ΧΑΟΥΑΡΝΤ ΦΙΛΛΙΠΣ ΛΑΒΚΡΑΦΤ

(1890-1937)

Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

1. Πρόλογος...........................................32. Βιογραφία...........................................4

3. Το έργο του........................................6

4. Συγγραφικές περιόδοι.........................8

5. Επιστολές...........................................9

6. Βιβλιογραφία.....................................10

7. Παράρτημα 1.....................................11

8. Παράρτημα 2.....................................12

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

O Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ (Howard Phillips Lovecraft) (20

Αυγούστου 1890 – 15 Μαρτίου 1937) ήταν Αμερικανός συγγραφέας

φανταστικής λογοτεχνίας τρόμου. Ήταν, ίσως, από τους πρώτους που

έδωσαν στις ιστορίες τους έναν τόνο επιστημονικής φαντασίας. Τα έργα του

δεν έτυχαν ευρείας αναγνώρισης κατά την διάρκεια της ζωής του, αλλά το

έργο του αποδείχτηκε σημαντικό και είχε μεγάλη επιρροή μεταξύ άλλων

συγγραφέων και φίλων της φανταστικής λογοτεχνίας τρόμου. Έθεσε τις

βάσεις της Σύγχρονης Λογοτεχνίας Τρόμου, συνδέοντάς την με την εποχή του

Γοτθικού/Μεταφυσικού Τρόμου του Πόε και του Μάχεν. Φανατικός

επιστολογράφος άφησε πίσω του σημαντικό αριθμό επιστολών (πάνω επτά

τόμους) κυρίως με συγγραφείς αλλά και γενικά ανθρώπους του πνεύματος.

Δημιούργησε έναν κύκλο μαθητών (Ο κύκλος του Λάβκραφτ) τους οποίους και

επηρέασε βαθύτατα. Ανάμεσα στους σημαντικότερους αυτών, ο Όγκαστ

Ντέρλεθ, ο οποίος και διέσωσε το μεγαλύτερο μέρος του έργου του.

Τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, η εκπεσούσα κοινωνική θέση

της οικογένειάς του καθώς και τα ιδιάζοντα προβλήματα υγείας του, του

διαμόρφωσαν έναν ιδιαιτέρως κλειστό χαρακτήρα. Φιλομαθής και φιλάσθενος

εκ φύσεως, φτιάχνει έναν Μύθο, μέσα στον οποίο διαδραματίζονται πολλές

από τις ιστορίες του. Η Μυθολογία Κθούλου, παίρνει το όνομά της από έναν

από τους θεούς του Πανθέου της και είναι το γνήσιο πνευματικό παιδί του

Λάβκραφτ. Είναι μάλιστα τόσο δυνατή η γραφή του, που πολλοί, ακόμα και

σήμερα, πιστεύουν ότι η Μυθολογία Κθούλου βασίζεται σε πραγματικές πηγές

και ευρήματα, ακόμα κι αν ο ίδιος ο Λάβκραφτ το αρνούνταν συνεχώς.

Σκοπός των εκπαιδευτικών σημειώσεων αυτών είναι να

πληροφορήσουν τον σπουδαστή για τη ζωή και το έργο του Χάουαρντ

Φίλλιπς Λάβκραφτ, έτσι ώστε να αυξήσουν τις εγκυκλοπαιδικές του γνώσεις.

1. Βιογραφία

Ο Χάουαρντ Φίλλιπς Λάβκραφτ γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου 1890

