ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015...

24

Transcript of ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015...

Page 1: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα
Page 2: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Page 3: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Ο Δημητριοσ Δ. Γκεκοπουλος

και η Οικογενεια του Σασ ευχονται

καλες Εορτεσ, ευτυχεσ το Νεο Ετοσ

και προπαντων Υγεια

Ο Δημητριοσ Δ. Γκεκοπουλος

και η Οικογενεια του Σασ ευχονται

καλες Εορτεσ, ευτυχεσ το Νεο Ετοσ

και προπαντων Υγεια

Page 4: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Page 5: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Page 6: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Η αγαπητήΜΑΡΙΑ ΦΡΑΓΓΕΔΑΚΗ

Δημοτική Σύμβουλοςτης περιοχής

TORONTO - DANFORTH

Εύχεται στονΑπανταχού Ελληνισμό

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

& ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

με Υγεία,Ευτυχία & Xαράκαι Ευτυχισμένο

το Νέο Έτος100 Queen Street West, Suite C45, Second Floor * Toronto

Phone: 416-392-4032 * Email: [email protected]

Page 7: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Page 8: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΤΟΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ

κ. ΓΙΩΡΓΟ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ

Και την αξιότιμη οικογένεια του

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΥΧΗ

ΤΟ 2016

Page 9: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΤΙΣ ΘΕΡΜΟΤΕΡΕΣ

ΕΥΧΕΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΕΥΧΕΤΑΙ

ΧΑΡΟΥΜΕΝΑΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΚΑΙ ΕΝΑΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ

2016ΜΕ ΥΓΕΙΑ

ΚΑΙ ΠΡΟΚΟΠΗ

Η ΑΞΙΟΤΙΜΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΕΡΟΓΛΙΔΗ

Page 10: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Χριστουγεννιάτικα έθιμα στην ΕλλάδαΜελωδίες γίορτίνες, παίδίκες Μυθοπλαςίες, αρωΜατα απο κουζίνες νοίκοκυρίων, φωτίες, κουδουνες, τυχερα παίχνίδία, αγίοβαςίλίατίκα καραβακία καί χρίςτουγεννίατίκα δεντρα, ΜεταΜφίεςείς καί καλίκαντζαροί, δίνουν αυτες τίς ηΜερες το δίκο τους ξεχωρίςτο χρωΜα ςε ολες τίς περίοχες αλλα ακοΜη καί τίς πίο Μίκρες εςτίες της ελληνίκης επίκρατείας. ολοί προετοίΜαζονταί γία τη γεννηςη του χρίςτου, τα ρεβενίον εχουν την τίΜητίκη τους ενω οί οίκογενείες καί οί παρεες Μεγαλωνουν καί οί δροΜοί καί οί πλατείες φωτίζονταί καί πληΜΜυρίζουν απο κοςΜο. καθε περίοχη εχεί αυτες τίς ηΜερες τα δίκα της ξεχωρίςτα εθίΜα. ςτην ηπείρο περα απο τα καθίερωΜενα υπαρχουν καί Μερίκα εθίΜα που εχουν αρχίςεί να φθείρονταί Με το περαςΜα των χρονων. ςας παρουςίαζουΜε Μερίκα απο τα πίο οΜορφα χρίςτουγεννίατίκα εθίΜα της ελλαδος

τα δαίΜονίκαΣτα Γρεβενά ανάβουν ένα μεγάλο κού-τσουρο σε μια γωνιά από την παραμονή των Χριστουγέννων και η φωτιά καίει συνέχεια μέχρι τα Φώτα για να προστα-τεύει την οικογένεια από τα δαιμονικά.

το "αναΜΜενο πουρναρί"

Στην Ήπειρο έχουν μια ωραία συνήθεια. Όταν γεννήθηκε ο Χριστός και πήγαν, λέει, οι βοσκοί να προσκυνήσουν, ήτα-νε νύχτα σκοτεινή. Βρήκαν κάπου ένα ξερό πουρνάρι κι έκοψαν τα κλαδιά του. Πήρε ο καθένας από ένα κλαδί στο χέρι, του έβαλε φωτιά και γέμισε το σκοτεινό βουνό χαρούμενες φωτιές και τριξίμα-τα και κρότους. Από τότε, στα χωριά της Άρτας και των Ιωαννίνων, όποιος πάει στο σπίτι του γείτονα για να πει χρόνια πολλά, κρατάει ένα δεντρικό που καίει τρίζοντας.

