¨τα ΝΕΑ των Φιλιατών¨ Νοέμβρη- Δεκέμβρη 2012

Τα ΝΕΑτων ΦΙΛΙΑΤΩΝ

Όργανο Ανάπτυξης - Επικοινωνίας - Ενημέρωσης και Ιστορικής Καταγραφής


Προφανώς μας διαβάζουν και σέβονται τις απόψεις μας κά-ποιοι δημοτικοί άρχοντες των Φιλιατών. Έτσι εξηγείται ότι διοργάνωσαν ημερίδα για την κτηνοτροφία, λίγες μέρες

μετά την παρότρυνση της εφημερίδας μας με το κύριο άρθρο του προηγούμενου φύλλου: ¨Βοηθήστε τον πρωτογενή τομέα¨!!!

Η ημερίδα έγινε το Σάββατο 8 Δεκέμβρη στην αίθουσα συνεδριά-σεων του Δημοτικού Συμβουλίου και την ευθύνη της διοργάνωσης είχε η Δ.Σ. Γεωργία Μποροδήμου η οποία ομολογουμένως τα κατά-φερε πολύ καλά. Πάνω από 70 άτομα παρακολούθησαν την ημε-ρίδα μεταξύ αυτών και αρκετοί κτηνοτρόφοι μας. Είχε προσκληθεί 3πλάσιος αριθμός ατόμων αλλά οι άσχημες καιρικές συνθήκες της ημέρας δεν επέτρεψαν σε πολλούς να παραβρεθούν. Όσοι συμμε-τείχαν πάντως εκδήλωσαν θετικά σχόλια, τόσο για τους εισηγητές όσο και για τα θέματα.

Την έναρξη της Ημερίδας έκανε η Γεωργία Μποροδήμου, με έναν απλό και μεστό σε περιεχόμενο χαιρετισμό και ακολούθησαν τα θέ-ματα των εισηγητών:

1. Η κτηνοτροφία, μοχλός ανάπτυξης στο Δήμο Φιλιατών στα χρόνια της κρίσης: «Μύθοι και Πραγματικότητα»- Εισήγηση: Ανα-στάσιος Τσίνας- Καθηγητής του Τμήματος Ζωικής Παραγωγής, ΤΕΙ Ηπείρου.

2. «Σύγχρονη Διατροφή Αιγοπροβάτων»- Εισηγητής: Λάμπρος Χατζηζήσης- Καθηγητής Εφαρμογών του Τμήματος Ζωικής Παρα-γωγής, ΤΕΙ Ηπείρου.

3. «Αγροτική ανάπτυξη και οικονομική κρίση»- Εισηγητής : Βασί-λης Παρόλας -Διευθυντής της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Θεσπρωτίας.

4. «Αδειοδοτήσεις Σταβλικών εγκαταστάσεων- Εισηγητής: Σπύ-ρος Παππάς - Γεωπόνος Δ/νσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνι-ατρικής.

5. «Νέοι αγρότες – Σχέδια βελτίωσης» - Εισηγητής : Αθανάσιος Πα-νταζής Γεωπόνος Δ/νσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής.

6. «Μεταποίηση Γάλακτος » -Εισηγητής : Παύλος Λίγγας Τυροκό-μος Γαλακτοκομικού Συνεταιρισμού Φιλιατών.

7. «Νέα μητρώα αιγοπροβάτων- Η Ασθένεια της Λύσσας»- Ειση-γήτρια: Ιωάννα Σκέντου Κτηνίατρος Δ/νσης Αγροτικής Οικονομίας

και Κτηνιατρικής. Σ.Σ Έχουμε την άποψη πως πρέπει να επαναληφθεί μια παρόμοια

Ημερίδα, στην οποία να έχει να παρουσιάσει κάτι χειροπιαστό ο Δή-μος Φιλιατών. Παράδειγμα, ας ζητηθεί από τους κτηνοτρόφους να στείλουν ατομικό υπόμνημα με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο καθένας και τις λύσεις που προτείνει- σε σχέση με τον Δήμο. Τα υπομνήματα να μελετηθούν από εξειδικευμένο υπάλληλο- υπάρχει τέτοιος και είναι άριστος- και να συγκροτηθούν, βάση αυτών- θέμα-τα συζήτησης επόμενης Ημερίδας. Έτσι λοιπόν, σε κάποιο Δημοτικό Συμβούλιο, θα έρθουν τα θέματα και θα δοθούν λύσεις- που θα βο-ηθούν ουσιαστικά τους κτηνοτρόφους μας.

Τότε και μόνο τότε θα πούμε ότι η Ημερίδα έπιασε τόπο. Σημαντική ήταν η παρουσία και συμβολή του Λευτέρη Γίτσα

αντιπρόεδρου του ΣΕΚ (Σύνδεσμος Ελληνικής Κτηνοτροφίας) ο οποίος, αναφέρθηκε στην νέα ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική) 2014-2020 αλλά και στις ευθύνες των κτηνοτρόφων. Σημαντική επίσης η συμβολή του ΤΕΙ Ηπείρου στην επιτυχία

της ημερίδας, με τους όλους τους εισηγητές του και βέβαια τον κ. Τσίνα- με ρίζες Φιλιατιώτικες, ο οποίος μαζί με τον κ. Χατζηζήση απάντησαν στις πολλές ερωτήσεις των κτηνοτρόφων.

Η κτηνοτροφία, μοχλός ανάπτυξηςστο Δήμο Φιλιατών στα χρόνια της κρίσης

Τα ΝΕΑ των ΦΙΛΙΑΤΩΝΑρ. Φ.:162-3

ΝΟΕΜΒρΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒρΙΟΣ2012

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΕΚΔΟΤΩΝΧριστούγεννα Πρωτοχρονιά φτάνουν σε λίγες μέρεςΕυχόμαστε σε όλους σας καλές γιορτές- βεγγέρεςΣτα σπίτια σας, στον τόπο μας στις οικογένειές μαςΝα έχουμε πρώτα την υγειά, μετά και τις χαρές μαςΔουλειές να βρίσκουν τα παιδιά, χαμόγελα να ‘ρθούνεΠάλι στο τόπο μόνιμα, να ζήσουν, να χαρούνεΉθελα να ‘λεγα που λες και για του τόπου τις αρχές Κάποιες γλυκόλογες ευκές μα δεν μου βγαίνουνε καλές.Γιατί όλοι αυτοί ευθύνονται, πότε με τη σιωπή μαςΚαι πότε γιατί έτρωγαν, αυτοί, το λάγιο αρνί μαςΟύτε του Claus εύχομαι του ξένου Άγιο ΒασίληΣε άλλους πάει τα δώρα του, σε ‘μας ξινό σταφύλιΚαι λέω μην τ’ ανοίξουμε ξανά μανά τις πόρτεςΧρόνια πολλά, να ‘στε καλά φίλοι και πατριώτες.

Καλός ο Νοέμβρης που πέρασε, ούτε κρύο ούτε ζέστη. Ο Δεκέμβρης όμως, μας έτριξε τα δόντια του κι έκανε και τα δικά μας να τρίζουν από το κρύο. Άσπρισε η Μουργκάνα απ’ το χιόνι, δεν έλειψε κι απ’ το Φαρμακοβούνι, που θα πάει θα περάσει. Ο χειμώνας τις οικονομίας, δεν ξέρουμε πότε θα περάσει. Μας ξεπάγιασε, αλλά ευτυ-χώς, κλείνοντας, μάθαμε ότι έρχεται ζεστό χρήμα… για τις τράπεζες.

Αργήσαμε να βγάλουμε φύλλο και το παρόν είναι του διμήνου. Είπαμε να πάρουμε κι εμείς μέτρα οικονομίας, δεν γινόταν αλλιώς. Ελπίζουμε στη βοήθειά σας, για να μπορούμε να συνεχίσουμε χωρίς άλλα μέτρα. Φτιάξαμε βέβαια και μια ιστοσελίδα ¨ΝΕΑ των ΦΙΛΙΑΤΩΝ¨, για την ενημέρωση των συμπατριω-τών, αλλά είναι κυρίως για τους νέους που χειρίζονται το ιντερνέτ- εκεί είναι όλα τζάμπα, ούτε χαρτί, ούτε μελάνι- όρεξη να ‘χεις. Οι παλιοί όμως θέλουν το χαρτί- όσο το θέλουν αυτοί και όσο μπορούμε εμείς θα συνεχίζουμε να κυ-κλοφορούμε την εφημερίδα μας.

Χρόνια πολλά από την έκδοση σε όλους τους φίλους, καλές γιορτές να έχετε, από εμάς κι από τους ξενιτεμέ-νους μας όπου Γής, όπως και από το κορίτσι της εικόνας, την ωραία Ελένη- κόρη του Τάσιου και της Έλλης Ίδαρη- Σταύρου που αρραβώνιασε πρόσφατα στις ΗΠΑ τον εκλεκτό της καρδιάς της και της ευχόμαστε καλά στέφανα.

ΑΠΟ ΤΗΝ

Ε Κ ∆ Ο Σ Η Χρόνια Πολλά & Καλή Χρονιά

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ ΜΑΣ

Δεν έχουμε λεφτά/ Μας πήραν τα λεφτά/Δεν έχουμε λεφτά/Σωθήκαν τα λεφτάΠαίξε, παίξε, στο τέλος κάτι μπορεί να μάθουν! Δυο χρόνια κλείνει φέτος η Δημοτική μας αρχή και δύσκολα βρίσκει κανείς δυο ικανοποιημένους πολίτες- από την πορεία

της. Εμείς, κάνουμε το καθήκον μας, όσο μπορούμε, ελέγχοντας, κρίνοντας προτείνοντας, με στόχο την καλύτερη λειτουρ-γία της. Αν μας άκουγαν λιγάκι, ίσως απέφευγαν κάποια φάλτσα, καλές γιορτές.

� οκτωβριοσ 2012 Τα ΝΕΑτων ΦΙΛΙΑΤΩΝ


ΜΠΕΡΑΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣΕμπόριο Ελαστικών - Ζάντες

4ο χλμ Ηγουμενίτσας - Ιωαννίνων ΤΗΛ.: 26650 41781Μαυρούδι ΚΙΝ.: 6974 022748

ΔΙΚΤΥΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΣΥΣΚΕΥΩΝ

ΚΩΛΛΕΤΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣΝέα Σελεύκεια - Ηγουμενίτσα 46100 Τηλ.:

26650/25239, 25170, FAX: 26261

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ Ο Στράτος Ταταλιάς και η σύζυγός του Αρετή Μέμ-

μου- κόρη του Λόη και της Γεωργίας απέκτησαν τα πρώτα τους παιδιά, δίδυμα κοριτσάκια. Να σας ζήσουν και να ευ-τυχίσουν. Ο Βασίλης Σταθόπουλος και η σύζυγός του Αριστού-

λα- κόρη της Βασιλικής και του αείμνηστου Νικολάκη Μα-ντέλου, απέκτησαν στην Αμερική όπου ζουν το τρίτο τους παιδί και του έδωσαν το όνομα ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ ΜΑΝΤΕΛΟΣ- προς τιμή του αείμνηστου παππού- καλού συμπατριώτη. Οι Μαντελαίοι όπου γης τους ευχαριστούν κι εμείς τους ευχό-μαστε να τους ζήσει και να πάρει τα χαρίσματα του Νικο-λάκη.

ΒΑΠΤΙΣΕΙΣ Ο Κοσμάς Κασίμης και η σύζυγός του Αγγέλα Μέμ-

μου βάπτισαν την κόρη τους στη Ραβενή. Νονοί της νεοφώ-τιστης οι Σπύρος, Λέττα και Πέτρος Μπότος χάρισαν στην αναδεχτή τους το όνομα ΑΘΗΝΑΪΣ. Πλούσιο τραπέζι χαράς, ακολούθησε στην πλατεία του χωριού, με βιολιά και πολύ κόσμο όπου το γλέντησαν για ώρες.

ΘΑΝΑΤΟΙ Ξανθούλα Μπουρδούκη, ετών 88. Σε προχωρημένη

ηλικία εγκατέλειψε τα εγκόσμια η κυρά Ξανθούλα. Από του Σόρογκα η καταγωγή της, από την Κωστάνα, έμελλε να πα-ντρευτεί τον συγχωριανό της Αλέκο Μπουρδούκη, από την μεγάλη οικογένεια των πετυχημένων εμπόρων των Φιλια-τών. Μαζί πορεύτηκαν μια ζωή ήρεμη και αφιερωμένη στη δουλειά τους και στα δυο εξαίρετα παιδιά που απέκτησαν, τον Νίκο- συνταξιούχο δικηγόρο της Αθήνας τώρα, και την Τασία, από την οποία χάρηκαν κι εγγόνια. Διακρίθηκε στη ζωή για τον καλό χαρακτήρα και το ήθος, τα οποία κληρονό-μησε και στα παιδιά της. Στο κοιμητήριο της Αγίας Τριάδας ενταφιάσθηκε παρουσία των παιδιών, συγγενών και συμπο-λιτών. Συλλυπούμαστε τους οικείους. Θεμιστοκλής Σκεύης, ετών 73. Νωρίς έφυγε ο Θέμης,

μια ακόμη ξεχωριστή φυσιογνωμία των Φιλιατών. Από το Λίμποβο, από την μεγάλη οικογένεια των Σκευαίων, εγκατα-στάθηκε μικρός στο Φιλιάτι και ασχολήθηκε με το εμπόριο ρούχων, όπου διέπρεψε. Εδώ έστησε το ποιο σύγχρονο κα-τάστημα ρουχισμού της περιοχής, τιμή και καμάρι των Φι-λιατών. Άνθρωπος δραστήριος και δημιουργικός διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος και πρόεδρος του εμπορικού Συλλό-γου για αρκετά χρόνια- με άποψη και θέση για τα θέματα της πόλης. Με την σύζυγό του κυρία Ευτυχία δημιούργησε καλή οικογένεια, με καλές αρχές και εκτίμηση στην κοινω-νία. Συλλυπούμαστε τη σύζυγο κ. Ευτυχία, τα παιδιά Χρή-στο, Γιώργο κλπ συγγενείς. Πολύμνια Σωτ. Πασχόπουλου, ετών 82. Έφυγε, μια