στο Πρόβιντενς του Ρόουντ Άιλαντ. Ο πατέρας του, Ουίνφιλντ Σκοτ

Λάβκραφτ, ήταν πλασιέ κοσμημάτων και πολύτιμων λίθων. Η μητέρα του ήταν

η Σάρα Σούζαν Φίλιπς Λάβκραφτ, της οποίας οι πρόγονοι ήταν από τους

πρώτους αποικιστές της Μασαχουσέτης στα 1630. Οι δυο τους παντρεύτηκαν

στα 30 τους, κάτι πολύ ασυνήθιστο για εκείνη την εποχή, ενώ ήταν ο πρώτος

γάμος και για τους δύο. Ο Χάουαρντ ήταν μοναχοπαίδι. Όταν ήταν τριών

ετών, ο πατέρας του υπέστη οξύ ψυχωτικό επεισόδιο κατά την διάρκεια ενός

ταξιδιού του στο Σικάγο. Ενώ επέστρεψε στο Πρόβιντενς, ποτέ δεν επέστρεψε

στο σπίτι του: διαγνώστηκε ότι υπέφερε από παραλυτική παράνοια και

παρέμεινε νοσηλευόμενος στο νοσοκομείο Μπάτλερ μέχρι το τέλος της ζωής

του.

Από τότε και στο εξής ο Λάβκραφτ μεγάλωσε με την μητέρα του, τις

δύο θείες του (Λίλιαν Ντελόρα Φίλιπς και Άνι Έμελιν Φίλιπς) και τον παππού

του, Ουίπλ Βαν Μπέρεν Φίλιπς. Ο Λάβκραφτ ήταν παιδί θαύμα. Μπορούσε να

απαγγέλλει ποίηση σε ηλικία δύο ετών, ενώ συνέθετε ολόκληρα ποιήματα στα

έξι του. Ο παππούς του τον ενθάρρυνε να διαβάζει κλασσική λογοτεχνία,

όπως το Χίλιες και μία νύχτες, την Θρυλική εποχή του Μπέλφιντς, καθώς και

παιδικές εκδόσεις της Ιλιάδας και της Οδύσσειας. Επίσης του διήγειρε το

ενδιαφέρον για το παράξενο λέγοντάς του ιστορίες Γοτθικού τρόμου.

Ο Λάβκραφτ ήταν φιλάσθενο παιδί και, σύμφωνα με έναν βιογράφο

του, έπασχε από την σπάνια ασθένεια της ποικιλοθερμίας, σύμπτωμα της

οποίας ήταν η χαμηλή θερμοκρασία του δέρματος. Έτσι, οι απόπειρές του να

πάει στο σχολείο δεν ήταν πετυχημένες αν και έλαβε παιδεία κατ' οίκον. Το

1899 άρχισε να εκδίδει μόνος του διάφορα πολυγραφημένα έντυπα, με πρώτο

το «The Scientific Gazette».

Ο Ουίπλ Βαν Μπέρεν Φίλιπς πέθανε το 1904, και η υπόλοιπη

οικογένεια δεν άργησε να φτάσει στην εξαθλίωση λόγω κακής διαχείρισης των

χρημάτων και των περιουσιακών του στοιχείων. Αναγκάστηκαν να

μετακομίσουν σε ένα πολύ μικρότερο και λιγότερο άνετο σπίτι στην οδό

Έιντζελ. Ο Λάβκραφτ κατεθλίβη τόσο από αυτό το συμβάν, που για ένα

διάστημα είχε τάσεις αυτοκτονίας. Το 1908, υπέστη νευρικό κλονισμό, με

αποτέλεσμα να μην κατορθώσει να πάρει το σχολικό απολυτήριο. Αυτή η

αποτυχία του να ολοκληρώσει τις σπουδές του και να εισαχθεί στο Brown

University τον στοίχειωσε για το υπόλοιπο της ζωής του.

Ο Λάβκραφτ έγραφε φανταστική λογοτεχνία ως νεαρός, αλλά μετά την

παραμέρισε για χάρη της ποίησης και τον δοκιμίων. Τελικά, επέστρεψε στην

φανταστική λογοτεχνία το 1917 με πιο καλογραμμένα διηγήματα όπως «Ο

Τάφος και ο Δαγών». Το τελευταίο ήταν το πρώτο του έργο που

δημοσιεύτηκε, όταν εμφανίστηκε στο Weird Tales το 1923. Οι μακροσκελείς

και συχνές του επιστολές τον κατέστησαν έναν από τους μεγαλύτερους

επιστολογράφους του 20ου αιώνα. Μεταξύ των αλληλογράφων του ήταν και οι

τότε νεαροί Φόρεστ Τζ. Άκερμαν, Ρόμπερτ Μπλακ («Ψυχώ») και Ρόμπερτ Ε.

