Τάξη Α΄- Σχ. Έτος 2012-2013

Υπεύθυνη καθηγήτρια: Καζάνα Ελένη

Η παρούσα εργασία έγινε μεσκοπό εμείς οι μαθητές ναδιερευνήσουμε τις διαστάσεις τουπροβλήματος της παραβατικότηταςτων νέων και πιο συγκεκριμένα τοφαινόμενο της ενδοσχολικής βίας.Σκοπός μας είναι μέσω αυτής τηςεργασίας να ενημερωθούμε για τιςμορφές με τις οποίες εμφανίζεται ηενδοσχολική βία, τα αίτια που τηνπροκαλούν καθώς και τις συνέπειεςστους εμπλεκόμενους.

Οι στόχοι που θέσαμε είναι:

� Να γνωρίσουμε και να αναδείξουμε τοπρόβλημα στην πραγματική διάσταση.

�Να δώσουμε την ευκαιρία στουςμαθητές του Λυκείου μας να εκφράσουντις απόψεις τους.

� Να ευαισθητοποιήσουμε και νακινητοποιήσουμε πέρα από τουςεαυτούς μας και τους συμμαθητές μας,κάθε εμπλεκόμενη πλευρά έτσι ώστε ναπεριορίσουμε την εμφάνιση τέτοιωνσυμπεριφορών στο σχολείο μας.

� Και κυρίως να πετύχουμε την αλλαγήνοοτροπίας απέναντι σε αυτό τοκοινωνικό πρόβλημα.

ΟΜΑΔΑ 1η

Ασλανίδου Ελένη (Α1)Γεωργούλας Δημήτριος (Α1)Οκριασβίλι Κατερίνα (Α3 )Παπαστέργιου Δέσποινα (Α4)ΥΠΟΘΕΜΑ : Ορισμός και μορφές ενδοσχολικής βίας-Χαρακτηριστικά θύτη-θύματος

ΟΜΑΔΑ 3η

Αμοιρίδου Δέσποινα (Α1)Αντωνιάδου Σοφία (Α1)ΓιαπουτζοπούλουΣταυριανή (Α1)Γκόγκου Μαρία (Α1)Γκόγκου Φωτεινή (Α1)ΥΠΟΘΕΜΑ : Συνέπειες της ενδοσχολικής βίας.

ΟΜΑΔΑ 2η

Βόγδου Μαρίνα (Α3)Μήτσκα Ευγενία (Α3)Μουρτσέκα Αθανασία (Α3)Χασιώτη Μαρία (Α3)ΥΠΟΘΕΜΑ: Τα αίτια της ενδοσχολικήςβίας.

ΟΜΑΔΑ 4η

Νικολαϊδου Γεωργία(Α4)Παπαδοπούλου Αλεξία (Α4)Παπατσιμούλη Νικολέτα (Α4)Πάσχου Δανάη (Α4)ΥΠΟΘΕΜΑ: Αντιμετώπιση της ενδοσχολικής βίας.

Η ενδοσχολική βία είναι:

Eπιθετική συμπεριφορά που έχει ως σκοπό να επιβάλει, να καταδυναστεύσει και να προκαλέσει

σωματικό και ψυχικό πόνο σε συγκεκριμένους μαθητές από συμμαθητές τους , εντός αλλά και

εκτός του σχολικού χώρου .

Λεκτική βία: υβριστικές εκφράσεις, εκβιασμούς, κοροϊδίες, βρισιές, προσβολές και απειλές, τρομοκρατήσεις, αγενή σχόλια, ειρωνείες και παρατσούκλια.

Ηλεκτρονική βία: φωτογράφηση ή μαγνητοσκόπηση χωρίς τη συγκατάθεση του άλλου από ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας.

Σωματική βία: σπρωξίματα και ξυλοδαρμοί, αγκωνιές, γροθιές, σκουντήματα, κλοτσιές, τρικλοποδιές, μαλλιοτραβήγματα, φτυσίματα, τσιμπήματα και δαγκωνιές , χτυπήματα με διάφορα αντικείμενα.

Σεξουαλική βία : υβριστικά σχόλια, σκίτσα και γκράφιτι με σεξουαλικό περιεχόμενο και με ανούσια υπονοούμενα, ανεπιθύμητα αγγίγματα, ανήθικες χειρονομίες, σοβαρές σεξουαλικές επιθέσεις και κακοποιήσεις

Οπτική βία: γραφή προσβλητικού και υβριστικού σημειώματος, καθώς στη συνέχεια πέρασμα στους υπόλοιπους συμμαθητές από χέρι σε χέρι ή από κινητό σε κινητό.