το ταιςΜα της βρυςηςΣτην Κεντρική Ελλάδα τα μεσάνυχτα της παρα-μονής των Χριστουγέννων γίνεται το «τάισμα» της βρύσης. Περίπου τα χαράματα οι κοπέλες πηγαίνουν στην πιο κοντινή βρύση και παίρ-νουν το αμίλητο νερό, αφού αφήσουν προη-γουμένως εκεί βούτυρο, τυρί, ή ψημένο σιτάρι ή κλαδί ελιάς.

"οί κολονίες"Το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς, οι κάτοικοι γεμάτοι χαρά για τον ερχομό του νέ-ου χρόνου, κατεβαίνουν στους δρόμους κρα-τώντας μπουκάλια με κολόνιες και ραίνουν ο ένας τον άλλον τραγουδώντας: «Ήρθαμε με ρό-δα και με ανθούς να σας ειπούμε χρόνους πολ-λούς». Η τελευταία ευχή του χρόνου που ανταλ-λάσσουν είναι: «Καλή Αποκοπή», δηλαδή με το καλό να αποχωριστούμε τον παλιό χρόνο.

η ζυΜη ςτην κρητηΣε χωριά της επαρχίας Αμαρίου, τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων βάζουν λίγη κοινή ζύμη σ’ ένα πιάτο και κάποια στιγμή, ενώ βεγγερίζουν (ξενυχτούσαν συζητώντας) περι-μένοντας, η ζύμη ανέβαινε και γινόταν προζύμι. Τότε, κατά την πίστη των ανθρώπων, ήταν η ώ-ρα που γεννάται ο Χριστός..

"η γουρουνοχαρα"Ένα από τα σημαντικότερα χριστουγεν-νιάτικα έθιμα της Θεσσαλίας είναι το σφάξιμο του γουρουνιού. Η προετοι-μασία για το σφάξιμο του γουρουνιού γίνεται με εξαιρετική φροντίδα, ενώ α-κολουθεί γλέντι μέχρι τα ξημερώματα, για να επαναληφθεί η ίδια διαδικασία την επόμενη και τη μεθεπόμενη μέρα. Τρεις-τέσσερις συγγενικές οικογένειες καθόριζαν με τη σειρά ποια ημέρα θα έ-σφαζε το γουρούνι της.

τα χρίςτοξυλοΣτα χωριά της Μακεδονίας, ο νοικοκύρης ψάχνει στα χωρά-φια τις παραμονές των γιορτών και διαλέγει το πιο όμορφο, γερό και χοντρό ξύλο από πεύκο ή ελιά και το πάει σπίτι του με σκοπό να καίει συνέχεια στο τζάκι από τα Χριστούγεννα μέχρι και τα Φώτα. Ο λαός πιστεύει ότι καθώς καίγεται το Χριστό-ξυλο, ζεσταίνεται ο Χριστός στην κρύα σπηλιά της Βηθλεέμ..

"οί ΜωΜογεροί"Στα χωριά Πλατανιά και Σιταγροί του Νομού Δράμας συναντάμε το έθιμο των Μωμόγερων, το οποίο προέρχεται από του Πόντιους πρόσφυγες. Η ονομασία του εθίμου έχει τις ρίζες της στις λέξεις μίμος ή μώμος και γέρος και συνδέεται με τις μιμητικές κινήσεις των πρωταγωνι-στών. Αυτοί, φορώντας τομάρια άγριων ζώων ή ντυμένοι με στολές ανθρώπων οπλισμένων με σπαθιά, έχουν τη μορφή γεροντικών προσώπων. Οι Μωμόγεροι, εμφανίζονται καθ’ όλη τη διάρκεια του δωδεκαημέρου των εορτών, και προσδο-κώντας τύχη για τη νέα χρονιά, γυρίζουν σε παρέες στους δρόμους των χωριών και τραγουδούν ευχετικούς στίχους. Ό-ταν δύο παρέες συναντηθούν, κάνουν ψευτοπόλεμο μεταξύ τους, ώσπου η μία ομάδα να νικήσει και η άλλη να δηλώ-σει υποταγή. Παραλλαγές του ίδιου εθί-μου, συναντώνται σε χωριά της Κοζάνης και της Καστοριάς, με την ονομασία Ρα-γκουτσάρια.

