« ΕΙΣ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΕΙΣ ΧΡΙΣΤΟΝ »

Α γαπητοί μου αναγνώστες! Θά έχετε α­κούσει για τις κατακόμβες. Έάν πάη κα­

νείς στην Ρώμη, έκεΐ θά δη τις κατακόμβες, έ­να άπό τά θαυμαστότερα μνημεία τοϋ κό­σμου. Τό άνεκάλυψαν τυχαίως προ 300 περ ί­που έτών. Σκάβοντας γιά άλλο σκοπό, τις βρήκε ένας έργάτης. Όπως στην Θεσσαλονί­κη, κάτω άπό τό ναό της μητροπόλεως τοϋ Α­γίου Γρηγορίου τοϋ Παλαμά, βρήκαν κατα­κόμβη, όπου πήγαιναν οί χριστιανοί επ ί Τουρκοκρατίας. Έ τσ ι σκάβοντας στην Ρώμη, βρήκαν κάτω άπό τό έδαφος ένα πελώριο ύ-

πόγειο, μία απέραντη σήραγγα, όπου έκεΐ μαζεύονταν οί χριστιανοί την νύκτα, τά μεσάνυκτα, καί προσεύχονταν. ’Ολίγοι, αλλά πιστοί στον Χριστό. Πήγαιναν έκεΐ, στις κατακόμβες, ένώ υπήρχε κίνδυνος νά τους κάψουν ή νά τους συλλάβουν καί νά τούς έκτελέσουν. Επάνω, στην επιφάνεια τοϋ εδάφους, ή Ρώμη γλεντούσε. Ώργίαζαν οί Ρωμαίοι μέ τά καρναβάλια καί τις άλλες είδωλολατρικές τελετές. Καί κάτω, στά βάθη τής γής, οί χριστιανοί τής εποχής των διωγμών προσεύχονταν καί τά δάκρυά τους πότιζαν την γή. Τό δέ σύνθημά τους, όταν έβγαιναν άπό τις κατακόμβες, ποιο ήταν; «Εις προς ένα εις Χριστόν», ένας προς ένα στον Χριστό. Τ ί σήμαινε αυτό; Ό τι όσοι ήρθαμε αότή την φορά, την επομένη θά προσπαθήσουμε νά έρθουμε φέρνοντας ό καθένας άλλον ένα- δύο, όχι ένας.

?Ω Χριστέ μου, τά διαβάζω καί κλαίω· τά διαβάζω καί άναστενάζω, βλέποντας την άδιαφορία τών σημερινών χριστιανών. Ποιον συγκινεΐ

ΕΤΟΣ ΞΒ' 1 ΑΘΗΝΑ Ε ΙΟΥΛΪΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2014 1 ΑΡΙΘ. ΤΈΏίΟΥΣ 602

Ταχυδρ. Διεύθυνσι: Τ.Θ. 3415, (Κ.Τ.Α.) 102 10 ΑΘΗΝΑ

Μ Η Ν ΙΑ Ι0Ν ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ 0ΡΓΑΝ0Ν 0 Ρ 0 0 Δ 0 Ϊ0 Υ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ

«Εμο'ί μη γένοιτο καυχάσθαι εί μη εν τω σταυρω τού Κο­ρέου ημών Ιησού

σήμερα ό λόγος τοϋ Δαϋί'δ: «Δ ι­δάξω ανόμους τάς όδούς σου, καί άσεβεϊς έπί σέ έπι στρέψουσι»;

Κάνω έκκλησι προς όλους σας, έάν πιστεύετε. ’Άν πάλι δεν π ι­στεύετε, είσθε έλεύθεροι- πηγαί­νετε όπου θέλετε. Ό Χριστός δεν μάς έχει άνάγκη. Ή Εκκλησία του θά ζήση και θά προχωρήση. Έ μεΐς έχουμε άνάγκη τον Χριστό και την Εκκλησία. Εμπρός λοι­πόν καί έφαρμογή· Είσθε 300 στην εκκλησία; την άλλη Κυριακή νά γίνετε 600. Μή μείνετε μονα­χοί σας.

Εφαρμόσετε το αυτό. Καί έγώ ό γέρων επίσκοπος, μολονότι έ- φθασα σέ βαθϋ γήρας, έν τούτοις δεν θά παύσω νά σάς κηρύττω. Έ ω ς ότου υπάρχει γλώσσα, έως ότου ύπάρχει διάνοια, έως ότου ύπάρχει καρδιά, δέν θά παύσω νά κηρύττω τά λόγια τοϋ Κυρίου. Καί έλπίζω, ότι άπό την σπορά αότη τοϋ λόγου τοϋ ευαγγελίου θά προέλθη μία νέα γενεά πιστών άνθρώπων καί άφωσιωμένων στον Θεό, οί όποιοι θά όμνοϋν καί θά δοξολογούν τον Κύριο στους αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

(Από τό β ιβ λ ίο τοϋ μα κα ριστού Μ ητροπολίτου Φλωρίνης Α υγουστίνου « Ό μ ιλ ία ι ε ις τον Ν' Ψ αλμόν», σελ. 2 0 8 -2 1 2 ).

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ, Γ"Αλλοτε ό κ. Σωτηρόπουλος ανέλυσε, σέ τό­

μους Α και Β’, τά 14 πρώτα κεφάλαια τοϋ Εύαγγε· λίου τοϋ Ίωάννου, τοϋ θεολογικωτέρου βιβλίου τής Αγίας Γραφής. Τώρα, σέ τόμο Γ , αναλύει τά τελευταία κεφάλαια του Ευαγγελίου (ιε' - κά). Στο Εύαγγέλιο τοϋ Ίωάννου περιέχονται πλήθος ϋψι- στες διακηρύξεις τοϋ Χριστού γιά τή θεότητά του. Καί γι’ αύτό ή ερμηνεία αύτοϋ τοϋ Εύαγγελίου έ ­χει υψιστο ένδιαφέρον καί παρέχει μέγιστο θέλ­γητρο στους πιστούς. Τά τελευταία δέ κεφάλαια

τοϋ Εύαγγελίου, τά έρμηνευόμενα στο Γ τόμο, άναφέρονται στά δύο μέγιστα γεγονότα τής Πίστεώς μας, τά Πάθη καί την Ανάστασι τοϋ Κυρίου, καί εινε ιδιαιτέρου ένδιαφέροντος. Κατά δέ την έρμηνεία ώρι- σμένα δύσκολο σημεία τοϋ ίεροϋ κειμένου έρμηνεύονται πρωτοτύπως. Τό βιβλίον άποτελείται άπό 391 σελίδες. Τιμάται 20 € .

Γιά παραγγελίες έπικοινωνήστε μέ τό Βιβλιοπωλείον «Ό Σταυρός», Ζωοδ. Πηγής 44 · 106 81 Αθήνα. Τηλ. 210 / 3805539.

98 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣΝικ. Ίω. Σω τηροπούλου

Τό γράψαμε καί τό επαναλαμ­βάνουμε, και συν Θεφ θά τό έ-

παναλαμβάνωμε, ώς τό σοβαρώ- τερο θέμα Πίστεως, για τό όποιο οί πλεΐστοι βαπτισμένοι ’Ορθόδο­ξοι Χριστιανοί εινε άκατήχητοι καί άπληροφόρητοι. Καί τό Ευαγ­γέλιο, λακωνικό βιβλίο, επανα­λαμβάνει ιδιαιτέρως μεγάλα και σπουδαία πράγματα προς γνώσιν καί έπίγνωσιν του ’Αρχηγού τής Πίστεώς μας, τού Κυρίου ημών Ίησοΰ Χριστού.

Ποιος εινε ό μεγαλύτερος έχ- θρός τής Πίστεως; Δέν θά ύπερ- βάλω ούτε στό έλάχιστο. Ό μεγα­λύτερος εχθρός τής Πίστεως εινε ό Οίκουμενισμός καί οί Οίκουμε- νιστές, δημιουργήματα τού Δια­βόλου κατά τήν έποχήν τής προ- φητευμένης άποστασίας τών χα­λεπών καιρών μας. Άρχιοικουμε- νιστής δέ σήμερα εινε άξιωμα- τοϋχος τής ’Εκκλησίας, πού λέγε­ται κορυφή τής Εκκλησίας, άλλ’ εινε ούρά.

