Μπροσούρα Πρωτομαγιά 2015

4
Την ιστορία την γράφουν οι νικητές. Στην σύγχρονη ιστορία γεγονότα και καταστάσεις με τα οποία η αστική πολιτική δεν μπορεί να συγκρουστεί μαζί τους είτε εντέχνως τα απέκρυπτε, είτε προσπαθούσε να αλλάξει την σημασία τους. Χαρακτηριστικό ιστορικό παράδειγμα αποτελεί και η ταξική πρωτομαγιά, η εξέγερση των εργατών στο Σικάγο. Τα σύγχρονα ιστορικά πρότυπα έχουν αναδείξει την εργατική πρωτομαγιά περισσότερο σαν την ημέρα των λουλουδιών, μια αργία που κλείνουν σχολεία και οι εργαζόμενοι δεν δουλεύουν και πάνε εκδρομές παρά σαν μια μέρα σκληρής ταξικής σύγκρουσης και αμφισβήτησης της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων. ΗΠΑ, 1η Μαΐου 1886: Με κεντρικό σύνθημα: “Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο”, αποφασίζουν πάνω από 400.000 εργάτες σε ολόκληρη τη χώρα να προβούν σε απεργία και διαδηλώσεις, διεκδικώντας τη μείωση των ωρών εργασίας σε 8, καθώς και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Το Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ, έκανε την πιο εντυπωσιακή κινητοποίηση, με 90.000 διαδηλωτές στους δρόμους. Οι κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν και τις επόμενες μέρες. Στις 3 Μαΐου με αφορμή ένα επεισόδιο μεταξύ απεργών και απεργοσπαστών, εμφανίζονται 200 αστυνομικοί και αρχίζουν να πυροβολούν στο ψαχνό, σκοτώνοντας 5 εργάτες. Το επόμενο βράδυ καλείται συγκέντρωσή διαμαρτυρίας για την αστυνομική βία στην πλατεία Haymarket, οπού κατά τη διάρκεια της, εκτοξεύεται μια βόμβα κατά των αστυνομικών (πολλοί μιλάνε για προβοκάτσια της ίδιας της αστυνομίας). Οι αστυνομικοί απαντάνε αμέσως με πυροβολισμούς και το τραγικό αυτό συμβάν καταλήγει σε λουτρό αίματος και για τις δύο πλευρές. Στις 21 Ιουνίου 1886 πραγματοποιείται δίκη-φιάσκο των συλληφθέντων εργατών (7 χρόνια μετά, ο κυβερνήτης του Ιλινόις, Τζον Πίτερ Άλτγκελντ παραδέχθηκε ότι και οι οκτώ καταδικασθέντες ήταν αθώοι). Η σύνθεση του σώματος των ενόρκων ήταν αστεία: αποτελούνταν από επιχειρηματίες, τους υπαλλήλους τους και έναν συγγενή ενός από τους νεκρούς αστυνομικούς. Καμία απόδειξη δεν προσφέρθηκε από το κράτος, ότι οποιοσδήποτε από τα οκτώ άτομα που βρίσκονταν ενώπιον του δικαστηρίου είχε ρίξει τη βόμβα. Στην πραγματικότητα, μόνο τρεις από τους οκτώ ήταν στο Haymarket Square εκείνο το βράδυ. Σικάγο 1886 - Ελλάδα 2015: Η Πρωτομαγιά πιο επίκαιρη απo ποτέ!

description

 

Transcript of Μπροσούρα Πρωτομαγιά 2015

Page 1: Μπροσούρα Πρωτομαγιά 2015

Την ιστορία την γράφουν οι νικητές. Στην σύγχρονη ιστορία γεγονότα και καταστάσεις με τα οποία η αστική πολιτική δεν μπορεί να συγκρουστεί μαζί τους είτε εντέχνως τα απέκρυπτε, είτε προσπαθούσε να αλλάξει την σημασία τους. Χαρακτηριστικό ιστορικό παράδειγμα αποτελεί και η ταξική πρωτομαγιά, η εξέγερση των εργατών στο Σικάγο. Τα σύγχρονα ιστορικά πρότυπα έχουν αναδείξει την εργατική πρωτομαγιά περισσότερο σαν την ημέρα των λουλουδιών, μια αργία που κλείνουν σχολεία και οι εργαζόμενοι δεν δουλεύουν και πάνε εκδρομές παρά σαν μια μέρα σκληρής ταξικής σύγκρουσης και αμφισβήτησης της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων.

