Ορθόδοξος Τύπος φ. 1930, 8/6/2012

8
(7ον) Διαφορετική εἶναι ἡ ἀντιπατερι- κή μεταπατερικότητα τοῦ καθηγη- τοῦ Χρήστου Γιανναρᾶ, γιατί δέν ἐμπλέκεται πολύ στά οἰκουμενι- στικά δρώμενα, ὅπως σχεδόν στό σύνολό τους οἱ ἄλλοι μεταπατερι- κοί, μολονότι σέ παλαιά δημοσιεύ- ματά του υἱοθετεῖ τίς ἀθηναγόρει- ες θέσεις ἐναντίον τῆς ἀντιρρη- τικῆς θεολογίας τῶν Πατέρων καί ὁμιλεῖ γιά «τή ματαιοπονία τῶν ἀσχολουμένων μέ τήν ἔρευνα τοῦ Filioque» 43 , ἐπαινεθείς μάλιστα γιά τίς προοδευτικές του θέσεις ὑπό τῶν Οὐνιτῶν. Ὁ βαρύς φιλο- σοφικός ἐξοπλισμός του καί ἡ στο- χαστική του διάθεση δέν τόν ἄφη- σαν νά θέσει ἐν ταπεινώσει τά ἀναμφισβήτητα χαρίσματά του στήν προβολή καί ἑρμηνεία τῆς διά τῶν αἰώνων ἐκφαινομένης συμ- φωνίας τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλη- σίας, νά ἀκολουθήσει τούς Ἁγίους Πατέρες, ὅπως πολλοί ἐξ αὐτῶν φιλόσοφοι, πανεπιστήμονες, στο- χαστές ἔπραξαν μέ τούς πρό αὐτῶν Ἁγίους Πατέρες. Ὑπενθυμί- ζουμε ἁπλῶς τό παράδειγμα τοῦ σπάνια φιλοσοφική συγκρότηση διαθέτοντος Ἁγίου Ἰωάννου Δαμα- σκηνοῦ, ὁ ὁποῖος ἐν ταπεινώσει μᾶς λέγει ὅτι ἀπό ὅσα γράφει τίπο- τε δέν εἶναι ἰδικό του, ἀλλά ἀνθο- λόγηση τῆς διδασκαλίας τῶν Ἁγίων. Γι’ αὐτό καί θεωρεῖται ὡς ὁ ἐκφραστής τῆς πρό αὐτοῦ Πατε- ρικῆς Παραδόσεως, γι’ αὐτό καί ἡ Δογματική του, τό ἔργο του δηλα- δή «Ἔκδοσις ἀκριβής τῆς Ὀρθοδό- ξου Πίστεως», εἶναι καί θά παρα- μείνει ἡ αὐθεντικώτερη καί γνησιώ- τερη καί ἀκριβέστερη πηγή τῶν δογμάτων τῆς Πίστεως. Δυστυχῶς ὁ καθηγητής Γιανναρᾶς ὑπερέβη τούς Πατέρες, δέν ἀκολουθεῖ τούς Πατέρες· διατυπώνει διδασκαλίες ἀντιπατερικές καί ἠθικά ἐπικίνδυ- νες, ὅπως ἡ διδασκαλία του γιά τόν ἀνθρώπινο ἔρωτα ὡς ὁδό θεο- γνωσίας, γιά τήν ὁποία ἐλέγχθηκε μέ δυνατή καί ἀκαταμάχητη ἐπι- χειρηματολογία ἀπό τόν ἀείμνη- στο Γέροντα Θεόκλητο Διονυσιά- τη, μέ σειρά δημοσιευμάτων, στά ὁποῖα αὐτή ἡ διδασκαλία χαρα- κτηρίζεται ὡς ἐπανεμφάνιση τῆς αἱρέσεως τοῦ Νικολαϊτισμοῦ, ὡς Νεονικολαϊτισμός. Ὁ π. Θεόκλη- τος μάλιστα εὑρίσκει ὄχι ἁπλῆ ὑπέρβαση, ἀγνόηση τῶν Πατέρων, ἀλλά πολεμική καί ὕβρεις ἐναντίον τους. Γράφει: «Καί ἐπειδή μέν διαθέτει “μιά κάποια ἀνεπτυγμέ- νην σκέψι καί κρίσι”, δέν διαθέτει δέ ἐπαρκῆ πνευματικήν πεῖραν, καί μή ὑποψιαζόμενος τήν ἀνε- πάρκειάν του, ἔχει ἀθεοφόβως στρατεύσει κατά τῆς ἠθικῆς καί πνευματικῆς διδασκαλίας τῆς Ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας δι’ ἄρθρων κατηγορῶν αὐ- τῆς... μανιχαϊσμόν! Μέ τήν ἰδέαν αὐτήν ἔχει ὑποστῇ ψύχωσιν, ἔγινε στόχος του, τήν χρησιμοποιεῖ εἰς τάς ἀναπλαστικάς του προσπαθεί- ας καί πανταχοῦ τῆς Πατερικῆς πνευματικῆς διδασκαλίας διακρί- νει ἐπιδράσεις μανιχαϊκάς. Εἰς ἕνα δέ τολμηρότατον βιβλίον του, πού ἐξέδωκε τελευταίως... αἰσθάνεται τήν ἀνάγκη νά μνημονεύση “τήν διαστροφήν τῆς χριστιανικῆς ψυχῆς ἀπό μανιχαϊκάς ἐπιδρά- σεις”! Τί νά εἴπωμεν; Ἡ Ἐκκλησία δέν προσέχει αὐτά τά αἱρετικά φρονήματα τοῦ ἀνιδέου αὐτοῦ θε- ολόγου; Δέν ὑπάρχει ἕνα γραφεῖον τύπου... νά παρακολουθῇ τάς κα- τά τῆς Ὀρθοδόξου πνευματικῆς δι- δασκαλίας ἐκτοξευομένας ὕβρεις ὑπό θεωρουμένων ὀρθοδόξων θεο- λόγων» 44 . Καί σέ ἄλλο σημεῖο ἀπευθυνόμενος ὁ π. Θεόκλητος πρός τόν καθηγητή Γιανναρᾶ γρά- φει: «Μέ μιά ἀντιεπιστημονική ἐλαφρότητα καί δημοσιογραφική ρηχότητα θίγεις τά βασικότερα θέ- ματα τῆς Ἐκκλησίας, ἀδιαφορών- τας γιά τίς ἀποκλίσεις σου σέ διά- φορες αἱρέσεις. Ἀρχίζεις τήν θεο- λογική σου καριέρα μέ πόλεμο κα- τά τῶν ἱερῶν Κανόνων -τόν ὁποῖον καί συνεχίζεις ἐμμέσως- καί ἀπό οἶστρον οἰήσεως δέν ὀκνεῖς νά ἀποδώσῃς σαρκική συσσώρευση στούς Ἁγίους Πατέρες, χωρίς αὐτό νά σέ ἐμβάλλη σέ ἀνησυχία γιά τήν ἀπύθμενη ἐκτροπή σου. Καί ἤδη συνεχίζεις ἤ νά τούς διαστρέ- φεις ἤ νά τούς ἀγνοῆς ἤ νά τούς σπιλώνης» 45 . Συνέχισε πράγματι ὁ καθηγητής Γιανναρᾶς νά σπιλώνει καί νά συ- κοφαντεῖ τούς Ἁγίους Πατέρες μέ συγκεκριμένο τώρα στόχο τόν ἐπι- φανέστερο καί πολυγραφώτερο τῶν Ἁγίων Κολλυβάδων Πατέρων τόν Ἅγιο Νικόδημο Ἁγιορείτη, τόν ὁποῖο κατηγορεῖ ὅτι μέ τά συγ- γράμματά του δημιούργησε μιά «νοοτροπία πού θέλει νά ἐνσπεί- ρει σέ μιά παραδοσιακή χριστιανι- ΕΤΗΣΙΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ: ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ: ΕΥΡΩ 50,00. ΚΥΠΡΟΥ: ΕΥΡΩ 90,00. ΕΥ- ΡΩΠΗΣ: ΕΥΡΩ 90,00. ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ: ΕΥΡΩ 100,00. ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ: ΕΥΡΩ 1,20 ΙΔΡΥΤΗΣ † Ἀρχιμ. Χαράλαμπος Δ. Βασιλόπουλος 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Ἀνακομιδή Ἱ. Λειψάνων Ἁγ. Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτου, Καλλιόπης μάρτυρος, Θεοφάνους νεομάρτυρος ἐν Κων/πόλει ΕΤΟΣ ΝΒ´ ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 1930 Τ Ο ΚΑΚΟ καί βλάσφημο παράδειγμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολο- μαίου, νά προσφέρει ὡς δῶρο τό «Κο- ράνιο», δυστυχῶς τό ἀκολουθοῦν καί ἄλλοι προκαθήμενοι, ὅπως συνέβη πρόσφατα μέ τόν πατριάρχη Ἱεροσολύμων κ. Θεόφιλο, ὁ ὁποῖος μάλιστα διπλασίασε τήν βλασφημία. Δέν ἀρκέσθηκε νά δώσει μόνο τό βιβλίο τοῦ Κορανίου ὡς δῶρο, ἀλλά ἀξιολογώντας θετι- κά καί τό περιεχόμενο τοῦ Κορανίου «ἐπέ- δωσε καί πλακέταν μετʼ ἐπιγραφῆς χωρίων τοῦ Κορανίου». Τό ἔπραξε μάλιστα αὐτό ἐν πλήρει συνει- δήσει, καυχήσει καί χαρᾷ, ὅπως προκύπτει ἀπό δύο στοιχεῖα. Ἐν πρώτοις ἐκ τοῦ ὅτι θε- ωρήθηκε τόσο σπουδαῖο αὐτό τό γεγονός, ὥστε ἐξεδόθη καί ἐκυκλοφορήθη ἐπίσημη ἀνακοίνωση τῆς Ἀρχιγραμματείας τοῦ Πα- τριαρχείου Ἱεροσολύμων. Ἐπίσης στίς δημο- σιευθεῖσες στό Διαδίκτυο φωτογραφίες τῆς ἐπιδόσεως τῶν δώρων ἐμφανίζεται περιχα- ρής ὁ πατριάρχης γιʼ αὐτή του τήν πράξη. Τό πλῆρες κείμενο τῆς Ἀνακοινώσεως τῆς ᾽Αρχιγραμματείας ἔχει ὡς ἑξῆς: «Τήν Τετάρ- την, 5ην/18ην Ἀπριλίου 2012, ὁ ἐξο- χώτατος πρίγκηψ τῆς Ἰορδανίας κ. Ἐμίρ Γά- ζη, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Μουφτῆ τῆς Αἰγύπτου κ. Ἄλη Τζούμαση Τζαμάκ καί ὑπό ἄλλων θρησκευτικῶν καί πολιτικῶν προσωπι- κοτήτων τῆς Ἰορδανίας καί τῆς Παλαιστι- νιακῆς Αὐτονομίας, παρουσίᾳ τοῦ Ἐκπροσώ- που τοῦ Ὑπουργεί- ου Ἐξωτε- ρικῶν τοῦ Ἰσραήλ κ. Σεζάρ Μαρζῆε ἐπεσκέ- φθη τό Πατριαρχεῖον. Τόν Ἐξοχώτατον πρίγ- κηπα ὑπεδέχθη ἐνθέρμως ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θε- όφιλος, περιστοιχούμενος ὑπό τῶν Ἁγιοτα- φιτῶν Πατέρων. Καλωσορίζων τόν πρίγκηπα ὁ Μακαριώτατος εἶπεν αὐτῷ ὅτι ἡ Ἱερουσα- λήμ ὡς Ἁγία Πόλις ἀποτελεῖ ὑπόδειγμα θρη- σκευτικῆς συμβιώσεως Ἰουδαίων, Χρι- στιανῶν καί Μουσουλμάνων. Ἐπί τῇ ἐπισκέ- ψει ταύτῃ ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν εἰς τόν πρίγκηπα ἀντίγραφον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Βα- σιλικῆς τῆς Γεννήσεως ἐξ ἐλεφαντοστοῦ καί βιβλίον τοῦ Κορανίου ἐπίσης ἐξ ἐλεφαντο- στοῦ. Εἰς δέ τόν Μουφτήν Ἄλη Τζούμα ὁ Μα- καριώτατος ἐπέδωσε πλακέταν μετʼ ἐπι- γραφῆς χωρίων τοῦ Κορανίου. Μετά τήν ἐπί- σκεψιν ταύτην εἰς τό Πατριαρχεῖον ὁ πρίγ- κηψ συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου καί τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων καί τῆς συνο- δείας αὐτοῦ κατῆλθεν διά τοῦ Κεντρικοῦ Μοναστηρίου καί τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου εἰς τόν Να- όν τῆς Ἀναστάσεως καί ἐπεσκέφθη τό προσ- κύνημα τῆς Ἀποκαθηλώσεως, τόν Πανάγιον ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ Νὰ καταργήση ὁ Πάπας τὴν Οὐνίαν, νὰ ἀποκηρύξη τὰς δηλώσεις του ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ νὰ ἀποκηρύξη τὰς αἱρέσεις του ΣΕΒ. ΚΥΘΗΡΩΝ: ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙ ΟΡΟΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ Δυναμικὴν καὶ τεκμηριωμένην ἀπάντησιν εἰς τοὺς Οἰκουμενιστὰς Καθηγητὰς τοῦ Πανεπιστημίου, οἱ ὁποῖοι συνέπλευσαν μετὰ τῆς Ἐπι- στολῆς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πα- τριάρχου κ. Βαρθολομαίου, διὰ τῆς ὁποίας ἐζήτησεν ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Συν- όδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ ὑπὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου τὴν «κεφα- λήν» Σεβ. Μητροπολιτῶν καὶ Ὀρθοδόξων θεολόγων ὡς καὶ τὴν φίμωσιν ὅλων τῶν Μέσων, ποὺ ἐλέγχουν τόσον τὸ Φανάριον ὅσον καὶ Ἀρχιερεῖς διὰ τὴν οἰκουμενι- στικὴν συμπεριφοράν των, ἔδωσεν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Κυθήρων καὶ Ἀντικυθήρων. Ἡ ἀπάντησις εἶναι λεπτομερὴς καὶ Ὀρθοδοξοτά- τη καὶ δίδεται εἰς τοὺς καθηγητάς, διότι οὗτοι ἐστράφησαν ἐναντίον του μὲ ἀναποδείκτους κατηγορίας. Μία ἐξ αὐτῶν ἦτο ὅτι ὁ Σεβ. Μη- τροπολίτης ἀντιτίθεται εἰς τοὺς θε- ολογικοὺς διαλόγους μετὰ τῶν Πα- πικῶν. Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης ἀπαντᾶ ὅτι δὲν εἶναι ἀντίθετος μὲ τοὺς διαλόγους. Ἀλλά, ὡς τονίζει, αὐτοὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ γίνων- ται ἄνευ ὅρων καὶ προϋποθέσεων. Μεταξὺ τῶν ὅρων ὁ Σεβ. Μητρο- πολίτης Κυθήρων κ. Σεραφεὶμ θέ- τει: 1ον) Τὴν κατάργησιν τῆς Οὐ- νίας 2ον) Τὴν ἀνάκλησιν τοῦ σημε- ρινοῦ Πάπα ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶναι ἐλλειμματική. 3ον) Ἡ ἀναίρεσις ὅλων τῶν κακοδοξιῶν, τῶν αἱρετικῶν διδασκαλιῶν καὶ πε- πλανημένων δοξασιῶν κ.λπ. Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης ὑπογραμ- μίζει εἰς τὴν ἀπάντησίν του ὅτι τὰ Σχίσματα προκαλοῦνται «ὄχι ἐκ τῆς ἀκριβοῦς τηρήσεως, ἀλλὰ ἐκ τῆς ὠμῆς καὶ ἀπροκαλύπτου πα- ραβιάσεως καὶ καταπατήσεως τῶν Ἱερῶν Κανόνων». Ἕνας Ἐπίσκοπος ὀφείλει νὰ ἐπισημαίνη τὴν ὕπαρξιν τῶν ὡς ἄνω θεολογικῶν προϋποθέ- σεων καὶ τὴν ἀπάρνησιν τῶν αἱρε- τικῶν διδασκαλιῶν, ἄλλως, τονίζει, «ὑποσκάπτει τὴν πορείαν τῶν δια- χριστιανικῶν διαλόγων καὶ αὐτὴν τὴν ἑνότητα δημιουργώντας προ- ϋποθέσεις σχίσματος ἐντὸς τῆς Ὀρθοδοξίας». Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφεὶμ δίδει ἀπάντησιν καὶ εἰς τὰς κατηγορίας τῶν Καθηγητῶν συνοδοιπόρων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου εἰς τὸ θέμα τῆς προ- ωθήσεως τῆς Οἰκουμενιστικῆς Κι- νήσεως, οἱ ὁποῖοι τὸν ἐκατηγόρη- σαν ὅτι ἐστράφη ἐναντίον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου τῆς Σερβίας διὰ τὴν ἀπόφασίν της νὰ καθαιρέση τὸν Σεβ. Μητροπο- λίτην Ράσκας καὶ Πριζρένης κ. Ἀρτέμιον. Εἰς τὴν ἀπάντησίν του αὐτὴν ὑπενθυμίζει ὅτι ἡ συμπερι- φορὰ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Πα- τριαρχείου τῆς Σερβίας ἔναντι τοῦ Ράσκας καὶ Πρεζρένης κ. Ἀρτεμί- ου ἔχει ὅλα τὰ χαρακτηριστικὰ τῆς συμπεριφορᾶς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἔναντι τῶν δώδεκα Μη- τροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι ἀπεμακρύν- θησαν ἄνευ κανονικῆς δίκης. Τέλος ὁ Σεβ. Μητροπολίτης λαμβάνει θέσιν διὰ τὴν μεταπατε- ρικὴν θεολογίαν, τὴν συμπρο- σευχὴν – συλλείτουργον τοῦ Οἰ- κουμενικοῦ Πατριάρχου μετὰ τῶν αἱρετικῶν χριστιανῶν, ἀκοινωνήτων ὄντων, τὴν συμπροσευχὴν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς δια- θρησκειακὴν διάσκεψιν παρόντος τοῦ Πάπα κ.λπ. καὶ τονίζει ὅτι τοιαῦται ἐνέργειαι εὑρίσκονται εἰς εὐθεῖαν ἀντίθεσιν μὲ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας. Ὁλόκληρος ἡ ἀπάντησις Παραθέτομεν κατωτέρω ὁλό- κληρον τὴν γραπτὴν ἀπάντησιν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Κυθήρων – Ἀντικυθήρων κ. Σεραφείμ εἰς τοὺς οἰκουμενιστὰς καθηγητὰς – συνοδοιπόρους καὶ χειροκροτητὰς Ἀποκαλύψεις ὑπὸ πρώην Βουλευτοῦ τοῦ ΛΑ.Ο.Σ. Συνήθως ὁ «Ο.Τ.» δὲν ἀσχο- λεῖται μὲ τὴν πολιτικήν, παρὰ μό- νο μὲ ἐθνικὰ θέματα. Ὅταν ὅμως λαμβάνωνται οἰκονομικὰ μέτρα, τὰ ὁποῖα ἐξευτελίζουν τὸ ἱερὸν πρόσωπον τοῦ ἀνθρώπου, ὀφείλει νὰ λαμβάνη θέσιν. Εἰς μίαν περίοδον κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ ἐγκληματικότης «σαρώνει», δὲν ἐκδίδονται σχολικὰ βιβλία, ψαλι- δίζονται αἱ συντάξεις καὶ οἱ μι- σθοὶ καὶ τὸ ἀσφαλιστικὸν σύστη- μα καταρρέει, οἱ Βουλευταὶ καὶ οἱ πρώην Βουλευταὶ διατηροῦν ὅλα τὰ προνόμιά των. Ὁ διατε- λέσας διὰ τεσσαράκοντα μία ἡμέρας Βουλευτὴς τοῦ ΛΑΟΣ κ. Μανοῦσος Ντουκάκης ἀπεκάλυ- ψεν εἰς τηλεοπτικὴν ἐκπομπὴν τοῦ «Blue Sky» ὅτι ἔλαβε διὰ τὰς ἡμέρας, ποὺ ἦτο Βουλευτὴς τριάκοντα χιλιάδας εὐρώ. Ἐκτὸς αὐτοῦ τοῦ διέθεσαν δύο Ἀστυ- νομικοὺς (τὸν ἕνα τὸν κατήργη- σεν ὁ ἴδιος) ὡς σωματοφύλακας, τοὺς ὁποίους θὰ ἔχη διὰ τέσσε- ρα ἔτη, ὅπως ἄλλωστε καὶ ὅλοι οἱ Βουλευταὶ τῆς περιόδου 2009 2012. Ὁ κ. Μανοῦσος Ντουκά- κης (φοροτεχνικὸς) ἐπέκρινε τὸ κοινοβουλευτικὸν σύστημα διὰ αὐτὴν τὴν συμπεριφοράν του ἔναντι τῶν Βουλευτῶν. Ὑπο- γραμμίζεται ὅτι ἦτο ὑποψήφιος Βουλευτὴς εἰς τὰς προσφάτους ἐκλογάς, ἀλλὰ δὲν ἐξελέγη. ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ Ἡ θαυματουργὸς εἰκὼν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐνώ- πιον τῆς ὁποίας ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ ἔψαλε τὸ πρῶτον τὴν 11ην Ἰουνίου τοῦ 980, τὸν Ἀρχαγγελικὸν ὕμνον «Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς…». Τό χαμόγελον τῆς ζωῆς Η ΚΑΛΩΣΥΝΗ Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση Ε ΙΝΑΙ εὔκολο νὰ ἐντυπωσιάζεις μὲ ἀρνητικὸ τρόπο. Νὰ κρίνεις καὶ νὰ ἀπορρίπτεις τὰ ἀπὸ αἰώνων καθιερωμένα καὶ νὰ θέλεις νὰ προβάλλεις τὸ νεφελῶδες, τὸ ἀσαφὲς καὶ τὸ ἀκατανόητο τοῦ ἀνίερου στοχασμοῦ σου. Τὸ φαινόμενο εἶναι παλαιό ἀλλὰ τότε εἶχε πρωταγωνιστὲς μεμονωμένους καὶ ἰδιόρρυθμους ἀνθρώ- πους. Στὶς μέρες μας ὅμως πῆρε κάποια ἐπισημότητα. Ἀναφέρο- μαι, ὅπως θὰ κατάλαβαν οἱ ἀναγνῶστες, σὲ ἐκείνους τοὺς σύγ- χρονους θεολόγους, ποὺ στοχάζονται, φιλοσοφοῦν, κατεδαφί- ζουν τὴν Ὀρθόδοξη θεολογία καὶ ἀγωνίζονται νὰ παραμορφώσουν τὴν Ἐκκλησία, μειώνοντας τὴν ἁγιότητα καὶ τὸ ἦθος τῶν Ἁγίων Πατέρων της. Οἱ θεολόγοι αὐτοὶ εἶναι κοσμικοὶ καὶ ἐνῶ χρησιμοποιοῦν μεγά- λα λόγια, στὴν πράξη εἶναι μικροί. Ἐπιπλέον ἀντιμετωπίζουν ἐκεί- νους, ποὺ διαφωνοῦν μαζί τους μὲ τρόπους καὶ μέσα, ποὺ μόνο σὲ τρομοκράτες ταιριάζουν. Νομίζουν ὅτι οἱ δημόσιες θέσεις, ποὺ κα- τέχουν, τοὺς δίνουν κάποιο κῦρος καὶ κάποια δύναμη καὶ προσ- παθοῦν μὲ αὐτὰ νὰ ἐπιβληθοῦν! Στὴν πραγματικότητα δὲν συμ- βαίνει κάτι τέτοιο. Οἱ μεταπατερικοὶ αὐτοὶ θεολογίσκοι (τοὺς συγ- κρίνω μὲ τοὺς Ἁγίους Πατέρες) λησμονοῦν ὅτι τὰ πράγματα ἀλλά- ζουν καὶ τὰ πρόσωπα χάνουν τὶς θέσεις, ποὺ κατέχουν «ἀξιοκρα- τικά», θέλω νὰ πῶ μὲ τὴ βοήθεια καὶ συμπαράσταση πολιτικῶν προ- σώπων. Δὲν ἀνέφερα ὅμως ἀκόμα ὅτι οἱ θεολογίσκοι αὐτοὶ βρίσκουν ἐπίσημο βῆμα στὴν Μὴ Κυβερνητικὴ Ὀργάνωση, ποὺ φέρει τὸν τίτλο «Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος» καὶ δραστηριοποιεῖται πάντοτε μὲ τὶς εὐλογίες τοῦ οἰκείου Ἱεράρχου κ. Ἰγνατίου, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴν ταπεινή μου γνώ- μη ἀδικεῖ τὸν ἑαυτό του μὲ τὸ νὰ διευκολύνει τὴν ἀνάπτυξη τῶν ζιζανίων τῆς μεταπατερικῆς θεολογίας. Πρέπει νὰ ἀντιληφθεῖ ὁ Σεβασμιώτατος ὅτι κλέπτεται ἐκ δεξιῶν. Ἐδῶ πρέπει νὰ ἀναφέρω ὅτι τὰ ἴδια πρόσωπα δραστηριο- ποιοῦνται καὶ στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, στὸ πλευρὸ τοῦ Ἀρχιεπι- σκόπου. Ἔχουν τὴν εὐλογία του, γιὰ νὰ ἐμφανίζονται ὡς αὐθεν- τικοὶ μελετητὲς τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας! Ὅποιος θέλει νὰ πά- ρει μιὰ γεύση τοῦ οὐρανοδρόμου στοχασμοῦ τους, ἂς ἀνοίξει τὸ περιοδικὸ «Θεολογία», ποὺ ὁ Μακαριώτατος τοὺς ἔχει ἐμπιστευ- θεῖ χωρὶς πολλὴ σκέψη. Ἡ Ἐκκλησία μας δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ θεολόγους τοῦ γλυκοῦ νεροῦ, οἱ ὁποῖοι θέτουν τοὺς ἑαυτούς τους μπροστὰ ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες! Καὶ εἶναι μεγάλο λάθος νὰ βρίσκονται Μητρο- πολίτες, ποὺ συμφωνοῦν μαζί τους καὶ συνεργάζονται, ὅπως συμ- βαίνει στὸ Βόλο. Τί ἄλλο εἶναι ἡ καλοσύνη, πα- ρά τό χαμόγελο τῆς ζωῆς; Τί ἄλλο εἶναι, παρά ὁ ἥλιος, πού φωτίζει καί θερμαίνει; Τί ἄλλο εἶναι, παρά τό πιό εὐωδιαστό λουλούδι ἀνάμεσα στά λουλού- δια τῶν ἀρετῶν; Τί ἄλλο εἶναι, παρά ἡ ἐκθαμβωτική ὀμορφιά τῆς ψυχῆς!... Ὅταν μάλιστα ὁ κοινωνικός περίγυρος χαρακτηρίζεται ἀπό μιά σκληρότητα, πού θυμίζει τό ρωμαϊκό λόγο: Homo homini lu- pus - «ὁ ἄνθρωπος γιά τόν ἄνθρωπο λύκος» - τότε ἡ καλο- σύνη ἀποκτᾶ λαμπρότερη ὀμορ- φιά. Ἀστράφτει σάν τό διαμάντι καί τό ρουμπίνι. Ἀλλά γιατί τόσα ἐγκώμια στήν καλοσύνη; Τί εἶναι ἐπιτέ- λους αὐτή ἡ καλοσύνη; Τά λεξι- κά τήν ἑρμηνεύουν ὡς "διάθεση τοῦ καλοῦ ἀνθρώπου". Ἰσως ὑπάρξει ἀντίλογος: Καί ποιός εἶναι ὁ "καλός" ἄνθρωπος; Καί ἄν αὐτός ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἄθεος; Πῶς θ᾽ ἀξιολογηθεῖ ἡ κα- λοσύνη του μέ τήν καλοσύνη ἑνός πιστοῦ χριστιανοῦ; Οἱ ἀπαντήσεις, βέβαια, πολλές.... Γιά νά συγκεκριμενοποιήσου- με τό θέμα μας, εἰσηγοῦμαι στήν ἑρμηνεία νά προσθέσουμε μία λέξη ἐπεξηγηματική: «Χρι- στιανοῦ». Ἑπομένως «καλοσύ- νη», εἶναι ἡ διάθεση τοῦ καλοῦ «χριστιανοῦ». Λοιπόν, ἡ καλοσύνη, εἶναι ἡ διάθεση τοῦ καλοῦ (χριστιανοῦ) ἀνθρώπου. Εἶναι, δηλαδή, καρ- πός τῆς καρδιᾶς. Καί καθώς δι- δάσκει ὁ Κύριος, "πᾶν δένδρον καλόν, καρπούς καλούς ποιεῖ". Μονάχα ὁ ἀληθινός χριστιανός, ἔχει ἀληθινή καλοσύνη. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος συγκα- ταριθμεῖ τήν ἀρετή τῆς καλοσύ- νης (ἀγαθότητας ἤ ἀγαθωσύ- νης), στούς ἐννιά καρπούς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος: «Ὁ δέ καρπός τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χα- ρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρη- στότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πρα- ότης, ἐγκράτεια» (Γαλ. Ε΄ 22). Κάποιος εἶπε πώς, "εὐτυχία εἶναι νά κάνεις τούς ἄλλους εὐτυχεῖς". Αὐτό, ἀκριβῶς, ἐπι- τυγχάνει ἡ καλοσύνη: Νά κάμνει εὐτυχεῖς καί χαρούμενους τούς ἀνθρώπους. Ὁ Σβάϊτσερ, μεγάλος ἱεραπό- στολος, εἶχε πεῖ πώς "εὐτυχία εἶναι τό μόνο πρᾶγμα, πού πολ- λαπλασιάζεται, ὅταν διαιρεῖται". Ἄλλοι λένε πώς, "ἡ προσφορά, εἶναι πηγή τῆς εὐτυχίας. Ὡστόσο, ὁ Πασκάλ, δίνει ὁλο- κληρωμένη τήν ἀπάντηση, ὅταν λέγει ὅτι: "Κανένας δέν εἶναι εὐτυχισμένος, ὅπως ἕνας ἀληθι- νός χριστιανός". Διότι, κατά τήν παλαιά ἔκφραση: "οὐκ ἄν λάβης παρά τοῦ μή ἔχοντος". Ἄν δέν ἔχεις μέσα στήν καρδιά σου τή χαρά καί τήν εὐτυχία, πῶς θά τά προ- σφέρεις; Ἄν δέν ἔχεις καλοσύνη, πῶς θά βοηθήσεις καί θά κάμεις τό καλό; Μονάχα στό Χριστό ὑπάρχει "τῶν ἐφετῶν ἡ ἀκρότης". Μονάχα ὁ Χριστός ἀποτελεῖ γιά τόν καθέ- να καί γιά ὅλους, πού Τόν πι- Ἕκαστος Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος ὀφείλει νὰ ἐπισημαίνη τὰς θεολογικὰς προϋποθέσεις διὰ τοὺς διαλό- γους καὶ τὴν ἀπάρνησιν τῶν κακοδοξιῶν καὶ τῶν αἱρετικῶν διδασκαλιῶν, ἄλλως ὑποσκάπτει τὴν πορείαν τῶν διαχριστιανικῶν διαλόγων καὶ αὐτὴν τὴν διορθόδοξον ἑνότητα δημιουργῶν προϋποθέσεις σχίσμα- τος ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀπαντᾶ εἰς τοὺς οἰκουμενιστὰς καθηγητὰς (συνοδοιπόρους τοῦ Φα- ναρίου), οἱ ὁποῖοι ἐζήτησαν τὸν αὐστηρότατον ἔλεγχον τῶν ἀντιοικουμενιστῶν Ἀρχιερέων καὶ Θεολόγων. Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος καὶ οἱ Οἰκουμενισταὶ Ἀρχιερεῖς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μᾶς παρουσιάζουν τὰς «Ἐκκλησίας» τῶν αἱρετικῶν χριστιανῶν ὡς «ἀδελφάς» πρὸς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἐνῶ τὰ μέλη των ὡς κανονικὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπάντησις εἰς τὸ Φανάριον καὶ εἰς τοὺς Οἰκουμενιστὰς Ἀρχιερεῖς καὶ θεολόγους δίδει ὁ κα- θηγητὴς τῆς δογματικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλο- νίκης κ. Δημ. Τσελεγγίδη. Εἰς ἄρθρον του ὑπὸ τὸ τίτλον: «Εἶναι οἱ ἑτερόδοξοι μέλη τῆς Ἐκκλησίας», γράφει τὰ ἀκόλουθα: «Πρωτίστως πρέπει νά διευκρινήσουμε ὅτι ὡς Ὀρθόδοξοι πιστεύ- ουμε, σύμφωνα μέ τό Σύμβολο Πίστεως τῆς Νικαίας–Κωνσταντινου- πόλεως (381), “εἰς μίαν, ἁγίαν, ἀποστολικήν καί καθολικήν Ἐκκλησί- αν”. Κατά τήν ἀδιάκοπη δογματική συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, δηλαδή κατά τήν αὐτοσυνειδησία της, ἡ μία αὐτή Ἐκκλησία εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη. Ἡ ὁμολογία τοῦ Συμβόλου ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι “μία” σημαίνει πώς ΤΙ ΕΙΧΕ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙ Ο ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣ ΔΙΑ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΝ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Ὑπὸ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γόρτυνος κ. Ἰερεμίου ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛ. Ἀπαράδεκτος ἡ θεωρία περὶ «ἀδελφῶν ἐκκλησιῶν» ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΙ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ; Ἡ ἄρσις τῶν ἀναθεμάτων πρὸς τὸν παπισμὸν μόνον ὑπὸ Οἰκουμενικῆς Συνόδου δύναται νὰ γίνη Τοῦ κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη, Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση Ὁ Οἰκουμενισμὸς καὶ ὁ συγκρητισμὸς μεθοδεύουν τὸ ξερρίζωμα τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὰς καρδίας μας. Σελ. 8 Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἠγωνίσθησαν ἐναντίον τῶν αἱρέσεων, ἐνῶ πολλοὶ σύγ- χρονοι λαλοῦν διεστραμ- μένα, ἐτόνισεν εἰς ὁμιλίαν του ὁ ἀντιοικουμενιστής Πρωτοπρ. π. Θεόδωρος Ζή- σης. Σελ. 8 Ὁ Σεβ. Πειραιῶς ἐζήτησεν ἀπὸ τὴν Ἱ. Σύνοδον νὰ ἐνεργήση διὰ τὴν ἀπαγό- ρευσιν παρουσιάσεως βλα- σφήμου ἔργου κατὰ τοῦ Χριστοῦ. Σελ. 8 Ἔθνοςἐθνικισμὸς καὶ ὀρθόδοξον φρόνημα. Τοῦ Πρωτοπρεσβ. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ. Σελ. 5 Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάν- των. Τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχι- μανδρίτου π. Μάρκου Κ. Μανώλη. Σελ. 5 Θεολογία καὶ κάλλος τῆς εἰκόνος τῆς Ἁγίας Τριάδος. Τοῦ Κων. Δεληγιάννη. Σελ. 6 ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ «Ο.Τ.» Τ Α ΠΡΑΓΜΑΤΑ στήν πατρίδα μας, ἀλλά καί γενικώτερα στόν κόσμο ὅλο, δέν εἶναι καθόλου εὐχάριστα. Οἱ ἡμέρες εἶναι πο- νηρές. Αἰτία τοῦ κακοῦ εἶναι οἱ ἁμαρτίες ὅλων μας, ἡ ἀπο- στασία μας ἀπό τόν Θεό. Γι᾽ αὐτό καί ὅλοι μας ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό μετάνοια. Ἄς παρακαλέσουμε τόν Ἰησοῦ Χριστό, τόν Θεό μας, νά συγχωρέσει τά ἁμαρτήματά μας καί νά μᾶς δώσει τόν φωτισμό καί τήν Χάρη Του νά ἀκολουθοῦμε τό ἅγιο θέλημά Του, γιά νά δοῦμε καλύτερες ἡμέρες. Καταφεύγουμε στήν Κυρία Θεοτόκο, τήν Πα- ναγία μας, καί Τήν παρακαλοῦμε νά ἱκετεύσει τόν Υἱόν Της γιαὐτό. Στήν συνέχεια σᾶς παραθέτω περικοπές λόγων τοῦ ἁγιασμένου Γέροντος πατρός Παϊσίου, στούς ὁποίους φαίνεται ὁ πόνος γιά τά συμβαίνοντα στήν ἐποχή του, τά ὁποῖα προεμήνυαν πρίν ἀπό εἴκο- σι χρόνια τήν σημερινή ὀδυνηρή κατάσταση, πού ζοῦμε, ἀλλά καί τόν πόνο του πάλι γιά τήν γενική κατάσταση τῆς πατρίδος μας μέ τήν ἀδιαφορία καί τῶν ἡγετῶν της καί τοῦ λαοῦ, γιατί παραθεω- ροῦνταν οἱ ἑλληνορθόδοξες παραδόσεις καί ἀξίες τῆς πατρίδος μας: 1. «Ἐπέβαλαν στήν χώρα μας – λέγει ὁ πατήρ Παΐσιος – ἕνα πολύ μεγάλο ἐξωτερικό δημόσιο χρέος, τόσο μεγάλο πού, ὄχι Τοῦ κανονικοῦ Μητροπολίτου Ράσκας κ. Ἀρτεμίου ΕΝ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΟΥΣ Καταχωρηθέν εἰς Ἁγιορείτικον ἡμερολόγιον τὸ 1997 Τ Ο ΠΑΡΟΝ κείμενον τό ἀφιερώνομεν εἰς ὅλους τούς Ἀρχιερεῖς καί Ὀρθοδόξους θεολόγους, οἱ ὁποῖοι ὑποσκάπτουν τά θεμέλια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί κλονίζουν μέ τάς πράξεις καί τάς ἐνεργείας των τόν πιστόν Ὀρθόδοξον λαόν. Τό κείμενον ἐγγράφη τό 1996 ὑπό τοῦ ἀγωνιστοῦ καί πατριώτου Μητροπολίτου Ράσκας καί Πριζρένης κ. Ἀρτεμίου, τόν ὁποῖον ἡ παροῦσα Σύνοδος τοῦ Πατριαρ- χείου τῆς Σερβίας καθήρεσε μέ σωρεία ν ἀναποδεί κτων καταγγελιῶν. Τό κείμενόν του κατεχωρήθη εἰς τό εἰδικόν ἀφιέρωμα, διά τήν ἀγάπην καί τό ἀναλλοίωτον τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως, τό ὁποῖον ἔκανεν εἰς τό ἡμε- ρολόγιόν της (Ἁγιορείτικον ἡμερολόγιον) διά τό ἔτος 1997 ἡ Ἱερά Κοι- νοβιακή Μονή Ξηροποτάμου τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Τό κείμενον χαρακτη- ρίζεται ὑπό πολλῶν χαρισματούχων μοναχῶν, κληρικῶν καί θεολόγων ὡς «προφητικόν» διά τάς παρεκτροπάς τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἀρχιερέ- ων καί θεολόγων. Τό κείμενον ἔχει ὡς ἀκολούθως: «Ἀγάπη καί παράδοσις Πρωταρχική προσφορά ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων ὡς μόνων φορέων τοῦ μεγαλείου τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς κατά παράδοσιν ἀληθείας ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΙΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΟΜΑΧΙΚΗΣ ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΟΤΗΤOΣ Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Ζήση ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ.

description

Ορθόδοξος Τύπος φ. 1930, 8/6/2012

Transcript of Ορθόδοξος Τύπος φ. 1930, 8/6/2012

Page 1: Ορθόδοξος Τύπος φ. 1930, 8/6/2012

(7ον)Διαφορετική εἶναι ἡ ἀντιπατερι-

κή μεταπατερικότητα τοῦ καθηγη-τοῦ Χρήστου Γιανναρᾶ γιατί δένἐμπλέκεται πολύ στά οἰκουμενι-στικά δρώμενα ὅπως σχεδόν στόσύνολό τους οἱ ἄλλοι μεταπατερι-κοί μολονότι σέ παλαιά δημοσιεύ-ματά του υἱοθετεῖ τίς ἀθηναγόρει-ες θέσεις ἐναντίον τῆς ἀντιρρη-τικῆς θεολογίας τῶν Πατέρων καίὁμιλεῖ γιά laquoτή ματαιοπονία τῶνἀσχολουμένων μέ τήν ἔρευνα τοῦFilioqueraquo43 ἐπαινεθείς μάλιστα

γιά τίς προοδευτικές του θέσειςὑπό τῶν Οὐνιτῶν Ὁ βαρύς φιλο-σοφικός ἐξοπλισμός του καί ἡ στο-χαστική του διάθεση δέν τόν ἄφη-σαν νά θέσει ἐν ταπεινώσει τάἀναμφισβήτητα χαρίσματά τουστήν προβολή καί ἑρμηνεία τῆςδιά τῶν αἰώνων ἐκφαινομένης συμ-φωνίας τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλη-σίας νά ἀκολουθήσει τούς ἉγίουςΠατέρες ὅπως πολλοί ἐξ αὐτῶνφιλόσοφοι πανεπιστήμονες στο-χαστές ἔπραξαν μέ τούς πρόαὐτῶν Ἁγίους Πατέρες Ὑπενθυμί-

ζουμε ἁπλῶς τό παράδειγμα τοῦσπάνια φιλοσοφική συγκρότησηδιαθέτοντος Ἁγίου Ἰωάννου Δαμα-σκηνοῦ ὁ ὁποῖος ἐν ταπεινώσειμᾶς λέγει ὅτι ἀπό ὅσα γράφει τίπο-τε δέν εἶναι ἰδικό του ἀλλά ἀνθο-λόγηση τῆς διδασκαλίας τῶνἉγίων Γιrsquo αὐτό καί θεωρεῖται ὡς ὁἐκφραστής τῆς πρό αὐτοῦ Πατε-ρικῆς Παραδόσεως γιrsquo αὐτό καί ἡΔογματική του τό ἔργο του δηλα-δή laquoἜκδοσις ἀκριβής τῆς Ὀρθοδό-ξου Πίστεωςraquo εἶναι καί θά παρα-μείνει ἡ αὐθεντικώτερη καί γνησιώ-τερη καί ἀκριβέστερη πηγή τῶνδογμάτων τῆς Πίστεως Δυστυχῶςὁ καθηγητής Γιανναρᾶς ὑπερέβητούς Πατέρες δέν ἀκολουθεῖ τούςΠατέρεςmiddot διατυπώνει διδασκαλίεςἀντιπατερικές καί ἠθικά ἐπικίνδυ-νες ὅπως ἡ διδασκαλία του γιάτόν ἀνθρώπινο ἔρωτα ὡς ὁδό θεο-γνωσίας γιά τήν ὁποία ἐλέγχθηκεμέ δυνατή καί ἀκαταμάχητη ἐπι-

χειρηματολογία ἀπό τόν ἀείμνη-στο Γέροντα Θεόκλητο Διονυσιά-τη μέ σειρά δημοσιευμάτων στάὁποῖα αὐτή ἡ διδασκαλία χαρα-κτηρίζεται ὡς ἐπανεμφάνιση τῆςαἱρέσεως τοῦ Νικολαϊτισμοῦ ὡςΝεονικολαϊτισμός Ὁ π Θεόκλη-τος μάλιστα εὑρίσκει ὄχι ἁπλῆὑπέρβαση ἀγνόηση τῶν Πατέρωνἀλλά πολεμική καί ὕβρεις ἐναντίοντους Γράφει laquoΚαί ἐπειδή μένδιαθέτει ldquoμιά κάποια ἀνεπτυγμέ-νην σκέψι καί κρίσιrdquo δέν διαθέτειδέ ἐπαρκῆ πνευματικήν πεῖρανκαί μή ὑποψιαζόμενος τήν ἀνε-πάρκειάν του ἔχει ἀθεοφόβωςστρατεύσει κατά τῆς ἠθικῆς καίπνευματικῆς διδασκαλίας τῆςἉγιωτάτης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςμας διrsquo ἄρθρων κατηγορῶν αὐ-τῆς μανιχαϊσμόν Μέ τήν ἰδέαναὐτήν ἔχει ὑποστῇ ψύχωσιν ἔγινεστόχος του τήν χρησιμοποιεῖ εἰςτάς ἀναπλαστικάς του προσπαθεί-

ας καί πανταχοῦ τῆς Πατερικῆςπνευματικῆς διδασκαλίας διακρί-νει ἐπιδράσεις μανιχαϊκάς Εἰς ἕναδέ τολμηρότατον βιβλίον του πούἐξέδωκε τελευταίως αἰσθάνεταιτήν ἀνάγκη νά μνημονεύση ldquoτήνδιαστροφήν τῆς χριστιανικῆςψυχῆς ἀπό μανιχαϊκάς ἐπιδρά-σειςrdquo Τί νά εἴπωμεν Ἡ Ἐκκλησίαδέν προσέχει αὐτά τά αἱρετικάφρονήματα τοῦ ἀνιδέου αὐτοῦ θε-ολόγου Δέν ὑπάρχει ἕνα γραφεῖοντύπου νά παρακολουθῇ τάς κα-τά τῆς Ὀρθοδόξου πνευματικῆς δι-δασκαλίας ἐκτοξευομένας ὕβρειςὑπό θεωρουμένων ὀρθοδόξων θεο-λόγωνraquo44 Καί σέ ἄλλο σημεῖοἀπευθυνόμενος ὁ π Θεόκλητοςπρός τόν καθηγητή Γιανναρᾶ γρά-φει laquoΜέ μιά ἀντιεπιστημονικήἐλαφρότητα καί δημοσιογραφικήρηχότητα θίγεις τά βασικότερα θέ-ματα τῆς Ἐκκλησίας ἀδιαφορών-τας γιά τίς ἀποκλίσεις σου σέ διά-

φορες αἱρέσεις Ἀρχίζεις τήν θεο-λογική σου καριέρα μέ πόλεμο κα-τά τῶν ἱερῶν Κανόνων -τόν ὁποῖονκαί συνεχίζεις ἐμμέσως- καί ἀπόοἶστρον οἰήσεως δέν ὀκνεῖς νάἀποδώσῃς σαρκική συσσώρευσηστούς Ἁγίους Πατέρες χωρίς αὐτόνά σέ ἐμβάλλη σέ ἀνησυχία γιάτήν ἀπύθμενη ἐκτροπή σου Καίἤδη συνεχίζεις ἤ νά τούς διαστρέ-φεις ἤ νά τούς ἀγνοῆς ἤ νά τούςσπιλώνηςraquo45

Συνέχισε πράγματι ὁ καθηγητήςΓιανναρᾶς νά σπιλώνει καί νά συ-κοφαντεῖ τούς Ἁγίους Πατέρες μέσυγκεκριμένο τώρα στόχο τόν ἐπι-φανέστερο καί πολυγραφώτεροτῶν Ἁγίων Κολλυβάδων Πατέρωντόν Ἅγιο Νικόδημο Ἁγιορείτη τόνὁποῖο κατηγορεῖ ὅτι μέ τά συγ-γράμματά του δημιούργησε μιάlaquoνοοτροπία πού θέλει νά ἐνσπεί-ρει σέ μιά παραδοσιακή χριστιανι-

ΕΤΗΣΙΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥΕΥΡΩ 5000 ΚΥΠΡΟΥ ΕΥΡΩ 9000 ΕΥ-ΡΩΠΗΣ ΕΥΡΩ 9000 ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΥΡΩ 10000 ΤΙΜΗΦΥΛΛΟΥ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ ΕΥΡΩ 120

ΙΔΡΥΤΗΣ dagger Ἀρχιμ Χαράλαμπος Δ Βασιλόπουλος 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Ἀνακομιδή Ἱ Λειψάνων Ἁγ Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτου Καλλιόπης μάρτυρος Θεοφάνους νεομάρτυρος ἐν Κωνπόλει ΕΤΟΣ ΝΒacute ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 1930

ΤΟ ΚΑΚΟ καί βλάσφημο παράδειγμα τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ Βαρθολο-μαίου νά προσφέρει ὡς δῶρο τό laquoΚο-

ράνιοraquo δυστυχῶς τό ἀκολουθοῦν καί ἄλλοιπροκαθήμενοι ὅπως συνέβη πρόσφατα μέτόν πατριάρχη Ἱεροσολύμων κ Θεόφιλο ὁὁποῖος μάλιστα διπλασίασε τήν βλασφημίαΔέν ἀρκέσθηκε νά δώσει μόνο τό βιβλίο τοῦΚορανίου ὡς δῶρο ἀλλά ἀξιολογώντας θετι-κά καί τό περιεχόμενο τοῦ Κορανίου laquoἐπέ-δωσε καί πλακέταν μετʼ ἐπιγραφῆς χωρίωντοῦ Κορανίουraquo

Τό ἔπραξε μάλιστα αὐτό ἐν πλήρει συνει-

δήσει καυχήσει καί χαρᾷ ὅπως προκύπτειἀπό δύο στοιχεῖα Ἐν πρώτοις ἐκ τοῦ ὅτι θε-ωρήθηκε τόσο σπουδαῖο αὐτό τό γεγονόςὥστε ἐξεδόθη καί ἐκυκλοφορήθη ἐπίσημηἀνακοίνωση τῆς Ἀρχιγραμματείας τοῦ Πα-τριαρχείου Ἱεροσολύμων Ἐπίσης στίς δημο-σιευθεῖσες στό Διαδίκτυο φωτογραφίες τῆςἐπιδόσεως τῶν δώρων ἐμφανίζεται περιχα-ρής ὁ πατριάρχης γιʼ αὐτή του τήν πράξη

Τό πλῆρες κείμενο τῆς Ἀνακοινώσεως τῆς᾽Αρχιγραμματείας ἔχει ὡς ἑξῆς laquoΤήν Τετάρ-την 5ην18ηνἈ π ρ ι λ ί ο υ2012 ὁ ἐξο-χώτατος πρίγκηψ τῆς Ἰορδανίας κ Ἐμίρ Γά-ζη συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Μουφτῆ τῆςΑἰγύπτου κ Ἄλη Τζούμαση Τζαμάκ καί ὑπόἄλλων θρησκευτικῶν καί πολιτικῶν προσωπι-

κοτήτων τῆς Ἰορδανίας καί τῆς Παλαιστι-νιακῆς Αὐτονομίας παρουσίᾳ τοῦ Ἐκπροσώ-

που τοῦὙπουργεί-ου Ἐξωτε-

ρικῶν τοῦ Ἰσραήλ κ Σεζάρ Μαρζῆε ἐπεσκέ-φθη τό Πατριαρχεῖον Τόν Ἐξοχώτατον πρίγ-κηπα ὑπεδέχθη ἐνθέρμως ἡ ΑΘΜ ὁ Πατήρἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κκ Θε-

όφιλος περιστοιχούμενος ὑπό τῶν Ἁγιοτα-φιτῶν Πατέρων Καλωσορίζων τόν πρίγκηπαὁ Μακαριώτατος εἶπεν αὐτῷ ὅτι ἡ Ἱερουσα-λήμ ὡς Ἁγία Πόλις ἀποτελεῖ ὑπόδειγμα θρη-σκευτικῆς συμβιώσεως Ἰουδαίων Χρι-στιανῶν καί Μουσουλμάνων Ἐπί τῇ ἐπισκέ-ψει ταύτῃ ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν εἰς τόνπρίγκηπα ἀντίγραφον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Βα-σιλικῆς τῆς Γεννήσεως ἐξ ἐλεφαντοστοῦ καί

βιβλίον τοῦ Κορανίου ἐπίσης ἐξ ἐλεφαντο-στοῦ Εἰς δέ τόν Μουφτήν Ἄλη Τζούμα ὁ Μα-καριώτατος ἐπέδωσε πλακέταν μετʼ ἐπι-γραφῆς χωρίων τοῦ Κορανίου Μετά τήν ἐπί-σκεψιν ταύτην εἰς τό Πατριαρχεῖον ὁ πρίγ-κηψ συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Μακαριωτάτουκαί τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων καί τῆς συνο-δείας αὐτοῦ κατῆλθεν διά τοῦ ΚεντρικοῦΜοναστηρίου καί τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦἉγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου εἰς τόν Να-όν τῆς Ἀναστάσεως καί ἐπεσκέφθη τό προσ-κύνημα τῆς Ἀποκαθηλώσεως τόν Πανάγιον

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

Νὰ καταργήση ὁ Πάπας τὴν Οὐνίαν νὰ ἀποκηρύξη τὰς δηλώσεις του ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ νὰ ἀποκηρύξη τὰς αἱρέσεις του

ΣΕΒ ΚΥΘΗΡΩΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙΟΡΟΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ

Δυναμικὴν καὶ τεκμηριωμένηνἀπάντησιν εἰς τοὺς ΟἰκουμενιστὰςΚαθηγητὰς τοῦ Πανεπιστημίου οἱὁποῖοι συνέπλευσαν μετὰ τῆς Ἐπι-στολῆς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πα-τριάρχου κ Βαρθολομαίου διὰ τῆςὁποίας ἐζήτησεν ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Συν-όδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδοςκαὶ ὑπὸ τοῦ ἈρχιεπισκόπουἈθηνῶν κ Ἱερωνύμου τὴν laquoκεφα-λήνraquo Σεβ Μητροπολιτῶν καὶὈρθοδόξων θεολόγων ὡς καὶ τὴνφίμωσιν ὅλων τῶν Μέσων ποὺἐλέγχουν τόσον τὸ Φανάριον ὅσονκαὶ Ἀρχιερεῖς διὰ τὴν οἰκουμενι-στικὴν συμπεριφοράν των ἔδωσενὁ Σεβ Μητροπολίτης Κυθήρωνκαὶ Ἀντικυθήρων Ἡ ἀπάντησιςεἶναι λεπτομερὴς καὶ Ὀρθοδοξοτά-τη καὶ δίδεται εἰς τοὺς καθηγητάςδιότι οὗτοι ἐστράφησαν ἐναντίοντου μὲ ἀναποδείκτους κατηγορίαςΜία ἐξ αὐτῶν ἦτο ὅτι ὁ Σεβ Μη-τροπολίτης ἀντιτίθεται εἰς τοὺς θε-ολογικοὺς διαλόγους μετὰ τῶν Πα-πικῶν Ὁ Σεβ Μητροπολίτηςἀπαντᾶ ὅτι δὲν εἶναι ἀντίθετος μὲτοὺς διαλόγους Ἀλλά ὡς τονίζειαὐτοὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ γίνων-ται ἄνευ ὅρων καὶ προϋποθέσεωνΜεταξὺ τῶν ὅρων ὁ Σεβ Μητρο-πολίτης Κυθήρων κ Σεραφεὶμ θέ-τει 1ον) Τὴν κατάργησιν τῆς Οὐ-

νίας 2ον) Τὴν ἀνάκλησιν τοῦ σημε-ρινοῦ Πάπα ὅτι ἡ ὈρθόδοξοςἘκκλησία εἶναι ἐλλειμματική 3ον)Ἡ ἀναίρεσις ὅλων τῶν κακοδοξιῶντῶν αἱρετικῶν διδασκαλιῶν καὶ πε-πλανημένων δοξασιῶν κλπ

Ὁ Σεβ Μητροπολίτης ὑπογραμ-μίζει εἰς τὴν ἀπάντησίν του ὅτι τὰΣχίσματα προκαλοῦνται laquoὄχι ἐκτῆς ἀκριβοῦς τηρήσεως ἀλλὰ ἐκτῆς ὠμῆς καὶ ἀπροκαλύπτου πα-ραβιάσεως καὶ καταπατήσεως τῶνἹερῶν Κανόνωνraquo Ἕνας Ἐπίσκοποςὀφείλει νὰ ἐπισημαίνη τὴν ὕπαρξιντῶν ὡς ἄνω θεολογικῶν προϋποθέ-σεων καὶ τὴν ἀπάρνησιν τῶν αἱρε-τικῶν διδασκαλιῶν ἄλλως τονίζειlaquoὑποσκάπτει τὴν πορείαν τῶν δια-χριστιανικῶν διαλόγων καὶ αὐτὴντὴν ἑνότητα δημιουργώντας προ-

ϋποθέσεις σχίσματος ἐντὸς τῆςὈρθοδοξίαςraquo

Ὁ Σεβ Μητροπολίτης Κυθήρωνκ Σεραφεὶμ δίδει ἀπάντησιν καὶεἰς τὰς κατηγορίας τῶν Καθηγητῶνσυνοδοιπόρων τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριαρχείου εἰς τὸ θέμα τῆς προ-ωθήσεως τῆς Οἰκουμενιστικῆς Κι-νήσεως οἱ ὁποῖοι τὸν ἐκατηγόρη-σαν ὅτι ἐστράφη ἐναντίον τῆςἹερᾶς Συνόδου τοῦ Πατριαρχείουτῆς Σερβίας διὰ τὴν ἀπόφασίν τηςνὰ καθαιρέση τὸν Σεβ Μητροπο-λίτην Ράσκας καὶ Πριζρένης κἈρτέμιον Εἰς τὴν ἀπάντησίν τουαὐτὴν ὑπενθυμίζει ὅτι ἡ συμπερι-φορὰ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Πα-τριαρχείου τῆς Σερβίας ἔναντι τοῦΡάσκας καὶ Πρεζρένης κ Ἀρτεμί-ου ἔχει ὅλα τὰ χαρακτηριστικὰ τῆς

συμπεριφορᾶς τῆς Ἐκκλησίας τῆςἙλλάδος ἔναντι τῶν δώδεκα Μη-τροπολιτῶν οἱ ὁποῖοι ἀπεμακρύν-θησαν ἄνευ κανονικῆς δίκης

Τέλος ὁ Σεβ Μητροπολίτηςλαμβάνει θέσιν διὰ τὴν μεταπατε-ρικὴν θεολογίαν τὴν συμπρο-σευχὴν ndash συλλείτουργον τοῦ Οἰ-κουμενικοῦ Πατριάρχου μετὰ τῶναἱρετικῶν χριστιανῶν ἀκοινωνήτωνὄντων τὴν συμπροσευχὴν τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς δια-θρησκειακὴν διάσκεψιν παρόντοςτοῦ Πάπα κλπ καὶ τονίζει ὅτιτοιαῦται ἐνέργειαι εὑρίσκονται εἰςεὐθεῖαν ἀντίθεσιν μὲ τοὺς ἹεροὺςΚανόνας

Ὁλόκληρος ἡ ἀπάντησιςΠαραθέτομεν κατωτέρω ὁλό-

κληρον τὴν γραπτὴν ἀπάντησιντοῦ Σεβ Μητροπολίτου Κυθήρωνndash Ἀντικυθήρων κ Σεραφείμ εἰςτοὺς οἰκουμενιστὰς καθηγητὰς ndashσυνοδοιπόρους καὶ χειροκροτητὰς

Ἀποκαλύψεις ὑπὸπρώην Βουλευτοῦ

τοῦ ΛΑΟΣΣυνήθως ὁ laquoΟΤraquo δὲν ἀσχο-

λεῖται μὲ τὴν πολιτικήν παρὰ μό-νο μὲ ἐθνικὰ θέματα Ὅτανὅμως λαμβάνωνται οἰκονομικὰμέτρα τὰ ὁποῖα ἐξευτελίζουν τὸἱερὸν πρόσωπον τοῦ ἀνθρώπουὀφείλει νὰ λαμβάνη θέσιν Εἰςμίαν περίοδον κατὰ τὴν ὁποίαν ἡἐγκληματικότης laquoσαρώνειraquo δὲνἐκδίδονται σχολικὰ βιβλία ψαλι-δίζονται αἱ συντάξεις καὶ οἱ μι-σθοὶ καὶ τὸ ἀσφαλιστικὸν σύστη-μα καταρρέει οἱ Βουλευταὶ καὶοἱ πρώην Βουλευταὶ διατηροῦνὅλα τὰ προνόμιά των Ὁ διατε-λέσας διὰ τεσσαράκοντα μίαἡμέρας Βουλευτὴς τοῦ ΛΑΟΣ κΜανοῦσος Ντουκάκης ἀπεκάλυ-ψεν εἰς τηλεοπτικὴν ἐκπομπὴντοῦ laquoBlue Skyraquo ὅτι ἔλαβε διὰτὰς ἡμέρας ποὺ ἦτο Βουλευτὴςτριάκοντα χιλιάδας εὐρώ Ἐκτὸςαὐτοῦ τοῦ διέθεσαν δύο Ἀστυ-νομικοὺς (τὸν ἕνα τὸν κατήργη-σεν ὁ ἴδιος) ὡς σωματοφύλακαςτοὺς ὁποίους θὰ ἔχη διὰ τέσσε-ρα ἔτη ὅπως ἄλλωστε καὶ ὅλοι οἱΒουλευταὶ τῆς περιόδου 2009 ndash2012 Ὁ κ Μανοῦσος Ντουκά-κης (φοροτεχνικὸς) ἐπέκρινε τὸκοινοβουλευτικὸν σύστημα διὰαὐτὴν τὴν συμπεριφοράν τουἔναντι τῶν Βουλευτῶν Ὑπο-γραμμίζεται ὅτι ἦτο ὑποψήφιοςΒουλευτὴς εἰς τὰς προσφάτουςἐκλογάς ἀλλὰ δὲν ἐξελέγη

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ

Ἡ θαυματουργὸς εἰκὼν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐνώ-πιον τῆς ὁποίας ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ ἔψαλε τὸ πρῶτοντὴν 11ην Ἰουνίου τοῦ 980 τὸν Ἀρχαγγελικὸν ὕμνονlaquoἌξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶςhellipraquo

Τό χαμόγελον τῆς ζωῆς

Η ΚΑΛΩΣΥΝΗΤοῦ κ Μιχαὴλ Ε Μιχαηλίδη Θεολόγου

ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙΤοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΕΙΝΑΙ εὔκολο νὰ ἐντυπωσιάζεις μὲ ἀρνητικὸ τρόπο Νὰ κρίνειςκαὶ νὰ ἀπορρίπτεις τὰ ἀπὸ αἰώνων καθιερωμένα καὶ νὰ θέλειςνὰ προβάλλεις τὸ νεφελῶδες τὸ ἀσαφὲς καὶ τὸ ἀκατανόητο

τοῦ ἀνίερου στοχασμοῦ σου Τὸ φαινόμενο εἶναι παλαιό ndash ἀλλὰτότε εἶχε πρωταγωνιστὲς μεμονωμένους καὶ ἰδιόρρυθμους ἀνθρώ-πους Στὶς μέρες μας ὅμως πῆρε κάποια ἐπισημότητα Ἀναφέρο-μαι ὅπως θὰ κατάλαβαν οἱ ἀναγνῶστες σὲ ἐκείνους τοὺς σύγ-χρονους θεολόγους ποὺ στοχάζονται φιλοσοφοῦν κατεδαφί-ζουν τὴν Ὀρθόδοξη θεολογία καὶ ἀγωνίζονται νὰ παραμορφώσουντὴν Ἐκκλησία μειώνοντας τὴν ἁγιότητα καὶ τὸ ἦθος τῶν ἉγίωνΠατέρων της

Οἱ θεολόγοι αὐτοὶ εἶναι κοσμικοὶ καὶ ἐνῶ χρησιμοποιοῦν μεγά-λα λόγια στὴν πράξη εἶναι μικροί Ἐπιπλέον ἀντιμετωπίζουν ἐκεί-νους ποὺ διαφωνοῦν μαζί τους μὲ τρόπους καὶ μέσα ποὺ μόνο σὲτρομοκράτες ταιριάζουν Νομίζουν ὅτι οἱ δημόσιες θέσεις ποὺ κα-τέχουν τοὺς δίνουν κάποιο κῦρος καὶ κάποια δύναμη καὶ προσ-παθοῦν μὲ αὐτὰ νὰ ἐπιβληθοῦν Στὴν πραγματικότητα δὲν συμ-βαίνει κάτι τέτοιο Οἱ μεταπατερικοὶ αὐτοὶ θεολογίσκοι (τοὺς συγ-κρίνω μὲ τοὺς Ἁγίους Πατέρες) λησμονοῦν ὅτι τὰ πράγματα ἀλλά-ζουν καὶ τὰ πρόσωπα χάνουν τὶς θέσεις ποὺ κατέχουν laquoἀξιοκρα-τικάraquo θέλω νὰ πῶ μὲ τὴ βοήθεια καὶ συμπαράσταση πολιτικῶν προ-σώπων

Δὲν ἀνέφερα ὅμως ἀκόμα ὅτι οἱ θεολογίσκοι αὐτοὶ βρίσκουνἐπίσημο βῆμα στὴν Μὴ Κυβερνητικὴ Ὀργάνωση ποὺ φέρει τὸντίτλο laquoἈκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν τῆς Ἱερᾶς ΜητροπόλεωςΔημητριάδοςraquo καὶ δραστηριοποιεῖται πάντοτε μὲ τὶς εὐλογίες τοῦοἰκείου Ἱεράρχου κ Ἰγνατίου ὁ ὁποῖος κατὰ τὴν ταπεινή μου γνώ-μη ἀδικεῖ τὸν ἑαυτό του μὲ τὸ νὰ διευκολύνει τὴν ἀνάπτυξη τῶνζιζανίων τῆς μεταπατερικῆς θεολογίας Πρέπει νὰ ἀντιληφθεῖ ὁΣεβασμιώτατος ὅτι κλέπτεται ἐκ δεξιῶν

Ἐδῶ πρέπει νὰ ἀναφέρω ὅτι τὰ ἴδια πρόσωπα δραστηριο-ποιοῦνται καὶ στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας στὸ πλευρὸ τοῦ Ἀρχιεπι-σκόπου Ἔχουν τὴν εὐλογία του γιὰ νὰ ἐμφανίζονται ὡς αὐθεν-τικοὶ μελετητὲς τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας Ὅποιος θέλει νὰ πά-ρει μιὰ γεύση τοῦ οὐρανοδρόμου στοχασμοῦ τους ἂς ἀνοίξει τὸπεριοδικὸ laquoΘεολογίαraquo ποὺ ὁ Μακαριώτατος τοὺς ἔχει ἐμπιστευ-θεῖ χωρὶς πολλὴ σκέψη

Ἡ Ἐκκλησία μας δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ θεολόγους τοῦ γλυκοῦνεροῦ οἱ ὁποῖοι θέτουν τοὺς ἑαυτούς τους μπροστὰ ἀπὸ τοὺςἉγίους Πατέρες Καὶ εἶναι μεγάλο λάθος νὰ βρίσκονται Μητρο-πολίτες ποὺ συμφωνοῦν μαζί τους καὶ συνεργάζονται ὅπως συμ-βαίνει στὸ Βόλο

Τί ἄλλο εἶναι ἡ καλοσύνη πα-ρά τό χαμόγελο τῆς ζωῆς Τίἄλλο εἶναι παρά ὁ ἥλιος πούφωτίζει καί θερμαίνει Τί ἄλλοεἶναι παρά τό πιό εὐωδιαστόλουλούδι ἀνάμεσα στά λουλού-δια τῶν ἀρετῶν Τί ἄλλο εἶναιπαρά ἡ ἐκθαμβωτική ὀμορφιάτῆς ψυχῆς

Ὅταν μάλιστα ὁ κοινωνικόςπερίγυρος χαρακτηρίζεται ἀπόμιά σκληρότητα πού θυμίζει τόρωμαϊκό λόγο Homo homini lu-pus - laquoὁ ἄνθρωπος γιά τόνἄνθρωπο λύκοςraquo - τότε ἡ καλο-σύνη ἀποκτᾶ λαμπρότερη ὀμορ-φιά Ἀστράφτει σάν τό διαμάντικαί τό ρουμπίνι

Ἀλλά γιατί τόσα ἐγκώμιαστήν καλοσύνη Τί εἶναι ἐπιτέ-λους αὐτή ἡ καλοσύνη Τά λεξι-κά τήν ἑρμηνεύουν ὡς διάθεσητοῦ καλοῦ ἀνθρώπου

Ἰσως ὑπάρξει ἀντίλογος Καίποιός εἶναι ὁ καλός ἄνθρωποςΚαί ἄν αὐτός ὁ ἄνθρωπος εἶναιἄθεος Πῶς θ᾽ ἀξιολογηθεῖ ἡ κα-λοσύνη του μέ τήν καλοσύνηἑνός πιστοῦ χριστιανοῦ Οἱἀπαντήσεις βέβαια πολλές

Γιά νά συγκεκριμενοποιήσου-με τό θέμα μας εἰσηγοῦμαιστήν ἑρμηνεία νά προσθέσουμεμία λέξη ἐπεξηγηματική laquoΧρι-στιανοῦraquo Ἑπομένως laquoκαλοσύ-νηraquo εἶναι ἡ διάθεση τοῦ καλοῦlaquoχριστιανοῦraquo

Λοιπόν ἡ καλοσύνη εἶναι ἡδιάθεση τοῦ καλοῦ (χριστιανοῦ)ἀνθρώπου Εἶναι δηλαδή καρ-πός τῆς καρδιᾶς Καί καθώς δι-δάσκει ὁ Κύριος πᾶν δένδρον

καλόν καρπούς καλούς ποιεῖΜονάχα ὁ ἀληθινός χριστιανόςἔχει ἀληθινή καλοσύνη

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος συγκα-ταριθμεῖ τήν ἀρετή τῆς καλοσύ-νης (ἀγαθότητας ἤ ἀγαθωσύ-νης) στούς ἐννιά καρπούς τοῦἉγίου Πνεύματος laquoὉ δέ καρπόςτοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη χα-ρά εἰρήνη μακροθυμία χρη-στότης ἀγαθωσύνη πίστις πρα-ότης ἐγκράτειαraquo (Γαλ Ε΄ 22)

Κάποιος εἶπε πώς εὐτυχίαεἶναι νά κάνεις τούς ἄλλουςεὐτυχεῖς Αὐτό ἀκριβῶς ἐπι-τυγχάνει ἡ καλοσύνη Νά κάμνειεὐτυχεῖς καί χαρούμενους τούςἀνθρώπους

Ὁ Σβάϊτσερ μεγάλος ἱεραπό-στολος εἶχε πεῖ πώς εὐτυχίαεἶναι τό μόνο πρᾶγμα πού πολ-λαπλασιάζεται ὅταν διαιρεῖται

Ἄλλοι λένε πώς ἡ προσφοράεἶναι ἡ πηγή τῆς εὐτυχίαςὩστόσο ὁ Πασκάλ δίνει ὁλο-κληρωμένη τήν ἀπάντηση ὅτανλέγει ὅτι Κανένας δέν εἶναιεὐτυχισμένος ὅπως ἕνας ἀληθι-νός χριστιανός

Διότι κατά τήν παλαιάἔκφραση οὐκ ἄν λάβης παράτοῦ μή ἔχοντος Ἄν δέν ἔχειςμέσα στήν καρδιά σου τή χαράκαί τήν εὐτυχία πῶς θά τά προ-σφέρεις Ἄν δέν ἔχεις καλοσύνηπῶς θά βοηθήσεις καί θά κάμειςτό καλό

Μονάχα στό Χριστό ὑπάρχειτῶν ἐφετῶν ἡ ἀκρότης Μονάχαὁ Χριστός ἀποτελεῖ γιά τόν καθέ-να καί γιά ὅλους πού Τόν πι-

Ἕκαστος Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος ὀφείλει νὰ ἐπισημαίνη τὰς θεολογικὰς προϋποθέσεις διὰ τοὺς διαλό-γους καὶ τὴν ἀπάρνησιν τῶν κακοδοξιῶν καὶ τῶν αἱρετικῶν διδασκαλιῶν ἄλλως ὑποσκάπτει τὴν πορείαντῶν διαχριστιανικῶν διαλόγων καὶ αὐτὴν τὴν διορθόδοξον ἑνότητα δημιουργῶν προϋποθέσεις σχίσμα-τος ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπαντᾶ εἰς τοὺς οἰκουμενιστὰς καθηγητὰς (συνοδοιπόρους τοῦ Φα-ναρίου) οἱ ὁποῖοι ἐζήτησαν τὸν αὐστηρότατον ἔλεγχον τῶν ἀντιοικουμενιστῶν Ἀρχιερέων καὶ Θεολόγων

ΟΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ Πατριάρχης κ Βαρθολομαῖος καὶ οἱΟἰκουμενισταὶ Ἀρχιερεῖς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μᾶςπαρουσιάζουν τὰς laquoἘκκλησίαςraquo τῶν αἱρετικῶν χριστιανῶν

ὡς laquoἀδελφάςraquo πρὸς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἐνῶ τὰ μέλη τωνὡς κανονικὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας Ἀπάντησις εἰς τὸ Φανάριονκαὶ εἰς τοὺς Οἰκουμενιστὰς Ἀρχιερεῖς καὶ θεολόγους δίδει ὁ κα-θηγητὴς τῆς δογματικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλο-νίκης κ Δημ Τσελεγγίδη Εἰς ἄρθρον του ὑπὸ τὸ τίτλον laquoΕἶναιοἱ ἑτερόδοξοι μέλη τῆς Ἐκκλησίαςraquo γράφει τὰ ἀκόλουθα

laquoΠρωτίστως πρέπει νά διευκρινήσουμε ὅτι ὡς Ὀρθόδοξοι πιστεύ-ουμε σύμφωνα μέ τό Σύμβολο Πίστεως τῆς ΝικαίαςndashΚωνσταντινου-πόλεως (381) ldquoεἰς μίαν ἁγίαν ἀποστολικήν καί καθολικήν Ἐκκλησί-ανrdquo Κατά τήν ἀδιάκοπη δογματική συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆςὈρθόδοξης Ἐκκλησίας δηλαδή κατά τήν αὐτοσυνειδησία της ἡ μίααὐτή Ἐκκλησία εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη

Ἡ ὁμολογία τοῦ Συμβόλου ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ldquoμίαrdquo σημαίνει πώς

ΤΙ ΕΙΧΕ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΟ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣΔΙΑ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΝ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝὙπὸ τοῦ Σεβ Μητροπολίτου Γόρτυνος κ Ἰερεμίου

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛ

Ἀπαράδεκτος ἡ θεωρία περὶ laquoἀδελφῶν ἐκκλησιῶνraquo

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΙΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ἡ ἄρσις τῶν ἀναθεμάτων πρὸς τὸν παπισμὸν μόνονὑπὸ Οἰκουμενικῆς Συνόδου δύναται νὰ γίνη

Τοῦ κ Δημητρίου Τσελεγγίδη Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση

Ὁ Οἰκουμενισμὸς καὶ ὁσυγκρητισμὸς μεθοδεύουντὸ ξερρίζωμα τοῦ Χριστοῦκαὶ τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὰςκαρδίας μας Σελ 8

Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίαςἠγωνίσθησαν ἐναντίον τῶναἱρέσεων ἐνῶ πολλοὶ σύγ-χρονοι λαλοῦν διεστραμ-μένα ἐτόνισεν εἰς ὁμιλίαντου ὁ ἀντιοικουμενιστήςΠρωτοπρ π Θεόδωρος Ζή-σης Σελ 8

Ὁ Σεβ Πειραιῶς ἐζήτησενἀπὸ τὴν Ἱ Σύνοδον νὰἐνεργήση διὰ τὴν ἀπαγό-ρευσιν παρουσιάσεως βλα-σφήμου ἔργου κατὰ τοῦΧριστοῦ Σελ 8

Ἔθνοςndashἐθνικισμὸς καὶὀρθόδοξον φρόνημα ΤοῦΠρωτοπρεσβ Γεωργίου ΔΜεταλληνοῦ Σελ 5

Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάν-των Τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχι-μανδρίτου π Μάρκου ΚΜανώλη Σελ 5

Θεολογία καὶ κάλλος τῆςεἰκόνος τῆς Ἁγίας ΤριάδοςΤοῦ Κων Δεληγιάννη Σελ 6

ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ laquoΟΤraquo

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ στήν πατρίδα μας ἀλλά καί γενικώτερα στόνκόσμο ὅλο δέν εἶναι καθόλου εὐχάριστα Οἱ ἡμέρες εἶναι πο-νηρές Αἰτία τοῦ κακοῦ εἶναι οἱ ἁμαρτίες ὅλων μας ἡ ἀπο-

στασία μας ἀπό τόν Θεό Γι᾽ αὐτό καί ὅλοι μας ἔχουμε ἀνάγκη ἀπόμετάνοια Ἄς παρακαλέσουμε τόν Ἰησοῦ Χριστό τόν Θεό μας νάσυγχωρέσει τά ἁμαρτήματά μας καί νά μᾶς δώσει τόν φωτισμό καίτήν Χάρη Του νά ἀκολουθοῦμε τό ἅγιο θέλημά Του γιά νά δοῦμεκαλύτερες ἡμέρες Καταφεύγουμε στήν Κυρία Θεοτόκο τήν Πα-ναγία μας καί Τήν παρακαλοῦμε νά ἱκετεύσει τόν Υἱόν Της γι᾽αὐτό

Στήν συνέχεια σᾶς παραθέτω περικοπές λόγων τοῦ ἁγιασμένουΓέροντος πατρός Παϊσίου στούς ὁποίους φαίνεται ὁ πόνος γιά τάσυμβαίνοντα στήν ἐποχή του τά ὁποῖα προεμήνυαν πρίν ἀπό εἴκο-σι χρόνια τήν σημερινή ὀδυνηρή κατάσταση πού ζοῦμε ἀλλά καίτόν πόνο του πάλι γιά τήν γενική κατάσταση τῆς πατρίδος μας μέτήν ἀδιαφορία καί τῶν ἡγετῶν της καί τοῦ λαοῦ γιατί παραθεω-ροῦνταν οἱ ἑλληνορθόδοξες παραδόσεις καί ἀξίες τῆς πατρίδοςμας

1 laquoἘπέβαλαν στήν χώρα μας ndash λέγει ὁ πατήρ Παΐσιος ndash ἕναπολύ μεγάλο ἐξωτερικό δημόσιο χρέος τόσο μεγάλο πού ὄχι

Τοῦ κανονικοῦ Μητροπολίτου Ράσκας κ Ἀρτεμίου

ΕΝ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝΑΠΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΝ ΠΡΟΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΣ

ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΟΥΣΚαταχωρηθέν εἰς Ἁγιορείτικον ἡμερολόγιον τὸ 1997

ΤΟ ΠΑΡΟΝ κείμενον τό ἀφιερώνομεν εἰς ὅλους τούς Ἀρχιερεῖςκαί Ὀρθοδόξους θεολόγους οἱ ὁποῖοι ὑποσκάπτουν τά θεμέλιατῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί κλονίζουν μέ τάς πράξεις καί τάς

ἐνεργείας των τόν πιστόν Ὀρθόδοξον λαόν Τό κείμενον ἐγγράφη τό1996 ὑπό τοῦ ἀγωνιστοῦ καί πατριώτου Μητροπολίτου Ράσκας καίΠριζρένης κ Ἀρτεμίου τόν ὁποῖον ἡ παροῦσα Σύνοδος τοῦ Πατριαρ-χείου τῆς Σερβίας καθήρεσε μέ σωρείαν ἀναποδείκτων καταγγελιῶν Τόκείμενόν του κατεχωρήθη εἰς τό εἰδικόν ἀφιέρωμα διά τήν ἀγάπην καίτό ἀναλλοίωτον τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως τό ὁποῖον ἔκανεν εἰς τό ἡμε-ρολόγιόν της (Ἁγιορείτικον ἡμερολόγιον) διά τό ἔτος 1997 ἡ Ἱερά Κοι-νοβιακή Μονή Ξηροποτάμου τοῦ Ἁγίου Ὄρους Τό κείμενον χαρακτη-ρίζεται ὑπό πολλῶν χαρισματούχων μοναχῶν κληρικῶν καί θεολόγωνὡς laquoπροφητικόνraquo διά τάς παρεκτροπάς τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἀρχιερέ-ων καί θεολόγων Τό κείμενον ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoἈγάπη καί παράδοσιςΠρωταρχική προσφορά ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων ὡς μόνων φορέων

τοῦ μεγαλείου τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς κατά παράδοσιν ἀληθείας

ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΙΣΤΗΣ ΠΑΤΡΟΜΑΧΙΚΗΣ ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΟΤΗΤOΣ

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π Θεοδώρου Ζήση

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ

κή κοινωνία τόν μανιχαϊκό διαχω-ρισμό ldquoκαθαρῶνrdquo καί ldquoἀκαθάρ-τωνrdquo ἀνθρώπωνraquo καί ὅτι δῆθενεἶναι laquoδιάσπαρτη στά ἔργα τοῦΝικοδήμου ἡ ἐμμονή στήν ἀνσέλ-μεια καί θωμιστική διδασκαλίαldquoπερί ἱκανοποιήσεως τῆς θείας Δι-καιοσύνης διά τοῦ σταυρικοῦ θα-νάτου τοῦ Χριστοῦrdquoraquo καί ὅτι στόlaquoἘξομολογητάριονraquo τοῦ ἉγίουΝικοδήμου laquoκυριαρχεῖ τό δικανι-κό τελείως δυτικό πνεῦμαraquo46

Θεμελιώδη καί ἐπιτυχῆ κριτικήτῆς ἀτεκμηρίωτης ἄδικης καίβλάσφημης πολεμικῆς τοῦ Γιαν-ναρᾶ ἐναντίον ἑνός μεγάλου Πα-τρός καί Διδασκάλου τῆς Ἐκκλη-σίας ἐξεπόνησε ὁ π ΒασίλειοςΒολουδάκης στό ἐξαίρετο ἔργοτου laquoὈρθοδοξία καί Χρ Γιαν-ναρᾶςraquo ὅπου στό τέλος δημοσι-εύεται καί κείμενον τῆς Ἱερᾶς Κοι-νότητος τοῦ Ἁγίου Ὄρους μέ τί-τλο laquoἈναίρεσις τῶν πεπλανημέ-νων θέσεων τοῦ κ Χρήστου Γιαν-ναρᾶ περί τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρόςἡμῶν Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορεί-τουraquo

Ἡ μεταπατερικότητα λοιπόντοῦ καθηγητοῦ Γιανναρᾶ προσ-λαμβάνει βαρύτερο χαρακτήρατῆς τῶν ἀναφερθέντων ἄλλων με-ταπατερικῶν Οἰκουμενιστῶν διότικαταλήγει σέ ἐμφανῆ ἀντιπατερι-κότητα μέ ὑβριστική ἄδικη καίἀθεμελίωτη πολεμική ἐναντίονσυνόλου τῆς Πατερικῆς Παραδό-σεως καί ἐξαιρέτως τοῦ Ἁγίου Νι-κοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου ἀλλά καίσέ παρότρυνση τῶν νέων σέ ἠθικήχαλαρότητα Ὅπως ἐπισημαίνει τόκείμενο τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος τοῦἉγίου Ὄρους laquoὁ κ Γιανναρᾶςπροωθεῖ τούς ἀναγνώστας του καίμάλιστα τούς νέους νά γίνουν κρι-ταί τῶν Ἁγίων καί νά μένουν μένεἰς τήν Ἐκκλησίαν ἱκανοποιοῦντεςὅμως τά πάθη των χωρίς νά παι-δαγωγοῦνται εἰς τήν ἀπόκτησιντῆς ἀληθοῦς μετανοίας ταπεινο-φροσύνης ἁγνότητος καί ὑπα-κοῆς ἄνευ τῶν ὁποίων εἶναι ἀνέ-φικτος ἡ ἀληθής ἐν Χριστῷ ἐλευ-θερίαraquo47

Μνημονεύουμε ἀκόμη ὡς καρ-πούς αὐτῆς τῆς ἀντιπατερικῆς με-ταπατερικότητας τά ἀπαράδεκτακείμενα πού συνυπέγραψαν στούςΘεολογικούς Διαλόγους οἱ ἐκπρό-σωποι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶντά ὁποῖα ἀνατρέπουν τήν Πατερι-κή τήν Ὀρθόδοξη ΠαράδοσηΣτόν διάλογο μέ τούς Παπικούς

τό κείμενο πού ὑπογράφτηκεστό Balamand τοῦ Λιβάνου(1993) ἐκτός τοῦ ὅτι γιά πρώτηφορά ἀθωώνει τήν Οὐνία προσ-φέρει συγχρόνως ἐκκλησιαστικήπληρότητα καί γνησιότητα στήναἱρετική Ρώμη Ἐξισώνονται ἡὈρθόδοξη καί ἡ ΡωμαιοκαθολικήἘκκλησία καί θεωροῦνται ἀμφότε-ρες κάτοχοι τῆς γνησίας ἀποστο-λικῆς πίστεως τῆς μυστηριακῆςΧάριτος καί τῆς ἀποστολικης δια-δοχῆς Γιά πρώτη φορά ldquoὀρθόδο-ξοιrdquo θεολόγοι ἀθετώντας τήν στα-θερή καί ἁγία Παράδοση τῶν Πα-τέρων ἀρνοῦνται ὅτι ἡ ὈρθόδοξηἘκκλησία εἶναι ἡ Μία Ἁγία Κα-θολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησίαδιότι οἱ διατυπώσεις τοῦ κειμένουσημαίνουν ὅτι αὐτή συναποτελεῖμετά τῆς ΡωμαιοκαθολικῆςἘκκλησίας τήν Μίαν Ἐκκλησίανκαί εἶναι ἀπό κοινοῦ συνυπεύθυ-νες γιά τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώ-πων Ἡ διδασκαλία τῶν μεγάλωνἁγίων καί Πατέρων τῆς Ὀρθοδό-ξου Ἐκκλησίας περί τοῦ ὅτι οἱΛατῖνοι εἶναι σχισματικοί καίαἱρετικοί συγχρόνως ἀχρηστεύθη-κε καί ἐγκαταλείφθηκε Εἶναι φο-βερά προδοτική τῆς Πίστεως ἡδιατύπωση τοῦ κειμένου τοῦ Bala-mand laquoἙκατέρωθεν ἀναγνωρίζε-ται ὅτι ὅσα ἐνεπιστεύθη ὁ Χρι-στός εἰς τήν Ἐκκλησίαν του -ὁμο-λογία τῆς ἀποστολικῆς πίστεωςμετοχή εἰς τά αὐτά μυστήρια κυ-ρίως εἰς τήν μίαν ἱερωσύνην τήντελοῦσαν τήν μίαν θυσίαν τοῦΧριστοῦ ἀποστολική διαδοχή τῶνἐπισκόπων- δέν δύναται νά θεω-ρηθοῦν ὡς ἀποκλειστική ἰδιοκτη-σία μιᾶς τῶν ἡμετέρων Ἐκκλη-σιῶν Εἶναι σαφές ὅτι ἐντός τοῦπλαισίου τούτου ἀποκλείεται πᾶςἀναβαπτισμός Διά τοῦτον ἀκρι-βῶς τόν λόγον ἡ Καθολική Ἐκκλη-σία καί ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησίαἀναγνωρίζουν ἑαυτάς ἀμοιβαίωςὡς ἀδελφάς ἐκκλησίας ἀπό κοι-νοῦ ὑπευθύνους διά τήν τήρησιντῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ πι-στότητι πρός τήν θείαν οἰκονο-μίαν ἰδιαίτερα ὡς πρός τήν ἑνότη-ταraquo (παράγρ 13 καί 14)48

Στό ἴδιο ἀκριβῶς μῆκος κύμα-τος κινεῖται καί τό κείμενο τῆςΘacute Γενικῆς Συνελεύσεως τοῦlaquoΠαγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκ-κλησιῶνraquo στό Πόρτο ᾽Αλέγκρετῆς Βραζιλίας τόν Φεβρουάριοτοῦ 2006 Τό αἱρετικό αὐτό κείμε-νο τό ὁποῖο ὑπέγραψαν ἐκπρόσω-ποι τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίαςτῶν αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων

Ἐκκλησιῶν καί τῆς Ἐκκλησίας τῆςἙλλάδος δυστυχῶς χωρίς νά κλη-θοῦν συνοδικά σέ ἀπολογίαἀπορρίπτει βασικότατα ὀρθόδοξαἐκκλησιολογικά δόγματα Διακη-ρύσσει τήν φοβερή ἐκκλησιολογι-κή αἵρεση ὅτι τό σύνολο τῶνμελῶν τοῦ laquoΠαγκοσμίου Συμβου-λίου Ἐκκλησιῶνraquo ἀπαρτίζουν τήνΚαθολική Ἐκκλησία laquoΚάθεἘκκλησία εἶναι ἡ καθολική Ἐκκλη-σία καί ὄχι ἁπλῶς ἕνα μέρος τηςΚάθε ἐκκλησία εἶναι ἡ καθολικήἘκκλησία ἀλλά ὄχι ἡ ὁλότητάτης Κάθε Ἐκκλησία ἐκπληρώνειτήν καθολικότητά της ὅταν εἶναισέ κοινωνία μέ τίς ἄλλες Ἐκκλη-σίεςraquo (παράγρ 86) laquoΧωρισμένοιἀπrsquo ἀλλήλων εἴμαστε πτωχευμέ-νοιraquo (παράγρ 7)49 Ποιά σύνοδοςθά καλέσει σέ ἀπολογία τούςἐκπροσώπους πού ὑπέγραψαν τόαἱρετικό αὐτό κείμενο ὅταν ὁοἰκουμενικός πατριάρχης θριαμ-βολογεῖ ὑπέρ τοῦ κειμένου καίἐκτιμᾶ ὅτι μέ τό κείμενο αὐτόlaquoἀπηλλάγημεν τῶν ἀγγυλώσεωντοῦ παρελθόντοςraquo

Ἐνωρίτερα ἐναντίον μάλιστατῆς σαφοῦς διδασκαλίας τῆς Δ΄ἐν Χαλκηδόνι Οἰκουμενικῆς Συνό-δου οἱ Ὀρθόδοξοι ἀντιπρόσωποιὑπέγραψαν δύο Κοινές Δηλώ-σεις μέ τούς ἈντιχαλκηδονίουςΜονοφυσίτες (1989 και 1990) στίςὁποῖες ἀναγνωρίζουν ὅτι ἔχουμεκοινή πίστημέ τούς αἱρετικούςΜονοφυσίτες οἱ ὁποῖοι σέ καμμίαφάση τοῦ Διαλόγου δέν δέχθηκαννά ἀναγνωρίσουν τήν Δ΄ ἐν Χαλ-κηδόνι Οἰκουμενική Σύνοδο (451)καί νά ἀριθμήσουν σέ δύο τίς φύ-σεις τοῦ Χριστοῦ μετά τήν ἕνωσηΛέγει ἡ Β΄ laquoΚοινή Δήλωσιςraquo τῆςlaquoΜικτῆς Ἐπιτροπῆς ΘεολογικοῦΔιαλόγου μεταξύ Ὀρθοδόξου καίἈνατολικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλη-σιῶνraquo πού συνετάχθη στό Σαμπε-ζύ τῆς Γενεύης τόν Σεπτέμβριοτοῦ 1990 laquoὙπό τό φῶς τῆς ἡμετέ-ρας Κοινῆς Δηλώσεως ἐπί τῆςΧριστολογίας ὡς καί ἐπί τῶν ἀνω-τέρων κοινῶν θέσεων κατενοήσα-μεν σαφῶς ὅτι ἀμφότεραι αἱ οἰκο-γένειαι διετήρησαν πάντοτεπιστῶς τήν αὐτήν αὐθεντικήνὈρθόδοξον Χριστολογικήν πίστινκαί τήν ἀδιάκοπον συνέχειαν τῆςἀποστολικῆς παραδόσεως καίτοιἐχρησιμοποίησαν χριστολογικούςὅρους κατά διάφορον τρόπον Ἡκοινή αὕτη πίστις καί συνεχής πι-στότης πρός τήν ἀποστολικήν πα-ράδοσιν δέον ὅπως καταστῆ ἡ βά-σις τῆς ἡμετέρας ἑνότητος καίκοινωνίαςraquo (παραγρ 9)50Ὑποσημειώσεις

43 Βλ Μοναχοῦ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥΔΙΟΝΥΣΙΑΤΟΥ Περί θείου καίἀνθρωπίνου ἔρωτος Α΄ Ὁ Νεονι-κολαϊτισμός τοῦ Χρ ΓιανναρᾶἘκδ Σπηλιώτη Ἀθῆναι 2003 σελ27

44 Αὐτόθι σελ 28-2945 Αὐτόθι σελ 7746 Πρεσβυτέρου ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΒΟ-

ΛΟΥΔΑΚΗ ᾽Ορθοδοξία καί Χρ Γιαν-ναρᾶς Ἀθήνα 1993 ἐκδ laquoὙπα-κοήraquo σελ 37 53-54

47 Αὐτόθι σελ 26848 Περισσότερα βλ εἰς Πρωτο-

πρεσβυτέρου ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗΟὐνία Ἡ καταδίκη καί ἡ ἀθώωση(στό Freising καί στό Balamand) Θεσ-σαλονίκη 2002 σελ 156 ἑ

49 Σύναξη Ὀρθοδόξων Κλη-ρικῶν καί Μοναχῶν laquoΟὐκ ἐσμέντῶν Πατέρων σοφώτεροιraquo Ἀναίρε-ση τῆς ἐπιχειρηματολογίας τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ Βαρ-θολομαίου στή Μεγίστη ΛαύραἜκδοση τῆς Συνάξεως ὈρθοδόξωνΡωμηῶν laquoΦώτης Κόντογλουraquo Τρί-καλα Χριστούγεννα 2011 σελ 72ἑκαί Θεοδρομία 13 (2011) 629

50 Βλ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΠΟΖΟΒΙΤΗ Τάαἰώνια σύνορα τῆς Ὀρθοδοξίας καίοἱ Ἀντιχαλκηδόνιοι Ἀδελφότης Θε-ολόγων laquoὉ Σωτήρraquo Ἀθῆναι 1994σελ 109 Τήν καλύτερη κριτική πα-ρουσίαση τῶν γενομένων καί συμ-φωνηθέντων στόν διάλογο μέ τούςΜονοφυσίτες ὀφειλουμε στόν θεο-λόγο δρ Θεολογίας καί τ Ἐπιθεω-ρητή Μέσης Ἐκπαιδεύσεως στήνΚύπρο ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ὁὁποῖος μετεῖχε τοῦ διαλόγου ὡςἐκπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας τῆςΚύπρου καί μᾶς ἐχάρισε ἀντικειμε-νική ἱστορικοδογματική εἰκόνα στήνμονογραφία του Ὁ ΘεολογικόςΔιάλογος μεταξύ Ὀρθοδόξων καίἈντιχαλκηδονίων Εἶναι ἡ συμφω-νία ἐπί τοῦ χριστολογικοῦ δόγματοςθεολογικῶς ἀδιάβλητη καί πατε-ρικῶς ἔγκυρη Λευκωσία 2000

Σελὶς 2α 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥΘΡΟΝΟΥ ΕΞΕΠΕΡΑΣΕ ΚΑΘΕ ΟΡΙΟΝ

ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΙΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΟΜΑΧΙΚΗΣ ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΟΤΗΤOΣ

Η ΚΑΛΩΣΥΝΗ

Ἔτος Λacute Ἀριθμ 228 Ἰουνίου 2012

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ laquoἘπιτομὴ ἑρμηνεί-ας τῆς Ἀποκαλύψεωςraquo Ἐκδόσεις laquoὈρθόδοξος Κυψέληraquo Θεσ-σαλονίκη 2012 σελίδες 63

στεύουν τό ὕψιστο ἀγαθό Οἱ ἅγι-οι λέγαν ὅτι καί στήν κόλασηπηγαίνουν ἀρκεῖ νά εἶναι μαζίτους ὁ Χριστός Ἡ δέ ρωσσίδασυγγραφέας Τατιάνα Κορίτσεβαἔγραφε ὅτι μπορεῖ κανείς νάεἶναι εὐτυχής στό Γκούλαγκ καίδυστυχής μέσα σ᾽ ἕνα παλάτι

Οἱ ἄνθρωποι στέκονται καίθαυμάζουν τήν καλλιτεχνικήὀμορφιά προσώπων τῆς ζωγρα-φικῆς τῆς γλυπτικῆς καί ἄλλωντεχνῶν ἐνῶ πλάϊ τους ἔχουνζωντανά πρόσωπα καλοσύνηςἀγάπης καί γενικά ψυχικῆςὀμορφιᾶς Κι αὐτά τά ὑπέροχαπρόσωπα μπορεῖς παντοῦ νά τάβρεῖς

Στίς Στρατηγικές Μελέτες8-92007 δημοσιεύθηκε κείμενοτοῦ ὑποστράτηγου ἐἀ Ν Σια-καβέλλα ἡ ὀμορφιά τῆς ψυχῆςγιά μιά μάνα Γράφει λοιπόνἀνάμεσα στ᾽ ἄλλα

laquoὉ ἀείμνηστος ἀδελφός μουΘανάσης ἐξαίρετος δημοδιδά-σκαλος καί φλογερός πατριώ-της μοῦ διηγήθηκε κάποτε τήνπαρακάτω ἱστορία σχετική μέτήν ὀμορφιά τῆς ψυχῆς τήνὁποία ποτέ δέν ξέχασα Ἕνα κο-ρίτσι εἶχε μιά μάνα ἄσχημη στόπρόσωπο ἐνῶ ἦταν ὑπόδειγμαφιλόστοργης μάνας πλούσιαςσέ ἀγάπη πρός τήν κόρη της Τόκορίτσι ὅμως δέν ἔβλεπε τίποτεἀπό τήν ψυχική ὀμορφιά τῆς μά-νας Ἔβλεπε μόνο τίς πολλέςοὐλές στό πρόσωπο τῆς μάναςκαί ἀντιδροῦσε πολλές φορέςμέ ἀσέβεια καί ἀντιπάθεια Ἡμάνα λυπόταν ὄχι γιά τόν ἑαυτότης ἀλλά πιό πολύ γιά τό παιδίτης ὁπότε μιά ἡμέρα ἀναγκά-στηκε καί τοῦ εἶπε τό μυστικόΤῆς διηγήθηκε τήν ἱστορία της

μέ δακρυσμένα μάτια ldquo Ἀγάπημου παιδί μου πᾶνε τώρα δεκα-τέσσερα περίπου χρόνια Τότεἤσουν πολύ μικρό παιδί μωρόβρέφος Ἤσουν ἡ χαρά μου ὁ θη-σαυρός μου Ἡ παρουσία σουνοημάτιζε τή ζωή μου Καί μιάἡμέρα εἶχα βγεῖ ἔξω ἀπό τό σπί-τι γιά ν᾽ ἀγοράσω γάλα καίἄλλα τρόφιμα γιά σένα

Ἐπιστρέφοντας στό σπίτι εἶδανά βγαίνουν καπνοί ἀπό τό σπί-τι μας πού τό εἶχαν τυλίξει φλό-γες Ἐσύ ἤσουν μέσα στό σπίτικαί κανείς δέν τολμοῦσε νά πλη-σιάσει Ἤξερα πώς κινδύνευε ἡζωή σου καί σάν τρελλή ρίχτηκαμέσα στή φωτιά Ὅλοι προσπά-θησαν νά μ᾽ ἐμποδίσουν ἀλλάτούς ἀπώθησα καί ἀψηφώνταςτούς καπνούς καί τίς φλόγεςἔφθασα στό κρεβάτι σου Λίγοἀκόμη καί θά εἶχες καεῖ Σέἅρπαξα στήν ἀγκαλιά μου καίσέ ἔβγαλα ἔξω Ἐσύ εὐτυχῶςδέν ἔπαθες τίποτα Ἐγώ ὅμωςκάηκα στό πρόσωπο καί ἀπό τό-τε παραμορφώθηκα Ἐμένα δένμέ πείραξε ποτέ αὐτό ἀφοῦἔσωσα ἐσένα Βλέπω μόνο ὅτιπειράζει ἐσένα

Ἡ κόρη της δέν ἄντεξε Συγ-κινήθηκε ἀγκάλιασε τή μάνατης καί ἔκλαιγε ἀσταμάτητα Τήγέμισε μέ δάκρυα συγκίνησηςκαί εὐγνωμοσύνης καί τῆς εἶπεΣυγχώρησέ με μανούλα ἀνε-κτίμητη μάνα Δέν εἶμαι ἄξια νάλέγομαι παιδί σου Κι ἀπό τήνὥρα ἐκείνη ἄλλαξε συμπεριφο-ρά κι ἔζησαν ἁρμονικά καί εὐτυ-χισμέναrdquo

Ὡραῖος ὁ στίχος τοῦ Σολω-μοῦ Συχνά τά στήθη ἐκούρα-σα ποτέ τήν καλοσύνη Ἡ ἐπο-χή μας ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἀνθρώ-πους καλοσύνης

ΒΙΒΛΙΑ ndash ΑΝΑΤΥΠΑΠΡΑΚΤΙΚΑ Β´ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙ-

ΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ laquoἍγιος Νικόδη-μος ὁ Ἁγιορείτης ndash 200 χρόνια ἀπὸτὴν κοίμησή τουraquo Ἔκδοση ἹεροῦΚοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου Πεν-τάλοφος Παιονίας 2011

ΠΑΥΛΟΥ ΠΑΛΟΥΚΑ ἘπιτΣχολ Συμβ ΔΕ ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΑ-ΛΟΥΚΑ οἰκονομολόγος laquoΠλοῦτοςφτώχεια πεῖναraquo Ἐκδόσεις laquoΠαῦ-λοςraquo ndash Παῦλος Κολοκοτσάς Ἀθήνα2012 Σχ 21x14 σσ 170

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΩΤ ΠΑΠΑΔΟ-ΠΟΥΛΟΥ laquoἈποστάγματα δυνάμε-ως ἀγάπης καὶ σωφρονισμοῦraquo(Ὀρθόδοξοι στοχασμοί) Χίος 2012Σχ 24x17 σσ 16ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ndash ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

Ο ΠΟΙΜΗΝ Μηνιαῖον Ἐκκλη-σιαστικὸν περιοδικὸν Ἱ Μητροπόλε-ως Μυτιλήνης Νοέμ Δεκ 2011 ἸανΦεβρ 2012 Μυτιλήνη

ΠΟΡΕΙΑ Δίμηνο περιοδικὸ Χρι-στιανικῆς Ὀργάνωσης ΧΟΝ γυ-ναικῶν Σεπτ ndash Ὀκτ Νοέμ ndash Δεκ2011 Πειραιεύς

laquoΠΟΡΕΙΑ ΑΓΑΠΗΣraquo ΤριμηνιαῖοἹεραποστολικὸ περιοδικὸ ὈρθόδοξοςἹεραποστολικὸς Σύλλογος Ἰαν ndashΦεβρ ndash Μάρτ 2012 Λάρισα

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΝΙΚΗΝ ΜηνιαῖοὈρθόδοξο Χριστιανικὸ νεανικὸ πε-ριοδικό ᾿Ιδιοκτήτης Ἀδελφότης Θε-ολόγων laquoὉ Σωτήρraquo Μάρτ ἈπρίλΜάϊος 2012 Ἀθῆναι

ΠΡΟΣ ΠΑΘΩΝΤΑΣ γιὰ τὸ αὔριοἘφημερίδα τοῦ Γυμνασίου καὶ Λυ-κείου τοῦ ΕΚΚΝΑ Ἰούλ 2011

ΠΡΩΤΑΤΟΝ Τριμηνιαῖον ἁγιο-ρείτικο δελτίο Ἰαν ndash Φεβρ ndash Μάρτ2012 Καρυὲς Ἁγίου Ὄρους

ΠΥΡΣΟΣ Μαθητικὸ περιοδικὸ

τῶν Ἐκπαιδευτηρίων laquoἈπόστολοςΠαῦλοςraquo Κόρινθος Ἐκδότης Σύλ-λογος laquoΚοινωνικὴ προσπάθειαraquoἈθῆναι Ὀκτ Νοέμ 2011

ΡΩΜΝΙΟΣ Διμηνιαῖο ΝεανικόΠεριοδικό τοῦ Κέντρου Νεότητοςκαί ΜελέτηςndashΠροβολῆς τῶν Ἀξιῶνμας laquoΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗraquoἸαν ndash Φεβρ 2012

ΣΑΛΠΙΓΞ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Διμη-νιαῖον Ὀρθόδοξον Χριστιανικὸν πε-ριοδικόν Ἱ Μητροπόλεως Φλωρί-νης Πρεσπῶν καὶ Ἐορδαίας Ἰούλ ndashΑὔγ 2011 Φλώρινα

Σὲ καιροὺς κρίσεων ταραχῶνἀκαταστασιῶν καὶ πολέμων εἶναιτὸ πιὸ πολυδιαβασμένο βιβλίο τῆςΚαινῆς Διαθήκης Ἐλάχιστοι Πατέ-ρες τὰ παλαιὰ χρόνια καταπιάστη-καν μὲ τὴν ἑρμηνεία τῆς Ἀποκαλύ-ψεως τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου

Ἡ Ἀδελφότης τῆς Ἱ Μονῆς Κο-μνηνείου (laquoΚοιμήσεως Θεοτόκουraquoκαὶ laquoἉγίου Δημητρίουraquo ΣτομίουΛαρίσης) ἔχει ἐπιτρέψει στὶς ἐκδό-σεις laquoὈρθόδοξος Κυψέληraquo Θεσσα-λονίκης τὴν παραχώρηση τῆς ἔκδο-σης laquoμίας ἄκρως σύντομης περίλη-

ψης τῶν 101 ὁμιλιῶν ποὺ ἔκανε ὁΓέρονταςraquo ὅσο ζοῦσε στὸ βιβλίοτῆς Ἀποκαλύψεως

Ἀλλ᾽ ἔστω καὶ μὲ ἄκρα συντομίαχαιρόμαστε γιὰ τὴν ὡραία καὶ τόσοχρήσιμη ἔκδοση τῆς ἑρμηνείας τῆςἈποκαλύψεως αὐτοῦ τοῦ τόσοσπουδαίου θεόπνευστου καὶ προ-φητικοῦ βιβλίου τῆς Καινῆς Διαθή-κης μὲ τὰ 22 κεφάλαια Ἡ ψυχικὴκαὶ πνευματικὴ ὠφέλεια ποὺ ἀπο-κομίζει κανεὶς ἀπὸ τὴ μελέτη τῆςἈποκαλύψεως εἶναι πολὺ μεγάλη

Μιχ Μιχαηλίδης

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΦΙΛΟΘΕΪΤΟΥ laquoἘλπιδοφόρες Διδαχὲςraquo(Μὲ πατρικὲς ὁδηγίες) Ἐκδόσεις laquoὈρθόδοξος Κυψέληraquo Θεσ-σαλονίκη 2012 σελίδες 93

Ἀκόμα ἕνα βιβλίο τῶν ἐκδόσεωντῆς laquoὈρθοδόξου Κυψέληςraquo τοῦὁποίου ὁ τίτλος ἀνταποκρίνεταιἀκριβῶς μὲ τὸ περιεχόμενο Ἀποτε-λοῦν laquoδιδαχὲς ldquoπατρικέςrdquo τοῦ σε-βαστοῦ Γέροντος καὶ πνευματικοῦπατρὸς Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτου πρὸςψυχικὴ ὠφέλεια τῶν ἀναγνωστῶντουraquo

Εἰσάγοντάς μας ὁ ἐκδότης ση-μειώνει laquoΠροκειμένου νὰ στηρι-χθοῦμε ἐνισχυθοῦμε καὶ παρηγορη-θοῦμε στὶς δύσκολες ἐποχὲς ποὺζοῦμε ἐπανεκδίδονται σὲ νέα στοι-χειοθεσία καὶ μὲ λίγα ἐπιπλέον συμ-πληρώματα Οἱ σύντομες αὐτὲς χα-ριτωμένες συμβουλὲς εἶναι ἀνθολο-γημένες ἀπὸ ἐπιστολὲς τοῦ Γέροντοςσὲ πνευματικά του τέκναraquo

Μερικὰ παραδείγματα

laquoἩ ὑπερηφάνεια διώχνει τὴν χά-ρι τοῦ Θεοῦmiddot ὁ δὲ πνευματικὸςθρίαμβος γίνεται μὲ τὴν ταπείνωσηraquo

laquoΚαμιὰ χαρὰ κοσμικὴ δὲν μένειχωρὶς μεταμέλειαraquo

laquoΝομίζω πὼς δὲν πέφτω ἔξω ἂντὴν ἀγρυπνία τοῦ κελλιοῦ τὴν ὀνο-μάσω ἀφετηρία θείου Πνεύματοςκαὶ σταθμὸ καὶ βάσι πνευματικῶνἐκτοξεύσεων μὲ ἀντικειμενικὸ σκο-πὸ τὴν προσεδάφισι στὸν χῶρο τοῦΠνεύματοςraquo

laquoἩ μνήμη τοῦ θανάτου ἔχει τὸπρονόμιο νὰ νικᾶ ὅλα τὰ ἀπατηλὰτῆς ζωῆς καὶ νὰ γεννᾶ στὴν καρδιὰτὸ κατὰ Θεὸν πένθοςraquo

laquoὍσο πιὸ ἀκάθαρτη ἡ καρδιάτόσο πιὸ αἰσχροὶ οἱ λογισμοίraquo

Μιχ Μιχαηλίδης

ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ndash ΕΠΙ-ΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ laquoΚΥΠΡΟΣ ndash Ἀγῶνες ἐλευθερίας στὴνἙλληνικὴ Ἱστορίαraquo Συλλογικὸς τόμος Ἀθήνα 2010 σελίδες 300

Ἀνήκει στὰ βιβλία ἐκεῖνα ποὺ μὲπρώτη ματιὰ σὲ αἰχμαλωτίζουνἝνας τόμος δεμένος (145x245) μὲπρώτης ποιότητας χαρτί ἐξαίρετηςἐκτύπωσης μὲ πλῆθος ἐπεξεργαζό-μενων εἰκόνων καὶ τὸ σπουδαιότε-ρο Οἱ συγγραφεῖς τοῦ Συλλογικοῦτόμου οἱ περισσότεροι Πανεπιστη-μιακοὶ Καθηγητὲς (δώδεκα τὸνἀριθμό) Ἀνδρέας Βοσκός ΚωστὴςΚοκκινόφτας Παναγιώτης ΚοντόςἙλένη Ματζουράνη ἈθανάσιοςΜαρκόπουλος Ἀναστασία Παπα-διὰ ndash Λάλα Πέτρος ΠαπαπολυβίουἌννα Τάμου ndash Χαψίδη ΚυριάκοςΧαραλαμπίδης Ἰωάννης ΧασιώτηςΕὐάνθης Χατζηβασιλείου καὶΕὐάγγελος Χρυσός

Ἀπὸ τοὺς πιὸ πάνω συγγραφεῖςτῶν θεμάτων τοῦ τόμου γιὰ τοὺςlaquoἈγῶνες ἐλευθερίας τῆς Ἑλληνικῆςμας Κύπρουraquo ὁ Ὁμότιμος Καθη-γητὴς τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Φι-λολογίας κ Ἀνδρέας Ἰ Βοσκός ἔχειἐπιμεληθεῖ τὸν ὑπέροχο τοῦτο συλ-λογικὸ τόμο μὲ συνεργοὺς στὴνεἰδικὴ ἐπιτροπὴ τοῦ ἔργου τοὺς Πα-ναγιώτη Κοντὸ καὶ Εὐάνθη Χατζη-βασιλείου

Ὁ τόμος ἀφιερώνεται laquoΣτοὺςΚύπριους φοιτητὲς καὶ πτυχιούχουςτοῦ Ἐθνικοῦ καὶ ΚαποδιστριακοῦΠανεπιστημίου Ἀθηνῶν ἐθελοντέςἀγνοουμένους καὶ πεσόντες τῶνἀγώνων τοῦ Ἔθνους γιὰ ΕΛΕΥ-ΘΕΡΙΑraquo

Στὰ laquoΠρολεγόμεναraquo τοῦ τόμου ὁΚαθηγητὴς Παναγιώτης Ἰ Κοντὸςἐνημερώνει τοὺς ἀναγνῶστες γιὰκάποιες ἀξιόλογες πανεπιστημιακὲςἐκδηλώσεις καὶ γράφει laquoἩ ἐνερ-γὸς καὶ διαρκὴς συμπαράσταση τοῦΠανεπιστημίου μας στὴν ἀγωνι-στικὴ πορεία τοῦ Κυπριακοῦ Ἑλλη-νισμοῦ ἀποτελεῖ ἰσχυρὴ ἀπόδειξη

τῶν δεσμῶν μαςhellip Μὲ ἀποφάσειςτῶν ἁρμόδιων ὀργάνων εἰσήχθησανμαθήματα γιὰ τὴν Κύπρο στὰ προ-πτυχιακὰ καὶ μεταπτυχιακὰ προ-γράμματα σπουδῶνhellip Ὁ παρὼν τό-μος ἐντάσσεται στὴν εὐρύτερη προσ-πάθεια νὰ γνωρίσουμε τὴν Κύπρονὰ γνωρίσουμε τὴν ἱστορία καὶ τὸνπολιτισμό της καὶ νὰ συνειδητοποι-ήσουμε μέσα ἀπὸ τὶς ἐκλεκτὲς ἐπι-στημονικὲς μελέτες ποὺ φιλοξε-νοῦνται στὸν τόμο ὅτι οἱ ἀξίες καὶτὰ ἰδανικά ποὺ ἐνέπνευσαν τοὺςἀγῶνες τῶν λοιπῶν Ἑλλήνων γιὰἐλευθερία δικαιοσύνη καὶ ἀνθρώπι-νη ἀξιοπρέπεια ἐνέπνευσε καὶἐμπνέουν καὶ τοὺς ἀγῶνες τῶνἀδελφῶν μας τῆς Κύπρου γιὰ τὶςἴδιες ἀξίες καὶ τὰ ἴδια ἰδανικά Στὶς12 ἐργασίες τοῦ τόμου γίνεταιἐπαρκὴς καὶ τεκμηριωμένος λόγοςγιὰ τὶς ἀπαρχὲς καὶ τὴ διαχρονικὴπορεία τῆς ἑλληνικῆς παρουσίαςστὴν Κύπρο τὶς ἐξεγέρσεις τῶν Κυ-πρίωνhellip μέχρι τὸν ἀπελευθερωτικὸἈγώνα 1955ndash59hellipraquo

Εὐχαριστῶ ἰδιαίτερα καὶ προσω-πικὰ τὸν Καθηγητὴ κ ἈνδρέαΒοσκὸ καὶ θερμότατα συγχαίρουμεὅλους γιὰ τὸ ὑπέροχο ἱστορικὸ καὶἐθνικὸ αὐτὸ ἔργο

Μιχ Μιχαηλίδης

Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΤΥΣ ΚΑΛΛΙΟΠΗ

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ σὸκ προκάλεσε πανορθοδό-ξως τὸ φωτογραφικὸ στιγμιότυπο ἀπὸ τὶςἐκδηλώσεις ποὺ πραγματοποιήθηκαν γιὰ τὴνlaquoἡμέρα τοῦ Οἰκουμενισμοῦraquo στὸ Τρίερ τῆςΓερμανίας (5 Μαΐου ἐἔ) πού ἀπεικονίζει τὸνΜητροπολίτη Γερμανίας Αὐγουστῖνο νὰ δέ-χεται μὲ laquoἱερὴ κατάνυξηraquo τὴν εὐλογία ndashἁγιασμὸ ἀπὸ Καρδινάλιο τῆς Ρωμαιοκαθο-λικῆς παρασυναγωγῆς Ἀκόμα καὶ Ἱεράρχεςτῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας θορυβήθηκαν σὲμεγάλο βάθμο μὴ ἀντέχοντας αὐτὴ τὴν τα-πεινωτικὴ εἰκόνα καὶ θέα ἑνὸς ὈρθόδοξουἹεράρχη νὰ κλίνει εὐλαβικὰ τὸ γόνυ σὲ ἕνααἱρετικὸ καὶ νὰ δέχεται τὴν laquoεὐλογίαraquo τουΔιερωτώμεθα ἆραγε ἔχει μείνει τίποτα ὄρθιοἀπὸ τοὺς Ἱεράρχες τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνουἰδιαίτερα τῆς Δύσεως ποὺ χωρὶς νὰ ἐλέγχον-ται ἀπὸ πουθενά ἁλωνίζουν ὀργιάζουν καὶἀσελγοῦν στὸ πανάχραντο Σῶμα τῆς Ἐκκλη-σίας τοῦ Χριστοῦ Εἶναι σαφὲς πὼς ὅλα

ἐτοῦτα οὐδόλως ἐνοχλοῦν τὸ Φανάρι ὅσο κιἂν ὁρισμένοι κύκλοι προσπαθοῦν τεχνηέντωςνὰ περάσουν πρὸς τὰ ἔξω τὴν laquoἄγνοια τοῦ Φα-ναρίουraquo Καὶ δὲν ἐνοχλεῖται τὸ Φανάρι διότι ὁἴδιος ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος εἶναι ὁπρῶτος διδάξας σὲ ὅλα αὐτὰ τὰ οἰκουμενι-στικὰ μασκαριλίκια Καὶ τί δὲν ἔχουμε laquoἀπο-λαύσειraquo ἐκ μέρους του ὅλη αὐτὴ τὴν εἰκοσα-ετία Συλλείτουργα μὲ αἱρετικούς Συμπροσ-ευχές ἀκόμη καὶ ἔμπροσθεν ἀπὸ παπικὰ ἀλτά-ρια ἢ εἴδωλα τῆς laquoθεᾶς γαίαςraquo Δωρίσματατοῦ laquoἁγίουraquo κορανίου σὲ μουσουλμάνουςἘπισκέψεις στὶς μεγαλύτερες ἑβραϊκὲς συνα-γωγὲς τοῦ κόσμου Συμμετοχὲς στὶς διασκέ-ψεις τῶν πολυεθνικῶν ὑπερστοῶν ποὺ πρα-γματεύονται τὴν laquoπαγκόσμια διακυβέρνησηraquoΒλάσφημες κατὰ καιροὺς δηλώσεις ἐναντίοντῶν Ἁγίων Πατέρων Πλήρη ἀπαξίωση καὶ ὑπο-τίμηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων Ἑπομένως κατὰτὸν laquoπρῶτοraquo πράττουν καὶ οἱ λοιποί

Ἅγιον Ὄροςκαί θέματα τῆς Πίστεως

ΟΛΟΙ χαρήκαμε μὲ τὴ δυναμικὴἀντίδραση τοῦ Ἁγίου Ὄρους πρὸςτὴν Ἑλληνικὴ Πολιτεία καὶ μὲἀφορμὴ τὴ ληστρικὴ ἐπιδρομὴποὺ ἐπιχειρεῖ ἀδιακρίτως ἡ τελευ-ταία στὶς Ἱερὲς Μονὲς τοῦ ἌθωναὍμως μήπως θὰ πρέπει ἐπιτέλουςτὸ πολυαγαπημένο στὴ συνείδησηὅλου τοῦ Ὀρθοδόξου κόσμουἍγιον Ὄρος νὰ λάβει θέση σθε-ναρὴ ἐπάνω καὶ στὰ φλέγοντα ndashκατὰ κυριολεξίανndash ζητήματα τῆςΠίστεως Πολλοὶ ἐκ τῶν πιστῶνσχολιάζουν ποικιλοτρόπως καὶκατὰ κανόνα ἀρνητικά αὐτὴ τὴνπαθητικὴ τακτικὴ ποὺ ἔχουν ἐπι-λέξει κυρίως οἱ καθηγούμενοι τῶνἹερῶν Μονῶν τὴν τελευταία δε-καετία Μήπως ὁρισμένες Δυνά-μεις πού δροῦν ἀνεξέλεγκτα στὸὌρος σὲ συνδυασμὸ μὲ τὰεὐρωαργύρια ἔχουν ἐπιτύχει μίαμερικὴ ἄμβλυνση τοῦ Ὀρθοδόξουφρονήματος Τὸ παραπάνω ἐρώ-τημα δὲν στερεῖται λογικῆς καθό-τι ἀρκετὸς κόσμος ποὺ ἐπισκέπτε-ται τὸ Ἅγιον Ὄρος διαπιστώνειτὴν ἐκκοσμίκευσή του ἀλλὰ καὶκάποιες καινοτομίες ποὺ πρὶν με-ρικὰ ἔτη ἦσαν ἀδιανόητες (πχσυμπροσευχὲς στὴν τράπεζα μὲἑτερόδοξους τουρίστες κἄ) Μή-πως ἡ περίφημη laquoἄνθιση τοῦ μο-ναχισμοῦraquo στὸ Ὄρος ἀποδεικνύε-ται περισσότερο ποσοτικὴ καὶ λι-γότερο ποιοτική Κάποτε ὁρισμέ-νοι νεόφερτοι καὶ σπουδαγμένοιμοναχοί ὑπέδειξαν στὸν γέρονταΠαΐσιο νὰ καλλιεργήσουν μερικὲςἐκτάσεις μὲ μία φρέζα Τὸ ἐπιχεί-ρημά τους ἦταν ὅτι μία ἐργασίαποὺ θὰ διαρκοῦσε δύο-τρεῖς ἑβδο-μάδες θὰ ὁλοκληρωνόταν σὲ δύο-τρεῖς ὧρες Καὶ ὁ γέροντας Παΐ-σιος τοὺς ἀπάντησε μὲ νόημα laquoκαὶτὸν ὑπόλοιπο καιρὸ πού θὰ περισ-σέψει τί θὰ κάνετεraquo Καλὰ εἶναιλοιπὸν νὰ ἐπιλυθοῦν καὶ τὰ θέμα-τα τὰ οἰκονομικά ὅμως ἐδῶ ὁ πό-λεμος εἶναι εὐρύτερος καὶ τὸμεῖζον διακύβευμα εἶναι ἡ ΠίστιςΚάλλιο νὰ χαθοῦν ὅλα τὰ ὑλικάἀρκεῖ νὰ σωθεῖ ἡ Πίστις καὶ τὸὈρθόδοξο φρόνημα Διαφορετικὰὁ Θεός ὅπως μᾶς ἔχει δείξει ἀπὸτὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἀκόμη δύνα-ται νὰ παιδαγωγήσει τὰ τέκνα τουἀκόμη καὶ μὲ τοὺς ἐκκλησιομά-χους καὶ τοὺς ἀθέους ἕως ὅτουληφθεῖ τὸ laquoμήνυμαraquo

Ἀμετανόητοικαί ἀδίστακτοιοἱ συντελεσταίτῆς Ἀκαδημίαςτοῦ Βόλου

ΑΠΟ ὅτι φαίνεται ἐκεῖ στὸ Βόλοδὲν ἱδρώνει τὸ αὐτὶ κανενός ὅσεςἐκκλήσεις καὶ διαμαρτυρίες καὶ ἂνγίνουν ἀπὸ τὸν πιστούς τῆς Ἑλλα-δικῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὰ μεταπατε-ρικὰ (καὶ ὄχι μόνο) προγράμματατῆς Ἀκαδημίας ΘεολογικῶνΣπουδῶν τῆς Ἱ Μ ΔημητριάδοςΤὸ νέο χτύπημα ποὺ ἐπιχειρεῖταιαὐτὴ τὴν φορὰ εἶναι εἰς βάρος τοῦΒυζαντίου καὶ ὁ λεγόμενος laquoθρη-σκευτικὸς ἐθνικισμόςraquo ποὺ laquoκα-τατρέχειraquo τοὺς Ὀρθοδόξους λα-ούς καὶ εἰδικὰ τὸν ἑλληνικὸ λαόμετὰ τὴν Ἅλωση τῆς Κωνσταντι-νουπόλεως Καὶ ἐπειδὴ ἐπὶ τόσουςαἰῶνες οἱ Ἅγιοι Πατέρες σύμφω-να καὶ μὲ τὰ πρὸ διετίας πορίσματατοῦ laquoμεταπατερικοῦraquo συνεδρίουἀπεδείχθησαν ἀνεπαρκεῖς καὶἐλλειμματικοὶ στὸ νὰ διαγνώσουνlaquoἐπιστημονικὰraquo καὶ laquoχωρὶς ἐμπά-θειαraquo τὰ προβλήματα τοῦ σύγχρο-νου κόσμου διὰ μία εἰσέτι φορά ἡἈκαδημία ἔρχεται νὰ laquoδιαφωτίσειraquoτὴν Ὀρθόδοξη οἰκουμένη ὑπερ-βαίνοντας καὶ καταργώντας τοὺςΠατέρες αὐτὴ τὴ φορὰ μὲ τὸ τε-τραήμερο συνέδριο (24-27 Μαΐουἐἔ) πού ἔχει τίτλο laquoἘκκλησιολο-γία καὶ Ἐθνικισμὸς στὴ μεταμον-τέρνα ἐποχήraquo Τὸ ἐντυπωσιακὸστοιχεῖο στὴν ὅλη ἱστορία εἶναι ἡἐποχὴ ποὺ ἐπιλέχθηκε γιὰ νὰδιοργανωθεῖ ἐτοῦτο τὸ ἀντορθό-δοξο καὶ ἐθνομηδενιστικὸ συνέ-δριο σχεδὸν ἀνήμερα τῆς θλι-βερῆς ἐπετείου τῆς Ἁλώσεως τῆςΚωνσταντινουπόλεως πράγμα ποὺδείχνει ξεκάθαρα πὼς οἱ συντε-λεστὲς τῆς Ἀκαδημίας μὲ πρῶτο-πρῶτο τὸν πρόεδρο καὶ ἐπικεφαλῆτης Σεβ Μητροπολίτη Δημητριά-δος Ἰγνάτιο ὄχι μόνον πρόκειταιγιὰ πρόσωπα ἀμετανόητα ἀλλὰ καὶἀδίστακτα ποὺ ἔχουν ἀναλάβειἐργολαβικὰ τὸν στόχο τοῦ παν-

θρησκειακοῦ καὶ ὑπερεθνικοῦὁλοκληρωτισμοῦ καὶ δὲν σέβονταιοὔτε ἔστω συμβολικὰ τὰ laquoἱερὰ καὶὅσιαraquo τοῦ Γένους Θυμίζουμε δέὅτι ἕνας ἐκ τῶν εἰσηγητῶν τῆςἡμερίδας τῆς Ἱ Μ Πειραιᾶ γιὰ τὴνμεταπατερικὴ αἵρεση ἔκανε εἰδικὴμνεία στὸ θέμα αὐτό τονίζονταςὅτι στὴν ΑΘΣ ἐνῶ ἡ λέξη laquoαἵρεσηraquo

μοιάζει νὰ εἶναι ἀπαγορευμένηπαντελῶς ὑπάρχει μία περίπτωσηποὺ ἡ λέξη αὐτὴ χρησιμοποιεῖταιἀφειδῶς καὶ εἶναι ἡ laquoαἵρεση τοῦἐθνοφυλετισμοῦraquo φυσικὰ μὲ τὴνεοταξικὴ διαστρέβλωσή τηςἌλλωστε ἀπὸ ἔτη τὸ εἶχε δηλώσεικαὶ ὁ γνωστὸς πατρομάχοςΣταῦρος Ζουμπουλάκης ὅτι ἡlaquoἈκαδημίαraquo ἀντιστέκεται στὸνἐξωραϊσμὸ καὶ στὴν ἐξυμνητικὴεἰκόνα τοῦ Βυζαντίου Νάτο καὶ τὸσυνέδριο ἑπομένως

Τό laquoMEGAraquoστρατευμένονεἰς τήν ἀντίχριστονπροπαγάνδα

ΤΗΝ Μεγάλη Ἑβδομάδα εἴχαμετὸν τηλεοπτικὸ δίαυλο laquoΣΚΑΪraquo τὴνΔιακαινήσιμο Ἑβδομάδα ἐν μέσῳἈναστάσιμης χαρᾶς τὴν σκυτάληἔλαβε τὸ laquoΜΕΓΚΑraquo Μὲ τὸ ἀπὸ 20-04-2012 laquoἑορταστικὸraquo ἐπεισόδιομὲ τίτλο laquoΚάψε τὸ σενάριοraquo κά-ποιοι νοσηροὶ ἐκ τοῦ πονηροῦ νό-ες σκέφθηκαν πὼς θὰ ἔπρεπε νὰσυνεχίσουν καὶ τὴν ἀναστάσιμηπερίοδο τὸ ἀντίχριστο ἔργο ποὺτοὺς ἀνατείθεται περίπου τέτοιαἐποχὴ κάθε χρόνο καὶ νὰ διακω-μωδήσουν μὲ τὸν χείριστο τρόποτὸ Ἱερὸ Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καὶτὰ Ἅγια Πάθη Του Μὲ τὸν τρόποαὐτό ἐπιχείρησαν νὰ καλλιεργή-σουν ἀκόμα περισσότερο τὴν κο-σμικὴ ἀντίληψη τοῦ Πάσχα καὶ τῆςἈναστάσεως στὴν ταλαίπωρη καὶἀλλοτριωμένη κοινωνία μας προ-βάλλοντας μειωτικὰ τὰ πάντα μέ-χρι καὶ τὶς εὐλογημένες συνήθει-ες ἑνὸς ἁπλοῦ Χριστιανοῦ Μὲ διά-φορα laquoφθηνὰraquo καὶ ἀρρωστημένασκέτς ἐπιχείρησαν ὁρισμένοι τα-λαίπωροι συνάνθρωποί μας νὰlaquoκαταδικάσουνraquo μὲ τὸν χειρότε-ρο τρόπο τὴν ἔγκαιρη προσέλευ-ση στὴν Ἐκκλησία γιὰ τὴν Ἀνά-σταση νὰ ὑποβιβάσουν κοροϊ-δεύοντάς την τὴν ἀξία τῆς νη-στείας μὲ γελοῖες ἀναφορὲς (πχνηστεία ἀπὸ ὀξυγόνο) φθάνονταςκαὶ σὲ μεγαλύτερες βλασφημίεςὅπως μὲ τὸ νὰ ἐμπαίζεται τὸ Πανά-γιο πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης Ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀει-παρθένου Μαρίας Δὲν σεβάστη-καν οὔτε τὴν ἴδια τὴν Ἀνάστασητοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ ΧριστοῦΚαὶ ὄχι μόνο δὲν τὴ σεβάστηκανἀλλὰ τὴν κοροΐδεψαν ὑπαινισσό-μενοι ταυτόχρονα πὼς αὐτὴ εἶναιἕνα ψέμα (βλ laquoμαντάτα τῆς ἑβδο-μάδαςraquo ὅπου γίνεται laquoγκάλοπraquo γιὰτὴν Ἀνάσταση μὲ τὴν ταυτόχρονηπροβολὴ εἰκόνας τοῦ Πινόκιο μὲτὴ μύτη μεγαλωμένη κάτι πού ὡςγνωστόν συμβολίζει τὸ ψέμα)

Εἰλικρινὰ κύριοι ὑπεύθυνοι τοῦlaquoΜΕGAraquo μὲ ποιὸ δικαίωμα τολμή-

σατε νὰ πράξετε τὴν ἀνωτέρωἐκπομπὴ καὶ νὰ προσβάλετε τὴνθρησκευτικὴ συνείδηση ἑκατομ-μυρίων Ὀρθοδόξων ΧριστιανῶνΤολμᾶτε λοιπὸν νὰ κρίνετε καὶ τὸνἴδιο τὸν Θεό τὰ θαύματά Του τὴΣταύρωσή Του καὶ νὰ ἀμφισβη-τεῖτε τὴν ἀναγκαιότητά Της Γνω-ρίζετε ὅτι κάθε ρανίδα αἵματοςτοῦ Κυρίου χύθηκε καὶ γιὰ τὴ δικήσας σωτηρία Γνωρίζετε ὅτι τὸ πέ-λαγος τῆς ἀγάπης Του εἶναι πέλα-γος εὐσπλαχνίας πέλαγος ταπεί-νωσης καὶ πραότητος ποὺ φανε-ρώνεται καὶ κορυφώνεται ἀκριβῶςμὲ τὴν ταπεινωτικὴ καὶ ἐπώδυνησταυρικὴ θυσία Πῶς τολμᾶτε νὰσκέφθεσθε κἄν νὰ ἀναφερθεῖτεμὲ τέτοιο βλάσφημο τρόπο στὴΘεία Σταύρωση καὶ νὰ μιλᾶτε μὲτέτοια ἀσέβεια γιὰ τὸν ΚύριοἸησοῦ Χριστό τὴν πηγὴ τῆς σωτη-ρίας καὶ γιὰ τὴν Πανάμωμο Θεο-μήτορα τὸ κάλλος τῆς ἁγνείαςτὴν προσωποποίηση τῆς σεμνότη-τας αὐτὴν πού ἔνιωσε τὴ διέλευ-ση τῆς ρομφαίας μέσα ἀπὸ τὰ παν-άχραντα σπλάχνα Της βλέπουσατὸν Θεάνθρωπο Υἱὸ της κρεμάμε-νον ἐπὶ ξύλου

Ἂν οἱ βλασφημίες στρέφοντανκατὰ Ραββίνων ἢ μουσουλμάνωνΜουφτήδων τί πιστεύετε ὅτι θὰγινόταν Τὸ λιγότερο ἐξέγερση καὶὁλοκαύτωμα Ὅμως οἱ χριστιανοὶδὲν εἴμαστε laquoταλιμπάνraquo οὔτεlaquoτρομοκράτεςraquo ἢ laquoφονταμενταλι-στέςraquo Ὀργιζόμεθα βέβαια καὶ λυ-πούμεθα σφόδρα γιὰ τὴν ἀποτόλ-μηση ἐκ μέρους σας νὰ προσβάλ-λετε μὲ τέτοιο τρόπο τὰ ἱερὰ καὶὅσια τῆς πίστης μας Ὁ Θεὸς νὰσᾶς ἐλεήσει διότι στὴν πραγματι-κότητα laquoοὐκ οἴδατε τί ποιεῖτεraquo

Ἀνησυχοῦνοἱ Ἱεράρχαι διάτό ἐνδεχόμενονἀριστερᾶς Κυβερνήσεως

Η ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ προέρχεται ἀπὸτὸ ἔγκυρο πρακτορεῖο ἐκκλησια-στικῶν εἰδήσεων laquoΡομφαίαraquo καὶἀναφέρει ὅτι laquoπροβληματισμένοιπαρακολουθοῦν τὶς τελευταῖεςἡμέρες τὶς πολιτικὲς ἐξελίξεις οἱἱεράρχεςraquo Ὅπως ἀναφέρει πιὸἀναλυτικὰ τὸ ρεπορτάζ ἡ ἀνησυ-χία αὐτὴ κορυφώθηκε μετὰ τὸἀποτέλεσμα τῶν ἐκλογῶν τῆς 6ηςΜαΐου καὶ δικαιολογημένα καθό-τι σὲ περίπτωση σχηματισμοῦ ἀρι-στερῆς κυβέρνησης ἢ κυβέρνη-σης συνεργασίας μὲ ἀριστερὴπλειοψηφία οἱ ἕως τώρα ἰσορρο-πίες καὶ τὰ δεδομένα εἶναι κάτι πα-ραπάνω ἀπὸ βέβαιο πὼς θὰ ἀλλά-ξουν ἐπὶ τὸ χεῖρον στὶς σχέσειςἘκκλησίας-Πολιτείας Εἶναι ἀξιο-σημείωτο αὐτὸ ποὺ ἀναφέρεταιἀνωνύμως ἀπὸ κάποιον κληρικόὅτι laquoκαὶ στὶς δέκα ἐκκρεμότητεςποὺ ἔχει ἡ Ἐκκλησία μὲ τὴν Πολι-τεία (καύση νεκρῶν ἐκμετάλλευ-ση ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας πο-λιτικὴ κηδεία μάθημα θρησκευ-τικῶν κλπ) ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἔχει ἐκφρά-σει καὶ στὶς δέκα ἐκ διαμέτρουἀντίθετη ἄποψηraquo Ἕνα ἀκόμηστοιχεῖο ἀναφέρει τὸ ρεπορτάζποὺ προβληματίζει τοὺς μητροπο-λίτες εἶναι ἡ ἄνοδος τῶν μικρῶνπολιτικῶν σχηματισμῶν

Ἔχουν λένε μία δυναμικὴ στὴννεολαία ποὺ δὲν ἀμφισβητεῖταιὍμως ὑποστηρίζουν γιὰ νὰ δε-λεάσουν νέους ψηφοφόρους δια-λαλοῦν ὡς πολιτικὲς θέσεις ὁτι-δήποτε ἀντίθετο στὴν Ἐκκλησίακαὶ ἐκφράζουν τὸν προοδευτισμότους μὲ πολιτικὰ ndash πυροτεχνήμα-τα

Καλὲς ὅλες αὐτὲς οἱ ἀποτιμή-σεις καὶ ἐκτιμήσεις μήπως ὅμωςθὰ ἔπρεπε οἱ Ἱεράρχες νὰ προχω-ρήσουν ἔστω καὶ τὴν ὕστατηὥρα σὲ αὐτοκριτική γιὰ ποιοὺςλόγους συνέβη αὐτό Ποῦ εἶναι ἡἘκκλησία καὶ ὁ δυναμισμός τηςγιὰ νὰ ἐμπνεύσει τοὺς νέουςἀνθρώπους Ὅταν ὁ Ἀρχιεπίσκο-πος καθόνταν δίπλα στὸν τέωςπρωθυπουργὸ τῆς Χώρας καὶ στὸὑπουργικὸ συμβούλιο τοῦ ΠΑ-ΣΟΚ τὴν ὥρα πού ἡ Χώρα παρα-δίδονταν στοὺς δανειστές τί πα-ράδειγμα ἔδινε στὴ νεολαία Μή-πως ὅτι ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία κα-τήντησε ἕνα ἀκόμη γρανάζι τῆςἐξουσίας ποὺ ἀντὶ νὰ ἐλέγχειτοὺς ἄρχοντες συμπλέει μαζίτους ἔστω καὶ διὰ τῆς σιωπῆς Ὁθυμόσοφος λαὸς ἀναφέρει πὼςlaquoὅτι σπείρεις θὰ θερίσειςraquo Καὶκαθὼς φαίνεται ἡ ὥρα αὐτὴ τοῦθερισμοῦ ἔφθασε

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΕΡΩΤΗΜΑndashΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣΙΕΡΕΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒ

ΓΕΡΜΑΝΙΑΣΤΗΝ κάτωθι παρέμβαση-

ἐρώτηση πρὸς τὸν Μητροπο-λίτη Γερμανίας ἑνὸς εὐλαβε-στάτου ἱερέως ἀπὸ τὸ Ναύ-πλιο τοῦ π Διονυσίου Ταμπά-κη μὲ ἀφορμὴ τὴν κατάπτυ-στη φωτογραφία ποὺ ἀνε-φέρθη πιὸ πάνω τὴν ἁλιεύσα-με ἀπὸ τὸ διαδίκτυο καὶ τὸἐξαιρετικὸ ἱστολόγιο τῶνlaquoἈναβάσεωνraquo (ὅπως ἐξαιρε-τικὰ εἶναι ὅλα τὰ ὀρθόδοξα-ἀγωνιστικὰ ἱστολόγια) καὶ τὴνπαραθέτουμε αὐτούσια καὶχωρὶς περαιτέρω σχόλιαlaquoΧριστὸς Ἀνέστη

Λαμβάνω Σεβασμιώτατετὴν τιμὴ νὰ σᾶς ἐρωτήσω μίανἐρώτησιν Ἐὰν βάση τοῦ Ἀπο-στολικοῦ ldquoτὸ ἔλαττον ὑπὸτοῦ κρείττονος εὐλογεῖταιrdquo(Πρὸς Ἑβραίους ζ΄7) τότεεἶστε κατώτερος ὡς πάροχοςτῆς Τοῦ Χριστοῦ Χάριτος ἀπὸτὸν Καρδινάλιο ἀπὸ τὸν ὁποῖοὑφαντλεῖτε καὶ τὴν εὐλογίανστὴν ὡς ἄνω φωτογραφία

Παρακαλῶ ἀπαντῆστε μουΜετὰ βαθυτάτου σεβασμοῦ

π Διονύσιος ΤαμπάκηςΝαύπλιοraquo

ΣΤΙΣ 8 Ἰουνίου ἡ Ἐκκλησίαμας τιμᾶ τὴν ἁγία μάρτυ-ρα Καλλιόπη Ἡ ἁγία Καλ-

λιόπη γεννήθηκε καὶ ἔζησεστὴ Ρώμη κατὰ τοὺς χρόνουςτοῦ αὐτοκράτορος Δεκίου τό250 μχ Ἀπὸ τὴν μικρή της ἡλι-κία διακρινόταν γιὰ τὸ κάλλοςτῆς ψυχῆς της ἀλλὰ καὶ γιὰτὴν ὀμορφιὰ τοῦ σώματόςτης Καθημερινὰ προσπα-θοῦσε καὶ ἀγωνιζόταν γιὰ τὴνἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν καὶ νὰεὐαρεστήση τὸν Κύριο ἔτσιζοῦσε βίο ἀγγελικὸ προσευχό-μενη καὶ νηστεύοντας Ὅτανσυνελήφθηκε ἀπὸ τοὺς εἰδω-λολάτρες αὐτοὶ προσεπάθη-σαν νὰ τὴν πείσουν νὰ ἀρνηθῆτὸν Χριστό αὐτὴ ὅμως ἔμεινε

στέρεη στὴ πίστη γι᾽ αὐτὸ τὴνὁδήγησαν σὲ φρικτὰ βασανι-στήρια Ἀφοῦ τὴν ἔδειρανἀνελέητα τῆς ἔκοψαν τοὺςμαστούς κάτι τὸ ὁποῖο προκα-λεῖ ἀφόρητους πόνους Ἄγγε-λος Κυρίου ὅμως παρουσιά-σθηκε καὶ τὴν ἰάτρευσε Κατό-πιν τὴν ἔσυραν πάνω σὲ σπα-σμένα καὶ μυτερὰ κεραμίδιαἜπειτα οἱ δήμιοι μὲ ἀναμμέναδαυλιὰ καίγανε τὸ καταπληγω-μένο σῶμα της Γιὰ νὰ αὐξή-σουν τοὺς πόνους της ἔρρι-χναν πάνω στὶς πληγὲς ἁλάτικαὶ κατόπιν τὶς ἔτριβαν μὲ τρί-χινα πανιά Τέλος ἡ μάρτυςτοῦ Χριστοῦ Καλλιόπη ἔλαβετὸ ἀμάραντο στέφανο τοῦμαρτυρίου μὲ ἀποκεφαλισμό

Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

῾Εβδομαδιαία ᾿Εκκλησιαστικὴ᾿Εφημερίς ᾿Ιδιοκτησία laquoΠαν-ελλήνιος ᾿Ορθόδοξος ῞Ενω-σιςraquo (ΠΟΕ) Κάνιγγος 10 10677 ᾿Αθῆναι Τηλ 210 38 16 206ΦΑΞ 210 38 28 518 ἘκδότηςΚωνσταντῖνος Σωτ Σωτηρό-πουλος Φασίδερη 9 ῾ΕκάληΔιευθυντὴς Συντάξεως Γεώρ-γιος Ζερβός Θησέως 25 Νέα᾿Ερυθραία (14671) ῾ΥπεύθυνοςΤυπογραφείου ΚωνσταντῖνοςΜιχ Σαμωνᾶς ᾿Αμαδριάδος 15Δροσιά Τύποις laquo᾿ΟρθοδόξουΤύπουraquo (Θησέως 25 14671 Νέα᾿Ερυθραία Τηλ 210 81 34 951ΦΑΞ 210 81 36 981)

῾Ιστοσελίς laquoΟΤraquowwworthodoxostyposgr᾿Ηλεκτρον ταχυδρομεῖον

orthotypotenetgrΤὰ ἐνυπόγραφα ἄρθρα ἐκ-

φράζουν τὰς προσωπικὰς ἀ-πόψεις τῶν ἀρθρογράφων οἱὁποῖοι καὶ φέρουν τὴν εὐθύ-νην τῶν γραφομένων

ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣΠαρακαλοῦmicroε τοὺς συγ-

γραφεῖς ἢ ἐκδότες ποὺἐπιθυmicroοῦν βιβλιοκριτικὴνπαρουσίασιν τῶν βιβλίωντους εἰς τὴν στήλην ΤΑΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ τοῦ Ὀρθοδό-ξου Τύπου νὰ ἀποστέλ-λουν δύο ἀντίτυπα

ΜακαριώτατεΣεβασμιώτατοι

Ἡ διαστρωμάτωση τῆς ὕλης τῶνΑΠΣ τῶν ΠΣ καί τῶν πιλοτικῶνπρογραμμάτων εἶναι Θεματική ndashστηρίζεται στήν Ἱστορική σχολήτοῦ περιοδικοῦ Annales τοῦ 1929Δίδει κατευθύνσεις τοῦ ἱστορικοῦὑλισμοῦ τῶν Γάλλων εἰσηγητῶν FrSimiand (1903) Lucien Febvre (1912)Ernest Labrousse (1932) κἄ

῾Η μέθοδος αὐτὴ δέν ἀνασυντάσ-σει τό παρελθόν κατά συνεχῆ καίἀδιάκοπη πορεία Ὁ Karl Marx(1818ndash1883) μέ βάση τήν ὕλη ἀντι-στρέφει τή διαλεκτική μέθοδο τοῦἰδεαλισμοῦ πού ἀκολουθεῖ ὁ Hegelμέ ἀποτέλεσμα τά πράγματα νάπαίρνουν ἀντιφυσική ndash ἀντιλογικήφοράndash γίνονται ἀντίστροφα ndash ἀνα-κέφαλα (Μεθοδολογία Ἠλία ΔΜπάκου 26)

Ὅλα λειτουργοῦν ἀντίστροφαπρός τήν Ἐθνική καί θρησκευτικήἈγωγή καί κατά τή Μέθοδο τοῦἱστορικοῦ ὑλισμοῦ τοῦ περιοδικοῦAnnales ἀκολουθεῖ καί ἡ μέθοδοςτοῦ ὑλικοῦ εὐδαιμονισμοῦ τῆς Δύ-σης μέ τήν τακτική τοῦ σαλαμιοῦλίγο λίγο κομμάτιndashκομμάτι Ἔτσιἀπό τή μεταπολίτευση τοῦ 1974 καίἑξῆς ἱστορικός ὑλισμός καί ὑλικόςεὐδαιμονισμός μέχρι σήμερον ndashσέὅλες τίς ἐκφάνσεις τῆς ζωῆςndash ἔγι-ναν κυρίαρχη ἰδεολογία δυστυχῶςκαί στήν Παιδεία ἀφοῦ ἐκτόπισανκαί ἐκτοπίζουν μέ τή μέθοδο τοῦσαλαμιοῦ τόν ἐθνικό καί ᾽ΟρθόδοξοΧριστιανικό χαρακτήρα τά ἐθνικάκαί θρησκευτικά ἰδεώδη τοῦ λαοῦμας

Τοιουτοτρόπως στρεβλώνεταικαί ἐκτοπίζεται ἡ ἱστορία Ὑποβαθ-μίζεται συνεχῶς ἡ γλώσσα ὡς ἐθνι-κό καί θρησκευτικό μόρφωμα (ἀπότο 1976 καί ἑξῆς ἐθνικῶς καί ἐκκλη-σιαστικῶς)

Προτείνεται ἀπό τούς θεολό-γους ldquoτῶν ΑΠ τῶν ΠΣ κἄrdquo Νέανομιμοποιητική βάση γιά τό ΜτΘ(Ὑπόμνημα Γιαγκάζογλου κἄ πρόςτόν τότε Ὑπουργό Παιδείας κ Στυ-λιανίδη) ἀλλά καί στά ΠΣ κἄ προ-τείνεται ὄχι στό δόγμα (δογματι-σμός) (ὄχι στήν κατήχηση (κατηχη-σμός)

Τό Παιδαγωγικό Ἰνστιτοῦτο ἀπότό 2002 καί ἑξῆς μέ τό λεγόμενοΔιαθεματικό Ἑνιαῖο Πλαίσιο Προ-γράμματος Σπουδῶν (ΔΕΠΠΣ) καίμέ τά συνακόλουθα ἈναλυτικάΠρογράμματα Σπουδῶν (ΑΠΣ) ΦΕΚτ Β´ ἀρ 30313ndash03ndash03 ἀνατρέπει τάἱστορικά δεδομένα καί στό ὄνοματοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ ἀποδομεῖ μέτά νέα βιβλία τοῦ ἐν λόγῳ Προ-γράμματος Ὀρθοδοξία (Πίστη καίΔόγμα) καί τό χριστιανικό ἦθος Τὰβιβλία τῶν Θρησκευτικῶν καί κυ-ρίως τῶν φιλολογικῶν μαθημάτωνἀκολουθοῦν ἀπόλυτα τή Μεθοδο-λογία τοῦ περιοδικοῦ Annales καίτοῦ ἱστορικοῦ ὑλισμοῦ μέ ἀποτέλε-σμα τό ἐκπαιδευτικό καί παιδαγωγι-κό ἔργο νά ὁδηγεῖται σέ μαρασμόκαί μέ τά νέα ΠρογράμματαΣπουδῶν ndash Πιλοτικά καί ἄλλα νάφθάνει πλέον ldquoστοῦ κακοῦ τή σκά-λαrdquo

Ἔτσι ἔχουμε1) Ἀποδόμηση τῆς Πίστεως καί

τοῦ ἐθνικοῦ μας βίου2) Ἀποστασιοποίηση ἀπό τό Ὀρ-

θόδοξο χριστιανικό Δόγμαmiddot ἀπο-κλείουν καί τό δικαίωμα παρέμβα-

σης μ᾽ αὐτόν τόν τρόπο τῆς Ἐκκλη-σίας (Νόμος 50977) Ἀλήθεια γιατίἀποκλείεται τό δόγμα καί ἡ διδα-σκαλία τῆς Ἐκκλησἰας

3) Ἀποστασιοποίηση ἀπό τήν ἐκ-κλησιαστική ἱστορία τή Λατρεία καίτό ἑορτολόγιό της ἀπό τήν θεολο-γική Ὁρολογίαndashμάλιστα πολλοί θε-ολογικοί ὅροι ἐνοχοποιοῦνται (Δογ-

ματισμός Κατηχητισμός)4) Ἡ γλώσσα τῶν Προγραμμά-

των καί κάποιων Θρησκευτικῶν βι-βλίων ἔχασε μαζί μέ τήν ἔλλειψηἀκριβοῦς θεολογικῆς διατυπώσεωςκαί τήν ἱερότητά της ὑπό τήνεὐρεῖαν ἔννοια καί ἀντίληψη

5 Τά θέματα διατυπώνονται ὡςνά πρόκειται γιά συγγραφή καί ἀνά-πτυξη δοκιμίων καί ὄχι ΘΜ Γίνεταικαθαρά ἀνθρωποκεντρικό καί τίπο-τε ἄλλο

6 Ὁ χαρακτήρας τοῦ ΜτΘ εἶναικαθαρά Κοινωνιολογικός Θρη-σκειολογικός καί θρησκευτικόςσυγκρητισμόςmiddot δέν ἔχει καμιά σχέ-ση μέ Ὀρθόδοξο χριστιανικό Μά-θημα καί τό Χριστοκεντρικό ndash Θε-ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα Ἐλ-λείπει παντελῶς ἡ Ὀρθόδοξος Χρι-στιανική Θεολογία

7 Τά ΠΣ εἶναι τό ἀποκορύφωματῆς ἠθικῆς καί πνευματικῆς πα-ρακμῆς τῆς Ἐκπαιδευτικῆς Κοινό-τητας ἐάν ἰσχύσουν καί δοθοῦνστά παιδιά μας

Οἱ ἐμπειρογνώμονες ἐκπαιδευτ-κοί ἀνέδειξαν τήν παρακμή σ᾽ αὐτότό laquoμεγαλεῖοraquo γλώσσα περιεχόμε-νο μέθοδο ἐκπαιδευτικούς στό-χους καί σκοπούς ὅλα αὐτά σέ μη-δενική βάση

8 Ἀναζητεῖται ἀπό τούς εἰσηγη-τές τῶν Νέων Προοδευτικῶν καίἐκσυγχρονισμένων προγραμμάτωνlaquoνέα νομιμοποιητική βάσηraquo Πρό-κειται γιά συνταγματικές ἀλλαγέςκαί νόμους περί Παιδείας περίἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς συνειδή-σεως Ἀλλά καί γιά χωρισμό τῶνσχέσεων Ἐκκλησίας καί ΠολιτείαςΕἶναι ἔργο αὐτό τῶν θεολόγων τοῦΠΙ Εἶναι πρόταση ἐκπαιδευτικῶντῆς Δημοσίας Ἐκπαιδεύσεως ἤ μή-πως ὑπερβαίνουν κάθε ὅριο δεον-τολογίας

Παρακμιακά στοιχεῖα ἐπικα-λοῦνται οἱ ἐκσυγχρονιστές τῶνἈναλυτικῶν Προγραμμάτων καίτῆς συγγραφῆς τῶν σχολικῶν βι-βλίων στό ὄνομα τῆς Δημοκρατίαςτοῦ προοδευτισμοῦ καί τοῦ ἐκσυγ-χρονισμοῦ τῆς νεωτερικότητας καίμετανεωτερικότητας τῆς πολυπο-λιτισμικότητας τῆς ἀνεκτικότηταςκαί ἀνοικτότητας Ὅμως ὅλα αὐτάὁδηγοῦν στόν ἀφελληνισμό καίστήν ἀποχριστιανοποίηση καί στήνὑλοποίηση τῶν ἀθεϊστικῶν ἰδεολο-γημάτων στήν διάλυση τῶν θε-σμῶν λειτουργίας τῆς κοινωνίαςΤό ὅλο πρόγραμμα περί Παιδείαςἐντάσσεται στόν εὐρύτερο σχεδια-σμό περί ἀφελληνισμοῦ καί ἀποχρι-στιανοποίησης ndash ἀπορθοδοξοποί-ησης τοῦ λαοῦ μας

Γι᾽ αὐτό προτείνεται ἡ ἄμεσηἀπόσυρσή1 τους καί ἡ ἐπιστροφήστά πρό τοῦ 2002 Ἀναλυτικά Προ-γράμματαmiddot (ΦΕΚ 30313ndash3ndash2003) καί

μετέπειτα προγράμματα Σπουδῶνκαί τά Πιλοτικά νά τεθοῦν στοἈρχεῖο)

Δυό παραδείγματαndash ἀναφορές στά κείμενα

τῶν ἐμπειρογνωμόνωναacute Θέση τῶν ἐμπειρογνωμόνων

(ἀντίνομη πρός τό ΠΣ)laquo Δὲν ἐπιδιώκονται ἑνιαῖες καὶ

ὁμοιόμορφες λύσεις ἀφοῦ κάθεχώρα εἶναι ἀπόλυτα ἐλεύθερη νὰἐπιλέγει τὸν χαρακτήρα καὶ τὶς κα-τευθύνσεις τῆς θρησκευτικῆς ἐκ-παίδευσης (ἐπιλογὴ ποὺ σχετίζεταιστενότατα μὲ τὴν ἰδιαίτερη ἱστο-ρικὴ καὶ πολιτισμική της συνάφειαraquoσ 11

ndashἌρα ἡ ὅλη ὑπόθεσηndash τό ὅλονζήτημα τοῦ χαρακτῆρος τοῦ ΜτΘεἶναι δική μας ὑπόθεσηndash δὲν ἐπι-βάλλεται ἀπό τήν ΕΕ ὅσο καί ἄνἀναληθῶς τό ἐπικαλοῦνται κάποιοι

βacute Θέση τῶν ἐμπειρογνωμόνων(Συνάδει μέ τήν πραγματικότητα)

laquoΤὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶνξεπερνάει τὴν δεοντολογία τῆς με-ταδόσεως δογματικῶν ἀληθειῶνκαὶ ἀναδεικνύεται παράγων ἀντι-στάσεως τοῦ ἐθνικοῦ ὀργανισμοῦστὸν προϊόντα μαρασμό ὁ ὁποῖοςκατὰ βάθος ὀφείλεται σὲ χωρισμὸτῆς κοινωνίας μας ἀπὸ τὴν Ἐκκλη-σία Θὰ πρέπει νὰ συνειδητοποι-ήσουμε ὅτι μόνο σὰν Ἕλληνες μπο-ροῦμε νὰ εἴμαστε χριστιανοὶ χωρὶςαὐτὸ νὰ σημαίνει ἀξιολογικὴ ὑπερ-οχὴ τοῦ πρώτου ἐπὶ τοῦ δευτέρουἀλλὰ ὀργανικὴ προτεραιότητα καὶτοῦτο διότι ἂν ὁ χριστιανισμὸς ἐπι-διώκει μία ἐλεύθερη προσωπικὴὕπαρξη ἡ τελευταία εἶναι ἀδιανόη-τη ἔξω ἀπὸ τὸν ὁρίζοντα τῆςἐθνικῆς ταυτότητοςraquo (Στ ΡάμφοςΓιῶργος Ν ΠαπαθανασόπουλοςΒλ Πενήντα λόγοι διαφωνίαςndash50ός λόγος)

Τά πρῶτα Συντάγματα (Ἐπιδαύ-ρου Τροιζῆνος κλπ) ἀποφαίνονταιὅτι laquoἝλληνες εἰσιν οἱ πιστεύοντεςεἰς Χριστόνraquo Ἐμεῖς (οἱ θεολόγοι)πρῶτα εἴμαστε ὀρθόδοξοι χριστια-νοί καί ἔπειτα Ἕλληνες Ὅσοι(ὁποιασδήποτε ἐθνότητος) εἶναισυνειδητοί Ὀρθόδοξοι χριστιανοίεἶναι καί Ἕλληνεςndash φιλέλληνες πχὁ π Ἀθανάσιος Γιέφτιτς κἄ Τάσυμπεράσματα τοῦ ἀναγνώστη

Τώρα ὅσον ἀφορᾷ τὶς σχέσειςἙλληνισμοῦ καὶ Χριστιανισμοῦκατὰ τὸ Πρόγραμμα Σπουδῶν στὴνΑ´ Γυμνασίου τὰ παιδιὰ διδάσκον-ται laquoτὴ δυναμικὴ τῆς συνάντησηςμὲ τὴ σύνθεση μὲ κλασσικὸ παρά-δειγμα τὴ συνάντηση τοῦ Χριστιανι-σμοῦ μὲ τὸν Ἑλληνισμό ἡ ὁποίαπραγματοποιήθηκε μέσα ἀπὸ ndashἐνίο-τε δραματικέςndash συγκρούσεις καὶἐντάσεις ἀλλὰ καὶ ἀξιοσημείωτεςσυνθέσεις ποὺ ἐκφράστηκαν μὲδημιουργικὴ πρωτοτυπία στὰ κείμε-να στὰ μνημεῖα στὴ ζωὴ καὶ ἐν τέ-λει στὸν ἴδιο τὸν πολιτισμόraquo

Εἶναι φανερὸ ὅτι ὁ Χριστιανισμὸςτοποθετεῖται ἔναντι τοῦ Ἑλληνι-σμοῦ ὡς κοινωνικοndashπολιτιστικὸφαινόμενο σχετικὸ καὶ κοσμικὸ καὶμάλιστα ὡς ἀντίπαλο τοῦ Ἑλληνι-σμοῦ Καὶ ὅλα ἑστιάζονται στὴνἀντιπαλότητα τῶν ἰδεῶν καὶ στὶςσυγκρούσεις τῶν ἀντιθέσεων σὲσχετικὸ καὶ κοσμικὸ ἐπίπεδο (ἐμ-φανὴς ἡ θεωρία τῶν Annagraveles)

Τί θά γίνει μέ ὅλα αὐτάΠροτάσεις γιά ἐπεξεργασία

καί ἐνέργειαα ἀκύρωση τῶν προγραμμάτων

ὡς μή Ὀρθοδόξωνβ Δυνατότητα τῶν ὀρθόδοξων

χριστιανῶν μαθητῶν νά ἐξαι-ροῦνται ἀπό τό Μάθημα αὐτό καίνά διδάσκονται τό Ὀρθόδοξο Χρι-στιανικό Μάθημα (ὅτι γίνεται στίςΒρυξέλλες σέ Δημοτικό καί Γυ-μνάσιο)

γ Νά συνταχθοῦν ὈρθόδοξαΧριστιανικά Βιβλία ἢ νά ἁναπτυ-χθοῦν ἀφοῦ συμπληρωθοῦν καίβελτιωθοῦν παλαιά βιβλία τῶνΘρησκευτικῶν

δ Τήν προσπάθεια αὐτή μπορεῖνά ἀναλάβει καί νά τή φέρει εἰς πέ-ρας ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καίοἱ Ἱερές Μητροπόλεις ndashκατά τό-πουςndash καί μέ τήν ἐνεργό δραστη-ριοποίηση τῶν ἐνοριῶν καί τοῦ κα-τηχητικοῦ της ἔργου Σ᾽ αὐτό θάβοηθήσουν ἡ ΠΕΘ καί τά Ἐπαρχια-κά Παραρτήματα καί μέλη τηςἀλλά καί κάθε θρησκευτικός Σύλ-λογος ᾽Ορθοδόξων Χριστιανῶν

ε Πρώτη ἐνέργεια θά εἶναι ἡἀπόσυρση τῶν ΠΣ τοῦ Παιδαγω-γικοῦ Ἰνστιτούτου καί ἡ χρήσηθρησκευτικῶν βοηθημάτων πρότοῦ 2003 ὥστε νά ἀποφευχθεῖ ἡδιάσπαση τοῦ κλάδου ἀλλά καί

8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Σελὶς 3η

Η ΚΛΗΣΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΚΑΙ ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΤΟΥΣ

Στὸν Εὐαγγελιστὴ Ματθαῖο (418-22) ἔχουμε τὴν κλήση τὸ κάλεσματοῦ Κυρίου πρὸς τοὺς πρώτους μαθητές του Τοὺς ἀδελφοὺς Πέτρο καὶἈνδρέα ποὺ ἦταν παιδιὰ τοῦ Ἰωνᾶ καὶ τοὺς ἀδελφοὺς Ἰάκωβο καὶ Ἰωάν-νη ποὺ ἦταν παιδιὰ τοῦ Ζεβεδαίου Τὰ ἄτομα αὐτὰ συνεργαζόταν στὸψάρεμα καὶ ἦταν συνέταιροι Ὁ Χριστὸς βλέποντας τοὺς μὲν πρώτουςνὰ ρίχνουν τὰ δίχτυα τους τοὺς δὲ δεύτερους νὰ τὰ διορθώνουν τοὺςεἶπεmiddot laquoΔεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπωνraquo Δὲν εἶναιὅμως ἡ πρώτη κλήση τὸ πρῶτο κάλεσμα τοῦ Χριστοῦ πρὸς αὐτούς

Εἶχε προηγηθεῖ σχετικὴ γνωριμία μὲ τὸν Χριστὸ καὶ εἶχε προηγηθεῖ ἡπρώτη κλήση τὴν ὁποία μᾶς περιγράφει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης (135καὶ ἑξῆς) Στὸν εὐαγγελιστὴ Ἰωάννη διαβάζουμε ὅτι ὁ Ἀνδρέας μαζὶ μὲτὸν Ἰωάννη οἱ ὁποῖοι ἦταν μαθητὲς στὴν ἀρχὴ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦΠροδρόμου ἄκουσαν τὸν δάσκαλό τους καὶ πνευματικό τους πατέρα νὰτοὺς συστήνει τὸν Χριστὸ μὲ τὰ λόγια laquoἼδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦraquo καὶ τὸνἀκολούθησαν καὶ συζήτησαν μαζί του Μάλιστα ὁ Ἀνδρέας ὁ ἐπωνομα-σθεὶς ἀργότερα καὶ Πρωτόκλητος βρῆκε τὸν ἀδελφό του τὸν Σίμωνα καὶτοῦ εἶπε laquoεὑρήκαμεν τὸν Μεσσίανmiddot ὁ ἐστὶ μεθερμηνευόμενον ΧριστόςraquoΜεσσίας (ἑβραϊκὰ) καὶ Χριστὸς (ἑλληνικὰ) εἶναι ταυτόσημες λέξεις καὶσημαίνουν αὐτὸν ποὺ ἔχρισε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ σώσει τοὺς Ἑβραίους καὶγενικώτερα τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες τους Ὁ Ἀνδρέας ὁδήγη-σε τὸν ἀδελφό του στὸν Χριστό ὁ ὁποῖος καὶ τὸν ὀνόμασε ἀπὸ Σίμωναεἰς Κηφά ποὺ στὰ ἑλληνικὰ ἑρμηνεύεται Πέτρος

Συνεπῶς ἡ κλήση ποὺ περιγράφει ὁ Ματθαῖος εἶναι ἡ δεύτερη Ἐπα-κολούθησε ὅμως ἀπʼ ὅτι φαίνεται στὸν εὐαγγελιστὴ Λουκᾶ (5 1-11) καὶτρίτη Λέγει ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς ὅτι ἐπειδὴ ὁ ὄχλος συνωστιζότανγύρω ἀπὸ τὸν Χριστὸ νʼ ἀκούσει τὸ κήρυγμά του καὶ ὁ Χριστὸς δὲν εἶχεκυριολεκτικὰ ποῦ νὰ σταθεῖ βλέποντας νὰ εἶναι ἀραγμένα στὴ λίμνη τῆςΓεννησαρὲτ τὰ δύο πλοῖα τῆς ἁλιευτικῆς ἑταιρείας τῶν υἱῶν τοῦ Ἰωνᾶκαὶ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ νὰ πλένουν οἱ κάτοχοί τους τὰ δίχτυα μετὰ ἀπὸὁλονύχτιο ἄκαρπο ψάρεμα ζήτησε ἀπὸ τὸν Σίμωνα νὰ ἀπομακρύνει λίγοἀπὸ τὴν ἀκτὴ τὸ πλοιάριό του καὶ αὐτὸς χρησιμοποιώντας το σὰν πλωτὸἄμβωνα δίδασκε ἀπὸ αὐτὸ τὰ πλήθη Ὅταν τελείωσε τὸ κήρυγμα ζήτη-σε ἀπὸ τὸν Πέτρο νʼ ἀπομακρυνθεῖ σὲ μεγάλο βάθος καὶ νὰ ρίξει τὰ δί-χτυα ξανὰ γιὰ ψάρεμα Ὁ Πέτρος ἂν καὶ ἦταν πτῶμα ἀπὸ τὸ ὁλονύχτιοκαὶ ἄκαρπο ψάρεμά τους ἐν τούτοις ὑπακούοντας στὸ λόγο τοῦ Χριστοῦξανάρχισε μαζὶ μὲ τὸν ἀδελφό του νὰ ψαρεύει Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν νὰπιάσουν τόσα πολλὰ ψάρια ποὺ νὰ σχίζεται τὸ δίχτυ καὶ νʼ ἀναγκασθοῦννὰ ζητήσουν τὴ βοήθεια τῶν συνεταίρων τους Ἰακώβου καὶ ἸωάννηὍταν ἦλθε καὶ τὸ πλοιάριο αὐτῶν τότε γέμισαν ἀπὸ ψάρια καὶ τὰ δύοπλοῖα σὲ τέτοιο βαθμό ποὺ ἄρχισαν νὰ βυθίζονται ἀπὸ τὸ βάρος Τότε ὁΠέτρος ἔκπληκτος ἀπὸ τὸ ἀπροσδόκητο καὶ ἀπίστευτο αὐτὸ γεγονόςκατάλαβε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι φορεὺς θείας δυνάμεως καὶ συναισθανό-μενος τὴν ἀναξιότητά του ἀντὶ νὰ χαρεῖ γιὰ τὸ κέρδος ποὺ θὰ εἶχαν κιἀντὶ νὰ παρακαλέσει τὸ Χριστὸ νὰ μείνει μαζί τους καὶ νὰ τοὺς βοηθεῖστὸ ψάρεμα ἐκεῖνος ἔπεσε στὰ γόνατα καὶ παρακάλεσε τὸν Κύριο νὰἐξέλθει ἀπὸ τὸ πλοῖο Ἐκεῖνος ὅμως τοῦ ἀπάντησε laquoμὴ φοβᾶσαιmiddot ἀπὸ δῶκαὶ πέρα θὰ εἶσαι ἁλιεὺς ἀνθρώπωνraquo Καὶ ἀφοῦ πῆγαν τὰ πλοῖα στὴ στε-ριά τὰ ἐγκατέλειψαν μαζὶ μὲ τὰ ψάρια καὶ ἀκολούθησαν ὁριστικὰ πλέοντὸν Χριστό

Συνεπῶς δὲν ὑπῆρξε μία καὶ μοναδικὴ κλήση τῶν μαθητῶν ἀλλὰ ἀλλε-πάλληλα καλέσματα τοῦ Χριστοῦ μέσα ἀπὸ τὰ ὁποῖα ὡρίμασε ἡ ἰδέα γιὰὁριστικὴ ἀφιέρωση στὴν ἱεραποστολὴ τοῦ Χριστοῦ

Ἂς προσέξουμε μερικὰ σημεῖα τῆς τελικῆς κλήσεως τῶν μαθητῶνΑ´ Οἱ κορυφαῖοι μαθητὲς δέχθηκαν τὴν κλήση τους ἐνῶ ἐργάζοντανὉ Ἀνδρέας ὁ Πέτρος ὁ Ἰάκωβος ὁ Ἰωάννης καὶ ὁ Ματθαῖος ἀργότε-

ρα Κανένας δὲν ἦταν τεμπέλης ἀργόσχολος ἀποτυχημένος παράσι-τος Ἀντίθετα ἦταν ἐπιτυχημένοι ἐπαγγελματίες Μερικοὶ ἀπʼ αὐτοὺςἦταν ἀγράμματοι ἄλλοι ὅμως ὅπως ἦταν ὁ Ματθαῖος ὁ Νικόδημος καὶὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ Ἀριμαθαίας ποὺ τὸν κήδευσαν ἦταν καὶ ἐγγράμματοι καὶκατεῖχαν ἀξιώματα ἐπίζηλα στὴν κοινωνία Ὅλοι ὅμως ἦταν ἐργατικοὶ καὶδημιουργικοί Τὸ ἴδιο συνέβαινε καὶ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ποὺ ὁ Θεὸςἔπαιρνε ἀπὸ τὴν ἐργασία τοὺς ἐκλεκτούς του καὶ τοὺς ἀνάθετε διάφο-ρες ἀποστολές

Β´ Ἦταν πρόθυμοι καὶ ζηλωτὲς στὸ ἔπακρονΔύο φορὲς ἐπαναλαμβάνει ὁ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος ὅτι μετὰ τὴν

κλήση ποὺ τοὺς ἔκανε ὁ Χριστὸς ἀνὰ ζεῦγος χωριστὰ (Ἀνδρέα-ΠέτροἸάκωβο-Ἰωάννη) οἱ μαθητὲς ἀμέσως ἀκολούθησαν τὸν Χριστό Μάλισταἦταν τόσο πρόθυμοι καὶ ὑπάκουοι ποὺ στὴν τρίτη καὶ τελευταία κλήσητους ἐνῶ βρισκόταν στὸ ζενὶθ τῆς ἐπαγγελματικῆς τους ἐπιτυχίας καὶτοῦ προσδοκώμενου κέρδους ἄφησαν καὶ τὰ πλοῖα καὶ τὰ ψάρια καὶ ἀκο-λούθησαν τὸν Χριστό Θὰ μποροῦσαν νὰ ποῦν Χριστὲ περίμενε λίγο νὰπουλήσουμε τουλάχιστον τὰ ψάρια ποὺ μὲ τὴ βοήθειά σου τὰ πιάσαμεmiddotνὰ μὴ πᾶνε χαμένα Ψυγεῖα δὲν ὑπῆρχαν τότε καὶ θὰ χαλοῦσαν ἀμέσως

Γ´ Ἦταν γενικὰ ὑπάκουοι καὶ ταπεινοίΛέγει ὁ Χριστὸς στὸν Σίμωνα νὰ μπεῖ μέσα στὸ πλοῖο νὰ κηρύξει

Ἀπαντᾶ ἐκεῖνος μπές Τελειώνει τὸ κήρυγμα καὶ προστάσσει νὰ πᾶνε μέ-σα γιὰ ψάρεμα laquoΔάσκαλε ὅλη τὴ νύχτα ἀγρύπνησα εἶμαι ψόφιος στὴνκούραση ἀλλά ἀφοῦ τὸ λὲς ἐσύ θὰ πάωraquo ἀπαντᾶ ὁ Πέτρος Νά ῾τανἄλλος θὰ ἔλεγεmiddot εἶμαι κουρασμένος εἶμαι ἄγρυπνος δὲ φθάνει ποὺ σὲἄφησα νὰ κηρύξεις χρησιμοποιώντας τὸ πλοῖο μου τώρα κάνεις καὶ κα-τάχρηση τῆς καλωσύνης μου

Καὶ κάτι ἄλλοmiddot ὁ Σίμων ἦταν ψαράς Ἤξερε τὰ νερά ἤξερε τὴν τέχνηεἶχε δοκιμάσει προηγουμένως Θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ laquoμὴ ἐξέρχεσαι δά-σκαλε πέραν τῶν πεδίλων σουraquo Μὴ μιλᾶς γιὰ πράγματα ποὺ δὲν κατέ-χεις Αὐτὰ εἶναι laquoἀλλουνοῦ παπᾶ εὐαγγέλιοraquo Κι ὅμως ὁ Πέτρος δὲν εἶπετίποτα Ἦταν ὑπάκουος ἀλλὰ καὶ ταπεινός Σεβόταν τὴν αὐθεντία τοῦΧριστοῦ

Δ´ Ἦταν ἀκατάβλητοι ἐνεργητικοὶ καὶ ἀγωνιστὲς ἀσχέτως ἀποτελε-σμάτων

Δὲν ἔπιασαν τίποτα μετὰ ἀπὸ ὁλονύχτιο ψάρεμα Κι ὅμως ξαναπρο-σπαθοῦν δὲν ἀποκάμνουν δὲν ἀπελπίζονται Γνωρίζουν ὅτι αὐτὸ ποὺθέλει ὁ Θεὸς εἶναι ὁ ἀγὼν καὶ ἡ προσπάθεια καὶ ὄχι ἡ νίκη Ἀποτυχη-μένος κατὰ τὸ φαινόμενον ἦταν καὶ ὁ Χριστός Τὸν ἐγκατέλειψανσχεδὸν ὅλοι στὸ τέλος Ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν ἀνάσταση καὶ τὴν ἀνάληψήτου δὲν τὸν δέχθηκε ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα καὶ συνεχίζει νὰ μὴ τὸν δέ-χεται Κι ὅμως ἦρθε καὶ ἐνανθρώπησε καὶ δίδαξε καὶ ἐργάσθηκε καὶσταυρώθηκε καὶ πέθανε γιὰ νὰ δώσει τὴ δυνατότητα σʼ ὅσους πιστέ-ψουν νὰ τὸν δοῦν σὰν φῶς καὶ ὄχι σὰν φωτιὰ στὴν αἰώνια ζωή Τὸ ἴδιοπρέπει νὰ κάνουν καὶ οἱ μαθητές του

Ἀρχιμ π Μελέτιος Ἀπ Βαδραχάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ Β´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Ἀπόστολος Ρωμ β´ 10 ndash 16Εὐαγγέλιον Ματθ δ´ 18ndash23

Ἦχος α´ mdash Ἑωθινόν Β´ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΣΕΙΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

Πολλοὶ χριστιανοὶ συχνὰ παρα-πονοῦνται ὅτι γίνονται στόχος δια-φόρων κοσμικῶν ἀνθρώπων χωρὶςποτὲ οἱ ἴδιοι νὰ τοὺς ἔχουν ἐνοχλή-σει ἢ νὰ τοὺς ἔχουν βλάψει σὲ κάτιΤὸ γεγονὸς αὐτὸ τοὺς ὁδηγεῖ σὲἀδιέξοδο καθὼς δὲν βλέπουν μὲποιὸ τρόπο θὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸτὴν ἄγρια συμπεριφορὰ τῶνἀδελφῶν τους Ὅμως τὰ πράγματαδὲν εἶναι οὔτε πρωτόγνωρα οὔτετραγικά ἀφοῦ καὶ ὁ Χριστὸς ἀντι-μετωπίστηκε ἀπὸ μιὰ μερίδαἀνθρώπων μὲ ἐκδηλώσεις ἐμπάθει-ας καὶ μίσους

Στὴν ἀντιμετώπιση τοῦ προβλή-

ματος αὐτοῦ δὲν χρειάζεται νὰ εἶναικανεὶς πολὺ εὐαίσθητος Νὰ θεωρεῖτὸ πρόβλημα δεδομένο ἀλλὰ καὶτὴ λύση του δεδομένη Εἰδικότερανὰ θυμᾶται ὅτι ὁ Χριστὸς εἶχε ἐξη-γήσει στοὺς μαθητές του τὸ πρό-βλημα laquoἘμὲ μισεῖ ὁ κόσμος ὅτιἐγὼ μαρτυρῶ περὶ αὐτοῦ ὅτι τὰἔργα αὐτοῦ πονηρά εἰσινraquo Δηλαδήἡ αἰτὶα ἦταν ὅτι ὁ Χριστὸς ἀποκά-λυπτε τὰ πονηρὰ ἔργα τῶν ἀνθρώ-πων καὶ τοὺς ἔλεγχε γι᾽ αὐτά Τὸἴδιο θὰ συνέβαινε καὶ στοὺς μαθη-τές του Τοὺς τὸ εἶχε πεῖ μὲ σαφή-νεια laquoΕἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ γι-νώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμί-σηκεν εἰ ἐκ τοῦ κόσμου ἦτε ὁ κό-σμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίλειmiddot ὅτι δὲ ἐκτοῦ κόσμου οὐκ ἐστέ ἀλλ ἐγὼ ἐξε-

λεξάμην ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου διὰτοῦτο μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμοςraquo Ἀφοῦδὲν θὰ εἶχαν τὰ ἁμαρτωλὰ φρονή-ματα τοῦ κόσμου θὰ γίνονταν στό-χος καὶ θὰ δέχονταν ἐπιθέσεις ἀπὸτοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἦταν δοῦλοιτῶν παθῶν τους

Τὰ ἴδια ἀκριβῶς ἰσχύουν καὶ γιὰτοὺς ἁπλοὺς χριστιανοὺς ἀνὰ τοὺςαἰῶνες Οἱ χριστιανοὶ πάντα θὰ μι-σοῦνται ἀπὸ τοὺς πονηροὺς καὶ κα-κόψυχους ἀνθρώπους Ὁ λόγος τοῦΧριστοῦ πρὸς τοὺς πιστοὺς laquoἔσε-σθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸὄνομά μουraquo δὲν ἔχει χρονικοὺς πε-ριορισμούς ἀλλὰ θὰ ἰσχύει πάνταΠοτὲ δὲν θὰ λείψουν οἱ ἄνθρωποιποὺ θὰ ἔχουν μῖσος κατὰ τῶν χρι-στιανῶν

Ὁ Χριστὸς δὲν συμβουλεύει δυ-ναμικὴ ἀντιμετώπιση τῶν διωκτῶν

Δὲν ζητάει τὸ μῖσος τῶν ἄλλων νὰτὸ ἀντιμετωπίζουμε μὲ ἀνάλογομῖσος Ἀντίθετα μακαρίζει τοὺςδιωκόμενους καὶ τοὺς ὑπόσχεταιτὴν αἰώνια μακαριότητα Εἶναι χα-ρακτηριστικὰ τὰ λόγια του laquoΜα-κάριοι εἶστε ὅταν σᾶς μισήσουν οἱἄνθρωποι καὶ σᾶς διώξουν ἀπ᾽ τὶςσυναγωγὲς καὶ σᾶς χλευάσουν καὶδυσφημίσουν τὸ ὄνομά σας ἐξαιτίαςτοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου Χαρεῖτεὅταν συμβεῖ αὐτό κι ἀπ᾽ τὴ χαρὰσκιρτῆστεmiddot γιατὶ ὁ Θεὸς θὰ σᾶςἀνταμείψει μὲ τὸ παραπάνωraquo

Εἶναι ἀδιανόητο ἕνας χριστιανὸςνὰ διακατέχεται ἀπὸ μῖσος ἐναντίονκάποιου ἀδελφοῦ Δὲν θὰ μπορέσεινὰ προοδεύσει πνευματικά Θὰεἶναι στάσιμος καὶ ἀδρανής ὉΕὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ἀναφέρεισχετικά laquoὍποιος λέει πὼς βρίσκε-

ται ἤδη μέσα στὸ φῶς ἀλλὰ μισεῖτὸν ἀδελφό του αὐτὸς βρίσκεταιστὸ σκοτάδι Ὅποιος ἀγαπάει τὸνἀδελφό του αὐτὸς μένει σταθερὰμέσα στὸ φῶς καὶ δὲν γίνεταιἀφορμὴ νὰ σκοντάψει καὶ νὰ ἁμαρ-τήσει ὁ ἀδελφός του Ὅποιος ὅμωςμισεῖ τὸν ἀδελφό του βρίσκεταιἀκόμα μέσα στὸ σκοτάδι καὶ πο-ρεύεται μέσα στὸ σκοτάδι καὶ δὲνξέρει ποῦ πάει γιατὶ τὸ σκοτάδιἔχει τυφλώσει τὰ μάτια τουraquo Καὶσυνεχίζει ὁ Ἰωάννης διευκρινίζον-τας ὅτι ἐκεῖνος ποὺ μισεῖ τὸν ἀδελ-φό του εἶναι ἀδύνατο νὰ ἀγαπήσειτὸν Θεό laquoἊν κάποιος πεῖ ldquoἀγαπῶτὸν Θεόrdquo μισεῖ ὅμως τὸν ἀδελφότου εἶναι ψεύτης Γιατί πραγμα-τικὰ αὐτὸς ποὺ δὲν ἀγαπάει τὸνἀδελφό του τὸν ὁποῖο βλέπει πῶςμπορεῖ νὰ ἀγαπάει τὸν Θεό τὸν

ὁποῖο δὲν βλέπει Αὐτὴ τὴν ἐντολήμᾶς ἔδωσε ὁ Χριστός laquoὍποιοςἀγαπάει τὸν Θεὸ πρέπει νὰ ἀγαπά-ει καὶ τὸν ἀδελφό τουraquo

Ὁ ἐμπαθὴς ἄνθρωπος προσπα-θεῖ νὰ ἀπομακρύνει καὶ νὰ ἀπομο-νώσει ὅλους ἐκείνους ποὺ δὲν συμ-παθεῖ καὶ νομίζει ὅτι τὸν βλάπτουνμὲ τὸν διαφορετικὸ τρόπο ζωῆςτους Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ ὁ διω-κόμενος χριστιανὸς τηρεῖ ἐντελῶςδιαφορετικὴ στάση Παρακολουθεῖτὸν ἀδελφό ποὺ τὸν μισεῖ τὸνὑπομένει προσπαθεῖ νὰ τὸν πλη-σιάσει νὰ τοῦ ἐξηγήσει σχετικὰ γιὰτυχὸν παρεξηγήσεις νὰ τοῦ δείξειἔμπρακτη ἀγάπη καὶ νὰ τὸν βοη-θήσει πνευματικά

Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ἀναφερό-μενος στὴ δυσκολία ποὺ ἔχει ὁ χρι-

ΟΟΟΟΡΡΡΡΘΘΘΘΟΟΟΟΔΔΔΔΟΟΟΟΞΞΞΞΟΟΟΟΝΝΝΝ ΣΣΣΣΗΗΗΗΜΜΜΜΕΕΕΕΙΙΙΙΩΩΩΩΜΜΜΜΑΑΑΑΤΤΤΤΑΑΑΑΡΡΡΡΙΙΙΙΟΟΟΟΝΝΝΝ

Ὁ Ἐσωτερισμός εἶναι κεφάλαιοκλάδος ὑποσύνολο στόν εὐρύτε-ρο χῶρο τοῦ Ἀποκρυφισμοῦ μέεὐρύτατη διάδοση σήμερα1 Μέσασ᾽ αὐτό τό εὐρύτερο ἀποκρυφιστι-κό πλαίσιο θεωρεῖται ἡ μυστική δι-δασκαλία ἡ ὁποία προσπαθεῖ νάσυνθέσει2 κατά τούς ἐκφραστέςπάντα τοῦ χώρου τίς πολλαπλέςμορφές τῆς ἀλήθειας

Σύμφωνα μέ τόν Πέτρο Γράβιγ-γερ κορυφαῖο ἐκφραστή καίἐκπρόσωπο τοῦ ἑλληνικοῦ Ἐσωτε-ρισμοῦ ὁ Ἐσωτερισμός laquoεἶναι ἡπρωταρχική καί ἀλώβητος διδα-σκαλία τῶν Ναῶν καί Μυστηρίωντῆς Παραδόσεως ἡ ἁγνή μυστη-ριακή καί πνευματική παράδοσιςτῶν Ἐκλεκτῶν τῆς γῆς ἀπηλλα -γμένη ὅλων τῶν ἀτελειῶν καί τα-πεινώσεων τοῦ νεώτερου ὑλόφρο-νος κόσμου Παραμερίζων κάθε τιτό ὑλικόν τό συναισθηματικόνστοιχεῖον ὁ Ἐσωτερισμός ἅπτεταιδιά καθαρῶς παραδοσιακῶν μεθό-δων ἐρεύνης τῆς μεταφυσικῆςἈληθείας καί ἄγεται ὄντως εἰς τήνδιά τῆς Γνώσεως ἀπολύτρωσιν τοῦἀνθρωπίνου ὄντοςraquo3 Καί ἀλλοῦσυμπληρώνει ὁ ἴδιος ὅτι μεταξύτοῦ Ἐσωτερισμοῦ laquoὑπάρχει ἀνα-λογία ὄχι ὅμως συνωνυμία πρόςτούς ὅρους Ἑρμητισμός Ἀποκρυ-φισμός Μαγείαraquo4

Ἡ διδασκαλία καί οἱ πρακτικέςτοῦ Ἐσωτερισμοῦ ὡς κλάδου τοῦἈποκρυφιμοῦ δέν ταυτίζονται μέτίς συνηθισμένες μεθόδους καίτρόπους μαθήσεωςἜχει τίς δικέςτου βασικές ἀρχές πού τόν διαφο-ροποιοῦν καί εἶναι

α) Ἡ ἐσωτεριστική διδασκαλίαεἶναι μυστική μή κοινοποιήσιμη καίδέν ἀπευθύνεται σέ εὐρύ κοινό

β) Κατά τούς ἰσχυρισμούς τουσυνδέεται ἀναλογικά καί ἀποτελεῖσυνέχεια μιᾶς ἀρχέγονης γνώσηςκαι σοφίας

γ) Αὐτή ἡ γνώση ἀποκτᾶται στα-

διακά βαθμηδόν μέσῳ συνεχοῦςπροσωπικῆς ἐνασχόλησης καί με-λέτης μέ σύμβολα ἀλληγορίες κἄ

δ) Ἡ γνώση ἔχει ἐξελικτική μορ-φή πού δέν εἶναι ἐφικτή αὐτή σ᾽ἕνα ἀμύητο

ε) Τή γνώση αὐτή πού γιὰ τόνἐσωτεριστή εἶναι λυτρωτική τήβρίσκει ὁ μύστης μόνο μέσα τουκαί εἶναι ταυτοχρόνως τό μοναδι-κό μέτρο κατανόησης ἀξιολόγη-σης καί ἀποδοχῆς τῶν πραγμάτωνΓιά τόν ἐσωτεριστή ndash μυημένο δένἔχει καμμία σημασία ἀπολύτως τίφρονεῖ ὁ ἄλλος πού δέν ἔχει μυη-θεῖ

Στά πλαίσια αὐτά στίς διάφορεςἐσωτεριστικές ndash ἀποκρυφιστικέςὁμάδες πολλές ἐξ αὐτῶν ὑπάρ-χουν δυστυχῶς καί στήν Ἑλλάδαγίνεται ἀναφορά καί ἐπίκληση δια-φόρων χριστιανικῶν δεδομένων

Ἡ χρήση αὐτῶν τῶν χριστια-νικῶν στοιχείων ἐνῶ οὐσιαστικάἀποτελοῦν μιά ἄνευ προηγουμέ-νου ἱστορική ἑρμηνευτική και θε-ολογική κακοποίησή τους ἀπό τίςδιάφορες ἐσωτεριστικές ὁμάδεςπαρουσιάζονται ὡς ἀναλογίες ἀπότόν χριστιανικό χῶρο τῶν ἀρχῶντοῦ Ἐσωτερισμοῦ5 Αὐτές εἶναι

Ὡς πρός τό πρόσωπο τοῦ Χρι-στοῦ ἀναπαράγεται τό μύθευμαὅτι ὁ Ἰησοῦς μετέβη στήν Αἴγυπτοἤ στήν Ἰνδία ἤ στούς Ἐσσαίουςὅπου μυήθηκε σέ ἐσωτεριστικέςσχολές γνώσης ἀπέκτησε ὑπερ-φυσικές δυνάνεις καί ὅτι τά λόγιαΤου στό Εὐαγγέλιο ἔχουν διπλῆἀνάγνωση μία ἐξωτερική γιά τόπλῆθος καί μία ἐσωτερική για τούςμυημένους

Γεγονότα καί χωρία τῆς ΚαινῆςΔιαθήκης (πχ Ἰωάν 9 1ndash3 Α΄ Κορ15 46) προσάγονται ὡς ἀποδείξειςἐσωτεριστικῶν διδασκαλιῶν

Οἱ βαθμίδες κατηχουμένων καίτά στάδια προετοιμασίας γιά τό βά-πτισμα στήν ἀρχαία Ἐκκλησία χρη-

σιμοποιοῦνται ἀπό τίς ἐσωτεριστι-κές ὁμάδες ὡς ἀπόδειξη τῶν δια-φόρων βαθμῶν μυήσεων πούδῆθεν ὑπῆρχαν στήν ἀρχαία Ἐκ -κλησία

Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καί ἐκ -κλησιαστικοί συγγραφεῖς παρου-σιάζονται ὡς μύστες καί κάτοχοιμυστικῆς γνώσης πού δέν ἦτανἐφικτή γιά τούς ἄλλους χριστια-νούς ἤ μοναχούς Ταυτοχρόνως ἡἀσκητική καί θεραπευτική μέθοδοςτῆς Ἐκκλησίας ἔτσι ὅπως κατα-γράφεται στή ζωή καί στά ἔργα τῶνἁγίων διαστρεβλώνονται κυριολε-κτικά καί παρουσιάζονται ὡς βαθ-μίδες γνώσεως και μυήσεως ἀντί-στοιχες μέ τίς ἐσωτεριστικές

Τό δικό μας τελικό σχόλιο εἶναιὅτι καί στό χῶρο τοῦ Ἐσωτερισμοῦβρισκόμαστε οὐσιαστικά μπροστάσ᾽ ἕνα ἀκόμα πονηρῆς ἐμπνεύσεωςσύστημα αὐτοσωτηρίας πού στόὄνομα τῆς γνώσης καί τῆς μυη-τικῆς ἐμπειρίας ἐπαναφέρει καίδιαφημίζει κατά τρόπο ὕπουλομέν αὐταπόδεικτο δέ τήν ἴδιαἀρχέγονη πειρασμική συμβουλή ndashμέθοδο τοῦ ὄφεως laquoἔσεσθε ὡς θε-οί γινώσκοντες καλόν καί πονη-ρόνraquo (Γεν 2 5)Σημειώσεις

1 Βλ B Schlulze - Berndt SektenKulte Weltanschauungen 2003 σ62

2 Βλ καί H Hemminger GeisterHexen Halloween Esoterik und Ok-kultismus om Alltag Ein Ratgeber fuumlrEltern 2004 σ 37-41

3 Βλ Π Γράβιγγερ Ἐγκυκλοπαι-δεία Ἐσωτερισμοῦ καί Ἀποκρύφου Γνώ-σεως τομ Α´ σ 314

4 Βλ Π Γράβιγγερ Ἐγκυκλοπαι-δεία Ἐσωτερισμοῦ καί Ἀποκρύφου Γνώ-σεως τομ Β´ σ 728

5 Πρβλ L Gassman ndash M Ko-tsch(Hrsg) Kleines Esoterik Hanbuch2007 σσ 113-115

ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΤΑ ΕΡΓΑ Μία μεγάλη ἀλήθεια βρῆκα στὸβιβλίον τοῦ Μεγάλου Βασιλείου laquoΠρὸς τοὺς νέουςraquo (πῶς νὰ ὠφε-λοῦνται ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸν λόγον) ὅπου μᾶς συμβουλεύει νὰ προσέ-χουμε τὰ χυδαῖα λόγια μὲ τὰ ἑξῆς laquoἩ ἐξοικείωση μὲ τὰ χυδαῖα λόγιαεἶναι ἕνας δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ καὶ στὴν διάπραξη χυδαίων πράξεων Γι᾽αὐτὸ πρέπει μὲ πολλὴ προσοχὴ νὰ προφυλάσσουμε τὴν ψυχή μας μὴ τυχὸνμὲ τὴν γλυκύτητα τῶν λόγων χωρὶς νὰ τὸ ἀντιληφθοῦμε δεχθοῦμε κάποιοἀπὸ τὰ κακά ὅπως ἐκεῖνοι ποὺ παίρνουν μαζὶ μὲ τὸ μέλι καὶ τὸ δηλητή-ριοraquo Προσοχὴ καὶ στὰ λόγια

ΠΩΣ ΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ Ο ΠΙΣΤΟΣ Στοὺς laquoΛόγουςraquo τοῦ Ἁγί-ου Δωροθέου ἐδιάβασα τὴν ἀκόλουθη διδασκαλία γιὰ τὸν τρόπονσταυρώσεως τοῦ πιστοῦ μέσα στὸν κόσμον laquoΠῶς λοιπὸν σταυροῦται ὁἄνθρωπος μέσα στὸν κόσμον Ὅταν μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν τῶν ἔξω πρα γμά-των ἀγωνίζεται νὰ νικήση ἀκόμα καὶ τὶς ἡδονὲς καὶ τὶς ἐπιθυμίες τῶν πραγ-μάτων καὶ τὰ δικά του θελήματα καὶ νεκρώση τὰ πάθη του τότε σταυρώ-νεται καὶ αὐτὸς γιὰ τὸν κόσμον καὶ ἀξιώνεται νὰ πῇ ὡσὰν τὸν ἈπόστολονΠαῦλον τὸ laquoἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳraquo (Γαλ ΣΤ´ 14)

ΠΩΣ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ Ἀντιγράφω μιὰ δι-δασκαλία τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ ἀπὸ τὸ βιβλίον τουlaquoΠερὶ ἀγάπηςraquo (Δ´ Ἑκατοντάδα) ὅπου μᾶς ἐξηγεῖ πῶς μᾶς πολεμοῦνοἱ δαίμονες laquoὍταν μᾶς δοῦν οἱ δαίμονες νὰ περιφρονοῦμε τὰ πράγματατοῦ κόσμου ὥστε νὰ μὴ μισήσουμε ἐξ αἰτίας αὐτῶν τῶν πραγμάτων τοὺςἀνθρώπους καὶ νὰ ἐκπέσουμε ἀπὸ τὴν ἀγάπη τότε παρακινοῦν ἄλλους νὰμᾶς συκοφαντήσουν ὥστε μὴ ὑποφέροντας τὴν λύπη νὰ μισήσουμε ἐκεί-νους ποὺ μᾶς συκοφάντησανraquo Προσοχὴ λοιπὸν στὶς συκοφαντίες ποὺεἶναι παγίδες δαιμονικές γιὰ νὰ μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὴν ἀγάπη

ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ Στὸν Λόγον του laquoΠερὶ μετα-νοίαςraquo ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης γράφει μεταξὺ ἄλλων σημαν-τικῶν καὶ τὸ ἑξῆς laquoὍσοι ἁμαρτήσαμε ἂς πολεμήσουμε πρὸ πάντων τὸνδαίμονα τῆς λύπης Διότι αὐτὸς ἔρχεται δίπλα μας τὴν ὥρα τῆς προσευχῆςμᾶς θυμίζει τὴν προηγούμενή μας παρρησία (θάρρος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ)καὶ προσπαθεῖ νὰ ἀχρηστεύση τὴν προσευχή μαςraquo Ὁ διάβολος φοβᾶταιπολὺ καὶ ἐμποδίζεται ἀπὸ τὴν ἐπικοινωνία μας μὲ τὸν Θεόν διὰ τῆςπροσευχῆς γι᾽ αὐτὸ καὶ προσπαθεῖ μὲ κάθε τρόπον νὰ μᾶς ἐμποδίσηἀπὸ αὐτὴν καὶ νὰ τὴν ἀρχηστεύση Γι᾽ αὐτὸ καὶ τὸ πρῶτον ἀγώνισμάμας πρέπει νὰ εἶναι ἡ ἀντίστασή μας κατὰ τοῦ δαίμονος τῆς λύπης μὲτὴν προσευχή Δηλαδή ποτὲ νὰ μὴ ἀπελπιζόμαστε ὅσον ἁμαρτωλοὶ καὶἂν εἴμαστε Προσευχὴ καὶ πάλι προσευχή

ΠΩΣ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΑΝΑΠΑΥΣΗ Ὁ Ἀββᾶς Ἁλώνιος ἀναφέρειτὸ laquoΓεροντικὸνraquo ἔλεγε laquoἊν δὲν πῆ ὁ ἄνθρωπος στὴν καρδιά του ἐγὼμονάχος καὶ ὁ Θεὸς εἴμαστε στὸν κόσμον δὲν θὰ βρῆ ἀνάπαυσηraquo Μὲἄλλα λόγια χρειαζόμαστε ὁλόψυχη ἐπικοινωνία μὲ τὸν Θεὸν καὶ ἀπο-φυγὴ τῆς ἐνασχολήσεώς μας μὲ τὰ μάταια καὶ τὰ ψευδῆ τοῦ κόσμου

