ΧΡΥΣΑΛΛΙΔΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΛΑΤΑΝΙΑ ΣΧ. ΕΤΟΣ 2014-15 ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΛΑΤΑΝΙΑ – 73014 ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ – 28210.68020 – www.gymnasio-platania.gr

Βραβείο! Βραβείο! Βραβείο!

GRAFFITI στο σχολείο μας… Τη σχολική χρονιά 2014-15 σημειώθηκαν τρεις διακρίσεις για

το σχολείο μας! Οι δύο πρώτες από τον 1ο Παγκρήτιο

Διαγωνισμό Δημοσιογραφικών Δεξιοτήτων «Λευτέρης

Δασκαλάκης». Βραβεύτηκε η σχολική μας εφημερίδα

«Χρυσαλλίδα». Επίσης, ειδικό βραβείο μαθητικής λογοτεχνίας

δόθηκε στην Α΄ Τάξη του Γυμνασίου Πλατανιά για τη συλλογή

διηγημάτων ("Του Δάσους και της Θάλασσας") και ποιημάτων

("Μικροί Βιοπαλαιστές"), που έγραψαν οι μαθητές της

πρώτης. Η τρίτη διάκριση ήρθε στο διαγωνισμό προφορικής

μαρτυρίας για τη Μάχη της Κρήτης που διοργάνωσε το

Ιστορικό αρχείο Κρήτης.

Τα τελευταία χρόνια οι τοίχοι του Γυμνασίου απέκτησαν

χρώμα! Ο παλιός μαθητής του σχολείου Θεοχάρης, με την

ομάδα του ανέλαβαν να τους ζωγραφίσουν! Στη

συνέντευξη που παρουσιάζουμε ο Θεοχάρης «λύνει»

πολλές από τις απορίες που έχουν δημιουργηθεί!

Σελ. 1-3

Ασκομαντούρα & σαξόφωνο

Οι μουσικές εκδηλώσεις του σχολείου φέτος είχαν ένα

ιδιαίτερο ήχο! Τα πνευστά που χρησιμοποιήθηκαν δεν τα

είχαμε ξανακούσει στις σχολικές μας γιορτές. Η συνέντευξη

με τον Κυριάκο και την Μαίρη μας βάζει για τα καλά στον

κόσμο των πνευστών!

Σελ. 7-8

Περιβαλλοντική εκπαίδευση

Η πάντα δραστήρια περιβαλλοντική ομάδα του σχολείου

παρουσιάζει τις δράσεις και τις επισκέψεις που έκανε τη

σχολική χρονιά 2014-2015.

Σελ. 24 - 26

Α.Ο. ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ Κ15 2014-2015

Μαθητικό συνέδριο 2015 :

«Ιστορία της Μέσης Εκπαίδευσης» Οι μαθητές του Γυμνασίου Πλατανιά παρουσίασαν τις

εργασίες τους στο μαθητικό συνέδριο που έγινε στο

Πνευματικό Κέντρο στα Χανιά. Σελ. 18

Τη φετινή χρονιά δημιουργήθηκε για πρώτη φορά και

συμμετείχε στο εθνικό πρωτάθλημα, η ομάδα Κ 15 του ΑΟ

Πλατανιά. Δέκα μαθητές του Γυμνασίου, ήταν μέλη της

ομάδας. Ο Γιώργος Παγωνάκης περιγράφει αυτή την

ξεχωριστή ποδοσφαιρική εμπειρία.

Σελ. 19-20

Για την Κα Καράγιωργα

Άλλη μια αγαπημένη καθηγήτρια του Γυμνασίου Πλατανιά

ολοκλήρωσε τον εργασιακό της κύκλο στην εκπαίδευση και

συνταξιοδοτήθηκε. Καλή συνέχεια, κυρία Έλενα!

Σελ 8

30 Χρόνια

Γυμνάσιο Πλατανιά

Σελ. 13-17

1

GRAFFITI στο σχολείο μας…χρώμα στη ζωή μας…

Από την Ιωάννα Σκαράκη κ΄Ευαγγελία Σκουμπάκη

Στο σχολείο μας το Graffiti εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια όταν ο Θεοχάρης, παλιός μαθητής

του γυμνασίου μας που είχε την ιδέα κατόπιν συνεννόησης με τον διευθυντή μας γέμισε τους

άσπρους, άχαρους τοίχους του με χρώματα!! Αργότερα στους «γκραφιτάδες» του σχολείου μας

προστέθηκαν και φίλοι του Θεοχάρη : Kalm 8,

Kaus, Dante και έργα του Γιώργου και του

Αντώνη. Τα πρώτα graffiti έγιναν το καλοκαίρι

του 2013 και από τότε κάθε φορά μετά τις

διακοπές του καλοκαιριού, των Χριστουγέννων

και του Πάσχα, μας υποδέχονται νέα έργα, που

μας καλωσορίζουν το πρωί και ομορφαίνουν τα

διαλείμματά μας .

Θεοχάρη θυμάσαι πότε είδες graffiti για πρώτη

φορά και ποια εντύπωση σου έκανε;

Η πρώτη φορά που είδα graffiti ήταν γύρω στο

2002 στο Εθνικό Στάδιο Χανίων όπου κορυφαίοι

Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες είχαν βάψει ένα

πολύ μεγάλο τοίχο στα πλαίσια ενός

προγράμματος . Το αποτέλεσμα ήταν πολύ

όμορφο και μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση.

Παρόλα αυτά δεν υπήρχαν οι κατάλληλες

συνθήκες τότε για να ασχοληθώ με τη

συγκεκριμένη τέχνη, αν και μου άρεσε σαν ιδέα. Πότε ξεκίνησες να κάνεις graffiti ;

Ξεκίνησα να ασχολούμαι σε ηλικία 21 ετών,

αρκετά καθυστερημένα σε σχέση με τη συνήθη

ηλικία που κάποιος ξεκινάει και που είναι γύρω

στα 10 με 15. Οι περισσότεροι γύρω στα 20

σταματάνε. Όταν λοιπόν ήμουν φοιτητής,

αποφάσισα να ασχοληθώ με το graffiti γιατί

πλέον υπήρχε αρκετός ελεύθερος χρόνος,

επαρκές χαρτζιλίκι και πολλοί διαθέσιμοι τοίχοι

δίπλα μου. Σε μια περίοδο που αναζητούσα μία

νέα δημιουργική ασχολία το graffiti φάνταζε

ιδανικό. Σημαντικό ρόλο έπαιζε επίσης το γεγονός

ότι πάντα άκουγα hip hop και μέρος της

κουλτούρας αυτής είναι το graffiti. Υπάρχει σχέση ανάμεσα στις σπουδές σου και το

graffiti;

Όχι. Τέλειωσα το τμήμα μεθοδολογίας, ιστορίας

και θεωρίας της Επιστήμης στο ΕΚΠΑ και τώρα

1. Kalm 8

2

κάνω μεταπτυχιακό στην ιστορία και φιλοσοφία

της Επιστήμης.

Ποια ήταν η σχέση σου με τη ζωγραφική; Δεν

απαιτείται κάποιο ταλέντο;

Από μικρός μου άρεσε η ζωγραφική και σχεδίαζα

με κάθε ευκαιρία χωρίς να έχω ασχοληθεί

συστηματικά κάνοντας μαθήματα. Σίγουρα το

ταλέντο παίζει ρόλο αλλά το πιο σημαντικό

νομίζω, είναι να θες να ασχοληθείς πραγματικά.

Η εξάσκηση και η επιμονή σε κάνουν καλύτερο.

Προσωπικά ξεκίνησα να βάφω μόνος μου οπότε

μπορώ να πω ότι είμαι αυτοδίδακτος .Στην

πορεία έμαθα διάφορες χρήσιμες πληροφορίες

και τεχνικές βάφοντας πλάι σε άλλους writers.

Νομίζω οποιοσδήποτε μπορεί να ξεκινήσει το

graffiti αρκεί να του αρέσει. Άμα το κάνει επειδή

είναι στη μόδα, θα βάψει 2-3 τοίχους και θα

σταματήσει. Άμα το κάνει όμως επειδή το

γουστάρει, θα έχει διάρκεια στο χρόνο. Μέσα από

δοκιμές και πειραματισμούς θα εξελίσσεται

συνεχώς και θα αναπτύξει το προσωπικό του στυλ

που θα τον χαρακτηρίζει.

Θυμάσαι την πρώτη φορά που βγήκες να

βάψεις; Πώς ένοιωσες;

Η πρώτη φορά που έβαψα ήταν πριν από 7

χρόνια περίπου σε ένα πάρκο. Ήμουν

ενθουσιασμένος γιατί ήταν μία νέα, άγνωστη

εμπειρία και περίμενα με ανυπομονησία να

δοκιμάσω. Ήμουν περίεργος να δω πώς είναι η

επαφή με τα spray και πώς μπορώ να αποτυπώσω

στον τοίχο, τα σχέδια που έβγαζα στο χαρτί. Η

αλήθεια είναι ότι τα πρώτα αποτελέσματα ήταν

κάπως αποθαρρυντικά αλλά μετά από πάρα

πολλές ώρες εξάσκησης έφτασα σε ένα

αξιοπρεπές επίπεδο. Από την πρώτη φορά που

έβαψα πάντως κατάλαβα ότι είναι κάτι που μου

αρέσει πραγματικά, που με γεμίζει και θα το

κάνω για πολλά χρόνια.

Πώς εμπνέεσαι για να κάνεις graffiti; Το graffiti προσαρμόζεται στον τοίχο και στον

χώρο γενικότερα ώστε να δένει αρμονικά, για

παράδειγμα εδώ στο σχολείο θέλαμε να

δημιουργήσουμε έναν φανταστικό κόσμο που να

ευχαριστεί τα παιδιά, να τους δημιουργεί μια

εικόνα ενός διαφορετικού σχολείου πιο

ευχάριστου, πιο όμορφου και όχι αυστηρού.

3

Πόσος χρόνος χρειάζεται για να γίνει ένα

graffiti;

Προσωπικά χρειάζομαι 3 με 4 ώρες για κάθε τοίχο

που βάφω αλλά φτιάχνω και πιο «σύντομα»

κομμάτια όπως και πιο απαιτητικά που

χρειάζονται ακόμα και μέρες ανάλογα πάντα με

την επιφάνεια, το μέγεθος και την λεπτομέρεια.

Ποιο είναι το κόστος των υλικών που

απαιτούνται;

Αυτό είναι ένα αρνητικό. Το graffiti είναι ένα

ακριβό χόμπι και είναι δύσκολο για κάποιον

νεαρής ηλικίας να βάφει συστηματικά γιατί

πρέπει να χαλάει το μεγαλύτερο μέρος από τα

χαρτζιλίκι του . Είναι ένα ακριβό χόμπι.

Χρειάζεται ειδική άδεια για να κάνει κάποιος

graffiti;

Στην αρχή ήμουν κι εγώ κάπως αγχωμένος γιατί

το graffiti θεωρείται μια αμφιλεγόμενη μορφή

τέχνης που ακροβατεί ανάμεσα στη νομιμότητα

κα την παρανομία. Όταν είσαι νέος στο χώρο

είσαι και κάπως ψαρωμένος σχετικά με τους

τοίχους που επιτρέπεται ή όχι να βάψεις. Στην

πορεία νομίζω καταλαβαίνεις σε ποιά σημεία

μπορείς να βάψεις ελεύθερα, κάνοντας τα να

δείχνουν πιο όμορφα και πού ένα βάψιμο μπορεί

να θεωρηθεί βανδαλισμός. Προσωπικά

ασχολούμαι με το νόμιμο graffiti και βάφω σε

χώρους που ζητώ και μου δίδεται άδεια να βάψω. Πληρώνεται κάποιος για να κάνει graffiti;

Προσωπικά δεν έχω βγάλει ούτε ένα ευρώ αν και

οι περισσότεροι που ασχολούνται με το graffiti

βάφουν μαγαζιά και βγάζουν ένα χαρτζιλίκι απλά

για να μπορούν να αγοράζουν spray και να

συνεχίζουν να βάφουν. Κάθε spray κοστίζει 3 με 4

ευρώ και για να κάνεις ένα αξιοπρεπές κομμάτι

θέλεις γύρω στα 10 spray δηλαδή 30 με 40 ευρώ

για κάθε τοίχο.

Δουλεύεις μόνος σου ;

Είναι ευχάριστο να βάφεις δίπλα σε άτομα με τα

οποία μοιράζεσαι το ίδιος πάθος. Αυτή η

αλληλεπίδραση είναι μέρος της εμπειρίας του

graffiti. Οι συνεργασίες είναι αυτές που δίνουν

μία άλλη γοητεία στους τοίχους γιατί ουσιαστικά

παντρεύουν πολλά διαφορετικά στυλ. Συνήθως

όμως δεν είναι εύκολο να οργανωθεί ένα βάψιμο

που να συμμετέχουν πολλά άτομα οπότε αρκετές

φορές βάφω μόνος. Ψάξαμε για την υπογραφή σου αλλά δεν την

εντοπίσαμε.

Δεν το θεωρώ απαραίτητο να υπογράψω αν και η

«ταγκιά» μου είναι Marv. Είναι ένας από τους

βασικούς χαρακτήρες της ταινίας Sin City.

Θα άλλαζες αυτό το χόμπι σου;

Όχι, δεν θα το άλλαζα με τίποτα γιατί είναι κάτι

που με εκφράζει , κάτι που μου αρέσει πάρα

πολύ και θέλω να ασχολούμαι μ’ αυτό για πάρα

πολλά χρόνια ακόμα.

Αυτά λοιπόν μας είπε ο Θεοχάρης και σ’ αυτόν και στην παρέα του οφείλεται το αποτέλεσμα που

βλέπουμε στο σχολείο μας. Με την διάθεση τον χρόνο και το μεράκι του Θεοχάρη έγινε η

μεταμόρφωση! Οι «άσπροι», «άτονοι», «άχαροι», «καταθλιπτικοί», «άχρωμοι», «ξεροί», «μουντοί»

όπως τους χαρακτήρισαν τα παιδιά τοίχοι του σχολείου μας γέμισαν χρώματα που «ομορφαίνουν»,

«γεμίζουν το μάτι», « ζωντανεύουν», «μας κάνουν να βαριόμαστε λιγότερο», «φτιάχνουν τη

διάθεση», «φωτίζουν τις μέρες » στο σχολείο μας!

