορονουσαν της μεγαλης θεας αρτεμιδος και του διοπετους36 αναντιρρητων ουν οντων τουτων δεον εστιν υμας κατεσταλμενουςυπαρχειν και μηδεν προπετες πραττειν37 ηγαγετε γαρ τους ανδρας τουτους ουτε ιεροσυλους ουτεβλασφημουντας την θεαν υμων38 ει μεν ουν δημητριος και οι συν αυτω τεχνιται προς τιναλογον εχουσιν αγοραιοι αγονται και ανθυπατοι εισιν εγκαλειτωσαναλληλοις39 ει δε τι περι ετερων επιζητειτε εν τη εννομω εκκλησια επιλυθησεται40 και γαρ κινδυνευομεν εγκαλεισθαι στασεως περι της σημερονμηδενος αιτιου υπαρχοντος περι ου δυνησομεθα αποδουναι λογον τηςσυστροφης ταυτης41 και ταυτα ειπων απελυσεν την εκκλησιαν

20 μετα δε το παυσασθαι τον θορυβον προσκαλεσαμενος ο παυλοςτους μαθητας και ασπασαμενος εξηλθεν πορευθηναι εις την

μακεδονιαν2 διελθων δε τα μερη εκεινα και παρακαλεσας αυτους λογω πολλωηλθεν εις την ελλαδα3 ποιησας τε μηνας τρεις γενομενης αυτω επιβουλης υπο τωνιουδαιων μελλοντι αναγεσθαι εις την συριαν εγενετο γνωμη τουυποστρεφειν δια μακεδονιας4 συνειπετο δε αυτω αχρι της ασιας σωπατρος βεροιαιοςθεσσαλονικεων δε αρισταρχος και σεκουνδος και γαιος δερβαιοςκαι τιμοθεος ασιανοι δε τυχικος και τροφιμος5 ουτοι προελθοντες εμενον ημας εν τρωαδι6 ημεις δε εξεπλευσαμεν μετα τας ημερας των αζυμων απο φιλιππωνκαι ηλθομεν προς αυτους εις την τρωαδα αχρις ημερων πεντε ουδιετριψαμεν ημερας επτα7 εν δε τη μια των σαββατων συνηγμενων των μαθητων τουκλασαι αρτον ο παυλος διελεγετο αυτοις μελλων εξιεναι τη επαυριονπαρετεινεν τε τον λογον μεχρι μεσονυκτιου8 ησαν δε λαμπαδες ικαναι εν τω υπερωω ου ησαν συνηγμενοι9 καθημενος δε τις νεανιας ονοματι ευτυχος επι της θυριδοςκαταφερομενος υπνω βαθει διαλεγομενου του παυλου επι πλειον

272 Πραξεισ 20:10—20:24

κατενεχθεις απο του υπνου επεσεν απο του τριστεγου κατω και ηρθηνεκρος10 καταβας δε ο παυλος επεπεσεν αυτω και συμπεριλαβων ειπεν μηθορυβεισθε η γαρ ψυχη αυτου εν αυτω εστιν11 αναβας δε και κλασας αρτον και γευσαμενος εφ ικανον τεομιλησας αχρις αυγης ουτως εξηλθεν12 ηγαγον δε τον παιδα ζωντα και παρεκληθησαν ου μετριως13 ημεις δε προελθοντες επι το πλοιον ανηχθημεν εις την ασσονεκειθεν μελλοντες αναλαμβανειν τον παυλον ουτως γαρ ηνδιατεταγμενος μελλων αυτος πεζευειν14 ως δε συνεβαλεν ημιν εις την ασσον αναλαβοντες αυτον ηλθομενεις μιτυληνην15 κακειθεν αποπλευσαντες τη επιουση κατηντησαμεν αντικρυ χιουτη δε ετερα παρεβαλομεν εις σαμον και μειναντες εν τρωγυλλιω τηεχομενη ηλθομεν εις μιλητον16 εκρινεν γαρ ο παυλος παραπλευσαι την εφεσον οπως μη γενηταιαυτω χρονοτριβησαι εν τη ασια εσπευδεν γαρ ει δυνατον ην αυτω τηνημεραν της πεντηκοστης γενεσθαι εις ιεροσολυμα17 απο δε της μιλητου πεμψας εις εφεσον μετεκαλεσατο τουςπρεσβυτερους της εκκλησιας18 ως δε παρεγενοντο προς αυτον ειπεν αυτοις υμεις επιστασθε αποπρωτης ημερας αφ ης επεβην εις την ασιαν πως μεθ υμων τον πανταχρονον εγενομην19 δουλευων τω κυριω μετα πασης ταπεινοφροσυνης και πολλωνδακρυων και πειρασμων των συμβαντων μοι εν ταις επιβουλαις τωνιουδαιων20 ως ουδεν υπεστειλαμην των συμφεροντων του μη αναγγειλαι υμινκαι διδαξαι υμας δημοσια και κατ οικους21 διαμαρτυρομενος ιουδαιοις τε και ελλησιν την εις τον θεονμετανοιαν και πιστιν την εις τον κυριον ημων ιησουν χριστον22 και νυν ιδου εγω δεδεμενος τωπνευματι πορευομαι εις ιερουσαλημτα εν αυτη συναντησοντα μοι μη ειδως23 πλην οτι το πνευμα το αγιον κατα πολιν διαμαρτυρεται λεγον οτιδεσμα με και θλιψεις μενουσιν24 αλλ ουδενος λογον ποιουμαι ουδε εχω την ψυχην μου τιμιανεμαυτω ως τελειωσαι τον δρομον μου μετα χαρας και την διακονιαν

20:25—21:2 Πραξεισ 273

ην ελαβον παρα του κυριου ιησου διαμαρτυρασθαι το ευαγγελιον τηςχαριτος του θεου25 και νυν ιδου εγω οιδα οτι ουκετι οψεσθε το προσωπον μου υμειςπαντες εν οις διηλθον κηρυσσων την βασιλειαν του θεου26 διο μαρτυρομαι υμιν εν τη σημερον ημερα οτι καθαρος εγω αποτου αιματος παντων27 ου γαρ υπεστειλαμην του μη αναγγειλαι υμιν πασαν την βουληντου θεου28 προσεχετε ουν εαυτοις και παντι τω ποιμνιω εν ω υμας το πνευματο αγιον εθετο επισκοπους ποιμαινειν την εκκλησιαν του θεου ηνπεριεποιησατο δια του ιδιου αιματος29 εγω γαρ οιδα τουτο οτι εισελευσονται μετα την αφιξιν μου λυκοιβαρεις εις υμας μη φειδομενοι του ποιμνιου30 και εξ υμων αυτων αναστησονται ανδρες λαλουντες διεστραμμενατου αποσπαν τους μαθητας οπισω αυτων31 διο γρηγορειτε μνημονευοντες οτι τριετιαν νυκτα και ημεραν ουκεπαυσαμην μετα δακρυων νουθετων ενα εκαστον32 και VAR1: τανυν VAR2: τα νυν παρατιθεμαι υμας αδελφοι τωθεω και τω λογω της χαριτος αυτου τω δυναμενω εποικοδομησαι καιδουναι υμιν κληρονομιαν εν τοις ηγιασμενοις πασιν33 αργυριου η χρυσιου η ιματισμου ουδενος επεθυμησα34 αυτοι δε γινωσκετε οτι ταις χρειαις μου και τοις ουσιν μετ εμουυπηρετησαν αι χειρες αυται35 παντα υπεδειξα υμιν οτι ουτως κοπιωντας δει αντιλαμβανεσθαιτων ασθενουντων μνημονευειν τε των λογων του κυριου ιησου οτιαυτος ειπεν μακαριον εστιν διδοναι μαλλον η λαμβανειν36 και ταυτα ειπων θεις τα γονατα αυτου συν πασιν αυτοιςπροσηυξατο37 ικανος δε εγενετο κλαυθμος παντων και επιπεσοντες επι τοντραχηλον του παυλου κατεφιλουν αυτον38 οδυνωμενοι μαλιστα επι τω λογω ω ειρηκει οτι ουκετι μελλουσιντο προσωπον αυτου θεωρειν προεπεμπον δε αυτον εις το πλοιον

21 ως δε εγενετο αναχθηναι ημας αποσπασθεντας απ αυτωνευθυδρομησαντες ηλθομεν εις την κων τη δε εξης εις την ροδον

κακειθεν εις παταρα2 και ευροντες πλοιον διαπερων εις φοινικην επιβαντες ανηχθημεν

274 Πραξεισ 21:3—21:16

3 αναφαναντες δε την κυπρον και καταλιποντες αυτην ευωνυμονεπλεομεν εις συριαν και κατηχθημεν εις τυρον εκεισε γαρ ην το πλοιοναποφορτιζομενον τον γομον4 και ανευροντες VAR1: τους μαθητας επεμειναμεν αυτου ημεραςεπτα οιτινες τω παυλω ελεγον δια του πνευματος μη αναβαινειν ειςιερουσαλημ5 οτε δε εγενετο ημας εξαρτισαι τας ημερας εξελθοντες επορευομεθαπροπεμποντων ημας παντων συν γυναιξιν και τεκνοις εως εξω τηςπολεως και θεντες τα γονατα επι τον αιγιαλον προσηυξαμεθα6 και ασπασαμενοι αλληλους επεβημεν εις το πλοιον εκεινοι δευπεστρεψαν εις τα ιδια7 ημεις δε τον πλουν διανυσαντες απο τυρου κατηντησαμεν ειςπτολεμαιδα και ασπασαμενοι τους αδελφους εμειναμεν ημεραν μιανπαρ αυτοις8 τη δε επαυριον εξελθοντες οι περι τον παυλον VAR1: ηλθον VAR2:ηλθομεν εις καισαρειαν και εισελθοντες εις τον οικον φιλιππου τουευαγγελιστου του οντος εκ των επτα εμειναμεν παρ αυτω9 τουτω δε ησαν θυγατερες παρθενοι τεσσαρες προφητευουσαι10 επιμενοντων δε ημων ημερας πλειους κατηλθεν τις απο τηςιουδαιας προφητης ονοματι αγαβος11 και ελθων προς ημας και αρας την ζωνην του παυλου δησας τεαυτου τας χειρας και τους ποδας ειπεν ταδε λεγει το πνευμα το αγιοντον ανδρα ου εστιν η ζωνη αυτη ουτως δησουσιν εν ιερουσαλημ οιιουδαιοι και παραδωσουσιν εις χειρας εθνων12 ως δε ηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν ημεις τε και οι εντοπιοι τουμη αναβαινειν αυτον εις ιερουσαλημ13 απεκριθη δε ο παυλος τι ποιειτε κλαιοντες και συνθρυπτοντεςμου την καρδιαν εγω γαρ ου μονον δεθηναι αλλα και αποθανειν ειςιερουσαλημ ετοιμως εχω υπερ του ονοματος του κυριου ιησου14 μη πειθομενου δε αυτου ησυχασαμεν ειποντες το θελημα τουκυριου γενεσθω15 μετα δε τας ημερας ταυτας αποσκευασαμενοι ανεβαινομεν ειςιερουσαλημ16 συνηλθον δε και των μαθητων απο καισαρειας συν ημιν αγοντεςπαρ ω ξενισθωμεν μνασωνι τινι κυπριω αρχαιω μαθητη

21:17—21:29 Πραξεισ 275

17 γενομενων δε ημων εις ιεροσολυμα ασμενως εδεξαντο ημας οιαδελφοι18 τη δε επιουση εισηει ο παυλος συν ημιν προς ιακωβον παντες τεπαρεγενοντο οι πρεσβυτεροι19 και ασπασαμενος αυτους εξηγειτο καθ εν εκαστον ων εποιησεν οθεος εν τοις εθνεσιν δια της διακονιας αυτου20 οι δε ακουσαντες εδοξαζον τον κυριον ειπον τε αυτω θεωρειςαδελφε ποσαι μυριαδες εισιν ιουδαιων των πεπιστευκοτων και παντεςζηλωται του νομου υπαρχουσιν21 κατηχηθησαν δε περι σου οτι αποστασιαν διδασκεις απο μωσεωςτους κατα τα εθνη παντας ιουδαιους λεγων μη περιτεμνειν αυτους τατεκνα μηδε τοις εθεσιν περιπατειν22 τι ουν εστιν παντως δει πληθος συνελθειν ακουσονται γαρ οτιεληλυθας23 τουτο ουν ποιησον ο σοι λεγομεν εισιν ημιν ανδρες τεσσαρες ευχηνεχοντες εφ εαυτων24 τουτους παραλαβων αγνισθητι συν αυτοις και δαπανησον επαυτοις ινα ξυρησωνται την κεφαλην και γνωσιν παντες οτι ωνκατηχηνται περι σου ουδεν εστιν αλλα στοιχεις και αυτος τον νομονφυλασσων25 περι δε των πεπιστευκοτων εθνων ημεις επεστειλαμεν κριναντεςμηδεν τοιουτον τηρειν αυτους ει μη φυλασσεσθαι αυτους το τεειδωλοθυτον και το αιμα και πνικτον και πορνειαν26 τοτε ο παυλος παραλαβων τους ανδρας τη εχομενη ημερα συναυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερον διαγγελλων την εκπληρωσιν τωνημερων του αγνισμου εως ου προσηνεχθη υπερ ενος εκαστου αυτων ηπροσφορα27 ως δε εμελλον αι επτα ημεραι συντελεισθαι οι απο της ασιαςιουδαιοι θεασαμενοι αυτον εν τω ιερω συνεχεον παντα τον οχλον καιεπεβαλον τας χειρας επ αυτον28 κραζοντες ανδρες ισραηλιται βοηθειτε ουτος εστιν ο ανθρωπος οκατα του λαου και του νομου και του τοπου τουτου παντας πανταχουδιδασκων ετι τε και ελληνας εισηγαγεν εις το ιερον και κεκοινωκεν τοναγιον τοπον τουτον29 ησαν γαρ προεωρακοτες τροφιμον τον εφεσιον εν τη πολει συναυτω ον ενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγεν ο παυλος

276 Πραξεισ 21:30—22:4

30 εκινηθη τε η πολις ολη και εγενετο συνδρομη του λαου καιεπιλαβομενοι του παυλου ειλκον αυτον εξω του ιερου και ευθεωςεκλεισθησαν αι θυραι31 ζητουντων δε αυτον αποκτειναι ανεβη φασις τω χιλιαρχω τηςσπειρης οτι ολη συγκεχυται ιερουσαλημ32 ος εξαυτης παραλαβων στρατιωτας και εκατονταρχουςκατεδραμεν επ αυτους οι δε ιδοντες τον χιλιαρχον και τους στρατιωταςεπαυσαντο τυπτοντες τον παυλον33 τοτε εγγισας ο χιλιαρχος επελαβετο αυτου και εκελευσεν δεθηναιαλυσεσιν δυσιν και επυνθανετο τις αν ειη και τι εστιν πεποιηκως34 αλλοι δε αλλο τι εβοων εν τω οχλω μη δυναμενος δε γνωναι τοασφαλες δια τον θορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην35 οτε δε εγενετο επι τους αναβαθμους συνεβη βασταζεσθαι αυτονυπο των στρατιωτων δια την βιαν του οχλου36 ηκολουθει γαρ το πληθος του λαου κραζον αιρε αυτον37 μελλων τε εισαγεσθαι εις την παρεμβολην ο παυλος λεγει τωχιλιαρχω ει εξεστιν μοι ειπειν τι προς σε ο δε εφη ελληνιστι γινωσκεις38 ουκ αρα συ ει ο αιγυπτιος ο προ τουτων των ημερωναναστατωσας και εξαγαγων εις την ερημον τους τετρακισχιλιουςανδρας των σικαριων39 ειπεν δε ο παυλος εγω ανθρωπος μεν ειμι ιουδαιος ταρσευς τηςκιλικιας ουκ ασημου πολεως πολιτης δεομαι δε σου επιτρεψον μοιλαλησαι προς τον λαον40 επιτρεψαντος δε αυτου ο παυλος εστως επι των αναβαθμωνκατεσεισεν τη χειρι τω λαω πολλης δε σιγης γενομενης προσεφωνησεντη εβραιδι διαλεκτω λεγων

22 ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε μου της προς υμας νυναπολογιας

2 ακουσαντες δε οτι τη εβραιδι διαλεκτω προσεφωνει αυτοις μαλλονπαρεσχον ησυχιαν και φησιν3 εγω μεν ειμι ανηρ ιουδαιος γεγεννημενος εν ταρσω της κιλικιαςανατεθραμμενος δε εν τη πολει ταυτη παρα τους ποδας γαμαλιηλπεπαιδευμενος κατα ακριβειαν του πατρωου νομου ζηλωτης υπαρχωντου θεου καθως παντες υμεις εστε σημερον4 ος ταυτην την οδον εδιωξα αχρι θανατου δεσμευων και παραδιδουςεις φυλακας ανδρας τε και γυναικας

22:5—22:19 Πραξεισ 277

5 ως και ο αρχιερευς μαρτυρει μοι και παν το πρεσβυτεριον παρων και επιστολας δεξαμενος προς τους αδελφους εις δαμασκονεπορευομην αξων και τους εκεισε οντας δεδεμενους εις ιερουσαλημ ινατιμωρηθωσιν6 εγενετο δε μοι πορευομενω και εγγιζοντι τη δαμασκω περιμεσημβριαν εξαιφνης εκ του ουρανου περιαστραψαι φως ικανον περιεμε7 επεσον τε εις το εδαφος και ηκουσα φωνης λεγουσης μοι σαουλσαουλ τι με διωκεις8 εγω δε απεκριθην τις ει κυριε ειπεν τε προς με εγω ειμι ιησους οναζωραιος ον συ διωκεις9 οι δε συν εμοι οντες το μεν φως εθεασαντο και εμφοβοι εγενοντο τηνδε φωνην ουκ ηκουσαν του λαλουντος μοι10 ειπον δε τι ποιησω κυριε ο δε κυριος ειπεν προς με ανασταςπορευου εις δαμασκον κακει σοι λαληθησεται περι παντων ωντετακται σοι ποιησαι11 ως δε ουκ ενεβλεπον απο της δοξης του φωτος εκεινουχειραγωγουμενος υπο των συνοντων μοι ηλθον εις δαμασκον12 ανανιας δε τις ανηρ ευσεβης κατα τον νομον μαρτυρουμενος υποπαντων των κατοικουντων ιουδαιων13 ελθων προς με και επιστας ειπεν μοι σαουλ αδελφε αναβλεψονκαγω αυτη τη ωρα ανεβλεψα εις αυτον14 ο δε ειπεν ο θεος των πατερων ημων προεχειρισατο σε γνωναι τοθελημα αυτου και ιδειν τον δικαιον και ακουσαι φωνην εκ του στοματοςαυτου15 οτι εση μαρτυς αυτω προς παντας ανθρωπους ων εωρακας καιηκουσας16 και νυν τι μελλεις αναστας βαπτισαι και απολουσαι τας αμαρτιαςσου επικαλεσαμενος το ονομα του κυριου17 εγενετο δε μοι υποστρεψαντι εις ιερουσαλημ και προσευχομενουμου εν τω ιερω γενεσθαι με εν εκστασει18 και ιδειν αυτον λεγοντα μοι σπευσον και εξελθε εν ταχει εξιερουσαλημ διοτι ου παραδεξονται σου την μαρτυριαν περι εμου19 καγω ειπον κυριε αυτοι επιστανται οτι εγω ημην φυλακιζων καιδερων κατα τας συναγωγας τους πιστευοντας επι σε

278 Πραξεισ 22:20—23:3

20 και οτε εξεχειτο το αιμα στεφανου του μαρτυρος σου και αυτοςημην εφεστως και συνευδοκων τη αναιρεσει αυτου και φυλασσων ταιματια των αναιρουντων αυτον21 και ειπεν προς με πορευου οτι εγω εις εθνη μακραν εξαποστελωσε22 ηκουον δε αυτου αχρι τουτου του λογου και επηραν την φωνηναυτων λεγοντες αιρε απο της γης τον τοιουτον ου γαρ καθηκον αυτονζην23 κραυγαζοντων δε αυτων και ριπτουντων τα ιματια και κονιορτονβαλλοντων εις τον αερα24 εκελευσεν αυτον ο χιλιαρχος αγεσθαι εις την παρεμβολην ειπωνμαστιξιν ανεταζεσθαι αυτον ινα επιγνω δι ην αιτιαν ουτως επεφωνουναυτω25 ως δε VAR1: προετεινεν VAR2: προετειναν αυτον τοις ιμασινειπεν προς τον εστωτα εκατονταρχον ο παυλος ει ανθρωπον ρωμαιονκαι ακατακριτον εξεστιν υμιν μαστιζειν26 ακουσας δε ο εκατονταρχος προσελθων απηγγειλεν τω χιλιαρχωλεγων ορα τι μελλεις ποιειν ο γαρ ανθρωπος ουτος ρωμαιος εστιν27 προσελθων δε ο χιλιαρχος ειπεν αυτω λεγε μοι ει συ ρωμαιος ει οδε εφη ναι28 απεκριθη τε ο χιλιαρχος εγω πολλου κεφαλαιου την πολιτειανταυτην εκτησαμην ο δε παυλος εφη εγω δε και γεγεννημαι29 ευθεως ουν απεστησαν απ αυτου οι μελλοντες αυτον ανεταζειν καιο χιλιαρχος δε εφοβηθη επιγνους οτι ρωμαιος εστιν και οτι ην αυτονδεδεκως30 τη δε επαυριον βουλομενος γνωναι το ασφαλες το τι κατηγορειταιπαρα των ιουδαιων ελυσεν αυτον απο των δεσμων και εκελευσενελθειν τους αρχιερεις και ολον το συνεδριον αυτων και καταγαγωντον παυλον εστησεν εις αυτους

23 ατενισας δε ο παυλος τω συνεδριω ειπεν ανδρες αδελφοι εγωπαση συνειδησει αγαθη πεπολιτευμαι τω θεω αχρι ταυτης της

ημερας2 ο δε αρχιερευς ανανιας επεταξεν τοις παρεστωσιν αυτω τυπτειναυτου το στομα3 τοτε ο παυλος προς αυτον ειπεν τυπτειν σε μελλει ο θεος τοιχεκεκονιαμενε και συ καθη κρινων με κατα τον νομον και παρανομων

23:4—23:16 Πραξεισ 279

κελευεις με τυπτεσθαι4 οι δε παρεστωτες ειπον τον αρχιερεα του θεου λοιδορεις5 εφη τε ο παυλος ουκ ηδειν αδελφοι οτι εστιν αρχιερευς γεγραπταιγαρ αρχοντα του λαου σου ουκ ερεις κακως6 γνους δε ο παυλος οτι το εν μερος εστιν σαδδουκαιων το δε ετερονφαρισαιων εκραξεν εν τωσυνεδριω ανδρες αδελφοι εγωφαρισαιος ειμιυιος φαρισαιου περι ελπιδος και αναστασεως νεκρων εγω κρινομαι7 τουτο δε αυτου λαλησαντος εγενετο στασις των φαρισαιων και τωνσαδδουκαιων και εσχισθη το πληθος8 σαδδουκαιοι μεν γαρ λεγουσιν μη ειναι αναστασιν μηδε αγγελονμητε πνευμα φαρισαιοι δε ομολογουσιν τα αμφοτερα9 εγενετο δε κραυγη μεγαλη και ανασταντες οι γραμματεις τουμερους των φαρισαιων διεμαχοντο λεγοντες ουδεν κακον ευρισκομενεν τω ανθρωπω τουτω ει δε πνευμα ελαλησεν αυτω η αγγελος μηθεομαχωμεν10 πολλης δε γενομενης στασεως ευλαβηθεις ο χιλιαρχος μηδιασπασθη ο παυλος υπ αυτων εκελευσεν το στρατευμα καταβαναρπασαι αυτον εκ μεσου αυτων αγειν τε εις την παρεμβολην11 τη δε επιουση νυκτι επιστας αυτω ο κυριος ειπεν θαρσει παυλεως γαρ διεμαρτυρω τα περι εμου εις ιερουσαλημ ουτως σε δει και ειςρωμην μαρτυρησαι12 γενομενης δε ημερας ποιησαντες τινες των ιουδαιων συστροφηνανεθεματισαν εαυτους λεγοντες μητε φαγειν μητε πιειν εως ουαποκτεινωσιν τον παυλον13 ησαν δε πλειους τεσσαρακοντα οι ταυτην την συνωμοσιανπεποιηκοτες14 οιτινες προσελθοντες τοις αρχιερευσιν και τοις πρεσβυτεροιςειπον αναθεματι ανεθεματισαμεν εαυτους μηδενος γευσασθαι εως ουαποκτεινωμεν τον παυλον15 νυν ουν υμεις εμφανισατε τω χιλιαρχω συν τω συνεδριω οπωςαυριον αυτον καταγαγη προς υμας ως μελλοντας διαγινωσκεινακριβεστερον τα περι αυτου ημεις δε προ του εγγισαι αυτον ετοιμοιεσμεν του ανελειν αυτον16 ακουσας δε ο υιος της αδελφης παυλου VAR1: το ενεδρονVAR2: την ενεδραν παραγενομενος και εισελθων εις την παρεμβοληναπηγγειλεν τω παυλω

280 Πραξεισ 23:17—23:30

17 προσκαλεσαμενος δε ο παυλος ενα των εκατονταρχων εφη τοννεανιαν τουτον απαγαγε προς τον χιλιαρχον εχει γαρ τι απαγγειλαιαυτω18 ο μεν ουν παραλαβων αυτον ηγαγεν προς τον χιλιαρχον και φησινο δεσμιος παυλος προσκαλεσαμενος με ηρωτησεν τουτον τον νεανιαναγαγειν προς σε εχοντα τι λαλησαι σοι19 επιλαβομενος δε της χειρος αυτου ο χιλιαρχος και αναχωρησαςκατ ιδιαν επυνθανετο τι εστιν ο εχεις απαγγειλαι μοι20 ειπεν δε οτι οι ιουδαιοι συνεθεντο του ερωτησαι σε οπως αυριονεις το συνεδριον καταγαγης τον παυλον ως μελλοντες τι ακριβεστερονπυνθανεσθαι περι αυτου21 συ ουν μη πεισθης αυτοις ενεδρευουσιν γαρ αυτον εξ αυτων ανδρεςπλειους τεσσαρακοντα οιτινες ανεθεματισαν εαυτους μητε φαγειν μητεπιειν εως ου ανελωσιν αυτον και νυν ετοιμοι εισιν προσδεχομενοι τηναπο σου επαγγελιαν22 ο μεν ουν χιλιαρχος απελυσεν τον νεανιαν παραγγειλας μηδενιεκλαλησαι οτι ταυτα ενεφανισας προς με23 και προσκαλεσαμενος δυο τινας των εκατονταρχων ειπενετοιμασατε στρατιωτας διακοσιους οπως πορευθωσιν εως καισαρειαςκαι ιππεις εβδομηκοντα και δεξιολαβους διακοσιους απο τριτης ωραςτης νυκτος24 κτηνη τε παραστησαι ινα επιβιβασαντες τον παυλον διασωσωσινπρος φηλικα τον ηγεμονα25 γραψας επιστολην περιεχουσαν τον τυπον τουτον26 κλαυδιος λυσιας τω κρατιστω ηγεμονι φηλικι χαιρειν27 τον ανδρα τουτον συλληφθεντα υπο των ιουδαιων και μελλοντααναιρεισθαι υπ αυτων επιστας συν τω στρατευματι εξειλομην αυτονμαθων οτι ρωμαιος εστιν28 βουλομενος δε γνωναι την αιτιαν δι ην ενεκαλουν αυτωκατηγαγον αυτον εις το συνεδριον αυτων29 ον ευρον εγκαλουμενον περι ζητηματων του νομου αυτων μηδεν δεαξιον θανατου η δεσμων εγκλημα εχοντα30 μηνυθεισης δε μοι επιβουλης εις τον ανδρα μελλειν εσεσθαιυπο των ιουδαιων εξαυτης επεμψα προς σε παραγγειλας και τοιςκατηγοροις λεγειν τα προς αυτον επι σου ερρωσο

23:31—24:11 Πραξεισ 281

31 οι μεν ουν στρατιωται κατα το διατεταγμενον αυτοις αναλαβοντεςτον παυλον ηγαγον δια της νυκτος εις την αντιπατριδα32 τη δε επαυριον εασαντες τους ιππεις πορευεσθαι συν αυτωυπεστρεψαν εις την παρεμβολην33 οιτινες εισελθοντες εις την καισαρειαν και αναδοντες τηνεπιστολην τω ηγεμονι παρεστησαν και τον παυλον αυτω34 αναγνους δε ο ηγεμων και επερωτησας εκ ποιας επαρχιας εστινκαι πυθομενος οτι απο κιλικιας35 διακουσομαι σου εφη οταν και οι κατηγοροι σου παραγενωνταιεκελευσεν τε αυτον εν τω πραιτωριω του ηρωδου φυλασσεσθαι

24 μετα δε πεντε ημερας κατεβη ο αρχιερευς ανανιας μετα τωνπρεσβυτερων και ρητορος τερτυλλου τινος οιτινες ενεφανισαν

τω ηγεμονι κατα του παυλου2 κληθεντος δε αυτου ηρξατο κατηγορειν ο τερτυλλος λεγων3 πολλης ειρηνης τυγχανοντες δια σου και κατορθωματων γινομενωντω εθνει τουτω δια της σης προνοιας παντη τε και πανταχουαποδεχομεθα κρατιστε φηλιξ μετα πασης ευχαριστιας4 ινα δε μη επι πλειον σε εγκοπτω παρακαλω ακουσαι σε ημωνσυντομως τη ση επιεικεια5 ευροντες γαρ τον ανδρα τουτον λοιμον και κινουντα στασιν πασιντοις ιουδαιοις τοις κατα την οικουμενην πρωτοστατην τε της τωνναζωραιων αιρεσεως6 ος και το ιερον επειρασεν βεβηλωσαι ον και εκρατησαμεν και κατατον ημετερον νομον ηθελησαμεν κρινειν7 παρελθων δε λυσιας ο χιλιαρχος μετα πολλης βιας εκ των χειρωνημων απηγαγεν8 κελευσας τους κατηγορους αυτου ερχεσθαι επι σε παρ ουδυνηση αυτος ανακρινας περι παντων τουτων επιγνωναι ων ημειςκατηγορουμεν αυτου9 συνεθεντο δε και οι ιουδαιοι φασκοντες ταυτα ουτως εχειν10 απεκριθη δε ο παυλος νευσαντος αυτω του ηγεμονος λεγειν εκπολλων ετων οντα σε κριτην τω εθνει τουτω επισταμενος ευθυμοτεροντα περι εμαυτου απολογουμαι11 δυναμενου σου γνωναι οτι ου πλειους εισιν μοι ημεραι η δεκαδυοαφ ης ανεβην προσκυνησων εν ιερουσαλημ

282 Πραξεισ 24:12—24:26

12 και ουτε εν τω ιερω ευρον με προς τινα διαλεγομενον ηεπισυστασιν ποιουντα οχλου ουτε εν ταις συναγωγαις ουτε κατα τηνπολιν13 ουτε παραστησαι VAR1: με δυνανται περι ων νυν κατηγορουσινμου14 ομολογω δε τουτο σοι οτι κατα την οδον ην λεγουσιν αιρεσινουτως λατρευω τω πατρωω θεω πιστευων πασιν τοις κατα τον νομονκαι τοις προφηταις γεγραμμενοις15 ελπιδα εχων εις τον θεον ην και αυτοι ουτοι προσδεχονταιαναστασιν μελλειν εσεσθαι νεκρων δικαιων τε και αδικων16 εν τουτω δε αυτος ασκω απροσκοπον συνειδησιν εχειν προς τονθεον και τους ανθρωπους διαπαντος17 δι ετων δε πλειονων παρεγενομην ελεημοσυνας ποιησων εις τοεθνος μου και προσφορας18 εν οις ευρον με ηγνισμενον εν τω ιερω ου μετα οχλου ουδε μεταθορυβου τινες VAR1: δε απο της ασιας ιουδαιοι19 ους VAR1: δει VAR2: εδει επι σου παρειναι και κατηγορειν ει τιεχοιεν προς με20 η αυτοι ουτοι ειπατωσαν ει τι ευρον εν εμοι αδικημα σταντος μουεπι του συνεδριου21 η περι μιας ταυτης φωνης ης εκραξα εστως εν αυτοις οτι περιαναστασεως νεκρων εγω κρινομαι σημερον υφ υμων22 ακουσας δε ταυτα ο φηλιξ ανεβαλετο αυτους ακριβεστερον ειδωςτα περι της οδου ειπων οταν λυσιας ο χιλιαρχος καταβη διαγνωσομαιτα καθ υμας23 διαταξαμενος τε τω εκατονταρχη τηρεισθαι τον παυλον εχειν τεανεσιν και μηδενα κωλυειν των ιδιων αυτου υπηρετειν η προσερχεσθαιαυτω24 μετα δε ημερας τινας παραγενομενος ο φηλιξ συν δρουσιλλη τηγυναικι αυτου ουση ιουδαια μετεπεμψατο τον παυλον και ηκουσεναυτου περι της εις χριστον πιστεως25 διαλεγομενου δε αυτου περι δικαιοσυνης και εγκρατειας και τουκριματος του μελλοντος εσεσθαι εμφοβος γενομενος ο φηλιξ απεκριθητο νυν εχον πορευου καιρον δε μεταλαβων μετακαλεσομαι σε26 αμα δε και ελπιζων οτι χρηματα δοθησεται αυτω υπο του παυλουοπως λυση αυτον διο και πυκνοτερον αυτον μεταπεμπομενος ωμιλει

24:27—25:14 Πραξεισ 283

αυτω27 διετιας δε πληρωθεισης ελαβεν διαδοχον ο φηλιξ πορκιον φηστονθελων τε χαριτας καταθεσθαι τοις ιουδαιοις ο φηλιξ κατελιπεν τονπαυλον δεδεμενον

25 φηστος ουν επιβας τη επαρχια μετα τρεις ημερας ανεβη ειςιεροσολυμα απο καισαρειας

2 ενεφανισαν δε αυτω ο αρχιερευς και οι πρωτοι των ιουδαιων κατατου παυλου και παρεκαλουν αυτον3 αιτουμενοι χαριν κατ αυτου οπως μεταπεμψηται αυτον ειςιερουσαλημ ενεδραν ποιουντες ανελειν αυτον κατα την οδον4 ο μεν ουν φηστος απεκριθη τηρεισθαι τον παυλον εν καισαρειαεαυτον δε μελλειν εν ταχει εκπορευεσθαι5 οι ουν δυνατοι εν υμιν φησιν συγκαταβαντες ει τι εστιν VAR2:ατοπον εν τω ανδρι τουτω κατηγορειτωσαν αυτου6 διατριψας δε εν αυτοις ημερας πλειους η δεκα καταβας ειςκαισαρειαν τη επαυριον καθισας επι του βηματος εκελευσεν τονπαυλον αχθηναι7 παραγενομενου δε αυτου περιεστησαν οι απο ιεροσολυμωνκαταβεβηκοτες ιουδαιοι πολλα και βαρεα αιτιαματα φεροντες κατατου παυλου α ουκ ισχυον αποδειξαι8 απολογουμενου αυτου οτι ουτε εις τον νομον των ιουδαιων ουτε ειςτο ιερον ουτε εις καισαρα τι ημαρτον9 ο φηστος δε τοις ιουδαιοις θελων χαριν καταθεσθαι αποκριθεις τωπαυλω ειπεν θελεις εις ιεροσολυμα αναβας εκει περι τουτων κρινεσθαιεπ εμου10 ειπεν δε ο παυλος επι του βηματος καισαρος εστως ειμι ου με δεικρινεσθαι ιουδαιους ουδεν ηδικησα ως και συ καλλιον επιγινωσκεις11 ει μεν γαρ αδικω και αξιον θανατου πεπραχα τι ου παραιτουμαιτο αποθανειν ει δε ουδεν εστιν ων ουτοι κατηγορουσιν μου ουδεις μεδυναται αυτοις χαρισασθαι καισαρα επικαλουμαι12 τοτε ο φηστος συλλαλησας μετα του συμβουλιου απεκριθηκαισαρα επικεκλησαι επι καισαρα πορευση13 ημερων δε διαγενομενων τινων αγριππας ο βασιλευς και βερνικηκατηντησαν εις καισαρειαν ασπασομενοι τον φηστον14 ως δε πλειους ημερας διετριβον εκει ο φηστος τω βασιλει ανεθετοτα κατα τον παυλον λεγων ανηρ τις εστιν καταλελειμμενος υπο

284 Πραξεισ 25:15—25:27

φηλικος δεσμιος15 περι ου γενομενου μου εις ιεροσολυμα ενεφανισαν οι αρχιερεις καιοι πρεσβυτεροι των ιουδαιων αιτουμενοι κατ αυτου δικην16 προς ους απεκριθην οτι ουκ εστιν εθος ρωμαιοις χαριζεσθαι τιναανθρωπον εις απωλειαν πριν η ο κατηγορουμενος κατα προσωπονεχοι τους κατηγορους τοπον τε απολογιας λαβοι περι του εγκληματος17 συνελθοντων ουν αυτων ενθαδε αναβολην μηδεμιαν ποιησαμενοςτη εξης καθισας επι του βηματος εκελευσα αχθηναι τον ανδρα18 περι ου σταθεντες οι κατηγοροι ουδεμιαν αιτιαν επεφερον ωνυπενοουν εγω19 ζητηματα δε τινα περι της ιδιας δεισιδαιμονιας ειχον προς αυτονκαι περι τινος ιησου τεθνηκοτος ον εφασκεν ο παυλος ζην20 απορουμενος δε εγω εις την περι τουτου ζητησιν ελεγον ειβουλοιτο πορευεσθαι εις ιερουσαλημ κακει κρινεσθαι περι τουτων21 του δε παυλου επικαλεσαμενου τηρηθηναι αυτον εις την τουσεβαστου διαγνωσιν εκελευσα τηρεισθαι αυτον εως ου πεμψω αυτονπρος καισαρα22 αγριππας δε προς τον φηστον εφη εβουλομην και αυτος τουανθρωπου ακουσαι ο δε αυριον φησιν ακουση αυτου23 τη ουν επαυριον ελθοντος του αγριππα και της βερνικης μεταπολλης φαντασιας και εισελθοντων εις το ακροατηριον συν τε τοιςχιλιαρχοις και ανδρασιν τοις κατ εξοχην ουσιν της πολεως καικελευσαντος του φηστου ηχθη ο παυλος24 και φησιν ο φηστος αγριππα βασιλευ και παντες οι συμπαροντεςημιν ανδρες θεωρειτε τουτον περι ου παν το πληθος των ιουδαιωνενετυχον μοι εν τε ιεροσολυμοις και ενθαδε επιβοωντες μη δειν ζηναυτον μηκετι25 εγω δε καταλαβομενος μηδεν αξιον θανατου αυτον πεπραχεναικαι αυτου δε τουτου επικαλεσαμενου τον σεβαστον εκρινα πεμπειναυτον26 περι ου ασφαλες τι γραψαι τω κυριω ουκ εχω διο προηγαγοναυτον εφ υμων και μαλιστα επι σου βασιλευ αγριππα οπως τηςανακρισεως γενομενης σχω τι γραψαι27 αλογον γαρ μοι δοκει πεμποντα δεσμιον μη και τας κατ αυτουαιτιας σημαναι

26:1—26:16 Πραξεισ 285

26 αγριππας δε προς τον παυλον εφη επιτρεπεται σοι υπερσεαυτου λεγειν τοτε ο παυλος απελογειτο εκτεινας την χειρα

2 περι παντων ων εγκαλουμαι υπο ιουδαιων βασιλευ αγριππαηγημαι εμαυτον μακαριον μελλων απολογεισθαι επι σου σημερον3 μαλιστα γνωστην οντα σε VAR2: ειδως παντων των καταιουδαιους εθων τε και ζητηματων διο δεομαι σου μακροθυμως ακουσαιμου4 την μεν ουν βιωσιν μου την εκ νεοτητος την απ αρχης γενομενην εντω εθνει μου εν ιεροσολυμοις ισασιν παντες οι ιουδαιοι5 προγινωσκοντες με ανωθεν εαν θελωσιν μαρτυρειν οτι κατα τηνακριβεστατην αιρεσιν της ημετερας θρησκειας εζησα φαρισαιος6 και νυν επ ελπιδι της προς τους πατερας επαγγελιας γενομενης υποτου θεου εστηκα κρινομενος7 εις ην το δωδεκαφυλον ημων εν εκτενεια νυκτα και ημεραν λατρευονελπιζει καταντησαι περι ης ελπιδος εγκαλουμαι βασιλευ αγριππα υποτων ιουδαιων8 τι απιστον κρινεται παρ υμιν ει ο θεος νεκρους εγειρει9 εγω μεν ουν εδοξα εμαυτωπρος το ονομα ιησου του ναζωραιου δεινπολλα εναντια πραξαι10 ο και εποιησα εν ιεροσολυμοις και πολλους των αγιων εγωφυλακαις κατεκλεισα την παρα των αρχιερεων εξουσιαν λαβωναναιρουμενων τε αυτων κατηνεγκα ψηφον11 και κατα πασας τας συναγωγας πολλακις τιμωρων αυτουςηναγκαζον βλασφημειν περισσως τε εμμαινομενος αυτοις εδιωκον εωςκαι εις τας εξω πολεις12 εν οις και πορευομενος εις την δαμασκον μετ εξουσιας καιεπιτροπης της παρα των αρχιερεων13 ημερας μεσης κατα την οδον ειδον βασιλευ ουρανοθεν υπερτην λαμπροτητα του ηλιου περιλαμψαν με φως και τους συν εμοιπορευομενους14 παντων δε καταπεσοντων ημων εις την γην ηκουσα φωνηνλαλουσαν προς με και λεγουσαν τη εβραιδι διαλεκτω σαουλ σαουλτι με διωκεις σκληρον σοι προς κεντρα λακτιζειν15 εγω δε ειπον τις ει κυριε ο δε ειπεν εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις16 αλλα αναστηθι και στηθι επι τους ποδας σου εις τουτο γαρωφθην σοι προχειρισασθαι σε υπηρετην και μαρτυρα ων τε ειδες ων τε

286 Πραξεισ 26:17—26:31

οφθησομαι σοι17 εξαιρουμενος σε εκ του λαου και των εθνων εις ους νυν σεαποστελλω18 ανοιξαι οφθαλμους αυτων VAR1: του VAR2: και επιστρεψαι αποσκοτους εις φως και της εξουσιας του σατανα επι τον θεον του λαβειναυτους αφεσιν αμαρτιων και κληρον εν τοις ηγιασμενοις πιστει τη ειςεμε19 οθεν βασιλευ αγριππα ουκ εγενομην απειθης τη ουρανιω οπτασια20 αλλα τοις εν δαμασκω πρωτον και ιεροσολυμοις εις πασαντε την χωραν της ιουδαιας και τοις εθνεσιν VAR1: απαγγελλωνVAR2: απηγγελλον μετανοειν και επιστρεφειν επι τον θεον αξια τηςμετανοιας εργα πρασσοντας21 ενεκα τουτων με οι ιουδαιοι συλλαβομενοι εν τω ιερω επειρωντοδιαχειρισασθαι22 επικουριας ουν τυχων της παρα του θεου αχρι της ημερας ταυτηςεστηκα μαρτυρουμενος μικρω τε και μεγαλω ουδεν εκτος λεγων ων τεοι προφηται ελαλησαν μελλοντων γινεσθαι και μωσης23 ει παθητος ο χριστος ει πρωτος εξ αναστασεως νεκρων φως μελλεικαταγγελλειν τω λαω και τοις εθνεσιν24 ταυτα δε αυτου απολογουμενου ο φηστος μεγαλη τη φωνη εφημαινη παυλε τα πολλα σε γραμματα εις μανιαν περιτρεπει25 ο δε ου μαινομαι φησιν κρατιστε φηστε αλλ αληθειας καισωφροσυνης ρηματα αποφθεγγομαι26 επισταται γαρ περι τουτων ο βασιλευς προς ον καιπαρρησιαζομενος λαλω λανθανειν γαρ αυτον τι τουτων ου πειθομαιουδεν ου γαρ εστιν εν γωνια πεπραγμενον τουτο27 πιστευεις βασιλευ αγριππα τοις προφηταις οιδα οτι πιστευεις28 ο δε αγριππας προς τον παυλον εφη εν ολιγω με πειθειςχριστιανον γενεσθαι29 ο δε παυλος ειπεν ευξαιμην αν τω θεω και εν ολιγω και εν πολλωου μονον σε αλλα και παντας τους ακουοντας μου σημερον γενεσθαιτοιουτους οποιος καγω ειμι παρεκτος των δεσμων τουτων30 και ταυτα ειποντος αυτου ανεστη ο βασιλευς και ο ηγεμων η τεβερνικη και οι συγκαθημενοι αυτοις31 και αναχωρησαντες ελαλουν προς αλληλους λεγοντες οτι ουδενθανατου αξιον η δεσμων πρασσει ο ανθρωπος ουτος

26:32—27:13 Πραξεισ 287

32 αγριππας δε τω φηστω εφη απολελυσθαι εδυνατο ο ανθρωποςουτος ει μη επεκεκλητο καισαρα

27 ως δε εκριθη του αποπλειν ημας εις την ιταλιαν παρεδιδουντον τε παυλον και τινας ετερους δεσμωτας εκατονταρχη ονοματι

ιουλιω σπειρης σεβαστης2 επιβαντες δε πλοιω αδραμυττηνω μελλοντες πλειν τους κατατην ασιαν τοπους ανηχθημεν οντος συν ημιν αρισταρχου μακεδονοςθεσσαλονικεως3 τη τε ετερα κατηχθημεν εις σιδωνα φιλανθρωπως τε ο ιουλιος τωπαυλω χρησαμενος επετρεψεν προς VAR2: τους φιλους πορευθενταεπιμελειας τυχειν4 κακειθεν αναχθεντες υπεπλευσαμεν την κυπρον δια το τους ανεμουςειναι εναντιους5 το τε πελαγος το κατα την κιλικιαν και παμφυλιαν διαπλευσαντεςκατηλθομεν εις μυρα της λυκιας6 κακει ευρων ο εκατονταρχος πλοιον αλεξανδρινον πλεον εις τηνιταλιαν ενεβιβασεν ημας εις αυτο7 εν ικαναις δε ημεραις βραδυπλοουντες και μολις γενομενοι κατατην κνιδον μη προσεωντος ημας του ανεμου υπεπλευσαμεν την κρητηνκατα σαλμωνην8 μολις τε παραλεγομενοι αυτην ηλθομεν εις τοπον τινα καλουμενονκαλους λιμενας ω εγγυς ην πολις λασαια9 ικανου δε χρονου διαγενομενου και οντος ηδη επισφαλους τουπλοος δια το και την νηστειαν ηδη παρεληλυθεναι παρηνει ο παυλος10 λεγων αυτοις ανδρες θεωρω οτι μετα υβρεως και πολλης ζημιαςου μονον του φορτου και του πλοιου αλλα και των ψυχων ημων μελλεινεσεσθαι τον πλουν11 ο δε εκατονταρχος τω κυβερνητη και τω ναυκληρω επειθετομαλλον η τοις υπο του παυλου λεγομενοις12 ανευθετου δε του λιμενος υπαρχοντος προς παραχειμασιανοι πλειους εθεντο βουλην αναχθηναι κακειθεν ειπως δυναιντοκαταντησαντες εις φοινικα παραχειμασαι λιμενα της κρητης βλεποντακατα λιβα και κατα χωρον13 υποπνευσαντος δε νοτου δοξαντες της προθεσεως κεκρατηκεναιαραντες ασσον παρελεγοντο την κρητην

288 Πραξεισ 27:14—27:30

14 μετ ου πολυ δε εβαλεν κατ αυτης ανεμος τυφωνικος ο καλουμενοςευροκλυδων15 συναρπασθεντος δε του πλοιου και μη δυναμενου αντοφθαλμειντω ανεμω επιδοντες εφερομεθα16 νησιον δε τι υποδραμοντες καλουμενον κλαυδην μολις ισχυσαμενπερικρατεις γενεσθαι της σκαφης17 ην αραντες βοηθειαις εχρωντο υποζωννυντες το πλοιονφοβουμενοι τε μη εις την συρτιν εκπεσωσιν χαλασαντες το σκευοςουτως εφεροντο18 σφοδρως δε χειμαζομενων ημων τη εξης εκβολην εποιουντο19 και τη τριτη αυτοχειρες την σκευην του πλοιου ερριψαμεν20 μητε δε ηλιου μητε αστρων επιφαινοντων επι πλειονας ημεραςχειμωνος τε ουκ ολιγου επικειμενου λοιπον περιηρειτο πασα ελπις τουσωζεσθαι ημας21 πολλης δε ασιτιας υπαρχουσης τοτε σταθεις ο παυλος εν μεσωαυτων ειπεν εδει μεν ω ανδρες πειθαρχησαντας μοι μη αναγεσθαι αποτης κρητης κερδησαι τε την υβριν ταυτην και την ζημιαν22 και VAR1: τανυν VAR2: τα νυν παραινω υμας ευθυμειν αποβοληγαρ ψυχης ουδεμια εσται εξ υμων πλην του πλοιου23 παρεστη γαρ μοι τη νυκτι ταυτη αγγελος του θεου ου ειμι ω καιλατρευω24 λεγων μη φοβου παυλε καισαρι σε δει παραστηναι και ιδουκεχαρισται σοι ο θεος παντας τους πλεοντας μετα σου25 διο ευθυμειτε ανδρες πιστευω γαρ τω θεω οτι ουτως εσται καθ οντροπον λελαληται μοι26 εις νησον δε τινα δει ημας εκπεσειν27 ως δε τεσσαρεσκαιδεκατη νυξ εγενετο διαφερομενων ημων εν τωαδρια κατα μεσον της νυκτος υπενοουν οι ναυται προσαγειν τινααυτοις χωραν28 και βολισαντες ευρον οργυιας εικοσι βραχυ δε διαστησαντες καιπαλιν βολισαντες ευρον οργυιας δεκαπεντε29 φοβουμενοι τε μηπως εις τραχεις τοπους VAR1: εκπεσωσινVAR2: εκπεσωμεν εκ πρυμνης ριψαντες αγκυρας τεσσαρας ηυχοντοημεραν γενεσθαι30 των δε ναυτων ζητουντων φυγειν εκ του πλοιου και χαλασαντωντην σκαφην εις την θαλασσαν προφασει ως εκ πρωρας μελλοντων

27:31—28:2 Πραξεισ 289

αγκυρας εκτεινειν31 ειπεν ο παυλος τω εκατονταρχη και τοις στρατιωταις εαν μη ουτοιμεινωσιν εν τω πλοιω υμεις σωθηναι ου δυνασθε32 τοτε οι στρατιωται απεκοψαν τα σχοινια της σκαφης και ειασαναυτην εκπεσειν33 αχρι δε ου εμελλεν ημερα γινεσθαι παρεκαλει ο παυλος απανταςμεταλαβειν τροφης λεγων τεσσαρεσκαιδεκατην σημερον ημερανπροσδοκωντες ασιτοι διατελειτε μηδεν προσλαβομενοι34 διο παρακαλω υμας προσλαβειν τροφης τουτο γαρ προς τηςυμετερας σωτηριας υπαρχει ουδενος γαρ υμων θριξ εκ της κεφαληςπεσειται35 ειπων δε ταυτα και λαβων αρτον ευχαριστησεν τω θεω ενωπιονπαντων και κλασας ηρξατο εσθιειν36 ευθυμοι δε γενομενοι παντες και αυτοι προσελαβοντο τροφης37 ημεν δε εν τω πλοιω αι πασαι ψυχαι διακοσιαι εβδομηκονταεξ38 κορεσθεντες δε τροφης εκουφιζον το πλοιον εκβαλλομενοι τονσιτον εις την θαλασσαν39 οτε δε ημερα εγενετο την γην ουκ επεγινωσκον κολπον δε τινακατενοουν εχοντα αιγιαλον εις ον εβουλευσαντο ει δυναιντο εξωσαιτο πλοιον40 και τας αγκυρας περιελοντες ειων εις την θαλασσαν αμα ανεντεςτας ζευκτηριας των πηδαλιων και επαραντες τον αρτεμονα τη πνεουσηκατειχον εις τον αιγιαλον41 περιπεσοντες δε εις τοπον διθαλασσον επωκειλαν την ναυν και ημεν πρωρα ερεισασα εμεινεν ασαλευτος η δε πρυμνα ελυετο υπο τηςβιας των κυματων42 των δε στρατιωτων βουλη εγενετο ινα τους δεσμωταςαποκτεινωσιν μη τις εκκολυμβησας διαφυγοι43 ο δε εκατονταρχος βουλομενος διασωσαι τον παυλον εκωλυσεναυτους του βουληματος εκελευσεν τε τους δυναμενους κολυμβαναπορριψαντας πρωτους επι την γην εξιεναι44 και τους λοιπους ους μεν επι σανισιν ους δε επι τινων των αποτου πλοιου και ουτως εγενετο παντας διασωθηναι επι την γην

28 και διασωθεντες τοτε επεγνωσαν οτι μελιτη η νησος καλειται2 οι δε βαρβαροι παρειχον ου την τυχουσαν φιλανθρωπιαν

ημιν αναψαντες γαρ πυραν προσελαβοντο παντας ημας δια τον υετον

290 Πραξεισ 28:3—28:17

τον εφεστωτα και δια το ψυχος3 συστρεψαντος δε του παυλου φρυγανων πληθος και επιθεντος επιτην πυραν εχιδνα εκ της θερμης εξελθουσα καθηψεν της χειρος αυτου4 ως δε ειδον οι βαρβαροι κρεμαμενον το θηριον εκ της χειρος αυτουελεγον προς αλληλους παντως φονευς εστιν ο ανθρωπος ουτος ονδιασωθεντα εκ της θαλασσης η δικη ζην ουκ ειασεν5 ο μεν ουν αποτιναξας το θηριον εις το πυρ επαθεν ουδεν κακον6 οι δε προσεδοκων αυτον μελλειν πιμπρασθαι η καταπιπτειν αφνωνεκρον επι πολυ δε αυτων προσδοκωντων και θεωρουντων μηδενατοπον εις αυτον γινομενον μεταβαλλομενοι ελεγον θεον αυτον ειναι7 εν δε τοις περι τον τοπον εκεινον υπηρχεν χωρια τω πρωτωτης νησου ονοματι ποπλιω ος αναδεξαμενος ημας τρεις ημεραςφιλοφρονως εξενισεν8 εγενετο δε τον πατερα του ποπλιου πυρετοις και δυσεντεριασυνεχομενον κατακεισθαι προς ον ο παυλος εισελθων καιπροσευξαμενος επιθεις τας χειρας αυτω ιασατο αυτον9 τουτου ουν γενομενου και οι λοιποι οι εχοντες ασθενειας εν τη νησωπροσηρχοντο και εθεραπευοντο10 οι και πολλαις τιμαις ετιμησαν ημας και αναγομενοις επεθεντο ταπρος την χρειαν11 μετα δε τρεις μηνας ανηχθημεν εν πλοιω παρακεχειμακοτι εν τηνησω αλεξανδρινω παρασημω διοσκουροις12 και καταχθεντες εις συρακουσας επεμειναμεν ημερας τρεις13 οθεν περιελθοντες κατηντησαμεν εις ρηγιον και μετα μιαν ημερανεπιγενομενου νοτου δευτεραιοι ηλθομεν εις ποτιολους14 ου ευροντες αδελφους παρεκληθημεν επ αυτοις επιμειναι ημεραςεπτα και ουτως εις την ρωμην ηλθομεν15 κακειθεν οι αδελφοι ακουσαντες τα περι ημων εξηλθον ειςαπαντησιν ημιν αχρις αππιου φορου και τριων ταβερνων ους ιδωνο παυλος ευχαριστησας τω θεω ελαβεν θαρσος16 οτε δε ηλθομεν εις ρωμην ο εκατονταρχος παρεδωκεν τουςδεσμιους τω στρατοπεδαρχη τω δε παυλω επετραπη μενειν καθ εαυτονσυν τω φυλασσοντι αυτον στρατιωτη17 εγενετο δε μετα ημερας τρεις συγκαλεσασθαι τον παυλον τουςοντας των ιουδαιων πρωτους συνελθοντων δε αυτων ελεγεν προςαυτους ανδρες αδελφοι εγω ουδεν εναντιον ποιησας τω λαω η τοις

28:18—28:31 Πραξεισ 291

εθεσιν τοις πατρωοις δεσμιος εξ ιεροσολυμων παρεδοθην εις ταςχειρας των ρωμαιων18 οιτινες ανακριναντες με εβουλοντο απολυσαι δια το μηδεμιαναιτιαν θανατου υπαρχειν εν εμοι19 αντιλεγοντων δε των ιουδαιων ηναγκασθην επικαλεσασθαικαισαρα ουχ ως του εθνους μου εχων τι κατηγορησαι20 δια ταυτην ουν την αιτιαν παρεκαλεσα υμας ιδειν καιπροσλαλησαι ενεκεν γαρ της ελπιδος του ισραηλ την αλυσιν ταυτηνπερικειμαι21 οι δε προς αυτον ειπον ημεις ουτε γραμματα περι σου εδεξαμεθααπο της ιουδαιας ουτε παραγενομενος τις των αδελφων απηγγειλεν ηελαλησεν τι περι σου πονηρον22 αξιουμεν δε παρα σου ακουσαι α φρονεις περι μεν γαρ τηςαιρεσεως ταυτης γνωστον εστιν ημιν οτι πανταχου αντιλεγεται23 ταξαμενοι δε αυτω ημεραν ηκον προς αυτον εις την ξενιαν πλειονεςοις εξετιθετο διαμαρτυρομενος την βασιλειαν του θεου πειθων τεαυτους τα περι του ιησου απο τε του νομου μωσεως και των προφητωναπο πρωι εως εσπερας24 και οι μεν επειθοντο τοις λεγομενοις οι δε ηπιστουν25 ασυμφωνοι δε οντες προς αλληλους απελυοντο ειποντος τουπαυλου ρημα εν οτι καλως το πνευμα το αγιον ελαλησεν δια ησαιουτου προφητου προς τους πατερας ημων26 λεγον πορευθητι προς τον λαον τουτον και ειπε ακοη ακουσετε καιου μη συνητε και βλεποντες βλεψετε και ου μη ιδητε27 επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοις ωσιν βαρεωςηκουσαν και τους οφθαλμους αυτων εκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν τοιςοφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσιν και τη καρδια συνωσιν καιεπιστρεψωσιν και ιασωμαι αυτους28 γνωστον ουν εστω υμιν οτι τοις εθνεσιν απεσταλη το σωτηριοντου θεου αυτοι και ακουσονται29 και ταυτα αυτου ειποντος απηλθον οι ιουδαιοι πολλην εχοντες ενεαυτοις συζητησιν30 εμεινεν δε ο παυλος διετιαν ολην εν ιδιω μισθωματι και απεδεχετοπαντας τους εισπορευομενους προς αυτον31 κηρυσσων την βασιλειαν του θεου και διδασκων τα περι τουκυριου ιησου χριστου μετα πασης παρρησιας ακωλυτως

292 Πομαιουσ 1:1—1:18

ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Η ΠΡΟΣ

ΠΩΜΑΙΟΥΣΕΠΙΣΤΟΛΗ

1 παυλος δουλος ιησου χριστου κλητος αποστολος αφωρισμενος ειςευαγγελιον θεου

2 ο προεπηγγειλατο δια των προφητων αυτου εν γραφαις αγιαις3 περι του υιου αυτου του γενομενου εκ σπερματος δαβιδ κατα σαρκα4 του ορισθεντος υιου θεου εν δυναμει κατα πνευμα αγιωσυνης εξαναστασεως νεκρων ιησου χριστου του κυριου ημων5 δι ου ελαβομεν χαριν και αποστολην εις υπακοην πιστεως εν πασιντοις εθνεσιν υπερ του ονοματος αυτου6 εν οις εστε και υμεις κλητοι ιησου χριστου7 πασιν τοις ουσιν εν ρωμη αγαπητοις θεου κλητοις αγιοις χαρις υμινκαι ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου8 πρωτον μεν ευχαριστω τω θεω μου δια ιησου χριστου υπερ παντωνυμων οτι η πιστις υμων καταγγελλεται εν ολω τω κοσμω9 μαρτυς γαρ μου εστιν ο θεος ω λατρευω εν τω πνευματι μου εν τωευαγγελιω του υιου αυτου ως αδιαλειπτως μνειαν υμων ποιουμαι10 παντοτε επι των προσευχων μου δεομενος ειπως ηδη ποτεευοδωθησομαι εν τω θεληματι του θεου ελθειν προς υμας11 επιποθω γαρ ιδειν υμας ινα τι μεταδω χαρισμα υμιν πνευματικονεις το στηριχθηναι υμας12 τουτο δε εστιν συμπαρακληθηναι εν υμιν δια της εν αλληλοιςπιστεως υμων τε και εμου13 ου θελω δε υμας αγνοειν αδελφοι οτι πολλακις προεθεμην ελθεινπρος υμας και εκωλυθην αχρι του δευρο ινα καρπον τινα σχω και ενυμιν καθως και εν τοις λοιποις εθνεσιν14 ελλησιν τε και βαρβαροις σοφοις τε και ανοητοις οφειλετης ειμι15 ουτως το κατ εμε προθυμον και υμιν τοις εν ρωμη ευαγγελισασθαι16 ου γαρ επαισχυνομαι το ευαγγελιον του χριστου δυναμις γαρ θεουεστιν εις σωτηριαν παντι τω πιστευοντι ιουδαιω τε πρωτον και ελληνι17 δικαιοσυνη γαρ θεου εν αυτω αποκαλυπτεται εκ πιστεως ειςπιστιν καθως γεγραπται ο δε δικαιος εκ πιστεως ζησεται18 αποκαλυπτεται γαρ οργη θεου απ ουρανου επι πασαν ασεβειανκαι αδικιαν ανθρωπων των την αληθειαν εν αδικια κατεχοντων

1:19—2:2 Πομαιουσ 293

19 διοτι το γνωστον του θεου φανερον εστιν εν αυτοις ο γαρ θεοςαυτοις εφανερωσεν20 τα γαρ αορατα αυτου απο κτισεως κοσμου τοις ποιημασιννοουμενα καθοραται η τε αιδιος αυτου δυναμις και θειοτης εις το ειναιαυτους αναπολογητους21 διοτι γνοντες τον θεον ουχ ως θεον εδοξασαν η ευχαριστησαν αλλεματαιωθησαν εν τοις διαλογισμοις αυτων και εσκοτισθη η ασυνετοςαυτων καρδια22 φασκοντες ειναι σοφοι εμωρανθησαν23 και ηλλαξαν την δοξαν του αφθαρτου θεου εν ομοιωματι εικονοςφθαρτου ανθρωπου και πετεινων και τετραποδων και ερπετων24 διο και παρεδωκεν αυτους ο θεος εν ταις επιθυμιαις των καρδιωναυτων εις ακαθαρσιαν του ατιμαζεσθαι τα σωματα αυτων εν εαυτοις25 οιτινες μετηλλαξαν την αληθειαν του θεου εν τω ψευδει καιεσεβασθησαν και ελατρευσαν τη κτισει παρα τον κτισαντα ος εστινευλογητος εις τους αιωνας αμην26 δια τουτο παρεδωκεν αυτους ο θεος εις παθη ατιμιας αι τε γαρθηλειαι αυτων μετηλλαξαν την φυσικην χρησιν εις την παρα φυσιν27 ομοιως τε και οι VAR1: αρρενες VAR2: αρσενες αφεντεςτην φυσικην χρησιν της θηλειας εξεκαυθησαν εν τη ορεξει αυτων ειςαλληλους αρσενες εν αρσεσιν την ασχημοσυνην κατεργαζομενοι καιτην αντιμισθιαν ην εδει της πλανης αυτων εν εαυτοις απολαμβανοντες28 και καθως ουκ εδοκιμασαν τον θεον εχειν εν επιγνωσειπαρεδωκεν αυτους ο θεος εις αδοκιμον νουν ποιειν τα μη καθηκοντα29 πεπληρωμενους παση αδικια πορνεια πονηρια πλεονεξια κακιαμεστους φθονου φονου εριδος δολου κακοηθειας ψιθυριστας30 καταλαλους θεοστυγεις υβριστας υπερηφανους αλαζοναςεφευρετας κακων γονευσιν απειθεις31 ασυνετους ασυνθετους αστοργους ασπονδους ανελεημονας32 οιτινες το δικαιωμα του θεου επιγνοντες οτι οι τα τοιαυταπρασσοντες αξιοι θανατου εισιν ου μονον αυτα ποιουσιν αλλα καισυνευδοκουσιν τοις πρασσουσιν

2 διο αναπολογητος ει ω ανθρωπε πας ο κρινων εν ω γαρ κρινειςτον ετερον σεαυτον κατακρινεις τα γαρ αυτα πρασσεις ο κρινων

2 οιδαμεν δε οτι το κριμα του θεου εστιν κατα αληθειαν επι τους τατοιαυτα πρασσοντας

294 Πομαιουσ 2:3—2:20

3 λογιζη δε τουτο ω ανθρωπε ο κρινων τους τα τοιαυτα πρασσονταςκαι ποιων αυτα οτι συ εκφευξη το κριμα του θεου4 η του πλουτου της χρηστοτητος αυτου και της ανοχης και τηςμακροθυμιας καταφρονεις αγνοων οτι το χρηστον του θεου ειςμετανοιαν σε αγει5 κατα δε την σκληροτητα σου και αμετανοητον καρδιαν θησαυριζειςσεαυτω οργην εν ημερα οργης και αποκαλυψεως δικαιοκρισιας τουθεου6 ος αποδωσει εκαστω κατα τα εργα αυτου7 τοις μεν καθ υπομονην εργου αγαθου δοξαν και τιμην καιαφθαρσιαν ζητουσιν ζωην αιωνιον8 τοις δε εξ εριθειας και απειθουσιν μεν τη αληθεια πειθομενοις δε τηαδικια θυμος και οργη9 θλιψις και στενοχωρια επι πασαν ψυχην ανθρωπου τουκατεργαζομενου το κακον ιουδαιου τε πρωτον και ελληνος10 δοξα δε και τιμη και ειρηνη παντι τω εργαζομενω το αγαθονιουδαιω τε πρωτον και ελληνι11 ου γαρ εστιν προσωποληψια παρα τω θεω12 οσοι γαρ ανομως ημαρτον ανομως και απολουνται και οσοι εννομω ημαρτον δια νομου κριθησονται13 ου γαρ οι ακροαται του νομου δικαιοι παρα τω θεω αλλ οι ποιηταιτου νομου δικαιωθησονται14 οταν γαρ εθνη τα μη νομον εχοντα φυσει τα του νομου ποιη ουτοινομον μη εχοντες εαυτοις εισιν νομος15 οιτινες ενδεικνυνται το εργον του νομου γραπτον εν ταις καρδιαιςαυτων συμμαρτυρουσης αυτων της συνειδησεως και μεταξυ αλληλωντων λογισμων κατηγορουντων η και απολογουμενων16 εν ημερα οτε κρινει ο θεος τα κρυπτα των ανθρωπων κατα τοευαγγελιον μου δια ιησου χριστου17 ιδε συ ιουδαιος επονομαζη και επαναπαυη τω νομω και καυχασαιεν θεω18 και γινωσκεις το θελημα και δοκιμαζεις τα διαφεροντακατηχουμενος εκ του νομου19 πεποιθας τε σεαυτον οδηγον ειναι τυφλων φως των εν σκοτει20 παιδευτην αφρονων διδασκαλον νηπιων εχοντα την μορφωσιν τηςγνωσεως και της αληθειας εν τω νομω

2:21—3:10 Πομαιουσ 295

21 ο ουν διδασκων ετερον σεαυτον ου διδασκεις ο κηρυσσων μηκλεπτειν κλεπτεις22 ο λεγων μη μοιχευειν μοιχευεις ο βδελυσσομενος τα ειδωλαιεροσυλεις23 ος εν νομω καυχασαι δια της παραβασεως του νομου τον θεονατιμαζεις24 το γαρ ονομα του θεου δι υμας βλασφημειται εν τοις εθνεσιν καθωςγεγραπται25 περιτομη μεν γαρ ωφελει εαν νομον πρασσης εαν δε παραβατηςνομου ης η περιτομη σου ακροβυστια γεγονεν26 εαν ουν η ακροβυστια τα δικαιωματα του νομου φυλασση ουχι ηακροβυστια αυτου εις περιτομην λογισθησεται27 και κρινει η εκ φυσεως ακροβυστια τον νομον τελουσα σε τον διαγραμματος και περιτομης παραβατην νομου28 ου γαρ ο εν τω φανερω ιουδαιος εστιν ουδε η εν τω φανερω ενσαρκι περιτομη29 αλλ ο εν τω κρυπτω ιουδαιος και περιτομη καρδιας εν πνευματιου γραμματι ου ο επαινος ουκ εξ ανθρωπων αλλ εκ του θεου

3 τι ουν το περισσον του ιουδαιου η τις η ωφελεια της περιτομης2 πολυ κατα παντα τροπον πρωτον μεν γαρ οτι επιστευθησαν τα

λογια του θεου3 τι γαρ ει ηπιστησαν τινες μη η απιστια αυτων την πιστιν του θεουκαταργησει4 μη γενοιτο γινεσθω δε ο θεος αληθης πας δε ανθρωπος ψευστηςκαθως γεγραπται οπως αν δικαιωθης εν τοις λογοις σου και νικησηςεν τω κρινεσθαι σε5 ει δε η αδικια ημων θεου δικαιοσυνην συνιστησιν τι ερουμεν μηαδικος ο θεος ο επιφερων την οργην κατα ανθρωπον λεγω6 μη γενοιτο επει πως κρινει ο θεος τον κοσμον7 ει γαρ η αληθεια του θεου εν τω εμω ψευσματι επερισσευσεν εις τηνδοξαν αυτου τι ετι καγω ως αμαρτωλος κρινομαι8 και μη καθως βλασφημουμεθα και καθως φασιν τινες ημας λεγεινοτι ποιησωμεν τα κακα ινα ελθη τα αγαθα ων το κριμα ενδικον εστιν9 τι ουν προεχομεθα ου παντως προητιασαμεθα γαρ ιουδαιους τε καιελληνας παντας υφ αμαρτιαν ειναι10 καθως γεγραπται οτι ουκ εστιν δικαιος ουδε εις

296 Πομαιουσ 3:11—3:31

11 ουκ εστιν ο συνιων ουκ εστιν ο εκζητων τον θεον12 παντες εξεκλιναν αμα ηχρειωθησαν ουκ εστιν ποιων χρηστοτηταουκ εστιν εως ενος13 ταφος ανεωγμενος ο λαρυγξ αυτων ταις γλωσσαις αυτωνεδολιουσαν ιος ασπιδων υπο τα χειλη αυτων14 ων το στομα αρας και πικριας γεμει15 οξεις οι ποδες αυτων εκχεαι αιμα16 συντριμμα και ταλαιπωρια εν ταις οδοις αυτων17 και οδον ειρηνης ουκ εγνωσαν18 ουκ εστιν φοβος θεου απεναντι των οφθαλμων αυτων19 οιδαμεν δε οτι οσα ο νομος λεγει τοις εν τω νομω λαλει ινα πανστομα φραγη και υποδικος γενηται πας ο κοσμος τω θεω20 διοτι εξ εργων νομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξ ενωπιοναυτου δια γαρ νομου επιγνωσις αμαρτιας21 νυνι δε χωρις νομου δικαιοσυνη θεου πεφανερωται μαρτυρουμενηυπο του νομου και των προφητων22 δικαιοσυνη δε θεου δια πιστεως ιησου χριστου εις παντας και επιπαντας τους πιστευοντας ου γαρ εστιν διαστολη23 παντες γαρ ημαρτον και υστερουνται της δοξης του θεου24 δικαιουμενοι δωρεαν τη αυτου χαριτι δια της απολυτρωσεως τηςεν χριστω ιησου25 ον προεθετο ο θεος ιλαστηριον δια της πιστεως εν τω αυτου αιματιεις ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτου δια την παρεσιν των προγεγονοτωναμαρτηματων26 εν τη ανοχη του θεου προς ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτου εν τωνυν καιρω εις το ειναι αυτον δικαιον και δικαιουντα τον εκ πιστεωςιησου27 που ουν η καυχησις εξεκλεισθη δια ποιου νομου των εργων ουχιαλλα δια νομου πιστεως28 λογιζομεθα ουν πιστει δικαιουσθαι ανθρωπον χωρις εργωννομου29 η ιουδαιων ο θεος μονον ουχι δε και εθνων ναι και εθνων30 επειπερ εις ο θεος ος δικαιωσει περιτομην εκ πιστεως καιακροβυστιαν δια της πιστεως31 νομον ουν καταργουμεν δια της πιστεως μη γενοιτο αλλα νομονιστωμεν

4:1—4:16 Πομαιουσ 297

4 τι ουν ερουμεν αβρααμ τον πατερα ημων ευρηκεναι κατα σαρκα2 ει γαρ αβρααμ εξ εργων εδικαιωθη εχει καυχημα αλλ ου προς