Π Μ Σωτῆρχος ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 4ην ΣΕΛ

Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΩΝΑἱ θέσεις τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῆς Ἁγίας Γραφῆς διὰ τὸ ζήτημα

ΗΗ σσττηηλληη ττηηςς laquolaquoππααννεελλλληηννιιοουυ εεννωωσσεεωωςς θθεεοολλοογγωωννraquoraquo

ΕΙΣΗΓΗΣΙΣ ΔΙΑ ΤΟ ΝΕΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝΕΙΣ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΝ

(πιλοτικὸν πρόγραμμα σπουδῶν 2011ndash2012)ἐνώπιον τῆς ΔἹΣυνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (4ndash5ndash2012)

Εἰς τὴν ἐφημερίδα laquoΠελοπόννη-σοςraquo τῶν Πατρῶν ἐδημοσιεύθη τὴν13ην Μαΐου πολὺ ἐνδιαφέρονἄρθρον τοῦ ἀντιπαπικοῦ Ἱεροκήρυ-κος τῆς Ἱ Μητροπόλεως Πα τρῶνἈρχιμανδρίτου Κυρίλλου Κωστο-πούλου εἰς τὸ ὁποῖον ἀναδεικνύεταιὁ παραλογισμὸς τῶν αὐτοκτονιῶνΤὸ ἄρθρον τοῦ ἱεροκήρυκος ὁὁποῖος εἶναι Δρ Θεολογίας καὶ Κα-θηγητὴς τῆς ΕΑΠ (ΣΕΠ) ἔχει ὡςἑξῆς

laquoΚαθημερινὴ εἶναι ἡ διαπίστωσηὅτι ὁ σύγχρονος κυρίως ἄνθρωποςβιώνει τὴ δίνη τοῦ παραλόγουἌλλο σκέπτεται ἄλλο πιστεύειἄλλο λέγει ἄλλο πράττει Ἐπαλη-θεύεται δηλαδὴ ἡ ρήση τοῦ Camusὅτι βρισκόμαστε σὲ ἕνα ldquoθέατροτοῦ παραλόγουrdquo

Καὶ τοῦτο γιὰ τὸν λόγο ὅτι στὴνἐποχή μας ὅλες οἱ ἀνθρώπινεςἀξίες καταρρίπτονται Ἠθικὲςἀξίες θρησκευτικὲς ἀλήθειες ἐπι-στημονικὲς καὶ κοινωνιολογικὲς πε-ποιθήσεις ndash ποὺ ἄλλοτε ἦταν ἡ βά-ση τῆς ἀνθρώπινης δραστηριότη-τας ndash γίνονται ὅλα ἀντικείμενοχλεύης καὶ αὐστηρῆς κριτικῆςΠραγματικὰ βιώνουμε τὸ ldquoθέατροτοῦ παραλόγουrdquo

Ἂν παραλογισμὸς θεωρεῖται ἡσυνειδητοποίηση τῶν ldquonon sensrdquo(χωρὶς νόημα) ἀνθρωπίνων ἐνερ-γειῶν τότε ὅλα στὴν ζωὴ εἶναιἐκτὸς τοῦ χώρου τῆς λογικῆς καὶἄρα ἄσκοπα Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἡldquoλογικὴrdquo κατάληξη τῆς ldquoἄσκοπηςrdquoαὐτῆς ζωῆς εἶναι ndash κατὰ τὸν μηδε-νιστὴ Schopenhauer ndash ἡ αὐτοκτονία

Ἡ αὐτοκτονία στὶς ἡμέρες μαςτείνει νὰ γίνει συρμὸς μὲ τὴν δι-καιολογία τῆς οἰκονομικῆς κρίσε-ως

Ὡστόσο τὸ πρόβλημα τῆς αὐτο-κτονίας εἶναι παλαιό Εἰσῆλθε στὸγίγνεσθαι τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὴστιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία αὐτὸς πίστε-ψε ὅτι εἶναι κυρίαρχος τῆς ζωῆςτου καὶ ἑπομένως μπορεῖ νὰ τὴντερματίσει ὅποτε αὐτὸς τὸ θελήσεικαὶ κρίνει ὅτι εἶναι ἐπιβεβλημένο

Πολλοὶ φιλόσοφοι τῆς Ἀρχαιότη-τας ὑποδεικνύουν τὴν αὐτοκτονίαὡς πράξη ἡρωϊσμοῦ καὶ ὄχι δειλίαςὅπως οἱ Στωϊκοί ὁ Ἡγησίας ὁ Πεισι-θάνατος (ἐξ οὗ καὶ ἡ ἐπωνυμία του)κἄ Ἀλλὰ καὶ σύγχρονοι φιλόσοφοιεἶναι ὑποστηρικτὲς τῆς ἀνωτέρωθέσεως καὶ ὑπέρμαχοι τῆς αὐτο-κτονίας Ἀναφέρουμε μερικούςὅπως τὸν Hume τὸν Voltaire τὸνSchopenhauer καὶ τὸν Morselli

Παράλληλα πολλοὶ εἶναι οἱ φιλό-

σοφοι ndashτόσο τῆς Ἀρχαιότητας ὅσοκαὶ νεώτεροιndash οἱ ὁποῖοι ἀπεδοκίμα-σαν τὴν ἀπονενοημένη αὐτὴ πράξηὡς ἀθέμιτη ὅπως οἱ Ὀρφικοὶ καὶ οἱΠυθαγόρειοι ἀλλὰ καὶ οἱ Kant Fich-te Heger κἄλ Ὁ Πλάτων λέγει χα-ρακτηριστικά ldquoἈδικεῖ τὴν ψυχὴν

αὐτοῦ ὁ ἑαυτὸν βιαζόμενος θέτωνγὰρ πρωΐμως τέρμα εἰς τὸν βίοναὐτοῦ ἐμποδίζει αὐτὴν βελ-τιωθῆναι Ἀναγκαζομένη δὲ ἡ ψυχὴνὰ καταλίπη βίᾳ τὸ σῶμα πρὶν ἢ κα-θαρθῆ πλήρως ἐκ τῆς κακίας οὐδύναται δεκτὴ γενέσθαι εἰς τὸν κα-θαρὸν ἀπὸ κακῶν τόπονrdquo (Θεαίτ177a3) Σύμφωνα μὲ τὸν ἴδιο φιλό-σοφο ὁ ἄνθρωπος ὀφείλει νὰ μὴβιάζεται νὰ ἐξέλθει τοῦ βίου ἀλλὰνὰ ὑπομένει ldquoἐὰν τʼ ἐν πενίᾳ γίγνη-ται ἐὰν τʼ ἐν νόσοις ἢ τινι ἄλλῳ τῶνδοκούντων κακῶν ὡς τούτῳ ταῦταεἰς ἀγαθὸν τι τελευτήσει ζῶντι ἢ καὶἀποθανόντιrdquo (Πολιτ 613a5)

Ὁ δὲ Ἀριστοτέλης ἀποδοκιμάζεικι αὐτὸς τὴν αὐτοκτονία ὡς πράξηδειλίας μᾶλλον ἢ ἀνδρείας ΤονίζειldquoΤὸ δ᾽ ἀποθνήσκειν φεύγοντα πε-νίαν ἢ ἔρωτα ἢ τί λυπηρὸν οὐκἀνδρείου ἀλλὰ μᾶλλον δειλοῦ μα-λακία γὰρ τὸ φεύγειν τὰ ἐπίποναrdquo(Ἠθ Νικομ 1116a 12) Καὶ ἀλλοῦldquoΦαῦλοι βροτῶν γὰρ τοῦ πονεῖνἠσσώμενοι θανεῖν ἐρῶσινrdquo (ἨθΕὔδ 1230a1)

Παρόμοια καὶ ἡ Ἰουδαϊκὴ θρη-σκεία καταδικάζει τὴν αὐτοκτονίαὡς ἀντικείμενη στὴν ἐντολὴ τοῦΘεοῦ ldquoοὐ φονεύσειςrdquo Γράφει ὁἸώσηπος ldquoἩ αὐτοχειρία καὶ τῆςκοινῆς ἁπάντων ζώων φύσεωςἀλλότριον καὶ πρὸς τὸν κτίσανταθεὸν ἡμᾶς ἐστιν ἀσέβειαrdquo (Περὶ τοῦἸουδ Πόλ 3 369 1)

Στὸν Χριστιανισμὸ ὁ πιστὸς γνω-ρίζει πλέον τὴν οὐσία τοῦ πράγμα-τος Καὶ αὐτὴ εἶναι μίαmiddot ὅτι ἡ αὐτο-κτονία δὲν εἶναι ἡ λύση Καὶ δὲνεἶναι ἡ λύση γιὰ δύο λόγους

Πρῶτον ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξηδὲν εἶναι αὐτοδημιούργητη καὶ ὡςἐκ τούτου δὲν εἶναι ὁ ἄνθρωποςἐκεῖνος ποὺ ἔδωσε τὴν ζωὴ στὸνἑαυτόν του Ἑπομένως δὲν νοεῖταιἡ ἀφαίρεση τῆς ζωῆς τὴν ὁποίαἔχει δώσει ἄλλος καὶ ὄχι ὁ ἴδιος ὁἄνθρωπος Καὶ αὐτὸς ὁ Ἄλλος εἶναιὁ Δημιουργὸς Τριαδικὸς Θεός

Δεύτερον ὁ ἄνθρωπος ndash κατὰτὴν ἀποκαλυφθεῖσα ἀπὸ τὸν Ἴδιοτὸν Αὐτοαποκαλυφθέντα Θεάν-θρωπο Κύριο ἀλήθεια ndash ὑπάρχειὀντολογικὰ καὶ μετὰ τὸν τερμα-

τισμὸ αὐτῆς τῆς πρόσκαιρης ζωῆςἌρα εἶναι αὐτονόητο ὅτι ὁ αὐτόχει-ρας δὲν λύει οὐσιαστικὰ καὶ τελεσί-δικα τὸ ὑπάρχον πρόβλημά τουΤουναντίον τὸ ἐπεκτείνει καὶ πέραἀπὸ αὐτὴ τὴν ζωή καθιστώντας τοαἰώνιο

Κατὰ τὸν 2ο αἰώνα οἱ Χριστιανοὶκατὰ τὴν διάρκεια τῶν διωγμῶν δὲνπροέβαιναν σὲ ὁμολογία πίστεωςἐὰν δὲν ἐρωτῶντο γιὰ νὰ μὴ ἐκθέ-σουν σὲ κίνδυνο τὴ ζωή τους καὶλογισθεῖ τοῦτο ὡς αὐτοκτονίαἘκτός βεβαίως μερικῶν ἐξαιρέσε-ων γιὰ τὶς ὁποῖες ἀπεφάνθη ἡ ἴδια ἡἘκκλησία

Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ἐκπροσω-πώντας τὴν γενικότερη ἐκκλησια-στικὴ ἀντίληψη χαρακτηρίζει τὴναὐτοκτονία ὡς ἔγκλημα βαρύτεροκαὶ πιὸ ἀξιόποινο ἀπὸ τὸν φόνο laquoὉβιαίῳ θανάτῳ καταλύων τὸ ζῆνἐγκληματίας ἐστι καὶ βδελυρός Διὸὁ Θεὸς τοὺς αὐτοκτονοῦντας κο-λάζει καὶ πάντες βδελυττόμεθαraquo(PG 61 618) Ὁ δὲ 14ος κανόναςτοῦ Ἁγ Τιμοθέου ὁ ὁποῖος ἔλαβεοἰκουμενικὸ κῦρος ἀπὸ τὸν 2ο κα-νόνα τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνό-δου ἀπαγορεύει νὰ τελεσθεῖ μνη-μόσυνο ὑπὲρ τῶν αὐτοχειριασθέν-των

Ἡ ἄποψη τῶν Ἁγίων Πατέρωνπερὶ αὐτοκτονίας ἑδράζεται ἐπὶ τῆςἉγίας Γραφῆς Γράφοντας ὁ Ἀπό-στολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος στοὺςΚορινθίους τονίζει ldquoΕἴ τις τὸν ναὸντοῦ Θεοῦ (δηλαδὴ τὸ σῶμα του)φθείρει φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεὸςrdquo (Α΄Κορ 3 17) Τοῦτο σημαίνει ἑρμη-νεύει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος αἰώνιακόλαση Καὶ αὐτὸ γιατί εἴμαστε μέ-λη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ ldquoὅτιμέλη ἐσμὲν τοῦ σώματος αὐτοῦ(τοῦ Χριστοῦ)rdquo (Ἐφεσ 5 30)

Ἡ λύση λοιπόν στὸ κάθε μορ -φῆς πρόβλημα ndash ἔστω σοβαρὸ ndashδὲν εἶναι δυνατὸν νὰ βρίσκεταιστὴν αὐτοκτονία ἀλλὰ στὴ ζωὴ καὶστὴν ἀλήθεια Καὶ ὅπως πρέπει νὰγνωρίζουμε ἡ αὐτοζωὴ καὶ ἡ αὐτο-αλήθεια εἶναι ὁ Ἰησοῦς ΧριστόςΑὐτὸς μᾶς χάρισε τὴ ζωὴ αὐτήΑὐτὸς εἶναι ὁ κύριος τῆς ζωῆς καὶτοῦ θανάτου ἀφοῦ μὲ τὸν ἐπὶ τοῦΣταυροῦ θάνατό Του θανάτωσετὸν θάνατον

Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ὁ ἄνθρωποςπρέπει νὰ εἶναι ὡς στρατιώτηςΧριστοῦ πιστὸς στὸ καθῆκον τουφρουρὸς τοῦ πολύτιμου δώρουτῆς ζωῆς καὶ νὰ πορεύεται μὲ ὑπο-μονὴ καὶ ἐλπίδα μέχρι τοῦ ὑπὸ τοῦἸδίου τοῦ Θεοῦ τεταγμένου χρό-νου τῆς ἀποδημίας του στὴν οὐρά-νια πατρίδαraquo

Τοῦ κ Ἠλία ΜπάκουΔρ ΘεολογίαςndashΦιλολόγουΓεν Γραμματέως τῆς ΠΕΘ

Τοῦ ἈρχιμανδρίτουΚυρίλλου Κωστοπούλου

Ο ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣἝνας κλάδος τοῦ Ἀποκρυφισμοῦ

Τοῦ Πρωτ Βασιλείου Ἀ Γεωργοπούλου Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς ΑΠΘ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 4ην ΣΕΛ

Σελὶς 4η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Ποιὸ εἶναιτὸ χέρι τοῦ Θεοῦ

Ἰδιαίτερα σὲ στιγμὲς πολὺ δύσ -κολες καὶ ἐξαιρετικὰ κρίσιμες τὸλέμε ὅλοι καθαρά laquoὉ Θεὸς νὰ βά-λει τὸ χέρι Τουraquo Ἀκόμη καὶhellip ἄθε-λά μας τὸ λέμε Εἴτε ὡς πιστοί εἴτεκαὶ ὡς ἄπιστοι (ἢ καὶ ὀλιγόπιστοι)ἀκόμη Ἀλλὰ καὶ τότε πού διαφύ-γαμε ἕνα μεγάλο κίνδυνο μία ἐξαι-ρετικὰ δύσκολη κατάσταση τί λέ-με πάλι laquoἜβαλε ὁ Θεὸς τὸ χέριΤου καὶ γλύτωσαraquo ἢ laquoτὸ χέρι τοῦΘεοῦ μὲ ἔσωσεraquo

Ἀλλὰ τί εἶναι αὐτὸ τὸ χέρι τοῦ

Θεοῦ πού μᾶς λυτρώνει Μοιάζει μὲ τὸ στοργικὸ χέρι τῆς

μάνας Μοιάζει μὲ τὸ στιβαρὸ χέρι τοῦ

πατέρα Μοιάζει μὲ τὸ σωτήριο χέρι τοῦ

ναυαγοσώστηΜοιάζει μὲ τὸ ἀκαταμάχητο

ἐκεῖνο χέρι πού σπάζει ὅλα τὰ δε-σμά

Ἢ μοιάζει μὲ ἐκεῖνο τὸ προστα-τευτικὸ χέρι ποὺ δὲν σʼ ἀφήνει νὰκρημνιστεῖς στὸν κατηφορικὸ δρό-μο πού πῆρες

Μήπως πάλι εἶναιhellip Ἐκεῖνο πού χώρισε στὰ δύο τὴν

Ἐρυθρὰ θάλασσα γιὰ νὰ πορευτεῖὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς μακριὰ ἀπʼτοὺς τυράννους του

Ἐκεῖνο πού τοῦ σκόρπιζε γιὰχρόνια τὸ μάννα ἐκεῖ στὴν πορείατου στὴν ἔρημο

Ἐκεῖνο πού δὲν ἄφησε τὰ τρίαπαιδιὰ νὰ καοῦν στὸ καμίνι τοῦ Να-βουχοδονόσορα

Ἢ ἐκεῖνο ποὺ ἔσωσε τὸν μὲνΝῶε ἀπʼ τὸν κατακλυσμὸ τοῦ νε-ροῦ τὸν δὲ Λὼτ ἀπʼ τὸν κατα-κλυσμὸ τῆς φωτιᾶς ἐκεῖ στὰ Σόδο-μα καὶ τὰ Γόμορρα

Μήπως τελικά πρόκειται γιὰ τὸχέρι ἐκεῖνο ποὺ εὐλόγησε τὰ πέντεψωμιὰ καὶ τὰ δύο ψάρια καὶ χόρτα-σε τοὺς πέντε χιλιάδες

Μήπως πρόκειται γιὰ ἐκεῖνο ποὺμόλις ἔπιασε τὸ χέρι τῆς κατάκοι-της καὶ μὲ πυρετὸ πεθερᾶς τοῦ Πέ-τρου ἀμέσως ἐκείνη ἔγινε καλά

Μήπως πρόκειται γιὰ ἐκεῖνο ποὺμόλις κράτησε τὸν ἴδιο τὸν Πέτροτότε ποὺ ἀπὸ ὀλιγοπιστία βυθιζό-ταν στὴν τρικυμισμένη θάλασσαὁπότε καὶ δὲν καταποντίστηκε καὶσώθηκε ἀμέσως

Ἢ μήπως πρόκειται γιὰ ἐκεῖνοπού μόλις ἔπιασε τὸ χέρι τῆςνεκρῆς 12χρονης κόρης τοῦ Ἰαεί-ρου ἀμέσως αὐτὴ ἀναστήθηκε

Ὅπως καὶ νὰ τὸ κάνουμε αὐτὸτὸ χέριhellip

Πάντοτε ἔρχεται γιὰ νὰ δώσεικαὶ ποτὲ του γιὰ νὰ πάρει

Πάντοτε προσφέρει τὴ θαλπωρὴτου τὴν ἐξαίσια

Πάντοτε σκεπάζει μοναδικά Πάντοτε ὁδηγεῖ ἀνυπέρβληταΠάντοτε ἀνατρέπει ὅλα τὰ laquoδε-

δομέναraquoΠάντοτε εἶναι φιλεύσπλαχνο καὶ

φιλάνθρωποΠάντοτε θυσιαζόμενο γιʼ αὐτὸ

εἶναι καὶ ματωμένο

Στʼ ἀλήθεια ποιὸ εἶναι ἀκριβῶςαὐτὸ τὸ χέρι Γιατί σὲ κάθε περί-πτωση εἶναι πανίσχυρο ἀκαταμά-χητο μοναδικὰ δυνατό Καὶ δὲνμπορεῖ νὰ γίνει διαφορετικὰ ξέρε-τε Γιατί πρόκειται γιὰ τὸ ἴδιο τὸ χέ-

ρι τοῦ Θεοῦ Καὶ τί εἶναι ὁ Θεὸςπαρὰ ὁ laquoΚύριος τῶν δυνάμεωνraquo(Ψαλμ 2310)

Σὲ πάρα πολλὰ σημεῖα ἡ ἉγίαΓραφὴ λέγει γιὰ τὸ πανίσχυρο αὐτὸχέρι τοῦ Θεοῦ

bull laquoΤὰ χέρια Σου μὲ ἔπλασαν καὶμὲ δημιούργησανraquo (Ἰὼβ 108 καίΨαλμ 11873)

bull laquoΑὐτοῦ εἶναι ἡ θάλασσα καὶΑὐτὸς τὴν ἔκανε καὶ τὴν ξηρὰ τὰχέρια Του τὴν ἔπλασανraquo (Ψαλμ945)

bull laquoΣύ Κύριε στὴν ἀρχὴ θεμε-λίωσες τὴν γῆ καὶ ἔργα τῶν χεριῶνΣου εἶναι οἱ οὐρανοὶraquo (Ψαλμ10126 καί Ἑβρ 110)

bull laquoἘγὼ εἶμαι ὁ πρῶτος κι ἐγὼὑπάρχω στὸν αἰώνα Τὸ χέρι μουθεμελίωσε τὴ γῆ καὶ ἡ δεξιά μουστερέωσε τὸν οὐρανὸraquo (Ἠσ 1213)

bull laquoΑὐτὰ ποὺ σκέφτηκε καὶ ἀπο-φάσισε νὰ κάνει ὁ Θεὸς ὁ ἅγιοςποιὸς θὰ τὰ ἐμποδίσει καὶ ποιὸς θὰἀποτρέψει τὸ χέρι τὸ ὑψηλόraquo (Ἠσ14 27)

Ἆραγε ποιὸς εἶναι τόσο δυ-νατὸς ὥστε νὰ μπορεῖ νὰ ἀντιστέ-κεται στὶς ἀποφάσεις τοῦ Θεοῦ καὶνὰ προβάλει ἐμπόδια στὶς θελήσειςΤου Κανένας ἀπολύτως Ἑπόμενοεἶναι νὰ ἀναρωτιέται ὁ προφήτηςἨσαΐας laquoΤὸ χέρι Σου τὸ ὑψηλὸποιὸς θὰ τὸ ἀποτρέψειraquo (Ἠσ 1427) Γιατί δὲν εἶναι ἄλλο παρὰ τὸἴδιο τὸ χέρι τοῦ Κυρίου τῶν δυνά-μεων

Στὸ διάβα τῶν αἰώνων πολλοὶἦταν ἐκεῖνοι ποὺ θεωροῦσαν τοὺςἑαυτοὺς τους ἰσχυρούς ἐπειδὴεἶχαν τὴν κοσμικὴ ἐξουσία γιὰ πα-ράδειγμα Ὁπότε καὶ τυφλωμένοιἀπὸ ὑπέρμετρο ἐγωισμὸ καὶ ἔπαρ-ση νόμιζαν ὅτι μποροῦσαν νὰ κά-νουν ὅτι ἤθελαν Ἀκόμη καὶ στοὺςἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ ἐκείνουςποὺ ὁλοφάνερα σκέπαζε τὸ προ-στατευτικό Του χέρι

Ἀλλὰ πόσο ἔξω ἔπεσαν Πόσο γε-λοιοποιήθηκαν

Κι αὐτὸ τὸ εἴδαμε νὰ ἐπαναλαμ-βάνεται ἄπειρες φορὲς μὲ τοὺςμάρτυρες Δὲν εἶναι μόνο ὅτι δὲντοὺς ἔβλαπταν τὰ φοβερὰ μαρτύ-ρια στὰ ὁποῖα τοὺς ὑπέβαλανἀλλὰ καὶ μέσα ἀπʼ αὐτά γίνοντανΧριστιανοὶ καὶ στὴ συνέχεια μάρ-τυρες οἱ ἴδιοι οἱ δήμιοι ποὺ τοὺςβασάνιζαν ὡς καὶ οἱ γυναῖκεςαὐτῶν τῶν ἰσχυρῶν καὶ τὰ παιδιὰτους ἀκόμη

Ἔτσι δὲν κατατροπώνονταν μό-νον αὐτοί ἀλλὰ καὶ ὁ νομιζόμενοςlaquoἰσχυρόςraquo ὁ τάχα ἀκατάβλητοςαὐτὸς ποὺ τοὺς ὑποκινοῦσε δη-λαδὴ ὁ ἴδιος ὁ Σατανᾶς Τί γελοι-οποίηση κι αὐτὴ μπροστὰ στὸ ὄντωςπαντοδύναμο χέρι τοῦ Θεοῦ

Ἀλλὰ τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ δὲν εἶναι

κάτι ἀόριστο δὲν εἶναι τρόπος τοῦλέγειν ἢ ὁ τρόπος ποὺ περιγρά-φουμε τὴν παντοδυναμία Τουεἶναι κάτι πάρα πολὺ συγκεκριμέ-νο Ἐν τέλει τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ δὲνεἶναι κάτι ἀλλὰ Κάποιος Εἶναι ὁἴδιος ὁ Χριστός Ναί

Ἂς δοῦμε τί ἀναφέρει ἐπʼ αὐτοῦὁ μεγάλος Πατέρας τῆς Ἐκκλησίαςμας Ἅγ Κύριλλος ΠατριάρχηςἈλεξανδρείας1

bull laquoΧέρι βέβαια τοῦ Πατέρα ποὺἔπλασε τὰ πάντα εἶναι ὁ Υἱός μέσωτοῦ ὁποίου ἔκανε τὰ πάντα καὶστὸν ὁποῖο βρίσκονται τὰ πάνταΓιατί λέγει laquoμὲ τὸν λόγο τοῦ Κυρί-ου στερεώθηκαν οἱ οὐρανοίraquo

bull laquoΕἶναι πανίσχυρος ὁ Λόγος τοῦΘεοῦ Πατέρα κι αὐτὸς εἶναι ὁ Κύ-

ριος τῶν δυνάμεωνraquobull laquoΧέριraquo καὶ laquoδεξιὰraquo Του ὁ Θεὸς

καὶ Πατέρας ὀνομάζει τὸν Υἱόbull laquoΑὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος τῶν δυ-

νάμεων καὶ τὸ ἀνίκητο χέρι τοῦ Πα-τέρα μὲ τὸ ὁποῖο ἔφερε τὰ πάνταστὴν ὕπαρξηraquo

Λοιπόν ὅποιοι καταφεύγουν

στὸ Χέρι αὐτό ὅποιοι βρίσκονταικάτω ἀπʼ τὴν κραταιή Του σκέπηὅποιοι τὸ ἀγγίζουν μὲ σεβασμό πί-στη πολὺ καὶ ἐλπίδαhellip

Τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ τοὺς φοβί-σει

Τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ τοὺς βλά-ψει

Μένουν ἀπρόσβλητοι ἀπʼ τοὺςπειρασμοὺς καὶ τὰ πάθη

Ἀπόρθητοι ἀπʼ τὸν ΣατανᾶΠληροῦνται μὲ τὴν Θεία ΧάρηΓίνονται χαρισματικοὶ καὶ χαρι-

τωμένοιΜπορεῖ ἐμεῖς νὰ εἴμαστε ἀδύνα-

τοι εἶναι ὅμως παντοδύναμο τὸΧέρι ἐκεῖνο ποὺ μᾶς κρατεῖ καὶ μᾶςσκεπάζει Κι ὅταν μᾶς σώζει ὁ Χρι-στός ἆραγε ποιὸς μπορεῖ νὰ μᾶςβλάψει

Τονίζει ὁ ἱ Χρυσόστομος laquoΚα-νεὶς ἂς μὴ ὑπερηφανεύεται γιὰ τὸνπλοῦτο του κανεὶς νὰ μὴ ὑπερη-φανεύεται γιὰ κάτι ἀπʼ τὰ κοσμικάἀλλὰ γιʼ αὐτὸ καὶ μόνο ἐπειδὴ ἔχειτὸν Κύριο Θεόraquo

Τί εὐλογία

Στʼ ἀλήθεια τί γίνεται μὲ ἐκεί-νους ποὺ τὸ ἀμφισβητοῦν ἢ καὶ τὸπεριγελοῦν ποὺ τὸ ἀρνοῦνται καὶτὸ ἐγκαταλείπουν αὐτὸ τὸ Χέρι

Τότε ὁ ἄνθρωπος μένει ἔρημοςκαὶ μὲ ἕνα τεράστιο κενὸ μέσα τουτὸ ὁποῖο μὲ τίποτε δὲν μπορεῖ νὰκαλύψει

Τότε ὁ ἄνθρωπος καταντᾶ νὰ κα-ταφεύγει σὲ ἄλλα χέρια ἁμαρτω-λά κακοποιά διεφθαρμένα σὲ χέ-ρια καθαρὰ διαβολικά

Τότε ὁ ἄνθρωπος πέφτει στὸ χά-ος τῆς ἀπόγνωσης καὶ τῆς ἀπελπι-σίας

Ὁ Γάλλος συγγραφέας Εὐγέ-νιος Ἰονέσκο εἶχε γράψει γιὰ τὸδράμα τῆς μακριὰ ἀπʼ τὸν Θεὸεὑρισκόμενης ψυχῆς του laquoΜπορῶνὰ πῶ ὅτι ἔχω ἐγκαταλείψει τὸνΟὐρανὸ κι ἔχω τὴν ἐντύπωση ὅτι ὁΟὐρανὸς μὲ ἔχει ἐγκαταλείψειhellipἜχουμε καταντήσει ἀνδρείκελακαὶ ἐρχόμαστε καὶ παρερχόμαστεδίχως λόγο ποὺ ἀκοῦμε καὶ λέμελέξεις δίχως νόημα Ἡ ὑλιστικὴζωὴ μᾶς ἔχει μεταμορφώσει σὲὄντα ξιπασμέναhellipraquo

Ἀλλὰ τὸ Χέρι αὐτὸ ἔρχεται κά-ποτε ἀκόμη καὶ ὡς τιμωρό ὅπωςσυνέβη μὲ τοὺς Ἰσραηλίτες οἱὁποῖοι ἔφθασαν στὸ σημεῖο καὶ νὰτὸ σταυρώσουν ἀκόμη Μὴ τὸξεχνᾶμεhellip

Νά λοιπόν καλοί μου φίλοι ποιὸ

εἶναι τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ Ὁ ἴδιος ὁΧριστός μας Ὁ παντοδύναμος Ὁφιλεύσπλαχνος Ἡ καταφυγή μαςἈλλὰ γιὰ νὰ μᾶς σκέπει πρέπει νὰεἴμαστε κοντά Του μαζί Του ὅσογίνεται πιστὰ καὶ ἀφοσιωμέναἘκεῖνος πάντοτε θέλει νὰ μᾶς σκέ-πει νὰ μᾶς ὁδηγεῖ νὰ μᾶς σώζειἈρκεῖ νὰ τὸ θέλουμε κι ἐμεῖς Νὰτὸ θέλουμε πολύhellip

1 Βλ laquoΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΝΗΣΑΙΑraquo Λόγοι Β΄ Γ΄ amp Ε΄

Κ Γ Παπαδημητρακόπουλος

(2ον)ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκη -νὸς ἀπὸ τὴν Ἱ Μονὴ τοῦ ὉσίουΣάββα τοῦ Ἡγιασμένου ἐκτὸς ἀπὸτοὺς μοναχικούς του ἀγῶνες ἐπι-δίδεται καὶ στὴ συγγραφὴ σπου-δαιοτάτων ἔργων ὑπὲρ τῆς Ὀρθο-δοξίας Γράφει ἔργα ἑρμηνευτικάδογματικά ἀντιρρητικά ἀσκητικάἠθικά ὁμιλητικά ἁγιολογικὰ καὶὑμνογραφικά

Τὸ σημαντικότερο δογματικὸἔργο τοῦ ἱεροῦ Δαμασκηνοῦ εἶναιἡ laquoΠηγὴ Γνώσεωςraquo τὸ ὁποῖο διαι-ρεῖται σὲ τρία μέρη α) Φιλοσοφικὰκεφάλαια β) Περὶ αἱρέσεων καὶ γ)Ἔκθεσις ἢ ἔκδοσις ὀρθοδόξου πί-στεως

Τὸ δεύτερο μέρος τοῦ ἔργουlaquoΠηγὴ Γνώσεωςraquo τὸ laquoΠερὶ αἱρέ-σεωνraquo εἶναι μία σύν τομη καὶ ἀκρι-βολογικὴ περίληψη 103 αἱρέσεωνΣτηρίζεται σὲ παλαιότερους θεο-λόγους ἰδιαίτερα στὸν Θεοδώρη-το Κύρου καὶ τὸν ἅγιο ἘπιφάνιοΚύπρου Οἱ ἀπόψεις τοῦ Ἁγίου γιὰὁρισμένες νεώτερες αἱρέσεις(Ἰσμαηλίτες ἢ Μωαμεθανοὶ καὶεἰκονομάχοι) εἶναι πρωτογενεῖςἘνῶ δηλ γιὰ τὶς ἄλλες αἱρέσεις τὸμόνο ποὺ κάνει εἶναι νὰ παραθέ-τει διάφορες γνωστὲς θέσεις περὶαὐτῶν ἀπὸ προγενεστέρους Πατέ-ρες γι᾽ αὐτὲς τὶς δύο αἱρέσεις κα-ταγράφει τὴν δική του προσωπικὴμαρτυρία καὶ κρίση Αὐτὴ εἶναι καὶἡ πρωτοτυπία τοῦ ἔργου

Βεβαίως πολὺ ὀρθὰ ὁ ἍγιοςἸωάννης κατατάσσει τὸ Ἰσλὰμ στὶςαἱρέσεις ἀφοῦ ὅπως ἀναφέραμεἡ διδασκαλία του ἀποτελεῖ ἕνα μί -γμα ἕνα κράμα διαφόρων αἱρέσε-ων ὅπως τῆς εἰδωλολατρίας τοῦζωροαστρισμοῦ τοῦ μανιχαϊσμοῦτοῦ ἰουδαϊσμοῦ τοῦ γνωστικισμοῦτοῦ ἀρειανισμοῦ τοῦ νεστοριανι-σμοῦ τοῦ μονοφυσιτισμοῦ τοῦἀφθαρτοδοκητισμοῦ καὶ τῆς εἰκο-νομαχίας12

Ἐξ ἀρχῆς θὰ πρέπει νὰ ἀναφέ-ρουμε ὅτι ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τοῦκειμένου προκύπτει ὅτι πρωταρ-χικὸς σκοπὸς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννουδὲν εἶναι νὰ κάνει μιὰ σοβαρὴ θεο-λογικὴ συζήτηση ἐλέγχοντας μὲθεολογικὰ ἐπιχειρήματα τὴν πλάνητοῦ Ἰσλάμ Στόχος του εἶναι νὰ τὴνγελοιοποιήσει νὰ τὴν παρουσιάσειὅτι εἶναι γιὰ γέλια νὰ πέσει στὴνὑπόληψη τῶν ἀναγνωστῶν Δὲντὴν θεωρεῖ κἂν ἀξία νὰ ἀσχοληθεῖκανεὶς σοβαρὰ μὲ μιὰ τέτοια θρη-σκεία Αὐτό μάλιστα καταφαίνεταιἀπὸ τὰ ἴδια τὰ λόγια τοῦ Ἁγίου ὁὁποῖος χρησιμοποιεῖ τέσσεριςφορὲς τὴν φράση laquoγέλωτοςἄξιαraquo13 ὅτι δηλ τὸ πιστεύω τοῦἸσλὰμ εἶναι ἄξιο μόνο γιὰ γέλια

Ἂς ἔλθουμε ὅμως τώρα νὰ ἐξε-τάσουμε τὸ ἴδιο τὸ κείμενο τὸlaquoΠερὶ αἱρέσεωνraquo

Εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ὁ εἰκονόφιλοςπατὴρ μᾶς δίνει τὴν γνώμη του γιὰτὸ Ἰσλάμ Θεωρεῖ ὅτι εἶναι θρη-σκεία ἀλλὰ λαοπλάνος καὶ πρό-δρομος τοῦ Ἀντιχρίστου laquoἜστι δὲκαὶ ἡ μέχρι τοῦ νῦν κρατοῦσα λαο-πλάνος θρησκεία τῶν Ἰσμαηλιτῶνπρόδρομος οὖσα τοῦ Ἀντιχρί-στουraquo14 Στὴ συνέχεια ἀναφέρεταιστὴν καταγωγή της Ἰσμαηλίτες λέ-γονται ἐπειδὴ κατάγονται ἀπὸ τὸνἸσμαήλ τὸν υἱὸ τοῦ Ἀβραὰμ ἀπὸτὴν Ἄγαρ καὶ Ἀγαρηνοὶ ἀπὸ τὴνἌγαρ Ἀποκαλοῦνται ἐπίσης καὶΣαρακηνοὶ ὡς ἐκ τῆς laquoΣάρρας κε-νούςraquo15 ἐπειδὴ ἡ Ἄγαρ εἶχε πεῖστὸν ἄγγελο ὅτι ἡ Σάρρα τὴν ἀπέ-λυσε κενή Ἀναφέρει ἐπίσης ὅτιμέχρι τὰ χρόνια τοῦ Ἡρακλείουαὐτοὶ ἦταν εἰδωλολάτρες γιατίπροσκυνοῦσαν τὸ φωτεινὸ ἄστροκαὶ τὴν Ἀφροδίτη τὴν ὁποία ὀνό-μασαν Χαβάρ ποὺ σημαίνει μεγά-λη Ἀπὸ τὰ χρόνια ὅμως τοῦ Ἡρα-κλείου ἐγκατέλειψαν τὴν εἰδωλο-λατρεία καὶ προσκολήθηκαν στὸνΜωάμεθ τὸν ὁποῖο ἔρχεται στὴσυνέχεια καὶ μᾶς τὸν παρουσιάζει

Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι ὁ ἱερὸςΔαμασκηνὸς ἀποκαλεῖ εὐθὺς ἐξἀρχῆς τὸν Μαμὲδ (Μωάμεθ) ψευ-δοπροφήτη καὶ τὸν κατηγορεῖ ὅτισυνέστησε τὴν αἵρεσή του ὕστεραἀπὸ μιὰ ἐπιφανειακὴ μελέτη τῆςἉγίας Γραφῆς μιὰ συνομιλία μ᾽ ἕναἈρειανὸ μοναχὸ καὶ ἀφοῦ διέδωσετὴν ψεύτικη φήμη ὅτι ὅλ᾽ αὐτά ποὺθέσπισε εἶναι θεόσταλτα Μ᾽ αὐτὸντὸν τρόπο κατάφερε νὰ παρασύρειτὸν λαό Καυστικότατο εἶναι τὸσχόλιο τοῦ Ἁγίου ὅτι ὅλα τὰ θεσπί-σματα τοῦ βιβλίου τοῦ Μωάμεθδηλαδὴ τοῦ Κορανίου εἶναι laquoγέ-λωτος ἄξιαraquo τὸ ὁποῖο καθιέρωσεστὸ ἔθνος του χρησιμοποιώνταςὡς ὄργανο τὴν δῆθεν θεοσεβῆ καὶἠθικὴ πολιτεία του

Μέχρι ἐδῶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης κα-ταφέρνει νὰ δημιουργήσει τὴνσαφῆ ἀντίληψη στὸν ἀναγνώστηὅτι ἔχουμε νὰ κάνουμε μ᾽ ἕνα αἱρε-τικό ὁ ὁποῖος δημιούργησε μιὰ δι-κή του αἵρεση

Ἐν συνεχείᾳ ὁ ἱερὸς πατὴρ μᾶςδίνει πολὺ συστηματικὰ καὶ συνο-πτικὰ τὸ πιστεύω τὴν διδασκαλίατοῦ Ἰσλάμ16 καὶ μᾶς παρουσιάζειθαυμάσια τὰ βασικὰ σημεῖα τῆς πί-στεώς του Ὁ Μουσουλμανισμὸςlaquoλέγει ἕνα Θεὸν εἶναι ποιητὴν τῶνὅλων μήτε γεννηθέντα μήτε γε-γεννηκόταmiddot λέγει τὸν Χριστὸν Λό-γον εἶναι τοῦ Θεοῦ καὶ πνεῦμααὐτοῦ κτιστὸν δὲ καὶ δοῦλον καὶὅτι ἐκ Μαρίας τῆς ἀδελφῆς Μωυ-σέως καὶ Ἀαρὼν ἄνευ σπορᾶςἐτέχθη Ὁ γὰρ Λόγος φησί τοῦΘεοῦ καὶ τὸ Πνεῦμα εἰσῆλθεν εἰςτὴν Μαρίαν καὶ ἐγέννησε τὸνἸησοῦν προφήτην ὄντα καὶ δοῦλοντοῦ Θεοῦ Καὶ ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι παρα-νομήσαντες ἐθέλησαν αὐτὸνσταυρῶσαι καὶ κρατήσαντεςἐσταύρωσαν τὴν σκιὰν αὐτοῦΑὐτὸς δὲ ὁ Χριστὸς οὐκ ἐσταυρώ-θη φησίν οὔτε ἀπέθανεν Ὁ γὰρΘεὸς ἔλαβεν αὐτὸν πρὸς ἑαυτὸνεἰς τὸν οὐρανὸν διὰ τὸ φιλεῖναὐτόν Καὶ τοῦτο λέγει ὅτι τοῦ Χρι-στοῦ ἀνελθόντος εἰς τοὺς οὐρα-νούς ἐπηρώτησεν αὐτὸν ὁ Θεὸςλέγωνmiddot Ὢ Ἰησοῦ σὺ εἶπας ὅτι Υἱὸςεἰμὶ τοῦ Θεοῦ καὶ Θεός Καὶ ἀπε-κρίθη φησίν ὁ Ἰησοῦςmiddot ldquoἼλεώς μοιΚύριεmiddot σὺ οἶδας ὅτι οὐκ εἶπον οὐδὲὑπερηφανῶ εἶναι δοῦλος σουmiddot ἀλλ᾽ἄνθρωποι οἱ παραβάται ἔγραψανὅτι εἶπον τὸν λόγον τοῦτον καὶἐψεύσαντο κατ᾽ ἐμοῦ καὶ εἰσὶ πε-πλανημένοιrdquo Καὶ ἀπεκρίθη καὶφησὶν αὐτῷ ὁ Θεόςmiddot ldquoΟἶδα ὅτι σὺοὐκ ἔλεγες τὸν λόγον τοῦτονrdquoraquo17

Ὅπως εἶναι φανερὸ laquoτὸ Ἰσλὰμἀντλεῖ τὴν διδασκαλία περὶ τοῦἸησοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὴν ἀντιχρι-στιανικὴ ἰουδαϊκὴ καὶ τὴν αἱρετικὴχριστιανικὴ (ἀρειανικὴndashνεστο-ριανὴ) γραμματεία Τὸν δέχεται ὡςμέγα προφήτη ὡς τὴν σφραγίδατῆς ἁγιότητος ὡς τὸν μέλλοντα νὰκρίνει τὸν κόσμο κατὰ τὴν Δευτέ-ρα Παρουσία Τὸν θεωρεῖ ἐπίσηςΛόγο καὶ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ γεννη-θέντα ἀπὸ τὴν παρθένο Μαρία (ὄχιτὴν Κυρία Θεοτόκο ἀλλὰ τὴνἀδελφὴ τοῦ προφήτου Μωυσέως)διδάσκαλο τοῦ μονοθεϊσμοῦ καίτέλος ἀναληφθέντα στοὺς οὐρα-νοὺς μέχρι τῆς δευτέρας ἀπο-στολῆς του γιὰ τὴν κρίσι Ἀρνεῖταιτὴν θεότητα τοῦ Χριστοῦ τὸνΣταυρικό του θάνατο καὶ τὴν Ἀνά-σταση διότι τὰ θεωρεῖ ἀνοίκεια καὶβλάσφημα γιὰ ἕνα προφήτη τοῦΘεοῦ Γι᾽ αὐτὸ καὶ βδελύσσεται τὸνΤίμιο Σταυρό Γιὰ νὰ στηρίξη ὅληαὐτὴ τὴν διδασκαλία περὶ ἸησοῦΧριστοῦ τὸ Ἰσλὰμ ὑποστηρίζει ὅτιοἱ Χριστιανοὶ διαστρέβλωσαν μὲπροσθαφαιρέσεις καὶ παραποιήσειςτὸ ἀρχικὸ Εὐαγγέλιο ποὺ κήρυξε ὁἸησοῦς18raquo Ὑπάρχουν τέλος λέει ὁἍγιος κι ἄλλα τερατολογήματαστὴ διδασκαλία τοῦ Ἰσλὰμ laquoγέλω-τος ἄξιαraquo γιὰ τὰ ὁποῖα ὅμως ὁΜωάμεθ καυχιέται ὅτι τὰ παρέλα-βε ἐκ Θεοῦ

Πιὸ κάτω ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὑπεισ -έρχεται σ᾽ ἕνα πολὺ καίριο σημεῖοτῆς διαλογικῆς συζητήσεως μὲτοὺς Σαρακηνούς μὲ τὸ ὁποῖοτοὺς κατασυντρίβει καὶ τοὺς ἀφή-νει ἀναπολογήτους χωρὶς νὰ μπο-ροῦν νὰ προβάλλουν πειστικὰ ἐπι-χειρήματα Τὸ σημεῖο αὐτὸ εἶναι ἡπαγία θέση τοῦ ἱεροῦ Δαμασκηνοῦὅτι ἐκλείπει κάθε αὐθεντικὴ μαρ-τυρία γιὰ τὸ ὅτι τὸ Κοράνιο εἶναιθεόσταλτο καὶ ὁ προφήτης τουςἀληθινός Τοὺς ρωτᾶ laquoΚαὶ τίςἐστιν ὁ μαρτυρῶν ὅτι γραφὴναὐτῷ δέδωκεν ὁ Θεός Καὶ τὶς τῶνπροφητῶν προεῖπεν ὅτι τοιοῦτοςἀνίσταται προφήτηςraquo19 Μὴ ἔχον-τας τί νὰ ἀπαντήσουν οἱ Σαρακη-νοί ὁ Ἅγιος τοὺς φέρνει δύο πα-ραδείγματα Τὸ πρῶτο εἶναι ὁ προ-φήτης Μωυσῆς ὁ ὁποῖος παρέλα-βε τὸ Νόμο ἀπὸ τὸν Θεό ἀλλὰμπροστὰ στὰ μάτια τοῦ λαοῦ καὶ μὲφοβερὲς θεοσημίες καὶ τὸ δεύτε-ρο ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός γιὰτὸν ὁποῖο ὅλοι οἱ προφῆτες ἀπὸτὸν προφήτη Μωυσῆ κι ἔπειταμαρτύρησαν καὶ προεφήτευσαν γιὰὅλο τὸ σχέδιο τῆς προαιωνίου θεί-ας οἰκονομίας Καὶ τοὺς ξαναρωτᾶlaquoΠῶς καὶ ὁ δικός σας ὁ προφήτηςδὲν ἦλθε μ᾽ αὐτὸν τὸν τρόπο δη-λαδὴ μαρτυρούμενος καὶ προφη-τευόμενοςraquo Οἱ Σαρακηνοί ἔχον-τάς τα χαμένα ἀπαντοῦν μὲ τὸἀόριστο laquoὁ Θεὸς ὅσα θέλειποιεῖraquo20 Ὁ Ἅγιος ὅμως τοὺς προ-καλεῖ νὰ ἀπαντήσουν πιὸ συγκεκρι-μένα στὸ πῶς κατέβηκε ἡ γραφὴστὸν προφήτη τους κι αὐτοὶ ἀπαν-τοῦν ὅτι ἐνῶ κοιμόταν κατέβηκεἡ γραφὴ πάνω του Βέβαια δὲν χά-νει τὴν εὐκαιρία ὁ Ἅγιος νὰ γελοι-οποιήσει γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ τὸνΜωάμεθ προσαρμόζοντας σ᾽αὐτὸν τὴν λαϊκὴ παροιμία ποὺἀφήνει νὰ ἐννοηθεῖ laquoκοιμᾶται κιὀνειρεύεταιraquo

Ὁ Ὅσιος ὅμως δὲν ἀρκεῖταιμόνο στὰ παραπάνω μὲ τὰ ὁποῖακατέδειξε τὴν παντελῆ ἀπουσία κά-θε γνησίου μαρτυρίας περὶ τοῦ

ψευδοπροφήτου καὶ τοῦ ψευδοβι-βλίου του ἀλλὰ προχωρεῖ καὶ στὸνὰ ἀποκαλύψει καὶ τὴν πλήρη ἀντί-θεση καταπάτηση καὶ παρακοὴτῶν Σαρακηνῶν ἔναντι τοῦ ἰδίουτοῦ βιβλίου τους τοῦ ΚορανίουΤοὺς λέει ὅτι ἀφοῦ τὸ Κοράνιοἐντέλλεται τίποτα νὰ μὴ κάνουνκαὶ νὰ μὴ δέχονται ἄνευ μαρτύ-ρων πῶς δέχθηκαν τὸν Μωάμεθκαὶ τὴ θρησκεία του χωρὶς νὰ ἐξε-τάσουν τὴν αὐθεντικότητα καὶ γνη-σιότητά του Γιὰ ὅλα τὰ ἄλλα τὰεὐτελῆ πράγματα (πχ γυναῖκεςγαϊδάρους κτήνη κτήματα) ἔχουνμάρτυρες ἐνῶ γιὰ τὸ τόσο σοβαρὸθέμα τῆς πίστεως καὶ τῆς γραφῆςπαραμένουν ἀμάρτυροι Οἱ Σαρα-κηνοί ὅπως εἶναι φυσικό σιωποῦνγεμάτοι ντροπὴ καὶ ὁ Ὅσιος κατα-λήγει στὸ ἀναμφισβήτητο συμπέ-ρασμα ὅτι γιὰ τὸν Μωάμεθ καμμίαγραφὴ δὲν μαρτυρεῖ

Στὴ συνέχεια ὁ ἱερὸς Δαμα-σκηνὸς ἀναφέρεται δειγματολη-πτικὰ σὲ δύο περικοπὲς ἀπὸ τὸ Κο-ράνιο τὶς ὁποῖες μάλιστα ἀποκα-λεῖ laquoληρωδίεςraquo δηλαδὴ φλυαρίεςγιὰ νὰ μᾶς δώσει νὰ καταλάβουμεἀκόμη καλύτερα τὴν γελοιότητακαὶ τὴν ἀνοησία ποὺ ὑπάρχει στὴδῆθεν θεόσταλτη γραφή

Ἡ πρώτη περικοπὴ ἀναφέρεταιστὴ γραφὴ τῆς γυναικός ἡ ὁποίαὁρίζει γιὰ τὸν γάμο καὶ τὸ διαζύγιοΣύμφωνα μ᾽ αὐτὴ ὁ ἄνδρας μπορεῖνὰ ἔχει τέσσερεις γυναῖκες καὶ χί-λιες παλλακίδες οἱ ὁποῖες θὰ ὑπα-κούουν στὶς τέσσερεις γυναῖκεςΤὸ διαζύγιο ἐξαρτᾶται μόνο ἀπὸ τὴβούληση τοῦ ἀνδρός ὁ ὁποῖοςὅποτε θέλει μπορεῖ νὰ διώξει μίαἀπὸ τὶς γυναῖκες του καὶ νὰ πάρειἄλλη Μᾶς πληροφορεῖ ὅμως ὁἍγιος ὅτι ἡ θέσπιση τοῦ διαζυγίουπροῆλθε ἀπὸ τὸ πάθος τοῦ ἔρωταποὺ εἶχε ὁ Μωάμεθ γιὰ μιὰ γυναί-κα Συγκεκριμένα λέει ὅτι ὁ Μωά-μεθ εἶχε ἕνα συνεργάτη τὸν Ζεΐδὁ ὁποῖος εἶχε μιὰ πολὺ ὄμορφη γυ-ναίκα τὴν ὁποία ἐρωτεύθηκε ὁΜωάμεθ Καὶ κάποια φορὰ λέει ὁΜωάμεθ στὸν Ζεΐδ laquoὉ Θεὸς μοῦἔδωσε ἐντολὴ νὰ χωρίσεις τὴ γυ-ναίκα σουraquo καὶ ὁ Ζεΐδ τὴν χώρισεΜετὰ ἀπὸ ἀρκετὲς ἡμέρες τοῦεἶπε laquoὉ Θεὸς ἔδωσε ἐντολὴ νὰτὴν πάρω ἐγώraquo Ἀφοῦ τὴν πῆρε καὶμοίχευσε μαζί της θέσπισε καὶ τὸνόμο ὅποιος θέλει νὰ χωρίζει τὴγυναίκα του Ἐάν ὅμως μετὰ τὸνχωρισμὸ ἐπιστρέψει σ᾽ αὐτήν νὰτὴν πανδρευθεῖ ἄλλος Γιατί δὲνἐπιτρέπεται νὰ τὴν πάρει ἂν δὲνπανδρευθεῖ ἀπὸ ἄλλον Ἐὰν καὶ ὁἀδελφὸς χωρίσει τὴ γυναίκα τουνὰ τὴν πανδρεύεται ὁ ἀδελφόςτου ἂν θέλει Ἐπιπροσθέτως ἀνα-φέρει ὁ Ἅγιος καὶ τὸ ρητὸ τοῦ Κο-ρανίου laquoεἴργασαι τὴν γῆν ἥν ὁΘεὸς ἔδωκέ σοι καὶ φιλοκάλησοναὐτήνraquo21 ἀναφερόμενο στὴ γυναί-κα καὶ σταματάει τὸ θέμα ἐδῶαἰδούμενος νὰ μολύνει τὴ γλώσσατου καὶ τὴ σκέψη τῶν ἀναγνωστῶνμὲ ἄλλα παρόμοια αἰσχρὰ πράγμα-τα τοῦ Μωάμεθ

Ἡ δεύτερη περικοπή τὴν ὁποίαἐπεξεργάζεται ὁ Ἅγιος Ἰωάννηςσχετίζεται μὲ τὴν καμήλα τοῦΘεοῦ Μὲ σκωπτικὴ διάθεση διη-γεῖται ὅτι μιὰ καμήλα σταλμένη ἀπ᾽τὸ Θεό ἤπιε ὅλο τὸ ποτάμι καὶ δὲνμποροῦσε νὰ περάσει ἀνάμεσα ἀπὸδύο βουνά ἐπειδὴ δὲν χωροῦσεὙπῆρχε ἐπίσης ἕνας λαὸς στὸντόπο ἐκεῖνο ποὺ τὴ μιὰ μέρα ἔπινεἐκεῖνος τὸ νερὸ καὶ τὴν ἑπομένη ἡκαμήλα πίνοντας τὸ νερό τοὺςἔτρεφε δίνοντάς τους γάλα ἀντὶγιὰ νερό Καὶ ρωτᾶ ὁ Ἅγιος τοὺςΣαρακηνούς laquoΓιατί ὁ προφήτηςσας στὸν ὁποῖο ὅπως ἰσχυρίζεσθεμίλησε ὁ Θεός δὲν ἔμαθε γιὰ τὴνκαμήλα ποιὸ εἶναι τὸ νόημα καὶ ὁσυμβολισμός της ποιὰ ἦταν ἡ κα-μήλα ποιὸς ὁ λαὸς ποὺ ἔπινε τὸ γά-λα ποὺ βρίσκεται τώρα ἡ καμήλαraquoΚάνει λόγο ἐπίσης καὶ γιὰ τὶς πα-χυλὲς ἀντιλήψεις ποὺ ἔχουν οἱΜουσουλμάνοι γιὰ τὸν Παράδεισολέγοντας ὅτι μπορεῖ ἡ καμήλα νὰβρίσκεται στὸν Παράδεισο ἀφοῦσύμφωνα μὲ τοὺς Ἀγαρηνοὺς στὸνΠαράδεισο κυλοῦν τρία ποτάμιαἕνα μὲ νερό ἕνα μὲ κρασὶ καὶ ἕναμὲ γάλα Τελικά ὅμως τοὺς βεβαι-ώνει μὲ αὐστηρότητα ποῦ βρίσκε-ται ἡ καμήλα καὶ ποῦ θὰ καταλή-ξουν κι αὐτοί ὅτι δηλαδὴ ἡ θαυμά-σια καμήλα τους βρίσκεται σὲψυχὲς ὄνων ὅπου κι αὐτοὶ πρόκει-ται νὰ ζήσουν ὡς κτηνώδεις πη-γαίνοντας ὡς πρόδρομος αὐτῶνἐκεῖ ὅπου βρίσκεται τὸ laquoσκότος τὸἐξώτερον καὶ κόλασις ἀτελεύτη-τος πῦρ ἠχοῦν σκώληξ ἀκοίμητοςκαὶ ταρτάριοι δαίμονεςraquo22 Ἀπὸ τὸτελευταῖο ἐξάγεται τὸ συμπέρα-σμα ὅτι ὁ Ἰσλαμισμὸς εἶναι μιὰ δαι-μονικὴ θρησκεία ἡ ὁποία τὸ μόνοποὺ μπορεῖ νὰ προσφέρει στοὺςἀκολούθους της εἶναι ἡ παράδοσητῶν ψυχῶν τους στὸν δαίμονα καὶἡ ὁριστικὴ ἀπώλειά τους Δὲνὑπάρχει ἐλπίδα σωτηρίαςὙποσημειώσεις

12 ΗΛ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ laquoΤὸἸσλὰμ κατὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Δα-μασκηνόraquo ΕΕΘΣΘ τμήματος Ποι-μαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας 1(1990) σσ 262 ndash 264 13 ΑΓΙΟΣΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ Περὶαἱρέσεων ρᾶ΄ 17 38 57 176 PG 94678ndash780 καὶ ἔκδ Γρηγόριος ὁ Πα-λαμᾶς ΕΠΕ τ 2 Θεσκη 1991 σσ306ndash321 14 Ὁπ ρα´ 1 ndash 2 15 Ὁπρα´ 5 16 Ὁπ ρα´ 18 ndash 37 17 Περὶαἱρέσεων ρα´ PG 94 765 ΑΒ καὶ ΗΛΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ laquoΤὸ Ἰσλάμhellipraquo σσ 267 ndash 268 18 Ἀπόψεις περὶ τοῦἀκαδημαϊκοῦ διαλόγου Ὀρθοδοξίαςκαὶ Ἰσλὰμ (ἀνάτυπο ἀπὸ τὸ περιοδικὸΚοινωνία ἔτος Μ΄ (1997) τεύχη 1 2σσ 1ndash11 καὶ 145ndash146) ἔκδ ΙΜὉσίουΓρηγορίου Ἁγίου Ὅρους Ἀθήνα1997 σ 17 19 Περὶ αἱρέσεων ρα´ 40 ndash42 20 Ὁπ ρα´ 54 21 Περὶ αἱρέσεωνρα´ 129 ndash 130 22 Ὁπ ρα´ 175

Ἡ Ἑλλὰς ἔχει ἀνάγκην μιᾶς ἐπα-ναστάσεως τονίζει ὁ Σεβ Μητρο-πολίτης Ναυπάκτου καὶ ἉγίουΒλασίου κ Ἱερόθεος εἰς πρόσφα-τον ἄρθρον του καταχωρηθὲν εἰςτὴν μηνιαίαν ἔκδοσιν τῆς ἹερᾶςΜητροπόλεώς του Εἰς αὐτὸ τὸἄρθρον ἐπισημαίνει τὰ ἀκόλουθασημαντικά

laquoΠαρακολουθῶ ὅσα γίνονται καὶλέγονται στὴν Πατρίδα μας τὰ τε-λευταῖα χρόνια Εἶμαι βαθύταταπροβληματισμένος καὶ πολλὲςφορὲς δὲν ἔχω κάτι καινούργιο νὰπῶ γιὰ τὴν λεγόμενη οἰκονομικὴκρίση Ἔγραψα διάφορα κείμεναγιὰ τὸ θέμα αὐτό ἀλλὰ αἰσθάνομαιὅτι σήμερα δὲν χρειάζονται πε-ριττὰ λόγια ἀλλὰ προφητικὲςφωνὲς καὶ κυρίως δυναμικὲς πρά-ξεις Ὁ καρκινοπαθὴς δὲν θερα-πεύεται μὲ ἀσπιρίνες καὶ ὑποσχέ-σεις ἀλλὰ μὲ χειρουργικὲς ἐπεμ-βάσεις

Μοῦ λένε πολλοί γιατί δὲνἀρθρογραφῶ στὶς ἘφημερίδεςὙπάρχουν πολλοὶ λόγοι γι᾽ αὐτόἀλλὰ κυρίως ὀφείλεται σὲ αὐτὸντὸν βαθύτατο προβληματισμό μουΤὰ λόγια δὲν εἰσακούονται τὰγραπτὰ δὲν λαμβάνονται ὑπ᾽ ὄψη ἡσιωπὴ δὲν ἀξιοποιεῖται σωστάἜτσι ἀρκοῦμαι στὰ ἐκκλησιαστικὰκαὶ θεολογικά μου ἔργα

Τὸ πρόβλημα ὅμως παραμένεικαὶ φαίνεται ὅτι εἶναι μεγάλο Πέ-ρα ἀπὸ τὴν παγκόσμια οἰκονομικὴκρίση καὶ τὴν διαδοχικὴ κατάρρευ-ση τῶν ἰδεολογιῶν τοῦ ναζισμοῦτοῦ μαρξισμοῦ καὶ τοῦ καπιταλι-σμοῦ καὶ τῶν πρακτικῶν τους πέ-ρα ἀπὸ τὴν κατάρρευση τοῦ εὐδαι-μονιστικοῦ τρόπου ζωῆς σὲ παγ-κόσμιο ἐπίπεδο στὴν Χώρα μας πα-ρατηρεῖται μὲ εὐθύνη πρωτίστωςτῶν πολιτικῶν ἀλλὰ καὶ τῶν πνευ-ματικῶν δυνάμεων τοῦ τόπου καὶτοῦ λαοῦ ἡ ὑπονόμευση τοῦ Κρά-τους Τὸ Κράτος μας συγκροτήθη-κε μὲ θυσίες καὶ ἀγῶνες μὲ αἵματακαὶ πολέμους ἀφοῦ τίποτε δὲν μᾶςχαρίσθηκε ἀλλὰ κάθε σπιθαμὴ γῆςκερδίθηκε μὲ αἷμα Καὶ ὅμως μερι-κοὶ συμπεριφέρθηκαν ἀνάρμοστακαὶ ἀπαράδεκτα καὶ τώρα βλέπου-με τὸ Κράτος μας νὰ μετατρέπεταισὲ προτεκτοράτο Ζοῦμε ὡς ἀσθε-νεῖς στὴν ἐντατική διασωληνωμέ-νοι ἔχοντας μάσκες ὀξυγόνουζοῦμε δηλαδὴ μὲ δανεικὰ χρήμα-τα ποὺ ἀγωνιζόμαστε νὰ τὰ λά-βουμε γιὰ νὰ μὴ πεθάνουμε δί-δοντας ἐγγυήσεις μὲ βάση τὸἀγγλικὸ δίκαιο Καὶ ὅσοι ξέρουν τίσημαίνει αὐτό ἀντιλαμβάνονταιπολὺ καλὰ τὶς συνέπειες αὐτῆς τῆςπράξης

Ποιοὶ εὐθύνονται ποὺ φθάσαμεἕως ἐδῶ Ποιοὶ ἀναλαμβάνουν τὶςεὐθύνες τους Πόσοι ἔχουν τὴναἴσθηση τοῦ χρέους τους ὡς ἡγέ-τες Ποιοὶ θὰ λογοδοτήσουν Ποιοὶθὰ προβοῦν σὲ δυναμικὲς πρωτο-

βουλίες γιὰ ἐπανόρθωσηΠολλοὶ πλησιάζουν ἐμᾶς τοὺς

Ἐπισκόπους καὶ μᾶς προτρέπουννὰ μιλήσουμε νὰ ἐλέγξουμε νὰκρίνουμε Ζητοῦν νὰ μιλήση ἡἘκκλησία γιὰ τὴν πεῖνα τὴν ἀνερ-γία τὴν ὑποδούλωση Βέβαια οἱΠοιμένες κάνουν τὸ χρέος τουςἀνταποκρίνονται στὴν ἀποστολήτους ὅπως ἔχουν δώσει ὑπόσχεσηκατὰ τὴν χειροτονία τους ἀκόμηἀσχολοῦνται ὄχι μόνον τώρα μὲτὸ κοινωνικὸ καὶ φιλανθρωπικὸἔργο Σὲ τοπικὸ ἐπίπεδο ἐκφραζό-μαστε καὶ γιὰ τὴν κατάσταση τῆςΧώρας μας

Αἰσθάνομαι ὅμως ὅτι τὸ πρόβλη-μα εἶναι βαθύτατο καὶ δὲν θερα-πεύεται μὲ ἐλεγκτικοὺς λόγουςὙπάρχει ἔντονος προβληματισμός

Ἀπὸ τὴν μιὰ μεριὰ χρειάζεται μιὰἰσχυρὴ καὶ ἱκανὴ προσωπικότηταποὺ θὰ ἡγηθῆ τοῦ λαοῦ μὲ διπλὸσκοπό Ὁ ἕνας νὰ ἐλέγξη τὴνὑπάρχουσα κατάσταση νὰ μιλήσημὲ εἰλικρίνεια καὶ ἀλήθεια καὶ ὁἄλλος νὰ κατευθύνη τοὺς ἀνθρώ-πους γιὰ νὰ μὴ ἐκτραποῦν σὲἐμφύλιο σπαραγμό Εἶναι τὸ χειρό-τερο ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ γίνηαὐτὴν τὴν ἐποχή Ὅμως ποῦὑπάρχουν τέτοιοι πολιτικοὶ ἡγέτεςἀφοῦ καὶ ὅσοι ἔχουν τέτοια προ-σόντα βρίσκονται στὸ περιθώριοτῆς κοινωνικῆς καὶ πολιτικῆς ζωῆςτοῦ τόπου ὄχι μὲ εὐθύνη τους

Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά ἀκριβῶςἐπειδὴ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ἔλλειψη γι᾽αὐτὸ ἀπαιτεῖται νηφαλιότητα ψυ-χραιμία σύνεση γιὰ νὰ μὴ χάσουμετὴν ἐλεύθερη κυριαρχία ποὺ μᾶςἀπέμεινε Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος γιὰτὸν ὁποῖο περισσότερο μιλοῦμε μὲψυχραιμία καὶ σωστὸ λόγο Δὲνπρέπει νὰ ὁδηγηθοῦμε σὲ ἐμφυλί-ους πολέμους καὶ σὲ ἀντιδημοκρα-τικὲς καταστάσεις Καὶ ἡ ψυχραιμίαεἶναι ἕνας δυνατὸς ldquoἡγέτηςrdquo

Τὸ λεγόμενο ΒυζάντιοndashΡωμα-νία κάποτε χάθηκε ὡς κρατικὴὑπόσταση ἀλλὰ δὲν χάθηκε τὸἜθνος μὲ τὴν παράδοση καὶ τὸνπολιτισμό του ποὺ διατηρεῖταισήμερα σὲ ὅλο τὸν κόσμο Αὐτὸσημαίνει ὅτι πρέπει νὰ ἀποδυ-θοῦμε σὲ ἀγῶνες γιὰ νὰ μὴ χά-σουμε τὴν Κρατική μας ἐλευθε-ρία ἀλλὰ ἂν δὲν κατορθωθῆ αὐτὸθὰ πρέπει νὰ ἀγωνισθοῦμε γιὰ τὴνδιάσωση τῆς Ἐθνικῆς ἀξιοπρέπει-ας μὲ τὴν διατήρηση τῆς παρά-δοσης τοῦ ἰδιαιτέρου πολιτιστι-κοῦ τρόπου ζωῆς

Χρειάζεται ἐπανάσταση σήμε-ρα ἀλλὰ γνωρίζουμε ὅτι σὲ κάθεἐπανάσταση ποὺ ἔχει ἀποτελέ-σματα καὶ δὲν ὁδηγεῖται σὲ χειρό-τερη ὑποδούλωση προηγεῖταιπάντα μιὰ πνευματικὴ ἐπανάστα-ση ποὺ στηρίζεται στὴν παιδείατὸν πολιτισμό Αὐτὴν τὴν ἐπανά-σταση ἔχουμε σήμερα ἀνάγκηστὴν Πατρίδα μαςraquo

ΝΝΕΕΑΑΝΝΙΙΚΚΑΑ ΖΖΗΗΤΤΗΗΜΜΑΑΤΤΑΑ

Η ΕΛΛΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙΜΙΑΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΝ

Ὑπὸ τοῦ Σεβ Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ Ἱεροθέου

ΠΟΛΛΟΙ σύγχρονοι Πατέρες μέὑψηλό Ὀρθόδοξο φρόνημα ἔ -χουν ἐκφράσει τήν ἄποψη ὅτι ἡσημερινή Ἑλλάδα δέν διαφέρειπολύ ἀπό τά Σόδομα καί Γόμορρατῆς Παλαιᾶς Διαθήκης Τελευταῖοδεῖγμα γραφῆς ἀποτελεῖ ἡ προ-ώθηση ἀπό τό ἴδιο τό Κράτος μιᾶςπολυδάπανης laquoκαμπάνιαςraquo γιά τόἔτος πού διανύουμε μέ σκοπό νάπροωθηθεῖ ἡ ὁμοφυλόφιλη συν-τροφικότητα Στό περιοδικό laquoὉΚόσμος τῶν Πολυτέκνωνraquo (τεῦ -χος 50) καί συγκεκριμένως στόἄρθρο τοῦ κ Νίκου ΦωτόπουλουΝομικοῦ- Οἰκονομολόγου καίἈντιπρόεδρου τῆς ΑΣΠΕ μέ τίτλοlaquoἩ ἐκτροπή καί ἡ διαστροφή ἐπι-βραβεύονταιhellipraquo διαβάζουμε με-ταξύ τῶν ἄλλων τά παρακάτω κυ-ριολεκτικῶς ἀνατριχιαστικά στοι-χεῖα

laquoΤό πρόγραμμα τῆς ΓΓΝΓ πούθά ἔχει τίτλο ldquoΖοῦμε ὅπως ἐσύrdquo θάὑλοποιηθεῖ σέ συνεργασία μέ τήνΜΚΟ ldquoΘετική φωνήrdquo πού ἀσχο-λεῖται μέ τά ζητήματα τῶν ὁμοφυ-λοφίλων

Ὁ κρατικός αὐτός φορέας τῆςνεολαίας ἀποσκοπεῖ ὅπως ἰσχυρί-ζεται στήν ἐκκίνηση τοῦ δημοσί-ου διαλόγου ἀναφορικά μέ τάπροβλήματα πού ἀντιμετωπίζουνοἱ ὁμοφυλόφιλοι νέοι στήν πατρί-δα μας προκειμένου νά γίνει σε-βαστή ἡ σεξουαλική διαφορετικό-τητα ἀλλά καί νά βελτιωθεῖ ἡεἰκόνα τους στήν Ἑλληνική κοι-νωνίαraquo

Καί σχολιάζει γιʼ αὐτό τό πρό-γραμμα ὁ συντάκτης τοῦ ἄρθρου

laquoΘά ἔπρεπε ὁ ἐν λόγῳ κρατικόςφορέας (Γενική Γραμματεία ΝέαςΓενιᾶς) σέ καιρούς χαλεπούς ἀντίνά σπαταλᾶ δημόσιο χρῆμα γιάτήν προώθηση τῆς ἐν λόγῳ ἐνη-μερωτικῆς ἐκστρατείας του καίἀντί νά προσπαθεῖ ἐμμέσως νάἐξοικειώσει τήν ἑλληνική νεολαίαμέ τήν ἐκτροπή καί τήν διαστρο-φή ὡς τρόπο ζωῆς νά ἀσχοληθεῖμέ τήν ἐκπόνηση προγραμμάτωνἀπασχόλησης τῶν νέων καί νά ἐπι-κεντρώσει ὅλη τήν προσοχή τουστό πῶς θά πραγματοποιηθεῖ ἡμείωση τῶν ποσοστῶν ἀνεργίας

τά ὁποῖα εἶναι ἰδιαίτερα ὑψηλάστίς νεανικές ἡλικίεςraquo

ΜΑΛΙΣΤΑ στό ἴδιο ἄρθρο ὁ κ Φω-

τόπουλος ἀναφέρει ἐν συνεχείᾳτήν Ἀπόφαση τοῦ ὙπουργείουἘργασίας καί Κοινωνικῆς ἀσφάλι-σης πού δημοσιεύτηκε στήν Ἐφη-μερίδα τῆς Κυβερνήσεως καί ἡὁποία ἀναφέρει πώς ἐφεξῆς ὡςἄτομα μέ ἀναπηρία θά θεωροῦνταιοἱ παιδόφιλοι οἱ φετιχιστές οἱ ἐπι-δειξιομανεῖς οἱ ἡδονοβλεψίες καίοἱ σαδομαζοχιστές μέ ποσοστόἀναπηρίας πού θά κυμαίνεται με-ταξύ 20-30 Ἐπίσης στήν ἴδια κα-τηγορία θά κατατάσσονται καί οἱπυρομανεῖς οἱ κλεπτομανεῖς καί οἱἔχοντες παθολογική ἐνασχόλησημέ τά τυχερά παιχνίδιαraquo

Καί σχολιάζει εὔστοχα ὁ κ Φωτό-πουλος laquoΜέ τήν πρωτοβουλία τουαὐτή τό Ὑπουργεῖο Ἐργασίας κα-τατάσσει ἄτομα μέ διεστραμμένηπροσωπικότητα στήν ἴδια κατηγο-ρία μέ τούς νεφροπαθεῖς τούς πα-ραπληγικούς καί τούς πάσχονταςἀπό χρόνιες καί μή ἀναστρέψιμεςπαθήσεις ὅταν τελευταῖα περικό-πτονται καί τά ἐπιδόματα σʼ αὐτούςπού ἔχουν πραγματική ἀνάγκη τῆςἀρωγῆς τῆς Πολιτείαςraquo

Ὅσο ἀφορᾶ στίς πολύτεκνες

οἰκογένειες τῆς Χώρας μας ἀναφέ-ρει ὅτι laquoΠολλοί ἀλλοδαποί πολύτε-κνοι γονεῖς ζητοῦν νά πάρουν τάμέλη τῶν οἰκογενειῶν τους τήνἙλληνική ἰθαγένεια ὄχι γιατί

ἔχουν κάποια ἰδιαίτερη προτίμησηστήν πατρίδα μας πού τούς φιλο-ξενεῖ ἤ γιατί τρέφουν ἰδιαίτερηἀγάπη καί ἐκτίμηση στόν ἑλληνικόλαό ἀλλά γιατί ἐπιθυμοῦν νάεἰσπράττουν τό πολυτεκνικό ἐπίδο-μα πού χορηγεῖται μέσῳ τοῦ ΟΓΑraquo

Δηλαδή μέ ἄλλα λόγια περικό-πτουν τά ἐπιδόματα τῶν Ἑλλήνωνπολυτέκνων τό συντριπτικό ποσο-στό τῶν ὁποίων ζοῦν μέσα στήν ἐξα-θλίωση καί τήν ἀγωνία γιά τό μέλλοντους καί τό μέλλον τῶν παιδιῶντους καί τά παρέχουν σέ ἀνθρώ-πους πού ἔχουν ἀκόμα καί ἐχθρικέςδιαθέσεις ἔναντι τῆς Ἑλλάδας

Ποιός εἶναι τελικά laquoὁ πάτος τοῦβαρελιοῦraquo ὄχι τόσο τῆς κατάρρευ-σης τῆς οἰκονομίας ἀλλά τῆςἀήθειας τῆς ἀπληστίας καί τῆςπνευματικῆς καί ἠθικῆς σήψης τῶνἙλλήνων κυβερνώντων

τῶν Μαθητῶν Κατά συνέπεια δέκαί τῆς κοινωνίας

ζ Ἡ Κυβέρνηση πού θά προκύ-ψει ἀπό τίς ἐκλογές τῆς 6ης Μαΐ-ου ὀφείλει νά συνεργασθεῖ μέ τήνἘκκλησία καί νά ἐπαναφέρει στήντάξη τό θέμα τῆς θρησκευτικῆςἀγωγῆς τῶν Ἑλληνοπαίδων

Ἡ πρωτοβουλία ἀνήκει πλέονστήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος

ΕὐχαριστῶἈθήνα 04ndash05ndash2012

Ὑποσημείωση1 Βλ Ἠλία Δ Μπάκου Ἀναγκαία

ἡ ἀπόσυρσις ἤ τό πάγωμα τῶν πιλο-τικῶν προγραμμάτων Σπουδῶν διά τοΜτΘ laquoὈρθόδοξος Τύποςraquo 3032012Εὐαγγέλου Πονηροῦ Προβλήματατοῦ (πιλοτικοῦ) ΠρογράμματοςΣπουδῶνhellip Γεωργίου Ν Παπαθανα-σοπούλου Πενήντα λόγοι διαφω-νίαςhellip Κείμενα τῆς ΠΕΘ κἄ ἨλίαΔ Μπάκου Λόγος ἀποδεικτικόςὑπέρ τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστ μαθή-ματος Ἀθήνα 2011 κἄ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 3ης ΣΕΛ

ΕΙΣΗΓΗΣΙΣ ΔΙΑΤΟ ΝΕΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΣΠΟΥΔΩΝhellip

στιανὸς νὰ πλησιάσει τὸ διώκτη τουλέει τὰ ἑξῆς laquoΠόσες φορὲς περι-φρόνησαν τὸν Κύριο οἱ ἄνθρωποιΠόσες φορὲς τὸν ἀποστράφηκανΑὐτὸς ὅμως δὲν σταματοῦσε νὰτρέχει κοντά τους Μὴ λὲς λοιπόνὅτι δὲν μπορῶ νὰ πλησιάσω ἐκεί-νους ποὺ μὲ μισοῦν ἀλλὰ πὲς ὅτιδὲν μπορῶ νὰ περιφρονήσω ἐκεί-νους ποὺ μὲ περιφρονοῦν Αὐτὸς ὁλόγος εἶναι τοῦ μαθητῆ τοῦ Χρι-στοῦ ἐνῶ ὁ ἄλλος τοῦ διαβόλουΑὐτὸς κάνει τοὺς ἀνθρώπους λαμ-προὺς κι ἔνδοξους ἐνῶ ὁ ἄλλοςαἰσχροὺς καὶ καταγέλαστουςraquo

Μακάριος εἶναι ὁ χριστιανόςποὺ ἔχει τὴν πνευματικὴ ἀσπίδα καὶμπορεῖ νὰ μένει ἄτρωτος καὶ ἀνε-πηρέαστος ἀπὸ τὰ βέλη τῶνἐμπαθῶν ἀνθρώπων

Πρεσβ Διονύσιος Τάτσης

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 3ης ΣΕΛ

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΣΕΙΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

ΟΟΡΡΘΘΟΟ∆∆ΟΟΞΞΟΟΣΣ ΠΠΑΑΡΡΑΑΤΤΗΗΡΡΗΗΤΤΗΗΣΣ

Δηλώσεις τοῦ Ἀθηνῶν ἀπό τήν Ρωσίανδιά τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κἹερώνυμος κατά τήν ἐπίσημον ἐπί-σκεψίν του εἰς τήν Ρωσίαν εἶχε δια-φόρους δραστηριότητας Ὁ Μακα-ριώτατος ἐπεσκέφθη τήν Θεολογι-κήν Σχολήν τῆς Μόσχας καί ἀπήν-τησεν εἰς ἐρωτήσεις τῶν φοιτητῶνδιά τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶνεἰς τά ἑλληνικά σχολεῖα ἀλλά καίδιά θέματα πνευματικῆς ἀγωγῆςΣυμφώνως πρός τόν κ Μάκην Ἀδα- μόπουλον τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθ-μοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

laquo ldquoἘδῶ στὴ Ρωσία προσπαθεῖτενὰ ἐντάξετε τὰ Θρησκευτικὰ στὰσχολεῖα ἐνῶ στὴν Ἑλλάδα γίνεταιτὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο Ἔπειτα δια-πιστώνεται καὶ τὸ ἄλλο μπορεῖ ὁμαθητὴς νὰ εἶναι ἄριστος στὸ μά-θημα τῶν Θρησκευτικῶν χωρὶς νὰἔχει οὐδεμία σχέση μὲ τὴν ἐνορίατουrdquo

Καὶ διερωτήθηκε ὁ προκαθήμε-

νος τῆς ἑλλαδικῆς ἐκκλησίας ldquoΤίεἴδους γνώση εἶναι αὐτή Δὲ θὰἔχουμε ἐκκλησιαστικὴ ἀγωγή ἂνδὲν ὑπάρχει τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦσʼ αὐτὴν τὴν προσπάθειαrdquo

Ὁ κ Ἱερώνυμος σημείωσε ἀκό-μη μὲ ἔμφαση ldquoἌλλο ὁ πνευμα-τικὸς ἄνθρωπος ποὺ ἔχει κοσμικὴπαιδεία κι ἄλλο ὁ πνευματικὸςἄνθρωπος ὡς φορέας τῶν χαρι-σμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματοςrdquo

Στὸ ἀκροατήριο τῶν φοιτητῶν ὁΜακαριώτατος ἀναφέρθηκε καὶγιὰ τὴν καλῶς ἐννοούμενη πίστηστὴν πατρίδα ldquoἌλλο ὁ Ἐθνικισμὸςκι ἄλλο ἡ ἀγάπη γιὰ τὴν πατρίδαΤὴν ἀγάπη γιὰ τὴν πατρίδα τὴνἐπαινοῦμε τὸν ἐθνικισμὸ τὸν κα-ταδικάζουμεrdquo

Συμβουλεύοντας τέλος τοὺςφοιτητές δήλωσε ldquoἩ πιὸ μεγάληἀρετὴ εἶναι ἡ ταπείνωση καὶ ὁἐγωισμὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ φέρνειδιαίρεσηrdquoraquo

L

Ὁ Ἅγιος Θεόδωροςὁ Στρατηλάτης

Τὴν 8ην Ἰουνίου ἡἘκκλησία μας τιμᾶ τήνμνήμην τῆς ἀνακομιδῆςτῶν ἱερῶν Λειψάνων τοῦἉγίου Θεοδώρου τοῦΣτρατηλάτου

Τοιχογραφία τοῦ Ἁγίου ἐκτῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἉγίουΔιονυσίου Ἁγίου Ὄρους

L

ΟΟΡΡΘΘΟΟ∆∆ΟΟΞΞΟΟΣΣ ΤΤΥΥΠΠΟΟΣΣἙβδομαδιαία ἔκδοσις

τῆς ΠΟΕΜΑΧΕΤΑΙ ΔΙΑΦΩΤΙΖΕΙ

ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙἜγκυρα καὶ Ἀντικειμενικὰ

ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙΔιὰ τὴν Ὀρθοδοξίαν

καὶ τὸ ΓένοςΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

εἰς τὰ περίπτερα

Ἐπιμελείᾳ τοῦἈρχιμ Χαραλάμπους

Δ Βασιλοπούλουκυκλοφορεῖται τὸ μελέτη-

μα τοῦ ἀειμνήστουἈρχιμ Σωκράτους

Ἀναζηλῆ ἹεροκήρυκοςΗ ΜΟΝΙΚΑ

Ἡ ὑποδειγματικὴ σύζυ-γος νύφη καὶ μητέρα (τοῦἉγίου Αὐγουστίνου)

laquoΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΑ ΚΟΡΑΝΙΑraquo Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ

Τοῦ πρεσβυτέρου π Ἀγγέλου Ἀγγελακοπούλου ἘφημερίουἹεροῦ Ναοῦ Ζωοδόχου Πηγῆς Χατζηκυριακείου Πειραιῶς

8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Σελὶς 5η

Μὲ τὴν Κυριακὴν τῶν ἉγίωνΠάντων κατακλείεται ὁ κινητὸς κύ-κλος τῶν ἑορτῶν ποὺ ἄρχισε ἀπὸτὴν Κυριακήν τοῦ Τελώνου καὶ τοῦΦαρισαίου Εἰς τὸ κατανυκτικὸνΤριώδιον καὶ εἰς τὸ χαρμόσυνονΠεντηκοστάριον μᾶς παρουσίασε ἡἘκκλησία ὅλον τὸ ἔργον τῆς θείαςοἰκονομίας μὲ κέντρον τὴν μεγά-λην ἑορτὴν τοῦ Πάσχα Εἴδαμεντὴν πτῶσιν τῶν πρωτοπλάστων καὶτὴν ἀνόρθωσιν τοῦ γένους μας διὰτῆς ἀναστάσεως τοῦ ΧριστοῦἘχαιρετίσαμεν τὴν ἔλευσιντοῦ Παρακλήτου εἰς τὸν κό-σμον καὶ ἐπαναγυρίσαμεν τὴνγέννησιν τοῦ νέου λαοῦ τοῦΘεοῦ καὶ τὴν ἔκχυσιν τοῦ Ἁγί-ου Πνεύματος laquoἐπὶ πᾶσανσάρκαraquo Εἰς στενὸν σύνδε-σμον μὲ τὴν ἑορτὴν αὐτὴνεὑρίσκεται ἡ ἑορτὴ τῆς Κυ-ριακῆς τῶν Ἁγίων Πάντων ἡσφραγὶς καὶ τὸ τέλος τῆς με-γάλης ἑορταστικῆς περιόδουἜρχεται δηλαδὴ σὰν ἀπόδει-ξις τοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίαςτῆς ἐνεργείας τοῦ ἉγίουΠνεύματος εἰς τὸν κόσμονΔιότι μᾶς παρουσιάζει τοὺςκαρποὺς τῆς σπορᾶς ἐκείνηςτὸν θερισμὸν τῶν λευκῶνχωρῶν ποὺ ἐστάλησαν νὰ θε-ρίσουν οἱ ἅγιοι ἈπόστολοιΚαὶ ὅπως παρατηρεῖ τὸ Συνα-ξάριον τῆς ἡμέρας laquoοἱ θει-ότατοι Πατέρες ἐθέσπισαντὴν ἑορτὴν αὐτὴν μετὰ τὴνκάθοδον τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-τος διὰ νὰ δείξουν ὅτι ἡ πα-ρουσία τοῦ Παναγίου Πνεύ-ματος διὰ τῶν ἁγίων Ἀποστό-λων ἐπέτυχε νὰ ἁγιάση καὶ νὰσοφίση τὸ ἀνθρώπινον φύραμα καὶνὰ ἀποκαταστήση τοὺς ἀνθρώπουςεἰς τὴν θέσιν τῶν ἀγγέλων διὰ τοῦἸησοῦ Χριστοῦ εἴτε μὲ τὴν προσ -φορὰν τοῦ μαρτυρικοῦ των αἵμα-τος εἴτε μὲ τὴν ἐνάρετον πολιτεί-αν καὶ διαγωγὴν των Καὶ ἔργονὑπερφυσικὸν διαπράττεται Κατε-βαίνει τὸ Πνεῦμα ὁ Θεός καὶ ἀνε-βαίνει τὸ χῶμα ὁ ἄνθρωπος Ἀνε-βάζει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ τὴν θεω-θεῖσαν σάρκα καὶ ἕλκει μαζί της καὶἐκείνους ποὺ θέλουν νὰ πράξουνἔργα συμφιλιώσεως μὲ τὸν ΘεόνΟἱ πρὶν ἀποξενωμένοι ἀπὸ τὸν Θε-όν ἑνώνονται μὲ τὸν Θεὸν καὶ γί-νονται φίλοι του Τὰ ἔθνη προσφέ-ρουν τὴν ἀπαρχὴν των τοὺς ἁγί-ους πάντας

Ἀλλὰ καὶ ἕνας δεύτερος λόγοςπροεκάλεσε τὴν σύστασιν τῆς συλ-λογικῆς αὐτῆς ἑορτῆς Πολλοὶ ἅγιοιεἶναι γνωστοὶ καὶ τιμῶνται μὲ ἑορ-τάς καὶ πανηγύρεις ἀπὸ τὴν Ἐκκλη-σίαν Καὶ εἰς πολλοὺς ὅμως ἄλλουςἐσκήνωσε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον καὶτοὺς καθηγίασε Ἔμειναν ὅμωςἄγνωστοι καὶ ἀφανεῖς Αὐτοὺς λοι -πὸν τοὺς ἀγνώστους της ἁγίουςτιμᾶ σήμερον ἡ Ἐκκλησία ὅσουςlaquoκατὰ Χριστὸν ἐπολιτεύσαντο ἐνἸνδοῖς καὶ Αἰγυπτίοις καὶ Ἄραψι καὶΜεσοποταμίᾳ τε καὶ Φρυγίᾳ καὶ τοῖςἄνωθεν τοῦ Εὐξείνουmiddot ἔτι δὲ καὶ ἐνπάσῃ τῇ ἑσπερίᾳ ἄχρι καὶ αὐτῶν τῶνΒρεττανικῶν νήσων ἁπλῶς εἰπεῖνἐν Ἀνατολῇ καὶ Δύσειraquo

Καὶ ἕνας τρίτος λόγος προβάλλε-ται ἀπὸ τὸν συναξαριστήν Ὅλοι οἱἅγιοι ὅσοι ἰδιαιτέρως τιμῶνται θὰἦτο ἐπιβεβλημένον νὰ συναθροι-σθοῦν εἰς μίαν κοινὴν ἑορτήν διὰνὰ δειχθῆ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον ὅτιὅλοι μαζὶ διʼ ἕνα Χριστὸν ἠγωνίσθη-σαν εἰς ἕνα κοινὸν στάδιον τὸ στά-διον τῶν ἀρετῶν ἔτρεξαν ἑνὸςΘεοῦ δοῦλοι ἦσαν καὶ ἀπὸ αὐτὸνἀξίως ἔλαβον τοὺς στεφάνους τῆςνίκης Διὰ νὰ εἶναι ἔτσι ἡ κοινὴἑορτὴ κοινὴ παρόρμησις εἰς τοὺς πι-στούς ποὺ πιστεύουν εἰς τὸν ἴδιονΧριστὸν καὶ εἶναι δοῦλοι τοῦ ἰδίουΘεοῦ καὶ ἀγωνίζονται ὅπως καὶ ὅλοιἐκεῖνοι εἰς τὸν στίβον τοῦ ἀθλήμα-τος τῆς κατὰ Χριστὸν ζωῆς

Ἡ ἑορτὴ ἀρχικῶς δὲν εἶχε τόσονεὐρύ περιεχόμενον Ἦτο ἑορτὴ μό-νον πάντων τῶν μαρτύρων Ἡ ἑορ -τὴ τιτλοφορεῖται laquoτῶν ἁγίων πάν-τωνraquo ἀλλὰ τὸ συναξάριον τῆς ἡμέ-ρας προσδιορίζει ὅτι ἐπιτελεῖται ἡμνήμη laquoτῶν ἁγίων καὶ καλλινίκωνμαρτύρων τῶν ἐν πάσῃ τῇ οἰκου-μένῃ κατὰ διαφόρους καιροὺς μαρ-τυρησάντων ὑπὲρ τοῦ ὀνόματοςτοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆροςἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦraquo Σὺν τῷ χρό -νῳ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὥρισεν ὅτιΜάρτυρες Χριστοῦ δὲν εἶναι μόνονἐκεῖνοι ποὺ ἔχυσαν τὸ αἷμα των διὰτὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ Μάρτυρεςεἶναι καὶ ὅλοι ὅσοι ἠγωνίσθησαν τὸνἀγῶνα τῆς χριστιανικῆς ζωῆς καὶἐβάστασαν μὲ καρτερίαν τὸν Σταυ -ρὸν τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸν κόσμοναὐτόν Αὐτοὶ ποὺ ἐμαρτύρησαν διὰτὸν Χριστὸν τὸ καθημερινὸν μαρτύ-ριον τῆς συνειδήσεως Οἱ ὁμολογη-ταί ποὺ ὡμολόγησαν τὴν καλὴνὁμολογίαν laquoἐνώπιον ἐθνῶν τε καὶβασιλέωνraquo (Πράξ 9 15) Οἱ ἱεράρχαιποὺ ἐποίμαναν θεοφιλῶς τὸ ποί-μνιον τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐστήριξαντὴν ὀρθὴν πίστιν Οἱ ὅσιοι καὶ ἀσκη-ταὶ ποὺ ἐσταύρωσαν τὴν σάρκαlaquoσὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυ-μίαιςraquo (Γαλ 5 24) Οἱ ἄνθρωποι τοῦκόσμου ποὺ ἔζησαν εἰς τὴν γῆν τῶνπειρασμῶν καὶ τῶν δοκιμασιῶν ἀλ -λὰ ποὺ laquoἐπολιτεύοντοraquo σὰν οὐ ρα-νοπολῖται σὰν νὰ εὑρίσκοντο εἰςτὸν οὐρανὸν καὶ μαζὶ μὲ αὐτοὺς οἱπροφῆται οἱ δίκαιοι καὶ οἱ προπάτο-ρες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ποὺ ἔζη-σαν κατὰ νόμον καὶ laquoἐμαρτυρήθη-σαν διὰ τῆς πίστεωςraquo περιμένοντεςτὴν ἐπαγγελίαν (Ἑβρ 11 39) Καὶἐξαιρέτως ἡ ἁγίων ἁγία ἡ ὑπεραγίαπαρθένος καί μητέρα τοῦ Χριστοῦ ἡΘεοτόκος Μαρία

Καὶ ἐνῶ ἡ παλαιὰ ὑμνογραφία τῆςἑορτῆς μένει πιστὴ εἰς τὸ ἀρχικὸνθέμα τοὺς μάρτυρας ὅπως τὸ ἀπο-λυτίκον laquoτῶν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ μαρ-τύρων σουhellipraquo καὶ τὸ κοντάκιον laquoὡςἀπαρχὰς τῆς φύσεως τῷ φυτουργῷτῆς κτίσεως ἡ οἰκουμένη προσφέ-ρει σοι Κύριε τοὺς θεοφόρουςμάρτυραςraquo ἡ νεωτέρα ὑμνογραφίαἐπεκτείνει τὴν ἀνύμνησίν της εἰςὅλους τούς χοροὺς τῶν ἁγίων

Τὸ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς τῶνἉγίων Πάντων εἶναι ἀπὸ τὸ κατὰ

Ματθαῖον καὶ συγκεκριμένως αἱἑξῆς περικοπαὶ κεφ ι´ 32-33 37 -38καὶ κεφ ιθ΄ 27-30

Ἑρμηνεία ἐπ᾽ αὐτοῦ ἔχουν ὁἱερὸς Χρυσόστομος ὁ ἱ Θεοφύλα-κτος καὶ ὁ Εὐθύμιος Ζυγαβηνὸςἐξαίρετον δὲ ὁμιλίαν μεταξὺ ἄλλωνἔχει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶςὁ ὁποῖος χρησιμοποιεῖ καὶ τὰς ἑρμη-νείας τῶν πρὸ αὐτοῦ πατέρων

Ὁ Ἅγ Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς λέ-γει laquoΘαυμαστὸς ὄντως ὁ Θεὸς ἐντοῖς ἁγίοις αὐτοῦraquo Διότι ὅταν κα-

νεὶς ἐνθυμηθῆ τοὺς ὑπερανθρώ-πους ἀγῶνας τῶν μαρτύρων πῶς μὲτὴν ἀσθενῆ σάρκα των ἐντρόπιασαντὸν ἰσχυρὸν εἰς τὴν κακίαν πῶς δὲνεἶχαν συναίσθησιν τῶν πόνων καὶτῶν τραυμάτων καθὼς ἔρριχναν τὸσῶμα τους εἰς ἀγῶνα μὲ τὴν φωτιάμὲ τὸ ξίφος μὲ τὰ διάφορα εἴδη θα-νατηφόρων βασανιστηρίων ἀντιπα-λεύοντες μὲ τὴν καρτερίαν Ὅτανφέρη κανεὶς εἰς τὸν νοῦν του ὅτιἐκομμάτιαζαν τὰς σάρκας των καὶἔσπαζαν τὰς κλειδώσεις των καὶσυν έτριβον τὰ ὀστᾶ των αὐτοὶὅμως ἐφύλαττον ἀκεραίαν καὶ ἀλώ-βητον τὴν ὁμολογίαν τῆς εἰςΧριστὸν πίστεως Διʼ αὐτὸ καὶ ἔλα-βον χάρισμα τὴν ἀδιαφιλονίκητονσοφίαν τοῦ Πνεύματος καὶ τὴν δύ-ναμιν διὰ τὰ θαύματα

Ὅταν ἀναλογισθῆ κανεὶς τὴνὑπομονὴν τῶν ὁσίων πῶς ὑπέφε-ραν θεληματικὰ σὰν νὰ ἦσαν ἀσώ-ματοι τὰς πολυημέρους νηστείαςτὰς ἀγρυπνίας τὰς διαφόρουςἄλλας κακώσεις τοῦ σώματος πῶςἀντεστάθησαν ἕως τὸ τέλος εἰς τὰπονηρὰ πάθη εἰς τὰ διάφορα εἴδητῆς ἁμαρτίας εἰς τὸν ἀόρατον πό-λεμον ποὺ διεξάγεται μέσα μας εἰςτὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας εἰς τὰςπνευματικὰς δυνάμεις τῆς κακίαςκαὶ πῶς ὁ ἐξωτερικὸς ἄνθρωποςἔλειωνε καὶ ἠφανίζετο ὁ ἐσωτε-ρικὸς ὅμως ἄνθρωπος ἀνενεοῦτοκαὶ ἐθεοποιεῖτο καὶ διʼ αὐτὸ τοὺςἐδόθη ἡ χάρις νὰ θεραπεύουν καὶνὰ θαυματουργοῦν Ὅταν κανεὶςσυλλογισθῆ αὐτὰ καὶ σκεφθῆ ἐπὶπλέον ὅτι αὐτὰ ξεπερνοῦν τὴνἀνθρωπίνην φύσιν θαυμάζει καὶ δο-ξολογεῖ τὸν Θεόν ποὺ τοὺς ἔδωσετόσην δύναμιν καὶ χάριν Διότι ἂνκαὶ εἶχον τὴν προαίρεσιν τὴνἀγαθὴν καὶ καλλίστην ἀλλὰ χωρὶςτὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ δὲν θὰ μπο-ροῦσαν νὰ γίνουν ὑπεράνθρωποικαὶ ἐνῶ ἦσαν ἄνθρωποι σωματικοίνὰ νικήσουν τὸν ἀσώματον ἐχθρόν

Διά τοῦτο καὶ ὁ ψαλμωδός Προ-φήτης εἶπε laquoΘαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐντοῖς ἁγίοις αὐτοῦraquo ἐπρόσθεσε συγ-χρόνως laquoΑὐτὸς δώσει δύναμιν καὶκραταίωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦraquo Εἰςὅλον τὸν λαὸν δίδει ὁ Θεὸς δύναμινκαὶ ἀντοχήνhellip Κερδίζουν ὅμως τὴνχάριν καὶ τὴν δύναμινhellip ὄχι ὅλοι γε-νικῶς παρὰ ὅσοι ἔχουν καλὴν προ-αίρεσιν καὶ ἐκδηλώνουν μὲ ἔργα τὴνπίστιν καὶ τὴν ἀγάπην πρὸς τὸν Θε-όν Καὶ ὅσοι ἀποστρέφονται τελεί-ως τὴν κακίαν καὶ κρατοῦν μὲ ἀσφά-λειαν τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶστρέφουν τοὺς νοεροὺς ὀφθαλ-μοὺς πρὸς τὸν Χριστόν τὸν ἥλιοντῆς δικαιοσύνης Ἐκεῖνος δὲν ἁ -πλώνει μόνον χεῖρα βοηθείας ἀορά-τως εἰς αὐτοὺς ποὺ ἀγωνίζονταιἀλλὰ καὶ μὲ τὰς προτροπὰς τοῦΕὐαγγελίου τῆς Κυριακῆς τῶνἉγίων Πάντων συνομιλεῖ μαζί μαςlaquoΠᾶς γὰρ ὃς ἂν ὁμολογήση ἐν ἐμοὶἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων ὁμολο-γήσω κἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦΠατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖςraquo

Ἂς προσέξωμενmiddot οὔτε ἡμεῖς δυ-νάμεθα μὲ θάρρος νὰ φανερώσω-μεν τὴν πίστιν μας εἰς τὸν Χριστὸνκαὶ τὴν ὁμολογίαν μας χωρὶς τὴνδύναμιν καὶ τὴν βοήθειάν του οὔτεκαὶ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς θὰὁμιλήση φανερὰ διʼ ἡμᾶς εἰς τὴνμέλλουσαν ζωήν διὰ νὰ μᾶς συστή-ση καὶ νὰ μᾶς γνωρίση μὲ τὸν Πατέ-ρα χωρὶς νὰ λάβη ἀφορμὴν ἀπὸἡμᾶς

Αὐτὸ θέλων νὰ φανερώση ὁ Κύ-ριος δὲν εἶπε laquoπᾶς ὃς ἂν ὁμολο-γήσῃ με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνἀλλὰ πᾶς ὃς ἂν ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοίmiddotὡς ἐν ἐκείνῳ καὶ διὰ τῆς ἐκείνουβοηθείας δυνάμενος παρρησιάσα-σθαι τὴν εὐσέβειανraquo Καὶ ὁ ἹερὸςΧρυσόστομος παρατηρεῖ laquoΣκόπειτὴν ἀκρίβειανmiddot οὐκ εἶπε ldquoἘμὲrdquo ἀλλʼldquoἐν ἐμοὶrdquo δεικνὺς ὅτι οὐκ οἰκείᾳ δυ-νάμει ἀλλὰ τῇ ἄνωθεν βοηθούμε-νος χάριτι ὁμολογεῖ ὁ ὁμολογῶνΠερὶ δὲ τοῦ ἀρνουμένου οὐκ εἶπενldquoἐν ἐμοίrdquo ἀλλʼ ldquoἐμὲrdquo ἔρημος γὰρ γε-νόμενος τῆς δωρεᾶς οὕτωςἀρνεῖταιraquo Καὶ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶςmiddot ἔτσι πάλιν laquoὁμολογήσωκἀγώ καὶ οὐκ εἶπεν αὐτόν ἀλλ᾽ ἐναὐτῷ δηλ διὰ τῆς τοῦ ὁμολο-γοῦντος ἀγαθῆς ἐμμονῆς καὶ καρ-τερίας ἐκείνου ποὺ ὁμολογεῖ χάριντῆς εὐσεβείας

Ἂς προσέξωμεν τί λέγει δι᾽ ἐκεί-νους ποὺ ἐδειλίασαν καὶ ἐπρόδω-σαν τὴν εὐσέβειαν laquoὍστις δ᾽ ἂνἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀν -θρώπων ἀρνήσομαι κἀγώ αὐτὸν

ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐνοὐρανοῖςraquo Δὲν εἶπε ἐδῶ ὅποιοςἀρνηθῆ εἰς τὸ ὄνομά μου Διότιὅποιος ἀρνεῖται τὸ κάνει ἀφοῦ προ-ηγουμένως στερηθῆ τὴν χάριν καὶτὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ Καὶ τὴνστερεῖται διότι αὐτὸς πρῶτος ἐγκα-τέλειψε τὸν Θεόν ἐπειδὴ ἀγάπησετὰ πρόσκαιρα καὶ τὰ γήϊνα περισσό-τερον ἀπὸ ὅσον τὰ οὐράνια καὶαἰώνια ἀγαθά ποὺ ὑπεσχέθη ὁ Θε-ός Ἔτσι πάλιν καὶ ὁ Χριστὸς δὲν θὰτὸν ἀρνηθῆ εἰς τὸ ὄνομά του ἀλλὰ

θὰ ἀρνηθῆ αὐτόν διότι δὲνεὗρε τίποτε εἰς αὐτόν διὰ νὰτὸ χρησιμοποιήση ὡς ἐπιχεί-ρημα Ἂς ἴδωμεν τώρα καὶ τὴδιαφορὰ τῆς ἀμοιβῆς

Κάθε ἅγιος σὰν δοῦλος τοῦΘεοῦ ἔκαμε φανερὰ τὴν ὁμο-λογίαν μέσα εἰς τὸν πρόσκαι-ρον αὐτὸν βίον καὶ ἐμπρὸς εἰςθνητοὺς ἀνθρώπους Ὁ Κύ-ριός μας ὅμως ἐπειδὴ εἶναιΚύριος τοῦ Οὐρανοῦ καὶ τῆςγῆς θὰ ὁμιλήση φανερὰ διʼαὐτοὺς μέσα εἰς τὸν αἰώνιονκαὶ ἀκατάλυτον ἐκεῖνον κό-σμον ἐμπρὸς εἰς τὸν Θεὸν καὶΠατέρα εἰς ἀγγέλους ποὺστέκονται ὁλόγυρα εἰςἀρχαγγέλους εἰς ὅλας τὰςδυνάμεις τοῦ οὐρανοῦ καὶ θὰεἶναι παρόντες ὅλοι ἀπὸ τὸνἈδὰμ ἕως τῆς συντελείας τοῦκόσμου Ὅλοι θὰ ἀναστηθοῦνκαὶ θὰ σταθοῦν κοντὰ εἰς τὸσῶμα τοῦ Χριστοῦ καὶ τότεἐνῶ θὰ εἶναι ὅλοι μπροστὰ καὶὅλοι θὰ βλέπουν θὰ φωνάξῃτὰ ὀνόματα καὶ θὰ δοξάσῃ καὶθὰ στεφανώσῃ ἐκείνους ποὺ

ἔδειξαν ἄχρι τέλους τὴν πίστιν τουςεἰς Αὐτόν Εἶναι ἀδύνατον νὰ περι-γράψῃ κανεὶς τοὺς στεφάνους καὶτὰς ἀμοιβάς ποὺ ἀναμένουν τοὺςνικητὰς ἁγίους τὰς ὁποίας laquoοὔτεὀφθαλμὸς ὅπως ὁ ἰδικός μας δύνα-ται νὰ ἰδῇ οὔτε αὐτὶ νὰ ἀκούσῃοὔτε καρδία νὰ τὰ διανοηθῇ Ἀλλὰκαὶ αὐτὰ ποὺ βλέπομεν τώρα εἶναιπολὺ ἀξιοθαύμαστα Ποιὸς λόγοςἀξίως μπορεῖ νὰ διηγηθῇ τὴν δόξανποὺ παρέχει ὁ Θεὸς εἰς τὰ ἅγια λεί-ψανα καὶ ὀστᾶ τῶν ἁγίων τὴν ἱερὴεὐωδία ποὺ ἀναδύεται ἀπὸ αὐτά τὰμύρα ποὺ ἀναβλύζουν τὰ χαρίσμα-τα τῶν ἰαμάτων τὴν διενέργειαντῶν θαυμάτων

Δι᾽ αὐτὴν τὴν ὑπερβολὴν τῆς δό-ξης καὶ τῶν μελλοντικῶν ἀγαθῶνκάμνοντας λόγον εἰς τοὺς ἁγίουςμαθητάς καὶ ἀποστόλους τούς ἔλε-γε laquoἈμὴν λέγω ὑμῖνmiddot ὑμεῖς οἱ ἀκο-λουθήσαντές μοι ἐν τῇ παλιγγενε-σίᾳ ὅταν καθίσῃ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώ-που ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ καθί-σεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρό-νους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλάςτοῦ Ἰσραὴλraquo πρὸς ὅλους δὲ τοὺς πι-στεύοντας laquoΠᾶς ὅστις ἀφῆκενοἰκίαν ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφάς ἢ πα-τέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μουἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴναἰώνιον κληρονομήσειmiddot ὁ δὲ φιλῶνπατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμέ οὐκ ἔστιμου ἄξιοςraquo

Ἐπειδὴ ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ ἔδωσεπρὸς χάριν μας τὸν Υἱὸν τὸν ἀγα-πητὸν (καὶ ὁ ἴδιος ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ὁμονογενὴς ἔδωσε τὴν ζωὴν τουὑπὲρ ἡμῶν) ἀπαιτεῖ καὶ ἀπὸ ἡμᾶς δι-καίως ὅλους τούς συγγενεῖς μας νὰμὴ ὑπολογίζωμεν ὅταν μᾶς ἐμποδί-ζουν εἰς τὴν πίστιν καὶ τὸν εὐσεβῆβίον Καὶ κάτι περισσότερον Εἶναιδίκαιον καὶ ἀναγκαῖον νὰ προσφέρῃκαθεὶς τὴν ἰδίαν τὴν ζωὴν του ὅτανσημάνῃ ἡ ὥρα ἂν θέλη νὰ ἐπιτύχῃτὴν αἰώνιον ζωήν ἀφοῦ καὶ ὁ Υἱὸςτοῦ Θεοῦ ἐθυσίασε τὴν ἰδικὴν τουζωὴν ὑπὲρ ἡμῶν Διὰ τοῦτο λέγειπάλιν ὁ Κύριοςmiddot laquoὃς οὐ λαμβάνειτὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολούθειὀπίσω μου οὐκ ἔστι μου ἄξιοςraquoΣταυρὸς εἶναι καὶ τὸ νὰ σταυρώσῃκανεὶς τὴν σάρκα laquoσὺν τοῖς παθή-μασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαιςraquo

Ὅταν λοιπὸν εἶναι περίοδος εἰρή-νης νεκρώνει μὲ τὴν ἀρετὴ ὁἄνθρωπος τὰ κακὰ πάθη καὶ τὰς ἐπι-θυμίας καὶ σηκώνοντας ἔτσι τὸνσταυρόν του ἀκολουθεῖ τὸν Κύ-ριον Ὅταν πάλιν εἶναι περίοδοςδιωγμοῦ περιφρονῶν καὶ τὴν ἰδίανζωὴν καὶ παραδίδων τὴν ζωὴν τουχάριν τῆς εὐσεβείας αἴρει ἔτσι τὸνσταυρόν του καὶ ἀκολουθεῖ τὸν Κύ-ριον καὶ ἔτσι κληρονομεῖ τὴναἰώνιον ζωήν

Τιμὴ ἁγίου μίμησις ἁγίουἊς τιμήσωμεν λοιπὸν καὶ ἐμεῖς

ἀδελφοί μου λέγει ὁ ἅγιος Γρηγό-ριος ὁ Παλαμᾶς τοὺς ἁγίους τοῦΘεοῦ Καὶ θὰ τοὺς τιμήσωμεν πῶςἊν κατὰ τὸ παράδειγμα ἐκείνων κα-θαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μο-λυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος καὶἂν ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ τὰς κακίαςπροχωροῦντες εἰς τὴν ἁγιότητα μὲτὴν ἀποχὴν ἀπὸ αὐτάς Ἂν ἐμποδί-σωμεν τὴν γλῶσσαν μας ἀπὸ τὸνὅρκον καὶ τὴν ἐπιορκίαν τὴν φλυα-ρίαν καὶ τὸ ὑβρεολόγιον καὶ τὰ χείλημας ἀπὸ τὸ ψεῦδος καὶ τὴν συκο-φαντίαν καὶ ἔτσι τοὺς προσφέρομεντὸν ἔπαινον Ἂν δὲν καθαρίσωμενἔτσι τὸν ἑαυτόν μας δίκαια θὰ ἀκού-σωμεν laquoἵνα τί τολμᾶς ἀναλαμβάνεινἐπὶ μνήμης καὶ λαλεῖν διὰ γλώττηςκαὶ αὐτά τὰ τῶν ἁγίων ὀνόματα καὶδιηγεῖσθαι τήν πάσης ἀρετῆς καὶ κα-θαρότητος πεπληρωμένην αὐτῶνδιαγωγήν Σὺ δὲ ἐμίσησας τὸν ἐνά-ρετον βίονmiddot Εἰ ἐθεώρεις κλέπτηνσυνέτρεχες αὐτῷ καὶ μετὰ μοιχοῦτὴν μερίδα σου ἐτίθεις Τὸ στόμασου ἐπλεόνασε κακίας καὶ ἡ γλῶσσασου περιέπλεκε δολιότηταςmiddot καθή-μενος κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ σου κατε-λάλεις καὶ κατὰ τοῦ υἱοῦ τῆς μητρόςσου ἐτίθεις σκάνδαλονraquo Ἀπὸ τέτοιαστόματα ἀδελφοί μου οὔτε ὁ Θεὸςοὔτε οἱ ἅγιοί του δέχονται ὕμνον

Ἂς μὴ ἑορτάζωμεν ἔτσι ἀδελφοίἊς φέρωμεν τὰ σώματα καὶ τὰς ψυ-χάς εἰς τὸν Θεὸν ἔτσι ὅπως τὰ θέλεικαὶ μάλιστα τὰς ἡμέρας τῶν ἑορτῶναὐτῶν ἵνα ταῖς πρεσβείαις τῶνἁγίων ἐξαιρέτως δὲ τῆς ὙπεραγίαςΘεοτόκου γίνωμεν μέτοχοι ἐκείνηςτῆς πανηγύρεως καὶ τῆς ἀπεράντουἐκείνης εὐφροσύνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝΤοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου π Μάρκου Κ Μανώλη1 Μὲ τὸ κείμενο αὐτὸ ἐπιδιώκε-

ται νὰ δοθεῖ ἀπάντηση στὸ ἐρώτη-μα Γιατί ἡ Ὀρθοδοξία ndashlaquoκαθ᾽ ὃὈρθοδοξίαraquo φυσικὰndash δὲν μπορεῖνὰ εἶναι ἐθνικιστική φυλετιστική ndashρατσιστική

Δὲν θὰ ἐπιχειρηθεῖ βέβαια ἐδῶἀποσαφήνιση τῶν ὅρων ἔθνοςἐθνισμός πατριωτισμός ἐθνικι-σμός Διότι παρὰ τὴ συχνὴ κακο-ποίησή τους στὴν καθημερινὴχρήση λίγο ἢ πολὺ ἔχουν περιεχό-μενο κοινὰ ἀποδεκτό Ἔτσι οἱ ὅροιπατριωτισμὸς καὶ φιλοπατρία ἐκ -φράζουν κάτι σαφὲς καί ὅπως πι-στεύω καθολικὰ δεκτόmiddot τὴν ἀγάπηπρὸς τὴν πατρίδα ὡς τόπο τῆς στε-νότερης ἢ εὐρύτερης καταγωγῆςκάτι ποὺ καταφάσκει καὶ ἡ ὀρθόδο-ξη παράδοση διὰ στόματος τοῦἉγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου(4ος αἰ) laquoΜητέρα τιμᾶν τῶν ὁσίων(=εἶναι ἱερὸ νὰ τιμᾶ κανεὶς τὴ μη-τέρα του)middot μήτηρ δὲ ἄλλη μὲνἄλλου κοινὴ δὲ πάντων (μήτηρ)πατρὶςraquo (Ἐπιστ 37) Τὸ μόνο ποὺπρέπει νὰ δηλωθεῖ εἶναι ἡ σαφὴςδιαφοροποίηση στὸ κείμενο αὐτὸτῶν ὅρων laquoἐθνισμὸςraquo καὶ laquoἐθνικι-σμόςraquo διότι ὁ μὲν πρῶτος ταυτίζε-ται μὲ τὸν laquoπατριωτισμόraquo ὁ δεύτε-ρος ὅμως κρύβει τὴ νόσο τοῦ μι-σαλλόδοξου φανατισμοῦ μὲ ὅλεςτὶς εὐνόητες ταυτίσεις καὶ προ-εκτάσεις

Ὁ Χριστὸς παρεδόθηεἰς τὰ ἔθνη

2 Ἡ στάση ἀπέναντι στὸlaquoἔθνοςraquo καὶ στὴν laquoπατρίδαraquo στὸχῶρο τῶν κατὰ παράδοση ὀρθοδό-ξων λαῶν εἶναι μὲν ἐνσωματωμένησ᾽ αὐτό ποὺ δηλώνει ἐκκλησια-στικὰ ὁ ὅρος laquoὀρθόδοξο φρόνημαraquo(πρβλ Ρωμ 7 27) ὡς τὸ περιεχό-μενο τῆς συνειδήσεώς τους προ-ϋποθέτει ὅμως τὴ χριστιανικὴνοηματοδότηση τοῦ ὅρου laquoἔ -θνοςraquo ἤδη στὴν ἀρχὴ τῆς ἐμφανί-σεως τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἱστορικὴσκηνή ὡς σώματος καὶ κοινωνίαςἜτσι laquoἔθνηraquo ἀποκαλοῦνται στὴνΚαινὴ Διαθήκη ὅπως καὶ στὴ σύγ-χρονή της ἑβραϊκὴ κοινωνία οἱεἰδωλολάτρες ndash ἐθνικοί οἱ μὴ Ἰου-δαῖοι καὶ μὴ χριστιανοί Αὐτὸ ἐν -νοεῖ πχ ὁ Χριστὸς στὴν laquoἐπὶ τοῦὄρουςraquo ὁμιλία λέγοντας laquoπάνταγὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖraquo (Ματθ6 32) Τὴν ἴδια ἔννοια ἔχει καὶ ὁ λό-γος γιὰ laquoἕλληνεςraquo στὸ Ἰωάν 12 20Πρόκειται γιὰ laquoἐθνικοὺςraquo (εἰδωλο-λάτρες) προσηλύτους (Π Ν Τρεμ-πέλα Ὑπόμνημα εἰς τὸ κατὰ Ἰωάν-νην Εὐαγγέλιον σ 448ndash9) Αὐτὸπρέπει νὰ ὑπογραμμισθεῖ γιὰ τοὺςσημερινοὺς ἐθνικιστές οἱ ὅποιοιστηριζόμενοι σὲ ἀνεπιστημονικὲςμυθοπλασίες βλέπουν στὸ χωρίοαὐτὸ πράγματα ἄσχετα πρὸς τὴνἱστορικὴ ἀλήθεια

Ὁ Χριστὸς παραδόθηκε στὰlaquoἔθνηraquo (=ἐθνικοὺς) (Ματθ 20 19)Ἡ ἐντολή του ὅμως μετὰ τὴν ἀνά-σταση του εἶναι laquoπορευθέντες μα-θητεύσατε (=κάμετε μαθητὲς ndashχριστιανοὺς) πάντα τὰ ἔθνηraquo(=λαοὺς) (Ματθ 28 19) Σ᾽ ὅλεςαὐτὲς τὶς περιπτώσεις ὁ ὅροςlaquoἔθνοςraquo (ἢ laquoἔθνηraquo) ἔχει κυρίωςπνευματικὴ ndash θρησκευτικὴ καὶ ὄχιφυλετικὴ σημασία Σημαντικὸ ὅμωςεἶναι ὅτι ἤδη στὴν ΚΔ χρησιμο-ποιεῖται ὁ ὅρος laquoἔθνοςraquo πάλι μὲπνευματικὴ ἔννοια ἀλλὰ γιὰ νὰ δη-λώσει τὸ σῶμα τῶν πιστῶν τὸ laquoλαὸτοῦ Θεοῦraquo τὸ laquoἔθνος ἅγιονraquo (Α´Πέτρ 2 9) laquoἜθνος ἅγιονraquo καὶlaquoλαὸς τοῦ Θεοῦraquo ταυτίζονται νοη-ματικὰ καὶ σημαίνουν τὸ laquoσῶμαΧριστοῦraquo τὴν Ἐκκλησία μὲ ὑπό-βαθρο καθαρὰ ὑπερφυλετικό

laquoΟὐκ ἔνι Ἰουδαῖοςἢ Ἕλληνraquo

Ἔτσι ὁδηγούμεθα στὸ Γαλ 327 ἑξ ὅπου ὁρίζεται ἀπὸ τὸν ἈπΠαῦλο ὅτι οἱ βαπτισμένοι laquoεἰςΧριστὸνraquo (=ὅσοι laquoπέθανανraquo καὶἀναγεννήθηκαν στὸ σῶμα τοῦΧριστοῦ) ἔχουν ντυθεῖ τὸν Χριστὸκαί ἔτσι laquoοὐκ ἔνι Ἰουδαῖος ἢἝλληνraquo Μέσα στὴν Ἐκκλησίαδὲν ὑπάρχουν πιὰ διαφορὲς (φυ-λετικὲς ἢ ταξικές) ἀφοῦ ἡ ἰδιότη-τα τοῦ μέλους τῆς Ἐκκλησίαςἑνώνει ἐνῶ οἱ ὅποιες ἄλλες ἰδιό-τητες χωρίζουν Ὅλα αὐτὰ ὅμως(ὅπως καὶ στὸ Κολ 3 11) σὲ πλαί-σια καθαρὰ ὑπερεθνικὰ καὶ ἀφυ-λετικά Οἱ πιστοὶ εἶναι ἴσοι ἐνώπιοντοῦ Θεοῦ ὁ Ὁποῖος ἐξ ἄλλου δὲνεἶναι laquoπροσωπολήπτηςraquo ἀφοῦ laquoἐνπαντὶ ἔθνει ὁ φοβούμενος αὐτὸνκαὶ ἐργαζόμενος δικαιοσύνηνδεκτὸς αὐτῷ ἐστινraquo (Πράξ 10 34)Ἡ πέτρεια ἔννοια laquoἔθνος ἅγιονraquoταυτίζεται μὲ τὸν παύλειο ὅροlaquoλαὸς Θεοῦraquo (πχ Β´ Κορ 6 16laquoκαὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεὸς καὶαὐτοὶ ἔσονταί μοι λαόςraquo Πρβλ Α´Πέτρ 2 9 laquoὙμεῖς δὲ γένος ἐκλε-κτόν οἳ ποτε οὐ λαός νῦν δὲλαὸς Θεοῦraquo ὅπου ὑπεισέρχεταικαὶ ὁ ὅρος laquoγένοςraquo δηλωτικὸςτῆς νέας ndash πνευματικῆς κατα-γωγῆς ἀπὸ τὸ laquoδεύτερο Ἀδὰμraquo καὶγενάρχη τῆς νέας ἀνθρωπότηταςτὸν Ἰησοῦ Χριστό) Ὅλ᾽ αὐτὰ τὰχωρία ποὺ ἐνδεικτικὰ ἀναφέρθη-καν σχετίζονται μὲ τὸ νέο ἔθνοςndash γένος ndash λαό τὸ laquoσῶμαraquo τοῦ Χρι-στοῦ ποὺ δὲν ὑποκαθιστᾶ τὶςὁποιεσδήποτε ἀνθρώπινες καὶ

ἱστορικὲς σχέσεις ἀφοῦ ἀνάγει σὲμία νέα ὄχι μόνο ἐνδοϊστορικήἀλλὰ συνάμα καὶ ὑπεριστορικὴπραγματικότητα σὲ ἕνα νέο Θε-ανθρώπινο κόσμο ποὺ ἑνώνειτοὺς λαοὺς τῆς γῆς σὲ μία ἑνότη-τα θεμελιωμένη στὴν ἄκτιστηlaquoΘεία Βασιλείαraquo (χάρη) Ὁ χαρα-κτηρισμὸς τῶν χριστιανῶν τὸ β´αἰώνα ὡς laquoτρίτον γένοςraquo (genustertium) ἐνσαρκώνει τὴ νέα αὐτὴσυνείδηση καὶ τὴν ὑπέρβαση τῶνφυλετικῶν διαιρέσε-ων ἀφοῦ οἱ laquoἀναγεν-νημένοιraquo μέσα ἀπὸτὴν πνευματικὴ laquoκοι-λίαraquo τῆς Ἐκκλησίαςτὸ βαπτιστήριο (ἢ τὴν κολυμβή-θρα) κληρονομοῦν ἀπὸ τὸνΧριστὸ μίαν ἀνακαινισμένη φύσηποὺ καταργεῖ τὴν laquoπεπτωκυίαraquo φύ-ση τοῦ παλαιοῦ ἈδάμἩ νέα ἐν Χριστῷ Κοινωνία

Αὐτὰ εἶναι τὰ θεμέλια τῆς χρι-στιανικῆς ἀνθρωπολογίας ποὺἐνεργοποιοῦνται μὲ τὴν ἐνσωμά-τωση τοῦ ἀνθρώπου στὴν Ἐκκλη-σία ὅπως αὐτὸ φαίνεται στὰ ἀλη-θινὰ μέλη της τοὺς Ἁγίους Οἱἱστορικὲς ndash ἐνδοκοσμικὲς σχέσειςδὲν ἀναιροῦνται ἀλλὰ ὑπερβαί-νονται καὶ ἱεραρχοῦνται Ὁ Βαρνά-βας ἔτσι καὶ ὡς ἀπόστολος καὶσυν εργάτης τοῦ Παύλου χαρακτη-ρίζεται laquoκύπριος τῷ γένειraquo (Πράξ4 36) ὁ ἴδιος δὲ ὁ Παῦλος δὲν ἀπο-ποιεῖται τὴν καταγωγή του (Γαλ113 ἑ) ἀφοῦ ὁ Θεὸς τῶν Χρι-στιανῶν ὁ laquoπατὴρraquo τοῦ Ἰησοῦ Χρι-στοῦ (Α΄ Ἰωάν 2 23) laquoἐποίησεν ἐξἑνὸς αἵματος πᾶν ἔθνος ἀνθρώπωνκατοικεῖν ἐπὶ παντὸς προσώπου τῆςγῆς ὁρίσας τὰς ὁροθεσίας τῆςκατοικίας αὐτῶνraquo (Πράξ 17 25 ἑ)Μὲ αὐτὰ δηλώνεται ἡ ἑνότητα τοῦἀνθρωπίνου γένους λόγῳ τῆςκοινῆς ΟΛΩΝ καταγωγῆς (laquoἐξἑνὸςraquo αἵματος ἢ ἀνθρώπου) καὶἄρα τὸ ἀβάσιμο καὶ ἀντιχριστιανικὸτοῦ φυλετισμοῦ Οἱ διαμορφωμέ-νες ἱστορικὰ mdash μέσα στὴ δυναμικὴτῆς πτώσεωςmdash laquoἐθνότητεςraquo καὶ οἱὁποιεσδήποτε ἀνάμεσά τους δια-φορὲς ndash διακρίσεις δὲν προέρχον-ται ἀπὸ τὸν ἕνα καὶ δημιουργὸ Θεόἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία Αὐτὸ ἐκ -φράζει ὡς πανορθόδοξο βίωμα τὸlaquoκοντάκιοraquo τῆς Πεντηκοστῆς laquoὍ -τε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεεδιεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστοςmiddot ὅτετοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμενεἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσεraquoἈντιπαρατίθενται σ᾽ αὐτὸ τὸ γε-γονὸς τῆς Βαβὲλ (Γεν κεφ 11) καὶτῆς Πεντηκοστῆς (Πράξ 2 1 ἑ)Στὸ πνεῦμα τῆς Πεντηκοστῆς(Πράξ 21 ἑ) ζεῖ ἡ Ἐκκλησία στὴναὐθεντική της ἔκφραση ὡς Ὀρθο-δοξία

Ὁ ὅρος laquoἔθνοςraquo μαζὶ μὲ τὰ συ-νώνυμά του ἀποφορτίζεται ἐκκλη-σιαστικὰ ἀπὸ τὸ παλαιὸ νόημά τουκαὶ ἀναφορτίζεται (=ἐνέργεια ποὺχαρακτηρίζει ὅλη τὴ θεολογικὴγλώσσα τοῦ Χριστιανισμοῦ) μὲἔννοια πνευματικὴ ndash πολιτιστικήστὰ ὅρια τῆς νέας ὑπαρξιακῆς καὶὑπαρκτικῆς γεννήσεως τῶν Χρι-στιανῶν (βλ Ἰωάν 113 laquoοἳ ἐκΘεοῦ ἐγεννήθησανraquo) Αὐτὴ ἡ νέασυνείδηση καὶ πραγματικότηταἐκφράζεται στὴν Ἀποκάλυψη (κεφ5 9-10) laquoἌξιος εἶ λαβεῖν τὸ βι-βλίον καὶ ἀνοῖξαι τὰς σφραγίδαςαὐτοῦ ὅτι ἐσφάγης καὶ ἠγόρασαςτῷ Θεῷ ἡμᾶς ἐν τῷ αἵματί σου ἐκπάσης φυλῆς καὶ γλώσσης καὶ λαοῦκαὶ ἔθνουςraquo Ἡ Ἐκκλησία ὡς σῶμαΧριστοῦ εἶναι ὁ νέος κόσμος ἡνέα laquoἐν Χριστῷraquo κοινωνία

3 Ἱστορικὴ πραγμάτωση τῆς νέ-ας αὐτῆς συνειδήσεως ὑπῆρξε ἡαὐτοκρατορία τῆς Νέας Ρώμης(Ρωμανία Βυζάντιο) Τὸ laquoΒυζάν-τιοraquo παρ᾽ ὅλες τὶς ἀνθρώπινες ἀτέ-λειες καὶ ἁμαρτίες νοεῖται ὡς μίαlaquoΜεγάλη Ἐκκλησίαraquo μέσα στὴνὁποία προσκομίζεται συνεχῶς ἡἀνθρώπινη ἁμαρτία ndash ἀποτυχία γιὰνὰ μεταμορφωθεῖ μὲ τὴ μετάνοιακαὶ τὴν ἄκτιστη χάρη σὲ ζωὴ ἐνΧριστῷ Βυζαντινολόγοι ὅπως ὁΣτ Ράνσιμαν (Βυζαντινὴ Θεοκρα-τία Ἀθήνα 1982) μπόρεσαν νὰδοῦν ἔτσι τὸ laquoΒυζάντιοraquo ἑρμη-νεύοντάς το laquoἐκ τῶν ἔνδονraquo καὶὄχι μὲ τὰ φραγκολατινικὰ κριτήριατῆς ἀλλοτριωμένης χριστιανικότη-τας καὶ ἑλληνικότητας Στὸ Χρι-στιανικὸ Κράτος τῆς Ρωμανίας συν -εχίζεται πληθυσμιακὰ ἡ δομὴ τῆςΡωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἕναςμεγάλος ἀριθμὸς λαοτήτων συνθέ-τει τὴν αὐτοκρατορία ἢ ἂν θέλου-με κοινοπολιτεία συνιστώντας ἐκτῶν πραγμάτων μία τρισύνθετηἑνότητα πολιτιστικὴ (παρὰ τὶς το-πικὲς ἰδιαιτερότητες) κρατικὴ καὶπνευματική Ὁ ἑλληνιστικὸς πολιτι-σμός ὁ ρωμαϊκὸς κρατικὸς φορέ-ας καὶ ἡ νέα συνείδηση ἡ Ὀρθο-δοξία συνθέτουν τὸ laquoΓένος τῶνΡωμαίωνraquo δηλαδὴ τῶν Ὀρθοδό-ξων πολιτῶν τῆς Νέας ΡώμηςΚατὰ κάποιο τρόπο ἡ ΡωμαϊκὴΑὐτοκρατορία γίνεται τὸ laquoπανδο-χεῖοraquo τῆς ἱστορίας (βλ Λουκ 1024) ἐνσαρκώνοντας τὸν ἀναμενό-μενο νέο κόσμο στὰ ὅρια τῆς θε-ανθρωπότητας Αὐτὸ εἶναι βέβαιααἰσθητό ὅπου σώζεται τὸ ὀρθόδο-ξο ndash πατερικὸ φρόνημαΤί σημαίνει ΝεοndashΡωμηόςὍλοι οἱ λαοὶ τῆς αὐτοκρατορίας

θὰ συνδέονται μὲ τὴν κοινὴ πίστη(ὡς φρόνημα) σὲ μία νέα συγγέ-νεια τὴν ἐν Χριστῷ παγndashγένειατῶν Ρωμαίων μὲ σημεῖο ἀναφορᾶςὄχι τὴν Παλαιά ἀλλὰ τὴ Νέα Ρώμηndash Κωνσταντινούπολη Τὰ laquoἐθνικὰraquoὀνόματα δὲν διέκριναν τοὺς λαοὺςδιαιρετικά ἀλλὰ ὑποδήλωναν τὶςἐπαρχίες (αὐτὸ σημαίνει ὁ ὅροςlaquoἔθνοςraquo στὸν 34ο ἀποστολικὸ κα-νόνα) καὶ τὶς γλωσσικὲς ὁμάδες (ἩΡωμανία ποτὲ δὲν ἐπεδίωξε γλωσ-σικὴ ὁμοιομορφία) Ἡ Ὀρθοδοξίαἦταν ὁ πανενωτικὸς σύνδεσμοςτῶν Ρωμαίων Καὶ αὐτὸ βιωνότανἐντονότερα ὅπου ἡ σχέση μὲ τὴνlaquoπατερικότηταraquo ἦταν ἰσχυρότερηΓι᾽ αὐτὸ καὶ τὸ laquoἐθνικὸraquo ὄνομαlaquoρωμαῖοςraquo ταυτίσθηκε μὲ τὸ πε-ριεχόμενο τῆς νέας laquoἐθνικῆςraquoσυν ειδήσεως δηλαδὴ τὴν πίστη

Ρωμαῖος (δηλαδὴ Νέο ndash Ρωμαῖος ἢΡωμηὸς) σημαίνει ὀρθόδοξος Ἡμακραίωνη διαπάλη μεταξὺ Φραγ-κογερμανικοῦ κόσμου καὶ Ρωμαί-ϊκης Ἀνατολῆς ἐπικεντρώθηκε γι᾽αὐτὸ στὴ διεκδίκηση ἀπὸ τοὺς Δυ-τικοὺς τοῦ ὀνόματος laquoρωμαῖοςraquoταυτόσημου μὲ τὸ laquoὀρθόδοξοςraquoἐνῶ στὴ Χριστιανικὴ Ἀνατολὴ προσ - έδωσαν τὰ ὀνόματα laquoΓραικίαraquo καὶlaquoΓραικόςraquo δηλωτικὰ ὄχι τοῦlaquoἑλληνισμοῦraquo καὶ τῆς laquoἑλληνικό-

τηταςraquo ὅπως ἀφελῶς θέλουν κά-ποιοι νὰ πιστεύουν Ἁπλὰ σημαί-νουν laquoχώρα τῶν μὴ (γνησίων) Ρω-μαίων καὶ ἀποσχισθέντων αἱρε-τικῶνraquo Βέβαια αὐτὰ ὅλα μᾶς τὰξεκαθάρισε μὲ τὴν πρωτοποριακὴἐπιστημονικὴ ἔρευνά του ὁ π ἸΡωμανίδης ἀλλὰ εἶναι ἀνάγκη νὰἀναρριπίζονται διότι δὲν ἔχουνσυν ειδητοποιηθεῖ ἀκόμη ἀπὸ πολ-λοὺς ἢ ἀπορρίπτονται ἀσυζητητὶἀπὸ τοὺς εὐρωπαΐζοντες

Οἱ λαοὶ τῆς Ρωμανίας ndash Βυζαντί-ου ἀνάλογα μὲ τὸ βαθμὸ ὀρθοδο-ξοποιήσεώς τους ὑπερβαίνονταςτὸ κριτήριο τῆς καταγωγῆς ἐν -τάσσονταν σὲ μία ἄλλη ἑνότηταστὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα Ἡ ἐκ -κλησιαστικὴ δὲ ἑνότητα ἐπιβίωσεἀδιατάρακτα στὶς σχέσεις τῶνὈρθοδόξων ὡς τὸ 19ο αἰώνα καὶτὴν ἔξαρση τῶν ἐθνι(κι)σμῶνὍταν ἡ πατριαρχικὴ ἐγκύκλιοςτοῦ 1848 ὀνομάζει τὸ laquoλαὸraquo (δηλσύνολο τὸ ὀρθόδοξο ἐκκλησια-στικὸ σῶμα) laquoφύλακαraquo τῆς Ὀρθο-δοξίας ἐκ φρά ζει αὐτὴ τὴ συνεχι-ζόμενη πρα γματικότητα τῆς Ρω-μανίας τὴν ὑπερφυλετικὴ ἑνότη-τα μὲ βάση τὴν πίστη Αὐτὴ τὴνἑνότητα διασποῦσε (καὶ διασπᾶ) ἡαἵρεση (κάθε αἵρεση) ὡς νόθευσηκαί γι᾽ αὐτό ἀπόρριψη τῆς Ὀρθο-δοξίας Ἡ ἀπόρ ριψη δὲ τῆς Ὀρθο-δοξίας εἶχε ὡς συνέπεια τὴν ἀνά-πτυξη ἀντεθνικοῦ ρόλου ὅπωςσυνέβη λχ μὲ τοὺς λεγόμενουςlaquoμονοφυσίτεςraquo στὰ ἀνατολικὰ καὶνότια σύνορα τῆς αὐτοκρατορίαςἢ μὲ τοὺς Βογομίλους στὴ Βαλκα-νικὴ (συνεννοήσεις μὲ Νορμαν-δοὺς) κλπ

Αἱ ρίζαι τοῦ νεωτέρουἐθνικισμοῦ εἰς τὰς αἱρέσεις

Πρέπει δὲ ἐδῶ νὰ λεχθεῖ ὅτι τὰσπέρματα τοῦ νεωτέρου ἐθνικι-σμοῦ ἀπαντοῦν στὶς ἀρχαῖες αἱρέ-σεις καὶ στὴν αἱρετίζουσα διανόη-ση μὲ τὴν ἀναίρεση ἐκ μέρους τωντῆς ὀρθόδοξης καθολικότηταςἜτσι χωρὶς κανένα δισταγμὸ οἱἍγιοι Πατέρες ἀναφέρονταν mdashκαὶἀναφέρονταιmdash στοὺς Ἁγίους τοῦπροφητικοῦ Ἰουδαϊσμοῦ (ἩσαΐαΜωυσῆ Δαβίδ) Ὁ Ἕλληνας ndash καπ-παδόκης Γρηγόριος Νύσσης θὰπροβάλει λχ τὸν Μωυσῆ ὡς πρό-τυπο θεουμένου Οἱ Ἅγιοι Ἐφραὶμκαὶ Ἰσαάκ καύχημα τῆς Ὀρθοδο-ξίας ἦσαν Σύροι ὅπως σήμερα ὡςσέμνωμα τῆς Ὀρθοδοξίας θεω-ροῦμε καὶ μεῖς οἱ laquoἐκ καταγωγῆςraquoἝλληνες τὸν Ἅγιο Σεραφεὶμ τοῦΣάρωφ ἢ τὸν Ὅσιο π Ἰουστῖνο τὸνΣέρβο Οἱ αἱρετικοί ὅμως (πχ οἱἈρειανοί) προετοιμάζοντας τὴνἐμφάνιση τοῦ αὐτοκράτορα Ἰου-λιανοῦ θὰ στρέφονται laquoμονιστικὰraquoστοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες φιλοσό-φους ταυτιζόμενοι κατὰ κάποιοτρόπο μὲ τοὺς σημερινοὺς ἐθνι-κιστὲς ndash ἀρχαιολάτρες ποὺ ἀπορ-ρίπτουν τὴν Παλαιὰ Διαθήκη ὡςlaquoἑβραϊκόraquo () βιβλίο καὶ τοὺς Ἁγί-ους της (Προφῆτες) ὡς laquoἙβραί-ουςraquo Ἡ ΠΔ ὅμως εἶναι ἉγίαΓραφὴ ἡμῶν τῶν Χριστιανῶν οἱΠροφῆτες Ἅγιοι τῆς πίστεώς μαςἰσόκυροι μὲ τοὺς Ἀποστόλους καὶτοὺς Πατέρες μας οἱ δὲ ἍγιοιΜακκαβαῖοι παῖδες μαζὶ μὲ τὴνἉγία μητέρα τους Σολομονὴ καὶ τὸδάσκαλό τους Ἐλεάζαρο τιμῶνταιὡς Ἅγιοι τῆς Ὀρθοδοξίας τὴν 1ηΑὐγούστου διότι τὰ κριτήρια τῆςὈρθοδοξίας ἀκριβῶς δὲν εἶναιἐθνικιστικά ἀλλὰ ὑπερεθνικά

Ἡ αἵρεση πάντα θὰ ἀρνεῖται τὴνκαθολικότητα καί συνεπῶς καὶτὴν ὑπερεθνικότητα κινούμενη σὲπλαίσια σαφῶς φυλετικὰ καὶ ἐθνι-κιστικά Αὐτὸ εἶναι εὐδιάκριτο στὴνπορεία τῆς laquoχριστιανικῆςraquo Εὐρώ-πης καὶ τοῦ δυτικοῦ κόσμου εὐρύ-τερα Ἡ ἀλλοτρίωση στὴν πίστημετὰ τὴν ἐκφράγκευσή της θὰἔχει στὸ χῶρο τῆς ἐθνικῆς συνει-δήσεως σοβαρότατες συνέπειεςὉ ὅρος laquoἔθνοςraquo θὰ ἀποβεῖ στὴ Δύ-ση φυλετικὴ κατηγορία (nation ndashgens) Τί ἄλλο ἐκφράζει ἡ laquoἉγίαΡωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία τοῦ γερμα-νικοῦ ἔθνουςraquo Ὁ Φραγκογερμα-νικὸς ρατσισμός μάλιστα θὰ ἔχειὡς βάση τὸ σῶμα τῶν laquoεὐγενῶνraquoμὲ τὴν τάξη τῶν ὁποίων θὰ ταυτι-σθεῖ τελικὰ τὸ laquoἔθνοςraquo (αὐτὴ τὴνἔννοια ἔχει ὁ ὅρος laquoἔθνος ndash nationraquoστὸ Λούθηρο) Ἀναστροφὴ τῆς πυ-ραμίδας θὰ γίνει στὴ Γαλλικὴ Ἐπα-νάσταση (1789) mdashστὴν ἀρχή τηςβέβαιαmdash ὅπου κατὰ τὸν Ἀββᾶ Si-eyes ὁ ὅρος laquonationraquo ταυτίζεται μὲτὴν laquoτρίτη τάξηraquo χωρὶς ὅμωςἀλλαγὴ νοοτροπίας

4 Ἡ Ὀρθόδοξη καθολικότηταεἶναι ἡ μήτρα στὴν ὁποία κυοφο-ρεῖται ἡ ὑπερεθνικότητα Ὁ μεγά-λος ρωμηὸς πολιτικὸς τοῦ 19ουαἰώνα ὁ ληξουριώτης ριζοσπά-στης Γεώργιος Τυπάλδος ndash Ἰακω-βάτος (1813ndash1882) συνήθιζε νὰλέγει laquoΕἴμεθα πρῶτα Χριστιανοὶ(ὀρθόδοξοι) καὶ μετὰ Ἕλληνεςraquoἀποκρούοντας τὸ ἐθνικιστικὸ σύν-θημα τῶν Βενετσιάνων κατα-κτητῶν καὶ τοῦ νησιοῦ του laquosemoprima Veneziani e poi Christianiraquo Τὸὑπερεθνικό ὅμως στὴν Ὀρθοδο-ξία δὲν ἀναιρεῖ τὸ ἐθνικό Δὲνεἶναι laquoἀνεθνικὴraquo ἡ ὀρθόδοξη πί-στη Δὲν καταργεῖ τὸ ἐθνικὸ στοι-χεῖο ἀλλὰ καὶ δὲν τὸ ἀφήνει νὰλειτουργεῖ διασπαστικά Ὅπου καὶὅταν εἶναι ἀκμαῖο τὸ ὀρθόδοξοφρόνημα ἐκεῖ βιώνεται ἡ οἰκου-μενικότητα καὶ ρωμαίϊκη παναδελ-φότηταmiddot ὅπου ὅμως ἐπικρατεῖ ἡἐνδοκοσμικὴ προοπτικὴ καὶ ἐσχα-

τολογία ἐκεῖ κατισχύει ἡ ἐθνικό-τητα ὡς φυλετισμόςΜὲ laquoδιαφορὰraquo 16 αἰώνων

Ἡ διαχρονικότητα αὐτῆς τῆςὀρθόδοξης συνείδησης ἐπιβεβαι-ώνεται ἀπὸ δύο κείμενα ποὺ ἀπέ-χουν μεταξύ τους 16 αἰῶνες τὴνΠρὸς Διόγνητο Ἐπιστολὴ (β´ αἰ) καὶτὶς Διδαχὲς τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦΑἰτωλοῦ (ιη´ αἰ) Στὸ πρῶτο κείμενοὁρίζεται ὅτι οἱ Χριστιανοὶ laquoπατρίδας

οἰκοῦσιν ἰδίας ἀλλ᾽ ὡςπάροικοιmiddot μετέχουσιπάντων ὡς πολῖται καὶπάνθ᾽ ὑπομένουσιν ὡςξένοιmiddot πᾶσα ξένη πατρίς

ἐστιν αὐτῶν καὶ πᾶσα πατρὶς ξένηraquoΔὲν παύουν δηλαδή νὰ εἶναι laquoπο-λίτεςraquo (καὶ πατριῶτες) ἀλλὰ δὲν δέ-νονται μὲ τὴν προσωρινότητα τοῦκόσμου Αὐτὸ τὸ πνεῦμα ἐκφράζεικαὶ ὁ Πατροκοσμᾶς laquoἩ πατρίδαμου ἡ ψεύτικη ἡ γήϊνη καὶ ματαίαεἶναι ἀπὸ τοῦ Ἁγίου Ἄρτης καὶ ἀπὸτὴν ἐπαρχίαν Ἀποκούρου ἩμεῖςΧριστιανοί μου δὲν ἔχομεν ἐδῶ πα-τρίδα Διὰ τοῦτο καὶ ὁ Θεὸς μᾶςἔβαλεν τὸν νοῦν εἰς τὸ ἐπάνω μέ-ρος διὰ νὰ στοχαζώμεθα πάντοτετὴν οὐράνιον βασιλείαν τὴν ἀλη-θινὴν πατρίδα μαςraquo Ἔτσι σκέπτον-ται οἱ αὐθεντικὰ ὀρθόδοξοι δηλ οἱἍγιοι Ἡ σκέψη δὲ αὐτὴ δὲν εἶναιπροφανῶς ἐθνικιστική ἀλλὰ οὔτεκαὶ διεθνιστική Διότι ὅπως ἐλέχθηδὲν καταργεῖται ὁ ἐθνισμὸς καὶ ἡἐθνότητα ἀλλὰ ἱεραρχεῖται στὸlaquoπραγματικόraquo ποὺ εἶναι τὸ αἰώνιοΚαὶ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ κατηγορή-σει τὸν Πατροκοσμᾶ γιὰ laquoἐθνικὴμειοδοσίαraquo

Ἡ Ἐκκλησία ὡς ἐν Χριστῷ κοι-νωνία μὲ τὴ λατρεία της κυρίωςδιασώζει εἰς πεῖσμα τῆς πολιτικῆςκαὶ διπλωματίας τὴν ἑνότητα καὶοἰκουμενικότητα τῆς Ρωμανίας Βυζαντίου μὲ ἑνωτικὸ σύνδεσμοτὴν ὀρθόδοξη πίστη Γι᾽ αὐτὸ καὶ πα-ραμένει ἡ Ἐκκλησία ὡς σῶμα laquoτὸΒυζάντιο μετὰ τὸ Βυζάντιοraquo (ΝικΓιόργκα) Ἡ Ρωμαίϊκη αὐτοκρατο-ρία συνεχίζεται μὲ ἕνα ἄλλο τρόποὑπάρξεως μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶμαζὶ ἡ ὑπερεθνικότητα καὶ ὑπερφυ-λετικότητά της Μόνο ὅταν ἀποδυ-ναμώνεται ἡ ἐσωτερικὴ σχέση μὲτὴν ὀρθόδοξη παράδοση τότε ἀνα-τρέπονται αὐτὲς οἱ ἰσορροπίες

Ἀσυμβίβαστοςμὲ τὴν Ὀρθοδοξίαν

5 Ἔχει ὅμως ἰδιαίτερη σημα-σία τὸ γεγονός ὅτι ὁ laquoφυλετισμὸςraquo(ρατσιστικὸς ἐθνικισμὸς) καταδικά-σθηκε συνοδικὰ στὴν Κωνσταντι-νούπολη τὸ 1872 μὲ ἀφορμὴ τὶςπρῶτες ἐκρηκτικὲς ἐκφάνσεις τοῦἐθνικισμοῦ στὴ Βαλκανική τὸ πρα-ξικοπηματικὸ Ἑλλαδικὸ αὐτοκέφα-λο (1833) καὶ τὴ Βουλγαρικὴ Ἐξαρ-χία (1870) Πρέπει δὲ νὰ λεχθεῖ στὴσυνάφεια αὐτή ὅτι ἐμεῖς οἱ Ἕλλη-νες κινούμενοι στὸ σύνδρομο τοῦἐξευρωπαϊσμοῦ καταλύσαμεπρῶτοι τὴν ὑπερεθνικὴ παράδοσητῆς Ρωμηοσύνης οἱ πολιτικὲς δὲἩγεσίες τῶν ὀρθοδόξων ἐθνῶντῆς Βαλκανικῆς ἀκολουθοῦν μὲσχολαστικὴ ἀκρίβεια ὅλες τὶς πολι-τειοκρατικὲς αὐθαιρεσίες τοῦἑλλαδικοῦ χώρου χρησιμοποιών-τας τες μόνιμα ὡς προηγούμενο

Ἡ Σύνοδος τοῦ 1872 ἀντιμετώπι-σε τὸν ἐθνοφυλετισμὸ (ἐθνικισμὸ)ὡς αἵρεση Βέβαια ἀναφέρεταιστὸ laquoβουλγαρικὸν ζήτημαraquo διότιτὸ laquoἑλλαδικὸνraquo εἶχε laquoλυθεῖraquo τὸ1850 Ὁ φυλετισμὸς χαρακτηρίζε-ται ἀσυμβίβαστος μὲ τὴν Ὀρθοδο-ξία ὡς προβολὴ τῆς φυλῆς καὶ τοῦἔθνους εἰς βάρος τῆς πίστεως μὲσυνέπεια τὴ διάσπαση τῆς ἑνότη-τας τῆς Ἐκκλησίας Τὸ κείμενοεἶναι σαφές καταδικάζει τὶς φυλε-τικὲς διακρίσεις καὶ ἐθνικὲς ἔριδεςκαὶ τὶς διχοστασίες ποὺ ἀναιροῦντὴν laquoἑνότητα τῆς πίστεωςraquo Ὁ φυ-λετισμὸς (ἐθνικισμὸς) καταδικάζε-ται ὡς laquoκαινὴ δόξαraquo laquoξένοςraquo πρὸςτὴν ὀρθόδοξη παράδοση καὶ laquoνεω-τερικὴ λύμηraquo Ἡ Ἐκκλησία mdashὑπο-στηρίζεταιmdash δὲν μπορεῖ νὰ γίνειποτὲ laquoἐθνικήraquo δηλαδὴ laquoφυλετι-κήraquo Καὶ αὐτό πράγματι ἦταν τὸκαίριο πρόβλημα γιὰ τὴ βαλκανικὴπραγματικότητα τὸ 19ο αἰώναὅταν μὲ τὴν ἐπίδραση τῆς Γαλ-λικῆς Ἐπανάστασης καὶ τῶν εὐρω-παϊκῶν ἐθνικισμῶν ἡ ἀναφορὰ δὲνἦταν πιὰ στὴν laquoἐν Ἑλλάδιraquo στὴνlaquoἐν Βουλγαρίᾳraquo ἢ στὴν laquoἐν Σερ-βίᾳraquo Ὀρθοδοξία ἀλλὰ στὴν laquoἑλλη-νικὴraquo (ὄχι ἑλλαδική) στὴ βουλγα-ρικὴ καὶ στὴ σερβικὴ ὈρθοδοξίαἩ Ὀρθοδοξία ἔτσι ἀπὸ παράγωνἑνότητας καὶ συνοχῆς γίνεται δύ-ναμη διασπάσεως διότι φιλτράρε-ται μὲ τὶς ἐθνικιστικὲς ἰδέες ποὺὑποτάσσουν τὴν καθολικότητα τῆςπίστεως στὴν ἐθνικιστικὴ ndash φυλε-τικὴ ἰδέα Εἶναι ἐπίκαιρος ἐδῶ καὶπάλι ὁ λόγος τοῦ Γ Ἰακωβάτου laquoΟἱἈλβανοὶ τῆς Ἠπείρου (ὅταν εἶναι)ὀρθόδοξοι εἶναι Ἕλληνεςmiddot ἅμαεἰσεχώρησεν ὁ ὄφις τοῦ παπισμοῦεἰς τὴν Ἀλβανίαν καὶ τὸ ἥμισυαὐτῆς ἐγένετο παπικόν δὲν εἶναιἝλληνεςraquo Καὶ σ᾽ ἄλλο σημεῖοlaquoἌνευ θρησκείας (ἐννοεῖ ὀρθοδο-ξίας) Φράγκοι Ἀλβανοί ΒλάχοιΜετὰ θρησκείας ὁμογενεῖςraquo (δηλτοῦ ἰδίου γένους ὀρθόδοξοι καὶἝλληνες) Ἔχει μεγάλη σημασίαὅτι τὴ συνοδικὴ ἀπόφαση τοῦ 1872ὑπέγραψαν καὶ πρώην Οἰκουμενι-κοὶ Πατριάρχες ἀλλὰ καὶ οἱ Πα-τριάρχες Ἀλεξανδρείας Σωφρό-νιος καὶ Ἀντιοχείας Ἱερόθεος καὶ ὁἈρχιεπίσκοπος Κύπρου Σωφρό-νιος Ὁπότε τὸ κείμενο ἔλαβε παν -ορθόδοξη σημασία

Ἡ δυναμικὴτῆς Ὀρθοδοξίας

εἰς τὸν σύγχρονον κόσμον6 Ἀπὸ τὶς προϋποθέσεις αὐτὲς

προσδιορίζεται ἡ δυναμική ποὺμπορεῖ νὰ ἀναπτύξει ἡ Ὀρθοδοξίαστὴ σημερινὴ κρίση τοῦ εὐρωπαϊ-κοῦ καὶ βαλκανικοῦ χώρου Ἡ Ὀρ -θοδοξία ὅμως προϋποθέτει ὀρθο-δόξους πατερικὸ δηλαδὴ φρόνημακαὶ καθολικότητα σκέψης Ἡ ὀρθο-δοξολογία εἶναι εὔκολη ἀκόμη καὶγιὰ πολιτικούς ποὺ τὴν ἀγνοοῦν ἢ

τὴν ἀπορρίπτουν μὲ τὴν πολιτικὴ ἢκαὶ τὴ βιοτή τους Ἡ Ὀρθοδοξίαὅμως μόνο μέσα στὴν ἐν Χριστῷἐλευθερία μπορεῖ νὰ λειτουργήσεικαὶ νὰ ἀποβεῖ εὐεργετικὴ στὰὀρθόδοξα ἔθνη Ἡ ὑποταγὴ τῆςὈρθοδοξίας σὲ ὁποιαδήποτε πολι-τικὴ τὴν ἀποδυναμώνει πολὺ δὲπερισσότερο ἡ ταύτισή της μὲὁποιαδήποτε πολιτικὴ ἢ ἰδεολογίαΔιότι ἡ Ὀρθοδοξία ἰδεολογικοποι-ούμενη ἀποορθοδοξοποιεῖται ἩὈρθοδοξία εἶναι Χριστοκεντρικὸφρόνημα καὶ συνείδηση ποὺἐνσαρκώνεται σὲ τρόπο ζωῆς καὶμόνο μέσα στὰ ὅρια αὐτὰ τῆς ἁγιο-πνευματικῆς ἐμπειρίας μπορεῖ νὰπαραμείνει δύναμη ἑνοποιητικὴ καὶνὰ ἀναπτύξει τὴν ἑνωτικὴ δυναμι-κή της

Οἱ ὀλιγότερο εὐρωπαϊκὰ ἐξελι -γμένοι ἢ προσανατολισμένοι ὀρθό-δοξοι ἀδελφοί μας στὰ Βαλκάνιακαὶ οἱ Ρωμαιορθόδοξοι (ροὺμndashὀρτοντὸξ) τῆς Ἐγγὺς καὶ ΜέσηςἈνατολῆς συνεχίζουν νὰ ζοῦν συν -ειδησιακὰ στὴν πανενότητα τοῦρωμαίϊκου ndash ὀρθοδόξου ΓένουςἜτσι ἐνῶ οἱ πολιτικὲς ἐπιλογὲςτῶν ἡγεσιῶν τους ἐνίοτε λειτουρ-γοῦν διασπαστικά ἡ ρωμαίϊκη ndashὀρθόδοξη συνείδηση δημιουργεῖἑνότητα ὑπερεθνική μὲ τὴ συνεχῆἀδελφοποίηση ὅλων τῶν Ὀρθοδό-ξων μέσα στὸ Κυριακὸ Σῶμα τὴνἘκκλησία

Ἡ ἐν Χριστῷ λειτουργίατῆς Ὀρθοδόξου συνειδήσεως

Μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ διὰ τῆςὈρθοδοξίας ζοῦν ἡ Ρωμανία καὶ ἡἑνότητά της Γύρω ἀπὸ τὴν ἉγίαΤράπεζα καὶ μὲ τὴ συμμετοχὴ στὴνΕὐχαριστιακὴ σύναξη καὶ σύνολητὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας πραγματώ-νεται ἡ ὑπερεθνικὴ ἑνότητά μαςστὰ ὅρια τῆς laquoκατὰ Θεὸν πατρί-δοςraquo Ἡ ἐν Χριστῷ λειτουργία τῆςὀρθοδόξου συνειδήσεως σώζει τὴνἁρμονικὴ καὶ ἰσόρροπη σύνδεσηἐθνικότητας καὶ ὑπερεθνικότηταςμέσα στὴν ἁγιοπνευματικὴ ζωὴ καὶσχέση καὶ ὄχι ἁπλὰ στὶς laquoὀρθοδο-ξολογίεςraquo καὶ τὶς προτάσεις γιὰlaquoὀρθόδοξα τόξαraquo τῶν ὀρθοδοξο-λογούντων καί ἴσως ἀγνοούντωνπαντάπασι τὴν Ὀρθοδοξία ὡς ζωὴlaquoἐν Χριστῷraquo καὶ ἐν laquoἉγίῳ Πνεύμα-τιraquo Χωρὶς πατερικὸ φρόνημα καὶἐμπειρία κάθε λόγος γιὰ τὴνὈρθοδοξία εἶναι ἁπλὴ πολιτικὴ καὶγι᾽ αὐτὸ δὲν πείθει τοὺς Ὀρθοδό-ξους

Μέσα στὴν ἁγιοπνευματικὴἀτμόσφαιρα τῆς Ὀρθοδοξίας ὁΣέρβος πράγματι εἶναι Ἕλληναςκαὶ ὁ Ἕλληνας Σέρβος ἀλλὰ καὶἈφρικανὸς καὶ Ἀσιάτης καὶ Ἀμερι-κανὸς καὶ Εὐρωπαῖος Στὴν τραγω-δία τῆς τέως Γιουγκοσλαβίας ὁἝλληνας Ὀρθόδοξος δὲν συνέπα-σχε μὲ τοὺς Σέρβους διότι παρα-δοσιακὰ καὶ αὐτοὶ εἶναι ὀρθόδοξοιἀλλὰ διότι (καὶ ὅταν) εἶναι laquoἐν δι-καίῳraquo ἀγωνιζόμενοι γιὰ τὴν ἱστο-ρικὴ ὕπαρξη καὶ συνέχειά τους Τὸἴδιο δὲν συμπαριστάμεθα μόνοστοὺς Βορειοηπειρῶτες ἐπειδὴεἶναι Ἕλληνες ἀλλὰ σ᾽ ὅλους τοὺςἈλβανοὺς Ὀρθοδόξους διότι ἀδι-κοῦνται Ἡ ὀρθόδοξη συν είδησηεἶναι ἐξ ἄλλου ὑπὲρ τῶν μου-σουλμάνων ὅταν καὶ αὐτοὶ ἀδι-κοῦνται καὶ καταπιέζονται Ἂν δὲνἐνεργεῖ ἔτσι ἡ ὀρθόδοξη συνείδη-ση δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ὀρθόδοξηΓι᾽ αὐτὸ δὲν μποροῦν νὰ ὑπάρξουνποτὲ συμπαγῆ καὶ μονοδιάσταταlaquoὀρθόδοξα τόξαraquo ὅπως τὰ θέλουνοἱ πολιτικοί ἐνεργοῦντες κατὰ κα-νόνα μὲ κοσμικὸ πνεῦμα καὶ προ-ϋποθέσεις Σὲ τελευταία ἀνάλυσηπρέπει νὰ γίνει κατανοητό ὅτι δὲνὑπάρχουν σήμερα laquoὀρθόδοξοιλαοὶraquo ἢ laquoὀρθόδοξες κυβερνήσειςraquoποὺ μποροῦν νὰ ἐνεργοῦν καθο-λικὰ laquoὀρθοδόξωςraquo ἀλλὰ μόνοὀρθόδοξα πρόσωπα στοὺς λαοὺςκαὶ ἴσως καὶ σὲ κυβερνήσεις καὶμόνο αὐτὰ μποροῦν νὰ ἐνεργή-σουν ὀρθόδοξα Ὅπως ὅμως ἡχωρὶς ὀρθόδοξους προϋποθέσειςὀρθοδοξολογία ἀποβαίνει ἐπι-βλαβὴς γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία τὸ ἴδιοκαὶ ἡ θρησκειοποίηση τῆς Ὀρθο-δοξίας συμπορευόμενη σὲ μᾶςτοὺς νεο-ἕλληνες μὲ τὴν ἀρχαι-οπληξία καὶ ἑλληνομανία βοηθεῖτὴν ἀνάπτυξη τοῦ ἐθνικισμοῦ ndash ρα-τσισμοῦ ὁδηγώντας στὴν ἀπορθο-δοξοποίηση τοῦ λαοῦ μαςἈρνητικὸς διὰ τὴν Πίστιν

τὴν Παράδοσινκαὶ τὸ Ἔθνος

Ὅπως ὅμως ἀποδεικνύουν τὰπράγματα δὲν ἐργάζονται μόνο οἱἀρχαιόπληκτοι ἐθνικιστὲς ἐναντίοντοῦ ἀληθινοῦ πατριωτισμοῦ ndash ἐθνι-σμοῦ ἀλλὰ καὶ πολλοὶ ἀθεράπευταεὐρωπαϊστές Ἐνῶ ὅλο τὸ 19ο καὶ20ὸ αἰώνα ἡ Εὐρώπη καλλιεργοῦσετὴν ἐθνι(κιστι)κὴ ὑστερία στὰ Βαλ-κάνια γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ἔχει εὔχρη-στα προτεκτοράτα σήμερα μέσαστὴν προοπτικὴ τῆς ἙνωμένηςΕὐρώπης χρησιμοποιώντας ὡςὄργανα κάποιους κονδυλοφόρουςτοῦ δημοσιογραφικοῦ ἀλλὰ καὶτοῦ ἐπιστημονικοῦ χώρου ἐπιδιώ-κει νὰ ἀμβλύνει ὥσπου νὰ τὸ νε-κρώσει τὸ ἐθνικὸndashπατριωτικὸ φρό-νημα ἐνῶ κύκλοι της ἐμμένουνπεισματικὰ στὸν ἐθνικισμὸ ndash ρατσι-σμό τους Εἶναι ἀνάγκη συνεπῶςνὰ συνειδητοποιήσουν καὶ οἱἝλληνες laquoἐθνικιστέςraquo ὅτι μὲ τὴντακτική τους συμπλέουν τελικάμὲ τὸν εὐρωπαϊκὸ ἐθνικισμὸ ndash ρα-τσισμό δολοφονώντας τὸν αὐθεν-τικὸ πατριωτισμό ποὺ θεμελιώνε-ται μόνο στὴν ἄδολη φιλανθρωπίατῆς Ὀρθοδοξίας τῶν Ἁγίων μαςΠαράλληλα ὅμως βλάπτουν καὶ τὴνὑπερεθνικὴ ρωμαίικη ἑνότητα τοῦἙλληνισμοῦ μὲ τὴν ὑποτίμηση τῆςὈρθοδοξίας ἢ τὴν laquoἐθνικοποίησήraquoτης δηλαδὴ τὴ διαστρέβλωση τῆςκατ᾽ ἐξοχὴν ἑνοποιητικῆς μας δύ-ναμης στοὺς δύσκολους καιρούςμας Τελικὰ ὁ μὲ αὐτὴ τὴν ἔννοιαlaquoἐθνικισμὸςraquo δὲν ἀποβαίνει ἀρνη-τικὴ δύναμη μόνο γιὰ τὴν πίστη καὶπαράδοσή μας ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ ἴδιοτὸ Ἔθνος τὸ ὁποῖο διατείνεται ὅτιθέλει νὰ προφυλάξει

ΕΘΝΟΣ ndash ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΦΡΟΝΗΜΑ

Τοῦ Πρωτοπρεσβ Γεωργίου Δ ΜεταλληνοῦὉμοτίμου Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Ὁ ΟἰκουμενικὸςΠατριάρχης

εἰς τὸ ΡέθυμνονὉ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ

Βαρθολομαῖος θὰ ἐπισκεφθῆ τὴνΚρήτην καὶ συγκεκριμένως τὴνἹερὰν Μητρόπολιν Ρεθύμνης καὶΑὐλοποτάμου κατὰ τὴν 2αν καὶ 3ηνΣεπτεμβρίου ὕστερα ἀπὸ πρόσ -κλησιν τοῦ οἰκείου ΜητροπολίτουΔιὰ τὴν ὀργάνωσιν τῆς ἐπισκέψε-ως ἐπραγματοποιήθη σύσκεψις εἰςτὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν εἰς τὴνὁποίαν ἔλαβον μέρος ἡ Ἀντιπερι-φερειάρχης κ Μαρία Μονῆ ὁ Δή-μαρχος Ρεθύμνης κ Γ Μαρινάκηςὁ Ἀστυνομικὸς Διευθυντής κἘμμ Παραδουλάκης καὶ ἐκπρόσω-πος τοῦ Διοικηκοῦ τοῦ 547 ΑΜΤΠ Ρεθύμνης

Σελὶς 6η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Τάφον τό Καθολικόν καί τόν Γολ-γοθᾶνraquo

Χαρακτηρίσαμε ὡς βλάσφημοτό παράδειγμα τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριάρχου καί ὡς βλασφημία τήνπράξη τῆς ἐκ μέρους Ὀρθοδόξωνἱεραρχῶν προσφορᾶς ὡς δώρουτοῦ Κορανίου τό ὁποῖο μάλιστα οἱδωρίζοντες καί ἄλλοι χαρακτηρί-ζουν ὡς ldquoἱερόrdquo Οἱ μή εἰδότες τήνὈρθόδοξη παράδοση καί διδα-σκαλία ἀλλά κυρίως οἱ δηλητη-ριασμένοι ἀπό τό ἐπικρατοῦνπνεῦμα τοῦ διαθρησκειακοῦ Συγ-κρητισμοῦ τῆς ldquoΝέας Ἐποχῆςrdquo θάἐκτιμήσουν ὅτι ὁ χαρακτηρισμόςlaquoβλασφημίαraquo εἶναι τουλάχιστονὑπερβολικός οἱ ἐξ αὐτῶν δέ πρό-χειροι καί πρόθυμοι εἰς συκοφαν-τίες καί χαρακτηρισμούς θά σπεύ-σουν νά μᾶς κολλήσουν τήν ἐτι-κέττα τοῦ φονταμενταλιστοῦ τοῦταλιμπάν τοῦ ζηλωτοῦ ὅπως συν -ηθίζουν τόν τελευταῖο καιρό γιάὅσους ἀγωνιζόμαστε γιά τήν δια-τήρηση ἀνόθευτης τῆς Ὀρθόδο-ξης πίστης καί ζωῆς Θά ἐπικαλε-σθοῦν κάποιους λόγους γιά νά δι-καιολογήσουν αὐτές τίς ἐνέργει-ες ὅπως πχ ὅτι οἱ ἐκκλησίεςαὐτές (ΚωνσταντινουπόλεωςἈλεξανδρείας Ἱεροσολύμων) δια-βιοῦν σέ ἰσλαμοκρατούμενεςχῶρες καί ὡς ἐκ τούτου εἶναιἐμπερίστατες ἑπομένως δικαιο-λογοῦνται κάποιες ἐνέργειες τῶνπροκαθημένων τους γιʼ αὐτό καίδέν πρέπει νά εἴμαστε αὐστηροίστίς κρίσεις μας

Εἶναι πάντως γνωστό καί ἰσχύειὡς ἀξίωμα ὅτι εἰς τά θέματα τῆςπίστεως δέν ἐπιτρέπονται οἰκονο-μίες καί συγκαταβάσεις Αὐτές δι-καιολογοῦνται μόνον σέ θέματαπνευματικῆς ζωῆς καί καθοδηγή-σεως πχ στό θέμα τῆς νηστείαςκαί σέ ἄλλα ldquoπρός ἀποτροπήν μεί-ζονος κακοῦrdquo Σέ θέματα πίστεωςδέν ἐπιτρέπεται ἄσκηση οἰκονο-μίας διότι αὐτό τό ὁποῖο θέλεις νάἀποτρέψεις τό laquoμεῖζον δηλαδήκακόraquo τό διαπράττεις ὁ ἴδιος ὁἀσκῶν τήν οἰκονομία μέ τήν προσ -βολή καί ἀθέτηση τῆς πίστεωςπού εἶναι τό laquoμεῖζον ἀγαθόνraquoμεῖζον ὅλων διότι ὁδηγεῖ στήν σω-τηρία Γιʼ αὐτό καί προκειμένου νάμή ἀρνηθοῦμε ἤ νά μή ἀλλοι-ώσουμε τήν πίστη καί χάσουμετήν σωτηρία πρέπει ἀκόμη καί τόμεῖζον τῶν ἀνθρωπίνων ἀγαθῶντήν ζωήν μας νά θυσιάζουμεὅπως ἔπραξαν οἱ Ἅγιοι Μάρτυρεςκαί Νεομάρτυρες Διότι laquoτί ὠφε-λήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδήσῃ τόνκόσμον ὅλον καί ζημιωθῇ τήν ψυ-χήν αὐτοῦ ἤ τί δώσει ἄνθρωποςἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦraquo1

Εἶναι βέβαια αὐτονόητο ὅτιὅσοι δωρίζουν τό Κοράνιο καί μά-λιστα χαράσσουν σέ πλακέτες χω-ρία ἀπό τό περιεχόμενό του ὅπωςἔπραξε ὁ πατριάρχης Ἱεροσολύ-μων πιστεύουν ὅτι τό Κοράνιοἔχει μεγάλη ἀξία καί ἀξίζει νά τόπροσφέρει κανείς ὡς δῶρο Δένδωρίζεις κάτι πού δέν ἔχει ἀξίαΣτήν περίπτωση δέ πού ἰσχυρισθεῖκανείς ὅτι ἐπειδή γνωρίζουν ὅτιγιά τούς δωρολῆπτες ἔχει ἀξίαἄσχετα μέ τήν ἀξία πού τοῦ προσ-δίδει ὁ δωρεοδότης γιʼ αὐτό τόπροσφέρουν καί πάλι ἡ πράξηεἶναι κατακριτέα καί δέν ταιριάζεισέ Χριστιανούς καί μάλιστα ποιμέ-νεςmiddot τό νά ἀποκρύπτεις αὐτό πούπιστεύεις καί νά ὑποκρίνεσαι ὅτισυμφωνεῖς γιά κάτι πού δέν πι-στεύεις αὐτό εἶναι κοροϊδία καίπαραπλάνηση Θά μποροῦσαν νάτό εἶχαν πράξει καί οἱ παλαιοί Ἅγι-οι Μάρτυρες καί οἱ Νεομάρτυρεςὑποκρινόμενοι ὅτι πιστεύουν στήνἀξία τῶν εἰδώλων καί τοῦ Μωάμεθκαί νά γλιτώσουν τό μαρτύριοὅπως τούς συνιστοῦσαν ἄλλωστεπολλοί κατά κόσμον φρόνιμοι καίσυνετοί Καθῆκον ὅλων τῶν Χρι-στιανῶν καί ἰδιαίτερα τῶν ποιμέ-νων εἶναι νά ὁμολογοῦν τήν ἀπο-κλειστικότητα καί μοναδικότητατῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας ὅτι laquoοὐκἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρίαmiddotοὐδέ γάρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπότόν οὐρανόν τό δεδομένον ἐνἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναιἡμᾶςraquo2 Τό περισσότερο βλαπτικόκαί ζημιογόνο ἀνάξιο τῆς ἀποστο-λικῆς καί πατερικῆς διδαχῆς καίβιοτῆς εἶναι ὅτι καθησυχάζουντούς δωρεολῆπτες Μουσουλμά-νους ὅτι εἶναι καλός ὁ δρόμος τοῦΚορανίου ἀξίζει νά πιστεύει κα-νείς στό Κοράνιο δέν χρειάζεταινά πιστεύσει ὁ Μουσουλμάνοςστό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καίστό Εὐαγγέλιό του γιά νά σωθεῖΕἶναι αὐτό ὁμολογία τῆς εἰς Χρι-στόν πίστεως Δέν τρομάζουν καίδέν φοβοῦνται οἱ μεγαλόσχημοικαί μεγαλώνυμοι πρωθιεράρχεςτήν ἐπισήμανση τοῦ Κυρίου laquoπᾶςὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπρο-σθεν τῶν ἀνθρώπων ὁμολογήσωκἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πα-τρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖςmiddot ὅστιςδʼ ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεντῶν ἀνθρώπων ἀρνήσομαι αὐτόνκἀγώ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μουτοῦ ἐν οὐρανοῖςraquo3 Πιστεύουνστό Εὐαγγέλιο ἤ ὄχι

Ἐάν μέ τίς ldquoοἰκονομίεςrdquo καί δι-πλωματίες νομίζουν ὅτι θά σώσουντόν Χριστιανισμό στόν ἰσλαμοκρα-τούμενο χῶρο ὅπου διαβιοῦν δια-πράττουν τεράστιο ἱστορικό καίθεολογικό λάθος γιατί παραγνω-ρίζουν τήν δύναμη τοῦ Κυρίου ὉΧριστιανισμός διεσώθη καί ἐθριάμ-βευσε σέ δύσκολες καί σέ εἰρηνι-κές ἐποχές ὅταν οἱ Χριστιανοίζοῦσαν εὐσεβῶς καί δικαίωςἐγκαταλείφθηκε δέ ἀπό τήν σκέ-πουσα Χάρη τοῦ Θεοῦ σέ περιό-δους ἀποστασίας καί ἠθικῆς χαλα-ρώσεως Μήπως ἡ συρρίκνωση τοῦΧριστιανισμοῦ σήμερα σέ κάποιεςπεριοχές εἶναι ἀπόρροια τῆς δι-καίας ἐγκαταλείψεως τοῦ πάνταδυναμένου καί ὑπεράνω ὅλων τῶνἰσχυρῶν τῆς γῆς ἱσταμένου Κυρί-ου Ἄς ξαναδιαβάσουν τό βιβλίοτῆς Ἀποκαλύψεως γιά νά διαπι-

στώσουν ποιός καί γιατί σώζει τίςἐκκλησίες ἤ τίς ἀφήνει νά ἀφανι-σθοῦν ὅπως ἀφανίσθηκαν οἱ ἑπτάλαμπρές ἐκκλησίες τῆς Μικρα-σίας τῆς Ἐφέσου τῆς Σμύρνηςτῆς Περγάμου τῶν Θυατείρωντῶν Σάρδεων τῆς Φιλαδελφείαςτῆς Λαοδικείας Ἐπαινεῖται ὁ ἐπί-σκοπος τῆς ἐκκλησίας τῆς Περγά-μου διότι ἐνῶ ζεῖ σέ σατανοκρα-τούμενο περιβάλλον ἐν τούτοιςἐκράτησε τήν πίστη του καί μάλι-στα ὁ πρό αὐτοῦ ἐπίσκοπος Ἀντί-πας ἔφθασε μέχρι τοῦ μαρτυρίουmiddotlaquoΟἶδα τά ἔργα σου καί ποῦ κατοι-κεῖςmiddot ὅπου ὁ θρόνος τοῦ Σατανᾶmiddotκαί κρατεῖς τό ὄνομά μου καί οὐκἠρνήσω τήν πίστιν μου καί ἐν ταῖςἡμέραις αἷς Ἀντίπας ὁ μάρτυς μουὁ πιστός ὅς ἀπεκτάνθη παρʼ ὑμῖνὅπου ὁ Σατανᾶς κατοικεῖraquo4 Περισ-σότερο ἐνθαρρυντικά καί ἀποκα-λυπτικά εἶναι ὅσα λέγονται στόνἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Φιλα-δελφείαςmiddot κανένας δέν μπορεῖ νάφέρει σέ ἀδιέξοδο νά δυσκολέψειτούς πιστούς ὅταν τηροῦν ἀνό-θευτη τήν πίστη Ἀντίθετα οἱ πόρ-τες γιʼ αὐτούς θά εἶναι πάντοτεἀνοικτές ὅσο μικροί καί ἀδύνατοικαί ἄν εἶναι Θά ἔλθουν τελικῶς οἱδυνατοί νά τούς προσκυνήσουνκαί σέ κάθε περίπτωση ἄν κρατή-σουν αὐτά πού ἔχουν τήν πίστητους θά ἐπέμβει ταχύτατα ὁ Θεόςκαί δέν θά πάρει κανείς τό στεφά-νι πού τούς ἀξίζει laquoΟἶδα σου τάἔργα-ἰδού δέδωκα ἐνώπιόν σουθύραν ἀνεῳγμένην ἥν οὐδείς δύ-ναται κλεῖσαι αὐτήνmiddot- ὅτι μικράνἔχεις δύναμιν καί ἐτήρησάς μουτόν λόγον καί οὐκ ἠρνήσω τό ὄνο-μά μου ᾽Ιδού δίδωμι ἐκ τῆς συνα-γωγῆς τοῦ Σατανᾶ τῶν λεγόντωνἑαυτούς Ἰουδαίους εἶναι καί οὐκεἰσίν ἀλλά ψεύδονταιmiddot ἰδού ποι-ήσω αὐτούς ἵνα ἥξουσι καί προσ -κυνήσουσιν ἐνώπιον τῶν ποδῶνσου καί γνῶσιν ὅτι ἐγώ ἠγάπησάσε ἔρχομαι ταχύmiddot κράτει ὅ ἔχειςἵνα μηδείς λάβῃ τόν στέφανόνσουraquo5

Ἐξαίροντας καί τιμώντας τό Κο-ράνιο οἱ πατριάρχες καί ὅσοιἄλλοι ὑποτάσσονται στόν σατα-νοκρατούμενο κόσμο καί οὐσια-στικῶς ἀρνοῦνται τήν πίστη στόνΧριστό Περιμένουν λοιπόν μετάἀπό αὐτό καί πολλά ἄλλα νά δια-σωθοῦν οἱ ἐκκλησίες τῶν ὁποίωνπροΐστανται Περί τοῦ ὅτι ἡ θετικήὑπέρ τοῦ Κορανίου στάση ἀποτε-λεῖ ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελίου καίπροσβολή τῶν Ἁγίων Μαρτύρωνἀναπτύξαμε ἀναλυτικά σέ βιβλίοπού γράψαμε πρό δεκαετίας περί-που μέ τίτλο laquoΔιαθρησκειακές Συν -αντήσεις Ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελί-ου καί προσβολή τῶν Ἁγίων Μαρ-τύρωνraquo μέ πλούσιο ἁγιογραφικόκαί πατερικό ὑλικό Στήν παροῦσαπερίπτωση ἐπιλέγουμε νά παρου-σιάσουμε ἐλάχιστα ἀπό ὅσα λέγειἕνας Ἱεροσολυμίτης καί Σαββαΐ-της Μέγας Ἅγιος καί Θεολόγος ὁἍγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός ἀπότά ὁποῖα προκύπτει σαφέστατα σέπόσο μεγάλη βλασφημία περιπί-πτουν ὅσοι τιμοῦν τό Κοράνιο τόὁποῖο ἐκτός τοῦ ὅτι ἀρνεῖται τήνθεότητα τοῦ Χριστοῦ παρουσιάζειτόν ἴδιο νά διαψεύδει ὅτι εἶναι Θε-ός καί ὅτι αὐτά πού γράφονται στόΕὐαγγέλιο γιʼ αὐτόν εἶναι ψευδῆΣυμφωνοῦν λοιπόν καί τά ἀποδέ-χονται αὐτά οἱ δωρηταί τοῦ Κο-ρανίου οἱ διάδοχοι τῶν ἉγίωνἈποστόλων καί ὑμνηταί τῶν ἉγίωνΜαρτύρων οἱ διδάσκαλοι τοῦΕὐαγγελίου Ψευδόμενο Εὐαγγέ-λιο διδάσκουν καί σέ ψευδοθεό πι-στεύουν Μπορεῖ νά ἰσχυρισθεῖ ὁπατριάρχης Ἱεροσολύμων ὅτι ἀκο-λουθεῖ τήν ἱεροσολυμιτική καίσαββαϊτική παράδοση τοῦ ἉγίουἸωάννου Δαμασκηνοῦ

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός(680-754) γεννήθηκε ἀνατράφηκεκαί ἔζησε σέ ἰσλαμικό περιβάλλονχωρίς αὐτό νά τόν ὁδηγεῖ σέldquoοἰκονομίεςrdquo καί ἀπόκρυψη τῆςἀληθείας Ἐγνώριζε πολύ καλά τόἸσλάμ πολύ περισσότερο μάλισταδιότι καί ὁ ἴδιος καί ὁ πατέρας τουἦσαν ἀνώτατοι πολιτικοί ἀξιωμα-τοῦχοι λόγῳ τῆς ὑψηλῆς των μορ-φώσεως στήν αὐλή τοῦ χαλίφητῆς Δαμασκοῦ Χαρακτηρίζει τόἸσλάμ στό laquoΠερί αἱρέσεωνraquo ἔργοτου ὡς θρησκεία λαοπλάνο καίπρόδρομο τοῦ ἈντιχρίστουlaquoἜστι δέ καί ἡ μέχρι τοῦ νῦν κρα-τοῦσα λαοπλάνος θρησκεία τῶνἸσμαηλιτῶν πρόδρομος οὖσα τοῦἈντιχρίστουraquo Τήν τελείως ἀπορ-ριπτική καί ἀρνητική του γνώμηγιά τό Κοράνιο δέν δίστασε νάἐκφράσει σέ διάλογο μέ Μου-σουλμάνους καί αὐτή ἡ παρρησίακαί ὁμολογία καθιστᾶ περισσότε-

ρο ἀπεχθῆ τήν δειλή ἀντιαποστο-λική καί ἀντιπατερική στάση με-ρικῶν προκαθημένων Ὀνομάζειlaquoψευδοπροφήτηνraquo τόν Μωάμεθκαί λέγει ὅτι αὐτά πού γράφονταιστό Κοράνιο μερικά ἀπό τά ὁποῖαἀντέγραψε ὁ πατριάρχης Ἱεροσο-λύμων σέ πλακέτα καί τά ἐδώρησεστόν Μουφτὴ τῆς Αἰγύπτου εἶναιlaquoγέλωτος ἄξιαraquo εἶναι γιά νάγελᾶς Ἀναφέρεται βέβαια τό Κο-ράνιο καί στόν Χριστό τόν ὁποῖοθεωρεῖ προφήτη καί δοῦλο τοῦΘεοῦ ὅπως καί στήν μητέρα τουΜαρία Ἀρνεῖται ὅμως τήν Σταύ-ρωση ἰσχυριζόμενο ἀπό ἐπίδρασητοῦ Δοκητισμοῦ ὅτι οἱ Ἰουδαῖοιlaquoἐσταύρωσαν τήν σκιάν αὐτοῦraquoὉ Χριστός δέν ἐσταυρώθη οὔτεἀπέθανεmiddot laquoὁ γάρ Θεός ἔλαβεναὐτόν πρός ἑαυτόν εἰς τόν οὐρα-νόν διά τό φιλεῖν αὐτόνraquo Τί νά τάκάνει ὅμως κανείς αὐτά πού φαι-νομενικά δείχνουν κάποιο σεβα-σμό πρός τό πρόσωπο τοῦ Χρι-στοῦ ὅταν στήν συνέχεια βάζει ὁΜωάμεθ τόν ἴδιο τόν Χριστό σέδιαλογική συζήτηση μέ τόν Θεόμετά τήν ἄνοδό του στούς οὐρα-νούς νά ἀρνεῖται ὁ ἴδιος τήν θεό-τητά του καί νά λέγει ὅτι ὅσα γρά-φονται στό Εὐαγγέλιο εἶναι ψεύδηκαί πλάνες Τά καλά λόγια πούὑπάρχουν στό Κοράνιο γιά τό Χρι-στό εἶναι ἁπλῶς τό ἔνδυμα τοῦπροβάτου ὅπως εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Χρι-στός laquoΠροσέχετε δέ ἀπό τῶνψευδοπροφητῶν οἵτινες ἔρχονταιπρός ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτωνἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγεςraquo6

Παραθέτουμε ἐπί λέξει τόν διά-λογο μεταξύ τοῦ Θεοῦ καί τοῦΧριστοῦ ὅπως τόν μεταφράζει ὁἍγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός ἀπότό Κοράνιο (19 29) laquoὮ Ἰησοῦ σύεἶπας ὅτι ldquoΥἱός εἰμι τοῦ Θεοῦ καίΘεόςrdquo Καί ἀπεκρίθη φησίν ὁἸησοῦςmiddot ldquo῞Ιλεώς μοι Κύριεmiddot σύοἶδας ὅτι οὐκ εἶπον οὐδέ ὑπερη-φανῶ εἶναι δοῦλός σουmiddot ἀλλʼἄνθρωποι οἱ παραβάται ἔγραψανὅτι εἶπον τόν λόγον τοῦτον καίἐψεύσαντο κατʼ ἐμοῦ καί εἰσί πε-πλανημένοιrdquo Καί ἀπεκρίθη καί φη-σίν αὐτῷ ὁ Θεόςmiddot ldquoΟἶδα ὅτι σύ οὐκἔλεγες τόν λόγον τοῦτονrdquo Καίἄλλα πολλά τερατολογῶν ἐν τῇτοιαύτῃ συγγραφῇ γέλωτος ἄξιαταύτην πρός Θεοῦ ἐπʼ αὐτόν κα-τενεχθῆναι φρυάττεται7

Ὑπάρχει μεγαλύτερη βλασφη-μία ἀπό αὐτήν ἐναντίον τοῦ Χρι-στοῦ καί τοῦ Εὐαγγελίου τό νάἀρνεῖται κανείς δηλαδή τήν θεό-τητα τοῦ Χριστοῦ καί νά θεωρεῖὅτι τό Εὐαγγέλιο ὄχι ἁπλῶς δένεἶναι θεόπνευστο ἀλλά εἶναιγεμᾶτο ψεύδη ὅτι οἱ Ἅγιοι Εὐαγ-γελισταί εἶναι παραβάτες καίψεῦστες Γιʼ αὐτό δέν τολμοῦν νάδωρήσουν τό Εὐαγγέλιο καί δωρί-ζουν τό Κοράνιο

Δέν θά παρουσιάσουμε τά ἄλλαπολλά τά laquoγέλωτος ἄξιαraquo τοῦ Κο-ρανίου πού σχολιάζει ὁ ἍγιοςἸωάννης Δαμασκηνός Μπορεῖ κα-νείς νά τά βρεῖ στό μνημονευθένβιβλίο μας μαζί μέ γνῶμες πολλῶνἄλλων Πατέρων καί Μαρτύρων

Μετά ἀπό τά ὀλίγα πού παρου-σιάσαμε τό χριστιανικό καθῆκοντῶν δωρητῶν τοῦ Κορανίου εἶναισαφές Ἐάν δέν ἐγνώριζαν τήν δι-δασκαλία τοῦ Κορανίου τώρα πούτήν ἔμαθαν πρέπει νά ζητήσουνδημοσίᾳ συγγνώμην ἀπό τό χρι-στεπώνυμο πλήρωμα πού ἐσκαν-δάλισαν μέ τήν συμπεριφοράτους Ἐάν τήν ἐγνώριζαν τότεὑπέπεσαν στό βαρύ ἁμάρτημα τῆςἀρνήσεως τοῦ Χριστοῦ ἀρνήθη-καν συμφωνοῦντες μέ τό Κορά-νιο πού ἐδώρησαν τήν θεότητατοῦ Χριστοῦ καί τήν θεοπνευστίατοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου Καί ὅπωςστίς περιπτώσεις αὐτές συνέβαι-νε κάποιος καλός πνευματικόςπρέπει νά τούς κατευθύνει στόπῶς πρέπει νά ἐξαλείψουν τό με-γάλο αὐτό ἁμάρτημα ὅπως ἔκα-ναν πολλοί Νεομάρτυρες ἀρνησί-χριστοι Διαφορετικά θά ἀντιμε-τωπίσουν τήν αἰώνια κρίση καί κα-ταδίκη τους ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύ-ριο ὁ ὁποῖος ἀδιάψευστα λέγειlaquoὍς δʼ ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπρο-σθεν τῶν ἀνθρώπων ἀρνήσομαικἀγώ αὐτόν ἔμπροσθεν τοῦ Πα-τρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖςraquo8Ὑποσημειώσεις

1 Μᾶρκ 8 362 Πράξ 4 123 Ματθ 10 32ndash334 Ἀποκ 2 135 Ἀποκ 3 8-116 Ματθ 7 157 PG 94 764ndash7658 Ματθ 10 33

Ἂν ὁ ρόλος τῆς ὀρθοδόξου εἰ -κονογραφίας εἶναι ἡ διακονία τοῦΠαρακλήτου στὸν ἄνθρωπο laquoἐρ -γάτην τῆς ἑνδεκάτης ὥραςraquo ἀπό-κειται νὰ ἀντιληφθεῖ τὴν ἀποστολήτου ὡς laquoἱερέως καὶ προφήτου τῶνοὐρανίων μυστηρίωνraquo ὅπως ἐπι-γραμματικὰ τονίζει ὁ ἅγιος Μακά-ριος ὁ Αἰγύπτιος

Γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦ -με τὸν πλοῦτο τῆςεἰκονοσοφικῆς θε άσε-ως καὶ νὰ καταλάβου-με τὴν laquoὈρθόδοξη Εἰ -κόναraquo ὡς λόγο ζωγρα-φισμένο θὰ κάνουμελίγα σχόλια κυρίωςμέσα ἀπὸ τὴν σοφίατῶν μεγάλων Πατέ-ρων Γρηγορίου τοῦΘεολόγου καὶ Δαμα-σκηνοῦ στὸ ἀνεπανά-ληπτο ὑπόδειγμα τῆςεἰκόνας τῆς ἉγίαςΤριάδος τοῦ μεγαλύ-τερου εἰκονογράφουτῆς Ἁγίας ΡωσίαςἈνδρέα Ρουμπλιόφ1

Ὅταν στὰ μέσα τοῦ14ου αἰώνα ὁ φημι-σμέ νος ἁγιογράφοςΘε οφάνης ὁ Ἕλληναςἄφηνε τὴν Ἱ Μονὴτῆς μετανοίας τουστὴν Κωνσταντινού-πολη ὑπακούονταςστὰ αἰτήματα τῆς Ρω-σικῆς Ἱεραρχίας ἴσωςδὲν μποροῦσε νὰ φαν-ταστεῖ ὅτι ὁ ἀφοσιω-μένος μαθητής τουἈνδρέϊ Ρουμπλιόφ ὄντας μοναχὸςμὲ μεγάλο ταλέντο θὰ δημιουρ-γοῦσε ἔργα λαμπρὰ καὶ ἀνεπανά-ληπτα

Τὰ ἔργα τοῦ Θεοφάνη καὶ πολὺπερισσότερο τὰ ἔργα τοῦ Rublyovπροβάλλουν τὸν ἐσωτερικὸ ἄν -θρωπο τὴ γυμνὴ ψυχὴ τοῦ ἁγίουτὴ μεταμόρφωση τοῦ ἀνθρώπουὕστερα ἀπὸ τὴ θέαση τοῦ ΘείουΦωτός2

Στὴν laquoἉγία Τριάδαraquo τοῦ Ρουμ-πλιόφ δὲν ὑπάρχει τίποτα παρό-μοιο ὡς πρὸς τὴ δύναμη τῆς θεο-λογικῆς συνθέσεως τὸν πλοῦτοτοῦ συμβολισμοῦ καὶ τὴν ἄφθαστηκαλλιτεχνικὴ ὡραιότητα ἀρκεῖ νὰμπορεῖ νὰ μελετήσει κανεὶς σωστὰτὴν εἰκόνα Ἂν οἱ ἀριθμητικὲς ἀνα-λογίες ἀνάμεσα στὰ μέρη τοῦ σώ-ματος ἔπαιζαν οὐσιαστικὸ ρόλοστὴν Ἑλληνικὴ Κλασικὴ Τέχνη ἡΒυζαντινὴ Τέχνη ἐξελίσσεται πρὸςτὴν ἐγκατάλειψη τῶν τριῶν δια-στάσεων Μὲ τὴν ἔννοια αὐτή ὁἱστορικὸς τῆς Βυζαντινῆς τέχνηςἈκαδημαϊκὸς Μ Χατζηδάκης δια-πίστωσε ὅτι στὴν Κωνσταντινούπο-λη σὲ ἐργαστήρια ποὺ φοίτησε καὶὁ Θεοφάνης ὁ Ἕλλην ἡ μοναστικὴτέχνη εὐδοκιμοῦσε3 ἀνταποκρινό-μενη σὲ μία ἐσωτερικὴ ἀνάγκη τοῦἀνθρώπου Τὰ τρία πρόσωπα τῆςεἰκόνας τοῦ A Rublyov ἐπιβάλλον-ται μὲ τὴν πνευματική τους παρου-σία Σπουδάζοντάς την ἀμέσωςμᾶς ἔρχεται στὸ νοῦ ἡ Βιβλικὴ διή-γηση γιὰ τὴν ἐπίσκεψη τῶν τριῶνὁδοιπόρων στὴ σκηνὴ τοῦ δικαίουἈβραὰμ (Γεν ιη΄ 1-15) Μόνο ποὺἐδῶ συμβολικά ἀντὶ σκηνῆς ὁπνευματικότατος εἰκονογράφοςπαραθέτει laquoΕὐχαριστιακὴ σκηνὴraquoμὲ παράθεση μεταφυσικοῦ παρα-δείσιου τοπίουndashἅγιο Ναό ὅπου ὁἐπὶ τῆς Τραπέζης εὐλογημένοςἈμνός ὑποδηλώνει τὴν ἐμφανῆεὐλογία τοῦ Πατρός τὸ Ποτήριοντῆς Θείας Εὐχαριστίας Οἱ τρεῖςοὐράνιοι ὁδοιπόροι ἀποτελοῦν τὸlaquoαἰώνιο συνέδριοraquo αὐτῆς τῆςεὐλογίας laquoὉ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρα-κε τὸν Πατέραhellip Ἐγὼ δὲ ἐν τῷΠατρὶ καὶ ὁ Πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστιraquo(Ἰωάν ιδ΄ 910) laquoἘγὼ καὶ ὁ Πατὴρἕν ἐσμέν Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸςΘεοῦ ἐστὲ καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦοἰκεῖ ἐν ὑμῖνraquo (Α΄ Κοριν 16)

Ἡ αἰσθητική τῆς εἰκόνας εἶναιλαμπρή Οἱ τρεῖς ἀνάλαφροι καὶ λυ-γεροὶ ἄγγελοι μᾶς παρουσιάζουνσώματα ἐπιμηκυσμένα Οἱ φτε-ροῦγες τους καὶ ὅλη ἡ σχεδίασητοῦ τοπίου δίνουν τὴν ἄμεση ἐντύ-πωση τοῦ ἄϋλου ἀπουσία κάθε γή-ινου βάρους Ἔξω ἀπὸ τὸ χῶρο καὶτὸ χρόνο τὰ πρόσωπα καὶ τὰ τρίαἐπιβάλλονται μὲ τὴν πνευματικήτους παρουσία

Ἡ ἀνάστροφη προοπτικὴ ἐξα-φανίζει τὴν ἀπόσταση τὸ βάθοςὅπου τὰ πάντα χάνονται ἀπόμακρακαὶ μὲ ἕνα τρόπο ἐντυπωσιακὸφέρνει κοντά μας τὶς μορφὲς τῶνἉγίων Ἀγγέλων δηλώνοντάς μαςὅτι ὁ Θεὸς εἶναι μπροστά μας καὶπαντοῦ Τὰ τρία πρόσωπα συνομι-λοῦν ἐκστασιασμένα ἀπὸ τὸlaquoἐσφαγμένον ἀρνίον ἀπὸ κατα-

βολῆς κόσμουraquo4 Ὁ ἅγιος Γρηγό-ριος ὁ Νύσσης ἀποκαλύπτει τὸ μυ-στήριο αὐτῆς τῆς ἐκστατικῆς συ-ζητήσεως laquoΤὸ παραδοξότερο ἀπʼὅλα εἶναι τὸ ὅτι στάση καὶ κίνησηεἶναι τὸ ἴδιο πράγμαraquo (PG 46 737D) laquoἩ κίνηση ξεκινᾶ ἀπὸ τὸ ἀρι-στερὸ πόδι τοῦ πρὸς τὰ δεξιὰ κα-