2. Ο KAUS εν δράσει

4

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΜΑΣ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΕΙΡΑΜΑ

ΤΟΥ ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗ. Όταν το απλό είναι και ευφυές. Στις 19 Μαρτίου το σχολείο μας συμμετείχε στο Διεθνές Πείραμα του Ερατοσθένη, μια διεθνή προσπάθεια για την ανάδειξη ενός εκ των σπουδαιότερων πειραμάτων στην ιστορία των ανθρώπινων επιστημών. Ο Ερατοσθένης, ένας αρχαίος Έλληνας μαθη- ματικός του 3ου π.Χ.αι., με ένα πείραμα που έχει μείνει στην ιστορία, κατόρθωσε να μετρήσει την περιφέρεια (και κατ’ επέκταση την ακτίνα) της Γης, με καταπληκτική ακρίβεια! Ο Ερατοσθένης ο Κυρη- ναίος πληροφορήθηκε ότι στη Συήνη (σημερινό Ασουάν) ο ήλιος κατά το μεσημέρι του θερινού ηλιοστασίου ρίχνει τις ακτίνες του κάθετα στον ορίζοντα και φωτίζει τον πυθμένα ενός πηγαδιού. Την ίδια στιγμή στην Αλεξάνδρεια οι ακτίνες του ήλιου σχηματίζουν μια γωνία 7,2ο με την κατακόρυφο του τόπου. Στη συνέχεια μέτρησε την απόσταση Αλεξάνδρειας- Συήνης και υπολόγισε με αξιοζήλευτη ακρίβεια την περιφέρεια της γης. Για τη διεξαγωγή του πειράματος συνεργαστήκαμε με το Γυμνάσιο Αλοννήσου, με το οποίο βρισκόμαστε σχεδόν στον ίδιο μεσημβρινό. Το πείραμα έγινε στις 19 Μαρτίου και ώρα 12.31 ακριβώς (ώρα που ο ήλιος βρίσκεται στο ζενίθ του). Έτσι, την ώρα που οι υπόλοιποι συμμαθητές μας έπαιρναν βαθμούς, εμείς στην αυλή του σχολείου μας, προσπαθούσαμε να μετρήσουμε τη σκιά που δημιουργεί ένα ξύλο μήκους ενός μέτρου. Λέω προσπαθούσαμε, γιατί καταλάβαμε ότι δεν είναι και τόσο απλό να τοποθετήσεις ένα ξύλο κάθετα στο έδαφος. Τελικά βρήκαμε ότι η σκιά που δημιουργεί το ξύλο είναι 73cm . Έπειτα, με τη βοήθεια της τριγωνομετρίας, και συγκεκριμένα της εφαπτομένης, βρήκαμε ότι η γωνία που σχηματίζουν οι ακτίνες του ήλιου στον τόπο μας με το ξύλο είναι 36,13o. Το ίδιο έκανε και το

συνεργαζόμενο γυμνάσιο, με το οποίο επικοινωνήσαμε και το οποίο υπολόγισε γωνία 39,69o. Η διαφορά αυτών των γωνιών , 3,56ο, δίνει την αντίστοιχη επί-κεντρη γωνία, που

βαίνει στο τόξο s που συν-δέει τα δύο σχο-λεία. Με το Google Earth υπολογίσαμε την απόσταση του γυμνασίου μας από το γυμνάσιο Αλοννήσου, την οποία βρήκαμε 403 km. Μετά ήταν ένα απλό

πρόβλημα αναλογιών (παι-

χνιδάκι για μάς) να κάνουμε αναγωγή στις 360οκαι να βρούμε την περιφέρεια της γης. Έτσι, καταφέραμε να υπολογίσουμε την περιφέρεια της γης 40716 km, ενώ στην πραγματικότητα η ισημερινή περιφέρεια είναι 40075km. Απίστευτη ακρίβεια!!!

Στο πείραμα συμμετείχαν 10 μαθητές της Β τάξης του σχολείου μας: Γκεοργκιεβ Μιλέν, Γωνιωτάκη Κατερίνα, Καλλιπολίτης Αλέξανδρος, Κλέμαν Εμιλυ, Λούλο Ροζαλίντα, Μαράκης Γιάγκος, Μιχελάκης Ραφαήλ, Παπαζαχαρή Αρτεμις, Πρώιμου Ειρήνη,

Τερεζάκη Αμαλία. Οι μαθητές συμμετείχαν εθελοντικά και υποκινήθηκαν

άλλοι από την αγάπη τους για τα Μαθηματικά και άλλοι όταν άκουσαν για το πείραμα από την καθηγήτριά τους κ. Μαριάννα Χαρτζουλάκη και κατάλαβαν πόσο σημαντικό και ευφυές ήταν αυτό. Κάποιοι μας είπαν χαρακτηριστικά πως θέλησαν να μπουν στην σκέψη του Ερατοσθένη θεωρώντας συναρπαστικό το όλο εγχείρημα.

5

Πνευστά στο σχολείο; Από τη Μάντυ Τερεζάκη κ΄ Εύα Σολεϊντάκη

Όλα ξεκίνησαν όταν η καθηγήτριά μας κ. Μπολιά πρότεινε να κάνουμε μια συνέντευξη με τον Κυριάκο Κοντεκά που παίζει ασκομαντούρα και τη Μαίρη Νικολιουδάκη που παίζει σαξόφωνο. Στην αρχή αγχωθήκαμε μετά όμως μας άρεσε η ιδέα κι έχοντας ακούσει τον Κυριάκο να παίζει στα διαλείμματα είχαμε ήδη αναρωτηθεί γι αυτό το ασυνήθιστο μουσικό όργανο με τη… γούνινη εμφάνιση και τον τόσο χαρακτηριστικό ήχο. Το δε σαξόφωνο τόσο εντυπωσιακό, γυαλιστερό και αρχοντικό με τον τόσο ιδιαίτερο ήχο που είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε στις γιορτές του σχολείου, μας είχε κινήσει την περιέργεια. Έτσι λοιπόν κάναμε ένα ταξίδι στο μουσικό κόσμο του Κυριάκου και της Μαίρης.

Κυριάκο ποια είναι η ιστορία της ασκομαντούρας και τι σημαίνει η λέξη ;

-Είναι κρητικό μουσικό όργανο από τα πιο παλιά και ξεκίνησε ως μαντούρα δηλαδή καλάμι με ένα γλωσσίδι στο οποίο αργότερα προστέθηκε ο ασκός γιατί οι βοσκοί που το έπαιζαν ήθελαν και να μπορούν να τραγουδούν. Kατασκευάζεται από καλάμια που είναι τα « πλήκτρα » ,από ξύλο και ο ασκός προέρχεται από δέρμα κατσίκας. Εγκαταλείφθηκε κατά την δεκαετία του 50 και την τελευταία 20ετία έχει γίνει «μόδα» αφού συμπεριλαμβάνεται στα περισσότερα συγκροτήματα. Το όνομά της βγαίνει από τον ασκό που κρατάει τον αέρα και την μαντούρα που είναι τα καλάμια που βγάζουν τον ήχο.

Πως παίζεται η ασκομαντούρα; -Στην αρχή την φουσκώνεις ,την αγκαλιάζεις

και τοποθετείς κατάλληλα τον δείχτη και τον μέσο του αριστερού χεριού και τον δείχτη, μέσο και παράμεσο του δεξιού. Ο ασκός δεν παίζει κανένα ρόλο στον ήχο, χρησιμεύει μόνο στην αποθήκευση του αέρα. Όταν παίζεις δεν χρειάζεται να φυσάς συνέχεια. Κάποιος που θέλει να μάθει ασκομαντούρα δεν ξεκινάει κατευθείαν από αυτήν αλλά από την μαντούρα για την οποία μιλήσαμε πριν και μοιάζει με φλογέρα.

Γιατί επέλεξες αυτό το μουσικό όργανο, παίζει κάποιος από την οικογένειά σου;

-Δεν παίζει κανένας από την οικογένεια μου, απλώς το είχα ακούσει σε διάφορα γλέντια και μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση και η εμφάνισή του αλλά και ο ήχος του. Ο τωρινός μου δάσκαλος

παίζει σε συγκρότημα , από αυτόν το άκουσα τη φορά που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση.

Πόσο καιρό ασχολείσαι και πώς νιώθεις όταν παίζεις ασκομαντούρα;

Ασχολούμαι λιγότερο από χρόνο. Είναι κάτι που με γεμίζει και χαίρομαι που μαθαίνω αυτό το μουσικό όργανο και όχι κάποιο άλλο. Δεν υποτιμώ τα άλλα όμως αυτό με τραβάει περισσότερο.

Έχεις παίξει ποτέ σε γλέντι; Ναι και ήταν μια ιδιαίτερη εμπειρία γιατί

χαίρεσαι με τη χαρά του κόσμου. Άλλωστε δεν λένε τυχαία ότι η τροφή του καλλιτέχνη και του χορευτή είναι το χειροκρότημα.

Οι γονείς σου πώς είδαν την επιλογή σου αυτή;

Η μητέρα μου είχε την απορία πού θα το βάζαμε γιατί νόμιζε πως θα είναι συνέχεια φουσκωμένο. Ίσως προτιμούσε να παίζω κάποιο άλλο όργανο. Ο πατέρας μου το πήρε πολύ καλά.

Ποιος έφτιαξε τη δική σου ασκομαντούρα και πόσο κοστίζει;

Δεν υπάρχουν πολλοί κατασκευαστές. Ο δικός μου είναι από την Αξό κοντά στα Ανώγεια. Η τιμή της είναι γύρω στα 350 ευρώ.

Οι φίλοι σου τι λένε;

6

Οι φίλοι μου είναι και αυτοί οργανοπαίχτες και κάνουμε μουσικά σχήματα. Σ’ ένα τραπέζι κάνεις ωραίο κέφι με την ασκομαντούρα και βέβαια δεν χρειάζεσαι μικρόφωνα και ηχεία.

Θα ήθελες να ασχοληθείς επαγγελματικά; Τι σκέφτεσαι για το μέλλον;

Κανείς δεν ζει από τα όργανα εκτός κι αν είναι πολύ γνωστός. Θα ήθελα βέβαια να μπω σ’ ένα συγκρότημα και να παίζω ερασιτεχνικά. Όσο για το κοντινό μέλλον θέλω να πάω στο χωριό Γέργερη του Ηρακλείου στο οποίο 25 ! άτομα παίζουν ασκομαντούρα. Εκεί κάθε καλοκαίρι γίνεται ένα φεστιβάλ αποκλειστικά για λαούτο και ασκομαντούρα και πέρυσι έπαιξαν άτομα από 8 χρονών ως 80.

Μαίρη, πες μας κάποια

πράγματα για το σαξόφωνο και την ιστορία του. -Το σαξόφωνο είναι παλιό πνευστό μουσικό

όργανο της Γερμανίας, έχει πολύ ιδιαίτερο ήχο και γι αυτό ξεχωρίζει. Κατασκευάζεται από μέταλλο που πρέπει να είναι ελαφρύ γιατί το σαξόφωνο στηρίζεται στα χέρια και στον λαιμό αυτού που παίζει. Κυρίως χρησιμοποιείται ο χαλκός. Το έχουμε συνδέσει με τη μουσική τζαζ αλλά μπορεί να προσαρμοστεί σε κάθε είδους μουσική.

Πόσα χρόνια παίζεις και γιατί το επέλεξες; Από 8 χρονών, συνολικά 6 χρόνια που

κύλισαν πολύ όμορφα για μένα στο χώρο της μουσικής. Το επέλεξα γιατί όταν το πρωτοάκουσα σε μουσική τζαζ που ακούγαμε πολύ στο σπίτι, με μάγεψε ο ήχος του.

Σου φάνηκε δύσκολο στην αρχή ; Δεν ξεκινάς κατευθείαν από το σαξόφωνο

αλλά πρώτα μαθαίνεις το μπουκίνο (το στόμιο του σαξόφωνου).Μαθαίνεις να τοποθετείς το στόμα σωστά, να φυσάς με συγκεκριμένο τρόπο και μετά το βάζεις στο σαξόφωνο. Στην αρχή βγάζεις δυνατό και απότομο ήχο. Πρέπει να έχεις

γερά πνευμόνια κι αντοχή. Σε κουράζει. Δεν μπορείς να παίζεις συνέχεια παρά μόνο αν είσαι επαγγελματίας αλλιώς μπορεί να λιποθυμήσεις γιατί φυσάς συνέχεια. Τα δε χέρια κουνιούνται

συνέχεια. Πως νοιώθεις όταν παίζεις;

Μέσα από το σαξόφωνο μπορείς να βγάλεις πολλά συναισθήματα

επειδή έχει μεγάλη έκταση και μπορείς να βγάλεις πολλούς ήχους. Όταν παίζεις και είσαι στενοχωρημένος αυτό θα βγει μέσα από τον ήχο.

Τι είναι για σένα η μουσική;

Είναι ένας τρόπος να εκφράζεις τα συναισθήματά σου και να «παίρνεις» μαζί σου και τους άλλους. Κάνεις τους ανθρώπους που σε ακούνε να

είναι πιο χαρούμενοι, πιο γεμάτοι.

Πόσες φορές κάνεις μάθημα την εβδομάδα και πού;

Κάνω μια φορά αν και θα ήθελα παραπάνω, στο Ωδείο στα Χανιά. Η ώρα

περνάει σαν σφαίρα, νομίζω πώς κρατάει μόνο 5΄.

Σαξόφωνο! Ποια η πρώτη λέξη και ποια η πρώτη εικόνα που σου έρχεται στο μυαλό;

Η πρώτη λέξη: χαρά! Ακούω σαξόφωνο και ενθουσιάζομαι. Η πρώτη εικόνα: πολύς κόσμος να περνάει καλά.

Θα ήθελες να ασχοληθείς επαγγελματικά; Όταν ασχολείσαι επαγγελματικά κάτι χαλάει.

Λες στον εαυτό σου πρέπει να είμαι τέλεια. Όταν το έχεις σαν χόμπι δεν αγχώνεσαι τόσο. Όπως με τη μαγειρική. Σπίτι μαγειρεύεις αλλά δεν πας να γίνεις μάγειρας.

Κυριάκος: Φοβάσαι ότι θα το βαριόσουν αν ασχολιόσουν συνέχεια;

Αν το έκανα επαγγελματικά δεν θα άφηνα τον εαυτό μου να το βαρεθώ γιατί θα έψαχνα καινούρια πράγματα να κάνω με το σαξόφωνο.

Ευχόμαστε στον Κυριάκο και τη Μαίρη να πορευτούν στη ζωή τους όπως έκαναν μέχρι τώρα: να βάζουν τον εαυτό τους στα δύσκολα, να μην φοβούνται την αποτυχία, να θέτουν πάντα στόχους και πάντα να αναζητούν το παραπάνω, να ψάχνουν τον εαυτό τους και να παθιάζονται με ότι κάνουν!!

7

Οι γιορτές στην αρχαία Αθήνα - Ο Σωκράτης στα Μεγάλα Διονύσια

Βαγγέλης Νταγκουνάκης, Αλέξανδρος Πετακάκης, Μαριλένα Ουρουτζόγλου, Ελπίδα Μπεριάδη

Ήταν πρωί της ογδόης του μηνός Ελαφηβολιώνος και ο μικρός Σωκράτης είχε μόλις ξυπνήσει.

Σήμερα άρχιζε η αγαπημένη του γιορτή: τα Μεγάλα Διονύσια και θα κρατούσε ως τις δεκατρείς του

μηνός. Ήταν τόσο χαρούμενος που μέσα του, μην τον

ακούσει και κανείς και τον περάσει για τρελό,

ευχαριστούσε τον τύραννο Πεισίστρατο που είχε φέρει

τη γιορτή από τη μικρή πόλη των Ελευθερών. Σηκώθηκε

από το κρεβάτι του και με γρήγορο βήμα πήγε να

πλυθεί. Κοιτάχθηκε στον καθρέφτη να δει αν ήταν όλα

εντάξει. Τα καστανά, κυματιστά μαλλιά του ήταν

χτενισμένα πίσω πάντα, τα μικρά του καφέ μάτια

λαμπύριζαν στην αντανάκλαση του πρωινού ήλιου

πάνω στο νερό και το μακρόστενο πρόσωπό του ήταν

καθαρό και χαρούμενο. Ήταν μικρόσωμος μα πολύ

δυνατός και το τετραπέρατο μυαλό του ήταν

καλλιεργημένο από τον καλύτερο γεωργό του

σύμπαντος, τον Δία. Καθώς φαίνεται του είχε

προσφέρει γνώσεις και σοφία απλόχερα.

Πάνω στους συλλογισμούς του, δεν πρόσεξε τον πατέρα του που με τη βαριά του φωνή, τον

διέκοψε λέγοντάς του να μην αργεί γιατί θα έχαναν τη θυσία στον Ασκληπιό. Υπάκουσε στην εντολή

του πατέρα του και έβαλε τον καλό του χιτώνα και τα σανδάλια και βγήκε έξω. Αμέσως κατέκλυσε το

νου του η μυρωδιά από το χορτάρι και τα ανθισμένα λουλούδια, τα αυτιά του γέμισαν με τα βουητά

των μελισσών που περνούσαν ανάμεσα από τα λουλούδια και έκαναν μια μικρή στάση σε όποιο τους

άρεσε, για να μεθύσουν με το ωραίο τους νέκταρ. Παραδίπλα τον περίμεναν οι γονείς του και μαζί

ξεκίνησαν για την Ακρόπολη όπου βρισκόταν ο ναός του Ασκληπιού πλάι στο ναό του Διονύσου στη

νότια πλευρά.