Διαβάζουμε τήν Εκκλησιαστι­κή Ιστορία. Καί διαπιστώνουμε, ότι μεγαλύτερος εχθρός τής Πί­στεως άπ’ όλους τούς αιώνες δέν ένεφανίσθη άλλος, έκτος τού φέ­ροντας τό άποστολικόν νομα Βαρθολομαίος. Αυτός ό εκκλησι­αστικός ήγέτης δέν πιστεύει «εις τήν μίαν, άγίαν, καθολικήν καί ά-

ποστολικήν Εκκλησίαν», πού ϊ- δρυσεν ό Χριστός έπί «τής πέ­τρας» τής πίστεως καί ομολογίας τού Πέτρου καί όχι βεβαίως έπί τού Πέτρου. ’Άλλο πέτρα καί άλ­λο Πέτρος. Ή «μία ’Εκκλησία» ο­νομάζεται καί «μία ποίμνη» (Ίωάν. 10:16). Δέν πιστεύει ό Βαρθολο­μαίος εις τήν «μίαν ποίμνην» (ή είς τό εν πνευματικόν «σώμα» τού Χριστού, όπου κατοικεί τό Πνεύμα τό Ά γ ιο (Έφ. 4:4), άλλά πιστεύει στις Αιρέσεις, άποκα- λώντας αύτές ’Εκκλησίες. Ή ’Εκ ­κλησία κατ’ αύτόν δέν εινε μία, άλλά πολλές. Τον παρελθόντα αι­ώνα δημιουργήθηκε καί συντη­ρείται άκόμη τό λεγόμενο «Παγ­κόσμιον Συμβούλιον ’Εκκλησι­ών». Μεταξύ δέ αύτών τών «’Εκ ­κλησιών» ή παρασυναγωγών τού Σατανά δέν άποκλείεται νά περι­λαμβάνεται καί ή «’Εκκλησία», πού έγκρίνει τήν ομοφυλοφιλία, καί τούς γάμους τών ομοφυλοφί­λων, καί τή χειροτονία δεδηλωμέ­νων ομοφυλοφίλων άνδρών καί γυναικών!

Ό Παύλος κήρυξε «εν βάπτι- σμα» (Έφ. 4:5), τό βάπτισμα τής Εκκλησίας, όπου ύπάρχει ή άλη- θινή Πίστις, ή έξ άποκαλύψεως ά- πό τόν Θεό, πού περιλαμβάνει τις άναγκαΐες γιά τή σωτηρία μας ού- ράνιες άλήθειες. «"Εν βάπτισμα»,

0 ΣΤΑΥΡΟΣ 99

λέγει ό θεόπνευστος Παύλος, πολλά βαπτίσματα λέγει ό Δίαβο- λόπνευστος Βαρθολομαίος. Και τά βαπτίσματα τών αιρετικών εινε έγκυρα κατά τόν δεσπότη τού Φαναριού.

Ό Οίκουμενισμός εινε παναί- ρεσι. ’Αλλ’ εινε καί πανθρησκεία. Ό Βαρθολομαίος προχωρεί καί ε­κεί, όπου κανείς αιρετικός δέν προχώρησε ποτέ. Εγκρίνει καί τις άλλες θρησκείες, τις ψεύτικες, τις θρησκείες δαιμόνιων κατά τήν 'Αγία Γραφή. ’Ονομάζει τις ψεύτι­κες θρησκείες «σεβαστές» καί «σεβάσμιες», καί τις θεωρεί δρό­μους σωτηρίας, ένψ ή Γραφή λέ­γει: «Καί ούκ έστιν έν άλλω ούδε- νί ή σωτηρία- ούδέ γάρ όνομά έ- στιν έτερον ύπό τόν ούρανόν τό δεδομένον έν άνθρώποις έν ω δει σωθήναι ήμάς» (Πράξ. 4:12).

Λέγει άκόμη ό άρχιοικουμενι- στής Βαρθολομαίος, ότι σ’ όλες τίς θρησκείες ό αύτός Θεός ύ- πάρχει καί λατρεύεται άπό όλους τούς λαούς κατά διαφορετικό τρόπο, ένψ στο Χριστιανισμό μό­νον ό Τριαδικός Θεός ύπάρχει καί λατρεύεται.

Ό Βαρθολομαίος εινε άντιπα- τερικός. Φρονεί, ότι οί Πατέρες τής ’Εκκλησίας, οί μεγάλοι διδά­σκαλοι καί πρότυπα ποιμένων, ών τά μνημόσυνα αιώνια καί τά λεί­ψανα εύωδιάζουν καί θαυματουρ­γούν, άπέτυχον στήν έποχή τους, διότι δέν είχαν άγάπη, είχαν φα­νατισμό, ήσαν μισογύνηδες καί ταλιμπάν! ’Εξωφλημένοι καί ξεπε­

ρασμένοι οί άγιοι Πατέρες, καί πλήρεις επιτυχιών οί σύγχρονοι πατέρες, είς διάφορα πάθη δου- λεύοντες, έκτος ολίγων, καί κα- τασκανδαλίζοντες τόν λαόν τού Θεού. Είς τό έξής επιτυχία πρέπει νά ονομάζεται ή άποτυχία καί άγι­ό της ή θεομπαιξία! ’Επί πλέον ό Βαρθολομαίος, τούς Πατέρες, οί όποιοι άπέσχισαν τούς αιρετι­κούς άπό τό σώμα τής ’Εκκλησί­ας, θεωρεί θύματα τού άρχεκά- κου όφεως καί ύποδίκους ενώπι­ον τού Θεού! Καί νά προσευχώ- μεθα νά τούς έλεήση ό Θεός...

Αύτά προς τό παρόν, καί είς τό μέλλον περισσότερα. Καί παρα­καλώ τά διάφορα έκλεκτά ίστολό- για ν’ άναρτήσουν τά άρθρα μου προς πληροφόρησιν τού λαού τού Θεού γιά τόν χειρότερο εχ­θρό τής Πίστεως, τόν Οίκουμενι- σμό καί τούς Οΐκουμενιστές, ιδί­ως ιεράρχες. ’Όχι δέ μόνον ήλε- κτρονικά, άλλά καί προφορικά οί διαχειριζόμενοι ίστολόγια καί άλ­λοι πληροφορούμενοι έξ αύτών νά διαφωτίζουν τόν λαόν τού Θε­ού γιά τόν μεγαλύτερο έχθρό τής Πίστεως. Τά περιοδικά, έκτός τού «Σταυρού» καί εϊτινος έτέρου, δέν δημοσιεύουν τά άρθρα μου, ούτε ή ευρύτερη σέ κυκλοφορία έφημερίδα «’Ορθόδοξος Τύπος», έπειδή λέγω τήν άλήθεια όλόκλη- ρη, καί τήν άκίνδυνη, καί τήν επι­κίνδυνη, καί γι’ αύτό σέ μερικούς είμαι άσυμπαθής καί άνεπιθύμη- τος.

100 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΔΙΓΛΩΣΣΙΑΝικ. Ίω. Σω τηροπούλου

Τ ί εΐνε διπλωματία; Κατά τήν κοινή λαϊκή έννοια διπλωματία

εινε τό νά παρουσιάζπ κανείς το αύτό πράγμα έτσι καί άλλιώς- άλ­λοτε όπως έχει στήν πραγματικό­τητα, καί άλλοτε διαφορετικά άπό τήν πραγματικότητα. Καί γιατί πράττει τοϋτο; Γιά νά έπιτύχη συμφέρον, προσωρινό βεβαίως καί μάταιο, όχι αιώνιο καί άληθινό συμφέρον. Ό διπλωμάτης είνε άνθρωπος διπρόσωπος, ίδιοτε- λής, πανούργος, δόλιος, έστερη­μένος εύθύτητος άναγκαίας γιά νά εύαρεστήση κανείς στο Θεό. Διπλωματία εΐνε τό άντίθετο τής εύθύτητος, εΐνε δολιότης καί ιδι­οτέλεια. Στο Ψαλμ. 50:12 ό Δαβίδ παρακαλεϊ τό Θεό νά δημιουργή- ση μέσα του καρδία καθαρή καί πνεύμα εύθές: «Καρδίαν καθα­ρόν κτίσον έν έμοί, ό Θεός, και πνεύμα εύθές έγκαίνισον έν τοϊς έγκάτοις μου». Ό δέ Κύριος Ιη ­σούς Χριστός λέγει γιά τον ’Από­στολο μέ τά δύο ονόματα Ναθα­ναήλ καί Βαρθολομαίος: « Ίδ ε α­ληθώς Ισραηλίτης, έν ώ δόλος ούκ έστιν» (Ίωάν. 1:48). Ό πατρι­άρχης Βαρθολομαίος, ώς διάδο­χος καί συνονόματος τοϋ ’Απο­στόλου Βαρθολομαίου, έπρεπε νά όμοιάζη σ’ εκείνον στήν έλλει- ψι δόλου, στήν εύθύτητα, στήν ά- θψότητα καί στήν άπλότητα. Άλλ’ ομοιάζει, έστω καί σέ μικρότερο

βαθμό; Κάθε άλλο. Ό πατριάρχης Βαρθολομαίος εινε μέγας διπλω­μάτης, όπως πολιτικοί καί άλλοι κοσμικοί άρχοντες, άλλά καί ά­πλοι άνθρωποι στερούμενοι εύ­θύτητος, ειλικρίνειας καί άνιδιο- τελείας.