θημένου Ἀγγέλου συνεχίζει στὴνκλίση τῆς κεφαλῆς του περνᾶστὸν Ἄγγελο τοῦ κέντρου παρα-σύρει χωρὶς ἀντίσταση τὸν κόσμοτὸ βραχῶδες τοπίο τὸ δέντροἐκβάλλει στὴν κάθετη θέση τοῦπρὸς τὰ ἀριστερὰ Ἀγγέλου καὶἠρεμεῖ καθὼς ἡ αἰωνιότητα ὁρίζειτὸν χρόνο ἐνῶ τὰ βασταζόμενασκῆπτρα δείχνουν τὴν τάση τοῦγήινου πρὸς τὸ οὐράνιοraquo Τὸ ὅρα-μα τοῦτο τοῦ Θεοῦ ἀκτινοβολεῖἀπὸ τὴν ὑπερβατικὴ ἀλήθεια τοῦδόγματος Ἀπὸ τὴν σύλληψη τοῦΡουμπλιὸφ ἀναδίδεται ἡ ἑνότητακαὶ ἡ ἰσότητα Ἡ διαφορὰ προέρχε-ται ἀπὸ τὴν προσωπικὴ στάση τοῦκάθε Ἀγγέλου ἀπέναντι στοὺςἄλλους χωρὶς νὰ ὑπάρχει οὔτεἐπανάληψη οὔτε σύγχυση

Τὸ χρυσάφι ποὺ λάμπει πίσω ἀπὸτὰ πρόσωπα σημαίνει πάντα τὴνθεότητα καὶ ὑπεραφθονία Οἱ πτέ-ρυγες τῶν Ἀγγέλων σκεπάζουν μὲτὸ ἅπλωμά τους τὸ κάθε τι Τὸβαθὺ κόκκινο τοῦ ἐσωτερικοῦἐνδύματος τοῦ μεσαίου Ἀγγέλουὑποδηλώνει τὴν ἀγάπη καὶ τὸ ἍγιοΠνεῦμα ἐνῶ ἡ πολυσημία τῶνχρωμάτων τῶν ἐνδυμάτων τῶνἄλλων ἀγγέλων ἀνακατεμένα μὲφροντίδα συντελοῦν στὸ πλάσιμοὅλων τῶν χρωμάτων ποὺ ἐπιδέ-χονται καὶ αὐτὰ μὲ τὴ σειρὰ τουςτροποποίηση ἀνάλογα μὲ τὴ στα-θερότητα τὴ λάμψη καὶ τὴν ἐπιδε-κτικότητα συγκερασμοῦ

Ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἐσωτερικὸ κόκ-κινο μανδύα τοῦ κεντρικοῦ Ἀγγέ-λου οἱ ἄλλοι δύο φοροῦν γαλάζιαἐνδύματα ἢ ἀποχρώσεις τοῦ γαλά-ζιου Τὸ γαλάζιο προσφέρει μία δια-φάνεια ποὺ ἐπαληθεύεται στὸκενὸ τοῦ ναοῦ τοῦ ἀέρα ἢ τοῦκρυστάλλου Οὐράνιο χρῶμα κατʼἐξοχήν ἀφαιρεῖ κατὰ κάποιο τρόποτὴν ὑλιστικὴ διάσταση ἀπὸ τὶς μορ-φές εἶναι εὐεργετικὸ στὸ πνευμα-τικὸ ἐπίπεδο προσανατολισμένοπρὸς τὸ ὑπερβατικό καθοδηγεῖτὴν ὕπαρξη στὸ δρόμο τῆς πίστηςποὺ εἶναι σύμβολό της Τὸ γαλάζιοκαὶ τὸ λευκὸ ἐκφράζουν τὴν ἀπό-σπαση ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ τὴν ἀνύ-ψωση πρὸς τὸ Θεὸ τῆς ἐλεύθερηςὕπαρξης Ὅλο τὸ πρόπλασμα τῶνἐνδυμάτων τῆς laquoἉγίας Τριάδοςraquoεἶναι γαλάζιο Στὸ ἐξαίσιο αὐτὸἔργο τοῦ Ρουμπλιόφ τὰ χρώματαφθάνουν ἕνα πλοῦτο ἀνεξίσωτομία ὁλοκληρωτικὴ μουσικὴ συγ-χορδία μὲ ὅλη τὴν κλίμακα τῶν πιὸλεπτῶν ἀποχρώσεων ποὺ αὐγά-ζουν σὲ ὅλες τὶς λεπτομέρειες τῆςσυνθέσεως5

Ἡ πυκνότητα τῶν χρωμάτωντῆς κεντρικῆς μορφῆς γίνεταιἐντονότερη μὲ τὴν ἀντίθεση τῆςλευκότητας τοῦ τραπεζιοῦ ποὺἀντανακλᾶται στὴν μεταξένια μαρ-μαρυγὴ τῶν παράπλευρων Ἀγγέ-λων Τὸ βαθὺ πορφυρό τοῦ ἐσωτε-ρικοῦ μανδύα φανερώνει τὸ ξεδί-πλωμα τῆς πληθωρικῆς ζωῆς Μὲτὸ στενὸ σύνδεσμό του μὲ τὸ αἷματὴν ἀπαρχὴ τῆς ζωῆς θεωρεῖταιὡς τὸ πρῶτο χρῶμα ποὺ συμβολί-ζει συγχρόνως τὴν ὀμορφιὰ καὶτὴν ἀγάπη τὴν θυσία καὶ τὸνἀλτρουισμό Ὁ χιτώνας τοῦ Ἰησοῦστὸ πραιτόριο εἶναι κατακόκκινοςἔτσι τὸν εἶδε ὁ μεγάλος Ἕλληναςζωγράφος Δομήνικος Θεοτοκό-πουλος παρουσιάζοντας τὸνἸησοῦ στὸ δικαστήριο Στὴ Βίβλοὁ Δανιὴλ δέχεται τὴν πορφύρα ὡςἀμοιβὴ (Δάν 529) ἐνῶ στὶς τάξειςτῶν Βυζαντινῶν δείχνει τὴν ὑπέρ-τατη ἐξουσία (Κων Πορφυρογέν-νητου Βασίλειος Τάξις)

Στὴ Βυζαντινὴ ἁγιογραφία τὰβασικὰ κυρίως χρώματα ἔχουναὐστηρὴ συμβολικὴ σημασία καὶβοηθοῦν στὴν καλύτερη κατανόη-ση τοῦ διδακτικοῦ χαρακτήρα τηςὉ ἁγιογράφος δὲν τὰ χρησιμο-ποιεῖ μὲ αὐθαίρετο τρόπο γιατί τὰχρώματα δὲν ὑπηρετοῦν ἁπλῶςτὴν αἰσθητική ἀλλὰ εἶναι μέροςτῆς συμβολικῆς γλώσσας μέσωτῆς ὁποίας γίνεται προσπάθειααἰσθητοποιήσεως τοῦ ἀόρατου κό-σμου

Τὸ πορφυροῦν στὸν χιτώνα τοῦΧριστοῦ συμβολίζει τὴ θεία φύσηΤου τὴν ὁποία εἶχε ὡς προϋπάρ-χων Θεὸς πρὶν ἀπὸ τὴν ἐπὶ γῆςἔλευσή Του γιʼ αὐτὸ πορφυρίζει ὁΡουμπλιὸφ τὸν Πατέρα κατάσαρ-κα μὲ αὐτὸ τὸ κόκκινο Ἀντίθετατὸ κυανοῦν ἱμάτιο τοῦ Χριστοῦσυμβολίζει τὴν ἀνθρώπινη φύσηΤου Τὸ χρυσὸ ἢ τὸ κίτρινο (ὤχρα)ποὺ βλέπουμε στὸ φόντο τῆς εἰκό-

νας εἶναι σύμβολα τοῦ ἀκτίστουφωτός ὅπως σοφὰ ἑρμηνεύει ὁ με-γάλος πατέρας Ἅγ Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶς Τὸ λευκὸ συμβολίζει τὸφῶς τῆς Ἀναστάσεως τὴ δόξα τοῦΘεοῦ καὶ τὴν ἁγνότητά του ἐνῶ ἡἀπόχρωση τοῦ πρασίνου τὴ δράσητοῦ προσώπου-Ἀγγέλου στὸν κό-

σμο Ὁ Ρουμπλιόφμὲ ὅλο του τὸ ἔργοἀλλὰ κυρίως μὲ τὴνlaquoἉγία Τριάδαraquo προσ -παθεῖ νὰ τοποθετήσειτὸ ἔργο του καὶ διʼαὐτοῦ τὸν διψασμένοθεατή στὸ Ἐπέκειναγιατί ἀσκεῖ τέχνηlaquoλειτουργικὴraquo παιδα-γωγική Σύμφωνα μὲτὸ Συνοδικό τῆς Ζ΄Οἰκ Συνόδου laquoδιὰτῶν ἁγίων εἰκόνωνἁγιάζονται τὰ ὄμματατῶν ὁρώντωνhellip ἀνά-γεται δὲ διʼ αὐτῶν ὁνοῦς πρὸς θεογνω-σίανraquo (Τριώδιον Κυ-ριακή τῆς Ὀρθοδο-ξίας)

Οἱ γεωμετρικὲςμορφὲς τῆς συνθέσε-ως εἶναι τὸ ὀρθογώ-νιο ὁ Σταυρός τὸτρίγωνο καὶ ὁ κύ-κλος6 Αὐτὰ πρέπει νὰτὰ ἀνακαλύψει ὁ με-λετητὴς τῆς εἰκόναςΤὸ τετράγωνο τραπέ-ζι μὲ τὶς τέσσερις γω-νίες συμβολίζει σύμ-φωνα μὲ τοὺς Πατέ-

ρες τῆς Ἐκκλησίας μας τὰ τέσσε-ρα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντα συμβο-λικὸς ἀριθμὸς τῆς πληρότητας τῶντεσσάρων Εὐαγγελίων

Πίσω ἀπὸ τὸν ὦμο τοῦ μεσαίουἈγγέλου βρίσκεται τὸ ἐξαγγελθὲνἀπὸ τὸν Λόγο δένδρο τῆς ζωῆςποὺ ἔφερε τοὺς καρποὺς τῆςαἰώνιας ζωῆς

Ἡ laquoἉγία Τριάδαraquo τοῦ μεγαλύτε-ρου ρώσου ἁγιογράφου ἄριστουμαθητῆ τοῦ Θεοφάνη ἀντλεῖ ὅλητὴν ἀξία της ἀπὸ τὴ μέθεξή τηςστὸ laquoἀπόλυτα Ἄλλοraquo κανάλι τῆςχάριτος μὲ ἁγιαστικὴ δύναμη laquoτό-πος ἐπιφανείαςraquo κατὰ τὴν ἔκφρα-ση τοῦ Ἁγ Ἰ Δαμασκηνοῦ laquoδιʼεἰκονικῆς ἀνατυπώσεωςhellip διανι-στάμεθα πρὸς τὴν τῶν πρωτοτύ-πων μνήμην τε καὶ ἐπιπόθησινraquo(Λόγος α΄16 περὶ τῶν ἁγ ΕἰκόνωνPG 94 1231 καὶ ἑξῆς) Ἡ ἀξία τηςσυνδέεται βαθιὰ μὲ τὴν λειτουρ-γικὴ θεολογία τῆς Παρουσίας τοῦΠαρακλήτου εἰς τὸν κόσμο Καὶ τὰτρία σώματα τῆς εἰκόνας τῆς ἉγΤριάδας εἶναι βυθισμένα μέσα στὸαἰθέριο χρυσάφι τοῦ θείου φωτόςΤὸ χρυσὸ βάθος πίσω ἀπὸ τοὺςἈγγέλους ἀντικατασταίνει τὸν τρισ -υπόστατο χῶρο

Τολμώντας μία ταυτοποίησητῶν προσώπων τολμοῦμε τὴν θέ-ση τοῦ Πατρὸς στὸν μεσαῖο Ἄγγε-λο ποὺ εἶναι στραμμένος πρὸς τὸνΥἱό του Ὁμιλεῖ διὰ τοῦ Υἱοῦ laquoἘνἐμοὶ ὁ Πατὴρraquo laquoΠάντα ὅσα ἔχει ὁΠατὴρ ἐμὰ ἐστινraquo Τὸ δεξὶ χέρι τουἐπαναλαμβάνει τὴν κίνηση τοῦ Πα-τρός τὴν εὐλογία Τὸ ἀφημένο χέ-ρι τοῦ πρὸς τὰ δεξιὰ μας Ἀγγέλουδείχνει τὴν κατεύθυνση τῆς εὐλο-γίας στὸν κόσμο Ὁ πρὸς τὰ δεξιὰμας Ἄγγελος εἶναι τὸ Πνεῦμα τῆςΖωῆς εἶναι ὁ τρίτος ὅρος τῆς θεί-ας Ἀγάπης Ὅπως γράφει ὁ Ἰ Δα-μασκηνὸς laquoμὲ τὸ Ἅγιον Πνεῦμαἀναγνωρίζομε τὸν Χριστό τὸν Υἱὸτοῦ Θεοῦ καὶ μὲ τὸν Υἱὸ θωροῦμετὸν Πατέραraquo (PG 95 καὶ 98 1380)laquoΤὸ χέρι τοῦ Πατρὸς καθὼς ἁπλώ-νεται πάνω ἀπὸ τὸ ποτήριο κρατά-ει τὴν ἀρχὴ καὶ τὸ τέλοςraquo laquoΤὸἐσφαγμένον Ἀρνίονraquo ὁ Ναὸς τῆςΝέας Ἱερουσαλήμ ὁ μυστικὸςδεῖπνος τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ὑπόσχε-σή του νὰ πιεῖ τὸν καρπὸ τῆς ἀμπέ-λου (βρίσκεται ἀκριβῶς πίσω ἀπὸτὸν κεντρικὸ Ἄγγελο) ἐγκλείουντὸν χρόνο μὲς στὴν αἰωνιότητα Τὸποτήριον ἀκτινοβολεῖ μὲς στὴλαμπρὴ λευκότητα τοῦ Λόγου ποὺἐκπέμπει ὅλα τὰ χρώματα τῆς ἀλη-θείας τὸ ἀμοιβαῖο δώρημα τῶντριῶν θείων Προσώπων

Ἡ ἐκφραστικότητα ἡ ἠρεμίατῶν μορφῶν (Ἀγγέλων) ἡ δογμα-τικὴ ἀκρίβεια στὴν ἀπόδοση ἡπρωτοτυπία στὴ σύνθεση τοῦ θέ-ματος καὶ στὴν ἐπιλογὴ τῆς κλίμα-κας τῶν χρωμάτων ἡ τάση κίνησηςσώματος καὶ δακτύλων ἀποδίδον-ται μὲ χαρακτηριστικὴ ἁρμονία στὸἀνεπανάληπτο αὐτὸ ἔργο ὉἈντρέι Ρουμπλιόφ ἐξʼ ὁλοκλήρουμαθητὴς τῆς Βυζαντινῆς ζωγρα-φικῆς ἔγινε ὁδηγὸς γιὰ τὴν ἀνά-πτυξη τῆς Ὀρθόδοξης Χριστια-νικῆς ζωγραφικῆς σὲ ὅλη τὴ Ρωσίαοἱ δέ χιλιάδες καθημερινά ἐπι-σκέπτες τῆς περίφημης Πινακοθή-κης Τρετιακὸφ τῆς Μόσχας ἔχουντὴν εὐκαιρία νὰ θαυμάσουν τὸἔργο καὶ νὰ σκεφθοῦν τὸν τριπλὸσκοπό του τὴ λατρεία τὴν Ὀρθο-δοξία καὶ τὸ ἦθος ποὺ πρέπει νὰτοὺς συνοδεύει_Βιβλιογραφία1) P Eudokimov ldquoLrsquo Orthodoxierdquo

ἐκδ Nestle Switzerland 1965 σ 360 καὶἑξῆς καὶ ldquoἩ τέχνη τῆς Εἰκόνας (Θεο-λογία τῆς Ὡραιότητας)rdquo ΜετάφρασηΚ Χαραλαμπίδη Θεσνίκη 1980 σ187 καὶ ἑξῆς 2)Μητροπολίτου Ἱερο-θέου Βλάχου Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶς ἐκδ Ἱ Μ Γεν ΘεοτόκουΠελασγίας β΄1996 καὶ Ἐπισ Θαυμα-κοῦ Χρυσοστόμου Ὁ ἅγ Γρηγόριοςὁ Παλαμᾶς περιοδ Ἐκκλησία τόμ21 σέλ 394 3)Μ Χατζηδάκης Ἡ βυ-ζαντινὴ τέχνη στὴν ἱστορία τοῦ Ἑλλη-νικοῦ Ἔθνους τόμ Η΄ σελ 274 4)Εἶναι ἔκφραση τοῦ Ἁγ Γρηγορίου τοῦΘεολόγου ἐνυπάρχει καὶ σὲ ἄλλουςΠατέρας Κύριλλο Ἀλεξανδρείας ἸΧρυσόστομο Ἅγ Μάξιμο Ὁμολογητὴκαὶ ἄλλους 5) M Aplatov Andrei Ru-blyov Moskva 1972 σ 114 καὶ ἑξῆς Eu-dokimov ὅπ 316 καὶ ἑξῆς 6) V Laza-rov Ὁ Ἀνδρέας Ρουμπλιὸφ καὶ ἡσχολὴ του (Ρωσιστί) σ 40-43 Eudoki-mov ὅπ 318 καὶ στὴν Θεολογία τῆςὩραιότητας σελ 192

ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΛΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣΤοῦ Κων Δεληγιάννη Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ Βυζαντινῆς Ἀρχαιολογίας καὶ Τέχνης

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

μόνο νά μή μποροῦμε νά τό ξεχρεώσουμε ἀλλά οὔτε τούς τό-κους αὐτοῦ τοῦ δανείου νά μή προλαβαίνουμεmiddot μ᾽ αὐτό κα-τάφεραν μέ εὔλογη δικαιολογία νά ἐπιβάλουν στό λαό ἕναοἰκονομικό πρόγραμμα ἐξόντωσης ἕως ἐσχάτων Θά ἐπιβάλ-λουν συνεχῶς νέα οἰκονομικά μέτρα δυσβάσταχτα φόρουςἀσήκωτους καί πάρα πολλά ἄλλα μέτρα ἔτσι ὥστε νά κά-νουν τόν λαό νά ἀγανακτήσει Καί τί θά πετύχουν μ᾽ αὐτόἈκοῦστεmiddot ὁ λαός καταπιεζόμενος ἀπό τά δυσβάσταχτα οἰκο-νομικά μέτρα θά ζητάει κάποια στιγμή νά ξανασάνει ἀλλάαὐτή τή στιγμή δέν πρόκειται νά τοῦ τήν χαρίσουν ποτέ πα-ρά μόνον ἕως ὅτου σκύψει τό κεφάλι του ἐντελῶς στό ἔδα-φος δηλώνοντας τέλεια ὑποταγή στό καινούργιο τους σύστη-μα Θά λένε ldquo Ἔχετε δίκιο πού διαμαρτύρεστε ὅμως ἔχετεμεγάλο ἐξωτερικό χρέος καί αὐτοί πού ἔχουν πολλά λεφτάφοροδιαφεύγουνmiddot γιά νά μή σᾶς ἐπιβάλλουμε ἄδικα μεγά-λους φόρους κλπ πρέπει νά ἀποδεχτεῖτε τό τέλειο σύστημαἠλεκτρονικοῦ οἰκονομικοῦ ἐλέγχου ἔτσι ὥστε νά βλέπουμεποιοί εἶναι οἱ νομοταγεῖς πολίτες καί ποιοί οἱ φοροφυγάδεςrdquoΤαυτόχρονα θά παρέχουν μέσῳ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ οἰκονομι-κοῦ συστήματος πολλές διευκολύνσεις καί προτεραιότητεςμέ τίς ὁποῖες θά ξεγελοῦν τόν κόσμο ὅτι θ᾽ ἀνακουφιστεῖ λί-γο οἰκονομικάraquo (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ ἱερομονάχου Χριστοδού-λου Ἁγιορείτου Σκεῦος Ἐκλογῆς Ἅγιον Ὄρος 1996 σ 421)

2 Στά θέματα τῆς πατρίδος ὁ ἅγιος Γέροντας Παΐσιος δέν ἤθε-λε οἱ Χριστιανοί νά εἶναι ἀδιάφοροι Πολύ λυπόταν πού ἔβλεπεπνευματικούς ἀνθρώπους νά ἐπιζητοῦν νά βολευθοῦν οἱ ἴδιοι καίνά μή ἐνδιαφέρονται γιά τήν πατρίδα Ὁ καημός του καί ἡ ἀπορίατου ἦταν πῶς οἱ ὑπεύθυνοι δέν ἀντιλαμβάνονται ποῦ ὁδηγούμα-στε Ὁ ἴδιος ἀπό παλαιά διέβλεπε τήν σημερινή κατάσταση καίἀνησυχοῦσε ἀλλά δέν διέσπειρε τίς ἀνησυχίες του στόν κόσμοἜλεγε

laquoἈπό τό κακό πού ἐπικρατεῖ σήμερα θά βγεῖ μεγάλο καλόraquo Λυπόταν γιά τήν πνευματική κατάπτωση τῶν πολιτῶν Μιλοῦσε

αὐστηρά γι᾽ αὐτούς πού ψήφιζαν ἀντιχριστιανικούς νόμους Λυ-πήθηκε γιά τήν ἀλλαγή τῆς γλώσσας καί εἶπε

laquoἩ ἑπόμενη γενιά θά φέρει Γερμανούς νά μᾶς μάθουν τήνγλώσσα μας καί τά παιδιά μας θά μᾶς φτύνουνraquo

Καί σέ κάποια ἐπιστολή του ὁ Γέροντας ἔγραφε laquoΑὐτοί πού κατάργησαν τά Ἀρχαῖα πάλι θά τά ξαναφέ-

ρουνraquo (Βλ τό βιβλίο Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου σ 699) 3 Γιά τούς πολιτικούς κάποτε εἶχε πεῖ σέ κάποιον χριστιανό laquoΜή φοβᾶσαι Ὁ Θεός δέν θά ἐπιτρέψει νά γίνει κακό θά

γίνουν ὅμως πράματα καί θάματα πού δέν θά ἐξηγοῦνται μέτήν λογική Ὁ κόσμος θά σιχαθεῖ τούς πολιτικούς καί θά τούςκυνηγήσει Ὅπως ἕνα μπαλόνι φουσκώνει καί ξαφνικά σκάειἔτσι θά σκάσουν κι αὐτοί Δέν μπορῶ νά σοῦ πῶ πιό πολλάraquo(Ἀπό τό βιβλίο Μαρτυρίες προσκυνητῶν Ζουρνατζόγλου2006 σ 425-426)

4 Ὁμοίως γιά τούς πολιτικούς ὁ ἴδιος ἅγιος Γέροντας ΠατήρΠαΐσιος εἶπε

laquoΕἶναι κρῖμα γιατί σήμερα κατόρθωσε ὁ διάβολος κι αἰχμα-λώτισε τίς ἡγεσίες Κλαίω τήν Ἑλλάδα Δέν ἔχει μείνει τίπο-τα ὄρθιο σήμερα Ἡ Ἑλλάδα γιά νά σωθεῖ πρέπει ὅλοι οἱ ἡγέ-τες της ὅπου καί ἄν βρίσκονται νά πᾶνε ἐξορία Νά φύγουνγιατί παρόντες μολύνουνraquo

(Ἀπό τό βιβλίο τοῦ π Μαξίμου Ἁγιορείτου Λόγοι χάριτος καί σο-φίας 2001 Ἅγιον Ὄρος)

5 Σέ κάποιο πνευματικό του τέκνο πού ἀργότερα ἔγινε μονα-χός ὁ Γέροντας Παΐσιος τοῦ ἔγραφε τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1974 με-τά ἀπό προσκύνημά του στήν Ἁγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως

laquoΕὔχομαι ὁ Θεός νά δώσει γρήγορα νά ἔλθει ἡ χάση τοῦτουρκικοῦ φεγγαριοῦ Ἀμήν Τοῦ Ἁγίου Δημητρίου κλείνωδυό χρόνια πού προσευχήθηκα στήν Ἁγια-Σοφιά μας καίεἶπα τά παράπονά μου στόν Καλόν Θεόν Μέ κατάλαβε ὁΤοῦρκος φύλακας πού προσευχόμουν καί μέ ἔδιωχνε ἔξωκλπ καί πρόσθεσα καί ἄλλα παράπονα στόν Θεόν Πιστεύωδέν θά τήν ἀφήσει τήν Ἁγια-Σοφιά μας στά χέρια τῶν βρώ-μικων Τούρκων Εἶναι ἕνας λαός σάν τούς γύφτους βρώμικοςκαί φοβιτσιάρικος Τώρα δέν ἔχουν ἰδανικά διότι πρίν πι-στεύανε στόν Μωάμεθ ἀργότερα στόν Κεμάλ Τώρα οὔτεστόν Μωάμεθ πιστεύουν (γιατί μορφώθηκαν κάπως καίεἶδαν ὅτι ἦτο ἕνας ἀγύρτης ὁ Μωάμεθ) οὔτε καί στόν Κεμάλπιστεύουν ἀλλά στήν σαρκολατρία Ἐνῶ ἐμεῖς πιστεύουμεστόν Χριστό ὁ ὁποῖος ἔχει συνέχεια τήν Θεϊκή Του Ἀξία καίὁ Ἑλληνικός Λαός ἔχει πάντα ἰδανικά καί τόν Χριστό μέ τήνΠαναγία μαζί τουraquo (Ἀπό τό βιβλίο Μαρτυρίες προσκυνητῶνΖουρνατζόγλου 2006 σελ 450)

Ἄς πονέσουμε κι ἐμεῖς μαζί μέ τόν ἁγιασμένο Γέροντα πατέραΠαΐσιο καί τόν παρακαλοῦμε νά παρακαλέσει τόν Κύριό μας ἸησοῦΧριστό πλησίον τοῦ Ὁποίου εὑρίσκεται γιά τήν σωτηρία τῆς ἀγα-πημένης μας πατρίδας Ἑλλάδας καί γιά τήν σωτηρία ὅλων μας μέτήν μετάνοιά μας

Μέ πολλές εὐχές dagger Ὁ Γ καὶ Μ Ἰερεμίας

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΤΙ ΕΙΧΕ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΟ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣhellip

Ὁ ΟἰκουμενικόςΠατριάρχης

εἰς τήν Ἱ ΜητρόπολινΚαστορίας

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 1ην Ἰουνίου τῆςlaquoΡομφαίαςraquo

laquoΤὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Καστο-ρίας θὰ ἐπισκεφτεῖ ὁ Παναγιώτα-τος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κκΒαρθολομαῖος στὶς 30 Ἰουνίουἕως 3 Ἰουλίου 2012

Ὁ Παναγιώτατος θὰ ἐπισκεφτεῖτὴν ἀκριτικὴ Καστοριά γιὰ νὰ προ-στεῖ τῶν ἐπισήμων ἑορταστικῶνἐκδηλώσεων ἁγιοκατατάξεως τῆςὉσίας Σοφίας τῆς ἐν τῇ ἹερᾷΜονῇ Παναγίας Κλεισούραςἀσκησάσης μία Ἁγία τῆς Ἐκκλη-σίας μας τὴν ὁποία εὐλαβοῦνταισὲ ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία ἀφοῦ τὰδείγματα τῆς Ἁγιότητος καὶ τῶνθαυμάτων Της εἶναι πολλὰ

Νὰ θυμίσουμε ὅτι ἡ μνήμη τῆςὉσίας Σοφίας τιμᾶται στὶς 6 Μαΐ-ου ἡμερομηνία ποὺ εἶχε ὁριστεῖνὰ ἐπισκεφτεῖ ὁ Παναγιώτατοςτὴν Καστοριὰ ἀλλὰ ἀναβλήθηκελόγῳ διεξαγωγῆς τῶν ἐθνικῶνἐκλογῶν ἐκείνη τὴν Κυριακήraquo

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἐπίτοῦ θέματος τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆςἹερᾶς Συνόδου τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριαρχείου ἐξεδόθη τήν 28ηνΜαΐου ἡ ἀκόλουθος ἀνακοίνωσις

laquoΤό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖονἐξ ἀποφάσεως τῆς Ἁγίας καί ἹερᾶςΣυνόδου ἀπό 29ης Μαρτίου 2012ἐπί σχετικῇ ἐκθέσει τῆς Πατριαρ-χικῆς καί Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπίτῆς Θείας Λατρείας ἀπό 23ης Μαρ-τίου 2012 ἐπί θέματος τῆς Ἐκκλη-σιαστικῆς ἡμῶν Μουσικῆς λόγῳτῆς ἐξ ὑπαιτιότητος ὡρισμένωνἹεροψαλτῶν ἐφαρμοζομένης θεω-ρητικῆς ἐργασίας κατ᾿ ἀρχήν μένἀνεπαισθήτως σύν τῷ χρόνῳ δέσυστηματικώτερον κυκλοφορησά-σης δέ ἐν ἔτει 1982 ὑπό τήν ὀνομα-σίαν ldquoΜέθοδος τῆς ἙλληνικῆςΜουσικῆς- Θεωρητικόνrdquo καί δημι-ουργησάσης ἀνήσυχον κατάστα-σιν δηλοῖ ὅτι

1 Ἀπορρίπτει καί καταδικάζειτάς εἰς βάρος τοῦ κύρους τῶνἀποφάσεων τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας διενεργουμένας αὐτοβού-λους ἀνευθύνους καί κραυγαλέ-ας παλινῳδίας ὡς καί προσπαθεί-ας διαδόσεως τοῦ ὡς ἄνω χαρα-

κτηρισθέντος παρῳχημένου καίὀθνείου πρός τήν ἐπικρατοῦσανκανονικήν τάξιν τῆς θεωρίας καίπράξεως τῆς ἐκκλησιαστικῆςἡμῶν Μουσικῆς ldquoΘεωρητικοῦrdquo

2 Καταγγέλλει πᾶσαν παράνο-μον καί ξένην πρός τά κρατοῦνταἐνέργειαν ἀλλοιώσεως παραποι-ήσεως καί παραχαράξεως κατά τόδοκοῦν ἀρχαίων μουσικῶν ἔργωνμουσουργῶν ἐπισήμως ἀνεγνωρι-σμένων ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας καί

3Ὡς μουσικόν σύστημα ἐν τῇἘκκλησιαστικῇ ἡμῶν Μουσικῇἀναγνωρίζει ἐφαρμόζει καί διδά-σκει κατά τήν τε θεωρίαν τήνπρᾶξιν καί τήν παράδοσιν τό ἐνἔτεσι 1812-1814 ὑπό τῶν ΤριῶνΔιδασκάλων Χρυσάνθου Μητρο-πολίτου Προύσης ΓρηγορίουΠρωτοψάλτου καί ΧουρμουζίουΧαρτοφύλακος ὡς ldquoΝέαν Μέθο-δον Ἀναλυτικῆς Σημειογραφίαςτῶν μουσικῶν μελῶνrdquo θεμελιω-θέν καί ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας ἐγκριθέν

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις τῇ 28ῃΜαΐου 2012raquo

L

Ὁ Ἅγιος ΚύριλλοςΠατριάρχης

Ἀλεξανδρείας

Τὴν 9ην Ἰουνίου ἡἘκκλησία μας τιμᾶ τήνμνήμην τοῦ Ἁγίου Κυρίλ-λου Πατριάρχου Ἀλεξαν-δρείας

Τοιχογραφία τοῦ Ἁγίου ἐκτῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἉγίουΔιονυσίου Ἁγίου Ὄρους

L

ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣΕἰς τὴν ἱστοσελίδα τῆς ἐφηmicroερίδος microας wwworthodoxo-

styposgr εὑρίσκεται πλήρης τιmicroοκατάλογος ὅλων τῶν βι-βλίων ἐκ δόσεως laquoὈρθοδόξου Τύ πουraquo (Βίοι Ἁγίων Ἡ Ἁ γί αΓραφὴ ἐξηγηmicroένη κα τὰ τοὺς Πατέρας εἰς ἁ πλῆνγλῶσσαν Ψυχωφε λῆ Ἀν τιαιρετικὰ καὶ ἄλλα) Διὰ πα-ραγγελίας Κάνιγγος 10 10677 Ἀ θῆ ναι Τηλ 2103816206ΦΑΞ 2103828518

8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Σελὶς 7η

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΙ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣαὐ τή εἶ ναι βα σι κή ἰ δι ό τη τα τῆςταυ τό τη τάς της Πρα κτι κῶς αὐ τόση μαί νει ὅ τι ἡ Ἐκ κλη σί α δέν μπο- ρεῖ νά δι αι ρε θεῖ νά κομ μα τι α -στεῖ ἐ πει δή αὐ τή εἶ ναι τό μυ στη -ρι α κό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦ Καί ὁΧρι στός ὡς κε φα λή τοῦ σώ μα τοςτῆς Ἐκ κλη σί ας οὔ τε πολ λά σώ- μα τα μπο ρεῖ νά ἔ χει οὔ τε καί δι η -ρη μέ νο σῶ μα νά κα τέ χει Στό σῶ -μα τοῦ Χρι στοῦ νι κή θη κε καί αὐ -τός ὁ θά να τος Ἔτ σι ὅ ποι ος ἐν -τάσ σε ται στό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦκαί πα ρα μέ νει ζων τα νός σ᾽ αὐ τόμέ τά θε ουρ γά μυ στή ρι α καί τήνἀ γα πη τι κή τή ρη ση τῶν ἐν το λῶνμε τα βαί νει ἀ πό τόν βι ο λο γι κό θά- να το στήν αἰ ώ νι α καί ἀ ΐ δι α ζω ήτοῦ Τρι α δι κοῦ Θε οῦ Καί ὅ πως τάκλα δι ά τῆς ἀμ πέ λου δέν μπο ροῦννά ζή σουν καί νά καρ πο φο ρή -σουν ἄν ἀ πο κο ποῦν ἀ πό τήν ἄμ -πε λο ἔτ σι καί ὁ ἀ πο κο μμέ νος ἀ -πό τήν Ἐκ κλη σί α πι στός ἤ καί ὁ -λό κλη ρες κοι νό τη τες πι στῶν mdashἀ -νε ξάρ τη τα ἀ πό τό ἀ ριθ μη τι κότους πλῆ θοςmdash δέν μπο ροῦν οὔ -τε νά ὑ πάρ ξουν ἐν Χρι στῷ οὔ τενά συ στή σουν ἄλ λη Ἐκ κλη σί α

Ἡ πί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας εἶ ναιθε ό πνευ στη καί ἀ δι α πραγ μά τευ -τη Σύμ φω να μέ τήν συγ κε κρι μέ -νη πί στη της πολ λές ἤ δι η ρη μέ -νες Ἐκ κλη σί ες δέν μπο ροῦν νάὑ πάρ χουν ἐ πει δή ἀ πο τε λεῖ ἀν τί -φα ση ἐν τοῖς ὅ ροις τό μί α καί τόπολ λές ἤ τό μί α καί τό δι η ρη μέ νηΤό δι η ρη μέ νη ἀ ναι ρεῖ στήν πρά- ξη τήν πί στη στήν πραγ μα τι κό τη -τα τῆς Ἐκ κλη σί ας πού μό νο ὡςμί α καί ἀ δι αί ρε τη μπο ρεῖ νά κα τα- νο η θεῖ μέ βά ση τήν ὀρ θό δο ξηαὐ το συ νει δη σί α Ἀ πο τε λεῖ ἄρ νη -ση τῆς πί στε ως τῆς Ἐκ κλη σί αςἄρ νη ση τῆς ταυ τό τη τας καί τῆςαὐ το συ νει δη σί ας της ὅ ταν κά- ποι ος κά νει λό γο ἐν συ νεί δη τα γι -ά δι η ρη μέ νη Ἐκ κλη σί α Ἔτ σι οἱὈρ θό δο ξοι δέν ἔ χουν κα νέ ναψυ χο λο γι κό πρό βλη μα (κόμ πλεξ)ταυ τό τη τας ἐ ξαι τί ας τῆς ἀ πο κο -πῆς ἀ πό τό σῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί αςτῶν Δυ τι κῶν Χρι στι α νῶν Βε βαί -ως πο νοῦν προ σεύ χον ται καί ἐν -δι α φέ ρον ται γι ά τή με τά νοι α καίτήν ἐ πι στρο φή τους

1 Ἀ πο στο λι κή Πί στηἩ ἔν τα ξη καί ἡ πα ρα μο νή στό

μυ στη ρι α κό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦτήν Ἐκ κλη σί α δέν εἶ ναι ἀ προ ϋ -πό θε τη Προ ϋ πο θέ τει ὁ πωσ δή πο -τε τήν χω ρίς ὅ ρους ἀ πο δο χή καίὁ μο λο γί α τῆς ἀ πο στο λι κῆς πί στε -ως ὅ πως αὐ τή ἑρ μη νεύ τη κε καίὁ ρι ο θε τή θη κε ἀ πό τίς ἀ πο φά σειςτῶν Οἰ κου με νι κῶν Συ νό δων τῆςἘκ κλη σί ας

Ἔτ σι ὅ ταν κά ποι ος πι στός mdashἀ -νε ξάρ τη τα ἀ πό τή θε σμι κή θέ σηπού ἔ χει στό σῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί -αςmdash ἤ σύ νο λα πι στῶν mdashἀ νε ξαρ -τή τως τοῦ ἀ ριθ μοῦ τουςmdash πα ρα -βι ά σουν ἐκ πε ποι θή σε ως τήν ὁ ρι -ο θε τη μέ νη πί στη τῆς Ἐκ κλη σί αςἀ πο κό πτον ται ἀ πό τό σῶ μα τηςΚαί ἄν εἶ ναι σ᾽ ὁ ποι ο δή πο τε ἱ ε ρα -τι κό ἀ ξί ω μα κα θαι ροῦν ται ἐ νῶ οἱλα ϊ κοί ἀ φο ρί ζον ται ὅ πως προ κύ -πτει ἀ πό τά Πρα κτι κά τῶν Οἰ κου -με νι κῶν Συ νό δων Τοῦ το ση μαί -νει ὅ τι δέν μπο ροῦν στό ἑ ξῆς νάμε τέ χουν καί νά κοι νω νοῦν στάμυ στή ρι α τῆς Ἐκ κλη σί ας

Οἱ Ρω μαι ο κα θο λι κοί ἔ χουν ἐκ -πέ σει ἀ πό τήν Ἐκ κλη σί α ἐ πι σή μωςτόν 11ο αἰ ώ να Τό 1014 εἰ σή γα γανστό Σύμ βο λο τῆς Πί στε ως τήν ἐ -σφαλ μέ νη δογ μα τι κή δι δα σκα λί ατους γι ά τό Ἅ γι ο Πνεῦ μα τό γνω- στό F i l i o q ue Σύμ φω να μέ τή δι δα- σκα λί α αὐ τή τό Ἅ γι ο Πνεῦ μα ὡςθεῖ ο Πρό σω πο ἔ χει τήν ὕ παρ ξήτου ἐκ πο ρευ τῶς καί ἀ πό τόν Πα- τέ ρα καί ἀ πό τόν Υἱ ό Ἡ δογ μα τι -κή δι δα σκα λί α τῶν Ρω μαι ο κα θο λι -κῶν ὅ μως ἀ να τρέ πει τήν ἀ πο στο -λι κή πί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας στόνΤρι α δι κό Θε ό ἀ φοῦ κα τά τόν Εὐ -αγ γε λι στή Ἰ ω άν νη τό Πνεῦ μα τῆςἈ λη θεί ας ldquoπα ρά τοῦ Πα τρός ἐκ -πο ρεύ ε ταιrdquo (1526) Ἄλ λω στε ἡ Γ΄Οἰ κου με νι κή Σύ νο δος δι ά τοῦΠρο έ δρου της Ἁ γί ου Κυ ρίλ λουἈ λε ξαν δρεί ας ἀ να φε ρό με νη στόΣύμ βο λο τῆς Πί στε ως κα θό ρι σεἀ πα γο ρευ τι κά ὅ τι ldquoοὐ δε νί ἐ πι τρέ -πε ται λέ ξιν ἀ μεῖ ψαι τῶν ἐγ κει μέ -νων ἐ κεῖ σε ἤ μί αν γοῦν πα ρα βῆ ναισυλ λα βήνrdquo (σέ κα νέ ναν δέν ἐ πι -τρέ πε ται νά προ σθέ σει ἤ νά ἀ φαι -ρέ σει οὔ τε μί α συλ λα βή ἀ πό αὐ τάπού δι α τυ πώ θη καν στό Σύμ βο λοτῆς Πί στε ως) Ὅ λες οἱ ἑ πό με νεςΟἰ κου με νι κές Σύ νο δοι κα τα κύ ρω -σαν τίς ἀ πο φά σεις τῆς Γ΄ Οἰ κου -με νι κῆς

Εἶ ναι λοι πόν προ φα νές ὅ τι οἱΡω μαι ο κα θο λι κοί mdashκα τ᾽ ἐ πέ κτα σηκαί οἱ Προ τε στάν τες πού υἱ ο θέ -τη σαν τό F i l i o q uendash ἔ χουν ἐκ πέ σειἀ πό τήν ἀ πο στο λι κή πί στη τῆς Ἐκ -κλη σί ας Εἶ ναι γι᾽ αὐ τό πε ριτ τό νάἀ να φέ ρου με ὅ λους τούς με τέ πει -τα νε ω τε ρι σμούς στήν πί στη ἐκμέ ρους τῶν Δυ τι κῶν Χρι στι α νῶν(ὅ πως τό ἀ λά θη το τοῦ πά πα τάμα ρι ο λο γι κά δό γ μα τα τό πρω τεῖ -ο ἡ κτι στή Χά ρη κἄ )

2 Ἀ πο στο λι κή δι α δο χήΜέ τήν ἀ πο στο λι κή πί στη συν-

δέ ε ται ἀ δι αί ρε τα καί ἡ ἀ πο στο λι -κή δι α δο χή Ἡ ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἔ χει οὐ σι α στι κό πε ρι ε χό με -νο μό νο μέ σα στό σῶ μα τῆς Ἐκ -κλη σί ας καί προ ϋ πο θέ τει ὁ πωσ -δή πο τε τήν ἀ πο στο λι κή πί στη

Λέ γον τας ἀ πο στο λι κή δι α δο χήἐν νο οῦ με τήν ἀ δι ά κο πη συ νέ χει -α τῆς ἡ γε σί ας τῆς Ἐκ κλη σί ας ἀ -πό τούς Ἀ πο στό λους Ἡ συ νέ χει -α αὐ τή ἔ χει χα ρι σμα τι κό χα ρα -κτή ρα καί δι α σφα λί ζε ται μέ τήμε τά δο ση τῆς πνευ μα τι κῆς ἐ ξου -σί ας τῶν Ἀ πο στό λων στούς Ἐ πι -σκό πους τῆς Ἐκ κλη σί ας καί δι᾽αὐ τῶν στούς ἱ ε ρεῖς

Ὁ τρό πος με τα δό σε ως τῆςπνευ ματ ι κῆςndashἀ πο στο λι κῆς ἐ ξου -σί ας στούς Ἐ πι σκό πους γί νε ταιμέ τή χει ρο το νί α Ἄν ἑ πο μέ νωςκά ποι ος Ἐ πί σκο πος ἔ χει λά βει μέκα νο νι κό ndash ἐκ κλη σι α στι κό τρό ποτή χει ρο το νί α του καί στή συ νέ -χει α βρε θεῖ ἐ κτός τῆς Ἐκ κλη σί -

ας ἐ ξαι τί ας τῆς ἐ σφαλ μέ νης πί- στε ώς του παύ ει οὐ σι α στι κά νάἔ χει καί τήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χήἀ φοῦ αὐ τή ἔ χει νό η μα μό νο μέ- σα στό μυ στη ρι α κό σῶ μα τοῦΧρι στοῦ τήν Ἐκ κλη σί α

Κα τά συ νέ πει α ἄν κά ποι ος Ἐ πί -σκο πος ἤ καί ὁ λό κλη ρη το πι κήἘκ κλη σί α mdashἀ νε ξαρ τή τως ἀ ριθ -μοῦ με λῶνmdash ἐκ πέ σουν ἀ πό τήνπί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας ὅ πως αὐ τήἐκ φρά στη κε ἀ λα θή τως στίς Οἰ -κου με νι κές Συ νό δους παύ ουν νάἔ χουν οἱ ἴ δι οι τήν ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἐ πει δή βρί σκον ται ἤ δη ἐ -κτός τῆς Ἐκ κλη σί ας Καί ἀ φοῦδι α κό πτε ται ἡ ἀ πο στο λι κή δι α δο -χή οὐ σι α στι κά δέν μπο ρεῖ νά γί- νε ται λό γος γι ά κα το χή ἤ γι ά συ ν -έ χει α τῆς ἀ πο στο λι κῆς δι α δο χῆςστούς ἐκ πε σόν τες ἀ πό τήν Ἐκ -κλη σί α

Μέ βά ση τά πα ρα πά νω ὁ ἴ δι οςὁ πά πας ἀλ λά καί τό σύ νο λο τῶνΡω μαι ο κα θο λι κῶν ἐ πι σκό πωνστε ροῦν ται τήν ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἐ πει δή στε ρη θέν τες τήν ἀ -πο στο λι κή πί στη ξέ πε σαν ἀ πό τήνἘκ κλη σί α Κα τά συ νέ πει α λό γοςγι ά ἀ πο στο λι κή δι αδ ο χή ἐ κτόςτῆς Ἐκ κλη σί ας εἶ ναι λό γος ἀ τε κ -μη ρί ω τος ἐ πι στη μο νι κά εἶ ναι δη- λα δή λό γος ἀ θε ο λό γη τος

3 Ἱερωσύνηκαί τά ἄλλα Μυ στή ρι α

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη στό πλαί σι ο τῆςἘκ κλη σί ας εἶ ναι ἡ ἱ ε ρω σύ νη τοῦἴ δι ου τοῦ Χρι στοῦ ἀ φοῦ ὁ ἴ δι ος ὁΧρι στός τε λεῖ τά μυ στή ρι α τῆςἘκ κλη σί ας Του δι ά τῶν Ἐ πι σκό -πων καί Ἱ ε ρέ ων Του

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη προ ϋ πο θέ τει τήνἀ δι ά κο πη συ νέ χει ά της ἀ πό τούςἈ πο στό λους προ ϋ πο θέ τει δη λα -δή τήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χή Πρω- τί στως ὅ μως ἡ ἱ ε ρω σύ νη προ ϋ πο -θέ τει τόν Θε άν θρω πο Χρι στό ὡς ἱ -ε ρουρ γό στό μυ στη ρι α κό Σῶ μαΤου τήν Ἐκ κλη σί α Σέ τε λευ ταί αἀ νά λυ ση ἡ ἱ ε ρω σύ νη τοῦ Χρι στοῦὑ φί στα ται στήν Ἐκ κλη σί α καί πα- ρέ χε ται ἀ πό τόν ἴ δι ο τόν Χρι στόδι ά τῆς Ἐκ κλη σί ας Του καί γι ά τήνἘκ κλη σί α Του Αὐ το νο μη μέ νη ἱ ε -ρω σύ νη καί αὐ το νο μη μέ να ἀ πότήν Ἐκ κλη σί α μυ στή ρι α δέν μπο- ροῦν νά ὑ πάρ χουν

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη ὅ πως ἄλ λω στε καίὅ λα τά μυ στή ρι α ἀ πο τε λεῖ λει- τουρ γι κή φα νέ ρω ση τῆς Ἐκ κλη -σί ας (ἡ Ἐκ κλη σί α ldquoση μαί νε ται ἐντοῖς μυ στη ρί οιςrdquo κατά τόν ἍγιοΝικόλαο Καβάσιλα ) Τοῦ το ση- μαί νει ὅ τι γι ά νά ὑ πάρ χουν μυ- στή ρι α πρέ πει προ η γου μέ νως νάὑ πάρ χει ἡ Ἐκ κλη σί α Τά μυ στή ρι -α εἶ ναι σάν τά κλα δι ά ἑ νός δέν- δρου Ζων τα νά κλα δι ά πού ἀν -θοῦν καί καρ πο φο ροῦν μπο ροῦννά ὑ πάρ χουν μό νον ὅ ταν αὐ τάεἶ ναι ὀρ γα νι κή προ έ κτα ση τοῦδέν δρου ὅ ταν δη λα δή εἶ ναι ὀν -το λο γι κά συν δε μέ να μέ τόν κορ- μό τοῦ δέν δρου

Εἶ ναι θε ο λο γι κά ἀ κα τα νό η το νάὑ πο στη ρί ζε ται ὅ τι οἱ ἑ τε ρό δο ξοιΡω μαι ο κα θο λι κοί ἤ Προ τε στάν -τες ἔ χουν ἔ στω καί ἕ να μυ στή ρι -ο πχ τό βά πτι σμα Τό θε με λι ῶ δεςἐ ρώ τη μα πού πρέ πει νά τί θε ται ἐ -δῶ εἶ ναι Ποι ός ἱ ε ρούρ γη σε τό μυ- στή ρι ο τοῦ Βα πτί σμα τος Ποῦβρῆ κε τήν ἱ ε ρω σύ νη ὁ ἱ ε ρουρ γόςΠοι ός τοῦ ἔ δω σε τήν ἱ ε ρω σύ νη ἀ -φοῦ αὐ τήν τήν πα ρέ χει μό νον ἡἘκ κλη σί α Καί ποῦ βρέ θη κε ἡ Ἐκ -κλη σί α στούς ἑ τε ρο δό ξους ἀ φοῦαὐ τοί λό γῳ τῆς ἐ σφαλ μέ νης δο -γ μα τι κῆς πί στε ώς τους ξέ πε σαν ἀ -πό τήν Ἐκ κλη σί α

4 Ἡ θε ω ρί α τῶν ldquoδύ οπνευ μό νωνrdquo τοῦ Χρι στοῦ

Ἡ θε ω ρί α αὐ τή ἔ χει τήν πα τρό -τη τά της στόν Ρω μαι ο κα θο λι κι -σμό Σύμ φω να μέ τή θε ω ρί α αὐ -τή ὁ Χρι στός ἔ χει ὡς ldquoπνεύ μο -νέςrdquo Του τόν Ρω μαι ο κα θο λι κισμόκαί τήν Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α

Σή με ρα δυ στυ χῶς ἡ θε ω ρί ααὐ τή υἱ ο θε τή θη κε καί ἀ πό πολ- λούς ὀρ θό δο ξους Ἱε ράρ χες καίλα ϊ κούς ἀ κα δη μα ϊ κούς θε ο λό -γους μᾶλ λον ἀ βα σά νι στα Καίτοῦ το γι α τί ἡ θε ω ρί α αὐ τή κρι νό- με νη ἀ πό ὀρ θό δο ξη ἄ πο ψη ὄ χιμό νον ἀ θε ο λό γη τη εἶ ναι ἀλ λάκαί κυ ρι ο λε κτι κά βλά σφη μη

Ἡ Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α δι α φο -ρο ποι εῖ ται ὀν το λο γι κά ἀ πό τό Ρω- μαι ο κα θο λι κι σμό γιά κα θα ράδογ μα τι κούς λό γους Ἔτ σι ἡὈρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α θε ω ρεῖ ὅ τιμό νον αὐ τή δι α σώ ζει τόν χα ρα -κτή ρα τῆς Ἐκ κλη σί ας ὡς Θε αν -θρω πί νου Σώ μα τος τοῦ Χρι στοῦὉ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμός ἔ χει ἐ δῶκαί χί λι α χρό νι α ἐκ πέ σει ἀ πό τήνἘκ κλη σί α τοῦ Χρι στοῦ

Ἄλ λω στε ἐ πει δή ἡ Ἐκ κλη σί ακα τά τό Σύμ βο λο τῆς Πί στε ως εἶ -ναι ldquoμί αrdquo καί ἑ νι αί α εἶ ναι θε ο λο -γι κά τε λεί ως ἀ κα τα νό η το νά ὑ πο -νο οῦν ται σύμ φω να μέ τήν πα ρα -πά νω θε ω ρί α ἡ Ὀρ θο δο ξί α καί ὁΡω μαι ο κα θο λι κι σμός ὡς οἱ ldquoδύ οπνεύ μο νεςrdquo τοῦ Χρι στοῦ ὡς κά- ποι α ἰ σό τι μα δη λα δή μέ λη τοῦσώ μα τός Του Σέ αὐ τήν τήν πε ρί -πτω ση θά πρέ πει νά θε ω ρή σου με

ὅ τι τά ἄλ λα μέ λη τοῦ σώ μα τοςτοῦ Χρι στοῦ ἤ πα ρα μέ νουν ἀ κά -λυ πτα ἐκ κλη σι ο λο γι κῶς ἤ κα λύ -πτον ται ἐκ κλη σι ο λο γι κά ἀ πό ἄλ -λες ἐ κτός τῶν δύ ο Ἐκ κλη σί εςΚά τι τέ τοι ο ὅ μως θά μᾶς ὁ δη -γοῦ σε εὐ θέ ως στήν υἱ ο θέ τη σητῆς προ τε σταν τι κῆς ἐκ κλη σι ο λο -γι κῆς θε ω ρί ας τῶν κλά δωνrdquo (B r a -n ch t h e o ry) [Λέγοντας θεωρίατῶν κλάδων ἐννοοῦμε τή θεωρίατῶν προτεσταντῶν γιά τήν ταυ-τότητα τῆς Ἐκκλησίας Ἡ ἐκ κλη -σί α κα τά τούς προ τε στάν τες εἶ -ναι ἡ ἀ ό ρα τη κο ινω νί α τῶν ἁ γί ωνΟἱ δι ά φο ρες ἱ στο ρι κέςndashἐμ πει ρι -κές ἐκ κλη σί ες ὅ λων τῶν δογ μά -των ἔ χουν νο μι μό τη τα καί ἰ σό τη -τα ὑ πάρ ξε ως ὡς κλα δι ά τοῦ ἑ νόςδέν δρου τῆς ἀ ό ρα της ἐκ κλη σί αςἩ ἀ ό ρα τη ἐκ κλη σί α εἶ ναι ἡ κα- θαυ τό ἐκ κλη σί α ἡ ὁ ποί α καί ὁ μο -λο γεῖ ται στό Σύμ βο λο τῆς Πί στε -ως Κα τά συν έ πει α καμ μί α ἐ πι μέ -ρους το πι κή ἐκ κλη σί α ὁ ποι ου δή -πο τε δόγ μα τος δέν ἐν σαρ κώ νειτήν ldquoμί α ἁ γί α κα θο λι κή καί ἀ πο -στο λι κή Ἐκ κλη σί αrdquo Καμ μί α το πι -κή ἐκ κλη σί α δέν μπο ρεῖ νά ἰ σχυ -ρι σθεῖ ὅ τι κα τέ χει τήν πλη ρό τη τατῆς ἀ πο κα λυ φθεί σας ἀ λή θει αςἩ μί α ἐκ κλη σί α τοῦ Χρι στοῦ εἶ ναιτό συ νο λι κό ἄ θροι σμα τῶν ἐ πι μέ -ρους τμη μά των της δη λα δή τῶνκα τά τό πους ἐκ κλη σι ῶν ὅ λωντῶν δογ μά των ὅ σο καί ἄν δι α φέ -ρουν δογ μα τι κά με τα ξύ τους]Πράγ μα τε λεί ως ἀ πα ρά δε κτο ἀ πόὀρ θό δο ξη ἄ πο ψη

Εἶ ναι ὅ μως καί βλά σφη μη ἡ πα- ρα πά νω Ρω μαι ο κα θο λι κῆς προ έ -λευ σης θε ω ρί α πε ρί τῶν ldquoδύ οπνευ μό νωνrdquo τοῦ Χρι στοῦ ὅ ταναὐ τή συμ βαί νει νά υἱ ο θε τεῖ ται ἀ -πό Ὀρ θο δό ξους Καί εἶ ναι κυ ρι ο -λε κτι κά βλά σφη μη ἐ πει δή ἐν τάσ- σει στό ἄ μω μο Σῶ μα τοῦ Χρι στοῦτόν Ρω μαι ο κα θο λι κι σμό ὡς ὀρ γα -νι κό μέ λος Του (ὡς ἕ να ldquoπνεύ μο -νάrdquo Του) τή στιγ μή πού ὁ Ρω μαι -ο κα θο λι κι σμός θε σμι κά πά σχειὀν το λο γι κῶς ὡς πραγ μα τι κό τη ταἐ κτός τοῦ Θε αν θρω πί νου σώ μα -τος τῆς Ἐκ κλη σί ας5 ldquoἈ δελ φές Ἐκ κλη σί εςrdquoἈρ χι κά ὁ ὅ ρος ldquoἀ δελ φές Ἐκ -

κλη σί εςrdquo εἶ ναι ἀ πό ἀ δό κι μος ἕ ωςἀ πα ρά δε κτος Ἀ δό κι μος θε ο λο -γι κά εἶ ναι ὅ ταν χρη σι μο ποι εῖ ταιγι ά νά ἐκ φρά σει τή σχέ ση με τα ξύτῶν το πι κῶν Ὀρ θο δό ξων Ἐκ κλη -σι ῶν Τε λεί ως ἀ πα ρά δε κτος θε ο -λο γι κά εἶ ναι ὁ ὅ ρος ὅ ταν χρη σι -μο ποι εῖ ται γι ά νά προσ δι ο ρί σειτόν ὀν το λο γι κό χα ρα κτή ρα τῆςὈρ θό δο ξης Ἐκ κλη σί ας καί τοῦΡω μαι ο κα θο λι κι σμοῦ

Κα ταρ χήν ὁ ὅ ρος ldquoἀ δελ φέςἘκ κλη σί εςrdquo δέν εἶ ναι βι βλι κά θε- με λι ω μέ νος οὔ τε κἄν νο μι μο ποι -η μέ νος Ὅ ταν ὁ Ἀ πό στο λοςΠαῦ λος ἀ να φέ ρε ται στίς δι ά φο -ρες το πι κές Ἐκ κλη σί ες δέν τίςἀ πο κα λεῖ ldquoἀ δελ φέςrdquo οὔ τε ὑ πο -νο εῖ ὅ τι ὑ πάρ χει κά ποι α Ἐκ κλη σί -α ὡς ldquoμη τέ ραrdquo αὐ τῶν τῶν κα τάτό πους Ἐκ κλη σι ῶν Ἔ χει τή συ-

νεί δη ση ὅ τι ἡ Ἐκ κλη σί α εἶ ναι μί ακαί ὅ τι αὐ τή ἔ χει κα θο λι κό χα ρα -κτή ρα μέ τήν ἔν νοι α τῆς πλη ρό -τη τας τῆς ἀ λη θεί ας καί τῆς ζω ῆςτης κε φα λή τῆς ὁ ποί ας εἶ ναι ὅ -πως μᾶς πλη ρο φο ρεῖ ὁ ἴ δι ος ὁΧρι στός Ἔτ σι ὅ ταν ἀ πευ θύ νε ταισέ κά ποι α το πι κή Ἐκ κλη σί α ἔ χειτή στε ρε ό τυ πη ἔκ φρα ση ldquoτῇ Ἐκ -κλη σί ᾳ τῇ οὔ σῃ ἐν (πχ Κο ρίν -θῳ) rdquo Τοῦ το ση μαί νει ὅ τι ἡ φα νέ -ρω ση τῆς ὅ λης Ἐκ κλη σί ας μπο- ρεῖ νά γί νε ται σέ κά θε τό πο ὅ πουὑ πάρ χει ἡ εὐ χα ρι στι α κή κοι νό τη -τα τῶν πι στῶν ὑ πό τόν Ἐ πί σκο πότης Εἶ ναι βε βαί ως αὐ το νό η το ὅ -τι ἡ ἑ νό τη τα τῶν κα τά τό πουςἘκ κλη σι ῶν αὐ τῶν δι α σφα λί ζε ταιμέ τήν κο ι νω νί α με τα ξύ τουςστήν αὐ τή πί στη ζω ή καί ἐκ κλη -σι α στι κή τά ξη Τήν ἑ νό τη τα τῶντο πι κῶν Ἐκ κλη σι ῶν ἐγ γυ ᾶ ταιστήν πρά ξη ἡ σύ νο δος τῶν Ἐ πι -σκό πων τους

Ἀ πό τά πα ρα πά νω γί νε ται κα τα- νο η τό ὅ τι ἀ φοῦ καί οἱ ὁ μό φρο -νες το πι κές Ἐκ κλη σί ες στό πλαί- σι ο τῆς Ὀρ θο δο ξί ας δέν νο μι μο -ποι οῦν ται θε ο λο γι κά ὅ ταν ὀ νο -μά ζον ται ldquoἀ δελ φέςrdquo πο λύ πε ρισ -σό τε ρο δέν ὑ πάρ χει θε ο λο γι κό ndashἐκ κλη σι ο λο γι κό ὑ πό βα θρο γι άνά ὀ νο μά ζον ται ldquoἀ δελ φές Ἐκ -κλη σί εςrdquo ἡ Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί ακαί ὁ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμός Ἄλ -λω στε ὁ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμόςδέν μπο ρεῖ νά ὀ νο μά ζε ται κα τάκυ ρι ο λε ξί α Ἐκ κλη σί α με τά τό1014 ἐ πει δή ἀ πό τό τε ὑ φί σταν ταιπνευ μα τι κῶς γι᾽ αὐ τόν τά ἐ πι τί μι -α τῶν Οἰ κου με νι κῶν Συ νό δων μέσυ νέ πει α τήν ἔκ πτω ση ἀ πό τό Θε- αν θρώ πι νο σῶ μα

Ἐ δῶ πρέ πει νά ση μει ω θεῖ ὅ τι ἡἄρ ση τῶν πα ρα πά νω ἐ πι τι μί ωνδέν μπο ρεῖ νά γί νει ἀ πό κα νέ ναθε σμι κό πρό σω πο τῆς Ἐκ κλη σί -ας ὅ σο ψη λά καί ἄν βρί σκε ταιστήν ἐκ κλη σι α στι κή ἱ ε ραρ χί α πα- ρά μό νον ἀ πό Οἰ κου με νι κή Σύ νο -δο Ἀλ λά καί τοῦ το μπο ρεῖ νά γί- νει μό νο στήν πε ρί πτω ση πού ἀρ -θοῦν προ η γου μέ νως οἱ δογ μα τι -κοί λό γοι στούς ὁ ποί ους οὐ σι α -στι κά ὀ φεί λε ται ἡ ἔκ πτω ση τοῦΡω μαι ο κα θο λι κι σμοῦ ἀ πό τήνἘκ κλη σί α

Εἶ ναι λοι πόν φα νε ρό ὅ τι ἐ πι σή -μως ἀ πό τό 1014 ὁ Ρω μαι ο κα θο -λι κι σμός δέν εἶ ναι Ἐκ κλη σί α Τοῦ -το πρα κτι κῶς ση μαί νει ὅ τι δέν ἔ -χει τήν ὀρ θή ἀ πο στο λι κή πί στη καίτήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χή Δέν ἔ χειτήν ἄ κτι στη Χά ρη καί κα τε πέ κτα -ση δέν ἔ χει τά θε ουρ γά μυ στή ρι -α πού κα θι στοῦν τό Θε αν θρώ πι νοσῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί ας ldquoκοι νω νί αθε ώ σε ωςrdquo τοῦ ἀν θρώ που Καί ἐ -πει δή ἡ Ἐκ κλη σί α δέν μπο ρεῖ πα- ρά νά εἶ ναι καί νά πα ρα μέ νει ἕ ωςτῆς συν τε λεί ας μί α καί ἀ δι αί ρε τηκά θε χρι στι α νι κή κοι νό τη ταἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας εἶ ναι ἁ πλά αἱ ρε τι κή

ΠΗΓΗ ldquoἘν Συνειδήσειrdquo Ἔκ -τακτη ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς ΜονῆςΜεγάλου ΜετεώρουndashἸούνιος2009raquo

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

τοῦ Φαναρίου εἰς τὸν ἐκτρο-χιασμὸν ἐκ τῶν Ἱερῶν Κανόνωνποὺ διέπουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκ -κλησίαν Αὕτη ἔχει ὡς ἀκολού-θως

laquoὈφειλομένη ἀπάντησιςπρός ldquo θεράποντας

τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστήμηςτῆς Θεολογίαςrdquo

Ἐν μέσῃ Μεγ Τεσσαρακοστῇὅμιλος 28 ἐλλογιμωτάτων κ Κα-θηγητῶν καί Καθηγητριῶν τῆς Θε-ολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτε-λείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονί-κης ἀπευθύνεται ἐναγωνίως εἰςτόν Μακαριώτατον Πρόεδρον καίτά Μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆςἘκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἐκ -φράζει σοβαράς ἀνησυχίας διότιldquoὁρισμένα μέλη της (σσ τά ὁποῖαἐν συνεχείᾳ κατονομάζει καί ἀφο-ροῦν εἴς τε τό πρόσωπον τοῦ ΣεβΜητροπολίτου Πειραιῶς κ Σερα-φείμ καί εἰς τήν ταπεινότητά μου)προβαίνουν σέ πράξεις πού ὑπο-σκάπτουν ὄχι μόνον τήν πορείααὐτῶν τῶν διαλόγων ἀλλά ἀκό-μη καί αὐτήν τήν διορθόδοξο ἑνό-τητα δημιουργώντας προϋποθέ-σεις σχίσματος ἐντός τῆς Ὀρθο-δόξου Ἐκκλησίας Ἡ ἀνησυχίαμας ἑδράζεται στό γεγονός ὅτι ἡἹερά Σύνοδος ἕως στιγμῆς δένἤλεγξε τά μέλη της Ἱεράρχες γιάτήν ἄτοπη καί ἀντισυνοδική συμ-περιφορά τουςrdquo

Καί προϊούσης τῆς ἐπιστολῆςγράφονται τά ἀκόλουθα διά τόνὑποφαινόμενον Ἐπίσκοπον ldquoΣυ ν -ῳδά πρός τόν Μητροπολίτη Πει-ραιῶς καί ὁ συνώνυμός του ΣεβΜητροπολίτης Κυθήρων καταφέ-ρεται ὅπως καί ὁ πρῶτος ἐναντίοντοῦ Πατριαρχείου Σερβίας κατηγο-ρώντας το γιά κακοδικία (χάρινσυμφερόντων ἤ ἀπωλείας τῆς Ὀρ -θοδόξου συνειδήσεως) στήν περί-πτωση τοῦ καθῃρημένου πρώηνΡάσκας μοναχοῦ Ἀρτεμίου τόνὁποῖο μάλιστα ἀμφότεροι οἱ προ-αναφερθέντες ἐπίσκοποι τῆς Ἐκ -κλησίας τῆς Ἑλλάδος χαρακτηρί-ζουν κανονικό Ἐπίσκοπο ὁμολο-γητή καί ἅγιο Τά ἐρωτήματα πούἀναφύονται ἐν προκειμένῳ εἶναιπροφανῆ Ὑφίσταται Μακαριώτα-τε κοινωνία τῶν ὡς ἄνω Μητροπο-λιτῶν τῆς ἑλλαδικῆς διοικήσεως μέἕνα ἐγνωσμένα σχισματικό πρώηνἘπίσκοπο Ἀρνεῖται ἡ Ἱ Σύνοδοςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τήνδικαιοδοσία καί τήν κρίση τῶν συν -οδικῶν ὀργάνων τῆς ἀδελφῆςΑὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας Θεω-ροῦ με κανονικῶς καί ἐκκλησιολο-γικῶς ἀπαράδεκτο Ἐπίσκοποι ἀλ -λοτρίας Αὐτοκεφάλου διοικήσεωςνά συνάπτουν κανονική κοινωνίαμέ σχισματικούς οἱ ὁποῖοι δροῦνεἰς βάρος τῆς τοπικῆς Ὀρ θοδόξουἘκκλησίαςrdquo

Προσβλητικαὶδιὰ Ἐπίσκοπον

Εἰς τά ὡς ἄνω ἀποσπάσματα τῆςἐν θέματι ἐπιστολῆς τῶν ἐλλογι-μωτάτων κ Καθηγητῶν ndashτριῶν τάὁποῖα ἀφοροῦν καί εἰς τό πρόσω-πόν μου ἐγκαλοῦμαι μετά τοῦ ἁγί-ου Πειραιῶς διά δύο τινα˙ α) διάldquoπράξεις πού ὑποσκάπτουν ὄχι μό-νον τήν πορεία αὐτῶν τῶν διαλό-γων ἀλλά ἀκόμη καί αὐτήν τήνδιορθόδοξον ἑνότητα δημιουρ-γώντας προϋποθέσεις σχίσματοςἐντός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςrdquoκαί β) δι᾿ ἀνάμειξιν εἰς κανονικήνὑπόθεσιν τοῦ Ὀρθοδόξου Πατρι -αρχείου Σερβίας καί σύναψιν ldquoκα-νονικῆς κοινωνίας μέ σχισματι-κούςrdquo

Καί ἐπειδή αἱ αἰτιάσεις τῶνἐλλογιμωτάτων κ Καθηγητῶν ndashτριῶν εἶναι προφανῶς βαρεῖαιἐπαχθεῖς καί ἥκιστα τιμητικαί ndash λίανπροσβλητικαί δι᾽ Ὀρθόδοξον Ἐπί-σκοπον θεωρῶ ὡς ἐπιτακτικήν τήνὑποχρέωσίν μου νά παράσχω τάςὀφειλομένας καί ἐπιβαλλομέναςἐξηγήσεις διότι τοιουτοτρόπωςἀδίκως διασύρεται ἡ ἐπισκοπική τι-μή καί ἰδιότης μου

Χωρῶ λοιπόν σύν Θεῷ εἰς τήνἀνασκευήν τῶν ἀνερείστων εἰς βά-ρος μου κατηγοριῶν αἱ ὁποῖαι εἶναιδυνατόν παραμένουσαι ἀναντί-κρουστοι νά ἐπῃρεάσουν καίσκαν δαλίσουν τούς μή εἰδότας τήνἀλήθειαν τοῦ πράγματος Ἄλλω-στε εἶναι γνωστή ἐκ τοῦ ldquoΓεροντι-κοῦrdquo ἡ ἄμεσος ἀντίδρασις τοῦ Μο-ναχοῦ Ὁσίου Ἀγάθωνος ὅταν δο-κιμάζοντες αὐτόν τοῦ ἀπέδωκανσκοπίμως τήν κατηγορίαν τοῦ αἱρε-τικοῦ ἐνῷ προηγουμένως ἐπεδεί-

κνυε ἀδιαφορίαν δι᾽ ἄλλας ἀνυπο-στάτους κατηγορίας (πχ ἀμέλειανἀνηθικότητα βίου κλπ)

Δὲν εἶναι τίμιοικαὶ εἰλικρινεῖς

Ὡς πρός τήν πρώτην κατηγορίανἔχω νά ἀντείπω τά ἑξῆς

1 Οὐδεμία γραπτή ἤ προφορικήμου μαρτυρία ὑφίσταται ἡ ὁποίατάσσεται κατά τῶν διαχριστιανικῶνμετά τῶν ἑτεροδόξων διαλόγωνΒασική μου ὅμως θέσις ὡς καίπαντός ὀρθοδόξου πιστοῦ εἶναιὅτι οἱ ἐν θέματι διάλογοι δέν πρέ-πει νά εἶναι ἀπροϋπόθετοι δηλ χω-ρίς τάς ἀναγκαίας καί ἀπαραιτή-τους θεολογικάς προϋποθέσειςὅπερ συμμερίζεται ἀπολύτως καί ἡἉγία ἡμῶν Ἑλλαδική Ἐκκλησία Οἱδιαχριστιανικοί διάλογοι δέον νάεἶναι τίμιοι εἰλικρινεῖς καί ἀληθινοίΔιό θεωροῦνται ἐπιβεβλημέναι ἡταχεῖα κατάργησις τῆς Οὐνίας ἡἄμεσος ἀνάκλησις τῆς δηλώσεωςτοῦ σημερινοῦ πάπα Βενεδίκτουτοῦ 16ου ὅτι ἡ καθ᾽ ἡμᾶς Ὀρθόδο-ξος Ἐκκλησία τυγχάνει ἐλλειμματι-κή διότι δέν ἀναγνωρίζει τό παπι-κόν πρωτεῖον καί ἡ ἐν καιρῷ ἀναί-ρεσις ὅλων τῶν κακοδοξιῶν αἱρε-τικῶν διδασκαλιῶν καί πεπλανημέ-νων δοξασιῶν τῶν ἑτεροδόξων(πχ θεωρία τῶν κλάδων θεωρίαπερί δύο πνευμόνων θεωρία ὅτιἐκτός Ἐκκλησίας ὑπάρχει Ἐκκλη-σία θεωρία περί διῃρημένηςἘκκλησίας καί τῆς μή ὑπάρξεωςμετά τό σχίσμα τῆς Μιᾶς ἉγίαςΚαθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκ -κλησίας ἀλλ᾽ ἐχούσης ἀνάγκηνldquoσυγκολλήσεωςrdquo τῶν ἀπεσχισθέν-των τμημάτων τῶν ἑτεροδόξωνχριστιανῶν διά νά ἔχωμεν δῆθεντήν Μίαν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν κἄ)

Ὁ κίνδυνος ΣχισμάτωνὍταν ἕνας Ἐπίσκοπος τεταγμέ-

νος ἀπό Θεοῦ ἐπί σκοπόν ἐπιση-μαίνει τήν ὕπαρξιν τῶν ὡς ἄνω θε-ολογικῶν προϋποθέσεων καί τήνἀπάρνησιν τῶν κακοδοξιῶν αἱρε-τικῶν διδασκαλιῶν καί πεπλανημέ-νων δοξασιῶνndash ldquoἑτεροδιδασκα-λιῶνrdquo ὑποσκάπτει τήν πορείαν τῶνδιαχριστιανικῶν διαλόγων καίldquoαὐτήν τήν διορθόδοξο ἑνότηταδημιουργώντας προϋποθέσεις σχί-σματος ἐντός τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίαςrdquo ἤ καθηκόντως κράζει˙ldquoστῶμεν καλῶς στῶμεν μετά φό-βου πρόσχωμενrdquo Τά σχίσματαπροκαλοῦνται ὄχι ἐκ τῆς ἀκριβοῦςτηρήσεως ἀλλ᾽ ἐκ τῆς ὠμῆς καίἀπροκαλύπτου παραβιάσεως καίκαταπατήσεως τῶν Ἱερῶν Κανό-νων καί

2 Ὡς Συνοδικόν μέλος τῆς τρε-χούσης Συνοδικῆς περιόδου διάτά θέματα αὐτά ἔδωκα ἐξηγήσειςἐνώπιον τῆς ΔΙΣ ἐξ ἀφορμῆς τῆςπρό τοῦ Πάσχα ἀφιχθείσης σχε-τικῆς ἐπιστολῆς τοῦ Παναγ Οἰκου-μενικοῦ Πατριάρχου κ Βαρθολο-μαίου ἡ ὁποία κυρίως ἀφεώρα εἰςτό πρόσωπον τοῦ Σεβ Μητροπολί-του Πειραιῶς κΣεραφείμ τό διηυ-ρημένον Συνοδικόν τό ὁποῖον ἐξε-φώνησε κατά τήν Κυριακήν τῆςὈρθοδοξίας καί τάς ἀντιοικουμε-νιστικάς κινήσεις του

Ὁ Μακ Πρόεδρος καί ὅλοι οἱἅγιοι Συνοδικοί σαφῶς ἐτοποθετή-θημεν ἐπί τῶν θιγομένων θεμάτωντῆς Πατριαρχικῆς ἐπιστολῆς καί τάτηρηθέντα πρακτικά δύνανται νάμαρτυρήσουν περί αὐτοῦ ἀλλά καίαὐτή ἡ Συνοδική ἀπάντησις ἡὁποία διαπέμπεται κατ᾽ αὐτάς εἰςτόν Παναγιώτατον Καί πιστεύω ὅτιἀμφότερα ταῦτα θά ἀπαμβλύνουντήν ἀνησυχίαν τῶν ἐλλογιμωτάτωνκ Καθηγητῶν ndashτριῶν ἐκ τοῦ ὅτι μέ-χρι πρότινος ldquoἡ Ἱερά Σύνοδος δένἤλεγξε τά μέλη της Ἱεράρχες γιάτήν ἄτοπη καί ἀντισυνοδική συμπε-ριφορά τουςrdquo

Διὰ τὸν Σεβ Ράσκαςκαὶ Πρεζρένης κ Ἀρτέμιον

Καί ὡς πρός τήν δευτέραν κατη-γορίαν ἔχω νά δώσω τάς ἀκολού-θους ἐξηγήσεις

Δέν κατεφέρθην οὔτε κατηγό-ρησα διά κακοδικίαν τό Πατριαρ-χεῖον Σερβίας ἀλλ᾽ ἐπεσήμανα τήνἔλλειψιν κανονικῆς δίκης εἰς τήνπερίπτωσιν τοῦ καθαιρεθέντοςἘπισκόπου Ράσκας καί ΠριζρένηςἈρτεμίου

Ἀντιγράφω εἰς ἐπίρρωσιν τῶνλεγομένων ἀπόσπασμα τῆς ὑπʼἀριθ2814-1-2011 ἐπιστολῆς μουπρός τόν Μακαριώτατον Πατριάρ-χην Σερβίας κ Εἰρηναῖον Πρό-εδρον τῆς Πατριαρχικῆς Ἱ Συνό-δου

ldquoἘν συνοχῇ καρδίας καί μετά βα-

θυτάτου σεβασμοῦ προάγομαι ὡςὁ ἐλαχιστότερος τῶν ὈρθοδόξωνἘπισκόπων διά τῆς Ἱερᾶς ἡμῶνΣυνόδου νά ὑποβάλω πρός Ὑμᾶςκαί τήν περί Ὑμᾶς Ἱεράν Πατριαρ-χικήν Σύνοδον τήν ἀκόλουθονθερμοτάτην ἔκκλησιν μηδόλωςπροτιθέμενος νά ὑπεισέλθω εἰς τάinterna corporis οὐδέ νά ἀναμειχθῶεἰς τά ἐσωτερικά τῆς καθ᾽ ἡμᾶςἉγιωτάτης κατά Σερβίαν Ἐκκλη-σίας Ἁπλῶς καί μόνον ἀναφερό-μενος εἰς τήν πρόσφατον ἔκπτωσινἐκ τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Θρόνου τῆςἹερᾶς Ἐπισκοπῆς Ράσκας καί Πριζ-ρένης τοῦ Πανιερωτάτου Ἐπισκό-που κ Ἀρτεμίου καί τήν ἐν συνε-χείᾳ καθαίρεσιν αὐτοῦ ἀπό τοῦἈρχιερατικοῦ ἀξιώματος καί ἐξα-γορευόμενος ταπεινῶς τήν βα-θεῖαν λύπην καί ὀδύνην τῆς καρ-δίας μου διά τά γενόμενα δίχα τῆςὑπό τῶν Θείων καί Ἱερῶν Κανόνωντῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶνἘκκλησίας προβλεπομένης κανο-νικῆς διαδικασίας (ἀπαγγελία κα-νονικοῦ παραπτώματος ἀνακριτι-κή διαδικασία παροχή ἐξηγήσεωνεἰσαγωγή εἰς δίκην κανονική δίκηἀπολογία καί καταδίκη ἐρειδομένηεἰς τήν παράβασιν συγκεκριμένωνἹερῶν Κανόνων ἤ πολιτειακῶν νό-μων) παρακαλῶ καί ἱκετεύω τήνΜακαριότητα καί τήν Σεβασμιότη-τα ἤ Πανιερότητα Ὑμῶν ὅπωςἐκθέμενοι φιλανθρωποτέρανψῆφον κατά τούς Ἱερούς Κανό-νας εὐαρεστηθῆτε καί στέρξητεεἰς ἀναψηλάφησιν τῆς ὑποθέσεωςτοῦ καθαιρεθέντος Ἱεράρχου προ-κειμένου ὅπως τηρηθῇ ἡ κατά τάὡς ἄνω ὁριζομένη ἱεροκανονικήδιαδικασία ἥτις καί ἐναρμονίζεταιεἰς τήν ἀπʼ αἰώνων ἁγίαν ἡμῶνὈρθόδοξον ΠαράδοσινΜακαριώτατε Ἅγιοι Συνοδικοί

Δέν θεωρῶ ἐμαυτόν ἁρμόδιοννά ὑποδείξῃ εἰς Ὑμᾶς τάς σχετικάςἐπιταγάς τοῦ Εὐαγγελικοῦ Νόμουκαί τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς κατ᾽Ἀνατολάς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκ -κλησίας εἰς ἥν ἀπό κοινοῦ ἀνήκο-μεν Δέν ἐπιτρέπω εἰς τόν ἑαυτόνμου νά κρίνῃ ἤ ἐπικρίνῃ τά πρό καίἄχρι τῆς γενομένης καταδίκης τοῦεἰς ὅν ἐπεβλήθη ἡ ἐσχάτη τῶνποινῶν Ἀδελφοῦ μας ἈρτεμίουΕἶναι σοβαρότατα θέματα ἀφο -ρῶντα εἰς τήν εὐθύνην καί τήνθείῳ δικαίῳ ὀρθήν ἀντιμετώπισιντῆς καθ᾽ Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης Αὐτοκε-φάλου Σερβικῆς Ἐκκλησίας Δένδύναμαι ὅμως ὡς Ἐπίσκοπος μέντῆς μικροτέρας ΜητροπολιτικῆςἘπαρχίας ἀλλ᾽ ἐν ταὐτῷ καί τῆςκαθόλου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςνά μή ἐπισημάνω εὐλαβῶς τήνπροδήλως ζημιογόνον ὑπέρβασιντῶν σχετικῶν ἱεροκανονικῶν δια-τάξεων καί τῆς κανονικῆς τάξεωςοὐδέ νά ἀποκρύψω τό ἀποκυηθένσυνειδησιακόν μου πρόβλημα ἐκτῶν συμβεβηκότων τῷ οὕτω πωςκαταδικασθέντι συνεπισκόπῳ μουμεθ᾽ οὗ δέν προϋπῆρξε ἤ ὑπάρχειγνωριμία τις ἤ ἐπικοινωνία καί ἐπα-φή Δέν μοῦ εἶναι δυνατόν προσέ-τι νά ἀποσιωπήσω τήν προαίσθη-σιν τοῦ φόβου προκλήσεως ἑνόςνέου σχίσματος εἰς τούς κόλπουςτῆς Ἁγιωτάτης Ὑμῶν Ἐκκλησίαςτό ὁποῖον κατά τόν Ἱερόν Χρυσό-στομον οὐδέ αἷμα μαρτυρίου δύ-ναται νά ἀποπλύνῃ˙ γίνεται εὐκό-λως καί ἀπογίνεται οὐ ῥαδίως Καίτέλος δέν δύναμαι νά παραβλέψωκαί νά μή ἐπισημάνω προσηκόντωςτά ὀλέθρια ἀποτελέσματα καί τάἀνεπούλωτα εἰσέτι τραύματα τάπροελθόντα ἐκ τῆς ἐπιβολῆς ἀντι-κανονικῶν νόμων τῆς περιόδουτοῦ ὁλοκληρωτικοῦ ndash δικτατορι-κοῦ καθεστῶτος (1967ndash1974) εἰςτήν Ἑλλαδικήν ἡμῶν Ἐκκλησίανὡς ἦσαν ὁ ΑΝ 2141968 καί αἱ Συν-τακτικαί πράξεις 3 καί 71974 ἐξ ὧνἐπί 40ετίαν περίπου δέν ἔπαυσε νάταλανίζεται καί σήμερον ἡ Ἐκκλη-σία τῆς χώρας μαςrdquo

Τὸ αἴτημά τουδιὰ κανονικὴν δίκην

Βαθυσεβάστως ὑπέβαλα ὡς δια-πιστώνει πᾶς τις θερμοτάτηνἔκκλησιν ὅπως ἡ Ἱερά ΠατριαρχικήΣύνοδος ldquoἐκθεμένη φιλανθρωπο-τέραν ψῆφονrdquo εὐαρεστηθῇ καίστέρξῃ εἰς ἀναψηλάφησιν τῆς ἐνθέματι ὑποθέσεως Αὐτό δέν συν -ιστᾶ καταφοράν ἤ ἀπαγγελίαν κα-τηγορίας διά κακοδικίαν Τό ταπει-νόν αἴτημά μου ἦτο νά ὑπάρξῃ κα-νονική δίκη μεθʼ ὅλων τῶν προϋπο-θέσεων τάς ὁποίας ὁρίζει τό κοινόνδιʼ ἅπαντας τούς Ὀρθοδόξους Κα-νονικόν Δίκαιον καί οὐδέν πλέον

Ὅταν δέ ἡ μετά διακρίσεως γε-νομένη παρέμβασίς μου αὐτή πα-ρεθεωρήθη δέν ἠκολούθησε ldquoἄτο-πη καί ἀντισυνοδική συμπεριφοράμουrdquo Κατέθεσα ἁρμοδίως τόν ἐπι-σκοπικόν μου λογισμόν καί ἡ οἰκείαΠατριαρχική Σύνοδος ἐπωμίσθη ἐξὁλοκλήρου τήν εὐθύνην αὐτῆςΔέν ἐκάλεσα εἰς τήν Ἐπαρχίαν μουτόν διά τῆς ἐσχάτης τῶν ποινῶνἀποβληθέντα ἐκ τῆς Ἱερᾶς Συνό-δου ἄνευ τῆς κανονικῆς διαδικα-σίας Ἐπίσκοπον οὔτε συμμετεῖχαπαρ᾽ ὅτι ἐκλήθην εἰς γενομέναςἐντός τοῦ Ἑλλαδικοῦ χώρου συνά-ξεις παρόντος ἐκείνου διά νά μήθεωρηθῇ τοῦτο σύμπηξις παρασυν -αγωγῆς

Οἱ δώδεκα τῆς ἙλλάδοςὉ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστο-

μος ὁ μέγας ἠδικημένος Ἅγιοςτῆς Ἐκκλησίας μας ὁ ἀδίκως κα-θαιρεθείς ὑπό ληστρικῆς συνόδουκαί ἀκολουθήσας ldquoὡς πρόβατον ἐπίσφαγήνrdquo τόν δρόμον τῆς ἐξορίαςἐρωτηθείς ὑπό Ἐπισκόπων ndash πνευ-ματικῶν του τέκνων διά τήν στά-σιν τήν ὁποίαν ἔπρεπε νά τηρή-σουν μετά τήν ἄδικον καί ἀντικα-νονικήν του καθαίρεσιν ἀπήντησεἐμπνευσμένως θά κοινωνήσετεμετά τοῦ διαδόχου μου πρός ἀπο-φυγήν σχίσματος ἀλλά δέν θάὑπογράψετε τήν καταδίκην μουδιότι εἶναι ἄδικος Αὐτήν τήν τακτι-κήν ἀκολουθῶν ἔχω μέν τήν πε-ποίθησίν μου ὅπως πᾶς τις εὐσυ-νείδητος καί ἀκριβοδίκαιος δικα-

στής ἀποκτᾷ εἰς ἑκάστην περίπτω-σιν τήν δικανικήν του πεποίθησινπερί τῶν γενομένων ἀντικανο-νικῶν πράξεων ἀλλ᾽ αἱ εὐθύναιἀνήκουν εἰς τήν ἁρμοδίαν Ἐκκλη-σιαστικήν Ἀρχήν Εἰς παρομοίανπερίπτωσιν καθ᾽ ἥν 12 Μητρο-πολῖται τῆς Ἑλλαδικῆς ἡμῶνἘκκλησίας ἀπεμακρύνθησαν δυ-νάμει τῶν ὑπ᾽ ἀριθ 3 καί 7 συντα-κτικῶν πράξεων τοῦ δικτατορικοῦκαθεστῶτος ἐν ἔτει 1974 ἄνευ κα-τηγορίας κανονικῆς δίκης καί ἀπο-λογίας ὡς προελέχθη ἐκ τῆς δια-ποιμάνσεως τῶν Ἱερῶν Μητροπό-λεων αὐτῶν ὁ ἐπιφανής Κανονο-λόγος ἀείμνηστος Ἀρχιμανδρίτηςπ Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος(πνευματικός πατήρ τοῦ ἀειμνή-στου Καθηγητοῦ τοῦ ΚανονικοῦΔικαίου Κωνσταντίνου Μουρατί-δου ὁ ὁποῖος ἀνεγνώριζε τήν ἀξίαντου ὡς σπουδαίου Κανονολόγουπαρ᾽ ὅτι δέν εἶχε τήν ἰδιότητα τοῦΠανεπιστημιακοῦ Διδασκάλου)ἐγνωμοδότησε ὅτι διά τόν ὡς ἄνωλόγον οἱ ἐν θέματι Μητροπολῖταιπαρά τά ἀντικανονικῶς γενόμεναοὐδέποτε ἀπεστερήθησαν τῆς ἰδιό-τητος τοῦ Κανονικοῦ Μητροπολί-του

Εἰς τὴν Οἰκουμενικὴνἢ Πανορθόδοξον ΣύνοδονΣυνελόντ᾽ εἰπεῖν ταπεινῶς φρο -

νῶ ὅτι ὁ Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοποςπέρα τῆς ὑπαγωγῆς αὐτοῦ εἰς τήνοἰκείαν Ἱεράν Σύνοδον ἡ ὁποίαεἶναι δι᾽ αὐτόν ἡ Ἀνωτάτη Ἐκκλη-σιαστική Ἀρχή ἀνήκει ἐν ταὐτῷκαί εἰς τήν καθόλου Μίαν ἉγίανΚαθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκ -κλησίαν καί ἔχει λόγον διά τά θεο-λογικά δογματικά καί ἐκκλησιολο-γικά θέματα τά ἀφορῶντα εἰςΑὐτήν Δι᾿ αὐτόν τόν λόγον εἰς τήνὀψέποτε συγκληθησομένην Οἰ -κουμενικήν ἤ Πανορθόδοξον Σύν -οδον συμμετέχει ἀπαραιτήτως ὡςδιαποιμαίνων Ὀρθόδοξον ποί-μνιον Ἡ ἀναφορά του εἰς τά θέ-ματα αὐτά δέν θεωρεῖται παρέμ-βασις εἰς τά ἐσωτερικά ἄλληςὉμοδόξου Ἐκ κλησίας (μετά τῆςὁποίας ὅμως καί μεθ᾽ ὅλων τῶνκατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλη-σιῶν κοινόν εἶναι τό Ἱερόν Εὐαγ-γέλιον κοινή ἡ θεολογική καί ἐκ -κλησιαστική παράδοσις κοινόν τόἹερόν Πηδάλιον τῶν Θείων καίἹερῶν Κανόνων κοινή ἡ δογματι-κή διδασκαλία κοινή ἡ Ἱερά καί ἡΠατερική παράδοσις)

Περὶ τῶν συμπροσευχῶνndash συλλειτουργιῶν

τοῦ Οἰκουμ ΠατριάρχουΤό ὀρθόδοξον πλήρωμα ἀναμέ-

νει ἀπό τούς σεβαστούς Πανεπι-στημιακούς διδασκάλους τήν ἐπι-βαλλομένην εὐαισθησίαν εἰς τά κα-νονικά ndash ἐκκλησιολογικά καί δογ-ματικά θέματα τά ὁποῖα ἀναφύον-ται ὅπως τά ζητήματα τῆς ldquoμετα-πατερικῆςrdquo καλουμένης θεολογίαςτῆς μετανεωτερικότητας τῆς συμ-μετοχῆς ἐν ὥρᾳ Θείας Λατρείαςἑτεροδόξων (Ρωμαιοκαθολικοῦ καίἈρμενίου κληρικοῦ ἐνδεδυμένωντά ἱερατικά των ἄμφια καί διερχο-μένων διά τῆς Ὡραίας Πύλης τοῦἐν Φαναρίῳ Πατριαρχικοῦ Ἱ Ναοῦκατά τόν Μέγαν ΠατριαρχικόνἙσπερινόν τῆς Ἀγάπης Πάσχα2012 καί ἀναγνωσάντων τό ἹερόνΕὐαγγέλιον εἰς τήν γλῶσσαν των)ἀκοινωνήτων ὄντων κατά τήνἠπιωτέραν ἔκφρασιν τοῦ 10ου Ἀπο-στολικοῦ Κανόνος τῆς συμμε-τοχῆς Ὀρθοδόξων Προκαθημένωνκατά τήν ldquoΠαγκόσμια Ἡμέρα προσ -ευχῆς τῶν Θρησκειῶν γιά τήν εἰρή-νηrdquo παρόντος τοῦ Πάπα καί τῶνἀρχηγῶν ὅλων τῶν θρησκειῶν (καίἐκπροσώπων θρησκειῶν βουντοῦδηλ μαγείας) ὅλων αὐτῶν ὡςldquoΠροσκυνητῶν τῆς ἀληθείας καίτῆς εἰρήνηςrdquo κρατούντων ὅλωνἀπό μίαν ἀναμμένην κανδήλαν εἰςἈσίζην τῆς Ἰταλίας (Ὀκτώβριος2011) κλπ κλπ

Θεάρεστον θά ἦτο πάντως νάμή παρέχῃ κανείς πράγματα εἰςτούς Ὀρθοδόξους Ἐπισκόπουςλοιπούς Κληρικούς Μοναχούς καίλαϊκούς οἱ ὁποῖοι χωρίς καμμίασκοπιμότητα ἀλλ᾿ ὡς κατενώπιονΘεοῦ ἐν καθαρᾷ συνειδήσει ἀγω-νίζονται ὑπέρ τῆς διαφυλάξεως ὡςκόρην ὀφθαλμοῦ τῆς ἀμωμήτουὈρθοδόξου πίστεως καί παραδό-σεως παρά τάς τυχόν ἀνθρωπίναςἐλλείψεις καί ἀδυναμίας πούἔχουν καί ἐκεῖνοι Οἱ καιροί τούςὁποίους διερχόμεθα εἶναι λίαν χα-λεποί καί ἀποκαλυπτικοί Πρόσχω-μεν

Τούς Ἐλλογιμωτάτους κ Εὐαγ-γελίαν Ἀμοιρίδου Ἐπίκουρον Κα-θηγήτριαν Χρῆστον ἈραμπατζῆνἘπίκουρον Καθηγητήν Χαράλαμ-πον Ἀτματζίδην Ἐπίκουρον Καθη-γητήν Διονύσιον Βαλαῆν Ἐπίκου-ρον Καθηγητήν Πέτρον Βασιλει-άδην Καθηγητήν Μόσχον Γκουτζι-ούδην Λέκτορα Ἠλίαν Εὐ αγ γέλουἘπίκουρον Καθηγητήν Ἀγ γελικήνΖιάκα Ἐπίκουρον ΚαθηγήτριανΦώτιον Ἰωαννίδην Ἀνα πληρωτήνΚαθηγητήν Δημήτριον ΚαϊμάκηνΚαθηγητήν Ἰω άννην Καραβιδό-πουλον Ὁμότιμον ΚαθηγητήνἌνναν Κόλτσιου ndash Νικήτα Ἀνα-πληρώτριαν Καθηγήτριαν Δήμη-τραν Κούκουρα ΚαθηγήτριανἈντωνίαν Κυριατζῆ Λέκτορα Μιλ-τιάδην Κωνσταντίνου ΚαθηγητήνΝικόλαον Μαγγιῶρον ἘπίκουρονΚαθηγητήν Γεώργιον ΜαρτζέλονΚαθηγητήν Βασιλικήν Μητροπού-λου Ἐπίκουρον Καθηγήτριαν Ἰω -άννην Μούρτζιον ἈναπληρωτήνΚαθηγητήν Παναγιώτην Παχῆν Κα-θηγητήν Ἰωάννην Πέτρου Καθη-γητήν Παναγιώτην Σκαλτσῆν Ἀνα-πληρωτήν Καθηγητήν π Ἰω άννηνΣκιαδαρέσην Ἐπί κουρον Καθηγη-τήν Χρυσόστομον Σταμούλην Κα-θηγητήν Χρῆστον ΤσιρώνηνἘπίκουρον Καθηγητήν ΣτυλιανόνΤσομπανίδην Ἐπίκουρον Καθηγη-τήν Παναγιώτην Ὑ φαν τῆν Ἐπίκου-ρον Καθηγητήν Γλυκερίαν Χατζού-λη Ἐπίκουρον Καθηγήτριανraquo

ΣΕΒ ΚΥΘΗΡΩΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙΟΡΟΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΕΝ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝhellipαὐτῆς μέσα εἰς ἕνα ὁλόκληρον κόσμον πλάνης προσφορά εἰς τήνἐπίλυσιν τῶν συγχρόνων προβλημάτων καί διά τήν ἀνανέωσιν τῆςἘκκλησίας εἶναι τό νά ζῶμεν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ νά ζῶμεν ἐν τῷ Χριστῷldquoἐρριζωμένοι καί ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καί βεβαιούμενοι ἐν τῇπίστει καθώς ἐδιδάχθημενrdquo (Κολ β´ 7) Δι᾽ ἡμᾶς πρό πάντων ἰσχύουνοἱ λόγοι τοῦ ἁγίου Βασιλείου ldquoδεῖ γάρ ἡμᾶς βαπτίζεσθαι μέν ὡς πα-ρελάβομεν πιστεύειν δέ ὡς βαπτιζόμεθα δοξάζειν δέ ὡς πεπιστεύ-καμενrdquo Καί συμπληρώνωmiddot νά διδάξωμεν καί τούς ἄλλους ὅπως ἡμεῖςἐμάθομεν

Τό νά ἀποσιωπᾷ τις τήν ἀλήθειαν μέ τάς συναισθηματικάς προφά-σεις περί τοῦ laquoπνεύματος τῆς ἐποχῆςraquo ἤ περί laquoπνεύματος τοῦ οἰκου-μενισμοῦraquo τό ὁποῖον ἐπικρατεῖ εἰς τόν κόσμον ἤ περί τοῦ laquoδιαλόγουτῆς ἀγάπηςraquo ὁ ὁποῖος δῆθεν θερμαίνει τάς καρδίας τῶν συγχρόνωνμας ἔναντι τοῦ μέχρι τοῦδε αἰωνίου μίσους ἤ μέ ἄλλας παρομοίαςὑποκριτικάς προφάσεις δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά προδοσία τῆς ἀλη-θείας προδοσία τῆς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας προδοσία δηλαδήαὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ Εἰς τήν Παράδοσιν ἀνήκει ἐάν θέλετε καί ἡlaquoσκληρή γλῶσσαraquo καί τό laquoμῖσοςraquo ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν καί τῶν ἀπί-στων ἐάν τις ἀποτολμᾷ νά ὀνομάσῃ οὕτως τόν ζῆλον τῶν πατέρωνδιά τήν ἀλήθειαν καί νά θεωρῇ τόν ἑαυτόν του ὡς ἔχοντα μεγαλυτέ-ραν ἀγάπην ἀπό τούς ἁγίους τοῦ Θεοῦ ldquoἘγώ λοιπόν ὁρίζω ὡς μισαν-θρωπίαν καί χωρισμόν ἀπό τήν θείαν ἀγάπηνrdquo λέγει ὁ ἅγιος Μάξιμοςldquoτήν προσπάθειαν νά ἐνισχύῃ τις τήν πλάνην ἐκείνων οἱ ὁποῖοι εὑρί-σκονται εἰς αὐτήν ὥστε νά γίνηται μεγαλυτέρα ἡ καταστροφή τουςrdquoἈκριβῶς τοῦτο τό ὁποῖον ὁ ἅγιος ὀνομάζει μισανθρωπίαν πράττουνσήμερον καί μάλιστα εἰς τό ὄνομα τῆς ἀγάπης πολλά τέκνα τῆςἘκκλησίας ἐπηρεασμένα ὑπό τοῦ ψευδοοικουμενισμοῦ Τούτους θάἔπρεπε νά ἐρωτήσῃ τις μέ τούς λόγους τοῦ Χομιακώβ laquoἐπιτρέπεταιεἰς ἡμᾶς τούς υἱούς τῆς Ἐκκλησίας οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦμεν εἰς τό ὄνο-μά της νά μή ὁμιλοῦμεν τήν γλῶσσαν αὐτῆς Ἠμποροῦμεν ἡμεῖς νάἐξαναγκάσωμεν τήν Ἐκκλησίαν νά ὁμιλῇ τήν λεπτήν τρόπον τιναγλυκεῖαν φωνήνhellip Διά νά ὁμιλῇ μέ τούς ἀνθρώπους διά νά τούς κα-τευθύνη καί διορθώνῃ ἡ ἀλήθεια δέν ἔχει ἀνάγκη νά ἐπικαλῆται τα-πεινωτικά τήν συνεργασίαν τῆς πλάνηςraquo

Εἶναι γεγονός ὅτι σήμερον ὑπάρχει μία κρίσις εἰς τόν κόσμονmiddot ὑπάρ-χει καί μεταξύ ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων Ἡ κρίσις αὕτη ὅμως δέν λύεταιμέ τήν ἀλλαγήν μερικῶν μορφῶν ἐκφράσεων ἔστω καί θεσμῶν καίμέ τήν ἀντικατάστασίν των μέ ἄλλας laquoπιό κατανοητάς διά τόν σημε-ρινόν ἄνθρωπονraquo Αἱ ρίζαι τῆς κρίσεως αὐτῆς εἶναι πολύ βαθύτεραικαί εὑρίσκονται εἰς τήν ὁλοκληρωτικήν στάσιν ἡμῶν τῶν μελῶν τῆςἘκκλησίας καί ἐν τελευταίᾳ ἀναλύσει ἔναντι τῆς σωτηρίας ἡμῶν καίτῶν περί ἡμᾶς Σήμερον ἕν εἶναι ἀναγκαῖον καί σωτήριονmiddot νά ὁμολο-γήσωμεν μέ εἰλικρίνειαν διά τοῦ στόματος τοῦ ἁγίου Μαξίμου ldquoοὐαίἡμῖν τοῖς ἀθλίοις ὅτι κατελίπομεν τήν ὁδόν τῶν ἁγίων πατέρων καίδιά τοῦτο ἔρημοί ἐσμεν παντός ἔργου πνευματικοῦrdquo Καί ὄχι μόνοννά ὁμολογήσωμεν τοῦτο ἀλλά καί νά διορθωθῶμεν καί νά ἐπιστρέ-ψωμεν εἰς τήν ὁδόν τῶν ἁγίων πατέρων εἰς ὅλους τούς τομεῖς τῆςἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καί διακονίας Τοῦτο θά εἶναι ἡ μεγαλυτέραπροσφορά ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων πρός τόν σύγχρονον κόσμον διάτῆς ὁποίας θά λυθοῦν πολλά προβλήματα διότι τοῦτο θά εἶναι γνησίαμαρτύρια τῆς ἀληθείας τῆς ὁποίας ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀνάγκην καί σή-μερον ὅπως καί πάντοτε

Ἐάν πάλι κατέχεταί τις ὑπό τοῦ πνεύματος ἀνανεώσεως καίἀλλαγῶν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἄς κάμνῃ τοῦτο συμφώνως μέ τήν συνεί-δησίν του μή λησμονῶν ὅτι ἐάν δέν διατυπώσῃ τήν πίστιν κατά τήνΠαράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας ὑπόκειται εἰς τήν φοβεράν ἀπειλήν τοῦἈποστόλου ἀπό τήν ὁποίαν δέν ἐξαιρεῖ οὔτε τόν ἑαυτόν του οὔτετούς ἀγγέλους ldquoἘάν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζεται ὑμῖνπαρ᾽ ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν ἀνάθεμα ἔστωrdquo (Γαλ α´ 8)

Λοιπόν ἡ Ἐκκλησία ζῇ καί ἐάν παραστῇ ἀνάγκη αὕτη δύναται ὁδη-γουμένη ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά ἐκφράσῃ τήν ζωήν της καί μέἄλλας μορφάς πάντοτε ὅμως ὀργανικῶς συνδεδεμένας μέ τήναἰώνιον Παράδοσίν της Τοῦτο μαρτυρεῖται ἀπό ὅλην τήν ἱστορίαντης Οὐδεμία ἀλλαγή τήν ὁποίαν ἡ Ἐκκλησία υἱοθέτησε ὡς ἰδικήντης δέν ἐξεκίνησε ἁπλῶς μέ τόν σκοπόν ἀλλαγῆς ἀλλ᾽ ἀντιθέτως ἡἘκκλησία ἀγωνιζομένη διά τήν διαφύλαξιν τῆς Παραδόσεως ἐδημι-ούργησε νέους τρόπους πρός ἔκφρασιν καί διαφύλαξιν αὐτῆς Ὅλαιδέ αἱ ἀλλαγαί εἶχον ἀποκλειστικῶς καί μόνον σωτηριολογικόν χα-ρακτῆρα Ἡ Ἐκκλησία δέν ὁμιλεῖ καί δέν ἀλλάζει ἄνευ μεγάλης ἀνάγ-κηςmiddot ὅταν χρειασθῇ ὅμως προσφέρει τόν λόγον της ὁ ὁποῖος παρα-μένει εἰς κληρονομίαν τῶν ἐρχομένων αἰώνων

Μητροπολίτης Ράσκας καί ΠεζρένηςἈρτέμιος Ραντοσάβλιεβιτςraquo

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

Κλειστὸν καὶ ἀναξιοποίητονΒυζαντινὸν μνημεῖον εἰς τὴν ΚρήτηνἩ ἐφημερίς laquoΔημοκράτης τῶν

Χανίωνraquo εἰς πρόσφατον ἄρθροντης ἀσχολεῖται μὲ τὸ Βυζαντινὸνμνημεῖον τῆς Κρήτης τὸν Ἱ Ναὸντοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ (γνωστὸνκαὶ ὡς laquoΡοτόνταraquo) τῆς Ἐπισκοπῆςτοῦ Δήμου Πλατανιᾶς τὸ ὁποῖονπαραμένει ἀναξιοποίητον Εἰς τὸἄρθρον ἀφοῦ τονίζεται ὅτι τὸ μνη-μεῖον εἶναι κλειστόν ὑπογραμμί-ζονται μεταξὺ ἄλλων τὰ ἑξῆς

laquoΤὸ μνημεῖο ἀποτελεῖται ἀπὸἕνα σύμπλεγμα κτιρίων μὲ κεν-τρικὸ πυρήνα τὸν Βυζαντινὸ κυ-κλοτερῆ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ 6ου μΧαἰώνα

Ὁ Ἱ Ναὸς αὐτὸς τοῦ Ἀρχάγγε-λου Μιχαήλ λόγῳ τῆς κυκλικῆςκάτοψής του ὀνομάστηκε ldquoροτόν-ταrdquo καὶ εἶναι ὁ μοναδικὸς Ἱ Ναὸςτῆς Κρήτης σὲ σχῆμα κυκλικό

Ἐπίσης μαζὶ μὲ τὴ ροτόντα τῆςΘεσσαλονίκης (Ἅγ Γεώργιος)εἶναι οἱ δύο πιὸ καλοδιατηρημένοιἹ Ναοὶ σὲ ρυθμὸ ροτόντας ἀπὸτοὺς συνολικὰ τρεῖς ποὺ ὑπάρ-χουν σὲ ὁλόκληρα τὰ Βαλκάνια (ὁτρίτος εἶναι στὴν πόλη Conjum τῆς

πρώην Γιουγκοσλαβίας)Ἡ ροτόντα τῆς Ἐπισκοπῆς ἀπο-

καταστάθηκε μὲ κονδύλια ἀπὸ τὸΓ΄ ΚΠΣ ἀλλὰ ἐδῶ καὶ δύο χρόνιαεἶναι κλειστὴ καὶ μὴ ἐπισκέψιμηκαθὼς δὲν ἔχει τοποθετηθεῖ φύ-λακας ἀπὸ τὴν ἁρμόδια ἘφορείαΒυζαντινῶν Ἀρχαιοτήτων

Τὰ καλοκαίρια ndashὅπως καταγγέλ-λουν στὸν ldquoΔrdquo οἱ κάτοικοι τῆς πε-ριοχῆςndash καθημερινὰ δεκάδες του-ρίστες φτάνουν στὴν Ἐπισκοπήγιὰ νὰ ἐπισκεφθοῦν τὴ ροτόντακαὶ ἀπογοητεύονται καθὼς βρί-σκουν τὴν πόρτα κλειστή

Παράλληλα οἱ κάτοικοι τῆς Ἐπι-σκοπῆς ζητοῦν ἀπὸ τὴν ἁρμόδιαἘφορεία Βυζαντινῶν Ἀρχαιοτή-των νὰ προχωρήσει ἄμεσα στὴνπρόσληψη φύλακα ὥστε νὰ εἶναιἐπισκέψιμο αὐτὸ τὸ σημαντικὸμνημεῖο

Ἀλληλέγγυοι στὸ αἴτημα τῶνκατοίκων ἐμφανίστηκαν ndashμὲ δη-λώσεις τους στὸν ldquoΔrdquondash τόσο ὁ Μη-τροπολίτης Κισάμου καὶ Σελίνου κἈμφιλόχιος ὅσο καὶ ὁ Ἀντιδήμαρ-χος Πλατανιᾶ Γιάννης Μαλακωνά-κηςraquo

Ἑορτὴ τοῦ ἉγίουἸουστίνου τοῦ Πόποβιτς

Τὴν Κυριακὴ 17 Ἰουνίου ἡ laquoἘκ -κλησιαστικὴ Κοινότητα Ἀστυνο-μικῶνraquo θὰ τιμήσει μὲ πανηγυρικὴθ Λειτουργία στὸν Ἱ Ν Παμ Τα-ξιαρχῶν τῆς ΕΛΑΣ τὴν μνήμη τοῦμεγάλου συγχρόνου Ἁγίου Ἰουστί-νου τοῦ Πόποβιτς τοῦ ὁμολογη-τοῦ

Ὅπως εἶναι γνωστὸ ὁ ἍγιοςἹουστῖνος ὑπῆρξε μεγάλος ὑπέρ-μαχος τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως εἰςτὴν Σερβίαν καὶ γιὰ τὸ λόγο αὐτὸκαταδιώχθηκε ἀπὸ τὸ τότε ἀθεϊ-στικὸ καθεστώς

Ὁ Προϊστάμενοςτῆς Θρησκευτικῆς Ὑπηρεσίας

ἈρχιμανδρίτηςΝεκτάριος Κιοῦλος

Ἀστυν Δντής

Σελὶς 8η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Ὁ Σεβ Μητροπολίτης Πει-ραιῶς κ Σεραφείμ μέ ἐπιστολήντου πρός τόν Πρόεδρον τῆς ἹερᾶςΣυνόδου Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶνκαί τήν Ἱεράν Σύνοδον ἐζήτησενὅπως ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία προσ -φύγη εἰς τήν Δικαιοσύνην διά νάἀποτραπῆ ἡ παρουσίασις βλασ -φήμου ἔργου διά τοῦ ὁποίου κα-θυβρίζεται τό πρόσωπον τοῦ Χρι-στοῦ εἰς τό ὁποῖον ἀποδίδονταιδιαστροφικά πάθη Τό ἔργον θάπαρουσιάζετο εἰς τό θέατρονlaquoἌνεσιςraquo (Κηφισίας 14 Ἀμπελό-κηποι) ἀπό τήν 7ην ἕως καί τήν12ην Ἰουνίου Τό συγκεκριμένονἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλας τάςχριστιανικάς χώρας Ἡ ἐπιστολήτοῦ Σεβ Μητροπολίτου φέρειἡμερομηνίαν τήν 16ην Μαΐου Ἕωςτήν 7ην Ἰουνίου πού ἐκυκλοφόρη-σε τό παρόν φύλλον τοῦ laquoΟΤraquo ἡἹερά Σύνοδος καί ὁ Ἀθηνῶν δένἐδημοσιοποίησαν τάς ἐνεργείαςτων

Ἡ ἐπιστολήΤό πλῆρες κείμενον τῆς ἐπι-

στολῆς τοῦ Σεβ ΜητροπολίτουΠειραιῶς κ Σεραφείμ πρός τήνἹεράν Σύνοδον ἔχει ὡς ἀκολού-θως

laquoΜακαριώτατε Πρόεδρε Σεβα-σμιώτατοι Ἅγιοι Συνοδικοί Σύνε-δροι

Πάνυ εὐλαβῶς καί μετʼ αἰσθη-μάτων βαθυτάτου ἄλγους διά τήνὄχλησιν Ὑμῶν προάγομαι ὅπωςἐνημερώσω τό Ὑμέτερον ΣεπτόνΣῶμα ὅτι ἀναγγέλλεται καί προ-γραμματίζεται ὑπό τοῦ σκηνοθέ-του κ Λαέρτη Βασιλείου καί τῆςθεατρικῆς ὁμάδος Artisan εἰς τόΘέατρον Ἄνεσις Λεωφ Κηφισίας

14 Ἀμπελόκηποι Ἀθηνῶν τήν 7ηνἸουνίου ἐἔ ἡ παρουσίασις τοῦβλασφήμου καί αἰσχίστου ἔργουτοῦ Ἀμερικανοῦ Terrence Mcnallyὑπό τόν τίτλον ldquoCorpus Christirdquo διάτοῦ ὁποίου καθυβρίζεται σκαιῶςτό Πανάγιον Πρόσωπον τοῦ Δομή-τορος τῆς Ἐκκλησίας Κυρίου καίἀποδίδονται εἰς αὐτό διαστροφικάπάθη

Ἡ παρουσίασις ἑνός τοσοῦτοναἰσχίστου καί χυδαίου ἔργου εἰςβάρος τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστε-ως ἀντίκειται εὐθέως εἰς τάς κει-μένας ποινικάς διατάξεις περί κα-κοβούλου καθυβρίσεως τῶν θεί-ων καί ἑπομένως δέον ὅπως νο-μικῶς προσφύγωμεν διά τήν ἀπο-τροπήν τῆς εἰρημένης χυδαίαςπροσβολῆς διά τῶν ἐνδίκων μέ-σων πού προβλέπει τό διακαιϊκόνσύστημα

Ὅθεν εὐσεβάστως παρακαλῶἵνα ἡ Νομική Ὑπηρεσία τῆς Ἱ Συν -όδου προβῆ εἰς ἀμέσους ἐνεργεί-ας λήψεως ἀσφαλιστικῶν μέτρωνκατά τῆς εἰρημένης θεατρικῆςὁμάδος ὅπως ἀποτραπῇ ἡ χυδαίακαθύβρισις τοῦ Παναγίου Θεοῦ

Σημειωτέον ὅτι τό συγκεκριμέ-νον ἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλαςτάς χριστιανικάς χώρας ὅπου ἐπε-χειρήθη ἡ παρουσίασίς του ἕνε-κεν τῆς ἀφορήτου χυδαιότητόςτου καί τό πρόγραμμα τῶν παρα-στάσεων ὡς ἀναφέρεται ἄρχεταιτήν Πέμπτην 7ην Ἰουνίου καί λή-γει τήν Τρίτην 12ην Ἰουνίου ἐἔκαί κατά ταῦτα αἱ νομικαί ἐνέργει-αι δέον νά ἐξελιχθοῦν ἐντός τοῦτρέχοντος μηνός Μαΐου διότιἄλλως ἡ ὅποια κίνησις θά ἀποβῇἀλυσιτελής

Κατασπαζόμενος τάς Ὑμετέραςσεπτάς Δεξιάς διατελῶ

dagger ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜraquo

Θά ἐτόλμα ἔστω καί ἕνας πολιτικόςνά εἴπη ὅσα ὁ Τοῦρκος Πρωθυπουργός

Ἐνῶ οἱ δικοί μας πολιτικοί Ἀρχη-γοί ἀδιαφοροῦν διά τό δημογραφι-κόν πρόβλημα τό ὁποῖον ἔχει ἐξε-λιχθῆ εἰς τό ὑπ᾽ ἀριθμόν ἕνα Ἐθνι-κόν πρόβλημα ὁ Τοῦρκος Πρωθυ-πουργός κ Ἐρντογάν εἰς τήν χώ-ραν τοῦ ὁποίου laquoκαλπάζουνraquo αἱγεννήσεις παρά τήν νομιμοποίησιντῶν ἐκτρώσεων καί εἰς τήν χώραναὐτήν ἐτάχθη ἐναντίον τῶνἐκτρώσεων διότι ὡς ἐδήλωσεν ἡἔκτρωσις εἶναι φόνος Παρομοίανθέσιν εἰς τήν Ἑλλάδα ἔχουν αἱὀργανώσεις αἱ ὁποῖαι ἀγωνίζονταιδιά τό laquoἀγέννητον παιδίraquo ἐνῶ ἡἘκκλησία ἡ ὁποία εἶναι ἐναντίοντῶν ἐκτρώσεων φοβεῖται νά δια-κηρύσση διαρκῶς ὅτι ἡ ἔκτρωσιςεἶναι φόνος Τάς δηλώσεις τοῦ κἘρντογάν ἐδημοσίευσεν ἡ ἐφημε-ρίς laquoἜθνοςonlineraquo καί ἔχουν ὡςἑξῆς

laquoΕἶμαι ἕνας πρωθυπουργὸς ποὺθεωρεῖ τὴν ἄμβλωση ὡς ἕνα φό-

νο ἀνέφερε ὁ Τοῦρκος πρωθυ-πουργός σὲ δηλώσεις του ποὺ με-ταδόθηκαν ἀπὸ τὸ πρακτορεῖοεἰδήσεων Ἀνατολή

Κανεὶς δὲν θὰ πρέπει νὰ ἔχει τὸδικαίωμα νὰ τὸ ἐπιτρέπει Εἴτε σκο-τώνετε τὸ μωρὸ μέσα στὴν κοιλιὰτῆς μητέρας του εἴτε τὸ σκοτώνε-τε μετὰ τὴ γέννησή του δὲν ὑπάρ-χει καμία διαφορά σημείωσε

Στὴν Τουρκία ἡ ἄμβλωση εἶναινόμιμη κατὰ τὶς πρῶτες δέκα ἑβδο-μάδες τῆς κυοφορίας Ἡ συγκατά-θεση τῆς μητέρας εἶναι ἀπαραίτη-τη ἀλλὰ ἂν εἶναι παντρεμένη ἀπαι-τεῖται ἐπίσης καὶ ἡ συγκατάθεσητοῦ πατέραraquo

Ποῖος Ἕλληνας πολιτικός δύνα-ται νά ἐπαναλάβη ὅσα εἶπεν ὁ κἘρντογάν Οὐδείς διότι οἱ περισ-σότεροι θεωροῦνται laquoπροοδευτι-κοίraquo Ἡ προοδευτικότης των τούςὡδήγησεν εἰς τήν νομιμοποίησιντῶν ἐκτρώσεων ἀλλά καί εἰς τήνἀδιαφορίαν των ἔναντι τῆς δολο-φονίας τριακοσίων χιλιάδων καίπλέον ἐτησίως ἀγεννήτων παίδωνἩ Ἑλλάς στερεῖται Ἑλληνοπαίδωνδιότι δέν ὑπάρχει πολιτική στηρί-ξεως τόν μονογονεϊκῶν οἰκογε-νειῶν ἤ τῶν οἰκογενειῶν αἱ ὁποῖαιθέλουν νά ἀποκτήσουν παιδιάἀλλά δέν ἔχουν τήν οἰκονομικήνδυνατότητα Αἱ Ἑλληνίδες καί οἱἝλληνες δολοφονοῦν ὑπό τήνἀνοχήν τῶν κομμάτων καί τοῦΚράτους τριακοσίας χιλιάδαςἀγέννητα παιδιά Ὁ δέ Θεός χαρί-ζει εἰς τήν Ἑλλάδα χιλιάδας νεα-ρούς κυρίως λαθρομετανάσταςΣημεῖα τῶν καιρῶν

Ἐτόνισεν εἰς ὁμιλίαν του ὁ ἀντιοικουμενιστής Πρωτοπρ π Θεόδωρος Ζήσης

ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΗΓΩΝΙΣΘΗΣΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΕΝΩ ΠΟΛΛΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΛΑΛΟΥΝ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἶχε προφητεύσει τήν συμπεριφοράν πολλῶν συγχρόνων ἘπισκόπωνΠολλοί σύγχρονοι Πατέρες τῆς

Ἐκκλησίας μας Πατριάρχαι Ἀρχιε-πίσκοποι Ἐπίσκοποι Κληρικοί καίΘεολόγοι λαλοῦν διεστραμμένα καίἀλλάζουν τήν διδασκαλίαν τοῦΕὐαγγελίου ἐπεσήμανεν ὁ ἀντιοι-κουμενιστής Πρωτοπρεσβύτεροςκαί Ὁμότιμος καθηγητής τῆς Θεολο-γικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης π Θεό-δωρος Ζήσης κατά τήν διάρκειανκηρύγματος τό ὁποῖον ἔκανε κατάτήν Κυριακήν τῶν Ἁγίων Πατέρωντῆς Α´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀπότόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου ἈντωνίουΘεσσαλονίκης Ὁ πατήρ ΘεόδωροςΖήσης ὑπεγράμμισεν ὅτι οἱ Πατέρεςτῆς Ἐκκλησίας διεκρίθησαν διά τούςἀγῶνας των ἐναντίον τῶν αἱρέσεωνκαί ὑπέρ τῆς Ἀληθείας τῆς Ὀρθοδό-ξου Πίστεως ἐνῶ οἱ σύγχρονοι Πα-τέρες ὁμιλοῦν διεστραμμένα (πατε-ρικῶς) φέρων ὡς κραυγαλέον παρά-δειγμα τήν Ἀκαδημίαν ΘεολογικῶνΣπουδῶν Βόλου τῆς Ἱερᾶς Μητρο-

πόλεως Δημητριάδος ἡ ὁποία διδά-σκει τήν laquoμεταπατερικήν θεολο-γίανraquo Συμφώνως πρός τήν ἱστοσελί-δα laquoΘρησκευτικάraquo ὑπό ἡμερομη-νίαν 29ην Μαΐου ἡ ὁποία ἀνήρτησεπερίληψιν τῆς ὁμιλίας τοῦ Πρωτο-πρεσβυτέρου π Θεοδώρου Ζήση

laquoΣτὸ κήρυγμά του στὸν ἱερὸ ναὸἉγίου Ἀντωνίου Θεσσαλονίκηςκατὰ τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πατέ-ρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδουστὶς 2752012 ὁ Πρωτοπρεσβύτε-ρος Θεόδωρος Ζήσης ἑρμηνεύον-τας τὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ἔκα-νε ἀναφορὲς καὶ στὴ σύγχρονηἐκκλησιαστικὴ πραγματικότηταἈνέφερε μεταξὺ ἄλλων ldquoΟἱ Πατέ-ρες διεκρίθησαν γιὰ τοὺς ἀγῶνεςτους ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν ὉἈπόστολος Παῦλος ἐπισημαίνειὅμως ὅτι ῾καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀνα-στήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διε-στραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθη-τάς ὀπίσω αὐτῶν (Πρ 2030) Ξέρε-τε πόσοι κληρικοὶ καὶ πόσοι θεολό-γοι ὑπάρχουν σήμερα οἱ ὁποῖοι λα-

λοῦν διεστραμμένα Καὶ οἱ ὁποῖοιἐμφανίζονται ὡς ὀρθόδοξοι Καὶ οἱὁποῖοι διεκδικοῦν νὰ ἀποκτήσουνὀπαδοὺς καὶ μαθητάς Γιʼ αὐτὸ θὰπρέπει ὁ ποιμένας ὁ ἐπίσκοπος ὁπρεσβύτερος ὁ διάκονος νὰ προσέ-χει ὄχι μόνο τοὺς φανεροὺς αἱρετι-κούς οἱ ὁποῖοι ἔχουν καταδικαστεῖἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ νὰ προσέ-χει καὶ τοὺς κρυφοὺς αἱρετικοὺς οἱὁποῖοι λαλοῦν διεστραμμένα Κι ἂνὑποθέσουμε ὅτι ὁ οἰκουμενισμὸςδὲν εἶναι μία καταδικασμένη αἵρε-ση εἶναι μία αἵρεση ἡ ὁποία δια-στρέφει τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλη-σίας μας Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν᾽hellip

Οἱ οἰκουμενισταὶ κληρικοὶ εἶναιἀνάμεσά μας Πατριάρχες καὶἀρχιεπίσκοποι καὶ ἐπίσκοποι καὶ θε-ολόγοι Γέμισαν οἱ θεολογικὲςσχολὲς ἀπὸ θεολόγους οἱ ὁποῖοιλαλοῦν διεστραμμένα καὶ ἀλλάζουντὴ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου

῾Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσον-ται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμέ-να τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπί-σω αὐτῶν᾽ Μήπως τὸν καιρὸ αὐτὸ

δὲν μᾶς ἀπησχόλησε μία τέτοια διε-στραμμένη διδασκαλία ἡ ὁποία δια-τυπώθηκε σὲ μία Μητρόπολη ποὺἔχει σχέση μὲ τοὺς Πατέρας Ἡἱερὰ Μητρόπολη Δημητριάδοςὅπου στὴν ῾Ἀκαδημία᾽ ἔκαναν λόγονὰ ξεπεράσουμε τοὺς Πατέρεςτοὺς ὁποίους σήμερα ἡ Ἐκκλησίατιμᾶ καὶ δοξάζει καὶ λέει τόσουςὕμνους Λαλοῦντες διεστραμμέναἐξ ὑμῶν αὐτῶν θεολόγοι τοῦ Βό-λου μὲ τὴν προστασία τοῦ Μητρο-πολίτου τους διαστρέφουν τὴ δι-δασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ λένε῾νὰ ξεπεράσουμε τοὺς ἁγίους Πατέ-ρας᾽ ῾δὲν τοὺς χρειαζόμαστε πλέοντοὺς ἁγίους Πατέρας᾽ Κι ἀνάμεσάμας λοιπόν Μὴ παρεξηγοῦνται ὁρι-σμένοι ὅταν ἐπισημαίνουμε αὐτὲςτὶς διαστροφὲς ἀκόμη καὶ τῶν θεω-ρουμένων ὀρθοδόξων κληρικῶνπατριαρχῶν καὶ ἀρχιεπισκόπων Τὸεἶχε ὅμως προφητεύσει ἤδη ὁ Ἀπό-στολος Παῦλος ldquoΚαὶ ἐξ ὑμῶναὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λα-λοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀπο -σπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπίσω αὐτῶνrdquoraquo

Ἐνῶ ἁπλώνεται ἀκόμη καί εἰς τά ἐγχειρίδια τοῦ σχολικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ ΜΕΘΟΔΕΥΟΥΝ ΤΟ ΞΕΡΡΙΖΩΜΑΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ

Ἐπισημαίνει εἰς ἐγκύκλιόν του διά τήν Πεντηκοστήν ὁ Σεβ Ἀκαρνανίας κ ΚοσμᾶςἘπίθεσιν ἐναντίον τῶν συγχρό-

νων Φαρισαίων οἱ ὁποῖοι πολεμοῦνλυσσαλέως τόν Χριστόν καί τήνἘκκλησίαν του ἐξαπέλυσεν ὁ ΣεβΜητροπολίτης Αἰτωλίας καίἈκαρνανίας κ Κοσμᾶς μέ ἐγκύ-κλιον τήν ὁποίαν ἐξέδωσε διά τήνΠεντηκοστήν Ὁ Σεβ Μητροπολί-της ἐπιτίθεται ἐναντίον ὅλων ἐκεί-νων τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καί πολι-τικῶν δυνάμεων αἱ ὁποῖαι προ-ωθοῦν τήν παναίρεσιν τοῦ Οἰκου-μενισμοῦ καί τόν συγκρητισμόνΟἰκουμενισμός καί συγκρητισμόςτονίζει εἰς τήν ἐγκύκλιόν τουἁπλώνονται laquoπαντοῦ καί στάἐγχειρίδια ἀκόμη τοῦ σχολικοῦ μα-θήματος τῶν Θρησκευτικῶν πολε-μοῦν τήν θεότητα τοῦ Χριστοῦμας ἀγωνίζονται νά ξερριζώσουντόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία ἀπότίς καρδιές τῶν παιδιῶν μαςraquo

Ἡ ἐγκύκλιοςΤό πλῆρες κείμενον τῆς ἐγκυκλί-

ου ἔχει ὡς ἀκολούθωςlaquoἩ σημερινή εὐαγγελική περικο-

πή μᾶς δίνει τήν ἀφορμή νά ὑπο-γραμμίσουμε μεγάλες ἀλήθειες

Ὅπως μᾶς ἀνέφερε ὁ Εὐαγγελι-στής Ἰωάννης ὁ Κύριος ἀνέβηκεστό Ναό τῶν Ἰουδαίων καί μίλησεστά πλήθη τοῦ λαοῦ Ἑώρταζαν τήνἑορτή τῆς σκηνοπηγίας καί γιʼ αὐτόὅλοι συνωστίζονταν στίς αὐλές τοῦΝαοῦ

Ὑπῆρχε ὅμως μιά ἐξαίρεσι Οἱ Φα-ρισαῖοι οἱ σύνεδροι τοῦ Ἰουδαϊκοῦσυνεδρίου οἱ πνευματικοί ἡγέτεςτοῦ λαοῦ ἀδιαφοροῦσαν γιά τήνἱερότητα τῆς ἡμέρας τῆς ἑορτῆς καίσυζητοῦσαν πῶς θά ὀργανώσουντήν σύλληψι καί τό θάνατο τοῦἸησοῦ Ἔστειλαν μάλιστα στρα-τιῶτες γιά νά τόν συλλάβουν

Εἴμεθα ἀδιάσπαστονσύνολον οἱ Ὀρθόδοξοι

Τήν ὥρα ἐκείνη ὁ Κύριος μιλοῦσεστό λαό γιά τό Ἅγιο Πνεῦμα πού θάδεχόταν οἱ πιστοί Οἱ στρατιῶτεςπλησίασαν τόν Κύριο Τόν ἄκουσανΤόν ἐθαύμασαν ἐπέστρεψαν ὅμωςἄπραγοι καί εἶπαν στούς Φαρισαί-ους ldquoΟὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεἄνθρωπος ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωποςrdquo(Ἰω ζ΄46) ldquoΠοτέ δέν μίλησε ἄνθρω-πος μέ τόση σοφία καί χάρι ὅπως

αὐτός ὁ ἄνθρωπος Πῶς νά τόν συλ-λάβουμεrdquo Καί οἱ Φαρισαῖοι πωρω-μένοι σκληροί καί ἀνάλγητοι ἔμει-ναν στό μῖσος καί τόν πόλεμο κατάτοῦ Κυρίου Ἔμειναν ξένοι καίἄσχετοι ἀπό τή λαμπρότητα καί τήνὠφέλεια τῆς ἑορτῆς

Σήμερα ζοῦμε ἀγαπητοί κι ἐμεῖςμιά μεγάλη ἑορτή Ζοῦμε τήν ἑορτήτῆς Πεντηκοστῆς Ἑορτάζουμε τήνκάθοδο στή γῆ τοῦ Τρίτου Προσώ-που τῆς Ἁγίας Τριάδος ἑορτάζουμετήν ἐπιφοίτησι τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-τος στούς μαθητές τοῦ Κυρίουἑορτάζουμε τήν φανέρωσι τῆςἘκκλησίας μας στόν κόσμο

Αὐτή τήν ἁγία ἡμέρα καί ἑορτήτῆς Πεντηκοστῆς φέρουμε στό νοῦμας τό μεγαλεῖο τῆς Ἐκκλησίαςμας τούς ἀγῶνες καί τούς θριάμ-βους της Ἡ Ἐκκλησία μας ἡ μίαἁγία καθολική καί ἈποστολικήἘκκλησία εἶναι τό μυστικό σῶμα μέκεφαλή τόν Κύριο καί Θεό μαςἸησοῦ Χριστό καί μέλη της ὅλουςτούς ἀνθρώπους πού βαπτίσθηκανστό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος μέσαστήν ὀρθόδοξο κολυμβήθρα

Ὅλοι ἐμεῖς οἱ βαπτισμένοι καί μυ-ρωμένοι ὀρθόδοξοι χριστιανοί πα-ρά τίς τοπικές ἀποστάσεις πού μπο-ρεῖ νά μᾶς χωρίζουν συναποτε-λοῦμε ἕνα ἑνιαῖο καί ἀδιάσπαστοσύνολο τό πνευματικό σῶμα τῆςἘκκλησίας

Προσπαθοῦμε ὅλοι νά ζοῦμε τήζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ἀγωνιζόμα-στε νά ζήσουμε τό Εὐαγγέλιό τηςνά ἁγιαζώμαστε ἐν Ἁγίῳ Πνεύματιμέ τά χαριτόβρυτα ἅγια μυστήριαὍλοι χαιρόμαστε τή λαμπρότητακαί τή δόξα τῆς Ἐκκλησίας μαςΖοῦμε στήν μητρική της ἀγκάλη πο-ρευόμαστε μαζί της τήν πορεία τῆςπνευματικῆς μας ζωῆς τήν πι-στεύουμε ὡς Κιβωτό σωτηρίας κιὡς πιστά παιδιά της προχωροῦμε μέτή σκέπη της πρός τόν λιμένα τῆςσωτηρίας

Δέν μποροῦμε ὅμως σήμερααὐτή τή μοναδική ἡμέρα τῆς Ἐκκλη-σίας μας νά μή φέρουμε στή σκέψιμας καί κάποιους ἴσως καί βαπτι-σθέντες χριστιανούς οἱ ὁποῖοι μι-μοῦνται τούς Φαρισαίους τῆς πρώ-της Πεντηκοστῆς

Μιμηταί τῶν ΦαρισαίωνΤυφλωμένοι πωρωμένοι σκοτι-

σμένοι ὑποδουλωμένοι στόν ἐγωι-σμό τους καί τά πάθη τους δέσμιοι

τῶν σκοτεινῶν κέντρων καί τῶνσκοτεινῶν δυνάμεων ἀνέγγιχτοιἀπό τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί τῆςὈρθοδοξίας μισοῦν ἄσπονδα τήνἘκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας

Στή δισχιλιετῆ ἱστορία τῆς ὀρθο-δόξου Ἐκκλησίας μας Ἀπόστολοιμαρτυρικοί ἀποστολικοί πατέρεςμάρτυρες ὅσιοι νεομάρτυρες ὁμο-λογοῦν καί διακηρύσσουν τό μῖσοςτῶν ποικιλομόρφων Φαρισαίων καίτυράννων οἱ ὁποῖοι λυσσαλέα πολέ-μησαν τήν Ἐκκλησία μας

Δυστυχῶς καί σήμερα ὑπάρχουνοἱ μιμηταί τῶν Φαρισαίων Δέν συγ-κινοῦνται δέν διδάσκονται δένπροβληματίζονται ἀπό τήν μακραί-ωνα ἁγία ζωή τήν προσφορά τήνβοήθεια τά θαύματα τήν παρουσίατοῦ Θεοῦ μας καί ὅλων τῶν ἁγίωνμέσα στήν Ἐκκλησία

Σκοτεινοί σκληροί κι ἀνάλγητοιβουλεύονται καί ὁμολογοῦν τήνἐμπάθεια καί τό ἄσπονδο μῖσος τουςκατά τῆς ἘκκλησίαςἩ βία ἡ ἀπάτηἡ συκοφαντία ἡ πολιτική οἱ φοβε-ρές αἱρέσεις ἡ φιλοσοφία τοῦ κό-σμου ὁ ὀρθολογισμός ἡ χλεύη ὁδιασυρμός ὁ διωγμός ἡ ἁρπαγή ἡὑποτίμησι ἡ περιφρόνησι τῶν κλη-ρικῶν ὅπως πάντοτε ἔτσι καί σήμε-ρα χρησιμοποιοῦνται γιά νά χτυπή-σουν τόν Χριστό καί τήν ἘκκλησίαΤου Καί ἄν οἱ πολέμιοι αὐτοί σήμε-ρα συναντοῦσαν τόν Χριστό ἐμπρόςτους χωρίς ἀμφιβολία σάν τούςΦαρισαίους θά Τόν ἔπιαναν θά Τόνἔδεναν θά Τόν φυλάκιζαν καί θάΤόν σταύρωναν ἐκ νέου

Ἰδιαιτέρως σήμερα μέ τήν παναί-ρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τόνσυγκρητισμό πού ἁπλώνεται παν-τοῦ καί στά ἐγχειρίδια ἀκόμη τοῦσχολικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευ-τικῶν πολεμοῦν τήν Θεότητα τοῦΧριστοῦ μας ἀγωνίζονται νά ξερρι-ζώσουν Χριστό καί Ἐκκλησία ἀπό τίςκαρδιές τῶν παιδιῶν μας

ἈγαπητοίΣήμερα Πεντηκοστή ἄς ἀναλογι-

σθοῦμε τήν προδοσία τῶν Φαρισαί-ων ὅλων ἐκείνων πού τούς μιμήθη-καν καί τούς μιμοῦνται ἀλλά καί τόκαθῆκον μας

Μή πτοηθοῦμε ἀπό τόν πόλεμοτῶν ἐχθρῶν τῆς Ἐκκλησίας Ἀλή-θεια ποῦ εἶναι ἐκεῖνοι πού τήν πο-λέμησαν γιά νά τήν ἀφανίσουνἈφανίσθηκαν χάθηκαν οἱ ἴδιοιhellip Ἄςπολεμοῦν καί σήμερα μέ ὅλο τό

μῖσος τους καί τήν ἀγριότητά τουςἩ Ἐκκλησία δέν φοβᾶται τούς ἰσχυ-ρούς τοῦ κόσμου ὅποιοι κι ἄν εἶναιΔέν εἶναι ἀνθρώπινος ὀργανισμόςἀλλά θεανθρώπινος θεοσύστατοςθεοσυντήρητος

Ἀπιστίαhellip ὁ φόβοςἈποτελεῖ ἀπιστία καί ἀπαράδεκτη

ἀμφισβήτησι τοῦ κύρους καί τῆςἀληθείας τῶν λόγων τοῦ Κυρίουμας τό νά φοβώμαστε μήπως νικηθῇκαί παύσῃ νά ὑπάρχῃ ἡ Ἐκκλησίατοῦ Χριστοῦ

Ἐμεῖς ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοίκινδυνεύουμε νά χάσουμε τήν ἀλή-θεια καί τή σωτηρία ἄν ἀφήσουμετούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ καί τῆςἘκκλησίας Του νά δροῦν ἀνενό-χλητοι Ἡ Ἐκκλησία μας ὡς θεαν-θρώπινος θεσμός δέν χάνεται

Γιʼ αὐτό ὅλοι μας ἄς ἀφυπνι-σθοῦμε Ἄς βοηθήσουμε τόν ἑαυτόμας νά γίνῃ γνήσιο συνειδητό μέ-λος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςμας ἄς θελήσουμε νά ἔλθουμεστήν ἀγκάλη τῆς Ἐκκλησίας μας καίμέ ταπείνωσι καί ὑπακοή νά ζοῦμετή χαριτόβρυτη ζωή της Ἄς γίνου-με τολμηροί καί ὁμολογηταί Ἔχουνοἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί λόγο πνευ-ματικῆς ἐμπειρίας Ἄς τόν ἐκφρά-σουμε μέ θάρρος καί τόλμη Ἄςὑψώσουμε τό λάβαρο τοῦ Ἀναστάν-τος Κυρίου κι ἄς διακηρύξουμε παν-τοῦ τό μοναδικό μήνυμα ldquoΟὐκ ἔστιἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρίαrdquo (Πράξ δ 12) Δέν ὑπάρχει μέ κανέναν ἄλλο ἡσωτηρία Νά ὁμολογοῦμε παντοῦαὐτό τό μήνυμα Γιά νά ἁπλώνεταιτό φῶς τό ἀληθινό νά κηρύσσεται ὁἈναστάς Κύριος καί Θεός μας γιάνά σιωποῦν οἱ μιμηταί τῶν Φαρισαί-ων καί σύγχρονοι πολέμιοι τοῦ Χρι-στοῦ μας

Μή πτοηθοῦμε ἀπό ἀπειλές καίἐκφοβισμούς ἀπό τήν πίεσι τῆςἐλλείψεως τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶνldquoΜεθʼ ἡμῶν ὁ Θεόςrdquo

Ἔτσι θά ἀποδυναμωθοῦν οἱἐχθροί τοῦ Χριστοῦ μας θά ὑψωθῇκαί θά λάμψῃ ὁ Σταυρός θά δο-ξασθῇ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μαςκαί ἐμεῖς ἑνωμένοι μέ τό Χριστό μαςθά ζοῦμε τή ζωή τοῦ ἁγιασμοῦ καίτῆς αἰωνιότητος Ἀμήν

Μετά πατρικῶν εὐχῶνΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

dagger Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣΚΟΣΜΑΣraquo

Ἂς ἀφήσωμεν ἀνεπηρέαστον τὸν πιστὸν λαὸννὰ ψηφίση συμφώνως πρὸς τὴν ἐθνικὴν

καὶ ἐκκλησιαστικὴν συνείδησίν τουΜία ὀρθόδοξος χριστιανικὴ

ἀδελφότης ἔρριξε laquoγραμμήraquo ὅπωςεἰς τὰς ἐκλογὰς τῆς 17ης Ἰουνίουὑπερψηφισθῆ τὸ κόμμα τῆς ΝΔδιὰ νὰ ὑπάρξη κυβέρνησις Πι-στεύομεν ὅτι ἡ στάσις τῆς Ὀρθο-δόξου Χριστιανικῆς ἀδελφότητοςεἶναι λανθασμένη διότι ταυτίζεταιμὲ ἕν κόμμα Βεβαίως καὶ θὰ πρέπηνὰ ψηφισθοῦν τὰ ὀλιγότερα ἀντιεκ-κλησιαστικὰ κόμματα ἢ τὰ μικρὰκόμματα τὰ ὁποῖα καθαρῶς ὑπηρε-τοῦν τὸ Ἔθνος καὶ τὴν ἘκκλησίανΤὸ νὰ ρίχνης ὅμως γραμμὴν διὰ τὴνὑπερψήφισιν ἑνὸς κόμματος εἶναιλάθος Πολὺ δὲ περισσότερον ὅτανκαὶ αὐτὸ τὸ κόμμα (ὅπως καὶ τὸ ΠΑ-ΣΟΚ) εἶναι ἐξίσου ἀντιεκκλησιαστι-κόν Διότι

1ον) Ζητεῖ τοὺς διακριτοὺς ρό-λους Ἐκκλησίας ndash Πολιτείας ὅταναὐτοὶ καθιερώθησαν μὲ τὸν κατα-στατικὸν χάρτην τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος (1975) ἀλλὰ καὶ μὲlaquoπραξικοπηματικὰςraquo ἀποφάσειςτῶν Κυβερνήσεων αἱ ὁποῖαι ἐπηκο-λούθησαν μετὰ τὴν ψήφισιν καὶ τὴνἐφαρμογὴν τοῦ χάρτου

2ον) laquoἘξωβέλισεraquo ἀπὸ τὰ σχο-λεῖα τὴν ἐξομολόγησιν καθιέρωσετὴν πολιτικὴν κηδείαν καὶ τὴν ἵδρυ-σιν ἀποτεφρωτηρίων νεκρῶν κλπἐνῶ διὰ νὰ καταργήση τὸ βιβλίοντῆς Στ´ Δημοτικοῦ τῆς συγγραφέ-ως κ Ρεπούση ἐχρειάσθη νὰ περά-ση ἀρκετὸς χρόνος καὶ τὸ ἔπραξεὅταν διεπίστωσεν ὅτι ἐκινδύνευενἐκλογικῶς

Νὰ ὑπενθυμίσωμεν ὅτι προώθη-σε τὸ σύμφωνον ἐλευθέρας συμ-βιώσεως καὶ ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸςδικαιοσύνης τῆς ΝΔ ἦτο ἕτοιμος νὰτὸ πράξη καὶ διὰ τοὺς ὁμοφυλοφί-λους ἀλλὰ μετὰ τὴν κατακραυγὴνεἶχεν εἴπει ὅτι δὲν εἶναι ἀκόμη ὥρι-μοι αἱ κοινωνικαὶ συν θῆκαι

Ἐνῶ σήμερον ὁ Ἀρχηγὸς τῆς ΝΔζητεῖ μονολεκτικῶς τὴν ἀπενοχο-ποίησιν τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ τὰ στελέχητου δὲν ἐπικρίνουν τὸν ΣΥΡΙΖΑ ἢκαὶ τὰ ἄλλα μικρὰ κόμματα τὰὁποῖα θεωροῦν ὅτι ἡ Ἐκκλησία δια-θέτει μυθικὸν πλοῦτον καὶ ὡς ἐκτούτου θὰ πρέπη νὰ φορολογηθῆὡς ἐν δυνάμει μεγάλος ἐφοπλι-στής Ἐλάχιστα στελέχη τῆς ΝΔὑπερασπίζονται τὴν Ἐκκλησίαν

Ὑπάρχει τέλος ἕν πολὺ σο-βαρὸν ζήτημα τὸ ὁποῖον θὰ ἔπρεπενὰ εἶχε προβληματίσει ἐντόνως τὴνὈρθόδοξον Χριστιανικὴν Ἀδελφό-τηταν πρὶν λάβη μίαν τοιαύτην ἀπό-φασιν Τὸ ζήτημα ἔχει σχέσιν μὲαὔξησιν τῶν τελῶν κατὰ 400 διὰτὴν διανομὴν ἑβδομαδιαίων ἐκκλη-σιαστικῶν ἐντύπων καὶ τὴν αὔξησιντῶν τελῶν κατὰ 150 καὶ 300 διὰτὴν διανομὴν τῶν ἐκκλησιαστικῶνπεριοδικῶν ὑπὸ τοῦ Ταχυδρομείου

Τί ἔπραξε ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Νέας Δη-μοκρατίας καὶ τὰ στελέχη του διὰτὸ ζήτημα αὐτό Ἀπολύτως τίποταμὲ ἀποτέλεσμα ἐκκλησιαστικὰἔντυπα νὰ κλείνουν ἢ νὰ μετατρέ-πουν τὴν ἑβδομαδιαίαν ἢ 15ήμερονἔκδοσίν των εἰς περιοδικήν Ὑπεν-θυμίζομεν ὅτι ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸςτῆς κυβερνήσεως τοῦ κ Λουκᾶ Πα-παδήμου εἶχεν ἐκλεγῆ βουλευτὴςμὲ τὸ ΛΑΟΣ προσεχώρησεν εἰςτὴν ΝΔ καὶ παρέμεινεν εἰς τὴν θέσιντου ἕως καὶ τὸν σχηματισμὸν ὑπη-ρεσιακῆς Κυβερνήσεως ὑπὸ τὸνΠρόεδρον τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπι-κρατείας κ Παναγιώτην Πικραμμέ-νον Αἱ διαμαρτυρίαι καὶ αἱ παραστά-σεις πολλαὶ πρὸς τοὺς βουλευτὰςκαὶ ἰδιαιτέρως πρὸς τοὺς βου-λευτὰς τῆς ΝΔ καὶ τὸν ἁρμόδιονὑπουργόν της ὁ ὁποῖος πολιτεύεταιεἰς τὴν περιφέρειαν Ἀττικῆς Παρέ-σχον ὑποσχέσεις αἱ ὁποῖαι ἔμεινονὑποσχέσεις μὲ ἀποτέλεσμα τὸ πρό-βλημα νὰ laquoφουντώνηraquo διότι χρει-άζονται πολλαπλασίως περισσότεραχρήματα διὰ τὴν διανομὴν τῶνἐκκλησιαστικῶν ἐντύπων ἀπ᾽ ὅτιστοιχίζει ἡ παραγωγή των Καὶ θὰσυμπλέουν μὲ τοὺς laquoστραγγα-λιστὰςraquo τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ τύπουκαὶ θὰ σιωποῦν εἰς τὰς ἀπειλὰς τῶνσκληρῶν ἐκκλησιομάχων καὶ ἀθέωνκαὶ θὰ ρίχνωμεν καὶ γραμμὴν διὰτὴν ὑπερψήφισίν των παρα-πλανῶντες τὸν πιστὸν λαόν Ἂς τὸνἀφήσωμεν νὰ ἐπιλέξη τοὺς ἐκλε-κτοὺς ἐκπροσώπους του συμφώ-νως πρὸς τὴν Ἐθνικὴν καὶ Ἐκκλη-σιαστικὴν συνείδησίν του

ΓΖ

Ἁλωνίζουν κυριολεκτικῶςαἱ αἱρέσεις εἰς τήν Σερβίαν

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 30ην Μαΐου ἐκτοῦ Βελιγραδίου

laquoἈπὸ τὶς 150 αἱρέσεις πού δρα-στηριοποιοῦνται στὴ χώρα ἡ πιὸἐπιθετικὴ εἶναι ἡ Black Rose ποὺοἱ ὀπαδοὶ της πίνουν αἷμα ἀνθρώ-πων καὶ ζώων

Τὰ ἀνησυχητικὰ αὐτὰ στοιχεῖαπαρουσίασε ὁ εἰδικὸς σὲ θέματααἱρέσεων Δημήτριος PastuovicΣτὴ Σερβία δήλωσε ὑπάρχουν πά-νω ἀπο 150 αἱρέσεις οἱ ὁποῖεςἀσκοῦν ἐπιρροὴ σὲ πάνω ἀπὸ200000 ἀνθρώπους

Ἑπομένως δὲν ἐκπλήσσει ἡτραγωδία τῶν σατανιστῶν στὸ Ζέ-μουν ὅπου τὴν περασμένη ἑβδο-μάδα μία γυναίκα σκότωσε τὸ μω-ρό της μόλις 40 ἡμερῶν μὲ 15 μα-χαιριὲς καὶ στὴν πόρτα τοῦ σπι-τιοῦ της εἶχε ζωγραφισμένα σημά-δια σατανιστικῆς αἵρεσης

Ἡ κ Σακοράφατοῦ ΣΥΡΙΖΑ

ὑπέρ τοῦ διαχωρισμοῦΚράτους ndash Ἐκκλησίας

Ἡ ὑποψηφία βουλευτής τοῦ ΣΥ-ΡΙΖΑ κ Σοφία Σακοράφα ὁμι-λοῦσα κατά τήν 1ην Ἰουνίου διάτό πρόγραμμα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἀνε-φέρθη εἰς τάς σχέσεις Ἐκκλη-σίας-Πολιτείας τονίζουσα πώςἐάν ἔλθη ὁ ΣΥΡΙΖΑ εἰς τήν ἐξου-σίαν θά ἀρχίση διάλογον διά τόνπλήρη διαχωρισμόν Κράτους-Ἐκκλησίας

Ο ΣΕΒ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΕΖΗΤΗΣΕΝΑΠΟ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝ ΝΑ ΕΝΕΡΓΗΣΗΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΙΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΩΣΒΛΑΣΦΗΜΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΤό ἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλας τάς χριστιανικάς χώρας

διότι ἐμφανίζει τόν ἱδρυτήν τῆς Ἐκκλησίας μας ὡςἔχοντα διαστροφικά πάθη

Ὄπισθεν τοῦ κόμματος laquoΔημι-ουργία Ξανάraquo εὑρίσκονται οἱ λε-γόμενοι laquoΜάρτυρες τοῦ ἸεχωβᾶraquoΤοῦτο ὑπεστήριξε τήν 2αν Ἰουνί-ου ἡ ἱστοσελίς laquopentapostag-magrraquo Συμφώνως πρός ὅσαἀνήρτησε

laquoΠολιτικό κόμμα ἤ Παραθρη-σκευτική Σέκτα τῶν ldquoἸεχωβάδωνrdquoτό κόμμα ldquoΔημιουργία ξανάrdquoΠολλοὶ ἐξεπλάγησαν μὲ τὰ πε-ριέργως ψηλὰ ποσοστὰ ποὺ κα-τέγραψε τὸ ldquoΔημιουργία ξανάrdquoτοῦ Θάνου Τζήμερου ὄχι μόνοστὰ μεγάλα ἀστικὰ κέντρα (κάτιτὸ ὁποῖο εἶναι φυσιολογικὸ καὶἴσχυσε καὶ στὴν περίπτωση τῆςΔράσης) ἀλλὰ κυρίως στὴν ἐπαρ-χία Σὲ περιοχὲς μὲ μηδενικὴπροβολὴ καί ἀνύπαρκτα ἱκανὰστελέχη ἢ προσωπικότητες ὁΤζήμερος τὰ πῆγε πολὺ καλὰ γιὰπρώτη φορά Τυχαῖο Δὲν νομί-ζω

Ἡ ἐξήγηση μᾶς ἦρθε ἀπὸ ἔγκυ-ρες πληροφορίες Ἡ οἰκογένειατοῦ Τζήμερου στὸ Βόλο εἶναι ἀπὸτὶς πλέον ldquoδραστήριεςrdquo στὶς τά-ξεις τῶν ldquoΜαρτύρων τοῦ ἸεχωβᾶrdquoΤῆς ἀντίχριστης καὶ ἀνθελλη-νικῆς αὐτῆς παγκόσμιας σέκτας(μὲ ἕδρα τὶς ΗΠΑ) ποὺ ἀρνοῦνταιτὴν ἔννοια τῆς πατρίδας καταπα-τοῦν τὸν Σταυρὸ καὶ τὴ Σημαίακαὶ κάνουν ldquoἐναλλακτικὴ στρα-τιωτικὴ θητείαrdquo ἀρνούμενοι νὰπάρουν ὅπλο γιὰ τὴν ὑπεράσπισητῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων τῆςἙλλάδας

Αὐτὴ ἡ ἐπικίνδυνη παραθρη-σκευτικὴ ὁμάδα (ποὺ στηρίζει τὴνἐξάπλωσή της στὸ χρῆμα καὶ τὸνοἰκονομικὸ ἐκμαυλισμὸ τῶν θυ-μάτων της ἀφοῦ οἱ ldquoἀρχηγοὶrdquoεἶναι συνήθως ἐπιχειρηματίες μὲχοντρὸ πορτοφόλι) λειτουρ-γοῦν μὲ νοοτροπία ldquoγκέτοrdquo Ἔδω-σαν γραμμὴ στὰ μέλη τους σὲ ὅλητὴν Ἑλλάδα (ποὺ ὑπερβαίνουν τὶς100000) νὰ ψηφίσουν τοὺς συν-δυασμοὺς τοῦ Τζήμερου Μάλι-στα ἂν τὸ ψάξει κανεὶς στατιστι-κά τὰ ὑψηλότερα ποσοστὰ τοῦldquoΔημιουργία ξανὰrdquo σημειώθηκανἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει μεγαλύτερηldquoσυμπύκνωσηrdquo τῶν ldquoἸεχωβάδωνrdquo

Καὶ τὸ ldquoπρωτότυποrdquo συνθημα-τικὸ λογότυπο τοῦ κόμματος τοῦΤζήμερου -rdquoΔημιουργία ξανάrdquo-παραπέμπει στὰ συνήθη προπα-γανδιστικὰ συνθήματα τῆς συγ-κεκριμένης σέκτας μὲ πιὸγνωστὸ ἀπὸ ὅλα τὸ ldquoΞύπναrdquo

Ἀλλὰ καὶ συγκεκριμένες μαρ-τυρίες ἀπὸ τὴν περιφέρεια μᾶςἐνημέρωσαν πὼς ἀκόμη καὶ σὲμικρὰ χωριά ὅπου ὑπῆρχε κάποιαοἰκογένεια ldquoἸεχωβάδωνrdquo ἔδωσανμάχη ὑπὲρ τοῦ Τζήμερου καὶ τοῦπερίεργου κομματιδίου του

Αὐτά καὶ θὰ ἐπανέλθουμε μὲνέα στοιχεῖαraquo

Ὁ laquoΟΤraquo δέν ἠδυνήθη νά δια-σταυρώση ἀπό ἄλλας πηγάς τήνεἴδησιν Μετά χαρᾶς θά δημοσιεύ-ση τήν οἱανδήποτε ἀπάντησιν τοῦκ Τζήμερου ἤ τῆς οἰκογενείαςτου

Ὄπισθεν τοῦ κόμματος τοῦ κ Τζήμερου οἱ Χιλιασταί

Μεγάλος ὁ πνευματικός ἀγών τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Πολω-νίας Ἐντυπωσιακή ὅμως καί ἡlaquoκαρποφορίαraquo ἐκ τοῦ ἀγῶνοςαὐτοῦ ἐπισημαίνει ὁ ἈρχιεπίσκοποςΒαρσοβίας κ Σάββας ὁ ὁποῖος εἰςδιεθνές συνέδριον διά τήν παγκο-σμιοποίησιν κατεφέρθη ἐναντίοντῆς Εὐρώπης ἐπειδή ἀπαρνεῖταιτάς χριστιανικάς ρίζας της καί ὑπό-κειται εἰς τήν ἐπιρροήν τῶν δυνάμε-ων ἐκείνων αἱ ὁποῖαι εἶναι ὅμοιαι μέἐκείνας τοῦ Πύργου τῆς ΒαβέλΣυμφώνως πρός τόν κ ΔημήτριονΚουτρούλαν (Ἱστορικόν ὙποψήφιονΔρ Θεολογίας ΕΚΠΑ ΔιευθυντήνΙΕΘΠ)

laquoΔιεθνὲς Συνέδριο μὲ θέμα ldquoἩπαγκοσμιοποίηση στὸν Κόσμο τῆςὈρθοδοξίαςrdquo πραγματοποιήθηκεστὸ Τμῆμα Ὀρθοδόξου Θεολογίαςτοῦ Πανεπιστημίου Μπιαλύστοκτῆς Πολωνίας στὶς 26 Μαΐου ἐἔὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ ἈρχιεπισκόπουΒαρσοβίας Σάββα Προκαθημένουτῆς Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας καὶΠροέδρου τοῦ Τμήματος Θεολο-γίας

Ἐνώπιον πυκνοῦ ἀκροατηρίουκαὶ ἐκπροσώπων τῶν Τοπικῶν Πολι-τικῶν καὶ Ἐκκλησιαστικῶν Ἀρχῶνὁ Ἀρχιεπίσκοπος Βαρσοβίας κκΣάββας καὶ Καθηγητὲς λαϊκοὶ καὶκληρικοὶ τῶν Πανεπιστημίων Βαρ-σοβίας καὶ Μπιαλύστοκ ἔκανανἐνδιαφέρουσες ἀνακοινώσεις Ἐκμέρους τῆς Ἑλληνορθόδοξης Θεο-λογίας προσκλήθηκαν καὶ εἰσηγή-θηκαν γιὰ τὸ θέμα οἱ ἈθανάσιοςἈγγελόπουλος Καθηγητὴς Πανεπι-στημίου καὶ Πρόεδρος τοῦ Ἱδρύμα-τος Ἐθνικοῦ καί ΘρησκευτικοῦΠροβληματισμοῦ Θεσσαλονίκης(ΙΕΘΠ) καὶ ὁ Γρηγόριος ΛιάνταςΔρ Θεολογίας Ἐπ Καθηγητὴς τῆςἈνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδη-μίας Θεσσαλονίκης ἈντιπρόεδροςΙΕΘΠ

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σάββας ἐπισή-μανε ἐπί λέξει ldquoἡ Εὐρώπη βασίζεταιστὰ χριστιανικὰ θεμέλια καὶ στὴνἐθνικὴ πολυπολιτισμικότηταrdquo ldquoοἱχριστιανικὲς ρίζες ἔκαμαν τὴνΕὐρώπη πολιτισμένη καὶ πνευμα-τικὴ ἤπειροrdquo ldquoεἶναι μεγάλο κρίμαποὺ ἡ σημερινὴ Εὐρώπη λησμονεῖαὐτὴ τὴν ἀλήθεια καὶ ὑπόκειταιστὴν ἐπιρροὴ ὅμοια μὲ ἐκείνη τῆςἐποχῆς τοῦ πύργου τῆς Βαβὲλ καὶαὐτὸ συμβάλλει στὴν στρέβλωσητοῦ πιὸ πολύτιμου δώρου ποὺ κα-τέχειrdquo

Ὁ κ Ἀγγελόπουλος μίλησε μὲθέμα ldquoἩ παγκοσμιοποίηση στὴν δι-δασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας καὶ ἡ στάση τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος στὸ Ζήτημαrdquo ὁ δὲ κΛιάντας μὲ θέμα ldquoἩ δημοκρατίακατὰ τὴν ἔννοιαν τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίαςrdquo

Οἱ Ἀνακοινώσεις προκάλεσαν

ἐνδιαφέρουσες συζητήσεις γιὰ τὴνκατάσταση στὴν Ἑλλάδα καὶ σʼἄλλες χῶρες τῆς ΕὐρωπαϊκῆςἝνωσης καὶ Εὐρωζώνης σὲ σχέσημὲ τὶς κοινωνικὲς καὶ πνευματικὲςἐπιπτώσεις τῆς οἰκονομικῆς παγκο-σμιοποίησης Ὁ Μακαριώτατοςκατʼ ἐντολὴ τοῦ Συνεδρίου θὰ ἀνα-λάβει πρωτοβουλίες ἐνημερώσεωςτῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδό-ξων Ἐκκλησιῶν στέλνοντας τὰΠρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου καὶ εἰση-γούμενος τὶς δικές του σκέψεις καὶπροτάσεις ἐπὶ τοῦ ζητήματος κατὰτὴν τάξη

Μὲ τὴν εὐκαιρία ὁ Μακαριώτα-τος δεξιώθηκε ἐγκάρδια τὴν Ἑλλη-νικὴ Ἀποστολὴ στὰ Δώματα τῆςἈρχιεπισκοπῆς καὶ τῆς Ἱ Συνόδουστὴν Βαρσοβία καὶ τὴν συνόδευσεπροσωπικὰ στὰ Ἱερὰ Προσκυνήμα-τα-Προπύργια τῆς Ὀρθοδοξίαςστὴν Πολωνία στὴν Γκραμπάρκαστὸ Σουπράσλ στὸν Ἅγιο Δημή-τριο Θεσσαλονίκης στὸ Σάκι ὅπουἡ θαυματουργὴ εἰκόνα τοῦ ἉγίουΔημητρίου τοῦ 18ου αἰ πού μετα-νάστευσε μὲ περιπετειώδη τρόποἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ στὴν Δύση ἐδῶστὴν Πολωνία

Τὴν Κυριακὴ ὁ Μακαριώτατοςπροέστη Θ Λειτουργίας στὸν Ἱ ΝἸωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ στὸ Χαϊ-νούβκα καὶ ἔθεσε τὸν θεμέλιο λίθοἑνὸς νέου ναοῦ στὴ μνήμη τῶν Νε-ομαρτύρων Ὀρθοδόξων Χρι-στιανῶν Πολωνῶν τοῦ Χόλμς καὶΠοντλάσκι ἀμέσως μετὰ τὸν Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο Εἶναι ἡ περίο-δος μεγάλου φανατισμοῦ τοῦ Ρω-μαιοκαθολικισμοῦ ἐπιτόπου ἐναν-τίον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςτῆς Πολωνίας Ἐν τῷ μεταξὺ ἔγι-ναν ἐπισκέψεις σὲ περικαλλεῖςναοὺς στὸ Μπιαλύστοκ (ἹΝἉγΠνεύματος μὲ μοναδικὸ καμπα-ναριὸ-κόσμημα 73 μ καὶ ΜικρὰἉγία Σοφία) καὶ στὸ Χαϊνούβκα (ἹΝ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ καὶ ἹΝἸωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ) ὡραι-ότατα ἔργα ὄχι μόνο τῆς λατρείαςἀλλὰ καὶ τῆς τέχνης

Μὲ τὴν εὐκαιρία νὰ πληροφορή-σουμε τοὺς διαδικτυακοὺςἀναγνῶστες ὅτι ὁ πληθυσμὸς τῆςΠολωνίας εἶναι 37 ἑκατομμ τὰὁποῖα θρησκευτικὰ κατανέμονταιὡς ἑξῆς Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλη-σία 97 Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία 2Εὐαγγελικοί Οὐνίτες Ἑβραῖοι καὶλοιποὶ 1

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Πο-λωνίας σήμερα μὲ τὶς πρωτοβου-λίες τοῦ Μακαριωτάτου βρίσκεταισὲ περίοδο μεγάλης καρποφορίαςμὲ ἐπίκεντρο τὸν οἰκοδομικὸὀργασμὸ ναῶν στὶς πόλεις καὶ στὰχωριά Οἱ κληρικοὶ τῆς Ἐκκλησίαςαὐτῆς εἶναι στὴν πλειοψηφία τουςνέοι καὶ μορφωμένοι Αἰσθητή ἐπί-σης εἶναι ἡ παρουσία νεολαίας στὶςἀκολουθίες τῶν ἐκκλησιῶν καὶ σʼἄλλες πνευματικὲς ἐκδηλώσειςraquo

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΑΡΝΕΙΤΑΙ

ΤΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑΣ ΡΙΖΑΣ ΤΗΣΤί λέγει διά τήν πορείαν τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τήν χώραν του

Ὁ τηλεοπτικός σταθμός ἀναπαράγει τάς κατασκευάς τοῦ Σιωνιστικοῦ Μουσείου Ροκφέλερ τοῦ Τελ Ἀβίβ

Ο ΣΕΒ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΣΑΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΝ ΜΕ ΤΟ laquoΣΚΑΪraquo

Διότι ὁ laquoὅμιλος Ἀλαφούζουraquo συνεχίζει νά ἀπομειώνη τόν Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας Ἰησοῦν Χριστόν

Τήν διακοπήν κάθε συνεργασίαςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μετάτῶν Ραδιοτηλεοπτικῶν Μέσων Ἐνη-μερώσεως τοῦ laquoὉμίλου Ἀλαφού-ζουraquo ζητεῖ μέ νέον ἔγγραφόν τουπρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον καί τήνἹεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆςἙλλάδος ὁ Σεβ Μητροπολίτης Πει-ραιῶς κ Σεραφείμ Εἰς τό ἔγγραφονπροβάλλει τό ἐπιχείρημα ὅτι ἡ συν -εργασία πρέπει νά διακοπῆ laquoἐδῶκαί τώραraquo διότι ὁ laquoὅμιλος Ἀλαφού-ζουraquo μέσῳ τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθ-μοῦ συνεχίζει νά ἀπομειώνει τόν Δο-μήτορα τῆς Ἐκκλησίας τόν ὁποῖονἐμφανίζει laquoὡς ldquoἐρωτύλονrdquo ὡς ldquoκι-νηματίανrdquo ὡς ldquoπλάνονrdquo ὡς ldquoκοινόνθνητόνrdquoraquo Ἀκόμη ὑποστηρίζει ὅτιδῆθεν laquoἀνευρέθησαν ὁ τάφος τάλείψανα ὡς καί τά λείψανα τῆςδῆθεν συζύγου καί τῶν τέκνωναὐτοῦraquo Στοιχεῖα τά ὁποῖα εἶναιἀνυπόστατα καί κατασκευασμέναὑπό τοῦ Σιωνιστικοῦ Μουσείου Ροκ-φέλερ τοῦ Τελ Ἀβίβ ὑπογραμμίζει ὁΣεβ Μητροπολίτης Πειραιῶς

Τό ἔγγραφονΤό πλῆρες κείμενον τοῦ ἐγγρά-

φου ὑπό ἡμερομηνίαν 15ην Μαΐου2012 πρός τόν Πρόεδρον τῆς ἹερᾶςΣυνόδου καί τήν Ἱεράν Σύνοδον ἔχει

ὡς ἀκολούθωςlaquoΕἰς ἀπάντησιν τοῦ ὑπʼ ἀριθμ

21418931052012 Ὑμετέρου Ἐγκυ-κλίου Σημειώματος περί ldquoὑπενθυμί-σεως περί τῆς εὐαισθητοποιήσεωςτῆς κοινῆς γνώμης πρός συγκέν-τρωσιν τροφίμων ὑπό τοῦ Ραδιοτη-λεοπτικοῦ Σταθμοῦ ΣΚΑΪrdquo πάνυεὐλαβῶς προάγομαι ὅπως ἀναφέ-ρω Ὑμῖν ὅτι τυγχάνει πασίδηλονπλέον γεγονός ἡ σύμπλευσις καίσυμπόρευσις τοῦ εἰρημένου Ραδιο-τηλεοπτικοῦ Ὀργανισμοῦ συμφε-ρόντων τοῦ κ Ἰ Ἀλαφούζου μετάτῶν διϊστορικῶς μισούντων τό πα-νυπερτέλειον Θεανδρικόν πρόσω-πον τοῦ Σωτῆρος Κυρίου ὀργάνωντοῦ διεθνοῦς Σιωνιστικοῦ λόμπυ ὡςἀπεδείχθη ἐκ τῆς κατά τήν Ἁγίαν καίΜεγάλην Ἑβδομάδα τοῦ 2012 ἀπόΜ Τρίτης ἕως καί Μ Παρασκευῆςπροβολῆς τῶν αἰσχρουργημάτωνκαί πλαστογραφημένων κατα-σκευῶν τοῦ Σιωνιστικοῦ ΜουσείουΡοκφέλερ τοῦ Τελ-Ἀβίβ διά τῶνὁποίων σκαιῶς καί βαναύσως καθυ-βρίζεται καί ἀπομειοῦται ὁ Δομήτωρτῆς Ἐκκλησίας καί παρίσταται ὡςldquoἐρωτύλοςrdquo ὡς ldquoκινηματίαςrdquo ὡςldquoπλάνοςrdquo ὡς ldquoκοινός θνητόςrdquo τοῦὁποίου δῆθεν ἀνευρέθησαν ὁ τά-φος τά λείψανα ὡς καί τά λείψανατῆς δῆθεν συζύγου καί τῶν τέκνωναὐτῶν

Καί ὅλα ταῦτα στηριζόμενα εἰς

κατασκευασμένα ὑπό τῶν ἰδίωνπλαστογραφημένα καί κίβδηλα καίἀνυπόστατα στοιχεῖα τά ὁποῖα ὅλακατά μυστηριώδη σύμπτωσιν ldquoἀνε-καλύφθησαν ἐσχάτωςrdquo ὑπό τῶνἰδίων Ἡ κακοποιός αὐτή ἐνέργειατοῦ εἰρημένου Ὀργανισμοῦ διεκδι-κεῖ τήν πρωτοτυπίαν εἰς τά ἑλληνικάΜΜΕ καί ἐπανελήφθη διά δευτέρανφοράν Παρέλκει ἑπομένως εὐλό-γως φρονῶ νά ἀναφέρω Ὑμῖν ὅτι διʼαὐτῶν τῶν ἀπαραδέκτων ἐνεργειῶνκαί προβολῶν ἀπομειοῦνται καί τάὙμέτερα πρόσωπα ὡς καί ἡ Ἁγιωτά-τη ἡμῶν Ἐκκλησία συνολικῶς ὡςδῆθεν ἑδραζομένη ἐπί μιᾶς ldquoἀπάτηςrdquoκαί ἑνός ldquoψεύδουςrdquo

Ἑπομένως τίθεται τό καταλυτι-κόν ἐρώτημα δύναται ἡ Ἁγιωτάτηἡμῶν Ἐκκλησία νά μακροθυμῇ καίνά ἀνέχεται ἀδιαμαρτυρήτως το-σαύτην λάσπην καί χυδαιολογίανκατά τοῦ πανυπερτελείου προσώ-που τοῦ Σωτῆρος Κυρίου καί μάλι-στα νά συνεχίζῃ τήν συνεργασίανμετά τῶν διακινητῶν αὐτῶν

Καί δύναταί τις νά αἰτιολογήσῃτήν ἐπιδειχθεῖσαν ἀρχικῶς ἐπιεί-κειαν πρός τόν συγκεκριμένον Ὅμι-λον διά τήν πρώτην ὁμοειδῆ ἐνέρ-γειάν του κατά τήν παριππεύσασανΜ Ἑβδομάδα τοῦ 2011 κατόπιν καίτῶν ληφθεισῶν ὑπό τοῦ Μακαριω-τάτου Προέδρου διαβεβαιώσεωνπερί μή ἐπαναλήψεως Ἀλλʼ εἶναι

ὅμως δυνατόν μετά τήν ἀποδεδει -γμένην ἐμμονήν καί τόν εὐτελισμόντῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας νάσυνεχίζεται μιά τοιαύτη ἄθεσμοςσυνεργασία ἡ ὁποία μπορεῖ νά συγ-κεντρώνει κάποια τρόφιμα διά τήνἀνακούφισιν τῶν ἐνδεῶν ἀλλά δη-λητηριάζει τάς ψυχάς τοῦ χριστω-νύμου πληρώματος ταυτίζουσα καίσυγχέουσα τούς διακόνους καί λά-τρεις τοῦ Παναχράντου προσώπουτοῦ Κυρίου μετά τῶν ἀπομειωτῶνκαί ὑβριστῶν Αὐτοῦ

Ὅθεν παρακαλῶ ὅπως κατόπιντῶν ἀνωτέρω ἀνακληθῇ τό ὑπʼἀριθμ 21418931052011 Ὑμέτε-ρον Ἐγκύκλιον Σημείωμα ἐκδοθένἐντολῇ Ὑμῶν καί δεόντως διακη-ρυχθῇ ἡ παῦσις συνεργασίας μετάτοῦ εἰρημένου Ὁμίλου Πάνυ δέεὐσεβάστως προάγομαι ὅπως ἀνα-φέρω Ὑμῖν ὅτι ἡ καθʼ ἡμᾶς Ἱ Μη-τρόπολις δημοσίᾳ κατόπιν τῶνἀνωτέρω καί ὡς ἔχουσα καί κανο-νικήν δικαιοδοσίαν ἐπειδή ὁ εἰρη-μένος Ὅμιλος ἑδρεύει ἐν τοῖς ὁρί-οις Αὐτῆς ἔχει δηλώσει ὅτι δέν ἐπι-θυμεῖ οἱανδήτινα πλέον συνεργα-σίαν μετ᾽ Αὐτοῦ ἐκδοθέντος σχετι-κοῦ ἀνακοινωθέντος ὅ καί συνυπο-βάλλω μετά τῆς παρούσης αἰτήσε-ως

Κατασπαζόμενος τάς Ὑμετέραςσεπτάς Δεξιάς διατελῶ

dagger ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜraquo

Page 2: Ορθόδοξος Τύπος φ. 1930, 8/6/2012

κή κοινωνία τόν μανιχαϊκό διαχω-ρισμό ldquoκαθαρῶνrdquo καί ldquoἀκαθάρ-τωνrdquo ἀνθρώπωνraquo καί ὅτι δῆθενεἶναι laquoδιάσπαρτη στά ἔργα τοῦΝικοδήμου ἡ ἐμμονή στήν ἀνσέλ-μεια καί θωμιστική διδασκαλίαldquoπερί ἱκανοποιήσεως τῆς θείας Δι-καιοσύνης διά τοῦ σταυρικοῦ θα-νάτου τοῦ Χριστοῦrdquoraquo καί ὅτι στόlaquoἘξομολογητάριονraquo τοῦ ἉγίουΝικοδήμου laquoκυριαρχεῖ τό δικανι-κό τελείως δυτικό πνεῦμαraquo46

Θεμελιώδη καί ἐπιτυχῆ κριτικήτῆς ἀτεκμηρίωτης ἄδικης καίβλάσφημης πολεμικῆς τοῦ Γιαν-ναρᾶ ἐναντίον ἑνός μεγάλου Πα-τρός καί Διδασκάλου τῆς Ἐκκλη-σίας ἐξεπόνησε ὁ π ΒασίλειοςΒολουδάκης στό ἐξαίρετο ἔργοτου laquoὈρθοδοξία καί Χρ Γιαν-ναρᾶςraquo ὅπου στό τέλος δημοσι-εύεται καί κείμενον τῆς Ἱερᾶς Κοι-νότητος τοῦ Ἁγίου Ὄρους μέ τί-τλο laquoἈναίρεσις τῶν πεπλανημέ-νων θέσεων τοῦ κ Χρήστου Γιαν-ναρᾶ περί τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρόςἡμῶν Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορεί-τουraquo

Ἡ μεταπατερικότητα λοιπόντοῦ καθηγητοῦ Γιανναρᾶ προσ-λαμβάνει βαρύτερο χαρακτήρατῆς τῶν ἀναφερθέντων ἄλλων με-ταπατερικῶν Οἰκουμενιστῶν διότικαταλήγει σέ ἐμφανῆ ἀντιπατερι-κότητα μέ ὑβριστική ἄδικη καίἀθεμελίωτη πολεμική ἐναντίονσυνόλου τῆς Πατερικῆς Παραδό-σεως καί ἐξαιρέτως τοῦ Ἁγίου Νι-κοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου ἀλλά καίσέ παρότρυνση τῶν νέων σέ ἠθικήχαλαρότητα Ὅπως ἐπισημαίνει τόκείμενο τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος τοῦἉγίου Ὄρους laquoὁ κ Γιανναρᾶςπροωθεῖ τούς ἀναγνώστας του καίμάλιστα τούς νέους νά γίνουν κρι-ταί τῶν Ἁγίων καί νά μένουν μένεἰς τήν Ἐκκλησίαν ἱκανοποιοῦντεςὅμως τά πάθη των χωρίς νά παι-δαγωγοῦνται εἰς τήν ἀπόκτησιντῆς ἀληθοῦς μετανοίας ταπεινο-φροσύνης ἁγνότητος καί ὑπα-κοῆς ἄνευ τῶν ὁποίων εἶναι ἀνέ-φικτος ἡ ἀληθής ἐν Χριστῷ ἐλευ-θερίαraquo47

Μνημονεύουμε ἀκόμη ὡς καρ-πούς αὐτῆς τῆς ἀντιπατερικῆς με-ταπατερικότητας τά ἀπαράδεκτακείμενα πού συνυπέγραψαν στούςΘεολογικούς Διαλόγους οἱ ἐκπρό-σωποι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶντά ὁποῖα ἀνατρέπουν τήν Πατερι-κή τήν Ὀρθόδοξη ΠαράδοσηΣτόν διάλογο μέ τούς Παπικούς

τό κείμενο πού ὑπογράφτηκεστό Balamand τοῦ Λιβάνου(1993) ἐκτός τοῦ ὅτι γιά πρώτηφορά ἀθωώνει τήν Οὐνία προσ-φέρει συγχρόνως ἐκκλησιαστικήπληρότητα καί γνησιότητα στήναἱρετική Ρώμη Ἐξισώνονται ἡὈρθόδοξη καί ἡ ΡωμαιοκαθολικήἘκκλησία καί θεωροῦνται ἀμφότε-ρες κάτοχοι τῆς γνησίας ἀποστο-λικῆς πίστεως τῆς μυστηριακῆςΧάριτος καί τῆς ἀποστολικης δια-δοχῆς Γιά πρώτη φορά ldquoὀρθόδο-ξοιrdquo θεολόγοι ἀθετώντας τήν στα-θερή καί ἁγία Παράδοση τῶν Πα-τέρων ἀρνοῦνται ὅτι ἡ ὈρθόδοξηἘκκλησία εἶναι ἡ Μία Ἁγία Κα-θολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησίαδιότι οἱ διατυπώσεις τοῦ κειμένουσημαίνουν ὅτι αὐτή συναποτελεῖμετά τῆς ΡωμαιοκαθολικῆςἘκκλησίας τήν Μίαν Ἐκκλησίανκαί εἶναι ἀπό κοινοῦ συνυπεύθυ-νες γιά τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώ-πων Ἡ διδασκαλία τῶν μεγάλωνἁγίων καί Πατέρων τῆς Ὀρθοδό-ξου Ἐκκλησίας περί τοῦ ὅτι οἱΛατῖνοι εἶναι σχισματικοί καίαἱρετικοί συγχρόνως ἀχρηστεύθη-κε καί ἐγκαταλείφθηκε Εἶναι φο-βερά προδοτική τῆς Πίστεως ἡδιατύπωση τοῦ κειμένου τοῦ Bala-mand laquoἙκατέρωθεν ἀναγνωρίζε-ται ὅτι ὅσα ἐνεπιστεύθη ὁ Χρι-στός εἰς τήν Ἐκκλησίαν του -ὁμο-λογία τῆς ἀποστολικῆς πίστεωςμετοχή εἰς τά αὐτά μυστήρια κυ-ρίως εἰς τήν μίαν ἱερωσύνην τήντελοῦσαν τήν μίαν θυσίαν τοῦΧριστοῦ ἀποστολική διαδοχή τῶνἐπισκόπων- δέν δύναται νά θεω-ρηθοῦν ὡς ἀποκλειστική ἰδιοκτη-σία μιᾶς τῶν ἡμετέρων Ἐκκλη-σιῶν Εἶναι σαφές ὅτι ἐντός τοῦπλαισίου τούτου ἀποκλείεται πᾶςἀναβαπτισμός Διά τοῦτον ἀκρι-βῶς τόν λόγον ἡ Καθολική Ἐκκλη-σία καί ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησίαἀναγνωρίζουν ἑαυτάς ἀμοιβαίωςὡς ἀδελφάς ἐκκλησίας ἀπό κοι-νοῦ ὑπευθύνους διά τήν τήρησιντῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ πι-στότητι πρός τήν θείαν οἰκονο-μίαν ἰδιαίτερα ὡς πρός τήν ἑνότη-ταraquo (παράγρ 13 καί 14)48

Στό ἴδιο ἀκριβῶς μῆκος κύμα-τος κινεῖται καί τό κείμενο τῆςΘacute Γενικῆς Συνελεύσεως τοῦlaquoΠαγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκ-κλησιῶνraquo στό Πόρτο ᾽Αλέγκρετῆς Βραζιλίας τόν Φεβρουάριοτοῦ 2006 Τό αἱρετικό αὐτό κείμε-νο τό ὁποῖο ὑπέγραψαν ἐκπρόσω-ποι τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίαςτῶν αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων

Ἐκκλησιῶν καί τῆς Ἐκκλησίας τῆςἙλλάδος δυστυχῶς χωρίς νά κλη-θοῦν συνοδικά σέ ἀπολογίαἀπορρίπτει βασικότατα ὀρθόδοξαἐκκλησιολογικά δόγματα Διακη-ρύσσει τήν φοβερή ἐκκλησιολογι-κή αἵρεση ὅτι τό σύνολο τῶνμελῶν τοῦ laquoΠαγκοσμίου Συμβου-λίου Ἐκκλησιῶνraquo ἀπαρτίζουν τήνΚαθολική Ἐκκλησία laquoΚάθεἘκκλησία εἶναι ἡ καθολική Ἐκκλη-σία καί ὄχι ἁπλῶς ἕνα μέρος τηςΚάθε ἐκκλησία εἶναι ἡ καθολικήἘκκλησία ἀλλά ὄχι ἡ ὁλότητάτης Κάθε Ἐκκλησία ἐκπληρώνειτήν καθολικότητά της ὅταν εἶναισέ κοινωνία μέ τίς ἄλλες Ἐκκλη-σίεςraquo (παράγρ 86) laquoΧωρισμένοιἀπrsquo ἀλλήλων εἴμαστε πτωχευμέ-νοιraquo (παράγρ 7)49 Ποιά σύνοδοςθά καλέσει σέ ἀπολογία τούςἐκπροσώπους πού ὑπέγραψαν τόαἱρετικό αὐτό κείμενο ὅταν ὁοἰκουμενικός πατριάρχης θριαμ-βολογεῖ ὑπέρ τοῦ κειμένου καίἐκτιμᾶ ὅτι μέ τό κείμενο αὐτόlaquoἀπηλλάγημεν τῶν ἀγγυλώσεωντοῦ παρελθόντοςraquo

Ἐνωρίτερα ἐναντίον μάλιστατῆς σαφοῦς διδασκαλίας τῆς Δ΄ἐν Χαλκηδόνι Οἰκουμενικῆς Συνό-δου οἱ Ὀρθόδοξοι ἀντιπρόσωποιὑπέγραψαν δύο Κοινές Δηλώ-σεις μέ τούς ἈντιχαλκηδονίουςΜονοφυσίτες (1989 και 1990) στίςὁποῖες ἀναγνωρίζουν ὅτι ἔχουμεκοινή πίστημέ τούς αἱρετικούςΜονοφυσίτες οἱ ὁποῖοι σέ καμμίαφάση τοῦ Διαλόγου δέν δέχθηκαννά ἀναγνωρίσουν τήν Δ΄ ἐν Χαλ-κηδόνι Οἰκουμενική Σύνοδο (451)καί νά ἀριθμήσουν σέ δύο τίς φύ-σεις τοῦ Χριστοῦ μετά τήν ἕνωσηΛέγει ἡ Β΄ laquoΚοινή Δήλωσιςraquo τῆςlaquoΜικτῆς Ἐπιτροπῆς ΘεολογικοῦΔιαλόγου μεταξύ Ὀρθοδόξου καίἈνατολικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλη-σιῶνraquo πού συνετάχθη στό Σαμπε-ζύ τῆς Γενεύης τόν Σεπτέμβριοτοῦ 1990 laquoὙπό τό φῶς τῆς ἡμετέ-ρας Κοινῆς Δηλώσεως ἐπί τῆςΧριστολογίας ὡς καί ἐπί τῶν ἀνω-τέρων κοινῶν θέσεων κατενοήσα-μεν σαφῶς ὅτι ἀμφότεραι αἱ οἰκο-γένειαι διετήρησαν πάντοτεπιστῶς τήν αὐτήν αὐθεντικήνὈρθόδοξον Χριστολογικήν πίστινκαί τήν ἀδιάκοπον συνέχειαν τῆςἀποστολικῆς παραδόσεως καίτοιἐχρησιμοποίησαν χριστολογικούςὅρους κατά διάφορον τρόπον Ἡκοινή αὕτη πίστις καί συνεχής πι-στότης πρός τήν ἀποστολικήν πα-ράδοσιν δέον ὅπως καταστῆ ἡ βά-σις τῆς ἡμετέρας ἑνότητος καίκοινωνίαςraquo (παραγρ 9)50Ὑποσημειώσεις

43 Βλ Μοναχοῦ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥΔΙΟΝΥΣΙΑΤΟΥ Περί θείου καίἀνθρωπίνου ἔρωτος Α΄ Ὁ Νεονι-κολαϊτισμός τοῦ Χρ ΓιανναρᾶἘκδ Σπηλιώτη Ἀθῆναι 2003 σελ27

44 Αὐτόθι σελ 28-2945 Αὐτόθι σελ 7746 Πρεσβυτέρου ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΒΟ-

ΛΟΥΔΑΚΗ ᾽Ορθοδοξία καί Χρ Γιαν-ναρᾶς Ἀθήνα 1993 ἐκδ laquoὙπα-κοήraquo σελ 37 53-54

47 Αὐτόθι σελ 26848 Περισσότερα βλ εἰς Πρωτο-

πρεσβυτέρου ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗΟὐνία Ἡ καταδίκη καί ἡ ἀθώωση(στό Freising καί στό Balamand) Θεσ-σαλονίκη 2002 σελ 156 ἑ

49 Σύναξη Ὀρθοδόξων Κλη-ρικῶν καί Μοναχῶν laquoΟὐκ ἐσμέντῶν Πατέρων σοφώτεροιraquo Ἀναίρε-ση τῆς ἐπιχειρηματολογίας τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ Βαρ-θολομαίου στή Μεγίστη ΛαύραἜκδοση τῆς Συνάξεως ὈρθοδόξωνΡωμηῶν laquoΦώτης Κόντογλουraquo Τρί-καλα Χριστούγεννα 2011 σελ 72ἑκαί Θεοδρομία 13 (2011) 629

50 Βλ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΠΟΖΟΒΙΤΗ Τάαἰώνια σύνορα τῆς Ὀρθοδοξίας καίοἱ Ἀντιχαλκηδόνιοι Ἀδελφότης Θε-ολόγων laquoὉ Σωτήρraquo Ἀθῆναι 1994σελ 109 Τήν καλύτερη κριτική πα-ρουσίαση τῶν γενομένων καί συμ-φωνηθέντων στόν διάλογο μέ τούςΜονοφυσίτες ὀφειλουμε στόν θεο-λόγο δρ Θεολογίας καί τ Ἐπιθεω-ρητή Μέσης Ἐκπαιδεύσεως στήνΚύπρο ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ὁὁποῖος μετεῖχε τοῦ διαλόγου ὡςἐκπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας τῆςΚύπρου καί μᾶς ἐχάρισε ἀντικειμε-νική ἱστορικοδογματική εἰκόνα στήνμονογραφία του Ὁ ΘεολογικόςΔιάλογος μεταξύ Ὀρθοδόξων καίἈντιχαλκηδονίων Εἶναι ἡ συμφω-νία ἐπί τοῦ χριστολογικοῦ δόγματοςθεολογικῶς ἀδιάβλητη καί πατε-ρικῶς ἔγκυρη Λευκωσία 2000

Σελὶς 2α 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥΘΡΟΝΟΥ ΕΞΕΠΕΡΑΣΕ ΚΑΘΕ ΟΡΙΟΝ

ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΙΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΟΜΑΧΙΚΗΣ ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΟΤΗΤOΣ

Η ΚΑΛΩΣΥΝΗ

Ἔτος Λacute Ἀριθμ 228 Ἰουνίου 2012

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ laquoἘπιτομὴ ἑρμηνεί-ας τῆς Ἀποκαλύψεωςraquo Ἐκδόσεις laquoὈρθόδοξος Κυψέληraquo Θεσ-σαλονίκη 2012 σελίδες 63

στεύουν τό ὕψιστο ἀγαθό Οἱ ἅγι-οι λέγαν ὅτι καί στήν κόλασηπηγαίνουν ἀρκεῖ νά εἶναι μαζίτους ὁ Χριστός Ἡ δέ ρωσσίδασυγγραφέας Τατιάνα Κορίτσεβαἔγραφε ὅτι μπορεῖ κανείς νάεἶναι εὐτυχής στό Γκούλαγκ καίδυστυχής μέσα σ᾽ ἕνα παλάτι

Οἱ ἄνθρωποι στέκονται καίθαυμάζουν τήν καλλιτεχνικήὀμορφιά προσώπων τῆς ζωγρα-φικῆς τῆς γλυπτικῆς καί ἄλλωντεχνῶν ἐνῶ πλάϊ τους ἔχουνζωντανά πρόσωπα καλοσύνηςἀγάπης καί γενικά ψυχικῆςὀμορφιᾶς Κι αὐτά τά ὑπέροχαπρόσωπα μπορεῖς παντοῦ νά τάβρεῖς

Στίς Στρατηγικές Μελέτες8-92007 δημοσιεύθηκε κείμενοτοῦ ὑποστράτηγου ἐἀ Ν Σια-καβέλλα ἡ ὀμορφιά τῆς ψυχῆςγιά μιά μάνα Γράφει λοιπόνἀνάμεσα στ᾽ ἄλλα

laquoὉ ἀείμνηστος ἀδελφός μουΘανάσης ἐξαίρετος δημοδιδά-σκαλος καί φλογερός πατριώ-της μοῦ διηγήθηκε κάποτε τήνπαρακάτω ἱστορία σχετική μέτήν ὀμορφιά τῆς ψυχῆς τήνὁποία ποτέ δέν ξέχασα Ἕνα κο-ρίτσι εἶχε μιά μάνα ἄσχημη στόπρόσωπο ἐνῶ ἦταν ὑπόδειγμαφιλόστοργης μάνας πλούσιαςσέ ἀγάπη πρός τήν κόρη της Τόκορίτσι ὅμως δέν ἔβλεπε τίποτεἀπό τήν ψυχική ὀμορφιά τῆς μά-νας Ἔβλεπε μόνο τίς πολλέςοὐλές στό πρόσωπο τῆς μάναςκαί ἀντιδροῦσε πολλές φορέςμέ ἀσέβεια καί ἀντιπάθεια Ἡμάνα λυπόταν ὄχι γιά τόν ἑαυτότης ἀλλά πιό πολύ γιά τό παιδίτης ὁπότε μιά ἡμέρα ἀναγκά-στηκε καί τοῦ εἶπε τό μυστικόΤῆς διηγήθηκε τήν ἱστορία της

μέ δακρυσμένα μάτια ldquo Ἀγάπημου παιδί μου πᾶνε τώρα δεκα-τέσσερα περίπου χρόνια Τότεἤσουν πολύ μικρό παιδί μωρόβρέφος Ἤσουν ἡ χαρά μου ὁ θη-σαυρός μου Ἡ παρουσία σουνοημάτιζε τή ζωή μου Καί μιάἡμέρα εἶχα βγεῖ ἔξω ἀπό τό σπί-τι γιά ν᾽ ἀγοράσω γάλα καίἄλλα τρόφιμα γιά σένα

Ἐπιστρέφοντας στό σπίτι εἶδανά βγαίνουν καπνοί ἀπό τό σπί-τι μας πού τό εἶχαν τυλίξει φλό-γες Ἐσύ ἤσουν μέσα στό σπίτικαί κανείς δέν τολμοῦσε νά πλη-σιάσει Ἤξερα πώς κινδύνευε ἡζωή σου καί σάν τρελλή ρίχτηκαμέσα στή φωτιά Ὅλοι προσπά-θησαν νά μ᾽ ἐμποδίσουν ἀλλάτούς ἀπώθησα καί ἀψηφώνταςτούς καπνούς καί τίς φλόγεςἔφθασα στό κρεβάτι σου Λίγοἀκόμη καί θά εἶχες καεῖ Σέἅρπαξα στήν ἀγκαλιά μου καίσέ ἔβγαλα ἔξω Ἐσύ εὐτυχῶςδέν ἔπαθες τίποτα Ἐγώ ὅμωςκάηκα στό πρόσωπο καί ἀπό τό-τε παραμορφώθηκα Ἐμένα δένμέ πείραξε ποτέ αὐτό ἀφοῦἔσωσα ἐσένα Βλέπω μόνο ὅτιπειράζει ἐσένα

Ἡ κόρη της δέν ἄντεξε Συγ-κινήθηκε ἀγκάλιασε τή μάνατης καί ἔκλαιγε ἀσταμάτητα Τήγέμισε μέ δάκρυα συγκίνησηςκαί εὐγνωμοσύνης καί τῆς εἶπεΣυγχώρησέ με μανούλα ἀνε-κτίμητη μάνα Δέν εἶμαι ἄξια νάλέγομαι παιδί σου Κι ἀπό τήνὥρα ἐκείνη ἄλλαξε συμπεριφο-ρά κι ἔζησαν ἁρμονικά καί εὐτυ-χισμέναrdquo

Ὡραῖος ὁ στίχος τοῦ Σολω-μοῦ Συχνά τά στήθη ἐκούρα-σα ποτέ τήν καλοσύνη Ἡ ἐπο-χή μας ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἀνθρώ-πους καλοσύνης

ΒΙΒΛΙΑ ndash ΑΝΑΤΥΠΑΠΡΑΚΤΙΚΑ Β´ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙ-

ΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ laquoἍγιος Νικόδη-μος ὁ Ἁγιορείτης ndash 200 χρόνια ἀπὸτὴν κοίμησή τουraquo Ἔκδοση ἹεροῦΚοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου Πεν-τάλοφος Παιονίας 2011

ΠΑΥΛΟΥ ΠΑΛΟΥΚΑ ἘπιτΣχολ Συμβ ΔΕ ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΑ-ΛΟΥΚΑ οἰκονομολόγος laquoΠλοῦτοςφτώχεια πεῖναraquo Ἐκδόσεις laquoΠαῦ-λοςraquo ndash Παῦλος Κολοκοτσάς Ἀθήνα2012 Σχ 21x14 σσ 170

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΩΤ ΠΑΠΑΔΟ-ΠΟΥΛΟΥ laquoἈποστάγματα δυνάμε-ως ἀγάπης καὶ σωφρονισμοῦraquo(Ὀρθόδοξοι στοχασμοί) Χίος 2012Σχ 24x17 σσ 16ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ndash ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

Ο ΠΟΙΜΗΝ Μηνιαῖον Ἐκκλη-σιαστικὸν περιοδικὸν Ἱ Μητροπόλε-ως Μυτιλήνης Νοέμ Δεκ 2011 ἸανΦεβρ 2012 Μυτιλήνη

ΠΟΡΕΙΑ Δίμηνο περιοδικὸ Χρι-στιανικῆς Ὀργάνωσης ΧΟΝ γυ-ναικῶν Σεπτ ndash Ὀκτ Νοέμ ndash Δεκ2011 Πειραιεύς

laquoΠΟΡΕΙΑ ΑΓΑΠΗΣraquo ΤριμηνιαῖοἹεραποστολικὸ περιοδικὸ ὈρθόδοξοςἹεραποστολικὸς Σύλλογος Ἰαν ndashΦεβρ ndash Μάρτ 2012 Λάρισα

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΝΙΚΗΝ ΜηνιαῖοὈρθόδοξο Χριστιανικὸ νεανικὸ πε-ριοδικό ᾿Ιδιοκτήτης Ἀδελφότης Θε-ολόγων laquoὉ Σωτήρraquo Μάρτ ἈπρίλΜάϊος 2012 Ἀθῆναι

ΠΡΟΣ ΠΑΘΩΝΤΑΣ γιὰ τὸ αὔριοἘφημερίδα τοῦ Γυμνασίου καὶ Λυ-κείου τοῦ ΕΚΚΝΑ Ἰούλ 2011

ΠΡΩΤΑΤΟΝ Τριμηνιαῖον ἁγιο-ρείτικο δελτίο Ἰαν ndash Φεβρ ndash Μάρτ2012 Καρυὲς Ἁγίου Ὄρους

ΠΥΡΣΟΣ Μαθητικὸ περιοδικὸ

τῶν Ἐκπαιδευτηρίων laquoἈπόστολοςΠαῦλοςraquo Κόρινθος Ἐκδότης Σύλ-λογος laquoΚοινωνικὴ προσπάθειαraquoἈθῆναι Ὀκτ Νοέμ 2011

ΡΩΜΝΙΟΣ Διμηνιαῖο ΝεανικόΠεριοδικό τοῦ Κέντρου Νεότητοςκαί ΜελέτηςndashΠροβολῆς τῶν Ἀξιῶνμας laquoΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗraquoἸαν ndash Φεβρ 2012