τον θεον3 τι γαρ η γραφη λεγει επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθηαυτω εις δικαιοσυνην4 τω δε εργαζομενω ο μισθος ου λογιζεται κατα χαριν αλλα κατα τοοφειλημα5 τω δε μη εργαζομενω πιστευοντι δε επι τον δικαιουντα τον ασεβηλογιζεται η πιστις αυτου εις δικαιοσυνην6 καθαπερ και δαβιδ λεγει τον μακαρισμον του ανθρωπου ω ο θεοςλογιζεται δικαιοσυνην χωρις εργων7 μακαριοι ων αφεθησαν αι ανομιαι και ων επεκαλυφθησαν αιαμαρτιαι8 μακαριος ανηρ ω ου μη λογισηται κυριος αμαρτιαν9 ο μακαρισμος ουν ουτος επι την περιτομην η και επι τηνακροβυστιαν λεγομεν γαρ οτι ελογισθη τω αβρααμ η πιστις ειςδικαιοσυνην10 πως ουν ελογισθη εν περιτομη οντι η εν ακροβυστια ουκ ενπεριτομη αλλ εν ακροβυστια11 και σημειον ελαβεν περιτομης σφραγιδα της δικαιοσυνης τηςπιστεως της εν τη ακροβυστια εις το ειναι αυτον πατερα παντωντων πιστευοντων δι ακροβυστιας εις το λογισθηναι και αυτοις τηνδικαιοσυνην12 και πατερα περιτομης τοις ουκ εκ περιτομης μονον αλλα και τοιςστοιχουσιν τοις ιχνεσιν της εν τη ακροβυστια πιστεως του πατροςημων αβρααμ13 ου γαρ δια νομου η επαγγελια τω αβρααμ η τω σπερματι αυτουτο κληρονομον αυτον ειναι του κοσμου αλλα δια δικαιοσυνης πιστεως14 ει γαρ οι εκ νομου κληρονομοι κεκενωται η πιστις και κατηργηταιη επαγγελια15 ο γαρ νομος οργην κατεργαζεται ου γαρ ουκ εστιν νομος ουδεπαραβασις16 δια τουτο εκ πιστεως ινα κατα χαριν εις το ειναι βεβαιαν τηνεπαγγελιαν παντι τω σπερματι ου τω εκ του νομου μονον αλλα καιτω εκ πιστεως αβρααμ ος εστιν πατηρ παντων ημων

298 Πομαιουσ 4:17—5:10

17 καθως γεγραπται οτι πατερα πολλων εθνων τεθεικα σε κατεναντιου επιστευσεν θεου του ζωοποιουντος τους νεκρους και καλουντος ταμη οντα ως οντα18 ος παρ ελπιδα επ ελπιδι επιστευσεν εις το γενεσθαι αυτον πατεραπολλων εθνων κατα το ειρημενον ουτως εσται το σπερμα σου19 και μη ασθενησας τη πιστει ου κατενοησεν το εαυτου σωμαηδη νενεκρωμενον εκατονταετης που υπαρχων και την νεκρωσιν τηςμητρας σαρρας20 εις δε την επαγγελιαν του θεου ου διεκριθη τη απιστια αλλενεδυναμωθη τη πιστει δους δοξαν τω θεω21 και πληροφορηθεις οτι ο επηγγελται δυνατος εστιν και ποιησαι22 διο και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην23 ουκ εγραφη δε δι αυτον μονον οτι ελογισθη αυτω24 αλλα και δι ημας οις μελλει λογιζεσθαι τοις πιστευουσιν επι τονεγειραντα ιησουν τον κυριον ημων εκ νεκρων25 ος παρεδοθη δια τα παραπτωματα ημων και ηγερθη δια τηνδικαιωσιν ημων

5 δικαιωθεντες ουν εκ πιστεως ειρηνην εχομεν προς τον θεον δια τουκυριου ημων ιησου χριστου

2 δι ου και την προσαγωγην εσχηκαμεν τη πιστει εις την χαριν ταυτηνεν η εστηκαμεν και καυχωμεθα επ ελπιδι της δοξης του θεου3 ου μονον δε αλλα και καυχωμεθα εν ταις θλιψεσιν ειδοτες οτι ηθλιψις υπομονην κατεργαζεται4 η δε υπομονη δοκιμην η δε δοκιμη ελπιδα5 η δε ελπις ου καταισχυνει οτι η αγαπη του θεου εκκεχυται εν ταιςκαρδιαις ημων δια πνευματος αγιου του δοθεντος ημιν6 ετι γαρ χριστος οντων ημων ασθενων κατα καιρον υπερ ασεβωναπεθανεν7 μολις γαρ υπερ δικαιου τις αποθανειται υπερ γαρ του αγαθου ταχατις και τολμα αποθανειν8 συνιστησιν δε την εαυτου αγαπην εις ημας ο θεος οτι ετι αμαρτωλωνοντων ημων χριστος υπερ ημων απεθανεν9 πολλω ουν μαλλον δικαιωθεντες νυν εν τω αιματι αυτουσωθησομεθα δι αυτου απο της οργης10 ει γαρ εχθροι οντες κατηλλαγημεν τω θεω δια του θανατου τουυιου αυτου πολλω μαλλον καταλλαγεντες σωθησομεθα εν τη ζωη

5:11—6:2 Πομαιουσ 299

αυτου11 ου μονον δε αλλα και καυχωμενοι εν τω θεω δια του κυριου ημωνιησου χριστου δι ου νυν την καταλλαγην ελαβομεν12 δια τουτο ωσπερ δι ενος ανθρωπου η αμαρτια εις τον κοσμονεισηλθεν και δια της αμαρτιας ο θανατος και ουτως εις πανταςανθρωπους ο θανατος διηλθεν εφ ω παντες ημαρτον13 αχρι γαρ νομου αμαρτια ην εν κοσμω αμαρτια δε ουκ ελλογειταιμη οντος νομου14 αλλ εβασιλευσεν ο θανατος απο αδαμ μεχρι μωσεως και επι τουςμη αμαρτησαντας επι τω ομοιωματι της παραβασεως αδαμ ος εστιντυπος του μελλοντος15 αλλ ουχ ως το παραπτωμα ουτως και το χαρισμα ει γαρ τω τουενος παραπτωματι οι πολλοι απεθανον πολλω μαλλον η χαρις τουθεου και η δωρεα εν χαριτι τη του ενος ανθρωπου ιησου χριστου ειςτους πολλους επερισσευσεν16 και ουχ ως δι ενος αμαρτησαντος το δωρημα το μεν γαρ κριμαεξ ενος εις κατακριμα το δε χαρισμα εκ πολλων παραπτωματων ειςδικαιωμα17 ει γαρ τω του ενος παραπτωματι ο θανατος εβασιλευσεν δια τουενος πολλω μαλλον οι την περισσειαν της χαριτος και της δωρεας τηςδικαιοσυνης λαμβανοντες εν ζωη βασιλευσουσιν δια του ενος ιησουχριστου18 αρα ουν ως δι ενος παραπτωματος εις παντας ανθρωπους ειςκατακριμα ουτως και δι ενος δικαιωματος εις παντας ανθρωπους ειςδικαιωσιν ζωης19 ωσπερ γαρ δια της παρακοης του ενος ανθρωπου αμαρτωλοικατεσταθησαν οι πολλοι ουτως και δια της υπακοης του ενος δικαιοικατασταθησονται οι πολλοι20 νομος δε παρεισηλθεν ινα πλεοναση το παραπτωμα ου δεεπλεονασεν η αμαρτια υπερεπερισσευσεν η χαρις21 ιναωσπερ εβασιλευσεν η αμαρτια εν τω θανατω ουτως και η χαριςβασιλευση δια δικαιοσυνης εις ζωην αιωνιον δια ιησου χριστου τουκυριου ημων

6 τι ουν ερουμεν επιμενουμεν τη αμαρτια ινα η χαρις πλεοναση2 μη γενοιτο οιτινες απεθανομεν τη αμαρτια πως ετι ζησομεν εν

αυτη

300 Πομαιουσ 6:3—6:19

3 η αγνοειτε οτι οσοι εβαπτισθημεν εις χριστον ιησουν εις τονθανατον αυτου εβαπτισθημεν4 συνεταφημεν ουν αυτω δια του βαπτισματος εις τον θανατον ιναωσπερ ηγερθη χριστος εκ νεκρων δια της δοξης του πατρος ουτως καιημεις εν καινοτητι ζωης περιπατησωμεν5 ει γαρ συμφυτοι γεγοναμεν τω ομοιωματι του θανατου αυτου αλλακαι της αναστασεως εσομεθα6 τουτο γινωσκοντες οτι ο παλαιος ημων ανθρωπος συνεσταυρωθηινα καταργηθη το σωμα της αμαρτιας του μηκετι δουλευειν ημας τηαμαρτια7 ο γαρ αποθανων δεδικαιωται απο της αμαρτιας8 ει δε απεθανομεν συν χριστω πιστευομεν οτι και συζησομεν αυτω9 ειδοτες οτι χριστος εγερθεις εκ νεκρων ουκετι αποθνησκει θανατοςαυτου ουκετι κυριευει10 ο γαρ απεθανεν τη αμαρτια απεθανεν εφαπαξ ο δε ζη ζη τω θεω11 ουτως και υμεις λογιζεσθε εαυτους νεκρους μεν ειναι τη αμαρτιαζωντας δε τω θεω εν χριστω ιησου τω κυριω ημων12 μη ουν βασιλευετω η αμαρτια εν τω θνητω υμων σωματι εις τουπακουειν αυτη εν ταις επιθυμιαις αυτου13 μηδε παριστανετε τα μελη υμων οπλα αδικιας τη αμαρτια αλλαπαραστησατε εαυτους τω θεω ως εκ νεκρων ζωντας και τα μελη υμωνοπλα δικαιοσυνης τω θεω14 αμαρτια γαρ υμων ου κυριευσει ου γαρ εστε υπο νομον αλλ υποχαριν15 τι ουν αμαρτησομεν οτι ουκ εσμεν υπο νομον αλλ υπο χαριν μηγενοιτο16 ουκ οιδατε οτι ω παριστανετε εαυτους δουλους εις υπακοηνδουλοι εστε ω υπακουετε ητοι αμαρτιας εις θανατον η υπακοης ειςδικαιοσυνην17 χαρις δε τω θεω οτι ητε δουλοι της αμαρτιας υπηκουσατε δε εκκαρδιας εις ον παρεδοθητε τυπον διδαχης18 ελευθερωθεντες δε απο της αμαρτιας εδουλωθητε τη δικαιοσυνη19 ανθρωπινον λεγω δια την ασθενειαν της σαρκος υμων ωσπερ γαρπαρεστησατε τα μελη υμων δουλα τη ακαθαρσια και τη ανομια εις τηνανομιαν ουτως νυν παραστησατε τα μελη υμων δουλα τη δικαιοσυνηεις αγιασμον

6:20—7:13 Πομαιουσ 301

20 οτε γαρ δουλοι ητε της αμαρτιας ελευθεροι ητε τη δικαιοσυνη21 τινα ουν καρπον ειχετε τοτε εφ οις νυν επαισχυνεσθε το γαρ τελοςεκεινων θανατος22 νυνι δε ελευθερωθεντες απο της αμαρτιας δουλωθεντες δε τω θεωεχετε τον καρπον υμων εις αγιασμον το δε τελος ζωην αιωνιον23 τα γαρ οψωνια της αμαρτιας θανατος το δε χαρισμα του θεου ζωηαιωνιος εν χριστω ιησου τω κυριω ημων

7 η αγνοειτε αδελφοι γινωσκουσιν γαρ νομον λαλω οτι ο νομοςκυριευει του ανθρωπου εφ οσον χρονον ζη

2 η γαρ υπανδρος γυνη τω ζωντι ανδρι δεδεται νομω εαν δε αποθανηο ανηρ κατηργηται απο του νομου του ανδρος3 αρα ουν ζωντος του ανδρος μοιχαλις χρηματισει εαν γενηται ανδριετερω εαν δε αποθανη ο ανηρ ελευθερα εστιν απο του νομου του μηειναι αυτην μοιχαλιδα γενομενην ανδρι ετερω4 ωστε αδελφοι μου και υμεις εθανατωθητε τω νομω δια του σωματοςτου χριστου εις το γενεσθαι υμας ετερω τω εκ νεκρων εγερθεντι ινακαρποφορησωμεν τω θεω5 οτε γαρ ημεν εν τη σαρκι τα παθηματα των αμαρτιων τα δια τουνομου ενηργειτο εν τοις μελεσιν ημων εις το καρποφορησαι τω θανατω6 νυνι δε κατηργηθημεν απο του νομου VAR1: αποθανοντες VAR2:αποθανοντος εν ω κατειχομεθα ωστε δουλευειν ημας εν καινοτητιπνευματος και ου παλαιοτητι γραμματος7 τι ουν ερουμεν ο νομος αμαρτια μη γενοιτο αλλα την αμαρτιαν ουκεγνων ει μη δια νομου την τε γαρ επιθυμιαν ουκ ηδειν ει μη ο νομοςελεγεν ουκ επιθυμησεις8 αφορμην δε λαβουσα η αμαρτια δια της εντολης κατειργασατο ενεμοι πασαν επιθυμιαν χωρις γαρ νομου αμαρτια νεκρα9 εγω δε εζων χωρις νομου ποτε ελθουσης δε της εντολης η αμαρτιαανεζησεν εγω δε απεθανον10 και ευρεθη μοι η εντολη η εις ζωην αυτη εις θανατον11 η γαρ αμαρτια αφορμην λαβουσα δια της εντολης εξηπατησεν μεκαι δι αυτης απεκτεινεν12 ωστε ο μεν νομος αγιος και η εντολη αγια και δικαια και αγαθη13 το ουν αγαθον εμοι γεγονεν θανατος μη γενοιτο αλλα η αμαρτιαινα φανη αμαρτια δια του αγαθου μοι κατεργαζομενη θανατον ιναγενηται καθ υπερβολην αμαρτωλος η αμαρτια δια της εντολης

302 Πομαιουσ 7:14—8:6

14 οιδαμεν γαρ οτι ο νομος πνευματικος εστιν εγω δε σαρκικος ειμιπεπραμενος υπο την αμαρτιαν15 ο γαρ κατεργαζομαι ου γινωσκω ου γαρ ο θελω τουτο πρασσωαλλ ο μισω τουτο ποιω16 ει δε ο ου θελω τουτο ποιω συμφημι τω νομω οτι καλος17 νυνι δε ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτο αλλ η οικουσα εν εμοιαμαρτια18 οιδα γαρ οτι ουκ οικει εν εμοι τουτ εστιν εν τη σαρκι μου αγαθον τογαρ θελειν παρακειται μοι το δε κατεργαζεσθαι το καλον ουχ ευρισκω19 ου γαρ ο θελω ποιω αγαθον αλλ ο ου θελω κακον τουτο πρασσω20 ει δε ο ου θελω εγω τουτο ποιω ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτοαλλ η οικουσα εν εμοι αμαρτια21 ευρισκω αρα τον νομον τω θελοντι εμοι ποιειν το καλον οτι εμοιτο κακον παρακειται22 συνηδομαι γαρ τω νομω του θεου κατα τον εσω ανθρωπον23 βλεπω δε ετερον νομον εν τοις μελεσιν μου αντιστρατευομενον τωνομω του νοος μου και αιχμαλωτιζοντα με τω νομω της αμαρτιας τωοντι εν τοις μελεσιν μου24 ταλαιπωρος εγω ανθρωπος τις με ρυσεται εκ του σωματος τουθανατου τουτου25 ευχαριστω τω θεω δια ιησου χριστου του κυριου ημων αρα ουναυτος εγω τω μεν νοι δουλευω νομω θεου τη δε σαρκι νομω αμαρτιας

8 ουδεν αρα νυν κατακριμα τοις εν χριστω ιησου μη κατα σαρκαπεριπατουσιν αλλα κατα πνευμα

2 ο γαρ νομος του πνευματος της ζωης εν χριστω ιησου ηλευθερωσενμε απο του νομου της αμαρτιας και του θανατου3 το γαρ αδυνατον του νομου εν ω ησθενει δια της σαρκος ο θεος τονεαυτου υιον πεμψας εν ομοιωματι σαρκος αμαρτιας και περι αμαρτιαςκατεκρινεν την αμαρτιαν εν τη σαρκι4 ινα το δικαιωμα του νομου πληρωθη εν ημιν τοις μη κατα σαρκαπεριπατουσιν αλλα κατα πνευμα5 οι γαρ κατα σαρκα οντες τα της σαρκος φρονουσιν οι δε καταπνευμα τα του πνευματος6 το γαρ φρονημα της σαρκος θανατος το δε φρονημα του πνευματοςζωη και ειρηνη

8:7—8:24 Πομαιουσ 303

7 διοτι το φρονημα της σαρκος εχθρα εις θεον τω γαρ νομω του θεουουχ υποτασσεται ουδε γαρ δυναται8 οι δε εν σαρκι οντες θεω αρεσαι ου δυνανται9 υμεις δε ουκ εστε εν σαρκι αλλ εν πνευματι ειπερ πνευμα θεου οικειεν υμιν ει δε τις πνευμα χριστου ουκ εχει ουτος ουκ εστιν αυτου10 ει δε χριστος εν υμιν το μεν σωμα νεκρον δι αμαρτιαν το δε πνευμαζωη δια δικαιοσυνην11 ει δε το πνευμα του εγειραντος ιησουν εκ νεκρων οικει εν υμιν οεγειρας τον χριστον εκ νεκρων ζωοποιησει και τα θνητα σωματα υμωνδια VAR1: το ενοικουν αυτου πνευμα VAR2: του ενοικουντος αυτουπνευματος εν υμιν12 αρα ουν αδελφοι οφειλεται εσμεν ου τη σαρκι του κατα σαρκα ζην13 ει γαρ κατα σαρκα ζητε μελλετε αποθνησκειν ει δε πνευματι ταςπραξεις του σωματος θανατουτε ζησεσθε14 οσοι γαρ πνευματι θεου αγονται ουτοι εισιν υιοι θεου15 ου γαρ ελαβετε πνευμα δουλειας παλιν εις φοβον αλλ ελαβετεπνευμα υιοθεσιας εν ω κραζομεν αββα ο πατηρ16 αυτο το πνευμα συμμαρτυρει τω πνευματι ημων οτι εσμεν τεκναθεου17 ει δε τεκνα και κληρονομοι κληρονομοι μεν θεου συγκληρονομοιδε χριστου ειπερ συμπασχομεν ινα και συνδοξασθωμεν18 λογιζομαι γαρ οτι ουκ αξια τα παθηματα του νυν καιρου προς τηνμελλουσαν δοξαν αποκαλυφθηναι εις ημας19 η γαρ αποκαραδοκια της κτισεως την αποκαλυψιν των υιων τουθεου απεκδεχεται20 τη γαρ ματαιοτητι η κτισις υπεταγη ουχ εκουσα αλλα δια τονυποταξαντα επ ελπιδι21 οτι και αυτη η κτισις ελευθερωθησεται απο της δουλειας τηςφθορας εις την ελευθεριαν της δοξης των τεκνων του θεου22 οιδαμεν γαρ οτι πασα η κτισις συστεναζει και συνωδινει αχρι τουνυν23 ου μονον δε αλλα και αυτοι την απαρχην του πνευματος εχοντεςκαι ημεις αυτοι εν εαυτοις στεναζομεν υιοθεσιαν απεκδεχομενοι τηναπολυτρωσιν του σωματος ημων24 τη γαρ ελπιδι εσωθημεν ελπις δε βλεπομενη ουκ εστιν ελπις ο γαρβλεπει τις τι και ελπιζει

304 Πομαιουσ 8:25—9:5

25 ει δε ο ου βλεπομεν ελπιζομεν δι υπομονης απεκδεχομεθα26 ωσαυτως δε και το πνευμα συναντιλαμβανεται ταις ασθενειαιςημων το γαρ τι προσευξωμεθα καθο δει ουκ οιδαμεν αλλ αυτο τοπνευμα υπερεντυγχανει υπερ ημων στεναγμοις αλαλητοις27 ο δε ερευνων τας καρδιας οιδεν τι το φρονημα του πνευματος οτικατα θεον εντυγχανει υπερ αγιων28 οιδαμεν δε οτι τοις αγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει εις αγαθοντοις κατα προθεσιν κλητοις ουσιν29 οτι ους προεγνω και προωρισεν συμμορφους της εικονος του υιουαυτου εις το ειναι αυτον πρωτοτοκον εν πολλοις αδελφοις30 ους δε προωρισεν τουτους και εκαλεσεν και ους εκαλεσεν τουτουςκαι εδικαιωσεν ους δε εδικαιωσεν τουτους και εδοξασεν31 τι ουν ερουμεν προς ταυτα ει ο θεος υπερ ημων τις καθ ημων32 ος γε του ιδιου υιου ουκ εφεισατο αλλ υπερ ημων παντωνπαρεδωκεν αυτον πως ουχι και συν αυτω τα παντα ημιν χαρισεται33 τις εγκαλεσει κατα εκλεκτων θεου θεος ο δικαιων34 τις ο κατακρινων χριστος ο αποθανων μαλλον δε και εγερθεις οςκαι εστιν εν δεξια του θεου ος και εντυγχανει υπερ ημων35 τις ημας χωρισει απο της αγαπης του χριστου θλιψις η στενοχωριαη διωγμος η λιμος η γυμνοτης η κινδυνος η μαχαιρα36 καθως γεγραπται οτι ενεκα σου θανατουμεθα ολην την ημερανελογισθημεν ως προβατα σφαγης37 αλλ εν τουτοις πασιν υπερνικωμεν δια του αγαπησαντος ημας38 πεπεισμαι γαρ οτι ουτε θανατος ουτε ζωη ουτε αγγελοι ουτε αρχαιουτε δυναμεις ουτε ενεστωτα ουτε μελλοντα39 ουτε υψωμα ουτε βαθος ουτε τις κτισις ετερα δυνησεται ημαςχωρισαι απο της αγαπης του θεου της εν χριστω ιησου τω κυριω ημων

9 αληθειαν λεγω εν χριστω ου ψευδομαι συμμαρτυρουσης μοι τηςσυνειδησεως μου εν πνευματι αγιω

2 οτι λυπη μοι εστιν μεγαλη και αδιαλειπτος οδυνη τη καρδια μου3 ηυχομην γαρ αυτος εγω αναθεμα ειναι απο του χριστου υπερ τωναδελφων μου των συγγενων μου κατα σαρκα4 οιτινες εισιν ισραηλιται ων η υιοθεσια και η δοξα και αι διαθηκαικαι η νομοθεσια και η λατρεια και αι επαγγελιαι5 ων οι πατερες και εξ ων ο χριστος το κατα σαρκα ο ων επι παντωνθεος ευλογητος εις τους αιωνας αμην

9:6—9:24 Πομαιουσ 305

6 ουχ οιον δε οτι εκπεπτωκεν ο λογος του θεου ου γαρ παντες οι εξισραηλ ουτοι ισραηλ7 ουδ οτι εισιν σπερμα αβρααμ παντες τεκνα αλλ εν ισαακκληθησεται σοι σπερμα8 τουτ εστιν ου τα τεκνα της σαρκος ταυτα τεκνα του θεου αλλα τατεκνα της επαγγελιας λογιζεται εις σπερμα9 επαγγελιας γαρ ο λογος ουτος κατα τον καιρον τουτον ελευσομαικαι εσται τη σαρρα υιος10 ου μονον δε αλλα και ρεβεκκα εξ ενος κοιτην εχουσα ισαακ τουπατρος ημων11 μηπω γαρ γεννηθεντων μηδε πραξαντων τι αγαθον η κακον ιναη κατ εκλογην του θεου προθεσις μενη ουκ εξ εργων αλλ εκ τουκαλουντος12 ερρηθη αυτη οτι ο μειζων δουλευσει τω ελασσονι13 καθως γεγραπται τον ιακωβ ηγαπησα τον δε ησαυ εμισησα14 τι ουν ερουμεν μη αδικια παρα τω θεω μη γενοιτο15 τω γαρ μωση λεγει ελεησω ον αν ελεω και οικτειρησω ον ανοικτειρω16 αρα ουν ου του θελοντος ουδε του τρεχοντος αλλα του ελεουντοςθεου17 λεγει γαρ η γραφη τω φαραω οτι εις αυτο τουτο εξηγειρα σε οπωςενδειξωμαι εν σοι την δυναμιν μου και οπως διαγγελη το ονομα μουεν παση τη γη18 αρα ουν ον θελει ελεει ον δε θελει σκληρυνει19 ερεις ουν μοι τι ετι μεμφεται τω γαρ βουληματι αυτου τιςανθεστηκεν20 μενουνγε ω ανθρωπε συ τις ει ο ανταποκρινομενος τω θεω μη ερειτο πλασμα τω πλασαντι τι με εποιησας ουτως21 η ουκ εχει εξουσιαν ο κεραμευς του πηλου εκ του αυτου φυραματοςποιησαι ο μεν εις τιμην σκευος ο δε εις ατιμιαν22 ει δε θελων ο θεος ενδειξασθαι την οργην και γνωρισαι το δυνατοναυτου ηνεγκεν εν πολλη μακροθυμια σκευη οργης κατηρτισμενα ειςαπωλειαν23 και ινα γνωριση τον πλουτον της δοξης αυτου επι σκευη ελεους απροητοιμασεν εις δοξαν24 ους και εκαλεσεν ημας ου μονον εξ ιουδαιων αλλα και εξ εθνων

306 Πομαιουσ 9:25—10:9

25 ως και εν τω ωσηε λεγει καλεσω τον ου λαον μου λαον μου και τηνουκ ηγαπημενην ηγαπημενην26 και εσται εν τω τοπω ου ερρηθη αυτοις ου λαος μου υμεις εκεικληθησονται υιοι θεου ζωντος27 ησαιας δε κραζει υπερ του ισραηλ εαν η ο αριθμος των υιωνισραηλ ως η αμμος της θαλασσης το καταλειμμα σωθησεται28 λογον γαρ συντελων και συντεμνων εν δικαιοσυνη οτι λογονσυντετμημενον ποιησει κυριος επι της γης29 και καθως προειρηκεν ησαιας ει μη κυριος σαβαωθ εγκατελιπενημιν σπερμα ως σοδομα αν εγενηθημεν και ως γομορρα ανωμοιωθημεν30 τι ουν ερουμεν οτι εθνη τα μη διωκοντα δικαιοσυνην κατελαβενδικαιοσυνην δικαιοσυνην δε την εκ πιστεως31 ισραηλ δε διωκων νομον δικαιοσυνης εις νομον δικαιοσυνης ουκεφθασεν32 δια τι οτι ουκ εκ πιστεως αλλ ως εξ εργων νομου προσεκοψαν γαρτω λιθω του προσκομματος33 καθως γεγραπται ιδου τιθημι εν σιων λιθον προσκομματος καιπετραν σκανδαλου και πας ο πιστευων επ αυτω ου καταισχυνθησεται

10 αδελφοι η μεν ευδοκια της εμης καρδιας και η δεησις η προς τονθεον υπερ του ισραηλ εστιν εις σωτηριαν

2 μαρτυρω γαρ αυτοις οτι ζηλον θεου εχουσιν αλλ ου κατ επιγνωσιν3 αγνοουντες γαρ την του θεου δικαιοσυνην και την ιδιανδικαιοσυνην ζητουντες στησαι τη δικαιοσυνη του θεου ουχυπεταγησαν4 τελος γαρ νομου χριστος εις δικαιοσυνην παντι τω πιστευοντι5 μωσης γαρ γραφει την δικαιοσυνην την εκ του νομου οτι ο ποιησαςαυτα ανθρωπος ζησεται εν αυτοις6 η δε εκ πιστεως δικαιοσυνη ουτως λεγει μη ειπης εν τη καρδια σουτις αναβησεται εις τον ουρανον τουτ εστιν χριστον καταγαγειν7 η τις καταβησεται εις την αβυσσον τουτ εστιν χριστον εκ νεκρωναναγαγειν8 αλλα τι λεγει εγγυς σου το ρημα εστιν εν τω στοματι σου και εν τηκαρδια σου τουτ εστιν το ρημα της πιστεως ο κηρυσσομεν9 οτι εαν ομολογησης εν τω στοματι σου κυριον ιησουν και πιστευσηςεν τη καρδια σου οτι ο θεος αυτον ηγειρεν εκ νεκρων σωθηση

10:10—11:7 Πομαιουσ 307

10 καρδια γαρ πιστευεται εις δικαιοσυνην στοματι δε ομολογειται ειςσωτηριαν11 λεγει γαρ η γραφη πας ο πιστευων επ αυτω ου καταισχυνθησεται12 ου γαρ εστιν διαστολη ιουδαιου τε και ελληνος ο γαρ αυτος κυριοςπαντων πλουτων εις παντας τους επικαλουμενους αυτον13 πας γαρ ος αν επικαλεσηται το ονομα κυριου σωθησεται14 πως ουν επικαλεσονται εις ον ουκ επιστευσαν πως δεπιστευσουσιν ου ουκ ηκουσαν πως δε ακουσουσιν χωρις κηρυσσοντος15 πως δε κηρυξουσιν εαν μη αποσταλωσιν καθως γεγραπται ωςωραιοι οι ποδες των ευαγγελιζομενων ειρηνην των ευαγγελιζομενωντα αγαθα16 αλλ ου παντες υπηκουσαν τω ευαγγελιω ησαιας γαρ λεγει κυριετις επιστευσεν τη ακοη ημων17 αρα η πιστις εξ ακοης η δε ακοη δια ρηματος θεου18 αλλα λεγω μη ουκ ηκουσαν μενουνγε εις πασαν την γην εξηλθενο φθογγος αυτων και εις τα περατα της οικουμενης τα ρηματα αυτων19 αλλα λεγω μη ουκ εγνω ισραηλ πρωτος μωσης λεγει εγωπαραζηλωσω υμας επ ουκ εθνει επι εθνει ασυνετω παροργιω υμας20 ησαιας δε αποτολμα και λεγει ευρεθην τοις εμε μη ζητουσινεμφανης εγενομην τοις εμε μη επερωτωσιν21 προς δε τον ισραηλ λεγει ολην την ημεραν εξεπετασα τας χειραςμου προς λαον απειθουντα και αντιλεγοντα

11 λεγω ουν μη απωσατο ο θεος τον λαον αυτου μη γενοιτο καιγαρ εγω ισραηλιτης ειμι εκ σπερματος αβρααμ φυλης βενιαμιν

2 ουκ απωσατο ο θεος τον λαον αυτου ον προεγνω η ουκ οιδατε ενηλια τι λεγει η γραφη ως εντυγχανει τω θεω κατα του ισραηλ λεγων3 κυριε τους προφητας σου απεκτειναν και τα θυσιαστηρια σουκατεσκαψαν καγω υπελειφθην μονος και ζητουσιν την ψυχην μου4 αλλα τι λεγει αυτω ο χρηματισμος κατελιπον εμαυτωεπτακισχιλιους ανδρας οιτινες ουκ εκαμψαν γονυ τη βααλ5 ουτως ουν και εν τω νυν καιρω λειμμα κατ εκλογην χαριτος γεγονεν6 ει δε χαριτι ουκετι εξ εργων επει η χαρις ουκετι γινεται χαρις ει δεεξ εργων ουκετι εστιν χαρις επει το εργον ουκετι εστιν εργον7 τι ουν ο επιζητει ισραηλ τουτου ουκ επετυχεν η δε εκλογη επετυχενοι δε λοιποι επωρωθησαν

308 Πομαιουσ 11:8—11:24

8 καθως γεγραπται εδωκεν αυτοις ο θεος πνευμα κατανυξεωςοφθαλμους του μη βλεπειν και ωτα του μη ακουειν εως της σημερονημερας9 και δαβιδ λεγει γενηθητω η τραπεζα αυτων εις παγιδα και ειςθηραν και εις σκανδαλον και εις ανταποδομα αυτοις10 σκοτισθητωσαν οι οφθαλμοι αυτων του μη βλεπειν και τον νωτοναυτων διαπαντος συγκαμψον11 λεγω ουν μη επταισαν ινα πεσωσιν μη γενοιτο αλλα τω αυτωνπαραπτωματι η σωτηρια τοις εθνεσιν εις το παραζηλωσαι αυτους12 ει δε το παραπτωμα αυτων πλουτος κοσμου και το ηττημα αυτωνπλουτος εθνων ποσω μαλλον το πληρωμα αυτων13 υμιν γαρ λεγω τοις εθνεσιν εφ οσον μεν ειμι εγω εθνων αποστολοςτην διακονιαν μου δοξαζω14 ει πως παραζηλωσω μου την σαρκα και σωσω τινας εξ αυτων15 ει γαρ η αποβολη αυτων καταλλαγη κοσμου τις η προσληψις ει μηζωη εκ νεκρων16 ει δε η απαρχη αγια και το φυραμα και ει η ριζα αγια και οι κλαδοι17 ει δε τινες των κλαδων εξεκλασθησαν συ δε αγριελαιος ωνενεκεντρισθης εν αυτοις και συγκοινωνος της ριζης και της πιοτητοςτης ελαιας εγενου18 μη κατακαυχω των κλαδων ει δε κατακαυχασαι ου συ την ριζανβασταζεις αλλ η ριζα σε19 ερεις ουν εξεκλασθησαν οι κλαδοι ινα εγω εγκεντρισθω20 καλως τη απιστια εξεκλασθησαν συ δε τη πιστει εστηκας μηυψηλοφρονει αλλα φοβου21 ει γαρ ο θεος των κατα φυσιν κλαδων ουκ εφεισατο μηπως ουδεσου φεισηται22 ιδε ουν χρηστοτητα και αποτομιαν θεου επι μεν τους πεσονταςαποτομιαν επι δε σε χρηστοτητα εαν επιμεινης τη χρηστοτητι επει καισυ εκκοπηση23 και εκεινοι δε εαν μη επιμεινωσιν τη απιστια εγκεντρισθησονταιδυνατος γαρ εστιν ο θεος παλιν εγκεντρισαι αυτους24 ει γαρ συ εκ της κατα φυσιν εξεκοπης αγριελαιου και παραφυσιν ενεκεντρισθης εις καλλιελαιον ποσω μαλλον ουτοι οι κατα φυσινεγκεντρισθησονται τη ιδια ελαια

11:25—12:5 Πομαιουσ 309

25 ου γαρ θελω υμας αγνοειν αδελφοι το μυστηριον τουτο ινα μη ητεπαρ εαυτοις φρονιμοι οτι πωρωσις απο μερους τω ισραηλ γεγονεναχρις ου το πληρωμα των εθνων εισελθη26 και ουτως πας ισραηλ σωθησεται καθως γεγραπται ηξει εκ σιωνο ρυομενος και αποστρεψει ασεβειας απο ιακωβ27 και αυτη αυτοις η παρ εμου διαθηκη οταν αφελωμαι τας αμαρτιαςαυτων28 κατα μεν το ευαγγελιον εχθροι δι υμας κατα δε την εκλογηναγαπητοι δια τους πατερας29 αμεταμελητα γαρ τα χαρισματα και η κλησις του θεου30 ωσπερ γαρ και υμεις ποτε ηπειθησατε τω θεω νυν δε ηλεηθητε τητουτων απειθεια31 ουτως και ουτοι νυν ηπειθησαν τω υμετερω ελεει ινα και αυτοιελεηθωσιν32 συνεκλεισεν γαρ ο θεος τους παντας εις απειθειαν ινα τους πανταςελεηση33 ω βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως θεου ως ανεξερευνητατα κριματα αυτου και ανεξιχνιαστοι αι οδοι αυτου34 τις γαρ εγνω νουν κυριου η τις συμβουλος αυτου εγενετο35 η τις προεδωκεν αυτω και ανταποδοθησεται αυτω36 οτι εξ αυτου και δι αυτου και εις αυτον τα παντα αυτω η δοξα ειςτους αιωνας αμην

12 παρακαλω ουν υμας αδελφοι δια των οικτιρμων του θεουπαραστησαι τα σωματα υμων θυσιαν ζωσαν αγιαν ευαρεστον

τω θεω την λογικην λατρειαν υμων2 και μη συσχηματιζεσθε τω αιωνι τουτω αλλα μεταμορφουσθε τηανακαινωσει του νοος υμων εις το δοκιμαζειν υμας τι το θελημα τουθεου το αγαθον και ευαρεστον και τελειον3 λεγω γαρ δια της χαριτος της δοθεισης μοι παντι τω οντι εν υμιν μηυπερφρονειν παρ ο δει φρονειν αλλα φρονειν εις το σωφρονειν εκαστωως ο θεος εμερισεν μετρον πιστεως4 καθαπερ γαρ εν ενι σωματι μελη πολλα εχομεν τα δε μελη πανταου την αυτην εχει πραξιν5 ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμεν εν χριστω ο δε καθ εις αλληλωνμελη

310 Πομαιουσ 12:6—13:4

6 εχοντες δε χαρισματα κατα την χαριν την δοθεισαν ημιν διαφοραειτε προφητειαν κατα την αναλογιαν της πιστεως7 ειτε διακονιαν εν τη διακονια ειτε ο διδασκων εν τη διδασκαλια8 ειτε ο παρακαλων εν τη παρακλησει ο μεταδιδους εν απλοτητι οπροισταμενος εν σπουδη ο ελεων εν ιλαροτητι9 η αγαπη ανυποκριτος αποστυγουντες το πονηρον κολλωμενοι τωαγαθω10 τη φιλαδελφια εις αλληλους φιλοστοργοι τη τιμη αλληλουςπροηγουμενοι11 τη σπουδη μη οκνηροι τω πνευματι ζεοντες τω VAR1: καιρωVAR2: κυριω δουλευοντες12 τη ελπιδι χαιροντες τη θλιψει υπομενοντες τη προσευχηπροσκαρτερουντες13 ταις χρειαις των αγιων κοινωνουντες την φιλοξενιαν διωκοντες14 ευλογειτε τους διωκοντας υμας ευλογειτε και μη καταρασθε15 χαιρειν μετα χαιροντων και κλαιειν μετα κλαιοντων16 το αυτο εις αλληλους φρονουντες μη τα υψηλα φρονουντες αλλατοις ταπεινοις συναπαγομενοι μη γινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις17 μηδενι κακον αντι κακου αποδιδοντες προνοουμενοι καλαενωπιον παντων ανθρωπων18 ει δυνατον το εξ υμων μετα παντων ανθρωπων ειρηνευοντες19 μη εαυτους εκδικουντες αγαπητοι αλλα δοτε τοπον τη οργηγεγραπται γαρ εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος20 εαν ουν πεινα ο εχθρος σου ψωμιζε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτοντουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου21 μη νικω υπο του κακου αλλα νικα εν τω αγαθω το κακον

13 πασαψυχη εξουσιαις υπερεχουσαις υποτασσεσθω ου γαρ εστινεξουσια ει μη απο θεου αι δε ουσαι εξουσιαι υπο του θεου

τεταγμεναι εισιν2 ωστε ο αντιτασσομενος τη εξουσια τη του θεου διαταγη ανθεστηκενοι δε ανθεστηκοτες εαυτοις κριμα ληψονται3 οι γαρ αρχοντες ουκ εισιν φοβος των αγαθων εργων αλλα τωνκακων θελεις δε μη φοβεισθαι την εξουσιαν το αγαθον ποιει και εξειςεπαινον εξ αυτης4 θεου γαρ διακονος εστιν σοι εις το αγαθον εαν δε το κακον ποιηςφοβου ου γαρ εικη την μαχαιραν φορει θεου γαρ διακονος εστιν

13:5—14:7 Πομαιουσ 311

εκδικος εις οργην τω το κακον πρασσοντι5 διο αναγκη υποτασσεσθαι ου μονον δια την οργην αλλα και διατην συνειδησιν6 δια τουτο γαρ και φορους τελειτε λειτουργοι γαρ θεου εισιν εις αυτοτουτο προσκαρτερουντες7 αποδοτε ουν πασιν τας οφειλας τω τον φορον τον φορον τω το τελοςτο τελος τω τον φοβον τον φοβον τω την τιμην την τιμην8 μηδενι μηδεν οφειλετε ει μη το αγαπαν αλληλους ο γαρ αγαπων τονετερον νομον πεπληρωκεν9 το γαρ ου μοιχευσεις ου φονευσεις ου κλεψεις ου ψευδομαρτυρησειςουκ επιθυμησεις και ει τις ετερα εντολη εν τουτω τω λογωανακεφαλαιουται εν τω αγαπησεις τον πλησιον σου ως εαυτον10 η αγαπη τω πλησιον κακον ουκ εργαζεται πληρωμα ουν νομου ηαγαπη11 και τουτο ειδοτες τον καιρον οτι ωρα ημας ηδη εξ υπνου εγερθηναινυν γαρ εγγυτερον ημων η σωτηρια η οτε επιστευσαμεν12 η νυξ προεκοψεν η δε ημερα ηγγικεν αποθωμεθα ουν τα εργα τουσκοτους και ενδυσωμεθα τα οπλα του φωτος13 ως εν ημερα ευσχημονως περιπατησωμεν μη κωμοις και μεθαις μηκοιταις και ασελγειαις μη εριδι και ζηλω14 αλλ ενδυσασθε τον κυριον ιησουν χριστον και της σαρκοςπρονοιαν μη ποιεισθε εις επιθυμιας

14 τον δε ασθενουντα τη πιστει προσλαμβανεσθε μη εις διακρισειςδιαλογισμων

2 ος μεν πιστευει φαγειν παντα ο δε ασθενων λαχανα εσθιει3 ο εσθιων τον μη εσθιοντα μη εξουθενειτω και ο μη εσθιων τονεσθιοντα μη κρινετω ο θεος γαρ αυτον προσελαβετο4 συ τις ει ο κρινων αλλοτριον οικετην τω ιδιω κυριω στηκει η πιπτεισταθησεται δε δυνατος γαρ εστιν ο θεος στησαι αυτον5 ος μεν κρινει ημεραν παρ ημεραν ος δε κρινει πασαν ημεραν εκαστοςεν τω ιδιω νοι πληροφορεισθω6 ο φρονων την ημεραν κυριω φρονει και ο μη φρονων την ημερανκυριω ου φρονει ο εσθιων κυριω εσθιει ευχαριστει γαρ τω θεω και ομη εσθιων κυριω ουκ εσθιει και ευχαριστει τω θεω7 ουδεις γαρ ημων εαυτω ζη και ουδεις εαυτω αποθνησκει

312 Πομαιουσ 14:8—15:2

8 εαν τε γαρ ζωμεν τω κυριω ζωμεν εαν τε αποθνησκωμεν τω κυριωαποθνησκομεν εαν τε ουν ζωμεν εαν τε αποθνησκωμεν του κυριουεσμεν9 εις τουτο γαρ χριστος και απεθανεν και ανεστη και ανεζησεν ινακαι νεκρων και ζωντων κυριευση10 συ δε τι κρινεις τον αδελφον σου η και συ τι εξουθενεις τον αδελφονσου παντες γαρ παραστησομεθα τω βηματι του χριστου11 γεγραπται γαρ ζω εγω λεγει κυριος οτι εμοι καμψει παν γονυ καιπασα γλωσσα εξομολογησεται τω θεω12 αρα ουν εκαστος ημων περι εαυτου λογον δωσει τω θεω13 μηκετι ουν αλληλους κρινωμεν αλλα τουτο κρινατε μαλλον το μητιθεναι προσκομμα τω αδελφω η σκανδαλον14 οιδα και πεπεισμαι εν κυριω ιησου οτι ουδεν κοινον δι εαυτου ειμη τω λογιζομενω τι κοινον ειναι εκεινω κοινον15 ει δε δια βρωμα ο αδελφος σου λυπειται ουκετι κατα αγαπηνπεριπατεις μη τω βρωματι σου εκεινον απολλυε υπερ ου χριστοςαπεθανεν16 μη βλασφημεισθω ουν υμων το αγαθον17 ου γαρ εστιν η βασιλεια του θεου βρωσις και ποσις αλλαδικαιοσυνη και ειρηνη και χαρα εν πνευματι αγιω18 ο γαρ εν τουτοις δουλευων τω χριστω ευαρεστος τω θεω καιδοκιμος τοις ανθρωποις19 αρα ουν τα της ειρηνης διωκωμεν και τα της οικοδομης της ειςαλληλους20 μη ενεκεν βρωματος καταλυε το εργον του θεου παντα μεν καθαρααλλα κακον τω ανθρωπω τω δια προσκομματος εσθιοντι21 καλον το μη φαγειν κρεα μηδε πιειν οινον μηδε εν ω ο αδελφος σουπροσκοπτει η σκανδαλιζεται η ασθενει22 συ πιστιν εχεις κατα σαυτον εχε ενωπιον του θεου μακαριος ο μηκρινων εαυτον εν ω δοκιμαζει23 ο δε διακρινομενος εαν φαγη κατακεκριται οτι ουκ εκ πιστεως πανδε ο ουκ εκ πιστεως αμαρτια εστιν

15 οφειλομεν δε ημεις οι δυνατοι τα ασθενηματα των αδυνατωνβασταζειν και μη εαυτοις αρεσκειν

2 εκαστος γαρ ημων τω πλησιον αρεσκετω εις το αγαθον προςοικοδομην

15:3—15:18 Πομαιουσ 313

3 και γαρ ο χριστος ουχ εαυτω ηρεσεν αλλα καθως γεγραπται οιονειδισμοι των ονειδιζοντων σε επεπεσον επ εμε4 οσα γαρ προεγραφη εις την ημετεραν διδασκαλιαν προεγραφηινα δια της υπομονης και της παρακλησεως των γραφων την ελπιδαεχωμεν5 ο δε θεος της υπομονης και της παρακλησεως δωη υμιν το αυτοφρονειν εν αλληλοις κατα χριστον ιησουν6 ινα ομοθυμαδον εν ενι στοματι δοξαζητε τον θεον και πατερα τουκυριου ημων ιησου χριστου7 διο προσλαμβανεσθε αλληλους καθως και ο χριστος προσελαβετοημας εις δοξαν θεου8 λεγω δε ιησουν χριστον διακονον γεγενησθαι περιτομης υπεραληθειας θεου εις το βεβαιωσαι τας επαγγελιας των πατερων9 τα δε εθνη υπερ ελεους δοξασαι τον θεον καθως γεγραπται διατουτο εξομολογησομαι σοι εν εθνεσιν και τω ονοματι σου ψαλω10 και παλιν λεγει ευφρανθητε εθνη μετα του λαου αυτου11 και παλιν αινειτε τον κυριον παντα τα εθνη και επαινεσατε αυτονπαντες οι λαοι12 και παλιν ησαιας λεγει εσται η ριζα του ιεσσαι και ο ανισταμενοςαρχειν εθνων επ αυτω εθνη ελπιουσιν13 ο δε θεος της ελπιδος πληρωσαι υμας πασης χαρας και ειρηνης εντω πιστευειν εις το περισσευειν υμας εν τη ελπιδι εν δυναμει πνευματοςαγιου14 πεπεισμαι δε αδελφοι μου και αυτος εγω περι υμων οτι και αυτοιμεστοι εστε αγαθωσυνης πεπληρωμενοι πασης γνωσεως δυναμενοικαι αλληλους νουθετειν15 τολμηροτερον δε εγραψα υμιν αδελφοι απο μερους ωςεπαναμιμνησκων υμας δια την χαριν την δοθεισαν μοι υπο τουθεου16 εις το ειναι με λειτουργον ιησου χριστου εις τα εθνη ιερουργουντατο ευαγγελιον του θεου ινα γενηται η προσφορα των εθνωνευπροσδεκτος ηγιασμενη εν πνευματι αγιω17 εχω ουν καυχησιν εν χριστω ιησου τα προς θεον18 ου γαρ τολμησω λαλειν τι ων ου κατειργασατο χριστος δι εμου ειςυπακοην εθνων λογω και εργω

314 Πομαιουσ 15:19—16:2

19 εν δυναμει σημειων και τερατων εν δυναμει πνευματος θεου ωστεμε απο ιερουσαλημ και κυκλω μεχρι του ιλλυρικου πεπληρωκεναι τοευαγγελιον του χριστου20 ουτως δε φιλοτιμουμενον ευαγγελιζεσθαι ουχ οπου ωνομασθηχριστος ινα μη επ αλλοτριον θεμελιον οικοδομω21 αλλα καθως γεγραπται οις ουκ ανηγγελη περι αυτου οψονται καιοι ουκ ακηκοασιν συνησουσιν22 διο και ενεκοπτομην τα πολλα του ελθειν προς υμας23 νυνι δε μηκετι τοπον εχων εν τοις κλιμασιν τουτοις επιποθιαν δεεχων του ελθειν προς υμας απο πολλων ετων24 ως εαν πορευωμαι εις την σπανιαν ελευσομαι προς υμας ελπιζωγαρ διαπορευομενος θεασασθαι υμας και υφ υμων προπεμφθηναι εκειεαν υμων πρωτον απο μερους εμπλησθω25 νυνι δε πορευομαι εις ιερουσαλημ διακονων τοις αγιοις26 ευδοκησαν γαρ μακεδονια και αχαια κοινωνιαν τινα ποιησασθαιεις τους πτωχους των αγιων των εν ιερουσαλημ27 ευδοκησαν γαρ και οφειλεται αυτων εισιν ει γαρ τοις πνευματικοιςαυτων εκοινωνησαν τα εθνη οφειλουσιν και εν τοις σαρκικοιςλειτουργησαι αυτοις28 τουτο ουν επιτελεσας και σφραγισαμενος αυτοις τον καρποντουτον απελευσομαι δι υμων εις την σπανιαν29 οιδα δε οτι ερχομενος προς υμας εν πληρωματι ευλογιας τουευαγγελιου του χριστου ελευσομαι30 παρακαλω δε υμας αδελφοι δια του κυριου ημων ιησου χριστουκαι δια της αγαπης του πνευματος συναγωνισασθαι μοι εν ταιςπροσευχαις υπερ εμου προς τον θεον31 ινα ρυσθω απο των απειθουντων εν τη ιουδαια και ινα η διακονιαμου η εις ιερουσαλημ ευπροσδεκτος γενηται τοις αγιοις32 ινα εν χαρα ελθω προς υμας δια θεληματος θεου καισυναναπαυσωμαι υμιν33 ο δε θεος της ειρηνης μετα παντων υμων αμην

16 συνιστημι δε υμιν φοιβην την αδελφην ημων ουσαν διακονον τηςεκκλησιας της εν κεγχρεαις

2 ινα αυτην προσδεξησθε εν κυριω αξιως των αγιων και παραστητεαυτη εν ω αν υμων χρηζη πραγματι και γαρ αυτη προστατις πολλωνεγενηθη και αυτου εμου

16:3—16:19 Πομαιουσ 315

3 ασπασασθε πρισκιλλαν και ακυλαν τους συνεργους μου εν χριστωιησου4 οιτινες υπερ της ψυχης μου τον εαυτων τραχηλον υπεθηκαν οις ουκεγω μονος ευχαριστω αλλα και πασαι αι εκκλησιαι των εθνων5 και την κατ οικον αυτων εκκλησιαν ασπασασθε επαινετον τοναγαπητον μου ος εστιν απαρχη της αχαιας εις χριστον6 ασπασασθε μαριαμ ητις πολλα εκοπιασεν εις ημας7 ασπασασθε ανδρονικον και ιουνιαν τους συγγενεις μου καισυναιχμαλωτους μου οιτινες εισιν επισημοι εν τοις αποστολοις οι καιπρο εμου γεγονασιν εν χριστω8 ασπασασθε αμπλιαν τον αγαπητον μου εν κυριω9 ασπασασθε ουρβανον τον συνεργον ημων εν χριστω και σταχυντον αγαπητον μου10 ασπασασθε απελλην τον δοκιμον εν χριστω ασπασασθε τους εκτων αριστοβουλου11 ασπασασθε ηροδιωνα τον συγγενη μου ασπασασθε τους εκ τωνναρκισσου τους οντας εν κυριω12 ασπασασθε τρυφαιναν και τρυφωσαν τας κοπιωσας εν κυριωασπασασθε περσιδα την αγαπητην ητις πολλα εκοπιασεν εν κυριω13 ασπασασθε ρουφον τον εκλεκτον εν κυριω και την μητερα αυτουκαι εμου14 ασπασασθε ασυγκριτον φλεγοντα ερμαν πατροβαν ερμην καιτους συν αυτοις αδελφους15 ασπασασθε φιλολογον και ιουλιαν νηρεα και την αδελφην αυτουκαι ολυμπαν και τους συν αυτοις παντας αγιους16 ασπασασθε αλληλους εν φιληματι αγιω ασπαζονται υμας αιεκκλησιαι του χριστου17 παρακαλω δε υμας αδελφοι σκοπειν τους τας διχοστασιας και τασκανδαλα παρα την διδαχην ην υμεις εμαθετε ποιουντας και εκκλινατεαπ αυτων18 οι γαρ τοιουτοι τω κυριω ημων ιησου χριστω ου δουλευουσιναλλα τη εαυτων κοιλια και δια της χρηστολογιας και ευλογιαςεξαπατωσιν τας καρδιας των ακακων19 η γαρ υμων υπακοη εις παντας αφικετο χαιρω ουν το εφ υμιν θελωδε υμας σοφους μεν ειναι εις το αγαθον ακεραιους δε εις το κακον

316 Κορινθιουσ Α 16:20—1:7

20 ο δε θεος της ειρηνης συντριψει τον σαταναν υπο τους ποδας υμωνεν ταχει η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μεθ υμων VAR2: αμην21 ασπαζονται υμας τιμοθεος ο συνεργος μου και λουκιος και ιασωνκαι σωσιπατρος οι συγγενεις μου22 ασπαζομαι υμας εγω τερτιος ο γραψας την επιστολην εν κυριω23 ασπαζεται υμας γαιος ο ξενος μου και της εκκλησιας οληςασπαζεται υμας εραστος ο οικονομος της πολεως και κουαρτος οαδελφος24 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα παντων υμων αμην25 τω δε δυναμενω υμας στηριξαι κατα το ευαγγελιον μου και τοκηρυγμα ιησου χριστου κατα αποκαλυψιν μυστηριου χρονοις αιωνιοιςσεσιγημενου26 φανερωθεντος δε νυν δια τε γραφωνπροφητικων κατ επιταγην τουαιωνιου θεου εις υπακοην πιστεως εις παντα τα εθνη γνωρισθεντος27 μονω σοφω θεω δια ιησου χριστου VAR1: ω η δοξα εις τουςαιωνας αμην [προς ρωμαιους εγραφη απο κορινθου δια φοιβης τηςδιακονου της εν κεγχρεαις εκκλησιας]


ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΩΤΗ1 παυλος κλητος αποστολος ιησου χριστου δια θεληματος θεου και

σωσθενης ο αδελφος2 τη εκκλησια του θεου τη ουση εν κορινθω ηγιασμενοις εν χριστωιησου κλητοις αγιοις συν πασιν τοις επικαλουμενοις το ονομα τουκυριου ημων ιησου χριστου εν παντι τοπω αυτων τε και ημων3 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησουχριστου4 ευχαριστω τω θεω μου παντοτε περι υμων επι τη χαριτι του θεουτη δοθειση υμιν εν χριστω ιησου5 οτι εν παντι επλουτισθητε εν αυτω εν παντι λογω και παση γνωσει6 καθως το μαρτυριον του χριστου εβεβαιωθη εν υμιν7 ωστε υμας μη υστερεισθαι εν μηδενι χαρισματι απεκδεχομενους τηναποκαλυψιν του κυριου ημων ιησου χριστου

1:8—1:25 Κορινθιουσ Α 317

8 ος και βεβαιωσει υμας εως τελους ανεγκλητους εν τη ημερα τουκυριου ημων ιησου χριστου9 πιστος ο θεος δι ου εκληθητε εις κοινωνιαν του υιου αυτου ιησουχριστου του κυριου ημων10 παρακαλω δε υμας αδελφοι δια του ονοματος του κυριου ημωνιησου χριστου ινα το αυτο λεγητε παντες και μη η εν υμιν σχισματα ητεδε κατηρτισμενοι εν τω αυτω νοι και εν τη αυτη γνωμη11 εδηλωθη γαρ μοι περι υμων αδελφοι μου υπο των χλοης οτι εριδεςεν υμιν εισιν12 λεγω δε τουτο οτι εκαστος υμων λεγει εγω μεν ειμι παυλου εγω δεαπολλω εγω δε κηφα εγω δε χριστου13 μεμερισται ο χριστος μη παυλος εσταυρωθη υπερ υμων η εις τοονομα παυλου εβαπτισθητε14 ευχαριστω τω θεω οτι ουδενα υμων εβαπτισα ει μη κρισπον καιγαιον15 ινα μη τις ειπη οτι εις το εμον ονομα εβαπτισα16 εβαπτισα δε και τον στεφανα οικον λοιπον ουκ οιδα ει τινα αλλονεβαπτισα17 ου γαρ απεστειλεν με χριστος βαπτιζειν αλλ ευαγγελιζεσθαι ουκεν σοφια λογου ινα μη κενωθη ο σταυρος του χριστου18 ο λογος γαρ ο του σταυρου τοις μεν απολλυμενοις μωρια εστιντοις δε σωζομενοις ημιν δυναμις θεου εστιν19 γεγραπται γαρ απολω την σοφιαν των σοφων και την συνεσιντων συνετων αθετησω20 που σοφος που γραμματευς που συζητητης του αιωνος τουτουουχι εμωρανεν ο θεος την σοφιαν του κοσμου τουτου21 επειδη γαρ εν τη σοφια του θεου ουκ εγνω ο κοσμος δια της σοφιαςτον θεον ευδοκησεν ο θεος δια της μωριας του κηρυγματος σωσαι τουςπιστευοντας22 επειδη και ιουδαιοι σημειον αιτουσιν και ελληνες σοφιαν ζητουσιν23 ημεις δε κηρυσσομεν χριστον εσταυρωμενον ιουδαιοις μενσκανδαλον ελλησιν δε μωριαν24 αυτοις δε τοις κλητοις ιουδαιοις τε και ελλησιν χριστον θεουδυναμιν και θεου σοφιαν25 οτι το μωρον του θεου σοφωτερον των ανθρωπων εστιν και τοασθενες του θεου ισχυροτερον των ανθρωπων εστιν


26 βλεπετε γαρ την κλησιν υμων αδελφοι οτι ου πολλοι σοφοι κατασαρκα ου πολλοι δυνατοι ου πολλοι ευγενεις27 αλλα τα μωρα του κοσμου εξελεξατο ο θεος ινα τους σοφουςκαταισχυνη και τα ασθενη του κοσμου εξελεξατο ο θεος ινακαταισχυνη τα ισχυρα28 και τα αγενη του κοσμου και τα εξουθενημενα εξελεξατο ο θεος καιτα μη οντα ινα τα οντα καταργηση29 οπως μη καυχησηται πασα σαρξ ενωπιον αυτου30 εξ αυτου δε υμεις εστε εν χριστω ιησου ος εγενηθη ημιν σοφια αποθεου δικαιοσυνη τε και αγιασμος και απολυτρωσις31 ινα καθως γεγραπται ο καυχωμενος εν κυριω καυχασθω

2 καγω ελθων προς υμας αδελφοι ηλθον ου καθ υπεροχην λογου ησοφιας καταγγελλων υμιν το μαρτυριον του θεου

2 ου γαρ εκρινα του ειδεναι τι εν υμιν ει μη ιησουν χριστον και τουτονεσταυρωμενον3 και εγω εν ασθενεια και εν φοβω και εν τρομω πολλω εγενομηνπρος υμας4 και ο λογος μου και το κηρυγμα μου ουκ εν πειθοις ανθρωπινηςσοφιας λογοις αλλ εν αποδειξει πνευματος και δυναμεως5 ινα η πιστις υμων μη η εν σοφια ανθρωπων αλλ εν δυναμει θεου6 σοφιαν δε λαλουμεν εν τοις τελειοις σοφιαν δε ου του αιωνος τουτουουδε των αρχοντων του αιωνος τουτου των καταργουμενων7 αλλα λαλουμεν σοφιαν θεου εν μυστηριω την αποκεκρυμμενην ηνπροωρισεν ο θεος προ των αιωνων εις δοξαν ημων8 ην ουδεις των αρχοντων του αιωνος τουτου εγνωκεν ει γαρεγνωσαν ουκ αν τον κυριον της δοξης εσταυρωσαν9 αλλα καθως γεγραπται α οφθαλμος ουκ ειδεν και ους ουκ ηκουσενκαι επι καρδιαν ανθρωπου ουκ ανεβη α ητοιμασεν ο θεος τοιςαγαπωσιν αυτον10 ημιν δε ο θεος απεκαλυψεν δια του πνευματος αυτου το γαρπνευμαπαντα ερευνα και τα βαθη του θεου11 τις γαρ οιδεν ανθρωπων τα του ανθρωπου ει μη το πνευμα τουανθρωπου το εν αυτω ουτως και τα του θεου ουδεις οιδεν ει μη τοπνευμα του θεου12 ημεις δε ου το πνευμα του κοσμου ελαβομεν αλλα το πνευμα το εκτου θεου ινα ειδωμεν τα υπο του θεου χαρισθεντα ημιν


13 α και λαλουμεν ουκ εν διδακτοις ανθρωπινης σοφιας λογοις αλλεν διδακτοις πνευματος αγιου πνευματικοις πνευματικα συγκρινοντες14 ψυχικος δε ανθρωπος ου δεχεται τα του πνευματος του θεου μωριαγαρ αυτω εστιν και ου δυναται γνωναι οτι πνευματικως ανακρινεται15 ο δε πνευματικος ανακρινει μεν παντα αυτος δε υπ ουδενοςανακρινεται16 τις γαρ εγνω νουν κυριου ος συμβιβασει αυτον ημεις δε νουνχριστου εχομεν

3 και εγω αδελφοι ουκ ηδυνηθην λαλησαι υμιν ως πνευματικοις αλλως σαρκικοις ως νηπιοις εν χριστω

2 γαλα υμας εποτισα και ου βρωμα ουπω γαρ ηδυνασθε αλλ ουτε ετινυν δυνασθε3 ετι γαρ σαρκικοι εστε οπου γαρ εν υμιν ζηλος και ερις καιδιχοστασιαι ουχι σαρκικοι εστε και κατα ανθρωπον περιπατειτε4 οταν γαρ λεγη τις εγω μεν ειμι παυλου ετερος δε εγω απολλω ουχισαρκικοι εστε5 τις ουν εστιν παυλος τις δε απολλως αλλ η διακονοι δι ωνεπιστευσατε και εκαστω ως ο κυριος εδωκεν6 εγω εφυτευσα απολλως εποτισεν αλλ ο θεος ηυξανεν7 ωστε ουτε ο φυτευων εστιν τι ουτε ο ποτιζων αλλ ο αυξανων θεος8 ο φυτευων δε και ο ποτιζων εν εισιν εκαστος δε τον ιδιον μισθονληψεται κατα τον ιδιον κοπον9 θεου γαρ εσμεν συνεργοι θεου γεωργιον θεου οικοδομη εστε10 κατα την χαριν του θεου την δοθεισαν μοι ως σοφος αρχιτεκτωνθεμελιον τεθεικα αλλος δε εποικοδομει εκαστος δε βλεπετω πωςεποικοδομει11 θεμελιον γαρ αλλον ουδεις δυναται θειναι παρα τον κειμενον οςεστιν ιησους ο χριστος12 ει δε τις εποικοδομει επι τον θεμελιον τουτον χρυσον αργυρονλιθους τιμιους ξυλα χορτον καλαμην13 εκαστου το εργον φανερον γενησεται η γαρ ημερα δηλωσει οτιεν πυρι αποκαλυπτεται και εκαστου το εργον οποιον εστιν το πυρδοκιμασει14 ει τινος το εργον μενει ο επωκοδομησεν μισθον ληψεται15 ει τινος το εργον κατακαησεται ζημιωθησεται αυτος δε σωθησεταιουτως δε ως δια πυρος


16 ουκ οιδατε οτι ναος θεου εστε και το πνευμα του θεου οικει εν υμιν17 ει τις τον ναον του θεου φθειρει φθερει τουτον ο θεος ο γαρ ναοςτου θεου αγιος εστιν οιτινες εστε υμεις18 μηδεις εαυτον εξαπατατω ει τις δοκει σοφος ειναι εν υμιν εν τωαιωνι τουτω μωρος γενεσθω ινα γενηται σοφος19 η γαρ σοφια του κοσμου τουτου μωρια παρα τω θεω εστινγεγραπται γαρ ο δρασσομενος τους σοφους εν τη πανουργια αυτων20 και παλιν κυριος γινωσκει τους διαλογισμους των σοφων οτιεισιν ματαιοι21 ωστε μηδεις καυχασθω εν ανθρωποις παντα γαρ υμων εστιν22 ειτε παυλος ειτε απολλως ειτε κηφας ειτε κοσμος ειτε ζωη ειτεθανατος ειτε ενεστωτα ειτε μελλοντα παντα υμων εστιν23 υμεις δε χριστου χριστος δε θεου

4 ουτως ημας λογιζεσθω ανθρωπος ως υπηρετας χριστου καιοικονομους μυστηριων θεου

2 ο δε λοιπον ζητειται εν τοις οικονομοις ινα πιστος τις ευρεθη3 εμοι δε εις ελαχιστον εστιν ινα υφ υμων ανακριθω η υποανθρωπινης ημερας αλλ ουδε εμαυτον ανακρινω4 ουδεν γαρ εμαυτω συνοιδα αλλ ουκ εν τουτω δεδικαιωμαι ο δεανακρινων με κυριος εστιν5 ωστε μη προ καιρου τι κρινετε εως αν ελθη ο κυριος ος και φωτισειτα κρυπτα του σκοτους και φανερωσει τας βουλας των καρδιων καιτοτε ο επαινος γενησεται εκαστω απο του θεου6 ταυτα δε αδελφοι μετεσχηματισα εις εμαυτον και απολλω δι υμαςινα εν ημιν μαθητε το μη υπερ ο γεγραπται φρονειν ινα μη εις υπερ τουενος φυσιουσθε κατα του ετερου7 τις γαρ σε διακρινει τι δε εχεις ο ουκ ελαβες ει δε και ελαβες τικαυχασαι ως μη λαβων8 ηδη κεκορεσμενοι εστε ηδη επλουτησατε χωρις ημων εβασιλευσατεκαι οφελον γε εβασιλευσατε ινα και ημεις υμιν συμβασιλευσωμεν9 δοκω γαρ οτι ο θεος ημας τους αποστολους εσχατους απεδειξενως επιθανατιους οτι θεατρον εγενηθημεν τω κοσμω και αγγελοις καιανθρωποις10 ημεις μωροι δια χριστον υμεις δε φρονιμοι εν χριστω ημεις ασθενειςυμεις δε ισχυροι υμεις ενδοξοι ημεις δε ατιμοι


11 αχρι της αρτι ωρας και πεινωμεν και διψωμεν και γυμνητευομενκαι κολαφιζομεθα και αστατουμεν12 και κοπιωμεν εργαζομενοι ταις ιδιαις χερσιν λοιδορουμενοιευλογουμεν διωκομενοι ανεχομεθα13 βλασφημουμενοι παρακαλουμεν ως περικαθαρματα του κοσμουεγενηθημεν παντων περιψημα εως αρτι14 ουκ εντρεπων υμας γραφω ταυτα αλλ ως τεκνα μου αγαπητανουθετω15 εαν γαρ μυριους παιδαγωγους εχητε εν χριστω αλλ ου πολλουςπατερας εν γαρ χριστω ιησου δια του ευαγγελιου εγω υμας εγεννησα16 παρακαλω ουν υμας μιμηται μου γινεσθε17 δια τουτο επεμψα υμιν τιμοθεον ος εστιν τεκνον μου αγαπητον καιπιστον εν κυριω ος υμας αναμνησει τας οδους μου τας εν χριστω καθωςπανταχου εν παση εκκλησια διδασκω18 ως μη ερχομενου δε μου προς υμας εφυσιωθησαν τινες19 ελευσομαι δε ταχεως προς υμας εαν ο κυριος θεληση και γνωσομαιου τον λογον των πεφυσιωμενων αλλα την δυναμιν20 ου γαρ εν λογω η βασιλεια του θεου αλλ εν δυναμει21 τι θελετε εν ραβδω ελθω προς υμας η εν αγαπη πνευματι τεπραοτητος

5 ολως ακουεται εν υμιν πορνεια και τοιαυτη πορνεια ητις ουδε εντοις εθνεσιν ονομαζεται ωστε γυναικα τινα του πατρος εχειν

2 και υμεις πεφυσιωμενοι εστε και ουχι μαλλον επενθησατε ιναεξαρθη εκ μεσου υμων ο το εργον τουτο ποιησας3 εγω μεν γαρ ως απων τω σωματι παρων δε τω πνευματι ηδηκεκρικα ως παρων τον ουτως τουτο κατεργασαμενον4 εν τω ονοματι του κυριου ημων ιησου χριστου συναχθεντων υμωνκαι του εμου πνευματος συν τη δυναμει του κυριου ημων ιησου χριστου5 παραδουναι τον τοιουτον τω σατανα εις ολεθρον της σαρκος ινα τοπνευμα σωθη εν τη ημερα του κυριου ιησου6 ου καλον το καυχημα υμων ουκ οιδατε οτι μικρα ζυμη ολον τοφυραμα ζυμοι7 εκκαθαρατε ουν την παλαιαν ζυμην ινα ητε νεον φυραμα καθως εστεαζυμοι και γαρ το πασχα ημων υπερ ημων VAR1: ετυθη VAR2: εθυθηχριστος


8 ωστε εορταζωμεν μη εν ζυμη παλαια μηδε εν ζυμη κακιας καιπονηριας αλλ εν αζυμοις ειλικρινειας και αληθειας9 εγραψα υμιν εν τη επιστολη μη συναναμιγνυσθαι πορνοις10 και ου παντως τοις πορνοις του κοσμου τουτου η τοις πλεονεκταιςη αρπαξιν η ειδωλολατραις επει οφειλετε αρα εκ του κοσμου εξελθειν11 νυνι δε εγραψα υμιν μη συναναμιγνυσθαι εαν τις αδελφοςονομαζομενος η πορνος η πλεονεκτης η ειδωλολατρης η λοιδορος ημεθυσος η αρπαξ τω τοιουτω μηδε συνεσθιειν12 τι γαρ μοι και τους εξω κρινειν ουχι τους εσω υμεις κρινετε13 τους δε εξω ο θεος κρινει και εξαρειτε τον πονηρον εξ υμων αυτων

6 τολμα τις υμων πραγμα εχων προς τον ετερον κρινεσθαι επι τωναδικων και ουχι επι των αγιων

2 ουκ οιδατε οτι οι αγιοι τον κοσμον κρινουσιν και ει εν υμιν κρινεταιο κοσμος αναξιοι εστε κριτηριων ελαχιστων3 ουκ οιδατε οτι αγγελους κρινουμεν μητι γε βιωτικα4 βιωτικα μεν ουν κριτηρια εαν εχητε τους εξουθενημενους εν τηεκκλησια τουτους καθιζετε5 προς εντροπην υμιν λεγω ουτως ουκ εστιν εν υμιν σοφος ουδε ειςος δυνησεται διακριναι ανα μεσον του αδελφου αυτου6 αλλα αδελφος μετα αδελφου κρινεται και τουτο επι απιστων7 ηδη μεν ουν ολως ηττημα εν υμιν εστιν οτι κριματα εχετε μεθ εαυτωνδια τι ουχι μαλλον αδικεισθε δια τι ουχι μαλλον αποστερεισθε8 αλλα υμεις αδικειτε και αποστερειτε και ταυτα αδελφους9 η ουκ οιδατε οτι αδικοι βασιλειαν θεου ου κληρονομησουσιν μηπλανασθε ουτε πορνοι ουτε ειδωλολατραι ουτε μοιχοι ουτε μαλακοιουτε αρσενοκοιται10 ουτε κλεπται ουτε πλεονεκται ουτε μεθυσοι ου λοιδοροι ουχαρπαγες βασιλειαν θεου ου κληρονομησουσιν11 και ταυτα τινες ητε αλλα απελουσασθε αλλα ηγιασθητε αλλεδικαιωθητε εν τω ονοματι του κυριου ιησου και εν τω πνευματι τουθεου ημων12 παντα μοι εξεστιν αλλ ου παντα συμφερει παντα μοι εξεστιν αλλουκ εγω εξουσιασθησομαι υπο τινος13 τα βρωματα τη κοιλια και η κοιλια τοις βρωμασιν ο δε θεος καιταυτην και ταυτα καταργησει το δε σωμα ου τη πορνεια αλλα τω κυριωκαι ο κυριος τω σωματι


14 ο δε θεος και τον κυριον ηγειρεν και ημας εξεγερει δια τηςδυναμεως αυτου15 ουκ οιδατε οτι τα σωματα υμων μελη χριστου εστιν αρας ουν ταμελη του χριστου ποιησω πορνης μελη μη γενοιτο16 η ουκ οιδατε οτι ο κολλωμενος τη πορνη εν σωμα εστιν εσονταιγαρ φησιν οι δυο εις σαρκα μιαν17 ο δε κολλωμενος τω κυριω εν πνευμα εστιν18 φευγετε την πορνειαν παν αμαρτημα ο εαν ποιηση ανθρωποςεκτος του σωματος εστιν ο δε πορνευων εις το ιδιον σωμα αμαρτανει19 η ουκ οιδατε οτι το σωμα υμων ναος του εν υμιν αγιου πνευματοςεστιν ου εχετε απο θεου και ουκ εστε εαυτων20 ηγορασθητε γαρ τιμης δοξασατε δη τον θεον εν τω σωματι υμωνκαι εν τω πνευματι υμων ατινα εστιν του θεου

7 περι δε ων εγραψατε μοι καλον ανθρωπω γυναικος μη απτεσθαι2 δια δε τας πορνειας εκαστος την εαυτου γυναικα εχετω και