Συναφής προς τήν διπλωματία εινε ή διγλωσσία τοϋ Πατριάρχου Βαρθολομαίου. Ό Δημιουργός έ­δωσε στόν άνθρωπο μία γλώσσα, γιά νά λαλή τήν άλήθεια, τό όρθό καί τό δέον, όχι καί δεύτερη γλώσσα, γιά νά λαλη άντίθετα πράγματα. Δυστυχώς όμως ό Πα­τριάρχης χρησιμοποιεί καί δεύτε­ρη γλώσσα, έχει διγλωσσία.

Ό ς προς τή διπλωματία ό κ. Βαρθολομαίος καί όμόφρονές του προσπαθούν νά δικαιολο­γούν τή συμπεριφορά του, έπειδή ζη σέ Τουρκικό έδαφος. Δικαιο­λογία άδικαιολόγητη! Ώ ς προς τήν Τουρκία ό Πατριάρχης λέγει: «Ή Πατρίδα μου». Στόν Τουρκικό στρατό κατείχεν άνώτερη καί έμ- πιστευτική θέσι. Τούς 'Έλληνες ήρωες, έπαναστάτες τοϋ 1821, έξύβρισε λέγοντας, ότι βρέθηκαν μερικοί «ξεβράκωτοι» καί κατέ­στρεψαν τήν άρμονική σχέσι με­ταξύ Τουρκίας καί Ελλάδος. Νά θέσωμε καί δύο έρωτήματα: Οί Τούρκοι διέταξαν τον Πατριάρχη νά κράτη έπί 30 περίπου έτη στή θέσι του τον άνεκδιήγητο Άρχιε-

0 ΣΤΑΥΡΟΣ 1 0 1

πίσκοπο Αύστραλίας; Οί Τοϋρκοι επίσης διέταξαν τόν Πατριάρχη ν’ άφορίση ένα θεολόγο της Ελλά ­δος; Ό Πατριάρχης στην πραγμα­τικότητα άπολαύει τής εύνοίας του Τουρκικού κράτους. Εκείνο μόνο, πού δέν θέλουν οί Τούρκοι, εινε νά χαρακτηρίζεται ό Πατρι­άρχης Οικουμενικός. Έ ν τούτοις τόν άφήνουν νά κινήται οικουμε­νικά καί παγκόσμια.

'Ως προς τή διγλωσσία τού Βαρθολομαίου, άλλα λέγει αυτός στούς ’Ορθοδόξους καί άλλα στούς κακοδόξους, αιρετικούς καί οπαδούς άλλων θρησκειών. Σέ μάς τούς ’Ορθοδόξους λέγει, ότι δέν άπεμπολεϊ τίποτε άπό τήν ’Ορθοδοξία. ’Αλλά πώς δέν άπε- μπολεϊ τίποτε άπό τήν ’Ορθοδο­ξία, όταν δέχεται τις Αιρέσεις ώς Εκκλησίες, τά βαπτίσματά τους ώς έγκυρα, καί τις άλλες Θρη­σκείες ώς σεβαστές και σεβά­σμιες καί δρόμους σωτηρίας;

Πώς όμιλε! μέ άγάπη, φιλοφρο­σύνη καί έγκώμια γιά τούς αιρετι­κούς, ένψ τούς ’Ορθοδόξους, μά­λιστα τούς άγωνιστές, άντιπαθεϊ; Ά ν τόν έπισκεφθή ’Ορθόδοξος, καί δή άγωνιστής, δέν βλέπει τήν ώρα πότε ν’ άπαλλαγή άπό τήν παρουσία του, ένψ, άν τόν έπι- σκεφθή αιρετικός, καί μάλιστα ά- ξιωματοϋχος, άνοίγει ή καρδούλα του, χαίρει καί άγάλλεται. Πώς ό Πατριάρχης δέν άπεμπολεϊ τίπο­τε άπό τήν ’Ορθοδοξία, όταν άντί τού Εύαγγελίου προσφέρη σέ ί- σλαμιστές άξιωματούχους τό Κο­

ράνιο καί τό χαρακτηρίζει άγιο! Δέν εινε αύτό άρνησι τού Χρι­στού καί τού Εύαγγελίου; Δέν ει- πεν ό Χριστός, «Πάς οΰν δστις ο­μολογήσει έν έροι έμπροσθεν τών ανθρώπων, ομολογήσω κάνω έν αΰτώ έμπροσθεν τού Πατρός μου τού έν ούρανοϊς»; (Ματθ. 10: 32). Δέν ειπεν έπίσης ό Χριστός, «Ό ς δ’ άν άπολέση τήν εαυτού ψυχήν ένεκεν έμοϋ και τού Ευ ­αγγελίου, ούτος σώσει αύτήν»; (Μάρκ. 8:35). Γιά τή σωτηρία μας άπαιτεϊται ομολογία καί θυσία γιά τό Χριστό καί τό Εύαγγέλιό του.

"Ο,τι λέγει ή δεύτερη γλώσσα τού κ. Βαρθολομαίου, αύτό γίνε­ται καί πράξι. Κατήργησε τούς 1. Κανόνες τής Εκκλησίας, πού ά- παγορεύουν τις συμπροσευχές μέ έτεροδόξους. Βεβαίως προς όλους τούς άνθρώπους πρέπει νά έχωμε άγάπη, άκόμη καί προς τούς έχθρούς. Έπίσης μέ όλους τούς άνθρώπους νά έχωμε σχέ­σεις καί συνεργασίες έπί διαφό­ρων άλλων θεμάτων, όχι όμως καί θεμάτων θρησκείας καί λατρείας. Έ ν τούτοις ό κ. Βαρθολομαίος συμμετέχει σέ συνέδρια αιρετι­κών καί άλλοθρήσκων καί συμ- προσεύχεται μέ αιρετικούς, άκό­μη καί μέ παπαδϊνες καί δεσποτΐ- νες άκροτάτων προτεσταντικών παραφυάδων, οί όποιες εινε ύπέρ τής ομοφυλοφιλίας καί τής χειρο- τονίας γυναικών. Οί συμπροσευ­χές μέ Παπικούς καί άλλους αιρε­τικούς έχουν φθάσει καί σέ μικρά συλλείτουργα. Συμμετέχων δέ σέ

1 0 2 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

συνέδρια άλλοθρήσκων ό κ. Βαρ­θολομαίος συμπροσεύχεται μέ εί- δωλολάτρες καί μάγους...

”Ας παρατηρήσωμε και τοϋτο: Σέ μεγάλα και φοβερά θέματα ή διγλωσσία τοϋ κ. Βαρθολομαίου γίνεται άγλωσσία, άφωνία. ’Απο­φεύγει νά όμιλήση π.χ. γιά τή Μα­σονία. ’ Επανειλημμένους μέ έπι- στολές δημοσιευθεϊσες στόν «’Ορθόδοξο Τύπο» ζητήσαμε νά έκφρασθή γιά τή Μασονία, θρη­

σκεία μέ θεό τόν Εωσφόρο, άλλά δέν έκφράσθηκε. Γιατί άραγε; Προσφάτως ή Ί. Σύνοδος δήλω­σε, ότι κανείς ιεράρχης δέν εινε Μασόνος. ’Αλλά πώς τό ξέρουν αύτό οί Συνοδικοί; Εινε καρδιο­γνώστες και παντογνώστες;...

Κύριε! Σώσε τήν ’Εκκλησία σου άπό τή διπλωματία καί τή διγλωσ­σία, άλλά καί τήν άγλωσσία μεγα- λοσχήμων κληρικών, οί όποιοι «κυβερνούν» τήν ’Εκκλησία σου.

