καλοκαίρι 2012 - Publicmedia.public.gr/pdfs/erotas_se_kseni_hora.pdf · καλοκαίρι...

11
καλοκαίρι 2012 Καλό καλοκαίρι συντροφιά με ένα καλό βιβλίο Βιβλιοδείκτες από τα και το

Transcript of καλοκαίρι 2012 - Publicmedia.public.gr/pdfs/erotas_se_kseni_hora.pdf · καλοκαίρι...

Page 1: καλοκαίρι 2012 - Publicmedia.public.gr/pdfs/erotas_se_kseni_hora.pdf · καλοκαίρι 2012 Καλό καλοκαίρι συντροφιά με ένα καλό βιβλίο

καλοκαίρι 2012

Καλό καλοκαίρι συντροφιάμε ένα καλό βιβλίο

Βιβλιοδείκτες

από τα και το

0150_12_KE_COVER_Layout 1 24/07/2012 2:30 μ.μ. Page 1

Page 2: καλοκαίρι 2012 - Publicmedia.public.gr/pdfs/erotas_se_kseni_hora.pdf · καλοκαίρι 2012 Καλό καλοκαίρι συντροφιά με ένα καλό βιβλίο

το καλοκαίρι είναι ήδη εδώ και επειδή το βιβλίο είναιτο καλύτερο ταξίδι του νου και της ψυχής, στιςεπόμενες σελίδες θα βρείτε προτάσεις ανάγνωσηςμέσα από δείγματα γραφής.

γνωρίστε σπουδαία βιβλία καταξιωμένωνελλήνων συγγραφέων αλλά και σύγχρονωνβραβευμένων συγγραφέων από όλο τον κόσμο,καθώς και αστυνομικές περιπέτειες και θρίλερπου ξυπνάνε τις αισθήσεις από κορυφαίουςεκπροσώπους του είδους.

διαβάστε αποσπάσματα από τα νέα μας βιβλία καιεπιλέξτε το αγαπημένο σας καλοκαιρινό ανάγνωσμα!

καλή ανάγνωση!καλό καλοκαίρι!

Page 3: καλοκαίρι 2012 - Publicmedia.public.gr/pdfs/erotas_se_kseni_hora.pdf · καλοκαίρι 2012 Καλό καλοκαίρι συντροφιά με ένα καλό βιβλίο

108

ΕΡΩΤΑΣ, ΜΙΑ ΞEΝΗ ΧΩΡΑ Evelyn ToyntonμυθιστόρημαΜετάφραση: Ιωάννα Ηλιάδη

Βαθιά συγκινητικό και ανθρώπινο, το μυθιστόρημα της Toynton διερευνάτην ξενιτιά, το απρόβλεπτο κάθεέρωτα και κάθε ανθρώπινης μοίρας.

Δύο παιδιά εύπορων εβραϊκών οικο-γενειών της Νυρεμβέργης, που συν-δέονται φιλικά από τα νεανικά τουςχρόνια, αναγκάζονται να ξεριζωθούνλόγω των ναζιστικών διώξεων, κιύστερα από περιπλανήσεις σε όλητην Ευρώπη ξανασυναντιούνται στηΝέα Υόρκη, όπου ερωτεύονται καιπαντρεύονται. Όμως η μοίρα τούςεπιφυλάσσει πολλά…

Η βρετανίδα Evelyn Toyntonαρθρογραφεί στα έντυπαHarper’s, The Atlantic, TheAmerican Scholar, Times LiterarySupplement και New York TimesBook Review ενώ διηγήματά τηςέχουν περιληφθεί σεανθολογίες. Έχει γράψει έναβιβλίο για τον ζωγράφοΤζάκσον Πόλοκ καθώς και τομυθιστόρημα με τίτλο ModernArt, το οποίο συμπεριλήφθηκεστη λίστα με τα σημαντικότεραβιβλία της χρονιάς από τουςNew York Times. Ζει στοΝόρφολκ της Αγγλίας.

Σελ.