ΣΑΛΠΙΓΞ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Διμη-νιαῖον Ὀρθόδοξον Χριστιανικὸν πε-ριοδικόν Ἱ Μητροπόλεως Φλωρί-νης Πρεσπῶν καὶ Ἐορδαίας Ἰούλ ndashΑὔγ 2011 Φλώρινα

Σὲ καιροὺς κρίσεων ταραχῶνἀκαταστασιῶν καὶ πολέμων εἶναιτὸ πιὸ πολυδιαβασμένο βιβλίο τῆςΚαινῆς Διαθήκης Ἐλάχιστοι Πατέ-ρες τὰ παλαιὰ χρόνια καταπιάστη-καν μὲ τὴν ἑρμηνεία τῆς Ἀποκαλύ-ψεως τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου

Ἡ Ἀδελφότης τῆς Ἱ Μονῆς Κο-μνηνείου (laquoΚοιμήσεως Θεοτόκουraquoκαὶ laquoἉγίου Δημητρίουraquo ΣτομίουΛαρίσης) ἔχει ἐπιτρέψει στὶς ἐκδό-σεις laquoὈρθόδοξος Κυψέληraquo Θεσσα-λονίκης τὴν παραχώρηση τῆς ἔκδο-σης laquoμίας ἄκρως σύντομης περίλη-

ψης τῶν 101 ὁμιλιῶν ποὺ ἔκανε ὁΓέρονταςraquo ὅσο ζοῦσε στὸ βιβλίοτῆς Ἀποκαλύψεως

Ἀλλ᾽ ἔστω καὶ μὲ ἄκρα συντομίαχαιρόμαστε γιὰ τὴν ὡραία καὶ τόσοχρήσιμη ἔκδοση τῆς ἑρμηνείας τῆςἈποκαλύψεως αὐτοῦ τοῦ τόσοσπουδαίου θεόπνευστου καὶ προ-φητικοῦ βιβλίου τῆς Καινῆς Διαθή-κης μὲ τὰ 22 κεφάλαια Ἡ ψυχικὴκαὶ πνευματικὴ ὠφέλεια ποὺ ἀπο-κομίζει κανεὶς ἀπὸ τὴ μελέτη τῆςἈποκαλύψεως εἶναι πολὺ μεγάλη

Μιχ Μιχαηλίδης

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΦΙΛΟΘΕΪΤΟΥ laquoἘλπιδοφόρες Διδαχὲςraquo(Μὲ πατρικὲς ὁδηγίες) Ἐκδόσεις laquoὈρθόδοξος Κυψέληraquo Θεσ-σαλονίκη 2012 σελίδες 93

Ἀκόμα ἕνα βιβλίο τῶν ἐκδόσεωντῆς laquoὈρθοδόξου Κυψέληςraquo τοῦὁποίου ὁ τίτλος ἀνταποκρίνεταιἀκριβῶς μὲ τὸ περιεχόμενο Ἀποτε-λοῦν laquoδιδαχὲς ldquoπατρικέςrdquo τοῦ σε-βαστοῦ Γέροντος καὶ πνευματικοῦπατρὸς Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτου πρὸςψυχικὴ ὠφέλεια τῶν ἀναγνωστῶντουraquo

Εἰσάγοντάς μας ὁ ἐκδότης ση-μειώνει laquoΠροκειμένου νὰ στηρι-χθοῦμε ἐνισχυθοῦμε καὶ παρηγορη-θοῦμε στὶς δύσκολες ἐποχὲς ποὺζοῦμε ἐπανεκδίδονται σὲ νέα στοι-χειοθεσία καὶ μὲ λίγα ἐπιπλέον συμ-πληρώματα Οἱ σύντομες αὐτὲς χα-ριτωμένες συμβουλὲς εἶναι ἀνθολο-γημένες ἀπὸ ἐπιστολὲς τοῦ Γέροντοςσὲ πνευματικά του τέκναraquo

Μερικὰ παραδείγματα

laquoἩ ὑπερηφάνεια διώχνει τὴν χά-ρι τοῦ Θεοῦmiddot ὁ δὲ πνευματικὸςθρίαμβος γίνεται μὲ τὴν ταπείνωσηraquo

laquoΚαμιὰ χαρὰ κοσμικὴ δὲν μένειχωρὶς μεταμέλειαraquo

laquoΝομίζω πὼς δὲν πέφτω ἔξω ἂντὴν ἀγρυπνία τοῦ κελλιοῦ τὴν ὀνο-μάσω ἀφετηρία θείου Πνεύματοςκαὶ σταθμὸ καὶ βάσι πνευματικῶνἐκτοξεύσεων μὲ ἀντικειμενικὸ σκο-πὸ τὴν προσεδάφισι στὸν χῶρο τοῦΠνεύματοςraquo

laquoἩ μνήμη τοῦ θανάτου ἔχει τὸπρονόμιο νὰ νικᾶ ὅλα τὰ ἀπατηλὰτῆς ζωῆς καὶ νὰ γεννᾶ στὴν καρδιὰτὸ κατὰ Θεὸν πένθοςraquo

laquoὍσο πιὸ ἀκάθαρτη ἡ καρδιάτόσο πιὸ αἰσχροὶ οἱ λογισμοίraquo

Μιχ Μιχαηλίδης

ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ndash ΕΠΙ-ΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ laquoΚΥΠΡΟΣ ndash Ἀγῶνες ἐλευθερίας στὴνἙλληνικὴ Ἱστορίαraquo Συλλογικὸς τόμος Ἀθήνα 2010 σελίδες 300

Ἀνήκει στὰ βιβλία ἐκεῖνα ποὺ μὲπρώτη ματιὰ σὲ αἰχμαλωτίζουνἝνας τόμος δεμένος (145x245) μὲπρώτης ποιότητας χαρτί ἐξαίρετηςἐκτύπωσης μὲ πλῆθος ἐπεξεργαζό-μενων εἰκόνων καὶ τὸ σπουδαιότε-ρο Οἱ συγγραφεῖς τοῦ Συλλογικοῦτόμου οἱ περισσότεροι Πανεπιστη-μιακοὶ Καθηγητὲς (δώδεκα τὸνἀριθμό) Ἀνδρέας Βοσκός ΚωστὴςΚοκκινόφτας Παναγιώτης ΚοντόςἙλένη Ματζουράνη ἈθανάσιοςΜαρκόπουλος Ἀναστασία Παπα-διὰ ndash Λάλα Πέτρος ΠαπαπολυβίουἌννα Τάμου ndash Χαψίδη ΚυριάκοςΧαραλαμπίδης Ἰωάννης ΧασιώτηςΕὐάνθης Χατζηβασιλείου καὶΕὐάγγελος Χρυσός

Ἀπὸ τοὺς πιὸ πάνω συγγραφεῖςτῶν θεμάτων τοῦ τόμου γιὰ τοὺςlaquoἈγῶνες ἐλευθερίας τῆς Ἑλληνικῆςμας Κύπρουraquo ὁ Ὁμότιμος Καθη-γητὴς τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Φι-λολογίας κ Ἀνδρέας Ἰ Βοσκός ἔχειἐπιμεληθεῖ τὸν ὑπέροχο τοῦτο συλ-λογικὸ τόμο μὲ συνεργοὺς στὴνεἰδικὴ ἐπιτροπὴ τοῦ ἔργου τοὺς Πα-ναγιώτη Κοντὸ καὶ Εὐάνθη Χατζη-βασιλείου

Ὁ τόμος ἀφιερώνεται laquoΣτοὺςΚύπριους φοιτητὲς καὶ πτυχιούχουςτοῦ Ἐθνικοῦ καὶ ΚαποδιστριακοῦΠανεπιστημίου Ἀθηνῶν ἐθελοντέςἀγνοουμένους καὶ πεσόντες τῶνἀγώνων τοῦ Ἔθνους γιὰ ΕΛΕΥ-ΘΕΡΙΑraquo

Στὰ laquoΠρολεγόμεναraquo τοῦ τόμου ὁΚαθηγητὴς Παναγιώτης Ἰ Κοντὸςἐνημερώνει τοὺς ἀναγνῶστες γιὰκάποιες ἀξιόλογες πανεπιστημιακὲςἐκδηλώσεις καὶ γράφει laquoἩ ἐνερ-γὸς καὶ διαρκὴς συμπαράσταση τοῦΠανεπιστημίου μας στὴν ἀγωνι-στικὴ πορεία τοῦ Κυπριακοῦ Ἑλλη-νισμοῦ ἀποτελεῖ ἰσχυρὴ ἀπόδειξη

τῶν δεσμῶν μαςhellip Μὲ ἀποφάσειςτῶν ἁρμόδιων ὀργάνων εἰσήχθησανμαθήματα γιὰ τὴν Κύπρο στὰ προ-πτυχιακὰ καὶ μεταπτυχιακὰ προ-γράμματα σπουδῶνhellip Ὁ παρὼν τό-μος ἐντάσσεται στὴν εὐρύτερη προσ-πάθεια νὰ γνωρίσουμε τὴν Κύπρονὰ γνωρίσουμε τὴν ἱστορία καὶ τὸνπολιτισμό της καὶ νὰ συνειδητοποι-ήσουμε μέσα ἀπὸ τὶς ἐκλεκτὲς ἐπι-στημονικὲς μελέτες ποὺ φιλοξε-νοῦνται στὸν τόμο ὅτι οἱ ἀξίες καὶτὰ ἰδανικά ποὺ ἐνέπνευσαν τοὺςἀγῶνες τῶν λοιπῶν Ἑλλήνων γιὰἐλευθερία δικαιοσύνη καὶ ἀνθρώπι-νη ἀξιοπρέπεια ἐνέπνευσε καὶἐμπνέουν καὶ τοὺς ἀγῶνες τῶνἀδελφῶν μας τῆς Κύπρου γιὰ τὶςἴδιες ἀξίες καὶ τὰ ἴδια ἰδανικά Στὶς12 ἐργασίες τοῦ τόμου γίνεταιἐπαρκὴς καὶ τεκμηριωμένος λόγοςγιὰ τὶς ἀπαρχὲς καὶ τὴ διαχρονικὴπορεία τῆς ἑλληνικῆς παρουσίαςστὴν Κύπρο τὶς ἐξεγέρσεις τῶν Κυ-πρίωνhellip μέχρι τὸν ἀπελευθερωτικὸἈγώνα 1955ndash59hellipraquo

Εὐχαριστῶ ἰδιαίτερα καὶ προσω-πικὰ τὸν Καθηγητὴ κ ἈνδρέαΒοσκὸ καὶ θερμότατα συγχαίρουμεὅλους γιὰ τὸ ὑπέροχο ἱστορικὸ καὶἐθνικὸ αὐτὸ ἔργο

Μιχ Μιχαηλίδης

Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΤΥΣ ΚΑΛΛΙΟΠΗ

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ σὸκ προκάλεσε πανορθοδό-ξως τὸ φωτογραφικὸ στιγμιότυπο ἀπὸ τὶςἐκδηλώσεις ποὺ πραγματοποιήθηκαν γιὰ τὴνlaquoἡμέρα τοῦ Οἰκουμενισμοῦraquo στὸ Τρίερ τῆςΓερμανίας (5 Μαΐου ἐἔ) πού ἀπεικονίζει τὸνΜητροπολίτη Γερμανίας Αὐγουστῖνο νὰ δέ-χεται μὲ laquoἱερὴ κατάνυξηraquo τὴν εὐλογία ndashἁγιασμὸ ἀπὸ Καρδινάλιο τῆς Ρωμαιοκαθο-λικῆς παρασυναγωγῆς Ἀκόμα καὶ Ἱεράρχεςτῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας θορυβήθηκαν σὲμεγάλο βάθμο μὴ ἀντέχοντας αὐτὴ τὴν τα-πεινωτικὴ εἰκόνα καὶ θέα ἑνὸς ὈρθόδοξουἹεράρχη νὰ κλίνει εὐλαβικὰ τὸ γόνυ σὲ ἕνααἱρετικὸ καὶ νὰ δέχεται τὴν laquoεὐλογίαraquo τουΔιερωτώμεθα ἆραγε ἔχει μείνει τίποτα ὄρθιοἀπὸ τοὺς Ἱεράρχες τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνουἰδιαίτερα τῆς Δύσεως ποὺ χωρὶς νὰ ἐλέγχον-ται ἀπὸ πουθενά ἁλωνίζουν ὀργιάζουν καὶἀσελγοῦν στὸ πανάχραντο Σῶμα τῆς Ἐκκλη-σίας τοῦ Χριστοῦ Εἶναι σαφὲς πὼς ὅλα

ἐτοῦτα οὐδόλως ἐνοχλοῦν τὸ Φανάρι ὅσο κιἂν ὁρισμένοι κύκλοι προσπαθοῦν τεχνηέντωςνὰ περάσουν πρὸς τὰ ἔξω τὴν laquoἄγνοια τοῦ Φα-ναρίουraquo Καὶ δὲν ἐνοχλεῖται τὸ Φανάρι διότι ὁἴδιος ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος εἶναι ὁπρῶτος διδάξας σὲ ὅλα αὐτὰ τὰ οἰκουμενι-στικὰ μασκαριλίκια Καὶ τί δὲν ἔχουμε laquoἀπο-λαύσειraquo ἐκ μέρους του ὅλη αὐτὴ τὴν εἰκοσα-ετία Συλλείτουργα μὲ αἱρετικούς Συμπροσ-ευχές ἀκόμη καὶ ἔμπροσθεν ἀπὸ παπικὰ ἀλτά-ρια ἢ εἴδωλα τῆς laquoθεᾶς γαίαςraquo Δωρίσματατοῦ laquoἁγίουraquo κορανίου σὲ μουσουλμάνουςἘπισκέψεις στὶς μεγαλύτερες ἑβραϊκὲς συνα-γωγὲς τοῦ κόσμου Συμμετοχὲς στὶς διασκέ-ψεις τῶν πολυεθνικῶν ὑπερστοῶν ποὺ πρα-γματεύονται τὴν laquoπαγκόσμια διακυβέρνησηraquoΒλάσφημες κατὰ καιροὺς δηλώσεις ἐναντίοντῶν Ἁγίων Πατέρων Πλήρη ἀπαξίωση καὶ ὑπο-τίμηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων Ἑπομένως κατὰτὸν laquoπρῶτοraquo πράττουν καὶ οἱ λοιποί

Ἅγιον Ὄροςκαί θέματα τῆς Πίστεως

ΟΛΟΙ χαρήκαμε μὲ τὴ δυναμικὴἀντίδραση τοῦ Ἁγίου Ὄρους πρὸςτὴν Ἑλληνικὴ Πολιτεία καὶ μὲἀφορμὴ τὴ ληστρικὴ ἐπιδρομὴποὺ ἐπιχειρεῖ ἀδιακρίτως ἡ τελευ-ταία στὶς Ἱερὲς Μονὲς τοῦ ἌθωναὍμως μήπως θὰ πρέπει ἐπιτέλουςτὸ πολυαγαπημένο στὴ συνείδησηὅλου τοῦ Ὀρθοδόξου κόσμουἍγιον Ὄρος νὰ λάβει θέση σθε-ναρὴ ἐπάνω καὶ στὰ φλέγοντα ndashκατὰ κυριολεξίανndash ζητήματα τῆςΠίστεως Πολλοὶ ἐκ τῶν πιστῶνσχολιάζουν ποικιλοτρόπως καὶκατὰ κανόνα ἀρνητικά αὐτὴ τὴνπαθητικὴ τακτικὴ ποὺ ἔχουν ἐπι-λέξει κυρίως οἱ καθηγούμενοι τῶνἹερῶν Μονῶν τὴν τελευταία δε-καετία Μήπως ὁρισμένες Δυνά-μεις πού δροῦν ἀνεξέλεγκτα στὸὌρος σὲ συνδυασμὸ μὲ τὰεὐρωαργύρια ἔχουν ἐπιτύχει μίαμερικὴ ἄμβλυνση τοῦ Ὀρθοδόξουφρονήματος Τὸ παραπάνω ἐρώ-τημα δὲν στερεῖται λογικῆς καθό-τι ἀρκετὸς κόσμος ποὺ ἐπισκέπτε-ται τὸ Ἅγιον Ὄρος διαπιστώνειτὴν ἐκκοσμίκευσή του ἀλλὰ καὶκάποιες καινοτομίες ποὺ πρὶν με-ρικὰ ἔτη ἦσαν ἀδιανόητες (πχσυμπροσευχὲς στὴν τράπεζα μὲἑτερόδοξους τουρίστες κἄ) Μή-πως ἡ περίφημη laquoἄνθιση τοῦ μο-ναχισμοῦraquo στὸ Ὄρος ἀποδεικνύε-ται περισσότερο ποσοτικὴ καὶ λι-γότερο ποιοτική Κάποτε ὁρισμέ-νοι νεόφερτοι καὶ σπουδαγμένοιμοναχοί ὑπέδειξαν στὸν γέρονταΠαΐσιο νὰ καλλιεργήσουν μερικὲςἐκτάσεις μὲ μία φρέζα Τὸ ἐπιχεί-ρημά τους ἦταν ὅτι μία ἐργασίαποὺ θὰ διαρκοῦσε δύο-τρεῖς ἑβδο-μάδες θὰ ὁλοκληρωνόταν σὲ δύο-τρεῖς ὧρες Καὶ ὁ γέροντας Παΐ-σιος τοὺς ἀπάντησε μὲ νόημα laquoκαὶτὸν ὑπόλοιπο καιρὸ πού θὰ περισ-σέψει τί θὰ κάνετεraquo Καλὰ εἶναιλοιπὸν νὰ ἐπιλυθοῦν καὶ τὰ θέμα-τα τὰ οἰκονομικά ὅμως ἐδῶ ὁ πό-λεμος εἶναι εὐρύτερος καὶ τὸμεῖζον διακύβευμα εἶναι ἡ ΠίστιςΚάλλιο νὰ χαθοῦν ὅλα τὰ ὑλικάἀρκεῖ νὰ σωθεῖ ἡ Πίστις καὶ τὸὈρθόδοξο φρόνημα Διαφορετικὰὁ Θεός ὅπως μᾶς ἔχει δείξει ἀπὸτὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἀκόμη δύνα-ται νὰ παιδαγωγήσει τὰ τέκνα τουἀκόμη καὶ μὲ τοὺς ἐκκλησιομά-χους καὶ τοὺς ἀθέους ἕως ὅτουληφθεῖ τὸ laquoμήνυμαraquo

Ἀμετανόητοικαί ἀδίστακτοιοἱ συντελεσταίτῆς Ἀκαδημίαςτοῦ Βόλου

ΑΠΟ ὅτι φαίνεται ἐκεῖ στὸ Βόλοδὲν ἱδρώνει τὸ αὐτὶ κανενός ὅσεςἐκκλήσεις καὶ διαμαρτυρίες καὶ ἂνγίνουν ἀπὸ τὸν πιστούς τῆς Ἑλλα-δικῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὰ μεταπατε-ρικὰ (καὶ ὄχι μόνο) προγράμματατῆς Ἀκαδημίας ΘεολογικῶνΣπουδῶν τῆς Ἱ Μ ΔημητριάδοςΤὸ νέο χτύπημα ποὺ ἐπιχειρεῖταιαὐτὴ τὴν φορὰ εἶναι εἰς βάρος τοῦΒυζαντίου καὶ ὁ λεγόμενος laquoθρη-σκευτικὸς ἐθνικισμόςraquo ποὺ laquoκα-τατρέχειraquo τοὺς Ὀρθοδόξους λα-ούς καὶ εἰδικὰ τὸν ἑλληνικὸ λαόμετὰ τὴν Ἅλωση τῆς Κωνσταντι-νουπόλεως Καὶ ἐπειδὴ ἐπὶ τόσουςαἰῶνες οἱ Ἅγιοι Πατέρες σύμφω-να καὶ μὲ τὰ πρὸ διετίας πορίσματατοῦ laquoμεταπατερικοῦraquo συνεδρίουἀπεδείχθησαν ἀνεπαρκεῖς καὶἐλλειμματικοὶ στὸ νὰ διαγνώσουνlaquoἐπιστημονικὰraquo καὶ laquoχωρὶς ἐμπά-θειαraquo τὰ προβλήματα τοῦ σύγχρο-νου κόσμου διὰ μία εἰσέτι φορά ἡἈκαδημία ἔρχεται νὰ laquoδιαφωτίσειraquoτὴν Ὀρθόδοξη οἰκουμένη ὑπερ-βαίνοντας καὶ καταργώντας τοὺςΠατέρες αὐτὴ τὴ φορὰ μὲ τὸ τε-τραήμερο συνέδριο (24-27 Μαΐουἐἔ) πού ἔχει τίτλο laquoἘκκλησιολο-γία καὶ Ἐθνικισμὸς στὴ μεταμον-τέρνα ἐποχήraquo Τὸ ἐντυπωσιακὸστοιχεῖο στὴν ὅλη ἱστορία εἶναι ἡἐποχὴ ποὺ ἐπιλέχθηκε γιὰ νὰδιοργανωθεῖ ἐτοῦτο τὸ ἀντορθό-δοξο καὶ ἐθνομηδενιστικὸ συνέ-δριο σχεδὸν ἀνήμερα τῆς θλι-βερῆς ἐπετείου τῆς Ἁλώσεως τῆςΚωνσταντινουπόλεως πράγμα ποὺδείχνει ξεκάθαρα πὼς οἱ συντε-λεστὲς τῆς Ἀκαδημίας μὲ πρῶτο-πρῶτο τὸν πρόεδρο καὶ ἐπικεφαλῆτης Σεβ Μητροπολίτη Δημητριά-δος Ἰγνάτιο ὄχι μόνον πρόκειταιγιὰ πρόσωπα ἀμετανόητα ἀλλὰ καὶἀδίστακτα ποὺ ἔχουν ἀναλάβειἐργολαβικὰ τὸν στόχο τοῦ παν-

θρησκειακοῦ καὶ ὑπερεθνικοῦὁλοκληρωτισμοῦ καὶ δὲν σέβονταιοὔτε ἔστω συμβολικὰ τὰ laquoἱερὰ καὶὅσιαraquo τοῦ Γένους Θυμίζουμε δέὅτι ἕνας ἐκ τῶν εἰσηγητῶν τῆςἡμερίδας τῆς Ἱ Μ Πειραιᾶ γιὰ τὴνμεταπατερικὴ αἵρεση ἔκανε εἰδικὴμνεία στὸ θέμα αὐτό τονίζονταςὅτι στὴν ΑΘΣ ἐνῶ ἡ λέξη laquoαἵρεσηraquo

μοιάζει νὰ εἶναι ἀπαγορευμένηπαντελῶς ὑπάρχει μία περίπτωσηποὺ ἡ λέξη αὐτὴ χρησιμοποιεῖταιἀφειδῶς καὶ εἶναι ἡ laquoαἵρεση τοῦἐθνοφυλετισμοῦraquo φυσικὰ μὲ τὴνεοταξικὴ διαστρέβλωσή τηςἌλλωστε ἀπὸ ἔτη τὸ εἶχε δηλώσεικαὶ ὁ γνωστὸς πατρομάχοςΣταῦρος Ζουμπουλάκης ὅτι ἡlaquoἈκαδημίαraquo ἀντιστέκεται στὸνἐξωραϊσμὸ καὶ στὴν ἐξυμνητικὴεἰκόνα τοῦ Βυζαντίου Νάτο καὶ τὸσυνέδριο ἑπομένως

Τό laquoMEGAraquoστρατευμένονεἰς τήν ἀντίχριστονπροπαγάνδα

ΤΗΝ Μεγάλη Ἑβδομάδα εἴχαμετὸν τηλεοπτικὸ δίαυλο laquoΣΚΑΪraquo τὴνΔιακαινήσιμο Ἑβδομάδα ἐν μέσῳἈναστάσιμης χαρᾶς τὴν σκυτάληἔλαβε τὸ laquoΜΕΓΚΑraquo Μὲ τὸ ἀπὸ 20-04-2012 laquoἑορταστικὸraquo ἐπεισόδιομὲ τίτλο laquoΚάψε τὸ σενάριοraquo κά-ποιοι νοσηροὶ ἐκ τοῦ πονηροῦ νό-ες σκέφθηκαν πὼς θὰ ἔπρεπε νὰσυνεχίσουν καὶ τὴν ἀναστάσιμηπερίοδο τὸ ἀντίχριστο ἔργο ποὺτοὺς ἀνατείθεται περίπου τέτοιαἐποχὴ κάθε χρόνο καὶ νὰ διακω-μωδήσουν μὲ τὸν χείριστο τρόποτὸ Ἱερὸ Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καὶτὰ Ἅγια Πάθη Του Μὲ τὸν τρόποαὐτό ἐπιχείρησαν νὰ καλλιεργή-σουν ἀκόμα περισσότερο τὴν κο-σμικὴ ἀντίληψη τοῦ Πάσχα καὶ τῆςἈναστάσεως στὴν ταλαίπωρη καὶἀλλοτριωμένη κοινωνία μας προ-βάλλοντας μειωτικὰ τὰ πάντα μέ-χρι καὶ τὶς εὐλογημένες συνήθει-ες ἑνὸς ἁπλοῦ Χριστιανοῦ Μὲ διά-φορα laquoφθηνὰraquo καὶ ἀρρωστημένασκέτς ἐπιχείρησαν ὁρισμένοι τα-λαίπωροι συνάνθρωποί μας νὰlaquoκαταδικάσουνraquo μὲ τὸν χειρότε-ρο τρόπο τὴν ἔγκαιρη προσέλευ-ση στὴν Ἐκκλησία γιὰ τὴν Ἀνά-σταση νὰ ὑποβιβάσουν κοροϊ-δεύοντάς την τὴν ἀξία τῆς νη-στείας μὲ γελοῖες ἀναφορὲς (πχνηστεία ἀπὸ ὀξυγόνο) φθάνονταςκαὶ σὲ μεγαλύτερες βλασφημίεςὅπως μὲ τὸ νὰ ἐμπαίζεται τὸ Πανά-γιο πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Δε-σποίνης Ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀει-παρθένου Μαρίας Δὲν σεβάστη-καν οὔτε τὴν ἴδια τὴν Ἀνάστασητοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ ΧριστοῦΚαὶ ὄχι μόνο δὲν τὴ σεβάστηκανἀλλὰ τὴν κοροΐδεψαν ὑπαινισσό-μενοι ταυτόχρονα πὼς αὐτὴ εἶναιἕνα ψέμα (βλ laquoμαντάτα τῆς ἑβδο-μάδαςraquo ὅπου γίνεται laquoγκάλοπraquo γιὰτὴν Ἀνάσταση μὲ τὴν ταυτόχρονηπροβολὴ εἰκόνας τοῦ Πινόκιο μὲτὴ μύτη μεγαλωμένη κάτι πού ὡςγνωστόν συμβολίζει τὸ ψέμα)

Εἰλικρινὰ κύριοι ὑπεύθυνοι τοῦlaquoΜΕGAraquo μὲ ποιὸ δικαίωμα τολμή-

σατε νὰ πράξετε τὴν ἀνωτέρωἐκπομπὴ καὶ νὰ προσβάλετε τὴνθρησκευτικὴ συνείδηση ἑκατομ-μυρίων Ὀρθοδόξων ΧριστιανῶνΤολμᾶτε λοιπὸν νὰ κρίνετε καὶ τὸνἴδιο τὸν Θεό τὰ θαύματά Του τὴΣταύρωσή Του καὶ νὰ ἀμφισβη-τεῖτε τὴν ἀναγκαιότητά Της Γνω-ρίζετε ὅτι κάθε ρανίδα αἵματοςτοῦ Κυρίου χύθηκε καὶ γιὰ τὴ δικήσας σωτηρία Γνωρίζετε ὅτι τὸ πέ-λαγος τῆς ἀγάπης Του εἶναι πέλα-γος εὐσπλαχνίας πέλαγος ταπεί-νωσης καὶ πραότητος ποὺ φανε-ρώνεται καὶ κορυφώνεται ἀκριβῶςμὲ τὴν ταπεινωτικὴ καὶ ἐπώδυνησταυρικὴ θυσία Πῶς τολμᾶτε νὰσκέφθεσθε κἄν νὰ ἀναφερθεῖτεμὲ τέτοιο βλάσφημο τρόπο στὴΘεία Σταύρωση καὶ νὰ μιλᾶτε μὲτέτοια ἀσέβεια γιὰ τὸν ΚύριοἸησοῦ Χριστό τὴν πηγὴ τῆς σωτη-ρίας καὶ γιὰ τὴν Πανάμωμο Θεο-μήτορα τὸ κάλλος τῆς ἁγνείαςτὴν προσωποποίηση τῆς σεμνότη-τας αὐτὴν πού ἔνιωσε τὴ διέλευ-ση τῆς ρομφαίας μέσα ἀπὸ τὰ παν-άχραντα σπλάχνα Της βλέπουσατὸν Θεάνθρωπο Υἱὸ της κρεμάμε-νον ἐπὶ ξύλου

Ἂν οἱ βλασφημίες στρέφοντανκατὰ Ραββίνων ἢ μουσουλμάνωνΜουφτήδων τί πιστεύετε ὅτι θὰγινόταν Τὸ λιγότερο ἐξέγερση καὶὁλοκαύτωμα Ὅμως οἱ χριστιανοὶδὲν εἴμαστε laquoταλιμπάνraquo οὔτεlaquoτρομοκράτεςraquo ἢ laquoφονταμενταλι-στέςraquo Ὀργιζόμεθα βέβαια καὶ λυ-πούμεθα σφόδρα γιὰ τὴν ἀποτόλ-μηση ἐκ μέρους σας νὰ προσβάλ-λετε μὲ τέτοιο τρόπο τὰ ἱερὰ καὶὅσια τῆς πίστης μας Ὁ Θεὸς νὰσᾶς ἐλεήσει διότι στὴν πραγματι-κότητα laquoοὐκ οἴδατε τί ποιεῖτεraquo

Ἀνησυχοῦνοἱ Ἱεράρχαι διάτό ἐνδεχόμενονἀριστερᾶς Κυβερνήσεως

Η ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ προέρχεται ἀπὸτὸ ἔγκυρο πρακτορεῖο ἐκκλησια-στικῶν εἰδήσεων laquoΡομφαίαraquo καὶἀναφέρει ὅτι laquoπροβληματισμένοιπαρακολουθοῦν τὶς τελευταῖεςἡμέρες τὶς πολιτικὲς ἐξελίξεις οἱἱεράρχεςraquo Ὅπως ἀναφέρει πιὸἀναλυτικὰ τὸ ρεπορτάζ ἡ ἀνησυ-χία αὐτὴ κορυφώθηκε μετὰ τὸἀποτέλεσμα τῶν ἐκλογῶν τῆς 6ηςΜαΐου καὶ δικαιολογημένα καθό-τι σὲ περίπτωση σχηματισμοῦ ἀρι-στερῆς κυβέρνησης ἢ κυβέρνη-σης συνεργασίας μὲ ἀριστερὴπλειοψηφία οἱ ἕως τώρα ἰσορρο-πίες καὶ τὰ δεδομένα εἶναι κάτι πα-ραπάνω ἀπὸ βέβαιο πὼς θὰ ἀλλά-ξουν ἐπὶ τὸ χεῖρον στὶς σχέσειςἘκκλησίας-Πολιτείας Εἶναι ἀξιο-σημείωτο αὐτὸ ποὺ ἀναφέρεταιἀνωνύμως ἀπὸ κάποιον κληρικόὅτι laquoκαὶ στὶς δέκα ἐκκρεμότητεςποὺ ἔχει ἡ Ἐκκλησία μὲ τὴν Πολι-τεία (καύση νεκρῶν ἐκμετάλλευ-ση ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας πο-λιτικὴ κηδεία μάθημα θρησκευ-τικῶν κλπ) ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἔχει ἐκφρά-σει καὶ στὶς δέκα ἐκ διαμέτρουἀντίθετη ἄποψηraquo Ἕνα ἀκόμηστοιχεῖο ἀναφέρει τὸ ρεπορτάζποὺ προβληματίζει τοὺς μητροπο-λίτες εἶναι ἡ ἄνοδος τῶν μικρῶνπολιτικῶν σχηματισμῶν

Ἔχουν λένε μία δυναμικὴ στὴννεολαία ποὺ δὲν ἀμφισβητεῖταιὍμως ὑποστηρίζουν γιὰ νὰ δε-λεάσουν νέους ψηφοφόρους δια-λαλοῦν ὡς πολιτικὲς θέσεις ὁτι-δήποτε ἀντίθετο στὴν Ἐκκλησίακαὶ ἐκφράζουν τὸν προοδευτισμότους μὲ πολιτικὰ ndash πυροτεχνήμα-τα

Καλὲς ὅλες αὐτὲς οἱ ἀποτιμή-σεις καὶ ἐκτιμήσεις μήπως ὅμωςθὰ ἔπρεπε οἱ Ἱεράρχες νὰ προχω-ρήσουν ἔστω καὶ τὴν ὕστατηὥρα σὲ αὐτοκριτική γιὰ ποιοὺςλόγους συνέβη αὐτό Ποῦ εἶναι ἡἘκκλησία καὶ ὁ δυναμισμός τηςγιὰ νὰ ἐμπνεύσει τοὺς νέουςἀνθρώπους Ὅταν ὁ Ἀρχιεπίσκο-πος καθόνταν δίπλα στὸν τέωςπρωθυπουργὸ τῆς Χώρας καὶ στὸὑπουργικὸ συμβούλιο τοῦ ΠΑ-ΣΟΚ τὴν ὥρα πού ἡ Χώρα παρα-δίδονταν στοὺς δανειστές τί πα-ράδειγμα ἔδινε στὴ νεολαία Μή-πως ὅτι ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία κα-τήντησε ἕνα ἀκόμη γρανάζι τῆςἐξουσίας ποὺ ἀντὶ νὰ ἐλέγχειτοὺς ἄρχοντες συμπλέει μαζίτους ἔστω καὶ διὰ τῆς σιωπῆς Ὁθυμόσοφος λαὸς ἀναφέρει πὼςlaquoὅτι σπείρεις θὰ θερίσειςraquo Καὶκαθὼς φαίνεται ἡ ὥρα αὐτὴ τοῦθερισμοῦ ἔφθασε

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΕΡΩΤΗΜΑndashΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣΙΕΡΕΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒ

ΓΕΡΜΑΝΙΑΣΤΗΝ κάτωθι παρέμβαση-

ἐρώτηση πρὸς τὸν Μητροπο-λίτη Γερμανίας ἑνὸς εὐλαβε-στάτου ἱερέως ἀπὸ τὸ Ναύ-πλιο τοῦ π Διονυσίου Ταμπά-κη μὲ ἀφορμὴ τὴν κατάπτυ-στη φωτογραφία ποὺ ἀνε-φέρθη πιὸ πάνω τὴν ἁλιεύσα-με ἀπὸ τὸ διαδίκτυο καὶ τὸἐξαιρετικὸ ἱστολόγιο τῶνlaquoἈναβάσεωνraquo (ὅπως ἐξαιρε-τικὰ εἶναι ὅλα τὰ ὀρθόδοξα-ἀγωνιστικὰ ἱστολόγια) καὶ τὴνπαραθέτουμε αὐτούσια καὶχωρὶς περαιτέρω σχόλιαlaquoΧριστὸς Ἀνέστη

Λαμβάνω Σεβασμιώτατετὴν τιμὴ νὰ σᾶς ἐρωτήσω μίανἐρώτησιν Ἐὰν βάση τοῦ Ἀπο-στολικοῦ ldquoτὸ ἔλαττον ὑπὸτοῦ κρείττονος εὐλογεῖταιrdquo(Πρὸς Ἑβραίους ζ΄7) τότεεἶστε κατώτερος ὡς πάροχοςτῆς Τοῦ Χριστοῦ Χάριτος ἀπὸτὸν Καρδινάλιο ἀπὸ τὸν ὁποῖοὑφαντλεῖτε καὶ τὴν εὐλογίανστὴν ὡς ἄνω φωτογραφία

Παρακαλῶ ἀπαντῆστε μουΜετὰ βαθυτάτου σεβασμοῦ

π Διονύσιος ΤαμπάκηςΝαύπλιοraquo

ΣΤΙΣ 8 Ἰουνίου ἡ Ἐκκλησίαμας τιμᾶ τὴν ἁγία μάρτυ-ρα Καλλιόπη Ἡ ἁγία Καλ-

λιόπη γεννήθηκε καὶ ἔζησεστὴ Ρώμη κατὰ τοὺς χρόνουςτοῦ αὐτοκράτορος Δεκίου τό250 μχ Ἀπὸ τὴν μικρή της ἡλι-κία διακρινόταν γιὰ τὸ κάλλοςτῆς ψυχῆς της ἀλλὰ καὶ γιὰτὴν ὀμορφιὰ τοῦ σώματόςτης Καθημερινὰ προσπα-θοῦσε καὶ ἀγωνιζόταν γιὰ τὴνἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν καὶ νὰεὐαρεστήση τὸν Κύριο ἔτσιζοῦσε βίο ἀγγελικὸ προσευχό-μενη καὶ νηστεύοντας Ὅτανσυνελήφθηκε ἀπὸ τοὺς εἰδω-λολάτρες αὐτοὶ προσεπάθη-σαν νὰ τὴν πείσουν νὰ ἀρνηθῆτὸν Χριστό αὐτὴ ὅμως ἔμεινε

στέρεη στὴ πίστη γι᾽ αὐτὸ τὴνὁδήγησαν σὲ φρικτὰ βασανι-στήρια Ἀφοῦ τὴν ἔδειρανἀνελέητα τῆς ἔκοψαν τοὺςμαστούς κάτι τὸ ὁποῖο προκα-λεῖ ἀφόρητους πόνους Ἄγγε-λος Κυρίου ὅμως παρουσιά-σθηκε καὶ τὴν ἰάτρευσε Κατό-πιν τὴν ἔσυραν πάνω σὲ σπα-σμένα καὶ μυτερὰ κεραμίδιαἜπειτα οἱ δήμιοι μὲ ἀναμμέναδαυλιὰ καίγανε τὸ καταπληγω-μένο σῶμα της Γιὰ νὰ αὐξή-σουν τοὺς πόνους της ἔρρι-χναν πάνω στὶς πληγὲς ἁλάτικαὶ κατόπιν τὶς ἔτριβαν μὲ τρί-χινα πανιά Τέλος ἡ μάρτυςτοῦ Χριστοῦ Καλλιόπη ἔλαβετὸ ἀμάραντο στέφανο τοῦμαρτυρίου μὲ ἀποκεφαλισμό

Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

῾Εβδομαδιαία ᾿Εκκλησιαστικὴ᾿Εφημερίς ᾿Ιδιοκτησία laquoΠαν-ελλήνιος ᾿Ορθόδοξος ῞Ενω-σιςraquo (ΠΟΕ) Κάνιγγος 10 10677 ᾿Αθῆναι Τηλ 210 38 16 206ΦΑΞ 210 38 28 518 ἘκδότηςΚωνσταντῖνος Σωτ Σωτηρό-πουλος Φασίδερη 9 ῾ΕκάληΔιευθυντὴς Συντάξεως Γεώρ-γιος Ζερβός Θησέως 25 Νέα᾿Ερυθραία (14671) ῾ΥπεύθυνοςΤυπογραφείου ΚωνσταντῖνοςΜιχ Σαμωνᾶς ᾿Αμαδριάδος 15Δροσιά Τύποις laquo᾿ΟρθοδόξουΤύπουraquo (Θησέως 25 14671 Νέα᾿Ερυθραία Τηλ 210 81 34 951ΦΑΞ 210 81 36 981)

῾Ιστοσελίς laquoΟΤraquowwworthodoxostyposgr᾿Ηλεκτρον ταχυδρομεῖον

orthotypotenetgrΤὰ ἐνυπόγραφα ἄρθρα ἐκ-

φράζουν τὰς προσωπικὰς ἀ-πόψεις τῶν ἀρθρογράφων οἱὁποῖοι καὶ φέρουν τὴν εὐθύ-νην τῶν γραφομένων

ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣΠαρακαλοῦmicroε τοὺς συγ-

γραφεῖς ἢ ἐκδότες ποὺἐπιθυmicroοῦν βιβλιοκριτικὴνπαρουσίασιν τῶν βιβλίωντους εἰς τὴν στήλην ΤΑΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ τοῦ Ὀρθοδό-ξου Τύπου νὰ ἀποστέλ-λουν δύο ἀντίτυπα

ΜακαριώτατεΣεβασμιώτατοι

Ἡ διαστρωμάτωση τῆς ὕλης τῶνΑΠΣ τῶν ΠΣ καί τῶν πιλοτικῶνπρογραμμάτων εἶναι Θεματική ndashστηρίζεται στήν Ἱστορική σχολήτοῦ περιοδικοῦ Annales τοῦ 1929Δίδει κατευθύνσεις τοῦ ἱστορικοῦὑλισμοῦ τῶν Γάλλων εἰσηγητῶν FrSimiand (1903) Lucien Febvre (1912)Ernest Labrousse (1932) κἄ

῾Η μέθοδος αὐτὴ δέν ἀνασυντάσ-σει τό παρελθόν κατά συνεχῆ καίἀδιάκοπη πορεία Ὁ Karl Marx(1818ndash1883) μέ βάση τήν ὕλη ἀντι-στρέφει τή διαλεκτική μέθοδο τοῦἰδεαλισμοῦ πού ἀκολουθεῖ ὁ Hegelμέ ἀποτέλεσμα τά πράγματα νάπαίρνουν ἀντιφυσική ndash ἀντιλογικήφοράndash γίνονται ἀντίστροφα ndash ἀνα-κέφαλα (Μεθοδολογία Ἠλία ΔΜπάκου 26)

Ὅλα λειτουργοῦν ἀντίστροφαπρός τήν Ἐθνική καί θρησκευτικήἈγωγή καί κατά τή Μέθοδο τοῦἱστορικοῦ ὑλισμοῦ τοῦ περιοδικοῦAnnales ἀκολουθεῖ καί ἡ μέθοδοςτοῦ ὑλικοῦ εὐδαιμονισμοῦ τῆς Δύ-σης μέ τήν τακτική τοῦ σαλαμιοῦλίγο λίγο κομμάτιndashκομμάτι Ἔτσιἀπό τή μεταπολίτευση τοῦ 1974 καίἑξῆς ἱστορικός ὑλισμός καί ὑλικόςεὐδαιμονισμός μέχρι σήμερον ndashσέὅλες τίς ἐκφάνσεις τῆς ζωῆςndash ἔγι-ναν κυρίαρχη ἰδεολογία δυστυχῶςκαί στήν Παιδεία ἀφοῦ ἐκτόπισανκαί ἐκτοπίζουν μέ τή μέθοδο τοῦσαλαμιοῦ τόν ἐθνικό καί ᾽ΟρθόδοξοΧριστιανικό χαρακτήρα τά ἐθνικάκαί θρησκευτικά ἰδεώδη τοῦ λαοῦμας

Τοιουτοτρόπως στρεβλώνεταικαί ἐκτοπίζεται ἡ ἱστορία Ὑποβαθ-μίζεται συνεχῶς ἡ γλώσσα ὡς ἐθνι-κό καί θρησκευτικό μόρφωμα (ἀπότο 1976 καί ἑξῆς ἐθνικῶς καί ἐκκλη-σιαστικῶς)

Προτείνεται ἀπό τούς θεολό-γους ldquoτῶν ΑΠ τῶν ΠΣ κἄrdquo Νέανομιμοποιητική βάση γιά τό ΜτΘ(Ὑπόμνημα Γιαγκάζογλου κἄ πρόςτόν τότε Ὑπουργό Παιδείας κ Στυ-λιανίδη) ἀλλά καί στά ΠΣ κἄ προ-τείνεται ὄχι στό δόγμα (δογματι-σμός) (ὄχι στήν κατήχηση (κατηχη-σμός)

Τό Παιδαγωγικό Ἰνστιτοῦτο ἀπότό 2002 καί ἑξῆς μέ τό λεγόμενοΔιαθεματικό Ἑνιαῖο Πλαίσιο Προ-γράμματος Σπουδῶν (ΔΕΠΠΣ) καίμέ τά συνακόλουθα ἈναλυτικάΠρογράμματα Σπουδῶν (ΑΠΣ) ΦΕΚτ Β´ ἀρ 30313ndash03ndash03 ἀνατρέπει τάἱστορικά δεδομένα καί στό ὄνοματοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ ἀποδομεῖ μέτά νέα βιβλία τοῦ ἐν λόγῳ Προ-γράμματος Ὀρθοδοξία (Πίστη καίΔόγμα) καί τό χριστιανικό ἦθος Τὰβιβλία τῶν Θρησκευτικῶν καί κυ-ρίως τῶν φιλολογικῶν μαθημάτωνἀκολουθοῦν ἀπόλυτα τή Μεθοδο-λογία τοῦ περιοδικοῦ Annales καίτοῦ ἱστορικοῦ ὑλισμοῦ μέ ἀποτέλε-σμα τό ἐκπαιδευτικό καί παιδαγωγι-κό ἔργο νά ὁδηγεῖται σέ μαρασμόκαί μέ τά νέα ΠρογράμματαΣπουδῶν ndash Πιλοτικά καί ἄλλα νάφθάνει πλέον ldquoστοῦ κακοῦ τή σκά-λαrdquo

Ἔτσι ἔχουμε1) Ἀποδόμηση τῆς Πίστεως καί

τοῦ ἐθνικοῦ μας βίου2) Ἀποστασιοποίηση ἀπό τό Ὀρ-

θόδοξο χριστιανικό Δόγμαmiddot ἀπο-κλείουν καί τό δικαίωμα παρέμβα-

σης μ᾽ αὐτόν τόν τρόπο τῆς Ἐκκλη-σίας (Νόμος 50977) Ἀλήθεια γιατίἀποκλείεται τό δόγμα καί ἡ διδα-σκαλία τῆς Ἐκκλησἰας

3) Ἀποστασιοποίηση ἀπό τήν ἐκ-κλησιαστική ἱστορία τή Λατρεία καίτό ἑορτολόγιό της ἀπό τήν θεολο-γική Ὁρολογίαndashμάλιστα πολλοί θε-ολογικοί ὅροι ἐνοχοποιοῦνται (Δογ-

ματισμός Κατηχητισμός)4) Ἡ γλώσσα τῶν Προγραμμά-

των καί κάποιων Θρησκευτικῶν βι-βλίων ἔχασε μαζί μέ τήν ἔλλειψηἀκριβοῦς θεολογικῆς διατυπώσεωςκαί τήν ἱερότητά της ὑπό τήνεὐρεῖαν ἔννοια καί ἀντίληψη

5 Τά θέματα διατυπώνονται ὡςνά πρόκειται γιά συγγραφή καί ἀνά-πτυξη δοκιμίων καί ὄχι ΘΜ Γίνεταικαθαρά ἀνθρωποκεντρικό καί τίπο-τε ἄλλο

6 Ὁ χαρακτήρας τοῦ ΜτΘ εἶναικαθαρά Κοινωνιολογικός Θρη-σκειολογικός καί θρησκευτικόςσυγκρητισμόςmiddot δέν ἔχει καμιά σχέ-ση μέ Ὀρθόδοξο χριστιανικό Μά-θημα καί τό Χριστοκεντρικό ndash Θε-ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα Ἐλ-λείπει παντελῶς ἡ Ὀρθόδοξος Χρι-στιανική Θεολογία

7 Τά ΠΣ εἶναι τό ἀποκορύφωματῆς ἠθικῆς καί πνευματικῆς πα-ρακμῆς τῆς Ἐκπαιδευτικῆς Κοινό-τητας ἐάν ἰσχύσουν καί δοθοῦνστά παιδιά μας

Οἱ ἐμπειρογνώμονες ἐκπαιδευτ-κοί ἀνέδειξαν τήν παρακμή σ᾽ αὐτότό laquoμεγαλεῖοraquo γλώσσα περιεχόμε-νο μέθοδο ἐκπαιδευτικούς στό-χους καί σκοπούς ὅλα αὐτά σέ μη-δενική βάση

8 Ἀναζητεῖται ἀπό τούς εἰσηγη-τές τῶν Νέων Προοδευτικῶν καίἐκσυγχρονισμένων προγραμμάτωνlaquoνέα νομιμοποιητική βάσηraquo Πρό-κειται γιά συνταγματικές ἀλλαγέςκαί νόμους περί Παιδείας περίἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς συνειδή-σεως Ἀλλά καί γιά χωρισμό τῶνσχέσεων Ἐκκλησίας καί ΠολιτείαςΕἶναι ἔργο αὐτό τῶν θεολόγων τοῦΠΙ Εἶναι πρόταση ἐκπαιδευτικῶντῆς Δημοσίας Ἐκπαιδεύσεως ἤ μή-πως ὑπερβαίνουν κάθε ὅριο δεον-τολογίας

Παρακμιακά στοιχεῖα ἐπικα-λοῦνται οἱ ἐκσυγχρονιστές τῶνἈναλυτικῶν Προγραμμάτων καίτῆς συγγραφῆς τῶν σχολικῶν βι-βλίων στό ὄνομα τῆς Δημοκρατίαςτοῦ προοδευτισμοῦ καί τοῦ ἐκσυγ-χρονισμοῦ τῆς νεωτερικότητας καίμετανεωτερικότητας τῆς πολυπο-λιτισμικότητας τῆς ἀνεκτικότηταςκαί ἀνοικτότητας Ὅμως ὅλα αὐτάὁδηγοῦν στόν ἀφελληνισμό καίστήν ἀποχριστιανοποίηση καί στήνὑλοποίηση τῶν ἀθεϊστικῶν ἰδεολο-γημάτων στήν διάλυση τῶν θε-σμῶν λειτουργίας τῆς κοινωνίαςΤό ὅλο πρόγραμμα περί Παιδείαςἐντάσσεται στόν εὐρύτερο σχεδια-σμό περί ἀφελληνισμοῦ καί ἀποχρι-στιανοποίησης ndash ἀπορθοδοξοποί-ησης τοῦ λαοῦ μας

Γι᾽ αὐτό προτείνεται ἡ ἄμεσηἀπόσυρσή1 τους καί ἡ ἐπιστροφήστά πρό τοῦ 2002 Ἀναλυτικά Προ-γράμματαmiddot (ΦΕΚ 30313ndash3ndash2003) καί

μετέπειτα προγράμματα Σπουδῶνκαί τά Πιλοτικά νά τεθοῦν στοἈρχεῖο)

Δυό παραδείγματαndash ἀναφορές στά κείμενα

τῶν ἐμπειρογνωμόνωναacute Θέση τῶν ἐμπειρογνωμόνων

(ἀντίνομη πρός τό ΠΣ)laquo Δὲν ἐπιδιώκονται ἑνιαῖες καὶ

ὁμοιόμορφες λύσεις ἀφοῦ κάθεχώρα εἶναι ἀπόλυτα ἐλεύθερη νὰἐπιλέγει τὸν χαρακτήρα καὶ τὶς κα-τευθύνσεις τῆς θρησκευτικῆς ἐκ-παίδευσης (ἐπιλογὴ ποὺ σχετίζεταιστενότατα μὲ τὴν ἰδιαίτερη ἱστο-ρικὴ καὶ πολιτισμική της συνάφειαraquoσ 11

ndashἌρα ἡ ὅλη ὑπόθεσηndash τό ὅλονζήτημα τοῦ χαρακτῆρος τοῦ ΜτΘεἶναι δική μας ὑπόθεσηndash δὲν ἐπι-βάλλεται ἀπό τήν ΕΕ ὅσο καί ἄνἀναληθῶς τό ἐπικαλοῦνται κάποιοι

βacute Θέση τῶν ἐμπειρογνωμόνων(Συνάδει μέ τήν πραγματικότητα)

laquoΤὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶνξεπερνάει τὴν δεοντολογία τῆς με-ταδόσεως δογματικῶν ἀληθειῶνκαὶ ἀναδεικνύεται παράγων ἀντι-στάσεως τοῦ ἐθνικοῦ ὀργανισμοῦστὸν προϊόντα μαρασμό ὁ ὁποῖοςκατὰ βάθος ὀφείλεται σὲ χωρισμὸτῆς κοινωνίας μας ἀπὸ τὴν Ἐκκλη-σία Θὰ πρέπει νὰ συνειδητοποι-ήσουμε ὅτι μόνο σὰν Ἕλληνες μπο-ροῦμε νὰ εἴμαστε χριστιανοὶ χωρὶςαὐτὸ νὰ σημαίνει ἀξιολογικὴ ὑπερ-οχὴ τοῦ πρώτου ἐπὶ τοῦ δευτέρουἀλλὰ ὀργανικὴ προτεραιότητα καὶτοῦτο διότι ἂν ὁ χριστιανισμὸς ἐπι-διώκει μία ἐλεύθερη προσωπικὴὕπαρξη ἡ τελευταία εἶναι ἀδιανόη-τη ἔξω ἀπὸ τὸν ὁρίζοντα τῆςἐθνικῆς ταυτότητοςraquo (Στ ΡάμφοςΓιῶργος Ν ΠαπαθανασόπουλοςΒλ Πενήντα λόγοι διαφωνίαςndash50ός λόγος)

Τά πρῶτα Συντάγματα (Ἐπιδαύ-ρου Τροιζῆνος κλπ) ἀποφαίνονταιὅτι laquoἝλληνες εἰσιν οἱ πιστεύοντεςεἰς Χριστόνraquo Ἐμεῖς (οἱ θεολόγοι)πρῶτα εἴμαστε ὀρθόδοξοι χριστια-νοί καί ἔπειτα Ἕλληνες Ὅσοι(ὁποιασδήποτε ἐθνότητος) εἶναισυνειδητοί Ὀρθόδοξοι χριστιανοίεἶναι καί Ἕλληνεςndash φιλέλληνες πχὁ π Ἀθανάσιος Γιέφτιτς κἄ Τάσυμπεράσματα τοῦ ἀναγνώστη

Τώρα ὅσον ἀφορᾷ τὶς σχέσειςἙλληνισμοῦ καὶ Χριστιανισμοῦκατὰ τὸ Πρόγραμμα Σπουδῶν στὴνΑ´ Γυμνασίου τὰ παιδιὰ διδάσκον-ται laquoτὴ δυναμικὴ τῆς συνάντησηςμὲ τὴ σύνθεση μὲ κλασσικὸ παρά-δειγμα τὴ συνάντηση τοῦ Χριστιανι-σμοῦ μὲ τὸν Ἑλληνισμό ἡ ὁποίαπραγματοποιήθηκε μέσα ἀπὸ ndashἐνίο-τε δραματικέςndash συγκρούσεις καὶἐντάσεις ἀλλὰ καὶ ἀξιοσημείωτεςσυνθέσεις ποὺ ἐκφράστηκαν μὲδημιουργικὴ πρωτοτυπία στὰ κείμε-να στὰ μνημεῖα στὴ ζωὴ καὶ ἐν τέ-λει στὸν ἴδιο τὸν πολιτισμόraquo

Εἶναι φανερὸ ὅτι ὁ Χριστιανισμὸςτοποθετεῖται ἔναντι τοῦ Ἑλληνι-σμοῦ ὡς κοινωνικοndashπολιτιστικὸφαινόμενο σχετικὸ καὶ κοσμικὸ καὶμάλιστα ὡς ἀντίπαλο τοῦ Ἑλληνι-σμοῦ Καὶ ὅλα ἑστιάζονται στὴνἀντιπαλότητα τῶν ἰδεῶν καὶ στὶςσυγκρούσεις τῶν ἀντιθέσεων σὲσχετικὸ καὶ κοσμικὸ ἐπίπεδο (ἐμ-φανὴς ἡ θεωρία τῶν Annagraveles)

Τί θά γίνει μέ ὅλα αὐτάΠροτάσεις γιά ἐπεξεργασία

καί ἐνέργειαα ἀκύρωση τῶν προγραμμάτων

ὡς μή Ὀρθοδόξωνβ Δυνατότητα τῶν ὀρθόδοξων

χριστιανῶν μαθητῶν νά ἐξαι-ροῦνται ἀπό τό Μάθημα αὐτό καίνά διδάσκονται τό Ὀρθόδοξο Χρι-στιανικό Μάθημα (ὅτι γίνεται στίςΒρυξέλλες σέ Δημοτικό καί Γυ-μνάσιο)

γ Νά συνταχθοῦν ὈρθόδοξαΧριστιανικά Βιβλία ἢ νά ἁναπτυ-χθοῦν ἀφοῦ συμπληρωθοῦν καίβελτιωθοῦν παλαιά βιβλία τῶνΘρησκευτικῶν

δ Τήν προσπάθεια αὐτή μπορεῖνά ἀναλάβει καί νά τή φέρει εἰς πέ-ρας ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καίοἱ Ἱερές Μητροπόλεις ndashκατά τό-πουςndash καί μέ τήν ἐνεργό δραστη-ριοποίηση τῶν ἐνοριῶν καί τοῦ κα-τηχητικοῦ της ἔργου Σ᾽ αὐτό θάβοηθήσουν ἡ ΠΕΘ καί τά Ἐπαρχια-κά Παραρτήματα καί μέλη τηςἀλλά καί κάθε θρησκευτικός Σύλ-λογος ᾽Ορθοδόξων Χριστιανῶν

ε Πρώτη ἐνέργεια θά εἶναι ἡἀπόσυρση τῶν ΠΣ τοῦ Παιδαγω-γικοῦ Ἰνστιτούτου καί ἡ χρήσηθρησκευτικῶν βοηθημάτων πρότοῦ 2003 ὥστε νά ἀποφευχθεῖ ἡδιάσπαση τοῦ κλάδου ἀλλά καί

8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Σελὶς 3η

Η ΚΛΗΣΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΚΑΙ ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΤΟΥΣ

Στὸν Εὐαγγελιστὴ Ματθαῖο (418-22) ἔχουμε τὴν κλήση τὸ κάλεσματοῦ Κυρίου πρὸς τοὺς πρώτους μαθητές του Τοὺς ἀδελφοὺς Πέτρο καὶἈνδρέα ποὺ ἦταν παιδιὰ τοῦ Ἰωνᾶ καὶ τοὺς ἀδελφοὺς Ἰάκωβο καὶ Ἰωάν-νη ποὺ ἦταν παιδιὰ τοῦ Ζεβεδαίου Τὰ ἄτομα αὐτὰ συνεργαζόταν στὸψάρεμα καὶ ἦταν συνέταιροι Ὁ Χριστὸς βλέποντας τοὺς μὲν πρώτουςνὰ ρίχνουν τὰ δίχτυα τους τοὺς δὲ δεύτερους νὰ τὰ διορθώνουν τοὺςεἶπεmiddot laquoΔεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπωνraquo Δὲν εἶναιὅμως ἡ πρώτη κλήση τὸ πρῶτο κάλεσμα τοῦ Χριστοῦ πρὸς αὐτούς

Εἶχε προηγηθεῖ σχετικὴ γνωριμία μὲ τὸν Χριστὸ καὶ εἶχε προηγηθεῖ ἡπρώτη κλήση τὴν ὁποία μᾶς περιγράφει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης (135καὶ ἑξῆς) Στὸν εὐαγγελιστὴ Ἰωάννη διαβάζουμε ὅτι ὁ Ἀνδρέας μαζὶ μὲτὸν Ἰωάννη οἱ ὁποῖοι ἦταν μαθητὲς στὴν ἀρχὴ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦΠροδρόμου ἄκουσαν τὸν δάσκαλό τους καὶ πνευματικό τους πατέρα νὰτοὺς συστήνει τὸν Χριστὸ μὲ τὰ λόγια laquoἼδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦraquo καὶ τὸνἀκολούθησαν καὶ συζήτησαν μαζί του Μάλιστα ὁ Ἀνδρέας ὁ ἐπωνομα-σθεὶς ἀργότερα καὶ Πρωτόκλητος βρῆκε τὸν ἀδελφό του τὸν Σίμωνα καὶτοῦ εἶπε laquoεὑρήκαμεν τὸν Μεσσίανmiddot ὁ ἐστὶ μεθερμηνευόμενον ΧριστόςraquoΜεσσίας (ἑβραϊκὰ) καὶ Χριστὸς (ἑλληνικὰ) εἶναι ταυτόσημες λέξεις καὶσημαίνουν αὐτὸν ποὺ ἔχρισε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ σώσει τοὺς Ἑβραίους καὶγενικώτερα τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες τους Ὁ Ἀνδρέας ὁδήγη-σε τὸν ἀδελφό του στὸν Χριστό ὁ ὁποῖος καὶ τὸν ὀνόμασε ἀπὸ Σίμωναεἰς Κηφά ποὺ στὰ ἑλληνικὰ ἑρμηνεύεται Πέτρος

Συνεπῶς ἡ κλήση ποὺ περιγράφει ὁ Ματθαῖος εἶναι ἡ δεύτερη Ἐπα-κολούθησε ὅμως ἀπʼ ὅτι φαίνεται στὸν εὐαγγελιστὴ Λουκᾶ (5 1-11) καὶτρίτη Λέγει ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς ὅτι ἐπειδὴ ὁ ὄχλος συνωστιζότανγύρω ἀπὸ τὸν Χριστὸ νʼ ἀκούσει τὸ κήρυγμά του καὶ ὁ Χριστὸς δὲν εἶχεκυριολεκτικὰ ποῦ νὰ σταθεῖ βλέποντας νὰ εἶναι ἀραγμένα στὴ λίμνη τῆςΓεννησαρὲτ τὰ δύο πλοῖα τῆς ἁλιευτικῆς ἑταιρείας τῶν υἱῶν τοῦ Ἰωνᾶκαὶ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ νὰ πλένουν οἱ κάτοχοί τους τὰ δίχτυα μετὰ ἀπὸὁλονύχτιο ἄκαρπο ψάρεμα ζήτησε ἀπὸ τὸν Σίμωνα νὰ ἀπομακρύνει λίγοἀπὸ τὴν ἀκτὴ τὸ πλοιάριό του καὶ αὐτὸς χρησιμοποιώντας το σὰν πλωτὸἄμβωνα δίδασκε ἀπὸ αὐτὸ τὰ πλήθη Ὅταν τελείωσε τὸ κήρυγμα ζήτη-σε ἀπὸ τὸν Πέτρο νʼ ἀπομακρυνθεῖ σὲ μεγάλο βάθος καὶ νὰ ρίξει τὰ δί-χτυα ξανὰ γιὰ ψάρεμα Ὁ Πέτρος ἂν καὶ ἦταν πτῶμα ἀπὸ τὸ ὁλονύχτιοκαὶ ἄκαρπο ψάρεμά τους ἐν τούτοις ὑπακούοντας στὸ λόγο τοῦ Χριστοῦξανάρχισε μαζὶ μὲ τὸν ἀδελφό του νὰ ψαρεύει Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν νὰπιάσουν τόσα πολλὰ ψάρια ποὺ νὰ σχίζεται τὸ δίχτυ καὶ νʼ ἀναγκασθοῦννὰ ζητήσουν τὴ βοήθεια τῶν συνεταίρων τους Ἰακώβου καὶ ἸωάννηὍταν ἦλθε καὶ τὸ πλοιάριο αὐτῶν τότε γέμισαν ἀπὸ ψάρια καὶ τὰ δύοπλοῖα σὲ τέτοιο βαθμό ποὺ ἄρχισαν νὰ βυθίζονται ἀπὸ τὸ βάρος Τότε ὁΠέτρος ἔκπληκτος ἀπὸ τὸ ἀπροσδόκητο καὶ ἀπίστευτο αὐτὸ γεγονόςκατάλαβε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι φορεὺς θείας δυνάμεως καὶ συναισθανό-μενος τὴν ἀναξιότητά του ἀντὶ νὰ χαρεῖ γιὰ τὸ κέρδος ποὺ θὰ εἶχαν κιἀντὶ νὰ παρακαλέσει τὸ Χριστὸ νὰ μείνει μαζί τους καὶ νὰ τοὺς βοηθεῖστὸ ψάρεμα ἐκεῖνος ἔπεσε στὰ γόνατα καὶ παρακάλεσε τὸν Κύριο νὰἐξέλθει ἀπὸ τὸ πλοῖο Ἐκεῖνος ὅμως τοῦ ἀπάντησε laquoμὴ φοβᾶσαιmiddot ἀπὸ δῶκαὶ πέρα θὰ εἶσαι ἁλιεὺς ἀνθρώπωνraquo Καὶ ἀφοῦ πῆγαν τὰ πλοῖα στὴ στε-ριά τὰ ἐγκατέλειψαν μαζὶ μὲ τὰ ψάρια καὶ ἀκολούθησαν ὁριστικὰ πλέοντὸν Χριστό

Συνεπῶς δὲν ὑπῆρξε μία καὶ μοναδικὴ κλήση τῶν μαθητῶν ἀλλὰ ἀλλε-πάλληλα καλέσματα τοῦ Χριστοῦ μέσα ἀπὸ τὰ ὁποῖα ὡρίμασε ἡ ἰδέα γιὰὁριστικὴ ἀφιέρωση στὴν ἱεραποστολὴ τοῦ Χριστοῦ

Ἂς προσέξουμε μερικὰ σημεῖα τῆς τελικῆς κλήσεως τῶν μαθητῶνΑ´ Οἱ κορυφαῖοι μαθητὲς δέχθηκαν τὴν κλήση τους ἐνῶ ἐργάζοντανὉ Ἀνδρέας ὁ Πέτρος ὁ Ἰάκωβος ὁ Ἰωάννης καὶ ὁ Ματθαῖος ἀργότε-

ρα Κανένας δὲν ἦταν τεμπέλης ἀργόσχολος ἀποτυχημένος παράσι-τος Ἀντίθετα ἦταν ἐπιτυχημένοι ἐπαγγελματίες Μερικοὶ ἀπʼ αὐτοὺςἦταν ἀγράμματοι ἄλλοι ὅμως ὅπως ἦταν ὁ Ματθαῖος ὁ Νικόδημος καὶὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ Ἀριμαθαίας ποὺ τὸν κήδευσαν ἦταν καὶ ἐγγράμματοι καὶκατεῖχαν ἀξιώματα ἐπίζηλα στὴν κοινωνία Ὅλοι ὅμως ἦταν ἐργατικοὶ καὶδημιουργικοί Τὸ ἴδιο συνέβαινε καὶ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ποὺ ὁ Θεὸςἔπαιρνε ἀπὸ τὴν ἐργασία τοὺς ἐκλεκτούς του καὶ τοὺς ἀνάθετε διάφο-ρες ἀποστολές

Β´ Ἦταν πρόθυμοι καὶ ζηλωτὲς στὸ ἔπακρονΔύο φορὲς ἐπαναλαμβάνει ὁ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος ὅτι μετὰ τὴν

κλήση ποὺ τοὺς ἔκανε ὁ Χριστὸς ἀνὰ ζεῦγος χωριστὰ (Ἀνδρέα-ΠέτροἸάκωβο-Ἰωάννη) οἱ μαθητὲς ἀμέσως ἀκολούθησαν τὸν Χριστό Μάλισταἦταν τόσο πρόθυμοι καὶ ὑπάκουοι ποὺ στὴν τρίτη καὶ τελευταία κλήσητους ἐνῶ βρισκόταν στὸ ζενὶθ τῆς ἐπαγγελματικῆς τους ἐπιτυχίας καὶτοῦ προσδοκώμενου κέρδους ἄφησαν καὶ τὰ πλοῖα καὶ τὰ ψάρια καὶ ἀκο-λούθησαν τὸν Χριστό Θὰ μποροῦσαν νὰ ποῦν Χριστὲ περίμενε λίγο νὰπουλήσουμε τουλάχιστον τὰ ψάρια ποὺ μὲ τὴ βοήθειά σου τὰ πιάσαμεmiddotνὰ μὴ πᾶνε χαμένα Ψυγεῖα δὲν ὑπῆρχαν τότε καὶ θὰ χαλοῦσαν ἀμέσως

Γ´ Ἦταν γενικὰ ὑπάκουοι καὶ ταπεινοίΛέγει ὁ Χριστὸς στὸν Σίμωνα νὰ μπεῖ μέσα στὸ πλοῖο νὰ κηρύξει

Ἀπαντᾶ ἐκεῖνος μπές Τελειώνει τὸ κήρυγμα καὶ προστάσσει νὰ πᾶνε μέ-σα γιὰ ψάρεμα laquoΔάσκαλε ὅλη τὴ νύχτα ἀγρύπνησα εἶμαι ψόφιος στὴνκούραση ἀλλά ἀφοῦ τὸ λὲς ἐσύ θὰ πάωraquo ἀπαντᾶ ὁ Πέτρος Νά ῾τανἄλλος θὰ ἔλεγεmiddot εἶμαι κουρασμένος εἶμαι ἄγρυπνος δὲ φθάνει ποὺ σὲἄφησα νὰ κηρύξεις χρησιμοποιώντας τὸ πλοῖο μου τώρα κάνεις καὶ κα-τάχρηση τῆς καλωσύνης μου

Καὶ κάτι ἄλλοmiddot ὁ Σίμων ἦταν ψαράς Ἤξερε τὰ νερά ἤξερε τὴν τέχνηεἶχε δοκιμάσει προηγουμένως Θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ laquoμὴ ἐξέρχεσαι δά-σκαλε πέραν τῶν πεδίλων σουraquo Μὴ μιλᾶς γιὰ πράγματα ποὺ δὲν κατέ-χεις Αὐτὰ εἶναι laquoἀλλουνοῦ παπᾶ εὐαγγέλιοraquo Κι ὅμως ὁ Πέτρος δὲν εἶπετίποτα Ἦταν ὑπάκουος ἀλλὰ καὶ ταπεινός Σεβόταν τὴν αὐθεντία τοῦΧριστοῦ

Δ´ Ἦταν ἀκατάβλητοι ἐνεργητικοὶ καὶ ἀγωνιστὲς ἀσχέτως ἀποτελε-σμάτων

Δὲν ἔπιασαν τίποτα μετὰ ἀπὸ ὁλονύχτιο ψάρεμα Κι ὅμως ξαναπρο-σπαθοῦν δὲν ἀποκάμνουν δὲν ἀπελπίζονται Γνωρίζουν ὅτι αὐτὸ ποὺθέλει ὁ Θεὸς εἶναι ὁ ἀγὼν καὶ ἡ προσπάθεια καὶ ὄχι ἡ νίκη Ἀποτυχη-μένος κατὰ τὸ φαινόμενον ἦταν καὶ ὁ Χριστός Τὸν ἐγκατέλειψανσχεδὸν ὅλοι στὸ τέλος Ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν ἀνάσταση καὶ τὴν ἀνάληψήτου δὲν τὸν δέχθηκε ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα καὶ συνεχίζει νὰ μὴ τὸν δέ-χεται Κι ὅμως ἦρθε καὶ ἐνανθρώπησε καὶ δίδαξε καὶ ἐργάσθηκε καὶσταυρώθηκε καὶ πέθανε γιὰ νὰ δώσει τὴ δυνατότητα σʼ ὅσους πιστέ-ψουν νὰ τὸν δοῦν σὰν φῶς καὶ ὄχι σὰν φωτιὰ στὴν αἰώνια ζωή Τὸ ἴδιοπρέπει νὰ κάνουν καὶ οἱ μαθητές του

Ἀρχιμ π Μελέτιος Ἀπ Βαδραχάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ Β´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Ἀπόστολος Ρωμ β´ 10 ndash 16Εὐαγγέλιον Ματθ δ´ 18ndash23

Ἦχος α´ mdash Ἑωθινόν Β´ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΣΕΙΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

Πολλοὶ χριστιανοὶ συχνὰ παρα-πονοῦνται ὅτι γίνονται στόχος δια-φόρων κοσμικῶν ἀνθρώπων χωρὶςποτὲ οἱ ἴδιοι νὰ τοὺς ἔχουν ἐνοχλή-σει ἢ νὰ τοὺς ἔχουν βλάψει σὲ κάτιΤὸ γεγονὸς αὐτὸ τοὺς ὁδηγεῖ σὲἀδιέξοδο καθὼς δὲν βλέπουν μὲποιὸ τρόπο θὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸτὴν ἄγρια συμπεριφορὰ τῶνἀδελφῶν τους Ὅμως τὰ πράγματαδὲν εἶναι οὔτε πρωτόγνωρα οὔτετραγικά ἀφοῦ καὶ ὁ Χριστὸς ἀντι-μετωπίστηκε ἀπὸ μιὰ μερίδαἀνθρώπων μὲ ἐκδηλώσεις ἐμπάθει-ας καὶ μίσους

Στὴν ἀντιμετώπιση τοῦ προβλή-

ματος αὐτοῦ δὲν χρειάζεται νὰ εἶναικανεὶς πολὺ εὐαίσθητος Νὰ θεωρεῖτὸ πρόβλημα δεδομένο ἀλλὰ καὶτὴ λύση του δεδομένη Εἰδικότερανὰ θυμᾶται ὅτι ὁ Χριστὸς εἶχε ἐξη-γήσει στοὺς μαθητές του τὸ πρό-βλημα laquoἘμὲ μισεῖ ὁ κόσμος ὅτιἐγὼ μαρτυρῶ περὶ αὐτοῦ ὅτι τὰἔργα αὐτοῦ πονηρά εἰσινraquo Δηλαδήἡ αἰτὶα ἦταν ὅτι ὁ Χριστὸς ἀποκά-λυπτε τὰ πονηρὰ ἔργα τῶν ἀνθρώ-πων καὶ τοὺς ἔλεγχε γι᾽ αὐτά Τὸἴδιο θὰ συνέβαινε καὶ στοὺς μαθη-τές του Τοὺς τὸ εἶχε πεῖ μὲ σαφή-νεια laquoΕἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ γι-νώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμί-σηκεν εἰ ἐκ τοῦ κόσμου ἦτε ὁ κό-σμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίλειmiddot ὅτι δὲ ἐκτοῦ κόσμου οὐκ ἐστέ ἀλλ ἐγὼ ἐξε-

λεξάμην ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου διὰτοῦτο μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμοςraquo Ἀφοῦδὲν θὰ εἶχαν τὰ ἁμαρτωλὰ φρονή-ματα τοῦ κόσμου θὰ γίνονταν στό-χος καὶ θὰ δέχονταν ἐπιθέσεις ἀπὸτοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἦταν δοῦλοιτῶν παθῶν τους

Τὰ ἴδια ἀκριβῶς ἰσχύουν καὶ γιὰτοὺς ἁπλοὺς χριστιανοὺς ἀνὰ τοὺςαἰῶνες Οἱ χριστιανοὶ πάντα θὰ μι-σοῦνται ἀπὸ τοὺς πονηροὺς καὶ κα-κόψυχους ἀνθρώπους Ὁ λόγος τοῦΧριστοῦ πρὸς τοὺς πιστοὺς laquoἔσε-σθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸὄνομά μουraquo δὲν ἔχει χρονικοὺς πε-ριορισμούς ἀλλὰ θὰ ἰσχύει πάνταΠοτὲ δὲν θὰ λείψουν οἱ ἄνθρωποιποὺ θὰ ἔχουν μῖσος κατὰ τῶν χρι-στιανῶν

Ὁ Χριστὸς δὲν συμβουλεύει δυ-ναμικὴ ἀντιμετώπιση τῶν διωκτῶν

Δὲν ζητάει τὸ μῖσος τῶν ἄλλων νὰτὸ ἀντιμετωπίζουμε μὲ ἀνάλογομῖσος Ἀντίθετα μακαρίζει τοὺςδιωκόμενους καὶ τοὺς ὑπόσχεταιτὴν αἰώνια μακαριότητα Εἶναι χα-ρακτηριστικὰ τὰ λόγια του laquoΜα-κάριοι εἶστε ὅταν σᾶς μισήσουν οἱἄνθρωποι καὶ σᾶς διώξουν ἀπ᾽ τὶςσυναγωγὲς καὶ σᾶς χλευάσουν καὶδυσφημίσουν τὸ ὄνομά σας ἐξαιτίαςτοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου Χαρεῖτεὅταν συμβεῖ αὐτό κι ἀπ᾽ τὴ χαρὰσκιρτῆστεmiddot γιατὶ ὁ Θεὸς θὰ σᾶςἀνταμείψει μὲ τὸ παραπάνωraquo

Εἶναι ἀδιανόητο ἕνας χριστιανὸςνὰ διακατέχεται ἀπὸ μῖσος ἐναντίονκάποιου ἀδελφοῦ Δὲν θὰ μπορέσεινὰ προοδεύσει πνευματικά Θὰεἶναι στάσιμος καὶ ἀδρανής ὉΕὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ἀναφέρεισχετικά laquoὍποιος λέει πὼς βρίσκε-

ται ἤδη μέσα στὸ φῶς ἀλλὰ μισεῖτὸν ἀδελφό του αὐτὸς βρίσκεταιστὸ σκοτάδι Ὅποιος ἀγαπάει τὸνἀδελφό του αὐτὸς μένει σταθερὰμέσα στὸ φῶς καὶ δὲν γίνεταιἀφορμὴ νὰ σκοντάψει καὶ νὰ ἁμαρ-τήσει ὁ ἀδελφός του Ὅποιος ὅμωςμισεῖ τὸν ἀδελφό του βρίσκεταιἀκόμα μέσα στὸ σκοτάδι καὶ πο-ρεύεται μέσα στὸ σκοτάδι καὶ δὲνξέρει ποῦ πάει γιατὶ τὸ σκοτάδιἔχει τυφλώσει τὰ μάτια τουraquo Καὶσυνεχίζει ὁ Ἰωάννης διευκρινίζον-τας ὅτι ἐκεῖνος ποὺ μισεῖ τὸν ἀδελ-φό του εἶναι ἀδύνατο νὰ ἀγαπήσειτὸν Θεό laquoἊν κάποιος πεῖ ldquoἀγαπῶτὸν Θεόrdquo μισεῖ ὅμως τὸν ἀδελφότου εἶναι ψεύτης Γιατί πραγμα-τικὰ αὐτὸς ποὺ δὲν ἀγαπάει τὸνἀδελφό του τὸν ὁποῖο βλέπει πῶςμπορεῖ νὰ ἀγαπάει τὸν Θεό τὸν

ὁποῖο δὲν βλέπει Αὐτὴ τὴν ἐντολήμᾶς ἔδωσε ὁ Χριστός laquoὍποιοςἀγαπάει τὸν Θεὸ πρέπει νὰ ἀγαπά-ει καὶ τὸν ἀδελφό τουraquo

Ὁ ἐμπαθὴς ἄνθρωπος προσπα-θεῖ νὰ ἀπομακρύνει καὶ νὰ ἀπομο-νώσει ὅλους ἐκείνους ποὺ δὲν συμ-παθεῖ καὶ νομίζει ὅτι τὸν βλάπτουνμὲ τὸν διαφορετικὸ τρόπο ζωῆςτους Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ ὁ διω-κόμενος χριστιανὸς τηρεῖ ἐντελῶςδιαφορετικὴ στάση Παρακολουθεῖτὸν ἀδελφό ποὺ τὸν μισεῖ τὸνὑπομένει προσπαθεῖ νὰ τὸν πλη-σιάσει νὰ τοῦ ἐξηγήσει σχετικὰ γιὰτυχὸν παρεξηγήσεις νὰ τοῦ δείξειἔμπρακτη ἀγάπη καὶ νὰ τὸν βοη-θήσει πνευματικά

Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ἀναφερό-μενος στὴ δυσκολία ποὺ ἔχει ὁ χρι-

ΟΟΟΟΡΡΡΡΘΘΘΘΟΟΟΟΔΔΔΔΟΟΟΟΞΞΞΞΟΟΟΟΝΝΝΝ ΣΣΣΣΗΗΗΗΜΜΜΜΕΕΕΕΙΙΙΙΩΩΩΩΜΜΜΜΑΑΑΑΤΤΤΤΑΑΑΑΡΡΡΡΙΙΙΙΟΟΟΟΝΝΝΝ

Ὁ Ἐσωτερισμός εἶναι κεφάλαιοκλάδος ὑποσύνολο στόν εὐρύτε-ρο χῶρο τοῦ Ἀποκρυφισμοῦ μέεὐρύτατη διάδοση σήμερα1 Μέσασ᾽ αὐτό τό εὐρύτερο ἀποκρυφιστι-κό πλαίσιο θεωρεῖται ἡ μυστική δι-δασκαλία ἡ ὁποία προσπαθεῖ νάσυνθέσει2 κατά τούς ἐκφραστέςπάντα τοῦ χώρου τίς πολλαπλέςμορφές τῆς ἀλήθειας

Σύμφωνα μέ τόν Πέτρο Γράβιγ-γερ κορυφαῖο ἐκφραστή καίἐκπρόσωπο τοῦ ἑλληνικοῦ Ἐσωτε-ρισμοῦ ὁ Ἐσωτερισμός laquoεἶναι ἡπρωταρχική καί ἀλώβητος διδα-σκαλία τῶν Ναῶν καί Μυστηρίωντῆς Παραδόσεως ἡ ἁγνή μυστη-ριακή καί πνευματική παράδοσιςτῶν Ἐκλεκτῶν τῆς γῆς ἀπηλλα -γμένη ὅλων τῶν ἀτελειῶν καί τα-πεινώσεων τοῦ νεώτερου ὑλόφρο-νος κόσμου Παραμερίζων κάθε τιτό ὑλικόν τό συναισθηματικόνστοιχεῖον ὁ Ἐσωτερισμός ἅπτεταιδιά καθαρῶς παραδοσιακῶν μεθό-δων ἐρεύνης τῆς μεταφυσικῆςἈληθείας καί ἄγεται ὄντως εἰς τήνδιά τῆς Γνώσεως ἀπολύτρωσιν τοῦἀνθρωπίνου ὄντοςraquo3 Καί ἀλλοῦσυμπληρώνει ὁ ἴδιος ὅτι μεταξύτοῦ Ἐσωτερισμοῦ laquoὑπάρχει ἀνα-λογία ὄχι ὅμως συνωνυμία πρόςτούς ὅρους Ἑρμητισμός Ἀποκρυ-φισμός Μαγείαraquo4

Ἡ διδασκαλία καί οἱ πρακτικέςτοῦ Ἐσωτερισμοῦ ὡς κλάδου τοῦἈποκρυφιμοῦ δέν ταυτίζονται μέτίς συνηθισμένες μεθόδους καίτρόπους μαθήσεωςἜχει τίς δικέςτου βασικές ἀρχές πού τόν διαφο-ροποιοῦν καί εἶναι

α) Ἡ ἐσωτεριστική διδασκαλίαεἶναι μυστική μή κοινοποιήσιμη καίδέν ἀπευθύνεται σέ εὐρύ κοινό

β) Κατά τούς ἰσχυρισμούς τουσυνδέεται ἀναλογικά καί ἀποτελεῖσυνέχεια μιᾶς ἀρχέγονης γνώσηςκαι σοφίας

γ) Αὐτή ἡ γνώση ἀποκτᾶται στα-

διακά βαθμηδόν μέσῳ συνεχοῦςπροσωπικῆς ἐνασχόλησης καί με-λέτης μέ σύμβολα ἀλληγορίες κἄ

δ) Ἡ γνώση ἔχει ἐξελικτική μορ-φή πού δέν εἶναι ἐφικτή αὐτή σ᾽ἕνα ἀμύητο

ε) Τή γνώση αὐτή πού γιὰ τόνἐσωτεριστή εἶναι λυτρωτική τήβρίσκει ὁ μύστης μόνο μέσα τουκαί εἶναι ταυτοχρόνως τό μοναδι-κό μέτρο κατανόησης ἀξιολόγη-σης καί ἀποδοχῆς τῶν πραγμάτωνΓιά τόν ἐσωτεριστή ndash μυημένο δένἔχει καμμία σημασία ἀπολύτως τίφρονεῖ ὁ ἄλλος πού δέν ἔχει μυη-θεῖ

Στά πλαίσια αὐτά στίς διάφορεςἐσωτεριστικές ndash ἀποκρυφιστικέςὁμάδες πολλές ἐξ αὐτῶν ὑπάρ-χουν δυστυχῶς καί στήν Ἑλλάδαγίνεται ἀναφορά καί ἐπίκληση δια-φόρων χριστιανικῶν δεδομένων

Ἡ χρήση αὐτῶν τῶν χριστια-νικῶν στοιχείων ἐνῶ οὐσιαστικάἀποτελοῦν μιά ἄνευ προηγουμέ-νου ἱστορική ἑρμηνευτική και θε-ολογική κακοποίησή τους ἀπό τίςδιάφορες ἐσωτεριστικές ὁμάδεςπαρουσιάζονται ὡς ἀναλογίες ἀπότόν χριστιανικό χῶρο τῶν ἀρχῶντοῦ Ἐσωτερισμοῦ5 Αὐτές εἶναι

Ὡς πρός τό πρόσωπο τοῦ Χρι-στοῦ ἀναπαράγεται τό μύθευμαὅτι ὁ Ἰησοῦς μετέβη στήν Αἴγυπτοἤ στήν Ἰνδία ἤ στούς Ἐσσαίουςὅπου μυήθηκε σέ ἐσωτεριστικέςσχολές γνώσης ἀπέκτησε ὑπερ-φυσικές δυνάνεις καί ὅτι τά λόγιαΤου στό Εὐαγγέλιο ἔχουν διπλῆἀνάγνωση μία ἐξωτερική γιά τόπλῆθος καί μία ἐσωτερική για τούςμυημένους

Γεγονότα καί χωρία τῆς ΚαινῆςΔιαθήκης (πχ Ἰωάν 9 1ndash3 Α΄ Κορ15 46) προσάγονται ὡς ἀποδείξειςἐσωτεριστικῶν διδασκαλιῶν

Οἱ βαθμίδες κατηχουμένων καίτά στάδια προετοιμασίας γιά τό βά-πτισμα στήν ἀρχαία Ἐκκλησία χρη-

σιμοποιοῦνται ἀπό τίς ἐσωτεριστι-κές ὁμάδες ὡς ἀπόδειξη τῶν δια-φόρων βαθμῶν μυήσεων πούδῆθεν ὑπῆρχαν στήν ἀρχαία Ἐκ -κλησία

Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καί ἐκ -κλησιαστικοί συγγραφεῖς παρου-σιάζονται ὡς μύστες καί κάτοχοιμυστικῆς γνώσης πού δέν ἦτανἐφικτή γιά τούς ἄλλους χριστια-νούς ἤ μοναχούς Ταυτοχρόνως ἡἀσκητική καί θεραπευτική μέθοδοςτῆς Ἐκκλησίας ἔτσι ὅπως κατα-γράφεται στή ζωή καί στά ἔργα τῶνἁγίων διαστρεβλώνονται κυριολε-κτικά καί παρουσιάζονται ὡς βαθ-μίδες γνώσεως και μυήσεως ἀντί-στοιχες μέ τίς ἐσωτεριστικές

Τό δικό μας τελικό σχόλιο εἶναιὅτι καί στό χῶρο τοῦ Ἐσωτερισμοῦβρισκόμαστε οὐσιαστικά μπροστάσ᾽ ἕνα ἀκόμα πονηρῆς ἐμπνεύσεωςσύστημα αὐτοσωτηρίας πού στόὄνομα τῆς γνώσης καί τῆς μυη-τικῆς ἐμπειρίας ἐπαναφέρει καίδιαφημίζει κατά τρόπο ὕπουλομέν αὐταπόδεικτο δέ τήν ἴδιαἀρχέγονη πειρασμική συμβουλή ndashμέθοδο τοῦ ὄφεως laquoἔσεσθε ὡς θε-οί γινώσκοντες καλόν καί πονη-ρόνraquo (Γεν 2 5)Σημειώσεις

1 Βλ B Schlulze - Berndt SektenKulte Weltanschauungen 2003 σ62

2 Βλ καί H Hemminger GeisterHexen Halloween Esoterik und Ok-kultismus om Alltag Ein Ratgeber fuumlrEltern 2004 σ 37-41

3 Βλ Π Γράβιγγερ Ἐγκυκλοπαι-δεία Ἐσωτερισμοῦ καί Ἀποκρύφου Γνώ-σεως τομ Α´ σ 314

4 Βλ Π Γράβιγγερ Ἐγκυκλοπαι-δεία Ἐσωτερισμοῦ καί Ἀποκρύφου Γνώ-σεως τομ Β´ σ 728

5 Πρβλ L Gassman ndash M Ko-tsch(Hrsg) Kleines Esoterik Hanbuch2007 σσ 113-115

ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΤΑ ΕΡΓΑ Μία μεγάλη ἀλήθεια βρῆκα στὸβιβλίον τοῦ Μεγάλου Βασιλείου laquoΠρὸς τοὺς νέουςraquo (πῶς νὰ ὠφε-λοῦνται ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸν λόγον) ὅπου μᾶς συμβουλεύει νὰ προσέ-χουμε τὰ χυδαῖα λόγια μὲ τὰ ἑξῆς laquoἩ ἐξοικείωση μὲ τὰ χυδαῖα λόγιαεἶναι ἕνας δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ καὶ στὴν διάπραξη χυδαίων πράξεων Γι᾽αὐτὸ πρέπει μὲ πολλὴ προσοχὴ νὰ προφυλάσσουμε τὴν ψυχή μας μὴ τυχὸνμὲ τὴν γλυκύτητα τῶν λόγων χωρὶς νὰ τὸ ἀντιληφθοῦμε δεχθοῦμε κάποιοἀπὸ τὰ κακά ὅπως ἐκεῖνοι ποὺ παίρνουν μαζὶ μὲ τὸ μέλι καὶ τὸ δηλητή-ριοraquo Προσοχὴ καὶ στὰ λόγια

ΠΩΣ ΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ Ο ΠΙΣΤΟΣ Στοὺς laquoΛόγουςraquo τοῦ Ἁγί-ου Δωροθέου ἐδιάβασα τὴν ἀκόλουθη διδασκαλία γιὰ τὸν τρόπονσταυρώσεως τοῦ πιστοῦ μέσα στὸν κόσμον laquoΠῶς λοιπὸν σταυροῦται ὁἄνθρωπος μέσα στὸν κόσμον Ὅταν μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν τῶν ἔξω πρα γμά-των ἀγωνίζεται νὰ νικήση ἀκόμα καὶ τὶς ἡδονὲς καὶ τὶς ἐπιθυμίες τῶν πραγ-μάτων καὶ τὰ δικά του θελήματα καὶ νεκρώση τὰ πάθη του τότε σταυρώ-νεται καὶ αὐτὸς γιὰ τὸν κόσμον καὶ ἀξιώνεται νὰ πῇ ὡσὰν τὸν ἈπόστολονΠαῦλον τὸ laquoἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳraquo (Γαλ ΣΤ´ 14)

ΠΩΣ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ Ἀντιγράφω μιὰ δι-δασκαλία τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ ἀπὸ τὸ βιβλίον τουlaquoΠερὶ ἀγάπηςraquo (Δ´ Ἑκατοντάδα) ὅπου μᾶς ἐξηγεῖ πῶς μᾶς πολεμοῦνοἱ δαίμονες laquoὍταν μᾶς δοῦν οἱ δαίμονες νὰ περιφρονοῦμε τὰ πράγματατοῦ κόσμου ὥστε νὰ μὴ μισήσουμε ἐξ αἰτίας αὐτῶν τῶν πραγμάτων τοὺςἀνθρώπους καὶ νὰ ἐκπέσουμε ἀπὸ τὴν ἀγάπη τότε παρακινοῦν ἄλλους νὰμᾶς συκοφαντήσουν ὥστε μὴ ὑποφέροντας τὴν λύπη νὰ μισήσουμε ἐκεί-νους ποὺ μᾶς συκοφάντησανraquo Προσοχὴ λοιπὸν στὶς συκοφαντίες ποὺεἶναι παγίδες δαιμονικές γιὰ νὰ μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὴν ἀγάπη

ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ Στὸν Λόγον του laquoΠερὶ μετα-νοίαςraquo ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης γράφει μεταξὺ ἄλλων σημαν-τικῶν καὶ τὸ ἑξῆς laquoὍσοι ἁμαρτήσαμε ἂς πολεμήσουμε πρὸ πάντων τὸνδαίμονα τῆς λύπης Διότι αὐτὸς ἔρχεται δίπλα μας τὴν ὥρα τῆς προσευχῆςμᾶς θυμίζει τὴν προηγούμενή μας παρρησία (θάρρος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ)καὶ προσπαθεῖ νὰ ἀχρηστεύση τὴν προσευχή μαςraquo Ὁ διάβολος φοβᾶταιπολὺ καὶ ἐμποδίζεται ἀπὸ τὴν ἐπικοινωνία μας μὲ τὸν Θεόν διὰ τῆςπροσευχῆς γι᾽ αὐτὸ καὶ προσπαθεῖ μὲ κάθε τρόπον νὰ μᾶς ἐμποδίσηἀπὸ αὐτὴν καὶ νὰ τὴν ἀρχηστεύση Γι᾽ αὐτὸ καὶ τὸ πρῶτον ἀγώνισμάμας πρέπει νὰ εἶναι ἡ ἀντίστασή μας κατὰ τοῦ δαίμονος τῆς λύπης μὲτὴν προσευχή Δηλαδή ποτὲ νὰ μὴ ἀπελπιζόμαστε ὅσον ἁμαρτωλοὶ καὶἂν εἴμαστε Προσευχὴ καὶ πάλι προσευχή

ΠΩΣ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΑΝΑΠΑΥΣΗ Ὁ Ἀββᾶς Ἁλώνιος ἀναφέρειτὸ laquoΓεροντικὸνraquo ἔλεγε laquoἊν δὲν πῆ ὁ ἄνθρωπος στὴν καρδιά του ἐγὼμονάχος καὶ ὁ Θεὸς εἴμαστε στὸν κόσμον δὲν θὰ βρῆ ἀνάπαυσηraquo Μὲἄλλα λόγια χρειαζόμαστε ὁλόψυχη ἐπικοινωνία μὲ τὸν Θεὸν καὶ ἀπο-φυγὴ τῆς ἐνασχολήσεώς μας μὲ τὰ μάταια καὶ τὰ ψευδῆ τοῦ κόσμου

Π Μ Σωτῆρχος ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 4ην ΣΕΛ

Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΩΝΑἱ θέσεις τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῆς Ἁγίας Γραφῆς διὰ τὸ ζήτημα

ΗΗ σσττηηλληη ττηηςς laquolaquoππααννεελλλληηννιιοουυ εεννωωσσεεωωςς θθεεοολλοογγωωννraquoraquo

ΕΙΣΗΓΗΣΙΣ ΔΙΑ ΤΟ ΝΕΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝΕΙΣ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΝ

(πιλοτικὸν πρόγραμμα σπουδῶν 2011ndash2012)ἐνώπιον τῆς ΔἹΣυνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (4ndash5ndash2012)

Εἰς τὴν ἐφημερίδα laquoΠελοπόννη-σοςraquo τῶν Πατρῶν ἐδημοσιεύθη τὴν13ην Μαΐου πολὺ ἐνδιαφέρονἄρθρον τοῦ ἀντιπαπικοῦ Ἱεροκήρυ-κος τῆς Ἱ Μητροπόλεως Πα τρῶνἈρχιμανδρίτου Κυρίλλου Κωστο-πούλου εἰς τὸ ὁποῖον ἀναδεικνύεταιὁ παραλογισμὸς τῶν αὐτοκτονιῶνΤὸ ἄρθρον τοῦ ἱεροκήρυκος ὁὁποῖος εἶναι Δρ Θεολογίας καὶ Κα-θηγητὴς τῆς ΕΑΠ (ΣΕΠ) ἔχει ὡςἑξῆς

laquoΚαθημερινὴ εἶναι ἡ διαπίστωσηὅτι ὁ σύγχρονος κυρίως ἄνθρωποςβιώνει τὴ δίνη τοῦ παραλόγουἌλλο σκέπτεται ἄλλο πιστεύειἄλλο λέγει ἄλλο πράττει Ἐπαλη-θεύεται δηλαδὴ ἡ ρήση τοῦ Camusὅτι βρισκόμαστε σὲ ἕνα ldquoθέατροτοῦ παραλόγουrdquo

Καὶ τοῦτο γιὰ τὸν λόγο ὅτι στὴνἐποχή μας ὅλες οἱ ἀνθρώπινεςἀξίες καταρρίπτονται Ἠθικὲςἀξίες θρησκευτικὲς ἀλήθειες ἐπι-στημονικὲς καὶ κοινωνιολογικὲς πε-ποιθήσεις ndash ποὺ ἄλλοτε ἦταν ἡ βά-ση τῆς ἀνθρώπινης δραστηριότη-τας ndash γίνονται ὅλα ἀντικείμενοχλεύης καὶ αὐστηρῆς κριτικῆςΠραγματικὰ βιώνουμε τὸ ldquoθέατροτοῦ παραλόγουrdquo

Ἂν παραλογισμὸς θεωρεῖται ἡσυνειδητοποίηση τῶν ldquonon sensrdquo(χωρὶς νόημα) ἀνθρωπίνων ἐνερ-γειῶν τότε ὅλα στὴν ζωὴ εἶναιἐκτὸς τοῦ χώρου τῆς λογικῆς καὶἄρα ἄσκοπα Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἡldquoλογικὴrdquo κατάληξη τῆς ldquoἄσκοπηςrdquoαὐτῆς ζωῆς εἶναι ndash κατὰ τὸν μηδε-νιστὴ Schopenhauer ndash ἡ αὐτοκτονία

Ἡ αὐτοκτονία στὶς ἡμέρες μαςτείνει νὰ γίνει συρμὸς μὲ τὴν δι-καιολογία τῆς οἰκονομικῆς κρίσε-ως

Ὡστόσο τὸ πρόβλημα τῆς αὐτο-κτονίας εἶναι παλαιό Εἰσῆλθε στὸγίγνεσθαι τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὴστιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία αὐτὸς πίστε-ψε ὅτι εἶναι κυρίαρχος τῆς ζωῆςτου καὶ ἑπομένως μπορεῖ νὰ τὴντερματίσει ὅποτε αὐτὸς τὸ θελήσεικαὶ κρίνει ὅτι εἶναι ἐπιβεβλημένο

Πολλοὶ φιλόσοφοι τῆς Ἀρχαιότη-τας ὑποδεικνύουν τὴν αὐτοκτονίαὡς πράξη ἡρωϊσμοῦ καὶ ὄχι δειλίαςὅπως οἱ Στωϊκοί ὁ Ἡγησίας ὁ Πεισι-θάνατος (ἐξ οὗ καὶ ἡ ἐπωνυμία του)κἄ Ἀλλὰ καὶ σύγχρονοι φιλόσοφοιεἶναι ὑποστηρικτὲς τῆς ἀνωτέρωθέσεως καὶ ὑπέρμαχοι τῆς αὐτο-κτονίας Ἀναφέρουμε μερικούςὅπως τὸν Hume τὸν Voltaire τὸνSchopenhauer καὶ τὸν Morselli

Παράλληλα πολλοὶ εἶναι οἱ φιλό-

σοφοι ndashτόσο τῆς Ἀρχαιότητας ὅσοκαὶ νεώτεροιndash οἱ ὁποῖοι ἀπεδοκίμα-σαν τὴν ἀπονενοημένη αὐτὴ πράξηὡς ἀθέμιτη ὅπως οἱ Ὀρφικοὶ καὶ οἱΠυθαγόρειοι ἀλλὰ καὶ οἱ Kant Fich-te Heger κἄλ Ὁ Πλάτων λέγει χα-ρακτηριστικά ldquoἈδικεῖ τὴν ψυχὴν

αὐτοῦ ὁ ἑαυτὸν βιαζόμενος θέτωνγὰρ πρωΐμως τέρμα εἰς τὸν βίοναὐτοῦ ἐμποδίζει αὐτὴν βελ-τιωθῆναι Ἀναγκαζομένη δὲ ἡ ψυχὴνὰ καταλίπη βίᾳ τὸ σῶμα πρὶν ἢ κα-θαρθῆ πλήρως ἐκ τῆς κακίας οὐδύναται δεκτὴ γενέσθαι εἰς τὸν κα-θαρὸν ἀπὸ κακῶν τόπονrdquo (Θεαίτ177a3) Σύμφωνα μὲ τὸν ἴδιο φιλό-σοφο ὁ ἄνθρωπος ὀφείλει νὰ μὴβιάζεται νὰ ἐξέλθει τοῦ βίου ἀλλὰνὰ ὑπομένει ldquoἐὰν τʼ ἐν πενίᾳ γίγνη-ται ἐὰν τʼ ἐν νόσοις ἢ τινι ἄλλῳ τῶνδοκούντων κακῶν ὡς τούτῳ ταῦταεἰς ἀγαθὸν τι τελευτήσει ζῶντι ἢ καὶἀποθανόντιrdquo (Πολιτ 613a5)

Ὁ δὲ Ἀριστοτέλης ἀποδοκιμάζεικι αὐτὸς τὴν αὐτοκτονία ὡς πράξηδειλίας μᾶλλον ἢ ἀνδρείας ΤονίζειldquoΤὸ δ᾽ ἀποθνήσκειν φεύγοντα πε-νίαν ἢ ἔρωτα ἢ τί λυπηρὸν οὐκἀνδρείου ἀλλὰ μᾶλλον δειλοῦ μα-λακία γὰρ τὸ φεύγειν τὰ ἐπίποναrdquo(Ἠθ Νικομ 1116a 12) Καὶ ἀλλοῦldquoΦαῦλοι βροτῶν γὰρ τοῦ πονεῖνἠσσώμενοι θανεῖν ἐρῶσινrdquo (ἨθΕὔδ 1230a1)

Παρόμοια καὶ ἡ Ἰουδαϊκὴ θρη-σκεία καταδικάζει τὴν αὐτοκτονίαὡς ἀντικείμενη στὴν ἐντολὴ τοῦΘεοῦ ldquoοὐ φονεύσειςrdquo Γράφει ὁἸώσηπος ldquoἩ αὐτοχειρία καὶ τῆςκοινῆς ἁπάντων ζώων φύσεωςἀλλότριον καὶ πρὸς τὸν κτίσανταθεὸν ἡμᾶς ἐστιν ἀσέβειαrdquo (Περὶ τοῦἸουδ Πόλ 3 369 1)

Στὸν Χριστιανισμὸ ὁ πιστὸς γνω-ρίζει πλέον τὴν οὐσία τοῦ πράγμα-τος Καὶ αὐτὴ εἶναι μίαmiddot ὅτι ἡ αὐτο-κτονία δὲν εἶναι ἡ λύση Καὶ δὲνεἶναι ἡ λύση γιὰ δύο λόγους

Πρῶτον ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξηδὲν εἶναι αὐτοδημιούργητη καὶ ὡςἐκ τούτου δὲν εἶναι ὁ ἄνθρωποςἐκεῖνος ποὺ ἔδωσε τὴν ζωὴ στὸνἑαυτόν του Ἑπομένως δὲν νοεῖταιἡ ἀφαίρεση τῆς ζωῆς τὴν ὁποίαἔχει δώσει ἄλλος καὶ ὄχι ὁ ἴδιος ὁἄνθρωπος Καὶ αὐτὸς ὁ Ἄλλος εἶναιὁ Δημιουργὸς Τριαδικὸς Θεός

Δεύτερον ὁ ἄνθρωπος ndash κατὰτὴν ἀποκαλυφθεῖσα ἀπὸ τὸν Ἴδιοτὸν Αὐτοαποκαλυφθέντα Θεάν-θρωπο Κύριο ἀλήθεια ndash ὑπάρχειὀντολογικὰ καὶ μετὰ τὸν τερμα-

τισμὸ αὐτῆς τῆς πρόσκαιρης ζωῆςἌρα εἶναι αὐτονόητο ὅτι ὁ αὐτόχει-ρας δὲν λύει οὐσιαστικὰ καὶ τελεσί-δικα τὸ ὑπάρχον πρόβλημά τουΤουναντίον τὸ ἐπεκτείνει καὶ πέραἀπὸ αὐτὴ τὴν ζωή καθιστώντας τοαἰώνιο

Κατὰ τὸν 2ο αἰώνα οἱ Χριστιανοὶκατὰ τὴν διάρκεια τῶν διωγμῶν δὲνπροέβαιναν σὲ ὁμολογία πίστεωςἐὰν δὲν ἐρωτῶντο γιὰ νὰ μὴ ἐκθέ-σουν σὲ κίνδυνο τὴ ζωή τους καὶλογισθεῖ τοῦτο ὡς αὐτοκτονίαἘκτός βεβαίως μερικῶν ἐξαιρέσε-ων γιὰ τὶς ὁποῖες ἀπεφάνθη ἡ ἴδια ἡἘκκλησία

Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ἐκπροσω-πώντας τὴν γενικότερη ἐκκλησια-στικὴ ἀντίληψη χαρακτηρίζει τὴναὐτοκτονία ὡς ἔγκλημα βαρύτεροκαὶ πιὸ ἀξιόποινο ἀπὸ τὸν φόνο laquoὉβιαίῳ θανάτῳ καταλύων τὸ ζῆνἐγκληματίας ἐστι καὶ βδελυρός Διὸὁ Θεὸς τοὺς αὐτοκτονοῦντας κο-λάζει καὶ πάντες βδελυττόμεθαraquo(PG 61 618) Ὁ δὲ 14ος κανόναςτοῦ Ἁγ Τιμοθέου ὁ ὁποῖος ἔλαβεοἰκουμενικὸ κῦρος ἀπὸ τὸν 2ο κα-νόνα τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνό-δου ἀπαγορεύει νὰ τελεσθεῖ μνη-μόσυνο ὑπὲρ τῶν αὐτοχειριασθέν-των

Ἡ ἄποψη τῶν Ἁγίων Πατέρωνπερὶ αὐτοκτονίας ἑδράζεται ἐπὶ τῆςἉγίας Γραφῆς Γράφοντας ὁ Ἀπό-στολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος στοὺςΚορινθίους τονίζει ldquoΕἴ τις τὸν ναὸντοῦ Θεοῦ (δηλαδὴ τὸ σῶμα του)φθείρει φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεὸςrdquo (Α΄Κορ 3 17) Τοῦτο σημαίνει ἑρμη-νεύει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος αἰώνιακόλαση Καὶ αὐτὸ γιατί εἴμαστε μέ-λη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ ldquoὅτιμέλη ἐσμὲν τοῦ σώματος αὐτοῦ(τοῦ Χριστοῦ)rdquo (Ἐφεσ 5 30)

Ἡ λύση λοιπόν στὸ κάθε μορ -φῆς πρόβλημα ndash ἔστω σοβαρὸ ndashδὲν εἶναι δυνατὸν νὰ βρίσκεταιστὴν αὐτοκτονία ἀλλὰ στὴ ζωὴ καὶστὴν ἀλήθεια Καὶ ὅπως πρέπει νὰγνωρίζουμε ἡ αὐτοζωὴ καὶ ἡ αὐτο-αλήθεια εἶναι ὁ Ἰησοῦς ΧριστόςΑὐτὸς μᾶς χάρισε τὴ ζωὴ αὐτήΑὐτὸς εἶναι ὁ κύριος τῆς ζωῆς καὶτοῦ θανάτου ἀφοῦ μὲ τὸν ἐπὶ τοῦΣταυροῦ θάνατό Του θανάτωσετὸν θάνατον

Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ὁ ἄνθρωποςπρέπει νὰ εἶναι ὡς στρατιώτηςΧριστοῦ πιστὸς στὸ καθῆκον τουφρουρὸς τοῦ πολύτιμου δώρουτῆς ζωῆς καὶ νὰ πορεύεται μὲ ὑπο-μονὴ καὶ ἐλπίδα μέχρι τοῦ ὑπὸ τοῦἸδίου τοῦ Θεοῦ τεταγμένου χρό-νου τῆς ἀποδημίας του στὴν οὐρά-νια πατρίδαraquo

Τοῦ κ Ἠλία ΜπάκουΔρ ΘεολογίαςndashΦιλολόγουΓεν Γραμματέως τῆς ΠΕΘ

Τοῦ ἈρχιμανδρίτουΚυρίλλου Κωστοπούλου

Ο ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣἝνας κλάδος τοῦ Ἀποκρυφισμοῦ

Τοῦ Πρωτ Βασιλείου Ἀ Γεωργοπούλου Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς ΑΠΘ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 4ην ΣΕΛ

Σελὶς 4η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Ποιὸ εἶναιτὸ χέρι τοῦ Θεοῦ

Ἰδιαίτερα σὲ στιγμὲς πολὺ δύσ -κολες καὶ ἐξαιρετικὰ κρίσιμες τὸλέμε ὅλοι καθαρά laquoὉ Θεὸς νὰ βά-λει τὸ χέρι Τουraquo Ἀκόμη καὶhellip ἄθε-λά μας τὸ λέμε Εἴτε ὡς πιστοί εἴτεκαὶ ὡς ἄπιστοι (ἢ καὶ ὀλιγόπιστοι)ἀκόμη Ἀλλὰ καὶ τότε πού διαφύ-γαμε ἕνα μεγάλο κίνδυνο μία ἐξαι-ρετικὰ δύσκολη κατάσταση τί λέ-με πάλι laquoἜβαλε ὁ Θεὸς τὸ χέριΤου καὶ γλύτωσαraquo ἢ laquoτὸ χέρι τοῦΘεοῦ μὲ ἔσωσεraquo

Ἀλλὰ τί εἶναι αὐτὸ τὸ χέρι τοῦ

Θεοῦ πού μᾶς λυτρώνει Μοιάζει μὲ τὸ στοργικὸ χέρι τῆς

μάνας Μοιάζει μὲ τὸ στιβαρὸ χέρι τοῦ

πατέρα Μοιάζει μὲ τὸ σωτήριο χέρι τοῦ

ναυαγοσώστηΜοιάζει μὲ τὸ ἀκαταμάχητο

ἐκεῖνο χέρι πού σπάζει ὅλα τὰ δε-σμά

Ἢ μοιάζει μὲ ἐκεῖνο τὸ προστα-τευτικὸ χέρι ποὺ δὲν σʼ ἀφήνει νὰκρημνιστεῖς στὸν κατηφορικὸ δρό-μο πού πῆρες

Μήπως πάλι εἶναιhellip Ἐκεῖνο πού χώρισε στὰ δύο τὴν

Ἐρυθρὰ θάλασσα γιὰ νὰ πορευτεῖὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς μακριὰ ἀπʼτοὺς τυράννους του

Ἐκεῖνο πού τοῦ σκόρπιζε γιὰχρόνια τὸ μάννα ἐκεῖ στὴν πορείατου στὴν ἔρημο

Ἐκεῖνο πού δὲν ἄφησε τὰ τρίαπαιδιὰ νὰ καοῦν στὸ καμίνι τοῦ Να-βουχοδονόσορα

Ἢ ἐκεῖνο ποὺ ἔσωσε τὸν μὲνΝῶε ἀπʼ τὸν κατακλυσμὸ τοῦ νε-ροῦ τὸν δὲ Λὼτ ἀπʼ τὸν κατα-κλυσμὸ τῆς φωτιᾶς ἐκεῖ στὰ Σόδο-μα καὶ τὰ Γόμορρα

Μήπως τελικά πρόκειται γιὰ τὸχέρι ἐκεῖνο ποὺ εὐλόγησε τὰ πέντεψωμιὰ καὶ τὰ δύο ψάρια καὶ χόρτα-σε τοὺς πέντε χιλιάδες

Μήπως πρόκειται γιὰ ἐκεῖνο ποὺμόλις ἔπιασε τὸ χέρι τῆς κατάκοι-της καὶ μὲ πυρετὸ πεθερᾶς τοῦ Πέ-τρου ἀμέσως ἐκείνη ἔγινε καλά

Μήπως πρόκειται γιὰ ἐκεῖνο ποὺμόλις κράτησε τὸν ἴδιο τὸν Πέτροτότε ποὺ ἀπὸ ὀλιγοπιστία βυθιζό-ταν στὴν τρικυμισμένη θάλασσαὁπότε καὶ δὲν καταποντίστηκε καὶσώθηκε ἀμέσως

Ἢ μήπως πρόκειται γιὰ ἐκεῖνοπού μόλις ἔπιασε τὸ χέρι τῆςνεκρῆς 12χρονης κόρης τοῦ Ἰαεί-ρου ἀμέσως αὐτὴ ἀναστήθηκε

Ὅπως καὶ νὰ τὸ κάνουμε αὐτὸτὸ χέριhellip

Πάντοτε ἔρχεται γιὰ νὰ δώσεικαὶ ποτὲ του γιὰ νὰ πάρει

Πάντοτε προσφέρει τὴ θαλπωρὴτου τὴν ἐξαίσια

Πάντοτε σκεπάζει μοναδικά Πάντοτε ὁδηγεῖ ἀνυπέρβληταΠάντοτε ἀνατρέπει ὅλα τὰ laquoδε-

δομέναraquoΠάντοτε εἶναι φιλεύσπλαχνο καὶ

φιλάνθρωποΠάντοτε θυσιαζόμενο γιʼ αὐτὸ

εἶναι καὶ ματωμένο

Στʼ ἀλήθεια ποιὸ εἶναι ἀκριβῶςαὐτὸ τὸ χέρι Γιατί σὲ κάθε περί-πτωση εἶναι πανίσχυρο ἀκαταμά-χητο μοναδικὰ δυνατό Καὶ δὲνμπορεῖ νὰ γίνει διαφορετικὰ ξέρε-τε Γιατί πρόκειται γιὰ τὸ ἴδιο τὸ χέ-

ρι τοῦ Θεοῦ Καὶ τί εἶναι ὁ Θεὸςπαρὰ ὁ laquoΚύριος τῶν δυνάμεωνraquo(Ψαλμ 2310)

Σὲ πάρα πολλὰ σημεῖα ἡ ἉγίαΓραφὴ λέγει γιὰ τὸ πανίσχυρο αὐτὸχέρι τοῦ Θεοῦ

bull laquoΤὰ χέρια Σου μὲ ἔπλασαν καὶμὲ δημιούργησανraquo (Ἰὼβ 108 καίΨαλμ 11873)

bull laquoΑὐτοῦ εἶναι ἡ θάλασσα καὶΑὐτὸς τὴν ἔκανε καὶ τὴν ξηρὰ τὰχέρια Του τὴν ἔπλασανraquo (Ψαλμ945)

bull laquoΣύ Κύριε στὴν ἀρχὴ θεμε-λίωσες τὴν γῆ καὶ ἔργα τῶν χεριῶνΣου εἶναι οἱ οὐρανοὶraquo (Ψαλμ10126 καί Ἑβρ 110)

bull laquoἘγὼ εἶμαι ὁ πρῶτος κι ἐγὼὑπάρχω στὸν αἰώνα Τὸ χέρι μουθεμελίωσε τὴ γῆ καὶ ἡ δεξιά μουστερέωσε τὸν οὐρανὸraquo (Ἠσ 1213)

bull laquoΑὐτὰ ποὺ σκέφτηκε καὶ ἀπο-φάσισε νὰ κάνει ὁ Θεὸς ὁ ἅγιοςποιὸς θὰ τὰ ἐμποδίσει καὶ ποιὸς θὰἀποτρέψει τὸ χέρι τὸ ὑψηλόraquo (Ἠσ14 27)

Ἆραγε ποιὸς εἶναι τόσο δυ-νατὸς ὥστε νὰ μπορεῖ νὰ ἀντιστέ-κεται στὶς ἀποφάσεις τοῦ Θεοῦ καὶνὰ προβάλει ἐμπόδια στὶς θελήσειςΤου Κανένας ἀπολύτως Ἑπόμενοεἶναι νὰ ἀναρωτιέται ὁ προφήτηςἨσαΐας laquoΤὸ χέρι Σου τὸ ὑψηλὸποιὸς θὰ τὸ ἀποτρέψειraquo (Ἠσ 1427) Γιατί δὲν εἶναι ἄλλο παρὰ τὸἴδιο τὸ χέρι τοῦ Κυρίου τῶν δυνά-μεων

Στὸ διάβα τῶν αἰώνων πολλοὶἦταν ἐκεῖνοι ποὺ θεωροῦσαν τοὺςἑαυτοὺς τους ἰσχυρούς ἐπειδὴεἶχαν τὴν κοσμικὴ ἐξουσία γιὰ πα-ράδειγμα Ὁπότε καὶ τυφλωμένοιἀπὸ ὑπέρμετρο ἐγωισμὸ καὶ ἔπαρ-ση νόμιζαν ὅτι μποροῦσαν νὰ κά-νουν ὅτι ἤθελαν Ἀκόμη καὶ στοὺςἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ ἐκείνουςποὺ ὁλοφάνερα σκέπαζε τὸ προ-στατευτικό Του χέρι

Ἀλλὰ πόσο ἔξω ἔπεσαν Πόσο γε-λοιοποιήθηκαν

Κι αὐτὸ τὸ εἴδαμε νὰ ἐπαναλαμ-βάνεται ἄπειρες φορὲς μὲ τοὺςμάρτυρες Δὲν εἶναι μόνο ὅτι δὲντοὺς ἔβλαπταν τὰ φοβερὰ μαρτύ-ρια στὰ ὁποῖα τοὺς ὑπέβαλανἀλλὰ καὶ μέσα ἀπʼ αὐτά γίνοντανΧριστιανοὶ καὶ στὴ συνέχεια μάρ-τυρες οἱ ἴδιοι οἱ δήμιοι ποὺ τοὺςβασάνιζαν ὡς καὶ οἱ γυναῖκεςαὐτῶν τῶν ἰσχυρῶν καὶ τὰ παιδιὰτους ἀκόμη

Ἔτσι δὲν κατατροπώνονταν μό-νον αὐτοί ἀλλὰ καὶ ὁ νομιζόμενοςlaquoἰσχυρόςraquo ὁ τάχα ἀκατάβλητοςαὐτὸς ποὺ τοὺς ὑποκινοῦσε δη-λαδὴ ὁ ἴδιος ὁ Σατανᾶς Τί γελοι-οποίηση κι αὐτὴ μπροστὰ στὸ ὄντωςπαντοδύναμο χέρι τοῦ Θεοῦ

Ἀλλὰ τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ δὲν εἶναι

κάτι ἀόριστο δὲν εἶναι τρόπος τοῦλέγειν ἢ ὁ τρόπος ποὺ περιγρά-φουμε τὴν παντοδυναμία Τουεἶναι κάτι πάρα πολὺ συγκεκριμέ-νο Ἐν τέλει τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ δὲνεἶναι κάτι ἀλλὰ Κάποιος Εἶναι ὁἴδιος ὁ Χριστός Ναί

Ἂς δοῦμε τί ἀναφέρει ἐπʼ αὐτοῦὁ μεγάλος Πατέρας τῆς Ἐκκλησίαςμας Ἅγ Κύριλλος ΠατριάρχηςἈλεξανδρείας1

bull laquoΧέρι βέβαια τοῦ Πατέρα ποὺἔπλασε τὰ πάντα εἶναι ὁ Υἱός μέσωτοῦ ὁποίου ἔκανε τὰ πάντα καὶστὸν ὁποῖο βρίσκονται τὰ πάνταΓιατί λέγει laquoμὲ τὸν λόγο τοῦ Κυρί-ου στερεώθηκαν οἱ οὐρανοίraquo

bull laquoΕἶναι πανίσχυρος ὁ Λόγος τοῦΘεοῦ Πατέρα κι αὐτὸς εἶναι ὁ Κύ-

ριος τῶν δυνάμεωνraquobull laquoΧέριraquo καὶ laquoδεξιὰraquo Του ὁ Θεὸς

καὶ Πατέρας ὀνομάζει τὸν Υἱόbull laquoΑὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος τῶν δυ-

νάμεων καὶ τὸ ἀνίκητο χέρι τοῦ Πα-τέρα μὲ τὸ ὁποῖο ἔφερε τὰ πάνταστὴν ὕπαρξηraquo

Λοιπόν ὅποιοι καταφεύγουν

στὸ Χέρι αὐτό ὅποιοι βρίσκονταικάτω ἀπʼ τὴν κραταιή Του σκέπηὅποιοι τὸ ἀγγίζουν μὲ σεβασμό πί-στη πολὺ καὶ ἐλπίδαhellip

Τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ τοὺς φοβί-σει

Τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ τοὺς βλά-ψει

Μένουν ἀπρόσβλητοι ἀπʼ τοὺςπειρασμοὺς καὶ τὰ πάθη

Ἀπόρθητοι ἀπʼ τὸν ΣατανᾶΠληροῦνται μὲ τὴν Θεία ΧάρηΓίνονται χαρισματικοὶ καὶ χαρι-

τωμένοιΜπορεῖ ἐμεῖς νὰ εἴμαστε ἀδύνα-

τοι εἶναι ὅμως παντοδύναμο τὸΧέρι ἐκεῖνο ποὺ μᾶς κρατεῖ καὶ μᾶςσκεπάζει Κι ὅταν μᾶς σώζει ὁ Χρι-στός ἆραγε ποιὸς μπορεῖ νὰ μᾶςβλάψει

Τονίζει ὁ ἱ Χρυσόστομος laquoΚα-νεὶς ἂς μὴ ὑπερηφανεύεται γιὰ τὸνπλοῦτο του κανεὶς νὰ μὴ ὑπερη-φανεύεται γιὰ κάτι ἀπʼ τὰ κοσμικάἀλλὰ γιʼ αὐτὸ καὶ μόνο ἐπειδὴ ἔχειτὸν Κύριο Θεόraquo

Τί εὐλογία

Στʼ ἀλήθεια τί γίνεται μὲ ἐκεί-νους ποὺ τὸ ἀμφισβητοῦν ἢ καὶ τὸπεριγελοῦν ποὺ τὸ ἀρνοῦνται καὶτὸ ἐγκαταλείπουν αὐτὸ τὸ Χέρι

Τότε ὁ ἄνθρωπος μένει ἔρημοςκαὶ μὲ ἕνα τεράστιο κενὸ μέσα τουτὸ ὁποῖο μὲ τίποτε δὲν μπορεῖ νὰκαλύψει

Τότε ὁ ἄνθρωπος καταντᾶ νὰ κα-ταφεύγει σὲ ἄλλα χέρια ἁμαρτω-λά κακοποιά διεφθαρμένα σὲ χέ-ρια καθαρὰ διαβολικά

Τότε ὁ ἄνθρωπος πέφτει στὸ χά-ος τῆς ἀπόγνωσης καὶ τῆς ἀπελπι-σίας

Ὁ Γάλλος συγγραφέας Εὐγέ-νιος Ἰονέσκο εἶχε γράψει γιὰ τὸδράμα τῆς μακριὰ ἀπʼ τὸν Θεὸεὑρισκόμενης ψυχῆς του laquoΜπορῶνὰ πῶ ὅτι ἔχω ἐγκαταλείψει τὸνΟὐρανὸ κι ἔχω τὴν ἐντύπωση ὅτι ὁΟὐρανὸς μὲ ἔχει ἐγκαταλείψειhellipἜχουμε καταντήσει ἀνδρείκελακαὶ ἐρχόμαστε καὶ παρερχόμαστεδίχως λόγο ποὺ ἀκοῦμε καὶ λέμελέξεις δίχως νόημα Ἡ ὑλιστικὴζωὴ μᾶς ἔχει μεταμορφώσει σὲὄντα ξιπασμέναhellipraquo

Ἀλλὰ τὸ Χέρι αὐτὸ ἔρχεται κά-ποτε ἀκόμη καὶ ὡς τιμωρό ὅπωςσυνέβη μὲ τοὺς Ἰσραηλίτες οἱὁποῖοι ἔφθασαν στὸ σημεῖο καὶ νὰτὸ σταυρώσουν ἀκόμη Μὴ τὸξεχνᾶμεhellip

Νά λοιπόν καλοί μου φίλοι ποιὸ

εἶναι τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ Ὁ ἴδιος ὁΧριστός μας Ὁ παντοδύναμος Ὁφιλεύσπλαχνος Ἡ καταφυγή μαςἈλλὰ γιὰ νὰ μᾶς σκέπει πρέπει νὰεἴμαστε κοντά Του μαζί Του ὅσογίνεται πιστὰ καὶ ἀφοσιωμέναἘκεῖνος πάντοτε θέλει νὰ μᾶς σκέ-πει νὰ μᾶς ὁδηγεῖ νὰ μᾶς σώζειἈρκεῖ νὰ τὸ θέλουμε κι ἐμεῖς Νὰτὸ θέλουμε πολύhellip

1 Βλ laquoΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΝΗΣΑΙΑraquo Λόγοι Β΄ Γ΄ amp Ε΄

Κ Γ Παπαδημητρακόπουλος

(2ον)ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκη -νὸς ἀπὸ τὴν Ἱ Μονὴ τοῦ ὉσίουΣάββα τοῦ Ἡγιασμένου ἐκτὸς ἀπὸτοὺς μοναχικούς του ἀγῶνες ἐπι-δίδεται καὶ στὴ συγγραφὴ σπου-δαιοτάτων ἔργων ὑπὲρ τῆς Ὀρθο-δοξίας Γράφει ἔργα ἑρμηνευτικάδογματικά ἀντιρρητικά ἀσκητικάἠθικά ὁμιλητικά ἁγιολογικὰ καὶὑμνογραφικά

Τὸ σημαντικότερο δογματικὸἔργο τοῦ ἱεροῦ Δαμασκηνοῦ εἶναιἡ laquoΠηγὴ Γνώσεωςraquo τὸ ὁποῖο διαι-ρεῖται σὲ τρία μέρη α) Φιλοσοφικὰκεφάλαια β) Περὶ αἱρέσεων καὶ γ)Ἔκθεσις ἢ ἔκδοσις ὀρθοδόξου πί-στεως

Τὸ δεύτερο μέρος τοῦ ἔργουlaquoΠηγὴ Γνώσεωςraquo τὸ laquoΠερὶ αἱρέ-σεωνraquo εἶναι μία σύν τομη καὶ ἀκρι-βολογικὴ περίληψη 103 αἱρέσεωνΣτηρίζεται σὲ παλαιότερους θεο-λόγους ἰδιαίτερα στὸν Θεοδώρη-το Κύρου καὶ τὸν ἅγιο ἘπιφάνιοΚύπρου Οἱ ἀπόψεις τοῦ Ἁγίου γιὰὁρισμένες νεώτερες αἱρέσεις(Ἰσμαηλίτες ἢ Μωαμεθανοὶ καὶεἰκονομάχοι) εἶναι πρωτογενεῖςἘνῶ δηλ γιὰ τὶς ἄλλες αἱρέσεις τὸμόνο ποὺ κάνει εἶναι νὰ παραθέ-τει διάφορες γνωστὲς θέσεις περὶαὐτῶν ἀπὸ προγενεστέρους Πατέ-ρες γι᾽ αὐτὲς τὶς δύο αἱρέσεις κα-ταγράφει τὴν δική του προσωπικὴμαρτυρία καὶ κρίση Αὐτὴ εἶναι καὶἡ πρωτοτυπία τοῦ ἔργου

Βεβαίως πολὺ ὀρθὰ ὁ ἍγιοςἸωάννης κατατάσσει τὸ Ἰσλὰμ στὶςαἱρέσεις ἀφοῦ ὅπως ἀναφέραμεἡ διδασκαλία του ἀποτελεῖ ἕνα μί -γμα ἕνα κράμα διαφόρων αἱρέσε-ων ὅπως τῆς εἰδωλολατρίας τοῦζωροαστρισμοῦ τοῦ μανιχαϊσμοῦτοῦ ἰουδαϊσμοῦ τοῦ γνωστικισμοῦτοῦ ἀρειανισμοῦ τοῦ νεστοριανι-σμοῦ τοῦ μονοφυσιτισμοῦ τοῦἀφθαρτοδοκητισμοῦ καὶ τῆς εἰκο-νομαχίας12

Ἐξ ἀρχῆς θὰ πρέπει νὰ ἀναφέ-ρουμε ὅτι ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τοῦκειμένου προκύπτει ὅτι πρωταρ-χικὸς σκοπὸς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννουδὲν εἶναι νὰ κάνει μιὰ σοβαρὴ θεο-λογικὴ συζήτηση ἐλέγχοντας μὲθεολογικὰ ἐπιχειρήματα τὴν πλάνητοῦ Ἰσλάμ Στόχος του εἶναι νὰ τὴνγελοιοποιήσει νὰ τὴν παρουσιάσειὅτι εἶναι γιὰ γέλια νὰ πέσει στὴνὑπόληψη τῶν ἀναγνωστῶν Δὲντὴν θεωρεῖ κἂν ἀξία νὰ ἀσχοληθεῖκανεὶς σοβαρὰ μὲ μιὰ τέτοια θρη-σκεία Αὐτό μάλιστα καταφαίνεταιἀπὸ τὰ ἴδια τὰ λόγια τοῦ Ἁγίου ὁὁποῖος χρησιμοποιεῖ τέσσεριςφορὲς τὴν φράση laquoγέλωτοςἄξιαraquo13 ὅτι δηλ τὸ πιστεύω τοῦἸσλὰμ εἶναι ἄξιο μόνο γιὰ γέλια

Ἂς ἔλθουμε ὅμως τώρα νὰ ἐξε-τάσουμε τὸ ἴδιο τὸ κείμενο τὸlaquoΠερὶ αἱρέσεωνraquo

Εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ὁ εἰκονόφιλοςπατὴρ μᾶς δίνει τὴν γνώμη του γιὰτὸ Ἰσλάμ Θεωρεῖ ὅτι εἶναι θρη-σκεία ἀλλὰ λαοπλάνος καὶ πρό-δρομος τοῦ Ἀντιχρίστου laquoἜστι δὲκαὶ ἡ μέχρι τοῦ νῦν κρατοῦσα λαο-πλάνος θρησκεία τῶν Ἰσμαηλιτῶνπρόδρομος οὖσα τοῦ Ἀντιχρί-στουraquo14 Στὴ συνέχεια ἀναφέρεταιστὴν καταγωγή της Ἰσμαηλίτες λέ-γονται ἐπειδὴ κατάγονται ἀπὸ τὸνἸσμαήλ τὸν υἱὸ τοῦ Ἀβραὰμ ἀπὸτὴν Ἄγαρ καὶ Ἀγαρηνοὶ ἀπὸ τὴνἌγαρ Ἀποκαλοῦνται ἐπίσης καὶΣαρακηνοὶ ὡς ἐκ τῆς laquoΣάρρας κε-νούςraquo15 ἐπειδὴ ἡ Ἄγαρ εἶχε πεῖστὸν ἄγγελο ὅτι ἡ Σάρρα τὴν ἀπέ-λυσε κενή Ἀναφέρει ἐπίσης ὅτιμέχρι τὰ χρόνια τοῦ Ἡρακλείουαὐτοὶ ἦταν εἰδωλολάτρες γιατίπροσκυνοῦσαν τὸ φωτεινὸ ἄστροκαὶ τὴν Ἀφροδίτη τὴν ὁποία ὀνό-μασαν Χαβάρ ποὺ σημαίνει μεγά-λη Ἀπὸ τὰ χρόνια ὅμως τοῦ Ἡρα-κλείου ἐγκατέλειψαν τὴν εἰδωλο-λατρεία καὶ προσκολήθηκαν στὸνΜωάμεθ τὸν ὁποῖο ἔρχεται στὴσυνέχεια καὶ μᾶς τὸν παρουσιάζει

Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι ὁ ἱερὸςΔαμασκηνὸς ἀποκαλεῖ εὐθὺς ἐξἀρχῆς τὸν Μαμὲδ (Μωάμεθ) ψευ-δοπροφήτη καὶ τὸν κατηγορεῖ ὅτισυνέστησε τὴν αἵρεσή του ὕστεραἀπὸ μιὰ ἐπιφανειακὴ μελέτη τῆςἉγίας Γραφῆς μιὰ συνομιλία μ᾽ ἕναἈρειανὸ μοναχὸ καὶ ἀφοῦ διέδωσετὴν ψεύτικη φήμη ὅτι ὅλ᾽ αὐτά ποὺθέσπισε εἶναι θεόσταλτα Μ᾽ αὐτὸντὸν τρόπο κατάφερε νὰ παρασύρειτὸν λαό Καυστικότατο εἶναι τὸσχόλιο τοῦ Ἁγίου ὅτι ὅλα τὰ θεσπί-σματα τοῦ βιβλίου τοῦ Μωάμεθδηλαδὴ τοῦ Κορανίου εἶναι laquoγέ-λωτος ἄξιαraquo τὸ ὁποῖο καθιέρωσεστὸ ἔθνος του χρησιμοποιώνταςὡς ὄργανο τὴν δῆθεν θεοσεβῆ καὶἠθικὴ πολιτεία του

Μέχρι ἐδῶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης κα-ταφέρνει νὰ δημιουργήσει τὴνσαφῆ ἀντίληψη στὸν ἀναγνώστηὅτι ἔχουμε νὰ κάνουμε μ᾽ ἕνα αἱρε-τικό ὁ ὁποῖος δημιούργησε μιὰ δι-κή του αἵρεση

Ἐν συνεχείᾳ ὁ ἱερὸς πατὴρ μᾶςδίνει πολὺ συστηματικὰ καὶ συνο-πτικὰ τὸ πιστεύω τὴν διδασκαλίατοῦ Ἰσλάμ16 καὶ μᾶς παρουσιάζειθαυμάσια τὰ βασικὰ σημεῖα τῆς πί-στεώς του Ὁ Μουσουλμανισμὸςlaquoλέγει ἕνα Θεὸν εἶναι ποιητὴν τῶνὅλων μήτε γεννηθέντα μήτε γε-γεννηκόταmiddot λέγει τὸν Χριστὸν Λό-γον εἶναι τοῦ Θεοῦ καὶ πνεῦμααὐτοῦ κτιστὸν δὲ καὶ δοῦλον καὶὅτι ἐκ Μαρίας τῆς ἀδελφῆς Μωυ-σέως καὶ Ἀαρὼν ἄνευ σπορᾶςἐτέχθη Ὁ γὰρ Λόγος φησί τοῦΘεοῦ καὶ τὸ Πνεῦμα εἰσῆλθεν εἰςτὴν Μαρίαν καὶ ἐγέννησε τὸνἸησοῦν προφήτην ὄντα καὶ δοῦλοντοῦ Θεοῦ Καὶ ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι παρα-νομήσαντες ἐθέλησαν αὐτὸνσταυρῶσαι καὶ κρατήσαντεςἐσταύρωσαν τὴν σκιὰν αὐτοῦΑὐτὸς δὲ ὁ Χριστὸς οὐκ ἐσταυρώ-θη φησίν οὔτε ἀπέθανεν Ὁ γὰρΘεὸς ἔλαβεν αὐτὸν πρὸς ἑαυτὸνεἰς τὸν οὐρανὸν διὰ τὸ φιλεῖναὐτόν Καὶ τοῦτο λέγει ὅτι τοῦ Χρι-στοῦ ἀνελθόντος εἰς τοὺς οὐρα-νούς ἐπηρώτησεν αὐτὸν ὁ Θεὸςλέγωνmiddot Ὢ Ἰησοῦ σὺ εἶπας ὅτι Υἱὸςεἰμὶ τοῦ Θεοῦ καὶ Θεός Καὶ ἀπε-κρίθη φησίν ὁ Ἰησοῦςmiddot ldquoἼλεώς μοιΚύριεmiddot σὺ οἶδας ὅτι οὐκ εἶπον οὐδὲὑπερηφανῶ εἶναι δοῦλος σουmiddot ἀλλ᾽ἄνθρωποι οἱ παραβάται ἔγραψανὅτι εἶπον τὸν λόγον τοῦτον καὶἐψεύσαντο κατ᾽ ἐμοῦ καὶ εἰσὶ πε-πλανημένοιrdquo Καὶ ἀπεκρίθη καὶφησὶν αὐτῷ ὁ Θεόςmiddot ldquoΟἶδα ὅτι σὺοὐκ ἔλεγες τὸν λόγον τοῦτονrdquoraquo17

Ὅπως εἶναι φανερὸ laquoτὸ Ἰσλὰμἀντλεῖ τὴν διδασκαλία περὶ τοῦἸησοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὴν ἀντιχρι-στιανικὴ ἰουδαϊκὴ καὶ τὴν αἱρετικὴχριστιανικὴ (ἀρειανικὴndashνεστο-ριανὴ) γραμματεία Τὸν δέχεται ὡςμέγα προφήτη ὡς τὴν σφραγίδατῆς ἁγιότητος ὡς τὸν μέλλοντα νὰκρίνει τὸν κόσμο κατὰ τὴν Δευτέ-ρα Παρουσία Τὸν θεωρεῖ ἐπίσηςΛόγο καὶ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ γεννη-θέντα ἀπὸ τὴν παρθένο Μαρία (ὄχιτὴν Κυρία Θεοτόκο ἀλλὰ τὴνἀδελφὴ τοῦ προφήτου Μωυσέως)διδάσκαλο τοῦ μονοθεϊσμοῦ καίτέλος ἀναληφθέντα στοὺς οὐρα-νοὺς μέχρι τῆς δευτέρας ἀπο-στολῆς του γιὰ τὴν κρίσι Ἀρνεῖταιτὴν θεότητα τοῦ Χριστοῦ τὸνΣταυρικό του θάνατο καὶ τὴν Ἀνά-σταση διότι τὰ θεωρεῖ ἀνοίκεια καὶβλάσφημα γιὰ ἕνα προφήτη τοῦΘεοῦ Γι᾽ αὐτὸ καὶ βδελύσσεται τὸνΤίμιο Σταυρό Γιὰ νὰ στηρίξη ὅληαὐτὴ τὴν διδασκαλία περὶ ἸησοῦΧριστοῦ τὸ Ἰσλὰμ ὑποστηρίζει ὅτιοἱ Χριστιανοὶ διαστρέβλωσαν μὲπροσθαφαιρέσεις καὶ παραποιήσειςτὸ ἀρχικὸ Εὐαγγέλιο ποὺ κήρυξε ὁἸησοῦς18raquo Ὑπάρχουν τέλος λέει ὁἍγιος κι ἄλλα τερατολογήματαστὴ διδασκαλία τοῦ Ἰσλὰμ laquoγέλω-τος ἄξιαraquo γιὰ τὰ ὁποῖα ὅμως ὁΜωάμεθ καυχιέται ὅτι τὰ παρέλα-βε ἐκ Θεοῦ

Πιὸ κάτω ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὑπεισ -έρχεται σ᾽ ἕνα πολὺ καίριο σημεῖοτῆς διαλογικῆς συζητήσεως μὲτοὺς Σαρακηνούς μὲ τὸ ὁποῖοτοὺς κατασυντρίβει καὶ τοὺς ἀφή-νει ἀναπολογήτους χωρὶς νὰ μπο-ροῦν νὰ προβάλλουν πειστικὰ ἐπι-χειρήματα Τὸ σημεῖο αὐτὸ εἶναι ἡπαγία θέση τοῦ ἱεροῦ Δαμασκηνοῦὅτι ἐκλείπει κάθε αὐθεντικὴ μαρ-τυρία γιὰ τὸ ὅτι τὸ Κοράνιο εἶναιθεόσταλτο καὶ ὁ προφήτης τουςἀληθινός Τοὺς ρωτᾶ laquoΚαὶ τίςἐστιν ὁ μαρτυρῶν ὅτι γραφὴναὐτῷ δέδωκεν ὁ Θεός Καὶ τὶς τῶνπροφητῶν προεῖπεν ὅτι τοιοῦτοςἀνίσταται προφήτηςraquo19 Μὴ ἔχον-τας τί νὰ ἀπαντήσουν οἱ Σαρακη-νοί ὁ Ἅγιος τοὺς φέρνει δύο πα-ραδείγματα Τὸ πρῶτο εἶναι ὁ προ-φήτης Μωυσῆς ὁ ὁποῖος παρέλα-βε τὸ Νόμο ἀπὸ τὸν Θεό ἀλλὰμπροστὰ στὰ μάτια τοῦ λαοῦ καὶ μὲφοβερὲς θεοσημίες καὶ τὸ δεύτε-ρο ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός γιὰτὸν ὁποῖο ὅλοι οἱ προφῆτες ἀπὸτὸν προφήτη Μωυσῆ κι ἔπειταμαρτύρησαν καὶ προεφήτευσαν γιὰὅλο τὸ σχέδιο τῆς προαιωνίου θεί-ας οἰκονομίας Καὶ τοὺς ξαναρωτᾶlaquoΠῶς καὶ ὁ δικός σας ὁ προφήτηςδὲν ἦλθε μ᾽ αὐτὸν τὸν τρόπο δη-λαδὴ μαρτυρούμενος καὶ προφη-τευόμενοςraquo Οἱ Σαρακηνοί ἔχον-τάς τα χαμένα ἀπαντοῦν μὲ τὸἀόριστο laquoὁ Θεὸς ὅσα θέλειποιεῖraquo20 Ὁ Ἅγιος ὅμως τοὺς προ-καλεῖ νὰ ἀπαντήσουν πιὸ συγκεκρι-μένα στὸ πῶς κατέβηκε ἡ γραφὴστὸν προφήτη τους κι αὐτοὶ ἀπαν-τοῦν ὅτι ἐνῶ κοιμόταν κατέβηκεἡ γραφὴ πάνω του Βέβαια δὲν χά-νει τὴν εὐκαιρία ὁ Ἅγιος νὰ γελοι-οποιήσει γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ τὸνΜωάμεθ προσαρμόζοντας σ᾽αὐτὸν τὴν λαϊκὴ παροιμία ποὺἀφήνει νὰ ἐννοηθεῖ laquoκοιμᾶται κιὀνειρεύεταιraquo

Ὁ Ὅσιος ὅμως δὲν ἀρκεῖταιμόνο στὰ παραπάνω μὲ τὰ ὁποῖακατέδειξε τὴν παντελῆ ἀπουσία κά-θε γνησίου μαρτυρίας περὶ τοῦ

ψευδοπροφήτου καὶ τοῦ ψευδοβι-βλίου του ἀλλὰ προχωρεῖ καὶ στὸνὰ ἀποκαλύψει καὶ τὴν πλήρη ἀντί-θεση καταπάτηση καὶ παρακοὴτῶν Σαρακηνῶν ἔναντι τοῦ ἰδίουτοῦ βιβλίου τους τοῦ ΚορανίουΤοὺς λέει ὅτι ἀφοῦ τὸ Κοράνιοἐντέλλεται τίποτα νὰ μὴ κάνουνκαὶ νὰ μὴ δέχονται ἄνευ μαρτύ-ρων πῶς δέχθηκαν τὸν Μωάμεθκαὶ τὴ θρησκεία του χωρὶς νὰ ἐξε-τάσουν τὴν αὐθεντικότητα καὶ γνη-σιότητά του Γιὰ ὅλα τὰ ἄλλα τὰεὐτελῆ πράγματα (πχ γυναῖκεςγαϊδάρους κτήνη κτήματα) ἔχουνμάρτυρες ἐνῶ γιὰ τὸ τόσο σοβαρὸθέμα τῆς πίστεως καὶ τῆς γραφῆςπαραμένουν ἀμάρτυροι Οἱ Σαρα-κηνοί ὅπως εἶναι φυσικό σιωποῦνγεμάτοι ντροπὴ καὶ ὁ Ὅσιος κατα-λήγει στὸ ἀναμφισβήτητο συμπέ-ρασμα ὅτι γιὰ τὸν Μωάμεθ καμμίαγραφὴ δὲν μαρτυρεῖ

Στὴ συνέχεια ὁ ἱερὸς Δαμα-σκηνὸς ἀναφέρεται δειγματολη-πτικὰ σὲ δύο περικοπὲς ἀπὸ τὸ Κο-ράνιο τὶς ὁποῖες μάλιστα ἀποκα-λεῖ laquoληρωδίεςraquo δηλαδὴ φλυαρίεςγιὰ νὰ μᾶς δώσει νὰ καταλάβουμεἀκόμη καλύτερα τὴν γελοιότητακαὶ τὴν ἀνοησία ποὺ ὑπάρχει στὴδῆθεν θεόσταλτη γραφή

Ἡ πρώτη περικοπὴ ἀναφέρεταιστὴ γραφὴ τῆς γυναικός ἡ ὁποίαὁρίζει γιὰ τὸν γάμο καὶ τὸ διαζύγιοΣύμφωνα μ᾽ αὐτὴ ὁ ἄνδρας μπορεῖνὰ ἔχει τέσσερεις γυναῖκες καὶ χί-λιες παλλακίδες οἱ ὁποῖες θὰ ὑπα-κούουν στὶς τέσσερεις γυναῖκεςΤὸ διαζύγιο ἐξαρτᾶται μόνο ἀπὸ τὴβούληση τοῦ ἀνδρός ὁ ὁποῖοςὅποτε θέλει μπορεῖ νὰ διώξει μίαἀπὸ τὶς γυναῖκες του καὶ νὰ πάρειἄλλη Μᾶς πληροφορεῖ ὅμως ὁἍγιος ὅτι ἡ θέσπιση τοῦ διαζυγίουπροῆλθε ἀπὸ τὸ πάθος τοῦ ἔρωταποὺ εἶχε ὁ Μωάμεθ γιὰ μιὰ γυναί-κα Συγκεκριμένα λέει ὅτι ὁ Μωά-μεθ εἶχε ἕνα συνεργάτη τὸν Ζεΐδὁ ὁποῖος εἶχε μιὰ πολὺ ὄμορφη γυ-ναίκα τὴν ὁποία ἐρωτεύθηκε ὁΜωάμεθ Καὶ κάποια φορὰ λέει ὁΜωάμεθ στὸν Ζεΐδ laquoὉ Θεὸς μοῦἔδωσε ἐντολὴ νὰ χωρίσεις τὴ γυ-ναίκα σουraquo καὶ ὁ Ζεΐδ τὴν χώρισεΜετὰ ἀπὸ ἀρκετὲς ἡμέρες τοῦεἶπε laquoὉ Θεὸς ἔδωσε ἐντολὴ νὰτὴν πάρω ἐγώraquo Ἀφοῦ τὴν πῆρε καὶμοίχευσε μαζί της θέσπισε καὶ τὸνόμο ὅποιος θέλει νὰ χωρίζει τὴγυναίκα του Ἐάν ὅμως μετὰ τὸνχωρισμὸ ἐπιστρέψει σ᾽ αὐτήν νὰτὴν πανδρευθεῖ ἄλλος Γιατί δὲνἐπιτρέπεται νὰ τὴν πάρει ἂν δὲνπανδρευθεῖ ἀπὸ ἄλλον Ἐὰν καὶ ὁἀδελφὸς χωρίσει τὴ γυναίκα τουνὰ τὴν πανδρεύεται ὁ ἀδελφόςτου ἂν θέλει Ἐπιπροσθέτως ἀνα-φέρει ὁ Ἅγιος καὶ τὸ ρητὸ τοῦ Κο-ρανίου laquoεἴργασαι τὴν γῆν ἥν ὁΘεὸς ἔδωκέ σοι καὶ φιλοκάλησοναὐτήνraquo21 ἀναφερόμενο στὴ γυναί-κα καὶ σταματάει τὸ θέμα ἐδῶαἰδούμενος νὰ μολύνει τὴ γλώσσατου καὶ τὴ σκέψη τῶν ἀναγνωστῶνμὲ ἄλλα παρόμοια αἰσχρὰ πράγμα-τα τοῦ Μωάμεθ

Ἡ δεύτερη περικοπή τὴν ὁποίαἐπεξεργάζεται ὁ Ἅγιος Ἰωάννηςσχετίζεται μὲ τὴν καμήλα τοῦΘεοῦ Μὲ σκωπτικὴ διάθεση διη-γεῖται ὅτι μιὰ καμήλα σταλμένη ἀπ᾽τὸ Θεό ἤπιε ὅλο τὸ ποτάμι καὶ δὲνμποροῦσε νὰ περάσει ἀνάμεσα ἀπὸδύο βουνά ἐπειδὴ δὲν χωροῦσεὙπῆρχε ἐπίσης ἕνας λαὸς στὸντόπο ἐκεῖνο ποὺ τὴ μιὰ μέρα ἔπινεἐκεῖνος τὸ νερὸ καὶ τὴν ἑπομένη ἡκαμήλα πίνοντας τὸ νερό τοὺςἔτρεφε δίνοντάς τους γάλα ἀντὶγιὰ νερό Καὶ ρωτᾶ ὁ Ἅγιος τοὺςΣαρακηνούς laquoΓιατί ὁ προφήτηςσας στὸν ὁποῖο ὅπως ἰσχυρίζεσθεμίλησε ὁ Θεός δὲν ἔμαθε γιὰ τὴνκαμήλα ποιὸ εἶναι τὸ νόημα καὶ ὁσυμβολισμός της ποιὰ ἦταν ἡ κα-μήλα ποιὸς ὁ λαὸς ποὺ ἔπινε τὸ γά-λα ποὺ βρίσκεται τώρα ἡ καμήλαraquoΚάνει λόγο ἐπίσης καὶ γιὰ τὶς πα-χυλὲς ἀντιλήψεις ποὺ ἔχουν οἱΜουσουλμάνοι γιὰ τὸν Παράδεισολέγοντας ὅτι μπορεῖ ἡ καμήλα νὰβρίσκεται στὸν Παράδεισο ἀφοῦσύμφωνα μὲ τοὺς Ἀγαρηνοὺς στὸνΠαράδεισο κυλοῦν τρία ποτάμιαἕνα μὲ νερό ἕνα μὲ κρασὶ καὶ ἕναμὲ γάλα Τελικά ὅμως τοὺς βεβαι-ώνει μὲ αὐστηρότητα ποῦ βρίσκε-ται ἡ καμήλα καὶ ποῦ θὰ καταλή-ξουν κι αὐτοί ὅτι δηλαδὴ ἡ θαυμά-σια καμήλα τους βρίσκεται σὲψυχὲς ὄνων ὅπου κι αὐτοὶ πρόκει-ται νὰ ζήσουν ὡς κτηνώδεις πη-γαίνοντας ὡς πρόδρομος αὐτῶνἐκεῖ ὅπου βρίσκεται τὸ laquoσκότος τὸἐξώτερον καὶ κόλασις ἀτελεύτη-τος πῦρ ἠχοῦν σκώληξ ἀκοίμητοςκαὶ ταρτάριοι δαίμονεςraquo22 Ἀπὸ τὸτελευταῖο ἐξάγεται τὸ συμπέρα-σμα ὅτι ὁ Ἰσλαμισμὸς εἶναι μιὰ δαι-μονικὴ θρησκεία ἡ ὁποία τὸ μόνοποὺ μπορεῖ νὰ προσφέρει στοὺςἀκολούθους της εἶναι ἡ παράδοσητῶν ψυχῶν τους στὸν δαίμονα καὶἡ ὁριστικὴ ἀπώλειά τους Δὲνὑπάρχει ἐλπίδα σωτηρίαςὙποσημειώσεις

12 ΗΛ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ laquoΤὸἸσλὰμ κατὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Δα-μασκηνόraquo ΕΕΘΣΘ τμήματος Ποι-μαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας 1(1990) σσ 262 ndash 264 13 ΑΓΙΟΣΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ Περὶαἱρέσεων ρᾶ΄ 17 38 57 176 PG 94678ndash780 καὶ ἔκδ Γρηγόριος ὁ Πα-λαμᾶς ΕΠΕ τ 2 Θεσκη 1991 σσ306ndash321 14 Ὁπ ρα´ 1 ndash 2 15 Ὁπρα´ 5 16 Ὁπ ρα´ 18 ndash 37 17 Περὶαἱρέσεων ρα´ PG 94 765 ΑΒ καὶ ΗΛΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ laquoΤὸ Ἰσλάμhellipraquo σσ 267 ndash 268 18 Ἀπόψεις περὶ τοῦἀκαδημαϊκοῦ διαλόγου Ὀρθοδοξίαςκαὶ Ἰσλὰμ (ἀνάτυπο ἀπὸ τὸ περιοδικὸΚοινωνία ἔτος Μ΄ (1997) τεύχη 1 2σσ 1ndash11 καὶ 145ndash146) ἔκδ ΙΜὉσίουΓρηγορίου Ἁγίου Ὅρους Ἀθήνα1997 σ 17 19 Περὶ αἱρέσεων ρα´ 40 ndash42 20 Ὁπ ρα´ 54 21 Περὶ αἱρέσεωνρα´ 129 ndash 130 22 Ὁπ ρα´ 175

Ἡ Ἑλλὰς ἔχει ἀνάγκην μιᾶς ἐπα-ναστάσεως τονίζει ὁ Σεβ Μητρο-πολίτης Ναυπάκτου καὶ ἉγίουΒλασίου κ Ἱερόθεος εἰς πρόσφα-τον ἄρθρον του καταχωρηθὲν εἰςτὴν μηνιαίαν ἔκδοσιν τῆς ἹερᾶςΜητροπόλεώς του Εἰς αὐτὸ τὸἄρθρον ἐπισημαίνει τὰ ἀκόλουθασημαντικά

laquoΠαρακολουθῶ ὅσα γίνονται καὶλέγονται στὴν Πατρίδα μας τὰ τε-λευταῖα χρόνια Εἶμαι βαθύταταπροβληματισμένος καὶ πολλὲςφορὲς δὲν ἔχω κάτι καινούργιο νὰπῶ γιὰ τὴν λεγόμενη οἰκονομικὴκρίση Ἔγραψα διάφορα κείμεναγιὰ τὸ θέμα αὐτό ἀλλὰ αἰσθάνομαιὅτι σήμερα δὲν χρειάζονται πε-ριττὰ λόγια ἀλλὰ προφητικὲςφωνὲς καὶ κυρίως δυναμικὲς πρά-ξεις Ὁ καρκινοπαθὴς δὲν θερα-πεύεται μὲ ἀσπιρίνες καὶ ὑποσχέ-σεις ἀλλὰ μὲ χειρουργικὲς ἐπεμ-βάσεις

Μοῦ λένε πολλοί γιατί δὲνἀρθρογραφῶ στὶς ἘφημερίδεςὙπάρχουν πολλοὶ λόγοι γι᾽ αὐτόἀλλὰ κυρίως ὀφείλεται σὲ αὐτὸντὸν βαθύτατο προβληματισμό μουΤὰ λόγια δὲν εἰσακούονται τὰγραπτὰ δὲν λαμβάνονται ὑπ᾽ ὄψη ἡσιωπὴ δὲν ἀξιοποιεῖται σωστάἜτσι ἀρκοῦμαι στὰ ἐκκλησιαστικὰκαὶ θεολογικά μου ἔργα

Τὸ πρόβλημα ὅμως παραμένεικαὶ φαίνεται ὅτι εἶναι μεγάλο Πέ-ρα ἀπὸ τὴν παγκόσμια οἰκονομικὴκρίση καὶ τὴν διαδοχικὴ κατάρρευ-ση τῶν ἰδεολογιῶν τοῦ ναζισμοῦτοῦ μαρξισμοῦ καὶ τοῦ καπιταλι-σμοῦ καὶ τῶν πρακτικῶν τους πέ-ρα ἀπὸ τὴν κατάρρευση τοῦ εὐδαι-μονιστικοῦ τρόπου ζωῆς σὲ παγ-κόσμιο ἐπίπεδο στὴν Χώρα μας πα-ρατηρεῖται μὲ εὐθύνη πρωτίστωςτῶν πολιτικῶν ἀλλὰ καὶ τῶν πνευ-ματικῶν δυνάμεων τοῦ τόπου καὶτοῦ λαοῦ ἡ ὑπονόμευση τοῦ Κρά-τους Τὸ Κράτος μας συγκροτήθη-κε μὲ θυσίες καὶ ἀγῶνες μὲ αἵματακαὶ πολέμους ἀφοῦ τίποτε δὲν μᾶςχαρίσθηκε ἀλλὰ κάθε σπιθαμὴ γῆςκερδίθηκε μὲ αἷμα Καὶ ὅμως μερι-κοὶ συμπεριφέρθηκαν ἀνάρμοστακαὶ ἀπαράδεκτα καὶ τώρα βλέπου-με τὸ Κράτος μας νὰ μετατρέπεταισὲ προτεκτοράτο Ζοῦμε ὡς ἀσθε-νεῖς στὴν ἐντατική διασωληνωμέ-νοι ἔχοντας μάσκες ὀξυγόνουζοῦμε δηλαδὴ μὲ δανεικὰ χρήμα-τα ποὺ ἀγωνιζόμαστε νὰ τὰ λά-βουμε γιὰ νὰ μὴ πεθάνουμε δί-δοντας ἐγγυήσεις μὲ βάση τὸἀγγλικὸ δίκαιο Καὶ ὅσοι ξέρουν τίσημαίνει αὐτό ἀντιλαμβάνονταιπολὺ καλὰ τὶς συνέπειες αὐτῆς τῆςπράξης

Ποιοὶ εὐθύνονται ποὺ φθάσαμεἕως ἐδῶ Ποιοὶ ἀναλαμβάνουν τὶςεὐθύνες τους Πόσοι ἔχουν τὴναἴσθηση τοῦ χρέους τους ὡς ἡγέ-τες Ποιοὶ θὰ λογοδοτήσουν Ποιοὶθὰ προβοῦν σὲ δυναμικὲς πρωτο-

βουλίες γιὰ ἐπανόρθωσηΠολλοὶ πλησιάζουν ἐμᾶς τοὺς

Ἐπισκόπους καὶ μᾶς προτρέπουννὰ μιλήσουμε νὰ ἐλέγξουμε νὰκρίνουμε Ζητοῦν νὰ μιλήση ἡἘκκλησία γιὰ τὴν πεῖνα τὴν ἀνερ-γία τὴν ὑποδούλωση Βέβαια οἱΠοιμένες κάνουν τὸ χρέος τουςἀνταποκρίνονται στὴν ἀποστολήτους ὅπως ἔχουν δώσει ὑπόσχεσηκατὰ τὴν χειροτονία τους ἀκόμηἀσχολοῦνται ὄχι μόνον τώρα μὲτὸ κοινωνικὸ καὶ φιλανθρωπικὸἔργο Σὲ τοπικὸ ἐπίπεδο ἐκφραζό-μαστε καὶ γιὰ τὴν κατάσταση τῆςΧώρας μας

Αἰσθάνομαι ὅμως ὅτι τὸ πρόβλη-μα εἶναι βαθύτατο καὶ δὲν θερα-πεύεται μὲ ἐλεγκτικοὺς λόγουςὙπάρχει ἔντονος προβληματισμός

Ἀπὸ τὴν μιὰ μεριὰ χρειάζεται μιὰἰσχυρὴ καὶ ἱκανὴ προσωπικότηταποὺ θὰ ἡγηθῆ τοῦ λαοῦ μὲ διπλὸσκοπό Ὁ ἕνας νὰ ἐλέγξη τὴνὑπάρχουσα κατάσταση νὰ μιλήσημὲ εἰλικρίνεια καὶ ἀλήθεια καὶ ὁἄλλος νὰ κατευθύνη τοὺς ἀνθρώ-πους γιὰ νὰ μὴ ἐκτραποῦν σὲἐμφύλιο σπαραγμό Εἶναι τὸ χειρό-τερο ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ γίνηαὐτὴν τὴν ἐποχή Ὅμως ποῦὑπάρχουν τέτοιοι πολιτικοὶ ἡγέτεςἀφοῦ καὶ ὅσοι ἔχουν τέτοια προ-σόντα βρίσκονται στὸ περιθώριοτῆς κοινωνικῆς καὶ πολιτικῆς ζωῆςτοῦ τόπου ὄχι μὲ εὐθύνη τους

Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά ἀκριβῶςἐπειδὴ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ἔλλειψη γι᾽αὐτὸ ἀπαιτεῖται νηφαλιότητα ψυ-χραιμία σύνεση γιὰ νὰ μὴ χάσουμετὴν ἐλεύθερη κυριαρχία ποὺ μᾶςἀπέμεινε Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος γιὰτὸν ὁποῖο περισσότερο μιλοῦμε μὲψυχραιμία καὶ σωστὸ λόγο Δὲνπρέπει νὰ ὁδηγηθοῦμε σὲ ἐμφυλί-ους πολέμους καὶ σὲ ἀντιδημοκρα-τικὲς καταστάσεις Καὶ ἡ ψυχραιμίαεἶναι ἕνας δυνατὸς ldquoἡγέτηςrdquo

Τὸ λεγόμενο ΒυζάντιοndashΡωμα-νία κάποτε χάθηκε ὡς κρατικὴὑπόσταση ἀλλὰ δὲν χάθηκε τὸἜθνος μὲ τὴν παράδοση καὶ τὸνπολιτισμό του ποὺ διατηρεῖταισήμερα σὲ ὅλο τὸν κόσμο Αὐτὸσημαίνει ὅτι πρέπει νὰ ἀποδυ-θοῦμε σὲ ἀγῶνες γιὰ νὰ μὴ χά-σουμε τὴν Κρατική μας ἐλευθε-ρία ἀλλὰ ἂν δὲν κατορθωθῆ αὐτὸθὰ πρέπει νὰ ἀγωνισθοῦμε γιὰ τὴνδιάσωση τῆς Ἐθνικῆς ἀξιοπρέπει-ας μὲ τὴν διατήρηση τῆς παρά-δοσης τοῦ ἰδιαιτέρου πολιτιστι-κοῦ τρόπου ζωῆς

Χρειάζεται ἐπανάσταση σήμε-ρα ἀλλὰ γνωρίζουμε ὅτι σὲ κάθεἐπανάσταση ποὺ ἔχει ἀποτελέ-σματα καὶ δὲν ὁδηγεῖται σὲ χειρό-τερη ὑποδούλωση προηγεῖταιπάντα μιὰ πνευματικὴ ἐπανάστα-ση ποὺ στηρίζεται στὴν παιδείατὸν πολιτισμό Αὐτὴν τὴν ἐπανά-σταση ἔχουμε σήμερα ἀνάγκηστὴν Πατρίδα μαςraquo

ΝΝΕΕΑΑΝΝΙΙΚΚΑΑ ΖΖΗΗΤΤΗΗΜΜΑΑΤΤΑΑ

Η ΕΛΛΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙΜΙΑΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΝ

Ὑπὸ τοῦ Σεβ Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ Ἱεροθέου

ΠΟΛΛΟΙ σύγχρονοι Πατέρες μέὑψηλό Ὀρθόδοξο φρόνημα ἔ -χουν ἐκφράσει τήν ἄποψη ὅτι ἡσημερινή Ἑλλάδα δέν διαφέρειπολύ ἀπό τά Σόδομα καί Γόμορρατῆς Παλαιᾶς Διαθήκης Τελευταῖοδεῖγμα γραφῆς ἀποτελεῖ ἡ προ-ώθηση ἀπό τό ἴδιο τό Κράτος μιᾶςπολυδάπανης laquoκαμπάνιαςraquo γιά τόἔτος πού διανύουμε μέ σκοπό νάπροωθηθεῖ ἡ ὁμοφυλόφιλη συν-τροφικότητα Στό περιοδικό laquoὉΚόσμος τῶν Πολυτέκνωνraquo (τεῦ -χος 50) καί συγκεκριμένως στόἄρθρο τοῦ κ Νίκου ΦωτόπουλουΝομικοῦ- Οἰκονομολόγου καίἈντιπρόεδρου τῆς ΑΣΠΕ μέ τίτλοlaquoἩ ἐκτροπή καί ἡ διαστροφή ἐπι-βραβεύονταιhellipraquo διαβάζουμε με-ταξύ τῶν ἄλλων τά παρακάτω κυ-ριολεκτικῶς ἀνατριχιαστικά στοι-χεῖα

laquoΤό πρόγραμμα τῆς ΓΓΝΓ πούθά ἔχει τίτλο ldquoΖοῦμε ὅπως ἐσύrdquo θάὑλοποιηθεῖ σέ συνεργασία μέ τήνΜΚΟ ldquoΘετική φωνήrdquo πού ἀσχο-λεῖται μέ τά ζητήματα τῶν ὁμοφυ-λοφίλων

Ὁ κρατικός αὐτός φορέας τῆςνεολαίας ἀποσκοπεῖ ὅπως ἰσχυρί-ζεται στήν ἐκκίνηση τοῦ δημοσί-ου διαλόγου ἀναφορικά μέ τάπροβλήματα πού ἀντιμετωπίζουνοἱ ὁμοφυλόφιλοι νέοι στήν πατρί-δα μας προκειμένου νά γίνει σε-βαστή ἡ σεξουαλική διαφορετικό-τητα ἀλλά καί νά βελτιωθεῖ ἡεἰκόνα τους στήν Ἑλληνική κοι-νωνίαraquo

Καί σχολιάζει γιʼ αὐτό τό πρό-γραμμα ὁ συντάκτης τοῦ ἄρθρου

laquoΘά ἔπρεπε ὁ ἐν λόγῳ κρατικόςφορέας (Γενική Γραμματεία ΝέαςΓενιᾶς) σέ καιρούς χαλεπούς ἀντίνά σπαταλᾶ δημόσιο χρῆμα γιάτήν προώθηση τῆς ἐν λόγῳ ἐνη-μερωτικῆς ἐκστρατείας του καίἀντί νά προσπαθεῖ ἐμμέσως νάἐξοικειώσει τήν ἑλληνική νεολαίαμέ τήν ἐκτροπή καί τήν διαστρο-φή ὡς τρόπο ζωῆς νά ἀσχοληθεῖμέ τήν ἐκπόνηση προγραμμάτωνἀπασχόλησης τῶν νέων καί νά ἐπι-κεντρώσει ὅλη τήν προσοχή τουστό πῶς θά πραγματοποιηθεῖ ἡμείωση τῶν ποσοστῶν ἀνεργίας

τά ὁποῖα εἶναι ἰδιαίτερα ὑψηλάστίς νεανικές ἡλικίεςraquo

ΜΑΛΙΣΤΑ στό ἴδιο ἄρθρο ὁ κ Φω-

τόπουλος ἀναφέρει ἐν συνεχείᾳτήν Ἀπόφαση τοῦ ὙπουργείουἘργασίας καί Κοινωνικῆς ἀσφάλι-σης πού δημοσιεύτηκε στήν Ἐφη-μερίδα τῆς Κυβερνήσεως καί ἡὁποία ἀναφέρει πώς ἐφεξῆς ὡςἄτομα μέ ἀναπηρία θά θεωροῦνταιοἱ παιδόφιλοι οἱ φετιχιστές οἱ ἐπι-δειξιομανεῖς οἱ ἡδονοβλεψίες καίοἱ σαδομαζοχιστές μέ ποσοστόἀναπηρίας πού θά κυμαίνεται με-ταξύ 20-30 Ἐπίσης στήν ἴδια κα-τηγορία θά κατατάσσονται καί οἱπυρομανεῖς οἱ κλεπτομανεῖς καί οἱἔχοντες παθολογική ἐνασχόλησημέ τά τυχερά παιχνίδιαraquo

Καί σχολιάζει εὔστοχα ὁ κ Φωτό-πουλος laquoΜέ τήν πρωτοβουλία τουαὐτή τό Ὑπουργεῖο Ἐργασίας κα-τατάσσει ἄτομα μέ διεστραμμένηπροσωπικότητα στήν ἴδια κατηγο-ρία μέ τούς νεφροπαθεῖς τούς πα-ραπληγικούς καί τούς πάσχονταςἀπό χρόνιες καί μή ἀναστρέψιμεςπαθήσεις ὅταν τελευταῖα περικό-πτονται καί τά ἐπιδόματα σʼ αὐτούςπού ἔχουν πραγματική ἀνάγκη τῆςἀρωγῆς τῆς Πολιτείαςraquo

Ὅσο ἀφορᾶ στίς πολύτεκνες

οἰκογένειες τῆς Χώρας μας ἀναφέ-ρει ὅτι laquoΠολλοί ἀλλοδαποί πολύτε-κνοι γονεῖς ζητοῦν νά πάρουν τάμέλη τῶν οἰκογενειῶν τους τήνἙλληνική ἰθαγένεια ὄχι γιατί

ἔχουν κάποια ἰδιαίτερη προτίμησηστήν πατρίδα μας πού τούς φιλο-ξενεῖ ἤ γιατί τρέφουν ἰδιαίτερηἀγάπη καί ἐκτίμηση στόν ἑλληνικόλαό ἀλλά γιατί ἐπιθυμοῦν νάεἰσπράττουν τό πολυτεκνικό ἐπίδο-μα πού χορηγεῖται μέσῳ τοῦ ΟΓΑraquo

Δηλαδή μέ ἄλλα λόγια περικό-πτουν τά ἐπιδόματα τῶν Ἑλλήνωνπολυτέκνων τό συντριπτικό ποσο-στό τῶν ὁποίων ζοῦν μέσα στήν ἐξα-θλίωση καί τήν ἀγωνία γιά τό μέλλοντους καί τό μέλλον τῶν παιδιῶντους καί τά παρέχουν σέ ἀνθρώ-πους πού ἔχουν ἀκόμα καί ἐχθρικέςδιαθέσεις ἔναντι τῆς Ἑλλάδας

Ποιός εἶναι τελικά laquoὁ πάτος τοῦβαρελιοῦraquo ὄχι τόσο τῆς κατάρρευ-σης τῆς οἰκονομίας ἀλλά τῆςἀήθειας τῆς ἀπληστίας καί τῆςπνευματικῆς καί ἠθικῆς σήψης τῶνἙλλήνων κυβερνώντων

τῶν Μαθητῶν Κατά συνέπεια δέκαί τῆς κοινωνίας

ζ Ἡ Κυβέρνηση πού θά προκύ-ψει ἀπό τίς ἐκλογές τῆς 6ης Μαΐ-ου ὀφείλει νά συνεργασθεῖ μέ τήνἘκκλησία καί νά ἐπαναφέρει στήντάξη τό θέμα τῆς θρησκευτικῆςἀγωγῆς τῶν Ἑλληνοπαίδων

Ἡ πρωτοβουλία ἀνήκει πλέονστήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος

ΕὐχαριστῶἈθήνα 04ndash05ndash2012

Ὑποσημείωση1 Βλ Ἠλία Δ Μπάκου Ἀναγκαία

ἡ ἀπόσυρσις ἤ τό πάγωμα τῶν πιλο-τικῶν προγραμμάτων Σπουδῶν διά τοΜτΘ laquoὈρθόδοξος Τύποςraquo 3032012Εὐαγγέλου Πονηροῦ Προβλήματατοῦ (πιλοτικοῦ) ΠρογράμματοςΣπουδῶνhellip Γεωργίου Ν Παπαθανα-σοπούλου Πενήντα λόγοι διαφω-νίαςhellip Κείμενα τῆς ΠΕΘ κἄ ἨλίαΔ Μπάκου Λόγος ἀποδεικτικόςὑπέρ τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστ μαθή-ματος Ἀθήνα 2011 κἄ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 3ης ΣΕΛ

ΕΙΣΗΓΗΣΙΣ ΔΙΑΤΟ ΝΕΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΣΠΟΥΔΩΝhellip

στιανὸς νὰ πλησιάσει τὸ διώκτη τουλέει τὰ ἑξῆς laquoΠόσες φορὲς περι-φρόνησαν τὸν Κύριο οἱ ἄνθρωποιΠόσες φορὲς τὸν ἀποστράφηκανΑὐτὸς ὅμως δὲν σταματοῦσε νὰτρέχει κοντά τους Μὴ λὲς λοιπόνὅτι δὲν μπορῶ νὰ πλησιάσω ἐκεί-νους ποὺ μὲ μισοῦν ἀλλὰ πὲς ὅτιδὲν μπορῶ νὰ περιφρονήσω ἐκεί-νους ποὺ μὲ περιφρονοῦν Αὐτὸς ὁλόγος εἶναι τοῦ μαθητῆ τοῦ Χρι-στοῦ ἐνῶ ὁ ἄλλος τοῦ διαβόλουΑὐτὸς κάνει τοὺς ἀνθρώπους λαμ-προὺς κι ἔνδοξους ἐνῶ ὁ ἄλλοςαἰσχροὺς καὶ καταγέλαστουςraquo

Μακάριος εἶναι ὁ χριστιανόςποὺ ἔχει τὴν πνευματικὴ ἀσπίδα καὶμπορεῖ νὰ μένει ἄτρωτος καὶ ἀνε-πηρέαστος ἀπὸ τὰ βέλη τῶνἐμπαθῶν ἀνθρώπων

Πρεσβ Διονύσιος Τάτσης

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 3ης ΣΕΛ

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΣΕΙΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

ΟΟΡΡΘΘΟΟ∆∆ΟΟΞΞΟΟΣΣ ΠΠΑΑΡΡΑΑΤΤΗΗΡΡΗΗΤΤΗΗΣΣ

Δηλώσεις τοῦ Ἀθηνῶν ἀπό τήν Ρωσίανδιά τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κἹερώνυμος κατά τήν ἐπίσημον ἐπί-σκεψίν του εἰς τήν Ρωσίαν εἶχε δια-φόρους δραστηριότητας Ὁ Μακα-ριώτατος ἐπεσκέφθη τήν Θεολογι-κήν Σχολήν τῆς Μόσχας καί ἀπήν-τησεν εἰς ἐρωτήσεις τῶν φοιτητῶνδιά τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶνεἰς τά ἑλληνικά σχολεῖα ἀλλά καίδιά θέματα πνευματικῆς ἀγωγῆςΣυμφώνως πρός τόν κ Μάκην Ἀδα- μόπουλον τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθ-μοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

laquo ldquoἘδῶ στὴ Ρωσία προσπαθεῖτενὰ ἐντάξετε τὰ Θρησκευτικὰ στὰσχολεῖα ἐνῶ στὴν Ἑλλάδα γίνεταιτὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο Ἔπειτα δια-πιστώνεται καὶ τὸ ἄλλο μπορεῖ ὁμαθητὴς νὰ εἶναι ἄριστος στὸ μά-θημα τῶν Θρησκευτικῶν χωρὶς νὰἔχει οὐδεμία σχέση μὲ τὴν ἐνορίατουrdquo

Καὶ διερωτήθηκε ὁ προκαθήμε-

νος τῆς ἑλλαδικῆς ἐκκλησίας ldquoΤίεἴδους γνώση εἶναι αὐτή Δὲ θὰἔχουμε ἐκκλησιαστικὴ ἀγωγή ἂνδὲν ὑπάρχει τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦσʼ αὐτὴν τὴν προσπάθειαrdquo

Ὁ κ Ἱερώνυμος σημείωσε ἀκό-μη μὲ ἔμφαση ldquoἌλλο ὁ πνευμα-τικὸς ἄνθρωπος ποὺ ἔχει κοσμικὴπαιδεία κι ἄλλο ὁ πνευματικὸςἄνθρωπος ὡς φορέας τῶν χαρι-σμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματοςrdquo

Στὸ ἀκροατήριο τῶν φοιτητῶν ὁΜακαριώτατος ἀναφέρθηκε καὶγιὰ τὴν καλῶς ἐννοούμενη πίστηστὴν πατρίδα ldquoἌλλο ὁ Ἐθνικισμὸςκι ἄλλο ἡ ἀγάπη γιὰ τὴν πατρίδαΤὴν ἀγάπη γιὰ τὴν πατρίδα τὴνἐπαινοῦμε τὸν ἐθνικισμὸ τὸν κα-ταδικάζουμεrdquo

Συμβουλεύοντας τέλος τοὺςφοιτητές δήλωσε ldquoἩ πιὸ μεγάληἀρετὴ εἶναι ἡ ταπείνωση καὶ ὁἐγωισμὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ φέρνειδιαίρεσηrdquoraquo

L

Ὁ Ἅγιος Θεόδωροςὁ Στρατηλάτης

Τὴν 8ην Ἰουνίου ἡἘκκλησία μας τιμᾶ τήνμνήμην τῆς ἀνακομιδῆςτῶν ἱερῶν Λειψάνων τοῦἉγίου Θεοδώρου τοῦΣτρατηλάτου

Τοιχογραφία τοῦ Ἁγίου ἐκτῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἉγίουΔιονυσίου Ἁγίου Ὄρους

L

ΟΟΡΡΘΘΟΟ∆∆ΟΟΞΞΟΟΣΣ ΤΤΥΥΠΠΟΟΣΣἙβδομαδιαία ἔκδοσις

τῆς ΠΟΕΜΑΧΕΤΑΙ ΔΙΑΦΩΤΙΖΕΙ

ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙἜγκυρα καὶ Ἀντικειμενικὰ

ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙΔιὰ τὴν Ὀρθοδοξίαν

καὶ τὸ ΓένοςΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

εἰς τὰ περίπτερα

Ἐπιμελείᾳ τοῦἈρχιμ Χαραλάμπους

Δ Βασιλοπούλουκυκλοφορεῖται τὸ μελέτη-

μα τοῦ ἀειμνήστουἈρχιμ Σωκράτους

Ἀναζηλῆ ἹεροκήρυκοςΗ ΜΟΝΙΚΑ

Ἡ ὑποδειγματικὴ σύζυ-γος νύφη καὶ μητέρα (τοῦἉγίου Αὐγουστίνου)

laquoΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΑ ΚΟΡΑΝΙΑraquo Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ

Τοῦ πρεσβυτέρου π Ἀγγέλου Ἀγγελακοπούλου ἘφημερίουἹεροῦ Ναοῦ Ζωοδόχου Πηγῆς Χατζηκυριακείου Πειραιῶς

8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Σελὶς 5η

Μὲ τὴν Κυριακὴν τῶν ἉγίωνΠάντων κατακλείεται ὁ κινητὸς κύ-κλος τῶν ἑορτῶν ποὺ ἄρχισε ἀπὸτὴν Κυριακήν τοῦ Τελώνου καὶ τοῦΦαρισαίου Εἰς τὸ κατανυκτικὸνΤριώδιον καὶ εἰς τὸ χαρμόσυνονΠεντηκοστάριον μᾶς παρουσίασε ἡἘκκλησία ὅλον τὸ ἔργον τῆς θείαςοἰκονομίας μὲ κέντρον τὴν μεγά-λην ἑορτὴν τοῦ Πάσχα Εἴδαμεντὴν πτῶσιν τῶν πρωτοπλάστων καὶτὴν ἀνόρθωσιν τοῦ γένους μας διὰτῆς ἀναστάσεως τοῦ ΧριστοῦἘχαιρετίσαμεν τὴν ἔλευσιντοῦ Παρακλήτου εἰς τὸν κό-σμον καὶ ἐπαναγυρίσαμεν τὴνγέννησιν τοῦ νέου λαοῦ τοῦΘεοῦ καὶ τὴν ἔκχυσιν τοῦ Ἁγί-ου Πνεύματος laquoἐπὶ πᾶσανσάρκαraquo Εἰς στενὸν σύνδε-σμον μὲ τὴν ἑορτὴν αὐτὴνεὑρίσκεται ἡ ἑορτὴ τῆς Κυ-ριακῆς τῶν Ἁγίων Πάντων ἡσφραγὶς καὶ τὸ τέλος τῆς με-γάλης ἑορταστικῆς περιόδουἜρχεται δηλαδὴ σὰν ἀπόδει-ξις τοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίαςτῆς ἐνεργείας τοῦ ἉγίουΠνεύματος εἰς τὸν κόσμονΔιότι μᾶς παρουσιάζει τοὺςκαρποὺς τῆς σπορᾶς ἐκείνηςτὸν θερισμὸν τῶν λευκῶνχωρῶν ποὺ ἐστάλησαν νὰ θε-ρίσουν οἱ ἅγιοι ἈπόστολοιΚαὶ ὅπως παρατηρεῖ τὸ Συνα-ξάριον τῆς ἡμέρας laquoοἱ θει-ότατοι Πατέρες ἐθέσπισαντὴν ἑορτὴν αὐτὴν μετὰ τὴνκάθοδον τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-τος διὰ νὰ δείξουν ὅτι ἡ πα-ρουσία τοῦ Παναγίου Πνεύ-ματος διὰ τῶν ἁγίων Ἀποστό-λων ἐπέτυχε νὰ ἁγιάση καὶ νὰσοφίση τὸ ἀνθρώπινον φύραμα καὶνὰ ἀποκαταστήση τοὺς ἀνθρώπουςεἰς τὴν θέσιν τῶν ἀγγέλων διὰ τοῦἸησοῦ Χριστοῦ εἴτε μὲ τὴν προσ -φορὰν τοῦ μαρτυρικοῦ των αἵμα-τος εἴτε μὲ τὴν ἐνάρετον πολιτεί-αν καὶ διαγωγὴν των Καὶ ἔργονὑπερφυσικὸν διαπράττεται Κατε-βαίνει τὸ Πνεῦμα ὁ Θεός καὶ ἀνε-βαίνει τὸ χῶμα ὁ ἄνθρωπος Ἀνε-βάζει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ τὴν θεω-θεῖσαν σάρκα καὶ ἕλκει μαζί της καὶἐκείνους ποὺ θέλουν νὰ πράξουνἔργα συμφιλιώσεως μὲ τὸν ΘεόνΟἱ πρὶν ἀποξενωμένοι ἀπὸ τὸν Θε-όν ἑνώνονται μὲ τὸν Θεὸν καὶ γί-νονται φίλοι του Τὰ ἔθνη προσφέ-ρουν τὴν ἀπαρχὴν των τοὺς ἁγί-ους πάντας

Ἀλλὰ καὶ ἕνας δεύτερος λόγοςπροεκάλεσε τὴν σύστασιν τῆς συλ-λογικῆς αὐτῆς ἑορτῆς Πολλοὶ ἅγιοιεἶναι γνωστοὶ καὶ τιμῶνται μὲ ἑορ-τάς καὶ πανηγύρεις ἀπὸ τὴν Ἐκκλη-σίαν Καὶ εἰς πολλοὺς ὅμως ἄλλουςἐσκήνωσε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον καὶτοὺς καθηγίασε Ἔμειναν ὅμωςἄγνωστοι καὶ ἀφανεῖς Αὐτοὺς λοι -πὸν τοὺς ἀγνώστους της ἁγίουςτιμᾶ σήμερον ἡ Ἐκκλησία ὅσουςlaquoκατὰ Χριστὸν ἐπολιτεύσαντο ἐνἸνδοῖς καὶ Αἰγυπτίοις καὶ Ἄραψι καὶΜεσοποταμίᾳ τε καὶ Φρυγίᾳ καὶ τοῖςἄνωθεν τοῦ Εὐξείνουmiddot ἔτι δὲ καὶ ἐνπάσῃ τῇ ἑσπερίᾳ ἄχρι καὶ αὐτῶν τῶνΒρεττανικῶν νήσων ἁπλῶς εἰπεῖνἐν Ἀνατολῇ καὶ Δύσειraquo

Καὶ ἕνας τρίτος λόγος προβάλλε-ται ἀπὸ τὸν συναξαριστήν Ὅλοι οἱἅγιοι ὅσοι ἰδιαιτέρως τιμῶνται θὰἦτο ἐπιβεβλημένον νὰ συναθροι-σθοῦν εἰς μίαν κοινὴν ἑορτήν διὰνὰ δειχθῆ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον ὅτιὅλοι μαζὶ διʼ ἕνα Χριστὸν ἠγωνίσθη-σαν εἰς ἕνα κοινὸν στάδιον τὸ στά-διον τῶν ἀρετῶν ἔτρεξαν ἑνὸςΘεοῦ δοῦλοι ἦσαν καὶ ἀπὸ αὐτὸνἀξίως ἔλαβον τοὺς στεφάνους τῆςνίκης Διὰ νὰ εἶναι ἔτσι ἡ κοινὴἑορτὴ κοινὴ παρόρμησις εἰς τοὺς πι-στούς ποὺ πιστεύουν εἰς τὸν ἴδιονΧριστὸν καὶ εἶναι δοῦλοι τοῦ ἰδίουΘεοῦ καὶ ἀγωνίζονται ὅπως καὶ ὅλοιἐκεῖνοι εἰς τὸν στίβον τοῦ ἀθλήμα-τος τῆς κατὰ Χριστὸν ζωῆς

Ἡ ἑορτὴ ἀρχικῶς δὲν εἶχε τόσονεὐρύ περιεχόμενον Ἦτο ἑορτὴ μό-νον πάντων τῶν μαρτύρων Ἡ ἑορ -τὴ τιτλοφορεῖται laquoτῶν ἁγίων πάν-τωνraquo ἀλλὰ τὸ συναξάριον τῆς ἡμέ-ρας προσδιορίζει ὅτι ἐπιτελεῖται ἡμνήμη laquoτῶν ἁγίων καὶ καλλινίκωνμαρτύρων τῶν ἐν πάσῃ τῇ οἰκου-μένῃ κατὰ διαφόρους καιροὺς μαρ-τυρησάντων ὑπὲρ τοῦ ὀνόματοςτοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆροςἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦraquo Σὺν τῷ χρό -νῳ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὥρισεν ὅτιΜάρτυρες Χριστοῦ δὲν εἶναι μόνονἐκεῖνοι ποὺ ἔχυσαν τὸ αἷμα των διὰτὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ Μάρτυρεςεἶναι καὶ ὅλοι ὅσοι ἠγωνίσθησαν τὸνἀγῶνα τῆς χριστιανικῆς ζωῆς καὶἐβάστασαν μὲ καρτερίαν τὸν Σταυ -ρὸν τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸν κόσμοναὐτόν Αὐτοὶ ποὺ ἐμαρτύρησαν διὰτὸν Χριστὸν τὸ καθημερινὸν μαρτύ-ριον τῆς συνειδήσεως Οἱ ὁμολογη-ταί ποὺ ὡμολόγησαν τὴν καλὴνὁμολογίαν laquoἐνώπιον ἐθνῶν τε καὶβασιλέωνraquo (Πράξ 9 15) Οἱ ἱεράρχαιποὺ ἐποίμαναν θεοφιλῶς τὸ ποί-μνιον τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐστήριξαντὴν ὀρθὴν πίστιν Οἱ ὅσιοι καὶ ἀσκη-ταὶ ποὺ ἐσταύρωσαν τὴν σάρκαlaquoσὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυ-μίαιςraquo (Γαλ 5 24) Οἱ ἄνθρωποι τοῦκόσμου ποὺ ἔζησαν εἰς τὴν γῆν τῶνπειρασμῶν καὶ τῶν δοκιμασιῶν ἀλ -λὰ ποὺ laquoἐπολιτεύοντοraquo σὰν οὐ ρα-νοπολῖται σὰν νὰ εὑρίσκοντο εἰςτὸν οὐρανὸν καὶ μαζὶ μὲ αὐτοὺς οἱπροφῆται οἱ δίκαιοι καὶ οἱ προπάτο-ρες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ποὺ ἔζη-σαν κατὰ νόμον καὶ laquoἐμαρτυρήθη-σαν διὰ τῆς πίστεωςraquo περιμένοντεςτὴν ἐπαγγελίαν (Ἑβρ 11 39) Καὶἐξαιρέτως ἡ ἁγίων ἁγία ἡ ὑπεραγίαπαρθένος καί μητέρα τοῦ Χριστοῦ ἡΘεοτόκος Μαρία

Καὶ ἐνῶ ἡ παλαιὰ ὑμνογραφία τῆςἑορτῆς μένει πιστὴ εἰς τὸ ἀρχικὸνθέμα τοὺς μάρτυρας ὅπως τὸ ἀπο-λυτίκον laquoτῶν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ μαρ-τύρων σουhellipraquo καὶ τὸ κοντάκιον laquoὡςἀπαρχὰς τῆς φύσεως τῷ φυτουργῷτῆς κτίσεως ἡ οἰκουμένη προσφέ-ρει σοι Κύριε τοὺς θεοφόρουςμάρτυραςraquo ἡ νεωτέρα ὑμνογραφίαἐπεκτείνει τὴν ἀνύμνησίν της εἰςὅλους τούς χοροὺς τῶν ἁγίων

Τὸ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς τῶνἉγίων Πάντων εἶναι ἀπὸ τὸ κατὰ

Ματθαῖον καὶ συγκεκριμένως αἱἑξῆς περικοπαὶ κεφ ι´ 32-33 37 -38καὶ κεφ ιθ΄ 27-30

Ἑρμηνεία ἐπ᾽ αὐτοῦ ἔχουν ὁἱερὸς Χρυσόστομος ὁ ἱ Θεοφύλα-κτος καὶ ὁ Εὐθύμιος Ζυγαβηνὸςἐξαίρετον δὲ ὁμιλίαν μεταξὺ ἄλλωνἔχει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶςὁ ὁποῖος χρησιμοποιεῖ καὶ τὰς ἑρμη-νείας τῶν πρὸ αὐτοῦ πατέρων

Ὁ Ἅγ Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς λέ-γει laquoΘαυμαστὸς ὄντως ὁ Θεὸς ἐντοῖς ἁγίοις αὐτοῦraquo Διότι ὅταν κα-

νεὶς ἐνθυμηθῆ τοὺς ὑπερανθρώ-πους ἀγῶνας τῶν μαρτύρων πῶς μὲτὴν ἀσθενῆ σάρκα των ἐντρόπιασαντὸν ἰσχυρὸν εἰς τὴν κακίαν πῶς δὲνεἶχαν συναίσθησιν τῶν πόνων καὶτῶν τραυμάτων καθὼς ἔρριχναν τὸσῶμα τους εἰς ἀγῶνα μὲ τὴν φωτιάμὲ τὸ ξίφος μὲ τὰ διάφορα εἴδη θα-νατηφόρων βασανιστηρίων ἀντιπα-λεύοντες μὲ τὴν καρτερίαν Ὅτανφέρη κανεὶς εἰς τὸν νοῦν του ὅτιἐκομμάτιαζαν τὰς σάρκας των καὶἔσπαζαν τὰς κλειδώσεις των καὶσυν έτριβον τὰ ὀστᾶ των αὐτοὶὅμως ἐφύλαττον ἀκεραίαν καὶ ἀλώ-βητον τὴν ὁμολογίαν τῆς εἰςΧριστὸν πίστεως Διʼ αὐτὸ καὶ ἔλα-βον χάρισμα τὴν ἀδιαφιλονίκητονσοφίαν τοῦ Πνεύματος καὶ τὴν δύ-ναμιν διὰ τὰ θαύματα

Ὅταν ἀναλογισθῆ κανεὶς τὴνὑπομονὴν τῶν ὁσίων πῶς ὑπέφε-ραν θεληματικὰ σὰν νὰ ἦσαν ἀσώ-ματοι τὰς πολυημέρους νηστείαςτὰς ἀγρυπνίας τὰς διαφόρουςἄλλας κακώσεις τοῦ σώματος πῶςἀντεστάθησαν ἕως τὸ τέλος εἰς τὰπονηρὰ πάθη εἰς τὰ διάφορα εἴδητῆς ἁμαρτίας εἰς τὸν ἀόρατον πό-λεμον ποὺ διεξάγεται μέσα μας εἰςτὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας εἰς τὰςπνευματικὰς δυνάμεις τῆς κακίαςκαὶ πῶς ὁ ἐξωτερικὸς ἄνθρωποςἔλειωνε καὶ ἠφανίζετο ὁ ἐσωτε-ρικὸς ὅμως ἄνθρωπος ἀνενεοῦτοκαὶ ἐθεοποιεῖτο καὶ διʼ αὐτὸ τοὺςἐδόθη ἡ χάρις νὰ θεραπεύουν καὶνὰ θαυματουργοῦν Ὅταν κανεὶςσυλλογισθῆ αὐτὰ καὶ σκεφθῆ ἐπὶπλέον ὅτι αὐτὰ ξεπερνοῦν τὴνἀνθρωπίνην φύσιν θαυμάζει καὶ δο-ξολογεῖ τὸν Θεόν ποὺ τοὺς ἔδωσετόσην δύναμιν καὶ χάριν Διότι ἂνκαὶ εἶχον τὴν προαίρεσιν τὴνἀγαθὴν καὶ καλλίστην ἀλλὰ χωρὶςτὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ δὲν θὰ μπο-ροῦσαν νὰ γίνουν ὑπεράνθρωποικαὶ ἐνῶ ἦσαν ἄνθρωποι σωματικοίνὰ νικήσουν τὸν ἀσώματον ἐχθρόν

Διά τοῦτο καὶ ὁ ψαλμωδός Προ-φήτης εἶπε laquoΘαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐντοῖς ἁγίοις αὐτοῦraquo ἐπρόσθεσε συγ-χρόνως laquoΑὐτὸς δώσει δύναμιν καὶκραταίωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦraquo Εἰςὅλον τὸν λαὸν δίδει ὁ Θεὸς δύναμινκαὶ ἀντοχήνhellip Κερδίζουν ὅμως τὴνχάριν καὶ τὴν δύναμινhellip ὄχι ὅλοι γε-νικῶς παρὰ ὅσοι ἔχουν καλὴν προ-αίρεσιν καὶ ἐκδηλώνουν μὲ ἔργα τὴνπίστιν καὶ τὴν ἀγάπην πρὸς τὸν Θε-όν Καὶ ὅσοι ἀποστρέφονται τελεί-ως τὴν κακίαν καὶ κρατοῦν μὲ ἀσφά-λειαν τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶστρέφουν τοὺς νοεροὺς ὀφθαλ-μοὺς πρὸς τὸν Χριστόν τὸν ἥλιοντῆς δικαιοσύνης Ἐκεῖνος δὲν ἁ -πλώνει μόνον χεῖρα βοηθείας ἀορά-τως εἰς αὐτοὺς ποὺ ἀγωνίζονταιἀλλὰ καὶ μὲ τὰς προτροπὰς τοῦΕὐαγγελίου τῆς Κυριακῆς τῶνἉγίων Πάντων συνομιλεῖ μαζί μαςlaquoΠᾶς γὰρ ὃς ἂν ὁμολογήση ἐν ἐμοὶἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων ὁμολο-γήσω κἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦΠατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖςraquo

Ἂς προσέξωμενmiddot οὔτε ἡμεῖς δυ-νάμεθα μὲ θάρρος νὰ φανερώσω-μεν τὴν πίστιν μας εἰς τὸν Χριστὸνκαὶ τὴν ὁμολογίαν μας χωρὶς τὴνδύναμιν καὶ τὴν βοήθειάν του οὔτεκαὶ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς θὰὁμιλήση φανερὰ διʼ ἡμᾶς εἰς τὴνμέλλουσαν ζωήν διὰ νὰ μᾶς συστή-ση καὶ νὰ μᾶς γνωρίση μὲ τὸν Πατέ-ρα χωρὶς νὰ λάβη ἀφορμὴν ἀπὸἡμᾶς

Αὐτὸ θέλων νὰ φανερώση ὁ Κύ-ριος δὲν εἶπε laquoπᾶς ὃς ἂν ὁμολο-γήσῃ με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνἀλλὰ πᾶς ὃς ἂν ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοίmiddotὡς ἐν ἐκείνῳ καὶ διὰ τῆς ἐκείνουβοηθείας δυνάμενος παρρησιάσα-σθαι τὴν εὐσέβειανraquo Καὶ ὁ ἹερὸςΧρυσόστομος παρατηρεῖ laquoΣκόπειτὴν ἀκρίβειανmiddot οὐκ εἶπε ldquoἘμὲrdquo ἀλλʼldquoἐν ἐμοὶrdquo δεικνὺς ὅτι οὐκ οἰκείᾳ δυ-νάμει ἀλλὰ τῇ ἄνωθεν βοηθούμε-νος χάριτι ὁμολογεῖ ὁ ὁμολογῶνΠερὶ δὲ τοῦ ἀρνουμένου οὐκ εἶπενldquoἐν ἐμοίrdquo ἀλλʼ ldquoἐμὲrdquo ἔρημος γὰρ γε-νόμενος τῆς δωρεᾶς οὕτωςἀρνεῖταιraquo Καὶ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶςmiddot ἔτσι πάλιν laquoὁμολογήσωκἀγώ καὶ οὐκ εἶπεν αὐτόν ἀλλ᾽ ἐναὐτῷ δηλ διὰ τῆς τοῦ ὁμολο-γοῦντος ἀγαθῆς ἐμμονῆς καὶ καρ-τερίας ἐκείνου ποὺ ὁμολογεῖ χάριντῆς εὐσεβείας

Ἂς προσέξωμεν τί λέγει δι᾽ ἐκεί-νους ποὺ ἐδειλίασαν καὶ ἐπρόδω-σαν τὴν εὐσέβειαν laquoὍστις δ᾽ ἂνἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀν -θρώπων ἀρνήσομαι κἀγώ αὐτὸν

ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐνοὐρανοῖςraquo Δὲν εἶπε ἐδῶ ὅποιοςἀρνηθῆ εἰς τὸ ὄνομά μου Διότιὅποιος ἀρνεῖται τὸ κάνει ἀφοῦ προ-ηγουμένως στερηθῆ τὴν χάριν καὶτὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ Καὶ τὴνστερεῖται διότι αὐτὸς πρῶτος ἐγκα-τέλειψε τὸν Θεόν ἐπειδὴ ἀγάπησετὰ πρόσκαιρα καὶ τὰ γήϊνα περισσό-τερον ἀπὸ ὅσον τὰ οὐράνια καὶαἰώνια ἀγαθά ποὺ ὑπεσχέθη ὁ Θε-ός Ἔτσι πάλιν καὶ ὁ Χριστὸς δὲν θὰτὸν ἀρνηθῆ εἰς τὸ ὄνομά του ἀλλὰ

θὰ ἀρνηθῆ αὐτόν διότι δὲνεὗρε τίποτε εἰς αὐτόν διὰ νὰτὸ χρησιμοποιήση ὡς ἐπιχεί-ρημα Ἂς ἴδωμεν τώρα καὶ τὴδιαφορὰ τῆς ἀμοιβῆς