εκαστη τον ιδιον ανδρα εχετω3 τη γυναικι ο ανηρ την οφειλομενην ευνοιαν αποδιδοτω ομοιως δεκαι η γυνη τω ανδρι4 η γυνη του ιδιου σωματος ουκ εξουσιαζει αλλ ο ανηρ ομοιως δε καιο ανηρ του ιδιου σωματος ουκ εξουσιαζει αλλ η γυνη5 μη αποστερειτε αλληλους ει μη τι αν εκ συμφωνου προς καιρονινα σχολαζητε τη νηστεια και τη προσευχη και παλιν επι το αυτοσυνερχησθε ινα μη πειραζη υμας ο σατανας δια την ακρασιαν υμων6 τουτο δε λεγω κατα συγγνωμην ου κατ επιταγην7 θελω γαρ παντας ανθρωπους ειναι ως και εμαυτον αλλ εκαστοςιδιον χαρισμα εχει εκ θεου ος μεν ουτως ος δε ουτως8 λεγω δε τοις αγαμοις και ταις χηραις καλον αυτοις εστιν εανμεινωσιν ως καγω9 ει δε ουκ εγκρατευονται γαμησατωσαν κρεισσον γαρ εστινγαμησαι η πυρουσθαι10 τοις δε γεγαμηκοσιν παραγγελλω ουκ εγω αλλ ο κυριος γυναικααπο ανδρος μη χωρισθηναι11 εαν δε και χωρισθη μενετω αγαμος η τω ανδρι καταλλαγητω καιανδρα γυναικα μη αφιεναι12 τοις δε λοιποις εγω λεγω ουχ ο κυριος ει τις αδελφος γυναικα εχειαπιστον και αυτη συνευδοκει οικειν μετ αυτου μη αφιετω αυτην


13 και γυνη ητις εχει ανδρα απιστον και αυτος συνευδοκει οικειν μεταυτης μη αφιετω αυτον14 ηγιασται γαρ ο ανηρ ο απιστος εν τη γυναικι και ηγιασται η γυνηη απιστος εν τω ανδρι επει αρα τα τεκνα υμων ακαθαρτα εστιν νυν δεαγια εστιν15 ει δε ο απιστος χωριζεται χωριζεσθω ου δεδουλωται ο αδελφος ηη αδελφη εν τοις τοιουτοις εν δε ειρηνη κεκληκεν ημας ο θεος16 τι γαρ οιδας γυναι ει τον ανδρα σωσεις η τι οιδας ανερ ει τηνγυναικα σωσεις17 ει μη εκαστω ως εμερισεν ο θεος εκαστον ως κεκληκεν ο κυριοςουτως περιπατειτω και ουτως εν ταις εκκλησιαις πασαις διατασσομαι18 περιτετμημενος τις εκληθη μη επισπασθω εν ακροβυστια τιςεκληθη μη περιτεμνεσθω19 η περιτομη ουδεν εστιν και η ακροβυστια ουδεν εστιν αλλα τηρησιςεντολων θεου20 εκαστος εν τη κλησει η εκληθη εν ταυτη μενετω21 δουλος εκληθης μη σοι μελετω αλλ ει και δυνασαι ελευθεροςγενεσθαι μαλλον χρησαι22 ο γαρ εν κυριω κληθεις δουλος απελευθερος κυριου εστιν ομοιωςκαι ο ελευθερος κληθεις δουλος εστιν χριστου23 τιμης ηγορασθητε μη γινεσθε δουλοι ανθρωπων24 εκαστος εν ω εκληθη αδελφοι εν τουτω μενετω παρα τω θεω25 περι δε των παρθενων επιταγην κυριου ουκ εχω γνωμην δε διδωμιως ηλεημενος υπο κυριου πιστος ειναι26 νομιζω ουν τουτο καλον υπαρχειν δια την ενεστωσαν αναγκην οτικαλον ανθρωπω το ουτως ειναι27 δεδεσαι γυναικι μη ζητει λυσιν λελυσαι απο γυναικος μη ζητειγυναικα28 εαν δε και γημης ουχ ημαρτες και εαν γημη η παρθενος ουχ ημαρτενθλιψιν δε τη σαρκι εξουσιν οι τοιουτοι εγω δε υμων φειδομαι29 τουτο δε φημι αδελφοι VAR2: οτι ο καιρος συνεσταλμενος τολοιπον εστιν ινα και οι εχοντες γυναικας ως μη εχοντες ωσιν30 και οι κλαιοντες ως μη κλαιοντες και οι χαιροντες ως μη χαιροντεςκαι οι αγοραζοντες ως μη κατεχοντες31 και οι χρωμενοι τω κοσμω τουτω ως μη καταχρωμενοι παραγειγαρ το σχημα του κοσμου τουτου


32 θελω δε υμας αμεριμνους ειναι ο αγαμος μεριμνα τα του κυριουπως αρεσει τω κυριω33 ο δε γαμησας μεριμνα τα του κοσμου πως αρεσει τη γυναικι34 μεμερισται η γυνη και η παρθενος η αγαμος μεριμνα τα του κυριουινα η αγια και σωματι και πνευματι η δε γαμησασα μεριμνα τα τουκοσμου πως αρεσει τω ανδρι35 τουτο δε προς το υμων αυτων συμφερον λεγω ουχ ινα βροχονυμιν επιβαλω αλλα προς το ευσχημον και ευπροσεδρον τω κυριωαπερισπαστως36 ει δε τις ασχημονειν επι την παρθενον αυτου νομιζει εαν ηυπερακμος και ουτως οφειλει γινεσθαι ο θελει ποιειτω ουχ αμαρτανειγαμειτωσαν37 ος δε εστηκεν εδραιος εν τη καρδια μη εχων αναγκην εξουσιαν δεεχει περι του ιδιου θεληματος και τουτο κεκρικεν εν τη καρδια αυτουτου τηρειν την εαυτου παρθενον καλως ποιει38 ωστε και ο εκγαμιζων καλως ποιει ο δε μη εκγαμιζων κρεισσονποιει39 γυνη δεδεται νομω εφ οσον χρονον ζη ο ανηρ αυτης εαν δε κοιμηθηο ανηρ αυτης ελευθερα εστιν ω θελει γαμηθηναι μονον εν κυριω40 μακαριωτερα δε εστιν εαν ουτως μεινη κατα την εμην γνωμην δοκωδε καγω πνευμα θεου εχειν

8 περι δε των ειδωλοθυτων οιδαμεν οτι παντες γνωσιν εχομεν ηγνωσις φυσιοι η δε αγαπη οικοδομει

2 ει δε τις δοκει ειδεναι τι ουδεπω ουδεν εγνωκεν καθως δει γνωναι3 ει δε τις αγαπα τον θεον ουτος εγνωσται υπ αυτου4 περι της βρωσεως ουν των ειδωλοθυτων οιδαμεν οτι ουδεν ειδωλονεν κοσμω και οτι ουδεις θεος ετερος ει μη εις5 και γαρ ειπερ εισιν λεγομενοι θεοι ειτε εν ουρανω ειτε επι της γηςωσπερ εισιν θεοι πολλοι και κυριοι πολλοι6 αλλ ημιν εις θεος ο πατηρ εξ ου τα παντα και ημεις εις αυτον και ειςκυριος ιησους χριστος δι ου τα παντα και ημεις δι αυτου7 αλλ ουκ εν πασιν η γνωσις τινες δε τη συνειδησει του ειδωλου εωςαρτι ως ειδωλοθυτον εσθιουσιν και η συνειδησις αυτων ασθενης ουσαμολυνεται8 βρωμα δε ημας ου παριστησιν τω θεω ουτε γαρ εαν φαγωμενπερισσευομεν ουτε εαν μη φαγωμεν υστερουμεθα


9 βλεπετε δε μηπως η εξουσια υμων αυτη προσκομμα γενηται τοιςασθενουσιν10 εαν γαρ τις ιδη σε τον εχοντα γνωσιν εν ειδωλειω κατακειμενονουχι η συνειδησις αυτου ασθενους οντος οικοδομηθησεται εις το ταειδωλοθυτα εσθιειν11 και απολειται ο ασθενων αδελφος επι τη ση γνωσει δι ον χριστοςαπεθανεν12 ουτως δε αμαρτανοντες εις τους αδελφους και τυπτοντες αυτων τηνσυνειδησιν ασθενουσαν εις χριστον αμαρτανετε13 διοπερ ει βρωμα σκανδαλιζει τον αδελφον μου ου μη φαγω κρεαεις τον αιωνα ινα μη τον αδελφον μου σκανδαλισω

9 ουκ ειμι αποστολος ουκ ειμι ελευθερος ουχι ιησουν χριστον τονκυριον ημων εωρακα ου το εργον μου υμεις εστε εν κυριω

2 ει αλλοις ουκ ειμι αποστολος αλλα γε υμιν ειμι η γαρ σφραγις τηςεμης αποστολης υμεις εστε εν κυριω3 η εμη απολογια τοις εμε ανακρινουσιν αυτη εστιν4 μη ουκ εχομεν εξουσιαν φαγειν και πιειν5 μη ουκ εχομεν εξουσιαν αδελφην γυναικα περιαγειν ως και οιλοιποι αποστολοι και οι αδελφοι του κυριου και κηφας6 η μονος εγω και βαρναβας ουκ εχομεν εξουσιαν του μη εργαζεσθαι7 τις στρατευεται ιδιοις οψωνιοις ποτε τις φυτευει αμπελωνα καιεκ του καρπου αυτου ουκ εσθιει η τις ποιμαινει ποιμνην και εκ τουγαλακτος της ποιμνης ουκ εσθιει8 μη κατα ανθρωπον ταυτα λαλω η ουχι και ο νομος ταυτα λεγει9 εν γαρ τω μωσεως νομω γεγραπται ου φιμωσεις βουν αλοωντα μητων βοων μελει τω θεω10 η δι ημας παντως λεγει δι ημας γαρ εγραφη οτι επ ελπιδι οφειλει οαροτριων αροτριαν και ο αλοων της ελπιδος αυτου μετεχειν επ ελπιδι11 ει ημεις υμιν τα πνευματικα εσπειραμεν μεγα ει ημεις υμων τασαρκικα θερισομεν12 ει αλλοι της εξουσιας υμων μετεχουσιν ου μαλλον ημεις αλλ ουκεχρησαμεθα τη εξουσια ταυτη αλλα παντα στεγομεν ινα μη εγκοπηντινα δωμεν τω ευαγγελιω του χριστου13 ουκ οιδατε οτι οι τα ιερα εργαζομενοι εκ του ιερου εσθιουσιν οι τωθυσιαστηριω προσεδρευοντες τω θυσιαστηριω συμμεριζονται


14 ουτως και ο κυριος διεταξεν τοις το ευαγγελιον καταγγελλουσινεκ του ευαγγελιου ζην15 εγω δε ουδενι εχρησαμην τουτων ουκ εγραψα δε ταυτα ινα ουτωςγενηται εν εμοι καλον γαρ μοι μαλλον αποθανειν η το καυχημα μουινα τις κενωση16 εαν γαρ ευαγγελιζωμαι ουκ εστιν μοι καυχημα αναγκη γαρ μοιεπικειται ουαι δε μοι εστιν εαν μη ευαγγελιζωμαι17 ει γαρ εκων τουτο πρασσω μισθον εχω ει δε ακων οικονομιανπεπιστευμαι18 τις ουν μοι εστιν ο μισθος ινα ευαγγελιζομενος αδαπανον θησωτο ευαγγελιον του χριστου εις το μη καταχρησασθαι τη εξουσια μου εντω ευαγγελιω19 ελευθερος γαρ ων εκ παντων πασιν εμαυτον εδουλωσα ινα τουςπλειονας κερδησω20 και εγενομην τοις ιουδαιοις ως ιουδαιος ινα ιουδαιους κερδησωτοις υπο νομον ως υπο νομον ινα τους υπο νομον κερδησω21 τοις ανομοις ως ανομος μη ων ανομος θεω αλλ εννομος χριστω ινακερδησω ανομους22 εγενομην τοις ασθενεσιν ως ασθενης ινα τους ασθενεις κερδησωτοις πασιν γεγονα τα παντα ινα παντως τινας σωσω23 τουτο δε ποιω δια το ευαγγελιον ινα συγκοινωνος αυτου γενωμαι24 ουκ οιδατε οτι οι εν σταδιω τρεχοντες παντες μεν τρεχουσιν εις δελαμβανει το βραβειον ουτως τρεχετε ινα καταλαβητε25 πας δε ο αγωνιζομενος παντα εγκρατευεται εκεινοι μεν ουν ιναφθαρτον στεφανον λαβωσιν ημεις δε αφθαρτον26 εγω τοινυν ουτως τρεχω ως ουκ αδηλως ουτως πυκτευω ως ουκαερα δερων27 αλλ υπωπιαζω μου το σωμα και δουλαγωγω μηπως αλλοιςκηρυξας αυτος αδοκιμος γενωμαι

10 ου θελω δε υμας αγνοειν αδελφοι οτι οι πατερες ημων παντεςυπο την νεφελην ησαν και παντες δια της θαλασσης διηλθον

2 και παντες εις τον μωσην εβαπτισαντο εν τη νεφελη και εν τηθαλασση3 και παντες το αυτο βρωμα πνευματικον εφαγον4 και παντες το αυτο πομα πνευματικον επιον επινον γαρ εκπνευματικης ακολουθουσης πετρας η δε πετρα ην ο χριστος


5 αλλ ουκ εν τοις πλειοσιν αυτων ευδοκησεν ο θεος κατεστρωθησανγαρ εν τη ερημω6 ταυτα δε τυποι ημων εγενηθησαν εις το μη ειναι ημας επιθυμηταςκακων καθως κακεινοι επεθυμησαν7 μηδε ειδωλολατραι γινεσθε καθως τινες αυτων ως γεγραπταιεκαθισεν ο λαος φαγειν και πιειν και ανεστησαν παιζειν8 μηδε πορνευωμεν καθως τινες αυτων επορνευσαν και επεσον εν μιαημερα εικοσιτρεις χιλιαδες9 μηδε εκπειραζωμεν τον χριστον καθως και τινες αυτων επειρασανκαι υπο των οφεων απωλοντο10 μηδε γογγυζετε καθως και τινες αυτων εγογγυσαν και απωλοντουπο του ολοθρευτου11 ταυτα δε παντα τυποι συνεβαινον εκεινοις εγραφη δε προςνουθεσιαν ημων εις ους τα τελη των αιωνων κατηντησεν12 ωστε ο δοκων εσταναι βλεπετω μη πεση13 πειρασμος υμας ουκ ειληφεν ει μη ανθρωπινος πιστος δε ο θεοςος ουκ εασει υμας πειρασθηναι υπερ ο δυνασθε αλλα ποιησει συν τωπειρασμω και την εκβασιν του δυνασθαι υμας υπενεγκειν14 διοπερ αγαπητοι μου φευγετε απο της ειδωλολατρειας15 ως φρονιμοις λεγω κρινατε υμεις ο φημι16 το ποτηριον της ευλογιας ο ευλογουμεν ουχι κοινωνια του αιματοςτου χριστου εστιν τον αρτον ον κλωμεν ουχι κοινωνια του σωματος τουχριστου εστιν17 οτι εις αρτος εν σωμα οι πολλοι εσμεν οι γαρ παντες εκ του ενοςαρτου μετεχομεν18 βλεπετε τον ισραηλ κατα σαρκα ουχι οι εσθιοντες τας θυσιαςκοινωνοι του θυσιαστηριου εισιν19 τι ουν φημι οτι ειδωλον τι εστιν η οτι ειδωλοθυτον τι εστιν20 αλλ οτι α θυει τα εθνη δαιμονιοις θυει και ου θεω ου θελω δε υμαςκοινωνους των δαιμονιων γινεσθαι21 ου δυνασθε ποτηριον κυριου πινειν και ποτηριον δαιμονιων ουδυνασθε τραπεζης κυριου μετεχειν και τραπεζης δαιμονιων22 η παραζηλουμεν τον κυριον μη ισχυροτεροι αυτου εσμεν23 παντα μοι εξεστιν αλλ ου παντα συμφερει παντα μοι εξεστιν αλλου παντα οικοδομει24 μηδεις το εαυτου ζητειτω αλλα το του ετερου εκαστος

10:25—11:11 Κορινθιουσ Α 329

25 παν το εν μακελλω πωλουμενον εσθιετε μηδεν ανακρινοντες διατην συνειδησιν26 του γαρ κυριου η γη και το πληρωμα αυτης27 ει δε τις καλει υμας των απιστων και θελετε πορευεσθαι παν τοπαρατιθεμενον υμιν εσθιετε μηδεν ανακρινοντες δια την συνειδησιν28 εαν δε τις υμιν ειπη τουτο ειδωλοθυτον εστιν μη εσθιετε δι εκεινοντον μηνυσαντα και την συνειδησιν του γαρ κυριου η γη και το πληρωμααυτης29 συνειδησιν δε λεγω ουχι την εαυτου αλλα την του ετερου ινα τι γαρη ελευθερια μου κρινεται υπο αλλης συνειδησεως30 ει δε εγω χαριτι μετεχω τι βλασφημουμαι υπερ ου εγω ευχαριστω31 ειτε ουν εσθιετε ειτε πινετε ειτε τι ποιειτε παντα εις δοξαν θεουποιειτε32 απροσκοποι γινεσθε και ιουδαιοις και ελλησιν και τη εκκλησιατου θεου33 καθως καγωπαντα πασιν αρεσκω μη ζητων το εμαυτου συμφεροναλλα το των πολλων ινα σωθωσιν

11 μιμηται μου γινεσθε καθως καγω χριστου2 επαινω δε υμας αδελφοι οτι παντα μου μεμνησθε και καθως

παρεδωκα υμιν τας παραδοσεις κατεχετε3 θελω δε υμας ειδεναι οτι παντος ανδρος η κεφαλη ο χριστος εστινκεφαλη δε γυναικος ο ανηρ κεφαλη δε χριστου ο θεος4 πας ανηρ προσευχομενος η προφητευων κατα κεφαλης εχωνκαταισχυνει την κεφαλην αυτου5 πασα δε γυνη προσευχομενη η προφητευουσα ακατακαλυπτω τηκεφαλη καταισχυνει την κεφαλην εαυτης εν γαρ εστιν και το αυτο τηεξυρημενη6 ει γαρ ου κατακαλυπτεται γυνη και κειρασθω ει δε αισχρον γυναικιτο κειρασθαι η ξυρασθαι κατακαλυπτεσθω7 ανηρ μεν γαρ ουκ οφειλει κατακαλυπτεσθαι την κεφαλην εικων καιδοξα θεου υπαρχων γυνη δε δοξα ανδρος εστιν8 ου γαρ εστιν ανηρ εκ γυναικος αλλα γυνη εξ ανδρος9 και γαρ ουκ εκτισθη ανηρ δια την γυναικα αλλα γυνη δια τον ανδρα10 δια τουτο οφειλει η γυνη εξουσιαν εχειν επι της κεφαλης δια τουςαγγελους11 πλην ουτε ανηρ χωρις γυναικος ουτε γυνη χωρις ανδρος εν κυριω

330 Κορινθιουσ Α 11:12—11:27

12 ωσπερ γαρ η γυνη εκ του ανδρος ουτως και ο ανηρ δια τηςγυναικος τα δε παντα εκ του θεου13 εν υμιν αυτοις κρινατε πρεπον εστιν γυναικα ακατακαλυπτον τωθεω προσευχεσθαι14 η ουδε αυτη η φυσις διδασκει υμας οτι ανηρ μεν εαν κομα ατιμιααυτω εστιν15 γυνη δε εαν κομα δοξα αυτη εστιν οτι η κομη αντι περιβολαιουδεδοται αυτη16 ει δε τις δοκει φιλονεικος ειναι ημεις τοιαυτην συνηθειαν ουκεχομεν ουδε αι εκκλησιαι του θεου17 τουτο δε παραγγελλων ουκ επαινω οτι ουκ εις το κρειττον αλλ ειςτο ηττον συνερχεσθε18 πρωτον μεν γαρ συνερχομενων υμων εν τη εκκλησια ακουωσχισματα εν υμιν υπαρχειν και μερος τι πιστευω19 δει γαρ και αιρεσεις εν υμιν ειναι ινα οι δοκιμοι φανεροι γενωνταιεν υμιν20 συνερχομενων ουν υμων επι το αυτο ουκ εστιν κυριακον δειπνονφαγειν21 εκαστος γαρ το ιδιον δειπνον προλαμβανει εν τω φαγειν και οςμεν πεινα ος δε μεθυει22 μη γαρ οικιας ουκ εχετε εις το εσθιειν και πινειν η της εκκλησιαςτου θεου καταφρονειτε και καταισχυνετε τους μη εχοντας τι υμιν ειπωεπαινεσω υμας εν τουτω ουκ επαινω23 εγω γαρ παρελαβον απο του κυριου ο και παρεδωκα υμιν οτι οκυριος ιησους εν τη νυκτι η παρεδιδοτο ελαβεν αρτον24 και ευχαριστησας εκλασεν και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο μουεστιν το σωμα το υπερ υμων κλωμενον τουτο ποιειτε εις την εμηναναμνησιν25 ωσαυτως και το ποτηριον μετα το δειπνησαι λεγων τουτο τοποτηριον η καινη διαθηκη εστιν εν τω εμω αιματι τουτο ποιειτε οσακιςαν πινητε εις την εμην αναμνησιν26 οσακις γαρ αν εσθιητε τον αρτον τουτον και το ποτηριον τουτοπινητε τον θανατον του κυριου καταγγελλετε αχρις ου αν ελθη27 ωστε ος αν εσθιη τον αρτον τουτον η πινη το ποτηριον του κυριουαναξιως ενοχος εσται του σωματος και αιματος του κυριου

11:28—12:13 Κορινθιουσ Α 331

28 δοκιμαζετω δε ανθρωπος εαυτον και ουτως εκ του αρτου εσθιετωκαι εκ του ποτηριου πινετω29 ο γαρ εσθιων και πινων αναξιως κριμα εαυτω εσθιει και πινει μηδιακρινων το σωμα του κυριου30 δια τουτο εν υμιν πολλοι ασθενεις και αρρωστοι και κοιμωνταιικανοι31 ει γαρ εαυτους διεκρινομεν ουκ αν εκρινομεθα32 κρινομενοι δε υπο κυριου παιδευομεθα ινα μη συν τω κοσμωκατακριθωμεν33 ωστε αδελφοι μου συνερχομενοι εις το φαγειν αλληλους εκδεχεσθε34 ει δε τις πεινα εν οικω εσθιετω ινα μη εις κριμα συνερχησθε τα δελοιπα ως αν ελθω διαταξομαι

12 περι δε των πνευματικων αδελφοι ου θελω υμας αγνοειν2 οιδατε οτι εθνη ητε προς τα ειδωλα τα αφωνα ως αν ηγεσθε

απαγομενοι3 διο γνωριζω υμιν οτι ουδεις εν πνευματι θεου λαλων λεγει αναθεμαιησουν και ουδεις δυναται ειπειν κυριον ιησουν ει μη εν πνευματι αγιω4 διαιρεσεις δε χαρισματων εισιν το δε αυτο πνευμα5 και διαιρεσεις διακονιων εισιν και ο αυτος κυριος6 και διαιρεσεις ενεργηματων εισιν ο δε αυτος εστιν θεος ο ενεργωντα παντα εν πασιν7 εκαστω δε διδοται η φανερωσις του πνευματος προς το συμφερον8 ω μεν γαρ δια του πνευματος διδοται λογος σοφιας αλλω δε λογοςγνωσεως κατα το αυτο πνευμα9 ετερω δε πιστις εν τω αυτω πνευματι αλλω δε χαρισματα ιαματωνεν τω αυτω πνευματι10 αλλω δε ενεργηματα δυναμεων αλλω δε προφητεια αλλω δεδιακρισεις πνευματων ετερω δε γενη γλωσσων αλλω δε ερμηνειαγλωσσων11 παντα δε ταυτα ενεργει το εν και το αυτο πνευμα διαιρουν ιδιαεκαστω καθως βουλεται12 καθαπερ γαρ το σωμα εν εστιν και μελη εχει πολλα παντα δε ταμελη του σωματος του ενος πολλα οντα εν εστιν σωμα ουτως και οχριστος13 και γαρ εν ενι πνευματι ημεις παντες εις εν σωμα εβαπτισθημενειτε ιουδαιοι ειτε ελληνες ειτε δουλοι ειτε ελευθεροι και παντες εις εν

332 Κορινθιουσ Α 12:14—12:31

πνευμα εποτισθημεν14 και γαρ το σωμα ουκ εστιν εν μελος αλλα πολλα15 εαν ειπη ο πους οτι ουκ ειμι χειρ ουκ ειμι εκ του σωματος ου παρατουτο ουκ εστιν εκ του σωματος16 και εαν ειπη το ους οτι ουκ ειμι οφθαλμος ουκ ειμι εκ του σωματοςου παρα τουτο ουκ εστιν εκ του σωματος17 ει ολον το σωμα οφθαλμος που η ακοη ει ολον ακοη που ηοσφρησις18 νυνι δε ο θεος εθετο τα μελη εν εκαστον αυτων εν τω σωματι καθωςηθελησεν19 ει δε ην τα παντα εν μελος που το σωμα20 νυν δε πολλα μεν μελη εν δε σωμα21 ου δυναται δε οφθαλμος ειπειν τη χειρι χρειαν σου ουκ εχω ηπαλινη κεφαλη τοις ποσιν χρειαν υμων ουκ εχω22 αλλα πολλω μαλλον τα δοκουντα μελη του σωματος ασθενεστεραυπαρχειν αναγκαια εστιν23 και α δοκουμεν ατιμοτερα ειναι του σωματος τουτοις τιμηνπερισσοτεραν περιτιθεμεν και τα ασχημονα ημων ευσχημοσυνηνπερισσοτεραν εχει24 τα δε ευσχημονα ημων ου χρειαν εχει αλλ ο θεος συνεκερασεν τοσωμα τω υστερουντι περισσοτεραν δους τιμην25 ινα μη η σχισμα εν τω σωματι αλλα το αυτο υπερ αλληλωνμεριμνωσιν τα μελη26 και ειτε πασχει εν μελος συμπασχει παντα τα μελη ειτε δοξαζεταιεν μελος συγχαιρει παντα τα μελη27 υμεις δε εστε σωμα χριστου και μελη εκ μερους28 και ους μεν εθετο ο θεος εν τη εκκλησια πρωτον αποστολουςδευτερον προφητας τριτον διδασκαλους επειτα δυναμεις ειταχαρισματα ιαματων αντιληψεις κυβερνησεις γενη γλωσσων29 μη παντες αποστολοι μη παντες προφηται μη παντες διδασκαλοιμη παντες δυναμεις30 μη παντες χαρισματα εχουσιν ιαματων μη παντες γλωσσαιςλαλουσιν μη παντες διερμηνευουσιν31 ζηλουτε δε τα χαρισματα τα κρειττονα και ετι καθ υπερβολην οδονυμιν δεικνυμι


13 εαν ταις γλωσσαις των ανθρωπων λαλω και των αγγελωναγαπην δε μη εχω γεγονα χαλκος ηχων η κυμβαλον αλαλαζον

2 και εαν εχωπροφητειαν και ειδω τα μυστηρια παντα και πασαν τηνγνωσιν και εαν εχω πασαν την πιστιν ωστε ορη μεθιστανειν αγαπηνδε μη εχω VAR1: ουθεν VAR2: ουδεν ειμι3 και εαν ψωμισωπαντα τα υπαρχοντα μου και εαν παραδω το σωμαμου ινα καυθησωμαι αγαπην δε μη εχω ουδεν ωφελουμαι4 η αγαπη μακροθυμει χρηστευεται η αγαπη ου ζηλοι η αγαπη ουπερπερευεται ου φυσιουται5 ουκ ασχημονει ου ζητει τα εαυτης ου παροξυνεται ου λογιζεται τοκακον6 ου χαιρει επι τη αδικια συγχαιρει δε τη αληθεια7 παντα στεγει παντα πιστευει παντα ελπιζει παντα υπομενει8 η αγαπη ουδεποτε εκπιπτει ειτε δε προφητειαι καταργηθησονταιειτε γλωσσαι παυσονται ειτε γνωσις καταργηθησεται9 εκ μερους γαρ γινωσκομεν και εκ μερους προφητευομεν10 οταν δε ελθη το τελειον τοτε το εκ μερους καταργηθησεται11 οτε ημην νηπιος ως νηπιος ελαλουν ως νηπιος εφρονουν ως νηπιοςελογιζομην οτε δε γεγονα ανηρ κατηργηκα τα του νηπιου12 βλεπομεν γαρ αρτι δι εσοπτρου εν αινιγματι τοτε δε προσωπονπρος προσωπον αρτι γινωσκω εκ μερους τοτε δε επιγνωσομαι καθωςκαι επεγνωσθην13 νυνι δε μενει πιστις ελπις αγαπη τα τρια ταυτα μειζων δε τουτωνη αγαπη

14 διωκετε την αγαπην ζηλουτε δε τα πνευματικα μαλλον δε ιναπροφητευητε

2 ο γαρ λαλων γλωσση ουκ ανθρωποις λαλει αλλα τω θεω ουδειςγαρ ακουει πνευματι δε λαλει μυστηρια3 ο δε προφητευων ανθρωποις λαλει οικοδομην και παρακλησιν καιπαραμυθιαν4 ο λαλων γλωσση εαυτον οικοδομει ο δε προφητευων εκκλησιανοικοδομει5 θελω δε παντας υμας λαλειν γλωσσαις μαλλον δε ινα προφητευητεμειζων γαρ ο προφητευων η ο λαλων γλωσσαις εκτος ει μη διερμηνευηινα η εκκλησια οικοδομην λαβη


6 νυνι δε αδελφοι εαν ελθω προς υμας γλωσσαις λαλων τι υμαςωφελησω εαν μη υμιν λαλησω η εν αποκαλυψει η εν γνωσει η ενπροφητεια η εν διδαχη7 ομως τα αψυχα φωνην διδοντα ειτε αυλος ειτε κιθαρα εανδιαστολην τοις φθογγοις μη δω πως γνωσθησεται το αυλουμενον ητο κιθαριζομενον8 και γαρ εαν αδηλον φωνην σαλπιγξ δω τις παρασκευασεται ειςπολεμον9 ουτως και υμεις δια της γλωσσης εαν μη ευσημον λογον δωτε πωςγνωσθησεται το λαλουμενον εσεσθε γαρ εις αερα λαλουντες10 τοσαυτα ει τυχοι γενη φωνων εστιν εν κοσμω και ουδεν VAR1:αυτων αφωνον11 εαν ουν μη ειδω την δυναμιν της φωνης εσομαι τω λαλουντιβαρβαρος και ο λαλων εν εμοι βαρβαρος12 ουτως και υμεις επει ζηλωται εστε πνευματων προς την οικοδομηντης εκκλησιας ζητειτε ινα περισσευητε13 διοπερ ο λαλων γλωσση προσευχεσθω ινα διερμηνευη14 εαν γαρ προσευχωμαι γλωσση το πνευμα μου προσευχεται ο δενους μου ακαρπος εστιν15 τι ουν εστιν προσευξομαι τω πνευματι προσευξομαι δε και τω νοιψαλω τω πνευματι ψαλω δε και τω νοι16 επει εαν ευλογησης τω πνευματι ο αναπληρων τον τοπον τουιδιωτου πως ερει το αμην επι τη ση ευχαριστια επειδη τι λεγεις ουκοιδεν17 συ μεν γαρ καλως ευχαριστεις αλλ ο ετερος ουκ οικοδομειται18 ευχαριστω τω θεω μου παντων υμων μαλλον γλωσσαις λαλων19 αλλ εν εκκλησια θελω πεντε λογους δια του νοος μου λαλησαι ινακαι αλλους κατηχησω η μυριους λογους εν γλωσση20 αδελφοι μη παιδια γινεσθε ταις φρεσιν αλλα τη κακια νηπιαζετεταις δε φρεσιν τελειοι γινεσθε21 εν τω νομω γεγραπται οτι εν ετερογλωσσοις και εν χειλεσινετεροις λαλησω τω λαω τουτω και ουδ ουτως εισακουσονται μου λεγεικυριος22 ωστε αι γλωσσαι εις σημειον εισιν ου τοις πιστευουσιν αλλα τοιςαπιστοις η δε προφητεια ου τοις απιστοις αλλα τοις πιστευουσιν

14:23—15: Κορινθιουσ Α 335

23 εαν ουν συνελθη η εκκλησια ολη επι το αυτο και παντες γλωσσαιςλαλωσιν εισελθωσιν δε ιδιωται η απιστοι ουκ ερουσιν οτι μαινεσθε24 εαν δε παντες προφητευωσιν εισελθη δε τις απιστος η ιδιωτηςελεγχεται υπο παντων ανακρινεται υπο παντων25 και ουτως τα κρυπτα της καρδιας αυτου φανερα γινεται και ουτωςπεσων επι προσωπον προσκυνησει τω θεω απαγγελλων οτι ο θεοςοντως εν υμιν εστιν26 τι ουν εστιν αδελφοι οταν συνερχησθε εκαστος υμων ψαλμον εχειδιδαχην εχει γλωσσαν εχει αποκαλυψιν εχει ερμηνειαν εχει πανταπροςοικοδομην γενεσθω27 ειτε γλωσση τις λαλει κατα δυο η το πλειστον τρεις και ανα μεροςκαι εις διερμηνευετω28 εαν δε μη η διερμηνευτης σιγατω εν εκκλησια εαυτω δε λαλειτωκαι τω θεω29 προφηται δε δυο η τρεις λαλειτωσαν και οι αλλοι διακρινετωσαν30 εαν δε αλλω αποκαλυφθη καθημενω ο πρωτος σιγατω31 δυνασθε γαρ καθ ενα παντες προφητευειν ινα παντες μανθανωσινκαι παντες παρακαλωνται32 και πνευματα προφητων προφηταις υποτασσεται33 ου γαρ εστιν ακαταστασιας ο θεος αλλ ειρηνης ως εν πασαις ταιςεκκλησιαις των αγιων34 αι γυναικες υμων εν ταις εκκλησιαις σιγατωσαν ου γαρεπιτετραπται αυταις λαλειν αλλ υποτασσεσθαι καθως και ο νομοςλεγει35 ει δε τι μαθειν θελουσιν εν οικω τους ιδιους ανδρας επερωτατωσαναισχρον γαρ εστιν γυναιξιν εν εκκλησια λαλειν36 η αφ υμων ο λογος του θεου εξηλθεν η εις υμας μονους κατηντησεν37 ει τις δοκει προφητης ειναι η πνευματικος επιγινωσκετω α γραφωυμιν οτι του κυριου εισιν εντολαι38 ει δε τις αγνοει αγνοειτω39 ωστε αδελφοι ζηλουτε το προφητευειν και το λαλειν γλωσσαις μηκωλυετε40 παντα ευσχημονως και κατα ταξιν γινεσθω

15 γνωριζω δε υμιν αδελφοι το ευαγγελιον ο ευηγγελισαμην υμινο και παρελαβετε εν ω και εστηκατε


2 δι ου και σωζεσθε τινι λογω ευηγγελισαμην υμιν ει κατεχετε εκτοςει μη εικη επιστευσατε3 παρεδωκα γαρ υμιν εν πρωτοις ο και παρελαβον οτι χριστοςαπεθανεν υπερ των αμαρτιων ημων κατα τας γραφας4 και οτι εταφη και οτι εγηγερται τη τριτη ημερα κατα τας γραφας5 και οτι ωφθη κηφα ειτα τοις δωδεκα6 επειτα ωφθη επανω πεντακοσιοις αδελφοις εφαπαξ εξ ων οιπλειους μενουσιν εως αρτι τινες δε και εκοιμηθησαν7 επειτα ωφθη ιακωβω ειτα τοις αποστολοις πασιν8 εσχατον δε παντων ωσπερει τω εκτρωματι ωφθη καμοι9 εγω γαρ ειμι ο ελαχιστος των αποστολων ος ουκ ειμι ικανοςκαλεισθαι αποστολος διοτι εδιωξα την εκκλησιαν του θεου10 χαριτι δε θεου ειμι ο ειμι και η χαρις αυτου η εις εμε ου κενη εγενηθηαλλα περισσοτερον αυτων παντων εκοπιασα ουκ εγω δε αλλ η χαριςτου θεου η συν εμοι11 ειτε ουν εγω ειτε εκεινοι ουτως κηρυσσομεν και ουτως επιστευσατε12 ει δε χριστος κηρυσσεται οτι εκ νεκρων εγηγερται πως λεγουσιντινες εν υμιν οτι αναστασις νεκρων ουκ εστιν13 ει δε αναστασις νεκρων ουκ εστιν ουδε χριστος εγηγερται14 ει δε χριστος ουκ εγηγερται κενον αρα το κηρυγμα ημων κενη δεκαι η πιστις υμων15 ευρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρες του θεου οτι εμαρτυρησαμενκατα του θεου οτι ηγειρεν τον χριστον ον ουκ ηγειρεν ειπερ αρα νεκροιουκ εγειρονται16 ει γαρ νεκροι ουκ εγειρονται ουδε χριστος εγηγερται17 ει δε χριστος ουκ εγηγερται ματαια η πιστις υμων ετι εστε εν ταιςαμαρτιαις υμων18 αρα και οι κοιμηθεντες εν χριστω απωλοντο19 ει εν τη ζωη ταυτη ηλπικοτες εσμεν εν χριστω μονον ελεεινοτεροιπαντων ανθρωπων εσμεν20 νυνι δε χριστος εγηγερται εκ νεκρων απαρχη των κεκοιμημενωνεγενετο21 επειδη γαρ δι ανθρωπου ο θανατος και δι ανθρωπου αναστασιςνεκρων22 ωσπερ γαρ εν τω αδαμ παντες αποθνησκουσιν ουτως και εν τωχριστω παντες ζωοποιηθησονται

15:23—15:42 Κορινθιουσ Α 337

23 εκαστος δε εν τω ιδιω ταγματι απαρχη χριστος επειτα οι χριστουεν τη παρουσια αυτου24 ειτα το τελος οταν παραδω την βασιλειαν τω θεω και πατρι οτανκαταργηση πασαν αρχην και πασαν εξουσιαν και δυναμιν25 δει γαρ αυτον βασιλευειν αχρις ου αν θη παντας τους εχθρους υποτους ποδας αυτου26 εσχατος εχθρος καταργειται ο θανατος27 παντα γαρ υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου οταν δε ειπη οτι πανταυποτετακται δηλον οτι εκτος του υποταξαντος αυτω τα παντα28 οταν δε υποταγη αυτω τα παντα τοτε και αυτος ο υιοςυποταγησεται τω υποταξαντι αυτω τα παντα ινα η ο θεος τα πανταεν πασιν29 επει τι ποιησουσιν οι βαπτιζομενοι υπερ των νεκρων ει ολωςνεκροι ουκ εγειρονται τι και βαπτιζονται υπερ των νεκρων30 τι και ημεις κινδυνευομεν πασαν ωραν31 καθ ημεραν αποθνησκω νη την VAR1: ημετεραν VAR2: υμετερανκαυχησιν ην εχω εν χριστω ιησου τω κυριω ημων32 ει κατα ανθρωπον εθηριομαχησα εν εφεσω τι μοι το οφελος εινεκροι ουκ εγειρονται φαγωμεν και πιωμεν αυριον γαρ αποθνησκομεν33 μη πλανασθε φθειρουσιν ηθη χρησθ ομιλιαι κακαι34 εκνηψατε δικαιως και μη αμαρτανετε αγνωσιαν γαρ θεου τινεςεχουσιν προς εντροπην υμιν λεγω35 αλλ ερει τις πως εγειρονται οι νεκροι ποιω δε σωματι ερχονται36 αφρον συ ο σπειρεις ου ζωοποιειται εαν μη αποθανη37 και ο σπειρεις ου το σωμα το γενησομενον σπειρεις αλλα γυμνονκοκκον ει τυχοι σιτου η τινος των λοιπων38 ο δε θεος αυτω διδωσιν σωμα καθως ηθελησεν και εκαστω τωνσπερματων το ιδιον σωμα39 ου πασα σαρξ η αυτη σαρξ αλλα αλλη μεν σαρξ ανθρωπων αλληδε σαρξ κτηνων αλλη δε ιχθυων αλλη δε πτηνων40 και σωματα επουρανια και σωματα επιγεια αλλ ετερα μεν η τωνεπουρανιων δοξα ετερα δε η των επιγειων41 αλλη δοξα ηλιου και αλλη δοξα σεληνης και αλλη δοξα αστερωναστηρ γαρ αστερος διαφερει εν δοξη42 ουτως και η αναστασις των νεκρων σπειρεται εν φθορα εγειρεταιεν αφθαρσια

338 Κορινθιουσ Α 15:43—16:

43 σπειρεται εν ατιμια εγειρεται εν δοξη σπειρεται εν ασθενειαεγειρεται εν δυναμει44 σπειρεται σωμα ψυχικον εγειρεται σωμα πνευματικον εστιν σωμαψυχικον και εστιν σωμα πνευματικον45 ουτως και γεγραπται εγενετο ο πρωτος ανθρωπος αδαμ εις ψυχηνζωσαν ο εσχατος αδαμ εις πνευμα ζωοποιουν46 αλλ ου πρωτον το πνευματικον αλλα το ψυχικον επειτα τοπνευματικον47 ο πρωτος ανθρωπος εκ γης χοικος ο δευτερος ανθρωπος ο κυριοςεξ ουρανου48 οιος ο χοικος τοιουτοι και οι χοικοι και οιος ο επουρανιος τοιουτοικαι οι επουρανιοι49 και καθως εφορεσαμεν την εικονα του χοικου φορεσομεν και τηνεικονα του επουρανιου50 τουτο δε φημι αδελφοι οτι σαρξ και αιμα βασιλειαν θεουκληρονομησαι ου δυνανται ουδε η φθορα την αφθαρσιαν κληρονομει51 ιδου μυστηριον υμιν λεγω παντες μεν ου κοιμηθησομεθα παντεςδε αλλαγησομεθα52 εν ατομω εν ριπη οφθαλμου εν τη εσχατη σαλπιγγι σαλπισει γαρκαι οι νεκροι εγερθησονται αφθαρτοι και ημεις αλλαγησομεθα53 δει γαρ το φθαρτον τουτο ενδυσασθαι αφθαρσιαν και το θνητοντουτο ενδυσασθαι αθανασιαν54 οταν δε το φθαρτον τουτο ενδυσηται αφθαρσιαν και το θνητοντουτο ενδυσηται αθανασιαν τοτε γενησεται ο λογος ο γεγραμμενοςκατεποθη ο θανατος εις νικος55 που σου θανατε το κεντρον που σου αδη το νικος56 το δε κεντρον του θανατου η αμαρτια η δε δυναμις της αμαρτιας ονομος57 τω δε θεω χαρις τω διδοντι ημιν το νικος δια του κυριου ημωνιησου χριστου58 ωστε αδελφοι μου αγαπητοι εδραιοι γινεσθε αμετακινητοιπερισσευοντες εν τω εργω του κυριου παντοτε ειδοτες οτι ο κοπος υμωνουκ εστιν κενος εν κυριω

16 περι δε της λογιας της εις τους αγιους ωσπερ διεταξα ταιςεκκλησιαις της γαλατιας ουτως και υμεις ποιησατε


2 κατα μιαν σαββατων εκαστος υμων παρ εαυτω τιθετω θησαυριζωνο τι αν ευοδωται ινα μη οταν ελθω τοτε λογιαι γινωνται3 οταν δε παραγενωμαι ους εαν δοκιμασητε δι επιστολων τουτουςπεμψω απενεγκειν την χαριν υμων εις ιερουσαλημ4 εαν δε η αξιον του καμε πορευεσθαι συν εμοι πορευσονται5 ελευσομαι δε προς υμας οταν μακεδονιαν διελθω μακεδονιαν γαρδιερχομαι6 προς υμας δε τυχον παραμενω η και παραχειμασω ινα υμεις μεπροπεμψητε ου εαν πορευωμαι7 ου θελω γαρ υμας αρτι εν παροδω ιδειν ελπιζω δε χρονον τιναεπιμειναι προς υμας εαν ο κυριος επιτρεπη8 επιμενω δε εν εφεσω εως της πεντηκοστης9 θυρα γαρ μοι ανεωγεν μεγαλη και ενεργης και αντικειμενοι πολλοι10 εαν δε ελθη τιμοθεος βλεπετε ινα αφοβως γενηται προς υμας τογαρ εργον κυριου εργαζεται ως και εγω11 μη τις ουν αυτον εξουθενηση προπεμψατε δε αυτον εν ειρηνη ιναελθη προς με εκδεχομαι γαρ αυτον μετα των αδελφων12 περι δε απολλω του αδελφου πολλα παρεκαλεσα αυτον ινα ελθηπρος υμας μετα των αδελφων και παντως ουκ ην θελημα ινα νυν ελθηελευσεται δε οταν ευκαιρηση13 γρηγορειτε στηκετε εν τη πιστει ανδριζεσθε κραταιουσθε14 παντα υμων εν αγαπη γινεσθω15 παρακαλω δε υμας αδελφοι οιδατε την οικιαν στεφανα οτι εστιναπαρχη της αχαιας και εις διακονιαν τοις αγιοις εταξαν εαυτους16 ινα και υμεις υποτασσησθε τοις τοιουτοις και παντι τωσυνεργουντι και κοπιωντι17 χαιρω δε επι τη παρουσια στεφανα και φουρτουνατου και αχαικουοτι το υμων υστερημα ουτοι ανεπληρωσαν18 ανεπαυσαν γαρ το εμον πνευμα και το υμων επιγινωσκετε ουντους τοιουτους19 ασπαζονται υμας αι εκκλησιαι της ασιας ασπαζονται υμας ενκυριω πολλα ακυλας και πρισκιλλα συν τη κατ οικον αυτων εκκλησια20 ασπαζονται υμας οι αδελφοι παντες ασπασασθε αλληλους ενφιληματι αγιω21 ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου22 ει τις ου φιλει τον κυριον ιησουν χριστον ητω αναθεμα μαραν αθα

340 Κορινθιουσ Β 16:23—1:10

23 η χαρις του κυριου ιησου χριστου μεθ υμων24 η αγαπη μου μετα παντων υμων εν χριστω ιησου αμην[προς κορινθιους πρωτη εγραφη απο φιλιππων δια στεφανα καιφουρτουνατου και αχαικου και τιμοθεου]


ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΔΕΥΤΕΡΑ1 παυλος αποστολος ιησου χριστου δια θεληματος θεου και τιμοθεος

ο αδελφος τη εκκλησια του θεου τη ουση εν κορινθω συν τοις αγιοιςπασιν τοις ουσιν εν ολη τη αχαια2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησουχριστου3 ευλογητος ο θεος και πατηρ του κυριου ημων ιησου χριστου οπατηρ των οικτιρμων και θεος πασης παρακλησεως4 ο παρακαλων ημας επι παση τη θλιψει ημων εις το δυνασθαιημας παρακαλειν τους εν παση θλιψει δια της παρακλησεως ηςπαρακαλουμεθα αυτοι υπο του θεου5 οτι καθως περισσευει τα παθηματα του χριστου εις ημας ουτως διαχριστου περισσευει και η παρακλησις ημων6 ειτε δε θλιβομεθα υπερ της υμων παρακλησεως και σωτηριαςτης ενεργουμενης εν υπομονη των αυτων παθηματων ων και ημειςπασχομεν ειτε παρακαλουμεθα υπερ της υμων παρακλησεως καισωτηριας και η ελπις ημων βεβαια υπερ υμων7 ειδοτες οτι ωσπερ κοινωνοι εστε των παθηματων ουτως και τηςπαρακλησεως8 ου γαρ θελομεν υμας αγνοειν αδελφοι υπερ της θλιψεως ημων τηςγενομενης ημιν εν τη ασια οτι καθ υπερβολην εβαρηθημεν υπερ δυναμινωστε εξαπορηθηναι ημας και του ζην9 αλλα αυτοι εν εαυτοις το αποκριμα του θανατου εσχηκαμεν ινα μηπεποιθοτες ωμεν εφ εαυτοις αλλ επι τω θεω τω εγειροντι τους νεκρους10 ος εκ τηλικουτου θανατου ερρυσατο ημας και ρυεται εις ονηλπικαμεν οτι και ετι ρυσεται

1:11—2:3 Κορινθιουσ Β 341

11 συνυπουργουντων και υμων υπερ ημων τη δεησει ινα εκ πολλωνπροσωπων το εις ημας χαρισμα δια πολλων ευχαριστηθη υπερ ημων12 η γαρ καυχησις ημων αυτη εστιν το μαρτυριον της συνειδησεωςημων οτι εν απλοτητι και ειλικρινεια θεου ουκ εν σοφια σαρκικη αλλεν χαριτι θεου ανεστραφημεν εν τω κοσμω περισσοτερως δε προς υμας13 ου γαρ αλλα γραφομεν υμιν αλλ η α αναγινωσκετε η καιεπιγινωσκετε ελπιζω δε οτι και εως τελους επιγνωσεσθε14 καθως και επεγνωτε ημας απο μερους οτι καυχημα υμων εσμενκαθαπερ και υμεις ημων εν τη ημερα του κυριου ιησου15 και ταυτη τη πεποιθησει εβουλομην προς υμας ελθειν προτερονινα δευτεραν χαριν εχητε16 και δι υμων διελθειν εις μακεδονιαν και παλιν απο μακεδονιαςελθειν προς υμας και υφ υμων προπεμφθηναι εις την ιουδαιαν17 τουτο ουν βουλευομενος μη τι αρα τη ελαφρια εχρησαμην η αβουλευομαι κατα σαρκα βουλευομαι ινα η παρ εμοι το ναι ναι και τοου ου18 πιστος δε ο θεος οτι ο λογος ημων ο προς υμας ουκ εγενετο ναικαι ου19 ο γαρ του θεου υιος ιησους χριστος ο εν υμιν δι ημων κηρυχθεις διεμου και σιλουανου και τιμοθεου ουκ εγενετο ναι και ου αλλα ναι εναυτω γεγονεν20 οσαι γαρ επαγγελιαι θεου εν αυτω το ναι και εν αυτω το αμην τωθεω προς δοξαν δι ημων21 ο δε βεβαιων ημας συν υμιν εις χριστον και χρισας ημας θεος22 ο και σφραγισαμενος ημας και δους τον αρραβωνα του πνευματοςεν ταις καρδιαις ημων23 εγω δε μαρτυρα τον θεον επικαλουμαι επι την εμην ψυχην οτιφειδομενος υμων ουκετι ηλθον εις κορινθον24 ουχ οτι κυριευομεν υμων της πιστεως αλλα συνεργοι εσμεν τηςχαρας υμων τη γαρ πιστει εστηκατε

2 εκρινα δε εμαυτω τουτο το μη παλιν ελθειν εν λυπη προς υμας2 ει γαρ εγω λυπω υμας και τις εστιν ο ευφραινων με ει μη ο

λυπουμενος εξ εμου3 και εγραψα υμιν τουτο αυτο ινα μη ελθων λυπην εχω αφ ων εδει μεχαιρειν πεποιθως επι παντας υμας οτι η εμη χαρα παντων υμων εστιν


4 εκ γαρ πολλης θλιψεως και συνοχης καρδιας εγραψα υμιν διαπολλων δακρυων ουχ ινα λυπηθητε αλλα την αγαπην ινα γνωτε ηνεχω περισσοτερως εις υμας5 ει δε τις λελυπηκεν ουκ εμε λελυπηκεν αλλ απο μερους ινα μηεπιβαρω παντας υμας6 ικανον τω τοιουτω η επιτιμια αυτη η υπο των πλειονων7 ωστε τουναντιον μαλλον υμας χαρισασθαι και παρακαλεσαιμηπως τη περισσοτερα λυπη καταποθη ο τοιουτος8 διο παρακαλω υμας κυρωσαι εις αυτον αγαπην9 εις τουτο γαρ και εγραψα ινα γνω την δοκιμην υμων ει εις πανταυπηκοοι εστε10 ω δε τι χαριζεσθε και εγω και γαρ εγω ει τι κεχαρισμαι ωκεχαρισμαι δι υμας εν προσωπω χριστου11 ινα μη πλεονεκτηθωμεν υπο του σατανα ου γαρ αυτου τα νοηματααγνοουμεν12 ελθων δε εις την τρωαδα εις το ευαγγελιον του χριστου και θυραςμοι ανεωγμενης εν κυριω13 ουκ εσχηκα ανεσιν τω πνευματι μου τω μη ευρειν με τιτον τοναδελφον μου αλλα αποταξαμενος αυτοις εξηλθον εις μακεδονιαν14 τω δε θεω χαρις τω παντοτε θριαμβευοντι ημας εν τω χριστω καιτην οσμην της γνωσεως αυτου φανερουντι δι ημων εν παντι τοπω15 οτι χριστου ευωδια εσμεν τω θεω εν τοις σωζομενοις και εν τοιςαπολλυμενοις16 οις μεν οσμη θανατου εις θανατον οις δε οσμη ζωης εις ζωην καιπρος ταυτα τις ικανος17 ου γαρ εσμεν ως οι πολλοι καπηλευοντες τον λογον του θεου αλλως εξ ειλικρινειας αλλ ως εκ θεου κατενωπιον του θεου εν χριστωλαλουμεν

3 αρχομεθα παλιν εαυτους συνιστανειν VAR1: ει VAR2: η μηχρηζομεν ως τινες συστατικων επιστολων προς υμας η εξ υμων

συστατικων2 η επιστολη ημων υμεις εστε εγγεγραμμενη εν ταις καρδιαις ημωνγινωσκομενη και αναγινωσκομενη υπο παντων ανθρωπων3 φανερουμενοι οτι εστε επιστολη χριστου διακονηθεισα υφ ημωνεγγεγραμμενη ου μελανι αλλα πνευματι θεου ζωντος ουκ εν πλαξινλιθιναις αλλ εν πλαξιν καρδιας σαρκιναις


4 πεποιθησιν δε τοιαυτην εχομεν δια του χριστου προς τον θεον5 ουχ οτι ικανοι εσμεν αφ εαυτων λογισασθαι τι ως εξ εαυτων αλλ ηικανοτης ημων εκ του θεου6 ος και ικανωσεν ημας διακονους καινης διαθηκης ου γραμματοςαλλα πνευματος το γαρ γραμμα αποκτεινει το δε πνευμα ζωοποιει7 ει δε η διακονια του θανατου εν γραμμασιν εντετυπωμενη ενλιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μη δυνασθαι ατενισαι τους υιους ισραηλεις το προσωπον μωσεως δια την δοξαν του προσωπου αυτου τηνκαταργουμενην8 πως ουχι μαλλον η διακονια του πνευματος εσται εν δοξη9 ει γαρ η διακονια της κατακρισεως δοξα πολλω μαλλον περισσευειη διακονια της δικαιοσυνης εν δοξη10 και γαρ ουδε δεδοξασται το δεδοξασμενον εν τουτω τω μερειενεκεν της υπερβαλλουσης δοξης11 ει γαρ το καταργουμενον δια δοξης πολλω μαλλον το μενον ενδοξη12 εχοντες ουν τοιαυτην ελπιδα πολλη παρρησια χρωμεθα13 και ου καθαπερ μωσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπον εαυτουπρος το μη ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το τελος του καταργουμενου14 αλλ επωρωθη τα νοηματα αυτων αχρι γαρ της σημερον τοαυτο καλυμμα επι τη αναγνωσει της παλαιας διαθηκης μενει μηανακαλυπτομενον ο τι εν χριστω καταργειται15 αλλ εως σημερον ηνικα αναγινωσκεται μωσης καλυμμα επι τηνκαρδιαν αυτων κειται16 ηνικα δ αν επιστρεψη προς κυριον περιαιρειται το καλυμμα17 ο δε κυριος το πνευμα εστιν ου δε το πνευμα κυριου εκει ελευθερια18 ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριουκατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμεθα απο δοξης ειςδοξαν καθαπερ απο κυριου πνευματος

4 δια τουτο εχοντες την διακονιαν ταυτην καθως ηλεηθημεν ουκεκκακουμεν

2 αλλ απειπαμεθα τα κρυπτα της αισχυνης μη περιπατουντες ενπανουργια μηδε δολουντες τον λογον του θεου αλλα τη φανερωσειτης αληθειας συνιστωντες εαυτους προς πασαν συνειδησιν ανθρωπωνενωπιον του θεου

344 Κορινθιουσ Β 4:3—5:

3 ει δε και εστιν κεκαλυμμενον το ευαγγελιον ημων εν τοιςαπολλυμενοις εστιν κεκαλυμμενον4 εν οις ο θεος του αιωνος τουτου ετυφλωσεν τα νοηματα τωναπιστων εις το μη αυγασαι αυτοις τον φωτισμον του ευαγγελιου τηςδοξης του χριστου ος εστιν εικων του θεου5 ου γαρ εαυτους κηρυσσομεν αλλα χριστον ιησουν κυριον εαυτουςδε δουλους υμων δια ιησουν6 οτι ο θεος ο ειπων εκ σκοτους φως λαμψαι ος ελαμψεν εν ταιςκαρδιαις ημων προς φωτισμον της γνωσεως της δοξης του θεου ενπροσωπω ιησου χριστου7 εχομεν δε τον θησαυρον τουτον εν οστρακινοις σκευεσιν ινα ηυπερβολη της δυναμεως η του θεου και μη εξ ημων8 εν παντι θλιβομενοι αλλ ου στενοχωρουμενοι απορουμενοι αλλ ουκεξαπορουμενοι9 διωκομενοι αλλ ουκ εγκαταλειπομενοι καταβαλλομενοι αλλ ουκαπολλυμενοι10 παντοτε την νεκρωσιν του κυριου ιησου εν τω σωματιπεριφεροντες ινα και η ζωη του ιησου εν τω σωματι ημων φανερωθη11 αει γαρ ημεις οι ζωντες εις θανατον παραδιδομεθα δια ιησουν ινακαι η ζωη του ιησου φανερωθη εν τη θνητη σαρκι ημων12 ωστε ο μεν θανατος εν ημιν ενεργειται η δε ζωη εν υμιν13 εχοντες δε το αυτο πνευμα της πιστεως κατα το γεγραμμενονεπιστευσα διο ελαλησα και ημεις πιστευομεν διο και λαλουμεν14 ειδοτες οτι ο εγειρας τον κυριον ιησουν και ημας δια ιησου εγερεικαι παραστησει συν υμιν15 τα γαρ παντα δι υμας ινα η χαρις πλεονασασα δια των πλειονωντην ευχαριστιαν περισσευση εις την δοξαν του θεου16 διο ουκ εκκακουμεν αλλ ει και ο εξω ημων ανθρωπος διαφθειρεταιαλλ ο εσωθεν ανακαινουται ημερα και ημερα17 το γαρ παραυτικα ελαφρον της θλιψεως ημων καθ υπερβολην ειςυπερβολην αιωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ημιν18 μη σκοπουντων ημων τα βλεπομενα αλλα τα μη βλεπομενα τα γαρβλεπομενα προσκαιρα τα δε μη βλεπομενα αιωνια

5 οιδαμεν γαρ οτι εαν η επιγειος ημων οικια του σκηνους καταλυθηοικοδομην εκ θεου εχομεν οικιαν αχειροποιητον αιωνιον εν τοις

ουρανοις


2 και γαρ εν τουτω στεναζομεν το οικητηριον ημων το εξ ουρανουεπενδυσασθαι επιποθουντες3 ειγε και ενδυσαμενοι ου γυμνοι ευρεθησομεθα4 και γαρ οι οντες εν τω σκηνει στεναζομεν βαρουμενοι VAR1: επειδηVAR2: εφ ω ου θελομεν εκδυσασθαι αλλ επενδυσασθαι ινα καταποθητο θνητον υπο της ζωης5 ο δε κατεργασαμενος ημας εις αυτο τουτο θεος ο και δους ημιν τοναρραβωνα του πνευματος6 θαρρουντες ουν παντοτε και ειδοτες οτι ενδημουντες εν τω σωματιεκδημουμεν απο του κυριου7 δια πιστεως γαρ περιπατουμεν ου δια ειδους8 θαρρουμεν δε και ευδοκουμεν μαλλον εκδημησαι εκ του σωματοςκαι ενδημησαι προς τον κυριον9 διο και φιλοτιμουμεθα ειτε ενδημουντες ειτε εκδημουντες ευαρεστοιαυτω ειναι10 τους γαρ παντας ημας φανερωθηναι δει εμπροσθεν του βηματοςτου χριστου ινα κομισηται εκαστος τα δια του σωματος προς α επραξενειτε αγαθον ειτε κακον11 ειδοτες ουν τον φοβον του κυριου ανθρωπους πειθομεν θεωδε πεφανερωμεθα ελπιζω δε και εν ταις συνειδησεσιν υμωνπεφανερωσθαι12 ου γαρ παλιν εαυτους συνιστανομεν υμιν αλλα αφορμην διδοντεςυμιν καυχηματος υπερ ημων ινα εχητε προς τους εν προσωπωκαυχωμενους και ου καρδια13 ειτε γαρ εξεστημεν θεω ειτε σωφρονουμεν υμιν14 η γαρ αγαπη του χριστου συνεχει ημας κριναντας τουτο οτι ει ειςυπερ παντων απεθανεν αρα οι παντες απεθανον15 και υπερ παντων απεθανεν ινα οι ζωντες μηκετι εαυτοις ζωσιναλλα τω υπερ αυτων αποθανοντι και εγερθεντι16 ωστε ημεις απο του νυν ουδενα οιδαμεν κατα σαρκα ει δε καιεγνωκαμεν κατα σαρκα χριστον αλλα νυν ουκετι γινωσκομεν17 ωστε ει τις εν χριστω καινη κτισις τα αρχαια παρηλθεν ιδουγεγονεν καινα τα παντα18 τα δε παντα εκ του θεου του καταλλαξαντος ημας εαυτω δια ιησουχριστου και δοντος ημιν την διακονιαν της καταλλαγης


19 ως οτι θεος ην εν χριστω κοσμον καταλλασσων εαυτω μηλογιζομενος αυτοις τα παραπτωματα αυτων και θεμενος εν ημιν τονλογον της καταλλαγης20 υπερ χριστου ουν πρεσβευομεν ως του θεου παρακαλουντος διημων δεομεθα υπερ χριστου καταλλαγητε τω θεω21 τον γαρ μη γνοντα αμαρτιαν υπερ ημων αμαρτιαν εποιησεν ιναημεις γινωμεθα δικαιοσυνη θεου εν αυτω

6 συνεργουντες δε και παρακαλουμεν μη εις κενον την χαριν του θεουδεξασθαι υμας

2 λεγει γαρ καιρω δεκτω επηκουσα σου και εν ημερα σωτηριαςεβοηθησα σοι ιδου νυν καιρος ευπροσδεκτος ιδου νυν ημερα σωτηριας3 μηδεμιαν εν μηδενι διδοντες προσκοπην ινα μη μωμηθη η διακονια4 αλλ εν παντι συνιστωντες εαυτους ως θεου διακονοι εν υπομονηπολλη εν θλιψεσιν εν αναγκαις εν στενοχωριαις5 εν πληγαις εν φυλακαις εν ακαταστασιαις εν κοποις εν αγρυπνιαιςεν νηστειαις6 εν αγνοτητι εν γνωσει εν μακροθυμια εν χρηστοτητι εν πνευματιαγιω εν αγαπη ανυποκριτω7 εν λογω αληθειας εν δυναμει θεου δια των οπλων της δικαιοσυνηςτων δεξιων και αριστερων8 δια δοξης και ατιμιας δια δυσφημιας και ευφημιας ως πλανοι καιαληθεις9 ως αγνοουμενοι και επιγινωσκομενοι ως αποθνησκοντες και ιδουζωμεν ως παιδευομενοι και μη θανατουμενοι10 ως λυπουμενοι αει δε χαιροντες ως πτωχοι πολλους δεπλουτιζοντες ως μηδεν εχοντες και παντα κατεχοντες11 το στομα ημων ανεωγεν προς υμας κορινθιοι η καρδια ημωνπεπλατυνται12 ου στενοχωρεισθε εν ημιν στενοχωρεισθε δε εν τοις σπλαγχνοιςυμων13 την δε αυτην αντιμισθιαν ως τεκνοις λεγω πλατυνθητε και υμεις14 μη γινεσθε ετεροζυγουντες απιστοις τις γαρ μετοχη δικαιοσυνηκαι ανομια τις δε κοινωνια φωτι προς σκοτος15 τις δε συμφωνησις χριστω προς VAR1: βελιαρ VAR2: βελιαλ ητις μερις πιστω μετα απιστου


16 τις δε συγκαταθεσις ναω θεου μετα ειδωλων υμεις γαρ ναοςθεου εστε ζωντος καθως ειπεν ο θεος οτι ενοικησω εν αυτοις καιεμπεριπατησω και εσομαι αυτων θεος και αυτοι εσονται μοι λαος17 διο εξελθετε εκ μεσου αυτων και αφορισθητε λεγει κυριος καιακαθαρτου μη απτεσθε καγω εισδεξομαι υμας18 και εσομαι υμιν εις πατερα και υμεις εσεσθε μοι εις υιους καιθυγατερας λεγει κυριος παντοκρατωρ

7 ταυτας ουν εχοντες τας επαγγελιας αγαπητοι καθαρισωμενεαυτους αποπαντος μολυσμου σαρκος και πνευματος επιτελουντες

αγιωσυνην εν φοβω θεου2 χωρησατε ημας ουδενα ηδικησαμεν ουδενα εφθειραμεν ουδεναεπλεονεκτησαμεν3 ου προς κατακρισιν λεγω προειρηκα γαρ οτι εν ταις καρδιαις ημωνεστε εις το συναποθανειν και συζην4 πολλη μοι παρρησια προς υμας πολλη μοι καυχησις υπερ υμωνπεπληρωμαι τη παρακλησει υπερπερισσευομαι τη χαρα επι παση τηθλιψει ημων5 και γαρ ελθοντων ημων εις μακεδονιαν ουδεμιαν εσχηκεν ανεσιν ησαρξ ημων αλλ εν παντι θλιβομενοι εξωθεν μαχαι εσωθεν φοβοι6 αλλ ο παρακαλων τους ταπεινους παρεκαλεσεν ημας ο θεος εν τηπαρουσια τιτου7 ου μονον δε εν τη παρουσια αυτου αλλα και εν τη παρακλησει ηπαρεκληθη εφ υμιν αναγγελλων ημιν την υμων επιποθησιν τον υμωνοδυρμον τον υμων ζηλον υπερ εμου ωστε με μαλλον χαρηναι8 οτι ει και ελυπησα υμας εν τη επιστολη ου μεταμελομαι ει καιμετεμελομην βλεπω γαρ οτι η επιστολη εκεινη ει και προς ωρανελυπησεν υμας9 νυν χαιρω ουχ οτι ελυπηθητε αλλ οτι ελυπηθητε εις μετανοιανελυπηθητε γαρ κατα θεον ινα εν μηδενι ζημιωθητε εξ ημων10 η γαρ κατα θεον λυπη μετανοιαν εις σωτηριαν αμεταμελητονκατεργαζεται η δε του κοσμου λυπη θανατον κατεργαζεται11 ιδου γαρ αυτο τουτο το κατα θεον λυπηθηναι υμας ποσηνκατειργασατο υμιν σπουδην αλλα απολογιαν αλλα αγανακτησιναλλα φοβον αλλα επιποθησιν αλλα ζηλον αλλ εκδικησιν εν παντισυνεστησατε εαυτους αγνους ειναι εν τω πραγματι


12 αρα ει και εγραψα υμιν ουχ εινεκεν του αδικησαντος ουδε εινεκεντου αδικηθεντος αλλ εινεκεν του φανερωθηναι την σπουδην VAR1:υμων VAR2: ημων την υπερ VAR1: ημων VAR2: υμων προς υμαςενωπιον του θεου13 δια τουτο παρακεκλημεθα επι τη παρακλησει υμων περισσοτερωςδε μαλλον εχαρημεν επι τη χαρα τιτου οτι αναπεπαυται το πνευμααυτου απο παντων υμων14 οτι ει τι αυτω υπερ υμων κεκαυχημαι ου κατησχυνθην αλλ ωςπαντα εν αληθεια ελαλησαμεν υμιν ουτως και η καυχησις ημων η επιτιτου αληθεια εγενηθη15 και τα σπλαγχνα αυτου περισσοτερως εις υμας εστιναναμιμνησκομενου την παντων υμων υπακοην ως μετα φοβουκαι τρομου εδεξασθε αυτον16 χαιρω VAR2: ουν οτι εν παντι θαρρω εν υμιν

8 γνωριζομεν δε υμιν αδελφοι την χαριν του θεου την δεδομενην ενταις εκκλησιαις της μακεδονιας

2 οτι εν πολλη δοκιμη θλιψεως η περισσεια της χαρας αυτων καιη κατα βαθους πτωχεια αυτων επερισσευσεν εις τον πλουτον τηςαπλοτητος αυτων3 οτι κατα δυναμιν μαρτυρω και υπερ δυναμιν αυθαιρετοι4 μετα πολλης παρακλησεως δεομενοι ημων την χαριν και τηνκοινωνιαν της διακονιας της εις τους αγιους δεξασθαι ημας5 και ου καθως ηλπισαμεν αλλ εαυτους εδωκαν πρωτον τω κυριωκαι ημιν δια θεληματος θεου6 εις το παρακαλεσαι ημας τιτον ινα καθως προενηρξατο ουτως καιεπιτελεση εις υμας και την χαριν ταυτην7 αλλ ωσπερ εν παντι περισσευετε πιστει και λογω και γνωσει καιπαση σπουδη και τη εξ υμων εν ημιν αγαπη ινα και εν ταυτη τη χαριτιπερισσευητε8 ου κατ επιταγην λεγω αλλα δια της ετερων σπουδης και το τηςυμετερας αγαπης γνησιον δοκιμαζων9 γινωσκετε γαρ την χαριν του κυριου ημων ιησου χριστου οτι δι υμαςεπτωχευσεν πλουσιος ων ινα υμεις τη εκεινου πτωχεια πλουτησητε10 και γνωμην εν τουτω διδωμι τουτο γαρ υμιν συμφερει οιτινες ουμονον το ποιησαι αλλα και το θελειν προενηρξασθε απο περυσι


11 νυνι δε και το ποιησαι επιτελεσατε οπως καθαπερ η προθυμια τουθελειν ουτως και το επιτελεσαι εκ του εχειν12 ει γαρ η προθυμια προκειται καθο εαν εχη τις ευπροσδεκτος ουκαθο ουκ εχει13 ου γαρ ινα αλλοις ανεσις υμιν δε θλιψις αλλ εξ ισοτητος εν τω νυνκαιρω το υμων περισσευμα εις το εκεινων υστερημα14 ινα και το εκεινων περισσευμα γενηται εις το υμων υστερημα οπωςγενηται ισοτης15 καθως γεγραπται ο το πολυ ουκ επλεονασεν και ο το ολιγον ουκηλαττονησεν16 χαρις δε τω θεω τω διδοντι την αυτην σπουδην υπερ υμων εν τηκαρδια τιτου17 οτι την μεν παρακλησιν εδεξατο σπουδαιοτερος δε υπαρχωναυθαιρετος εξηλθεν προς υμας18 συνεπεμψαμεν δε μετ αυτου τον αδελφον ου ο επαινος εν τωευαγγελιω δια πασων των εκκλησιων19 ου μονον δε αλλα και χειροτονηθεις υπο των εκκλησιωνσυνεκδημος ημων συν τη χαριτι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων προςτην αυτου του κυριου δοξαν και προθυμιαν υμων20 στελλομενοι τουτο μη τις ημας μωμησηται εν τη αδροτητι ταυτη τηδιακονουμενη υφ ημων21 προνοουμενοι καλα ου μονον ενωπιον κυριου αλλα και ενωπιονανθρωπων22 συνεπεμψαμεν δε αυτοις τον αδελφον ημων ον εδοκιμασαμενεν πολλοις πολλακις σπουδαιον οντα νυνι δε πολυ σπουδαιοτερονπεποιθησει πολλη τη εις υμας23 ειτε υπερ τιτου κοινωνος εμος και εις υμας συνεργος ειτε αδελφοιημων αποστολοι εκκλησιων δοξα χριστου24 την ουν ενδειξιν της αγαπης υμων και ημων καυχησεως υπερ υμωνεις αυτους ενδειξασθε και εις προσωπον των εκκλησιων

9 περι μεν γαρ της διακονιας της εις τους αγιους περισσον μοι εστιντο γραφειν υμιν

2 οιδα γαρ την προθυμιαν υμων ην υπερ υμων καυχωμαι μακεδοσινοτι αχαια παρεσκευασται απο περυσι και ο εξ υμων ζηλος ηρεθισεντους πλειονας


3 επεμψα δε τους αδελφους ινα μη το καυχημα ημων το υπερ υμωνκενωθη εν τω μερει τουτω ινα καθως ελεγον παρεσκευασμενοι ητε4 μηπως εαν ελθωσιν συν εμοι μακεδονες και ευρωσιν υμαςαπαρασκευαστους καταισχυνθωμεν ημεις ινα μη λεγωμεν υμεις εν τηυποστασει ταυτη της καυχησεως5 αναγκαιον ουν ηγησαμην παρακαλεσαι τους αδελφους ιναπροελθωσιν εις υμας και προκαταρτισωσιν την προκατηγγελμενηνευλογιαν υμων ταυτην ετοιμην ειναι ουτως ως ευλογιαν και μη ωσπερπλεονεξιαν6 τουτο δε ο σπειρων φειδομενως φειδομενως και θερισει και οσπειρων επ ευλογιαις επ ευλογιαις και θερισει7 εκαστος καθως προαιρειται τη καρδια μη εκ λυπης η εξ αναγκηςιλαρον γαρ δοτην αγαπα ο θεος8 δυνατος δε ο θεος πασαν χαριν περισσευσαι εις υμας ινα εν παντιπαντοτε πασαν αυταρκειαν εχοντες περισσευητε εις παν εργον αγαθον9 καθως γεγραπται εσκορπισεν εδωκεν τοις πενησιν η δικαιοσυνηαυτου μενει εις τον αιωνα10 ο δε επιχορηγων σπερμα τω σπειροντι και αρτον εις βρωσινχορηγησαι και πληθυναι τον σπορον υμων και αυξησαι τα γεννηματατης δικαιοσυνης υμων11 εν παντι πλουτιζομενοι εις πασαν απλοτητα ητις κατεργαζεται διημων ευχαριστιαν τω θεω12 οτι η διακονια της λειτουργιας ταυτης ου μονον εστινπροσαναπληρουσα τα υστερηματα των αγιων αλλα και περισσευουσαδια πολλων ευχαριστιων τω θεω13 δια της δοκιμης της διακονιας ταυτης δοξαζοντες τον θεον επιτη υποταγη της ομολογιας υμων εις το ευαγγελιον του χριστου καιαπλοτητι της κοινωνιας εις αυτους και εις παντας14 και αυτων δεησει υπερ υμων επιποθουντων υμας δια τηνυπερβαλλουσαν χαριν του θεου εφ υμιν15 χαρις δε τω θεω επι τη ανεκδιηγητω αυτου δωρεα