: 352

Τιμ

ή: 15

,50

€ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ

Page 4: καλοκαίρι 2012 - Publicmedia.public.gr/pdfs/erotas_se_kseni_hora.pdf · καλοκαίρι 2012 Καλό καλοκαίρι συντροφιά με ένα καλό βιβλίο

Ηδη απο τα χρονια που λογίζονταν για παιδική τους ηλι-

κία είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους: τρία μοναχοπαίδια, με τους

πατεράδες τους μακριά στον πόλεμο, με τις μανάδες τους αλα-

φιασμένες και εξαντλημένες από ένα σωρό πράγματα. Όλες οι

υπηρέτριες της γειτονιάς είχαν μαζέψει τα μαλλιά τους και το

’χαν σκάσει για τα εργοστάσια πολεμοφοδίων, όπου τα μεροκά-

ματα ήταν υψηλότερα. Οι μαγείρισσες, πολύ μεγάλες για ν’

αλλάξουν ζωή, είχαν παραμείνει, αλλά καθώς το φαγητό ολοέ να

και λιγόστευε δεν ενέπνεαν πλέον τον ίδιο σεβασμό. Κρύβο-

νταν στις κουζίνες τους, σιγοβράζοντας γλοιώδη συσσίτια με

αντίδια και γογγύλια. Τα τρία παιδιά, που είχαν περάσει όλη τη

ζωή τους παραχαϊδεμένα και υπό άγρυπνη παρακολούθηση,

είχαν επιτέλους αποκτήσει την ελευθερία νεαρών κατοίκων

φτωχογειτονιάς.

Ο συνδετικός κρίκος ήταν ο Ότο: ο Ρολφ ήταν ο καλύτερός

του φίλος από το σχολείο, η Λουίζα η ντροπαλή εξαδέλφη του

109www.metaixmio.gr

Page 5: καλοκαίρι 2012 - Publicmedia.public.gr/pdfs/erotas_se_kseni_hora.pdf · καλοκαίρι 2012 Καλό καλοκαίρι συντροφιά με ένα καλό βιβλίο

που ζούσε στη διπλανή πόρτα. Τον περισσότερο καιρό τα δυο

αγόρια φλέγονταν από μια υπερδιέγερση, η οποία −αν και δεν το

συνειδητοποιούσαν− οφειλόταν εν μέρει στην πείνα. Κυνηγιό-

ντουσαν τσιρίζοντας στον κήπο πίσω από το σπίτι των γονιών

του Ότο. Ορμούσαν ο ένας στον άλλο με ψεύτικα πιστόλια και

σωριάζονταν κάτω σφαδάζοντας. Τότε η Λουίζα έπρεπε να

παραστήσει τη νοσοκόμα, φέρνοντας κούπες νερό από το σπίτι

και τυλίγοντάς τους το κεφάλι με παλιές πετσέτες της κουζίνας.

Καμιά φορά, όμως, άρχιζε τις σκανταλιές και τους έριχνε το

νερό στο πρόσωπο έτσι όπως ήταν πεσμένοι.

Όταν συνέβαινε αυτό, ο Ρολφ ευχαρίστως θα της έριχνε καμιά

σφαλιάρα ή θα της τραβούσε τα μαλλιά, ωστόσο ο Ότο δεν θα το

επέτρεπε ποτέ. Σε κανέναν δεν επιτρεπόταν να την πληγώσει

όσο ήταν εκείνος παρών· αρκετά τραβούσε στο σπίτι, έλεγε, με

την τρελή μητέρα της να την κλειδώνει στις ντουλάπες και να τη

χτυπάει με τη ζώνη. Εκείνος, ο Ότο, είχε ορκιστεί να την προ-

στατεύει πάντα. Ο Ρολφ, παρότι παρέμενε δύσπιστος, είχε εντυ-

πωσιαστεί από τον σοβαρό, ενήλικο τόνο με τον οποίο του είχε

πει τα λόγια αυτά ο Ότο. Συνήθως ο Ρολφ ήταν εκείνος που έδινε

το πρόσταγμα· σε αυτό άλλωστε βασιζόταν η φιλία τους.