Κάθε ἅγιος σὰν δοῦλος τοῦΘεοῦ ἔκαμε φανερὰ τὴν ὁμο-λογίαν μέσα εἰς τὸν πρόσκαι-ρον αὐτὸν βίον καὶ ἐμπρὸς εἰςθνητοὺς ἀνθρώπους Ὁ Κύ-ριός μας ὅμως ἐπειδὴ εἶναιΚύριος τοῦ Οὐρανοῦ καὶ τῆςγῆς θὰ ὁμιλήση φανερὰ διʼαὐτοὺς μέσα εἰς τὸν αἰώνιονκαὶ ἀκατάλυτον ἐκεῖνον κό-σμον ἐμπρὸς εἰς τὸν Θεὸν καὶΠατέρα εἰς ἀγγέλους ποὺστέκονται ὁλόγυρα εἰςἀρχαγγέλους εἰς ὅλας τὰςδυνάμεις τοῦ οὐρανοῦ καὶ θὰεἶναι παρόντες ὅλοι ἀπὸ τὸνἈδὰμ ἕως τῆς συντελείας τοῦκόσμου Ὅλοι θὰ ἀναστηθοῦνκαὶ θὰ σταθοῦν κοντὰ εἰς τὸσῶμα τοῦ Χριστοῦ καὶ τότεἐνῶ θὰ εἶναι ὅλοι μπροστὰ καὶὅλοι θὰ βλέπουν θὰ φωνάξῃτὰ ὀνόματα καὶ θὰ δοξάσῃ καὶθὰ στεφανώσῃ ἐκείνους ποὺ

ἔδειξαν ἄχρι τέλους τὴν πίστιν τουςεἰς Αὐτόν Εἶναι ἀδύνατον νὰ περι-γράψῃ κανεὶς τοὺς στεφάνους καὶτὰς ἀμοιβάς ποὺ ἀναμένουν τοὺςνικητὰς ἁγίους τὰς ὁποίας laquoοὔτεὀφθαλμὸς ὅπως ὁ ἰδικός μας δύνα-ται νὰ ἰδῇ οὔτε αὐτὶ νὰ ἀκούσῃοὔτε καρδία νὰ τὰ διανοηθῇ Ἀλλὰκαὶ αὐτὰ ποὺ βλέπομεν τώρα εἶναιπολὺ ἀξιοθαύμαστα Ποιὸς λόγοςἀξίως μπορεῖ νὰ διηγηθῇ τὴν δόξανποὺ παρέχει ὁ Θεὸς εἰς τὰ ἅγια λεί-ψανα καὶ ὀστᾶ τῶν ἁγίων τὴν ἱερὴεὐωδία ποὺ ἀναδύεται ἀπὸ αὐτά τὰμύρα ποὺ ἀναβλύζουν τὰ χαρίσμα-τα τῶν ἰαμάτων τὴν διενέργειαντῶν θαυμάτων

Δι᾽ αὐτὴν τὴν ὑπερβολὴν τῆς δό-ξης καὶ τῶν μελλοντικῶν ἀγαθῶνκάμνοντας λόγον εἰς τοὺς ἁγίουςμαθητάς καὶ ἀποστόλους τούς ἔλε-γε laquoἈμὴν λέγω ὑμῖνmiddot ὑμεῖς οἱ ἀκο-λουθήσαντές μοι ἐν τῇ παλιγγενε-σίᾳ ὅταν καθίσῃ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώ-που ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ καθί-σεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρό-νους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλάςτοῦ Ἰσραὴλraquo πρὸς ὅλους δὲ τοὺς πι-στεύοντας laquoΠᾶς ὅστις ἀφῆκενοἰκίαν ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφάς ἢ πα-τέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μουἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴναἰώνιον κληρονομήσειmiddot ὁ δὲ φιλῶνπατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμέ οὐκ ἔστιμου ἄξιοςraquo

Ἐπειδὴ ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ ἔδωσεπρὸς χάριν μας τὸν Υἱὸν τὸν ἀγα-πητὸν (καὶ ὁ ἴδιος ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ὁμονογενὴς ἔδωσε τὴν ζωὴν τουὑπὲρ ἡμῶν) ἀπαιτεῖ καὶ ἀπὸ ἡμᾶς δι-καίως ὅλους τούς συγγενεῖς μας νὰμὴ ὑπολογίζωμεν ὅταν μᾶς ἐμποδί-ζουν εἰς τὴν πίστιν καὶ τὸν εὐσεβῆβίον Καὶ κάτι περισσότερον Εἶναιδίκαιον καὶ ἀναγκαῖον νὰ προσφέρῃκαθεὶς τὴν ἰδίαν τὴν ζωὴν του ὅτανσημάνῃ ἡ ὥρα ἂν θέλη νὰ ἐπιτύχῃτὴν αἰώνιον ζωήν ἀφοῦ καὶ ὁ Υἱὸςτοῦ Θεοῦ ἐθυσίασε τὴν ἰδικὴν τουζωὴν ὑπὲρ ἡμῶν Διὰ τοῦτο λέγειπάλιν ὁ Κύριοςmiddot laquoὃς οὐ λαμβάνειτὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολούθειὀπίσω μου οὐκ ἔστι μου ἄξιοςraquoΣταυρὸς εἶναι καὶ τὸ νὰ σταυρώσῃκανεὶς τὴν σάρκα laquoσὺν τοῖς παθή-μασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαιςraquo

Ὅταν λοιπὸν εἶναι περίοδος εἰρή-νης νεκρώνει μὲ τὴν ἀρετὴ ὁἄνθρωπος τὰ κακὰ πάθη καὶ τὰς ἐπι-θυμίας καὶ σηκώνοντας ἔτσι τὸνσταυρόν του ἀκολουθεῖ τὸν Κύ-ριον Ὅταν πάλιν εἶναι περίοδοςδιωγμοῦ περιφρονῶν καὶ τὴν ἰδίανζωὴν καὶ παραδίδων τὴν ζωὴν τουχάριν τῆς εὐσεβείας αἴρει ἔτσι τὸνσταυρόν του καὶ ἀκολουθεῖ τὸν Κύ-ριον καὶ ἔτσι κληρονομεῖ τὴναἰώνιον ζωήν

Τιμὴ ἁγίου μίμησις ἁγίουἊς τιμήσωμεν λοιπὸν καὶ ἐμεῖς

ἀδελφοί μου λέγει ὁ ἅγιος Γρηγό-ριος ὁ Παλαμᾶς τοὺς ἁγίους τοῦΘεοῦ Καὶ θὰ τοὺς τιμήσωμεν πῶςἊν κατὰ τὸ παράδειγμα ἐκείνων κα-θαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μο-λυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος καὶἂν ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ τὰς κακίαςπροχωροῦντες εἰς τὴν ἁγιότητα μὲτὴν ἀποχὴν ἀπὸ αὐτάς Ἂν ἐμποδί-σωμεν τὴν γλῶσσαν μας ἀπὸ τὸνὅρκον καὶ τὴν ἐπιορκίαν τὴν φλυα-ρίαν καὶ τὸ ὑβρεολόγιον καὶ τὰ χείλημας ἀπὸ τὸ ψεῦδος καὶ τὴν συκο-φαντίαν καὶ ἔτσι τοὺς προσφέρομεντὸν ἔπαινον Ἂν δὲν καθαρίσωμενἔτσι τὸν ἑαυτόν μας δίκαια θὰ ἀκού-σωμεν laquoἵνα τί τολμᾶς ἀναλαμβάνεινἐπὶ μνήμης καὶ λαλεῖν διὰ γλώττηςκαὶ αὐτά τὰ τῶν ἁγίων ὀνόματα καὶδιηγεῖσθαι τήν πάσης ἀρετῆς καὶ κα-θαρότητος πεπληρωμένην αὐτῶνδιαγωγήν Σὺ δὲ ἐμίσησας τὸν ἐνά-ρετον βίονmiddot Εἰ ἐθεώρεις κλέπτηνσυνέτρεχες αὐτῷ καὶ μετὰ μοιχοῦτὴν μερίδα σου ἐτίθεις Τὸ στόμασου ἐπλεόνασε κακίας καὶ ἡ γλῶσσασου περιέπλεκε δολιότηταςmiddot καθή-μενος κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ σου κατε-λάλεις καὶ κατὰ τοῦ υἱοῦ τῆς μητρόςσου ἐτίθεις σκάνδαλονraquo Ἀπὸ τέτοιαστόματα ἀδελφοί μου οὔτε ὁ Θεὸςοὔτε οἱ ἅγιοί του δέχονται ὕμνον

Ἂς μὴ ἑορτάζωμεν ἔτσι ἀδελφοίἊς φέρωμεν τὰ σώματα καὶ τὰς ψυ-χάς εἰς τὸν Θεὸν ἔτσι ὅπως τὰ θέλεικαὶ μάλιστα τὰς ἡμέρας τῶν ἑορτῶναὐτῶν ἵνα ταῖς πρεσβείαις τῶνἁγίων ἐξαιρέτως δὲ τῆς ὙπεραγίαςΘεοτόκου γίνωμεν μέτοχοι ἐκείνηςτῆς πανηγύρεως καὶ τῆς ἀπεράντουἐκείνης εὐφροσύνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝΤοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου π Μάρκου Κ Μανώλη1 Μὲ τὸ κείμενο αὐτὸ ἐπιδιώκε-

ται νὰ δοθεῖ ἀπάντηση στὸ ἐρώτη-μα Γιατί ἡ Ὀρθοδοξία ndashlaquoκαθ᾽ ὃὈρθοδοξίαraquo φυσικὰndash δὲν μπορεῖνὰ εἶναι ἐθνικιστική φυλετιστική ndashρατσιστική

Δὲν θὰ ἐπιχειρηθεῖ βέβαια ἐδῶἀποσαφήνιση τῶν ὅρων ἔθνοςἐθνισμός πατριωτισμός ἐθνικι-σμός Διότι παρὰ τὴ συχνὴ κακο-ποίησή τους στὴν καθημερινὴχρήση λίγο ἢ πολὺ ἔχουν περιεχό-μενο κοινὰ ἀποδεκτό Ἔτσι οἱ ὅροιπατριωτισμὸς καὶ φιλοπατρία ἐκ -φράζουν κάτι σαφὲς καί ὅπως πι-στεύω καθολικὰ δεκτόmiddot τὴν ἀγάπηπρὸς τὴν πατρίδα ὡς τόπο τῆς στε-νότερης ἢ εὐρύτερης καταγωγῆςκάτι ποὺ καταφάσκει καὶ ἡ ὀρθόδο-ξη παράδοση διὰ στόματος τοῦἉγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου(4ος αἰ) laquoΜητέρα τιμᾶν τῶν ὁσίων(=εἶναι ἱερὸ νὰ τιμᾶ κανεὶς τὴ μη-τέρα του)middot μήτηρ δὲ ἄλλη μὲνἄλλου κοινὴ δὲ πάντων (μήτηρ)πατρὶςraquo (Ἐπιστ 37) Τὸ μόνο ποὺπρέπει νὰ δηλωθεῖ εἶναι ἡ σαφὴςδιαφοροποίηση στὸ κείμενο αὐτὸτῶν ὅρων laquoἐθνισμὸςraquo καὶ laquoἐθνικι-σμόςraquo διότι ὁ μὲν πρῶτος ταυτίζε-ται μὲ τὸν laquoπατριωτισμόraquo ὁ δεύτε-ρος ὅμως κρύβει τὴ νόσο τοῦ μι-σαλλόδοξου φανατισμοῦ μὲ ὅλεςτὶς εὐνόητες ταυτίσεις καὶ προ-εκτάσεις

Ὁ Χριστὸς παρεδόθηεἰς τὰ ἔθνη

2 Ἡ στάση ἀπέναντι στὸlaquoἔθνοςraquo καὶ στὴν laquoπατρίδαraquo στὸχῶρο τῶν κατὰ παράδοση ὀρθοδό-ξων λαῶν εἶναι μὲν ἐνσωματωμένησ᾽ αὐτό ποὺ δηλώνει ἐκκλησια-στικὰ ὁ ὅρος laquoὀρθόδοξο φρόνημαraquo(πρβλ Ρωμ 7 27) ὡς τὸ περιεχό-μενο τῆς συνειδήσεώς τους προ-ϋποθέτει ὅμως τὴ χριστιανικὴνοηματοδότηση τοῦ ὅρου laquoἔ -θνοςraquo ἤδη στὴν ἀρχὴ τῆς ἐμφανί-σεως τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἱστορικὴσκηνή ὡς σώματος καὶ κοινωνίαςἜτσι laquoἔθνηraquo ἀποκαλοῦνται στὴνΚαινὴ Διαθήκη ὅπως καὶ στὴ σύγ-χρονή της ἑβραϊκὴ κοινωνία οἱεἰδωλολάτρες ndash ἐθνικοί οἱ μὴ Ἰου-δαῖοι καὶ μὴ χριστιανοί Αὐτὸ ἐν -νοεῖ πχ ὁ Χριστὸς στὴν laquoἐπὶ τοῦὄρουςraquo ὁμιλία λέγοντας laquoπάνταγὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖraquo (Ματθ6 32) Τὴν ἴδια ἔννοια ἔχει καὶ ὁ λό-γος γιὰ laquoἕλληνεςraquo στὸ Ἰωάν 12 20Πρόκειται γιὰ laquoἐθνικοὺςraquo (εἰδωλο-λάτρες) προσηλύτους (Π Ν Τρεμ-πέλα Ὑπόμνημα εἰς τὸ κατὰ Ἰωάν-νην Εὐαγγέλιον σ 448ndash9) Αὐτὸπρέπει νὰ ὑπογραμμισθεῖ γιὰ τοὺςσημερινοὺς ἐθνικιστές οἱ ὅποιοιστηριζόμενοι σὲ ἀνεπιστημονικὲςμυθοπλασίες βλέπουν στὸ χωρίοαὐτὸ πράγματα ἄσχετα πρὸς τὴνἱστορικὴ ἀλήθεια

Ὁ Χριστὸς παραδόθηκε στὰlaquoἔθνηraquo (=ἐθνικοὺς) (Ματθ 20 19)Ἡ ἐντολή του ὅμως μετὰ τὴν ἀνά-σταση του εἶναι laquoπορευθέντες μα-θητεύσατε (=κάμετε μαθητὲς ndashχριστιανοὺς) πάντα τὰ ἔθνηraquo(=λαοὺς) (Ματθ 28 19) Σ᾽ ὅλεςαὐτὲς τὶς περιπτώσεις ὁ ὅροςlaquoἔθνοςraquo (ἢ laquoἔθνηraquo) ἔχει κυρίωςπνευματικὴ ndash θρησκευτικὴ καὶ ὄχιφυλετικὴ σημασία Σημαντικὸ ὅμωςεἶναι ὅτι ἤδη στὴν ΚΔ χρησιμο-ποιεῖται ὁ ὅρος laquoἔθνοςraquo πάλι μὲπνευματικὴ ἔννοια ἀλλὰ γιὰ νὰ δη-λώσει τὸ σῶμα τῶν πιστῶν τὸ laquoλαὸτοῦ Θεοῦraquo τὸ laquoἔθνος ἅγιονraquo (Α´Πέτρ 2 9) laquoἜθνος ἅγιονraquo καὶlaquoλαὸς τοῦ Θεοῦraquo ταυτίζονται νοη-ματικὰ καὶ σημαίνουν τὸ laquoσῶμαΧριστοῦraquo τὴν Ἐκκλησία μὲ ὑπό-βαθρο καθαρὰ ὑπερφυλετικό

laquoΟὐκ ἔνι Ἰουδαῖοςἢ Ἕλληνraquo

Ἔτσι ὁδηγούμεθα στὸ Γαλ 327 ἑξ ὅπου ὁρίζεται ἀπὸ τὸν ἈπΠαῦλο ὅτι οἱ βαπτισμένοι laquoεἰςΧριστὸνraquo (=ὅσοι laquoπέθανανraquo καὶἀναγεννήθηκαν στὸ σῶμα τοῦΧριστοῦ) ἔχουν ντυθεῖ τὸν Χριστὸκαί ἔτσι laquoοὐκ ἔνι Ἰουδαῖος ἢἝλληνraquo Μέσα στὴν Ἐκκλησίαδὲν ὑπάρχουν πιὰ διαφορὲς (φυ-λετικὲς ἢ ταξικές) ἀφοῦ ἡ ἰδιότη-τα τοῦ μέλους τῆς Ἐκκλησίαςἑνώνει ἐνῶ οἱ ὅποιες ἄλλες ἰδιό-τητες χωρίζουν Ὅλα αὐτὰ ὅμως(ὅπως καὶ στὸ Κολ 3 11) σὲ πλαί-σια καθαρὰ ὑπερεθνικὰ καὶ ἀφυ-λετικά Οἱ πιστοὶ εἶναι ἴσοι ἐνώπιοντοῦ Θεοῦ ὁ Ὁποῖος ἐξ ἄλλου δὲνεἶναι laquoπροσωπολήπτηςraquo ἀφοῦ laquoἐνπαντὶ ἔθνει ὁ φοβούμενος αὐτὸνκαὶ ἐργαζόμενος δικαιοσύνηνδεκτὸς αὐτῷ ἐστινraquo (Πράξ 10 34)Ἡ πέτρεια ἔννοια laquoἔθνος ἅγιονraquoταυτίζεται μὲ τὸν παύλειο ὅροlaquoλαὸς Θεοῦraquo (πχ Β´ Κορ 6 16laquoκαὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεὸς καὶαὐτοὶ ἔσονταί μοι λαόςraquo Πρβλ Α´Πέτρ 2 9 laquoὙμεῖς δὲ γένος ἐκλε-κτόν οἳ ποτε οὐ λαός νῦν δὲλαὸς Θεοῦraquo ὅπου ὑπεισέρχεταικαὶ ὁ ὅρος laquoγένοςraquo δηλωτικὸςτῆς νέας ndash πνευματικῆς κατα-γωγῆς ἀπὸ τὸ laquoδεύτερο Ἀδὰμraquo καὶγενάρχη τῆς νέας ἀνθρωπότηταςτὸν Ἰησοῦ Χριστό) Ὅλ᾽ αὐτὰ τὰχωρία ποὺ ἐνδεικτικὰ ἀναφέρθη-καν σχετίζονται μὲ τὸ νέο ἔθνοςndash γένος ndash λαό τὸ laquoσῶμαraquo τοῦ Χρι-στοῦ ποὺ δὲν ὑποκαθιστᾶ τὶςὁποιεσδήποτε ἀνθρώπινες καὶ

ἱστορικὲς σχέσεις ἀφοῦ ἀνάγει σὲμία νέα ὄχι μόνο ἐνδοϊστορικήἀλλὰ συνάμα καὶ ὑπεριστορικὴπραγματικότητα σὲ ἕνα νέο Θε-ανθρώπινο κόσμο ποὺ ἑνώνειτοὺς λαοὺς τῆς γῆς σὲ μία ἑνότη-τα θεμελιωμένη στὴν ἄκτιστηlaquoΘεία Βασιλείαraquo (χάρη) Ὁ χαρα-κτηρισμὸς τῶν χριστιανῶν τὸ β´αἰώνα ὡς laquoτρίτον γένοςraquo (genustertium) ἐνσαρκώνει τὴ νέα αὐτὴσυνείδηση καὶ τὴν ὑπέρβαση τῶνφυλετικῶν διαιρέσε-ων ἀφοῦ οἱ laquoἀναγεν-νημένοιraquo μέσα ἀπὸτὴν πνευματικὴ laquoκοι-λίαraquo τῆς Ἐκκλησίαςτὸ βαπτιστήριο (ἢ τὴν κολυμβή-θρα) κληρονομοῦν ἀπὸ τὸνΧριστὸ μίαν ἀνακαινισμένη φύσηποὺ καταργεῖ τὴν laquoπεπτωκυίαraquo φύ-ση τοῦ παλαιοῦ ἈδάμἩ νέα ἐν Χριστῷ Κοινωνία

Αὐτὰ εἶναι τὰ θεμέλια τῆς χρι-στιανικῆς ἀνθρωπολογίας ποὺἐνεργοποιοῦνται μὲ τὴν ἐνσωμά-τωση τοῦ ἀνθρώπου στὴν Ἐκκλη-σία ὅπως αὐτὸ φαίνεται στὰ ἀλη-θινὰ μέλη της τοὺς Ἁγίους Οἱἱστορικὲς ndash ἐνδοκοσμικὲς σχέσειςδὲν ἀναιροῦνται ἀλλὰ ὑπερβαί-νονται καὶ ἱεραρχοῦνται Ὁ Βαρνά-βας ἔτσι καὶ ὡς ἀπόστολος καὶσυν εργάτης τοῦ Παύλου χαρακτη-ρίζεται laquoκύπριος τῷ γένειraquo (Πράξ4 36) ὁ ἴδιος δὲ ὁ Παῦλος δὲν ἀπο-ποιεῖται τὴν καταγωγή του (Γαλ113 ἑ) ἀφοῦ ὁ Θεὸς τῶν Χρι-στιανῶν ὁ laquoπατὴρraquo τοῦ Ἰησοῦ Χρι-στοῦ (Α΄ Ἰωάν 2 23) laquoἐποίησεν ἐξἑνὸς αἵματος πᾶν ἔθνος ἀνθρώπωνκατοικεῖν ἐπὶ παντὸς προσώπου τῆςγῆς ὁρίσας τὰς ὁροθεσίας τῆςκατοικίας αὐτῶνraquo (Πράξ 17 25 ἑ)Μὲ αὐτὰ δηλώνεται ἡ ἑνότητα τοῦἀνθρωπίνου γένους λόγῳ τῆςκοινῆς ΟΛΩΝ καταγωγῆς (laquoἐξἑνὸςraquo αἵματος ἢ ἀνθρώπου) καὶἄρα τὸ ἀβάσιμο καὶ ἀντιχριστιανικὸτοῦ φυλετισμοῦ Οἱ διαμορφωμέ-νες ἱστορικὰ mdash μέσα στὴ δυναμικὴτῆς πτώσεωςmdash laquoἐθνότητεςraquo καὶ οἱὁποιεσδήποτε ἀνάμεσά τους δια-φορὲς ndash διακρίσεις δὲν προέρχον-ται ἀπὸ τὸν ἕνα καὶ δημιουργὸ Θεόἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία Αὐτὸ ἐκ -φράζει ὡς πανορθόδοξο βίωμα τὸlaquoκοντάκιοraquo τῆς Πεντηκοστῆς laquoὍ -τε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεεδιεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστοςmiddot ὅτετοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμενεἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσεraquoἈντιπαρατίθενται σ᾽ αὐτὸ τὸ γε-γονὸς τῆς Βαβὲλ (Γεν κεφ 11) καὶτῆς Πεντηκοστῆς (Πράξ 2 1 ἑ)Στὸ πνεῦμα τῆς Πεντηκοστῆς(Πράξ 21 ἑ) ζεῖ ἡ Ἐκκλησία στὴναὐθεντική της ἔκφραση ὡς Ὀρθο-δοξία

Ὁ ὅρος laquoἔθνοςraquo μαζὶ μὲ τὰ συ-νώνυμά του ἀποφορτίζεται ἐκκλη-σιαστικὰ ἀπὸ τὸ παλαιὸ νόημά τουκαὶ ἀναφορτίζεται (=ἐνέργεια ποὺχαρακτηρίζει ὅλη τὴ θεολογικὴγλώσσα τοῦ Χριστιανισμοῦ) μὲἔννοια πνευματικὴ ndash πολιτιστικήστὰ ὅρια τῆς νέας ὑπαρξιακῆς καὶὑπαρκτικῆς γεννήσεως τῶν Χρι-στιανῶν (βλ Ἰωάν 113 laquoοἳ ἐκΘεοῦ ἐγεννήθησανraquo) Αὐτὴ ἡ νέασυνείδηση καὶ πραγματικότηταἐκφράζεται στὴν Ἀποκάλυψη (κεφ5 9-10) laquoἌξιος εἶ λαβεῖν τὸ βι-βλίον καὶ ἀνοῖξαι τὰς σφραγίδαςαὐτοῦ ὅτι ἐσφάγης καὶ ἠγόρασαςτῷ Θεῷ ἡμᾶς ἐν τῷ αἵματί σου ἐκπάσης φυλῆς καὶ γλώσσης καὶ λαοῦκαὶ ἔθνουςraquo Ἡ Ἐκκλησία ὡς σῶμαΧριστοῦ εἶναι ὁ νέος κόσμος ἡνέα laquoἐν Χριστῷraquo κοινωνία

3 Ἱστορικὴ πραγμάτωση τῆς νέ-ας αὐτῆς συνειδήσεως ὑπῆρξε ἡαὐτοκρατορία τῆς Νέας Ρώμης(Ρωμανία Βυζάντιο) Τὸ laquoΒυζάν-τιοraquo παρ᾽ ὅλες τὶς ἀνθρώπινες ἀτέ-λειες καὶ ἁμαρτίες νοεῖται ὡς μίαlaquoΜεγάλη Ἐκκλησίαraquo μέσα στὴνὁποία προσκομίζεται συνεχῶς ἡἀνθρώπινη ἁμαρτία ndash ἀποτυχία γιὰνὰ μεταμορφωθεῖ μὲ τὴ μετάνοιακαὶ τὴν ἄκτιστη χάρη σὲ ζωὴ ἐνΧριστῷ Βυζαντινολόγοι ὅπως ὁΣτ Ράνσιμαν (Βυζαντινὴ Θεοκρα-τία Ἀθήνα 1982) μπόρεσαν νὰδοῦν ἔτσι τὸ laquoΒυζάντιοraquo ἑρμη-νεύοντάς το laquoἐκ τῶν ἔνδονraquo καὶὄχι μὲ τὰ φραγκολατινικὰ κριτήριατῆς ἀλλοτριωμένης χριστιανικότη-τας καὶ ἑλληνικότητας Στὸ Χρι-στιανικὸ Κράτος τῆς Ρωμανίας συν -εχίζεται πληθυσμιακὰ ἡ δομὴ τῆςΡωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἕναςμεγάλος ἀριθμὸς λαοτήτων συνθέ-τει τὴν αὐτοκρατορία ἢ ἂν θέλου-με κοινοπολιτεία συνιστώντας ἐκτῶν πραγμάτων μία τρισύνθετηἑνότητα πολιτιστικὴ (παρὰ τὶς το-πικὲς ἰδιαιτερότητες) κρατικὴ καὶπνευματική Ὁ ἑλληνιστικὸς πολιτι-σμός ὁ ρωμαϊκὸς κρατικὸς φορέ-ας καὶ ἡ νέα συνείδηση ἡ Ὀρθο-δοξία συνθέτουν τὸ laquoΓένος τῶνΡωμαίωνraquo δηλαδὴ τῶν Ὀρθοδό-ξων πολιτῶν τῆς Νέας ΡώμηςΚατὰ κάποιο τρόπο ἡ ΡωμαϊκὴΑὐτοκρατορία γίνεται τὸ laquoπανδο-χεῖοraquo τῆς ἱστορίας (βλ Λουκ 1024) ἐνσαρκώνοντας τὸν ἀναμενό-μενο νέο κόσμο στὰ ὅρια τῆς θε-ανθρωπότητας Αὐτὸ εἶναι βέβαιααἰσθητό ὅπου σώζεται τὸ ὀρθόδο-ξο ndash πατερικὸ φρόνημαΤί σημαίνει ΝεοndashΡωμηόςὍλοι οἱ λαοὶ τῆς αὐτοκρατορίας

θὰ συνδέονται μὲ τὴν κοινὴ πίστη(ὡς φρόνημα) σὲ μία νέα συγγέ-νεια τὴν ἐν Χριστῷ παγndashγένειατῶν Ρωμαίων μὲ σημεῖο ἀναφορᾶςὄχι τὴν Παλαιά ἀλλὰ τὴ Νέα Ρώμηndash Κωνσταντινούπολη Τὰ laquoἐθνικὰraquoὀνόματα δὲν διέκριναν τοὺς λαοὺςδιαιρετικά ἀλλὰ ὑποδήλωναν τὶςἐπαρχίες (αὐτὸ σημαίνει ὁ ὅροςlaquoἔθνοςraquo στὸν 34ο ἀποστολικὸ κα-νόνα) καὶ τὶς γλωσσικὲς ὁμάδες (ἩΡωμανία ποτὲ δὲν ἐπεδίωξε γλωσ-σικὴ ὁμοιομορφία) Ἡ Ὀρθοδοξίαἦταν ὁ πανενωτικὸς σύνδεσμοςτῶν Ρωμαίων Καὶ αὐτὸ βιωνότανἐντονότερα ὅπου ἡ σχέση μὲ τὴνlaquoπατερικότηταraquo ἦταν ἰσχυρότερηΓι᾽ αὐτὸ καὶ τὸ laquoἐθνικὸraquo ὄνομαlaquoρωμαῖοςraquo ταυτίσθηκε μὲ τὸ πε-ριεχόμενο τῆς νέας laquoἐθνικῆςraquoσυν ειδήσεως δηλαδὴ τὴν πίστη

Ρωμαῖος (δηλαδὴ Νέο ndash Ρωμαῖος ἢΡωμηὸς) σημαίνει ὀρθόδοξος Ἡμακραίωνη διαπάλη μεταξὺ Φραγ-κογερμανικοῦ κόσμου καὶ Ρωμαί-ϊκης Ἀνατολῆς ἐπικεντρώθηκε γι᾽αὐτὸ στὴ διεκδίκηση ἀπὸ τοὺς Δυ-τικοὺς τοῦ ὀνόματος laquoρωμαῖοςraquoταυτόσημου μὲ τὸ laquoὀρθόδοξοςraquoἐνῶ στὴ Χριστιανικὴ Ἀνατολὴ προσ - έδωσαν τὰ ὀνόματα laquoΓραικίαraquo καὶlaquoΓραικόςraquo δηλωτικὰ ὄχι τοῦlaquoἑλληνισμοῦraquo καὶ τῆς laquoἑλληνικό-

τηταςraquo ὅπως ἀφελῶς θέλουν κά-ποιοι νὰ πιστεύουν Ἁπλὰ σημαί-νουν laquoχώρα τῶν μὴ (γνησίων) Ρω-μαίων καὶ ἀποσχισθέντων αἱρε-τικῶνraquo Βέβαια αὐτὰ ὅλα μᾶς τὰξεκαθάρισε μὲ τὴν πρωτοποριακὴἐπιστημονικὴ ἔρευνά του ὁ π ἸΡωμανίδης ἀλλὰ εἶναι ἀνάγκη νὰἀναρριπίζονται διότι δὲν ἔχουνσυν ειδητοποιηθεῖ ἀκόμη ἀπὸ πολ-λοὺς ἢ ἀπορρίπτονται ἀσυζητητὶἀπὸ τοὺς εὐρωπαΐζοντες

Οἱ λαοὶ τῆς Ρωμανίας ndash Βυζαντί-ου ἀνάλογα μὲ τὸ βαθμὸ ὀρθοδο-ξοποιήσεώς τους ὑπερβαίνονταςτὸ κριτήριο τῆς καταγωγῆς ἐν -τάσσονταν σὲ μία ἄλλη ἑνότηταστὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα Ἡ ἐκ -κλησιαστικὴ δὲ ἑνότητα ἐπιβίωσεἀδιατάρακτα στὶς σχέσεις τῶνὈρθοδόξων ὡς τὸ 19ο αἰώνα καὶτὴν ἔξαρση τῶν ἐθνι(κι)σμῶνὍταν ἡ πατριαρχικὴ ἐγκύκλιοςτοῦ 1848 ὀνομάζει τὸ laquoλαὸraquo (δηλσύνολο τὸ ὀρθόδοξο ἐκκλησια-στικὸ σῶμα) laquoφύλακαraquo τῆς Ὀρθο-δοξίας ἐκ φρά ζει αὐτὴ τὴ συνεχι-ζόμενη πρα γματικότητα τῆς Ρω-μανίας τὴν ὑπερφυλετικὴ ἑνότη-τα μὲ βάση τὴν πίστη Αὐτὴ τὴνἑνότητα διασποῦσε (καὶ διασπᾶ) ἡαἵρεση (κάθε αἵρεση) ὡς νόθευσηκαί γι᾽ αὐτό ἀπόρριψη τῆς Ὀρθο-δοξίας Ἡ ἀπόρ ριψη δὲ τῆς Ὀρθο-δοξίας εἶχε ὡς συνέπεια τὴν ἀνά-πτυξη ἀντεθνικοῦ ρόλου ὅπωςσυνέβη λχ μὲ τοὺς λεγόμενουςlaquoμονοφυσίτεςraquo στὰ ἀνατολικὰ καὶνότια σύνορα τῆς αὐτοκρατορίαςἢ μὲ τοὺς Βογομίλους στὴ Βαλκα-νικὴ (συνεννοήσεις μὲ Νορμαν-δοὺς) κλπ

Αἱ ρίζαι τοῦ νεωτέρουἐθνικισμοῦ εἰς τὰς αἱρέσεις

Πρέπει δὲ ἐδῶ νὰ λεχθεῖ ὅτι τὰσπέρματα τοῦ νεωτέρου ἐθνικι-σμοῦ ἀπαντοῦν στὶς ἀρχαῖες αἱρέ-σεις καὶ στὴν αἱρετίζουσα διανόη-ση μὲ τὴν ἀναίρεση ἐκ μέρους τωντῆς ὀρθόδοξης καθολικότηταςἜτσι χωρὶς κανένα δισταγμὸ οἱἍγιοι Πατέρες ἀναφέρονταν mdashκαὶἀναφέρονταιmdash στοὺς Ἁγίους τοῦπροφητικοῦ Ἰουδαϊσμοῦ (ἩσαΐαΜωυσῆ Δαβίδ) Ὁ Ἕλληνας ndash καπ-παδόκης Γρηγόριος Νύσσης θὰπροβάλει λχ τὸν Μωυσῆ ὡς πρό-τυπο θεουμένου Οἱ Ἅγιοι Ἐφραὶμκαὶ Ἰσαάκ καύχημα τῆς Ὀρθοδο-ξίας ἦσαν Σύροι ὅπως σήμερα ὡςσέμνωμα τῆς Ὀρθοδοξίας θεω-ροῦμε καὶ μεῖς οἱ laquoἐκ καταγωγῆςraquoἝλληνες τὸν Ἅγιο Σεραφεὶμ τοῦΣάρωφ ἢ τὸν Ὅσιο π Ἰουστῖνο τὸνΣέρβο Οἱ αἱρετικοί ὅμως (πχ οἱἈρειανοί) προετοιμάζοντας τὴνἐμφάνιση τοῦ αὐτοκράτορα Ἰου-λιανοῦ θὰ στρέφονται laquoμονιστικὰraquoστοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες φιλοσό-φους ταυτιζόμενοι κατὰ κάποιοτρόπο μὲ τοὺς σημερινοὺς ἐθνι-κιστὲς ndash ἀρχαιολάτρες ποὺ ἀπορ-ρίπτουν τὴν Παλαιὰ Διαθήκη ὡςlaquoἑβραϊκόraquo () βιβλίο καὶ τοὺς Ἁγί-ους της (Προφῆτες) ὡς laquoἙβραί-ουςraquo Ἡ ΠΔ ὅμως εἶναι ἉγίαΓραφὴ ἡμῶν τῶν Χριστιανῶν οἱΠροφῆτες Ἅγιοι τῆς πίστεώς μαςἰσόκυροι μὲ τοὺς Ἀποστόλους καὶτοὺς Πατέρες μας οἱ δὲ ἍγιοιΜακκαβαῖοι παῖδες μαζὶ μὲ τὴνἉγία μητέρα τους Σολομονὴ καὶ τὸδάσκαλό τους Ἐλεάζαρο τιμῶνταιὡς Ἅγιοι τῆς Ὀρθοδοξίας τὴν 1ηΑὐγούστου διότι τὰ κριτήρια τῆςὈρθοδοξίας ἀκριβῶς δὲν εἶναιἐθνικιστικά ἀλλὰ ὑπερεθνικά

Ἡ αἵρεση πάντα θὰ ἀρνεῖται τὴνκαθολικότητα καί συνεπῶς καὶτὴν ὑπερεθνικότητα κινούμενη σὲπλαίσια σαφῶς φυλετικὰ καὶ ἐθνι-κιστικά Αὐτὸ εἶναι εὐδιάκριτο στὴνπορεία τῆς laquoχριστιανικῆςraquo Εὐρώ-πης καὶ τοῦ δυτικοῦ κόσμου εὐρύ-τερα Ἡ ἀλλοτρίωση στὴν πίστημετὰ τὴν ἐκφράγκευσή της θὰἔχει στὸ χῶρο τῆς ἐθνικῆς συνει-δήσεως σοβαρότατες συνέπειεςὉ ὅρος laquoἔθνοςraquo θὰ ἀποβεῖ στὴ Δύ-ση φυλετικὴ κατηγορία (nation ndashgens) Τί ἄλλο ἐκφράζει ἡ laquoἉγίαΡωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία τοῦ γερμα-νικοῦ ἔθνουςraquo Ὁ Φραγκογερμα-νικὸς ρατσισμός μάλιστα θὰ ἔχειὡς βάση τὸ σῶμα τῶν laquoεὐγενῶνraquoμὲ τὴν τάξη τῶν ὁποίων θὰ ταυτι-σθεῖ τελικὰ τὸ laquoἔθνοςraquo (αὐτὴ τὴνἔννοια ἔχει ὁ ὅρος laquoἔθνος ndash nationraquoστὸ Λούθηρο) Ἀναστροφὴ τῆς πυ-ραμίδας θὰ γίνει στὴ Γαλλικὴ Ἐπα-νάσταση (1789) mdashστὴν ἀρχή τηςβέβαιαmdash ὅπου κατὰ τὸν Ἀββᾶ Si-eyes ὁ ὅρος laquonationraquo ταυτίζεται μὲτὴν laquoτρίτη τάξηraquo χωρὶς ὅμωςἀλλαγὴ νοοτροπίας

4 Ἡ Ὀρθόδοξη καθολικότηταεἶναι ἡ μήτρα στὴν ὁποία κυοφο-ρεῖται ἡ ὑπερεθνικότητα Ὁ μεγά-λος ρωμηὸς πολιτικὸς τοῦ 19ουαἰώνα ὁ ληξουριώτης ριζοσπά-στης Γεώργιος Τυπάλδος ndash Ἰακω-βάτος (1813ndash1882) συνήθιζε νὰλέγει laquoΕἴμεθα πρῶτα Χριστιανοὶ(ὀρθόδοξοι) καὶ μετὰ Ἕλληνεςraquoἀποκρούοντας τὸ ἐθνικιστικὸ σύν-θημα τῶν Βενετσιάνων κατα-κτητῶν καὶ τοῦ νησιοῦ του laquosemoprima Veneziani e poi Christianiraquo Τὸὑπερεθνικό ὅμως στὴν Ὀρθοδο-ξία δὲν ἀναιρεῖ τὸ ἐθνικό Δὲνεἶναι laquoἀνεθνικὴraquo ἡ ὀρθόδοξη πί-στη Δὲν καταργεῖ τὸ ἐθνικὸ στοι-χεῖο ἀλλὰ καὶ δὲν τὸ ἀφήνει νὰλειτουργεῖ διασπαστικά Ὅπου καὶὅταν εἶναι ἀκμαῖο τὸ ὀρθόδοξοφρόνημα ἐκεῖ βιώνεται ἡ οἰκου-μενικότητα καὶ ρωμαίϊκη παναδελ-φότηταmiddot ὅπου ὅμως ἐπικρατεῖ ἡἐνδοκοσμικὴ προοπτικὴ καὶ ἐσχα-

τολογία ἐκεῖ κατισχύει ἡ ἐθνικό-τητα ὡς φυλετισμόςΜὲ laquoδιαφορὰraquo 16 αἰώνων

Ἡ διαχρονικότητα αὐτῆς τῆςὀρθόδοξης συνείδησης ἐπιβεβαι-ώνεται ἀπὸ δύο κείμενα ποὺ ἀπέ-χουν μεταξύ τους 16 αἰῶνες τὴνΠρὸς Διόγνητο Ἐπιστολὴ (β´ αἰ) καὶτὶς Διδαχὲς τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦΑἰτωλοῦ (ιη´ αἰ) Στὸ πρῶτο κείμενοὁρίζεται ὅτι οἱ Χριστιανοὶ laquoπατρίδας

οἰκοῦσιν ἰδίας ἀλλ᾽ ὡςπάροικοιmiddot μετέχουσιπάντων ὡς πολῖται καὶπάνθ᾽ ὑπομένουσιν ὡςξένοιmiddot πᾶσα ξένη πατρίς

ἐστιν αὐτῶν καὶ πᾶσα πατρὶς ξένηraquoΔὲν παύουν δηλαδή νὰ εἶναι laquoπο-λίτεςraquo (καὶ πατριῶτες) ἀλλὰ δὲν δέ-νονται μὲ τὴν προσωρινότητα τοῦκόσμου Αὐτὸ τὸ πνεῦμα ἐκφράζεικαὶ ὁ Πατροκοσμᾶς laquoἩ πατρίδαμου ἡ ψεύτικη ἡ γήϊνη καὶ ματαίαεἶναι ἀπὸ τοῦ Ἁγίου Ἄρτης καὶ ἀπὸτὴν ἐπαρχίαν Ἀποκούρου ἩμεῖςΧριστιανοί μου δὲν ἔχομεν ἐδῶ πα-τρίδα Διὰ τοῦτο καὶ ὁ Θεὸς μᾶςἔβαλεν τὸν νοῦν εἰς τὸ ἐπάνω μέ-ρος διὰ νὰ στοχαζώμεθα πάντοτετὴν οὐράνιον βασιλείαν τὴν ἀλη-θινὴν πατρίδα μαςraquo Ἔτσι σκέπτον-ται οἱ αὐθεντικὰ ὀρθόδοξοι δηλ οἱἍγιοι Ἡ σκέψη δὲ αὐτὴ δὲν εἶναιπροφανῶς ἐθνικιστική ἀλλὰ οὔτεκαὶ διεθνιστική Διότι ὅπως ἐλέχθηδὲν καταργεῖται ὁ ἐθνισμὸς καὶ ἡἐθνότητα ἀλλὰ ἱεραρχεῖται στὸlaquoπραγματικόraquo ποὺ εἶναι τὸ αἰώνιοΚαὶ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ κατηγορή-σει τὸν Πατροκοσμᾶ γιὰ laquoἐθνικὴμειοδοσίαraquo

Ἡ Ἐκκλησία ὡς ἐν Χριστῷ κοι-νωνία μὲ τὴ λατρεία της κυρίωςδιασώζει εἰς πεῖσμα τῆς πολιτικῆςκαὶ διπλωματίας τὴν ἑνότητα καὶοἰκουμενικότητα τῆς Ρωμανίας Βυζαντίου μὲ ἑνωτικὸ σύνδεσμοτὴν ὀρθόδοξη πίστη Γι᾽ αὐτὸ καὶ πα-ραμένει ἡ Ἐκκλησία ὡς σῶμα laquoτὸΒυζάντιο μετὰ τὸ Βυζάντιοraquo (ΝικΓιόργκα) Ἡ Ρωμαίϊκη αὐτοκρατο-ρία συνεχίζεται μὲ ἕνα ἄλλο τρόποὑπάρξεως μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶμαζὶ ἡ ὑπερεθνικότητα καὶ ὑπερφυ-λετικότητά της Μόνο ὅταν ἀποδυ-ναμώνεται ἡ ἐσωτερικὴ σχέση μὲτὴν ὀρθόδοξη παράδοση τότε ἀνα-τρέπονται αὐτὲς οἱ ἰσορροπίες

Ἀσυμβίβαστοςμὲ τὴν Ὀρθοδοξίαν

5 Ἔχει ὅμως ἰδιαίτερη σημα-σία τὸ γεγονός ὅτι ὁ laquoφυλετισμὸςraquo(ρατσιστικὸς ἐθνικισμὸς) καταδικά-σθηκε συνοδικὰ στὴν Κωνσταντι-νούπολη τὸ 1872 μὲ ἀφορμὴ τὶςπρῶτες ἐκρηκτικὲς ἐκφάνσεις τοῦἐθνικισμοῦ στὴ Βαλκανική τὸ πρα-ξικοπηματικὸ Ἑλλαδικὸ αὐτοκέφα-λο (1833) καὶ τὴ Βουλγαρικὴ Ἐξαρ-χία (1870) Πρέπει δὲ νὰ λεχθεῖ στὴσυνάφεια αὐτή ὅτι ἐμεῖς οἱ Ἕλλη-νες κινούμενοι στὸ σύνδρομο τοῦἐξευρωπαϊσμοῦ καταλύσαμεπρῶτοι τὴν ὑπερεθνικὴ παράδοσητῆς Ρωμηοσύνης οἱ πολιτικὲς δὲἩγεσίες τῶν ὀρθοδόξων ἐθνῶντῆς Βαλκανικῆς ἀκολουθοῦν μὲσχολαστικὴ ἀκρίβεια ὅλες τὶς πολι-τειοκρατικὲς αὐθαιρεσίες τοῦἑλλαδικοῦ χώρου χρησιμοποιών-τας τες μόνιμα ὡς προηγούμενο

Ἡ Σύνοδος τοῦ 1872 ἀντιμετώπι-σε τὸν ἐθνοφυλετισμὸ (ἐθνικισμὸ)ὡς αἵρεση Βέβαια ἀναφέρεταιστὸ laquoβουλγαρικὸν ζήτημαraquo διότιτὸ laquoἑλλαδικὸνraquo εἶχε laquoλυθεῖraquo τὸ1850 Ὁ φυλετισμὸς χαρακτηρίζε-ται ἀσυμβίβαστος μὲ τὴν Ὀρθοδο-ξία ὡς προβολὴ τῆς φυλῆς καὶ τοῦἔθνους εἰς βάρος τῆς πίστεως μὲσυνέπεια τὴ διάσπαση τῆς ἑνότη-τας τῆς Ἐκκλησίας Τὸ κείμενοεἶναι σαφές καταδικάζει τὶς φυλε-τικὲς διακρίσεις καὶ ἐθνικὲς ἔριδεςκαὶ τὶς διχοστασίες ποὺ ἀναιροῦντὴν laquoἑνότητα τῆς πίστεωςraquo Ὁ φυ-λετισμὸς (ἐθνικισμὸς) καταδικάζε-ται ὡς laquoκαινὴ δόξαraquo laquoξένοςraquo πρὸςτὴν ὀρθόδοξη παράδοση καὶ laquoνεω-τερικὴ λύμηraquo Ἡ Ἐκκλησία mdashὑπο-στηρίζεταιmdash δὲν μπορεῖ νὰ γίνειποτὲ laquoἐθνικήraquo δηλαδὴ laquoφυλετι-κήraquo Καὶ αὐτό πράγματι ἦταν τὸκαίριο πρόβλημα γιὰ τὴ βαλκανικὴπραγματικότητα τὸ 19ο αἰώναὅταν μὲ τὴν ἐπίδραση τῆς Γαλ-λικῆς Ἐπανάστασης καὶ τῶν εὐρω-παϊκῶν ἐθνικισμῶν ἡ ἀναφορὰ δὲνἦταν πιὰ στὴν laquoἐν Ἑλλάδιraquo στὴνlaquoἐν Βουλγαρίᾳraquo ἢ στὴν laquoἐν Σερ-βίᾳraquo Ὀρθοδοξία ἀλλὰ στὴν laquoἑλλη-νικὴraquo (ὄχι ἑλλαδική) στὴ βουλγα-ρικὴ καὶ στὴ σερβικὴ ὈρθοδοξίαἩ Ὀρθοδοξία ἔτσι ἀπὸ παράγωνἑνότητας καὶ συνοχῆς γίνεται δύ-ναμη διασπάσεως διότι φιλτράρε-ται μὲ τὶς ἐθνικιστικὲς ἰδέες ποὺὑποτάσσουν τὴν καθολικότητα τῆςπίστεως στὴν ἐθνικιστικὴ ndash φυλε-τικὴ ἰδέα Εἶναι ἐπίκαιρος ἐδῶ καὶπάλι ὁ λόγος τοῦ Γ Ἰακωβάτου laquoΟἱἈλβανοὶ τῆς Ἠπείρου (ὅταν εἶναι)ὀρθόδοξοι εἶναι Ἕλληνεςmiddot ἅμαεἰσεχώρησεν ὁ ὄφις τοῦ παπισμοῦεἰς τὴν Ἀλβανίαν καὶ τὸ ἥμισυαὐτῆς ἐγένετο παπικόν δὲν εἶναιἝλληνεςraquo Καὶ σ᾽ ἄλλο σημεῖοlaquoἌνευ θρησκείας (ἐννοεῖ ὀρθοδο-ξίας) Φράγκοι Ἀλβανοί ΒλάχοιΜετὰ θρησκείας ὁμογενεῖςraquo (δηλτοῦ ἰδίου γένους ὀρθόδοξοι καὶἝλληνες) Ἔχει μεγάλη σημασίαὅτι τὴ συνοδικὴ ἀπόφαση τοῦ 1872ὑπέγραψαν καὶ πρώην Οἰκουμενι-κοὶ Πατριάρχες ἀλλὰ καὶ οἱ Πα-τριάρχες Ἀλεξανδρείας Σωφρό-νιος καὶ Ἀντιοχείας Ἱερόθεος καὶ ὁἈρχιεπίσκοπος Κύπρου Σωφρό-νιος Ὁπότε τὸ κείμενο ἔλαβε παν -ορθόδοξη σημασία

Ἡ δυναμικὴτῆς Ὀρθοδοξίας

εἰς τὸν σύγχρονον κόσμον6 Ἀπὸ τὶς προϋποθέσεις αὐτὲς

προσδιορίζεται ἡ δυναμική ποὺμπορεῖ νὰ ἀναπτύξει ἡ Ὀρθοδοξίαστὴ σημερινὴ κρίση τοῦ εὐρωπαϊ-κοῦ καὶ βαλκανικοῦ χώρου Ἡ Ὀρ -θοδοξία ὅμως προϋποθέτει ὀρθο-δόξους πατερικὸ δηλαδὴ φρόνημακαὶ καθολικότητα σκέψης Ἡ ὀρθο-δοξολογία εἶναι εὔκολη ἀκόμη καὶγιὰ πολιτικούς ποὺ τὴν ἀγνοοῦν ἢ

τὴν ἀπορρίπτουν μὲ τὴν πολιτικὴ ἢκαὶ τὴ βιοτή τους Ἡ Ὀρθοδοξίαὅμως μόνο μέσα στὴν ἐν Χριστῷἐλευθερία μπορεῖ νὰ λειτουργήσεικαὶ νὰ ἀποβεῖ εὐεργετικὴ στὰὀρθόδοξα ἔθνη Ἡ ὑποταγὴ τῆςὈρθοδοξίας σὲ ὁποιαδήποτε πολι-τικὴ τὴν ἀποδυναμώνει πολὺ δὲπερισσότερο ἡ ταύτισή της μὲὁποιαδήποτε πολιτικὴ ἢ ἰδεολογίαΔιότι ἡ Ὀρθοδοξία ἰδεολογικοποι-ούμενη ἀποορθοδοξοποιεῖται ἩὈρθοδοξία εἶναι Χριστοκεντρικὸφρόνημα καὶ συνείδηση ποὺἐνσαρκώνεται σὲ τρόπο ζωῆς καὶμόνο μέσα στὰ ὅρια αὐτὰ τῆς ἁγιο-πνευματικῆς ἐμπειρίας μπορεῖ νὰπαραμείνει δύναμη ἑνοποιητικὴ καὶνὰ ἀναπτύξει τὴν ἑνωτικὴ δυναμι-κή της

Οἱ ὀλιγότερο εὐρωπαϊκὰ ἐξελι -γμένοι ἢ προσανατολισμένοι ὀρθό-δοξοι ἀδελφοί μας στὰ Βαλκάνιακαὶ οἱ Ρωμαιορθόδοξοι (ροὺμndashὀρτοντὸξ) τῆς Ἐγγὺς καὶ ΜέσηςἈνατολῆς συνεχίζουν νὰ ζοῦν συν -ειδησιακὰ στὴν πανενότητα τοῦρωμαίϊκου ndash ὀρθοδόξου ΓένουςἜτσι ἐνῶ οἱ πολιτικὲς ἐπιλογὲςτῶν ἡγεσιῶν τους ἐνίοτε λειτουρ-γοῦν διασπαστικά ἡ ρωμαίϊκη ndashὀρθόδοξη συνείδηση δημιουργεῖἑνότητα ὑπερεθνική μὲ τὴ συνεχῆἀδελφοποίηση ὅλων τῶν Ὀρθοδό-ξων μέσα στὸ Κυριακὸ Σῶμα τὴνἘκκλησία

Ἡ ἐν Χριστῷ λειτουργίατῆς Ὀρθοδόξου συνειδήσεως

Μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ διὰ τῆςὈρθοδοξίας ζοῦν ἡ Ρωμανία καὶ ἡἑνότητά της Γύρω ἀπὸ τὴν ἉγίαΤράπεζα καὶ μὲ τὴ συμμετοχὴ στὴνΕὐχαριστιακὴ σύναξη καὶ σύνολητὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας πραγματώ-νεται ἡ ὑπερεθνικὴ ἑνότητά μαςστὰ ὅρια τῆς laquoκατὰ Θεὸν πατρί-δοςraquo Ἡ ἐν Χριστῷ λειτουργία τῆςὀρθοδόξου συνειδήσεως σώζει τὴνἁρμονικὴ καὶ ἰσόρροπη σύνδεσηἐθνικότητας καὶ ὑπερεθνικότηταςμέσα στὴν ἁγιοπνευματικὴ ζωὴ καὶσχέση καὶ ὄχι ἁπλὰ στὶς laquoὀρθοδο-ξολογίεςraquo καὶ τὶς προτάσεις γιὰlaquoὀρθόδοξα τόξαraquo τῶν ὀρθοδοξο-λογούντων καί ἴσως ἀγνοούντωνπαντάπασι τὴν Ὀρθοδοξία ὡς ζωὴlaquoἐν Χριστῷraquo καὶ ἐν laquoἉγίῳ Πνεύμα-τιraquo Χωρὶς πατερικὸ φρόνημα καὶἐμπειρία κάθε λόγος γιὰ τὴνὈρθοδοξία εἶναι ἁπλὴ πολιτικὴ καὶγι᾽ αὐτὸ δὲν πείθει τοὺς Ὀρθοδό-ξους

Μέσα στὴν ἁγιοπνευματικὴἀτμόσφαιρα τῆς Ὀρθοδοξίας ὁΣέρβος πράγματι εἶναι Ἕλληναςκαὶ ὁ Ἕλληνας Σέρβος ἀλλὰ καὶἈφρικανὸς καὶ Ἀσιάτης καὶ Ἀμερι-κανὸς καὶ Εὐρωπαῖος Στὴν τραγω-δία τῆς τέως Γιουγκοσλαβίας ὁἝλληνας Ὀρθόδοξος δὲν συνέπα-σχε μὲ τοὺς Σέρβους διότι παρα-δοσιακὰ καὶ αὐτοὶ εἶναι ὀρθόδοξοιἀλλὰ διότι (καὶ ὅταν) εἶναι laquoἐν δι-καίῳraquo ἀγωνιζόμενοι γιὰ τὴν ἱστο-ρικὴ ὕπαρξη καὶ συνέχειά τους Τὸἴδιο δὲν συμπαριστάμεθα μόνοστοὺς Βορειοηπειρῶτες ἐπειδὴεἶναι Ἕλληνες ἀλλὰ σ᾽ ὅλους τοὺςἈλβανοὺς Ὀρθοδόξους διότι ἀδι-κοῦνται Ἡ ὀρθόδοξη συν είδησηεἶναι ἐξ ἄλλου ὑπὲρ τῶν μου-σουλμάνων ὅταν καὶ αὐτοὶ ἀδι-κοῦνται καὶ καταπιέζονται Ἂν δὲνἐνεργεῖ ἔτσι ἡ ὀρθόδοξη συνείδη-ση δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ὀρθόδοξηΓι᾽ αὐτὸ δὲν μποροῦν νὰ ὑπάρξουνποτὲ συμπαγῆ καὶ μονοδιάσταταlaquoὀρθόδοξα τόξαraquo ὅπως τὰ θέλουνοἱ πολιτικοί ἐνεργοῦντες κατὰ κα-νόνα μὲ κοσμικὸ πνεῦμα καὶ προ-ϋποθέσεις Σὲ τελευταία ἀνάλυσηπρέπει νὰ γίνει κατανοητό ὅτι δὲνὑπάρχουν σήμερα laquoὀρθόδοξοιλαοὶraquo ἢ laquoὀρθόδοξες κυβερνήσειςraquoποὺ μποροῦν νὰ ἐνεργοῦν καθο-λικὰ laquoὀρθοδόξωςraquo ἀλλὰ μόνοὀρθόδοξα πρόσωπα στοὺς λαοὺςκαὶ ἴσως καὶ σὲ κυβερνήσεις καὶμόνο αὐτὰ μποροῦν νὰ ἐνεργή-σουν ὀρθόδοξα Ὅπως ὅμως ἡχωρὶς ὀρθόδοξους προϋποθέσειςὀρθοδοξολογία ἀποβαίνει ἐπι-βλαβὴς γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία τὸ ἴδιοκαὶ ἡ θρησκειοποίηση τῆς Ὀρθο-δοξίας συμπορευόμενη σὲ μᾶςτοὺς νεο-ἕλληνες μὲ τὴν ἀρχαι-οπληξία καὶ ἑλληνομανία βοηθεῖτὴν ἀνάπτυξη τοῦ ἐθνικισμοῦ ndash ρα-τσισμοῦ ὁδηγώντας στὴν ἀπορθο-δοξοποίηση τοῦ λαοῦ μαςἈρνητικὸς διὰ τὴν Πίστιν

τὴν Παράδοσινκαὶ τὸ Ἔθνος

Ὅπως ὅμως ἀποδεικνύουν τὰπράγματα δὲν ἐργάζονται μόνο οἱἀρχαιόπληκτοι ἐθνικιστὲς ἐναντίοντοῦ ἀληθινοῦ πατριωτισμοῦ ndash ἐθνι-σμοῦ ἀλλὰ καὶ πολλοὶ ἀθεράπευταεὐρωπαϊστές Ἐνῶ ὅλο τὸ 19ο καὶ20ὸ αἰώνα ἡ Εὐρώπη καλλιεργοῦσετὴν ἐθνι(κιστι)κὴ ὑστερία στὰ Βαλ-κάνια γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ἔχει εὔχρη-στα προτεκτοράτα σήμερα μέσαστὴν προοπτικὴ τῆς ἙνωμένηςΕὐρώπης χρησιμοποιώντας ὡςὄργανα κάποιους κονδυλοφόρουςτοῦ δημοσιογραφικοῦ ἀλλὰ καὶτοῦ ἐπιστημονικοῦ χώρου ἐπιδιώ-κει νὰ ἀμβλύνει ὥσπου νὰ τὸ νε-κρώσει τὸ ἐθνικὸndashπατριωτικὸ φρό-νημα ἐνῶ κύκλοι της ἐμμένουνπεισματικὰ στὸν ἐθνικισμὸ ndash ρατσι-σμό τους Εἶναι ἀνάγκη συνεπῶςνὰ συνειδητοποιήσουν καὶ οἱἝλληνες laquoἐθνικιστέςraquo ὅτι μὲ τὴντακτική τους συμπλέουν τελικάμὲ τὸν εὐρωπαϊκὸ ἐθνικισμὸ ndash ρα-τσισμό δολοφονώντας τὸν αὐθεν-τικὸ πατριωτισμό ποὺ θεμελιώνε-ται μόνο στὴν ἄδολη φιλανθρωπίατῆς Ὀρθοδοξίας τῶν Ἁγίων μαςΠαράλληλα ὅμως βλάπτουν καὶ τὴνὑπερεθνικὴ ρωμαίικη ἑνότητα τοῦἙλληνισμοῦ μὲ τὴν ὑποτίμηση τῆςὈρθοδοξίας ἢ τὴν laquoἐθνικοποίησήraquoτης δηλαδὴ τὴ διαστρέβλωση τῆςκατ᾽ ἐξοχὴν ἑνοποιητικῆς μας δύ-ναμης στοὺς δύσκολους καιρούςμας Τελικὰ ὁ μὲ αὐτὴ τὴν ἔννοιαlaquoἐθνικισμὸςraquo δὲν ἀποβαίνει ἀρνη-τικὴ δύναμη μόνο γιὰ τὴν πίστη καὶπαράδοσή μας ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ ἴδιοτὸ Ἔθνος τὸ ὁποῖο διατείνεται ὅτιθέλει νὰ προφυλάξει

ΕΘΝΟΣ ndash ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΦΡΟΝΗΜΑ

Τοῦ Πρωτοπρεσβ Γεωργίου Δ ΜεταλληνοῦὉμοτίμου Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Ὁ ΟἰκουμενικὸςΠατριάρχης

εἰς τὸ ΡέθυμνονὉ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ

Βαρθολομαῖος θὰ ἐπισκεφθῆ τὴνΚρήτην καὶ συγκεκριμένως τὴνἹερὰν Μητρόπολιν Ρεθύμνης καὶΑὐλοποτάμου κατὰ τὴν 2αν καὶ 3ηνΣεπτεμβρίου ὕστερα ἀπὸ πρόσ -κλησιν τοῦ οἰκείου ΜητροπολίτουΔιὰ τὴν ὀργάνωσιν τῆς ἐπισκέψε-ως ἐπραγματοποιήθη σύσκεψις εἰςτὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν εἰς τὴνὁποίαν ἔλαβον μέρος ἡ Ἀντιπερι-φερειάρχης κ Μαρία Μονῆ ὁ Δή-μαρχος Ρεθύμνης κ Γ Μαρινάκηςὁ Ἀστυνομικὸς Διευθυντής κἘμμ Παραδουλάκης καὶ ἐκπρόσω-πος τοῦ Διοικηκοῦ τοῦ 547 ΑΜΤΠ Ρεθύμνης

Σελὶς 6η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Τάφον τό Καθολικόν καί τόν Γολ-γοθᾶνraquo

Χαρακτηρίσαμε ὡς βλάσφημοτό παράδειγμα τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριάρχου καί ὡς βλασφημία τήνπράξη τῆς ἐκ μέρους Ὀρθοδόξωνἱεραρχῶν προσφορᾶς ὡς δώρουτοῦ Κορανίου τό ὁποῖο μάλιστα οἱδωρίζοντες καί ἄλλοι χαρακτηρί-ζουν ὡς ldquoἱερόrdquo Οἱ μή εἰδότες τήνὈρθόδοξη παράδοση καί διδα-σκαλία ἀλλά κυρίως οἱ δηλητη-ριασμένοι ἀπό τό ἐπικρατοῦνπνεῦμα τοῦ διαθρησκειακοῦ Συγ-κρητισμοῦ τῆς ldquoΝέας Ἐποχῆςrdquo θάἐκτιμήσουν ὅτι ὁ χαρακτηρισμόςlaquoβλασφημίαraquo εἶναι τουλάχιστονὑπερβολικός οἱ ἐξ αὐτῶν δέ πρό-χειροι καί πρόθυμοι εἰς συκοφαν-τίες καί χαρακτηρισμούς θά σπεύ-σουν νά μᾶς κολλήσουν τήν ἐτι-κέττα τοῦ φονταμενταλιστοῦ τοῦταλιμπάν τοῦ ζηλωτοῦ ὅπως συν -ηθίζουν τόν τελευταῖο καιρό γιάὅσους ἀγωνιζόμαστε γιά τήν δια-τήρηση ἀνόθευτης τῆς Ὀρθόδο-ξης πίστης καί ζωῆς Θά ἐπικαλε-σθοῦν κάποιους λόγους γιά νά δι-καιολογήσουν αὐτές τίς ἐνέργει-ες ὅπως πχ ὅτι οἱ ἐκκλησίεςαὐτές (ΚωνσταντινουπόλεωςἈλεξανδρείας Ἱεροσολύμων) δια-βιοῦν σέ ἰσλαμοκρατούμενεςχῶρες καί ὡς ἐκ τούτου εἶναιἐμπερίστατες ἑπομένως δικαιο-λογοῦνται κάποιες ἐνέργειες τῶνπροκαθημένων τους γιʼ αὐτό καίδέν πρέπει νά εἴμαστε αὐστηροίστίς κρίσεις μας

Εἶναι πάντως γνωστό καί ἰσχύειὡς ἀξίωμα ὅτι εἰς τά θέματα τῆςπίστεως δέν ἐπιτρέπονται οἰκονο-μίες καί συγκαταβάσεις Αὐτές δι-καιολογοῦνται μόνον σέ θέματαπνευματικῆς ζωῆς καί καθοδηγή-σεως πχ στό θέμα τῆς νηστείαςκαί σέ ἄλλα ldquoπρός ἀποτροπήν μεί-ζονος κακοῦrdquo Σέ θέματα πίστεωςδέν ἐπιτρέπεται ἄσκηση οἰκονο-μίας διότι αὐτό τό ὁποῖο θέλεις νάἀποτρέψεις τό laquoμεῖζον δηλαδήκακόraquo τό διαπράττεις ὁ ἴδιος ὁἀσκῶν τήν οἰκονομία μέ τήν προσ -βολή καί ἀθέτηση τῆς πίστεωςπού εἶναι τό laquoμεῖζον ἀγαθόνraquoμεῖζον ὅλων διότι ὁδηγεῖ στήν σω-τηρία Γιʼ αὐτό καί προκειμένου νάμή ἀρνηθοῦμε ἤ νά μή ἀλλοι-ώσουμε τήν πίστη καί χάσουμετήν σωτηρία πρέπει ἀκόμη καί τόμεῖζον τῶν ἀνθρωπίνων ἀγαθῶντήν ζωήν μας νά θυσιάζουμεὅπως ἔπραξαν οἱ Ἅγιοι Μάρτυρεςκαί Νεομάρτυρες Διότι laquoτί ὠφε-λήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδήσῃ τόνκόσμον ὅλον καί ζημιωθῇ τήν ψυ-χήν αὐτοῦ ἤ τί δώσει ἄνθρωποςἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦraquo1

Εἶναι βέβαια αὐτονόητο ὅτιὅσοι δωρίζουν τό Κοράνιο καί μά-λιστα χαράσσουν σέ πλακέτες χω-ρία ἀπό τό περιεχόμενό του ὅπωςἔπραξε ὁ πατριάρχης Ἱεροσολύ-μων πιστεύουν ὅτι τό Κοράνιοἔχει μεγάλη ἀξία καί ἀξίζει νά τόπροσφέρει κανείς ὡς δῶρο Δένδωρίζεις κάτι πού δέν ἔχει ἀξίαΣτήν περίπτωση δέ πού ἰσχυρισθεῖκανείς ὅτι ἐπειδή γνωρίζουν ὅτιγιά τούς δωρολῆπτες ἔχει ἀξίαἄσχετα μέ τήν ἀξία πού τοῦ προσ-δίδει ὁ δωρεοδότης γιʼ αὐτό τόπροσφέρουν καί πάλι ἡ πράξηεἶναι κατακριτέα καί δέν ταιριάζεισέ Χριστιανούς καί μάλιστα ποιμέ-νεςmiddot τό νά ἀποκρύπτεις αὐτό πούπιστεύεις καί νά ὑποκρίνεσαι ὅτισυμφωνεῖς γιά κάτι πού δέν πι-στεύεις αὐτό εἶναι κοροϊδία καίπαραπλάνηση Θά μποροῦσαν νάτό εἶχαν πράξει καί οἱ παλαιοί Ἅγι-οι Μάρτυρες καί οἱ Νεομάρτυρεςὑποκρινόμενοι ὅτι πιστεύουν στήνἀξία τῶν εἰδώλων καί τοῦ Μωάμεθκαί νά γλιτώσουν τό μαρτύριοὅπως τούς συνιστοῦσαν ἄλλωστεπολλοί κατά κόσμον φρόνιμοι καίσυνετοί Καθῆκον ὅλων τῶν Χρι-στιανῶν καί ἰδιαίτερα τῶν ποιμέ-νων εἶναι νά ὁμολογοῦν τήν ἀπο-κλειστικότητα καί μοναδικότητατῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας ὅτι laquoοὐκἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρίαmiddotοὐδέ γάρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπότόν οὐρανόν τό δεδομένον ἐνἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναιἡμᾶςraquo2 Τό περισσότερο βλαπτικόκαί ζημιογόνο ἀνάξιο τῆς ἀποστο-λικῆς καί πατερικῆς διδαχῆς καίβιοτῆς εἶναι ὅτι καθησυχάζουντούς δωρεολῆπτες Μουσουλμά-νους ὅτι εἶναι καλός ὁ δρόμος τοῦΚορανίου ἀξίζει νά πιστεύει κα-νείς στό Κοράνιο δέν χρειάζεταινά πιστεύσει ὁ Μουσουλμάνοςστό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καίστό Εὐαγγέλιό του γιά νά σωθεῖΕἶναι αὐτό ὁμολογία τῆς εἰς Χρι-στόν πίστεως Δέν τρομάζουν καίδέν φοβοῦνται οἱ μεγαλόσχημοικαί μεγαλώνυμοι πρωθιεράρχεςτήν ἐπισήμανση τοῦ Κυρίου laquoπᾶςὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπρο-σθεν τῶν ἀνθρώπων ὁμολογήσωκἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πα-τρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖςmiddot ὅστιςδʼ ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεντῶν ἀνθρώπων ἀρνήσομαι αὐτόνκἀγώ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μουτοῦ ἐν οὐρανοῖςraquo3 Πιστεύουνστό Εὐαγγέλιο ἤ ὄχι

Ἐάν μέ τίς ldquoοἰκονομίεςrdquo καί δι-πλωματίες νομίζουν ὅτι θά σώσουντόν Χριστιανισμό στόν ἰσλαμοκρα-τούμενο χῶρο ὅπου διαβιοῦν δια-πράττουν τεράστιο ἱστορικό καίθεολογικό λάθος γιατί παραγνω-ρίζουν τήν δύναμη τοῦ Κυρίου ὉΧριστιανισμός διεσώθη καί ἐθριάμ-βευσε σέ δύσκολες καί σέ εἰρηνι-κές ἐποχές ὅταν οἱ Χριστιανοίζοῦσαν εὐσεβῶς καί δικαίωςἐγκαταλείφθηκε δέ ἀπό τήν σκέ-πουσα Χάρη τοῦ Θεοῦ σέ περιό-δους ἀποστασίας καί ἠθικῆς χαλα-ρώσεως Μήπως ἡ συρρίκνωση τοῦΧριστιανισμοῦ σήμερα σέ κάποιεςπεριοχές εἶναι ἀπόρροια τῆς δι-καίας ἐγκαταλείψεως τοῦ πάνταδυναμένου καί ὑπεράνω ὅλων τῶνἰσχυρῶν τῆς γῆς ἱσταμένου Κυρί-ου Ἄς ξαναδιαβάσουν τό βιβλίοτῆς Ἀποκαλύψεως γιά νά διαπι-

στώσουν ποιός καί γιατί σώζει τίςἐκκλησίες ἤ τίς ἀφήνει νά ἀφανι-σθοῦν ὅπως ἀφανίσθηκαν οἱ ἑπτάλαμπρές ἐκκλησίες τῆς Μικρα-σίας τῆς Ἐφέσου τῆς Σμύρνηςτῆς Περγάμου τῶν Θυατείρωντῶν Σάρδεων τῆς Φιλαδελφείαςτῆς Λαοδικείας Ἐπαινεῖται ὁ ἐπί-σκοπος τῆς ἐκκλησίας τῆς Περγά-μου διότι ἐνῶ ζεῖ σέ σατανοκρα-τούμενο περιβάλλον ἐν τούτοιςἐκράτησε τήν πίστη του καί μάλι-στα ὁ πρό αὐτοῦ ἐπίσκοπος Ἀντί-πας ἔφθασε μέχρι τοῦ μαρτυρίουmiddotlaquoΟἶδα τά ἔργα σου καί ποῦ κατοι-κεῖςmiddot ὅπου ὁ θρόνος τοῦ Σατανᾶmiddotκαί κρατεῖς τό ὄνομά μου καί οὐκἠρνήσω τήν πίστιν μου καί ἐν ταῖςἡμέραις αἷς Ἀντίπας ὁ μάρτυς μουὁ πιστός ὅς ἀπεκτάνθη παρʼ ὑμῖνὅπου ὁ Σατανᾶς κατοικεῖraquo4 Περισ-σότερο ἐνθαρρυντικά καί ἀποκα-λυπτικά εἶναι ὅσα λέγονται στόνἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Φιλα-δελφείαςmiddot κανένας δέν μπορεῖ νάφέρει σέ ἀδιέξοδο νά δυσκολέψειτούς πιστούς ὅταν τηροῦν ἀνό-θευτη τήν πίστη Ἀντίθετα οἱ πόρ-τες γιʼ αὐτούς θά εἶναι πάντοτεἀνοικτές ὅσο μικροί καί ἀδύνατοικαί ἄν εἶναι Θά ἔλθουν τελικῶς οἱδυνατοί νά τούς προσκυνήσουνκαί σέ κάθε περίπτωση ἄν κρατή-σουν αὐτά πού ἔχουν τήν πίστητους θά ἐπέμβει ταχύτατα ὁ Θεόςκαί δέν θά πάρει κανείς τό στεφά-νι πού τούς ἀξίζει laquoΟἶδα σου τάἔργα-ἰδού δέδωκα ἐνώπιόν σουθύραν ἀνεῳγμένην ἥν οὐδείς δύ-ναται κλεῖσαι αὐτήνmiddot- ὅτι μικράνἔχεις δύναμιν καί ἐτήρησάς μουτόν λόγον καί οὐκ ἠρνήσω τό ὄνο-μά μου ᾽Ιδού δίδωμι ἐκ τῆς συνα-γωγῆς τοῦ Σατανᾶ τῶν λεγόντωνἑαυτούς Ἰουδαίους εἶναι καί οὐκεἰσίν ἀλλά ψεύδονταιmiddot ἰδού ποι-ήσω αὐτούς ἵνα ἥξουσι καί προσ -κυνήσουσιν ἐνώπιον τῶν ποδῶνσου καί γνῶσιν ὅτι ἐγώ ἠγάπησάσε ἔρχομαι ταχύmiddot κράτει ὅ ἔχειςἵνα μηδείς λάβῃ τόν στέφανόνσουraquo5

Ἐξαίροντας καί τιμώντας τό Κο-ράνιο οἱ πατριάρχες καί ὅσοιἄλλοι ὑποτάσσονται στόν σατα-νοκρατούμενο κόσμο καί οὐσια-στικῶς ἀρνοῦνται τήν πίστη στόνΧριστό Περιμένουν λοιπόν μετάἀπό αὐτό καί πολλά ἄλλα νά δια-σωθοῦν οἱ ἐκκλησίες τῶν ὁποίωνπροΐστανται Περί τοῦ ὅτι ἡ θετικήὑπέρ τοῦ Κορανίου στάση ἀποτε-λεῖ ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελίου καίπροσβολή τῶν Ἁγίων Μαρτύρωνἀναπτύξαμε ἀναλυτικά σέ βιβλίοπού γράψαμε πρό δεκαετίας περί-που μέ τίτλο laquoΔιαθρησκειακές Συν -αντήσεις Ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελί-ου καί προσβολή τῶν Ἁγίων Μαρ-τύρωνraquo μέ πλούσιο ἁγιογραφικόκαί πατερικό ὑλικό Στήν παροῦσαπερίπτωση ἐπιλέγουμε νά παρου-σιάσουμε ἐλάχιστα ἀπό ὅσα λέγειἕνας Ἱεροσολυμίτης καί Σαββαΐ-της Μέγας Ἅγιος καί Θεολόγος ὁἍγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός ἀπότά ὁποῖα προκύπτει σαφέστατα σέπόσο μεγάλη βλασφημία περιπί-πτουν ὅσοι τιμοῦν τό Κοράνιο τόὁποῖο ἐκτός τοῦ ὅτι ἀρνεῖται τήνθεότητα τοῦ Χριστοῦ παρουσιάζειτόν ἴδιο νά διαψεύδει ὅτι εἶναι Θε-ός καί ὅτι αὐτά πού γράφονται στόΕὐαγγέλιο γιʼ αὐτόν εἶναι ψευδῆΣυμφωνοῦν λοιπόν καί τά ἀποδέ-χονται αὐτά οἱ δωρηταί τοῦ Κο-ρανίου οἱ διάδοχοι τῶν ἉγίωνἈποστόλων καί ὑμνηταί τῶν ἉγίωνΜαρτύρων οἱ διδάσκαλοι τοῦΕὐαγγελίου Ψευδόμενο Εὐαγγέ-λιο διδάσκουν καί σέ ψευδοθεό πι-στεύουν Μπορεῖ νά ἰσχυρισθεῖ ὁπατριάρχης Ἱεροσολύμων ὅτι ἀκο-λουθεῖ τήν ἱεροσολυμιτική καίσαββαϊτική παράδοση τοῦ ἉγίουἸωάννου Δαμασκηνοῦ

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός(680-754) γεννήθηκε ἀνατράφηκεκαί ἔζησε σέ ἰσλαμικό περιβάλλονχωρίς αὐτό νά τόν ὁδηγεῖ σέldquoοἰκονομίεςrdquo καί ἀπόκρυψη τῆςἀληθείας Ἐγνώριζε πολύ καλά τόἸσλάμ πολύ περισσότερο μάλισταδιότι καί ὁ ἴδιος καί ὁ πατέρας τουἦσαν ἀνώτατοι πολιτικοί ἀξιωμα-τοῦχοι λόγῳ τῆς ὑψηλῆς των μορ-φώσεως στήν αὐλή τοῦ χαλίφητῆς Δαμασκοῦ Χαρακτηρίζει τόἸσλάμ στό laquoΠερί αἱρέσεωνraquo ἔργοτου ὡς θρησκεία λαοπλάνο καίπρόδρομο τοῦ ἈντιχρίστουlaquoἜστι δέ καί ἡ μέχρι τοῦ νῦν κρα-τοῦσα λαοπλάνος θρησκεία τῶνἸσμαηλιτῶν πρόδρομος οὖσα τοῦἈντιχρίστουraquo Τήν τελείως ἀπορ-ριπτική καί ἀρνητική του γνώμηγιά τό Κοράνιο δέν δίστασε νάἐκφράσει σέ διάλογο μέ Μου-σουλμάνους καί αὐτή ἡ παρρησίακαί ὁμολογία καθιστᾶ περισσότε-

ρο ἀπεχθῆ τήν δειλή ἀντιαποστο-λική καί ἀντιπατερική στάση με-ρικῶν προκαθημένων Ὀνομάζειlaquoψευδοπροφήτηνraquo τόν Μωάμεθκαί λέγει ὅτι αὐτά πού γράφονταιστό Κοράνιο μερικά ἀπό τά ὁποῖαἀντέγραψε ὁ πατριάρχης Ἱεροσο-λύμων σέ πλακέτα καί τά ἐδώρησεστόν Μουφτὴ τῆς Αἰγύπτου εἶναιlaquoγέλωτος ἄξιαraquo εἶναι γιά νάγελᾶς Ἀναφέρεται βέβαια τό Κο-ράνιο καί στόν Χριστό τόν ὁποῖοθεωρεῖ προφήτη καί δοῦλο τοῦΘεοῦ ὅπως καί στήν μητέρα τουΜαρία Ἀρνεῖται ὅμως τήν Σταύ-ρωση ἰσχυριζόμενο ἀπό ἐπίδρασητοῦ Δοκητισμοῦ ὅτι οἱ Ἰουδαῖοιlaquoἐσταύρωσαν τήν σκιάν αὐτοῦraquoὉ Χριστός δέν ἐσταυρώθη οὔτεἀπέθανεmiddot laquoὁ γάρ Θεός ἔλαβεναὐτόν πρός ἑαυτόν εἰς τόν οὐρα-νόν διά τό φιλεῖν αὐτόνraquo Τί νά τάκάνει ὅμως κανείς αὐτά πού φαι-νομενικά δείχνουν κάποιο σεβα-σμό πρός τό πρόσωπο τοῦ Χρι-στοῦ ὅταν στήν συνέχεια βάζει ὁΜωάμεθ τόν ἴδιο τόν Χριστό σέδιαλογική συζήτηση μέ τόν Θεόμετά τήν ἄνοδό του στούς οὐρα-νούς νά ἀρνεῖται ὁ ἴδιος τήν θεό-τητά του καί νά λέγει ὅτι ὅσα γρά-φονται στό Εὐαγγέλιο εἶναι ψεύδηκαί πλάνες Τά καλά λόγια πούὑπάρχουν στό Κοράνιο γιά τό Χρι-στό εἶναι ἁπλῶς τό ἔνδυμα τοῦπροβάτου ὅπως εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Χρι-στός laquoΠροσέχετε δέ ἀπό τῶνψευδοπροφητῶν οἵτινες ἔρχονταιπρός ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτωνἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγεςraquo6

Παραθέτουμε ἐπί λέξει τόν διά-λογο μεταξύ τοῦ Θεοῦ καί τοῦΧριστοῦ ὅπως τόν μεταφράζει ὁἍγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός ἀπότό Κοράνιο (19 29) laquoὮ Ἰησοῦ σύεἶπας ὅτι ldquoΥἱός εἰμι τοῦ Θεοῦ καίΘεόςrdquo Καί ἀπεκρίθη φησίν ὁἸησοῦςmiddot ldquo῞Ιλεώς μοι Κύριεmiddot σύοἶδας ὅτι οὐκ εἶπον οὐδέ ὑπερη-φανῶ εἶναι δοῦλός σουmiddot ἀλλʼἄνθρωποι οἱ παραβάται ἔγραψανὅτι εἶπον τόν λόγον τοῦτον καίἐψεύσαντο κατʼ ἐμοῦ καί εἰσί πε-πλανημένοιrdquo Καί ἀπεκρίθη καί φη-σίν αὐτῷ ὁ Θεόςmiddot ldquoΟἶδα ὅτι σύ οὐκἔλεγες τόν λόγον τοῦτονrdquo Καίἄλλα πολλά τερατολογῶν ἐν τῇτοιαύτῃ συγγραφῇ γέλωτος ἄξιαταύτην πρός Θεοῦ ἐπʼ αὐτόν κα-τενεχθῆναι φρυάττεται7

Ὑπάρχει μεγαλύτερη βλασφη-μία ἀπό αὐτήν ἐναντίον τοῦ Χρι-στοῦ καί τοῦ Εὐαγγελίου τό νάἀρνεῖται κανείς δηλαδή τήν θεό-τητα τοῦ Χριστοῦ καί νά θεωρεῖὅτι τό Εὐαγγέλιο ὄχι ἁπλῶς δένεἶναι θεόπνευστο ἀλλά εἶναιγεμᾶτο ψεύδη ὅτι οἱ Ἅγιοι Εὐαγ-γελισταί εἶναι παραβάτες καίψεῦστες Γιʼ αὐτό δέν τολμοῦν νάδωρήσουν τό Εὐαγγέλιο καί δωρί-ζουν τό Κοράνιο

Δέν θά παρουσιάσουμε τά ἄλλαπολλά τά laquoγέλωτος ἄξιαraquo τοῦ Κο-ρανίου πού σχολιάζει ὁ ἍγιοςἸωάννης Δαμασκηνός Μπορεῖ κα-νείς νά τά βρεῖ στό μνημονευθένβιβλίο μας μαζί μέ γνῶμες πολλῶνἄλλων Πατέρων καί Μαρτύρων

Μετά ἀπό τά ὀλίγα πού παρου-σιάσαμε τό χριστιανικό καθῆκοντῶν δωρητῶν τοῦ Κορανίου εἶναισαφές Ἐάν δέν ἐγνώριζαν τήν δι-δασκαλία τοῦ Κορανίου τώρα πούτήν ἔμαθαν πρέπει νά ζητήσουνδημοσίᾳ συγγνώμην ἀπό τό χρι-στεπώνυμο πλήρωμα πού ἐσκαν-δάλισαν μέ τήν συμπεριφοράτους Ἐάν τήν ἐγνώριζαν τότεὑπέπεσαν στό βαρύ ἁμάρτημα τῆςἀρνήσεως τοῦ Χριστοῦ ἀρνήθη-καν συμφωνοῦντες μέ τό Κορά-νιο πού ἐδώρησαν τήν θεότητατοῦ Χριστοῦ καί τήν θεοπνευστίατοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου Καί ὅπωςστίς περιπτώσεις αὐτές συνέβαι-νε κάποιος καλός πνευματικόςπρέπει νά τούς κατευθύνει στόπῶς πρέπει νά ἐξαλείψουν τό με-γάλο αὐτό ἁμάρτημα ὅπως ἔκα-ναν πολλοί Νεομάρτυρες ἀρνησί-χριστοι Διαφορετικά θά ἀντιμε-τωπίσουν τήν αἰώνια κρίση καί κα-ταδίκη τους ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύ-ριο ὁ ὁποῖος ἀδιάψευστα λέγειlaquoὍς δʼ ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπρο-σθεν τῶν ἀνθρώπων ἀρνήσομαικἀγώ αὐτόν ἔμπροσθεν τοῦ Πα-τρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖςraquo8Ὑποσημειώσεις

1 Μᾶρκ 8 362 Πράξ 4 123 Ματθ 10 32ndash334 Ἀποκ 2 135 Ἀποκ 3 8-116 Ματθ 7 157 PG 94 764ndash7658 Ματθ 10 33

Ἂν ὁ ρόλος τῆς ὀρθοδόξου εἰ -κονογραφίας εἶναι ἡ διακονία τοῦΠαρακλήτου στὸν ἄνθρωπο laquoἐρ -γάτην τῆς ἑνδεκάτης ὥραςraquo ἀπό-κειται νὰ ἀντιληφθεῖ τὴν ἀποστολήτου ὡς laquoἱερέως καὶ προφήτου τῶνοὐρανίων μυστηρίωνraquo ὅπως ἐπι-γραμματικὰ τονίζει ὁ ἅγιος Μακά-ριος ὁ Αἰγύπτιος

Γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦ -με τὸν πλοῦτο τῆςεἰκονοσοφικῆς θε άσε-ως καὶ νὰ καταλάβου-με τὴν laquoὈρθόδοξη Εἰ -κόναraquo ὡς λόγο ζωγρα-φισμένο θὰ κάνουμελίγα σχόλια κυρίωςμέσα ἀπὸ τὴν σοφίατῶν μεγάλων Πατέ-ρων Γρηγορίου τοῦΘεολόγου καὶ Δαμα-σκηνοῦ στὸ ἀνεπανά-ληπτο ὑπόδειγμα τῆςεἰκόνας τῆς ἉγίαςΤριάδος τοῦ μεγαλύ-τερου εἰκονογράφουτῆς Ἁγίας ΡωσίαςἈνδρέα Ρουμπλιόφ1

Ὅταν στὰ μέσα τοῦ14ου αἰώνα ὁ φημι-σμέ νος ἁγιογράφοςΘε οφάνης ὁ Ἕλληναςἄφηνε τὴν Ἱ Μονὴτῆς μετανοίας τουστὴν Κωνσταντινού-πολη ὑπακούονταςστὰ αἰτήματα τῆς Ρω-σικῆς Ἱεραρχίας ἴσωςδὲν μποροῦσε νὰ φαν-ταστεῖ ὅτι ὁ ἀφοσιω-μένος μαθητής τουἈνδρέϊ Ρουμπλιόφ ὄντας μοναχὸςμὲ μεγάλο ταλέντο θὰ δημιουρ-γοῦσε ἔργα λαμπρὰ καὶ ἀνεπανά-ληπτα

Τὰ ἔργα τοῦ Θεοφάνη καὶ πολὺπερισσότερο τὰ ἔργα τοῦ Rublyovπροβάλλουν τὸν ἐσωτερικὸ ἄν -θρωπο τὴ γυμνὴ ψυχὴ τοῦ ἁγίουτὴ μεταμόρφωση τοῦ ἀνθρώπουὕστερα ἀπὸ τὴ θέαση τοῦ ΘείουΦωτός2

Στὴν laquoἉγία Τριάδαraquo τοῦ Ρουμ-πλιόφ δὲν ὑπάρχει τίποτα παρό-μοιο ὡς πρὸς τὴ δύναμη τῆς θεο-λογικῆς συνθέσεως τὸν πλοῦτοτοῦ συμβολισμοῦ καὶ τὴν ἄφθαστηκαλλιτεχνικὴ ὡραιότητα ἀρκεῖ νὰμπορεῖ νὰ μελετήσει κανεὶς σωστὰτὴν εἰκόνα Ἂν οἱ ἀριθμητικὲς ἀνα-λογίες ἀνάμεσα στὰ μέρη τοῦ σώ-ματος ἔπαιζαν οὐσιαστικὸ ρόλοστὴν Ἑλληνικὴ Κλασικὴ Τέχνη ἡΒυζαντινὴ Τέχνη ἐξελίσσεται πρὸςτὴν ἐγκατάλειψη τῶν τριῶν δια-στάσεων Μὲ τὴν ἔννοια αὐτή ὁἱστορικὸς τῆς Βυζαντινῆς τέχνηςἈκαδημαϊκὸς Μ Χατζηδάκης δια-πίστωσε ὅτι στὴν Κωνσταντινούπο-λη σὲ ἐργαστήρια ποὺ φοίτησε καὶὁ Θεοφάνης ὁ Ἕλλην ἡ μοναστικὴτέχνη εὐδοκιμοῦσε3 ἀνταποκρινό-μενη σὲ μία ἐσωτερικὴ ἀνάγκη τοῦἀνθρώπου Τὰ τρία πρόσωπα τῆςεἰκόνας τοῦ A Rublyov ἐπιβάλλον-ται μὲ τὴν πνευματική τους παρου-σία Σπουδάζοντάς την ἀμέσωςμᾶς ἔρχεται στὸ νοῦ ἡ Βιβλικὴ διή-γηση γιὰ τὴν ἐπίσκεψη τῶν τριῶνὁδοιπόρων στὴ σκηνὴ τοῦ δικαίουἈβραὰμ (Γεν ιη΄ 1-15) Μόνο ποὺἐδῶ συμβολικά ἀντὶ σκηνῆς ὁπνευματικότατος εἰκονογράφοςπαραθέτει laquoΕὐχαριστιακὴ σκηνὴraquoμὲ παράθεση μεταφυσικοῦ παρα-δείσιου τοπίουndashἅγιο Ναό ὅπου ὁἐπὶ τῆς Τραπέζης εὐλογημένοςἈμνός ὑποδηλώνει τὴν ἐμφανῆεὐλογία τοῦ Πατρός τὸ Ποτήριοντῆς Θείας Εὐχαριστίας Οἱ τρεῖςοὐράνιοι ὁδοιπόροι ἀποτελοῦν τὸlaquoαἰώνιο συνέδριοraquo αὐτῆς τῆςεὐλογίας laquoὉ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρα-κε τὸν Πατέραhellip Ἐγὼ δὲ ἐν τῷΠατρὶ καὶ ὁ Πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστιraquo(Ἰωάν ιδ΄ 910) laquoἘγὼ καὶ ὁ Πατὴρἕν ἐσμέν Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸςΘεοῦ ἐστὲ καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦοἰκεῖ ἐν ὑμῖνraquo (Α΄ Κοριν 16)

Ἡ αἰσθητική τῆς εἰκόνας εἶναιλαμπρή Οἱ τρεῖς ἀνάλαφροι καὶ λυ-γεροὶ ἄγγελοι μᾶς παρουσιάζουνσώματα ἐπιμηκυσμένα Οἱ φτε-ροῦγες τους καὶ ὅλη ἡ σχεδίασητοῦ τοπίου δίνουν τὴν ἄμεση ἐντύ-πωση τοῦ ἄϋλου ἀπουσία κάθε γή-ινου βάρους Ἔξω ἀπὸ τὸ χῶρο καὶτὸ χρόνο τὰ πρόσωπα καὶ τὰ τρίαἐπιβάλλονται μὲ τὴν πνευματικήτους παρουσία

Ἡ ἀνάστροφη προοπτικὴ ἐξα-φανίζει τὴν ἀπόσταση τὸ βάθοςὅπου τὰ πάντα χάνονται ἀπόμακρακαὶ μὲ ἕνα τρόπο ἐντυπωσιακὸφέρνει κοντά μας τὶς μορφὲς τῶνἉγίων Ἀγγέλων δηλώνοντάς μαςὅτι ὁ Θεὸς εἶναι μπροστά μας καὶπαντοῦ Τὰ τρία πρόσωπα συνομι-λοῦν ἐκστασιασμένα ἀπὸ τὸlaquoἐσφαγμένον ἀρνίον ἀπὸ κατα-

βολῆς κόσμουraquo4 Ὁ ἅγιος Γρηγό-ριος ὁ Νύσσης ἀποκαλύπτει τὸ μυ-στήριο αὐτῆς τῆς ἐκστατικῆς συ-ζητήσεως laquoΤὸ παραδοξότερο ἀπʼὅλα εἶναι τὸ ὅτι στάση καὶ κίνησηεἶναι τὸ ἴδιο πράγμαraquo (PG 46 737D) laquoἩ κίνηση ξεκινᾶ ἀπὸ τὸ ἀρι-στερὸ πόδι τοῦ πρὸς τὰ δεξιὰ κα-

θημένου Ἀγγέλου συνεχίζει στὴνκλίση τῆς κεφαλῆς του περνᾶστὸν Ἄγγελο τοῦ κέντρου παρα-σύρει χωρὶς ἀντίσταση τὸν κόσμοτὸ βραχῶδες τοπίο τὸ δέντροἐκβάλλει στὴν κάθετη θέση τοῦπρὸς τὰ ἀριστερὰ Ἀγγέλου καὶἠρεμεῖ καθὼς ἡ αἰωνιότητα ὁρίζειτὸν χρόνο ἐνῶ τὰ βασταζόμενασκῆπτρα δείχνουν τὴν τάση τοῦγήινου πρὸς τὸ οὐράνιοraquo Τὸ ὅρα-μα τοῦτο τοῦ Θεοῦ ἀκτινοβολεῖἀπὸ τὴν ὑπερβατικὴ ἀλήθεια τοῦδόγματος Ἀπὸ τὴν σύλληψη τοῦΡουμπλιὸφ ἀναδίδεται ἡ ἑνότητακαὶ ἡ ἰσότητα Ἡ διαφορὰ προέρχε-ται ἀπὸ τὴν προσωπικὴ στάση τοῦκάθε Ἀγγέλου ἀπέναντι στοὺςἄλλους χωρὶς νὰ ὑπάρχει οὔτεἐπανάληψη οὔτε σύγχυση

Τὸ χρυσάφι ποὺ λάμπει πίσω ἀπὸτὰ πρόσωπα σημαίνει πάντα τὴνθεότητα καὶ ὑπεραφθονία Οἱ πτέ-ρυγες τῶν Ἀγγέλων σκεπάζουν μὲτὸ ἅπλωμά τους τὸ κάθε τι Τὸβαθὺ κόκκινο τοῦ ἐσωτερικοῦἐνδύματος τοῦ μεσαίου Ἀγγέλουὑποδηλώνει τὴν ἀγάπη καὶ τὸ ἍγιοΠνεῦμα ἐνῶ ἡ πολυσημία τῶνχρωμάτων τῶν ἐνδυμάτων τῶνἄλλων ἀγγέλων ἀνακατεμένα μὲφροντίδα συντελοῦν στὸ πλάσιμοὅλων τῶν χρωμάτων ποὺ ἐπιδέ-χονται καὶ αὐτὰ μὲ τὴ σειρὰ τουςτροποποίηση ἀνάλογα μὲ τὴ στα-θερότητα τὴ λάμψη καὶ τὴν ἐπιδε-κτικότητα συγκερασμοῦ

Ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἐσωτερικὸ κόκ-κινο μανδύα τοῦ κεντρικοῦ Ἀγγέ-λου οἱ ἄλλοι δύο φοροῦν γαλάζιαἐνδύματα ἢ ἀποχρώσεις τοῦ γαλά-ζιου Τὸ γαλάζιο προσφέρει μία δια-φάνεια ποὺ ἐπαληθεύεται στὸκενὸ τοῦ ναοῦ τοῦ ἀέρα ἢ τοῦκρυστάλλου Οὐράνιο χρῶμα κατʼἐξοχήν ἀφαιρεῖ κατὰ κάποιο τρόποτὴν ὑλιστικὴ διάσταση ἀπὸ τὶς μορ-φές εἶναι εὐεργετικὸ στὸ πνευμα-τικὸ ἐπίπεδο προσανατολισμένοπρὸς τὸ ὑπερβατικό καθοδηγεῖτὴν ὕπαρξη στὸ δρόμο τῆς πίστηςποὺ εἶναι σύμβολό της Τὸ γαλάζιοκαὶ τὸ λευκὸ ἐκφράζουν τὴν ἀπό-σπαση ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ τὴν ἀνύ-ψωση πρὸς τὸ Θεὸ τῆς ἐλεύθερηςὕπαρξης Ὅλο τὸ πρόπλασμα τῶνἐνδυμάτων τῆς laquoἉγίας Τριάδοςraquoεἶναι γαλάζιο Στὸ ἐξαίσιο αὐτὸἔργο τοῦ Ρουμπλιόφ τὰ χρώματαφθάνουν ἕνα πλοῦτο ἀνεξίσωτομία ὁλοκληρωτικὴ μουσικὴ συγ-χορδία μὲ ὅλη τὴν κλίμακα τῶν πιὸλεπτῶν ἀποχρώσεων ποὺ αὐγά-ζουν σὲ ὅλες τὶς λεπτομέρειες τῆςσυνθέσεως5

Ἡ πυκνότητα τῶν χρωμάτωντῆς κεντρικῆς μορφῆς γίνεταιἐντονότερη μὲ τὴν ἀντίθεση τῆςλευκότητας τοῦ τραπεζιοῦ ποὺἀντανακλᾶται στὴν μεταξένια μαρ-μαρυγὴ τῶν παράπλευρων Ἀγγέ-λων Τὸ βαθὺ πορφυρό τοῦ ἐσωτε-ρικοῦ μανδύα φανερώνει τὸ ξεδί-πλωμα τῆς πληθωρικῆς ζωῆς Μὲτὸ στενὸ σύνδεσμό του μὲ τὸ αἷματὴν ἀπαρχὴ τῆς ζωῆς θεωρεῖταιὡς τὸ πρῶτο χρῶμα ποὺ συμβολί-ζει συγχρόνως τὴν ὀμορφιὰ καὶτὴν ἀγάπη τὴν θυσία καὶ τὸνἀλτρουισμό Ὁ χιτώνας τοῦ Ἰησοῦστὸ πραιτόριο εἶναι κατακόκκινοςἔτσι τὸν εἶδε ὁ μεγάλος Ἕλληναςζωγράφος Δομήνικος Θεοτοκό-πουλος παρουσιάζοντας τὸνἸησοῦ στὸ δικαστήριο Στὴ Βίβλοὁ Δανιὴλ δέχεται τὴν πορφύρα ὡςἀμοιβὴ (Δάν 529) ἐνῶ στὶς τάξειςτῶν Βυζαντινῶν δείχνει τὴν ὑπέρ-τατη ἐξουσία (Κων Πορφυρογέν-νητου Βασίλειος Τάξις)

Στὴ Βυζαντινὴ ἁγιογραφία τὰβασικὰ κυρίως χρώματα ἔχουναὐστηρὴ συμβολικὴ σημασία καὶβοηθοῦν στὴν καλύτερη κατανόη-ση τοῦ διδακτικοῦ χαρακτήρα τηςὉ ἁγιογράφος δὲν τὰ χρησιμο-ποιεῖ μὲ αὐθαίρετο τρόπο γιατί τὰχρώματα δὲν ὑπηρετοῦν ἁπλῶςτὴν αἰσθητική ἀλλὰ εἶναι μέροςτῆς συμβολικῆς γλώσσας μέσωτῆς ὁποίας γίνεται προσπάθειααἰσθητοποιήσεως τοῦ ἀόρατου κό-σμου

Τὸ πορφυροῦν στὸν χιτώνα τοῦΧριστοῦ συμβολίζει τὴ θεία φύσηΤου τὴν ὁποία εἶχε ὡς προϋπάρ-χων Θεὸς πρὶν ἀπὸ τὴν ἐπὶ γῆςἔλευσή Του γιʼ αὐτὸ πορφυρίζει ὁΡουμπλιὸφ τὸν Πατέρα κατάσαρ-κα μὲ αὐτὸ τὸ κόκκινο Ἀντίθετατὸ κυανοῦν ἱμάτιο τοῦ Χριστοῦσυμβολίζει τὴν ἀνθρώπινη φύσηΤου Τὸ χρυσὸ ἢ τὸ κίτρινο (ὤχρα)ποὺ βλέπουμε στὸ φόντο τῆς εἰκό-

νας εἶναι σύμβολα τοῦ ἀκτίστουφωτός ὅπως σοφὰ ἑρμηνεύει ὁ με-γάλος πατέρας Ἅγ Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶς Τὸ λευκὸ συμβολίζει τὸφῶς τῆς Ἀναστάσεως τὴ δόξα τοῦΘεοῦ καὶ τὴν ἁγνότητά του ἐνῶ ἡἀπόχρωση τοῦ πρασίνου τὴ δράσητοῦ προσώπου-Ἀγγέλου στὸν κό-

σμο Ὁ Ρουμπλιόφμὲ ὅλο του τὸ ἔργοἀλλὰ κυρίως μὲ τὴνlaquoἉγία Τριάδαraquo προσ -παθεῖ νὰ τοποθετήσειτὸ ἔργο του καὶ διʼαὐτοῦ τὸν διψασμένοθεατή στὸ Ἐπέκειναγιατί ἀσκεῖ τέχνηlaquoλειτουργικὴraquo παιδα-γωγική Σύμφωνα μὲτὸ Συνοδικό τῆς Ζ΄Οἰκ Συνόδου laquoδιὰτῶν ἁγίων εἰκόνωνἁγιάζονται τὰ ὄμματατῶν ὁρώντωνhellip ἀνά-γεται δὲ διʼ αὐτῶν ὁνοῦς πρὸς θεογνω-σίανraquo (Τριώδιον Κυ-ριακή τῆς Ὀρθοδο-ξίας)

Οἱ γεωμετρικὲςμορφὲς τῆς συνθέσε-ως εἶναι τὸ ὀρθογώ-νιο ὁ Σταυρός τὸτρίγωνο καὶ ὁ κύ-κλος6 Αὐτὰ πρέπει νὰτὰ ἀνακαλύψει ὁ με-λετητὴς τῆς εἰκόναςΤὸ τετράγωνο τραπέ-ζι μὲ τὶς τέσσερις γω-νίες συμβολίζει σύμ-φωνα μὲ τοὺς Πατέ-

ρες τῆς Ἐκκλησίας μας τὰ τέσσε-ρα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντα συμβο-λικὸς ἀριθμὸς τῆς πληρότητας τῶντεσσάρων Εὐαγγελίων

Πίσω ἀπὸ τὸν ὦμο τοῦ μεσαίουἈγγέλου βρίσκεται τὸ ἐξαγγελθὲνἀπὸ τὸν Λόγο δένδρο τῆς ζωῆςποὺ ἔφερε τοὺς καρποὺς τῆςαἰώνιας ζωῆς

Ἡ laquoἉγία Τριάδαraquo τοῦ μεγαλύτε-ρου ρώσου ἁγιογράφου ἄριστουμαθητῆ τοῦ Θεοφάνη ἀντλεῖ ὅλητὴν ἀξία της ἀπὸ τὴ μέθεξή τηςστὸ laquoἀπόλυτα Ἄλλοraquo κανάλι τῆςχάριτος μὲ ἁγιαστικὴ δύναμη laquoτό-πος ἐπιφανείαςraquo κατὰ τὴν ἔκφρα-ση τοῦ Ἁγ Ἰ Δαμασκηνοῦ laquoδιʼεἰκονικῆς ἀνατυπώσεωςhellip διανι-στάμεθα πρὸς τὴν τῶν πρωτοτύ-πων μνήμην τε καὶ ἐπιπόθησινraquo(Λόγος α΄16 περὶ τῶν ἁγ ΕἰκόνωνPG 94 1231 καὶ ἑξῆς) Ἡ ἀξία τηςσυνδέεται βαθιὰ μὲ τὴν λειτουρ-γικὴ θεολογία τῆς Παρουσίας τοῦΠαρακλήτου εἰς τὸν κόσμο Καὶ τὰτρία σώματα τῆς εἰκόνας τῆς ἉγΤριάδας εἶναι βυθισμένα μέσα στὸαἰθέριο χρυσάφι τοῦ θείου φωτόςΤὸ χρυσὸ βάθος πίσω ἀπὸ τοὺςἈγγέλους ἀντικατασταίνει τὸν τρισ -υπόστατο χῶρο

Τολμώντας μία ταυτοποίησητῶν προσώπων τολμοῦμε τὴν θέ-ση τοῦ Πατρὸς στὸν μεσαῖο Ἄγγε-λο ποὺ εἶναι στραμμένος πρὸς τὸνΥἱό του Ὁμιλεῖ διὰ τοῦ Υἱοῦ laquoἘνἐμοὶ ὁ Πατὴρraquo laquoΠάντα ὅσα ἔχει ὁΠατὴρ ἐμὰ ἐστινraquo Τὸ δεξὶ χέρι τουἐπαναλαμβάνει τὴν κίνηση τοῦ Πα-τρός τὴν εὐλογία Τὸ ἀφημένο χέ-ρι τοῦ πρὸς τὰ δεξιὰ μας Ἀγγέλουδείχνει τὴν κατεύθυνση τῆς εὐλο-γίας στὸν κόσμο Ὁ πρὸς τὰ δεξιὰμας Ἄγγελος εἶναι τὸ Πνεῦμα τῆςΖωῆς εἶναι ὁ τρίτος ὅρος τῆς θεί-ας Ἀγάπης Ὅπως γράφει ὁ Ἰ Δα-μασκηνὸς laquoμὲ τὸ Ἅγιον Πνεῦμαἀναγνωρίζομε τὸν Χριστό τὸν Υἱὸτοῦ Θεοῦ καὶ μὲ τὸν Υἱὸ θωροῦμετὸν Πατέραraquo (PG 95 καὶ 98 1380)laquoΤὸ χέρι τοῦ Πατρὸς καθὼς ἁπλώ-νεται πάνω ἀπὸ τὸ ποτήριο κρατά-ει τὴν ἀρχὴ καὶ τὸ τέλοςraquo laquoΤὸἐσφαγμένον Ἀρνίονraquo ὁ Ναὸς τῆςΝέας Ἱερουσαλήμ ὁ μυστικὸςδεῖπνος τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ὑπόσχε-σή του νὰ πιεῖ τὸν καρπὸ τῆς ἀμπέ-λου (βρίσκεται ἀκριβῶς πίσω ἀπὸτὸν κεντρικὸ Ἄγγελο) ἐγκλείουντὸν χρόνο μὲς στὴν αἰωνιότητα Τὸποτήριον ἀκτινοβολεῖ μὲς στὴλαμπρὴ λευκότητα τοῦ Λόγου ποὺἐκπέμπει ὅλα τὰ χρώματα τῆς ἀλη-θείας τὸ ἀμοιβαῖο δώρημα τῶντριῶν θείων Προσώπων

Ἡ ἐκφραστικότητα ἡ ἠρεμίατῶν μορφῶν (Ἀγγέλων) ἡ δογμα-τικὴ ἀκρίβεια στὴν ἀπόδοση ἡπρωτοτυπία στὴ σύνθεση τοῦ θέ-ματος καὶ στὴν ἐπιλογὴ τῆς κλίμα-κας τῶν χρωμάτων ἡ τάση κίνησηςσώματος καὶ δακτύλων ἀποδίδον-ται μὲ χαρακτηριστικὴ ἁρμονία στὸἀνεπανάληπτο αὐτὸ ἔργο ὉἈντρέι Ρουμπλιόφ ἐξʼ ὁλοκλήρουμαθητὴς τῆς Βυζαντινῆς ζωγρα-φικῆς ἔγινε ὁδηγὸς γιὰ τὴν ἀνά-πτυξη τῆς Ὀρθόδοξης Χριστια-νικῆς ζωγραφικῆς σὲ ὅλη τὴ Ρωσίαοἱ δέ χιλιάδες καθημερινά ἐπι-σκέπτες τῆς περίφημης Πινακοθή-κης Τρετιακὸφ τῆς Μόσχας ἔχουντὴν εὐκαιρία νὰ θαυμάσουν τὸἔργο καὶ νὰ σκεφθοῦν τὸν τριπλὸσκοπό του τὴ λατρεία τὴν Ὀρθο-δοξία καὶ τὸ ἦθος ποὺ πρέπει νὰτοὺς συνοδεύει_Βιβλιογραφία1) P Eudokimov ldquoLrsquo Orthodoxierdquo

ἐκδ Nestle Switzerland 1965 σ 360 καὶἑξῆς καὶ ldquoἩ τέχνη τῆς Εἰκόνας (Θεο-λογία τῆς Ὡραιότητας)rdquo ΜετάφρασηΚ Χαραλαμπίδη Θεσνίκη 1980 σ187 καὶ ἑξῆς 2)Μητροπολίτου Ἱερο-θέου Βλάχου Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶς ἐκδ Ἱ Μ Γεν ΘεοτόκουΠελασγίας β΄1996 καὶ Ἐπισ Θαυμα-κοῦ Χρυσοστόμου Ὁ ἅγ Γρηγόριοςὁ Παλαμᾶς περιοδ Ἐκκλησία τόμ21 σέλ 394 3)Μ Χατζηδάκης Ἡ βυ-ζαντινὴ τέχνη στὴν ἱστορία τοῦ Ἑλλη-νικοῦ Ἔθνους τόμ Η΄ σελ 274 4)Εἶναι ἔκφραση τοῦ Ἁγ Γρηγορίου τοῦΘεολόγου ἐνυπάρχει καὶ σὲ ἄλλουςΠατέρας Κύριλλο Ἀλεξανδρείας ἸΧρυσόστομο Ἅγ Μάξιμο Ὁμολογητὴκαὶ ἄλλους 5) M Aplatov Andrei Ru-blyov Moskva 1972 σ 114 καὶ ἑξῆς Eu-dokimov ὅπ 316 καὶ ἑξῆς 6) V Laza-rov Ὁ Ἀνδρέας Ρουμπλιὸφ καὶ ἡσχολὴ του (Ρωσιστί) σ 40-43 Eudoki-mov ὅπ 318 καὶ στὴν Θεολογία τῆςὩραιότητας σελ 192

ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΛΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣΤοῦ Κων Δεληγιάννη Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ Βυζαντινῆς Ἀρχαιολογίας καὶ Τέχνης

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

μόνο νά μή μποροῦμε νά τό ξεχρεώσουμε ἀλλά οὔτε τούς τό-κους αὐτοῦ τοῦ δανείου νά μή προλαβαίνουμεmiddot μ᾽ αὐτό κα-τάφεραν μέ εὔλογη δικαιολογία νά ἐπιβάλουν στό λαό ἕναοἰκονομικό πρόγραμμα ἐξόντωσης ἕως ἐσχάτων Θά ἐπιβάλ-λουν συνεχῶς νέα οἰκονομικά μέτρα δυσβάσταχτα φόρουςἀσήκωτους καί πάρα πολλά ἄλλα μέτρα ἔτσι ὥστε νά κά-νουν τόν λαό νά ἀγανακτήσει Καί τί θά πετύχουν μ᾽ αὐτόἈκοῦστεmiddot ὁ λαός καταπιεζόμενος ἀπό τά δυσβάσταχτα οἰκο-νομικά μέτρα θά ζητάει κάποια στιγμή νά ξανασάνει ἀλλάαὐτή τή στιγμή δέν πρόκειται νά τοῦ τήν χαρίσουν ποτέ πα-ρά μόνον ἕως ὅτου σκύψει τό κεφάλι του ἐντελῶς στό ἔδα-φος δηλώνοντας τέλεια ὑποταγή στό καινούργιο τους σύστη-μα Θά λένε ldquo Ἔχετε δίκιο πού διαμαρτύρεστε ὅμως ἔχετεμεγάλο ἐξωτερικό χρέος καί αὐτοί πού ἔχουν πολλά λεφτάφοροδιαφεύγουνmiddot γιά νά μή σᾶς ἐπιβάλλουμε ἄδικα μεγά-λους φόρους κλπ πρέπει νά ἀποδεχτεῖτε τό τέλειο σύστημαἠλεκτρονικοῦ οἰκονομικοῦ ἐλέγχου ἔτσι ὥστε νά βλέπουμεποιοί εἶναι οἱ νομοταγεῖς πολίτες καί ποιοί οἱ φοροφυγάδεςrdquoΤαυτόχρονα θά παρέχουν μέσῳ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ οἰκονομι-κοῦ συστήματος πολλές διευκολύνσεις καί προτεραιότητεςμέ τίς ὁποῖες θά ξεγελοῦν τόν κόσμο ὅτι θ᾽ ἀνακουφιστεῖ λί-γο οἰκονομικάraquo (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ ἱερομονάχου Χριστοδού-λου Ἁγιορείτου Σκεῦος Ἐκλογῆς Ἅγιον Ὄρος 1996 σ 421)

2 Στά θέματα τῆς πατρίδος ὁ ἅγιος Γέροντας Παΐσιος δέν ἤθε-λε οἱ Χριστιανοί νά εἶναι ἀδιάφοροι Πολύ λυπόταν πού ἔβλεπεπνευματικούς ἀνθρώπους νά ἐπιζητοῦν νά βολευθοῦν οἱ ἴδιοι καίνά μή ἐνδιαφέρονται γιά τήν πατρίδα Ὁ καημός του καί ἡ ἀπορίατου ἦταν πῶς οἱ ὑπεύθυνοι δέν ἀντιλαμβάνονται ποῦ ὁδηγούμα-στε Ὁ ἴδιος ἀπό παλαιά διέβλεπε τήν σημερινή κατάσταση καίἀνησυχοῦσε ἀλλά δέν διέσπειρε τίς ἀνησυχίες του στόν κόσμοἜλεγε

laquoἈπό τό κακό πού ἐπικρατεῖ σήμερα θά βγεῖ μεγάλο καλόraquo Λυπόταν γιά τήν πνευματική κατάπτωση τῶν πολιτῶν Μιλοῦσε

αὐστηρά γι᾽ αὐτούς πού ψήφιζαν ἀντιχριστιανικούς νόμους Λυ-πήθηκε γιά τήν ἀλλαγή τῆς γλώσσας καί εἶπε

laquoἩ ἑπόμενη γενιά θά φέρει Γερμανούς νά μᾶς μάθουν τήνγλώσσα μας καί τά παιδιά μας θά μᾶς φτύνουνraquo

Καί σέ κάποια ἐπιστολή του ὁ Γέροντας ἔγραφε laquoΑὐτοί πού κατάργησαν τά Ἀρχαῖα πάλι θά τά ξαναφέ-

ρουνraquo (Βλ τό βιβλίο Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου σ 699) 3 Γιά τούς πολιτικούς κάποτε εἶχε πεῖ σέ κάποιον χριστιανό laquoΜή φοβᾶσαι Ὁ Θεός δέν θά ἐπιτρέψει νά γίνει κακό θά

γίνουν ὅμως πράματα καί θάματα πού δέν θά ἐξηγοῦνται μέτήν λογική Ὁ κόσμος θά σιχαθεῖ τούς πολιτικούς καί θά τούςκυνηγήσει Ὅπως ἕνα μπαλόνι φουσκώνει καί ξαφνικά σκάειἔτσι θά σκάσουν κι αὐτοί Δέν μπορῶ νά σοῦ πῶ πιό πολλάraquo(Ἀπό τό βιβλίο Μαρτυρίες προσκυνητῶν Ζουρνατζόγλου2006 σ 425-426)

4 Ὁμοίως γιά τούς πολιτικούς ὁ ἴδιος ἅγιος Γέροντας ΠατήρΠαΐσιος εἶπε

laquoΕἶναι κρῖμα γιατί σήμερα κατόρθωσε ὁ διάβολος κι αἰχμα-λώτισε τίς ἡγεσίες Κλαίω τήν Ἑλλάδα Δέν ἔχει μείνει τίπο-τα ὄρθιο σήμερα Ἡ Ἑλλάδα γιά νά σωθεῖ πρέπει ὅλοι οἱ ἡγέ-τες της ὅπου καί ἄν βρίσκονται νά πᾶνε ἐξορία Νά φύγουνγιατί παρόντες μολύνουνraquo

(Ἀπό τό βιβλίο τοῦ π Μαξίμου Ἁγιορείτου Λόγοι χάριτος καί σο-φίας 2001 Ἅγιον Ὄρος)

5 Σέ κάποιο πνευματικό του τέκνο πού ἀργότερα ἔγινε μονα-χός ὁ Γέροντας Παΐσιος τοῦ ἔγραφε τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1974 με-τά ἀπό προσκύνημά του στήν Ἁγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως

laquoΕὔχομαι ὁ Θεός νά δώσει γρήγορα νά ἔλθει ἡ χάση τοῦτουρκικοῦ φεγγαριοῦ Ἀμήν Τοῦ Ἁγίου Δημητρίου κλείνωδυό χρόνια πού προσευχήθηκα στήν Ἁγια-Σοφιά μας καίεἶπα τά παράπονά μου στόν Καλόν Θεόν Μέ κατάλαβε ὁΤοῦρκος φύλακας πού προσευχόμουν καί μέ ἔδιωχνε ἔξωκλπ καί πρόσθεσα καί ἄλλα παράπονα στόν Θεόν Πιστεύωδέν θά τήν ἀφήσει τήν Ἁγια-Σοφιά μας στά χέρια τῶν βρώ-μικων Τούρκων Εἶναι ἕνας λαός σάν τούς γύφτους βρώμικοςκαί φοβιτσιάρικος Τώρα δέν ἔχουν ἰδανικά διότι πρίν πι-στεύανε στόν Μωάμεθ ἀργότερα στόν Κεμάλ Τώρα οὔτεστόν Μωάμεθ πιστεύουν (γιατί μορφώθηκαν κάπως καίεἶδαν ὅτι ἦτο ἕνας ἀγύρτης ὁ Μωάμεθ) οὔτε καί στόν Κεμάλπιστεύουν ἀλλά στήν σαρκολατρία Ἐνῶ ἐμεῖς πιστεύουμεστόν Χριστό ὁ ὁποῖος ἔχει συνέχεια τήν Θεϊκή Του Ἀξία καίὁ Ἑλληνικός Λαός ἔχει πάντα ἰδανικά καί τόν Χριστό μέ τήνΠαναγία μαζί τουraquo (Ἀπό τό βιβλίο Μαρτυρίες προσκυνητῶνΖουρνατζόγλου 2006 σελ 450)

Ἄς πονέσουμε κι ἐμεῖς μαζί μέ τόν ἁγιασμένο Γέροντα πατέραΠαΐσιο καί τόν παρακαλοῦμε νά παρακαλέσει τόν Κύριό μας ἸησοῦΧριστό πλησίον τοῦ Ὁποίου εὑρίσκεται γιά τήν σωτηρία τῆς ἀγα-πημένης μας πατρίδας Ἑλλάδας καί γιά τήν σωτηρία ὅλων μας μέτήν μετάνοιά μας

Μέ πολλές εὐχές dagger Ὁ Γ καὶ Μ Ἰερεμίας

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΤΙ ΕΙΧΕ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΟ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣhellip

Ὁ ΟἰκουμενικόςΠατριάρχης

εἰς τήν Ἱ ΜητρόπολινΚαστορίας

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 1ην Ἰουνίου τῆςlaquoΡομφαίαςraquo

laquoΤὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Καστο-ρίας θὰ ἐπισκεφτεῖ ὁ Παναγιώτα-τος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κκΒαρθολομαῖος στὶς 30 Ἰουνίουἕως 3 Ἰουλίου 2012

Ὁ Παναγιώτατος θὰ ἐπισκεφτεῖτὴν ἀκριτικὴ Καστοριά γιὰ νὰ προ-στεῖ τῶν ἐπισήμων ἑορταστικῶνἐκδηλώσεων ἁγιοκατατάξεως τῆςὉσίας Σοφίας τῆς ἐν τῇ ἹερᾷΜονῇ Παναγίας Κλεισούραςἀσκησάσης μία Ἁγία τῆς Ἐκκλη-σίας μας τὴν ὁποία εὐλαβοῦνταισὲ ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία ἀφοῦ τὰδείγματα τῆς Ἁγιότητος καὶ τῶνθαυμάτων Της εἶναι πολλὰ

Νὰ θυμίσουμε ὅτι ἡ μνήμη τῆςὉσίας Σοφίας τιμᾶται στὶς 6 Μαΐ-ου ἡμερομηνία ποὺ εἶχε ὁριστεῖνὰ ἐπισκεφτεῖ ὁ Παναγιώτατοςτὴν Καστοριὰ ἀλλὰ ἀναβλήθηκελόγῳ διεξαγωγῆς τῶν ἐθνικῶνἐκλογῶν ἐκείνη τὴν Κυριακήraquo

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἐπίτοῦ θέματος τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆςἹερᾶς Συνόδου τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριαρχείου ἐξεδόθη τήν 28ηνΜαΐου ἡ ἀκόλουθος ἀνακοίνωσις

laquoΤό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖονἐξ ἀποφάσεως τῆς Ἁγίας καί ἹερᾶςΣυνόδου ἀπό 29ης Μαρτίου 2012ἐπί σχετικῇ ἐκθέσει τῆς Πατριαρ-χικῆς καί Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπίτῆς Θείας Λατρείας ἀπό 23ης Μαρ-τίου 2012 ἐπί θέματος τῆς Ἐκκλη-σιαστικῆς ἡμῶν Μουσικῆς λόγῳτῆς ἐξ ὑπαιτιότητος ὡρισμένωνἹεροψαλτῶν ἐφαρμοζομένης θεω-ρητικῆς ἐργασίας κατ᾿ ἀρχήν μένἀνεπαισθήτως σύν τῷ χρόνῳ δέσυστηματικώτερον κυκλοφορησά-σης δέ ἐν ἔτει 1982 ὑπό τήν ὀνομα-σίαν ldquoΜέθοδος τῆς ἙλληνικῆςΜουσικῆς- Θεωρητικόνrdquo καί δημι-ουργησάσης ἀνήσυχον κατάστα-σιν δηλοῖ ὅτι

1 Ἀπορρίπτει καί καταδικάζειτάς εἰς βάρος τοῦ κύρους τῶνἀποφάσεων τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας διενεργουμένας αὐτοβού-λους ἀνευθύνους καί κραυγαλέ-ας παλινῳδίας ὡς καί προσπαθεί-ας διαδόσεως τοῦ ὡς ἄνω χαρα-

κτηρισθέντος παρῳχημένου καίὀθνείου πρός τήν ἐπικρατοῦσανκανονικήν τάξιν τῆς θεωρίας καίπράξεως τῆς ἐκκλησιαστικῆςἡμῶν Μουσικῆς ldquoΘεωρητικοῦrdquo

2 Καταγγέλλει πᾶσαν παράνο-μον καί ξένην πρός τά κρατοῦνταἐνέργειαν ἀλλοιώσεως παραποι-ήσεως καί παραχαράξεως κατά τόδοκοῦν ἀρχαίων μουσικῶν ἔργωνμουσουργῶν ἐπισήμως ἀνεγνωρι-σμένων ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας καί

3Ὡς μουσικόν σύστημα ἐν τῇἘκκλησιαστικῇ ἡμῶν Μουσικῇἀναγνωρίζει ἐφαρμόζει καί διδά-σκει κατά τήν τε θεωρίαν τήνπρᾶξιν καί τήν παράδοσιν τό ἐνἔτεσι 1812-1814 ὑπό τῶν ΤριῶνΔιδασκάλων Χρυσάνθου Μητρο-πολίτου Προύσης ΓρηγορίουΠρωτοψάλτου καί ΧουρμουζίουΧαρτοφύλακος ὡς ldquoΝέαν Μέθο-δον Ἀναλυτικῆς Σημειογραφίαςτῶν μουσικῶν μελῶνrdquo θεμελιω-θέν καί ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας ἐγκριθέν

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις τῇ 28ῃΜαΐου 2012raquo

L

Ὁ Ἅγιος ΚύριλλοςΠατριάρχης

Ἀλεξανδρείας

Τὴν 9ην Ἰουνίου ἡἘκκλησία μας τιμᾶ τήνμνήμην τοῦ Ἁγίου Κυρίλ-λου Πατριάρχου Ἀλεξαν-δρείας

Τοιχογραφία τοῦ Ἁγίου ἐκτῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἉγίουΔιονυσίου Ἁγίου Ὄρους

L

ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣΕἰς τὴν ἱστοσελίδα τῆς ἐφηmicroερίδος microας wwworthodoxo-

styposgr εὑρίσκεται πλήρης τιmicroοκατάλογος ὅλων τῶν βι-βλίων ἐκ δόσεως laquoὈρθοδόξου Τύ πουraquo (Βίοι Ἁγίων Ἡ Ἁ γί αΓραφὴ ἐξηγηmicroένη κα τὰ τοὺς Πατέρας εἰς ἁ πλῆνγλῶσσαν Ψυχωφε λῆ Ἀν τιαιρετικὰ καὶ ἄλλα) Διὰ πα-ραγγελίας Κάνιγγος 10 10677 Ἀ θῆ ναι Τηλ 2103816206ΦΑΞ 2103828518

8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Σελὶς 7η

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΙ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣαὐ τή εἶ ναι βα σι κή ἰ δι ό τη τα τῆςταυ τό τη τάς της Πρα κτι κῶς αὐ τόση μαί νει ὅ τι ἡ Ἐκ κλη σί α δέν μπο- ρεῖ νά δι αι ρε θεῖ νά κομ μα τι α -στεῖ ἐ πει δή αὐ τή εἶ ναι τό μυ στη -ρι α κό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦ Καί ὁΧρι στός ὡς κε φα λή τοῦ σώ μα τοςτῆς Ἐκ κλη σί ας οὔ τε πολ λά σώ- μα τα μπο ρεῖ νά ἔ χει οὔ τε καί δι η -ρη μέ νο σῶ μα νά κα τέ χει Στό σῶ -μα τοῦ Χρι στοῦ νι κή θη κε καί αὐ -τός ὁ θά να τος Ἔτ σι ὅ ποι ος ἐν -τάσ σε ται στό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦκαί πα ρα μέ νει ζων τα νός σ᾽ αὐ τόμέ τά θε ουρ γά μυ στή ρι α καί τήνἀ γα πη τι κή τή ρη ση τῶν ἐν το λῶνμε τα βαί νει ἀ πό τόν βι ο λο γι κό θά- να το στήν αἰ ώ νι α καί ἀ ΐ δι α ζω ήτοῦ Τρι α δι κοῦ Θε οῦ Καί ὅ πως τάκλα δι ά τῆς ἀμ πέ λου δέν μπο ροῦννά ζή σουν καί νά καρ πο φο ρή -σουν ἄν ἀ πο κο ποῦν ἀ πό τήν ἄμ -πε λο ἔτ σι καί ὁ ἀ πο κο μμέ νος ἀ -πό τήν Ἐκ κλη σί α πι στός ἤ καί ὁ -λό κλη ρες κοι νό τη τες πι στῶν mdashἀ -νε ξάρ τη τα ἀ πό τό ἀ ριθ μη τι κότους πλῆ θοςmdash δέν μπο ροῦν οὔ -τε νά ὑ πάρ ξουν ἐν Χρι στῷ οὔ τενά συ στή σουν ἄλ λη Ἐκ κλη σί α

Ἡ πί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας εἶ ναιθε ό πνευ στη καί ἀ δι α πραγ μά τευ -τη Σύμ φω να μέ τήν συγ κε κρι μέ -νη πί στη της πολ λές ἤ δι η ρη μέ -νες Ἐκ κλη σί ες δέν μπο ροῦν νάὑ πάρ χουν ἐ πει δή ἀ πο τε λεῖ ἀν τί -φα ση ἐν τοῖς ὅ ροις τό μί α καί τόπολ λές ἤ τό μί α καί τό δι η ρη μέ νηΤό δι η ρη μέ νη ἀ ναι ρεῖ στήν πρά- ξη τήν πί στη στήν πραγ μα τι κό τη -τα τῆς Ἐκ κλη σί ας πού μό νο ὡςμί α καί ἀ δι αί ρε τη μπο ρεῖ νά κα τα- νο η θεῖ μέ βά ση τήν ὀρ θό δο ξηαὐ το συ νει δη σί α Ἀ πο τε λεῖ ἄρ νη -ση τῆς πί στε ως τῆς Ἐκ κλη σί αςἄρ νη ση τῆς ταυ τό τη τας καί τῆςαὐ το συ νει δη σί ας της ὅ ταν κά- ποι ος κά νει λό γο ἐν συ νεί δη τα γι -ά δι η ρη μέ νη Ἐκ κλη σί α Ἔτ σι οἱὈρ θό δο ξοι δέν ἔ χουν κα νέ ναψυ χο λο γι κό πρό βλη μα (κόμ πλεξ)ταυ τό τη τας ἐ ξαι τί ας τῆς ἀ πο κο -πῆς ἀ πό τό σῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί αςτῶν Δυ τι κῶν Χρι στι α νῶν Βε βαί -ως πο νοῦν προ σεύ χον ται καί ἐν -δι α φέ ρον ται γι ά τή με τά νοι α καίτήν ἐ πι στρο φή τους

1 Ἀ πο στο λι κή Πί στηἩ ἔν τα ξη καί ἡ πα ρα μο νή στό

μυ στη ρι α κό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦτήν Ἐκ κλη σί α δέν εἶ ναι ἀ προ ϋ -πό θε τη Προ ϋ πο θέ τει ὁ πωσ δή πο -τε τήν χω ρίς ὅ ρους ἀ πο δο χή καίὁ μο λο γί α τῆς ἀ πο στο λι κῆς πί στε -ως ὅ πως αὐ τή ἑρ μη νεύ τη κε καίὁ ρι ο θε τή θη κε ἀ πό τίς ἀ πο φά σειςτῶν Οἰ κου με νι κῶν Συ νό δων τῆςἘκ κλη σί ας

Ἔτ σι ὅ ταν κά ποι ος πι στός mdashἀ -νε ξάρ τη τα ἀ πό τή θε σμι κή θέ σηπού ἔ χει στό σῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί -αςmdash ἤ σύ νο λα πι στῶν mdashἀ νε ξαρ -τή τως τοῦ ἀ ριθ μοῦ τουςmdash πα ρα -βι ά σουν ἐκ πε ποι θή σε ως τήν ὁ ρι -ο θε τη μέ νη πί στη τῆς Ἐκ κλη σί αςἀ πο κό πτον ται ἀ πό τό σῶ μα τηςΚαί ἄν εἶ ναι σ᾽ ὁ ποι ο δή πο τε ἱ ε ρα -τι κό ἀ ξί ω μα κα θαι ροῦν ται ἐ νῶ οἱλα ϊ κοί ἀ φο ρί ζον ται ὅ πως προ κύ -πτει ἀ πό τά Πρα κτι κά τῶν Οἰ κου -με νι κῶν Συ νό δων Τοῦ το ση μαί -νει ὅ τι δέν μπο ροῦν στό ἑ ξῆς νάμε τέ χουν καί νά κοι νω νοῦν στάμυ στή ρι α τῆς Ἐκ κλη σί ας

Οἱ Ρω μαι ο κα θο λι κοί ἔ χουν ἐκ -πέ σει ἀ πό τήν Ἐκ κλη σί α ἐ πι σή μωςτόν 11ο αἰ ώ να Τό 1014 εἰ σή γα γανστό Σύμ βο λο τῆς Πί στε ως τήν ἐ -σφαλ μέ νη δογ μα τι κή δι δα σκα λί ατους γι ά τό Ἅ γι ο Πνεῦ μα τό γνω- στό F i l i o q ue Σύμ φω να μέ τή δι δα- σκα λί α αὐ τή τό Ἅ γι ο Πνεῦ μα ὡςθεῖ ο Πρό σω πο ἔ χει τήν ὕ παρ ξήτου ἐκ πο ρευ τῶς καί ἀ πό τόν Πα- τέ ρα καί ἀ πό τόν Υἱ ό Ἡ δογ μα τι -κή δι δα σκα λί α τῶν Ρω μαι ο κα θο λι -κῶν ὅ μως ἀ να τρέ πει τήν ἀ πο στο -λι κή πί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας στόνΤρι α δι κό Θε ό ἀ φοῦ κα τά τόν Εὐ -αγ γε λι στή Ἰ ω άν νη τό Πνεῦ μα τῆςἈ λη θεί ας ldquoπα ρά τοῦ Πα τρός ἐκ -πο ρεύ ε ταιrdquo (1526) Ἄλ λω στε ἡ Γ΄Οἰ κου με νι κή Σύ νο δος δι ά τοῦΠρο έ δρου της Ἁ γί ου Κυ ρίλ λουἈ λε ξαν δρεί ας ἀ να φε ρό με νη στόΣύμ βο λο τῆς Πί στε ως κα θό ρι σεἀ πα γο ρευ τι κά ὅ τι ldquoοὐ δε νί ἐ πι τρέ -πε ται λέ ξιν ἀ μεῖ ψαι τῶν ἐγ κει μέ -νων ἐ κεῖ σε ἤ μί αν γοῦν πα ρα βῆ ναισυλ λα βήνrdquo (σέ κα νέ ναν δέν ἐ πι -τρέ πε ται νά προ σθέ σει ἤ νά ἀ φαι -ρέ σει οὔ τε μί α συλ λα βή ἀ πό αὐ τάπού δι α τυ πώ θη καν στό Σύμ βο λοτῆς Πί στε ως) Ὅ λες οἱ ἑ πό με νεςΟἰ κου με νι κές Σύ νο δοι κα τα κύ ρω -σαν τίς ἀ πο φά σεις τῆς Γ΄ Οἰ κου -με νι κῆς

Εἶ ναι λοι πόν προ φα νές ὅ τι οἱΡω μαι ο κα θο λι κοί mdashκα τ᾽ ἐ πέ κτα σηκαί οἱ Προ τε στάν τες πού υἱ ο θέ -τη σαν τό F i l i o q uendash ἔ χουν ἐκ πέ σειἀ πό τήν ἀ πο στο λι κή πί στη τῆς Ἐκ -κλη σί ας Εἶ ναι γι᾽ αὐ τό πε ριτ τό νάἀ να φέ ρου με ὅ λους τούς με τέ πει -τα νε ω τε ρι σμούς στήν πί στη ἐκμέ ρους τῶν Δυ τι κῶν Χρι στι α νῶν(ὅ πως τό ἀ λά θη το τοῦ πά πα τάμα ρι ο λο γι κά δό γ μα τα τό πρω τεῖ -ο ἡ κτι στή Χά ρη κἄ )

2 Ἀ πο στο λι κή δι α δο χήΜέ τήν ἀ πο στο λι κή πί στη συν-

δέ ε ται ἀ δι αί ρε τα καί ἡ ἀ πο στο λι -κή δι α δο χή Ἡ ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἔ χει οὐ σι α στι κό πε ρι ε χό με -νο μό νο μέ σα στό σῶ μα τῆς Ἐκ -κλη σί ας καί προ ϋ πο θέ τει ὁ πωσ -δή πο τε τήν ἀ πο στο λι κή πί στη

Λέ γον τας ἀ πο στο λι κή δι α δο χήἐν νο οῦ με τήν ἀ δι ά κο πη συ νέ χει -α τῆς ἡ γε σί ας τῆς Ἐκ κλη σί ας ἀ -πό τούς Ἀ πο στό λους Ἡ συ νέ χει -α αὐ τή ἔ χει χα ρι σμα τι κό χα ρα -κτή ρα καί δι α σφα λί ζε ται μέ τήμε τά δο ση τῆς πνευ μα τι κῆς ἐ ξου -σί ας τῶν Ἀ πο στό λων στούς Ἐ πι -σκό πους τῆς Ἐκ κλη σί ας καί δι᾽αὐ τῶν στούς ἱ ε ρεῖς

Ὁ τρό πος με τα δό σε ως τῆςπνευ ματ ι κῆςndashἀ πο στο λι κῆς ἐ ξου -σί ας στούς Ἐ πι σκό πους γί νε ταιμέ τή χει ρο το νί α Ἄν ἑ πο μέ νωςκά ποι ος Ἐ πί σκο πος ἔ χει λά βει μέκα νο νι κό ndash ἐκ κλη σι α στι κό τρό ποτή χει ρο το νί α του καί στή συ νέ -χει α βρε θεῖ ἐ κτός τῆς Ἐκ κλη σί -

ας ἐ ξαι τί ας τῆς ἐ σφαλ μέ νης πί- στε ώς του παύ ει οὐ σι α στι κά νάἔ χει καί τήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χήἀ φοῦ αὐ τή ἔ χει νό η μα μό νο μέ- σα στό μυ στη ρι α κό σῶ μα τοῦΧρι στοῦ τήν Ἐκ κλη σί α

Κα τά συ νέ πει α ἄν κά ποι ος Ἐ πί -σκο πος ἤ καί ὁ λό κλη ρη το πι κήἘκ κλη σί α mdashἀ νε ξαρ τή τως ἀ ριθ -μοῦ με λῶνmdash ἐκ πέ σουν ἀ πό τήνπί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας ὅ πως αὐ τήἐκ φρά στη κε ἀ λα θή τως στίς Οἰ -κου με νι κές Συ νό δους παύ ουν νάἔ χουν οἱ ἴ δι οι τήν ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἐ πει δή βρί σκον ται ἤ δη ἐ -κτός τῆς Ἐκ κλη σί ας Καί ἀ φοῦδι α κό πτε ται ἡ ἀ πο στο λι κή δι α δο -χή οὐ σι α στι κά δέν μπο ρεῖ νά γί- νε ται λό γος γι ά κα το χή ἤ γι ά συ ν -έ χει α τῆς ἀ πο στο λι κῆς δι α δο χῆςστούς ἐκ πε σόν τες ἀ πό τήν Ἐκ -κλη σί α

Μέ βά ση τά πα ρα πά νω ὁ ἴ δι οςὁ πά πας ἀλ λά καί τό σύ νο λο τῶνΡω μαι ο κα θο λι κῶν ἐ πι σκό πωνστε ροῦν ται τήν ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἐ πει δή στε ρη θέν τες τήν ἀ -πο στο λι κή πί στη ξέ πε σαν ἀ πό τήνἘκ κλη σί α Κα τά συ νέ πει α λό γοςγι ά ἀ πο στο λι κή δι αδ ο χή ἐ κτόςτῆς Ἐκ κλη σί ας εἶ ναι λό γος ἀ τε κ -μη ρί ω τος ἐ πι στη μο νι κά εἶ ναι δη- λα δή λό γος ἀ θε ο λό γη τος

3 Ἱερωσύνηκαί τά ἄλλα Μυ στή ρι α

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη στό πλαί σι ο τῆςἘκ κλη σί ας εἶ ναι ἡ ἱ ε ρω σύ νη τοῦἴ δι ου τοῦ Χρι στοῦ ἀ φοῦ ὁ ἴ δι ος ὁΧρι στός τε λεῖ τά μυ στή ρι α τῆςἘκ κλη σί ας Του δι ά τῶν Ἐ πι σκό -πων καί Ἱ ε ρέ ων Του

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη προ ϋ πο θέ τει τήνἀ δι ά κο πη συ νέ χει ά της ἀ πό τούςἈ πο στό λους προ ϋ πο θέ τει δη λα -δή τήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χή Πρω- τί στως ὅ μως ἡ ἱ ε ρω σύ νη προ ϋ πο -θέ τει τόν Θε άν θρω πο Χρι στό ὡς ἱ -ε ρουρ γό στό μυ στη ρι α κό Σῶ μαΤου τήν Ἐκ κλη σί α Σέ τε λευ ταί αἀ νά λυ ση ἡ ἱ ε ρω σύ νη τοῦ Χρι στοῦὑ φί στα ται στήν Ἐκ κλη σί α καί πα- ρέ χε ται ἀ πό τόν ἴ δι ο τόν Χρι στόδι ά τῆς Ἐκ κλη σί ας Του καί γι ά τήνἘκ κλη σί α Του Αὐ το νο μη μέ νη ἱ ε -ρω σύ νη καί αὐ το νο μη μέ να ἀ πότήν Ἐκ κλη σί α μυ στή ρι α δέν μπο- ροῦν νά ὑ πάρ χουν

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη ὅ πως ἄλ λω στε καίὅ λα τά μυ στή ρι α ἀ πο τε λεῖ λει- τουρ γι κή φα νέ ρω ση τῆς Ἐκ κλη -σί ας (ἡ Ἐκ κλη σί α ldquoση μαί νε ται ἐντοῖς μυ στη ρί οιςrdquo κατά τόν ἍγιοΝικόλαο Καβάσιλα ) Τοῦ το ση- μαί νει ὅ τι γι ά νά ὑ πάρ χουν μυ- στή ρι α πρέ πει προ η γου μέ νως νάὑ πάρ χει ἡ Ἐκ κλη σί α Τά μυ στή ρι -α εἶ ναι σάν τά κλα δι ά ἑ νός δέν- δρου Ζων τα νά κλα δι ά πού ἀν -θοῦν καί καρ πο φο ροῦν μπο ροῦννά ὑ πάρ χουν μό νον ὅ ταν αὐ τάεἶ ναι ὀρ γα νι κή προ έ κτα ση τοῦδέν δρου ὅ ταν δη λα δή εἶ ναι ὀν -το λο γι κά συν δε μέ να μέ τόν κορ- μό τοῦ δέν δρου

Εἶ ναι θε ο λο γι κά ἀ κα τα νό η το νάὑ πο στη ρί ζε ται ὅ τι οἱ ἑ τε ρό δο ξοιΡω μαι ο κα θο λι κοί ἤ Προ τε στάν -τες ἔ χουν ἔ στω καί ἕ να μυ στή ρι -ο πχ τό βά πτι σμα Τό θε με λι ῶ δεςἐ ρώ τη μα πού πρέ πει νά τί θε ται ἐ -δῶ εἶ ναι Ποι ός ἱ ε ρούρ γη σε τό μυ- στή ρι ο τοῦ Βα πτί σμα τος Ποῦβρῆ κε τήν ἱ ε ρω σύ νη ὁ ἱ ε ρουρ γόςΠοι ός τοῦ ἔ δω σε τήν ἱ ε ρω σύ νη ἀ -φοῦ αὐ τήν τήν πα ρέ χει μό νον ἡἘκ κλη σί α Καί ποῦ βρέ θη κε ἡ Ἐκ -κλη σί α στούς ἑ τε ρο δό ξους ἀ φοῦαὐ τοί λό γῳ τῆς ἐ σφαλ μέ νης δο -γ μα τι κῆς πί στε ώς τους ξέ πε σαν ἀ -πό τήν Ἐκ κλη σί α

4 Ἡ θε ω ρί α τῶν ldquoδύ οπνευ μό νωνrdquo τοῦ Χρι στοῦ

Ἡ θε ω ρί α αὐ τή ἔ χει τήν πα τρό -τη τά της στόν Ρω μαι ο κα θο λι κι -σμό Σύμ φω να μέ τή θε ω ρί α αὐ -τή ὁ Χρι στός ἔ χει ὡς ldquoπνεύ μο -νέςrdquo Του τόν Ρω μαι ο κα θο λι κισμόκαί τήν Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α

Σή με ρα δυ στυ χῶς ἡ θε ω ρί ααὐ τή υἱ ο θε τή θη κε καί ἀ πό πολ- λούς ὀρ θό δο ξους Ἱε ράρ χες καίλα ϊ κούς ἀ κα δη μα ϊ κούς θε ο λό -γους μᾶλ λον ἀ βα σά νι στα Καίτοῦ το γι α τί ἡ θε ω ρί α αὐ τή κρι νό- με νη ἀ πό ὀρ θό δο ξη ἄ πο ψη ὄ χιμό νον ἀ θε ο λό γη τη εἶ ναι ἀλ λάκαί κυ ρι ο λε κτι κά βλά σφη μη

Ἡ Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α δι α φο -ρο ποι εῖ ται ὀν το λο γι κά ἀ πό τό Ρω- μαι ο κα θο λι κι σμό γιά κα θα ράδογ μα τι κούς λό γους Ἔτ σι ἡὈρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α θε ω ρεῖ ὅ τιμό νον αὐ τή δι α σώ ζει τόν χα ρα -κτή ρα τῆς Ἐκ κλη σί ας ὡς Θε αν -θρω πί νου Σώ μα τος τοῦ Χρι στοῦὉ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμός ἔ χει ἐ δῶκαί χί λι α χρό νι α ἐκ πέ σει ἀ πό τήνἘκ κλη σί α τοῦ Χρι στοῦ

Ἄλ λω στε ἐ πει δή ἡ Ἐκ κλη σί ακα τά τό Σύμ βο λο τῆς Πί στε ως εἶ -ναι ldquoμί αrdquo καί ἑ νι αί α εἶ ναι θε ο λο -γι κά τε λεί ως ἀ κα τα νό η το νά ὑ πο -νο οῦν ται σύμ φω να μέ τήν πα ρα -πά νω θε ω ρί α ἡ Ὀρ θο δο ξί α καί ὁΡω μαι ο κα θο λι κι σμός ὡς οἱ ldquoδύ οπνεύ μο νεςrdquo τοῦ Χρι στοῦ ὡς κά- ποι α ἰ σό τι μα δη λα δή μέ λη τοῦσώ μα τός Του Σέ αὐ τήν τήν πε ρί -πτω ση θά πρέ πει νά θε ω ρή σου με

ὅ τι τά ἄλ λα μέ λη τοῦ σώ μα τοςτοῦ Χρι στοῦ ἤ πα ρα μέ νουν ἀ κά -λυ πτα ἐκ κλη σι ο λο γι κῶς ἤ κα λύ -πτον ται ἐκ κλη σι ο λο γι κά ἀ πό ἄλ -λες ἐ κτός τῶν δύ ο Ἐκ κλη σί εςΚά τι τέ τοι ο ὅ μως θά μᾶς ὁ δη -γοῦ σε εὐ θέ ως στήν υἱ ο θέ τη σητῆς προ τε σταν τι κῆς ἐκ κλη σι ο λο -γι κῆς θε ω ρί ας τῶν κλά δωνrdquo (B r a -n ch t h e o ry) [Λέγοντας θεωρίατῶν κλάδων ἐννοοῦμε τή θεωρίατῶν προτεσταντῶν γιά τήν ταυ-τότητα τῆς Ἐκκλησίας Ἡ ἐκ κλη -σί α κα τά τούς προ τε στάν τες εἶ -ναι ἡ ἀ ό ρα τη κο ινω νί α τῶν ἁ γί ωνΟἱ δι ά φο ρες ἱ στο ρι κέςndashἐμ πει ρι -κές ἐκ κλη σί ες ὅ λων τῶν δογ μά -των ἔ χουν νο μι μό τη τα καί ἰ σό τη -τα ὑ πάρ ξε ως ὡς κλα δι ά τοῦ ἑ νόςδέν δρου τῆς ἀ ό ρα της ἐκ κλη σί αςἩ ἀ ό ρα τη ἐκ κλη σί α εἶ ναι ἡ κα- θαυ τό ἐκ κλη σί α ἡ ὁ ποί α καί ὁ μο -λο γεῖ ται στό Σύμ βο λο τῆς Πί στε -ως Κα τά συν έ πει α καμ μί α ἐ πι μέ -ρους το πι κή ἐκ κλη σί α ὁ ποι ου δή -πο τε δόγ μα τος δέν ἐν σαρ κώ νειτήν ldquoμί α ἁ γί α κα θο λι κή καί ἀ πο -στο λι κή Ἐκ κλη σί αrdquo Καμ μί α το πι -κή ἐκ κλη σί α δέν μπο ρεῖ νά ἰ σχυ -ρι σθεῖ ὅ τι κα τέ χει τήν πλη ρό τη τατῆς ἀ πο κα λυ φθεί σας ἀ λή θει αςἩ μί α ἐκ κλη σί α τοῦ Χρι στοῦ εἶ ναιτό συ νο λι κό ἄ θροι σμα τῶν ἐ πι μέ -ρους τμη μά των της δη λα δή τῶνκα τά τό πους ἐκ κλη σι ῶν ὅ λωντῶν δογ μά των ὅ σο καί ἄν δι α φέ -ρουν δογ μα τι κά με τα ξύ τους]Πράγ μα τε λεί ως ἀ πα ρά δε κτο ἀ πόὀρ θό δο ξη ἄ πο ψη

Εἶ ναι ὅ μως καί βλά σφη μη ἡ πα- ρα πά νω Ρω μαι ο κα θο λι κῆς προ έ -λευ σης θε ω ρί α πε ρί τῶν ldquoδύ οπνευ μό νωνrdquo τοῦ Χρι στοῦ ὅ ταναὐ τή συμ βαί νει νά υἱ ο θε τεῖ ται ἀ -πό Ὀρ θο δό ξους Καί εἶ ναι κυ ρι ο -λε κτι κά βλά σφη μη ἐ πει δή ἐν τάσ- σει στό ἄ μω μο Σῶ μα τοῦ Χρι στοῦτόν Ρω μαι ο κα θο λι κι σμό ὡς ὀρ γα -νι κό μέ λος Του (ὡς ἕ να ldquoπνεύ μο -νάrdquo Του) τή στιγ μή πού ὁ Ρω μαι -ο κα θο λι κι σμός θε σμι κά πά σχειὀν το λο γι κῶς ὡς πραγ μα τι κό τη ταἐ κτός τοῦ Θε αν θρω πί νου σώ μα -τος τῆς Ἐκ κλη σί ας5 ldquoἈ δελ φές Ἐκ κλη σί εςrdquoἈρ χι κά ὁ ὅ ρος ldquoἀ δελ φές Ἐκ -

κλη σί εςrdquo εἶ ναι ἀ πό ἀ δό κι μος ἕ ωςἀ πα ρά δε κτος Ἀ δό κι μος θε ο λο -γι κά εἶ ναι ὅ ταν χρη σι μο ποι εῖ ταιγι ά νά ἐκ φρά σει τή σχέ ση με τα ξύτῶν το πι κῶν Ὀρ θο δό ξων Ἐκ κλη -σι ῶν Τε λεί ως ἀ πα ρά δε κτος θε ο -λο γι κά εἶ ναι ὁ ὅ ρος ὅ ταν χρη σι -μο ποι εῖ ται γι ά νά προσ δι ο ρί σειτόν ὀν το λο γι κό χα ρα κτή ρα τῆςὈρ θό δο ξης Ἐκ κλη σί ας καί τοῦΡω μαι ο κα θο λι κι σμοῦ

Κα ταρ χήν ὁ ὅ ρος ldquoἀ δελ φέςἘκ κλη σί εςrdquo δέν εἶ ναι βι βλι κά θε- με λι ω μέ νος οὔ τε κἄν νο μι μο ποι -η μέ νος Ὅ ταν ὁ Ἀ πό στο λοςΠαῦ λος ἀ να φέ ρε ται στίς δι ά φο -ρες το πι κές Ἐκ κλη σί ες δέν τίςἀ πο κα λεῖ ldquoἀ δελ φέςrdquo οὔ τε ὑ πο -νο εῖ ὅ τι ὑ πάρ χει κά ποι α Ἐκ κλη σί -α ὡς ldquoμη τέ ραrdquo αὐ τῶν τῶν κα τάτό πους Ἐκ κλη σι ῶν Ἔ χει τή συ-

νεί δη ση ὅ τι ἡ Ἐκ κλη σί α εἶ ναι μί ακαί ὅ τι αὐ τή ἔ χει κα θο λι κό χα ρα -κτή ρα μέ τήν ἔν νοι α τῆς πλη ρό -τη τας τῆς ἀ λη θεί ας καί τῆς ζω ῆςτης κε φα λή τῆς ὁ ποί ας εἶ ναι ὅ -πως μᾶς πλη ρο φο ρεῖ ὁ ἴ δι ος ὁΧρι στός Ἔτ σι ὅ ταν ἀ πευ θύ νε ταισέ κά ποι α το πι κή Ἐκ κλη σί α ἔ χειτή στε ρε ό τυ πη ἔκ φρα ση ldquoτῇ Ἐκ -κλη σί ᾳ τῇ οὔ σῃ ἐν (πχ Κο ρίν -θῳ) rdquo Τοῦ το ση μαί νει ὅ τι ἡ φα νέ -ρω ση τῆς ὅ λης Ἐκ κλη σί ας μπο- ρεῖ νά γί νε ται σέ κά θε τό πο ὅ πουὑ πάρ χει ἡ εὐ χα ρι στι α κή κοι νό τη -τα τῶν πι στῶν ὑ πό τόν Ἐ πί σκο πότης Εἶ ναι βε βαί ως αὐ το νό η το ὅ -τι ἡ ἑ νό τη τα τῶν κα τά τό πουςἘκ κλη σι ῶν αὐ τῶν δι α σφα λί ζε ταιμέ τήν κο ι νω νί α με τα ξύ τουςστήν αὐ τή πί στη ζω ή καί ἐκ κλη -σι α στι κή τά ξη Τήν ἑ νό τη τα τῶντο πι κῶν Ἐκ κλη σι ῶν ἐγ γυ ᾶ ταιστήν πρά ξη ἡ σύ νο δος τῶν Ἐ πι -σκό πων τους

Ἀ πό τά πα ρα πά νω γί νε ται κα τα- νο η τό ὅ τι ἀ φοῦ καί οἱ ὁ μό φρο -νες το πι κές Ἐκ κλη σί ες στό πλαί- σι ο τῆς Ὀρ θο δο ξί ας δέν νο μι μο -ποι οῦν ται θε ο λο γι κά ὅ ταν ὀ νο -μά ζον ται ldquoἀ δελ φέςrdquo πο λύ πε ρισ -σό τε ρο δέν ὑ πάρ χει θε ο λο γι κό ndashἐκ κλη σι ο λο γι κό ὑ πό βα θρο γι άνά ὀ νο μά ζον ται ldquoἀ δελ φές Ἐκ -κλη σί εςrdquo ἡ Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί ακαί ὁ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμός Ἄλ -λω στε ὁ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμόςδέν μπο ρεῖ νά ὀ νο μά ζε ται κα τάκυ ρι ο λε ξί α Ἐκ κλη σί α με τά τό1014 ἐ πει δή ἀ πό τό τε ὑ φί σταν ταιπνευ μα τι κῶς γι᾽ αὐ τόν τά ἐ πι τί μι -α τῶν Οἰ κου με νι κῶν Συ νό δων μέσυ νέ πει α τήν ἔκ πτω ση ἀ πό τό Θε- αν θρώ πι νο σῶ μα

Ἐ δῶ πρέ πει νά ση μει ω θεῖ ὅ τι ἡἄρ ση τῶν πα ρα πά νω ἐ πι τι μί ωνδέν μπο ρεῖ νά γί νει ἀ πό κα νέ ναθε σμι κό πρό σω πο τῆς Ἐκ κλη σί -ας ὅ σο ψη λά καί ἄν βρί σκε ταιστήν ἐκ κλη σι α στι κή ἱ ε ραρ χί α πα- ρά μό νον ἀ πό Οἰ κου με νι κή Σύ νο -δο Ἀλ λά καί τοῦ το μπο ρεῖ νά γί- νει μό νο στήν πε ρί πτω ση πού ἀρ -θοῦν προ η γου μέ νως οἱ δογ μα τι -κοί λό γοι στούς ὁ ποί ους οὐ σι α -στι κά ὀ φεί λε ται ἡ ἔκ πτω ση τοῦΡω μαι ο κα θο λι κι σμοῦ ἀ πό τήνἘκ κλη σί α

Εἶ ναι λοι πόν φα νε ρό ὅ τι ἐ πι σή -μως ἀ πό τό 1014 ὁ Ρω μαι ο κα θο -λι κι σμός δέν εἶ ναι Ἐκ κλη σί α Τοῦ -το πρα κτι κῶς ση μαί νει ὅ τι δέν ἔ -χει τήν ὀρ θή ἀ πο στο λι κή πί στη καίτήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χή Δέν ἔ χειτήν ἄ κτι στη Χά ρη καί κα τε πέ κτα -ση δέν ἔ χει τά θε ουρ γά μυ στή ρι -α πού κα θι στοῦν τό Θε αν θρώ πι νοσῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί ας ldquoκοι νω νί αθε ώ σε ωςrdquo τοῦ ἀν θρώ που Καί ἐ -πει δή ἡ Ἐκ κλη σί α δέν μπο ρεῖ πα- ρά νά εἶ ναι καί νά πα ρα μέ νει ἕ ωςτῆς συν τε λεί ας μί α καί ἀ δι αί ρε τηκά θε χρι στι α νι κή κοι νό τη ταἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας εἶ ναι ἁ πλά αἱ ρε τι κή

ΠΗΓΗ ldquoἘν Συνειδήσειrdquo Ἔκ -τακτη ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς ΜονῆςΜεγάλου ΜετεώρουndashἸούνιος2009raquo

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

τοῦ Φαναρίου εἰς τὸν ἐκτρο-χιασμὸν ἐκ τῶν Ἱερῶν Κανόνωνποὺ διέπουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκ -κλησίαν Αὕτη ἔχει ὡς ἀκολού-θως

laquoὈφειλομένη ἀπάντησιςπρός ldquo θεράποντας

τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστήμηςτῆς Θεολογίαςrdquo

Ἐν μέσῃ Μεγ Τεσσαρακοστῇὅμιλος 28 ἐλλογιμωτάτων κ Κα-θηγητῶν καί Καθηγητριῶν τῆς Θε-ολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτε-λείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονί-κης ἀπευθύνεται ἐναγωνίως εἰςτόν Μακαριώτατον Πρόεδρον καίτά Μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆςἘκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἐκ -φράζει σοβαράς ἀνησυχίας διότιldquoὁρισμένα μέλη της (σσ τά ὁποῖαἐν συνεχείᾳ κατονομάζει καί ἀφο-ροῦν εἴς τε τό πρόσωπον τοῦ ΣεβΜητροπολίτου Πειραιῶς κ Σερα-φείμ καί εἰς τήν ταπεινότητά μου)προβαίνουν σέ πράξεις πού ὑπο-σκάπτουν ὄχι μόνον τήν πορείααὐτῶν τῶν διαλόγων ἀλλά ἀκό-μη καί αὐτήν τήν διορθόδοξο ἑνό-τητα δημιουργώντας προϋποθέ-σεις σχίσματος ἐντός τῆς Ὀρθο-δόξου Ἐκκλησίας Ἡ ἀνησυχίαμας ἑδράζεται στό γεγονός ὅτι ἡἹερά Σύνοδος ἕως στιγμῆς δένἤλεγξε τά μέλη της Ἱεράρχες γιάτήν ἄτοπη καί ἀντισυνοδική συμ-περιφορά τουςrdquo

Καί προϊούσης τῆς ἐπιστολῆςγράφονται τά ἀκόλουθα διά τόνὑποφαινόμενον Ἐπίσκοπον ldquoΣυ ν -ῳδά πρός τόν Μητροπολίτη Πει-ραιῶς καί ὁ συνώνυμός του ΣεβΜητροπολίτης Κυθήρων καταφέ-ρεται ὅπως καί ὁ πρῶτος ἐναντίοντοῦ Πατριαρχείου Σερβίας κατηγο-ρώντας το γιά κακοδικία (χάρινσυμφερόντων ἤ ἀπωλείας τῆς Ὀρ -θοδόξου συνειδήσεως) στήν περί-πτωση τοῦ καθῃρημένου πρώηνΡάσκας μοναχοῦ Ἀρτεμίου τόνὁποῖο μάλιστα ἀμφότεροι οἱ προ-αναφερθέντες ἐπίσκοποι τῆς Ἐκ -κλησίας τῆς Ἑλλάδος χαρακτηρί-ζουν κανονικό Ἐπίσκοπο ὁμολο-γητή καί ἅγιο Τά ἐρωτήματα πούἀναφύονται ἐν προκειμένῳ εἶναιπροφανῆ Ὑφίσταται Μακαριώτα-τε κοινωνία τῶν ὡς ἄνω Μητροπο-λιτῶν τῆς ἑλλαδικῆς διοικήσεως μέἕνα ἐγνωσμένα σχισματικό πρώηνἘπίσκοπο Ἀρνεῖται ἡ Ἱ Σύνοδοςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τήνδικαιοδοσία καί τήν κρίση τῶν συν -οδικῶν ὀργάνων τῆς ἀδελφῆςΑὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας Θεω-ροῦ με κανονικῶς καί ἐκκλησιολο-γικῶς ἀπαράδεκτο Ἐπίσκοποι ἀλ -λοτρίας Αὐτοκεφάλου διοικήσεωςνά συνάπτουν κανονική κοινωνίαμέ σχισματικούς οἱ ὁποῖοι δροῦνεἰς βάρος τῆς τοπικῆς Ὀρ θοδόξουἘκκλησίαςrdquo

Προσβλητικαὶδιὰ Ἐπίσκοπον

Εἰς τά ὡς ἄνω ἀποσπάσματα τῆςἐν θέματι ἐπιστολῆς τῶν ἐλλογι-μωτάτων κ Καθηγητῶν ndashτριῶν τάὁποῖα ἀφοροῦν καί εἰς τό πρόσω-πόν μου ἐγκαλοῦμαι μετά τοῦ ἁγί-ου Πειραιῶς διά δύο τινα˙ α) διάldquoπράξεις πού ὑποσκάπτουν ὄχι μό-νον τήν πορεία αὐτῶν τῶν διαλό-γων ἀλλά ἀκόμη καί αὐτήν τήνδιορθόδοξον ἑνότητα δημιουρ-γώντας προϋποθέσεις σχίσματοςἐντός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςrdquoκαί β) δι᾿ ἀνάμειξιν εἰς κανονικήνὑπόθεσιν τοῦ Ὀρθοδόξου Πατρι -αρχείου Σερβίας καί σύναψιν ldquoκα-νονικῆς κοινωνίας μέ σχισματι-κούςrdquo

Καί ἐπειδή αἱ αἰτιάσεις τῶνἐλλογιμωτάτων κ Καθηγητῶν ndashτριῶν εἶναι προφανῶς βαρεῖαιἐπαχθεῖς καί ἥκιστα τιμητικαί ndash λίανπροσβλητικαί δι᾽ Ὀρθόδοξον Ἐπί-σκοπον θεωρῶ ὡς ἐπιτακτικήν τήνὑποχρέωσίν μου νά παράσχω τάςὀφειλομένας καί ἐπιβαλλομέναςἐξηγήσεις διότι τοιουτοτρόπωςἀδίκως διασύρεται ἡ ἐπισκοπική τι-μή καί ἰδιότης μου

Χωρῶ λοιπόν σύν Θεῷ εἰς τήνἀνασκευήν τῶν ἀνερείστων εἰς βά-ρος μου κατηγοριῶν αἱ ὁποῖαι εἶναιδυνατόν παραμένουσαι ἀναντί-κρουστοι νά ἐπῃρεάσουν καίσκαν δαλίσουν τούς μή εἰδότας τήνἀλήθειαν τοῦ πράγματος Ἄλλω-στε εἶναι γνωστή ἐκ τοῦ ldquoΓεροντι-κοῦrdquo ἡ ἄμεσος ἀντίδρασις τοῦ Μο-ναχοῦ Ὁσίου Ἀγάθωνος ὅταν δο-κιμάζοντες αὐτόν τοῦ ἀπέδωκανσκοπίμως τήν κατηγορίαν τοῦ αἱρε-τικοῦ ἐνῷ προηγουμένως ἐπεδεί-

κνυε ἀδιαφορίαν δι᾽ ἄλλας ἀνυπο-στάτους κατηγορίας (πχ ἀμέλειανἀνηθικότητα βίου κλπ)

Δὲν εἶναι τίμιοικαὶ εἰλικρινεῖς

Ὡς πρός τήν πρώτην κατηγορίανἔχω νά ἀντείπω τά ἑξῆς

1 Οὐδεμία γραπτή ἤ προφορικήμου μαρτυρία ὑφίσταται ἡ ὁποίατάσσεται κατά τῶν διαχριστιανικῶνμετά τῶν ἑτεροδόξων διαλόγωνΒασική μου ὅμως θέσις ὡς καίπαντός ὀρθοδόξου πιστοῦ εἶναιὅτι οἱ ἐν θέματι διάλογοι δέν πρέ-πει νά εἶναι ἀπροϋπόθετοι δηλ χω-ρίς τάς ἀναγκαίας καί ἀπαραιτή-τους θεολογικάς προϋποθέσειςὅπερ συμμερίζεται ἀπολύτως καί ἡἉγία ἡμῶν Ἑλλαδική Ἐκκλησία Οἱδιαχριστιανικοί διάλογοι δέον νάεἶναι τίμιοι εἰλικρινεῖς καί ἀληθινοίΔιό θεωροῦνται ἐπιβεβλημέναι ἡταχεῖα κατάργησις τῆς Οὐνίας ἡἄμεσος ἀνάκλησις τῆς δηλώσεωςτοῦ σημερινοῦ πάπα Βενεδίκτουτοῦ 16ου ὅτι ἡ καθ᾽ ἡμᾶς Ὀρθόδο-ξος Ἐκκλησία τυγχάνει ἐλλειμματι-κή διότι δέν ἀναγνωρίζει τό παπι-κόν πρωτεῖον καί ἡ ἐν καιρῷ ἀναί-ρεσις ὅλων τῶν κακοδοξιῶν αἱρε-τικῶν διδασκαλιῶν καί πεπλανημέ-νων δοξασιῶν τῶν ἑτεροδόξων(πχ θεωρία τῶν κλάδων θεωρίαπερί δύο πνευμόνων θεωρία ὅτιἐκτός Ἐκκλησίας ὑπάρχει Ἐκκλη-σία θεωρία περί διῃρημένηςἘκκλησίας καί τῆς μή ὑπάρξεωςμετά τό σχίσμα τῆς Μιᾶς ἉγίαςΚαθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκ -κλησίας ἀλλ᾽ ἐχούσης ἀνάγκηνldquoσυγκολλήσεωςrdquo τῶν ἀπεσχισθέν-των τμημάτων τῶν ἑτεροδόξωνχριστιανῶν διά νά ἔχωμεν δῆθεντήν Μίαν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν κἄ)

Ὁ κίνδυνος ΣχισμάτωνὍταν ἕνας Ἐπίσκοπος τεταγμέ-

νος ἀπό Θεοῦ ἐπί σκοπόν ἐπιση-μαίνει τήν ὕπαρξιν τῶν ὡς ἄνω θε-ολογικῶν προϋποθέσεων καί τήνἀπάρνησιν τῶν κακοδοξιῶν αἱρε-τικῶν διδασκαλιῶν καί πεπλανημέ-νων δοξασιῶνndash ldquoἑτεροδιδασκα-λιῶνrdquo ὑποσκάπτει τήν πορείαν τῶνδιαχριστιανικῶν διαλόγων καίldquoαὐτήν τήν διορθόδοξο ἑνότηταδημιουργώντας προϋποθέσεις σχί-σματος ἐντός τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίαςrdquo ἤ καθηκόντως κράζει˙ldquoστῶμεν καλῶς στῶμεν μετά φό-βου πρόσχωμενrdquo Τά σχίσματαπροκαλοῦνται ὄχι ἐκ τῆς ἀκριβοῦςτηρήσεως ἀλλ᾽ ἐκ τῆς ὠμῆς καίἀπροκαλύπτου παραβιάσεως καίκαταπατήσεως τῶν Ἱερῶν Κανό-νων καί

2 Ὡς Συνοδικόν μέλος τῆς τρε-χούσης Συνοδικῆς περιόδου διάτά θέματα αὐτά ἔδωκα ἐξηγήσειςἐνώπιον τῆς ΔΙΣ ἐξ ἀφορμῆς τῆςπρό τοῦ Πάσχα ἀφιχθείσης σχε-τικῆς ἐπιστολῆς τοῦ Παναγ Οἰκου-μενικοῦ Πατριάρχου κ Βαρθολο-μαίου ἡ ὁποία κυρίως ἀφεώρα εἰςτό πρόσωπον τοῦ Σεβ Μητροπολί-του Πειραιῶς κΣεραφείμ τό διηυ-ρημένον Συνοδικόν τό ὁποῖον ἐξε-φώνησε κατά τήν Κυριακήν τῆςὈρθοδοξίας καί τάς ἀντιοικουμε-νιστικάς κινήσεις του

Ὁ Μακ Πρόεδρος καί ὅλοι οἱἅγιοι Συνοδικοί σαφῶς ἐτοποθετή-θημεν ἐπί τῶν θιγομένων θεμάτωντῆς Πατριαρχικῆς ἐπιστολῆς καί τάτηρηθέντα πρακτικά δύνανται νάμαρτυρήσουν περί αὐτοῦ ἀλλά καίαὐτή ἡ Συνοδική ἀπάντησις ἡὁποία διαπέμπεται κατ᾽ αὐτάς εἰςτόν Παναγιώτατον Καί πιστεύω ὅτιἀμφότερα ταῦτα θά ἀπαμβλύνουντήν ἀνησυχίαν τῶν ἐλλογιμωτάτωνκ Καθηγητῶν ndashτριῶν ἐκ τοῦ ὅτι μέ-χρι πρότινος ldquoἡ Ἱερά Σύνοδος δένἤλεγξε τά μέλη της Ἱεράρχες γιάτήν ἄτοπη καί ἀντισυνοδική συμπε-ριφορά τουςrdquo

Διὰ τὸν Σεβ Ράσκαςκαὶ Πρεζρένης κ Ἀρτέμιον

Καί ὡς πρός τήν δευτέραν κατη-γορίαν ἔχω νά δώσω τάς ἀκολού-θους ἐξηγήσεις

Δέν κατεφέρθην οὔτε κατηγό-ρησα διά κακοδικίαν τό Πατριαρ-χεῖον Σερβίας ἀλλ᾽ ἐπεσήμανα τήνἔλλειψιν κανονικῆς δίκης εἰς τήνπερίπτωσιν τοῦ καθαιρεθέντοςἘπισκόπου Ράσκας καί ΠριζρένηςἈρτεμίου

Ἀντιγράφω εἰς ἐπίρρωσιν τῶνλεγομένων ἀπόσπασμα τῆς ὑπʼἀριθ2814-1-2011 ἐπιστολῆς μουπρός τόν Μακαριώτατον Πατριάρ-χην Σερβίας κ Εἰρηναῖον Πρό-εδρον τῆς Πατριαρχικῆς Ἱ Συνό-δου

ldquoἘν συνοχῇ καρδίας καί μετά βα-

θυτάτου σεβασμοῦ προάγομαι ὡςὁ ἐλαχιστότερος τῶν ὈρθοδόξωνἘπισκόπων διά τῆς Ἱερᾶς ἡμῶνΣυνόδου νά ὑποβάλω πρός Ὑμᾶςκαί τήν περί Ὑμᾶς Ἱεράν Πατριαρ-χικήν Σύνοδον τήν ἀκόλουθονθερμοτάτην ἔκκλησιν μηδόλωςπροτιθέμενος νά ὑπεισέλθω εἰς τάinterna corporis οὐδέ νά ἀναμειχθῶεἰς τά ἐσωτερικά τῆς καθ᾽ ἡμᾶςἉγιωτάτης κατά Σερβίαν Ἐκκλη-σίας Ἁπλῶς καί μόνον ἀναφερό-μενος εἰς τήν πρόσφατον ἔκπτωσινἐκ τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Θρόνου τῆςἹερᾶς Ἐπισκοπῆς Ράσκας καί Πριζ-ρένης τοῦ Πανιερωτάτου Ἐπισκό-που κ Ἀρτεμίου καί τήν ἐν συνε-χείᾳ καθαίρεσιν αὐτοῦ ἀπό τοῦἈρχιερατικοῦ ἀξιώματος καί ἐξα-γορευόμενος ταπεινῶς τήν βα-θεῖαν λύπην καί ὀδύνην τῆς καρ-δίας μου διά τά γενόμενα δίχα τῆςὑπό τῶν Θείων καί Ἱερῶν Κανόνωντῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶνἘκκλησίας προβλεπομένης κανο-νικῆς διαδικασίας (ἀπαγγελία κα-νονικοῦ παραπτώματος ἀνακριτι-κή διαδικασία παροχή ἐξηγήσεωνεἰσαγωγή εἰς δίκην κανονική δίκηἀπολογία καί καταδίκη ἐρειδομένηεἰς τήν παράβασιν συγκεκριμένωνἹερῶν Κανόνων ἤ πολιτειακῶν νό-μων) παρακαλῶ καί ἱκετεύω τήνΜακαριότητα καί τήν Σεβασμιότη-τα ἤ Πανιερότητα Ὑμῶν ὅπωςἐκθέμενοι φιλανθρωποτέρανψῆφον κατά τούς Ἱερούς Κανό-νας εὐαρεστηθῆτε καί στέρξητεεἰς ἀναψηλάφησιν τῆς ὑποθέσεωςτοῦ καθαιρεθέντος Ἱεράρχου προ-κειμένου ὅπως τηρηθῇ ἡ κατά τάὡς ἄνω ὁριζομένη ἱεροκανονικήδιαδικασία ἥτις καί ἐναρμονίζεταιεἰς τήν ἀπʼ αἰώνων ἁγίαν ἡμῶνὈρθόδοξον ΠαράδοσινΜακαριώτατε Ἅγιοι Συνοδικοί

Δέν θεωρῶ ἐμαυτόν ἁρμόδιοννά ὑποδείξῃ εἰς Ὑμᾶς τάς σχετικάςἐπιταγάς τοῦ Εὐαγγελικοῦ Νόμουκαί τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς κατ᾽Ἀνατολάς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκ -κλησίας εἰς ἥν ἀπό κοινοῦ ἀνήκο-μεν Δέν ἐπιτρέπω εἰς τόν ἑαυτόνμου νά κρίνῃ ἤ ἐπικρίνῃ τά πρό καίἄχρι τῆς γενομένης καταδίκης τοῦεἰς ὅν ἐπεβλήθη ἡ ἐσχάτη τῶνποινῶν Ἀδελφοῦ μας ἈρτεμίουΕἶναι σοβαρότατα θέματα ἀφο -ρῶντα εἰς τήν εὐθύνην καί τήνθείῳ δικαίῳ ὀρθήν ἀντιμετώπισιντῆς καθ᾽ Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης Αὐτοκε-φάλου Σερβικῆς Ἐκκλησίας Δένδύναμαι ὅμως ὡς Ἐπίσκοπος μέντῆς μικροτέρας ΜητροπολιτικῆςἘπαρχίας ἀλλ᾽ ἐν ταὐτῷ καί τῆςκαθόλου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςνά μή ἐπισημάνω εὐλαβῶς τήνπροδήλως ζημιογόνον ὑπέρβασιντῶν σχετικῶν ἱεροκανονικῶν δια-τάξεων καί τῆς κανονικῆς τάξεωςοὐδέ νά ἀποκρύψω τό ἀποκυηθένσυνειδησιακόν μου πρόβλημα ἐκτῶν συμβεβηκότων τῷ οὕτω πωςκαταδικασθέντι συνεπισκόπῳ μουμεθ᾽ οὗ δέν προϋπῆρξε ἤ ὑπάρχειγνωριμία τις ἤ ἐπικοινωνία καί ἐπα-φή Δέν μοῦ εἶναι δυνατόν προσέ-τι νά ἀποσιωπήσω τήν προαίσθη-σιν τοῦ φόβου προκλήσεως ἑνόςνέου σχίσματος εἰς τούς κόλπουςτῆς Ἁγιωτάτης Ὑμῶν Ἐκκλησίαςτό ὁποῖον κατά τόν Ἱερόν Χρυσό-στομον οὐδέ αἷμα μαρτυρίου δύ-ναται νά ἀποπλύνῃ˙ γίνεται εὐκό-λως καί ἀπογίνεται οὐ ῥαδίως Καίτέλος δέν δύναμαι νά παραβλέψωκαί νά μή ἐπισημάνω προσηκόντωςτά ὀλέθρια ἀποτελέσματα καί τάἀνεπούλωτα εἰσέτι τραύματα τάπροελθόντα ἐκ τῆς ἐπιβολῆς ἀντι-κανονικῶν νόμων τῆς περιόδουτοῦ ὁλοκληρωτικοῦ ndash δικτατορι-κοῦ καθεστῶτος (1967ndash1974) εἰςτήν Ἑλλαδικήν ἡμῶν Ἐκκλησίανὡς ἦσαν ὁ ΑΝ 2141968 καί αἱ Συν-τακτικαί πράξεις 3 καί 71974 ἐξ ὧνἐπί 40ετίαν περίπου δέν ἔπαυσε νάταλανίζεται καί σήμερον ἡ Ἐκκλη-σία τῆς χώρας μαςrdquo

Τὸ αἴτημά τουδιὰ κανονικὴν δίκην

Βαθυσεβάστως ὑπέβαλα ὡς δια-πιστώνει πᾶς τις θερμοτάτηνἔκκλησιν ὅπως ἡ Ἱερά ΠατριαρχικήΣύνοδος ldquoἐκθεμένη φιλανθρωπο-τέραν ψῆφονrdquo εὐαρεστηθῇ καίστέρξῃ εἰς ἀναψηλάφησιν τῆς ἐνθέματι ὑποθέσεως Αὐτό δέν συν -ιστᾶ καταφοράν ἤ ἀπαγγελίαν κα-τηγορίας διά κακοδικίαν Τό ταπει-νόν αἴτημά μου ἦτο νά ὑπάρξῃ κα-νονική δίκη μεθʼ ὅλων τῶν προϋπο-θέσεων τάς ὁποίας ὁρίζει τό κοινόνδιʼ ἅπαντας τούς Ὀρθοδόξους Κα-νονικόν Δίκαιον καί οὐδέν πλέον

Ὅταν δέ ἡ μετά διακρίσεως γε-νομένη παρέμβασίς μου αὐτή πα-ρεθεωρήθη δέν ἠκολούθησε ldquoἄτο-πη καί ἀντισυνοδική συμπεριφοράμουrdquo Κατέθεσα ἁρμοδίως τόν ἐπι-σκοπικόν μου λογισμόν καί ἡ οἰκείαΠατριαρχική Σύνοδος ἐπωμίσθη ἐξὁλοκλήρου τήν εὐθύνην αὐτῆςΔέν ἐκάλεσα εἰς τήν Ἐπαρχίαν μουτόν διά τῆς ἐσχάτης τῶν ποινῶνἀποβληθέντα ἐκ τῆς Ἱερᾶς Συνό-δου ἄνευ τῆς κανονικῆς διαδικα-σίας Ἐπίσκοπον οὔτε συμμετεῖχαπαρ᾽ ὅτι ἐκλήθην εἰς γενομέναςἐντός τοῦ Ἑλλαδικοῦ χώρου συνά-ξεις παρόντος ἐκείνου διά νά μήθεωρηθῇ τοῦτο σύμπηξις παρασυν -αγωγῆς

Οἱ δώδεκα τῆς ἙλλάδοςὉ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστο-

μος ὁ μέγας ἠδικημένος Ἅγιοςτῆς Ἐκκλησίας μας ὁ ἀδίκως κα-θαιρεθείς ὑπό ληστρικῆς συνόδουκαί ἀκολουθήσας ldquoὡς πρόβατον ἐπίσφαγήνrdquo τόν δρόμον τῆς ἐξορίαςἐρωτηθείς ὑπό Ἐπισκόπων ndash πνευ-ματικῶν του τέκνων διά τήν στά-σιν τήν ὁποίαν ἔπρεπε νά τηρή-σουν μετά τήν ἄδικον καί ἀντικα-νονικήν του καθαίρεσιν ἀπήντησεἐμπνευσμένως θά κοινωνήσετεμετά τοῦ διαδόχου μου πρός ἀπο-φυγήν σχίσματος ἀλλά δέν θάὑπογράψετε τήν καταδίκην μουδιότι εἶναι ἄδικος Αὐτήν τήν τακτι-κήν ἀκολουθῶν ἔχω μέν τήν πε-ποίθησίν μου ὅπως πᾶς τις εὐσυ-νείδητος καί ἀκριβοδίκαιος δικα-

στής ἀποκτᾷ εἰς ἑκάστην περίπτω-σιν τήν δικανικήν του πεποίθησινπερί τῶν γενομένων ἀντικανο-νικῶν πράξεων ἀλλ᾽ αἱ εὐθύναιἀνήκουν εἰς τήν ἁρμοδίαν Ἐκκλη-σιαστικήν Ἀρχήν Εἰς παρομοίανπερίπτωσιν καθ᾽ ἥν 12 Μητρο-πολῖται τῆς Ἑλλαδικῆς ἡμῶνἘκκλησίας ἀπεμακρύνθησαν δυ-νάμει τῶν ὑπ᾽ ἀριθ 3 καί 7 συντα-κτικῶν πράξεων τοῦ δικτατορικοῦκαθεστῶτος ἐν ἔτει 1974 ἄνευ κα-τηγορίας κανονικῆς δίκης καί ἀπο-λογίας ὡς προελέχθη ἐκ τῆς δια-ποιμάνσεως τῶν Ἱερῶν Μητροπό-λεων αὐτῶν ὁ ἐπιφανής Κανονο-λόγος ἀείμνηστος Ἀρχιμανδρίτηςπ Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος(πνευματικός πατήρ τοῦ ἀειμνή-στου Καθηγητοῦ τοῦ ΚανονικοῦΔικαίου Κωνσταντίνου Μουρατί-δου ὁ ὁποῖος ἀνεγνώριζε τήν ἀξίαντου ὡς σπουδαίου Κανονολόγουπαρ᾽ ὅτι δέν εἶχε τήν ἰδιότητα τοῦΠανεπιστημιακοῦ Διδασκάλου)ἐγνωμοδότησε ὅτι διά τόν ὡς ἄνωλόγον οἱ ἐν θέματι Μητροπολῖταιπαρά τά ἀντικανονικῶς γενόμεναοὐδέποτε ἀπεστερήθησαν τῆς ἰδιό-τητος τοῦ Κανονικοῦ Μητροπολί-του

Εἰς τὴν Οἰκουμενικὴνἢ Πανορθόδοξον ΣύνοδονΣυνελόντ᾽ εἰπεῖν ταπεινῶς φρο -

νῶ ὅτι ὁ Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοποςπέρα τῆς ὑπαγωγῆς αὐτοῦ εἰς τήνοἰκείαν Ἱεράν Σύνοδον ἡ ὁποίαεἶναι δι᾽ αὐτόν ἡ Ἀνωτάτη Ἐκκλη-σιαστική Ἀρχή ἀνήκει ἐν ταὐτῷκαί εἰς τήν καθόλου Μίαν ἉγίανΚαθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκ -κλησίαν καί ἔχει λόγον διά τά θεο-λογικά δογματικά καί ἐκκλησιολο-γικά θέματα τά ἀφορῶντα εἰςΑὐτήν Δι᾿ αὐτόν τόν λόγον εἰς τήνὀψέποτε συγκληθησομένην Οἰ -κουμενικήν ἤ Πανορθόδοξον Σύν -οδον συμμετέχει ἀπαραιτήτως ὡςδιαποιμαίνων Ὀρθόδοξον ποί-μνιον Ἡ ἀναφορά του εἰς τά θέ-ματα αὐτά δέν θεωρεῖται παρέμ-βασις εἰς τά ἐσωτερικά ἄλληςὉμοδόξου Ἐκ κλησίας (μετά τῆςὁποίας ὅμως καί μεθ᾽ ὅλων τῶνκατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλη-σιῶν κοινόν εἶναι τό Ἱερόν Εὐαγ-γέλιον κοινή ἡ θεολογική καί ἐκ -κλησιαστική παράδοσις κοινόν τόἹερόν Πηδάλιον τῶν Θείων καίἹερῶν Κανόνων κοινή ἡ δογματι-κή διδασκαλία κοινή ἡ Ἱερά καί ἡΠατερική παράδοσις)

Περὶ τῶν συμπροσευχῶνndash συλλειτουργιῶν

τοῦ Οἰκουμ ΠατριάρχουΤό ὀρθόδοξον πλήρωμα ἀναμέ-

νει ἀπό τούς σεβαστούς Πανεπι-στημιακούς διδασκάλους τήν ἐπι-βαλλομένην εὐαισθησίαν εἰς τά κα-νονικά ndash ἐκκλησιολογικά καί δογ-ματικά θέματα τά ὁποῖα ἀναφύον-ται ὅπως τά ζητήματα τῆς ldquoμετα-πατερικῆςrdquo καλουμένης θεολογίαςτῆς μετανεωτερικότητας τῆς συμ-μετοχῆς ἐν ὥρᾳ Θείας Λατρείαςἑτεροδόξων (Ρωμαιοκαθολικοῦ καίἈρμενίου κληρικοῦ ἐνδεδυμένωντά ἱερατικά των ἄμφια καί διερχο-μένων διά τῆς Ὡραίας Πύλης τοῦἐν Φαναρίῳ Πατριαρχικοῦ Ἱ Ναοῦκατά τόν Μέγαν ΠατριαρχικόνἙσπερινόν τῆς Ἀγάπης Πάσχα2012 καί ἀναγνωσάντων τό ἹερόνΕὐαγγέλιον εἰς τήν γλῶσσαν των)ἀκοινωνήτων ὄντων κατά τήνἠπιωτέραν ἔκφρασιν τοῦ 10ου Ἀπο-στολικοῦ Κανόνος τῆς συμμε-τοχῆς Ὀρθοδόξων Προκαθημένωνκατά τήν ldquoΠαγκόσμια Ἡμέρα προσ -ευχῆς τῶν Θρησκειῶν γιά τήν εἰρή-νηrdquo παρόντος τοῦ Πάπα καί τῶνἀρχηγῶν ὅλων τῶν θρησκειῶν (καίἐκπροσώπων θρησκειῶν βουντοῦδηλ μαγείας) ὅλων αὐτῶν ὡςldquoΠροσκυνητῶν τῆς ἀληθείας καίτῆς εἰρήνηςrdquo κρατούντων ὅλωνἀπό μίαν ἀναμμένην κανδήλαν εἰςἈσίζην τῆς Ἰταλίας (Ὀκτώβριος2011) κλπ κλπ

Θεάρεστον θά ἦτο πάντως νάμή παρέχῃ κανείς πράγματα εἰςτούς Ὀρθοδόξους Ἐπισκόπουςλοιπούς Κληρικούς Μοναχούς καίλαϊκούς οἱ ὁποῖοι χωρίς καμμίασκοπιμότητα ἀλλ᾿ ὡς κατενώπιονΘεοῦ ἐν καθαρᾷ συνειδήσει ἀγω-νίζονται ὑπέρ τῆς διαφυλάξεως ὡςκόρην ὀφθαλμοῦ τῆς ἀμωμήτουὈρθοδόξου πίστεως καί παραδό-σεως παρά τάς τυχόν ἀνθρωπίναςἐλλείψεις καί ἀδυναμίας πούἔχουν καί ἐκεῖνοι Οἱ καιροί τούςὁποίους διερχόμεθα εἶναι λίαν χα-λεποί καί ἀποκαλυπτικοί Πρόσχω-μεν

Τούς Ἐλλογιμωτάτους κ Εὐαγ-γελίαν Ἀμοιρίδου Ἐπίκουρον Κα-θηγήτριαν Χρῆστον ἈραμπατζῆνἘπίκουρον Καθηγητήν Χαράλαμ-πον Ἀτματζίδην Ἐπίκουρον Καθη-γητήν Διονύσιον Βαλαῆν Ἐπίκου-ρον Καθηγητήν Πέτρον Βασιλει-άδην Καθηγητήν Μόσχον Γκουτζι-ούδην Λέκτορα Ἠλίαν Εὐ αγ γέλουἘπίκουρον Καθηγητήν Ἀγ γελικήνΖιάκα Ἐπίκουρον ΚαθηγήτριανΦώτιον Ἰωαννίδην Ἀνα πληρωτήνΚαθηγητήν Δημήτριον ΚαϊμάκηνΚαθηγητήν Ἰω άννην Καραβιδό-πουλον Ὁμότιμον ΚαθηγητήνἌνναν Κόλτσιου ndash Νικήτα Ἀνα-πληρώτριαν Καθηγήτριαν Δήμη-τραν Κούκουρα ΚαθηγήτριανἈντωνίαν Κυριατζῆ Λέκτορα Μιλ-τιάδην Κωνσταντίνου ΚαθηγητήνΝικόλαον Μαγγιῶρον ἘπίκουρονΚαθηγητήν Γεώργιον ΜαρτζέλονΚαθηγητήν Βασιλικήν Μητροπού-λου Ἐπίκουρον Καθηγήτριαν Ἰω -άννην Μούρτζιον ἈναπληρωτήνΚαθηγητήν Παναγιώτην Παχῆν Κα-θηγητήν Ἰωάννην Πέτρου Καθη-γητήν Παναγιώτην Σκαλτσῆν Ἀνα-πληρωτήν Καθηγητήν π Ἰω άννηνΣκιαδαρέσην Ἐπί κουρον Καθηγη-τήν Χρυσόστομον Σταμούλην Κα-θηγητήν Χρῆστον ΤσιρώνηνἘπίκουρον Καθηγητήν ΣτυλιανόνΤσομπανίδην Ἐπίκουρον Καθηγη-τήν Παναγιώτην Ὑ φαν τῆν Ἐπίκου-ρον Καθηγητήν Γλυκερίαν Χατζού-λη Ἐπίκουρον Καθηγήτριανraquo

ΣΕΒ ΚΥΘΗΡΩΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙΟΡΟΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΕΝ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝhellipαὐτῆς μέσα εἰς ἕνα ὁλόκληρον κόσμον πλάνης προσφορά εἰς τήνἐπίλυσιν τῶν συγχρόνων προβλημάτων καί διά τήν ἀνανέωσιν τῆςἘκκλησίας εἶναι τό νά ζῶμεν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ νά ζῶμεν ἐν τῷ Χριστῷldquoἐρριζωμένοι καί ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καί βεβαιούμενοι ἐν τῇπίστει καθώς ἐδιδάχθημενrdquo (Κολ β´ 7) Δι᾽ ἡμᾶς πρό πάντων ἰσχύουνοἱ λόγοι τοῦ ἁγίου Βασιλείου ldquoδεῖ γάρ ἡμᾶς βαπτίζεσθαι μέν ὡς πα-ρελάβομεν πιστεύειν δέ ὡς βαπτιζόμεθα δοξάζειν δέ ὡς πεπιστεύ-καμενrdquo Καί συμπληρώνωmiddot νά διδάξωμεν καί τούς ἄλλους ὅπως ἡμεῖςἐμάθομεν

Τό νά ἀποσιωπᾷ τις τήν ἀλήθειαν μέ τάς συναισθηματικάς προφά-σεις περί τοῦ laquoπνεύματος τῆς ἐποχῆςraquo ἤ περί laquoπνεύματος τοῦ οἰκου-μενισμοῦraquo τό ὁποῖον ἐπικρατεῖ εἰς τόν κόσμον ἤ περί τοῦ laquoδιαλόγουτῆς ἀγάπηςraquo ὁ ὁποῖος δῆθεν θερμαίνει τάς καρδίας τῶν συγχρόνωνμας ἔναντι τοῦ μέχρι τοῦδε αἰωνίου μίσους ἤ μέ ἄλλας παρομοίαςὑποκριτικάς προφάσεις δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά προδοσία τῆς ἀλη-θείας προδοσία τῆς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας προδοσία δηλαδήαὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ Εἰς τήν Παράδοσιν ἀνήκει ἐάν θέλετε καί ἡlaquoσκληρή γλῶσσαraquo καί τό laquoμῖσοςraquo ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν καί τῶν ἀπί-στων ἐάν τις ἀποτολμᾷ νά ὀνομάσῃ οὕτως τόν ζῆλον τῶν πατέρωνδιά τήν ἀλήθειαν καί νά θεωρῇ τόν ἑαυτόν του ὡς ἔχοντα μεγαλυτέ-ραν ἀγάπην ἀπό τούς ἁγίους τοῦ Θεοῦ ldquoἘγώ λοιπόν ὁρίζω ὡς μισαν-θρωπίαν καί χωρισμόν ἀπό τήν θείαν ἀγάπηνrdquo λέγει ὁ ἅγιος Μάξιμοςldquoτήν προσπάθειαν νά ἐνισχύῃ τις τήν πλάνην ἐκείνων οἱ ὁποῖοι εὑρί-σκονται εἰς αὐτήν ὥστε νά γίνηται μεγαλυτέρα ἡ καταστροφή τουςrdquoἈκριβῶς τοῦτο τό ὁποῖον ὁ ἅγιος ὀνομάζει μισανθρωπίαν πράττουνσήμερον καί μάλιστα εἰς τό ὄνομα τῆς ἀγάπης πολλά τέκνα τῆςἘκκλησίας ἐπηρεασμένα ὑπό τοῦ ψευδοοικουμενισμοῦ Τούτους θάἔπρεπε νά ἐρωτήσῃ τις μέ τούς λόγους τοῦ Χομιακώβ laquoἐπιτρέπεταιεἰς ἡμᾶς τούς υἱούς τῆς Ἐκκλησίας οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦμεν εἰς τό ὄνο-μά της νά μή ὁμιλοῦμεν τήν γλῶσσαν αὐτῆς Ἠμποροῦμεν ἡμεῖς νάἐξαναγκάσωμεν τήν Ἐκκλησίαν νά ὁμιλῇ τήν λεπτήν τρόπον τιναγλυκεῖαν φωνήνhellip Διά νά ὁμιλῇ μέ τούς ἀνθρώπους διά νά τούς κα-τευθύνη καί διορθώνῃ ἡ ἀλήθεια δέν ἔχει ἀνάγκη νά ἐπικαλῆται τα-πεινωτικά τήν συνεργασίαν τῆς πλάνηςraquo

Εἶναι γεγονός ὅτι σήμερον ὑπάρχει μία κρίσις εἰς τόν κόσμονmiddot ὑπάρ-χει καί μεταξύ ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων Ἡ κρίσις αὕτη ὅμως δέν λύεταιμέ τήν ἀλλαγήν μερικῶν μορφῶν ἐκφράσεων ἔστω καί θεσμῶν καίμέ τήν ἀντικατάστασίν των μέ ἄλλας laquoπιό κατανοητάς διά τόν σημε-ρινόν ἄνθρωπονraquo Αἱ ρίζαι τῆς κρίσεως αὐτῆς εἶναι πολύ βαθύτεραικαί εὑρίσκονται εἰς τήν ὁλοκληρωτικήν στάσιν ἡμῶν τῶν μελῶν τῆςἘκκλησίας καί ἐν τελευταίᾳ ἀναλύσει ἔναντι τῆς σωτηρίας ἡμῶν καίτῶν περί ἡμᾶς Σήμερον ἕν εἶναι ἀναγκαῖον καί σωτήριονmiddot νά ὁμολο-γήσωμεν μέ εἰλικρίνειαν διά τοῦ στόματος τοῦ ἁγίου Μαξίμου ldquoοὐαίἡμῖν τοῖς ἀθλίοις ὅτι κατελίπομεν τήν ὁδόν τῶν ἁγίων πατέρων καίδιά τοῦτο ἔρημοί ἐσμεν παντός ἔργου πνευματικοῦrdquo Καί ὄχι μόνοννά ὁμολογήσωμεν τοῦτο ἀλλά καί νά διορθωθῶμεν καί νά ἐπιστρέ-ψωμεν εἰς τήν ὁδόν τῶν ἁγίων πατέρων εἰς ὅλους τούς τομεῖς τῆςἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καί διακονίας Τοῦτο θά εἶναι ἡ μεγαλυτέραπροσφορά ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων πρός τόν σύγχρονον κόσμον διάτῆς ὁποίας θά λυθοῦν πολλά προβλήματα διότι τοῦτο θά εἶναι γνησίαμαρτύρια τῆς ἀληθείας τῆς ὁποίας ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀνάγκην καί σή-μερον ὅπως καί πάντοτε

Ἐάν πάλι κατέχεταί τις ὑπό τοῦ πνεύματος ἀνανεώσεως καίἀλλαγῶν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἄς κάμνῃ τοῦτο συμφώνως μέ τήν συνεί-δησίν του μή λησμονῶν ὅτι ἐάν δέν διατυπώσῃ τήν πίστιν κατά τήνΠαράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας ὑπόκειται εἰς τήν φοβεράν ἀπειλήν τοῦἈποστόλου ἀπό τήν ὁποίαν δέν ἐξαιρεῖ οὔτε τόν ἑαυτόν του οὔτετούς ἀγγέλους ldquoἘάν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζεται ὑμῖνπαρ᾽ ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν ἀνάθεμα ἔστωrdquo (Γαλ α´ 8)

Λοιπόν ἡ Ἐκκλησία ζῇ καί ἐάν παραστῇ ἀνάγκη αὕτη δύναται ὁδη-γουμένη ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά ἐκφράσῃ τήν ζωήν της καί μέἄλλας μορφάς πάντοτε ὅμως ὀργανικῶς συνδεδεμένας μέ τήναἰώνιον Παράδοσίν της Τοῦτο μαρτυρεῖται ἀπό ὅλην τήν ἱστορίαντης Οὐδεμία ἀλλαγή τήν ὁποίαν ἡ Ἐκκλησία υἱοθέτησε ὡς ἰδικήντης δέν ἐξεκίνησε ἁπλῶς μέ τόν σκοπόν ἀλλαγῆς ἀλλ᾽ ἀντιθέτως ἡἘκκλησία ἀγωνιζομένη διά τήν διαφύλαξιν τῆς Παραδόσεως ἐδημι-ούργησε νέους τρόπους πρός ἔκφρασιν καί διαφύλαξιν αὐτῆς Ὅλαιδέ αἱ ἀλλαγαί εἶχον ἀποκλειστικῶς καί μόνον σωτηριολογικόν χα-ρακτῆρα Ἡ Ἐκκλησία δέν ὁμιλεῖ καί δέν ἀλλάζει ἄνευ μεγάλης ἀνάγ-κηςmiddot ὅταν χρειασθῇ ὅμως προσφέρει τόν λόγον της ὁ ὁποῖος παρα-μένει εἰς κληρονομίαν τῶν ἐρχομένων αἰώνων