Χάουαρντ («Κόναν ο Βάρβαρος» ).

Η μητέρα του Λάβκραφτ εισήχθη και εκείνη στο νοσοκομείο Butler,

όπου και πέθανε μετά από χειρουργικές επιπλοκές στις 21 Μαΐου 1921.

Λίγο αργότερα έλαβε μέρος σε ένα συνέδριο ερασιτεχνών

δημοσιογράφων όπου και γνώρισε την Σόνια Γκρην. Ήταν Ουκρανή-Εβραία,

γεννημένη το 1883 και μεγαλύτερη του Λάβκραφτ κατά 7 χρόνια.

Παντρεύτηκαν το 1924. Το ζευγάρι μετακόμισε στο Μπρούκλιν της Νέας

Υόρκης, έναν τόπο που ο Λάβκραφτ ποτέ δεν μπόρεσε να ανεχθεί. Τελικά

χώρισαν κοινή συναινέσει και ο Λάβκραφτ επέστρεψε στο Πρόβιντενς, όπου

και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του.

Η περίοδος μετά την επιστροφή του στο Πρόβιντενς (που ήταν και η

τελευταία δεκαετία της ζωής του) ήταν η πιο δημιουργική του περίοδος του

Λάβκραφτ. Κατά αυτή την περίοδο έγραψε τα περισσότερα από τα πιο

γνωστά του διηγήματα για τις δημοφιλέστερες εκδόσεις pulp (εκδόσεις μικρού

μεγέθους και σχετικά χαμηλού κόστους) εκείνης της εποχής, όπως επίσης και

τα μυθιστορήματα «Η Περίπτωση του Τσαρλς Ντέξτερ Ουόρντ» («The case of

Charles Dexter Ward», 1928)» και «Στα Βουνά της Τρέλας». Συχνά εργαζόταν

ως διορθωτής έργων άλλων συγγραφέων ενώ άλλοτε συνέγραφε για χάρη

άλλων.

Παρ' όλες όμως τις συγγραφικές του προσπάθειες, η οικονομική του

κατάσταση χειροτέρεψε. Αναγκάστηκε να μετακομίσει μαζί με την θεία του σε

ακόμα μικρότερο σπίτι. Η αυτοκτονία του Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ (επιστήθιου

φίλου του, όπως τον χαρακτήριζε ο ίδιος) τον επηρέασε βαθιά. Το 1936 του

διαγνώστηκε καρκίνος του εντέρου, ενώ διαπιστώθηκε ότι είχε πρόβλημα

υποσιτισμού. Έζησε μέσα σε συνεχείς πόνους μέχρι τον θάνατό του τον

επόμενο χρόνο 1937 στο Πρόβιντενς του Ρόουντ Άιλαντ.

Συχνά στον τάφο του Λάβκραφτ στο Νεκροταφείο Σουάν Πόιντ στο

Πρόβιντενς θα βρει κανείς συνθήματα γκραφίτι με την γνωστότερη ρίμα από

το διήγημά του «Το κάλεσμα του Κθούλου» (αρχικά από το «Η Πόλη χωρίς

Όνομα»):

«That is not dead which can eternal lie,

And with strange aeons even death may die."

«Δεν είναι νεκρό αυτό που αιώνια κείται,"

Κι ίσως έρθουν παράξενες εποχές, όταν ακόμη και ο θάνατος θα

πεθάνει»

Η επιγραφή που διάλεξε ο Lovecraft για τον εαυτό του, παρόλ' αυτά, είναι:

«Howard Philips

Lovecraft

AUGUST 20, 1890,

MARCH 15, 1937.