Ψυχολογική βία: η επιμονή από τους θύτες σε κάτι που αναστατώνει και πληγώνει τα θύματά τους.

Ρατσιστικός εκφοβισμός: ανούσια, μεροληπτικά υβριστικά σχόλια, αποκλεισμός και απομόνωση από κοινωνικές δραστηριότητες, στέρηση φιλίας.

Χαρακτηριστικά θύτη

Χαρακτηρίζεται από:

�ανασφάλεια

�επιθετικότητα

�αυταρχική συμπεριφορά

�υπερτροφικό «εγώ»

�αυταρέσκεια

Είναι άτομο:

�δραστήριο

�παρορμητικό

�αντιδραστικό

�αντικοινωνικό

�και διαχειρίζεται τα προβλήματά του με βιαιότητα

� Τα θύματα είναι άτομα ντροπαλά, ευαίσθητα, επιφυλακτικά, συνεσταλμένα.

� Έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση.

� Έχουν λίγους φίλους στο σχολείο και κατακλύζονται από ένα γενικότερο συναίσθημα μοναξιάς.

� Παρουσιάζουν έλλειψη συμμετοχής ή/και ευχαρίστησης σε καθημερινές δραστηριότητες

Χαρακτηρίζονται από:

� Κατάθλιψη, άγχος, αίσθημα ενοχής ή συναισθηματική αποστασιοποίηση

� Έλλειψη συμμετοχής σε καθημερινές δραστηριότητες

� Ανεπαρκής επικοινωνία στην οικογένεια.

� Και τέλος η συνήθης αντίδραση τους στις προσβολές και επιθέσεις που δέχονται από του συμμαθητές τους είναι το κλάμα και η απόσυρση.

Τα βασικότερα αίτια που συντελούν στην εμφάνιση του φαινομένου της ενδοσχολικής βίας είναι:

� Το ψυχολογικό προφίλ του θύτη� Το οικογενειακό περιβάλλον και η επίδραση που

ασκεί.� Το ψυχολογικό κλίμα του σχολείου και� Η προβολή βίας από τα Μ.Μ.Ε.

Εδικότερα:

ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΑΙΤΙΑ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΤΟΥ

� Χαμηλή αυτοεκτίμηση , ανασφάλεια και εσωστρέφεια

� Έλλειψη αυτοελέγχου

� Μη αποδοχή της προσωπικότητας του

� Μανιοκαταθλιπτική διαταραχή

� Χρήση φαρμάκων ( αλκοόλ , κοκαΐνη κ.α.)

� Βιολογικά σύνδρομα ( εμβρυικό αλκοολικό σύνδρομο )

� Υπερβολικές στερήσεις και απαγορεύσεις των

γονέων

� Υπερβολικά παραχωρητικοί γονείς

� Παραμέληση και απόρριψη από τους γονείς

� Μίμηση βίαιων γονέων

� Ύπαρξη διαταραγμένων σχέσεων μεταξύ των γονέων

� Το υπερφορτωμένο πρόγραμμα (τάση εσωστρέφειας, αντικοινωνικά άτομα)

� Η έλλειψη επικοινωνιακής επαφής μεταξύ εκπαιδευτικώνκαι μαθητών

� Η αδιαφορία του εκπαιδευτικού συστήματος απέναντι σε βίαιες συμπεριφορές

� Και η υπερβολικά χαμηλή απόδοση στα μαθήματα με αποτέλεσμα τη δημιουργία νευρολογικών και παθολογικών παθήσεων

� Η παρακολούθηση βίας ως μορφή ψυχαγωγίας

� Η αδιαφορία των Μ.Μ.Ε. για την προβολή βίαιων

ταινιών σε ανηλίκους

� Η έκθεση του ανήλικου παιδιού σε πιο

ολοκληρωμένη και άγρια αποκάλυψη ασύστολης

βίας

� Οι υπερβολικές ώρες παρακολούθησης τέτοιου

είδους ταινιών έχουν σοβαρή επίπτωση στη

διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού

�Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική.

μαθαίνει να κατακρίνει.

�Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα

μαθαίνει να καυγαδίζει .

�Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία.

μαθαίνει να είναι ντροπαλό .

�Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή

μαθαίνει να είναι ένοχο.

�Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση

μαθαίνει να είναι υπομονετικό.

�Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο

μαθαίνει να εκτιμά.

�Αν ένα παιδί ζει μέσα στην δικαιοσύνη

μαθαίνει να είναι δίκαιο.

�Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ασφάλεια

μαθαίνει να πιστεύει.

�Αν ένα παιδί ζει μέσα στην επιδοκιμασία

μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση.