Μητροπολίτης Ράσκας καί ΠεζρένηςἈρτέμιος Ραντοσάβλιεβιτςraquo

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

Κλειστὸν καὶ ἀναξιοποίητονΒυζαντινὸν μνημεῖον εἰς τὴν ΚρήτηνἩ ἐφημερίς laquoΔημοκράτης τῶν

Χανίωνraquo εἰς πρόσφατον ἄρθροντης ἀσχολεῖται μὲ τὸ Βυζαντινὸνμνημεῖον τῆς Κρήτης τὸν Ἱ Ναὸντοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ (γνωστὸνκαὶ ὡς laquoΡοτόνταraquo) τῆς Ἐπισκοπῆςτοῦ Δήμου Πλατανιᾶς τὸ ὁποῖονπαραμένει ἀναξιοποίητον Εἰς τὸἄρθρον ἀφοῦ τονίζεται ὅτι τὸ μνη-μεῖον εἶναι κλειστόν ὑπογραμμί-ζονται μεταξὺ ἄλλων τὰ ἑξῆς

laquoΤὸ μνημεῖο ἀποτελεῖται ἀπὸἕνα σύμπλεγμα κτιρίων μὲ κεν-τρικὸ πυρήνα τὸν Βυζαντινὸ κυ-κλοτερῆ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ 6ου μΧαἰώνα

Ὁ Ἱ Ναὸς αὐτὸς τοῦ Ἀρχάγγε-λου Μιχαήλ λόγῳ τῆς κυκλικῆςκάτοψής του ὀνομάστηκε ldquoροτόν-ταrdquo καὶ εἶναι ὁ μοναδικὸς Ἱ Ναὸςτῆς Κρήτης σὲ σχῆμα κυκλικό

Ἐπίσης μαζὶ μὲ τὴ ροτόντα τῆςΘεσσαλονίκης (Ἅγ Γεώργιος)εἶναι οἱ δύο πιὸ καλοδιατηρημένοιἹ Ναοὶ σὲ ρυθμὸ ροτόντας ἀπὸτοὺς συνολικὰ τρεῖς ποὺ ὑπάρ-χουν σὲ ὁλόκληρα τὰ Βαλκάνια (ὁτρίτος εἶναι στὴν πόλη Conjum τῆς

πρώην Γιουγκοσλαβίας)Ἡ ροτόντα τῆς Ἐπισκοπῆς ἀπο-

καταστάθηκε μὲ κονδύλια ἀπὸ τὸΓ΄ ΚΠΣ ἀλλὰ ἐδῶ καὶ δύο χρόνιαεἶναι κλειστὴ καὶ μὴ ἐπισκέψιμηκαθὼς δὲν ἔχει τοποθετηθεῖ φύ-λακας ἀπὸ τὴν ἁρμόδια ἘφορείαΒυζαντινῶν Ἀρχαιοτήτων

Τὰ καλοκαίρια ndashὅπως καταγγέλ-λουν στὸν ldquoΔrdquo οἱ κάτοικοι τῆς πε-ριοχῆςndash καθημερινὰ δεκάδες του-ρίστες φτάνουν στὴν Ἐπισκοπήγιὰ νὰ ἐπισκεφθοῦν τὴ ροτόντακαὶ ἀπογοητεύονται καθὼς βρί-σκουν τὴν πόρτα κλειστή

Παράλληλα οἱ κάτοικοι τῆς Ἐπι-σκοπῆς ζητοῦν ἀπὸ τὴν ἁρμόδιαἘφορεία Βυζαντινῶν Ἀρχαιοτή-των νὰ προχωρήσει ἄμεσα στὴνπρόσληψη φύλακα ὥστε νὰ εἶναιἐπισκέψιμο αὐτὸ τὸ σημαντικὸμνημεῖο

Ἀλληλέγγυοι στὸ αἴτημα τῶνκατοίκων ἐμφανίστηκαν ndashμὲ δη-λώσεις τους στὸν ldquoΔrdquondash τόσο ὁ Μη-τροπολίτης Κισάμου καὶ Σελίνου κἈμφιλόχιος ὅσο καὶ ὁ Ἀντιδήμαρ-χος Πλατανιᾶ Γιάννης Μαλακωνά-κηςraquo

Ἑορτὴ τοῦ ἉγίουἸουστίνου τοῦ Πόποβιτς

Τὴν Κυριακὴ 17 Ἰουνίου ἡ laquoἘκ -κλησιαστικὴ Κοινότητα Ἀστυνο-μικῶνraquo θὰ τιμήσει μὲ πανηγυρικὴθ Λειτουργία στὸν Ἱ Ν Παμ Τα-ξιαρχῶν τῆς ΕΛΑΣ τὴν μνήμη τοῦμεγάλου συγχρόνου Ἁγίου Ἰουστί-νου τοῦ Πόποβιτς τοῦ ὁμολογη-τοῦ

Ὅπως εἶναι γνωστὸ ὁ ἍγιοςἹουστῖνος ὑπῆρξε μεγάλος ὑπέρ-μαχος τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως εἰςτὴν Σερβίαν καὶ γιὰ τὸ λόγο αὐτὸκαταδιώχθηκε ἀπὸ τὸ τότε ἀθεϊ-στικὸ καθεστώς

Ὁ Προϊστάμενοςτῆς Θρησκευτικῆς Ὑπηρεσίας

ἈρχιμανδρίτηςΝεκτάριος Κιοῦλος

Ἀστυν Δντής

Σελὶς 8η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Ὁ Σεβ Μητροπολίτης Πει-ραιῶς κ Σεραφείμ μέ ἐπιστολήντου πρός τόν Πρόεδρον τῆς ἹερᾶςΣυνόδου Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶνκαί τήν Ἱεράν Σύνοδον ἐζήτησενὅπως ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία προσ -φύγη εἰς τήν Δικαιοσύνην διά νάἀποτραπῆ ἡ παρουσίασις βλασ -φήμου ἔργου διά τοῦ ὁποίου κα-θυβρίζεται τό πρόσωπον τοῦ Χρι-στοῦ εἰς τό ὁποῖον ἀποδίδονταιδιαστροφικά πάθη Τό ἔργον θάπαρουσιάζετο εἰς τό θέατρονlaquoἌνεσιςraquo (Κηφισίας 14 Ἀμπελό-κηποι) ἀπό τήν 7ην ἕως καί τήν12ην Ἰουνίου Τό συγκεκριμένονἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλας τάςχριστιανικάς χώρας Ἡ ἐπιστολήτοῦ Σεβ Μητροπολίτου φέρειἡμερομηνίαν τήν 16ην Μαΐου Ἕωςτήν 7ην Ἰουνίου πού ἐκυκλοφόρη-σε τό παρόν φύλλον τοῦ laquoΟΤraquo ἡἹερά Σύνοδος καί ὁ Ἀθηνῶν δένἐδημοσιοποίησαν τάς ἐνεργείαςτων

Ἡ ἐπιστολήΤό πλῆρες κείμενον τῆς ἐπι-

στολῆς τοῦ Σεβ ΜητροπολίτουΠειραιῶς κ Σεραφείμ πρός τήνἹεράν Σύνοδον ἔχει ὡς ἀκολού-θως

laquoΜακαριώτατε Πρόεδρε Σεβα-σμιώτατοι Ἅγιοι Συνοδικοί Σύνε-δροι

Πάνυ εὐλαβῶς καί μετʼ αἰσθη-μάτων βαθυτάτου ἄλγους διά τήνὄχλησιν Ὑμῶν προάγομαι ὅπωςἐνημερώσω τό Ὑμέτερον ΣεπτόνΣῶμα ὅτι ἀναγγέλλεται καί προ-γραμματίζεται ὑπό τοῦ σκηνοθέ-του κ Λαέρτη Βασιλείου καί τῆςθεατρικῆς ὁμάδος Artisan εἰς τόΘέατρον Ἄνεσις Λεωφ Κηφισίας

14 Ἀμπελόκηποι Ἀθηνῶν τήν 7ηνἸουνίου ἐἔ ἡ παρουσίασις τοῦβλασφήμου καί αἰσχίστου ἔργουτοῦ Ἀμερικανοῦ Terrence Mcnallyὑπό τόν τίτλον ldquoCorpus Christirdquo διάτοῦ ὁποίου καθυβρίζεται σκαιῶςτό Πανάγιον Πρόσωπον τοῦ Δομή-τορος τῆς Ἐκκλησίας Κυρίου καίἀποδίδονται εἰς αὐτό διαστροφικάπάθη

Ἡ παρουσίασις ἑνός τοσοῦτοναἰσχίστου καί χυδαίου ἔργου εἰςβάρος τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστε-ως ἀντίκειται εὐθέως εἰς τάς κει-μένας ποινικάς διατάξεις περί κα-κοβούλου καθυβρίσεως τῶν θεί-ων καί ἑπομένως δέον ὅπως νο-μικῶς προσφύγωμεν διά τήν ἀπο-τροπήν τῆς εἰρημένης χυδαίαςπροσβολῆς διά τῶν ἐνδίκων μέ-σων πού προβλέπει τό διακαιϊκόνσύστημα

Ὅθεν εὐσεβάστως παρακαλῶἵνα ἡ Νομική Ὑπηρεσία τῆς Ἱ Συν -όδου προβῆ εἰς ἀμέσους ἐνεργεί-ας λήψεως ἀσφαλιστικῶν μέτρωνκατά τῆς εἰρημένης θεατρικῆςὁμάδος ὅπως ἀποτραπῇ ἡ χυδαίακαθύβρισις τοῦ Παναγίου Θεοῦ

Σημειωτέον ὅτι τό συγκεκριμέ-νον ἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλαςτάς χριστιανικάς χώρας ὅπου ἐπε-χειρήθη ἡ παρουσίασίς του ἕνε-κεν τῆς ἀφορήτου χυδαιότητόςτου καί τό πρόγραμμα τῶν παρα-στάσεων ὡς ἀναφέρεται ἄρχεταιτήν Πέμπτην 7ην Ἰουνίου καί λή-γει τήν Τρίτην 12ην Ἰουνίου ἐἔκαί κατά ταῦτα αἱ νομικαί ἐνέργει-αι δέον νά ἐξελιχθοῦν ἐντός τοῦτρέχοντος μηνός Μαΐου διότιἄλλως ἡ ὅποια κίνησις θά ἀποβῇἀλυσιτελής

Κατασπαζόμενος τάς Ὑμετέραςσεπτάς Δεξιάς διατελῶ

dagger ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜraquo

Θά ἐτόλμα ἔστω καί ἕνας πολιτικόςνά εἴπη ὅσα ὁ Τοῦρκος Πρωθυπουργός

Ἐνῶ οἱ δικοί μας πολιτικοί Ἀρχη-γοί ἀδιαφοροῦν διά τό δημογραφι-κόν πρόβλημα τό ὁποῖον ἔχει ἐξε-λιχθῆ εἰς τό ὑπ᾽ ἀριθμόν ἕνα Ἐθνι-κόν πρόβλημα ὁ Τοῦρκος Πρωθυ-πουργός κ Ἐρντογάν εἰς τήν χώ-ραν τοῦ ὁποίου laquoκαλπάζουνraquo αἱγεννήσεις παρά τήν νομιμοποίησιντῶν ἐκτρώσεων καί εἰς τήν χώραναὐτήν ἐτάχθη ἐναντίον τῶνἐκτρώσεων διότι ὡς ἐδήλωσεν ἡἔκτρωσις εἶναι φόνος Παρομοίανθέσιν εἰς τήν Ἑλλάδα ἔχουν αἱὀργανώσεις αἱ ὁποῖαι ἀγωνίζονταιδιά τό laquoἀγέννητον παιδίraquo ἐνῶ ἡἘκκλησία ἡ ὁποία εἶναι ἐναντίοντῶν ἐκτρώσεων φοβεῖται νά δια-κηρύσση διαρκῶς ὅτι ἡ ἔκτρωσιςεἶναι φόνος Τάς δηλώσεις τοῦ κἘρντογάν ἐδημοσίευσεν ἡ ἐφημε-ρίς laquoἜθνοςonlineraquo καί ἔχουν ὡςἑξῆς

laquoΕἶμαι ἕνας πρωθυπουργὸς ποὺθεωρεῖ τὴν ἄμβλωση ὡς ἕνα φό-

νο ἀνέφερε ὁ Τοῦρκος πρωθυ-πουργός σὲ δηλώσεις του ποὺ με-ταδόθηκαν ἀπὸ τὸ πρακτορεῖοεἰδήσεων Ἀνατολή

Κανεὶς δὲν θὰ πρέπει νὰ ἔχει τὸδικαίωμα νὰ τὸ ἐπιτρέπει Εἴτε σκο-τώνετε τὸ μωρὸ μέσα στὴν κοιλιὰτῆς μητέρας του εἴτε τὸ σκοτώνε-τε μετὰ τὴ γέννησή του δὲν ὑπάρ-χει καμία διαφορά σημείωσε

Στὴν Τουρκία ἡ ἄμβλωση εἶναινόμιμη κατὰ τὶς πρῶτες δέκα ἑβδο-μάδες τῆς κυοφορίας Ἡ συγκατά-θεση τῆς μητέρας εἶναι ἀπαραίτη-τη ἀλλὰ ἂν εἶναι παντρεμένη ἀπαι-τεῖται ἐπίσης καὶ ἡ συγκατάθεσητοῦ πατέραraquo

Ποῖος Ἕλληνας πολιτικός δύνα-ται νά ἐπαναλάβη ὅσα εἶπεν ὁ κἘρντογάν Οὐδείς διότι οἱ περισ-σότεροι θεωροῦνται laquoπροοδευτι-κοίraquo Ἡ προοδευτικότης των τούςὡδήγησεν εἰς τήν νομιμοποίησιντῶν ἐκτρώσεων ἀλλά καί εἰς τήνἀδιαφορίαν των ἔναντι τῆς δολο-φονίας τριακοσίων χιλιάδων καίπλέον ἐτησίως ἀγεννήτων παίδωνἩ Ἑλλάς στερεῖται Ἑλληνοπαίδωνδιότι δέν ὑπάρχει πολιτική στηρί-ξεως τόν μονογονεϊκῶν οἰκογε-νειῶν ἤ τῶν οἰκογενειῶν αἱ ὁποῖαιθέλουν νά ἀποκτήσουν παιδιάἀλλά δέν ἔχουν τήν οἰκονομικήνδυνατότητα Αἱ Ἑλληνίδες καί οἱἝλληνες δολοφονοῦν ὑπό τήνἀνοχήν τῶν κομμάτων καί τοῦΚράτους τριακοσίας χιλιάδαςἀγέννητα παιδιά Ὁ δέ Θεός χαρί-ζει εἰς τήν Ἑλλάδα χιλιάδας νεα-ρούς κυρίως λαθρομετανάσταςΣημεῖα τῶν καιρῶν

Ἐτόνισεν εἰς ὁμιλίαν του ὁ ἀντιοικουμενιστής Πρωτοπρ π Θεόδωρος Ζήσης

ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΗΓΩΝΙΣΘΗΣΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΕΝΩ ΠΟΛΛΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΛΑΛΟΥΝ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἶχε προφητεύσει τήν συμπεριφοράν πολλῶν συγχρόνων ἘπισκόπωνΠολλοί σύγχρονοι Πατέρες τῆς

Ἐκκλησίας μας Πατριάρχαι Ἀρχιε-πίσκοποι Ἐπίσκοποι Κληρικοί καίΘεολόγοι λαλοῦν διεστραμμένα καίἀλλάζουν τήν διδασκαλίαν τοῦΕὐαγγελίου ἐπεσήμανεν ὁ ἀντιοι-κουμενιστής Πρωτοπρεσβύτεροςκαί Ὁμότιμος καθηγητής τῆς Θεολο-γικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης π Θεό-δωρος Ζήσης κατά τήν διάρκειανκηρύγματος τό ὁποῖον ἔκανε κατάτήν Κυριακήν τῶν Ἁγίων Πατέρωντῆς Α´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀπότόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου ἈντωνίουΘεσσαλονίκης Ὁ πατήρ ΘεόδωροςΖήσης ὑπεγράμμισεν ὅτι οἱ Πατέρεςτῆς Ἐκκλησίας διεκρίθησαν διά τούςἀγῶνας των ἐναντίον τῶν αἱρέσεωνκαί ὑπέρ τῆς Ἀληθείας τῆς Ὀρθοδό-ξου Πίστεως ἐνῶ οἱ σύγχρονοι Πα-τέρες ὁμιλοῦν διεστραμμένα (πατε-ρικῶς) φέρων ὡς κραυγαλέον παρά-δειγμα τήν Ἀκαδημίαν ΘεολογικῶνΣπουδῶν Βόλου τῆς Ἱερᾶς Μητρο-

πόλεως Δημητριάδος ἡ ὁποία διδά-σκει τήν laquoμεταπατερικήν θεολο-γίανraquo Συμφώνως πρός τήν ἱστοσελί-δα laquoΘρησκευτικάraquo ὑπό ἡμερομη-νίαν 29ην Μαΐου ἡ ὁποία ἀνήρτησεπερίληψιν τῆς ὁμιλίας τοῦ Πρωτο-πρεσβυτέρου π Θεοδώρου Ζήση

laquoΣτὸ κήρυγμά του στὸν ἱερὸ ναὸἉγίου Ἀντωνίου Θεσσαλονίκηςκατὰ τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πατέ-ρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδουστὶς 2752012 ὁ Πρωτοπρεσβύτε-ρος Θεόδωρος Ζήσης ἑρμηνεύον-τας τὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ἔκα-νε ἀναφορὲς καὶ στὴ σύγχρονηἐκκλησιαστικὴ πραγματικότηταἈνέφερε μεταξὺ ἄλλων ldquoΟἱ Πατέ-ρες διεκρίθησαν γιὰ τοὺς ἀγῶνεςτους ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν ὉἈπόστολος Παῦλος ἐπισημαίνειὅμως ὅτι ῾καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀνα-στήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διε-στραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθη-τάς ὀπίσω αὐτῶν (Πρ 2030) Ξέρε-τε πόσοι κληρικοὶ καὶ πόσοι θεολό-γοι ὑπάρχουν σήμερα οἱ ὁποῖοι λα-

λοῦν διεστραμμένα Καὶ οἱ ὁποῖοιἐμφανίζονται ὡς ὀρθόδοξοι Καὶ οἱὁποῖοι διεκδικοῦν νὰ ἀποκτήσουνὀπαδοὺς καὶ μαθητάς Γιʼ αὐτὸ θὰπρέπει ὁ ποιμένας ὁ ἐπίσκοπος ὁπρεσβύτερος ὁ διάκονος νὰ προσέ-χει ὄχι μόνο τοὺς φανεροὺς αἱρετι-κούς οἱ ὁποῖοι ἔχουν καταδικαστεῖἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ νὰ προσέ-χει καὶ τοὺς κρυφοὺς αἱρετικοὺς οἱὁποῖοι λαλοῦν διεστραμμένα Κι ἂνὑποθέσουμε ὅτι ὁ οἰκουμενισμὸςδὲν εἶναι μία καταδικασμένη αἵρε-ση εἶναι μία αἵρεση ἡ ὁποία δια-στρέφει τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλη-σίας μας Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν᾽hellip

Οἱ οἰκουμενισταὶ κληρικοὶ εἶναιἀνάμεσά μας Πατριάρχες καὶἀρχιεπίσκοποι καὶ ἐπίσκοποι καὶ θε-ολόγοι Γέμισαν οἱ θεολογικὲςσχολὲς ἀπὸ θεολόγους οἱ ὁποῖοιλαλοῦν διεστραμμένα καὶ ἀλλάζουντὴ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου

῾Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσον-ται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμέ-να τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπί-σω αὐτῶν᾽ Μήπως τὸν καιρὸ αὐτὸ

δὲν μᾶς ἀπησχόλησε μία τέτοια διε-στραμμένη διδασκαλία ἡ ὁποία δια-τυπώθηκε σὲ μία Μητρόπολη ποὺἔχει σχέση μὲ τοὺς Πατέρας Ἡἱερὰ Μητρόπολη Δημητριάδοςὅπου στὴν ῾Ἀκαδημία᾽ ἔκαναν λόγονὰ ξεπεράσουμε τοὺς Πατέρεςτοὺς ὁποίους σήμερα ἡ Ἐκκλησίατιμᾶ καὶ δοξάζει καὶ λέει τόσουςὕμνους Λαλοῦντες διεστραμμέναἐξ ὑμῶν αὐτῶν θεολόγοι τοῦ Βό-λου μὲ τὴν προστασία τοῦ Μητρο-πολίτου τους διαστρέφουν τὴ δι-δασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ λένε῾νὰ ξεπεράσουμε τοὺς ἁγίους Πατέ-ρας᾽ ῾δὲν τοὺς χρειαζόμαστε πλέοντοὺς ἁγίους Πατέρας᾽ Κι ἀνάμεσάμας λοιπόν Μὴ παρεξηγοῦνται ὁρι-σμένοι ὅταν ἐπισημαίνουμε αὐτὲςτὶς διαστροφὲς ἀκόμη καὶ τῶν θεω-ρουμένων ὀρθοδόξων κληρικῶνπατριαρχῶν καὶ ἀρχιεπισκόπων Τὸεἶχε ὅμως προφητεύσει ἤδη ὁ Ἀπό-στολος Παῦλος ldquoΚαὶ ἐξ ὑμῶναὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λα-λοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀπο -σπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπίσω αὐτῶνrdquoraquo

Ἐνῶ ἁπλώνεται ἀκόμη καί εἰς τά ἐγχειρίδια τοῦ σχολικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ ΜΕΘΟΔΕΥΟΥΝ ΤΟ ΞΕΡΡΙΖΩΜΑΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ

Ἐπισημαίνει εἰς ἐγκύκλιόν του διά τήν Πεντηκοστήν ὁ Σεβ Ἀκαρνανίας κ ΚοσμᾶςἘπίθεσιν ἐναντίον τῶν συγχρό-

νων Φαρισαίων οἱ ὁποῖοι πολεμοῦνλυσσαλέως τόν Χριστόν καί τήνἘκκλησίαν του ἐξαπέλυσεν ὁ ΣεβΜητροπολίτης Αἰτωλίας καίἈκαρνανίας κ Κοσμᾶς μέ ἐγκύ-κλιον τήν ὁποίαν ἐξέδωσε διά τήνΠεντηκοστήν Ὁ Σεβ Μητροπολί-της ἐπιτίθεται ἐναντίον ὅλων ἐκεί-νων τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καί πολι-τικῶν δυνάμεων αἱ ὁποῖαι προ-ωθοῦν τήν παναίρεσιν τοῦ Οἰκου-μενισμοῦ καί τόν συγκρητισμόνΟἰκουμενισμός καί συγκρητισμόςτονίζει εἰς τήν ἐγκύκλιόν τουἁπλώνονται laquoπαντοῦ καί στάἐγχειρίδια ἀκόμη τοῦ σχολικοῦ μα-θήματος τῶν Θρησκευτικῶν πολε-μοῦν τήν θεότητα τοῦ Χριστοῦμας ἀγωνίζονται νά ξερριζώσουντόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία ἀπότίς καρδιές τῶν παιδιῶν μαςraquo

Ἡ ἐγκύκλιοςΤό πλῆρες κείμενον τῆς ἐγκυκλί-

ου ἔχει ὡς ἀκολούθωςlaquoἩ σημερινή εὐαγγελική περικο-

πή μᾶς δίνει τήν ἀφορμή νά ὑπο-γραμμίσουμε μεγάλες ἀλήθειες

Ὅπως μᾶς ἀνέφερε ὁ Εὐαγγελι-στής Ἰωάννης ὁ Κύριος ἀνέβηκεστό Ναό τῶν Ἰουδαίων καί μίλησεστά πλήθη τοῦ λαοῦ Ἑώρταζαν τήνἑορτή τῆς σκηνοπηγίας καί γιʼ αὐτόὅλοι συνωστίζονταν στίς αὐλές τοῦΝαοῦ

Ὑπῆρχε ὅμως μιά ἐξαίρεσι Οἱ Φα-ρισαῖοι οἱ σύνεδροι τοῦ Ἰουδαϊκοῦσυνεδρίου οἱ πνευματικοί ἡγέτεςτοῦ λαοῦ ἀδιαφοροῦσαν γιά τήνἱερότητα τῆς ἡμέρας τῆς ἑορτῆς καίσυζητοῦσαν πῶς θά ὀργανώσουντήν σύλληψι καί τό θάνατο τοῦἸησοῦ Ἔστειλαν μάλιστα στρα-τιῶτες γιά νά τόν συλλάβουν

Εἴμεθα ἀδιάσπαστονσύνολον οἱ Ὀρθόδοξοι

Τήν ὥρα ἐκείνη ὁ Κύριος μιλοῦσεστό λαό γιά τό Ἅγιο Πνεῦμα πού θάδεχόταν οἱ πιστοί Οἱ στρατιῶτεςπλησίασαν τόν Κύριο Τόν ἄκουσανΤόν ἐθαύμασαν ἐπέστρεψαν ὅμωςἄπραγοι καί εἶπαν στούς Φαρισαί-ους ldquoΟὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεἄνθρωπος ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωποςrdquo(Ἰω ζ΄46) ldquoΠοτέ δέν μίλησε ἄνθρω-πος μέ τόση σοφία καί χάρι ὅπως

αὐτός ὁ ἄνθρωπος Πῶς νά τόν συλ-λάβουμεrdquo Καί οἱ Φαρισαῖοι πωρω-μένοι σκληροί καί ἀνάλγητοι ἔμει-ναν στό μῖσος καί τόν πόλεμο κατάτοῦ Κυρίου Ἔμειναν ξένοι καίἄσχετοι ἀπό τή λαμπρότητα καί τήνὠφέλεια τῆς ἑορτῆς

Σήμερα ζοῦμε ἀγαπητοί κι ἐμεῖςμιά μεγάλη ἑορτή Ζοῦμε τήν ἑορτήτῆς Πεντηκοστῆς Ἑορτάζουμε τήνκάθοδο στή γῆ τοῦ Τρίτου Προσώ-που τῆς Ἁγίας Τριάδος ἑορτάζουμετήν ἐπιφοίτησι τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-τος στούς μαθητές τοῦ Κυρίουἑορτάζουμε τήν φανέρωσι τῆςἘκκλησίας μας στόν κόσμο

Αὐτή τήν ἁγία ἡμέρα καί ἑορτήτῆς Πεντηκοστῆς φέρουμε στό νοῦμας τό μεγαλεῖο τῆς Ἐκκλησίαςμας τούς ἀγῶνες καί τούς θριάμ-βους της Ἡ Ἐκκλησία μας ἡ μίαἁγία καθολική καί ἈποστολικήἘκκλησία εἶναι τό μυστικό σῶμα μέκεφαλή τόν Κύριο καί Θεό μαςἸησοῦ Χριστό καί μέλη της ὅλουςτούς ἀνθρώπους πού βαπτίσθηκανστό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος μέσαστήν ὀρθόδοξο κολυμβήθρα

Ὅλοι ἐμεῖς οἱ βαπτισμένοι καί μυ-ρωμένοι ὀρθόδοξοι χριστιανοί πα-ρά τίς τοπικές ἀποστάσεις πού μπο-ρεῖ νά μᾶς χωρίζουν συναποτε-λοῦμε ἕνα ἑνιαῖο καί ἀδιάσπαστοσύνολο τό πνευματικό σῶμα τῆςἘκκλησίας

Προσπαθοῦμε ὅλοι νά ζοῦμε τήζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ἀγωνιζόμα-στε νά ζήσουμε τό Εὐαγγέλιό τηςνά ἁγιαζώμαστε ἐν Ἁγίῳ Πνεύματιμέ τά χαριτόβρυτα ἅγια μυστήριαὍλοι χαιρόμαστε τή λαμπρότητακαί τή δόξα τῆς Ἐκκλησίας μαςΖοῦμε στήν μητρική της ἀγκάλη πο-ρευόμαστε μαζί της τήν πορεία τῆςπνευματικῆς μας ζωῆς τήν πι-στεύουμε ὡς Κιβωτό σωτηρίας κιὡς πιστά παιδιά της προχωροῦμε μέτή σκέπη της πρός τόν λιμένα τῆςσωτηρίας

Δέν μποροῦμε ὅμως σήμερααὐτή τή μοναδική ἡμέρα τῆς Ἐκκλη-σίας μας νά μή φέρουμε στή σκέψιμας καί κάποιους ἴσως καί βαπτι-σθέντες χριστιανούς οἱ ὁποῖοι μι-μοῦνται τούς Φαρισαίους τῆς πρώ-της Πεντηκοστῆς

Μιμηταί τῶν ΦαρισαίωνΤυφλωμένοι πωρωμένοι σκοτι-

σμένοι ὑποδουλωμένοι στόν ἐγωι-σμό τους καί τά πάθη τους δέσμιοι

τῶν σκοτεινῶν κέντρων καί τῶνσκοτεινῶν δυνάμεων ἀνέγγιχτοιἀπό τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί τῆςὈρθοδοξίας μισοῦν ἄσπονδα τήνἘκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας

Στή δισχιλιετῆ ἱστορία τῆς ὀρθο-δόξου Ἐκκλησίας μας Ἀπόστολοιμαρτυρικοί ἀποστολικοί πατέρεςμάρτυρες ὅσιοι νεομάρτυρες ὁμο-λογοῦν καί διακηρύσσουν τό μῖσοςτῶν ποικιλομόρφων Φαρισαίων καίτυράννων οἱ ὁποῖοι λυσσαλέα πολέ-μησαν τήν Ἐκκλησία μας

Δυστυχῶς καί σήμερα ὑπάρχουνοἱ μιμηταί τῶν Φαρισαίων Δέν συγ-κινοῦνται δέν διδάσκονται δένπροβληματίζονται ἀπό τήν μακραί-ωνα ἁγία ζωή τήν προσφορά τήνβοήθεια τά θαύματα τήν παρουσίατοῦ Θεοῦ μας καί ὅλων τῶν ἁγίωνμέσα στήν Ἐκκλησία

Σκοτεινοί σκληροί κι ἀνάλγητοιβουλεύονται καί ὁμολογοῦν τήνἐμπάθεια καί τό ἄσπονδο μῖσος τουςκατά τῆς ἘκκλησίαςἩ βία ἡ ἀπάτηἡ συκοφαντία ἡ πολιτική οἱ φοβε-ρές αἱρέσεις ἡ φιλοσοφία τοῦ κό-σμου ὁ ὀρθολογισμός ἡ χλεύη ὁδιασυρμός ὁ διωγμός ἡ ἁρπαγή ἡὑποτίμησι ἡ περιφρόνησι τῶν κλη-ρικῶν ὅπως πάντοτε ἔτσι καί σήμε-ρα χρησιμοποιοῦνται γιά νά χτυπή-σουν τόν Χριστό καί τήν ἘκκλησίαΤου Καί ἄν οἱ πολέμιοι αὐτοί σήμε-ρα συναντοῦσαν τόν Χριστό ἐμπρόςτους χωρίς ἀμφιβολία σάν τούςΦαρισαίους θά Τόν ἔπιαναν θά Τόνἔδεναν θά Τόν φυλάκιζαν καί θάΤόν σταύρωναν ἐκ νέου

Ἰδιαιτέρως σήμερα μέ τήν παναί-ρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τόνσυγκρητισμό πού ἁπλώνεται παν-τοῦ καί στά ἐγχειρίδια ἀκόμη τοῦσχολικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευ-τικῶν πολεμοῦν τήν Θεότητα τοῦΧριστοῦ μας ἀγωνίζονται νά ξερρι-ζώσουν Χριστό καί Ἐκκλησία ἀπό τίςκαρδιές τῶν παιδιῶν μας

ἈγαπητοίΣήμερα Πεντηκοστή ἄς ἀναλογι-

σθοῦμε τήν προδοσία τῶν Φαρισαί-ων ὅλων ἐκείνων πού τούς μιμήθη-καν καί τούς μιμοῦνται ἀλλά καί τόκαθῆκον μας

Μή πτοηθοῦμε ἀπό τόν πόλεμοτῶν ἐχθρῶν τῆς Ἐκκλησίας Ἀλή-θεια ποῦ εἶναι ἐκεῖνοι πού τήν πο-λέμησαν γιά νά τήν ἀφανίσουνἈφανίσθηκαν χάθηκαν οἱ ἴδιοιhellip Ἄςπολεμοῦν καί σήμερα μέ ὅλο τό

μῖσος τους καί τήν ἀγριότητά τουςἩ Ἐκκλησία δέν φοβᾶται τούς ἰσχυ-ρούς τοῦ κόσμου ὅποιοι κι ἄν εἶναιΔέν εἶναι ἀνθρώπινος ὀργανισμόςἀλλά θεανθρώπινος θεοσύστατοςθεοσυντήρητος

Ἀπιστίαhellip ὁ φόβοςἈποτελεῖ ἀπιστία καί ἀπαράδεκτη

ἀμφισβήτησι τοῦ κύρους καί τῆςἀληθείας τῶν λόγων τοῦ Κυρίουμας τό νά φοβώμαστε μήπως νικηθῇκαί παύσῃ νά ὑπάρχῃ ἡ Ἐκκλησίατοῦ Χριστοῦ

Ἐμεῖς ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοίκινδυνεύουμε νά χάσουμε τήν ἀλή-θεια καί τή σωτηρία ἄν ἀφήσουμετούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ καί τῆςἘκκλησίας Του νά δροῦν ἀνενό-χλητοι Ἡ Ἐκκλησία μας ὡς θεαν-θρώπινος θεσμός δέν χάνεται

Γιʼ αὐτό ὅλοι μας ἄς ἀφυπνι-σθοῦμε Ἄς βοηθήσουμε τόν ἑαυτόμας νά γίνῃ γνήσιο συνειδητό μέ-λος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςμας ἄς θελήσουμε νά ἔλθουμεστήν ἀγκάλη τῆς Ἐκκλησίας μας καίμέ ταπείνωσι καί ὑπακοή νά ζοῦμετή χαριτόβρυτη ζωή της Ἄς γίνου-με τολμηροί καί ὁμολογηταί Ἔχουνοἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί λόγο πνευ-ματικῆς ἐμπειρίας Ἄς τόν ἐκφρά-σουμε μέ θάρρος καί τόλμη Ἄςὑψώσουμε τό λάβαρο τοῦ Ἀναστάν-τος Κυρίου κι ἄς διακηρύξουμε παν-τοῦ τό μοναδικό μήνυμα ldquoΟὐκ ἔστιἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρίαrdquo (Πράξ δ 12) Δέν ὑπάρχει μέ κανέναν ἄλλο ἡσωτηρία Νά ὁμολογοῦμε παντοῦαὐτό τό μήνυμα Γιά νά ἁπλώνεταιτό φῶς τό ἀληθινό νά κηρύσσεται ὁἈναστάς Κύριος καί Θεός μας γιάνά σιωποῦν οἱ μιμηταί τῶν Φαρισαί-ων καί σύγχρονοι πολέμιοι τοῦ Χρι-στοῦ μας

Μή πτοηθοῦμε ἀπό ἀπειλές καίἐκφοβισμούς ἀπό τήν πίεσι τῆςἐλλείψεως τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶνldquoΜεθʼ ἡμῶν ὁ Θεόςrdquo

Ἔτσι θά ἀποδυναμωθοῦν οἱἐχθροί τοῦ Χριστοῦ μας θά ὑψωθῇκαί θά λάμψῃ ὁ Σταυρός θά δο-ξασθῇ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μαςκαί ἐμεῖς ἑνωμένοι μέ τό Χριστό μαςθά ζοῦμε τή ζωή τοῦ ἁγιασμοῦ καίτῆς αἰωνιότητος Ἀμήν

Μετά πατρικῶν εὐχῶνΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

dagger Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣΚΟΣΜΑΣraquo

Ἂς ἀφήσωμεν ἀνεπηρέαστον τὸν πιστὸν λαὸννὰ ψηφίση συμφώνως πρὸς τὴν ἐθνικὴν

καὶ ἐκκλησιαστικὴν συνείδησίν τουΜία ὀρθόδοξος χριστιανικὴ

ἀδελφότης ἔρριξε laquoγραμμήraquo ὅπωςεἰς τὰς ἐκλογὰς τῆς 17ης Ἰουνίουὑπερψηφισθῆ τὸ κόμμα τῆς ΝΔδιὰ νὰ ὑπάρξη κυβέρνησις Πι-στεύομεν ὅτι ἡ στάσις τῆς Ὀρθο-δόξου Χριστιανικῆς ἀδελφότητοςεἶναι λανθασμένη διότι ταυτίζεταιμὲ ἕν κόμμα Βεβαίως καὶ θὰ πρέπηνὰ ψηφισθοῦν τὰ ὀλιγότερα ἀντιεκ-κλησιαστικὰ κόμματα ἢ τὰ μικρὰκόμματα τὰ ὁποῖα καθαρῶς ὑπηρε-τοῦν τὸ Ἔθνος καὶ τὴν ἘκκλησίανΤὸ νὰ ρίχνης ὅμως γραμμὴν διὰ τὴνὑπερψήφισιν ἑνὸς κόμματος εἶναιλάθος Πολὺ δὲ περισσότερον ὅτανκαὶ αὐτὸ τὸ κόμμα (ὅπως καὶ τὸ ΠΑ-ΣΟΚ) εἶναι ἐξίσου ἀντιεκκλησιαστι-κόν Διότι

1ον) Ζητεῖ τοὺς διακριτοὺς ρό-λους Ἐκκλησίας ndash Πολιτείας ὅταναὐτοὶ καθιερώθησαν μὲ τὸν κατα-στατικὸν χάρτην τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος (1975) ἀλλὰ καὶ μὲlaquoπραξικοπηματικὰςraquo ἀποφάσειςτῶν Κυβερνήσεων αἱ ὁποῖαι ἐπηκο-λούθησαν μετὰ τὴν ψήφισιν καὶ τὴνἐφαρμογὴν τοῦ χάρτου

2ον) laquoἘξωβέλισεraquo ἀπὸ τὰ σχο-λεῖα τὴν ἐξομολόγησιν καθιέρωσετὴν πολιτικὴν κηδείαν καὶ τὴν ἵδρυ-σιν ἀποτεφρωτηρίων νεκρῶν κλπἐνῶ διὰ νὰ καταργήση τὸ βιβλίοντῆς Στ´ Δημοτικοῦ τῆς συγγραφέ-ως κ Ρεπούση ἐχρειάσθη νὰ περά-ση ἀρκετὸς χρόνος καὶ τὸ ἔπραξεὅταν διεπίστωσεν ὅτι ἐκινδύνευενἐκλογικῶς

Νὰ ὑπενθυμίσωμεν ὅτι προώθη-σε τὸ σύμφωνον ἐλευθέρας συμ-βιώσεως καὶ ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸςδικαιοσύνης τῆς ΝΔ ἦτο ἕτοιμος νὰτὸ πράξη καὶ διὰ τοὺς ὁμοφυλοφί-λους ἀλλὰ μετὰ τὴν κατακραυγὴνεἶχεν εἴπει ὅτι δὲν εἶναι ἀκόμη ὥρι-μοι αἱ κοινωνικαὶ συν θῆκαι

Ἐνῶ σήμερον ὁ Ἀρχηγὸς τῆς ΝΔζητεῖ μονολεκτικῶς τὴν ἀπενοχο-ποίησιν τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ τὰ στελέχητου δὲν ἐπικρίνουν τὸν ΣΥΡΙΖΑ ἢκαὶ τὰ ἄλλα μικρὰ κόμματα τὰὁποῖα θεωροῦν ὅτι ἡ Ἐκκλησία δια-θέτει μυθικὸν πλοῦτον καὶ ὡς ἐκτούτου θὰ πρέπη νὰ φορολογηθῆὡς ἐν δυνάμει μεγάλος ἐφοπλι-στής Ἐλάχιστα στελέχη τῆς ΝΔὑπερασπίζονται τὴν Ἐκκλησίαν

Ὑπάρχει τέλος ἕν πολὺ σο-βαρὸν ζήτημα τὸ ὁποῖον θὰ ἔπρεπενὰ εἶχε προβληματίσει ἐντόνως τὴνὈρθόδοξον Χριστιανικὴν Ἀδελφό-τηταν πρὶν λάβη μίαν τοιαύτην ἀπό-φασιν Τὸ ζήτημα ἔχει σχέσιν μὲαὔξησιν τῶν τελῶν κατὰ 400 διὰτὴν διανομὴν ἑβδομαδιαίων ἐκκλη-σιαστικῶν ἐντύπων καὶ τὴν αὔξησιντῶν τελῶν κατὰ 150 καὶ 300 διὰτὴν διανομὴν τῶν ἐκκλησιαστικῶνπεριοδικῶν ὑπὸ τοῦ Ταχυδρομείου

Τί ἔπραξε ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Νέας Δη-μοκρατίας καὶ τὰ στελέχη του διὰτὸ ζήτημα αὐτό Ἀπολύτως τίποταμὲ ἀποτέλεσμα ἐκκλησιαστικὰἔντυπα νὰ κλείνουν ἢ νὰ μετατρέ-πουν τὴν ἑβδομαδιαίαν ἢ 15ήμερονἔκδοσίν των εἰς περιοδικήν Ὑπεν-θυμίζομεν ὅτι ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸςτῆς κυβερνήσεως τοῦ κ Λουκᾶ Πα-παδήμου εἶχεν ἐκλεγῆ βουλευτὴςμὲ τὸ ΛΑΟΣ προσεχώρησεν εἰςτὴν ΝΔ καὶ παρέμεινεν εἰς τὴν θέσιντου ἕως καὶ τὸν σχηματισμὸν ὑπη-ρεσιακῆς Κυβερνήσεως ὑπὸ τὸνΠρόεδρον τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπι-κρατείας κ Παναγιώτην Πικραμμέ-νον Αἱ διαμαρτυρίαι καὶ αἱ παραστά-σεις πολλαὶ πρὸς τοὺς βουλευτὰςκαὶ ἰδιαιτέρως πρὸς τοὺς βου-λευτὰς τῆς ΝΔ καὶ τὸν ἁρμόδιονὑπουργόν της ὁ ὁποῖος πολιτεύεταιεἰς τὴν περιφέρειαν Ἀττικῆς Παρέ-σχον ὑποσχέσεις αἱ ὁποῖαι ἔμεινονὑποσχέσεις μὲ ἀποτέλεσμα τὸ πρό-βλημα νὰ laquoφουντώνηraquo διότι χρει-άζονται πολλαπλασίως περισσότεραχρήματα διὰ τὴν διανομὴν τῶνἐκκλησιαστικῶν ἐντύπων ἀπ᾽ ὅτιστοιχίζει ἡ παραγωγή των Καὶ θὰσυμπλέουν μὲ τοὺς laquoστραγγα-λιστὰςraquo τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ τύπουκαὶ θὰ σιωποῦν εἰς τὰς ἀπειλὰς τῶνσκληρῶν ἐκκλησιομάχων καὶ ἀθέωνκαὶ θὰ ρίχνωμεν καὶ γραμμὴν διὰτὴν ὑπερψήφισίν των παρα-πλανῶντες τὸν πιστὸν λαόν Ἂς τὸνἀφήσωμεν νὰ ἐπιλέξη τοὺς ἐκλε-κτοὺς ἐκπροσώπους του συμφώ-νως πρὸς τὴν Ἐθνικὴν καὶ Ἐκκλη-σιαστικὴν συνείδησίν του

ΓΖ

Ἁλωνίζουν κυριολεκτικῶςαἱ αἱρέσεις εἰς τήν Σερβίαν

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 30ην Μαΐου ἐκτοῦ Βελιγραδίου

laquoἈπὸ τὶς 150 αἱρέσεις πού δρα-στηριοποιοῦνται στὴ χώρα ἡ πιὸἐπιθετικὴ εἶναι ἡ Black Rose ποὺοἱ ὀπαδοὶ της πίνουν αἷμα ἀνθρώ-πων καὶ ζώων

Τὰ ἀνησυχητικὰ αὐτὰ στοιχεῖαπαρουσίασε ὁ εἰδικὸς σὲ θέματααἱρέσεων Δημήτριος PastuovicΣτὴ Σερβία δήλωσε ὑπάρχουν πά-νω ἀπο 150 αἱρέσεις οἱ ὁποῖεςἀσκοῦν ἐπιρροὴ σὲ πάνω ἀπὸ200000 ἀνθρώπους

Ἑπομένως δὲν ἐκπλήσσει ἡτραγωδία τῶν σατανιστῶν στὸ Ζέ-μουν ὅπου τὴν περασμένη ἑβδο-μάδα μία γυναίκα σκότωσε τὸ μω-ρό της μόλις 40 ἡμερῶν μὲ 15 μα-χαιριὲς καὶ στὴν πόρτα τοῦ σπι-τιοῦ της εἶχε ζωγραφισμένα σημά-δια σατανιστικῆς αἵρεσης

Ἡ κ Σακοράφατοῦ ΣΥΡΙΖΑ

ὑπέρ τοῦ διαχωρισμοῦΚράτους ndash Ἐκκλησίας

Ἡ ὑποψηφία βουλευτής τοῦ ΣΥ-ΡΙΖΑ κ Σοφία Σακοράφα ὁμι-λοῦσα κατά τήν 1ην Ἰουνίου διάτό πρόγραμμα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἀνε-φέρθη εἰς τάς σχέσεις Ἐκκλη-σίας-Πολιτείας τονίζουσα πώςἐάν ἔλθη ὁ ΣΥΡΙΖΑ εἰς τήν ἐξου-σίαν θά ἀρχίση διάλογον διά τόνπλήρη διαχωρισμόν Κράτους-Ἐκκλησίας

Ο ΣΕΒ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΕΖΗΤΗΣΕΝΑΠΟ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝ ΝΑ ΕΝΕΡΓΗΣΗΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΙΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΩΣΒΛΑΣΦΗΜΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΤό ἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλας τάς χριστιανικάς χώρας

διότι ἐμφανίζει τόν ἱδρυτήν τῆς Ἐκκλησίας μας ὡςἔχοντα διαστροφικά πάθη

Ὄπισθεν τοῦ κόμματος laquoΔημι-ουργία Ξανάraquo εὑρίσκονται οἱ λε-γόμενοι laquoΜάρτυρες τοῦ ἸεχωβᾶraquoΤοῦτο ὑπεστήριξε τήν 2αν Ἰουνί-ου ἡ ἱστοσελίς laquopentapostag-magrraquo Συμφώνως πρός ὅσαἀνήρτησε

laquoΠολιτικό κόμμα ἤ Παραθρη-σκευτική Σέκτα τῶν ldquoἸεχωβάδωνrdquoτό κόμμα ldquoΔημιουργία ξανάrdquoΠολλοὶ ἐξεπλάγησαν μὲ τὰ πε-ριέργως ψηλὰ ποσοστὰ ποὺ κα-τέγραψε τὸ ldquoΔημιουργία ξανάrdquoτοῦ Θάνου Τζήμερου ὄχι μόνοστὰ μεγάλα ἀστικὰ κέντρα (κάτιτὸ ὁποῖο εἶναι φυσιολογικὸ καὶἴσχυσε καὶ στὴν περίπτωση τῆςΔράσης) ἀλλὰ κυρίως στὴν ἐπαρ-χία Σὲ περιοχὲς μὲ μηδενικὴπροβολὴ καί ἀνύπαρκτα ἱκανὰστελέχη ἢ προσωπικότητες ὁΤζήμερος τὰ πῆγε πολὺ καλὰ γιὰπρώτη φορά Τυχαῖο Δὲν νομί-ζω

Ἡ ἐξήγηση μᾶς ἦρθε ἀπὸ ἔγκυ-ρες πληροφορίες Ἡ οἰκογένειατοῦ Τζήμερου στὸ Βόλο εἶναι ἀπὸτὶς πλέον ldquoδραστήριεςrdquo στὶς τά-ξεις τῶν ldquoΜαρτύρων τοῦ ἸεχωβᾶrdquoΤῆς ἀντίχριστης καὶ ἀνθελλη-νικῆς αὐτῆς παγκόσμιας σέκτας(μὲ ἕδρα τὶς ΗΠΑ) ποὺ ἀρνοῦνταιτὴν ἔννοια τῆς πατρίδας καταπα-τοῦν τὸν Σταυρὸ καὶ τὴ Σημαίακαὶ κάνουν ldquoἐναλλακτικὴ στρα-τιωτικὴ θητείαrdquo ἀρνούμενοι νὰπάρουν ὅπλο γιὰ τὴν ὑπεράσπισητῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων τῆςἙλλάδας

Αὐτὴ ἡ ἐπικίνδυνη παραθρη-σκευτικὴ ὁμάδα (ποὺ στηρίζει τὴνἐξάπλωσή της στὸ χρῆμα καὶ τὸνοἰκονομικὸ ἐκμαυλισμὸ τῶν θυ-μάτων της ἀφοῦ οἱ ldquoἀρχηγοὶrdquoεἶναι συνήθως ἐπιχειρηματίες μὲχοντρὸ πορτοφόλι) λειτουρ-γοῦν μὲ νοοτροπία ldquoγκέτοrdquo Ἔδω-σαν γραμμὴ στὰ μέλη τους σὲ ὅλητὴν Ἑλλάδα (ποὺ ὑπερβαίνουν τὶς100000) νὰ ψηφίσουν τοὺς συν-δυασμοὺς τοῦ Τζήμερου Μάλι-στα ἂν τὸ ψάξει κανεὶς στατιστι-κά τὰ ὑψηλότερα ποσοστὰ τοῦldquoΔημιουργία ξανὰrdquo σημειώθηκανἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει μεγαλύτερηldquoσυμπύκνωσηrdquo τῶν ldquoἸεχωβάδωνrdquo

Καὶ τὸ ldquoπρωτότυποrdquo συνθημα-τικὸ λογότυπο τοῦ κόμματος τοῦΤζήμερου -rdquoΔημιουργία ξανάrdquo-παραπέμπει στὰ συνήθη προπα-γανδιστικὰ συνθήματα τῆς συγ-κεκριμένης σέκτας μὲ πιὸγνωστὸ ἀπὸ ὅλα τὸ ldquoΞύπναrdquo

Ἀλλὰ καὶ συγκεκριμένες μαρ-τυρίες ἀπὸ τὴν περιφέρεια μᾶςἐνημέρωσαν πὼς ἀκόμη καὶ σὲμικρὰ χωριά ὅπου ὑπῆρχε κάποιαοἰκογένεια ldquoἸεχωβάδωνrdquo ἔδωσανμάχη ὑπὲρ τοῦ Τζήμερου καὶ τοῦπερίεργου κομματιδίου του

Αὐτά καὶ θὰ ἐπανέλθουμε μὲνέα στοιχεῖαraquo

Ὁ laquoΟΤraquo δέν ἠδυνήθη νά δια-σταυρώση ἀπό ἄλλας πηγάς τήνεἴδησιν Μετά χαρᾶς θά δημοσιεύ-ση τήν οἱανδήποτε ἀπάντησιν τοῦκ Τζήμερου ἤ τῆς οἰκογενείαςτου

Ὄπισθεν τοῦ κόμματος τοῦ κ Τζήμερου οἱ Χιλιασταί

Μεγάλος ὁ πνευματικός ἀγών τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Πολω-νίας Ἐντυπωσιακή ὅμως καί ἡlaquoκαρποφορίαraquo ἐκ τοῦ ἀγῶνοςαὐτοῦ ἐπισημαίνει ὁ ἈρχιεπίσκοποςΒαρσοβίας κ Σάββας ὁ ὁποῖος εἰςδιεθνές συνέδριον διά τήν παγκο-σμιοποίησιν κατεφέρθη ἐναντίοντῆς Εὐρώπης ἐπειδή ἀπαρνεῖταιτάς χριστιανικάς ρίζας της καί ὑπό-κειται εἰς τήν ἐπιρροήν τῶν δυνάμε-ων ἐκείνων αἱ ὁποῖαι εἶναι ὅμοιαι μέἐκείνας τοῦ Πύργου τῆς ΒαβέλΣυμφώνως πρός τόν κ ΔημήτριονΚουτρούλαν (Ἱστορικόν ὙποψήφιονΔρ Θεολογίας ΕΚΠΑ ΔιευθυντήνΙΕΘΠ)

laquoΔιεθνὲς Συνέδριο μὲ θέμα ldquoἩπαγκοσμιοποίηση στὸν Κόσμο τῆςὈρθοδοξίαςrdquo πραγματοποιήθηκεστὸ Τμῆμα Ὀρθοδόξου Θεολογίαςτοῦ Πανεπιστημίου Μπιαλύστοκτῆς Πολωνίας στὶς 26 Μαΐου ἐἔὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ ἈρχιεπισκόπουΒαρσοβίας Σάββα Προκαθημένουτῆς Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας καὶΠροέδρου τοῦ Τμήματος Θεολο-γίας

Ἐνώπιον πυκνοῦ ἀκροατηρίουκαὶ ἐκπροσώπων τῶν Τοπικῶν Πολι-τικῶν καὶ Ἐκκλησιαστικῶν Ἀρχῶνὁ Ἀρχιεπίσκοπος Βαρσοβίας κκΣάββας καὶ Καθηγητὲς λαϊκοὶ καὶκληρικοὶ τῶν Πανεπιστημίων Βαρ-σοβίας καὶ Μπιαλύστοκ ἔκανανἐνδιαφέρουσες ἀνακοινώσεις Ἐκμέρους τῆς Ἑλληνορθόδοξης Θεο-λογίας προσκλήθηκαν καὶ εἰσηγή-θηκαν γιὰ τὸ θέμα οἱ ἈθανάσιοςἈγγελόπουλος Καθηγητὴς Πανεπι-στημίου καὶ Πρόεδρος τοῦ Ἱδρύμα-τος Ἐθνικοῦ καί ΘρησκευτικοῦΠροβληματισμοῦ Θεσσαλονίκης(ΙΕΘΠ) καὶ ὁ Γρηγόριος ΛιάνταςΔρ Θεολογίας Ἐπ Καθηγητὴς τῆςἈνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδη-μίας Θεσσαλονίκης ἈντιπρόεδροςΙΕΘΠ

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σάββας ἐπισή-μανε ἐπί λέξει ldquoἡ Εὐρώπη βασίζεταιστὰ χριστιανικὰ θεμέλια καὶ στὴνἐθνικὴ πολυπολιτισμικότηταrdquo ldquoοἱχριστιανικὲς ρίζες ἔκαμαν τὴνΕὐρώπη πολιτισμένη καὶ πνευμα-τικὴ ἤπειροrdquo ldquoεἶναι μεγάλο κρίμαποὺ ἡ σημερινὴ Εὐρώπη λησμονεῖαὐτὴ τὴν ἀλήθεια καὶ ὑπόκειταιστὴν ἐπιρροὴ ὅμοια μὲ ἐκείνη τῆςἐποχῆς τοῦ πύργου τῆς Βαβὲλ καὶαὐτὸ συμβάλλει στὴν στρέβλωσητοῦ πιὸ πολύτιμου δώρου ποὺ κα-τέχειrdquo

Ὁ κ Ἀγγελόπουλος μίλησε μὲθέμα ldquoἩ παγκοσμιοποίηση στὴν δι-δασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας καὶ ἡ στάση τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος στὸ Ζήτημαrdquo ὁ δὲ κΛιάντας μὲ θέμα ldquoἩ δημοκρατίακατὰ τὴν ἔννοιαν τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίαςrdquo

Οἱ Ἀνακοινώσεις προκάλεσαν

ἐνδιαφέρουσες συζητήσεις γιὰ τὴνκατάσταση στὴν Ἑλλάδα καὶ σʼἄλλες χῶρες τῆς ΕὐρωπαϊκῆςἝνωσης καὶ Εὐρωζώνης σὲ σχέσημὲ τὶς κοινωνικὲς καὶ πνευματικὲςἐπιπτώσεις τῆς οἰκονομικῆς παγκο-σμιοποίησης Ὁ Μακαριώτατοςκατʼ ἐντολὴ τοῦ Συνεδρίου θὰ ἀνα-λάβει πρωτοβουλίες ἐνημερώσεωςτῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδό-ξων Ἐκκλησιῶν στέλνοντας τὰΠρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου καὶ εἰση-γούμενος τὶς δικές του σκέψεις καὶπροτάσεις ἐπὶ τοῦ ζητήματος κατὰτὴν τάξη

Μὲ τὴν εὐκαιρία ὁ Μακαριώτα-τος δεξιώθηκε ἐγκάρδια τὴν Ἑλλη-νικὴ Ἀποστολὴ στὰ Δώματα τῆςἈρχιεπισκοπῆς καὶ τῆς Ἱ Συνόδουστὴν Βαρσοβία καὶ τὴν συνόδευσεπροσωπικὰ στὰ Ἱερὰ Προσκυνήμα-τα-Προπύργια τῆς Ὀρθοδοξίαςστὴν Πολωνία στὴν Γκραμπάρκαστὸ Σουπράσλ στὸν Ἅγιο Δημή-τριο Θεσσαλονίκης στὸ Σάκι ὅπουἡ θαυματουργὴ εἰκόνα τοῦ ἉγίουΔημητρίου τοῦ 18ου αἰ πού μετα-νάστευσε μὲ περιπετειώδη τρόποἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ στὴν Δύση ἐδῶστὴν Πολωνία

Τὴν Κυριακὴ ὁ Μακαριώτατοςπροέστη Θ Λειτουργίας στὸν Ἱ ΝἸωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ στὸ Χαϊ-νούβκα καὶ ἔθεσε τὸν θεμέλιο λίθοἑνὸς νέου ναοῦ στὴ μνήμη τῶν Νε-ομαρτύρων Ὀρθοδόξων Χρι-στιανῶν Πολωνῶν τοῦ Χόλμς καὶΠοντλάσκι ἀμέσως μετὰ τὸν Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο Εἶναι ἡ περίο-δος μεγάλου φανατισμοῦ τοῦ Ρω-μαιοκαθολικισμοῦ ἐπιτόπου ἐναν-τίον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςτῆς Πολωνίας Ἐν τῷ μεταξὺ ἔγι-ναν ἐπισκέψεις σὲ περικαλλεῖςναοὺς στὸ Μπιαλύστοκ (ἹΝἉγΠνεύματος μὲ μοναδικὸ καμπα-ναριὸ-κόσμημα 73 μ καὶ ΜικρὰἉγία Σοφία) καὶ στὸ Χαϊνούβκα (ἹΝ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ καὶ ἹΝἸωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ) ὡραι-ότατα ἔργα ὄχι μόνο τῆς λατρείαςἀλλὰ καὶ τῆς τέχνης

Μὲ τὴν εὐκαιρία νὰ πληροφορή-σουμε τοὺς διαδικτυακοὺςἀναγνῶστες ὅτι ὁ πληθυσμὸς τῆςΠολωνίας εἶναι 37 ἑκατομμ τὰὁποῖα θρησκευτικὰ κατανέμονταιὡς ἑξῆς Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλη-σία 97 Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία 2Εὐαγγελικοί Οὐνίτες Ἑβραῖοι καὶλοιποὶ 1

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Πο-λωνίας σήμερα μὲ τὶς πρωτοβου-λίες τοῦ Μακαριωτάτου βρίσκεταισὲ περίοδο μεγάλης καρποφορίαςμὲ ἐπίκεντρο τὸν οἰκοδομικὸὀργασμὸ ναῶν στὶς πόλεις καὶ στὰχωριά Οἱ κληρικοὶ τῆς Ἐκκλησίαςαὐτῆς εἶναι στὴν πλειοψηφία τουςνέοι καὶ μορφωμένοι Αἰσθητή ἐπί-σης εἶναι ἡ παρουσία νεολαίας στὶςἀκολουθίες τῶν ἐκκλησιῶν καὶ σʼἄλλες πνευματικὲς ἐκδηλώσειςraquo

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΑΡΝΕΙΤΑΙ

ΤΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑΣ ΡΙΖΑΣ ΤΗΣΤί λέγει διά τήν πορείαν τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τήν χώραν του

Ὁ τηλεοπτικός σταθμός ἀναπαράγει τάς κατασκευάς τοῦ Σιωνιστικοῦ Μουσείου Ροκφέλερ τοῦ Τελ Ἀβίβ

Ο ΣΕΒ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΣΑΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΝ ΜΕ ΤΟ laquoΣΚΑΪraquo

Διότι ὁ laquoὅμιλος Ἀλαφούζουraquo συνεχίζει νά ἀπομειώνη τόν Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας Ἰησοῦν Χριστόν

Τήν διακοπήν κάθε συνεργασίαςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μετάτῶν Ραδιοτηλεοπτικῶν Μέσων Ἐνη-μερώσεως τοῦ laquoὉμίλου Ἀλαφού-ζουraquo ζητεῖ μέ νέον ἔγγραφόν τουπρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον καί τήνἹεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆςἙλλάδος ὁ Σεβ Μητροπολίτης Πει-ραιῶς κ Σεραφείμ Εἰς τό ἔγγραφονπροβάλλει τό ἐπιχείρημα ὅτι ἡ συν -εργασία πρέπει νά διακοπῆ laquoἐδῶκαί τώραraquo διότι ὁ laquoὅμιλος Ἀλαφού-ζουraquo μέσῳ τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθ-μοῦ συνεχίζει νά ἀπομειώνει τόν Δο-μήτορα τῆς Ἐκκλησίας τόν ὁποῖονἐμφανίζει laquoὡς ldquoἐρωτύλονrdquo ὡς ldquoκι-νηματίανrdquo ὡς ldquoπλάνονrdquo ὡς ldquoκοινόνθνητόνrdquoraquo Ἀκόμη ὑποστηρίζει ὅτιδῆθεν laquoἀνευρέθησαν ὁ τάφος τάλείψανα ὡς καί τά λείψανα τῆςδῆθεν συζύγου καί τῶν τέκνωναὐτοῦraquo Στοιχεῖα τά ὁποῖα εἶναιἀνυπόστατα καί κατασκευασμέναὑπό τοῦ Σιωνιστικοῦ Μουσείου Ροκ-φέλερ τοῦ Τελ Ἀβίβ ὑπογραμμίζει ὁΣεβ Μητροπολίτης Πειραιῶς

Τό ἔγγραφονΤό πλῆρες κείμενον τοῦ ἐγγρά-

φου ὑπό ἡμερομηνίαν 15ην Μαΐου2012 πρός τόν Πρόεδρον τῆς ἹερᾶςΣυνόδου καί τήν Ἱεράν Σύνοδον ἔχει

ὡς ἀκολούθωςlaquoΕἰς ἀπάντησιν τοῦ ὑπʼ ἀριθμ

21418931052012 Ὑμετέρου Ἐγκυ-κλίου Σημειώματος περί ldquoὑπενθυμί-σεως περί τῆς εὐαισθητοποιήσεωςτῆς κοινῆς γνώμης πρός συγκέν-τρωσιν τροφίμων ὑπό τοῦ Ραδιοτη-λεοπτικοῦ Σταθμοῦ ΣΚΑΪrdquo πάνυεὐλαβῶς προάγομαι ὅπως ἀναφέ-ρω Ὑμῖν ὅτι τυγχάνει πασίδηλονπλέον γεγονός ἡ σύμπλευσις καίσυμπόρευσις τοῦ εἰρημένου Ραδιο-τηλεοπτικοῦ Ὀργανισμοῦ συμφε-ρόντων τοῦ κ Ἰ Ἀλαφούζου μετάτῶν διϊστορικῶς μισούντων τό πα-νυπερτέλειον Θεανδρικόν πρόσω-πον τοῦ Σωτῆρος Κυρίου ὀργάνωντοῦ διεθνοῦς Σιωνιστικοῦ λόμπυ ὡςἀπεδείχθη ἐκ τῆς κατά τήν Ἁγίαν καίΜεγάλην Ἑβδομάδα τοῦ 2012 ἀπόΜ Τρίτης ἕως καί Μ Παρασκευῆςπροβολῆς τῶν αἰσχρουργημάτωνκαί πλαστογραφημένων κατα-σκευῶν τοῦ Σιωνιστικοῦ ΜουσείουΡοκφέλερ τοῦ Τελ-Ἀβίβ διά τῶνὁποίων σκαιῶς καί βαναύσως καθυ-βρίζεται καί ἀπομειοῦται ὁ Δομήτωρτῆς Ἐκκλησίας καί παρίσταται ὡςldquoἐρωτύλοςrdquo ὡς ldquoκινηματίαςrdquo ὡςldquoπλάνοςrdquo ὡς ldquoκοινός θνητόςrdquo τοῦὁποίου δῆθεν ἀνευρέθησαν ὁ τά-φος τά λείψανα ὡς καί τά λείψανατῆς δῆθεν συζύγου καί τῶν τέκνωναὐτῶν

Καί ὅλα ταῦτα στηριζόμενα εἰς

κατασκευασμένα ὑπό τῶν ἰδίωνπλαστογραφημένα καί κίβδηλα καίἀνυπόστατα στοιχεῖα τά ὁποῖα ὅλακατά μυστηριώδη σύμπτωσιν ldquoἀνε-καλύφθησαν ἐσχάτωςrdquo ὑπό τῶνἰδίων Ἡ κακοποιός αὐτή ἐνέργειατοῦ εἰρημένου Ὀργανισμοῦ διεκδι-κεῖ τήν πρωτοτυπίαν εἰς τά ἑλληνικάΜΜΕ καί ἐπανελήφθη διά δευτέρανφοράν Παρέλκει ἑπομένως εὐλό-γως φρονῶ νά ἀναφέρω Ὑμῖν ὅτι διʼαὐτῶν τῶν ἀπαραδέκτων ἐνεργειῶνκαί προβολῶν ἀπομειοῦνται καί τάὙμέτερα πρόσωπα ὡς καί ἡ Ἁγιωτά-τη ἡμῶν Ἐκκλησία συνολικῶς ὡςδῆθεν ἑδραζομένη ἐπί μιᾶς ldquoἀπάτηςrdquoκαί ἑνός ldquoψεύδουςrdquo

Ἑπομένως τίθεται τό καταλυτι-κόν ἐρώτημα δύναται ἡ Ἁγιωτάτηἡμῶν Ἐκκλησία νά μακροθυμῇ καίνά ἀνέχεται ἀδιαμαρτυρήτως το-σαύτην λάσπην καί χυδαιολογίανκατά τοῦ πανυπερτελείου προσώ-που τοῦ Σωτῆρος Κυρίου καί μάλι-στα νά συνεχίζῃ τήν συνεργασίανμετά τῶν διακινητῶν αὐτῶν

Καί δύναταί τις νά αἰτιολογήσῃτήν ἐπιδειχθεῖσαν ἀρχικῶς ἐπιεί-κειαν πρός τόν συγκεκριμένον Ὅμι-λον διά τήν πρώτην ὁμοειδῆ ἐνέρ-γειάν του κατά τήν παριππεύσασανΜ Ἑβδομάδα τοῦ 2011 κατόπιν καίτῶν ληφθεισῶν ὑπό τοῦ Μακαριω-τάτου Προέδρου διαβεβαιώσεωνπερί μή ἐπαναλήψεως Ἀλλʼ εἶναι

ὅμως δυνατόν μετά τήν ἀποδεδει -γμένην ἐμμονήν καί τόν εὐτελισμόντῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας νάσυνεχίζεται μιά τοιαύτη ἄθεσμοςσυνεργασία ἡ ὁποία μπορεῖ νά συγ-κεντρώνει κάποια τρόφιμα διά τήνἀνακούφισιν τῶν ἐνδεῶν ἀλλά δη-λητηριάζει τάς ψυχάς τοῦ χριστω-νύμου πληρώματος ταυτίζουσα καίσυγχέουσα τούς διακόνους καί λά-τρεις τοῦ Παναχράντου προσώπουτοῦ Κυρίου μετά τῶν ἀπομειωτῶνκαί ὑβριστῶν Αὐτοῦ

Ὅθεν παρακαλῶ ὅπως κατόπιντῶν ἀνωτέρω ἀνακληθῇ τό ὑπʼἀριθμ 21418931052011 Ὑμέτε-ρον Ἐγκύκλιον Σημείωμα ἐκδοθένἐντολῇ Ὑμῶν καί δεόντως διακη-ρυχθῇ ἡ παῦσις συνεργασίας μετάτοῦ εἰρημένου Ὁμίλου Πάνυ δέεὐσεβάστως προάγομαι ὅπως ἀνα-φέρω Ὑμῖν ὅτι ἡ καθʼ ἡμᾶς Ἱ Μη-τρόπολις δημοσίᾳ κατόπιν τῶνἀνωτέρω καί ὡς ἔχουσα καί κανο-νικήν δικαιοδοσίαν ἐπειδή ὁ εἰρη-μένος Ὅμιλος ἑδρεύει ἐν τοῖς ὁρί-οις Αὐτῆς ἔχει δηλώσει ὅτι δέν ἐπι-θυμεῖ οἱανδήτινα πλέον συνεργα-σίαν μετ᾽ Αὐτοῦ ἐκδοθέντος σχετι-κοῦ ἀνακοινωθέντος ὅ καί συνυπο-βάλλω μετά τῆς παρούσης αἰτήσε-ως

Κατασπαζόμενος τάς Ὑμετέραςσεπτάς Δεξιάς διατελῶ

dagger ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜraquo

Page 3: Ορθόδοξος Τύπος φ. 1930, 8/6/2012

ΜακαριώτατεΣεβασμιώτατοι

Ἡ διαστρωμάτωση τῆς ὕλης τῶνΑΠΣ τῶν ΠΣ καί τῶν πιλοτικῶνπρογραμμάτων εἶναι Θεματική ndashστηρίζεται στήν Ἱστορική σχολήτοῦ περιοδικοῦ Annales τοῦ 1929Δίδει κατευθύνσεις τοῦ ἱστορικοῦὑλισμοῦ τῶν Γάλλων εἰσηγητῶν FrSimiand (1903) Lucien Febvre (1912)Ernest Labrousse (1932) κἄ

῾Η μέθοδος αὐτὴ δέν ἀνασυντάσ-σει τό παρελθόν κατά συνεχῆ καίἀδιάκοπη πορεία Ὁ Karl Marx(1818ndash1883) μέ βάση τήν ὕλη ἀντι-στρέφει τή διαλεκτική μέθοδο τοῦἰδεαλισμοῦ πού ἀκολουθεῖ ὁ Hegelμέ ἀποτέλεσμα τά πράγματα νάπαίρνουν ἀντιφυσική ndash ἀντιλογικήφοράndash γίνονται ἀντίστροφα ndash ἀνα-κέφαλα (Μεθοδολογία Ἠλία ΔΜπάκου 26)

Ὅλα λειτουργοῦν ἀντίστροφαπρός τήν Ἐθνική καί θρησκευτικήἈγωγή καί κατά τή Μέθοδο τοῦἱστορικοῦ ὑλισμοῦ τοῦ περιοδικοῦAnnales ἀκολουθεῖ καί ἡ μέθοδοςτοῦ ὑλικοῦ εὐδαιμονισμοῦ τῆς Δύ-σης μέ τήν τακτική τοῦ σαλαμιοῦλίγο λίγο κομμάτιndashκομμάτι Ἔτσιἀπό τή μεταπολίτευση τοῦ 1974 καίἑξῆς ἱστορικός ὑλισμός καί ὑλικόςεὐδαιμονισμός μέχρι σήμερον ndashσέὅλες τίς ἐκφάνσεις τῆς ζωῆςndash ἔγι-ναν κυρίαρχη ἰδεολογία δυστυχῶςκαί στήν Παιδεία ἀφοῦ ἐκτόπισανκαί ἐκτοπίζουν μέ τή μέθοδο τοῦσαλαμιοῦ τόν ἐθνικό καί ᾽ΟρθόδοξοΧριστιανικό χαρακτήρα τά ἐθνικάκαί θρησκευτικά ἰδεώδη τοῦ λαοῦμας

Τοιουτοτρόπως στρεβλώνεταικαί ἐκτοπίζεται ἡ ἱστορία Ὑποβαθ-μίζεται συνεχῶς ἡ γλώσσα ὡς ἐθνι-κό καί θρησκευτικό μόρφωμα (ἀπότο 1976 καί ἑξῆς ἐθνικῶς καί ἐκκλη-σιαστικῶς)

Προτείνεται ἀπό τούς θεολό-γους ldquoτῶν ΑΠ τῶν ΠΣ κἄrdquo Νέανομιμοποιητική βάση γιά τό ΜτΘ(Ὑπόμνημα Γιαγκάζογλου κἄ πρόςτόν τότε Ὑπουργό Παιδείας κ Στυ-λιανίδη) ἀλλά καί στά ΠΣ κἄ προ-τείνεται ὄχι στό δόγμα (δογματι-σμός) (ὄχι στήν κατήχηση (κατηχη-σμός)

Τό Παιδαγωγικό Ἰνστιτοῦτο ἀπότό 2002 καί ἑξῆς μέ τό λεγόμενοΔιαθεματικό Ἑνιαῖο Πλαίσιο Προ-γράμματος Σπουδῶν (ΔΕΠΠΣ) καίμέ τά συνακόλουθα ἈναλυτικάΠρογράμματα Σπουδῶν (ΑΠΣ) ΦΕΚτ Β´ ἀρ 30313ndash03ndash03 ἀνατρέπει τάἱστορικά δεδομένα καί στό ὄνοματοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ ἀποδομεῖ μέτά νέα βιβλία τοῦ ἐν λόγῳ Προ-γράμματος Ὀρθοδοξία (Πίστη καίΔόγμα) καί τό χριστιανικό ἦθος Τὰβιβλία τῶν Θρησκευτικῶν καί κυ-ρίως τῶν φιλολογικῶν μαθημάτωνἀκολουθοῦν ἀπόλυτα τή Μεθοδο-λογία τοῦ περιοδικοῦ Annales καίτοῦ ἱστορικοῦ ὑλισμοῦ μέ ἀποτέλε-σμα τό ἐκπαιδευτικό καί παιδαγωγι-κό ἔργο νά ὁδηγεῖται σέ μαρασμόκαί μέ τά νέα ΠρογράμματαΣπουδῶν ndash Πιλοτικά καί ἄλλα νάφθάνει πλέον ldquoστοῦ κακοῦ τή σκά-λαrdquo

Ἔτσι ἔχουμε1) Ἀποδόμηση τῆς Πίστεως καί

τοῦ ἐθνικοῦ μας βίου2) Ἀποστασιοποίηση ἀπό τό Ὀρ-

θόδοξο χριστιανικό Δόγμαmiddot ἀπο-κλείουν καί τό δικαίωμα παρέμβα-

σης μ᾽ αὐτόν τόν τρόπο τῆς Ἐκκλη-σίας (Νόμος 50977) Ἀλήθεια γιατίἀποκλείεται τό δόγμα καί ἡ διδα-σκαλία τῆς Ἐκκλησἰας

3) Ἀποστασιοποίηση ἀπό τήν ἐκ-κλησιαστική ἱστορία τή Λατρεία καίτό ἑορτολόγιό της ἀπό τήν θεολο-γική Ὁρολογίαndashμάλιστα πολλοί θε-ολογικοί ὅροι ἐνοχοποιοῦνται (Δογ-

ματισμός Κατηχητισμός)4) Ἡ γλώσσα τῶν Προγραμμά-

των καί κάποιων Θρησκευτικῶν βι-βλίων ἔχασε μαζί μέ τήν ἔλλειψηἀκριβοῦς θεολογικῆς διατυπώσεωςκαί τήν ἱερότητά της ὑπό τήνεὐρεῖαν ἔννοια καί ἀντίληψη

5 Τά θέματα διατυπώνονται ὡςνά πρόκειται γιά συγγραφή καί ἀνά-πτυξη δοκιμίων καί ὄχι ΘΜ Γίνεταικαθαρά ἀνθρωποκεντρικό καί τίπο-τε ἄλλο

6 Ὁ χαρακτήρας τοῦ ΜτΘ εἶναικαθαρά Κοινωνιολογικός Θρη-σκειολογικός καί θρησκευτικόςσυγκρητισμόςmiddot δέν ἔχει καμιά σχέ-ση μέ Ὀρθόδοξο χριστιανικό Μά-θημα καί τό Χριστοκεντρικό ndash Θε-ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα Ἐλ-λείπει παντελῶς ἡ Ὀρθόδοξος Χρι-στιανική Θεολογία

7 Τά ΠΣ εἶναι τό ἀποκορύφωματῆς ἠθικῆς καί πνευματικῆς πα-ρακμῆς τῆς Ἐκπαιδευτικῆς Κοινό-τητας ἐάν ἰσχύσουν καί δοθοῦνστά παιδιά μας

Οἱ ἐμπειρογνώμονες ἐκπαιδευτ-κοί ἀνέδειξαν τήν παρακμή σ᾽ αὐτότό laquoμεγαλεῖοraquo γλώσσα περιεχόμε-νο μέθοδο ἐκπαιδευτικούς στό-χους καί σκοπούς ὅλα αὐτά σέ μη-δενική βάση

8 Ἀναζητεῖται ἀπό τούς εἰσηγη-τές τῶν Νέων Προοδευτικῶν καίἐκσυγχρονισμένων προγραμμάτωνlaquoνέα νομιμοποιητική βάσηraquo Πρό-κειται γιά συνταγματικές ἀλλαγέςκαί νόμους περί Παιδείας περίἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς συνειδή-σεως Ἀλλά καί γιά χωρισμό τῶνσχέσεων Ἐκκλησίας καί ΠολιτείαςΕἶναι ἔργο αὐτό τῶν θεολόγων τοῦΠΙ Εἶναι πρόταση ἐκπαιδευτικῶντῆς Δημοσίας Ἐκπαιδεύσεως ἤ μή-πως ὑπερβαίνουν κάθε ὅριο δεον-τολογίας

Παρακμιακά στοιχεῖα ἐπικα-λοῦνται οἱ ἐκσυγχρονιστές τῶνἈναλυτικῶν Προγραμμάτων καίτῆς συγγραφῆς τῶν σχολικῶν βι-βλίων στό ὄνομα τῆς Δημοκρατίαςτοῦ προοδευτισμοῦ καί τοῦ ἐκσυγ-χρονισμοῦ τῆς νεωτερικότητας καίμετανεωτερικότητας τῆς πολυπο-λιτισμικότητας τῆς ἀνεκτικότηταςκαί ἀνοικτότητας Ὅμως ὅλα αὐτάὁδηγοῦν στόν ἀφελληνισμό καίστήν ἀποχριστιανοποίηση καί στήνὑλοποίηση τῶν ἀθεϊστικῶν ἰδεολο-γημάτων στήν διάλυση τῶν θε-σμῶν λειτουργίας τῆς κοινωνίαςΤό ὅλο πρόγραμμα περί Παιδείαςἐντάσσεται στόν εὐρύτερο σχεδια-σμό περί ἀφελληνισμοῦ καί ἀποχρι-στιανοποίησης ndash ἀπορθοδοξοποί-ησης τοῦ λαοῦ μας

Γι᾽ αὐτό προτείνεται ἡ ἄμεσηἀπόσυρσή1 τους καί ἡ ἐπιστροφήστά πρό τοῦ 2002 Ἀναλυτικά Προ-γράμματαmiddot (ΦΕΚ 30313ndash3ndash2003) καί

μετέπειτα προγράμματα Σπουδῶνκαί τά Πιλοτικά νά τεθοῦν στοἈρχεῖο)

Δυό παραδείγματαndash ἀναφορές στά κείμενα

τῶν ἐμπειρογνωμόνωναacute Θέση τῶν ἐμπειρογνωμόνων

(ἀντίνομη πρός τό ΠΣ)laquo Δὲν ἐπιδιώκονται ἑνιαῖες καὶ

ὁμοιόμορφες λύσεις ἀφοῦ κάθεχώρα εἶναι ἀπόλυτα ἐλεύθερη νὰἐπιλέγει τὸν χαρακτήρα καὶ τὶς κα-τευθύνσεις τῆς θρησκευτικῆς ἐκ-παίδευσης (ἐπιλογὴ ποὺ σχετίζεταιστενότατα μὲ τὴν ἰδιαίτερη ἱστο-ρικὴ καὶ πολιτισμική της συνάφειαraquoσ 11

ndashἌρα ἡ ὅλη ὑπόθεσηndash τό ὅλονζήτημα τοῦ χαρακτῆρος τοῦ ΜτΘεἶναι δική μας ὑπόθεσηndash δὲν ἐπι-βάλλεται ἀπό τήν ΕΕ ὅσο καί ἄνἀναληθῶς τό ἐπικαλοῦνται κάποιοι

βacute Θέση τῶν ἐμπειρογνωμόνων(Συνάδει μέ τήν πραγματικότητα)

laquoΤὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶνξεπερνάει τὴν δεοντολογία τῆς με-ταδόσεως δογματικῶν ἀληθειῶνκαὶ ἀναδεικνύεται παράγων ἀντι-στάσεως τοῦ ἐθνικοῦ ὀργανισμοῦστὸν προϊόντα μαρασμό ὁ ὁποῖοςκατὰ βάθος ὀφείλεται σὲ χωρισμὸτῆς κοινωνίας μας ἀπὸ τὴν Ἐκκλη-σία Θὰ πρέπει νὰ συνειδητοποι-ήσουμε ὅτι μόνο σὰν Ἕλληνες μπο-ροῦμε νὰ εἴμαστε χριστιανοὶ χωρὶςαὐτὸ νὰ σημαίνει ἀξιολογικὴ ὑπερ-οχὴ τοῦ πρώτου ἐπὶ τοῦ δευτέρουἀλλὰ ὀργανικὴ προτεραιότητα καὶτοῦτο διότι ἂν ὁ χριστιανισμὸς ἐπι-διώκει μία ἐλεύθερη προσωπικὴὕπαρξη ἡ τελευταία εἶναι ἀδιανόη-τη ἔξω ἀπὸ τὸν ὁρίζοντα τῆςἐθνικῆς ταυτότητοςraquo (Στ ΡάμφοςΓιῶργος Ν ΠαπαθανασόπουλοςΒλ Πενήντα λόγοι διαφωνίαςndash50ός λόγος)

Τά πρῶτα Συντάγματα (Ἐπιδαύ-ρου Τροιζῆνος κλπ) ἀποφαίνονταιὅτι laquoἝλληνες εἰσιν οἱ πιστεύοντεςεἰς Χριστόνraquo Ἐμεῖς (οἱ θεολόγοι)πρῶτα εἴμαστε ὀρθόδοξοι χριστια-νοί καί ἔπειτα Ἕλληνες Ὅσοι(ὁποιασδήποτε ἐθνότητος) εἶναισυνειδητοί Ὀρθόδοξοι χριστιανοίεἶναι καί Ἕλληνεςndash φιλέλληνες πχὁ π Ἀθανάσιος Γιέφτιτς κἄ Τάσυμπεράσματα τοῦ ἀναγνώστη

Τώρα ὅσον ἀφορᾷ τὶς σχέσειςἙλληνισμοῦ καὶ Χριστιανισμοῦκατὰ τὸ Πρόγραμμα Σπουδῶν στὴνΑ´ Γυμνασίου τὰ παιδιὰ διδάσκον-ται laquoτὴ δυναμικὴ τῆς συνάντησηςμὲ τὴ σύνθεση μὲ κλασσικὸ παρά-δειγμα τὴ συνάντηση τοῦ Χριστιανι-σμοῦ μὲ τὸν Ἑλληνισμό ἡ ὁποίαπραγματοποιήθηκε μέσα ἀπὸ ndashἐνίο-τε δραματικέςndash συγκρούσεις καὶἐντάσεις ἀλλὰ καὶ ἀξιοσημείωτεςσυνθέσεις ποὺ ἐκφράστηκαν μὲδημιουργικὴ πρωτοτυπία στὰ κείμε-να στὰ μνημεῖα στὴ ζωὴ καὶ ἐν τέ-λει στὸν ἴδιο τὸν πολιτισμόraquo

Εἶναι φανερὸ ὅτι ὁ Χριστιανισμὸςτοποθετεῖται ἔναντι τοῦ Ἑλληνι-σμοῦ ὡς κοινωνικοndashπολιτιστικὸφαινόμενο σχετικὸ καὶ κοσμικὸ καὶμάλιστα ὡς ἀντίπαλο τοῦ Ἑλληνι-σμοῦ Καὶ ὅλα ἑστιάζονται στὴνἀντιπαλότητα τῶν ἰδεῶν καὶ στὶςσυγκρούσεις τῶν ἀντιθέσεων σὲσχετικὸ καὶ κοσμικὸ ἐπίπεδο (ἐμ-φανὴς ἡ θεωρία τῶν Annagraveles)

Τί θά γίνει μέ ὅλα αὐτάΠροτάσεις γιά ἐπεξεργασία

καί ἐνέργειαα ἀκύρωση τῶν προγραμμάτων

ὡς μή Ὀρθοδόξωνβ Δυνατότητα τῶν ὀρθόδοξων

χριστιανῶν μαθητῶν νά ἐξαι-ροῦνται ἀπό τό Μάθημα αὐτό καίνά διδάσκονται τό Ὀρθόδοξο Χρι-στιανικό Μάθημα (ὅτι γίνεται στίςΒρυξέλλες σέ Δημοτικό καί Γυ-μνάσιο)

γ Νά συνταχθοῦν ὈρθόδοξαΧριστιανικά Βιβλία ἢ νά ἁναπτυ-χθοῦν ἀφοῦ συμπληρωθοῦν καίβελτιωθοῦν παλαιά βιβλία τῶνΘρησκευτικῶν

δ Τήν προσπάθεια αὐτή μπορεῖνά ἀναλάβει καί νά τή φέρει εἰς πέ-ρας ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καίοἱ Ἱερές Μητροπόλεις ndashκατά τό-πουςndash καί μέ τήν ἐνεργό δραστη-ριοποίηση τῶν ἐνοριῶν καί τοῦ κα-τηχητικοῦ της ἔργου Σ᾽ αὐτό θάβοηθήσουν ἡ ΠΕΘ καί τά Ἐπαρχια-κά Παραρτήματα καί μέλη τηςἀλλά καί κάθε θρησκευτικός Σύλ-λογος ᾽Ορθοδόξων Χριστιανῶν

ε Πρώτη ἐνέργεια θά εἶναι ἡἀπόσυρση τῶν ΠΣ τοῦ Παιδαγω-γικοῦ Ἰνστιτούτου καί ἡ χρήσηθρησκευτικῶν βοηθημάτων πρότοῦ 2003 ὥστε νά ἀποφευχθεῖ ἡδιάσπαση τοῦ κλάδου ἀλλά καί

8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Σελὶς 3η

Η ΚΛΗΣΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΚΑΙ ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΤΟΥΣ

Στὸν Εὐαγγελιστὴ Ματθαῖο (418-22) ἔχουμε τὴν κλήση τὸ κάλεσματοῦ Κυρίου πρὸς τοὺς πρώτους μαθητές του Τοὺς ἀδελφοὺς Πέτρο καὶἈνδρέα ποὺ ἦταν παιδιὰ τοῦ Ἰωνᾶ καὶ τοὺς ἀδελφοὺς Ἰάκωβο καὶ Ἰωάν-νη ποὺ ἦταν παιδιὰ τοῦ Ζεβεδαίου Τὰ ἄτομα αὐτὰ συνεργαζόταν στὸψάρεμα καὶ ἦταν συνέταιροι Ὁ Χριστὸς βλέποντας τοὺς μὲν πρώτουςνὰ ρίχνουν τὰ δίχτυα τους τοὺς δὲ δεύτερους νὰ τὰ διορθώνουν τοὺςεἶπεmiddot laquoΔεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπωνraquo Δὲν εἶναιὅμως ἡ πρώτη κλήση τὸ πρῶτο κάλεσμα τοῦ Χριστοῦ πρὸς αὐτούς

Εἶχε προηγηθεῖ σχετικὴ γνωριμία μὲ τὸν Χριστὸ καὶ εἶχε προηγηθεῖ ἡπρώτη κλήση τὴν ὁποία μᾶς περιγράφει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης (135καὶ ἑξῆς) Στὸν εὐαγγελιστὴ Ἰωάννη διαβάζουμε ὅτι ὁ Ἀνδρέας μαζὶ μὲτὸν Ἰωάννη οἱ ὁποῖοι ἦταν μαθητὲς στὴν ἀρχὴ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦΠροδρόμου ἄκουσαν τὸν δάσκαλό τους καὶ πνευματικό τους πατέρα νὰτοὺς συστήνει τὸν Χριστὸ μὲ τὰ λόγια laquoἼδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦraquo καὶ τὸνἀκολούθησαν καὶ συζήτησαν μαζί του Μάλιστα ὁ Ἀνδρέας ὁ ἐπωνομα-σθεὶς ἀργότερα καὶ Πρωτόκλητος βρῆκε τὸν ἀδελφό του τὸν Σίμωνα καὶτοῦ εἶπε laquoεὑρήκαμεν τὸν Μεσσίανmiddot ὁ ἐστὶ μεθερμηνευόμενον ΧριστόςraquoΜεσσίας (ἑβραϊκὰ) καὶ Χριστὸς (ἑλληνικὰ) εἶναι ταυτόσημες λέξεις καὶσημαίνουν αὐτὸν ποὺ ἔχρισε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ σώσει τοὺς Ἑβραίους καὶγενικώτερα τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες τους Ὁ Ἀνδρέας ὁδήγη-σε τὸν ἀδελφό του στὸν Χριστό ὁ ὁποῖος καὶ τὸν ὀνόμασε ἀπὸ Σίμωναεἰς Κηφά ποὺ στὰ ἑλληνικὰ ἑρμηνεύεται Πέτρος

Συνεπῶς ἡ κλήση ποὺ περιγράφει ὁ Ματθαῖος εἶναι ἡ δεύτερη Ἐπα-κολούθησε ὅμως ἀπʼ ὅτι φαίνεται στὸν εὐαγγελιστὴ Λουκᾶ (5 1-11) καὶτρίτη Λέγει ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς ὅτι ἐπειδὴ ὁ ὄχλος συνωστιζότανγύρω ἀπὸ τὸν Χριστὸ νʼ ἀκούσει τὸ κήρυγμά του καὶ ὁ Χριστὸς δὲν εἶχεκυριολεκτικὰ ποῦ νὰ σταθεῖ βλέποντας νὰ εἶναι ἀραγμένα στὴ λίμνη τῆςΓεννησαρὲτ τὰ δύο πλοῖα τῆς ἁλιευτικῆς ἑταιρείας τῶν υἱῶν τοῦ Ἰωνᾶκαὶ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ νὰ πλένουν οἱ κάτοχοί τους τὰ δίχτυα μετὰ ἀπὸὁλονύχτιο ἄκαρπο ψάρεμα ζήτησε ἀπὸ τὸν Σίμωνα νὰ ἀπομακρύνει λίγοἀπὸ τὴν ἀκτὴ τὸ πλοιάριό του καὶ αὐτὸς χρησιμοποιώντας το σὰν πλωτὸἄμβωνα δίδασκε ἀπὸ αὐτὸ τὰ πλήθη Ὅταν τελείωσε τὸ κήρυγμα ζήτη-σε ἀπὸ τὸν Πέτρο νʼ ἀπομακρυνθεῖ σὲ μεγάλο βάθος καὶ νὰ ρίξει τὰ δί-χτυα ξανὰ γιὰ ψάρεμα Ὁ Πέτρος ἂν καὶ ἦταν πτῶμα ἀπὸ τὸ ὁλονύχτιοκαὶ ἄκαρπο ψάρεμά τους ἐν τούτοις ὑπακούοντας στὸ λόγο τοῦ Χριστοῦξανάρχισε μαζὶ μὲ τὸν ἀδελφό του νὰ ψαρεύει Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν νὰπιάσουν τόσα πολλὰ ψάρια ποὺ νὰ σχίζεται τὸ δίχτυ καὶ νʼ ἀναγκασθοῦννὰ ζητήσουν τὴ βοήθεια τῶν συνεταίρων τους Ἰακώβου καὶ ἸωάννηὍταν ἦλθε καὶ τὸ πλοιάριο αὐτῶν τότε γέμισαν ἀπὸ ψάρια καὶ τὰ δύοπλοῖα σὲ τέτοιο βαθμό ποὺ ἄρχισαν νὰ βυθίζονται ἀπὸ τὸ βάρος Τότε ὁΠέτρος ἔκπληκτος ἀπὸ τὸ ἀπροσδόκητο καὶ ἀπίστευτο αὐτὸ γεγονόςκατάλαβε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι φορεὺς θείας δυνάμεως καὶ συναισθανό-μενος τὴν ἀναξιότητά του ἀντὶ νὰ χαρεῖ γιὰ τὸ κέρδος ποὺ θὰ εἶχαν κιἀντὶ νὰ παρακαλέσει τὸ Χριστὸ νὰ μείνει μαζί τους καὶ νὰ τοὺς βοηθεῖστὸ ψάρεμα ἐκεῖνος ἔπεσε στὰ γόνατα καὶ παρακάλεσε τὸν Κύριο νὰἐξέλθει ἀπὸ τὸ πλοῖο Ἐκεῖνος ὅμως τοῦ ἀπάντησε laquoμὴ φοβᾶσαιmiddot ἀπὸ δῶκαὶ πέρα θὰ εἶσαι ἁλιεὺς ἀνθρώπωνraquo Καὶ ἀφοῦ πῆγαν τὰ πλοῖα στὴ στε-ριά τὰ ἐγκατέλειψαν μαζὶ μὲ τὰ ψάρια καὶ ἀκολούθησαν ὁριστικὰ πλέοντὸν Χριστό

Συνεπῶς δὲν ὑπῆρξε μία καὶ μοναδικὴ κλήση τῶν μαθητῶν ἀλλὰ ἀλλε-πάλληλα καλέσματα τοῦ Χριστοῦ μέσα ἀπὸ τὰ ὁποῖα ὡρίμασε ἡ ἰδέα γιὰὁριστικὴ ἀφιέρωση στὴν ἱεραποστολὴ τοῦ Χριστοῦ

Ἂς προσέξουμε μερικὰ σημεῖα τῆς τελικῆς κλήσεως τῶν μαθητῶνΑ´ Οἱ κορυφαῖοι μαθητὲς δέχθηκαν τὴν κλήση τους ἐνῶ ἐργάζοντανὉ Ἀνδρέας ὁ Πέτρος ὁ Ἰάκωβος ὁ Ἰωάννης καὶ ὁ Ματθαῖος ἀργότε-

ρα Κανένας δὲν ἦταν τεμπέλης ἀργόσχολος ἀποτυχημένος παράσι-τος Ἀντίθετα ἦταν ἐπιτυχημένοι ἐπαγγελματίες Μερικοὶ ἀπʼ αὐτοὺςἦταν ἀγράμματοι ἄλλοι ὅμως ὅπως ἦταν ὁ Ματθαῖος ὁ Νικόδημος καὶὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ Ἀριμαθαίας ποὺ τὸν κήδευσαν ἦταν καὶ ἐγγράμματοι καὶκατεῖχαν ἀξιώματα ἐπίζηλα στὴν κοινωνία Ὅλοι ὅμως ἦταν ἐργατικοὶ καὶδημιουργικοί Τὸ ἴδιο συνέβαινε καὶ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ποὺ ὁ Θεὸςἔπαιρνε ἀπὸ τὴν ἐργασία τοὺς ἐκλεκτούς του καὶ τοὺς ἀνάθετε διάφο-ρες ἀποστολές

Β´ Ἦταν πρόθυμοι καὶ ζηλωτὲς στὸ ἔπακρονΔύο φορὲς ἐπαναλαμβάνει ὁ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος ὅτι μετὰ τὴν

κλήση ποὺ τοὺς ἔκανε ὁ Χριστὸς ἀνὰ ζεῦγος χωριστὰ (Ἀνδρέα-ΠέτροἸάκωβο-Ἰωάννη) οἱ μαθητὲς ἀμέσως ἀκολούθησαν τὸν Χριστό Μάλισταἦταν τόσο πρόθυμοι καὶ ὑπάκουοι ποὺ στὴν τρίτη καὶ τελευταία κλήσητους ἐνῶ βρισκόταν στὸ ζενὶθ τῆς ἐπαγγελματικῆς τους ἐπιτυχίας καὶτοῦ προσδοκώμενου κέρδους ἄφησαν καὶ τὰ πλοῖα καὶ τὰ ψάρια καὶ ἀκο-λούθησαν τὸν Χριστό Θὰ μποροῦσαν νὰ ποῦν Χριστὲ περίμενε λίγο νὰπουλήσουμε τουλάχιστον τὰ ψάρια ποὺ μὲ τὴ βοήθειά σου τὰ πιάσαμεmiddotνὰ μὴ πᾶνε χαμένα Ψυγεῖα δὲν ὑπῆρχαν τότε καὶ θὰ χαλοῦσαν ἀμέσως

Γ´ Ἦταν γενικὰ ὑπάκουοι καὶ ταπεινοίΛέγει ὁ Χριστὸς στὸν Σίμωνα νὰ μπεῖ μέσα στὸ πλοῖο νὰ κηρύξει

Ἀπαντᾶ ἐκεῖνος μπές Τελειώνει τὸ κήρυγμα καὶ προστάσσει νὰ πᾶνε μέ-σα γιὰ ψάρεμα laquoΔάσκαλε ὅλη τὴ νύχτα ἀγρύπνησα εἶμαι ψόφιος στὴνκούραση ἀλλά ἀφοῦ τὸ λὲς ἐσύ θὰ πάωraquo ἀπαντᾶ ὁ Πέτρος Νά ῾τανἄλλος θὰ ἔλεγεmiddot εἶμαι κουρασμένος εἶμαι ἄγρυπνος δὲ φθάνει ποὺ σὲἄφησα νὰ κηρύξεις χρησιμοποιώντας τὸ πλοῖο μου τώρα κάνεις καὶ κα-τάχρηση τῆς καλωσύνης μου

Καὶ κάτι ἄλλοmiddot ὁ Σίμων ἦταν ψαράς Ἤξερε τὰ νερά ἤξερε τὴν τέχνηεἶχε δοκιμάσει προηγουμένως Θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ laquoμὴ ἐξέρχεσαι δά-σκαλε πέραν τῶν πεδίλων σουraquo Μὴ μιλᾶς γιὰ πράγματα ποὺ δὲν κατέ-χεις Αὐτὰ εἶναι laquoἀλλουνοῦ παπᾶ εὐαγγέλιοraquo Κι ὅμως ὁ Πέτρος δὲν εἶπετίποτα Ἦταν ὑπάκουος ἀλλὰ καὶ ταπεινός Σεβόταν τὴν αὐθεντία τοῦΧριστοῦ

Δ´ Ἦταν ἀκατάβλητοι ἐνεργητικοὶ καὶ ἀγωνιστὲς ἀσχέτως ἀποτελε-σμάτων

Δὲν ἔπιασαν τίποτα μετὰ ἀπὸ ὁλονύχτιο ψάρεμα Κι ὅμως ξαναπρο-σπαθοῦν δὲν ἀποκάμνουν δὲν ἀπελπίζονται Γνωρίζουν ὅτι αὐτὸ ποὺθέλει ὁ Θεὸς εἶναι ὁ ἀγὼν καὶ ἡ προσπάθεια καὶ ὄχι ἡ νίκη Ἀποτυχη-μένος κατὰ τὸ φαινόμενον ἦταν καὶ ὁ Χριστός Τὸν ἐγκατέλειψανσχεδὸν ὅλοι στὸ τέλος Ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν ἀνάσταση καὶ τὴν ἀνάληψήτου δὲν τὸν δέχθηκε ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα καὶ συνεχίζει νὰ μὴ τὸν δέ-χεται Κι ὅμως ἦρθε καὶ ἐνανθρώπησε καὶ δίδαξε καὶ ἐργάσθηκε καὶσταυρώθηκε καὶ πέθανε γιὰ νὰ δώσει τὴ δυνατότητα σʼ ὅσους πιστέ-ψουν νὰ τὸν δοῦν σὰν φῶς καὶ ὄχι σὰν φωτιὰ στὴν αἰώνια ζωή Τὸ ἴδιοπρέπει νὰ κάνουν καὶ οἱ μαθητές του

Ἀρχιμ π Μελέτιος Ἀπ Βαδραχάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ Β´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Ἀπόστολος Ρωμ β´ 10 ndash 16Εὐαγγέλιον Ματθ δ´ 18ndash23

Ἦχος α´ mdash Ἑωθινόν Β´ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΣΕΙΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

Πολλοὶ χριστιανοὶ συχνὰ παρα-πονοῦνται ὅτι γίνονται στόχος δια-φόρων κοσμικῶν ἀνθρώπων χωρὶςποτὲ οἱ ἴδιοι νὰ τοὺς ἔχουν ἐνοχλή-σει ἢ νὰ τοὺς ἔχουν βλάψει σὲ κάτιΤὸ γεγονὸς αὐτὸ τοὺς ὁδηγεῖ σὲἀδιέξοδο καθὼς δὲν βλέπουν μὲποιὸ τρόπο θὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸτὴν ἄγρια συμπεριφορὰ τῶνἀδελφῶν τους Ὅμως τὰ πράγματαδὲν εἶναι οὔτε πρωτόγνωρα οὔτετραγικά ἀφοῦ καὶ ὁ Χριστὸς ἀντι-μετωπίστηκε ἀπὸ μιὰ μερίδαἀνθρώπων μὲ ἐκδηλώσεις ἐμπάθει-ας καὶ μίσους

Στὴν ἀντιμετώπιση τοῦ προβλή-

ματος αὐτοῦ δὲν χρειάζεται νὰ εἶναικανεὶς πολὺ εὐαίσθητος Νὰ θεωρεῖτὸ πρόβλημα δεδομένο ἀλλὰ καὶτὴ λύση του δεδομένη Εἰδικότερανὰ θυμᾶται ὅτι ὁ Χριστὸς εἶχε ἐξη-γήσει στοὺς μαθητές του τὸ πρό-βλημα laquoἘμὲ μισεῖ ὁ κόσμος ὅτιἐγὼ μαρτυρῶ περὶ αὐτοῦ ὅτι τὰἔργα αὐτοῦ πονηρά εἰσινraquo Δηλαδήἡ αἰτὶα ἦταν ὅτι ὁ Χριστὸς ἀποκά-λυπτε τὰ πονηρὰ ἔργα τῶν ἀνθρώ-πων καὶ τοὺς ἔλεγχε γι᾽ αὐτά Τὸἴδιο θὰ συνέβαινε καὶ στοὺς μαθη-τές του Τοὺς τὸ εἶχε πεῖ μὲ σαφή-νεια laquoΕἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ γι-νώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμί-σηκεν εἰ ἐκ τοῦ κόσμου ἦτε ὁ κό-σμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίλειmiddot ὅτι δὲ ἐκτοῦ κόσμου οὐκ ἐστέ ἀλλ ἐγὼ ἐξε-

λεξάμην ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου διὰτοῦτο μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμοςraquo Ἀφοῦδὲν θὰ εἶχαν τὰ ἁμαρτωλὰ φρονή-ματα τοῦ κόσμου θὰ γίνονταν στό-χος καὶ θὰ δέχονταν ἐπιθέσεις ἀπὸτοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἦταν δοῦλοιτῶν παθῶν τους

Τὰ ἴδια ἀκριβῶς ἰσχύουν καὶ γιὰτοὺς ἁπλοὺς χριστιανοὺς ἀνὰ τοὺςαἰῶνες Οἱ χριστιανοὶ πάντα θὰ μι-σοῦνται ἀπὸ τοὺς πονηροὺς καὶ κα-κόψυχους ἀνθρώπους Ὁ λόγος τοῦΧριστοῦ πρὸς τοὺς πιστοὺς laquoἔσε-σθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸὄνομά μουraquo δὲν ἔχει χρονικοὺς πε-ριορισμούς ἀλλὰ θὰ ἰσχύει πάνταΠοτὲ δὲν θὰ λείψουν οἱ ἄνθρωποιποὺ θὰ ἔχουν μῖσος κατὰ τῶν χρι-στιανῶν

Ὁ Χριστὸς δὲν συμβουλεύει δυ-ναμικὴ ἀντιμετώπιση τῶν διωκτῶν

Δὲν ζητάει τὸ μῖσος τῶν ἄλλων νὰτὸ ἀντιμετωπίζουμε μὲ ἀνάλογομῖσος Ἀντίθετα μακαρίζει τοὺςδιωκόμενους καὶ τοὺς ὑπόσχεταιτὴν αἰώνια μακαριότητα Εἶναι χα-ρακτηριστικὰ τὰ λόγια του laquoΜα-κάριοι εἶστε ὅταν σᾶς μισήσουν οἱἄνθρωποι καὶ σᾶς διώξουν ἀπ᾽ τὶςσυναγωγὲς καὶ σᾶς χλευάσουν καὶδυσφημίσουν τὸ ὄνομά σας ἐξαιτίαςτοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου Χαρεῖτεὅταν συμβεῖ αὐτό κι ἀπ᾽ τὴ χαρὰσκιρτῆστεmiddot γιατὶ ὁ Θεὸς θὰ σᾶςἀνταμείψει μὲ τὸ παραπάνωraquo

Εἶναι ἀδιανόητο ἕνας χριστιανὸςνὰ διακατέχεται ἀπὸ μῖσος ἐναντίονκάποιου ἀδελφοῦ Δὲν θὰ μπορέσεινὰ προοδεύσει πνευματικά Θὰεἶναι στάσιμος καὶ ἀδρανής ὉΕὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ἀναφέρεισχετικά laquoὍποιος λέει πὼς βρίσκε-

ται ἤδη μέσα στὸ φῶς ἀλλὰ μισεῖτὸν ἀδελφό του αὐτὸς βρίσκεταιστὸ σκοτάδι Ὅποιος ἀγαπάει τὸνἀδελφό του αὐτὸς μένει σταθερὰμέσα στὸ φῶς καὶ δὲν γίνεταιἀφορμὴ νὰ σκοντάψει καὶ νὰ ἁμαρ-τήσει ὁ ἀδελφός του Ὅποιος ὅμωςμισεῖ τὸν ἀδελφό του βρίσκεταιἀκόμα μέσα στὸ σκοτάδι καὶ πο-ρεύεται μέσα στὸ σκοτάδι καὶ δὲνξέρει ποῦ πάει γιατὶ τὸ σκοτάδιἔχει τυφλώσει τὰ μάτια τουraquo Καὶσυνεχίζει ὁ Ἰωάννης διευκρινίζον-τας ὅτι ἐκεῖνος ποὺ μισεῖ τὸν ἀδελ-φό του εἶναι ἀδύνατο νὰ ἀγαπήσειτὸν Θεό laquoἊν κάποιος πεῖ ldquoἀγαπῶτὸν Θεόrdquo μισεῖ ὅμως τὸν ἀδελφότου εἶναι ψεύτης Γιατί πραγμα-τικὰ αὐτὸς ποὺ δὲν ἀγαπάει τὸνἀδελφό του τὸν ὁποῖο βλέπει πῶςμπορεῖ νὰ ἀγαπάει τὸν Θεό τὸν

ὁποῖο δὲν βλέπει Αὐτὴ τὴν ἐντολήμᾶς ἔδωσε ὁ Χριστός laquoὍποιοςἀγαπάει τὸν Θεὸ πρέπει νὰ ἀγαπά-ει καὶ τὸν ἀδελφό τουraquo

Ὁ ἐμπαθὴς ἄνθρωπος προσπα-θεῖ νὰ ἀπομακρύνει καὶ νὰ ἀπομο-νώσει ὅλους ἐκείνους ποὺ δὲν συμ-παθεῖ καὶ νομίζει ὅτι τὸν βλάπτουνμὲ τὸν διαφορετικὸ τρόπο ζωῆςτους Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ ὁ διω-κόμενος χριστιανὸς τηρεῖ ἐντελῶςδιαφορετικὴ στάση Παρακολουθεῖτὸν ἀδελφό ποὺ τὸν μισεῖ τὸνὑπομένει προσπαθεῖ νὰ τὸν πλη-σιάσει νὰ τοῦ ἐξηγήσει σχετικὰ γιὰτυχὸν παρεξηγήσεις νὰ τοῦ δείξειἔμπρακτη ἀγάπη καὶ νὰ τὸν βοη-θήσει πνευματικά

Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ἀναφερό-μενος στὴ δυσκολία ποὺ ἔχει ὁ χρι-

ΟΟΟΟΡΡΡΡΘΘΘΘΟΟΟΟΔΔΔΔΟΟΟΟΞΞΞΞΟΟΟΟΝΝΝΝ ΣΣΣΣΗΗΗΗΜΜΜΜΕΕΕΕΙΙΙΙΩΩΩΩΜΜΜΜΑΑΑΑΤΤΤΤΑΑΑΑΡΡΡΡΙΙΙΙΟΟΟΟΝΝΝΝ

Ὁ Ἐσωτερισμός εἶναι κεφάλαιοκλάδος ὑποσύνολο στόν εὐρύτε-ρο χῶρο τοῦ Ἀποκρυφισμοῦ μέεὐρύτατη διάδοση σήμερα1 Μέσασ᾽ αὐτό τό εὐρύτερο ἀποκρυφιστι-κό πλαίσιο θεωρεῖται ἡ μυστική δι-δασκαλία ἡ ὁποία προσπαθεῖ νάσυνθέσει2 κατά τούς ἐκφραστέςπάντα τοῦ χώρου τίς πολλαπλέςμορφές τῆς ἀλήθειας

Σύμφωνα μέ τόν Πέτρο Γράβιγ-γερ κορυφαῖο ἐκφραστή καίἐκπρόσωπο τοῦ ἑλληνικοῦ Ἐσωτε-ρισμοῦ ὁ Ἐσωτερισμός laquoεἶναι ἡπρωταρχική καί ἀλώβητος διδα-σκαλία τῶν Ναῶν καί Μυστηρίωντῆς Παραδόσεως ἡ ἁγνή μυστη-ριακή καί πνευματική παράδοσιςτῶν Ἐκλεκτῶν τῆς γῆς ἀπηλλα -γμένη ὅλων τῶν ἀτελειῶν καί τα-πεινώσεων τοῦ νεώτερου ὑλόφρο-νος κόσμου Παραμερίζων κάθε τιτό ὑλικόν τό συναισθηματικόνστοιχεῖον ὁ Ἐσωτερισμός ἅπτεταιδιά καθαρῶς παραδοσιακῶν μεθό-δων ἐρεύνης τῆς μεταφυσικῆςἈληθείας καί ἄγεται ὄντως εἰς τήνδιά τῆς Γνώσεως ἀπολύτρωσιν τοῦἀνθρωπίνου ὄντοςraquo3 Καί ἀλλοῦσυμπληρώνει ὁ ἴδιος ὅτι μεταξύτοῦ Ἐσωτερισμοῦ laquoὑπάρχει ἀνα-λογία ὄχι ὅμως συνωνυμία πρόςτούς ὅρους Ἑρμητισμός Ἀποκρυ-φισμός Μαγείαraquo4

Ἡ διδασκαλία καί οἱ πρακτικέςτοῦ Ἐσωτερισμοῦ ὡς κλάδου τοῦἈποκρυφιμοῦ δέν ταυτίζονται μέτίς συνηθισμένες μεθόδους καίτρόπους μαθήσεωςἜχει τίς δικέςτου βασικές ἀρχές πού τόν διαφο-ροποιοῦν καί εἶναι

α) Ἡ ἐσωτεριστική διδασκαλίαεἶναι μυστική μή κοινοποιήσιμη καίδέν ἀπευθύνεται σέ εὐρύ κοινό

β) Κατά τούς ἰσχυρισμούς τουσυνδέεται ἀναλογικά καί ἀποτελεῖσυνέχεια μιᾶς ἀρχέγονης γνώσηςκαι σοφίας

γ) Αὐτή ἡ γνώση ἀποκτᾶται στα-

διακά βαθμηδόν μέσῳ συνεχοῦςπροσωπικῆς ἐνασχόλησης καί με-λέτης μέ σύμβολα ἀλληγορίες κἄ

δ) Ἡ γνώση ἔχει ἐξελικτική μορ-φή πού δέν εἶναι ἐφικτή αὐτή σ᾽ἕνα ἀμύητο

ε) Τή γνώση αὐτή πού γιὰ τόνἐσωτεριστή εἶναι λυτρωτική τήβρίσκει ὁ μύστης μόνο μέσα τουκαί εἶναι ταυτοχρόνως τό μοναδι-κό μέτρο κατανόησης ἀξιολόγη-σης καί ἀποδοχῆς τῶν πραγμάτωνΓιά τόν ἐσωτεριστή ndash μυημένο δένἔχει καμμία σημασία ἀπολύτως τίφρονεῖ ὁ ἄλλος πού δέν ἔχει μυη-θεῖ

Στά πλαίσια αὐτά στίς διάφορεςἐσωτεριστικές ndash ἀποκρυφιστικέςὁμάδες πολλές ἐξ αὐτῶν ὑπάρ-χουν δυστυχῶς καί στήν Ἑλλάδαγίνεται ἀναφορά καί ἐπίκληση δια-φόρων χριστιανικῶν δεδομένων

Ἡ χρήση αὐτῶν τῶν χριστια-νικῶν στοιχείων ἐνῶ οὐσιαστικάἀποτελοῦν μιά ἄνευ προηγουμέ-νου ἱστορική ἑρμηνευτική και θε-ολογική κακοποίησή τους ἀπό τίςδιάφορες ἐσωτεριστικές ὁμάδεςπαρουσιάζονται ὡς ἀναλογίες ἀπότόν χριστιανικό χῶρο τῶν ἀρχῶντοῦ Ἐσωτερισμοῦ5 Αὐτές εἶναι

Ὡς πρός τό πρόσωπο τοῦ Χρι-στοῦ ἀναπαράγεται τό μύθευμαὅτι ὁ Ἰησοῦς μετέβη στήν Αἴγυπτοἤ στήν Ἰνδία ἤ στούς Ἐσσαίουςὅπου μυήθηκε σέ ἐσωτεριστικέςσχολές γνώσης ἀπέκτησε ὑπερ-φυσικές δυνάνεις καί ὅτι τά λόγιαΤου στό Εὐαγγέλιο ἔχουν διπλῆἀνάγνωση μία ἐξωτερική γιά τόπλῆθος καί μία ἐσωτερική για τούςμυημένους

Γεγονότα καί χωρία τῆς ΚαινῆςΔιαθήκης (πχ Ἰωάν 9 1ndash3 Α΄ Κορ15 46) προσάγονται ὡς ἀποδείξειςἐσωτεριστικῶν διδασκαλιῶν

Οἱ βαθμίδες κατηχουμένων καίτά στάδια προετοιμασίας γιά τό βά-πτισμα στήν ἀρχαία Ἐκκλησία χρη-

σιμοποιοῦνται ἀπό τίς ἐσωτεριστι-κές ὁμάδες ὡς ἀπόδειξη τῶν δια-φόρων βαθμῶν μυήσεων πούδῆθεν ὑπῆρχαν στήν ἀρχαία Ἐκ -κλησία

Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καί ἐκ -κλησιαστικοί συγγραφεῖς παρου-σιάζονται ὡς μύστες καί κάτοχοιμυστικῆς γνώσης πού δέν ἦτανἐφικτή γιά τούς ἄλλους χριστια-νούς ἤ μοναχούς Ταυτοχρόνως ἡἀσκητική καί θεραπευτική μέθοδοςτῆς Ἐκκλησίας ἔτσι ὅπως κατα-γράφεται στή ζωή καί στά ἔργα τῶνἁγίων διαστρεβλώνονται κυριολε-κτικά καί παρουσιάζονται ὡς βαθ-μίδες γνώσεως και μυήσεως ἀντί-στοιχες μέ τίς ἐσωτεριστικές

Τό δικό μας τελικό σχόλιο εἶναιὅτι καί στό χῶρο τοῦ Ἐσωτερισμοῦβρισκόμαστε οὐσιαστικά μπροστάσ᾽ ἕνα ἀκόμα πονηρῆς ἐμπνεύσεωςσύστημα αὐτοσωτηρίας πού στόὄνομα τῆς γνώσης καί τῆς μυη-τικῆς ἐμπειρίας ἐπαναφέρει καίδιαφημίζει κατά τρόπο ὕπουλομέν αὐταπόδεικτο δέ τήν ἴδιαἀρχέγονη πειρασμική συμβουλή ndashμέθοδο τοῦ ὄφεως laquoἔσεσθε ὡς θε-οί γινώσκοντες καλόν καί πονη-ρόνraquo (Γεν 2 5)Σημειώσεις

1 Βλ B Schlulze - Berndt SektenKulte Weltanschauungen 2003 σ62

2 Βλ καί H Hemminger GeisterHexen Halloween Esoterik und Ok-kultismus om Alltag Ein Ratgeber fuumlrEltern 2004 σ 37-41

3 Βλ Π Γράβιγγερ Ἐγκυκλοπαι-δεία Ἐσωτερισμοῦ καί Ἀποκρύφου Γνώ-σεως τομ Α´ σ 314

4 Βλ Π Γράβιγγερ Ἐγκυκλοπαι-δεία Ἐσωτερισμοῦ καί Ἀποκρύφου Γνώ-σεως τομ Β´ σ 728

5 Πρβλ L Gassman ndash M Ko-tsch(Hrsg) Kleines Esoterik Hanbuch2007 σσ 113-115

ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΤΑ ΕΡΓΑ Μία μεγάλη ἀλήθεια βρῆκα στὸβιβλίον τοῦ Μεγάλου Βασιλείου laquoΠρὸς τοὺς νέουςraquo (πῶς νὰ ὠφε-λοῦνται ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸν λόγον) ὅπου μᾶς συμβουλεύει νὰ προσέ-χουμε τὰ χυδαῖα λόγια μὲ τὰ ἑξῆς laquoἩ ἐξοικείωση μὲ τὰ χυδαῖα λόγιαεἶναι ἕνας δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ καὶ στὴν διάπραξη χυδαίων πράξεων Γι᾽αὐτὸ πρέπει μὲ πολλὴ προσοχὴ νὰ προφυλάσσουμε τὴν ψυχή μας μὴ τυχὸνμὲ τὴν γλυκύτητα τῶν λόγων χωρὶς νὰ τὸ ἀντιληφθοῦμε δεχθοῦμε κάποιοἀπὸ τὰ κακά ὅπως ἐκεῖνοι ποὺ παίρνουν μαζὶ μὲ τὸ μέλι καὶ τὸ δηλητή-ριοraquo Προσοχὴ καὶ στὰ λόγια

ΠΩΣ ΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ Ο ΠΙΣΤΟΣ Στοὺς laquoΛόγουςraquo τοῦ Ἁγί-ου Δωροθέου ἐδιάβασα τὴν ἀκόλουθη διδασκαλία γιὰ τὸν τρόπονσταυρώσεως τοῦ πιστοῦ μέσα στὸν κόσμον laquoΠῶς λοιπὸν σταυροῦται ὁἄνθρωπος μέσα στὸν κόσμον Ὅταν μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν τῶν ἔξω πρα γμά-των ἀγωνίζεται νὰ νικήση ἀκόμα καὶ τὶς ἡδονὲς καὶ τὶς ἐπιθυμίες τῶν πραγ-μάτων καὶ τὰ δικά του θελήματα καὶ νεκρώση τὰ πάθη του τότε σταυρώ-νεται καὶ αὐτὸς γιὰ τὸν κόσμον καὶ ἀξιώνεται νὰ πῇ ὡσὰν τὸν ἈπόστολονΠαῦλον τὸ laquoἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳraquo (Γαλ ΣΤ´ 14)

ΠΩΣ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ Ἀντιγράφω μιὰ δι-δασκαλία τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ ἀπὸ τὸ βιβλίον τουlaquoΠερὶ ἀγάπηςraquo (Δ´ Ἑκατοντάδα) ὅπου μᾶς ἐξηγεῖ πῶς μᾶς πολεμοῦνοἱ δαίμονες laquoὍταν μᾶς δοῦν οἱ δαίμονες νὰ περιφρονοῦμε τὰ πράγματατοῦ κόσμου ὥστε νὰ μὴ μισήσουμε ἐξ αἰτίας αὐτῶν τῶν πραγμάτων τοὺςἀνθρώπους καὶ νὰ ἐκπέσουμε ἀπὸ τὴν ἀγάπη τότε παρακινοῦν ἄλλους νὰμᾶς συκοφαντήσουν ὥστε μὴ ὑποφέροντας τὴν λύπη νὰ μισήσουμε ἐκεί-νους ποὺ μᾶς συκοφάντησανraquo Προσοχὴ λοιπὸν στὶς συκοφαντίες ποὺεἶναι παγίδες δαιμονικές γιὰ νὰ μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὴν ἀγάπη

ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ Στὸν Λόγον του laquoΠερὶ μετα-νοίαςraquo ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης γράφει μεταξὺ ἄλλων σημαν-τικῶν καὶ τὸ ἑξῆς laquoὍσοι ἁμαρτήσαμε ἂς πολεμήσουμε πρὸ πάντων τὸνδαίμονα τῆς λύπης Διότι αὐτὸς ἔρχεται δίπλα μας τὴν ὥρα τῆς προσευχῆςμᾶς θυμίζει τὴν προηγούμενή μας παρρησία (θάρρος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ)καὶ προσπαθεῖ νὰ ἀχρηστεύση τὴν προσευχή μαςraquo Ὁ διάβολος φοβᾶταιπολὺ καὶ ἐμποδίζεται ἀπὸ τὴν ἐπικοινωνία μας μὲ τὸν Θεόν διὰ τῆςπροσευχῆς γι᾽ αὐτὸ καὶ προσπαθεῖ μὲ κάθε τρόπον νὰ μᾶς ἐμποδίσηἀπὸ αὐτὴν καὶ νὰ τὴν ἀρχηστεύση Γι᾽ αὐτὸ καὶ τὸ πρῶτον ἀγώνισμάμας πρέπει νὰ εἶναι ἡ ἀντίστασή μας κατὰ τοῦ δαίμονος τῆς λύπης μὲτὴν προσευχή Δηλαδή ποτὲ νὰ μὴ ἀπελπιζόμαστε ὅσον ἁμαρτωλοὶ καὶἂν εἴμαστε Προσευχὴ καὶ πάλι προσευχή

ΠΩΣ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΑΝΑΠΑΥΣΗ Ὁ Ἀββᾶς Ἁλώνιος ἀναφέρειτὸ laquoΓεροντικὸνraquo ἔλεγε laquoἊν δὲν πῆ ὁ ἄνθρωπος στὴν καρδιά του ἐγὼμονάχος καὶ ὁ Θεὸς εἴμαστε στὸν κόσμον δὲν θὰ βρῆ ἀνάπαυσηraquo Μὲἄλλα λόγια χρειαζόμαστε ὁλόψυχη ἐπικοινωνία μὲ τὸν Θεὸν καὶ ἀπο-φυγὴ τῆς ἐνασχολήσεώς μας μὲ τὰ μάταια καὶ τὰ ψευδῆ τοῦ κόσμου

Π Μ Σωτῆρχος ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 4ην ΣΕΛ

Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΩΝΑἱ θέσεις τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῆς Ἁγίας Γραφῆς διὰ τὸ ζήτημα

ΗΗ σσττηηλληη ττηηςς laquolaquoππααννεελλλληηννιιοουυ εεννωωσσεεωωςς θθεεοολλοογγωωννraquoraquo

ΕΙΣΗΓΗΣΙΣ ΔΙΑ ΤΟ ΝΕΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝΕΙΣ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΝ

(πιλοτικὸν πρόγραμμα σπουδῶν 2011ndash2012)ἐνώπιον τῆς ΔἹΣυνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (4ndash5ndash2012)

Εἰς τὴν ἐφημερίδα laquoΠελοπόννη-σοςraquo τῶν Πατρῶν ἐδημοσιεύθη τὴν13ην Μαΐου πολὺ ἐνδιαφέρονἄρθρον τοῦ ἀντιπαπικοῦ Ἱεροκήρυ-κος τῆς Ἱ Μητροπόλεως Πα τρῶνἈρχιμανδρίτου Κυρίλλου Κωστο-πούλου εἰς τὸ ὁποῖον ἀναδεικνύεταιὁ παραλογισμὸς τῶν αὐτοκτονιῶνΤὸ ἄρθρον τοῦ ἱεροκήρυκος ὁὁποῖος εἶναι Δρ Θεολογίας καὶ Κα-θηγητὴς τῆς ΕΑΠ (ΣΕΠ) ἔχει ὡςἑξῆς

laquoΚαθημερινὴ εἶναι ἡ διαπίστωσηὅτι ὁ σύγχρονος κυρίως ἄνθρωποςβιώνει τὴ δίνη τοῦ παραλόγουἌλλο σκέπτεται ἄλλο πιστεύειἄλλο λέγει ἄλλο πράττει Ἐπαλη-θεύεται δηλαδὴ ἡ ρήση τοῦ Camusὅτι βρισκόμαστε σὲ ἕνα ldquoθέατροτοῦ παραλόγουrdquo

Καὶ τοῦτο γιὰ τὸν λόγο ὅτι στὴνἐποχή μας ὅλες οἱ ἀνθρώπινεςἀξίες καταρρίπτονται Ἠθικὲςἀξίες θρησκευτικὲς ἀλήθειες ἐπι-στημονικὲς καὶ κοινωνιολογικὲς πε-ποιθήσεις ndash ποὺ ἄλλοτε ἦταν ἡ βά-ση τῆς ἀνθρώπινης δραστηριότη-τας ndash γίνονται ὅλα ἀντικείμενοχλεύης καὶ αὐστηρῆς κριτικῆςΠραγματικὰ βιώνουμε τὸ ldquoθέατροτοῦ παραλόγουrdquo

Ἂν παραλογισμὸς θεωρεῖται ἡσυνειδητοποίηση τῶν ldquonon sensrdquo(χωρὶς νόημα) ἀνθρωπίνων ἐνερ-γειῶν τότε ὅλα στὴν ζωὴ εἶναιἐκτὸς τοῦ χώρου τῆς λογικῆς καὶἄρα ἄσκοπα Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἡldquoλογικὴrdquo κατάληξη τῆς ldquoἄσκοπηςrdquoαὐτῆς ζωῆς εἶναι ndash κατὰ τὸν μηδε-νιστὴ Schopenhauer ndash ἡ αὐτοκτονία

Ἡ αὐτοκτονία στὶς ἡμέρες μαςτείνει νὰ γίνει συρμὸς μὲ τὴν δι-καιολογία τῆς οἰκονομικῆς κρίσε-ως

Ὡστόσο τὸ πρόβλημα τῆς αὐτο-κτονίας εἶναι παλαιό Εἰσῆλθε στὸγίγνεσθαι τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὴστιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία αὐτὸς πίστε-ψε ὅτι εἶναι κυρίαρχος τῆς ζωῆςτου καὶ ἑπομένως μπορεῖ νὰ τὴντερματίσει ὅποτε αὐτὸς τὸ θελήσεικαὶ κρίνει ὅτι εἶναι ἐπιβεβλημένο

Πολλοὶ φιλόσοφοι τῆς Ἀρχαιότη-τας ὑποδεικνύουν τὴν αὐτοκτονίαὡς πράξη ἡρωϊσμοῦ καὶ ὄχι δειλίαςὅπως οἱ Στωϊκοί ὁ Ἡγησίας ὁ Πεισι-θάνατος (ἐξ οὗ καὶ ἡ ἐπωνυμία του)κἄ Ἀλλὰ καὶ σύγχρονοι φιλόσοφοιεἶναι ὑποστηρικτὲς τῆς ἀνωτέρωθέσεως καὶ ὑπέρμαχοι τῆς αὐτο-κτονίας Ἀναφέρουμε μερικούςὅπως τὸν Hume τὸν Voltaire τὸνSchopenhauer καὶ τὸν Morselli

Παράλληλα πολλοὶ εἶναι οἱ φιλό-

σοφοι ndashτόσο τῆς Ἀρχαιότητας ὅσοκαὶ νεώτεροιndash οἱ ὁποῖοι ἀπεδοκίμα-σαν τὴν ἀπονενοημένη αὐτὴ πράξηὡς ἀθέμιτη ὅπως οἱ Ὀρφικοὶ καὶ οἱΠυθαγόρειοι ἀλλὰ καὶ οἱ Kant Fich-te Heger κἄλ Ὁ Πλάτων λέγει χα-ρακτηριστικά ldquoἈδικεῖ τὴν ψυχὴν

αὐτοῦ ὁ ἑαυτὸν βιαζόμενος θέτωνγὰρ πρωΐμως τέρμα εἰς τὸν βίοναὐτοῦ ἐμποδίζει αὐτὴν βελ-τιωθῆναι Ἀναγκαζομένη δὲ ἡ ψυχὴνὰ καταλίπη βίᾳ τὸ σῶμα πρὶν ἢ κα-θαρθῆ πλήρως ἐκ τῆς κακίας οὐδύναται δεκτὴ γενέσθαι εἰς τὸν κα-θαρὸν ἀπὸ κακῶν τόπονrdquo (Θεαίτ177a3) Σύμφωνα μὲ τὸν ἴδιο φιλό-σοφο ὁ ἄνθρωπος ὀφείλει νὰ μὴβιάζεται νὰ ἐξέλθει τοῦ βίου ἀλλὰνὰ ὑπομένει ldquoἐὰν τʼ ἐν πενίᾳ γίγνη-ται ἐὰν τʼ ἐν νόσοις ἢ τινι ἄλλῳ τῶνδοκούντων κακῶν ὡς τούτῳ ταῦταεἰς ἀγαθὸν τι τελευτήσει ζῶντι ἢ καὶἀποθανόντιrdquo (Πολιτ 613a5)

Ὁ δὲ Ἀριστοτέλης ἀποδοκιμάζεικι αὐτὸς τὴν αὐτοκτονία ὡς πράξηδειλίας μᾶλλον ἢ ἀνδρείας ΤονίζειldquoΤὸ δ᾽ ἀποθνήσκειν φεύγοντα πε-νίαν ἢ ἔρωτα ἢ τί λυπηρὸν οὐκἀνδρείου ἀλλὰ μᾶλλον δειλοῦ μα-λακία γὰρ τὸ φεύγειν τὰ ἐπίποναrdquo(Ἠθ Νικομ 1116a 12) Καὶ ἀλλοῦldquoΦαῦλοι βροτῶν γὰρ τοῦ πονεῖνἠσσώμενοι θανεῖν ἐρῶσινrdquo (ἨθΕὔδ 1230a1)

Παρόμοια καὶ ἡ Ἰουδαϊκὴ θρη-σκεία καταδικάζει τὴν αὐτοκτονίαὡς ἀντικείμενη στὴν ἐντολὴ τοῦΘεοῦ ldquoοὐ φονεύσειςrdquo Γράφει ὁἸώσηπος ldquoἩ αὐτοχειρία καὶ τῆςκοινῆς ἁπάντων ζώων φύσεωςἀλλότριον καὶ πρὸς τὸν κτίσανταθεὸν ἡμᾶς ἐστιν ἀσέβειαrdquo (Περὶ τοῦἸουδ Πόλ 3 369 1)

Στὸν Χριστιανισμὸ ὁ πιστὸς γνω-ρίζει πλέον τὴν οὐσία τοῦ πράγμα-τος Καὶ αὐτὴ εἶναι μίαmiddot ὅτι ἡ αὐτο-κτονία δὲν εἶναι ἡ λύση Καὶ δὲνεἶναι ἡ λύση γιὰ δύο λόγους

Πρῶτον ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξηδὲν εἶναι αὐτοδημιούργητη καὶ ὡςἐκ τούτου δὲν εἶναι ὁ ἄνθρωποςἐκεῖνος ποὺ ἔδωσε τὴν ζωὴ στὸνἑαυτόν του Ἑπομένως δὲν νοεῖταιἡ ἀφαίρεση τῆς ζωῆς τὴν ὁποίαἔχει δώσει ἄλλος καὶ ὄχι ὁ ἴδιος ὁἄνθρωπος Καὶ αὐτὸς ὁ Ἄλλος εἶναιὁ Δημιουργὸς Τριαδικὸς Θεός

Δεύτερον ὁ ἄνθρωπος ndash κατὰτὴν ἀποκαλυφθεῖσα ἀπὸ τὸν Ἴδιοτὸν Αὐτοαποκαλυφθέντα Θεάν-θρωπο Κύριο ἀλήθεια ndash ὑπάρχειὀντολογικὰ καὶ μετὰ τὸν τερμα-

τισμὸ αὐτῆς τῆς πρόσκαιρης ζωῆςἌρα εἶναι αὐτονόητο ὅτι ὁ αὐτόχει-ρας δὲν λύει οὐσιαστικὰ καὶ τελεσί-δικα τὸ ὑπάρχον πρόβλημά τουΤουναντίον τὸ ἐπεκτείνει καὶ πέραἀπὸ αὐτὴ τὴν ζωή καθιστώντας τοαἰώνιο

Κατὰ τὸν 2ο αἰώνα οἱ Χριστιανοὶκατὰ τὴν διάρκεια τῶν διωγμῶν δὲνπροέβαιναν σὲ ὁμολογία πίστεωςἐὰν δὲν ἐρωτῶντο γιὰ νὰ μὴ ἐκθέ-σουν σὲ κίνδυνο τὴ ζωή τους καὶλογισθεῖ τοῦτο ὡς αὐτοκτονίαἘκτός βεβαίως μερικῶν ἐξαιρέσε-ων γιὰ τὶς ὁποῖες ἀπεφάνθη ἡ ἴδια ἡἘκκλησία

Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ἐκπροσω-πώντας τὴν γενικότερη ἐκκλησια-στικὴ ἀντίληψη χαρακτηρίζει τὴναὐτοκτονία ὡς ἔγκλημα βαρύτεροκαὶ πιὸ ἀξιόποινο ἀπὸ τὸν φόνο laquoὉβιαίῳ θανάτῳ καταλύων τὸ ζῆνἐγκληματίας ἐστι καὶ βδελυρός Διὸὁ Θεὸς τοὺς αὐτοκτονοῦντας κο-λάζει καὶ πάντες βδελυττόμεθαraquo(PG 61 618) Ὁ δὲ 14ος κανόναςτοῦ Ἁγ Τιμοθέου ὁ ὁποῖος ἔλαβεοἰκουμενικὸ κῦρος ἀπὸ τὸν 2ο κα-νόνα τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνό-δου ἀπαγορεύει νὰ τελεσθεῖ μνη-μόσυνο ὑπὲρ τῶν αὐτοχειριασθέν-των

Ἡ ἄποψη τῶν Ἁγίων Πατέρωνπερὶ αὐτοκτονίας ἑδράζεται ἐπὶ τῆςἉγίας Γραφῆς Γράφοντας ὁ Ἀπό-στολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος στοὺςΚορινθίους τονίζει ldquoΕἴ τις τὸν ναὸντοῦ Θεοῦ (δηλαδὴ τὸ σῶμα του)φθείρει φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεὸςrdquo (Α΄Κορ 3 17) Τοῦτο σημαίνει ἑρμη-νεύει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος αἰώνιακόλαση Καὶ αὐτὸ γιατί εἴμαστε μέ-λη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ ldquoὅτιμέλη ἐσμὲν τοῦ σώματος αὐτοῦ(τοῦ Χριστοῦ)rdquo (Ἐφεσ 5 30)

Ἡ λύση λοιπόν στὸ κάθε μορ -φῆς πρόβλημα ndash ἔστω σοβαρὸ ndashδὲν εἶναι δυνατὸν νὰ βρίσκεταιστὴν αὐτοκτονία ἀλλὰ στὴ ζωὴ καὶστὴν ἀλήθεια Καὶ ὅπως πρέπει νὰγνωρίζουμε ἡ αὐτοζωὴ καὶ ἡ αὐτο-αλήθεια εἶναι ὁ Ἰησοῦς ΧριστόςΑὐτὸς μᾶς χάρισε τὴ ζωὴ αὐτήΑὐτὸς εἶναι ὁ κύριος τῆς ζωῆς καὶτοῦ θανάτου ἀφοῦ μὲ τὸν ἐπὶ τοῦΣταυροῦ θάνατό Του θανάτωσετὸν θάνατον

Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ὁ ἄνθρωποςπρέπει νὰ εἶναι ὡς στρατιώτηςΧριστοῦ πιστὸς στὸ καθῆκον τουφρουρὸς τοῦ πολύτιμου δώρουτῆς ζωῆς καὶ νὰ πορεύεται μὲ ὑπο-μονὴ καὶ ἐλπίδα μέχρι τοῦ ὑπὸ τοῦἸδίου τοῦ Θεοῦ τεταγμένου χρό-νου τῆς ἀποδημίας του στὴν οὐρά-νια πατρίδαraquo

Τοῦ κ Ἠλία ΜπάκουΔρ ΘεολογίαςndashΦιλολόγουΓεν Γραμματέως τῆς ΠΕΘ

Τοῦ ἈρχιμανδρίτουΚυρίλλου Κωστοπούλου

Ο ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣἝνας κλάδος τοῦ Ἀποκρυφισμοῦ

Τοῦ Πρωτ Βασιλείου Ἀ Γεωργοπούλου Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς ΑΠΘ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 4ην ΣΕΛ

Σελὶς 4η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Ποιὸ εἶναιτὸ χέρι τοῦ Θεοῦ

Ἰδιαίτερα σὲ στιγμὲς πολὺ δύσ -κολες καὶ ἐξαιρετικὰ κρίσιμες τὸλέμε ὅλοι καθαρά laquoὉ Θεὸς νὰ βά-λει τὸ χέρι Τουraquo Ἀκόμη καὶhellip ἄθε-λά μας τὸ λέμε Εἴτε ὡς πιστοί εἴτεκαὶ ὡς ἄπιστοι (ἢ καὶ ὀλιγόπιστοι)ἀκόμη Ἀλλὰ καὶ τότε πού διαφύ-γαμε ἕνα μεγάλο κίνδυνο μία ἐξαι-ρετικὰ δύσκολη κατάσταση τί λέ-με πάλι laquoἜβαλε ὁ Θεὸς τὸ χέριΤου καὶ γλύτωσαraquo ἢ laquoτὸ χέρι τοῦΘεοῦ μὲ ἔσωσεraquo

Ἀλλὰ τί εἶναι αὐτὸ τὸ χέρι τοῦ

Θεοῦ πού μᾶς λυτρώνει Μοιάζει μὲ τὸ στοργικὸ χέρι τῆς

μάνας Μοιάζει μὲ τὸ στιβαρὸ χέρι τοῦ

πατέρα Μοιάζει μὲ τὸ σωτήριο χέρι τοῦ

ναυαγοσώστηΜοιάζει μὲ τὸ ἀκαταμάχητο

ἐκεῖνο χέρι πού σπάζει ὅλα τὰ δε-σμά

Ἢ μοιάζει μὲ ἐκεῖνο τὸ προστα-τευτικὸ χέρι ποὺ δὲν σʼ ἀφήνει νὰκρημνιστεῖς στὸν κατηφορικὸ δρό-μο πού πῆρες

Μήπως πάλι εἶναιhellip Ἐκεῖνο πού χώρισε στὰ δύο τὴν

Ἐρυθρὰ θάλασσα γιὰ νὰ πορευτεῖὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς μακριὰ ἀπʼτοὺς τυράννους του

Ἐκεῖνο πού τοῦ σκόρπιζε γιὰχρόνια τὸ μάννα ἐκεῖ στὴν πορείατου στὴν ἔρημο

Ἐκεῖνο πού δὲν ἄφησε τὰ τρίαπαιδιὰ νὰ καοῦν στὸ καμίνι τοῦ Να-βουχοδονόσορα

Ἢ ἐκεῖνο ποὺ ἔσωσε τὸν μὲνΝῶε ἀπʼ τὸν κατακλυσμὸ τοῦ νε-ροῦ τὸν δὲ Λὼτ ἀπʼ τὸν κατα-κλυσμὸ τῆς φωτιᾶς ἐκεῖ στὰ Σόδο-μα καὶ τὰ Γόμορρα

Μήπως τελικά πρόκειται γιὰ τὸχέρι ἐκεῖνο ποὺ εὐλόγησε τὰ πέντεψωμιὰ καὶ τὰ δύο ψάρια καὶ χόρτα-σε τοὺς πέντε χιλιάδες

Μήπως πρόκειται γιὰ ἐκεῖνο ποὺμόλις ἔπιασε τὸ χέρι τῆς κατάκοι-της καὶ μὲ πυρετὸ πεθερᾶς τοῦ Πέ-τρου ἀμέσως ἐκείνη ἔγινε καλά

Μήπως πρόκειται γιὰ ἐκεῖνο ποὺμόλις κράτησε τὸν ἴδιο τὸν Πέτροτότε ποὺ ἀπὸ ὀλιγοπιστία βυθιζό-ταν στὴν τρικυμισμένη θάλασσαὁπότε καὶ δὲν καταποντίστηκε καὶσώθηκε ἀμέσως

Ἢ μήπως πρόκειται γιὰ ἐκεῖνοπού μόλις ἔπιασε τὸ χέρι τῆςνεκρῆς 12χρονης κόρης τοῦ Ἰαεί-ρου ἀμέσως αὐτὴ ἀναστήθηκε

Ὅπως καὶ νὰ τὸ κάνουμε αὐτὸτὸ χέριhellip

Πάντοτε ἔρχεται γιὰ νὰ δώσεικαὶ ποτὲ του γιὰ νὰ πάρει

Πάντοτε προσφέρει τὴ θαλπωρὴτου τὴν ἐξαίσια

Πάντοτε σκεπάζει μοναδικά Πάντοτε ὁδηγεῖ ἀνυπέρβληταΠάντοτε ἀνατρέπει ὅλα τὰ laquoδε-

δομέναraquoΠάντοτε εἶναι φιλεύσπλαχνο καὶ

φιλάνθρωποΠάντοτε θυσιαζόμενο γιʼ αὐτὸ

εἶναι καὶ ματωμένο

Στʼ ἀλήθεια ποιὸ εἶναι ἀκριβῶςαὐτὸ τὸ χέρι Γιατί σὲ κάθε περί-πτωση εἶναι πανίσχυρο ἀκαταμά-χητο μοναδικὰ δυνατό Καὶ δὲνμπορεῖ νὰ γίνει διαφορετικὰ ξέρε-τε Γιατί πρόκειται γιὰ τὸ ἴδιο τὸ χέ-

ρι τοῦ Θεοῦ Καὶ τί εἶναι ὁ Θεὸςπαρὰ ὁ laquoΚύριος τῶν δυνάμεωνraquo(Ψαλμ 2310)

Σὲ πάρα πολλὰ σημεῖα ἡ ἉγίαΓραφὴ λέγει γιὰ τὸ πανίσχυρο αὐτὸχέρι τοῦ Θεοῦ

bull laquoΤὰ χέρια Σου μὲ ἔπλασαν καὶμὲ δημιούργησανraquo (Ἰὼβ 108 καίΨαλμ 11873)

bull laquoΑὐτοῦ εἶναι ἡ θάλασσα καὶΑὐτὸς τὴν ἔκανε καὶ τὴν ξηρὰ τὰχέρια Του τὴν ἔπλασανraquo (Ψαλμ945)

bull laquoΣύ Κύριε στὴν ἀρχὴ θεμε-λίωσες τὴν γῆ καὶ ἔργα τῶν χεριῶνΣου εἶναι οἱ οὐρανοὶraquo (Ψαλμ10126 καί Ἑβρ 110)

bull laquoἘγὼ εἶμαι ὁ πρῶτος κι ἐγὼὑπάρχω στὸν αἰώνα Τὸ χέρι μουθεμελίωσε τὴ γῆ καὶ ἡ δεξιά μουστερέωσε τὸν οὐρανὸraquo (Ἠσ 1213)

bull laquoΑὐτὰ ποὺ σκέφτηκε καὶ ἀπο-φάσισε νὰ κάνει ὁ Θεὸς ὁ ἅγιοςποιὸς θὰ τὰ ἐμποδίσει καὶ ποιὸς θὰἀποτρέψει τὸ χέρι τὸ ὑψηλόraquo (Ἠσ14 27)

Ἆραγε ποιὸς εἶναι τόσο δυ-νατὸς ὥστε νὰ μπορεῖ νὰ ἀντιστέ-κεται στὶς ἀποφάσεις τοῦ Θεοῦ καὶνὰ προβάλει ἐμπόδια στὶς θελήσειςΤου Κανένας ἀπολύτως Ἑπόμενοεἶναι νὰ ἀναρωτιέται ὁ προφήτηςἨσαΐας laquoΤὸ χέρι Σου τὸ ὑψηλὸποιὸς θὰ τὸ ἀποτρέψειraquo (Ἠσ 1427) Γιατί δὲν εἶναι ἄλλο παρὰ τὸἴδιο τὸ χέρι τοῦ Κυρίου τῶν δυνά-μεων

Στὸ διάβα τῶν αἰώνων πολλοὶἦταν ἐκεῖνοι ποὺ θεωροῦσαν τοὺςἑαυτοὺς τους ἰσχυρούς ἐπειδὴεἶχαν τὴν κοσμικὴ ἐξουσία γιὰ πα-ράδειγμα Ὁπότε καὶ τυφλωμένοιἀπὸ ὑπέρμετρο ἐγωισμὸ καὶ ἔπαρ-ση νόμιζαν ὅτι μποροῦσαν νὰ κά-νουν ὅτι ἤθελαν Ἀκόμη καὶ στοὺςἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ ἐκείνουςποὺ ὁλοφάνερα σκέπαζε τὸ προ-στατευτικό Του χέρι

Ἀλλὰ πόσο ἔξω ἔπεσαν Πόσο γε-λοιοποιήθηκαν

Κι αὐτὸ τὸ εἴδαμε νὰ ἐπαναλαμ-βάνεται ἄπειρες φορὲς μὲ τοὺςμάρτυρες Δὲν εἶναι μόνο ὅτι δὲντοὺς ἔβλαπταν τὰ φοβερὰ μαρτύ-ρια στὰ ὁποῖα τοὺς ὑπέβαλανἀλλὰ καὶ μέσα ἀπʼ αὐτά γίνοντανΧριστιανοὶ καὶ στὴ συνέχεια μάρ-τυρες οἱ ἴδιοι οἱ δήμιοι ποὺ τοὺςβασάνιζαν ὡς καὶ οἱ γυναῖκεςαὐτῶν τῶν ἰσχυρῶν καὶ τὰ παιδιὰτους ἀκόμη

Ἔτσι δὲν κατατροπώνονταν μό-νον αὐτοί ἀλλὰ καὶ ὁ νομιζόμενοςlaquoἰσχυρόςraquo ὁ τάχα ἀκατάβλητοςαὐτὸς ποὺ τοὺς ὑποκινοῦσε δη-λαδὴ ὁ ἴδιος ὁ Σατανᾶς Τί γελοι-οποίηση κι αὐτὴ μπροστὰ στὸ ὄντωςπαντοδύναμο χέρι τοῦ Θεοῦ

Ἀλλὰ τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ δὲν εἶναι

κάτι ἀόριστο δὲν εἶναι τρόπος τοῦλέγειν ἢ ὁ τρόπος ποὺ περιγρά-φουμε τὴν παντοδυναμία Τουεἶναι κάτι πάρα πολὺ συγκεκριμέ-νο Ἐν τέλει τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ δὲνεἶναι κάτι ἀλλὰ Κάποιος Εἶναι ὁἴδιος ὁ Χριστός Ναί

Ἂς δοῦμε τί ἀναφέρει ἐπʼ αὐτοῦὁ μεγάλος Πατέρας τῆς Ἐκκλησίαςμας Ἅγ Κύριλλος ΠατριάρχηςἈλεξανδρείας1

bull laquoΧέρι βέβαια τοῦ Πατέρα ποὺἔπλασε τὰ πάντα εἶναι ὁ Υἱός μέσωτοῦ ὁποίου ἔκανε τὰ πάντα καὶστὸν ὁποῖο βρίσκονται τὰ πάνταΓιατί λέγει laquoμὲ τὸν λόγο τοῦ Κυρί-ου στερεώθηκαν οἱ οὐρανοίraquo

bull laquoΕἶναι πανίσχυρος ὁ Λόγος τοῦΘεοῦ Πατέρα κι αὐτὸς εἶναι ὁ Κύ-

ριος τῶν δυνάμεωνraquobull laquoΧέριraquo καὶ laquoδεξιὰraquo Του ὁ Θεὸς

καὶ Πατέρας ὀνομάζει τὸν Υἱόbull laquoΑὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος τῶν δυ-

νάμεων καὶ τὸ ἀνίκητο χέρι τοῦ Πα-τέρα μὲ τὸ ὁποῖο ἔφερε τὰ πάνταστὴν ὕπαρξηraquo

Λοιπόν ὅποιοι καταφεύγουν

στὸ Χέρι αὐτό ὅποιοι βρίσκονταικάτω ἀπʼ τὴν κραταιή Του σκέπηὅποιοι τὸ ἀγγίζουν μὲ σεβασμό πί-στη πολὺ καὶ ἐλπίδαhellip

Τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ τοὺς φοβί-σει

Τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ τοὺς βλά-ψει

Μένουν ἀπρόσβλητοι ἀπʼ τοὺςπειρασμοὺς καὶ τὰ πάθη

Ἀπόρθητοι ἀπʼ τὸν ΣατανᾶΠληροῦνται μὲ τὴν Θεία ΧάρηΓίνονται χαρισματικοὶ καὶ χαρι-

τωμένοιΜπορεῖ ἐμεῖς νὰ εἴμαστε ἀδύνα-

τοι εἶναι ὅμως παντοδύναμο τὸΧέρι ἐκεῖνο ποὺ μᾶς κρατεῖ καὶ μᾶςσκεπάζει Κι ὅταν μᾶς σώζει ὁ Χρι-στός ἆραγε ποιὸς μπορεῖ νὰ μᾶςβλάψει

Τονίζει ὁ ἱ Χρυσόστομος laquoΚα-νεὶς ἂς μὴ ὑπερηφανεύεται γιὰ τὸνπλοῦτο του κανεὶς νὰ μὴ ὑπερη-φανεύεται γιὰ κάτι ἀπʼ τὰ κοσμικάἀλλὰ γιʼ αὐτὸ καὶ μόνο ἐπειδὴ ἔχειτὸν Κύριο Θεόraquo

Τί εὐλογία

Στʼ ἀλήθεια τί γίνεται μὲ ἐκεί-νους ποὺ τὸ ἀμφισβητοῦν ἢ καὶ τὸπεριγελοῦν ποὺ τὸ ἀρνοῦνται καὶτὸ ἐγκαταλείπουν αὐτὸ τὸ Χέρι

Τότε ὁ ἄνθρωπος μένει ἔρημοςκαὶ μὲ ἕνα τεράστιο κενὸ μέσα τουτὸ ὁποῖο μὲ τίποτε δὲν μπορεῖ νὰκαλύψει

Τότε ὁ ἄνθρωπος καταντᾶ νὰ κα-ταφεύγει σὲ ἄλλα χέρια ἁμαρτω-λά κακοποιά διεφθαρμένα σὲ χέ-ρια καθαρὰ διαβολικά

Τότε ὁ ἄνθρωπος πέφτει στὸ χά-ος τῆς ἀπόγνωσης καὶ τῆς ἀπελπι-σίας

Ὁ Γάλλος συγγραφέας Εὐγέ-νιος Ἰονέσκο εἶχε γράψει γιὰ τὸδράμα τῆς μακριὰ ἀπʼ τὸν Θεὸεὑρισκόμενης ψυχῆς του laquoΜπορῶνὰ πῶ ὅτι ἔχω ἐγκαταλείψει τὸνΟὐρανὸ κι ἔχω τὴν ἐντύπωση ὅτι ὁΟὐρανὸς μὲ ἔχει ἐγκαταλείψειhellipἜχουμε καταντήσει ἀνδρείκελακαὶ ἐρχόμαστε καὶ παρερχόμαστεδίχως λόγο ποὺ ἀκοῦμε καὶ λέμελέξεις δίχως νόημα Ἡ ὑλιστικὴζωὴ μᾶς ἔχει μεταμορφώσει σὲὄντα ξιπασμέναhellipraquo

Ἀλλὰ τὸ Χέρι αὐτὸ ἔρχεται κά-ποτε ἀκόμη καὶ ὡς τιμωρό ὅπωςσυνέβη μὲ τοὺς Ἰσραηλίτες οἱὁποῖοι ἔφθασαν στὸ σημεῖο καὶ νὰτὸ σταυρώσουν ἀκόμη Μὴ τὸξεχνᾶμεhellip

Νά λοιπόν καλοί μου φίλοι ποιὸ

εἶναι τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ Ὁ ἴδιος ὁΧριστός μας Ὁ παντοδύναμος Ὁφιλεύσπλαχνος Ἡ καταφυγή μαςἈλλὰ γιὰ νὰ μᾶς σκέπει πρέπει νὰεἴμαστε κοντά Του μαζί Του ὅσογίνεται πιστὰ καὶ ἀφοσιωμέναἘκεῖνος πάντοτε θέλει νὰ μᾶς σκέ-πει νὰ μᾶς ὁδηγεῖ νὰ μᾶς σώζειἈρκεῖ νὰ τὸ θέλουμε κι ἐμεῖς Νὰτὸ θέλουμε πολύhellip

1 Βλ laquoΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΝΗΣΑΙΑraquo Λόγοι Β΄ Γ΄ amp Ε΄

Κ Γ Παπαδημητρακόπουλος

(2ον)ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκη -νὸς ἀπὸ τὴν Ἱ Μονὴ τοῦ ὉσίουΣάββα τοῦ Ἡγιασμένου ἐκτὸς ἀπὸτοὺς μοναχικούς του ἀγῶνες ἐπι-δίδεται καὶ στὴ συγγραφὴ σπου-δαιοτάτων ἔργων ὑπὲρ τῆς Ὀρθο-δοξίας Γράφει ἔργα ἑρμηνευτικάδογματικά ἀντιρρητικά ἀσκητικάἠθικά ὁμιλητικά ἁγιολογικὰ καὶὑμνογραφικά

Τὸ σημαντικότερο δογματικὸἔργο τοῦ ἱεροῦ Δαμασκηνοῦ εἶναιἡ laquoΠηγὴ Γνώσεωςraquo τὸ ὁποῖο διαι-ρεῖται σὲ τρία μέρη α) Φιλοσοφικὰκεφάλαια β) Περὶ αἱρέσεων καὶ γ)Ἔκθεσις ἢ ἔκδοσις ὀρθοδόξου πί-στεως

Τὸ δεύτερο μέρος τοῦ ἔργουlaquoΠηγὴ Γνώσεωςraquo τὸ laquoΠερὶ αἱρέ-σεωνraquo εἶναι μία σύν τομη καὶ ἀκρι-βολογικὴ περίληψη 103 αἱρέσεωνΣτηρίζεται σὲ παλαιότερους θεο-λόγους ἰδιαίτερα στὸν Θεοδώρη-το Κύρου καὶ τὸν ἅγιο ἘπιφάνιοΚύπρου Οἱ ἀπόψεις τοῦ Ἁγίου γιὰὁρισμένες νεώτερες αἱρέσεις(Ἰσμαηλίτες ἢ Μωαμεθανοὶ καὶεἰκονομάχοι) εἶναι πρωτογενεῖςἘνῶ δηλ γιὰ τὶς ἄλλες αἱρέσεις τὸμόνο ποὺ κάνει εἶναι νὰ παραθέ-τει διάφορες γνωστὲς θέσεις περὶαὐτῶν ἀπὸ προγενεστέρους Πατέ-ρες γι᾽ αὐτὲς τὶς δύο αἱρέσεις κα-ταγράφει τὴν δική του προσωπικὴμαρτυρία καὶ κρίση Αὐτὴ εἶναι καὶἡ πρωτοτυπία τοῦ ἔργου

Βεβαίως πολὺ ὀρθὰ ὁ ἍγιοςἸωάννης κατατάσσει τὸ Ἰσλὰμ στὶςαἱρέσεις ἀφοῦ ὅπως ἀναφέραμεἡ διδασκαλία του ἀποτελεῖ ἕνα μί -γμα ἕνα κράμα διαφόρων αἱρέσε-ων ὅπως τῆς εἰδωλολατρίας τοῦζωροαστρισμοῦ τοῦ μανιχαϊσμοῦτοῦ ἰουδαϊσμοῦ τοῦ γνωστικισμοῦτοῦ ἀρειανισμοῦ τοῦ νεστοριανι-σμοῦ τοῦ μονοφυσιτισμοῦ τοῦἀφθαρτοδοκητισμοῦ καὶ τῆς εἰκο-νομαχίας12

Ἐξ ἀρχῆς θὰ πρέπει νὰ ἀναφέ-ρουμε ὅτι ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τοῦκειμένου προκύπτει ὅτι πρωταρ-χικὸς σκοπὸς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννουδὲν εἶναι νὰ κάνει μιὰ σοβαρὴ θεο-λογικὴ συζήτηση ἐλέγχοντας μὲθεολογικὰ ἐπιχειρήματα τὴν πλάνητοῦ Ἰσλάμ Στόχος του εἶναι νὰ τὴνγελοιοποιήσει νὰ τὴν παρουσιάσειὅτι εἶναι γιὰ γέλια νὰ πέσει στὴνὑπόληψη τῶν ἀναγνωστῶν Δὲντὴν θεωρεῖ κἂν ἀξία νὰ ἀσχοληθεῖκανεὶς σοβαρὰ μὲ μιὰ τέτοια θρη-σκεία Αὐτό μάλιστα καταφαίνεταιἀπὸ τὰ ἴδια τὰ λόγια τοῦ Ἁγίου ὁὁποῖος χρησιμοποιεῖ τέσσεριςφορὲς τὴν φράση laquoγέλωτοςἄξιαraquo13 ὅτι δηλ τὸ πιστεύω τοῦἸσλὰμ εἶναι ἄξιο μόνο γιὰ γέλια

Ἂς ἔλθουμε ὅμως τώρα νὰ ἐξε-τάσουμε τὸ ἴδιο τὸ κείμενο τὸlaquoΠερὶ αἱρέσεωνraquo

Εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ὁ εἰκονόφιλοςπατὴρ μᾶς δίνει τὴν γνώμη του γιὰτὸ Ἰσλάμ Θεωρεῖ ὅτι εἶναι θρη-σκεία ἀλλὰ λαοπλάνος καὶ πρό-δρομος τοῦ Ἀντιχρίστου laquoἜστι δὲκαὶ ἡ μέχρι τοῦ νῦν κρατοῦσα λαο-πλάνος θρησκεία τῶν Ἰσμαηλιτῶνπρόδρομος οὖσα τοῦ Ἀντιχρί-στουraquo14 Στὴ συνέχεια ἀναφέρεταιστὴν καταγωγή της Ἰσμαηλίτες λέ-γονται ἐπειδὴ κατάγονται ἀπὸ τὸνἸσμαήλ τὸν υἱὸ τοῦ Ἀβραὰμ ἀπὸτὴν Ἄγαρ καὶ Ἀγαρηνοὶ ἀπὸ τὴνἌγαρ Ἀποκαλοῦνται ἐπίσης καὶΣαρακηνοὶ ὡς ἐκ τῆς laquoΣάρρας κε-νούςraquo15 ἐπειδὴ ἡ Ἄγαρ εἶχε πεῖστὸν ἄγγελο ὅτι ἡ Σάρρα τὴν ἀπέ-λυσε κενή Ἀναφέρει ἐπίσης ὅτιμέχρι τὰ χρόνια τοῦ Ἡρακλείουαὐτοὶ ἦταν εἰδωλολάτρες γιατίπροσκυνοῦσαν τὸ φωτεινὸ ἄστροκαὶ τὴν Ἀφροδίτη τὴν ὁποία ὀνό-μασαν Χαβάρ ποὺ σημαίνει μεγά-λη Ἀπὸ τὰ χρόνια ὅμως τοῦ Ἡρα-κλείου ἐγκατέλειψαν τὴν εἰδωλο-λατρεία καὶ προσκολήθηκαν στὸνΜωάμεθ τὸν ὁποῖο ἔρχεται στὴσυνέχεια καὶ μᾶς τὸν παρουσιάζει

Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι ὁ ἱερὸςΔαμασκηνὸς ἀποκαλεῖ εὐθὺς ἐξἀρχῆς τὸν Μαμὲδ (Μωάμεθ) ψευ-δοπροφήτη καὶ τὸν κατηγορεῖ ὅτισυνέστησε τὴν αἵρεσή του ὕστεραἀπὸ μιὰ ἐπιφανειακὴ μελέτη τῆςἉγίας Γραφῆς μιὰ συνομιλία μ᾽ ἕναἈρειανὸ μοναχὸ καὶ ἀφοῦ διέδωσετὴν ψεύτικη φήμη ὅτι ὅλ᾽ αὐτά ποὺθέσπισε εἶναι θεόσταλτα Μ᾽ αὐτὸντὸν τρόπο κατάφερε νὰ παρασύρειτὸν λαό Καυστικότατο εἶναι τὸσχόλιο τοῦ Ἁγίου ὅτι ὅλα τὰ θεσπί-σματα τοῦ βιβλίου τοῦ Μωάμεθδηλαδὴ τοῦ Κορανίου εἶναι laquoγέ-λωτος ἄξιαraquo τὸ ὁποῖο καθιέρωσεστὸ ἔθνος του χρησιμοποιώνταςὡς ὄργανο τὴν δῆθεν θεοσεβῆ καὶἠθικὴ πολιτεία του

Μέχρι ἐδῶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης κα-ταφέρνει νὰ δημιουργήσει τὴνσαφῆ ἀντίληψη στὸν ἀναγνώστηὅτι ἔχουμε νὰ κάνουμε μ᾽ ἕνα αἱρε-τικό ὁ ὁποῖος δημιούργησε μιὰ δι-κή του αἵρεση

Ἐν συνεχείᾳ ὁ ἱερὸς πατὴρ μᾶςδίνει πολὺ συστηματικὰ καὶ συνο-πτικὰ τὸ πιστεύω τὴν διδασκαλίατοῦ Ἰσλάμ16 καὶ μᾶς παρουσιάζειθαυμάσια τὰ βασικὰ σημεῖα τῆς πί-στεώς του Ὁ Μουσουλμανισμὸςlaquoλέγει ἕνα Θεὸν εἶναι ποιητὴν τῶνὅλων μήτε γεννηθέντα μήτε γε-γεννηκόταmiddot λέγει τὸν Χριστὸν Λό-γον εἶναι τοῦ Θεοῦ καὶ πνεῦμααὐτοῦ κτιστὸν δὲ καὶ δοῦλον καὶὅτι ἐκ Μαρίας τῆς ἀδελφῆς Μωυ-σέως καὶ Ἀαρὼν ἄνευ σπορᾶςἐτέχθη Ὁ γὰρ Λόγος φησί τοῦΘεοῦ καὶ τὸ Πνεῦμα εἰσῆλθεν εἰςτὴν Μαρίαν καὶ ἐγέννησε τὸνἸησοῦν προφήτην ὄντα καὶ δοῦλοντοῦ Θεοῦ Καὶ ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι παρα-νομήσαντες ἐθέλησαν αὐτὸνσταυρῶσαι καὶ κρατήσαντεςἐσταύρωσαν τὴν σκιὰν αὐτοῦΑὐτὸς δὲ ὁ Χριστὸς οὐκ ἐσταυρώ-θη φησίν οὔτε ἀπέθανεν Ὁ γὰρΘεὸς ἔλαβεν αὐτὸν πρὸς ἑαυτὸνεἰς τὸν οὐρανὸν διὰ τὸ φιλεῖναὐτόν Καὶ τοῦτο λέγει ὅτι τοῦ Χρι-στοῦ ἀνελθόντος εἰς τοὺς οὐρα-νούς ἐπηρώτησεν αὐτὸν ὁ Θεὸςλέγωνmiddot Ὢ Ἰησοῦ σὺ εἶπας ὅτι Υἱὸςεἰμὶ τοῦ Θεοῦ καὶ Θεός Καὶ ἀπε-κρίθη φησίν ὁ Ἰησοῦςmiddot ldquoἼλεώς μοιΚύριεmiddot σὺ οἶδας ὅτι οὐκ εἶπον οὐδὲὑπερηφανῶ εἶναι δοῦλος σουmiddot ἀλλ᾽ἄνθρωποι οἱ παραβάται ἔγραψανὅτι εἶπον τὸν λόγον τοῦτον καὶἐψεύσαντο κατ᾽ ἐμοῦ καὶ εἰσὶ πε-πλανημένοιrdquo Καὶ ἀπεκρίθη καὶφησὶν αὐτῷ ὁ Θεόςmiddot ldquoΟἶδα ὅτι σὺοὐκ ἔλεγες τὸν λόγον τοῦτονrdquoraquo17

Ὅπως εἶναι φανερὸ laquoτὸ Ἰσλὰμἀντλεῖ τὴν διδασκαλία περὶ τοῦἸησοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὴν ἀντιχρι-στιανικὴ ἰουδαϊκὴ καὶ τὴν αἱρετικὴχριστιανικὴ (ἀρειανικὴndashνεστο-ριανὴ) γραμματεία Τὸν δέχεται ὡςμέγα προφήτη ὡς τὴν σφραγίδατῆς ἁγιότητος ὡς τὸν μέλλοντα νὰκρίνει τὸν κόσμο κατὰ τὴν Δευτέ-ρα Παρουσία Τὸν θεωρεῖ ἐπίσηςΛόγο καὶ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ γεννη-θέντα ἀπὸ τὴν παρθένο Μαρία (ὄχιτὴν Κυρία Θεοτόκο ἀλλὰ τὴνἀδελφὴ τοῦ προφήτου Μωυσέως)διδάσκαλο τοῦ μονοθεϊσμοῦ καίτέλος ἀναληφθέντα στοὺς οὐρα-νοὺς μέχρι τῆς δευτέρας ἀπο-στολῆς του γιὰ τὴν κρίσι Ἀρνεῖταιτὴν θεότητα τοῦ Χριστοῦ τὸνΣταυρικό του θάνατο καὶ τὴν Ἀνά-σταση διότι τὰ θεωρεῖ ἀνοίκεια καὶβλάσφημα γιὰ ἕνα προφήτη τοῦΘεοῦ Γι᾽ αὐτὸ καὶ βδελύσσεται τὸνΤίμιο Σταυρό Γιὰ νὰ στηρίξη ὅληαὐτὴ τὴν διδασκαλία περὶ ἸησοῦΧριστοῦ τὸ Ἰσλὰμ ὑποστηρίζει ὅτιοἱ Χριστιανοὶ διαστρέβλωσαν μὲπροσθαφαιρέσεις καὶ παραποιήσειςτὸ ἀρχικὸ Εὐαγγέλιο ποὺ κήρυξε ὁἸησοῦς18raquo Ὑπάρχουν τέλος λέει ὁἍγιος κι ἄλλα τερατολογήματαστὴ διδασκαλία τοῦ Ἰσλὰμ laquoγέλω-τος ἄξιαraquo γιὰ τὰ ὁποῖα ὅμως ὁΜωάμεθ καυχιέται ὅτι τὰ παρέλα-βε ἐκ Θεοῦ

Πιὸ κάτω ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὑπεισ -έρχεται σ᾽ ἕνα πολὺ καίριο σημεῖοτῆς διαλογικῆς συζητήσεως μὲτοὺς Σαρακηνούς μὲ τὸ ὁποῖοτοὺς κατασυντρίβει καὶ τοὺς ἀφή-νει ἀναπολογήτους χωρὶς νὰ μπο-ροῦν νὰ προβάλλουν πειστικὰ ἐπι-χειρήματα Τὸ σημεῖο αὐτὸ εἶναι ἡπαγία θέση τοῦ ἱεροῦ Δαμασκηνοῦὅτι ἐκλείπει κάθε αὐθεντικὴ μαρ-τυρία γιὰ τὸ ὅτι τὸ Κοράνιο εἶναιθεόσταλτο καὶ ὁ προφήτης τουςἀληθινός Τοὺς ρωτᾶ laquoΚαὶ τίςἐστιν ὁ μαρτυρῶν ὅτι γραφὴναὐτῷ δέδωκεν ὁ Θεός Καὶ τὶς τῶνπροφητῶν προεῖπεν ὅτι τοιοῦτοςἀνίσταται προφήτηςraquo19 Μὴ ἔχον-τας τί νὰ ἀπαντήσουν οἱ Σαρακη-νοί ὁ Ἅγιος τοὺς φέρνει δύο πα-ραδείγματα Τὸ πρῶτο εἶναι ὁ προ-φήτης Μωυσῆς ὁ ὁποῖος παρέλα-βε τὸ Νόμο ἀπὸ τὸν Θεό ἀλλὰμπροστὰ στὰ μάτια τοῦ λαοῦ καὶ μὲφοβερὲς θεοσημίες καὶ τὸ δεύτε-ρο ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός γιὰτὸν ὁποῖο ὅλοι οἱ προφῆτες ἀπὸτὸν προφήτη Μωυσῆ κι ἔπειταμαρτύρησαν καὶ προεφήτευσαν γιὰὅλο τὸ σχέδιο τῆς προαιωνίου θεί-ας οἰκονομίας Καὶ τοὺς ξαναρωτᾶlaquoΠῶς καὶ ὁ δικός σας ὁ προφήτηςδὲν ἦλθε μ᾽ αὐτὸν τὸν τρόπο δη-λαδὴ μαρτυρούμενος καὶ προφη-τευόμενοςraquo Οἱ Σαρακηνοί ἔχον-τάς τα χαμένα ἀπαντοῦν μὲ τὸἀόριστο laquoὁ Θεὸς ὅσα θέλειποιεῖraquo20 Ὁ Ἅγιος ὅμως τοὺς προ-καλεῖ νὰ ἀπαντήσουν πιὸ συγκεκρι-μένα στὸ πῶς κατέβηκε ἡ γραφὴστὸν προφήτη τους κι αὐτοὶ ἀπαν-τοῦν ὅτι ἐνῶ κοιμόταν κατέβηκεἡ γραφὴ πάνω του Βέβαια δὲν χά-νει τὴν εὐκαιρία ὁ Ἅγιος νὰ γελοι-οποιήσει γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ τὸνΜωάμεθ προσαρμόζοντας σ᾽αὐτὸν τὴν λαϊκὴ παροιμία ποὺἀφήνει νὰ ἐννοηθεῖ laquoκοιμᾶται κιὀνειρεύεταιraquo

Ὁ Ὅσιος ὅμως δὲν ἀρκεῖταιμόνο στὰ παραπάνω μὲ τὰ ὁποῖακατέδειξε τὴν παντελῆ ἀπουσία κά-θε γνησίου μαρτυρίας περὶ τοῦ

ψευδοπροφήτου καὶ τοῦ ψευδοβι-βλίου του ἀλλὰ προχωρεῖ καὶ στὸνὰ ἀποκαλύψει καὶ τὴν πλήρη ἀντί-θεση καταπάτηση καὶ παρακοὴτῶν Σαρακηνῶν ἔναντι τοῦ ἰδίουτοῦ βιβλίου τους τοῦ ΚορανίουΤοὺς λέει ὅτι ἀφοῦ τὸ Κοράνιοἐντέλλεται τίποτα νὰ μὴ κάνουνκαὶ νὰ μὴ δέχονται ἄνευ μαρτύ-ρων πῶς δέχθηκαν τὸν Μωάμεθκαὶ τὴ θρησκεία του χωρὶς νὰ ἐξε-τάσουν τὴν αὐθεντικότητα καὶ γνη-σιότητά του Γιὰ ὅλα τὰ ἄλλα τὰεὐτελῆ πράγματα (πχ γυναῖκεςγαϊδάρους κτήνη κτήματα) ἔχουνμάρτυρες ἐνῶ γιὰ τὸ τόσο σοβαρὸθέμα τῆς πίστεως καὶ τῆς γραφῆςπαραμένουν ἀμάρτυροι Οἱ Σαρα-κηνοί ὅπως εἶναι φυσικό σιωποῦνγεμάτοι ντροπὴ καὶ ὁ Ὅσιος κατα-λήγει στὸ ἀναμφισβήτητο συμπέ-ρασμα ὅτι γιὰ τὸν Μωάμεθ καμμίαγραφὴ δὲν μαρτυρεῖ

Στὴ συνέχεια ὁ ἱερὸς Δαμα-σκηνὸς ἀναφέρεται δειγματολη-πτικὰ σὲ δύο περικοπὲς ἀπὸ τὸ Κο-ράνιο τὶς ὁποῖες μάλιστα ἀποκα-λεῖ laquoληρωδίεςraquo δηλαδὴ φλυαρίεςγιὰ νὰ μᾶς δώσει νὰ καταλάβουμεἀκόμη καλύτερα τὴν γελοιότητακαὶ τὴν ἀνοησία ποὺ ὑπάρχει στὴδῆθεν θεόσταλτη γραφή

Ἡ πρώτη περικοπὴ ἀναφέρεταιστὴ γραφὴ τῆς γυναικός ἡ ὁποίαὁρίζει γιὰ τὸν γάμο καὶ τὸ διαζύγιοΣύμφωνα μ᾽ αὐτὴ ὁ ἄνδρας μπορεῖνὰ ἔχει τέσσερεις γυναῖκες καὶ χί-λιες παλλακίδες οἱ ὁποῖες θὰ ὑπα-κούουν στὶς τέσσερεις γυναῖκεςΤὸ διαζύγιο ἐξαρτᾶται μόνο ἀπὸ τὴβούληση τοῦ ἀνδρός ὁ ὁποῖοςὅποτε θέλει μπορεῖ νὰ διώξει μίαἀπὸ τὶς γυναῖκες του καὶ νὰ πάρειἄλλη Μᾶς πληροφορεῖ ὅμως ὁἍγιος ὅτι ἡ θέσπιση τοῦ διαζυγίουπροῆλθε ἀπὸ τὸ πάθος τοῦ ἔρωταποὺ εἶχε ὁ Μωάμεθ γιὰ μιὰ γυναί-κα Συγκεκριμένα λέει ὅτι ὁ Μωά-μεθ εἶχε ἕνα συνεργάτη τὸν Ζεΐδὁ ὁποῖος εἶχε μιὰ πολὺ ὄμορφη γυ-ναίκα τὴν ὁποία ἐρωτεύθηκε ὁΜωάμεθ Καὶ κάποια φορὰ λέει ὁΜωάμεθ στὸν Ζεΐδ laquoὉ Θεὸς μοῦἔδωσε ἐντολὴ νὰ χωρίσεις τὴ γυ-ναίκα σουraquo καὶ ὁ Ζεΐδ τὴν χώρισεΜετὰ ἀπὸ ἀρκετὲς ἡμέρες τοῦεἶπε laquoὉ Θεὸς ἔδωσε ἐντολὴ νὰτὴν πάρω ἐγώraquo Ἀφοῦ τὴν πῆρε καὶμοίχευσε μαζί της θέσπισε καὶ τὸνόμο ὅποιος θέλει νὰ χωρίζει τὴγυναίκα του Ἐάν ὅμως μετὰ τὸνχωρισμὸ ἐπιστρέψει σ᾽ αὐτήν νὰτὴν πανδρευθεῖ ἄλλος Γιατί δὲνἐπιτρέπεται νὰ τὴν πάρει ἂν δὲνπανδρευθεῖ ἀπὸ ἄλλον Ἐὰν καὶ ὁἀδελφὸς χωρίσει τὴ γυναίκα τουνὰ τὴν πανδρεύεται ὁ ἀδελφόςτου ἂν θέλει Ἐπιπροσθέτως ἀνα-φέρει ὁ Ἅγιος καὶ τὸ ρητὸ τοῦ Κο-ρανίου laquoεἴργασαι τὴν γῆν ἥν ὁΘεὸς ἔδωκέ σοι καὶ φιλοκάλησοναὐτήνraquo21 ἀναφερόμενο στὴ γυναί-κα καὶ σταματάει τὸ θέμα ἐδῶαἰδούμενος νὰ μολύνει τὴ γλώσσατου καὶ τὴ σκέψη τῶν ἀναγνωστῶνμὲ ἄλλα παρόμοια αἰσχρὰ πράγμα-τα τοῦ Μωάμεθ

Ἡ δεύτερη περικοπή τὴν ὁποίαἐπεξεργάζεται ὁ Ἅγιος Ἰωάννηςσχετίζεται μὲ τὴν καμήλα τοῦΘεοῦ Μὲ σκωπτικὴ διάθεση διη-γεῖται ὅτι μιὰ καμήλα σταλμένη ἀπ᾽τὸ Θεό ἤπιε ὅλο τὸ ποτάμι καὶ δὲνμποροῦσε νὰ περάσει ἀνάμεσα ἀπὸδύο βουνά ἐπειδὴ δὲν χωροῦσεὙπῆρχε ἐπίσης ἕνας λαὸς στὸντόπο ἐκεῖνο ποὺ τὴ μιὰ μέρα ἔπινεἐκεῖνος τὸ νερὸ καὶ τὴν ἑπομένη ἡκαμήλα πίνοντας τὸ νερό τοὺςἔτρεφε δίνοντάς τους γάλα ἀντὶγιὰ νερό Καὶ ρωτᾶ ὁ Ἅγιος τοὺςΣαρακηνούς laquoΓιατί ὁ προφήτηςσας στὸν ὁποῖο ὅπως ἰσχυρίζεσθεμίλησε ὁ Θεός δὲν ἔμαθε γιὰ τὴνκαμήλα ποιὸ εἶναι τὸ νόημα καὶ ὁσυμβολισμός της ποιὰ ἦταν ἡ κα-μήλα ποιὸς ὁ λαὸς ποὺ ἔπινε τὸ γά-λα ποὺ βρίσκεται τώρα ἡ καμήλαraquoΚάνει λόγο ἐπίσης καὶ γιὰ τὶς πα-χυλὲς ἀντιλήψεις ποὺ ἔχουν οἱΜουσουλμάνοι γιὰ τὸν Παράδεισολέγοντας ὅτι μπορεῖ ἡ καμήλα νὰβρίσκεται στὸν Παράδεισο ἀφοῦσύμφωνα μὲ τοὺς Ἀγαρηνοὺς στὸνΠαράδεισο κυλοῦν τρία ποτάμιαἕνα μὲ νερό ἕνα μὲ κρασὶ καὶ ἕναμὲ γάλα Τελικά ὅμως τοὺς βεβαι-ώνει μὲ αὐστηρότητα ποῦ βρίσκε-ται ἡ καμήλα καὶ ποῦ θὰ καταλή-ξουν κι αὐτοί ὅτι δηλαδὴ ἡ θαυμά-σια καμήλα τους βρίσκεται σὲψυχὲς ὄνων ὅπου κι αὐτοὶ πρόκει-ται νὰ ζήσουν ὡς κτηνώδεις πη-γαίνοντας ὡς πρόδρομος αὐτῶνἐκεῖ ὅπου βρίσκεται τὸ laquoσκότος τὸἐξώτερον καὶ κόλασις ἀτελεύτη-τος πῦρ ἠχοῦν σκώληξ ἀκοίμητοςκαὶ ταρτάριοι δαίμονεςraquo22 Ἀπὸ τὸτελευταῖο ἐξάγεται τὸ συμπέρα-σμα ὅτι ὁ Ἰσλαμισμὸς εἶναι μιὰ δαι-μονικὴ θρησκεία ἡ ὁποία τὸ μόνοποὺ μπορεῖ νὰ προσφέρει στοὺςἀκολούθους της εἶναι ἡ παράδοσητῶν ψυχῶν τους στὸν δαίμονα καὶἡ ὁριστικὴ ἀπώλειά τους Δὲνὑπάρχει ἐλπίδα σωτηρίαςὙποσημειώσεις

12 ΗΛ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ laquoΤὸἸσλὰμ κατὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Δα-μασκηνόraquo ΕΕΘΣΘ τμήματος Ποι-μαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας 1(1990) σσ 262 ndash 264 13 ΑΓΙΟΣΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ Περὶαἱρέσεων ρᾶ΄ 17 38 57 176 PG 94678ndash780 καὶ ἔκδ Γρηγόριος ὁ Πα-λαμᾶς ΕΠΕ τ 2 Θεσκη 1991 σσ306ndash321 14 Ὁπ ρα´ 1 ndash 2 15 Ὁπρα´ 5 16 Ὁπ ρα´ 18 ndash 37 17 Περὶαἱρέσεων ρα´ PG 94 765 ΑΒ καὶ ΗΛΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ laquoΤὸ Ἰσλάμhellipraquo σσ 267 ndash 268 18 Ἀπόψεις περὶ τοῦἀκαδημαϊκοῦ διαλόγου Ὀρθοδοξίαςκαὶ Ἰσλὰμ (ἀνάτυπο ἀπὸ τὸ περιοδικὸΚοινωνία ἔτος Μ΄ (1997) τεύχη 1 2σσ 1ndash11 καὶ 145ndash146) ἔκδ ΙΜὉσίουΓρηγορίου Ἁγίου Ὅρους Ἀθήνα1997 σ 17 19 Περὶ αἱρέσεων ρα´ 40 ndash42 20 Ὁπ ρα´ 54 21 Περὶ αἱρέσεωνρα´ 129 ndash 130 22 Ὁπ ρα´ 175

Ἡ Ἑλλὰς ἔχει ἀνάγκην μιᾶς ἐπα-ναστάσεως τονίζει ὁ Σεβ Μητρο-πολίτης Ναυπάκτου καὶ ἉγίουΒλασίου κ Ἱερόθεος εἰς πρόσφα-τον ἄρθρον του καταχωρηθὲν εἰςτὴν μηνιαίαν ἔκδοσιν τῆς ἹερᾶςΜητροπόλεώς του Εἰς αὐτὸ τὸἄρθρον ἐπισημαίνει τὰ ἀκόλουθασημαντικά

laquoΠαρακολουθῶ ὅσα γίνονται καὶλέγονται στὴν Πατρίδα μας τὰ τε-λευταῖα χρόνια Εἶμαι βαθύταταπροβληματισμένος καὶ πολλὲςφορὲς δὲν ἔχω κάτι καινούργιο νὰπῶ γιὰ τὴν λεγόμενη οἰκονομικὴκρίση Ἔγραψα διάφορα κείμεναγιὰ τὸ θέμα αὐτό ἀλλὰ αἰσθάνομαιὅτι σήμερα δὲν χρειάζονται πε-ριττὰ λόγια ἀλλὰ προφητικὲςφωνὲς καὶ κυρίως δυναμικὲς πρά-ξεις Ὁ καρκινοπαθὴς δὲν θερα-πεύεται μὲ ἀσπιρίνες καὶ ὑποσχέ-σεις ἀλλὰ μὲ χειρουργικὲς ἐπεμ-βάσεις

Μοῦ λένε πολλοί γιατί δὲνἀρθρογραφῶ στὶς ἘφημερίδεςὙπάρχουν πολλοὶ λόγοι γι᾽ αὐτόἀλλὰ κυρίως ὀφείλεται σὲ αὐτὸντὸν βαθύτατο προβληματισμό μουΤὰ λόγια δὲν εἰσακούονται τὰγραπτὰ δὲν λαμβάνονται ὑπ᾽ ὄψη ἡσιωπὴ δὲν ἀξιοποιεῖται σωστάἜτσι ἀρκοῦμαι στὰ ἐκκλησιαστικὰκαὶ θεολογικά μου ἔργα

Τὸ πρόβλημα ὅμως παραμένεικαὶ φαίνεται ὅτι εἶναι μεγάλο Πέ-ρα ἀπὸ τὴν παγκόσμια οἰκονομικὴκρίση καὶ τὴν διαδοχικὴ κατάρρευ-ση τῶν ἰδεολογιῶν τοῦ ναζισμοῦτοῦ μαρξισμοῦ καὶ τοῦ καπιταλι-σμοῦ καὶ τῶν πρακτικῶν τους πέ-ρα ἀπὸ τὴν κατάρρευση τοῦ εὐδαι-μονιστικοῦ τρόπου ζωῆς σὲ παγ-κόσμιο ἐπίπεδο στὴν Χώρα μας πα-ρατηρεῖται μὲ εὐθύνη πρωτίστωςτῶν πολιτικῶν ἀλλὰ καὶ τῶν πνευ-ματικῶν δυνάμεων τοῦ τόπου καὶτοῦ λαοῦ ἡ ὑπονόμευση τοῦ Κρά-τους Τὸ Κράτος μας συγκροτήθη-κε μὲ θυσίες καὶ ἀγῶνες μὲ αἵματακαὶ πολέμους ἀφοῦ τίποτε δὲν μᾶςχαρίσθηκε ἀλλὰ κάθε σπιθαμὴ γῆςκερδίθηκε μὲ αἷμα Καὶ ὅμως μερι-κοὶ συμπεριφέρθηκαν ἀνάρμοστακαὶ ἀπαράδεκτα καὶ τώρα βλέπου-με τὸ Κράτος μας νὰ μετατρέπεταισὲ προτεκτοράτο Ζοῦμε ὡς ἀσθε-νεῖς στὴν ἐντατική διασωληνωμέ-νοι ἔχοντας μάσκες ὀξυγόνουζοῦμε δηλαδὴ μὲ δανεικὰ χρήμα-τα ποὺ ἀγωνιζόμαστε νὰ τὰ λά-βουμε γιὰ νὰ μὴ πεθάνουμε δί-δοντας ἐγγυήσεις μὲ βάση τὸἀγγλικὸ δίκαιο Καὶ ὅσοι ξέρουν τίσημαίνει αὐτό ἀντιλαμβάνονταιπολὺ καλὰ τὶς συνέπειες αὐτῆς τῆςπράξης

Ποιοὶ εὐθύνονται ποὺ φθάσαμεἕως ἐδῶ Ποιοὶ ἀναλαμβάνουν τὶςεὐθύνες τους Πόσοι ἔχουν τὴναἴσθηση τοῦ χρέους τους ὡς ἡγέ-τες Ποιοὶ θὰ λογοδοτήσουν Ποιοὶθὰ προβοῦν σὲ δυναμικὲς πρωτο-

βουλίες γιὰ ἐπανόρθωσηΠολλοὶ πλησιάζουν ἐμᾶς τοὺς

Ἐπισκόπους καὶ μᾶς προτρέπουννὰ μιλήσουμε νὰ ἐλέγξουμε νὰκρίνουμε Ζητοῦν νὰ μιλήση ἡἘκκλησία γιὰ τὴν πεῖνα τὴν ἀνερ-γία τὴν ὑποδούλωση Βέβαια οἱΠοιμένες κάνουν τὸ χρέος τουςἀνταποκρίνονται στὴν ἀποστολήτους ὅπως ἔχουν δώσει ὑπόσχεσηκατὰ τὴν χειροτονία τους ἀκόμηἀσχολοῦνται ὄχι μόνον τώρα μὲτὸ κοινωνικὸ καὶ φιλανθρωπικὸἔργο Σὲ τοπικὸ ἐπίπεδο ἐκφραζό-μαστε καὶ γιὰ τὴν κατάσταση τῆςΧώρας μας

Αἰσθάνομαι ὅμως ὅτι τὸ πρόβλη-μα εἶναι βαθύτατο καὶ δὲν θερα-πεύεται μὲ ἐλεγκτικοὺς λόγουςὙπάρχει ἔντονος προβληματισμός

Ἀπὸ τὴν μιὰ μεριὰ χρειάζεται μιὰἰσχυρὴ καὶ ἱκανὴ προσωπικότηταποὺ θὰ ἡγηθῆ τοῦ λαοῦ μὲ διπλὸσκοπό Ὁ ἕνας νὰ ἐλέγξη τὴνὑπάρχουσα κατάσταση νὰ μιλήσημὲ εἰλικρίνεια καὶ ἀλήθεια καὶ ὁἄλλος νὰ κατευθύνη τοὺς ἀνθρώ-πους γιὰ νὰ μὴ ἐκτραποῦν σὲἐμφύλιο σπαραγμό Εἶναι τὸ χειρό-τερο ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ γίνηαὐτὴν τὴν ἐποχή Ὅμως ποῦὑπάρχουν τέτοιοι πολιτικοὶ ἡγέτεςἀφοῦ καὶ ὅσοι ἔχουν τέτοια προ-σόντα βρίσκονται στὸ περιθώριοτῆς κοινωνικῆς καὶ πολιτικῆς ζωῆςτοῦ τόπου ὄχι μὲ εὐθύνη τους

Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά ἀκριβῶςἐπειδὴ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ἔλλειψη γι᾽αὐτὸ ἀπαιτεῖται νηφαλιότητα ψυ-χραιμία σύνεση γιὰ νὰ μὴ χάσουμετὴν ἐλεύθερη κυριαρχία ποὺ μᾶςἀπέμεινε Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος γιὰτὸν ὁποῖο περισσότερο μιλοῦμε μὲψυχραιμία καὶ σωστὸ λόγο Δὲνπρέπει νὰ ὁδηγηθοῦμε σὲ ἐμφυλί-ους πολέμους καὶ σὲ ἀντιδημοκρα-τικὲς καταστάσεις Καὶ ἡ ψυχραιμίαεἶναι ἕνας δυνατὸς ldquoἡγέτηςrdquo

Τὸ λεγόμενο ΒυζάντιοndashΡωμα-νία κάποτε χάθηκε ὡς κρατικὴὑπόσταση ἀλλὰ δὲν χάθηκε τὸἜθνος μὲ τὴν παράδοση καὶ τὸνπολιτισμό του ποὺ διατηρεῖταισήμερα σὲ ὅλο τὸν κόσμο Αὐτὸσημαίνει ὅτι πρέπει νὰ ἀποδυ-θοῦμε σὲ ἀγῶνες γιὰ νὰ μὴ χά-σουμε τὴν Κρατική μας ἐλευθε-ρία ἀλλὰ ἂν δὲν κατορθωθῆ αὐτὸθὰ πρέπει νὰ ἀγωνισθοῦμε γιὰ τὴνδιάσωση τῆς Ἐθνικῆς ἀξιοπρέπει-ας μὲ τὴν διατήρηση τῆς παρά-δοσης τοῦ ἰδιαιτέρου πολιτιστι-κοῦ τρόπου ζωῆς

Χρειάζεται ἐπανάσταση σήμε-ρα ἀλλὰ γνωρίζουμε ὅτι σὲ κάθεἐπανάσταση ποὺ ἔχει ἀποτελέ-σματα καὶ δὲν ὁδηγεῖται σὲ χειρό-τερη ὑποδούλωση προηγεῖταιπάντα μιὰ πνευματικὴ ἐπανάστα-ση ποὺ στηρίζεται στὴν παιδείατὸν πολιτισμό Αὐτὴν τὴν ἐπανά-σταση ἔχουμε σήμερα ἀνάγκηστὴν Πατρίδα μαςraquo

ΝΝΕΕΑΑΝΝΙΙΚΚΑΑ ΖΖΗΗΤΤΗΗΜΜΑΑΤΤΑΑ

Η ΕΛΛΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙΜΙΑΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΝ

Ὑπὸ τοῦ Σεβ Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ Ἱεροθέου

ΠΟΛΛΟΙ σύγχρονοι Πατέρες μέὑψηλό Ὀρθόδοξο φρόνημα ἔ -χουν ἐκφράσει τήν ἄποψη ὅτι ἡσημερινή Ἑλλάδα δέν διαφέρειπολύ ἀπό τά Σόδομα καί Γόμορρατῆς Παλαιᾶς Διαθήκης Τελευταῖοδεῖγμα γραφῆς ἀποτελεῖ ἡ προ-ώθηση ἀπό τό ἴδιο τό Κράτος μιᾶςπολυδάπανης laquoκαμπάνιαςraquo γιά τόἔτος πού διανύουμε μέ σκοπό νάπροωθηθεῖ ἡ ὁμοφυλόφιλη συν-τροφικότητα Στό περιοδικό laquoὉΚόσμος τῶν Πολυτέκνωνraquo (τεῦ -χος 50) καί συγκεκριμένως στόἄρθρο τοῦ κ Νίκου ΦωτόπουλουΝομικοῦ- Οἰκονομολόγου καίἈντιπρόεδρου τῆς ΑΣΠΕ μέ τίτλοlaquoἩ ἐκτροπή καί ἡ διαστροφή ἐπι-βραβεύονταιhellipraquo διαβάζουμε με-ταξύ τῶν ἄλλων τά παρακάτω κυ-ριολεκτικῶς ἀνατριχιαστικά στοι-χεῖα

laquoΤό πρόγραμμα τῆς ΓΓΝΓ πούθά ἔχει τίτλο ldquoΖοῦμε ὅπως ἐσύrdquo θάὑλοποιηθεῖ σέ συνεργασία μέ τήνΜΚΟ ldquoΘετική φωνήrdquo πού ἀσχο-λεῖται μέ τά ζητήματα τῶν ὁμοφυ-λοφίλων

Ὁ κρατικός αὐτός φορέας τῆςνεολαίας ἀποσκοπεῖ ὅπως ἰσχυρί-ζεται στήν ἐκκίνηση τοῦ δημοσί-ου διαλόγου ἀναφορικά μέ τάπροβλήματα πού ἀντιμετωπίζουνοἱ ὁμοφυλόφιλοι νέοι στήν πατρί-δα μας προκειμένου νά γίνει σε-βαστή ἡ σεξουαλική διαφορετικό-τητα ἀλλά καί νά βελτιωθεῖ ἡεἰκόνα τους στήν Ἑλληνική κοι-νωνίαraquo

Καί σχολιάζει γιʼ αὐτό τό πρό-γραμμα ὁ συντάκτης τοῦ ἄρθρου

laquoΘά ἔπρεπε ὁ ἐν λόγῳ κρατικόςφορέας (Γενική Γραμματεία ΝέαςΓενιᾶς) σέ καιρούς χαλεπούς ἀντίνά σπαταλᾶ δημόσιο χρῆμα γιάτήν προώθηση τῆς ἐν λόγῳ ἐνη-μερωτικῆς ἐκστρατείας του καίἀντί νά προσπαθεῖ ἐμμέσως νάἐξοικειώσει τήν ἑλληνική νεολαίαμέ τήν ἐκτροπή καί τήν διαστρο-φή ὡς τρόπο ζωῆς νά ἀσχοληθεῖμέ τήν ἐκπόνηση προγραμμάτωνἀπασχόλησης τῶν νέων καί νά ἐπι-κεντρώσει ὅλη τήν προσοχή τουστό πῶς θά πραγματοποιηθεῖ ἡμείωση τῶν ποσοστῶν ἀνεργίας

τά ὁποῖα εἶναι ἰδιαίτερα ὑψηλάστίς νεανικές ἡλικίεςraquo

ΜΑΛΙΣΤΑ στό ἴδιο ἄρθρο ὁ κ Φω-

τόπουλος ἀναφέρει ἐν συνεχείᾳτήν Ἀπόφαση τοῦ ὙπουργείουἘργασίας καί Κοινωνικῆς ἀσφάλι-σης πού δημοσιεύτηκε στήν Ἐφη-μερίδα τῆς Κυβερνήσεως καί ἡὁποία ἀναφέρει πώς ἐφεξῆς ὡςἄτομα μέ ἀναπηρία θά θεωροῦνταιοἱ παιδόφιλοι οἱ φετιχιστές οἱ ἐπι-δειξιομανεῖς οἱ ἡδονοβλεψίες καίοἱ σαδομαζοχιστές μέ ποσοστόἀναπηρίας πού θά κυμαίνεται με-ταξύ 20-30 Ἐπίσης στήν ἴδια κα-τηγορία θά κατατάσσονται καί οἱπυρομανεῖς οἱ κλεπτομανεῖς καί οἱἔχοντες παθολογική ἐνασχόλησημέ τά τυχερά παιχνίδιαraquo

Καί σχολιάζει εὔστοχα ὁ κ Φωτό-πουλος laquoΜέ τήν πρωτοβουλία τουαὐτή τό Ὑπουργεῖο Ἐργασίας κα-τατάσσει ἄτομα μέ διεστραμμένηπροσωπικότητα στήν ἴδια κατηγο-ρία μέ τούς νεφροπαθεῖς τούς πα-ραπληγικούς καί τούς πάσχονταςἀπό χρόνιες καί μή ἀναστρέψιμεςπαθήσεις ὅταν τελευταῖα περικό-πτονται καί τά ἐπιδόματα σʼ αὐτούςπού ἔχουν πραγματική ἀνάγκη τῆςἀρωγῆς τῆς Πολιτείαςraquo

Ὅσο ἀφορᾶ στίς πολύτεκνες

οἰκογένειες τῆς Χώρας μας ἀναφέ-ρει ὅτι laquoΠολλοί ἀλλοδαποί πολύτε-κνοι γονεῖς ζητοῦν νά πάρουν τάμέλη τῶν οἰκογενειῶν τους τήνἙλληνική ἰθαγένεια ὄχι γιατί

ἔχουν κάποια ἰδιαίτερη προτίμησηστήν πατρίδα μας πού τούς φιλο-ξενεῖ ἤ γιατί τρέφουν ἰδιαίτερηἀγάπη καί ἐκτίμηση στόν ἑλληνικόλαό ἀλλά γιατί ἐπιθυμοῦν νάεἰσπράττουν τό πολυτεκνικό ἐπίδο-μα πού χορηγεῖται μέσῳ τοῦ ΟΓΑraquo