οί τηγανίδεςΣτα χωριά έξω από τη Μάνη, πλάθουν και ψήνουν τις τηγα-νίδες, τα μανιάτικα λαλάγγια. Στο σοφρά ή σε κάποιο τρα-πέζι, η μητέρα και τα κορίτσια πλάθουν το έτοιμο ζυμάρι σε χοντρό μακαρόνι και το διπλώ-νουν στα τέσσερα.

Page 11: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Page 12: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Page 13: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Page 14: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Page 15: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Ο γνωστός παραγωγόςκ.ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΧΗΣκαι η οικογένεια του

εύχονταιστον απανταχού Ελληνισμό

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΝΑ

&

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

TIΣ ΠΙΟ ΓΛΥΚΕΣ ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ

STANYGREEK BAKERY

και το προσωπικό τουγια

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑκαι

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ

2015

Page 16: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Μεταξύ των πολλών δημωδών τύ-πων, τους οποίους θα έχωσι να εκμεταλλευθώσιν οι μέλλοντες διηγηματογράφοι μας, διαπρε-

πή κατέχει θέσιν η κακή πενθερά, ως και η κακή μητρυιά. Περί μητρυιάς άλλωστε θα α-ποπειραθώ να διαλάβω τινά, προς εποικοδό-μησιν των αναγνωστών μου. Περί μιας κακής πενθεράς σήμερον ο λόγος. Εις τι έπταιεν η ατυχής νέα Διαλεχτή, ούτως ωνομάζετο, θυγάτηρ του Κασσαν-δρέως μπάρμπα-Μανώλη, μεταναστεύσα-ντος κατά την Ελληνικήν Επανάστασιν εις μίαν των νήσων του Αιγαίου. Εις τι έπταιεν αν ήτο στείρα και άτεκνος; Είχε νυμφευθή προ επταετίας, έκτοτε δις μετέβη εις τα λου-τρά της Αιδηψού, πεντάκις τής έδωκαν να πίη διάφορα τελεσιουργά βότανα, εις μάτην, η γη έμενεν άγονος. Δύο ή τρεις γύφτισσαι τής έδωκαν να φορέση περίαπτα θαυματουργά περί ταςμασχάλας, ειπούσαι αυτή, ότι τούτο ήτο το μόνον μέσον, όπως γεννήση, και μάλιστα υιόν. Τέλος καλόγηρός τις Σιναΐτης τη εδώ-ρησεν ηγιασμένον κομβολόγιον, ειπών αυτή να το βαπτίζη και να πίνη το ύδωρ. Τα πάντα μάταια. Επί τέλους με την απελπισίαν ήλθε και η ανάπαυσις της συνειδήσεως, και δεν ενόμι-ζεν εαυτήν ένοχον. Το αυτό όμως δεν εφρόνει και η γραία Καντάκαινα, η πενθερά της, ήτις επέρριπτεν εις την νύμφην αυτής το σφάλμα της μη αποκτήσεως εγγόνου διά το γήρας της. Είναι αληθές, ότι ο σύζυγος της Διαλεχτής ήτο το μόνον τέκνον της γραίας ταύτης, και ούτος δε συνεμερίζετο την πρόληψιν της μητρός του εναντίον της συμβίας αυτού. Αν δεν τω εγέννα η σύζυγός του, η γενεά εχά-νετο. Περίεργον, δε, ότι πας Ελλην της εποχής μας ιερώτατον θεωρείχρέος και υπερτάτην ανάγκην την διαιώνισιν του γένους του. Εκάστοτε, οσάκις ο υιός της επέστρεφεν εκ του ταξιδίου του, διότι είχε βρατσέραν, και ήτο τολμηρότατος εις την ακτοπλοΐαν, η γραία Καντάκαινα ήρχετο εις προϋπάντησιν αυτού, τον ωδήγει εις τον οικίσκον της, τον εδιάβαζε, τον εκατήχει, του έβαζε μαναφού-κια, και ούτω τον προέπεμπε παρά τη γυναικί αυτού. Και δεν έλεγε τα ελαττώματά της, αλλά τα αυγάτιζε, δεν ήτο μόνο «μαρμάρα», τουτέ-στι στείρα η νύμφη της, τούτο δεν ήρκει, αλλ' ήτο άπαστρη, απασσάλωτη, ξετσίπωτη κ.λπ. ΄Ολα τα είχεν, «η ποίσα, η δείξα, η άκληρη». Ο καπετάν Καντάκης, φλομωμένος, θαλασ-σοπνιγμένος, τα ήκουεν όλα αυτά, η φαντα-σία του εφούσκωνεν, εξερχόμενος είτα συνή-ντα τους συναδέλφους του ναυτικούς, ήρχι-ζαν τα καλώς ώρισες, καλώς σας ηύρα, έπινεν επτά ή οκτώ ρώμια, και με τριπλήν σκοτοδί-νην, την εκ τηςθαλάσσης, την εκ της γυναικείας διαβολής και την εκ των ποτών, εισήρχετο οίκαδε και βάρ-βαροι σκηναί συνέβαινον τότε μεταξύ αυτού και της συζύγου του. Ούτως είχον τα πράγματα μέχρι της παρα-μονής των Χριστουγέννων του έτους 186... Ο καπετάν Καντάκης προ πέντε ημερών είχε πλεύσει με την βρατσέραν του εις την απέ-ναντι νήσον με φορτίον αμνών και ερίφων, και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα εις την οικίαν του. Αλλά τον λογαριασμόν τον έκαμνεν άνευ του ξενοδόχου, δηλ. άνευ του Βορρά, όστις εφύσησεν αιφνιδίως άγριος και