ΗΠΑ, 1η Μαΐου 1886: Με κεντρικό σύνθημα: “Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο”, αποφασίζουν πάνω από 400.000 εργάτες σε ολόκληρη τη χώρα να προβούν σε απεργία και διαδηλώσεις, διεκδικώντας τη μείωση των ωρών εργασίας σε 8, καθώς και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Το Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ, έκανε την πιο εντυπωσιακή κινητοποίηση, με 90.000 διαδηλωτές στους δρόμους. Οι κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν και τις επόμενες μέρες.

Στις 3 Μαΐου με αφορμή ένα επεισόδιο μεταξύ απεργών και απεργοσπαστών, εμφανίζονται 200 αστυνομικοί και αρχίζουν να πυροβολούν στο ψαχνό, σκοτώνοντας 5 εργάτες. Το επόμενο βράδυ καλείται

συγκέντρωσή διαμαρτυρίας για την αστυνομική βία στην πλατεία Haymarket, οπού κατά τη διάρκεια της, εκτοξεύεται μια βόμβα κατά των αστυνομικών (πολλοί μιλάνε για προβοκάτσια

της ίδιας της αστυνομίας). Οι αστυνομικοί απαντάνε αμέσως με πυροβολισμούς και το τραγικό αυτό συμβάν καταλήγει σε λουτρό αίματος και για τις δύο πλευρές.

Στις 21 Ιουνίου 1886 πραγματοποιείται δίκη-φιάσκο των συλληφθέντων εργατών (7 χρόνια μετά, ο κυβερνήτης του Ιλινόις, Τζον Πίτερ

Άλτγκελντ παραδέχθηκε ότι και οι οκτώ καταδικασθέντες ήταν αθώοι). Η σύνθεση του σώματος των ενόρκων ήταν αστεία:

αποτελούνταν από επιχειρηματίες, τους υπαλλήλους τους και έναν συγγενή ενός από τους νεκρούς

αστυνομικούς. Καμία απόδειξη δεν προσφέρθηκε από το κράτος, ότι οποιοσδήποτε από τα

οκτώ άτομα που βρίσκονταν ενώπιον του δικαστηρίου είχε ρίξει τη βόμβα.

Στην πραγματικότητα, μόνο τρεις από τους οκτώ ήταν

στο Haymarket Square εκείνο το βράδυ.

Σικάγο 1886 - Ελλάδα 2015: Η Πρωτομαγιά πιο επίκαιρη

απo ποτέ!

Page 2: Μπροσούρα Πρωτομαγιά 2015

Κατά την απολογία του, ένας από τους κατηγορούμενους ανάφερε:«Επαναλαμβάνω ότι είμαι εχθρός της τάξης που επικρατεί σήμερα και επαναλαμβάνω ότι θα την πολεμήσω με όλες μου τις δυνάμεις, όσο μπορώ ακόμα να ανασαίνω… Σας απεχθάνομαι! Απεχθάνομαι την τάξη σας τους νόμους σας, την εξουσία σας που στηρίζεται στη βία. Κρεμάστε με για αυτό!»