χρυσή Φιλιατιώτικη καρδιά, από τα προβλήματα υγείας που την ταλαιπω-ρούσαν χρόνια τώρα. Κόρη του Φιλιατι-ώτη Γρηγόρη Λεβέτσιου- γαμπρού στο Γηρομέρι, η κυρά Πολύμνια παντρεύ-τηκε κι αυτή τον Γηρομεριάτη Σωτήρη Πασχόπουλο και απόκτησαν δυο παι-διά την Ευγενία και τον Θόδωρο. Εργά-σθηκε για πολλά χρόνια στο Νοσοκομείο όπου διακρίθηκε για την προσφορά της στους συνανθρώπους- όπως και στην κοινωνία. Δεν της έλλειπε το χαμόγελο της κυρά Πολύμνιας-έτσι την απαθανατίσαμε σε μια από τις τελευταίες εξόδους της πέρσι στην εκδήλωση για τον Διαμάντη- μαζί με τον Σωτήρη της. Συλλυπούμαστε τον σύζυγο Σωτήρη, τα παιδιά της, τον αδελφό της Αχιλλέα Λεβέτσιο κλπ συγγενείς. Νώντας Παππάς. Έφυγε πρόσφατα μια ιδιαίτερη φυ-

σιογνωμία της Σαγιάδας, ένας ξεχωριστός άνθρωπος. Δρα-στήριος και συμμετοχικός σε όλη του τη ζωή, με θάρρος της γνώμης στα ζητήματα της αγροτιάς. Πρωτεργάτης αυτός από τη Σαγιάδα, όπως και ο Μηνά Ζώης από το Ασπροκκλή-σι, με τις καλλιέργειες που δημιούργησαν άλλαξαν τη ροή της παραγωγής του κάμπου. Απέκτησε οικογένεια με την ενάρετη σύζυγό του, από δυο παιδιά τον Προκόπη- Φαρμα-κοποιό και την Λίκα- Γυμνάστρια και σύζυγο του Φιλιατιώτη Σοφοκλή Ιωακειμίδη. Στο κοιμητήριο της Σαγιάδας έγινε η νεκρώσιμος ακολουθία παρουσία της οικογένειας, μεγάλου πλήθους χωριανών και κόσμου από όλα τα χωριά κάμπου και τη Θεσπρωτία. Συλλυπούμαστε τους οικείους. Κώστας Έξαρχος, ετών 58. Σε μικρή ηλικία έφυγε

από την ζωή, στην Αθήνα όπου διέμενε, ο Ποβλιώτης στην καταγωγή Κώστας Έξαρχος. Γιός του εξαίρετου άνθρωπου και παλιού μαγαζάτορα της Πόβλας Μήτση Έξαρχου, έφυγε νωρίς για την Αθήνα, όπου εγκαταστάθηκε και εργάζονταν πολλά χρόνια μέχρι που τον βρήκε το μοιραίο. Μεγάλη θλί-ψη και στεναχώρια περνάει ο καλοκάγαθος πατέρας, μπάρ-μπα Μήτσης, από τον απρόσμενο χαμό του γιού του. Ήταν θέλημα Θεού μπάρμπα Μήτση, όπως θέλημα Θεού ήταν και αυτό που σου άφησε - τον γιό του και εγγονό σου Δημήτρη - που φέρνει το όνομά σου. Συλλυπούμαστε όλους τους δι-κούς του.

Κ Ο Ι Ν Ω Ν Ι Κ Α

Περιοδική έκδοση Διευθυντής & Υπεύθυνος Ύλης:Γιώργος Κώτσης Φιλιάτες 463 00

Τηλ.: 26640 22278 κιν.6936135667

E-mail: [email protected] η Ιστοσελίδα μας: http://neafiliaton.wordpress.com

Συντάσσεται από ΕπιτροπήΚωδικός Εντύπου 5748

Διανέμεται ΔωρεάνΔέχεται ενισχύσειςστο λογαριασμό της

Εθνικής Τράπεζας με αριθμό 459/751172-89(στο όνομα του Γιώργου Κώτση)

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ-ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ-ΕΚΤΥΠΩΣΗΕΚΤΥΠΩΤΙΚΗ ΗΠΕΙΡΟΥ ΜΠΟΥΡΗΣ - ΣΤΡΑΤΟΣ Ο.Ε.

ΒΙ.ΠΕ. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝΤΗΛ. ΚΕΝΤΡΟ: 26510 68931-68933

Τα ΝΕΑτων ΦΙΛΙΑΤΩΝ


«Τα ενυπόγραφα άρθρα δεν εκφράζουν υποχρεωτικά και την εφημερίδα»

Στο Φιλιάτι, στη ράχη του ΣΤΕΡΑ, γωνιακό οι-κόπεδο 350 τμ περίπου με κατοικήσιμη οικία 70τμ περίπου. Ιδιοκτησία Ευάγγελου Μπούκουρη. Πληροφορίες κ. Κατίνα Τζούνου- Μπούκουρη τηλ. 26650-24748. Κτήμα 20 στρεμμάτων στο Σμέρτο, κάμπος Σκέ-φαρης, επίπεδο χωρίς δέντρα. Πληρ. στην εφημερί-δα τηλ 6936135667

Πωλείται στο Φοινίκι, παλιό παραδοσιακό και επισκευάσιμο σπίτι πληροφορίες στην εφημερίδα. Πωλείται στην αγορά Φιλιατών το οίκημα- κατά-στημα Παντελή Τάση μαζί με τα εμπορεύσιμα είδη- ψιλικά. Το οίκημα είναι τριών επιπέδων 27τμ έκαστο, με εσωτερικές σκάλες κατασκευής του 1985. Πληροφο-ρίες στην εφημερίδα. Θέλετε χειροποίητα Κεντήματα και Πλεκτά τηλ. 6934630336

Π Ω Λ Ε Ι Τ Α Ι

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΕυχαριστούμε θερμά όλους όσοι με οποιονδήποτε τρόπο μας συμπαραστάθηκαν στο βαρύ πένθος μας, για το θάνα-το της πολυαγαπημένης μας μητέρας και γιαγιάς, ΞΑΝΘΟΥ-ΛΑΣ ΜΠΟΥΡΔΟΥΚΗ.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΤΗΣ

Έφυγε ο Άλκης Αλκαίος Έφυγε σήμερα από τη

ζωή σε ηλικία 63 ετών κτυ-πημένος από την επάρατη νόσο, ο σπουδαίος ποιητής και στιχουργός, Άλκης Αλ-καίος. Ο Άλκης γεννήθηκε στην Κοκκινιά Θεσπρωτίας και σε ηλικία 12 ετών πολιτογραφήθηκε κάτοικος Πάργας. Το πραγματικό του όνομα ήταν Βαγγέλης Αθανασίου Λιά-ρος. Αγωνιστής της ζωής και σταθερά προσηλωμένος στο ποιοτικό καλλιτεχνικό έργο”.

Το έργο του άνοιξε δρόμους συμπόρευσης με τα οράματα της Αριστεράς, μα πάνω απ’ όλα ήταν ο Δημιουργός απο-τραβηγμένος από τα ΜΜΕ και τις δημόσιες εμφανίσεις, θε-ωρείται από τους σημαντικότερους ποιητές του ελληνικού τραγουδιού, εξαρχής αποδεικνύοντας ένα υψηλό επίπεδο γραφής, ωστόσο παραμένοντας σχετικά ολιγογράφος.

Άφαντος και αμίλητος, δεν έδωσε καμία συνέντευξη στη ζωή του, δεν φωτογραφήθηκε ποτέ μετά από το 1981, τελευταία του δημοσιευμένη φωτογραφία στον εμβλημα-τικό δίσκο «Εμπάργκο». Καθηλωμένος για δεκαετίες από μία αρρώστια που τον είχε διπλώσει στα δύο, πριν έρθει ο καρκίνος.

Ο Άλκης – ο Βαγγέλης Λιάρος, είχε μακρά συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο. Επίσης, συνεργάστηκε με τους συνθέτες: Νότη Μαυρουδή, Σωκράτη Μάλαμα, Μίλτο Πα-σχαλίδη, Μάριο Τόκα, Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα, Διονύση Τσακνή, Δημήτρη Παπαδημητρίου, Δημήτρη Ζερβουδάκη, Μιχάλη Κουμπιό.

Έγραψε τραγούδια για τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τον Νότη Μαυρουδή, τον Μίλτο Πασχαλίδη, τον Σωκράτη Μάλαμα, τον Μάριο Τόκα, τον Χρήστο Θηβαίο, τον Λαυρέ-ντη Μαχαιρίτσα, Δημήτρη Μητροπάνο. κ.α.

Χάσαμε έναν σπουδαίο άνθρωπο, έναν σπουδαίο ποιητή και φτώχυνε η ψυχή μας.

Η κηδεία του ‘Αλκη Αλκαίου θα γίνει αύριο στην λατρεμέ-νη του Πάργα. Καλό σου ταξίδι Άλκη!

-Πέτρος Μίντζας-

ΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙΩΤΙΚΟ ΠΑΛΙΟ ΠΑΖΑΡΙ

Το Φιλιατιώτικο παζάρι και η ιστορία του χάνεται στα βάθη των χρόνων. Άλλωστε η κωμόπολη των Φιλι-ατών μια τέτοια αναγκαιότητα εξυπηρετούσε, από τότε που ιδρύθηκε. Την αναγκαιότητα μια πόλη- αγοράς, για μια αλλο-τινά μεγάλη και σφύζουσα από κόσμο επαρχία. Δυο παλιές- κακοτυπωμένες- εικόνες από το Φιλιατιώτικο παζάρι το 1962, που τράβηξαν οι «Εγγλέζοι»- αυτοί που έφτιαξαν τα Βορειοηπειρώτικα, το Τυροκομείο, και ξεκίνησαν το Κέντρο Νεότητας και την Μαθητική Εστία… και χαλάλι τους που μας πήραν (νύφες) τρείς από τις καλύτερες Φιλιατιώτισσες. Τότε το παζάρι γι-νότανε στην επάνω πλα-τεία- μετά την κατεδάφι-ση του τζαμιού.

Οι εικόνες όσο χάλια κι αν είναι κάτι δείχνουν…

Ανοίγουν το ΤΕΠ Ηγουμενίτσαςκλείνοντας το Νοσοκομείο Φιλιατών

Τι σου λείπει κατσιαδιάρη σκούφια από μαργαριτάρι…Η πρόσφατη έγκριση αγοράς εξοπλισμού για το ΤΕΠ Ηγου-

μενίτσας, σε συνδυασμό με την πρόσφατη πρεμούρα για την ολοκλήρωση του δρόμου και του φωτισμού προς αυτό, δείχνει αν μη τι άλλο πως οι τοπικοί ιθύνοντες προχωρούν ακάθεκτοι στην λειτουργία του ΤΕΠ Ηγουμενίτσας.

Κανείς πιστεύω δεν θα έβλεπε με κακό μάτι την λειτουρ-γία ενός ακόμη νοσηλευτικού ιδρύματος στη Θεσπρωτία. Κανείς πλην της… λογικής.

Σε μια περίοδο που το κράτος χρωστά «της Μιχαλούς» και δεν μπορεί να λειτουργήσει τα υπάρχοντα νοσηλευ-τικά ιδρύματα, Θεσπρωτοί άρχοντες δαπανούν τεράστια ποσά για αγορά εξοπλισμού ενός ΤΕΠ και βέβαια θα το λειτουργήσουν… αποσπώντας σιγά σιγά προσωπικό από το Νοσοκομείο Φιλιατών και καταργώντας κάποιες κλινικές του. Αυτή η τακτική είναι σίγουρο πως θα μειώσει το επί-πεδο παροχής υγείας στη Θεσπρωτία. Δυστυχώς, ο βασικός στόχος των Θεσπρωτών αρχόντων δεν είναι η καλύτερη παροχή υγείας. Και δυστυχώς οι Φιλιαταίοι το έχουν πάρει δίπλα…

οκτωβριοσ 2012 �Τα ΝΕΑτων ΦΙΛΙΑΤΩΝ


Η ΠΙΚΡΑΓΓΟΥΡΙΑ του ΠΑΝΤΖΟ

Μέρα κατά της διαφθοράς, μέρα γιορτής για το Φιλιάτι…Στις αρχές του Δεκέμβρη είναι καθιερωμένο να γιορτάζεται η μέρα κατά της διαφθοράς,

και εμείς σαν Φιλιαταίοι πρέπει να την μνημονεύουμε τη μέρα. Ο Δήμος μας έπρεπε να είχε κάνει ειδική εκδήλωση… γιορταστική. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ο Δήμος Φιλιατών πρέπει να κατέχει επίζηλη θέση στο πάνελ των διεφθαρμένων ΟΤΑ της Ελλάδας, αφού το γνωστό μέχρι τώρα ¨έλλειμμα¨, υπερβαίνει τα 4.700.000 ευρώ- ποσό που αναλογεί σε 758 ευρώ για κάθε έναν από τους 6.200 ψηφοφόρους του Δήμου. Είναι περίεργο που δεν την αναφέρει σαν ξεχωριστή περίπτωση ο Λέανδρος Ρακιντζής- Γενικός Ελεγκτής Δημόσια Διοίκησης, μήπως δεν του το είπαν;

*************************************************************************************************Θα χαλάσει το τυρί…

Πέρασε σχεδόν χρόνος από τότε που κλήθηκαν όσοι επιθυμούσαν να λάβουν δωρεάν τρόφιμα να υποβάλλουν τα χαρτιά τους στο Δήμο. Υπέβαλαν πολλοί συμπολίτες και η λί-στα, αφού πήγε στην Περιφέρεια ελέγχθηκε, ξεκαθαρίστηκαν οι δικαιούχοι και επέστρεψε στο Δήμο- αρχές καλοκαιριού λένε. Επίσης ήρθε μέρος των τροφίμων- δέκα τόνοι περίπου και φυλάσσεται από το Δήμο. Αναρωτιόμαστε όμως γιατί καθυστερεί η διανομή τους. Φήμες που κυκλοφορούν ότι υπεύθυνοι για τη διανομή πιάνουν τους δικαιούχους και με τρόπο τους λένε ̈ εγώ σε έβαλα στη λίστα¨, δεν διασταυρώθηκαν. Η αντιπολίτευση δεν ξέρει τίποτε; Οι παλιοί δημοτικοί μας άρχοντες δεν έχουν φόβο μη τους βγει το όνομα ¨μαλαντρίνα στο τυρί…¨; Και τέλος τέλος, δεν λυπούνται… μη χαλάσει το τυρί;

*************************************************************************************************Θα φτιαχτεί ο δρόμος Πλαισίου…

Μετά από δυόμιση χρόνια, πολλές πιέσεις και άφθονο δημοσιογραφικό μελάνι ήρθε η ευχάριστη είδηση. Η Περιφέρεια θα επισκευάσει το δρόμο ο οποίος έχει υποστεί σημαντική ζημιά από κατολίσθηση, με αποτέλεσμα να μη μπαίνει το λεωφορείο στο χωριό. Γι’ αυτό το σκοπό θα εγκριθούν 120.000 ευρώ, από την Περιφέρεια, με τα οποία ο Δήμος Φιλιατών, θα προχωρήσει στη δημοπράτηση του έργου. Η είδηση μας ήρθε από καλή και βάσιμη πηγή, αλλά αν δεν δούμε να ξεκινάν οι πράξεις… Μας φοβίζει βέβαια το γεγονός ότι μπορεί να μετανιώσουν- αν και από ότι φαίνεται-ο Αντιπεριφερειάρχης γαμπρός του Πλαισίου το έχει πάρει ζεστά τούτη τη φορά. Μας φοβίζει όμως και η καθυστέρηση στην εκτέλεση του έργου, παράδειγμα, ο Δήμος Φιλιατών δυσκολεύεται με τις δημοπρασίες- αφού όλα σχεδόν τα ¨έργα¨ τα δίνουν με ανάθεση. Γι’ αυτό λοιπόν να έχουμε υπομονή.