Όταν έφτασαν, παρακολούθησαν τη θυσία ενός αγριογούρουνου στον θεό, και μετά τη

μεταφορά του ξύλινου αγάλματος του Ασκληπιού από το ναό του ως ένα ναό της Ακαδημίας, γύρισαν

σπίτι. Ο αδερφός του Μενέλαος δεν ήταν εκεί ούτε τους είχε συντροφεύσει στη θυσία φέτος. Ήταν

αγχωμένος γιατί συμμετείχε στους δραματικούς αγώνες και ... Ωχ! Αυτό το είχε ξεχάσει! Έπρεπε να

παραβρεθούν στον προάγωνα των

δραματικών παραστάσεων. Έτρεξε να το

θυμίσει στους γονείς του και σε λίγο

έφυγαν όλοι βιαστικοί. Όταν έφτασαν

ήταν η σειρά του αδερφού του που

απήγγειλε ένα μικρό απόσπασμα από

αυτά που θα έλεγε τη μεθεπόμενη μέρα.

Του άρεσαν πολύ οι δραματικοί αγώνες.

Ο αδερφός του απήγγειλε πάντα πολύ

όμορφα, έτσι όταν γύρισαν στο σπίτι τον

συγχάρηκαν όλοι. Η ύπουλη νύχτα όμως, που δεν τον άφηνε να μείνει ξύπνιος και να χαρεί με τους

υπόλοιπους, έφτασε γρήγορα και έπρεπε να κοιμηθεί νωρίς γιατί αύριο είχε να διανύσει πολύ δρόμο

ψέλνοντας με τον πατέρα του.

Οι μαθητές της Α΄ τάξης, αφού

συγκέντρωσαν πληροφορίες για την

Αρχαία Ιστορία δημιούργησαν κείμενο

(διήγημα, παραμύθι) εμπνεόμενοι από

τα συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα ή

την ανάπτυξη πολιτισμών. Στη

συνέχεια αρκετοί μαθητές απέδωσαν

τα θέματα που τους δόθηκαν

δημιουργώντας ζωγραφιές.

8

Η επόμενη μέρα ήταν η αγαπημένη του. Σηκώθηκε και ντύθηκε νωρίτερα από όλους. Όταν με τον

πατέρα του έφτασαν στην Ακαδημία ξεκίνησε η πομπή με παιδιά και άντρες να ψάλλουν

διθυράμβους, ανάμεσά τους και αυτός, νέοι που οδηγούσαν ταύρους προς θυσία στον Ασκληπιό και

νέες με τα απαραίτητα σκεύη. Μπροστά περπατούσε ο άνδρας με το ξύλινο άγαλμα του θεού που θα

μετέφεραν πίσω στο ναό του ως ανάμνηση της μεταφοράς του από την πόλη των Ελευθερών. Όταν

έφτασαν στο ναό ήταν απόγευμα και αφού έγιναν οι θυσίες, όλοι οι πολίτες ξεχύθηκαν χορεύοντας

σε όλη την Αθήνα ως το βράδυ. Ήταν όλοι πολύ χαρούμενοι.

Την άλλη μέρα ο Μενέλαος έφυγε πιο νωρίς για τους δραματικούς αγώνες ενώ λίγο αργότερα

έφυγε και ο Σωκράτης με τους γονείς του. Ήταν τυχεροί γιατί ο Μενέλαος συμμετείχε την πρώτη μέρα

στους αγώνες. Τις επόμενες δύο μέρες παρακολουθούσαν αγωνιωδώς. Τελικά ο Μενέλαος βγήκε

τρίτος κάνοντας την οικογένεια ακόμα πιο περήφανη αφού ήταν ο πέμπτος άνδρας της, που έβγαινε

στην πρώτη τριάδα.

Την επόμενη μέρα, σειρά είχε η συνέλευση απολογισμού των Διονυσίων, όμως ο Σωκράτης δεν

πήγε. Κοιμήθηκε λίγο παραπάνω και μετά πήγε στην παλαίστρα να βρει τους φίλους του

Η αγαπημένη μας καθηγήτρια των Αγγλικών

Έλενα Καράγιωργα Τα παιδιά, η διεύθυνση και ο σύλλογος διδασκόντων του σχολείου μας αποχαιρετά την Έλενα Καράγιωργα, καθηγήτρια Αγγλικών που υπηρέτησε 18 χρόνια στο σχολείο μας και φέτος συνταξιοδοτείται. Της ευχόμαστε να είναι γερή και δυνατή .

Συντακτική Ομάδα μαθητών Ιωάννα Σκαράκη, Ευαγγελία Σκουμπάκη, Μάντυ Τρεζάκη, Εύα Σοιλεντάκη, Ειρήνη Προβιδάκη, Άρτεμις Παπαζαχάρη – Φελεσάκη, Γιώργος Παγωνάκης Εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν Χαρτζουλάκη Μαριάννα, Τρουλινού Ευαγγελία, Μαγουλά Μαρία, Λιτσάκη Μαριέττα, Σαμαράς Κώστας. Εκπ. Υπεύθυνοι Συντονισμού & Οργάνωσης : Μπολιά Σταυρούλα, Τριτάκη Αντωνία Υπέυθυνος Έκδοσης : Παπαστάμος Βασίλης

Αποτελέσματα πρωταθλήματος τμημάτων 2014-15

1. Α1 : 1975 πόντοι, 2. Β2 : 1945 πόντοι 3. Γ3 : 1725 πόντοι, 4. Α3 : 1690 πόντοι 5. Α2 : 1480 πόντοι, 6. Γ2 : 1460 πόντοι, 7. Α4 : 1390 πόντοι, 8. Β1 : 1330 πόντοι, 9. Β3 : 995 πόντοι, 10. Γ1 : 925 πόντοι,

Οι μαθητές και οι μαθήτριες των δύο πρώτων τμημάτων, του Α1 και του Β2, κέρδισαν μια εκδρομή δωρεάν στη Λιμνούπολη!

9

ΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΑΝΙΑ-

ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ Από την Ειρήνη Προβιδάκη Γ3

Το καταφύγιο του Πλατανιά παρά το όνομά του-καταφύγιο- δεν είναι χώρος στον οποίο κατέφευγαν οι κάτοικοι για να προστατευτούν από κάποιο κίνδυνο αλλά είναι ένα υπόγειο σύμπλεγμα θαλάμων και στοών κάτω από τον ναό του Αγίου Δημητρίου που φτιάχτηκε το 1942 μετά την κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς και χρησιμοποιήθηκε σαν αποθήκη πυρομαχικών από αυτούς.

Με πρωτοβουλία της ενορίας Αγ. Δημητρίου και κατοίκων του χωριού αναστηλώθηκε και συντηρήθηκε και σήμερα αποτελεί χώρο ιστορικής μνήμης στον οποίο εκτίθενται πολλά αντικείμενα της περιόδου της γερμανικής κατοχής, όπως εξαρτήματα όπλων, βλήματα, ξύλινα κουτιά πυρομαχικών, αεροστεγή και αδιάβροχα κάνιστρα πυρομαχικών, εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν στην διάνοιξη των στοών και άλλα πολλά. Ακόμα και μαγειρικά σκεύη είναι συγκεντρωμένα σε έναν από τους τυφλούς θαλάμους του, είδαμε μάλιστα και ένα πιάτο με τη γερμανική σβάστικα στο πίσω μέρος του.

Τις βασικές πληροφορίες πήραμε από τον Κυριάκο Λουρανδάκη που ήταν ένας από τους πρωτεργάτες της προσπάθειας να αναδειχτεί το καταφύγιο. Τον συνα-ντήσαμε που αλλού; στο καταφύγιο, στο οποίο βρίσκεται καθημερινά πλέον το απόγευμα και είχαμε πολλά τον ρωτήσουμε. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.

Στις 20 Μαΐου 1941 ξεκίνησε η « Επιχείρηση Ερμής» για την κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς. Ήταν η πρώτη μεγάλη αερο- αποβατική επιχείρηση των Γερμανών στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που όμως ήταν και η τελευταία αφού οι αλεξιπτωτιστές (οι «ομπρελάδες») δεν ξαναχρησιμοποιήθηκαν πουθενά αλλού

κατόπιν εντολής του Χίτλερ όπως μας τόνισε ο κ. Λουρανδάκης. Κι αυτό γιατί ναι μεν η Κρήτη καταλήφθηκε, οι απώλειες όμως των Γερμανών ήταν τεράστιες. Οι Γερμανοί μετά την κατάληψη του νησιού εγκαταστάθηκαν και στον Πλατανιά ο οποίος βρίσκεται σε μικρή απόστα-ση από το αεροδρόμιο του Μάλεμε όπου έπεσαν οι πρώτοι αλεξιπτωτιστές

-Πότε ξεκίνησαν οι εργασίες για την οικοδόμηση του καταφυγίου; - Οι εργασίες για την οικοδόμηση του καταφυγίου ξεκίνησαν μετά την

μάχη της Κρήτης όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν το νησί. Τα οχυρωματικά έργα στην περιοχή ήταν απαραίτητα για να εξασφαλίσουν την θέση τους στο νησί και επειδή υπήρχε ο φόβος της επίθεσης από τους Άγγλους, που είχαν υποχωρήσει πλέον στην Αφρική. Τα οχυρωματικά έργα ξεκίνησαν στα τέλη του 1941. Το 1942 άρχισε να κατασκευάζεται το καταφύγιο . Ο Πλατανιάς ήταν ένα στρατηγικό σημείο για την περιοχή επειδή είναι στην μέση του κόλπου των Χανίων και επειδή έχουμε αμφιθεατρική κάλυψη του αεροδρομίου του Μάλεμε που ήταν το κύριο αεροδρόμιο του νησιού την εποχή εκείνη. Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου βρίσκεται από πάνω και το νεκροταφείο δίπλα. Οι συμμαχικές δυνάμεις δεν θα βομβάρδιζαν ποτέ εκκλησία. Έτσι δεν είχαν φόβο βομβαρδισμών ,είχαν πλήρη κάλυψη δηλαδή, αφού από τον αέρα δεν φαινόταν τίποτα.

Η στοά που τελικά ανοίχτηκε έχει μήκος 200μ. και η είσοδός της είναι αυτή που και σήμερα χρησιμοποιείται. Απ’ αυτήν έβαζαν και έβγαζαν τα πράγματα αφού ο χώρος ήταν αποθήκη πυρομαχικών και καυσίμων. Από δω δυο διάδρομοι (με 13 θαλάμους) καταλήγουν σε δυο εξόδους. Μετά από αυτές υπήρχαν χαρακώματα. Οι Γερμανοί έζωσαν το χωριό με κανόνια ενώ στα γύρω υψώματα υπήρχαν πολυβολεία που τα συναντούμε ακόμα και σήμερα.

Όταν οι Γερμανοί ετοιμάζονταν να φύγουν με τη λήξη του πολέμου, πήραν διαταγή να τα ανατινάξουν όλα για να μην πέσουν στα χέρια των ανταρτών. Κομμάτια από διάφορα αντικείμενα υπάρχουν παντού ακόμα και σήμερα. Πριν λίγες μέρες βρήκαμε ένα κομμάτι από ένα μεγάλο κανόνι που είχαν ανατινάξει. Τμήμα φτερού αεροπλάνου βρέθηκε στην παραλία του Μάλεμε μετά την μεγάλη κακοκαιρία του χειμώνα και τώρα εκτίθεται στο καταφύγιο. Στην εκβολή του ποταμού μέσα στη θάλασσα υπάρχει ένα ακέραιο αεροπλάνο που θα θέλαμε κάποια στιγμή να ανελκύσουμε και να φέρουμε εδώ.

● ● ●

Σ αυτό το σημείο δεν γίνεται να

μην αναφέρουμε ένα επεισόδιο

που μπορούσε να έχει

δραματικές συνέπειες για το

χωριό Στην διάρκεια της Μάχης

της Κρήτης ένας τραυματισμένος

Γερμανός πιλότος κατέληξε στον

Πλατανιά όπου και πέθανε.

Φοβούμενοι τα αντίποινα των

γερμανών οι κάτοικοι τον

έθαψαν δίπλα στον ναό του

Αγίου Δημητρίου και αυτό

ακριβώς το σημείο επέλεξε και ο

υπεύθυνος γερμανός

αξιωματικός για να αρχίσει την

εκσκαφή του καταφυγίου.!

Ευτυχώς ο ψύχραιμος επίτροπος

του ναού Μιχάλης Σταματάκης

έπεισε τον γερμανό να

ξεκινήσουν τις εργασίες 3 μέτρα

μακρύτερα από το επίμαχο

σημείο επικαλούμενος την

ιερότητα μιας ελιάς που δεν

έπρεπε να κοπεί. Η ελιά αυτή

υπάρχει και σήμερα

● ● ●

10

-Ποιοι εργάστηκαν για την κατασκευή των στοών; Το καταφύγιο όπως και ο δρόμος που οδηγεί στον Πάνω Πλατανιά που φτιάχτηκε την ίδια περίοδο για να το εξυπηρετήσει, έγιναν με καταναγκαστική εργασία. Κάθε μέρα ο πρόεδρος του χωριού έπρεπε να έχει δεκαπέντε πλατανιανούς εδώ αγγαρεία, για να σκάβουν. Τους πήρε έξι μήνες για να το τελειώσουν. Ξεκίνησαν το σκάψιμο από δυο διαφορετικά σημεία και συναντήθηκαν κάπου στη μέση. Μάλιστα χρησιμοποίησαν και Ρώσους αιχμάλωτους.

.-Πώς βρέθηκαν οι Ρώσοι εδώ; -Το 1941 μετά που τελείωσε η μάχη της Κρήτης τους έφερε ο «Μπαρμπαρόσας». (Τον Ιούλιο του 1941 όσους έπιαναν αιχμάλωτους στο Ρώσικο μέτωπο - που ονομάζονταν «επιχείρηση Μπαρμπαρόσα» - τους πήγαιναν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή για καταναγκαστικές εργασίες). Κάποιοι από αυτούς ήρθαν και εδώ.

Τι απέγινε το καταφύγιο όταν τέλειωσε ο πόλεμος; -.Το καταφύγιο όταν έφυγαν οι Γερμανοί λεηλατήθηκε, δηλαδή πήραν τα καλώδια (το καταφύγιο και τα σπίτια των πλατανιανών στα οποία έμεναν γερμανοί ηλεκτροδοτούνταν κανονικά) και ότι άλλο υπήρχε μέσα και έμεινε κενό αλλά οι ντόπιοι το χρησιμοποίησαν σαν αποθήκη τροφίμων αφού η θερμοκρασία του το χειμώνα είναι 10-15 βαθμοί ενώ το καλοκαίρι 19-22 .Κάθε οικογένεια είχε το δικό της χώρο και αποθήκευε πατάτες, λεμόνια, κάποια εποχή θυμάμαι είχαν και ένα γουρούνι. Εμείς που τότε ήμασταν παιδιά παίζαμε με τις ώρες εκεί μέσα και ειδικά το καλοκαίρι που έξω είχε πολλή ζέστη. Από το 1982 μέχρι το 2010 τα μπάζα της εκκλησίας, κλαδιά και χώματα έφραξαν τις εισόδους.