H ετυμηγορία ήταν δεδομένη. Και η ποινή, θάνατος και για τους 8 εργάτες. Το αίμα των αμερικανών εργατών που χύθηκε και η δυναμικότητα των απεργιών και των κινητοποιήσεων εκείνες τις μέρες, κατάφερε να εξασφαλίσει σε μεγάλο βαθμό, θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα για τους εργάτες παγκόσμια. Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι έδωσε και δίνει δύναμη, σε όλους ‘της γης τους κολασμένους’, να μάχονται πιο αποφασιστικά, με ακόμα μεγαλύτερη θέληση, απέναντι σε αυτό το βάρβαρο σύστημα που, ιδιαίτερα στις μέρες μας, οδηγεί τον άνθρωπο στην απόλυτη εξαθλίωση.

Αυτά τα γεγονότα κατέστησαν την πρωτομαγιά ημέρα μνήμης και αγώνα για το εργατικό κίνημα, και στην Ελλάδα η πρωτομαγιά έχει μια ιδιαίτερη ιστορική σημασία. Το 1892 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Καλλέργη και το 1893, 2000 εργάτες

διαδήλωσαν ζητώντας οχτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. Το 1936 διεξάγεται ο αγώνας των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης με τις καταλήψεις εργοστασίων όπου η επίθεση της χωροφυλακής οδήγησε σε αρκετούς νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Οι δολοφονίες των εργατών, και ιδιαίτερα ο θρήνος μιας μάνας πάνω από το νεκρό κορμί του γιού της αποτέλεσαν την έμπνευση του Γιάννη Ρίτσου για τον “Επιτάφιο”. Την Πρωτομαγιά του 1944 ο κατοχικός στρατός των Γερμανών σε αντίποινα για την εξόντωση ενός Γερμανού στρατηγού και του επιτελείου του, εκτέλεσαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, 200 Έλληνες κομμουνιστές.

Η Πρωτομαγιά του 1886 έγινε το σύμβολο μιας νέας εποχής στη ζωή και τον αγώνα των εργατών ενάντια στην αστική τάξη, για το δικαίωμα στη δουλειά, την κατάργηση της εκμετάλλευσης, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, την κοινωνική απελευθέρωση από τα δεσμά του κεφαλαίου. Έδειξε ότι ο εχθρός δεν είναι ανίκητος. Το εργατικό κίνημα, η νεολαία και οι αγώνες τους μπορούν να αλλάζουν τα πράγματα, να αντιστέκονται, να δημιουργούν ρήγματα στην κυριαρχία τους. Από αυτή την σκοπιά οφείλουμε να δούμε και τα νοήματα που έχει η Πρωτομαγιά στο σήμερα.

Ελλάδα, 2015: Το εργασιακό δικαίωμα σήμερα φαντάζει μια έννοια πολύ μακρινή και ασύμβατη με την πραγματικότητα που μας έχουν επιβάλει: Οι συλλογικές συμβάσεις έχουν πάει περίπατο, ο κατώτατος μισθός έπιασε πάτο, η επίσημη ανεργία έχει ξεπεράσει το 30% (ενώ στους νέους φτάνει στο 60%!), 440.000 παιδιά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, πολλοί Έλληνες οδηγούνται στη μετανάστευση, χάνεται κάθε έννοια δημόσιας υγείας/παιδείας και πολλοί Έλληνες οδηγούνται ακόμα και στην αυτοκτονία!