Κάτι σαν… ¨Μπροσούρα¨ της αντιπολίτευσης του Δήμου Φιλιατών

Δημοτικός Συνδυασμός «ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΔΥΝΑΜΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ»

«Πέρασαν ήδη δυο χρόνια στη Διοίκηση του Δήμου Φιλιατών της νέας Δημοτικής αρχής, μιας διοίκησης άτολμης, χωρίς πρωτοβουλία, χωρίς πολιτικές αποφάσεις, που αναζητά λύσεις και γνώμες μέσω δικηγόρων.

Σημαία τους, η διαφάνεια, όλα στο φως, όχι στις απευθείας αναθέσεις έργων και προμηθειών. Λέγανε ότι «ήρθαμε να τα αλλάξουμε όλα και όχι να τα αντικαταστή-σουμε». Είδε κανείς από τους συμπολίτες μας κάτι νέο, κάτι πρωτότυπο, κάτι ιδιαίτερο; Χειρότερα σίγουρα. Δεν έχουμε χρήματα ισχυρίζονται και ξεχνούν πως τα χρή-

ματα δεν έρχονται πλέον με το τηλέφωνο. Πρέπει να τρέξεις με μελέτες στα χέρια και με επιχειρήματα, για να μπορέσεις να πείσεις για την αναγκαιότητα ενός έργου ή μιας πρωτοβουλίας που θα είναι προς όφελος των συνδημοτών μας. Μια καινούργια μελέτη προς ένταξη στο ΕΣΠΑ δεν είδαμε, πόσο μάλιστα να γίνει πραγματικότητα. Προεκλογικά ακούγαμε ότι «θα είμαστε για τα μεγάλα έργα και όχι για τα μικρά».

Αντ’ αυτού απεντάχθηκαν με μεγάλη ευκολία πολλά έργα «Θησέα», με κυριότερο την ύδρευση του δήμου μας από τη Νεράιδα. Στη καθημερινότητα δεν χρειάζεται να αναφερθούμε ιδιαίτερα. Το νοιώθει ο

καθένας μας κατοικώντας στα όρια του δήμου μας. Αλήθεια η ανακύκλωση γιατί σταμάτησε άραγε; Έκλεισαν και μετανάστευσαν πολλές από τις υπηρεσίες, όπως η εφορία, το ΙΚΑ, το ειρηνοδικείο και εμείς στεκόμαστε βουβοί θεατές με ένα ψήφισμα στα χέρια, χωρίς καμιά διάθεση για προσπάθεια και αγώνα. Η αστυνομία υπολει-τουργεί και τα θέματα ασφάλειας πολλά, τα κρούσματα καθημερινά, οι συμπολίτες μας στην ανασφάλεια. Προβλήματα στη υγεία λόγω της δυσκολίας στη συνταγογράφηση φαρμάκων,

χωρίς αγροτικούς γιατρούς τα ακριτικά ορεινά χωριά του δήμου μας, με μεγάλες δυσκολίες στη μετακίνηση των ηλικιωμένων οικονομικές και πρακτικές. Που είναι οι πρωτοβουλίες της δημ. αρχής για την ανακούφισή τους; Μια πολιτική λύση πήραν, η μεταφορά του πλεονάζοντος προσωπικού της κοινω-

φελούς επιχείρησης, στο νομικό πρόσωπο και αυτή έμεινε στα χαρτιά δημιουργώ-ντας προβληματισμό στους εργαζόμενους. Αιτία ξανά η μη εύρεση χρημάτων. Οι εισηγήσεις των θεμάτων στα δημοτικά συμβούλια, έρχονται με πρόχειρο τρό-

πο, παίρνοντας συχνά αναβολή και δημιουργώντας προβληματισμό, γεγονός που δημιουργεί συνεχείς τριβές, παρότι πολλές φορές γίνεται εσκεμμένα για να καλύ-πτουν αδυναμίες τους. Ζητάμε διαρκώς είτε προφορική είτε γραπτή ενημέρωση ως μειοψηφία και κανείς δεν μπαίνει στο κόπο να μας απαντήσει.Αυτή λοιπόν είναι η διαφάνειά τους; Από την άλλη πλευρά απαξιώνουν το προ-

σωπικό με τρόπο προσβλητικό, αναθέτοντας σε ιδιώτες πολλές αρμοδιότητες και υποθέσεις που θα μπορούσαν κάλλιστα να διεκπεραιωθούν από αυτό, όπως μελέτες χαρτογράφησης δρόμων, λογιστικές ή νομικές γνωματεύσεις. Εκλεχτήκαμε δημοτικοί σύμβουλοι μειοψηφίας του δήμου Φιλιατών με το συνδυ-

ασμό «Συμφωνία Αλλαγής Δύναμη Προοπτικής» με επικεφαλής το Γεώργιο Δάλλα. Εκτιμήσαμε τις ικανότητες, την εμπειρία και την αγάπη του για τον τόπο και τη το-πική αυτοδιοίκηση. Πιστοί σε αρχές και αξίες τόσο διάστημα και δεδομένου ότι δεν ξεπεράστηκε το πρόβλημα της μακρινής απόστασης της εργασίας του κ. Δάλλα από την έδρα του δήμου, προβήκαμε μετά από διαδικασίες και δήλωση του ιδίου του κ. Δάλλα στο δημοτικό συμβούλιο, στην αντικατάσταση του επικεφαλής του συνδυα-σμού από τον κ. Μποροδήμο Ιωάννη. Ενδεικτικά λοιπόν, παραθέτουμε τα παραπάνω με την ελπίδα μπας και … γίνει

κάτι, (ίσως ένα θαύμα) διότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αλλά κυρίως γιατί πιστεύ-ουμε πως ο όμορφος δήμος μας αξίζει πάντα και από όλους το καλύτερο και θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε για όσο έχουμε φωνή. Καλούμε λοιπόν κοντά μας κάθε ενεργό πολίτη και ιδιαίτερα τη νεολαία να βγουν

μπροστά, να στρατευτούμε όλοι μας, για ένα Δήμο καλύτερο που θα συμβάλει στη πρόοδο και στην ανάπτυξη όλης της περιοχής».

Όποτε βλέπουμε ξενιτεμένους… μας παίρνει ο πόνος και του φωτογρα-φίζουμε. Στην 1η φωτο οι καλλι-

τέχνες μας Γιάννη Ζέρβας και Γρηγόρης Λι-ολής με το αστέρι του Αη Νικόλα- Τσώτση Αγγελική- που λάμπει στην Αττική. Στην 2η δυο Φιλιαταίοι που τους ενώνει το επώνυμο, κι δυο Σουκαίοι ο Άλκης στα Γιάννενα και ο Φόρης- συνταξιούχος τώρα, μένει όπου νυχτώσει. Στην 3η ο Σωκράτη Πούλος- Κωστανιώτης συνταξιούχος δάσκαλος της Καλαμάτας- παίρνει απόδειξη… για τη βοή-θεια.

ΦΙΛΙΑΤΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΣΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ2η φωτο1η φωτο 3η φωτο

Αυτόνομο και πάλι από την 1η Γενάρη 2013 το Νοσοκομείο μας, μετά τη περιπέτεια της συγχώνευσης που μόνο προβλή-ματα του δημιούργησε- από όσα ξέρουμε. Ξέρουμε παράδειγ-μα, πως, κάποιοι γιατροί του Νοσοκομείου Φιλιατών κάνουν υπηρεσίες στο Δουρούτης, κι ακόμη ότι, μια υπάλληλος του με μοναδική εξειδίκευση στην πλύση χειρουργικών εργαλείων, είναι ακόμη εκεί, επιφέροντας προβλήματα στην καλή λειτουργία της Χειρουργικής κλινικής του Νοσοκομείου μας- και άλλα πολλά. Ναι, είναι και άλλα και πολλά, τα οποία δυστυχώς δεν τα μαθαίνουμε από τους συμπολίτες γιατρούς ή τα βγάζουμε με το τσιγκέλι. Και βέβαια ούτε φωνή ούτε ακρόαση από τον ¨αρχιτέκτονα¨ της συγχώνευσης, βουλευτή τότε ¨Θε-σπρωτίας¨- από τα λάθη του τότε κυβερνώντος κόμματος κι αυτό-ς.

Μέχρι εδώ όλα καλά, και να έχουμε την ελπίδα ότι θα παν καλύτερα, αν θα μας πει π.χ. οικειοθελώς ¨αντίο¨ η ¨διοικήτρια¨. Το πρόβλημα που ανακύπτει τώρα είναι ο… συνωστι-σμός, στη λίστα των ενδιαφερόμενων για συμμετοχή στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο. Και είναι πρόβλημα γιατί όλοι καταλαβαίνουμε ποιοι συνωστίζονται… Όπως και για τις επιλο-γές… δεν έχουμε καλές ελπίδες, γιατί έτσι λεν οι μέχρι τώρα πρακτικές. Το Νοσοκομείο σήμερα θέλει γενναίες αποφάσεις και θαρραλέες λύσεις, από αυτούς που έχουν το μα-χαίρι. Ας στραφούν σε νέους ανθρώπους, άνεργους επιστήμονες- Θεσπρωτούς- ας τους επιλέξουν με κριτήρια ικανοτήτων και ας τους αφήσουν να κάνουν τη δουλειά τους.

Θα γίνουν αλλαγές στο Νοσοκομείο Φιλιατών

Σε δίλημμα φαίνεται να βρίσκεται ο Δήμαρχος Φιλιατών, ως προς τον ορισμό νέων Αντιδημάρχων κλπ του Δήμου. Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά η αποσιώπηση των επιλογών του, την στιγμή που οι περισσότεροι Δήμαρχοι το έχουν κάνει- δίνοντας την ευκαιρία σε αυτούς που θα αναλάβουν να προετοιμαστούν έγκαιρα και καλά. Έχει και τα δίκαια του βέβαια, καθότι από τους υπάρ-

χοντες και διατελέσαντες δεν ξεχώρισε κάποιος σαν πε-τυχημένος. Σαν μη αποτυχημένο ίσως βρεις έναν… εκτός Φιλιατών διαμένοντα. Ένας, τον οποίο έτυχε να τον ψη-φίσω κι εγώ, παράδειγμα, όχι μόνο δεν κάνει αυτοκριτική για να δει τις αποτυχίες του, αλλά… κοντεύει να μας κόψει και την καλημέρα! Άλλος ένας, με αριστερές δήθεν περ-

γαμηνές, εφαρμόζει πρακτικές παλαιοκομματικές… λες και ο κόσμος τρώει κουτόχορτο. Βέβαια, οι πολίτες μπορεί να μη αντιδρούν έγκαιρα, αλλά δεν ξεχνούν- κρίνουν και πλη-ρώνουν όταν πρέπει. Δύσκολη λοιπόν η επιλογή του Δή-μαρχου… τι να πάρεις και τι να αφήσεις. Δυστυχώς το ίδιο συμβαίνει και στο πάνελ των Δημοτικών Σύμβουλων, δεν ξεχώρισαν κάποιοι με τις δράσεις τους, εκτός ίσως από μία- που ακούγεται ότι δεν ενδιαφέρεται. Τώρα, υπάρχει και η λαϊκή επιταγή της ψήφου, και αν την προσμετρήσει κανείς δίκαια, θα πρέπει να αναλάβει θέση Αντιδημάρχου και ο Παρασκευάς Βλάχος- δεύτερος σε ψήφους στο Συνδυα-σμό στο Φιλιάτι. Επίσης, δεν είναι αμελητέο να αγνοηθεί ο Δημήτρης ο Τσότσης- εκπρόσωπο του κόμματος το οποίο

οσονούπω θα κυβερνήσει. Όντως, μεγάλα τα προβλήματα, μεγάλα και τα διλλήματα. Είναι γεγονός όμως, πως, από τις λύσεις που θα επικροτηθούν θα ήταν εάν έμεναν απέξω στελέχη που διετέλεσαν και απέτυχαν ή πέτυχαν… επί των προσωπικών. Πάντως, για τούτη τη Δημοτική αρχή, είναι η τελευταία

της ευκαιρία, μια και μπαίνουμε στην τελευταία της διετία, να δώσει τον καλύτερο της εαυτό. Ας μη γίνει, το καλό, του χαρακτήρα του Δημάρχου, κακό για την πορεία του Δήμου. Ας κάνει τις ρήξεις του, σε ότι αφορά κάποιους ¨φίλους¨, & ¨γλύφτες¨ που τον περιτριγυρίζουν, κι ας πά-ρει νηφάλιες αποφάσεις- για το καλό του Δήμου και την υστεροφημία του.

Ποια θα είναι τα νέα στελέχη της Δημοτικής Αρχής Φιλιατών;



Υπάρχει ακόμα(;) ελπίδα για την περιοχή της Μουργκάνας!