10 αυτος δε εγω παυλος παρακαλω υμας δια της πραοτητος καιεπιεικειας του χριστου ος κατα προσωπον μεν ταπεινος εν υμιν

απων δε θαρρω εις υμας2 δεομαι δε το μη παρων θαρρησαι τη πεποιθησει η λογιζομαιτολμησαι επι τινας τους λογιζομενους ημας ως κατα σαρκα


περιπατουντας3 εν σαρκι γαρ περιπατουντες ου κατα σαρκα στρατευομεθα4 τα γαρ οπλα της στρατειας ημων ου σαρκικα αλλα δυνατα τω θεωπρος καθαιρεσιν οχυρωματων5 λογισμους καθαιρουντες και παν υψωμα επαιρομενον κατα τηςγνωσεως του θεου και αιχμαλωτιζοντες παν νοημα εις την υπακοηντου χριστου6 και εν ετοιμω εχοντες εκδικησαι πασαν παρακοην οταν πληρωθηυμων η υπακοη7 τα κατα προσωπον βλεπετε ει τις πεποιθεν εαυτω χριστου ειναιτουτο λογιζεσθω παλιν αφ εαυτου οτι καθως αυτος χριστου ουτως καιημεις χριστου8 εαν τε γαρ και περισσοτερον τι καυχησωμαι περι της εξουσιαςημων ης εδωκεν ο κυριος ημιν εις οικοδομην και ουκ εις καθαιρεσινυμων ουκ αισχυνθησομαι9 ινα μη δοξω ως αν εκφοβειν υμας δια των επιστολων10 οτι αι μεν επιστολαι φησιν βαρειαι και ισχυραι η δε παρουσια τουσωματος ασθενης και ο λογος εξουθενημενος11 τουτο λογιζεσθω ο τοιουτος οτι οιοι εσμεν τω λογω δι επιστολωναποντες τοιουτοι και παροντες τω εργω12 ου γαρ τολμωμεν εγκριναι η συγκριναι εαυτους τισιν τωνεαυτους συνιστανοντων αλλα αυτοι εν εαυτοις εαυτους μετρουντες καισυγκρινοντες εαυτους εαυτοις ου συνιουσιν13 ημεις δε ουχι εις τα αμετρα καυχησομεθα αλλα κατα το μετρον τουκανονος ου εμερισεν ημιν ο θεος μετρου εφικεσθαι αχρι και υμων14 ου γαρ ως μη εφικνουμενοι εις υμας υπερεκτεινομεν εαυτους αχριγαρ και υμων εφθασαμεν εν τω ευαγγελιω του χριστου15 ουκ εις τα αμετρα καυχωμενοι εν αλλοτριοις κοποις ελπιδα δεεχοντες αυξανομενης της πιστεως υμων εν υμιν μεγαλυνθηναι κατα τονκανονα ημων εις περισσειαν16 εις τα υπερεκεινα υμων ευαγγελισασθαι ουκ εν αλλοτριω κανονιεις τα ετοιμα καυχησασθαι17 ο δε καυχωμενος εν κυριω καυχασθω18 ου γαρ ο εαυτον συνιστων εκεινος εστιν δοκιμος αλλ ον ο κυριοςσυνιστησιν


11 οφελον ανειχεσθε μου μικρον τη αφροσυνη αλλα και ανεχεσθεμου

2 ζηλω γαρ υμας θεου ζηλω ηρμοσαμην γαρ υμας ενι ανδρι παρθενοναγνην παραστησαι τω χριστω3 φοβουμαι δε μηπως ως ο οφις ευαν εξηπατησεν εν τη πανουργιααυτου ουτως φθαρη τα νοηματα υμων απο της απλοτητος της εις τονχριστον4 ει μεν γαρ ο ερχομενος αλλον ιησουν κηρυσσει ον ουκ εκηρυξαμενη πνευμα ετερον λαμβανετε ο ουκ ελαβετε η ευαγγελιον ετερον ο ουκεδεξασθε καλως ηνειχεσθε5 λογιζομαι γαρ μηδεν υστερηκεναι των υπερ λιαν αποστολων6 ει δε και ιδιωτης τω λογω αλλ ου τη γνωσει αλλ εν παντιφανερωθεντες εν πασιν εις υμας7 η αμαρτιαν εποιησα εμαυτον ταπεινων ινα υμεις υψωθητε οτιδωρεαν το του θεου ευαγγελιον ευηγγελισαμην υμιν8 αλλας εκκλησιας εσυλησα λαβων οψωνιον προς την υμωνδιακονιαν9 και παρων προς υμας και υστερηθεις ου κατεναρκησα ουδενοςτο γαρ υστερημα μου προσανεπληρωσαν οι αδελφοι ελθοντες απομακεδονιας και εν παντι αβαρη υμιν εμαυτον ετηρησα και τηρησω10 εστιν αληθεια χριστου εν εμοι οτι η καυχησις αυτη ου VAR1:σφραγισεται VAR2: φραγησεται εις εμε εν τοις κλιμασιν της αχαιας11 δια τι οτι ουκ αγαπω υμας ο θεος οιδεν12 ο δε ποιω και ποιησω ινα εκκοψω την αφορμην των θελοντωναφορμην ινα εν ω καυχωνται ευρεθωσιν καθως και ημεις13 οι γαρ τοιουτοι ψευδαποστολοι εργαται δολιοιμετασχηματιζομενοι εις αποστολους χριστου14 και ου θαυμαστον αυτος γαρ ο σατανας μετασχηματιζεται ειςαγγελον φωτος15 ου μεγα ουν ει και οι διακονοι αυτου μετασχηματιζονται ωςδιακονοι δικαιοσυνης ων το τελος εσται κατα τα εργα αυτων16 παλιν λεγω μη τις με δοξη αφρονα ειναι ει δε μηγε καν ως αφροναδεξασθε με ινα μικρον τι καγω καυχησωμαι17 ο λαλω ου λαλω κατα κυριον αλλ ως εν αφροσυνη εν ταυτη τηυποστασει της καυχησεως18 επει πολλοι καυχωνται κατα την σαρκα καγω καυχησομαι


19 ηδεως γαρ ανεχεσθε των αφρονων φρονιμοι οντες20 ανεχεσθε γαρ ει τις υμας καταδουλοι ει τις κατεσθιει ει τιςλαμβανει ει τις επαιρεται ει τις υμας εις προσωπον δερει21 κατα ατιμιαν λεγω ως οτι ημεις ησθενησαμεν εν ω δ αν τις τολμαεν αφροσυνη λεγω τολμω καγω22 εβραιοι εισιν καγω ισραηλιται εισιν καγω σπερμα αβρααμ εισινκαγω23 διακονοι χριστου εισιν παραφρονων λαλω υπερ εγω εν κοποιςπερισσοτερως εν πληγαις υπερβαλλοντως εν φυλακαις περισσοτερωςεν θανατοις πολλακις24 υπο ιουδαιων πεντακις τεσσαρακοντα παρα μιαν ελαβον25 τρις ερραβδισθην απαξ ελιθασθην τρις εναυαγησα νυχθημερον εντω βυθω πεποιηκα26 οδοιποριαις πολλακις κινδυνοις ποταμων κινδυνοις ληστωνκινδυνοις εκ γενους κινδυνοις εξ εθνων κινδυνοις εν πολει κινδυνοιςεν ερημια κινδυνοις εν θαλασση κινδυνοις εν ψευδαδελφοις27 εν κοπω και μοχθω εν αγρυπνιαις πολλακις εν λιμω και διψει εννηστειαις πολλακις εν ψυχει και γυμνοτητι28 χωρις των παρεκτος η επισυστασις μου η καθ ημεραν η μεριμναπασων των εκκλησιων29 τις ασθενει και ουκ ασθενω τις σκανδαλιζεται και ουκ εγωπυρουμαι30 ει καυχασθαι δει τα της ασθενειας μου καυχησομαι31 ο θεος και πατηρ του κυριου ημων ιησου χριστου οιδεν ο ωνευλογητος εις τους αιωνας οτι ου ψευδομαι32 εν δαμασκω ο εθναρχης αρετα του βασιλεως εφρουρει τηνδαμασκηνων πολιν πιασαι με θελων33 και δια θυριδος εν σαργανη εχαλασθην δια του τειχους καιεξεφυγον τας χειρας αυτου

12 καυχασθαι δη ου συμφερει μοι ελευσομαι γαρ εις οπτασιας καιαποκαλυψεις κυριου

2 οιδα ανθρωπον εν χριστω προ ετων δεκατεσσαρων ειτε εν σωματιουκ οιδα ειτε εκτος του σωματος ουκ οιδα ο θεος οιδεν αρπαγεντα τοντοιουτον εως τριτου ουρανου3 και οιδα τον τοιουτον ανθρωπον ειτε εν σωματι ειτε εκτος τουσωματος ουκ οιδα ο θεος οιδεν


4 οτι ηρπαγη εις τον παραδεισον και ηκουσεν αρρητα ρηματα α ουκεξον ανθρωπω λαλησαι5 υπερ του τοιουτου καυχησομαι υπερ δε εμαυτου ου καυχησομαι ειμη εν ταις ασθενειαις μου6 εαν γαρ θελησω καυχησασθαι ουκ εσομαι αφρων αληθειαν γαρερω φειδομαι δε μη τις εις εμε λογισηται υπερ ο βλεπει με η ακουει τιεξ εμου7 και τη υπερβολη των αποκαλυψεων ινα μη υπεραιρωμαι εδοθη μοισκολοψ τη σαρκι αγγελος σαταν ινα με κολαφιζη ινα μη υπεραιρωμαι8 υπερ τουτου τρις τον κυριον παρεκαλεσα ινα αποστη απ εμου9 και ειρηκεν μοι αρκει σοι η χαρις μου η γαρ δυναμις μου εν ασθενειατελειουται ηδιστα ουν μαλλον καυχησομαι εν ταις ασθενειαις μου ιναεπισκηνωση επ εμε η δυναμις του χριστου10 διο ευδοκω εν ασθενειαις εν υβρεσιν εν αναγκαις εν διωγμοις ενστενοχωριαις υπερ χριστου οταν γαρ ασθενω τοτε δυνατος ειμι11 γεγονα αφρων καυχωμενος υμεις με ηναγκασατε εγω γαρωφειλον υφ υμων συνιστασθαι ουδεν γαρ υστερησα των υπερ λιαναποστολων ει και ουδεν ειμι12 τα μεν σημεια του αποστολου κατειργασθη εν υμιν εν πασηυπομονη εν σημειοις και τερασιν και δυναμεσιν13 τι γαρ εστιν ο ηττηθητε υπερ τας λοιπας εκκλησιας ει μη οτι αυτοςεγω ου κατεναρκησα υμων χαρισασθε μοι την αδικιαν ταυτην14 ιδου τριτον ετοιμως εχω ελθειν προς υμας και ου καταναρκησωυμων ου γαρ ζητω τα υμων αλλ υμας ου γαρ οφειλει τα τεκνα τοιςγονευσιν θησαυριζειν αλλ οι γονεις τοις τεκνοις15 εγω δε ηδιστα δαπανησω και εκδαπανηθησομαι υπερ των ψυχωνυμων ει και περισσοτερως υμας αγαπων ηττον αγαπωμαι16 εστω δε εγω ου κατεβαρησα υμας αλλ υπαρχων πανουργος δολωυμας ελαβον17 μη τινα ων απεσταλκα προς υμας δι αυτου επλεονεκτησα υμας18 παρεκαλεσα τιτον και συναπεστειλα τον αδελφον μη τιεπλεονεκτησεν υμας τιτος ου τω αυτω πνευματι περιεπατησαμενου τοις αυτοις ιχνεσιν19 παλιν δοκειτε οτι υμιν απολογουμεθα κατενωπιον του θεου ενχριστω λαλουμεν τα δε παντα αγαπητοι υπερ της υμων οικοδομης

12:20—13:13 Κορινθιουσ Β 355

20 φοβουμαι γαρ μηπως ελθων ουχ οιους θελω ευρω υμας καγωευρεθω υμιν οιον ου θελετε μηπως ερεις ζηλοι θυμοι εριθειαικαταλαλιαι ψιθυρισμοι φυσιωσεις ακαταστασιαι21 μη παλιν ελθοντα με ταπεινωση ο θεος μου προς υμας καιπενθησω πολλους των προημαρτηκοτων και μη μετανοησαντων επιτη ακαθαρσια και πορνεια και ασελγεια η επραξαν

13 τριτον τουτο ερχομαι προς υμας επι στοματος δυο μαρτυρων καιτριων σταθησεται παν ρημα

2 προειρηκα και προλεγω ως παρων το δευτερον και απων νυνγραφω τοις προημαρτηκοσιν και τοις λοιποις πασιν οτι εαν ελθω ειςτο παλιν ου φεισομαι3 επει δοκιμην ζητειτε του εν εμοι λαλουντος χριστου ος εις υμας ουκασθενει αλλα δυνατει εν υμιν4 και γαρ ει εσταυρωθη εξ ασθενειας αλλα ζη εκ δυναμεως θεου καιγαρ VAR2: και ημεις ασθενουμεν εν αυτω αλλα ζησομεθα συν αυτωεκ δυναμεως θεου εις υμας5 εαυτους πειραζετε ει εστε εν τη πιστει εαυτους δοκιμαζετε η ουκεπιγινωσκετε εαυτους οτι ιησους χριστος εν υμιν εστιν ει μη τι αδοκιμοιεστε6 ελπιζω δε οτι γνωσεσθε οτι ημεις ουκ εσμεν αδοκιμοι7 ευχομαι δε προς τον θεον μη ποιησαι υμας κακον μηδεν ουχ ιναημεις δοκιμοι φανωμεν αλλ ινα υμεις το καλον ποιητε ημεις δε ωςαδοκιμοι ωμεν8 ου γαρ δυναμεθα τι κατα της αληθειας αλλ υπερ της αληθειας9 χαιρομεν γαρ οταν ημεις ασθενωμεν υμεις δε δυνατοι ητε τουτο δεκαι ευχομεθα την υμων καταρτισιν10 δια τουτο ταυτα απων γραφω ινα παρων μη αποτομως χρησωμαικατα την εξουσιαν ην εδωκεν μοι ο κυριος εις οικοδομην και ουκ ειςκαθαιρεσιν11 λοιπον αδελφοι χαιρετε καταρτιζεσθε παρακαλεισθε το αυτοφρονειτε ειρηνευετε και ο θεος της αγαπης και ειρηνης εσται μεθ υμων12 ασπασασθε αλληλους εν αγιω φιληματι ασπαζονται υμας οι αγιοιπαντες13 η χαρις του κυριου ιησου χριστου και η αγαπη του θεου καιη κοινωνια του αγιου πνευματος μετα παντων υμων αμην [προςκορινθιους δευτερα εγραφη απο φιλιππων της μακεδονιας δια τιτου

356 Γαλατασ 1:1—1:15

και λουκα]

ΠΑΥΛΟΥ Η ΠΡΟΣ

ΓΑΛΑΤΑΣΕΠΙΣΤΟΛΗ

1 παυλος αποστολος ουκ απ ανθρωπων ουδε δι ανθρωπου αλλα διαιησου χριστου και θεου πατρος του εγειραντος αυτον εκ νεκρων

2 και οι συν εμοι παντες αδελφοι ταις εκκλησιαις της γαλατιας3 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος και κυριου ημων ιησουχριστου4 του δοντος εαυτον υπερ των αμαρτιων ημων οπως εξεληται ημας εκτου ενεστωτος αιωνος πονηρου κατα το θελημα του θεου και πατροςημων5 ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην6 θαυμαζω οτι ουτως ταχεως μετατιθεσθε απο του καλεσαντος υμαςεν χαριτι χριστου εις ετερον ευαγγελιον7 ο ουκ εστιν αλλο ει μη τινες εισιν οι ταρασσοντες υμας και θελοντεςμεταστρεψαι το ευαγγελιον του χριστου8 αλλα και εαν ημεις η αγγελος εξ ουρανου ευαγγελιζηται υμιν παρο ευηγγελισαμεθα υμιν αναθεμα εστω9 ως προειρηκαμεν και αρτι παλιν λεγω ει τις υμας ευαγγελιζεταιπαρ ο παρελαβετε αναθεμα εστω10 αρτι γαρ ανθρωπους πειθω η τον θεον η ζητω ανθρωποιςαρεσκειν ει γαρ ετι ανθρωποις ηρεσκον χριστου δουλος ουκ αν ημην11 γνωριζω δε υμιν αδελφοι το ευαγγελιον το ευαγγελισθεν υπ εμουοτι ουκ εστιν κατα ανθρωπον12 ουδε γαρ εγω παρα ανθρωπου παρελαβον αυτο ουτε εδιδαχθηναλλα δι αποκαλυψεως ιησου χριστου13 ηκουσατε γαρ την εμην αναστροφην ποτε εν τω ιουδαισμω οτι καθυπερβολην εδιωκον την εκκλησιαν του θεου και επορθουν αυτην14 και προεκοπτον εν τω ιουδαισμω υπερ πολλους συνηλικιωταςεν τω γενει μου περισσοτερως ζηλωτης υπαρχων των πατρικων μουπαραδοσεων15 οτε δε ευδοκησεν ο θεος ο αφορισας με εκ κοιλιας μητρος μου καικαλεσας δια της χαριτος αυτου

1:16—2:9 Γαλατασ 357

16 αποκαλυψαι τον υιον αυτου εν εμοι ινα ευαγγελιζωμαι αυτον εντοις εθνεσιν ευθεως ου προσανεθεμην σαρκι και αιματι17 ουδε ανηλθον εις ιεροσολυμα προς τους προ εμου αποστολους αλλαπηλθον εις αραβιαν και παλιν υπεστρεψα εις δαμασκον18 επειτα μετα ετη τρια ανηλθον εις ιεροσολυμα ιστορησαι πετρον καιεπεμεινα προς αυτον ημερας δεκαπεντε19 ετερον δε των αποστολων ουκ ειδον ει μη ιακωβον τον αδελφοντου κυριου20 α δε γραφω υμιν ιδου ενωπιον του θεου οτι ου ψευδομαι21 επειτα ηλθον εις τα κλιματα της συριας και της κιλικιας22 ημην δε αγνοουμενος τω προσωπω ταις εκκλησιαις της ιουδαιαςταις εν χριστω23 μονον δε ακουοντες ησαν οτι ο διωκων ημας ποτε νυνευαγγελιζεται την πιστιν ην ποτε επορθει24 και εδοξαζον εν εμοι τον θεον

2 επειτα δια δεκατεσσαρων ετων παλιν ανεβην εις ιεροσολυμα μεταβαρναβα συμπαραλαβων και τιτον

2 ανεβην δε κατα αποκαλυψιν και ανεθεμην αυτοις το ευαγγελιον οκηρυσσω εν τοις εθνεσιν κατ ιδιαν δε τοις δοκουσιν μηπως εις κενοντρεχω η εδραμον3 αλλ ουδε τιτος ο συν εμοι ελλην ων ηναγκασθη περιτμηθηναι4 δια δε τους παρεισακτους ψευδαδελφους οιτινες παρεισηλθονκατασκοπησαι την ελευθεριαν ημων ην εχομεν εν χριστω ιησου ιναημας καταδουλωσωνται5 οις ουδε προς ωραν ειξαμεν τη υποταγη ινα η αληθεια τουευαγγελιου διαμεινη προς υμας6 απο δε των δοκουντων ειναι τι οποιοι ποτε ησαν ουδεν μοι διαφερειπροσωπον θεος ανθρωπου ου λαμβανει εμοι γαρ οι δοκουντες ουδενπροσανεθεντο7 αλλα τουναντιον ιδοντες οτι πεπιστευμαι το ευαγγελιον τηςακροβυστιας καθως πετρος της περιτομης8 ο γαρ ενεργησας πετρω εις αποστολην της περιτομης ενηργησενκαι εμοι εις τα εθνη9 και γνοντες την χαριν την δοθεισαν μοι ιακωβος και κηφας καιιωαννης οι δοκουντες στυλοι ειναι δεξιας εδωκαν εμοι και βαρναβακοινωνιας ινα ημεις εις τα εθνη αυτοι δε εις την περιτομην

358 Γαλατασ 2:10—3:5

10 μονον των πτωχων ινα μνημονευωμεν ο και εσπουδασα αυτοτουτο ποιησαι11 οτε δε ηλθεν πετρος εις αντιοχειαν κατα προσωπον αυτω αντεστηνοτι κατεγνωσμενος ην12 προ του γαρ ελθειν τινας απο ιακωβου μετα των εθνων συνησθιενοτε δε ηλθον υπεστελλεν και αφωριζεν εαυτον φοβουμενος τους εκπεριτομης13 και συνυπεκριθησαν αυτω και οι λοιποι ιουδαιοι ωστε καιβαρναβας συναπηχθη αυτων τη υποκρισει14 αλλ οτε ειδον οτι ουκ ορθοποδουσιν προς την αληθειαν τουευαγγελιου ειπον τω πετρω εμπροσθεν παντων ει συ ιουδαιοςυπαρχων εθνικως ζης και ουκ ιουδαικως τι τα εθνη αναγκαζειςιουδαιζειν15 ημεις φυσει ιουδαιοι και ουκ εξ εθνων αμαρτωλοι16 ειδοτες οτι ου δικαιουται ανθρωπος εξ εργων νομου εαν μη διαπιστεως ιησου χριστου και ημεις εις χριστον ιησουν επιστευσαμεν ιναδικαιωθωμεν εκ πιστεως χριστου και ουκ εξ εργων νομου διοτι ουδικαιωθησεται εξ εργων νομου πασα σαρξ17 ει δε ζητουντες δικαιωθηναι εν χριστω ευρεθημεν και αυτοιαμαρτωλοι αρα χριστος αμαρτιας διακονος μη γενοιτο18 ει γαρ α κατελυσα ταυτα παλιν οικοδομω παραβατην εμαυτονσυνιστημι19 εγω γαρ δια νομου νομω απεθανον ινα θεω ζησω20 χριστω συνεσταυρωμαι ζω δε ουκετι εγω ζη δε εν εμοι χριστος οδε νυν ζω εν σαρκι εν πιστει ζω τη του υιου του θεου του αγαπησαντοςμε και παραδοντος εαυτον υπερ εμου21 ουκ αθετω την χαριν του θεου ει γαρ δια νομου δικαιοσυνη αραχριστος δωρεαν απεθανεν

3 ωανοητοι γαλαται τις υμας εβασκανεν τη αληθεια μη πειθεσθαι οιςκατ οφθαλμους ιησους χριστος προεγραφη εν υμιν εσταυρωμενος

2 τουτο μονον θελω μαθειν αφ υμων εξ εργων νομου το πνευμαελαβετε η εξ ακοης πιστεως3 ουτως ανοητοι εστε εναρξαμενοι πνευματι νυν σαρκι επιτελεισθε4 τοσαυτα επαθετε εικη ειγε και εικη5 ο ουν επιχορηγων υμιν το πνευμα και ενεργων δυναμεις εν υμιν εξεργων νομου η εξ ακοης πιστεως

3:6—3:21 Γαλατασ 359

6 καθως αβρααμ επιστευσεν τω θεω και ελογισθη αυτω ειςδικαιοσυνην7 γινωσκετε αρα οτι οι εκ πιστεως ουτοι εισιν υιοι αβρααμ8 προιδουσα δε η γραφη οτι εκ πιστεως δικαιοι τα εθνη ο θεοςπροευηγγελισατο τω αβρααμ οτι VAR1: ενευλογηθησονται VAR2:ευλογηθησονται εν σοι παντα τα εθνη9 ωστε οι εκ πιστεως ευλογουνται συν τω πιστω αβρααμ10 οσοι γαρ εξ εργων νομου εισιν υπο καταραν εισιν γεγραπται γαρεπικαταρατος πας ος ουκ εμμενει εν πασιν τοις γεγραμμενοις εν τωβιβλιω του νομου του ποιησαι αυτα11 οτι δε εν νομω ουδεις δικαιουται παρα τω θεω δηλον οτι ο δικαιοςεκ πιστεως ζησεται12 ο δε νομος ουκ εστιν εκ πιστεως αλλ ο ποιησας αυτα ανθρωποςζησεται εν αυτοις13 χριστος ημας εξηγορασεν εκ της καταρας του νομου γενομενοςυπερ ημων καταρα γεγραπται γαρ επικαταρατος πας ο κρεμαμενοςεπι ξυλου14 ινα εις τα εθνη η ευλογια του αβρααμ γενηται εν χριστω ιησου ινατην επαγγελιαν του πνευματος λαβωμεν δια της πιστεως15 αδελφοι κατα ανθρωπον λεγω ομως ανθρωπου κεκυρωμενηνδιαθηκην ουδεις αθετει η επιδιατασσεται16 τω δε αβρααμ ερρηθησαν αι επαγγελιαι και τω σπερματι αυτουου λεγει και τοις σπερμασιν ως επι πολλων αλλ ως εφ ενος και τωσπερματι σου ος εστιν χριστος17 τουτο δε λεγω διαθηκην προκεκυρωμενην υπο του θεου εις χριστονο μετα ετη τετρακοσια και τριακοντα γεγονως νομος ουκ ακυροι εις τοκαταργησαι την επαγγελιαν18 ει γαρ εκ νομου η κληρονομια ουκετι εξ επαγγελιας τω δε αβρααμδι επαγγελιας κεχαρισται ο θεος19 τι ουν ο νομος των παραβασεων χαριν προσετεθη αχρις ου ελθητο σπερμα ω επηγγελται διαταγεις δι αγγελων εν χειρι μεσιτου20 ο δε μεσιτης ενος ουκ εστιν ο δε θεος εις εστιν21 ο ουν νομος κατα των επαγγελιων του θεου μη γενοιτο ει γαρεδοθη νομος ο δυναμενος ζωοποιησαι οντως αν εκ νομου ην ηδικαιοσυνη

360 Γαλατασ 3:22—4:12

22 αλλα συνεκλεισεν η γραφη τα παντα υπο αμαρτιαν ινα ηεπαγγελια εκ πιστεως ιησου χριστου δοθη τοις πιστευουσιν23 προ του δε ελθειν την πιστιν υπο νομον εφρουρουμεθασυγκεκλεισμενοι εις την μελλουσαν πιστιν αποκαλυφθηναι24 ωστε ο νομος παιδαγωγος ημων γεγονεν εις χριστον ινα εκπιστεως δικαιωθωμεν25 ελθουσης δε της πιστεως ουκετι υπο παιδαγωγον εσμεν26 παντες γαρ υιοι θεου εστε δια της πιστεως εν χριστω ιησου27 οσοι γαρ εις χριστον εβαπτισθητε χριστον ενεδυσασθε28 ουκ ενι ιουδαιος ουδε ελλην ουκ ενι δουλος ουδε ελευθερος ουκ ενιαρσεν και θηλυ παντες γαρ υμεις εις εστε εν χριστω ιησου29 ει δε υμεις χριστου αρα του αβρααμ σπερμα εστε και κατεπαγγελιαν κληρονομοι

4 λεγω δε εφ οσον χρονον ο κληρονομος νηπιος εστιν ουδεν διαφερειδουλου κυριος παντων ων

2 αλλα υπο επιτροπους εστιν και οικονομους αχρι της προθεσμιαςτου πατρος3 ουτως και ημεις οτε ημεν νηπιοι υπο τα στοιχεια του κοσμου ημενδεδουλωμενοι4 οτε δε ηλθεν το πληρωμα του χρονου εξαπεστειλεν ο θεος τον υιοναυτου γενομενον εκ γυναικος γενομενον υπο νομον5 ινα τους υπο νομον εξαγοραση ινα την υιοθεσιαν απολαβωμεν6 οτι δε εστε υιοι εξαπεστειλεν ο θεος το πνευμα του υιου αυτου ειςτας καρδιας υμων κραζον αββα ο πατηρ7 ωστε ουκετι ει δουλος αλλ υιος ει δε υιος και κληρονομος θεου διαχριστου8 αλλα τοτε μεν ουκ ειδοτες θεον εδουλευσατε τοις μη φυσει ουσινθεοις9 νυν δε γνοντες θεον μαλλον δε γνωσθεντες υπο θεου πωςεπιστρεφετε παλιν επι τα ασθενη και πτωχαστοιχεια οις παλιν ανωθενδουλευειν θελετε10 ημερας παρατηρεισθε και μηνας και καιρους και ενιαυτους11 φοβουμαι υμας μηπως εικη κεκοπιακα εις υμας12 γινεσθε ως εγω οτι καγω ως υμεις αδελφοι δεομαι υμων ουδεν μεηδικησατε

4:13—5: Γαλατασ 361

13 οιδατε δε οτι δι ασθενειαν της σαρκος ευηγγελισαμην υμιν τοπροτερον14 και τον πειρασμον μου τον εν τη σαρκι μου ουκ εξουθενησατε ουδεεξεπτυσατε αλλ ως αγγελον θεου εδεξασθε με ως χριστον ιησουν15 τις ουν ην ο μακαρισμος υμων μαρτυρω γαρ υμιν οτι ει δυνατοντους οφθαλμους υμων εξορυξαντες αν εδωκατε μοι16 ωστε εχθρος υμων γεγονα αληθευων υμιν17 ζηλουσιν υμας ου καλως αλλα εκκλεισαι υμας θελουσιν ινα αυτουςζηλουτε18 καλον δε το ζηλουσθαι εν καλω παντοτε και μη μονον εν τωπαρειναι με προς υμας19 τεκνια μου ους παλιν ωδινω αχρις ου μορφωθη χριστος εν υμιν20 ηθελον δε παρειναι προς υμας αρτι και αλλαξαι την φωνην μουοτι απορουμαι εν υμιν21 λεγετε μοι οι υπο νομον θελοντες ειναι τον νομον ουκ ακουετε22 γεγραπται γαρ οτι αβρααμ δυο υιους εσχεν ενα εκ της παιδισκηςκαι ενα εκ της ελευθερας23 αλλ ο μεν εκ της παιδισκης κατα σαρκα γεγεννηται ο δε εκ τηςελευθερας δια της επαγγελιας24 ατινα εστιν αλληγορουμενα αυται γαρ εισιν αι δυο διαθηκαι μιαμεν απο ορους σινα εις δουλειαν γεννωσα ητις εστιν αγαρ25 το γαρ αγαρ σινα ορος εστιν εν τη αραβια συστοιχει δε τη νυνιερουσαλημ δουλευει δε μετα των τεκνων αυτης26 η δε ανω ιερουσαλημ ελευθερα εστιν ητις εστιν μητηρ παντων ημων27 γεγραπται γαρ ευφρανθητι στειρα η ου τικτουσα ρηξον καιβοησον η ουκ ωδινουσα οτι πολλα τα τεκνα της ερημου μαλλον η τηςεχουσης τον ανδρα28 ημεις δε αδελφοι κατα ισαακ επαγγελιας τεκνα εσμεν29 αλλ ωσπερ τοτε ο κατα σαρκα γεννηθεις εδιωκεν τον κατα πνευμαουτως και νυν30 αλλα τι λεγει η γραφη εκβαλε την παιδισκην και τον υιον αυτης ουγαρ μη κληρονομηση ο υιος της παιδισκης μετα του υιου της ελευθερας31 αρα αδελφοι ουκ εσμεν παιδισκης τεκνα αλλα της ελευθερας

5 τη ελευθερια ουν η χριστος ημας ηλευθερωσεν στηκετε και μη παλινζυγω δουλειας ενεχεσθε

362 Γαλατασ 5:2—5:21

2 ιδε εγω παυλος λεγω υμιν οτι εαν περιτεμνησθε χριστος υμας ουδενωφελησει3 μαρτυρομαι δε παλιν παντι ανθρωπω περιτεμνομενω οτι οφειλετηςεστιν ολον τον νομον ποιησαι4 κατηργηθητε απο του χριστου οιτινες εν νομω δικαιουσθε τηςχαριτος εξεπεσατε5 ημεις γαρ πνευματι εκ πιστεως ελπιδα δικαιοσυνης απεκδεχομεθα6 εν γαρ χριστω ιησου ουτε περιτομη τι ισχυει ουτε ακροβυστια αλλαπιστις δι αγαπης ενεργουμενη7 ετρεχετε καλως τις υμας ανεκοψεν τη αληθεια μη πειθεσθαι8 η πεισμονη ουκ εκ του καλουντος υμας9 μικρα ζυμη ολον το φυραμα ζυμοι10 εγω πεποιθα εις υμας εν κυριω οτι ουδεν αλλο φρονησετε ο δεταρασσων υμας βαστασει το κριμα οστις αν η11 εγω δε αδελφοι ει περιτομην ετι κηρυσσω τι ετι διωκομαι αρακατηργηται το σκανδαλον του σταυρου12 οφελον και αποκοψονται οι αναστατουντες υμας13 υμεις γαρ επ ελευθερια εκληθητε αδελφοι μονον μη την ελευθεριανεις αφορμην τη σαρκι αλλα δια της αγαπης δουλευετε αλληλοις14 ο γαρ πας νομος εν ενι λογω πληρουται εν τω αγαπησεις τονπλησιον σου ως εαυτον15 ει δε αλληλους δακνετε και κατεσθιετε βλεπετε μη υπο αλληλωναναλωθητε16 λεγω δε πνευματι περιπατειτε και επιθυμιαν σαρκος ου μητελεσητε17 η γαρ σαρξ επιθυμει κατα του πνευματος το δε πνευμα κατα τηςσαρκος ταυτα δε αντικειται αλληλοις ινα μη α αν θελητε ταυτα ποιητε18 ει δε πνευματι αγεσθε ουκ εστε υπο νομον19 φανερα δε εστιν τα εργα της σαρκος ατινα εστιν μοιχεια πορνειαακαθαρσια ασελγεια20 ειδωλολατρεια φαρμακεια εχθραι ερεις ζηλοι θυμοι εριθειαιδιχοστασιαι αιρεσεις21 φθονοι φονοι μεθαι κωμοι και τα ομοια τουτοις α προλεγω υμινκαθως και προειπον οτι οι τα τοιαυτα πρασσοντες βασιλειαν θεου ουκληρονομησουσιν

5:22—6:15 Γαλατασ 363

22 ο δε καρπος του πνευματος εστιν αγαπη χαρα ειρηνη μακροθυμιαχρηστοτης αγαθωσυνη πιστις23 πραοτης εγκρατεια κατα των τοιουτων ουκ εστιν νομος24 οι δε του χριστου την σαρκα εσταυρωσαν συν τοις παθημασιν καιταις επιθυμιαις25 ει ζωμεν πνευματι πνευματι και στοιχωμεν26 μη γινωμεθα κενοδοξοι αλληλους προκαλουμενοι αλληλοιςφθονουντες

6 αδελφοι εαν και προληφθη ανθρωπος εν τινι παραπτωματι υμειςοι πνευματικοι καταρτιζετε τον τοιουτον εν πνευματι πραοτητος

σκοπων σεαυτον μη και συ πειρασθης2 αλληλων τα βαρη βασταζετε και ουτως αναπληρωσατε τον νομοντου χριστου3 ει γαρ δοκει τις ειναι τι μηδεν ων εαυτον φρεναπατα4 το δε εργον εαυτου δοκιμαζετω εκαστος και τοτε εις εαυτον μονοντο καυχημα εξει και ουκ εις τον ετερον5 εκαστος γαρ το ιδιον φορτιον βαστασει6 κοινωνειτω δε ο κατηχουμενος τον λογον τω κατηχουντι εν πασιναγαθοις7 μη πλανασθε θεος ου μυκτηριζεται ο γαρ εαν σπειρη ανθρωποςτουτο και θερισει8 οτι ο σπειρων εις την σαρκα εαυτου εκ της σαρκος θερισει φθορανο δε σπειρων εις το πνευμα εκ του πνευματος θερισει ζωην αιωνιον9 το δε καλον ποιουντες μη εκκακωμεν καιρω γαρ ιδιω θερισομεν μηεκλυομενοι10 αρα ουν ως καιρον εχομεν εργαζωμεθα το αγαθον προς πανταςμαλιστα δε προς τους οικειους της πιστεως11 ιδετε πηλικοις υμιν γραμμασιν εγραψα τη εμη χειρι12 οσοι θελουσιν ευπροσωπησαι εν σαρκι ουτοι αναγκαζουσιν υμαςπεριτεμνεσθαι μονον ινα μη τω σταυρω του χριστου διωκωνται13 ουδε γαρ οι περιτεμνομενοι αυτοι νομον φυλασσουσιν αλλαθελουσιν υμας περιτεμνεσθαι ινα εν τη υμετερα σαρκι καυχησωνται14 εμοι δε μη γενοιτο καυχασθαι ει μη εν τω σταυρω του κυριου ημωνιησου χριστου δι ου εμοι κοσμος εσταυρωται καγω τω κοσμω15 εν γαρ χριστω ιησου ουτε περιτομη τι ισχυει ουτε ακροβυστιααλλα καινη κτισις

364 Εφεσιουσ 6:16—1:12

16 και οσοι τω κανονι τουτω στοιχησουσιν ειρηνη επ αυτους καιελεος και επι τον ισραηλ του θεου17 του λοιπου κοπους μοι μηδεις παρεχετω εγω γαρ τα στιγματα τουκυριου ιησου εν τω σωματι μου βασταζω18 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα του πνευματος υμωναδελφοι αμην [προς γαλατας εγραφη απο ρωμης]


ΕΦΕΣΙΟΥΣΕΠΙΣΤΟΛΗ

1 παυλος αποστολος ιησου χριστου δια θεληματος θεου τοις αγιοιςτοις ουσιν εν εφεσω και πιστοις εν χριστω ιησου

2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησουχριστου3 ευλογητος ο θεος και πατηρ του κυριου ημων ιησου χριστου οευλογησας ημας εν παση ευλογια πνευματικη εν τοις επουρανιοιςVAR2: εν χριστω4 καθως εξελεξατο ημας εν αυτω προ καταβολης κοσμου ειναι ημαςαγιους και αμωμους κατενωπιον αυτου εν αγαπη5 προορισας ημας εις υιοθεσιαν δια ιησου χριστου εις αυτον κατα τηνευδοκιαν του θεληματος αυτου6 εις επαινον δοξης της χαριτος αυτου εν η εχαριτωσεν ημας εν τωηγαπημενω7 εν ω εχομεν την απολυτρωσιν δια του αιματος αυτου την αφεσιντων παραπτωματων κατα τον πλουτον της χαριτος αυτου8 ης επερισσευσεν εις ημας εν παση σοφια και φρονησει9 γνωρισας ημιν το μυστηριον του θεληματος αυτου κατα τηνευδοκιαν αυτου ην προεθετο εν αυτω10 εις οικονομιαν του πληρωματος των καιρων ανακεφαλαιωσασθαιτα παντα εν τω χριστω τα τε εν τοις ουρανοις και τα επι της γης11 εν αυτω εν ω και εκληρωθημεν προορισθεντες κατα προθεσιν τουτα παντα ενεργουντος κατα την βουλην του θεληματος αυτου12 εις το ειναι ημας εις επαινον της δοξης αυτου τους προηλπικοταςεν τω χριστω

1:13—2:5 Εφεσιουσ 365

13 εν ω και υμεις ακουσαντες τον λογον της αληθειας το ευαγγελιοντης σωτηριας υμων εν ω και πιστευσαντες εσφραγισθητε τω πνευματιτης επαγγελιας τω αγιω14 ος εστιν αρραβων της κληρονομιας ημων εις απολυτρωσιν τηςπεριποιησεως εις επαινον της δοξης αυτου15 δια τουτο καγω ακουσας την καθ υμας πιστιν εν τω κυριω ιησουκαι την αγαπην την εις παντας τους αγιους16 ου παυομαι ευχαριστων υπερ υμων μνειαν υμων ποιουμενος επιτων προσευχων μου17 ινα ο θεος του κυριου ημων ιησου χριστου ο πατηρ της δοξης δωηυμιν πνευμα σοφιας και αποκαλυψεως εν επιγνωσει αυτου18 πεφωτισμενους τους οφθαλμους της διανοιας υμων εις το ειδεναιυμας τις εστιν η ελπις της κλησεως αυτου και τις ο πλουτος της δοξηςτης κληρονομιας αυτου εν τοις αγιοις19 και τι το υπερβαλλον μεγεθος της δυναμεως αυτου εις ημας τουςπιστευοντας κατα την ενεργειαν του κρατους της ισχυος αυτου20 ην ενηργησεν εν τω χριστω εγειρας αυτον εκ νεκρων και εκαθισενεν δεξια αυτου εν τοις επουρανιοις21 υπερανω πασης αρχης και εξουσιας και δυναμεως και κυριοτητοςκαι παντος ονοματος ονομαζομενου ου μονον εν τω αιωνι τουτω αλλακαι εν τω μελλοντι22 και παντα υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου και αυτον εδωκενκεφαλην υπερ παντα τη εκκλησια23 ητις εστιν το σωμα αυτου το πληρωμα του παντα εν πασινπληρουμενου

2 και υμας οντας νεκρους τοις παραπτωμασιν και ταις αμαρτιαις2 εν αις ποτε περιεπατησατε κατα τον αιωνα του κοσμου τουτου

κατα τον αρχοντα της εξουσιας του αερος του πνευματος του νυνενεργουντος εν τοις υιοις της απειθειας3 εν οις και ημεις παντες ανεστραφημεν ποτε εν ταις επιθυμιαις τηςσαρκος ημων ποιουντες τα θεληματα της σαρκος και των διανοιων καιημεν τεκνα φυσει οργης ως και οι λοιποι4 ο δε θεος πλουσιος ων εν ελεει δια την πολλην αγαπην αυτου ηνηγαπησεν ημας5 και οντας ημας νεκρους τοις παραπτωμασιν συνεζωοποιησεν τωχριστω χαριτι εστε σεσωσμενοι

366 Εφεσιουσ 2:6—2:22

6 και συνηγειρεν και συνεκαθισεν εν τοις επουρανιοις εν χριστωιησου7 ινα ενδειξηται εν τοις αιωσιν τοις επερχομενοις τον υπερβαλλονταπλουτον της χαριτος αυτου εν χρηστοτητι εφ ημας εν χριστω ιησου8 τη γαρ χαριτι εστε σεσωσμενοι δια της πιστεως και τουτο ουκ εξυμων θεου το δωρον9 ουκ εξ εργων ινα μη τις καυχησηται10 αυτου γαρ εσμεν ποιημα κτισθεντες εν χριστω ιησου επι εργοιςαγαθοις οις προητοιμασεν ο θεος ινα εν αυτοις περιπατησωμεν11 διο μνημονευετε οτι υμεις ποτε τα εθνη εν σαρκι οι λεγομενοιακροβυστια υπο της λεγομενης περιτομης εν σαρκι χειροποιητου12 οτι ητε εν τω καιρω εκεινω χωρις χριστου απηλλοτριωμενοι τηςπολιτειας του ισραηλ και ξενοι των διαθηκων της επαγγελιας ελπιδαμη εχοντες και αθεοι εν τω κοσμω13 νυνι δε εν χριστω ιησου υμεις οι ποτε οντες μακραν εγγυςεγενηθητε εν τω αιματι του χριστου14 αυτος γαρ εστιν η ειρηνη ημων ο ποιησας τα αμφοτερα εν και τομεσοτοιχον του φραγμου λυσας15 την εχθραν εν τη σαρκι αυτου τον νομον των εντολων εν δογμασινκαταργησας ινα τους δυο κτιση εν εαυτω εις ενα καινον ανθρωπονποιων ειρηνην16 και αποκαταλλαξη τους αμφοτερους εν ενι σωματι τω θεω δια τουσταυρου αποκτεινας την εχθραν εν αυτω17 και ελθων ευηγγελισατο ειρηνην υμιν τοις μακραν και τοις εγγυς18 οτι δι αυτου εχομεν την προσαγωγην οι αμφοτεροι εν ενι πνευματιπρος τον πατερα19 αρα ουν ουκετι εστε ξενοι και παροικοι αλλα συμπολιται τωναγιων και οικειοι του θεου20 εποικοδομηθεντες επι τω θεμελιω των αποστολων και προφητωνοντος ακρογωνιαιου αυτου ιησου χριστου21 εν ω πασα η οικοδομη συναρμολογουμενη αυξει εις ναον αγιον ενκυριω22 εν ω και υμεις συνοικοδομεισθε εις κατοικητηριον του θεου ενπνευματι

3:1—3:18 Εφεσιουσ 367

3 τουτου χαριν εγω παυλος ο δεσμιος του χριστου ιησου υπερ υμωντων εθνων

2 ειγε ηκουσατε την οικονομιαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοιεις υμας3 οτι κατα αποκαλυψιν εγνωρισεν μοι το μυστηριον καθωςπροεγραψα εν ολιγω4 προς ο δυνασθε αναγινωσκοντες νοησαι την συνεσιν μου εν τωμυστηριω του χριστου5 ο εν ετεραις γενεαις ουκ εγνωρισθη τοις υιοις των ανθρωπωνως νυν απεκαλυφθη τοις αγιοις αποστολοις αυτου και προφηταις ενπνευματι6 ειναι τα εθνη συγκληρονομα και συσσωμα και συμμετοχα τηςεπαγγελιας αυτου εν τω χριστω δια του ευαγγελιου7 ου εγενομην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου τηνδοθεισαν μοι κατα την ενεργειαν της δυναμεως αυτου8 εμοι τω ελαχιστοτερω παντων των αγιων εδοθη η χαρις αυτη εντοις εθνεσιν ευαγγελισασθαι τον ανεξιχνιαστον πλουτον του χριστου9 και φωτισαι παντας τις η κοινωνια του μυστηριου τουαποκεκρυμμενου απο των αιωνων εν τω θεω τω τα παντα κτισαντιδια ιησου χριστου10 ινα γνωρισθη νυν ταις αρχαις και ταις εξουσιαις εν τοιςεπουρανιοις δια της εκκλησιας η πολυποικιλος σοφια του θεου11 καταπροθεσιν των αιωνων ην εποιησεν εν χριστω ιησου τω κυριωημων12 εν ω εχομεν την παρρησιαν και την προσαγωγην εν πεποιθησειδια της πιστεως αυτου13 διο αιτουμαι μη εκκακειν εν ταις θλιψεσιν μου υπερ υμων ητις εστινδοξα υμων14 τουτου χαριν καμπτω τα γονατα μου προς τον πατερα του κυριουημων ιησου χριστου15 εξ ου πασα πατρια εν ουρανοις και επι γης ονομαζεται16 ινα δωη υμιν κατα τον πλουτον της δοξης αυτου δυναμεικραταιωθηναι δια του πνευματος αυτου εις τον εσω ανθρωπον17 κατοικησαι τον χριστον δια της πιστεως εν ταις καρδιαις υμων18 εν αγαπη ερριζωμενοι και τεθεμελιωμενοι ινα εξισχυσητεκαταλαβεσθαι συν πασιν τοις αγιοις τι το πλατος και μηκος και

368 Εφεσιουσ 3:19—4:14

βαθος και υψος19 γνωναι τε την υπερβαλλουσαν της γνωσεως αγαπην του χριστουινα πληρωθητε εις παν το πληρωμα του θεου20 τω δε δυναμενω υπερ παντα ποιησαι υπερ εκπερισσου ωναιτουμεθα η νοουμεν κατα την δυναμιν την ενεργουμενην εν ημιν21 αυτω η δοξα εν τη εκκλησια εν χριστω ιησου εις πασας τας γενεαςτου αιωνος των αιωνων αμην

4 παρακαλω ουν υμας εγω ο δεσμιος εν κυριω αξιως περιπατησαιτης κλησεως ης εκληθητε

2 μετα πασης ταπεινοφροσυνης και πραοτητος μετα μακροθυμιαςανεχομενοι αλληλων εν αγαπη3 σπουδαζοντες τηρειν την ενοτητα του πνευματος εν τω συνδεσμωτης ειρηνης4 εν σωμα και εν πνευμα καθως και εκληθητε εν μια ελπιδι τηςκλησεως υμων5 εις κυριος μια πιστις εν βαπτισμα6 εις θεος και πατηρ παντων ο επι παντων και δια παντων και ενπασιν υμιν7 ενι δε εκαστω ημων εδοθη η χαρις κατα το μετρον της δωρεας τουχριστου8 διο λεγει αναβας εις υψος ηχμαλωτευσεν αιχμαλωσιαν και εδωκενδοματα τοις ανθρωποις9 το δε ανεβη τι εστιν ει μη οτι και κατεβη πρωτον εις τα κατωτεραμερη της γης10 ο καταβας αυτος εστιν και ο αναβας υπερανω παντων τωνουρανων ινα πληρωση τα παντα11 και αυτος εδωκεν τους μεν αποστολους τους δε προφητας τους δεευαγγελιστας τους δε ποιμενας και διδασκαλους12 προς τον καταρτισμον των αγιων εις εργον διακονιας ειςοικοδομην του σωματος του χριστου13 μεχρι καταντησωμεν οι παντες εις την ενοτητα της πιστεως και τηςεπιγνωσεως του υιου του θεου εις ανδρα τελειον εις μετρον ηλικιας τουπληρωματος του χριστου14 ινα μηκετι ωμεν νηπιοι κλυδωνιζομενοι και περιφερομενοι παντιανεμω της διδασκαλιας εν τη κυβεια των ανθρωπων εν πανουργιαπρος την μεθοδειαν της πλανης

4:15—4:32 Εφεσιουσ 369

15 αληθευοντες δε εν αγαπη αυξησωμεν εις αυτον τα παντα ος εστινη κεφαλη ο χριστος16 εξ ου παν το σωμα συναρμολογουμενον και συμβιβαζομενον διαπασης αφης της επιχορηγιας κατ ενεργειαν εν μετρω ενος εκαστουμερους την αυξησιν του σωματος ποιειται εις οικοδομην εαυτου εναγαπη17 τουτο ουν λεγω και μαρτυρομαι εν κυριω μηκετι υμας περιπατεινκαθως και τα λοιπα εθνη περιπατει εν ματαιοτητι του νοος αυτων18 εσκοτισμενοι τη διανοια οντες απηλλοτριωμενοι της ζωης του θεουδια την αγνοιαν την ουσαν εν αυτοις δια την πωρωσιν της καρδιαςαυτων19 οιτινες απηλγηκοτες εαυτους παρεδωκαν τη ασελγεια ειςεργασιαν ακαθαρσιας πασης εν πλεονεξια20 υμεις δε ουχ ουτως εμαθετε τον χριστον21 ειγε αυτον ηκουσατε και εν αυτω εδιδαχθητε καθως εστιν αληθειαεν τω ιησου22 αποθεσθαι υμας κατα την προτεραν αναστροφην τον παλαιονανθρωπον τον φθειρομενον κατα τας επιθυμιας της απατης23 ανανεουσθαι δε τω πνευματι του νοος υμων24 και ενδυσασθαι τον καινον ανθρωπον τον κατα θεον κτισθεντα ενδικαιοσυνη και οσιοτητι της αληθειας25 διο αποθεμενοι το ψευδος λαλειτε αληθειαν εκαστος μετα τουπλησιον αυτου οτι εσμεν αλληλων μελη26 οργιζεσθε και μη αμαρτανετε ο ηλιος μη επιδυετω επι τωπαροργισμω υμων27 μητε διδοτε τοπον τω διαβολω28 ο κλεπτων μηκετι κλεπτετω μαλλον δε κοπιατω εργαζομενος τοαγαθον ταις χερσιν ινα εχη μεταδιδοναι τω χρειαν εχοντι29 πας λογος σαπρος εκ του στοματος υμων μη εκπορευεσθω αλλ ειτις αγαθος προς οικοδομην της χρειας ινα δω χαριν τοις ακουουσιν30 και μη λυπειτε το πνευμα το αγιον του θεου εν ω εσφραγισθητε ειςημεραν απολυτρωσεως31 πασα πικρια και θυμος και οργη και κραυγη και βλασφημιααρθητω αφ υμων συν παση κακια32 γινεσθε δε εις αλληλους χρηστοι ευσπλαγχνοι χαριζομενοιεαυτοις καθως και ο θεος εν χριστω εχαρισατο υμιν

370 Εφεσιουσ 5:1—5:20

5 γινεσθε ουν μιμηται του θεου ως τεκνα αγαπητα2 και περιπατειτε εν αγαπη καθως και ο χριστος ηγαπησεν ημας

και παρεδωκεν εαυτον υπερ ημων προσφοραν και θυσιαν τω θεω ειςοσμην ευωδιας3 πορνεια δε και πασα ακαθαρσια η πλεονεξια μηδε ονομαζεσθω ενυμιν καθως πρεπει αγιοις4 και αισχροτης και μωρολογια η ευτραπελια τα ουκ ανηκοντα αλλαμαλλον ευχαριστια5 τουτο γαρ εστε γινωσκοντες οτι πας πορνος η ακαθαρτος ηπλεονεκτης ος εστιν ειδωλολατρης ουκ εχει κληρονομιαν εν τη βασιλειατου χριστου και θεου6 μηδεις υμας απατατω κενοις λογοις δια ταυτα γαρ ερχεται η οργητου θεου επι τους υιους της απειθειας7 μη ουν γινεσθε συμμετοχοι αυτων8 ητε γαρ ποτε σκοτος νυν δε φως εν κυριω ως τεκνα φωτοςπεριπατειτε9 ο γαρ καρπος του πνευματος εν παση αγαθωσυνη και δικαιοσυνηκαι αληθεια10 δοκιμαζοντες τι εστιν ευαρεστον τω κυριω11 και μη συγκοινωνειτε τοις εργοις τοις ακαρποις του σκοτουςμαλλον δε και ελεγχετε12 τα γαρ κρυφη γινομενα υπ αυτων αισχρον εστιν και λεγειν13 τα δε παντα ελεγχομενα υπο του φωτος φανερουται παν γαρ τοφανερουμενον φως εστιν14 διο λεγει εγειραι ο καθευδων και αναστα εκ των νεκρων καιεπιφαυσει σοι ο χριστος15 βλεπετε ουν πως ακριβως περιπατειτε μη ως ασοφοι αλλως σοφοι16 εξαγοραζομενοι τον καιρον οτι αι ημεραι πονηραι εισιν17 δια τουτο μη γινεσθε αφρονες αλλα συνιεντες τι το θελημα τουκυριου18 και μη μεθυσκεσθε οινω εν ω εστιν ασωτια αλλα πληρουσθε ενπνευματι19 λαλουντες εαυτοις ψαλμοις και υμνοις και ωδαις πνευματικαιςαδοντες και ψαλλοντες εν τη καρδια υμων τω κυριω20 ευχαριστουντες παντοτε υπερ παντων εν ονοματι του κυριου ημωνιησου χριστου τω θεω και πατρι

5:21—6:7 Εφεσιουσ 371

21 υποτασσομενοι αλληλοις εν φοβω θεου22 αι γυναικες τοις ιδιοις ανδρασιν υποτασσεσθε ως τω κυριω23 οτι ο ανηρ εστιν κεφαλη της γυναικος ως και ο χριστος κεφαλη τηςεκκλησιας και αυτος εστιν σωτηρ του σωματος24 αλλ ωσπερ η εκκλησια υποτασσεται τω χριστω ουτως και αιγυναικες τοις ιδιοις ανδρασιν εν παντι25 οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας εαυτων καθως και ο χριστοςηγαπησεν την εκκλησιαν και εαυτον παρεδωκεν υπερ αυτης26 ινα αυτην αγιαση καθαρισας τω λουτρω του υδατος εν ρηματι27 ινα παραστηση αυτην εαυτω ενδοξον την εκκλησιαν μη εχουσανσπιλον η ρυτιδα η τι των τοιουτων αλλ ινα η αγια και αμωμος28 ουτως οφειλουσιν οι ανδρες αγαπαν τας εαυτων γυναικας ως ταεαυτων σωματα ο αγαπων την εαυτου γυναικα εαυτον αγαπα29 ουδεις γαρ ποτε την εαυτου σαρκα εμισησεν αλλ εκτρεφει καιθαλπει αυτην καθως και ο κυριος την εκκλησιαν30 οτι μελη εσμεν του σωματος αυτου εκ της σαρκος αυτου και εκ τωνοστεων αυτου31 αντι τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα αυτου και τηνμητερα και προσκολληθησεται προς την γυναικα αυτου και εσονταιοι δυο εις σαρκα μιαν32 το μυστηριον τουτο μεγα εστιν εγω δε λεγω εις χριστον και εις τηνεκκλησιαν33 πλην και υμεις οι καθ ενα εκαστος την εαυτου γυναικα ουτωςαγαπατω ως εαυτον η δε γυνη ινα φοβηται τον ανδρα

6 τα τεκνα υπακουετε τοις γονευσιν υμων εν κυριω τουτο γαρ εστινδικαιον

2 τιμα τον πατερα σου και την μητερα ητις εστιν εντολη πρωτη ενεπαγγελια3 ινα ευ σοι γενηται και εση μακροχρονιος επι της γης4 και οι πατερες μη παροργιζετε τα τεκνα υμων αλλ εκτρεφετε αυταεν παιδεια και νουθεσια κυριου5 οι δουλοι υπακουετε τοις κυριοις κατα σαρκα μετα φοβου καιτρομου εν απλοτητι της καρδιας υμων ως τω χριστω6 μη κατ οφθαλμοδουλειαν ως ανθρωπαρεσκοι αλλ ως δουλοι τουχριστου ποιουντες το θελημα του θεου εκ ψυχης7 μετ ευνοιας δουλευοντες VAR2: ως τω κυριω και ουκ ανθρωποις

372 Εφεσιουσ 6:8—6:23

8 ειδοτες οτι ο εαν τι εκαστος ποιηση αγαθον τουτο κομιειται παρατου κυριου ειτε δουλος ειτε ελευθερος9 και οι κυριοι τα αυτα ποιειτε προς αυτους ανιεντες την απειληνειδοτες οτι και υμων αυτων ο κυριος εστιν εν ουρανοις καιπροσωποληψια ουκ εστιν παρ αυτω10 το λοιπον αδελφοι μου ενδυναμουσθε εν κυριω και εν τω κρατειτης ισχυος αυτου11 ενδυσασθε την πανοπλιαν του θεου προς το δυνασθαι υμας στηναιπρος τας μεθοδειας του διαβολου12 οτι ουκ εστιν ημιν η παλη προς αιμα και σαρκα αλλα προς ταςαρχας προς τας εξουσιας προς τους κοσμοκρατορας του σκοτους τουαιωνος τουτου προς τα πνευματικα της πονηριας εν τοις επουρανιοις13 δια τουτο αναλαβετε την πανοπλιαν του θεου ινα δυνηθητεαντιστηναι εν τη ημερα τη πονηρα και απαντα κατεργασαμενοι στηναι14 στητε ουν περιζωσαμενοι την οσφυν υμων εν αληθεια καιενδυσαμενοι τον θωρακα της δικαιοσυνης15 και υποδησαμενοι τους ποδας εν ετοιμασια του ευαγγελιου τηςειρηνης16 επι πασιν αναλαβοντες τον θυρεον της πιστεως εν ω δυνησεσθεπαντα τα βελη του πονηρου τα πεπυρωμενα σβεσαι17 και την περικεφαλαιαν του σωτηριου δεξασθε και την μαχαιραντου πνευματος ο εστιν ρημα θεου18 δια πασης προσευχης και δεησεως προσευχομενοι εν παντι καιρωεν πνευματι και εις αυτο τουτο αγρυπνουντες εν παση προσκαρτερησεικαι δεησει περι παντων των αγιων19 και υπερ εμου ινα μοι δοθειη λογος εν ανοιξει του στοματος μουεν παρρησια γνωρισαι το μυστηριον του ευαγγελιου20 υπερ ου πρεσβευω εν αλυσει ινα εν αυτω παρρησιασωμαι ως δειμε λαλησαι21 ινα δε ειδητε και υμεις τα κατ εμε τι πρασσω παντα υμιν γνωρισειτυχικος ο αγαπητος αδελφος και πιστος διακονος εν κυριω22 ον επεμψα προς υμας εις αυτο τουτο ινα γνωτε τα περι ημων καιπαρακαλεση τας καρδιας υμων23 ειρηνη τοις αδελφοις και αγαπη μετα πιστεως απο θεου πατροςκαι κυριου ιησου χριστου

6:24—1:13 Φιλιππησιουσ 373

24 η χαρις μετα παντων των αγαπωντων τον κυριον ημων ιησουνχριστον εν αφθαρσια VAR1: αμην [προς εφεσιους εγραφη απο ρωμηςδια τυχικου]


ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣΕΠΙΣΤΟΛΗ

1 παυλος και τιμοθεος δουλοι ιησου χριστου πασιν τοις αγιοιςεν χριστω ιησου τοις ουσιν εν φιλιπποις συν επισκοποις και

διακονοις2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησουχριστου3 ευχαριστω τω θεω μου επι παση τη μνεια υμων4 παντοτε εν παση δεησει μου υπερ παντων υμων μετα χαρας τηνδεησιν ποιουμενος5 επι τη κοινωνια υμων εις το ευαγγελιον απο πρωτης ημερας αχριτου νυν6 πεποιθως αυτο τουτο οτι ο εναρξαμενος εν υμιν εργον αγαθονεπιτελεσει αχρις ημερας ιησου χριστου7 καθως εστιν δικαιον εμοι τουτο φρονειν υπερ παντων υμων δια τοεχειν με εν τη καρδια υμας εν τε τοις δεσμοις μου και τη απολογια καιβεβαιωσει του ευαγγελιου συγκοινωνους μου της χαριτος παντας υμαςοντας8 μαρτυς γαρ μου εστιν ο θεος ως επιποθω παντας υμας ενσπλαγχνοις ιησου χριστου9 και τουτο προσευχομαι ινα η αγαπη υμων ετι μαλλον και μαλλονπερισσευη εν επιγνωσει και παση αισθησει10 εις το δοκιμαζειν υμας τα διαφεροντα ινα ητε ειλικρινεις καιαπροσκοποι εις ημεραν χριστου11 πεπληρωμενοι καρπων δικαιοσυνης των δια ιησου χριστου ειςδοξαν και επαινον θεου12 γινωσκειν δε υμας βουλομαι αδελφοι οτι τα κατ εμε μαλλον ειςπροκοπην του ευαγγελιου εληλυθεν13 ωστε τους δεσμους μου φανερους εν χριστω γενεσθαι εν ολω τωπραιτωριω και τοις λοιποις πασιν

374 Φιλιππησιουσ 1:14—1:30

14 και τους πλειονας των αδελφων εν κυριω πεποιθοτας τοις δεσμοιςμου περισσοτερως τολμαν αφοβως τον λογον λαλειν15 τινες μεν και δια φθονον και εριν τινες δε και δι ευδοκιαν τονχριστον κηρυσσουσιν16 οι μεν εξ εριθειας τον χριστον καταγγελλουσιν ουχ αγνωςοιομενοι θλιψιν επιφερειν τοις δεσμοις μου17 οι δε εξ αγαπης ειδοτες οτι εις απολογιαν του ευαγγελιου κειμαι18 τι γαρ πλην παντι τροπω ειτε προφασει ειτε αληθεια χριστοςκαταγγελλεται και εν τουτω χαιρω αλλα και χαρησομαι19 οιδα γαρ οτι τουτο μοι αποβησεται εις σωτηριαν δια της υμωνδεησεως και επιχορηγιας του πνευματος ιησου χριστου20 κατα την αποκαραδοκιαν και ελπιδα μου οτι εν ουδενιαισχυνθησομαι αλλ εν παση παρρησια ως παντοτε και νυνμεγαλυνθησεται χριστος εν τω σωματι μου ειτε δια ζωης ειτε διαθανατου21 εμοι γαρ το ζην χριστος και το αποθανειν κερδος22 ει δε το ζην εν σαρκι τουτο μοι καρπος εργου και τι αιρησομαι ουγνωριζω23 συνεχομαι γαρ εκ των δυο την επιθυμιαν εχων εις το αναλυσαι καισυν χριστω ειναι πολλω μαλλον κρεισσον24 το δε επιμενειν εν τη σαρκι αναγκαιοτερον δι υμας25 και τουτο πεποιθως οιδα οτι μενω και συμπαραμενω πασιν υμινεις την υμων προκοπην και χαραν της πιστεως26 ινα το καυχημα υμων περισσευη εν χριστω ιησου εν εμοι δια τηςεμης παρουσιας παλιν προς υμας27 μονον αξιως του ευαγγελιου του χριστου πολιτευεσθε ινα ειτεελθων και ιδων υμας ειτε απων ακουσω τα περι υμων οτι στηκετε ενενι πνευματι μια ψυχη συναθλουντες τη πιστει του ευαγγελιου28 και μη πτυρομενοι εν μηδενι υπο των αντικειμενων ητις αυτοις μενεστιν ενδειξις απωλειας υμιν δε σωτηριας και τουτο απο θεου29 οτι υμιν εχαρισθη το υπερ χριστου ου μονον το εις αυτον πιστευειναλλα και το υπερ αυτου πασχειν30 τον αυτον αγωνα εχοντες οιον VAR1: ιδετε VAR2: ειδετε εν εμοικαι νυν ακουετε εν εμοι


2 ει τις ουν παρακλησις εν χριστω ει τι παραμυθιον αγαπης ει τιςκοινωνια πνευματος ει τινα σπλαγχνα και οικτιρμοι

2 πληρωσατε μου την χαραν ινα το αυτο φρονητε την αυτην αγαπηνεχοντες συμψυχοι το εν φρονουντες3 μηδεν κατα εριθειαν η κενοδοξιαν αλλα τη ταπεινοφροσυνηαλληλους ηγουμενοι υπερεχοντας εαυτων4 μη τα εαυτων εκαστος σκοπειτε αλλα και τα ετερων εκαστος5 τουτο γαρ φρονεισθω εν υμιν ο και εν χριστω ιησου6 ος εν μορφη θεου υπαρχων ουχ αρπαγμον ηγησατο το ειναι ισαθεω7 αλλ εαυτον εκενωσεν μορφην δουλου λαβων εν ομοιωματιανθρωπων γενομενος8 και σχηματι ευρεθεις ως ανθρωπος εταπεινωσεν εαυτον γενομενοςυπηκοος μεχρι θανατου θανατου δε σταυρου9 διο και ο θεος αυτον υπερυψωσεν και εχαρισατο αυτω ονομα τουπερ παν ονομα10 ινα εν τω ονοματι ιησου παν γονυ καμψη επουρανιων καιεπιγειων και καταχθονιων11 και πασα γλωσσα εξομολογησηται οτι κυριος ιησους χριστος ειςδοξαν θεου πατρος12 ωστε αγαπητοι μου καθως παντοτε υπηκουσατε μη ως εν τηπαρουσια μου μονον αλλα νυν πολλω μαλλον εν τη απουσια μου μεταφοβου και τρομου την εαυτων σωτηριαν κατεργαζεσθε13 ο θεος γαρ εστιν ο ενεργων εν υμιν και το θελειν και το ενεργεινυπερ της ευδοκιας14 παντα ποιειτε χωρις γογγυσμων και διαλογισμων15 ινα γενησθε αμεμπτοι και ακεραιοι τεκνα θεου αμωμητα εν μεσωγενεας σκολιας και διεστραμμενης εν οις φαινεσθε ως φωστηρες ενκοσμω16 λογον ζωης επεχοντες εις καυχημα εμοι εις ημεραν χριστου οτι ουκεις κενον εδραμον ουδε εις κενον εκοπιασα17 αλλ ει και σπενδομαι επι τη θυσια και λειτουργια της πιστεωςυμων χαιρω και συγχαιρω πασιν υμιν18 το δ αυτο και υμεις χαιρετε και συγχαιρετε μοι19 ελπιζω δε εν κυριω ιησου τιμοθεον ταχεως πεμψαι υμιν ινα καγωευψυχω γνους τα περι υμων


20 ουδενα γαρ εχω ισοψυχον οστις γνησιως τα περι υμων μεριμνησει21 οι παντες γαρ τα εαυτων ζητουσιν ου τα του χριστου ιησου22 την δε δοκιμην αυτου γινωσκετε οτι ως πατρι τεκνον συν εμοιεδουλευσεν εις το ευαγγελιον23 τουτον μεν ουν ελπιζω πεμψαι ως αν απιδω τα περι εμε εξαυτης24 πεποιθα δε εν κυριω οτι και αυτος ταχεως ελευσομαι25 αναγκαιον δε ηγησαμην επαφροδιτον τον αδελφον και συνεργονκαι συστρατιωτην μου υμων δε αποστολον και λειτουργον της χρειαςμου πεμψαι προς υμας26 επειδη επιποθων ην παντας υμας και αδημονων διοτι ηκουσατεοτι ησθενησεν27 και γαρ ησθενησεν παραπλησιον θανατω αλλ ο θεος αυτονηλεησεν ουκ αυτον δε μονον αλλα και εμε ινα μη λυπην επι λυπη σχω28 σπουδαιοτερως ουν επεμψα αυτον ινα ιδοντες αυτον παλιν χαρητεκαγω αλυποτερος ω29 προσδεχεσθε ουν αυτον εν κυριω μετα πασης χαρας και τουςτοιουτους εντιμους εχετε30 οτι δια το εργον του χριστου μεχρι θανατου ηγγισενπαραβουλευσαμενος τη ψυχη ινα αναπληρωση το υμων υστερημα τηςπρος με λειτουργιας

3 το λοιπον αδελφοι μου χαιρετε εν κυριω τα αυτα γραφειν υμιν εμοιμεν ουκ οκνηρον υμιν δε ασφαλες

2 βλεπετε τους κυνας βλεπετε τους κακους εργατας βλεπετε τηνκατατομην3 ημεις γαρ εσμεν η περιτομη οι πνευματι θεω λατρευοντες καικαυχωμενοι εν χριστω ιησου και ουκ εν σαρκι πεποιθοτες4 καιπερ εγω εχων πεποιθησιν και εν σαρκι ει τις δοκει αλλοςπεποιθεναι εν σαρκι εγω μαλλον5 περιτομη οκταημερος εκ γενους ισραηλ φυλης βενιαμιν εβραιος εξεβραιων κατα νομον φαρισαιος6 κατα ζηλον διωκων την εκκλησιαν κατα δικαιοσυνην την εν νομωγενομενος αμεμπτος7 αλλ ατινα ην μοι κερδη ταυτα ηγημαι δια τον χριστον ζημιαν8 αλλα μενουνγε και ηγουμαι παντα ζημιαν ειναι δια το υπερεχον τηςγνωσεως χριστου ιησου του κυριου μου δι ον τα παντα εζημιωθην καιηγουμαι σκυβαλα ειναι ινα χριστον κερδησω


9 και ευρεθω εν αυτω μη εχων εμην δικαιοσυνην την εκ νομου αλλατην δια πιστεως χριστου την εκ θεου δικαιοσυνην επι τη πιστει10 του γνωναι αυτον και την δυναμιν της αναστασεως αυτου και τηνκοινωνιαν των παθηματων αυτου συμμορφουμενος τω θανατω αυτου11 ει πως καταντησω εις την εξαναστασιν των νεκρων12 ουχ οτι ηδη ελαβον η ηδη τετελειωμαι διωκω δε ει και καταλαβωεφ ω και κατεληφθην υπο του χριστου ιησου13 αδελφοι εγω εμαυτον ου λογιζομαι κατειληφεναι εν δε τα μενοπισω επιλανθανομενος τοις δε εμπροσθεν επεκτεινομενος14 κατα σκοπον διωκω επι το βραβειον της ανω κλησεως του θεουεν χριστω ιησου15 οσοι ουν τελειοι τουτο φρονωμεν και ει τι ετερως φρονειτε καιτουτο ο θεος υμιν αποκαλυψει16 πλην εις ο εφθασαμεν τω αυτω στοιχειν κανονι το αυτο φρονειν17 συμμιμηται μου γινεσθε αδελφοι και σκοπειτε τους ουτωςπεριπατουντας καθως εχετε τυπον ημας18 πολλοι γαρ περιπατουσιν ους πολλακις ελεγον υμιν νυν δε καικλαιων λεγω τους εχθρους του σταυρου του χριστου19 ων το τελος απωλεια ων ο θεος η κοιλια και η δοξα εν τη αισχυνηαυτων οι τα επιγεια φρονουντες20 ημων γαρ το πολιτευμα εν ουρανοις υπαρχει εξ ου και σωτηρααπεκδεχομεθα κυριον ιησουν χριστον21 ος μετασχηματισει το σωμα της ταπεινωσεως ημων εις το γενεσθαιαυτο συμμορφον τω σωματι της δοξης αυτου κατα την ενεργειαν τουδυνασθαι αυτον και υποταξαι εαυτω τα παντα

4 ωστε αδελφοι μου αγαπητοι και επιποθητοι χαρα και στεφανοςμου ουτως στηκετε εν κυριω αγαπητοι

2 VAR1: ευωδιαν VAR2: ευοδιαν παρακαλω και συντυχηνπαρακαλω το αυτο φρονειν εν κυριω3 και ερωτω και σε συζυγε γνησιε συλλαμβανου αυταις αιτινες εντω ευαγγελιω συνηθλησαν μοι μετα και κλημεντος και των λοιπωνσυνεργων μου ων τα ονοματα εν βιβλω ζωης4 χαιρετε εν κυριω παντοτε παλιν ερω χαιρετε5 το επιεικες υμων γνωσθητω πασιν ανθρωποις ο κυριος εγγυς6 μηδεν μεριμνατε αλλ εν παντι τη προσευχη και τη δεησει μεταευχαριστιας τα αιτηματα υμων γνωριζεσθω προς τον θεον


