Πύλη Ανάπτυξης 24

ΕΝΘΕΤΟ>2 ΧΡΟΝΙΑ ΠΥΛΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

14 31 324ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Αθώοιλαθρέμποροι

ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Τοπικός πόροςΑνάπτυξης

ΑΠΟΨΕΙΣ

Τα μαύραΑΠΟΨΕΙΣ

Δημοσιονομική πολιτική και ανάπτυξη

10ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Αγρότες Επιχειρηματίες;

2 ΠΥΛΗ | Απρίλιος 2010

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Αθώοιλαθρέμποροι >4

Η απολογία μου >6

ΜάρμαραΤρανοβάλτου >8

ΑΡΘΡΑ/ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

>38

ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Μπορούν οι αγρότες να γίνουν επιχειρηματίες; >10

Τοπικός πόροςΑνάπτυξης >14

ΑΠΟΨΕΙΣ

Τα μαύρα >31

Δημοσιονομικά μέτρα και αναπτυξιακή πολιτική >32

Επίκαιρααλλάεπώδυνα >35

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ Ι.Π.Α.Δ.Μ.Π. Χαρίση 36 50100 ΚοζάνηΤηλ.: 2461026622Fax: 2461026625e-mail: [email protected]ΕΚΔΟΤΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Βίκας Κωνσταντίνος[email protected]ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣΒίκας Κωνσταντίνος[email protected] & ART DIRECTORΟσταδάκης Αλέξανδρος[email protected]ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗΚαραγιάννης Γιώργος[email protected]ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΦΙΛΙΠΠΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.

Λαέ σε κλέβουν, σε γε-λούν μεγάλοι τσαρλα-τάνοι!Πριν φας εσύ την κότα σου την τρώει η αλε-

πού!Το βιος σου ξένοι χαίρονται και μοιά-ζεις τον τσοπάνηπου μές στη βαρυχειμωνιά δεν ξέρει από πούστου λύκου τον αγριεμό θα πρωτοτρέμ’ η στάνη!...

(του Κλαένθη Τριαντάφυλλου από το ΛΑΕ-ΒΑΣΙΛΙΑ)

Το κράτος που το έφερε σ’ αυτό το ση-μείο η εξοργιστική ανικανότητα των πολιτικών, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΟΣ. Είναι μία αρένα της ασύδοτης παραοικονο-μίας, της ασύδοτης φοροδιαφυγής, του διεφθαρμένου κρατικού μηχανι-σμού, του ξεγυμνωμένου συνδικα-λιστικού κινήματος, της διαλυμένης παιδείας, του τζόγου, του λόττο, της αναίδειας των κερδοσκόπων και άλ-λων τόσων.

Και ο λαός ευνουχισμένος. Τον αφιόνισαν τα οικονομικά εισπρακτι-κά μέτρα. Ήρθε η ώρα να πληρώσει. Όλοι λένε. Γιατί; Όλοι μαζί πήραμε τις αποφάσεις που έφτασαν την Ελλάδα σ’ αυτό το τεράστιο και μοναδικό πα-γκοσμίως ΧΡΕΟΣ; Οι αγρότες, οι επαγ-

γελματίες, οι υπάλληλοι, οι μισθοσυ-ντήρητοι, οι μικροί έμποροι, οι μικροί βιοτέχνες, οι μικροί ξενοδόχοι, που αποτελούν το 80% του ελληνικού λα-ού έφαγαν τα λεφτά και δημιούργη-σαν το τεράστιο ΧΡΕΟΣ;

Αερολογίες, αερολογίες, αερο-λογίες. Η διαχείριση κρίσης της κυ-βέρνησης άρχισε με:

- Με βρήκε ένας συνταξιούχος και μου είπε.

- Γιώργο, απευθυνόμενος στον Πρωθυπουργό, σου δίνω ένα μισθό για να βγάλεις την Ελλάδα από την κρίση.

Να οι φαιδρές κραυγές των σοβα-ρών δικών μας. Άλλοτε η ανικανότητα εξόργιζε. Σήμερα είναι ντροπή ανυ-πόφορη τα εύκολα τεχνάσματα των επαγγελματιών της πολιτικής να βα-φτίζουν κάθε ξέσκισμα του Ελληνικού «φιλότιμου» για να χάφτει ο λαός την αισιοδοξία της χαζομάρας.

Το τσιφτετέλικο πανδαιμόνιο των 4,8 δισεκατομμυρίων Εύρω που θα ει-σπράξει από τους «αισθηοκράτες» Έλ-ληνες δεν θα λείψουν από την κατα-νάλωση; Έτσι ρωτάμε.

Σοφότατος ο Πρόεδρος της Βου-λής των Ελλήνων Δυτικομακεδόνας, ορμώμενος εκ Καστοριάς Κος Πετσάλ-νικος, τίμια και ειλικρινά βοηθάει την χώρα του προτείνοντας το ταμείο για

την εξόφληση του χρέους. Κύριε πρόεδρε όταν είσαι γυμνός

στις «εξελίξεις» χρησιμοποιείς τα τρε-μάμενα ερείπια με ξεψυχισμένη ανά-σα. Ότι προαιρείστε. Δηλαδή επίσημη ζητιανιά, καθολικά παγιδευμένη σε υπαρκτική όμως ετερότητα. Ζητιανιά που ξεμύτισε με φαντασία όμως και όραμα. Τόσο κοντόφθαλμες και φτη-νές είναι οι φιλοδοξίες σας;

Νωπές ακόμα οι μνήμες από τις εκλογές και το σύνδρομο της πολιτι-κής «τύφλας» μαστίζει την ηγεσία του τόπου μας. Χάσανε την επαφή με την πραγματικότητα. Που είναι η ανάπτυ-ξη; που είναι το ολοκληρωμένο πρό-γραμμα το οποίο ήταν έτοιμο να εφαρ-μοστεί την επομένη των εκλογών;

Πριν από λίγα χρόνια δακτυλο-δεικτούσαμε τον «κνίτη». Σήμερα δεί-χνουμε τους «Γκαίμπελς». ΔΙΕΡΩΤΩ-ΜΑΙ: Αυτοί φταίγουν για την ανάπτυξη της Ελλάδας; Υπάρχει σχεδιασμός για την ανάπτυξη; ΚΑΚΑΛΑ. Η ανάπτυξη είναι ασθένεια ανίατη. Η πατρίδα κα-τρακυλάει στην άβυσσο με μοιραία αναπότρεπτα. Η ανάπτυξη έχει αντί-παλο τον πολίτη.

Θα ρητορεύουμε, θα ρητορεύου-με, θα ρητορεύουμε, για την ανάπτυ-ξη, για τον εκσυγχρονισμό, για την επιβίωση ως τον τελικό αφανισμό αυ-τού του κράτους.

ΤΟ ΞΕΣΚΙΣΜΑ ΤΟΥ «ΦΙΛΟΤΙΜΟΥ»

editorial

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΟΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΟΥΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣΚΑΡΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΧΡΗΣΤΟΣΤΡΑΝΤΗΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΒΙΚΑΣ

2 ΧΡΟΝΙΑΠΥΛΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣΕκδήλωση στο κτήμα Καραφάκι

Γράφει ο Κώστας Βίκας

3ΠΥΛΗ | Απρίλιος 2010

Σε κάποιο χωριό, οι κάτοι-κοι είναι σε απόγνωση, αφου ρευστό δεν υπάρ-χεί και όλοι χρωστάνε.Ετσι παραμένουν «κλει-

σμένοι» στον εαυτό τους και δεν κινείται τίποτα(ύφεση). Ξαφνικά στο ξενοδοχείο του χωριού εμφανίζεται ένας πελάτης και συμφωνεί μια διανυκτερευση πλη-ρώνοντας 100 ευρώ προκαταβολικά.Ο ξενοδόχος τον πηγαίνει στο δωμάτιο, και τρέχει χαρούμενος στην ταβέρνα όπου χρωστάει 100 ευρώ, πληρώνει και ξεχρεώνει.

Ο ταβερνιάρης αμέσως πηγαίνει στο μπακάλικο όπου χρωστάει 100 ευ-ρώ, πληρώνει και ξεχρεώνει κι αυτός. Ο μπακάλης με τη σειρά του τρέχει στον έμπορο όπου κι αυτός χρωστάει 100 ευ-ρώ και ξεχρεώνει. Ο κύκλος συνεχίζε-ται ώσπου ο τελευταίος χρωστάει στον ξενοδόχο.

Του δίνει λοιπόν τα 100 ευρώ και πια κανένας δεν χρωστάει ενώ τα 100 ευρώ επιστρέφουν στην τσέπη του ξε-νοδόχου. Εκείνη την στιγμή ο πελάτης του κατεβαίνει και του λέει πως άλλαξε γνώμη και δεν θα μείνει. Παίρνει τα 100 ευρώ και φεύγει ενώ όλα έχουν αλλά-ξει και κανείς δεν χρωστάει σε κανέναν!

Μπορεί αυτό να είναι ένα χοντροκομμέ-νο παράδειγμα, όμως δείχνει καθαρά κάτι που ξέρουν καλά όσοι ασχολούνται με τα οικονομικά. Πως κάθε 1 ευρώ το οποίο κυκλοφορεί στην αγορά πολλα-πλασιάζεται επί πολλές φορές λύνοντας προβλήματα. Αυτό το ευρώ είναι το ευ-ρώ του μικρού καταναλωτή που δεν του μένει στο τέλος μία. Όλα πηγαίνουν σε κάποια ανάγκη. Κάθε ευρώ που προορί-ζεται να συσσωρευτεί όμως, είναι περί-που άχρηστο στην οικονομία. Αυτό είναι το ευρώ του πλουτοκράτη που καταθέ-τει στις offshore τα πολλά που του πε-ρισσεύουν. Επομένως οποιαδήποτε μέ-τρα εναντίον των μικρομεσαίων, τελικά βλάπτουν την οικονομία, ενώ ωφελούν τα μέτρα εναντίον της τσέπης αυτών που συσσωρεύουν πλούτο, και βγάζουν χρή-μα εκτός κυκλοφορίας.

Αυτή είναι μια απλή πραγματικό-τητα που δεν πρέπει να ξεχνούν όλοι όσοι ζητάνε μέτρα, ουσιαστικά εναντί-ον μιας σχεδόν νεκρής αγοράς, γιατί δεν θέλουν να θιχτεί η βαθιά τους τσέπη. Πάρτε μέτρα τώρα λοιπόν, αλλά προς άλλη κατεύθυνση, κι αφήστε τον λαό στην όποια ησυχία του. Πληρώνει ήδη και προσφέρει πολύ παραπάνω απ’ όσο μπορεί.

ΤΡΙΑ ΝΕΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΡΑΣΙΑ ΤΗΣ Ε.Α.Σ. ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ

ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΑΣ Αμυ-νταίου συγχαίρει τους Αμπελουργούς, τα στελέχη και τους υπαλλήλους του Οι-νοποιείου της, για τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσαν τα κρασιά του Συνεται-ριστικού Οινοποιείου, στον 10ο Παγκό-

σμιο διαγωνισμό οίνου που πραγματοποιήθηκε στην Θεσ-σαλονίκη στις 3-5/3/2010. Στον διαγωνισμό συμμετείχαν 11 χώρες (Γαλλία ,Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Βραζιλία, Γερμανία, Χιλή, Ν. Αφρική, Κύπρο, Ρουμανία, Σλοβακία) με 850 διαφορετικά κρασιά.

Η Ε.Α.Σ. Αμυνταίου με τον οίνο Ροζέ Ο.Π.Α.Π. Αφρώδης 2007 (Σαμπάνια) κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο αποδεικνύ-οντας ότι αποτελεί μία από τις κορυφαίες ευρωπαϊκές σα-μπάνιες. Η Πετραία Γη Ερυθρός 2007 κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο όπως αργυρό μετάλλιο κατέκτησε και το ερυθρό κρασί Λύγκας 2008 που οινοποιείται για τον Κ. Βελιάνη. Τα μετάλλια θα απονεμηθούν σε ειδική τελετή που θα πραγ-ματοποιηθεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Πίσω από τις επιτυχίες βρίσκεται η οινολόγος Άρτε-μις Τουλάκη-Ρούφα η οποία στην δεκαετή πορεία της στον χώρο του κρασιού έχει κατακτήσει περισσότερες από 50 πανελλήνιες και παγκόσμιες διακρίσεις. Πολύ συχνά ο δι-εθνής τύπος έχει ασχοληθεί με το ταλέντο της, ενώ την χρονιά του 2009 λανσάρει στην λίστα με τους 13 σημαντι-κότερους Έλληνες οινολόγους (ΕΥ-ΖΗΝ), ενώ την χρονιά του 2010 λανσάρει στην λίστα με τις 4 σημαντικότερες Ελ-ληνίδες του κρασιού.

Μάθημα Οικονομίας

Του Γιώργου Σαρρή


Τ ο ψηφοδέλτιο της ΠΑΣΚ Διπλωμα-τούχων Μηχανι-

κών - Συνεργαζόμενοι, για τις εκλογές της 25ης Απρι-λίου 2010 του ΤΕΕ για το Τμήμα Δυτικής Μακεδο-νίας, Αντιπροσωπεία και Πειθαρχικό, είναι το παρα-κάτω:

Ν. ΓΡΕΒΕΝΩΝ:1. Γκαραλιού Ευαγγελία, Ελεύθερος Επαγγελμα-τίας2. Κώττας Θεόδωρος, Ελεύθερος Επαγγελμα-τίας3. Ντώνας Ιωάννης, Ελεύ-θερος Επαγγελματίας

Ν. ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ:1. Αποστολίδης Παναγιώ-της, Ελεύθερος Επαγγελ-ματίας2. Βασιλειάδης Θωμάς, Ελεύθερος Επαγγελμα-τίας3. Δισλής Βασίλειος, στέ-λεχος Δήμου Άργους Ορε-στικού4. Κούζαρης Αντώνιος, Ελεύθερος Επαγγελμα-τίας5. Λάππας Κωνσταντίνος, στέλεχος Νομαρχίας Κα-στοριάς6. Μήρτσιος Δημήτριος, Ελεύθερος Επαγγελμα-τίας7. Μίντζιας Ζαχαρίας, Ελεύθερος Επαγγελμα-τίας

Ν. ΚΟΖΑΝΗΣ:1. Αδαμίδης Κωνσταντί-νος, Ελεύθερος Επαγγελ-ματίας2. Αμανατίδου Ελισάβετ, καθηγήτρια ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας3. Αμαραντίδης Στυλια-νός, Ελεύθερος Επαγγελ-ματίας4. Βουλγαράκη Χαριτί-νη, Ελεύθερος Επαγγελ-ματίας5. Γαβρίδης Παναγιώτης, Ελεύθερος Επαγγελμα-τίας6. Γιαννακίδης Δημήτριος,

στέλεχος Περιφέρειας7. Δαβιδοπούλου Σταυ-ρούλα, Ελεύθερος Επαγ-γελματίας8. Δουβεντζίδης Δημήτρι-ος, Ελεύθερος Επαγγελ-ματίας9. Θεοφανίδης Αναστάσι-ος, στέλεχος ΔΕΗ10. Κοβλακάς Παναγιώ-της, Ελεύθερος Επαγγελ-ματίας11. Κουκουλιός Γεώργιος, στέλεχος ΑΝΚΟ12. Κούσης Θεμιστοκλής, Ελεύθερος Επαγγελματί-ας13. Κούσης Ιωάννης, στέ-λεχος 733 ΔΣΕ14. Κωνσταντινίδου Υπα-τία, Ελεύθερος Επαγγελ-ματίας15. Λαμπρόπουλος Παρα-σκευάς, Ελεύθερος Επαγ-γελματίας16. Μαυρίδης Γρηγόριος, στέλεχος ΑΝΚΟ17. Μαυρίδης Ευστάθιος, στέλεχος ΔΕΗ18. Μαυροματίδης Δημή-τριος, στέλεχος Νομαρχί-ας Κοζάνης, Επικεφαλής ψηφοδελτίου19. Μήσσια Δάφνη, Ελεύ-θερος Επαγγελματίας20. Μουταφίδου Σουλτά-να, Ελεύθερος Επαγγελ-ματίας21. Ξεσφίγγη Κωνστατού-λα, Ελεύθερος Επαγγελ-ματίας22. Παναγιωτίδης Ιωάν-νης, στέλεχος ΔΕΗ23. Παπαγόρας Παντελής, στέλεχος ΔΙΑΔΥΜΑ24. Παραστατίδου Ουρα-νία, στέλεχος ΔΕΗ25. Παυλουδάκης Φραγκί-σκος, στέλεχος ΔΕΗ26. Πεταλίδης Δημήτριος, Ελεύθερος Επαγγελματί-ας27. Πετρίδης Ιωάννης, στέλεχος ΔΕΗ28. Στημονιάρης Δημήτρι-ος, καθηγητής ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας29. Συλλίρης Νικόλαος, στέλεχος Νομαρχίας Κο-ζάνης30. Τσιόπτσιας Κωνστα-

ντίνος, στέλεχος ΔΙΑΔΥ-ΜΑ31. Τσολάκης Αλέξαν-δρος, Ελεύθερος Επαγ-γελματίας32. Χατζόγλου Γεώργιος, Ελεύθερος Επαγγελματί-ας33. Χριστοπούλου Παρα-σκευή, στέλεχος Δήμου Κοζάνης

Ν. ΦΛΩΡΙΝΑΣ:1. Βίτκας Άγγελος, Ελεύ-θερος Επαγγελματίας2. Κολίτση Ευθυμία, στέ-λεχος Νομαρχίας Φλώ-ρινας3. Κοσμίδης Κοσμάς, στέ-λεχος Δήμου Φλώρινας4. Κυριακόπουλος Κων-σταντίνος, στέλεχος ΔΕ-ΤΕΠ Αμυνταίου5. Παπαγιαννάκης Μιχα-ήλ, στέλεχος Νομαρχίας Φλώρινας6. Παπαλαζαρίδης Θεοδό-σιος, Ελεύθερος Επαγ-γελματίας

Πειθαρχικό Συμβούλιο:1. Ευαγγελόπουλος Κων-σταντίνος, στέλεχος Νο-μαρχίας Γρεβενών2. Καραγεώργος Κωνστα-ντίνος, στέλεχος ΔΕΗ3. Πατσώνας Χαρίσιος, στέλεχος Κτηματικής Υπη-ρεσίας του Δημοσίου4. Παυλίδης Γεώργιος, στέλεχος ΔΕΥΑ Κοζάνης5. Τελιγιορίδης Παναγιώ-της, Ελεύθερος Επαγγελ-ματίας

Σχόλιο του εκδότη:Ο επικεφαλής του ψηφο-δελτίου κ. Δημήτρης Μαυ-ροματίδης είναι ηλεκτρο-λόγος μηχανικός, 39 ετών, εκλεγμένο μέλος της αντι-προσωπείας του ΤΕΕ το 2000 και 2003, μέλος του Δ.Σ. της ΤΕΔΚ Ν. Κοζάνης, με πλούσια αρθρογραφία και στην e-pili. Περισσότε-ρα στοιχεία για το βιογρα-φικό του καθώς και άρθρα του μπορείτε να δείτε στο blog που ανανεώνει στο www.mavromatidis.gr

Για μια ακόμη φορά τα κάναμε μούσκε-μα με τα θέματα φορολογίας. Αυτή

τη φορά οι «τυχεροί» ήταν οι πρατηριούχοι καυσίμων. Εκεί που είχαμε βάλει τα πράγματα σε μια σειρά, μ΄ έναν νόμο που θα κατάφερνε να θέσει φραγ-μούς στην ασυδοσία των σκο-τεινών παρακυκλωμάτων των

καυσίμων, με μια παράκαμψη η κυβέρνηση ανέτρεψε τα πά-ντα. Η παρέμβαση που έκανε σ΄ ένα ήδη ψηφισμένο νόμο, ήταν να αλλάξει το καθεστώς φορο-λόγησης των πρατηρίων και να εξαιρέσει όλο εκείνο το κομμά-τι των τεχνικών μέσων που θα έβαζαν φραγμό στους λαθρε-μπόρους. Το πακέτο που προέβλεπε ο νόμος ξεκινούσε από την φόρ-τωση του βυτίου στο οποίο θα σφραγίζονταν τα διαμερίσμα-τά του με ειδικές σφραγίδες και ηλεκτρονική σφράγιση, καθ΄ όλη δε την διαδρομή του προς τον χώρο εκφόρτωσης θα πα-ρακολουθούνταν δορυφορικά μέσω ειδικού μηχανισμού εκ-πομπής (GPS). Τα διαμερίσματα που θα παραλάμβανε το πρατή-ριο θα ξεκλειδώνονταν αυτόμα-τα, πάλι από τον ίδιο μηχανισμό, με το που επισήμανε την άφιξη του βυτίου στον χώρο εκφόρ-τωσης. Η παραλαβή θα γίνονταν με αυ-τόματο μετρητικό μηχανισμό έτσι που να μην υπάρχει η δυνα-τότητα «εσφαλμένων» αναγω-γών και μετρήσεων θερμοκρα-σίας από τις εταιρείες εμπορίας. Γιατί μέχρι σήμερα δεν υπάρχει πρατήριο που να μην βγάζει ελ-λείμματα στις τελικές του με-τρήσεις. Μ΄ αυτόν τον τρόπο θα γίνονταν εφικτός ο έλεγχος της διακίνησης κατά ένα μεγά-λο μέρος και θ΄ απέκλειε την τροφοδοσία παρανόμων εγκα-ταστάσεων. Υπάρχουν προτάσεις για πιο εξεζητημένα συστήματα ελέγ-χου, όπως οι δακτύλιοι στο στό-μιο πλήρωσης των δεξαμενών, οι οποίοι δεν θα επιτρέπουν την εκφόρτωση του καυσίμου αν δεν συμπίπτουν οι κωδικοί σφραγίδας και δακτυλίου. Αυ-τό όμως το σύστημα είναι ακόμη σε πειραματικό στάδιο και χρει-άζεται ν΄ αποκτηθεί μεγαλύτε-

ρη πείρα στη χρήση του. Όμως τι σημαίνει λαθρεμπόριο καυσί-μων και ποιες είναι οι απώλει-ες που επισωρεύει στο κράτος; Εδώ πρέπει να επισημάνουμε κάποια πράγματα για να υπάρ-χει δυνατότητα διάκρισης. Εκεί ο νόμος είναι κάπως ασαφής και συγχέει ένα τυπικό λάθος που μπορεί να γίνει από αβλεψία ή άγνοια με την οργανωμένη προσπάθεια εξαπάτησης των τελωνειακών αρχών. Το ευτύ-χημα είναι ότι υπάρχει διάκρι-ση στον βαθμό που γίνεται το λαθρεμπόριο των καυσίμων, αλλιώς θα την γλίτωναν οι λα-θρέμποροι με πρόστιμα..φιλι-κά. Αυτό που πρέπει άμεσα να ελεγχθεί και να σταματήσει εί-ναι: Η παρακράτηση ποσοτήτων που προορίζονται για πωλήσεις εξωτερικού και η διάθεσή τους στην ντόπια αγορά, από κάποι-ες εταιρείες. Η λαθροεξαγω-γή ναυτιλιακού πετρελαίου το οποίο αποχρωματιζόμενο δια-τίθεται στην αγορά με πλαστά έντυπα και πολύ κακές συνέπει-ες για την υγεία των πολιτών και την κατάσταση λειτουργίας των κινητήρων. Η παράδοση καυσίμων σε παρά-νομες εγκαταστάσεις από ορι-σμένες εταιρείες εμπορίας με αποτέλεσμα να γίνεται ένα πα-ραεμπόριο από εργολήπτες οι οποίοι εκμεταλλεύονται αγρί-ως κάθε συνεργαζόμενο υπερ-γολάβο, ενώ αυτοί εκπίπτουν μεγάλα ποσά από την φορολο-γία τους. Ταυτόχρονα αυτό το παραεμπόριο έχει σαν αποτέ-λεσμα τα νόμιμα λειτουργού-ντα πρατήρια να χάνουν ένα μεγάλο όγκο πωλήσεων και οι υπεργολάβοι να πληρώνουν τον φόρο που αναλογεί στους εργολήπτες. Ο νόμος ο οποίος είχε ψηφιστεί θα μπορούσε να επιβάλει νέες συνθήκες στην αγορά και να έβαζε «τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του» , όμως με τον διαμελισμό του έφερε τα πρατήρια σε ακόμη δυσμενέστερη θέση εξαντλώ-ντας τον έλεγχο σε ό,τι έχει.. ήδη ελεγχθεί. Οι λαθρέμποροι για μια ακόμη φορά μένουν ασύδοτοι να κά-νουν ό,τι τους αρέσει και το κρά-τος να χάνει τεράστια έσοδα την στιγμή που είναι απαραίτητο και το τελευταίο ευρώ φορολογίας. Εμείς από πλευράς μας έχουμε να πούμε ένα πράγμα προς την κυβέρνηση και τον συντοπίτη μας υπουργό. ΕΥΓΕ. Καταφέ-ρατε να γίνετε οι καλύτεροι συ-νεργάτες των λαθρεμπόρων.

Αθώοι λαθρέμποροι

επικαιρότητα

ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΕΕ παρ. ΔΥΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Tου ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΤΖΗΚΥΠΡΑΙΟΥΠρόεδρου Σωματείου ΥγρώνΚαυσίμων Ν. Κοζάνης

Ψηφοδέλτιο ΠΑΣΚ Διπλωματούχων Μηχανικών – Συνεργαζόμενοι για τις εκλογές του ΤΕΕ (περιφερειακή αντιπροσωπεία και πειθαρχικό)


Δεν με ενδιαφέρει να αποστομώσω όσους με κατηγόρησαν για λαϊκισμό, κρίνοντας έτσι την απόφασή

μου να αποποιηθώ τον μισθό μου, αλλά οφείλω να εξηγηθώ στους αδερφούς μου που φαντάστηκαν ότι διάλεξα τον τρόπο αυτό, προκει-μένου να διακριθώ από εκείνους με την αλαζονεία της πτωχείας. Η πράξη αποτελεί κραυγή αγωνίας μου σε μια κοινωνία που μας έριξε πλέον στο βούρκο της απαξίωσης. Εννοώ την ορθόδοξη ελληνική κοι-νωνία που δεν μας εκτιμά πια. Συ-γκεκριμένα, δεν εκτιμά τους επι-σκόπους, όχι τον «απλό παπά», όπως λέγεται και ξαναλέγεται. Δεν το καταλαβαίνουμε ότι το ειδι-κό μας βάρος έχασε την πυκνότητά του; Θα τολμούσαμε να ρωτήσουμε, τι σημαίνει για τον Έλληνα του σή-μερα, ο επίσκοπος ως πνευματικός θεσμός; Δεν αισθανόμαστε ότι το πέρασμά μας αφήνει πίσω μας ένα συγκατα-βατικό μειδίαμα; Είμαστε, όπως έλε-γε ο Κλεμανσώ, σαν τον προστάτη ή σαν τον πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Όταν είναι ήσυχοι, κανείς δεν ασχο-λείται μ’ αυτούς, όταν αρχίσουν να δημιουργούν προβλήματα, επιβάλ-λεται η αφαίρεσή τους. Δεν βιώνουμε ότι οι χριστιανοί μας έρχονται στα γραφεία μας μόνο για διορισμούς ή μεταθέσεις; Συγγνώ-μη! έρχονται και για οικονομικά βοη-θήματα, αφού είμαστε κάτοχοι αμύ-θητης περιουσίας! Κι όταν φύγουν από μας, επισκέπτονται χαρισματι-κούς φορείς για τα πνευματικά τους θέματα. Δεν αφουγκραζόμαστε ότι μας βλέ-πουν σαν αναπόσπαστο μέρος του διεφθαρμένου κράτους καθώς συ-ναγελαζόμαστε με άρχοντες και με-γιστάνες και κατά συνέπεια θεω-ρούμαστε συμμέτοχοι των πράξεών τους; Δεν βαρεθήκαμε να «το παίζουμε» προϊστάμενοι ΝΠΔΔ και να προε-δρεύουμε σε Δ.Σ., εκτιθέμενοι σε διενέργεια πλειοδοτικών-μειοδοτι-κών διαγωνισμών κ.λ.π. και χωρίς να διαθέτουμε καμία απολύτως εξειδί-κευση πάνω σ’ αυτά; Δεν διαπιστώνουμε στα μάτια των επίσημων συνομιλητών μας την ανο-χή και στα μάτια των απλών ανθρώ-πων την υποψία; Δεν εισπράττουμε από πολλούς, ότι θα προτιμούσαν να απουσιάζαμε από τη ζωή τους, μα, αν αυτό είναι αδύνατο, ας περιοριζόμαστε στο δι-ακριτό μας ρόλο; Δεν νιώθουμε ότι είμαστε αναγκαίοι μεν, αλλά λιγώτερο ενδιαφέροντες απ’ όσο νομίζουμε; Δίπλα μας υπάρχει ένας κόσμος ολό-κληρος νέων επιστημόνων, τεχνο-κρατών, ανερχόμενων επιχειρημα-τιών, που δεν έχουν και δεν θέλουν να έχουν καμμιά σχέση με μας;Δεν ζούμε το θεολογικό και κοινωνικό επίπεδο του κλήρου μας; Δεν αντιληφθήκαμε τον σκεπτικι-σμό που διακατέχει τους νέους γο-νείς όταν αντιμετωπίσουν το ενδε-χόμενο να μας πλησιάσουν τα παιδιά τους, στο ιερό βήμα, στα κατηχητι-κά, στις κατασκηνώσεις; Δεν μας προβληματίζει η εικόνα των μουχλιασμένων ενοριακών κέντρων αλλά και των θλιμμένων κατηχητι-κών σχολείων μας; Δεν οσφριζόμαστε ότι η συμβο-λή μας στις τοπικές κοινωνίες είναι μόνο πολιτιστική και κοινωνική; Το πρώτο ερμηνεύεται σαν συντήρη-ση της σκουριασμένης Παράδοσης, εξαντλήθηκε όμως η θεματολογία μας, συγκινεί μόνο όσους αναπο-λούν τα νειάτα τους, μα, αφήνει πα-

γερά αδιάφορες τις νέες γενιές. Το δεύτερο, η πολυδιαφημισμένη κοι-νωνική μας παρέμβαση, που μας καθιστούσε, μέχρι τώρα, αναγκαίο δεκανίκι του Υπουργείου Υγείας – Πρόνοιας, αρχίζει πλέον να εκτοπί-ζεται από την εισβολή στο χώρο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, που κοστί-ζει μεν αλλά έχει επαγγελματισμό. Δεν μας ενοχλεί που στη Χώρα του 95% των Ορθοδόξων, δεν ζητείται ποτέ η γνώμη μας, για κανένα πνευ-ματικό ζήτημα; Κι όταν η γνώμη μας αυθαίρετα εκφωνείται, τότε δεν θυ-μόμαστε, ότι την πληρώνουμε ακρι-βά με δημοσιοποίηση σκανδάλων μας; Δεν παρακολουθούμε ότι στον με-γάλο παιδαγωγό του λαού μας, εν-νοώ την δημόσια και ιδιωτική τηλε-όραση, ως πνευματικοί άνθρωποι εμφανίζονται οι καλλιτέχνες; Κλη-ρικοί προσκαλούνται για να ανεβά-σουν το θερμόμετρο σε τηλεοπτικά παράθυρα κι όχι σε σοβαρούς ολιγο-μελείς διαλόγους. Δεν μας θίγει η παρωδία του συν-εορτασμού της Κυριακής της Ορθο-δοξίας και των συμβουλών που μας παρέχουν οι πολιτικοί μας στο πλα-τύσκαλο του Μητροπολιτικού Ναού των Αθηνών; Και όταν έρθει η ώρα της φορολογίας, μας αντιμετωπί-ζουν σαν Εταιρεία.Δηλαδή, πέρασαν 2000 χρόνια δεν τους δώσαμε ακόμα να καταλάβουν τί είναι η Εκκλησία! Δεν διαβλέπουμε ότι η ελληνική κοι-νωνία, αργά αλλά σταθερά, ύπουλα, σιωπηλά αλλά μεθοδικά, αποχριστι-ανοποιείται; Και ‘μεις μένουμε στους ναούς με γέρους και γριές, δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι επηρεάζουμε το εκλογικό σώμα; Δεν πάει ο νους μας στο ότι με τις ση-μερινές στατιστικές σταθερές, με τα κομπιούτερς αλλά και τις μισάνθρω-πες ανώνυμες πληροφορίες μας, οι ενδιαφερόμενοι, γνωρίζουν για μας περισσότερα οικονομικά και εσωτε-ρικά μας, απ’ όσα φανταζόμαστε; Δεν πληροφορηθήκαμε ότι τα δημο-σιογραφικά συρτάρια είναι γεμάτα από λιβελλογραφήματα και φωτο-γραφίες, έτοιμα να συγκροτήσουν εκπομπές για να μας φιμώσουν όταν ο λόγος μας βλάπτει ή να αποπρο-σανατολίσουν την κοινή γνώμη από ακανθώδη προβλήματά της; Ποιός από μας δεν άκουσε την φράση: «τα εκκλησιαστικά πουλάνε»; Μέχρι πό-τε θα είμαστε το μαξιλαράκι που θα απορροφά τους κραδασμούς των κυ-βερνητικών αδιεξόδων; Δεν διακριβώνουμε την ειδοποιό

διαφορά: μέχρι πρόσφατα απει-λούμαστε με χωρισμό από την Πο-λιτεία, ενώ τώρα το ζήτημα τίθεται ως «επαναπροσδιορισμός» των σχέ-σεών μας; Εξοβελίστηκε η παρέμβασή μας στην δημόσια Εκπαίδευση, κατα-στρέψαμε την εκκλησιαστική μας Εκπαίδευση, χάσαμε το Νοσοκο-μείο των Κληρικών που διαθέταμε, διαβλήθηκε η ηθική μας υπόστα-ση, αμφισβητήθηκε η διαχειριστι-κή μας εντιμότητα, περιπαίχθηκε ο προβληματισμός μας για τα εθνικά ζητήματα, πολεμείται η κοινωνική μας δραστηριότητα, σκανδαλίζουν τα άμφιά μας, συζητιούνται τα αυ-τοκίνητά μας, διατρανώθηκε ο δε-σποτισμός μας έναντι των «απλών και αδύναμων παπάδων» μας. Δεν τα ζήσαμε όλα αυτά; Δεν τα εί-δαμε; Δεν τα βλέπουμε; Τί απαντήσαμε σ’ όλες αυτές τις μά-χες που βιώνουμε; Πώς απαντήσαμε στα λάθη που πράξαμε; Με την εμμονή μας στην σκουριά της Παράδοσης (Τυπικό, μετάφραση λει-τουργικών κειμένων, ράσα), με την αδυναμία μας να αποτινάξουμε τον βυζαντινισμό (μίτρες, λιτανείες, ξύ-λινη γλώσσα, ραγδαίες υποκλίσεις, ατέλειωτα χειροφιλήματα, φήμες, προσφωνήσεις), με την φοβία μας να παραδεχτούμε με ειλικρίνεια την ανθρωπότητά μας (φτάσαμε να μι-λήσουμε οι ίδιοι για «κάθαρση»της Εκκλησίας μας). Όλα αυτά αποδεικνύουν την δει-λία μας να δοκιμάσουμε το βιώσιμο του Ευαγγελίου στο σήμερα και το εφικτό, της κατά Χριστόν ζωής. Όλα αυτά αποδεικνύουν την απιστία μας στη δραστικότητα της Πίστεως. Για όλα αυτά χρειάζεται θάρρος, όχι θράσος. Προσεκτικότητα, όχι προ-κλητικότητα. Αποφασιστικότητα, όχι σπασμωδικότητα. Η αποποίηση του μισθού, πραγματι-κή ή συμβολική, είναι ο διστακτικός, μοναχικός ανήφορος που θα μπο-ρούσε να οδηγήσει σ’ ένα ξέφωτο αυτοπεποίθησης, απελευθέρωσης, αυτάρκειας, πληρότητας και εκκλη-σιαστικής μαρτυρίας.Είναι αυτά που σαν όραμα τα χρειά-ζεται ο λαός μας σήμερα, προκειμέ-νου να νιώσει, γιατί του είναι χρήσι-μη η Εκκλησία του!

Σημ. Εκδότη:Το παραπάνω άρθρο αντλήθηκε από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπό-λης Αλεξανδρουπόλεως: www.imalex.gr

Η «ΑΠΟΛΟΓΙΑ» ΜΟΥΤου Μητροπολίτου Αλεξανδρουπόλεως Ανθίμου



Η Μ ε γ ά λ η Ἑ β δ ο μ ά δ α εἶναι ἕνα σ τ α υ ρ ο α -ν α σ τ ά σ ι μ ο

ὁδοιπορικό τοῦ Χριστοῦ μας. Εἶναι ὅμως καί μιά συνοδοι-πορία καί τῆς κάθε χριστιανῆς ψυχῆς πού ὅλες τίς μέρες ἐκεῖνες τίς ζεῖ καί τίς βιώ-νει μέ τήν καρδιά. Ὁμολογῶ πώς φέτος εἶχα μιά ἰδιαίτερη εὐλογία. Κάθε μέρα τῆς Μ. Ἑβδομάδος ἔπαιρνα ἕνα μή-νυμα ἀπό τόν Πνευματικό μου. Χτυποῦσε τό κινητό μου καί ἔτρεχα μέ χαρά γιά νά δι-αβάσω καί νά βρῶ τήν πορεία μου πρός τόν Σταυρό καί τήν Ἀνάσταση. Ἔστελνε πακέτο τό καθημερινό μήνυμα σέ πολ-λούς. Ἦταν μιά διδαχή καί ἕνα βίωμα πνευματικό. Ἤξερα πώς

τό μοιραζόταν σάν μιά κοινω-νία λόγου καί ἀγάπης καταθέ-τοντας ἐκ καρδίας του τήν δι-κή του πορεία ἐξομολογητικά. Μέσα στήν κοσμικότητα καί τίς γήινες ἔγνοιες τό μήνυ-μα μοῦ ἔφερνε τήν μετάνοια, μοῦ ἔδινε κατάνυξη καί μοῦ σηματοδοτοῦσε τήν πορεία τοῦ Χριστοῦ κάθε μέρα καί τήν δική μου δίπλα στόν πάσχο-ντα Θεό μου. Πρώτη φορά πέ-ρασα τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα μέ τέτοια μηνύματα καρδιᾶς. Μοῦ μίλησαν μέσα στήν καρ-διά καί ἀγάπησα ἀκόμη πιό πολύ τόν Θεό πού πέθαινε γιά τίς δικές μου ἁμαρτίες. Ἔνιωθα νά ἀνεβαίνω μαζί μέ τόν Χριστό στόν Σταυρό καί στήν Ἀνάστασή Του. Σκέφτη-κα νά τά παραθέσω ἀνόθευτα, ὅπως τά ἀντέγραψα ἀπό τό

κινητό μου, στό κείμενο πού ἀκολουθεῖ. Καί διάβαζα:

Κυριακή τῶν Βαΐων Κυριακή Βαΐων καί ἡ καρ-διά μου ὑποδέχεται τόν Χρι-στό μετά βαΐων καί κλάδων....Τί εἶναι γιά μένα ὁ Χριστός μου; Τι θέση ἔχει στήν καρ-διά μου;...Ἕνα ἐρώτημα πού συγκλονίζει τήν ψυχή μου τή μέρα αὐτή... Δέν εἶναι ἕνας θαυματοποιός πού τόν ψάχνω στήν ἀνάγκη μου, οὔτε καί ἕνας μάγος πού λέ-ει τό μέλλον κι ἀσφαλίζει τήν ἀνασφάλειά μου... ὄχι… ὁ Κύ-ριος εἶναι ὁ Βασιλεύς μου πού τό θέλημά του εἶναι θέλημά μου....εἶναι ὁ Ἀρχιερέας μου πού μέ ταΐζει μέ τό Σῶμα Του καί τό Αἷμα Του καί ἀκούει τίς προσευχές μου... Εἶναι ὁ Διδά-σκαλός μου πού τό λόγο Του παίρνω καί ἀνασταίνομαι... Αὐτός ὁ Χριστός σήμερα ἦρθε μέσα μου... ὅλος παρών ἐντός μου μέ τήν Θεία Κοινωνία... ὁ μεγάλος ἔνοικος τῆς καρδιᾶς μου... Καί ἔστρωνα τό σπιτι-κό μου μέ τήν ταπείνωση καί τήν ἀγάπη, καί ἔριχνα μύρα θείου ἔρωτος προσευχῶν στά πόδια Του, καί ἔστρωνα τρα-πέζι στόν φτωχό, καί μέ δά-κρυα ἔπλενα τήν ψυχή μου ἀπό τίς ἁμαρτίες μου....καί ἦρθε σήμερα... Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος... καί δέν εἶμαι μό-νος... μέσα μου ζεῖ ὅλος ὁ Θε-ός... καί ἡ ἐλπίδα λάμπει καί ἡ χαρά μου ἀναδύεται.... Καί ἔβλεπα μπροστά μου τόν Κύ-ριο νά βιάζεται, νά ἐπείγεται νά διαβεῖ τόν δρόμο ὅπου ὁδηγεῖ στόν Γολγοθᾶ... ἐκεῖ στόν Σταυρό τελεῖ τούς γά-μους του ἐν αἵματι γιά τήν σωτηρία τοῦ κόσμου...