�Αν ένα παιδί ζει μέσα στην παραδοχή και τη φιλία

μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στον κόσμο.

� Παρουσίαση απροσδόκητης μαθησιακής πτώσης

� Καταφυγή στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά

� Έλλειψη φιλικών σχέσεων

� Ανικανότητα ανάπτυξης και διατήρησης

ομαλής κοινωνικής ζωής

� Παρουσίαση επιθετικότητας προς τον

οικογενειακό περίγυρο

� Εμφανή έλλειψη διάθεσης για μάθημα

� Έλλειμμα σε κοινωνικές δεξιότητες

� Παρουσίαση τραυμάτων ή σκισμένων ρούχων

� Κλίση προς την αντικοινωνικότητα

� Αίσθημα μοναξιάς

� Ανορεξία, αϋπνίες, κατάθλιψη

� Αυξημένα επίπεδα σχολικού στρες

� Ανάπτυξη βίαιων συμπεριφορών

� Αίσθημα ανασφάλειας εντός σχολικού

περιβάλλοντος

� Ψυχοσωματικά συμπτώματα

� Αυξημένα επίπεδα σχολικού στρες

θεσμικά μέτρα

� Στο υπό ίδρυση Ινστιτούτο Αντεγκληματικής πολιτικής να προβλεφθεί τμήμα μελέτης ενδοσχολικής βίας.

� Σε κάθε Δήμο να ορισθεί Κοινοτικός Διαμεσολαβητής ο οποίος θα συνδέει το σχολείο με την κοινότητα.

� Σε κάθε σχολείο να δημιουργηθεί Επιτροπή Ασύλου (η οποία θα διαχειρίζεται τις κρίσεις).

� Να λειτουργήσει το Ελληνικό Παρατηρητήριο για τη σχολική βία (ίσως ως δράση του Παρατηρητηρίου για τα δικαιώματα του παιδιού).

α) Από το Υπουργείο Παιδείας: � Χωροθέτηση σχολείων και αρχιτεκτονική, ενταγμένες στον κοινωνικό ιστό της περιοχής. � Προγράμματα εκπαίδευσης με ανοικτό ορίζοντα, σύγχρονα κι ελκυστικά. � Φιλελευθεροποίηση της σχολικής ζωής.

β) Από τη Διεύθυνση του Σχολείου: �Αποφυγή στιγματισμού/ περιθωριοποίησης, απομόνωσης μαθητών. � Ώρες ψυχαγωγίας, εκδηλώσεις δημιουργίας, ενθάρρυνσης πρωτοβουλιών. � Όχι στη γραφειοκρατία, όχι στη λογική των «εγκυκλίων».

γ) Από τους Καθηγητές: � Όχι βαθμολογικό άγχος, όχι σχέση εξουσίας/ εξουσίασης (διακρίσεις, ταπείνωση). � Όχι τυπική διδασκαλία, αλλά μόρφωση, ζεστασιά, επικοινωνία. � Όχι ηθικολογία, αλλά στάση ζωής.

δ) Από τους γονείς: � Αποφυγή της ενδοοικογενειακής βίας (βία στο σπίτι). � Το δωμάτιο του μαθητή ως χώρος ελευθερίας και χαλάρωσης. � Η μελέτη στο σπίτι όχι ως καταναγκασμός, αλλά ως αυτοπειθαρχία.

ε) Από τους φορείς (επιστημονικούς, κοινωνικούς, ΟΤΑ κ.λπ.):

� Ουσιαστική σχέση/ παρέμβαση στη σχολική ζωή (διαλέξεις, συζητήσεις). � Πρόσκληση των μαθητών στους χώρους επιστήμης, διοίκησης, έρευνας κ.λπ. �Συμβολή στην «εκκαθάριση» των χώρων γύρω από τα σχολεία από οποιαδήποτε «στέκια» που θα δημιουργούσαν προβλήματα.

στ) Από ΜΜΕ

� προσαρμογή των προγραμμάτων� εκπαιδευτικά , μορφωτικά, ψυχαγωγικά προγράμματα� περιορισμός των έργων και σκηνών βίας� spots και σλόγκαν κατά της σχολικής βίας

ηηηη) Από τους πολιτιστικούς, πνευματικούς συλλόγους κ.λπ.:

� έκδοση ενημερωτικών βιβλίων (για τη βία στην Ιστορία, στον Κόσμο, στην Τέχνη) .

� επαφές με ομάδες μαθητών και οργάνωση καλλιτεχνικών/ ποιητικών βραδιών.