Page 3: Μπροσούρα Πρωτομαγιά 2015

Η νεολαία στο σήμερα, αναγκάζεται να εργάζεται υπό ένα καθεστώς που κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί μερικά χρόνια πριν. Ενώ η ανεργία βαράει κόκκινο, το συντριπτικό κομμάτι των νέων εργάζονται σε καθεστώς επισφάλειας, κάνοντας τις δουλειές του σερβιτόρου, του τηλεφωνητή, του ιδιαιτερά, του προωθητή κ.α. που αλλάζουν ανά μήνες, ενώ σχεδόν πάντα η εργασία είναι ανασφάλιστη, με εξουθενωτικούς όρους και ανύπαρκτα δικαιώματα. Αυτό το καθεστώς δεν αποτελεί πλέον την εξαίρεση αλλά τον κανόνα των όρων με τους οποίους εργαζόμαστε. Με πρόσχημα την μείωση της ανεργίας αλλά και για τον κατευνασμό τον αντιδράσεων, το κράτος και οι εργοδότες δημιούργησαν τα προγράμματα του ΟΑΕΔ και των Voucher, τα οποία δίνουν ένα πενιχρό εισόδημα στους εργαζόμενους και ταυτόχρονα τσάμπα εργασία στα αφεντικά. Οι εργαζόμενοι σε αυτά τα προγράμματα πλέον ονομάζονται “ωφελούμενοι” από το κράτος και τους εργοδότες, σαν να μας κάνουν και χάρη που μονιμοποιούν ένα καθεστώς με απολαβές των 400 ευρώ και ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα! ( πολλοί voucherαδες δεν πληρώνονται στην ώρα τους, ενώ σχεδόν κανένας δεν προσλαμβάνεται μετά τη λήξη του

προγράμματος).

Αλλά και στο χώρο των απόφοιτων μηχανικών τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα. Οι ασφαλιστικές εισφορές, οι οποίες πρέπει να πληρώσει όποιος θέλει να εργαστεί ως μηχανικός στο ΤΣΜΕΔΕ αγγίζουν τα 1000 ευρώ το χρόνο! αποτρέποντας πάρα πολλούς αποφοίτους να δουλέψουν ως μηχανικοί ( 60% ανεργία στους νέους μηχανικούς! ).Οι περισσότεροι από αυτούς που μπορούν να καλύψουν αυτό το βάρβαρο κόστος, αναγκάζονται να εργάζονται είτε ως “μπλοκάκηδες” με περιστασιακή αμοιβή, είτε ως μισθωτοί σε κάποια επιχείρηση με τον χαμηλό προβλεπόμενο βασικό μισθό. Ακόμη τα επαγγελματικά δικαιώματα που προσφέρει το πτυχίο του μηχανικού συρρικνώνονται, έτσι ώστε η άδεια άσκησης εξειδικευμένων έργων να αποκτιέται μέσω σεμιναρίων.Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε σκεφτεί σοβαρά το ενδεχόμενο της μετανάστευσης, ενώ άλλοι το έχουν αποφασίσει ήδη. Όμως καθώς η κρίση δεν εκτυλίσσεται μόνο στην Ελλάδα αλλά διεθνώς, το καθεστώς εργασίας του μηχανικού στο εξωτερικό, δεν είναι πολύ ανώτερο. Η “επιστημονική” μετανάστευση η οποία παίρνει μαζικές διαστάσεις, μπορεί για κάποιους να αποτελεί αναγκαιότητα αλλά σίγουρα δεν αποτελεί συνολική λύση στο εργασιακό πρόβλημα.

Είναι αναγκαίο λοιπόν εμείς ως φοιτητές αλλά και εργαζόμενοι, αλλά και η νεολαία συνολικά να επνακατοχυρώσουμε το δικαίωμα στην εργασία το οποίο πλεόν είτε βαφτίζουν “ωφέλεια” είτε μετατρέπουν σε προνόμιο, να παλέψουμε επιβάλλοντας τις σύγχρονες ανάγκες μας!