Πότε πότε η Λουίζα είχε κάποια ξαφνική έμπνευση που την

αποκαθιστούσε ακόμα και στα δικά του μάτια. Όταν μια νύχτα

δυο καταστήματα σε έναν γειτονικό δρόμο βομβαρδίστηκαν

(κατά λάθος − ένα βρετανικό Σόπγουιθ είχε παρεκτραπεί από την

πορεία του στη διαδρομή προς το Μόναχο) η Λουίζα είχε την

ιδέα να πάρουν τα καψαλισμένα ξύλα από το σημείο που είχε

βομβαρδιστεί και να τα χρησιμοποιήσουν για να ανάψουν φωτιά.

Το να ανάβουν φωτιές έγινε το μεγάλο τους πάθος τον τελευταίο

εκείνο πιο παγερό χειμώνα του πολέμου, παρόλο που το καθή-

κον να σέρνουν τα σανίδια στον κήπο του Ότο και να ανάβουν

110

Page 6: καλοκαίρι 2012 - Publicmedia.public.gr/pdfs/erotas_se_kseni_hora.pdf · καλοκαίρι 2012 Καλό καλοκαίρι συντροφιά με ένα καλό βιβλίο

την πυρά είχε ανατεθεί στα αγόρια. Ο Ότο έλεγε ότι έτσι έπρεπε

να γίνεται επειδή η Λουίζα δεν μπορούσε να διακινδυνέψει να

λερώσει τα ρούχα της, η μητέρα της θα την έδερνε, ο Ρολφ όμως

πίστευε ότι εκείνη απλώς φερόταν σαν κορίτσι.

Οι δρόμοι που διέσχιζε ο Ρολφ για να φτάσει στο σπίτι του

Ότο ήταν πλημμυρισμένοι από τους στρατιώτες του κάιζερ που

επέστρεφαν από το μέτωπο, άντρες που είχαν τραβήξει για τον

πόλεμο σαν ήρωες της πατρίδας και τώρα έρχονταν πίσω με

ξύλινα πόδια και μεταλλικές μύτες ή με το ξεθωριασμένο ύφα-

σμα των μανικιών τους παραγεμισμένο με κουρέλια. Υπήρχαν κι

άλλοι με το σώμα τους ανέπαφο, που τρέκλιζαν και μόρφαζαν

και μιλούσαν δυνατά μόνοι τους. Στην αρχή ο Ρολφ τούς χαιρε-

τούσε όλους, αλλά καθώς άρχισαν να πληθαίνουν δεν άντεχε πια

να τους κοιτάζει στα μάτια· καμιά φορά, όταν έβλεπε κάποιον

να πλησιάζει, έτρεχε μακριά, λούφαζε σε κάποιο στενό ώσπου ο

άντρας να προσπεράσει.

Τη νύχτα που έλαβαν την είδηση ότι ο πατέρας του είχε τραυ-

ματιστεί στη Ρωσία και ότι μπορεί να έχανε το χέρι του, η μητέρα

του, πιέζοντας τα μάγουλά της με τις παλάμες της, του είπε ότι

στην πραγματικότητα δεν τους είχε βρει καμιά συμφορά, ότι

αντιθέτως έπρεπε να είναι ευγνώμονες: τώρα ο πατέρας του θα

ήταν ασφαλής, πίσω από την πρώτη γραμμή. Ύστερα κλείστηκε

στο σαλόνι, και ο Ρολφ πήγε στο δωμάτιό του και διάβασε,

πρώτη φορά στη ζωή του, ένα ολόκληρο βιβλίο. Μιλούσε για

έναν ατρόμητο νεαρό Γερμανό, με καρδιά αγνή σαν τη φωτιά, ο

οποίος διέσχισε την Αμερική και έσωσε τη ζωή ενός ευγενικού

ερυθρόδερμου τον οποίο αναγνώρισε ως αδελφή ψυχή. Μαζί,

αχώριστοι, είχαν κάνει πολλούς ηρωικούς άθλους στα όρη της

Άγριας Δύσης, συντρίβοντας το κακό και αποκαθιστώντας τη

δικαιοσύνη. Ο Ρολφ αποκοιμήθηκε με το φως αναμμένο και

111www.metaixmio.gr

Page 7: καλοκαίρι 2012 - Publicmedia.public.gr/pdfs/erotas_se_kseni_hora.pdf · καλοκαίρι 2012 Καλό καλοκαίρι συντροφιά με ένα καλό βιβλίο