Πώς έγινε λοιπόν , πως σκεφτήκατε να αξιοποιηθεί ο χώρος και να ανοίξει ώστε να μπορεί να τον επισκεφτεί ο κόσμος; Η πρόταση έγινε όταν ανέλαβε ιερέας ο π. Δημήτριος Παρασκάκης, αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που συζητήσαμε μαζί του και πήραμε την άδειά του αφού ο χώρος ανήκει στην εκκλησία, επειδή όμως δεν υπήρχαν χρήματα το αναλάβαμε εμείς εθελοντικά. Πολλοί ήταν αυτοί που βοήθησαν και εξακολουθούν να βοηθούν σε ότι χρειαστεί.(Βερυβάκης Δημήτρης, Βερναδάκης Στέλιος, Μαυρομμάτης Μιχάλης, Παπαδοκωνσταντάκης Κων\νος, Βαρουξάκης Γεώργιος του Ιω.)

Στις 29 Αυγούστου 2010 ο χώρος άνοιξε για πρώτη φορά και στις 15 Ιουνίου 2013 πήραμε και την απαραίτητη άδεια οπότε ο χώρος άνοιξε και για το κοινό.

Στους τοίχους βλέπουμε πολλές φωτογραφίες και συνοδευτικά κείμενα. Ποιος ασχολήθηκε με την ιστορική έρευνα; Το ψάξιμο είναι δικό μου, βιβλία, βιογραφίες, χάρτες, φωτογραφίες η αλήθεια είναι πως είχε πολλή δουλειά.

Μιλήστε μας για τα αντικείμενα που είναι συγκεντρωμένα στο χώρο. Τα αντικείμενα αυτά προέρχονται από δωρεές πλατανιανών. Έχουμε πάνω από 120 δωρητές.

Πως εξασφαλίζονται τα χρήματα για την λειτουργία του χώρου; Τα έξοδα είναι πολλά και τα έσοδα προέρχονται βασικά από τους επισκέπτες οι οποίοι αφήνουν όποιο ποσό επιθυμούν. Την καλοκαιρινή περίοδο το καταφύγιο είναι ανοιχτό 5-8μ.μ. οπότε κι εγώ κάνω δωρεάν ξεναγήσεις.

Οι τουρίστες που έρχονται εδώ το βρίσκουν ενδιαφέρον; Πέρυσι είχαμε 10.000 επισκέπτες. Τους αρέσει πολύ ο χώρος , τους θυμίζει κατακόμβες, Ρώμη, είναι και δροσερά μεσ΄ το καλοκαίρι. Υπάρχει μια σκέψη να βάλουμε και κλασική μουσική και μουσική της περιόδου του πολέμου να ακούγεται.

Και είναι αλήθεια. Ο χώρος από μόνος του είναι ιδιαίτερα ατμοσφαιρικός. Η επίσκεψη στο καταφύγιο σε

μεταφέρει σε μια άλλη εποχή, σε κάνει να αναρωτιέσαι για όλα όσα βλέπεις και σου δημιουργεί μεγαλύτερα ερωτήματα. Βρίσκεται κυριολεκτικά κάτω απ’ τα πόδια μας! Σας προτρέπουμε λοιπόν να τον επισκεφτείτε, να αφεθείτε στην μαγεία του και ευχόμαστε αυτό να σας κινητοποιήσει ώστε να ψάξετε παραπάνω την ιστορία μας.

«Είναι χρέος μας να διατηρούμε την ιστορία κάθε περιοχής, να τη συντηρούμε, να την αναδεικνύουμε, και να την κληροδοτούμε με σεβασμό στα παιδιά και τα εγγόνια μας» λέει ο παπα-.Δημήτρης που συμπαραστάθηκε στην όλη προσπάθεια. Και σ’ αυτό το σημείο δεν μπορούμε να αποφύγουμε το απόφθεγμα. Το τόσο καίριο και εύστοχο.

«Φως της αλήθειας, μάρτυρας των καιρών, δάσκαλος της ζωής είναι η ιστορία…»

Κι αν δεν σας φέρει σύντομα ο δρόμος σας στον Πάνω Πλατανιά επισκεφτείτε το καταφύγιο στο

https://www.facebook.com/KatafygioPlatania και όταν τελειώσετε τη «βόλτα» σας κάντε ένα like!!

11

Το ακόλουθο κείμενο, προσπαθεί να περιγράψει με λίγα λόγια το θεατρικό «Αναφορά στο

Greco» που παρακολουθήσαμε όλοι οι μαθητές και μαθήτριες του Γυμνασίου στη θεατρική σκηνή

του Ωδείου Χανίων στις αρχές της σχολικής χρονιάς.

Ήταν ένα θεατρικό απολογισμού του Νίκου Καζαντζάκη στον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο και

ταυτόχρονα τακτοποίηση πράξεων μιας ολόκληρης ζωής. Επίσης αποτελεί μια πνευματική

εξομολόγηση στον μεγάλο Κρητικό παππού του. Δείχνει το τέλος της περιπέτειας μιας ζωής,

φλογισμένης και πνευματικά βασανιστικής. Το περιεχόμενο είναι διαχρονικό και αποτελεί μια

περιγραφή της αέναης μάχης μέχρι την ανάσταση, τη λύτρωση και τη σωτηρία μέσα από την

σταύρωση.

Το θεατρικό αρχίζει με την περιγραφή των μελών της οικογένειας του Καζαντζάκη, μέσα από

τον μονόλογο του ηθοποιού. Ο Καζαντζάκης θυμάται το παππού του, που χαρακτηριστικά του είχε

πει (παλιά) «Φτάσε εκεί που δεν Μπορείς». Μας περιγράφει τον πατέρα του σαν ένα σκληρό,

αυστηρό άνδρα και την μητέρα του σαν μια άγια γυναίκα, μια νεράιδα, που την αγαπούσε με όλη

του την ψυχή, και πολλές φορές φοβόταν μην την χάσει (ειδικά όταν της φώναζε ο πατέρας του).

Ύστερα μας μιλά για την πρώτη του επαφή με τον θάνατο. Η Ανίτα η γειτόνισσά τους, που όταν

εκείνος ήταν μικρός τον έπαιρνε αγκαλιά ή τον έβαζε να καθίσει στα γόνατά της, εκείνη η γυναίκα

με τα στρουμπουλά κοκκινωπά μάγουλα που

χαιρόταν όταν την έβλεπε είχε πεθάνει. Όταν

το έμαθε στεναχωρήθηκε πολύ, θυμόταν

πόσο καλή ήταν μαζί του όταν ήταν μικρός

πόσο όμορφη και ευγενική γυναίκα ήταν και

στεναχωριόταν ακόμα περισσότερο.

Στη συνέχεα διηγείται την πρώτη του

επαφή με το θέατρο. Ήταν καινούργιο τότε

στον τόπο του και μαζί με τον πατέρα του

πήγαν για να δουν τι ακριβώς είναι.

Μας περιγράφει για τα ταξίδια του στην

Ελλάδα, μιλά για τα αστέρια που του

έμοιαζαν με φωτιές στον ουρανό. Για το ταξίδι

του στην Ιερουσαλήμ και γενικά για τα πράγματα που είδε , έζησε και κατάλαβε κατά την διάρκεια

της ζωής του. Για της εμπειρίες και τα λάθη του, για τα γεγονότα και τις συνέπειές τους.

Μας μιλά για τον Όμηρο αλλά και για τον Ζορμπά, και εκφράζει την γνώμη του γι’ αυτούς.

12

Ευγνωμονεί τα βιβλία που έχει διαβάσει και μας λέει πως έχει μάθει και έχει καταλάβει πολλά

πράγματα από εκείνα . Παραπονιέται όμως και για ευκαιρίες που είχε χάσει λόγω της ντροπής του.

Κάποια στιγμή, έλαβε ένα τηλεγράφημα απ’ τον Ζορμπά, που ήταν φίλος του και παλιά έκαναν

πολλή παρέα, όπου του έγραφε να τον επισκεφθεί στην Σερβία. Ο Καζαντζάκης σκέφτηκε να πάει

όμως στο τέλος δίστασε, όπως συνήθως. Το μετάνιωσε αργότερα. Μετά από λίγο καιρό χάθηκαν δεν

μιλιόντουσαν ιδιαίτερα, κι έτσι κι αλλιώς ο Ζορμπάς θα γινόταν πατέρας, σε λίγο καιρό.

Τώρα πια σκοπός του γραψίματος του Καζαντζάκη ήταν να δοξάσει και να λυτρώσει την Κρήτη

την οποία συνέχιζε να αγαπά, παρόλο που είχε

ταξιδέψει και είχε δει διαφορετικούς

ανθρώπους και τρόπους ζωής. Η Κρήτη

συνέχιζε να είναι πρώτη στην καρδιά του,

εκείνη εκτιμούσε περισσότερο απ’ όλους τους

άλλους τόπους που είχε επισκεφτεί ή είχε

ακούσει για εκείνους.

Λίγο καιρό αργότερα του στάλθηκε μια

επιστολή που έλεγε πως ο Ζορμπάς είχε

πεθάνει. Τότε ο Καζαντζάκης θυμήθηκε ένα

γράμμα του Ζορμπά που έγραφε ότι άνθρωποι

σαν εκείνον, του γλεντιού και της διασκέδασης,

έπρεπε να μην πεθαίνουν ποτέ. Αυτό

προκάλεσε θυμό στον Καζαντζάκη που το

θεωρούσε ΆΔΙΚΟ . Έκανε το όνομά του να

ζωντανέψει μέσα απ’ το χορό και έλεγε πως

πρέπει να ζούμε σαν αθάνατοι.

Εκείνη την άνοιξη ήταν σε κατάθλιψη λόγω του θανάτου, του Ζορμπά όλο σκεφτόταν, θυμόταν,

συνειδητοποιούσε. Και τέλος κατάλαβε πως μόνο ένας δρόμος οδηγεί στο Θεό ο ΑΝΗΦΟΡΟΣ και

μόνο ο ανήφορος.

Δεν μίσησε ποτέ κανέναν απλά ήθελε να τους βοηθήσει όλους και από σπουργίτια να τους

κάνει Αετούς…

Γέμισε ο αέρας πεθαμένους νίκησε, νικήθηκε, ήταν σώμα γεμάτο πληγές. Προσπάθησε να

φτάσει εκεί που δεν μπορούσε (όπως τον είχε συμβουλεύσει ο παππούς του)…

Μα στο τέλος απλά φώναξε « ΠΑΠΠΟΥ ΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ ».

Παπαζαχαρή - Φελεσάκη Άρτεμις

(Μαθήτρια του Β΄2 τμήματος Γυμνασίου Πλατανιά)

Στη δανειστική βιβλιοθήκη του Γυμνασίου Πλατανιά θα βρείτε βιβλία του Νίκου Καζαντζάκη

αλλά και πολλών άλλων ξένων, ελλήνων (και Χανιωτών) λογοτεχνών. Η βιβλιοθήκη μας

αριθμεί περισσότερους από 2000 τίτλους βιβλίων που σας περιμένουν να τα διαβάσετε!

(Περιηγηθείτε ανάμεσα στους τίτλους και online μέσα από το δικτυακό τόπο του Γυμνασίου

Πλατανιά στη διεύθυνση : www.gymnasio-platania.gr

13

Ολόκληρη τη συνέντευξη

μπορείτε να τη δείτε στο

κανάλι του σχολείου στο

Youtube, ή να διαβάσετε το

απομαγνητοφωνημένο

κείμενο στην ιστοσελλίδα

του σχολείου μας

www.gymnasio-platania.gr

Βραβείο από το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης :

Η ιστορία του Αντώνη Φραντζεσκάκη

Στις 5 Μαίου η εργασία των μαθητών Γιάγκου Μαράκη, Λευτέρη Παγωνάκη, Δερμιτζάκη

Όλγας με υπεύθυνο καθηγητή τον

Παπαστάμο Βασίλη βραβεύθηκε ως η

καλύτερη Γυμνασιακή, στο

διαγωνισμό προφορικής μαρτυρίας

για τη Μάχη της Κρήτης που

διοργάνωσε το Ιστορικό αρχείο

Κρήτης. Οι μαθητές διερεύνησαν την

ιστορία του Αντώνη Φρατζεσκάκη. Η

ιστορία αυτή, έφτασε σε μας, μετά

από συζήτηση με τον Κο Τάσσο

Δουρουντάκη. Ο Αντώνης Φραντζεσκάκης το 1941 ήταν 17

χρονών. Κατά την πτώση των γερμανών αλεξιπτωτιστών, διαπληκτίστηκε με ένα γερμανό αξιωματικό τον οποίο

τραυμάτισε. Τις επόμενες μέρες και αφού οι γερμανοί εγκαταστάθηκαν στην Κρήτη, έκαναν εφόδους και τον

αναζητούσαν. Ο γερμανός αξιωματικός εντόπισε μια φωτογραφία του Αντώνη και με αυτήν ανά χείρας τον

έψαξε παντού. Στο χωριό του Αντώνη, το Γεράνι, συνομίλησε με τον πατέρα του, τον οποίο και συνέλαβε

στέλνοντας μήνυμα στον Αντώνη ότι του δίνει τρεις μέρες για να παραδοθεί. Ο Αντώνης παραδόθηκε και αφού

αρχικά φυλακίσθηκε στην Αγιά, εκτελέσθηκε στο Κοντομαρί μαζί με άλλους 22 άντρες, στις 2 Ιουνίου 1941.

Πολλοί λένε πως «το Γεράνι δεν το πειράξανε οι Γερμανοί» και είναι αιτία ο Αντώνης που παραδόθηκε .

Στις παραπάνω πέντε φωτογραφίες από το ιστορικό φίλμ της εκτέλεσης εικονίζεται ο 17χρονος Αντώνης

Φραντζεσκάκης σύμφωνα με τη μαρτυρία της Κας Δερμιτζάκη, κόρης του κου Σταμάτη

Φραντζεσκάκη (αδερφού του Αντώνη – δεν δείξαμε τις φωτογραφίες στον

85χρονο αδερφό του Αντώνη, για να αποφύγουμε την έντονη συγκίνησή του).

Η εικόνα του Αντώνη ταιριάζει με όσα μας είπε ο Κος Σταμάτης. Είναι

ταλαιπωρημένος, μιας και είναι ο μόνος που τον φέρανε από την φυλακή,

εκείνος γνωρίζει τι θα γίνει στη συνέχεια και είναι θλιμμένος σε αντίθεση με

τους υπόλοιπους.

Από τη συζήτηση με τον Κο Σταμάτη πέρα από την ιστορία του Αντώνη

Φραντζεσκάκη αναδείχθηκαν αρκετές άλλες πληροφορίες για την Κρήτη της

εποχής εκείνης. Τα θύματα από νάρκες ακόμα και μετά την απελευθέρωση, η

αγγαρεία, ο φόβος, το κρυφό ραδιόφωνο, η πείνα, τα χόρτα που τρώγανε για

να καταπολεμήσουν την πείνα αλλά και το έθιμο του πασχαλινού καλιτσουνιού.

Ο Κύριος Σταμάτης Φραντζεσκάκης, αδερφός του Αντώνη Φραντζεσκάκη είναι σήμερα

85 χρονών, ζει με τη σύζυγο του στο Πάνω Γεράνι όπου και πήγαμε και συζητήσαμε.