Page 4: Μπροσούρα Πρωτομαγιά 2015

Η φετινή εργατική Πρωτομαγιά, μέσα σε αυτό το κοινωνικοπολιτικό τοπίο, έρχεται να αναδείξει την επιτακτική ανάγκη για ένα νέο Σικάγο της σύγχρονης εργατικής τάξης. Αν το 1886 οι εργάτες κατέκτησαν το 8-ωρο και αυξήσεις στις αμοιβές, σήμερα χρειάζεται να δημιουργήσουμε ξανά ένα εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα που να στοχεύει στις αιτίες και τους ένοχους. Να γράψει τη δική του ιστορία, ανατρέποντας την επίθεση, δημιουργώντας ρήγματα και νίκες. Προκειμένου να ανατρέψουμε όλους αυτούς που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση (κυβερνήσεις, ΕΕ, ΔΝΤ, κεφάλαιο) και να μπορέσει να πάρει ο λαός την κατάσταση στα χέρια του, το εργατικό κίνημα οφείλει να βγει ξανά στο προσκήνιο ταξικά ανασυγκροτημένο. Χωρίς να υιοθετεί τη λογική της υποταγής και της γραφειοκρατίας των ξεπουλημένων ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αλλά ούτε και τη λογική του μονοκομματικά ελεγχόμενου ΠΑΜΕ, που διασπά τους εργαζομένους λόγω του απομονωτισμού, οδηγεί τους εργατικούς αγώνες σε αδιέξοδα και αδυνατεί να παλέψει δυναμικά στο σήμερα, παραπέμποντάς τα όλα στη Δευτέρα Παρουσία (λαϊκή εξουσία-οικονομία). Σήμερα είναι αναγκαία η λογική των πρωτοβάθμιων σωματείων και του συντονισμού τους, που δίνουν αγώνα με ριζοσπαστικό ανατρεπτικό περιεχόμενο, με μαχητικές κινητοποιήσεις, ανεξάρτητα από το κράτος, που παίρνουν αποφάσεις από τα κάτω, μέσα από τις γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων.

Με οδηγό ότι η αστική τάξη δεν είναι ανίκητη πρέπει να πορευόμαστε. Σε μία περίοδο ασύλληπτου κοινωνικού πλούτου αλλά και όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης σε παγκόσμιο επίπεδο, οι κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης, και στην χώρα μας, είτε είναι «δεξιές», «κεντροδεξιές» ή «κεντροαριστερές» ακολουθούν την ίδια, αντεργατική πολιτική της άγριας λιτότητας της συντριβής των συλλογικών δικαιωμάτων των εργατών - παραγωγών του πλούτου και υπερασπίζονται με κάθε τρόπο τον « ιερό νόμο» της κερδοφορίας και του ανταγωνισμού. Αυτή είναι άλλωστε η προσπάθεια επιβολής ενός «μόνιμου μνημονίου» στους εργαζόμενους, αλλά και η πολιτική της Ε.Ε., του ΔΝΤ και όλων των υπερεθνικών οργανισμών και οι όποιες διαφοροποιήσεις χρησιμοποιούνται σαν «αναισθητικά» για την ακόμη πιο αποφασιστική λεηλασία των εργατικών δικαιωμάτων. Τώρα είναι η ώρα ενός νέου εργατικού κινήματος που θα συγκροτήσει αντίπαλο δέος στα σχέδια εργοδοσίας-ΕΕ-ΔΝΤ. Τώρα είναι η ώρα το φοιτητικό κίνημα και η νεολαία να σταθούν πλάι στο εργατικό και να προβάλουν και να επιβάλουν τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους. Για μια συνολική αντεπίθεση και ένα νέο γύρο αντιπαράθεσης του εργατικού κινήματος. Με μια άλλη αριστερά, αντικαπιταλιστική και σύγχρονα επαναστατική. Αναμέτρηση παντού!

Η μόνη πραγματική ανατροπή μπορεί να γίνει στους δρόμους και εκεί είναι που πρέπει να βρεθούμε και εμείς την 1 Μάη! Μαζί με τους εργαζόμενους που πλήττονται, σαν μελλοντικοί

και εμείς εργαζόμενοι, να επανανοηματοδοτήσουμε τα μηνύματα και τον αγώνα της Πρωτομαγιάς. Να δώσουμε τον δικό μας αγώνα, για τις δικές μας μεγάλες νίκες,

για το δικό μας μέλλον!

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 29/05

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1η ΜΑΗ ΣΤΙΣ 10:30

ΑΝεξάρτητη ΑΡιστερή ΠΑρέμβαση - ΕΑΑΚ