ξύπνησε λίγες ώρες αργότερα από τον θόρυβο που έκανε η

μητέρα του η οποία έκλαιγε στο διπλανό δωμάτιο. Για μια στιγμή

δεν μπορούσε να προσδιορίσει τι ήταν αυτό που άκουγε· έμεινε

ξαπλωμένος και μπερδεμένος, σκεπτόμενος ότι πρέπει να ήταν

κάποιο ζώο ή ένα κλαδί που γρατζουνούσε το παράθυρό του,

ώσπου θυμήθηκε. Ο πατέρας του θα επέστρεφε σαν εκείνους

τους σακάτηδες που δεν μπορούσε να αντικρίσει στον δρόμο,

και το φταίξιμο ήταν δικό του, μια τιμωρία για όλες εκείνες τις

φορές που είχε κρυφτεί σε κάποιο στενό για να τους αποφύγει.

Ο λαιμός του σφίχτηκε, η πίεση στο στήθος του αυξανόταν μέχρι

που νόμιζε πια ότι θα σκάσει.

Και τότε ήρθε στο μυαλό του μια εικόνα: τα λιβάδια και τα

βουβάλια και οι ηλιόλουστοι ποταμοί, γεμάτοι πέστροφες· ένα

ξέφωτο ανοίχτηκε μέσα του, λαμπερό, απαλλαγμένο από τη

θλίψη. Σήκωσε το βιβλίο του Καρλ Μάι από το σημείο όπου είχε

πέσει στο πάτωμα και το έσφιξε πάνω του καθώς βυθιζόταν ξανά

στον ύπνο.

Όταν ο πόλεμος τέλειωσε και ο πατέρας του γύρισε με δύο

χέρια τελικά, αλλά με το ένα διαρκώς σφιχτά κρατημένο στο

πλάι, όταν ομάδες αντρών πολεμούσαν μεταξύ τους στους δρό-

μους της πόλης, όταν η αστυνομία πυροβολούσε κατά των κομ-

μουνιστών στην κεντρική αγορά και το γερμανικό Πατριωτικό

Κόμμα επιτίθετο στους σοσιαλιστές με ρόπαλα, όταν οι λιθό-

στρωτες πλατείες βάφονταν στο αίμα και στους δρόμους έκλαι-

γαν περισσότερες γυναίκες από ποτέ, εκείνος έκλεινε τα μάτια

του και έφερνε στο μυαλό του τους αγρούς με το σιτάρι, τον

άσπρο αφρό των ποταμών, το σιδερένιο άλογο, με το τελευταίο

κόκκινο βαγόνι του, να διασχίζει το λιβάδι.

Κάποια μέρα, το ήξερε, θα ζούσε στην Αμερική. Δεν μίλησε

σε κανέναν για το σχέδιό του, ούτε καν στη μητέρα του, ως το

112

Page 8: καλοκαίρι 2012 - Publicmedia.public.gr/pdfs/erotas_se_kseni_hora.pdf · καλοκαίρι 2012 Καλό καλοκαίρι συντροφιά με ένα καλό βιβλίο

απόγευμα που η Λουίζα ήρθε στον κήπο του Ότο –ο Ότο είχε πάει

να μαζέψει προσάναμμα για άλλη μια από τις φωτιές τους– φορώ-

ντας ένα μπλε φόρεμα με δαντελένιο γιακά και ασορτί μπλε

παλτό, με τα κόκκινα μαλλιά της ελευθερωμένα από τις κοτσίδες,

να πέφτουν στους ώμους της. Στάθηκε γεμάτη προσμονή, λικνί-

ζοντας τη φούστα της από τη μια πλευρά στην άλλη.

