Τεύχος 196, Δέφτερη Ανάγνωση 18 - 25 Απριλίου 2016

8/18/2019 Τεύχος 196, Δέφτερη Ανάγνωση 18 - 25 Απριλίου 2016

1/97

1

Εναλλακτική Πληροφόρηση

Website: http://2ha-cy.blogspot.com/ Facebook: www.facebook.com/DefteriAnaynosi

Twitter: www.twitter.com/DefteriAnaynos1

Ειδήσεις για τη βδομάδα και σχόλια για τις εξελίξεις

Περιεχόμενα του τεύχους 18 - 25 Απριλιου 2016:

Τεύχος 196

ΤΟΠΙΚΑ

Στο εξωτερικό πάμε καλά, σελ. 3

Το κράτος των ημέτερων της αυταρχικής δεξιάς και η φαινομενική

νοσταλγία της προ-πραξικοπηματικής περιόδου από μερικούς…Η

προσπάθεια ποινικοποίησης των πολιτικών αντίπαλων –

όταν ο

σύμβουλος έκδοσης του Πολίτη, ο οποίος φέρεται να συμμετείχε στην

«συνομωσία της σιωπής» των τραπεζιτικών σκανδάλων [με εισφορές

διαφημιστικών πακέτων 50,000 ευρω], κατασκευάζει κατηγορίες σε βάρος

αλλων..και ο Υπουργός εσωτερικών κατηγορεί άλλους για να μην απαντήσει

επίσης στα ερωτήματα για τις δικές του σχέσεις με τον Κοκοτση κ.α… σελ.6

Πώς ο ΔΗΣΥ, και το παρακράτος του, στήνει προεκλογικά θεάματα,

«δίκες δια του τύπου» με τον Λώλο; Ο ειδικός που έφερε η κυβέρνηση

Κληρίδη και ο οποίος συνεργάστηκε με τους Ντίνο Μιχαηλίδη και Χ.

Χριστοδούλου, ήρθε όταν τον ήθελε, και πάλι, ο ΔΗΣΥ που έχει προβλήματα

σκανδάλων και απομόνωσης, και.. κατέθεσε ότι φαινόταν να του υποβάλουν

μερικοί εδώ και μερικές εβδομάδες… σελ. 16

Τα θεάματα του Φαίδωνα σαν στρατηγική Μετατόπισης από τα

σκάνδαλα του ΔΗΣΥ: όταν η αναφορά σε ανύπαρκτα θέματα δεν ονομάζεται

ψέμα, όταν η επιλεκτική αναφορά που λογοκρίνει ολόκληρη την εικόνα

ονομάζεται «αποκάλυψη», και όταν η πειθήνια συμφεροντολογική σιωπή δεν

http://2ha-cy.blogspot.com/http://2ha-cy.blogspot.com/http://2ha-cy.blogspot.com/http://www.facebook.com/DefteriAnaynosihttp://www.facebook.com/DefteriAnaynosihttp://www.facebook.com/DefteriAnaynosihttp://www.twitter.com/DefteriAnaynos1http://www.twitter.com/DefteriAnaynos1http://www.twitter.com/DefteriAnaynos1http://www.twitter.com/DefteriAnaynos1http://www.facebook.com/DefteriAnaynosihttp://2ha-cy.blogspot.com/


2/97

2

αναφέρεται – γιατί τότε θα φανεί ότι ο Φαίδων παίζει ρόλο συγκάλυψης…

σελ. 26

Ανταπόκριση από τη δίκη του Ρίκκου. Αυτοδιαψεύσεις μαζί με αυτά που

παράλειψε να μεταφέρει το ΚΥΠΕ για τη δίκη, όπως το χαρακτηριστικό: "όταν

ήμουν Γενικός Εισαγγελέας", σελ. 31

Γιος των Panama Papers; Όταν η δημοκρατία και η διαφθορά συναντούν το

δικηγορικό γραφείο Νίκος Χρ. Αναστασιάδης και Συνεργάτες – Ερωτήματα

που οφείλει ο κος Αναστασιάδης να απαντήσει αν θέλει να ξεπεράσει τον

τραγέλαφο του «δεσμεύομαι», τουλάχιστον, σελ. 42

Αφιέρωμα – τα σύνορα του Τοπικού και του Διεθνούς:

Η τουρκοκυπριακή εμπειρία σαν σημείο διασταύρωσης του κυπριακού με το

συνοριακό καθεστώς της Κύπρου, ανάμεσα στην Ανατολή και την Δύση,σ. 51

Οι εξελίξεις στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα: η κοινή εμπειρία της αριστεράς

και στις δυο κοινότητες όσον αφορά στην αντίσταση στην εξάρτηση και τον

«κοινό πλούτο», οι προοπτικές του Κυπριακού, και η συγκυρία/ευκαιρία των

κυπρίων να αποκτήσουν πρωταγωνιστικό ρόλο και απέναντι στην Τουρκία και

απέναντι στην ΕΕ, σελ. 52

Οζαλ και τουρκοκύπριοι: Η αρχή των μνημονίων, σελ. 56

Ένα μεταμοντέρνο πολιτικό «πραξικόπημα», σελ. 58

ΚΙΝΗΜΑΤΑ

Πρωτοβουλία για τη Διάσωση των Φυσικών Ακτών: Για το Χασάνη τζιαι την

Χαμπού, για την κοινή, φυσική και πολιτιστική κληρονομιά όλων μας ! σ. 65

Εκδήλωση Αριστερά και Κυπριακό: Κοινοί Αγώνες – η Μεγάλη Απεργία των

Μεταλλωρύχων το 1948, σελ. 72

Εκδήλωση – Παρουσίαση Βιβλίου: Διμέτωπος Άγων, ΕΟΚΑ και Αριστερά την

περίοδο 1955 – 59, σελ.73

Σπόντες , σελ. 74

ΑΠΟΨΕΙΣ

Οι ανιστόρητες αναλύσεις για την επέτειο της 1ης Απρίλη, σελ. 94

ΤΩΡΑ ΜΑΣΟΥΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥΣ, σελ. 97


3/97

3

ΤΟΠΙΚΑ

Στο εξωτερικό πάμε καλά

Μοιάζει με πρωταπριλιάτικο ψέμα. Ο Οζντίλ Ναμί και ο Ανδρέας Μαυρογιάννης

υπέβαλαν έγγραφο στις Βρυξέλλες ζητώντας προκαταβολικά την παρέμβαση των

Βρυξελλών για να διευκολύνουν την μεταβατική κατάσταση που θα προκύψει την

επόμενη μέρα της λύσης του Κυπριακού. Αυτό έγινε την 4η Φεβρουαρίου και

αποκαλύφθηκε σήμερα από τον Φιλελεύθερο. Η πρόταση έγινε δηλαδή εν κρυπτώ και

υπό τον μανδύα μιας τεχνοκρατικής μάλλον αντίληψης, διότι με την λύση θα πρέπει

να αντικατασταθεί ο κανονισμός εμπορίου της πράσινης γραμμής που εμπλέκει τις

Βρυξέλλες και συνυπέγραψε το 2004 ο Γιώργος Λιλλήκας υπουργός τότε του Τάσσου

Παπαδόπουλου. Ήταν μια υποχρεωτική κίνηση εξευμενισμού της ΕΕ, που ενέταξε την

Κύπρο χωρίς λύση του Κυπριακού (όπως ήταν η επιθυμία της) μετά τον ελιγμό του

ΟΧΙ. Παρά όμως το φορσέ χαρακτήρα της για την ελληνοκυπριακή πλευρά, επάνω

στον κανονισμό αυτό στηρίχθηκε μια πρόοδος στην εμπορική δραστηριότητα των

Τουρκοκυπρίων, ενώ παράλληλα στο πολιτικό επίπεδο στηρίχθηκε η πολιτική

αναβάθμισης των σχέσεων της τουρκοκυπριακής ηγεσίας με το διεθνές περιβάλλον,

όπως πχ η επίσκεψη Ακκιντζί στην Γερμανία. Το απορριπτικό στρατόπεδο που άνοιξε

την πύλη για την αναγνώριση της τουρκοκυπριακής ηγεσίας ως πολιτικής

εκπροσώπου της τουρκοκυπριακής κοινότητας δεν έχει την στοιχειώδη εντιμότητα να

αναγνωρίσει τις ευθύνες της και συνεχίζει να χρησιμοποιεί τον έλεχγο των μίντια για

να οικοδομεί εικονικές πραγματικότητες. Οι εικονικές αυτές πραγματικότητες θα

ισχύουν όσο το κυπριακό είναι σε αδιέξοδο αν όμως λυθεί το ζήτημα θα


4/97

4

καταρρεύσουν. Εξ ου και ο βαθύς φόβος μπροστά στη λύση για όσους βλέπουν αξίες

και αρχές χωρίς συμφέροντα μόνο στην ελληνοκυπριακή πλευρά.

Η φοβία αυτή δεν αφορά μόνο τους απορριπτικούς αλλά αφορά την ευρύτερη

πολιτική ελίτ η οποία έμαθε να μονοπωλεί και να εκμεταλλεύεται οικονομικά την

κυβερνητική μηχανή.