,ι»Ι >«ft. I Ί-.ΜΊ.Ι.ΙΙ1Ι |1

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΝ6ΥΜΑ Γ1ΑΧΒ6

ΤΟ Α Γ Ι Ο Ν Π Ν Ε Υ Μ Α Γ Ι Α Χ 8 Ε"Αλλοτε ό θεολόγος και φιλόλογος κ. Νικόλαος Ίω. Σωτηρό-

πουλος έδωσε στο άναγνωστικό κοινό θεολογικό σύγγραμμα μέ τόν τίτλο Ο ΙΗΣΟΥΣ ΓΙΑΧΒΕ. Μέ τό σύγγραμμα εκείνο άπέ- δειξε, ότι ό Ιησούς Χριστός εινε Γιαχβέ, δηλαδή αληθινός Θε­ός. Τώρα στό άναγνωστικό κοινό δίνει άλλο θεολογικό σύγ­γραμμα μέ τόν τίτλο ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΓΙΑΧΒΕ. Μέ τό σύγ­γραμμα αύτό έπΐ τη βάσει χωρίων τής θεόπνευστης 'Αγίας Γρα­φής, Παλαιάς καί Καινής Διαθήκης, άποδεικνύει, ότι καί τό Ά ­

γιο Πνεύμα ή Παράκλητος εΐνε Γιαχβέ, άληθινός Θεός. Πρός άπόδειξι τής θεότητος τοϋ Αγίου Πνεύματος ό συγγραφεύς χρησιμοποιεί καί χωρία, κυ­ρίως τής Παλαιός Διαθήκης, στά όποϊα γίνονται διακρίσεις προσώπων τής θεό­τητος, οί οποίες διέφυγαν τήν προσοχή των ερμηνευτών. Τά χωρία αύτά έρ- μηνεύονται πρωτοτύπως. Καί γενικώτερα τό νέο πόνημα τοϋ κ. Σωτηροπού- λου παρουσιάζει πρωτοτυπία.

Οί ψευδο-Μάρτυρες τοϋ Ιεχωβό, άρνούμενοι τήν 'Αγία Τριάδα, άρνοϋνται τή θεότητα, άλλά καί τήν προσωπικότητα τοϋ Αγίου Πνεύματος. Διδάσκουν, ότι τό Ά γιο Πνεϋμα εινε άπλώς δύναμις, ή ένεργός δύναμις τοϋ ’Ιεχωβά. Εινε Πνευματομάχοι, όπως άρχαίοι αιρετικοί, άλλά καί νεώτεροι μεταξύ τών παρα­φυάδων τοϋ Προτεσταντισμού, οί Άντιτριαδϊτες. Άλλά καί πολλοί ’Ορθόδοξοι δέν έχουν σαφή ιδέα τής προσωπικότητος καί τής θεότητος τοϋ Αγίου Πνεύ­ματος. Τό νέο βιβλίο προσφέρει έπιχειρήματα κατά τών Άντιτριαδιτών καί Πνευματομάχων, άλλά θά βοηθήση καί Ορθοδόξους μέ άτελή καί άσαφή γνώσι, γιά νά καταλάβουν καί νά αισθανθούν, ότι τό Άγιο Πνεϋμα εινε ό ένας τής Τριάδος καί όλη ή θεία ούσία, ό Κύριός μας καί ό Θεός μας, όπως εινε καί ό Πατήρ καί ό Υιός.

Έχει 192 σελίδες. Τιμάται 10 εύρώ. Άπευθύνεσθε: Βιβλιοπωλείο «Ό Σταυ­ρός», Ζωοδ. Πηγής 44, 106 81 Αθήνα, τηλ. 210 / 3805539.

0 ΣΤΑΥΡΟΣ 103

Γ Λ Ω Σ Σ Α Σ Κ Λ Η Ρ ΗΝικ. Ίω. Σωτηροπούλου

Πολλοί χριστιανοί, επειδή ό Θεός εΐνε άγάπη, δεν σκέ­

πτονται δμως, δτι εϊνε καί δικαιο­σύνη, νομίζουν, δτι ό λόγος τοϋ χριστιανού πρέπει πάντοτε νά ει- νε σεμνός, πραΰς, ήπιος, σέ χα­μηλούς τόνους, γεμάτος χάρι και γλυκύτητα. «Ώ θείας, ώ φίλης, ώ γλυκυτάτης σου φωνής», ψάλλου­με κατά τον χαρμόσυνο κανόνα τοϋ Πάσχα γιά τή φωνή τοϋ Χρι­στού. 01 χριστιανοί αισθάνονται τό Χριστό ώς ταπεινό καί πράο καί τό γλυκύτερο πρόσωπο, πού πέρασε άπό τή γή. ’Αλλά λησμο­νούν, ότι μερικές φορές ό γλυκύ­τατος Ιησούς γινόταν ελεγκτής τοϋ κακοϋ μέ αύστηρή καί δριμυ- τάτη και σέ ύψηλούς τόνους φω­νή.

Στά Εύαγγέλια βλέπουμε, ότι ό Ιησούς καί άγανακτοϋσε (Μάρκ. 10:14), καί έκραζε (Ίωάν. 4:37, 12: 44), ύψωνε δηλαδή τή φωνή, ύ­ψωσε δε καί φραγγέλιο, μαστίγιο (Ίωάν. 2:15). Δριμύτατος δέ ύ- πήρξεν ό λόγος του, όταν ήλεγξε τούς γραμματείς και Φαρισαίους υποκριτές μέ τά περίφημα έκεΐνα «Ούαί» (Ματθ; 23:13-29). ’Αλλά και γενικώτερα ήλεγξε τούς άσε- βείς καί άπιστους Ιουδαίους, πα­ρουσιάζοντας αυτούς ώς «όψεις, γεννήματα έχιδνών» καί λέγον­

τας: «Πώς φύγητε άπό τής κρίσε-ως τής γεέννης;» (Ματθ. 23:33). Όχιές, φίδια φαρμακερά, πώς θ’ άποφύγετε τήν τιμωρία τής κολά- σεως; ’Επίσης παρουσίασε αύ- τούς ώς τέκνα τοϋ Διαβόλου (Ίω­άν. 8:44). Στο δέ Άποκ. 6:16 περι- έχεται ή έκφρασι «Ή όργή τοϋ Άρνίου». ’Έκφρασι παράδοξη!

Στήν Παλαιά Διαθήκη οί προ­φήτες διακρίνονταν γιά τήν παρ­ρησία καί τή σφοδρότητα τοϋ ε­λέγχου. Σέ σκληρές περιπτώσεις ή γλώσσα τών προφητών γινόταν σκληρή, καί σέ σκληρότερες πε­ριπτώσεις γινόταν σκληρότερη, άνυπόφορη στούς ενόχους, οί ό­ποιοι τούς άποδοκίμαζαν, τούς δίωκαν άπηνώς, τούς συνελάμβα- ναν, τούς βασάνιζαν καί τούς θανάτωναν. «Τίνα τών προφητών ούκ άπέκτειναν οί πατέρες ύ- μών;» (Πράξ. 7:52), ειπεν ό Στέφα­νος στό Μέγα Συνέδριο τών Ιο υ ­δαίων.

Σήμερα βλέποντας τό κακό νά κορυβαντιά ζητοϋμε προφητικές φωνές νά έλέγξουν μέ σφοδρό­τητα τό κακό, χωρίς νά φοβούν­ται και νά ύπολογίζουν διωγμούς, περιπέτειες καί κίνδυνο τής ζωής τους. ’Αλλά τέτοιες φωνές εινε σπανιώτατες, σχεδόν άνύπαρ- κτες. Οί ποιμένες, οί όποιοι πρώ­

104 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

τοι έπρεπε νά μιμούνται τούς προφήτες, άποφεύγουν νά υψώ­νουν προφητικές φωνές, γιά νά μή δυσαρεστήσουν τόν κόσμο, καί προπάντων τούς κοσμικούς άρχοντες. Οί ποιμένες δέν θέ­λουν περιπέτειες καί διακινδύ- νευσι συμφερόντων καί ζωής, θέ­λουν έργο άκίνδυνο καί ήσυχία, σέ πολλές περιπτώσεις ήσυχία νεκροταφείου!

Οί προφήτες ήλεγχαν μέ σφο- δρότητα άρχοντες καί λαό. Έν- δεικτικώς άναφέρουμε δύο παρα­δείγματα, άπό τά όποια τό ένα θά «σοκάρη» τις εύγενείς άκοές ώ- ρισμένων.

Κατά τό βιβλίο τού προφήτου Δανιήλ δύο άρχοντες τού ’Ισραήλ έπιθουλεύθηκαν τήν τιμή μιάς έκλεκτής Ίσραηλίτιδος, τής Σω- σάννας. ’Ήθελαν νά τήν διαφθεί- ρουν. Καί έπειδή έκείνη δέν ένέ- δωσε στήν αισχρή έπιθυμία τους, τή συκοφάντησαν, άτι τήν είδαν ν’ άμαρτάνη μέ ένα νέο μέσα σ’ ένα δασώδη κήπο. Ή Σωσάννα συνελήφθη καί ώδηγείτο προς έκτέλεσιν. Άλλ’ έπενέβη ό Θεός καί μίλησε στον Δανιήλ, νέον ά- κόμη. Καί ό Δανιήλ έξέτασε τούς δύο συκοφάντες χωριστά τόν ένα άπό τόν άλλο καί περιέπεσαν σέ άντίφασι. "Οταν ό ένας έρωτήθη- κε, κάτω άπό τί δένδρο είδε τή Σωσάννα ν’ άμαρτάνη, είπε, ότι τήν είδε «ύπό σ χ ϊ ν ο ν » . Καί ό­ταν έρωτήθηκε ό άλλος, είπε, ότι τήν ειδε «ύπό π ρ ί ν ο ν » . «Πεπα­

λαιωμένε ήμερων κακών... άγγε­λος τοϋ Θεού. . .σχ ίσε ι σε είς μέσον», είπε στόν πρώτο ό Δανι­ήλ, πού είπε «ύπό σ χ ϊ ν ο ν » . Πα­λιάνθρωπε, άγγελος τοϋ Θεού θά σέ σ χ ί σ η στο μέσον. Καί στο δεύτερο, πού είπε «ύπό π ρ ί ­ν ο ν » ^ προφήτης είπε: «Ό άγγε­λος τοϋ Θεοϋ. . .πρίσαι σε μέ­σον». Κατόπιν δέ τής έξακριθώ- σεως τής άληθείας, οί δύο συκο­φάντες έκτελέσθηκαν (Ίδέ ΔΑΝΙ­ΗΛ, ΣΩΣΑΝΝΑ, στίχ. 44-59). Γλώσ­σα σκληρή καί πράξι σκληρότερη, έπονείδιστος παραδειγματικός θάνατος. Πόσο σκληρότερη πρέ­πει νά εινε ή γλώσσα έναντίον ό­σων έπιβουλεύονται τήν τιμή τής Πίστεώς μας!

Στο Ίεζ. 23:20 γίνεται λόγος γιά μεγίστη άτίμωσι άσεθών ’Ισραηλι­τών άπό Χαλδαίους, «ών ώς όνων αί σάρκες αύτών καί αιδοία ίππων τά αιδοία αύτών». Χυδαίες λέξεις, θά είποϋν μερικοί. Άλλ’ όπως ει- πεν ό ποιητής, δέν ύπάρχουν χυ­δαίες λέξεις, άλλά χυδαίες πρά­ξεις. Καί έμεϊς προσθέτουμε: Οί φράσεις περί τών Χαλδαίων «ώς όνων αί σάρκες» καί «αίδοϊα ώς ίππων τά αίδοϊα αύτών» εινε θεό­πνευστες. Ή σκληρή γλώσσα τής Γραφής χρησιμοποιεί καί τέτοιες έκφράσεις κατ’ έμπνευσιν Θεού, καί μόνον άπιστοι καί άθεοι κατη­γορούν τή γλώσσα τής Γ ραφής.

’Ιδιαιτέρως γλώσσα σκληρή, σκληροτάτη, χρησιμοποιεί ή Γρα­φή γιά τούς αιρετικούς. Στήν έ-

0 ΣΤΑΥΡΟΣ 105

ποχή μας δέ ή γλώσσα αύτή κατ’ έξοχήν άρμόζει προς έλεγχον τών χειροτέρων έχθρών τής Πί- στεως, τών Οίκουμενιστών, καί προπάντων τοϋ άρχιοικουμενι- στοϋ Προκαθημένου τής ’Ορθο­δοξίας Βαρθολομαίου. «Προσέχε­τε άπό τών ψευδοπροφητών (ψευδοδιδασκάλων), οϊτινες έρ­χονται προς ΰμάς έν ένδΰμασι προβάτων, έσωθεν δέ είσι λύκοι αρπαγές» (Ματθ. 7:15). Λύκοι έ- σωτερικώς οί αιρετικοί, έξωτερι- κώς δέ εμφανιζόμενοι ώς πρόβα­τα. Καί αν ποιμένες, εινε λυκο­ποιμένες, κατασπαράσσουν και σκορπίζουν τά πρόβατα τής ποί­μνης τοϋ Χριστού. «Λύκοι βαρείς μή φειδόμενοι τοϋ ποιμνίου», λέ­γει καί ό άπόστολος Παύλος γιά τούς αιρετικούς (Πράξ. 20:29). Προφητεύει δέ, ότι καί κληρικοί θά γίνουν αιρετικοί (Πράξ. 20:30). Δυστυχείς οί αιρετικοί κάνουν τούς άνθρώπους, πού παρασύ­ρουν στις αιρέσεις. Άλλά δυστυ- χέστεροι εινε οί ίδιοι οί αιρετικοί, διότι θά κατέλθουν στα βαθύτερα τής κολάσεως.

«Προδότης» ονομάζεται ένας άπό τούς 12 μαθητές τοϋ Χρι­στού, ό Ιούδας ό Ίσκαριώτης (Λουκ. 6:17). 'Όποιος προδίδει τό Χριστό, προδίδει βεβαίως καί τήν Πίστι τοϋ Χριστοϋ. Οί Οίκουμενι- στές ώς παναιρετικοί, άντιπατερι- κοί καί πανθρησκειακοί εινε προ­δότες τής Πίστεως καί τοϋ Χρι­στού, μέ άρχιπροδότη τόν Βαρ­

θολομαίο. Βεβαίως μερικοί Οί- κουμενιστές νομίζουν, ότι εινε πι­στοί. Άλλά τοϋτο εΐνε ψευδαί- σθησι.

Ό άπόστολος Πέτρος στή Β' ’Επιστολή του, κεφ. 2, καί ό Άδελ- φόθεος ’Ιούδας στήν ’Επιστολή του «στολίζουν» τούς άσεβείς, καί δή τούς αιρετικούς, μέ πολλά «κοσμήματα», τά όποια ιδιαιτέ­ρως πρέπει νά προσέξη ό Βαρθο­λομαίος καί συχνά νά διαβάζη, μήπως ό θεόπνευστος λόγος τόν φέρη σέ συναίσθησι καί μετάνοια. Ό Πέτρος στό Β ' 2:14 χρησιμο­ποιεί φοβερή «κοσμητική» έκ- φρασι. ’Ονομάζει τούς παραβάτες καί διαστροφείς τοϋ λόγου τοϋ Θεοϋ «κατάρας τέκνα»! Άνθρω ­ποι δημιουργημένοι «κατ’ εικόνα καί όμοίωσιν» τοϋ Θεοϋ, άνθρω­ποι, πού έπρεπε νά εινε εύλογη- μένοι, κατάντησαν καταραμένοι, όπως ό Διάβολος.

Αναφέρουμε φοβερώτερη έκ- φρασι. Στό Α' Ίωάν. 2:18 ό άπό­στολος Ιωάννης γράφει προς τά πνευματικά τέκνα: «Καθώς ήκού- σατε ότι ό άντίχριστος έρχεται, καί νϋν αντίχριστοι πολλοί γεγό- νασιν». Αντίχριστους, προδρό­μους τοϋ άναμενομένου κατ’ έξο­χήν άντιχρίστου, ονομάζει ό άπό­στολος τούς αιρετικούς. Χριστός εινε τό ώραιότερο, γλυκύτερο, έ- ρασμιώτερο καί λατρευτό όνομα. Τό άκριβώς δέ άντίθετο όνομα άντίχριστος εινε τό χειρότερο καί τό άπαισιώτερο όλων τών όνομά-

106 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

των. Και σκέφθηκαν άραγε ποτέ ό Βαρθολομαίος καί οί άλλοι Οίκου- μενιστές, οί χειρότεροι εχθροί τής Πίστεως ώς παναιρετικοί, άν- τιπατερικοί καί πανθρησκειακοί, σκέφθηκαν, επαναλαμβάνω ποτέ, ότι τό όνομα άντίχριστος άρμόζει σ’ αύτούς, καί μάλιστα περισσότε­ρο σ’ αύτούς;

Σφραγίζω τό παρόν άρθρο μέ μια περικοπή τοϋ άποστόλου Παύλου, πού δείχνει μέ ποία γλώσσα οί καλοί έπίσκοποι καί ό πιστός λαός έχει δικαίωμα καί κα­θήκον νά έλέγχη τούς προδότες τής Πίστεως, καί μάλιστα τόν άρ-

χιπροδότη Βαρθολομαίο, πρόσω­πο προς πρόσωπο. «ΤΩ πλήρης παντός δόλου καί πάσης ραδιουρ­γίας, υιέ Διαβόλου, εχθρέ πάσης δικαιοσύνης, οΰ παύση διαστρέ­φω ν τάς οδούς Κυρίου τάς ευθεί­ας;» (Πράξ. 13:10).