Μ. ΔευτέραΜεγάλη Ἑβδομάδα... τό ἀποκορύφωμα τῆς κατάνυ-ξης... ἕνα σταυροαναστάσι-μο ὁδοιπορικό τοῦ Χριστοῦ μας... πορεία πρός τό Πάθος... Καί ἄκουγα μέσα στήν καρ-διά μου τόν Χριστό «δεῦτε οὖν καί ἡμεῖς συμπορευθῶμεν καί συσταυρωθῶμεν...» Μεγάλη Δευτέρα καί ἄρχισε καί ἡ δι-κή μου πορεία, ἡ σταυροανα-στάσιμη πορεία τῆς καρδιᾶς μου. Σήμερα ὁ Χριστός μου πρωί ἔρχεται ἀπό τήν Βηθα-νία στά Ἱεροσόλυμα. Στό δρό-μο καταριέται μιά συκιά πού μόνο φύλλα εἶχε, διδάσκο-ντας προφητικά τήν ἐρημιά τῆς πίστης ἄνευ ἔργων. Στόν Ναό ἐκδιώκει τούς ἐμπόρους καί ὅλη τήν ἡμέρα διδάσκει τόν λαό. Οἱ προύχοντες παίρ-νουν γιά τρίτη φορά ἀπόφαση νά σκοτώσουν τόν Χριστό μήν ἀντέχοντας τόν φθόνο τους. Στήν πορεία αὐτή τόν συνο-δεύουν οἱ μαθηταί Του... Τρα-γικές φιγούρες... Τόν ἔβλεπαν σάν μεσσία τύ-που πολιτικοῦ ἡγέτη καί ἔψαχναν ὑπερήφανα τήν δική τους δόξα δίπλα Του. Καί στήν σταύρωσή Του τόν ἐγκατέλειψαν άπελπισμένοι. Καί καθρέπτιζα τόν ἑαυτό μου στίς μορφές αὐτές...Πῶς νά σέ ἀκολουθήσω σήμερα Κύ-ριε; Σύ εἶσαι ὁ Νυμφίος τῆς καρδιᾶς μου, ὁ ταπεινός Θε-ός... Σέ κρατοῦσα μέσα μου μέ μιά ἀδιάλειπτη εὐχή θεί-ου ἔρωτος... Σάν τόν Ἰωσήφ ἅγνιζα τόν ἑαυτό μου σέ μιά καθαρότητα τοῦ νοῦ καί τοῦ σώματος... Καί σέ συνόδευα πορευόμενος δίπλα σου μέ ἀγάπη πολλή... Σύ ὁ Νυμφίος τῆς καρδιᾶς μου…


Το οδοιπορικό Μεγάλης Εβδομάδοςμέσα από το κινητό μου τηλέφωνο

Από το Εξ όλης Καρδίαςτου Αρχιμανδρίτη Σεβαστιανού Τοπάλη

7ΠΥΛΗ | Απρίλιος 2010 επικαιρότητα

Μ. ΤρίτηΜ. Τρίτη ὁ Κύριος ἔφευγε πρωί ἀπό τήν Βηθανία. Ὁμιλεῖ στούς μαθητές Του γιά τήν δύναμη τῆς πίστεως, τῆς προσευχῆς καί τῆς συγχω-ρητικότητος. Ἔφτασαν στόν Ναό τῶν Ἱεροσολύμων. Ἐκεῖ διδάσκει τόν λαό. Ἔρχονται οἱ ἀντίπαλοί Του προσπαθώ-ντας νά τόν παγιδεύσουν ἐν λόγῳ... Θυελλώδεις συζητή-σεις ὅλη τήν ἡμέρα μέ τούς Ἡρῳδιανούς, τούς Σαδουκ-καίους, τούς Φαρισαίους, τούς γραμματεῖς... Δέν βρῆκαν οὔτε ἕνα ψεγάδι. Τότε ὁ Χριστός ξεσπᾶ σέ ἕνα θρῆνο-ἔλεγχο γιά τούς Φαρισαίους... καί μετά σέ ἕνα θρῆνο-προφητεία γιά τήν Ἱερουσαλήμ. Ἄρχισε νά σουρουπώνει καί φεύγει πρός τό ὄρος τῶν Ἐλαιῶν. Ἀνεβαίνοντας ἀπό τόν χεί-μαρρο τῶν Κέδρων βλέπει τήν πόλη καί μιλᾶ γιά τά ἔσχατα τοῦ κόσμου. Ἐκεῖ στό βουνό ἔμεινε τήν νύχτα... Πορεία καί τῆς δικῆς μου καρδιᾶς σήμε-ρα... Μπροστά μου οἱ μορφές τῶν Φαρισαίων... Ὁ Κύριος κανέναν ἁμαρτωλό δέν ἀπέρριψε, ἀλλά μέ ἀγάπη καί ἐπιείκεια καί τρυφερό-τητα τούς ἔβλεπε... Ἦταν ὁ φίλος τῶν τελωνῶν καί τῶν πορνῶν... μόνο τούς Φαρισαίους ἀπέρριψε... ἡ ἀρρώστια τους διπλή, καυ-χιόντουσαν γιά τά ἔργα τους καί περιφρονοῦσαν τόν ἁμαρτωλό... Καί ἔβλεπα τόν ἑαυτό μου... ἕνας κρυ-φός φαρισαϊσμός σάν βδέλλα ρουφοῦσε τήν ψυχή μου... Οἱ ἁμαρτωλοί μέ τήν μετάνοιά τους ἔχουν τήν θέση τους δί-πλα στόν Χριστό... Καί ἐγώ; Ποῦ εἶμαι;… Σήμερα γιορτή τοῦ μάρτυρα Ἀρδαλίωνα. Ἦταν ἠθοποιός, ὑποκριτής, καί τήν ὥρα πού ἔπαιζε θέατρο γιά νά διαπο-μπεύσει τόν σταυρό τῶν μαρ-τύρων ὁμολογεῖ εἰλικρινά τόν Χριστό καί βαφτίζεται ἐν αἵματι... Καί ἔσκυβα μέσα μου μέ δάκρυα μετανοίας, ἔσκιζα τίς μάσκες τῆς ὠραιοπάθειάς μου...καί ἀκολουθοῦσα τόν Χριστό στήν πορεία γιά τόν Σταυρό...

Μ. ΤετάρτηΜ. Τετάρτη καί ὁ Κύρι-ος ἔρχεται καί πάλι στά Ἱεροσόλυμα καί διδάσκει στόν Ναό. Οἱ Ἀρχιερεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι θέλουν νά τόν σκοτώσουν ὁπωσδήποτε πρίν ἀπό τό Πάσχα. Φοβοῦνται τήν

εὔνοια τοῦ λαοῦ... Πῶς ἄραγε νά τόν συλλάβουν; Τήν λύ-ση τήν δίνει ὁ Ἰούδας πού ἔρχεται νά συνεργαστεῖ μαζί τους. Τόν πουλᾶ γιά τριάκο-ντα ἀργύρια… ὅσο-ὅσο... τόσο ἄξιζε ἕνας δοῦλος ὅταν πέθαι-νε στό χωράφι. Ἡ εὐτελής ἀξία τῶν 100 εὐρώ... Ὁ προδότης θά τούς ἀπεκάλυπτε τόν τό-πο τῆς προσευχῆς τοῦ Διδα-σκάλου του, γιά νά τόν συλλά-βουν τήν νύχτα ‘’ἄτερ ὄχλου’’. Ἡμέρα δύσκολη ἡ σημερινή. Ἡ πορεία τῆς καρδιᾶς μου βαραίνει. Στήν καρδιά τοῦ ὁδοιπορικοῦ μου στέκεται ἡ μορφή τοῦ προδότη. Παράλ-ληλα ἡ Ἐκκλησία λειτουργι-κά ἀντιπαραθέτει τήν μορφή τῆς πόρνης, πού μέ δάκρυα μετανοίας πλένει τά πόδια τοῦ Χριστοῦ καί ζητᾶ συγχώ-ρηση. Ἕνας μαθητής γίνεται προδότης καί μιά πόρνη μέ τά δάκρυά της γίνεται μαθή-τρια. Ὁ Ἰούδας μετά ἀπό λίγο ἀπελπίζεται καί αὐτοκτονεῖ. Ἡ πόρνη ἀποθέτει τήν μετά-νοιά της στόν Χριστό καί σώ-ζεται. Ἡ χειρότερη ἁμαρτία καί ἀδιέξοδο στήν ζωή μου εἶναι ἡ ἀμετανοησία καί ἡ ἀπελπισία τοῦ ἑαυτοῦ μου. Πάντα ὑπάρχει ὁ δρόμος πού ὁδηγεῖ στόν Πατέρα μου, ὅπου κι ἄν βρίσκομαι. Στήν πορεία αὐτή καί συνάντηση μέ τόν Ἐσταυρωμένο Ἰησοῦ σίγουρη ἔχουν τήν θέση τους οἱ ἁμαρτωλοί μέ τήν μετά-νοιά τους... μακριά μένουν αὐτοί πού πλησιάζουν μέ τήν αὐτοπεποίθηση τῶν ἔργων τους, τίς νηστεῖες τους καί τίς ἀρετές τους. Ὁ Κύριος εἶναι ὁ Θεός τῶν μετανοούντων, ὁ μανικός ἐραστής τῶν μετα-νοούντων. Πόσοι φέτος δέν θα ἔρθουν νά κοινωνήσουν τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ πού θά ἀναβλύζει ἀπό τήν Ἄχραντη Πλευρά Του... ἐγωιστικά κλει-σμένοι στόν ἑαυτό τους δέν γνώρισαν ποτέ τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί τιμωροῦν τόν ἑαυτό τους γιά τά λάθη τους. Καί μέ δάκρυα γονάτιζα καί ἀπέθετα στόν Κύριο τήν ἀπόγνωση τοῦ ἐαυτοῦ μου καί τήν μετάνοιά μου.

Μ. Πέμπτη πρωίΜ. Πέμπτη καί ὁ Χριστός βρίσκεται στά Ἱεροσόλυμα. Παραγγέλλει στούς μαθητές του νά ἑτοιμάσουν τό δικό Του τό Πάσχα πρίν ἀπό τῶν Ἑβραίων. Τό ἀπόγευμα τελεῖ τόν Μυστικό Δεῖπνο στό σπί-τι τοῦ Μάρκου. Κινεῖται ὡς

οἰκοδεσπότης. Πλένει τά πό-δια τῶν Μαθητῶν διδάσκο-ντάς τους τήν ταπείνωση. Τελεῖ τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Τούς Κοινωνᾶ τό Σῶμα Του καί τό Αἷμα Του λίγο πρίν ἀπό τήν Σταύρωσή Του. Ὁ Ἰούδας φεύγει γιά νά προδώσει τόν Διδάσκαλο, ἐνῶ ἀκόμη στό στόμα του ἔχει τήν Θεία Κοινωνία. Ὁ Κύριος λέγει τά τελευταία λόγια Του, καί κλείνει μέ τήν Ἀρχιερατική Προσευχή Του… Ἦταν γύρω στίς 9 καί ἀνέβαιναν πρός τό ὄρος τῶν Ἐλαιῶν… Σήμε-ρα τά πόδια μου μέ ὁδηγοῦν στήν Θεία Λειτουργία, στό Δεῖπνο τοῦ Κυρίου… τή συνέ-χεια τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου τοῦ Κυρίου μου. Ὁ ἱερέας ὡς λαμπάδα καιόμενη τοῦ Ἁγ. Πνεύματος, ὁ ἄλλος Χριστός, τέλεσε τό θαῦμα…τά χέρια τοῦ Χριστοῦ μου μέ κοινώνη-σαν… ἀληθῶς Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. Ἔνιωθα τά χείλη μου νά ἀκουμποῦν στήν ἄχραντη πλευρά τοῦ Ἐσταυρωμένου πού ἀνέβλυζε…τό στόμα καί ἡ καρδιά μου γλύκαιναν, γεύ-ονταν τόν Θεό…Ἔκλαιγα ἀπό χαρά… δέν εἶμαι πιά μόνος… εἶμαι μέλη Χριστοῦ… Χριστο-φόρος… ὅμαιμος Χριστοῦ… καί σήκωνα τόν σταυρό μου ἀκολουθώντας τόν Κύριο.

Μ. Πέμπτη βράδυΜ. Πέμπτη βράδυ καί τά γε-γονότα ἐξελίσσονται δραμα-τικά… Ὁ Κύριος μετά τόν Μυ-στικό Δεῖπνο ἀνεβαίνει στό ὄρος τῶν Ἐλαιῶν… Εἶναι 10 τό βράδυ καί ὁ Κύριος προ-σεύχεται ἐν ἀγωνίᾳ… οἱ μα-θηταί κοιμοῦνται ἀδιάφοροι… ὁ Ἰούδας μέ τούς Ρωμαίους ἔρχονται νά τόν συλλάβουν… τόν παραδίδει μέ ἄναγνον φίλημα…Εἶναι γύρω στίς 2 καί ὁ Κύριος δικάζεται ἀπό τόν Ἄννα καί τόν Καϊάφα… ἡ ἀπόφαση εἶναι θάνατος… στίς 6 τό πρωί τόν ὁδηγοῦν στόν Ρωμαῖο Διοικητή, τόν Πιλᾶτο, γιά νά πάρουν τήν ἔγκριση τοῦ θανάτου Του.. Αὐτός τόν δικάζει, τόν παραπέμπει στόν βασιλέα Ἡρώδη καί τελικά τόν παραδίδει γιά νά μαστιγωθεῖ καί νά σταυρωθεῖ… Εἶναι Μ. Παρασκευή γύρω στίς 12 καί ὁ Χριστός ὑψώνεται μεταξύ οὐρανοῦ καί γῆς…σταυρώ-νεται ἐν μέσῳ δύο ληστῶν… ἔχει ἀπομείνει μόνος Του…ὅλοι τόν ἐγκατέλειψαν… προσεύχεται γιά ὅλους καί συγχωρεῖ… μόνο ὁ ἕνας λη-στής στέκεται κοντά Του, τόν

ὑπερασπίζεται καί μετανοεῖ… γίνεται ὁ πρῶτος κάτοικος τοῦ Παραδείσου… Καί ἡ καρδιά μου στεκόταν κάτω ἀπό τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ… ἡ μορ-φή τοῦ ληστῆ πού κλέβει τόν Παράδεισο μέ τήν μετάνοιά του μέ συγκλονίζει… ἔχω στή-σει καί τόν δικό μου σταυρό δίπλα ἀπό τόν Κύριο… σταύ-ρωνα τήν ἐγωκεντρικότητά μου… ἡ ἀγάπη τοῦ Κυρίου ἅπλωνε τά ματωμένα χέ-ρια της καί ἀγκάλιαζε ὅλον τόν κόσμο… καί ἐμένα… μοῦ ἔπαιρνε τόν πόνο ὁ πάσχων Θεός… μοῦ ἔδινε ἐλπίδα ὁ πο-νεμένος Κύριος… ὅλη Του ἡ ὕπαρξη μιλοῦσε σιωπηλά γιά τήν ὑπομονή καί τήν ἀγάπη καί τήν συγχωρητικότητα…

Μ. Παρασκευή-Μ. ΣάββατοΜ. Παρασκευή τό μεσημέ-ρι καί ὁ Κύριος παραδίδει τό πνεῦμα Του… ὁ ἥλιος κρύβε-ται καί ἡ γῆ σείεται…νεκρός ὁ Χριστός πάνω στόν Σταυ-ρό… Ὁ Ἰωσήφ τολμᾶ… ζητᾶ σάν βουλευτής τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ ἀπό τόν Πιλᾶτο…Ὁ Κύριος θάβεται στό λαξευ-τό μνημεῖο τοῦ Ἰωσήφ… Στό ὁδοιπορικό τῆς καρδιᾶς μου σήμερα ἀκούω μιά λέξη καί βλέπω δυό μορφές… ἡ τόλ-μη τῆς ἀγάπης τοῦ Ἰωσήφ καί τοῦ Νικοδήμου… τί τρα-γικό… οἱ μαθηταί Του δέν τόν καταλαβαίνουν καί τόν ἐγκαταλείπουν ἤ κοιμοῦνται στήν μεγάλη Του ἀγωνία… Ἦταν ξένος γιά ὅλους… ξένος καί νεκρός… καί ἔβλεπα… κλει-σμένοι στήν ἐγωκεντρικότητά μας ξεχάσαμε τίς μέρες αὐτές τόν ἀδελφό μας… τόν διπλανό μας… εἶναι ὁ ξένος… θάψαμε μέσα μας τήν ἀγάπη… πλάκες βαρειές μέ σκεπάζουν… καί ἔψαχνα νά βρῶ τόν ξένο πού στό πρόσωπό του ἦταν ὁ Χρι-στός… καί ἦρθε τό Μ. Σάββα-το… καί μιά κραυγή… μιά προ-σευχή ἀκουγόταν μέσα μου ’’ἀνάστα ὁ Θεός κρίνων τῆν γῆν’’… καί γινόταν προσμο-νή, ἀκατάσχετος πόθος… νά! ἀκουγόταν καί ἡ ἀνάσταση καί τῆς δικῆς μου καρδιᾶς…

Κυριακή Ἀναστάσεως ΚυρίουΧριστός Ἀνέστη!…μιά φράση πού τά περιέχει ὅλα…Εἶναι μιά ἀλήθεια, ἕνα ἱστορικό γεγονός… ὁ Κύριος κήρυξε στόν Ἅδη καί ὅσους πίστεψαν τούς ἔβγαλε ἀπό

τά σκότη καί τούς ἔφερε στήν Βασιλεία Του μέ τήν Ἀνάστασή Του… Ἀναστήθηκε πρωί, πρίν ξημερώσει ἡ Κυ-ριακή… Τήν πρώτη ἡμέρα τόν εἶδαν ἀναστημένο οἱ Μυρο-φόρες, οἱ δύο πρός Ἐμμαούς, οἱ δέκα Μαθηταί Του… Ἔτρεχα καί ἐγώ μαζί τους σήμερα, γιά νά τόν δῶ καί νά τόν ψηλα-φήσω. Τόν πῆρα μέσα μου μέ τήν Θεία Κοινωνία…ὅλος ἐντός μου… γεύση Θεοῦ Ἀναστάντος… ἤμουνα χορτά-τος καί ὄχι πεινῶν. Εἶναι καί μιά ἐλπίδα αἰωνιότητος… δέν ὑπάρχει θάνατος, κατεπόθη τό κράτος του. Περιδιάβαινα τό πρωί τά κοιμητήρια καί ἔψαχνα τούς δικούς μου. Καταφιλοῦσα τά μνήματα καί ἔψελνα τώρα πιά μέ ἐλπίδα ‘’Χριστός Ἀνέστη’’.Εἶναι καί ἕνα βίωμα ἐσωτερικό, μιά γεύση Θεοῦ, ἀνάσταση καί τῆς καρδιᾶς μου. Βρισκόμενος μέσα στά μνήματα τῶν ἐπιθυμιῶν καί ζώντας πνιγηρά τήν ὀσμή τοῦ πνευματικοῦ θανάτου τοῦ ἑαυτοῦ μου ἀπό τά λάθη μου καί τήν ἁμαρτία, μέ ἀνέστησε ὁ Χριστός. Ἀνάσταση καί στήν καρδιά μου, πού τόση ἐγωκεντρικότητα τήν πλά-κωνε βαριά.Εἶναι καί μιά εὐχή, μιά ἔκφραση ἀγάπης. Σέ κοιτῶ στά μάτια, ἀδελφέ μου, μιά ἀγκαλιά ἀγάπης, ἕνα μοίρα-σμα χαρᾶς καί σοῦ φωνάζω ‘’Χριστός Ἀνέστη’’ καί ἀκούω νά μοῦ λές ’’Ἀληθῶς Ἀνέστη’’. Καί μέσα μου ἀκούω νά κραυ-γάζει ἡ καρδιά μου ‘’καί ἡμεῖς ἀνέστημεν’’… Πλημμυρίζει χαρά ἡ ὕπαρξή μου, πού βλέ-πω τά μάτια σου πολλή χαρά νά ἔχουν ἀπό τήν ἀνάσταση πού ζεῖς ἐντός σου… Μοι-ραζόμουνα μαζί σου τήν ἀναστάσιμη αὐτή χαρά… καί περπατούσαμε μαζί Του πρός Ἐμμαούς… στήν Οὐράνια Πό-λη… μαζί μας ὁ Χριστός…Κι ὅλη αὐτή ἡ ἀντιγραφή καί ἡ δημοσίευση εἶναι ἕνα μοί-ρασμα ἀγάπης καί λόγου καί μ’ ἄλλους ἀδελφούς… εἶναι καί μιά εὐχαριστία στόν Πνευμα-τικό μου, πού μέσα στόν κό-πο τῶν ἡμερῶν αὐτῶν δέν κουραζόταν νά μᾶς κουβαλᾶ μέσα στην καρδιά του καί μέ αἱματηρή ἀγωνία Χριστοῦ χέ-ρι μέ χέρι μαζί ν’ ἀνεβαίνουμε στόν Γολγοθᾶ. Εὐχαριστοῦσα τόν Θεό πού τήν ἀγάπη Του τήν βλέπουμε τόσο ζωντανή καί ἁγνή στά πρόσωπα τῶν ἱερέων μας.


Αξιότιμε κύ-ριε Εκδότη-Δ ιευθυ ν τ ή του περιοδι-κού «Πύλη

Ανάπτυξης»,Με την παρούσα επιστο-

λή θα ήθελα να σας εκφρά-σω τα συγχαρητήριά μου για την αξιέπαινη πρωτοβουλία του περιοδικού σας καθώς και του ΙΠΑΔΜ και του Προ-έδρου της κ. Τράντη να ανα-δείξουν με ένα συστηματι-κό τρόπο ένα τόσο σοβαρό ζήτημα όπως είναι αυτό των μαρμάρων Τρανοβάλτου.

Επιτρέψτε μου να ξεκι-νήσω τις σκέψεις μου παρα-θέτοντας ένα απόσπασμα από το σχετικό άρθρο σας όπου αναφέρεστε στις επι-χειρήσεις εξόρυξης. Λέτε χαρακτηριστικά: «Δυστυ-χώς αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά η αδιαφορία. Συνηθισμένο φαινόμενο για την περιοχή θα προσθέταμε εμείς». Για να δούμε είναι έτσι τα πράγματα;

Λέτε παρακάτω: «Πόσοι τους ζήτησαν γραπτώς την άποψή τους για το θέμα;». κύριε Διευθυντά θα συμ-φωνήσω απόλυτα μαζί σας

ότι τα γραπτά πράγματι μέ-νουν. Διαβάζοντας μάλιστα κάποιος όλα τα σχετικά δη-μοσιεύματα της έκδοσης του Μαρτίου μπορεί με μεγάλη ευκολία να βγάλει τα συμπε-ράσματά του.

Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Δήμαρχος Καμβουνίων κ. Αχιλλέας Ντοβόλης αναφέ-ρει πολύ εύστοχα: «σήμε-ρα εν έτει 2010 τα μάρμαρα Τρανοβάλτου εκπέμπουν SOS». Άραγε αυτό το σήμα κινδύνου φτάνει στους απο-δέκτες που έχουν την ευθύ-νη για το σημερινό αδιέξο-δο;

Πολύ σημαντικές είναι επίσης οι επισημάνσεις του Νομάρχη Κοζάνης κ. Δακή. Χαρακτηριστικά αναφέρει: «Για το Νομό Κοζάνης και ειδικότερα για την περιοχή των Καμβουνίων και τον πα-ραγωγικό της ιστό, η δρα-στηριότητα της εξόρυξης και εκμετάλλευσης του μαρμά-ρου αποτέλεσε και αποτελεί το κύριο πεδίο απασχόλησης και την ίδια στιγμή τον ου-σιαστικό μοχλό ανάπτυξής της». Αναφέρει ακόμη ότι από τα τέλη του πρώτου τρι-

μήνου του 2009, συμφωνή-θηκε η δρομολόγηση έκδο-σης ενιαίας άδειας για το σύνολο της λατομικής δρα-στηριότητας της περιοχής καθώς και η απομάκρυνση τμήματος του αποσαθρω-μένου μανδύα και των παρα-προϊόντων εξόρυξης καθώς και η μεταφορά τους με δα-πάνη της ΝΑ Κοζάνης ή της Περιφέρειας Δυτικής Μακε-δονίας σε παρακείμενους χώρους, επιφέροντας διπλό όφελος, περιβαλλοντικό και οικονομικό. Συμφωνούμε απόλυτα. Να συμπληρώσου-με εμείς από την πλευρά μας ότι τα παραπροϊόντα αυτά, πολλά εκ των οποίων έχουν σημαντική αξία, μπορούν να αξιοποιηθούν στο κοντινό ή στο απώτερο μέλλον. Ωστό-σο το ερώτημα που θέτουμε είναι, που βρισκόμαστε σή-μερα στο θέμα αυτό;

Ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας Δυτικής Μακε-δονίας κ. Κίρκος με τη σειρά του, αναγνωρίζει ότι ο Νο-μός Κοζάνης με την περιοχή Τρανοβάλτου (και όχι μόνο), αποτελούν για την Ελλάδα κύριες περιοχές μαρμαρο-φόρων κοιτασμάτων άριστης

ποιότητας. Επισημαίνει επί-σης την αναγκαιότητα αντι-μετώπισης του ζητήματος των νέων αδειοδοτήσεων, της διαφύλαξης του περι-βάλλοντος, της ανανέωσης αδειών παλαιών εκμεταλ-λεύσεων και δημιουργίας των απαραίτητων οδικών υποδομών προκειμένου να μειωθεί το κόστος. Προσυ-πογράφουμε πλήρως τις θέ-σεις αυτές.

Μάλιστα κύριε Διευθυ-ντά, εάν κάποιος δεν ήξερε τον συντάκτη του άρθρου θα έμενε με την εντύπωση ότι τις θέσεις αυτές τις εξέ-φρασε ένας εκπρόσωπος των επιχειρήσεων εξόρυξης μαρμάρου. Πιο κάτω ο κ. Γε-νικός υπόσχεται ότι στο αμέ-σως επόμενο διάστημα θα εξειδικεύσει πλήρως όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε ο τομέας του μαρμά-ρου να βγει από το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει. Το μό-νο που έχουμε να προσθέ-σουμε εμείς από την πλευρά μας είναι ότι αναμένουμε.

Ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ν. Κοζάνης κ. Γιάννης Βλα-τής δε θα μπορούσε και αυ-τός να μην αναφερθεί στο

ΜΑΡΜΑΡΟ ΤΡΑΝΟΒΑΛΤΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΜΙΛΑΝΕ ΑΠΟ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ

Νέος τρόπος εξόρυξης με

αδαμαντοφόρα εργαλεία –

συρματοκοπές. Επίσης διακρίνουμε

εκμετάλλευση με δημιουργία βαθμίδων που

καθιστούν ακίνδυνη την εργασία.

Περιβαλλοντική αποκατάσταση σε

λατομείο εξόρυξης μαρμάρων Κοζάνης.



οξύ πρόβλημα των αδειοδο-τήσεων. Γίνεται μάλιστα πα-ρακάτω και πιο καυστικός λέγοντας χαρακτηριστικά: «Αυτές είναι αρνητικές πα-ράμετροι που προσδιορί-ζουν εν πολλοίς τη φύση των προβλημάτων για τα μάρμαρα Τρανοβάλτου, με την πολιτεία να μην φαίνε-ται να έχει ένα σχέδιο που να αφορά συνολικά την εύ-ρεση νέων κοιτασμάτων, τη διαδικασία αδειοδοτήσεων και λειτουργίας των λατομεί-ων». Άραγε η επίσημη πο-λιτεία μπορεί να διαψεύσει αυτούς τους πολύ σοβαρούς ισχυρισμούς του βουλευτή για έλλειψη σχεδίου; Συμ-μεριζόμαστε επίσης απόλυ-τα την αναφορά του για την αναγκαιότητα σεβασμού στο περιβάλλον. Υποδεχό-μαστε ακόμη πολύ θετικά την πρόταση του κ. Βλατή για την πρόβλεψη των ανα-γκαίων θεσμικών εργαλείων που θα φέρουν μια άνθιση στο Τρανόβαλτο. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι η περαιτέρω εξειδίκευση αυτών των θε-σμικών εργαλείων θα ήταν πολύ χρήσιμη στην παρούσα κρίσιμη φάση.

Διαβάζοντας με προσο-χή τις θέσεις του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ν. Κοζάνης κ. Αλέκου Αθανασιάδη, ανα-γνωρίζουμε ότι αποτυπώνει πολύ εύστοχα και με απλά λόγια την καρδιά του προ-βλήματος λέγοντας: «Πέρα-σαν τα χρόνια, η χώρα ανα-πτύχθηκε, προόδευσε, οι επιχειρήσεις μεγάλωσαν,

εκσυγχρονίστηκαν αλλά δυστυχώς δεν εκσυγχρονί-στηκαν παράλληλα οι θε-σμοί και η Δημόσια Διοίκη-ση για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη του τόπου ώστε να αξιοποιήσουμε τα συγκριτι-κά μας πλεονεκτήματα». Όταν λοιπόν σχεδόν όλοι συμφωνούμε ότι ο μεγάλος ασθενής στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού της χώρας είναι η δημόσια διοίκηση, εμείς ακόμη ψάχνουμε να βρούμε αποδιοπομπαίους τράγους στις επιχειρήσεις; Δεν μπορούμε επίσης πα-ρά να συμφωνήσουμε με τις αναφορές του κ. βουλευτή περί αλλαγής νομοθεσίας, υποχρεωτικής εισαγωγής τοπικών μαρμάρων στις δη-μόσιες μελέτες και την ανα-κήρυξη της περιοχής σε μαρ-μαροφόρα.

Αξιόλογες είναι επίσης οι απόψεις του Προέδρου του ΕΒΕ Κοζάνης όταν λέει χαρακτηριστικά: «Δυστυχώς τα μέτρα και τα κίνητρα από την Πολιτεία για την εξέλιξη της κλαδικής αυτής δραστη-ριότητας που είχε και έχει όλες τις προϋποθέσεις να συνεχίσει να είναι μια κερ-δοφόρα οικονομική δραστη-ριότητα για τους επιχειρημα-τίες και τους εργαζομένους του κλάδου, αλλά και ολό-κληρη την περιοχή υπήρξαν σχεδόν ανύπαρκτα. Η συσ-σώρευση χρόνιων προβλη-μάτων στα λατομεία οδη-γούν σήμερα τον κλάδο σε αδιέξοδο». Μας βρίσκουν μάλιστα απολύτως σύμφω-

νους οι προτάσεις που κα-ταθέτει περί σύγχρονου νομοθετικού πλαισίου και κατοχύρωσης του «brand name» «επώνυμο προϊόν» του μαρμάρου Κοζάνης στη διεθνή αγορά.

Ο Πρόεδρος του Οικονο-μικού Επιμελητηρίου παράρ-τημα Δυτικής Μακεδονίας, κ. Μανώλης Καρακάσης, χα-ρακτηρίζει με σαφήνεια ως πολυδαίδαλο και γραφειο-κρατικό το εθνικό νομοθε-τικό, κανονιστικό πλαίσιο αδειοδότησης και λειτουρ-γίας εξορυκτικών έργων, το οποίο γίνεται πολυπλοκότε-ρο με την ενσωμάτωση και μάλιστα με ατυχή τρόπο των ευρωπαϊκών Οδηγιών. Επί-σης τι άλλο θα μπορούσαμε να προσθέσουμε εμείς στην αναφορά του περί έλλειψης χωροταξικού σχεδιασμού;

Ο κ. Καρακάσης μάλι-στα πηγαίνει ακόμη πιο κά-τω αγγίζοντας ένα πολύ λεπτό ζήτημα που έχει να κάνει με τις αρνητικές αντι-λήψεις και προκαταλήψεις που φαίνεται να είναι κυρί-αρχες σε μια σειρά εκπρο-σώπων της Δημόσιας Διοί-κησης, των ΟΤΑ και τοπικών παραγόντων έναντι των επι-χειρήσεων εξόρυξης μαρμά-ρου. Για μας το ζήτημα αυτό είναι κομβικής σημασίας και κρίνουμε ότι τέτοιου είδους αντιλήψεις τουλάχιστον μας αδικούν.

Αλήθεια τι μπορούμε να συμπεράνουμε από όλες τις πιο πάνω αναφορές αλλά και από τα άρθρα δύο τοπι-

κών επιχειρήσεων εξόρυξης μαρμάρου;

Πρώτον, χωρίς την επί-λυση του ζητήματος των αδειοδοτήσεων δε μπορού-με να μιλάμε ούτε για επι-χειρήσεις μαρμάρου ούτε για θέσεις απασχόλησης στη συγκεκριμένη περιοχή. Στο πλαίσιο αυτό, μια αποτελε-σματική ρύθμιση μπορεί να επιφέρει ορθολογική εκμε-τάλλευση και ταυτόχρονα περιβαλλοντική αποκατά-σταση.

Δεύτερον, οι δεσμεύ-σεις τόσο του Νομάρχη Κο-ζάνης όσο και του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας δημι-ουργούν πολύ θετικές προσ-δοκίες. Ωστόσο οι προσδοκί-ες αυτές θα πρέπει άμεσα να μεταφραστούν σε συγκεκρι-μένα μέτρα και αποφάσεις έμπρακτης στήριξης του κλάδου του μαρμάρου.

Τρίτον, η δημόσια διοί-κηση δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να λειτουργεί ως τροχοπέδη στην προσπάθεια που καταβάλλουν σ’ αυτήν την δύσκολη οικονομική συγκυρία οι επιχειρήσεις προκειμένου να σταθούν στα πόδια τους. Απεναντίας εμείς ως επιχειρήσεις θέ-λουμε να βλέπουμε τη δημό-σια διοίκηση να στέκεται στο πλευρό μας ως ένας στρατη-γικός σύμμαχος.

Με βάση όλα τα παρα-πάνω και επανερχόμενοι στην παρατήρησή σας περί αδιαφορίας, ρωτάμε κύριε Διευθυντά: Μήπως τελικά

το ερώτημα περί αδιαφορί-ας θα έπρεπε να είχε απευ-θυνθεί αλλού;

Θέλουμε επίσης να δι-ευκρινίσουμε ότι το ζήτημα της πρότασης που αφορά στην ενιαία εκμετάλλευση και αποκατάσταση της μαρ-μαροφόρου περιοχής Τρα-νοβάλτου, δε γνωρίζουμε τα κριτήρια με τα οποία αξι-ολογήθηκε ότι είναι η καταλ-ληλότερη. Από την πλευρά μας προτείνουμε την αναθε-ώρηση πολλών πτυχών της συγκεκριμένης πρότασης έτσι ώστε να είναι εφικτή και υλοποιήσιμη.

Άρα κλείνοντας λέω: Θα μείνουμε για μια ακόμη φορά στις ευχολογίες;, ή, οι επιχειρήσεις, η Αυτοδιοίκη-ση, το Κράτος και Δημόσια Διοίκηση θα σκύψουμε πά-νω στο φλέγον αυτό ζήτημα για να δοθούν οι πρέπουσες λύσεις στα προβλήματα που απασχολούν τον κλάδο του Μαρμάρου Τρανοβάλτου. Αναμένουμε λοιπόν.

Υ.Γ. κύριε Διευθυντά σας παρακαλώ με τη δημοσίευ-ση του παρόντος άρθρου να συμπεριλάβετε τις φω-τογραφίες που έχουν δη-μοσιευτεί στο άρθρου μου του προηγούμενο τεύχους έτσι ώστε να περιέχουν και τις συνοδευτικές λεζάντες που είναι ιδιαίτερα διαφω-τιστικές.

Με εκτίμηση Γιάννης Παπαθυμιόπουλος

Η ιδανική εκμετάλλευση και η τέλεια αποκατάσταση δεν γίνεται ούτε στην πλέων προηγμένη χώρα του κλάδου που θεωρείται η Ιταλία. Παρατηρούμε ότι προκύπτει κάποια ανοχή ως αναφορά τον τρόπο εκμετάλλευσης και αποκατάστασης.

Σε αυτή τη φωτογραφεία βλέπουμε ότι οικισμός και εκμετάλλευση λατομείων συνυπάρχουν. Αυτό δεν σημαίνει πως επιθυμούμε την ίδια κατάσταση και στα δικά μας λατομεία.