14

ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑΣ

ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΛΑΤΑΝΙΑ

Δύο σημαντικές διακρίσεις κέρδισε το Γυμνάσιο Πλατανιά

στον 1ο Παγκρήτιο Διαγωνισμό Δημοσιογραφικών Δεξιοτήτων

«Λευτέρης Δασκαλάκης», που διοργανώθηκε από τον Σύλλογο

Νεανικής Δημοσιογραφίας «Τύπος και ουσία» σε συνεργασία με

τον Σύλλογο Δασκάλων και την Ε.Λ.Μ.Ε. Χανίων. Βραβεύτηκε η

σχολική μας εφημερίδα «Χρυσαλλίδα» (βραβείο κατηγορίας

μαθητικού εντύπου). Ειδικό βραβείο μαθητικής λογοτεχνίας

δόθηκε στην Α΄ Τάξη του Γυμνασίου Πλατανιά για τη συλλογή

διηγημάτων ("Του Δάσους και της Θάλασσας") και ποιημάτων

("Μικροί Βιοπαλαιστές"), που έγραψαν οι μαθητές της Πρώτης.

Η κριτική επιτροπή του διαγωνισμού, η οποία αξιολόγησε και βράβευσε τις συμμετοχές των Σχολείων και

των μαθητών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, αποτελείτο από τους: Πρόεδρος: Δημήτρης

Κακαβελάκης, δημοσιογράφος, ποιητής,

συγγραφέας. Μέλη οι: α) Μαρίνα Αρετάκη,

φιλόλογος, πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Ν.

Χανίων. β) Μαρίνα Μανδακάκη, δημοσιογράφος. γ)

Γιώργος Πιτσιτάκης, δάσκαλος – ιστορικός

ερευνητής. δ) Γιώργος Δασκαλάκης, δάσκαλος,

πρόεδρος του Συλλόγου Νεανικής Δημοσιογραφίας

“Τύπος και Ουσία”.

Η εκδήλωση απονομής των βραβείων

πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 25 Απριλίου στις 5

μ.μ., στο ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑΣ. Το Μουσείο

Τυπογραφίας είναι το μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα και αποτελεί όραμα ζωής του ιδρυτή του, Γιάννη

Γαρεδάκη, ιδρυτή και εκδότη της εφημερίδας “Χανιώτικα νέα”. Το μουσείο εγκαινιάστηκε το 2005. Η συλλογή

του περιλαμβάνει τυπογραφικά πιεστήρια και άλλα μηχανήματα, καθώς και εργαλεία και αντικείμενα που

παρουσιάζουν την εξέλιξη της τυπογραφίας από τη γέννηση της, την εποχή του Γουτεμβέργιου, μέχρι τις

μέρες μας. Σπάνια βιβλία και εφημερίδες καθώς και πολύτιμες λιθογραφίες ταξιδεύουν τον επισκέπτη στην

τέχνη της Τυπογραφίας.

Το αμφιθέατρο του Μουσείου ήταν κατάμεστο τη μέρα της απονομής των βραβείων. Το Γυμνάσιο του

Πλατανιά εκπροσώπησαν: η θεολόγος Σταυρούλα Μπολιά και η καθηγήτρια των γερμανικών Νάντια Τριτάκη,

υπεύθυνες έκδοσης του περιοδικού «Χρυσαλλίδα». Επίσης οι μαθητές της Α΄ Τάξης Στέλιος Μάρακας,

Αριάδνη Ορφανουδάκη και Μηνοδώρα Σαρρή, που συμμετείχαν με ποιήματα και διηγήματα στις δύο

βραβευμένες λογοτεχνικές συλλογές, καθώς και η φιλόλογος

Λίλα Τρουλινού που τις επιμελήθηκε. Έγινε μια μικρή ξενάγηση

στους χώρους του μουσείου από την Έλια Κουμή, υπεύθυνη

λειτουργίας του μουσείου, και οι μαθητές μας είχαν την ευκαιρία

να περιεργαστούν τα περίτεχνα πιεστήρια των αρχών του 19ου

αιώνα, τους πάγκους στοιχειοθεσίας όπου ο στοιχειοθέτης

γράμμα - γράμμα ετοίμαζε το κείμενο με τη χρήση ανάγλυφων

τυπογραφικών στοιχείων. Ιδιαίτερη εντύπωση τους έκανε ένα

πιστό αντίγραφο του πιεστηρίου του Γουτεμβέργιου, που δίνει

το στίγμα εκείνης της εποχής. «Το Μουσείο Τυπογραφίας είναι

ένα κόσμημα για την πόλη μας» είπαν οι μαθητές μας, και μεις

συμφωνούμε μαζί τους. Του χρόνου μια εκπαιδευτική εκδρομή

έχει ήδη αποφασιστεί και θα είναι στο Μουσείο Τυπογραφίας!

Ένα ποίημα της Ναταλίας

Πρωίμου από τη συλλογή

«Μικροί Βιοπαλαιστές» και ένα

διήγημα της Φιλίππας

Αγγελάκη από τη συλλογή «Του

Δάσους και της Θάλασσας»

αναδημοσιεύουμε στο

περιοδικό μας. Ολόκληρες τις

εκδόσεις θα εντοπίσετε στο

www.gymnasio-platania.gr

15

Η συλλογή ποιημάτων με τίτλο «Μικροί βιοπαλαιστές» περιέχει ποιήματα που μιλούν για τα αδικημένα

παιδιά της ζωής, που αντιμετωπίζουν τη σκληρότητα της κοινωνίας και έχουν τόση ανάγκη για αγάπη και

φροντίδα. Η συλλογή διηγημάτων έχει τίτλο «Του Δάσους και της θάλασσας». Πρόκειται για δεκαπέντε

διηγήματα φυσιολατρικής θεματολογίας, όπου οι μαθητές μπαίνουν στην περιπέτεια της λογοτεχνίας μέσα

από το μονοπάτι της οικολογικής ευαισθητοποίησης. Πρωταγωνιστές είναι ζώα του δάσους και της θάλασσας,

που δίνουν μια μάχη, μερικές φορές μάταιη, για να συνεχίσουν την ύπαρξή τους.

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΓΙΑΣΕΜΙ Ναταλία Πρώιμου

Μια μέρα, εκεί στο πουθενά, είδα δυο μάτια αθώα, τρυφερά να μου προσφέρουν γιασεμιά να μου λαλούν παραπονεμένα και γλυκά “Πάρτε ένα γιασεμί να μοσχομυρίσει η ψυχή.” Ματάκια σα συννεφιασμένος ουρανός έτοιμος να βρέξει. Σύννεφα που δεν κρύβουν τ’ αστέρια αγκαλιά στα δυο του χέρια. Είχε καρδιά διαμάντι, τίποτα να μην τη σπάσει. Με δυστυχία και καημούς αυτή δεν θα αλλάξει. Με φωνή παραπονεμένη σαν αγγελάκι που χάθηκε σα γατάκι που η μάνα του το παράτησε κάποιος να το αγκαλιάσει τρυφερά να περιμένει με χαμόγελο στα χείλη χωρίς δόλο στην ψυχή να του ανοίξει μια πύλη στη ζωή.

Γιατί δεν αντέχει πια το μικρούλι το παιδί στα δυο του μπράτσα να κρατεί τον πόνο και τη δυστυχία που του ’φερε η ζωή. Μ’ ένα πικρό χαμόγελο και παραπονεμένο βλέμμα έχει δυο βάρη στην καρδιά το ένα το πετά στο ρέμα. Ξεκινά με νέο αέρα περπατά προς τη χαρά και κοιτάζοντας στα μάτια τη ζωή της προσφέρει το τελευταίο γιασεμί.

Dmitry Zhilinsky, Γιασεμί, 1978

16

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΩΝ ΧΕΛΙΔΟΝΙΩΝ Φιλίππα Αγγελάκη Το συνέδριο των χελιδονιών γινόταν δύο φορές κάθε χρόνο, μια στις αρχές του φθινοπώρου και μια στα τέλη

του χειμώνα. Εκεί τα όμορφα αυτά πουλιά συναντιόντουσαν και συζητούσαν για ένα σωρό θέματα που τους

απασχολούσαν, αποφάσιζαν πότε και πού θα μετανάστευαν και διάλεγαν έναν νέο αρχηγό για να τους οδηγεί

στο μεγάλο και δύσκολο ταξίδι τους. Εκείνη τη χρονιά το συνέδριο των χελιδονιών του νησιού άργησε λίγο,

καθώς η θερμοκρασία εξακολουθούσε να είναι υψηλή, παρόλο που το φθινόπωρο είχε μπει για τα καλά, με

αποτέλεσμα πολλά χελιδόνια να νομίζουν ότι ήταν ακόμη καλοκαίρι.

Έτσι, στις αρχές του Οκτώβρη, εκατοντάδες χελιδόνια συγκεντρώθηκαν στο παλιό εργοστάσιο. Άλλα έκατσαν

στα περβάζια των παραθύρων, άλλα στα καλώδια του ηλεκτρικού, άλλα στη στέγη και άλλα στα κλαδιά των

κοντινών δέντρων. Το θέμα που όλα ήθελαν να συζητήσουν ήταν το πότε θα έφευγαν για τις ζεστές χώρες του

νότου για να ξεχειμωνιάσουν εκεί. Πρώτος, λοιπόν, άρχισε να μιλάει ο προηγούμενος αρχηγός τους, ο Πίκο. Ο

λόγος του ήταν σύντομος και περιεκτικός. Πίστευε πως εφόσον ο καιρός εξακολουθούσε να είναι ζεστός, τα

χελιδόνια δεν είχαν κανέναν λόγο να ξεκινήσουν το δύσκολο ταξίδι της μετανάστευσης. Ήταν αρκετά

πειστικός και μόλις τελείωσε ακούστηκαν φωνές συγκατάθεσης και επευφημίες. Όλοι φαίνονταν να

συμφωνούν μαζί του.

Τότε από το βάθος ξεπρόβαλε ένα χελιδόνι. Ήταν ο Σίμο, το πιο γέρικο χελιδόνι της περιοχής.

- Αδέρφια μου, είπε. Αυτό που θέλετε να κάνετε είναι λάθος. Δεν μπορούμε να μείνουμε περισσότερο εδώ,

ήδη θα έπρεπε να βρισκόμαστε στο ζεστό νότο. Τόσα χρόνια που ζω, ποτέ το καλοκαίρι δεν κράτησε τόσο

πολύ. Αυτό σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά. Το κλίμα έχει αρχίσει να τρελαίνεται τα τελευταία χρόνια. Ο

καιρός θα αλλάξει σύντομα και μάλιστα απότομα. Τότε θα δυσκολευόμαστε να βρίσκουμε τροφή, θα θέλουμε

να μεταναστεύσουμε, όμως θα είναι πολύ δύσκολο. Γι’ αυτό πρέπει να φύγουμε από τώρα.

- Ανοησίες! φώναξε ο Πίκο. Γέρο Σίμο, μου φαίνεται πως από τα πολλά τα χρόνια έχασες τα λογικά σου! Γέλια

διαδέχτηκαν τα λόγια του, κάτι που θύμωσε πολύ τον Σίμο.

- Κάντε όπως επιθυμείτε. Εγώ, πάντως, δεν πρόκειται να μείνω εδώ, για να πεθάνω μαζί σας. Θα φύγω για το

νότο, έστω και μόνος μου.

Πράγματι, λίγες μέρες αργότερα, ο γέρο-Σίμο, αψηφώντας την απόφαση του συνεδρίου των χελιδονιών

αναχώρησε από το νησί μαζί με τον εγγονό του, τον Άρη, με κατεύθυνση προς το νότο. Ο μικρός Άρης ήταν

κατενθουσιασμένος που θα έκανε το πρώτο του ταξίδι, παρέα με τον παππού του, καθώς έτσι θα είχε και την

ευκαιρία να δει όλα εκείνα τα υπέροχα μέρη, για τα οποία του μιλούσε ο παππούς του κάθε βράδυ.

Το επόμενο πρωί ξεκίνησαν πολύ νωρίς. Αφού πέταξαν για λίγες ώρες πάνω από την ήρεμη, πανέμορφη

θάλασσα, έφτασαν στην ξηρά. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Σίμο, κάπου εκεί κοντά θα υπήρχε ένα δροσερό,

καταπράσινο δάσος, όπου θα μπορούσαν να ξεκουραστούν. Γι’ αυτό και κατέβηκαν χαμηλότερα. Μα αυτό

που αντίκρισαν δε θύμιζε καθόλου το όμορφο, γεμάτο ζωή δάσος, που άλλοτε υπήρχε εκεί. Το θέαμα ήταν

θλιβερό. Από τα δέντρα και τα υπόλοιπα φυτά, που υπήρχαν εκεί, τώρα είχαν μείνει μονάχα στάχτες. Ούτε

ένα ζωάκι δεν βρισκόταν εκεί, όλα είχαν φύγει. Κάποια ίσως να μην είχαν προλάβει καν να φύγουν, να μην

είχαν γλιτώσει από την πυρκαγιά. Ήταν ένα νεκρό δάσος…

- Τι συνέβη εδώ, παππού; ρώτησε με αγωνία ο Άρης.

- Καταστροφή, παιδί μου, απάντησε ο Σίμο. Κάποια πυρκαγιά ξέσπασε εδώ. Και δεν άφησε τίποτα πίσω της…

- Και πώς ξέσπασε αυτή η πυρκαγιά;

- Πιθανότατα, έφταιγαν οι άνθρωποι. Είναι τόσο απρόσεκτοι! Έχω δει πολλές πυρκαγιές που ξεσπούν εξαιτίας

τους. Αρκεί να πετάξουν ένα αναμμένο τσιγάρο κάτω, και πάει το δάσος. Έτσι, όμως, κάνουν κακό και στον

ίδιο τους τον εαυτό. Τα δάση σημαίνουν υγεία, οξυγόνο, διασκέδαση. Όταν τα καταστρέφουν, χάνουν όλα

αυτά και πολλά άλλα. Ας μη μένουμε άλλο εδώ. Το θέαμα είναι φρικτό. Ας συνεχίσουμε τη πορεία μας.

Πετούσαν για αρκετή ώρα. Ήταν αργά το απόγευμα, όταν αντίκρισαν ξανά τη θάλασσα στον ορίζοντα. Αλλά

όσο πλησίαζαν πιο κοντά, τόσο καταλάβαιναν πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Τα νερά εκείνης της περιοχής δεν

ήταν λαμπερά και ανοιχτόχρωμα, όπως τα είχαν συνηθίσει, αλλά σκούρα και θαμπά. Όταν έφτασαν να πετούν

πάνω από το νερό, κατάλαβαν τον λόγο αυτής της διαφοράς: η θάλασσα είχε μολυνθεί από μια

πετρελαιοκηλίδα τεραστίων διαστάσεων. Κάποια θαλασσοπούλια είχαν παγιδευτεί μέσα της και έκαναν

απεγνωσμένες προσπάθειες να ξεφύγουν, μα ήταν αδύνατον.

17

- Παππού, να πάμε να βοηθήσουμε αυτά τα πουλιά. Έχουν κολλήσει στο πετρέλαιο!

- Πολύ θα το ήθελα, είπε ο Σίμο, αλλά δυστυχώς δεν γίνεται. Το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να

παγιδευτούμε κι εμείς στην πετρελαιοκηλίδα. Δεν έχουμε, εξάλλου, πολύ χρόνο. Πρέπει να βρούμε ένα μέρος

να περάσουμε τη νύχτα. Μη ξεχνάς πως η αποψινή ξεκούραση είναι πολύ σημαντική, καθώς η αυριανή μέρα

θα είναι κουραστική. Πρέπει να μαζέψεις δυνάμεις, γιατί αύριο θα πετάμε όλη μέρα πάνω από τη θάλασσα

και δεν θα μπορούμε να ξεκουραστούμε πουθενά. Μα, να, βλέπεις εκείνο το δέντρο κοντά στη παραλία;

Νομίζω πως είναι ιδανικό για να ξεκουραστούμε…

Εκείνη τη νύχτα κοιμήθηκαν και οι δυο «σαν πουλάκια». Δεν είχαν αντιληφθεί πόσο κουρασμένοι ήταν.