έκλεισαν όλα τα πλοία εις τους όρμους, όπου ευρέθησαν. Είπομεν όμως, ότι ο καπετάν Καντάκης ήτο τολμηρός περί την ακτοπλοΐαν. Περί την εσπέραν της παραμονής τωνΧριστουγέννων ο άνεμος εμετριάσθη ολίγον, αλλ' ουχ ήττον εξηκολούθει να πνέη. Το μεσο-νύκτιον πάλιν εδυνάμωσε. Τινές ναυτικοί εν τη αγορά εστοιχημάτι-ζον, ότι, αφού κατέπεσεν ο Βορράς, ο καπε-τάν Καντάκης θα έφθανε περί το μεσονύ-κτιον. Η σύζυγός του όμως δεν ήτο εκεί να τους ακούση και δεν τον επερίμενεν. Αύτη εδέχθη μόνο περί την εσπέραν την επίσκε-ψιν της πενθεράς της, ασυνήθως φιλόφρονος και μηδιώσης, ήτις τη ευχήθη το απαραίτη-τον «καλό δέξιμο», και διά χιλιοστήν φορά το στερεότυπον «μ' έναν καλό γυιό». Και ου μόνον, τούτο, αλλά τη προσέφερε και εν χριστόψωμο. - Το ζύμωσα μοναχή μου, είπεν η θειά Καντάκαινα, με γεια να το φας. - Θα το φυλάξω ως τα Φώτα, διά ν' αγια-σθή, παρετήρησεν η νύμφη. - Οχι, όχι, είπε μετ' αλλοκότου σπουδής η γραία, το δικό της φυλάει η κάθε μια νοικο-κυρά διά τα Φώτα, το πεσκέσι τρώγεται. - Καλά, απήντησεν ηρέμα η Διαλεχτή, του λόγου σου ξέρεις καλλίτερα. Η Διαλεχτή ήτο αγαθωτάτης ψυχής νέα, ουδέποτε ηδύνατο να φαντασθή ή να υπο-πτεύση κακό τι. «Πώς τώπαθε η πεθερά μου και μου έφερε χριστόψωμο», είπε μόνον καθ' εαυτήν, και αφού απήλθεν η γραία εκλείσθη εις την οικίαν της και εκοιμήθη μετά τινος δεκαε-τούς παιδίσκης γειτονοπούλας, ήτις τη έκανε συντροφίαν, οσάκις έλειπεν ο σύζυγός της. Η