Πριν από λίγο καιρό, αφού επισκέ-φθηκα το χωριό μου, το Βογατσι-κό και είδα από κοντά τα προβλή-ματα που αντιμετωπίζουν εκεί οι εναπομείναντες αγρότες κουβεντι-άζοντας μαζί τους -- λέω εναπομεί-

ναντες γιατί, όπως και στα περισσότερα μέρη πλέον, η αγροτική ζωή είναι ένα θλιβερό κατάλοιπο μιας οικονο-μίας που κάποτε ανθούσε-- προσπάθησα να σκεφθώ και να προτείνω πιθανές λύσεις.Η αγωνία μου ήταν κυρίως μια: πως θα προσαρμοστούν αυτοί οι άνθρωποι στις νέες συνθήκες ανταγωνισμού που θα προκύψουν από το τέλος των επιδοτήσεων της ΕΕ το 2012. Το δεύτερο—το ευρύτερο—κομμάτι της αγω-νίας μου ήταν ότι υπολογίζεται πως μέχρι το 2020 πά-νω από το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού θα κατοικεί

στις πόλεις. Αυτό από μόνο του οδηγεί σε ένα τεράστιο οικολογικό αδιέξοδο, αν αναλογιστεί κανείς τα προβλή-ματα διατροφής, ύδρευσης, ενέργειας, φυσικών πόρων, δημόσιου χώρου που αυτό συνεπάγεται, αλλά και εγκα-τάλειψης αγροτικής γης με παράλληλη εντατικοποίηση της παραγωγής σε λιγότερη όμως έκταση. Είναι λοιπόν το ζήτημα της αποκέντρωσης, του ζωντανέματος της υπαί-θρου το μεγάλο στοίχημα της πολιτικής οικολογίας ίσως εξ ίσου σοβαρό με αυτό της κλιματικής αλλαγής. Το τρίτο αλληλένδετο με τα προηγούμενα πρόβλημα που είχα κα-τά νου, είναι πως οι άνθρωποι αυτοί αν και παράγουν το βασικότερο αγαθό μας, την τροφή, έχουν δυστυχώς την τελευταία θέση στην κοινωνία μας. Αντί να τους σεβόμα-στε όπως θα έπρεπε, εφόσον από αυτούς εξαρτόμαστε όχι τόσο για το αν θα φάμε ή όχι, αλλά ιδίως για το αν η τροφή μας θα προάγει ή όχι την υγεία μας, τους έχουμε στριμώξει στη γωνία με το να μην τους προσφέρουμε τις δυνατότητες εξέλιξης, συμμετοχής και να τους θεωρού-με σχεδόν περιθωριακούς ή γραφικούς.Η ίδιοι δεν έχουν συνείδηση της δύναμής τους ως τάξη, δεν ασχολούνται με το πως θα μπορούσαν να προβάλ-λουν αποτελεσματικά τον ρόλο τους στην κοινωνία, ώστε να νοιώσουμε και εμείς πόσο εξαρτόμαστε από αυτούς. Η μόνη διέξοδος γι αυτούς μοιάζει να είναι—αφού η αυτοε-κτίμησή τους έχει χαθεί-- να κλείσουν τους δρόμους μας με τα τρακτέρ—κάτι που εμείς συνήθως απλώς βλέπουμε αρνητικά αφού μας ενοχλεί, χωρίς να συλλογιζόμαστε πώς είναι η ζωή τους, από τι συμπληγάδες έχουν περάσει και πως θα μπορούσε να γίνει καλύτερη. Δεν αναλογιζό-μαστε πόσο ζωτική είναι η σχέση μας μαζί τους. Δεν πάει ο νους μας πως αν η ζωή των αγροτών ήταν καλύτερη, θα ήταν κι η δική μας επίσης.Εκείνοι απ την πλευρά τους δεν ξέρουν να μας εξηγήσουν πως χωρίς δικηγόρους θα επιβιώσουμε, χωρίς αγρότες όμως όχι, αλλά παραδόξως, για κάποιον λόγο ο δικηγό-ρος είναι που έχει μια κοινωνική θέση ενώ ο αγρότης όχι.Χωρίς τους παραδοσιακούς αγρότες κινδυνεύουμε όλοι μας να καταλήξουμε να τρεφόμαστε με βιομηχανοποιη-μένα τρόφιμα, προϊόντα εντατικής καλλιέργειας ή εκτρο-φής, εφόσον τα μικρά χωράφια σε ορεινά ή ημιορεινά θα έχουν εγκαταλειφθεί. Στην Ελλάδα μάλιστα τα περισσό-τερα θα είναι εισαγόμενα.Είναι λοιπόν προφανές πως κάτι πρέπει να αλλάξει. Αλ-λά πριν θελήσουμε να αλλάξουν οι αγρότες ίσως πρέπει να αλλάξουμε κι εμείς τον τρόπο που τους βλέπουμε.Οργάνωσα λοιπόν στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δή-μου στο Βογατσικό μια συζήτηση, καλώντας κι έναν ειδι-κό στις βιολογικές καλλιέργειες, με στόχο να διαδοθούν και συζητηθούν ιδέες που θα τους βοηθούσαν να αξιο-ποιήσουν τα κονδύλια της Ε.Ε. και τα Ελληνικά προγράμ-ματα για υποδομές ώστε να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί στην αγορά. Ήρθαν πολλοί στην αίθουσα του δήμου, κα-μία σαρανταριά και η συζήτηση είχε ενδιαφέρον, όμως αυτό εκδηλώθηκε ιδίως όπου αφορούσε ζητήματα πρα-κτικά όπως πότε και πως φυτεύεις αυτό εκείνο ή το άλ-λο ή πως εκτελείς διάφορες εργασίες. Εκεί φάνηκε πως ήταν πολύ χρήσιμη η ημερίδα, αφού υπήρχαν και πολλές ερωτήσεις και ανταλλάχθηκαν ιδέες.Όμως μέχρι εκεί. Όταν η συζήτηση πήγε στο μέλλον, την οργάνωση και την αναγκαστική στροφή οπτικής από τον αγρότη «παραγωγό» στον σύγχρονο αγρότη «επιχειρη-ματία», στην ανάγκη για ανταγωνιστικότητα, καινοτο-μία, τη σύνδεση της τοπικής παραγωγής με τον άλλες δραστηριότητες όπως τον τουρισμό, την ολοκληρωμένη

Μπορούν οι αγρότες να γίνουν επιχειρηματίες;Σκέψεις με αφορμή τα μπλόκα των αγροτών και όχι μόνο

ανάπτυξη

Του Φίλιππου Δραγούμη


διαχείριση, διαπίστωσα μια απόλυτη και ακραία απαισιοδοξία εκ μέρους των περισσότερων.Ό,τι ελέχθη έμοιαζε να ενισχύει το αδιέξοδο. Έμοιαζαν με μια φυλή που ξέρει εκ΄ των προτέρων πως θα εξα-φανιστεί, έχει αποδεχτεί τη μοίρα της και απλώς περιμένει πλέον παθη-τικά τις εξελίξεις. Γιατί; Γιατί σήμερα οι περισσότεροι αγρότες στα χωριά είναι στο κενό: δεν μπορούν να εξα-κολουθήσουν ούτε την παράδοση, ούτε και να αλλάξουν τώρα ξαφνι-κά επάγγελμα γιατί αλλάζοντας την οπτική τους γωνία, όπως απαιτεί ο ανταγωνισμός, είναι σαν να πρέπει να αλλάξουν επάγγελμα. Χρειάζεται να τα μάθουν όλα από την αρχή, να πάνε πάλι σχολείο.Αυτή η μετέωρη κατάσταση—που δι-αρκεί εδώ και χρόνια—είναι και αυτή που τους κάνει να κρέμονται παθητι-κά από τις επιδοτήσεις και γι αυτήν την εξάρτησή τους η αστική κοινω-νία με τις αξίες που εκείνη σπέρνει στην ύπαιθρο έχει ευθύνες. Αφ’ ενός γιατί τους έκανε εξαρτημένους και περιθωριακούς, αφετέρου γιατί δεν τους βοήθησε να αλλάξουν, να προ-σαρμοστούν, μέχρι που βρέθηκαν προ τετελεσμένων και αίφνης όλα πρέπει να γίνουν εν μια νυκτί, να δι-ορθωθούν όλα τα στραβά, παραλεί-ψεις και λάθη ετών στην αγροτική πολιτική.Ενώ κάποτε η αγροτική ζωή ήταν μέ-ρος της οικονομίας της υπαίθρου που επέτρεπε την αυτονομία των νοικο-κυριών σε τρόφιμα, σήμερα – συχνά κι εξ’ αιτίας νόμων και ρυθμίσεων που έως και απαγόρευσαν την παρα-γωγή πολλών προϊόντων στα σπίτια και τις ανταλλαγές ούτε η αυτονομία επιτυγχάνεται επαρκώς πλέον (αντί-θετα προβάλλεται στις νεότερες γε-νιές η υπερκατανάλωση ως αξία ) αλλά ούτε και το εισόδημα των αγρο-τών είναι τέτοιο που να τους επιτρέ-πει να είναι καταναλωτές.Από την άλλη όλο και περισσότερο πιέζονται οι τιμές που μπορούν να διαθέσουν τα προϊόντα τους όταν αγοράζονται από εταιρίες, ώστε η επιβίωση χωρίς επιδοτήσεις να μοι-άζει αδύνατη, εκτός κι αν οι ίδιοι πια ανταγωνιστούν τις εταιρίες. Οι συ-νεταιρισμοί είτε απέτυχαν είτε έγι-ναν άλλης μορφής εταιρείες και συ-νεπώς ξέφυγαν από τον στόχο τους.Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ στο Βο-γατσικό το γάλα είναι άφθονο, για να παραχθεί τυρί (που κάποτε είχε κάθε σπίτι) πρέπει να γίνουν πλέον επεν-δύσεις —που είναι ίσως αμφίβολο αν θα είναι κι ανταποδοτικές— για να γί-νει σύγχρονο τυροκομείο με ειδικό προσωπικό και ούτω καθ εξής. Χωριό λοιπόν που παράγει γάλα πρέπει να

αγοράζει τυρί από μεγάλες εταιρίες.Φαίνεται λοιπόν πως οι περισσότε-ροι πια, αδυνατώντας ψυχολογικά, πρακτικά, οικονομικά, η λόγω ανε-παρκών γνώσεων, δεν μπορούν, δεν ενδιαφέρονται καν να αλλάξουν τον ρόλο τους που θα τους κάνει να μοιά-σουν περισσότερο με έμπορους γιατί οι ίδιοι θα πρέπει να βρίσκουν και να προσελκύουν την πελατεία τους, να προβάλλουν το προϊόν τους με σύγ-χρονα μέσα όπως το «branding», αλλά να το παράγουν αν όχι βιομη-χανικά, με σύγχρονο τρόπο ολοκλη-ρωμένης διαχείρισης.Κάτι τέτοιο μοιάζει πολύ έξω από τη φύση τους, αυτό που έχουν μάθει, αυτό που θέλουν να είναι, μοιάζει σαν να μου πείτε εμένα ξαφνικά πως πρέπει να γίνω πυρηνικός φυσικός για να επιβιώσω.Η απαισιοδοξία (μήπως μοιρολατρία) λοιπόν εκφράζεται με πολλούς τρό-πους: Πλήρη αδυναμία έως και φο-βία να συνεννοηθούν με τους φορείς και τη γραφειοκρατία. Πλήρη αδυνα-μία να δράσουν από μόνοι τους, η με συνεργασίες και να αλλάξουν μεθό-δους και σκεπτικό. Πλήρη αδυναμία να σκεφθούν συνδυαστικά, με σύγ-χρονους όρους του «μάρκετινγκ». Και αν δεν πάει το συναίσθημα στην μοιρολατρία, πάει στην οργή και στα μπλόκα. Αυτή είναι η πρόκληση σή-μερα. Είναι πρώτα αναγκαίο να κατα-νοήσουμε τους αγρότες, παρότι μας βρίσκουν ίσως αντίθετους τα μπλό-κα, να τους δώσουμε τον σεβασμό μας, την ξεχωριστή από τα άλλα επαγγέλματα θέση τους και να κα-ταβάλλουμε κάθε προσπάθεια να τους συνδράμουμε με ειλικρίνεια να πετύχουν.Πρέπει να τους παρέχουμε αφειδώς εκπαίδευση στις νέες τεχνολογί-ες, στη διαχείριση, στο μάρκετινγ ώσπου όλα αυτά να γίνουν στοιχεία της επαγγελματικής τους ταυτότη-τας, να μπορέσουν ξεφύγουν από την μονοδιάστατη έννοια της παρα-γωγής, ενώ παράλληλα θα ενισχύου-με την τοπικότητα, την τοπική αυτο-νομία σε τρόφιμα, τις δυνατότητες άμεσης διάθεσης των προϊόντων από τους παραγωγούς, προβάλλο-ντας όλοι μας την αξία τους, την δι-αφορά τους από την βιομηχανική γε-ωργία, τη σημασία τους για την υγεία μας, την ποιότητα ζωής μας. Εμείς, οι καταναλωτές πρέπει πρώ-τοι να δώσουμε την αξία στο προϊ-όντα τους.Πρέπει να τους βοηθήσουμε να βρουν αγορές για τα προϊόντα τους, να προσαρμόζονται στη ζήτηση, να προσθέτουν διαφορετικές και συ-μπληρωματικές επιχειρηματικές δραστηριότητες στην εκμεταλλεύ-

σεις τους, να ερευνούν την αγορά, να βρίσκουν τρόπους να προωθούν τα προϊόντα τους, να ενισχύσουμε νέους να επιλέξουν αυτή τη δου-λειά, ώστε να ανανεωθεί το ανθρώ-πινο δυναμικό και να υπάρξει έδα-φος για καινοτομία.Αυτή η προσαρμογή είναι επίπονη και θέλει χρόνο. Το ότι δεν άρχισε νωρίτερα είναι το μεγάλο λάθος το οποίο δυστυχώς συνεχίζει και ο αγροτικός συνδικαλισμός. Όλες οι αλλαγές ψυχολογίας και νοοτροπίας απαιτούν δουλειά σε πολλά επίπεδα Οι αγρότες είχαν την ψυχολογία του παραγωγού που καλλιεργεί, παραδί-δει το προϊόν στο συνεταιρισμό και εισπράττει. Αυτό πλέον απλώς δεν αρκεί. Δεν τους ενδιέφερε μέχρι τώ-

ρα η αγορά και που προοριζόταν το προϊόν τους, δεν ήταν δικό τους θέ-μα, δεν πίστευαν πως αυτό έπρεπε να τους προβληματίσει μια μέρα: η πραγματικότητα αυτή τους αιφνιδί-ασε. Αυτό το κομμάτι υποτίθεται το είχαν αναλάβει οι γεωργικοί συνε-ταιρισμοί. Τώρα όμως που οι γεωρ-γικοί συνεταιρισμοί έχουν αποτύ-χει και πρέπει πλέον ν’ αναλάβουν μόνοι τους, νιώθουν πόσο δύσκολο είναι να λειτουργήσουν με τους ση-μερινούς όρους της οικονομίας. Πό-σοι τελικά έχουν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν στις νέες συνθήκες;Εκτός κι αν αλλάξουν οι συνθήκες και ο παραγωγός μπορεί να επιβιώ-σει πάλι ως απλός παραγωγός, κάτι για το οποίο αμφιβάλλω.

ανάπτυξη

Μπορούν οι αγρότες να γίνουν επιχειρηματίες;


Παρόλο που ο άνθρω-πος ζει σε ένα περι-βάλλον, στο οποίο η επι-

κοινωνία είναι χαρακτηριστικό επιβίωσης, δεν της δίνει την ανά-λογη προσοχή που της αρμόζει. Η επικοινωνία είναι μια καθημερινή δραστηριότατα. Λαμβάνει χώρα σε πράξεις μας λιγότερο σημα-ντικές, όπως η τηλεφωνική επι-

κοινωνία για την παραγγελία φα-γητού, αλλά και σε πράξεις μας περισσότερο σημαντικές για εμάς και την εργασία μας, όπως οι οδη-γίες ανάθεσης έργου.

Όπως είναι φανερό κι από την δική μας εμπειρία, η επικοινωνία έχει πολλά επίπεδα. Οι τρόποι για να επικοινωνήσεις και να μεταφέ-ρεις το μήνυμα σου στον επιθυ-μητό παραλήπτη είναι μετρημέ-νοι, (τηλεφωνικά, email, face – to – face κ.λ.π.). Παρόλα αυτά όμως αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία και χρειάζεται να δοθεί περισσό-τερη προσοχή δεν είναι ο τρόπος μετάδοσης του μηνύματος όσο το ίδιο το μήνυμα.

Έχουμε, σίγουρα, βρεθεί όλοι μας σε καταστάσεις να προσπαθή-σουμε να εξηγήσουμε σε κάποιον παραλήπτη τις ενέργειες που θέ-λουμε να κάνει για την ολοκλή-ρωση, για παράδειγμα, κάποιας εργασίας κι ο παραλήπτης να μην μπορεί να μας κατανοήσει. Το τε-λικό αποτέλεσμα να είναι τελείως διαφορετικό από αυτό που «νομί-ζαμε» οι είχε συμφωνηθεί και κα-τανοηθεί μεταξύ μας. Να μιλάμε την ίδια γλώσσα, να υπάρχει «κα-θαρό» κανάλι επικοινωνίας, μα παρόλα αυτά να μην μπορούμε να βγάλουμε άκρη. Για ποιο λόγο κάτι τόσο απλό, στο οποίο δραστηριο-ποιούμαστε καθημερινά, μερικές φορές να αποτυγχάνει με θεαμα-τικό τρόπο;

Το να μας φέρουν μια λάθος παραγγελία φαγητού επειδή δεν κατάλαβαν, δεν είναι και τόσο σημαντικό. Τι γίνεται όμως όταν ολόκληρα έργα αποτυγχάνουν να ολοκληρωθούν σωστά επειδή δεν έγινε «σωστή» συνεννόηση; Εκεί τα πράγματα είναι σοβαρά και θα πρέπει όλοι μας να αναζητήσουμε την πηγή του προβλήματος, που

παρόλο που μοιάζει απλό στην λύ-ση, δεν είναι.Η επικοινωνία δεν είναι μια γραμμική πράξη. Αυτός που προσπαθεί να επικοινωνήσει με κάποιον θα πρέπει να τοποθε-τεί τον εαυτό του στην θέση του άλλου. Θα πρέπει να υποθέτει, πως ο παραλήπτης του μόλις λά-βει το μήνυμα του θα έχει κάποι-ες ερωτήσεις, θα χρειαστεί κά-ποιες διευκρινήσεις. Το να δώσει μια εντολή δεν σημαίνει ότι η επι-κοινωνία έχει επιτευχθεί. Αν δεν είναι σε θέση να μεταφέρει μαζί με την εντολή και τις απαραίτητες διευκρινίσεις και οδηγίες που θα χρειαστούν, τότε μιλάμε για μια αποτυχία.

Συχνά είναι πιο εύκολο να επικοινωνήσουμε προφορικά με τον αποδέκτη. Σε μια προφορι-κή επικοινωνία λαμβάνουν χώρα πολλά επίπεδα λεκτικής και μη λεκτικής (γλώσσα του σώματος , κινήσεις κ.λ.π.) επικοινωνίας. Τις περισσότερες φορές μια τέτοια είδους επικοινωνία είναι επιτυ-χής για αυτό ακριβώς το λόγο. Ο παραλήπτης αντλεί πληροφορίες από πολλές «πηγές» και μπορεί να κατανοήσει καλύτερα το μήνυ-μα που λαμβάνει. Τι γίνεται όμως όταν η απόσταση ή ακόμα και η πίεση του χρόνου μας αναγκάζει να χρησιμοποιήσουμε την γραπτή μέθοδο για να μεταφέρουμε ένα σημαντικό μήνυμα; Εκεί τα πράγ-ματα δυσκολεύουν με τις περισ-σότερες φορές να βαδίζουν σε απόλυτη αποτυχία.

Η διαδικασία της γραφής ενός μηνύματος φέρνει νευρικότητα για διάφορους λόγους. Πρώτος είναι μια διαδικασία που χρειά-ζεται μια προετοιμασία. Χρειάζε-ται χρόνος να βρεθούν οι σωστές λέξεις που θα μπορέσουν να δι-ατυπώσουν το μήνυμα μας ώστε να γίνει απόλυτα κατανοητό. Τις περισσότερες φορές αυτή η διαδι-κασία αγχώνει τον αποστολέα. Οι λέξεις δεν «κυλάνε σαν νεράκι» όπως θα συνέβαινε σε μια προφο-ρική επικοινωνία η οποία θα είχε σκοπό να μεταφέρει το ίδιο ακρι-βώς μήνυμα. Σε μια τέτοια περί-πτωση, αν είναι δυνατή η επιλογή της προφορικής επικοινωνίας αντί του γραπτού λόγου, είναι προτι-μότερο από τον αποστολέα να δι-αλέξει την πρώτη επιλογή.

Μια δεύτερη εξήγηση για την νευρικότητα είναι η εξής: πολλές φορές όταν θέλουμε να γράψου-με ένα μήνυμα καταλαβαίνουμε

ότι δεν ήμαστε σίγουροι για το τι ακριβώς θέλουμε να πούμε και με ποιον τρόπο. Σε αυτή την περίπτω-ση θα πρέπει να είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι το μήνυμα μας, εκ-φράζει απόλυτα τις σκέψεις μας με απλό και κατανοητό τρόπο.

Ακόμα, υπάρχουν φορές που σε μια γραπτή επικοινωνία μας (email) ο παραλήπτης, μας είναι άγνωστος. Δεν γνωρίζουμε τον χαρακτήρα του ή ακόμα και την ικανότητα κατανόησης που μπο-ρεί να διαθέτει ή όχι. Η γραπτή επικοινωνία είναι από μόνη της δυσκολότερη από την προφορι-κή αλλά σε τέτοιες καταστάσεις η νευρικότητα μας αυξάνεται.

Μια τελευταία αιτία είναι ότι ο γραπτός λόγος «μένει». Το γρα-πτό μας μήνυμα θα αποθηκευτεί από τον παραλήπτη και σε μια κατάσταση σφάλματος, για την οποία θα είμαστε υπαίτιοι εμείς και οι οδηγίες μας, θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον μας χω-ρίς εμείς να μπορούμε να δικαιο-λογηθούμε.

Αλλά ας μην γελιόμαστε. Η γραπτή επικοινωνία, όταν γίνε-ται σωστά, έχει πολλά δυνατά σημεία. Ένα σαφές μήνυμα μένει αναλλοίωτο στον χρόνο και ο πα-ραλήπτης μπορεί να το «συμβου-λευτεί» όσες φορές χρειαστεί για να θυμηθεί κάποιο βήμα στην όλη διαδικασία που του έχουν αναθέ-σει. Κάτι ανάλογο δεν είναι δυνα-τό να συμβεί σε ένα προφορικό μήνυμα, μιας και το μήνυμα ακού-γεται μια φορά και σε περίπτωση μιας μελλοντικής αμφιβολίας ο παραλήπτης δεν έχει κάποιο ση-μείο αναφοράς.

Με όποιον τρόπο κι αν απο-φασίσουμε να επικοινωνήσουμε θα πρέπει πάντα να καταλαβαί-νουμε πόσο σημαντικό είναι να δώσουμε την απαραίτητη προσο-χή που αρμόζει. Θα πρέπει να σι-γουρευτούμε πάντα και όσο αυτό είναι εφικτό, ότι το μήνυμα μας έγινε απόλυτα κατανοητό από τους αποδέκτες. Παρόλο που η επικοινωνία έχει καταντήσει μια «συνήθεια» για εμάς και η καθη-μερινότητα μας δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πολλές φορές ολό-κληρη η δουλειά μας μπορεί να καταστραφεί μόνο και μόνο επει-δή δεν δώσαμε προσοχή σε μια «συνήθεια».

Το να «στείλουμε» ένα μήνυ-μα δεν σημαίνει ότι έχουμε κατα-φέρει να επικοινωνήσουμε.

ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΡΑΠΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Το λέμε ή το γράφουμε;

Το να λέγεται κάτι δύο και τρεις φορές (ίσως και δέ-κα...) μέχρι να γίνει, το να λέγεται στο αρμόδιο άτο-

μο και ταυτόχρονα και σε δυο – τρεις αναρμόδιους μήπως και έχουμε περισ-σότερες πιθανότητες να γίνει και το να μην ξέρουμε σε ποιον να απευθυνθού-με για κάτι, αποτελούν καταστάσεις κα-θημερινές στη συνήθη εταιρεία. Κατα-στάσεις που πετσοκόβουν το εισόδημά της αφού δαπανάται πολλή περισσότερη ώρα και προσωπικό για να γίνει κάτι, τη στιγμή που θα αρκούσε πολύ λιγότερος χρόνος αν υπήρχε η κατάλληλη οργάνω-ση. Κι αν λάβουμε υπ’ όψη μας το νόμο του management που λέει ότι η ταχύτητα ροής των πληροφοριών και των μηνυμά-των (πάντα προς το σωστό άτομο και με το σωστό τρόπο) καθορίζει την ισχύ και τη δυναμική της εταιρείας μας, μάλλον πρέπει να δούμε λίγο στα σοβαρά το θέ-μα οργάνωση. Πρώτα απ΄ όλα πρέπει να ξεκινήσουμε εφαρμόζοντας ένα γραπτό σύστημα επικοινωνιών.

Γιατί γραπτή επικοινωνία;1. Θέλεις να πεις σε κάποιον ερ-

γαζόμενο κάτι. Πηγαίνεις στο γραφείο του αλλά είναι απασχολημένος με κά-ποιον πελάτη. Από ευγένεια δεν τον δι-ακόπτεις, φεύγεις και κρατάς το μήνυμα στη σκέψη σου να σε βαραίνει με την ελπίδα να τον βρεις κάποια στιγμή αρ-γότερα. Αργότερα, πράγματι τον βλέ-πεις να περνάει δίπλα σου αλλά εκείνη τη στιγμή εσύ δεν μπορείς να μιλήσεις γιατί έχεις ένα επείγον τηλεφώνημα. Τώ-ρα καταλήγεις με μια επικοινωνία που δεν έχει προωθηθεί και που την κουβα-λάς στη σκέψη σου. Η αίσθηση του ότι δεν έχουμε χρόνο προκύπτει κυρίως από δουλειές που είχαμε να κάνουμε και δεν τις κάναμε, από πράγματα που έπρεπε να πούμε και δεν τα είπαμε κι από απα-ντήσεις που έπρεπε να δώσουμε και δεν τις δώσαμε. Όταν κουβαλάμε στη σκέψη μας ανοιχτές δουλειές τότε έχουμε την αίσθηση ότι πνιγόμαστε κι ότι δεν έχου-με ελεύθερο χρόνο. Όμως με το σύστη-μα γραπτών επικοινωνιών όλα αλλάζουν.

2. Όταν πεις κάτι προφορικά είναι πολύ πιθανόν να ξεχαστεί. Τα γραπτά μένουν.

3. Η προφορική επικοινωνία παρερ-μηνεύεται από τον αποδέκτη της, συνή-θως επειδή αποτυπώθηκε λάθος ή δεν κατανοήθηκε. Άλλες φορές, μπορεί ο αποδέκτης να ισχυριστεί ότι άκουσε κάτι άλλο, μόνο και μόνο για να καλύψει κά-ποια δική του μη - συμμόρφωση ή “γκά-

ανάπτυξη

Της ΔHΜΗΤΡΑΣ ΚΟΨΑΧΕIΛΗΑρχιτέκτων ΜΒΑ στη Διοίκηση Επιχειρήσεων

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ Μια άγνωστη συνήθεια

13ΠΥΛΗ | Απρίλιος 2010 ανάπτυξη

φα”. Η γραπτή όμως επικοινωνία είναι εκεί. Ξέρεις τι έγραψες – ξέρει τι διά-βασε. Και μπορεί να το μάθει κι όποιος άλλος χρειάζεται.

4. Θα υπέθετε κανείς ότι χάριν των παραπάνω πλεονεκτημάτων θυσιάζου-με λίγο την ταχύτητα και τη σβελτάδα της προφορικής επικοινωνίας. Έστω κι αν αυτό ήταν αλήθεια, θα άξιζε. Όμως, όλως παραδόξως η γραπτή επικοινωνία είναι και πιο γρήγορη. Να γιατί: όταν θέ-λουμε να πούμε κάτι σε κάποιον συνά-δελφο συνήθως δεν περιοριζόμαστε σ’ αυτό που πρέπει να ειπωθεί. Δε λέμε συ-νήθως αυτό που πρέπει με το συντομότε-ρο τρόπο. Κι αν εμείς το πούμε σύντομα, δεχόμαστε συχνά περιττές ερωτήσεις που πρέπει ν’ απαντήσουμε. Τη μια φο-ρά κάποιο αστείο μπαίνει στη μέση, την άλλη μπλέκουμε σε περιττές εξηγήσεις και ανούσιες ερωταποκρίσεις... και πάει λέγοντας. Αυτό δεν είναι κακό απαραί-τητα, αν συμβαίνει εν γνώσει μας, αλλά είναι κακό αν παρασυρόμαστε εν αγνοία μας και χωρίς να το επιθυμούμε.

Λοιπόν, οι γραπτές και σαφείς επι-κοινωνίες καθώς και μια ακριβής περι-γραφή πόστων για να ξέρουμε που απευ-θυνόμαστε, είναι το κλειδί της καλής λειτουργίας. Δοκιμάστε το!

Περίπου 6.000 υφιστάμενες μικρομε-σαίες επιχειρήσεις υπολογίζεται να αξιοποιήσουν τις 4 νέες δράσεις μέσω του ΕΣΠΑ που ανακοίνωσε, σήμερα, η

Υπουργός Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας & Ναυτι-λίας κυρία Λούκα Κατσέλη και που στόχο έχουν τον εκσυγχρονισμό της παραγωγικής διαδικασίας, την ανάπτυξη της καινοτομίας, τη στήριξη της επιχειρη-ματικότητας και την ενθάρρυνση μεθόδων φιλικών προς το περιβάλλον.

Οι δράσεις θα ξεκινήσουν μετά το Πάσχα και τα κονδύλια που θα αξιοποιηθούν ανέρχονται σε 275 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, το αμέσως προσεχές διά-στημα θα προκηρυχθούν δύο ακόμη προγράμματα

για νέους επιχειρηματίες, ενώ για το πακέτο των 28 δις που είχε δοθεί ως βοήθεια στις τράπεζες είπε ότι ανακοινώσεις θα γίνουν από τον υπουργό οικονομι-κών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου.

Η 1η δράση που ανακοινώθηκε αφορά στη ‘’Με-ταποίηση σε νέες συνθήκες’’, με προϋπολογισμό δη-μόσιας δαπάνης 200 εκατ ευρώ και ύψος επενδυ-τικού σχεδίου από 40.000 μέχρι 200.000 ευρώ οι ΑΕ, ΕΠΕ, ΟΕ, ΕΕ ατομικές επιχειρήσεις (βιβλία Β και Γ κατηγορίας) και συνεταιρισμοί που απασχολούν μέχρι 50 εργαζόμενους και τζίρο μέχρι 10 εκατ ευ-ρώ μπορούν να έχουν δημόσια επιχορήγηση 35%-40% - 45% ανά γεωγραφική περιοχή. Οι ωφελού-μενες επιχειρήσεις εκτιμάται ότι θα είναι 4.500 και η προκήρυξη του προγράμματος θα γίνει στις αρχές Μαΐου 2010.

Το πρόγραμμα αφορά επιχειρήσεις που θέλουν να εκσυγχρονίσουν τη λειτουργία και τη διοίκησής του, την παραγωγική τους διαδικασία, να αναβαθμί-σουν την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, να εξασφαλίσουν λειτουργία με μεθόδους φιλικότερες προς το περιβάλλον, για ανάπτυξη καινοτομίας, ει-σαγωγή τεχνολογιών πληροφορικής και για να δια-τηρήσουν τη θέσεις απασχόλησης και όπως είπε η υπουργός, η διατήρηση των θέσεων εργασίας είναι κριτήριο αξιολόγησης.

Η 2η δράση αφορά στην ‘’Πράσινη Επιχείρη-ση 2010’’ με προϋπολογισμό δημόσιας δαπάνης 30 εκατ ευρώ αφορά ύψος επενδυτικού σχεδίου από 30.000 μέχρι 200.000 ευρώ και αφορά και αυτό το πρόγραμμα τις ίδιες κατηγορίες επιχειρήσεων με το προηγούμενο πρόγραμμα και το ίδιο ύψος επιχορή-γησης ανάλογα με τη γεωγραφική ζώνη. Η εκτίμηση είναι ότι οι ωφελούμενες επιχειρήσεις θα ανέλθουν σε 600 και η προκήρυξη του προγράμματος θα γίνει μετά το Πάσχα.

Στόχοι του προγράμματος είναι η μείωση του ενεργειακού και περιβαλλοντικού αποτυπώματος μεταποιητικών επιχειρήσεων, η ανάπτυξη και διάθε-ση στην αγορά ‘’πράσινων’’ προϊόντων και υπηρεσι-ών, ή βελτίωση του περιβαλλοντικού και κοινωνικού προφίλ των επιχειρήσεων, η μείωση του ελλείμμα-τος κοινωνικής αποδοχής για τη μεταποιητική δρα-στηριότητα και η συμμόρφωση των επιχειρήσεων του μεταποιητικού τομέα με διεθνή περιβαλλοντι-κά πρότυπα.

3ο πρόγραμμα αυτό των ‘’Πράσινων Υποδομών’’ που επίσης θα προκηρυχθεί μετά το Πάσχα και από

το οποίο εκτιμάται ότι θα ωφεληθούν 100 επιχειρή-σεις αφορά επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της διαχείρισης αποβλήτων και είναι ΑΕ, ΕΠΕ, ΟΕ, ΕΕ, ατομικές επιχειρήσεις (βιβλία Β και Γ κατηγορίας) και συνεταιρισμοί μέχρι 250 εργαζόμε-νους και με τζίρο μέχρι 50 εκατ ευρώ. Ο προϋπολογι-σμός της δημοσίας δαπάνης είναι 30 εκατ ευρώ και το ύψος του επενδυτικού σχεδίου είναι από 300.000 - 2.500.000 ευρώ και η δημόσια επιχορήγηση ανά γεωγραφική ζώνη είναι 30%-35%-40% για μεσαίες επιχειρήσεις, 35%-40%-45% για μικρές και πολύ μι-κρές επιχειρήσεις.

Στόχοι του προγράμματος είναι η τόνωση της επιχειρηματικότητας στον τομέα της απορρύπανσης βιομηχανικών αποβλήτων, η βελτίωση του περιβαλ-λοντικού και κοινωνικού προφίλ των επιχειρήσεων, η κάλυψη του ελλείμματος της χώρας σε εγκατα-στάσεις επεξεργασίας και διάθεσης αποβλήτων και η επέκταση της δυναμικότητας της βιομηχανίας για την αξιοποίηση ανακυκλώσιμων υλικών.

Η 4η δράση με τίτλο ‘’Ενδυση και Υπόδηση: νέ-ες προοπτικές’’ έχει προϋπολογισμό 15 εκατ ευρώ και οι ωφελούμενες επιχειρήσεις εκτιμάται ότι θα είναι 350.

Η προκήρυξη του προγράμματος θα γίνει μετά το Πάσχα για επενδυτικά σχέδια 30.000 - 150.000 ευρώ για μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις και 80.000 - 200.000 για μεσαίες επιχειρήσεις και η δη-μόσια επιχορήγηση ανά γεωγραφική ζώνη θα είναι 30% - 35% - 40% για μεσαίες επιχειρήσεις και 35%-40%45% για μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Αφορά ΟΕ, ΕΠΕ, ΕΕ, ατομικές (βιβλία Β και Γ κατηγο-ρίας) που απασχολούν μέχρι 250 εργαζόμενους και με τζίρο μέχρι 50 εκατ ευρώ.

Στόχοι του προγράμματος είναι η ενίσχυση της προβολής των προϊόντων των ελληνικών επιχειρήσε-ων στην εγχώρια και τη διεθνή αγορά, ο ‘’αναπρο-σανατολισμός’’ της εγχώριας μεταποιητικής δραστη-ριότητας κατά τρόπος ώστε παραδοσιακοί κλάδοι να εξελιχθούν σε κλάδους με προϊόντα υψηλότε-ρης προστιθέμενης αξίας ενώ δίδει κίνητρα για πα-ραγωγικές επενδύσεις για ανάπτυξη και εφαρμογή καινοτομίας.

Η απορροφητικότητα των κοινοτικών κονδυλίων του ΕΣΠΑ έφτασε στο 6% και αναμένεται να αγγίξει το 15% στο τέλος του έτους. Οι δημόσιες επενδύσεις θα χρηματοδοτηθούν είτε μέσω Ευρωπαϊκής Τράπε-ζας Επενδύσεων (η οποία θα παράσχει χρηματοδο-τήσεις 2 δισ.), είτε μέσω του Προγράμματος Δημο-σίων Επενδύσεων.

Σύμφωνα με συνεργάτες της υπουργού Οικο-νομίας επιταχύνεται το «ξεπάγωμα» μεγάλων ιδιω-τικών επενδυτικών προγραμμάτων συνολικής αξίας 20 δισ. ευρώ με τη συνεννόηση όλων των συναρμό-διων υπουργείων.

Επιπλέον μέσα στον Μάιο θα εξοφληθούν όλες οι οφειλές του Δημοσίου σε επιχειρήσεις που έχουν ενταχθεί στον Αναπτυξιακό Νόμο, ήταν της τάξης των 900 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων 350 εκατ. έχουν ήδη καταβληθεί. Μέσα στο β’ εξάμηνο του 2010 θα χρη-ματοδοτηθούν όλα τα επενδυτικά προγράμματα που θα αξιολογηθούν θετικά (έχουν κατατεθεί 3.500), αξιολόγηση η οποία θα ολοκληρωθεί τον Μάιο. Τον ίδιο μήνα θα ψηφιστεί και ο νέος αναπτυξιακός νό-μος, ο οποίος θα στοχεύει στις εξαγωγές, στην και-νοτομία και στην πράσινη ανάπτυξη.

ΕΣΠΑ: 4 νέα προγράμματα για την ενίσχυση των επιχειρήσεων

Του Enterprise Europe Network ANKO

14 ΠΥΛΗ | Απρίλιος 2010ανάπτυξη

Η αποτελεσματική αξιοποίηση του Το-πικού Πόρου Ανά-πτυξης (ΤΠΑ) βρέ-θηκε για μια ακόμη

φορά στην καθημερινή ατζέντα της τοπικής επικαιρότητας. Σύμφωνα με πρόσφατη ανοιχτή παρέμβαση του βουλευτή Κοζάνης κ. Π. Κουκουλό-πουλου, το συνολικό ποσό που εκτα-μιεύτηκε από το συγκεκριμένο ανα-πτυξιακό πρόγραμμα, ξεπέρασε τα 155 εκ. ευρώ !

Δυστυχώς, παραμένει διάχυτη η αίσθηση στην τοπική κοινωνία ότι τα προαναφερθέντα εκατομμύρια μάλλον δεν αξιοποιήθηκαν με τον

βέλτιστο δυνατό τρόπο. Δεν μιλά-με βεβαίως για απλές αστοχίες και λανθασμένη επιλογή προτεραιοτή-των, αλλά για μια σχεδόν εγκλημα-τική ανεπάρκεια αξιοποίησης ενός σημαντικότατου αναπτυξιακού ερ-γαλείου:• Η φιλοσοφία του Πόρου Ανάπτυξης κινήθηκε στη λογική της ατελέσφο-ρης πρακτικής του «όσο γειτνιάζω με το πρόβλημα, τόσο περισσότε-ρο χρηματοδοτούμαι». Αν ο Πόρος είχε καθαρά «πυροσβεστική» και όχι αναπτυξιακή φιλοσοφία, θα ήταν απολύτως κατανοητή η ευνο-ϊκή χρηματοδότηση των ενεργεια-κών δήμων. Όμως, το ότι βιώνω ένα

σημαντικό πρόβλημα, δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι μπορώ να δώσω και τη λύση. Αναρωτήθηκε κανείς αν η αναπτυξιακή εκκίνηση της ευρύτε-ρης περιοχής θα μπορούσε να γί-νει, ενδεικτικά, στο Βελβενδό, στη Σιάτιστα ή την Αιανή, στην εφαρμο-σμένη Έρευνα ή την επιχειρηματική καινοτομία; Τα αναπτυξιακά εργα-λεία δεν χρηματοδοτούν άκαμπτα, οριοθετημένα, στενά γεωγραφικά όρια. Χρηματοδοτούν κρίσιμης μά-ζας ΣΥΝΘΗΚΕΣ και προστιθέμενης αξίας ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.• Οι χρηματικές ροές του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης συνδέονται άμε-σα με το μέγεθος της επιχειρημα-τικής δραστηριότητας της ΔΕΗ ΑΕ. Για να υπάρχει Πόρος, πρέπει να υπάρχει εξόρυξη λιγνίτη. Από τα 154 εκ. ευρώ πόσες δράσεις χρημα-τοδοτήθηκαν ώστε να δημιουργη-θεί περιβάλλον γόνιμης, βιώσιμης, μακροπρόθεσμης, αλληλοσυμπλη-ρούμενης συνεργασίας μεταξύ της τοπικής κοινωνίας και της ΔΕΗ ΑΕ; Συνηθίσαμε να τρώμε έτοιμα ψάρια και δεν μάθαμε εδώ και πενήντα χρόνια να ψαρεύουμε. • Δεν χρηματοδοτήθηκαν δράσεις στήριξης της δορυφορικής επιχει-ρηματικότητας γύρω από τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της ΔΕΗ ΑΕ. Δεν είναι τυχαίο ότι το 2008, μόνον το 11,5% των μη κεντρικών δαπανών και προμηθειών του Λιγνιτικού Κέ-ντρου Δυτικής Μακεδονίας (ΛΚΔΜ) καλύφθηκαν από την αγορά του ν. Κοζάνης. Διαχρονικά, αδυνατούμε να κεφαλαιοποιήσουμε τις αναπτυ-ξιακές δυνατότητες που προσφέρει η λιγνιτική βιομηχανία της περιοχής μας και παραμένουμε ανόητα προ-σηλωμένοι στην απαίτηση για έντα-ξη εργασίας αποκλειστικά «εντός» ΔΕΗ ΑΕ. Οι πρόσφατες εξελίξεις στις προσλήψεις της ΔΕΗ ΑΕ, αναδεικνύ-ουν περίτρανα το ευάλωτο της πρα-κτικής αυτής. • Δεν δόθηκε έμφαση στην εκκί-νηση ή την ωρίμανση μεγάλων έρ-γων τα οποία θα μπορούσαν να αλ-λάξουν δραστικά το ανταγωνιστικό περιβάλλον στη δυτική Μακεδονία. Για παράδειγμα, η μετακίνηση στον άξονα Αμύνταιο-Πτολεμαΐδα-Κοζά-νη, έπρεπε να γίνεται προ πολλού με ηλεκτροκίνητα μέσα σταθερής τροχιάς αλλά και χρήση διατροπι-κών, εναλλακτικών μεταφορικών πρακτικών. Η Πτολεμαΐδα και η Κο-ζάνη δεν έχουν την πολυτέλεια να λειτουργούν με ανταγωνιστικούς και όχι συμπληρωματικούς όρους. Δείτε σας παρακαλώ την περίπτωση του Ντίσελντορφ και της Κολωνίας και θα καταλάβετε του τι σημαίνει διαδημοτική συνεργασία, βέλτιστη χρήση κοινών υποδομών, συμπληρω-ματικότητα, αλληλοϋποστήριξη, κοι-νός στόχος, συγκροτημένη προσπά-

Επειδή ο Τοπικός Πόρος είναι ένα θέ-μα το οποίο απασχολεί έντονα ολό-κληρη της τοπική κοινωνία η «Πύλη Ανάπτυξης» απέστειλε επιστολές προς όλους τους εν’ δυνάμει εμπλε-

κόμενους (Βουλευτές, Φορείς, Τοπική Αυτοδιοίκη-ση, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση κλπ.) ώστε να κα-ταθέσουν τις απόψεις τους. Για την επιβεβαίωση λήψης της επιστολής υπήρξε και τηλεφωνική επι-κοινωνία με τους ανωτέρω αποδέκτες.

Στην επιστολή καλούνταν οι αποδέκτες να απαντήσουν στις τρεις παρακάτω ερωτήσεις χω-ρίς αυτό όμως να είναι δεσμευτικό. Γίνονταν πα-ράκληση επίσης να μην ξεπεραστεί το όριο των 400 – 500 λέξεων. Οι ερωτήσεις ήταν:

• Πόσο χρήσιμος είναι ο Τοπικός Πόρος Ανάπτυ-ξης και πως μπορεί να λειτουργήσει ως αναπτυ-ξιακό εργαλείο.• Αν πρέπει να γίνουν αλλαγές στο νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τον Τοπικό Πόρο και ποιες είναι αυτές.• Τι θα προτείνατε εσείς για τη σωστή διαχείρι-ση και αξιοποίηση του Τοπικού Πόρου Ανάπτυ-ξης καθώς και ποιες δράσεις θα μπορούσαν να επιδοτηθούν από αυτόν.

Δυστυχώς αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά η αδιαφορία. Συνηθισμένο φαινόμενο για την περι-οχή θα προσθέταμε εμείς. Αρκετοί και πάλι, όπως και με τα μάρμαρα Τρανοβάλτου, δεν απέστειλαν

τις σκέψεις τους και τα ερωτήματα επανέρχονται δριμύτερα. Δεν είχαν χρόνο να ασχοληθούν με ένα τόσο σημαντικό ζήτημα; Δεν έχουν την ευχέρεια να γράψουν ένα άρθρο 500 λέξεων; Ασχολούνται με άλλα σημαντικότερα θέματα; Δεν έχουν άποψη για το θέμα; Αδιαφορούν στην πρόσκληση ενός εντύπου το οποίο αγωνίζεται να αναδείξει ανα-πτυξιακά θέματα με σκοπό την πραγματοποίηση ενός ευρύτερου διαλόγου για την επίλυσή τους; Τι από όλα συμβαίνει; Πολύ θα θέλαμε να μάθουμε.

Μπορεί κανείς να αγνοήσει το ενδιαφέρον του κ. Πασχάλη Μητλιάγκα ο οποίος τηλεφώνησε προσωπικά ζητώντας περισσότερο χώρο για το άρ-θρο του ώστε να αναπτύξει με μεγαλύτερη ευχέ-ρεια την άποψή του; Ενδιαφέρθηκε κανείς άλλος;

Η «Πύλη Ανάπτυξης» Προσπάθησε και προ-σπαθεί να εμπλέξει σε ένα γόνιμο διάλογο ολό-κληρη την τοπική κοινωνία. Έτσι θα φανεί ποιοι έχουν άποψη και προτάσεις και ποιοι όχι. Μετά από αυτές τις προσπάθειες θα γνωρίζουμε ποι-οι θα πρέπει να σιωπούν για την αδιαφορία τους.

Του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΚΑΡΛΟΠΟΥΛΟΥΧημικός Μηχανικός (M.Sc.)Ιδρυτικό Μέλος Ι.Π.Α.Δ.Μ.

Εισαγωγικό σημείωμα

Του ΚΩΣΤΑ ΒΙΚΑΕκδότη Πύλης Ανάπτυξης

Τοπικός Πόρος Ανάπτυξης

Γιατί όχι τον Messi στον Εορδαϊκό;

15ΠΥΛΗ | Απρίλιος 2010 ανάπτυξη

θεια, επιμερισμός ευθυνών, αγώνας σε διάταξη φάλαγγας και όχι ανό-ητα, αποσπασματικά γιουρούσια… Και συν τοις άλλοις, εδώ και 40 χρό-νια, χιλιάδες εργαζόμενοι στη ΔΕΗ μετακινούνται καθημερινά με τον «παραδοσιακό» περιβαλλοντικά, ενεργειακά και αναπτυξιακά απα-ράδεκτο τρόπο. • Μιλώντας για μεγάλα έργα. Το εθνικό ενεργειακό χαρτοφυλάκιο χρειάζεται εναλλακτικά καύσιμα για να ισορροπήσει τα penalties από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Θα μπορούσε τόσο η ΔΕΗ ΑΕ όσο και ιδιώτες να εξετάσουν σοβαρά το επιχειρηματικό ενδεχόμενο κατα-σκευής μονάδας ρευστοποιημένης κλίνης στην περιοχή μας, αν ήταν σίγουροι ότι θα είχαν μακροχρόνια, διασφαλισμένη, αδιάλειπτη παρο-χή χαμηλού κόστους βιομαζικών καυσίμων (opportunity fuels). Η δι-ασφάλιση βιομαζικών καυσίμων δεν εξαντλείται βεβαίως στην αποσπα-σματική, κρατικοδίαιτη, ευκαιρια-κή καλλιέργεια της αγριαγκινάρας. Απαιτούνται σοβαρές επιχειρηματι-κές πρωτοβουλίες, δημιουργία ΑΓΟ-ΡΑΣ και ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ, ουσιαστική και πολύπλευρη δημόσια παρέμβα-ση στην επιχειρηματική φιλοσοφία της ευρύτερης περιοχής. Αυτό έγινε εδώ και 30 χρόνια στη Γερμανία, στο Βέλγιο, στην Αυστρία, στη Δανία, στην Ισπανία, στην Πολωνία. Πρέ-πει επιτέλους να καταλάβουμε ότι για να αρμέγουμε την αγελάδα, πρέ-πει κάπου-κάπου να την «ταΐζουμε». • Δεν ενθαρρύνθηκαν και δεν ανα-πτύχθηκαν κρίσιμης μάζας δομές έντασης γνώσης με επένδυση στο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ της περιο-χής. Παρακολουθώ τις παρεμβά-σεις του νομάρχη, των βουλευτών, δημάρχων, συνδικαλιστών και γενι-κά όλων αυτών που αποκαλούνται θεσμικοί παράγοντες, όταν αναφέ-ρονται σε θέματα ενέργειας και πε-ριβάλλοντος. Κανείς δεν αμφισβη-τεί τις καλές προσθέσεις τους αλλά οι παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες τους είναι αποσπασματικές, εκ του προχείρου, ενίοτε γραφικές και με-ρικώς αλληλοσυγκρουόμενες. Είναι τραγικό να συστήνεται Σύμφωνο Συ-νεργασίας μεταξύ ΔΕΗ και τοπικής κοινωνίας και να μην υποστηρίζεται το συγκεκριμένο σύμφωνο από εξει-δικευμένη ομάδα επιστημόνων. Ένα scientific board, έστω ένα ευρείας αποδοχής think tank όπως θα λέγαμε σε καθημερινά ελληνικά. Δεν μπο-ρεί το μέλλον μιας ολόκληρης περι-οχής να καθορίζεται από τις δυνα-τότητες και τα αντανακλαστικά των εκάστοτε «θεσμικών παραγόντων» ή ενός στενού κύκλου συμβούλων. Δεν μπορεί να μην υπάρχει επιστη-μονική επιτροπή και διεπιστημονι-κές ομάδες εργασίας στο σχεδιασμό

και την αξιολόγηση των προτάσεων του τοπικού πόρου ανάπτυξης. Θα εμπιστευόσασταν ποτέ έναν βουλευτή, δήμαρχο ή νομάρχη να πιλοτάρει αεροπλάνο επειδή απλά και μόνο είναι «θεσμικός παράγο-ντας»; Το μέλλον της Δ. Μακεδονίας είναι περισσότερο πολύπλοκο από την πλοήγηση ενός αεροπλάνου και δεν επιλύεται με «άντε να τελειώ-νουμε» ημερίδες, ανέξοδες επιστο-λές και προκαθορισμένου αποτελέ-σματος επερωτήσεις στη Βουλή. Η σοβαρή ευθύνη των θεσμικών παρα-γόντων είναι να καθορίσουν το ΠΟΥ θα πάει το αεροπλάνο. Το ΠΩΣ θα πά-ει, θα το πουν και θα το κάνουν αυ-τοί που ξέρουν καλύτερα. Μπορείτε να αμφισβητήσετε την ενδεχομένως λαϊκίστικη επιχειρηματολογία μου, αλλά δεν μπορείτε να παραβλέψε-τε ότι η μέχρι τώρα συγκεκριμένη πρακτική μας οδήγησε στο σημερι-νό αναπτυξιακό αδιέξοδο. Και βεβαί-ως, δεν αναφέρομαι σε πρόσωπα άλ-λα σε πρακτικές.• Δεν υπήρχε συνεκτικότητα και συ-μπληρωματικότητα μεταξύ του Πό-ρου Ανάπτυξης και των υπόλοιπων χρηματοδοτικών, εθνικών και ευρω-παϊκών εργαλείων. Για παράδειγμα, προκηρύσσεται διακρατική συνερ-γασία Ελλάδας-Πολωνίας και συγκε-κριμένη μικρή επιχείρηση από την περιοχή μας θέλει να συμμετάσχει ως εταίρος, με στόχο να ωφεληθεί από τα ερευνητικά αποτελέσματα

και να διευρύνει τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες. Αδυνατεί όμως να καλύψει τα 7.000 ευρώ της ιδίας συμμετοχής. Δεν θα μπορούσε ο το-πικός Πόρος ανάπτυξης να καλύπτει παρόμοιες δράσεις; Αν αυτό δεν εί-ναι αναπτυξιακή δράση, αναρωτιέ-μαι τότε τι είναι. • Δαπανήθηκαν 154 εκ. ευρώ και η ευρύτερη περιοχή δεν κατάφερε να δώσει αναπτυξιακό, κοινωνικό, πο-λιτιστικό και περιβαλλοντικό στίγ-μα καινοτομίας. Εντελώς ενδεικτι-κά, δεν ενδιαφέρθηκε για ανάπτυξη δεξιοτήτων προσαρμογής στις επερ-χόμενες κλιματικές μεταβολές σε τοπικό επίπεδο, για ένα άτυπο χρη-ματιστήριο ανταλλαγής εκπομπών CO2 περιφερειακής κλίμακας, για «πράσινα» οικοδομικά τετράγωνα χαμηλών ρύπων, για υλοποίηση συν-δυασμένων δράσεων επιμόρφωσης στοχευμένων ομάδων ανέργων και καινοτόμων μεθόδων ανακύκλωσης και ανάκτησης υλικών. Δεν στηρίχθηκε η αριστεία μετα-ξύ των πτυχιούχων του ΤΕΙ και του Πανεπιστημίου και η επένδυση στη ΓΝΩΣΗ. Δεν χρηματοδοτήθηκε η δημιουργία περιβαλλοντικών και κοινωνιολογικών παρατηρητηρί-ων, η ωρίμανση έργων κοινωνικής διάστασης όπως, για παράδειγμα, υποδομές στήριξης κακοποιημέ-νων γυναικών, ολοκληρωμένες δι-επιστημονικές δομές ενάντια στην ενδοοικογενειακή βία, το ρατσισμό,

τις κάθε είδους εξαρτήσεις. • Η τοπική κοινωνία έχει βεβαίως τις ευθύνες της. Εργάζομαι εδώ και 15 σχεδόν χρόνια στο ΙΤΕΣΚ. Δεν θυ-μάμαι τοπικό επιχειρηματία να έρ-θει και να πει: «θέλω να μειώσω την ενεργειακή κατανάλωση, να βελτι-στοποιήσω την παραγωγική διαδι-κασία, να μειώσω ή να αξιοποιήσω τα παραπροϊόντα μου, να συμμετά-σχω σε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα, να γνωρίσω ομόλογες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, να καρπωθώ ερευνητι-κά αποτελέσματα, να δικτυωθώ…». • Ο Τοπικός Πόρος Ανάπτυξης χρη-σιμοποιήθηκε ευρέως για να καλύ-ψει κενά, αδυναμίες και αστοχίες της κεντρικής εξουσίας. Η δεδομέ-νη πρακτική ενέχει ενδεχομένως μια συμπαθητική διάσταση, αλλά οι το-πικοί θεσμικοί παράγοντες κρίνο-νται περισσότερο από τα ΟΧΙ και λι-γότερο από τα ΝΑΙ. Και κρίνονται κυρίως από το τελικό αποτέλεσμα. Αν συνεχίσει ο τοπικός πόρος ανά-πτυξης να αξιοποιείται με την μέ-χρι τώρα πρακτική, θα πρότεινα να εξεταστεί σοβαρά το ενδεχόμενο να δοθούν όλα τα χρήματα του Πό-ρου στην μεταγραφή του Cristianο Ronaldo στην ομάδα της Κοζάνης και του Messi στον Εορδαικό. Σίγουρα τα οφέλη για την τοπική κοινωνία θα ήταν απτά και μετρήσιμα και σε από-λυτη συνάφεια με το πώς εννοούν οι περισσότεροι θεσμικοί παράγοντες την ανάπτυξη.

Ο Τοπικός Πόρος Ανάπτυξης μπορεί να καλύψει ένα μέρος από παρεμβάσεις που θέλουμε να κάνουμε κυ-ρίως στις περιοχές όπου το περιβάλλον αλλά και ο τρόπος ζωής των κατοίκων επιβαρύνεται από την εξό-ρυξη του λιγνίτη και τη λειτουργία της ΔΕΗ. Είναι ένα ανταποδοτικό τέλος επί του ετησίου κύκλου εργασι-ών της ΔΕΗ.Ο Τοπικός Πόρος μπορεί να καλύψει χρηματοδοτήσεις έργων και παρεμβάσεων που δεν μπορούν ενδεχομέ-νως να χρηματοδοτηθούν από άλλα προγράμματα και αυτό διευκολύνει τον προγραμματισμό της Αυτοδιοίκη-σης. Λόγω του μικρού μεγέθους του δεν είναι εύκολο να καλύψει μεγάλα αναπτυξιακά έργα, που θα βοηθή-σουν το τόπο να πάει μπροστά. Κυρίως χρησιμοποιείται σε έργα ποιοτικής αναβάθμισης της ζωής των πολιτών. Πρέπει να γίνουν αλλαγές στο νομοθετικό πλαίσιο, έτσι ώστε να γίνει ο νόμος πιο λειτουργικός και πιο αποτε-λεσματικός αλλά και να δίνει τη δυνατότητα στην Αυ-τοδιοίκηση να προγραμματίζει σε βάθος χρόνου. Τα χαρακτηριστικά της τοπικής οικονομίας, η αναπτυξια-κή κατεύθυνση και το περιβάλλον, πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη στη νέα δομή του Τοπικού Πόρου Ανά-πτυξης. Γιατί έτσι μπορούμε να βοηθήσουμε στην το-πική ανάπτυξη και οικονομία. Να προγραμματίσουμε συμπληρωματικά έργα μεγάλων αναπτυξιακών προ-γραμμάτων. Απαιτείται σαφές νομικό περιβάλλον με καθαρούς όρους, μέσα στο οποίο θα κινείται η Αυτο-διοίκηση. Κυρίως τώρα που θα ξεκινήσει η εφαρμογή

του νέου Αυτοδιοικητικού νόμου του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ». Το αρμόδιο Υπουργείο Ανάπτυξης πρέπει να κινηθεί στην κατεύθυνση αυτή, ώστε με την εφαρμογή του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» να ξεκινήσει και η εφαρμογή του Το-πικού Πόρου Ανάπτυξης, προσαρμοσμένου στα νέα αυτοδιοικητικά δεδομένα. Κι όλα αυτά ύστερα από δη-μόσια διαβούλευση σε όλα τα επίπεδα Αυτοδιοίκησης.Η αναμόρφωση του νόμου πρέπει να έχει δύο κατευ-θύνσεις, ως προς το μέγεθος του και ως προς τον χαρα-κτήρα του. Το λιγνιτικό τέλος πρέπει να αυξηθεί, αφού θα αυξηθεί και το μέγεθος των Δήμων και οι απαιτήσεις σίγουρα θα αυξηθούν. Το ύψος του είναι ζήτημα δια-βούλευσης. Ένα δεύτερο είναι ότι οι περιβαλλοντικές καταστροφές είναι τόσο μεγάλες που θα χρειαστούν πολλά χρόνια και σοβαρά ποσά να αποκατασταθούν. Και οι παρεμβάσεις αποκατάστασης του μπορούν να υλοποιηθούν μόνο αν αυξηθεί το πακέτο χρηματοδότη-σης. Στην περιοχή μας δραστηριοποιούνται ιδιωτικές εταιρίες οι οποίες πρέπει κι αυτές να ενταχθούν στο καθεστώς αυτό της καταβολής του λιγνιτικού τέλους. Ως προς τον χαρακτήρα του Πόρου θα πρέπει να κοι-νωνικός, αναπτυξιακός, περιβαλλοντικός-ποιότητας ζωής. Ο τόπος μας έχει ανάγκη τόσο τα μικρά όσο και τα μεγάλα έργα. Κι αυτό πρέπει να αποτελεί επιλογή των θεσμικών οργάνων των τοπικών κοινωνιών.

ΤουΓιάννη ΒοσκόπουλουΝομάρχη Φλώρινας

Άρθρο για τον Τοπικό Πόρο Ανάπτυξης

16 ΠΥΛΗ | Απρίλιος 2010ανάπτυξη

Η θεσμοθέτηση με τον Ν. 2446/1996 του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης, μετά από πολλά χρόνια

διεκδικήσεων από το σύνολο των πολιτών και των Φορέων της περιο-χής μας, ως «ανταποδοτικό» τέλος από τη ΔΕΗ για την εκμετάλλευση του λιγνίτη του υπεδάφους του Νο-μού με τις γνωστές συνέπειες στο περιβάλλον, στην ποιότητα ζωής των κατοίκων, αλλά και στην ανα-πτυξιακή διαδικασία του τόπου εν γένει, υπήρξε χωρίς καμιά αμφι-βολία μια εξαιρετικά θετική εξέλι-ξη για τον τόπο, καθώς στο άρθρο 20 αναφέρεται ρητά ότι «τα κον-δύλια που θα προκύψουν από την επιβολή του τέλους (0,4 % επί του κύκλου εργασιών της ΔΕΗ) θα χρη-σιμοποιηθούν για τη χρηματοδότη-ση έργων Υποδομής, Ανάπτυξης και προστασίας του Περιβάλλοντος» στους δικαιούχους νομούς.

Από μόνη της η διατύπωση του νόμου είναι ξεκάθαρη. Ο νο-μός μας, από την έναρξη ισχύος του, είχε και έχει στα «χέρια» του ένα επιπλέον εργαλείο ανάπτυξης. Ένα χρήσιμο χρηματοδοτικό μέσο για τη δημιουργία έργων που προ-άγουν την ποιότητα ζωής και δη-μιουργούν ασφαλείς συνθήκες ή προϋποθέσεις συγκράτησης του πληθυσμού στον τόπο. Όμως, πά-ντα σε σχέση με τη διατήρηση των απαραίτητων ισορροπιών που επι-βάλλεται να υπάρχουν μεταξύ του οριζόμενου στο άρθρο 20 «τρί-πτυχου» ΥΠΟΔΟΜΕΣ - ΑΝΑΠΤΥΞΗ - ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, για λόγους ευκόλως εννοούμενους και σίγουρα αποδε-κτούς τόσο από τους αρμοδίους της Πολιτείας, όσο και από το κοινωνι-κό σύνολο.

Είναι απαραίτητο, συνεπώς, για να λειτουργήσει ο Πόρος, με τρόπο τέτοιο που θα φέρει πολλα-πλασιαστικά οφέλη στην κοινωνία του Νομού και θα δικαιώσει απο-λύτως το σκοπό της θεσμοθέτησής του, να γίνει αντιληπτό από τους φορείς που τον διαχειρίζονται ότι η ισομερής τήρηση των αναλογι-ών του παραπάνω τρίπτυχου θα πρέπει με ευλάβεια να λαμβάνε-ται υπόψη, τόσο κατά την επιλο-

γή συγκεκριμένων προτάσεων για χρηματοδότηση, όσο και κατά την κατανομή των κονδυλίων του Πό-ρου σε αυτά.

Και σίγουρα η επιλογή θα πρέ-πει να γίνεται, αφού εξεταστούν ενδελεχώς και συζητηθούν εμπερι-στατωμένα οι εκάστοτε προτάσεις, που υποβάλλονται στο τραπέζι των διαβουλεύσεων, για χρηματοδότη-ση έργων από τον «Πόρο», με κοι-νή συνεργασία όλων των Φορέων ή και Οργανισμών του Νομού μας που προωθούν την «ανάπτυξη» και την «περιβαλλοντική αναβάθμιση».

Σε κάθε περίπτωση, για την όποια επιλογή των προτάσεων - έργων που θα χρηματοδοτούνται θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι αναπτυξιακές ανάγκες, τόσο του τόπου, όσο και των ανθρώπων που του δίνουν ζωή, όπως αυτές δια-μορφώνονται κατά περιόδους από τη συνδρομή διαφόρων παραγό-ντων, έκτακτων ή εξαιρετικών κοι-νωνικό-οικονομικών δεδομένων.

Η σημερινή, για παράδειγμα δυσμενής οικονομική συγκυρία που πλήττει τη Χώρα και συνεπώς και το Νομό μας έχει σαν αποτέλε-σμα να καταγράφονται στην περι-οχή μας ποσοστά ανεργίας που αποτελούν «ρεκόρ» σε σύγκριση με άλλων περιφερειακών περιο-χών.

Οι επιχειρηματικές επενδύ-σεις σταμάτησαν. Οι υποδομές που θα στηρίξουν την επιχειρηματική πρωτοβουλία λιμνάζουν. Η αγορά βουλιάζει, ακόμα περισσότερο η ψυχολογία όλων.

Ο Πρωθυπουργός της Χώρας στο διάγγελμα του προς τον Ελλη-νικό λαό τονίζει:

« Είναι εθνικό χρέος να ακυ-ρώσουμε στην πράξη όλες τις προ-σπάθειες που γίνονται για να σπρώ-ξουν τη χώρα μας στο γκρεμό…»

Ναι, όλα καλά, αλλά ΠΩΣ; ΠΩΣ θα μπορέσουμε να αντα-

ποκριθούμε στο κάλεσμα του Πρω-θυπουργού χωρίς ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, χωρίς νέες επενδύσεις, χωρίς δυναμική πάτα-ξη της ανεργίας που μόνο από τον Ιδιωτικό τομέα μπορεί να προέλθει;

ΠΩΣ χωρίς ΑΝΑΠΤΥΞΗ;Απαιτείται λοιπόν σήμερα, πε-

ρισσότερο από ποτέ, ενεργοποίη-ση της Ιδιωτικής πρωτοβουλίας, τόνωση της επιχειρηματικότητας, κίνητρα. . . .

Προς την κατεύθυνση αυτή, τα κονδύλια του Πόρου μπορούν το δίχως άλλο να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση προβλημάτων και να συμβάλλουν στην στήριξη μέτρων και έργων που θέτουν βάσεις για το καλύτερο αύριο του τόπου μας.

Η Υπουργική Απόφαση του Γε-νάρη του 2008, αλλάζοντας τα πο-σοστά κατανομής του τοπικού Πό-ρου Ανάπτυξης στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και στους ΟΤΑ, άλ-λαξε και τα μέχρι τότε ισχύοντα στη διαχείρισή του, κατά τρόπο που να εξυπηρετεί δικαιότερα τις ανάγκες της περιοχής για ταχύτερη αντιμε-τώπιση προβλημάτων ΥΠΟΔΟΜΩΝ, ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ και ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ.

Είναι γνωστό πως για την από-φαση αυτή έγινε λόγος πολύς. Δι-ατυπώθηκαν αρνητικές κριτικές. Ερωτήματα του τύπου «ποιος είναι καταλληλότερος φορέας για τη δι-αχείριση του πόρου» και συναφή σχόλια. Ωστόσο, σε κάθε περίπτω-ση, η χρήση του Πόρου θα πρέπει να απασχολεί όλους (και όχι η μοι-ρασιά) μαζί βέβαια με την εξάλει-ψη όλων των αρνητικών παραγό-ντων που καθυστερούν συχνά το «άνοιγμά» του.

Για τη χρήση του Πόρου το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμε-λητήριο που εκπροσωπεί σήμερα περισσότερες από 15.000 ενερ-γές επιχειρήσεις στο Νομό με τε-ράστια συμβολή στη στήριξη της τοπικής οικονομίας και τη δημιουρ-γία θέσεων εργασίας, έχει θέσεις ξεκάθαρες.

Το αρ. 20 του Ν 2446/96 ανα-φέρει ρητά ότι ο πόρος θα χρησι-μοποιηθεί για τη χρηματοδότηση έργων υποδομής, ανάπτυξης και προστασίας του περιβάλλοντος.

Αυτή ακριβώς είναι η θέση μας: Να κατανεμηθούν εξ ίσου και ισο-μερώς τα κονδύλια στο τρίπτυχο που συνιστά το σκοπό της θεσμο-θέτησής του, ήτοι στις Υποδομές, την Ανάπτυξη και το περιβάλλον.

Πιστεύουμε πως το κλειδί της ανάπτυξης είναι η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας. Η πρότασή

μας είναι να ενεργοποιηθεί η ιδι-ωτική πρωτοβουλία, να τονωθεί η επιχειρηματικότητα, να δημιουρ-γηθούν τα απαραίτητα κίνητρα για «Ανάπτυξη και Ποιότητα ζωής», ώστε να είναι εφικτή η ακλόνητη ανταπόκριση στο κάλεσμα στήρι-ξης της Κυβερνητικής προσπάθει-ας των Παραγωγικών Τάξεων, που αποτελούν αναμφίβολα τη ραχοκο-καλιά της Οικονομίας.

Η χρηματοδότηση από τον πόρο επιχειρηματιών υποδομών αφενός, και αφετέρου, ενός επι-χειρησιακού σχεδίου δράσεων που συμπεριλαμβάνει ενέργειες, εγ-χειρήματα, μέτρα στήριξης του επι-χειρηματία γενικά, που μπορούν να ανοίξουν νέους ορίζοντες στα τοπι-κά και κλαδικά προϊόντα, θεωρού-με απόλυτα ότι συμβάλλει τα μέγι-στα, στην επίτευξη του στόχου της ανάπτυξης, ιδιαίτερα τη συγκεκρι-μένη χρονική περίοδο της έντονης οικονομικής κρίσης.

Ειδικότερα στην πρόταση μας συμπεριλαμβάνεται, η προώθηση νέων επιχειρηματικών συνεργασι-ών για τις επιχειρήσεις του Νομού, εκτός των ορίων αυτού. Η συμβολή στον εκσυγχρονισμό των τοπικών επιχειρήσεων. Η με κάθε εφικτό τρόπο ενημέρωση για την ανάπτυ-ξή τους κ.α.

Συμφωνούμε, ακόμα, με την από καιρό διατυπωθείσα πρότα-ση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γιώργου Παπακων-σταντίνου για χρηματοδότηση νέ-ων καινοτόμων εργαλείων, όπως τα μικτά κεφάλαια επιχειρηματικών συμμετοχών που μπορούν να δώ-σουν ώθηση στην ανάπτυξη, δημι-ουργώντας πολλές νέα δυναμικές επιχειρήσεις.

Με βάση τα παραπάνω, η «αποτελεσματική» διαχείριση του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης, αποτε-λεί υποχρέωση όλων μας. Τόσο σ’ ότι αφορά την οικονομική του διά-σταση, όσο και στην επίτευξη των στόχων του, που εξ ορισμού μας κατευθύνουν στη λήψη αποφάσε-ων για τη χρηματοδότηση αναπτυ-ξιακών δράσεων που θα πρέπει να προωθούν με κάθε τρόπο το πρότυ-πο μιας αειφόρου για την περιοχή μας ανάπτυξης.

Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΠΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ(Απόψεις του Προέδρου του Επιμελητηρίου Κοζάνης, κ. Χρήστου Σάββα, για το αφιέρωμα του τεύχους Φεβρουαρίου – Μαρτίου 2010 του περιοδικού «Πύλη Ανάπτυξης»)


Νέα Προγράμματα

Επιδότησης Μικρομεσαίων

& Μικρών Επιχειρήσεων

86

10

281432ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΑrtisti Group

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΓιώργοςΑναστασόπουλος

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ1o ΕΠΑΛΚοζάνης

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΒιώσιμη Κατανάλωση

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣΠολιτιστικός πόρος ανάπτυξης

ΜΟΥΣΕΙΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

26 20 384ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΗ νέα γρίπη

ANAΠΤΥΞΗΠρόγραμμαΒέρμιο

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗYπουργός Παιδείας ΆρηςΣπηλιωτόπουλος

ΑΠΟΨΕΙΣΤοπικέςκοινωνίες

17

8ANAΠΤΥΞΗΠρογράμματαΕΣΠΑ

ΜΙΛΑEI ΣΤΗΝ ΠΥΛΗ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

2534353228ΕΡΕΥΝΑΗ οικονομική κρίση στην Ελλάδα

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΜιχάλης Παπαδόπουλος

ΑΦΙΕΡΩΜΑΔήμοςΗρακλεωτών

ΑΠΟΨΕΙΣΗ κρίση αρχίζει από τον καθένα μας

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣΜνημεία Δήμου Θεοδώρου Ζιάκα

Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης

Ενεργειακή κατανάλωση κτιρίων

πύληένθετο

Η Πύλη Ανάπτυξης συ-μπλήρωσε ήδη δύο χρόνια από την κυ-κλοφορία της. Χωρίς να επιβαρύνει κανέ-

ναν και με μοναδικό σκοπό την πρό-κληση γόνιμου διαλόγου σε αναπτυ-ξιακά θέματα ιδιαίτερης σημασίας για ολόκληρη τη Δυτική Μακεδονία καταθέτει τις δικές της απόψεις και

προτάσεις αλλά και φιλοξενεί τεκ-μηριωμένες θέσεις όλων όσων έχουν να πουν κάτι.

Εκ’ πρώτης όψης το εγχείρημα πέτυχε. Όλο αυτό το χρονικό διάστη-μα κατατέθηκαν συγκεκριμένες προ-τάσεις και αναδείχθηκαν αναπτυξι-ακά ζητήματα τα οποία μπορούν να ανατρέψουν την υπάρχουσα απο-γοητευτική κατάσταση εφόσον οι

εμπλεκόμενοι φορείς σοβαρευτούν και αντιμετωπίσουν τα πράγματα με αίσθημα ευθύνης και σοβαρότητας. Μέσα από τις σελίδες της Πύλης Ανά-πτυξης προβλήθηκαν δήμοι της Δυ-τικής Μακεδονίας και αναδείχθηκαν περιοχές φυσικού κάλλους αλλά και πολιτιστικά δρώμενα σε μία προσπά-θεια προσέκλυσης επισκεπτών διότι η Πύλη Ανάπτυξης δεν κυκλοφορεί μόνο στη Δυτική Μακεδονία αλλά αποστέλλεται και σε μεγάλο αριθ-μό παραληπτών στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.

Μπορεί κάποιες φορές τα σχό-λια και τα άρθρα της να ήταν αιχμη-ρά και καυστικά αλλά σε καμία πε-ρίπτωση δεν ήταν προσωπικά. Δεν μας ενδιαφέρουν τα πρόσωπα αλ-λά οι θεσμοί και οι ιδιότητες όλων όσων διαχειρίζονται την τύχη αυτού του τόπου. Η καλόπιστη και τεκμη-ριωμένη κριτική ακολουθεί και θα ακολουθεί τα βήματα του εντύπου. Όσοι δεν μπορούν να αντιληφθούν το απλό και προφανές της παραπά-νω σκέψης μάλλον δεν μπορούν να αντιληφθούν και τον ρόλο που επι-θυμεί να διαδραματίσει η Πύλη Ανά-πτυξης στα τοπικά δρώμενα.

Τόσο το Ινστιτούτο Περιφε-ρειακής Ανάπτυξης όσο και η Πύ-λη Ανάπτυξης δεν έπαψαν και δεν

θα πάψουν να ασχολούνται με την ανάπτυξη στην περιοχή, όπως αυτοί την αντιλαμβάνονται και την προτεί-νουν. Οι καλόπιστες διαφωνίες φι-λοξενούνται στις σελίδες του εντύ-που διότι εκείνο που έχει τεράστια σημασία για την περιοχή είναι η κι-νητοποίηση ενός κρίσιμου ανθρώ-πινου δυναμικού να εμπλακεί με τις παρατηρήσεις και τις επισημάνσεις του στα τοπικά δρώμενα ώστε να ξε-κινήσει ένας γόνιμος διάλογος για το μέλλον της περιοχής.

Όπως γίνεται με όλες τις προ-σπάθειες, οι οποίες ξεκινούν από ενεργούς πολίτες και όχι από θε-σμικά κέντρα, έτσι και η Πύλη Ανά-πτυξης στην αρχή αντιμετωπίστηκε με καχυποψία και σκεπτικισμό. Σύ-ντομα όμως έγινε αντιληπτό ότι δεν αποτελεί ένα ακόμη έντυπο το οποίο ήρθε για να φύγει. Ούτε μέσα από τις σελίδες του επιδιώκει να προβά-λει κάποιους για ευνόητους λόγους με σκοπό την ανέλιξη σε κάποιο θε-σμικό ρόλο. Μακριά από εμάς τέτοι-ες λογικές. Η φιλοσοφία του εντύ-που όπως περιγράφτηκε πιο πάνω θα συνεχίσει να αποτελεί τον οδη-γό με τον οποίο θα πορευτεί και από εδώ και πέρα.

Η ετήσια εκδήλωση της Πύλης Ανάπτυξης δεν έχει σκοπό μόνο να

προβάλει το έντυπο αυτό καθ’ αυ-τό αλλά να φέρει κοντά, έστω και για μία βραδιά, ανθρώπους και θε-σμικούς παράγοντες από ολόκληρη τη Δυτική Μακεδονία και να αναδεί-ξει μέσα από τα καθιερωμένα πλέον βραβεία της το πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό της περιοχής το οποίο μπο-ρεί να συμβάλλει, με την κατάλληλη αξιοποίησή του, σε μία αναπτυξιακή διεργασία. Η Δυτική Μακεδονία αν θέλει να πάει μπροστά το πρώτο που πρέπει να κάνει είναι να αξιοποιήσει το διάσπαρτο σημαντικότατο και τα-λαντούχο ανθρώπινο δυναμικό της.

Κλείνοντας τις σύντομες σκέ-ψεις μου θα ήθελα από βάθους καρ-διάς να ευχαριστήσω όλους όσους και όσες τίμησαν με την παρουσία τους της ετήσια εκδήλωση της Πύ-λης Ανάπτυξης για το 2010. Η πα-ρουσία τους μας έδωσε την απα-ραίτητη δύναμη να συνεχίσουμε τις προσπάθειες μας με σκοπό την ανά-πτυξη της Δυτικής Μακεδονίας. Όσοι πάλι απουσίαζαν από την εκδήλω-ση λόγω σημαντικών υποχρεώσεων τους, τους ευχαριστούμε που είχαν την ευγενή καλοσύνη να επικοινω-νήσουν μαζί μας εκφράζοντας την λύπη τους για την απουσία τους δη-λώνοντας ταυτόχρονα και συμπαρα-στάτες στην προσπάθεια μας αυτή.

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΡΑΝΤΗ Προέδρου ΙΠΑΔΜ

Γεώργιος Σούρλας > Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής των ΕλλήνωνΥ

πογράφηκε στις 18/03/2009 στα γραφεία της ΔΙΑΔΥΜΑ, παρουσία του Γενικού Γραμ-ματέα της Περιφέρειας κ. Α. Λεούδη, του Προέδρου της ΔΙΑΔΥΜΑ κ. Ν. Τοτονίδη και

του Ειδικού Γραμματέα του Υπουργείου Οικο-νομικών κ. Λ. Κορρέ, η σύμβαση συνεργασίας της ΔΙΑΔΥΜΑ με κοινοπραξία χρηματοοικο-νομικών, τεχνικών και νομικών συμβούλων, που θα αναλάβουν την υποστήριξη της ΔΙ-

ΑΔΥΜΑ στις διαδικασίες υλοποίησης, μέ-σω Σύμπραξης Δημόσιου & Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), της Μονάδας Επεξεργασίας και Αξιο-ποίησης των Απορριμμάτων της Περιφέρειας και όλων των συμπληρωματικών υποδομών που απαιτούνται για την βιώσιμη λειτουργία του Συστήματος Ολοκληρωμένης Διαχείρι-σης Απορριμμάτων.