"Αν ή σκληρή γλώσσα ήταν ίδι- κή μου, οί ένοχοι καί άλλοι θά μέ χαρακτήριζαν ύθριστή. Άλλά εΐνε δυνατόν οί θεόπνευστοι προφή­τες καί άπόστολοι νά χαρακτηρι- σθοϋν ύβριστές; ’Ένοχοι, μετα­νοήσετε, γιά νά γίνη ή σκληρή γλώσσα έπαινοι καί έγκώμιά σας.

f ΕΡΜ ΗΝΕΙΑ άΥΖΚΰΑΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΤΝΈ ΓΡΑΦΗΣ 'ΛΤ Ο Μ Ο Σ Β ' , Γ '

Οΐ δύο αύτοί τόμοι τοϋ θεολόγου - φι­λολόγου κ. Ν. Ί. Σωτηροπούλου εΐνε συνέχεια τού έξαντληθέντος Α τόμου καί περιλαμβάνουν πρωτότυπες ερμη­νείες μέ σοβαρά επιχειρήματα σέ πλή­θος δύσκολων Γραφικών χωρίων. Στην άρχή τοϋ Β ' τόμου δημοσιεύονται κρί­σεις ειδημόνων.

Ό Β ' τόμος άποτελεΐται άπό 330 σελί­δες. Ό Γ τόμος άποτελεΐται άπό 632 σελίδες, καί μ’ αύτόν ολοκληρώνεται μία πολυετής έργασία, γιά τήν οποία ιε­ράρχες, άλλοι κληρικοί λόγιοι καί ακα­δημαϊκοί διδάσκαλοι τής Θεολογίας έκ-

φράζονται μέ ευαρέσκεια καί έκτίμησι. Έκαστος τόμος τιμάται 17 εύρώ.

Κεντρική διάθεσι: Βιβλιοπωλείο «Ό Σταυρός», Ζωοδ. Πηγής 44, 106 81 ’Αθήνα, τηλ. 210 / 3805539.

V ___________________________________ J

ΝΙΚΟΛΑΟΥ 1. ΚΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΟΚΟΛΟΓΟΥ ·· ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ

6ΓΜΗΜ61ΑAYCKOAWN XWriliM THC ΓΡΑίΗΟ

ιο μ ο ε λ-

©

ΑΘΗΝΑΙ

0 ΣΤΑΥΡΟΣ 107

Πατροκοσμάς καί Διαδίκτυο

Ο Παγκόσμιος ιστός τύλιξε τήν ύδρόγειο μέ καλώδια». Αύτός

εινε ό τίτλος ενός άρθρου, πού είδε πρόσφατα το φως τής δημοσιότη­τας καί άναφέρεται στήν καταπλη­κτική έξέλιξι τοϋ Διαδικτύου (Inter­net).

Σύμφωνα μέ τό άρθρο καί τήν ε­ταιρεία μάρκετινγκ Buiitvisible, ή ό­ποια συγκέντρωσε τά σχετικά στοι­χεία, άπό τό 1989 ώς σήμερα έχουν ποντισθή στις θάλασσες και τούς ώ- κεανούς 797 ύποβρύχια καλώδια συνολικοϋ μήκους 8,5 έκατομμυρί- ων χιλιομέτρων. Δεδομένου, ότι ή περιφέρεια τής Γής εινε 40.000 χιλι­όμετρα, οί οπτικές ινες, θά μπορού­σαν νά τυλίξουν τόν ισημερινό 213 φορές! Καί άν μποροϋσε κάνεις νά τις ένώση καί νά τις τεντώση, θά μπορούσαν νά καλύψουν 28 φορές τά 300.000 χιλιόμετρα, πού χωρί­ζουν τή Γή άπό τή Σελήνη! Μέχρι τό 2017, έκτιμρ ή εταιρεία, ό άριθμός τών ύποβρυχίων καλωδίων θά έχη φθάσει τά 850.

Διαβάζοντας αύτό τό άρθρο, ήλ­θε στο νοϋ μας ή προφητεία τοϋ άγ. Κοσμά τοϋ Αίτωλοϋ «Θάρθη καιρός, πού θά ζωσθή ό τόπος μέ μια κλω­στή». Τόν περασμένο αιώνα έπι- στεύειο άπό τους έρευνητάς καί μελετητάς τοϋ βίου, τών διδαχών καί τών προφητειών τοϋ αγίου, ότι ή προφητεία αύτή εκπληρώθηκε μέ

τήν άνακάλυψι καί χρήσι τού τηλε­φώνου. Σήμερα, δέν θά άστοχήσω- με, έάν στο τηλέφωνο προσθέσωμε καί τό διαδίκτυο, τό όποιο έχει εκ­μηδενίσει τό χρόνο καί τις άποστά- σεις καί έχει μετατρέψει τή γή σ’ έ­να παγκόσμιο χωριό! Γιά μιά κλωστή ώ μ ίλη σε ό άγιος Κοσμάς· Γιά οπτι­κές ίνες, δηλαδή κλωστές, ομιλούν σήμερα καί οί έπιστήμονες.

ΟΙ κοσμικοί άνθρωποι θαυμάζουν ύπερβολικά τά επιτεύγματα τής σύγχρονης τεχνολογίας καί τή θεο­ποιούν. Οί πιστοί καί συνειδητοί ό­μως Χριστιανοί θαυμάζουν και αυ­τοί βεβαίως τήν τεχνολογία, εύχα- ριστοϋν όμως καί δοξάζουν πρωτί- στως τό θεό, πού τήν χάρισε στούς άνθρώπους. “Οταν δέ μέ μία έφεύ- ρεσι ή άνακάλυψι τής τεχνολογίας έκπληρώνεται καί μία προφητεία, τότε οί πιστοί άνθρωποι χαίρουν ι­διαιτέρως καί δοξολογούν περισσό­τερο τό Θεό, διότι, έάν μέν ή προ­φητεία είναι 'Αγιογραφική, τότε ά- ποδεικνύεται γιά μία άκόμη φορά ή θεοπνευστία τής 'Αγ. Γραφής, έάν δέ ή προφητεία προέρχεται άπό κά­ποιον άγιο τής Εκκλησίας, όπως ει- νε ό ίερομάρτυς καί ΐσαπόστολος Κοσμάς ό Αιτωλός, τότε άποδεικνύ- εται θαυμαστώς ή μοναδικότητα καί αύθεντικότητα τής ’Ορθοδοξί­ας, τοΰ μόνου χριστιανικού χώρου, στον όποιον ύπάρχει ολόκληρη ή άλήθεια τής χριστιανικής Πίστεως καί στόν όποιον ένεργε! ή χάρις τοΰ

108 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

'Αγίου Πνεύματος, έκδήλωσι τής ο­ποίας εΐνε καί ή προφητεία.

"Ας δοξάσωμε λοιπόν τό Θεό γιά τά άπειρα θαύματά Του, μεταξύ τών οποίων συμπεριλαμβάνονται καί κα­ταπληκτικές προφητείες, πού έ­χουν έκπληρωθή άνά τούς αιώνας. 'Όσον δέ άφορά στις προφητευμέ­νες τεχνολογικές άνακαλύψεις τών ήμερών μας, άντιθέτως προς τούς άπιστους, ύλιστάς καί όρθολογι- στάς, έμείς οί πιστοί πιστεύομε, δτι ό Θεός έδωσε τόν νοΰ στούς άν- θρώπους καί δημιουργούν έπιστή- μες, τεχνολογίες καί πολιτισμό. «Πάσα δόσις άγαθή καί πάν δώρημα τέλειον άνωθεν έστι καταθαϊνον ά­πό τοϋ Πατρός τών φώτων» (Ίακ. 1: 17). Έάν ό Θεός καί Πατήρ τών φώ­των δέν φωτίση άνωθεν, οί άνθρω­ποι δέν μπορούν νά κάνουν τίποτε, ούτε τήν ύπογραφή τους νά βά­λουν. «Χωρίς έμοϋ ού δύνασθε ποι- εϊν ούδέν», είπε ό Χριστός (Ίωάν. 15:5).

Θεομηνίες, πόνος, αμετανοησία καί βλασφημία

Δύο ειδήσεις μεταδόθηκαν πριν λίγες έβδομάδες άπό τή Μ.