Δηλαδή μέ ἄλλα λόγια περικό-πτουν τά ἐπιδόματα τῶν Ἑλλήνωνπολυτέκνων τό συντριπτικό ποσο-στό τῶν ὁποίων ζοῦν μέσα στήν ἐξα-θλίωση καί τήν ἀγωνία γιά τό μέλλοντους καί τό μέλλον τῶν παιδιῶντους καί τά παρέχουν σέ ἀνθρώ-πους πού ἔχουν ἀκόμα καί ἐχθρικέςδιαθέσεις ἔναντι τῆς Ἑλλάδας

Ποιός εἶναι τελικά laquoὁ πάτος τοῦβαρελιοῦraquo ὄχι τόσο τῆς κατάρρευ-σης τῆς οἰκονομίας ἀλλά τῆςἀήθειας τῆς ἀπληστίας καί τῆςπνευματικῆς καί ἠθικῆς σήψης τῶνἙλλήνων κυβερνώντων

τῶν Μαθητῶν Κατά συνέπεια δέκαί τῆς κοινωνίας

ζ Ἡ Κυβέρνηση πού θά προκύ-ψει ἀπό τίς ἐκλογές τῆς 6ης Μαΐ-ου ὀφείλει νά συνεργασθεῖ μέ τήνἘκκλησία καί νά ἐπαναφέρει στήντάξη τό θέμα τῆς θρησκευτικῆςἀγωγῆς τῶν Ἑλληνοπαίδων

Ἡ πρωτοβουλία ἀνήκει πλέονστήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος

ΕὐχαριστῶἈθήνα 04ndash05ndash2012

Ὑποσημείωση1 Βλ Ἠλία Δ Μπάκου Ἀναγκαία

ἡ ἀπόσυρσις ἤ τό πάγωμα τῶν πιλο-τικῶν προγραμμάτων Σπουδῶν διά τοΜτΘ laquoὈρθόδοξος Τύποςraquo 3032012Εὐαγγέλου Πονηροῦ Προβλήματατοῦ (πιλοτικοῦ) ΠρογράμματοςΣπουδῶνhellip Γεωργίου Ν Παπαθανα-σοπούλου Πενήντα λόγοι διαφω-νίαςhellip Κείμενα τῆς ΠΕΘ κἄ ἨλίαΔ Μπάκου Λόγος ἀποδεικτικόςὑπέρ τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστ μαθή-ματος Ἀθήνα 2011 κἄ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 3ης ΣΕΛ

ΕΙΣΗΓΗΣΙΣ ΔΙΑΤΟ ΝΕΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΣΠΟΥΔΩΝhellip

στιανὸς νὰ πλησιάσει τὸ διώκτη τουλέει τὰ ἑξῆς laquoΠόσες φορὲς περι-φρόνησαν τὸν Κύριο οἱ ἄνθρωποιΠόσες φορὲς τὸν ἀποστράφηκανΑὐτὸς ὅμως δὲν σταματοῦσε νὰτρέχει κοντά τους Μὴ λὲς λοιπόνὅτι δὲν μπορῶ νὰ πλησιάσω ἐκεί-νους ποὺ μὲ μισοῦν ἀλλὰ πὲς ὅτιδὲν μπορῶ νὰ περιφρονήσω ἐκεί-νους ποὺ μὲ περιφρονοῦν Αὐτὸς ὁλόγος εἶναι τοῦ μαθητῆ τοῦ Χρι-στοῦ ἐνῶ ὁ ἄλλος τοῦ διαβόλουΑὐτὸς κάνει τοὺς ἀνθρώπους λαμ-προὺς κι ἔνδοξους ἐνῶ ὁ ἄλλοςαἰσχροὺς καὶ καταγέλαστουςraquo

Μακάριος εἶναι ὁ χριστιανόςποὺ ἔχει τὴν πνευματικὴ ἀσπίδα καὶμπορεῖ νὰ μένει ἄτρωτος καὶ ἀνε-πηρέαστος ἀπὸ τὰ βέλη τῶνἐμπαθῶν ἀνθρώπων

Πρεσβ Διονύσιος Τάτσης

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 3ης ΣΕΛ

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΣΕΙΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

ΟΟΡΡΘΘΟΟ∆∆ΟΟΞΞΟΟΣΣ ΠΠΑΑΡΡΑΑΤΤΗΗΡΡΗΗΤΤΗΗΣΣ

Δηλώσεις τοῦ Ἀθηνῶν ἀπό τήν Ρωσίανδιά τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κἹερώνυμος κατά τήν ἐπίσημον ἐπί-σκεψίν του εἰς τήν Ρωσίαν εἶχε δια-φόρους δραστηριότητας Ὁ Μακα-ριώτατος ἐπεσκέφθη τήν Θεολογι-κήν Σχολήν τῆς Μόσχας καί ἀπήν-τησεν εἰς ἐρωτήσεις τῶν φοιτητῶνδιά τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶνεἰς τά ἑλληνικά σχολεῖα ἀλλά καίδιά θέματα πνευματικῆς ἀγωγῆςΣυμφώνως πρός τόν κ Μάκην Ἀδα- μόπουλον τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθ-μοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

laquo ldquoἘδῶ στὴ Ρωσία προσπαθεῖτενὰ ἐντάξετε τὰ Θρησκευτικὰ στὰσχολεῖα ἐνῶ στὴν Ἑλλάδα γίνεταιτὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο Ἔπειτα δια-πιστώνεται καὶ τὸ ἄλλο μπορεῖ ὁμαθητὴς νὰ εἶναι ἄριστος στὸ μά-θημα τῶν Θρησκευτικῶν χωρὶς νὰἔχει οὐδεμία σχέση μὲ τὴν ἐνορίατουrdquo

Καὶ διερωτήθηκε ὁ προκαθήμε-

νος τῆς ἑλλαδικῆς ἐκκλησίας ldquoΤίεἴδους γνώση εἶναι αὐτή Δὲ θὰἔχουμε ἐκκλησιαστικὴ ἀγωγή ἂνδὲν ὑπάρχει τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦσʼ αὐτὴν τὴν προσπάθειαrdquo

Ὁ κ Ἱερώνυμος σημείωσε ἀκό-μη μὲ ἔμφαση ldquoἌλλο ὁ πνευμα-τικὸς ἄνθρωπος ποὺ ἔχει κοσμικὴπαιδεία κι ἄλλο ὁ πνευματικὸςἄνθρωπος ὡς φορέας τῶν χαρι-σμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματοςrdquo

Στὸ ἀκροατήριο τῶν φοιτητῶν ὁΜακαριώτατος ἀναφέρθηκε καὶγιὰ τὴν καλῶς ἐννοούμενη πίστηστὴν πατρίδα ldquoἌλλο ὁ Ἐθνικισμὸςκι ἄλλο ἡ ἀγάπη γιὰ τὴν πατρίδαΤὴν ἀγάπη γιὰ τὴν πατρίδα τὴνἐπαινοῦμε τὸν ἐθνικισμὸ τὸν κα-ταδικάζουμεrdquo

Συμβουλεύοντας τέλος τοὺςφοιτητές δήλωσε ldquoἩ πιὸ μεγάληἀρετὴ εἶναι ἡ ταπείνωση καὶ ὁἐγωισμὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ φέρνειδιαίρεσηrdquoraquo

L

Ὁ Ἅγιος Θεόδωροςὁ Στρατηλάτης

Τὴν 8ην Ἰουνίου ἡἘκκλησία μας τιμᾶ τήνμνήμην τῆς ἀνακομιδῆςτῶν ἱερῶν Λειψάνων τοῦἉγίου Θεοδώρου τοῦΣτρατηλάτου

Τοιχογραφία τοῦ Ἁγίου ἐκτῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἉγίουΔιονυσίου Ἁγίου Ὄρους

L

ΟΟΡΡΘΘΟΟ∆∆ΟΟΞΞΟΟΣΣ ΤΤΥΥΠΠΟΟΣΣἙβδομαδιαία ἔκδοσις

τῆς ΠΟΕΜΑΧΕΤΑΙ ΔΙΑΦΩΤΙΖΕΙ

ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙἜγκυρα καὶ Ἀντικειμενικὰ

ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙΔιὰ τὴν Ὀρθοδοξίαν

καὶ τὸ ΓένοςΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

εἰς τὰ περίπτερα

Ἐπιμελείᾳ τοῦἈρχιμ Χαραλάμπους

Δ Βασιλοπούλουκυκλοφορεῖται τὸ μελέτη-

μα τοῦ ἀειμνήστουἈρχιμ Σωκράτους

Ἀναζηλῆ ἹεροκήρυκοςΗ ΜΟΝΙΚΑ

Ἡ ὑποδειγματικὴ σύζυ-γος νύφη καὶ μητέρα (τοῦἉγίου Αὐγουστίνου)

laquoΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΑ ΚΟΡΑΝΙΑraquo Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ

Τοῦ πρεσβυτέρου π Ἀγγέλου Ἀγγελακοπούλου ἘφημερίουἹεροῦ Ναοῦ Ζωοδόχου Πηγῆς Χατζηκυριακείου Πειραιῶς

8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Σελὶς 5η

Μὲ τὴν Κυριακὴν τῶν ἉγίωνΠάντων κατακλείεται ὁ κινητὸς κύ-κλος τῶν ἑορτῶν ποὺ ἄρχισε ἀπὸτὴν Κυριακήν τοῦ Τελώνου καὶ τοῦΦαρισαίου Εἰς τὸ κατανυκτικὸνΤριώδιον καὶ εἰς τὸ χαρμόσυνονΠεντηκοστάριον μᾶς παρουσίασε ἡἘκκλησία ὅλον τὸ ἔργον τῆς θείαςοἰκονομίας μὲ κέντρον τὴν μεγά-λην ἑορτὴν τοῦ Πάσχα Εἴδαμεντὴν πτῶσιν τῶν πρωτοπλάστων καὶτὴν ἀνόρθωσιν τοῦ γένους μας διὰτῆς ἀναστάσεως τοῦ ΧριστοῦἘχαιρετίσαμεν τὴν ἔλευσιντοῦ Παρακλήτου εἰς τὸν κό-σμον καὶ ἐπαναγυρίσαμεν τὴνγέννησιν τοῦ νέου λαοῦ τοῦΘεοῦ καὶ τὴν ἔκχυσιν τοῦ Ἁγί-ου Πνεύματος laquoἐπὶ πᾶσανσάρκαraquo Εἰς στενὸν σύνδε-σμον μὲ τὴν ἑορτὴν αὐτὴνεὑρίσκεται ἡ ἑορτὴ τῆς Κυ-ριακῆς τῶν Ἁγίων Πάντων ἡσφραγὶς καὶ τὸ τέλος τῆς με-γάλης ἑορταστικῆς περιόδουἜρχεται δηλαδὴ σὰν ἀπόδει-ξις τοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίαςτῆς ἐνεργείας τοῦ ἉγίουΠνεύματος εἰς τὸν κόσμονΔιότι μᾶς παρουσιάζει τοὺςκαρποὺς τῆς σπορᾶς ἐκείνηςτὸν θερισμὸν τῶν λευκῶνχωρῶν ποὺ ἐστάλησαν νὰ θε-ρίσουν οἱ ἅγιοι ἈπόστολοιΚαὶ ὅπως παρατηρεῖ τὸ Συνα-ξάριον τῆς ἡμέρας laquoοἱ θει-ότατοι Πατέρες ἐθέσπισαντὴν ἑορτὴν αὐτὴν μετὰ τὴνκάθοδον τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-τος διὰ νὰ δείξουν ὅτι ἡ πα-ρουσία τοῦ Παναγίου Πνεύ-ματος διὰ τῶν ἁγίων Ἀποστό-λων ἐπέτυχε νὰ ἁγιάση καὶ νὰσοφίση τὸ ἀνθρώπινον φύραμα καὶνὰ ἀποκαταστήση τοὺς ἀνθρώπουςεἰς τὴν θέσιν τῶν ἀγγέλων διὰ τοῦἸησοῦ Χριστοῦ εἴτε μὲ τὴν προσ -φορὰν τοῦ μαρτυρικοῦ των αἵμα-τος εἴτε μὲ τὴν ἐνάρετον πολιτεί-αν καὶ διαγωγὴν των Καὶ ἔργονὑπερφυσικὸν διαπράττεται Κατε-βαίνει τὸ Πνεῦμα ὁ Θεός καὶ ἀνε-βαίνει τὸ χῶμα ὁ ἄνθρωπος Ἀνε-βάζει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ τὴν θεω-θεῖσαν σάρκα καὶ ἕλκει μαζί της καὶἐκείνους ποὺ θέλουν νὰ πράξουνἔργα συμφιλιώσεως μὲ τὸν ΘεόνΟἱ πρὶν ἀποξενωμένοι ἀπὸ τὸν Θε-όν ἑνώνονται μὲ τὸν Θεὸν καὶ γί-νονται φίλοι του Τὰ ἔθνη προσφέ-ρουν τὴν ἀπαρχὴν των τοὺς ἁγί-ους πάντας

Ἀλλὰ καὶ ἕνας δεύτερος λόγοςπροεκάλεσε τὴν σύστασιν τῆς συλ-λογικῆς αὐτῆς ἑορτῆς Πολλοὶ ἅγιοιεἶναι γνωστοὶ καὶ τιμῶνται μὲ ἑορ-τάς καὶ πανηγύρεις ἀπὸ τὴν Ἐκκλη-σίαν Καὶ εἰς πολλοὺς ὅμως ἄλλουςἐσκήνωσε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον καὶτοὺς καθηγίασε Ἔμειναν ὅμωςἄγνωστοι καὶ ἀφανεῖς Αὐτοὺς λοι -πὸν τοὺς ἀγνώστους της ἁγίουςτιμᾶ σήμερον ἡ Ἐκκλησία ὅσουςlaquoκατὰ Χριστὸν ἐπολιτεύσαντο ἐνἸνδοῖς καὶ Αἰγυπτίοις καὶ Ἄραψι καὶΜεσοποταμίᾳ τε καὶ Φρυγίᾳ καὶ τοῖςἄνωθεν τοῦ Εὐξείνουmiddot ἔτι δὲ καὶ ἐνπάσῃ τῇ ἑσπερίᾳ ἄχρι καὶ αὐτῶν τῶνΒρεττανικῶν νήσων ἁπλῶς εἰπεῖνἐν Ἀνατολῇ καὶ Δύσειraquo

Καὶ ἕνας τρίτος λόγος προβάλλε-ται ἀπὸ τὸν συναξαριστήν Ὅλοι οἱἅγιοι ὅσοι ἰδιαιτέρως τιμῶνται θὰἦτο ἐπιβεβλημένον νὰ συναθροι-σθοῦν εἰς μίαν κοινὴν ἑορτήν διὰνὰ δειχθῆ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον ὅτιὅλοι μαζὶ διʼ ἕνα Χριστὸν ἠγωνίσθη-σαν εἰς ἕνα κοινὸν στάδιον τὸ στά-διον τῶν ἀρετῶν ἔτρεξαν ἑνὸςΘεοῦ δοῦλοι ἦσαν καὶ ἀπὸ αὐτὸνἀξίως ἔλαβον τοὺς στεφάνους τῆςνίκης Διὰ νὰ εἶναι ἔτσι ἡ κοινὴἑορτὴ κοινὴ παρόρμησις εἰς τοὺς πι-στούς ποὺ πιστεύουν εἰς τὸν ἴδιονΧριστὸν καὶ εἶναι δοῦλοι τοῦ ἰδίουΘεοῦ καὶ ἀγωνίζονται ὅπως καὶ ὅλοιἐκεῖνοι εἰς τὸν στίβον τοῦ ἀθλήμα-τος τῆς κατὰ Χριστὸν ζωῆς

Ἡ ἑορτὴ ἀρχικῶς δὲν εἶχε τόσονεὐρύ περιεχόμενον Ἦτο ἑορτὴ μό-νον πάντων τῶν μαρτύρων Ἡ ἑορ -τὴ τιτλοφορεῖται laquoτῶν ἁγίων πάν-τωνraquo ἀλλὰ τὸ συναξάριον τῆς ἡμέ-ρας προσδιορίζει ὅτι ἐπιτελεῖται ἡμνήμη laquoτῶν ἁγίων καὶ καλλινίκωνμαρτύρων τῶν ἐν πάσῃ τῇ οἰκου-μένῃ κατὰ διαφόρους καιροὺς μαρ-τυρησάντων ὑπὲρ τοῦ ὀνόματοςτοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆροςἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦraquo Σὺν τῷ χρό -νῳ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὥρισεν ὅτιΜάρτυρες Χριστοῦ δὲν εἶναι μόνονἐκεῖνοι ποὺ ἔχυσαν τὸ αἷμα των διὰτὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ Μάρτυρεςεἶναι καὶ ὅλοι ὅσοι ἠγωνίσθησαν τὸνἀγῶνα τῆς χριστιανικῆς ζωῆς καὶἐβάστασαν μὲ καρτερίαν τὸν Σταυ -ρὸν τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸν κόσμοναὐτόν Αὐτοὶ ποὺ ἐμαρτύρησαν διὰτὸν Χριστὸν τὸ καθημερινὸν μαρτύ-ριον τῆς συνειδήσεως Οἱ ὁμολογη-ταί ποὺ ὡμολόγησαν τὴν καλὴνὁμολογίαν laquoἐνώπιον ἐθνῶν τε καὶβασιλέωνraquo (Πράξ 9 15) Οἱ ἱεράρχαιποὺ ἐποίμαναν θεοφιλῶς τὸ ποί-μνιον τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐστήριξαντὴν ὀρθὴν πίστιν Οἱ ὅσιοι καὶ ἀσκη-ταὶ ποὺ ἐσταύρωσαν τὴν σάρκαlaquoσὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυ-μίαιςraquo (Γαλ 5 24) Οἱ ἄνθρωποι τοῦκόσμου ποὺ ἔζησαν εἰς τὴν γῆν τῶνπειρασμῶν καὶ τῶν δοκιμασιῶν ἀλ -λὰ ποὺ laquoἐπολιτεύοντοraquo σὰν οὐ ρα-νοπολῖται σὰν νὰ εὑρίσκοντο εἰςτὸν οὐρανὸν καὶ μαζὶ μὲ αὐτοὺς οἱπροφῆται οἱ δίκαιοι καὶ οἱ προπάτο-ρες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ποὺ ἔζη-σαν κατὰ νόμον καὶ laquoἐμαρτυρήθη-σαν διὰ τῆς πίστεωςraquo περιμένοντεςτὴν ἐπαγγελίαν (Ἑβρ 11 39) Καὶἐξαιρέτως ἡ ἁγίων ἁγία ἡ ὑπεραγίαπαρθένος καί μητέρα τοῦ Χριστοῦ ἡΘεοτόκος Μαρία

Καὶ ἐνῶ ἡ παλαιὰ ὑμνογραφία τῆςἑορτῆς μένει πιστὴ εἰς τὸ ἀρχικὸνθέμα τοὺς μάρτυρας ὅπως τὸ ἀπο-λυτίκον laquoτῶν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ μαρ-τύρων σουhellipraquo καὶ τὸ κοντάκιον laquoὡςἀπαρχὰς τῆς φύσεως τῷ φυτουργῷτῆς κτίσεως ἡ οἰκουμένη προσφέ-ρει σοι Κύριε τοὺς θεοφόρουςμάρτυραςraquo ἡ νεωτέρα ὑμνογραφίαἐπεκτείνει τὴν ἀνύμνησίν της εἰςὅλους τούς χοροὺς τῶν ἁγίων

Τὸ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς τῶνἉγίων Πάντων εἶναι ἀπὸ τὸ κατὰ

Ματθαῖον καὶ συγκεκριμένως αἱἑξῆς περικοπαὶ κεφ ι´ 32-33 37 -38καὶ κεφ ιθ΄ 27-30

Ἑρμηνεία ἐπ᾽ αὐτοῦ ἔχουν ὁἱερὸς Χρυσόστομος ὁ ἱ Θεοφύλα-κτος καὶ ὁ Εὐθύμιος Ζυγαβηνὸςἐξαίρετον δὲ ὁμιλίαν μεταξὺ ἄλλωνἔχει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶςὁ ὁποῖος χρησιμοποιεῖ καὶ τὰς ἑρμη-νείας τῶν πρὸ αὐτοῦ πατέρων

Ὁ Ἅγ Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς λέ-γει laquoΘαυμαστὸς ὄντως ὁ Θεὸς ἐντοῖς ἁγίοις αὐτοῦraquo Διότι ὅταν κα-

νεὶς ἐνθυμηθῆ τοὺς ὑπερανθρώ-πους ἀγῶνας τῶν μαρτύρων πῶς μὲτὴν ἀσθενῆ σάρκα των ἐντρόπιασαντὸν ἰσχυρὸν εἰς τὴν κακίαν πῶς δὲνεἶχαν συναίσθησιν τῶν πόνων καὶτῶν τραυμάτων καθὼς ἔρριχναν τὸσῶμα τους εἰς ἀγῶνα μὲ τὴν φωτιάμὲ τὸ ξίφος μὲ τὰ διάφορα εἴδη θα-νατηφόρων βασανιστηρίων ἀντιπα-λεύοντες μὲ τὴν καρτερίαν Ὅτανφέρη κανεὶς εἰς τὸν νοῦν του ὅτιἐκομμάτιαζαν τὰς σάρκας των καὶἔσπαζαν τὰς κλειδώσεις των καὶσυν έτριβον τὰ ὀστᾶ των αὐτοὶὅμως ἐφύλαττον ἀκεραίαν καὶ ἀλώ-βητον τὴν ὁμολογίαν τῆς εἰςΧριστὸν πίστεως Διʼ αὐτὸ καὶ ἔλα-βον χάρισμα τὴν ἀδιαφιλονίκητονσοφίαν τοῦ Πνεύματος καὶ τὴν δύ-ναμιν διὰ τὰ θαύματα

Ὅταν ἀναλογισθῆ κανεὶς τὴνὑπομονὴν τῶν ὁσίων πῶς ὑπέφε-ραν θεληματικὰ σὰν νὰ ἦσαν ἀσώ-ματοι τὰς πολυημέρους νηστείαςτὰς ἀγρυπνίας τὰς διαφόρουςἄλλας κακώσεις τοῦ σώματος πῶςἀντεστάθησαν ἕως τὸ τέλος εἰς τὰπονηρὰ πάθη εἰς τὰ διάφορα εἴδητῆς ἁμαρτίας εἰς τὸν ἀόρατον πό-λεμον ποὺ διεξάγεται μέσα μας εἰςτὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας εἰς τὰςπνευματικὰς δυνάμεις τῆς κακίαςκαὶ πῶς ὁ ἐξωτερικὸς ἄνθρωποςἔλειωνε καὶ ἠφανίζετο ὁ ἐσωτε-ρικὸς ὅμως ἄνθρωπος ἀνενεοῦτοκαὶ ἐθεοποιεῖτο καὶ διʼ αὐτὸ τοὺςἐδόθη ἡ χάρις νὰ θεραπεύουν καὶνὰ θαυματουργοῦν Ὅταν κανεὶςσυλλογισθῆ αὐτὰ καὶ σκεφθῆ ἐπὶπλέον ὅτι αὐτὰ ξεπερνοῦν τὴνἀνθρωπίνην φύσιν θαυμάζει καὶ δο-ξολογεῖ τὸν Θεόν ποὺ τοὺς ἔδωσετόσην δύναμιν καὶ χάριν Διότι ἂνκαὶ εἶχον τὴν προαίρεσιν τὴνἀγαθὴν καὶ καλλίστην ἀλλὰ χωρὶςτὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ δὲν θὰ μπο-ροῦσαν νὰ γίνουν ὑπεράνθρωποικαὶ ἐνῶ ἦσαν ἄνθρωποι σωματικοίνὰ νικήσουν τὸν ἀσώματον ἐχθρόν

Διά τοῦτο καὶ ὁ ψαλμωδός Προ-φήτης εἶπε laquoΘαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐντοῖς ἁγίοις αὐτοῦraquo ἐπρόσθεσε συγ-χρόνως laquoΑὐτὸς δώσει δύναμιν καὶκραταίωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦraquo Εἰςὅλον τὸν λαὸν δίδει ὁ Θεὸς δύναμινκαὶ ἀντοχήνhellip Κερδίζουν ὅμως τὴνχάριν καὶ τὴν δύναμινhellip ὄχι ὅλοι γε-νικῶς παρὰ ὅσοι ἔχουν καλὴν προ-αίρεσιν καὶ ἐκδηλώνουν μὲ ἔργα τὴνπίστιν καὶ τὴν ἀγάπην πρὸς τὸν Θε-όν Καὶ ὅσοι ἀποστρέφονται τελεί-ως τὴν κακίαν καὶ κρατοῦν μὲ ἀσφά-λειαν τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶστρέφουν τοὺς νοεροὺς ὀφθαλ-μοὺς πρὸς τὸν Χριστόν τὸν ἥλιοντῆς δικαιοσύνης Ἐκεῖνος δὲν ἁ -πλώνει μόνον χεῖρα βοηθείας ἀορά-τως εἰς αὐτοὺς ποὺ ἀγωνίζονταιἀλλὰ καὶ μὲ τὰς προτροπὰς τοῦΕὐαγγελίου τῆς Κυριακῆς τῶνἉγίων Πάντων συνομιλεῖ μαζί μαςlaquoΠᾶς γὰρ ὃς ἂν ὁμολογήση ἐν ἐμοὶἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων ὁμολο-γήσω κἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦΠατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖςraquo

Ἂς προσέξωμενmiddot οὔτε ἡμεῖς δυ-νάμεθα μὲ θάρρος νὰ φανερώσω-μεν τὴν πίστιν μας εἰς τὸν Χριστὸνκαὶ τὴν ὁμολογίαν μας χωρὶς τὴνδύναμιν καὶ τὴν βοήθειάν του οὔτεκαὶ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς θὰὁμιλήση φανερὰ διʼ ἡμᾶς εἰς τὴνμέλλουσαν ζωήν διὰ νὰ μᾶς συστή-ση καὶ νὰ μᾶς γνωρίση μὲ τὸν Πατέ-ρα χωρὶς νὰ λάβη ἀφορμὴν ἀπὸἡμᾶς

Αὐτὸ θέλων νὰ φανερώση ὁ Κύ-ριος δὲν εἶπε laquoπᾶς ὃς ἂν ὁμολο-γήσῃ με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνἀλλὰ πᾶς ὃς ἂν ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοίmiddotὡς ἐν ἐκείνῳ καὶ διὰ τῆς ἐκείνουβοηθείας δυνάμενος παρρησιάσα-σθαι τὴν εὐσέβειανraquo Καὶ ὁ ἹερὸςΧρυσόστομος παρατηρεῖ laquoΣκόπειτὴν ἀκρίβειανmiddot οὐκ εἶπε ldquoἘμὲrdquo ἀλλʼldquoἐν ἐμοὶrdquo δεικνὺς ὅτι οὐκ οἰκείᾳ δυ-νάμει ἀλλὰ τῇ ἄνωθεν βοηθούμε-νος χάριτι ὁμολογεῖ ὁ ὁμολογῶνΠερὶ δὲ τοῦ ἀρνουμένου οὐκ εἶπενldquoἐν ἐμοίrdquo ἀλλʼ ldquoἐμὲrdquo ἔρημος γὰρ γε-νόμενος τῆς δωρεᾶς οὕτωςἀρνεῖταιraquo Καὶ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶςmiddot ἔτσι πάλιν laquoὁμολογήσωκἀγώ καὶ οὐκ εἶπεν αὐτόν ἀλλ᾽ ἐναὐτῷ δηλ διὰ τῆς τοῦ ὁμολο-γοῦντος ἀγαθῆς ἐμμονῆς καὶ καρ-τερίας ἐκείνου ποὺ ὁμολογεῖ χάριντῆς εὐσεβείας

Ἂς προσέξωμεν τί λέγει δι᾽ ἐκεί-νους ποὺ ἐδειλίασαν καὶ ἐπρόδω-σαν τὴν εὐσέβειαν laquoὍστις δ᾽ ἂνἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀν -θρώπων ἀρνήσομαι κἀγώ αὐτὸν

ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐνοὐρανοῖςraquo Δὲν εἶπε ἐδῶ ὅποιοςἀρνηθῆ εἰς τὸ ὄνομά μου Διότιὅποιος ἀρνεῖται τὸ κάνει ἀφοῦ προ-ηγουμένως στερηθῆ τὴν χάριν καὶτὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ Καὶ τὴνστερεῖται διότι αὐτὸς πρῶτος ἐγκα-τέλειψε τὸν Θεόν ἐπειδὴ ἀγάπησετὰ πρόσκαιρα καὶ τὰ γήϊνα περισσό-τερον ἀπὸ ὅσον τὰ οὐράνια καὶαἰώνια ἀγαθά ποὺ ὑπεσχέθη ὁ Θε-ός Ἔτσι πάλιν καὶ ὁ Χριστὸς δὲν θὰτὸν ἀρνηθῆ εἰς τὸ ὄνομά του ἀλλὰ

θὰ ἀρνηθῆ αὐτόν διότι δὲνεὗρε τίποτε εἰς αὐτόν διὰ νὰτὸ χρησιμοποιήση ὡς ἐπιχεί-ρημα Ἂς ἴδωμεν τώρα καὶ τὴδιαφορὰ τῆς ἀμοιβῆς

Κάθε ἅγιος σὰν δοῦλος τοῦΘεοῦ ἔκαμε φανερὰ τὴν ὁμο-λογίαν μέσα εἰς τὸν πρόσκαι-ρον αὐτὸν βίον καὶ ἐμπρὸς εἰςθνητοὺς ἀνθρώπους Ὁ Κύ-ριός μας ὅμως ἐπειδὴ εἶναιΚύριος τοῦ Οὐρανοῦ καὶ τῆςγῆς θὰ ὁμιλήση φανερὰ διʼαὐτοὺς μέσα εἰς τὸν αἰώνιονκαὶ ἀκατάλυτον ἐκεῖνον κό-σμον ἐμπρὸς εἰς τὸν Θεὸν καὶΠατέρα εἰς ἀγγέλους ποὺστέκονται ὁλόγυρα εἰςἀρχαγγέλους εἰς ὅλας τὰςδυνάμεις τοῦ οὐρανοῦ καὶ θὰεἶναι παρόντες ὅλοι ἀπὸ τὸνἈδὰμ ἕως τῆς συντελείας τοῦκόσμου Ὅλοι θὰ ἀναστηθοῦνκαὶ θὰ σταθοῦν κοντὰ εἰς τὸσῶμα τοῦ Χριστοῦ καὶ τότεἐνῶ θὰ εἶναι ὅλοι μπροστὰ καὶὅλοι θὰ βλέπουν θὰ φωνάξῃτὰ ὀνόματα καὶ θὰ δοξάσῃ καὶθὰ στεφανώσῃ ἐκείνους ποὺ

ἔδειξαν ἄχρι τέλους τὴν πίστιν τουςεἰς Αὐτόν Εἶναι ἀδύνατον νὰ περι-γράψῃ κανεὶς τοὺς στεφάνους καὶτὰς ἀμοιβάς ποὺ ἀναμένουν τοὺςνικητὰς ἁγίους τὰς ὁποίας laquoοὔτεὀφθαλμὸς ὅπως ὁ ἰδικός μας δύνα-ται νὰ ἰδῇ οὔτε αὐτὶ νὰ ἀκούσῃοὔτε καρδία νὰ τὰ διανοηθῇ Ἀλλὰκαὶ αὐτὰ ποὺ βλέπομεν τώρα εἶναιπολὺ ἀξιοθαύμαστα Ποιὸς λόγοςἀξίως μπορεῖ νὰ διηγηθῇ τὴν δόξανποὺ παρέχει ὁ Θεὸς εἰς τὰ ἅγια λεί-ψανα καὶ ὀστᾶ τῶν ἁγίων τὴν ἱερὴεὐωδία ποὺ ἀναδύεται ἀπὸ αὐτά τὰμύρα ποὺ ἀναβλύζουν τὰ χαρίσμα-τα τῶν ἰαμάτων τὴν διενέργειαντῶν θαυμάτων

Δι᾽ αὐτὴν τὴν ὑπερβολὴν τῆς δό-ξης καὶ τῶν μελλοντικῶν ἀγαθῶνκάμνοντας λόγον εἰς τοὺς ἁγίουςμαθητάς καὶ ἀποστόλους τούς ἔλε-γε laquoἈμὴν λέγω ὑμῖνmiddot ὑμεῖς οἱ ἀκο-λουθήσαντές μοι ἐν τῇ παλιγγενε-σίᾳ ὅταν καθίσῃ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώ-που ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ καθί-σεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρό-νους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλάςτοῦ Ἰσραὴλraquo πρὸς ὅλους δὲ τοὺς πι-στεύοντας laquoΠᾶς ὅστις ἀφῆκενοἰκίαν ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφάς ἢ πα-τέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μουἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴναἰώνιον κληρονομήσειmiddot ὁ δὲ φιλῶνπατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμέ οὐκ ἔστιμου ἄξιοςraquo

Ἐπειδὴ ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ ἔδωσεπρὸς χάριν μας τὸν Υἱὸν τὸν ἀγα-πητὸν (καὶ ὁ ἴδιος ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ὁμονογενὴς ἔδωσε τὴν ζωὴν τουὑπὲρ ἡμῶν) ἀπαιτεῖ καὶ ἀπὸ ἡμᾶς δι-καίως ὅλους τούς συγγενεῖς μας νὰμὴ ὑπολογίζωμεν ὅταν μᾶς ἐμποδί-ζουν εἰς τὴν πίστιν καὶ τὸν εὐσεβῆβίον Καὶ κάτι περισσότερον Εἶναιδίκαιον καὶ ἀναγκαῖον νὰ προσφέρῃκαθεὶς τὴν ἰδίαν τὴν ζωὴν του ὅτανσημάνῃ ἡ ὥρα ἂν θέλη νὰ ἐπιτύχῃτὴν αἰώνιον ζωήν ἀφοῦ καὶ ὁ Υἱὸςτοῦ Θεοῦ ἐθυσίασε τὴν ἰδικὴν τουζωὴν ὑπὲρ ἡμῶν Διὰ τοῦτο λέγειπάλιν ὁ Κύριοςmiddot laquoὃς οὐ λαμβάνειτὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολούθειὀπίσω μου οὐκ ἔστι μου ἄξιοςraquoΣταυρὸς εἶναι καὶ τὸ νὰ σταυρώσῃκανεὶς τὴν σάρκα laquoσὺν τοῖς παθή-μασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαιςraquo

Ὅταν λοιπὸν εἶναι περίοδος εἰρή-νης νεκρώνει μὲ τὴν ἀρετὴ ὁἄνθρωπος τὰ κακὰ πάθη καὶ τὰς ἐπι-θυμίας καὶ σηκώνοντας ἔτσι τὸνσταυρόν του ἀκολουθεῖ τὸν Κύ-ριον Ὅταν πάλιν εἶναι περίοδοςδιωγμοῦ περιφρονῶν καὶ τὴν ἰδίανζωὴν καὶ παραδίδων τὴν ζωὴν τουχάριν τῆς εὐσεβείας αἴρει ἔτσι τὸνσταυρόν του καὶ ἀκολουθεῖ τὸν Κύ-ριον καὶ ἔτσι κληρονομεῖ τὴναἰώνιον ζωήν

Τιμὴ ἁγίου μίμησις ἁγίουἊς τιμήσωμεν λοιπὸν καὶ ἐμεῖς

ἀδελφοί μου λέγει ὁ ἅγιος Γρηγό-ριος ὁ Παλαμᾶς τοὺς ἁγίους τοῦΘεοῦ Καὶ θὰ τοὺς τιμήσωμεν πῶςἊν κατὰ τὸ παράδειγμα ἐκείνων κα-θαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μο-λυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος καὶἂν ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ τὰς κακίαςπροχωροῦντες εἰς τὴν ἁγιότητα μὲτὴν ἀποχὴν ἀπὸ αὐτάς Ἂν ἐμποδί-σωμεν τὴν γλῶσσαν μας ἀπὸ τὸνὅρκον καὶ τὴν ἐπιορκίαν τὴν φλυα-ρίαν καὶ τὸ ὑβρεολόγιον καὶ τὰ χείλημας ἀπὸ τὸ ψεῦδος καὶ τὴν συκο-φαντίαν καὶ ἔτσι τοὺς προσφέρομεντὸν ἔπαινον Ἂν δὲν καθαρίσωμενἔτσι τὸν ἑαυτόν μας δίκαια θὰ ἀκού-σωμεν laquoἵνα τί τολμᾶς ἀναλαμβάνεινἐπὶ μνήμης καὶ λαλεῖν διὰ γλώττηςκαὶ αὐτά τὰ τῶν ἁγίων ὀνόματα καὶδιηγεῖσθαι τήν πάσης ἀρετῆς καὶ κα-θαρότητος πεπληρωμένην αὐτῶνδιαγωγήν Σὺ δὲ ἐμίσησας τὸν ἐνά-ρετον βίονmiddot Εἰ ἐθεώρεις κλέπτηνσυνέτρεχες αὐτῷ καὶ μετὰ μοιχοῦτὴν μερίδα σου ἐτίθεις Τὸ στόμασου ἐπλεόνασε κακίας καὶ ἡ γλῶσσασου περιέπλεκε δολιότηταςmiddot καθή-μενος κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ σου κατε-λάλεις καὶ κατὰ τοῦ υἱοῦ τῆς μητρόςσου ἐτίθεις σκάνδαλονraquo Ἀπὸ τέτοιαστόματα ἀδελφοί μου οὔτε ὁ Θεὸςοὔτε οἱ ἅγιοί του δέχονται ὕμνον

Ἂς μὴ ἑορτάζωμεν ἔτσι ἀδελφοίἊς φέρωμεν τὰ σώματα καὶ τὰς ψυ-χάς εἰς τὸν Θεὸν ἔτσι ὅπως τὰ θέλεικαὶ μάλιστα τὰς ἡμέρας τῶν ἑορτῶναὐτῶν ἵνα ταῖς πρεσβείαις τῶνἁγίων ἐξαιρέτως δὲ τῆς ὙπεραγίαςΘεοτόκου γίνωμεν μέτοχοι ἐκείνηςτῆς πανηγύρεως καὶ τῆς ἀπεράντουἐκείνης εὐφροσύνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝΤοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου π Μάρκου Κ Μανώλη1 Μὲ τὸ κείμενο αὐτὸ ἐπιδιώκε-

ται νὰ δοθεῖ ἀπάντηση στὸ ἐρώτη-μα Γιατί ἡ Ὀρθοδοξία ndashlaquoκαθ᾽ ὃὈρθοδοξίαraquo φυσικὰndash δὲν μπορεῖνὰ εἶναι ἐθνικιστική φυλετιστική ndashρατσιστική

Δὲν θὰ ἐπιχειρηθεῖ βέβαια ἐδῶἀποσαφήνιση τῶν ὅρων ἔθνοςἐθνισμός πατριωτισμός ἐθνικι-σμός Διότι παρὰ τὴ συχνὴ κακο-ποίησή τους στὴν καθημερινὴχρήση λίγο ἢ πολὺ ἔχουν περιεχό-μενο κοινὰ ἀποδεκτό Ἔτσι οἱ ὅροιπατριωτισμὸς καὶ φιλοπατρία ἐκ -φράζουν κάτι σαφὲς καί ὅπως πι-στεύω καθολικὰ δεκτόmiddot τὴν ἀγάπηπρὸς τὴν πατρίδα ὡς τόπο τῆς στε-νότερης ἢ εὐρύτερης καταγωγῆςκάτι ποὺ καταφάσκει καὶ ἡ ὀρθόδο-ξη παράδοση διὰ στόματος τοῦἉγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου(4ος αἰ) laquoΜητέρα τιμᾶν τῶν ὁσίων(=εἶναι ἱερὸ νὰ τιμᾶ κανεὶς τὴ μη-τέρα του)middot μήτηρ δὲ ἄλλη μὲνἄλλου κοινὴ δὲ πάντων (μήτηρ)πατρὶςraquo (Ἐπιστ 37) Τὸ μόνο ποὺπρέπει νὰ δηλωθεῖ εἶναι ἡ σαφὴςδιαφοροποίηση στὸ κείμενο αὐτὸτῶν ὅρων laquoἐθνισμὸςraquo καὶ laquoἐθνικι-σμόςraquo διότι ὁ μὲν πρῶτος ταυτίζε-ται μὲ τὸν laquoπατριωτισμόraquo ὁ δεύτε-ρος ὅμως κρύβει τὴ νόσο τοῦ μι-σαλλόδοξου φανατισμοῦ μὲ ὅλεςτὶς εὐνόητες ταυτίσεις καὶ προ-εκτάσεις

Ὁ Χριστὸς παρεδόθηεἰς τὰ ἔθνη

2 Ἡ στάση ἀπέναντι στὸlaquoἔθνοςraquo καὶ στὴν laquoπατρίδαraquo στὸχῶρο τῶν κατὰ παράδοση ὀρθοδό-ξων λαῶν εἶναι μὲν ἐνσωματωμένησ᾽ αὐτό ποὺ δηλώνει ἐκκλησια-στικὰ ὁ ὅρος laquoὀρθόδοξο φρόνημαraquo(πρβλ Ρωμ 7 27) ὡς τὸ περιεχό-μενο τῆς συνειδήσεώς τους προ-ϋποθέτει ὅμως τὴ χριστιανικὴνοηματοδότηση τοῦ ὅρου laquoἔ -θνοςraquo ἤδη στὴν ἀρχὴ τῆς ἐμφανί-σεως τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἱστορικὴσκηνή ὡς σώματος καὶ κοινωνίαςἜτσι laquoἔθνηraquo ἀποκαλοῦνται στὴνΚαινὴ Διαθήκη ὅπως καὶ στὴ σύγ-χρονή της ἑβραϊκὴ κοινωνία οἱεἰδωλολάτρες ndash ἐθνικοί οἱ μὴ Ἰου-δαῖοι καὶ μὴ χριστιανοί Αὐτὸ ἐν -νοεῖ πχ ὁ Χριστὸς στὴν laquoἐπὶ τοῦὄρουςraquo ὁμιλία λέγοντας laquoπάνταγὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖraquo (Ματθ6 32) Τὴν ἴδια ἔννοια ἔχει καὶ ὁ λό-γος γιὰ laquoἕλληνεςraquo στὸ Ἰωάν 12 20Πρόκειται γιὰ laquoἐθνικοὺςraquo (εἰδωλο-λάτρες) προσηλύτους (Π Ν Τρεμ-πέλα Ὑπόμνημα εἰς τὸ κατὰ Ἰωάν-νην Εὐαγγέλιον σ 448ndash9) Αὐτὸπρέπει νὰ ὑπογραμμισθεῖ γιὰ τοὺςσημερινοὺς ἐθνικιστές οἱ ὅποιοιστηριζόμενοι σὲ ἀνεπιστημονικὲςμυθοπλασίες βλέπουν στὸ χωρίοαὐτὸ πράγματα ἄσχετα πρὸς τὴνἱστορικὴ ἀλήθεια

Ὁ Χριστὸς παραδόθηκε στὰlaquoἔθνηraquo (=ἐθνικοὺς) (Ματθ 20 19)Ἡ ἐντολή του ὅμως μετὰ τὴν ἀνά-σταση του εἶναι laquoπορευθέντες μα-θητεύσατε (=κάμετε μαθητὲς ndashχριστιανοὺς) πάντα τὰ ἔθνηraquo(=λαοὺς) (Ματθ 28 19) Σ᾽ ὅλεςαὐτὲς τὶς περιπτώσεις ὁ ὅροςlaquoἔθνοςraquo (ἢ laquoἔθνηraquo) ἔχει κυρίωςπνευματικὴ ndash θρησκευτικὴ καὶ ὄχιφυλετικὴ σημασία Σημαντικὸ ὅμωςεἶναι ὅτι ἤδη στὴν ΚΔ χρησιμο-ποιεῖται ὁ ὅρος laquoἔθνοςraquo πάλι μὲπνευματικὴ ἔννοια ἀλλὰ γιὰ νὰ δη-λώσει τὸ σῶμα τῶν πιστῶν τὸ laquoλαὸτοῦ Θεοῦraquo τὸ laquoἔθνος ἅγιονraquo (Α´Πέτρ 2 9) laquoἜθνος ἅγιονraquo καὶlaquoλαὸς τοῦ Θεοῦraquo ταυτίζονται νοη-ματικὰ καὶ σημαίνουν τὸ laquoσῶμαΧριστοῦraquo τὴν Ἐκκλησία μὲ ὑπό-βαθρο καθαρὰ ὑπερφυλετικό

laquoΟὐκ ἔνι Ἰουδαῖοςἢ Ἕλληνraquo

Ἔτσι ὁδηγούμεθα στὸ Γαλ 327 ἑξ ὅπου ὁρίζεται ἀπὸ τὸν ἈπΠαῦλο ὅτι οἱ βαπτισμένοι laquoεἰςΧριστὸνraquo (=ὅσοι laquoπέθανανraquo καὶἀναγεννήθηκαν στὸ σῶμα τοῦΧριστοῦ) ἔχουν ντυθεῖ τὸν Χριστὸκαί ἔτσι laquoοὐκ ἔνι Ἰουδαῖος ἢἝλληνraquo Μέσα στὴν Ἐκκλησίαδὲν ὑπάρχουν πιὰ διαφορὲς (φυ-λετικὲς ἢ ταξικές) ἀφοῦ ἡ ἰδιότη-τα τοῦ μέλους τῆς Ἐκκλησίαςἑνώνει ἐνῶ οἱ ὅποιες ἄλλες ἰδιό-τητες χωρίζουν Ὅλα αὐτὰ ὅμως(ὅπως καὶ στὸ Κολ 3 11) σὲ πλαί-σια καθαρὰ ὑπερεθνικὰ καὶ ἀφυ-λετικά Οἱ πιστοὶ εἶναι ἴσοι ἐνώπιοντοῦ Θεοῦ ὁ Ὁποῖος ἐξ ἄλλου δὲνεἶναι laquoπροσωπολήπτηςraquo ἀφοῦ laquoἐνπαντὶ ἔθνει ὁ φοβούμενος αὐτὸνκαὶ ἐργαζόμενος δικαιοσύνηνδεκτὸς αὐτῷ ἐστινraquo (Πράξ 10 34)Ἡ πέτρεια ἔννοια laquoἔθνος ἅγιονraquoταυτίζεται μὲ τὸν παύλειο ὅροlaquoλαὸς Θεοῦraquo (πχ Β´ Κορ 6 16laquoκαὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεὸς καὶαὐτοὶ ἔσονταί μοι λαόςraquo Πρβλ Α´Πέτρ 2 9 laquoὙμεῖς δὲ γένος ἐκλε-κτόν οἳ ποτε οὐ λαός νῦν δὲλαὸς Θεοῦraquo ὅπου ὑπεισέρχεταικαὶ ὁ ὅρος laquoγένοςraquo δηλωτικὸςτῆς νέας ndash πνευματικῆς κατα-γωγῆς ἀπὸ τὸ laquoδεύτερο Ἀδὰμraquo καὶγενάρχη τῆς νέας ἀνθρωπότηταςτὸν Ἰησοῦ Χριστό) Ὅλ᾽ αὐτὰ τὰχωρία ποὺ ἐνδεικτικὰ ἀναφέρθη-καν σχετίζονται μὲ τὸ νέο ἔθνοςndash γένος ndash λαό τὸ laquoσῶμαraquo τοῦ Χρι-στοῦ ποὺ δὲν ὑποκαθιστᾶ τὶςὁποιεσδήποτε ἀνθρώπινες καὶ

ἱστορικὲς σχέσεις ἀφοῦ ἀνάγει σὲμία νέα ὄχι μόνο ἐνδοϊστορικήἀλλὰ συνάμα καὶ ὑπεριστορικὴπραγματικότητα σὲ ἕνα νέο Θε-ανθρώπινο κόσμο ποὺ ἑνώνειτοὺς λαοὺς τῆς γῆς σὲ μία ἑνότη-τα θεμελιωμένη στὴν ἄκτιστηlaquoΘεία Βασιλείαraquo (χάρη) Ὁ χαρα-κτηρισμὸς τῶν χριστιανῶν τὸ β´αἰώνα ὡς laquoτρίτον γένοςraquo (genustertium) ἐνσαρκώνει τὴ νέα αὐτὴσυνείδηση καὶ τὴν ὑπέρβαση τῶνφυλετικῶν διαιρέσε-ων ἀφοῦ οἱ laquoἀναγεν-νημένοιraquo μέσα ἀπὸτὴν πνευματικὴ laquoκοι-λίαraquo τῆς Ἐκκλησίαςτὸ βαπτιστήριο (ἢ τὴν κολυμβή-θρα) κληρονομοῦν ἀπὸ τὸνΧριστὸ μίαν ἀνακαινισμένη φύσηποὺ καταργεῖ τὴν laquoπεπτωκυίαraquo φύ-ση τοῦ παλαιοῦ ἈδάμἩ νέα ἐν Χριστῷ Κοινωνία

Αὐτὰ εἶναι τὰ θεμέλια τῆς χρι-στιανικῆς ἀνθρωπολογίας ποὺἐνεργοποιοῦνται μὲ τὴν ἐνσωμά-τωση τοῦ ἀνθρώπου στὴν Ἐκκλη-σία ὅπως αὐτὸ φαίνεται στὰ ἀλη-θινὰ μέλη της τοὺς Ἁγίους Οἱἱστορικὲς ndash ἐνδοκοσμικὲς σχέσειςδὲν ἀναιροῦνται ἀλλὰ ὑπερβαί-νονται καὶ ἱεραρχοῦνται Ὁ Βαρνά-βας ἔτσι καὶ ὡς ἀπόστολος καὶσυν εργάτης τοῦ Παύλου χαρακτη-ρίζεται laquoκύπριος τῷ γένειraquo (Πράξ4 36) ὁ ἴδιος δὲ ὁ Παῦλος δὲν ἀπο-ποιεῖται τὴν καταγωγή του (Γαλ113 ἑ) ἀφοῦ ὁ Θεὸς τῶν Χρι-στιανῶν ὁ laquoπατὴρraquo τοῦ Ἰησοῦ Χρι-στοῦ (Α΄ Ἰωάν 2 23) laquoἐποίησεν ἐξἑνὸς αἵματος πᾶν ἔθνος ἀνθρώπωνκατοικεῖν ἐπὶ παντὸς προσώπου τῆςγῆς ὁρίσας τὰς ὁροθεσίας τῆςκατοικίας αὐτῶνraquo (Πράξ 17 25 ἑ)Μὲ αὐτὰ δηλώνεται ἡ ἑνότητα τοῦἀνθρωπίνου γένους λόγῳ τῆςκοινῆς ΟΛΩΝ καταγωγῆς (laquoἐξἑνὸςraquo αἵματος ἢ ἀνθρώπου) καὶἄρα τὸ ἀβάσιμο καὶ ἀντιχριστιανικὸτοῦ φυλετισμοῦ Οἱ διαμορφωμέ-νες ἱστορικὰ mdash μέσα στὴ δυναμικὴτῆς πτώσεωςmdash laquoἐθνότητεςraquo καὶ οἱὁποιεσδήποτε ἀνάμεσά τους δια-φορὲς ndash διακρίσεις δὲν προέρχον-ται ἀπὸ τὸν ἕνα καὶ δημιουργὸ Θεόἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία Αὐτὸ ἐκ -φράζει ὡς πανορθόδοξο βίωμα τὸlaquoκοντάκιοraquo τῆς Πεντηκοστῆς laquoὍ -τε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεεδιεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστοςmiddot ὅτετοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμενεἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσεraquoἈντιπαρατίθενται σ᾽ αὐτὸ τὸ γε-γονὸς τῆς Βαβὲλ (Γεν κεφ 11) καὶτῆς Πεντηκοστῆς (Πράξ 2 1 ἑ)Στὸ πνεῦμα τῆς Πεντηκοστῆς(Πράξ 21 ἑ) ζεῖ ἡ Ἐκκλησία στὴναὐθεντική της ἔκφραση ὡς Ὀρθο-δοξία

Ὁ ὅρος laquoἔθνοςraquo μαζὶ μὲ τὰ συ-νώνυμά του ἀποφορτίζεται ἐκκλη-σιαστικὰ ἀπὸ τὸ παλαιὸ νόημά τουκαὶ ἀναφορτίζεται (=ἐνέργεια ποὺχαρακτηρίζει ὅλη τὴ θεολογικὴγλώσσα τοῦ Χριστιανισμοῦ) μὲἔννοια πνευματικὴ ndash πολιτιστικήστὰ ὅρια τῆς νέας ὑπαρξιακῆς καὶὑπαρκτικῆς γεννήσεως τῶν Χρι-στιανῶν (βλ Ἰωάν 113 laquoοἳ ἐκΘεοῦ ἐγεννήθησανraquo) Αὐτὴ ἡ νέασυνείδηση καὶ πραγματικότηταἐκφράζεται στὴν Ἀποκάλυψη (κεφ5 9-10) laquoἌξιος εἶ λαβεῖν τὸ βι-βλίον καὶ ἀνοῖξαι τὰς σφραγίδαςαὐτοῦ ὅτι ἐσφάγης καὶ ἠγόρασαςτῷ Θεῷ ἡμᾶς ἐν τῷ αἵματί σου ἐκπάσης φυλῆς καὶ γλώσσης καὶ λαοῦκαὶ ἔθνουςraquo Ἡ Ἐκκλησία ὡς σῶμαΧριστοῦ εἶναι ὁ νέος κόσμος ἡνέα laquoἐν Χριστῷraquo κοινωνία

3 Ἱστορικὴ πραγμάτωση τῆς νέ-ας αὐτῆς συνειδήσεως ὑπῆρξε ἡαὐτοκρατορία τῆς Νέας Ρώμης(Ρωμανία Βυζάντιο) Τὸ laquoΒυζάν-τιοraquo παρ᾽ ὅλες τὶς ἀνθρώπινες ἀτέ-λειες καὶ ἁμαρτίες νοεῖται ὡς μίαlaquoΜεγάλη Ἐκκλησίαraquo μέσα στὴνὁποία προσκομίζεται συνεχῶς ἡἀνθρώπινη ἁμαρτία ndash ἀποτυχία γιὰνὰ μεταμορφωθεῖ μὲ τὴ μετάνοιακαὶ τὴν ἄκτιστη χάρη σὲ ζωὴ ἐνΧριστῷ Βυζαντινολόγοι ὅπως ὁΣτ Ράνσιμαν (Βυζαντινὴ Θεοκρα-τία Ἀθήνα 1982) μπόρεσαν νὰδοῦν ἔτσι τὸ laquoΒυζάντιοraquo ἑρμη-νεύοντάς το laquoἐκ τῶν ἔνδονraquo καὶὄχι μὲ τὰ φραγκολατινικὰ κριτήριατῆς ἀλλοτριωμένης χριστιανικότη-τας καὶ ἑλληνικότητας Στὸ Χρι-στιανικὸ Κράτος τῆς Ρωμανίας συν -εχίζεται πληθυσμιακὰ ἡ δομὴ τῆςΡωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἕναςμεγάλος ἀριθμὸς λαοτήτων συνθέ-τει τὴν αὐτοκρατορία ἢ ἂν θέλου-με κοινοπολιτεία συνιστώντας ἐκτῶν πραγμάτων μία τρισύνθετηἑνότητα πολιτιστικὴ (παρὰ τὶς το-πικὲς ἰδιαιτερότητες) κρατικὴ καὶπνευματική Ὁ ἑλληνιστικὸς πολιτι-σμός ὁ ρωμαϊκὸς κρατικὸς φορέ-ας καὶ ἡ νέα συνείδηση ἡ Ὀρθο-δοξία συνθέτουν τὸ laquoΓένος τῶνΡωμαίωνraquo δηλαδὴ τῶν Ὀρθοδό-ξων πολιτῶν τῆς Νέας ΡώμηςΚατὰ κάποιο τρόπο ἡ ΡωμαϊκὴΑὐτοκρατορία γίνεται τὸ laquoπανδο-χεῖοraquo τῆς ἱστορίας (βλ Λουκ 1024) ἐνσαρκώνοντας τὸν ἀναμενό-μενο νέο κόσμο στὰ ὅρια τῆς θε-ανθρωπότητας Αὐτὸ εἶναι βέβαιααἰσθητό ὅπου σώζεται τὸ ὀρθόδο-ξο ndash πατερικὸ φρόνημαΤί σημαίνει ΝεοndashΡωμηόςὍλοι οἱ λαοὶ τῆς αὐτοκρατορίας

θὰ συνδέονται μὲ τὴν κοινὴ πίστη(ὡς φρόνημα) σὲ μία νέα συγγέ-νεια τὴν ἐν Χριστῷ παγndashγένειατῶν Ρωμαίων μὲ σημεῖο ἀναφορᾶςὄχι τὴν Παλαιά ἀλλὰ τὴ Νέα Ρώμηndash Κωνσταντινούπολη Τὰ laquoἐθνικὰraquoὀνόματα δὲν διέκριναν τοὺς λαοὺςδιαιρετικά ἀλλὰ ὑποδήλωναν τὶςἐπαρχίες (αὐτὸ σημαίνει ὁ ὅροςlaquoἔθνοςraquo στὸν 34ο ἀποστολικὸ κα-νόνα) καὶ τὶς γλωσσικὲς ὁμάδες (ἩΡωμανία ποτὲ δὲν ἐπεδίωξε γλωσ-σικὴ ὁμοιομορφία) Ἡ Ὀρθοδοξίαἦταν ὁ πανενωτικὸς σύνδεσμοςτῶν Ρωμαίων Καὶ αὐτὸ βιωνότανἐντονότερα ὅπου ἡ σχέση μὲ τὴνlaquoπατερικότηταraquo ἦταν ἰσχυρότερηΓι᾽ αὐτὸ καὶ τὸ laquoἐθνικὸraquo ὄνομαlaquoρωμαῖοςraquo ταυτίσθηκε μὲ τὸ πε-ριεχόμενο τῆς νέας laquoἐθνικῆςraquoσυν ειδήσεως δηλαδὴ τὴν πίστη

Ρωμαῖος (δηλαδὴ Νέο ndash Ρωμαῖος ἢΡωμηὸς) σημαίνει ὀρθόδοξος Ἡμακραίωνη διαπάλη μεταξὺ Φραγ-κογερμανικοῦ κόσμου καὶ Ρωμαί-ϊκης Ἀνατολῆς ἐπικεντρώθηκε γι᾽αὐτὸ στὴ διεκδίκηση ἀπὸ τοὺς Δυ-τικοὺς τοῦ ὀνόματος laquoρωμαῖοςraquoταυτόσημου μὲ τὸ laquoὀρθόδοξοςraquoἐνῶ στὴ Χριστιανικὴ Ἀνατολὴ προσ - έδωσαν τὰ ὀνόματα laquoΓραικίαraquo καὶlaquoΓραικόςraquo δηλωτικὰ ὄχι τοῦlaquoἑλληνισμοῦraquo καὶ τῆς laquoἑλληνικό-

τηταςraquo ὅπως ἀφελῶς θέλουν κά-ποιοι νὰ πιστεύουν Ἁπλὰ σημαί-νουν laquoχώρα τῶν μὴ (γνησίων) Ρω-μαίων καὶ ἀποσχισθέντων αἱρε-τικῶνraquo Βέβαια αὐτὰ ὅλα μᾶς τὰξεκαθάρισε μὲ τὴν πρωτοποριακὴἐπιστημονικὴ ἔρευνά του ὁ π ἸΡωμανίδης ἀλλὰ εἶναι ἀνάγκη νὰἀναρριπίζονται διότι δὲν ἔχουνσυν ειδητοποιηθεῖ ἀκόμη ἀπὸ πολ-λοὺς ἢ ἀπορρίπτονται ἀσυζητητὶἀπὸ τοὺς εὐρωπαΐζοντες

Οἱ λαοὶ τῆς Ρωμανίας ndash Βυζαντί-ου ἀνάλογα μὲ τὸ βαθμὸ ὀρθοδο-ξοποιήσεώς τους ὑπερβαίνονταςτὸ κριτήριο τῆς καταγωγῆς ἐν -τάσσονταν σὲ μία ἄλλη ἑνότηταστὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα Ἡ ἐκ -κλησιαστικὴ δὲ ἑνότητα ἐπιβίωσεἀδιατάρακτα στὶς σχέσεις τῶνὈρθοδόξων ὡς τὸ 19ο αἰώνα καὶτὴν ἔξαρση τῶν ἐθνι(κι)σμῶνὍταν ἡ πατριαρχικὴ ἐγκύκλιοςτοῦ 1848 ὀνομάζει τὸ laquoλαὸraquo (δηλσύνολο τὸ ὀρθόδοξο ἐκκλησια-στικὸ σῶμα) laquoφύλακαraquo τῆς Ὀρθο-δοξίας ἐκ φρά ζει αὐτὴ τὴ συνεχι-ζόμενη πρα γματικότητα τῆς Ρω-μανίας τὴν ὑπερφυλετικὴ ἑνότη-τα μὲ βάση τὴν πίστη Αὐτὴ τὴνἑνότητα διασποῦσε (καὶ διασπᾶ) ἡαἵρεση (κάθε αἵρεση) ὡς νόθευσηκαί γι᾽ αὐτό ἀπόρριψη τῆς Ὀρθο-δοξίας Ἡ ἀπόρ ριψη δὲ τῆς Ὀρθο-δοξίας εἶχε ὡς συνέπεια τὴν ἀνά-πτυξη ἀντεθνικοῦ ρόλου ὅπωςσυνέβη λχ μὲ τοὺς λεγόμενουςlaquoμονοφυσίτεςraquo στὰ ἀνατολικὰ καὶνότια σύνορα τῆς αὐτοκρατορίαςἢ μὲ τοὺς Βογομίλους στὴ Βαλκα-νικὴ (συνεννοήσεις μὲ Νορμαν-δοὺς) κλπ

Αἱ ρίζαι τοῦ νεωτέρουἐθνικισμοῦ εἰς τὰς αἱρέσεις

Πρέπει δὲ ἐδῶ νὰ λεχθεῖ ὅτι τὰσπέρματα τοῦ νεωτέρου ἐθνικι-σμοῦ ἀπαντοῦν στὶς ἀρχαῖες αἱρέ-σεις καὶ στὴν αἱρετίζουσα διανόη-ση μὲ τὴν ἀναίρεση ἐκ μέρους τωντῆς ὀρθόδοξης καθολικότηταςἜτσι χωρὶς κανένα δισταγμὸ οἱἍγιοι Πατέρες ἀναφέρονταν mdashκαὶἀναφέρονταιmdash στοὺς Ἁγίους τοῦπροφητικοῦ Ἰουδαϊσμοῦ (ἩσαΐαΜωυσῆ Δαβίδ) Ὁ Ἕλληνας ndash καπ-παδόκης Γρηγόριος Νύσσης θὰπροβάλει λχ τὸν Μωυσῆ ὡς πρό-τυπο θεουμένου Οἱ Ἅγιοι Ἐφραὶμκαὶ Ἰσαάκ καύχημα τῆς Ὀρθοδο-ξίας ἦσαν Σύροι ὅπως σήμερα ὡςσέμνωμα τῆς Ὀρθοδοξίας θεω-ροῦμε καὶ μεῖς οἱ laquoἐκ καταγωγῆςraquoἝλληνες τὸν Ἅγιο Σεραφεὶμ τοῦΣάρωφ ἢ τὸν Ὅσιο π Ἰουστῖνο τὸνΣέρβο Οἱ αἱρετικοί ὅμως (πχ οἱἈρειανοί) προετοιμάζοντας τὴνἐμφάνιση τοῦ αὐτοκράτορα Ἰου-λιανοῦ θὰ στρέφονται laquoμονιστικὰraquoστοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες φιλοσό-φους ταυτιζόμενοι κατὰ κάποιοτρόπο μὲ τοὺς σημερινοὺς ἐθνι-κιστὲς ndash ἀρχαιολάτρες ποὺ ἀπορ-ρίπτουν τὴν Παλαιὰ Διαθήκη ὡςlaquoἑβραϊκόraquo () βιβλίο καὶ τοὺς Ἁγί-ους της (Προφῆτες) ὡς laquoἙβραί-ουςraquo Ἡ ΠΔ ὅμως εἶναι ἉγίαΓραφὴ ἡμῶν τῶν Χριστιανῶν οἱΠροφῆτες Ἅγιοι τῆς πίστεώς μαςἰσόκυροι μὲ τοὺς Ἀποστόλους καὶτοὺς Πατέρες μας οἱ δὲ ἍγιοιΜακκαβαῖοι παῖδες μαζὶ μὲ τὴνἉγία μητέρα τους Σολομονὴ καὶ τὸδάσκαλό τους Ἐλεάζαρο τιμῶνταιὡς Ἅγιοι τῆς Ὀρθοδοξίας τὴν 1ηΑὐγούστου διότι τὰ κριτήρια τῆςὈρθοδοξίας ἀκριβῶς δὲν εἶναιἐθνικιστικά ἀλλὰ ὑπερεθνικά

Ἡ αἵρεση πάντα θὰ ἀρνεῖται τὴνκαθολικότητα καί συνεπῶς καὶτὴν ὑπερεθνικότητα κινούμενη σὲπλαίσια σαφῶς φυλετικὰ καὶ ἐθνι-κιστικά Αὐτὸ εἶναι εὐδιάκριτο στὴνπορεία τῆς laquoχριστιανικῆςraquo Εὐρώ-πης καὶ τοῦ δυτικοῦ κόσμου εὐρύ-τερα Ἡ ἀλλοτρίωση στὴν πίστημετὰ τὴν ἐκφράγκευσή της θὰἔχει στὸ χῶρο τῆς ἐθνικῆς συνει-δήσεως σοβαρότατες συνέπειεςὉ ὅρος laquoἔθνοςraquo θὰ ἀποβεῖ στὴ Δύ-ση φυλετικὴ κατηγορία (nation ndashgens) Τί ἄλλο ἐκφράζει ἡ laquoἉγίαΡωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία τοῦ γερμα-νικοῦ ἔθνουςraquo Ὁ Φραγκογερμα-νικὸς ρατσισμός μάλιστα θὰ ἔχειὡς βάση τὸ σῶμα τῶν laquoεὐγενῶνraquoμὲ τὴν τάξη τῶν ὁποίων θὰ ταυτι-σθεῖ τελικὰ τὸ laquoἔθνοςraquo (αὐτὴ τὴνἔννοια ἔχει ὁ ὅρος laquoἔθνος ndash nationraquoστὸ Λούθηρο) Ἀναστροφὴ τῆς πυ-ραμίδας θὰ γίνει στὴ Γαλλικὴ Ἐπα-νάσταση (1789) mdashστὴν ἀρχή τηςβέβαιαmdash ὅπου κατὰ τὸν Ἀββᾶ Si-eyes ὁ ὅρος laquonationraquo ταυτίζεται μὲτὴν laquoτρίτη τάξηraquo χωρὶς ὅμωςἀλλαγὴ νοοτροπίας

4 Ἡ Ὀρθόδοξη καθολικότηταεἶναι ἡ μήτρα στὴν ὁποία κυοφο-ρεῖται ἡ ὑπερεθνικότητα Ὁ μεγά-λος ρωμηὸς πολιτικὸς τοῦ 19ουαἰώνα ὁ ληξουριώτης ριζοσπά-στης Γεώργιος Τυπάλδος ndash Ἰακω-βάτος (1813ndash1882) συνήθιζε νὰλέγει laquoΕἴμεθα πρῶτα Χριστιανοὶ(ὀρθόδοξοι) καὶ μετὰ Ἕλληνεςraquoἀποκρούοντας τὸ ἐθνικιστικὸ σύν-θημα τῶν Βενετσιάνων κατα-κτητῶν καὶ τοῦ νησιοῦ του laquosemoprima Veneziani e poi Christianiraquo Τὸὑπερεθνικό ὅμως στὴν Ὀρθοδο-ξία δὲν ἀναιρεῖ τὸ ἐθνικό Δὲνεἶναι laquoἀνεθνικὴraquo ἡ ὀρθόδοξη πί-στη Δὲν καταργεῖ τὸ ἐθνικὸ στοι-χεῖο ἀλλὰ καὶ δὲν τὸ ἀφήνει νὰλειτουργεῖ διασπαστικά Ὅπου καὶὅταν εἶναι ἀκμαῖο τὸ ὀρθόδοξοφρόνημα ἐκεῖ βιώνεται ἡ οἰκου-μενικότητα καὶ ρωμαίϊκη παναδελ-φότηταmiddot ὅπου ὅμως ἐπικρατεῖ ἡἐνδοκοσμικὴ προοπτικὴ καὶ ἐσχα-

τολογία ἐκεῖ κατισχύει ἡ ἐθνικό-τητα ὡς φυλετισμόςΜὲ laquoδιαφορὰraquo 16 αἰώνων

Ἡ διαχρονικότητα αὐτῆς τῆςὀρθόδοξης συνείδησης ἐπιβεβαι-ώνεται ἀπὸ δύο κείμενα ποὺ ἀπέ-χουν μεταξύ τους 16 αἰῶνες τὴνΠρὸς Διόγνητο Ἐπιστολὴ (β´ αἰ) καὶτὶς Διδαχὲς τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦΑἰτωλοῦ (ιη´ αἰ) Στὸ πρῶτο κείμενοὁρίζεται ὅτι οἱ Χριστιανοὶ laquoπατρίδας

οἰκοῦσιν ἰδίας ἀλλ᾽ ὡςπάροικοιmiddot μετέχουσιπάντων ὡς πολῖται καὶπάνθ᾽ ὑπομένουσιν ὡςξένοιmiddot πᾶσα ξένη πατρίς

ἐστιν αὐτῶν καὶ πᾶσα πατρὶς ξένηraquoΔὲν παύουν δηλαδή νὰ εἶναι laquoπο-λίτεςraquo (καὶ πατριῶτες) ἀλλὰ δὲν δέ-νονται μὲ τὴν προσωρινότητα τοῦκόσμου Αὐτὸ τὸ πνεῦμα ἐκφράζεικαὶ ὁ Πατροκοσμᾶς laquoἩ πατρίδαμου ἡ ψεύτικη ἡ γήϊνη καὶ ματαίαεἶναι ἀπὸ τοῦ Ἁγίου Ἄρτης καὶ ἀπὸτὴν ἐπαρχίαν Ἀποκούρου ἩμεῖςΧριστιανοί μου δὲν ἔχομεν ἐδῶ πα-τρίδα Διὰ τοῦτο καὶ ὁ Θεὸς μᾶςἔβαλεν τὸν νοῦν εἰς τὸ ἐπάνω μέ-ρος διὰ νὰ στοχαζώμεθα πάντοτετὴν οὐράνιον βασιλείαν τὴν ἀλη-θινὴν πατρίδα μαςraquo Ἔτσι σκέπτον-ται οἱ αὐθεντικὰ ὀρθόδοξοι δηλ οἱἍγιοι Ἡ σκέψη δὲ αὐτὴ δὲν εἶναιπροφανῶς ἐθνικιστική ἀλλὰ οὔτεκαὶ διεθνιστική Διότι ὅπως ἐλέχθηδὲν καταργεῖται ὁ ἐθνισμὸς καὶ ἡἐθνότητα ἀλλὰ ἱεραρχεῖται στὸlaquoπραγματικόraquo ποὺ εἶναι τὸ αἰώνιοΚαὶ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ κατηγορή-σει τὸν Πατροκοσμᾶ γιὰ laquoἐθνικὴμειοδοσίαraquo

Ἡ Ἐκκλησία ὡς ἐν Χριστῷ κοι-νωνία μὲ τὴ λατρεία της κυρίωςδιασώζει εἰς πεῖσμα τῆς πολιτικῆςκαὶ διπλωματίας τὴν ἑνότητα καὶοἰκουμενικότητα τῆς Ρωμανίας Βυζαντίου μὲ ἑνωτικὸ σύνδεσμοτὴν ὀρθόδοξη πίστη Γι᾽ αὐτὸ καὶ πα-ραμένει ἡ Ἐκκλησία ὡς σῶμα laquoτὸΒυζάντιο μετὰ τὸ Βυζάντιοraquo (ΝικΓιόργκα) Ἡ Ρωμαίϊκη αὐτοκρατο-ρία συνεχίζεται μὲ ἕνα ἄλλο τρόποὑπάρξεως μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶμαζὶ ἡ ὑπερεθνικότητα καὶ ὑπερφυ-λετικότητά της Μόνο ὅταν ἀποδυ-ναμώνεται ἡ ἐσωτερικὴ σχέση μὲτὴν ὀρθόδοξη παράδοση τότε ἀνα-τρέπονται αὐτὲς οἱ ἰσορροπίες

Ἀσυμβίβαστοςμὲ τὴν Ὀρθοδοξίαν

5 Ἔχει ὅμως ἰδιαίτερη σημα-σία τὸ γεγονός ὅτι ὁ laquoφυλετισμὸςraquo(ρατσιστικὸς ἐθνικισμὸς) καταδικά-σθηκε συνοδικὰ στὴν Κωνσταντι-νούπολη τὸ 1872 μὲ ἀφορμὴ τὶςπρῶτες ἐκρηκτικὲς ἐκφάνσεις τοῦἐθνικισμοῦ στὴ Βαλκανική τὸ πρα-ξικοπηματικὸ Ἑλλαδικὸ αὐτοκέφα-λο (1833) καὶ τὴ Βουλγαρικὴ Ἐξαρ-χία (1870) Πρέπει δὲ νὰ λεχθεῖ στὴσυνάφεια αὐτή ὅτι ἐμεῖς οἱ Ἕλλη-νες κινούμενοι στὸ σύνδρομο τοῦἐξευρωπαϊσμοῦ καταλύσαμεπρῶτοι τὴν ὑπερεθνικὴ παράδοσητῆς Ρωμηοσύνης οἱ πολιτικὲς δὲἩγεσίες τῶν ὀρθοδόξων ἐθνῶντῆς Βαλκανικῆς ἀκολουθοῦν μὲσχολαστικὴ ἀκρίβεια ὅλες τὶς πολι-τειοκρατικὲς αὐθαιρεσίες τοῦἑλλαδικοῦ χώρου χρησιμοποιών-τας τες μόνιμα ὡς προηγούμενο

Ἡ Σύνοδος τοῦ 1872 ἀντιμετώπι-σε τὸν ἐθνοφυλετισμὸ (ἐθνικισμὸ)ὡς αἵρεση Βέβαια ἀναφέρεταιστὸ laquoβουλγαρικὸν ζήτημαraquo διότιτὸ laquoἑλλαδικὸνraquo εἶχε laquoλυθεῖraquo τὸ1850 Ὁ φυλετισμὸς χαρακτηρίζε-ται ἀσυμβίβαστος μὲ τὴν Ὀρθοδο-ξία ὡς προβολὴ τῆς φυλῆς καὶ τοῦἔθνους εἰς βάρος τῆς πίστεως μὲσυνέπεια τὴ διάσπαση τῆς ἑνότη-τας τῆς Ἐκκλησίας Τὸ κείμενοεἶναι σαφές καταδικάζει τὶς φυλε-τικὲς διακρίσεις καὶ ἐθνικὲς ἔριδεςκαὶ τὶς διχοστασίες ποὺ ἀναιροῦντὴν laquoἑνότητα τῆς πίστεωςraquo Ὁ φυ-λετισμὸς (ἐθνικισμὸς) καταδικάζε-ται ὡς laquoκαινὴ δόξαraquo laquoξένοςraquo πρὸςτὴν ὀρθόδοξη παράδοση καὶ laquoνεω-τερικὴ λύμηraquo Ἡ Ἐκκλησία mdashὑπο-στηρίζεταιmdash δὲν μπορεῖ νὰ γίνειποτὲ laquoἐθνικήraquo δηλαδὴ laquoφυλετι-κήraquo Καὶ αὐτό πράγματι ἦταν τὸκαίριο πρόβλημα γιὰ τὴ βαλκανικὴπραγματικότητα τὸ 19ο αἰώναὅταν μὲ τὴν ἐπίδραση τῆς Γαλ-λικῆς Ἐπανάστασης καὶ τῶν εὐρω-παϊκῶν ἐθνικισμῶν ἡ ἀναφορὰ δὲνἦταν πιὰ στὴν laquoἐν Ἑλλάδιraquo στὴνlaquoἐν Βουλγαρίᾳraquo ἢ στὴν laquoἐν Σερ-βίᾳraquo Ὀρθοδοξία ἀλλὰ στὴν laquoἑλλη-νικὴraquo (ὄχι ἑλλαδική) στὴ βουλγα-ρικὴ καὶ στὴ σερβικὴ ὈρθοδοξίαἩ Ὀρθοδοξία ἔτσι ἀπὸ παράγωνἑνότητας καὶ συνοχῆς γίνεται δύ-ναμη διασπάσεως διότι φιλτράρε-ται μὲ τὶς ἐθνικιστικὲς ἰδέες ποὺὑποτάσσουν τὴν καθολικότητα τῆςπίστεως στὴν ἐθνικιστικὴ ndash φυλε-τικὴ ἰδέα Εἶναι ἐπίκαιρος ἐδῶ καὶπάλι ὁ λόγος τοῦ Γ Ἰακωβάτου laquoΟἱἈλβανοὶ τῆς Ἠπείρου (ὅταν εἶναι)ὀρθόδοξοι εἶναι Ἕλληνεςmiddot ἅμαεἰσεχώρησεν ὁ ὄφις τοῦ παπισμοῦεἰς τὴν Ἀλβανίαν καὶ τὸ ἥμισυαὐτῆς ἐγένετο παπικόν δὲν εἶναιἝλληνεςraquo Καὶ σ᾽ ἄλλο σημεῖοlaquoἌνευ θρησκείας (ἐννοεῖ ὀρθοδο-ξίας) Φράγκοι Ἀλβανοί ΒλάχοιΜετὰ θρησκείας ὁμογενεῖςraquo (δηλτοῦ ἰδίου γένους ὀρθόδοξοι καὶἝλληνες) Ἔχει μεγάλη σημασίαὅτι τὴ συνοδικὴ ἀπόφαση τοῦ 1872ὑπέγραψαν καὶ πρώην Οἰκουμενι-κοὶ Πατριάρχες ἀλλὰ καὶ οἱ Πα-τριάρχες Ἀλεξανδρείας Σωφρό-νιος καὶ Ἀντιοχείας Ἱερόθεος καὶ ὁἈρχιεπίσκοπος Κύπρου Σωφρό-νιος Ὁπότε τὸ κείμενο ἔλαβε παν -ορθόδοξη σημασία

Ἡ δυναμικὴτῆς Ὀρθοδοξίας

εἰς τὸν σύγχρονον κόσμον6 Ἀπὸ τὶς προϋποθέσεις αὐτὲς

προσδιορίζεται ἡ δυναμική ποὺμπορεῖ νὰ ἀναπτύξει ἡ Ὀρθοδοξίαστὴ σημερινὴ κρίση τοῦ εὐρωπαϊ-κοῦ καὶ βαλκανικοῦ χώρου Ἡ Ὀρ -θοδοξία ὅμως προϋποθέτει ὀρθο-δόξους πατερικὸ δηλαδὴ φρόνημακαὶ καθολικότητα σκέψης Ἡ ὀρθο-δοξολογία εἶναι εὔκολη ἀκόμη καὶγιὰ πολιτικούς ποὺ τὴν ἀγνοοῦν ἢ

τὴν ἀπορρίπτουν μὲ τὴν πολιτικὴ ἢκαὶ τὴ βιοτή τους Ἡ Ὀρθοδοξίαὅμως μόνο μέσα στὴν ἐν Χριστῷἐλευθερία μπορεῖ νὰ λειτουργήσεικαὶ νὰ ἀποβεῖ εὐεργετικὴ στὰὀρθόδοξα ἔθνη Ἡ ὑποταγὴ τῆςὈρθοδοξίας σὲ ὁποιαδήποτε πολι-τικὴ τὴν ἀποδυναμώνει πολὺ δὲπερισσότερο ἡ ταύτισή της μὲὁποιαδήποτε πολιτικὴ ἢ ἰδεολογίαΔιότι ἡ Ὀρθοδοξία ἰδεολογικοποι-ούμενη ἀποορθοδοξοποιεῖται ἩὈρθοδοξία εἶναι Χριστοκεντρικὸφρόνημα καὶ συνείδηση ποὺἐνσαρκώνεται σὲ τρόπο ζωῆς καὶμόνο μέσα στὰ ὅρια αὐτὰ τῆς ἁγιο-πνευματικῆς ἐμπειρίας μπορεῖ νὰπαραμείνει δύναμη ἑνοποιητικὴ καὶνὰ ἀναπτύξει τὴν ἑνωτικὴ δυναμι-κή της

Οἱ ὀλιγότερο εὐρωπαϊκὰ ἐξελι -γμένοι ἢ προσανατολισμένοι ὀρθό-δοξοι ἀδελφοί μας στὰ Βαλκάνιακαὶ οἱ Ρωμαιορθόδοξοι (ροὺμndashὀρτοντὸξ) τῆς Ἐγγὺς καὶ ΜέσηςἈνατολῆς συνεχίζουν νὰ ζοῦν συν -ειδησιακὰ στὴν πανενότητα τοῦρωμαίϊκου ndash ὀρθοδόξου ΓένουςἜτσι ἐνῶ οἱ πολιτικὲς ἐπιλογὲςτῶν ἡγεσιῶν τους ἐνίοτε λειτουρ-γοῦν διασπαστικά ἡ ρωμαίϊκη ndashὀρθόδοξη συνείδηση δημιουργεῖἑνότητα ὑπερεθνική μὲ τὴ συνεχῆἀδελφοποίηση ὅλων τῶν Ὀρθοδό-ξων μέσα στὸ Κυριακὸ Σῶμα τὴνἘκκλησία

Ἡ ἐν Χριστῷ λειτουργίατῆς Ὀρθοδόξου συνειδήσεως

Μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ διὰ τῆςὈρθοδοξίας ζοῦν ἡ Ρωμανία καὶ ἡἑνότητά της Γύρω ἀπὸ τὴν ἉγίαΤράπεζα καὶ μὲ τὴ συμμετοχὴ στὴνΕὐχαριστιακὴ σύναξη καὶ σύνολητὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας πραγματώ-νεται ἡ ὑπερεθνικὴ ἑνότητά μαςστὰ ὅρια τῆς laquoκατὰ Θεὸν πατρί-δοςraquo Ἡ ἐν Χριστῷ λειτουργία τῆςὀρθοδόξου συνειδήσεως σώζει τὴνἁρμονικὴ καὶ ἰσόρροπη σύνδεσηἐθνικότητας καὶ ὑπερεθνικότηταςμέσα στὴν ἁγιοπνευματικὴ ζωὴ καὶσχέση καὶ ὄχι ἁπλὰ στὶς laquoὀρθοδο-ξολογίεςraquo καὶ τὶς προτάσεις γιὰlaquoὀρθόδοξα τόξαraquo τῶν ὀρθοδοξο-λογούντων καί ἴσως ἀγνοούντωνπαντάπασι τὴν Ὀρθοδοξία ὡς ζωὴlaquoἐν Χριστῷraquo καὶ ἐν laquoἉγίῳ Πνεύμα-τιraquo Χωρὶς πατερικὸ φρόνημα καὶἐμπειρία κάθε λόγος γιὰ τὴνὈρθοδοξία εἶναι ἁπλὴ πολιτικὴ καὶγι᾽ αὐτὸ δὲν πείθει τοὺς Ὀρθοδό-ξους

Μέσα στὴν ἁγιοπνευματικὴἀτμόσφαιρα τῆς Ὀρθοδοξίας ὁΣέρβος πράγματι εἶναι Ἕλληναςκαὶ ὁ Ἕλληνας Σέρβος ἀλλὰ καὶἈφρικανὸς καὶ Ἀσιάτης καὶ Ἀμερι-κανὸς καὶ Εὐρωπαῖος Στὴν τραγω-δία τῆς τέως Γιουγκοσλαβίας ὁἝλληνας Ὀρθόδοξος δὲν συνέπα-σχε μὲ τοὺς Σέρβους διότι παρα-δοσιακὰ καὶ αὐτοὶ εἶναι ὀρθόδοξοιἀλλὰ διότι (καὶ ὅταν) εἶναι laquoἐν δι-καίῳraquo ἀγωνιζόμενοι γιὰ τὴν ἱστο-ρικὴ ὕπαρξη καὶ συνέχειά τους Τὸἴδιο δὲν συμπαριστάμεθα μόνοστοὺς Βορειοηπειρῶτες ἐπειδὴεἶναι Ἕλληνες ἀλλὰ σ᾽ ὅλους τοὺςἈλβανοὺς Ὀρθοδόξους διότι ἀδι-κοῦνται Ἡ ὀρθόδοξη συν είδησηεἶναι ἐξ ἄλλου ὑπὲρ τῶν μου-σουλμάνων ὅταν καὶ αὐτοὶ ἀδι-κοῦνται καὶ καταπιέζονται Ἂν δὲνἐνεργεῖ ἔτσι ἡ ὀρθόδοξη συνείδη-ση δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ὀρθόδοξηΓι᾽ αὐτὸ δὲν μποροῦν νὰ ὑπάρξουνποτὲ συμπαγῆ καὶ μονοδιάσταταlaquoὀρθόδοξα τόξαraquo ὅπως τὰ θέλουνοἱ πολιτικοί ἐνεργοῦντες κατὰ κα-νόνα μὲ κοσμικὸ πνεῦμα καὶ προ-ϋποθέσεις Σὲ τελευταία ἀνάλυσηπρέπει νὰ γίνει κατανοητό ὅτι δὲνὑπάρχουν σήμερα laquoὀρθόδοξοιλαοὶraquo ἢ laquoὀρθόδοξες κυβερνήσειςraquoποὺ μποροῦν νὰ ἐνεργοῦν καθο-λικὰ laquoὀρθοδόξωςraquo ἀλλὰ μόνοὀρθόδοξα πρόσωπα στοὺς λαοὺςκαὶ ἴσως καὶ σὲ κυβερνήσεις καὶμόνο αὐτὰ μποροῦν νὰ ἐνεργή-σουν ὀρθόδοξα Ὅπως ὅμως ἡχωρὶς ὀρθόδοξους προϋποθέσειςὀρθοδοξολογία ἀποβαίνει ἐπι-βλαβὴς γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία τὸ ἴδιοκαὶ ἡ θρησκειοποίηση τῆς Ὀρθο-δοξίας συμπορευόμενη σὲ μᾶςτοὺς νεο-ἕλληνες μὲ τὴν ἀρχαι-οπληξία καὶ ἑλληνομανία βοηθεῖτὴν ἀνάπτυξη τοῦ ἐθνικισμοῦ ndash ρα-τσισμοῦ ὁδηγώντας στὴν ἀπορθο-δοξοποίηση τοῦ λαοῦ μαςἈρνητικὸς διὰ τὴν Πίστιν

τὴν Παράδοσινκαὶ τὸ Ἔθνος

Ὅπως ὅμως ἀποδεικνύουν τὰπράγματα δὲν ἐργάζονται μόνο οἱἀρχαιόπληκτοι ἐθνικιστὲς ἐναντίοντοῦ ἀληθινοῦ πατριωτισμοῦ ndash ἐθνι-σμοῦ ἀλλὰ καὶ πολλοὶ ἀθεράπευταεὐρωπαϊστές Ἐνῶ ὅλο τὸ 19ο καὶ20ὸ αἰώνα ἡ Εὐρώπη καλλιεργοῦσετὴν ἐθνι(κιστι)κὴ ὑστερία στὰ Βαλ-κάνια γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ἔχει εὔχρη-στα προτεκτοράτα σήμερα μέσαστὴν προοπτικὴ τῆς ἙνωμένηςΕὐρώπης χρησιμοποιώντας ὡςὄργανα κάποιους κονδυλοφόρουςτοῦ δημοσιογραφικοῦ ἀλλὰ καὶτοῦ ἐπιστημονικοῦ χώρου ἐπιδιώ-κει νὰ ἀμβλύνει ὥσπου νὰ τὸ νε-κρώσει τὸ ἐθνικὸndashπατριωτικὸ φρό-νημα ἐνῶ κύκλοι της ἐμμένουνπεισματικὰ στὸν ἐθνικισμὸ ndash ρατσι-σμό τους Εἶναι ἀνάγκη συνεπῶςνὰ συνειδητοποιήσουν καὶ οἱἝλληνες laquoἐθνικιστέςraquo ὅτι μὲ τὴντακτική τους συμπλέουν τελικάμὲ τὸν εὐρωπαϊκὸ ἐθνικισμὸ ndash ρα-τσισμό δολοφονώντας τὸν αὐθεν-τικὸ πατριωτισμό ποὺ θεμελιώνε-ται μόνο στὴν ἄδολη φιλανθρωπίατῆς Ὀρθοδοξίας τῶν Ἁγίων μαςΠαράλληλα ὅμως βλάπτουν καὶ τὴνὑπερεθνικὴ ρωμαίικη ἑνότητα τοῦἙλληνισμοῦ μὲ τὴν ὑποτίμηση τῆςὈρθοδοξίας ἢ τὴν laquoἐθνικοποίησήraquoτης δηλαδὴ τὴ διαστρέβλωση τῆςκατ᾽ ἐξοχὴν ἑνοποιητικῆς μας δύ-ναμης στοὺς δύσκολους καιρούςμας Τελικὰ ὁ μὲ αὐτὴ τὴν ἔννοιαlaquoἐθνικισμὸςraquo δὲν ἀποβαίνει ἀρνη-τικὴ δύναμη μόνο γιὰ τὴν πίστη καὶπαράδοσή μας ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ ἴδιοτὸ Ἔθνος τὸ ὁποῖο διατείνεται ὅτιθέλει νὰ προφυλάξει

ΕΘΝΟΣ ndash ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΦΡΟΝΗΜΑ

Τοῦ Πρωτοπρεσβ Γεωργίου Δ ΜεταλληνοῦὉμοτίμου Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Ὁ ΟἰκουμενικὸςΠατριάρχης

εἰς τὸ ΡέθυμνονὉ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ

Βαρθολομαῖος θὰ ἐπισκεφθῆ τὴνΚρήτην καὶ συγκεκριμένως τὴνἹερὰν Μητρόπολιν Ρεθύμνης καὶΑὐλοποτάμου κατὰ τὴν 2αν καὶ 3ηνΣεπτεμβρίου ὕστερα ἀπὸ πρόσ -κλησιν τοῦ οἰκείου ΜητροπολίτουΔιὰ τὴν ὀργάνωσιν τῆς ἐπισκέψε-ως ἐπραγματοποιήθη σύσκεψις εἰςτὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν εἰς τὴνὁποίαν ἔλαβον μέρος ἡ Ἀντιπερι-φερειάρχης κ Μαρία Μονῆ ὁ Δή-μαρχος Ρεθύμνης κ Γ Μαρινάκηςὁ Ἀστυνομικὸς Διευθυντής κἘμμ Παραδουλάκης καὶ ἐκπρόσω-πος τοῦ Διοικηκοῦ τοῦ 547 ΑΜΤΠ Ρεθύμνης

Σελὶς 6η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Τάφον τό Καθολικόν καί τόν Γολ-γοθᾶνraquo

Χαρακτηρίσαμε ὡς βλάσφημοτό παράδειγμα τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριάρχου καί ὡς βλασφημία τήνπράξη τῆς ἐκ μέρους Ὀρθοδόξωνἱεραρχῶν προσφορᾶς ὡς δώρουτοῦ Κορανίου τό ὁποῖο μάλιστα οἱδωρίζοντες καί ἄλλοι χαρακτηρί-ζουν ὡς ldquoἱερόrdquo Οἱ μή εἰδότες τήνὈρθόδοξη παράδοση καί διδα-σκαλία ἀλλά κυρίως οἱ δηλητη-ριασμένοι ἀπό τό ἐπικρατοῦνπνεῦμα τοῦ διαθρησκειακοῦ Συγ-κρητισμοῦ τῆς ldquoΝέας Ἐποχῆςrdquo θάἐκτιμήσουν ὅτι ὁ χαρακτηρισμόςlaquoβλασφημίαraquo εἶναι τουλάχιστονὑπερβολικός οἱ ἐξ αὐτῶν δέ πρό-χειροι καί πρόθυμοι εἰς συκοφαν-τίες καί χαρακτηρισμούς θά σπεύ-σουν νά μᾶς κολλήσουν τήν ἐτι-κέττα τοῦ φονταμενταλιστοῦ τοῦταλιμπάν τοῦ ζηλωτοῦ ὅπως συν -ηθίζουν τόν τελευταῖο καιρό γιάὅσους ἀγωνιζόμαστε γιά τήν δια-τήρηση ἀνόθευτης τῆς Ὀρθόδο-ξης πίστης καί ζωῆς Θά ἐπικαλε-σθοῦν κάποιους λόγους γιά νά δι-καιολογήσουν αὐτές τίς ἐνέργει-ες ὅπως πχ ὅτι οἱ ἐκκλησίεςαὐτές (ΚωνσταντινουπόλεωςἈλεξανδρείας Ἱεροσολύμων) δια-βιοῦν σέ ἰσλαμοκρατούμενεςχῶρες καί ὡς ἐκ τούτου εἶναιἐμπερίστατες ἑπομένως δικαιο-λογοῦνται κάποιες ἐνέργειες τῶνπροκαθημένων τους γιʼ αὐτό καίδέν πρέπει νά εἴμαστε αὐστηροίστίς κρίσεις μας

Εἶναι πάντως γνωστό καί ἰσχύειὡς ἀξίωμα ὅτι εἰς τά θέματα τῆςπίστεως δέν ἐπιτρέπονται οἰκονο-μίες καί συγκαταβάσεις Αὐτές δι-καιολογοῦνται μόνον σέ θέματαπνευματικῆς ζωῆς καί καθοδηγή-σεως πχ στό θέμα τῆς νηστείαςκαί σέ ἄλλα ldquoπρός ἀποτροπήν μεί-ζονος κακοῦrdquo Σέ θέματα πίστεωςδέν ἐπιτρέπεται ἄσκηση οἰκονο-μίας διότι αὐτό τό ὁποῖο θέλεις νάἀποτρέψεις τό laquoμεῖζον δηλαδήκακόraquo τό διαπράττεις ὁ ἴδιος ὁἀσκῶν τήν οἰκονομία μέ τήν προσ -βολή καί ἀθέτηση τῆς πίστεωςπού εἶναι τό laquoμεῖζον ἀγαθόνraquoμεῖζον ὅλων διότι ὁδηγεῖ στήν σω-τηρία Γιʼ αὐτό καί προκειμένου νάμή ἀρνηθοῦμε ἤ νά μή ἀλλοι-ώσουμε τήν πίστη καί χάσουμετήν σωτηρία πρέπει ἀκόμη καί τόμεῖζον τῶν ἀνθρωπίνων ἀγαθῶντήν ζωήν μας νά θυσιάζουμεὅπως ἔπραξαν οἱ Ἅγιοι Μάρτυρεςκαί Νεομάρτυρες Διότι laquoτί ὠφε-λήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδήσῃ τόνκόσμον ὅλον καί ζημιωθῇ τήν ψυ-χήν αὐτοῦ ἤ τί δώσει ἄνθρωποςἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦraquo1

Εἶναι βέβαια αὐτονόητο ὅτιὅσοι δωρίζουν τό Κοράνιο καί μά-λιστα χαράσσουν σέ πλακέτες χω-ρία ἀπό τό περιεχόμενό του ὅπωςἔπραξε ὁ πατριάρχης Ἱεροσολύ-μων πιστεύουν ὅτι τό Κοράνιοἔχει μεγάλη ἀξία καί ἀξίζει νά τόπροσφέρει κανείς ὡς δῶρο Δένδωρίζεις κάτι πού δέν ἔχει ἀξίαΣτήν περίπτωση δέ πού ἰσχυρισθεῖκανείς ὅτι ἐπειδή γνωρίζουν ὅτιγιά τούς δωρολῆπτες ἔχει ἀξίαἄσχετα μέ τήν ἀξία πού τοῦ προσ-δίδει ὁ δωρεοδότης γιʼ αὐτό τόπροσφέρουν καί πάλι ἡ πράξηεἶναι κατακριτέα καί δέν ταιριάζεισέ Χριστιανούς καί μάλιστα ποιμέ-νεςmiddot τό νά ἀποκρύπτεις αὐτό πούπιστεύεις καί νά ὑποκρίνεσαι ὅτισυμφωνεῖς γιά κάτι πού δέν πι-στεύεις αὐτό εἶναι κοροϊδία καίπαραπλάνηση Θά μποροῦσαν νάτό εἶχαν πράξει καί οἱ παλαιοί Ἅγι-οι Μάρτυρες καί οἱ Νεομάρτυρεςὑποκρινόμενοι ὅτι πιστεύουν στήνἀξία τῶν εἰδώλων καί τοῦ Μωάμεθκαί νά γλιτώσουν τό μαρτύριοὅπως τούς συνιστοῦσαν ἄλλωστεπολλοί κατά κόσμον φρόνιμοι καίσυνετοί Καθῆκον ὅλων τῶν Χρι-στιανῶν καί ἰδιαίτερα τῶν ποιμέ-νων εἶναι νά ὁμολογοῦν τήν ἀπο-κλειστικότητα καί μοναδικότητατῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας ὅτι laquoοὐκἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρίαmiddotοὐδέ γάρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπότόν οὐρανόν τό δεδομένον ἐνἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναιἡμᾶςraquo2 Τό περισσότερο βλαπτικόκαί ζημιογόνο ἀνάξιο τῆς ἀποστο-λικῆς καί πατερικῆς διδαχῆς καίβιοτῆς εἶναι ὅτι καθησυχάζουντούς δωρεολῆπτες Μουσουλμά-νους ὅτι εἶναι καλός ὁ δρόμος τοῦΚορανίου ἀξίζει νά πιστεύει κα-νείς στό Κοράνιο δέν χρειάζεταινά πιστεύσει ὁ Μουσουλμάνοςστό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καίστό Εὐαγγέλιό του γιά νά σωθεῖΕἶναι αὐτό ὁμολογία τῆς εἰς Χρι-στόν πίστεως Δέν τρομάζουν καίδέν φοβοῦνται οἱ μεγαλόσχημοικαί μεγαλώνυμοι πρωθιεράρχεςτήν ἐπισήμανση τοῦ Κυρίου laquoπᾶςὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπρο-σθεν τῶν ἀνθρώπων ὁμολογήσωκἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πα-τρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖςmiddot ὅστιςδʼ ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεντῶν ἀνθρώπων ἀρνήσομαι αὐτόνκἀγώ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μουτοῦ ἐν οὐρανοῖςraquo3 Πιστεύουνστό Εὐαγγέλιο ἤ ὄχι

Ἐάν μέ τίς ldquoοἰκονομίεςrdquo καί δι-πλωματίες νομίζουν ὅτι θά σώσουντόν Χριστιανισμό στόν ἰσλαμοκρα-τούμενο χῶρο ὅπου διαβιοῦν δια-πράττουν τεράστιο ἱστορικό καίθεολογικό λάθος γιατί παραγνω-ρίζουν τήν δύναμη τοῦ Κυρίου ὉΧριστιανισμός διεσώθη καί ἐθριάμ-βευσε σέ δύσκολες καί σέ εἰρηνι-κές ἐποχές ὅταν οἱ Χριστιανοίζοῦσαν εὐσεβῶς καί δικαίωςἐγκαταλείφθηκε δέ ἀπό τήν σκέ-πουσα Χάρη τοῦ Θεοῦ σέ περιό-δους ἀποστασίας καί ἠθικῆς χαλα-ρώσεως Μήπως ἡ συρρίκνωση τοῦΧριστιανισμοῦ σήμερα σέ κάποιεςπεριοχές εἶναι ἀπόρροια τῆς δι-καίας ἐγκαταλείψεως τοῦ πάνταδυναμένου καί ὑπεράνω ὅλων τῶνἰσχυρῶν τῆς γῆς ἱσταμένου Κυρί-ου Ἄς ξαναδιαβάσουν τό βιβλίοτῆς Ἀποκαλύψεως γιά νά διαπι-

στώσουν ποιός καί γιατί σώζει τίςἐκκλησίες ἤ τίς ἀφήνει νά ἀφανι-σθοῦν ὅπως ἀφανίσθηκαν οἱ ἑπτάλαμπρές ἐκκλησίες τῆς Μικρα-σίας τῆς Ἐφέσου τῆς Σμύρνηςτῆς Περγάμου τῶν Θυατείρωντῶν Σάρδεων τῆς Φιλαδελφείαςτῆς Λαοδικείας Ἐπαινεῖται ὁ ἐπί-σκοπος τῆς ἐκκλησίας τῆς Περγά-μου διότι ἐνῶ ζεῖ σέ σατανοκρα-τούμενο περιβάλλον ἐν τούτοιςἐκράτησε τήν πίστη του καί μάλι-στα ὁ πρό αὐτοῦ ἐπίσκοπος Ἀντί-πας ἔφθασε μέχρι τοῦ μαρτυρίουmiddotlaquoΟἶδα τά ἔργα σου καί ποῦ κατοι-κεῖςmiddot ὅπου ὁ θρόνος τοῦ Σατανᾶmiddotκαί κρατεῖς τό ὄνομά μου καί οὐκἠρνήσω τήν πίστιν μου καί ἐν ταῖςἡμέραις αἷς Ἀντίπας ὁ μάρτυς μουὁ πιστός ὅς ἀπεκτάνθη παρʼ ὑμῖνὅπου ὁ Σατανᾶς κατοικεῖraquo4 Περισ-σότερο ἐνθαρρυντικά καί ἀποκα-λυπτικά εἶναι ὅσα λέγονται στόνἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Φιλα-δελφείαςmiddot κανένας δέν μπορεῖ νάφέρει σέ ἀδιέξοδο νά δυσκολέψειτούς πιστούς ὅταν τηροῦν ἀνό-θευτη τήν πίστη Ἀντίθετα οἱ πόρ-τες γιʼ αὐτούς θά εἶναι πάντοτεἀνοικτές ὅσο μικροί καί ἀδύνατοικαί ἄν εἶναι Θά ἔλθουν τελικῶς οἱδυνατοί νά τούς προσκυνήσουνκαί σέ κάθε περίπτωση ἄν κρατή-σουν αὐτά πού ἔχουν τήν πίστητους θά ἐπέμβει ταχύτατα ὁ Θεόςκαί δέν θά πάρει κανείς τό στεφά-νι πού τούς ἀξίζει laquoΟἶδα σου τάἔργα-ἰδού δέδωκα ἐνώπιόν σουθύραν ἀνεῳγμένην ἥν οὐδείς δύ-ναται κλεῖσαι αὐτήνmiddot- ὅτι μικράνἔχεις δύναμιν καί ἐτήρησάς μουτόν λόγον καί οὐκ ἠρνήσω τό ὄνο-μά μου ᾽Ιδού δίδωμι ἐκ τῆς συνα-γωγῆς τοῦ Σατανᾶ τῶν λεγόντωνἑαυτούς Ἰουδαίους εἶναι καί οὐκεἰσίν ἀλλά ψεύδονταιmiddot ἰδού ποι-ήσω αὐτούς ἵνα ἥξουσι καί προσ -κυνήσουσιν ἐνώπιον τῶν ποδῶνσου καί γνῶσιν ὅτι ἐγώ ἠγάπησάσε ἔρχομαι ταχύmiddot κράτει ὅ ἔχειςἵνα μηδείς λάβῃ τόν στέφανόνσουraquo5

Ἐξαίροντας καί τιμώντας τό Κο-ράνιο οἱ πατριάρχες καί ὅσοιἄλλοι ὑποτάσσονται στόν σατα-νοκρατούμενο κόσμο καί οὐσια-στικῶς ἀρνοῦνται τήν πίστη στόνΧριστό Περιμένουν λοιπόν μετάἀπό αὐτό καί πολλά ἄλλα νά δια-σωθοῦν οἱ ἐκκλησίες τῶν ὁποίωνπροΐστανται Περί τοῦ ὅτι ἡ θετικήὑπέρ τοῦ Κορανίου στάση ἀποτε-λεῖ ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελίου καίπροσβολή τῶν Ἁγίων Μαρτύρωνἀναπτύξαμε ἀναλυτικά σέ βιβλίοπού γράψαμε πρό δεκαετίας περί-που μέ τίτλο laquoΔιαθρησκειακές Συν -αντήσεις Ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελί-ου καί προσβολή τῶν Ἁγίων Μαρ-τύρωνraquo μέ πλούσιο ἁγιογραφικόκαί πατερικό ὑλικό Στήν παροῦσαπερίπτωση ἐπιλέγουμε νά παρου-σιάσουμε ἐλάχιστα ἀπό ὅσα λέγειἕνας Ἱεροσολυμίτης καί Σαββαΐ-της Μέγας Ἅγιος καί Θεολόγος ὁἍγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός ἀπότά ὁποῖα προκύπτει σαφέστατα σέπόσο μεγάλη βλασφημία περιπί-πτουν ὅσοι τιμοῦν τό Κοράνιο τόὁποῖο ἐκτός τοῦ ὅτι ἀρνεῖται τήνθεότητα τοῦ Χριστοῦ παρουσιάζειτόν ἴδιο νά διαψεύδει ὅτι εἶναι Θε-ός καί ὅτι αὐτά πού γράφονται στόΕὐαγγέλιο γιʼ αὐτόν εἶναι ψευδῆΣυμφωνοῦν λοιπόν καί τά ἀποδέ-χονται αὐτά οἱ δωρηταί τοῦ Κο-ρανίου οἱ διάδοχοι τῶν ἉγίωνἈποστόλων καί ὑμνηταί τῶν ἉγίωνΜαρτύρων οἱ διδάσκαλοι τοῦΕὐαγγελίου Ψευδόμενο Εὐαγγέ-λιο διδάσκουν καί σέ ψευδοθεό πι-στεύουν Μπορεῖ νά ἰσχυρισθεῖ ὁπατριάρχης Ἱεροσολύμων ὅτι ἀκο-λουθεῖ τήν ἱεροσολυμιτική καίσαββαϊτική παράδοση τοῦ ἉγίουἸωάννου Δαμασκηνοῦ

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός(680-754) γεννήθηκε ἀνατράφηκεκαί ἔζησε σέ ἰσλαμικό περιβάλλονχωρίς αὐτό νά τόν ὁδηγεῖ σέldquoοἰκονομίεςrdquo καί ἀπόκρυψη τῆςἀληθείας Ἐγνώριζε πολύ καλά τόἸσλάμ πολύ περισσότερο μάλισταδιότι καί ὁ ἴδιος καί ὁ πατέρας τουἦσαν ἀνώτατοι πολιτικοί ἀξιωμα-τοῦχοι λόγῳ τῆς ὑψηλῆς των μορ-φώσεως στήν αὐλή τοῦ χαλίφητῆς Δαμασκοῦ Χαρακτηρίζει τόἸσλάμ στό laquoΠερί αἱρέσεωνraquo ἔργοτου ὡς θρησκεία λαοπλάνο καίπρόδρομο τοῦ ἈντιχρίστουlaquoἜστι δέ καί ἡ μέχρι τοῦ νῦν κρα-τοῦσα λαοπλάνος θρησκεία τῶνἸσμαηλιτῶν πρόδρομος οὖσα τοῦἈντιχρίστουraquo Τήν τελείως ἀπορ-ριπτική καί ἀρνητική του γνώμηγιά τό Κοράνιο δέν δίστασε νάἐκφράσει σέ διάλογο μέ Μου-σουλμάνους καί αὐτή ἡ παρρησίακαί ὁμολογία καθιστᾶ περισσότε-

ρο ἀπεχθῆ τήν δειλή ἀντιαποστο-λική καί ἀντιπατερική στάση με-ρικῶν προκαθημένων Ὀνομάζειlaquoψευδοπροφήτηνraquo τόν Μωάμεθκαί λέγει ὅτι αὐτά πού γράφονταιστό Κοράνιο μερικά ἀπό τά ὁποῖαἀντέγραψε ὁ πατριάρχης Ἱεροσο-λύμων σέ πλακέτα καί τά ἐδώρησεστόν Μουφτὴ τῆς Αἰγύπτου εἶναιlaquoγέλωτος ἄξιαraquo εἶναι γιά νάγελᾶς Ἀναφέρεται βέβαια τό Κο-ράνιο καί στόν Χριστό τόν ὁποῖοθεωρεῖ προφήτη καί δοῦλο τοῦΘεοῦ ὅπως καί στήν μητέρα τουΜαρία Ἀρνεῖται ὅμως τήν Σταύ-ρωση ἰσχυριζόμενο ἀπό ἐπίδρασητοῦ Δοκητισμοῦ ὅτι οἱ Ἰουδαῖοιlaquoἐσταύρωσαν τήν σκιάν αὐτοῦraquoὉ Χριστός δέν ἐσταυρώθη οὔτεἀπέθανεmiddot laquoὁ γάρ Θεός ἔλαβεναὐτόν πρός ἑαυτόν εἰς τόν οὐρα-νόν διά τό φιλεῖν αὐτόνraquo Τί νά τάκάνει ὅμως κανείς αὐτά πού φαι-νομενικά δείχνουν κάποιο σεβα-σμό πρός τό πρόσωπο τοῦ Χρι-στοῦ ὅταν στήν συνέχεια βάζει ὁΜωάμεθ τόν ἴδιο τόν Χριστό σέδιαλογική συζήτηση μέ τόν Θεόμετά τήν ἄνοδό του στούς οὐρα-νούς νά ἀρνεῖται ὁ ἴδιος τήν θεό-τητά του καί νά λέγει ὅτι ὅσα γρά-φονται στό Εὐαγγέλιο εἶναι ψεύδηκαί πλάνες Τά καλά λόγια πούὑπάρχουν στό Κοράνιο γιά τό Χρι-στό εἶναι ἁπλῶς τό ἔνδυμα τοῦπροβάτου ὅπως εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Χρι-στός laquoΠροσέχετε δέ ἀπό τῶνψευδοπροφητῶν οἵτινες ἔρχονταιπρός ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτωνἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγεςraquo6

Παραθέτουμε ἐπί λέξει τόν διά-λογο μεταξύ τοῦ Θεοῦ καί τοῦΧριστοῦ ὅπως τόν μεταφράζει ὁἍγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός ἀπότό Κοράνιο (19 29) laquoὮ Ἰησοῦ σύεἶπας ὅτι ldquoΥἱός εἰμι τοῦ Θεοῦ καίΘεόςrdquo Καί ἀπεκρίθη φησίν ὁἸησοῦςmiddot ldquo῞Ιλεώς μοι Κύριεmiddot σύοἶδας ὅτι οὐκ εἶπον οὐδέ ὑπερη-φανῶ εἶναι δοῦλός σουmiddot ἀλλʼἄνθρωποι οἱ παραβάται ἔγραψανὅτι εἶπον τόν λόγον τοῦτον καίἐψεύσαντο κατʼ ἐμοῦ καί εἰσί πε-πλανημένοιrdquo Καί ἀπεκρίθη καί φη-σίν αὐτῷ ὁ Θεόςmiddot ldquoΟἶδα ὅτι σύ οὐκἔλεγες τόν λόγον τοῦτονrdquo Καίἄλλα πολλά τερατολογῶν ἐν τῇτοιαύτῃ συγγραφῇ γέλωτος ἄξιαταύτην πρός Θεοῦ ἐπʼ αὐτόν κα-τενεχθῆναι φρυάττεται7

Ὑπάρχει μεγαλύτερη βλασφη-μία ἀπό αὐτήν ἐναντίον τοῦ Χρι-στοῦ καί τοῦ Εὐαγγελίου τό νάἀρνεῖται κανείς δηλαδή τήν θεό-τητα τοῦ Χριστοῦ καί νά θεωρεῖὅτι τό Εὐαγγέλιο ὄχι ἁπλῶς δένεἶναι θεόπνευστο ἀλλά εἶναιγεμᾶτο ψεύδη ὅτι οἱ Ἅγιοι Εὐαγ-γελισταί εἶναι παραβάτες καίψεῦστες Γιʼ αὐτό δέν τολμοῦν νάδωρήσουν τό Εὐαγγέλιο καί δωρί-ζουν τό Κοράνιο

Δέν θά παρουσιάσουμε τά ἄλλαπολλά τά laquoγέλωτος ἄξιαraquo τοῦ Κο-ρανίου πού σχολιάζει ὁ ἍγιοςἸωάννης Δαμασκηνός Μπορεῖ κα-νείς νά τά βρεῖ στό μνημονευθένβιβλίο μας μαζί μέ γνῶμες πολλῶνἄλλων Πατέρων καί Μαρτύρων

Μετά ἀπό τά ὀλίγα πού παρου-σιάσαμε τό χριστιανικό καθῆκοντῶν δωρητῶν τοῦ Κορανίου εἶναισαφές Ἐάν δέν ἐγνώριζαν τήν δι-δασκαλία τοῦ Κορανίου τώρα πούτήν ἔμαθαν πρέπει νά ζητήσουνδημοσίᾳ συγγνώμην ἀπό τό χρι-στεπώνυμο πλήρωμα πού ἐσκαν-δάλισαν μέ τήν συμπεριφοράτους Ἐάν τήν ἐγνώριζαν τότεὑπέπεσαν στό βαρύ ἁμάρτημα τῆςἀρνήσεως τοῦ Χριστοῦ ἀρνήθη-καν συμφωνοῦντες μέ τό Κορά-νιο πού ἐδώρησαν τήν θεότητατοῦ Χριστοῦ καί τήν θεοπνευστίατοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου Καί ὅπωςστίς περιπτώσεις αὐτές συνέβαι-νε κάποιος καλός πνευματικόςπρέπει νά τούς κατευθύνει στόπῶς πρέπει νά ἐξαλείψουν τό με-γάλο αὐτό ἁμάρτημα ὅπως ἔκα-ναν πολλοί Νεομάρτυρες ἀρνησί-χριστοι Διαφορετικά θά ἀντιμε-τωπίσουν τήν αἰώνια κρίση καί κα-ταδίκη τους ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύ-ριο ὁ ὁποῖος ἀδιάψευστα λέγειlaquoὍς δʼ ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπρο-σθεν τῶν ἀνθρώπων ἀρνήσομαικἀγώ αὐτόν ἔμπροσθεν τοῦ Πα-τρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖςraquo8Ὑποσημειώσεις

1 Μᾶρκ 8 362 Πράξ 4 123 Ματθ 10 32ndash334 Ἀποκ 2 135 Ἀποκ 3 8-116 Ματθ 7 157 PG 94 764ndash7658 Ματθ 10 33

Ἂν ὁ ρόλος τῆς ὀρθοδόξου εἰ -κονογραφίας εἶναι ἡ διακονία τοῦΠαρακλήτου στὸν ἄνθρωπο laquoἐρ -γάτην τῆς ἑνδεκάτης ὥραςraquo ἀπό-κειται νὰ ἀντιληφθεῖ τὴν ἀποστολήτου ὡς laquoἱερέως καὶ προφήτου τῶνοὐρανίων μυστηρίωνraquo ὅπως ἐπι-γραμματικὰ τονίζει ὁ ἅγιος Μακά-ριος ὁ Αἰγύπτιος

Γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦ -με τὸν πλοῦτο τῆςεἰκονοσοφικῆς θε άσε-ως καὶ νὰ καταλάβου-με τὴν laquoὈρθόδοξη Εἰ -κόναraquo ὡς λόγο ζωγρα-φισμένο θὰ κάνουμελίγα σχόλια κυρίωςμέσα ἀπὸ τὴν σοφίατῶν μεγάλων Πατέ-ρων Γρηγορίου τοῦΘεολόγου καὶ Δαμα-σκηνοῦ στὸ ἀνεπανά-ληπτο ὑπόδειγμα τῆςεἰκόνας τῆς ἉγίαςΤριάδος τοῦ μεγαλύ-τερου εἰκονογράφουτῆς Ἁγίας ΡωσίαςἈνδρέα Ρουμπλιόφ1

Ὅταν στὰ μέσα τοῦ14ου αἰώνα ὁ φημι-σμέ νος ἁγιογράφοςΘε οφάνης ὁ Ἕλληναςἄφηνε τὴν Ἱ Μονὴτῆς μετανοίας τουστὴν Κωνσταντινού-πολη ὑπακούονταςστὰ αἰτήματα τῆς Ρω-σικῆς Ἱεραρχίας ἴσωςδὲν μποροῦσε νὰ φαν-ταστεῖ ὅτι ὁ ἀφοσιω-μένος μαθητής τουἈνδρέϊ Ρουμπλιόφ ὄντας μοναχὸςμὲ μεγάλο ταλέντο θὰ δημιουρ-γοῦσε ἔργα λαμπρὰ καὶ ἀνεπανά-ληπτα

Τὰ ἔργα τοῦ Θεοφάνη καὶ πολὺπερισσότερο τὰ ἔργα τοῦ Rublyovπροβάλλουν τὸν ἐσωτερικὸ ἄν -θρωπο τὴ γυμνὴ ψυχὴ τοῦ ἁγίουτὴ μεταμόρφωση τοῦ ἀνθρώπουὕστερα ἀπὸ τὴ θέαση τοῦ ΘείουΦωτός2

Στὴν laquoἉγία Τριάδαraquo τοῦ Ρουμ-πλιόφ δὲν ὑπάρχει τίποτα παρό-μοιο ὡς πρὸς τὴ δύναμη τῆς θεο-λογικῆς συνθέσεως τὸν πλοῦτοτοῦ συμβολισμοῦ καὶ τὴν ἄφθαστηκαλλιτεχνικὴ ὡραιότητα ἀρκεῖ νὰμπορεῖ νὰ μελετήσει κανεὶς σωστὰτὴν εἰκόνα Ἂν οἱ ἀριθμητικὲς ἀνα-λογίες ἀνάμεσα στὰ μέρη τοῦ σώ-ματος ἔπαιζαν οὐσιαστικὸ ρόλοστὴν Ἑλληνικὴ Κλασικὴ Τέχνη ἡΒυζαντινὴ Τέχνη ἐξελίσσεται πρὸςτὴν ἐγκατάλειψη τῶν τριῶν δια-στάσεων Μὲ τὴν ἔννοια αὐτή ὁἱστορικὸς τῆς Βυζαντινῆς τέχνηςἈκαδημαϊκὸς Μ Χατζηδάκης δια-πίστωσε ὅτι στὴν Κωνσταντινούπο-λη σὲ ἐργαστήρια ποὺ φοίτησε καὶὁ Θεοφάνης ὁ Ἕλλην ἡ μοναστικὴτέχνη εὐδοκιμοῦσε3 ἀνταποκρινό-μενη σὲ μία ἐσωτερικὴ ἀνάγκη τοῦἀνθρώπου Τὰ τρία πρόσωπα τῆςεἰκόνας τοῦ A Rublyov ἐπιβάλλον-ται μὲ τὴν πνευματική τους παρου-σία Σπουδάζοντάς την ἀμέσωςμᾶς ἔρχεται στὸ νοῦ ἡ Βιβλικὴ διή-γηση γιὰ τὴν ἐπίσκεψη τῶν τριῶνὁδοιπόρων στὴ σκηνὴ τοῦ δικαίουἈβραὰμ (Γεν ιη΄ 1-15) Μόνο ποὺἐδῶ συμβολικά ἀντὶ σκηνῆς ὁπνευματικότατος εἰκονογράφοςπαραθέτει laquoΕὐχαριστιακὴ σκηνὴraquoμὲ παράθεση μεταφυσικοῦ παρα-δείσιου τοπίουndashἅγιο Ναό ὅπου ὁἐπὶ τῆς Τραπέζης εὐλογημένοςἈμνός ὑποδηλώνει τὴν ἐμφανῆεὐλογία τοῦ Πατρός τὸ Ποτήριοντῆς Θείας Εὐχαριστίας Οἱ τρεῖςοὐράνιοι ὁδοιπόροι ἀποτελοῦν τὸlaquoαἰώνιο συνέδριοraquo αὐτῆς τῆςεὐλογίας laquoὉ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρα-κε τὸν Πατέραhellip Ἐγὼ δὲ ἐν τῷΠατρὶ καὶ ὁ Πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστιraquo(Ἰωάν ιδ΄ 910) laquoἘγὼ καὶ ὁ Πατὴρἕν ἐσμέν Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸςΘεοῦ ἐστὲ καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦοἰκεῖ ἐν ὑμῖνraquo (Α΄ Κοριν 16)

Ἡ αἰσθητική τῆς εἰκόνας εἶναιλαμπρή Οἱ τρεῖς ἀνάλαφροι καὶ λυ-γεροὶ ἄγγελοι μᾶς παρουσιάζουνσώματα ἐπιμηκυσμένα Οἱ φτε-ροῦγες τους καὶ ὅλη ἡ σχεδίασητοῦ τοπίου δίνουν τὴν ἄμεση ἐντύ-πωση τοῦ ἄϋλου ἀπουσία κάθε γή-ινου βάρους Ἔξω ἀπὸ τὸ χῶρο καὶτὸ χρόνο τὰ πρόσωπα καὶ τὰ τρίαἐπιβάλλονται μὲ τὴν πνευματικήτους παρουσία

Ἡ ἀνάστροφη προοπτικὴ ἐξα-φανίζει τὴν ἀπόσταση τὸ βάθοςὅπου τὰ πάντα χάνονται ἀπόμακρακαὶ μὲ ἕνα τρόπο ἐντυπωσιακὸφέρνει κοντά μας τὶς μορφὲς τῶνἉγίων Ἀγγέλων δηλώνοντάς μαςὅτι ὁ Θεὸς εἶναι μπροστά μας καὶπαντοῦ Τὰ τρία πρόσωπα συνομι-λοῦν ἐκστασιασμένα ἀπὸ τὸlaquoἐσφαγμένον ἀρνίον ἀπὸ κατα-

βολῆς κόσμουraquo4 Ὁ ἅγιος Γρηγό-ριος ὁ Νύσσης ἀποκαλύπτει τὸ μυ-στήριο αὐτῆς τῆς ἐκστατικῆς συ-ζητήσεως laquoΤὸ παραδοξότερο ἀπʼὅλα εἶναι τὸ ὅτι στάση καὶ κίνησηεἶναι τὸ ἴδιο πράγμαraquo (PG 46 737D) laquoἩ κίνηση ξεκινᾶ ἀπὸ τὸ ἀρι-στερὸ πόδι τοῦ πρὸς τὰ δεξιὰ κα-

θημένου Ἀγγέλου συνεχίζει στὴνκλίση τῆς κεφαλῆς του περνᾶστὸν Ἄγγελο τοῦ κέντρου παρα-σύρει χωρὶς ἀντίσταση τὸν κόσμοτὸ βραχῶδες τοπίο τὸ δέντροἐκβάλλει στὴν κάθετη θέση τοῦπρὸς τὰ ἀριστερὰ Ἀγγέλου καὶἠρεμεῖ καθὼς ἡ αἰωνιότητα ὁρίζειτὸν χρόνο ἐνῶ τὰ βασταζόμενασκῆπτρα δείχνουν τὴν τάση τοῦγήινου πρὸς τὸ οὐράνιοraquo Τὸ ὅρα-μα τοῦτο τοῦ Θεοῦ ἀκτινοβολεῖἀπὸ τὴν ὑπερβατικὴ ἀλήθεια τοῦδόγματος Ἀπὸ τὴν σύλληψη τοῦΡουμπλιὸφ ἀναδίδεται ἡ ἑνότητακαὶ ἡ ἰσότητα Ἡ διαφορὰ προέρχε-ται ἀπὸ τὴν προσωπικὴ στάση τοῦκάθε Ἀγγέλου ἀπέναντι στοὺςἄλλους χωρὶς νὰ ὑπάρχει οὔτεἐπανάληψη οὔτε σύγχυση

Τὸ χρυσάφι ποὺ λάμπει πίσω ἀπὸτὰ πρόσωπα σημαίνει πάντα τὴνθεότητα καὶ ὑπεραφθονία Οἱ πτέ-ρυγες τῶν Ἀγγέλων σκεπάζουν μὲτὸ ἅπλωμά τους τὸ κάθε τι Τὸβαθὺ κόκκινο τοῦ ἐσωτερικοῦἐνδύματος τοῦ μεσαίου Ἀγγέλουὑποδηλώνει τὴν ἀγάπη καὶ τὸ ἍγιοΠνεῦμα ἐνῶ ἡ πολυσημία τῶνχρωμάτων τῶν ἐνδυμάτων τῶνἄλλων ἀγγέλων ἀνακατεμένα μὲφροντίδα συντελοῦν στὸ πλάσιμοὅλων τῶν χρωμάτων ποὺ ἐπιδέ-χονται καὶ αὐτὰ μὲ τὴ σειρὰ τουςτροποποίηση ἀνάλογα μὲ τὴ στα-θερότητα τὴ λάμψη καὶ τὴν ἐπιδε-κτικότητα συγκερασμοῦ

Ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἐσωτερικὸ κόκ-κινο μανδύα τοῦ κεντρικοῦ Ἀγγέ-λου οἱ ἄλλοι δύο φοροῦν γαλάζιαἐνδύματα ἢ ἀποχρώσεις τοῦ γαλά-ζιου Τὸ γαλάζιο προσφέρει μία δια-φάνεια ποὺ ἐπαληθεύεται στὸκενὸ τοῦ ναοῦ τοῦ ἀέρα ἢ τοῦκρυστάλλου Οὐράνιο χρῶμα κατʼἐξοχήν ἀφαιρεῖ κατὰ κάποιο τρόποτὴν ὑλιστικὴ διάσταση ἀπὸ τὶς μορ-φές εἶναι εὐεργετικὸ στὸ πνευμα-τικὸ ἐπίπεδο προσανατολισμένοπρὸς τὸ ὑπερβατικό καθοδηγεῖτὴν ὕπαρξη στὸ δρόμο τῆς πίστηςποὺ εἶναι σύμβολό της Τὸ γαλάζιοκαὶ τὸ λευκὸ ἐκφράζουν τὴν ἀπό-σπαση ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ τὴν ἀνύ-ψωση πρὸς τὸ Θεὸ τῆς ἐλεύθερηςὕπαρξης Ὅλο τὸ πρόπλασμα τῶνἐνδυμάτων τῆς laquoἉγίας Τριάδοςraquoεἶναι γαλάζιο Στὸ ἐξαίσιο αὐτὸἔργο τοῦ Ρουμπλιόφ τὰ χρώματαφθάνουν ἕνα πλοῦτο ἀνεξίσωτομία ὁλοκληρωτικὴ μουσικὴ συγ-χορδία μὲ ὅλη τὴν κλίμακα τῶν πιὸλεπτῶν ἀποχρώσεων ποὺ αὐγά-ζουν σὲ ὅλες τὶς λεπτομέρειες τῆςσυνθέσεως5

Ἡ πυκνότητα τῶν χρωμάτωντῆς κεντρικῆς μορφῆς γίνεταιἐντονότερη μὲ τὴν ἀντίθεση τῆςλευκότητας τοῦ τραπεζιοῦ ποὺἀντανακλᾶται στὴν μεταξένια μαρ-μαρυγὴ τῶν παράπλευρων Ἀγγέ-λων Τὸ βαθὺ πορφυρό τοῦ ἐσωτε-ρικοῦ μανδύα φανερώνει τὸ ξεδί-πλωμα τῆς πληθωρικῆς ζωῆς Μὲτὸ στενὸ σύνδεσμό του μὲ τὸ αἷματὴν ἀπαρχὴ τῆς ζωῆς θεωρεῖταιὡς τὸ πρῶτο χρῶμα ποὺ συμβολί-ζει συγχρόνως τὴν ὀμορφιὰ καὶτὴν ἀγάπη τὴν θυσία καὶ τὸνἀλτρουισμό Ὁ χιτώνας τοῦ Ἰησοῦστὸ πραιτόριο εἶναι κατακόκκινοςἔτσι τὸν εἶδε ὁ μεγάλος Ἕλληναςζωγράφος Δομήνικος Θεοτοκό-πουλος παρουσιάζοντας τὸνἸησοῦ στὸ δικαστήριο Στὴ Βίβλοὁ Δανιὴλ δέχεται τὴν πορφύρα ὡςἀμοιβὴ (Δάν 529) ἐνῶ στὶς τάξειςτῶν Βυζαντινῶν δείχνει τὴν ὑπέρ-τατη ἐξουσία (Κων Πορφυρογέν-νητου Βασίλειος Τάξις)

Στὴ Βυζαντινὴ ἁγιογραφία τὰβασικὰ κυρίως χρώματα ἔχουναὐστηρὴ συμβολικὴ σημασία καὶβοηθοῦν στὴν καλύτερη κατανόη-ση τοῦ διδακτικοῦ χαρακτήρα τηςὉ ἁγιογράφος δὲν τὰ χρησιμο-ποιεῖ μὲ αὐθαίρετο τρόπο γιατί τὰχρώματα δὲν ὑπηρετοῦν ἁπλῶςτὴν αἰσθητική ἀλλὰ εἶναι μέροςτῆς συμβολικῆς γλώσσας μέσωτῆς ὁποίας γίνεται προσπάθειααἰσθητοποιήσεως τοῦ ἀόρατου κό-σμου

Τὸ πορφυροῦν στὸν χιτώνα τοῦΧριστοῦ συμβολίζει τὴ θεία φύσηΤου τὴν ὁποία εἶχε ὡς προϋπάρ-χων Θεὸς πρὶν ἀπὸ τὴν ἐπὶ γῆςἔλευσή Του γιʼ αὐτὸ πορφυρίζει ὁΡουμπλιὸφ τὸν Πατέρα κατάσαρ-κα μὲ αὐτὸ τὸ κόκκινο Ἀντίθετατὸ κυανοῦν ἱμάτιο τοῦ Χριστοῦσυμβολίζει τὴν ἀνθρώπινη φύσηΤου Τὸ χρυσὸ ἢ τὸ κίτρινο (ὤχρα)ποὺ βλέπουμε στὸ φόντο τῆς εἰκό-

νας εἶναι σύμβολα τοῦ ἀκτίστουφωτός ὅπως σοφὰ ἑρμηνεύει ὁ με-γάλος πατέρας Ἅγ Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶς Τὸ λευκὸ συμβολίζει τὸφῶς τῆς Ἀναστάσεως τὴ δόξα τοῦΘεοῦ καὶ τὴν ἁγνότητά του ἐνῶ ἡἀπόχρωση τοῦ πρασίνου τὴ δράσητοῦ προσώπου-Ἀγγέλου στὸν κό-

σμο Ὁ Ρουμπλιόφμὲ ὅλο του τὸ ἔργοἀλλὰ κυρίως μὲ τὴνlaquoἉγία Τριάδαraquo προσ -παθεῖ νὰ τοποθετήσειτὸ ἔργο του καὶ διʼαὐτοῦ τὸν διψασμένοθεατή στὸ Ἐπέκειναγιατί ἀσκεῖ τέχνηlaquoλειτουργικὴraquo παιδα-γωγική Σύμφωνα μὲτὸ Συνοδικό τῆς Ζ΄Οἰκ Συνόδου laquoδιὰτῶν ἁγίων εἰκόνωνἁγιάζονται τὰ ὄμματατῶν ὁρώντωνhellip ἀνά-γεται δὲ διʼ αὐτῶν ὁνοῦς πρὸς θεογνω-σίανraquo (Τριώδιον Κυ-ριακή τῆς Ὀρθοδο-ξίας)

Οἱ γεωμετρικὲςμορφὲς τῆς συνθέσε-ως εἶναι τὸ ὀρθογώ-νιο ὁ Σταυρός τὸτρίγωνο καὶ ὁ κύ-κλος6 Αὐτὰ πρέπει νὰτὰ ἀνακαλύψει ὁ με-λετητὴς τῆς εἰκόναςΤὸ τετράγωνο τραπέ-ζι μὲ τὶς τέσσερις γω-νίες συμβολίζει σύμ-φωνα μὲ τοὺς Πατέ-

ρες τῆς Ἐκκλησίας μας τὰ τέσσε-ρα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντα συμβο-λικὸς ἀριθμὸς τῆς πληρότητας τῶντεσσάρων Εὐαγγελίων

Πίσω ἀπὸ τὸν ὦμο τοῦ μεσαίουἈγγέλου βρίσκεται τὸ ἐξαγγελθὲνἀπὸ τὸν Λόγο δένδρο τῆς ζωῆςποὺ ἔφερε τοὺς καρποὺς τῆςαἰώνιας ζωῆς

Ἡ laquoἉγία Τριάδαraquo τοῦ μεγαλύτε-ρου ρώσου ἁγιογράφου ἄριστουμαθητῆ τοῦ Θεοφάνη ἀντλεῖ ὅλητὴν ἀξία της ἀπὸ τὴ μέθεξή τηςστὸ laquoἀπόλυτα Ἄλλοraquo κανάλι τῆςχάριτος μὲ ἁγιαστικὴ δύναμη laquoτό-πος ἐπιφανείαςraquo κατὰ τὴν ἔκφρα-ση τοῦ Ἁγ Ἰ Δαμασκηνοῦ laquoδιʼεἰκονικῆς ἀνατυπώσεωςhellip διανι-στάμεθα πρὸς τὴν τῶν πρωτοτύ-πων μνήμην τε καὶ ἐπιπόθησινraquo(Λόγος α΄16 περὶ τῶν ἁγ ΕἰκόνωνPG 94 1231 καὶ ἑξῆς) Ἡ ἀξία τηςσυνδέεται βαθιὰ μὲ τὴν λειτουρ-γικὴ θεολογία τῆς Παρουσίας τοῦΠαρακλήτου εἰς τὸν κόσμο Καὶ τὰτρία σώματα τῆς εἰκόνας τῆς ἉγΤριάδας εἶναι βυθισμένα μέσα στὸαἰθέριο χρυσάφι τοῦ θείου φωτόςΤὸ χρυσὸ βάθος πίσω ἀπὸ τοὺςἈγγέλους ἀντικατασταίνει τὸν τρισ -υπόστατο χῶρο

Τολμώντας μία ταυτοποίησητῶν προσώπων τολμοῦμε τὴν θέ-ση τοῦ Πατρὸς στὸν μεσαῖο Ἄγγε-λο ποὺ εἶναι στραμμένος πρὸς τὸνΥἱό του Ὁμιλεῖ διὰ τοῦ Υἱοῦ laquoἘνἐμοὶ ὁ Πατὴρraquo laquoΠάντα ὅσα ἔχει ὁΠατὴρ ἐμὰ ἐστινraquo Τὸ δεξὶ χέρι τουἐπαναλαμβάνει τὴν κίνηση τοῦ Πα-τρός τὴν εὐλογία Τὸ ἀφημένο χέ-ρι τοῦ πρὸς τὰ δεξιὰ μας Ἀγγέλουδείχνει τὴν κατεύθυνση τῆς εὐλο-γίας στὸν κόσμο Ὁ πρὸς τὰ δεξιὰμας Ἄγγελος εἶναι τὸ Πνεῦμα τῆςΖωῆς εἶναι ὁ τρίτος ὅρος τῆς θεί-ας Ἀγάπης Ὅπως γράφει ὁ Ἰ Δα-μασκηνὸς laquoμὲ τὸ Ἅγιον Πνεῦμαἀναγνωρίζομε τὸν Χριστό τὸν Υἱὸτοῦ Θεοῦ καὶ μὲ τὸν Υἱὸ θωροῦμετὸν Πατέραraquo (PG 95 καὶ 98 1380)laquoΤὸ χέρι τοῦ Πατρὸς καθὼς ἁπλώ-νεται πάνω ἀπὸ τὸ ποτήριο κρατά-ει τὴν ἀρχὴ καὶ τὸ τέλοςraquo laquoΤὸἐσφαγμένον Ἀρνίονraquo ὁ Ναὸς τῆςΝέας Ἱερουσαλήμ ὁ μυστικὸςδεῖπνος τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ὑπόσχε-σή του νὰ πιεῖ τὸν καρπὸ τῆς ἀμπέ-λου (βρίσκεται ἀκριβῶς πίσω ἀπὸτὸν κεντρικὸ Ἄγγελο) ἐγκλείουντὸν χρόνο μὲς στὴν αἰωνιότητα Τὸποτήριον ἀκτινοβολεῖ μὲς στὴλαμπρὴ λευκότητα τοῦ Λόγου ποὺἐκπέμπει ὅλα τὰ χρώματα τῆς ἀλη-θείας τὸ ἀμοιβαῖο δώρημα τῶντριῶν θείων Προσώπων

Ἡ ἐκφραστικότητα ἡ ἠρεμίατῶν μορφῶν (Ἀγγέλων) ἡ δογμα-τικὴ ἀκρίβεια στὴν ἀπόδοση ἡπρωτοτυπία στὴ σύνθεση τοῦ θέ-ματος καὶ στὴν ἐπιλογὴ τῆς κλίμα-κας τῶν χρωμάτων ἡ τάση κίνησηςσώματος καὶ δακτύλων ἀποδίδον-ται μὲ χαρακτηριστικὴ ἁρμονία στὸἀνεπανάληπτο αὐτὸ ἔργο ὉἈντρέι Ρουμπλιόφ ἐξʼ ὁλοκλήρουμαθητὴς τῆς Βυζαντινῆς ζωγρα-φικῆς ἔγινε ὁδηγὸς γιὰ τὴν ἀνά-πτυξη τῆς Ὀρθόδοξης Χριστια-νικῆς ζωγραφικῆς σὲ ὅλη τὴ Ρωσίαοἱ δέ χιλιάδες καθημερινά ἐπι-σκέπτες τῆς περίφημης Πινακοθή-κης Τρετιακὸφ τῆς Μόσχας ἔχουντὴν εὐκαιρία νὰ θαυμάσουν τὸἔργο καὶ νὰ σκεφθοῦν τὸν τριπλὸσκοπό του τὴ λατρεία τὴν Ὀρθο-δοξία καὶ τὸ ἦθος ποὺ πρέπει νὰτοὺς συνοδεύει_Βιβλιογραφία1) P Eudokimov ldquoLrsquo Orthodoxierdquo

ἐκδ Nestle Switzerland 1965 σ 360 καὶἑξῆς καὶ ldquoἩ τέχνη τῆς Εἰκόνας (Θεο-λογία τῆς Ὡραιότητας)rdquo ΜετάφρασηΚ Χαραλαμπίδη Θεσνίκη 1980 σ187 καὶ ἑξῆς 2)Μητροπολίτου Ἱερο-θέου Βλάχου Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶς ἐκδ Ἱ Μ Γεν ΘεοτόκουΠελασγίας β΄1996 καὶ Ἐπισ Θαυμα-κοῦ Χρυσοστόμου Ὁ ἅγ Γρηγόριοςὁ Παλαμᾶς περιοδ Ἐκκλησία τόμ21 σέλ 394 3)Μ Χατζηδάκης Ἡ βυ-ζαντινὴ τέχνη στὴν ἱστορία τοῦ Ἑλλη-νικοῦ Ἔθνους τόμ Η΄ σελ 274 4)Εἶναι ἔκφραση τοῦ Ἁγ Γρηγορίου τοῦΘεολόγου ἐνυπάρχει καὶ σὲ ἄλλουςΠατέρας Κύριλλο Ἀλεξανδρείας ἸΧρυσόστομο Ἅγ Μάξιμο Ὁμολογητὴκαὶ ἄλλους 5) M Aplatov Andrei Ru-blyov Moskva 1972 σ 114 καὶ ἑξῆς Eu-dokimov ὅπ 316 καὶ ἑξῆς 6) V Laza-rov Ὁ Ἀνδρέας Ρουμπλιὸφ καὶ ἡσχολὴ του (Ρωσιστί) σ 40-43 Eudoki-mov ὅπ 318 καὶ στὴν Θεολογία τῆςὩραιότητας σελ 192

ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΛΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣΤοῦ Κων Δεληγιάννη Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ Βυζαντινῆς Ἀρχαιολογίας καὶ Τέχνης

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

μόνο νά μή μποροῦμε νά τό ξεχρεώσουμε ἀλλά οὔτε τούς τό-κους αὐτοῦ τοῦ δανείου νά μή προλαβαίνουμεmiddot μ᾽ αὐτό κα-τάφεραν μέ εὔλογη δικαιολογία νά ἐπιβάλουν στό λαό ἕναοἰκονομικό πρόγραμμα ἐξόντωσης ἕως ἐσχάτων Θά ἐπιβάλ-λουν συνεχῶς νέα οἰκονομικά μέτρα δυσβάσταχτα φόρουςἀσήκωτους καί πάρα πολλά ἄλλα μέτρα ἔτσι ὥστε νά κά-νουν τόν λαό νά ἀγανακτήσει Καί τί θά πετύχουν μ᾽ αὐτόἈκοῦστεmiddot ὁ λαός καταπιεζόμενος ἀπό τά δυσβάσταχτα οἰκο-νομικά μέτρα θά ζητάει κάποια στιγμή νά ξανασάνει ἀλλάαὐτή τή στιγμή δέν πρόκειται νά τοῦ τήν χαρίσουν ποτέ πα-ρά μόνον ἕως ὅτου σκύψει τό κεφάλι του ἐντελῶς στό ἔδα-φος δηλώνοντας τέλεια ὑποταγή στό καινούργιο τους σύστη-μα Θά λένε ldquo Ἔχετε δίκιο πού διαμαρτύρεστε ὅμως ἔχετεμεγάλο ἐξωτερικό χρέος καί αὐτοί πού ἔχουν πολλά λεφτάφοροδιαφεύγουνmiddot γιά νά μή σᾶς ἐπιβάλλουμε ἄδικα μεγά-λους φόρους κλπ πρέπει νά ἀποδεχτεῖτε τό τέλειο σύστημαἠλεκτρονικοῦ οἰκονομικοῦ ἐλέγχου ἔτσι ὥστε νά βλέπουμεποιοί εἶναι οἱ νομοταγεῖς πολίτες καί ποιοί οἱ φοροφυγάδεςrdquoΤαυτόχρονα θά παρέχουν μέσῳ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ οἰκονομι-κοῦ συστήματος πολλές διευκολύνσεις καί προτεραιότητεςμέ τίς ὁποῖες θά ξεγελοῦν τόν κόσμο ὅτι θ᾽ ἀνακουφιστεῖ λί-γο οἰκονομικάraquo (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ ἱερομονάχου Χριστοδού-λου Ἁγιορείτου Σκεῦος Ἐκλογῆς Ἅγιον Ὄρος 1996 σ 421)

2 Στά θέματα τῆς πατρίδος ὁ ἅγιος Γέροντας Παΐσιος δέν ἤθε-λε οἱ Χριστιανοί νά εἶναι ἀδιάφοροι Πολύ λυπόταν πού ἔβλεπεπνευματικούς ἀνθρώπους νά ἐπιζητοῦν νά βολευθοῦν οἱ ἴδιοι καίνά μή ἐνδιαφέρονται γιά τήν πατρίδα Ὁ καημός του καί ἡ ἀπορίατου ἦταν πῶς οἱ ὑπεύθυνοι δέν ἀντιλαμβάνονται ποῦ ὁδηγούμα-στε Ὁ ἴδιος ἀπό παλαιά διέβλεπε τήν σημερινή κατάσταση καίἀνησυχοῦσε ἀλλά δέν διέσπειρε τίς ἀνησυχίες του στόν κόσμοἜλεγε

laquoἈπό τό κακό πού ἐπικρατεῖ σήμερα θά βγεῖ μεγάλο καλόraquo Λυπόταν γιά τήν πνευματική κατάπτωση τῶν πολιτῶν Μιλοῦσε

αὐστηρά γι᾽ αὐτούς πού ψήφιζαν ἀντιχριστιανικούς νόμους Λυ-πήθηκε γιά τήν ἀλλαγή τῆς γλώσσας καί εἶπε

laquoἩ ἑπόμενη γενιά θά φέρει Γερμανούς νά μᾶς μάθουν τήνγλώσσα μας καί τά παιδιά μας θά μᾶς φτύνουνraquo

Καί σέ κάποια ἐπιστολή του ὁ Γέροντας ἔγραφε laquoΑὐτοί πού κατάργησαν τά Ἀρχαῖα πάλι θά τά ξαναφέ-

ρουνraquo (Βλ τό βιβλίο Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου σ 699) 3 Γιά τούς πολιτικούς κάποτε εἶχε πεῖ σέ κάποιον χριστιανό laquoΜή φοβᾶσαι Ὁ Θεός δέν θά ἐπιτρέψει νά γίνει κακό θά

γίνουν ὅμως πράματα καί θάματα πού δέν θά ἐξηγοῦνται μέτήν λογική Ὁ κόσμος θά σιχαθεῖ τούς πολιτικούς καί θά τούςκυνηγήσει Ὅπως ἕνα μπαλόνι φουσκώνει καί ξαφνικά σκάειἔτσι θά σκάσουν κι αὐτοί Δέν μπορῶ νά σοῦ πῶ πιό πολλάraquo(Ἀπό τό βιβλίο Μαρτυρίες προσκυνητῶν Ζουρνατζόγλου2006 σ 425-426)

4 Ὁμοίως γιά τούς πολιτικούς ὁ ἴδιος ἅγιος Γέροντας ΠατήρΠαΐσιος εἶπε

laquoΕἶναι κρῖμα γιατί σήμερα κατόρθωσε ὁ διάβολος κι αἰχμα-λώτισε τίς ἡγεσίες Κλαίω τήν Ἑλλάδα Δέν ἔχει μείνει τίπο-τα ὄρθιο σήμερα Ἡ Ἑλλάδα γιά νά σωθεῖ πρέπει ὅλοι οἱ ἡγέ-τες της ὅπου καί ἄν βρίσκονται νά πᾶνε ἐξορία Νά φύγουνγιατί παρόντες μολύνουνraquo

(Ἀπό τό βιβλίο τοῦ π Μαξίμου Ἁγιορείτου Λόγοι χάριτος καί σο-φίας 2001 Ἅγιον Ὄρος)

5 Σέ κάποιο πνευματικό του τέκνο πού ἀργότερα ἔγινε μονα-χός ὁ Γέροντας Παΐσιος τοῦ ἔγραφε τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1974 με-τά ἀπό προσκύνημά του στήν Ἁγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως

laquoΕὔχομαι ὁ Θεός νά δώσει γρήγορα νά ἔλθει ἡ χάση τοῦτουρκικοῦ φεγγαριοῦ Ἀμήν Τοῦ Ἁγίου Δημητρίου κλείνωδυό χρόνια πού προσευχήθηκα στήν Ἁγια-Σοφιά μας καίεἶπα τά παράπονά μου στόν Καλόν Θεόν Μέ κατάλαβε ὁΤοῦρκος φύλακας πού προσευχόμουν καί μέ ἔδιωχνε ἔξωκλπ καί πρόσθεσα καί ἄλλα παράπονα στόν Θεόν Πιστεύωδέν θά τήν ἀφήσει τήν Ἁγια-Σοφιά μας στά χέρια τῶν βρώ-μικων Τούρκων Εἶναι ἕνας λαός σάν τούς γύφτους βρώμικοςκαί φοβιτσιάρικος Τώρα δέν ἔχουν ἰδανικά διότι πρίν πι-στεύανε στόν Μωάμεθ ἀργότερα στόν Κεμάλ Τώρα οὔτεστόν Μωάμεθ πιστεύουν (γιατί μορφώθηκαν κάπως καίεἶδαν ὅτι ἦτο ἕνας ἀγύρτης ὁ Μωάμεθ) οὔτε καί στόν Κεμάλπιστεύουν ἀλλά στήν σαρκολατρία Ἐνῶ ἐμεῖς πιστεύουμεστόν Χριστό ὁ ὁποῖος ἔχει συνέχεια τήν Θεϊκή Του Ἀξία καίὁ Ἑλληνικός Λαός ἔχει πάντα ἰδανικά καί τόν Χριστό μέ τήνΠαναγία μαζί τουraquo (Ἀπό τό βιβλίο Μαρτυρίες προσκυνητῶνΖουρνατζόγλου 2006 σελ 450)

Ἄς πονέσουμε κι ἐμεῖς μαζί μέ τόν ἁγιασμένο Γέροντα πατέραΠαΐσιο καί τόν παρακαλοῦμε νά παρακαλέσει τόν Κύριό μας ἸησοῦΧριστό πλησίον τοῦ Ὁποίου εὑρίσκεται γιά τήν σωτηρία τῆς ἀγα-πημένης μας πατρίδας Ἑλλάδας καί γιά τήν σωτηρία ὅλων μας μέτήν μετάνοιά μας

Μέ πολλές εὐχές dagger Ὁ Γ καὶ Μ Ἰερεμίας

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΤΙ ΕΙΧΕ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΟ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣhellip

Ὁ ΟἰκουμενικόςΠατριάρχης

εἰς τήν Ἱ ΜητρόπολινΚαστορίας

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 1ην Ἰουνίου τῆςlaquoΡομφαίαςraquo

laquoΤὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Καστο-ρίας θὰ ἐπισκεφτεῖ ὁ Παναγιώτα-τος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κκΒαρθολομαῖος στὶς 30 Ἰουνίουἕως 3 Ἰουλίου 2012

Ὁ Παναγιώτατος θὰ ἐπισκεφτεῖτὴν ἀκριτικὴ Καστοριά γιὰ νὰ προ-στεῖ τῶν ἐπισήμων ἑορταστικῶνἐκδηλώσεων ἁγιοκατατάξεως τῆςὉσίας Σοφίας τῆς ἐν τῇ ἹερᾷΜονῇ Παναγίας Κλεισούραςἀσκησάσης μία Ἁγία τῆς Ἐκκλη-σίας μας τὴν ὁποία εὐλαβοῦνταισὲ ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία ἀφοῦ τὰδείγματα τῆς Ἁγιότητος καὶ τῶνθαυμάτων Της εἶναι πολλὰ

Νὰ θυμίσουμε ὅτι ἡ μνήμη τῆςὉσίας Σοφίας τιμᾶται στὶς 6 Μαΐ-ου ἡμερομηνία ποὺ εἶχε ὁριστεῖνὰ ἐπισκεφτεῖ ὁ Παναγιώτατοςτὴν Καστοριὰ ἀλλὰ ἀναβλήθηκελόγῳ διεξαγωγῆς τῶν ἐθνικῶνἐκλογῶν ἐκείνη τὴν Κυριακήraquo

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἐπίτοῦ θέματος τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆςἹερᾶς Συνόδου τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριαρχείου ἐξεδόθη τήν 28ηνΜαΐου ἡ ἀκόλουθος ἀνακοίνωσις

laquoΤό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖονἐξ ἀποφάσεως τῆς Ἁγίας καί ἹερᾶςΣυνόδου ἀπό 29ης Μαρτίου 2012ἐπί σχετικῇ ἐκθέσει τῆς Πατριαρ-χικῆς καί Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπίτῆς Θείας Λατρείας ἀπό 23ης Μαρ-τίου 2012 ἐπί θέματος τῆς Ἐκκλη-σιαστικῆς ἡμῶν Μουσικῆς λόγῳτῆς ἐξ ὑπαιτιότητος ὡρισμένωνἹεροψαλτῶν ἐφαρμοζομένης θεω-ρητικῆς ἐργασίας κατ᾿ ἀρχήν μένἀνεπαισθήτως σύν τῷ χρόνῳ δέσυστηματικώτερον κυκλοφορησά-σης δέ ἐν ἔτει 1982 ὑπό τήν ὀνομα-σίαν ldquoΜέθοδος τῆς ἙλληνικῆςΜουσικῆς- Θεωρητικόνrdquo καί δημι-ουργησάσης ἀνήσυχον κατάστα-σιν δηλοῖ ὅτι

1 Ἀπορρίπτει καί καταδικάζειτάς εἰς βάρος τοῦ κύρους τῶνἀποφάσεων τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας διενεργουμένας αὐτοβού-λους ἀνευθύνους καί κραυγαλέ-ας παλινῳδίας ὡς καί προσπαθεί-ας διαδόσεως τοῦ ὡς ἄνω χαρα-

κτηρισθέντος παρῳχημένου καίὀθνείου πρός τήν ἐπικρατοῦσανκανονικήν τάξιν τῆς θεωρίας καίπράξεως τῆς ἐκκλησιαστικῆςἡμῶν Μουσικῆς ldquoΘεωρητικοῦrdquo

2 Καταγγέλλει πᾶσαν παράνο-μον καί ξένην πρός τά κρατοῦνταἐνέργειαν ἀλλοιώσεως παραποι-ήσεως καί παραχαράξεως κατά τόδοκοῦν ἀρχαίων μουσικῶν ἔργωνμουσουργῶν ἐπισήμως ἀνεγνωρι-σμένων ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας καί

3Ὡς μουσικόν σύστημα ἐν τῇἘκκλησιαστικῇ ἡμῶν Μουσικῇἀναγνωρίζει ἐφαρμόζει καί διδά-σκει κατά τήν τε θεωρίαν τήνπρᾶξιν καί τήν παράδοσιν τό ἐνἔτεσι 1812-1814 ὑπό τῶν ΤριῶνΔιδασκάλων Χρυσάνθου Μητρο-πολίτου Προύσης ΓρηγορίουΠρωτοψάλτου καί ΧουρμουζίουΧαρτοφύλακος ὡς ldquoΝέαν Μέθο-δον Ἀναλυτικῆς Σημειογραφίαςτῶν μουσικῶν μελῶνrdquo θεμελιω-θέν καί ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας ἐγκριθέν

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις τῇ 28ῃΜαΐου 2012raquo

L

Ὁ Ἅγιος ΚύριλλοςΠατριάρχης

Ἀλεξανδρείας

Τὴν 9ην Ἰουνίου ἡἘκκλησία μας τιμᾶ τήνμνήμην τοῦ Ἁγίου Κυρίλ-λου Πατριάρχου Ἀλεξαν-δρείας

Τοιχογραφία τοῦ Ἁγίου ἐκτῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἉγίουΔιονυσίου Ἁγίου Ὄρους

L

ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣΕἰς τὴν ἱστοσελίδα τῆς ἐφηmicroερίδος microας wwworthodoxo-

styposgr εὑρίσκεται πλήρης τιmicroοκατάλογος ὅλων τῶν βι-βλίων ἐκ δόσεως laquoὈρθοδόξου Τύ πουraquo (Βίοι Ἁγίων Ἡ Ἁ γί αΓραφὴ ἐξηγηmicroένη κα τὰ τοὺς Πατέρας εἰς ἁ πλῆνγλῶσσαν Ψυχωφε λῆ Ἀν τιαιρετικὰ καὶ ἄλλα) Διὰ πα-ραγγελίας Κάνιγγος 10 10677 Ἀ θῆ ναι Τηλ 2103816206ΦΑΞ 2103828518

8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Σελὶς 7η

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΙ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣαὐ τή εἶ ναι βα σι κή ἰ δι ό τη τα τῆςταυ τό τη τάς της Πρα κτι κῶς αὐ τόση μαί νει ὅ τι ἡ Ἐκ κλη σί α δέν μπο- ρεῖ νά δι αι ρε θεῖ νά κομ μα τι α -στεῖ ἐ πει δή αὐ τή εἶ ναι τό μυ στη -ρι α κό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦ Καί ὁΧρι στός ὡς κε φα λή τοῦ σώ μα τοςτῆς Ἐκ κλη σί ας οὔ τε πολ λά σώ- μα τα μπο ρεῖ νά ἔ χει οὔ τε καί δι η -ρη μέ νο σῶ μα νά κα τέ χει Στό σῶ -μα τοῦ Χρι στοῦ νι κή θη κε καί αὐ -τός ὁ θά να τος Ἔτ σι ὅ ποι ος ἐν -τάσ σε ται στό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦκαί πα ρα μέ νει ζων τα νός σ᾽ αὐ τόμέ τά θε ουρ γά μυ στή ρι α καί τήνἀ γα πη τι κή τή ρη ση τῶν ἐν το λῶνμε τα βαί νει ἀ πό τόν βι ο λο γι κό θά- να το στήν αἰ ώ νι α καί ἀ ΐ δι α ζω ήτοῦ Τρι α δι κοῦ Θε οῦ Καί ὅ πως τάκλα δι ά τῆς ἀμ πέ λου δέν μπο ροῦννά ζή σουν καί νά καρ πο φο ρή -σουν ἄν ἀ πο κο ποῦν ἀ πό τήν ἄμ -πε λο ἔτ σι καί ὁ ἀ πο κο μμέ νος ἀ -πό τήν Ἐκ κλη σί α πι στός ἤ καί ὁ -λό κλη ρες κοι νό τη τες πι στῶν mdashἀ -νε ξάρ τη τα ἀ πό τό ἀ ριθ μη τι κότους πλῆ θοςmdash δέν μπο ροῦν οὔ -τε νά ὑ πάρ ξουν ἐν Χρι στῷ οὔ τενά συ στή σουν ἄλ λη Ἐκ κλη σί α

Ἡ πί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας εἶ ναιθε ό πνευ στη καί ἀ δι α πραγ μά τευ -τη Σύμ φω να μέ τήν συγ κε κρι μέ -νη πί στη της πολ λές ἤ δι η ρη μέ -νες Ἐκ κλη σί ες δέν μπο ροῦν νάὑ πάρ χουν ἐ πει δή ἀ πο τε λεῖ ἀν τί -φα ση ἐν τοῖς ὅ ροις τό μί α καί τόπολ λές ἤ τό μί α καί τό δι η ρη μέ νηΤό δι η ρη μέ νη ἀ ναι ρεῖ στήν πρά- ξη τήν πί στη στήν πραγ μα τι κό τη -τα τῆς Ἐκ κλη σί ας πού μό νο ὡςμί α καί ἀ δι αί ρε τη μπο ρεῖ νά κα τα- νο η θεῖ μέ βά ση τήν ὀρ θό δο ξηαὐ το συ νει δη σί α Ἀ πο τε λεῖ ἄρ νη -ση τῆς πί στε ως τῆς Ἐκ κλη σί αςἄρ νη ση τῆς ταυ τό τη τας καί τῆςαὐ το συ νει δη σί ας της ὅ ταν κά- ποι ος κά νει λό γο ἐν συ νεί δη τα γι -ά δι η ρη μέ νη Ἐκ κλη σί α Ἔτ σι οἱὈρ θό δο ξοι δέν ἔ χουν κα νέ ναψυ χο λο γι κό πρό βλη μα (κόμ πλεξ)ταυ τό τη τας ἐ ξαι τί ας τῆς ἀ πο κο -πῆς ἀ πό τό σῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί αςτῶν Δυ τι κῶν Χρι στι α νῶν Βε βαί -ως πο νοῦν προ σεύ χον ται καί ἐν -δι α φέ ρον ται γι ά τή με τά νοι α καίτήν ἐ πι στρο φή τους

1 Ἀ πο στο λι κή Πί στηἩ ἔν τα ξη καί ἡ πα ρα μο νή στό

μυ στη ρι α κό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦτήν Ἐκ κλη σί α δέν εἶ ναι ἀ προ ϋ -πό θε τη Προ ϋ πο θέ τει ὁ πωσ δή πο -τε τήν χω ρίς ὅ ρους ἀ πο δο χή καίὁ μο λο γί α τῆς ἀ πο στο λι κῆς πί στε -ως ὅ πως αὐ τή ἑρ μη νεύ τη κε καίὁ ρι ο θε τή θη κε ἀ πό τίς ἀ πο φά σειςτῶν Οἰ κου με νι κῶν Συ νό δων τῆςἘκ κλη σί ας

Ἔτ σι ὅ ταν κά ποι ος πι στός mdashἀ -νε ξάρ τη τα ἀ πό τή θε σμι κή θέ σηπού ἔ χει στό σῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί -αςmdash ἤ σύ νο λα πι στῶν mdashἀ νε ξαρ -τή τως τοῦ ἀ ριθ μοῦ τουςmdash πα ρα -βι ά σουν ἐκ πε ποι θή σε ως τήν ὁ ρι -ο θε τη μέ νη πί στη τῆς Ἐκ κλη σί αςἀ πο κό πτον ται ἀ πό τό σῶ μα τηςΚαί ἄν εἶ ναι σ᾽ ὁ ποι ο δή πο τε ἱ ε ρα -τι κό ἀ ξί ω μα κα θαι ροῦν ται ἐ νῶ οἱλα ϊ κοί ἀ φο ρί ζον ται ὅ πως προ κύ -πτει ἀ πό τά Πρα κτι κά τῶν Οἰ κου -με νι κῶν Συ νό δων Τοῦ το ση μαί -νει ὅ τι δέν μπο ροῦν στό ἑ ξῆς νάμε τέ χουν καί νά κοι νω νοῦν στάμυ στή ρι α τῆς Ἐκ κλη σί ας

Οἱ Ρω μαι ο κα θο λι κοί ἔ χουν ἐκ -πέ σει ἀ πό τήν Ἐκ κλη σί α ἐ πι σή μωςτόν 11ο αἰ ώ να Τό 1014 εἰ σή γα γανστό Σύμ βο λο τῆς Πί στε ως τήν ἐ -σφαλ μέ νη δογ μα τι κή δι δα σκα λί ατους γι ά τό Ἅ γι ο Πνεῦ μα τό γνω- στό F i l i o q ue Σύμ φω να μέ τή δι δα- σκα λί α αὐ τή τό Ἅ γι ο Πνεῦ μα ὡςθεῖ ο Πρό σω πο ἔ χει τήν ὕ παρ ξήτου ἐκ πο ρευ τῶς καί ἀ πό τόν Πα- τέ ρα καί ἀ πό τόν Υἱ ό Ἡ δογ μα τι -κή δι δα σκα λί α τῶν Ρω μαι ο κα θο λι -κῶν ὅ μως ἀ να τρέ πει τήν ἀ πο στο -λι κή πί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας στόνΤρι α δι κό Θε ό ἀ φοῦ κα τά τόν Εὐ -αγ γε λι στή Ἰ ω άν νη τό Πνεῦ μα τῆςἈ λη θεί ας ldquoπα ρά τοῦ Πα τρός ἐκ -πο ρεύ ε ταιrdquo (1526) Ἄλ λω στε ἡ Γ΄Οἰ κου με νι κή Σύ νο δος δι ά τοῦΠρο έ δρου της Ἁ γί ου Κυ ρίλ λουἈ λε ξαν δρεί ας ἀ να φε ρό με νη στόΣύμ βο λο τῆς Πί στε ως κα θό ρι σεἀ πα γο ρευ τι κά ὅ τι ldquoοὐ δε νί ἐ πι τρέ -πε ται λέ ξιν ἀ μεῖ ψαι τῶν ἐγ κει μέ -νων ἐ κεῖ σε ἤ μί αν γοῦν πα ρα βῆ ναισυλ λα βήνrdquo (σέ κα νέ ναν δέν ἐ πι -τρέ πε ται νά προ σθέ σει ἤ νά ἀ φαι -ρέ σει οὔ τε μί α συλ λα βή ἀ πό αὐ τάπού δι α τυ πώ θη καν στό Σύμ βο λοτῆς Πί στε ως) Ὅ λες οἱ ἑ πό με νεςΟἰ κου με νι κές Σύ νο δοι κα τα κύ ρω -σαν τίς ἀ πο φά σεις τῆς Γ΄ Οἰ κου -με νι κῆς

Εἶ ναι λοι πόν προ φα νές ὅ τι οἱΡω μαι ο κα θο λι κοί mdashκα τ᾽ ἐ πέ κτα σηκαί οἱ Προ τε στάν τες πού υἱ ο θέ -τη σαν τό F i l i o q uendash ἔ χουν ἐκ πέ σειἀ πό τήν ἀ πο στο λι κή πί στη τῆς Ἐκ -κλη σί ας Εἶ ναι γι᾽ αὐ τό πε ριτ τό νάἀ να φέ ρου με ὅ λους τούς με τέ πει -τα νε ω τε ρι σμούς στήν πί στη ἐκμέ ρους τῶν Δυ τι κῶν Χρι στι α νῶν(ὅ πως τό ἀ λά θη το τοῦ πά πα τάμα ρι ο λο γι κά δό γ μα τα τό πρω τεῖ -ο ἡ κτι στή Χά ρη κἄ )

2 Ἀ πο στο λι κή δι α δο χήΜέ τήν ἀ πο στο λι κή πί στη συν-

δέ ε ται ἀ δι αί ρε τα καί ἡ ἀ πο στο λι -κή δι α δο χή Ἡ ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἔ χει οὐ σι α στι κό πε ρι ε χό με -νο μό νο μέ σα στό σῶ μα τῆς Ἐκ -κλη σί ας καί προ ϋ πο θέ τει ὁ πωσ -δή πο τε τήν ἀ πο στο λι κή πί στη

Λέ γον τας ἀ πο στο λι κή δι α δο χήἐν νο οῦ με τήν ἀ δι ά κο πη συ νέ χει -α τῆς ἡ γε σί ας τῆς Ἐκ κλη σί ας ἀ -πό τούς Ἀ πο στό λους Ἡ συ νέ χει -α αὐ τή ἔ χει χα ρι σμα τι κό χα ρα -κτή ρα καί δι α σφα λί ζε ται μέ τήμε τά δο ση τῆς πνευ μα τι κῆς ἐ ξου -σί ας τῶν Ἀ πο στό λων στούς Ἐ πι -σκό πους τῆς Ἐκ κλη σί ας καί δι᾽αὐ τῶν στούς ἱ ε ρεῖς

Ὁ τρό πος με τα δό σε ως τῆςπνευ ματ ι κῆςndashἀ πο στο λι κῆς ἐ ξου -σί ας στούς Ἐ πι σκό πους γί νε ταιμέ τή χει ρο το νί α Ἄν ἑ πο μέ νωςκά ποι ος Ἐ πί σκο πος ἔ χει λά βει μέκα νο νι κό ndash ἐκ κλη σι α στι κό τρό ποτή χει ρο το νί α του καί στή συ νέ -χει α βρε θεῖ ἐ κτός τῆς Ἐκ κλη σί -

ας ἐ ξαι τί ας τῆς ἐ σφαλ μέ νης πί- στε ώς του παύ ει οὐ σι α στι κά νάἔ χει καί τήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χήἀ φοῦ αὐ τή ἔ χει νό η μα μό νο μέ- σα στό μυ στη ρι α κό σῶ μα τοῦΧρι στοῦ τήν Ἐκ κλη σί α

Κα τά συ νέ πει α ἄν κά ποι ος Ἐ πί -σκο πος ἤ καί ὁ λό κλη ρη το πι κήἘκ κλη σί α mdashἀ νε ξαρ τή τως ἀ ριθ -μοῦ με λῶνmdash ἐκ πέ σουν ἀ πό τήνπί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας ὅ πως αὐ τήἐκ φρά στη κε ἀ λα θή τως στίς Οἰ -κου με νι κές Συ νό δους παύ ουν νάἔ χουν οἱ ἴ δι οι τήν ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἐ πει δή βρί σκον ται ἤ δη ἐ -κτός τῆς Ἐκ κλη σί ας Καί ἀ φοῦδι α κό πτε ται ἡ ἀ πο στο λι κή δι α δο -χή οὐ σι α στι κά δέν μπο ρεῖ νά γί- νε ται λό γος γι ά κα το χή ἤ γι ά συ ν -έ χει α τῆς ἀ πο στο λι κῆς δι α δο χῆςστούς ἐκ πε σόν τες ἀ πό τήν Ἐκ -κλη σί α

Μέ βά ση τά πα ρα πά νω ὁ ἴ δι οςὁ πά πας ἀλ λά καί τό σύ νο λο τῶνΡω μαι ο κα θο λι κῶν ἐ πι σκό πωνστε ροῦν ται τήν ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἐ πει δή στε ρη θέν τες τήν ἀ -πο στο λι κή πί στη ξέ πε σαν ἀ πό τήνἘκ κλη σί α Κα τά συ νέ πει α λό γοςγι ά ἀ πο στο λι κή δι αδ ο χή ἐ κτόςτῆς Ἐκ κλη σί ας εἶ ναι λό γος ἀ τε κ -μη ρί ω τος ἐ πι στη μο νι κά εἶ ναι δη- λα δή λό γος ἀ θε ο λό γη τος

3 Ἱερωσύνηκαί τά ἄλλα Μυ στή ρι α

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη στό πλαί σι ο τῆςἘκ κλη σί ας εἶ ναι ἡ ἱ ε ρω σύ νη τοῦἴ δι ου τοῦ Χρι στοῦ ἀ φοῦ ὁ ἴ δι ος ὁΧρι στός τε λεῖ τά μυ στή ρι α τῆςἘκ κλη σί ας Του δι ά τῶν Ἐ πι σκό -πων καί Ἱ ε ρέ ων Του

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη προ ϋ πο θέ τει τήνἀ δι ά κο πη συ νέ χει ά της ἀ πό τούςἈ πο στό λους προ ϋ πο θέ τει δη λα -δή τήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χή Πρω- τί στως ὅ μως ἡ ἱ ε ρω σύ νη προ ϋ πο -θέ τει τόν Θε άν θρω πο Χρι στό ὡς ἱ -ε ρουρ γό στό μυ στη ρι α κό Σῶ μαΤου τήν Ἐκ κλη σί α Σέ τε λευ ταί αἀ νά λυ ση ἡ ἱ ε ρω σύ νη τοῦ Χρι στοῦὑ φί στα ται στήν Ἐκ κλη σί α καί πα- ρέ χε ται ἀ πό τόν ἴ δι ο τόν Χρι στόδι ά τῆς Ἐκ κλη σί ας Του καί γι ά τήνἘκ κλη σί α Του Αὐ το νο μη μέ νη ἱ ε -ρω σύ νη καί αὐ το νο μη μέ να ἀ πότήν Ἐκ κλη σί α μυ στή ρι α δέν μπο- ροῦν νά ὑ πάρ χουν

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη ὅ πως ἄλ λω στε καίὅ λα τά μυ στή ρι α ἀ πο τε λεῖ λει- τουρ γι κή φα νέ ρω ση τῆς Ἐκ κλη -σί ας (ἡ Ἐκ κλη σί α ldquoση μαί νε ται ἐντοῖς μυ στη ρί οιςrdquo κατά τόν ἍγιοΝικόλαο Καβάσιλα ) Τοῦ το ση- μαί νει ὅ τι γι ά νά ὑ πάρ χουν μυ- στή ρι α πρέ πει προ η γου μέ νως νάὑ πάρ χει ἡ Ἐκ κλη σί α Τά μυ στή ρι -α εἶ ναι σάν τά κλα δι ά ἑ νός δέν- δρου Ζων τα νά κλα δι ά πού ἀν -θοῦν καί καρ πο φο ροῦν μπο ροῦννά ὑ πάρ χουν μό νον ὅ ταν αὐ τάεἶ ναι ὀρ γα νι κή προ έ κτα ση τοῦδέν δρου ὅ ταν δη λα δή εἶ ναι ὀν -το λο γι κά συν δε μέ να μέ τόν κορ- μό τοῦ δέν δρου

Εἶ ναι θε ο λο γι κά ἀ κα τα νό η το νάὑ πο στη ρί ζε ται ὅ τι οἱ ἑ τε ρό δο ξοιΡω μαι ο κα θο λι κοί ἤ Προ τε στάν -τες ἔ χουν ἔ στω καί ἕ να μυ στή ρι -ο πχ τό βά πτι σμα Τό θε με λι ῶ δεςἐ ρώ τη μα πού πρέ πει νά τί θε ται ἐ -δῶ εἶ ναι Ποι ός ἱ ε ρούρ γη σε τό μυ- στή ρι ο τοῦ Βα πτί σμα τος Ποῦβρῆ κε τήν ἱ ε ρω σύ νη ὁ ἱ ε ρουρ γόςΠοι ός τοῦ ἔ δω σε τήν ἱ ε ρω σύ νη ἀ -φοῦ αὐ τήν τήν πα ρέ χει μό νον ἡἘκ κλη σί α Καί ποῦ βρέ θη κε ἡ Ἐκ -κλη σί α στούς ἑ τε ρο δό ξους ἀ φοῦαὐ τοί λό γῳ τῆς ἐ σφαλ μέ νης δο -γ μα τι κῆς πί στε ώς τους ξέ πε σαν ἀ -πό τήν Ἐκ κλη σί α

4 Ἡ θε ω ρί α τῶν ldquoδύ οπνευ μό νωνrdquo τοῦ Χρι στοῦ

Ἡ θε ω ρί α αὐ τή ἔ χει τήν πα τρό -τη τά της στόν Ρω μαι ο κα θο λι κι -σμό Σύμ φω να μέ τή θε ω ρί α αὐ -τή ὁ Χρι στός ἔ χει ὡς ldquoπνεύ μο -νέςrdquo Του τόν Ρω μαι ο κα θο λι κισμόκαί τήν Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α

Σή με ρα δυ στυ χῶς ἡ θε ω ρί ααὐ τή υἱ ο θε τή θη κε καί ἀ πό πολ- λούς ὀρ θό δο ξους Ἱε ράρ χες καίλα ϊ κούς ἀ κα δη μα ϊ κούς θε ο λό -γους μᾶλ λον ἀ βα σά νι στα Καίτοῦ το γι α τί ἡ θε ω ρί α αὐ τή κρι νό- με νη ἀ πό ὀρ θό δο ξη ἄ πο ψη ὄ χιμό νον ἀ θε ο λό γη τη εἶ ναι ἀλ λάκαί κυ ρι ο λε κτι κά βλά σφη μη

Ἡ Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α δι α φο -ρο ποι εῖ ται ὀν το λο γι κά ἀ πό τό Ρω- μαι ο κα θο λι κι σμό γιά κα θα ράδογ μα τι κούς λό γους Ἔτ σι ἡὈρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α θε ω ρεῖ ὅ τιμό νον αὐ τή δι α σώ ζει τόν χα ρα -κτή ρα τῆς Ἐκ κλη σί ας ὡς Θε αν -θρω πί νου Σώ μα τος τοῦ Χρι στοῦὉ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμός ἔ χει ἐ δῶκαί χί λι α χρό νι α ἐκ πέ σει ἀ πό τήνἘκ κλη σί α τοῦ Χρι στοῦ

Ἄλ λω στε ἐ πει δή ἡ Ἐκ κλη σί ακα τά τό Σύμ βο λο τῆς Πί στε ως εἶ -ναι ldquoμί αrdquo καί ἑ νι αί α εἶ ναι θε ο λο -γι κά τε λεί ως ἀ κα τα νό η το νά ὑ πο -νο οῦν ται σύμ φω να μέ τήν πα ρα -πά νω θε ω ρί α ἡ Ὀρ θο δο ξί α καί ὁΡω μαι ο κα θο λι κι σμός ὡς οἱ ldquoδύ οπνεύ μο νεςrdquo τοῦ Χρι στοῦ ὡς κά- ποι α ἰ σό τι μα δη λα δή μέ λη τοῦσώ μα τός Του Σέ αὐ τήν τήν πε ρί -πτω ση θά πρέ πει νά θε ω ρή σου με

ὅ τι τά ἄλ λα μέ λη τοῦ σώ μα τοςτοῦ Χρι στοῦ ἤ πα ρα μέ νουν ἀ κά -λυ πτα ἐκ κλη σι ο λο γι κῶς ἤ κα λύ -πτον ται ἐκ κλη σι ο λο γι κά ἀ πό ἄλ -λες ἐ κτός τῶν δύ ο Ἐκ κλη σί εςΚά τι τέ τοι ο ὅ μως θά μᾶς ὁ δη -γοῦ σε εὐ θέ ως στήν υἱ ο θέ τη σητῆς προ τε σταν τι κῆς ἐκ κλη σι ο λο -γι κῆς θε ω ρί ας τῶν κλά δωνrdquo (B r a -n ch t h e o ry) [Λέγοντας θεωρίατῶν κλάδων ἐννοοῦμε τή θεωρίατῶν προτεσταντῶν γιά τήν ταυ-τότητα τῆς Ἐκκλησίας Ἡ ἐκ κλη -σί α κα τά τούς προ τε στάν τες εἶ -ναι ἡ ἀ ό ρα τη κο ινω νί α τῶν ἁ γί ωνΟἱ δι ά φο ρες ἱ στο ρι κέςndashἐμ πει ρι -κές ἐκ κλη σί ες ὅ λων τῶν δογ μά -των ἔ χουν νο μι μό τη τα καί ἰ σό τη -τα ὑ πάρ ξε ως ὡς κλα δι ά τοῦ ἑ νόςδέν δρου τῆς ἀ ό ρα της ἐκ κλη σί αςἩ ἀ ό ρα τη ἐκ κλη σί α εἶ ναι ἡ κα- θαυ τό ἐκ κλη σί α ἡ ὁ ποί α καί ὁ μο -λο γεῖ ται στό Σύμ βο λο τῆς Πί στε -ως Κα τά συν έ πει α καμ μί α ἐ πι μέ -ρους το πι κή ἐκ κλη σί α ὁ ποι ου δή -πο τε δόγ μα τος δέν ἐν σαρ κώ νειτήν ldquoμί α ἁ γί α κα θο λι κή καί ἀ πο -στο λι κή Ἐκ κλη σί αrdquo Καμ μί α το πι -κή ἐκ κλη σί α δέν μπο ρεῖ νά ἰ σχυ -ρι σθεῖ ὅ τι κα τέ χει τήν πλη ρό τη τατῆς ἀ πο κα λυ φθεί σας ἀ λή θει αςἩ μί α ἐκ κλη σί α τοῦ Χρι στοῦ εἶ ναιτό συ νο λι κό ἄ θροι σμα τῶν ἐ πι μέ -ρους τμη μά των της δη λα δή τῶνκα τά τό πους ἐκ κλη σι ῶν ὅ λωντῶν δογ μά των ὅ σο καί ἄν δι α φέ -ρουν δογ μα τι κά με τα ξύ τους]Πράγ μα τε λεί ως ἀ πα ρά δε κτο ἀ πόὀρ θό δο ξη ἄ πο ψη

Εἶ ναι ὅ μως καί βλά σφη μη ἡ πα- ρα πά νω Ρω μαι ο κα θο λι κῆς προ έ -λευ σης θε ω ρί α πε ρί τῶν ldquoδύ οπνευ μό νωνrdquo τοῦ Χρι στοῦ ὅ ταναὐ τή συμ βαί νει νά υἱ ο θε τεῖ ται ἀ -πό Ὀρ θο δό ξους Καί εἶ ναι κυ ρι ο -λε κτι κά βλά σφη μη ἐ πει δή ἐν τάσ- σει στό ἄ μω μο Σῶ μα τοῦ Χρι στοῦτόν Ρω μαι ο κα θο λι κι σμό ὡς ὀρ γα -νι κό μέ λος Του (ὡς ἕ να ldquoπνεύ μο -νάrdquo Του) τή στιγ μή πού ὁ Ρω μαι -ο κα θο λι κι σμός θε σμι κά πά σχειὀν το λο γι κῶς ὡς πραγ μα τι κό τη ταἐ κτός τοῦ Θε αν θρω πί νου σώ μα -τος τῆς Ἐκ κλη σί ας5 ldquoἈ δελ φές Ἐκ κλη σί εςrdquoἈρ χι κά ὁ ὅ ρος ldquoἀ δελ φές Ἐκ -

κλη σί εςrdquo εἶ ναι ἀ πό ἀ δό κι μος ἕ ωςἀ πα ρά δε κτος Ἀ δό κι μος θε ο λο -γι κά εἶ ναι ὅ ταν χρη σι μο ποι εῖ ταιγι ά νά ἐκ φρά σει τή σχέ ση με τα ξύτῶν το πι κῶν Ὀρ θο δό ξων Ἐκ κλη -σι ῶν Τε λεί ως ἀ πα ρά δε κτος θε ο -λο γι κά εἶ ναι ὁ ὅ ρος ὅ ταν χρη σι -μο ποι εῖ ται γι ά νά προσ δι ο ρί σειτόν ὀν το λο γι κό χα ρα κτή ρα τῆςὈρ θό δο ξης Ἐκ κλη σί ας καί τοῦΡω μαι ο κα θο λι κι σμοῦ

Κα ταρ χήν ὁ ὅ ρος ldquoἀ δελ φέςἘκ κλη σί εςrdquo δέν εἶ ναι βι βλι κά θε- με λι ω μέ νος οὔ τε κἄν νο μι μο ποι -η μέ νος Ὅ ταν ὁ Ἀ πό στο λοςΠαῦ λος ἀ να φέ ρε ται στίς δι ά φο -ρες το πι κές Ἐκ κλη σί ες δέν τίςἀ πο κα λεῖ ldquoἀ δελ φέςrdquo οὔ τε ὑ πο -νο εῖ ὅ τι ὑ πάρ χει κά ποι α Ἐκ κλη σί -α ὡς ldquoμη τέ ραrdquo αὐ τῶν τῶν κα τάτό πους Ἐκ κλη σι ῶν Ἔ χει τή συ-

νεί δη ση ὅ τι ἡ Ἐκ κλη σί α εἶ ναι μί ακαί ὅ τι αὐ τή ἔ χει κα θο λι κό χα ρα -κτή ρα μέ τήν ἔν νοι α τῆς πλη ρό -τη τας τῆς ἀ λη θεί ας καί τῆς ζω ῆςτης κε φα λή τῆς ὁ ποί ας εἶ ναι ὅ -πως μᾶς πλη ρο φο ρεῖ ὁ ἴ δι ος ὁΧρι στός Ἔτ σι ὅ ταν ἀ πευ θύ νε ταισέ κά ποι α το πι κή Ἐκ κλη σί α ἔ χειτή στε ρε ό τυ πη ἔκ φρα ση ldquoτῇ Ἐκ -κλη σί ᾳ τῇ οὔ σῃ ἐν (πχ Κο ρίν -θῳ) rdquo Τοῦ το ση μαί νει ὅ τι ἡ φα νέ -ρω ση τῆς ὅ λης Ἐκ κλη σί ας μπο- ρεῖ νά γί νε ται σέ κά θε τό πο ὅ πουὑ πάρ χει ἡ εὐ χα ρι στι α κή κοι νό τη -τα τῶν πι στῶν ὑ πό τόν Ἐ πί σκο πότης Εἶ ναι βε βαί ως αὐ το νό η το ὅ -τι ἡ ἑ νό τη τα τῶν κα τά τό πουςἘκ κλη σι ῶν αὐ τῶν δι α σφα λί ζε ταιμέ τήν κο ι νω νί α με τα ξύ τουςστήν αὐ τή πί στη ζω ή καί ἐκ κλη -σι α στι κή τά ξη Τήν ἑ νό τη τα τῶντο πι κῶν Ἐκ κλη σι ῶν ἐγ γυ ᾶ ταιστήν πρά ξη ἡ σύ νο δος τῶν Ἐ πι -σκό πων τους

Ἀ πό τά πα ρα πά νω γί νε ται κα τα- νο η τό ὅ τι ἀ φοῦ καί οἱ ὁ μό φρο -νες το πι κές Ἐκ κλη σί ες στό πλαί- σι ο τῆς Ὀρ θο δο ξί ας δέν νο μι μο -ποι οῦν ται θε ο λο γι κά ὅ ταν ὀ νο -μά ζον ται ldquoἀ δελ φέςrdquo πο λύ πε ρισ -σό τε ρο δέν ὑ πάρ χει θε ο λο γι κό ndashἐκ κλη σι ο λο γι κό ὑ πό βα θρο γι άνά ὀ νο μά ζον ται ldquoἀ δελ φές Ἐκ -κλη σί εςrdquo ἡ Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί ακαί ὁ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμός Ἄλ -λω στε ὁ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμόςδέν μπο ρεῖ νά ὀ νο μά ζε ται κα τάκυ ρι ο λε ξί α Ἐκ κλη σί α με τά τό1014 ἐ πει δή ἀ πό τό τε ὑ φί σταν ταιπνευ μα τι κῶς γι᾽ αὐ τόν τά ἐ πι τί μι -α τῶν Οἰ κου με νι κῶν Συ νό δων μέσυ νέ πει α τήν ἔκ πτω ση ἀ πό τό Θε- αν θρώ πι νο σῶ μα

Ἐ δῶ πρέ πει νά ση μει ω θεῖ ὅ τι ἡἄρ ση τῶν πα ρα πά νω ἐ πι τι μί ωνδέν μπο ρεῖ νά γί νει ἀ πό κα νέ ναθε σμι κό πρό σω πο τῆς Ἐκ κλη σί -ας ὅ σο ψη λά καί ἄν βρί σκε ταιστήν ἐκ κλη σι α στι κή ἱ ε ραρ χί α πα- ρά μό νον ἀ πό Οἰ κου με νι κή Σύ νο -δο Ἀλ λά καί τοῦ το μπο ρεῖ νά γί- νει μό νο στήν πε ρί πτω ση πού ἀρ -θοῦν προ η γου μέ νως οἱ δογ μα τι -κοί λό γοι στούς ὁ ποί ους οὐ σι α -στι κά ὀ φεί λε ται ἡ ἔκ πτω ση τοῦΡω μαι ο κα θο λι κι σμοῦ ἀ πό τήνἘκ κλη σί α

Εἶ ναι λοι πόν φα νε ρό ὅ τι ἐ πι σή -μως ἀ πό τό 1014 ὁ Ρω μαι ο κα θο -λι κι σμός δέν εἶ ναι Ἐκ κλη σί α Τοῦ -το πρα κτι κῶς ση μαί νει ὅ τι δέν ἔ -χει τήν ὀρ θή ἀ πο στο λι κή πί στη καίτήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χή Δέν ἔ χειτήν ἄ κτι στη Χά ρη καί κα τε πέ κτα -ση δέν ἔ χει τά θε ουρ γά μυ στή ρι -α πού κα θι στοῦν τό Θε αν θρώ πι νοσῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί ας ldquoκοι νω νί αθε ώ σε ωςrdquo τοῦ ἀν θρώ που Καί ἐ -πει δή ἡ Ἐκ κλη σί α δέν μπο ρεῖ πα- ρά νά εἶ ναι καί νά πα ρα μέ νει ἕ ωςτῆς συν τε λεί ας μί α καί ἀ δι αί ρε τηκά θε χρι στι α νι κή κοι νό τη ταἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας εἶ ναι ἁ πλά αἱ ρε τι κή

ΠΗΓΗ ldquoἘν Συνειδήσειrdquo Ἔκ -τακτη ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς ΜονῆςΜεγάλου ΜετεώρουndashἸούνιος2009raquo

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

τοῦ Φαναρίου εἰς τὸν ἐκτρο-χιασμὸν ἐκ τῶν Ἱερῶν Κανόνωνποὺ διέπουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκ -κλησίαν Αὕτη ἔχει ὡς ἀκολού-θως

laquoὈφειλομένη ἀπάντησιςπρός ldquo θεράποντας

τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστήμηςτῆς Θεολογίαςrdquo

Ἐν μέσῃ Μεγ Τεσσαρακοστῇὅμιλος 28 ἐλλογιμωτάτων κ Κα-θηγητῶν καί Καθηγητριῶν τῆς Θε-ολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτε-λείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονί-κης ἀπευθύνεται ἐναγωνίως εἰςτόν Μακαριώτατον Πρόεδρον καίτά Μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆςἘκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἐκ -φράζει σοβαράς ἀνησυχίας διότιldquoὁρισμένα μέλη της (σσ τά ὁποῖαἐν συνεχείᾳ κατονομάζει καί ἀφο-ροῦν εἴς τε τό πρόσωπον τοῦ ΣεβΜητροπολίτου Πειραιῶς κ Σερα-φείμ καί εἰς τήν ταπεινότητά μου)προβαίνουν σέ πράξεις πού ὑπο-σκάπτουν ὄχι μόνον τήν πορείααὐτῶν τῶν διαλόγων ἀλλά ἀκό-μη καί αὐτήν τήν διορθόδοξο ἑνό-τητα δημιουργώντας προϋποθέ-σεις σχίσματος ἐντός τῆς Ὀρθο-δόξου Ἐκκλησίας Ἡ ἀνησυχίαμας ἑδράζεται στό γεγονός ὅτι ἡἹερά Σύνοδος ἕως στιγμῆς δένἤλεγξε τά μέλη της Ἱεράρχες γιάτήν ἄτοπη καί ἀντισυνοδική συμ-περιφορά τουςrdquo

Καί προϊούσης τῆς ἐπιστολῆςγράφονται τά ἀκόλουθα διά τόνὑποφαινόμενον Ἐπίσκοπον ldquoΣυ ν -ῳδά πρός τόν Μητροπολίτη Πει-ραιῶς καί ὁ συνώνυμός του ΣεβΜητροπολίτης Κυθήρων καταφέ-ρεται ὅπως καί ὁ πρῶτος ἐναντίοντοῦ Πατριαρχείου Σερβίας κατηγο-ρώντας το γιά κακοδικία (χάρινσυμφερόντων ἤ ἀπωλείας τῆς Ὀρ -θοδόξου συνειδήσεως) στήν περί-πτωση τοῦ καθῃρημένου πρώηνΡάσκας μοναχοῦ Ἀρτεμίου τόνὁποῖο μάλιστα ἀμφότεροι οἱ προ-αναφερθέντες ἐπίσκοποι τῆς Ἐκ -κλησίας τῆς Ἑλλάδος χαρακτηρί-ζουν κανονικό Ἐπίσκοπο ὁμολο-γητή καί ἅγιο Τά ἐρωτήματα πούἀναφύονται ἐν προκειμένῳ εἶναιπροφανῆ Ὑφίσταται Μακαριώτα-τε κοινωνία τῶν ὡς ἄνω Μητροπο-λιτῶν τῆς ἑλλαδικῆς διοικήσεως μέἕνα ἐγνωσμένα σχισματικό πρώηνἘπίσκοπο Ἀρνεῖται ἡ Ἱ Σύνοδοςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τήνδικαιοδοσία καί τήν κρίση τῶν συν -οδικῶν ὀργάνων τῆς ἀδελφῆςΑὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας Θεω-ροῦ με κανονικῶς καί ἐκκλησιολο-γικῶς ἀπαράδεκτο Ἐπίσκοποι ἀλ -λοτρίας Αὐτοκεφάλου διοικήσεωςνά συνάπτουν κανονική κοινωνίαμέ σχισματικούς οἱ ὁποῖοι δροῦνεἰς βάρος τῆς τοπικῆς Ὀρ θοδόξουἘκκλησίαςrdquo

Προσβλητικαὶδιὰ Ἐπίσκοπον

Εἰς τά ὡς ἄνω ἀποσπάσματα τῆςἐν θέματι ἐπιστολῆς τῶν ἐλλογι-μωτάτων κ Καθηγητῶν ndashτριῶν τάὁποῖα ἀφοροῦν καί εἰς τό πρόσω-πόν μου ἐγκαλοῦμαι μετά τοῦ ἁγί-ου Πειραιῶς διά δύο τινα˙ α) διάldquoπράξεις πού ὑποσκάπτουν ὄχι μό-νον τήν πορεία αὐτῶν τῶν διαλό-γων ἀλλά ἀκόμη καί αὐτήν τήνδιορθόδοξον ἑνότητα δημιουρ-γώντας προϋποθέσεις σχίσματοςἐντός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςrdquoκαί β) δι᾿ ἀνάμειξιν εἰς κανονικήνὑπόθεσιν τοῦ Ὀρθοδόξου Πατρι -αρχείου Σερβίας καί σύναψιν ldquoκα-νονικῆς κοινωνίας μέ σχισματι-κούςrdquo

Καί ἐπειδή αἱ αἰτιάσεις τῶνἐλλογιμωτάτων κ Καθηγητῶν ndashτριῶν εἶναι προφανῶς βαρεῖαιἐπαχθεῖς καί ἥκιστα τιμητικαί ndash λίανπροσβλητικαί δι᾽ Ὀρθόδοξον Ἐπί-σκοπον θεωρῶ ὡς ἐπιτακτικήν τήνὑποχρέωσίν μου νά παράσχω τάςὀφειλομένας καί ἐπιβαλλομέναςἐξηγήσεις διότι τοιουτοτρόπωςἀδίκως διασύρεται ἡ ἐπισκοπική τι-μή καί ἰδιότης μου

Χωρῶ λοιπόν σύν Θεῷ εἰς τήνἀνασκευήν τῶν ἀνερείστων εἰς βά-ρος μου κατηγοριῶν αἱ ὁποῖαι εἶναιδυνατόν παραμένουσαι ἀναντί-κρουστοι νά ἐπῃρεάσουν καίσκαν δαλίσουν τούς μή εἰδότας τήνἀλήθειαν τοῦ πράγματος Ἄλλω-στε εἶναι γνωστή ἐκ τοῦ ldquoΓεροντι-κοῦrdquo ἡ ἄμεσος ἀντίδρασις τοῦ Μο-ναχοῦ Ὁσίου Ἀγάθωνος ὅταν δο-κιμάζοντες αὐτόν τοῦ ἀπέδωκανσκοπίμως τήν κατηγορίαν τοῦ αἱρε-τικοῦ ἐνῷ προηγουμένως ἐπεδεί-

κνυε ἀδιαφορίαν δι᾽ ἄλλας ἀνυπο-στάτους κατηγορίας (πχ ἀμέλειανἀνηθικότητα βίου κλπ)

Δὲν εἶναι τίμιοικαὶ εἰλικρινεῖς

Ὡς πρός τήν πρώτην κατηγορίανἔχω νά ἀντείπω τά ἑξῆς

1 Οὐδεμία γραπτή ἤ προφορικήμου μαρτυρία ὑφίσταται ἡ ὁποίατάσσεται κατά τῶν διαχριστιανικῶνμετά τῶν ἑτεροδόξων διαλόγωνΒασική μου ὅμως θέσις ὡς καίπαντός ὀρθοδόξου πιστοῦ εἶναιὅτι οἱ ἐν θέματι διάλογοι δέν πρέ-πει νά εἶναι ἀπροϋπόθετοι δηλ χω-ρίς τάς ἀναγκαίας καί ἀπαραιτή-τους θεολογικάς προϋποθέσειςὅπερ συμμερίζεται ἀπολύτως καί ἡἉγία ἡμῶν Ἑλλαδική Ἐκκλησία Οἱδιαχριστιανικοί διάλογοι δέον νάεἶναι τίμιοι εἰλικρινεῖς καί ἀληθινοίΔιό θεωροῦνται ἐπιβεβλημέναι ἡταχεῖα κατάργησις τῆς Οὐνίας ἡἄμεσος ἀνάκλησις τῆς δηλώσεωςτοῦ σημερινοῦ πάπα Βενεδίκτουτοῦ 16ου ὅτι ἡ καθ᾽ ἡμᾶς Ὀρθόδο-ξος Ἐκκλησία τυγχάνει ἐλλειμματι-κή διότι δέν ἀναγνωρίζει τό παπι-κόν πρωτεῖον καί ἡ ἐν καιρῷ ἀναί-ρεσις ὅλων τῶν κακοδοξιῶν αἱρε-τικῶν διδασκαλιῶν καί πεπλανημέ-νων δοξασιῶν τῶν ἑτεροδόξων(πχ θεωρία τῶν κλάδων θεωρίαπερί δύο πνευμόνων θεωρία ὅτιἐκτός Ἐκκλησίας ὑπάρχει Ἐκκλη-σία θεωρία περί διῃρημένηςἘκκλησίας καί τῆς μή ὑπάρξεωςμετά τό σχίσμα τῆς Μιᾶς ἉγίαςΚαθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκ -κλησίας ἀλλ᾽ ἐχούσης ἀνάγκηνldquoσυγκολλήσεωςrdquo τῶν ἀπεσχισθέν-των τμημάτων τῶν ἑτεροδόξωνχριστιανῶν διά νά ἔχωμεν δῆθεντήν Μίαν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν κἄ)

Ὁ κίνδυνος ΣχισμάτωνὍταν ἕνας Ἐπίσκοπος τεταγμέ-

νος ἀπό Θεοῦ ἐπί σκοπόν ἐπιση-μαίνει τήν ὕπαρξιν τῶν ὡς ἄνω θε-ολογικῶν προϋποθέσεων καί τήνἀπάρνησιν τῶν κακοδοξιῶν αἱρε-τικῶν διδασκαλιῶν καί πεπλανημέ-νων δοξασιῶνndash ldquoἑτεροδιδασκα-λιῶνrdquo ὑποσκάπτει τήν πορείαν τῶνδιαχριστιανικῶν διαλόγων καίldquoαὐτήν τήν διορθόδοξο ἑνότηταδημιουργώντας προϋποθέσεις σχί-σματος ἐντός τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίαςrdquo ἤ καθηκόντως κράζει˙ldquoστῶμεν καλῶς στῶμεν μετά φό-βου πρόσχωμενrdquo Τά σχίσματαπροκαλοῦνται ὄχι ἐκ τῆς ἀκριβοῦςτηρήσεως ἀλλ᾽ ἐκ τῆς ὠμῆς καίἀπροκαλύπτου παραβιάσεως καίκαταπατήσεως τῶν Ἱερῶν Κανό-νων καί

2 Ὡς Συνοδικόν μέλος τῆς τρε-χούσης Συνοδικῆς περιόδου διάτά θέματα αὐτά ἔδωκα ἐξηγήσειςἐνώπιον τῆς ΔΙΣ ἐξ ἀφορμῆς τῆςπρό τοῦ Πάσχα ἀφιχθείσης σχε-τικῆς ἐπιστολῆς τοῦ Παναγ Οἰκου-μενικοῦ Πατριάρχου κ Βαρθολο-μαίου ἡ ὁποία κυρίως ἀφεώρα εἰςτό πρόσωπον τοῦ Σεβ Μητροπολί-του Πειραιῶς κΣεραφείμ τό διηυ-ρημένον Συνοδικόν τό ὁποῖον ἐξε-φώνησε κατά τήν Κυριακήν τῆςὈρθοδοξίας καί τάς ἀντιοικουμε-νιστικάς κινήσεις του