I AM PROVIDENCE»

2. Το έργο του

Η έμπνευση του μεγαλύτερου μέρος του έργου του Λάβκραφτ προήλθε

από τους εφιάλτες του. Ίσως αυτή η άμεση ενόραση στο υποσυνείδητό του

και ο αντίστοιχος συμβολισμός είναι τα στοιχεία στα οποία το έργο του

Λάβκραφτ οφείλει την συνεχιζόμενη απήχηση και επιτυχία του. Οι

προσανατολισμοί του Λάβκραφτ τον οδήγησαν στο να αναπτύξει μεγάλη

εκτίμηση για τα έργα του Έντγκαρ Άλλαν Πόε, τα οποία επηρέασαν σε μεγάλο

βαθμό τις πρώτες του ιστορίες με θέμα το μακάβριο, όσο και το συγγραφικό

του ύφος. Όταν ο Λάβκραφτ ανακάλυψε τα διηγήματα του Λόρδου Ντάνσανι

άρχισε να μετατοπίζει τις συγγραφές του προς νέες κατευθύνσεις, με

αποτέλεσμα μία σειρά παρόμοιων φαντασιακών ιστοριών που

διαδραματίζονταν στις «Ονειροχώρες». Τελικά, η επιρροή του Άρθουρ Μάχεν,

του οποίου τα άριστα δομημένα διηγήματα σχετίζονταν με την επιβίωση του

αρχέγονου Κακού, και του οποίου οι μυστικιστικές του αντιλήψεις περί

μυστικών πίσω από την πραγματικότητα, τελικά άρχισαν να ωθούν τον

Λάβκραφτ προς το να βρει την δική του έκφραση από τα 1923 και μετά. Αυτή

η έκφραση άρχισε να παίρνει μελανά χρώματα με την δημιουργία αυτού που

τώρα ονομάζεται «Μυθολογία Κθούλου». Ένα πάνθεον, δηλαδή, από

εξωγήινες, εξωδιαστατικές θεότητες και φρικιαστικά όντα που αποζητούν να

κάνουν την ανθρωπότητα θήραμά τους και η ύπαρξη των οποίων υπονοείται

σε πανάρχαιους μύθους και θρύλους. Τον όρο «Μυθολογία Κθούλου» τον

επινόησε ο Ώγκαστ Ντέρλεθ μετά τον θάνατο του Λάβκραφτ.

Ο Λάβκραφτ δημιούργησε μέσα από τα διηγήματά του τον πιο

σημαίνοντα μηχανισμό πλοκής της λογοτεχνίας τρόμου: το «Νεκρονομικόν»,

ένα μυστικό βιβλίο μαγείας που συνεγράφη από τον παράφρονα Άραβα

Αμπντούλ Αλχαζρέντ. Η ισχύς και η απήχηση αυτής της ιδέας εντός της

Μυθολογίας, οδήγησαν κάποιους στο συμπέρασμα ότι ο Λάβκραφτ την είχε

αντλήσει από κάποιον υπαρκτό μύθο και διάφορα ψευδο-Νεκρονομικά έχουν

εκδοθεί με την πάροδο των ετών.

Το πεζό του ύφος είναι μάλλον απαρχαιωμένο και επιτηδευμένο.

Προτιμούσε να χρησιμοποιεί βαρύγδουπα και δυσνόητα επίθετα όπως

«eldritch» (αλλόκοτος), «rugose» (ρικνός), «squamous» (φολιδωτός} και

«cyclopean» (κυκλώπειος). Οι απόπειρές του να μεταγραμματίσει τοπικές

διαλέκτους σήμερα χαρακτηρίζονται ανακριβείς. Κατέγραψε τα έργα του σε

αγγλικά Βρετανίας (παραδεχόταν ότι ήταν αγγλόφιλος) και κατά καιρούς

προέβαινε σε ορθογραφικούς αναχρονισμούς, όπως «compleat/complete» και

«lanthorn/lantern».

Ο Λάβκραφτ ήταν φανατικός επιστολογράφος. Ορισμένες φορές

επέγραφε στις επιστολές του ημερομηνίες προ 200 ετών, ώστε να

χρονολογούνται πριν από την Αμερικανική Επανάσταση, η οποία ήταν

αντίθετη στην αγγλοφιλία του. Έλεγε ότι ο 18ος και 20ός αιώνας ήταν οι

καλύτεροι: ο 18ος ήταν μία περίοδος γεμάτη χάρη και ευγένεια, ενώ ο 20ός

ήταν ο αιώνας της επιστήμης. Κατά την γνώμη του, ο 19ος αιώνας και πιο

συγκεκριμένα η Βικτοριανή εποχή, ήταν ένα «λάθος».