Ένα άρθρο του Γιάννη Βέλλη, από την ιστοσελίδα: «Η ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ»

ΜΟΥΡΓΚΑΝΑ: ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ… Φωτο: Λεωνί-

δας Τζάνης

Η Μουρ-γκάνα, ό π ω ς

ήταν αναμενό-μενο άλλωστε, θα πληγεί από την κρίση πε-ρισσότερο από ποτέ σε σχέση με άλλες περιοχές του Δή-μου Φιλιατών - Σαγιάδας Θεσπρωτίας. Όχι φυσικά γιατί δεν ενδιαφέρεται η σημερινή Δημοτική αρχή ή το Δη-μοτικό Συμβούλιο, στο σύνολό του, αλλά γιατί οι δήμοι όλης της χώρας πλήττονται βάναυσα από τα ανάλγητα μέτρα που λαμβάνει το κράτος, λόγω της οικονομικής κρίσης και των επιλογών της τρόικα στο σύνολό τους για την Ελλάδα. Ενώ το κράτος – ασθενής ενδιαφέρεται στην παρούσα φάση – ίσως και για χρόνια μετά-μόνο για έσοδα, ώστε να καλύψει το χρέος του στους δανειστές και τίποτα άλλο. Τι κι αν λέει άλλα, η πικρή αλήθεια αυτή είναι…

Η περιφέρεια Ηπείρου, ιδιαίτερα η παραμεθόριός της, σε μεγάλο βαθμό έχει αφεθεί στην τύχη της. Ανα-

μενόμενο τα χωριά – τώρα δημοτικά διαμερίσματα- στις ορεινές περιοχές να χάνουν και την τελευταία ελπίδα για κρατική ευαισθησία και για προγράμματα ανάκαμψης. Όπως έχω γράψει και παλαιότερα μια λύση, η σημαντικό-τερη ίσως, είναι αναλάβουμε οι πολίτες του κάθε χωριού αλλά και γενικότερα της ευρύτερης περιοχής της Μουρ-γκάνας μια σειρά από μέτρα ανάπτυξης και δημιουργίας, αυτοχρηματοδοτούμενα – από το υστέρημά μας – αλλά και με παράλληλη προσφορά εθελοντικής εργασίας. Αν θέλουμε μια σημαντική ανάκαμψη για τον τόπο μας πρέπει να θυσιάσουμε κάτι τώρα, για να το κερδίσουμε πολλαπλάσια μετά. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν, για την ακρίβεια ποτέ δεν υπήρχαν… Ας αφήσουμε τους κομματικούς διαχωρισμούς και με εμπιστοσύνη στις δυ-νάμεις μας να χαράξουμε ένα μέλλον νέο, θετικό για τη Μουργκάνα και τις ζωές μας μέσα σε αυτή.

Τίποτα δεν τέλειωσε. Δεν είναι γερασμένη η Μουργκά-να, εμείς την αφήσαμε να γίνει έτσι και εμείς μπορούμε να την αλλάξουμε. Είναι από τα λίγα που αισιοδοξώ πια και αυτό γιατί έχουμε κόσμο χρήσιμο και ικανό να πε-τύχει θαύματα με ελάχιστα μέσα. Εκείνο που χρειάζεται είναι μια σωστή κινητοποίηση όλων σε καλούς και αγα-θούς στόχους. Ίδωμεν…

Από το http://glousta.blogspot.gr/--------------------------------------------------------------------------

Το πρόγραμμα τελειώνει, τι μένει; Τελειώνει και στο Δήμος μας

το πρόγραμμα Κοινωνικής εργασίας.

Το πρόγραμμα αυτό, πεντάμηνης διάρκειας, είχε στόχο να δώσει μια βοήθεια στους άνεργους και μια ευκαιρία για κάποια δημιουργική εργασία

στους Δήμους. Στον δικό μας Δήμο προσέλαβαν- όπως είχαν δικαίωμα- πάνω από 45 άτομα- όλα άξια αυτής

της βοήθειας. Σε τέτοια προγράμ-ματα εννοείτε ότι ο φορέας υλο-ποίησης έχει κα-ταρτίσει κάποιο πλάνο, έχει βάλει κάποιο στόχο, τι θα κάνουν δη-λαδή αυτοί οι εργαζόμενοι για το συμφέρον του Δήμου. Μια και λήγει λοιπόν το πρόγραμμα, πολύ θα θέλαμε να μάθουμε τι θετικό έχει μείνει στον Δήμο από αυτή την πεντάμηνη απασχόληση 45 εργαζόμενων. Γιατί, οι κακές οι γλώσσες λένε, πως οι εργαζόμενοι δεν είχαν τι να κά-νουν.

Παράδειγμα, πήγαιναν στα χωριά για καθαρισμούς δρόμων κλπ και δεν είχαν ούτε τα στοιχειώδη εργαλεία και γύριζαν άπρακτη. Ήταν κάτι σαν… εκδρομή, αλλά επιβαρυνθήκαμε σαν Δήμος με επιπλέον έξοδα, την με-τακίνηση, τον οδηγό, το καύσιμο. Είναι έτσι; Έχει κάποι-ος κάτι να πει;

Να προσθέσω ότι θα μπορούσαν- ίσως- αυτοί οι ερ-γαζόμενοι να ασχοληθούν με τη συλλογή ελαιοκάρπου του Δήμου, ώστε ο Δήμος να δώσει δωρεάν λάδι στους ίδιους αλλά και σε φτωχούς δημότες. Αλήθεια, ξέρει κανείς σημερινός δημοτικός άρχοντας- εξαιρουμένου του Λευτέρη Μπάντιου, ίσως- ότι ο Δήμος Φιλιατών έχει ελαιοπερίβολο με πάνω από 500 ρίζες ελιές στη Γρανί-τσα; Αυτό τον ελαιώνα της Γρανίτσας των είχαν δημιουρ-γήσει προηγούμενοι δημοτικοί άρχοντες, και συνήθως ενοικίαζαν τη συγκομιδή σε ιδιώτες.

Άλλοι καιροί, άλλος κόσμος…Από το http://neafiliaton.wordpress.com

Ο Πωλ Μαντέλος εδώ και καιρό το έχει ρίξει στις χει-ρουργικές ανασκαφές του μεταπολεμικού ρακένδυτου παρελθόντος, με επιτυχία. Ο Πάντζο δεν τολμάει πιο ανατρεπτικό κοινωνικό αντικατοπτρισμό, ενώ ο igor εί-ναι βυθισμένος στην ¨ποικίλη δράση των στοχαστικών εφαρμογών¨.

Έτσι, μοναχικός ρεπόρτερ, ανηφορίζω στις ραχούλες της Σκάλας Αυγουστιάτικα, με ματιά πολιτιστικού εισαγ-γελέα (τι ευθύνη!) διάθεση ακραίου προβοκάτορα (τι αυ-τογνωσία) και αυτοσαρκαστικού πλάνητα.

Πάντα φιλικός στο περιβάλλον, με το αλυσοπρίονο της κακεντρέχειας για ροκανίδια χολής, σε πενήντα ή εκατό της συσκευασίας, ανάλογα με το προσωπικό Βουπερταλ νοσταλγίας του καθεμιανού. Έτσι κι αλλιώς ένας σοβαρός πενηντάρης έχει πάρει διαζύγιο με την αθωότητα και τον καθωσπρεπισμό.

Οι πάμπολλες σκουριές των συναισθηματικών αρθρώ-σεων, τα βιωματικά ερείπια, αριστερά και δεξιά, στις αυ-λακιές του πεπρωμένου εξήντα, βγάζουν ένα βιοτεχνικό απόβλητο ανατσιργιάσματος, στην όποια αφήγηση.

Το τότε πανηγύρι έρχονταν μετά από μια ετήσια, γλυ-κιά προσμονή. Έβγαζε μια Διονυσιακή κορύφωση. Είχε τη χορευτική λεβεντιά με τον προσωπικό αυτοσχεδιασμό, τις ευχές και τα λόγια αγάπης που αγκάλιαζαν ως σινδόνη καθαρά κορμιά και ψυχές, τον πολυεπίπεδο γύφτο- καλ-λιτέχνη- δημιουργό- διασκεδαστή, τη ζεστή διάθεση, στις βαθουλωμένες κόγχες των αστραφτερών βλεμμάτων.

Στο λιπαρό σήμερα, ο τρόπος που οργανώνουμε πράγματα, δείχνει μηδενική εξέλιξη, απουσία σκέψης, προγράμματος, στόχευσης, με αποτέλεσμα μια ντεκαφεϊ-νέ βραδιά με λίγο από όλα και άφθονο νερουλό τίποτα.

Κατά τα άλλα. Όλα οργανωμένα γύρο από την πυρά

της ψησταριάς με την αγωνία για το ταμειακό πλεόνασμα να μπλέκεται με την τσίκνα απ’ τα κατακαημένα σουβλά-κια για γκεσούληδες) σε ένα τιμολογιακό λιμιτ απ απαρά-δεχτο για χωριό. Οι εικοσιπεντάχρονοι μαντραχαλάδες πίσω από τους μπάγκους με τις αχνιστές πραμάτειες και τα γερόντια να καρτερούν να πάρουν δυο κοψίδια κριγι-άσι και μπούκλα μπύρας, είναι προσβλητικό να σου πά-ρουν παραγγελία απ’ το τραπέζι…

Οι κλαριτζήδες, το μέγα γιορταστικό κεφάλαιο. Ενώ παραμένει γύφτος, έχει αποστασιοποιηθεί από το πλήθος (που υποτίθεται υπηρετεί). Αυθαίρετα, σαν ξεκινάει το προσωπικό ρεσιτάλ, αυτός μιλάει κατευθείαν με Ν. Ορλεά-νη ή Αραπιά κι όλοι εμείς ψάχνουμε ντεπόν και ασπιρίνες. Ντιούκ Ελιγκτον και Γκόραν Μπρέγκοβιτς- Παρακάλαμος και μολύβι στη μπάλα μωρέ διασκεδαστή- σολίστα.

Κάποια στιγμή βγήκαν πέντε εισαγόμενοι πετυχημένοι και στα πλαίσια ¨θαυμάστε μας¨ άρχισαν να φωνάζουν ¨φίρμες¨ να σκορπάνε ‘κατοστάρικα και να σπέρνουν στους πλαστικούς διαδρόμους λουλουδούδες (το είδα-μαν κι αυτό- φούλη), με σέπαλα νεκροταφείου για χαρι-τωμένες ρίξεις και μπουζουκοχαβαλέ γελοιότητες.

Έτσι οι Αδελφότητες, έφτακαν να πληρώνουν τους ανε-παρκείς, χιλιάρικα και καλό πολιτισμό, παράδοση και πα-τριωτική ψυχανάλυση, παθών, ξενιτιάς, νοσταλγίας, τον επώνυμο του πάγκου και της νοσταλγίας.

Είναι υπερβολικό, αλλά προκάναμαν και βιώσαμαν στον επίλογο μεν αρκετά παραστατικά δε, πολύ ζωντα-νά και ιδιαίτερα. Το Διονυσιασμό του χορευτή μέσα από μοναδικούς ήχους (χωρίς έκο) του κλαρίνου Σαμαντάκας, και άλλα πολλά, με το χορευτή μια να φεύγει από τα εγκό-σμια και μια να γίνεται ένα με το χώμα. Τώρα οι Σύλλογοι έχουν κάνει ένα μπαλλετικό ισοπέδωμα βημάτων, ένα

μονότονο ποδοβολητό κινήσεων, απολύτως προβλέψιμο και πειθαρχημένο, άρα άχαρο και νυσταλέο.

Μάλλον χορτάσαμαν απότομα, ίσως μας βγαίνει λίγο νευρικά. Είναι μεγάλο θέμα, σίγουρα πρέπει να βγούμε από τις ποταμούλες του κιτς, του πλαστικού, της διαδι-κασίας. Το πανηγύρι τουρλουμπούκι έχει ξεφουσκώσει. Θέλει μερεμέτι και για να το χαιρόμαστε και για να το πε-ράσουμε σαν υπέροχο γεγονός στα παιδιά μας.

ΞεθυμασμένηςΥ.δ1. Ανεπάντεχα στην Κοκκινίστα μούσκεψα το μα-

ντήλι της Ελενίτσας με καυτά δάκρυα συγκίνησης. Υπάρ-χει και η εν ζωή αναγνώριση: Ο πρόεδρος της Αδελφότη-τας (κάτι σαν υπουργός Πολιτισμού) με θαρραλέο λόγο, ευχαρίστησε δημόσια (τι κουράγιο!) τον προηγούμενο Δήμαρχο Μηνά Ντουμάζιο. Χειροκροτήσαμαν, διότι όταν έχει δημιουργηθεί ένα θαυμάσιο έργο, πανελληνίως γνω-στό για τη χρηστή διαχείριση, κυρίως, οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε. Πέρα από κακεντρεχίες και μικροψυχίες, θα μπορούσε να απονείμει και μια συμβολική πλακέτα, αν είχε λίγο φαντασία και γενναιότητα, αλλά δεν τόλμησε. Υπομονή μέχρι του χρόνου, το περιμένουμε, αρκεί να μην αποσιωπηθεί το έργο του κουμπάρου μου Γιάννη Μπο-ροδήμου. (να τ’ ακούει κι ο igor, που έχει ενστάσεις)

ΥΓ2. Ποιος τοποθέτησε τον κ. Δόκιμο στο Δωδεκάθεο με τα φωτοστέφανα των κλαριτζήδων; Ποιος γοητεύεται από τα ακαθόριστα βουητά- σολαρίσματα που κάνουν τα μελίγγια, να σφίγγουν από ¨καλλιτεχνική¨ απόγνωση και να επιβάλουν ραντεβού με γιατρό; Είναι προσαρμογή στο σήμερα το «Μια κοπέλα στο Πωγώνι¨ σε «Ένα κορίτσι απ’ το Πωγώνι;» Μήπως πρέπει να πάρουν παπούτσι οι μικροφωνικές; Μήπως πρέπει να επιστρέψουν οι φίρμες στο τίποτα που ανήκουν; Μήπως πρέπει να επιβάλλεται το πλαίσιο τραγουδιών, για να αποφεύγουμε μοντερνι-σμούς και ξερατά;

ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΑΤΙΝΑ (ΤΗ ΓΟΛΑΪΤΙΚΗ)

επιΛΟΓΕΣ

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣΕπίσκεψη στα σχολεία της πόλης μας πραγματοποίησαν μέλη της Φιλαρμονικής και του Ωδείου Φιλιατών- με πρωτοβουλία του Κώστα Δελλή- και παρου-

σίασαν μουσικά όργανα στους μαθητές- υποψήφιους μουσικούς του φυτώριου της Φιλαρμονικής μας.



Εμπνευσμένος ο λόγος για την 28η Οκτωβρίου, του συ-μπολίτη δάσκαλου Αποστόλη Πούλου, που εκφωνήθηκε στη δοξολογία για την επέτειο, στους Φιλιάτες. Με απλά και κατανοητά παραδείγματα μας μεταφέρει τις σημειολο-γικές σχέσεις του καιρού εκείνου με την σημερινή κατάστα-ση που περνάει η πατρίδα- αξίζει να το μελετήσει κανείς: Η φωτογραφία είναι του πρώτου νεκρού του πολέμου Πανα-γιώτη Κύρκου- πρόεδρου της κοινότητας Φιλιατών- ο οποί-ος σκοτώθηκε από τις πρώτες βόμβες που έριξαν οι Ιταλοί, το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940, ενώ είχε ξεκινήσει να πάει για κυνήγι μαζί με τον γιό του Δημήτρη- που και αυτός τραυματίσθηκε θανάσιμα.