Η επόμενη μέρα ήταν όντως ιδιαίτερα δύσκολη. Τα δύο χελιδόνια πετούσαν με τις ώρες πάνω από τη

θάλασσα. Ο Σίμο ήταν συνηθισμένος σε τέτοια ταξίδια και είχε μεγαλύτερη αντοχή, ο Άρης, όμως, είχε αρχίσει

να κουράζεται στα μισά της διαδρομής. Στην αρχή άντεχε και κατάπινε τα παράπονά του, όμως στην πορεία η

κούραση του έγινε αβάσταχτη.

- Παππού, κουράστηκα. Πότε θα φτάσουμε; Δεν αντέχω άλλο…

- Κάνε λίγη υπομονή… Όπου να ’ναι φτάνουμε, του έδωσε θάρρος ο Σίμο.

Ο Άρης συγκέντρωσε όλες του της δυνάμεις και πέταξε για λίγη ώρα ακόμα, ωστόσο σύντομα ένιωσε τα φτερά

του να βαραίνουν επικίνδυνα.

- Παππού, δεν μπορώ άλλο, νομίζω πως θα πέσω…

- Κουράγιο, παιδί μου, προσπάθησε να του δώσει θάρρος ο Σίμο.

- Κοίτα, είπε έκπληκτος ο Άρης, ένας βράχος στη μέση της θάλασσας! Πάμε εκεί να ξεκουραστούμε. Είχαμε

τύχη βουνό, παππού!

Αλλά, όπως αποδείχτηκε, ο «βράχος» δεν ήταν τίποτε άλλο από το καβούκι μιας γέρικης χελώνας, η οποία

όμως άφησε τα δύο χελιδόνια να ξεκουραστούν πάνω της. Γρήγορα έπιασαν την κουβέντα:

- Από πού έρχεστε; ρώτησε η χελώνα.

- Από πολύ μακριά, από ένα νησί στη μέση του πελάγους. Πάμε προς το νότο. Εμένα με λένε Σίμο και από εδώ

ο εγγονός μου ο Άρης.

- Χάρηκα! Εγώ είμαι η Σάλι. Έρχομαι από μια παραλία στη Μεσόγειο.

- Στη Μεσόγειο;

- Ναι, είχα πάει εκεί για να γεννήσω τα αυγά μου. Δεν γεννάω εκεί συνήθως. Πρώτη φορά πήγα φέτος. Στην

προηγούμενη παραλία που πήγαινα ήταν πολύ όμορφα, όμως πέρσι έχτισαν εκεί κέντρα διασκέδασης και ένα

ξενοδοχείο. Και σαν να μην έφτανε αυτό, γέμισαν τον λίγο χώρο που είχε μείνει ελεύθερος με ομπρέλες και

ξαπλώστρες. Έχει τόσο πολύ κόσμο το καλοκαίρι, που δεν μπορώ να πλησιάσω. Γι’ αυτό αναγκάστηκα να

αλλάξω παραλία.

- Οι άνθρωποι, πράγματι, δεν σέβονται καθόλου τη φύση και εμάς τα ζώα. Κι εμείς όταν ερχόμασταν, είδαμε

δύο καταστροφές που προκλήθηκαν εξαιτίας τους. Ένα καμένο δάσος και μια τεράστια πετρελαιοκηλίδα. Και

τα δύο έγιναν η αιτία για το θάνατο πολλών ζώων και πουλιών. Ακόμα και το κλίμα αλλάζει εξαιτίας τους.

- Ναι, είπε λυπημένα η χελώνα. Ξεχνούν πολλές φορές πως ο πλανήτης δεν τους ανήκει ολοκληρωτικά και

φέρονται πολύ εγωιστικά απέναντι σε εμάς τα ζώα.

- Ωστόσο νομίζω πως αρκετά ξεκουραστήκαμε. Είναι ώρα να φύγουμε. Αντίο, Σάλι!

- Αντίο! Καλό σας ταξίδι!

Αφού απομακρύνθηκαν λίγο, ο Άρης ρώτησε:

- Παππού, γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο κακοί;

- Δεν είναι όλοι κακοί, παιδί μου. Αντίθετα, υπάρχουν άνθρωποι που αντιλαμβάνονται το μέγεθος της

καταστροφής που συμβαίνει γύρω τους και βάζουν τα δυνατά τους, για να βοηθήσουν. Αυτό όμως δεν είναι

αρκετό. Για να σταματήσει η καταστροφή του πλανήτη πρέπει όλοι οι άνθρωποι να ευαισθητοποιηθούν και να

βοηθήσουν, όπως μπορούν.

Όμως ο Άρης δεν πρόσεχε τα λόγια του παππού του. Είχε διακρίνει κάτι στον ορίζοντα και ξαφνικά πετάχτηκε:

- Παππού, νομίζω πως βλέπω τη στεριά!

- Πράγματι, του απάντησε με ενθουσιασμό ο παππούς του. Λοιπόν, απ’ ό,τι φαίνεται, το ταξίδι μας έφτασε

στο τέλος του.

- Ναι, μάλλον… Ελπίζω μόνο και το υπόλοιπο σμήνος να φτάσει εδώ χωρίς προβλήματα. Σύντομα θα

καταλάβουν το λάθος τους και θα έρθουν κι αυτοί εδώ, έτσι δεν είναι;

- Έτσι νομίζω, παιδί μου. Μέχρι τότε εμείς θα είμαστε εδώ για να τους περιμένουμε.

18

«Ιστορία της Μέσης Εκπαίδευσης στην Κρήτη» Παγκρήτιο Μαθητικό Συνέδριο 2015

Στο μαθητικό συνέδριο «Ιστορία της Μέσης Εκπαίδευσης στην Κρήτη» που διοργανώθηκε από τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων, το Γυμνάσιο Πλατανιά συμμετείχε με δύο εργασίες από δύο διαφορετικές ομάδες μαθητών.

Στην πρώτη ομάδα συμμετείχαν 6 παιδιά της Γ΄ τάξης, (Παγωνάκης Γιώργος, Καραγιαννάκη Αφροδίτη, Ορφανουδάκης Αντώνης, Δρακουλάκη Μαρία, Κουτσογιαννάκη Μυρτώ και Βάλτσεβα Θεοδώρα) με υπεύθυνους καθηγητές τον Κο Παπαστάμο και την Κα Λιτσάκη. Η ομάδα ερεύνησε το αρχείο

του σχολείου και τα πρακτικά του συλλόγου διδασκόντων όπως επίσης μελέτησε και χρησιμοποίησε παλαιότερες συνεντεύξεις από την εφημερίδα του σχολείου μας «Χρυσαλίδα». Έτσι αφού εντόπισαν στοιχεία για την πορεία του σχολείου στα 30 χρόνια ζωής του, τα επεξεργάστηκαν με την βοήθεια του κ. Παπαστάμου και το παρουσίασαν στο Πακρήτιο

Συνέδριο στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων στις 12 Μαΐου.

Η δεύτερη ομάδα μαθητών αποτελούνταν από τις Τερεζάκη Μαρία-Δέσποινα, Σοϊλεντάκη Ευαγγελία, Ορνεράκη Αμαλία και Κουτσο-

γιαννάκη Μυρτώ και είχε ως υπεύθυνο καθηγητή τον Κο Σαμαρά. Οι μαθήτριες έκαναν μια ανασκόπηση της ιστορικής εξέλιξης της εκπαίδευσης στο νεοσύστατο

ελληνικό κράτος μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα. Διερεύνησαν την εξειδίκευση του ρόλου των γυμναστών από την αρχαιότητα έως και την πρώτη ένταξή τους στο νεοελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Έγινε αναφορά στη σταδιακή σύγκλιση της Φυσικής Αγωγής και της εκπαίδευσης στη νεώτερη Ελλάδα καθώς και το χρονικό της εκπαίδευσης των στελεχών της Φυσικής Αγωγής. Παράλληλα αναδείχτηκε ο ρόλος προσωπικοτήτων όπως ο Φωκιανός και ο Χρυσάφης στα συστήματα Φυσικής Αγωγής που επικράτησαν στην ελληνική εκπαίδευση.

Στο δεύτερο μέρος οι αναφορές για την εξέλιξη της εκπαίδευσης και της Φυσικής Αγωγής περιορίσθηκαν στο χώρο της Κρήτης ενώ ταυτόχρονα παρουσιάσθηκαν και τα παραδοσιακά κρητικά αγωνίσματα που συνυπήρχαν καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα στον κρητικό χώρο.

Όπως είπαν τα παιδιά : «Οι εμπειρίες ήταν πρωτόγνωρες και οι εντυπώσεις μας μετά την εργασία και την παρουσίαση πολύ καλές, παρά το άγχος που είχαμε όλοι αφού θα παρουσιάζαμε σε κοινό για πρώτη φορά..

Τα συναισθήματα μας ανάμεικτα, φόβος και αγωνία στην αρχή, χαρά και υπερηφάνεια στο τέλος.»

19

ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ Κ15 2014-2015 Του Γιώργου Παγωνάκη Γ3

Τέλη Μαΐου 2014 και η μεγάλη ομάδα του Πλατανιά έμεινε στην superleague κι έτσι την επόμενη

αγωνιστική περίοδο οι γεννηθέντες κυρίως του 2000 αλλά και του 2001 είχαν την ευκαιρία να

αγωνιστούν στην ομάδα της Κ15 του Πλατανιά εκτός Χανίων. (superleague U15)

Αρχές Ιούλη του ίδιου χρόνου, η ομάδα αρχίζει

να χτίζεται για το καινούργιο, σαφέστατα πιο

απαιτητικό πρωτάθλημα, οι καινούργιοι μας

συμπαίκτες είναι ήδη στην διάθεση του κόουτς

μας, Αντώνη Καρατζή, και έτσι σιγά-σιγά

μπαίνουμε σε κλίμα προετοιμασίας. Οι

προπονήσεις ήταν σχεδόν καθημερινές, πολύ

πρωί 7π.μ στο γήπεδο των Μουρνιών. Το ωράριο

δύσκολο, αλλά η θέληση μεγάλη! Καθημερινά

κάναμε δύσκολες προπονήσεις, αλλά κανείς δεν

νοιαζόταν, όλοι διεκδικούσαν μια θέση, όλοι

ανυπομονούσαν για τον πρώτο αγώνα με τον

Ολυμπιακό!

O πρώτος αγώνας ήταν εκτός έδρας, κι έτσι

«πετάξαμε» από την προηγούμενη μέρα για

Αθήνα. Κάποιοι πετούσαν για πρώτη φορά,

τεράστια εμπειρία! Όλοι ήμασταν

αποφασισμένοι, χάσαμε 1-0 από τον Ολυμπιακό,

αλλά η εμφάνισή μας μόνο κακή δεν θα

μπορούσε να χαρακτηριστεί.

Έπειτα ακολούθησαν άλλες τρείς ήττες: από τον

Παναθηναϊκό (εντός έδρας) με σκορ 0-2,(με τον

Μαρουλάκη από το Γυμνάσιό μας να είναι από

τους κορυφαίους της αναμέτρησης), από

Εργοτέλη (εκτός έδρας) με σκορ 2-4 και από

Τρίπολη (εντός έδρας) με σκορ 0-3, όμως οι

εμφανίσεις μας έδειχναν ότι αξίζαμε κάτι

παραπάνω. Το πρώτο θετικό αποτέλεσμα ήρθε

την πέμπτη αγωνιστική όπου νικήσαμε εύκολα με

2-0 τον ΟΦΗ στο «ΕΓΟΗ». Και τα δύο γκολ της

ομάδας μας πέτυχε ο αρχηγός Βασίλης Κατσαρός,

μαθητής του Γυμνασίου μας.

Ακολούθησε άλλη μία νίκη με αντίπαλο αυτήν

την φορά την Καλλονή και το σκορ να

διαμορφώνεται στο 4-0.Eνα από τα τέσσερα γκολ

πέτυχε ο Γιώργος Παγωνάκης επίσης μαθητής

του σχολείου μας. Και ο πρώτος (από τους τρεις

γύρους) ολοκληρώθηκε με ήττα στο γήπεδο

“Χωραφά Περιστερίου” με 1-0 από τον Ατρόμητο

( ο αγώνας έλαβε χώρα μετά το τέλος του

δεύτερου γύρου λόγω αναβολής).

Ο δεύτερος γύρος άρχισε με ήττα στις Μουρνιές

από τον Ολυμπιακό με 4-0. Έπειτα καταφέραμε

να αποσπάσουμε μια “μάγκικη” ισοπαλία από τον

Παναθηναϊκό με σκορ 0-0 στο προπονητικό

κέντρο «Γεώργιος Καλαφάτης”. Στην τρίτη

αγωνιστική του δεύτερου γύρου, πήραμε το αίμα

20

μας πίσω από τον Εργοτέλη νικώντας τον εύκολα

με σκορ 3-0. Έπειτα ακολούθησαν δύο ήττες από

τον Αστέρα στην Τρίπολη με 4-0 και από τον ΟΦΗ

στα Χανιά με σκορ 1-2. Στη συνέχεια πήραμε το

«διπλό» στη Μυτιλήνη με αντίπαλο την Καλλονή

με σκορ 2-4 (ένα γκολ ο Κατσαρός) και στο τέλος

του δεύτερου γύρου, ηττηθήκαμε από τον

Ατρόμητο με 2-4 στην έδρα μας. (ένα γκολ ακόμη

πέτυχε ο Κατσαρός με πέναλτι και έφτασε τα 4).

Στην αρχή του τρίτου γύρου η ομάδα μας μετά

από πολύ καλή εμφάνιση, ηττήθηκε τελικά με 3-1

από τον Ολυμπιακό στο Ρέντη, σε έναν αγώνα

που λόγω αναβολής του, έλαβε χώρα την Τετάρτη

18 Μαρτίου του 2015.

Τη δεύτερη αγωνιστική η ομάδα μας παίζοντας όμορφο ποδόσφαιρο νίκησε στις Μουρνιές τον Παναθηναϊκό με 2-1 και την τρίτη αγωνιστική του τρίτου γύρου έχασε στο τελευταίο λεπτό την ισοπαλία, χάνοντας 1-0 με πέναλτι από τον Αστέρα στην Τρίπολη. Την επόμενη αγωνιστική μείναμε στην ισοπαλία 2-2 με τον ΟΦΗ στο γήπεδο «Α.Ο Τυλίσου», ενώ την επόμενη αγωνιστική χάσαμε 1-2 από την Καλλονή στην έδρα μας. Στην προτελευταία αγωνιστική ,μας φιλοξένησε ο Εργοτέλης στο Μαρτινένγκο όπου και μας νίκησε με 4-1 σε έναν αγώνα με αρκετή ένταση.

Η τελευταία αγωνιστική ολοκληρώθηκε με ήττα

από τον Ατρόμητο με σκορ 1-0 με πέναλτι στο

τελευταίο λεπτό του αγώνα. Έτσι κατακτήσαμε

την έκτη θέση στον πρώτο όμιλο του πανελλήνιου

πρωταθλήματος της Κ15. Ο πρώτος από τον

όμιλο μας (Ολυμπιακός) αγωνίστηκε με τον

πρώτο του δεύτερου ομίλου (ΠΑΟΚ) στον τελικό,

και είχαμε την τιμή να τον φιλοξενούμε στο

Γήπεδο Περιβολίων. Εκεί ο ΠΑΟΚ επικράτησε με

1-0.

Έτσι ολοκληρώθηκε μια χρονιά γεμάτη εμπειρίες

που δεν θα ξεχαστούν ποτέ. Μια υπέροχη χρονιά.