7 και η ειρηνη του θεου η υπερεχουσα παντα νουν φρουρησει ταςκαρδιας υμων και τα νοηματα υμων εν χριστω ιησου8 το λοιπον αδελφοι οσα εστιν αληθη οσα σεμνα οσα δικαια οσααγνα οσα προσφιλη οσα ευφημα ει τις αρετη και ει τις επαινος ταυταλογιζεσθε9 α και εμαθετε και παρελαβετε και ηκουσατε και ειδετε εν εμοι ταυταπρασσετε και ο θεος της ειρηνης εσται μεθ υμων10 εχαρην δε εν κυριω μεγαλως οτι ηδη ποτε ανεθαλετε το υπερ εμουφρονειν εφ ω και εφρονειτε ηκαιρεισθε δε11 ουχ οτι καθ υστερησιν λεγω εγω γαρ εμαθον εν οις ειμι αυταρκηςειναι12 οιδα VAR1: δε VAR2: και ταπεινουσθαι οιδα και περισσευεινεν παντι και εν πασιν μεμυημαι και χορταζεσθαι και πειναν καιπερισσευειν και υστερεισθαι13 παντα ισχυω εν τω ενδυναμουντι με χριστω14 πλην καλως εποιησατε συγκοινωνησαντες μου τη θλιψει15 οιδατε δε και υμεις φιλιππησιοι οτι εν αρχη του ευαγγελιου οτεεξηλθον απο μακεδονιας ουδεμια μοι εκκλησια εκοινωνησεν εις λογονδοσεως και ληψεως ει μη υμεις μονοι16 οτι και εν θεσσαλονικη και απαξ και δις εις την χρειαν μοιεπεμψατε17 ουχ οτι επιζητω το δομα αλλ επιζητω τον καρπον τονπλεοναζοντα εις λογον υμων18 απεχω δε παντα και περισσευω πεπληρωμαι δεξαμενος παραεπαφροδιτου τα παρ υμων οσμην ευωδιας θυσιαν δεκτην ευαρεστοντω θεω19 ο δε θεος μου πληρωσει πασαν χρειαν υμων κατα τον πλουτοναυτου εν δοξη εν χριστω ιησου20 τω δε θεω και πατρι ημων η δοξα εις τους αιωνας των αιωνωναμην21 ασπασασθε παντα αγιον εν χριστω ιησου ασπαζονται υμας οισυν εμοι αδελφοι22 ασπαζονται υμας παντες οι αγιοι μαλιστα δε οι εκ της καισαροςοικιας23 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα παντων υμων αμην[προς φιλιππησιους εγραφη απο ρωμης δι επαφροδιτου]

1:1—1:15 Κολοσσαεισ 379


ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣΕΠΙΣΤΟΛΗ

1 παυλος αποστολος ιησου χριστου δια θεληματος θεου και τιμοθεοςο αδελφος

2 τοις εν VAR1: κολασσαις VAR2: κολοσσαις αγιοις και πιστοιςαδελφοις εν χριστω χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων καικυριου ιησου χριστου3 ευχαριστουμεν τω θεω και πατρι του κυριου ημων ιησου χριστουπαντοτε περι υμων προσευχομενοι4 ακουσαντες την πιστιν υμων εν χριστω ιησου και την αγαπην τηνεις παντας τους αγιους5 δια την ελπιδα την αποκειμενην υμιν εν τοις ουρανοις ηνπροηκουσατε εν τω λογω της αληθειας του ευαγγελιου6 του παροντος εις υμας καθως και εν παντι τω κοσμω και εστινκαρποφορουμενον καθως και εν υμιν αφ ης ημερας ηκουσατε καιεπεγνωτε την χαριν του θεου εν αληθεια7 καθως και εμαθετε απο επαφρα του αγαπητου συνδουλου ημων οςεστιν πιστος υπερ υμων διακονος του χριστου8 ο και δηλωσας ημιν την υμων αγαπην εν πνευματι9 δια τουτο και ημεις αφ ης ημερας ηκουσαμεν ου παυομεθα υπερυμων προσευχομενοι και αιτουμενοι ινα πληρωθητε την επιγνωσιν τουθεληματος αυτου εν παση σοφια και συνεσει πνευματικη10 περιπατησαι υμας αξιως του κυριου εις πασαν αρεσκειαν εν παντιεργω αγαθω καρποφορουντες και αυξανομενοι εις την επιγνωσιν τουθεου11 εν παση δυναμει δυναμουμενοι κατα το κρατος της δοξης αυτου ειςπασαν υπομονην και μακροθυμιαν μετα χαρας12 ευχαριστουντες τω πατρι τω ικανωσαντι ημας εις την μεριδα τουκληρου των αγιων εν τω φωτι13 ος ερρυσατο ημας εκ της εξουσιας του σκοτους και μετεστησεν ειςτην βασιλειαν του υιου της αγαπης αυτου14 εν ω εχομεν την απολυτρωσιν δια του αιματος αυτου την αφεσιντων αμαρτιων15 ος εστιν εικων του θεου του αορατου πρωτοτοκος πασης κτισεως

380 Κολοσσαεισ 1:16—2:

16 οτι εν αυτω εκτισθη τα παντα τα εν τοις ουρανοις και τα επι τηςγης τα ορατα και τα αορατα ειτε θρονοι ειτε κυριοτητες ειτε αρχαι ειτεεξουσιαι τα παντα δι αυτου και εις αυτον εκτισται17 και αυτος εστιν προ παντων και τα παντα εν αυτω συνεστηκεν18 και αυτος εστιν η κεφαλη του σωματος της εκκλησιας ος εστιν αρχηπρωτοτοκος εκ των νεκρων ινα γενηται εν πασιν αυτος πρωτευων19 οτι εν αυτω ευδοκησεν παν το πληρωμα κατοικησαι20 και δι αυτου αποκαταλλαξαι τα παντα εις αυτον ειρηνοποιησαςδια του αιματος του σταυρου αυτου δι αυτου ειτε τα επι της γης ειτε ταεν τοις ουρανοις21 και υμας ποτε οντας απηλλοτριωμενους και εχθρους τη διανοια εντοις εργοις τοις πονηροις νυνι δε αποκατηλλαξεν22 εν τω σωματι της σαρκος αυτου δια του θανατου παραστησαι υμαςαγιους και αμωμους και ανεγκλητους κατενωπιον αυτου23 ειγε επιμενετε τη πιστει τεθεμελιωμενοι και εδραιοι και μημετακινουμενοι απο της ελπιδος του ευαγγελιου ου ηκουσατε τουκηρυχθεντος εν παση τη κτισει τη υπο τον ουρανον ου εγενομην εγωπαυλος διακονος24 VAR2: ος νυν χαιρω εν τοις παθημασιν μου υπερ υμων καιανταναπληρω τα υστερηματα των θλιψεων του χριστου εν τη σαρκιμου υπερ του σωματος αυτου ο εστιν η εκκλησια25 ης εγενομην εγω διακονος κατα την οικονομιαν του θεου τηνδοθεισαν μοι εις υμας πληρωσαι τον λογον του θεου26 το μυστηριον το αποκεκρυμμενον απο των αιωνων και απο τωνγενεων νυνι δε εφανερωθη τοις αγιοις αυτου27 οις ηθελησεν ο θεος γνωρισαι τις ο πλουτος της δοξης τουμυστηριου τουτου εν τοις εθνεσιν ος εστιν χριστος εν υμιν η ελπις τηςδοξης28 ον ημεις καταγγελλομεν νουθετουντες παντα ανθρωπον καιδιδασκοντες παντα ανθρωπον εν παση σοφια ινα παραστησωμενπαντα ανθρωπον τελειον εν χριστω ιησου29 εις ο και κοπιω αγωνιζομενος κατα την ενεργειαν αυτου τηνενεργουμενην εν εμοι εν δυναμει

2 θελω γαρ υμας ειδεναι ηλικον αγωνα εχω περι υμων και των ενλαοδικεια και οσοι ουχ εωρακασιν το προσωπον μου εν σαρκι


2 ινα παρακληθωσιν αι καρδιαι αυτων συμβιβασθεντων εν αγαπηκαι εις παντα πλουτον της πληροφοριας της συνεσεως εις επιγνωσιντου μυστηριου του θεου και πατρος και του χριστου3 εν ω εισιν παντες οι θησαυροι της σοφιας και της γνωσεωςαποκρυφοι4 τουτο δε λεγω ινα μη τις υμας παραλογιζηται εν πιθανολογια5 ει γαρ και τη σαρκι απειμι αλλα τω πνευματι συν υμιν ειμι χαιρωνκαι βλεπων υμων την ταξιν και το στερεωμα της εις χριστον πιστεωςυμων6 ως ουν παρελαβετε τον χριστον ιησουν τον κυριον εν αυτωπεριπατειτε7 ερριζωμενοι και εποικοδομουμενοι εν αυτω και βεβαιουμενοι εν τηπιστει καθως εδιδαχθητε περισσευοντες εν αυτη εν ευχαριστια8 βλεπετε μη τις υμας εσται ο συλαγωγων δια της φιλοσοφιας καικενης απατης κατα την παραδοσιν των ανθρωπων κατα τα στοιχειατου κοσμου και ου κατα χριστον9 οτι εν αυτω κατοικει παν το πληρωμα της θεοτητος σωματικως10 και εστε εν αυτω πεπληρωμενοι ος εστιν η κεφαλη πασης αρχηςκαι εξουσιας11 εν ω και περιετμηθητε περιτομη αχειροποιητω εν τη απεκδυσει τουσωματος των αμαρτιων της σαρκος εν τη περιτομη του χριστου12 συνταφεντες αυτω εν τω βαπτισματι εν ω και συνηγερθητε δια τηςπιστεως της ενεργειας του θεου του εγειραντος αυτον εκ των νεκρων13 και υμας νεκρους οντας εν τοις παραπτωμασιν και τη ακροβυστιατης σαρκος υμωνVAR1: συνεζωποιησεν VAR2: συνεζωοποιησεν συναυτω χαρισαμενος VAR1: ημιν VAR2: υμιν παντα τα παραπτωματα14 εξαλειψας το καθ ημων χειρογραφον τοις δογμασιν ο ηνυπεναντιον ημιν και αυτο ηρκεν εκ του μεσου προσηλωσας αυτο τωσταυρω15 απεκδυσαμενος τας αρχας και τας εξουσιας εδειγματισεν ενπαρρησια θριαμβευσας αυτους εν αυτω16 μη ουν τις υμας κρινετω εν βρωσει η εν ποσει η εν μερει εορτης ηνουμηνιας η σαββατων17 α εστιν σκια των μελλοντων το δε σωμα του χριστου18 μηδεις υμας καταβραβευετω θελων εν ταπεινοφροσυνη καιθρησκεια των αγγελων α μη εωρακεν εμβατευων εικη φυσιουμενος υπο

382 Κολοσσαεισ 2:19—3:13

του νοος της σαρκος αυτου19 και ου κρατων την κεφαλην εξ ου παν το σωμα δια των αφων καισυνδεσμων επιχορηγουμενον και συμβιβαζομενον αυξει την αυξησιντου θεου20 ει ουν απεθανετε συν τω χριστω απο των στοιχειων του κοσμουτι ως ζωντες εν κοσμω δογματιζεσθε21 μη αψη μηδε γευση μηδε θιγης22 α εστιν παντα εις φθοραν τη αποχρησει κατα τα ενταλματα καιδιδασκαλιας των ανθρωπων23 ατινα εστιν λογον μεν εχοντα σοφιας εν εθελοθρησκεια καιταπεινοφροσυνη και αφειδια σωματος ουκ εν τιμη τινι προς πλησμονηντης σαρκος

3 ει ουν συνηγερθητε τω χριστω τα ανω ζητειτε ου ο χριστος εστιν ενδεξια του θεου καθημενος

2 τα ανω φρονειτε μη τα επι της γης3 απεθανετε γαρ και η ζωη υμων κεκρυπται συν τω χριστω εν τω θεω4 οταν ο χριστος φανερωθη η ζωη ημων τοτε και υμεις συν αυτωφανερωθησεσθε εν δοξη5 νεκρωσατε ουν τα μελη υμων τα επι της γης πορνειαν ακαθαρσιανπαθος επιθυμιαν κακην και την πλεονεξιαν ητις εστιν ειδωλολατρεια6 δι α ερχεται η οργη του θεου επι τους υιους της απειθειας7 εν οις και υμεις περιεπατησατε ποτε οτε εζητε εν αυτοις8 νυνι δε αποθεσθε και υμεις τα παντα οργην θυμον κακιανβλασφημιαν αισχρολογιαν εκ του στοματος υμων9 μη ψευδεσθε εις αλληλους απεκδυσαμενοι τον παλαιον ανθρωπονσυν ταις πραξεσιν αυτου10 και ενδυσαμενοι τον νεον τον ανακαινουμενον εις επιγνωσιν κατεικονα του κτισαντος αυτον11 οπου ουκ ενι ελλην και ιουδαιος περιτομη και ακροβυστιαβαρβαρος σκυθης δουλος ελευθερος αλλα τα παντα και εν πασινχριστος12 ενδυσασθε ουν ως εκλεκτοι του θεου αγιοι και ηγαπημενοισπλαγχνα οικτιρμων χρηστοτητα ταπεινοφροσυνην πραοτηταμακροθυμιαν13 ανεχομενοι αλληλων και χαριζομενοι εαυτοις εαν τις προς τινα εχημομφην καθως και ο χριστος εχαρισατο υμιν ουτως και υμεις


14 επι πασιν δε τουτοις την αγαπην ητις εστιν συνδεσμος τηςτελειοτητος15 και η ειρηνη του θεου βραβευετω εν ταις καρδιαις υμων εις ην καιεκληθητε εν ενι σωματι και ευχαριστοι γινεσθε16 ο λογος του χριστου ενοικειτω εν υμιν πλουσιως εν παση σοφιαδιδασκοντες και νουθετουντες εαυτους ψαλμοις και υμνοις και ωδαιςπνευματικαις εν χαριτι αδοντες εν τη καρδια υμων τω κυριω17 και παν ο τι αν ποιητε εν λογω η εν εργω παντα εν ονοματι κυριουιησου ευχαριστουντες τω θεω και πατρι δι αυτου18 αι γυναικες υποτασσεσθε τοις ιδιοις ανδρασιν ως ανηκεν εν κυριω19 οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας και μη πικραινεσθε προς αυτας20 τα τεκνα υπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα τουτο γαρ εστινευαρεστον τω κυριω21 οι πατερες μη ερεθιζετε τα τεκνα υμων ινα μη αθυμωσιν22 οι δουλοι υπακουετε κατα παντα τοις κατα σαρκα κυριοις μηεν οφθαλμοδουλειαις ως ανθρωπαρεσκοι αλλ εν απλοτητι καρδιαςφοβουμενοι τον θεον23 και παν ο τι εαν ποιητε εκ ψυχης εργαζεσθε ως τω κυριω και ουκανθρωποις24 ειδοτες οτι απο κυριου αποληψεσθε την ανταποδοσιν τηςκληρονομιας τω γαρ κυριω χριστω δουλευετε25 ο δε αδικων κομιειται ο ηδικησεν και ουκ εστιν προσωποληψια

4 οι κυριοι το δικαιον και την ισοτητα τοις δουλοις παρεχεσθε ειδοτεςοτι και υμεις εχετε κυριον εν ουρανοις

2 τη προσευχη προσκαρτερειτε γρηγορουντες εν αυτη εν ευχαριστια3 προσευχομενοι αμα και περι ημων ινα ο θεος ανοιξη ημιν θυραντου λογου λαλησαι το μυστηριον του χριστου δι ο και δεδεμαι4 ινα φανερωσω αυτο ως δει με λαλησαι5 εν σοφια περιπατειτε προς τους εξω τον καιρον εξαγοραζομενοι6 ο λογος υμων παντοτε εν χαριτι αλατι ηρτυμενος ειδεναι πως δειυμας ενι εκαστω αποκρινεσθαι7 τα κατ εμε παντα γνωρισει υμιν τυχικος ο αγαπητος αδελφος καιπιστος διακονος και συνδουλος εν κυριω8 ον επεμψα προς υμας εις αυτο τουτο ινα γνω τα περι υμων καιπαρακαλεση τας καρδιας υμων

384 Κολοσσαεισ 4:9—4:18

9 συν ονησιμω τω πιστω και αγαπητω αδελφω ος εστιν εξ υμωνπαντα υμιν γνωριουσιν τα ωδε

10 ασπαζεται υμας αρισταρχος ο συναιχμαλωτος μου και μαρκος οανεψιος βαρναβα περι ου ελαβετε εντολας εαν ελθη προς υμας δεξασθεαυτον

11 και ιησους ο λεγομενος ιουστος οι οντες εκ περιτομης ουτοι μονοισυνεργοι εις την βασιλειαν του θεου οιτινες εγενηθησαν μοι παρηγορια

12 ασπαζεται υμας επαφρας ο εξ υμων δουλος χριστου παντοτεαγωνιζομενος υπερ υμων εν ταις προσευχαις ινα στητε τελειοι καιπεπληρωμενοι εν παντι θεληματι του θεου

13 μαρτυρω γαρ αυτω οτι εχει ζηλον πολυν υπερ υμων και των ενλαοδικεια και των εν ιεραπολει

14 ασπαζεται υμας λουκας ο ιατρος ο αγαπητος και δημας

15 ασπασασθε τους εν λαοδικεια αδελφους και νυμφαν και την κατοικον αυτου εκκλησιαν

16 και οταν αναγνωσθη παρ υμιν η επιστολη ποιησατε ινα και εν τηλαοδικεων εκκλησια αναγνωσθη και την εκ λαοδικειας ινα και υμειςαναγνωτε

17 και ειπατε αρχιππω βλεπε την διακονιαν ην παρελαβες εν κυριωινα αυτην πληροις

18 ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου μνημονευετε μου των δεσμων ηχαρις μεθ υμων αμην [προς κολασσαεις εγραφη απο ρωμης δια τυχικουκαι ονησιμου]

1:1—2:3 Θεσσαλονικεισ Α 385


ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΩΤΗ1 παυλος και σιλουανος και τιμοθεος τη εκκλησια θεσσαλονικεων εν

θεω πατρι και κυριω ιησου χριστω χαρις υμιν και ειρηνη απο θεουπατρος ημων και κυριου ιησου χριστου2 ευχαριστουμεν τω θεω παντοτε περι παντων υμων μνειαν υμωνποιουμενοι επι των προσευχων ημων3 αδιαλειπτως μνημονευοντες υμων του εργου της πιστεως και τουκοπου της αγαπης και της υπομονης της ελπιδος του κυριου ημωνιησου χριστου εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων4 ειδοτες αδελφοι ηγαπημενοι υπο θεου την εκλογην υμων5 οτι το ευαγγελιον ημων ουκ εγενηθη εις υμας εν λογω μονον αλλακαι εν δυναμει και εν πνευματι αγιω και εν πληροφορια πολλη καθωςοιδατε οιοι εγενηθημεν εν υμιν δι υμας6 και υμεις μιμηται ημων εγενηθητε και του κυριου δεξαμενοι τονλογον εν θλιψει πολλη μετα χαρας πνευματος αγιου7 ωστε γενεσθαι υμας τυπους πασιν τοις πιστευουσιν εν τημακεδονια και τη αχαια8 αφ υμων γαρ εξηχηται ο λογος του κυριου ου μονον εν τη μακεδονιακαι αχαια αλλα και εν παντι τοπω η πιστις υμων η προς τον θεονεξεληλυθεν ωστε μη χρειαν ημας εχειν λαλειν τι9 αυτοι γαρ περι ημων απαγγελλουσιν οποιαν εισοδον VAR1:εχομεν VAR2: εσχομεν προς υμας και πως επεστρεψατε προς τονθεον απο των ειδωλων δουλευειν θεω ζωντι και αληθινω10 και αναμενειν τον υιον αυτου εκ των ουρανων ον ηγειρεν εκνεκρων ιησουν τον ρυομενον ημας απο της οργης της ερχομενης

2 αυτοι γαρ οιδατε αδελφοι την εισοδον ημων την προς υμας οτι ουκενη γεγονεν

2 αλλα και προπαθοντες και υβρισθεντες καθως οιδατε εν φιλιπποιςεπαρρησιασαμεθα εν τω θεω ημων λαλησαι προς υμας το ευαγγελιοντου θεου εν πολλω αγωνι3 η γαρ παρακλησις ημων ουκ εκ πλανης ουδε εξ ακαθαρσιας ουτεεν δολω

386 Θεσσαλονικεισ Α 2:4—2:17

4 αλλα καθως δεδοκιμασμεθα υπο του θεου πιστευθηναι τοευαγγελιον ουτως λαλουμεν ουχ ως ανθρωποις αρεσκοντες αλλα τωθεω τω δοκιμαζοντι τας καρδιας ημων5 ουτε γαρ ποτε εν λογω κολακειας εγενηθημεν καθως οιδατε ουτε ενπροφασει πλεονεξιας θεος μαρτυς6 ουτε ζητουντες εξ ανθρωπων δοξαν ουτε αφ υμων ουτε απ αλλωνδυναμενοι εν βαρει ειναι ως χριστου αποστολοι7 αλλ εγενηθημεν ηπιοι εν μεσω υμων ως αν τροφος θαλπη τα εαυτηςτεκνα8 ουτως ιμειρομενοι υμων ευδοκουμεν μεταδουναι υμιν ου μονον τοευαγγελιον του θεου αλλα και τας εαυτων ψυχας διοτι αγαπητοι ημινγεγενησθε9 μνημονευετε γαρ αδελφοι τον κοπον ημων και τον μοχθον νυκτοςγαρ και ημερας εργαζομενοι προς το μη επιβαρησαι τινα υμωνεκηρυξαμεν εις υμας το ευαγγελιον του θεου10 υμεις μαρτυρες και ο θεος ως οσιως και δικαιως και αμεμπτως υμιντοις πιστευουσιν εγενηθημεν11 καθαπερ οιδατε ως ενα εκαστον υμων ως πατηρ τεκνα εαυτουπαρακαλουντες υμας και παραμυθουμενοι12 και μαρτυρουμενοι εις το περιπατησαι υμας αξιως του θεου τουκαλουντος υμας εις την εαυτου βασιλειαν και δοξαν13 δια τουτο και ημεις ευχαριστουμεν τω θεω αδιαλειπτως οτιπαραλαβοντες λογον ακοης παρ ημων του θεου εδεξασθε ου λογονανθρωπων αλλα καθως εστιν αληθως λογον θεου ος και ενεργειται ενυμιν τοις πιστευουσιν14 υμεις γαρ μιμηται εγενηθητε αδελφοι των εκκλησιων του θεου τωνουσων εν τη ιουδαια εν χριστω ιησου οτι ταυτα επαθετε και υμεις υποτων ιδιων συμφυλετων καθως και αυτοι υπο των ιουδαιων15 των και τον κυριον αποκτειναντων ιησουν και τους ιδιουςπροφητας και VAR1: υμας VAR2: ημας εκδιωξαντων και θεω μηαρεσκοντων και πασιν ανθρωποις εναντιων16 κωλυοντων ημας τοις εθνεσιν λαλησαι ινα σωθωσιν εις τοαναπληρωσαι αυτων τας αμαρτιας παντοτε εφθασεν δε επ αυτους ηοργη εις τελος17 ημεις δε αδελφοι απορφανισθεντες αφ υμων προς καιρον ωραςπροσωπω ου καρδια περισσοτερως εσπουδασαμεν το προσωπον


υμων ιδειν εν πολλη επιθυμια18 διο ηθελησαμεν ελθειν προς υμας εγω μεν παυλος και απαξ καιδις και ενεκοψεν ημας ο σατανας19 τις γαρ ημων ελπις η χαρα η στεφανος καυχησεως η ουχι και υμειςεμπροσθεν του κυριου ημων ιησου χριστου εν τη αυτου παρουσια20 υμεις γαρ εστε η δοξα ημων και η χαρα

3 διο μηκετι στεγοντες ευδοκησαμεν καταλειφθηναι εν αθηναις μονοι2 και επεμψαμεν τιμοθεον τον αδελφον ημων και διακονον του

θεου και συνεργον ημων εν τω ευαγγελιω του χριστου εις το στηριξαιυμας και παρακαλεσαι υμας περι της πιστεως υμων3 τω μηδενα σαινεσθαι εν ταις θλιψεσιν ταυταις αυτοι γαρ οιδατε οτιεις τουτο κειμεθα4 και γαρ οτε προς υμας ημεν προελεγομεν υμιν οτι μελλομενθλιβεσθαι καθως και εγενετο και οιδατε5 δια τουτο καγω μηκετι στεγων επεμψα εις το γνωναι την πιστινυμων μηπως επειρασεν υμας ο πειραζων και εις κενον γενηται ο κοποςημων6 αρτι δε ελθοντος τιμοθεου προς ημας αφ υμων και ευαγγελισαμενουημιν την πιστιν και την αγαπην υμων και οτι εχετε μνειαν ημων αγαθηνπαντοτε επιποθουντες ημας ιδειν καθαπερ και ημεις υμας7 δια τουτο παρεκληθημεν αδελφοι εφ υμιν επι παση τη θλιψει καιαναγκη ημων δια της υμων πιστεως8 οτι νυν ζωμεν εαν υμεις στηκητε εν κυριω9 τινα γαρ ευχαριστιαν δυναμεθα τω θεω ανταποδουναι περι υμωνεπι παση τη χαρα η χαιρομεν δι υμας εμπροσθεν του θεου ημων10 νυκτος και ημερας υπερ εκπερισσου δεομενοι εις το ιδειν υμων τοπροσωπον και καταρτισαι τα υστερηματα της πιστεως υμων11 αυτος δε ο θεος και πατηρ ημων και ο κυριος ημων ιησους χριστοςκατευθυναι την οδον ημων προς υμας12 υμας δε ο κυριος πλεονασαι και περισσευσαι τη αγαπη ειςαλληλους και εις παντας καθαπερ και ημεις εις υμας13 εις το στηριξαι υμων τας καρδιας αμεμπτους εν αγιωσυνηεμπροσθεν του θεου και πατρος ημων εν τη παρουσια του κυριου ημωνιησου χριστου μετα παντων των αγιων αυτου

388 Θεσσαλονικεισ Α 4:1—4:17

4 το λοιπον ουν αδελφοι ερωτωμεν υμας και παρακαλουμεν εν κυριωιησου καθως παρελαβετε παρ ημων το πως δει υμας περιπατειν

και αρεσκειν θεω ινα περισσευητε μαλλον2 οιδατε γαρ τινας παραγγελιας εδωκαμεν υμιν δια του κυριου ιησου3 τουτο γαρ εστιν θελημα του θεου ο αγιασμος υμων απεχεσθαι υμαςαπο της πορνειας4 ειδεναι εκαστον υμων το εαυτου σκευος κτασθαι εν αγιασμω καιτιμη5 μη εν παθει επιθυμιας καθαπερ και τα εθνη τα μη ειδοτα τον θεον6 το μη υπερβαινειν και πλεονεκτειν εν τω πραγματι τον αδελφοναυτου διοτι εκδικος ο κυριος περι παντων τουτων καθως καιπροειπαμεν υμιν και διεμαρτυραμεθα7 ου γαρ εκαλεσεν ημας ο θεος επι ακαθαρσια αλλ εν αγιασμω8 τοιγαρουν ο αθετων ουκ ανθρωπον αθετει αλλα τον θεον τον καιδοντα το πνευμα αυτου το αγιον εις ημας9 περι δε της φιλαδελφιας ου χρειαν εχετε γραφειν υμιν αυτοι γαρυμεις θεοδιδακτοι εστε εις το αγαπαν αλληλους10 και γαρ ποιειτε αυτο εις παντας τους αδελφους τους εν ολη τημακεδονια παρακαλουμεν δε υμας αδελφοι περισσευειν μαλλον11 και φιλοτιμεισθαι ησυχαζειν και πρασσειν τα ιδια και εργαζεσθαιταις ιδιαις χερσιν υμων καθως υμιν παρηγγειλαμεν12 ινα περιπατητε ευσχημονως προς τους εξω και μηδενος χρειανεχητε13 ου θελω δε υμας αγνοειν αδελφοι περι των κεκοιμημενων ινα μηλυπησθε καθως και οι λοιποι οι μη εχοντες ελπιδα14 ει γαρ πιστευομεν οτι ιησους απεθανεν και ανεστη ουτως και οθεος τους κοιμηθεντας δια του ιησου αξει συν αυτω15 τουτο γαρ υμιν λεγομεν εν λογω κυριου οτι ημεις οι ζωντες οιπεριλειπομενοι εις την παρουσιαν του κυριου ου μη φθασωμεν τουςκοιμηθεντας16 οτι αυτος ο κυριος εν κελευσματι εν φωνη αρχαγγελου και ενσαλπιγγι θεου καταβησεται απ ουρανου και οι νεκροι εν χριστωαναστησονται πρωτον17 επειτα ημεις οι ζωντες οι περιλειπομενοι αμα συν αυτοιςαρπαγησομεθα εν νεφελαις εις απαντησιν του κυριου εις αερα καιουτως παντοτε συν κυριω εσομεθα


18 ωστε παρακαλειτε αλληλους εν τοις λογοις τουτοις

5 περι δε των χρονων και των καιρων αδελφοι ου χρειαν εχετε υμινγραφεσθαι

2 αυτοι γαρ ακριβως οιδατε οτι η ημερα κυριου ως κλεπτης εν νυκτιουτως ερχεται3 οταν γαρ λεγωσιν ειρηνη και ασφαλεια τοτε αιφνιδιος αυτοιςεφισταται ολεθρος ωσπερ η ωδιν τη εν γαστρι εχουση και ου μηεκφυγωσιν4 υμεις δε αδελφοι ουκ εστε εν σκοτει ινα η ημερα υμας ως κλεπτηςκαταλαβη5 παντες υμεις υιοι φωτος εστε και υιοι ημερας ουκ εσμεν νυκτος ουδεσκοτους6 αρα ουν μη καθευδωμεν ως και οι λοιποι αλλα γρηγορωμεν καινηφωμεν7 οι γαρ καθευδοντες νυκτος καθευδουσιν και οι μεθυσκομενοινυκτος μεθυουσιν8 ημεις δε ημερας οντες νηφωμεν ενδυσαμενοι θωρακα πιστεως καιαγαπης και περικεφαλαιαν ελπιδα σωτηριας9 οτι ουκ εθετο ημας ο θεος εις οργην αλλ εις περιποιησιν σωτηριαςδια του κυριου ημων ιησου χριστου10 του αποθανοντος υπερ ημων ινα ειτε γρηγορωμεν ειτε καθευδωμεναμα συν αυτω ζησωμεν11 διο παρακαλειτε αλληλους και οικοδομειτε εις τον ενα καθως καιποιειτε12 ερωτωμεν δε υμας αδελφοι ειδεναι τους κοπιωντας εν υμιν καιπροισταμενους υμων εν κυριω και νουθετουντας υμας13 και ηγεισθαι αυτους υπερ εκπερισσου εν αγαπη δια το εργοναυτων ειρηνευετε εν εαυτοις14 παρακαλουμεν δε υμας αδελφοι νουθετειτε τους ατακτουςπαραμυθεισθε τους ολιγοψυχους αντεχεσθε των ασθενωνμακροθυμειτε προς παντας15 ορατε μη τις κακον αντι κακου τινι αποδω αλλα παντοτε τοαγαθον διωκετε και εις αλληλους και εις παντας16 παντοτε χαιρετε17 αδιαλειπτως προσευχεσθε

390 Θεσσαλονικεισ Β 5:18—1:6

18 εν παντι ευχαριστειτε τουτο γαρ θελημα θεου εν χριστω ιησου ειςυμας19 το πνευμα μη σβεννυτε20 προφητειας μη εξουθενειτε21 παντα δοκιμαζετε το καλον κατεχετε22 απο παντος ειδους πονηρου απεχεσθε23 αυτος δε ο θεος της ειρηνης αγιασαι υμας ολοτελεις και ολοκληρονυμων το πνευμα και η ψυχη και το σωμα αμεμπτως εν τη παρουσια τουκυριου ημων ιησου χριστου τηρηθειη24 πιστος ο καλων υμας ος και ποιησει25 αδελφοι προσευχεσθε περι ημων26 ασπασασθε τους αδελφους παντας εν φιληματι αγιω27 ορκιζω υμας τον κυριον αναγνωσθηναι την επιστολην πασιν τοιςαγιοις αδελφοις28 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μεθ υμων αμην [προςθεσσαλονικεις πρωτη εγραφη απο αθηνων]


ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΔΕΥΤΕΡΑ1 παυλος και σιλουανος και τιμοθεος τη εκκλησια θεσσαλονικεων εν

θεω πατρι ημων και κυριω ιησου χριστω2 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησουχριστου3 ευχαριστειν οφειλομεν τω θεω παντοτε περι υμων αδελφοι καθωςαξιον εστιν οτι υπεραυξανει η πιστις υμων και πλεοναζει η αγαπη ενοςεκαστου παντων υμων εις αλληλους4 ωστε ημας αυτους εν υμιν καυχασθαι εν ταις εκκλησιαις του θεουυπερ της υπομονης υμων και πιστεως εν πασιν τοις διωγμοις υμων καιταις θλιψεσιν αις ανεχεσθε5 ενδειγμα της δικαιας κρισεως του θεου εις το καταξιωθηναι υμαςτης βασιλειας του θεου υπερ ης και πασχετε6 ειπερ δικαιον παρα θεω ανταποδουναι τοις θλιβουσιν υμας θλιψιν

1:7—2:9 Θεσσαλονικεισ Β 391

7 και υμιν τοις θλιβομενοις ανεσιν μεθ ημων εν τη αποκαλυψει τουκυριου ιησου απ ουρανου μετ αγγελων δυναμεως αυτου8 εν πυρι φλογος διδοντος εκδικησιν τοις μη ειδοσιν θεον και τοις μηυπακουουσιν τω ευαγγελιω του κυριου ημων ιησου χριστου9 οιτινες δικην τισουσιν ολεθρον αιωνιον απο προσωπου του κυριουκαι απο της δοξης της ισχυος αυτου10 οταν ελθη ενδοξασθηναι εν τοις αγιοις αυτου και θαυμασθηναι ενπασιν τοις πιστευουσιν οτι επιστευθη το μαρτυριον ημων εφ υμας εντη ημερα εκεινη11 εις ο και προσευχομεθα παντοτε περι υμων ινα υμας αξιωση τηςκλησεως ο θεος ημων και πληρωση πασαν ευδοκιαν αγαθωσυνης καιεργον πιστεως εν δυναμει12 οπως ενδοξασθη το ονομα του κυριου ημων ιησου χριστου εν υμινκαι υμεις εν αυτω κατα την χαριν του θεου ημων και κυριου ιησουχριστου

2 ερωτωμεν δε υμας αδελφοι υπερ της παρουσιας του κυριου ημωνιησου χριστου και ημων επισυναγωγης επ αυτον

2 εις το μη ταχεως σαλευθηναι υμας απο του νοος μητε θροεισθαι μητεδια πνευματος μητε δια λογου μητε δι επιστολης ως δι ημων ως οτιενεστηκεν η ημερα του χριστου3 μη τις υμας εξαπατηση κατα μηδενα τροπον οτι εαν μη ελθη ηαποστασια πρωτον και αποκαλυφθη ο ανθρωπος της αμαρτιας ο υιοςτης απωλειας4 ο αντικειμενος και υπεραιρομενος επι VAR1: παντα VAR2: παν τολεγομενον θεον η σεβασμα ωστε αυτον εις τον ναον του θεου ως θεονκαθισαι αποδεικνυντα εαυτον οτι εστιν θεος5 ου μνημονευετε οτι ετι ων προς υμας ταυτα ελεγον υμιν6 και νυν το κατεχον οιδατε εις το αποκαλυφθηναι αυτον εν τω εαυτουκαιρω7 το γαρ μυστηριον ηδη ενεργειται της ανομιας μονον ο κατεχων αρτιεως εκ μεσου γενηται8 και τοτε αποκαλυφθησεται ο ανομος ον ο κυριος αναλωσει τωπνευματι του στοματος αυτου και καταργησει τη επιφανεια τηςπαρουσιας αυτου9 ου εστιν η παρουσια κατ ενεργειαν του σατανα εν παση δυναμεικαι σημειοις και τερασιν ψευδους

392 Θεσσαλονικεισ Β 2:10—3:8

10 και εν παση απατη της αδικιας εν τοις απολλυμενοις ανθ ων τηναγαπην της αληθειας ουκ εδεξαντο εις το σωθηναι αυτους11 και δια τουτο πεμψει αυτοις ο θεος ενεργειαν πλανης εις τοπιστευσαι αυτους τω ψευδει12 ινα κριθωσιν παντες οι μη πιστευσαντες τη αληθεια αλλευδοκησαντες εν τη αδικια13 ημεις δε οφειλομεν ευχαριστειν τω θεω παντοτε περι υμων αδελφοιηγαπημενοι υπο κυριου οτι ειλετο υμας ο θεος απ αρχης εις σωτηριανεν αγιασμω πνευματος και πιστει αληθειας14 εις ο εκαλεσεν υμας δια του ευαγγελιου ημων εις περιποιησινδοξης του κυριου ημων ιησου χριστου15 αρα ουν αδελφοι στηκετε και κρατειτε τας παραδοσεις αςεδιδαχθητε ειτε δια λογου ειτε δι επιστολης ημων16 αυτος δε ο κυριος ημων ιησους χριστος και ο θεος και πατηρ ημωνο αγαπησας ημας και δους παρακλησιν αιωνιαν και ελπιδα αγαθηνεν χαριτι17 παρακαλεσαι υμων τας καρδιας και στηριξαι υμας εν παντι λογωκαι εργω αγαθω

3 το λοιπον προσευχεσθε αδελφοι περι ημων ινα ο λογος του κυριουτρεχη και δοξαζηται καθως και προς υμας

2 και ινα ρυσθωμεν απο των ατοπων και πονηρων ανθρωπων ουγαρ παντων η πιστις3 πιστος δε εστιν ο κυριος ος στηριξει υμας και φυλαξει απο τουπονηρου4 πεποιθαμεν δε εν κυριω εφ υμας οτι α παραγγελλομεν υμιν καιποιειτε και ποιησετε5 ο δε κυριος κατευθυναι υμων τας καρδιας εις την αγαπην του θεουκαι VAR1: εις υπομονην VAR2: εις την υπομονην του χριστου6 παραγγελλομεν δε υμιν αδελφοι εν ονοματι του κυριου ημωνιησου χριστου στελλεσθαι υμας απο παντος αδελφου ατακτωςπεριπατουντος και μη κατα την παραδοσιν ην παρελαβεν παρ ημων7 αυτοι γαρ οιδατε πως δει μιμεισθαι ημας οτι ουκ ητακτησαμεν ενυμιν8 ουδε δωρεαν αρτον εφαγομεν παρα τινος αλλ εν κοπω και μοχθωνυκτα και ημεραν εργαζομενοι προς το μη επιβαρησαι τινα υμων

3:9—1:4 Τιμοθεον Α 393

9 ουχ οτι ουκ εχομεν εξουσιαν αλλ ινα εαυτους τυπον δωμεν υμιν ειςτο μιμεισθαι ημας10 και γαρ οτε ημεν προς υμας τουτο παρηγγελλομεν υμιν οτι ει τιςου θελει εργαζεσθαι μηδε εσθιετω11 ακουομεν γαρ τινας περιπατουντας εν υμιν ατακτως μηδενεργαζομενους αλλα περιεργαζομενους12 τοις δε τοιουτοις παραγγελλομεν και παρακαλουμεν δια τουκυριου ημων ιησου χριστου ινα μετα ησυχιας εργαζομενοι τον εαυτωναρτον εσθιωσιν13 υμεις δε αδελφοι μη εκκακησητε καλοποιουντες14 ει δε τις ουχ υπακουει τω λογω ημων δια της επιστολης τουτονσημειουσθε και μη συναναμιγνυσθε αυτω ινα εντραπη15 και μη ως εχθρον ηγεισθε αλλα νουθετειτε ως αδελφον16 αυτος δε ο κυριος της ειρηνης δωη υμιν την ειρηνην δια παντος ενπαντι τροπω ο κυριος μετα παντων υμων17 ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου ο εστιν σημειον εν παση επιστοληουτως γραφω18 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα παντων υμων αμην[προς θεσσαλονικεις δευτερα εγραφη απο αθηνων]


ΤΙΜΟΘΕΟΝΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΩΤΗ1 παυλος αποστολος ιησου χριστου κατ επιταγην θεου σωτηρος

ημων και κυριου ιησου χριστου της ελπιδος ημων2 τιμοθεω γνησιω τεκνω εν πιστει χαρις ελεος ειρηνη απο θεουπατρος ημων και VAR1: χριστου ιησου VAR2: ιησου χριστου τουκυριου ημων3 καθως παρεκαλεσα σε προσμειναι εν εφεσω πορευομενος ειςμακεδονιαν ινα παραγγειλης τισιν μη ετεροδιδασκαλειν4 μηδε προσεχειν μυθοις και γενεαλογιαις απεραντοις αιτινεςζητησεις παρεχουσιν μαλλον η VAR1: οικονομιαν VAR2: οικοδομιανθεου την εν πιστει

394 Τιμοθεον Α 1:5—2:

5 το δε τελος της παραγγελιας εστιν αγαπη εκ καθαρας καρδιας καισυνειδησεως αγαθης και πιστεως ανυποκριτου6 ων τινες αστοχησαντες εξετραπησαν εις ματαιολογιαν7 θελοντες ειναι νομοδιδασκαλοι μη νοουντες μητε α λεγουσιν μητεπερι τινων διαβεβαιουνται8 οιδαμεν δε οτι καλος ο νομος εαν τις αυτω νομιμως χρηται9 ειδως τουτο οτι δικαιω νομος ου κειται ανομοις δε καιανυποτακτοις ασεβεσιν και αμαρτωλοις ανοσιοις και βεβηλοιςπατραλωαις και μητραλωαις ανδροφονοις10 πορνοις αρσενοκοιταις ανδραποδισταις ψευσταις επιορκοις και ειτι ετερον τη υγιαινουση διδασκαλια αντικειται11 κατα το ευαγγελιον της δοξης του μακαριου θεου ο επιστευθηνεγω12 και χαριν εχω τω ενδυναμωσαντι με χριστω ιησου τω κυριω ημωνοτι πιστον με ηγησατο θεμενος εις διακονιαν13 τον προτερον οντα βλασφημον και διωκτην και υβριστην αλληλεηθην οτι αγνοων εποιησα εν απιστια14 υπερεπλεονασεν δε η χαρις του κυριου ημων μετα πιστεως καιαγαπης της εν χριστω ιησου15 πιστος ο λογος και πασης αποδοχης αξιος οτι χριστος ιησουςηλθεν εις τον κοσμον αμαρτωλους σωσαι ων πρωτος ειμι εγω16 αλλα δια τουτο ηλεηθην ινα εν εμοι πρωτω ενδειξηται ιησουςχριστος την πασαν μακροθυμιαν προς υποτυπωσιν των μελλοντωνπιστευειν επ αυτω εις ζωην αιωνιον17 τω δε βασιλει των αιωνων αφθαρτω αορατω μονω σοφω θεω τιμηκαι δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην18 ταυτην την παραγγελιαν παρατιθεμαι σοι τεκνον τιμοθεε κατατας προαγουσας επι σε προφητειας ινα στρατευη εν αυταις την καληνστρατειαν19 εχων πιστιν και αγαθην συνειδησιν ην τινες απωσαμενοι περι τηνπιστιν εναυαγησαν20 ων εστιν υμεναιος και αλεξανδρος ους παρεδωκα τω σατανα ιναπαιδευθωσιν μη βλασφημειν

2 παρακαλω ουν πρωτον παντων ποιεισθαι δεησεις προσευχαςεντευξεις ευχαριστιας υπερ παντων ανθρωπων

2:2—3:6 Τιμοθεον Α 395

2 υπερ βασιλεων και παντων των εν υπεροχη οντων ινα ηρεμον καιησυχιον βιον διαγωμεν εν παση ευσεβεια και σεμνοτητι3 τουτο γαρ καλον και αποδεκτον ενωπιον του σωτηρος ημων θεου4 ος παντας ανθρωπους θελει σωθηναι και εις επιγνωσιν αληθειαςελθειν5 εις γαρ θεος εις και μεσιτης θεου και ανθρωπων ανθρωπος χριστοςιησους6 ο δους εαυτον αντιλυτρον υπερ παντων το μαρτυριον καιροις ιδιοις7 εις ο ετεθην εγω κηρυξ και αποστολος αληθειαν λεγω εν χριστω ουψευδομαι διδασκαλος εθνων εν πιστει και αληθεια8 βουλομαι ουν προσευχεσθαι τους ανδρας εν παντι τοπωεπαιροντας οσιους χειρας χωρις οργης και διαλογισμου9 ωσαυτως και τας γυναικας εν καταστολη κοσμιω μετα αιδους καισωφροσυνης κοσμειν εαυτας μη εν πλεγμασιν η χρυσω η μαργαριταιςη ιματισμω πολυτελει10 αλλ ο πρεπει γυναιξιν επαγγελλομεναις θεοσεβειαν δι εργωναγαθων11 γυνη εν ησυχια μανθανετω εν παση υποταγη12 γυναικι δε διδασκειν ουκ επιτρεπω ουδε αυθεντειν ανδρος αλλειναι εν ησυχια13 αδαμ γαρ πρωτος επλασθη ειτα ευα14 και αδαμ ουκ ηπατηθη η δε γυνη απατηθεισα εν παραβασειγεγονεν15 σωθησεται δε δια της τεκνογονιας εαν μεινωσιν εν πιστει καιαγαπη και αγιασμω μετα σωφροσυνης

3 πιστος ο λογος ει τις επισκοπης ορεγεται καλου εργου επιθυμει2 δει ουν τον επισκοπον ανεπιληπτον ειναι μιας γυναικος ανδρα

VAR1: νηφαλεον VAR2: νηφαλιον σωφρονα κοσμιον φιλοξενονδιδακτικον3 μη παροινον μη πληκτην μη αισχροκερδη αλλ επιεικη αμαχοναφιλαργυρον4 του ιδιου οικου καλως προισταμενον τεκνα εχοντα εν υποταγη μεταπασης σεμνοτητος5 ει δε τις του ιδιου οικου προστηναι ουκ οιδεν πως εκκλησιας θεουεπιμελησεται6 μη νεοφυτον ινα μη τυφωθεις εις κριμα εμπεση του διαβολου

396 Τιμοθεον Α 3:7—4:8

7 δει δε αυτον και μαρτυριαν καλην εχειν απο των εξωθεν ινα μη ειςονειδισμον εμπεση και παγιδα του διαβολου8 διακονους ωσαυτως σεμνους μη διλογους μη οινω πολλωπροσεχοντας μη αισχροκερδεις9 εχοντας το μυστηριον της πιστεως εν καθαρα συνειδησει10 και ουτοι δε δοκιμαζεσθωσαν πρωτον ειτα διακονειτωσανανεγκλητοι οντες11 γυναικας ωσαυτως σεμνας μη διαβολους VAR1: νηφαλεουςVAR2: νηφαλιους πιστας εν πασιν12 διακονοι εστωσαν μιας γυναικος ανδρες τεκνων καλωςπροισταμενοι και των ιδιων οικων13 οι γαρ καλως διακονησαντες βαθμον εαυτοις καλονπεριποιουνται και πολλην παρρησιαν εν πιστει τη εν χριστω ιησου14 ταυτα σοι γραφω ελπιζων ελθειν προς σε ταχιον15 εαν δε βραδυνω ινα ειδης πως δει εν οικω θεου αναστρεφεσθαιητις εστιν εκκλησια θεου ζωντος στυλος και εδραιωμα της αληθειας16 και ομολογουμενως μεγα εστιν το της ευσεβειας μυστηριον θεοςεφανερωθη εν σαρκι εδικαιωθη εν πνευματι ωφθη αγγελοις εκηρυχθηεν εθνεσιν επιστευθη εν κοσμω ανεληφθη εν δοξη

4 το δε πνευμα ρητως λεγει οτι εν υστεροις καιροις αποστησονταιτινες της πιστεως προσεχοντες πνευμασιν πλανοις και

διδασκαλιαις δαιμονιων2 εν υποκρισει ψευδολογων κεκαυτηριασμενων την ιδιαν συνειδησιν3 κωλυοντων γαμειν απεχεσθαι βρωματων α ο θεος εκτισεν ειςμεταληψιν μετα ευχαριστιας τοις πιστοις και επεγνωκοσιν τηναληθειαν4 οτι παν κτισμα θεου καλον και ουδεν αποβλητον μετα ευχαριστιαςλαμβανομενον5 αγιαζεται γαρ δια λογου θεου και εντευξεως6 ταυτα υποτιθεμενος τοις αδελφοις καλος εση διακονος ιησουχριστου εντρεφομενος τοις λογοις της πιστεως και της καληςδιδασκαλιας η παρηκολουθηκας7 τους δε βεβηλους και γραωδεις μυθους παραιτου γυμναζε δεσεαυτον προς ευσεβειαν8 η γαρ σωματικη γυμνασια προς ολιγον εστιν ωφελιμος η δεευσεβεια προς παντα ωφελιμος εστιν επαγγελιαν εχουσα ζωης της νυν

4:9—5:12 Τιμοθεον Α 397

και της μελλουσης9 πιστος ο λογος και πασης αποδοχης αξιος10 εις τουτο γαρ και κοπιωμεν και ονειδιζομεθα οτι ηλπικαμεν επιθεω ζωντι ος εστιν σωτηρ παντων ανθρωπων μαλιστα πιστων11 παραγγελλε ταυτα και διδασκε12 μηδεις σου της νεοτητος καταφρονειτω αλλα τυπος γινου τωνπιστων εν λογω εν αναστροφη εν αγαπη εν πνευματι εν πιστει εναγνεια13 εως ερχομαι προσεχε τη αναγνωσει τη παρακλησει τη διδασκαλια14 μη αμελει του εν σοι χαρισματος ο εδοθη σοι δια προφητειας μεταεπιθεσεως των χειρων του πρεσβυτεριου15 ταυτα μελετα εν τουτοις ισθι ινα σου η προκοπη φανερα η εν πασιν16 επεχε σεαυτω και τη διδασκαλια επιμενε αυτοις τουτο γαρ ποιωνκαι σεαυτον σωσεις και τους ακουοντας σου

5 πρεσβυτερω μη επιπληξης αλλα παρακαλει ως πατερα νεωτερουςως αδελφους

2 πρεσβυτερας ως μητερας νεωτερας ως αδελφας εν παση αγνεια3 χηρας τιμα τας οντως χηρας4 ει δε τις χηρα τεκνα η εκγονα εχει μανθανετωσαν πρωτον τον ιδιονοικον ευσεβειν και αμοιβας αποδιδοναι τοις προγονοις τουτο γαρεστιν καλον και αποδεκτον ενωπιον του θεου5 η δε οντως χηρα και μεμονωμενη ηλπικεν επι τον θεον καιπροσμενει ταις δεησεσιν και ταις προσευχαις νυκτος και ημερας6 η δε σπαταλωσα ζωσα τεθνηκεν7 και ταυτα παραγγελλε ινα ανεπιληπτοι ωσιν8 ει δε τις των ιδιων και μαλιστα των οικειων ου προνοει την πιστινηρνηται και εστιν απιστου χειρων9 χηρα καταλεγεσθω μη ελαττον ετων εξηκοντα γεγονυια ενοςανδρος γυνη10 εν εργοις καλοις μαρτυρουμενη ει ετεκνοτροφησεν ει εξενοδοχησενει αγιων ποδας ενιψεν ει θλιβομενοις επηρκεσεν ει παντι εργω αγαθωεπηκολουθησεν11 νεωτερας δε χηρας παραιτου οταν γαρ καταστρηνιασωσιν τουχριστου γαμειν θελουσιν12 εχουσαι κριμα οτι την πρωτην πιστιν ηθετησαν

398 Τιμοθεον Α 5:13—6:4

13 αμα δε και αργαι μανθανουσιν περιερχομεναι τας οικιας ου μονονδε αργαι αλλα και φλυαροι και περιεργοι λαλουσαι τα μη δεοντα14 βουλομαι ουν νεωτερας γαμειν τεκνογονειν οικοδεσποτεινμηδεμιαν αφορμην διδοναι τω αντικειμενω λοιδοριας χαριν15 ηδη γαρ τινες εξετραπησαν οπισω του σατανα16 ει τις πιστος η πιστη εχει χηρας επαρκειτω αυταις και μη βαρεισθωη εκκλησια ινα ταις οντως χηραις επαρκεση17 οι καλως προεστωτες πρεσβυτεροι διπλης τιμης αξιουσθωσανμαλιστα οι κοπιωντες εν λογω και διδασκαλια18 λεγει γαρ η γραφη βουν αλοωντα ου φιμωσεις και αξιος ο εργατηςτου μισθου αυτου19 κατα πρεσβυτερου κατηγοριαν μη παραδεχου εκτος ει μη επι δυοη τριων μαρτυρων20 τους αμαρτανοντας ενωπιον παντων ελεγχε ινα και οι λοιποιφοβον εχωσιν21 διαμαρτυρομαι ενωπιον του θεου και κυριου ιησου χριστου καιτων εκλεκτων αγγελων ινα ταυτα φυλαξης χωρις προκριματος μηδενποιων κατα προσκλισιν22 χειρας ταχεως μηδενι επιτιθει μηδε κοινωνει αμαρτιαις αλλοτριαιςσεαυτον αγνον τηρει23 μηκετι υδροποτει αλλ οινω ολιγω χρω δια τον στομαχον σου καιτας πυκνας σου ασθενειας24 τινων ανθρωπων αι αμαρτιαι προδηλοι εισιν προαγουσαι ειςκρισιν τισιν δε και επακολουθουσιν25 ωσαυτως και τα καλα εργα προδηλα εστιν και τα αλλως εχοντακρυβηναι ου δυναται

6 οσοι εισιν υπο ζυγον δουλοι τους ιδιους δεσποτας πασης τιμηςαξιους ηγεισθωσαν ινα μη το ονομα του θεου και η διδασκαλια

βλασφημηται2 οι δε πιστους εχοντες δεσποτας μη καταφρονειτωσαν οτι αδελφοιεισιν αλλα μαλλον δουλευετωσαν οτι πιστοι εισιν και αγαπητοι οι τηςευεργεσιας αντιλαμβανομενοι ταυτα διδασκε και παρακαλει3 ει τις ετεροδιδασκαλει και μη προσερχεται υγιαινουσιν λογοις τοιςτου κυριου ημων ιησου χριστου και τη κατ ευσεβειαν διδασκαλια4 τετυφωται μηδεν επισταμενος αλλα νοσων περι ζητησεις καιλογομαχιας εξ ων γινεται φθονος ερις βλασφημιαι υπονοιαι πονηραι

6:5—6:20 Τιμοθεον Α 399

5 παραδιατριβαι διεφθαρμενων ανθρωπων τον νουν καιαπεστερημενων της αληθειας νομιζοντων πορισμον ειναι τηνευσεβειαν αφιστασο απο των τοιουτων6 εστιν δε πορισμος μεγας η ευσεβεια μετα αυταρκειας7 ουδεν γαρ εισηνεγκαμεν εις τον κοσμον δηλον οτι ουδε εξενεγκειντι δυναμεθα8 εχοντες δε διατροφας και σκεπασματα τουτοις αρκεσθησομεθα9 οι δε βουλομενοι πλουτειν εμπιπτουσιν εις πειρασμον και παγιδακαι επιθυμιας πολλας ανοητους και βλαβερας αιτινες βυθιζουσιν τουςανθρωπους εις ολεθρον και απωλειαν10 ριζα γαρ παντων των κακων εστιν η φιλαργυρια ης τινεςορεγομενοι απεπλανηθησαν απο της πιστεως και εαυτους περιεπειρανοδυναις πολλαις11 συ δε ω ανθρωπε του θεου ταυτα φευγε διωκε δε δικαιοσυνηνευσεβειαν πιστιν αγαπην υπομονην πραοτητα12 αγωνιζου τον καλον αγωνα της πιστεως επιλαβου της αιωνιουζωης εις ην και εκληθης και ωμολογησας την καλην ομολογιανενωπιον πολλων μαρτυρων13 παραγγελλω σοι ενωπιον του θεου του ζωοποιουντος τα παντακαι χριστου ιησου του μαρτυρησαντος επι ποντιου πιλατου την καληνομολογιαν14 τηρησαι σε την εντολην ασπιλον ανεπιληπτον μεχρι τηςεπιφανειας του κυριου ημων ιησου χριστου15 ην καιροις ιδιοις δειξει ο μακαριος και μονος δυναστης ο βασιλευςτων βασιλευοντων και κυριος των κυριευοντων16 ο μονος εχων αθανασιαν φως οικων απροσιτον ον ειδεν ουδειςανθρωπων ουδε ιδειν δυναται ω τιμη και κρατος αιωνιον αμην17 τοις πλουσιοις εν τω νυν αιωνι παραγγελλε μη υψηλοφρονεινμηδε ηλπικεναι επι πλουτου αδηλοτητι αλλ εν τω θεω τω ζωντι τωπαρεχοντι ημιν πλουσιως παντα εις απολαυσιν18 αγαθοεργειν πλουτειν εν εργοις καλοις ευμεταδοτους ειναικοινωνικους19 αποθησαυριζοντας εαυτοις θεμελιον καλον εις το μελλον ιναεπιλαβωνται της αιωνιου ζωης20 ω τιμοθεε την παρακαταθηκην φυλαξον εκτρεπομενος ταςβεβηλους κενοφωνιας και αντιθεσεις της ψευδωνυμου γνωσεως

400 Τιμοθεον Β 6:21—1:11

21 ην τινες επαγγελλομενοι περι την πιστιν ηστοχησαν η χαρις μετασου αμην [προς τιμοθεον πρωτη εγραφη απο λαοδικειας ητις εστινμητροπολις φρυγιας της πακατιανης]


ΤΙΜΟΘΕΟΝΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΔΕΥΤΕΡΑ1 παυλος αποστολος ιησου χριστου δια θεληματος θεου κατ

επαγγελιαν ζωης της εν χριστω ιησου2 τιμοθεω αγαπητω τεκνω χαρις ελεος ειρηνη απο θεου πατρος καιχριστου ιησου του κυριου ημων3 χαριν εχω τω θεωω λατρευω απο προγονων εν καθαρα συνειδησειως αδιαλειπτον εχω την περι σου μνειαν εν ταις δεησεσιν μου νυκτοςκαι ημερας4 επιποθων σε ιδειν μεμνημενος σου των δακρυων ινα χαραςπληρωθω5 υπομνησιν λαμβανων της εν σοι ανυποκριτου πιστεως ητιςενωκησεν πρωτον εν τη μαμμη σου λωιδι και τη μητρι σου VAR1:ευνεικη VAR2: ευνικη πεπεισμαι δε οτι και εν σοι6 δι ην αιτιαν αναμιμνησκω σε αναζωπυρειν το χαρισμα του θεου οεστιν εν σοι δια της επιθεσεως των χειρων μου7 ου γαρ εδωκεν ημιν ο θεος πνευμα δειλιας αλλα δυναμεως καιαγαπης και σωφρονισμου8 μη ουν επαισχυνθης το μαρτυριον του κυριου ημων μηδε εμε τονδεσμιον αυτου αλλα συγκακοπαθησον τω ευαγγελιω κατα δυναμινθεου9 του σωσαντος ημας και καλεσαντος κλησει αγια ου κατα τα εργαημων αλλα κατ ιδιαν προθεσιν και χαριν την δοθεισαν ημιν εν χριστωιησου προ χρονων αιωνιων10 φανερωθεισαν δε νυν δια της επιφανειας του σωτηρος ημων ιησουχριστου καταργησαντος μεν τον θανατον φωτισαντος δε ζωην καιαφθαρσιαν δια του ευαγγελιου11 εις ο ετεθην εγω κηρυξ και αποστολος και διδασκαλος εθνων

1:12—2:14 Τιμοθεον Β 401

12 δι ην αιτιαν και ταυτα πασχω αλλ ουκ επαισχυνομαι οιδα γαρω πεπιστευκα και πεπεισμαι οτι δυνατος εστιν την παραθηκην μουφυλαξαι εις εκεινην την ημεραν13 υποτυπωσιν εχε υγιαινοντων λογων ων παρ εμου ηκουσας ενπιστει και αγαπη τη εν χριστω ιησου14 την καλην παρακαταθηκην φυλαξον δια πνευματος αγιου τουενοικουντος εν ημιν15 οιδας τουτο οτι απεστραφησαν με παντες οι εν τη ασια ων εστινφυγελλος και ερμογενης16 δωη ελεος ο κυριος τω ονησιφορου οικω οτι πολλακις με ανεψυξενκαι την αλυσιν μου ουκ επησχυνθη17 αλλα γενομενος εν ρωμη σπουδαιοτερον εζητησεν με και ευρεν18 δωη αυτω ο κυριος ευρειν ελεος παρα κυριου εν εκεινη τη ημερακαι οσα εν εφεσω διηκονησεν βελτιον συ γινωσκεις

2 συ ουν τεκνον μου ενδυναμου εν τη χαριτι τη εν χριστω ιησου2 και α ηκουσας παρ εμου δια πολλων μαρτυρων ταυτα παραθου

πιστοις ανθρωποις οιτινες ικανοι εσονται και ετερους διδαξαι3 συ ουν κακοπαθησον ως καλος στρατιωτης ιησου χριστου4 ουδεις στρατευομενος εμπλεκεται ταις του βιου πραγματειαις ινατω στρατολογησαντι αρεση5 εαν δε και αθλη τις ου στεφανουται εαν μη νομιμως αθληση6 τον κοπιωντα γεωργον δει πρωτον των καρπων μεταλαμβανειν7 νοει α λεγω δωη γαρ σοι ο κυριος συνεσιν εν πασιν8 μνημονευε ιησουν χριστον εγηγερμενον εκ νεκρων εκ σπερματοςδαβιδ κατα το ευαγγελιον μου9 εν ω κακοπαθω μεχρι δεσμων ως κακουργος αλλ ο λογος του θεουου δεδεται10 δια τουτο παντα υπομενω δια τους εκλεκτους ινα και αυτοισωτηριας τυχωσιν της εν χριστω ιησου μετα δοξης αιωνιου11 πιστος ο λογος ει γαρ συναπεθανομεν και συζησομεν12 ει υπομενομεν και συμβασιλευσομεν ει αρνουμεθα κακεινοςαρνησεται ημας13 ει απιστουμεν εκεινος πιστος μενει αρνησασθαι εαυτον ου δυναται14 ταυτα υπομιμνησκε διαμαρτυρομενος ενωπιον του κυριου μηλογομαχειν εις ουδεν χρησιμον επι καταστροφη των ακουοντων

402 Τιμοθεον Β 2:15—3:5

15 σπουδασον σεαυτον δοκιμον παραστησαι τω θεω εργατηνανεπαισχυντον ορθοτομουντα τον λογον της αληθειας16 τας δε βεβηλους κενοφωνιας περιιστασο επι πλειον γαρπροκοψουσιν ασεβειας17 και ο λογος αυτων ως γαγγραινα νομην εξει ων εστιν υμεναιοςκαι φιλητος18 οιτινες περι την αληθειαν ηστοχησαν λεγοντες την αναστασιν ηδηγεγονεναι και ανατρεπουσιν την τινων πιστιν19 ο μεντοι στερεος θεμελιος του θεου εστηκεν εχων την σφραγιδαταυτην εγνω κυριος τους οντας αυτου και αποστητω απο αδικιας παςο ονομαζων το ονομα χριστου20 εν μεγαλη δε οικια ουκ εστιν μονον σκευη χρυσα και αργυρα αλλακαι ξυλινα και οστρακινα και α μεν εις τιμην α δε εις ατιμιαν21 εαν ουν τις εκκαθαρη εαυτον απο τουτων εσται σκευος ειςτιμην ηγιασμενον και ευχρηστον τω δεσποτη εις παν εργον αγαθονητοιμασμενον22 τας δε νεωτερικας επιθυμιας φευγε διωκε δε δικαιοσυνην πιστιναγαπην ειρηνην μετα των επικαλουμενων τον κυριον εκ καθαραςκαρδιας23 τας δε μωρας και απαιδευτους ζητησεις παραιτου ειδως οτιγεννωσιν μαχας24 δουλον δε κυριου ου δει μαχεσθαι αλλ ηπιον ειναι προς πανταςδιδακτικον ανεξικακον25 εν πραοτητι παιδευοντα τους αντιδιατιθεμενους μηποτε δω αυτοιςο θεος μετανοιαν εις επιγνωσιν αληθειας26 και ανανηψωσιν εκ της του διαβολου παγιδος εζωγρημενοι υπαυτου εις το εκεινου θελημα

3 τουτο δε γινωσκε οτι εν εσχαταις ημεραις ενστησονται καιροιχαλεποι

2 εσονται γαρ οι ανθρωποι φιλαυτοι φιλαργυροι αλαζονεςυπερηφανοι βλασφημοι γονευσιν απειθεις αχαριστοι ανοσιοι3 αστοργοι ασπονδοι διαβολοι ακρατεις ανημεροι αφιλαγαθοι4 προδοται προπετεις τετυφωμενοι φιληδονοι μαλλον η φιλοθεοι5 εχοντες μορφωσιν ευσεβειας την δε δυναμιν αυτης ηρνημενοι καιτουτους αποτρεπου

3:6—4:4 Τιμοθεον Β 403

6 εκ τουτων γαρ εισιν οι ενδυνοντες εις τας οικιας καιαιχμαλωτευοντες τα γυναικαρια σεσωρευμενα αμαρτιαις αγομεναεπιθυμιαις ποικιλαις7 παντοτε μανθανοντα και μηδεποτε εις επιγνωσιν αληθειας ελθεινδυναμενα8 ον τροπον δε ιαννης και ιαμβρης αντεστησαν μωυσει ουτως καιουτοι ανθιστανται τη αληθεια ανθρωποι κατεφθαρμενοι τον νουναδοκιμοι περι την πιστιν9 αλλ ου προκοψουσιν επι πλειον η γαρ ανοια αυτων εκδηλος εσταιπασιν ως και η εκεινων εγενετο10 συ δε παρηκολουθηκας μου τη διδασκαλια τη αγωγη τη προθεσειτη πιστει τη μακροθυμια τη αγαπη τη υπομονη11 τοις διωγμοις τοις παθημασιν οια μοι εγενετο εν αντιοχεια ενικονιω εν λυστροις οιους διωγμους υπηνεγκα και εκ παντων μεερρυσατο ο κυριος12 και παντες δε οι θελοντες ευσεβως ζην εν χριστω ιησουδιωχθησονται13 πονηροι δε ανθρωποι και γοητες προκοψουσιν επι το χειρονπλανωντες και πλανωμενοι14 συ δε μενε εν οις εμαθες και επιστωθης ειδως παρα τινος εμαθες15 και οτι απο βρεφους τα ιερα γραμματα οιδας τα δυναμενα σεσοφισαι εις σωτηριαν δια πιστεως της εν χριστω ιησου16 πασα γραφη θεοπνευστος και ωφελιμος προς διδασκαλιαν προςελεγχον προς επανορθωσιν προς παιδειαν την εν δικαιοσυνη17 ινα αρτιος η ο του θεου ανθρωπος προς παν εργον αγαθονεξηρτισμενος

4 διαμαρτυρομαι ουν εγω ενωπιον του θεου και του κυριου ιησουχριστου του μελλοντος κρινειν ζωντας και νεκρους κατα την

επιφανειαν αυτου και την βασιλειαν αυτου2 κηρυξον τον λογον επιστηθι ευκαιρως ακαιρως ελεγξον επιτιμησονπαρακαλεσον εν παση μακροθυμια και διδαχη3 εσται γαρ καιρος οτε της υγιαινουσης διδασκαλιας ουκ ανεξονταιαλλα κατα τας επιθυμιας τας ιδιας εαυτοις επισωρευσουσινδιδασκαλους κνηθομενοι την ακοην4 και απο μεν της αληθειας την ακοην αποστρεψουσιν επι δε τουςμυθους εκτραπησονται

404 Τιμοθεον Β 4:5—4:22

5 συ δε νηφε εν πασιν κακοπαθησον εργον ποιησον ευαγγελιστουτην διακονιαν σου πληροφορησον6 εγωγαρ ηδη σπενδομαι και ο καιρος της εμης αναλυσεως εφεστηκεν7 τον αγωνα τον καλον ηγωνισμαι τον δρομον τετελεκα την πιστιντετηρηκα8 λοιπον αποκειται μοι ο της δικαιοσυνης στεφανος ον αποδωσει μοιο κυριος εν εκεινη τη ημερα ο δικαιος κριτης ου μονον δε εμοι αλλα καιπασιν τοις ηγαπηκοσιν την επιφανειαν αυτου9 σπουδασον ελθειν προς με ταχεως10 δημας γαρ με εγκατελιπεν αγαπησας τον νυν αιωνα και επορευθηεις θεσσαλονικην κρησκης εις γαλατιαν τιτος εις δαλματιαν11 λουκας εστιν μονος μετ εμου μαρκον αναλαβων αγε μετα σεαυτουεστιν γαρ μοι ευχρηστος εις διακονιαν12 τυχικον δε απεστειλα εις εφεσον13 τον VAR1: φαιλονην VAR2: φελονην ον απελιπον εν τρωαδιπαρα καρπω ερχομενος φερε και τα βιβλια μαλιστα τας μεμβρανας14 αλεξανδρος ο χαλκευς πολλα μοι κακα ενεδειξατο αποδωη αυτωο κυριος κατα τα εργα αυτου15 ον και συ φυλασσου λιαν γαρ ανθεστηκεν τοις ημετεροις λογοις16 εν τη πρωτη μου απολογια ουδεις μοι συμπαρεγενετο αλλα παντεςμε εγκατελιπον μη αυτοις λογισθειη17 ο δε κυριος μοι παρεστη και ενεδυναμωσεν με ινα δι εμου τοκηρυγμα πληροφορηθη και ακουση παντα τα εθνη και ερρυσθην εκστοματος λεοντος18 και ρυσεται με ο κυριος απο παντος εργου πονηρου και σωσει ειςτην βασιλειαν αυτου την επουρανιον ω η δοξα εις τους αιωνας τωναιωνων αμην19 ασπασαι πρισκαν και ακυλαν και τον ονησιφορου οικον20 εραστος εμεινεν εν κορινθω τροφιμον δε απελιπον εν μιλητωασθενουντα21 σπουδασον προ χειμωνος ελθειν ασπαζεται σε ευβουλος καιπουδης και λινος και κλαυδια και οι αδελφοι παντες22 ο κυριος ιησους χριστος μετα του πνευματος σου η χαρις μεθυμων αμην [προς τιμοθεον δευτερα της εφεσιων εκκλησιας πρωτονεπισκοπον χειροτονηθεντα εγραφη απο ρωμης οτε εκ δευτερουπαρεστη παυλος τω καισαρι νερωνι]

1:1—1:15 Τιτον 405


ΤΙΤΟΝΕΠΙΣΤΟΛΗ

1 παυλος δουλος θεου αποστολος δε ιησου χριστου κατα πιστινεκλεκτων θεου και επιγνωσιν αληθειας της κατ ευσεβειαν

2 επ ελπιδι ζωης αιωνιου ην επηγγειλατο ο αψευδης θεος προχρονων αιωνιων3 εφανερωσεν δε καιροις ιδιοις τον λογον αυτου εν κηρυγματι οεπιστευθην εγω κατ επιταγην του σωτηρος ημων θεου4 τιτω γνησιω τεκνω κατα κοινην πιστιν χαρις ελεος ειρηνη απο θεουπατρος και κυριου ιησου χριστου του σωτηρος ημων5 τουτου χαριν κατελιπον σε εν κρητη ινα τα λειποντα επιδιορθωσηκαι καταστησης κατα πολιν πρεσβυτερους ως εγω σοι διεταξαμην6 ει τις εστιν ανεγκλητος μιας γυναικος ανηρ τεκνα εχων πιστα μη ενκατηγορια ασωτιας η ανυποτακτα7 δει γαρ τον επισκοπον ανεγκλητον ειναι ως θεου οικονομον μηαυθαδη μη οργιλον μη παροινον μη πληκτην μη αισχροκερδη8 αλλα φιλοξενον φιλαγαθον σωφρονα δικαιον οσιον εγκρατη9 αντεχομενον του κατα την διδαχην πιστου λογου ινα δυνατος η καιπαρακαλειν εν τη διδασκαλια τη υγιαινουση και τους αντιλεγονταςελεγχειν10 εισιν γαρ πολλοι και ανυποτακτοι ματαιολογοι και φρεναπαταιμαλιστα οι εκ περιτομης11 ους δει επιστομιζειν οιτινες ολους οικους ανατρεπουσινδιδασκοντες α μη δει αισχρου κερδους χαριν12 ειπεν τις εξ αυτων ιδιος αυτων προφητης κρητες αει ψευσται κακαθηρια γαστερες αργαι13 η μαρτυρια αυτη εστιν αληθης δι ην αιτιαν ελεγχε αυτουςαποτομως ινα υγιαινωσιν εν τη πιστει14 μη προσεχοντες ιουδαικοις μυθοις και εντολαις ανθρωπωναποστρεφομενων την αληθειαν15 παντα μεν καθαρα τοις καθαροις τοις δε μεμιασμενοις καιαπιστοις ουδεν καθαρον αλλα μεμιανται αυτων και ο νους και ησυνειδησις