28η Οκτωβρίου 2012 Αιδεσιμότατοι, Κύριε Δήμαρχε Κυρίες και Κύριοι, εκπρό-

σωποι Στρατιωτικών και πολιτικών αρχώνΑγαπητές μαθήτριες, αγαπητοί μαθητέςΚυρίες και Κύριοι Μεγάλα γεγονότα στην ιστορία ενός έθνους είναι

εκείνα, χωρίς τα οποία δεν μπορεί να νοηθεί η σημερινή ύπαρξή του. Ένα τέτοιο μεγάλο γεγονός για το ελληνικό έθνος υπήρξε ο αμυντικός πόλεμος του 1940-41 εναντίον του Ιταλικού φασισμού. Αφετηριακό σημείο του ιστορικού αυτού ορόσημου υπήρξε το ΟΧΙ του Έλληνα κυβερνήτη στην Ιταλό πρεσβευτή, τα ξημερώματα της 28ης Οκτω-βρίου 1940.

Ο αυθόρμητος, ο ενθουσιώδης, ο παλλαϊκός και πα-νεθνικός ξεσηκωμός των Ελλήνων εξανάγκασε σε ταχεία υποχώρηση και σε ταπεινωτική συντριβή τον Ιταλό εισβο-λέα. Το άνθος του ελληνικού λαού- ντυμένο στο χακί- μά-χεται με σθένος στα βουνά της Αλβανίας υπέρ βωμών και εστιών παρά τη δραματική έλλειψη εφοδίων, τη δυσεντε-ρία που θερίζει και τα κρυοπαγήματα από το πολικό ψύχος εκείνου του χειμώνα. Τα πληρώματα των λιγοστών πλοίων του πολεμικού μας ναυτικού και της ισχνής πολεμικής μας αεροπορίας με παλαιού, ως επι τι πλείστον, τύπου αερο-σκάφη συγκρούονται με ηρωισμό και αυταπάρνηση με τις υπέρτερες δυνάμεις του Μουσολίνι και καταφέρουν καίρια πλήγματα στον εχθρό. Ταυτόχρονα, ο άμαχος πληθυσμός στηρίζει τις προσπάθειες των στρατευμένων παιδιών του και δέχεται με εγκαρτέρηση τις θυσίες που απαιτούνται σε αυτόν τον άνισο αγώνα. Και όταν καταφθάνουν από το μέτωπο τα χαρμόσυνα αγγέλματα νίκης του στρατού μας, αντιδρά με πειθαρχημένο ενθουσιασμό και υψηλό φρόνη-μα. Τα φασιστικά «τάγματα θανάτου¨, οι Αλπινιστές, και οι διαβόητες μεραρχίες των Λύκων της Τοσκάνης και των Κενταύρων εξοντώνονται, διαλύονται η εξαφανίζονται σε κλίμα πανικού. Οι μελανοχίτωνες του Ιταλού δικτάτορα τρέπονται σε άτακτη φυγή μπροστά στην ορμητικότητα των Ευζώνων μας, «των διαβόλων με τη φουστανέλα» όπως τους αποκαλούσαν. Βέβαια ο άφθονος και υπέρτερος τεχνολογικός εξοπλισμός των Ιταλών είχε σαν συνέπεια να χύνεται ποταμηδόν ελληνικό αίμα. Η «Εαρινή επίθεση», το Μάρτιο 1941, αποτέλεσε την τελευταία ελπίδα του Μουσο-λίνι. Επέβλεψε ο ίδιος τις πολεμικές επιχειρήσεις που διήρ-κεσαν δυο περίπου εβδομάδες. Αλλά χωρίς αποτέλεσμα: δεν κατάφερε να κάμψει τους Έλληνες μαχητές. Πλησίαζε τώρα η ώρα των ναζί.

Στις 6 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί επιτέθηκαν κατά της Ελλάδος και έπειτα από άπελπι αγώνα του Στρατού μας συνομολογείται ανακωχή. Ακολουθεί το Μάιο η μάχη της Κρήτης με τη μεγαλειώδη αντίσταση του Κρητικού λαού, υπολειμμάτων του Στρατού μας και τμήματος του βρετα-νικού εκστρατευτικού σώματος. Τώρα πια το έρεβος της κατοχής επικρατεί στην Πατρίδα μας. Όμως οι Έλληνες δεν θα μείνουν άπραγοι. Το Έπος του ’40 θερμαίνει την καρ-διά τους και πολύ σύντομα αρχίζουν ένοπλο αντιστασιακό αγώνα κατά της τριπλής γερμανό- ιταλό- βουλγαρικής κα-

τοχής. Σήμερα, 72 χρόνια από τότε, η χώρα μας βρίσκεται στο

επίκεντρο μιας πρωτοφανούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Η Ελλάδα βιώνει μια πρωτόγνωρη εθνική κρίση. Βρίσκεται ενώπιο του κινδύνου όχι απλώς πτώχευσης αλλά εμφύλιας σύγκρουσης των διάφορων κοινωνικών ομάδων. Πλήττεται από κύματα βίας και ανομίας με απρόβλεπτες συνέπειες για την κοινωνική ειρήνη και τη Δημοκρατία. Οι Έλληνες έχουν καταληφθεί από την αγωνία και το φόβο όχι μόνο μιας επικείμενης χρεοκοπίας αλλά κυρίως απώλειας του φρονήματος, της εθνικής κυριαρχίας. Τους τρομάζει ο κίνδυνος ρήξης της κοινωνικής συνοχής και εξάρθρωσης των κρατικών λειτουργιών. Το ελληνικό όνομα διαπομπεύ-εται διεθνώς κάθε μέρα. Από ήρωες του Β’ παγκόσμιου πο-λέμου καταντήσαμε η χλεύη των τότε ηττημένων και των άλλων Ευρωπαίων.

Η σημερινή όμως επέτειος, κυρίες και κύριοι, είναι μια ευκαιρία να σκεφθούμε που πάμε, ως έθνος, να τονώ-σουμε το αίσθημα εθνικής αυτοπεποίθησης και αισιοδοξί-ας, αντλώντας μηνύματα και παραδειγματιζόμενοι από το μεγάλο αγώνα που έδωσαν οι Έλληνες πριν 72 χρόνια με πολύ χειρότερες καταστάσεις. Η ιστορία πάντα μας διδά-σκει, αλλά δεν την ακούμε!

Το 1940 ο ελληνικός λαός, κυρίες και κύριοι, σεβά-στηκε έναν κυβερνήτη παρότι δεν ήθελε, γιατί τόλμησε να πει ένα μεγαλοπρεπέστατο πατριωτικό «όχι» στον ομοϊδε-άτη του Ιταλό επιδρομέα. Συσπειρώθηκε, ενώθηκε τότε ο ελληνικός λαός, ξέχασε τα χίλια δυο προβλήματα του κι έχοντας έναν και μόνο μοναδικό σκοπό, την αναχαίτιση και το διώξιμο του παράνομου και άδικου εισβολέα, υπερέβαλε εαυτόν και ΝΙΚΗΣΕ!

Αλήθεια, κυρίες και κύριοι. Λαός και πολιτικός κόσμος να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον πολύπλευρο εχθρό της κρί-σης και να ξαναπούμε σαν μια γροθιά αυθόρμητα, παλλαϊ-κά ένα καινούργιο ΟΧΙ σους σύγχρονους εισβολείς και στα πρωτοφανή άδικα, ανθρωποκτόνα, κατοχικά μέτρα που μας επιβάλουν συνέχεια;

Το κρυφτούλι και η πολυγλωσσία των κομμάτων πάνω στα μνημόνια, κυρίες και κύριοι, και η πάγια νοοτροπία των πολιτικών μας αρχόντων ¨άλλα να λέμε και άλλα να πράττουμε¨, όχι μόνο λαϊκή συσπείρωση δεν έφεραν αλλά μεγιστοποίησαν το φόβο, τον πανικό, την απόγνωση, την ηττοπάθεια. Ταρακουνιούνται τα σκορπισμένα κόκαλα χιλι-άδων ηρώων του Αλβανικού Έπους και της Εθνικής Αντί-στασης, αμαυρώνονται οι συνειδήσεις και αυτών ακόμη των ελάχιστων επιζώντων αγωνιστών, όταν εδώ και 72 ολόκληρα χρόνια καμία ελληνική κυβέρνηση δεν τόλμησε να απατήσει να επιστραφεί στην Πατρίδα το τεράστιο γερ-μανικό κατοχικό δάνειο και να αποζημιωθούν επιτέλους οι χαμένες ζωές εκατοντάδων αθώων που σφαγιάσθηκαν και εκτελέσθηκαν από τους γονείς των σημερινών δανειστών μας.

Πριν 72 χρόνια, κυρίες και κύριοι, όλοι οι Έλληνες ενω-μένοι μαζί δυστύχησαν, μαζί πόνεσαν, μαζί πείνασαν, είπαν το ¨ψωμί ψωμάκι¨ τρώγοντας χαρούπια, αγριολαχανίδες, μπομπότα, βελανίδια και ξυλάλευρο, απομεινάρια μολυ-σμένα από σκουπιδοτενεκέδες των κατακτητών που κρυφά επισκέπτονταν τις νύχτες. Σκελετωμένοι και με πρησμένες κοιλιές περιφρόνησαν τις αρρώστιες που θέριζαν, άφηναν τις πόρτες των σπιτιών τους ανοιχτές για να βρει ο κατα-τρεγμένος ζεστασιά και στέγη, έδωσαν ότι τους περίσσευε για να κρατηθούν όρθιοι στην ψυχή και το σώμα. Ομαδικά οι φαντάροι μας πριν φύγουν για το μέτωπο κατέθεταν τις βέρες και τα δακτυλίδια τους στο Ταμείο της πατρίδας. Έτσι ποτέ δεν έχασαν το θάρρος τους, το ψυχικό σθένος και την ελπίδα να παλέψουν και να βγουν ΝΙΚΗΤΕΣ!

Σήμερα όμως, κυρίες και κύριοι, ο ελληνικός λαός άλλα

προβλήματα βλέπει και βιώνει. Λίγοι οι αγωνιώντες για το καλό της πατρίδας και περισσότεροι οι αγωνιώντες για τον εαυτό τους. Αχαρακτήριστη, άθλια η στάση όσων πολιτικών δημόσιων προσώ-πων, όσων εχόντων και κατεχό-ντων έσπευσαν να σηκώσουν τις καταθέσεις τους από τις ελληνικές τράπεζες και να μεταφέρουν κε-

φάλαια και δραστηριότητες στη εξωτερικό. Ένα γενικευ-μένο αίσθημα κοινωνικής αδικίας έχει ριζώσει βαθιά στις ψυχές των Ελλήνων. Στην Ελλάδα πληρώνουν μόνον οι μικροί και οι αδύναμοι. Πληρώνουν μόνον οι ειλικρινείς και οι έντιμοι. Οι ληστές και οι λίστες τύπου Λαγκάρντ είναι στο απυρόβλητο. Κάποιοι πλουτίζουν αχόρταγα την ώρα που η πατρίδα τους αργοπεθαίνει, ανεβάζοντας τις τιμές προϊόντων σε δυσθεώρητα ύψη ως άλλοι μαυραγορίτες της κατοχής. Δεν είχαμε, κυρίες και κύριοι, στην κατοχή χιλιάδες άστεγους, εκατοντάδες αυτοκτονίες συμπολιτών μας που παραιτούνται από τη ζωή για οικονομικούς λό-γους, ουρές στα ψυχιατρεία και τους νέους σε βαριά κατά-θλιψη. Αντίθετα, περίσσευαν το θάρρος, η αισιοδοξία και ο πατριωτισμός, αρετές που υπηρετούσαν έναν και μόνο ιερό σκοπό: Η πατρίδα να μείνει ελεύθερη. Αν σε κάτι πράγματι μοιάζουμε και μας θυμίζει κατοχή είναι οι τεράστιες ουρές, κυρίες και κύριοι, αξιοπρεπών συνανθρώπων μας της δι-πλανής πόρτας, που αναζητούν ένα πιάτο ζεστού φαγητού στα συσσίτια των Δήμων και της Εκκλησίας. Είναι οι μαθη-τές που σιτίζονται πλημμελώς και λιποθυμούν καθημερινά στα σχολεία.

Η Ελλάδα, κυρίες και κύριοι, διαθέτει δυνατότητες και εφεδρείες, με την αξιοποίηση των οποίων μπορεί να ανακτήσει σχετικά σύντομα την οικονομική της ευρωστία. Αρκεί, αυτοί που εκπροσωπούν το λαό, αδιάφορο αν βρί-σκονται στην κυβέρνηση ή στην αντιπολίτευση, αν εκπλη-ρώσουν το αυτονόητο χρέος τους και να συστρατευθούν σε μια πανστρατιά, όπως το 1940, για να σωθεί η πατρί-δα, να αποφύγει την καταστροφή και να παραμείνει στους κόλπους της Ευρώπης, αξιοπρεπής και ανεξάρτητη. Για να συμβεί όμως αυτό πρέπει οι πολιτικοί μας άρχοντες να μιλήσουν σταράτα και ειλικρινά, πρέπει οι ίδιοι πρώτα να δώσουν το παράδειγμα διώχνοντας από πάνω τους μεγά-λες και βαριές σκιές που έχουν δηλητηριάσει την ελληνική κοινωνία. Είναι η ώρα, λοιπόν, να συντάξουμε και να εφαρ-μόσουμε ένα νέο μνημόνιο. Δικό μας! Όχι των δυναστών! Ένα μνημόνιο για την Ελλάδα του μέλλοντος, διανθισμένο με ρήτρες δικαιοσύνης, εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας.

Μπορούμε λοιπόν, κυρίες και κύριοι, και σήμερα να αντισταθούμε, αρκεί να ξυπνήσει ο πατριωτισμός και το φι-λότιμο, η ειλικρίνεια και η εντιμότητα των αγωνιστών του ’40. Μπορούμε και σήμερα λοιπόν, να πούμε ΟΧΙ στην μι-ζέρια και την ηθική χρεοκοπία μας. Είμαστε υποχρεωμένοι, λοιπόν, οργανωμένα, συνειδητά, θαρραλέα και προπάντων νηφάλια σκεπτόμενοι να πούμε τα δικά μας ΟΧΙ σε μέτρα άδικα, πρακτικές και εκδηλώσεις που μόνο δημοκρατικό χαρακτήρα δεν έχουν και δε λύνουν προβλήματα. Είναι, κυρίες και κύριοι, το ελάχιστο που χρωστάμε εκτός των άλλων, στους ηρωικούς νεκρούς του Αλβανικού Έπους. Άλ-λος θα ήταν ο κόσμος χωρίς αυτούς σήμερα.