«Γιατί είσαι ντυμένη έτσι;» τη ρώτησε.

«Θα πάω στο Μόναχο. Να επισκεφτώ τη θεία μου. Θα πάμε

και στο μπαλέτο. Έχεις πάει ποτέ στο Μόναχο;»

«Όχι» της είπε, και μετά, επειδή εκείνη είχε τόσο θριαμβευ-

τικό ύφος, πρόσθεσε «όταν μεγαλώσω θα πάω να ζήσω στην

Αμερική».

Παρόλο που τα χέρια της συνέχισαν να σφίγγουν το φόρεμα,

η Λουίζα σταμάτησε να λικνίζεται. «Τι θα κάνεις εκεί;»

«Θα γίνω καουμπόης» της είπε.

Η Λουίζα τίναξε το κεφάλι της. «Όχι, δεν θα γίνεις».

«Θα γίνω και θα παραγίνω. Σαν τον γερο-Θρυψαλοχέρη».

«Ποιος είναι αυτός;»

«Ένας Γερμανός που πήγε να ζήσει με τους Ινδιάνους».

«Πραγματικός; Ή σε βιβλίο;»

«Σε βιβλίο. Σαν χαζό είσαι μ’ αυτό το φουστάνι».

Η Λουίζα φάνηκε τόσο αποσβολωμένη που ο Ρολφ ευχήθηκε

να μπορούσε να πάρει τα λόγια του πίσω, σχεδόν της είπε ότι

δεν ήταν αλήθεια. Ακριβώς τότε, όμως, εμφανίστηκε ο Ότο με

μια αγκαλιά κλαδιά. «Τι ομορφιές είν’ αυτές» είπε με τον καλο-

συνάτο τρόπο του.

«Ο Ρολφ λέει ότι είμαι σαν χαζό».

«Τότε χαζός είναι αυτός».

Εκείνη αμέσως κοκκίνισε και ξαναβρήκε τον ενθουσιασμό

της, του είπε ξέπνοη για το μπαλέτο όπου θα πήγαινε, που θα

113www.metaixmio.gr

Page 9: καλοκαίρι 2012 - Publicmedia.public.gr/pdfs/erotas_se_kseni_hora.pdf · καλοκαίρι 2012 Καλό καλοκαίρι συντροφιά με ένα καλό βιβλίο

είχε κύκνους, δείχνοντάς του την καρφίτσα που της είχε δώσει η

γιαγιά της και ψαρεύοντας τα μαλακά δερμάτινα γάντια της από

την τσέπη της ώστε να μπορέσει εκείνος να τα θαυμάσει. Μόλις

έφυγε, ο Ρολφ όρμησε στον Ότο και τον έριξε στο έδαφος. Κλα-

δάκια τινάχτηκαν παντού. Ο Ότο σπαρταρούσε και αντιστεκό-

ταν με εκπληκτική αγριότητα. Ο Ρολφ αναγκάστηκε να καθίσει

πάνω στο στήθος του για να τον συγκρατήσει, αλλά ακόμα και

τότε ο Ότο συνέχισε να ρίχνει άγριες γροθιές. Τελικά, όμως, η

οργή του ξεφούσκωσε κι έμεινε πεσμένος βαριανασαίνοντας.

«Τι τρέχει μ’ εσένα σήμερα; Τι ήταν όλο αυτό;»

«Τις σιχάθηκα τις φωτιές» είπε ο Ρολφ. Σηκώθηκε τινάζοντας

τα ρούχα του και τράβηξε τον Ότο να σταθεί στα πόδια του.

Έκανε μια προσπάθεια να δώσουν τα χέρια, αλλά ο Ότο απομά-

κρυνε το δικό του. «Μην κάνεις σαν παιδί» είπε ο Ρολφ αυστηρά.

«Πάω σπίτι τώρα. Μπορείς ν’ ανάψεις φωτιά μόνος σου».

Προτού καλά καλά επανέλθουν τα πράγματα στον φυσιολο-

γικό τους ρυθμό −οι δρόμοι είχαν ησυχάσει, οι γυναίκες είχαν

πάψει να κλαίνε και έκαναν ουρά στον χασάπη για να πάρουν

νεφρά και εντόσθια− μια μέρα ο Ρολφ γύρισε στο σπίτι από το

σχολείο και βρήκε τον πατέρα του έξαλλο να βηματίζει βαριά

πάνω κάτω στη βιβλιοθήκη. Οι Γάλλοι, καταπώς φαινόταν, είχαν

προελάσει στο Ρουρ με την αμφίβολη πρόφαση κάποιων πολεμι-

κών αποζημιώσεων που δεν είχαν αποδοθεί. Το καλό χέρι του

Ζίγκμουντ πηγαινοερχόταν με φόρα μπρος πίσω καθώς τους απο-

καλούσε καταραμένα γουρούνια, αχόρταγα πανούργα γουρούνια.

Εντωμεταξύ, η μητέρα του Ρολφ έλεγε «Έλα, έλα, έλα» με ζωηρή,

καθησυχαστική φωνή, προσπαθώντας θαρρείς να ηρεμήσει ένα

σμάρι ξεσηκωμένες κότες. Μολαταύτα, είπε ο Ζίγκμουντ αγριε-

μένος, ήταν τρέλα εκ μέρους της κυβέρνησης να επιτρέπει αυτές

τις κουβέντες περί γενικής απεργίας. Ο Ρολφ κάθισε στη γωνία

114

Page 10: καλοκαίρι 2012 - Publicmedia.public.gr/pdfs/erotas_se_kseni_hora.pdf · καλοκαίρι 2012 Καλό καλοκαίρι συντροφιά με ένα καλό βιβλίο

του καναπέ, εκεί όπου συνήθως αποκοιμιόταν ο γάτος του ο Χάν-

σελ λουσμένος στον ήλιο. Τον τελευταίο χρόνο του πολέμου ο

Χάνσελ βγήκε μια μέρα από το παράθυρο σε αναζήτηση ποντικών

και δεν γύρισε ποτέ. Πουλήθηκε για φάγωμα, είχε πει στον Ρολφ

ο εξάδελφός του ο Χανς, όταν τους είχε επισκεφτεί με τη μητέρα

του: «Τώρα θα ’ναι δεμένος σαν κοτόπουλο, κρεμασμένος σε

κάποιο χασάπικο με το πράμα του κομμένο».

«Και πώς σκοπεύουν να πληρώσουν τα ημερομίσθια των

απεργών;» ρώτησε επιτακτικά ο Ζίγκμουντ, γυρίζοντας να αντι-

κρίσει τη γυναίκα του. «Αυτό τους πέρασε καν απ’ το μυαλό;

Μας οδηγούν στην καταστροφή». Ο Ρολφ προσπάθησε επίμονα

να φανταστεί τους καταρράκτες, τα ελάφια να σκαρφαλώνουν

ξέφρενα σ’ ένα βουνό· έκλεισε τα μάτια του κι έκανε πως μιλούσε

μόνος του στη γλώσσα των Απάτσι.

115www.metaixmio.gr

Page 11: καλοκαίρι 2012 - Publicmedia.public.gr/pdfs/erotas_se_kseni_hora.pdf · καλοκαίρι 2012 Καλό καλοκαίρι συντροφιά με ένα καλό βιβλίο

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΜΕ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΒΙΒΛΙΟ!

Περιπλανηθείτε στα νέα μας βι-βλία (που παρουσιάζονται σεαυτή την έκδοση) και επιλέξτε τοαγαπημένο σας ανάγνωσμα.Επισκεφθείτε τον διαδικτυακόμας τόπο www.metaixmio.gr όπουθα βρείτε περισσότερες προτά-σεις βιβλίων.

w w w . m e t a i x m i o . g rw w w . m e t a i x m i o . g r