� στέκια νεολαίας, Ράδιο Teenagers , Ciné Gym

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ(1)

41

58

0

10

20

30

40

50

60

Ναι Όχι

1.΄Εχετε βιώσει το φαινόμενο της ενδοσχολικής βίας;

Στην ερώτηση «έχετε βιώσει το φαινόμενο της ενδοσχολικής βίας» ηπλειοψηφία των μαθητών, δηλαδή το 59% , απάντησε ότι δεν το έχει βιώσει , ενώ το41% των μαθητών απάντησαν ότι υπήρξαν θύματα βίας στο σχολείο τους.

Συμπεραίνουμε ότι ένα μεγάλο μέρος μαθητών έχει υποστεί βία στο σχολείο του.Άρα είναι ένα υπαρκτό κοινωνικό πρόβλημα.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ(2)

26

17

4 3 2

0

5

10

15

20

25

30

Λε

κτι

κή

ς

Σω

μα

τικ

ής

Ψυ

χο

λο

γικ

ής

Ηλ

εκ

τρο

νικ

ής

Σε

ξου

αλ

ική

ς

2.Αν ναι ποιάς μορφής ;

Στην ερώτηση « αν ναι ποιάς μορφής» , το 50% των μαθητών δήλωσαν ότιέχουν υποστεί λεκτική βία, το 33% σωματική βία, το 8% ψυχολογική βία, το6% των μαθητών ηλεκτρονική βία, ενώ το 4% υπέστησαν σεξουαλική βία .

Συμπέρασμα, το μεγαλύτερο μέρος των μαθητών έχει δεχτεί λεκτική βίαενώ μικρό ποσοστό υπήρξε θύμα σεξουαλικής βίας.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ(3)

Στην ερώτηση «υπήρξες ποτέ παρατηρητής βίας στο σχολείο;» ηπλειοψηφία των μαθητών δηλαδή το 89% απάντησε ότι υπήρξε παρατηρητήςβίας στο σχολείο. Το 11% των μαθητών απάντησαν ότι δεν υπήρξανπαρατηρητές βίας στο σχολείο.

Συμπέρασμα πάνω από το 50% των μαθητών υπήρξε παρατηρητής βίας στοσχολείο.

89

11

0

10

20

30

40

50

60

70

80

90

Ναι Όχι

3.Υπήρξες ποτέ παρατηρητής βίας στο σχολείο ;

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ(4)

Στην ερώτηση «αν ναι , τι έκανες;», ένα ποσοστό των μαθητών (36%)απάντησαν ότι βοήθησαν το θύμα, το 26% έμεινε αδιάφορο. Το 15%προβληματίστηκε αλλά δεν μίλησε από φόβο και ένα αξιόλογο ποσοστόμίλησε στους καθηγητές ή στους γονείς τους.

Από τις απαντήσεις βλέπουμε ότι ένα μεγάλο μέρος των μαθητώνβοήθησαν το θύμα , ενώ κάποιο φοβήθηκαν να κάνουν κάτι και κάποιοι άλλοιαπευθύνθηκαν σους γονείς ή στους καθηγητές.

29

36

17 15 16

0

10

20

30

40

Αδ

ιαφ

όρ

ησ

α

Βο

ήθ

ησ

α τ

ο θ

ύμ

α

Πρ

οβ

λη

μα

τίσ

τηκα

αλλά

δε μ

ίλη

σα

απ

ό φ

όβ

ο

Ενη

μέρ

ωσ

α τ

ου

ς

κα

θη

γη

τές

Συ

ζήτη

σα

το

θέμ

α

με τ

ου

ς γο

νείς

μο

υ

5.Αν ναι τι έκανες;(έως δύο επιλογές)

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ(5)

Στην ερώτηση 13 ζητήθηκε από τους μαθητές να προτείνουν έναν τρόπο πουπιστεύουν ότι θα βοηθούσε στην αντιμετώπιση του προβλήματος τηςενδοσχολικής βίας. Το 23% των μαθητών επέλεξαν να μην απαντήσουν. Ενώ το 32%των παιδιών απάντησε ότι θα ήταν χρήσιμο να γίνουν ενημερώσεις και προγράμματα γιατην αντιμετώπιση του προβλήματος της ενδοσχολικής βίας.

Άρα συμπεραίνουμε ότι ένας μεγάλος αριθμός μαθητών πιστεύει ότι ένας τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος είναι η ενημέρωση και η παρακολούθηση προγραμμάτων σχετικά με τη βία μέσα στο σχολείο.