Κε ΔήμαρχεΚύριοι Δημοτικοί ΣύμβουλοιΕίναι πλέον καιρός να βρει μια θέση στην πλατεία της πό-

λης μας και ο πρώτος νεκρός του Ελληνοιταλικού πολέμου χαράματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, ο αείμνηστος τότε κοινοτάρχης Φιλιατών Παναγιώτης Κύρκος.

Σας ευχαριστώ

Εμπνευσμένος ο λόγος για την 28η Οκτωβρίου

Ταξίδι ζωής του Γιάννη ΣοροβάκουΆμα έχεις αισθήματα, φτιάχνεις όνειρα… Έτσι κι ο φίλος Γιάννης Σοροβά-

κος- Αχλαδιώτης της Γερμανίας, είχε βάλει στόχο- χρόνια τώρα- να διοργα-νώσει έναν αγώνα των παλαίμαχων του Ολυμπιακού, με την μικτή ομάδα της πόλης στη Γερμανία όπου μένει, εργάζεται και παίζει ποδόσφαιρο.

Όταν λοιπόν όλα πήγαν κατ’ Ευχή και ήρθε η μεγάλη μέρα να κατέβουν Ελλάδα να κάνουν τον αγώνα, μας εκμυστηρεύτηκε… ¨αυτό για μένα είναι ταξίδι ζωής¨. Και τα έγραψε πολύ ωραία το «ΦΩΣ της Κυριακής¨ 4/11/2012 γι’ αυτόν τον αγώνα. Να είσαι καλά και να σκεφτείς και άλλα ¨ταξίδια ζωής¨ Γιάννη μας.

ΣΙΩΖΟΣΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ

25ης Μαρτίου 20 ΠειραιάςΤηλ.: 210 4202106 Κιν.: 6974 709868

Ειδικές τιμές στους Συμπατριώτες



Εκδήλωση τιμής για τη ζωή και το συγγραφικό του έργο του εκλεκτού πατριώτη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΗΤΣΗ.

-Παρουσίαση της Ευγενίας Νούσια- Λαγού-« Στη δεκαετία του 1920 ο Παναγιώτης Μήτσης

είναι ο χαμογελαστός μικρός που βλέπουμε στις φωτογραφίες, πηγαίνει στο σχολειό του χωριού του, περιμένει δυο φορές τη βδομάδα να φανεί καβαλά-ρης ο ταχυδρόμος με γράμμα από τα ξένα, στέκει δίπλα από τον αδελφό του Φώτη, ο οποίος θα δια-γράψει τη δική του μοναδική πορεία στην κοινωνική προσφορά και την ακαδημαϊκή ζωή και θα φθάσει έως το ύπατο αξίωμα του Πρυτάνεως του Πανεπι-στημίου της Αθήνας.

Στη δεκαετία του 1930 τελειώνει το Ημιγυμνάσιο Φιλιατών. «Δύσκολη η φοίτηση. Καθημερινά είχαμε δυο ώρες δρόμο να πάμε στο Φιλιάτι και να επιστρέ-ψουμε στο χωριό. Όταν έβρεχε ασταμάτητα πλημμύ-ριζαν τα ποτάμια και οι δρόμοι γίνονταν αδιάβατοι», γράφει ο ίδιος.

Στην πόλη της Πρέβεζας θα βρεθεί, έξι χρόνια μετά το θάνατο του ποιητή Καρυωτάκη, το 1934, μαθητής Γυμνασίου. Ως μαθητής θα υποστεί τους περιορι-σμούς της μεταξικής δικτατορίας, θα παρακολουθή-σει τις διώξεις των δημοκρατικών πολιτών, θα ζήσει την άνοδο των φασιστικών καθεστώτων στην Ευρώ-πη, και θα πρωτομορφώσει το πολιτικό του προφίλ. Εκεί θα αποχαιρετήσει για τελευταία φορά τον πατέ-ρα του που δεν θα ξαναδεί ως το θάνατο του τελευ-ταίου, το 1955.

Η σκηνή, σπαραξικάρδιας ομορφιάς, μιας και σκη-νοθετείται από την ίδια τη ζωή σε στιγμές ειλικρινούς και ατελεύτητης αγάπης αποτυπώνεται από τον ίδιο:

«Ένα πρωινό αποχαιρετιστήκαμε στο κατάστρω-μα του καραβιού. Στεκόμαστε σιωπηλοί και αμήχα-νοι κοιτάζοντας τη θάλασσα. Τα λόγια είχαν στερέ-ψει. Τα συναισθήματά μας εκδηλώνονταν με δάκρυα στα μάτια μας. Ακούστηκε το προειδοποιητικό σφύ-ριγμα του καραβιού. Με αγκάλιασε και με φίλησε. Με βουρκωμένα μάτια κατέβηκα τις σκάλες και στάθηκα στην προκυμαία. Στάθηκα με τα μάτια καρφωμένα στον πατέρα που με χαιρετούσε. Το καράβι απομα-κρύνονταν. Η μορφή του πατέρα όλο και μίκραινε. Εγώ, καρφωμένος εκεί στην προκυμαία, κοίταζα το καράβι να ξεμακραίνει και την μορφή του πατέρα να χάνεται. Το καράβι δεν φαίνονταν πια.

Όμως εγώ έμενα μόνος στην προκυμαία κοιτάζο-ντας το σημείο που χάθηκε το καράβι.»

Την ίδια εποχή η οικογένεια αποκτά τον τρίτο της γιο, τον Γιώργο, που το 1948 θα βρεθεί στις Ενωμέ-νες Πολιτείες, κοντά στον πατέρα, όπου θα κατακτή-σει τον αξιοζήλευτο τίτλο του Πυρηνικού Φυσικού και όπου το νήμα της ζωής του θα κοπεί αιφνιδιαστικά και πρόωρα, από ατύχημα, ενώ υπηρετεί τη θητεία του, ως αξιωματικός, στον αμερικανικό στρατό.

Το Δεκέμβριο του 1938 ο Παναγιώτης Μήτσης θα εισαχθεί στην ονομαστή Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων, τη Ζωσιμαία. Θα αποφοιτήσει το 1940. Διορίζεται αμέσως μετά την αποφοίτηση αλλά δεν προλαβαίνει να αναλάβει υπηρεσία.

Είναι η εποχή που ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλε-μος ξεσπά και «η ιστορία προφταίνει τους ανθρώ-πους μ’ ένα σωρό σχέδια και πόθους που ματαιώ-νονται άξαφνα».

Εν τέλει, τοποθετείται προσωρινά στο μονοθέσιο σχολείο του Φοινικιού, το 1941, όπου και παραμένει έως το 1943, χρονιά που λαμβάνει μέρος στην Εθνι-κή Αντίσταση, μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ και «αφιερώνεται», όπως χαρακτηριστικά λέει, «στους σκοπούς του αγώνα».

Θα ήθελα να διαβάσουμε αυτές τις δύο φωτογρα-φίες. Η χρονική τους απόσταση είναι μικρή, σχεδόν τρία χρόνια. Στην πρώτη ο Παναγιώτης Μήτσης τε-λειόφοιτος σπουδαστής της Ζωσιμαίας, στα Γιάννε-να, είναι ο εύελπις, άψογης αστικής εμφάνισης, νέος πλάι στο μαθητή Γυμνασίου αδελφό του Φώτη ενώ στη δεύτερη είναι ο δεύτερος από αριστερά αντάρτης στο χωριό Αλίκου, της περιοχής των Αγίων Σαράντα της Αλβανίας. Με μια πρώτη βιαστική ματιά η αντί-θεση είναι ισχυρή. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μεταμόρφωση. Αλλά δεν είναι έτσι. Στην πρώτη περίπτωση η δίψα για ζωή ελεύθερη, αξιοπρεπή και προκομμένη απαιτούσε τον σκληρό αγώνα στα θρα-νία ενώ στη δεύτερη αυτόν με το όπλο παρά πόδα.

Με την απελευθέρωση διορίζεται στο σχολείο της Δάφνης (στο Μπογάζι). Ζει τη σκληρή ζωή του δα-σκάλου της εποχής σε ένα δωμάτιο, που τα χρόνια της κατοχής οι κάτοικοι είχαν χρησιμοποιήσει σαν στάβλο, και καλείται να εντάξει στους ρυθμούς της σχολικής ζωής εξήντα μαθητές που είχαν να πάνε σχολείο έξι χρόνια!

Η τρυφερότητα του δασκάλου και η κοινωνική του προσφορά ως ενσυνείδητο καθήκον ανιδιοτελές και πηγαίο διαφαίνεται στα παρακάτω:

«Οι αποστάσεις ήταν μεγάλες. Έρχονταν τα παι-διά ξυπόλυτα, ντυμένα ελαφρά στη βροχή και στις λάσπες. Στο μικρό δωμάτιο που ήταν για το δάσκα-λο, υπήρχε τζάκι. Άναβα φωτιά να στεγνώσουν για να μπορούν να παρακολουθήσουν μάθημα.»

Στο Μπογάζι, σε μια μεταποιημένη αποθήκη, θα ζήσει τους πρώτους μήνες του έγγαμου βίου του με την Ειρήνη, το γένος Μαρκίδη, το 1946.

«Μετατρέψαμε μια αποθήκη σε δωμάτιο. Εκεί στε-γάσαμε και χαρήκαμε την αγάπη μας με συντροφιά το σφύριγμα του βοριά και το βουητό του ποταμού!», γράφει ο ίδιος.

Στο σχολείο της Δάφνης θα μείνει έως το Πάσχα του 1948, οπότε η τρομοκρατία του μετακατοχικού κράτους τον εξωθεί στο βουνό, αντάρτη στο Δημο-κρατικό Στρατό της Ελλάδας. Αφήνει πίσω του τη σύζυγό του και τη νεογέννητη κορούλα του, Βασι-λική.

Για δέκα χρόνια η ιστορία οδηγεί τα βήματά του στα κατσάβραχα και στις πλατιές της λεωφόρους. Μουργκάνα, Γράμμος, Αλβανία, Γεωργία, Τουρκμε-νιστάν ως την καρδιά της Ασίας, στην πρωτεύουσα του Ουζμπεκιστάν, Τασκένδη. Εκεί, κάτοικος της 4ης πολιτείας, θα δουλέψει αρχικά σε εργοστάσιο κατα-σκευής ηλεκτρικών καλωδίων. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην πρώτη του έξοδο στην εντυπωσιακή πόλη με τα λιγοστά του χρήματα θα αγοράσει τι άλλο; Γρα-φική ύλη, για να ασκηθεί στη γλώσσα.

Αργότερα θα φοιτήσει στη σχολή διερμηνέων και στη συνέχεια θα διδάξει τα εκπατρισμένα ελληνό-πουλα τα μαθήματα της γλώσσας και της ιστορίας. Το όνομά του θα καταγραφεί στη σχετική βιβλιο-γραφία. Το 1958 επαναπατρίζεται. Ήτοι, επιστρέφει στον άστοργο κόρφο μιας πατρίδας που αποδείχθη-κε μητριά, όχι μόνο στη λογοτεχνική αλλά κυρίως στην καθημερινή πρακτική.

Αρχίζει να παραδίδει μαθήματα σε μαθητές νυ-κτερινών σχολείων και να κρατάει λογιστικά βιβλία σε φούρνους συμπατριωτών «γιατί», όπως γράφει, «το διορισμό θα τον εξαργύρωνα με πολλές πράξεις υποτέλειας».

Τελικά ασχολήθηκε με το εμπόριο οδοντιατρικών υλικών και εργαλείων, γυρίζοντας στα ιατρεία με μια τσάντα γεμάτη υλικά και εργαλεία, μέχρι να ανοίξει, κατά το φοινικιώτικο έθος, το δικό του μαγαζί.

Ωστόσο, την εποχή αυτή η ζωή του χαμογελά με τη γέννηση του δεύτερου παιδιού του, του γιου του Γιάννη.

Μέχρι τη μεταπολίτευση παρακολουθείται από επαγγελματίες εθνικόφρονες, καλείται σε τακτά χρο-νικά διαστήματα στην ασφάλεια δι’ υπόθεσίν του, φυλακίζεται και αποφυλακίζεται, και η επίσκεψή του στον γενέθλιο τόπο, που την εποχή εκείνη ήταν στην επιτηρούμενη ζώνη, αποτελούσε σχεδόν εφιάλτη.

Με τη μεταπολίτευση, το 1974 και κυρίως με την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, το 1981, η ζωή του ακολουθεί «κανονικούς» ρυθμούς. Συνταξι-ούχος επιστρέφει στον τόπο του με την αγαπημένη του Ειρήνη και επιδίδεται στη συλλογή και καταγρα-φή λαογραφικού και εν γένει ιστορικού υλικού, πλου-τίζοντας την άγονο γη της θεσπρωτικής βιβλιογραφί-ας με τέσσερα έργα για τα οποία θα σας μιλήσει στη συνέχεια ο κ. Σόρογκας.

Εν κατακλείδι, ο Παναγιώτης Μήτσης, ο σεβάσμι-ος συμπολίτης μας, ο άξιος Δάσκαλος, ο αντάρτης, ο αγωνιστής, ο άξιος πατριώτης, ο εκπατρισμένος, ο βιομηχανικός εργάτης, ο λογιστής, ο έμπορος, ο λεξικογράφος, ο συγγραφέας, ακολούθησε με συνέ-πεια την πορεία των νέων με το μεγάλο όνειρο της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης μπήκε στο στόχαστρο του καιρού και της ιστορίας και κατά-φερε να γεμίσει ως απάνω τον πίθο των Δαναΐδων με γάργαρες ελπίδες.

Κύριε Μήτση, Σας ευχαριστώ από καρδιάς για την παρουσία

μου απόψε εδώ, σας ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να περιγράψω με τα πενιχρά μέσα του επαγγελματία της λέξης έναν βίο τόσο παραδειγμα-τικό και αξιοθαύμαστο. Μια ζωή αδιαπραγμάτευτη. Τη ζωή ενάντια στην επιβίωση.

Σας εύχομαι υγεία και μακροημέρευση, νέους συγ-γραφικούς καρπούς και να ανθίζει πάντα το χαμόγε-λο στα χείλη σας».

Φιλιάτι, 8 Αυγούστου 2012

(συνέχεια από το προηγούμενο φύλλο - τελευταίο…)

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΦΟΙΝΙΚΙΟΥ

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟΥΣ ΜΑΣΆντε τώρα, τους χορταίνεις με τις φωτογραφίες; Στην 1η οι αγαπημένοι φίλοι και συμπολίτες της ξενιτιάς Τάκη

Δογορίτης , Λευτέρη Μπεϊκούσης, Παύλο Μαντέλος και Βαγγέλη Στρουγγάρης- αυτός απίκο. Στη 2η ο Στη και ο Φώτης- Μπαμπουριώτες της διασποράς, Φιλιατιώτες της ξενιτιάς. Στην 3η τον χαρήκαμε, έστω για λίγο, τον Τάτση τον Σιούτη- αγαπημένο αδερφό του Μηνά, ξάδερφο του Νάσιο Δή-μου και φίλο δικό μας- που ζει στην Αμερική.