Από αυτήν την χρονιά δεν θα ξεχάσει ποτέ κανείς

τα ταξίδια μας με το αεροπλάνο και τα

πειράγματα στις αεροσυνοδούς, τα πολυτελή

ξενοδοχεία όπου χαλαρώναμε και μας παρείχαν

ότι ζητούσαμε, τα «οικογενειακά» γεύματα…. για

την ακρίβεια δεν θα ξεχαστεί τίποτα από αυτήν

την χρονιά. Και είμαστε τυχεροί γιατί ζήσαμε κάτι

πρωτόγνωρο, κάτι υπέροχο!!

Πολύ σημαντικό επίσης τη φετινή χρονιά ήταν το

γεγονός ότι δύο συμπαίκτες μας, οι

Αναγνωστόπουλος και Αναστασόπουλος, χάρη

στις εμφανίσεις τους, έπεισαν τον προπονητή της

Εθνικής Παίδων να τους καλέσει στην

προεπιλογή.

Tα παιδιά από το γυμνάσιο μας που αγωνίστηκαν στην Κ 15.

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Πενταράκης Βενιζέλος, Σκουμπάκης Δημήτρης, Βαρουξάκης

Κωνσταντίνος, ΜΕΣΟΙ: Παγωνάκης Λευτέρης, ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Κολομπάκης Ανδρέας

ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Κατσαρός Βασίλης (αρχηγός), Παγωνάκης Γιώργος, Μαρουλάκης Γιώργος ,

Μαράκης Γιάγκος, Σαρρής Στέλιος

21

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΤΕΤΡΑΠΛΕΥΡΩΝ»

Η θεατρική παράδοση του Γυμνασίου Πλατανιά συνεχίζεται και φέτος με το έργο «Στη γειτονιά των τετραπλεύρων». Το έργο ξεκίνησε την καλλιτεχνική του διαδρομή το 2002 σαν μια ιστορία με κείμενα της καθηγήτριας των Μαθηματικών Μαρίας Γαλάνη και σκίτσα του καθηγητή των Καλλιτεχνικών Δημήτρη Φρονιμάκη. Η ιστορία αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Γυμνασίου Πλατανιά και δημοσιεύτηκε στο επίσημο περιοδικό της Μαθηματικής Εταιρείας «Ευκλείδης». Το 2003 μετατράπηκε σε θεατρικό έργο από την Μαρία Γαλάνη και το καθηγητή Μαθηματικών Γιώργο Χατζηδάκη και παρουσιάστηκε στην τελική σχολική γιορτή με σκηνικά της καθηγήτριας Καλλιτεχνικών Άννας Τσουφλίδου και κοστούμια της Μαρίας Γαλάνη. Το 2015 το έργο φρεσκάρεται: η δημιου-ργός του Μαρία Γαλάνη «επικαιροποιεί» τους διαλόγους και προσθέτει το ρόλο του πατέρα της Γεωμετρίας Ευκλείδη, εμπνευσμένη από τον πληθωρικό χαρακτήρα του υποψήφιου για το ρόλο ηθοποιού (Μάριος Μπουρδαντωνάκης). Άλλη μια νότα ανανέωσης δίνεται με την μελοποίηση του τραγουδιού της τελικής σκηνής από την μαθήτριά μας Μάγδα Αδαμίδη. Η σκηνοθεσία της φετινής παράστασης ανήκει στην φιλόλογό μας Κατερίνα Λυγιδάκη και η μουσική επιμέλεια στον καθηγητή της Μουσι-κής Κώστα Γαϊτανάκη. Δεκατρία χρόνια μετά το έργο αποδεικνύει τον δυναμικό του χαρακτήρα, τη δυνατότητα που προσφέρει δηλαδή σε κάθε ενδιαφερόμενο να το «ανοίγει» και να το «κλείνει», να προσθέτει ή να αφαιρεί ρόλους, στοιχεία, πληροφορίες ανάλογα με τις προθέσεις του.

Στο διάλειμμα μιας πρόβας τρυπώσαμε ανάμεσα στους επίδοξους ηθοποιούς και μιλήσαμε μαζί τους:

Τι ετοιμάζετε, αγαπητά μας παιδιά, τι θα δούμε φέτος; Λ.Σ.: Ένα θεατρικό που έχει σχέση με τα σχήματα, με τη Γεωμετρία. Ν.Π.: Γράψαμε και Μαθηματικά σήμερα … Σας βοήθησε το θεατρικό;

Ε.Μ., Ν.Π., Ε.Σ., Λ.Σ., Ι.Σ.: Όχι, δεν κάνουμε τα ίδια. Αυτά είναι για Αϊνστάιν! Για συστηθείτε μας, λοιπόν, ποια είναι τι; Λ.Σ.: Εγώ είμαι το παιδί ηθοποιός. Το παιδί που ξέρει όλες τις απαντήσεις; Το παιδί-φυτό, δηλαδή!

Σε αυτό το θεατρικό έργο συμμετέχουν με αλφαβητική σειρά: Κατερίνα Γωνιωτάκη – τυχαίο τετράπλευρο Αλέξανδρος Καρανάκης - ρομβοειδές Μυρτώ Κουτσογιαννάκη – κύλινδρος Λευτέρης Κρίκου – παιδί Ιουλία Μανιά – ρόμβος Έλενα Μαραγκάκη – τυχαίο τραπέζιο Γιάγκος Μαράκης – κύβος Μάριος Μπουρδαντωνάκης – Ευκλείδης Κατερίνα Νικολακάκη – αφηγήτρια, ορθογώνιο Δημήτρης Νικόλοβ – ορθογώνιο τραπέζιο Άρτεμις Παπαζαχαρή – παιδί Όλγα Πεντάρη – ισόπλευρο τρίγωνο Ναταλία Πρωίμου – κόλουρος κώνος Ιωάννα Σκαράκη – αφηγήτρια Ευαγγελία Σκουμπάκη – παιδί Ελένη Στρατουδάκη – τυχαίο τρίγωνο

Αμαλία Τερεζάκη – ισοσκελές τραπέζιο Μάντυ Τερεζάκη – τετράγωνο

22

Ε.Σ.: Εγώ είμαι το τυχαίο τρίγωνο που θα πετάγομαι από τη γωνία… Θα είσαι δηλαδή ένα τρίγωνο πεταχτό! Ν.Π.: Εγώ είμαι η κυρία Κολουροκωνάκη και υποτίθεται είμαι επιτηρητής των εκλογών. Πώς σας φαίνεται η ιδέα τα γεωμετρικά σχήματα να εμφανίζονται ως υποψήφιοι σε εκλογές; Ι.Σ.: Είναι πολύ έξυπνη γιατί εξοικειώνει τα παιδιά με τις … εκλογές. Όχι με την Τριγωνομετρία;;; Δηλαδή δεν έμαθες Τριγωνομετρία; Ι.Σ.: Ποια Τριγωνομετρία! ;Eχει πήξει το κεφάλι μου! Ν.Π.: Τα χαρακτηριστικά τους τα λένε τα παιδιά αλλά … Δηλαδή,Έλενα, αν σε ρωτήσω τώρα τι είναι το τυχαίο τραπέζιο, που υποδύεσαι, μπορείς να απαντήσεις; Τι το τυχαίο έχεις;;; Ε.Μ.: Λοιπόν, ε,ε,ε,ε, μισό, να το βρω, το γράφει στο ρόλο αλλά δε θυμάμαι … Ι.Σ.: Θα σας πω εγώ. Είναι ένα τραπέζιο και δεν είναι όποιο κι όποιο, δεν είναι ο Μάκης, η Σούλα! Ε.Μ.: Α, θυμήθηκα! Έχω ένα ζευγάρι μόνο παράλληλων πλευρών … Είχατε κάποιο πρόβλημα στη διαδικασία; Α.Κ.: Ναι, στην αρχή, γιατί δεν τα έχουμε διδαχθεί, αλλά μετά συνήθισα και μου άρεσε. Λ.Κ.: Μερικές φορές κάποια παιδιά δεν ερχόντουσαν και οι υπόλοιποι περιμέναμε… Και τα παιδιά της Β’ τάξης τι λένε; Σας βοήθησε στην εμπέδωση, στην εμβάθυνση της ύλης σας; Α.Π.: Ναι. Κάποια πράγματα βέβαια που κάναμε μέσα στην τάξη λίγο πιο σύνθετα δεν τα κάναμε στο θεατρικό γιατί θα ήταν κουραστικό. Κάποια άλλα πάλι τα ξαναθυμηθήκαμε από πέρυσι. Κ.Γ.: Όχι! Γιατί το κεφάλι μου μετά ήταν καζάνι. Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ και στα δύο ταυτόχρονα, γιατί έκανα Μαθηματικά στην τάξη και στο τέλος της ημέρας έκανα πάλι

Μαθηματικά στο θεατρικό. Λίγο περίεργη εμπειρία …

Α.Τ.: Ήταν ωραίο, ήταν παράλληλα στο μάθημα, ήταν πιο εύκολο, σα να κάναμε επανάληψη. Ο.Π.: Και μένα μου άρεσε. Κάναμε καλύτερα τα Μαθηματικά μας και ήταν διασκεδαστικό. Πώς νοιώσατε όταν σας είπανε ότι σας προτείνουν για κάποιο ρόλο; Ν.Π.: Χαρά. Ι.Σ.: Απογοήτευση. Διαπίστωσαν ότι αποστηθίζω εύκολα και με βάλανε αφηγήτρια! Σας διαλέξανε ή εσείς διαλέξατε τους ρόλους σας; Λ.Σ.: Ανάλογα, αν ήταν ρόλοι που τους θέλανε πολλοί, έπρεπε να διαλέξουνε οι καθηγήτριες. Έγινε casting δηλαδή! Πώς περνάτε στις πρόβες; Ε.Μ., Ν.Π., Ε.Σ., Λ.Σ., Ι.Σ.: Ωραία! Α.Τ.: Πονάει η κοιλιά μου κάθε φορά από τα

γέλια! Πιο ωραία ομάδα από τη θεατρική δεν υπάρχει! Έχουμε ρίξει γέλιο για τα πάντα. Α.Π.: Και μετά στη ρομποτική , κοιτιόμαστε, σκεφτόμαστε κάτι και γελάμε! Λ.Κ.: Περνάμε ωραία στις πρόβες, αλλά όταν χαλαρώνουμε αρκετά, οι κυρίες φωνάζουνε … Αυτή είναι κι η επόμενη ερώτηση: οι καθηγήτριες γελάνε ή εκνευρίζονται με τη χαλαρότητά σας; Α.Π.: Όταν δεν προλαβαίνουμε, εκνευρίζονται. Κ.Γ.: Βλέπουνε πως περνάμε καλά και αρχίζουν και γελάνε κι αυτές, αλλά μετά εκνευρίζονται. Άγχος έχετε για την παράσταση; Ο.Π.: Όχι! Α.Π.: Δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος λόγος να αγχωθούμε Κ.Γ.: Θα λιποθυμήσουμε απλά! Α.Τ.: Θα είναι λίγο δύσκολο … Ε.Σ.: Εγώ αγχώθηκα λίγο στην αρχή μέχρι να μάθω τα λόγια που ακόμα δεν τα έχω μάθει βέβαια …

23

Λ.Σ.: Λίγο, γιατί θα είναι όλο το σχολείο και θα μας κοιτάζει… Ε.Μ.: Έχω τόσο πολύ άγχος, χτυπάει πάρα πολύ γρήγορα η καρδιά μου και ιδρώνω, δεν αντέχω … Πιστεύετε πως η διδασκαλία των Μαθηματικών μ’ αυτό τον τρόπο είναι καλύτερη; Α.Κ.: Θα μπορούσε. Έτσι κάνουμε θέατρο που σε κάποιους αρέσει πολύ, και παράλληλα μαθαίνουμε. Τι σας άφησε αυτή η διαδικασία; Ποια είναι η πρώτη λέξη που σας έρχεται στο μυαλό; Όλοι: Εμπειρία! Χαρά! Γεωμετρία! Γέλιο! Διασκέδαση! Μάριος Μπουρδαντωνάκης! Α.Κ.: Είναι πολύ συναρπαστικό και πολύ πρωτότυπο όλο αυτό, μαθαίνουμε πράγματα με διασκέδαση. Και θα είναι χρήσιμο για το επόμενο casting, για το βιογραφικό σας! (Γ’ τάξη: Μάριος Μπουρδαντωνάκης) Μάριε, τι κάνεις φέτος στη θεατρική ομάδα του σχολείου; Καταρχάς αναγκάστηκα να διαβάσω Μαθηματικά, μάταια όμως … Μαθαίνω πως έχει γραφτεί ρόλος κομμένος και ραμμένος πάνω σε σένα! Ναι, και έχω προσθέσει και δικά μου στοιχεία, τον έχω εμπλουτίσει υπερβολικά πολύ, διότι τίποτα δεν είναι αρκετό για μένα! Για πες μας για τον ρόλο σου, για το μεγάλο Ευκλείδη! Ο Ευκλείδης είναι ένας παππούς που έχει «δέσει» πάνω στα Μαθηματικά της αρχαίας εποχής, είναι ένας από τους διασημότερους αρχαίους μαθηματικούς και στο έργο έχει το ρόλο του έμπειρου, του δίκαιου, του δασκάλου που διορθώνει όλους τους άλλους.

Πες μας για τη δικιά σου σχέση με τα Μαθηματικά προ και μετά ρόλου Ευκλείδη. Ότι σχέση έχει το ξύδι με το λάδι, έχω κι εγώ με τα Μαθηματικά. Το θεατρικό ήταν ένας λόγος να τα μισήσω περισσότερο! Άρα δεν είσαι πολύ αισιόδοξος για το τι μπορούν να κάνουν τέτοιες δράσεις στο σχολείο. Όχι, πιστεύω πως άμα σου αρέσει κάτι, είτε το κάνεις με άλλους τρόπους είτε όχι … Είσαι ισοπεδωτικός, θα έλεγα. Ναι, ότι είναι, το λέω. Πώς πήγε η συνεργασία σου με τη συγγραφέα και με τη σκηνοθέτιδα του έργου; Εντάξει, αν εξαιρέσουμε μερικές έντονες στιγμές, που ήταν απαραίτητες για να υπάρχει λίγο ενδιαφέρον, πιστεύω πως ήταν εξαιρετικές. Ναι, μια εξαιρετική σχέση αναπτύχθηκε μέσω του έργου και με την κ. Γαλάνη και με την κ. Λυγιδάκη. Τελικά, παρ’ ότι εσύ είχες την πρωτοβουλία σου έπεσε βαρύ το όλο εγχείρημα; Το ήξερα ότι θα έχω πρωταγωνιστικό ρόλο προτού καν μου το προτείνουν. Ότι θα είχε να κάνει με Μαθηματικά, αυτό δεν το ήξερα. Αλλά δεν το μετάνιωσα καθόλου που πήρα το ρόλο. Με λίγα λόγια τι σου έχει μείνει από όλο αυτό που έγινε; Ευχαρίστηση, γκρίνια, από όλους, ικανοποίηση ως προς το αποτέλεσμα που έχει βγει. Άγχος έχουμε; Το έργο έχει ξαναπαιχθεί 13 χρόνια πριν. Έχεις άγχος για τη σύγκριση που ίσως γίνει - αν και εσύ δεν υπήρχες τότε ως ρόλος. Όχι, καθόλου. Ο επόμενος που θα κάνει το ρόλο μου θα έχει άγχος! Η δήλωσή σου αυτή, αγαπητέ Μάριε, έχει καταγραφεί και έχει περάσει επομένως στην ιστορία!