Διαλεχτή εκοιμήθηπολύ ενωρίς, διότι σκοπόν είχε να υπάγη εις την εκκλησίαν περί το μεσονύκτιον. Ο ναός δε του Αγίου Νικολάου μόλις απείχε πεντήκοντα βήματα από της οικίας της. Περί το μεσονύκτιον εσήμαναν παρατετα-μένως οι κώδωνες. Η Διαλεχτή ηγέρθη, ενε-δύθη και απήλθεν εις την εκκλησίαν. Η παρα-κοιμωμένη αυτή κόρη ήτο συμπεφωνημένον, ότι μόνον μέχριου σημάνη ο όρθρος θα έμενε μετ' αυτής, όθεν αφυπνίσασα αυτήν την ωδήγησε πλη-σίον των αδελφών της. Αι δύο οικίαι εχωρί-ζοντο διά τοίχου κοινού. Η Διαλεχτή ανήλθεν εις τον γυναικωνί-την του ναού, αλλά μόλις παρήλθεν ημίσεια ώρα και γυνή τις πτωχή και χωλή δυστυχής, ήτις υπηρέτει ως νεωκόρος της εκκλησίας, ελθούσα τη λέγει εις το ους: - Δόσε μου το κλειδί, ήλθε ο άντρας σου. - Ο άντρας μου! ανεφώνησεν η Διαλεχτή έκπληκτος. Και αντί να δώση το κλειδί έσπευσε να καταβή η ιδία. Ελθούσα εις την κλίμακα της οικίας, βλέπει τον σύζυγόν της κατάβρεκτον, αποστάζοντα ύδωρ και αφρόν. - Είμαι μισοπνιγμένος, είπε μορμυρί-ζων ούτος, αλλά δεν είναι τίποτε. Αντί να το ρίξωμε έξω, το καθίσαμε στα ρηχά. - Πέσατε έξω; ανέκραξεν η Διαλεχτή. - Οχι, δεν είναι σου λέω τίποτε. Η βρατσέρα είναι σίγουρη, με δυο άγκουρες αραγμένη και καθισμένη. - Θέλεις ν' ανάψω φωτιά; - Αναψε και δόσε μου ν' αλλάξω. Η Διαλεχτή εξήγαγε εκ του κιβωτίου ενδύ-

ματα διά τον σύζυγόν της και ήναψε πυρ. - Θέλεις κανένα ζεστό; - Δεν μ' ωφελεί εμένα το ζεστό, είπεν ο καπετάν Καντάκης. Κρασί να βγάλης. Η Διαλεχτή εξήγαγεν εκ του βαρελίου οίνον. - Πώς δεν εφρόντισες να μαγειρεύσης τίποτε; είπε γογγύζων ο ναυτικός. - Δεν σ' επερίμενα απόψε, απήντησε μετά ταπεινότητος η Διαλεχτή. Κρέας επήρα. Θέλεις να σου ψήσω πριζόλα; - Βάλε, στα κάρβουνα, και πήγαινε συ στην εκκλησιά σου, είπεν ο καπετάν Καντάκης. Θα έλθω κι εγώ σε λίγο. Η Διαλεχτή έθεσε το κρέας επί της ανθρα-κιάς, ήτις εσχηματίσθη ήδη, και ητοιμάζετο να υπακούση εις την διαταγήν του συζύγου της, ήτις ήτο και ιδική της επιθυμία, διότι ήθελε να κοινωνήση. Σημειωτέον ότι την φράσιν «πήγαινε συ στην εκκλησιά σου» έβαψεν ο Καντάκης διά στρυφνής χροιάς. - Η μάννα μου δε θα τώμαθε βέβαια ότι ήλθα, παρετήρησεν αύθις ο Καντάκης. - Εκείνη είναι στην ενορία της, απήντησεν η Διαλεχτή. Θέλεις να της παραγγείλω; - Παράγγειλέ της να έλθη το πρωί. Η Διαλεχτή εξήλθεν. Ο Καντάκης την ανεκά-λεσεν αίφνης. - Μα τώρα είναι τρόπος να πας εσύ στην εκκλησιά, και να με αφήσεις μόνον; - Να μεταλάβω κι έρχομαι, απήντησεν η γυνή. Ο Καντάκης δεν ετόλμησε ν' αντείπη τι, διότι η απάντησις θα ήτο βλασφημία. Ουχ ήττον όμως την βλασφημίαν ενδιαθέτως την επρόφερεν. Η Διαλεχτή εφρόντισε να στείλη αγγελιο-φόρον προς την πενθεράν της, ένα δωδεκα-ετή παίδα της αυτής εκείνης γειτονικής οικο-γενείας, ης η θυγάτηρ εκοιμήθη αφ' εσπέρας πλησίον της, και επέστρεψεν εις τον ναόν. Ο Καντάκης, όστις επείνα τρομερά, ήρχισε να καταβροχθίζη την πριζόλαν. Καθήμενος οκλαδόν παρά την εστίαν, εβαρύνετο να σηκωθή και ν' ανοίξη το ερμάρι διά να λάβη άρτον, αλλ' αριστερόθεν αυτού υπεράνω της εστίας επί μικρού σανιδώματος ευρίσκετο το χριστόψωμονεκείνο, το δώρον της μητρός του προς την νύμφην αυτής. Το έφθασε και το έφαγεν ολό-κληρον σχεδόν μετά του οπτού κρέατος. Περί την αυγήν, η Διαλεχτή επέστρεψεν εκ του ναού, αλλ' εύρε την πενθεράν της περι-βάλλουσαν διά της ωλένης το μέτωπον του υιού αυτής και γοερώς θρηνούσαν. Ελθούσα αύτη προ ολίγων στιγμών τον εύρε κοκκαλωμένον και άπνουν. Επάρασα τους οφθαλμούς, παρετήρησε την απουσίαν του χριστοψώμου από του σανιδώματος της εστίας, και αμέσως ενόησετα πάντα. Ο Καντάκης έφαγε το φαρμακω-μένο χριστόψωμο, το οποίον η γραία στρίγλα είχε παρασκευάσει διά την νύμφην της. Ιατροί επιστήμονες δεν υπήρχον εν τη μικρά νήσω. Ουδεμία νεκροψία ενεργήθη. Ενομίσθη, ότι ο θάνατος προήλθεν εκ παγώ-ματος συνεπεία του ναυαγίου. Μόνη η γραία Καντάκαινα ήξευρε το αίτιον του θανάτου. Σημειωτέον, ότι η γραία, συναισθανθείσα και αυτή το έγκλημά της, δενεμέμφθη την νύμφην της. Αλλά τουναντίον την υπερήσπισε κατά της κακολογίας άλλων. Εάν έζησε και άλλα κατόπιν Χριστούγεννα, η άστοργος πενθερά και ακουσία παιδοκτό-νος, δε θα ήτο πολύ ευτυχής εις το γήρας της.

Το Χριστόψωμο

Χριστουγεννιάτικο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (1851-1911), που πρωτοδημοσιεύτηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1887 στην εφημερίδα Εφημερίς με τον χαρακτηριστικό υπότιτλο Διήγημα Πρωτότυπον. Παρέμεινε ξεχασμένο έως τα Χριστούγεννα του 1941, οπότε παρουσιάσθηκε προλογισμένο και

υπομνηματισμένο από τον φιλόλογο Γεώργιο Βαλέτα στο περιοδικό Νέα Εστία.

Page 17: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ

ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ MISSISSAUGA, Ο ΙΕΡΕΑΣ, Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ,

Η ΦΙΛΟΠΤΩΧΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΝΕΟΛΑΙΑΣΕΥΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΝΟΡΙΤΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑΚΑΙ ΕΝΑ ΑΙΣΙΟ ΚΑΙ YΓΙΕΣ

2016

O ΠαναγιώτηςΜπάμπουλας,

η οικογένειά τουκαι η εταιρεία Astoria Holdingsεύχονται

Χρόνια ΠολλάΚαι ευτυχισμένο το 2016

Page 18: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Να ‘μουν του σταύλου έν' άχυρο

(Κωστής Παλαμάς)Να ‘μουν του σταύλου έν' άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι

την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.

Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του,το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του.

Να λάμψω από τη λάμψη του κι' εγώ σαν διαμαντάκικι' από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι.