Φ ι λ ι α τ ι ώ τ ι κ ε ς Α ν α μ ν ή σ ε ι ς

Η ιστορία έγινε τότε κοντά που εγώ και η σύζυγος μου φύγαμε από την Ελλάδα και ήρθαμε στην Νέα Υόρ-κη, για μια καλύτερη

ζωή. Είχα πει να μη την γράψω ποτέ αυτή την ιστορία, όμως τελικά τη γρά-φω. Είχε γίνει στις γιορτές Χριστουγέν-νων όπως είναι και τώρα.

Με το που φτάσαμε λοιπόν στη Νέα Υόρκη φιλοξενηθήκαμε για 3 μήνες στο αδερφό μου Κωνσταντή ώσπου να βρούμε δουλειά και να στήσουμε το δικό μας σπιτικό. Ψάχνοντας για δου-λειά πήγαμε σε μια περιοχή της πόλης όπου σύχναζαν πολλοί έλληνες, είχε δύο εκκλησίες και πολλά ελληνικά μα-γαζιά, καφενεία, μπακάλικα, χασάπι-κα- στη γειτονιά αυτή μένω ακόμη και σήμερα.

Μια Κυριακή που είχαμε πάει στην μια εκκλησία, τον Άγιο Σπυρίδωνα, η σύζυγός μου γνωρίστηκες με μια Γι-αννιώτισσα, και σαν Γιαννιώτισσες και οι δυο τα είπανε. Για να μην τα πολυ-λογώ η Γιαννιώτισσα είχε ένα μικρό κομμωτήριο με τον άντρα της και εκεί πρωτόπιασε δουλειά η σύζυγός μου, αφού είδαν ότι είναι πολύ καλή. Εκεί βολεύτηκα και εγώ, στη ζούλα όμως γι-ατί υπήρχαν πολύ αυστηρή έλεγχοι. Σε αυτή τη γειτονιά μας βρήκαν σπίτι και

μείναμε και όλα πήγαν καλά, για αρχή. Σε λίγο καιρό η σύζυγός μου αναχώρη-σε για Ελλάδα, να πάρει κάποια χαρτιά και το πτυχίο Κομμωτικής από τη σχο-λή ΑΜΑΡΑΝΤΟΣ. Φεύγοντας αυτή με πιάσανε εμένα που δούλευα παράνο-μα και με απόλυσαν. Για να επιβιώσω χώθηκα σε ένα ελληνικό καφενείο και έφτιαχνα καφέδες.

Τα λεφτά λίγα, τα νοίκια έτρεχαν και η γυναίκα μου έστειλε γράμμα από την Ελλάδα να της στείλω λεφτά, γιατί δεν της έφτασαν. Εκεί, στο καφενείο γνώ-ρισα έναν τύπο, τον καπετάν Μιχάλη- Μάικ τον φώναζαν, ο οποίος είχε βγει λαθραία και προσπαθούσε να επιβιώ-σει με μικροκομπίνες.

Μια μέρα που το καφενείο ήτανε άδειο εμφανίστηκε ο Μάικ και πιάσαμε την κουβέντα, γιατί άλλο, που δεν είχα-με δουλειές και λεφτά. Λοιπόν φίλε Πόλ, μου είπε ο Μάικ, άκου να σου πω τι θα κάνουμε- εγώ την έχω ξανακάνει αυτή τη δουλειά. Τι κάνω λοιπόν, την παρα-μονή τα Φώτα ντύνομαι παπάς μαζί με έναν φίλο και πάμε και κάνομε αγιασμό σε όσα ελληνικά μαγαζιά μπορούμε και τα κονομάμε- πολλά λεφτά σου λέω.

Και δεν κάνουμε και κακό, οι κανο-νικοί παπάδες δεν προλαβαίνουν και έτσι βοηθάμε και το έργο της εκκλη-σίας- όσο για τον Αγιασμό ο Θεός τον δίνει όχι οι παπάδες. Το λέω λοιπόν

σε εσένα επειδή σε βλέπω μπατιρά-κι και επειδή ο φίλος μου δεν μπορεί τούτη τη φορά, τι λες έρχεσαι; Όχι φίλε Μάικ, δεν κάνω εγώ τέτοια πράγματα, του είπα, αλλά από την άλλη το σκε-φτόμουνα… Καλά, μου είπε, θα βρω άλλον, να κονομήσουμε σε μια μέρα 3.000 δολάρια… Πόσα είπες, τον ρώ-τησα; Ναι καλά άκουσες, μπορεί και 3.000 δολάρια. Άναψα από την ταραχή μου, τα λεφτά ήταν πολλά, για να κατα-λάβει κανείς πόσα αρκεί να πω ότι το νοίκι που δεν είχα να πληρώσω ήταν 93 δολάρια το μήνα. Δεν το σκέφτηκα για πολύ ακόμη. Μέσα, του είπα. Έτσι κι έγινε η αμαρτία… Βρήκαμαν ράσα, πετραχήλια, σταυρούς, μπρακάτσια, βασιλικό και την παραμονή των Φώτων βγήκαμαν στην γύρα. Λέγαμε και κάτι

Ψαλμωδίες που είχαμε μάθει, ο κό-σμος μας καλοδέχονταν και με το ράντι-σμα και το θυμιάτισμα ρίχναμε στο κου-τί δολάρια πολλά, ακόμα και οι πελάτες. Σαν είδα όλα αυτά εγώ ξεθάρρεψα. Σε ένα εστιατόριο ο ιδιοκτήτης ήτανε Ηπει-ρώτης και καθώς εγώ θυμιάτιζα με το θυμιατό η μάννα του ιδιοκτήτη, μια γι-αγιά, μου είπε με ηπειρώτικη προφορά ¨τσεδώ πάτερ, τσεδώ το θυμιατό- και έκανε με το χέρι να πάει ο καπνός απ’ το θυμίαμα επάνω της. Είχαμε φτάσει στο τελευταίο εστιατόριο. Έγραφε η τα-μπέλα ¨η ωραία Κεφαλονιά¨. Και εδώ

πήγαμε πολύ καλά, αλλά την ώρα που ήμασταν έτοιμοι να φύγουμε βγήκε από την κουζίνα ο μάγειρας, ήταν ο Πανα-γής και με ήξερε γιατί ερχόταν στο Κα-φενείο.

Με το που με είδε με φώναξε ¨ώρε Πόλ εσύ είσαι όπου να μπει ο διάολος μέσα σου- παπάς έγινες ωρέ; Γάτα ο Μάικ, είδε τα σκούρα και μπήκε μπρο-στά, αφού με έδιωξε εμένα έξω- ¨τι λέτε κύριε, κάποιο λάθος κάνετε- εγώ είμαι ο παπά Νίκος από την τάδε ενορία και μπουρ μπούρ την πάρλα τον θόλωσε τον Κεφαλλονίτη. Φύγαμε και ηρέμη-σα.

Όταν τελειώσαμε τη γύρα κάτσαμε και μετρήσαμε τα λεφτά, 2.400 δολάρια ήτανε. Ξεχρεώθηκα, αδέρφια, έστειλα στη γυναίκα και στους γονείς, πέρασα καλές γιορτές- αλλά αυτή τη δουλειά δεν την ξανάκανα. Και ευτυχώς όλα πήγαν καλά, κι ας είχα κάνει αυτή τη μικρή αμαρτία, ο Θεός το θέλησε. Μετά από χρόνια, τα χρήματα αυτά που μου είχε δώσει ο κόσμος, τα έκανα δωρεά σε δυο εκκλησίες της γειτονιάς μου και ο παπάς μου είπε όταν του το εξομολο-γήθηκα ότι ήτανε θέληση του Θεού, ο Θεός σε βοήθησε μου είπε και σε συγ-χώρησε.

Καλές γιορτές- Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά πατριώτες

Μαϊμού παπάδες...

Ô ï õ Ð ï ë Ì á í ô Ý ë ï õ

ΓΙΑ ΤΟ ¨ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ¨Παύλος Ματσούκας, ΑθήναΠΡΟΣ τους κύριους Γεώργιο Κώ-

τση και Παύλο ΜαντέλοΚύριοι, Πρόσφατα διάβασα το βι-

βλίο σας ¨Κάτι για το Φιλιάτι¨.Ειλικρινά σας συγχαίρω για την

δύσκολη προσπάθειά σας να μας δώσετε τα ιστορικά- λαογραφικά στοιχεία για την πόλη των Φιλι-ατών, στους δύσκολους καιρούς που ζούμε και στην εποχή της πα-γκοσμιοποίησης.

Πραγματικά είναι ένα ιερό κειμή-λιο για τον τόπο μας.

Δεν σας γνωρίζω προσωπικά αλλά κατάγομαι εκ μητρός, από την Φανερωμένη Φιλιατών οικογ. Ανδρέα Στεφ. Σωτηρίου. Η επαφή μου με την περιοχή από παιδί συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Οι ίδιοι λόγοι με ώθησαν να γράψω το έτος 2003, το βιβλίο για την οικογένειά μου και γενικά για την Φανερωμένη, που εγκαταστάθηκε εκεί από τον 15ο αιώνα. Σας αποστέλλω ένα αντίτυπο του βιβλίου μου ¨Οι-κογένεια Ανδρέα Στέφανου Σωτηρίου- Φανερωμένης Φιλιατών¨ που μπορεί μελλοντικά να σας βοηθήσει, παίρνοντας στοιχεία σε νέα έκδοσή σας.

Με εκτίμησηΠαύλος Ματσούκας

ΑΠΑΝΤΗΣΗ των εκδοτών στον κ. Παύλο Ματσούκα Με μεγάλη χαρά διαβάσαμε την επιστολή σας και δεχτήκα-

με το βιβλίο σας. Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε- όπως πολύ εύστοχα

σημειώνεται- δεν περισσεύει η προσφορά και ο καλός ο λόγος. Εσείς, μας τα δώσατε και τα δυο και σας ευχαριστούμε.

Σύντομα θα μελετήσουμε το ογκώδες βιβλίο σας και είμαστε βέβαιοι ότι θα βρούμε αξιόλογα στοιχεία για μελλοντική μας έκ-δοση. Την βεβαιότητα την αποκομίζουμε αφενός από το ενδια-φέρον που δείξατε, όχι μόνο να διαβάσετε το βιβλίο μας αλλά και να βοηθήσετε την μελλοντική του έκδοση. Και αφετέρου, από το ότι το βιβλίο σας καταπιάνεται για μια από τις σημαντικότερες χριστιανικές οικογένειες της περιοχής.

Επίσης, με την επιστολή σας, μας δίνεται η ευκαιρία να κα-λέσουμε κάθε πατριώτη να βοηθήσει ώστε η μελλοντική έκδοση ενός ιστορικού λαογραφικού βιβλίου για τους Φιλιάτες, να είναι αρτιότερη.

◄ Παλιοί

Φιλιαταίοι,Μαντελαίοι,

Αναστασαίοι,σε

οικογενειακήχαρά

ΛΑΒΑΜΕ ΤΑ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΚΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ τους:ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΒΕΝΕΤΙΑ, ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΝΙΚΟΣ, ΜΑΝΤΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΑΝΔΡΙΤΣΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΖΑ-

ΓΚΑΝΙΚΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, ΜΠΟΥΡΔΟΥΚΗΣ ΝΙΚΟΣ, ΣΟΡΟΓΚΑΣ ΘΩΜΑΣ, ΣΟΥΚΑΣ ΑΛΚΙΝΟΟΣ, ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ, ΠAΠAΔHMHTPIOY XPHΣTOΣ, ΣΩΤΗΡΙΟΥ- ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ, ΚΩΤΣΗ ΔΙΟΝ. ΑΡΕΤΗ, ΣΙΟΥΤΗ ΔΩΡΑ, ΚΕΝΤΡΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΝΟΥΣΗΣ ΜΙΧΑΗΛ, ΣΤΑΘΗ ΧΡΥΣΑΝΘΗ, ΒΕΝΕΤΗΣ ΚΟΣΜΑΣ, ΖΕΡΒΑ ΓΙΑΝΝΟΥ-ΛΑ, ΝΤΑΤΣΗΣ ΜΑΚΗΣ, ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ ΡΕΑ, ΡΟΥΜΠΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΠΕΣΧΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, ΛΙΑΜΙΡΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ, ΚΑΤΣΑΜΠΟΥΚΑΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ, ΣΤΡΑΤΟΥ ΔΟΝ.ΜΑΡΙΑ, ΜΑΝΤΖΟΥΚΗ ΦΡΕΙΔΕΡΙ-ΚΗ, ΓΚΟΓΚΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΤΣΙΤΣΑ ΜΑΝΤΕΛΟΥ-ΛΕΥΚΟΘΕΑ, ΜΑΝΤΕΛΟΥ ΗΒΗ, ΛΙΑΝΟΣ ΕΥ-ΑΓΓΕΛΟΣ, ΘΑΝΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΦΑΝΗΣ, ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΗΛΙΑΣ, ΚΑΦΕ ΤΟΥΙΝΣ, ΠΕΤΣΗΣ ΘΩΜΑΣ, ΒΟΥΓΙΔΗ ΕΛΛΗ, ΤΣΕΚΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ, ΜΙΧΑΛΑ- ΓΡΑΒΑΝΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ,

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Νέο βιβλίο του συ-μπατριώτη Σωτήρη Δημητρίου, κυκλοφό-ρησε αυτές τις μέρες, από τις εκδόσεις ΠΑ-ΤΑΚΗ, με τίτλο

«το κουμπί και το φόρεμα»,

διαβάστε το- αξίζει.