Η σύμβαση προϋπολογισμού 1 εκατ. ευρώ, χρηματοδοτείται εξ΄ ολοκλήρου από την Ει-δική Γραμματεία των ΣΔΙΤ του Υπουργείου

2534141226ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΟινοποιείο«Οι δύο Φίλοι»

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΗ ανάπτυξη ξεκινά από το πιάτο μας

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΤο Διαδίκτυο καιη προβολή τωνεπιχειρήσεων

ΕΡΕΥΝΑΟ κλάδος των εξωτερικών κουφωμάτων

ΑΝΑΠΤΥΞΗΗλεκτρονική πύλη Τουρισμού - Πολιτισμού

Ολοκληρωμένο σύστημαδιαχείρισης απορριμμάτωναπό τη ΔΙΑΔΥΜΑ

Τα Γενέθλια της Πύλης

25 33 358ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΛΑΖΑΡΟΣΜΑΛΟΥΤΑΣ

ANAΠΤΥΞΗΑΕΙΦΟΡΙΚΗΓΕΩΡΓΙΚΗΑΝΑΠΤΥΞΗ

ΑΠΟΨΕΙΣΟΙ ΕΘΝΙΚΕΣΕΚΛΟΓΕΣ

ΑΠΟΨΕΙΣΚΤΙΣΤΟ ΚΑΙ ΑΚΤΙΣΤΟ

17

10ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

Αρωματικά και Φαρμακευτικά Φυτά

Γεώργιος Σούρλας > Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής των ΕλλήνωνΤ

ην Τετάρτη, 18.02.2009 η κυβερνητική Επιτρο-πή ενέκρινε το τελικό κείμενο του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισί-ου για τη Βιομηχανία το οποίο παρουσίασε ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ

κ. Γιώργος Σουφλιάς ο οποίος τόνισε πως είναι μία πολύ σημαντική διαρθρωτική πα-ρέμβαση για την ανάπτυξη ενός εξαιρετικά

σημαντικού κλάδου της οικονομίας, όπως αυτός της βιομηχανίας. Στόχος του Πλαισίου αυτού είναι η ενίσχυση της συγκέντρωσης των βιομηχανικών μονάδων σε οργανωμέ-νους υποδοχείς (ΒΙ.ΠΕ, ΒΙ.ΠΑ., ΒΙΟ.ΠΑ. κλπ), η αποκέντρωση της βιομηχανίας με στόχο την προώθηση της περιφερειακής ανάπτυ-ξης και η προστασία του περιβάλλοντος. Από την άλλη τίθενται συγκεκριμένοι κανόνες και διαδικασίες που διευκολύνουν την επεν-δυτική δραστηριότητα και συμβάλλουν στην

3616311326ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΒΑΜΒΑΣFrost

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣΠολιτιστικόςτουρισμός

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΟικολογικήοδήγηση

ΑΠΟΨΕΙΣΤροχαία-ατυχή-ματα-εγκλήματα

ΑΝΑΠΤΥΞΗΕνίσχυση επιχει-ρηματικότητας νέων&γυναικών

Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τη Βιομηχανία

Νέα Προγράμματα

Επιδότησης Μικρομεσαίων

& Μικρών Επιχειρήσεων

86

10

281432ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΑrtisti Group

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΓιώργοςΑναστασόπουλος

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ1o ΕΠΑΛΚοζάνης

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΒιώσιμη Κατανάλωση

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣΠολιτιστικός πόρος ανάπτυξης

ΜΟΥΣΕΙΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

20 25 3610ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣΣΙΣΑΝΙΟΥ -ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

ΕΝΕΡΓΕΙΑΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΛΙΓΝΙΤΗ

ΑΠΟΨΕΙΣΓΕΝΙΚΟΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΜΑΜΑΤΣΕΙΟ

14ΑΝΑΠΤΥΞΗΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΤΑΟΠΩΡΟΚΗΠΕΥΤΙΚΑ

23

Εθνική Ενεργειακή Στρατηγική

στη Χώρα των Μύθων

Γ. ΔΑΟΥΤΟΠΟΥΛΟΥ Ε. ΚΑΡΛΟΠΟΥΛΟΥ Χ. ΓΕΛΑΔAΡΗΔ. ΚΟΨΑΧΕIΛΗ

Ετήσια Εκδήλωση Πύλης Ανάπτυξης 2010

18 ΠΥΛΗ | Απρίλιος 2010πύληένθετο

Αντί για χαιρετισμό ο Εκδότης της Πύλης Ανάπτυξης κ. Βίκας Κώστας Διάβασε επι-στολή του καλού φί-

λου και συνεργάτη της Πύλης Ανάπτυ-ξης Καθηγητή Γεωπονίας στο Α.Π.Θ. κ. Δαουτόπουλου Γιώργου ο οποίος περιγράφει με εύγλωττο τρόπο την πρώτη του επαφή με το έντυπο. Γρά-φει λοιπόν ο φίλος Γιώργος ….

«Αυτόν τον μήνα συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη γνωριμία μου με την Πύλη Ανάπτυξης και τους εκλε-κτούς στυλοβάτες και συνεργάτες της.

Καλεσμένος της Νομαρχίας Κα-στοριάς για να σχολιάσω το γεωργικό τμήμα του Αναπτυξιακού Στρατηγικού της πλάνου που μόλις είχε ολοκληρώ-σει ένα γραφείο μελετών, φιλοξενή-θηκα σε ξενοδοχείο της πόλης. Ταχτο-ποίησα βιαστικά τα πράγματά μου και κατέβηκα για έναν καφέ. Στο χώρο υποδοχής, καθώς τον απολάμβανα, παρατήρησα το περιοδικό ανάμεσα σε μερικά άλλα τοπικά έντυπα. Μου έκανε εντύπωση ο τίτλος, ΠΥΛΗ και συνειρμικά σκέφθηκα. Τι πύλη είναι αυτή; Της κόλασης!; Δευτερόλεπτα αργότερα παρατήρησα τη λέξη Ανά-πτυξης σε κάθετη γραφή.

Ασχολούμενος με τα θέματα της ανάπτυξης από το 1981 που ξεκίνη-σα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στην Αμερική, έσπευσα πάραυτα να το ανοίξω. Το πρώτο άρθρο που διά-βασα μου άρεσε. Το ίδιο και ένα δεύ-τερο και ένα τρίτο. Βρε, αναρωτήθη-κα. Που ήταν τόσο καιρό και δεν το εντόπισα;. Αναζήτησα την ταυτότητά του για να δω από πού κρατά η σκού-φια του. Ξεκίνησα να γράφω τη διεύ-θυνση για να το αναζητήσω κατά την επιστροφή μου στη Θεσσαλονίκη, αλ-λά μετά μια πονηρή σκέψη φύτρωσε στο μυαλό μου. Γιατί δεν το παίρνω μαζί μου;. Κοίταξα δεξιά-αριστερά και μια και δεν με έβλεπε κανείς το έβαλα βιαστικά στη τσάντα μου, ρού-φηξα τις τελευταίες σταγόνες του κα-φέ και κίνησα για το δωμάτιο.

Ανασήκωσα τα 2 μαξιλάρια και άρχισα να το διαβάζω αφού πρώ-τα περιδιάβηκα στις σελίδες του για μια πρώτη γνωριμία. Η αρχική άριστη εντύπωση ενισχύονταν διαρκώς. Άρ-χισα να νοιώθω τύψεις που το στέρη-σα από το ξενοδοχείο και από μια σειρά άλλων ανθρώπων που δεν θα είχαν την ευκαιρία να το διαβάσουν.

Κατέβηκα ξανά στην υποδοχή και δείχνοντας το περιοδικό ρώτησα τον

υπάλληλο αν μπορώ να το δανειστώ για κάποιες φωτοτυπίες. Κρατείστε το, μου είπε. Το διαβάζω πρώτος και το αφήνω να το διαβάσουν και οι πε-λάτες μας. Σε λίγες ημέρες θα έρθει το επόμενο. Ένοιωσα ανακούφιση και τη χαρά που νοιώθει κανείς μόλις έχει αποκτήσει ένα πολύτιμο δώρο.

Την άλλη ημέρα κάλεσα το ΙΠΑΔΜ. Τους έδωσα τα συχαρίκια για αυτή τους την πρωτοβουλία και συ-στήθηκα. Εξέφρασα τη λύπη μου που το γνώρισα ένα έτος από την έκδοσή του και ρώτησα διστακτικά αν μπο-ρώ και εγώ να στείλω κάποια κείμε-νά μου. Λίγες μέρες αργότερα, έφθα-ναν στη διεύθυνσή μου τα τελευταία 3 τεύχη του περιοδικού μαζί με τη δι-αβεβαίωση ότι θα είμαι πλέον στον μακρύ κατάλογο των αποδεκτών του και την πρόσκληση να δεχθούν με χα-ρά τα πρώτα κείμενά μου.

Την ίδια μέρα τα έβαλα με τον εξάδελφό μου τον Πέτρο που όπως έμαθα ήταν και αυτός αποδέκτης του περιοδικού και έχει την ίδια θετική άποψη για την ποιότητα και τα κίνη-τρα των ανθρώπων που το συγκρο-τούν.

Στα πρώτα μου άρθρα θέλησα να δω την εμβέλεια και αναγνωσιμότητα του. Έστειλα ένα άρθρο για να κατευ-οδώσω τον Γιώργο, τον μεταπτυχιακό Κοζανίτη φοιτητή μου που μόλις εί-χε ξεκινήσει τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Αμερική, αποκρύπτο-ντας το γεγονός από τον ίδιο και την οικογένειά του. Δεν πέρασε μια εβδο-μάδα από την κυκλοφορία του περιο-δικού όταν δέχθηκα το τηλεφώνημα των γονέων του που αναγνώρισαν το γιο τους στο περιστατικό που περιέ-γραφα. Τους το έφερε ένας οικογενει-ακός φίλος, ρωτώντας τους αν η ανα-φορά αναφέρεται στο γιο τους και αν με γνωρίζουν. Λίγο αργότερα, διαβά-ζοντας το άρθρο, Μάνα και Πατέρας, έκλαιγαν από συγκίνηση. Με στενα-χώρησαν, όταν μου το είπαν. Δεν το έγραψα για να κλάψετε, αλλά για να χαρείτε και να καμαρώσετε και εσείς μαζί με μένα που είχα τη χαρά να τον έχω φοιτητή μου και να συμμεριστώ και να ενθαρρύνω τις προσπάθειές του, τους διαβεβαίωσα.

Αγαπητοί φίλοι Κοζανίτες, αν και Καστοριανός στην καταγωγή, οφείλω να ομολογήσω ότι για μια ακόμη φορά πρωτοστατείτε σε υπέροχες δράσεις που αν βρουν μιμητές και πολλαπλα-σιαστούν ανά την χώρα, μπορούν να αλλάξουν την εικόνα της Ελληνικής υπαίθρου. Σας βγάζω το καπέλο».

Κτήμα ΚαραφάκιΗ εκδήλωση της Πύλης Ανάπτυξης πραγματοποιήθηκε σε

ένα εντυπωσιακό, όμορφο και άνετο χώρο στο «Κτήμα Καρα-φάκι» το ποίο βρίσκεται στο 4ο χιλ. Κοζάνης – Πτολεμαϊδας, σε μία έκταση 20 στρεμμάτων η οποία αποτελεί και όαση δροσιάς για το καλοκαίρι. Οι προσκεκλημένοι εντυπωσιάστηκαν από τον διάκοσμο τον άπλετο χώρο και την άψογη εξυπηρέτηση. Εύση-μα αποδόθηκαν επίσης και για την οργάνωση της εκδήλωσης η οποία ξέφευγε από τα καθιερωμένα.

Πλάνα από την αίθουσα

εκδηλώσεων

2 χρόνια Πύλη Ανάπτυξης

Χαιρετισμός Εκδότη

19ΠΥΛΗ | Απρίλιος 2010 πύληένθετο

Τιμώμενος ΔήμοςΣε κάθε ετήσια εκδήλωση της Πύλης Ανάπτυξης αποφασίστηκε να τιμάται ένα Δήμος της Δυτικής Μακεδονίας. Για εφέτος τιμήθηκε ο Δήμος Αιανής για τις εξαιρετικές προσπάθειες του να αναδείξει τον πλούτο της περιοχής του συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στην ανάπτυξη της περιοχής. Ως ανταπό-δοση της τιμής αυτής ο Δήμαρχος Αιανής κ. Τζέλλος Γιώργος, μετά τον χαι-ρετισμό του δώρισε ένα αντίγραφο της προτομής του Μεγάλου Αλεξάνδρου καθώς και το βιβλίο «Αιανή» του αείμνηστου Αντώνη Σιαμπανόπουλου, στο εκδότη και Διευθυντή της Πύλης Ανάπτυξης κ. Βίκα Κώστα.

ΧορωδίαΜετά την ολοκλήρωση των βραβεύσεων τη σκυτάλη πήρε η χορωδία του Δήμου Αιανής. Πρόκειται για μία αξιόλογη προσπάθεια που γίνεται από το μαέστρο και τα μέλη της χορωδίας η οποία κατέπληξε το ακροατήριο για τις επιδόσεις της. Συνοδεία μουσικών οργάνων και υπό τη διεύθυνση του μαέ-στρου της μάγεψε στην κυριολεξία όλους τους παρευρισκόμενους.

Τζέλλος Γιώργος,

Δήμαρχος Αιανής

Χορωδία Δήμου

Αιανής

Απονομή δώρων από το Δήμαρχο

Αιανής στον Εκδότη της Πύλης

Ανάπτυξης


Βράβευση κ. Νέττα Αλκιβιάδη, Συγ-γραφέα – Δημοσιογράφο και πρώην Καθηγητή στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Malente /Ost Holstein της Γερμανίας, από τον κ. Πάρη Κουκουλόπουλο Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ν. Κοζάνης.

Βράβευση κ. Μπουντούλα Χάρη, Κα-θηγητή Καρδιολογίας στο πανειστήμιο του Οχάιο και Ακαδημαϊκό, από τον κ. Τζηκαλάγια Ζήση Βουλευτή Ν.Δ. Ν. Καστοριάς

Βράβευση κ. Νέττα από τον

κ. Κουκουλόπουλο

ο κ. Κουκουλό-πουλος συγχαίρει τον κ. Νέττα

ο κ. Μπουντούλας ευχαριστεί για τη βράβευση

ο κ. Τζηκαλάγιας συγχαίρει τον κ. Μπουντούλα

από αριστερά προς τα δεξιά: κ. Μπουντού-λας – Καθηγητής Καρδιολογίας, Ακαδημαϊ-κός, κ. Καπετάνος - Πρόεδρος του Κολεγίου Ελλήνων Ορθοπαιδικών Χειρουργών, κ. Μάνθος – Πρύτανης Α.Π.Θ.

ο κ. Νέττας ευχαριστεί για τη

βράβευση


Βράβευση κ. Μάνθου Αναστασίου – Καθηγητή Ιατρικής και Πρύτανη του Α.Π.Θ. από τον κ. Κωνσταντινίδη Στάθη Βουλευτή Ν.Δ. Ν. Φλώρινας

Βράβευση κ. Αποστολίδη Παναγιώτη, Πρόεδρου της Συνεταιριστικής Τράπε-ζας Δυτ. Μακεδονίας, από τον Διοικη-τή του Α’ Σώματος Στρατού.

: ο κ. Κωνστα-ντινίδης Στάθης

βραβεύει τον κ. Μάνθο

ο κ. Μάνθος ευχαριστεί για τη βράβευση

ο κ. Αποστολίδης ευχαριστεί για τη βράβευσή του

ο Διοικητής Α’ Σώματος Στρατού βραβεύει τον κ. Αποστολίδη

ο Διοικητής Α’ Σώματος Στρατού

συγχαίρει τον κ. Αποστολίδη για τη

βράβευσή του

ο κ. Κωνσταντινί-δης συγχαίρει τον

κ. Μάνθο για τη βράβευσή του


Βράβευση κας Καραμήτρου, Δρ. Αρ-χαιολόγο και Δ/ντρια του Αρχαιολογι-κού Μουσείου Αιανής, από τον κ. Τζέλλο Γιώργο, Δήμαρχο Αιανής.

Βράβευση κ. Μπέσσα Δημητρίου, Πρόεδρο της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτ. Μακεδονίας, από τον κ. Παπαναστασίου Στέφανο, Δήμαρχο Φλώρινας.

βράβευση κας Καραμήτρου από

τον κ. Τζέλλο

: ο κ. Τζέλλος συγχαίρει την κ. Καραμήτρου

ο κ. Παπαναστασί-ου συγχαίρει τον κ. Μπέσσα

ο κ. Παπαναστα-σίου βραβεύει τον κ. Μπέσσα

ο κ. Μπέσσαςευχαριστεί για τη βράβευση

η κ. Καραμήτρου ευχαριστεί για τη

βράβευσή της


Βράβευση κ. Δραγούμη Φίλιππου, Οικολόγο - Περιβαλλοντολόγο, από την κ. Βρυζίδου Παρασκευή, Δήμαρχο Μουρικίου.

Βράβευση κας Τσάμη Αντιγόνης, Συγ-γραφέα - Λαογράφο, από τον κ. Κυπα-ρισσίδη Κων/νο, Καθηγητή Πολυτεχνι-κής Σχολής Α.Π.Θ. και Πρόεδρο του Εθνικού Κέντρου Έρευνας.

: ο κ. Κωνστα-ντινίδης Στάθης

βραβεύει τον κ. Μάνθο

ο κ. Δραγούμης με την κ. Βρυζίδου και τον κ. Παντελή Αργυριάδη καρ-διοχειρουργό και ιδρυτικό μέλος του ΙΠΑΔΜ.

Ευχαριστίες από την κ. Τσάμη

ο κ. Κυπαρισσίδης βραβεύει την κ. Τσάμη

ο κ. Κυπαρισσίδης συγχαίρει

την κ. Τσάμη

ο κ. Κωνσταντινί-δης συγχαίρει τον

κ. Μάνθο για τη βράβευσή του


Βράβευση κ. Παπαγεωργίου, Επιχειρηματία, από τον κ. Μαλούτα Λάζαρο, Δήμαρχο Κοζάνης.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους οι:

Από τους Βουλευτές:• Ο Κουκουλόπουλος Πάρης, Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ν. Κοζάνης• Ο Παπαδόπουλος Μιχάλης, Βουλευτής Ν.Δ. Ν. Κοζάνης• Ο κ. Τζηκαλάγιας Ζήσης, Βουλευτής Ν.Δ. Ν. Καστοριάς• Ο κ. Κωνσταντινίδης Στάθης, Βουλευτής Ν.Δ. Ν. Φλώρινας

Από τους Νομάρχες: • Η Αντινομάρχης Γρεβενών κ. Μπιρμπίλη – Ντάγκα Βάια, ως εκπρόσω-πος του Νομάρχη Γρεβενών κ. Κουπτσίδη Δημοσθένη λόγω απουσίας του στην Τουρκία.• Ο Αντινομάρχης Κοζάνης κ. Σόκουτης Γιάννης, ως εκπρόσωπος του Νο-μάρχη Κοζάνης κ. Δακή Γιώργου λόγω απουσίας του στο προσυνέδριο της Ν.Δ. στη Θεσσαλονίκη.• Η Αντινομάρχης Κοζάνης κ. Ορφανίδου Παναγιώτα• Ο κ. Μητλιάγκας Πασχάλης, Πρώην Νομάρχης Κοζάνης

Από τους Δημάρχους: • Ο κ. Μαλούτας Λάζαρος, Δήμαρχος Κοζάνης• Ο κ. Αντιδήμαρχος Γρεβενών Βλάχος Οδυσσέας, ως εκπρόσωπος του Δημάρχου Γρεβενών λόγω παράλληλης εκδήλωσης του Δήμου • Ο κ. Ζαμανίδης Σάββας, Δήμαρχος Αγίας Παρασκευής & Πρόεδρος της ΤΕΔΚ Ν. Κοζάνης • Ο κ. Κοσμίδης Κωνσταντίνος, Δήμαρχος Σιάτιστας• Ο κ. Στεργίου Μανώλης, Δήμαρχος Βελβεντού• Η κ. Βρυζίδου Παρασκευή, Δήμαρχος Μουρικίου• Ο κ. Βασίλης Πάτρας, Δήμαρχος Ασκίου• Ο κ. Ντοβόλης Αχιλλέας, Δήμαρχος Καμβουνίων• Ο κ. Αλμπάνης Νίκος, Δήμαρχος Νεάπολης• Ο κ. Θεοδωρίδης Κώστας, Δήμαρχος Αμυνταίου• Ο κ. Παπαναστασίου Στέφανος, Δήμαρχος Φλώρινας• Ο κ. Τζέλλος Γιώργος, Δήμαρχος Αιανής

ΣΗΜ.: Οι δήμαρχοι Καστοριάς, Άργους Ορεστικού, Νεστορίου, Μακεδνών και Σερβίων δεν κατέστη δυνατόν να παρευρεθούν παρά τη θέλησή τους λόγω έκτακτης συνεδρίασης της ΚΕΔΚΕ για το Καλλικράτη στην Αθήνα.

Πανεπιστημιακή Κοινότητα:• Ο Χαραλαμπίδης Γιώργος, Πρόεδρος του ΤΕΙ Δυτ. Μακεδονίας• Ο κ. Ασημόπουλος Νίκος, Αντιπρόεδρος του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας• Ο κ. Καπετάνος Γιώργος, Καθηγητής Ορθοπαιδικής στο Α.Π.Θ., Πρόε-δρος του Κολεγίου Ελλήνων Ορθοπαιδικών χειρουργών, Δ/ντής Πανεπιστη-μιακής ορθοπαιδικής κλινικής του Νοσ. Παπαγεωργίου και επίτιμο μέλος ΙΠΑΔΜ.• Ο κ. Κύρκος Γιάννης, Καθηγητής Ορθοπαιδικής στο Α.Π.Θ.• Ο κ. Κυπαρισσίδης Κώστας, Καθ. Πολυτεχνικής Σχολής Α.Π.Θ. και Πρό-εδρος ΕΚΕΤΑ• Ο κ. Μπουζάκης Κώστας, Καθ. Πολυτεχνικής Σχολής Α.Π.Θ. και Πρόε-δρος της Εταιρίας Φυσικού Αερίου• Ο κ. Ευθυμίου Παύλος, Καθ. Δασολογίας στο Α.Π.Θ.• Ο κ. Δαουτόπουλος Γιώργος, Καθ. Γεωπονίας στο Α.Π.Θ.• Η κ. Ζιγούρη Έλενα, Περιφ. Δ/ντρια Εκπ/σης Δυτικής Μακεδονίας

βράβευση κ. Πα-παγεωργίου από

τον κ. Μλούτα

: Ο κ. Παπαγεωρ-γίου ευχαριστεί για τη βράβευση

Ο κ. Μαλούτας συγχαίρει τον κ.

Παπαγεωργίου


Τοπικός Πόρος Ανάπτυξης (1)

Η ύπαρξη του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης είναι σημαντικό εργαλείο για τη σύνταξη και υπηρέ-τηση του Ειδικού Αναπτυξιακού Προγράμματος. Προϋπόθεση βέβαια απαραίτητη είναι η ύπαρξη των μηχανισμών εκείνων οι οποίοι θα ελέγχουν τον αναπτυξιακό χαρακτήρα των προτεινόμενων έργων γιατί πολλές φορές ο Πόρος δαπανάται σε έργα μη αναπτυξιακά. Η υφιστάμενη κατανομή με το 50% στη Νομαρ-χιακή Αυτοδιοίκηση, το 30% στους ενεργεια-κούς Δήμους και ελάχιστο κομμάτι στους μη ενεργειακούς, εκτιμούμε ότι δεν είναι ορθή. Κατά πρώτον σε ό,τι έχει σχέση με το κομμάτι της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης αυτό δαπανά-ται κατά την απόλυτη κρίση της και δεν είναι κο-ντά τις περισσότερες φορές στις ανάγκες των Δήμων. Οι μη ενεργειακοί Δήμοι και κυρίως οι αστικοί, όπως αυτός της Φλώρινας, υφίστανται τις επιπτώσεις των ενεργειακών Δήμων με φι-λοξενία και υπηρέτηση σημαντικών πληθυσμι-ακών ομάδων που προέρχονται από αυτούς συν τις επιπτώσεις από τη λειτουρ-γία των εργοστασίων.Προτείνεται να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τον Πόρο και η κατα-νομή του να γίνεται εξολοκλήρου στους Δήμους. Βέβαια η εξέλιξη της Διοικη-τικής μεταρρύθμισης πιστεύουμε ότι θα οδηγήσει προς την κατεύθυνση αυτή…Επίσης η σωστή διαχείριση επιβάλλει, όπως τονίσαμε, την ύπαρξη συγκεκρι-μένων έργων τα οποία αξιολογούνται αναπτυξιακά τεκμηριωμένη απόδειξη του αναπτυξιακού του χαρακτήρα. Καίρια τέτοια δράση για το Δήμο Φλώρινας αποτελεί το έργο της Τηλεθέρμανσης, προϋπολογισμού 85.000.000,00€ με υποχρέωση περίπου 9.000.000,00€ ως ιδία συμμετοχή.ΤουΠαπαναστασίου Στέφανου | Δημάρχου Φλώρινας

Η ΔΕΗ εδώ και πολλά χρόνια στήριξε και στηρίζει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στην εξόρυξη των λιγνιτικών κοιτασμά-των της Δυτικής Μακεδονίας. Είναι γνωστό ότι η εξόρυξη του λιγνίτη έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των καλλιεργούμενων εκτάσεων μιας περιοχής και τη στέρηση τους από τους αγρότες. Εκτός αυτού, οι παράλληλες δρα-στηριότητες εξόρυξης (απόθεση, κατασκευή ταινιοδρόμων κλπ) αυξάνουν ακόμη περισσότερο τις εκτάσεις που δεν χρησιμοποιούνται για καλλιέργεια.Κατά συνέπεια, η θέσπιση ανταποδοτικού τέλους (Τοπικός Πόρος Ανάπτυ-ξης), όχι μόνο είναι χρήσιμη αλλά και επιβεβλημένη. Πιστεύω ότι η ζημία που προκαλείται είναι μεγάλη και δεν μπορεί να αποκατασταθεί, ωστόσο όμως η χρηματοδότηση από τον ΤΠΑ, μπορεί να συμβάλει στην εφαρμογή εναλλακτικών δράσεων για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος αλλά και να λειτουργήσει ως αναπτυξιακό εργαλείο, πάντα με σωστή διαχείριση και χωρίς παρεκκλίσεις από τις διατάξεις του νόμου.Θεωρώ ότι το νομοθετικό πλαίσιο θέσπισης του ΤΠΑ είναι ξεκάθαρο σε ότι αφορά τους σκοπούς τους οποίους εξυπηρετεί. Εκεί που χάνεται η ουσία είναι ο ορθός προγραμματισμός και ο έλεγχος διαχείρισης με συνέπεια να βλέπουμε συνεχώς μεγάλα ποσά να διατίθενται σε άλλες δραστηριότητες ξένες προς αυτές που πρέπει να εξυπηρετεί ο ΤΠΑ.Ο δικαιούχος του ΤΠΑ, εξαιτίας των πολλών υποχρεώσεών του και επειδή έχει να διαχειριστεί εύκολο χρήμα, δε διστάζει να το διαθέσει σε οποιεσδήποτε δράσεις που δεν έχουν καμία σχέση με αναπτυξιακές δραστηριότητες. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα.Από θεσπίσεως του ΤΠΑ, το ανταποδοτικό τέλος σε ποσοστά είναι καθηλωμένο στο 4‰. Θεωρώ ότι είναι αναγκαίο το ποσοστό αυτό τουλάχιστον να δι-πλασιαστεί (8‰). Επίσης, είναι απαραίτητος ο αυστηρός τρόπος έγκρισης και ελέγχου των χρηματοδοτούμενων δραστηριοτήτων και οι δικαιούχοι να μην παρεκκλίνουν από τους σκοπούς του ΤΠΑ (δηλαδή αποκατάσταση του περιβάλλοντος, αναπτυξιακά έργα στην περιοχή για την αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος των εν δυνάμει αγροτών, αναπλάσεις δημοσίων και κοινόχρηστων χώρων). Σε διαφορετική περίπτωση, στο τέλος της περιόδου εξόρυξης του λιγνίτη από την περιοχή, το μόνο που θα απομείνει θα είναι το σεληνιακό τοπίο που αντικρίζουμε καθημερινά σε εγκαταλειμμένα ορυχεία, γεγονός που δεν τιμά καθόλου όλους εμάς που ανησυχούμε για την προστασία του περιβάλλοντος και την βιώσιμη ανάπτυξη. Πρέπει όλοι μας να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων εάν πραγματικά αγαπάμε τους εαυτούς μας, τα παιδιά μας και τον τόπο μας.Ο Δήμαρχος Κάτω Κλεινών και Πρόεδρος της ΤΕΔΚ Ν. Φλώρινας | Ηλιάδης Ι. Δημήτριος

ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΙΚΟ ΠΟΡΟ (3)

Ο Τοπικός Πόρος δύναται να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης και προόδου για την περιοχή με την προϋπόθεση σωστής αξιοποίησης και δίκαιης κατανομής των κονδυλίων στους δικαιούχους Δήμους.Προτείνεται το 50% των χρημάτων του Τοπικού Πόρου (ήτοι περίπου 5.000.000€) να δαπανηθεί για την ίδρυση νέων επιχειρήσεων και βιοτε-χνικών μονάδων καθώς επίσης για επέκταση και εκσυγχρονισμό των υπαρ-χουσών με ποσοστό χρηματοδότησης 50% του ύψους της επένδυσης (χρη-ματοδότηση έως 500.000€). Η στήριξη αυτή θα προωθήσει και θα ενισχύσει τις μεταποιητικές επιχειρήσεις στους κλάδους της εκτροφής γουνοφόρων ζώων, της γουνοποιίας, της πιστοποίησης και τυποποίησης αγροτικών προ-ϊόντων, της επεξεργασίας ξύλου, μαρμάρου, γυαλιού, των ειδών λαϊκής τέ-χνης καθώς επίσης και τον τομέα των τουριστικών καταλυμάτων. Οι δυνατότητες απασχόλησης και οι νέες θέσεις εργασίας που θα προκύψουν εκτός του πρωτογενή τομέα, μπορούν να δημιουργήσουν τις κατάλληλες προ-ϋποθέσεις για τη συγκράτηση ή και αύξηση του πληθυσμού στην επαρχία, με παράλληλη ενδυνάμωση των πολλαπλασιαστικών επιδράσεων στην το-πική οικονομία. Παράλληλα όμως θα καταστήσουν την επαρχία παραγωγικό και ενεργό κομμάτι της χώρας που δεν θα παρασιτεί καθώς θα παράγει προ-ϊόν και θα συμβάλλει σημαντικά στην ανάπτυξη της εγχώριας οικονομίας.Τα υπόλοιπα χρήματα προτείνεται να αξιοποιηθούν για την κατασκευή έρ-γων ανάπλασης και έργων υποδομής που θα αναβαθμίσουν την περιοχή, θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων και θα αναδείξουν τις ομορφι-ές του κάθε τόπου. Συγχρόνως όμως θα προσφέρουν θέσεις εργασίας και θα συμβάλλουν ως ένα βαθμό στην αντιμετώπιση της ανεργίας που μαστίζει την περιοχή καθώς μεγάλο μέρος του εργατικού δυναμικού της απασχολεί-ται στο χώρο της ανάπλασης – κατασκευής.

Του Βασιλείου ΠάτραΔημάρχου Ασκίου Κοζάνης

Τοπικός Πόρος Ανάπτυξης (2)Είναι γνωστό ότι, οι Ο.Τ.Α. λειτουργούν με μεγάλο κόστος και ότι ένα μεγάλο μέρος από αυτούς έχουν ελάχιστους πόρους δικούς τους, πλην των κρατικών επιχορηγήσεων. Έτσι στην περιοχή μας, ο τοπικός πόρος αποτελεί ένα σπουδαίο οικονομικό έσοδο για τους Δήμους. Είναι μια κατάκτηση της Τ.Α. σε αντι-στάθμισμα των επιπτώσεων της λειτουργίας της Δ. Ε. Η.Η προγραμματισμένη, στοχευμένη και σωστή χρήση του, μπορεί να λειτουργήσει αναπτυξιακά για το τό-πο μας. Να χρηματοδοτηθούν τέτοιες δράσεις μεγάλες ώστε δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, μιας και η ανεργία στο Νομό μας βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα. Επιπλέον, λόγω της οικονομικής κρίσης που περνά η χώρα μας είναι ακόμη ένας λόγος να χρησιμοποιηθεί ο Τοπικός Πόρος σωστά. Προτείνω ο Τ.Π.Α. να αποδίδει ανά 4ετία, ώστε να μπορέσουν να μπορούν να προγραμματίζουν οι Δή-μοι σε βάθος 4ετίας. Επίσης, οι φορείς διαχείρισης του Τ.Π.Α. να δαπανήσουν τα ποσά που τους αναλο-γούν μέχρι 21/12/2010 σύμφωνα με το ισχύον πλαίσιο. Να καταστεί πραγματικά ο Τ.Π.Α. ένα εργαλείο για αντιμετώπιση μεγάλων αναπτυξιακών έργων όπως π.χ. ανάπτυξη παραλίμνιας περιοχής με σκοπό την ήπια παρέμβαση, ώστε σε συνάρτηση με το περιβάλλον, να γίνει η παραλίμνια περιοχή πόλος έλξης επενδυτών, να δημιουργηθούν επιχειρήσεις αγροτουριστικές. Παρεμβάσεις στα εδάφη που «εγκατα-λείπει» η Δ.Ε.Η. μετά την εξόρυξη. Αναπλάσεις χώροι επισκέψιμοι, πάρκα κ.τ.λ για ανάπτυξη του βιομη-χανικού τουρισμού, πίστες για μηχανοκίνητο αθλητισμό, αναδασώσεις ώστε να μειωθούν οι συνέπειες της ρύπανσης της ατμόσφαιρας. Προγραμματισμός για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τη καύση σκουπιδιών σε συνεργασία με τη ΔΙΑΔΥΜΑ.Του Ματιάκη ΑθανασίουΔημάρχου Ελίμειας

ανάπτυξη

Τοπικός Πόρος (4)


Για να μιλήσει κανείς για τον «πόρο», με ψυχραιμία και νηφα-λιότητα, πρέπει να ανατρέξει σε δύο ση-

μαντικές περιόδους του Νομού και αν θέλει να φανεί χρήσιμος για το σήμερα και το αύριο, να λάβει υπό-ψη του, την «ιστορικών διαστάσεων πραγματικότητα», που διέρχεται η χώρα μας σήμερα, που ασφαλώς επηρεάζει και το Νομό μας.Την τριετία 1991- 1993 ο Νομός μας υπέστη την πιο βίαιη αποβιομηχάνι-ση (κλείσιμο ΑΕΒΑΛ, ΜΑΒΕ, ΕΛΣΙ), οδηγώντας στην ανεργία 2000 και πλέον εργαζομένους, επηρεάζοντας ταυτόχρονα και άλλους περίπου 500 επαγγελματίες, ή εργαζομένους σε συνοδευτικές λειτουργίες. Αξίζει να σημειωθεί ότι την περίοδο εκεί-νη δεν υπήρξε καμία μέριμνα από την Κυβέρνηση της Ν.Δ. Εύκολα ξα-νάρχονται στις μνήμες μας οι μαύρες σημαίες των απολυμένων και η κατά-ληψη της Νομαρχίας για 45 ημέρες.Τη διετία 1995-1996 με τη νέα Κυ-βέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το νεοσύ-στατο θεσμό της Νομαρχιακής Αυτο-διοίκησης, λαμβάνονται σημαντικές και συστηματικές πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση αυτών των δυσμε-νών καταστάσεων και τη συνολικότε-ρη στήριξη του Νομού.Το Δεκέμβριο του 1994 και πριν ανα-λάβω και τυπικά τα καθήκοντά μου, προβαίνω σε μια ολοκληρωμένη ενημέρωση για την κατάσταση του Νομού, στον τότε υπουργό Βιομη-χανίας Κ. Σημίτη και τον προσκαλώ το επόμενο τρίμηνο να επισκεφτεί το Νομό για να συζητήσουμε με όλους τους φορείς μέτρα στήριξης, για την έξοδο του Νομού από την κρίση.Η άμεση ανταπόκριση του Υπουρ-γού και η άνοδός του στην Κοζάνη τον Ιανουάριο απετέλεσε τελικά τον καταλύτη των θετικών για το Νομό εξελίξεων. Η πειστική επιχειρημα-τολογία και οι προτάσεις όλων μας στην αίθουσα Τέχνης, οι επί μέρους συζητήσεις και οι «μαύρες σημαί-ες» των απολυμένων, σηματοδό-τησαν την ανταπόκριση του ίδιου του Υπουργού και της Κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου συνολι-κά. Τον άλλο μήνα γίνεται ευρύτα-τη Κυβερνητική σύσκεψη στην Αθή-να στο γραφείο του Πρωθυπουργού και προαναγγέλλονται δύο σημα-ντικές ρυθμίσεις. Η αποκατάσταση 1200 και πλέον απολυμένων στη ΔΕΗ και το ειδικό καθεστώς συντα-

ξιοδότησης, η προσυνταξιοδότησης σε σημαντικό αριθμό απολυμένων προχωρημένου εργασιακού βίου, με ταυτόχρονη ανακοίνωση για έναρξη των διαδικασιών θεσμοθέτησης του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης. Καταλύτης της θετικής εξέλιξης του Νομού, για μια δεκαετία τουλά-χιστον, αποτέλεσε, επίσης, ο κατα-στρεπτικός σεισμός του Μαΐου του 1995, κυρίως με τα δύο γενναία προ-γράμματα σεισμικής αποκατάστασης και οικονομικής ανασυγκρότησης του Νομού, που έφεραν στο Νομό πάνω από 100 δις δρχ (300 εκ, €). Κινήθηκε η οικοδομή, ο κατασκευα-στικός τομέας, η αγορά, η απασχό-ληση και ο Νομός πήρε τα πάνω του. Τίποτε δεν έγινε μόνο του, ούτε τυ-χαία, ούτε με αυτόματο πιλότο. Εί-χαμε άποψη, είχαμε φωνή, ξέραμε να διεκδικούμε και να πετυχαίνουμε. Όμως τότε υπήρχε συντονισμός και ενιαία δράση, πράγματα που έλει-ψαν την επόμενη περίοδο.Ταυτόχρονα η στήριξη από τον τοπι-κό πόρο 120 και πλέον επιχειρήσεων του Νομού, έδωσε μια νέα ώθηση σ’ αυτές τις επιχειρήσεις και συνέβαλε στην προσαρμογή στα νέα δεδομένα και στις συνθήκες της νέας τεχνολο-γίας. Αυτό αναγνωρίστηκε στην πρά-ξη – έστω και μετά από 10 χρόνια – στην ειδική εκδήλωση και βράβευση επιχειρηματιών του Νομού από το ΕΒΕΕ. Οι 4 από τις 5 επιχειρήσεις που βραβεύτηκαν, στηρίχθηκαν από τον πόρο σε μια κρίσιμη φάση της επιχει-ρηματικής τους ζωής.Σ’ αυτές τις διαπραγματεύσεις όμως υπήρχε σύμμαχος μια ευαίσθητη Κυ-βέρνηση που άκουγε και ανταποκρί-νονταν. Στις επισκέψεις υπουργών και του Πρωθυπουργού τότε, δε δη-μιουργούσαμε τοίχο προστασίας για να μη συζητούνται τα προβλήματα του Νομού και να μην ενοχλούνται οι υπεύθυνοι, όπως το είδαμε τα τε-λευταία 6 χρόνια, αλλά επιλέγαμε και επιβάλλαμε τη διαδικασία και τον τρόπο ανάδειξης των προβλημά-των.