Οι οριστικές εκδόσεις της μυθιστορηματικής πεζογραφίας του (δηλ. «Τα

Βουνά της Τρέλας και άλλα μυθιστορήματα», «Ντάγκον και άλλες μακάβριες

ιστορίες», «Ο τρόμος του Ντάνγουιτς και άλλα διηγήματα» και «Ο Τρόμος στο

Μουσείο και άλλες αναθεωρημένες ιστορίες») εκδίδονται από τον εκδοτικό

οίκο Arkham House, ο οποίος αρχικά είχε ως σκοπό να επικεντρωθεί στην

έκδοση των έργων του Λάβκραφτ, αλλά κατέληξε να εκδίδει και πολλά άλλα

έργα φανταστικής λογοτεχνίας.

3. Συγγραφικές περίοδοι

Ο Λάβκραφτ συνέγραψε σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες

μυθιστορήματος κατά την διάρκεια της ζωής του. Παρά το ότι διηγήματα που

ανήκουν σε μία κατηγορία γράφτηκαν σε περιόδους που γράφτηκαν και

διηγήματα άλλων κατηγοριών, υπάρχουν περίοδοι κατά την διάρκεια των

οποίων όλες οι συγγραφές του Λάβκραφτ μπορούν να αποδοθούν σε μία από

τις παρακάτω κατηγορίες. Σημειωτέον ότι η διαφοροποίηση αυτή έχει γίνει

από άλλους και όχι από τον ίδιο τον Λάβκραφτ.

α. Διηγήματα Φρίκης (1905-1920)

β. Ονειροχώρες (1920-1927)

γ. Διηγήματα Μυθολογίας Κθούλου

Οι χρονολογίες δίνονται ενδεικτικά και έχουν συμβουλευτικό

χαρακτήρα. Στο παράρτημα ένα (1) δίνεται αναλυτικός πίνακας των έργων

του Λάβκραφτ (όσων τελείωσε εν ζωή).

4. Επιστολές

Παρά το ότι ο Λάβκραφτ είναι περισσότερο γνωστός για τα διηγήματα

φαντασίας του, το μεγαλύτερο μέρος των συγγραφών του απαρτίζεται από

μακροσκελείς επιστολές που αναφέρονται σε διάφορα ζητήματα - από την

φανταστική λογοτεχνία μέχρι την πολιτική και την ιστορία. Ο S.T. Joshi εκτιμά

ότι ο Λάβκραφτ συνέγραψε περίπου 87.500 επιστολές από το 1912 μέχρι τον

θάνατό του το 1937. Μία φημισμένη επιστολή του στον Woodburn Harris με

ημερομηνία 9 Νοεμβρίου έχει μέγεθος 70 σελίδων.

Ο Λάβκραφτ δεν ήταν μανιώδης επιστολογράφος από νεαρή ηλικία. Το

1931 παραδέχθηκε: «Όταν ήμουν νέος δεν έγραφα σχεδόν καθόλου

επιστολές. Ακόμη και το να γράψω μία ευχαριστήρια κάρτα για ένα δώρο που

λάβαινα ήταν τόσο μεγάλο βάρος για εμένα που θα προτιμούσα να γράψω

μία κατήχηση ή μία εικοσασέλιδη διατριβή για τους δακτυλίους του Κρόνου».

Άρχισε να ενδιαφέρεται περισσότερο για την επιστολογραφία όταν ξεκίνησε

αλληλογραφία με τον εξάδελφό του Phillips Gamwell, ενώ τελικά η

ενασχόλησή του με το κίνημα της ερασιτεχνικής δημοσιογραφία ήταν η αιτία

για τις υπεράριθμες επιστολές του.