Μοιάζει με πρωταπριλιάτικο ψέμα. Ο Οζντίλ Ναμί και ο

Ανδρέας Μαυρογιάννης υπέβαλαν έγγραφο στις Βρυξέλλες

ζητώντας προκαταβολικά την παρέμβαση των Βρυξελλών

για να διευκολύνουν την μεταβατική κατάσταση που θα

προκύψει την επόμενη μέρα της λύσης του Κυπριακού. Αυτόέγινε την 4η Φεβρουαρίου και αποκαλύφθηκε σήμερα από

τον Φιλελεύθερο. Η πρόταση έγινε δηλαδή εν κρυπτώ και

υπό τον μανδύα μιας τεχνοκρατικής μάλλον αντίληψης, διότι

με την λύση θα πρέπει να αντικατασταθεί ο κανονισμός

εμπορίου της πράσινης γραμμής

Η ελληνοκυπριακή πολιτική ελίτ θεωρεί ότι αυτό που της συμβαίνει δεν συμβαίνει

στην τουρκοκυπριακή πλευρά διότι αφορά σε ένα μη αναγνωρισμένο κράτος ή ένα

ψευδοκράτος. Είναι ένα μάλλον απλοϊκό λάθος. Ειδικά μετά το 2004 οι διεθνείς

σχέσεις όλων των τουρκοκυπριακών σχολών αναπτύσσονται. Είτε αφορούν σε

κυβερνητικές δομές, είτε κόμματα συνδικάτα και μη κυβερνητικές οργανώσεις. Αυτό

δεν σημαίνει ότι η μη αναγνώριση δεν τους απασχολεί. Αντίθετα, απλώς έχουν κι

αυτοί ανακαλύψει ότι οι συνομιλίες είναι ένας καλός τρόπος ύπαρξης ή αυτοδικαίωσης

που οργανώνει την κοινότητα γύρω από τις ηγεσίες της.

Η φόβοι της ελληνοκυπριακής πλευράς αρχίζουν να επεκτείνονται και εις τα της

εμπλοκής της ΕΕ. Έτσι πολλοί πάλαι ποτέ υποστηριχτές της ΕΕ, και των αρχών και

αξιών της άρχισαν δειλά δειλά να ξεχνούν το ευρωλάγνο παρελθόν τους και άρχισαν

να μιλούν για ευρωλιγούρηδες. Αυτό φυσικά έχει να κάνει με τη ραγδαία χρεωκοπία

της ευρωπαϊκής εικόνας αλλά έχει να κάνει και με το σκληρό παζάρι που επιβάλλει ο

Ερντογάν στην ΕΕ. Η παταγώδης αποτυχία της τουρκικής πολιτικής στο Συριακό δεν

επέφερε την αναμενόμενη μείωση ισχύος στην Τουρκία και ειδικά στις ευρωτουρκικές

σχέσεις.


5/97

5

Αντίθετα η ελληνοκυπριακή πλευρά φοβάται ευρωπαϊκές πιέσεις πάνω της, πράγμα

που μάλλον μόνο με λύση ή κάποια διευθέτηση του Κυπριακού μπορούν να τύχουν

απάντησης.

Η ελληνοκυπριακή πολιτική ελίτ θεωρεί ότι αυτό που της

συμβαίνει δεν συμβαίνει στην τουρκοκυπριακή πλευρά διότι

αφορά σε ένα μη αναγνωρισμένο κράτος ή ένα

ψευδοκράτος. Είναι ένα μάλλον απλοϊκό λάθος. Ειδικά μετά

το 2004 οι διεθνείς σχέσεις όλων των τουρκοκυπριακών

σχολών αναπτύσσονται. Είτε αφορούν σε κυβερνητικές

δομές, είτε κόμματα συνδικάτα και μη κυβερνητικές

οργανώσεις….Η φόβοι της ελληνοκυπριακής πλευράς

αρχίζουν να επεκτείνονται και εις τα της εμπλοκής της ΕΕ.

Έτσι πολλοί πάλαι ποτέ υποστηριχτές της ΕΕ, και των αρχών

και αξιών της άρχισαν δειλά δειλά να ξεχνούν το ευρωλάγνο

παρελθόν τους και άρχισαν να μιλούν για ευρωλιγούρηδες.

Αυτό φυσικά έχει να κάνει με τη ραγδαία χρεωκοπία της

ευρωπαϊκής εικόνας αλλά έχει να κάνει και με το σκληρό

παζάρι που επιβάλλει ο Ερντογάν στην ΕΕ

Εν τω μεταξύ η άνοδος στην τουρκοκυπριακή κυβέρνηση μιας δεξιάς συμμαχίας,

υποχρεώνει την ελληνοκυπριακή δεξιά σε κάποια αναδίπλωση, αν και σε ένα πολιτικό

υπόβαθρο που το καταλαβαίνει καλύτερα. Ειδικά στις πολιτικές αντιλήψεις των δύο

ΔΗΚΟ μπορεί κάποιος να παρατηρήσει ομοιότητες, ειδικά μάλιστα ανάμεσα στους

ηγέτες τους. Στην οικονομική πολιτική υπάρχει κοινό οικονομικό υπόβαθρο ανάμεσα

στην Τουρκία και την Κύπρο πράγμα που είναι πιθανόν να λειτουργήσει προς όφελοςμιας λύσης που θα στηρίζεται στις δυνάμεις την αγοράς.

Ίσως προσεχώς το κόμμα του Κουτρέντ Οζερσάι να ανανεώσει το πρόσωπο της

τουρκοκυπριακής δεξιάς με ένα τρόπο που δεν το καταφέρνουν τα ελληνοκυπριακά

κόμματα της δεξιάς. Όμως η τουρκοκυπριακή Αριστερά δείχνει να μπαίνει σε ένα

δρόμο κόπωσης πράγμα που υποβαθμίζει την προοπτική αριστερής λύσης.


6/97

6

Το κράτος των ημέτερων της αυταρχικής δεξιάς και το κλίμα

νοσταλγίας της προ-πραξικοπηματικής περιόδου από μερικούς που

δεν φαίνονταν να μπορούν, ακόμα, να συμπεριφερθούν με

στοιχειώδη ισονομία σε μια δημοκρατική κοινωνία… Η προσπάθεια ποινικοποίησης των πολιτικών αντίπαλων –

όταν ο σύμβουλος έκδοσης του Πολίτη, ο οποίος φερεται

να συμμετείχε στην «συνομωσία της σιωπής»1 των

τραπεζιτικών σκανδάλων [με πληρωμες διαφημιστικών

πακέτων 50,000 ευρώ], κατασκευάζει κατηγορίες σε βάρος

άλλων.. και ο Υπουργός εσωτερικών κατηγορεί άλλους για

να μην απαντήσει επίσης στα ερωτήματα για τις δικές του

σχέσεις με τον Κοκότση και άλλους εμπλεκόμενους…

Ένα αρχικό τεκμήριο για το πώς κατασκευάζεται η δαιμονοποιηση με την

περιρρέουσα σε εκδοχή Διονυσίου…

Από σχόλιο του Δ. Διονυσίου στο facebook.2 Όταν ο Δ. Διονυσίου, μερικές

εβδομάδες πριν την κάθοδο του Λώλου, προετοίμαζε το κλίμα της

δαιμονοποίησης με ψέματα/παραπλανήσεις [όπως αποδείχθηκε] και

φτηνές υπερβολές..

1 Η έννοια αναφέρεται στην κατηγορία που προσάπτεται στην δίκη της Τράπεζας Κύπρου. 2 Ολόκληρη η αναφορά στο σχόλιο βρίσκεται στο επόμενο κείμενο αυτής της έκδοση.


7/97

7

Στις 17/4 παραδέχθηκε [προφανώς φοβούμενος αγωγή λίβελου] ότι όλα

όσα διάχεε δεξιά και αριστερά σαν φήμες ήταν ψέματα – και έτσι «οι

επαύλεις» «τουριστικό κατάλυμα» και οι «πισίνες» «πισίνα» ..Σαν

φιλόλογος, ανάμεσα σε άλλα, ξέρει από ενικό-πληθυντικό ο σύμβουλος

έκδοσης : «..παραπληροφορηθήκαμε . Το κτήμα…δεν ανήκει στον Ζαννέτο αλλά

στην σύζυγο του, η οποία το κληρονόμησε από τον πατέρα της. Το κτήμα..

αγοράστηκε από τον πατέρα της κα Ζαννέτου το 1972, το οποίο στην συνέχεια η ίδια

κληρονόμησε το 1991 και μαζί με το σύζυγο της.. το αξιοποίησαν ως τουριστικό

κατάλυμα, για αυτόν ακριβώς τον λόγο κτίστηκε και η πισίνα..»

Απόηχοι της δεκαετίας του 1960: το κράτος και το παρακράτος της Δεξιάς

έστηνε δημοσιογραφικά θεάματα για να Μετατοπίσει την εστίαση από τις

ευθύνες όσων φώναζαν

[Από το βιβλίο του Μ. Δρουσιωτη [«ΕΟΚΑ, η σκοτεινή όψη»] ο οποίος κατά την

θητεία του στο προεδρικό φάνηκε να ξέρει να παίζει με αυτά τα κόλπα – τα οποία

κατάγγελλε πριν..]