Να μοσκοβοληθώ κι' εγώ από την ευωδία,που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία.

Να ‘μουν του σταύλου ένα άχυρο ένα φτωχό κομμάτιτην ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.

Χριστούγεννα του χωριούΜες στην αστρόφεγγη βραδιά

πέφτει ψιλό - ψιλό το χιόνιγύρω στην έρμη λαγκαδιά

στρώνοντας κάτασπρο σεντόνι.

Ούτε πουλιού γροικάς λαλιάούτ’ ένα βέλασμα προβάτουλες και απλωμένη σιγαλιάείναι κει ολόγυρα θανάτου.

Μα ξάφνου πέρα απ’ το βουνόγλυκός σημάντρου ήχος γροικιέται,

ωσάν βαθιά απ’ τον ουρανό,μέσα στη νύχτα να σκορπιέται.

Κι αντιλαλεί τερπνά - τερπνάγύρω στην άφωνη την πλάση,

και το χωριό γλυκοξυπνάτην Άγια μέρα να γιορτάσει.

Page 19: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

H ΕταιρίαZedd Investments Ltd

και η οικογένεια τουΝΙΚΩΝΑ ΖΑΡΑΦΩΝΙΤΗεύχονται στον Ελληνισμό

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ& ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ

Page 20: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

του Νίκου Δήμου (Αθήνα)

2012

Χριστουγεννιάτικη Ιστορία

Υπάρχουν πολλών ειδών Χριστούγεννα. Των πιστών και των αγοραστών. Τα κοσμικά και τα οικογενειακά. Τα φωτεινά και τα μελαγχολικά.Υπάρχουν διάφορα τοπία για Χριστούγεννα. Τα βόρεια - με πάγο και χιόνι - και τα νότια - με φοινικιές και αστέρια.

Υπάρχει ξεχωριστό ύφος Χριστουγέννων. Του Dickens ή του Παπαδιαμάντη. Των παραμυθιών ή των Ευαγγελιστών.Ο κάθε άνθρωπος, κάθε χρόνο, έχει τα δικά του Χριστούγεννα. Που, από πέρυσι σε φέτος, μπορεί να απέχουν αιώνες!Για μένα, πάντως, από τότε που έπαψα να είμαι παιδί, τα Χριστούγεννα είναι πάντα μνήμη. Μία γιορτή όπου επιστρέφω.Τα Χριστούγεννα, θυμάμαι - και την Πρωτοχρονιά, ελπίζω. Κι όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο περισσότερο θυμάμαι - και τόσο λιγότερο ελπίζω.Αυτή τη χρονιά θέλω να θυμηθώ μαζί σας. Όχι πως οι αναμνήσεις μου είναι ιδιαίτερα σημαντικές - όλοι έχουμε ανάλογες. Αλλά, στην αγορά της καρδιάς, τι άλλο έχει ένας άνθρωπος από τις εμπειρίες του. Τις χαρίζει, τις ανταλλάσσει - καμιά φορά τις εμπορεύεται.Ανοίγω λοιπόν το σεντούκι των Χριστουγέννων και ξετυλίγω μια ιστορία. Αρχίζοντας – πού αλλού; – από τα παιδικά μου χρόνια.

Αθήνα, Δεκέμβρης 1944. Τα Χριστουγεννιάτικα αυγά.Είμαι εννέα χρόνων, δεν ξέρω τίποτα από Χριστούγεννα, δεν έχω δει ποτέ έλατο, μήτε στολίδια. Έχουμε πολύ πεινάσει στην Κατοχή, έχουμε πουλήσει παλιά προγονικά κειμήλια γενεών, έχουμε ανταλλάξει το πιάνο της μάνας μου με ένα ντενεκέ λάδι. Μα αυτές εδώ οι γιορτές του ‘44 είναι οι πιο παράξενες, συνοδευμένες από εκπυρσοκροτήσεις όπλων, εκρήξεις βομβών, κροτάλισμα μυδραλιοβόλων, το γλουγλουκισμό των όλμων που περνάνε πάνω από το σπίτι.Εμείς τα παιδιά έχουμε χάσει και την αλήτικη κατοχική ελευθερία μας. (Τι κάναμε! Παίζαμε με σφαίρες και καψούλια, με κάλυκες