Η χρησιμότητα του πόρου και η συμβολή του στην ανάπτυξη

Ως προς τα ερωτήματα που τίθενται κατά καιρούς, σε σχέση με την αξι-οποίηση του πόρου και τη συμβολή του στην ανάπτυξη της περιοχής, υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρ-χουν διάφορες τάσεις, ανάλογα με

την περίοδο και κυρίως με τις σκο-πιμότητες που υπηρετούνται κάθε φορά. Πάντα όμως σε συνάρτηση με τα πρόσωπα και σπάνια σε σχέ-ση με την ουσία. Έτσι την περίοδο του Μαΐου του 2003, ως το Μάρτιο του 2004, υπήρξε πληθωρική κριτι-κή, λαλίστατοι παράγοντες και μετά «άκρα του τάφου σιωπή», μέχρι το Γενάρη του 2010. Δύο Νομαρχιακοί Σύμβουλοι της συμπολίτευσης έφε-ραν στο φως ενδεχόμενες παραλή-ψεις, αστοχίες, ή κατασπατάληση των κονδυλίων του πόρου σύμφωνα με τις καταγγελίες τους, καθώς και τα στοιχεία που ζήτησε σύμβουλος της ελάσσονος αντιπολίτευσης. Για 6 χρόνια περίπου σιωπή. Μήπως όμως όλοι βολεύονταν; Πρέπει επί τέλους στη διαχείριση του πόρου να πάψει η υποκρισία πολλών, που συμπυκνώ-νεται στο εξής: «Ότι έγινε από μας και για μας είναι καλό, ότι έγινε από άλλους και για άλλους ήταν επιλή-ψιμο».Σίγουρα τα κονδύλια του πόρου θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και καλλίτερα σ’ όλες τις περιόδους. Όμως, όταν ετίθετο επιτακτικά το ερώτημα – τουλάχιστον από μας - τι άλλο πρέπει να γίνει, δεν ακούγα-με την άλλη, μεγάλη πρόταση. Κατά καιρούς ακούγαμε μεγαλόστο-μες προθέσεις για κατάθεση προτά-σεων που θα έσωζαν το Νομό, όμως δεν τις είδαμε ποτέ. Σήμερα όμως οι καιροί έχουν αλλάξει, απαιτούν τολ-μηρές και καινοτόμες λύσεις, ανα-τροπές και νέες προσαρμογές. Και αυτό είναι υπόθεση και ευθύνη κυ-ρίως των θεσμικών εκφραστών και των φορέων του Νομού (βουλευτές – Ν.Α. – ΟΤΑ – Επιμελητήρια κλπ). Επιβάλλεται όμως να ανοίξει ένας ειλικρινής διάλογος. Εξάλλου η κριτική και οι προτάσεις διόρθωσης των πραγμάτων, έχουν την αξία τους, όταν εκτυλίσσονται τα γεγονότα και όταν γίνεται η ορ-γανωμένη συνολική αξιολόγηση και αποτίμηση κάθε φορά μιας περιό-δου. Εμείς αυτό πράξαμε, με πλήρη ευθύνη, την ώρα που έπρεπε. Δίνα-με στοιχεία κάθε 6 μήνες και κάνα-με συνολική παρουσίαση και απο-λογισμό στο τέλος της πενταετίας (1997-2001). Δεν χρειάσθηκε να μας τα ζητήσει κανείς, ούτε έγιναν αυτά μετά από καταγγελίες. Και προ πα-ντός δεν αποκρύψαμε τίποτε. Αλή-θεια γιατί τόσες ομπρέλες στο 3ο ΕΑΠ και όχι αναλυτικά όλα τα στοι-χεία, όπως το 1ο ΕΑΠ; Γιατί τόση επι-

τηδευμένη παρουσίαση; Όποιος δει τους συγκεντρωτικούς πί-νακες του 1ου ΕΑΠ θα αντιληφθεί – αν το θέλει βεβαίως – το πώς αξι-οποιήθηκε ο πόρος. Η προσθετικότη-τα των πόρων τότε είχε νόημα. Μόνο τρεις ενδεικτικές χρηματοδοτήσεις υποστήριξης μελετών μόλις 3 εκ. € κόστους, για τα τρία έργα ύδρευσης του Βοίου, αποκατάσταση χώρων με-ταλλείων ΜΑΒΕ, του φράγματος Σι-σανίου, που άντλησαν ή αντλούν ή αντλούν ακόμη, μόνο κοινοτικούς πόρους, που ξεπερνουν τα 70 εκ, €. (Αρχική στήριξη του Πανεπιστημί-ου, επτά μεγάλες ενέργειες πολιτι-στικών υποδομών, αρδευτικά έργα). Μερικοί όμως ακόμη και σήμερα, θέ-λουν να μπερδεύουν τις υποχρεώ-σεις τις ΔΕΗ προς τους ΟΤΑ της πε-ριόδου 1992 – 1994), που ανήλθαν στο κόστος των 3,5 δισεκατομμυρί-ων δρχ περίπου, που φορτώθηκαν στο 1ο ΕΑΠ, τη στήριξη σε πολιτιστι-κούς φορείς – ομόφωνη απόφαση εξ ολοκλήρου της ΤΕΔΚ (11-8-1999) και επίσης ομόφωνες αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων των επί μέρους ΟΤΑ. Αποσιωπούν όμως την αποπεράτωση του Λαογραφικού Μουσείου, τις αρχαιολογικές ανα-σκαφές στην Αιανή και το Μουσείο της, το Μουσείο του Μακεδονικού Αγώνα, το Παλαιοντολογικό Μου-σείο Πτολεμαίδας, το Μουσείο Τσο-τυλίου, την αποκατάσταση και ανά-δειξη των δύο ιστορικών Μονών του Νομού. την ενέργεια στήριξης των επιχειρήσεων και μια σειρά άλλων μικρότερων δομών και υποδομών, με κονδύλια που ξεπέρασαν τα 3,8 δις δρχ. και έδωσαν ταυτότητα στο Νο-μό, καθώς και τη στήριξη των επεν-δυτικών προγραμμάτων των παρα-γωγικών συνεταιρισμών.Ως γενική παρατήρηση για την πε-ρίοδο που περνάμε: Εκείνο που επιβάλλεται σήμερα, είναι ένας τολμηρός, συνολικός επαναπροσ-διορισμός στόχων και προτεραιοτή-των. Και αυτό ας μην περιμένουμε να μας το επιβάλλει καμιά αλλαγή του Νόμου, ή η όποια νέα Υπουργι-κή Απόφαση. Είναι υποχρέωση και ευθύνη τοπικού επιπέδου. ΟΙ όποιες αλλαγές απαιτηθούν είναι διαδικα-στικό θέμα και μπορούν να ακολου-θήσουν, σε συνάρτηση πάντα με τις ορατές θεσμικές αλλαγές.

Νομίζω πως σήμερα πρέπει να εστι-άσουμε σε 5 ενότητες, τις επι-λογές και προτεραιότητες, αν

ανάπτυξη

ΤΟΠΙΚΟΣ ΠΟΡΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣτου Πασχάλη Μητλιάγκα - Πρώην Νομάρχη Κοζάνης


τουΚΩΣΤΑ ΜΗΣΙΑΛΗ

Δασολόγου, M.Sc.Συνεργάτη του Ι.Π.Α.Δ.Μ.

είναι να ξεκινήσει ένας ουσιαστικός δι-άλογος για τη συμβολή των κονδυλίων

του πόρου στη νέα πραγματικότητα. Να δοθεί δηλαδή προτεραιότητα σε πέντε ενότητες με σαφέστατο πλαίσιο επιλογών , κατευθύνσεων και δράσεων.

Τα κονδύλια του πόρου πρέπει να κατευθυνθούν σε:

1. Ενέργειες αποκατάστασης και βελτίωσης του περιβάλλοντος σε συνδυασμό με την πρά-σινη ανάπτυξη,, με κλείσιμο όμως των ολι-σθηρών μονοπατιών, για ανάληψη δράσεων, που είναι αποκλειστική, εκ του Νόμου, υπο-χρέωση της ΔΕΗ.2. Στήριξη παραγωγικού περιβάλλοντος, ενί-σχυση ανταγωνιστικότητας και ειδικό πρό-γραμμα ενίσχυσης των επιχειρήσεων, ή στή-ριξη επενδυτικων προγραμμάτων ΟΤΑ.3. Εισαγωγή καινοτομιών και νέων τεχνολογι-ών, με ανάλογη στήριξη και εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού.4. Υποδομές και έργα αναπτυξιακού χαρακτή-ρα στο γεωργικό τομέα.5. Στήριξη ενεργητικών πολιτικών απασχόλη-σης για την αντιμετώπιση της ανεργίας στο μέτρο και της δικής μας ευθύνης και των αυ-τονόητων υποχρεώσεων μας. Υπήρξε προη-γούμενο πρόγραμμα.

Επιβάλλεται να γίνει αυστηρός προσδιορισμός των οικισμών που είναι γύρω από τη βιομηχα-νική ζώνη, και οι οποίοι θα τυγχάνουν συγκε-κριμένη στήριξη (χωρίς την ανάλωση όμως του πόρου σε έργα εξωραϊσμού μόνο). Ως προς τις μετεγκαταστάσεις οικισμών, συγκεκριμένη στήριξη για την προετοιμασία-ετοιμότητα του εγχειρήματος και όχι ανάληψη υποχρεώσε-ων που ανήκουν στον φορέα που τις προκαλεί (ΔΕΗ) ή στην πολιτεία.Το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ ο Νόμος και το πε-ριεχόμενό του, αλλά οι συχνές αλλαγές των υπουργικών αποφάσεων, για να υπηρετηθούν πολιτικές σκοπιμότητες.Τέλος για ένα μύθο και μια σκόπιμη διαστρέ-βλωση και υπερβολή: ότι δόθηκαν σωρηδόν χρήματα στις εκκλησίες από τα κονδύλια του πόρου. Έψαξα και ξαναέψαξα τα στοιχεία που δώσαμε εμείς αναλυτικά το 2001 στον απολογι-σμό της πενταετίας και στα στοιχεία που έδωσε εκ νέου, μετά 9 χρόνια, η σημερινή Νομαρχια-κή αρχή. Δεν βρήκα πουθενά τέτοιες χρηματο-δοτήσεις. Βεβαίως ενισχύθηκαν οι Εκκλησίες, βυζαντινές, μεταβυζαντινές, νεότερα μνημεία και εκκλησίες που κατέρρευσαν ή έπαθαν μεγά-λες μικρότερες ζημιές από το σεισμό του 1995, με κονδύλια του σεισμικού προγράμματος, που ξεπέρασαν το 1,3 δις δρχ . Και μια υπενθύμιση: Ο προγραμματισμός του 1ου ΕΑΠ έγινε μόλις τον Φεβρουάριο του 1998 –χάθηκε ένα χρόνος (1997) στην έκδοση της πρώτης Υπουργικής απόφασης, για την οποία ούτε καν ρωτηθήκαμε ως Ν.Α. – και η ουσιαστι-κή έναρξη των δράσεων ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1998. Δηλαδή τρία χρόνια και λίγους μήνες ήταν η ουσιαστική διάρκεια του πρώτου πεντα-ετούς. Και η πρώτη φορά είναι πρώτη φορά, χω-ρίς να σημαίνει ότι δικαιολογούνται τα όποια λάθη και οι ενδεχόμενες παραλήψεις. Εξάλλου τότε υπήρχε ο φόβος επιστροφής κονδυλίων, όπως έλεγε η πρώτη Υπουργική απόφαση.

Ο Τοπικός Πόρος Ανάπτυξης (Τ.Π.Α.) θεσμοθετήθηκε το 1996 από την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με το νόμο 2446. Στόχος του ήταν η εξασφάλιση κονδυλίων

που θα χρηματοδοτούσαν την ανάπτυξη βιομη-χανικών περιοχών παραγωγής ρεύματος, ώστε να διασφαλιστεί το μέλλον τους κατά τη μετα-λιγνιτική περίοδο.Η χρηματοδότηση των συγκεκριμένων περιοχών από τον Τοπικό Πόρο Ανάπτυξης εντάχθηκε στο πλαίσιο της προσπάθειας που κατέβαλε η πολι-τεία για τη δημιουργία ευκαιριών σε εναλλακτι-κές μορφές ανάπτυξης και αποτέλεσε ουσιαστι-κά ανταπόδοση για την οικονομική στρέβλωση που προκάλεσε επί δεκαετίες στο νομό Κοζάνης η δραστηριότητα της ΔΕΗ. Ο πόρος διεκδικήθηκε και κερδήθηκε γι’ αυτόν το λόγο. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια γίνεται κατάχρησή του τόσο σε ό,τι αφορά το ύψος των εκταμιευόμενων κονδυλίων, όσο και στον προ-γραμματισμό των έργων. Σε μια περίοδο κρίσης λοιπόν, όπως η σημε-ρινή που διανύει η χώρα μας, ο προγραμ-ματισμός για την ορθή διαχείριση του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης πρέπει να αντανακλά τις πραγματικές ανάγκες του τόπου. Πρέπει να έχει στοχευμένες δράσεις για χειροπιαστά αποτελέσματα, ενώ το ύψος του δεν πρέπει να εξαρτάται από πολιτι-κές συγκυρίες και προσω-πικές προτεραιότητες. Ο πόρος είναι δημόσιο χρή-μα. Η εξασφάλισή του δεν είναι εύκολη και φυσικά δεν είναι ούτε για πέτα-μα, ούτε για διασπάθιση. Ως εκ τούτου η διαχείρι-σή του απαιτεί σοβαρότη-τα και υπευθυνότητα. Επο-μένως θα πρέπει να υπάρχει δημόσια διαβούλευση κατά τη διαδικασία λήψης των σχε-τικών αποφάσεων, θα πρέπει να υπάρξει απολογισμός όσων έχουν επιτευχθεί βάσει του αρχικού

σχεδιασμού, καθώς επίσης διαρκής έλεγχος. Κάθε καθυστέρηση στην εκμετάλλευση του Τ.Π.Α. είναι σε βάρος της τοπικής ανάπτυξης, ενώ όσο μειώνεται το ύψος του ή επιβραδύνεται το «άνοιγμά» του αυξάνονται και διαιωνίζονται τα προβλήματα της ανεργίας στο νομό Κοζάνης, όπως και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος. Επομένως, ο Τοπικός Πόρος Ανάπτυξης δεν απο-τελεί ένα ακόμη χρηματοδοτικό μέσο, αλλά ση-μαντικό αναπτυξιακό εργαλείο. Με τον πόρο θα διαφοροποιηθεί η οικονομική δραστηριοποίηση της περιοχής και θα τεθούν οι βάσεις για μια το-πική οικονομία που θα έχει στραμμένο το βλέμ-μα της στο μέλλον. Επειδή λοιπόν δε μπορούμε να περιμένουμε το τέλος του λιγνίτη και επειδή οι δραστηριότητες της ΔΕΗ στην περιοχή μας στηρίζουν όλο και λι-γότερο την απασχόληση, πρέπει να υπάρξουν και να ενεργοποιηθούν άμεσα τα αντισταθμιστι-κά οφέλη του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης.

ανάπτυξη

Τοπικός Πόρος μια νέα προσέγγιση

στην ανάπτυξη του τόπου

Του Γιάννη Βλατή - Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ν. Κοζάνης


Οπως είναι γνωστό ο Τοπικός Πό-ρος Ανάπτυξης (Τέλος Ανάπτυ-ξης Βιομηχανικών Περιοχών 0,4%) κατοχυρώθηκε για πρώ-τη φορά το Δεκέμβριο του 1996,

από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ύστερα από συ-ντονισμένες ενέργειες του νεοσύστατου τότε θε-σμού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, ενώ καθο-ριστικός ήταν ο ρόλος των βουλευτών του Νομού στην τελική φάση, για τη Νομοθέτηση του. Αυ-τά για την ιστορία και για όσους έχουν επιλεκτι-κή μνήμη. Προηγήθηκε βέβαια μια σοβαρή αλλά άκαρπη προσπάθεια φορέων του Νομού για τη δι-εκδίκηση του τα προηγούμενα χρόνια.

Το ειδικό αναπτυξιακό πρόγραμμα (Ε.Α.Π) εξειδικεύεται από τις κατά καιρούς Υπουργικές Αποφάσεις ( Υ.Α. )οι οποίες καθορίζουν τόσο τον τρόπο λειτουργίας του προγράμματος όσο και τα όργανα που εντέλλονται για τον προγραμματισμό, την παρακολούθηση, την εξειδίκευση, την υλοποί-ηση και την πληρωμή των έργων.

Η διάρκεια του προγράμματος ορίστηκε από την πρώτη στιγμή με βάση την πρώτη Υπουργική απόφαση Ιούλιος του 1997 σε πενταετίες. (γιατί άραγε;) Πριν ένα χρόνο ακριβώς σε ειδική σύσκε-ψη που συγκάλεσα παρουσία των εκπροσώπων, των θεσμών και των φορέων του Νομού, με θέμα την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, μετα-ξύ των άλλων προτάσεων που κατέθεσα, τόνισα την αναγκαιότητα διενέργειας ενός αναπτυξια-

κού συνεδρίου υψηλού επιπέδου στο Νομό. Συνέδριο το οποίο θα ξεκινούσε με ένα

συνολικό απολογισμό από όλους τους φορείς και τους θεσμούς και θα αφο-ρούσε την εικοσαετία (1990-2010) με αφετηρία την αποβιομηχάνιση του Νομού και προγραμματισμό για τα επόμενα είκοσι χρόνια.

Αυτό επιτάσσει μια σοβαρή πολι-τική λειτουργία. Μόνο μέσα από τέτοι-ες διαδικασίες μπορεί να αποτιμηθούν

αποτελέσματα, α εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα, να συζητηθούν όλα τα

προβλήματα που απασχολούν την περιοχή και τους πολίτες και να κατατεθούν προτά-σεις για το μέλλον του τόπου.

Αντί γι’ αυτό που είναι η πεμπτουσία της πολιτικής διαδικασίας, βιώνουμε αυτό το διάστημα τις πιο θλιβερές καταστάσεις στη

λειτουργία του Νομαρχιακού Συμβουλί-ου, του ανώτατου οργάνου Δημοκρα-

τικού προγραμματισμού στο νομό. ύμβουλοι της συμπολίτευσης κα-

ταγγέλλουν τη λειτουργία του Νομάρχη και κάνουν λόγο για

αδιαφανείς διαδικασίες, πα-ράτυπες λειτουργίες και δι-

ασπάθιση πόρων.Μέσα σ’ αυτό το κλί-

μα ζήτησα δημόσια από τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας Δυ-τικής Μακεδονίας λε-

πτομερή και αναλυτικά στοιχεία του 2ου και 3ου Ε.Α.Π, για να ενημερωθώ αναλυτικά για τον τρό-πο διαχείρισης του προγράμματος και αξιοποίη-σης των χρημάτων.

Ζήτησα συγκεκριμένα τα στοιχεία του 2ου και 3ου Ε.Α.Π για δυο λόγους. Διότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στα 5,5 χρόνια διακυβέρ-νησης άλλαξε δύο φορές τις Υπουργικές Αποφά-σεις διαχείρισης του Ε.Α.Π κατά πως την βόλευε κάθε φορά.

Με την μεν πρώτη Υ.Α. (2005) ανέθεσε στον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας Δυτικής Μα-κεδονίας την ευθύνη του προγράμματος γιατί δεν της ήταν αρεστοί οι τότε Νομάρχες.

Με την δε δεύτερη Υ.Α (2008) επανέφερε την ευθύνη της διαχείρισης του προγράμματος στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις γιατί πλέον της ήταν αρεστοί οι Νομάρχες.

Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα στοιχεία του 1ου ΕΑΠ παρουσιάστηκαν ανα-λυτικά σε δημόσια διαδικασία και όσοι διαθέτουν αρχείο τα έχουν στη διάθεσή τους.

Τα στοιχεία του 2ου και 3ου Ε.Α.Π τα οποία παρέλαβα από τον Γενικό Γραμματέα της Περι-φέρειας Δυτικής Μακεδονίας πριν μερικές μέρες (πέμπτη 27 /2/2010 ) παρουσιάζουν σημαντικές ελλείψεις και ήδη έχω ζητήσει συμπληρωματικά στοιχεία, τα οποία αφού μελετήσω θα τοποθετη-θώ δημόσια.

Σήμερα όπως διαμορφώνεται η κατάσταση με

αφορμή τις καταγγελίες για κακοδιαχείριση του Ε.Α.Π, ην αλλοίωση της φυσιογνωμίας του και την υπερδέσμευση πόρων, σε συνδυασμό με την επι-κείμενη θεσμοθέτηση της περιφερειακής Αυτο-διοίκησης επαναφέρω την πρότασή μου και την ξαναθέτω σε δημόσιο διάλογο.

Να προχωρήσουμε άμεσα στη διενέργεια ενός ουσιαστικού και υψηλού επιπέδου Περιφε-ρειακού Αναπτυξιακού Συνεδρίου με ευθύνη της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.

Αφού πρώτα όμως προηγηθεί ένας σοβαρός απολογισμός όλων των φορέων και των θεσμών σε προσυνεδριακές Νομαρχιακές διαδικασίες για όλες τις δράσεις και τα προγράμματα που αφορούν την εικοσαετία, (1990-2010 ).

Ειδικά για τον Τοπικό Πόρο Ανάπτυξης ο οποί-ος αποτέλεσε το συγκριτικό πλεονέκτημα των νο-μών Κοζάνης και Φλώρινας πρέπει να συζητηθεί σε ειδικές προσυνεδριακές διαδικασίες το κα-τά πόσο αυτός συνέβαλε στην ανάπτυξη των δύο Νομών.

Η διαχείριση του Ε.Α.Π που αφορά τους Νο-μούς Κοζάνης και Φλώρινας η οποία προφανώς μετά την εφαρμογή του σχεδίου Καλλικράτης θα περάσει στην αρμοδιότητα του Περιφερειακού Συμβουλίου ,να παραμείνει στους ενεργειακούς Δήμους κατά ένα ποσοστό και το υπόλοιπο ποσο-στό του Περιφερειακού Συμβουλίου να κατευθυν-θεί αυστηρά σε μεγάλες αναπτυξιακές δράσεις.

Αφού λάβουμε σοβαρά υπόψη την δραματι-κή περίοδο και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα και οι πολίτες, την ανεργία, την απουσία επενδύσεων, την ύφεση και τα συγκριτικά πλεο-νεκτήματα της περιοχής προτείνω:

Α) Να διερευνήσουμε τη δυνατότητα υλοποί-ησης ενός προγράμματος κοινωνικής εργασίας για να εργαστούν με αυστηρά κοινωνικά κριτή-ρια μακροχρόνια άνεργοι οικογενειάρχες.Β) Να διερευνήσουμε τη δυνατότητα εκπόνησης ενός νέου προγράμματος στήριξης των μικρομε-σαίων επιχειρήσεων για να διαφυλάξουμε τόσο τη λειτουργία των τοπικών επιχειρήσεων όσο και τις θέσεις εργασίας σε αυτές.Γ) Ένα μικρό αναλογικά ποσό να κατευθυνθεί σε μελέτες με τη δέσμευση ό,τι είναι απολύ-τως αναγκαίες και θα υλοποιηθούν. Επίσης όσες μελέτες αναθέτονται από φορείς και θεσμούς του Νομού σε οποιονδήποτε να υπάρχει η ρή-τρα απασχόλησης ενός αριθμού επιστημονικού προσωπικού από το Νομό γιατί έχουμε πολλούς νέους επιστήμονες άνεργους.Δ) Να χρηματοδοτηθούν περιβαλλοντικά έργα που έχει ανάγκη η περιοχή μας και δράσεις στον τομέα της πράσινης ανάπτυξης.Ε) Να στηριχθεί με συγκεκριμένα μέτρα ο γε-ωργοκτηνοτροφικός τομέας.

Και τέλος όσον αφορά την αλλαγή της Υπουρ-γικής Απόφασης για τη διαχείριση του Ε.Α.Π , πι-στεύω ότι πρέπει να γίνει με βάση το νέο τοπίο που θα διαμορφωθεί μετά την ψήφιση του σχεδίου Καλλικράτης και όταν ανοίξει ο διάλογος για τον προγραμματισμό του 4ου Ε.Α.Π αφού λάβουμε υπόψη όλη την προηγούμενη εμπειρία.

Τοπικός πόρος ανάπτυξηςΤου Αλέκου Αθανασιάδη - Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ν. Κοζάνης

ανάπτυξη


Με ευχαρίστη-ση έλαβα την π ρ ό σ κ λ η σ ή σας για την κατάθεση των

απόψεών μας σχετικά με την αξιοποί-ηση και λειτουργία του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης, στο προγραμματισμένο αφιέρωμά σας, ενός θέματος με ιδιαί-τερη βαρύτητα και επικαιρότητα.

Εναρκτήριο έναυσμα στη πα-ράθεση σκέψεων γύρω από το θέμα του Τ.Π.Α. νομίζω πρέπει να αποτε-λεί η διατύπωση του άρθρου 20 τον ν. 2446/1996, με το οποίο θεσμοθετεί-ται το Τέλος Ανάπτυξης Βιομηχανικών Περιοχών Παραγωγής Ρεύματος και αναφέρεται ότι «Τα κονδύλια που θα προκύψουν από την επιβολή του παρα-πάνω τέλους (0,4 % επί του κύκλου ερ-γασιών της ΔΕΗ ) θα χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση συγκεκριμένων έργων υποδομής, ανάπτυξης και προ-στασίας περιβάλλοντος των Νομών Φλώρινας, Κοζάνης και Αρκαδίας».

Στην ανωτέρω διατύπωση με πο-λύ ρητό και σαφή τρόπο διαφαίνο-νται η χρησιμότητα του και η κατευ-θυντήρια γραμμή στην οποία πρέπει να προσβλέπει η ορθολογική και απο-τελεσματική αξιοποίηση του. Ο Τ.Π.Α. αποτελεί την ελάχιστη ανταποδοτική συνεισφορά της ΔΕΗ στις υπέρμετρα επιβαρημένες από μόλυνση και απομυ-ζημένες από φυσικό πλούτο περιοχές μας, που φιλοξενούν εδώ και δεκαε-τίες την ογκωδέστερη και πιο ρυπογό-να βιομηχανία της χώρας. Καθίσταται λοιπόν, αν όχι αυτονόητη, επιτακτι-κή η ύπαρξη ενός χρηματοδοτικού –αναπτυξιακού εργαλείου, με σκοπό την αποκατάσταση του επιβαρημένου

περιβάλλοντος και του υποβαθμισμέ-νου τοπίου της περιοχής μας. Επιπλέ-ον, δεδομένου ότι, η περιοχή είναι πλέ-ον συνυφασμένη με την ακατάπαυστη λειτουργία της ΔΕΗ και ανάπτυξη συ-ναφών δραστηριοτήτων, μεταλλάζο-ντας την οικονομική και κοινωνική της φυσιογνωμία από καθαρά αγροτική σε βιομηχανική και σταδιακά εισερχόμε-νοι στη λεγόμενη μεταλιγνιτική πλέον περίοδο, αντιμέτωποι με μια μονοδιά-στατα ανεπτυγμένη οικονομική δομή και πολύ ψηλά επίπεδα ανεργίας και με πολλά προβλήματα του αστικού και περιαστικού περιβάλλοντος, ο Τ.Π.Α. θα μπορούσε μέσα από μία ορθή αξι-οποίηση να αποτελέσει την απάντηση των τοπικών κοινωνιών σε όλες αυτές τις προκλήσεις.

Ωστόσο, η διαχείριση και αξιο-ποίηση του σημαντικού αυτού ανα-πτυξιακού εργαλείου, έχει δημιουρ-γήσει ιδιαίτερους προβληματισμούς, δημιουργώντας την πεποίθηση ότι έχει απολεσθεί πλέον ο χαρακτήρας που διαφαίνεται στην εναρκτήρια δι-ατύπωση της Θεσμοθέτησης του, ως πηγή έργων υποδομής και ανάπτυξης – ανταποδοτικών της ρύπανσης, που υπηρετούν μια αειφόρο λογική και κα-τευθύνονται στην ορθολογική διαχεί-ριση και ανάταξη του περιβάλλοντος.

Μελετώντας λοιπόν σχεδιασμούς διάθεσης και κατανομής των αναλο-γούντων κονδυλίων του πόρου, παρα-τηρείται ότι σε τομείς «Περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής» κατανέμονται δυ-σανάλογα χαμηλά ποσοστά των πιστώ-σεων. Σε όλα αυτά έρχεται να προστε-θεί και η Y.A. της 9-1-2008, συμφώνως της οποίας διατίθεται στις Νομαρχια-κές αυτοδιοικήσεις το 50% των αναλο-

γούντων ποσών ανά νομό και παράλ-ληλα μειώνεται το ποσοστό κατανομής στους ενεργειακούς Δήμους στο 35%. Το μείζον θέμα στην προκειμένη περί-πτωση, δεν αποτελεί το ποιος διαχει-ρίζεται τον πόρο, αλλά ο απαξιωτικός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται από την πολιτεία, εκφυλίζοντάς τον σε μέσο μικροπολιτικής και εργαλείο μι-ας αμφιλεγόμενης ανάπτυξης. Πέραν όλων αυτών των έμφυτων πλέον παθο-γενειών του, που έχουν αλλοτριώσει τον αρχικό Θεσμικό χαρακτήρα του, πρέπει να αναφερθεί η μεγάλη καθυ-στέρηση στο άνοιγμα της χρηματοδό-τησης του τρέχοντος ΕΑΠ (2007-2011), σε βάρος της ανάπτυξης και της αντι-μετώπισης προβλημάτων. Χαρακτηρι-στικό παράδειγμα στο Δ. Αμυνταίου υπήρξε η μεγάλη καθυστέρηση στην καταβολή των πιστώσεων προς τη ΔΕ-ΤΕΠΑ, την επιχείρηση Τηλεθέρμανσης της Ευρύτερης περιοχής Αμυνταίου, ποσών που καταβάλλονται στην επι-χείρηση σε ετήσια βάση, βάσει παλαι-οτέρας προγραμματικής σύμβασης για την αποπληρωμή έργων Τηλεθέρμαν-σης. Επιπρόσθετα, να αναφέρουμε ότι τα αναλογούντα ποσά των τελευταίων ετών του Δ. Αμυνταίου διατέθηκαν στη ΔΕΤΕΠΑ, ως φορέα ανάπτυξης και υλο-ποίησης ενεργειακών – «καθαρών» πε-ριβαλλοντικά έργων του Δήμου μας, συμφώνως των σκοπών και προσανα-τολισμών του Τ.Π.Α.

Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα αποτελεί το ύψος του πόρου. Τα προ-βλήματα που προαναφέρθηκαν από την παρουσία των ΑΗΣ στην περιοχή έχουν πολλαπλασιαστεί και τα σχέδια της ΔΕΗ σχετικά με τη σταδιακή εγκα-τάλειψη του λιγνίτη και της περιοχής

μας καθιστούν ακόμα πιο έντονη την ανάγκη να υπάρξουν σημαντικά αντι-σταθμιστικά οφέλη για το Νομό, μέρος των οποίων πρέπει να είναι μία αύξη-ση του ποσοστού του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης, ούτως ώστε να ανέλθει σε τάξεις μεγέθους του 3%, σε αναλογία με τα αντισταθμιστικά οφέλη των ανα-πτυξιακών έργων ΑΠΕ.

Αδήριτη λοιπόν αναγκαιότητα αποτελεί πλέον ο επαναπροσδιορι-σμός και ο σχεδιασμός των στόχων που πρέπει να εξυπηρετεί ο Τ.Π.Α. σε πλή-ρη συνάρτηση με το στρατηγικό σκο-πό Θεσμοθέτησής του. Εν΄ όψει της επερχόμενης διοικητικής μεταρρύθ-μισης, ο Πόρος πρέπει να αποτελέσει ένα σημαντικό χρηματοδοτικό μηχα-νισμό αναπτυξιακών έργων των νέων διευρυμένων Δήμων, τα οποία βελτιώ-νουν την ποιότητα ζωής, μέσα από την αναβάθμιση του περιβάλλοντος, δια-σφαλίζοντας την αειφορία. Απαραίτη-τη προϋπόθεση αποτελεί οι πιστώσεις του Πόρου να κατευθυνθούν προς τους ενεργειακούς – πληττόμενους Δήμους σε ποσοστά τουλάχιστον 85%, μέσο των αναγκαίων νομοθετικών ρυθμί-σεων, που θα αποτελούν απόρροια διαβουλεύσεων και δημοκρατικών δι-αδικασιών που θα εξασφαλίζουν και θα προϋποθέτουν τον κοινωνικό διά-λογο. Δήμοι οι οποίοι μέσα από στο-χευμένους σχεδιασμούς θα πρέπει να αναγάγουν την αειφόρο ανάπτυξη και κοινωνική ευθύνη σε πρώτη προτεραι-ότητα, διασφαλίζοντας παράλληλα με επαρκείς μηχανισμούς την ορθολογική και ποιοτική διαχείριση των διατιθέμε-νων χρηματοδοτικών εργαλείων, όπως είναι ο Πόρος για τους Δήμους μας.

Η ΔΕΗ τα τελευταία χρόνια έδωσε και πήρε πάρα πολλά από την περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας. Σαφώς έχει δη-μιουργήσει πολλά προβλήματα στο περι-βάλλον της περιοχής με τις αλλεπάληλες επιδράσεις της. Θέλω να πιστεύω ότι με τις υπερ μονάδες που θα δημιουργήσει στο μέλλον, θα πάρει όλα εκείνα τα απα-ραίτητα μέτρα με τις νέες τεχνολογίες που θα εφαρμόσει ώστε η επιβάρυνση στο περιβάλλον να είναι όσο το δυνατόν μικρότερη.

Στα πλαίσια λοιπόν των ανταποδοτι-κών εισφορών προς την περιοχή, θεσπί-στηκε ο τοπικός πόρος Ανάπτυξη, ο οποί-ος είναι ως γνωστό δίνεται από τα έσοδα της ΔΕΗ για την ανάπτυξη της περιοχής και τη βελτίωση των συνθηκών διαβίω-σης των κατοίκων. Όταν θεσμοθετήθη-

κε αυτός ο πόρος ήταν ευλογία για την ανάπτυξη της περιοχής καθώς από ότι γνωρίζω πολλές επενδύσεις στον ιδιω-τικό τομέα αλλά και από διάφορους φο-ρείς έγινε πραγματικότητα. Έπειτα όμως στην πορεία η κατάσταση αυτού του ση-μαντικού «πόρου» έγινε κατά την γνώμη μου ανορθόδοξη. Όλα τα χρήματα κατα-νέμονται, στις Νομαρχίες και στους Δή-μους με αποτέλεσμα να μην γίνεται ουσι-αστικά τίποτα από πλευράς πραγματικής ανάπτυξης και όλα τα χρήματα να εξανε-μίζονται σε σχέδια και προγράμματα τα οποία στην ουσία δεν πρόσφεραν ανά-πτυξη ούτε νέες θέσεις εργασίας.

Πιστεύω λοιπόν πως το μεγαλύτε-ρο κέρδος αυτής της χρηματοδότησης θα πρέπει να αξιοποιηθεί προς τον ιδι-ωτικό τομέα για να γίνουν νέες επενδύ-

σεις στην περιοχή οι οποίες θα πρέπει να φέρουν νέες θέσεις εργασίας, καθώς επίσης θα πρέπει να σχεδιαστεί η μετα-λιγνιτική περίοδος μόνο από προγράμ-ματα και δράσεις που θα χρηματοδοτη-θούν από τον τοπικό πόρο ανάπτυξης. Μερικές από τις δράσεις που θα πρότει-να είναι οι εξής:

Α. Δημιουργία ερευνητικού κέντρου ανανεώσιμων πηγών ενέργειας π.χ. Γεω-θερμία, βιομάζα και φωτοβολταϊκά,

Β. Η δημιουργία επιτέλους της βιο-μηχανικής περιοχής του Νομού Κοζάνης με χρηματοδότηση από τον τοπικό πόρο.

Γ. Έρευνα και αξιοποίηση της αγρο-τικής παραγωγής της περιοχής σε συ-νάρτηση με τις εκτάσεις που θα παρα-χωρήσει η ΔΕΗ προς τον Αγροτικό κόσμο καθώς επίσης και την ανάπτυξη θερμο-

κηπίων με χρήση της τηλεθέρμανσης όπως επίσης και την έρευνα και ανάπτυ-ξη των αρωματικών φυτών ή της βιοκαλ-λιέργειας.

Αυτά και άλλα πολλά θα μπορούσα να προτείνω και να αναπτύξω σε ενδε-χόμενη σύσκεψη φορέων με την σωστή διαχείριση αυτού του πολύτιμου εργα-λείου ανάπτυξης που ονομάζεται τοπικός πόρος. Δυστυχώς μέχρι σήμερα ο Σύνδε-σμος Βιομηχανιών Δυτικής Μακεδονίας – σαν φορέας – δεν μετέχει σε αυτήν την επιτροπή διαχείρισης του πόρου ού-τε καν γνωμοδοτεί.

Θα θέλαμε λοιπόν από τους υπευθύ-νους διαχείρισης αυτού του πόρου πριν αποφασίσουν οτιδήποτε να λάβουν έστω την γνώμη μας για θέματα ανάπτυξης και επιχειρηματικότητας.

Τοπικός πόρος ανάπτυξηςΤου Δημήτρη Χαλάτσογλου - Προέδρου του Συνδέσμου Βιομηχανιών Δ.Μ.

Τοπικός Πόρος Ανάπτυξης, Αξιοποίηση & ΛειτουργίαΤου Θεοδωρίδη Κωνσταντίνου - Δημάρχου Αμυνταίου

ανάπτυξη


ΠΡΑΣΙΝΟ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

ανάπτυξη

Στο Δήμο Φιλώ-τα έχει πραγμα-τοποιηθεί ευρύς διάλογος για τον τρόπο διαχείρι-

σης του Ειδικού Αναπτυξιακού Προγράμματος, που είναι γνω-στό και ως Τοπικός Πόρος Ανά-πτυξης. Το έντονο ενδιαφέρον της τοπικής κοινωνίας πηγάζει από την άμεση επαφή του πλη-θυσμού με τα προβλήματα που δημιουργούνται από τη λειτουρ-γία της Δ.Ε.Η., χωρίς αυτό να ση-μαίνει ότι δεν αναγνωρίζεται η θετική συνεισφορά της στην απασχόληση και την ανάπτυξη της περιοχής. Κοινή συνιστα-μένη των απόψεων της τοπικής κοινωνίας είναι ότι ο Τοπικός Πό-ρος Ανάπτυξης είναι ένα πολύ-τιμο αναπτυξιακό εργαλείο που δεν χρησιμοποιείται σωστά, λό-γω της στρέβλωσης του θεσμι-κού πλαισίου λειτουργίας του και της επικράτησης μικροπολιτικών αντιλήψεων.

Θέλω να επισημάνω ότι το πνεύμα της θεσμοθέτησης του Τοπικού Πόρου είναι η πραγμα-τοποίηση έργων και δράσεων για την άμβλυνση των αρνητι-κών επιπτώσεων της δραστηρι-ότητας της Δ.Ε.Η. στο φυσικό πε-ριβάλλον, την οικονομία και την κοινωνική ζωή των περιοχών που πλήττονται από αυτή τη δραστη-ριότητα. Ο Δήμος Φιλώτα δεν ξό-δεψε ούτε ένα ευρώ του Τοπικού Πόρου σε έργα βιτρίνας ή δρα-στηριότητες που δεν σχετίζο-νται με την παραπάνω φιλοσο-φία. Αντιθέτως, αρχική πολιτική επιλογή μας, στην οποία παρα-μείναμε σταθεροί, ήταν η χρη-ματοδότηση του αναπτυξιακού έργου της τηλεθέρμανσης που συνδέεται άμεσα με τη Δ.Ε.Η., συμβάλει στη μείωση των ρύ-πων και συντελεί στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοί-κων. Δυστυχώς, ανήκουμε στις εξαιρέσεις του κανόνα, καθώς οι πόροι του Ειδικού Αναπτυξιακού Προγράμματος σπαταλήθηκαν χωρίς σχεδιασμό, πολλές φο-ρές για την κάλυψη πρόσκαιρων αναγκών και όχι υποδομών που θα αποτελούσαν επένδυση για το μέλλον της τοπικής κοινωνίας.

Οι σχετικά πρόσφατοι θε-

σμικοί ακροβατισμοί σε ότι αφορά στον τρόπο διαχείρισης του Ε.Α.Π. αποτελούν παράδειγ-μα προχειρότητας ή πολιτικής εστιασμένης σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες και πρακτικές του παρελθόντος. Βεβαίως, η επικεί-μενη διοικητική μεταρρύθμιση επιβάλλει αλλαγές στον τρόπο διαχείρισης και τους εμπλεκόμε-νους φορείς, καθώς οι Νομαρχι-ακές Αυτοδιοικήσεις θα πάψουν να υπάρχουν και ο αριθμός των Δήμων θα μειωθεί δραστικά. Εί-ναι ευκαιρία για δραστικές αλ-λαγές στον τρόπο διαχείρισης του Ε.Α.Π. Πιστεύω ότι στο σχε-διασμό και την επιλογή των έρ-γων που θα χρηματοδοτηθούν από τον Τοπικό Πόρο πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη, αν όχι απο-κλειστική, εξουσία στα Δημοτι-κά Συμβούλια και τη Δ.Ε.Η. Δεν απαιτείται ιδιαίτερη ευφυΐα για να αντιληφθεί κανείς ότι τις απο-φάσεις πρέπει να τις λαμβάνουν ή να έχουν καθοριστικό λόγο αυ-τός που πληρώνει (Δ.Ε.Η.) και αυ-τός που διαχειρίζεται το πρόβλη-μα (πληττώμενος Δήμος). Όλες οι άλλες λύσεις -όπως η σημερι-νή 15μελής Επιτροπή που απαρ-τίζεται από άσχετους μεταξύ τους και πολλές φορές με το πρόβλημα φορείς- είναι εκτρο-πή από την κοινή λογική!

Το πρόβλημα βέβαια δεν εί-ναι μόνο στη διαχείριση, αλλά και στο μέγεθος των πόρων. Το σημερινό θεσμοθετημένο 4‰ δεν επαρκεί για την αποκατά-σταση των αρνητικών επιπτώσε-ων από τη λειτουργία της Δ.Ε.Η. στην περιοχή, όμως από την άλ-λη μεριά πρέπει να έχουμε την προσοχή μας στραμμένη όχι μό-νο στις διεκδικήσεις μας, αλλά και στη βιωσιμότητα της επιχεί-ρησης.

Προτείνω με παρρησία την δραστική αύξηση του τέλους, που όμως δεν θα επιβαρύνει τη Δ.Ε.Η. αλλά θα μετακυληθεί στο κόστος της κιλοβατώρας, δηλαδή στον τελικό καταναλω-τή. Είναι ο ορισμός του «πράσι-νου τέλους», που θα κατευθύνε-ται αποκλειστικά στην «πράσινη ανάπτυξη» των περιοχών που πλήττονται από τη δραστηριό-τητα της Δ.Ε.Η.

Άνθιμος ΜπιτάκηςΔήμαρχος Φιλώτα


Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α. ΔΑΟΥΤΟΠOYΛΟΥΚαθ. Γεωπονίας ΑΠΘ

Στη γλώσσα των μυ-ημένων υποδηλώ-νουν χρήματα που δεν δηλώνονται. Χρήματα της παρα-

οικονομίας. Χρήματα για τα οποία δεν καταβάλλονται φόροι ή άλλα τέλη και τα οποία βέβαια δεν εμ-φανίζονται και στις επίσημες στα-τιστικές. Οι εκτιμήσεις τα υπολο-γίζουν στο 30% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος.

Έτσι εκπλήσσονται κάθε φορά οι ξένοι που βλέπουν τον πλούτο που υποδηλώνει το επίπεδο ζωής μας και τη φτώχεια που παρουσι-άζουν οι στατιστικές μας. Τρίβουν τα μάτια τους. Εσείς καλοπερνά-τε, τονίζουν με έμφαση, για να προσθέσουν. «Η Ελλάδα είναι μια φτωχή χώρα με πλούσιους κατοί-κους!».

Και πράγματι. Αρκετές κοι-νωνικές ομάδες καταφέρνουν να ξεφεύγουν από τις υποχρεώσεις τους προς την Πολιτεία και κατ’ επέκταση και προς το κοινωνικό σύνολο. Από τον ψιλικατζή και τον φούρναρη που δεν κόβει απόδει-ξη από τη δεύτερη ημέρα της επί-σκεψής σου στο κατάστημά του, μέχρι τον εργολάβο που εισπράτ-τει πολλαπλάσια χρήματα της αντι-κειμενικής αξίας που δηλώνεται στα συμβόλαια. Μερικοί μάλιστα με θράσος περισσό.

Ενώ δηλώνουν για παράδειγ-μα αξία ακινήτου όση και η αντι-κειμενική π.χ. 41.000 ευρώ δεν διστάζουν να εισπράξουν δάνειο από Τραπεζικό ίδρυμα για ποσό 120.000 ευρώ και με δήθεν πρό-σθετες εργασίες να εισπράττουν άλλες 50.000 ευρώ. Πρόσθετες εργασίες μεγαλύτερης αξίας από την αξία της μεταβιβασθείσας οικί-ας!. Να λοιπόν που είναι απαραίτη-τη η διασταύρωση των στοιχείων για την περιστολή της παραοικο-νομίας. Το κίνημα των αποδείξεων που έχει δημιουργηθεί αναμένεται

να περιορίσει δραστικά μια πηγή της παραοικονομίας.

Μια άλλη αντίφαση. Κυνηγά-με τον ψιλικατζή που δεν εξέδωσε απόδειξη για μια συναλλαγή κάτω του ενός ευρώ και δεν έχει υπο-χρέωση έκδοσης παραστατικού της συναλλαγής ο βενζινοπώλης, ο συμβολαιογράφος ή ο έμπορας αγροτικών προϊόντων;. Στο λεκα-νοπέδιο της Αττικής λειτουργούν 7 παράνομες λαχαναγορές που διακινούν το 40% των φρούτων και λαχανικών που καταναλώνο-νται στο λεκανοπέδιο με τζίρο 3 δις ευρώ!

Τα μαύρα ενισχύουν και τα κλειστά επαγγέλματα. Μια άδεια φαρμακείου στη Θεσσαλονίκη στοιχίζει σήμερα 300 έως 500 χι-λιάδες ευρώ αναλόγως θέσης. Λε-φτά που δεν θα φανούν πουθενά. Δεν θα φορολογηθούν.

Δεν θα υπολογιστούν στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν και αναρωτιέμαι πόσο φταίει η Στα-τιστική Υπηρεσία για την έλλειψη αξιοπιστίας των στατιστικών της και πόσο φταίει το σύστημα που επιτρέπει τέτοιες κρυφές δοσο-ληψίες.

Γιατί, οι άδειες όσων συνταξι-οδοτούνται, να μην επιστρέφουν στην Πολιτεία για να τις διαθέσει σε νέους και νέες με διαφανή κρι-τήρια; Τόσο απλά. Το ίδιο και για τις άδειες των πάσης φύσεως αυτο-κινήτων δημόσιας χρήσης. Άδειες παρμένες με ρουσφέτια μετατρέ-πονται σε όχι ευκαταφρόνητα πε-ριουσιακά στοιχεία. Η Κυβέρνηση καθυστερεί αδικαιολόγητα τη νο-μοθετική ρύθμιση που είναι άλλω-στε και υποχρέωση που πηγάζει από το Κοινοτικό Δίκαιο.

Πολύ καλά κάνει η νέα Κυ-βέρνηση και θέτει σε διαβούλευ-ση όλα τα νέα μέτρα. Ας ανοίξει το διαδίκτυο σε ιδέες και προτάσεις για περιστολή της φοροδιαφυγής. Δεν χρειάζονται μόνον τα χρυσά αγόρια ή οι συνάδελφοί μου κα-θηγητές. Μπορεί και κάποια νοικο-κυρά να δώσει μια θαυμάσια ιδέα. Όπως εκείνη η Αγγλίδα νοικοκυρά που ανταποκρινόμενη στην έκκλη-ση της Βρετανικής Κυβέρνησης για ιδέες και προτάσεις για την αντιμε-τώπιση της πρωτοφανούς λειψυ-δρίας που την έπληξε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, πρότεινε να βάλουν όλοι από ένα συμπαγές τούβλο στα καζανάκι της τουαλέ-τας τους. Λύση απλή, ανέξοδη και αποτελεσματική.

Λίγο έως πολύ, νομί-ζω πως όλοι έχουν αντιληφθεί την μεγάλη οικονομι-κή κρίση που εξε-

λίσσεται σε όλο τον κόσμο. Δεν θα προχωρήσω σε αναλύσεις των αι-τίων και ούτε σε προβλέψεις επι-δείνωσης, που λίγο πολύ όλοι τις αναμένουν.

Αντίθετα κρίνω πολύ σημαντι-κό να δώσω μια κρίσιμη σύσταση που μπορεί να εμποδίσει σε ένα βαθμό την επιδείνωση που όλοι περιμένουμε…

Στηρίξτε τα ελληνικά προϊό-ντα και υπηρεσίες, γιατί έτσι θα στηρίξετε τις θέσεις εργασίας σας και θα δημιουργήσετε θέσεις ερ-γασίας για συμπατριώτες σας!!!

Σκεφτείτε μερικά απλά παρα-δείγματα αλλαγών και τις επιπτώ-σεις τους:

• Αντί για τυρί gouda ψωνίστε Λογάδι Ηπείρου ή Μακεδονικό Τυρί. Λιώνουν το ίδιο καλά στην πίτσα και στα τοστ. • Αντί για Coca Cola, Pepsi Cola, αγοράστε αναψυκτικά Lux, Εψα. • Αντί για Heineken και Amstel, αγοράστε, αγοράστε Kraft, Βερ-γίνα ή προτιμήσετε ελληνικά κρασιά.• Αντί για μακαρόνια barilla, misko που παράγονται από πο-λυεθνική, αγοράστε μακαρόνια Μέλισσα.• Αντί για προσούτο, αγοράστε ελληνικά αλλαντικά.• Αντί για σκληρό τυρί Δα-νίας, αγοράστε ελληνικά κεφαλοτύρια(παράδειγμα Γκλί-τσα, Όλυμπος).• Αντί για γάλα εισαγωγής Βερό-πουλου και Lidl αγοράστε γάλα ΑΓΝΟ, ΜΕΒΓΑΛ, Όλυμπος, ΔΕΛΤΑ.• Αντί για Ουίσκυ, αγοράστε τσί-πουρο, ούζο, τσικουδιά.• Αντί για σοκολάτες Nestle, αγοράστε σοκολάτες ΙΟΝ.• Αντί για ταξίδια εκτός Ελλά-δας, προτιμήστε φέτος την Ελ-λάδα και μόνο!!• Αντί για Marlboro, Camel των αγαπημένων Αμερικανών, αγο-ράστε ΚΑΡΕΛΙΑ, ΣΕΚΑΠ.

Δείτε τις επιπτώσεις τους:

1. Όταν αγοράζετε προϊό-ντα πολυεθνικών εταιριών, αποδυ-ναμώνετε τις ελληνικές παραγω-γές. Αποδυναμώνοντας Ελληνικές Παραγωγές, βοηθάτε στην επιδεί-νωση τη ανεργίας. Αντίθετα ενι-σχύοντας Ελληνικές Παραγωγές σε τόσο δύσκολους καιρούς, βο-ηθάτε την διατήρηση και αύξηση θέσεων εργασίας!!

2. Όταν αγοράζετε εισα-γόμενα προϊόντα, ουσιαστικά, δί-νετε ένα 50% των χρημάτων σας σε εργοστάσια άλλων χωρών που απασχολούν αποκλειστικά αλλο-δαπούς.

Σκεφτείτε επίσης ότι αν η κάθε Ελληνική Οικογένεια στρέψει 500 ευρώ ετησίως σε ελληνικά προϊό-ντα, τότε για κάθε χίλιες οικογένει-ες, θα αυξηθεί άμεσα η ζήτηση ελ-ληνικών προϊόντων κατά 500.000 ευρώ και θα δημιουργηθεί μια τε-λική κυκλοφορία χρήματος ισοδύ-ναμη με περίπου 4.500.000 ευρώ στην αγορά!!!!!!!!!!

Ή πιο απλά, 1000 οικογένειες μπορούν να δημιουργήσουν 100-150 θέσεις εργασίας τουλάχιστον !!!Αλλάζοντας απλά την κατανάλω-ση από προϊόντα πολυεθνικών και από εισαγόμενα προϊόντα. Τελικά σκεφτείτε ότι αν όλοι μας υιοθε-τήσουμε μια τέτοια συνήθεια, τό-τε 1.000.000 οικογένειες θα μπο-ρούσαμε να βοηθήσουμε στην πρόσληψη 100.000-150.000 συ-μπατριωτών μας!!!

Επομένως όταν κάνετε την επόμενη αγορά σας, σκεφτείτε ότι ίσως να βοηθάτε μεσοπρόθε-σμα την επαγγελματική σας εξέ-λιξη ή την επαγγελματική εξέλιξη αγαπημένων σας προσώπων. Αγα-πητοί Συμπατριώτες ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!!

απόψεις

Αντιμετωπίζοντας την Οικονομική κρίση

Του Κων/νου Μαυρίκου Οικονομολόγου MSc Marketing

& Communication

Τα Μαύρα


Η επιβολή δη-μοσιονομι-κών μέτρων, λιγότερο ή περισσότε-

ρο επώδυνων, σε μια οικο-νομία με υψηλό ποσοστό ελλείμματος ως προς το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) - όπως αυτή της Ελλά-δας - αποτελεί μια πρώτη και άμεση αντίδραση που έχει σαν στόχο αφ’ ενός την προ-σπάθεια εξισορρόπησης των εσόδων και των εξόδων του κρατικού προϋπολογισμού και αφ’ ετέρου την επίτευξη ευνοϊκών όρων δανεισμού από τις διεθνείς κεφαλαια-κές αγορές για την κάλυψη του ελλείμματος αυτού.

Με πολύ απλά λόγια το σύστημα δουλεύει ως εξής:Η αδυναμία να καλυφθούν οι δημόσιες δαπάνες από τα έσοδα της χώρας, που μετα-ξύ των άλλων αφορούν σε μισθούς και σε συντάξεις, την οδηγεί σε δανεισμό από το διεθνές τραπεζικό σύστη-

μα. Το τραπεζικό σύστημα με τη σειρά του διαμορφώνει ένα πλαίσιο όρων εγγυήσε-ων και επιτοκίου ανάλογο με την αναμενόμενη ικανότητα της χώρας να ανταποκριθεί στην αποπληρωμή του κάθε φορά αιτούμενου δανείου. Εάν από τα υφιστάμενα και τα προβλεπόμενα οικονομι-κά στοιχεία προκύπτει ότι η χώρα είναι αφερέγγυα ως προς την αποπληρωμή του δανείου τότε είτε οι όροι που διαμορφώνονται είναι ιδιαίτερα επαχθείς (υψηλά επιτόκια, υπερβολικές εξα-σφαλίσεις) είτε, στη χειρό-τερη περίπτωση, δεν παρέ-χεται δάνειο και η χώρα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, γεγονός που την οδηγεί μεσοπρόθε-σμα σε πτώχευση. Σε όλο αυ-τό το σκηνικό βέβαια εντάσ-σονται και οι κερδοσκοπικές πιέσεις των διαφόρων διε-θνών οικονομικών κέντρων που επιδεινώνουν περαιτέ-ρω την κατάσταση.Ας δούμε όμως με απλά οικο-νομικά μαθηματικά πώς όλη

αυτή η κατάσταση επηρεά-ζει την οικονομία μας στο σύνολο και πού θα πρέπει να κατατείνουν οι οικονομι-κές πολιτικές.

Διαπίστωση του προβλήμα-τος στη χώρα μας Ύπαρξη υψηλού δημοσιονο-μικού ελλείμματος σε ποσο-στό 12,7% του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος (ΑΕΠ) (2009) που σημαίνει ότι:(1) Τα Έσοδα του Κρατικού Προϋπολογισμού που προ-έρχονται από Φόρους (Τ) εί-ναι λιγότερα από τις Δημόσι-ες Δαπάνες (G) : [T < G]. (2) Το έλλειμμα που διαμορ-φώνεται εξαιτίας της υστέ-ρησης των Εσόδων έναντι των Δαπανών υπολογίζεται σε 12,7% του ΑΕΠ : [G – T = 12,7% x ΑΕΠ]

Λήψη Δημοσιονομικών Μέτρων• Αύξηση Εσόδων (Άμεσοι και Έμμεσοι Φόροι) : (Τ)• Μείωση Δαπανών (Μισθοί, Συντάξεις, διάφορες δαπά-νες δημοσίου τομέα) : (G)Η λήψη των δημοσιονομι-κών μέτρων εκτιμάται ότι θα οδηγήσει στη μείωση του ελλείμματος. Ποιες όμως θα είναι οι επιπτώσεις στο ΑΕΠ της χώρας; Για την απάντηση του ερω-τήματος αυτού θα πρέπει να δούμε αρχικά από ποια μα-κροοικονομικά μεγέθη δια-μορφώνεται το ΑΕΠ. Το ΑΕΠ μπορούμε να το εξε-τάσουμε είτε από την πλευ-ρά της Τελικής Δαπάνης (Αξία Τελικών Προϊόντων) είτε από αυτήν του Εισοδή-ματος (Αξία Εισοδημάτων Συντελεστών Παραγωγής) με τις ακόλουθες εξισώσεις:

(1) Μέθοδος της τελικής δαπάνηςΤο ΑΕΠ είναι ίσο με την Ιδιω-τική Κατανάλωση + τις Ακα-θάριστες Επενδύσεις Παγί-ου Κεφαλαίου + τις Δημόσιες Δαπάνες + τις Εξαγωγές μεί-ον Εισαγωγές (Εμπορικό Ισο-

ζύγιο) : [ΑΕΠ = C + (I + Δinv) + G + (X-M)].

(2) Εισοδηματική ΜέθοδοςΤο ΑΕΠ είναι ίσο με το Αγροτι-κό Εισόδημα + τους Μισθούς & Συντάξεις + τις Προσόδους Περιουσίας & Επιχειρηματι-κής Δράσης Ιδιωτών & Δη-μοσίου + την Αποταμίευση δημοσίων & ιδιωτικών Α.Ε., συνεταιρισμών κ.λπ. + τους Άμεσους φόρους επί των Α.Ε. – τους Τόκους του Δη-μοσίου Χρέους. Μελετώντας λοιπόν τις ανω-τέρω εξισώσεις του ΑΕΠ δι-απιστώνουμε τις ακόλουθες αναμενόμενες επιπτώσεις από την εφαρμογή των Δη-μοσιονομικών Μέτρων. Η εκτίμηση των επιπτώσεων γίνεται εναλλακτικά και στις δύο Εξισώσεις του ΑΕΠ.

Αύξηση των Εσόδων (Τ)Η αύξηση των εσόδων (Τ) τα οποία θα προέλθουν από την Άμεση και Έμμεση Φο-ρολογία θα έχουν ως απο-τέλεσμα:• Από την 1η Εξίσωση στην έμμεση μείωση του ΑΕΠ ως αποτέλεσμα της μείωσης της Ιδιωτικής Κατανάλωσης (C), λόγω της περιστολής του δι-αθέσιμου εισοδήματος του πληθυσμού και της αύξησης των τιμών των προϊόντων.• Από τη 2η Εξίσωση στην έμμεση μείωση του ΑΕΠ ως αποτέλεσμα της περιστολής των εισοδημάτων από την άμεση φορολογία.

Μείωση των Δημοσίων Δαπανών (G)Η μείωση των δημοσίων δα-πανών (G) η οποία θα προ-έλθει από την περικοπή Μισθών και Συντάξεων και άλλων δαπανών του δημο-σίου τομέα θα έχει ως απο-τέλεσμα:• Από την 1η Εξίσωση στην άμεση μείωση του ΑΕΠ ως αποτέλεσμα της μείωσης αυτών καθ’ εαυτών των δη-μοσίων δαπανών και στην

έμμεση μείωσή του ως απο-τέλεσμα της μείωσης της Ιδιωτικής Κατανάλωσης (C), λόγω της περιστολής του δι-αθέσιμου εισοδήματος του πληθυσμού.• Από τη 2η Εξίσωση στην άμεση μείωση του ΑΕΠ ως αποτέλεσμα της περιστο-λής των μισθών και των συ-ντάξεων.Όπως διαπιστώνεται από την προηγούμενη ανάλυση, η μη λήψη άλλων μέτρων πλην των δημοσιονομικών θα οδη-γήσει σε κάθε περίπτωση σε μείωση του ΑΕΠ και επομέ-νως σε μείωση του διαθεσί-μου εισοδήματος των πολι-τών.Ως άμεση βέβαια συνέπεια της μείωσης του διαθεσί-μου εισοδήματος θα είναι η απώλεια της ικανότητας του κράτους να εισπράξει τα αναμενόμενα έσοδα (Τ) για την περαιτέρω περιστο-λή του ελλείμματος, δηλαδή «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος» σύμφωνα με τον κυνικό φιλόσοφο Μένιππο. Με άλλα λόγια κινδυνεύει να μειωθεί η αποτελεσμα-τικότητα των δημοσιονομι-κών μέτρων και να αναιρεθεί στην πράξη η πολιτική αυτή.Τι λοιπόν θα μπορούσε να γί-νει προκειμένου και το έλ-λειμμα να μειωθεί και η χώ-ρα να αποφύγει την μείωση του ΑΕΠ και την παρατετα-μένη ύφεση; Η απάντηση βρίσκεται στην ίδια την ερ-μηνεία των εξισώσεων του ΑΕΠ που παρουσιάστηκαν ανωτέρω.

Αναπτυξιακή ΠολιτικήΟι εξισώσεις του ΑΕΠ, εάν θεωρήσουμε σταθερό σε βραχυχρόνια βάση το εμπο-ρικό ισοζύγιο, επηρεάζο-νται είτε άμεσα είτε έμμεσα από τις Ακαθάριστες Επεν-δύσεις Παγίου Κεφαλαίου (I – Δinv), δηλαδή τις Ιδιω-τικές και τις Δημόσιες Επεν-δύσεις. Οι Επενδύσεις απο-τελούν μακροοικονομικό μέγεθος που επηρεάζει κα-

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Τάσος Σιδηρόπουλος - Οικονομολόγος – Υπ. Διδάκτωρ Παν. Δυτικής ΜακεδονίαςΔιευθυντής Προγραμμάτων της ΑΝΚΟ

απόψεις


Δυτική Μακεδονία οφείλει να προχω-ρήσει σε τροχιά δυ-ναμικής πορείας. Στόχος και σκοπός πρέπει να είναι η

αειφόρος και διαρκής ανάπτυξη, η οποία θα δώσει τα εφόδια για την αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων και την βελτίωση της ποιότητας ζωής. Η αι-ρετή περιφερειακή αυτοδιοίκηση που θα αναλάβει την τύχη της Δυτικής Μακε-δονίας από το 2011 οφείλει να δώσει με-γάλη βαρύτητα στην ανάπτυξη της περι-οχής, σε όλα τα επίπεδα και τις πτυχές της. Οι βασικοί πυλώνες στήριξης της Δυ-τικής Μακεδονίας είναι η ενέργεια και η αειφόρος ανάπτυξή της, μέσω της ορθο-λογικής χρησιμοποίησης του λιγνίτη και της κατασκευής υποδομών για ανανεώσι-μες πηγές ενέργειας στην περιοχή- όπως υδροηλεκτρικά, ηλιακά και ανεμογεννή-τριες- για σίγουρη ανάπτυξη και σταθερή παραγωγή την μεταλιγνιτική περίοδο, η τουριστική αναβάθμιση και η αξιοποίηση των θέρετρων της περιοχής, η βιομηχα-νική ανάπτυξη στηριζόμενη στο φυσικό πλούτο και στην τεχνοτροπία, η αξιοποί-ηση του υδροφόρου ορίζοντα για την μελ-λοντική υδροδότηση Κεντρικής Μακεδο-νίας, Θεσσαλονίκης και Θεσσαλίας και η ακαδημαϊκή ισχύ της περιοχής αναπτύσ-σοντας το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακε-δονίας. Καταλυτικό ρόλο, στην ανάπτυξη της Δυτικής Μακεδονίας θα δώσει η κα-τασκευή της σιδηροδρομικής «Εγνατίας», δηλαδή η συνέχιση του σιδηροδρομικού δικτύου προς Καλαμπάκα, Ιωάννινα και Ηγουμενίτσα, όπως και η ανάπτυξη των αεροδρομίων Κοζάνης και Καστοριάς. Όλα αυτά φυσικά θα πρέπει να αναπτυ-χθούν παράλληλα με τη βελτίωση του Συ-στήματος Υγείας της περιοχής, την ανά-δειξη του πολιτισμού και της παράδοσης, που θα έχουν πρακτικό αποτέλεσμα, τη διεύρυνση της κοινωνικής αναβάθμισης της περιοχής. 1. Στόχος μας να μη χαθεί ούτε ένα watt! Ανάπτυξη πρωτοποριακής βιομη-χανίας σε ΑΠΕΕνέργεια, ανανεώσιμες πηγές και μετα-λιγνιτική περίοδος είναι οι τρεις έννοιες που πρέπει να προδιαγράψουν το μέλ-λον της Δυτικής Μακεδονίας σε επίπε-δο ενέργειας και ανάπτυξης, σε συνδυ-ασμό με την ανάπτυξη της βιομηχανίας που θα αφόρα τον εξοπλισμό για παραγω-γή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Ο λιγνίτης αποτελεί το ενεργειακό οξυγόνο της χώρας. Η ΔΕΗ πρέπει να χειριστεί το λιγνίτη με σύνεση και πάντοτε με σεβα-σμό στο περιβάλλον. Γι’ αυτό επιβάλλεται η καύση του λιγνίτη να διέπεται από ορ-θολογική διαχείριση, σε νέες σύγχρονες μονάδες χωρίς να μολύνουν το περιβάλ-λον. Στόχος πρέπει να είναι μέχρι το 2020 να έχουν αντικατασταθεί όλες οι παλιές μονάδες με νέες σύγχρονης τεχνολογί-ας ή μέρος αυτών και όσες δεν αντικα-

τασταθούν να χρησιμοποιούνται μόνο για έκτακτη ανάγκη. Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής θα πρέπει να παραμείνει στη Δυτική Μακεδονία δημιουργώντας υποδομές για παραγωγή ενέργειας μέ-σω των Ανανεώσιμων πηγών. Είναι επι-βεβλημένη η δημιουργία περισσότερων πάρκων παραγωγής από αιολική και ηλι-ακή ενέργεια. Η ενέργεια που παράγεται από το λιγνίτη είναι ανάγκη σταδιακά να αντικατασταθεί από ενέργεια που θα πα-ράγεται επίσης στη Δυτική Μακεδονία. Δεν θα πρέπει να χαθεί ούτε ένα watt. Το βιομηχανικό μέλλον της Δυτικής Μακε-δονίας θα πρέπει να αναπτυχθεί και να πρωτοπορήσει στις μονάδες κατασκευής εξοπλισμών παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Εκεί θα μπορεί στη-ριχτεί -με επιχειρήματα και αποτέλεσμα- η μεταλιγνιτική περίοδος.2. Στόχος να γίνει ο πρώτος πόλος έλ-ξης οικονομικού τουρισμού Οφείλουμε να αξιοποιήσουμε τουρι-στικά τον φυσικό πλούτο που βρίσκε-ται στους ορεινούς όγκους, στις λίμνες και στα ποτάμια( Πίνδος, Αλιάκμο-νας, Πρέσπες κ.α.). Επίσης, να αναδεί-ξουμε τις ομορφιές των κατοικημένων περιοχών(Καστοριά, Ορεινά Γρεβενά κ.α.). Η Δυτική Μακεδονία προσελκύει κυρίως εσωτερικό τουρισμό. Για να γί-νει ελκυστική η επίσκεψη τουριστών και η διαμονή τους στη Δυτική Μακεδονία, εκτός από την ανάδειξη αυτών και την διαφήμισή τους στα μεγάλα αστικά κέ-ντρα, χρειάζεται να προσφέρει φθηνές και ελκυστικές τιμές διαμονής. Ο Έλλη-νας τουρίστας που θέλει να ηρεμήσει και να ξεκουραστεί, σε εποχές οικονομικής κρίσης, επιθυμεί να ξοδέψει όσο το δυ-νατόν λιγότερα χρήματα. Γι’ αυτό θα επι-λέξει περιοχή που να μην έχει τα αρνη-τικά των παραθαλάσσιων περιοχών, αλλά να έχει μικρό κόστος. Η ιδανική περιοχή για τον Έλληνα Τουρίστα πρέπει να εί-ναι η Δυτική Μακεδονία. Άρα χρειάζε-ται συνδυασμός ανάδειξης του φυσικού πλούτου, της παράδοσης και ελκυστικών τιμών για να επιτύχουμε αυξημένη προ-σέλευση τουριστών.3. Υδροφόρος Ορίζοντας, πηγή για τη βόρεια Ελλάδα με οικονομικές προοπτι-κέςΗ Δυτική Μακεδονία έχει το στρατηγικό πλεονέκτημα να μπορεί να συγκεντρώσει μεγάλες ποσότητες υδάτων, λόγω κυρί-

ως του ποταμού Αλιάκμονα αλλά και της μορφολογίας της. Ήδη, η κεντρική Μα-κεδονία και η πόλη της Θεσσαλονίκης υδροδοτείται, εν μέρει, από τον ποταμό που πηγάζει από την Δυτική Μακεδονία. Με συστηματική διαχείριση αυτών των πόρων σε όλους τους Νομούς, θα μπο-ρούσε να υδροδοτηθεί η Θεσσαλία και άλλες περιοχές που τα επόμενα χρόνια θα το έχουν ανάγκη. Σε αντάλλαγμα για την παροχή των πόρων θα μπορούσε να δοθεί στην περιφέρεια Δυτικής Μακε-δονίας ένα ποσό από την εκμετάλλευ-ση των υδάτων, είτε για υδροδότηση, είτε για γεωργικούς σκοπούς. Στόχος είναι η προστασία και η διαφύλαξη του υδροφό-ρου ορίζοντα της Δυτικής Μακεδονίας, για αξιοποίηση από τους κατοίκους της ίδιας της περιοχής αλλά και των γειτονι-κών περιφερειών με αντάλλαγμα την κα-ταβολή ενός ποσού μέσω των εταιρειών υδρεύσεων των περιοχών, που θα υδρο-δοτούνται με πόρους της περιοχής μας. 4. Πανεπιστήμιο πρότυπο για ενέργεια, περιβάλλον και ΑΠΕ Η γνώση και η εμπειρία που υπάρχει στη Δυτική Μακεδονία μπορούν να μετατρέ-ψουν, με την κατάλληλη πολιτική βούλη-ση, το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονί-ας σε πρότυπο εκπαιδευτικό ίδρυμα για θέματα ενέργειας -ανανεώσιμων και μη-, μόλυνσης και περιβάλλοντος σε ολό-κληρη την Ευρώπη. Το έμπειρό διδακτικό προσωπικό μπορεί να δώσει μεγάλη δυ-ναμική. Το πανεπιστήμιο Δυτικής Μακε-δονίας μπορεί να δημιουργήσει σχολές με αποφοίτους που να αναλάβουν μελέ-τες και θέσεις όχι μόνο στην Ελλάδα αλ-λά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η εμπει-ρία της ΔΕΗ και της κατάστασης που επικρατεί στην περιοχή είναι ένα μεγάλο όπλο για την κατάκτηση της γνώσης στα θέματα ενέργειας και περιβάλλοντος. Το πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας μπο-ρεί να γίνει το πανεπιστήμιο «κορυφή» σε θέματα ενέργειας και προστασίας του περιβάλλοντος. 5. Στόχος οι ολοκληρωμένες υποδομές Οι υποδομές δεν επαρκούν για τη Δυτική Μακεδονία. Δυστυχώς το σύστημα Υγεί-ας της Δυτικής Μακεδονίας νοσεί σε με-γάλο βαθμό. Μία αποδεκτή λύση που θα μπορούσε να εφαρμοστεί θα ήταν να δο-θούν ειδικά οικονομικά και επαγγελμα-τικά κίνητρα για να εγκατασταθούν για-τροί από άλλες πόλεις με υποχρεωτικό χρονικό όριο παραμονής στη θέση. Δεν υπάρχει προς το παρόν άλλος τρόπος επίλυσης του προβλήματος. Στο ζήτημα των μεταφορών είναι καιρός η περιοχή να προχωρήσει ένα βήμα μπροστά και να συνδεθεί σιδηροδρομικά με τη Θεσσα-λία, την Ήπειρο και το λιμάνι της Ηγου-μενίτσας. Η Δυτική Μακεδονία πρόκειται να γίνει κόμβος μεταξύ Ιταλίας, ΠΓΔΜ και Αλβανίας, εάν προχωρήσει το παρα-πάνω εγχείρημα. Μια περιοχή προχωρά σε ανάπτυξη μόνο με συγκροτημένες και αξιόπιστες υποδομές.

θοριστικά τη συνολική ευημε-ρία, δεδομένου ότι συμβάλ-λουν πολλαπλασιαστικά στο κοινωνικοοικονομικό σύστημα παράγοντας πλούτο και δημι-ουργώντας θέσεις εργασίας.

Ειδικότερα:• Με βάση την 1η Εξίσωση του ΑΕΠ, η αύξηση των Επεν-δύσεων θα οδηγήσει στην αύ-ξησή του, αφενός άμεσα και αφετέρου έμμεσα μέσω της ενδυνάμωσης της Ιδιωτικής Κατανάλωσης ως αποτέλεσμα της αναμενόμενης αύξησης των εισοδημάτων των πολιτών.• Με βάση τη 2η Εξίσωση του ΑΕΠ, η αύξηση των Επεν-δύσεων οδηγεί έμμεσα στην αύξησή του μέσω τόσο της αύξησης των διαφόρων εισο-δημάτων, όσο και μέσω της αύξησης των προσόδων της περιουσίας και της επιχειρη-ματικής δράσης του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα.Κατά συνέπεια ως τελικό απο-τέλεσμα θα έχουμε η αύξηση του ΑΕΠ να οδηγήσει σε αύ-ξηση του διαθεσίμου εισοδή-ματος των πολιτών και βέβαια στη διατήρηση της ικανότητας της πολιτείας να εισπράττει τα αναμενόμενα έσοδα για τη μεί-ωση του δημοσιονομικού της ελλείμματος.

ΣυμπέρασμαΧωρίς να εξετάζουμε τις διάφο-ρες περίπλοκες παραμέτρους που μπορεί να επηρεάζουν την οικονομική κατάσταση της χώρας, προκύπτει αβίαστα με απλά οικονομικά μαθηματικά ότι τα Δημοσιονομικά Μέτρα για τη μείωση του ελλείμμα-τος θα πρέπει να συνοδευ-τούν άμεσα με Αναπτυξιακά Μέτρα που αφορούν στην ενί-σχυση των Δημοσίων και Ιδιω-τικών Επενδύσεων και τη διεύ-ρυνση της παραγωγικής βάσης της χώρας. Αυτό πρακτικά ση-μαίνει ότι θα πρέπει άμεσα να προχωρήσει η πολιτεία σε:• Αύξηση των ρυθμών υλο-ποίησης του ΕΣΠΑ. • Εκσυγχρονισμό του ανα-χρονιστικού νομικού και θε-σμικού πλαισίου που αποτε-λεί ανασταλτικό παράγοντα και τροχοπέδη στην υλοποίη-ση των δημοσίων και ιδιωτικών επενδύσεων και βέβαια,• Εκσυγχρονισμό του εκπαι-δευτικού μας συστήματος με έμφαση στην πραγματική παι-δεία που αποτελεί τη μόνη σί-γουρη επένδυση για το μέλλον της χώρας.

Προτάσεις – Προκλήσεις για τη Δυτική Μακεδονία

του Μιχάλη Αγραφιώτη Δημοσιογράφου στην Εφημερίδα «ΤΟ ΑΡΘΡΟ»

απόψεις

34 ΠΥΛΗ | Απρίλιος 2010απόψεις

Tου ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΤΖΗΚΥΠΡΑΙΟΥΠρόεδρου Σωματείου ΥγρώνΚαυσίμων Ν. Κοζάνης

Ασφαλώς γνωρί-ζετε πως οι κατα-θέσεις των απλών καθημερινών πο-λιτών, μέσω της

Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Κεντρι-κής Τράπεζας, διέσωσαν από βε-βαία κατάρρευση τους χρηματο-πιστωτικούς και ασφαλιστικούς κολοσσούς.

Για τον πρωτοετή της Πο-λιτικής Οικονομίας, οι κρατικο-

ποιήσεις και γενικώς οι ενεργές ρυθμιστικές παρεμβάσεις που ακολούθησαν για να περισωθούν τα οικονομικά υπερμεγέθη της νεο-φιλελεύθερης έπαρσης, απο-τελούν έργω απάρνηση των αρ-χών του νεο-φιλελευθερισμού και σηματοδοτούν την χρεοκοπία του.

Η επαγγελία της υπερανά-πτυξης των μεγεθών της Αγο-ράς ( και των καταθέσεων των managers ) μέσα από την «προ-σωρινή» περιθωριοποίηση του ⅓ ή των ⅓ της κοινωνίας και η προσμονή πως τα ίδια τα μεγέθη της αγοράς, η δυναμική της αγο-ράς θα συμπαρασύρουν εν και-ρώ ολόκληρη την κοινωνία στην ανάπτυξη, αποδείχθηκε επαγγε-λία ιστορικά ανεδαφική και κοινω-νικά καταστροφική.

Εν τούτοις, οι ίδιες οι διασω-θείσες χρηματοπιστωτικές υπε-ρεθνικές, αφού κατοχύρωσαν την θέση τους, επιδίδονται στα γνωστά παιχνίδια δομικής τοξι-κότητας, παίζοντας κατουσίαν όχι με τις συμμετοχές των πελατών τους, αλλά με υποστάσεις κρα-τών, όπως η Ελλάδα.

Η υπόθεση με τα CDS ( credit default swaps ) που απασχόλη-σε εκτεταμένα τον δημόσιο διά-λογο τις τελευταίες μέρες δεν εί-ναι καινοφανής. Κρατάει κάμποσο καιρό. Απλώς η αποδοχή από μέ-ρους μας των όρων του νέο-φιλε-λεύθερου ελντοράντο δεν άφηνε

περιθώρια για έγκαιρη αντίδρα-ση. Derivatives και CDS δηλαδή τιτλοποιημέναπροϊόντα κατά της επισφάλειας των υποχρεώσεων μιας χώρας, οι κάτοχοι των οποί-ων κερδίζουν υπεραξίες από την προεξοφλούμενη από τις αγορές αρνητική πορεία ή ενδεχόμενη χρεοκοπία ( ακόμα καλύτερα ) της χώρας αυτής, έχουν προ πολλού κατακλύσει την αγορά. Και δυστυ-χώς είναι πολύ εύκολο, όταν δι-αθέτεις χειραγωγούμενα media, να καταρρακώσεις την εικόνα μιας εθνικής οικονομίας.

Ζητούμενη παραμένει η αντί-δραση ( θα έλεγα αντίσταση ) των πολιτικών ηγεσιών σε ΗΠΑ και ΕΕ. Ο Πρόεδρος Ομπάμα υπαινίχθη-κε την ανάγκη μιας αυστηρότερης πολιτικής έναντι των χρηματοπι-στωτικών ιδρυμάτων. Οι ευρωπαί-οι ηγέτες ( και εννοώ πρωτίστως τους επικεφαλής των ευρωπαϊκών θεσμών ) συνεχίζουν να παρακο-λουθούν με αμηχανία τις εξελί-ξεις. Πολύ περισσότερο καθώς γερμανική τραπεζική ατμομηχα-νή εμπλέκεται άμεσα με την υπό-θεση των CDS για το νέο ελληνι-κό πενταετές ομόλογο και με τον διασυρμό της χώρας.

Αλήθεια με ποιο τρόπο επι-διώκει κανείς την επιζητούμενη αυτονομία της Πολιτικής έναντι των επιχειρήσεων όταν η απουσία ελεγκτικών μηχανισμών στην δια-κίνηση κεφαλαίων, η υποχώρηση των απαιτήσεων στα αποθεματι-κά των τραπεζών, η ανοχή στην υπερμεγέθυνση υπερεθνικών κο-λοσσών μέσω επιθετικών mergers και από την άλλη η αμηχανία των πολιτικών ηγεσιών εμπνέουν και κινητροδοτούν την ασύδοτη κερ-δοσκοπία εις βάρος κρατικών οντοτήτων;

Για ποιάν αυτονομία της Πο-λιτικής (άρα της κοινωνίας) αγω-νιούμε, όταν συνεχίζεται η ανοχή πολιτικών ηγεσιών απέναντι στη δυνατότητα χρηματοπιστωτικών και άλλων κολοσσών να συσσω-ρεύουν κέρδη τα οποία υπερβαί-νουν τα ακαθάριστα εγχώρια προ-ϊόντα δεκάδων κρατών;

Οι σύγχρονες κοινωνιοκε-ντρικές πολιτικές δυνάμεις, εάν υπάρχουν, οφείλουν να θέσουν πλέον επιτακτικά και αγωνιστικά το ζήτημα του θεσμικού ελέγχου των επιχειρηματικών μεγεθών και το ζήτημα της κρατικοποίη-σης των χρηματοπιστωτικών ιδρυ-μάτων. Να επανενεργοποιήσουν

τους μηχανισμούς ελέγχου στην ασύδοτη διακίνηση κεφαλαίων μέσω hedge funds,η οποία όχι μόνο δεν οδήγησε στην ανάπτυ-ξη και ευημερία των λαών, αλλα απλώς απογείωσε αποκλειστικά τις αποδοχές των managers, και αντιθέτως διέρρηξε παντού την κοινωνική συνοχή και οδήγησε στην εξαθλίωση περισσότερων κοινωνικών ομάδων.

Όσο και αν η Ιστορία δικαίω-σε τα οικονομικά μοντέλα ιδιωτι-κής πρωτοβουλίας απέναντι στις εφαρμογές του κεντρικού σχεδι-ασμού, άλλο τόσο κατέδειξε πως η ρυθμιστική παρουσία του κρά-τους και ο λελογισμένος έλεγχος των δυνάμεων της αγοράς αποτε-λούν προϋποθέσεις κοινωνικής συνοχής και ισορροπίας.