Ο Λάβκραφτ δηλώνει ξεκάθαρα ότι η επαφή του με πολλά διαφορετικά

άτομα μέσω της επιστολογραφίας ήταν το μέσο με το οποίο διεύρυνε την

αντίληψή του για τον κόσμο: «Βρέθηκα εκτεθειμένος σε δεκάδες διαφορετικές

απόψεις, τις οποίες υπό άλλες συνθήκες δεν υπήρχε περίπτωση να γνωρίσω.

Τόσο η κατανόησή μου όσο και οι προτιμήσεις μου διευρύνθηκαν και πολλές

από τις αντιλήψεις μου σε ζητήματα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά

ζητήματα διαφοροποιήθηκαν επειδή αυξήθηκαν οι αντίστοιχες γνώσεις μου»

Βιβλιογραφία

Lovecraft; A Biography by L. Sprague De Camp (Doubleplay, Feb 1975)

The Dream World of H. P. Lovecraft: His Life, His Demons, His Universe

by Donald Tyson (Llewellyn Publications, Nov.2010)

Lovecraft: A Look Behind the "Cthulhu Mythos" by Lin Carter (Ballantine

Books, Feb. 1972)

Lovecraft: Disturbing the Universe (ISBN 0-8131-1728-3), by Donald R.

Burleson (University Press of Kentucky, Nov. 1990)

http://en.wikipedia.org/wiki/H._P._Lovecraft (Jan. 2013)

http://www.hplovecraft.com/ (Jan. 2013)

Παράρτημα 1. Εργογραφία

Ιστορίες φρίκης Ονειρική Περίοδος Ιστορίες Μυθολογίας ΚθούλουΜια ανάμνηση του Δρ. Samuel Johnson Ανάμνηση Η σκιά πάνω από το ΊνσμουθΠέρα από το φράγμα του ύπνου Ο δρόμος ΝτάγκονΑρχαία σκαθάρια Η γάτες της Ουλθάρ ΝυαρλαθοτέπΗ μετάβαση του Juan Romero Σελεφάις Οι άλλοι θεοίΟ λευκός αμνός Απο πέρα Ο ξένοςΟ τρομερός γέρος Η πόλη δίχως όνομα Αυτά που φέρνει το φεγγάρι

Το δέντροΗ αναζήτηση του Ιρανόν Αζαθόθ

Ο ναός Η φεγγαρόπετρα Ο στοιχειωτής του σκοταδιούΗ μουσική του Έριχ Ζανν Ex Oblivione Η σκιά έξω από το χρόνοΎπνος Το ασημένιο κλειδί Το βιβλιο

Herbert WestΗ ονειρική αναζήτηση της Άγνωστης Καντάθ Στα βουνά της τρέλλας

Το στοιχειό Πολάρις Ο τρόμος του ΝτάνγουιτςΟ τρόμος παραμονεύει   Το κάλεσμα του ΚθούλουΠοντίκια στους τοίχους   Ψυχρός αέραςΟ ακατονόμαστος   ΑυτόςΗ γιορτή   Η κατάθεση του Randolph Carter Το ξύλινο σπίτι    Τρόμος στον Κόκκινο Γάντζο    Το μοντέλο του Πίκμαν    Το παράξενο σπίτι στην ομίχλη    Η περίπτωση του Τσαρλς Ντέξτερ Γουορντ    Το χρώμα από το διάστημα    Η Παρακμή    Ημπίντ    Ψίθυροι στο σκοτάδι    Τα όνειρα του σπιτιού της μάγισσας    Το πράγμα στο κατώφλι    Ο τύμβος

Παράρτημα 2. Φωτογραφίες

Γαλλική έκδοση του «Ντάγκον» Ο Λάβκραφτ σε παιδική ηλικία

Ο Λαβκραφτ σε διάφορες ηλικίες

Το σπίτι του Λάβκραφτ (δεύτερο από αριστερά) σήμερα στεγάζει τη

Λέσχη Τεχνών του Πρόβιντενς

Ο τάφος του Χ.Φ. Λαβκραφτ στο Προβιντενς, με τη χαρακτηριστική

επιγραφή «I AM PROVIDENCE»