406 Τιτον 1:16—3:3

16 θεον ομολογουσιν ειδεναι τοις δε εργοις αρνουνται βδελυκτοιοντες και απειθεις και προς παν εργον αγαθον αδοκιμοι

2 συ δε λαλει α πρεπει τη υγιαινουση διδασκαλια2 πρεσβυτας νηφαλιους ειναι σεμνους σωφρονας υγιαινοντας τη

πιστει τη αγαπη τη υπομονη3 πρεσβυτιδας ωσαυτως εν καταστηματι ιεροπρεπεις μη διαβολουςμη οινω πολλω δεδουλωμενας καλοδιδασκαλους4 ινα σωφρονιζωσιν τας νεας φιλανδρους ειναι φιλοτεκνους5 σωφρονας αγνας οικουρους αγαθας υποτασσομενας τοις ιδιοιςανδρασιν ινα μη ο λογος του θεου βλασφημηται6 τους νεωτερους ωσαυτως παρακαλει σωφρονειν7 περι παντα σεαυτον παρεχομενος τυπον καλων εργων εν τηδιδασκαλια αδιαφθοριαν σεμνοτητα αφθαρσιαν8 λογον υγιη ακαταγνωστον ινα ο εξ εναντιας εντραπη μηδεν εχωνπερι υμων λεγειν φαυλον9 δουλους ιδιοις δεσποταις υποτασσεσθαι εν πασιν ευαρεστους ειναιμη αντιλεγοντας10 μη νοσφιζομενους αλλα πιστιν πασαν ενδεικνυμενους αγαθηνινα την διδασκαλιαν του σωτηρος VAR1: υμων VAR2: ημων θεουκοσμωσιν εν πασιν11 επεφανη γαρ η χαρις του θεου η σωτηριος πασιν ανθρωποις12 παιδευουσα ημας ινα αρνησαμενοι την ασεβειαν και τας κοσμικαςεπιθυμιας σωφρονως και δικαιως και ευσεβως ζησωμεν εν τω νυναιωνι13 προσδεχομενοι την μακαριαν ελπιδα και επιφανειαν της δοξης τουμεγαλου θεου και σωτηρος ημων ιησου χριστου14 ος εδωκεν εαυτον υπερ ημων ινα λυτρωσηται ημας απο πασηςανομιας και καθαριση εαυτω λαον περιουσιον ζηλωτην καλων εργων15 ταυτα λαλει και παρακαλει και ελεγχε μετα πασης επιταγης μηδειςσου περιφρονειτω

3 υπομιμνησκε αυτους αρχαις και εξουσιαις υποτασσεσθαιπειθαρχειν προς παν εργον αγαθον ετοιμους ειναι

2 μηδενα βλασφημειν αμαχους ειναι επιεικεις πασαν ενδεικνυμενουςπραοτητα προς παντας ανθρωπους3 ημεν γαρ ποτε και ημεις ανοητοι απειθεις πλανωμενοι δουλευοντεςεπιθυμιαις και ηδοναις ποικιλαις εν κακια και φθονω διαγοντες

3:4—3:15 Τιτον 407

στυγητοι μισουντες αλληλους

4 οτε δε η χρηστοτης και η φιλανθρωπια επεφανη του σωτηρος ημωνθεου

5 ουκ εξ εργων των εν δικαιοσυνη ων εποιησαμεν ημεις αλλακατα τον αυτου ελεον εσωσεν ημας δια λουτρου παλιγγενεσιας καιανακαινωσεως πνευματος αγιου

6 ου εξεχεεν εφ ημας πλουσιως δια ιησου χριστου του σωτηρος ημων

7 ινα δικαιωθεντες τη εκεινου χαριτι κληρονομοι γενωμεθα κατελπιδα ζωης αιωνιου

8 πιστος ο λογος και περι τουτων βουλομαι σε διαβεβαιουσθαι ιναφροντιζωσιν καλων εργων προιστασθαι οι πεπιστευκοτες τω θεωταυτα εστιν τα καλα και ωφελιμα τοις ανθρωποις

9 μωρας δε ζητησεις και γενεαλογιας και ερεις και μαχας νομικαςπεριιστασο εισιν γαρ ανωφελεις και ματαιοι

10 αιρετικον ανθρωπον μετα μιαν και δευτεραν νουθεσιαν παραιτου

11 ειδως οτι εξεστραπται ο τοιουτος και αμαρτανει ωναυτοκατακριτος

12 οταν πεμψω αρτεμαν προς σε η τυχικον σπουδασον ελθειν προςμε εις νικοπολιν εκει γαρ κεκρικα παραχειμασαι

13 ζηναν τον νομικον και απολλω σπουδαιως προπεμψον ινα μηδεναυτοις λειπη

14 μανθανετωσαν δε και οι ημετεροι καλων εργων προιστασθαι ειςτας αναγκαιας χρειας ινα μη ωσιν ακαρποι

15 ασπαζονται σε οι μετ εμου παντες ασπασαι τους φιλουνταςημας εν πιστει η χαρις μετα παντων υμων αμην [προς τιτον τηςκρητων εκκλησιας πρωτον επισκοπον χειροτονηθεντα εγραφη απονικοπολεως της μακεδονιας]

408 Φιλημονα 1:1—1:18


ΦΙΛΗΜΟΝΑΕΠΙΣΤΟΛΗ

1 παυλος δεσμιος χριστου ιησου και τιμοθεος ο αδελφος φιλημονι τωαγαπητω και συνεργω ημων

2 και απφια τη αγαπητη και αρχιππω τω συστρατιωτη ημων και τηκατ οικον σου εκκλησια3 χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησουχριστου4 ευχαριστω τω θεω μου παντοτε μνειαν σου ποιουμενος επι τωνπροσευχων μου5 ακουων σου την αγαπην και την πιστιν ην εχεις προς τον κυριονιησουν και εις παντας τους αγιους6 οπως η κοινωνια της πιστεως σου ενεργης γενηται εν επιγνωσειπαντος αγαθου του εν υμιν εις χριστον ιησουν7 VAR1: χαριν VAR2: χαραν γαρ εχομεν πολλην και παρακλησινεπι τη αγαπη σου οτι τα σπλαγχνα των αγιων αναπεπαυται δια σουαδελφε8 διο πολλην εν χριστω παρρησιαν εχων επιτασσειν σοι το ανηκον9 δια την αγαπην μαλλον παρακαλω τοιουτος ων ως παυλοςπρεσβυτης νυνι δε και δεσμιος ιησου χριστου10 παρακαλω σε περι του εμου τεκνου ον εγεννησα εν τοις δεσμοιςμου ονησιμον11 τον ποτε σοι αχρηστον νυνι δε σοι και εμοι ευχρηστον12 ον ανεπεμψα συ δε αυτον τουτ εστιν τα εμα σπλαγχνα προσλαβου13 ον εγω εβουλομην προς εμαυτον κατεχειν ινα υπερ σου διακονημοι εν τοις δεσμοις του ευαγγελιου14 χωρις δε της σης γνωμης ουδεν ηθελησα ποιησαι ινα μη ως κατααναγκην το αγαθον σου η αλλα κατα εκουσιον15 ταχα γαρ δια τουτο εχωρισθη προς ωραν ινα αιωνιον αυτοναπεχης16 ουκετι ως δουλον αλλ υπερ δουλον αδελφον αγαπητον μαλισταεμοι ποσω δε μαλλον σοι και εν σαρκι και εν κυριω17 ει ουν εμε εχεις κοινωνον προσλαβου αυτον ως εμε18 ει δε τι ηδικησεν σε η οφειλει τουτο εμοι ελλογει

1:19—1:8 Εβραιουσ 409

19 εγω παυλος εγραψα τη εμη χειρι εγω αποτισω ινα μη λεγω σοιοτι και σεαυτον μοι προσοφειλεις20 ναι αδελφε εγω σου οναιμην εν κυριω αναπαυσον μου τασπλαγχνα εν κυριω21 πεποιθως τη υπακοη σου εγραψα σοι ειδως οτι και υπερ ο λεγωποιησεις22 αμα δε και ετοιμαζε μοι ξενιαν ελπιζω γαρ οτι δια των προσευχωνυμων χαρισθησομαι υμιν23 ασπαζονται σε επαφρας ο συναιχμαλωτος μου εν χριστω ιησου24 μαρκος αρισταρχος δημας λουκας οι συνεργοι μου25 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα του πνευματος υμωναμην [προς φιλημονα εγραφη απο ρωμης δια ονησιμου οικετου]


ΕΒΡΑΙΟΥΣΕΠΙΣΤΟΛΗ

1 πολυμερως και πολυτροπως παλαι ο θεος λαλησας τοις πατρασινεν τοις προφηταις

2 επ εσχατων των ημερων τουτων ελαλησεν ημιν εν υιω ον εθηκενκληρονομον παντων δι ου και τους αιωνας εποιησεν3 ος ων απαυγασμα της δοξης και χαρακτηρ της υποστασεωςαυτου φερων τε τα παντα τω ρηματι της δυναμεως αυτου δι εαυτουκαθαρισμον ποιησαμενος των αμαρτιων ημων εκαθισεν εν δεξια τηςμεγαλωσυνης εν υψηλοις4 τοσουτω κρειττων γενομενος των αγγελων οσω διαφορωτερον παραυτους κεκληρονομηκεν ονομα5 τινι γαρ ειπεν ποτε των αγγελων υιος μου ει συ εγω σημερονγεγεννηκα σε και παλιν εγω εσομαι αυτω εις πατερα και αυτος εσταιμοι εις υιον6 οταν δε παλιν εισαγαγη τον πρωτοτοκον εις την οικουμενην λεγεικαι προσκυνησατωσαν αυτω παντες αγγελοι θεου7 και προς μεν τους αγγελους λεγει ο ποιων τους αγγελους αυτουπνευματα και τους λειτουργους αυτου πυρος φλογα8 προς δε τον υιον ο θρονος σου ο θεος εις τον αιωνα του αιωνοςραβδος ευθυτητος η ραβδος της βασιλειας σου

410 Εβραιουσ 1:9—2:10

9 ηγαπησας δικαιοσυνην και εμισησας ανομιαν δια τουτο εχρισεν σεο θεος ο θεος σου ελαιον αγαλλιασεως παρα τους μετοχους σου10 και συ κατ αρχας κυριε την γην εθεμελιωσας και εργα των χειρωνσου εισιν οι ουρανοι11 αυτοι απολουνται συ δε διαμενεις και παντες ως ιματιονπαλαιωθησονται12 και ωσει περιβολαιον ελιξεις αυτους και αλλαγησονται συ δε οαυτος ει και τα ετη σου ουκ εκλειψουσιν13 προς τινα δε των αγγελων ειρηκεν ποτε καθου εκ δεξιων μου εωςαν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου14 ουχι παντες εισιν λειτουργικα πνευματα εις διακονιαναποστελλομενα δια τους μελλοντας κληρονομειν σωτηριαν

2 δια τουτο δει περισσοτερως ημας προσεχειν τοις ακουσθεισινμηποτε παραρρυωμεν

2 ει γαρ ο δι αγγελων λαληθεις λογος εγενετο βεβαιος και πασαπαραβασις και παρακοη ελαβεν ενδικον μισθαποδοσιαν3 πως ημεις εκφευξομεθα τηλικαυτης αμελησαντες σωτηριας ητιςαρχην λαβουσα λαλεισθαι δια του κυριου υπο των ακουσαντων ειςημας εβεβαιωθη4 συνεπιμαρτυρουντος του θεου σημειοις τε και τερασιν και ποικιλαιςδυναμεσιν και πνευματος αγιου μερισμοις κατα την αυτου θελησιν5 ου γαρ αγγελοις υπεταξεν την οικουμενην την μελλουσαν περι ηςλαλουμεν6 διεμαρτυρατο δε που τις λεγων τι εστιν ανθρωπος οτι μιμνησκηαυτου η υιος ανθρωπου οτι επισκεπτη αυτον7 ηλαττωσας αυτον βραχυ τι παρ αγγελους δοξη και τιμηεστεφανωσας αυτον και κατεστησας αυτον επι τα εργα των χειρων σου8 παντα υπεταξας υποκατω των ποδων αυτου εν γαρ τω υποταξαιαυτω τα παντα ουδεν αφηκεν αυτω ανυποτακτον νυν δε ουπω ορωμεναυτω τα παντα υποτεταγμενα9 τον δε βραχυ τι παρ αγγελους ηλαττωμενον βλεπομεν ιησουν δια τοπαθημα του θανατου δοξη και τιμη εστεφανωμενον οπως χαριτι θεουυπερ παντος γευσηται θανατου10 επρεπεν γαρ αυτω δι ον τα παντα και δι ου τα παντα πολλουςυιους εις δοξαν αγαγοντα τον αρχηγον της σωτηριας αυτων διαπαθηματων τελειωσαι

2:11—3:8 Εβραιουσ 411

11 ο τε γαρ αγιαζων και οι αγιαζομενοι εξ ενος παντες δι ην αιτιανουκ επαισχυνεται αδελφους αυτους καλειν12 λεγων απαγγελω το ονομα σου τοις αδελφοις μου εν μεσωεκκλησιας υμνησω σε13 και παλιν εγω εσομαι πεποιθως επ αυτω και παλιν ιδου εγω καιτα παιδια α μοι εδωκεν ο θεος14 επει ουν τα παιδια κεκοινωνηκεν σαρκος και αιματος και αυτοςπαραπλησιως μετεσχεν των αυτων ινα δια του θανατου καταργησητον το κρατος εχοντα του θανατου τουτ εστιν τον διαβολον15 και απαλλαξη τουτους οσοι φοβω θανατου δια παντος του ζηνενοχοι ησαν δουλειας16 ου γαρ δηπου αγγελων επιλαμβανεται αλλα σπερματος αβρααμεπιλαμβανεται17 οθεν ωφειλεν κατα παντα τοις αδελφοις ομοιωθηναι ινα ελεημωνγενηται και πιστος αρχιερευς τα προς τον θεον εις το ιλασκεσθαι ταςαμαρτιας του λαου18 εν ω γαρ πεπονθεν αυτος πειρασθεις δυναται τοις πειραζομενοιςβοηθησαι

3 οθεν αδελφοι αγιοι κλησεως επουρανιου μετοχοι κατανοησατε τοναποστολον και αρχιερεα της ομολογιας ημων χριστον ιησουν

2 πιστον οντα τω ποιησαντι αυτον ως και μωσης εν ολω τω οικωαυτου3 πλειονος γαρ δοξης ουτος παρα μωσην ηξιωται καθ οσον πλειονατιμην εχει του οικου ο κατασκευασας αυτον4 πας γαρ οικος κατασκευαζεται υπο τινος ο δε τα παντακατασκευασας θεος5 και μωσης μεν πιστος εν ολω τω οικω αυτου ως θεραπων ειςμαρτυριον των λαληθησομενων6 χριστος δε ως υιος επι τον οικον αυτου ου οικος εσμεν ημεις εανπερτην παρρησιαν και το καυχημα της ελπιδος μεχρι τελους βεβαιανκατασχωμεν7 διο καθως λεγει το πνευμα το αγιον σημερον εαν της φωνης αυτουακουσητε8 μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω κατατην ημεραν του πειρασμου εν τη ερημω

412 Εβραιουσ 3:9—4:7

9 ου επειρασαν με οι πατερες υμων εδοκιμασαν με και ειδον τα εργαμου τεσσαρακοντα ετη10 διο προσωχθισα τη γενεα εκεινη και ειπον αει πλανωνται τηκαρδια αυτοι δε ουκ εγνωσαν τας οδους μου11 ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου12 βλεπετε αδελφοι μηποτε εσται εν τινι υμων καρδια πονηρααπιστιας εν τω αποστηναι απο θεου ζωντος13 αλλα παρακαλειτε εαυτους καθ εκαστην ημεραν αχρις ου τοσημερον καλειται ινα μη σκληρυνθη τις εξ υμων απατη της αμαρτιας14 μετοχοι γαρ γεγοναμεν του χριστου εανπερ την αρχην τηςυποστασεως μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν15 εν τω λεγεσθαι σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μησκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω16 τινες γαρ ακουσαντες παρεπικραναν αλλ ου παντες οι εξελθοντεςεξ αιγυπτου δια μωσεως17 τισιν δε προσωχθισεν τεσσαρακοντα ετη ουχι τοις αμαρτησασινων τα κωλα επεσεν εν τη ερημω18 τισιν δε ωμοσεν μη εισελευσεσθαι εις την καταπαυσιν αυτου ει μητοις απειθησασιν19 και βλεπομεν οτι ουκ ηδυνηθησαν εισελθειν δι απιστιαν

4 φοβηθωμεν ουν μηποτε καταλειπομενης επαγγελιας εισελθειν ειςτην καταπαυσιν αυτου δοκη τις εξ υμων υστερηκεναι

2 και γαρ εσμεν ευηγγελισμενοι καθαπερ κακεινοι αλλ ουκωφελησενο λογος της ακοης εκεινους μη συγκεκραμενος τη πιστει τοιςακουσασιν3 εισερχομεθα γαρ εις την καταπαυσιν οι πιστευσαντες καθωςειρηκεν ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσινμου καιτοι των εργων απο καταβολης κοσμου γενηθεντων4 ειρηκεν γαρ που περι της εβδομης ουτως και κατεπαυσεν ο θεος εντη ημερα τη εβδομη απο παντων των εργων αυτου5 και εν τουτω παλιν ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου6 επει ουν απολειπεται τινας εισελθειν εις αυτην και οι προτερονευαγγελισθεντες ουκ εισηλθον δι απειθειαν7 παλιν τινα οριζει ημεραν σημερον εν δαβιδ λεγων μετα τοσουτονχρονον καθως ειρηται σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μησκληρυνητε τας καρδιας υμων

4:8—5:7 Εβραιουσ 413

8 ει γαρ αυτους ιησους κατεπαυσεν ουκ αν περι αλλης ελαλει μεταταυτα ημερας9 αρα απολειπεται σαββατισμος τω λαω του θεου10 ο γαρ εισελθων εις την καταπαυσιν αυτου και αυτος κατεπαυσεναπο των εργων αυτου ωσπερ απο των ιδιων ο θεος11 σπουδασωμεν ουν εισελθειν εις εκεινην την καταπαυσιν ινα μη εντω αυτω τις υποδειγματι πεση της απειθειας12 ζων γαρ ο λογος του θεου και ενεργης και τομωτερος υπερ πασανμαχαιραν διστομον και διικνουμενος αχρι μερισμου ψυχης τε καιπνευματος αρμων τε και μυελων και κριτικος ενθυμησεων και εννοιωνκαρδιας13 και ουκ εστιν κτισις αφανης ενωπιον αυτου παντα δε γυμνα καιτετραχηλισμενα τοις οφθαλμοις αυτου προς ον ημιν ο λογος14 εχοντες ουν αρχιερεα μεγαν διεληλυθοτα τους ουρανους ιησουντον υιον του θεου κρατωμεν της ομολογιας15 ου γαρ εχομεν αρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταιςασθενειαις ημων VAR1: πεπειραμενον VAR2: πεπειρασμενονδε κατα παντα καθ ομοιοτητα χωρις αμαρτιας16 προσερχωμεθα ουν μετα παρρησιας τω θρονω της χαριτος ιναλαβωμεν ελεον και χαριν ευρωμεν εις ευκαιρον βοηθειαν

5 πας γαρ αρχιερευς εξ ανθρωπων λαμβανομενος υπερ ανθρωπωνκαθισταται τα προς τον θεον ινα προσφερη δωρα τε και θυσιας

υπερ αμαρτιων2 μετριοπαθειν δυναμενος τοις αγνοουσιν και πλανωμενοις επει καιαυτος περικειται ασθενειαν3 και δια ταυτην οφειλει καθως περι του λαου ουτως και περι εαυτουπροσφερειν υπερ αμαρτιων4 και ουχ εαυτω τις λαμβανει την τιμην αλλα ο καλουμενος υπο τουθεου καθαπερ και ο ααρων5 ουτως και ο χριστος ουχ εαυτον εδοξασεν γενηθηναι αρχιερεα αλλο λαλησας προς αυτον υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε6 καθως και εν ετερω λεγει συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξινμελχισεδεκ7 ος εν ταις ημεραις της σαρκος αυτου δεησεις τε και ικετηριας προςτον δυναμενον σωζειν αυτον εκ θανατου μετα κραυγης ισχυρας καιδακρυων προσενεγκας και εισακουσθεις απο της ευλαβειας

414 Εβραιουσ 5:8—6:10

8 καιπερ ων υιος εμαθεν αφ ων επαθεν την υπακοην9 και τελειωθεις εγενετο τοις υπακουουσιν αυτω πασιν αιτιοςσωτηριας αιωνιου10 προσαγορευθεις υπο του θεου αρχιερευς κατα την ταξινμελχισεδεκ11 περι ου πολυς ημιν ο λογος και δυσερμηνευτος λεγειν επει νωθροιγεγονατε ταις ακοαις12 και γαρ οφειλοντες ειναι διδασκαλοι δια τον χρονον παλιν χρειανεχετε του διδασκειν υμας τινα τα στοιχεια της αρχης των λογιων τουθεου και γεγονατε χρειαν εχοντες γαλακτος και ου στερεας τροφης13 πας γαρ ο μετεχων γαλακτος απειρος λογου δικαιοσυνης νηπιοςγαρ εστιν14 τελειων δε εστιν η στερεα τροφη των δια την εξιν τα αισθητηριαγεγυμνασμενα εχοντων προς διακρισιν καλου τε και κακου

6 διο αφεντες τον της αρχης του χριστου λογον επι την τελειοτηταφερωμεθα μη παλιν θεμελιον καταβαλλομενοι μετανοιας απο

νεκρων εργων και πιστεως επι θεον2 βαπτισμων διδαχης επιθεσεως τε χειρων αναστασεως τε νεκρωνκαι κριματος αιωνιου3 και τουτο ποιησομεν εανπερ επιτρεπη ο θεος4 αδυνατον γαρ τους απαξ φωτισθεντας γευσαμενους τε της δωρεαςτης επουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος αγιου5 και καλον γευσαμενους θεου ρημα δυναμεις τε μελλοντος αιωνος6 και παραπεσοντας παλιν ανακαινιζειν εις μετανοιανανασταυρουντας εαυτοις τον υιον του θεου και παραδειγματιζοντας7 γη γαρ η πιουσα τον επ αυτης πολλακις ερχομενον υετον καιτικτουσα βοτανην ευθετον εκεινοις δι ους και γεωργειται μεταλαμβανειευλογιας απο του θεου8 εκφερουσα δε ακανθας και τριβολους αδοκιμος και καταρας εγγυςης το τελος εις καυσιν9 πεπεισμεθα δε περι υμων αγαπητοι τα κρειττονα και εχομενασωτηριας ει και ουτως λαλουμεν10 ου γαρ αδικος ο θεος επιλαθεσθαι του εργου υμων και του κοπουτης αγαπης ης VAR1: ενεδειξασθε VAR2: ενδειξασθε εις το ονομααυτου διακονησαντες τοις αγιοις και διακονουντες

6:11—7:6 Εβραιουσ 415

11 επιθυμουμεν δε εκαστον υμων την αυτην ενδεικνυσθαι σπουδηνπρος την πληροφοριαν της ελπιδος αχρι τελους12 ινα μη νωθροι γενησθε μιμηται δε των δια πιστεως καιμακροθυμιας κληρονομουντων τας επαγγελιας13 τω γαρ αβρααμ επαγγειλαμενος ο θεος επει κατ ουδενος ειχενμειζονος ομοσαι ωμοσεν καθ εαυτου14 λεγων η μην ευλογων ευλογησω σε και πληθυνων πληθυνω σε15 και ουτως μακροθυμησας επετυχεν της επαγγελιας16 ανθρωποι μεν γαρ κατα του μειζονος ομνυουσιν και πασης αυτοιςαντιλογιας περας εις βεβαιωσιν ο ορκος17 εν ω περισσοτερον βουλομενος ο θεος επιδειξαι τοις κληρονομοιςτης επαγγελιας το αμεταθετον της βουλης αυτου εμεσιτευσεν ορκω18 ινα δια δυο πραγματων αμεταθετων εν οις αδυνατον ψευσασθαιθεον ισχυραν παρακλησιν εχωμεν οι καταφυγοντες κρατησαι τηςπροκειμενης ελπιδος19 ην ως αγκυραν εχομεν της ψυχης ασφαλη τε και βεβαιαν καιεισερχομενην εις το εσωτερον του καταπετασματος20 οπου προδρομος υπερ ημων εισηλθεν ιησους κατα την ταξινμελχισεδεκ αρχιερευς γενομενος εις τον αιωνα

7 ουτος γαρ ο μελχισεδεκ βασιλευς σαλημ ιερευς του θεου τουυψιστου ο συναντησας αβρααμ υποστρεφοντι απο της κοπης των

βασιλεων και ευλογησας αυτον2 ω και δεκατην απο παντων εμερισεν αβρααμ πρωτον μενερμηνευομενος βασιλευς δικαιοσυνης επειτα δε και βασιλευς σαλημ οεστιν βασιλευς ειρηνης3 απατωρ αμητωρ αγενεαλογητος μητε αρχην ημερων μητε ζωηςτελος εχων αφωμοιωμενος δε τω υιω του θεου μενει ιερευς εις τοδιηνεκες4 θεωρειτε δε πηλικος ουτος ω και δεκατην αβρααμ εδωκεν εκ τωνακροθινιων ο πατριαρχης5 και οι μεν εκ των υιων λευι την ιερατειαν λαμβανοντες εντοληνεχουσιν αποδεκατουν τον λαον κατα τον νομον τουτ εστιν τουςαδελφους αυτων καιπερ εξεληλυθοτας εκ της οσφυος αβρααμ6 ο δε μη γενεαλογουμενος εξ αυτων δεδεκατωκεν τον αβρααμ καιτον εχοντα τας επαγγελιας ευλογηκεν

416 Εβραιουσ 7:7—7:24

7 χωρις δε πασης αντιλογιας το ελαττον υπο του κρειττονοςευλογειται8 και ωδε μεν δεκατας αποθνησκοντες ανθρωποι λαμβανουσιν εκειδε μαρτυρουμενος οτι ζη9 και ως επος ειπειν δια αβρααμ και λευι ο δεκατας λαμβανωνδεδεκατωται10 ετι γαρ εν τη οσφυι του πατρος ην οτε συνηντησεν αυτω ομελχισεδεκ11 ει μεν ουν τελειωσις δια της λευιτικης ιερωσυνης ην ο λαος γαρεπ αυτη νενομοθετητο τις ετι χρεια κατα την ταξιν μελχισεδεκ ετερονανιστασθαι ιερεα και ου κατα την ταξιν ααρων λεγεσθαι12 μετατιθεμενης γαρ της ιερωσυνης εξ αναγκης και νομου μεταθεσιςγινεται13 εφ ον γαρ λεγεται ταυτα φυλης ετερας μετεσχηκεν αφ ης ουδειςπροσεσχηκεν τω θυσιαστηριω14 προδηλον γαρ οτι εξ ιουδα ανατεταλκεν ο κυριος ημων εις ηνφυλην ουδεν περι ιερωσυνης μωσης ελαλησεν15 και περισσοτερον ετι καταδηλον εστιν ει κατα την ομοιοτηταμελχισεδεκ ανισταται ιερευς ετερος16 ος ου κατα νομον εντολης σαρκικης γεγονεν αλλα κατα δυναμινζωης ακαταλυτου17 μαρτυρει γαρ οτι συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεκ18 αθετησις μεν γαρ γινεται προαγουσης εντολης δια το αυτηςασθενες και ανωφελες19 ουδεν γαρ ετελειωσεν ο νομος επεισαγωγη δε κρειττονος ελπιδοςδι ης εγγιζομεν τω θεω20 και καθ οσον ου χωρις ορκωμοσιας21 οι μεν γαρ χωρις ορκωμοσιας εισιν ιερεις γεγονοτες ο δε μεταορκωμοσιας δια του λεγοντος προς αυτον ωμοσεν κυριος και ουμεταμεληθησεται συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεκ22 κατα τοσουτον κρειττονος διαθηκης γεγονεν εγγυος ιησους23 και οι μεν πλειονες εισιν γεγονοτες ιερεις δια το θανατωκωλυεσθαι παραμενειν24 ο δε δια το μενειν αυτον εις τον αιωνα απαραβατον εχει τηνιερωσυνην

7:25—8:10 Εβραιουσ 417

25 οθεν και σωζειν εις το παντελες δυναται τους προσερχομενους διαυτου τω θεω παντοτε ζων εις το εντυγχανειν υπερ αυτων26 τοιουτος γαρ ημιν επρεπεν αρχιερευς οσιος ακακος αμιαντοςκεχωρισμενος απο των αμαρτωλων και υψηλοτερος των ουρανωνγενομενος27 ος ουκ εχει καθ ημεραν αναγκην ωσπερ οι αρχιερεις προτερονυπερ των ιδιων αμαρτιων θυσιας αναφερειν επειτα των του λαου τουτογαρ εποιησεν εφαπαξ εαυτον ανενεγκας28 ο νομος γαρ ανθρωπους καθιστησιν αρχιερεις εχοντας ασθενειανο λογος δε της ορκωμοσιας της μετα τον νομον υιον εις τον αιωνατετελειωμενον

8 κεφαλαιον δε επι τοις λεγομενοις τοιουτον εχομεν αρχιερεα οςεκαθισεν εν δεξια του θρονου της μεγαλωσυνης εν τοις ουρανοις

2 των αγιων λειτουργος και της σκηνης της αληθινης ην επηξεν οκυριος και ουκ ανθρωπος3 πας γαρ αρχιερευς εις το προσφερειν δωρα τε και θυσιαςκαθισταται οθεν αναγκαιον εχειν τι και τουτον ο προσενεγκη4 ει μεν γαρ ην επι γης ουδ αν ην ιερευς οντων των ιερεων τωνπροσφεροντων κατα τον νομον τα δωρα5 οιτινες υποδειγματι και σκια λατρευουσιν των επουρανιων καθωςκεχρηματισται μωσης μελλων επιτελειν την σκηνην ορα γαρ φησινποιησης παντα κατα τον τυπον τον δειχθεντα σοι εν τω ορει6 νυνι δε διαφορωτερας τετευχεν λειτουργιας οσω και κρειττονοςεστιν διαθηκης μεσιτης ητις επι κρειττοσιν επαγγελιαις νενομοθετηται7 ει γαρ η πρωτη εκεινη ην αμεμπτος ουκ αν δευτερας εζητειτο τοπος8 μεμφομενος γαρ αυτοις λεγει ιδου ημεραι ερχονται λεγει κυριος καισυντελεσω επι τον οικον ισραηλ και επι τον οικον ιουδα διαθηκηνκαινην9 ου κατα την διαθηκην ην εποιησα τοις πατρασιν αυτων εν ημεραεπιλαβομενου μου της χειρος αυτων εξαγαγειν αυτους εκ γης αιγυπτουοτι αυτοι ουκ ενεμειναν εν τη διαθηκη μου καγω ημελησα αυτων λεγεικυριος10 οτι αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι τω οικω ισραηλ μετα τας ημεραςεκεινας λεγει κυριος διδους νομους μου εις την διανοιαν αυτων και επικαρδιας αυτων επιγραψω αυτους και εσομαι αυτοις εις θεον και αυτοιεσονται μοι εις λαον

418 Εβραιουσ 8:11—9:13

11 και ου μη διδαξωσιν εκαστος τον πλησιον αυτου και εκαστος τοναδελφον αυτου λεγων γνωθι τον κυριον οτι παντες ειδησουσιν με απομικρου αυτων εως μεγαλου αυτων12 οτι ιλεως εσομαι ταις αδικιαις αυτων και των αμαρτιων αυτων καιτων ανομιων αυτων ου μη μνησθω ετι13 εν τω λεγειν καινην πεπαλαιωκεν την πρωτην το δε παλαιουμενονκαι γηρασκον εγγυς αφανισμου

9 ειχεν μεν ουν και η πρωτη VAR1: σκηνη δικαιωματα λατρειας τοτε αγιον κοσμικον

2 σκηνη γαρ κατεσκευασθη η πρωτη εν η η τε λυχνια και η τραπεζακαι η προθεσις των αρτων ητις λεγεται αγια3 μετα δε το δευτερον καταπετασμα σκηνη η λεγομενη αγια αγιων4 χρυσουν εχουσα θυμιατηριον και την κιβωτον της διαθηκηςπερικεκαλυμμενην παντοθεν χρυσιω εν η σταμνος χρυση εχουσα τομαννα και η ραβδος ααρων η βλαστησασα και αι πλακες της διαθηκης5 υπερανω δε αυτης χερουβιμ δοξης κατασκιαζοντα το ιλαστηριονπερι ων ουκ εστιν νυν λεγειν κατα μερος6 τουτων δε ουτως κατεσκευασμενων εις μεν την πρωτην σκηνηνδιαπαντος εισιασιν οι ιερεις τας λατρειας επιτελουντες7 εις δε την δευτεραν απαξ του ενιαυτου μονος ο αρχιερευς ου χωριςαιματος ο προσφερει υπερ εαυτου και των του λαου αγνοηματων8 τουτο δηλουντος του πνευματος του αγιου μηπωπεφανερωσθαι τηντων αγιων οδον ετι της πρωτης σκηνης εχουσης στασιν9 ητις παραβολη εις τον καιρον τον ενεστηκοτα καθ ον δωρα τε καιθυσιαι προσφερονται μη δυναμεναι κατα συνειδησιν τελειωσαι τονλατρευοντα10 μονον επι βρωμασιν και πομασιν και διαφοροις βαπτισμοις καιδικαιωμασιν σαρκος μεχρι καιρου διορθωσεως επικειμενα11 χριστος δε παραγενομενος αρχιερευς των μελλοντων αγαθων διατης μειζονος και τελειοτερας σκηνης ου χειροποιητου τουτ εστιν ουταυτης της κτισεως12 ουδε δι αιματος τραγων και μοσχων δια δε του ιδιου αιματοςεισηλθεν εφαπαξ εις τα αγια αιωνιαν λυτρωσιν ευραμενος13 ει γαρ το αιμα ταυρων και τραγων και σποδος δαμαλεωςραντιζουσα τους κεκοινωμενους αγιαζει προς την της σαρκοςκαθαροτητα

9:14—9:28 Εβραιουσ 419

14 ποσω μαλλον το αιμα του χριστου ος δια πνευματος αιωνιουεαυτον προσηνεγκεν αμωμον τω θεω καθαριει την συνειδησιν υμωναπο νεκρων εργων εις το λατρευειν θεω ζωντι15 και δια τουτο διαθηκης καινης μεσιτης εστιν οπως θανατουγενομενου εις απολυτρωσιν των επι τη πρωτη διαθηκη παραβασεωντην επαγγελιαν λαβωσιν οι κεκλημενοι της αιωνιου κληρονομιας16 οπου γαρ διαθηκη θανατον αναγκη φερεσθαι του διαθεμενου17 διαθηκη γαρ επι νεκροις βεβαια επει μηποτε ισχυει οτε ζη οδιαθεμενος18 οθεν ουδ η πρωτη χωρις αιματος εγκεκαινισται19 λαληθεισης γαρ πασης εντολης κατα νομον υπο μωυσεως παντιτω λαω λαβων το αιμα των μοσχων και τραγων μετα υδατος καιεριου κοκκινου και υσσωπου αυτο τε το βιβλιον και παντα τον λαονερραντισεν20 λεγων τουτο το αιμα της διαθηκης ης ενετειλατο προς υμας ο θεος21 και την σκηνην δε και παντα τα σκευη της λειτουργιας τω αιματιομοιως ερραντισεν22 και σχεδον εν αιματι παντα καθαριζεται κατα τον νομον και χωριςαιματεκχυσιας ου γινεται αφεσις23 αναγκη ουν τα μεν υποδειγματα των εν τοις ουρανοις τουτοιςκαθαριζεσθαι αυτα δε τα επουρανια κρειττοσιν θυσιαις παρα ταυτας24 ου γαρ εις χειροποιητα αγια εισηλθεν ο χριστος αντιτυπα τωναληθινων αλλ εις αυτον τον ουρανον νυν εμφανισθηναι τω προσωπωτου θεου υπερ ημων25 ουδ ινα πολλακις προσφερη εαυτον ωσπερ ο αρχιερευς εισερχεταιεις τα αγια κατ ενιαυτον εν αιματι αλλοτριω26 επει εδει αυτον πολλακις παθειν απο καταβολης κοσμου νυν δεαπαξ επι συντελεια των αιωνων εις αθετησιν αμαρτιας δια της θυσιαςαυτου πεφανερωται27 και καθ οσον αποκειται τοις ανθρωποις απαξ αποθανειν μετα δετουτο κρισις28 ουτως ο χριστος απαξ προσενεχθεις εις το πολλων ανενεγκειναμαρτιας εκ δευτερου χωρις αμαρτιας οφθησεται τοις αυτοναπεκδεχομενοις εις σωτηριαν

420 Εβραιουσ 10:1—10:18

10 σκιαν γαρ εχων ο νομος των μελλοντων αγαθων ουκ αυτην τηνεικονα των πραγματων κατ ενιαυτον ταις αυταις θυσιαις ας

προσφερουσιν εις το διηνεκες ουδεποτε δυναται τους προσερχομενουςτελειωσαι2 επει ουκ αν επαυσαντο προσφερομεναι δια το μηδεμιαν εχειν ετισυνειδησιν αμαρτιων τους λατρευοντας απαξ κεκαθαρμενους3 αλλ εν αυταις αναμνησις αμαρτιων κατ ενιαυτον4 αδυνατον γαρ αιμα ταυρων και τραγων αφαιρειν αμαρτιας5 διο εισερχομενος εις τον κοσμον λεγει θυσιαν και προσφοραν ουκηθελησας σωμα δε κατηρτισω μοι6 ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ευδοκησας7 τοτε ειπον ιδου ηκω εν κεφαλιδι βιβλιου γεγραπται περι εμου τουποιησαι ο θεος το θελημα σου8 ανωτερον λεγων οτι θυσιαν και προσφοραν και ολοκαυτωματα καιπερι αμαρτιας ουκ ηθελησας ουδε ευδοκησας αιτινες κατα τον νομονπροσφερονται9 τοτε ειρηκεν ιδου ηκω του ποιησαι ο θεος το θελημα σου αναιρει τοπρωτον ινα το δευτερον στηση10 εν ω θεληματι ηγιασμενοι εσμεν VAR1: οι δια της προσφορας τουσωματος του ιησου χριστου εφαπαξ11 και πας μεν ιερευς εστηκεν καθ ημεραν λειτουργων και τας αυταςπολλακις προσφερων θυσιας αιτινες ουδεποτε δυνανται περιελειναμαρτιας12 αυτος δε μιαν υπερ αμαρτιων προσενεγκας θυσιαν εις το διηνεκεςεκαθισεν εν δεξια του θεου13 το λοιπον εκδεχομενος εως τεθωσιν οι εχθροι αυτου υποποδιοντων ποδων αυτου14 μια γαρ προσφορα τετελειωκεν εις το διηνεκες τους αγιαζομενους15 μαρτυρει δε ημιν και το πνευμα το αγιον μετα γαρ το προειρηκεναι16 αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι προς αυτους μετα τας ημεραςεκεινας λεγει κυριος διδους νομους μου επι καρδιας αυτων και επι τωνδιανοιων αυτων επιγραψω αυτους17 και των αμαρτιων αυτων και των ανομιων αυτων ου μη μνησθωετι18 οπου δε αφεσις τουτων ουκετι προσφορα περι αμαρτιας

10:19—10:35 Εβραιουσ 421

19 εχοντες ουν αδελφοι παρρησιαν εις την εισοδον των αγιων εν τωαιματι ιησου20 ην ενεκαινισεν ημιν οδον προσφατον και ζωσαν δια τουκαταπετασματος τουτ εστιν της σαρκος αυτου21 και ιερεα μεγαν επι τον οικον του θεου22 προσερχωμεθα μετα αληθινης καρδιας εν πληροφορια πιστεωςερραντισμενοι τας καρδιας απο συνειδησεως πονηρας και λελουμενοιτο σωμα υδατι καθαρω23 κατεχωμεν την ομολογιαν της ελπιδος ακλινη πιστος γαρ οεπαγγειλαμενος24 και κατανοωμεν αλληλους εις παροξυσμον αγαπης και καλωνεργων25 μη εγκαταλειποντες την επισυναγωγην εαυτων καθως εθος τισιναλλα παρακαλουντες και τοσουτω μαλλον οσω βλεπετε εγγιζουσαντην ημεραν26 εκουσιως γαρ αμαρτανοντων ημων μετα το λαβειν την επιγνωσιντης αληθειας ουκετι περι αμαρτιων απολειπεται θυσια27 φοβερα δε τις εκδοχη κρισεως και πυρος ζηλος εσθιειν μελλοντοςτους υπεναντιους28 αθετησας τις νομον μωσεως χωρις οικτιρμων επι δυσιν η τρισινμαρτυσιν αποθνησκει29 ποσω δοκειτε χειρονος αξιωθησεται τιμωριας ο τον υιον τουθεου καταπατησας και το αιμα της διαθηκης κοινον ηγησαμενος εν ωηγιασθη και το πνευμα της χαριτος ενυβρισας30 οιδαμεν γαρ τον ειποντα εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω λεγεικυριος και παλιν κυριος κρινει τον λαον αυτου31 φοβερον το εμπεσειν εις χειρας θεου ζωντος32 αναμιμνησκεσθε δε τας προτερον ημερας εν αις φωτισθεντεςπολλην αθλησιν υπεμεινατε παθηματων33 τουτο μεν ονειδισμοις τε και θλιψεσιν θεατριζομενοι τουτο δεκοινωνοι των ουτως αναστρεφομενων γενηθεντες34 και γαρ τοις δεσμοις μου συνεπαθησατε και την αρπαγην τωνυπαρχοντων υμων μετα χαρας προσεδεξασθε γινωσκοντες εχειν ενεαυτοις κρειττονα υπαρξιν εν ουρανοις και μενουσαν35 μη αποβαλητε ουν την παρρησιαν υμων ητις εχει μισθαποδοσιανμεγαλην

422 Εβραιουσ 10:36—11:11

36 υπομονης γαρ εχετε χρειαν ινα το θελημα του θεου ποιησαντεςκομισησθε την επαγγελιαν37 ετι γαρ μικρον οσον οσον ο ερχομενος ηξει και ου χρονιει38 ο δε δικαιος εκ πιστεως ζησεται και εαν υποστειληται ουκ ευδοκειη ψυχη μου εν αυτω39 ημεις δε ουκ εσμεν υποστολης εις απωλειαν αλλα πιστεως ειςπεριποιησιν ψυχης

11 εστιν δε πιστις ελπιζομενων υποστασις πραγματων ελεγχος ουβλεπομενων

2 εν ταυτη γαρ εμαρτυρηθησαν οι πρεσβυτεροι3 πιστει νοουμεν κατηρτισθαι τους αιωνας ρηματι θεου εις το μη εκφαινομενων τα βλεπομενα γεγονεναι4 πιστει πλειονα θυσιαν αβελ παρα καιν προσηνεγκεν τω θεω δι ηςεμαρτυρηθη ειναι δικαιος μαρτυρουντος επι τοις δωροις αυτου του θεουκαι δι αυτης αποθανων ετι VAR1: λαλειται VAR2: λαλει5 πιστει ενωχ μετετεθη του μη ιδειν θανατον και ουχ ευρισκετο διοτιμετεθηκεν αυτον ο θεος προ γαρ της μεταθεσεως αυτου μεμαρτυρηταιευηρεστηκεναι τω θεω6 χωρις δε πιστεως αδυνατον ευαρεστησαι πιστευσαι γαρ δειτον προσερχομενον τω θεω οτι εστιν και τοις εκζητουσιν αυτονμισθαποδοτης γινεται7 πιστει χρηματισθεις νωε περι των μηδεπω βλεπομενων ευλαβηθειςκατεσκευασεν κιβωτον εις σωτηριαν του οικου αυτου δι ης κατεκρινεντον κοσμον και της κατα πιστιν δικαιοσυνης εγενετο κληρονομος8 πιστει καλουμενος αβρααμ υπηκουσεν εξελθειν εις τον τοπον ονημελλεν λαμβανειν εις κληρονομιαν και εξηλθεν μη επισταμενος πουερχεται9 πιστει παρωκησεν εις την γην της επαγγελιας ως αλλοτριαν ενσκηναις κατοικησας μετα ισαακ και ιακωβ των συγκληρονομων τηςεπαγγελιας της αυτης10 εξεδεχετο γαρ την τους θεμελιους εχουσαν πολιν ης τεχνιτης καιδημιουργος ο θεος11 πιστει και αυτη σαρρα δυναμιν εις καταβολην σπερματοςελαβεν και παρα καιρον ηλικιας ετεκεν επει πιστον ηγησατο τονεπαγγειλαμενον

11:12—11:28 Εβραιουσ 423

12 διο και αφ ενος εγεννηθησαν και ταυτα νενεκρωμενου καθως τααστρα του ουρανου τω πληθει και ωσει αμμος η παρα το χειλος τηςθαλασσης η αναριθμητος13 κατα πιστιν απεθανον ουτοι παντες μη λαβοντες τας επαγγελιαςαλλα πορρωθεν αυτας ιδοντες και πεισθεντες και ασπασαμενοι καιομολογησαντες οτι ξενοι και παρεπιδημοι εισιν επι της γης14 οι γαρ τοιαυτα λεγοντες εμφανιζουσιν οτι πατριδα επιζητουσιν15 και ει μεν εκεινης εμνημονευον αφ ης εξηλθον ειχον αν καιρονανακαμψαι16 νυνι δε κρειττονος ορεγονται τουτ εστιν επουρανιου διο ουκεπαισχυνεται αυτους ο θεος θεος επικαλεισθαι αυτων ητοιμασεν γαραυτοις πολιν17 πιστει προσενηνοχεν αβρααμ τον ισαακ πειραζομενος και τονμονογενη προσεφερεν ο τας επαγγελιας αναδεξαμενος18 προς ον ελαληθη οτι εν ισαακ κληθησεται σοι σπερμα19 λογισαμενος οτι και εκ νεκρων εγειρειν δυνατος ο θεος οθεν αυτονκαι εν παραβολη εκομισατο20 πιστει περι μελλοντων ευλογησεν ισαακ τον ιακωβ και τον ησαυ21 πιστει ιακωβ αποθνησκων εκαστον των υιων ιωσηφ ευλογησενκαι προσεκυνησεν επι το ακρον της ραβδου αυτου22 πιστει ιωσηφ τελευτων περι της εξοδου των υιων ισραηλεμνημονευσεν και περι των οστεων αυτου ενετειλατο23 πιστει μωσης γεννηθεις εκρυβη τριμηνον υπο των πατερων αυτουδιοτι ειδον αστειον το παιδιον και ουκ εφοβηθησαν το διαταγμα τουβασιλεως24 πιστει μωσης μεγας γενομενος ηρνησατο λεγεσθαι υιος θυγατροςφαραω25 μαλλον ελομενος συγκακουχεισθαι τω λαω του θεου ηπροσκαιρον εχειν αμαρτιας απολαυσιν26 μειζονα πλουτον ηγησαμενος των εν αιγυπτω θησαυρων τονονειδισμον του χριστου απεβλεπεν γαρ εις την μισθαποδοσιαν27 πιστει κατελιπεν αιγυπτον μη φοβηθεις τον θυμον του βασιλεωςτον γαρ αορατον ως ορων εκαρτερησεν28 πιστει πεποιηκεν το πασχα και την προσχυσιν του αιματος ινα μηο ολοθρευων τα πρωτοτοκα θιγη αυτων

424 Εβραιουσ 11:29—12:3

29 πιστει διεβησαν την ερυθραν θαλασσαν ως δια ξηρας ης πειρανλαβοντες οι αιγυπτιοι κατεποθησαν30 πιστει τα τειχη ιεριχω επεσεν κυκλωθεντα επι επτα ημερας31 πιστει ρααβ η πορνη ου συναπωλετο τοις απειθησασιν δεξαμενητους κατασκοπους μετ ειρηνης32 και τι ετι λεγω επιλειψει γαρ με διηγουμενον ο χρονος περι γεδεωνβαρακ τε και σαμψων και ιεφθαε δαβιδ τε και σαμουηλ και τωνπροφητων33 οι δια πιστεως κατηγωνισαντο βασιλειας ειργασαντοδικαιοσυνην επετυχον επαγγελιων εφραξαν στοματα λεοντων34 εσβεσαν δυναμιν πυρος εφυγον στοματα μαχαιραςενεδυναμωθησαν απο ασθενειας εγενηθησαν ισχυροι εν πολεμωπαρεμβολας εκλιναν αλλοτριων35 ελαβον γυναικες εξ αναστασεως τους νεκρους αυτων αλλοι δεετυμπανισθησαν ου προσδεξαμενοι την απολυτρωσιν ινα κρειττονοςαναστασεως τυχωσιν36 ετεροι δε εμπαιγμων και μαστιγων πειραν ελαβον ετι δε δεσμωνκαι φυλακης37 ελιθασθησαν επρισθησαν επειρασθησαν εν φονω μαχαιραςαπεθανον περιηλθον εν μηλωταις εν αιγειοις δερμασιν υστερουμενοιθλιβομενοι κακουχουμενοι38 ων ουκ ην αξιος ο κοσμος εν ερημιαις πλανωμενοι και ορεσιν καισπηλαιοις και ταις οπαις της γης39 και ουτοι παντες μαρτυρηθεντες δια της πιστεως ουκ εκομισαντοτην επαγγελιαν40 του θεου περι ημων κρειττον τι προβλεψαμενου ινα μη χωρις ημωντελειωθωσιν

12 τοιγαρουν και ημεις τοσουτον εχοντες περικειμενον ημιν νεφοςμαρτυρων ογκον αποθεμενοι παντα και την ευπεριστατον

αμαρτιαν δι υπομονης τρεχωμεν τον προκειμενον ημιν αγωνα2 αφορωντες εις τον της πιστεως αρχηγον και τελειωτην ιησουνος αντι της προκειμενης αυτω χαρας υπεμεινεν σταυρον αισχυνηςκαταφρονησας εν δεξια τε του θρονου του θεου εκαθισεν3 αναλογισασθε γαρ τον τοιαυτην υπομεμενηκοτα υπο τωναμαρτωλων εις αυτον αντιλογιαν ινα μη καμητε ταις ψυχαις υμωνεκλυομενοι

12:4—12:19 Εβραιουσ 425

4 ουπω μεχρις αιματος αντικατεστητε προς την αμαρτιανανταγωνιζομενοι5 και εκλελησθε της παρακλησεως ητις υμιν ως υιοις διαλεγεται υιεμου μη ολιγωρει παιδειας κυριου μηδε εκλυου υπ αυτου ελεγχομενος6 ον γαρ αγαπα κυριος παιδευει μαστιγοι δε παντα υιον ονπαραδεχεται7 ει παιδειαν υπομενετε ως υιοις υμιν προσφερεται ο θεος τις γαρεστιν υιος ον ου παιδευει πατηρ8 ει δε χωρις εστε παιδειας ης μετοχοι γεγονασιν παντες αρα νοθοιεστε και ουχ υιοι9 ειτα τους μεν της σαρκος ημων πατερας ειχομεν παιδευτας καιενετρεπομεθα ου πολλω μαλλον υποταγησομεθα τω πατρι τωνπνευματων και ζησομεν10 οι μεν γαρ προς ολιγας ημερας κατα το δοκουν αυτοις επαιδευονο δε επι το συμφερον εις το μεταλαβειν της αγιοτητος αυτου11 πασα δε παιδεια προς μεν το παρον ου δοκει χαρας ειναι αλλαλυπης υστερον δε καρπον ειρηνικον τοις δι αυτης γεγυμνασμενοιςαποδιδωσιν δικαιοσυνης12 διο τας παρειμενας χειρας και τα παραλελυμενα γοναταανορθωσατε13 και τροχιας ορθας ποιησατε τοις ποσιν υμων ινα μη το χωλονεκτραπη ιαθη δε μαλλον14 ειρηνην διωκετε μετα παντων και τον αγιασμον ου χωρις ουδειςοψεται τον κυριον15 επισκοπουντες μη τις υστερων απο της χαριτος του θεου μη τιςριζα πικριας ανω φυουσα ενοχλη και δια ταυτης μιανθωσιν πολλοι16 μη τις πορνος η βεβηλος ως ησαυ ος αντι βρωσεως μιας απεδοτοτα πρωτοτοκια αυτου17 ιστε γαρ οτι και μετεπειτα θελων κληρονομησαι την ευλογιαναπεδοκιμασθη μετανοιας γαρ τοπον ουχ ευρεν καιπερ μετα δακρυωνεκζητησας αυτην18 ου γαρ προσεληλυθατε ψηλαφωμενω ορει και κεκαυμενω πυρι καιγνοφω και σκοτω και θυελλη19 και σαλπιγγος ηχω και φωνη ρηματων ης οι ακουσαντεςπαρητησαντο μη προστεθηναι αυτοις λογον

426 Εβραιουσ 12:20—13:8

20 ουκ εφερον γαρ το διαστελλομενον καν θηριον θιγη του ορουςλιθοβοληθησεται η βολιδι κατατοξευθησεται21 και ουτως φοβερον ην το φανταζομενον μωσης ειπεν εκφοβος ειμικαι εντρομος22 αλλαπροσεληλυθατε σιων ορει και πολει θεου ζωντος ιερουσαλημεπουρανιω και μυριασιν αγγελων23 πανηγυρει και εκκλησια πρωτοτοκων εν ουρανοιςαπογεγραμμενων και κριτη θεω παντων και πνευμασιν δικαιωντετελειωμενων24 και διαθηκης νεας μεσιτη ιησου και αιματι ραντισμου κρειττοναλαλουντι παρα VAR1: τον VAR2: το αβελ25 βλεπετε μη παραιτησησθε τον λαλουντα ει γαρ εκεινοι ουκ εφυγοντον επι της γης παραιτησαμενοι χρηματιζοντα πολλω μαλλον ημεις οιτον απ ουρανων αποστρεφομενοι26 ου η φωνη την γην εσαλευσεν τοτε νυν δε επηγγελται λεγων ετιαπαξ εγω σειω ου μονον την γην αλλα και τον ουρανον27 το δε ετι απαξ δηλοι των σαλευομενων την μεταθεσιν ωςπεποιημενων ινα μεινη τα μη σαλευομενα28 διο βασιλειαν ασαλευτον παραλαμβανοντες εχωμεν χαριν δι ηςλατρευωμεν ευαρεστως τω θεω μετα αιδους και ευλαβειας29 και γαρ ο θεος ημων πυρ καταναλισκον

13 η φιλαδελφια μενετω2 της φιλοξενιας μη επιλανθανεσθε δια ταυτης γαρ ελαθον

τινες ξενισαντες αγγελους3 μιμνησκεσθε των δεσμιων ως συνδεδεμενοι των κακουχουμενων ωςκαι αυτοι οντες εν σωματι4 τιμιος ο γαμος εν πασιν και η κοιτη αμιαντος πορνους δε καιμοιχους κρινει ο θεος5 αφιλαργυρος ο τροπος αρκουμενοι τοις παρουσιν αυτος γαρειρηκεν ου μη σε ανω ουδ ου μη σε εγκαταλιπω6 ωστε θαρρουντας ημας λεγειν κυριος εμοι βοηθος και ουφοβηθησομαι τι ποιησει μοι ανθρωπος7 μνημονευετε των ηγουμενων υμων οιτινες ελαλησαν υμιν τον λογοντου θεου ων αναθεωρουντες την εκβασιν της αναστροφης μιμεισθε τηνπιστιν8 ιησους χριστος χθες και σημερον ο αυτος και εις τους αιωνας

13:9—13:23 Εβραιουσ 427

9 διδαχαις ποικιλαις και ξεναις μη περιφερεσθε καλον γαρ χαριτιβεβαιουσθαι την καρδιαν ου βρωμασιν εν οις ουκ ωφεληθησαν οιπεριπατησαντες10 εχομεν θυσιαστηριον εξ ου φαγειν ουκ εχουσιν εξουσιαν οι τησκηνη λατρευοντες11 ων γαρ εισφερεται ζωων το αιμα περι αμαρτιας εις τα αγια διατου αρχιερεως τουτων τα σωματα κατακαιεται εξω της παρεμβολης12 διο και ιησους ινα αγιαση δια του ιδιου αιματος τον λαον εξω τηςπυλης επαθεν13 τοινυν εξερχωμεθα προς αυτον εξω της παρεμβολης τονονειδισμον αυτου φεροντες14 ου γαρ εχομεν ωδε μενουσαν πολιν αλλα την μελλουσανεπιζητουμεν15 δι αυτου ουν αναφερωμεν θυσιαν αινεσεως διαπαντος τω θεω τουτεστιν καρπον χειλεων ομολογουντων τω ονοματι αυτου16 της δε ευποιιας και κοινωνιας μη επιλανθανεσθε τοιαυταις γαρθυσιαις ευαρεστειται ο θεος17 πειθεσθε τοις ηγουμενοις υμων και υπεικετε αυτοι γαραγρυπνουσιν υπερ των ψυχων υμων ως λογον αποδωσοντες ιναμετα χαρας τουτο ποιωσιν και μη στεναζοντες αλυσιτελες γαρ υμιντουτο18 προσευχεσθε περι ημων πεποιθαμεν γαρ οτι καλην συνειδησινεχομεν εν πασιν καλως θελοντες αναστρεφεσθαι19 περισσοτερως δε παρακαλω τουτο ποιησαι ινα ταχιοναποκατασταθω υμιν20 ο δε θεος της ειρηνης ο αναγαγων εκ νεκρων τον ποιμενα τωνπροβατων τον μεγαν εν αιματι διαθηκης αιωνιου τον κυριον ημωνιησουν21 καταρτισαι υμας εν παντι εργω αγαθω εις το ποιησαι το θελημααυτου ποιων εν υμιν το ευαρεστον ενωπιον αυτου δια ιησου χριστουω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην22 παρακαλω δε υμας αδελφοι ανεχεσθε του λογου της παρακλησεωςκαι γαρ δια βραχεων επεστειλα υμιν23 γινωσκετε τον αδελφον τιμοθεον απολελυμενον μεθ ου εαν ταχιονερχηται οψομαι υμας

428 Ιακωβου 13:24—1:14

24 ασπασασθε παντας τους ηγουμενους υμων και παντας τουςαγιους ασπαζονται υμας οι απο της ιταλιας25 η χαρις μετα παντων υμων αμην [προς εβραιους εγραφη απο τηςιταλιας δια τιμοθεου]

ΙΑΚΩΒΟΥΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΘΟΛΙΚΗ

1 ιακωβος θεου και κυριου ιησου χριστου δουλος ταις δωδεκαφυλαις ταις εν τη διασπορα χαιρειν

2 πασαν χαραν ηγησασθε αδελφοι μου οταν πειρασμοις περιπεσητεποικιλοις3 γινωσκοντες οτι το δοκιμιον υμων της πιστεως κατεργαζεταιυπομονην4 η δε υπομονη εργον τελειον εχετω ινα ητε τελειοι και ολοκληροι ενμηδενι λειπομενοι5 ει δε τις υμων λειπεται σοφιας αιτειτω παρα του διδοντος θεουπασιν απλως και μη ονειδιζοντος και δοθησεται αυτω6 αιτειτω δε εν πιστει μηδεν διακρινομενος ο γαρ διακρινομενοςεοικεν κλυδωνι θαλασσης ανεμιζομενω και ριπιζομενω7 μη γαρ οιεσθω ο ανθρωπος εκεινος οτι ληψεται τι παρα του κυριου8 ανηρ διψυχος ακαταστατος εν πασαις ταις οδοις αυτου9 καυχασθω δε ο αδελφος ο ταπεινος εν τω υψει αυτου10 ο δε πλουσιος εν τη ταπεινωσει αυτου οτι ως ανθος χορτουπαρελευσεται11 ανετειλεν γαρ ο ηλιος συν τω καυσωνι και εξηρανεν τον χορτονκαι το ανθος αυτου εξεπεσεν και η ευπρεπεια του προσωπου αυτουαπωλετο ουτως και ο πλουσιος εν ταις πορειαις αυτου μαρανθησεται12 μακαριος ανηρ ος υπομενει πειρασμον οτι δοκιμος γενομενοςληψεται τον στεφανον της ζωης ον επηγγειλατο ο κυριος τοιςαγαπωσιν αυτον13 μηδεις πειραζομενος λεγετω οτι απο του θεου πειραζομαι ο γαρθεος απειραστος εστιν κακων πειραζει δε αυτος ουδενα14 εκαστος δε πειραζεται υπο της ιδιας επιθυμιας εξελκομενος καιδελεαζομενος

1:15—2:3 Ιακωβου 429

15 ειτα η επιθυμια συλλαβουσα τικτει αμαρτιαν η δε αμαρτιααποτελεσθεισα αποκυει θανατον16 μη πλανασθε αδελφοι μου αγαπητοι17 πασα δοσις αγαθη και παν δωρημα τελειον ανωθεν εστινκαταβαινον απο του πατρος των φωτων παρ ω ουκ ενι παραλλαγηη τροπης αποσκιασμα18 βουληθεις απεκυησεν ημας λογω αληθειας εις το ειναι ημαςαπαρχην τινα των αυτου κτισματων19 ωστε αδελφοι μου αγαπητοι εστω πας ανθρωπος ταχυς εις τοακουσαι βραδυς εις το λαλησαι βραδυς εις οργην20 οργη γαρ ανδρος δικαιοσυνην θεου ου κατεργαζεται21 διο αποθεμενοι πασαν ρυπαριαν και περισσειαν κακιας ενπραυτητι δεξασθε τον εμφυτον λογον τον δυναμενον σωσαι τας ψυχαςυμων22 γινεσθε δε ποιηται λογου και μη μονον ακροαταιπαραλογιζομενοι εαυτους23 οτι ει τις ακροατης λογου εστιν και ου ποιητης ουτος εοικεν ανδρικατανοουντι το προσωπον της γενεσεως αυτου εν εσοπτρω24 κατενοησεν γαρ εαυτον και απεληλυθεν και ευθεως επελαθετοοποιος ην25 ο δε παρακυψας εις νομον τελειον τον της ελευθεριας καιπαραμεινας ουτος ουκ ακροατης επιλησμονης γενομενος αλλα ποιητηςεργου ουτος μακαριος εν τη ποιησει αυτου εσται26 ει τις δοκει θρησκος ειναι εν υμιν μη χαλιναγωγων γλωσσαναυτου αλλ απατων καρδιαν αυτου τουτου ματαιος η θρησκεια27 θρησκεια καθαρα και αμιαντος παρα τω θεω και πατρι αυτη εστινεπισκεπτεσθαι ορφανους και χηρας εν τη θλιψει αυτων ασπιλον εαυτοντηρειν απο του κοσμου

2 αδελφοι μου μη εν προσωποληψιαις εχετε την πιστιν του κυριουημων ιησου χριστου της δοξης

2 εαν γαρ εισελθη εις την συναγωγην υμων ανηρ χρυσοδακτυλιος ενεσθητι λαμπρα εισελθη δε και πτωχος εν ρυπαρα εσθητι3 και επιβλεψητε επι τον φορουντα την εσθητα την λαμπραν καιειπητε αυτω συ καθου ωδε καλως και τω πτωχω ειπητε συ στηθι εκειη καθου ωδε υπο το υποποδιον μου

430 Ιακωβου 2:4—2:21

4 και ου διεκριθητε εν εαυτοις και εγενεσθε κριται διαλογισμωνπονηρων5 ακουσατε αδελφοι μου αγαπητοι ουχ ο θεος εξελεξατο τουςπτωχους του κοσμου τουτου πλουσιους εν πιστει και κληρονομους τηςβασιλειας ης επηγγειλατο τοις αγαπωσιν αυτον6 υμεις δε ητιμασατε τον πτωχον ουχ οι πλουσιοικαταδυναστευουσιν υμων και αυτοι ελκουσιν υμας εις κριτηρια7 ουκ αυτοι βλασφημουσιν το καλον ονομα το επικληθεν εφ υμας8 ει μεντοι νομον τελειτε βασιλικον κατα την γραφην αγαπησεις τονπλησιον σου ως σεαυτον καλως ποιειτε9 ει δε προσωποληπτειτε αμαρτιαν εργαζεσθε ελεγχομενοι υπο τουνομου ως παραβαται10 οστις γαρ ολον τον νομον τηρησει πταισει δε εν ενι γεγονενπαντων ενοχος11 ο γαρ ειπων μη μοιχευσης ειπεν και μη φονευσης ει δε ουμοιχευσεις φονευσεις δε γεγονας παραβατης νομου12 ουτως λαλειτε και ουτως ποιειτε ως δια νομου ελευθεριαςμελλοντες κρινεσθαι13 η γαρ κρισις ανιλεως τω μη ποιησαντι ελεος και κατακαυχαταιελεος κρισεως14 τι το οφελος αδελφοι μου εαν πιστιν λεγη τις εχειν εργα δε μη εχημη δυναται η πιστις σωσαι αυτον15 εαν δε αδελφος η αδελφη γυμνοι υπαρχωσιν και λειπομενοι ωσιντης εφημερου τροφης16 ειπη δε τις αυτοις εξ υμων υπαγετε εν ειρηνη θερμαινεσθε καιχορταζεσθε μη δωτε δε αυτοις τα επιτηδεια του σωματος τι το οφελος17 ουτως και η πιστις εαν μη εργα εχη νεκρα εστιν καθ εαυτην18 αλλ ερει τις συ πιστιν εχεις καγω εργα εχω δειξον μοι την πιστινσου VAR1: εκ VAR2: χωρις των εργων σου καγω δειξω σοι εκ τωνεργων μου την πιστιν μου19 συ πιστευεις οτι ο θεος εις εστιν καλως ποιεις και τα δαιμονιαπιστευουσιν και φρισσουσιν20 θελεις δε γνωναι ω ανθρωπε κενε οτι η πιστις χωρις των εργωννεκρα εστιν21 αβρααμ ο πατηρ ημων ουκ εξ εργων εδικαιωθη ανενεγκας ισαακτον υιον αυτου επι το θυσιαστηριον

2:22—3:12 Ιακωβου 431

22 βλεπεις οτι η πιστις συνηργει τοις εργοις αυτου και εκ των εργωνη πιστις ετελειωθη23 και επληρωθη η γραφη η λεγουσα επιστευσεν δε αβρααμ τω θεωκαι ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην και φιλος θεου εκληθη24 ορατε τοινυν οτι εξ εργων δικαιουται ανθρωπος και ουκ εκπιστεως μονον25 ομοιως δε και ρααβ η πορνη ουκ εξ εργων εδικαιωθη υποδεξαμενητους αγγελους και ετερα οδω εκβαλουσα26 ωσπερ γαρ το σωμα χωρις πνευματος νεκρον εστιν ουτως και ηπιστις χωρις των εργων νεκρα εστιν

3 μη πολλοι διδασκαλοι γινεσθε αδελφοι μου ειδοτες οτι μειζονκριμα ληψομεθα

2 πολλα γαρ πταιομεν απαντες ει τις εν λογω ου πταιει ουτος τελειοςανηρ δυνατος χαλιναγωγησαι και ολον το σωμα3 ιδου των ιππων τους χαλινους εις τα στοματα βαλλομεν προς τοπειθεσθαι αυτους ημιν και ολον το σωμα αυτων μεταγομεν4 ιδου και τα πλοια τηλικαυτα οντα και υπο σκληρων ανεμωνελαυνομενα μεταγεται υπο ελαχιστου πηδαλιου οπου αν η ορμη τουευθυνοντος βουληται5 ουτως και η γλωσσα μικρον μελος εστιν και μεγαλαυχει ιδουολιγον πυρ ηλικην υλην αναπτει6 και η γλωσσα πυρ ο κοσμος της αδικιας ουτως η γλωσσακαθισταται εν τοις μελεσιν ημων η σπιλουσα ολον το σωμα καιφλογιζουσα τον τροχον της γενεσεως και φλογιζομενη υπο της γεεννης7 πασα γαρ φυσις θηριων τε και πετεινων ερπετων τε και εναλιωνδαμαζεται και δεδαμασται τη φυσει τη ανθρωπινη8 την δε γλωσσαν ουδεις δυναται ανθρωπων δαμασαι ακατασχετονκακον μεστη ιου θανατηφορου9 εν αυτη ευλογουμεν τον θεον και πατερα και εν αυτη καταρωμεθατους ανθρωπους τους καθ ομοιωσιν θεου γεγονοτας10 εκ του αυτου στοματος εξερχεται ευλογια και καταρα ου χρηαδελφοι μου ταυτα ουτως γινεσθαι11 μητι η πηγη εκ της αυτης οπης βρυει το γλυκυ και το πικρον12 μη δυναται αδελφοι μου συκη ελαιας ποιησαι η αμπελος συκαουτως ουδεμια πηγη αλυκον και γλυκυ ποιησαι υδωρ

432 Ιακωβου 3:13—4:11

13 τις σοφος και επιστημων εν υμιν δειξατω εκ της καλης αναστροφηςτα εργα αυτου εν πραυτητι σοφιας14 ει δε ζηλον πικρον εχετε και εριθειαν εν τη καρδια υμων μηκατακαυχασθε και ψευδεσθε κατα της αληθειας15 ουκ εστιν αυτη η σοφια ανωθεν κατερχομενη αλλ επιγειος ψυχικηδαιμονιωδης16 οπου γαρ ζηλος και εριθεια εκει ακαταστασια και παν φαυλονπραγμα17 η δε ανωθεν σοφια πρωτον μεν αγνη εστιν επειτα ειρηνικηεπιεικης ευπειθης μεστη ελεους και καρπων αγαθων αδιακριτος καιανυποκριτος18 καρπος δε της δικαιοσυνης εν ειρηνη σπειρεται τοις ποιουσινειρηνην

4 ποθεν πολεμοι και μαχαι εν υμιν ουκ εντευθεν εκ των ηδονων υμωντων στρατευομενων εν τοις μελεσιν υμων

2 επιθυμειτε και ουκ εχετε φονευετε και ζηλουτε και ου δυνασθεεπιτυχειν μαχεσθε και πολεμειτε ουκ εχετε δε δια το μη αιτεισθαι υμας3 αιτειτε και ου λαμβανετε διοτι κακως αιτεισθε ινα εν ταις ηδοναιςυμων δαπανησητε4 μοιχοι και μοιχαλιδες ουκ οιδατε οτι η φιλια του κοσμου εχθρα τουθεου εστιν ος αν ουν βουληθη φιλος ειναι του κοσμου εχθρος του θεουκαθισταται5 η δοκειτε οτι κενως η γραφη λεγει προς φθονον επιποθει το πνευμαο κατωκησεν εν ημιν6 μειζονα δε διδωσιν χαριν διο λεγει ο θεος υπερηφανοιςαντιτασσεται ταπεινοις δε διδωσιν χαριν7 υποταγητε ουν τω θεω αντιστητε τω διαβολω και φευξεται αφ υμων8 εγγισατε τω θεω και εγγιει υμιν καθαρισατε χειρας αμαρτωλοι καιαγνισατε καρδιας διψυχοι9 ταλαιπωρησατε και πενθησατε και κλαυσατε ο γελως υμων ειςπενθος μεταστραφητω και η χαρα εις κατηφειαν10 ταπεινωθητε ενωπιον του κυριου και υψωσει υμας11 μη καταλαλειτε αλληλων αδελφοι ο καταλαλων αδελφου καικρινων τον αδελφον αυτου καταλαλει νομου και κρινει νομον ει δενομον κρινεις ουκ ει ποιητης νομου αλλα κριτης

4:12—5:11 Ιακωβου 433

12 εις εστιν ο νομοθετης ο δυναμενος σωσαι και απολεσαι συ τις ειος κρινεις τον ετερον13 αγε νυν οι λεγοντες σημερον VAR1: και VAR2: η αυριονπορευσωμεθα εις τηνδε την πολιν και VAR1: ποιησωμεν VAR2:ποιησομεν εκει ενιαυτον ενα και VAR1: εμπορευσωμεθα καικερδησωμεν VAR2: εμπορευσομεθα και κερδησομεν14 οιτινες ουκ επιστασθε το της αυριον ποια γαρ η ζωη υμων ατμιςγαρ εστιν η προς ολιγον φαινομενη επειτα δε αφανιζομενη15 αντι του λεγειν υμας εαν ο κυριος θεληση και VAR1: ζησωμεν καιποιησωμεν VAR2: ζησομεν και ποιησομεν τουτο η εκεινο16 νυν δε καυχασθε εν ταις αλαζονειαις υμωνπασα καυχησις τοιαυτηπονηρα εστιν17 ειδοτι ουν καλον ποιειν και μη ποιουντι αμαρτια αυτω εστιν

5 αγε νυν οι πλουσιοι κλαυσατε ολολυζοντες επι ταις ταλαιπωριαιςυμων ταις επερχομεναις

2 ο πλουτος υμων σεσηπεν και τα ιματια υμων σητοβρωτα γεγονεν3 ο χρυσος υμων και ο αργυρος κατιωται και ο ιος αυτωνεις μαρτυριον υμιν εσται και φαγεται τας σαρκας υμων ως πυρεθησαυρισατε εν εσχαταις ημεραις4 ιδου ο μισθος των εργατων των αμησαντων τας χωρας υμων οαπεστερημενος αφ υμων κραζει και αι βοαι των θερισαντων εις τα ωτακυριου σαβαωθ εισεληλυθασιν5 ετρυφησατε επι της γης και εσπαταλησατε εθρεψατε τας καρδιαςυμων ως εν ημερα σφαγης6 κατεδικασατε εφονευσατε τον δικαιον ουκ αντιτασσεται υμιν7 μακροθυμησατε ουν αδελφοι εως της παρουσιας του κυριου ιδου ογεωργος εκδεχεται τον τιμιον καρπον της γης μακροθυμων επ αυτωεως αν λαβη υετον πρωιμον και οψιμον8 μακροθυμησατε και υμεις στηριξατε τας καρδιας υμων οτι ηπαρουσια του κυριου ηγγικεν9 μη στεναζετε κατ αλληλων αδελφοι ινα μη κατακριθητε ιδου VAR2:ο κριτης προ των θυρων εστηκεν10 υποδειγμα λαβετε της κακοπαθειας αδελφοι μου και τηςμακροθυμιας τους προφητας οι ελαλησαν τω ονοματι κυριου11 ιδου μακαριζομεν τους υπομενοντας την υπομονην ιωβ ηκουσατεκαι το τελος κυριου ειδετε οτι πολυσπλαγχνος εστιν ο κυριος και