8/97

8

Το κράτος της δεξιάς και οι νοσταλγοί του: δικαιούνται άραγε οι αριστεροί

να οργανώνονται, να δέχονται εισφορές [όπως και οι δεξιοί] ή πρέπει να

υπάρχει καθεστώς με δυο ειδών πολιτών και οργανωμένων συνόλων -

προνομιούχων και μη;

Κατά την διάρκεια της περιόδου από τον εμφύλιο μέχρι το 1974, το «κράτος της

δεξιάς» στην Ελλάδα, αλλά και τα μορφώματα που προωθούσε στην Κύπρο,

διαχώριζαν τους πολίτες σε διάφορες κατηγορίες με άξονα το πόσο «ημέτερος» ήταν

κάποιος με βάση δυο πόλους. Στην μια πτέρυγα ήταν οι ημέτεροι και στην άλλη «οι

κομμουνιστές». Οι δεύτεροι αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, και

συχνά έπρεπε να αποδείξουν το αυτονόητο – ότι δεν ήταν ένοχοι σε αυθαίρετες

κατηγορίες που εκτόξευε εναντίον τους η τότε εξουσία. Μερικές άλλες φορές, η

εξουσία ήταν σαφής ότι για να μπορέσει κάποιος να διεκδικήσει κάτι, έπρεπε να κάνει

δήλωση ταύτισης με τη δεξιά. Η πιο κωμικοτραγική διάσταση εκείνης της περιόδου

ήταν η προσπάθεια της δεξιάς [συχνά και μέσα από ενοχές] να αντιστρέψει την

πραγματικότητα.

Έτσι στην Ελλάδα εκείνοι που συνεργάστηκαν με τους Ναζί κατηγορούσαν ως

«προδότες» τους αριστερούς που αντιστάθηκαν ..και έτσι συγκάλυπταν για μερικά

χρόνια [μέχρι το 1974] την αθλιότητά τους.. Στην Κύπρ,ο αυτή η αντίστροφη της

πραγματικότητας πήρε ανάλογες μορφές. Αλλά η πιο κωμική ήταν πριν το 1974 όταν

οι οπαδοί της ΕΟΚΑ Β, η οποία δολοφονούσε πολίτες και απαιτούσε επιβολή

καθεστώτος στην Κύπρο όπως εκείνου της χούντας, διεκδικουσαν από την άλλη ότι

δεν του φέρονταν ..δημοκρατικά… Η πρόσφατη συμπεριφορά μερίδας της

κυβερνητικής παράταξης οδηγεί αναπόφευκτα στη σκέψη ότι μερικοί δεν έχουν

καταφέρει να ξεπεράσουν ακόμα τις παιδικές/εφηβικές εμμονές τους, με το κράτος

της δεξιάς της καταγωγής τους, και την κατασκευή ανάλογων θεαμάτων.. Πως αλλιώς

μπορεί να ερμηνεύσει κάποιος την στάση ατόμων με σαφείς συγκρούσεις

συμφερόντων [όπως ο κ. Χάσικος] να φωνάζει, κατά τα άλλα, για άλλους και να

καμώνεται ότι δεν βλέπει την δικιά του εικόνα στον καθρέφτη; Ή την ακόμα πιο

κωμική εικόνα του κ. Διονυσίου του Πολίτη, που προσπαθεί να πουλήσει εικόνα

διαφάνειας, ξεχνώντας ότι ο ίδιος είναι από τους τεκμηριωμένα λειτουργούς των ΜΜΕ

που συμμετείχαν σε συμφωνίες χρηματόδοτησης/συναλλαγής με τράπεζες με

αντίτιμο να λογοκρίνουν κείμενα/απόψεις.. Προσπάθησε, βέβαια, να λογοκρίνει την

συζήτηση του θέματος - αλλά ξέρει ότι είναι γνωστό... Και χωρίς ντροπή μιλά αυτός

για άλλους που δήθεν κάνουν ή έκαναν συναλλαγή. Είναι μια κωμική εικόνα που μόνο


9/97

9

η αργή διάχυση της πληροφορίας για την ολότητα της εμποδίζει ακόμα τα τρανταχτά

γέλια να σκεπάσουν τις βαρύγδουπες λέξεις που χρησιμοποιούνται για να

συγκαλυφθεί αυτή η πραγματικότητα...

Τα Θεάματα μοιάζουν με μια… συνειδητή προσπάθεια να

υπονομευθεί η έννοια της ισονομίας. Έτσι , αναζητούνται

όσοι έκαναν χρηματική εισφορά στο ΑΚΕΛ για να

κατηγορηθούν – είτε εκείνοι , είτε το κομμα.. Το ίδιο σενάριο

έγινε με την Πόλα Κυπριανίδου. Και τώρα ο Πολίτης θα

πληρώσει λογικά αποζημιώσεις στο δικαστήριο μετά την

αποτυχία της «ανακριτικής ομάδας» που παρά τις

προσπάθειες δεν βρήκε στοιχεία... Οπότε η εφημερίδα και ο

σύμβουλος έκδοσης φαίνονταν να προσπαθούν να

επιβάλουν ένα είδος σιωπής με απειλές για επιθέσεις μέσω

του συγκεκριμένου ΜΜΕ.. Και φυσικά, στον αυταρχικό

κόσμο της μεροληψίας που χαρακτηρίζει αυτές τις

πρακτικές, δεν γίνονται οι ίδιες έρευνες.. και για ημετέρους..

Έτσι και αλλιώς οι κατήγοροι δεν τολμούν να δουν τηνεικόνα τους στον καθρέφτη…

Πέρα από τις παιδικές/εφηβικές εμμονές, ωστόσο, αυτό το οποίο έχουμε μπροστά

μας φαίνεται να είναι μια σκόπιμη προσπάθεια επιστροφής στο παρελθόν με

αυταρχικές σκιές… σαν απειλή και σαν τρόπου μετατόπισης ευθυνών.. Είναι για αυτόν

τον λόγο που η ουδέτερη στάση, πια, απέναντι στις στημένες δίκες είναι και ένοχη

αποδοχή… Διότι είναι εμφανές, πια, ότι στήνονται θεάματα. Και ναι μεν η εμμονή

μερικών είναι μόνιμα η αριστερά – αλλά από την στιγμή που στήνεται ένας τέτοιος

μηχανισμός αστυνόμευσης/εκφοβισμών/δαιμονοποίησης τότε η παράτυπη εξουσία θα

ασκηθεί και σε άλλους.. Πριν λίγες εβδομάδες η λάσπη έφτασε και στον νεκρό Τ.

Παπαδόπουλο… Αύριο μπορεί να είναι έξω από την πόρτα οποιουδήποτε.. Αύριο

μπορεί να κατασκευάζει υστερίες πάλι – ενάντια σε άλλη κοινότητα κοκ.. Όταν μια

δομή χειραγώγησης δεν ξηλώνεται, αλλά συντηρειται συμφεροντολογικά τότε απλώς

θα απλωθεί και θα βρει τελικά και όσους την κατασκευάζουν.. Όσοι δολοφόνησαν

τον Μένοικο το 1958, σε εκείνο το λιντσάρισμα της κατασκευασμένης υστερίας, δεν


10/97

10

μπορούσαν να δουν ότι η βία που εξέφραζον θα αναπαραγόταν – και το 1974, θα

ήταν και οι ίδιοι θύματα…

Σε αυτό το πλαίσιο, ποιός μπορεί πλέον να εμπιστευθεί ότι η ανακριτική ομάδα που

έφτιαξε το κράτος της δεξιάς [και η οποία κατά ιδεολογική επιλογή κάνει και

ανακρίσεις σε άμεση αναμετάδοση] δεν θα προσπαθήσει αύριο να ενοχοποιήσει

οποιονδήποτε με το σκηνικό: καλείται ένας μάρτυρας και του υποβάλουν είτε να

μαρτυρήσει εναντίον κάποιου [και να απαλλαγεί], είτε να κατηγορηθεί ο ίδιος;.. Αυτό

είναι το κράτος της Μακρονήσου… Σήμερα, αυτό το κράτος φορά την κουκούλα της

κατασκευής δαιμονοποίησης… Οι πρωταγωνιστές είναι γενικά οι ίδιοι.. Το ξήλωμα

αυτού του δίκτυο που ξεκίνησε με τη δίκη του Ρίκκου θα είναι η στιγμή της

διεύρυνσης της δημοκρατίας…

Όταν ένα σενάριο επαναλαμβάνεται δεν είναι πια τυχαίο – και απλό

σύμπτωμα υστερίας: από την Δρομολαξιά στον ΣΑΠΑ οι ανακριτές και

μερίδα των ΜΜΕ φαίνονται να αναζητούν κάτι που προαναγγέλεται

πολιτικά.. Και το Ανώτατο αναζητά ακόμα όρια στις «δίκες δια του τύπου»;

Εδώ ολόκληρες ανακριτικές ομάδες φαίνονται να συνεργάζονται με τις

δίκες μέσω πρωτοσέλιδων.. Το ποτέ θα διερευνηθούν είναι το θέμα

Μερικές φορές είναι να απορείς όντως αν μερικοί έχουν γενικό πρόβλημα με την

Δημοκρατία. Ο τρόπος που λειτουργεί πλέον μια μερίδα της αστυνομίας και των

ανακριτικών αρχών [από τον καιρό της Δρομολαξιάς μέχρι σήμερα] είναι μια συνεχής

προσπάθεια ποινικοποίησης της δράσης της αριστεράς. Και ακολουθεί συνακόλουθα

μια εξίσου μεροληπτική προβολή από την πλειοψηφία των ΜΜΕ.. Σε όλες τις μέχρι

τώρα υποθέσεις που έγιναν θεάματα από τα ΜΜΕ [όταν δεν βολεύει το θέμα το

συγκαλύπτουν] οι κατηγορούμενοι που έρχονται από την αριστερά ήταν μειοψηφία.