Βρετανία. Ή πρώτη άναφέρει, δτι ό πρωθυπουργός Ντέϊβιντ Κάμερον χαιρέτησε τούς πρώτους γάμους ομοφυλοφίλων στή χώρα του, λέ­γοντας, ότι «ό γάμος δέν είναι κάτι, πού θά πρέπη νά άπαγορεύσης σέ κανένα λόγψ τής σεξουαλικότητός του» καί προσθέτοντας, δτι «γιά πρώτη φορά τά ζευγάρια, πού παν­τρεύονται, δέν θά είναι άνδρες μέ γυναίκες, άλλά άνδρες μέ άνδρες καί γυναίκες μέ γυναίκες» καί ότι «όταν ή άγάπη τών άνθρώπων χωρί­

ζεται άπό τό νόμο, τότε ό νόμος αύ- τός πρέπει νά όλλάξη»!

»Μέ άπλά λόγια, στή Βρετανία δέν θά έχη πλέον σημασία άν είσθε στρέϊτ ή γκέϊ, τό κράτος θά άναγνω- ρίση τή σχέσι σας ισότιμα», άνέφε- ρε ό Κάμερον, άπευθυνόμενος στά ζευγάρια στό Λονδίνο καί στό Μπράϊτον, στή νότια άκτή τής χώ­ρας, όπου πραγματοποιήθηκαν γα­μήλιες τελετές άμέσως μετά τά με- σάνυκτα σ’ έναν άγώνα δρόμου τών ζευγαριών νά είναι τά πρώτα πού θά παντρευθοϋν!

'Η δεύτερη εϊδησι άναφέρει, ότι ή Άγγλικανική «Εκκλησία», ή όποία άπό τό 1992 έπιτρέπει τή χειροτο- νία γυναικών ιερέων, όχι όμως καί έπισκόπων, ένέκρινε συνοδικώς μέ ψήφους 152 ύπέρ, 45 κατά καί 2 ά- ποχές τήν πρότασι νά επιτρέπεται στό έξής νά χειροτονούνται καί γυ­ναίκες έπίσκοποι, μιά μεταρρύθμισι, πού θεωρείται ιστορικής σημασίας καί έγινε δεκτή μέ έπιφωνήματα έ- πιδοκιμασίας!

Στό άκουσμα τών δύο αύτών ει­δήσεων ήλθε στό νοΰ μας ό λόγος τής ί. Άποκαλύψεως «Καί έμασώντο τάς γλώσσας αύτών έκ τοϋ πόνου. Καί έβλασφήμησαν τόν Θεόν τοϋ ούρανοϋ έκ τών πόνων αύτών καί έκ τών έλκών αύτών, καί ού μετενό- ησαν έκ τών έργων αύτών» (Άποκ. 16:10-11).

Ποιός δέν θυμάται τά έλκη, τις πληγές τής Βρετανίας τόν περα­σμένο χειμώνα άπό τις πρωτοφα­νούς έντάσεως καί διαρκείας κα­ταρρακτώδεις βροχές, τούς θυελ­λώδεις άνέμους, τά γιγαντιαΐα κύ­ματα, πού μέ μανία έπλητταν τις άκ-

0 ΣΤΑΥΡΟΣ 109

τές της, τήν ύπερχείλισι τοϋ Τάμε­ση και άλλων ποταμών, τις πλημμύ­ρες, τις καταστροφές, τά σωστικά συνεργεία, πού προσπαθούσαν μέ βάρκες νά άπομακρύνουν τούς κα­τοίκους άπό τά πλημμυρισμένα σπί­τια τους; Και όμως οί θεομηνίες αυ­τές δέν συνέτισαν τούς Βρετανούς. Πρίν λίγους μήνες μασούσαν τις γλώσσες τους άπό τόν πόνο, πού τούς προκαλοϋσαν οί βιβλικές κα­ταστροφές, πού ύπέστησαν. Οί πνευματικές δμως κεραίες τους δέν συνέλαβαν τά μηνύματα τοϋ ούρανοϋ. Και άντι νά μετανοήσουν γιά τά άμαρτωλά έργα καί τήν άπο- στασία τους, βλασφημοΰν δυστυ­χώς τό Θεό, λέγοντάς του, ότι ό αι­ώνιος Ηθικός Νόμος, τόν οποίο έ- νομοθέτησε, καί τό ιερό Μυστήριο τοϋ γάμου, τό όποιο έθέσπισε, δέν είναι καλά, δέν είναι δίκαια, δέν εί­ναι όρθά, «χωρίζουν τήν άγάπη τών άνθρώπων», καί γι' αύτό πρέπει αυ­τοί, ώς σοφώτεροι τοϋ Θεοϋ, νά τά άλλάξουν! Τοϋ λέγουν έπίσης, ότι κακώς δέν έδωσε τήν ίερωσύνη καί στις γυναίκες, καί ότι αύτοί διορθώ­νουν τώρα τά κακώς κείμενα, έπι- τρέποντας καί τήν χειροτονία γυ­ναικών έπισκόπων στήν «’Εκκλη­σία» τους! "Οντως 'Αποκαλυπτικοί καιροί. Οί φιάλες τής Άποκαλύψε- ως έχουν άρχίσει νά πέφτουν έπά- νω στήν πανθαμαρτωλή άνθρωπό- τητα, ή δέ μοιχαλίδα καί διεστραμ­μένη γενεά μας, άντί νά μετανοήση, βλασφημεί όλο καί περισσότερο τό Θεό. Καί σ’ αύτή τήν άμετανοησία καί βλασφημία συμμετέχει δυστυ­χώς καί ή Πατρίδα μας. Γι’ αύτό τά τελευταία χρόνια έχει άρχίσει νά εί-

σπράττη καί αύτή τόν δίκαιο μισθό, πού δικαιούται κατά τά άσεβή καί ά­μαρτωλά έργα της.Έσχάτη άνθρωπίνη κατάπτωσι

Ε’άν τά προηγούμενα δημοσιεύ­ματα, πού σχολιάσαμε, προκα-

λοϋν άγανάκτησι στις ψυχές μας, τό παρόν θά πρέπη νά μάς κάνη νά γονατίσωμε, νά ύψώσωμε τά χέρια μας ικετευτικά στόν ουρανό καί νά παρακαλέσωμε μέ δάκρυα τό Θεό νά μάς σώση άπό τά έπερχόμενα. δεινά, διότι όλα δείχνουν, ότι οί ώρες τής άνθρωπότητος, έξ αιτίας τής πρωτοφανούς άποστασίας της, είναι μετρημένες, ή μάλλον οί δεί­κτες τοΰ ώρολογίου της δείχνουν δώδεκα παρά πέντε.

«Τρεις γυναίκες παντρεμένες μεταξύ τους περιμένουν παιδί»! Ναί, καλά διαβάσατε, άγαπητοί άνα- γνώστες. Στήν πιό πάνω φράσι δέν υπάρχει κανένα τυπογραφικό λά­θος.

Σύμφωνα μέ τήν Βρετανική Daily Mail, «τό πρώτο παγκοσμίως παν­τρεμένο “τρίο” ομοφυλοφίλων γυ­ναικών ετοιμάζεται νά άποκτήση παιδί! Ή Doll (30), ή Kitten (27) καί ή Brynn (34), άπό τή Μασσαχουσέττη τών ΗΠΑ, παντρεύθηκαν σέ μιά ιδι­ότυπη τελετή τόν περασμένο Αύ­γουστο καί πλέον περιμένουν... κό­ρη, άφοϋ ή Kitten είναι έγκυος άπό δωρητή σπέρματος! Αύτό άνοιξε... τήν όρεξι καί στις άλλες, οί οποίες θά δρομολογήσουν καί τή δική τους έγκυμοσύνη, ώστε τό παντρεμένο “τρίο” νά άποκτήση τρία παιδιά, ένα γιά τήν κάθε μία. Ό γάμος τους είχε γίνει μέ κάθε επισημότητα, άφοϋ

110 0 ΣΤΑΥΡΟΙ

και τις τρεις τις παρέδωσαν οί πατε­ράδες τους, φορούσαν νυφικό και άντάλλαξαν δακτυλίδια. Νομικά ό γάμος ισχύει, άφοϋ ή Brynn καί ή Kitten είναι τυπικά οί παντρεμένες καί ή Doll θεωρείται “λογοδοσμένη” καί στις δύο»!