434 Πετρου Α 5:12—1:4

οικτιρμων12 προ παντων δε αδελφοι μου μη ομνυετε μητε τον ουρανον μητε τηνγην μητε αλλον τινα ορκον ητω δε υμων το ναι ναι και το ου ου ινα μηVAR1: εις υποκρισιν VAR2: υπο κρισιν πεσητε13 κακοπαθει τις εν υμιν προσευχεσθω ευθυμει τις ψαλλετω14 ασθενει τις εν υμιν προσκαλεσασθω τους πρεσβυτερους τηςεκκλησιας και προσευξασθωσαν επ αυτον αλειψαντες αυτον ελαιω εντω ονοματι του κυριου15 και η ευχη της πιστεως σωσει τον καμνοντα και εγερει αυτον οκυριος καν αμαρτιας η πεποιηκως αφεθησεται αυτω16 εξομολογεισθε αλληλοις τα παραπτωματα και ευχεσθε υπεραλληλων οπως ιαθητε πολυ ισχυει δεησις δικαιου ενεργουμενη17 ηλιας ανθρωπος ην ομοιοπαθης ημιν και προσευχη προσηυξατοτου μη βρεξαι και ουκ εβρεξεν επι της γης ενιαυτους τρεις και μηνας εξ18 και παλιν προσηυξατο και ο ουρανος υετον εδωκεν και η γηεβλαστησεν τον καρπον αυτης19 αδελφοι εαν τις εν υμιν πλανηθη απο της αληθειας και επιστρεψητις αυτον20 γινωσκετω οτι ο επιστρεψας αμαρτωλον εκ πλανης οδου αυτουσωσει ψυχην εκ θανατου και καλυψει πληθος αμαρτιων

ΠΕΤΡΟΥΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΘΟΛΙΚΗ

ΠΡΩΤΗ1 πετρος αποστολος ιησου χριστου εκλεκτοις παρεπιδημοις

διασπορας ποντου γαλατιας καππαδοκιας ασιας και βιθυνιας2 κατα προγνωσιν θεου πατρος εν αγιασμω πνευματος εις υπακοηνκαι ραντισμον αιματος ιησου χριστου χαρις υμιν και ειρηνηπληθυνθειη3 ευλογητος ο θεος και πατηρ του κυριου ημων ιησου χριστου οκατα το πολυ αυτου ελεος αναγεννησας ημας εις ελπιδα ζωσαν διαναστασεως ιησου χριστου εκ νεκρων4 εις κληρονομιαν αφθαρτον και αμιαντον και αμαραντοντετηρημενην εν ουρανοις εις VAR1: ημας VAR2: υμας

1:5—1:20 Πετρου Α 435

5 τους εν δυναμει θεου φρουρουμενους δια πιστεως εις σωτηριανετοιμην αποκαλυφθηναι εν καιρω εσχατω6 εν ω αγαλλιασθε ολιγον αρτι ει δεον εστιν λυπηθεντες εν ποικιλοιςπειρασμοις7 ινα το δοκιμιον υμων της πιστεως πολυ τιμιωτερον χρυσιου τουαπολλυμενου δια πυρος δε δοκιμαζομενου ευρεθη εις επαινον και τιμηνκαι δοξαν εν αποκαλυψει ιησου χριστου8 ον ουκ VAR1: ειδοτες VAR2: ιδοντες αγαπατε εις οναρτι μη ορωντες πιστευοντες δε αγαλλιασθε χαρα ανεκλαλητω καιδεδοξασμενη9 κομιζομενοι το τελος της πιστεως υμων σωτηριαν ψυχων10 περι ης σωτηριας εξεζητησαν και εξηρευνησαν προφηται οι περιτης εις υμας χαριτος προφητευσαντες11 ερευνωντες εις τινα η ποιον καιρον εδηλου το εν αυτοις πνευμαχριστου προμαρτυρομενον τα εις χριστον παθηματα και τας μετα ταυταδοξας12 οις απεκαλυφθη οτι ουχ εαυτοις ημιν δε διηκονουν αυτα α νυνανηγγελη υμιν δια των ευαγγελισαμενων υμας εν πνευματι αγιωαποσταλεντι απ ουρανου εις α επιθυμουσιν αγγελοι παρακυψαι13 διο αναζωσαμενοι τας οσφυας της διανοιας υμων νηφοντεςτελειως ελπισατε επι την φερομενην υμιν χαριν εν αποκαλυψει ιησουχριστου14 ως τεκνα υπακοης μη συσχηματιζομενοι ταις προτερον εν τηαγνοια υμων επιθυμιαις15 αλλα κατα τον καλεσαντα υμας αγιον και αυτοι αγιοι εν πασηαναστροφη γενηθητε16 διοτι γεγραπται αγιοι γενεσθε οτι εγω αγιος ειμι17 και ει πατερα επικαλεισθε τον απροσωποληπτως κρινοντακατα το εκαστου εργον εν φοβω τον της παροικιας υμων χρονοναναστραφητε18 ειδοτες οτι ου φθαρτοις αργυριω η χρυσιω ελυτρωθητε εκ τηςματαιας υμων αναστροφης πατροπαραδοτου19 αλλα τιμιω αιματι ως αμνου αμωμου και ασπιλου χριστου20 προεγνωσμενου μεν προ καταβολης κοσμου φανερωθεντος δε επεσχατων των χρονων δι υμας

436 Πετρου Α 1:21—2:12

21 τους δι αυτου πιστευοντας εις θεον τον εγειραντα αυτον εκ νεκρωνκαι δοξαν αυτω δοντα ωστε την πιστιν υμων και ελπιδα ειναι εις θεον22 τας ψυχας υμων ηγνικοτες εν τη υπακοη της αληθειας διαπνευματος εις φιλαδελφιαν ανυποκριτον εκ καθαρας καρδιαςαλληλους αγαπησατε εκτενως23 αναγεγεννημενοι ουκ εκ σπορας φθαρτης αλλα αφθαρτου διαλογου ζωντος θεου και μενοντος εις τον αιωνα24 διοτι πασα σαρξ ως χορτος και πασα δοξα ανθρωπου ως ανθοςχορτου εξηρανθη ο χορτος και το ανθος αυτου εξεπεσεν25 το δε ρημα κυριου μενει εις τον αιωνα τουτο δε εστιν το ρημα τοευαγγελισθεν εις υμας

2 αποθεμενοι ουν πασαν κακιαν και παντα δολον και υποκρισειςκαι φθονους και πασας καταλαλιας

2 ως αρτιγεννητα βρεφη το λογικον αδολον γαλα επιποθησατε ιναεν αυτω αυξηθητε3 ειπερ εγευσασθε οτι χρηστος ο κυριος4 προς ον προσερχομενοι λιθον ζωντα υπο ανθρωπων μεναποδεδοκιμασμενον παρα δε θεω εκλεκτον εντιμον5 και αυτοι ως λιθοι ζωντες οικοδομεισθε οικος πνευματικοςιερατευμα αγιον ανενεγκαι πνευματικας θυσιας ευπροσδεκτους τωθεω δια ιησου χριστου6 διο και περιεχει εν τη γραφη ιδου τιθημι εν σιων λιθονακρογωνιαιον εκλεκτον εντιμον και ο πιστευων επ αυτω ου μηκαταισχυνθη7 υμιν ουν η τιμη τοις πιστευουσιν απειθουσιν δε λιθον οναπεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας8 και λιθος προσκομματος και πετρα σκανδαλου οι προσκοπτουσιντω λογω απειθουντες εις ο και ετεθησαν9 υμεις δε γενος εκλεκτον βασιλειον ιερατευμα εθνος αγιον λαοςεις περιποιησιν οπως τας αρετας εξαγγειλητε του εκ σκοτους υμαςκαλεσαντος εις το θαυμαστον αυτου φως10 οι ποτε ου λαος νυν δε λαος θεου οι ουκ ηλεημενοι νυν δε ελεηθεντες11 αγαπητοι παρακαλωως παροικους και παρεπιδημους απεχεσθαιτων σαρκικων επιθυμιων αιτινες στρατευονται κατα της ψυχης12 την αναστροφην υμων εν τοις εθνεσιν εχοντες καλην ιναεν ω καταλαλουσιν υμων ως κακοποιων εκ των καλων εργων

2:13—3:4 Πετρου Α 437

εποπτευσαντες δοξασωσιν τον θεον εν ημερα επισκοπης13 υποταγητε ουν παση ανθρωπινη κτισει δια τον κυριον ειτε βασιλειως υπερεχοντι14 ειτε ηγεμοσιν ως δι αυτου πεμπομενοις εις εκδικησιν μενκακοποιων επαινον δε αγαθοποιων15 οτι ουτως εστιν το θελημα του θεου αγαθοποιουντας φιμουν τηντων αφρονων ανθρωπων αγνωσιαν16 ως ελευθεροι και μη ως επικαλυμμα εχοντες της κακιας τηνελευθεριαν αλλ ως δουλοι θεου17 παντας τιμησατε την αδελφοτητα αγαπατε τον θεον φοβεισθε τονβασιλεα τιματε18 οι οικεται υποτασσομενοι εν παντι φοβω τοις δεσποταις ου μονοντοις αγαθοις και επιεικεσιν αλλα και τοις σκολιοις19 τουτο γαρ χαρις ει δια συνειδησιν θεου υποφερει τις λυπαςπασχων αδικως20 ποιον γαρ κλεος ει αμαρτανοντες και κολαφιζομενοι υπομενειτεαλλ ει αγαθοποιουντες και πασχοντες υπομενειτε τουτο χαρις παραθεω21 εις τουτο γαρ εκληθητε οτι και χριστος επαθεν υπερ ημων ημινυπολιμπανων υπογραμμον ινα επακολουθησητε τοις ιχνεσιν αυτου22 ος αμαρτιαν ουκ εποιησεν ουδε ευρεθη δολος εν τω στοματι αυτου23 ος λοιδορουμενος ουκ αντελοιδορει πασχων ουκ ηπειλειπαρεδιδου δε τω κρινοντι δικαιως24 ος τας αμαρτιας ημων αυτος ανηνεγκεν εν τω σωματι αυτου επι τοξυλον ινα ταις αμαρτιαις απογενομενοι τη δικαιοσυνη ζησωμεν ου τωμωλωπι αυτου ιαθητε25 ητε γαρ ως προβατα πλανωμενα αλλ επεστραφητε νυν επι τονποιμενα και επισκοπον των ψυχων υμων

3 ομοιως αι γυναικες υποτασσομεναι τοις ιδιοις ανδρασιν ινα και ειτινες απειθουσιν τω λογω δια της των γυναικων αναστροφης ανευ

λογου κερδηθησωνται2 εποπτευσαντες την εν φοβω αγνην αναστροφην υμων3 ων εστω ουχ ο εξωθεν εμπλοκης τριχων και περιθεσεως χρυσιων ηενδυσεως ιματιων κοσμος4 αλλ ο κρυπτος της καρδιας ανθρωπος εν τω αφθαρτω του πραεοςκαι ησυχιου πνευματος ο εστιν ενωπιον του θεου πολυτελες

438 Πετρου Α 3:5—3:20

5 ουτως γαρ ποτε και αι αγιαι γυναικες αι ελπιζουσαι επι τον θεονεκοσμουν εαυτας υποτασσομεναι τοις ιδιοις ανδρασιν6 ως σαρρα υπηκουσεν τω αβρααμ κυριον αυτον καλουσα ηςεγενηθητε τεκνα αγαθοποιουσαι και μη φοβουμεναι μηδεμιαν πτοησιν7 οι ανδρες ομοιως συνοικουντες κατα γνωσιν ως ασθενεστερωσκευει τω γυναικειω απονεμοντες τιμην ως και συγκληρονομοιχαριτος ζωης εις το μη εκκοπτεσθαι τας προσευχας υμων8 το δε τελος παντες ομοφρονες συμπαθεις φιλαδελφοι ευσπλαγχνοιφιλοφρονες9 μη αποδιδοντες κακον αντι κακου η λοιδοριαν αντι λοιδοριαςτουναντιον δε ευλογουντες ειδοτες οτι εις τουτο εκληθητε ινα ευλογιανκληρονομησητε10 ο γαρ θελων ζωην αγαπαν και ιδειν ημερας αγαθας παυσατω τηνγλωσσαν αυτου απο κακου και χειλη αυτου του μη λαλησαι δολον11 εκκλινατω απο κακου και ποιησατω αγαθον ζητησατω ειρηνηνκαι διωξατω αυτην12 οτι οι οφθαλμοι κυριου επι δικαιους και ωτα αυτου εις δεησιναυτων προσωπον δε κυριου επι ποιουντας κακα13 και τις ο κακωσων υμας εαν του αγαθου μιμηται γενησθε14 αλλ ει και πασχοιτε δια δικαιοσυνην μακαριοι τον δε φοβον αυτωνμη φοβηθητε μηδε ταραχθητε15 κυριον δε τον θεον αγιασατε εν ταις καρδιαις υμων ετοιμοι δεαει προς απολογιαν παντι τω αιτουντι υμας λογον περι της εν υμινελπιδος μετα πραυτητος και φοβου16 συνειδησιν εχοντες αγαθην ινα εν ω καταλαλωσιν υμων ωςκακοποιων καταισχυνθωσιν οι επηρεαζοντες υμων την αγαθην ενχριστω αναστροφην17 κρειττον γαρ αγαθοποιουντας ει θελει το θελημα του θεου πασχεινη κακοποιουντας18 οτι και χριστος απαξ περι αμαρτιων επαθεν δικαιος υπερ αδικωνινα ημας προσαγαγη τω θεω θανατωθεις μεν σαρκι ζωοποιηθεις δε τωπνευματι19 εν ω και τοις εν φυλακη πνευμασιν πορευθεις εκηρυξεν20 απειθησασιν ποτε οτε απαξ εξεδεχετο η του θεου μακροθυμια ενημεραις νωε κατασκευαζομενης κιβωτου εις ην ολιγαι τουτ εστιν οκτωψυχαι διεσωθησαν δι υδατος

3:21—4:14 Πετρου Α 439

21 VAR1: ο VAR2: ω και ημας αντιτυπον νυν σωζει βαπτισμαου σαρκος αποθεσις ρυπου αλλα συνειδησεως αγαθης επερωτημα ειςθεον δι αναστασεως ιησου χριστου22 ος εστιν εν δεξια του θεου πορευθεις εις ουρανον υποταγεντωναυτω αγγελων και εξουσιων και δυναμεων

4 χριστου ουν παθοντος υπερ ημων σαρκι και υμεις την αυτηνεννοιαν οπλισασθε οτι ο παθων εν σαρκι πεπαυται αμαρτιας

2 εις το μηκετι ανθρωπων επιθυμιαις αλλα θεληματι θεου τονεπιλοιπον εν σαρκι βιωσαι χρονον3 αρκετος γαρ ημιν ο παρεληλυθως χρονος του βιου το θεληματων εθνων κατεργασασθαι πεπορευμενους εν ασελγειαις επιθυμιαιςοινοφλυγιαις κωμοις ποτοις και αθεμιτοις ειδωλολατρειαις4 εν ω ξενιζονται μη συντρεχοντων υμων εις την αυτην της ασωτιαςαναχυσιν βλασφημουντες5 οι αποδωσουσιν λογον τω ετοιμως εχοντι κριναι ζωντας καινεκρους6 εις τουτο γαρ και νεκροις ευηγγελισθη ινα κριθωσιν μεν καταανθρωπους σαρκι ζωσιν δε κατα θεον πνευματι7 παντων δε το τελος ηγγικεν σωφρονησατε ουν και νηψατε εις ταςπροσευχας8 προ παντων δε την εις εαυτους αγαπην εκτενη εχοντες οτι VAR2: ηαγαπη καλυψει πληθος αμαρτιων9 φιλοξενοι εις αλληλους ανευ γογγυσμων10 εκαστος καθως ελαβεν χαρισμα εις εαυτους αυτο διακονουντες ωςκαλοι οικονομοι ποικιλης χαριτος θεου11 ει τις λαλει ως λογια θεου ει τις διακονει ως εξ ισχυος ης χορηγει οθεος ινα εν πασιν δοξαζηται ο θεος δια ιησου χριστου ω εστιν η δοξακαι το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αμην12 αγαπητοι μη ξενιζεσθε τη εν υμιν πυρωσει προς πειρασμον υμινγινομενη ως ξενου υμιν συμβαινοντος13 αλλα καθο κοινωνειτε τοις του χριστου παθημασιν χαιρετε ινα καιεν τη αποκαλυψει της δοξης αυτου χαρητε αγαλλιωμενοι14 ει ονειδιζεσθε εν ονοματι χριστου μακαριοι οτι το της δοξης και τοτου θεου πνευμα εφ υμας αναπαυεται κατα μεν αυτους βλασφημειταικατα δε υμας δοξαζεται

440 Πετρου Α 4:15—5:12

15 μη γαρ τις υμων πασχετω ως φονευς η κλεπτης η κακοποιος η ωςαλλοτριοεπισκοπος16 ει δε ως χριστιανος μη αισχυνεσθω δοξαζετω δε τον θεον εν τωμερει τουτω17 οτι ο καιρος του αρξασθαι το κριμα απο του οικου του θεου ει δεπρωτον αφ ημων τι το τελος των απειθουντων τω του θεου ευαγγελιω18 και ει ο δικαιος μολις σωζεται ο ασεβης και αμαρτωλος πουφανειται19 ωστε και οι πασχοντες κατα το θελημα του θεου ως πιστω κτιστηπαρατιθεσθωσαν τας ψυχας εαυτων εν αγαθοποιια

5 πρεσβυτερους τους εν υμιν παρακαλω ο συμπρεσβυτερος καιμαρτυς των του χριστου παθηματων ο και της μελλουσης

αποκαλυπτεσθαι δοξης κοινωνος2 ποιμανατε το εν υμιν ποιμνιον του θεου επισκοπουντες μηαναγκαστως αλλ εκουσιως μηδε αισχροκερδως αλλα προθυμως3 μηδ ως κατακυριευοντες των κληρων αλλα τυποι γινομενοι τουποιμνιου4 και φανερωθεντος του αρχιποιμενος κομιεισθε τον αμαραντινον τηςδοξης στεφανον5 ομοιως νεωτεροι υποταγητε πρεσβυτεροις παντες δε αλληλοιςυποτασσομενοι την ταπεινοφροσυνην εγκομβωσασθε οτι ο θεοςυπερηφανοις αντιτασσεται ταπεινοις δε διδωσιν χαριν6 ταπεινωθητε ουν υπο την κραταιαν χειρα του θεου ινα υμας υψωσηεν καιρω7 πασαν την μεριμναν υμων επιρριψαντες επ αυτον οτι αυτω μελειπερι υμων8 νηψατε γρηγορησατε οτι ο αντιδικος υμων διαβολος ως λεωνωρυομενος περιπατει ζητων τινα καταπιη9 ω αντιστητε στερεοι τη πιστει ειδοτες τα αυτα των παθηματων τηεν κοσμω υμων αδελφοτητι επιτελεισθαι10 ο δε θεος πασης χαριτος ο καλεσας ημας εις την αιωνιον αυτουδοξαν εν χριστω ιησου ολιγον παθοντας αυτος καταρτισαι υμαςστηριξαι σθενωσαι θεμελιωσαι11 αυτω η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αμην12 δια σιλουανου υμιν του πιστου αδελφου ως λογιζομαι δι ολιγωνεγραψα παρακαλων και επιμαρτυρων ταυτην ειναι αληθη χαριν του

5:13—1:11 Πετρου Β 441

θεου εις ην εστηκατε13 ασπαζεται υμας η εν βαβυλωνι συνεκλεκτη και μαρκος ο υιος μου14 ασπασασθε αλληλους εν φιληματι αγαπης ειρηνη υμιν πασιν τοιςεν χριστω ιησου αμην

ΠΕΤΡΟΥΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΘΟΛΙΚΗ

ΔΕΥΤΕΡΑ1 VAR1: συμεων VAR2: σιμων πετρος δουλος και αποστολος ιησου

χριστου τοις ισοτιμον ημιν λαχουσιν πιστιν εν δικαιοσυνη του θεουημων και σωτηρος VAR2: ημων ιησου χριστου2 χαρις υμιν και ειρηνη πληθυνθειη εν επιγνωσει του θεου και ιησουτου κυριου ημων3 ως παντα ημιν της θειας δυναμεως αυτου τα προς ζωην καιευσεβειαν δεδωρημενης δια της επιγνωσεως του καλεσαντος ημας διαδοξης και αρετης4 δι ων τα μεγιστα ημιν και τιμια επαγγελματα δεδωρηται ινα διατουτων γενησθε θειας κοινωνοι φυσεως αποφυγοντες της εν κοσμω ενεπιθυμια φθορας5 και αυτο τουτο δε σπουδην πασαν παρεισενεγκαντεςεπιχορηγησατε εν τη πιστει υμων την αρετην εν δε τη αρετη τηνγνωσιν6 εν δε τη γνωσει την εγκρατειαν εν δε τη εγκρατεια την υπομονην ενδε τη υπομονη την ευσεβειαν7 εν δε τη ευσεβεια την φιλαδελφιαν εν δε τη φιλαδελφια την αγαπην8 ταυτα γαρ υμιν υπαρχοντα και πλεοναζοντα ουκ αργους ουδεακαρπους καθιστησιν εις την του κυριου ημων ιησου χριστουεπιγνωσιν9 ω γαρ μη παρεστιν ταυτα τυφλος εστιν μυωπαζων ληθην λαβωντου καθαρισμου των παλαι αυτου αμαρτιων10 διο μαλλον αδελφοι σπουδασατε βεβαιαν υμων την κλησιν καιεκλογην ποιεισθαι ταυτα γαρ ποιουντες ου μη πταισητε ποτε11 ουτως γαρ πλουσιως επιχορηγηθησεται υμιν η εισοδος εις τηναιωνιον βασιλειαν του κυριου ημων και σωτηρος ιησου χριστου

442 Πετρου Β 1:12—2:5

12 διο ουκ αμελησω υμας αει υπομιμνησκειν περι τουτων καιπερειδοτας και εστηριγμενους εν τη παρουση αληθεια13 δικαιον δε ηγουμαι εφ οσον ειμι εν τουτω τω σκηνωματι διεγειρεινυμας εν υπομνησει14 ειδως οτι ταχινη εστιν η αποθεσις του σκηνωματος μου καθως καιο κυριος ημων ιησους χριστος εδηλωσεν μοι15 σπουδασω δε και εκαστοτε εχειν υμας μετα την εμην εξοδον τηντουτων μνημην ποιεισθαι16 ου γαρ σεσοφισμενοις μυθοις εξακολουθησαντες εγνωρισαμενυμιν την του κυριου ημων ιησου χριστου δυναμιν και παρουσιαν αλλεποπται γενηθεντες της εκεινου μεγαλειοτητος17 λαβων γαρ παρα θεου πατρος τιμην και δοξαν φωνης ενεχθεισηςαυτω τοιασδε υπο της μεγαλοπρεπους δοξης ουτος εστιν ο υιος μου οαγαπητος εις ον εγω ευδοκησα18 και ταυτην την φωνην ημεις ηκουσαμεν εξ ουρανου ενεχθεισαν συναυτω οντες εν τω ορει τω αγιω19 και εχομεν βεβαιοτερον τον προφητικον λογον ω καλως ποιειτεπροσεχοντες ως λυχνω φαινοντι εν αυχμηρω τοπω εως ου ημεραδιαυγαση και φωσφορος ανατειλη εν ταις καρδιαις υμων20 τουτο πρωτον γινωσκοντες οτι πασα προφητεια γραφης ιδιαςεπιλυσεως ου γινεται21 ου γαρ θεληματι ανθρωπου ηνεχθη ποτε προφητεια αλλ υποπνευματος αγιου φερομενοι ελαλησανVAR1: οι αγιοι θεου ανθρωποι

2 εγενοντο δε και ψευδοπροφηται εν τω λαω ως και εν υμιν εσονταιψευδοδιδασκαλοι οιτινες παρεισαξουσιν αιρεσεις απωλειας και

τον αγορασαντα αυτους δεσποτην αρνουμενοι επαγοντες εαυτοιςταχινην απωλειαν2 και πολλοι εξακολουθησουσιν αυτων ταις απωλειαις δι ους η οδοςτης αληθειας βλασφημηθησεται3 και εν πλεονεξια πλαστοις λογοις υμας εμπορευσονται οις το κριμαεκπαλαι ουκ αργει και η απωλεια αυτων ου νυσταζει4 ει γαρ ο θεος αγγελων αμαρτησαντων ουκ εφεισατο αλλα σειραιςζοφου ταρταρωσας παρεδωκεν εις κρισιν τετηρημενους5 και αρχαιου κοσμου ουκ εφεισατο αλλ ογδοον νωε δικαιοσυνηςκηρυκα εφυλαξεν κατακλυσμον κοσμω ασεβων επαξας

2:6—2:20 Πετρου Β 443

6 και πολεις σοδομων και γομορρας τεφρωσας καταστροφηκατεκρινεν υποδειγμα μελλοντων ασεβειν τεθεικως7 και δικαιον λωτ καταπονουμενον υπο της των αθεσμων ενασελγεια αναστροφης ερρυσατο8 βλεμματι γαρ και ακοη ο δικαιος εγκατοικων εν αυτοις ημεραν εξημερας ψυχην δικαιαν ανομοις εργοις εβασανιζεν9 οιδεν κυριος ευσεβεις εκ VAR1: πειρασμου VAR2: πειρασμωνρυεσθαι αδικους δε εις ημεραν κρισεως κολαζομενους τηρειν10 μαλιστα δε τους οπισω σαρκος εν επιθυμια μιασμουπορευομενους και κυριοτητος καταφρονουντας τολμηται αυθαδειςδοξας ου τρεμουσιν βλασφημουντες11 οπου αγγελοι ισχυι και δυναμει μειζονες οντες ου φερουσιν καταυτων παρα κυριω βλασφημον κρισιν12 ουτοι δε ως αλογα ζωα φυσικα γεγενημενα εις αλωσιν και φθορανεν οις αγνοουσιν βλασφημουντες εν τη φθορα αυτων καταφθαρησονται13 κομιουμενοι μισθον αδικιας ηδονην ηγουμενοι την εν ημερα τρυφηνσπιλοι και μωμοι εντρυφωντες εν ταις απαταις αυτων συνευωχουμενοιυμιν14 οφθαλμους εχοντες μεστους μοιχαλιδος και ακαταπαυστουςαμαρτιας δελεαζοντες ψυχας αστηρικτους καρδιαν γεγυμνασμενηνπλεονεξιαις εχοντες καταρας τεκνα15 καταλιποντες την ευθειαν οδον επλανηθησαν εξακολουθησαντεςτη οδω του βαλααμ του βοσορ ος μισθον αδικιας ηγαπησεν16 ελεγξιν δε εσχεν ιδιας παρανομιας υποζυγιον αφωνον ενανθρωπου φωνη φθεγξαμενον εκωλυσεν την του προφητουπαραφρονιαν17 ουτοι εισιν πηγαι ανυδροι νεφελαι υπο λαιλαπος ελαυνομεναι οιςο ζοφος του σκοτους εις αιωνα τετηρηται18 υπερογκα γαρ ματαιοτητος φθεγγομενοι δελεαζουσιν ενεπιθυμιαις σαρκος VAR2: εν ασελγειαις τους οντως αποφυγονταςτους εν πλανη αναστρεφομενους19 ελευθεριαν αυτοις επαγγελλομενοι αυτοι δουλοι υπαρχοντες τηςφθορας ω γαρ τις ηττηται τουτω και δεδουλωται20 ει γαρ αποφυγοντες τα μιασματα του κοσμου εν επιγνωσει τουκυριου και σωτηρος ιησου χριστου τουτοις δε παλιν εμπλακεντεςηττωνται γεγονεν αυτοις τα εσχατα χειρονα των πρωτων

444 Πετρου Β 2:21—3:14

21 κρειττον γαρ ην αυτοις μη επεγνωκεναι την οδον της δικαιοσυνηςη επιγνουσιν επιστρεψαι εκ της παραδοθεισης αυτοις αγιας εντολης22 συμβεβηκεν δε αυτοις το της αληθους παροιμιας κυων επιστρεψαςεπι το ιδιον εξεραμα και υς λουσαμενη εις κυλισμα βορβορου

3 ταυτην ηδη αγαπητοι δευτεραν υμιν γραφω επιστολην εν αιςδιεγειρω υμων εν υπομνησει την ειλικρινη διανοιαν

2 μνησθηναι των προειρημενων ρηματων υπο των αγιων προφητωνκαι της των αποστολων ημων εντολης του κυριου και σωτηρος3 τουτο πρωτον γινωσκοντες οτι ελευσονται επ εσχατου των ημερωνεμπαικται κατα τας ιδιας αυτων επιθυμιας πορευομενοι4 και λεγοντες που εστιν η επαγγελια της παρουσιας αυτου αφ ηςγαρ οι πατερες εκοιμηθησαν παντα ουτως διαμενει απ αρχης κτισεως5 λανθανει γαρ αυτους τουτο θελοντας οτι ουρανοι ησαν εκπαλαι καιγη εξ υδατος και δι υδατος συνεστωσα τω του θεου λογω6 δι ων ο τοτε κοσμος υδατι κατακλυσθεις απωλετο7 οι δε νυν ουρανοι και η γη VAR1: αυτου VAR2: τω αυτωλογω τεθησαυρισμενοι εισιν πυρι τηρουμενοι εις ημεραν κρισεως καιαπωλειας των ασεβων ανθρωπων8 εν δε τουτο μη λανθανετω υμας αγαπητοι οτι μια ημερα παρα κυριωως χιλια ετη και χιλια ετη ως ημερα μια9 ου βραδυνει ο κυριος της επαγγελιας ως τινες βραδυτητα ηγουνταιαλλα μακροθυμει εις ημας μη βουλομενος τινας απολεσθαι αλλαπαντας εις μετανοιαν χωρησαι10 ηξει δε η ημερα κυριου ως κλεπτης εν νυκτι εν η οι ουρανοιροιζηδον παρελευσονται στοιχεια δε καυσουμενα λυθησονται και γηκαι τα εν αυτη εργα κατακαησεται11 τουτων ουν παντων λυομενων ποταπους δει υπαρχειν υμας εναγιαις αναστροφαις και ευσεβειαις12 προσδοκωντας και σπευδοντας την παρουσιαν της του θεουημερας δι ην ουρανοι πυρουμενοι λυθησονται και στοιχεια καυσουμενατηκεται13 καινους δε ουρανους και γην καινην κατα το επαγγελμα αυτουπροσδοκωμεν εν οις δικαιοσυνη κατοικει14 διο αγαπητοι ταυτα προσδοκωντες σπουδασατε ασπιλοι καιαμωμητοι αυτω ευρεθηναι εν ειρηνη

3:15—1:8 Ιωαννου Α 445

15 και την του κυριου ημων μακροθυμιαν σωτηριαν ηγεισθε καθωςκαι ο αγαπητος ημων αδελφος παυλος κατα την αυτω δοθεισαν σοφιανεγραψεν υμιν16 ως και εν πασαις ταις επιστολαις λαλων εν αυταις περι τουτων ενοις εστιν δυσνοητα τινα α οι αμαθεις και αστηρικτοι στρεβλουσιν ωςκαι τας λοιπας γραφας προς την ιδιαν αυτων απωλειαν17 υμεις ουν αγαπητοι προγινωσκοντες φυλασσεσθε ινα μη τη τωναθεσμων πλανη συναπαχθεντες εκπεσητε του ιδιου στηριγμου18 αυξανετε δε εν χαριτι και γνωσει του κυριου ημων και σωτηροςιησου χριστου αυτω η δοξα και νυν και εις ημεραν αιωνος αμην

ΙΩΑΝΝΟΥΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΘΟΛΙΚΗ

ΠΡΩΤΗ1 ο ην απ αρχης ο ακηκοαμεν ο εωρακαμεν τοις οφθαλμοις ημων ο

εθεασαμεθα και αι χειρες ημων εψηλαφησαν περι του λογου τηςζωης2 και η ζωη εφανερωθη και εωρακαμεν και μαρτυρουμεν καιαπαγγελλομεν υμιν την ζωην την αιωνιον ητις ην προς τον πατερακαι εφανερωθη ημιν3 ο εωρακαμεν και ακηκοαμεν απαγγελλομεν υμιν ινα και υμειςκοινωνιαν εχητε μεθ ημων και η κοινωνια δε η ημετερα μετα του πατροςκαι μετα του υιου αυτου ιησου χριστου4 και ταυτα γραφομεν υμιν ινα η χαρα VAR1: ημων VAR2: υμων ηπεπληρωμενη5 και αυτη εστιν η VAR1: επαγγελια VAR2: αγγελια ην ακηκοαμεναπ αυτου και αναγγελλομεν υμιν οτι ο θεος φως εστιν και σκοτια εναυτω ουκ εστιν ουδεμια6 εαν ειπωμεν οτι κοινωνιαν εχομεν μετ αυτου και εν τω σκοτειπεριπατωμεν ψευδομεθα και ου ποιουμεν την αληθειαν7 εαν δε εν τω φωτι περιπατωμεν ως αυτος εστιν εν τω φωτικοινωνιαν εχομεν μετ αλληλων και το αιμα ιησου χριστου του υιουαυτου καθαριζει ημας απο πασης αμαρτιας8 εαν ειπωμεν οτι αμαρτιαν ουκ εχομεν εαυτους πλανωμεν και ηαληθεια ουκ εστιν εν ημιν

446 Ιωαννου Α 1:9—2:14

9 εαν ομολογωμεν τας αμαρτιας ημων πιστος εστιν και δικαιος ινααφη ημιν τας αμαρτιας και καθαριση ημας απο πασης αδικιας10 εαν ειπωμεν οτι ουχ ημαρτηκαμεν ψευστην ποιουμεν αυτον και ολογος αυτου ουκ εστιν εν ημιν

2 τεκνια μου ταυτα γραφω υμιν ινα μη αμαρτητε και εαν τις αμαρτηπαρακλητον εχομεν προς τον πατερα ιησουν χριστον δικαιον

2 και αυτος ιλασμος εστιν περι των αμαρτιων ημων ου περι τωνημετερων δε μονον αλλα και περι ολου του κοσμου3 και εν τουτω γινωσκομεν οτι εγνωκαμεν αυτον εαν τας εντολαςαυτου τηρωμεν4 ο λεγων εγνωκα αυτον και τας εντολας αυτου μη τηρων ψευστηςεστιν και εν τουτω η αληθεια ουκ εστιν5 ος δ αν τηρη αυτου τον λογον αληθως εν τουτω η αγαπη του θεουτετελειωται εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτω εσμεν6 ο λεγων εν αυτω μενειν οφειλει καθως εκεινος περιεπατησεν καιαυτος ουτως περιπατειν7 αδελφοι ουκ εντολην καινην γραφω υμιν αλλ εντολην παλαιαν ηνειχετε απ αρχης η εντολη η παλαια εστιν ο λογος ον ηκουσατε απ αρχης8 παλιν εντολην καινην γραφω υμιν ο εστιν αληθες εν αυτω και ενυμιν οτι η σκοτια παραγεται και το φως το αληθινον ηδη φαινει9 ο λεγων εν τω φωτι ειναι και τον αδελφον αυτου μισων εν τη σκοτιαεστιν εως αρτι10 ο αγαπων τον αδελφον αυτου εν τω φωτι μενει και σκανδαλον εναυτω ουκ εστιν11 ο δε μισων τον αδελφον αυτου εν τη σκοτια εστιν και εν τη σκοτιαπεριπατει και ουκ οιδεν που υπαγει οτι η σκοτια ετυφλωσεν τουςοφθαλμους αυτου12 γραφω υμιν τεκνια οτι αφεωνται υμιν αι αμαρτιαι δια το ονομααυτου13 γραφω υμιν πατερες οτι εγνωκατε τον απ αρχης γραφω υμιννεανισκοι οτι νενικηκατε τον πονηρον γραφω υμιν παιδια οτιεγνωκατε τον πατερα14 εγραψα υμιν πατερες οτι εγνωκατε τον απ αρχης εγραψα υμιννεανισκοι οτι ισχυροι εστε και ο λογος του θεου εν υμιν μενει καινενικηκατε τον πονηρον

2:15—2:29 Ιωαννου Α 447

15 μη αγαπατε τον κοσμον μηδε τα εν τω κοσμω εαν τις αγαπα τονκοσμον ουκ εστιν η αγαπη του πατρος εν αυτω16 οτι παν το εν τω κοσμω η επιθυμια της σαρκος και η επιθυμια τωνοφθαλμων και η αλαζονεια του βιου ουκ εστιν εκ του πατρος αλλ εκτου κοσμου εστιν17 και ο κοσμος παραγεται και η επιθυμια αυτου ο δε ποιων τοθελημα του θεου μενει εις τον αιωνα18 παιδια εσχατη ωρα εστιν και καθως ηκουσατε οτι ο αντιχριστοςερχεται και νυν αντιχριστοι πολλοι γεγονασιν οθεν γινωσκομεν οτιεσχατη ωρα εστιν19 εξ ημων εξηλθον αλλ ουκ ησαν εξ ημων ει γαρ ησαν εξ ημωνμεμενηκεισαν αν μεθ ημων αλλ ινα φανερωθωσιν οτι ουκ εισιν παντεςεξ ημων20 και υμεις χρισμα εχετε απο του αγιου και οιδατε παντα21 ουκ εγραψα υμιν οτι ουκ οιδατε την αληθειαν αλλ οτι οιδατε αυτηνκαι οτι παν ψευδος εκ της αληθειας ουκ εστιν22 τις εστιν ο ψευστης ει μη ο αρνουμενος οτι ιησους ουκ εστιν οχριστος ουτος εστιν ο αντιχριστος ο αρνουμενος τον πατερα και τονυιον23 πας ο αρνουμενος τον υιον ουδε τον πατερα εχει VAR2: οομολογων τον υιον και τον πατερα εχει24 υμεις ουν ο ηκουσατε απ αρχης εν υμιν μενετω εαν εν υμιν μεινη οαπ αρχης ηκουσατε και υμεις εν τω υιω και εν τω πατρι μενειτε25 και αυτη εστιν η επαγγελια ην αυτος επηγγειλατο ημιν την ζωηντην αιωνιον26 ταυτα εγραψα υμιν περι των πλανωντων υμας27 και υμεις το χρισμα ο ελαβετε απ αυτου εν υμιν μενει και ου χρειανεχετε ινα τις διδασκη υμας αλλ ως το αυτο χρισμα διδασκει υμας περιπαντων και αληθες εστιν και ουκ εστιν ψευδος και καθως εδιδαξενυμας μενειτε εν αυτω28 και νυν τεκνια μενετε εν αυτω ινα οταν φανερωθη εχωμενπαρρησιαν και μη αισχυνθωμεν απ αυτου εν τη παρουσια αυτου29 εαν ειδητε οτι δικαιος εστιν γινωσκετε οτι πας ο ποιων τηνδικαιοσυνην εξ αυτου γεγεννηται

448 Ιωαννου Α 3:1—3:15

3 ιδετε ποταπην αγαπην δεδωκεν ημιν ο πατηρ ινα τεκνα θεουκληθωμεν δια τουτο ο κοσμος ου γινωσκει ημας οτι ουκ εγνω

αυτον2 αγαπητοι νυν τεκνα θεου εσμεν και ουπω εφανερωθη τι εσομεθαοιδαμεν δε οτι εαν φανερωθη ομοιοι αυτω εσομεθα οτι οψομεθα αυτονκαθως εστιν3 και πας ο εχων την ελπιδα ταυτην επ αυτω αγνιζει εαυτον καθωςεκεινος αγνος εστιν4 πας ο ποιων την αμαρτιαν και την ανομιαν ποιει και η αμαρτιαεστιν η ανομια5 και οιδατε οτι εκεινος εφανερωθη ινα τας αμαρτιας ημων αρη καιαμαρτια εν αυτω ουκ εστιν6 πας ο εν αυτω μενων ουχ αμαρτανει πας ο αμαρτανων ουχ εωρακεναυτον ουδε εγνωκεν αυτον7 τεκνια μηδεις πλανατω υμας ο ποιων την δικαιοσυνην δικαιος εστινκαθως εκεινος δικαιος εστιν8 ο ποιων την αμαρτιαν εκ του διαβολου εστιν οτι απ αρχης οδιαβολος αμαρτανει εις τουτο εφανερωθη ο υιος του θεου ινα λυση ταεργα του διαβολου9 πας ο γεγεννημενος εκ του θεου αμαρτιαν ου ποιει οτι σπερμααυτου εν αυτω μενει και ου δυναται αμαρτανειν οτι εκ του θεουγεγεννηται10 εν τουτω φανερα εστιν τα τεκνα του θεου και τα τεκνα τουδιαβολου πας ο μη ποιων δικαιοσυνην ουκ εστιν εκ του θεου και ομη αγαπων τον αδελφον αυτου11 οτι αυτη εστιν η αγγελια ην ηκουσατε απ αρχης ινα αγαπωμεναλληλους12 ου καθως καιν εκ του πονηρου ην και εσφαξεν τον αδελφον αυτουκαι χαριν τινος εσφαξεν αυτον οτι τα εργα αυτου πονηρα ην τα δε τουαδελφου αυτου δικαια13 μη θαυμαζετε αδελφοι μου ει μισει υμας ο κοσμος14 ημεις οιδαμεν οτι μεταβεβηκαμεν εκ του θανατου εις την ζωηνοτι αγαπωμεν τους αδελφους ο μη αγαπων τον αδελφον μενει εν τωθανατω15 πας ο μισων τον αδελφον αυτου ανθρωποκτονος εστιν και οιδατεοτι πας ανθρωποκτονος ουκ εχει ζωην αιωνιον εν αυτω μενουσαν

3:16—4:6 Ιωαννου Α 449

16 εν τουτω εγνωκαμεν την αγαπην VAR2: του θεου οτι εκεινος υπερημων την ψυχην αυτου εθηκεν και ημεις οφειλομεν υπερ των αδελφωντας ψυχας τιθεναι17 ος δ αν εχη τον βιον του κοσμου και θεωρη τον αδελφον αυτουχρειαν εχοντα και κλειση τα σπλαγχνα αυτου απ αυτου πως η αγαπητου θεου μενει εν αυτω18 τεκνια μου μη αγαπωμεν λογω μηδε γλωσση αλλ εργω καιαληθεια19 και εν τουτω γινωσκομεν οτι εκ της αληθειας εσμεν και εμπροσθεναυτου πεισομεν τας καρδιας ημων20 οτι εαν καταγινωσκη ημων η καρδια οτι μειζων εστιν ο θεος τηςκαρδιας ημων και γινωσκει παντα21 αγαπητοι εαν η καρδια ημων μη καταγινωσκη ημων παρρησιανεχομεν προς τον θεον22 και ο εαν αιτωμεν λαμβανομεν παρ αυτου οτι τας εντολας αυτουτηρουμεν και τα αρεστα ενωπιον αυτου ποιουμεν23 και αυτη εστιν η εντολη αυτου ινα πιστευσωμεν τω ονοματι τουυιου αυτου ιησου χριστου και αγαπωμεν αλληλους καθως εδωκενεντολην ημιν24 και ο τηρων τας εντολας αυτου εν αυτω μενει και αυτος εν αυτωκαι εν τουτω γινωσκομεν οτι μενει εν ημιν εκ του πνευματος ου ημινεδωκεν

4 αγαπητοι μη παντι πνευματι πιστευετε αλλα δοκιμαζετε ταπνευματα ει εκ του θεου εστιν οτι πολλοι ψευδοπροφηται

εξεληλυθασιν εις τον κοσμον2 εν τουτω γινωσκετε το πνευμα του θεου παν πνευμα ο ομολογειιησουν χριστον εν σαρκι εληλυθοτα εκ του θεου εστιν3 και παν πνευμα ο μη ομολογει τον ιησουν χριστον εν σαρκιεληλυθοτα εκ του θεου ουκ εστιν και τουτο εστιν το του αντιχριστουο ακηκοατε οτι ερχεται και νυν εν τω κοσμω εστιν ηδη4 υμεις εκ του θεου εστε τεκνια και νενικηκατε αυτους οτι μειζων εστινο εν υμιν η ο εν τω κοσμω5 αυτοι εκ του κοσμου εισιν δια τουτο εκ του κοσμου λαλουσιν και οκοσμος αυτων ακουει6 ημεις εκ του θεου εσμεν ο γινωσκων τον θεον ακουει ημων ος ουκεστιν εκ του θεου ουκ ακουει ημων εκ τουτου γινωσκομεν το πνευμα

450 Ιωαννου Α 4:7—4:21

της αληθειας και το πνευμα της πλανης7 αγαπητοι αγαπωμεν αλληλους οτι η αγαπη εκ του θεου εστιν καιπας ο αγαπων εκ του θεου γεγεννηται και γινωσκει τον θεον8 ο μη αγαπων ουκ εγνω τον θεον οτι ο θεος αγαπη εστιν9 εν τουτω εφανερωθη η αγαπη του θεου εν ημιν οτι τον υιον αυτουτον μονογενη απεσταλκεν ο θεος εις τον κοσμον ινα ζησωμεν δι αυτου10 εν τουτω εστιν η αγαπη ουχ οτι ημεις ηγαπησαμεν τον θεον αλλοτι αυτος ηγαπησεν ημας και απεστειλεν τον υιον αυτου ιλασμον περιτων αμαρτιων ημων11 αγαπητοι ει ουτως ο θεος ηγαπησεν ημας και ημεις οφειλομεναλληλους αγαπαν12 θεον ουδεις πωποτε τεθεαται εαν αγαπωμεν αλληλους ο θεος ενημιν μενει και η αγαπη αυτου τετελειωμενη εστιν εν ημιν13 εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτω μενομεν και αυτος εν ημιν οτι εκτου πνευματος αυτου δεδωκεν ημιν14 και ημεις τεθεαμεθα και μαρτυρουμεν οτι ο πατηρ απεσταλκεν τονυιον σωτηρα του κοσμου15 ος αν ομολογηση οτι ιησους εστιν ο υιος του θεου ο θεος εν αυτωμενει και αυτος εν τω θεω16 και ημεις εγνωκαμεν και πεπιστευκαμεν την αγαπην ην εχει ο θεοςεν ημιν ο θεος αγαπη εστιν και ο μενων εν τη αγαπη εν τω θεω μενεικαι ο θεος εν αυτω17 εν τουτω τετελειωται η αγαπη μεθ ημων ινα παρρησιαν εχωμεν εντη ημερα της κρισεως οτι καθως εκεινος εστιν και ημεις εσμεν εν τωκοσμω τουτω18 φοβος ουκ εστιν εν τη αγαπη αλλ η τελεια αγαπη εξω βαλλει τονφοβον οτι ο φοβος κολασιν εχει ο δε φοβουμενος ου τετελειωται εν τηαγαπη19 ημεις αγαπωμεν αυτον οτι αυτος πρωτος ηγαπησεν ημας20 εαν τις ειπη οτι αγαπω τον θεον και τον αδελφον αυτου μισηψευστης εστιν ο γαρ μη αγαπων τον αδελφον αυτου ον εωρακεν τονθεον ον ουχ εωρακεν πως δυναται αγαπαν21 και ταυτην την εντολην εχομεν απ αυτου ινα ο αγαπων τον θεοναγαπα και τον αδελφον αυτου

5:1—5:15 Ιωαννου Α 451

5 πας ο πιστευων οτι ιησους εστιν ο χριστος εκ του θεου γεγεννηταικαι πας ο αγαπων τον γεννησαντα αγαπα και τον γεγεννημενον

εξ αυτου2 εν τουτω γινωσκομεν οτι αγαπωμεν τα τεκνα του θεου οταν τονθεον αγαπωμεν και τας εντολας αυτου τηρωμεν3 αυτη γαρ εστιν η αγαπη του θεου ινα τας εντολας αυτου τηρωμενκαι αι εντολαι αυτου βαρειαι ουκ εισιν4 οτι παν το γεγεννημενον εκ του θεου νικα τον κοσμον και αυτη εστινη νικη η νικησασα τον κοσμον η πιστις ημων5 τις εστιν ο νικων τον κοσμον ει μη ο πιστευων οτι ιησους εστιν ουιος του θεου6 ουτος εστιν ο ελθων δι υδατος και αιματος ιησους ο χριστος ουκ εντω υδατι μονον αλλ εν τω υδατι και τω αιματι και το πνευμα εστιν τομαρτυρουν οτι το πνευμα εστιν η αληθεια7 οτι τρεις εισιν οι μαρτυρουντες εν τω ουρανω ο πατηρ ο λογος καιτο αγιον πνευμα και ουτοι οι τρεις εν εισιν8 και τρεις εισιν οι μαρτυρουντες εν τη γη το πνευμα και το υδωρ καιτο αιμα και οι τρεις εις το εν εισιν9 ει την μαρτυριαν των ανθρωπων λαμβανομεν η μαρτυρια του θεουμειζων εστιν οτι αυτη εστιν η μαρτυρια του θεου ην μεμαρτυρηκεν περιτου υιου αυτου10 ο πιστευων εις τον υιον του θεου εχει την μαρτυριαν εν εαυτω ο μηπιστευων τω θεω ψευστην πεποιηκεν αυτον οτι ου πεπιστευκεν εις τηνμαρτυριαν ην μεμαρτυρηκεν ο θεος περι του υιου αυτου11 και αυτη εστιν η μαρτυρια οτι ζωην αιωνιον εδωκεν ημιν ο θεοςκαι αυτη η ζωη εν τω υιω αυτου εστιν12 ο εχων τον υιον εχει την ζωην ο μη εχων τον υιον του θεου την ζωηνουκ εχει13 ταυτα εγραψα υμιν τοις πιστευουσιν εις το ονομα του υιου του θεουινα ειδητε οτι ζωην εχετε αιωνιον και ινα πιστευητε εις το ονομα τουυιου του θεου14 και αυτη εστιν η παρρησια ην εχομεν προς αυτον οτι εαν τιαιτωμεθα κατα το θελημα αυτου ακουει ημων15 και εαν οιδαμεν οτι ακουει ημων ο αν αιτωμεθα οιδαμεν οτι εχομεντα αιτηματα α ητηκαμεν παρ αυτου

452 Ιωαννου Β 5:16—1:7

16 εαν τις ιδη τον αδελφον αυτου αμαρτανοντα αμαρτιαν μη προςθανατον αιτησει και δωσει αυτω ζωην τοις αμαρτανουσιν μη προςθανατον εστιν αμαρτια προς θανατον ου περι εκεινης λεγω ιναερωτηση17 πασα αδικια αμαρτια εστιν και εστιν αμαρτια ου προς θανατον18 οιδαμεν οτι πας ο γεγεννημενος εκ του θεου ουχ αμαρτανει αλλ ογεννηθεις εκ του θεου τηρει εαυτον και ο πονηρος ουχ απτεται αυτου19 οιδαμεν οτι εκ του θεου εσμεν και ο κοσμος ολος εν τω πονηρωκειται20 οιδαμεν δε οτι ο υιος του θεου ηκει και δεδωκεν ημιν διανοιαν ιναγινωσκωμεν τον αληθινον και εσμεν εν τω αληθινω εν τω υιω αυτουιησου χριστω ουτος εστιν ο αληθινος θεος και η ζωη αιωνιος21 τεκνια φυλαξατε εαυτους απο των ειδωλων αμην

ΙΩΑΝΝΟΥΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΔΕΥΤΕΡΑ1 ο πρεσβυτερος εκλεκτη κυρια και τοις τεκνοις αυτης ους εγω

αγαπω εν αληθεια και ουκ εγω μονος αλλα και παντες οιεγνωκοτες την αληθειαν2 δια την αληθειαν την μενουσαν εν ημιν και μεθ ημων εσται εις τοναιωνα3 εσται μεθ VAR1: ημων VAR2: υμων χαρις ελεος ειρηνη παρα θεουπατρος και παρα κυριου ιησου χριστου του υιου του πατρος εν αληθειακαι αγαπη4 εχαρην λιαν οτι ευρηκα εκ των τεκνων σου περιπατουντας εναληθεια καθως εντολην ελαβομεν παρα του πατρος5 και νυν ερωτω σε κυρια ουχ ως εντολην VAR1: γραφω VAR2:γραφων σοι καινην αλλα ην ειχομεν απ αρχης ινα αγαπωμεναλληλους6 και αυτη εστιν η αγαπη ινα περιπατωμεν κατα τας εντολας αυτουαυτη εστιν η εντολη καθως ηκουσατε απ αρχης ινα εν αυτη περιπατητε7 οτι πολλοι πλανοι εισηλθον εις τον κοσμον οι μη ομολογουντεςιησουν χριστον ερχομενον εν σαρκι ουτος εστιν ο πλανος και οαντιχριστος

1:8—1:9 Ιωαννου Γ 453

8 βλεπετε εαυτους ινα μη απολεσωμεν α ειργασαμεθα αλλα μισθονπληρη απολαβωμεν9 πας ο παραβαινων και μη μενων εν τη διδαχη του χριστου θεονουκ εχει ο μενων εν τη διδαχη του χριστου ουτος και τον πατερα καιτον υιον εχει10 ει τις ερχεται προς υμας και ταυτην την διδαχην ου φερει μηλαμβανετε αυτον εις οικιαν και χαιρειν αυτω μη λεγετε11 ο γαρ λεγων αυτω χαιρειν κοινωνει τοις εργοις αυτου τοιςπονηροις12 πολλα εχων υμιν γραφειν ουκ ηβουληθην δια χαρτου και μελανοςαλλα ελπιζω ελθειν προς υμας και στομα προς στομα λαλησαι ινα ηχαρα ημων η πεπληρωμενη13 ασπαζεται σε τα τεκνα της αδελφης σου της εκλεκτης αμην

ΙΩΑΝΝΟΥΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΤΡΙΤΗ1 ο πρεσβυτερος γαιω τω αγαπητω ον εγω αγαπω εν αληθεια

2 αγαπητε περι παντων ευχομαι σε ευοδουσθαι και υγιαινεινκαθως ευοδουται σου η ψυχη3 εχαρην γαρ λιαν ερχομενων αδελφων και μαρτυρουντων σου τηαληθεια καθως συ εν αληθεια περιπατεις4 μειζοτεραν τουτων ουκ εχω χαραν ινα ακουω τα εμα τεκνα εναληθεια περιπατουντα5 αγαπητε πιστον ποιεις ο εαν εργαση εις τους αδελφους και εις τουςξενους6 οι εμαρτυρησαν σου τη αγαπη ενωπιον εκκλησιας ους καλωςποιησεις προπεμψας αξιως του θεου7 υπερ γαρ του ονοματος VAR2: αυτου εξηλθον μηδεν λαμβανοντεςαπο των εθνων8 ημεις ουν οφειλομεν απολαμβανειν τους τοιουτους ινα συνεργοιγινωμεθα τη αληθεια9 εγραψα τη εκκλησια αλλ ο φιλοπρωτευων αυτων διοτρεφης ουκεπιδεχεται ημας

454 Ιουδα 1:10—1:7

10 δια τουτο εαν ελθω υπομνησω αυτου τα εργα α ποιει λογοιςπονηροις φλυαρων ημας και μη αρκουμενος επι τουτοις ουτε αυτοςεπιδεχεται τους αδελφους και τους βουλομενους κωλυει και εκ τηςεκκλησιας εκβαλλει11 αγαπητε μη μιμου το κακον αλλα το αγαθον ο αγαθοποιων εκ τουθεου εστιν ο δε κακοποιων ουχ εωρακεν τον θεον12 δημητριω μεμαρτυρηται υπο παντων και υπ αυτης της αληθειαςκαι ημεις δε μαρτυρουμεν και οιδατε οτι η μαρτυρια ημων αληθης εστιν13 πολλα ειχον γραφειν αλλ ου θελω δια μελανος και καλαμου σοιγραψαι14 ελπιζω δε ευθεως ιδειν σε και στομα προς στομα λαλησομεν15 ειρηνη σοι ασπαζονται σε οι φιλοι ασπαζου τους φιλους κατονομα

ΙΟΥΔΑΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΘΟΛΙΚΗ

1 ιουδας ιησου χριστου δουλος αδελφος δε ιακωβου τοις εν θεωπατρι ηγιασμενοις και ιησου χριστω τετηρημενοις κλητοις

2 ελεος υμιν και ειρηνη και αγαπη πληθυνθειη3 αγαπητοι πασαν σπουδην ποιουμενος γραφειν υμιν περιτης κοινης σωτηριας αναγκην εσχον γραψαι υμιν παρακαλωνεπαγωνιζεσθαι τη απαξ παραδοθειση τοις αγιοις πιστει4 παρεισεδυσαν γαρ τινες ανθρωποι οι παλαι προγεγραμμενοι ειςτουτο το κριμα ασεβεις την του θεου ημων χαριν μετατιθεντες ειςασελγειαν και τον μονον δεσποτην θεον και κυριον ημων ιησουνχριστον αρνουμενοι5 υπομνησαι δε υμας βουλομαι ειδοτας υμας απαξ τουτο οτι ο κυριοςλαον εκ γης αιγυπτου σωσας το δευτερον τους μη πιστευσανταςαπωλεσεν6 αγγελους τε τους μη τηρησαντας την εαυτων αρχην αλλααπολιποντας το ιδιον οικητηριον εις κρισιν μεγαλης ημερας δεσμοιςαιδιοις υπο ζοφον τετηρηκεν7 ως σοδομα και γομορρα και αι περι αυτας πολεις τον ομοιοντουτοις τροπον εκπορνευσασαι και απελθουσαι οπισω σαρκος ετεραςπροκεινται δειγμα πυρος αιωνιου δικην υπεχουσαι

1:8—1:23 Ιουδα 455

8 ομοιως μεντοι και ουτοι ενυπνιαζομενοι σαρκα μεν μιαινουσινκυριοτητα δε αθετουσιν δοξας δε βλασφημουσιν9 ο δε μιχαηλ ο αρχαγγελος οτε τω διαβολω διακρινομενοςδιελεγετο περι του μωσεως σωματος ουκ ετολμησεν κρισιν επενεγκεινβλασφημιας αλλ ειπεν επιτιμησαι σοι κυριος10 ουτοι δε οσα μεν ουκ οιδασιν βλασφημουσιν οσα δε φυσικως ωςτα αλογα ζωα επιστανται εν τουτοις φθειρονται11 ουαι αυτοις οτι τη οδω του καιν επορευθησαν και τη πλανη τουβαλααμ μισθου εξεχυθησαν και τη αντιλογια του κορε απωλοντο12 ουτοι εισιν εν ταις αγαπαις υμων σπιλαδες συνευωχουμενοιVAR2: υμιν αφοβως εαυτους ποιμαινοντες νεφελαι ανυδροι υποανεμων περιφερομεναι δενδρα φθινοπωρινα ακαρπα δις αποθανονταεκριζωθεντα13 κυματα αγρια θαλασσης επαφριζοντα τας εαυτων αισχυναςαστερες πλανηται οις ο ζοφος του σκοτους εις τον αιωνα τετηρηται14 προεφητευσεν δε και τουτοις εβδομος απο αδαμ ενωχ λεγων ιδουηλθεν κυριος εν μυριασιν αγιαις αυτου15 ποιησαι κρισιν κατα παντων και εξελεγξαι παντας τους ασεβειςαυτων περι παντων των εργων ασεβειας αυτων ων ησεβησαν και περιπαντων των σκληρων ων ελαλησαν κατ αυτου αμαρτωλοι ασεβεις16 ουτοι εισιν γογγυσται μεμψιμοιροι κατα τας επιθυμιας αυτωνπορευομενοι και το στομα αυτων λαλει υπερογκα θαυμαζοντεςπροσωπα ωφελειας χαριν17 υμεις δε αγαπητοι μνησθητε των ρηματων των προειρημενων υποτων αποστολων του κυριου ημων ιησου χριστου18 οτι ελεγον υμιν οτι εν εσχατω χρονω εσονται εμπαικται κατα ταςεαυτων επιθυμιας πορευομενοι των ασεβειων19 ουτοι εισιν οι αποδιοριζοντες VAR2: εαυτους ψυχικοι πνευμα μηεχοντες20 υμεις δε αγαπητοι τη αγιωτατη υμων πιστει εποικοδομουντεςεαυτους εν πνευματι αγιω προσευχομενοι21 εαυτους εν αγαπη θεου τηρησατε προσδεχομενοι το ελεος τουκυριου ημων ιησου χριστου εις ζωην αιωνιον22 και ους μεν ελεειτε διακρινομενοι23 ους δε εν φοβω σωζετε εκ του πυρος αρπαζοντες μισουντες και τοναπο της σαρκος εσπιλωμενον χιτωνα

456 Αποκαλυψισ 1:24—1:10

24 τω δε δυναμενω φυλαξαι VAR1: αυτους VAR2: υμας απταιστουςκαι στησαι κατενωπιον της δοξης αυτου αμωμους εν αγαλλιασει25 μονω σοφω θεω σωτηρι ημων δοξα και μεγαλωσυνη κρατος καιεξουσια και νυν και εις παντας τους αιωνας αμην

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

1 αποκαλυψις ιησου χριστου ην εδωκεν αυτω ο θεος δειξαι τοιςδουλοις αυτου α δει γενεσθαι εν ταχει και εσημανεν αποστειλας

δια του αγγελου αυτου τω δουλω αυτου ιωαννη2 ος εμαρτυρησεν τον λογον του θεου και την μαρτυριαν ιησουχριστου οσα τε ειδεν3 μακαριος ο αναγινωσκων και οι ακουοντες τους λογους τηςπροφητειας και τηρουντες τα εν αυτη γεγραμμενα ο γαρ καιρος εγγυς4 ιωαννης ταις επτα εκκλησιαις ταις εν τη ασια χαρις υμιν και ειρηνηαπο του ο ων και ο ην και ο ερχομενος και απο των επτα πνευματωνα εστιν ενωπιον του θρονου αυτου5 και απο ιησου χριστου ο μαρτυς ο πιστος ο πρωτοτοκος εκ τωννεκρων και ο αρχων των βασιλεων της γης τω αγαπησαντι ημας καιλουσαντι ημας απο των αμαρτιων ημων εν τω αιματι αυτου6 και εποιησεν ημας βασιλεις και ιερεις τω θεω και πατρι αυτου αυτωη δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αμην7 ιδου ερχεται μετα των νεφελων και οψεται αυτον πας οφθαλμος καιοιτινες αυτον εξεκεντησαν και κοψονται επ αυτον πασαι αι φυλαι τηςγης ναι αμην8 εγω ειμι το α και το ω αρχη και τελος λεγει ο κυριος ο ων και ο ηνκαι ο ερχομενος ο παντοκρατωρ9 εγω ιωαννης ο και αδελφος υμων και συγκοινωνος εν τη θλιψεικαι εν τη βασιλεια και υπομονη ιησου χριστου εγενομην εν τη νησω τηκαλουμενη πατμω δια τον λογον του θεου και δια την μαρτυριαν ιησουχριστου10 εγενομην εν πνευματι εν τη κυριακη ημερα και ηκουσα οπισω μουφωνην μεγαλην ως σαλπιγγος

1:11—2:5 Αποκαλυψισ 457

11 λεγουσης εγω ειμι το α και το ω ο πρωτος και ο εσχατος και οβλεπεις γραψον εις βιβλιον και πεμψον ταις VAR2: επτα εκκλησιαιςταις εν ασια εις εφεσον και εις σμυρναν και εις περγαμον και ειςθυατειρα και εις σαρδεις και εις φιλαδελφειαν και εις λαοδικειαν12 και επεστρεψα βλεπειν την φωνην ητις ελαλησεν μετ εμου καιεπιστρεψας ειδον επτα λυχνιας χρυσας13 και εν μεσω των επτα λυχνιων ομοιον υιω ανθρωπου ενδεδυμενονποδηρη και περιεζωσμενον προς τοις μαστοις ζωνην χρυσην14 η δε κεφαλη αυτου και αι τριχες λευκαι ωσει εριον λευκον ως χιωνκαι οι οφθαλμοι αυτου ως φλοξ πυρος15 και οι ποδες αυτου ομοιοι χαλκολιβανω ως εν καμινωπεπυρωμενοι και η φωνη αυτου ως φωνη υδατων πολλων16 και εχων εν τη δεξια αυτου χειρι αστερας επτα και εκ του στοματοςαυτου ρομφαια διστομος οξεια εκπορευομενη και η οψις αυτου ως οηλιος φαινει εν τη δυναμει αυτου17 και οτε ειδον αυτον επεσα προς τους ποδας αυτου ως νεκρος καιεπεθηκεν την δεξιαν αυτου χειρα επ εμε λεγων μοι μη φοβου εγω ειμιο πρωτος και ο εσχατος18 και ο ζων και εγενομην νεκρος και ιδου ζων ειμι εις τους αιωναςτων αιωνων αμην και εχω τας κλεις του αδου και του θανατου19 γραψον α ειδες και α εισιν και α μελλει γινεσθαι μετα ταυτα20 το μυστηριον των επτα αστερωνων ειδες επι της δεξιας μου και ταςεπτα λυχνιας τας χρυσας οι επτα αστερες αγγελοι των επτα εκκλησιωνεισιν και αι επτα λυχνιαι ας ειδες επτα εκκλησιαι εισιν

2 τω αγγελω της εφεσινης εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο κρατωντους επτα αστερας εν τη δεξια αυτου ο περιπατων εν μεσω των

επτα λυχνιων των χρυσων2 οιδα τα εργα σου και τον κοπον σου και την υπομονην σου καιοτι ου δυνη βαστασαι κακους και επειρασω τους φασκοντας ειναιαποστολους και ουκ εισιν και ευρες αυτους ψευδεις3 και εβαστασας και υπομονην εχεις και δια το ονομα μουκεκοπιακας και ου κεκμηκας4 αλλ εχω κατα σου οτι την αγαπην σου την πρωτην αφηκας5 μνημονευε ουν ποθεν εκπεπτωκας και μετανοησον και τα πρωταεργα ποιησον ει δε μη ερχομαι σοι VAR1: ταχει VAR2: ταχυ καικινησω την λυχνιαν σου εκ του τοπου αυτης εαν μη μετανοησης


6 αλλα τουτο εχεις οτι μισεις τα εργα των νικολαιτων α καγω μισω7 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις τωνικωντι δωσω αυτω φαγειν εκ του ξυλου της ζωης ο εστιν εν μεσωτου παραδεισου του θεου8 και τω αγγελω της εκκλησιας σμυρναιων γραψον ταδε λεγει οπρωτος και ο εσχατος ος εγενετο νεκρος και εζησεν9 οιδα σου τα εργα και την θλιψιν και την πτωχειαν πλουσιος δε εικαι την βλασφημιαν των λεγοντων ιουδαιους ειναι εαυτους και ουκεισιν αλλα συναγωγη του σατανα10 μηδεν φοβου α μελλεις πασχειν ιδου μελλει βαλειν εξ υμων οδιαβολος εις φυλακην ινα πειρασθητε και εξετε θλιψιν ημερων δεκαγινου πιστος αχρι θανατου και δωσω σοι τον στεφανον της ζωης11 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις ο νικωνου μη αδικηθη εκ του θανατου του δευτερου12 και τω αγγελω της εν περγαμω εκκλησιας γραψον ταδε λεγει οεχων την ρομφαιαν την διστομον την οξειαν13 οιδα τα εργα σου και που κατοικεις οπου ο θρονος του σατανακαι κρατεις το ονομα μου και ουκ ηρνησω την πιστιν μου και εν ταιςημεραις εν αις αντιπας ο μαρτυς μου ο πιστος ος απεκτανθη παρ υμινοπου κατοικει ο σατανας14 αλλ εχω κατα σου ολιγα οτι εχεις εκει κρατουντας την διδαχηνβαλααμ ος εδιδασκεν VAR1: εν τω VAR2: τον βαλακ βαλεινσκανδαλον ενωπιον των υιων ισραηλ φαγειν ειδωλοθυτα καιπορνευσαι15 ουτως εχεις και συ κρατουντας την διδαχην των νικολαιτων ο μισω16 μετανοησον ει δε μη ερχομαι σοι ταχυ και πολεμησω μετ αυτων εντη ρομφαια του στοματος μου17 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις τωνικωντι δωσω αυτω φαγειν απο του μαννα του κεκρυμμενου και δωσωαυτω ψηφον λευκην και επι την ψηφον ονομα καινον γεγραμμενον οουδεις εγνω ει μη ο λαμβανων18 και τω αγγελω της εν θυατειροις εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ουιος του θεου ο εχων τους οφθαλμους αυτου ως φλογα πυρος και οιποδες αυτου ομοιοι χαλκολιβανω19 οιδα σου τα εργα και την αγαπην και την διακονιαν και την πιστινκαι την υπομονην σου και τα εργα σου και τα εσχατα πλειονα των


πρωτων20 αλλ εχω κατα σου ολιγα οτι εας την γυναικα ιεζαβηλ τηνλεγουσαν εαυτην προφητιν διδασκειν και πλανασθαι εμους δουλουςπορνευσαι και ειδωλοθυτα φαγειν21 και εδωκα αυτη χρονον ινα μετανοηση εκ της πορνειας αυτης καιου μετενοησεν22 ιδου εγω βαλλω αυτην εις κλινην και τους μοιχευοντας μετ αυτηςεις θλιψιν μεγαλην εαν μη μετανοησωσιν εκ των εργων αυτων23 και τα τεκνα αυτης αποκτενω εν θανατω και γνωσονται πασαι αιεκκλησιαι οτι εγω ειμι ο ερευνων νεφρους και καρδιας και δωσω υμινεκαστω κατα τα εργα υμων24 υμιν δε λεγω και λοιποις τοις εν θυατειροις οσοι ουκ εχουσιντην διδαχην ταυτην και οιτινες ουκ εγνωσαν τα βαθη του σατανα ωςλεγουσιν ου βαλω εφ υμας αλλο βαρος25 πλην ο εχετε κρατησατε αχρις ου αν ηξω26 και ο νικων και ο τηρων αχρι τελους τα εργα μου δωσω αυτωεξουσιαν επι των εθνων27 και ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα ως τα σκευη τα κεραμικασυντριβεται ως καγω ειληφα παρα του πατρος μου28 και δωσω αυτω τον αστερα τον πρωινον29 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις

3 και τω αγγελω της εν σαρδεσιν εκκλησιας γραψον ταδε λεγει οεχων τα VAR2: επτα πνευματα του θεου και τους επτα αστερας

οιδα σου τα εργα οτι το ονομα εχεις οτι ζης και νεκρος ει2 γινου γρηγορων και στηριξον τα λοιπα α μελλει αποθανειν ου γαρευρηκα σου τα εργα πεπληρωμενα ενωπιον του θεου3 μνημονευε ουν πως ειληφας και ηκουσας και τηρει και μετανοησονεαν ουν μη γρηγορησης ηξω επι σε ως κλεπτης και ου μη γνως ποιανωραν ηξω επι σε4 εχεις ολιγα ονοματα και εν σαρδεσιν α ουκ εμολυναν τα ιματιααυτων και περιπατησουσιν μετ εμου εν λευκοις οτι αξιοι εισιν5 ο νικων ουτος περιβαλειται εν ιματιοις λευκοις και ου μη εξαλειψωτο ονομα αυτου εκ της βιβλου της ζωης και εξομολογησομαι το ονομααυτου ενωπιον του πατρος μου και ενωπιον των αγγελων αυτου6 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις


7 και τω αγγελω της εν φιλαδελφεια εκκλησιας γραψον ταδε λεγει οαγιος ο αληθινος ο εχων την κλειδα του δαβιδ ο ανοιγων και ουδειςκλειει και κλειει και ουδεις ανοιγει8 οιδα σου τα εργα ιδου δεδωκα ενωπιον σου θυραν ανεωγμενην καιουδεις δυναται κλεισαι αυτην οτι μικραν εχεις δυναμιν και ετηρησαςμου τον λογον και ουκ ηρνησω το ονομα μου9 ιδου διδωμι εκ της συναγωγης του σατανα των λεγοντων εαυτουςιουδαιους ειναι και ουκ εισιν αλλα ψευδονται ιδου ποιησω αυτους ιναηξωσιν και προσκυνησωσιν ενωπιον των ποδων σου και γνωσιν οτιεγω ηγαπησα σε10 οτι ετηρησας τον λογον της υπομονης μου καγω σε τηρησω εκ τηςωρας του πειρασμου της μελλουσης ερχεσθαι επι της οικουμενης οληςπειρασαι τους κατοικουντας επι της γης11 ιδου ερχομαι ταχυ κρατει ο εχεις ινα μηδεις λαβη τον στεφανον σου12 ο νικων ποιησω αυτον στυλον εν τω ναω του θεου μου και εξωου μη εξελθη ετι και γραψω επ αυτον το ονομα του θεου μου καιτο ονομα της πολεως του θεου μου της καινης ιερουσαλημ η VAR1:καταβαινουσα VAR2: καταβαινει εκ του ουρανου απο του θεου μουκαι το ονομα μου το καινον13 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις14 και τω αγγελω της εκκλησιας λαοδικεων γραψον ταδε λεγει οαμην ο μαρτυς ο πιστος και αληθινος η αρχη της κτισεως του θεου15 οιδα σου τα εργα οτι ουτε ψυχρος ει ουτε ζεστος οφελον ψυχροςειης η ζεστος16 ουτως οτι χλιαρος ει και ουτε ψυχρος ουτε ζεστος μελλω σε εμεσαιεκ του στοματος μου17 οτι λεγεις οτι πλουσιος ειμι και πεπλουτηκα και ουδενος χρειανεχω και ουκ οιδας οτι συ ει ο ταλαιπωρος και ελεεινος και πτωχος καιτυφλος και γυμνος18 συμβουλευω σοι αγορασαι παρ εμου χρυσιον πεπυρωμενονεκ πυρος ινα πλουτησης και ιματια λευκα ινα περιβαλη και μηφανερωθη η αισχυνη της γυμνοτητος σου και κολλουριον εγχρισοντους οφθαλμους σου ινα βλεπης19 εγω οσους εαν φιλω ελεγχω και παιδευω ζηλωσον ουν καιμετανοησον