ΠΕΤΑΧΤΑ

Πρέπει να συνδεθού-με με την ΕΓΝΑΤΙΑ Δείτε στο ιντερ-

νέτ, ΝΕΑ των ΦΙΛΙΑ-ΤΩΝ ή http://neafiliaton.wordpress.com Γιατί δε λειτουργεί

ακόμη το ΚΕΦ Φιλιατών; Χάσαμε κάποιους πα-

ραδοσιακούς αναγνώστες. Άλλοι προσχώρησαν

στην νέα τεχνολογία, άλ-λοι μας λησμόνησαν- να είναι καλά όλοι. ¨Χρόνια Πολλά, Κα-

λές γιορτές σε όλον τον κόσμο¨ - από το ακριτικό Βαβούρι - τη σεβάσμια κυ-ρά Αγγελική Λιαμίρα. Το Στέκι του Κώστα &

Ελευθερίας- το φημισμένο γυράδικο στη Δάφνη Αθη-νών- στέκι και για πολλούς Φιλιατιώτες- άλλαξε χέρια. Καλή ξεκούραση παιδιά. Δεν συνεδριάζει η

Επιτροπή Διαβούλευσης Φιλιατών Ή η επιτροπή είναι

ακατάλληλη ή… αυτοί που την διάλεξαν. Προσοχή η πάνω

Πλατεία γλιστράει… Πυρετωδώς ετοιμάζε-

ται η νέα επιχείρηση- Κα-φέ, του πετυχημένου στο είδος Τσεβά, λένε ότι θα τιμά το Φιλιάτι. ΠΩΛΕΙΤΑΙ έβαλε στην

επιχείρηση του ο φημι-σμένος και πολυπράγμον Ηλίας Κούτης- Χρυσοχόος κλπ. ΠΩΛΕΙΤΑΙ η επιχείρη-

ση του πετυχημένου Γαλα-κτοπώλη Φάνη Γιατση. Μακάρι να υπάρξουν

αγοραστές και συνεχιστές των επιχειρήσεων αυτών, η αγορά της πόλη φτωχαί-νει πολύ με την απουσία τους. Δεύτερη φορά, στην

πολιτική του καριέρα, ο Γιώργος ο Δάλλας δεν συ-νεχίζει το ρόλο που του ανέθεσε η ψήφος των δη-μοτών. Ασυνείδητοι ήταν σί-

γουρα, αυτοί που έκοψαν την περίφραξη και μπήκαν στο περιβόλι του φίλου Φώτη Νάστου στη Σκέφα-ρι. Αν ήταν κυνηγοί, εί-

ναι διπλά ασυνείδητοι- θα μπορούσαν να ζητήσουν από το Φώτη, κλειδί να μπουν, τσίπουρο να πι-ούν- να βάλουν κι αυτοί το κυνήγι… Καλά Χριστούγεννα

καλές γιορτές και ο και-νούργιος χρόνος να σας χαρίζει υγεία και χαρά. Ευ-χαριστώ που μου στέλνετε την εφημερίδα και μαθαί-νω τα καλά και τα κακά νέα της δεύτερης πατρίδας μου που είναι το Φιλιάτι. Μαζί με τις ευχές δεχτείτε και μια μικρή βοήθεια για τα έξοδα για την εφημε-ρίδα, την οποία την περι-μένω με πολύ αγάπη- και πάλι χρόνια πολλά. Παναγιώτα Γραβάνη-

Μιχαλά-

Ξερ’ η Κάκω Χρόνους πολλούς, κα-

λές γιορτάδες- με την ευκή τση Κάκως. Καλώς να λάρθετε για

τσι γιορτές-κι άντα ‘ρθετε στο Φιλιάτι, να μας αντα-μώσετε εκεί στου Βρακά του Κοσμά. Άστε καμάρια, θα να

‘χει ο Γιώρης μου τσίπουρο διαλεχτό, απ’ του Διονύση Γιόγιακα. Θα να ‘χει και σκομαϊ-

δα- απ’ του Σπύρο Σκεύη, άπσε, τσι κουραμπιέδες Εσείς μαναχά όρεξη να

‘χετε και τα… χαιρετίματα. Να πάρεις μέτρα Γιώρη

μου, να μη σου πεινάσει η φαμίλια- για τη λόξα τη δι-κιά σου-άμα μπαίνεις μέσα με τη φλετουρίνα κλείστον, το διάολο. Μια χαρά σου διαβέν’

η ώρα με το μπλόκ, άει… σιάσε και στ’ εμένα ένα. Κι όσο για την πλερω-

μή… καψερέ, δε χόρτασες πέντε χρόνια Κέρκυρα; Και έρθανε χρόνοι

δίσεκτοι και μήνες οργι-σμένοι, πολλά θανατικά είχαμαν τούτο το χρόνο το δίσεκτο και τον οργισμένο, ούστ! Κι όσοι ζιάμε ακόμα,

μας τρώει κάθε μέρα η αγωνία, πως θα πορέψου-με. Τσε πούθε να κάμουμε δεν γρωνίζω. Α π ό τ η μ ι α ο ι

τρείς τροϊρο μωρ’ Αρ-γύρω, απ ’ την άλλη Καμένοι,Κατσιδιαραίοι, Ξυ-ριζαίοι, κι κάψω Τσιάντα- με τη θεριά την τσιάντα στην πλάτη. Πως πάνεις μο Κάκω,

περετεύεσαι; Μου ‘π’ η μότριμα η Αγγέλω που μ’ απερνάει πεντ’ έξη χρονά-κια… χαλασιά της Μου ‘στειλε φλέτου-

ρο ο Ποβλιώτης Μήτση Έξαρχος: «κούσε Μαλέ-κω: έπιακαν ένα πο’ κλεψε δυο χαρτιά μακαρόνια και του φόρεσαν χειροπέδες κι ο Τζοχατζόπουλος κάθε-τε ζεύκι, κορδικομένος… Μαναχά να φτηνύνουν το πετρέλαιο μήνα τους κρυ-γιώσει στη φυλακή». Γέμισες τον τόπο αγ-

γόνια, Γιωργίτσα να σου ζήσουν και σε δισέγγονα καμάρι, με τόσους ψήφους ποιος σε πιάνει… Ξεχωριστά χαιρετιμα-

τα απ’ τ’ εμένα στις δυο φούλες απ’ το Φιλιάτι, που είναι στην Αμερική, στην Ήβη και την Λεύκω- του Ντρίκο Μαντέλου. Κι άμα σου ψόφησε ο

γάτος Λεύκω μου και μό-τριμά μου μη χολιάζεις, θα σου στείλ’ η Κακω γάτο… να κάνει νιάου Φιλιατιώτι-κα. Οι άλλοι χουμπούρε-

βαν, τούτοι το ‘χουν ρίξει στο πιοτί… ¨Καλές γιορτές¨

ΛΕΝ ΟΙ

Μια ακόμη πανέμορφη εικόνα στο Λιμάνι μας, ¨δια χειρός Μιχάλη Πα-σιάκου¨- ευαίσθητου

& μαχητικού στα περιβαλλοντολο-γικά-που δίκαια θριαμβολογεί στο blog του LA BASTIA, γράφοντας τα παρακάτω:

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ;Παρά τη λυσσασμένη αντίσταση

μερικών Μαμελούκων η απαγόρευ-ση του κυνηγιού στον υγρότοπο έφερε ήδη χιλιάδες πουλιά, σε από-σταση αναπνοής από τη Σαγιάδα!

Ήρθε το τέλος της βαρβαρότη-τας;

Λ ι μ ά ν ι σ τ ο Φ ι λ ι ά τ ι

Έγγραφό έστειλε ο Περιφερειάρχης κ. Αλέξανδρος

Καχριμάνης, προς τους αρμόδιους υπουργούς και την ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε., με το οποίο- πέρα από τα άλλα- ζητά και την εφαρ-μογή εκπτωτικού μέτρου στα διόδια για τους συ-χνούς χρήστες της ΕΓΝΑ-ΤΙΑΣ. Αναφέρει δηλαδή μεταξύ άλλων και τα πα-ρακάτω:

Να εκδοθούν ειδικές εκ-πτωτικές κάρτες για τους όσους χρησιμοποιούν συ-χνά τον οδικό άξονα και να εγκαταλειφθεί κάθε ιδέα για αύξηση της τιμής των διοδίων, που, εκτός των άλλων, θα έχει τα αντίθετα του επιδιωκο-μένου οικονομικού απο-τελέσματος, εξαιτίας της μείωσης των διερχόμενων οχημάτων.

Να εγκαταλειφθεί κάθε ιδέα ή σχέδιο για δημιουρ-

γία νέων σταθμών διοδί-ων εντός της Περιφέρειας Ηπείρου και να προωθη-θούν άμεσα οι διαδικασίες για την εφαρμογή ηλε-κτρονικού συστήματος διοδίων.

Να ληφθεί μέριμνα: α) για όσους μετακινούνται σε καθημερινή βάση από Ιωάννινα προς Ηγουμενί-τσα και αντιστρόφως, β) για όσους μετακινούνται προς Θεσσαλία (κυρί-ως από την περιοχή του Δήμου Μετσόβου) και οι οποίοι σήμερα υποχρε-ούνται να καταβάλλουν ολόκληρο το αντίτιμο των διοδίων, παρά το γεγο-νός ότι χρησιμοποιούν για ελάχιστα χιλιόμετρα την Εγνατία Οδό.

Σ.Σ. Να έκανες και μια παρέμβαση να ενωθεί ο Δήμος Φιλιατών με την ΕΓΝΑΤΙΑ, θα ήσουν από τους καλύτερους κ. Περι-φερειάρχη μας…

Στον Ευρωπαϊκό τουριστικό χάρτη η Μονή Γηρομερίου

«Εντάχθηκε στον Ευρωπαϊκό τουριστικό χάρτη η ιστορική Μονή Γηρομερίου του Δήμου Φιλιατών. Οι βασικοί λόγοι που οδήγησαν στην ανακήρυξη της ως ευρωπαϊκού του-ριστικού προορισμού είναι η ανακαίνιση της,

το γεγονός ότι τα χρόνια της Τουρκοκρατίας είχε κρυφό σχολειό, επίσης, διαθέτει σπάνια χειρόγραφα και εξαιρε-τικές αγιογραφίες.

Η Ιερά Μονή ιδρύθηκε μεταξύ των ετών 1310 και 1320, την εποχή της ακμής του Δεσποτάτου της Ηπεί-ρου» αυτά συμπληρώνει μαζί με την είδηση της ανα-κήρυξης η εφημερίδα ΝΕΑ της Δευτέρας 12 Νοεμβρίου 2012- στοιχεία τα οποία μας κοινοποίησε ο Βαγγέλης Μπακαγιάννης- καλός φίλος από το Μαργαρίτι, και μέ-λος του ΚΙΜΕΘΕ.

Παρέμβαση του Περιφερειάρχη για την ΕΓΝΑΤΙΑ

Προσπάθειες για βιολογικές καλλιέργειεςΚινήσεις, για να στρέψει

το ενδιαφέρον των νέων στη βιολογική γεωργία, κάνει το Υπουργείο Αγρο-τικής Ανάπτυξης. Αυτό το είδος καλλιεργειών ενδεί-κνυται για την περιοχή μας ή οποία έχει τα κατάλ-ληλα εδάφη και το ιδανικό κλίμα. Τα δε προϊόντα θα μπορούσαν να αποφέρουν σημαντικό εισόδημα, με τη διάθεση τους στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Για να τονώσει το ενδιαφέρον ο Υπουργός Ανάπτυξης κ. Θανάσης Τσαυτάρης, εξήγγειλε στη Βουλή τη διάθεση 190 εκατομμυρίων, για την ανάπτυξη αυτού του είδους της γεωργίας. Όπως μας είπαν καλλιεργητές που και πα-λαιότερα προσπάθησαν να ασχοληθούν με το αντικείμε-νο, είναι προς την θετική κατεύθυνση η εξαγγελία. Πρέπει όμως πρώτα να διορθωθούν οι κρατικοί μηχανισμοί οι οποίοι… τρώνε στην ουσία τις εξαγγελίες και τα λεφτά.

Ξανά πλημύρες στον Κάμπο Βρυσέλλας Από ότι φαίνεται δεν βοήθησε ο περσινός καθαρισμός του φράγματος

Καλαμά-στο πρόβλημα των πλημυρών του κάμπου Ελαίας. Τελικά, από όσα γράφτηκαν στην εφημερίδας μας το Γενάρη του 2011- έχουν βάση οι απόψεις του Σωκράτη Τσιάβου- παλιού προέδρου του ΤΟΕΒ της περιοχής ο οποίος έγραφε:

{Αγαπητά Νέα των Φιλιατών, ο Καλαμάς σπάνια πλημύριζε τον κάμπο και ποτέ δεν κράταγε μέρες. Το 1948 είχε πλημυρίσει στις 6 Δεκέμβρη του Αγίου Νικολάου, πήρε την ξύλινη γέφυρα στη Βρυσέλλα, αλλά και τότε κράτησε μόνο μια μέρα. Το 1957 έγινε το φράγμα, ήμουνα στα εγκαίνια. Πλημύρες δεν είδαμε ούτε μετά το φράγμα. Το πρόβλημα ξεκίνησε το 1975, όταν έγινε κατολίσθηση μέρους του βουνού της Γκούμανης και έφραξε το ποτάμι. Τότε,

για έναν μήνα είχε πλημυρίσει όλος ο τόπος. Το πρόβλημα αντιμετωπίσθηκε προσωρινά με την διάνοιξη μικρής τάφρου, δίπλα στην κοίτη και έφυγαν σιγά σιγά τα

νερά. Φαίνεται όμως πως η κοίτη δεν καθαρίστηκε σωστά και ολοκληρωμένα, ούτε τότε ούτε αργότερα. Παρότι ήμουν πρόεδρος του ΤΟΕΒ και είχαμε πολλές φορές ενεργήσει για τον καθαρισμό της κοίτης, βρήκαμε εμπόδια από το Δασαρ-χείο- αν είναι δυνατόν. Από τότε λοιπόν ο Καλαμάς πλημυρίζει και αν δεν καθαριστεί η κοίτη από τη Γκούμανη μέχρι τη Βρυσέλλα, δεν πρόκειται να σταματήσουν οι πλημύρες στον κάμπο της.}

Αναβολή Γενικής Συνέλευσης της ΔΩΔΩΝΗΣ

Αναβλήθηκε η έκτακτη Γενική Συνέλευση των με-τόχων της ΔΩΔΩΝΗ ΑΒΓΗ , για τις 3 Ιανουαρίου 2013 κατόπιν σχετικού αιτήμα-τος που υπέβαλαν οι Συνε-ταιριστικές Ενώσεις - μέτο-

χοι της εταιρίας. Εν τω μεταξύ το νέο αφεντικό της Ηπειρώτικης Γαλακτοβιομηχανίας, επισκέπτεται Ηπειρώτες κτηνοτρόφους. Ευελπιστούμε να προ-γραμματίσει και στη Θεσπρωτία μια τέτοια επαφή ο κ. Noel- οι κτηνοτρόφοι μας έχουν πολλά να πουν- το Τυροκομείο Φιλιατών πρέπει να βρει το δρόμο του.

¨τα ΝΕΑ των Φιλιατών¨ Νοέμβρη- Δεκέμβρη 2012

Documents

Transcript of ¨τα ΝΕΑ των Φιλιατών¨ Νοέμβρη- Δεκέμβρη 2012