24

Τα νέα της Περιβαλλοντικής Ομάδας του σχολείου μας

Παπαζαχαρή – Φελεσάκη Άρτεμις

Μέλος της Περιβαλλοντικής Ομάδας του Γυμνασίου Πλατανιά

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Την Πέμπτη 29 Ιανουαρίου μετά την 3η (σχολική) ώρα όλη η περιβαλλοντική ομάδα ,πήραμε το λεωφορείο και πήγαμε στα Χανιά. Από το ΚΤΕΛ Χανιών περπατήσαμε μέχρι το Ιατρείο των Γιατρών του Κόσμου και δωρίσαμε 2 σακούλες με φάρμακα που είχαμε φέρει από το σπίτι μας και τα οποία δεν χρησιμοποιούσαμε. Ακόμη προσφέ-ραμε κάποια χρήματα τα οποία είχαμε συγκε-ντρώσει στο παζάρι που πραγματοποιήθηκε κατά την χριστουγεννιάτικη γιορτή του σχολείου μας. Οι υπεύθυνοι που βρίσκονταν στο ιατρείο, μας ξενάγησαν στους χώρους που αποθήκευαν τα φάρμακα, και εξέταζαν τους ενήλικες και τα παιδιά. Διαπιστώσαμε ότι τα δωμάτια ήταν μικρά παρά το ότι οι επισκέπτες είναι πολλοί. Δυστυχώς οι εθελοντές του ιατρείου δεν μπορούν να κάνουν κάτι γι αυτό, όμως συνεχίζουν να

φροντίζουν για την υγεία όσων το επισκέπτονται χωρίς να κάνουν διακρίσεις. Γιατί όπως όλοι ξέρουμε, οι γιατροί του κόσμου είναι μια εθελοντική ομάδα με φιλανθρωπικό χαρακτήρα. H ΕΚΔΡΟΜΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΒΟΤΑΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ Επιτέλους έφτασε η ώρα μετά από πολλές αναβολές για την εκδρομή μας. Θα πηγαίναμε στο Βοτανικό Πάρκο, όπου θα είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε ένα οργανωμένο βοτανικό κήπο, τα φυτά του, τις φροντίδες που χρειάζονται καθημερινά, το οικοσύστημα της περιοχής και πώς έχει αλλάξει μετά την συγκεκριμένη επέμβαση των ανθρώπινων επεμβάσεων κ.α

25

Έτσι την Κυριακή 3 Μαΐου ξεκινήσαμε από το σχολείο για τους Λάκκους, χωριό του δήμου μας όπου βρίσκεται το Βοτανικό Πάρκο και μετά από μια ωραία διαδρομή στην ενδοχώρα του δήμου μας φτάσαμε στο πάρκο. Μας υποδέχθηκαν οι υπεύθυνοι και μας μίλησαν για την δημιουργία του πάρκου, η οποία έγινε μετά την μεγάλη πυρκαγιά στην περιοχή πριν μερικά χρόνια. Η περιοχή αυτή ήταν ιδιοκτησία μιας οικογένειας και ήταν φυτεμένη με ελιές, και δασικά φυτά της περιοχής μας.

Αμέσως μετά ξεκίνησε η ξενάγηση στο πάρκο. Κατά τη διάρκεια της περιήγησής μας

καταγράψαμε είδη φυτών ανάλογα με την ονομασία τους. Καταγράψαμε ακόμα πράγματα που παρατηρήσαμε και προσπαθήσαμε να σχεδιάσουμε τον χάρτη του πάρκου. Όλα αυτά ήταν βασισμένα σε ένα παιχνίδι για το οποίο έπρεπε να χωριστούμε σε ομάδες. Μετά το μεσημεριανό μας γεύμα η κάθε ομάδα παρουσίασε την δουλειά της στις καθηγήτριες και στα υπόλοιπα παιδιά. Τέλος το κάθε παιδί ψήφισε την παρουσίαση της ομάδας που του άρεσε περισσότερο, για να αναδειχθεί νικήτρια η καλύτερη ομάδα.

Αξιοσημείωτο επιπλέον είναι ότι στο Βοτανικό Πάρκο υπάρχουν σπάνια φυτά από όλο τον κόσμο και ζώα επίσης σπάνια, που συμπληρώνουν την αρμονία του πάρκου. Η πολυπλοκότητα του τοπίου έχει κάτι ξεχωριστό. Το πάρκο προστατεύεται από το βουνό που βρίσκεται στα βόρεια και δεν αφήνει τους βόρειους ανέμους να καταστρέψουν τα φυτά, ευνοείται από την απόστασή του από την θάλασσα και δέχεται φυσικά την φροντίδα που ασκούν οι υπεύθυνοι. .

Το εστιατόριο που βρίσκεται στην είσοδο του Βοτανικού Πάρκου διαθέτει εκλεκτά φαγητά με παραδοσιακά στοιχεία και υλικά παρμένα από το πάρκο, όπως είναι ο δυόσμος, τα λεμόνια κ.α. Διαθέτει επίσης πλούσια επιλογή στα γεύματα και ένα πολύ φιλόξενο και φιλικό περιβάλλον.

Η διακόσμηση του εστιατορίου είναι ιδιαίτερη και η θέα εκπληκτική, γεγονός που αφήνει τον επισκέπτη ικανοποιημένο. Ο ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΤΑΝΙΑ Η Περιβαλλοντική Ομάδα ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Δήμου Πλατανιά και συμμετείχε στην δραστηριότητα της εβδομάδας που ορίστηκε στις 30 Μαρτίου-3 Απριλίου, «Όλοι μαζί για το χωριό μας». Έτσι βρεθήκαμε στην πλατεία του Πλατανιά μαζί με παιδιά του Δημοτικού, του Νηπιαγωγείου, αλλά και κατοίκους και φορείς και όλοι μαζί με

εργαλεία αρχίσαμε την δουλειά του καθαρισμού στα παρτέρια. Στα καθαρά πια παρτέρια φυτεύτηκαν λουλούδια και άλλαξε αμέσως η όψη της πλατείας. Μετά χωριστήκαμε σε ομάδες, η κάθε ομάδα ανέλαβε να καθαρίσει τρείς στύλους από τις αφισοκολλήσεις- δύσκολη δουλειά - αλλά το αποτέλεσμα μας ικανοποίησε.

Ήταν μια ευχάριστη εμπειρία για όλους μας,

δίνοντας μας όμως και ένα σημαντικό μήνυμα.

«Όλοι μπορούμε με λίγη καλή διάθεση να

φροντίζουμε τον περιβάλλοντα χώρο μας, ώστε

να είναι καθαρός και ωραίος».

ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΑΜΟΥ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ.

Την Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015 μας επισκέφτηκαν οι υπεύθυνοι του Περιβαλλοντικού Κέντρου Βάμου. Μας έδωσαν αρκετές πληροφορίες για φυτά που μας είχαν φέρει για να δούμε, να μυρίσουμε και να φυτέψουμε. Αμέσως μετά μας έδειξαν μια

26

μικρή συγκινητική ιστορία για το πόσο σοβαρή είναι η ιδιωτικοποίηση του νερού. Ακόμη μας πληροφόρησαν για τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να φυτέψουμε ένα φυτό, ποια εποχή φυτεύουμε το κάθε φυτό και πώς το φροντίζουμε.

Τέλος βγήκαμε στον κήπο του σχολείου και με την βοήθεια των υπεύθυνων φυτέψαμε τα φυτά που μας είχαν φέρει. Ήταν μια ευχάριστη εμπειρία κατά την οποία μάθαμε πολλές καινούριες πληροφορίες για τα φυτά και τις συνθήκες του κόσμου στον οποίο ζούμε.

Σκέψεις και συναισθήματα ενός μαθητή της πρώτης, για το Γυμνάσιο Φτάσαμε κιόλας στην τελευταία μέρα αυτής της σχολικής χρονιάς. Μια χρονιά γεμάτη μάθηση και προσπάθεια.

Μα πάνω απ’ όλα ήταν η πρώτη μου χρονιά στο Γυμνάσιο Πλατανιά. Και αυτό είναι που την κάνει ξεχωριστή.

Στην αρχή φοβόμουν πολύ… Πίστευα πως θα ήταν όλα πολύ δύσκολα και σκληρά. Από το δημοτικό στο

γυμνάσιο ήταν μια παράξενη αλλαγή. Την ημέρα του Αγιασμού που κάθισα πρώτη φορά στα θρανία αυτού του

σχολείου, ένιωσα μικρός και αδύναμος με όλα αυτά τα άτομα γύρω μου. Όμως ευτυχώς αυτό άλλαξε την

επόμενη κιόλας μέρα!

Γνώρισα πολύ καλά παιδιά, που μοιράζονταν τον ίδιο φόβο και την ίδια αγωνία με εμένα. Έτσι ξεθάρρεψα και

άρχισα να βλέπω το σχολείο με άλλο μάτι. Το αγάπησα και απολάμβανα κάθε στιγμή εκεί!

Κοντολογίς, το Γυμνάσιο Πλατανιά ήταν και θα είναι το πιο υπέροχο σχολείο. Μας προσφέρει τόσο υπέροχες

στιγμές και οι καθηγητές του μας «αγκαλιάζουν» και μας χαρίζουν απλόχερα τη γνώση και αξέχαστες

εμπειρίες!

27

www.esp-epal-platania.gr Από το Σεπτέμβριο του 2014 λειτουργεί στις εγκαταστάσεις του Γυμνασίου Πλατανιά τις απογευματινές ώρες το Εσπερινό Επαγγελματικό Λύκειο Πλατανιά!

Τι χρειάζεται να γνωρίζω για το Εσπερινό Επα. Λ.; Στα Εσπερινά Επαγγελματικά Λύκεια λειτουργούν μόνον οι

2 Επαγγελματικοί Κύκλοι, ο Κύκλος Τεχνολογίας και ο

Κύκλος Υπηρεσιών. Η φοίτηση στο Εσπερινό Επα. Λ.

διαρκεί 4 χρόνια. Η Γ και Δ Λυκείου του Εσπ. Επα. Λ.

αντιστοιχούν στις Β και Γ Λυκείου του Ημερήσιου

Επαγγελματικού Λυκείου, αντίστοιχα.

Τα μαθήματα στο Εσπ. Επα. Λ. χαρακτηρίζονται ως

θεωρητικά, εργαστηριακά, σχεδιαστικά ή μικτά.

Α Λυκείου : Η Α Λυκείου θεωρείται Τάξη Βασικών

Δεξιοτήτων, δηλαδή αποκτώνται γενικές γνώσεις και

δεξιότητες. Διδάσκονται μαθήματα Γενικής Παιδείας (15

ώρες), Βασικών Δεξιοτήτων (4 ώρες), Επιλογής (2 ώρες) και

Υποστήριξης (4 ώρες).

Β Λυκείου: Η Β τάξη Εσπ. Επα. Λ. θεωρείται Τάξη

Επαγγελματικών Τομέων. Έχει Γενικής Παιδείας (9 Ω),

Επαγγελματικών Τομέων (13 Ω) και Υποστήριξης (2 Ω).

Γ Λυκείου: Η Γ Λυκείου του Εσπ. Επα. Λ. αντιστοιχεί με την

Β Λυκείου του Ημερήσιου Επαγγελματικού Λυκείου.

Διδάσκονται μαθήματα Γενικής Παιδείας (6 Ω), Ειδικότητας

(15 Ω) και μαθήματα Επιλογής (2 Ω).

Δ Λυκείου: Η Δ Λυκείου του Εσπ. Επα. Λ. αντιστοιχεί με την

Γ Λυκείου του Ημερήσιου Επα. Λ. Διδάσκονται Γενική

Παιδεία (12 Ω) και Ειδικότητα (13 Ω).

Ποιοι γράφονται; Στην Α΄ Τάξη του Εσπερινού ΕΠΑΛ εγγράφονται όλοι οι

εργαζόμενοι/νες, αλλά και άνεργοι πολίτες από 15 χρονών

και ανεξαρτήτως ηλικίας με ένα από τους παρακάτω

τίτλους.

α) Κάτοχοι απολυτηρίου γυμνασίου ή ενδεικτικού Γ’ τάξης

του παλαιού εξαταξίου γυμνασίου.

β) Κάτοχοι απολυτηρίου ΣΔΕ (Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας)

γ) Μαθητές της Α’ Τάξης παρελθόντων ετών των Γεν.

Λυκείων, ΤΕΛ, Ενιαίων Λυκείων, ΛΕΝ, ΕΠΛ.

δ) Μαθητές της Α’ & Β’ Τάξης του 1ου κύκλου TEE. ε)

Μαθητές της Α’ & Β’ Τάξης των ΤΕΣ.

στ) Μαθητές της Δ’ Τάξης παλαιού εξαταξίου Γυμνασίου.

ζ) Απορριπτόμενοι μαθητές της Α’ Τάξης του ΕΠΑ.Λ.

η) Μαθητές της Α’ και Β’ τάξης Εσπερινού ΤΕΛ και ΤΕΣ.

Στην Α’ Τάξη μετεγγράφονται: Μαθητές της Α’ Τάξης του

ΓΕ.Λ. ή ΕΠΑ.Λ

Οι απόφοιτοι Γυμνασίου παρακολουθούν όλα τα

μαθήματα του προγράμματος σπουδών και κατά την

αποφοίτηση τους αποκτούν Απολυτήριο Λυκείου αλλά και

πτυχίο της ειδικότητας που έχουν επιλέξει. Στην Β' τάξη του ΕΠΑ.Λ εγγράφονται:

α) Όσοι προάγονται από την Α’ τάξη του ΕΠΑ.Λ.

β) Προαχθέντες της Α’ Τάξης ΓΕ.Λ. με μεταγραφή

γ) οι κάτοχοι απολυτηρίου Γενικού Λυκείου και των

ισοτίμων με αυτό τίτλων σπουδών προκειμένου να

αποκτήσουν Πτυχίο Ειδικότητας επιπέδου 3 του

ν.4186/2013

Οι απόφοιτοι Γενικού Λυκείου και των ισοτίμων με αυτό

τίτλων σπουδών συμφωνα με την νέα Υ.Α (ΥΠ' ΑΡΙΘΜ.

101502/Γ2/1-7-2014) εγγράφονται στη Β΄ τάξη του ΕΠΑ.Λ.

προκειμένου να αποκτήσουν Πτυχίο Ειδικότητας επιπέδου

3 του ν.4186/2013 (Α΄193).και παρακολουθούν πλέον όλα

τα μαθήματα Γενικής Παιδείας και Ειδικότητας.

Τι τίτλο σπουδών αποκτώ στο Εσπερινό ΕΠΑΛ; Στο τέλος της Δ τάξης εσπερινού ΕΠΑ.Λ. αποκτάς

Απολυτήριο Επαγγελματικού Λυκείου μετά από

Ενδοσχολικές ή από Πανελλαδικές Εξετάσεις.

Εάν το Απολυτήριό σου είναι μέσω Πανελλαδικών, τότε ο

τίτλος σπουδών σου δίνει δικαίωμα να διεκδικήσεις την

εισαγωγή σου σε μία Πανεπιστημιακή Σχολή.

Επιπλέον, στο τέλος της Γ τάξης ΕΠΑ.Λ. αποκτάς Πτυχίο

Ειδικότητας Επιπέδου 4,Πτυχίο Επαγγελματικής

Ειδικότητας Εκπαίδευσης και Κατάρτισης επιπέδου 4.

Τα επαγγελματικά δικαιώματα των απόφοιτων; Η νομοθετική κατοχύρωση των διαφόρων επαγγελμάτων

τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης αποτελεί

αρμοδιότητα των υπουργείων που εποπτεύουν τα

επαγγέλματα αυτά. Πληροφορίες για τα επαγγελματικά

δικαιώματα διαφόρων ειδικοτήτων της τεχνικής

επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης.

Οι απόφοιτοι μας αποκτούν:

1. Απολυτήριο Λυκείου ισότιμο με του Γενικού Λυκείου

2. Επαγγελματικό Πτυχίο επιπέδου 3 ή 4 (αν κάνουν την

τάξη μαθητείας του ν.4186/2013 (Α΄193). σε μία από τις

παραπάνω ειδικότητες