’Αναφέρει καί άλλα τό δημοσίευ­μα, τά όποια προτιμήσαμε νά μή ά- ναδημοσιεύσωμε γιά νά μή σκανδα- λίσωμε περισσότερο. Έρωτοϋμε τούς νομοθέτας, πού έπιτρέπουν τέτοια αίσχη: Τά παιδιά, πού υιοθε­τούνται άπό τά ομοφυλόφιλα ζεύγη ή αύτά, πού προέρχονται άπό «τρά­πεζες σπέρματος» (άλλο φρούτο καί αύτό τής σατανικής έποχής μας), τί άνατροφή θά λάδουν μέσα στις παρά φύσιν αύτές «οικογένει­ες» καί τί θά γίνουν, όταν μεγαλώ­σουν; Μήπως μέ τούς σατανικούς νόμους, πού νομοθετεί ή έκφυλι- σμένη κοινωνία μας, μετατρέπωμε ολοταχώς τήν άνθρωπότητα σέ ένα φυτώριο άνωμάλων καί διεστραμμέ­νων άνθρωπίνων ύπάρξεων; Δέν βλέπομε, ότι ύπερβήκαμε κατά πο­λύ τά Σόδομα καί τά Γόμμορα; Δέν βλέπομε τήν μήνι τοϋ Θεού, πού έκδηλώνεται καθημερινώς σέ όλα τά μέρη τής γής μέ πρωτοφανείς θεομηνίες, τις έστίες πολέμου, πού άνάβουν ή μία μετά τήν άλλη, στή Συρία, τήν Ούκρανία, τήν Παλαιστί­νη καί άλλοϋ, τά φοβερά άεροπο- ρικά δυστυχήματα, πού άποδεικνύ- ουν τήν έγκατάλειψι τών άνθρώπων άπό τό Θεό;

Κύριε, δώσε μετάνοια στήν σατα- νοκρατούμενη άνθρωπότητα, λυπή­σου όσους άνθρώπους άγωνίζονται νά μείνουν πιστοί σέ έσένα καί τό

Εύαγγέλιό σου κατά τούς έσχάτους τούτους καιρούς καί μή έγκαταλεί- πης τούς έλπίζοντας έπί σέ.Προσευχήθηκαν γιά ειρήνη καί

ξέσπασε πόλεμος!

Πριν μερικές έβδομάδες, ώς γνω­στόν, ό Πάπας Φραγκίσκος κά-

λεσε τόν Ίσραηλινό πρόεδρο Σιμόν Πέρες, τόν Παλαιστίνιο ήγέτη Μαχ- μούντ Άμπάς καί τόν Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο στό Βατι­κανό γιά μιά συμπροσευχή ύπέρ τής ειρήνης στήν πολύπαθη Μέση ’Ανατολή. Παρών, άνάμεσα σέ Παπι­κούς καρδιναλίους, ήταν καί ό Πα­τριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος.

Φαίνεται όμως, ότι ή κοινή αύτή προσευχή δέν είσακούσθηκε, διότι όχι μόνο δέν έσβησαν οί έστίες έμ- φυλίων πολέμων στή Συρία καί τό Ι ­ράκ, άλλά άναψαν καί νέες μέ τις φοβερές συγκρούσεις μεταξύ ’ί- σραηλινών καί Παλαιστινίων, μέ έ- κατοντάδες νεκρούς, κυρίως άμά-

Γ « ο Σ Τ Α Υ Ρ Ο Σ » ΛΜηνιαίο 'Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό

* * *

'Ιδρυτής: φ’Επίσκοπας πρ. Φλωρίνης ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

Ιδιοκτήτης: Όρθόδ. Ίεραποστ. Αδελφότης «Ό Σταυρός» Ζωοδόχου Πηγής 44 β 106 81 ’Αθήνα

Τήλ. 210 / 3805539 & 210 / 3826100

Ε κδότης - Δ ιευ θ υ ν τή ς Συντάξεω ς:Νικόλαος Ί. Σωτηρόπουλος - τηλ. 210 / 6659056

Αιόλου 35 · 153 51 Κάντζα

Π ροϊσ τάμενος Τυπ ογραφείου:Ά θα ν . Κοκονός, Αιόλου 35 · 153 51 Κάντζα

Σ υ ν δ ρ ο μ ή (έ τ η σ ία ) Ε σ ω τερ ικ ο ύ : 15 € Κ ύπ ρου 20 € . Ε ξ ω τε ρ ικ ο ύ : 30 € .

Επιταγές, έγγραφες, επιστολές κ.λπ. στή διεύθυνσι: Π ε ρ ιο δ ικ ό « Ό Σ τ α υ ρ ό ς »

Τ.Θ . 3415 (Κ .Τ.Α .) « 102 10 Α θήνα J0 ΣΤΑΥΡΟΣ 111

χους Παλαιστινίους, χιλιάδες τραυματίες και άστέγους και εκτεταμένες καταστροφές. Τί συνέβη άραγε; Μήπως ό Ίσρα- ηλινός καί ό Παλαιστίνιος ήγέτης, άντί νά ζητήσουν άπό τό Θεό ειρήνη, ζήτησαν νά τούς δώση δύναμι καί ισχύ, ώστε έπι- στρέφοντας στις πατρίδες τους νά πολεμήσουν ό ένας τόν άλλον; Άλλα καί οί προσευχές τών θρησκευτικών ήγετών, τού Πάπα καί τού Πατριάρχου, γιατί δεν είσακούσθηκαν; Μήπως, διότι δέν ήσαν καί αύτές ειλικρινείς, άλλά συμφεροντολογι­κές καί ύποκριτικές; Μήπως τά ίδια άποτελέσματα δεν έχουν καί οί θεατρικές οίκουμενιστικές συμπροσευχές γιά τήν ένό- τητα τών Χριστιανών, άλλά καί οί διαθρησκειακές γιά τήν προσέγγισι τών θρησκειών; Ποιός δέν βλέπει, ότι παρ’ όλες τις συμπροσευχές, οί μέν έτερόδοξοι άπομακρύνονται καθη­μερινώς μέ νέες αιρέσεις έτι περισσότερο άπό τήν άλήθεια τής ’Ορθοδοξίας, οί δέ άλλόθρησκοι δέν δείχνουν καμμία ά- πολύτως διάθεσι νά έγκαταλείψουν τις ζοφώδεις καί δαιμο­νικές πλάνες τους καί νά έγκολπωθοϋν τό φώς τοϋ Ιησού Χριστού;

Καιρός πλέον νά σταματήση αυτό τό θέατρο τών συμπρο- σευχών, διότι φέρει τά άντίθετα άπό τά έπιδιωκόμενα άποτε­λέσματα. Ό προφήτης Ήλίας δέν συμπροσευχήθηκε μέ τούς ιερείς τών ειδώλων καί τής αισχύνης γιά νά στείλη ό Θεός πϋρ έξ ούρανοΰ έπάνω στό θυσιαστήριο. Γιά νά εϊσακουσθή μία συμπροσευχή άπαιτεϊται κοινή Πίστι καί Θεολογία τών συμπροσευχομένων, άγνές, άδολες καί ειλικρινείς προθέσεις καί όχΠΥποκριτική, πού διδάσκουν οί Θεατρικές Σχολές, ούτε

Διπλωματία, πού χρησιμοποιούν οί πολιτικοί στή διεθνή πολιτική σκηνή. Ή Βατικάνειος ύποκρισία καί ή Φαναριώτικη διπλωματία

■ I I I δέν είναι άρετές θεάρεστες, πού θά μπο-VIII ροϋσαν νά οδηγήσουν στή συμφιλίωσι καίI I I Α ειρήνη άνθρώπων καί λαών. Στή συμφιλίωσιΙ | 1 1 καί ειρήνη οδηγούν μόνον ή άλήθεια καί ήI V δικαιοσύνη, καί αύτές ύπάρχουν μόνο στό

® Χριστό, τόν άρχοντα τής ειρήνης, καί στήσωτηριώδη διδασκαλία του. Δυστυχώς όμως σ’ αύτή δέν πιστεύουν ούτε οί Εβραίοι ούτε οί Μουσουλμάνοι ούτε ό αίρεσιάρχης Πάπας ούτε ό οίκουμενιστής Βαρθολομαίος. Πώς λοιπόν αύτών συμπροσευχομένων θά έλθη καί θά έπικρατήση ή πολυπόθητη ειρήνη

στή γή;

Ν D Ο >Ο XΟ οο -< 00Hχ 2=3 ο X ο Μ

4̂

Ο πι μ X

3 >Τ3 XΟ οΜ Ζ

η

>

ωh =F, θ ' ** m ^ > Ό

Γ Τ* 2 0η·®·

ΜΩ•Λ

Ό Μ

< °

Ζο

112 0 ΣΤΑΥΡΟΣ