Αυτό που φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται οι απολογητές του νέο-φιλελευθερισμού είναι ότι η ελεύθερη αγορά όταν μετα-τρέπεται σε ασύδοτη αγορά αδυ-νατεί να αυτοπεριοριστεί. Αδυνα-τεί να επιβάλλει μόνη της ηθικούς (με την πολιτική έννοια του όρου) φραγμούς. Χωρίς ηθικούς φραγ-μούς, χωρίς στοιχειώδεις προϋ-ποθέσεις αξιοπρεπούς διαβίωσης δεν υφίσταται κοινωνία. Απλώς αποθεώνεται η ζούγκλα. Αποθε-ώνεται η επερχόμενη συμφορά, που για τον Δημόκριτο είναι ο δι-δάσκαλος των ανόητων «για τους ανόητους δάσκαλος δεν είναι η λογική αλλά η συμφορά».

Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύμα-τα με την ενεργό ρυθμιστική πα-ρουσία του κράτους καλούνται να τροχοδρομήσουν την ουσιαστική ανάπτυξη και την δημιουργική( παραγωγική ) επιχειρηματικότη-τα αντί του παγκοσμιοποιημένου τζόγου των hedge funds. Ιδιαίτε-ρα δε για τα καθημάς, ένα πρώ-το μέτρο καλής κρατικής και τρα-πεζικής προαιρέσεως προς την καθημαγμένη « φυλή των χρεω-στών », κατά Bauman, θα ήταν η επαναδιαπραγμάτευση των στε-γαστικών και καταναλωτικών δα-νείων και η μείωση κατά 50% των μηνιαίων δόσεων. Το μέτρο αυ-τό θα ανακούφιζε οικογένειες και επιχειρήσεις, θα διευκόλυνε τους δανειολήπτες να οργανώ-σουν ευχερέστερα τις υποχρεώ-σεις τους, αλλά και στις τράπεζες θα πρόσφερε την δυνατότητα να αποκλιμακώσουν τις επισφάλειες και να ενισχύσουν τις πιθανότητες αποπληρωμής.

Μη μας τρελαίνετε

Λοιπόν όπως τα λέγαμε εδώ και καιρό ο σχεδι-ασμός της σωτηρίας της Ελλάδας ήταν κι αυτός ένα προϊόν προχειρότη-

τας και τσαπατσουλιάς με μέτρα που μας επιβλήθηκαν από την Ε.Ε. με «τεχνικές» συμβουλές του ΔΝΤ. Απ΄ την άλλη η προ-σπάθεια δημιουργίας ενοχών στον Έλλη-να πολίτη ήταν αποκλειστική έμπνευση της ημετέρας κυβερνήσεως μετά των αξιότιμων παπαγάλων της.

Αξιέπαινη προσπάθεια… σε κάτι τέ-

τοια οι κυβερνήσεις μας είναι γεμάτες εμπνεύσεις και απόλυτα δημιουργικές. Έτσι για να γίνουν εύκολα αποδεκτές οι επιθέσεις πασών των υπηρεσιών ελέγ-χου με προφανή στόχο να δημιουργή-σουν έσοδα από πρόστιμα. Δηλαδή εκεί που υπάρχουν έτσι κι αλλιώς δυσκολίες να τις μετατρέψουμε σε ναυάγια. Αί-σχος! Μ΄ άλλα λόγια ο καθημερινός πο-λίτης είναι υπεύθυνος για όλα τα πάρα κάτω; Ότι από το 1980 ενώ μπαίναμε στην τότε Ε.Ο.Κ. με λανθασμένες ενέρ-γειες η τότε κυβέρνηση προχώρησε σε πρόγραμμα κρατικοποιήσεων λες και κάναμε εισδοχή στην αλήστου μνήμης.. ΚΟΜΕΚΟΝ. Οι κυβερνήσεις που προέκυ-ψαν μετά απλά φρόντισαν να παραγεμί-σουν με άπειρα πλήθη δημοσίων, πλέον, υπαλλήλων τις ήδη κρατικοποιημένες επιχειρήσεις και παράλληλα να διπλασι-άσουν τους μισθούς του δημοσίου. Σ΄ αυ-τό το σημείο ξεκινάει και η υποθήκευση του μέλλοντος της χώρας μας.

Η παραγωγικότητα του ιδιωτικού τομέα έπεσε γιατί έπρεπε να σηκώσει μεγάλο μέρος του βάρους αυτών των δαπανών και μαζί της και η ανταγωνι-στικότητα της οικονομίας μας. Υπήρξαν και κάποιες στιγμές, όπως το 1983, που θα έπρεπε να επανεξετασθούν κάποι-ες αποφάσεις και να επιλεγεί μια δια-φορετική πορεία. Υπήρχε ακόμα πολύς χρόνος και μπορούσαν να γίνουν διορ-θωτικές ενέργειες που θα μας έβαζαν σε ορθή πορεία. Δυστυχώς τα μαύρα σύννεφα δεν ενόχλησαν κανένα. Η πε-ρίοδος που ακολούθησε ήταν αυτή της προσαρμογής της χώρας στην Ε.Ε. με τα όποια χρήματα πήραμε γι΄ αυτό το σκο-πό, τα οποία και σπαταλήθηκαν άδικα. Η κακή πορεία της χώρας συνοδεύτηκε από σειρές σκανδάλων και μια απίστευ-τα οξειδωτική σκανδαλολογία που δημι-ούργησε ένα κλίμα δυσπιστίας μεταξύ κράτους-πολιτών.

Τoy Νίκου Β. Δόϊκου

Κρατικοποιείστε όσους παίζουν με κράτη


Στις 14/3/2010 δι-αβάζουμε στο ΒΗ-ΜΑ της Κυριακής. • Δαπάνες 6 εκατ. ευρώ για το ταμείο

Αλληλοβοήθειας του υπουργείου Εσωτερικών.• Ετησίως 1,5 εκατ. ευρώ για κα-ταβολή σε αντινομάρχες του 50% των εξόδων παραστάσεως.• Αφορολόγητα 3,7 εκατ. ευρώ σε υπαλλήλους ως εκλογικές αποζη-μιώσεις.• Eurovision: 450.000,00 ευρώ

για επιστημονικούς συνεργάτες για την προώθηση του τραγουδι-ού «Everything I am» της κυρίας Άννας Βίσση.

Οι παραπάνω διαπιστώσεις αναφέρονται στην έρευνα που γί-νεται στα υπουργεία για την σπα-τάλη 25 δις. ευρώ κατά την πεντα-ετία της Ν.Δ.

Στις 17/3/2010 διαβάζουμε στην Ελευθεροτυπία.• Αντί για έργα στην Αθήνα, δεξι-ώσεις. Τα έργα υλοποιήθηκαν μό-νον κατά 40% και μεγάλο μέρος του δανείου (180.000 εκατ. ευρώ) αναλώθηκαν σε δεξιώσεις.

Οι παραπάνω διαπιστώσεις αναφέρονται στο Ολυμπιακό δά-νειο του Δήμου Αθηνών.

Αν διαπιστωθούν στην συνέ-χεια και άλλες τέτοιες «δαπάνες» τότε στη σημερινή Ελλάδα μόνο κατ’ επίφαση μιλάμε για «πολυ-συλλεκτικά» ατομικά δικαιώματα σε κοινωνικό κράτος.

Από τότε που στη χώρα μας άρχισαν να ρέουν οι πακτωλοί των «πακέτων» της Ε.Ε. τα πάντα άλ-λαξαν προσανατολισμό. Αυτό φαί-νεται από το λειψό ακόμα οδικό δίκτυο, τον πεπαλαιωμένο σιδη-ρόδρομο, την ανεπαρκή ακτοπλο-ΐα, ακόμα και σήμερα δεν υπάρχει κτηματολόγιο, λίγα λιμάνια, λίγα ελικοδρόμια και συνεχή πτώση της παραγωγικότητας.

Υπουργοί και τοπικοί άρχο-ντες που διαχειρίστηκαν τερά-στια χρηματικά ποσά εξασφάλι-σαν στα κόμματά τους προσωπική πελατεία και ένα καλοστημένο πλέγμα προσωπικών εξαρτήσεων. Γι’ αυτό και αρνούμαι να παραδε-χτώ την εκμηδένιση της λογικής και τα κριτήρια ποιότητας στην ανθρώπινη ευαισθησία θέτοντας στον εαυτό μου τέτοιες σκέψεις, πιστεύοντας ότι δεν καταπίνω το ραγιαδισμό στην παράνοια του πολιτικού μου βίου.

Μιλάμε σήμερα για κρίση εμπιστοσύνης του λαού στα κόμ-ματα και στα κομματικά στελέχη σαν να πρόκειται να αντιπαλέψου-με το αυταπόδεικτο τεκμήριο της οικονομικής κατάρρευσης και όχι της γενικής «κρίσης».

Εδώ και χρόνια οι πάντες εί-χαν υποσχεθεί ριζοσπαστικές το-μές. Οι πάντες μίλησαν για αξι-οκρατία. Οι πάντες μίλησαν για «επανίδρυση». Οι πάντες μίλη-σαν για ασφαλιστικό. Οι πάντες μίλησαν για παιδεία. Οι πάντες μί-λησαν για την ανάπτυξη. Οι νέοι - πάντες μιλούν για την πράσινη ανάπτυξη. Και αποδείχτηκε ότι οι πάντες ήταν ανέτοιμοι, έστω και για το ελάχιστο τόλμημα. Με δια-φημιστικά σλόγκαν προσπαθού-σαν τόσα χρόνια να μας κυβερ-νήσουν και με πολιτική ατολμία χωρίς κανένα ουσιαστικό όραμα.

Η παρακαταθήκη που μας άφησε η Αρχαία Ελλάδα του Πλά-τωνα και του Αριστοτέλη, η Βυζα-ντινή του Αγίου Χρυσοστόμου και του Αγίου Βασιλείου, η Νέα του Ελύτη και του Σεφέρη μένει άγο-νη γραμμή.

Εκμεταλλευτήκαμε σωστά αυτή την γη που μας δίδει τα υπέ-ροχα: λάδι, πορτοκάλια, λεμόνια, κρόκο, μαστίχα Χίου, και τόσα άλ-λα; Εκμεταλλευτήκαμε σωστά τον Ήλιο, την θάλασσα και τον αέρα αυτής της χώρας; Οι διαχειριστές της «Νέας τάξης πραγμάτων» τι αλήθεια αξιολόγησαν στην ικανό-τητα αυτής της χώρας;

Σήμερα ας διακηρύξει ο Πρω-θυπουργός της χώρας πέρα από την οικονομική κρίση σαν πρώτες προτεραιότητες της κυβέρνησής του την παιδεία (την σωστή παι-δεία με όποιο πολιτικό κόστος), τον πολιτισμό και την αναδιορ-γάνωση (την πλήρη και απόλυτη

αναδιοργάνωση) της Ελληνικής υπαίθρου, της γης μας, για να μην μοιάζουν αίολες οι προσπάθειες στη ρουτίνα – Δώστε όλοι για να σώσουμε την Ελλάδα.

Σήμερα οι ευθύνες του Έλ-ληνα Πρωθυπουργού ξεπερνούν τα τυπικά όρια της πολιτικής ευ-θύνης. Πρέπει να αντιληφθεί ότι κάθε πολιτικό λάθος θα είναι μοι-ραίο για τον τόπο.

Χρησιμοποίησε νέους ανθρώ-πους με τζιν και με σακίδια (δεν έχουμε τίποτα με τα τζιν και τα σα-κίδια) να μας κυβερνήσουν. Έχου-με όμως με την αποφασιστικότη-τα και τον πολιτικό τετραγωνισμό του κύκλου. Τα ουσιώδη προβλή-ματα προκαλούν ιστορική ανάγκη για πρόοδο και ποιότητα ζωής.

Οι θυσίες ας πιάσουν τόπο για να μην ξαναδιαβάσουμε ότι δό-θηκε έστω και ένα (1) ευρώ στην υποκουλτούρα της Eurovision και 520.000,00 ευρώ (τρέλα είναι) για τις τελευταίες εκλογές, προ-κειμένου να εκλεχθούν οι δύο εκ-πρόσωποι της ΓΕΝΟΠ στο Διοικη-τικό Συμβούλιο της ΔΕΗ. Είναι ή δεν είναι τρέλα και μόνο που το σκέφτεσαι, όταν άλλοι τρώνε το «σκατό τους» για να ζήσουν, άλ-λοι παίρνουν 520.000,00 ευρώ για να κάνουν εκλογές. Ε! αϊ στο ….. οι αετονύχηδες της παραπλα-νητικής βιτρίνας. Γιατί στους Έλ-ληνες αξίζει μόνο να σπουδάζουν τον σοβαρό και τίμιο πολιτικό λό-γο. Ας ξεμυτίσει πλέον θαρρα-λέα και αποφασιστικά στο ντό-πιο σκοταδισμό και στην ντόπια «σαβούρα» η πραγματική επανί-δρυση του κράτους με κάθε πολι-τικό κόστος.

απόψεις

Του ΚΩΣΤΑ ΒΙΚΑΕΚΔΟΤΗΣ ΠΥΛΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Αυτή η κατάσταση οδήγησε στον «αντιστασιακό» πολίτη που δεν ήθε-λε να πληρώσει φόρους με το σκεπτικό ότι «όσο δίνεις λεφτά στους κλέφτες τό-σο περισσότερο μεγαλώνεις την όρεξή τους». Όχι ότι ήταν ολότελα άδικη μια τέτοια σκέψη, εδώ που τα λέμε, αλλά τ΄ αποτελέσματα ήταν ολέθρια. Τα λάθη διαδέχονταν το ένα το άλλο κάνοντας πράξη το αξίωμα που λέει πως «όταν μπεις σε λάθος τρένο σ΄ όποιον σταθμό και να κατέβεις είναι λάθος». Κάποιες περιόδους μάλιστα έγιναν και εγκλή-ματα, όπως η υπόθεση του χρηματιστη-ρίου, όπου πολίτες που δεν είχαν ιδέα τι σημαίνει χρηματαγορά αφέθηκαν να βαδίσουν προς μια απίθανη οικονομική σφαγή στην οποία χάθηκε όλη η μεταπο-λεμική αποταμίευση των Ελλήνων.

Επιστέγασμα όλων αυτών ήταν η δι-οργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων που εξακόντισε το χρέος μας... στην στρατό-σφαιρα. Τα πρόσφατα σκάνδαλα και λά-θη ας μην τα μνημονεύσουμε γιατί είναι

καθημερινή κουβέντα και μας πονάει πε-ρισσότερο. Αν λοιπόν είναι υπεύθυνος ο πολίτης για όλα τα παραπάνω αξίζει και να τον υποβλέπουμε και να τον τι-μωρούμε. Όμως δεν είναι!! Την ευθύνη φέρουν ολόκληρη οι κυβερνήσεις που είχαμε μέχρι σήμερα οι οποίες έβλεπαν ότι «στραβά αρμενίζαμε» και μας έλε-γαν ότι ο γιαλός είναι στραβός.

Και κάτι ακόμη, ας μην ξεχνάμε ότι ο σημερινός Πρωθυπουργός ήταν μέλος πολλών κυβερνήσεων κατά το παρελθόν καθώς επίσης υψηλόβαθμος υπουργός στην κυβέρνηση Σημίτη που βαρύνεται με το έγκλημα του χρηματιστηρίου. Τα κόμματα έχουν τα ίδια ονόματα και τα οποία ισοδυναμούν με ύβρεις! Ας κα-τεβάσουν λοιπόν τους τόνους γιατί δεν απευθύνονται σε καθυστερημένους ή πάσχοντες από αμνησία. Οι πολίτες αυ-τής της χώρας απαιτούν πλέον με έντα-ση, να δουν κάποιους να παίρνουν ου-σιαστικές ευθύνες για την οικονομική καταστροφή αλλά και την ατίμωση της χώρας μας. Τότε και μόνο τότε θ΄ αρχί-σει ν΄ αντιστρέφεται το κλίμα απέναντι στον πολιτικό κόσμο. Όσο για μας τους πολίτες για ένα πράγμα είμαστε απόλυ-τα υπεύθυνοι κι αυτό είναι η ψήφος μας.

Επίκαιρα αλλά επώδυνα

Τα κόμματα έχουν

τα ίδια ονόματα και τα οποία ισοδυναμούν

με ύβρεις!

Σήμερα οι ευθύνες του Έλληνα Πρωθυ-πουργού ξεπερνούν τα τυπικά όρια της πολιτικής ευθύνης. Πρέπει να αντιλη-φθεί ότι κάθε πολι-τικό λάθος θα είναι μοιραίο για τον τό-πο.


Οι απόδημοι Έλλη-νες, ή οι ομογε-νείς μας κατά το ορθότερο, είναι γνωστό ότι έχουν

απωλέσει πλέον, ως άτομα 3ης και 4ης γενιάς, την Ελληνική γλώσσα. Συνεπώς κρίνουμε ως επιβεβλημέ-νη όσο ποτέ την ανάγκη γνώσης της ελληνικής ιστορίας. Στο πλαίσιο των επαφών μας με άτομα και οργανώ-σεις ομογενών αρχίσαμε από τα μέ-σα της δεκαετίας του 1990 την ενη-μέρωση τόσο με ταξίδια σε ΗΠΑ και Καναδά όσο και με εκπαίδευση νέων στις ανασκαφές και στο Αρχαιολογι-κό Μουσείο της Αιανής. Κατά τα τρία ως τώρα ταξίδια τα μαθήματα-ομιλί-ες σε ομογενείς και σε Τμήματα Κλα-σικών Σπουδών σε διάφορα Πανε-πιστήμια είχαν ως θέμα την ιστορία και τις αρχαιότητες της Αιανής και της Άνω Μακεδονίας και αντίστοιχα γύρω από τις ίδιες θεματικές ενότη-τες αναπτύξαμε τα μαθήματα σε νέ-ους μέσα από προγράμματα παιδείας κα εκπαίδευσης στο Μουσείο σε συ-

νεργασία την Παμμακεδονική Ένωση (τωρινή Πρόεδρος η Νίνα Γκατζούλη) και την Ελληνική Εταιρεία ΠΑΙΔΕΙΑ, της οποίας Πρόεδρος είναι ο Ηλίας Τομάζος από το Bristol Connecticut. Τα τελευταία χρόνια από μέρους της ΠΑΙΔΕΙΑΣ τα μαθήματα σε φοιτητές (περίπου σε 500 ανά έτος!) συστη-ματοποιήθηκαν και διαρκούν ένα εξάμηνο σε Ελληνικά Πανεπιστήμια. Κάθε χρόνο πολλοί από τους φοιτη-τές αυτούς επισκέπτονται οργανω-μένα τις αρχαιότητες του τόπου μας, ενώ πολλοί συμμετέχουν στα Αια-ναία Άθλα και τον δρόμο του Απολ-λοδώρου κατά τις 20 Ιουλίου, προς τιμήν του αρχαίου Αιαναίου αθλητή.

Πιστεύουμε ότι η συνεργασία πολλών φορέων θα αποδώσει ου-σιαστικότερα αποτελέσματα και με δεδομένο έναν κοινό εθνικό στόχο δεν έχουμε παρά να επικεντρωθού-με στην επίτευξή του.

Κατά το 2009 στο Bristol του Connecticut ιδρύθηκε το μικρό Ελ-ληνικό Μουσείο χάρη στις ενέργει-ες της Ελληνικής Εταιρείας ΠΑΙΔΕΙΑ και ιδιαίτερα του Προέδρου κ. Ηλία Τομάζου, ο οποίος πέτυχε την πα-ραχώρηση χρήσης χώρου εντός του Κέντρου Τεχνών και Πολιτισμού του Bristol και γενναιόδωρη χορηγία από μέρους της Πολιτείας του Κοννέκτι-κατ για να χτίσει και να διαμορφώ-σει το οίκημα.

Η συμβολή μας στη λειτουρ-γία του μικρού Ελληνικού Μουσεί-ου υπήρξε καθοριστική. Γνωρίζου-με ότι ένα Μουσείο αποτελεί κιβωτό της συλλογικής μνήμης, ενισχύει την αυτογνωσία και την εθνική αυτοσυ-νειδησία. Μπορεί να προσφέρει εκ-παίδευση μέσω της αρχαιολογικής παιδείας, με την οποία οι νέοι εξοι-κειώνονται με την ιστορία και την πολιτιστική κληρονομιά. Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι οι αρχαιότη-τες αποτελούν παγκόσμια πολιτι-στική κληρονομιά με την έννοια ότι δεν ανήκουν μόνο στους Έλληνες. Από την άλλη ένα Μουσείο πρέπει να λειτουργεί ως ζωντανό κύτταρο, ως πνευματικό ίδρυμα. Αποτελεί μια παγκόσμια πολιτιστική τράπεζα. Οι επισκέπτες κοινωνούν συλλογικά με την ομορφιά και τη γνώση, επικοινω-νούν με το ιστορικό παρελθόν.

Θεωρούμε βέβαιο ότι το παρά-δειγμα του Μπρίστολ μπορεί να επα-ναληφθεί και σε άλλες πόλεις των ΗΠΑ, δηλαδή να ιδρυθούν μικρά ελ-ληνικά μουσεία μέσα σε μεγαλύτε-ρα, όπως επίσης εντός πανεπιστημι-ακών χώρων.

Η έκθεση που πραγματοποιή-σαμε στο χώρο του Μουσείου και εγκαινιάστηκε στις 6-12-2009 αφο-ρά στην «Αιανή και Άνω Μακεδονία: Ιστορία και Αρχαιότητες». Οργανώ-θηκε από το Αρχαιολογικό Μουσείο

Αιανής και αποτελεί αποτέλεσμα των μακροχρόνιων στενών επαφών και σχέσεων της Ελληνικής Εταιρεί-ας Παιδεία (Bristol, Campus του Πα-νεπιστημίου του Κοννέκτικατ) με το Μουσείο Αιανής, ενώ πρέπει να ση-μειωθεί ότι ιδιαίτεροι είναι και οι δε-σμοί του Bristol με την Κοζάνη, αφού πρόκειται για αδελφές πόλεις.

Το Μουσείο Ελληνικού Πολιτι-σμού στο Bristol είναι κατασκευα-σμένο σε μεγάλο βαθμό από πωρό-λιθο και φέρει πλαστική διακόσμηση στην πρόσοψη και σε τμήματα του εσωτερικού, που παραπέμπει σε αρ-χαίο ελληνικό ναό. Πρόκειται για ένα ορθογώνιο χώρο 9,45x 4,26 μ., του οποίου οι στενόμακρες πλευρές φέ-ρουν ψευδοκίονες και κόγχες ακο-λουθώντας πρότυπα της αρχαίας αρχιτεκτονικής. Στο χώρο αυτό μας δόθηκε η δυνατότητα να αναπαρά-γουμε, στην ουσία, σε μικρογραφία, μέρος του Αρχαιολογικού Μουσείου της Αιανής με τη βοήθεια επιτοίχι-ων ενημερωτικών πινακίδων του εδώ εκθεσιακού χώρου, προσαρμοσμέ-νων, φυσικά, στις απαιτήσεις του χώ-ρου και στις ανάγκες του κοινού, στο οποίο απευθύνεται η Έκθεση. Τα κεί-μενα των ενημερωτικών πινακίδων απευθύνονται τόσο σε ελληνόφω-νο όσο και αγγλόφωνο κοινό, καθώς στόχος είναι η επίσκεψη στο χώρο μαθητών και φοιτητών των σχολεί-ων και Πανεπιστημίων της ευρύτε-ρης περιοχής.

Τις ενημερωτικές πινακίδες κλή-θηκαν να συμπληρώσουν εκμαγεία αρχαιοτήτων προερχόμενα τόσο από την Αιανή όσο και από την Μακεδο-

νία εν γένει. Από τα συνολικά δεκα-έξι (16) εκμαγεία που εκθέτονται στο χώρο, έντεκα από αυτά αποτε-λούν δωρεά Συλλόγου Φίλων Μου-σείου Αιανής, που χρηματοδότησε την αγορά και αποστολή τους στην Αμερική.

Η Έκθεση στο Μουσείο του Bristol, αποτελείται από εννιά (9), συνολικά, ενότητες προκειμένου ο επισκέπτης να σχηματίζει μια συ-νολική εικόνα για την ιστορία και τον πολιτισμό της Άνω Μακεδονί-ας και της Αιανής ειδικότερα. Στην πρόσοψη του Μουσείου τοποθετή-θηκαν ενημερωτικές πινακίδες που αφορούν στην Μακεδονία και στον Νομό Κοζάνης, ενώ στο εσωτερικό, ακολουθώντας κανείς δεξιόστροφη πορεία, μπορεί να δει αντίστοιχα τις εννέα ενότητες ως εξής:Ενότητα Α: Αιανή και Άνω Μακεδο-νία. Ιστορική ταυτότητα / Ελιωτικός βασιλικός Οίκος Ενότητα Β: Εποχή ΧαλκούΕνότητα Γ: Αρχαία Πόλη Ενότητα Δ: Δημόσιος και Ιδιωτικός ΒίοςΕνότητα Ε: Εκμαγεία :Δίας (Δίον) – Νίκη (Αιανή) – Αλέξανδρος (Πέλλα)Ενότητα ΣΤ: ΓλυπτικήΕνότητα Ζ: Λατρεία / ΝεκροταφείαΕνότητα Η: Βασιλική ΝεκρόποληΕνότητα Θ: Ενδυμασία / Αθλητισμός στην Αρχαιότητα

πολιτισμός

ΤηςΓεωργίας Καραμήτρου - ΜεντεσίδηΔρ. Αρχαιολόγος, προϊσταμένη της Λ́ εφορείας προϊστορικών και κλασικών αρχαιοτήτων

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟΣΗΜΕΙΩΜΑ

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ-ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

ΣΤΟ BRISTOL CONNECTICUT

Το Μουσείο Ελληνικού Πολιτισμού στο Bristol είναι κα-τασκευασμένο σε μεγάλο βαθμό από πωρόλιθο και φέ-ρει πλαστική διακόσμηση στην πρόσοψη και σε τμήματα του εσωτερικού, που παραπέμπει σε αρχαίο ελληνικό ναό.

37ΠΥΛΗ | Απρίλιος 2010 πολιτισμός

38 ΠΥΛΗ | Απρίλιος 2010απόψεις

Κυριακή 21 του Μάρτη κα-τάλαβα ότι το πολυθρύ-λητο φιλότιμο του Έλ-ληνα ακόμα και σήμερα σώζεται. Συνοδεύοντας

μία ομάδα φίλων καθηγητών του Α.Π.Θ. στο Αρχαιολογικό Μουσείου της Αιανής όπου προΐσταται η Δρ. Αρχαιολόγος Γεωργία Κα-ραμήτρου – Μεντεσίδη καταμέτρησα την Ιστορία και την γνώση στο πρόσωπο της σε μία ιλιγγιώδη αναμέτρηση της καλοσύνης, της ευγένειας και των φανταστικών επιδό-σεων στο έργο της. Ένα έργο συνεισφοράς και ιστορικής λάμψης που ανταμείβει άμε-σα τον επισκέπτη του Μουσείου.Στα πρώτα λεπτά της ξενάγησης έπαψα να διερωτώμαι γιατί τόσοι φίλοι και γνωστοί

με βεβαίωναν κατασυγκινημένοι ότι η αρ-χαιολόγος μας (έτσι την αποκαλούσαν) εκ-πλήσσει με την γνώση της και το ήθος που διαθέτει. Σ’ αυτήν δεν υπάρχει κενή ρητο-ρεία αλλά οραματισμός και εξειδίκευση. Σ’ αυτήν η λογική των απαιτήσεων είναι εμ-μονή στην στρατηγική έρευνα και στην ελ-πίδα της αναζήτησης. Σ’ αυτήν η επιλογή ανάγκης καταλήγει σε πείσμα και σε εγγυ-ημένη άποψη. Σ’ αυτήν η κριτική σκέψη άνθησε σαν απρο-κάλυπτη λειτουργία. Στη σεμνή Αρχαιολόγο μας δύσκολα κρύβε-ται η αγωνία της και οι μαχητικές τις από-ψεις για την Ιστορία και το Μουσείο που δι-ευθύνει. Σ’ ευχαριστούμε και σ’ ευχόμαστε καλό κουράγιο.

‘Όταν συσκέπτονται οι ειδικοί για σύμ-φωνα ειδικά, τότε σε πιάνει κρύος ειδικός ιδρώτας. Ειδικοί «Οικονομικοί εγκέφαλοι» και κυρίως σύμβουλοι του Ελληνικού Κρά-τους θα συμβουλέψουν ειδικά τους έμπο-ρο-βιοτέχνες για την κρίση με ειδικές συμ-βουλές. Το ειδικό στην υπόθεση είναι, ότι οι ειδικοί σύμβουλοι του Επιμελητηρίου αντί να συμβουλέψουν ειδικά το Κράτος μας, προσπαθούν με ειδικές συνταγές μπροστά στις κάμερες να συνεισφέρουν τις ειδικές οικονομικές και εξειδικευμένες

γνώσεις εκβαθύνοντας την ειδική γνώση για το πώς θα ξεπεράσουμε την κρίση. Τύ-φλα να ‘χουν οι ειδικοί οικονομικοί εγκέ-φαλοι και οι ειδικοί οικονομικοί αναλυτές. Α! ρε ειδική κάμερα τι κάνεις; Για τις ερωτήσεις που θέτουμε στους ειδι-κούς ΜΟΥΓΚΑ. Άλλα δεν θα κουραστούμε και ειδικά θα τις ξαναθέσουμε, ώσπου να μας κάνουν να ασχοληθούμε ποιο αναλυ-τικά και ποιο ειδικά πράγματα γιατί σε κά-ποια θέματα υπάρχει και το έννομο συμ-φέρον.

Πλησιάζουν και οι εκλογές στο ΤΕΕ. Ήρε-μα τα νερά στην επιφάνεια αλλά όχι για όλους. Ακούω να σιγοβράζει η Δ.Κ.Μ. Ά, ρε έρμη Δ.Κ.Μ. από τα ψηλά στα χαμηλά σε βλέπω τούτη τη φορά. Αχός βαρύς ακούγε-ται πολλά ντουφέκια πέφτουν, για ποιον να

είναι άραγε; Εμ, όταν εκείνο που μας ενδι-αφέρει είναι μόνο το προσωπικό συμφέρον αναμενόμενη είναι η κατρακύλα. Ας ανα-φωνήσουμε ακόμη μία φορά λοιπόν: ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ.

Αφιερωμα για την ημέρα

της ποίησηςἈρχηγοί

Τοῦ Διογένη πιάσετε ἀμέσως τὸ φανάρι,

κι ἐλᾶτε νὰ γυρέψουμε κανέναν ἀρχηγό·

ἀλλὰ καθένας μας, θαρρῶ, εἶν’ ἄξιος νὰ πάρῃ

τὴν ἀρχηγίαν κόμματος, ἀκόμη δὰ κι ἐγώ.

Γιὰ τὰ πρωτεῖα ξεψυχᾷ κάθε Ρῳμιὸς λεβέντης,

μόνον αὐτὸς πρωθυπουργός, μόνον

αὐτὸς ἀφέντης.

Τί ἀρχηγῶν κατακλυσμός! ... κι’ οἱ ἕλληνες ἐκεῖνοι,

ποὺ τὸν καφέ των βερεσὲ εἰς τὰ Χαυτεῖα πίνουν,

ἂν ἀρχηγίαν ἔξαφνα κανένας τοὺς προτείνῃ,

δὲν θὰ διστάσουν βέβαια καὶ Ἀρχηγοὶ νὰ γίνουν.

Κι αὐτὸς ὁ ἕσχατος Ρωμηὸς γιὰ ὅλα κάτι ξέρει,

ἕλληνος τράχηλος ποτὲ ζυγὸν δὲν ὑποφέρει.

Ἰδοὺ νταῆς φουστανελλᾶς μὲ φέσι καὶ σελάχι!

ποιὸς ξέρει ἂν Πρωθυπουργὸς δὲν γίνῃ καμμιὰ

μέρα;

ποιὸς ξέρει πόσα σχέδια καὶ ἀπαιτήσεις θἄχη,

καὶ ἂν τὴν διπλωματικὴ δὲν συνταράξῃ σφαῖρα;

Ὤ! ναί! ποτὲ τὸν ἕλληνα μὴ θεωρῆτε πτῶμα...

‘ς ὅλους θὰ ἔλθη ἡ σειρὰ νὰ κυβερνήσουν κόμμα.

Μᾶς λείπει ἕνας ἀρχηγός;... πενῆντα ξεφυτρόνουν,

τὸ ἕνα κόμμα χάνεται;... θὰ ἔβγουν ἄλλα δέκα·

ὅλοι γιὰ τὸ ἀξίωμα τοῦ ἀρχηγοῦ μαλλόνουν,

κι᾿ ἴσως ἀργότερα μᾶς βγῇ ‘ς τὴ μέση καὶ γυναῖκα.

Ἀλλὰ κι᾿ ἐγὼ ὁ ἀφανὴς τῶν Ἀθηνῶν πολίτης

ἐλπίζω πὼς καμμιὰ φορὰ θὰ γίνω Κυβερνήτης.

Ἐμπρός! μὲ πόζα ἀρχηγοῦ καθένας ἂς προβάλλη,

ἀπ’ ὅλους ἂς κυβερνηθῆ ἡ προσφιλὴς Ἑλλάς·

ἂς γίνῃ ὁ Ἡμέτερος, ἂς γίνουν ὅμως κι’ ἄλλοι,

ἂς γίνῃ κι ὁ Κατσικαπῆς κι’ αὐτὸς ὁ Μπουλελᾶς.

Ἂς πλημμυρίσῃ μ’ἀρχηγοὺς τὸ ἔθνος πέρα πέρα,

ἂς μᾶς σηκώσῃ ἔξαφνα καὶ ἡ Ροζοῦ παντιέρα.

Μονάχα ἕνας βασιλεὺς μὴ μένη στὸ Παλάτι,

πενῆντα δυὸ τουλάχιστον ἂς ἦνε βασιλεῖς,

ὅλοι ἂς ἔβγουν κύριοι ‘ τῶν ἄλλων τὸ γινάτι,

κι’ ὀγδόντα πέντε Πρόεδροι ἂς γίνουν τῆς Βουλῆς.

Ὅλοι τρανοὶ πολιτικοί, κανένας ἰδιώτης,

ὅλοι ποζάτοι στρατηγοί, κανένας στρατιώτης.

Τουλάχιστον κάποιοι αντιστέκονται

ΤΕΕ + Δ.Κ.Μ. + Εκλογές

ΤΑ ΕΙΔΙΚΑ ΣΥΜΦΩΝΑ

Στην αρχαιολόγο Καραμήτρου-Μεντεσίδη Γεωργία, έτσι σαν αντίδωρο

39ΠΥΛΗ | Απρίλιος 2010 παραπολιτικά

Η ανεψιά μου, 12 ετών, ήρθε μαζί μας για χριστουγεννιά-τικες διακοπές στη Φινλαν-δία. Σήμερα το πρωί περά-

σαμε περπατώντας έξω από ένα δημοτικό σχολείο.«Αυτό είναι το σχολείο;» με ρώτησε«Ναι», απάντησα «είναι το δημοτικό της γειτονιάς μας»«Μα, γιατί δεν έχει τοίχο γύρω-γύρω»;«Έτσι είναι» απάντησα «εδώ τα σχολεία δεν έχουν τοίχους»

«Μα καλά,» απόρησε εκείνη, «δεν φεύ-γουν τα παιδιά»; «Όχι, δεν φεύγουν, γιατί να φύγουν αφού τους αρέσει;»Δεν ξέρω αν πείστηκε από την απάντηση. Για εκείνη τα σχολεία έχουν τοίχους γύρω-γύρω και όχι μεγάλα δέντρα.Νομίζω πως το ερώτημα συνοψίζει το πρό-βλημα της Ελληνικής παιδείας: Κλείνουμε τα παιδιά μέσα επειδή θέλουν να δραπε-τεύσουν.Κρατούμενους έπρεπε να τους λέμε, όχι μαθητές.

…….Ασφαλώς για το θάνατο του μικρού Γι-άννη δεν περιμένω την τιμωρία κάποιου ή κάποιων. Θυμωμένος είμαι, όχι ηλίθιος.Ας μην βαυκαλιζόμαστε λοιπόν. Με την πα-ρούσα κατάσταση, το μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε και να ευχόμαστε είναι εξί-σου τραγικό όσο και ο άδικος χαμός του βρέφους. Επειδή εκ της φύσεως του τομέα της Υγεί-ας δεν προβλέπονται άμεσες και ουσιαστι-

κές αλλαγές που θα επιφέρουν υπηρεσίες «παραδείσου» σε επίπεδο νοσοκομειακής και ιατρικής περίθαλψης στην περιοχή, ας ευχηθούμε το επόμενο περιστατικό που θα φανερώσει την ξεφτίλα και τον πάτο στον οποίο έχουν περιέλθει τα Νοσοκομεία Πτολεμαΐδας και Κοζάνης, να συμβεί όσο γίνεται αργότερα.

Από τις Ευθυβoλίες του www.kozan.gr

Σεβασμιώτατε με ταπεινότητα το χέρι σας φιλώ

Όταν την Παρασκευή 19/03/2010 το βράδυ κατά την ακο-λουθία του ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ ακούγαμε στο κήρυγμα από τον ΔΕΣΠΟΤΗ ΚΟΖΑΝΗΣ μια «συγκινητική» κατανυκτική οι-κονομική αυθυπέρβαση στην εμπεδωμένη αίσθηση του ιε-ρού σχεδιασμού που συγκροτεί εντυπωσιασμό των υλικών δωρημάτων πέρα από το (κατά Ματθαίον, κεφ.Ι΄ 8 επ.) που λέει: «Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε. Μη κτήσησθε χρυσόν μηδέ άργυρον μηδέ χαλκόν εις τας ζώνας υμών, μη πήραν εις οδόν μηδέ δύο χιτώνας μηδέ υποδήματα μηδέ ράβδον». Την επόμενη ημέρα διαβάζαμε στην Ελευθεροτυπία ότι ο Μη-τροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.κ. Νικόλαος Χα-τζηνικολάου ΔΩΡΙΣΕ το μισθό του στο κράτος για να συμβά-λει όπως μπορεί στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.Σεβασμιώτατε, με ταπεινότητα το χέρι σας φιλώ.

Η Ερώτηση του Μήνα

ΞΑΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ

1. Κύριε Κίρκο Γεώργιε. Γενικέ Γραμματέα της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.2. Κύριε Αποστολιδη Παναγιώτη. Πρόεδρε της Συνεταιρι-στικής Τράπεζας Κοζάνης. Πρόεδρε του Εκθεσιακού Κέντρου Κοζάνης. Υποψήφιε Δήμαρχε για μετά από εννέα μήνες. Αν είσαι και αλλού Πρόεδρος και δεν το αναφέρω, σχώραμε. 3. Κύριε Σάββα Χρήστο. Πρόεδρε του Εμπορικού και Βιοτε-χνικού Επιμελητηρίου Ν Κοζάνης. Πρόεδρε της Ένωσης Πο-δοσφαιρικών Σωματίων Ν Κοζάνης. 4. Κύριε Σβώλη Γεώργιε. Αντινομάρχη Κοζάνης. Πρόεδρε του Εμπορικού Συλλόγου Κοζάνης. Και οι τέσσερις γνωρίζετε πολύ καλά γιατί ο Πόρος Ανά-πτυξης δόθηκε στον Νομό μας. Συμφωνείτε ή διαφωνείτε:1. Με τα 150.000,00 Ευρώ που δοθήκαν στην Ένωση Ποδο-σφαιρικών Σωματίων Ν. Κοζάνης.2. Με τα 250.000,00 Ευρώ που δοθήκαν για την Εκκλησία στην Αιανή.Περιμένουμε την απάντησή σας. Φυσικά με αγωνία.

Ελληνική παιδείαΤου Φίλιππου Δραγούμη

Ποτέ ξανά

Το

υ Κ

ΥΡ

απ

ό το

ΒΗ

ΜΑ

α βδγ

Πύλη Ανάπτυξης 24

Documents

Transcript of Πύλη Ανάπτυξης 24