21 23

32

1

23

0

20

40

πιο

αυ

στη

ρά

μέ

τρα

κα

ι

τιμ

ωρ

ίες

στο

σχ

ολ

είο

να

υπ

άρ

χο

υν

ψυ

χο

λό

γο

ι σ

τα

σχ

ολ

εία

εν

ημ

έρ

ωσ

η κ

αι

πρ

ογ

γρ

άμ

μα

τα

κα

τα

΄τη

ς β

ίας

κα

λύ

τερ

η

δια

πε

δα

γώ

γη

ση

απ

ό τ

ην

οικ

ογ

έν

εια

δε

ν α

πα

ντώ

13. Πρότεινε ένα τρόπο που πιστεύεις ότι θα βοηθούσε στην

αντιμετώπιση του προβλήματος της ενδοσχολικής βίας.

Σύμφωνα με τις απαντήσεις των μαθητών συμπεραίνουμε ότι:

� Η ενδοσχολική βία είναι ένα υπαρκτό κοινωνικό πρόβλημα πουκάποιοι μαθητές το βιώνουν καθημερινά.

� Η πιο συνηθισμένη μορφή βίας είναι η λεκτική , ακολουθεί ησωματική και έπεται η ψυχολογική.

� Σχεδόν όλοι οι μαθητές υπήρξαν παρατηρητές βίας στο σχολείοτους. Βρέθηκαν μπροστά σε περιστατικά σωματικής κυρίως βίας,αλλά και λεκτικής και ψυχολογικής.

� Μπροστά στη βία υπάρχει αντίδραση από μέρους τωνπαρατηρητών, είτε βοηθώντας το θύμα , είτε μιλώντας στουςκαθηγητές ή τους γονείς.

� Ένας μεγάλος αριθμός μαθητών θα ασκούσαν βία μόνο για να προστατέψουν τον εαυτό τους ή το/η φίλο/η.

� «Η βία φέρνει βία». Αν ένα παιδί έχει βιώσει τη βία ή ζει μέσα σ΄ αυτή , τότε την εφαρμόζει και στην προσωπική του ζωή.

� Τέλος μόνο με τη σωστή ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση όλων μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτό το κοινωνικό πρόβλημα.

� Απαραίτητη κρίνεται η διαρκής (αλλά διακριτική)παρουσία εφημερευόντων εκπαιδευτικών στους διαδρόμους και σταπροαύλια των σχολείων την ώρα των διαλειμμάτων.

� Να υπάρχει διακριτική παρακολούθηση των χώρων γύρω από τοσχολείο από ευαισθητοποιημένο προσωπικό της τοπικήςαυτοδιοίκησης.

� Να διοργανώνονται τακτικά από το σχολείο συναντήσεις καιδραστηριότητες με τη συμμετοχή των γονέων/κηδεμόνων.

�Να γίνονται ενημερώσεις και προγράμματα για την αντιμετώπιση της

ενδοσχολικής βίας.

�Να προβάλλονται εκπαιδευτικά και μορφωτικά προγράμματα από τα

ΜΜΕ.

�Να περιοριστούν οι σκηνές βίας στα έργα και η κακή χρήση της γλώσσας.

�Να υπάρχουν σλόγκαν κατά της σχολικής βίας.

Το πρωί ξυπνούσα, ξέροντας πως ο ήλιος δεν ανατέλλει γιαμένα.

Έτρωγα όχι από ευχαρίστηση αλλά από ανάγκη.

Μάζευα τα σκισμένα βιβλία μου και τα έβαζα βιαστικά στοφθαρμένο σάκο μου(δεν ήταν πάντα έτσι, αλλά γιακάποιους θεωρείται αστείο να καταστρέφεις την περιουσίατου άλλου.)

Έτσι ξεκινούσε μια ακόμα βασανιστική μέρα στο σχολείο. Ανήμουν τυχερή μπορεί να περνούσα απαρατήρητη, όμωςποτέ δεν είχα την τύχη με το μέρος μου .Έτσι θέλοντας ναπροστατέψω την σωματικά μου ακεραιότητα τα διαλείμματαμου τα περνούσα κλεισμένη στις τουαλέτες.

Αυτό, λοιπόν θυμάμαι απ' τα μαθητικά μου χρόνια.

Όπως καταλαβαίνετε αυτό ήταν άδικο!

Και τώρα που μεγάλωσα συνειδητοποίησα πως σε αυτήν τηναδικία έπρεπε να πάω κόντρα . ΜΗΝ κάνεις το ίδιο λάθος !ΜΙΛΑ ,EΣΥ ΜΠΟΡΕΙΣ!

Από τις μαθήτριες :Μουρτσέκα Αθανασία Μήτσκα Εύη Χασιώτη Μαρία Βόγδου Μαρίνα .

Ας φωνάξουμε λοιπόν όλοι μαζί: