Η εφημερίδα του Β'2, 2013-14, 14ο Δημοτικό Ρεθύμνου

Θέμα: Αποχαιρετώντας τη Β’ τάξη Έτος: 2013-14

Καλό καλοκαίρι σε όλους!!!

Συνεργάστηκαν οι μαθητές του τμήματος Β’2:

Η δασκάλα της τάξης: Μπατσή Δώρα

Αντώνης Τσαγλιώτης Ελπίδα Φουσταλιεράκη

Στέλιος Φραγκάκος Μανόλης Φραγκούλης

Μανόλης Χατζηκωνσταντίνου Θοδωρής Θερμιώτης

Στέλιος Πετράκης Αργύρης Προβιάς

Εβελίνα Ρασκοπούλου Αντώνης Σαμιώτης Ορέστης Σαμπάνης

Σταύρος Σόρε

Βαλεντίνα Κρασνίκι Μελίνα Καραμιχάλη

Μαρία Παπαδάκη Μαρία Παπαδοπούλου Παντελής Παυλιδάκης

Αντώνης Πέρρος

Η μαμά μου πήγαινε στο δημοτικό σχολείο Κρύας Βρύσης. Το σχολείο αυτό ήταν μονοθέσιο, δηλαδή είχε ένα μόνο δάσκαλο σε όλο το σχολείο.

Το σχολείο της μαμάς μου είχε μια τεράστια αίθουσα και μια αυλή γεμάτη δέντρα και λουλού-δια. Η μαμά στο σχολείο φορούσε κανονικά ρούχα και είχε μια τετράγωνη τσάντα που μέσα είχε τη Γλώσσα, τα Μαθηματικά, το Ανθολόγιο και τυρί και ψωμί για κολατσιό.

Τα τετράδιά της ήταν μπλε και στην Αντι-γραφή ζωγράφιζε μαζί με τη μαμά της.

Ελπίδα Φουσταλιεράκη

Συνέ ντέυξη μέ το μπαμπα μου

Που βρισκόταν το σχο-λείο;

Το σχολείο ήταν πολύ κοντά στο σπίτι και πήγαινα με τα πόδια.

Ποιος σε πήγαινε; Μέχρι την Τρίτη δημοτι-

κού με συνόδευε ο μεγαλύτε-ρος αδερφός μου και μετά πή-γαινα μόνος μου.

Τι φορούσες; Στο νηπιαγωγείο φο-

ρούσα ποδιά, αλλά στο δημοτι-κό φορούσα ό,τι ήθελα.

Πώς ήταν το σχολείο σου;

Ήταν ένα μεγάλο κτίριο με ένα τεράστιο προαύλιο. Είχε δύο ορόφους, υπόγειο, μεγά-λες σκάλες και μεγάλες αίθου-σες.

Πώς έλεγαν τη δασκάλα σου;

Στις τρεις πρώτες τάξεις

είχα την κυρία Άννα. Τι μαθήματα έκανες; Γλώσσα, Αριθμητική,

Ανθολόγιο, Γυμναστική, και αρ-γότερα Ιστορία, Θρησκευτικά και διάφορα άλλα.

Ξένες Γλώσσες και υπο-λογιστή δεν κάνατε;

Όχι, δεν τα είχαμε τότε. Μαρία Παπαδοπούλου

Το Δημοτικο Σχολέι ο Κρυ ας Βρυ σης

«Σχολικά είδη δεν είχαν πολλά εξαιτίας της

Κατοχής. Οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες.»

Τα 18 αστεράκια του Β’2 Σελίδα 2

Το 5ο Δημοτικο Ρέθυ μνου

Το σχολείο της γιαγιάς μου ήταν το 5ο Δημοτικό Ρεθύμνου. Το κτίριο ήταν λί-γο παλιό με μεγάλες αίθουσες. Οι δάσκα-λοι ήταν αυστηροί και κρατούσαν μια ξύ-λινη βέργα που με αυτή χτυπούσαν το χέ-ρι των παιδιών όταν έκαναν αταξίες. Οι μαθητές φορούσαν μπλε ποδιά με άσπρο γιακά και έκαναν μάθημα πρωί και από-γευμα.

Στέλιος Πετράκης

Στο σχολείο η γιαγιά μου πήγαινε με τα πόδια. Ήταν εξατάξιο. Το σχολείο ήταν με-γάλο και είχε μεγάλη αυλή. Η κάθε τάξη είχε ένα κομμάτι του κήπου για να φυτεύει τα λου-λούδια της. Στο σχολείο φορού-σαν τα ρούχα τους. Άλλα παι-διά είχαν υφασμάτινες τσάντες και άλλα χαρτοφύλακα με χε-

ρούλι. Στα παιδιά δίνανε στο σχολείο κολατσιό, τυρί, γάλα και ψωμί. Το βιβλίο της Γλώσ-σας λεγόταν Αναγνωστικό, κά-νανε Μαθηματικά, Θρησκευτι-κά και Ιστορία, τα βιβλία ήταν πιο μικρά από τα δικά μας. Στις εθνικές μας γιορτές τα παιδιά έλεγαν ποιήματα. Στο τέλος της χρονιάς έκαναν γυμναστικές επιδείξεις. Τα κορίτσια φορού-

σαν άσπρες μπλούζες και μπλε φούστες, και τα αγόρια φορού-σαν άσπρες μπλούζες και μπλε παντελόνια.

Παντελής Παυλιδάκης

Στην Αλβανι α

Στο σχολείο πηγαίναμε με τα πόδια, μόλις έπαιζε ο δά-σκαλος την καμπάνα της εκκλη-σίας. Για κολατσιό τρώγαμε μια φέτα ψωμί και λίγα ξερά σύκα. Τις ελεύθερες ώρες μας παίζα-με πολλά παιχνίδια.

Η γιαγιά μου πήγαινε σε ένα σχολείο που ήταν πέτρινο. Ένας δάσκαλος έκανε μάθημα στην Πρώτη, τη Δευτέρα και

την Τρίτη τάξη κι ένας άλλος στην Τετάρτη, την Πέμπτη και την Έκτη. Η μαμά της έψηνε ντολμαδάκια, κεφτεδάκια, πί-τες και πού και πού ψωμί για να τρώνε στο σχολείο.

Φορούσαν όλα τα κορί-τσια ποδιά. Ο δάσκαλος είχε ένα ξύλο και άμα ήταν ζωηρές τις χτυπούσε.

Στέλιος Φραγκάκος

Η γιαγια μου

Το σχολείο παλιά... Σελίδα 3

Τα αγόρια φορούσαν ποδιές αγορίστικες. Το σχολείο ήταν μικρό. Στο σχολείο πήγαι-ναν στις 8:00 έως τις 13:00. Πα-λιά δεν είχαν τσάντα, είχαν ένα μαξιλάρι κομμένο στη μέση. Στην τάξη τους έκαναν Γλώσσα,

Μαθηματικά, Ιστορία. Όταν έκαναν κάτι κακό άπλωναν το χέρι και τους χτυπούσαν. Για κολατσιό είχαν μια πίτα, λίγες ελιές, μισή ντομάτα, λίγο αγ-γούρι και νερό.

Ορέστης Σαμπάνι

Το σχολέι ο της γιαγια ς μου

Παι ρνω συνέ ντέυξη απο τη μαμα μου για το σχολέι ο της

- Πώς ήταν το κτίριο του σχο-λείου σου; - Ήταν ένα όχι πολύ μεγάλο κτίριο. - Και πώς ήταν οι δάσκαλοί σου; - Ήταν πολύ καλοί, αλλά και πολύ αυστηροί. Όταν κάναμε μάθημα δεν κάναμε καθόλου

φασαρία και όποιος ερχόταν αδιάβαστος τον έβαζαν τιμωρί-α. - Τι μαθήματα έκανες; - Έκανα Μαθηματικά, Γλώσσα, Γεωγραφία, Ιστορία και άλλα ακόμα.


Ο παππούς μου πήγε σχολείο στις Μέλαμπες. Στον πόλεμο του 1940 οι Γερμανοί χάλασαν το σχολείο και στην αρχή έκαναν μάθημα σε διάφο-ρα σπίτια.

Μαθήματα έκανε πρωί και βράδυ, εκτός Τετάρτη και

Σάββατο βράδυ. Οι δάσκαλοι ήταν πολύ αυστηροί. Όποιος δεν ήξερε το μάθημα έτρωγε ξύλο με μια βίτσα. Τα περισσό-

τερα παιδιά ήταν ξυπόλητα και δεν κρατούσαν κολατσιό.

Μαρία Παπαδάκη

Το σχολέι ο του παππου μου

“...Όποιος δεν ήξερε το μάθημα έτρωγε ξύλο με μια βίτσα...” “...Τα περισσότερα παιδιά ήταν ξυπόλητα και δεν κρατούσαν κολατσιό.”


Όταν η μαμά μου πήγαινε δη-μοτικό, φορούσε μια μπλε στο-λή με άσπρο γιακαδάκι, που τη λέγανε ποδιά. Μαζί με την τσά-ντα της κρατούσε ένα καλαθάκι με κολατσιό. Της μαμάς μου της άρεσε να τρώει αβγόφετες, δηλαδή ψωμί με αβγό στο τη-γάνι. Το σχολείο της είχε μόνο δυο αίθουσες και δυο δασκά-λους. Στη μια αίθουσα ήταν τα

παιδιά της Πρώτης, της Δευτέ-ρας και της Τρίτης τάξης μαζί. Στην άλλη αίθουσα ήταν τα παιδιά των υπόλοιπων τάξεων. Στο διάλειμμα όλα τα παιδιά έβγαιναν σε μια αυλή γεμάτη πεύκα. Κάτω από τα πεύκα υ-πήρχαν κούνιες και τραμπάλες. Τα μαθήματα που έκαναν ήταν Ανάγνωση, Γραμματική, Αριθ-μητική και γυμναστική. Τα παι-διά έπαιζαν χαρούμενα όλα

μαζί. Το μόνο πράγμα που φο-βόταν ήταν η βίτσα του δασκά-λου, που χτυπούσε τις παλάμες τους όταν ήταν άτακτα. Μελίνα Καραμιχάλη

Το σχολέι ο μέ τα πέυ κα

Εγώ πήγαινα σχολείο στο χωριό μου. Το σχολείο ήταν μικρό και είχε μια αίθουσα δι-δασκαλίας και ένα δωμάτιο που έμενε ο δάσκαλος. Οι συμ-μαθητές μου ήταν λίγοι και γι’ αυτό το σχολείο είχε μόνο ένα δάσκαλο. Ο δάσκαλος έκανε μάθημα κάθε μέρα σε όλες τις τάξεις.

Μάθημα κάναμε πρωί και απόγευμα. Τα μαθήματα που κάναμε ήταν το Αναγνω-στικό, η Αριθμητική, η Ιστορία, τα Θρησκευτικά, η Γεωγραφία και διάφορα άλλα.

Τα βιβλία μας ήταν πα-λιά γιατί μας τα έδιναν οι πιο μεγάλοι μαθητές.

Μανόλης Φραγκούλης

Το πέτρο χτιστο σχολέι ο της γιαγια μου

- Γιαγιά, θα μου πεις πώς ήταν τα σχολικά σου χρόνια;

- Ναι Αντώνη μου. Το σχολείο μου στο χωριό ήταν μονοθέσιο. - Τι σημαίνει μονοθέσιο, για-γιά; - Όλες οι τάξεις του δημοτικού σχολείου έκαναν μάθημα στην ίδια δασκάλα. Το κτίριο ήταν πετρόχτιστο. Είχε την μεγάλη αίθουσα για διδασκαλία και ένα μικρό δωμάτιο που ήταν το γραφείο της δασκάλας. Έξω είχε μια τουρκική τουαλέτα.

- Πόσα παιδιά ήσασταν; - Είκοσι πέντε παιδιά, αγόρια και κορίτσια. - Πόσες ώρες και τι μαθήματα κάνατε; - Κάθε μέρα κάναμε 4 ώρες το πρωί και 3 ώρες το απόγευμα. Κάναμε Ανάγνωση, Γραφή, Μα-θηματικά, Ιστορία, Μουσική, ό,τι κάνετε κι εσείς σήμερα. Είχαμε βιβλία και τετράδια, και γράφαμε με μολύβι και μελάνι. Αντώνης Σαμιώτης

Το μονοθέ σιο σχολέι ο του

μπαμπα μου

Το σχολείο στα χρόνια του παπ-πού μου ήταν φτιαγμένο από πέτρα και λαμαρίνα. Ο χώρος ήταν περιορισμένος. Υπήρχε ένας δάσκαλος για όλο το σχο-λείο. Έκαναν 2 ώρες μάθημα

την ημέρα. Τα μαθήματα που διδάσκονταν ήταν Ανάγνωση και Αριθμητική. Φορούσαν πο-διές. Οι τσάντες ήταν φτιαγμέ-νες από ένα πανί. Σχολικά είδη δεν είχαν πολλά εξαιτίας της

κατοχής. Οι συνθήκες ήταν πο-λύ δύσκολες. Εκείνη την περίο-δο έγινε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλε-μος. Εβελίνα Ρασκοπούλου

Στα χρο νια του Β’ Παγκοσμι ου Πολέ μου

...Φορούσαν ποδιές. Οι τσάντες ήταν φτιαγμένες από ένα

πανί. Σχολικά είδη δεν είχαν πολλά εξαιτίας της κατοχής. ..

Το σχολείο παλιά... Σελίδα 5

Το σχολέι ο της μαμα ς μου στον Σταυρωμέ νο

Το κτίριο της μαμάς μου ήταν πολύ μικρό και ήταν στην περι-οχή του Εσταυρωμένου. Τη δα-σκάλα της την έλεγαν κυρία Βούλα. Το σχολείο λειτουργού-σε από τις 8 μέχρι τις 1. Κάθε πρωί πήγαινε σχολείο με τα πόδια. Φορούσε φόρμα κόκκινη και τα

βιβλία που έκανε ήταν Γλώσσα, Μαθηματικά και Ιστορία. Το αγαπημένο της μάθημα ήταν η Γλώσσα. Το παιχνίδι που έπαιζε ήταν το σχοινάκι. Όταν πήγαινε εκδρο-μή η μαμά της τηγάνιζε κεφτε-δάκια, ντολμαδάκια και πίτες. Η μαμά μου ήταν η καλύτερη

μαθήτρια. Μανόλης Χατζηκωνσταντίνου

Μα

υρ

οπ

ίνα

κας

Άβ

ακα

ς

- Την τσάντα μας την έφτιαχνε η μαμά μας από ένα καλό πανί με δυο θήκες. - Κολατσιό είχατε; - Ναι, είχαμε. Το σχολείο πρόσφερε τυρί με ψωμί και οι μαμάδες συνήθως των μικρών τάξεων μάζευαν από νωρίς το πρωί ξύλα στην αυλή, άναβαν φωτιά και σε ένα καζάνι έβραζαν γάλα και το μοί-ραζαν στα παιδιά. Ήταν δύσκολα χρόνια, αλλά όμορφα, με πολλές και έντονες αναμνήσεις. Αργύρης Προβιάς

Το μονοθέ σιο σχολέι ο του μπαμπα μου Εγώ πήγαινα σχολείο στο χωριό μου. Το σχολείο ήταν μικρό και είχε μια αίθουσα διδα-σκαλίας και ένα δωμάτιο που έμενε ο δάσκαλος. Οι συμμαθητές μου ήταν λίγοι και γι’ αυτό το σχολείο είχε μόνο ένα δάσκαλο. Ο δάσκαλος έκανε μάθημα κάθε μέρα σε όλες τις τάξεις.

Μάθημα κάναμε πρωί και απόγευμα. Τα μαθήματα που κάναμε ήταν το Αναγνωστικό, η Αριθμητική, η Ιστορία, τα Θρησκευτικά, η Γεω-γραφία και διάφορα άλλα.

Τα βιβλία μας ήταν παλιά γιατί μας τα έδιναν οι πιο μεγάλοι μαθητές. Στο σχολείο πη-γαίναμε με τα πόδια, μόλις έπαιζε ο δάσκαλος την καμπάνα της εκκλησίας. Για κολατσιό τρώγα-με μια φέτα ψωμί και λίγα ξερά σύκα.

Τις ελεύθερες ώρες μας παίζαμε πολλά παιχνίδια.


Συνέ ντέυξη απο τη γιαγια

του Αργυ ρη

Η σχολική

τσάντα της

γιαγιάς

του

Αργύρη!


Τα παλιά

αλφαβητά

ρια που

μας έφερε

ο Αντώνης

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πειρατής που πήγαινε σε ένα νησί για να πάρει ένα διαμά-ντι. Είχε μια πυξίδα. Είχε κι έναν πα-παγάλο. Τελικά πήγε στο νησί και πήρε το διαμάντι. Αργύρης Προβιάς

Ο πέιρατη ς μέ το μαγικο διαμα ντι

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πειρατής. Βρισκόταν σε ένα νη-σί και έψαχνε ένα διαμάντι. Στον ώμο του ήταν ένας παπαγάλος. Ο πειρατής είχε ένα βιολί που το αγαπούσε. Μια μέρα βρήκε μια άμαξα και την πήρε. Εμφανίστηκε ένας νάνος που ήταν κουρασμένος. Ο πειρατής είπε στο νάνο: - Ανέβα στην άμαξα άμα είσαι κουρασμένος. - Αλήθεια, θα ανέβω στην άμαξα. Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Βαλεντίνα Κρασνίκι

“ Ο ΠΕΙΡΑΤΗΣ ”

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πειρατής. Πή-γαινε στο νησί των πειρατώ με το πλοίο. Είχε κακοκαιρία, μεγάλα κύματα και δεν μπορού-σε να τον περάσει. Ο παπαγάλος οτυ του είπε πώς να τα περάσουν, και τα πέρασαν. Τελικά έφτασαν στο νησί των πειρατών και είδαν ένα σεντούκι. Το άνοιξαν και είδαν διαμάντια. Το πήραν στην πόλη τους και έγιναν πλούσιοι. Μαρία Παπαδοπούλου

«Το νησι των πέιρατω ν

Βιβλιοπροτάσεις! Σελίδα 7

Γράφουμε ιστορίες

με τις λέξεις:

Βαρέλι, παπαγάλος, βιολί, πυξίδα, άμαξα,

ήλιος, νάνος, διαμάντι, πειρατής, νησί

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας ένας παπαγάλος που είχε ένα βιολί. Μια ηλιόλουστη μέρα πήγε σε ένα νησί, βρήκε ένα βαρέλι και έκατσε πάνω του. Κοιμήθηκε. ‘όταν ξύπνησε βρήκε ένα δια-μάντι. Ήταν ευτυχισμένος κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Εβελίνα Ρασκοπούλου

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πει-ρατής με ένα χρωματιστό παπαγάλο. Πήγαιναν να βρουν ένα θησαυρό με το πλοίο τους. Ξαφνικά είδε το νησί. Πήγαν στο νησί και βρήκαν ένα διαμάντι. Αλλά ο θη-σαυρός έψαχνε το θησαυρό. Ο παπαγάλος πέταξε και βρήκε το σε-ντούκι με το θησαυρό. Και ζήσαν αυτοί πλουσιοπάροχα κι εμείς καλύτερα! Μανόλης Φραγκούλης

Ο πέιρατη ς και η μαγικη πυξι δα

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πειρατής που ήθελε να πάει σε ένα νησί. Εκεί πέρα είχε έναν θησαυρό , όπου ήταν ένα διαμάντι. Για καλή του τύχη βρήκε μια πυξίδα στην άμμο. Αυτό τον βοήθησε να να βρει τον μαγικό θησαυρό. Μόλις γύρισε στην οικογένειά του, ήταν όλοι ευτυχισμένοι και χαμογε-λαστοί. Μανόλης Χατζηκωνσταντίνου

“ Ο ΠΕΙΡΑΤΗΣ ”

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε η Χιονάτη. Ήταν μια πολύ όμορφη κοπέλα. Ένα πρωί με λαμπερό ήλιο η μαμά της αρρώστησε και πέ-θανε. Ο μπαμπάς της Χιονάτης παντρεύτηκε και πάλι, αλλά αυτή η μαμά δεν ήταν καθόλου καλή. Μια μέρα ο μπαμπάς της Χιονάτης της πήρε δυο μικρά ζωάκια, ένα σκυλάκι κι ένα γατάκι. Όμως όταν το έμαθε η μαμά της πήρε ένα βαρέλι και τα έχωσε μέσα. Όταν το έμαθε η Χιονάτη έπαθε σοκ. Έτρεξε αμέσως και το είπε στο μπαμπά της. Πήγαν μαζί στη μαμά της Χιονάτης. -γιατί το έκανες αυτό;. Είπε ο μπαμπάς. Η μαμά κατάλαβε το λάθος της και ζήτησε συγγνώμη. Κι έτσι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Μαρία Παπαδάκη

«Το νησι των πέιρατω ν






Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πα-παγάλος που έπαιζε βιολί. Και ζούσε με την οικογένειά του. Μια μέρα είδε ένα διαμάντι που ήταν μέσα σε ένα βαρέλι. Αλλά αυτό το βα-ρέλι το έιχε ένας πειρατής. Ήταν πλού-σιος και είχε έναν βοηθό που ήταν νά-νος. Ο νάνος είδε τον παπαγάλο και έτρεξε να τον πιάσει. Τελικά ο παπαγάλος πήρε το διαμάντι και γύρισε στην οικογένειά του. Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Ελπίδα Φουσταλιεράκη

Ο πέιρατη ς μέ το μαγικο διαμα ντι

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας πειρατής που έμενε σε ένα νησί. Είχε έναν χρωματιστό παπαγά-λο που έπαιζε βιολί. Μια μέρα είδε από μακριά κακούς πειρατές με θησαυρούς. Πήρε το καράβι του, τους όρμηξε, σκότωσε όλους τους πειρατές και πήρε όλους τους θησαυρούς. Ο παπαγάλος έπαιζε βιολί γιατί χάρηκε πολύ. Πούλησε τα διαμάντια και έβγαλε πολλά λεφτά. Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Αντώνης Πέρρος

“ Ο ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ ”

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πειρατής κι ένας πα-παγάλος. Ήθελαν να πάνε σε ένα νησί που υπήρχε ένας θησαυρός. Ταξίδευαν όλη μέρα κι όλη νύχτα. Μόλις έφτασαν, ανέβηκαν σε μια άμαξα που την οδηγούσε ένας νάνος. Όταν ο ήλιος άρχισε να δύει, είχαν φτάσει μπροστά σε μια μεγάλη σπηλιά. «Εδώ κρύ-βεται ο θησαυρός», τους είπε ο νάνος. Έτσι ο πειρατής κι ο παπαγάλος πήραν το θησαυρό και γύρισαν στο καράβι. Και ζήσανε αυτοί κα-λά κι εμείς καλύτερα. Αντώνης Τσαγλιώτης

Ο πέιρατη ς κι ο παπαγα λος






Μια φορά κι έναν καιρό μια ηλιόλουστη μέρα, καθώς όλος ο κόσμος ήταν στις δουλειές του, ένα άνθρωπος ξεχώριζε. Ήθελε να γίνει ήρωας σαν πειρατής. Όμως δεν εί-χε πλοίο για να κάνει ταξίδια.

Βρήκε ένα πλοίο και το αγό-ρασε. Πέρασε λίγος καιρός και πή-γε στο νησί της Μάλτα. Κατέβηκε και βρήκε ένα τεράστιο διαμάντι.

Από τότε έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!!!


Ο να νος κι ο βοσκο ς

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας νάνος. Ζούσε σε ένα νησί όπου υπήρχαν πολλά διαμάντια. Ο νάνος βρήκε ένα βιολί που το κρατούσε ένας βοσκός. Ο νάνος κι ο βοσκός γίνανε τραγουδιστές και πολύ καλοί φίλοι. Σταύρος Σόρε

Ο πέιρατη ς και το μέγα λο διαμα ντι

Κάποτε ζούσε μια πριγκίπισσα που ονει-ρευόταν να γίνει νεράιδα. Καθώς προχω-ρούσε έλεγε: «Αχ, μακάρι να ήμουν νεράι-δα!!!» Ξαφνικά είδε έναν πρίγκιπα που της είπε: «βρες το μαγικό διαμάντι και νεράιδα θα γίνεις.» η πριγκίπισσα έψαξε πολύ και βρή-κε το διαμάντι. Το φόρεσε στο δάχτυλό της και νεράιδα έγινε στη στιγμή! Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα! Μελίνα Καραμιχάλη

Ο πέιρατη ς κι ο παπαγα λος






Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας παπαγά-

λος πειρατής που ταξίδευε. Ταξίδευε ,

ώσπου ξαφνικά είδε ένα νησί και πήγε εκεί.

Πήρε το φτυάρι του και πήγε να σκάψει..

Αντώνης Σαμιώτης

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας

πειρατής που είχε έναν παπαγάλο. Έπαιζαν

βιολί και πήγαιναν σε ένα νησί.

Μια μέρα ταξίδευαν στη θάλασσα και

βρήκαν ένα σεντουκάκι. Το πήραν.

Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύ-

τερα.


Ο να νος κι ο βοσκο ς

Κάποτε ζούσε σε ένα νησί ένας νάνος. Κολυ-μπούσε και είδε ένα σεντούκι θησαυρού. Το πήρε, το άνοιξε και δεν πίστευε στα μάτια του. Ποπό, διαμάντια! Πήγε να τα πουλήσει και τότε κατάλαβε ότι ήταν ψεύτικα... Στέλιος Πετράκης

Ένας πέιρατη ς μέ έ ναν παπαγα λο






Αν έι χα σπι τι μέ ρο δές θα πη γαινα στον πλανη τη Κρυ πτο. Κι αν ξέχνου σα κα τι θα έ κανα έ να βη -

μα, θα το έ παιρνα και θα συνέ χιζα το δρο μο μου.


Στον πλανη τη Μπέ υπη ρχαν σπι τια μέ ρο δές. Ει χαν έ να τηλέχέιριστη ριο και πη γαιναν ο που

η θέλαν. Οι α νθρωποι του πλανη τη δέν χρέια ζονταν να πα νέ στο σχολέι ο μέ τα πο δια.

Εβελίνα Ρασκοπούλου

Στον πλανη τη του Βα λασαρ έ χουμέ σπι τια μέ ρο δές. Τα σπι τια έι ναι αυτο ματα που έ χουν πισι νές

και φοι νικές. Οι δρο μοι έι ναι ι σιοι. Αν ζου σα έκέι θα έ παιρνα τη φι λη μου, τη Μέλι να, θα πηγαι να-

μέ στη θα λασσα του πλανη τη μας.

Μαρία Παπαδοπούλου

Στον πλανη τη του Ντα στην υπη ρχαν σπι τια που έι χαν ρο δές. Στους δρο μους τα παιδια παι ζαν μέ

τα σπι τια που τα οδηγου σαν. Γινο ντουσαν και αγω νές μέ σπι τια που οδηγου σαν οι μέγα λοι. Τρέ -

χανέ μέ φουλ γκα ζι.


Στον πλανη τη ΑΒ ανακαλυ φθηκέ έ να σπι τι μέ ρο δές. Τα παιδια τω ρα πηγαι νουν πιο γρη γορα στο

σχολέι ο.


Θα’ θέλα να έι χα έ να σπι τι που να έι χέ ρο δές, και να πη γαινα ο που η θέλα. Θα προχωρου σέ μέ

μικρη ταχυ τητα.

Αργύρης Προβιάς


Θυμάστε το πρώτο κείμενο

που γράψαμε φέτος;

Αν το σπίτι

σου είχε …

ρόδες;;

Αν το σπι τι μου έι χέ ρο δές θα πη γαινα πολυ έυ κολα στο σχολέι ο. Θα οδηγου σέ η μαμα και θα πη-

γαι ναμέ βο λτα σέ ο λη την πο λη.

Βαλέντι να Κρασνι κι

Στον πλανη τη Παντέλη ς ανακα λυψαν έ να σπι τι μέ ρο δές. Προχωρα έι μέ μέγα λη ταχυ τητα και

μπορω να πα ω σχολέι ο μέ το σπι τι.


Στον πλανήτη Γη ανακάλυψαν τα σπίτια που έχουν ρόδες. Έχουν πισίδες, μπόουλινγκ και

άλλα πολλά γήπεδα. Και η πόρτα είναι από την πίσω μεριά. Αντί να κατεβαίνουμε από τις

σκάλες είχαν κυλιόμενες.

Μανόλης Χατζηκωνσταντίνου

Στον πλανη τη των Φαφου των ανακα λυψαν έ να κινου μένο σπι τι. Οι α νθρωποι πη γαιναν στις

δουλέιέ ς τους μέ τα σπι τια τους.

Αντώνης Τσαγλιώτης

Στον πλανη τη της θα λασσας έι χαμέ σπι τια μέ ρο δές. Τα σπι τια έι ναι αυτο ματα και έ χουν πισι νές μέ

φοι νικές. Οι δρο μοι έι ναι ι σιοι. Αν ζου σα έκέι , θα έ παιρνα τη φι λη μου, τη Μαρι α, και θα πηγαι ναμέ

στη θα λασσα του πλανη τη μου.

Μελίνα Καραμιχάλη

Στον πλανήτη Κρύπτο ήταν ένα σπίτι που είχε ρόδες. Οι άνθρωποι πήγαιναν όπου ήθελαν.


Αν είχαμε σπίτι με ρόδες θα πήγαινα όπου ήθελα και όταν ήθελα. Το σπίτι μου θα κινούνταν

σαν Φεράρι. Θα κοιμόμουν στο σπίτι και θα ξυπνούσα στο σχολείο.

Ορέστης Σαμπάνι

Στον πλανήτη των Φαφούτων ανακάλυψαν τα σπίτια που είχαν ρόδες.



Αν το σπίτι

σου είχε …

ρόδες;;

Στη φαντασι α μου βλέ πω έ να σπι τι μέ ρο δές που έι ναι παρκαρισμέ νο. Αν έι χέ το σπι τι μου ρο δές θα

πη γαινα ο που η θέλα . Θα πη γαινα και στη θα λασσα.


Στον πλανη τη Σταυ ρο ανακα λυψαν έ να σπι τι μέ ρο δές. Έτσι δέν χρέιαζο ντουσαν αυτοκι νητα οι

α νθρωποι. Τα παιδια πη γαιναν στο σχολέι ο μέ το σπι τι τους.


Σ’ έ ναν πλανη τη πολυ μακρια , στον σου πέρ Σ. ανακαλυ φθηκαν τα κινου μένα σπι τια. Δέν υπα ρχουν

αμα ξια, ου τέ α λλα οχη ματα.


…

…

Σελίδα 14

… …ο Αλαντίν. Ο αυτοκράτο-

ρας ευχαρίστησε τον Αλαντίν και του

έδωσε 40 λίρες. Ο Αλαντίν ήταν ευ-

χαριστημένος.

Ευχαριστώ! Του είπε.

Παρακαλώ! Απάντησε εκείνος.

Μετά πήγε στο παλάτι. Εκεί

ήταν η Γιασμίν, η γυναίκα του και

μοιραστήκανε μαζί τις 40 λίρες. Κι

έζησαν αυτοί καλά κι μείς καλύτερα.


… όπως περπατούσε στο δρόμο ο μάγος Σου-Σι

-Κιμ ένιωσε ξαφνικά να του πέφτει ένα μαξιλάρι στο

κεφάλι. Ξαφνιάστηκε κι έκανε να συνεχίσει το δρόμο

του. Αλλά ρίχνοντας μια ματιά στο μαξιλάρι, είδε να

λαμπυρίζει και να αλλάζει χρώματα. Κατάλαβε ότι το

μαξιλάρι ήταν μαγικό. Έσκυψε, το πήρε κι ένιωσε να

τον διαπερνά μια ανατριχίλα. Όταν πήγε σπίτι του,

βρήκε το μικρό του παιδί να κλαίει και να μη θέλει

να κοιμηθεί. Το πήρε αγκαλιά και το έβαλε στο κρε-

βάτι του, βάζοντάς του το μαγικό μαξιλάρι. Αμέσως

το παιδί κοιμήθηκε. Από τότε, όταν τον φώναζαν να

δει άρρωστα απιδιά, κρατούσε μαζί του το μαγικό

μαξιλάρι, κι έγινε ο καλύτερος μάγος-γιατρός της

Κίνας!!!!


…ο Αλαντίν. Το μαξιλάρι ευτυχώς πετάχτηκε στο χαλί. Ο Αλαντίν ήξερε την Πεντάμορφη και της

το πήγε. Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!!!



… ο Αλαντίν με το μαγικό λυχνάρι.

Το άρπαξε και συνέχισε το ταξίδι του. Πή-

γαινε στην Αφρική για να σώσει μια πρι-

γκίπισσα που την είχαν αιχμαλωτίσει κά-

ποιοι κλέφτες. Ζητούσαν πολλές χρυσές

λίρες από τον πατέρα της για να την αφή-

σουν ελεύθερη. Ο Αλαντίν με τη βοήθεια

του τζίνι βρήκε την κρυψώνα που είχαν

την κοπέλα. Έκανε μια ευχή και οι κλέφτες

έγιναν αγάλματα. Κατάφερε και πήρε την

πριγκίπισσα και την πήγε στον πατέρα

της. Ο βασιλιάς από τη χαρά του του

έδωσε μια κασέλα με χρυσές λίρες. Ο Α-

λαντίν ήταν πολύ κουρασμένος. Πήρε α-

γκαλιά το μαξιλάρι και αποκοιμήθηκε.

Όταν ξύπνησε ήταν πίσω στο παλάτι του.

Άλλη μια περιπέτεια του Αλαντίν έφτασε

στο τέλος της.


… Ο

Αλαντίν έπιασε το μαξιλάρι και πήγε στο κά-

στρο. Εκεί ήταν ο βασιλιάς με τους στρατη-

γούς του και περίμεναν μήπως βρεθεί το μα-

ξιλάρι. Ο βασιλιάς έκλαιγε πολύ, αλλά μόλις

είδε τον Αλαντίν με το μαξιλάρι του είπε:

Σ’ ευχαριστώ που έφερες το μαξιλάρι

μου! Σου αξίζει μια ανταμοιβή.

Δε χρειάζεται, είπε ο Αλαντίν και

έφυγε.

Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτε-

ρα.


…ο Αλαντίν και του το έδωσε πίσω. Πέ-

ρασαν μέρες. Ώσπου μια μέρα το πέταξε μα-

κριά, αλλά ο Αλαντίν δεν ήταν εκεί για να το

πιάσει, κι έτσι πήγε πάρα πολύ μακριά. Πήγε

στη θάλασσα και τα κύματα το πήγαν στο Ρέ-

θυμνο. Το βρήκα στην παραλία κι από τότε

κοιμάμαι στο μαξιλάρι της Πεντάμορφης!


…ο Αλαντίν. Το μαξιλάρι έπεσε πάνω στο χαλί του και συνέχισε το ταξίδι μαζί με τον Αλαντίν. Όταν το είδε ο Αλαντίν, δεν ήξερε τι να το κάνει. Έτσι αποφάσισε να γρά-ψει μια αγγελία που έλεγε «Βρήκα ένα μαξι-λάρι με πολλά σχέδια και πολλά χρώματα. Οδός Τερψιχόρης 5, τηλ.: 28310 50823, κιν.: 685593962.»

Όταν είδε την αγγελία ο αυτοκράτορας χάρηκε πολύ κι έτρεξε αμέσως να το πάρει. Μόλις έφτασε , πήρε το μαξιλάρι κι άρχισε να το αγκαλιάζει.


… ο Αλαντίν, ο οποίος είναι ένα φτωχό παιδί, και τον χτύπησε στο κεφάλι. Αυτός στην αρχή ζαλίστηκε και μετά αναρωτήθηκε ποιανού είναι το μαξιλάρι. Αλλά βγήκε στο παράθυρο ο αυτοκράτορας και φώναξε: «Ε, τι κάνεις με το μαξιλάρι μου; Είναι δικό μου!» και ο Αλαντίν του το έδωσε πίσω. Τότε ο αυτοκράτορας τον πήρε στο παλάτι του και τον έκανε σύμβουλό του.


Σελίδα 16

…ο Αλαντίν. Είδε το μαγικό μαξιλά-ρι να πέφτει στο μαγικό του χαλί και ξαφνιάστηκε. Είπε: «Ποιανού μπορεί να είναι αυτό το μαξιλάρι; Πρέπει να βρω σε ποιον ανήκει.»

Έτσι λοιπόν ο Αλαντίν αποφάσισε να επιστρέψει το μαξιλάρι. Μπήκε στη βασιλική παγόδακαι ρώτησε τίνος είναι αυτό το μαξιλάρι. Του είπαν ότι είναι το μαγικό μαξιλάρι του βασιλιά. Ανέβηκε στον έβδομο όροφο και έδωσε το μαξι-λάρι στο βασιλιά. Ο βασιλιάς χάρηκε πάρα πολύ που είδε το μαγικό του μαξι-λάρι και για να τον ευχαριστήσει για την καλή του πράξη του έδωσε ένα σακί με χρυσά νομίσματα.

Αργύρης Προβιάς

…ο Αλαντίν πήγε να το πιάσει. Αλλά φυσούσε και και το μαξιλάρι χάθηκε στο δάσος. Ευτυχώς ήταν εκεί ένας μάγος που όταν το έπιασε έγινε χρυσό. Μετά το πήγε στον αυτοκράτορα της Κίνας. Ο αυτοκράτορας δεν ήξερε πώς να τον ευχαριστήσει και του έδωσε 50.000€. και από τότε ήταν ο καλύτερος. Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.


… ο Αλαντίν. Καθώς πετούσε με ένα πολύ-χρωμο χαλί, πετάχτηκε στα πόδια του το μαξιλά-ρι. Χωρίς να ξέρει τι είναι αυτό το μαξιλάρι, το πήρε στο παλάτι του.

Μόλις είχε βραδιάσει. Ο Αλαντίν επειδή ήταν κουρασμένος αποφάσισε να πάει να κοιμη-θεί. Με έναν μαγικό τρόπο στο κρεβάτι του είχε τοποθετηθεί το μαξιλάρι. Ενώ κοιμόταν, είδε όλα αυτά που είχε περάσει η πριγκιποπούλα.

Αποφάσισε λοιπόν να το επιστρέψει πίσω. Πρώτα πέρασε από την Αφρική. Το μαγικό μαξι-λάρι κατάφερε να έχει όλη η Αφρική ειρήνη. Μέ-χρι να φτάσει στην πριγκιποπούλα από όλες τις χώρες που περνούσε σκόρπιζε ειρήνη και χαρά σε όλα τα παιδιά. Τέλος μόλις συνάντησε ττην πρι-γκιποπούλα της έδωσε το μαξιλάρι με μεγάλη χα-ρά.


… ο Αλαντίν. Έπιασε το μαξιλάρι,

αλλά δεν κατάλαβε πως αυτό το μαξιλά-

ρι ήταν ιερό. Το έδωσε στο Τζίνι. Το Τζίνι

όμως κατάλαβε πως αυτό το μαξιλάρι

ήταν ιερό και το έδωσε στον Αλαντίν.

… ο Σπάρτακος. Το μαξιλάρι πετάχτηκε και τρόμαξε τον Σπάρτακο. Ο Σπάρτακος το πήρε στο σπίτι του και κάλεσε τους φίλους του να παίξουν μαξιλαροπόλεμο. Ο αυτοκράτορας πήγε σε όλα τα χωριά και στα σπίτια. Βρήκε τον Σπάρτακο που κρατούσε το μαξιλάρι. Ο Σπάρτακος του το έδωσε. Ο αυτοκράτορας κάλεσε όλο το χωριό για να παί-ζουν κάθε βράδυ μαξιλαροπόλεμο. Του άρεσε πο-λύ να παίζει μαξιλαροπόλεμο με πολλούς ανθρώ-πους και γι’ αυτό κάλεσε όλη τη χώρα να παίζει μαξιλαροπόλεμο για μια ώρα κάθε βράδυ. Και ζή-σαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.



Στο καρναβάλι ντύθηκα κου-κουβάγια. Η στολή μου είναι πολύ-χρωμη. Από πάνω έχει ροζ και μια πολύχρωμη κοιλιά. Έχει χρωματι-στά φτερά. Από κάτω έχει ένα ροζ καλτσόν και ροζ με γκρι παπούτσια.


Την Κυριακή στο καρναβάλι ντύθηκα πρίγκιπας. Φορούσα μια κόκκινη κάπα, κίτρινο παντελόνι, μαύρη μπλούζα, καφέ μπότες και στο κεφάλι είχα ένα χρυσό στέμμα. Είχα ένα σιδερένιο πιστόλι.

Θοδωρής Θερμιώτης

Η στολή μου έχει στη μέση ένα λουλούδι. Το χρώμα της είναι ροζ.

Βαλεντίνα Κρασνίκι

Την αποκριά φόρεσα μια στο-λή άστεγου. Φόρεσα ένα μπουφάν μεγάλο και ζεστό και μια μπλούζα. Επιπλέον φόρεσα ένα τζιν παντελό-νι. Κρατούσα μια ψεύτικη φλογέρα και έπαιζα.


Την Αποκριά φόρεσα μία μαύ-ρη, τρομακτική και μακριά στολή του Χάρου.


Η στολή μου έχει ένα μαύρο πουκάμισο, μαύρο παντελόνι και μια μαύρη κάπα. Στο κεφάλι μου φορά ένα μαύρο καπέλο που πάνω έχει το Ζ. στα μάτια φοράω μια μαύρη μάσκα και στη μέση μου έχω ένα σπαθί.


Φέτος στις Αποκριές ντύθηκα αστυνομικίνα. Η στολή είναι μια ο-λόσωμη φόρμα και στο δεξί μανίκι έχει ένα αστυνομικό σήμα. Το χρώ-μα της στολής μου είναι μαύρο. Έχει ακόμη ένα καπέλο.


Τις Αποκριές φόρεσα μια κατα-πληκτική στολή. Ήταν ένα υπέροχο φούξια φόρεμα. Το ύφασμα ήταν από βελούδο και είχε σχήματα από λουλού-δια σε διάφορα χρώματα. Γύρω από το λαιμό και στο κάτω μέρος του υπήρχαν βολάν από ροζ τούλι, γεμάτα χρυσό-σκονη. Κάτω από τη μέση ήταν στερεω-μένο ένα τεράστιο ροζ τριαντάφυλλο. Το φόρεμα συμπλήρωνε ένα υπέροχο φούξια τσαντάκι με ένα λαμπερό πε-τράδι πάνω του. Ένιωθα πραγματική βασίλισσα όταν το φόρεσα.


Σελίδα 18

Η στολή που φόρεσα στο καρ-ναβάλι ήταν η τίγρης. Είχε πορτο-καλί και μαύρο χρώμα. Είχε σχεδόν παραλληλόγραμμο σχήμα και μέγε-θος όσο ενός οχτάχρονου παιδιού. Η στολή μου ήταν πολύ χνουδωτή.


Η στολή που διάλεξα φέτος είναι η πειρατίνα της Καραϊβικής. Φόρσα ένα κόκκινο, βελούδινο πα-ντελόνι και ένα άσπρο πουκάμισο με δαντέλα στα μανίκια. Μάλιστα πάνω από το πουκάμισο φόρεσα ένα μαύρο γιλέκο.

Πάνω από τα παπούτσια έβαλα κάτι μαύρες μπότες από ύφασμα. Τέλος, η στολή μου είχε ένα καπέλο. Μου άρεσε πολύ η στο-λή που φόρεσα φέτος τις Αποκριές!


Την αποκριά ντύθηκα μαϊμού. Φορούσα μια φοβιστική μάσκα για να γελάσουν. Τα μαλλιά της μαϊ-μούς ήταν φουντωτά και όλο μου το σώμα ήταν άσπρο και μαύρο. Αυτό που μου άρεσε από αυτή τη στολή ήταν να τρομάζω τα κορίτσι-α, αφού δεν αναγνώριζαν ποιος είναι. Πέρασα τέλεια!!!!


Η στολή μου ήταν σερί-φης. Πάνω είχε ένα καφέ καπέ-λο με ένα αστέρι. Κάτω στο πα-ντελόνι μου ήταν ένα πιστόλι και μια μαύρη ζώνη. Επίσης είχε α-νάμεσα μια μπλούζα και ένα πουκάμισο. Για παντελόνι είχα ένα τζιν.


Η στολή που φόρεσα τις Α-ποκριές ήταν σχεδόν όλη μαύρη. Είχε ένα ασπρόμαυρο καπέλο που πάνω του είχε το Ζ. είχε και μια μάσκα που κι αυτή είχε επάνω της το Ζ. επίσης είχε μια μαύρη μπέρ-τα. Ήταν πάρα πολύ ωραία.


Η στολή μου στο καρναβά-λι ήταν ένα μπλε κουστούμι κι ένα παπιγιόν.



Ο φίλος μου είναι έξυπνος και έχει γυαλιστερό σώμα. Έχει μεγάλη μύτη σαν ελέφαντα και τρία αυτιά. Έχει δυο μάτια, δυο πλοκάμια, δυο πόδια. Είναι κίτρι-νος με μοβ και είναι τρισχαριτωμένος!!!

Ελπίδα Φουσταλιεράκη __________________________________________________________________________________________________________________

Ο φίλος μου είναι ψηλός σαν κυπαρίσσι. Έχει μπλε πόδια και χέρια. Επίσης έχει κοφτερά δόντια σαν του καρχαρία. Έχει ένα μεγάλο μάτι και έχει ωραία κέ-ρατα. Είναι τριχωτός σαν το λιοντάρι. Επίσης έχει μεγά-λο κεφάλι. Επιπλέον έχει τέσσερα δάχτυλα. Έχει και νύ-χια.

Αργύρης Προβιάς __________________________________________________________________________________________________________________

Ο φίλος μου είναι ένα μοβ τερατάκι. Έχει δυο μά-τια και κολιέ. Έχει κίτρινα ποδαράκια και τα δάχτυλα είναι πράσινα. Είναι κοντό. Επίσης είναι πολύ όμορφο και δεν έχει κέρατα ούτε ουρά. Όμως δεν είναι τριχωτό. Δεν έχει πλοκάμια, ούτε χέρια, μόνο πόδια. Είναι πολύ λεπτό. Τα μάτια του είναι μπλε. Είναι πολύ καλό τερα-τάκι. Έχει 7 πόδια.

Μανόλης Χατζηκωνσταντίνου __________________________________________________________________________________________________________________

Το τερατάκι μου το λένε Άννα. Έχει τρία αυτιά. Επίσης μοιάζει με τον ελέφαντα. Έχει δυο μοβ και μεγά-λα πτερύγια. Στην κοιλιά του έχει μοβ και κίτρινα τετρα-γωνάκια. Επιπλέον έχει ροζ πόδια και χαμογελάει. Στα πτερύγιά του έχει κύκλους. Είναι ψηλό. Είναι μοβ και έχει στα πόδια του ροζ γραμμές.

Μαρία Παπαδοπούλου __________________________________________________________________________________________________________________

Ο φίλος μου έχει τέσσερα πόδια, είναι 15 ετών και έχει δυο μυτερά δόντια έξω από το στόμα του. Επί-σης, έχει πράσινα μαλλιά και μπλε με πορτοκαλί ουρά. Επιπλέον έχει κίτρινα νύχια, είναι τριχωτός και έχει μπλε κοιλιά. Ακόμα, έχει κίτρινα μάτια, ροζ βλεφαρίδες και πράσινους ώμους. Έχει κίτρινα αυτιά. Επιπρόσθετα έχει πορτοκαλί πόδια. Είναι χαρούμενος.

Αντώνης Πέρρος __________________________________________________________________________________________________________________

Ο φίλος μου έχει κίτρινη και μπλε γούνα. Έχει κο-φτερά νύχια. Τα αυτιά του είναι παράξενα. Έχει μια ου-ρά με μπλε βούλες, όπως έχει και στα χέρια του. Η ου-ρά του είναι γυριστή. Έχει μια μύτη σαν του κλόουν. Δεν έχει μαλλιά. Έχει κόκκινα νήχια. Είναι λίγο παχου-λός. Είναι χαρούμενος.

Στέλιος Πετράκης __________________________________________________________________________________________________________________

Το τερατάκι μου είναι κίτρινο σαν τη μπανάνα και τρέχει γρήγορα. Έχει τρία αυτιά και ροζ ρόδες. Έχει μια μεγάλη μύτη κι ένα μεγάλο χαμόγελο. Έχει τριχωτό δέρ-μα και μεγάλα μάτια. Είναι μικρό και δεν έχει μαλλιά.


Τα 18 αστεράκια του Β’2

Σελίδα 20

Η φίλη μου η Τασούλα… Έχει 3 αυτιά, κυκλικά. Έχει πόδια σαν κοχύλια, έχει μια προβοσκίδα, είναι παχουλή, έχει μπλούζα με τετράγωνα, και κίτρινους κύ-κλους.

Βαλεντίνα Κρασνίκι __________________________________________________________________________________________________________________

Ο φίλος μου είναι μικρός και παίζει ποδόσφαιρο. Έχει κοφτερά δόντια. Ο Παναθηναϊκάκιαςέχει μικρά κέρατα, τα δόντια του είναι μεγάλα. Έχει μόνο ένα μάτι και είναι μεγάλο. Επίσης έχει δυο πόδια και δυο χέρια. Είναι 10 χρονών και αύριο θα παίξουμε ποδόσφαιρο μαζί.

Μανόλης Φραγκούλης __________________________________________________________________________________________________________________

Ο φίλος μου ο Αργύρης είναι αργός σαν χελωνάκι, έχει πράσινα νύχια και τα πόδια του είναι κίτρινα. Το μισό του χρώμα είναι φούξια και έχει ροζ βούλες. Το άλλο του μισό είναι μπλε με ρίγες γαλάζιες. Έχει ακόμα μοβ ουρά και κίτρινες βούλες. Είναι χαμογελαστός.

Ορέστης Σαμπάνι __________________________________________________________________________________________________________________

Ο φίλος μου είναι μικρός, έχει μεγάλα μάτια και τα πόδια του είναι κίτρινα. Έχει μια κιτρινομόβ ζώνη. Επίσης έχει ένα χαμόγελο. Και έχει και μια γαλαζομπλέ ζώνη. Έχει πράσινα δάχτυλα και μοβροζ κεφάλι.

Αντώνης Σαμιώτης __________________________________________________________________________________________________________________

Η φίλη μου έχει τέσσερις μύτες. Έχει αρκετά μαλλιά κι αντί για πόδια έχει ρόδες. Έχει τριχωτό δέρμα και μοιάζει πολύ σαν παιχνιδάκι. Το χρώμα του δέρμα-τός της είναι κίτρινο. Έχει μοβ μάτια και τις πιο πολλές φορές έχει ορθάνοιχτα μά-τια. Και τη λένε Μελίνα. Α! συγγνώμη, ξέχασα το καλύτερο: το πρόσωπό της είναι χαμογελαστό τις πιο πολλές φορές.

Μαρία Παπαδάκη __________________________________________________________________________________________________________________

Έχει μυτερά νύχια και γυαλιστερό τρίχωμα. Ακόμα έχει κίτρινη με μπλε ου-ρά, μοβ μύτη και μπλε γιγάντια πόδια. Είναι μεγάλος σαν γίγαντας, έχει μεγάλα δόντια και είναι μπλε και κίτρινος. Έχει δυο αυτιά κι άλλα δυο αυτιά στο πίσω μέ-ρος. Έχει μεγάλη ουρά και άσπρα μάτια. Έχει μοβ φρύδια.

Θοδωρής Θερμιώτης __________________________________________________________________________________________________________________

Έχει μυτερά νύχια και μυτερή ουρά. Έχει και τέσσερα κέρατα πα΄νω στο κε-φάλι του. Επιπλέον έχει μυτερά δόντια και πολύ τριχωτό δέρμα. Ακόμα, ε΄ναι πα-χουλός. Κι έχει πολύ χοντρά χέρια σαν του γορίλα. Επίσης έχει πολύ μεγάλο κεφά-λι.

Αντώνης Τσαγλιώτης __________________________________________________________________________________________________________________

Είναι αστείος. Τον λένε Μανόλη. Έχει κέρατα σαν ταύρος. Έχει δόντια. Είναι ωραίος. Έχει μπλε πόδια με βούλες. Είναι και τα χέρια του μπλε. Έχει μουστάκια. Έχει ένα μάτι.

Σταύρος Σόρε __________________________________________________________________________________________________________________

Το φΊλο μου τον λένε Τερατάκια. Τον ονόμασα έτσι γιατί είναι τερατάκι. Έχει πορτοκαλί ουρά και πορτοκαλί ποδαράκια, μια ατσάλινη κοιλιά και ροζ δάχτυλα. Επίσης έχει πράσινα μαλλιά και ροζ μύτη. Έχει πράσινες βούλες. Είναι χαρούμενο.

Στέλιος Φραγκάκος __________________________________________________________________________________________________________________

Ο φίλος μου είναι αυτοκίνητο. Μάλιστα έχει ροζ ρόδες. Επίσης είναι χαμο-γελαστό. Έχει μάλιστα μοβ μουστάκια. Επίσης έχει μοβ με κίτρινα μαλλιά. Ακόμη έχει δυο ρόδες. Τέλος, έχει κίτρινο δέρμα.


Σελίδα 21

Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας, όπου γιορ-τάζεται η Ανάσταση του Ιησού Χριστού, μετά από τη μεγάλη εβδομάδα των Παθών. Τα έθιμα του Πά-σχα είναι από τα πιο ω-ραία έθιμα της Ελλάδας. Τα κόκκινα αυγά που σπάμε το Σάββατο, το κάψιμο του Ιούδα, οι λα-μπάδες που μεταφέρουν το άγιο φως από την εκ-κλησία στο σπίτι, η περι-φορά του Επιταφίου στους δρόμους και τα βα-ρελώτα που χαιρετίζουν την Ανάσταση, είναι μερι-κά από τα πιο γνωστά πα-σχαλινά έθιμα.


Οι άνθρωποι το Πά-σχα ψήνουν αρνιά και βάφουν πασχαλινά αυγά. Οι μαμάδες φτιάχνουν τσουρέκια και πασχαλινά κουρουράκια. Στολίζουν τα σπίτια τους με διάφο-ρα πράγματα, όπως λου-λούδια, κοτούλες χρωμα-τιστές, κουνελάκια. Πάνε στην εκκλησία και παίρ-νουν τη φωτιά κι ανά-βουν τη λαμπάδα τους.

Θοδωρής Θερμιώτης Αντώνης Τσαγλιώτης

Κρήτη: βάψιμο αυ-γών. Κάψιμο του Ιούδα. Τσούγκρισμα αυγών. Σού-βλισμα αρνιού.

Κέρκυρα: μπότηδες είναι τα κανάτια με νερό που τα πετάνε το Μεγάλο Σάββατο από τα μπαλκόνια.

Χίος: ρουκετομανία στο Βροντάδο. Το βράδυ της Ανάστασης η μια ενορία προσπαθεί με ρουκέτες να χτυπήσει το καμπαναριό της απέναντι ενορίας.


Το Σάββατο του Λα-ζάρου λέμε τα κάλαντα του Λαζάρου.

Τη Μεγάλη Πέμπτη στα χωριά απλώνουν ένα κόκκινο πανί που συμβο-λίζει το αίμα του Χριστού. Βάφουν κόκκινα τα αυγά και ζυμώνουν τσουρέκια.

Την Μεγάλη Πέμπτη βάφουμε τα κόκκινα αυγά και τα τσουγγρίζουμε με-τά την Ανάσταση.

Τη Μεγάλη Παρα-σκευή κανείς δεν πρέπει να πιάσει στα χέρια του

σφυρί ή βελόνι, γιατί θεω-ρείται αμαρτία. Το βράδυ γίνεται η Περιφορά της Ε-πιταφίου. Τα ουλούδια του Επιταφίου θεωρούνται ευ-λογημένα και τα βάζουμε στα εικονίσματα στα σπίτι-α μας.

Πριν την Ανάσταση (κατά τη διάρκεια της Σα-ρακοστής) όλα τα παιδιά του χωριού μαζεύουν ξύλα και τα αφήνουν στο προαύλιο της εκκλησίας. Την παραμονή της Ανάστα-σης σχηματίζουν ένα μεγά-λο σωρό από τα ξύλα (τη

λεγόμενη φουνάρα = η με-γάλη φωτιά ή φλόγα, προ-φανώς από το φως, φωτιά) και στην κορυφή έχουν ένα σκιάχτρο που υποτίθεται ότι είναι ο Ιούδας. Την ώρα που ο παπάς λέει το «Χριστός Ανέστη» βάζουν φωτιά και καίνε τον Ιούδα. Η νύχτα γίνεται μέρα από τα πυροτεχνήματα και η καμπάνα χτυπά συνεχώς και χαρμόσυνα.

Μανόλης Χατζηκωνσταντίνου Μελίνα Καραμιχάλη

Το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ ο παπάς ψάλει το «Χριστός Ανέστη» και μας δίνει το άγιο φως. Μετά καίμε τον Ιούδα. Τα λαϊκά έθιμα κατά τον σύγχρονο εορτασμό της Ανάστασης στην Ελλάδα περιλαμβάνουν δείπνο με κύριο φαγητό τη μαγειρίτσα, το βράδυ της Ανάστα-σης, το τσούγκρισμα των αυγών στο σπίτι ή έξω από την εκκλησία, το φιλί της αγάπης την ώρα της Ανάστασης, το σούβλισμα του αρνιού καιτά την Κυριακή του Πάσχα και άλλες εκδη-λώσεις Το Πάσχα μαζευόμαστε οικογενειακώς και σουβλίζουμε το αρνί. Αργύρης Προβιάς - Μαρία Παπαδάκη – Σταύρος Σόρε

ΖΗΤΕΙΤΑΙ σερβιτόρος στο μαγαζί Φιλίας, στην οδό Β’2. Τον θέλουμε ψηλό, γεροδεμένο και να έχει καλή ισορροπία. Τηλ.: 28310 15151515. ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ μαγαζί στην Καλλιθέα. Τιμή προσιτή. Είναι 40 τ.μ. Τηλ. 285974040.

Πράσινο σπιτάκι κόκκινα παραθυράκια μέσα κατοικούνε μαύρα αραπάκια. Τι είναι (το καρπούζι) Πράσινος πύργος, κόκκινα σπιτάκια μέσα κατοι-κούνε μαύρα παιδάκια. Τι είναι; (το καρπούζι) Μέσα σ’ ένα βαρελάκι έχω δυο λογιών κρασάκι. Τι είναι; (το αυγό)

Φίλος φίλευε το φίλο τριαντάφυλλο με φύλλο. Κοράλλι ψιλοκόραλλο και ψιλοκοραλλάκι μου. Πίτα, σπανακόπιτα, σπανακολαδόπιτα. Ο παπάς ο παχύς έφαγε παχιά φακή. Έχω μια μυγδαλιά που κάνει μύγδαλα, τσίγδα-λα, μυγδαλοτσιγδαλοτσιγδα!

Γιατί ο Πόντιος προπονητής προπονεί την ομάδα του στο αεροδρόμιο; Για να την κάνει να πετάει… Ο δάσκαλος: Κωστάκη, κλίνε μου το ρήμα «τρέχω». Και ο Κωστάκης: Τρέχω, έτρεχα, σκόνταψα, έπεσα. Χτύπησα, έκλαψα, σηκώθηκα και έφυγα. -Τάκη, για δείξε μας στο χάρτη που είναι η Αφρική. -Εδώ! -Μπράβο, παιδί μου! Τώρα εσύ, Νατάσα, για πες μας ποιος ανακάλυψε την Αμερική. --Ο Τάκης, κυρία! Σ’ ένα νησί τρεις ξανθιές βρίσκουν ένα λυχνάρι. Και λέει το Τζίνι: «Έχετε τρεις ευχές». Η πρώτη λέει: «Θέλω να γυρίσω στην οικογένειά μου». Λέει και η άλλη: «Κι εγώ θέλω να γυρίσω στην οικογένειά μου». Και η Τρίτη λέει: «Θέλω να γυρίσουν οι φίλες μου πίσω»!

Σελίδα 22

Το Βασίλειο των Θηλαστικών Η φύση που μας περιβάλλει είναι γεμάτη από χιλιάδες θηλαστικά, κά-θε είδους, πάνω στην ξυρά και κάτω από αυτή, στη θάλασσα και στον αέρα. Η άγρια τίγρη, το χαριτωμένο γατάκι, ο μεγαλόσωμος ελέφα-ντας και το μικροσκοπικό ποντικάκι, - όλα αυτά τα ζώα είναι θηλαστι-κά. Αργύρης, Μαρία Παπαδάκη, Ελπίδα

ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΣ ΚΥΝΗΓΟΣ Ο λευκός καρχαρίας φτάνει σε μή-κος τα 6,5 μέτρα και είναι ένας αδίστακτος φονιάς. Με την οξεία όσφρησή του εντοπίζει τη λεία του, κυρίως ψάρια και φώκιες, ε-νώ σπάνια επιτίθεται σε άνθρωπο, παρά την κακή φήμη του.

ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ Κάποια καβούρια προστατεύονται από τους θηρευτές με ασυνήθιστους τρόπους. Οι Παγκού-ροι, που έχουν μαλακό καβούκι, καταφεύγουν στα άδεια όστρακα άλλων θαλάσσιων πλα-σμάτων, όπως τα Βούκινα και οι Λιττορίνες. Οι Δρομές χρησιμοποιούν κομμάτια σπόγγων και φυκιών για καμουφλάζ. Σταύρος, Θοδωρής, Στέλιος Πετράκης

ΚΡΙ-ΚΡΙ Το κρι-κρι είναι αγριοκάτσικο. Ο τόπος κατοικίας του είναι τα απόκρυμνα βουνά της Κρήτης. Έχει πολύ μεγάλη γενιάδα. Το χρώμα του είναι καστανό. Έχει 2 κέρατα μέτρι-ου μήκους. Επίσης έχει κοντή ουρά. Ο λαιμός του είναι πολύ χοντρός. Τα δόντια του είναι 32. Τρώει χλόη, θάμνους, βλαστούς, φύλλα. Κινδυνεύει από το κρύο, τις πέτρες που πέφτουν, τους αετούς και τους ανθρώπους. Ορέστης Σαμπάνι – Στέλιος Φραγκάκος

Τα Φυτά Χωρίς τα φυτά δε θα μπορούσαμε να ζήσουμε: τα χρησιμοποιούμε για να φτιά-χνουμε σπίτια και να παράγουμε ενέργεια, και καθαρίζουν τον αέρα που αναπνέ-ουμε. Τα φυτά είναι πραγματικά οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου. Τα φυτά είναι εκπληκτικά. Δεν μπορούν να μετακινηθούν για να βρουν τροφή, έτσι χρησιμοποι-ούν απίστευτους τρόπους για να επιβιώσουν. Ορισμένα φυτά ανθοφορούν μόνο μια μέρα. Άλλα είναι οι αρχαιότερες μορφές ζωής στη Γη. Τα φυτά ζουν σε άνυδρες ερήμους και χιονισμένα βουνά, και φέρνουν χρώμα και ομορφιά στις γκρίζες πόλεις. Παραδοσιακή Ιατρική Σε χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και η Ρωσία, γιατροί και βοτανολόγοι χρησιμοποι-ούν παραδοσιακά γιατρικά φτιαγμένα από φυτά. Στην Κίνα εκατομμύρια άνθρωποι τακτικά χρησιμοποιούν φάρμακα φτιαγμένα από 5.000 και πλέον φυτά. Αντώνης Σαμιώτης, Αντώνης Τσαγλιώτης, Μαρία Παπαδοπούλου

Σελίδα 23

Τόμος 1, τεύχος 1 Σελίδα 24

Καράτε Το καράτε παίζεται με κλοτσιές, γροθιές και χάιτο. Θοδωρής Θερμιώτης

Ράγκμπι Το ράγκμπι είναι άθλημα που παίζεται με 15 παίκτες και σκοπός είναι η μια ομάδα να σκοράρει πιο πολλούς πόντους.

Λέγκο Τα λέγκο είναι παιχνίδια δηιουργικά. Τα παιδιά μπορούν να φτιάξουν με τα τουβλάκια όποια κατασκευή μπορούν να φανταστούν. Αντώνης Σαμιώτης

Το ποδόσφαιρο Είναι ένα ομαδικό άθλημα που παίζουν 11 παίκτες. Η καθεμιά ομάδα

έχει 24 ποδοσφαιριστές και νικάει όποιος βάλει τα πιο πολλά γκολ. Στέλιος Φραγκάκος Το ποδόσφαιρο είναι ένα από τα πιο δημοφιλή σπορ στον κόσμο, αλλά κι ένα από τα παλαιότερα. Οι αρχαίοι Κινέζοι και οι Μεξικανοί έπαιζαν ένα παρόμοιο παιχνίδι πριν από χιλιάδες χρόνια. Το ποδόσφαιρο έχει απλούς κανόνες. Δυο 11μελείς ομάδες προ-σπαθούν να στείλουν τη μπάλα με κλοτσιά ή με κεφαλιά στο τέρμα του αντιπάλου. Η ομάδα που βάζει τα περισσότερα γκολ κερδίζει το ματς. Είναι ένα παιχνίδι που προσφέρει πάντα συ-ναρπαστικές στιγμές, από τις ηλιόλουστες παραλίες μέχρι τα γεμάτα γήπεδα. Η τελευταία φάση της μεγαλύτερης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης του κόσμου λαμβάνει χώρα κάθε τέσσερα χρόνια. Στο μεταξύ οι εθνικές ομάδες από κάθε χώρα αγωνίζονται για μια θέση στο επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο. Αντώνης Πέρρος, Μελίνα, Βαλεντίνα

Η Κίνα και οι γείτονές της Η Κίνα βρίσκεται στην Ασία. Ο πληθυσμός είναι τόσο μεγάλος, που το ¼ των κατοίκων του πλανή-τη μας ζει σε αυτή τη χώρα. Αποτελείται από 56 εθνικότητες, και έχει πολλές διαφορετικές γλώσ-σες και έθιμα. Οι γειτονιές της Κίνας – η Μογγολία, η Βόρεια και η Νότια Κορέα – μοιράζονται με-ρικά από τα έθιμα και τις παραδόσεις της. Αργύρης, Μαρία Παπαδάκη, Ελπίδα


ΤΟΠΟΙ Ολλανδία Η Ολλανδία έχει πολλή πρασινάδα. Οι δρ΄μοι έχουν ποδη-λατόδρομους και δίπλα στους δρόμους υπάρχουν πολλά δέντρα. Στην Ολλανδία έχει πολύ μεγάλες παιδικές χαρές και πολύ όμορφες. Παντελής Παυλιδάκης Νότια Αφρική Μετά την περίοδο των βροχών, από τους καταρράκτες της λίμνης Βικτώρια, πέφτει κάθε λεπτό αρκε-τό νερό ώστε να γεμίσει 265 πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων. Ο Ισημερινός διατρέχει την Κεντρική Αφρική. Έτσι το κλίμα εκεί είναι τροπικό, με έντονες βροχοπτώσεις και υψηλές θερμοκρασίες. Η γη είναι σκεπασμένη με πυκνά δάση, εύφορες κοιλάδες ποταμών και οροπέδια. Στην Ανατολική Αφρική υπάρχουν αρκετές προστατευόμενες χορτολιβαδικές εκτάσεις με άγρια ζώα, όπως λιοντάρια, ρινόκε-ρους και καμηλοπαρδάλεις. Αυτές οι περιοχές παράγουν ξυλεία, χαλκό και άλλες εξαγώγιμες ύλες. Πλουσιότερη χώρα είναι η Νότια Αφρική, που διαθέτει ορυχεία χρυσού και διαμαντιών. Μανόλης Χατζηκωνσταντίνου, Μανόλης Φραγκούλης, Στέλιος Φραγκάκος

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ Πώς κατασκευάζουμε ένα τρενάκι

ΥΛΙΚΑ: 3 φελλοί 1 σπιρτόκουτο 1 χαρτί 1 καλαμάκι

ΟΔΗΓΙΕΣ: Πρώτα παίρνουμε ένα φελλό. Έπειτα βάζουμε το έξω του σπιρτόκουτου πίσω. Αργότερα κόβουμε τους δυο φελλούς και τους βάζουμε για ρόδες. Τέλος κόβουμε δυο ροδέλες χαρτί. Έπειτα βάζουμε το καλαμάκι πάνω από το φελλό. Ορέστης Σαμπάνι


Πώς φτιάχνουμε ένα πρωτομαγιάτικο στεφάνι

ΥΛΙΚΑ: 1 χάρτινο πιάτο Χρωματιστά χαρτονάκια

ΟΔΗΓΙΕΣ: Πρώτα παίρνουμε ένα πλαστικό πιάτο. Μετά με ένα ψαλίδι κό-βουμε ένα κύκλο μέσα από το πιάτο. Στη συνέχεια σχεδιάζουμε λουλούδια σε διάφορα χρώματα πάνω σε χαρτόνι. Τα κόβουμε και τα κολλάμε στο πιάτο. Το στεφάνι είναι έτοιμο. Μαρία Παπαδάκη

Πώς κατασκευάζουμε πριγκιπικά βραχιόλια

Θα χρειαστείς: Ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο

Πάρε ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο και φτιάξε ένα λεπτό ρολό. Στρίψτο αρκε-τές φορές και τέλος ένωσε τις άκρες του για να ολοκληρώσεις το βραχιόλι. Μελίνα Καραμιχάλη

Δροσερή ιδέα

Θα χρειαστείς: Ένα κομμάτι χαρτί περιτυλίγματος Κόλλα Αλουμινόχαρτο

Κόψε το χαρτί σε δυο κομμάτια διάστασης Α4 και δίπλωσέ το σαν ακορντεόν,. Ξεδίπλωσε τα δυο κομμάτια και κόλλησέ τα για να φτιάξεις μια μεγάλη βεντάλια. Τύλιξε τη βάση τους με ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο για να φτιάξεις τη λαβή από όπου θα την κρατάς. Δεν είναι υπέροχη; Μαρία Παπαδοπούλου

Πώς κατασκευάζουμε μια κούκλα

Πάρε ένα λευκό χαρτί και σχεδίασε ένα στόμα, δυο μάτια, μια μύτη και ένα κεφάλι. Κόψε το κεφάλι και σχεδίασε αυτιά. Πάρε μια κλωστή και κόλλησέ την στο κεφάλι της. Σχεδίασε ένα σώμα, δυο χέρια και δυο πόδια. Έπειτα σχεδίασε ένα φουστάνι. Τότε θα έχεις έτοιμη μια κούκλα. Εβελίνα Ρασκοπούλου


ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΜΑΣ!

Μιλήσαμε για το σεισμό και τα ηφαίστεια. Χρησιμοποιήσαμε ένα εκπαιδευτικό παιχνίδι του εμπο-ρίου για να δούμε πώς παράγονται οι σεισμικές δονήσεις. Επιπλέον, με ξίδι και σόδα δημιουργή-σαμε ηφαιστειογενείς εκρήξεις. Τα παιδιά πραγματικά ενθουσιάστηκαν, και προχώρησαν τη σκέ-ψη τους λίγο πιο πέρα από αυτό που είχα σχεδιάσει αρχικά. Αναφέρθηκαν στα ηφαίστεια κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας (υποθαλάσσια ηφαίστεια), και θέλησαν να ελέγξουν πώς εκρήγνυται ένα ηφαίστειο μέσα στο νερό. Έτσι ένα πλαστικό ηφαίστειο, πάλι του εμπορίου, το βάλαμε σε ένα γυάλινο βάζο με νερό, σόδα και ξίδι, και το κάναμε να "εκραγεί".

http://14b2.blogspot.gr/2014/02/blog-post_1262.html



…

…

…

…


Σελίδα 31

Κάθε παίκτης διαλέγει το δικό του ταμπλό παιχνιδιού και βάζει το πιόνι του στην Αρχή. Τοποθετείστε 13 πιόνια δίπλα στα ταμπλό. Κάθε παίκτης ρίχνει το ζάρι και προχωρά μπροστά τόσες θέσεις όσες λέει το ζάρι. Κάθε φορά οι δυο παίκτες συγκρίνουν τους αριθμούς στους οποίους βρίσκονται, και ο παίκτης που τυχαίνει σε αριθμό μεγαλύτερης αξίας, κερδίζει ένα πιόνι. Όταν ένας παίκτης φτάσει ξανά στην αρχή παίρνει ένα πιόνι από τον αντίπαλο. Όταν τελειώσουν και τα 13 πιόνια, νικητής είναι ο παίκτης με τα περισσότερα πιόνια! ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ!!!


…

Βάψε τρεις αριθμούς στη σειρά που σχηματί-

ζουν μια διαίρεση:

Διαίρεση μέχρι το 100 Ένα παιχνίδι για 2 παίκτες Χρειάζεστε: μολύβια

Οι παίκτες με τη σειρά βάφουν κάθε φορά 1 τριάδα που σχηματίζει μια διαί-

ρεση. Η τριάδα μπορεί να είναι 3 αριθμοί, ο ένας δίπλα στον άλλο οριζόντια ή

κάθετα. Ο παίκτης που θα βάψει περισσότερες τριάδες κερδίζει.

Σελίδα 33

Μου αρέσει ο πολ/σμος με το 5!

Ρίξε το ζάρι και πολλαπλασίασε με το 5 και το 6. Ένα παιχνίδι για 2 παίκτες Χρειάζεστε: 2 ζάρια, μολύβια

Κάθε παίκτης χρησιμοποιεί ξυλομπογιά διαφορετικού χρώματος. Οι παίκτες με τη σειρά ρίχνουν 2 ζάρια και προσθέτουν τους αριθμούς. Μετά διαλέγουν αν θα το πολλαπλασιάσουν με το 5 ή το 6 και βάφουν τον αριθμό τους στον πίνακα. . Ο πρώτος παίκτης που θα σχηματίσει 1 τετράδα, είναι ο νικη-

τής. Η τετράδα μπορεί να είναι κάθετα ή οριζόντια.

Μου αρέσει ο πολ/σμος με το 6!

Η τελευταία υπόθεση του

Κλουζ οδηγεί τα βήματα στο

ίδιο του το σχολείο! Για να

ανακαλύψει από πού ακούγε-

ται ο θόρυβος!


«Διακοπέ ς στην

Κοκολουλου »

Συγγραφέας: Annette Swoboda, Urlike Kuckero Ήταν μια κοτούλα που ήθελε να ταξιδέψει. Ετοίμασε τη βαλί-τσα της και παρόλο που τα άλλα ζώα την κορόιδευαν, αυ-τή μ’ ένα σάλτο ανέβηκε στο τρακτέρ του αγρότη και ξεκίνη-σε για το ταξίδι της. Ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτεια στην Κοκο-λουλού.


Το παραμύθι μας μιλάει για

μια όμορφη βασιλοπούλα, η

οποία έπεσε σε βαθύ ύπνο για

100 χρόνια από την κατάρα

μιας κακιάς μάγισσας. Στο τέ-

λος όμως ξύπνησε από το φιλί

ενός όμορφου και γενναίου

πρίγκιπα.


«Η ωραία κοιμωμένη» «Μια υπο θέση για τον

ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ ΚΛΟΥΖ»


Ο Τριγωνοψαρούλης είναι ένα παραμύθι που αρέσει σε όλα τα παιδιά και έχει όμορφες εικόνες για τα παιδάκια.


