Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Τόμος 25 1922 1967 μ.Χ.

ΩΣ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΘΝΗ με την πιο μακρά και φωτεινή ιστορία στον πλανήτη, οι Έλληνες δικαιούμαστε να είμαστε περήφανοι για το παρελθόν μας. Αρκεί να το γνωρίζουμε και να διδασκόμαστε από αυτό. Ωστόσο, τα μεγάλα ιστορικά έργα σπανίζουν στις σύγχρονες οικογενειακές βιβλιοθήκες. Ενώ λογικά θα περίμενε κανείς μια Ιστορία του Ελληνικού Έθνους δίπλα σε κάθε εγκυκλοπαίδεια και άλλα έργα αναφοράς, η περιορισμένη προσφορά δυσπρόσιτων και ελλιπών ιστορικών έργων οδηγεί πολλές οικογένειες σε αυτή τη σημαντική, μάλλον αναγκαστική, ένδεια.Αυτή η διαπίστωση ήταν η βάση για τη δημιουργία του έργου που κρατάτε στα χέρια σας, την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου, από το National Geographic. Η ιδέα ήταν απλή: Να δώσουμε στην ελληνική οικογένεια μια ιστορία του έθνους μας σύγχρονη, ολοκληρωμένη και προσιτή - και μάλιστα σε κορυφαία ποιότητα παραγωγής, που θα κάνει το έργο να ζήσει για πολλά χρόνια στις βιβλιοθήκες μας και να χρησιμοποιηθεί από πολλούς και από διαφορετικές γενιές. Σύμμαχοί μας λαμπροί σε αυτή την αποστολή, ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, το National Geographicκαι ένα εκτεταμένο ελληνικό εκδοτικό επιτελείο όλων των ειδικοτήτων.Η Ιστορία του Ελληνικού Έθνους του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου γράφτηκε στα μέσα του προπερασμένου αιώνα και για πολλές γενιές Ελλήνων ήταν ένα από τα θεμελιώδη έργα της οικογενειακής τους βιβλιοθήκης. Ακόμη και σήμερα, αν ψάξουμε σε πατρογονικές μας βιβλιοθήκες, πιθανότατα θα βρούμε μια έκδοσή του σε περίοπτη θέση. Ωστόσο, το φωτισμένο αυτό έργο δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει, για πολλούς λόγους. Κατ’ αρχάς, η γλώσσα στην οποία είναι γραμμένο είναι ακατάληπτη για τη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων. Η αρχαΐζουσα καθαρεύουσα, μια πανέμορφη γλώσσα της οποίας ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος ήταν εντυπωσιακός χειριστής, δεν διδάσκεται εδώ και πολλές δεκαετίες στα σχολεία - οι τελευταίοι που τη διδάχτηκαν είναι σήμερα άνω των πενήντα ετών. Έπειτα, ο Παπαρρηγόπουλος σταματά την αφήγησή του με το τέλος της Επανάστασης του 1821. Πέρα από το κενό της νεότερης περιόδου, σημαντικά κενά υπάρχουν και στην κάλυψη των παλαιότερων χρόνων, όπου, αναπόφευκτα, απουσίαζαν οι γνώσεις των τελευταίων αιώνων. Ανάμεσά τους η ανακάλυψη της Κνωσού από τον Έβανς, οι ανασκαφές του Σλίμαν σε Τροία και Μυκήνες, οι ανακαλύψεις του Μαρινάτου στη Θήρα και του Ανδρόνικου στη Βεργίνα. Πέρα από τα ευρήματα αυτά καθαυτά, σε πολλές περιπτώσεις έχουν προστεθεί στη σύγχρονη ιστορική γνώση σημαντικές νέες επιστημονικές απόψεις που δεν μπορούν να απουσιάζουν από ένα έργο αναφοράς. Σε ένα άλλο επίπεδο, οι παλαιότερες εκδόσεις ελληνικών ιστορικών έργων, όπως του Παπαρρηγόπουλου, ήταν μοιραία περιορισμένες από τις τεχνολογικές δυνατότητες της εποχής τους, ήτοι ελάχιστο εποπτικό υλικό και φωτογραφίες μέτριες και μετρημένες.