20 ιδου εστηκα επι την θυραν και κρουω εαν τις ακουση της φωνηςμου και ανοιξη την θυραν εισελευσομαι προς αυτον και δειπνησω μεταυτου και αυτος μετ εμου21 ο νικων δωσω αυτω καθισαι μετ εμου εν τω θρονω μου ως καγωενικησα και εκαθισα μετα του πατρος μου εν τω θρονω αυτου22 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις

4 μετα ταυτα ειδον και ιδου θυρα ηνεωγμενη εν τω ουρανω καιη φωνη η πρωτη ην ηκουσα ως σαλπιγγος λαλουσης μετ εμου

λεγουσα αναβα ωδε και δειξω σοι α δει γενεσθαι μετα ταυτα2 και ευθεως εγενομην εν πνευματι και ιδου θρονος εκειτο εν τωουρανω και επι του θρονου καθημενος3 και ο καθημενος ην ομοιος ορασει λιθω ιασπιδι και σαρδινωκαι ιρις κυκλοθεν του θρονου VAR1: ομοιος VAR2: ομοια ορασεισμαραγδινω4 και κυκλοθεν του θρονου θρονοι εικοσι και τεσσαρες και επι τουςθρονους ειδον τους εικοσι και τεσσαρας πρεσβυτερους καθημενουςπεριβεβλημενους εν ιματιοις λευκοις και εσχον επι τας κεφαλας αυτωνστεφανους χρυσους5 και εκ του θρονου εκπορευονται αστραπαι και βρονται και φωναικαι επτα λαμπαδες πυρος καιομεναι ενωπιον του θρονου αι εισιν ταεπτα πνευματα του θεου6 και ενωπιον του θρονου θαλασσα υαλινη ομοια κρυσταλλω καιεν μεσω του θρονου και κυκλω του θρονου τεσσαρα ζωα γεμονταοφθαλμων εμπροσθεν και οπισθεν7 και το ζωον το πρωτον ομοιον λεοντι και το δευτερον ζωον ομοιονμοσχω και το τριτον ζωον εχον το προσωπον ως ανθρωπος και τοτεταρτον ζωον ομοιον αετω πετωμενω8 και τεσσαρα ζωα εν καθ εαυτο ειχον ανα πτερυγας εξ κυκλοθενκαι εσωθεν γεμοντα οφθαλμων και αναπαυσιν ουκ εχουσιν ημερας καινυκτος λεγοντα αγιος αγιος αγιος κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ ο ηνκαι ο ων και ο ερχομενος9 και οταν δωσουσιν τα ζωα δοξαν και τιμην και ευχαριστιαν τωκαθημενω επι του θρονου τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων10 πεσουνται οι εικοσι και τεσσαρες πρεσβυτεροι ενωπιον τουκαθημενου επι του θρονου και προσκυνουσιν τω ζωντι εις τουςαιωνας των αιωνων και βαλλουσιν τους στεφανους αυτων ενωπιον


του θρονου λεγοντες11 αξιος ει κυριε λαβειν την δοξαν και την τιμην και την δυναμιν οτισυ εκτισας τα παντα και δια το θελημα σου εισιν και εκτισθησαν

5 και ειδον επι την δεξιαν του καθημενου επι του θρονου βιβλιονγεγραμμενον εσωθεν και οπισθεν κατεσφραγισμενον σφραγισιν

επτα2 και ειδον αγγελον ισχυρον κηρυσσοντα φωνη μεγαλη τις εστιναξιος ανοιξαι το βιβλιον και λυσαι τας σφραγιδας αυτου3 και ουδεις ηδυνατο εν τω ουρανω ουδε επι της γης ουδε υποκατωτης γης ανοιξαι το βιβλιον ουδε βλεπειν αυτο4 και εγω εκλαιον πολλα οτι ουδεις αξιος ευρεθη ανοιξαι καιαναγνωναι το βιβλιον ουτε βλεπειν αυτο5 και εις εκ των πρεσβυτερων λεγει μοι μη κλαιε ιδου ενικησεν ο λεωνο ων εκ της φυλης ιουδα η ριζα δαβιδ ανοιξαι το βιβλιον και λυσαι ταςεπτα σφραγιδας αυτου6 και ειδον και ιδου εν μεσω του θρονου και των τεσσαρων ζωωνκαι εν μεσω των πρεσβυτερων αρνιον εστηκος ως εσφαγμενον εχονκερατα επτα και οφθαλμους επτα οι εισιν τα επτα του θεου πνευματατα απεσταλμενα εις πασαν την γην7 και ηλθεν και ειληφεν το βιβλιον εκ της δεξιας του καθημενου επιτου θρονου8 και οτε ελαβεν το βιβλιον τα τεσσαρα ζωα και οι εικοσιτεσσαρεςπρεσβυτεροι επεσον ενωπιον του αρνιου εχοντες εκαστος κιθαραςκαι φιαλας χρυσας γεμουσας θυμιαματων αι εισιν αι προσευχαι τωναγιων9 και αδουσιν ωδην καινην λεγοντες αξιος ει λαβειν το βιβλιον καιανοιξαι τας σφραγιδας αυτου οτι εσφαγης και ηγορασας τω θεω ημαςεν τω αιματι σου εκ πασης φυλης και γλωσσης και λαου και εθνους10 και εποιησας ημας τω θεω ημων βασιλεις και ιερεις καιβασιλευσομεν επι της γης11 και ειδον και ηκουσα φωνην αγγελων πολλων κυκλοθεν τουθρονου και των ζωων και των πρεσβυτερων και VAR2: ην ο αριθμοςαυτων μυριαδες μυριαδων και χιλιαδες χιλιαδων12 λεγοντες φωνη μεγαλη αξιον εστιν το αρνιον το εσφαγμενονλαβειν την δυναμιν και πλουτον και σοφιαν και ισχυν και τιμην καιδοξαν και ευλογιαν


13 και παν κτισμα ο εστιν εν τω ουρανω και εν τη γη και υποκατωτης γης και επι της θαλασσης α εστιν και τα εν αυτοις παντα ηκουσαλεγοντας τω καθημενω επι του θρονου και τω αρνιω η ευλογια και ητιμη και η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων14 και τα τεσσαρα ζωα ελεγον αμην και οι εικοσιτεσσαρεςπρεσβυτεροι επεσαν και προσεκυνησαν ζωντι εις τους αιωνας τωναιωνων

6 και ειδον οτε ηνοιξεν το αρνιον μιαν εκ των σφραγιδων και ηκουσαενος εκ των τεσσαρων ζωων λεγοντος ως φωνης βροντης ερχου και

βλεπε2 και ειδον και ιδου ιππος λευκος και ο καθημενος επ αυτω εχωντοξον και εδοθη αυτω στεφανος και εξηλθεν νικων και ινα νικηση3 και οτε ηνοιξεν την δευτεραν σφραγιδα ηκουσα του δευτερου ζωουλεγοντος ερχου και βλεπε4 και εξηλθεν αλλος ιππος πυρρος και τω καθημενω επ αυτω εδοθηαυτω λαβειν την ειρηνην απο της γης και ινα αλληλους σφαξωσιν καιεδοθη αυτω μαχαιρα μεγαλη5 και οτε ηνοιξεν την τριτην σφραγιδα ηκουσα του τριτου ζωουλεγοντος ερχου και βλεπε και ειδον και ιδου ιππος μελας και οκαθημενος επ αυτω εχων ζυγον εν τη χειρι αυτου6 και ηκουσα φωνην εν μεσω των τεσσαρων ζωων λεγουσαν χοινιξσιτου δηναριου και τρεις χοινικες κριθης δηναριου και το ελαιον καιτον οινον μη αδικησης7 και οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την τεταρτην ηκουσα φωνην τουτεταρτου ζωου λεγουσαν ερχου και βλεπε8 και ειδον και ιδου ιππος χλωρος και ο καθημενος επανω αυτουονομα αυτω ο θανατος και ο αδης ακολουθει μετ αυτου και εδοθηαυτοις εξουσια αποκτειναι επι το τεταρτον της γης εν ρομφαια και ενλιμω και εν θανατω και υπο των θηριων της γης9 και οτε ηνοιξεν την πεμπτην σφραγιδα ειδον υποκατω τουθυσιαστηριου τας ψυχας των εσφαγμενων δια τον λογον του θεου καιδια την μαρτυριαν ην ειχον10 και εκραζον φωνη μεγαλη λεγοντες εως ποτε ο δεσποτης οαγιος και ο αληθινος ου κρινεις και εκδικεις το αιμα ημων απο τωνκατοικουντων επι της γης


11 και εδοθησαν εκαστοις στολαι λευκαι και ερρεθη αυτοις ινααναπαυσωνται ετι χρονον μικρον εως ου πληρωσονται και οισυνδουλοι αυτων και οι αδελφοι αυτων οι μελλοντες αποκτεινεσθαιως και αυτοι12 και ειδον οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την εκτην και ιδου σεισμοςμεγας εγενετο και ο ηλιος εγενετο μελας ως σακκος τριχινος και ησεληνη εγενετο ως αιμα13 και οι αστερες του ουρανου επεσαν εις την γην ως συκη βαλλειτους ολυνθους αυτης υπο μεγαλου ανεμου σειομενη14 και ουρανος απεχωρισθη ως βιβλιον ειλισσομενον και παν οροςκαι νησος εκ των τοπων αυτων εκινηθησαν15 και οι βασιλεις της γης και οι μεγιστανες και οι πλουσιοι και οιχιλιαρχοι και οι δυνατοι και πας δουλος και πας ελευθερος εκρυψανεαυτους εις τα σπηλαια και εις τας πετρας των ορεων16 και λεγουσιν τοις ορεσιν και ταις πετραις πεσετε εφ ημας καικρυψατε ημας απο προσωπου του καθημενου επι του θρονου και αποτης οργης του αρνιου17 οτι ηλθεν η ημερα η μεγαλη της οργης αυτου και τις δυναταισταθηναι

7 και μετα ταυτα ειδον τεσσαρας αγγελους εστωτας επι ταςτεσσαρας γωνιας της γης κρατουντας τους τεσσαρας ανεμους της

γης ινα μη πνεη ανεμος επι της γης μητε επι της θαλασσης μητε επι πανδενδρον2 και ειδον αλλον αγγελον VAR1: αναβαντα VAR2: αναβαινοντααπο ανατολης ηλιου εχοντα σφραγιδα θεου ζωντος και εκραξεν φωνημεγαλη τοις τεσσαρσιν αγγελοις οις εδοθη αυτοις αδικησαι την γηνκαι την θαλασσαν3 λεγων μη αδικησητε την γην μητε την θαλασσαν μητε τα δενδρααχρις ου VAR1: σφραγιζωμεν VAR2: σφραγισωμεν τους δουλουςτου θεου ημων επι των μετωπων αυτων4 και ηκουσα τον αριθμον των εσφραγισμενων ρμδ χιλιαδεςεσφραγισμενοι εκ πασης φυλης υιων ισραηλ5 εκ φυλης ιουδα ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης ρουβην ιβχιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης γαδ ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι6 εκ φυλης ασηρ ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης νεφθαλειμ ιβχιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης μανασση ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι


7 εκ φυλης συμεων ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης λευι ιβχιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης ισαχαρ ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι8 εκ φυλης ζαβουλων ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης ιωσηφ ιβχιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης βενιαμιν ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι9 μετα ταυτα ειδον και ιδου οχλος πολυς ον αριθμησαι αυτον ουδειςηδυνατο εκ παντος εθνους και φυλων και λαων και γλωσσων εστωτεςενωπιον του θρονου και ενωπιον του αρνιου περιβεβλημενοι στολαςλευκας και φοινικες εν ταις χερσιν αυτων10 και κραζοντες φωνη μεγαλη λεγοντες η σωτηρια τω VAR2: θεωημων τω καθημενω επι του θρονου VAR1: του θεου ημων και τωαρνιω11 και παντες οι αγγελοι εστηκεσαν κυκλω του θρονου και τωνπρεσβυτερων και των τεσσαρων ζωων και επεσον ενωπιον του θρονουεπι προσωπον αυτων και προσεκυνησαν τω θεω12 λεγοντες αμην η ευλογια και η δοξα και η σοφια και η ευχαριστιακαι η τιμη και η δυναμις και η ισχυς τω θεω ημων εις τους αιωνας τωναιωνων αμην13 και απεκριθη εις εκ των πρεσβυτερων λεγων μοι ουτοι οιπεριβεβλημενοι τας στολας τας λευκας τινες εισιν και ποθεν ηλθον14 και ειρηκα αυτω κυριε συ οιδας και ειπεν μοι ουτοι εισιν οιερχομενοι εκ της θλιψεως της μεγαλης και επλυναν τας στολας αυτωνκαι ελευκαναν VAR1: στολας αυτων VAR2: αυτας εν τω αιματι τουαρνιου15 δια τουτο εισιν ενωπιον του θρονου του θεου και λατρευουσιναυτω ημερας και νυκτος εν τω ναω αυτου και ο καθημενος επι τουθρονου σκηνωσει επ αυτους16 ου πεινασουσιν ετι ουδε διψησουσιν ετι ουδε μη πεση επ αυτους οηλιος ουδε παν καυμα17 οτι το αρνιον το ανα μεσον του θρονου ποιμανει αυτους καιοδηγησει αυτους επι ζωσας πηγας υδατων και εξαλειψει ο θεος πανδακρυον απο των οφθαλμων αυτων

8 και οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την εβδομην εγενετο σιγη εν τωουρανω ως ημιωριον

2 και ειδον τους επτα αγγελους οι ενωπιον του θεου εστηκασιν καιεδοθησαν αυτοις επτα σαλπιγγες

466 Αποκαλυψισ 8:3—9:

3 και αλλος αγγελος ηλθεν και εσταθη επι το θυσιαστηριον εχωνλιβανωτον χρυσουν και εδοθη αυτω θυμιαματα πολλα ινα δωση ταιςπροσευχαις των αγιων παντων επι το θυσιαστηριον το χρυσουν τοενωπιον του θρονου4 και ανεβη ο καπνος των θυμιαματων ταις προσευχαις των αγιωνεκ χειρος του αγγελου ενωπιον του θεου5 και ειληφεν ο αγγελος το λιβανωτον και εγεμισεν αυτο εκ τουπυρος του θυσιαστηριου και εβαλεν εις την γην και εγενοντο φωναικαι βρονται και αστραπαι και σεισμος6 και οι επτα αγγελοι VAR2: οι εχοντες τας επτα σαλπιγγαςητοιμασαν εαυτους ινα σαλπισωσιν7 και ο πρωτος αγγελος εσαλπισεν και εγενετο χαλαζα και πυρμεμιγμενα αιματι και εβληθη εις την γην και το τριτον των δενδρωνκατεκαη και πας χορτος χλωρος κατεκαη8 και ο δευτερος αγγελος εσαλπισεν και ως ορος μεγα πυρικαιομενον εβληθη εις την θαλασσαν και εγενετο το τριτον τηςθαλασσης αιμα9 και απεθανεν το τριτον των κτισματων των εν τη θαλασση ταεχοντα ψυχας και το τριτον των πλοιων διεφθαρη10 και ο τριτος αγγελος εσαλπισεν και επεσεν εκ του ουρανου αστηρμεγας καιομενος ως λαμπας και επεσεν επι το τριτον των ποταμων καιεπι τας πηγας υδατων11 και το ονομα του αστερος λεγεται αψινθος και γινεται το τριτονVAR2: των υδατων εις αψινθον και πολλοι ανθρωπων απεθανον εκτων υδατων οτι επικρανθησαν12 και ο τεταρτος αγγελος εσαλπισεν και επληγη το τριτον του ηλιουκαι το τριτον της σεληνης και το τριτον των αστερων ινα σκοτισθη τοτριτον αυτων και η ημερα μη φαινη το τριτον αυτης και η νυξ ομοιως13 και ειδον και ηκουσα ενος αγγελου πετωμενου εν μεσουρανηματιλεγοντος φωνη μεγαλη ουαι ουαι ουαι τοις κατοικουσιν επι τηςγης εκ των λοιπων φωνων της σαλπιγγος των τριων αγγελων τωνμελλοντων σαλπιζειν

9 και ο πεμπτος αγγελος εσαλπισεν και ειδον αστερα εκ του ουρανουπεπτωκοτα εις την γην και εδοθη αυτω η κλεις του φρεατος της

αβυσσου


2 και ηνοιξεν το φρεαρ της αβυσσου και ανεβη καπνος εκ του φρεατοςως καπνος καμινου μεγαλης και εσκοτισθη ο ηλιος και ο αηρ εκ τουκαπνου του φρεατος3 και εκ του καπνου εξηλθον ακριδες εις την γην και εδοθη αυταιςεξουσια ως εχουσιν εξουσιαν οι σκορπιοι της γης4 και ερρεθη αυταις ινα μη αδικησωσιν τον χορτον της γης ουδε πανχλωρον ουδε παν δενδρον ει μη τους ανθρωπους μονους οιτινες ουκεχουσιν την σφραγιδα του θεου επι των μετωπων αυτων5 και εδοθη αυταις ινα μη αποκτεινωσιν αυτους αλλ ιναβασανισθωσιν μηνας πεντε και ο βασανισμος αυτων ως βασανισμοςσκορπιου οταν παιση ανθρωπον6 και εν ταις ημεραις εκειναις ζητησουσιν οι ανθρωποι τον θανατονκαι ουχ ευρησουσιν αυτον και επιθυμησουσιν αποθανειν και φευξεταιο θανατος απ αυτων7 και τα ομοιωματα των ακριδων ομοια ιπποις ητοιμασμενοις ειςπολεμον και επι τας κεφαλας αυτων ως στεφανοι ομοιοι χρυσω καιτα προσωπα αυτων ως προσωπα ανθρωπων8 και ειχον τριχας ως τριχας γυναικων και οι οδοντες αυτων ωςλεοντων ησαν9 και ειχον θωρακας ως θωρακας σιδηρους και η φωνη τωνπτερυγων αυτων ως φωνη αρματων ιππων πολλων τρεχοντων ειςπολεμον10 και εχουσιν ουρας ομοιας σκορπιοις και κεντρα ην εν ταις ουραιςαυτων και η εξουσια αυτων αδικησαι τους ανθρωπους μηνας πεντε11 και εχουσιν VAR1: εφ αυτων VAR2: επ αυτων βασιλεα τοναγγελον της αβυσσου ονομα αυτω εβραιστι αβαδδων και εν τηελληνικη ονομα εχει απολλυων12 η ουαι η μια απηλθεν ιδου ερχονται ετι δυο ουαι μετα ταυτα13 και ο εκτος αγγελος εσαλπισεν και ηκουσα φωνην μιαν εκ τωντεσσαρων κερατων του θυσιαστηριου του χρυσου του ενωπιον τουθεου14 λεγουσαν τω εκτω αγγελω ος ειχε την σαλπιγγα λυσον τουςτεσσαρας αγγελους τους δεδεμενους επι τω ποταμω τω μεγαλωευφρατη15 και ελυθησαν οι τεσσαρες αγγελοι οι ητοιμασμενοι εις την ωρανκαι ημεραν και μηνα και ενιαυτον ινα αποκτεινωσιν το τριτον των


ανθρωπων16 και ο αριθμος στρατευματων του ιππικου δυο μυριαδες μυριαδωνκαι ηκουσα τον αριθμον αυτων17 και ουτως ειδον τους ιππους εν τη ορασει και τους καθημενους επαυτων εχοντας θωρακας πυρινους και υακινθινους και θειωδεις και αικεφαλαι των ιππων ως κεφαλαι λεοντων και εκ των στοματων αυτωνεκπορευεται πυρ και καπνος και θειον18 υπο των τριων τουτων απεκτανθησαν το τριτον των ανθρωπωνεκ του πυρος και εκ του καπνου και εκ του θειου του εκπορευομενου εκτων στοματων αυτων19 VAR1: αι γαρ εξουσιαι VAR2: η γαρ εξουσια αυτων εν τωστοματι αυτων VAR1: εισιν VAR2: εστιν και εν ταις ουραις αυτωναι γαρ ουραι αυτων ομοιαι οφεσιν εχουσαι κεφαλας και εν αυταιςαδικουσιν20 και οι λοιποι των ανθρωπων οι ουκ απεκτανθησαν εν ταιςπληγαις ταυταις VAR1: ουτε VAR2: ου μετενοησαν εκ των εργωντων χειρων αυτων ινα μη προσκυνησωσιν τα δαιμονια και ειδωλα ταχρυσα και τα αργυρα και τα χαλκα και τα λιθινα και τα ξυλινα α ουτεβλεπειν δυναται ουτε ακουειν ουτε περιπατειν21 και ου μετενοησαν εκ των φονων αυτων ουτε εκ των φαρμακειωναυτων ουτε εκ της πορνειας αυτων ουτε εκ των κλεμματων αυτων

10 και ειδον αλλον αγγελον ισχυρον καταβαινοντα εκ του ουρανουπεριβεβλημενον νεφελην και ιρις επι της κεφαλης και το

προσωπον αυτου ως ο ηλιος και οι ποδες αυτου ως στυλοι πυρος2 και ειχεν εν τη χειρι αυτου βιβλαριδιον ανεωγμενον και εθηκεν τονποδα αυτου τον δεξιον επι την θαλασσαν τον δε ευωνυμον επι την γην3 και εκραξεν φωνη μεγαλη ωσπερ λεων μυκαται και οτε εκραξενελαλησαν αι επτα βρονται τας εαυτων φωνας4 και οτε ελαλησαν αι επτα βρονται τας φωνας εαυτων εμελλονγραφειν και ηκουσα φωνην εκ του ουρανου λεγουσαν μοι σφραγισονα ελαλησαν αι επτα βρονται και μη ταυτα γραψης5 και ο αγγελος ον ειδον εστωτα επι της θαλασσης και επι της γηςηρεν την χειρα αυτου εις τον ουρανον6 και ωμοσεν εν τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων ος εκτισεν τονουρανον και τα εν αυτω και την γην και τα εν αυτη και την θαλασσανκαι τα εν αυτη οτι χρονος ουκ εσται ετι


7 αλλα εν ταις ημεραις της φωνης του εβδομου αγγελου οταν μελλησαλπιζειν και τελεσθη το μυστηριον του θεου ως ευηγγελισεν τοιςεαυτου δουλοις τοις προφηταις8 και η φωνη ην ηκουσα εκ του ουρανου παλιν λαλουσα μετ εμουκαι λεγουσα υπαγε λαβε το βιβλαριδιον το ηνεωγμενον εν τη χειριαγγελου του εστωτος επι της θαλασσης και επι της γης9 και απηλθον προς τον αγγελον λεγων αυτω δος μοι το βιβλαριδιονκαι λεγει μοι λαβε και καταφαγε αυτο και πικρανει σου την κοιλιαναλλ εν τω στοματι σου εσται γλυκυ ως μελι10 και ελαβον το βιβλαριδιον εκ της χειρος του αγγελου καικατεφαγον αυτο και ην εν τω στοματι μουως μελι γλυκυ και οτε εφαγοναυτο επικρανθη η κοιλια μου11 και λεγει μοι δει σε παλιν προφητευσαι επι λαοις και εθνεσιν καιγλωσσαις και βασιλευσιν πολλοις

11 και εδοθη μοι καλαμος ομοιος ραβδω VAR2: και ο αγγελοςειστηκει λεγων εγειραι και μετρησον τον ναον του θεου και το

θυσιαστηριον και τους προσκυνουντας εν αυτω2 και την αυλην την VAR1: εσωθεν VAR2: εξωθεν του ναου εκβαλεεξω και μη αυτην μετρησης οτι εδοθη τοις εθνεσιν και την πολιν τηναγιαν πατησουσιν μηνας τεσσαρακοντα δυο3 και δωσω τοις δυσιν μαρτυσιν μου και προφητευσουσιν ημεραςχιλιας διακοσιας εξηκοντα περιβεβλημενοι σακκους4 ουτοι εισιν αι δυο ελαιαι και VAR2: αι δυο λυχνιαι αι ενωπιον τουθεου της γης εστωσαι5 και ει τις αυτους θελη αδικησαι πυρ εκπορευεται εκ του στοματοςαυτων και κατεσθιει τους εχθρους αυτων και ει τις αυτους θεληαδικησαι ουτως δει αυτον αποκτανθηναι6 ουτοι εχουσιν εξουσιαν κλεισαι τον ουρανον ινα μη βρεχη υετος ενημεραις αυτων της προφητειας και εξουσιαν εχουσιν επι των υδατωνστρεφειν αυτα εις αιμα και παταξαι την γην παση πληγη οσακις εανθελησωσιν7 και οταν τελεσωσιν την μαρτυριαν αυτων το θηριον το αναβαινονεκ της αβυσσου ποιησει πολεμον μετ αυτων και νικησει αυτους καιαποκτενει αυτους8 και τα πτωματα αυτων επι της πλατειας πολεως της μεγαλης ητιςκαλειται πνευματικως σοδομα και αιγυπτος οπου και ο κυριος ημων


εσταυρωθη9 και βλεψουσιν εκ των λαων και φυλων και γλωσσων και εθνωντα πτωματα αυτων ημερας τρεις και ημισυ και τα πτωματα αυτων ουκαφησουσιν τεθηναι εις μνηματα10 και οι κατοικουντες επι της γης χαρουσιν επ αυτοις καιευφρανθησονται και δωρα πεμψουσιν αλληλοις οτι ουτοι οι δυοπροφηται εβασανισαν τους κατοικουντας επι της γης11 και μετα τας τρεις ημερας και ημισυ πνευμα ζωης εκ του θεουεισηλθεν επ αυτους και εστησαν επι τους ποδας αυτων και φοβοςμεγας επεσεν επι τους θεωρουντας αυτους12 και ηκουσαν φωνην μεγαλην εκ του ουρανου λεγουσαν αυτοιςαναβητε ωδε και ανεβησαν εις τον ουρανον εν τη νεφελη και εθεωρησαναυτους οι εχθροι αυτων13 και εν εκεινη τη ωρα εγενετο σεισμος μεγας και το δεκατον τηςπολεως επεσεν και απεκτανθησαν εν τω σεισμω ονοματα ανθρωπωνχιλιαδες επτα και οι λοιποι εμφοβοι εγενοντο και εδωκαν δοξαν τωθεω του ουρανου14 η ουαι η δευτερα απηλθεν VAR2: και ιδου η ουαι η τριτη ερχεταιταχυ15 και ο εβδομος αγγελος εσαλπισεν και εγενοντο φωναι μεγαλαι εντω ουρανω λεγουσαι εγενοντο αι βασιλειαι του κοσμου του κυριουημων και του χριστου αυτου και βασιλευσει εις τους αιωνας τωναιωνων16 και οι εικοσι και τεσσαρες πρεσβυτεροι οι ενωπιον του θεουκαθημενοι επι τους θρονους αυτων επεσαν επι τα προσωπα αυτωνκαι προσεκυνησαν τω θεω17 λεγοντες ευχαριστουμεν σοι κυριε ο θεος ο παντοκρατωρ ο ων καιο ην και ο ερχομενος οτι ειληφας την δυναμιν σου την μεγαλην καιεβασιλευσας18 και τα εθνη ωργισθησαν και ηλθεν η οργη σου και ο καιροςτων νεκρων κριθηναι και δουναι τον μισθον τοις δουλοις σου τοιςπροφηταις και τοις αγιοις και τοις φοβουμενοις το ονομα σου τοιςμικροις και τοις μεγαλοις και διαφθειραι τους διαφθειροντας την γην19 και ηνοιγη ο ναος του θεου εν τω ουρανω και ωφθη η κιβωτος τηςδιαθηκης αυτου εν τω ναω αυτου και εγενοντο αστραπαι και φωναικαι βρονται και σεισμος και χαλαζα μεγαλη


12 και σημειον μεγα ωφθη εν τω ουρανω γυνη περιβεβλημενη τονηλιον και η σεληνη υποκατω των ποδων αυτης και επι της

κεφαλης αυτης στεφανος αστερων δωδεκα2 και εν γαστρι εχουσα κραζει ωδινουσα και βασανιζομενη τεκειν3 και ωφθη αλλο σημειον εν τω ουρανω και ιδου δρακων μεγαςπυρρος εχων κεφαλας επτα και κερατα δεκα και επι τας κεφαλας αυτουδιαδηματα επτα4 και η ουρα αυτου συρει το τριτον των αστερων του ουρανου καιεβαλεν αυτους εις την γην και ο δρακων εστηκεν ενωπιον της γυναικοςτης μελλουσης τεκειν ινα οταν τεκη το τεκνον αυτης καταφαγη5 και ετεκεν υιον αρρενα ος μελλει ποιμαινειν παντα τα εθνη ενραβδω σιδηρα και ηρπασθη το τεκνον αυτης προς τον θεον και τονθρονον αυτου6 και η γυνη εφυγεν εις την ερημον οπου εχει τοπον ητοιμασμενοναπο του θεου ινα εκει τρεφωσιν αυτην ημερας χιλιας διακοσιαςεξηκοντα7 και εγενετο πολεμος εν τω ουρανω ο μιχαηλ και οι αγγελοι αυτουεπολεμησαν κατα του δρακοντος και ο δρακων επολεμησεν και οιαγγελοι αυτου8 και ουκ ισχυσαν ουτε τοπος ευρεθη αυτων ετι εν τω ουρανω9 και εβληθη ο δρακων ο μεγας ο οφις ο αρχαιος ο καλουμενοςδιαβολος και ο σατανας ο πλανων την οικουμενην ολην εβληθη ειςτην γην και οι αγγελοι αυτου μετ αυτου εβληθησαν10 και ηκουσα φωνην μεγαλην λεγουσαν εν τω ουρανω αρτι εγενετοη σωτηρια και η δυναμις και η βασιλεια του θεου ημων και η εξουσιατου χριστου αυτου οτι κατεβληθη ο κατηγορος των αδελφων ημων οκατηγορων αυτων ενωπιον του θεου ημων ημερας και νυκτος11 και αυτοι ενικησαν αυτον δια το αιμα του αρνιου και δια τονλογον της μαρτυριας αυτων και ουκ ηγαπησαν την ψυχην αυτων αχριθανατου12 δια τουτο ευφραινεσθε οι ουρανοι και οι εν αυτοις σκηνουντες ουαιτοις κατοικουσιν την γην και την θαλασσαν οτι κατεβη ο διαβολοςπρος υμας εχων θυμον μεγαν ειδως οτι ολιγον καιρον εχει13 και οτε ειδεν ο δρακων οτι εβληθη εις την γην εδιωξεν την γυναικαητις ετεκεν τον αρρενα


14 και εδοθησαν τη γυναικι δυο πτερυγες του αετου του μεγαλου ιναπετηται εις την ερημον εις τον τοπον αυτης οπου τρεφεται εκει καιρονκαι καιρους και ημισυ καιρου απο προσωπου του οφεως15 και εβαλεν ο οφις οπισω της γυναικος εκ του στοματος αυτουυδωρ ως ποταμον ινα ταυτην ποταμοφορητον ποιηση16 και εβοηθησεν η γη τη γυναικι και ηνοιξεν η γη το στομα αυτηςκαι κατεπιεν τον ποταμον ον εβαλεν ο δρακων εκ του στοματος αυτου17 και ωργισθη ο δρακων επι τη γυναικι και απηλθεν ποιησαιπολεμον μετα των λοιπων του σπερματος αυτης των τηρουντων ταςεντολας του θεου και εχοντων την μαρτυριαν του ιησου χριστου18 και εσταθην επι την αμμον της θαλασσης

13 και ειδον εκ της θαλασσης θηριον αναβαινον εχον κεφαλας επτακαι κερατα δεκα και επι των κερατων αυτου δεκα διαδηματα και

επι τας κεφαλας αυτου ονομα βλασφημιας2 και το θηριον ο ειδον ην ομοιον παρδαλει και οι ποδες αυτου ωςαρκτου και το στομα αυτου ως στομα λεοντος και εδωκεν αυτω οδρακων την δυναμιν αυτου και τον θρονον αυτου και εξουσιαν μεγαλην3 και ειδον μιαν των κεφαλων αυτου ως εσφαγμενην εις θανατον καιη πληγη του θανατου αυτου εθεραπευθη και VAR1: εθαυμασθη εν ολητη γη VAR2: εθαυμασεν ολη η γη οπισω του θηριου4 και προσεκυνησαν τον δρακοντα ος εδωκεν εξουσιαν τω θηριω καιπροσεκυνησαν το θηριον λεγοντες τις ομοιος τω θηριω τις δυναταιπολεμησαι μετ αυτου5 και εδοθη αυτω στομα λαλουν μεγαλα και βλασφημιας και εδοθηαυτω εξουσια ποιησαι μηνας τεσσαρακοντα δυο6 και ηνοιξεν το στομα αυτου εις βλασφημιαν προς τον θεονβλασφημησαι το ονομα αυτου και την σκηνην αυτου και τους εν τωουρανω σκηνουντας7 και εδοθη αυτω πολεμον ποιησαι μετα των αγιων και νικησαιαυτους και εδοθη αυτω εξουσια επι πασαν φυλην και γλωσσαν καιεθνος8 και προσκυνησουσιν αυτω παντες οι κατοικουντες επι της γης ωνου γεγραπται τα ονοματα εν τη βιβλω της ζωης του αρνιου εσφαγμενουαπο καταβολης κοσμου9 ει τις εχει ους ακουσατω


10 ει τις αιχμαλωσιαν συναγει εις αιχμαλωσιαν υπαγει ει τις ενμαχαιρα αποκτενει δει αυτον εν μαχαιρα αποκτανθηναι ωδε εστιν ηυπομονη και η πιστις των αγιων11 και ειδον αλλο θηριον αναβαινον εκ της γης και ειχεν κερατα δυοομοια αρνιω και ελαλει ως δρακων12 και την εξουσιαν του πρωτου θηριου πασαν ποιει ενωπιον αυτουκαι ποιει την γην και τους κατοικουντας εν αυτη ινα προσκυνησωσιντο θηριον το πρωτον ου εθεραπευθη η πληγη του θανατου αυτου13 και ποιει σημεια μεγαλα ινα και πυρ ποιη καταβαινειν εκ τουουρανου εις την γην ενωπιον των ανθρωπων14 και πλανα τους κατοικουντας επι της γης δια τα σημεια α εδοθηαυτω ποιησαι ενωπιον του θηριου λεγων τοις κατοικουσιν επι της γηςποιησαι εικονα τω θηριω ο εχει την πληγην της μαχαιρας και εζησεν15 και εδοθη αυτω δουναι πνευμα τη εικονι του θηριου ινα καιλαληση η εικων του θηριου και ποιηση οσοι αν μη προσκυνησωσιντην εικονα του θηριου ινα αποκτανθωσιν16 και ποιει παντας τους μικρους και τους μεγαλους και τουςπλουσιους και τους πτωχους και τους ελευθερους και τους δουλουςινα δωση αυτοις χαραγμα επι της χειρος αυτων της δεξιας η επι τωνμετωπων αυτων17 και ινα μη τις δυνηται αγορασαι η πωλησαι ει μη ο εχων τοχαραγμα η το ονομα του θηριου η τον αριθμον του ονοματος αυτου18 ωδε η σοφια εστιν ο εχων τον νουν ψηφισατω τον αριθμον τουθηριου αριθμος γαρ ανθρωπου εστιν και ο αριθμος αυτου χξς

14 και ειδον και ιδου αρνιον εστηκος επι το ορος σιων και μεταυτου εκατον τεσσαρακοντα τεσσαρες χιλιαδες εχουσαι το

ονομα του πατρος αυτου γεγραμμενον επι των μετωπων αυτων2 και ηκουσα φωνην εκ του ουρανου ως φωνην υδατων πολλωνκαι ως φωνην βροντης μεγαλης και φωνην ηκουσα κιθαρωδωνκιθαριζοντων εν ταις κιθαραις αυτων3 και αδουσιν ως ωδην καινην ενωπιον του θρονου και ενωπιον τωντεσσαρων ζωων και των πρεσβυτερων και ουδεις ηδυνατο μαθειν τηνωδην ει μη αι εκατον τεσσαρακοντα τεσσαρες χιλιαδες οι ηγορασμενοιαπο της γης4 ουτοι εισιν οι μετα γυναικων ουκ εμολυνθησαν παρθενοι γαρεισιν ουτοι εισιν οι ακολουθουντες τω αρνιω οπου αν υπαγη ουτοι


ηγορασθησαν απο των ανθρωπων απαρχη τω θεω και τω αρνιω5 και εν τω στοματι αυτων ουχ ευρεθη δολος αμωμοι γαρ εισινενωπιον του θρονου του θεου6 και ειδον αλλον αγγελον πετωμενον εν μεσουρανηματι εχονταευαγγελιον αιωνιον ευαγγελισαι τους κατοικουντας επι της γης καιπαν εθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον7 λεγοντα εν φωνη μεγαλη φοβηθητε τον θεον και δοτε αυτω δοξανοτι ηλθεν η ωρα της κρισεως αυτου και προσκυνησατε τω ποιησαντιτον ουρανον και την γην και VAR2: την θαλασσαν και πηγας υδατων8 και αλλος αγγελος ηκολουθησεν λεγων επεσεν επεσεν βαβυλωνη πολις η μεγαλη οτι εκ του οινου του θυμου της πορνειας αυτηςπεποτικεν παντα εθνη9 και τριτος αγγελος ηκολουθησεν αυτοις λεγων εν φωνη μεγαλη ειτις το θηριον προσκυνει και την εικονα αυτου και λαμβανει χαραγμαεπι του μετωπου αυτου η επι την χειρα αυτου10 και αυτος πιεται εκ του οινου του θυμου του θεου τουκεκερασμενου ακρατου εν τω ποτηριω της οργης αυτου καιβασανισθησεται εν πυρι και θειω ενωπιον των αγιων αγγελωνκαι ενωπιον του αρνιου11 και ο καπνος του βασανισμου αυτων αναβαινει εις αιωναςαιωνων και ουκ εχουσιν αναπαυσιν ημερας και νυκτος οιπροσκυνουντες το θηριον και την εικονα αυτου και ει τις λαμβανει τοχαραγμα του ονοματος αυτου12 ωδε υπομονη των αγιων εστιν ωδε οι τηρουντες τας εντολας τουθεου και την πιστιν ιησου13 και ηκουσα φωνης εκ του ουρανου λεγουσης μοι γραψον μακαριοιοι νεκροι οι εν κυριω αποθνησκοντες απαρτι ναι λεγει το πνευμα ινααναπαυσωνται εκ των κοπων αυτων τα δε εργα αυτων ακολουθει μεταυτων14 και ειδον και ιδου νεφελη λευκη και επι την νεφελην καθημενοςομοιος υιω ανθρωπου εχων επι της κεφαλης αυτου στεφανον χρυσουνκαι εν τη χειρι αυτου δρεπανον οξυ15 και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του ναου κραζων εν μεγαλη φωνητω καθημενω επι της νεφελης πεμψον το δρεπανον σου και θερισον οτιηλθεν σοι η ωρα του θερισαι οτι εξηρανθη ο θερισμος της γης


16 και εβαλεν ο καθημενος επι την νεφελην το δρεπανον αυτου επιτην γην και εθερισθη η γη17 και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του ναου του εν τω ουρανω εχωνκαι αυτος δρεπανον οξυ18 και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του θυσιαστηριου εχων εξουσιανεπι του πυρος και εφωνησεν κραυγη μεγαλη τω εχοντι το δρεπανον τοοξυ λεγων πεμψον σου το δρεπανον το οξυ και τρυγησον τους βοτρυαςτης VAR2: αμπελου της γης οτι ηκμασαν αι σταφυλαι αυτης19 και εβαλεν ο αγγελος το δρεπανον αυτου εις την γην και ετρυγησεντην αμπελον της γης και εβαλεν εις την ληνον του θυμου του θεου τηνμεγαλην20 και επατηθη η ληνος εξω της πολεως και εξηλθεν αιμα εκ της ληνουαχρι των χαλινων των ιππων απο σταδιων χιλιων εξακοσιων

15 και ειδον αλλο σημειον εν τω ουρανω μεγα και θαυμαστοναγγελους επτα εχοντας πληγας επτα τας εσχατας οτι εν αυταις

ετελεσθη ο θυμος του θεου2 και ειδον ως θαλασσαν υαλινην μεμιγμενην πυρι και τους νικωνταςεκ του θηριου και εκ της εικονος αυτου και εκ του χαραγματος αυτουεκ του αριθμου του ονοματος αυτου εστωτας επι την θαλασσαν τηνυαλινην εχοντας κιθαρας του θεου3 και αδουσιν την ωδην μωσεως VAR2: του δουλου του θεου και τηνωδην του αρνιου λεγοντες μεγαλα και θαυμαστα τα εργα σου κυριε οθεος ο παντοκρατωρ δικαιαι και αληθιναι αι οδοι σου ο βασιλευς τωναγιων4 τις ου μη φοβηθη σε κυριε και δοξαση το ονομα σου οτι μονος οσιοςοτι παντα τα εθνη ηξουσιν και προσκυνησουσιν ενωπιον σου οτι ταδικαιωματα σου εφανερωθησαν5 και μετα ταυτα ειδον και ιδου ηνοιγη ο ναος της σκηνης τουμαρτυριου εν τω ουρανω6 και εξηλθον οι επτα αγγελοι εχοντες τας επτα πληγας εκ του ναουενδεδυμενοι λινον καθαρον και λαμπρον και περιεζωσμενοι περι ταστηθη ζωνας χρυσας7 και εν εκ των τεσσαρων ζωων εδωκεν τοις επτα αγγελοις επταφιαλας χρυσας γεμουσας του θυμου του θεου του ζωντος εις τουςαιωνας των αιωνων


8 και εγεμισθη ο ναος καπνου εκ της δοξης του θεου και εκ τηςδυναμεως αυτου και ουδεις ηδυνατο εισελθειν εις τον ναον αχριτελεσθωσιν αι επτα πληγαι των επτα αγγελων

16 και ηκουσα φωνης μεγαλης εκ του ναου λεγουσης τοις επτααγγελοις υπαγετε και εκχεατε τας φιαλας του θυμου του θεου

εις την γην2 και απηλθεν ο πρωτος και εξεχεεν την φιαλην αυτου επι την γην καιεγενετο ελκος κακον και πονηρον εις τους ανθρωπους τους εχοντας τοχαραγμα του θηριου και τους τη εικονι αυτου προσκυνουντας3 και ο δευτερος αγγελος εξεχεεν την φιαλην αυτου εις την θαλασσανκαι εγενετο αιμα ως νεκρου και πασα ψυχη ζωσα απεθανεν εν τηθαλασση4 και ο τριτος αγγελος εξεχεεν την φιαλην αυτου εις τους ποταμουςκαι εις τας πηγας των υδατων και εγενετο αιμα5 και ηκουσα του αγγελου των υδατων λεγοντος δικαιος κυριε ει οων και ο ην και ο VAR1: οσιος VAR2: εσομενος οτι ταυτα εκρινας6 οτι αιμα αγιων και προφητων εξεχεαν και αιμα αυτοις εδωκας πιειναξιοι γαρ εισιν7 και ηκουσα αλλου εκ του θυσιαστηριου λεγοντος ναι κυριε ο θεοςο παντοκρατωρ αληθιναι και δικαιαι αι κρισεις σου8 και ο τεταρτος αγγελος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον ηλιον καιεδοθη αυτω καυματισαι τους ανθρωπους εν πυρι9 και εκαυματισθησαν οι ανθρωποι καυμα μεγα και εβλασφημησαντο ονομα του θεου του εχοντος εξουσιαν επι τας πληγας ταυτας και ουμετενοησαν δουναι αυτω δοξαν10 και ο πεμπτος αγγελος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον θρονοντου θηριου και εγενετο η βασιλεια αυτου εσκοτωμενη και εμασσωντοτας γλωσσας αυτων εκ του πονου11 και εβλασφημησαν τον θεον του ουρανου εκ των πονων αυτων καιεκ των ελκων αυτων και ου μετενοησαν εκ των εργων αυτων12 και ο εκτος αγγελος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον ποταμον τονμεγαν τον ευφρατην και εξηρανθη το υδωρ αυτου ινα ετοιμασθη η οδοςτων βασιλεων των απο ανατολων ηλιου13 και ειδον εκ του στοματος του δρακοντος και εκ του στοματοςτου θηριου και εκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τριαακαθαρτα ομοια βατραχοις


14 εισιν γαρ πνευματα δαιμονων ποιουντα σημεια VAR1:εκπορευεσθαι VAR2: α εκπορευεται επι τους βασιλεις της γηςκαι της οικουμενης ολης συναγαγειν αυτους εις VAR2: τον πολεμοντης ημερας εκεινης της μεγαλης του θεου του παντοκρατορος15 ιδου ερχομαι ως κλεπτης μακαριος ο γρηγορων και τηρων ταιματια αυτου ινα μη γυμνος περιπατη και βλεπωσιν την ασχημοσυνηναυτου16 και συνηγαγεν αυτους εις τον τοπον τον καλουμενον εβραιστιαρμαγεδδων17 και ο εβδομος αγγελος εξεχεεν την φιαλην αυτου εις τον αερα καιεξηλθεν φωνη μεγαλη απο του ναου του ουρανου απο του θρονουλεγουσα γεγονεν18 και εγενοντο φωναι και βρονται και αστραπαι και σεισμοςεγενετο μεγας οιος ουκ εγενετο αφ ου οι ανθρωποι εγενοντο επι τηςγης τηλικουτος σεισμος ουτως μεγας19 και εγενετο η πολις η μεγαλη εις τρια μερη και αι πολεις των εθνωνεπεσον και βαβυλων η μεγαλη εμνησθη ενωπιον του θεου δουναι αυτητο ποτηριον του οινου του θυμου της οργης αυτου20 και πασα νησος εφυγεν και ορη ουχ ευρεθησαν21 και χαλαζα μεγαλη ως ταλαντιαια καταβαινει εκ του ουρανουεπι τους ανθρωπους και εβλασφημησαν οι ανθρωποι τον θεον εκ τηςπληγης της χαλαζης οτι μεγαλη εστιν η πληγη αυτης σφοδρα

17 και ηλθεν εις εκ των επτα αγγελων των εχοντων τας επταφιαλας και ελαλησεν μετ εμου λεγων μοι δευρο δειξω σοι το

κριμα της πορνης της μεγαλης της καθημενης επι των υδατων τωνπολλων2 μεθ ης επορνευσαν οι βασιλεις της γης και εμεθυσθησαν εκ τουοινου της πορνειας αυτης οι κατοικουντες την γην3 και απηνεγκεν με εις ερημον εν πνευματι και ειδον γυναικακαθημενην επι θηριον κοκκινον γεμον ονοματων βλασφημιας εχονκεφαλας επτα και κερατα δεκα4 και η γυνη VAR1: η VAR2: ην περιβεβλημενη πορφυρα καικοκκινω και κεχρυσωμενη χρυσω και λιθω τιμιω και μαργαριταιςεχουσα χρυσουν ποτηριον εν τη χειρι αυτης γεμον βδελυγματων καιακαθαρτητος πορνειας αυτης


5 και επι το μετωπον αυτης ονομα γεγραμμενον μυστηριον βαβυλωνη μεγαλη η μητηρ των πορνων και των βδελυγματων της γης6 και ειδον την γυναικα μεθυουσαν εκ του αιματος των αγιων καιεκ του αιματος των μαρτυρων ιησου και εθαυμασα ιδων αυτην θαυμαμεγα7 και ειπεν μοι ο αγγελος δια τι εθαυμασας εγω σοι ερω το μυστηριοντης γυναικος και του θηριου του βασταζοντος αυτην του εχοντος ταςεπτα κεφαλας και τα δεκα κερατα8 VAR2: το θηριον ο ειδες ην και ουκ εστιν και μελλει αναβαινεινεκ της αβυσσου και εις απωλειαν υπαγειν και θαυμασονται οικατοικουντες επι της γης ων ου γεγραπται τα ονοματα επι το βιβλιοντης ζωης απο καταβολης κοσμου βλεποντες το θηριον ο τι ην και ουκεστιν καιπερ εστιν9 ωδε ο νους ο εχων σοφιαν αι επτα κεφαλαι ορη εισιν επτα οπου ηγυνη καθηται επ αυτων10 και βασιλεις επτα εισιν οι πεντε επεσαν και ο εις εστιν ο αλλοςουπω ηλθεν και οταν ελθη ολιγον αυτον δει μειναι11 και το θηριον ο ην και ουκ εστιν και αυτος ογδοος εστιν και εκ τωνεπτα εστιν και εις απωλειαν υπαγει12 και τα δεκα κερατα α ειδες δεκα βασιλεις εισιν οιτινες βασιλειανουπω ελαβον αλλ εξουσιαν ως βασιλεις μιαν ωραν λαμβανουσιν μετατου θηριου13 ουτοι μιαν γνωμην εχουσιν και την δυναμιν και την εξουσιανεαυτων τω θηριω διαδιδωσουσιν14 ουτοι μετα του αρνιου πολεμησουσιν και το αρνιον νικησει αυτουςοτι κυριος κυριων εστιν και βασιλευς βασιλεων και οι μετ αυτου κλητοικαι εκλεκτοι και πιστοι15 και λεγει μοι τα υδατα α ειδες ου η πορνη καθηται λαοι και οχλοιεισιν και εθνη και γλωσσαι16 και τα δεκα κερατα α ειδες επι το θηριον ουτοι μισησουσιν τηνπορνην και ηρημωμενην ποιησουσιν αυτην και γυμνην και τας σαρκαςαυτης φαγονται και αυτην κατακαυσουσιν εν πυρι17 ο γαρ θεος εδωκεν εις τας καρδιας αυτων ποιησαι την γνωμηναυτου και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αυτων τωθηριω αχρι τελεσθη τα ρηματα του θεου

17:18—18:12 Αποκαλυψισ 479

18 και η γυνη ην ειδες εστιν η πολις η μεγαλη η εχουσα βασιλειαν επιτων βασιλεων της γης

18 και μετα ταυτα ειδον VAR2: αλλον αγγελον καταβαινοντα εκτου ουρανου εχοντα εξουσιαν μεγαλην και η γη εφωτισθη εκ της

δοξης αυτου2 και εκραξεν εν ισχυι φωνη μεγαλη λεγων επεσεν επεσεν βαβυλωνη μεγαλη και εγενετο κατοικητηριον δαιμονων και φυλακη παντοςπνευματος ακαθαρτου και φυλακη παντος ορνεου ακαθαρτου καιμεμισημενου3 οτι εκ του οινου του θυμου της πορνειας αυτης πεπωκεν παντα ταεθνη και οι βασιλεις της γης μετ αυτης επορνευσαν και οι εμποροι τηςγης εκ της δυναμεως του στρηνους αυτης επλουτησαν4 και ηκουσα αλλην φωνην εκ του ουρανου λεγουσαν εξελθετε εξαυτης ο λαος μου ινα μη συγκοινωνησητε ταις αμαρτιαις αυτης καιινα μη λαβητε εκ των πληγων αυτης5 οτι VAR1: ηκολουθησαν VAR2: εκολληθησαν αυτης αι αμαρτιαιαχρι του ουρανου και εμνημονευσεν ο θεος τα αδικηματα αυτης6 αποδοτε αυτη ως και αυτη απεδωκεν υμιν και διπλωσατε αυτηδιπλα κατα τα εργα αυτης εν τω ποτηριω ω εκερασεν κερασατε αυτηδιπλουν7 οσα εδοξασεν εαυτην και εστρηνιασεν τοσουτον δοτε αυτηβασανισμον και πενθος οτι εν τη καρδια αυτης λεγει καθημαιβασιλισσα και χηρα ουκ ειμι και πενθος ου μη ιδω8 δια τουτο εν μια ημερα ηξουσιν αι πληγαι αυτης θανατος καιπενθος και λιμος και εν πυρι κατακαυθησεται οτι ισχυρος κυριος οθεος ο κρινων αυτην9 και κλαυσονται αυτην και κοψονται επ αυτη οι βασιλεις της γης οιμετ αυτης πορνευσαντες και στρηνιασαντες οταν βλεπωσιν τον καπνοντης πυρωσεως αυτης10 απο μακροθεν εστηκοτες δια τον φοβον του βασανισμου αυτηςλεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη βαβυλων η πολις η ισχυρα οτιεν μια ωρα ηλθεν η κρισις σου11 και οι εμποροι της γης κλαιουσιν και πενθουσιν επ αυτη οτι τονγομον αυτων ουδεις αγοραζει ουκετι12 γομον χρυσου και αργυρου και λιθου τιμιου και μαργαριτου καιβυσσου και πορφυρας και σηρικου και κοκκινου και παν ξυλον θυινον

480 Αποκαλυψισ 18:13—18:24

και παν σκευος ελεφαντινον και παν σκευος εκ ξυλου τιμιωτατου καιχαλκου και σιδηρου και μαρμαρου13 και κιναμωμον και θυμιαματα και μυρον και λιβανον και οινονκαι ελαιον και σεμιδαλιν και σιτον και κτηνη και προβατα και ιππωνκαι ρεδων και σωματων και ψυχας ανθρωπων14 και η οπωρα της επιθυμιας της ψυχης σου απηλθεν απο σου καιπαντα τα λιπαρα και τα λαμπρα απηλθεν απο σου και ουκετι ου μηευρησης αυτα15 οι εμποροι τουτων οι πλουτησαντες απ αυτης απο μακροθενστησονται δια τον φοβον του βασανισμου αυτης κλαιοντες καιπενθουντες16 και λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη η περιβεβλημενηβυσσινον και πορφυρουν και κοκκινον και κεχρυσωμενη εν χρυσω καιλιθω τιμιω και μαργαριταις17 οτι μια ωρα ηρημωθη ο τοσουτος πλουτος και πας κυβερνητηςκαι πας επι των πλοιων ο ομιλος και ναυται και οσοι την θαλασσανεργαζονται απο μακροθεν εστησαν18 και εκραζον ορωντες τον καπνον της πυρωσεως αυτης λεγοντεςτις ομοια τη πολει τη μεγαλη19 και εβαλον χουν επι τας κεφαλας αυτων και εκραζον κλαιοντεςκαι πενθουντες λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη εν η επλουτησανπαντες οι εχοντες πλοια εν τη θαλασση εκ της τιμιοτητος αυτης οτι μιαωρα ηρημωθη20 ευφραινου επ αυτην ουρανε και οι αγιοι αποστολοι και οιπροφηται οτι εκρινεν ο θεος το κριμα υμων εξ αυτης21 και ηρεν εις αγγελος ισχυρος λιθον ως μυλον μεγαν και εβαλεν ειςτην θαλασσαν λεγων ουτως ορμηματι βληθησεται βαβυλων η μεγαληπολις και ου μη ευρεθη ετι22 και φωνη κιθαρωδων και μουσικων και αυλητων και σαλπιστωνου μη ακουσθη εν σοι ετι και πας τεχνιτης πασης τεχνης ου μη ευρεθηεν σοι ετι και φωνη μυλου ου μη ακουσθη εν σοι ετι23 και φως λυχνου ου μη φανη εν σοι ετι και φωνη νυμφιου και νυμφηςου μη ακουσθη εν σοι ετι οτι οι εμποροι σου ησαν οι μεγιστανες της γηςοτι εν τη φαρμακεια σου επλανηθησαν παντα τα εθνη24 και εν αυτη αιμα προφητων και αγιων ευρεθη και παντων τωνεσφαγμενων επι της γης


19 και μετα ταυτα ηκουσα φωνην οχλου πολλου μεγαλην εν τωουρανω λεγοντος αλληλουια η σωτηρια και η δοξα και η τιμη

και η δυναμις κυριω τω θεω ημων2 οτι αληθιναι και δικαιαι αι κρισεις αυτου οτι εκρινεν την πορνηντην μεγαλην ητις εφθειρεν την γην εν τη πορνεια αυτης και εξεδικησεντο αιμα των δουλων αυτου εκ της χειρος αυτης3 και δευτερον ειρηκαν αλληλουια και ο καπνος αυτης αναβαινει ειςτους αιωνας των αιωνων4 και επεσαν οι πρεσβυτεροι οι εικοσι και τεσσαρες και τα τεσσαραζωα και προσεκυνησαν τω θεω τω καθημενω επι του θρονου λεγοντεςαμην αλληλουια5 και φωνη εκ του θρονου εξηλθεν λεγουσα αινειτε τον θεον ημωνπαντες οι δουλοι αυτου και οι φοβουμενοι αυτον και οι μικροι και οιμεγαλοι6 και ηκουσαως φωνην οχλουπολλου και ως φωνην υδατωνπολλωνκαι ως φωνην βροντων ισχυρων λεγοντας αλληλουια οτι εβασιλευσενκυριος ο θεος ο παντοκρατωρ7 χαιρωμεν και αγαλλιωμεθα και δωμεν την δοξαν αυτω οτι ηλθεν ογαμος του αρνιου και η γυνη αυτου ητοιμασεν εαυτην8 και εδοθη αυτη ινα περιβαληται βυσσινον καθαρον και λαμπροντο γαρ βυσσινον τα δικαιωματα εστιν των αγιων9 και λεγει μοι γραψον μακαριοι οι εις το δειπνον του γαμου τουαρνιου κεκλημενοι και λεγει μοι ουτοι οι λογοι αληθινοι εισιν του θεου10 και επεσον εμπροσθεν των ποδων αυτου προσκυνησαι αυτω καιλεγει μοι ορα μη συνδουλος σου ειμι και των αδελφων σου των εχοντωντην μαρτυριαν του ιησου τω θεω προσκυνησον η γαρ μαρτυρια τουιησου εστιν το πνευμα της προφητειας11 και ειδον τον ουρανον ανεωγμενον και ιδου ιππος λευκος καιο καθημενος επ αυτον καλουμενος πιστος και αληθινος και ενδικαιοσυνη κρινει και πολεμει12 οι δε οφθαλμοι αυτου ως φλοξ πυρος και επι την κεφαλην αυτουδιαδηματα πολλα εχων ονομα γεγραμμενον ο ουδεις οιδεν ει μη αυτος13 και περιβεβλημενος ιματιον βεβαμμενον αιματι και καλειται τοονομα αυτου ο λογος του θεου14 και τα στρατευματα VAR2: τα εν τω ουρανω ηκολουθει αυτω εφιπποις λευκοις ενδεδυμενοι βυσσινον λευκον και καθαρον


15 και εκ του στοματος αυτου εκπορευεται ρομφαια οξεια ινα εν αυτηπατασση τα εθνη και αυτος ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα καιαυτος πατει την ληνον του οινου του θυμου και της οργης του θεουτου παντοκρατορος16 και εχει επι το ιματιον και επι τον μηρον VAR1: αυτου το ονομαVAR2: αυτου ονομα γεγραμμενον βασιλευς βασιλεων και κυριοςκυριων17 και ειδον ενα αγγελον εστωτα εν τω ηλιω και εκραξεν φωνημεγαλη λεγων πασιν τοις ορνεοις τοις πετωμενοις εν μεσουρανηματιδευτε και συναγεσθε εις το δειπνον του μεγαλου θεου18 ινα φαγητε σαρκας βασιλεων και σαρκας χιλιαρχων και σαρκαςισχυρων και σαρκας ιππων και των καθημενων επ αυτων και σαρκαςπαντων ελευθερων VAR2: τε και δουλων και μικρων και μεγαλων19 και ειδον το θηριον και τους βασιλεις της γης και τα στρατευματααυτων συνηγμενα ποιησαι πολεμον μετα του καθημενου επι του ιππουκαι μετα του στρατευματος αυτου20 και επιασθη το θηριον και μετα τουτου ο ψευδοπροφητης οποιησας τα σημεια ενωπιον αυτου εν οις επλανησεν τους λαβοντας τοχαραγμα του θηριου και τους προσκυνουντας τη εικονι αυτου ζωντεςεβληθησαν οι δυο εις την λιμνην του πυρος την καιομενην εν τω θειω21 και οι λοιποι απεκτανθησαν εν τη ρομφαια του καθημενου επι τουιππου τη εκπορευομενη εκ του στοματος αυτου και παντα τα ορνεαεχορτασθησαν εκ των σαρκων αυτων

20 και ειδον αγγελον καταβαινοντα εκ του ουρανου εχοντα τηνκλειδα της αβυσσου και αλυσιν μεγαλην επι την χειρα αυτου

2 και εκρατησεν τον δρακοντα τον οφιν τον αρχαιον ος εστινδιαβολος και σατανας και εδησεν αυτον χιλια ετη3 και εβαλεν αυτον εις την αβυσσον και εκλεισεν αυτον καιεσφραγισεν επανω αυτου ινα μη πλανηση τα εθνη ετι αχρι τελεσθητα χιλια ετη και μετα ταυτα δει αυτον λυθηναι μικρον χρονον4 και ειδον θρονους και εκαθισαν επ αυτους και κριμα εδοθη αυτοιςκαι τας ψυχας των πεπελεκισμενων δια την μαρτυριαν ιησου και διατον λογον του θεου και οιτινες ου προσεκυνησαν τω θηριω ουτε τηνεικονα αυτου και ουκ ελαβον το χαραγμα επι το μετωπον αυτων καιεπι την χειρα αυτων και εζησαν και εβασιλευσαν μετα χριστου VAR1:τα χιλια ετη


5 οι δε λοιποι των νεκρων ουκ ανεζησαν εως τελεσθη τα χιλια ετηαυτη η αναστασις η πρωτη6 μακαριος και αγιος ο εχων μερος εν τη αναστασει τη πρωτη επιτουτων ο θανατος ο δευτερος ουκ εχει εξουσιαν αλλ εσονται ιερεις τουθεου και του χριστου και βασιλευσουσιν μετ αυτου χιλια ετη7 και οταν τελεσθη τα χιλια ετη λυθησεται ο σατανας εκ της φυλακηςαυτου8 και εξελευσεται πλανησαι τα εθνη τα εν ταις τεσσαρσιν γωνιαιςτης γης τον γωγ και τον μαγωγ συναγαγειν αυτους εις πολεμον ων οαριθμος ως η αμμος της θαλασσης9 και ανεβησαν επι το πλατος της γης και εκυκλωσαν τηνπαρεμβολην των αγιων και την πολιν την ηγαπημενην και κατεβη πυραπο του θεου εκ του ουρανου και κατεφαγεν αυτους10 και ο διαβολος ο πλανων αυτους εβληθη εις την λιμνην του πυροςκαι θειου οπου το θηριον και ο ψευδοπροφητης και βασανισθησονταιημερας και νυκτος εις τους αιωνας των αιωνων11 και ειδον θρονον λευκον μεγαν και τον καθημενον επ αυτου ου αποπροσωπου εφυγεν η γη και ο ουρανος και τοπος ουχ ευρεθη αυτοις12 και ειδον τους νεκρους μικρους και μεγαλους εστωτας ενωπιον τουθεου και βιβλια ηνεωχθησαν και βιβλιον αλλο ηνεωχθη ο εστιν τηςζωης και εκριθησαν οι νεκροι εκ των γεγραμμενων εν τοις βιβλιοιςκατα τα εργα αυτων13 και εδωκεν η θαλασσα τους εν αυτη νεκρους και ο θανατος και οαδης εδωκαν τους εν αυτοις νεκρους και εκριθησαν εκαστος κατα ταεργα αυτων14 και ο θανατος και ο αδης εβληθησαν εις την λιμνην του πυροςουτος εστιν ο δευτερος θανατος15 και ει τις ουχ ευρεθη εν τη βιβλω της ζωης γεγραμμενος εβληθη ειςτην λιμνην του πυρος

21 και ειδον ουρανον καινον και γην καινην ο γαρπρωτος ουρανοςκαι η πρωτη γη παρηλθεν και η θαλασσα ουκ εστιν ετι

2 και εγω ιωαννης ειδον την πολιν την αγιαν ιερουσαλημ καινηνκαταβαινουσαν απο του θεου εκ του ουρανου ητοιμασμενην ως νυμφηνκεκοσμημενην τω ανδρι αυτης3 και ηκουσα φωνης μεγαλης εκ του ουρανου λεγουσης ιδου η σκηνητου θεου μετα των ανθρωπων και σκηνωσει μετ αυτων και αυτοι λαοι


αυτου εσονται και αυτος ο θεος εσται μετ αυτων θεος αυτων4 και εξαλειψει ο θεος παν δακρυον απο των οφθαλμων αυτων και οθανατος ουκ εσται ετι ουτε πενθος ουτε κραυγη ουτε πονος ουκ εσταιετι οτι τα πρωτα απηλθον5 και ειπεν ο καθημενος επι του θρονου ιδου καινα παντα ποιω καιλεγει μοι γραψον οτι ουτοι οι λογοι αληθινοι και πιστοι εισιν6 και ειπεν μοι γεγονεν εγω ειμι το α και το ω η αρχη και το τελοςεγω τω διψωντι δωσω εκ της πηγης του υδατος της ζωης δωρεαν7 ο νικων κληρονομησει παντα και εσομαι αυτω θεος και αυτος εσταιμοι ο υιος8 δειλοις δε και απιστοις και εβδελυγμενοις και φονευσιν καιπορνοις και φαρμακευσιν και ειδωλολατραις και πασιν τοις ψευδεσιντο μερος αυτων εν τη λιμνη τη καιομενη πυρι και θειω ο εστιν δευτεροςθανατος9 και ηλθεν προς με εις των επτα αγγελων των εχοντων τας επταφιαλας τας γεμουσας των επτα πληγων των εσχατων και ελαλησενμετ εμου λεγων δευρο δειξω σοι την νυμφην του αρνιου την γυναικα10 και απηνεγκεν με εν πνευματι επ ορος μεγα και υψηλον και εδειξενμοι την πολιν την μεγαλην την αγιαν ιερουσαλημ καταβαινουσαν εκτου ουρανου απο του θεου11 εχουσαν την δοξαν του θεου και ο φωστηρ αυτης ομοιος λιθωτιμιωτατω ως λιθω ιασπιδι κρυσταλλιζοντι12 εχουσαν τε τειχος μεγα και υψηλον εχουσαν πυλωνας δωδεκα καιεπι τοις πυλωσιν αγγελους δωδεκα και ονοματα επιγεγραμμενα αεστιν των δωδεκα φυλων των υιων ισραηλ13 απ ανατολης πυλωνες τρεις απο βορρα πυλωνες τρεις απο νοτουπυλωνες τρεις VAR2: και απο δυσμων πυλωνες τρεις14 και το τειχος της πολεως εχον θεμελιους δωδεκα και εν αυτοιςονοματα των δωδεκα αποστολων του αρνιου15 και ο λαλων μετ εμου ειχεν καλαμον χρυσουν ινα μετρηση τηνπολιν και τους πυλωνας αυτης και το τειχος αυτης16 και η πολις τετραγωνος κειται και το μηκος αυτης τοσουτον εστινοσον και το πλατος και εμετρησεν την πολιν τω καλαμω επι σταδιωνδωδεκα χιλιαδων το μηκος και το πλατος και το υψος αυτης ισα εστιν17 και εμετρησεν το τειχος αυτης εκατον τεσσαρακοντα τεσσαρωνπηχων μετρον ανθρωπου ο εστιν αγγελου


18 και ην η ενδομησις του τειχους αυτης ιασπις και η πολις χρυσιονκαθαρον ομοια υαλω καθαρω19 και οι θεμελιοι του τειχους της πολεως παντι λιθω τιμιωκεκοσμημενοι ο θεμελιος ο πρωτος ιασπις ο δευτερος σαπφειρος οτριτος χαλκηδων ο τεταρτος σμαραγδος20 ο πεμπτος σαρδονυξ ο εκτος σαρδιος ο εβδομος χρυσολιθος οογδοος βηρυλλος ο VAR1: ενατος VAR2: εννατος τοπαζιον ο δεκατοςχρυσοπρασος ο ενδεκατος υακινθος ο δωδεκατος αμεθυστος21 και οι δωδεκα πυλωνες δωδεκα μαργαριται ανα εις εκαστος τωνπυλωνων ην εξ ενος μαργαριτου και η πλατεια της πολεως χρυσιονκαθαρον ως υαλος διαφανης22 και ναον ουκ ειδον εν αυτη ο γαρ κυριος ο θεος ο παντοκρατωρναος αυτης εστιν και το αρνιον23 και η πολις ου χρειαν εχει του ηλιου ουδε της σεληνης ινα φαινωσινεν αυτη η γαρ δοξα του θεου εφωτισεν αυτην και ο λυχνος αυτης τοαρνιον24 και τα εθνη των σωζομενων εν τω φωτι αυτης περιπατησουσιν καιοι βασιλεις της γης φερουσιν την δοξαν και την τιμην αυτων εις αυτην25 και οι πυλωνες αυτης ου μη κλεισθωσιν ημερας νυξ γαρ ουκ εσταιεκει26 και οισουσιν την δοξαν και την τιμην των εθνων εις αυτην27 και ου μη εισελθη εις αυτην παν κοινουν και ποιουν βδελυγμα καιψευδος ει μη οι γεγραμμενοι εν τω βιβλιω της ζωης του αρνιου

22 και εδειξεν μοι καθαρον ποταμον υδατος ζωης λαμπρον ωςκρυσταλλον εκπορευομενον εκ του θρονου του θεου και του

αρνιου2 εν μεσω της πλατειας αυτης και του ποταμου εντευθεν καιεντευθεν ξυλον ζωης ποιουν καρπους δωδεκα κατα μηνα ενα εκαστοναποδιδουν τον καρπον αυτου και τα φυλλα του ξυλου εις θεραπειαντων εθνων3 και παν καταναθεμα ουκ εσται ετι και ο θρονος του θεου και τουαρνιου εν αυτη εσται και οι δουλοι αυτου λατρευσουσιν αυτω4 και οψονται το προσωπον αυτου και το ονομα αυτου επι τωνμετωπων αυτων5 και νυξ ουκ εσται εκει και χρειαν ουκ εχουσιν λυχνου και φωτοςηλιου οτι κυριος ο θεος φωτιζει αυτους και βασιλευσουσιν εις τους


αιωνας των αιωνων6 και ειπεν μοι ουτοι οι λογοι πιστοι και αληθινοι και κυριος οθεος των αγιων προφητων απεστειλεν τον αγγελον αυτου δειξαι τοιςδουλοις αυτου α δει γενεσθαι εν ταχει7 ιδου ερχομαι ταχυ μακαριος ο τηρων τους λογους της προφητειαςτου βιβλιου τουτου8 και εγω ιωαννης ο βλεπων ταυτα και ακουων και οτε ηκουσα καιεβλεψα επεσα προσκυνησαι εμπροσθεν των ποδων του αγγελου τουδεικνυοντος μοι ταυτα9 και λεγει μοι ορα μη συνδουλος σου γαρ ειμι και των αδελφων σουτων προφητων και των τηρουντων τους λογους του βιβλιου τουτου τωθεω προσκυνησον10 και λεγει μοι μη σφραγισης τους λογους της προφητειας τουβιβλιου τουτου οτι ο καιρος εγγυς εστιν11 ο αδικων αδικησατω ετι και ο ρυπων ρυπωσατω ετι και ο δικαιοςδικαιωθητω ετι και ο αγιος αγιασθητω ετι12 και ιδου ερχομαι ταχυ και ο μισθος μου μετ εμου αποδουναιεκαστω ως το εργον αυτου εσται13 εγω ειμι το α και το ω αρχη και τελος ο πρωτος και ο εσχατος14 μακαριοι οι ποιουντες τας εντολας αυτου ινα εσται η εξουσιααυτων επι το ξυλον της ζωης και τοις πυλωσιν εισελθωσιν εις τηνπολιν15 εξω δε οι κυνες και οι φαρμακοι και οι πορνοι και οι φονεις και οιειδωλολατραι και πας ο φιλων και ποιων ψευδος16 εγω ιησους επεμψα τον αγγελον μου μαρτυρησαι υμιν ταυτα επιταις εκκλησιαις εγω ειμι η ριζα και το γενος του δαβιδ ο αστηρ ολαμπρος και ορθρινος17 και το πνευμα και η νυμφη λεγουσιν ελθε και ο ακουων ειπατωελθε και ο διψων ελθετω και ο θελων λαμβανετω το υδωρ ζωης δωρεαν18 συμμαρτυρουμαι γαρ παντι ακουοντι τους λογους της προφητειαςτου βιβλιου τουτου εαν τις επιτιθη προς ταυτα επιθησει ο θεος επ αυτοντας πληγας τας γεγραμμενας εν βιβλιω τουτω19 και εαν τις αφαιρη απο των λογων βιβλου της προφητειας ταυτηςαφαιρησει ο θεος το μερος αυτου απο βιβλου της ζωης και εκ τηςπολεως της αγιας και των γεγραμμενων εν βιβλιω τουτω

22:20—22:21 Αποκαλυψισ 487

20 λεγει ο μαρτυρων ταυτα ναι ερχομαι ταχυ αμην ναι ερχου κυριειησου21 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα παντων υμων αμην

Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ · 2:8—2:20 Ματθαιον 3 8 και πεμψας αυτους...

Documents

Transcript of Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ · 2:8—2:20 Ματθαιον 3 8 και πεμψας αυτους...