Και μάλιστα με αμφιλεγόμενο τρόπο συμμετοχής. Ο Β. Ζαννέτος λ.χ. καταδικάστηκε

όχι γιατί πήρε ο ίδιος ή το κόμμα του χρήματα από τον Λίλλη, αλλά γιατί – όπως

ισχυρίστηκε ο Λίλλης, που ήταν και η μόνη μαρτυρία - του είπε να εξοφλήσει χρέη..

Σε ποιά δημοκρατία θεωρείται αυτό ποινικό αδίκημα – και μάλιστα όταν ο δικαστής

αποφάνθηκε ότι ο Λίλλης δεν έκανε παράπτωμα, αλλά ότι απλώς συμπεριφέρθηκε

σαν «στυγνός επιχειρηματίας»; Ταυτόχρονα, καταδικάστηκε και ο κ. Τσουρής που

ανήκει στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς γιατί έκανε εκτιμήσεις στα πλαισια της

επιστήμης την οποία ξέρει και σπούδασε και θεωρείται και ειδικός στο θεμα] με τις

οποίες ..δεν συμφωνούσε ο δικαστής και ο υπουργός εσωτερικών [που είχε εμφανώς


11/97

11

άλλα απωθημένα και κίνητρα].. Έτσι ο προβλεπόμενος [για την απόφαση του – και με

βάση ηχογραφημένη αναφορά στο όνομα του] δικαστής αγνόησε τους ειδικούς που

κατέθεσαν και καταδίκασε ένα άτομο που δεν πήρε [ούτε καν κατηγορήθηκε επίσης]

για μίζες.. Καταδικάστηκαν, και ο Ζαννέτος και ο Τσουρής, γιατί ήταν αριστεροί. Και

τα ΜΜΕ έστησαν σε αυτούς – και αγνοήθηκε ότι το υποτιθέμενο δίκτυο που κανόνιζε

τις διαδικασίες αποτελείτο από στελέχη της δεξιάς… Άλλης πτέρυγας από εκείνη την

οποία ελέγχει ο υπουργός εσωτερικών, ο οποίος ήταν πίσω από την κατασκευή του

θεάματος..

Στον ΣΑΠΑ υπήρχε κάτι ανάλογο. Ενώ τα μεγάλα ονόματα άνηκαν στο ΔΗΚΟ και την

ΕΔΕΚ, η εστίαση του Ρίκκου πήγε σε ένα αριστερό, τον Σιαηλή, για τον οποίον δεν

υπήρχαν τεκμήρια – και τελικά εφαρμόστηκε το κόλπο της κλήσης κάποιου από την

Ελλάδα να μαρτυρήσει με την εξής επιλογή – «είτε θα πεις ότι φταίει αυτός είτε θα

σε κατηγορήσουμε».. Και πάλι τα ΜΜΕ έκαναν ότι δεν καταλάβαιναν. Μόνο όταν,

τελικά, απαλλάγηκαν οι ένοχοι [οι εργολάβοι που έκαναν τις υπερχρεώσεις], και

διαφάνηκε η προνομιακή μεταχείριση του Βέργα, άρχισαν να ξυπνούν μερικοί για το

πώς στήνονται οι δίκες..

Το πρόβλημα του ΔΗΣΥ με τα σκουπίδια: φαίνεται εδώ ένα υπόγειο

κύκλωμα του ΔΗΣΥ που πάει πίσω στην εποχή Κληρίδη.. Άρα πρέπει να

συγκαλυφθεί μετατοπίζοντας ευθύνες…

Και μετά φτάσαμε στο ΧΥΤΥ/ΧΥΤΑ. Εδώ, ΔΗΣΥ διαπλέκεται χοντρά.. Παρά τις

προσπάθειες του προεδρικού να τον συγκαλύψει, ήδη ο δήμαρχος του κόμματος στη

Λάρνακα, για τον οποίο υπήρχαν, ήδη, πολλά τεκμήρια από πριν και για άλλα θέματα,

συνελήφθη. Στα ΜΜΕ επικράτησε ευγενική σιωπή για τον κομματική του θέση. Αλλά

το συγκριτικό [με άλλες υποθέσεις] σκάνδαλο της σιωπής έγινε ακόμα πιο έντονο για

τον κ. Κοκότση – υψηλόβαθμο στέλεχος του ΔΗΣΥ που πλήρωνε τις μίζες και που

πήρε και μεγαλα κερδη. Αυτός, όχι μόνο απαλλάγηκε, αλλά και το ότι ήταν

υψηλόβαθμο στέλεχος του ΔΗΣΥ αποσιωποιήθηκε.. Ήταν εμφανές, για όποιον

παρακολουθούσε, ότι ο ΔΗΣΥ φαινόταν να αναζητούσε, μέσω της ανακριτικής

ομάδας, εναγωνίως και πάλι ένα αριστερό για να κατηγορήσει.. Και διότι, παρά την

συγκάλυψη, ήταν εμφανές ότι ακόμα και όταν ήταν στην αντιπολίτευση ο ΔΗΣΥ είχε

δίκτυα και κυκλωμάτων μιζών –ένα είδος αόρατου παρακράτους. Και εμφανώς, ο κ.

Λώλος είχε άμεση σχέση με αυτό το κύκλωμα. Και όταν επέστρεψε στην εξουσία ο

ΔΗΣΥ το 2013, η διαπλοκή διαχύθηκε προς την εξυπηρέτηση του ΔΗΣΥ. Είναι εκεί


12/97

12

που χαλάρωσε το κλίμα ..Και πιάστηκε πολλαπλά ο Λουρουτζιάτης.. Αλλά για τον

Λώλο υπήρχε και κάτι άλλο – το δίκτυο που είχε στήσει είχε μετατεθεί από τον

Συλικιώτη του 2007. Και αυτό, βέβαια, του στοίχισε και δεν είχε κανένα πρόβλημα να

εστιάσει όπου του υπόδειχναν… Αλλά εδώ, στο κύκλωμα του Λώλου, υπήρχε ένα

ακόμα ενδιαφέρον σκάνδαλο..

Κατά τη διάρκεια της περιόδου από τον εμφύλιο μέχρι το

1974, το «κράτος της δεξιάς» στην Ελλάδα, αλλά και τα

μορφώματα που προωθούσε στην Κύπρο, διαχώριζαν τους

πολίτες σε διάφορες κατηγορίες με άξονα το πόσο

«ημέτερος » ήταν κάποιος με βάση δυο πόλους. Στην μια

πτέρυγα ήταν οι ημέτεροι και στην άλλη «οι κομμουνιστές».

Οι δεύτεροι αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης

κατηγορίας, και συχνά έπρεπε να αποδείξουν το αυτονόητο

– ότι δεν ήταν ένοχοι σε αυθαίρετες κατηγορίες που

εκτόξευε εναντίον τους η τότε εξουσία…. Η πρόσφατη

συμπεριφορά μερίδας της κυβερνητικής παράταξης οδηγεί..

στη σκέψη ότι μερικοί δεν έχουν καταφέρει να ξεπεράσουν

ακόμα τις παιδικές/εφηβικές εμμονές τους, με το κράτος της

δεξιάς της καταγωγής τους, και την κατασκευή ανάλογων

θεαμάτων.. Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνεύσει κάποιος την

στάση ατόμων με σαφείς συγκρούσεις συμφερόντων [όπως

ο κ. Χάσικος] να φωνάζει, κατά τα άλλα, για άλλους και να

καμώνεται ότι δεν βλέπει την δική του εικόνα στον

καθρέφτη; Ή την ακόμα πιο κωμική εικόνα του κ. Διονυσίουτου Πολίτη, που προσπαθεί να πουλήσει εικόνα διαφάνειας,

ξεχνώντας ότι ο ίδιος είναι από τους τεκμηριωμένα

λειτουργούς των ΜΜΕ που συμμετείχαν σε συμφωνίες

χρηματοδότησης/συναλλαγής με τράπεζες με αντίτιμο να

λογοκρίνουν κείμενα/απόψεις..


13/97

13

Ο κ. Χάσικος που είχε αναλάβει υπουργός εσωτερικών, φέρεται/φαίνεται να

επανέφερε μέλος/η του κυκλώματος στη θέση του/ς – και μάλιστα έδωσε και

προαγωγή στον κ. Πάντη που είναι τώρα κατηγορούμενος. Ο κ. Χάσικος επέμενε

φορτικά το 2015, και σε κόντρα με τον Γενικό Ελεγκτή, να κλείσει συμφωνία με τον

κ. Κοκότση που όπως παραδέχτηκε πλήρωνε μίζες, αλλά σαν συναγερμικός

απαλλάγηκε με την μέθοδο «ο ημέτερος κατηγορούμενος μετατρέπεται σε

κατήγορο»… Αν, όμως, ο κ. Πάντης έπαιρνε μίζες, και διαπραγματευόταν με τον κ.

Κοκότση, τότε γιατί του έδωσε προαγωγή ο Χάσικος; Είναι αναπόφευκτη η λογική

πιθανότητα ότι ο Χάσικος ήξερε για τον Κοκότση, έκλεισε συμφωνία μέσω Πάντη, και

δόθηκαν [σε ποιούς αξίζει να διερευνηθεί, αλλά εδώ το θέμα λογοκρίθηκε

μυστηριωδώς] και απαραίτητες μίζες ή άλλες σχετικές συναλλαγές. Απλώς η

ανακριτική ομάδα του Ιωνά, φυσικά και δεν θα άγγιζε τον Χάσικο - και τα πέριξ του..

Έπρεπε να βρουν ένα αριστερό..

Οι πρώτες διαρροές για την εστίαση στον Ζαννέτο μιλούν για μια εισφορά του Λώλου

για 25,000 στο ΑΚΕΛ. Το ότι η ανακριτική ομάδα διαρρέει αυτά τα στοιχεία, είναι από

μόνο του τεκμήριο για το στήσιμο της όλης διαδικασίας. Το ότι οι κατηγορίες

[ενάντια σε κάποιον στην αριστερά - για τους κατασκευαστές θεαμάτων δεν έχει

σημασία το άτομο, αφού σαν εκφραστές της αυταρχικής λογικής ο στόχος των

κατασκευαστών είναι η δαιμονοποίηση όχι τα ατομικά ζητήματα και δικαιώματα]

είχαν ήδη προαναγγελθεί από το κύκλωμα που στηρίζεται από τον Χάσικο και την

εφημερίδα Πολίτης [ιδιαίτερα τον σύμβουλο έκδοσης τον κ. Διονυσίου] είναι επίσης

εύκολο να τεκμηριωθεί.... Στην ύστατη αθλιότητα, ο Διονυσίου προσπαθούσε μέχρι

πριν λίγες εβδομάδες να βρει ιδιοκτησιακά στοιχεία του Ζαννέτου [πριν καν φέρουν

τον Λώλο για την παράσταση ανάκρισης] …για να του αποδώσουν ότι «τα πήρε»

..Και σε αυτό το κυνήγι στοιχείων από το παρακράτος, πιάστηκε και ο Διονυσίου να

κυκλοφορεί παραπλανητικές φήμες ή αυτό που λέμε στην καθομιλούμενη, ψέματα.

Απολογήθηκε για να αποφύγει και πάλι την δίκη για συκοφαντία.. Αλλά το ότι έψαχνε

τέτοια θεάματα ο Διονυσίου είναι σαφές και τεκμηριωμένο.. Ήθελαν να

κατηγορήσουν κάποιο από το ΑΚΕΛ.. Σαν μετατόπιση από τα δικά τους προφανώς…

Η αθλιότητα του κ. Διονυσίου εβδομάδες πριν, είναι δύσκολη, πια, να κρυφτεί – και

μετά και την δική του παραδοχή ότι όλα εκείνα ήταν παραπλάνηση…

Κατασκευάζοντας θεάματα εκβιασμού; Μα γιατί να δικαιούνται και οι

αριστεροί εισφορές; Οι δημόσιοι εκβιασμοί ενάντια στην Πόλα


14/97

14

Κυπριανίδου και τώρα ενάντια στον Βενιζέλο Ζαννέτο… Σε τι διαφέρουν

στην μεροληψία τους από το κράτος της δεξιάς πριν τό 1974;

Τελικά ακόμα και ο Διονυσίου αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι δεν υπήρχαν τεκμήρια

για μίζες. Έτσι ξαναγύρισαν στο ρόλο του Ζαννέτου ως υπεύθυνος για τα οικονομικά

του ΑΚΕΛ.. Είναι και αυτή μια από τις συκοφαντίες του Πολίτη που στηρίζεται στην

μονομερή εστίαση και στη συνειδητή προσπάθεια να υπονομευθεί η έννοια της

ισονομίας. Έτσι, αναζητούνται όσοι έκαναν χρηματική εισφορά στο ΑΚΕΛ για να

κατηγορηθούν – είτε εκείνοι, είτε το κομμα.. Το ίδιο σενάριο έγινε με την Πόλα

Κυπριανίδου. Και τώρα ο Πολίτης θα πληρώσει λογικά αποζημιώσεις στο δικαστήριο

μετά την αποτυχία της «ανακριτικής ομάδας» που παρά τις προσπάθειες δεν βρήκε

στοιχεία... Οπότε η εφημερίδα και ο σύμβουλος έκδοσης φαίνονταν να προσπαθούν

να επιβάλουν ένα είδος σιωπής με απειλές για επιθέσεις μέσω του συγκεκριμένου

ΜΜΕ.. Το έχουμε ζήσει κάπως αυτό το σκηνικό, με τον κ. Διονυσίου, για

δημοσιεύματα της Δ.Α., τα οποία πρόβαλαν το ότι καταγράφηκε μαρτυρία στο

δικαστήριο [στη δίκη της Τράπεζας Κύπρου] οτι ο κ. Διονυσίου λογόκρινε απόψεις

για να πάρει η εφημερίδα διαφημιστικό πακέτο... Θλιβερή εικόνα για ένα άτομο από

το οποίο θα μπορούσες [με βάση όσα έλεγε γραπτώς προηγουμένως] να περιμένεις

κάτι περισσότερο…

Όταν η ουδετερότητα είναι ανοχή στην αθλιότητα..

Τίθεται, λοιπόν, ένα ευρύτερο ερώτημα: Η δημοκρατία [ότι έχει κερδηθεί μετά από

δεκαετίες – και ενάντια στα αυταρχικά κατάλοιπα των καπετανάτων και της

ρουσφετολογίας του Γιωρκατζισμού] κινδυνεύει από μια αυταρχική υπότροπη. Είναι

σαφές ότι στήνονται διαδικασίες που διασυνδέονται άμεσα ή έμμεσα με κύκλους

διαπλεκομένων ΜΜΕ για να κατασκευάζουν δίκες πρώτα στα πρωτοσέλιδα και μετά,

όταν τα καταφέρνουν, να τιμωρούν και αθώους σε μια προσπάθεια εκφοβισμού…Η

αντίσταση σε αυτούς τους τραμπουκισμούς είναι απαραίτητη.. Το αν οι θεσμοί [από

τον Γενικό Εισαγγελέα, στον Γενικό Ελεγκτή, και το Ανώτατο το οποίο θα πρέπει να

πάρει θέση επίσης] θα αντισταθούν σε αυτήν την νέα απόπειρα υπονόμευσης της

ισονομίας και της ελεύθερης έκφρασης, θα φανεί. Αλλά την δημοκρατία αυτή η

κοινωνία δεν την πήρε Δώρο – την κέρδισε με τις θυσίες όσων

αντιστάθηκαν. Και μερικοί από αυτούς δαιμονοποιήθηκαν επίσης. Και οι σημερινοί

κατασκευαστές δικών και θεαμάτων, είναι ντε φάκτο απόγονοι όσων προσπαθούσαν

να τρομοκρατήσουν κάποτε.. Θα αποτύχουν και σήμερα.. Αλλά είναι σαφές ότι

είμαστε, πια, σε ένα αγώνα για υπεράσπιση και διαφύλαξη της δημοκρατίας και των


15/97

15

ατομικών δικαιωμάτων.. Διότι ό,τι πέρασε η Πόλα Κυπριανίδου από τις επιθεσεις του

Πολίτη φαινόταν να ήταν ένα ειδος δημόσιου εκβιασμού για 2 χρονια – για να

μαρτυρήσει για ότι ήθελε ο Πολίτης. Είναι για αυτό που το νέο θύμα αυτών των

εκβιασμών είναι ο κ. Ζαννέτος… Στο πρόσωπό του γίνεται επίθεση και στην ισονομία,

αλλά και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια που αρνείται να υποταχθεί..

Υ.Γ. Λογικά θα έπρεπε να καταγραφεί αρχικά το λογικό ζήτημα: ότι το ΑΚΕΛ, όπως

υπέδειξε στην ανακοίνωση του, δεν πρόσφερε εξυπηρέτηση στον Λώλο, αφού δεν

κατάφερε να πάρει το αποχετευτικό της Λεμεσού, και ο Συλικιώτης εκτόπισε το

κύκλωμα του από το υπουργείο. Αυτά τα λογικά επιχειρήματα την εποχή των

κατασκευασμένων θεαμάτων είναι αυτά που θέλει να λογοκρίνει το κύκλωμα των

στημένων δικών, των φημών/ψεμάτων, και της αποσπασματικής εστίασης. Θα

επανέλθουμε σε αυτήν την αθλιότητα της παραγνώρισης της κοινής λογικής. Αλλά το

θέμα είναι ευρύτερο και αφορά την ίδια την δημοκρατία… Και τις συμμαχίες των

ανθρώπων που θα οδηγήσουν την Κύπρο στο Μέλλον.. Η μικροπρέπεια μερικών στο

παρόν πρέπει να είναι ενδεικτική του ποιοί νοσταλγούν την επιστροφή στα

καπετανάτα και τους Γιωρκατζισμούς.. Και είναι καιρός να αναλάβουν όλοι την

ευθύνη τους – και με την απόσυρση ανοχής από αυτό το κύκλωμα… Και αυτό αφορά

και τον νυν πρόεδρο, και το δικαστικό σύστημα και όσους στηρίζουν έμμεσα ή άμεσατης κατασκευή της περιρρέουσας του Πολίτη κοκ…

Δηλαδή όταν γίνονται εισφορές στο ΑΚΕΛ, θα ανακρίνονται εκείνοι του

ΑΚΕΛ,

Ενώ όσοι κάνουν εισφορές για τον ΔΗΣΥ, θα απαλλάσσονται από ότι

παρανομία κάνουν, και θα βαφτίζονται και «κατήγοροι», ενώ όσοι

κάνουν εισφορές μέσα από το δικηγορικό γραφείο [των θυγατέρων

τώρα..] του προέδρου, θα έχουν ειδική μεταχείριση...ίσως και σε

ιδιωτικοποιήσεις, ΔΣ τραπεζών.. και αλλα ;..


16/97

16

Μια επανάληψη στησίματος δίκης για όσα κορόιδα

πιστεύουν ακόμα –

ή

πώς ο ΔΗΣΥ, και το παρακράτος του, στήνει προεκλογικά

θεάματα, «δίκες δια του τύπου» με τον Λώλο;

Ο ειδικός που έφερε η κυβέρνηση Κληρίδη και ο οποίος

συνεργάστηκε με τους Ντίνο Μιχαηλίδη και Χ.

Χριστοδούλου , ξαφνικά , ήρθε όταν τον ήθελε, και πάλι,

ο ΔΗΣΥ που έχει προβλήματα σκανδάλων και

απομόνωσης,

και.. κατέθεσε ότι υπέβαλαν μερικοί εδώ και μερικές

εβδομάδες…

Ίσως η ειδικότητα του ανθρώπου να είναι μόνο οι Πάσσαλοι της ΑΗΚ,

και η οργάνωση «ερευνών» [ανακρίσεων;] μέσα από τις οποίες

απαγορεύεται να διερευνώνται οι ημετεροι..οπως την επιτροπή Πικη..


17/97

17

Ένα σκηνικό που μύριζε στήσιμο δίκης μέσω φημών και πρωτοσέλιδων:

έρχεται ο Λώλος εσπευσμένα, για να έχει πρωτοσέλιδα το Σάββατο, τον

παραλαμβάνουν από την Αθήνα [για να έχουν και κουβεντούλα στησίματος

πριν;]… Και η έμφαση είναι σαφής – θέλουν κάτι για το ΑΚΕΛ.. Ό,τι νά’ναι..

Την Παρασκευή, το Ανώτατο Δικαστήριο εξέδωσε ανακοίνωση να μην γίνονται δίκες

«δια του τύπου». Το Ανώτατο αναφερόταν σε κριτικές ότι στήθηκε η δίκη της

Δρομολαξιάς. Το Ανώτατο, ως γεγονός, δεν μπορεί να ακούσει μια ηχογράφηση στην

οποία υπόσχονται/διαβεβαιώνουν κατηγορούμενο [ο οποίος απαλλάγηκε μέσω της

συναλλαγής «ο κατηγορούμενος μετατρέπεται σε κατήγορο»] για την έκβαση της

δίκης με αναφορά στον δικαστή που θα την εκδικάσει. Όμως, ακόμα και με την

νομικιστική αδυναμία του Ανωτάτου να ακούσει ένα ξεκάθαρο τεκμήριο, το Ανώτατο

δεν άγγιξε την ουσία – έμεινε στο κλίμα. Αν, όμως, πραγματικά το Ανώτατο είναι

ενάντια στις δίκες «διά του τύπου» θα είναι ενδιαφέρον να δούμε την συνέπειά του.

Διότι και το θέαμα/στημένη δίκη της Δρομολαξιάς και το θέαμα που ακολούθησε ήταν

«δίκη διά του τύπου».. Και για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ζούμε σε

καθεστώς στησίματος «δικών διά του τύπου» το Ανώτατο και ο Γενικός Εισαγγελέας

δεν έχουν παρά να δουν πώς κατασκευάστηκε η εμπλοκή του Β. Ζαννέτου στην

υπόθεση του ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ – με προαναγγελίες, παραπλανητικες φημες δηθεν για την

περιουσια του [για να κατασκευαστεί κλίμα] και μια αστεία μονομερή εστίαση στο

τέλος – όπου η «ανάγκη» της ανακριτικής ομάδας να υπακούσει στις οδηγίες να

«βάλει το ΑΚΕΛ στο κάδρο», οδήγησε [αν το δει κανεις συγκριτικα] σε κατάργηση

της έννοιας ισονομίας. Κατηγορήθηκε ο Ζαννέτος γιατί πήρε εισφορά για το ΑΚΕΛ,

λες και είναι παράνομες οι εισφορές στο κόμμα της αριστεράς. Και χωρίς τεκμήριο ότι

η εισφορά είχε αντίκρισμα συναλλαγής – αυτό το κόλπο είχε εφαρμοστεί και στην

υπόθεση φόκους. Και τα ίδια ακριβώς ερωτήματα δεν τέθηκαν βέβαια για τον ΔΗΣΥ..

Πόσα χρήματα πήρε και παίρνει από εισφορές από υπόπτους και μη. Ήδη είναι

γνωστό ότι ο κ. Κοκότσης είναι στέλεχός του. Ο νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας

παραδέχτηκε ότι το κόμμα του, μέσω του δικού του δικηγορικού γραφείου, πήρε

λεφτά από επιχειρηματίες – για τους οποίους κατά τα άλλα ο κομματικός τύπος του

ΔΗΣΥ [ο Πολίτης] κατασκεύαζε θεάματα ότι ήταν ύποπτα για δόθηκαν μέσω Φόκους..

Αλλά ούτε ο κ. Αναστασιάδης συνελήφθει, ούτε ο κ. Κοκότσης ρωτήθηκε για το πόσα

είχε εισφέρει στον ΔΗΣΥ..

Ετσι η αστυνομία και το παρακράτος του ΔΗΣΥ έδωσαν παράσταση «δίκης διά του

τύπου». Και μια μερίδα του ηλεκτρονικού τύπου που δεν ανέφερε ποτέ ότι ο


18/97

18

Κοκότσης [που αφού πήρε τα κέρδη απαλλάγηκε από κατηγορίες – όπως ο Λίλλης]

ήταν υψηλόβαθμο στέλεχο του ΔΗΣΥ, εστίασε αμέσως στο ότι το θέμα τώρα ήταν

«στελέχη του ΑΚΕΛ».. Όπως φάνηκε να «ομολογει» και το πρωτοσέλιδο του Πολίτη

την επομένη, όλη η εκστρατεία πια ήταν να κατηγορηθεί κάπως [να «μπει και αυτό

στο καδρο»] και το ΑΚΕΛ – για να μην φανεί ακριβώς ότι το όλο δίκτυο ήταν και πάλι

συναγερμικό, και ότι ακόμα και το 2013 έγινε προσπάθεια αποκατάστασης του

δικτύου του Λώλου.. Και ενδεχομένως ο απώτερος στόχος να είναι επίσης πολιτικός –

να κατηγορηθεί και ο Τάσσος, σε μια χωρίς ντροπή μετα θάνατο πολιτική δίκη χωρίς

τεκμήρια.. Απλώς με συναλλαγές δηλώσεων σε στημένες ανακρίσεις, όπως φαίνεται..

Αν όμως πραγματικά το Ανώτατο είναι ενάντια στις δίκες

«δια του τύπου» θα είναι ενδιαφέρον να δούμε την

συνέπεια του. Διότι και το θέαμα/ δίκη της Δρομολαξιας και

το θέαμα που ακολούθησε με το ΣΑΠΑ ήταν «δίκη δια του

τύπου».. Και για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ζούμε

σε καθεστώς στησίματος «δικών δια του τύπου» το

Ανώτατο και ο Γενικός Εισαγγελέας δεν έχουν παρά να δουν

πως κατασκευάστηκε η εμπλοκή του Β. Ζαννετου στην

υπόθεση του ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ – με προαναγγελίες ,

παραπλανητικες φημες για την περιουσια του [για να

κατασκευαστεί κλίμα από τι φαίνεται] και μια αστεία

μονομερή εστίαση στο τέλος – όπου η «ανάγκη» της

ανακριτικής ομάδας να υπακούσει στις οδηγίες να «βάλει το

ΑΚΕΛ στο κάδρο», φάνηκε να οδηγεί [αν το δει κανείς

συγκριτικά] σε κατάργηση της έννοιας ισονομίας.

Ανακρίνεται ο Ζαννετος γιατί πήρε εισφορά για το ΑΚΕΛ,

λες και είναι παράνομες οι εισφορές στο κόμμα της

αριστεράς.

Η προκατάληψη μερίδας των ΜΜΕ, τα οποία λειτουργούσαν σαν προέκταση της

κατασκευής θεάματος, ήταν εμφανής με μια απλή σύγκριση: ενώ στους

προηγούμενους συλληφθέντες δεν αναφερόταν η κομματική σύνδεση, στην

περίπτωση του Ζαννέτου ήταν εμφανής η «ανάγκη» να κατευθυνθεί στο ΑΚΕΛ η


19/97

19

επίθεση … έτσι ενώ δεν αναφέρθηκε ποτέ ότι ο κ. Κουλλαπής ήταν επίσης υποψήφιος

δήμαρχος του ΔΗΣΥ – και ακόμα και ο Λουρουτζιάτης που ήταν δήμαρχος του ΔΗΣΥ

στη Λάρνακα ποτέ δεν αναφέρθηκε σαν του ΔΗΣΥ.. Αλλά το Σάββατο στο στημένο

θέαμα που κατασκεύασε η ανακριτική ομάδα του Ιωνά, τα ΜΜΕ εστίαζαν μόνο στο

ΑΚΕΛ…

Τελικά μετά από τόσες προσπάθειες των διοργανωτών του παρακράτους που

φαίνεται να κατασκευάζει θεάματα για το ΔΗΣΥ [αρχικά έλπιζαν στον Γιαννακόπουλο,

μετά στον Μπόμπολα] τελικά κατέληξαν σε ένα παλιό τους φίλο, τον οποίο είχαν

φέρει στην Κύπρο από το 1996... τον κ. Λώλο..

Ο Λώλος, ο οποίος ήταν σύμβουλος για τα ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ εμφανίστηκε, ξαφνικά,

πρόωρα - αρχικά θα ερχόταν στις 20 Απριλίου, αλλά ξαφνικά αποφάσισε να έρθει στις

14 του μήνα και να πάει δικαστήριο ακριβώς τις μέρες που η κυβέρνηση τα είχε

χαμένα στη Βουλή, και κινδυνεύει το όλο πρόγραμμα

ξεπουλημάτων/ιδιωτικοποίησεων του δημόσιου πλούτου. Και μάλιστα, η ανακριτική

ομάδα δεν περίμενε τον Λώλο απλώς στο αεροδρόμιο, αφού δήλωσε ότι θα ερχόταν,

αλλά έστειλε και μερικούς να τον φέρουν – για να κλείσουν άραγε συμφωνία

προκαταβολικά και εκτός επίσημης ανάκρισης; Άλλωστε το σενάριο στησίματος δίκης

το έχουμε καταγεγραμμένο στις ηχογραφήσεις για την Δρομολαξιά [και ας κάνουν

μερικοί δικαστές ότι δεν ακούνε την πραγματικότητα του πώς στήνεται δίκη με

προβλεπόμενη εκδίκαση].. Και σε ένα πολιτικό σκηνικό, όπου παραδόξως, και

ξαφνικά, η κυβέρνηση έφερε άρον άρον στη Βουλή, και έστησε μέσω Πολίτη και

λάσπης από το Φαίδωνος που ανέλαβε, φαίνεται, την προώθηση του θεάματος, ένα

νομοσχέδιο για τιμωρία όσων δίνουν μίζες.. αλλά με περιορισμό της διάρκειας του

αποκλεισμού .... ίσως και βολικό για κάποιο σνα τον κ. Λώλο ή τον κ. Κοκότση του

ΔΗΣΥ που επίσης παραδέχτηκε ότι έδινε μίζες [και έβγαλε εμφανώς πολύ

περισσότερα] και την γλίτωσε με το κόλπο «μάρτυρας κατηγορίας». Το χειρότερο

που θα πάθουν ο Λώλος και ο Κοκότσης με αυτό το νομοσχέδιο είναι μερικα χρόνια

εκτός - και μετά θα έχουν τις υπόγειες τους προσβάσεις για να συνεχίσουν να

παίρνουν συμβόλαια από το βαθύ κατεστημένο λόγω των εξυπηρετήσεων που μπορεί

να προσφέρουν τώρα.. Και ο Κοκότσης σιώπησε για σημαντικά θέματα – όπως για το

πώς έκλεισε η συμφωνία που προωθούσε ο υπουργός εσωτερικών στη βουλή. Και το

ρόλο του κ. Πάντη που πήρε και προαγωγη μετα από εκείνη την ύποπτη συμφωνία…

Με δεδομένο ότι ο ΔΗΣΥ μέσω Διονυσίου, αλλά και Χάσικου φάνηκαν να ψάχνουν


20/97

20

τρόπο να κατασκευάσουν κατηγορίες ενάντια σε άλλους, ήταν ύποπτο σκηνικό..

Κάποιοι φαίνονταν να τρέχουν να προλάβουν ..τα πρωτοσέλιδα του Σαββάτου με τον

Λώλο.. Θυμιζε τα θεάματα του ΣΑΠΑ επί Ρίκκου.. Όταν απαλλάγηκαν τελικά, πίσω

από την σκόνη των πρωτοσέλιδων, οι εργολάβοι…

Όταν ο Πολίτης ανέλαβε για τα συμφέροντα μετατόπισης μερικών να

κατασκευάσει το θέαμα Φοκους [σύμφωνα με το οποίο ξαφνικά ο Πολίτης είχε

πρόβλημα – με τον Βγενοπουλο και τις επιχορηγήσεις των τραπεζιτών] ξέχασε

αυτό το πρωτοσέλιδο που ανακήρυσσε τον Βγενο σε ήρωα κάθαρσης και φάνηκε

να ξεχνά επίσης ότι σύμφωνα με μαρτυρία σε δικαστήριο πια, την ίδια χρόνια

λογόκρινε κείμενα με κριτικές απόψεις για τις τράπεζες – όταν απειλήθηκε με

αποκοπή πακέτου 50,000 εύρο…Έκανε δηλαδή οικονομική συναλλαγή με

τραπεζίτες λογοκρίνοντας απόψεις...Τώρα τι άραγε ξεχνά ο Πολίτης;..

Η προϊστορία: το άγχος του ΔΗΣΥ να κατασκευάσει θεάματα Μετατόπισης..

από τον Τάσσο στον Ζαννέτο;

Από το απόγευμα της ημέρας που άρχισε να δίνει κατάθεση ο Λώλος, άρχισε να

κυκλοφορεί το όνομα του Ζαννέτου – ήταν φανερό ότι ο ΔΗΣΥ βρήκε ένα νέο Λίλλη

ή Βέργα για να μετατοπίσει την έμφαση από τα σκάνδαλα του ίδιου του ΔΗΣΥ και την

απομόνωσή του.. Μέχρι τώρα ο ΔΗΣΥ είχε τον Φαίδωνος σε συνεργασία με τον

Πολίτη, να προσπαθούν να κατασκευάσουν θεάματα μετατόπισης – από τον


21/97

21

Λουρουτζιάτη αρχικά και μετά από το όλο θέαμα σκανδάλων και αντιφάσεων του

ΔΗΣΥ.. Έτσι, φτάσαμε και στο «αισχρό», κατά την ορολογία του Αβέρωφ, θέαμα με

τον Τάσσο που ήταν ύποπτος για μίζες… Για να μην εστιαστεί τότε στον

Λουρουτζιάτη και τον Κοκότση του ΔΗΣΥ το θέμα…

Το ότι το παιχνίδι ήταν στημένο φαινόταν από την αρχή του Μάρτη, όπως γράψαμε.

Ο Μπόμπολας και ο Τάσσος ήταν απλώς μέρος των θεαμάτων. Όπως και η αναμονή

ότι ο Γιαννακόπουλος θα έπαιζε με το παιχνίδι που κατασκευαζόταν. Ο Δ. Διονυσίου,

τεκμηριωμένα σε δικαστήριο, ο λειτουργός των ΜΜΕ που πήρε εξαγορά από τράπεζα

[50,000 ευρώ διαφημιστικό πακέτο] για να λογοκρίνει κριτικές απόψεις [να

κατασκευάζει, δηλαδή, παραπλανητική εικόνα], είχε αρχίσει να εστιάζει στον Ζαννέτο.

Η εστίαση είναι σαφής – όπως και με την προηγούμενη αποτυχημένη προσπάθεια με

το θέαμα φόκους – αποτυχημένη και με τεκμήριο την έρευνα που έκαναν πειθήνιοι

και πάλι αστυνομικοί, αλλά δεν βρήκαν τελικά τα τεκμήρια και θα πληρώσει ο Πολίτης

αποζημίωσης για συκοφαντία. Ο Ζαννέτος ως υπεύθυνος για τα οικονομικά του ΑΚΕΛ

είναι στόχος γιατί έτσι γίνεται επίθεση στο ΑΚΕΛ – γιατί παίρνει χρηματοδότηση

γενικά. Η φαντασίωση προφανώς του Διονυσίου είναι να χρηματοδοτούνται ΜΜΕ και

σύμβουλοι εκδόσεων με διαφημιστικά πακέτα και άλλες ευκολίες προβολής προς

ημέτερους και να λογοκρίνεται η άλλη άποψη. Το ότι η νέα εκστρατεία εναντίον του

Ζαννέτου ήταν οργανωμένη φάνηκε και από μια φράση που ξέφυγε του Διονυσίου,

μετά την έγραψε και στην εφημερίδα του, αλλά τελικά αναγκάστηκε να απολογηθεί..

Η ενασχόληση, ωστόσο, με το εξοχικό ή μη ενός ατόμου, έτσι, ξαφνικά, είναι

ύποπτη. Λάσπη, όπως έλεγαν από παλιά για την κίτρινη δημοσιογραφία.. Άλλωστε ο

Πολίτης φαίνεται να είχε κάτι ανάλογο [γιατί έχει τέτοιο σπίτι κλπ] και με λειτουργό

του φόρου, όταν ασχολείτο με τις υποθέσεις φοροαποφυγής του εκδότη του... Το ότι

μάλιστα η εκστρατεία ξεκίνησε με ξεκάθαρα και αποδεδειγμένα ψέματα, αφού ήδη ο

Διονυσίου προχώρησε σε μια απολογία, είναι ενδεικτικό του όλου σκηνικού.. Ιδού τί

είχε γράψει αρχικά ο Διονυσίου [αρχές Μαρτίου], όταν προσπαθούσε να εξηγήσει την

απολογητική του στάση για τον Ρίκκο, αλλά και να προωθήσει την προεκλογική του

ΔΗΣΥ από τότε - κάνοντας ότι δεν βλέπει το οφθαλμοφανές [το πώς και ο

Αναστασιάδης στήριξε τον Ρίκκο και όχι τον Κληρίδη το 2015] ...και πώς

απολογήθηκε μετά.. Η συζήτηση έγινε στο φέισμπουκ με την Μ. Σάββα, η οποία

υποδείκνυε στον Διονυσίου ότι προσπαθούσε να συγκαλύψει τον Ρίκκο.. Φυσικά, και

θα πρέπει να συγκαλύψει τον Ρίκκο ο Διονυσίου, αφού φαίνεται να υπάρχουν ..κοινά

πάθη, αν όχι και συμφέροντα…


22/97

22

Όταν ο Διονυσίου κατασκεύαζε με φήμες και παραπλανησεις/ψέματα το

σκηνικό επίθεσης ενάντια στον Ζαννέτο – όταν ένα κληρονομικό κτήμα

έγινε «επαύλεις » ..και μετά μπροστά στον κίνδυνο να πληρώσει

αποζημίωση για δημόσια ψέματα..ανακαλυψε ότι

«παραπληροφορηθηκε».. Ήταν πολύ δύσκολο εξακριβώσει ένας

σύμβουλος έκδοσης πόσο ψέματα ήταν όσα έγραφε...και πως και

θυμηθηκε,ταχα μου ξαφνικα, τον Ζαννετο;

Και μετα….


23/97

23

Οι επαύλεις έγιναν έπαυλη και κτήμα – το οποίο τελικά είναι κληρονομικό της

συζύγου του.. Αλλά έψαχναν παντού να βρουν κάτι να κατηγορήσουν τον

Ζαννέτο πριν κλείσουν συμφωνία με τον Λώλο για το τί θα πει στους ανακριτές

που είναι σε άμεση αναμετάδοση. .και πάλι..

Όταν το προώθησε και στην εφημερίδα του και βρέθηκε, προφανώς, μπροστά στο

κίνδυνο να δεχθεί ο ίδιος και η εφημερίδα νέα καταγγελία για συκοφαντία, τα

μάζεψε.. Απολογήθηκε για να μην πάει ξανά δικαστήριο.. Αλλά είναι εκφραστικό πόσο

άνετα έριχνε την παραπλάνηση σαν κουτσομπολιό [με το κομπογιαννίτικο ύφος του

«εγώ ξέρω»]..και μετά εκλιπαρούσε να μην τον πάρουν δικαστήριο.. Και τότε

ανακάλυψε ότι «οι επαύλεις και οι πισίνες στο απέραντο κτήμα» ήταν τελικά ένα

κληρονομικό χωράφι της γυναίκας του Ζαννέτου, το οποίο διαμόρφωσαν σαν

οικογενειακά τουριστικά στο Λατσί. Και πάλι, βέβαια, φαίνεται ότι για τον Διονυσίου

και τους γύρω του μόνο ο Αβέρωφ, ο Λεπτός κοκ μπορούν να έχουν τουριστικά

καταλύματα.. Όπως και ότι μόνο ο ΔΗΣΥ πρέπει να χρηματοδοτείται και μάλιστα

αόρατα από ΜΜΕ με άλλα ανταλλάγματα]..

Τα πολλαπλα προβλήματα της κυβέρνησης: σκάνδαλα που εμπλέκουν και

πάλι το δικηγορικό γραφείο, η δίκη του Ρίκκου και τα προβλήματα του

ΔΗΣΥ – χαμηλή συσπείρωση, απομόνωση και κοινωνική οργή.. συν ότι δεν

τα καταφέρνει να προωθήσει το «μεγάλο φαγοπότι» του ξεπουλήματος

ημικρατικών..

Γιατί κατασκευάζονται τα θεάματα και ρίχνεται ο Φαίδωνος σαν κέτσαπ δεξιά και

αριστερά για να κάνει μετατοπίσεις; Διότι εμφανώς ο στόχος είναι τώρα και

προεκλογικός.. Ο ΔΗΣΥ είναι σε δύσκολη θέση και το παρακράτος θεαμάτων το οποίο

έχει στήσει με δίκτυα στην ανακριτική ομάδα και σε ΜΜΕ έχουν ως βασικό στόχο να

στρέψουν την προσοχή αλλού.. Ταυτόχρονα, ο ΔΗΣΥ και το παρακράτος του έχουν

και τεραστία συμφέροντα να εξυπηρετήσουν – το ξεπούλημα των ημικρατικών στο

οποίο αντιτίθεται η κοινωνία και τώρα και η πλειοψηφία των κομμάτων, είναι το πεδίο

χοντρών μιζών [που θα διακλαδωθούν σε διάφορες off shore].. Αλλά ίσως το παιχνίδι

να είναι πια βαθύτερα προβληματικό. Άλλωστε ήταν ενδιαφέρον ότι στον

Φιλελεύθερο αναφερθηκε ότι «πληροφορήθηκε και το προεδρικό» Γιατί

πληροφορήθηκε;.. Θα δούμε αν το προεδρικό και ο ΔΗΣΥ θα ρίξει και κανένα δικό

του για συγκάλυψη. Αλλά το προεδρικό, όπως και ο κ. Χάσικος [του οποίου η


24/97

24

εφημερίδα δεν έκανε θέαμα το Σάββατο] έχουν οι ίδιοι να απαντήσουν σε χοντρά

ζητηματα - και χρειάζονται επειγόντως θεάματα μετατόπισης.. Το δικηγορικό γραφείο

του κ. Αναστασιάδη εμπλέκεται σε υπόθεση διακίνησης εκατομμυρίων, στην οποία

ένας βασικός του συνεργάτης, ο Θεοφάνης Φιλίππου, φαίνεται να παραπλάνησε με

ψευδή δήλωση… Και αυτό παίζεται στην Νέα Υόρκη.. Ενώ στην Κύπρο, ο κ.

Αναστασιάδης έχει μπροστά του τη δίκη του Ρίκκου – ο οποίος ήταν ο αρχικός

κατασκευαστής αυτών των θεαμάτων και συμμετείχε ενεργά στο σχετικό

παρακράτος. Όταν ανοίξει κάποιος από αυτούς το στόμα του – τις οποίες για την ώρα

φαίνονται να συγκρατούν συναλλαγές που στήνει το παρακράτος, θα έχει ενδιαφέρον

πόσα συγνώμη θα πει ο Διονυσίου ακόμα.

Και βέβαια.. υπάρχουν και νομικά ζητήματα για δυο υπουργούς…

Και φυσικά, υπάρχουν δυο υπουργοί που λογικά θα έπρεπε να είχαν ήδη διερευνηθεί.

Ο κ. Ιωνάς [ για τον οποίο συνεχίζεται η έρευνα για τους πασσάλους της ΑΗΚ από

την ελεγκτική υπηρεσία] και ο κ. Χάσικος, ο οποίος επέμενε να κλείσει συμφωνία με

τον κ. Κοκότση [υψηλόβαθμο στέλεχος του κόμματος του για τον οποίο μας είπε ότι

δεν τον ξέρει] και η επιβράβευση ενός από τους κατηγορούμενους ήδη, του κ.

Πάντη, ότι προωθούσαν μέσω μιζών την διαδικασία. Είναι πολύ περίπλοκη σκέψη ότι

ο εν λόγω κύριος θα μεσολάβησε και για την συμφωνία Χάσικου – Κοκότση;

Οι θεσμοί σε αυτό το πλαίσιο εκπροσωπούνται από τον κ. Κληρίδη, του οποίου η

πρώτη κίνηση [«έδωσε οδηγίες στους ανακριτές να μην προχωρήσουν σε άλλες

ενέργειες.. για να μελετηθεί συνολικά η κατάθεση.»] φάνηκε να είναι μια προσπάθεια

να ελέγξει τη διαδικασία κατασκευής θεάματος, και πάλι, με τους «κατηγορούμενους

[Κοκότση, Λώλο – τους βασικούς που έδιναν μίζες και που πήραν τα μεγάλα κέρδη]

να μετατρέπονται σε κατήγορους. Το ότι υπάρχουν καταθέσεις που κατασκευάζονται

με στόχο με εκβιάσουν και τον γενικό εισαγγελέα είναι σαφές – το είδαμε με τους

ίδιους πρωταγωνιστές. Όταν ο Πολίτης ήθελε να προωθήσει την θέση του για την

φόκους [και από τον φόβο του τί θα προκύψει στο δικαστήριο] δημοσίευσε μια

«κατάθεση» του Μ. Νεόφυτου, ο οποίος φαινόταν σε κατάσταση εκβιασμού [αν δει

κανείς τις οικονομικές πιέσεις που αντιμετώπιζε] να λέει ότι ήθελε ο Πολίτης. Και όταν

ο κ. Κληρίδης αρνήθηκε να την θεωρήσει έγκυρο ή/και διασταυρωμένο τεκμήριο, ο

Πολίτης την δημοσίευσε με σαφείς αιχμές κατά του γενικού εισαγγελέα. Και ο ίδιος ο

κ. Κληρίδης κατάλαβε τί γινόταν τότε και δήλωσε ξεκάθαρα ότι το δημοσίευμα του

Πολίτη είχαν τον ίδιο ως στόχο – η υποτιθέμενη κατάθεση, είχε διοχετευθεί στο


25/97

25

πρωτοσέλιδο, ενώ ο Κ. Κληρίδης κατέθετε στη δίκη του Ρίκκου. Τον Ρίκκο τον

στήριξε και τον στηρίζει έντονα ο Διονυσίου. Είναι ίσως και αυτό ενδεικτικό του ποιοί

κατασκευάζουν θεάματα – και πού θα πρέπει να εστιαστεί πια η προσοχή για

εκδημοκρατισμό και διαφάνεια… Ήδη ο Ρίκκος είναι στο δικαστ�

Τεύχος 196, Δέφτερη Ανάγνωση 18 - 25 Απριλίου 2016

Documents

Transcript of Τεύχος 196, Δέφτερη Ανάγνωση 18 - 25 Απριλίου 2016