“Ο Τριγωνοψαρούλης»

Συγγραφέας: Αγγελική Δαρλά-ση Εικονογράφηση: Ίρις Σαμαρτζή Ένα δέντρο είχε ένα όνειρο να βγάλει φτερά για να γνωρίσει τον κόσμο.

«Το δέντρο που

είχε φτερά»

Συγγραφέας: Κατερίνα Μουρίκη Η αταξία πήγε για πρώτη φορά στο σχολείο. Οι γονείς της έκαναν μωρό. Οι φίλοι της στεί-λανε γράμμα στην αταξία. Το αγαπημένο μου σημείο του βιβλίου ήταν η περιγραφή του σπιτιού της Αταξίας.

Βαλεντίνα Κρασνίκι

«Μια αταξία από

αγάπη»

Σελίδα 35

Βιολέτα, η μοβ νεράιδα

Συγγραφέας: Ντέιζι Μέντους

Ζούσαν κάποτε δυο κορίτσια.

Ένας βασιλιάς και μια βασίλισ-

σα τους ανέθεσαν να βρουν

εφτά νεράιδες που τις είχε χω-

ρίσει ο παγερός Τζακ. Χωρίς

αυτές η νεραϊδοχώρα δεν ήταν

πολύχρωμη.

Τα δυο κορίτσια είχαν ήδη βρει

τις έξι νεράιδες και έψαχναν τη

μία. Την τελευταία νεράιδα τη

βρήκαν σε μια ζωγραφιά. Στο

τέλος, έκαναν τα κορίτσια νερά-

ιδες και πήγαιναν μαζί στη νε-

ραϊδοχώρα. Μόλις έφτασαν

εκεί, η πόλη τους έγινε ξανά

πολύχρωμη και ο Παγερός Τζακ

δεν ξαναέκανε ποτέ κακό.

Το αγαπημένο μου σημείο ήταν

όταν οι νεράιδες ήταν και πάλι

μαζί.


Η λευκή Μόλι

Συγγραφέας: Ιωάννα Σταματο-

πούλου

Η Μόζα γνώρισε τη Μόλι και

γίνανε φίλες. Η Μόλι όμως δεν

άκουγε καλά.

Η Μόλι έδειξε σε ταινία στη

Μόζα πώς επικοινωνούν οι

άνθρωποι που δεν ακούνε.

Αφού κατάλαβαν τη γλώσσα

των κωφών, πήγαν να φάνε το

πρωινό τους.


όταν έτρωγαν μαζί.


Ο Τριγωνοψαρούλης,

ο Μαυρολέπιας κι

ο τελευταίος ιππόκαμπος

Συγγραφέας: Β. Ηλιόπουλος

Στα βάση των θαλασσών, στην

κοινωνία του βυθού ζει ένας

σοφός ήρωας.

Από τότε πολλά κύματα τάρα-

ξαν τον κόσμο του βυθού, πολ-

λές φουρτούνες πέρασαν, όλοι

όμως θυμούνται ότι του χρω-

στάνε τη ζωή τους και του δεί-

χνουν την αγάπη και την ευγνω-

μοσύνη τους.


όταν κάνανε άγαλμα στον Τρι-

γωνοψαρούλη.


ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΕΊΝΑΙ ΜΑΤΙΑ

ΜΑΓΙΚΑ!


Χρυσάνθη,

η νεράιδα της λάμψης


Η Κρίστι και η Ρέιτσελ βοηθούν

για να είναι το πάρτι του Τζέιμι

τέλειο.

Ένας καλικάντζαρος όμως προ-

σπαθεί να χαλάσει τις προσπά-

θειες των κοριτσιών και να κα-

ταστρέψει το πάρτι.

Όμως, τα κορίτσια με τη βοή-

θεια της Χρυσάνθης, της νεα-

ρής νεράιδας της λάμψης, πιά-

νουν τον καλικάντζαρο και σώ-

ζουν το πάρτι.


όταν πιάσανε τον καλικάντζα-

ρο.


Η ζωή του Χριστού

Συγγραφέας: Πάνος Γιαννα-

κάκης

Στην αρχή το βιβλίο μιλούσε

για τρία ζευγάρια. Το πρώτο

ήταν ο Ζαχαρίας και η Ελισά-

βετ. Κάνανε ένα αγόρι, τον Ι-

ωάννη. Μετά ήταν ο Ιωακείμ

και η Άννα, που κάνανε τη Μα-

ρία. Μετά ήταν η Μαρία κι ο

Ιωσήφ, που κάνανε τον Ιησού.

Χριστό.

Ο Χριστός γιάτρευε πολλούς

αρρώστους και τους συγχωρού-

σε από τις αμαρτίες τους, πα-

ρόλο που οι γραμματείς και οι

Φαρισαίοι δεν είχαν πάρει με

καλό μάτι από την αρχή το Χρι-

στό και προσπαθούσαν να

βρουν αφορμές για να τον κα-

τηγορήσουν.

Στο τέλος ο Ιούδας πρόδωσε το

Χρστό, τον οποίο σταυρώσανε

και αυτός αναστήθηκε.


Τα πουλιά που ζουν στους

αγρούς και στα δάση

Συγγραφέας: Κ. Βασιλάκης

Το Τσιχλογέρακο ή Ξεφτέρι εί-

ναι ένα αρπακτικό πουλί.

Η Τσίχλα ή Κυριαρίνα σύμφωνα

με τον μύθο ήταν μια πολύ

όμορφη κοπέλα.

Ο Τσιφτάς μοιάζει πάρα πολύ

με το θηλυκό Σπουργίτι.

Μου άρεσε πολύ το τέλος του

βιβλίου γιατί έδειχνε ένα πουλί

με πολλά χρώματα.

Θοδωρής Θερμιώτης

Δε μιλάει, δε λαλάει, μα με τη δική του

γλώσσα λέει τόσα κι άλλα

τόσα…

Τι είναι;

Σελίδα 37

Κερασούλα, η νεράιδα της

τούρτας


Το νιώθω, τα γενέθλιά μου φε-

τος θα είναι υπέροχα. Απ’ την

απέναντι πλευρά του τραπεζιού

η κυρία Τέιτ γελούσε.

Η Ρέιτσελ και η Κρίστι ντύθηκαν

συζητώντας με ενθουσιασμό.

«Η νεραϊδούλα μας θεωρεί επί-

τιμες καλεσμένες!».

Τα κορίτσια έβαλαν τα δυνατά

τους για να σκεφτούν έναν τρό-

πο να πάρουν πίσω το μαγικό

πουγγί της Κερασούλας.

Αγαπημένο μου σημείο είναι

όταν η Ρέιτσελ και η Κρίστι ντύ-

θηκαν συζητώντας.


Τα ζώα

Συγγραφέας: Ν. Λιάπης

Το σώμα των ζώων είναι προ-

σαρμοσμένο στον τρόπο ζωής

και στον βιότοπό τους.

Στα πιο εξελιγμένα ζώα το κε-

φάλι βρίσκεται στο μπροστινό

μέρος του σώματος και διακρί-

νεται από τον κορμό.

Τα κητώδη και τα πτερυγιοφό-

ρα είναι τάξεις θηλαστικών

που ζουν στο νερό.


Αιλουροειδή

Το βιβλίο αυτό μιλάει για το

σκελετό των αιλουροειδών και

για τη φροντίδα τους.


Τη χαρά τη λεν

βιβλίο, να’ χα

βιβλιοπωλείο!!!

Η χρονιά μας ξεκίνησε γλυκά… Η πρώτη μας εκδρομή ήταν στο Αρκάδι.

Τα Χριστούγεννα ανεβάσαμε την παράσταση «Οι μάγισσες που μισούσαν τα κάλαντα, και οι γονείς μας οργάνωσαν χριστουγεννιάτικο μπαζάρ για την ενίσχυση φτωχών οικογενειών.

Στις αποκριές βάλαμε τις στολές μας των υπερηρώων και φτιάξαμε μάσκες….

Εκδρομές—Δραστηριότητες

Σελίδα 38



Από την επίσκεψή μας στις Μαργαρίτες Κουκλοθέατρο με γιγαντόκουκλες «Ο ΚΡΟΝΟΣ»

Θεατρική παράσταση «ΦΟΥΤΟΥΡΙΑ» Ημέρα σχολικού εκφοβισμού

Στο ΘΑΛΑΣΣΟΚΟΣΜΟ Πρωταπριλιάτικα αστεία!



Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ στη Λαογραφική μας έκθεση!

Θα χαρούμε πολύ να σας ξεναγήσουμε στη λαογραφική έκθεση της τάξης μας που θα γίνει στο διά-δρομο του 1ου ορόφου τη Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014, στις 10.00 η ώρα!

Σας περιμένουμε με χαρά, Οι μαθητές της Β’ τάξης

Συναισθήματα… Ημέρα Παιδικού Βιβλίου

Οργανώσαμε ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ

ΕΚΘΕΣΗ στο σχολείο μας!

Συναυλία στην τάξη Στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Βάφουμε πασχαλινά αυγά!

Βραβεύσεις!


Σελίδα 41



Πειράματα και άλλα… στην Αργυρούπολη! Ο μικρός Δρακούλης και η πυραμίδα της διατροφής

5 Ιουνίου: Ημέρα Περιβάλλοντος

Μια φανταστική μέρα στο Δημοτικό Φουρφουρά!!!

Η τελευταία μας εκδρομή στην Ακαδημία Ποδοσφαίρου

…

...Και μην ξεχάσετε το καλοκαίρι να στείλετε τα γραμματάκια σας στους φίλους μας στον Άγιο

Δημήτριο Κοζάνης!

1. Ξυνόπουλος Π. Γιώργος, Άγιος Δημήτριος, 50100 Κοζάνη

2. Μαυροματίδου Ι. Έλσα, Άγιος Δημήτριος, 50100 Κοζάνη

3. Παπαδοπούλου Κ. Βασιλική, Άγιος Δημήτριος, 50100 Κοζάνη

4. Ντετέι Γ. Τζοάννα, Άγιος Δημήτριος, 50100 Κοζάνη

5. Αραπίδης Κ. Γιώργος, Άγιος Δημήτριος, 50100 Κοζάνη

6. Κοτσογλανίδης Δ. Θεόδωρος, Άγιος Δημήτριος, 50100 Κοζάνη

7. Αραπίδου Α. Σοφία, Άγιος Δημήτριος, 50100 Κοζάνη

8. Τσαρίδου Θ. Μαρία, Τετράλοφος, 50100 Κοζάνη

9. Μυρίδου Ευθ. Ραφαηλία, Τετράλοφος, 50100 Κοζάνη

10. Ποζουκίδης Γ. Παύλος, Τετράλοφος,

11. Τσολάκης Β. Ραφαήλ, Βοσκοχώρι, 50100 Κοζάνη

12. Ανδραλή Α. Κων/να, Βοσκοχώρι, 50100 Κοζάνη

Η εφημερίδα του Β'2, 2013-14, 14ο Δημοτικό Ρεθύμνου

Education

Transcript of Η εφημερίδα του Β'2, 2013-14, 14ο Δημοτικό Ρεθύμνου