και μακαρόνια δυναμίτη! Πατούσαμε απότομα με τα πέταλα του τακουνιού μας την άκρη του μακαρονιού - κι έφευγε

σφυρίζοντας σαν πυροτέχνημα. Ποια πέταλα; Μα όλοι φορούσαμε σιδερένια πέταλα στα χιλιομπαλωμένα

παπούτσια μας για να μη λιώνουν. Και περπατώντας αντηχούσαμε σαν αυτούς που

χορεύουν κλακέτες!)Τώρα όμως μας έχουν μαντρώσει

μέσα στο σπίτι «μη σας

πάρει καμία αδέσποτη». Κι αυτό δεν ήταν άδεια κουβέντα. Λίγες ημέρες πριν, η ξαδελφούλα μου η Νίκη, με ξανθό ίσιο μαλλί ως τη μέση, δέχθηκε μία σφαίρα στον κατάλευκο κρόταφο.Κλεισμένοι μέσα, χωρίς φως - είχαμε συνεχείς διακοπές ρεύματος - καίγαμε μαγκάλι για ζέστη. Ο πατέρας βρισκόταν στην Σκομπία - έτσι λέγαμε τότε το κέντρο της Αθήνας που ελεγχόταν από τους Εγγλέζους του Σκόμπυ. Επί τη ευκαιρία, τραγουδούσαν τότε οι Αθηναίοι.Το βρακί του ΣκόμπυΉταν όλο κόμποιΚι αν λυθούν οι κόμποιΘα φανούν οι κόλ....Εμείς, είχαμε δίπλα μας την πολιτοφυλακή του ΕΛΑΣ. Η μητέρα φοβόταν τους Ελασίτες, αλλά μία φορά που ήρθαν στο σπίτι, με τις γενειάδες και τα φυσεκλίκια τους, μας φέρθηκαν πολύ ευγενικά.Ο πατέρας εργαζόταν στο υπουργείο Οικονομικών - και (έτσι θυμάμαι) τον είχε καλέσει ο υπουργός για μία έκτακτη δουλειά και δεν μπόρεσε να επιστρέψει. Γεγονός πάντως πως μας έλειπε - και πως, παραμονή Χριστουγέννων, δεν υπήρχε ούτε φως, ούτε ζέστη, ούτε πατέρας. Μόνον όλμοι και βόμβες.Καθόμασταν λοιπόν γύρω από την λάμπα του πετρελαίου (ακόμα νιώθω την μυρωδιά της) όταν ξαφνικά ακούμε ένα κορνάρισμα έξω από το σπίτι. Παρά την απαγόρευση πετάγομαι στο μπαλκόνι - και τι να δω! Ένα νοσοκομειακό του Ερυθρού Σταυρού στην πόρτα μας - κι ένας εξάδελφος μου, μεγαλύτερος, που μου γνέφει να κατέβω.Κατρακυλάω τα σκαλιά. Τα νοσοκομειακά ήταν τότε τα μόνα οχήματα που ελευθεροκοινωνούσαν ανάμεσα στις δύο ζώνες. Ο εξάδελφος έφερνε μήνυμα από τον πατέρα. Ήταν καλά και μας έστελνε για δώρο μία σοκολάτα και δύο αυγά.Τώρα εσείς νομίζετε πως χάρηκα για τη σοκολάτα. Όχι πολύ - είχα ξαναφάει μία, Αγγλική, στην απελευθέρωση. Το θαύμα ήταν τα αυγά. Παιδί της κατοχικής πόλης, είχα σχεδόν ξεχάσει πως είναι ένα αυγό. Τα χάζευα, τα χάιδευα (τι τέλειο σχήμα που έχουν!) κι όταν τα βράσαμε και τα κόψαμε, έμεινα εκστατικός μπροστά στο χρώμα και τη γεωμετρική συμμετρία του κροκού μέσα στο ασπράδι.Έτσι λοιπόν έγινε που, αντί για πασχαλινό, εγώ χάρηκα τότε αυγό Χριστουγεννιάτικο.

ToΡΟΝΤΟ

Page 21: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Page 22: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Page 23: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015

Page 24: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 · 2015-12-20 · ΤΟ 2016. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015 ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ... και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015