Ὁ Μακ Πρόεδρος καί ὅλοι οἱἅγιοι Συνοδικοί σαφῶς ἐτοποθετή-θημεν ἐπί τῶν θιγομένων θεμάτωντῆς Πατριαρχικῆς ἐπιστολῆς καί τάτηρηθέντα πρακτικά δύνανται νάμαρτυρήσουν περί αὐτοῦ ἀλλά καίαὐτή ἡ Συνοδική ἀπάντησις ἡὁποία διαπέμπεται κατ᾽ αὐτάς εἰςτόν Παναγιώτατον Καί πιστεύω ὅτιἀμφότερα ταῦτα θά ἀπαμβλύνουντήν ἀνησυχίαν τῶν ἐλλογιμωτάτωνκ Καθηγητῶν ndashτριῶν ἐκ τοῦ ὅτι μέ-χρι πρότινος ldquoἡ Ἱερά Σύνοδος δένἤλεγξε τά μέλη της Ἱεράρχες γιάτήν ἄτοπη καί ἀντισυνοδική συμπε-ριφορά τουςrdquo

Διὰ τὸν Σεβ Ράσκαςκαὶ Πρεζρένης κ Ἀρτέμιον

Καί ὡς πρός τήν δευτέραν κατη-γορίαν ἔχω νά δώσω τάς ἀκολού-θους ἐξηγήσεις

Δέν κατεφέρθην οὔτε κατηγό-ρησα διά κακοδικίαν τό Πατριαρ-χεῖον Σερβίας ἀλλ᾽ ἐπεσήμανα τήνἔλλειψιν κανονικῆς δίκης εἰς τήνπερίπτωσιν τοῦ καθαιρεθέντοςἘπισκόπου Ράσκας καί ΠριζρένηςἈρτεμίου

Ἀντιγράφω εἰς ἐπίρρωσιν τῶνλεγομένων ἀπόσπασμα τῆς ὑπʼἀριθ2814-1-2011 ἐπιστολῆς μουπρός τόν Μακαριώτατον Πατριάρ-χην Σερβίας κ Εἰρηναῖον Πρό-εδρον τῆς Πατριαρχικῆς Ἱ Συνό-δου

ldquoἘν συνοχῇ καρδίας καί μετά βα-

θυτάτου σεβασμοῦ προάγομαι ὡςὁ ἐλαχιστότερος τῶν ὈρθοδόξωνἘπισκόπων διά τῆς Ἱερᾶς ἡμῶνΣυνόδου νά ὑποβάλω πρός Ὑμᾶςκαί τήν περί Ὑμᾶς Ἱεράν Πατριαρ-χικήν Σύνοδον τήν ἀκόλουθονθερμοτάτην ἔκκλησιν μηδόλωςπροτιθέμενος νά ὑπεισέλθω εἰς τάinterna corporis οὐδέ νά ἀναμειχθῶεἰς τά ἐσωτερικά τῆς καθ᾽ ἡμᾶςἉγιωτάτης κατά Σερβίαν Ἐκκλη-σίας Ἁπλῶς καί μόνον ἀναφερό-μενος εἰς τήν πρόσφατον ἔκπτωσινἐκ τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Θρόνου τῆςἹερᾶς Ἐπισκοπῆς Ράσκας καί Πριζ-ρένης τοῦ Πανιερωτάτου Ἐπισκό-που κ Ἀρτεμίου καί τήν ἐν συνε-χείᾳ καθαίρεσιν αὐτοῦ ἀπό τοῦἈρχιερατικοῦ ἀξιώματος καί ἐξα-γορευόμενος ταπεινῶς τήν βα-θεῖαν λύπην καί ὀδύνην τῆς καρ-δίας μου διά τά γενόμενα δίχα τῆςὑπό τῶν Θείων καί Ἱερῶν Κανόνωντῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶνἘκκλησίας προβλεπομένης κανο-νικῆς διαδικασίας (ἀπαγγελία κα-νονικοῦ παραπτώματος ἀνακριτι-κή διαδικασία παροχή ἐξηγήσεωνεἰσαγωγή εἰς δίκην κανονική δίκηἀπολογία καί καταδίκη ἐρειδομένηεἰς τήν παράβασιν συγκεκριμένωνἹερῶν Κανόνων ἤ πολιτειακῶν νό-μων) παρακαλῶ καί ἱκετεύω τήνΜακαριότητα καί τήν Σεβασμιότη-τα ἤ Πανιερότητα Ὑμῶν ὅπωςἐκθέμενοι φιλανθρωποτέρανψῆφον κατά τούς Ἱερούς Κανό-νας εὐαρεστηθῆτε καί στέρξητεεἰς ἀναψηλάφησιν τῆς ὑποθέσεωςτοῦ καθαιρεθέντος Ἱεράρχου προ-κειμένου ὅπως τηρηθῇ ἡ κατά τάὡς ἄνω ὁριζομένη ἱεροκανονικήδιαδικασία ἥτις καί ἐναρμονίζεταιεἰς τήν ἀπʼ αἰώνων ἁγίαν ἡμῶνὈρθόδοξον ΠαράδοσινΜακαριώτατε Ἅγιοι Συνοδικοί

Δέν θεωρῶ ἐμαυτόν ἁρμόδιοννά ὑποδείξῃ εἰς Ὑμᾶς τάς σχετικάςἐπιταγάς τοῦ Εὐαγγελικοῦ Νόμουκαί τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς κατ᾽Ἀνατολάς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκ -κλησίας εἰς ἥν ἀπό κοινοῦ ἀνήκο-μεν Δέν ἐπιτρέπω εἰς τόν ἑαυτόνμου νά κρίνῃ ἤ ἐπικρίνῃ τά πρό καίἄχρι τῆς γενομένης καταδίκης τοῦεἰς ὅν ἐπεβλήθη ἡ ἐσχάτη τῶνποινῶν Ἀδελφοῦ μας ἈρτεμίουΕἶναι σοβαρότατα θέματα ἀφο -ρῶντα εἰς τήν εὐθύνην καί τήνθείῳ δικαίῳ ὀρθήν ἀντιμετώπισιντῆς καθ᾽ Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης Αὐτοκε-φάλου Σερβικῆς Ἐκκλησίας Δένδύναμαι ὅμως ὡς Ἐπίσκοπος μέντῆς μικροτέρας ΜητροπολιτικῆςἘπαρχίας ἀλλ᾽ ἐν ταὐτῷ καί τῆςκαθόλου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςνά μή ἐπισημάνω εὐλαβῶς τήνπροδήλως ζημιογόνον ὑπέρβασιντῶν σχετικῶν ἱεροκανονικῶν δια-τάξεων καί τῆς κανονικῆς τάξεωςοὐδέ νά ἀποκρύψω τό ἀποκυηθένσυνειδησιακόν μου πρόβλημα ἐκτῶν συμβεβηκότων τῷ οὕτω πωςκαταδικασθέντι συνεπισκόπῳ μουμεθ᾽ οὗ δέν προϋπῆρξε ἤ ὑπάρχειγνωριμία τις ἤ ἐπικοινωνία καί ἐπα-φή Δέν μοῦ εἶναι δυνατόν προσέ-τι νά ἀποσιωπήσω τήν προαίσθη-σιν τοῦ φόβου προκλήσεως ἑνόςνέου σχίσματος εἰς τούς κόλπουςτῆς Ἁγιωτάτης Ὑμῶν Ἐκκλησίαςτό ὁποῖον κατά τόν Ἱερόν Χρυσό-στομον οὐδέ αἷμα μαρτυρίου δύ-ναται νά ἀποπλύνῃ˙ γίνεται εὐκό-λως καί ἀπογίνεται οὐ ῥαδίως Καίτέλος δέν δύναμαι νά παραβλέψωκαί νά μή ἐπισημάνω προσηκόντωςτά ὀλέθρια ἀποτελέσματα καί τάἀνεπούλωτα εἰσέτι τραύματα τάπροελθόντα ἐκ τῆς ἐπιβολῆς ἀντι-κανονικῶν νόμων τῆς περιόδουτοῦ ὁλοκληρωτικοῦ ndash δικτατορι-κοῦ καθεστῶτος (1967ndash1974) εἰςτήν Ἑλλαδικήν ἡμῶν Ἐκκλησίανὡς ἦσαν ὁ ΑΝ 2141968 καί αἱ Συν-τακτικαί πράξεις 3 καί 71974 ἐξ ὧνἐπί 40ετίαν περίπου δέν ἔπαυσε νάταλανίζεται καί σήμερον ἡ Ἐκκλη-σία τῆς χώρας μαςrdquo

Τὸ αἴτημά τουδιὰ κανονικὴν δίκην

Βαθυσεβάστως ὑπέβαλα ὡς δια-πιστώνει πᾶς τις θερμοτάτηνἔκκλησιν ὅπως ἡ Ἱερά ΠατριαρχικήΣύνοδος ldquoἐκθεμένη φιλανθρωπο-τέραν ψῆφονrdquo εὐαρεστηθῇ καίστέρξῃ εἰς ἀναψηλάφησιν τῆς ἐνθέματι ὑποθέσεως Αὐτό δέν συν -ιστᾶ καταφοράν ἤ ἀπαγγελίαν κα-τηγορίας διά κακοδικίαν Τό ταπει-νόν αἴτημά μου ἦτο νά ὑπάρξῃ κα-νονική δίκη μεθʼ ὅλων τῶν προϋπο-θέσεων τάς ὁποίας ὁρίζει τό κοινόνδιʼ ἅπαντας τούς Ὀρθοδόξους Κα-νονικόν Δίκαιον καί οὐδέν πλέον

Ὅταν δέ ἡ μετά διακρίσεως γε-νομένη παρέμβασίς μου αὐτή πα-ρεθεωρήθη δέν ἠκολούθησε ldquoἄτο-πη καί ἀντισυνοδική συμπεριφοράμουrdquo Κατέθεσα ἁρμοδίως τόν ἐπι-σκοπικόν μου λογισμόν καί ἡ οἰκείαΠατριαρχική Σύνοδος ἐπωμίσθη ἐξὁλοκλήρου τήν εὐθύνην αὐτῆςΔέν ἐκάλεσα εἰς τήν Ἐπαρχίαν μουτόν διά τῆς ἐσχάτης τῶν ποινῶνἀποβληθέντα ἐκ τῆς Ἱερᾶς Συνό-δου ἄνευ τῆς κανονικῆς διαδικα-σίας Ἐπίσκοπον οὔτε συμμετεῖχαπαρ᾽ ὅτι ἐκλήθην εἰς γενομέναςἐντός τοῦ Ἑλλαδικοῦ χώρου συνά-ξεις παρόντος ἐκείνου διά νά μήθεωρηθῇ τοῦτο σύμπηξις παρασυν -αγωγῆς

Οἱ δώδεκα τῆς ἙλλάδοςὉ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστο-

μος ὁ μέγας ἠδικημένος Ἅγιοςτῆς Ἐκκλησίας μας ὁ ἀδίκως κα-θαιρεθείς ὑπό ληστρικῆς συνόδουκαί ἀκολουθήσας ldquoὡς πρόβατον ἐπίσφαγήνrdquo τόν δρόμον τῆς ἐξορίαςἐρωτηθείς ὑπό Ἐπισκόπων ndash πνευ-ματικῶν του τέκνων διά τήν στά-σιν τήν ὁποίαν ἔπρεπε νά τηρή-σουν μετά τήν ἄδικον καί ἀντικα-νονικήν του καθαίρεσιν ἀπήντησεἐμπνευσμένως θά κοινωνήσετεμετά τοῦ διαδόχου μου πρός ἀπο-φυγήν σχίσματος ἀλλά δέν θάὑπογράψετε τήν καταδίκην μουδιότι εἶναι ἄδικος Αὐτήν τήν τακτι-κήν ἀκολουθῶν ἔχω μέν τήν πε-ποίθησίν μου ὅπως πᾶς τις εὐσυ-νείδητος καί ἀκριβοδίκαιος δικα-

στής ἀποκτᾷ εἰς ἑκάστην περίπτω-σιν τήν δικανικήν του πεποίθησινπερί τῶν γενομένων ἀντικανο-νικῶν πράξεων ἀλλ᾽ αἱ εὐθύναιἀνήκουν εἰς τήν ἁρμοδίαν Ἐκκλη-σιαστικήν Ἀρχήν Εἰς παρομοίανπερίπτωσιν καθ᾽ ἥν 12 Μητρο-πολῖται τῆς Ἑλλαδικῆς ἡμῶνἘκκλησίας ἀπεμακρύνθησαν δυ-νάμει τῶν ὑπ᾽ ἀριθ 3 καί 7 συντα-κτικῶν πράξεων τοῦ δικτατορικοῦκαθεστῶτος ἐν ἔτει 1974 ἄνευ κα-τηγορίας κανονικῆς δίκης καί ἀπο-λογίας ὡς προελέχθη ἐκ τῆς δια-ποιμάνσεως τῶν Ἱερῶν Μητροπό-λεων αὐτῶν ὁ ἐπιφανής Κανονο-λόγος ἀείμνηστος Ἀρχιμανδρίτηςπ Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος(πνευματικός πατήρ τοῦ ἀειμνή-στου Καθηγητοῦ τοῦ ΚανονικοῦΔικαίου Κωνσταντίνου Μουρατί-δου ὁ ὁποῖος ἀνεγνώριζε τήν ἀξίαντου ὡς σπουδαίου Κανονολόγουπαρ᾽ ὅτι δέν εἶχε τήν ἰδιότητα τοῦΠανεπιστημιακοῦ Διδασκάλου)ἐγνωμοδότησε ὅτι διά τόν ὡς ἄνωλόγον οἱ ἐν θέματι Μητροπολῖταιπαρά τά ἀντικανονικῶς γενόμεναοὐδέποτε ἀπεστερήθησαν τῆς ἰδιό-τητος τοῦ Κανονικοῦ Μητροπολί-του

Εἰς τὴν Οἰκουμενικὴνἢ Πανορθόδοξον ΣύνοδονΣυνελόντ᾽ εἰπεῖν ταπεινῶς φρο -

νῶ ὅτι ὁ Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοποςπέρα τῆς ὑπαγωγῆς αὐτοῦ εἰς τήνοἰκείαν Ἱεράν Σύνοδον ἡ ὁποίαεἶναι δι᾽ αὐτόν ἡ Ἀνωτάτη Ἐκκλη-σιαστική Ἀρχή ἀνήκει ἐν ταὐτῷκαί εἰς τήν καθόλου Μίαν ἉγίανΚαθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκ -κλησίαν καί ἔχει λόγον διά τά θεο-λογικά δογματικά καί ἐκκλησιολο-γικά θέματα τά ἀφορῶντα εἰςΑὐτήν Δι᾿ αὐτόν τόν λόγον εἰς τήνὀψέποτε συγκληθησομένην Οἰ -κουμενικήν ἤ Πανορθόδοξον Σύν -οδον συμμετέχει ἀπαραιτήτως ὡςδιαποιμαίνων Ὀρθόδοξον ποί-μνιον Ἡ ἀναφορά του εἰς τά θέ-ματα αὐτά δέν θεωρεῖται παρέμ-βασις εἰς τά ἐσωτερικά ἄλληςὉμοδόξου Ἐκ κλησίας (μετά τῆςὁποίας ὅμως καί μεθ᾽ ὅλων τῶνκατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλη-σιῶν κοινόν εἶναι τό Ἱερόν Εὐαγ-γέλιον κοινή ἡ θεολογική καί ἐκ -κλησιαστική παράδοσις κοινόν τόἹερόν Πηδάλιον τῶν Θείων καίἹερῶν Κανόνων κοινή ἡ δογματι-κή διδασκαλία κοινή ἡ Ἱερά καί ἡΠατερική παράδοσις)

Περὶ τῶν συμπροσευχῶνndash συλλειτουργιῶν

τοῦ Οἰκουμ ΠατριάρχουΤό ὀρθόδοξον πλήρωμα ἀναμέ-

νει ἀπό τούς σεβαστούς Πανεπι-στημιακούς διδασκάλους τήν ἐπι-βαλλομένην εὐαισθησίαν εἰς τά κα-νονικά ndash ἐκκλησιολογικά καί δογ-ματικά θέματα τά ὁποῖα ἀναφύον-ται ὅπως τά ζητήματα τῆς ldquoμετα-πατερικῆςrdquo καλουμένης θεολογίαςτῆς μετανεωτερικότητας τῆς συμ-μετοχῆς ἐν ὥρᾳ Θείας Λατρείαςἑτεροδόξων (Ρωμαιοκαθολικοῦ καίἈρμενίου κληρικοῦ ἐνδεδυμένωντά ἱερατικά των ἄμφια καί διερχο-μένων διά τῆς Ὡραίας Πύλης τοῦἐν Φαναρίῳ Πατριαρχικοῦ Ἱ Ναοῦκατά τόν Μέγαν ΠατριαρχικόνἙσπερινόν τῆς Ἀγάπης Πάσχα2012 καί ἀναγνωσάντων τό ἹερόνΕὐαγγέλιον εἰς τήν γλῶσσαν των)ἀκοινωνήτων ὄντων κατά τήνἠπιωτέραν ἔκφρασιν τοῦ 10ου Ἀπο-στολικοῦ Κανόνος τῆς συμμε-τοχῆς Ὀρθοδόξων Προκαθημένωνκατά τήν ldquoΠαγκόσμια Ἡμέρα προσ -ευχῆς τῶν Θρησκειῶν γιά τήν εἰρή-νηrdquo παρόντος τοῦ Πάπα καί τῶνἀρχηγῶν ὅλων τῶν θρησκειῶν (καίἐκπροσώπων θρησκειῶν βουντοῦδηλ μαγείας) ὅλων αὐτῶν ὡςldquoΠροσκυνητῶν τῆς ἀληθείας καίτῆς εἰρήνηςrdquo κρατούντων ὅλωνἀπό μίαν ἀναμμένην κανδήλαν εἰςἈσίζην τῆς Ἰταλίας (Ὀκτώβριος2011) κλπ κλπ

Θεάρεστον θά ἦτο πάντως νάμή παρέχῃ κανείς πράγματα εἰςτούς Ὀρθοδόξους Ἐπισκόπουςλοιπούς Κληρικούς Μοναχούς καίλαϊκούς οἱ ὁποῖοι χωρίς καμμίασκοπιμότητα ἀλλ᾿ ὡς κατενώπιονΘεοῦ ἐν καθαρᾷ συνειδήσει ἀγω-νίζονται ὑπέρ τῆς διαφυλάξεως ὡςκόρην ὀφθαλμοῦ τῆς ἀμωμήτουὈρθοδόξου πίστεως καί παραδό-σεως παρά τάς τυχόν ἀνθρωπίναςἐλλείψεις καί ἀδυναμίας πούἔχουν καί ἐκεῖνοι Οἱ καιροί τούςὁποίους διερχόμεθα εἶναι λίαν χα-λεποί καί ἀποκαλυπτικοί Πρόσχω-μεν

Τούς Ἐλλογιμωτάτους κ Εὐαγ-γελίαν Ἀμοιρίδου Ἐπίκουρον Κα-θηγήτριαν Χρῆστον ἈραμπατζῆνἘπίκουρον Καθηγητήν Χαράλαμ-πον Ἀτματζίδην Ἐπίκουρον Καθη-γητήν Διονύσιον Βαλαῆν Ἐπίκου-ρον Καθηγητήν Πέτρον Βασιλει-άδην Καθηγητήν Μόσχον Γκουτζι-ούδην Λέκτορα Ἠλίαν Εὐ αγ γέλουἘπίκουρον Καθηγητήν Ἀγ γελικήνΖιάκα Ἐπίκουρον ΚαθηγήτριανΦώτιον Ἰωαννίδην Ἀνα πληρωτήνΚαθηγητήν Δημήτριον ΚαϊμάκηνΚαθηγητήν Ἰω άννην Καραβιδό-πουλον Ὁμότιμον ΚαθηγητήνἌνναν Κόλτσιου ndash Νικήτα Ἀνα-πληρώτριαν Καθηγήτριαν Δήμη-τραν Κούκουρα ΚαθηγήτριανἈντωνίαν Κυριατζῆ Λέκτορα Μιλ-τιάδην Κωνσταντίνου ΚαθηγητήνΝικόλαον Μαγγιῶρον ἘπίκουρονΚαθηγητήν Γεώργιον ΜαρτζέλονΚαθηγητήν Βασιλικήν Μητροπού-λου Ἐπίκουρον Καθηγήτριαν Ἰω -άννην Μούρτζιον ἈναπληρωτήνΚαθηγητήν Παναγιώτην Παχῆν Κα-θηγητήν Ἰωάννην Πέτρου Καθη-γητήν Παναγιώτην Σκαλτσῆν Ἀνα-πληρωτήν Καθηγητήν π Ἰω άννηνΣκιαδαρέσην Ἐπί κουρον Καθηγη-τήν Χρυσόστομον Σταμούλην Κα-θηγητήν Χρῆστον ΤσιρώνηνἘπίκουρον Καθηγητήν ΣτυλιανόνΤσομπανίδην Ἐπίκουρον Καθηγη-τήν Παναγιώτην Ὑ φαν τῆν Ἐπίκου-ρον Καθηγητήν Γλυκερίαν Χατζού-λη Ἐπίκουρον Καθηγήτριανraquo

ΣΕΒ ΚΥΘΗΡΩΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙΟΡΟΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΕΝ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝhellipαὐτῆς μέσα εἰς ἕνα ὁλόκληρον κόσμον πλάνης προσφορά εἰς τήνἐπίλυσιν τῶν συγχρόνων προβλημάτων καί διά τήν ἀνανέωσιν τῆςἘκκλησίας εἶναι τό νά ζῶμεν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ νά ζῶμεν ἐν τῷ Χριστῷldquoἐρριζωμένοι καί ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καί βεβαιούμενοι ἐν τῇπίστει καθώς ἐδιδάχθημενrdquo (Κολ β´ 7) Δι᾽ ἡμᾶς πρό πάντων ἰσχύουνοἱ λόγοι τοῦ ἁγίου Βασιλείου ldquoδεῖ γάρ ἡμᾶς βαπτίζεσθαι μέν ὡς πα-ρελάβομεν πιστεύειν δέ ὡς βαπτιζόμεθα δοξάζειν δέ ὡς πεπιστεύ-καμενrdquo Καί συμπληρώνωmiddot νά διδάξωμεν καί τούς ἄλλους ὅπως ἡμεῖςἐμάθομεν

Τό νά ἀποσιωπᾷ τις τήν ἀλήθειαν μέ τάς συναισθηματικάς προφά-σεις περί τοῦ laquoπνεύματος τῆς ἐποχῆςraquo ἤ περί laquoπνεύματος τοῦ οἰκου-μενισμοῦraquo τό ὁποῖον ἐπικρατεῖ εἰς τόν κόσμον ἤ περί τοῦ laquoδιαλόγουτῆς ἀγάπηςraquo ὁ ὁποῖος δῆθεν θερμαίνει τάς καρδίας τῶν συγχρόνωνμας ἔναντι τοῦ μέχρι τοῦδε αἰωνίου μίσους ἤ μέ ἄλλας παρομοίαςὑποκριτικάς προφάσεις δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά προδοσία τῆς ἀλη-θείας προδοσία τῆς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας προδοσία δηλαδήαὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ Εἰς τήν Παράδοσιν ἀνήκει ἐάν θέλετε καί ἡlaquoσκληρή γλῶσσαraquo καί τό laquoμῖσοςraquo ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν καί τῶν ἀπί-στων ἐάν τις ἀποτολμᾷ νά ὀνομάσῃ οὕτως τόν ζῆλον τῶν πατέρωνδιά τήν ἀλήθειαν καί νά θεωρῇ τόν ἑαυτόν του ὡς ἔχοντα μεγαλυτέ-ραν ἀγάπην ἀπό τούς ἁγίους τοῦ Θεοῦ ldquoἘγώ λοιπόν ὁρίζω ὡς μισαν-θρωπίαν καί χωρισμόν ἀπό τήν θείαν ἀγάπηνrdquo λέγει ὁ ἅγιος Μάξιμοςldquoτήν προσπάθειαν νά ἐνισχύῃ τις τήν πλάνην ἐκείνων οἱ ὁποῖοι εὑρί-σκονται εἰς αὐτήν ὥστε νά γίνηται μεγαλυτέρα ἡ καταστροφή τουςrdquoἈκριβῶς τοῦτο τό ὁποῖον ὁ ἅγιος ὀνομάζει μισανθρωπίαν πράττουνσήμερον καί μάλιστα εἰς τό ὄνομα τῆς ἀγάπης πολλά τέκνα τῆςἘκκλησίας ἐπηρεασμένα ὑπό τοῦ ψευδοοικουμενισμοῦ Τούτους θάἔπρεπε νά ἐρωτήσῃ τις μέ τούς λόγους τοῦ Χομιακώβ laquoἐπιτρέπεταιεἰς ἡμᾶς τούς υἱούς τῆς Ἐκκλησίας οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦμεν εἰς τό ὄνο-μά της νά μή ὁμιλοῦμεν τήν γλῶσσαν αὐτῆς Ἠμποροῦμεν ἡμεῖς νάἐξαναγκάσωμεν τήν Ἐκκλησίαν νά ὁμιλῇ τήν λεπτήν τρόπον τιναγλυκεῖαν φωνήνhellip Διά νά ὁμιλῇ μέ τούς ἀνθρώπους διά νά τούς κα-τευθύνη καί διορθώνῃ ἡ ἀλήθεια δέν ἔχει ἀνάγκη νά ἐπικαλῆται τα-πεινωτικά τήν συνεργασίαν τῆς πλάνηςraquo

Εἶναι γεγονός ὅτι σήμερον ὑπάρχει μία κρίσις εἰς τόν κόσμονmiddot ὑπάρ-χει καί μεταξύ ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων Ἡ κρίσις αὕτη ὅμως δέν λύεταιμέ τήν ἀλλαγήν μερικῶν μορφῶν ἐκφράσεων ἔστω καί θεσμῶν καίμέ τήν ἀντικατάστασίν των μέ ἄλλας laquoπιό κατανοητάς διά τόν σημε-ρινόν ἄνθρωπονraquo Αἱ ρίζαι τῆς κρίσεως αὐτῆς εἶναι πολύ βαθύτεραικαί εὑρίσκονται εἰς τήν ὁλοκληρωτικήν στάσιν ἡμῶν τῶν μελῶν τῆςἘκκλησίας καί ἐν τελευταίᾳ ἀναλύσει ἔναντι τῆς σωτηρίας ἡμῶν καίτῶν περί ἡμᾶς Σήμερον ἕν εἶναι ἀναγκαῖον καί σωτήριονmiddot νά ὁμολο-γήσωμεν μέ εἰλικρίνειαν διά τοῦ στόματος τοῦ ἁγίου Μαξίμου ldquoοὐαίἡμῖν τοῖς ἀθλίοις ὅτι κατελίπομεν τήν ὁδόν τῶν ἁγίων πατέρων καίδιά τοῦτο ἔρημοί ἐσμεν παντός ἔργου πνευματικοῦrdquo Καί ὄχι μόνοννά ὁμολογήσωμεν τοῦτο ἀλλά καί νά διορθωθῶμεν καί νά ἐπιστρέ-ψωμεν εἰς τήν ὁδόν τῶν ἁγίων πατέρων εἰς ὅλους τούς τομεῖς τῆςἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καί διακονίας Τοῦτο θά εἶναι ἡ μεγαλυτέραπροσφορά ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων πρός τόν σύγχρονον κόσμον διάτῆς ὁποίας θά λυθοῦν πολλά προβλήματα διότι τοῦτο θά εἶναι γνησίαμαρτύρια τῆς ἀληθείας τῆς ὁποίας ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀνάγκην καί σή-μερον ὅπως καί πάντοτε

Ἐάν πάλι κατέχεταί τις ὑπό τοῦ πνεύματος ἀνανεώσεως καίἀλλαγῶν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἄς κάμνῃ τοῦτο συμφώνως μέ τήν συνεί-δησίν του μή λησμονῶν ὅτι ἐάν δέν διατυπώσῃ τήν πίστιν κατά τήνΠαράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας ὑπόκειται εἰς τήν φοβεράν ἀπειλήν τοῦἈποστόλου ἀπό τήν ὁποίαν δέν ἐξαιρεῖ οὔτε τόν ἑαυτόν του οὔτετούς ἀγγέλους ldquoἘάν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζεται ὑμῖνπαρ᾽ ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν ἀνάθεμα ἔστωrdquo (Γαλ α´ 8)

Λοιπόν ἡ Ἐκκλησία ζῇ καί ἐάν παραστῇ ἀνάγκη αὕτη δύναται ὁδη-γουμένη ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά ἐκφράσῃ τήν ζωήν της καί μέἄλλας μορφάς πάντοτε ὅμως ὀργανικῶς συνδεδεμένας μέ τήναἰώνιον Παράδοσίν της Τοῦτο μαρτυρεῖται ἀπό ὅλην τήν ἱστορίαντης Οὐδεμία ἀλλαγή τήν ὁποίαν ἡ Ἐκκλησία υἱοθέτησε ὡς ἰδικήντης δέν ἐξεκίνησε ἁπλῶς μέ τόν σκοπόν ἀλλαγῆς ἀλλ᾽ ἀντιθέτως ἡἘκκλησία ἀγωνιζομένη διά τήν διαφύλαξιν τῆς Παραδόσεως ἐδημι-ούργησε νέους τρόπους πρός ἔκφρασιν καί διαφύλαξιν αὐτῆς Ὅλαιδέ αἱ ἀλλαγαί εἶχον ἀποκλειστικῶς καί μόνον σωτηριολογικόν χα-ρακτῆρα Ἡ Ἐκκλησία δέν ὁμιλεῖ καί δέν ἀλλάζει ἄνευ μεγάλης ἀνάγ-κηςmiddot ὅταν χρειασθῇ ὅμως προσφέρει τόν λόγον της ὁ ὁποῖος παρα-μένει εἰς κληρονομίαν τῶν ἐρχομένων αἰώνων

Μητροπολίτης Ράσκας καί ΠεζρένηςἈρτέμιος Ραντοσάβλιεβιτςraquo

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

Κλειστὸν καὶ ἀναξιοποίητονΒυζαντινὸν μνημεῖον εἰς τὴν ΚρήτηνἩ ἐφημερίς laquoΔημοκράτης τῶν

Χανίωνraquo εἰς πρόσφατον ἄρθροντης ἀσχολεῖται μὲ τὸ Βυζαντινὸνμνημεῖον τῆς Κρήτης τὸν Ἱ Ναὸντοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ (γνωστὸνκαὶ ὡς laquoΡοτόνταraquo) τῆς Ἐπισκοπῆςτοῦ Δήμου Πλατανιᾶς τὸ ὁποῖονπαραμένει ἀναξιοποίητον Εἰς τὸἄρθρον ἀφοῦ τονίζεται ὅτι τὸ μνη-μεῖον εἶναι κλειστόν ὑπογραμμί-ζονται μεταξὺ ἄλλων τὰ ἑξῆς

laquoΤὸ μνημεῖο ἀποτελεῖται ἀπὸἕνα σύμπλεγμα κτιρίων μὲ κεν-τρικὸ πυρήνα τὸν Βυζαντινὸ κυ-κλοτερῆ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ 6ου μΧαἰώνα

Ὁ Ἱ Ναὸς αὐτὸς τοῦ Ἀρχάγγε-λου Μιχαήλ λόγῳ τῆς κυκλικῆςκάτοψής του ὀνομάστηκε ldquoροτόν-ταrdquo καὶ εἶναι ὁ μοναδικὸς Ἱ Ναὸςτῆς Κρήτης σὲ σχῆμα κυκλικό

Ἐπίσης μαζὶ μὲ τὴ ροτόντα τῆςΘεσσαλονίκης (Ἅγ Γεώργιος)εἶναι οἱ δύο πιὸ καλοδιατηρημένοιἹ Ναοὶ σὲ ρυθμὸ ροτόντας ἀπὸτοὺς συνολικὰ τρεῖς ποὺ ὑπάρ-χουν σὲ ὁλόκληρα τὰ Βαλκάνια (ὁτρίτος εἶναι στὴν πόλη Conjum τῆς

πρώην Γιουγκοσλαβίας)Ἡ ροτόντα τῆς Ἐπισκοπῆς ἀπο-

καταστάθηκε μὲ κονδύλια ἀπὸ τὸΓ΄ ΚΠΣ ἀλλὰ ἐδῶ καὶ δύο χρόνιαεἶναι κλειστὴ καὶ μὴ ἐπισκέψιμηκαθὼς δὲν ἔχει τοποθετηθεῖ φύ-λακας ἀπὸ τὴν ἁρμόδια ἘφορείαΒυζαντινῶν Ἀρχαιοτήτων

Τὰ καλοκαίρια ndashὅπως καταγγέλ-λουν στὸν ldquoΔrdquo οἱ κάτοικοι τῆς πε-ριοχῆςndash καθημερινὰ δεκάδες του-ρίστες φτάνουν στὴν Ἐπισκοπήγιὰ νὰ ἐπισκεφθοῦν τὴ ροτόντακαὶ ἀπογοητεύονται καθὼς βρί-σκουν τὴν πόρτα κλειστή

Παράλληλα οἱ κάτοικοι τῆς Ἐπι-σκοπῆς ζητοῦν ἀπὸ τὴν ἁρμόδιαἘφορεία Βυζαντινῶν Ἀρχαιοτή-των νὰ προχωρήσει ἄμεσα στὴνπρόσληψη φύλακα ὥστε νὰ εἶναιἐπισκέψιμο αὐτὸ τὸ σημαντικὸμνημεῖο

Ἀλληλέγγυοι στὸ αἴτημα τῶνκατοίκων ἐμφανίστηκαν ndashμὲ δη-λώσεις τους στὸν ldquoΔrdquondash τόσο ὁ Μη-τροπολίτης Κισάμου καὶ Σελίνου κἈμφιλόχιος ὅσο καὶ ὁ Ἀντιδήμαρ-χος Πλατανιᾶ Γιάννης Μαλακωνά-κηςraquo

Ἑορτὴ τοῦ ἉγίουἸουστίνου τοῦ Πόποβιτς

Τὴν Κυριακὴ 17 Ἰουνίου ἡ laquoἘκ -κλησιαστικὴ Κοινότητα Ἀστυνο-μικῶνraquo θὰ τιμήσει μὲ πανηγυρικὴθ Λειτουργία στὸν Ἱ Ν Παμ Τα-ξιαρχῶν τῆς ΕΛΑΣ τὴν μνήμη τοῦμεγάλου συγχρόνου Ἁγίου Ἰουστί-νου τοῦ Πόποβιτς τοῦ ὁμολογη-τοῦ

Ὅπως εἶναι γνωστὸ ὁ ἍγιοςἹουστῖνος ὑπῆρξε μεγάλος ὑπέρ-μαχος τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως εἰςτὴν Σερβίαν καὶ γιὰ τὸ λόγο αὐτὸκαταδιώχθηκε ἀπὸ τὸ τότε ἀθεϊ-στικὸ καθεστώς

Ὁ Προϊστάμενοςτῆς Θρησκευτικῆς Ὑπηρεσίας

ἈρχιμανδρίτηςΝεκτάριος Κιοῦλος

Ἀστυν Δντής

Σελὶς 8η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Ὁ Σεβ Μητροπολίτης Πει-ραιῶς κ Σεραφείμ μέ ἐπιστολήντου πρός τόν Πρόεδρον τῆς ἹερᾶςΣυνόδου Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶνκαί τήν Ἱεράν Σύνοδον ἐζήτησενὅπως ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία προσ -φύγη εἰς τήν Δικαιοσύνην διά νάἀποτραπῆ ἡ παρουσίασις βλασ -φήμου ἔργου διά τοῦ ὁποίου κα-θυβρίζεται τό πρόσωπον τοῦ Χρι-στοῦ εἰς τό ὁποῖον ἀποδίδονταιδιαστροφικά πάθη Τό ἔργον θάπαρουσιάζετο εἰς τό θέατρονlaquoἌνεσιςraquo (Κηφισίας 14 Ἀμπελό-κηποι) ἀπό τήν 7ην ἕως καί τήν12ην Ἰουνίου Τό συγκεκριμένονἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλας τάςχριστιανικάς χώρας Ἡ ἐπιστολήτοῦ Σεβ Μητροπολίτου φέρειἡμερομηνίαν τήν 16ην Μαΐου Ἕωςτήν 7ην Ἰουνίου πού ἐκυκλοφόρη-σε τό παρόν φύλλον τοῦ laquoΟΤraquo ἡἹερά Σύνοδος καί ὁ Ἀθηνῶν δένἐδημοσιοποίησαν τάς ἐνεργείαςτων

Ἡ ἐπιστολήΤό πλῆρες κείμενον τῆς ἐπι-

στολῆς τοῦ Σεβ ΜητροπολίτουΠειραιῶς κ Σεραφείμ πρός τήνἹεράν Σύνοδον ἔχει ὡς ἀκολού-θως

laquoΜακαριώτατε Πρόεδρε Σεβα-σμιώτατοι Ἅγιοι Συνοδικοί Σύνε-δροι

Πάνυ εὐλαβῶς καί μετʼ αἰσθη-μάτων βαθυτάτου ἄλγους διά τήνὄχλησιν Ὑμῶν προάγομαι ὅπωςἐνημερώσω τό Ὑμέτερον ΣεπτόνΣῶμα ὅτι ἀναγγέλλεται καί προ-γραμματίζεται ὑπό τοῦ σκηνοθέ-του κ Λαέρτη Βασιλείου καί τῆςθεατρικῆς ὁμάδος Artisan εἰς τόΘέατρον Ἄνεσις Λεωφ Κηφισίας

14 Ἀμπελόκηποι Ἀθηνῶν τήν 7ηνἸουνίου ἐἔ ἡ παρουσίασις τοῦβλασφήμου καί αἰσχίστου ἔργουτοῦ Ἀμερικανοῦ Terrence Mcnallyὑπό τόν τίτλον ldquoCorpus Christirdquo διάτοῦ ὁποίου καθυβρίζεται σκαιῶςτό Πανάγιον Πρόσωπον τοῦ Δομή-τορος τῆς Ἐκκλησίας Κυρίου καίἀποδίδονται εἰς αὐτό διαστροφικάπάθη

Ἡ παρουσίασις ἑνός τοσοῦτοναἰσχίστου καί χυδαίου ἔργου εἰςβάρος τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστε-ως ἀντίκειται εὐθέως εἰς τάς κει-μένας ποινικάς διατάξεις περί κα-κοβούλου καθυβρίσεως τῶν θεί-ων καί ἑπομένως δέον ὅπως νο-μικῶς προσφύγωμεν διά τήν ἀπο-τροπήν τῆς εἰρημένης χυδαίαςπροσβολῆς διά τῶν ἐνδίκων μέ-σων πού προβλέπει τό διακαιϊκόνσύστημα

Ὅθεν εὐσεβάστως παρακαλῶἵνα ἡ Νομική Ὑπηρεσία τῆς Ἱ Συν -όδου προβῆ εἰς ἀμέσους ἐνεργεί-ας λήψεως ἀσφαλιστικῶν μέτρωνκατά τῆς εἰρημένης θεατρικῆςὁμάδος ὅπως ἀποτραπῇ ἡ χυδαίακαθύβρισις τοῦ Παναγίου Θεοῦ

Σημειωτέον ὅτι τό συγκεκριμέ-νον ἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλαςτάς χριστιανικάς χώρας ὅπου ἐπε-χειρήθη ἡ παρουσίασίς του ἕνε-κεν τῆς ἀφορήτου χυδαιότητόςτου καί τό πρόγραμμα τῶν παρα-στάσεων ὡς ἀναφέρεται ἄρχεταιτήν Πέμπτην 7ην Ἰουνίου καί λή-γει τήν Τρίτην 12ην Ἰουνίου ἐἔκαί κατά ταῦτα αἱ νομικαί ἐνέργει-αι δέον νά ἐξελιχθοῦν ἐντός τοῦτρέχοντος μηνός Μαΐου διότιἄλλως ἡ ὅποια κίνησις θά ἀποβῇἀλυσιτελής

Κατασπαζόμενος τάς Ὑμετέραςσεπτάς Δεξιάς διατελῶ

dagger ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜraquo

Θά ἐτόλμα ἔστω καί ἕνας πολιτικόςνά εἴπη ὅσα ὁ Τοῦρκος Πρωθυπουργός

Ἐνῶ οἱ δικοί μας πολιτικοί Ἀρχη-γοί ἀδιαφοροῦν διά τό δημογραφι-κόν πρόβλημα τό ὁποῖον ἔχει ἐξε-λιχθῆ εἰς τό ὑπ᾽ ἀριθμόν ἕνα Ἐθνι-κόν πρόβλημα ὁ Τοῦρκος Πρωθυ-πουργός κ Ἐρντογάν εἰς τήν χώ-ραν τοῦ ὁποίου laquoκαλπάζουνraquo αἱγεννήσεις παρά τήν νομιμοποίησιντῶν ἐκτρώσεων καί εἰς τήν χώραναὐτήν ἐτάχθη ἐναντίον τῶνἐκτρώσεων διότι ὡς ἐδήλωσεν ἡἔκτρωσις εἶναι φόνος Παρομοίανθέσιν εἰς τήν Ἑλλάδα ἔχουν αἱὀργανώσεις αἱ ὁποῖαι ἀγωνίζονταιδιά τό laquoἀγέννητον παιδίraquo ἐνῶ ἡἘκκλησία ἡ ὁποία εἶναι ἐναντίοντῶν ἐκτρώσεων φοβεῖται νά δια-κηρύσση διαρκῶς ὅτι ἡ ἔκτρωσιςεἶναι φόνος Τάς δηλώσεις τοῦ κἘρντογάν ἐδημοσίευσεν ἡ ἐφημε-ρίς laquoἜθνοςonlineraquo καί ἔχουν ὡςἑξῆς

laquoΕἶμαι ἕνας πρωθυπουργὸς ποὺθεωρεῖ τὴν ἄμβλωση ὡς ἕνα φό-

νο ἀνέφερε ὁ Τοῦρκος πρωθυ-πουργός σὲ δηλώσεις του ποὺ με-ταδόθηκαν ἀπὸ τὸ πρακτορεῖοεἰδήσεων Ἀνατολή

Κανεὶς δὲν θὰ πρέπει νὰ ἔχει τὸδικαίωμα νὰ τὸ ἐπιτρέπει Εἴτε σκο-τώνετε τὸ μωρὸ μέσα στὴν κοιλιὰτῆς μητέρας του εἴτε τὸ σκοτώνε-τε μετὰ τὴ γέννησή του δὲν ὑπάρ-χει καμία διαφορά σημείωσε

Στὴν Τουρκία ἡ ἄμβλωση εἶναινόμιμη κατὰ τὶς πρῶτες δέκα ἑβδο-μάδες τῆς κυοφορίας Ἡ συγκατά-θεση τῆς μητέρας εἶναι ἀπαραίτη-τη ἀλλὰ ἂν εἶναι παντρεμένη ἀπαι-τεῖται ἐπίσης καὶ ἡ συγκατάθεσητοῦ πατέραraquo

Ποῖος Ἕλληνας πολιτικός δύνα-ται νά ἐπαναλάβη ὅσα εἶπεν ὁ κἘρντογάν Οὐδείς διότι οἱ περισ-σότεροι θεωροῦνται laquoπροοδευτι-κοίraquo Ἡ προοδευτικότης των τούςὡδήγησεν εἰς τήν νομιμοποίησιντῶν ἐκτρώσεων ἀλλά καί εἰς τήνἀδιαφορίαν των ἔναντι τῆς δολο-φονίας τριακοσίων χιλιάδων καίπλέον ἐτησίως ἀγεννήτων παίδωνἩ Ἑλλάς στερεῖται Ἑλληνοπαίδωνδιότι δέν ὑπάρχει πολιτική στηρί-ξεως τόν μονογονεϊκῶν οἰκογε-νειῶν ἤ τῶν οἰκογενειῶν αἱ ὁποῖαιθέλουν νά ἀποκτήσουν παιδιάἀλλά δέν ἔχουν τήν οἰκονομικήνδυνατότητα Αἱ Ἑλληνίδες καί οἱἝλληνες δολοφονοῦν ὑπό τήνἀνοχήν τῶν κομμάτων καί τοῦΚράτους τριακοσίας χιλιάδαςἀγέννητα παιδιά Ὁ δέ Θεός χαρί-ζει εἰς τήν Ἑλλάδα χιλιάδας νεα-ρούς κυρίως λαθρομετανάσταςΣημεῖα τῶν καιρῶν

Ἐτόνισεν εἰς ὁμιλίαν του ὁ ἀντιοικουμενιστής Πρωτοπρ π Θεόδωρος Ζήσης

ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΗΓΩΝΙΣΘΗΣΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΕΝΩ ΠΟΛΛΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΛΑΛΟΥΝ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἶχε προφητεύσει τήν συμπεριφοράν πολλῶν συγχρόνων ἘπισκόπωνΠολλοί σύγχρονοι Πατέρες τῆς

Ἐκκλησίας μας Πατριάρχαι Ἀρχιε-πίσκοποι Ἐπίσκοποι Κληρικοί καίΘεολόγοι λαλοῦν διεστραμμένα καίἀλλάζουν τήν διδασκαλίαν τοῦΕὐαγγελίου ἐπεσήμανεν ὁ ἀντιοι-κουμενιστής Πρωτοπρεσβύτεροςκαί Ὁμότιμος καθηγητής τῆς Θεολο-γικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης π Θεό-δωρος Ζήσης κατά τήν διάρκειανκηρύγματος τό ὁποῖον ἔκανε κατάτήν Κυριακήν τῶν Ἁγίων Πατέρωντῆς Α´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀπότόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου ἈντωνίουΘεσσαλονίκης Ὁ πατήρ ΘεόδωροςΖήσης ὑπεγράμμισεν ὅτι οἱ Πατέρεςτῆς Ἐκκλησίας διεκρίθησαν διά τούςἀγῶνας των ἐναντίον τῶν αἱρέσεωνκαί ὑπέρ τῆς Ἀληθείας τῆς Ὀρθοδό-ξου Πίστεως ἐνῶ οἱ σύγχρονοι Πα-τέρες ὁμιλοῦν διεστραμμένα (πατε-ρικῶς) φέρων ὡς κραυγαλέον παρά-δειγμα τήν Ἀκαδημίαν ΘεολογικῶνΣπουδῶν Βόλου τῆς Ἱερᾶς Μητρο-

πόλεως Δημητριάδος ἡ ὁποία διδά-σκει τήν laquoμεταπατερικήν θεολο-γίανraquo Συμφώνως πρός τήν ἱστοσελί-δα laquoΘρησκευτικάraquo ὑπό ἡμερομη-νίαν 29ην Μαΐου ἡ ὁποία ἀνήρτησεπερίληψιν τῆς ὁμιλίας τοῦ Πρωτο-πρεσβυτέρου π Θεοδώρου Ζήση

laquoΣτὸ κήρυγμά του στὸν ἱερὸ ναὸἉγίου Ἀντωνίου Θεσσαλονίκηςκατὰ τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πατέ-ρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδουστὶς 2752012 ὁ Πρωτοπρεσβύτε-ρος Θεόδωρος Ζήσης ἑρμηνεύον-τας τὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ἔκα-νε ἀναφορὲς καὶ στὴ σύγχρονηἐκκλησιαστικὴ πραγματικότηταἈνέφερε μεταξὺ ἄλλων ldquoΟἱ Πατέ-ρες διεκρίθησαν γιὰ τοὺς ἀγῶνεςτους ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν ὉἈπόστολος Παῦλος ἐπισημαίνειὅμως ὅτι ῾καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀνα-στήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διε-στραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθη-τάς ὀπίσω αὐτῶν (Πρ 2030) Ξέρε-τε πόσοι κληρικοὶ καὶ πόσοι θεολό-γοι ὑπάρχουν σήμερα οἱ ὁποῖοι λα-

λοῦν διεστραμμένα Καὶ οἱ ὁποῖοιἐμφανίζονται ὡς ὀρθόδοξοι Καὶ οἱὁποῖοι διεκδικοῦν νὰ ἀποκτήσουνὀπαδοὺς καὶ μαθητάς Γιʼ αὐτὸ θὰπρέπει ὁ ποιμένας ὁ ἐπίσκοπος ὁπρεσβύτερος ὁ διάκονος νὰ προσέ-χει ὄχι μόνο τοὺς φανεροὺς αἱρετι-κούς οἱ ὁποῖοι ἔχουν καταδικαστεῖἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ νὰ προσέ-χει καὶ τοὺς κρυφοὺς αἱρετικοὺς οἱὁποῖοι λαλοῦν διεστραμμένα Κι ἂνὑποθέσουμε ὅτι ὁ οἰκουμενισμὸςδὲν εἶναι μία καταδικασμένη αἵρε-ση εἶναι μία αἵρεση ἡ ὁποία δια-στρέφει τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλη-σίας μας Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν᾽hellip

Οἱ οἰκουμενισταὶ κληρικοὶ εἶναιἀνάμεσά μας Πατριάρχες καὶἀρχιεπίσκοποι καὶ ἐπίσκοποι καὶ θε-ολόγοι Γέμισαν οἱ θεολογικὲςσχολὲς ἀπὸ θεολόγους οἱ ὁποῖοιλαλοῦν διεστραμμένα καὶ ἀλλάζουντὴ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου

῾Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσον-ται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμέ-να τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπί-σω αὐτῶν᾽ Μήπως τὸν καιρὸ αὐτὸ

δὲν μᾶς ἀπησχόλησε μία τέτοια διε-στραμμένη διδασκαλία ἡ ὁποία δια-τυπώθηκε σὲ μία Μητρόπολη ποὺἔχει σχέση μὲ τοὺς Πατέρας Ἡἱερὰ Μητρόπολη Δημητριάδοςὅπου στὴν ῾Ἀκαδημία᾽ ἔκαναν λόγονὰ ξεπεράσουμε τοὺς Πατέρεςτοὺς ὁποίους σήμερα ἡ Ἐκκλησίατιμᾶ καὶ δοξάζει καὶ λέει τόσουςὕμνους Λαλοῦντες διεστραμμέναἐξ ὑμῶν αὐτῶν θεολόγοι τοῦ Βό-λου μὲ τὴν προστασία τοῦ Μητρο-πολίτου τους διαστρέφουν τὴ δι-δασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ λένε῾νὰ ξεπεράσουμε τοὺς ἁγίους Πατέ-ρας᾽ ῾δὲν τοὺς χρειαζόμαστε πλέοντοὺς ἁγίους Πατέρας᾽ Κι ἀνάμεσάμας λοιπόν Μὴ παρεξηγοῦνται ὁρι-σμένοι ὅταν ἐπισημαίνουμε αὐτὲςτὶς διαστροφὲς ἀκόμη καὶ τῶν θεω-ρουμένων ὀρθοδόξων κληρικῶνπατριαρχῶν καὶ ἀρχιεπισκόπων Τὸεἶχε ὅμως προφητεύσει ἤδη ὁ Ἀπό-στολος Παῦλος ldquoΚαὶ ἐξ ὑμῶναὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λα-λοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀπο -σπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπίσω αὐτῶνrdquoraquo

Ἐνῶ ἁπλώνεται ἀκόμη καί εἰς τά ἐγχειρίδια τοῦ σχολικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ ΜΕΘΟΔΕΥΟΥΝ ΤΟ ΞΕΡΡΙΖΩΜΑΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ

Ἐπισημαίνει εἰς ἐγκύκλιόν του διά τήν Πεντηκοστήν ὁ Σεβ Ἀκαρνανίας κ ΚοσμᾶςἘπίθεσιν ἐναντίον τῶν συγχρό-

νων Φαρισαίων οἱ ὁποῖοι πολεμοῦνλυσσαλέως τόν Χριστόν καί τήνἘκκλησίαν του ἐξαπέλυσεν ὁ ΣεβΜητροπολίτης Αἰτωλίας καίἈκαρνανίας κ Κοσμᾶς μέ ἐγκύ-κλιον τήν ὁποίαν ἐξέδωσε διά τήνΠεντηκοστήν Ὁ Σεβ Μητροπολί-της ἐπιτίθεται ἐναντίον ὅλων ἐκεί-νων τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καί πολι-τικῶν δυνάμεων αἱ ὁποῖαι προ-ωθοῦν τήν παναίρεσιν τοῦ Οἰκου-μενισμοῦ καί τόν συγκρητισμόνΟἰκουμενισμός καί συγκρητισμόςτονίζει εἰς τήν ἐγκύκλιόν τουἁπλώνονται laquoπαντοῦ καί στάἐγχειρίδια ἀκόμη τοῦ σχολικοῦ μα-θήματος τῶν Θρησκευτικῶν πολε-μοῦν τήν θεότητα τοῦ Χριστοῦμας ἀγωνίζονται νά ξερριζώσουντόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία ἀπότίς καρδιές τῶν παιδιῶν μαςraquo

Ἡ ἐγκύκλιοςΤό πλῆρες κείμενον τῆς ἐγκυκλί-

ου ἔχει ὡς ἀκολούθωςlaquoἩ σημερινή εὐαγγελική περικο-

πή μᾶς δίνει τήν ἀφορμή νά ὑπο-γραμμίσουμε μεγάλες ἀλήθειες

Ὅπως μᾶς ἀνέφερε ὁ Εὐαγγελι-στής Ἰωάννης ὁ Κύριος ἀνέβηκεστό Ναό τῶν Ἰουδαίων καί μίλησεστά πλήθη τοῦ λαοῦ Ἑώρταζαν τήνἑορτή τῆς σκηνοπηγίας καί γιʼ αὐτόὅλοι συνωστίζονταν στίς αὐλές τοῦΝαοῦ

Ὑπῆρχε ὅμως μιά ἐξαίρεσι Οἱ Φα-ρισαῖοι οἱ σύνεδροι τοῦ Ἰουδαϊκοῦσυνεδρίου οἱ πνευματικοί ἡγέτεςτοῦ λαοῦ ἀδιαφοροῦσαν γιά τήνἱερότητα τῆς ἡμέρας τῆς ἑορτῆς καίσυζητοῦσαν πῶς θά ὀργανώσουντήν σύλληψι καί τό θάνατο τοῦἸησοῦ Ἔστειλαν μάλιστα στρα-τιῶτες γιά νά τόν συλλάβουν

Εἴμεθα ἀδιάσπαστονσύνολον οἱ Ὀρθόδοξοι

Τήν ὥρα ἐκείνη ὁ Κύριος μιλοῦσεστό λαό γιά τό Ἅγιο Πνεῦμα πού θάδεχόταν οἱ πιστοί Οἱ στρατιῶτεςπλησίασαν τόν Κύριο Τόν ἄκουσανΤόν ἐθαύμασαν ἐπέστρεψαν ὅμωςἄπραγοι καί εἶπαν στούς Φαρισαί-ους ldquoΟὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεἄνθρωπος ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωποςrdquo(Ἰω ζ΄46) ldquoΠοτέ δέν μίλησε ἄνθρω-πος μέ τόση σοφία καί χάρι ὅπως

αὐτός ὁ ἄνθρωπος Πῶς νά τόν συλ-λάβουμεrdquo Καί οἱ Φαρισαῖοι πωρω-μένοι σκληροί καί ἀνάλγητοι ἔμει-ναν στό μῖσος καί τόν πόλεμο κατάτοῦ Κυρίου Ἔμειναν ξένοι καίἄσχετοι ἀπό τή λαμπρότητα καί τήνὠφέλεια τῆς ἑορτῆς

Σήμερα ζοῦμε ἀγαπητοί κι ἐμεῖςμιά μεγάλη ἑορτή Ζοῦμε τήν ἑορτήτῆς Πεντηκοστῆς Ἑορτάζουμε τήνκάθοδο στή γῆ τοῦ Τρίτου Προσώ-που τῆς Ἁγίας Τριάδος ἑορτάζουμετήν ἐπιφοίτησι τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-τος στούς μαθητές τοῦ Κυρίουἑορτάζουμε τήν φανέρωσι τῆςἘκκλησίας μας στόν κόσμο

Αὐτή τήν ἁγία ἡμέρα καί ἑορτήτῆς Πεντηκοστῆς φέρουμε στό νοῦμας τό μεγαλεῖο τῆς Ἐκκλησίαςμας τούς ἀγῶνες καί τούς θριάμ-βους της Ἡ Ἐκκλησία μας ἡ μίαἁγία καθολική καί ἈποστολικήἘκκλησία εἶναι τό μυστικό σῶμα μέκεφαλή τόν Κύριο καί Θεό μαςἸησοῦ Χριστό καί μέλη της ὅλουςτούς ἀνθρώπους πού βαπτίσθηκανστό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος μέσαστήν ὀρθόδοξο κολυμβήθρα

Ὅλοι ἐμεῖς οἱ βαπτισμένοι καί μυ-ρωμένοι ὀρθόδοξοι χριστιανοί πα-ρά τίς τοπικές ἀποστάσεις πού μπο-ρεῖ νά μᾶς χωρίζουν συναποτε-λοῦμε ἕνα ἑνιαῖο καί ἀδιάσπαστοσύνολο τό πνευματικό σῶμα τῆςἘκκλησίας

Προσπαθοῦμε ὅλοι νά ζοῦμε τήζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ἀγωνιζόμα-στε νά ζήσουμε τό Εὐαγγέλιό τηςνά ἁγιαζώμαστε ἐν Ἁγίῳ Πνεύματιμέ τά χαριτόβρυτα ἅγια μυστήριαὍλοι χαιρόμαστε τή λαμπρότητακαί τή δόξα τῆς Ἐκκλησίας μαςΖοῦμε στήν μητρική της ἀγκάλη πο-ρευόμαστε μαζί της τήν πορεία τῆςπνευματικῆς μας ζωῆς τήν πι-στεύουμε ὡς Κιβωτό σωτηρίας κιὡς πιστά παιδιά της προχωροῦμε μέτή σκέπη της πρός τόν λιμένα τῆςσωτηρίας

Δέν μποροῦμε ὅμως σήμερααὐτή τή μοναδική ἡμέρα τῆς Ἐκκλη-σίας μας νά μή φέρουμε στή σκέψιμας καί κάποιους ἴσως καί βαπτι-σθέντες χριστιανούς οἱ ὁποῖοι μι-μοῦνται τούς Φαρισαίους τῆς πρώ-της Πεντηκοστῆς

Μιμηταί τῶν ΦαρισαίωνΤυφλωμένοι πωρωμένοι σκοτι-

σμένοι ὑποδουλωμένοι στόν ἐγωι-σμό τους καί τά πάθη τους δέσμιοι

τῶν σκοτεινῶν κέντρων καί τῶνσκοτεινῶν δυνάμεων ἀνέγγιχτοιἀπό τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί τῆςὈρθοδοξίας μισοῦν ἄσπονδα τήνἘκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας

Στή δισχιλιετῆ ἱστορία τῆς ὀρθο-δόξου Ἐκκλησίας μας Ἀπόστολοιμαρτυρικοί ἀποστολικοί πατέρεςμάρτυρες ὅσιοι νεομάρτυρες ὁμο-λογοῦν καί διακηρύσσουν τό μῖσοςτῶν ποικιλομόρφων Φαρισαίων καίτυράννων οἱ ὁποῖοι λυσσαλέα πολέ-μησαν τήν Ἐκκλησία μας

Δυστυχῶς καί σήμερα ὑπάρχουνοἱ μιμηταί τῶν Φαρισαίων Δέν συγ-κινοῦνται δέν διδάσκονται δένπροβληματίζονται ἀπό τήν μακραί-ωνα ἁγία ζωή τήν προσφορά τήνβοήθεια τά θαύματα τήν παρουσίατοῦ Θεοῦ μας καί ὅλων τῶν ἁγίωνμέσα στήν Ἐκκλησία

Σκοτεινοί σκληροί κι ἀνάλγητοιβουλεύονται καί ὁμολογοῦν τήνἐμπάθεια καί τό ἄσπονδο μῖσος τουςκατά τῆς ἘκκλησίαςἩ βία ἡ ἀπάτηἡ συκοφαντία ἡ πολιτική οἱ φοβε-ρές αἱρέσεις ἡ φιλοσοφία τοῦ κό-σμου ὁ ὀρθολογισμός ἡ χλεύη ὁδιασυρμός ὁ διωγμός ἡ ἁρπαγή ἡὑποτίμησι ἡ περιφρόνησι τῶν κλη-ρικῶν ὅπως πάντοτε ἔτσι καί σήμε-ρα χρησιμοποιοῦνται γιά νά χτυπή-σουν τόν Χριστό καί τήν ἘκκλησίαΤου Καί ἄν οἱ πολέμιοι αὐτοί σήμε-ρα συναντοῦσαν τόν Χριστό ἐμπρόςτους χωρίς ἀμφιβολία σάν τούςΦαρισαίους θά Τόν ἔπιαναν θά Τόνἔδεναν θά Τόν φυλάκιζαν καί θάΤόν σταύρωναν ἐκ νέου

Ἰδιαιτέρως σήμερα μέ τήν παναί-ρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τόνσυγκρητισμό πού ἁπλώνεται παν-τοῦ καί στά ἐγχειρίδια ἀκόμη τοῦσχολικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευ-τικῶν πολεμοῦν τήν Θεότητα τοῦΧριστοῦ μας ἀγωνίζονται νά ξερρι-ζώσουν Χριστό καί Ἐκκλησία ἀπό τίςκαρδιές τῶν παιδιῶν μας

ἈγαπητοίΣήμερα Πεντηκοστή ἄς ἀναλογι-

σθοῦμε τήν προδοσία τῶν Φαρισαί-ων ὅλων ἐκείνων πού τούς μιμήθη-καν καί τούς μιμοῦνται ἀλλά καί τόκαθῆκον μας

Μή πτοηθοῦμε ἀπό τόν πόλεμοτῶν ἐχθρῶν τῆς Ἐκκλησίας Ἀλή-θεια ποῦ εἶναι ἐκεῖνοι πού τήν πο-λέμησαν γιά νά τήν ἀφανίσουνἈφανίσθηκαν χάθηκαν οἱ ἴδιοιhellip Ἄςπολεμοῦν καί σήμερα μέ ὅλο τό

μῖσος τους καί τήν ἀγριότητά τουςἩ Ἐκκλησία δέν φοβᾶται τούς ἰσχυ-ρούς τοῦ κόσμου ὅποιοι κι ἄν εἶναιΔέν εἶναι ἀνθρώπινος ὀργανισμόςἀλλά θεανθρώπινος θεοσύστατοςθεοσυντήρητος

Ἀπιστίαhellip ὁ φόβοςἈποτελεῖ ἀπιστία καί ἀπαράδεκτη

ἀμφισβήτησι τοῦ κύρους καί τῆςἀληθείας τῶν λόγων τοῦ Κυρίουμας τό νά φοβώμαστε μήπως νικηθῇκαί παύσῃ νά ὑπάρχῃ ἡ Ἐκκλησίατοῦ Χριστοῦ

Ἐμεῖς ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοίκινδυνεύουμε νά χάσουμε τήν ἀλή-θεια καί τή σωτηρία ἄν ἀφήσουμετούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ καί τῆςἘκκλησίας Του νά δροῦν ἀνενό-χλητοι Ἡ Ἐκκλησία μας ὡς θεαν-θρώπινος θεσμός δέν χάνεται

Γιʼ αὐτό ὅλοι μας ἄς ἀφυπνι-σθοῦμε Ἄς βοηθήσουμε τόν ἑαυτόμας νά γίνῃ γνήσιο συνειδητό μέ-λος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςμας ἄς θελήσουμε νά ἔλθουμεστήν ἀγκάλη τῆς Ἐκκλησίας μας καίμέ ταπείνωσι καί ὑπακοή νά ζοῦμετή χαριτόβρυτη ζωή της Ἄς γίνου-με τολμηροί καί ὁμολογηταί Ἔχουνοἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί λόγο πνευ-ματικῆς ἐμπειρίας Ἄς τόν ἐκφρά-σουμε μέ θάρρος καί τόλμη Ἄςὑψώσουμε τό λάβαρο τοῦ Ἀναστάν-τος Κυρίου κι ἄς διακηρύξουμε παν-τοῦ τό μοναδικό μήνυμα ldquoΟὐκ ἔστιἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρίαrdquo (Πράξ δ 12) Δέν ὑπάρχει μέ κανέναν ἄλλο ἡσωτηρία Νά ὁμολογοῦμε παντοῦαὐτό τό μήνυμα Γιά νά ἁπλώνεταιτό φῶς τό ἀληθινό νά κηρύσσεται ὁἈναστάς Κύριος καί Θεός μας γιάνά σιωποῦν οἱ μιμηταί τῶν Φαρισαί-ων καί σύγχρονοι πολέμιοι τοῦ Χρι-στοῦ μας

Μή πτοηθοῦμε ἀπό ἀπειλές καίἐκφοβισμούς ἀπό τήν πίεσι τῆςἐλλείψεως τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶνldquoΜεθʼ ἡμῶν ὁ Θεόςrdquo

Ἔτσι θά ἀποδυναμωθοῦν οἱἐχθροί τοῦ Χριστοῦ μας θά ὑψωθῇκαί θά λάμψῃ ὁ Σταυρός θά δο-ξασθῇ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μαςκαί ἐμεῖς ἑνωμένοι μέ τό Χριστό μαςθά ζοῦμε τή ζωή τοῦ ἁγιασμοῦ καίτῆς αἰωνιότητος Ἀμήν

Μετά πατρικῶν εὐχῶνΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

dagger Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣΚΟΣΜΑΣraquo

Ἂς ἀφήσωμεν ἀνεπηρέαστον τὸν πιστὸν λαὸννὰ ψηφίση συμφώνως πρὸς τὴν ἐθνικὴν

καὶ ἐκκλησιαστικὴν συνείδησίν τουΜία ὀρθόδοξος χριστιανικὴ

ἀδελφότης ἔρριξε laquoγραμμήraquo ὅπωςεἰς τὰς ἐκλογὰς τῆς 17ης Ἰουνίουὑπερψηφισθῆ τὸ κόμμα τῆς ΝΔδιὰ νὰ ὑπάρξη κυβέρνησις Πι-στεύομεν ὅτι ἡ στάσις τῆς Ὀρθο-δόξου Χριστιανικῆς ἀδελφότητοςεἶναι λανθασμένη διότι ταυτίζεταιμὲ ἕν κόμμα Βεβαίως καὶ θὰ πρέπηνὰ ψηφισθοῦν τὰ ὀλιγότερα ἀντιεκ-κλησιαστικὰ κόμματα ἢ τὰ μικρὰκόμματα τὰ ὁποῖα καθαρῶς ὑπηρε-τοῦν τὸ Ἔθνος καὶ τὴν ἘκκλησίανΤὸ νὰ ρίχνης ὅμως γραμμὴν διὰ τὴνὑπερψήφισιν ἑνὸς κόμματος εἶναιλάθος Πολὺ δὲ περισσότερον ὅτανκαὶ αὐτὸ τὸ κόμμα (ὅπως καὶ τὸ ΠΑ-ΣΟΚ) εἶναι ἐξίσου ἀντιεκκλησιαστι-κόν Διότι

1ον) Ζητεῖ τοὺς διακριτοὺς ρό-λους Ἐκκλησίας ndash Πολιτείας ὅταναὐτοὶ καθιερώθησαν μὲ τὸν κατα-στατικὸν χάρτην τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος (1975) ἀλλὰ καὶ μὲlaquoπραξικοπηματικὰςraquo ἀποφάσειςτῶν Κυβερνήσεων αἱ ὁποῖαι ἐπηκο-λούθησαν μετὰ τὴν ψήφισιν καὶ τὴνἐφαρμογὴν τοῦ χάρτου

2ον) laquoἘξωβέλισεraquo ἀπὸ τὰ σχο-λεῖα τὴν ἐξομολόγησιν καθιέρωσετὴν πολιτικὴν κηδείαν καὶ τὴν ἵδρυ-σιν ἀποτεφρωτηρίων νεκρῶν κλπἐνῶ διὰ νὰ καταργήση τὸ βιβλίοντῆς Στ´ Δημοτικοῦ τῆς συγγραφέ-ως κ Ρεπούση ἐχρειάσθη νὰ περά-ση ἀρκετὸς χρόνος καὶ τὸ ἔπραξεὅταν διεπίστωσεν ὅτι ἐκινδύνευενἐκλογικῶς

Νὰ ὑπενθυμίσωμεν ὅτι προώθη-σε τὸ σύμφωνον ἐλευθέρας συμ-βιώσεως καὶ ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸςδικαιοσύνης τῆς ΝΔ ἦτο ἕτοιμος νὰτὸ πράξη καὶ διὰ τοὺς ὁμοφυλοφί-λους ἀλλὰ μετὰ τὴν κατακραυγὴνεἶχεν εἴπει ὅτι δὲν εἶναι ἀκόμη ὥρι-μοι αἱ κοινωνικαὶ συν θῆκαι

Ἐνῶ σήμερον ὁ Ἀρχηγὸς τῆς ΝΔζητεῖ μονολεκτικῶς τὴν ἀπενοχο-ποίησιν τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ τὰ στελέχητου δὲν ἐπικρίνουν τὸν ΣΥΡΙΖΑ ἢκαὶ τὰ ἄλλα μικρὰ κόμματα τὰὁποῖα θεωροῦν ὅτι ἡ Ἐκκλησία δια-θέτει μυθικὸν πλοῦτον καὶ ὡς ἐκτούτου θὰ πρέπη νὰ φορολογηθῆὡς ἐν δυνάμει μεγάλος ἐφοπλι-στής Ἐλάχιστα στελέχη τῆς ΝΔὑπερασπίζονται τὴν Ἐκκλησίαν

Ὑπάρχει τέλος ἕν πολὺ σο-βαρὸν ζήτημα τὸ ὁποῖον θὰ ἔπρεπενὰ εἶχε προβληματίσει ἐντόνως τὴνὈρθόδοξον Χριστιανικὴν Ἀδελφό-τηταν πρὶν λάβη μίαν τοιαύτην ἀπό-φασιν Τὸ ζήτημα ἔχει σχέσιν μὲαὔξησιν τῶν τελῶν κατὰ 400 διὰτὴν διανομὴν ἑβδομαδιαίων ἐκκλη-σιαστικῶν ἐντύπων καὶ τὴν αὔξησιντῶν τελῶν κατὰ 150 καὶ 300 διὰτὴν διανομὴν τῶν ἐκκλησιαστικῶνπεριοδικῶν ὑπὸ τοῦ Ταχυδρομείου

Τί ἔπραξε ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Νέας Δη-μοκρατίας καὶ τὰ στελέχη του διὰτὸ ζήτημα αὐτό Ἀπολύτως τίποταμὲ ἀποτέλεσμα ἐκκλησιαστικὰἔντυπα νὰ κλείνουν ἢ νὰ μετατρέ-πουν τὴν ἑβδομαδιαίαν ἢ 15ήμερονἔκδοσίν των εἰς περιοδικήν Ὑπεν-θυμίζομεν ὅτι ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸςτῆς κυβερνήσεως τοῦ κ Λουκᾶ Πα-παδήμου εἶχεν ἐκλεγῆ βουλευτὴςμὲ τὸ ΛΑΟΣ προσεχώρησεν εἰςτὴν ΝΔ καὶ παρέμεινεν εἰς τὴν θέσιντου ἕως καὶ τὸν σχηματισμὸν ὑπη-ρεσιακῆς Κυβερνήσεως ὑπὸ τὸνΠρόεδρον τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπι-κρατείας κ Παναγιώτην Πικραμμέ-νον Αἱ διαμαρτυρίαι καὶ αἱ παραστά-σεις πολλαὶ πρὸς τοὺς βουλευτὰςκαὶ ἰδιαιτέρως πρὸς τοὺς βου-λευτὰς τῆς ΝΔ καὶ τὸν ἁρμόδιονὑπουργόν της ὁ ὁποῖος πολιτεύεταιεἰς τὴν περιφέρειαν Ἀττικῆς Παρέ-σχον ὑποσχέσεις αἱ ὁποῖαι ἔμεινονὑποσχέσεις μὲ ἀποτέλεσμα τὸ πρό-βλημα νὰ laquoφουντώνηraquo διότι χρει-άζονται πολλαπλασίως περισσότεραχρήματα διὰ τὴν διανομὴν τῶνἐκκλησιαστικῶν ἐντύπων ἀπ᾽ ὅτιστοιχίζει ἡ παραγωγή των Καὶ θὰσυμπλέουν μὲ τοὺς laquoστραγγα-λιστὰςraquo τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ τύπουκαὶ θὰ σιωποῦν εἰς τὰς ἀπειλὰς τῶνσκληρῶν ἐκκλησιομάχων καὶ ἀθέωνκαὶ θὰ ρίχνωμεν καὶ γραμμὴν διὰτὴν ὑπερψήφισίν των παρα-πλανῶντες τὸν πιστὸν λαόν Ἂς τὸνἀφήσωμεν νὰ ἐπιλέξη τοὺς ἐκλε-κτοὺς ἐκπροσώπους του συμφώ-νως πρὸς τὴν Ἐθνικὴν καὶ Ἐκκλη-σιαστικὴν συνείδησίν του

ΓΖ

Ἁλωνίζουν κυριολεκτικῶςαἱ αἱρέσεις εἰς τήν Σερβίαν

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 30ην Μαΐου ἐκτοῦ Βελιγραδίου

laquoἈπὸ τὶς 150 αἱρέσεις πού δρα-στηριοποιοῦνται στὴ χώρα ἡ πιὸἐπιθετικὴ εἶναι ἡ Black Rose ποὺοἱ ὀπαδοὶ της πίνουν αἷμα ἀνθρώ-πων καὶ ζώων

Τὰ ἀνησυχητικὰ αὐτὰ στοιχεῖαπαρουσίασε ὁ εἰδικὸς σὲ θέματααἱρέσεων Δημήτριος PastuovicΣτὴ Σερβία δήλωσε ὑπάρχουν πά-νω ἀπο 150 αἱρέσεις οἱ ὁποῖεςἀσκοῦν ἐπιρροὴ σὲ πάνω ἀπὸ200000 ἀνθρώπους

Ἑπομένως δὲν ἐκπλήσσει ἡτραγωδία τῶν σατανιστῶν στὸ Ζέ-μουν ὅπου τὴν περασμένη ἑβδο-μάδα μία γυναίκα σκότωσε τὸ μω-ρό της μόλις 40 ἡμερῶν μὲ 15 μα-χαιριὲς καὶ στὴν πόρτα τοῦ σπι-τιοῦ της εἶχε ζωγραφισμένα σημά-δια σατανιστικῆς αἵρεσης

Ἡ κ Σακοράφατοῦ ΣΥΡΙΖΑ

ὑπέρ τοῦ διαχωρισμοῦΚράτους ndash Ἐκκλησίας

Ἡ ὑποψηφία βουλευτής τοῦ ΣΥ-ΡΙΖΑ κ Σοφία Σακοράφα ὁμι-λοῦσα κατά τήν 1ην Ἰουνίου διάτό πρόγραμμα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἀνε-φέρθη εἰς τάς σχέσεις Ἐκκλη-σίας-Πολιτείας τονίζουσα πώςἐάν ἔλθη ὁ ΣΥΡΙΖΑ εἰς τήν ἐξου-σίαν θά ἀρχίση διάλογον διά τόνπλήρη διαχωρισμόν Κράτους-Ἐκκλησίας

Ο ΣΕΒ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΕΖΗΤΗΣΕΝΑΠΟ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝ ΝΑ ΕΝΕΡΓΗΣΗΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΙΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΩΣΒΛΑΣΦΗΜΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΤό ἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλας τάς χριστιανικάς χώρας

διότι ἐμφανίζει τόν ἱδρυτήν τῆς Ἐκκλησίας μας ὡςἔχοντα διαστροφικά πάθη

Ὄπισθεν τοῦ κόμματος laquoΔημι-ουργία Ξανάraquo εὑρίσκονται οἱ λε-γόμενοι laquoΜάρτυρες τοῦ ἸεχωβᾶraquoΤοῦτο ὑπεστήριξε τήν 2αν Ἰουνί-ου ἡ ἱστοσελίς laquopentapostag-magrraquo Συμφώνως πρός ὅσαἀνήρτησε

laquoΠολιτικό κόμμα ἤ Παραθρη-σκευτική Σέκτα τῶν ldquoἸεχωβάδωνrdquoτό κόμμα ldquoΔημιουργία ξανάrdquoΠολλοὶ ἐξεπλάγησαν μὲ τὰ πε-ριέργως ψηλὰ ποσοστὰ ποὺ κα-τέγραψε τὸ ldquoΔημιουργία ξανάrdquoτοῦ Θάνου Τζήμερου ὄχι μόνοστὰ μεγάλα ἀστικὰ κέντρα (κάτιτὸ ὁποῖο εἶναι φυσιολογικὸ καὶἴσχυσε καὶ στὴν περίπτωση τῆςΔράσης) ἀλλὰ κυρίως στὴν ἐπαρ-χία Σὲ περιοχὲς μὲ μηδενικὴπροβολὴ καί ἀνύπαρκτα ἱκανὰστελέχη ἢ προσωπικότητες ὁΤζήμερος τὰ πῆγε πολὺ καλὰ γιὰπρώτη φορά Τυχαῖο Δὲν νομί-ζω

Ἡ ἐξήγηση μᾶς ἦρθε ἀπὸ ἔγκυ-ρες πληροφορίες Ἡ οἰκογένειατοῦ Τζήμερου στὸ Βόλο εἶναι ἀπὸτὶς πλέον ldquoδραστήριεςrdquo στὶς τά-ξεις τῶν ldquoΜαρτύρων τοῦ ἸεχωβᾶrdquoΤῆς ἀντίχριστης καὶ ἀνθελλη-νικῆς αὐτῆς παγκόσμιας σέκτας(μὲ ἕδρα τὶς ΗΠΑ) ποὺ ἀρνοῦνταιτὴν ἔννοια τῆς πατρίδας καταπα-τοῦν τὸν Σταυρὸ καὶ τὴ Σημαίακαὶ κάνουν ldquoἐναλλακτικὴ στρα-τιωτικὴ θητείαrdquo ἀρνούμενοι νὰπάρουν ὅπλο γιὰ τὴν ὑπεράσπισητῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων τῆςἙλλάδας

Αὐτὴ ἡ ἐπικίνδυνη παραθρη-σκευτικὴ ὁμάδα (ποὺ στηρίζει τὴνἐξάπλωσή της στὸ χρῆμα καὶ τὸνοἰκονομικὸ ἐκμαυλισμὸ τῶν θυ-μάτων της ἀφοῦ οἱ ldquoἀρχηγοὶrdquoεἶναι συνήθως ἐπιχειρηματίες μὲχοντρὸ πορτοφόλι) λειτουρ-γοῦν μὲ νοοτροπία ldquoγκέτοrdquo Ἔδω-σαν γραμμὴ στὰ μέλη τους σὲ ὅλητὴν Ἑλλάδα (ποὺ ὑπερβαίνουν τὶς100000) νὰ ψηφίσουν τοὺς συν-δυασμοὺς τοῦ Τζήμερου Μάλι-στα ἂν τὸ ψάξει κανεὶς στατιστι-κά τὰ ὑψηλότερα ποσοστὰ τοῦldquoΔημιουργία ξανὰrdquo σημειώθηκανἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει μεγαλύτερηldquoσυμπύκνωσηrdquo τῶν ldquoἸεχωβάδωνrdquo

Καὶ τὸ ldquoπρωτότυποrdquo συνθημα-τικὸ λογότυπο τοῦ κόμματος τοῦΤζήμερου -rdquoΔημιουργία ξανάrdquo-παραπέμπει στὰ συνήθη προπα-γανδιστικὰ συνθήματα τῆς συγ-κεκριμένης σέκτας μὲ πιὸγνωστὸ ἀπὸ ὅλα τὸ ldquoΞύπναrdquo

Ἀλλὰ καὶ συγκεκριμένες μαρ-τυρίες ἀπὸ τὴν περιφέρεια μᾶςἐνημέρωσαν πὼς ἀκόμη καὶ σὲμικρὰ χωριά ὅπου ὑπῆρχε κάποιαοἰκογένεια ldquoἸεχωβάδωνrdquo ἔδωσανμάχη ὑπὲρ τοῦ Τζήμερου καὶ τοῦπερίεργου κομματιδίου του

Αὐτά καὶ θὰ ἐπανέλθουμε μὲνέα στοιχεῖαraquo

Ὁ laquoΟΤraquo δέν ἠδυνήθη νά δια-σταυρώση ἀπό ἄλλας πηγάς τήνεἴδησιν Μετά χαρᾶς θά δημοσιεύ-ση τήν οἱανδήποτε ἀπάντησιν τοῦκ Τζήμερου ἤ τῆς οἰκογενείαςτου

Ὄπισθεν τοῦ κόμματος τοῦ κ Τζήμερου οἱ Χιλιασταί

Μεγάλος ὁ πνευματικός ἀγών τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Πολω-νίας Ἐντυπωσιακή ὅμως καί ἡlaquoκαρποφορίαraquo ἐκ τοῦ ἀγῶνοςαὐτοῦ ἐπισημαίνει ὁ ἈρχιεπίσκοποςΒαρσοβίας κ Σάββας ὁ ὁποῖος εἰςδιεθνές συνέδριον διά τήν παγκο-σμιοποίησιν κατεφέρθη ἐναντίοντῆς Εὐρώπης ἐπειδή ἀπαρνεῖταιτάς χριστιανικάς ρίζας της καί ὑπό-κειται εἰς τήν ἐπιρροήν τῶν δυνάμε-ων ἐκείνων αἱ ὁποῖαι εἶναι ὅμοιαι μέἐκείνας τοῦ Πύργου τῆς ΒαβέλΣυμφώνως πρός τόν κ ΔημήτριονΚουτρούλαν (Ἱστορικόν ὙποψήφιονΔρ Θεολογίας ΕΚΠΑ ΔιευθυντήνΙΕΘΠ)

laquoΔιεθνὲς Συνέδριο μὲ θέμα ldquoἩπαγκοσμιοποίηση στὸν Κόσμο τῆςὈρθοδοξίαςrdquo πραγματοποιήθηκεστὸ Τμῆμα Ὀρθοδόξου Θεολογίαςτοῦ Πανεπιστημίου Μπιαλύστοκτῆς Πολωνίας στὶς 26 Μαΐου ἐἔὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ ἈρχιεπισκόπουΒαρσοβίας Σάββα Προκαθημένουτῆς Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας καὶΠροέδρου τοῦ Τμήματος Θεολο-γίας

Ἐνώπιον πυκνοῦ ἀκροατηρίουκαὶ ἐκπροσώπων τῶν Τοπικῶν Πολι-τικῶν καὶ Ἐκκλησιαστικῶν Ἀρχῶνὁ Ἀρχιεπίσκοπος Βαρσοβίας κκΣάββας καὶ Καθηγητὲς λαϊκοὶ καὶκληρικοὶ τῶν Πανεπιστημίων Βαρ-σοβίας καὶ Μπιαλύστοκ ἔκανανἐνδιαφέρουσες ἀνακοινώσεις Ἐκμέρους τῆς Ἑλληνορθόδοξης Θεο-λογίας προσκλήθηκαν καὶ εἰσηγή-θηκαν γιὰ τὸ θέμα οἱ ἈθανάσιοςἈγγελόπουλος Καθηγητὴς Πανεπι-στημίου καὶ Πρόεδρος τοῦ Ἱδρύμα-τος Ἐθνικοῦ καί ΘρησκευτικοῦΠροβληματισμοῦ Θεσσαλονίκης(ΙΕΘΠ) καὶ ὁ Γρηγόριος ΛιάνταςΔρ Θεολογίας Ἐπ Καθηγητὴς τῆςἈνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδη-μίας Θεσσαλονίκης ἈντιπρόεδροςΙΕΘΠ

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σάββας ἐπισή-μανε ἐπί λέξει ldquoἡ Εὐρώπη βασίζεταιστὰ χριστιανικὰ θεμέλια καὶ στὴνἐθνικὴ πολυπολιτισμικότηταrdquo ldquoοἱχριστιανικὲς ρίζες ἔκαμαν τὴνΕὐρώπη πολιτισμένη καὶ πνευμα-τικὴ ἤπειροrdquo ldquoεἶναι μεγάλο κρίμαποὺ ἡ σημερινὴ Εὐρώπη λησμονεῖαὐτὴ τὴν ἀλήθεια καὶ ὑπόκειταιστὴν ἐπιρροὴ ὅμοια μὲ ἐκείνη τῆςἐποχῆς τοῦ πύργου τῆς Βαβὲλ καὶαὐτὸ συμβάλλει στὴν στρέβλωσητοῦ πιὸ πολύτιμου δώρου ποὺ κα-τέχειrdquo

Ὁ κ Ἀγγελόπουλος μίλησε μὲθέμα ldquoἩ παγκοσμιοποίηση στὴν δι-δασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας καὶ ἡ στάση τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος στὸ Ζήτημαrdquo ὁ δὲ κΛιάντας μὲ θέμα ldquoἩ δημοκρατίακατὰ τὴν ἔννοιαν τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίαςrdquo

Οἱ Ἀνακοινώσεις προκάλεσαν

ἐνδιαφέρουσες συζητήσεις γιὰ τὴνκατάσταση στὴν Ἑλλάδα καὶ σʼἄλλες χῶρες τῆς ΕὐρωπαϊκῆςἝνωσης καὶ Εὐρωζώνης σὲ σχέσημὲ τὶς κοινωνικὲς καὶ πνευματικὲςἐπιπτώσεις τῆς οἰκονομικῆς παγκο-σμιοποίησης Ὁ Μακαριώτατοςκατʼ ἐντολὴ τοῦ Συνεδρίου θὰ ἀνα-λάβει πρωτοβουλίες ἐνημερώσεωςτῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδό-ξων Ἐκκλησιῶν στέλνοντας τὰΠρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου καὶ εἰση-γούμενος τὶς δικές του σκέψεις καὶπροτάσεις ἐπὶ τοῦ ζητήματος κατὰτὴν τάξη

Μὲ τὴν εὐκαιρία ὁ Μακαριώτα-τος δεξιώθηκε ἐγκάρδια τὴν Ἑλλη-νικὴ Ἀποστολὴ στὰ Δώματα τῆςἈρχιεπισκοπῆς καὶ τῆς Ἱ Συνόδουστὴν Βαρσοβία καὶ τὴν συνόδευσεπροσωπικὰ στὰ Ἱερὰ Προσκυνήμα-τα-Προπύργια τῆς Ὀρθοδοξίαςστὴν Πολωνία στὴν Γκραμπάρκαστὸ Σουπράσλ στὸν Ἅγιο Δημή-τριο Θεσσαλονίκης στὸ Σάκι ὅπουἡ θαυματουργὴ εἰκόνα τοῦ ἉγίουΔημητρίου τοῦ 18ου αἰ πού μετα-νάστευσε μὲ περιπετειώδη τρόποἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ στὴν Δύση ἐδῶστὴν Πολωνία

Τὴν Κυριακὴ ὁ Μακαριώτατοςπροέστη Θ Λειτουργίας στὸν Ἱ ΝἸωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ στὸ Χαϊ-νούβκα καὶ ἔθεσε τὸν θεμέλιο λίθοἑνὸς νέου ναοῦ στὴ μνήμη τῶν Νε-ομαρτύρων Ὀρθοδόξων Χρι-στιανῶν Πολωνῶν τοῦ Χόλμς καὶΠοντλάσκι ἀμέσως μετὰ τὸν Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο Εἶναι ἡ περίο-δος μεγάλου φανατισμοῦ τοῦ Ρω-μαιοκαθολικισμοῦ ἐπιτόπου ἐναν-τίον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςτῆς Πολωνίας Ἐν τῷ μεταξὺ ἔγι-ναν ἐπισκέψεις σὲ περικαλλεῖςναοὺς στὸ Μπιαλύστοκ (ἹΝἉγΠνεύματος μὲ μοναδικὸ καμπα-ναριὸ-κόσμημα 73 μ καὶ ΜικρὰἉγία Σοφία) καὶ στὸ Χαϊνούβκα (ἹΝ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ καὶ ἹΝἸωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ) ὡραι-ότατα ἔργα ὄχι μόνο τῆς λατρείαςἀλλὰ καὶ τῆς τέχνης

Μὲ τὴν εὐκαιρία νὰ πληροφορή-σουμε τοὺς διαδικτυακοὺςἀναγνῶστες ὅτι ὁ πληθυσμὸς τῆςΠολωνίας εἶναι 37 ἑκατομμ τὰὁποῖα θρησκευτικὰ κατανέμονταιὡς ἑξῆς Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλη-σία 97 Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία 2Εὐαγγελικοί Οὐνίτες Ἑβραῖοι καὶλοιποὶ 1

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Πο-λωνίας σήμερα μὲ τὶς πρωτοβου-λίες τοῦ Μακαριωτάτου βρίσκεταισὲ περίοδο μεγάλης καρποφορίαςμὲ ἐπίκεντρο τὸν οἰκοδομικὸὀργασμὸ ναῶν στὶς πόλεις καὶ στὰχωριά Οἱ κληρικοὶ τῆς Ἐκκλησίαςαὐτῆς εἶναι στὴν πλειοψηφία τουςνέοι καὶ μορφωμένοι Αἰσθητή ἐπί-σης εἶναι ἡ παρουσία νεολαίας στὶςἀκολουθίες τῶν ἐκκλησιῶν καὶ σʼἄλλες πνευματικὲς ἐκδηλώσειςraquo

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΑΡΝΕΙΤΑΙ

ΤΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑΣ ΡΙΖΑΣ ΤΗΣΤί λέγει διά τήν πορείαν τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τήν χώραν του

Ὁ τηλεοπτικός σταθμός ἀναπαράγει τάς κατασκευάς τοῦ Σιωνιστικοῦ Μουσείου Ροκφέλερ τοῦ Τελ Ἀβίβ

Ο ΣΕΒ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΣΑΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΝ ΜΕ ΤΟ laquoΣΚΑΪraquo

Διότι ὁ laquoὅμιλος Ἀλαφούζουraquo συνεχίζει νά ἀπομειώνη τόν Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας Ἰησοῦν Χριστόν

Τήν διακοπήν κάθε συνεργασίαςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μετάτῶν Ραδιοτηλεοπτικῶν Μέσων Ἐνη-μερώσεως τοῦ laquoὉμίλου Ἀλαφού-ζουraquo ζητεῖ μέ νέον ἔγγραφόν τουπρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον καί τήνἹεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆςἙλλάδος ὁ Σεβ Μητροπολίτης Πει-ραιῶς κ Σεραφείμ Εἰς τό ἔγγραφονπροβάλλει τό ἐπιχείρημα ὅτι ἡ συν -εργασία πρέπει νά διακοπῆ laquoἐδῶκαί τώραraquo διότι ὁ laquoὅμιλος Ἀλαφού-ζουraquo μέσῳ τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθ-μοῦ συνεχίζει νά ἀπομειώνει τόν Δο-μήτορα τῆς Ἐκκλησίας τόν ὁποῖονἐμφανίζει laquoὡς ldquoἐρωτύλονrdquo ὡς ldquoκι-νηματίανrdquo ὡς ldquoπλάνονrdquo ὡς ldquoκοινόνθνητόνrdquoraquo Ἀκόμη ὑποστηρίζει ὅτιδῆθεν laquoἀνευρέθησαν ὁ τάφος τάλείψανα ὡς καί τά λείψανα τῆςδῆθεν συζύγου καί τῶν τέκνωναὐτοῦraquo Στοιχεῖα τά ὁποῖα εἶναιἀνυπόστατα καί κατασκευασμέναὑπό τοῦ Σιωνιστικοῦ Μουσείου Ροκ-φέλερ τοῦ Τελ Ἀβίβ ὑπογραμμίζει ὁΣεβ Μητροπολίτης Πειραιῶς

Τό ἔγγραφονΤό πλῆρες κείμενον τοῦ ἐγγρά-

φου ὑπό ἡμερομηνίαν 15ην Μαΐου2012 πρός τόν Πρόεδρον τῆς ἹερᾶςΣυνόδου καί τήν Ἱεράν Σύνοδον ἔχει

ὡς ἀκολούθωςlaquoΕἰς ἀπάντησιν τοῦ ὑπʼ ἀριθμ

21418931052012 Ὑμετέρου Ἐγκυ-κλίου Σημειώματος περί ldquoὑπενθυμί-σεως περί τῆς εὐαισθητοποιήσεωςτῆς κοινῆς γνώμης πρός συγκέν-τρωσιν τροφίμων ὑπό τοῦ Ραδιοτη-λεοπτικοῦ Σταθμοῦ ΣΚΑΪrdquo πάνυεὐλαβῶς προάγομαι ὅπως ἀναφέ-ρω Ὑμῖν ὅτι τυγχάνει πασίδηλονπλέον γεγονός ἡ σύμπλευσις καίσυμπόρευσις τοῦ εἰρημένου Ραδιο-τηλεοπτικοῦ Ὀργανισμοῦ συμφε-ρόντων τοῦ κ Ἰ Ἀλαφούζου μετάτῶν διϊστορικῶς μισούντων τό πα-νυπερτέλειον Θεανδρικόν πρόσω-πον τοῦ Σωτῆρος Κυρίου ὀργάνωντοῦ διεθνοῦς Σιωνιστικοῦ λόμπυ ὡςἀπεδείχθη ἐκ τῆς κατά τήν Ἁγίαν καίΜεγάλην Ἑβδομάδα τοῦ 2012 ἀπόΜ Τρίτης ἕως καί Μ Παρασκευῆςπροβολῆς τῶν αἰσχρουργημάτωνκαί πλαστογραφημένων κατα-σκευῶν τοῦ Σιωνιστικοῦ ΜουσείουΡοκφέλερ τοῦ Τελ-Ἀβίβ διά τῶνὁποίων σκαιῶς καί βαναύσως καθυ-βρίζεται καί ἀπομειοῦται ὁ Δομήτωρτῆς Ἐκκλησίας καί παρίσταται ὡςldquoἐρωτύλοςrdquo ὡς ldquoκινηματίαςrdquo ὡςldquoπλάνοςrdquo ὡς ldquoκοινός θνητόςrdquo τοῦὁποίου δῆθεν ἀνευρέθησαν ὁ τά-φος τά λείψανα ὡς καί τά λείψανατῆς δῆθεν συζύγου καί τῶν τέκνωναὐτῶν

Καί ὅλα ταῦτα στηριζόμενα εἰς

κατασκευασμένα ὑπό τῶν ἰδίωνπλαστογραφημένα καί κίβδηλα καίἀνυπόστατα στοιχεῖα τά ὁποῖα ὅλακατά μυστηριώδη σύμπτωσιν ldquoἀνε-καλύφθησαν ἐσχάτωςrdquo ὑπό τῶνἰδίων Ἡ κακοποιός αὐτή ἐνέργειατοῦ εἰρημένου Ὀργανισμοῦ διεκδι-κεῖ τήν πρωτοτυπίαν εἰς τά ἑλληνικάΜΜΕ καί ἐπανελήφθη διά δευτέρανφοράν Παρέλκει ἑπομένως εὐλό-γως φρονῶ νά ἀναφέρω Ὑμῖν ὅτι διʼαὐτῶν τῶν ἀπαραδέκτων ἐνεργειῶνκαί προβολῶν ἀπομειοῦνται καί τάὙμέτερα πρόσωπα ὡς καί ἡ Ἁγιωτά-τη ἡμῶν Ἐκκλησία συνολικῶς ὡςδῆθεν ἑδραζομένη ἐπί μιᾶς ldquoἀπάτηςrdquoκαί ἑνός ldquoψεύδουςrdquo

Ἑπομένως τίθεται τό καταλυτι-κόν ἐρώτημα δύναται ἡ Ἁγιωτάτηἡμῶν Ἐκκλησία νά μακροθυμῇ καίνά ἀνέχεται ἀδιαμαρτυρήτως το-σαύτην λάσπην καί χυδαιολογίανκατά τοῦ πανυπερτελείου προσώ-που τοῦ Σωτῆρος Κυρίου καί μάλι-στα νά συνεχίζῃ τήν συνεργασίανμετά τῶν διακινητῶν αὐτῶν

Καί δύναταί τις νά αἰτιολογήσῃτήν ἐπιδειχθεῖσαν ἀρχικῶς ἐπιεί-κειαν πρός τόν συγκεκριμένον Ὅμι-λον διά τήν πρώτην ὁμοειδῆ ἐνέρ-γειάν του κατά τήν παριππεύσασανΜ Ἑβδομάδα τοῦ 2011 κατόπιν καίτῶν ληφθεισῶν ὑπό τοῦ Μακαριω-τάτου Προέδρου διαβεβαιώσεωνπερί μή ἐπαναλήψεως Ἀλλʼ εἶναι

ὅμως δυνατόν μετά τήν ἀποδεδει -γμένην ἐμμονήν καί τόν εὐτελισμόντῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας νάσυνεχίζεται μιά τοιαύτη ἄθεσμοςσυνεργασία ἡ ὁποία μπορεῖ νά συγ-κεντρώνει κάποια τρόφιμα διά τήνἀνακούφισιν τῶν ἐνδεῶν ἀλλά δη-λητηριάζει τάς ψυχάς τοῦ χριστω-νύμου πληρώματος ταυτίζουσα καίσυγχέουσα τούς διακόνους καί λά-τρεις τοῦ Παναχράντου προσώπουτοῦ Κυρίου μετά τῶν ἀπομειωτῶνκαί ὑβριστῶν Αὐτοῦ

Ὅθεν παρακαλῶ ὅπως κατόπιντῶν ἀνωτέρω ἀνακληθῇ τό ὑπʼἀριθμ 21418931052011 Ὑμέτε-ρον Ἐγκύκλιον Σημείωμα ἐκδοθένἐντολῇ Ὑμῶν καί δεόντως διακη-ρυχθῇ ἡ παῦσις συνεργασίας μετάτοῦ εἰρημένου Ὁμίλου Πάνυ δέεὐσεβάστως προάγομαι ὅπως ἀνα-φέρω Ὑμῖν ὅτι ἡ καθʼ ἡμᾶς Ἱ Μη-τρόπολις δημοσίᾳ κατόπιν τῶνἀνωτέρω καί ὡς ἔχουσα καί κανο-νικήν δικαιοδοσίαν ἐπειδή ὁ εἰρη-μένος Ὅμιλος ἑδρεύει ἐν τοῖς ὁρί-οις Αὐτῆς ἔχει δηλώσει ὅτι δέν ἐπι-θυμεῖ οἱανδήτινα πλέον συνεργα-σίαν μετ᾽ Αὐτοῦ ἐκδοθέντος σχετι-κοῦ ἀνακοινωθέντος ὅ καί συνυπο-βάλλω μετά τῆς παρούσης αἰτήσε-ως

Κατασπαζόμενος τάς Ὑμετέραςσεπτάς Δεξιάς διατελῶ

dagger ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜraquo

Page 4: Ορθόδοξος Τύπος φ. 1930, 8/6/2012

Σελὶς 4η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Ποιὸ εἶναιτὸ χέρι τοῦ Θεοῦ

Ἰδιαίτερα σὲ στιγμὲς πολὺ δύσ -κολες καὶ ἐξαιρετικὰ κρίσιμες τὸλέμε ὅλοι καθαρά laquoὉ Θεὸς νὰ βά-λει τὸ χέρι Τουraquo Ἀκόμη καὶhellip ἄθε-λά μας τὸ λέμε Εἴτε ὡς πιστοί εἴτεκαὶ ὡς ἄπιστοι (ἢ καὶ ὀλιγόπιστοι)ἀκόμη Ἀλλὰ καὶ τότε πού διαφύ-γαμε ἕνα μεγάλο κίνδυνο μία ἐξαι-ρετικὰ δύσκολη κατάσταση τί λέ-με πάλι laquoἜβαλε ὁ Θεὸς τὸ χέριΤου καὶ γλύτωσαraquo ἢ laquoτὸ χέρι τοῦΘεοῦ μὲ ἔσωσεraquo

Ἀλλὰ τί εἶναι αὐτὸ τὸ χέρι τοῦ

Θεοῦ πού μᾶς λυτρώνει Μοιάζει μὲ τὸ στοργικὸ χέρι τῆς

μάνας Μοιάζει μὲ τὸ στιβαρὸ χέρι τοῦ

πατέρα Μοιάζει μὲ τὸ σωτήριο χέρι τοῦ

ναυαγοσώστηΜοιάζει μὲ τὸ ἀκαταμάχητο

ἐκεῖνο χέρι πού σπάζει ὅλα τὰ δε-σμά

Ἢ μοιάζει μὲ ἐκεῖνο τὸ προστα-τευτικὸ χέρι ποὺ δὲν σʼ ἀφήνει νὰκρημνιστεῖς στὸν κατηφορικὸ δρό-μο πού πῆρες

Μήπως πάλι εἶναιhellip Ἐκεῖνο πού χώρισε στὰ δύο τὴν

Ἐρυθρὰ θάλασσα γιὰ νὰ πορευτεῖὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς μακριὰ ἀπʼτοὺς τυράννους του

Ἐκεῖνο πού τοῦ σκόρπιζε γιὰχρόνια τὸ μάννα ἐκεῖ στὴν πορείατου στὴν ἔρημο

Ἐκεῖνο πού δὲν ἄφησε τὰ τρίαπαιδιὰ νὰ καοῦν στὸ καμίνι τοῦ Να-βουχοδονόσορα

Ἢ ἐκεῖνο ποὺ ἔσωσε τὸν μὲνΝῶε ἀπʼ τὸν κατακλυσμὸ τοῦ νε-ροῦ τὸν δὲ Λὼτ ἀπʼ τὸν κατα-κλυσμὸ τῆς φωτιᾶς ἐκεῖ στὰ Σόδο-μα καὶ τὰ Γόμορρα

Μήπως τελικά πρόκειται γιὰ τὸχέρι ἐκεῖνο ποὺ εὐλόγησε τὰ πέντεψωμιὰ καὶ τὰ δύο ψάρια καὶ χόρτα-σε τοὺς πέντε χιλιάδες

Μήπως πρόκειται γιὰ ἐκεῖνο ποὺμόλις ἔπιασε τὸ χέρι τῆς κατάκοι-της καὶ μὲ πυρετὸ πεθερᾶς τοῦ Πέ-τρου ἀμέσως ἐκείνη ἔγινε καλά

Μήπως πρόκειται γιὰ ἐκεῖνο ποὺμόλις κράτησε τὸν ἴδιο τὸν Πέτροτότε ποὺ ἀπὸ ὀλιγοπιστία βυθιζό-ταν στὴν τρικυμισμένη θάλασσαὁπότε καὶ δὲν καταποντίστηκε καὶσώθηκε ἀμέσως

Ἢ μήπως πρόκειται γιὰ ἐκεῖνοπού μόλις ἔπιασε τὸ χέρι τῆςνεκρῆς 12χρονης κόρης τοῦ Ἰαεί-ρου ἀμέσως αὐτὴ ἀναστήθηκε

Ὅπως καὶ νὰ τὸ κάνουμε αὐτὸτὸ χέριhellip

Πάντοτε ἔρχεται γιὰ νὰ δώσεικαὶ ποτὲ του γιὰ νὰ πάρει

Πάντοτε προσφέρει τὴ θαλπωρὴτου τὴν ἐξαίσια

Πάντοτε σκεπάζει μοναδικά Πάντοτε ὁδηγεῖ ἀνυπέρβληταΠάντοτε ἀνατρέπει ὅλα τὰ laquoδε-

δομέναraquoΠάντοτε εἶναι φιλεύσπλαχνο καὶ

φιλάνθρωποΠάντοτε θυσιαζόμενο γιʼ αὐτὸ

εἶναι καὶ ματωμένο

Στʼ ἀλήθεια ποιὸ εἶναι ἀκριβῶςαὐτὸ τὸ χέρι Γιατί σὲ κάθε περί-πτωση εἶναι πανίσχυρο ἀκαταμά-χητο μοναδικὰ δυνατό Καὶ δὲνμπορεῖ νὰ γίνει διαφορετικὰ ξέρε-τε Γιατί πρόκειται γιὰ τὸ ἴδιο τὸ χέ-

ρι τοῦ Θεοῦ Καὶ τί εἶναι ὁ Θεὸςπαρὰ ὁ laquoΚύριος τῶν δυνάμεωνraquo(Ψαλμ 2310)

Σὲ πάρα πολλὰ σημεῖα ἡ ἉγίαΓραφὴ λέγει γιὰ τὸ πανίσχυρο αὐτὸχέρι τοῦ Θεοῦ

bull laquoΤὰ χέρια Σου μὲ ἔπλασαν καὶμὲ δημιούργησανraquo (Ἰὼβ 108 καίΨαλμ 11873)

bull laquoΑὐτοῦ εἶναι ἡ θάλασσα καὶΑὐτὸς τὴν ἔκανε καὶ τὴν ξηρὰ τὰχέρια Του τὴν ἔπλασανraquo (Ψαλμ945)

bull laquoΣύ Κύριε στὴν ἀρχὴ θεμε-λίωσες τὴν γῆ καὶ ἔργα τῶν χεριῶνΣου εἶναι οἱ οὐρανοὶraquo (Ψαλμ10126 καί Ἑβρ 110)

bull laquoἘγὼ εἶμαι ὁ πρῶτος κι ἐγὼὑπάρχω στὸν αἰώνα Τὸ χέρι μουθεμελίωσε τὴ γῆ καὶ ἡ δεξιά μουστερέωσε τὸν οὐρανὸraquo (Ἠσ 1213)

bull laquoΑὐτὰ ποὺ σκέφτηκε καὶ ἀπο-φάσισε νὰ κάνει ὁ Θεὸς ὁ ἅγιοςποιὸς θὰ τὰ ἐμποδίσει καὶ ποιὸς θὰἀποτρέψει τὸ χέρι τὸ ὑψηλόraquo (Ἠσ14 27)

Ἆραγε ποιὸς εἶναι τόσο δυ-νατὸς ὥστε νὰ μπορεῖ νὰ ἀντιστέ-κεται στὶς ἀποφάσεις τοῦ Θεοῦ καὶνὰ προβάλει ἐμπόδια στὶς θελήσειςΤου Κανένας ἀπολύτως Ἑπόμενοεἶναι νὰ ἀναρωτιέται ὁ προφήτηςἨσαΐας laquoΤὸ χέρι Σου τὸ ὑψηλὸποιὸς θὰ τὸ ἀποτρέψειraquo (Ἠσ 1427) Γιατί δὲν εἶναι ἄλλο παρὰ τὸἴδιο τὸ χέρι τοῦ Κυρίου τῶν δυνά-μεων

Στὸ διάβα τῶν αἰώνων πολλοὶἦταν ἐκεῖνοι ποὺ θεωροῦσαν τοὺςἑαυτοὺς τους ἰσχυρούς ἐπειδὴεἶχαν τὴν κοσμικὴ ἐξουσία γιὰ πα-ράδειγμα Ὁπότε καὶ τυφλωμένοιἀπὸ ὑπέρμετρο ἐγωισμὸ καὶ ἔπαρ-ση νόμιζαν ὅτι μποροῦσαν νὰ κά-νουν ὅτι ἤθελαν Ἀκόμη καὶ στοὺςἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ ἐκείνουςποὺ ὁλοφάνερα σκέπαζε τὸ προ-στατευτικό Του χέρι

Ἀλλὰ πόσο ἔξω ἔπεσαν Πόσο γε-λοιοποιήθηκαν

Κι αὐτὸ τὸ εἴδαμε νὰ ἐπαναλαμ-βάνεται ἄπειρες φορὲς μὲ τοὺςμάρτυρες Δὲν εἶναι μόνο ὅτι δὲντοὺς ἔβλαπταν τὰ φοβερὰ μαρτύ-ρια στὰ ὁποῖα τοὺς ὑπέβαλανἀλλὰ καὶ μέσα ἀπʼ αὐτά γίνοντανΧριστιανοὶ καὶ στὴ συνέχεια μάρ-τυρες οἱ ἴδιοι οἱ δήμιοι ποὺ τοὺςβασάνιζαν ὡς καὶ οἱ γυναῖκεςαὐτῶν τῶν ἰσχυρῶν καὶ τὰ παιδιὰτους ἀκόμη

Ἔτσι δὲν κατατροπώνονταν μό-νον αὐτοί ἀλλὰ καὶ ὁ νομιζόμενοςlaquoἰσχυρόςraquo ὁ τάχα ἀκατάβλητοςαὐτὸς ποὺ τοὺς ὑποκινοῦσε δη-λαδὴ ὁ ἴδιος ὁ Σατανᾶς Τί γελοι-οποίηση κι αὐτὴ μπροστὰ στὸ ὄντωςπαντοδύναμο χέρι τοῦ Θεοῦ

Ἀλλὰ τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ δὲν εἶναι

κάτι ἀόριστο δὲν εἶναι τρόπος τοῦλέγειν ἢ ὁ τρόπος ποὺ περιγρά-φουμε τὴν παντοδυναμία Τουεἶναι κάτι πάρα πολὺ συγκεκριμέ-νο Ἐν τέλει τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ δὲνεἶναι κάτι ἀλλὰ Κάποιος Εἶναι ὁἴδιος ὁ Χριστός Ναί

Ἂς δοῦμε τί ἀναφέρει ἐπʼ αὐτοῦὁ μεγάλος Πατέρας τῆς Ἐκκλησίαςμας Ἅγ Κύριλλος ΠατριάρχηςἈλεξανδρείας1

bull laquoΧέρι βέβαια τοῦ Πατέρα ποὺἔπλασε τὰ πάντα εἶναι ὁ Υἱός μέσωτοῦ ὁποίου ἔκανε τὰ πάντα καὶστὸν ὁποῖο βρίσκονται τὰ πάνταΓιατί λέγει laquoμὲ τὸν λόγο τοῦ Κυρί-ου στερεώθηκαν οἱ οὐρανοίraquo

bull laquoΕἶναι πανίσχυρος ὁ Λόγος τοῦΘεοῦ Πατέρα κι αὐτὸς εἶναι ὁ Κύ-

ριος τῶν δυνάμεωνraquobull laquoΧέριraquo καὶ laquoδεξιὰraquo Του ὁ Θεὸς

καὶ Πατέρας ὀνομάζει τὸν Υἱόbull laquoΑὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος τῶν δυ-

νάμεων καὶ τὸ ἀνίκητο χέρι τοῦ Πα-τέρα μὲ τὸ ὁποῖο ἔφερε τὰ πάνταστὴν ὕπαρξηraquo

Λοιπόν ὅποιοι καταφεύγουν

στὸ Χέρι αὐτό ὅποιοι βρίσκονταικάτω ἀπʼ τὴν κραταιή Του σκέπηὅποιοι τὸ ἀγγίζουν μὲ σεβασμό πί-στη πολὺ καὶ ἐλπίδαhellip

Τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ τοὺς φοβί-σει

Τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ τοὺς βλά-ψει

Μένουν ἀπρόσβλητοι ἀπʼ τοὺςπειρασμοὺς καὶ τὰ πάθη

Ἀπόρθητοι ἀπʼ τὸν ΣατανᾶΠληροῦνται μὲ τὴν Θεία ΧάρηΓίνονται χαρισματικοὶ καὶ χαρι-

τωμένοιΜπορεῖ ἐμεῖς νὰ εἴμαστε ἀδύνα-

τοι εἶναι ὅμως παντοδύναμο τὸΧέρι ἐκεῖνο ποὺ μᾶς κρατεῖ καὶ μᾶςσκεπάζει Κι ὅταν μᾶς σώζει ὁ Χρι-στός ἆραγε ποιὸς μπορεῖ νὰ μᾶςβλάψει

Τονίζει ὁ ἱ Χρυσόστομος laquoΚα-νεὶς ἂς μὴ ὑπερηφανεύεται γιὰ τὸνπλοῦτο του κανεὶς νὰ μὴ ὑπερη-φανεύεται γιὰ κάτι ἀπʼ τὰ κοσμικάἀλλὰ γιʼ αὐτὸ καὶ μόνο ἐπειδὴ ἔχειτὸν Κύριο Θεόraquo

Τί εὐλογία

Στʼ ἀλήθεια τί γίνεται μὲ ἐκεί-νους ποὺ τὸ ἀμφισβητοῦν ἢ καὶ τὸπεριγελοῦν ποὺ τὸ ἀρνοῦνται καὶτὸ ἐγκαταλείπουν αὐτὸ τὸ Χέρι

Τότε ὁ ἄνθρωπος μένει ἔρημοςκαὶ μὲ ἕνα τεράστιο κενὸ μέσα τουτὸ ὁποῖο μὲ τίποτε δὲν μπορεῖ νὰκαλύψει

Τότε ὁ ἄνθρωπος καταντᾶ νὰ κα-ταφεύγει σὲ ἄλλα χέρια ἁμαρτω-λά κακοποιά διεφθαρμένα σὲ χέ-ρια καθαρὰ διαβολικά

Τότε ὁ ἄνθρωπος πέφτει στὸ χά-ος τῆς ἀπόγνωσης καὶ τῆς ἀπελπι-σίας

Ὁ Γάλλος συγγραφέας Εὐγέ-νιος Ἰονέσκο εἶχε γράψει γιὰ τὸδράμα τῆς μακριὰ ἀπʼ τὸν Θεὸεὑρισκόμενης ψυχῆς του laquoΜπορῶνὰ πῶ ὅτι ἔχω ἐγκαταλείψει τὸνΟὐρανὸ κι ἔχω τὴν ἐντύπωση ὅτι ὁΟὐρανὸς μὲ ἔχει ἐγκαταλείψειhellipἜχουμε καταντήσει ἀνδρείκελακαὶ ἐρχόμαστε καὶ παρερχόμαστεδίχως λόγο ποὺ ἀκοῦμε καὶ λέμελέξεις δίχως νόημα Ἡ ὑλιστικὴζωὴ μᾶς ἔχει μεταμορφώσει σὲὄντα ξιπασμέναhellipraquo

Ἀλλὰ τὸ Χέρι αὐτὸ ἔρχεται κά-ποτε ἀκόμη καὶ ὡς τιμωρό ὅπωςσυνέβη μὲ τοὺς Ἰσραηλίτες οἱὁποῖοι ἔφθασαν στὸ σημεῖο καὶ νὰτὸ σταυρώσουν ἀκόμη Μὴ τὸξεχνᾶμεhellip

Νά λοιπόν καλοί μου φίλοι ποιὸ

εἶναι τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ Ὁ ἴδιος ὁΧριστός μας Ὁ παντοδύναμος Ὁφιλεύσπλαχνος Ἡ καταφυγή μαςἈλλὰ γιὰ νὰ μᾶς σκέπει πρέπει νὰεἴμαστε κοντά Του μαζί Του ὅσογίνεται πιστὰ καὶ ἀφοσιωμέναἘκεῖνος πάντοτε θέλει νὰ μᾶς σκέ-πει νὰ μᾶς ὁδηγεῖ νὰ μᾶς σώζειἈρκεῖ νὰ τὸ θέλουμε κι ἐμεῖς Νὰτὸ θέλουμε πολύhellip

1 Βλ laquoΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΝΗΣΑΙΑraquo Λόγοι Β΄ Γ΄ amp Ε΄

Κ Γ Παπαδημητρακόπουλος

(2ον)ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκη -νὸς ἀπὸ τὴν Ἱ Μονὴ τοῦ ὉσίουΣάββα τοῦ Ἡγιασμένου ἐκτὸς ἀπὸτοὺς μοναχικούς του ἀγῶνες ἐπι-δίδεται καὶ στὴ συγγραφὴ σπου-δαιοτάτων ἔργων ὑπὲρ τῆς Ὀρθο-δοξίας Γράφει ἔργα ἑρμηνευτικάδογματικά ἀντιρρητικά ἀσκητικάἠθικά ὁμιλητικά ἁγιολογικὰ καὶὑμνογραφικά

Τὸ σημαντικότερο δογματικὸἔργο τοῦ ἱεροῦ Δαμασκηνοῦ εἶναιἡ laquoΠηγὴ Γνώσεωςraquo τὸ ὁποῖο διαι-ρεῖται σὲ τρία μέρη α) Φιλοσοφικὰκεφάλαια β) Περὶ αἱρέσεων καὶ γ)Ἔκθεσις ἢ ἔκδοσις ὀρθοδόξου πί-στεως

Τὸ δεύτερο μέρος τοῦ ἔργουlaquoΠηγὴ Γνώσεωςraquo τὸ laquoΠερὶ αἱρέ-σεωνraquo εἶναι μία σύν τομη καὶ ἀκρι-βολογικὴ περίληψη 103 αἱρέσεωνΣτηρίζεται σὲ παλαιότερους θεο-λόγους ἰδιαίτερα στὸν Θεοδώρη-το Κύρου καὶ τὸν ἅγιο ἘπιφάνιοΚύπρου Οἱ ἀπόψεις τοῦ Ἁγίου γιὰὁρισμένες νεώτερες αἱρέσεις(Ἰσμαηλίτες ἢ Μωαμεθανοὶ καὶεἰκονομάχοι) εἶναι πρωτογενεῖςἘνῶ δηλ γιὰ τὶς ἄλλες αἱρέσεις τὸμόνο ποὺ κάνει εἶναι νὰ παραθέ-τει διάφορες γνωστὲς θέσεις περὶαὐτῶν ἀπὸ προγενεστέρους Πατέ-ρες γι᾽ αὐτὲς τὶς δύο αἱρέσεις κα-ταγράφει τὴν δική του προσωπικὴμαρτυρία καὶ κρίση Αὐτὴ εἶναι καὶἡ πρωτοτυπία τοῦ ἔργου

Βεβαίως πολὺ ὀρθὰ ὁ ἍγιοςἸωάννης κατατάσσει τὸ Ἰσλὰμ στὶςαἱρέσεις ἀφοῦ ὅπως ἀναφέραμεἡ διδασκαλία του ἀποτελεῖ ἕνα μί -γμα ἕνα κράμα διαφόρων αἱρέσε-ων ὅπως τῆς εἰδωλολατρίας τοῦζωροαστρισμοῦ τοῦ μανιχαϊσμοῦτοῦ ἰουδαϊσμοῦ τοῦ γνωστικισμοῦτοῦ ἀρειανισμοῦ τοῦ νεστοριανι-σμοῦ τοῦ μονοφυσιτισμοῦ τοῦἀφθαρτοδοκητισμοῦ καὶ τῆς εἰκο-νομαχίας12

Ἐξ ἀρχῆς θὰ πρέπει νὰ ἀναφέ-ρουμε ὅτι ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τοῦκειμένου προκύπτει ὅτι πρωταρ-χικὸς σκοπὸς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννουδὲν εἶναι νὰ κάνει μιὰ σοβαρὴ θεο-λογικὴ συζήτηση ἐλέγχοντας μὲθεολογικὰ ἐπιχειρήματα τὴν πλάνητοῦ Ἰσλάμ Στόχος του εἶναι νὰ τὴνγελοιοποιήσει νὰ τὴν παρουσιάσειὅτι εἶναι γιὰ γέλια νὰ πέσει στὴνὑπόληψη τῶν ἀναγνωστῶν Δὲντὴν θεωρεῖ κἂν ἀξία νὰ ἀσχοληθεῖκανεὶς σοβαρὰ μὲ μιὰ τέτοια θρη-σκεία Αὐτό μάλιστα καταφαίνεταιἀπὸ τὰ ἴδια τὰ λόγια τοῦ Ἁγίου ὁὁποῖος χρησιμοποιεῖ τέσσεριςφορὲς τὴν φράση laquoγέλωτοςἄξιαraquo13 ὅτι δηλ τὸ πιστεύω τοῦἸσλὰμ εἶναι ἄξιο μόνο γιὰ γέλια

Ἂς ἔλθουμε ὅμως τώρα νὰ ἐξε-τάσουμε τὸ ἴδιο τὸ κείμενο τὸlaquoΠερὶ αἱρέσεωνraquo

Εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ὁ εἰκονόφιλοςπατὴρ μᾶς δίνει τὴν γνώμη του γιὰτὸ Ἰσλάμ Θεωρεῖ ὅτι εἶναι θρη-σκεία ἀλλὰ λαοπλάνος καὶ πρό-δρομος τοῦ Ἀντιχρίστου laquoἜστι δὲκαὶ ἡ μέχρι τοῦ νῦν κρατοῦσα λαο-πλάνος θρησκεία τῶν Ἰσμαηλιτῶνπρόδρομος οὖσα τοῦ Ἀντιχρί-στουraquo14 Στὴ συνέχεια ἀναφέρεταιστὴν καταγωγή της Ἰσμαηλίτες λέ-γονται ἐπειδὴ κατάγονται ἀπὸ τὸνἸσμαήλ τὸν υἱὸ τοῦ Ἀβραὰμ ἀπὸτὴν Ἄγαρ καὶ Ἀγαρηνοὶ ἀπὸ τὴνἌγαρ Ἀποκαλοῦνται ἐπίσης καὶΣαρακηνοὶ ὡς ἐκ τῆς laquoΣάρρας κε-νούςraquo15 ἐπειδὴ ἡ Ἄγαρ εἶχε πεῖστὸν ἄγγελο ὅτι ἡ Σάρρα τὴν ἀπέ-λυσε κενή Ἀναφέρει ἐπίσης ὅτιμέχρι τὰ χρόνια τοῦ Ἡρακλείουαὐτοὶ ἦταν εἰδωλολάτρες γιατίπροσκυνοῦσαν τὸ φωτεινὸ ἄστροκαὶ τὴν Ἀφροδίτη τὴν ὁποία ὀνό-μασαν Χαβάρ ποὺ σημαίνει μεγά-λη Ἀπὸ τὰ χρόνια ὅμως τοῦ Ἡρα-κλείου ἐγκατέλειψαν τὴν εἰδωλο-λατρεία καὶ προσκολήθηκαν στὸνΜωάμεθ τὸν ὁποῖο ἔρχεται στὴσυνέχεια καὶ μᾶς τὸν παρουσιάζει

Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι ὁ ἱερὸςΔαμασκηνὸς ἀποκαλεῖ εὐθὺς ἐξἀρχῆς τὸν Μαμὲδ (Μωάμεθ) ψευ-δοπροφήτη καὶ τὸν κατηγορεῖ ὅτισυνέστησε τὴν αἵρεσή του ὕστεραἀπὸ μιὰ ἐπιφανειακὴ μελέτη τῆςἉγίας Γραφῆς μιὰ συνομιλία μ᾽ ἕναἈρειανὸ μοναχὸ καὶ ἀφοῦ διέδωσετὴν ψεύτικη φήμη ὅτι ὅλ᾽ αὐτά ποὺθέσπισε εἶναι θεόσταλτα Μ᾽ αὐτὸντὸν τρόπο κατάφερε νὰ παρασύρειτὸν λαό Καυστικότατο εἶναι τὸσχόλιο τοῦ Ἁγίου ὅτι ὅλα τὰ θεσπί-σματα τοῦ βιβλίου τοῦ Μωάμεθδηλαδὴ τοῦ Κορανίου εἶναι laquoγέ-λωτος ἄξιαraquo τὸ ὁποῖο καθιέρωσεστὸ ἔθνος του χρησιμοποιώνταςὡς ὄργανο τὴν δῆθεν θεοσεβῆ καὶἠθικὴ πολιτεία του

Μέχρι ἐδῶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης κα-ταφέρνει νὰ δημιουργήσει τὴνσαφῆ ἀντίληψη στὸν ἀναγνώστηὅτι ἔχουμε νὰ κάνουμε μ᾽ ἕνα αἱρε-τικό ὁ ὁποῖος δημιούργησε μιὰ δι-κή του αἵρεση

Ἐν συνεχείᾳ ὁ ἱερὸς πατὴρ μᾶςδίνει πολὺ συστηματικὰ καὶ συνο-πτικὰ τὸ πιστεύω τὴν διδασκαλίατοῦ Ἰσλάμ16 καὶ μᾶς παρουσιάζειθαυμάσια τὰ βασικὰ σημεῖα τῆς πί-στεώς του Ὁ Μουσουλμανισμὸςlaquoλέγει ἕνα Θεὸν εἶναι ποιητὴν τῶνὅλων μήτε γεννηθέντα μήτε γε-γεννηκόταmiddot λέγει τὸν Χριστὸν Λό-γον εἶναι τοῦ Θεοῦ καὶ πνεῦμααὐτοῦ κτιστὸν δὲ καὶ δοῦλον καὶὅτι ἐκ Μαρίας τῆς ἀδελφῆς Μωυ-σέως καὶ Ἀαρὼν ἄνευ σπορᾶςἐτέχθη Ὁ γὰρ Λόγος φησί τοῦΘεοῦ καὶ τὸ Πνεῦμα εἰσῆλθεν εἰςτὴν Μαρίαν καὶ ἐγέννησε τὸνἸησοῦν προφήτην ὄντα καὶ δοῦλοντοῦ Θεοῦ Καὶ ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι παρα-νομήσαντες ἐθέλησαν αὐτὸνσταυρῶσαι καὶ κρατήσαντεςἐσταύρωσαν τὴν σκιὰν αὐτοῦΑὐτὸς δὲ ὁ Χριστὸς οὐκ ἐσταυρώ-θη φησίν οὔτε ἀπέθανεν Ὁ γὰρΘεὸς ἔλαβεν αὐτὸν πρὸς ἑαυτὸνεἰς τὸν οὐρανὸν διὰ τὸ φιλεῖναὐτόν Καὶ τοῦτο λέγει ὅτι τοῦ Χρι-στοῦ ἀνελθόντος εἰς τοὺς οὐρα-νούς ἐπηρώτησεν αὐτὸν ὁ Θεὸςλέγωνmiddot Ὢ Ἰησοῦ σὺ εἶπας ὅτι Υἱὸςεἰμὶ τοῦ Θεοῦ καὶ Θεός Καὶ ἀπε-κρίθη φησίν ὁ Ἰησοῦςmiddot ldquoἼλεώς μοιΚύριεmiddot σὺ οἶδας ὅτι οὐκ εἶπον οὐδὲὑπερηφανῶ εἶναι δοῦλος σουmiddot ἀλλ᾽ἄνθρωποι οἱ παραβάται ἔγραψανὅτι εἶπον τὸν λόγον τοῦτον καὶἐψεύσαντο κατ᾽ ἐμοῦ καὶ εἰσὶ πε-πλανημένοιrdquo Καὶ ἀπεκρίθη καὶφησὶν αὐτῷ ὁ Θεόςmiddot ldquoΟἶδα ὅτι σὺοὐκ ἔλεγες τὸν λόγον τοῦτονrdquoraquo17

Ὅπως εἶναι φανερὸ laquoτὸ Ἰσλὰμἀντλεῖ τὴν διδασκαλία περὶ τοῦἸησοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὴν ἀντιχρι-στιανικὴ ἰουδαϊκὴ καὶ τὴν αἱρετικὴχριστιανικὴ (ἀρειανικὴndashνεστο-ριανὴ) γραμματεία Τὸν δέχεται ὡςμέγα προφήτη ὡς τὴν σφραγίδατῆς ἁγιότητος ὡς τὸν μέλλοντα νὰκρίνει τὸν κόσμο κατὰ τὴν Δευτέ-ρα Παρουσία Τὸν θεωρεῖ ἐπίσηςΛόγο καὶ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ γεννη-θέντα ἀπὸ τὴν παρθένο Μαρία (ὄχιτὴν Κυρία Θεοτόκο ἀλλὰ τὴνἀδελφὴ τοῦ προφήτου Μωυσέως)διδάσκαλο τοῦ μονοθεϊσμοῦ καίτέλος ἀναληφθέντα στοὺς οὐρα-νοὺς μέχρι τῆς δευτέρας ἀπο-στολῆς του γιὰ τὴν κρίσι Ἀρνεῖταιτὴν θεότητα τοῦ Χριστοῦ τὸνΣταυρικό του θάνατο καὶ τὴν Ἀνά-σταση διότι τὰ θεωρεῖ ἀνοίκεια καὶβλάσφημα γιὰ ἕνα προφήτη τοῦΘεοῦ Γι᾽ αὐτὸ καὶ βδελύσσεται τὸνΤίμιο Σταυρό Γιὰ νὰ στηρίξη ὅληαὐτὴ τὴν διδασκαλία περὶ ἸησοῦΧριστοῦ τὸ Ἰσλὰμ ὑποστηρίζει ὅτιοἱ Χριστιανοὶ διαστρέβλωσαν μὲπροσθαφαιρέσεις καὶ παραποιήσειςτὸ ἀρχικὸ Εὐαγγέλιο ποὺ κήρυξε ὁἸησοῦς18raquo Ὑπάρχουν τέλος λέει ὁἍγιος κι ἄλλα τερατολογήματαστὴ διδασκαλία τοῦ Ἰσλὰμ laquoγέλω-τος ἄξιαraquo γιὰ τὰ ὁποῖα ὅμως ὁΜωάμεθ καυχιέται ὅτι τὰ παρέλα-βε ἐκ Θεοῦ

Πιὸ κάτω ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὑπεισ -έρχεται σ᾽ ἕνα πολὺ καίριο σημεῖοτῆς διαλογικῆς συζητήσεως μὲτοὺς Σαρακηνούς μὲ τὸ ὁποῖοτοὺς κατασυντρίβει καὶ τοὺς ἀφή-νει ἀναπολογήτους χωρὶς νὰ μπο-ροῦν νὰ προβάλλουν πειστικὰ ἐπι-χειρήματα Τὸ σημεῖο αὐτὸ εἶναι ἡπαγία θέση τοῦ ἱεροῦ Δαμασκηνοῦὅτι ἐκλείπει κάθε αὐθεντικὴ μαρ-τυρία γιὰ τὸ ὅτι τὸ Κοράνιο εἶναιθεόσταλτο καὶ ὁ προφήτης τουςἀληθινός Τοὺς ρωτᾶ laquoΚαὶ τίςἐστιν ὁ μαρτυρῶν ὅτι γραφὴναὐτῷ δέδωκεν ὁ Θεός Καὶ τὶς τῶνπροφητῶν προεῖπεν ὅτι τοιοῦτοςἀνίσταται προφήτηςraquo19 Μὴ ἔχον-τας τί νὰ ἀπαντήσουν οἱ Σαρακη-νοί ὁ Ἅγιος τοὺς φέρνει δύο πα-ραδείγματα Τὸ πρῶτο εἶναι ὁ προ-φήτης Μωυσῆς ὁ ὁποῖος παρέλα-βε τὸ Νόμο ἀπὸ τὸν Θεό ἀλλὰμπροστὰ στὰ μάτια τοῦ λαοῦ καὶ μὲφοβερὲς θεοσημίες καὶ τὸ δεύτε-ρο ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός γιὰτὸν ὁποῖο ὅλοι οἱ προφῆτες ἀπὸτὸν προφήτη Μωυσῆ κι ἔπειταμαρτύρησαν καὶ προεφήτευσαν γιὰὅλο τὸ σχέδιο τῆς προαιωνίου θεί-ας οἰκονομίας Καὶ τοὺς ξαναρωτᾶlaquoΠῶς καὶ ὁ δικός σας ὁ προφήτηςδὲν ἦλθε μ᾽ αὐτὸν τὸν τρόπο δη-λαδὴ μαρτυρούμενος καὶ προφη-τευόμενοςraquo Οἱ Σαρακηνοί ἔχον-τάς τα χαμένα ἀπαντοῦν μὲ τὸἀόριστο laquoὁ Θεὸς ὅσα θέλειποιεῖraquo20 Ὁ Ἅγιος ὅμως τοὺς προ-καλεῖ νὰ ἀπαντήσουν πιὸ συγκεκρι-μένα στὸ πῶς κατέβηκε ἡ γραφὴστὸν προφήτη τους κι αὐτοὶ ἀπαν-τοῦν ὅτι ἐνῶ κοιμόταν κατέβηκεἡ γραφὴ πάνω του Βέβαια δὲν χά-νει τὴν εὐκαιρία ὁ Ἅγιος νὰ γελοι-οποιήσει γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ τὸνΜωάμεθ προσαρμόζοντας σ᾽αὐτὸν τὴν λαϊκὴ παροιμία ποὺἀφήνει νὰ ἐννοηθεῖ laquoκοιμᾶται κιὀνειρεύεταιraquo

Ὁ Ὅσιος ὅμως δὲν ἀρκεῖταιμόνο στὰ παραπάνω μὲ τὰ ὁποῖακατέδειξε τὴν παντελῆ ἀπουσία κά-θε γνησίου μαρτυρίας περὶ τοῦ

ψευδοπροφήτου καὶ τοῦ ψευδοβι-βλίου του ἀλλὰ προχωρεῖ καὶ στὸνὰ ἀποκαλύψει καὶ τὴν πλήρη ἀντί-θεση καταπάτηση καὶ παρακοὴτῶν Σαρακηνῶν ἔναντι τοῦ ἰδίουτοῦ βιβλίου τους τοῦ ΚορανίουΤοὺς λέει ὅτι ἀφοῦ τὸ Κοράνιοἐντέλλεται τίποτα νὰ μὴ κάνουνκαὶ νὰ μὴ δέχονται ἄνευ μαρτύ-ρων πῶς δέχθηκαν τὸν Μωάμεθκαὶ τὴ θρησκεία του χωρὶς νὰ ἐξε-τάσουν τὴν αὐθεντικότητα καὶ γνη-σιότητά του Γιὰ ὅλα τὰ ἄλλα τὰεὐτελῆ πράγματα (πχ γυναῖκεςγαϊδάρους κτήνη κτήματα) ἔχουνμάρτυρες ἐνῶ γιὰ τὸ τόσο σοβαρὸθέμα τῆς πίστεως καὶ τῆς γραφῆςπαραμένουν ἀμάρτυροι Οἱ Σαρα-κηνοί ὅπως εἶναι φυσικό σιωποῦνγεμάτοι ντροπὴ καὶ ὁ Ὅσιος κατα-λήγει στὸ ἀναμφισβήτητο συμπέ-ρασμα ὅτι γιὰ τὸν Μωάμεθ καμμίαγραφὴ δὲν μαρτυρεῖ

Στὴ συνέχεια ὁ ἱερὸς Δαμα-σκηνὸς ἀναφέρεται δειγματολη-πτικὰ σὲ δύο περικοπὲς ἀπὸ τὸ Κο-ράνιο τὶς ὁποῖες μάλιστα ἀποκα-λεῖ laquoληρωδίεςraquo δηλαδὴ φλυαρίεςγιὰ νὰ μᾶς δώσει νὰ καταλάβουμεἀκόμη καλύτερα τὴν γελοιότητακαὶ τὴν ἀνοησία ποὺ ὑπάρχει στὴδῆθεν θεόσταλτη γραφή

Ἡ πρώτη περικοπὴ ἀναφέρεταιστὴ γραφὴ τῆς γυναικός ἡ ὁποίαὁρίζει γιὰ τὸν γάμο καὶ τὸ διαζύγιοΣύμφωνα μ᾽ αὐτὴ ὁ ἄνδρας μπορεῖνὰ ἔχει τέσσερεις γυναῖκες καὶ χί-λιες παλλακίδες οἱ ὁποῖες θὰ ὑπα-κούουν στὶς τέσσερεις γυναῖκεςΤὸ διαζύγιο ἐξαρτᾶται μόνο ἀπὸ τὴβούληση τοῦ ἀνδρός ὁ ὁποῖοςὅποτε θέλει μπορεῖ νὰ διώξει μίαἀπὸ τὶς γυναῖκες του καὶ νὰ πάρειἄλλη Μᾶς πληροφορεῖ ὅμως ὁἍγιος ὅτι ἡ θέσπιση τοῦ διαζυγίουπροῆλθε ἀπὸ τὸ πάθος τοῦ ἔρωταποὺ εἶχε ὁ Μωάμεθ γιὰ μιὰ γυναί-κα Συγκεκριμένα λέει ὅτι ὁ Μωά-μεθ εἶχε ἕνα συνεργάτη τὸν Ζεΐδὁ ὁποῖος εἶχε μιὰ πολὺ ὄμορφη γυ-ναίκα τὴν ὁποία ἐρωτεύθηκε ὁΜωάμεθ Καὶ κάποια φορὰ λέει ὁΜωάμεθ στὸν Ζεΐδ laquoὉ Θεὸς μοῦἔδωσε ἐντολὴ νὰ χωρίσεις τὴ γυ-ναίκα σουraquo καὶ ὁ Ζεΐδ τὴν χώρισεΜετὰ ἀπὸ ἀρκετὲς ἡμέρες τοῦεἶπε laquoὉ Θεὸς ἔδωσε ἐντολὴ νὰτὴν πάρω ἐγώraquo Ἀφοῦ τὴν πῆρε καὶμοίχευσε μαζί της θέσπισε καὶ τὸνόμο ὅποιος θέλει νὰ χωρίζει τὴγυναίκα του Ἐάν ὅμως μετὰ τὸνχωρισμὸ ἐπιστρέψει σ᾽ αὐτήν νὰτὴν πανδρευθεῖ ἄλλος Γιατί δὲνἐπιτρέπεται νὰ τὴν πάρει ἂν δὲνπανδρευθεῖ ἀπὸ ἄλλον Ἐὰν καὶ ὁἀδελφὸς χωρίσει τὴ γυναίκα τουνὰ τὴν πανδρεύεται ὁ ἀδελφόςτου ἂν θέλει Ἐπιπροσθέτως ἀνα-φέρει ὁ Ἅγιος καὶ τὸ ρητὸ τοῦ Κο-ρανίου laquoεἴργασαι τὴν γῆν ἥν ὁΘεὸς ἔδωκέ σοι καὶ φιλοκάλησοναὐτήνraquo21 ἀναφερόμενο στὴ γυναί-κα καὶ σταματάει τὸ θέμα ἐδῶαἰδούμενος νὰ μολύνει τὴ γλώσσατου καὶ τὴ σκέψη τῶν ἀναγνωστῶνμὲ ἄλλα παρόμοια αἰσχρὰ πράγμα-τα τοῦ Μωάμεθ

Ἡ δεύτερη περικοπή τὴν ὁποίαἐπεξεργάζεται ὁ Ἅγιος Ἰωάννηςσχετίζεται μὲ τὴν καμήλα τοῦΘεοῦ Μὲ σκωπτικὴ διάθεση διη-γεῖται ὅτι μιὰ καμήλα σταλμένη ἀπ᾽τὸ Θεό ἤπιε ὅλο τὸ ποτάμι καὶ δὲνμποροῦσε νὰ περάσει ἀνάμεσα ἀπὸδύο βουνά ἐπειδὴ δὲν χωροῦσεὙπῆρχε ἐπίσης ἕνας λαὸς στὸντόπο ἐκεῖνο ποὺ τὴ μιὰ μέρα ἔπινεἐκεῖνος τὸ νερὸ καὶ τὴν ἑπομένη ἡκαμήλα πίνοντας τὸ νερό τοὺςἔτρεφε δίνοντάς τους γάλα ἀντὶγιὰ νερό Καὶ ρωτᾶ ὁ Ἅγιος τοὺςΣαρακηνούς laquoΓιατί ὁ προφήτηςσας στὸν ὁποῖο ὅπως ἰσχυρίζεσθεμίλησε ὁ Θεός δὲν ἔμαθε γιὰ τὴνκαμήλα ποιὸ εἶναι τὸ νόημα καὶ ὁσυμβολισμός της ποιὰ ἦταν ἡ κα-μήλα ποιὸς ὁ λαὸς ποὺ ἔπινε τὸ γά-λα ποὺ βρίσκεται τώρα ἡ καμήλαraquoΚάνει λόγο ἐπίσης καὶ γιὰ τὶς πα-χυλὲς ἀντιλήψεις ποὺ ἔχουν οἱΜουσουλμάνοι γιὰ τὸν Παράδεισολέγοντας ὅτι μπορεῖ ἡ καμήλα νὰβρίσκεται στὸν Παράδεισο ἀφοῦσύμφωνα μὲ τοὺς Ἀγαρηνοὺς στὸνΠαράδεισο κυλοῦν τρία ποτάμιαἕνα μὲ νερό ἕνα μὲ κρασὶ καὶ ἕναμὲ γάλα Τελικά ὅμως τοὺς βεβαι-ώνει μὲ αὐστηρότητα ποῦ βρίσκε-ται ἡ καμήλα καὶ ποῦ θὰ καταλή-ξουν κι αὐτοί ὅτι δηλαδὴ ἡ θαυμά-σια καμήλα τους βρίσκεται σὲψυχὲς ὄνων ὅπου κι αὐτοὶ πρόκει-ται νὰ ζήσουν ὡς κτηνώδεις πη-γαίνοντας ὡς πρόδρομος αὐτῶνἐκεῖ ὅπου βρίσκεται τὸ laquoσκότος τὸἐξώτερον καὶ κόλασις ἀτελεύτη-τος πῦρ ἠχοῦν σκώληξ ἀκοίμητοςκαὶ ταρτάριοι δαίμονεςraquo22 Ἀπὸ τὸτελευταῖο ἐξάγεται τὸ συμπέρα-σμα ὅτι ὁ Ἰσλαμισμὸς εἶναι μιὰ δαι-μονικὴ θρησκεία ἡ ὁποία τὸ μόνοποὺ μπορεῖ νὰ προσφέρει στοὺςἀκολούθους της εἶναι ἡ παράδοσητῶν ψυχῶν τους στὸν δαίμονα καὶἡ ὁριστικὴ ἀπώλειά τους Δὲνὑπάρχει ἐλπίδα σωτηρίαςὙποσημειώσεις

12 ΗΛ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ laquoΤὸἸσλὰμ κατὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Δα-μασκηνόraquo ΕΕΘΣΘ τμήματος Ποι-μαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας 1(1990) σσ 262 ndash 264 13 ΑΓΙΟΣΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ Περὶαἱρέσεων ρᾶ΄ 17 38 57 176 PG 94678ndash780 καὶ ἔκδ Γρηγόριος ὁ Πα-λαμᾶς ΕΠΕ τ 2 Θεσκη 1991 σσ306ndash321 14 Ὁπ ρα´ 1 ndash 2 15 Ὁπρα´ 5 16 Ὁπ ρα´ 18 ndash 37 17 Περὶαἱρέσεων ρα´ PG 94 765 ΑΒ καὶ ΗΛΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ laquoΤὸ Ἰσλάμhellipraquo σσ 267 ndash 268 18 Ἀπόψεις περὶ τοῦἀκαδημαϊκοῦ διαλόγου Ὀρθοδοξίαςκαὶ Ἰσλὰμ (ἀνάτυπο ἀπὸ τὸ περιοδικὸΚοινωνία ἔτος Μ΄ (1997) τεύχη 1 2σσ 1ndash11 καὶ 145ndash146) ἔκδ ΙΜὉσίουΓρηγορίου Ἁγίου Ὅρους Ἀθήνα1997 σ 17 19 Περὶ αἱρέσεων ρα´ 40 ndash42 20 Ὁπ ρα´ 54 21 Περὶ αἱρέσεωνρα´ 129 ndash 130 22 Ὁπ ρα´ 175

Ἡ Ἑλλὰς ἔχει ἀνάγκην μιᾶς ἐπα-ναστάσεως τονίζει ὁ Σεβ Μητρο-πολίτης Ναυπάκτου καὶ ἉγίουΒλασίου κ Ἱερόθεος εἰς πρόσφα-τον ἄρθρον του καταχωρηθὲν εἰςτὴν μηνιαίαν ἔκδοσιν τῆς ἹερᾶςΜητροπόλεώς του Εἰς αὐτὸ τὸἄρθρον ἐπισημαίνει τὰ ἀκόλουθασημαντικά

laquoΠαρακολουθῶ ὅσα γίνονται καὶλέγονται στὴν Πατρίδα μας τὰ τε-λευταῖα χρόνια Εἶμαι βαθύταταπροβληματισμένος καὶ πολλὲςφορὲς δὲν ἔχω κάτι καινούργιο νὰπῶ γιὰ τὴν λεγόμενη οἰκονομικὴκρίση Ἔγραψα διάφορα κείμεναγιὰ τὸ θέμα αὐτό ἀλλὰ αἰσθάνομαιὅτι σήμερα δὲν χρειάζονται πε-ριττὰ λόγια ἀλλὰ προφητικὲςφωνὲς καὶ κυρίως δυναμικὲς πρά-ξεις Ὁ καρκινοπαθὴς δὲν θερα-πεύεται μὲ ἀσπιρίνες καὶ ὑποσχέ-σεις ἀλλὰ μὲ χειρουργικὲς ἐπεμ-βάσεις

Μοῦ λένε πολλοί γιατί δὲνἀρθρογραφῶ στὶς ἘφημερίδεςὙπάρχουν πολλοὶ λόγοι γι᾽ αὐτόἀλλὰ κυρίως ὀφείλεται σὲ αὐτὸντὸν βαθύτατο προβληματισμό μουΤὰ λόγια δὲν εἰσακούονται τὰγραπτὰ δὲν λαμβάνονται ὑπ᾽ ὄψη ἡσιωπὴ δὲν ἀξιοποιεῖται σωστάἜτσι ἀρκοῦμαι στὰ ἐκκλησιαστικὰκαὶ θεολογικά μου ἔργα

Τὸ πρόβλημα ὅμως παραμένεικαὶ φαίνεται ὅτι εἶναι μεγάλο Πέ-ρα ἀπὸ τὴν παγκόσμια οἰκονομικὴκρίση καὶ τὴν διαδοχικὴ κατάρρευ-ση τῶν ἰδεολογιῶν τοῦ ναζισμοῦτοῦ μαρξισμοῦ καὶ τοῦ καπιταλι-σμοῦ καὶ τῶν πρακτικῶν τους πέ-ρα ἀπὸ τὴν κατάρρευση τοῦ εὐδαι-μονιστικοῦ τρόπου ζωῆς σὲ παγ-κόσμιο ἐπίπεδο στὴν Χώρα μας πα-ρατηρεῖται μὲ εὐθύνη πρωτίστωςτῶν πολιτικῶν ἀλλὰ καὶ τῶν πνευ-ματικῶν δυνάμεων τοῦ τόπου καὶτοῦ λαοῦ ἡ ὑπονόμευση τοῦ Κρά-τους Τὸ Κράτος μας συγκροτήθη-κε μὲ θυσίες καὶ ἀγῶνες μὲ αἵματακαὶ πολέμους ἀφοῦ τίποτε δὲν μᾶςχαρίσθηκε ἀλλὰ κάθε σπιθαμὴ γῆςκερδίθηκε μὲ αἷμα Καὶ ὅμως μερι-κοὶ συμπεριφέρθηκαν ἀνάρμοστακαὶ ἀπαράδεκτα καὶ τώρα βλέπου-με τὸ Κράτος μας νὰ μετατρέπεταισὲ προτεκτοράτο Ζοῦμε ὡς ἀσθε-νεῖς στὴν ἐντατική διασωληνωμέ-νοι ἔχοντας μάσκες ὀξυγόνουζοῦμε δηλαδὴ μὲ δανεικὰ χρήμα-τα ποὺ ἀγωνιζόμαστε νὰ τὰ λά-βουμε γιὰ νὰ μὴ πεθάνουμε δί-δοντας ἐγγυήσεις μὲ βάση τὸἀγγλικὸ δίκαιο Καὶ ὅσοι ξέρουν τίσημαίνει αὐτό ἀντιλαμβάνονταιπολὺ καλὰ τὶς συνέπειες αὐτῆς τῆςπράξης

Ποιοὶ εὐθύνονται ποὺ φθάσαμεἕως ἐδῶ Ποιοὶ ἀναλαμβάνουν τὶςεὐθύνες τους Πόσοι ἔχουν τὴναἴσθηση τοῦ χρέους τους ὡς ἡγέ-τες Ποιοὶ θὰ λογοδοτήσουν Ποιοὶθὰ προβοῦν σὲ δυναμικὲς πρωτο-

βουλίες γιὰ ἐπανόρθωσηΠολλοὶ πλησιάζουν ἐμᾶς τοὺς

Ἐπισκόπους καὶ μᾶς προτρέπουννὰ μιλήσουμε νὰ ἐλέγξουμε νὰκρίνουμε Ζητοῦν νὰ μιλήση ἡἘκκλησία γιὰ τὴν πεῖνα τὴν ἀνερ-γία τὴν ὑποδούλωση Βέβαια οἱΠοιμένες κάνουν τὸ χρέος τουςἀνταποκρίνονται στὴν ἀποστολήτους ὅπως ἔχουν δώσει ὑπόσχεσηκατὰ τὴν χειροτονία τους ἀκόμηἀσχολοῦνται ὄχι μόνον τώρα μὲτὸ κοινωνικὸ καὶ φιλανθρωπικὸἔργο Σὲ τοπικὸ ἐπίπεδο ἐκφραζό-μαστε καὶ γιὰ τὴν κατάσταση τῆςΧώρας μας

Αἰσθάνομαι ὅμως ὅτι τὸ πρόβλη-μα εἶναι βαθύτατο καὶ δὲν θερα-πεύεται μὲ ἐλεγκτικοὺς λόγουςὙπάρχει ἔντονος προβληματισμός

Ἀπὸ τὴν μιὰ μεριὰ χρειάζεται μιὰἰσχυρὴ καὶ ἱκανὴ προσωπικότηταποὺ θὰ ἡγηθῆ τοῦ λαοῦ μὲ διπλὸσκοπό Ὁ ἕνας νὰ ἐλέγξη τὴνὑπάρχουσα κατάσταση νὰ μιλήσημὲ εἰλικρίνεια καὶ ἀλήθεια καὶ ὁἄλλος νὰ κατευθύνη τοὺς ἀνθρώ-πους γιὰ νὰ μὴ ἐκτραποῦν σὲἐμφύλιο σπαραγμό Εἶναι τὸ χειρό-τερο ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ γίνηαὐτὴν τὴν ἐποχή Ὅμως ποῦὑπάρχουν τέτοιοι πολιτικοὶ ἡγέτεςἀφοῦ καὶ ὅσοι ἔχουν τέτοια προ-σόντα βρίσκονται στὸ περιθώριοτῆς κοινωνικῆς καὶ πολιτικῆς ζωῆςτοῦ τόπου ὄχι μὲ εὐθύνη τους

Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά ἀκριβῶςἐπειδὴ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ἔλλειψη γι᾽αὐτὸ ἀπαιτεῖται νηφαλιότητα ψυ-χραιμία σύνεση γιὰ νὰ μὴ χάσουμετὴν ἐλεύθερη κυριαρχία ποὺ μᾶςἀπέμεινε Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος γιὰτὸν ὁποῖο περισσότερο μιλοῦμε μὲψυχραιμία καὶ σωστὸ λόγο Δὲνπρέπει νὰ ὁδηγηθοῦμε σὲ ἐμφυλί-ους πολέμους καὶ σὲ ἀντιδημοκρα-τικὲς καταστάσεις Καὶ ἡ ψυχραιμίαεἶναι ἕνας δυνατὸς ldquoἡγέτηςrdquo

Τὸ λεγόμενο ΒυζάντιοndashΡωμα-νία κάποτε χάθηκε ὡς κρατικὴὑπόσταση ἀλλὰ δὲν χάθηκε τὸἜθνος μὲ τὴν παράδοση καὶ τὸνπολιτισμό του ποὺ διατηρεῖταισήμερα σὲ ὅλο τὸν κόσμο Αὐτὸσημαίνει ὅτι πρέπει νὰ ἀποδυ-θοῦμε σὲ ἀγῶνες γιὰ νὰ μὴ χά-σουμε τὴν Κρατική μας ἐλευθε-ρία ἀλλὰ ἂν δὲν κατορθωθῆ αὐτὸθὰ πρέπει νὰ ἀγωνισθοῦμε γιὰ τὴνδιάσωση τῆς Ἐθνικῆς ἀξιοπρέπει-ας μὲ τὴν διατήρηση τῆς παρά-δοσης τοῦ ἰδιαιτέρου πολιτιστι-κοῦ τρόπου ζωῆς

Χρειάζεται ἐπανάσταση σήμε-ρα ἀλλὰ γνωρίζουμε ὅτι σὲ κάθεἐπανάσταση ποὺ ἔχει ἀποτελέ-σματα καὶ δὲν ὁδηγεῖται σὲ χειρό-τερη ὑποδούλωση προηγεῖταιπάντα μιὰ πνευματικὴ ἐπανάστα-ση ποὺ στηρίζεται στὴν παιδείατὸν πολιτισμό Αὐτὴν τὴν ἐπανά-σταση ἔχουμε σήμερα ἀνάγκηστὴν Πατρίδα μαςraquo

ΝΝΕΕΑΑΝΝΙΙΚΚΑΑ ΖΖΗΗΤΤΗΗΜΜΑΑΤΤΑΑ

Η ΕΛΛΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙΜΙΑΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΝ

Ὑπὸ τοῦ Σεβ Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ Ἱεροθέου

ΠΟΛΛΟΙ σύγχρονοι Πατέρες μέὑψηλό Ὀρθόδοξο φρόνημα ἔ -χουν ἐκφράσει τήν ἄποψη ὅτι ἡσημερινή Ἑλλάδα δέν διαφέρειπολύ ἀπό τά Σόδομα καί Γόμορρατῆς Παλαιᾶς Διαθήκης Τελευταῖοδεῖγμα γραφῆς ἀποτελεῖ ἡ προ-ώθηση ἀπό τό ἴδιο τό Κράτος μιᾶςπολυδάπανης laquoκαμπάνιαςraquo γιά τόἔτος πού διανύουμε μέ σκοπό νάπροωθηθεῖ ἡ ὁμοφυλόφιλη συν-τροφικότητα Στό περιοδικό laquoὉΚόσμος τῶν Πολυτέκνωνraquo (τεῦ -χος 50) καί συγκεκριμένως στόἄρθρο τοῦ κ Νίκου ΦωτόπουλουΝομικοῦ- Οἰκονομολόγου καίἈντιπρόεδρου τῆς ΑΣΠΕ μέ τίτλοlaquoἩ ἐκτροπή καί ἡ διαστροφή ἐπι-βραβεύονταιhellipraquo διαβάζουμε με-ταξύ τῶν ἄλλων τά παρακάτω κυ-ριολεκτικῶς ἀνατριχιαστικά στοι-χεῖα

laquoΤό πρόγραμμα τῆς ΓΓΝΓ πούθά ἔχει τίτλο ldquoΖοῦμε ὅπως ἐσύrdquo θάὑλοποιηθεῖ σέ συνεργασία μέ τήνΜΚΟ ldquoΘετική φωνήrdquo πού ἀσχο-λεῖται μέ τά ζητήματα τῶν ὁμοφυ-λοφίλων

Ὁ κρατικός αὐτός φορέας τῆςνεολαίας ἀποσκοπεῖ ὅπως ἰσχυρί-ζεται στήν ἐκκίνηση τοῦ δημοσί-ου διαλόγου ἀναφορικά μέ τάπροβλήματα πού ἀντιμετωπίζουνοἱ ὁμοφυλόφιλοι νέοι στήν πατρί-δα μας προκειμένου νά γίνει σε-βαστή ἡ σεξουαλική διαφορετικό-τητα ἀλλά καί νά βελτιωθεῖ ἡεἰκόνα τους στήν Ἑλληνική κοι-νωνίαraquo

Καί σχολιάζει γιʼ αὐτό τό πρό-γραμμα ὁ συντάκτης τοῦ ἄρθρου

laquoΘά ἔπρεπε ὁ ἐν λόγῳ κρατικόςφορέας (Γενική Γραμματεία ΝέαςΓενιᾶς) σέ καιρούς χαλεπούς ἀντίνά σπαταλᾶ δημόσιο χρῆμα γιάτήν προώθηση τῆς ἐν λόγῳ ἐνη-μερωτικῆς ἐκστρατείας του καίἀντί νά προσπαθεῖ ἐμμέσως νάἐξοικειώσει τήν ἑλληνική νεολαίαμέ τήν ἐκτροπή καί τήν διαστρο-φή ὡς τρόπο ζωῆς νά ἀσχοληθεῖμέ τήν ἐκπόνηση προγραμμάτωνἀπασχόλησης τῶν νέων καί νά ἐπι-κεντρώσει ὅλη τήν προσοχή τουστό πῶς θά πραγματοποιηθεῖ ἡμείωση τῶν ποσοστῶν ἀνεργίας

τά ὁποῖα εἶναι ἰδιαίτερα ὑψηλάστίς νεανικές ἡλικίεςraquo

ΜΑΛΙΣΤΑ στό ἴδιο ἄρθρο ὁ κ Φω-

τόπουλος ἀναφέρει ἐν συνεχείᾳτήν Ἀπόφαση τοῦ ὙπουργείουἘργασίας καί Κοινωνικῆς ἀσφάλι-σης πού δημοσιεύτηκε στήν Ἐφη-μερίδα τῆς Κυβερνήσεως καί ἡὁποία ἀναφέρει πώς ἐφεξῆς ὡςἄτομα μέ ἀναπηρία θά θεωροῦνταιοἱ παιδόφιλοι οἱ φετιχιστές οἱ ἐπι-δειξιομανεῖς οἱ ἡδονοβλεψίες καίοἱ σαδομαζοχιστές μέ ποσοστόἀναπηρίας πού θά κυμαίνεται με-ταξύ 20-30 Ἐπίσης στήν ἴδια κα-τηγορία θά κατατάσσονται καί οἱπυρομανεῖς οἱ κλεπτομανεῖς καί οἱἔχοντες παθολογική ἐνασχόλησημέ τά τυχερά παιχνίδιαraquo

Καί σχολιάζει εὔστοχα ὁ κ Φωτό-πουλος laquoΜέ τήν πρωτοβουλία τουαὐτή τό Ὑπουργεῖο Ἐργασίας κα-τατάσσει ἄτομα μέ διεστραμμένηπροσωπικότητα στήν ἴδια κατηγο-ρία μέ τούς νεφροπαθεῖς τούς πα-ραπληγικούς καί τούς πάσχονταςἀπό χρόνιες καί μή ἀναστρέψιμεςπαθήσεις ὅταν τελευταῖα περικό-πτονται καί τά ἐπιδόματα σʼ αὐτούςπού ἔχουν πραγματική ἀνάγκη τῆςἀρωγῆς τῆς Πολιτείαςraquo

Ὅσο ἀφορᾶ στίς πολύτεκνες

οἰκογένειες τῆς Χώρας μας ἀναφέ-ρει ὅτι laquoΠολλοί ἀλλοδαποί πολύτε-κνοι γονεῖς ζητοῦν νά πάρουν τάμέλη τῶν οἰκογενειῶν τους τήνἙλληνική ἰθαγένεια ὄχι γιατί

ἔχουν κάποια ἰδιαίτερη προτίμησηστήν πατρίδα μας πού τούς φιλο-ξενεῖ ἤ γιατί τρέφουν ἰδιαίτερηἀγάπη καί ἐκτίμηση στόν ἑλληνικόλαό ἀλλά γιατί ἐπιθυμοῦν νάεἰσπράττουν τό πολυτεκνικό ἐπίδο-μα πού χορηγεῖται μέσῳ τοῦ ΟΓΑraquo

Δηλαδή μέ ἄλλα λόγια περικό-πτουν τά ἐπιδόματα τῶν Ἑλλήνωνπολυτέκνων τό συντριπτικό ποσο-στό τῶν ὁποίων ζοῦν μέσα στήν ἐξα-θλίωση καί τήν ἀγωνία γιά τό μέλλοντους καί τό μέλλον τῶν παιδιῶντους καί τά παρέχουν σέ ἀνθρώ-πους πού ἔχουν ἀκόμα καί ἐχθρικέςδιαθέσεις ἔναντι τῆς Ἑλλάδας

Ποιός εἶναι τελικά laquoὁ πάτος τοῦβαρελιοῦraquo ὄχι τόσο τῆς κατάρρευ-σης τῆς οἰκονομίας ἀλλά τῆςἀήθειας τῆς ἀπληστίας καί τῆςπνευματικῆς καί ἠθικῆς σήψης τῶνἙλλήνων κυβερνώντων

τῶν Μαθητῶν Κατά συνέπεια δέκαί τῆς κοινωνίας

ζ Ἡ Κυβέρνηση πού θά προκύ-ψει ἀπό τίς ἐκλογές τῆς 6ης Μαΐ-ου ὀφείλει νά συνεργασθεῖ μέ τήνἘκκλησία καί νά ἐπαναφέρει στήντάξη τό θέμα τῆς θρησκευτικῆςἀγωγῆς τῶν Ἑλληνοπαίδων

Ἡ πρωτοβουλία ἀνήκει πλέονστήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος

ΕὐχαριστῶἈθήνα 04ndash05ndash2012

Ὑποσημείωση1 Βλ Ἠλία Δ Μπάκου Ἀναγκαία

ἡ ἀπόσυρσις ἤ τό πάγωμα τῶν πιλο-τικῶν προγραμμάτων Σπουδῶν διά τοΜτΘ laquoὈρθόδοξος Τύποςraquo 3032012Εὐαγγέλου Πονηροῦ Προβλήματατοῦ (πιλοτικοῦ) ΠρογράμματοςΣπουδῶνhellip Γεωργίου Ν Παπαθανα-σοπούλου Πενήντα λόγοι διαφω-νίαςhellip Κείμενα τῆς ΠΕΘ κἄ ἨλίαΔ Μπάκου Λόγος ἀποδεικτικόςὑπέρ τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστ μαθή-ματος Ἀθήνα 2011 κἄ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 3ης ΣΕΛ

ΕΙΣΗΓΗΣΙΣ ΔΙΑΤΟ ΝΕΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΣΠΟΥΔΩΝhellip

στιανὸς νὰ πλησιάσει τὸ διώκτη τουλέει τὰ ἑξῆς laquoΠόσες φορὲς περι-φρόνησαν τὸν Κύριο οἱ ἄνθρωποιΠόσες φορὲς τὸν ἀποστράφηκανΑὐτὸς ὅμως δὲν σταματοῦσε νὰτρέχει κοντά τους Μὴ λὲς λοιπόνὅτι δὲν μπορῶ νὰ πλησιάσω ἐκεί-νους ποὺ μὲ μισοῦν ἀλλὰ πὲς ὅτιδὲν μπορῶ νὰ περιφρονήσω ἐκεί-νους ποὺ μὲ περιφρονοῦν Αὐτὸς ὁλόγος εἶναι τοῦ μαθητῆ τοῦ Χρι-στοῦ ἐνῶ ὁ ἄλλος τοῦ διαβόλουΑὐτὸς κάνει τοὺς ἀνθρώπους λαμ-προὺς κι ἔνδοξους ἐνῶ ὁ ἄλλοςαἰσχροὺς καὶ καταγέλαστουςraquo

Μακάριος εἶναι ὁ χριστιανόςποὺ ἔχει τὴν πνευματικὴ ἀσπίδα καὶμπορεῖ νὰ μένει ἄτρωτος καὶ ἀνε-πηρέαστος ἀπὸ τὰ βέλη τῶνἐμπαθῶν ἀνθρώπων

Πρεσβ Διονύσιος Τάτσης

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 3ης ΣΕΛ

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΣΕΙΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

ΟΟΡΡΘΘΟΟ∆∆ΟΟΞΞΟΟΣΣ ΠΠΑΑΡΡΑΑΤΤΗΗΡΡΗΗΤΤΗΗΣΣ

Δηλώσεις τοῦ Ἀθηνῶν ἀπό τήν Ρωσίανδιά τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κἹερώνυμος κατά τήν ἐπίσημον ἐπί-σκεψίν του εἰς τήν Ρωσίαν εἶχε δια-φόρους δραστηριότητας Ὁ Μακα-ριώτατος ἐπεσκέφθη τήν Θεολογι-κήν Σχολήν τῆς Μόσχας καί ἀπήν-τησεν εἰς ἐρωτήσεις τῶν φοιτητῶνδιά τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶνεἰς τά ἑλληνικά σχολεῖα ἀλλά καίδιά θέματα πνευματικῆς ἀγωγῆςΣυμφώνως πρός τόν κ Μάκην Ἀδα- μόπουλον τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθ-μοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

laquo ldquoἘδῶ στὴ Ρωσία προσπαθεῖτενὰ ἐντάξετε τὰ Θρησκευτικὰ στὰσχολεῖα ἐνῶ στὴν Ἑλλάδα γίνεταιτὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο Ἔπειτα δια-πιστώνεται καὶ τὸ ἄλλο μπορεῖ ὁμαθητὴς νὰ εἶναι ἄριστος στὸ μά-θημα τῶν Θρησκευτικῶν χωρὶς νὰἔχει οὐδεμία σχέση μὲ τὴν ἐνορίατουrdquo

Καὶ διερωτήθηκε ὁ προκαθήμε-

νος τῆς ἑλλαδικῆς ἐκκλησίας ldquoΤίεἴδους γνώση εἶναι αὐτή Δὲ θὰἔχουμε ἐκκλησιαστικὴ ἀγωγή ἂνδὲν ὑπάρχει τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦσʼ αὐτὴν τὴν προσπάθειαrdquo

Ὁ κ Ἱερώνυμος σημείωσε ἀκό-μη μὲ ἔμφαση ldquoἌλλο ὁ πνευμα-τικὸς ἄνθρωπος ποὺ ἔχει κοσμικὴπαιδεία κι ἄλλο ὁ πνευματικὸςἄνθρωπος ὡς φορέας τῶν χαρι-σμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματοςrdquo

Στὸ ἀκροατήριο τῶν φοιτητῶν ὁΜακαριώτατος ἀναφέρθηκε καὶγιὰ τὴν καλῶς ἐννοούμενη πίστηστὴν πατρίδα ldquoἌλλο ὁ Ἐθνικισμὸςκι ἄλλο ἡ ἀγάπη γιὰ τὴν πατρίδαΤὴν ἀγάπη γιὰ τὴν πατρίδα τὴνἐπαινοῦμε τὸν ἐθνικισμὸ τὸν κα-ταδικάζουμεrdquo

Συμβουλεύοντας τέλος τοὺςφοιτητές δήλωσε ldquoἩ πιὸ μεγάληἀρετὴ εἶναι ἡ ταπείνωση καὶ ὁἐγωισμὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ φέρνειδιαίρεσηrdquoraquo

L

Ὁ Ἅγιος Θεόδωροςὁ Στρατηλάτης

Τὴν 8ην Ἰουνίου ἡἘκκλησία μας τιμᾶ τήνμνήμην τῆς ἀνακομιδῆςτῶν ἱερῶν Λειψάνων τοῦἉγίου Θεοδώρου τοῦΣτρατηλάτου

Τοιχογραφία τοῦ Ἁγίου ἐκτῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἉγίουΔιονυσίου Ἁγίου Ὄρους

L

ΟΟΡΡΘΘΟΟ∆∆ΟΟΞΞΟΟΣΣ ΤΤΥΥΠΠΟΟΣΣἙβδομαδιαία ἔκδοσις

τῆς ΠΟΕΜΑΧΕΤΑΙ ΔΙΑΦΩΤΙΖΕΙ

ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙἜγκυρα καὶ Ἀντικειμενικὰ

ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙΔιὰ τὴν Ὀρθοδοξίαν

καὶ τὸ ΓένοςΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

εἰς τὰ περίπτερα

Ἐπιμελείᾳ τοῦἈρχιμ Χαραλάμπους

Δ Βασιλοπούλουκυκλοφορεῖται τὸ μελέτη-

μα τοῦ ἀειμνήστουἈρχιμ Σωκράτους

Ἀναζηλῆ ἹεροκήρυκοςΗ ΜΟΝΙΚΑ

Ἡ ὑποδειγματικὴ σύζυ-γος νύφη καὶ μητέρα (τοῦἉγίου Αὐγουστίνου)

laquoΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΑ ΚΟΡΑΝΙΑraquo Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ

Τοῦ πρεσβυτέρου π Ἀγγέλου Ἀγγελακοπούλου ἘφημερίουἹεροῦ Ναοῦ Ζωοδόχου Πηγῆς Χατζηκυριακείου Πειραιῶς

8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Σελὶς 5η

Μὲ τὴν Κυριακὴν τῶν ἉγίωνΠάντων κατακλείεται ὁ κινητὸς κύ-κλος τῶν ἑορτῶν ποὺ ἄρχισε ἀπὸτὴν Κυριακήν τοῦ Τελώνου καὶ τοῦΦαρισαίου Εἰς τὸ κατανυκτικὸνΤριώδιον καὶ εἰς τὸ χαρμόσυνονΠεντηκοστάριον μᾶς παρουσίασε ἡἘκκλησία ὅλον τὸ ἔργον τῆς θείαςοἰκονομίας μὲ κέντρον τὴν μεγά-λην ἑορτὴν τοῦ Πάσχα Εἴδαμεντὴν πτῶσιν τῶν πρωτοπλάστων καὶτὴν ἀνόρθωσιν τοῦ γένους μας διὰτῆς ἀναστάσεως τοῦ ΧριστοῦἘχαιρετίσαμεν τὴν ἔλευσιντοῦ Παρακλήτου εἰς τὸν κό-σμον καὶ ἐπαναγυρίσαμεν τὴνγέννησιν τοῦ νέου λαοῦ τοῦΘεοῦ καὶ τὴν ἔκχυσιν τοῦ Ἁγί-ου Πνεύματος laquoἐπὶ πᾶσανσάρκαraquo Εἰς στενὸν σύνδε-σμον μὲ τὴν ἑορτὴν αὐτὴνεὑρίσκεται ἡ ἑορτὴ τῆς Κυ-ριακῆς τῶν Ἁγίων Πάντων ἡσφραγὶς καὶ τὸ τέλος τῆς με-γάλης ἑορταστικῆς περιόδουἜρχεται δηλαδὴ σὰν ἀπόδει-ξις τοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίαςτῆς ἐνεργείας τοῦ ἉγίουΠνεύματος εἰς τὸν κόσμονΔιότι μᾶς παρουσιάζει τοὺςκαρποὺς τῆς σπορᾶς ἐκείνηςτὸν θερισμὸν τῶν λευκῶνχωρῶν ποὺ ἐστάλησαν νὰ θε-ρίσουν οἱ ἅγιοι ἈπόστολοιΚαὶ ὅπως παρατηρεῖ τὸ Συνα-ξάριον τῆς ἡμέρας laquoοἱ θει-ότατοι Πατέρες ἐθέσπισαντὴν ἑορτὴν αὐτὴν μετὰ τὴνκάθοδον τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-τος διὰ νὰ δείξουν ὅτι ἡ πα-ρουσία τοῦ Παναγίου Πνεύ-ματος διὰ τῶν ἁγίων Ἀποστό-λων ἐπέτυχε νὰ ἁγιάση καὶ νὰσοφίση τὸ ἀνθρώπινον φύραμα καὶνὰ ἀποκαταστήση τοὺς ἀνθρώπουςεἰς τὴν θέσιν τῶν ἀγγέλων διὰ τοῦἸησοῦ Χριστοῦ εἴτε μὲ τὴν προσ -φορὰν τοῦ μαρτυρικοῦ των αἵμα-τος εἴτε μὲ τὴν ἐνάρετον πολιτεί-αν καὶ διαγωγὴν των Καὶ ἔργονὑπερφυσικὸν διαπράττεται Κατε-βαίνει τὸ Πνεῦμα ὁ Θεός καὶ ἀνε-βαίνει τὸ χῶμα ὁ ἄνθρωπος Ἀνε-βάζει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ τὴν θεω-θεῖσαν σάρκα καὶ ἕλκει μαζί της καὶἐκείνους ποὺ θέλουν νὰ πράξουνἔργα συμφιλιώσεως μὲ τὸν ΘεόνΟἱ πρὶν ἀποξενωμένοι ἀπὸ τὸν Θε-όν ἑνώνονται μὲ τὸν Θεὸν καὶ γί-νονται φίλοι του Τὰ ἔθνη προσφέ-ρουν τὴν ἀπαρχὴν των τοὺς ἁγί-ους πάντας

Ἀλλὰ καὶ ἕνας δεύτερος λόγοςπροεκάλεσε τὴν σύστασιν τῆς συλ-λογικῆς αὐτῆς ἑορτῆς Πολλοὶ ἅγιοιεἶναι γνωστοὶ καὶ τιμῶνται μὲ ἑορ-τάς καὶ πανηγύρεις ἀπὸ τὴν Ἐκκλη-σίαν Καὶ εἰς πολλοὺς ὅμως ἄλλουςἐσκήνωσε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον καὶτοὺς καθηγίασε Ἔμειναν ὅμωςἄγνωστοι καὶ ἀφανεῖς Αὐτοὺς λοι -πὸν τοὺς ἀγνώστους της ἁγίουςτιμᾶ σήμερον ἡ Ἐκκλησία ὅσουςlaquoκατὰ Χριστὸν ἐπολιτεύσαντο ἐνἸνδοῖς καὶ Αἰγυπτίοις καὶ Ἄραψι καὶΜεσοποταμίᾳ τε καὶ Φρυγίᾳ καὶ τοῖςἄνωθεν τοῦ Εὐξείνουmiddot ἔτι δὲ καὶ ἐνπάσῃ τῇ ἑσπερίᾳ ἄχρι καὶ αὐτῶν τῶνΒρεττανικῶν νήσων ἁπλῶς εἰπεῖνἐν Ἀνατολῇ καὶ Δύσειraquo

Καὶ ἕνας τρίτος λόγος προβάλλε-ται ἀπὸ τὸν συναξαριστήν Ὅλοι οἱἅγιοι ὅσοι ἰδιαιτέρως τιμῶνται θὰἦτο ἐπιβεβλημένον νὰ συναθροι-σθοῦν εἰς μίαν κοινὴν ἑορτήν διὰνὰ δειχθῆ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον ὅτιὅλοι μαζὶ διʼ ἕνα Χριστὸν ἠγωνίσθη-σαν εἰς ἕνα κοινὸν στάδιον τὸ στά-διον τῶν ἀρετῶν ἔτρεξαν ἑνὸςΘεοῦ δοῦλοι ἦσαν καὶ ἀπὸ αὐτὸνἀξίως ἔλαβον τοὺς στεφάνους τῆςνίκης Διὰ νὰ εἶναι ἔτσι ἡ κοινὴἑορτὴ κοινὴ παρόρμησις εἰς τοὺς πι-στούς ποὺ πιστεύουν εἰς τὸν ἴδιονΧριστὸν καὶ εἶναι δοῦλοι τοῦ ἰδίουΘεοῦ καὶ ἀγωνίζονται ὅπως καὶ ὅλοιἐκεῖνοι εἰς τὸν στίβον τοῦ ἀθλήμα-τος τῆς κατὰ Χριστὸν ζωῆς

Ἡ ἑορτὴ ἀρχικῶς δὲν εἶχε τόσονεὐρύ περιεχόμενον Ἦτο ἑορτὴ μό-νον πάντων τῶν μαρτύρων Ἡ ἑορ -τὴ τιτλοφορεῖται laquoτῶν ἁγίων πάν-τωνraquo ἀλλὰ τὸ συναξάριον τῆς ἡμέ-ρας προσδιορίζει ὅτι ἐπιτελεῖται ἡμνήμη laquoτῶν ἁγίων καὶ καλλινίκωνμαρτύρων τῶν ἐν πάσῃ τῇ οἰκου-μένῃ κατὰ διαφόρους καιροὺς μαρ-τυρησάντων ὑπὲρ τοῦ ὀνόματοςτοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆροςἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦraquo Σὺν τῷ χρό -νῳ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὥρισεν ὅτιΜάρτυρες Χριστοῦ δὲν εἶναι μόνονἐκεῖνοι ποὺ ἔχυσαν τὸ αἷμα των διὰτὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ Μάρτυρεςεἶναι καὶ ὅλοι ὅσοι ἠγωνίσθησαν τὸνἀγῶνα τῆς χριστιανικῆς ζωῆς καὶἐβάστασαν μὲ καρτερίαν τὸν Σταυ -ρὸν τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸν κόσμοναὐτόν Αὐτοὶ ποὺ ἐμαρτύρησαν διὰτὸν Χριστὸν τὸ καθημερινὸν μαρτύ-ριον τῆς συνειδήσεως Οἱ ὁμολογη-ταί ποὺ ὡμολόγησαν τὴν καλὴνὁμολογίαν laquoἐνώπιον ἐθνῶν τε καὶβασιλέωνraquo (Πράξ 9 15) Οἱ ἱεράρχαιποὺ ἐποίμαναν θεοφιλῶς τὸ ποί-μνιον τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐστήριξαντὴν ὀρθὴν πίστιν Οἱ ὅσιοι καὶ ἀσκη-ταὶ ποὺ ἐσταύρωσαν τὴν σάρκαlaquoσὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυ-μίαιςraquo (Γαλ 5 24) Οἱ ἄνθρωποι τοῦκόσμου ποὺ ἔζησαν εἰς τὴν γῆν τῶνπειρασμῶν καὶ τῶν δοκιμασιῶν ἀλ -λὰ ποὺ laquoἐπολιτεύοντοraquo σὰν οὐ ρα-νοπολῖται σὰν νὰ εὑρίσκοντο εἰςτὸν οὐρανὸν καὶ μαζὶ μὲ αὐτοὺς οἱπροφῆται οἱ δίκαιοι καὶ οἱ προπάτο-ρες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ποὺ ἔζη-σαν κατὰ νόμον καὶ laquoἐμαρτυρήθη-σαν διὰ τῆς πίστεωςraquo περιμένοντεςτὴν ἐπαγγελίαν (Ἑβρ 11 39) Καὶἐξαιρέτως ἡ ἁγίων ἁγία ἡ ὑπεραγίαπαρθένος καί μητέρα τοῦ Χριστοῦ ἡΘεοτόκος Μαρία

Καὶ ἐνῶ ἡ παλαιὰ ὑμνογραφία τῆςἑορτῆς μένει πιστὴ εἰς τὸ ἀρχικὸνθέμα τοὺς μάρτυρας ὅπως τὸ ἀπο-λυτίκον laquoτῶν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ μαρ-τύρων σουhellipraquo καὶ τὸ κοντάκιον laquoὡςἀπαρχὰς τῆς φύσεως τῷ φυτουργῷτῆς κτίσεως ἡ οἰκουμένη προσφέ-ρει σοι Κύριε τοὺς θεοφόρουςμάρτυραςraquo ἡ νεωτέρα ὑμνογραφίαἐπεκτείνει τὴν ἀνύμνησίν της εἰςὅλους τούς χοροὺς τῶν ἁγίων

Τὸ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς τῶνἉγίων Πάντων εἶναι ἀπὸ τὸ κατὰ

Ματθαῖον καὶ συγκεκριμένως αἱἑξῆς περικοπαὶ κεφ ι´ 32-33 37 -38καὶ κεφ ιθ΄ 27-30

Ἑρμηνεία ἐπ᾽ αὐτοῦ ἔχουν ὁἱερὸς Χρυσόστομος ὁ ἱ Θεοφύλα-κτος καὶ ὁ Εὐθύμιος Ζυγαβηνὸςἐξαίρετον δὲ ὁμιλίαν μεταξὺ ἄλλωνἔχει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶςὁ ὁποῖος χρησιμοποιεῖ καὶ τὰς ἑρμη-νείας τῶν πρὸ αὐτοῦ πατέρων

Ὁ Ἅγ Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς λέ-γει laquoΘαυμαστὸς ὄντως ὁ Θεὸς ἐντοῖς ἁγίοις αὐτοῦraquo Διότι ὅταν κα-

νεὶς ἐνθυμηθῆ τοὺς ὑπερανθρώ-πους ἀγῶνας τῶν μαρτύρων πῶς μὲτὴν ἀσθενῆ σάρκα των ἐντρόπιασαντὸν ἰσχυρὸν εἰς τὴν κακίαν πῶς δὲνεἶχαν συναίσθησιν τῶν πόνων καὶτῶν τραυμάτων καθὼς ἔρριχναν τὸσῶμα τους εἰς ἀγῶνα μὲ τὴν φωτιάμὲ τὸ ξίφος μὲ τὰ διάφορα εἴδη θα-νατηφόρων βασανιστηρίων ἀντιπα-λεύοντες μὲ τὴν καρτερίαν Ὅτανφέρη κανεὶς εἰς τὸν νοῦν του ὅτιἐκομμάτιαζαν τὰς σάρκας των καὶἔσπαζαν τὰς κλειδώσεις των καὶσυν έτριβον τὰ ὀστᾶ των αὐτοὶὅμως ἐφύλαττον ἀκεραίαν καὶ ἀλώ-βητον τὴν ὁμολογίαν τῆς εἰςΧριστὸν πίστεως Διʼ αὐτὸ καὶ ἔλα-βον χάρισμα τὴν ἀδιαφιλονίκητονσοφίαν τοῦ Πνεύματος καὶ τὴν δύ-ναμιν διὰ τὰ θαύματα

Ὅταν ἀναλογισθῆ κανεὶς τὴνὑπομονὴν τῶν ὁσίων πῶς ὑπέφε-ραν θεληματικὰ σὰν νὰ ἦσαν ἀσώ-ματοι τὰς πολυημέρους νηστείαςτὰς ἀγρυπνίας τὰς διαφόρουςἄλλας κακώσεις τοῦ σώματος πῶςἀντεστάθησαν ἕως τὸ τέλος εἰς τὰπονηρὰ πάθη εἰς τὰ διάφορα εἴδητῆς ἁμαρτίας εἰς τὸν ἀόρατον πό-λεμον ποὺ διεξάγεται μέσα μας εἰςτὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας εἰς τὰςπνευματικὰς δυνάμεις τῆς κακίαςκαὶ πῶς ὁ ἐξωτερικὸς ἄνθρωποςἔλειωνε καὶ ἠφανίζετο ὁ ἐσωτε-ρικὸς ὅμως ἄνθρωπος ἀνενεοῦτοκαὶ ἐθεοποιεῖτο καὶ διʼ αὐτὸ τοὺςἐδόθη ἡ χάρις νὰ θεραπεύουν καὶνὰ θαυματουργοῦν Ὅταν κανεὶςσυλλογισθῆ αὐτὰ καὶ σκεφθῆ ἐπὶπλέον ὅτι αὐτὰ ξεπερνοῦν τὴνἀνθρωπίνην φύσιν θαυμάζει καὶ δο-ξολογεῖ τὸν Θεόν ποὺ τοὺς ἔδωσετόσην δύναμιν καὶ χάριν Διότι ἂνκαὶ εἶχον τὴν προαίρεσιν τὴνἀγαθὴν καὶ καλλίστην ἀλλὰ χωρὶςτὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ δὲν θὰ μπο-ροῦσαν νὰ γίνουν ὑπεράνθρωποικαὶ ἐνῶ ἦσαν ἄνθρωποι σωματικοίνὰ νικήσουν τὸν ἀσώματον ἐχθρόν

Διά τοῦτο καὶ ὁ ψαλμωδός Προ-φήτης εἶπε laquoΘαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐντοῖς ἁγίοις αὐτοῦraquo ἐπρόσθεσε συγ-χρόνως laquoΑὐτὸς δώσει δύναμιν καὶκραταίωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦraquo Εἰςὅλον τὸν λαὸν δίδει ὁ Θεὸς δύναμινκαὶ ἀντοχήνhellip Κερδίζουν ὅμως τὴνχάριν καὶ τὴν δύναμινhellip ὄχι ὅλοι γε-νικῶς παρὰ ὅσοι ἔχουν καλὴν προ-αίρεσιν καὶ ἐκδηλώνουν μὲ ἔργα τὴνπίστιν καὶ τὴν ἀγάπην πρὸς τὸν Θε-όν Καὶ ὅσοι ἀποστρέφονται τελεί-ως τὴν κακίαν καὶ κρατοῦν μὲ ἀσφά-λειαν τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶστρέφουν τοὺς νοεροὺς ὀφθαλ-μοὺς πρὸς τὸν Χριστόν τὸν ἥλιοντῆς δικαιοσύνης Ἐκεῖνος δὲν ἁ -πλώνει μόνον χεῖρα βοηθείας ἀορά-τως εἰς αὐτοὺς ποὺ ἀγωνίζονταιἀλλὰ καὶ μὲ τὰς προτροπὰς τοῦΕὐαγγελίου τῆς Κυριακῆς τῶνἉγίων Πάντων συνομιλεῖ μαζί μαςlaquoΠᾶς γὰρ ὃς ἂν ὁμολογήση ἐν ἐμοὶἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων ὁμολο-γήσω κἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦΠατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖςraquo

Ἂς προσέξωμενmiddot οὔτε ἡμεῖς δυ-νάμεθα μὲ θάρρος νὰ φανερώσω-μεν τὴν πίστιν μας εἰς τὸν Χριστὸνκαὶ τὴν ὁμολογίαν μας χωρὶς τὴνδύναμιν καὶ τὴν βοήθειάν του οὔτεκαὶ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς θὰὁμιλήση φανερὰ διʼ ἡμᾶς εἰς τὴνμέλλουσαν ζωήν διὰ νὰ μᾶς συστή-ση καὶ νὰ μᾶς γνωρίση μὲ τὸν Πατέ-ρα χωρὶς νὰ λάβη ἀφορμὴν ἀπὸἡμᾶς

Αὐτὸ θέλων νὰ φανερώση ὁ Κύ-ριος δὲν εἶπε laquoπᾶς ὃς ἂν ὁμολο-γήσῃ με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνἀλλὰ πᾶς ὃς ἂν ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοίmiddotὡς ἐν ἐκείνῳ καὶ διὰ τῆς ἐκείνουβοηθείας δυνάμενος παρρησιάσα-σθαι τὴν εὐσέβειανraquo Καὶ ὁ ἹερὸςΧρυσόστομος παρατηρεῖ laquoΣκόπειτὴν ἀκρίβειανmiddot οὐκ εἶπε ldquoἘμὲrdquo ἀλλʼldquoἐν ἐμοὶrdquo δεικνὺς ὅτι οὐκ οἰκείᾳ δυ-νάμει ἀλλὰ τῇ ἄνωθεν βοηθούμε-νος χάριτι ὁμολογεῖ ὁ ὁμολογῶνΠερὶ δὲ τοῦ ἀρνουμένου οὐκ εἶπενldquoἐν ἐμοίrdquo ἀλλʼ ldquoἐμὲrdquo ἔρημος γὰρ γε-νόμενος τῆς δωρεᾶς οὕτωςἀρνεῖταιraquo Καὶ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶςmiddot ἔτσι πάλιν laquoὁμολογήσωκἀγώ καὶ οὐκ εἶπεν αὐτόν ἀλλ᾽ ἐναὐτῷ δηλ διὰ τῆς τοῦ ὁμολο-γοῦντος ἀγαθῆς ἐμμονῆς καὶ καρ-τερίας ἐκείνου ποὺ ὁμολογεῖ χάριντῆς εὐσεβείας

Ἂς προσέξωμεν τί λέγει δι᾽ ἐκεί-νους ποὺ ἐδειλίασαν καὶ ἐπρόδω-σαν τὴν εὐσέβειαν laquoὍστις δ᾽ ἂνἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀν -θρώπων ἀρνήσομαι κἀγώ αὐτὸν

ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐνοὐρανοῖςraquo Δὲν εἶπε ἐδῶ ὅποιοςἀρνηθῆ εἰς τὸ ὄνομά μου Διότιὅποιος ἀρνεῖται τὸ κάνει ἀφοῦ προ-ηγουμένως στερηθῆ τὴν χάριν καὶτὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ Καὶ τὴνστερεῖται διότι αὐτὸς πρῶτος ἐγκα-τέλειψε τὸν Θεόν ἐπειδὴ ἀγάπησετὰ πρόσκαιρα καὶ τὰ γήϊνα περισσό-τερον ἀπὸ ὅσον τὰ οὐράνια καὶαἰώνια ἀγαθά ποὺ ὑπεσχέθη ὁ Θε-ός Ἔτσι πάλιν καὶ ὁ Χριστὸς δὲν θὰτὸν ἀρνηθῆ εἰς τὸ ὄνομά του ἀλλὰ

θὰ ἀρνηθῆ αὐτόν διότι δὲνεὗρε τίποτε εἰς αὐτόν διὰ νὰτὸ χρησιμοποιήση ὡς ἐπιχεί-ρημα Ἂς ἴδωμεν τώρα καὶ τὴδιαφορὰ τῆς ἀμοιβῆς

Κάθε ἅγιος σὰν δοῦλος τοῦΘεοῦ ἔκαμε φανερὰ τὴν ὁμο-λογίαν μέσα εἰς τὸν πρόσκαι-ρον αὐτὸν βίον καὶ ἐμπρὸς εἰςθνητοὺς ἀνθρώπους Ὁ Κύ-ριός μας ὅμως ἐπειδὴ εἶναιΚύριος τοῦ Οὐρανοῦ καὶ τῆςγῆς θὰ ὁμιλήση φανερὰ διʼαὐτοὺς μέσα εἰς τὸν αἰώνιονκαὶ ἀκατάλυτον ἐκεῖνον κό-σμον ἐμπρὸς εἰς τὸν Θεὸν καὶΠατέρα εἰς ἀγγέλους ποὺστέκονται ὁλόγυρα εἰςἀρχαγγέλους εἰς ὅλας τὰςδυνάμεις τοῦ οὐρανοῦ καὶ θὰεἶναι παρόντες ὅλοι ἀπὸ τὸνἈδὰμ ἕως τῆς συντελείας τοῦκόσμου Ὅλοι θὰ ἀναστηθοῦνκαὶ θὰ σταθοῦν κοντὰ εἰς τὸσῶμα τοῦ Χριστοῦ καὶ τότεἐνῶ θὰ εἶναι ὅλοι μπροστὰ καὶὅλοι θὰ βλέπουν θὰ φωνάξῃτὰ ὀνόματα καὶ θὰ δοξάσῃ καὶθὰ στεφανώσῃ ἐκείνους ποὺ

ἔδειξαν ἄχρι τέλους τὴν πίστιν τουςεἰς Αὐτόν Εἶναι ἀδύνατον νὰ περι-γράψῃ κανεὶς τοὺς στεφάνους καὶτὰς ἀμοιβάς ποὺ ἀναμένουν τοὺςνικητὰς ἁγίους τὰς ὁποίας laquoοὔτεὀφθαλμὸς ὅπως ὁ ἰδικός μας δύνα-ται νὰ ἰδῇ οὔτε αὐτὶ νὰ ἀκούσῃοὔτε καρδία νὰ τὰ διανοηθῇ Ἀλλὰκαὶ αὐτὰ ποὺ βλέπομεν τώρα εἶναιπολὺ ἀξιοθαύμαστα Ποιὸς λόγοςἀξίως μπορεῖ νὰ διηγηθῇ τὴν δόξανποὺ παρέχει ὁ Θεὸς εἰς τὰ ἅγια λεί-ψανα καὶ ὀστᾶ τῶν ἁγίων τὴν ἱερὴεὐωδία ποὺ ἀναδύεται ἀπὸ αὐτά τὰμύρα ποὺ ἀναβλύζουν τὰ χαρίσμα-τα τῶν ἰαμάτων τὴν διενέργειαντῶν θαυμάτων

Δι᾽ αὐτὴν τὴν ὑπερβολὴν τῆς δό-ξης καὶ τῶν μελλοντικῶν ἀγαθῶνκάμνοντας λόγον εἰς τοὺς ἁγίουςμαθητάς καὶ ἀποστόλους τούς ἔλε-γε laquoἈμὴν λέγω ὑμῖνmiddot ὑμεῖς οἱ ἀκο-λουθήσαντές μοι ἐν τῇ παλιγγενε-σίᾳ ὅταν καθίσῃ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώ-που ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ καθί-σεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρό-νους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλάςτοῦ Ἰσραὴλraquo πρὸς ὅλους δὲ τοὺς πι-στεύοντας laquoΠᾶς ὅστις ἀφῆκενοἰκίαν ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφάς ἢ πα-τέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μουἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴναἰώνιον κληρονομήσειmiddot ὁ δὲ φιλῶνπατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμέ οὐκ ἔστιμου ἄξιοςraquo

Ἐπειδὴ ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ ἔδωσεπρὸς χάριν μας τὸν Υἱὸν τὸν ἀγα-πητὸν (καὶ ὁ ἴδιος ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ὁμονογενὴς ἔδωσε τὴν ζωὴν τουὑπὲρ ἡμῶν) ἀπαιτεῖ καὶ ἀπὸ ἡμᾶς δι-καίως ὅλους τούς συγγενεῖς μας νὰμὴ ὑπολογίζωμεν ὅταν μᾶς ἐμποδί-ζουν εἰς τὴν πίστιν καὶ τὸν εὐσεβῆβίον Καὶ κάτι περισσότερον Εἶναιδίκαιον καὶ ἀναγκαῖον νὰ προσφέρῃκαθεὶς τὴν ἰδίαν τὴν ζωὴν του ὅτανσημάνῃ ἡ ὥρα ἂν θέλη νὰ ἐπιτύχῃτὴν αἰώνιον ζωήν ἀφοῦ καὶ ὁ Υἱὸςτοῦ Θεοῦ ἐθυσίασε τὴν ἰδικὴν τουζωὴν ὑπὲρ ἡμῶν Διὰ τοῦτο λέγειπάλιν ὁ Κύριοςmiddot laquoὃς οὐ λαμβάνειτὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολούθειὀπίσω μου οὐκ ἔστι μου ἄξιοςraquoΣταυρὸς εἶναι καὶ τὸ νὰ σταυρώσῃκανεὶς τὴν σάρκα laquoσὺν τοῖς παθή-μασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαιςraquo

Ὅταν λοιπὸν εἶναι περίοδος εἰρή-νης νεκρώνει μὲ τὴν ἀρετὴ ὁἄνθρωπος τὰ κακὰ πάθη καὶ τὰς ἐπι-θυμίας καὶ σηκώνοντας ἔτσι τὸνσταυρόν του ἀκολουθεῖ τὸν Κύ-ριον Ὅταν πάλιν εἶναι περίοδοςδιωγμοῦ περιφρονῶν καὶ τὴν ἰδίανζωὴν καὶ παραδίδων τὴν ζωὴν τουχάριν τῆς εὐσεβείας αἴρει ἔτσι τὸνσταυρόν του καὶ ἀκολουθεῖ τὸν Κύ-ριον καὶ ἔτσι κληρονομεῖ τὴναἰώνιον ζωήν

Τιμὴ ἁγίου μίμησις ἁγίουἊς τιμήσωμεν λοιπὸν καὶ ἐμεῖς

ἀδελφοί μου λέγει ὁ ἅγιος Γρηγό-ριος ὁ Παλαμᾶς τοὺς ἁγίους τοῦΘεοῦ Καὶ θὰ τοὺς τιμήσωμεν πῶςἊν κατὰ τὸ παράδειγμα ἐκείνων κα-θαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μο-λυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος καὶἂν ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ τὰς κακίαςπροχωροῦντες εἰς τὴν ἁγιότητα μὲτὴν ἀποχὴν ἀπὸ αὐτάς Ἂν ἐμποδί-σωμεν τὴν γλῶσσαν μας ἀπὸ τὸνὅρκον καὶ τὴν ἐπιορκίαν τὴν φλυα-ρίαν καὶ τὸ ὑβρεολόγιον καὶ τὰ χείλημας ἀπὸ τὸ ψεῦδος καὶ τὴν συκο-φαντίαν καὶ ἔτσι τοὺς προσφέρομεντὸν ἔπαινον Ἂν δὲν καθαρίσωμενἔτσι τὸν ἑαυτόν μας δίκαια θὰ ἀκού-σωμεν laquoἵνα τί τολμᾶς ἀναλαμβάνεινἐπὶ μνήμης καὶ λαλεῖν διὰ γλώττηςκαὶ αὐτά τὰ τῶν ἁγίων ὀνόματα καὶδιηγεῖσθαι τήν πάσης ἀρετῆς καὶ κα-θαρότητος πεπληρωμένην αὐτῶνδιαγωγήν Σὺ δὲ ἐμίσησας τὸν ἐνά-ρετον βίονmiddot Εἰ ἐθεώρεις κλέπτηνσυνέτρεχες αὐτῷ καὶ μετὰ μοιχοῦτὴν μερίδα σου ἐτίθεις Τὸ στόμασου ἐπλεόνασε κακίας καὶ ἡ γλῶσσασου περιέπλεκε δολιότηταςmiddot καθή-μενος κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ σου κατε-λάλεις καὶ κατὰ τοῦ υἱοῦ τῆς μητρόςσου ἐτίθεις σκάνδαλονraquo Ἀπὸ τέτοιαστόματα ἀδελφοί μου οὔτε ὁ Θεὸςοὔτε οἱ ἅγιοί του δέχονται ὕμνον

Ἂς μὴ ἑορτάζωμεν ἔτσι ἀδελφοίἊς φέρωμεν τὰ σώματα καὶ τὰς ψυ-χάς εἰς τὸν Θεὸν ἔτσι ὅπως τὰ θέλεικαὶ μάλιστα τὰς ἡμέρας τῶν ἑορτῶναὐτῶν ἵνα ταῖς πρεσβείαις τῶνἁγίων ἐξαιρέτως δὲ τῆς ὙπεραγίαςΘεοτόκου γίνωμεν μέτοχοι ἐκείνηςτῆς πανηγύρεως καὶ τῆς ἀπεράντουἐκείνης εὐφροσύνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝΤοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου π Μάρκου Κ Μανώλη1 Μὲ τὸ κείμενο αὐτὸ ἐπιδιώκε-

ται νὰ δοθεῖ ἀπάντηση στὸ ἐρώτη-μα Γιατί ἡ Ὀρθοδοξία ndashlaquoκαθ᾽ ὃὈρθοδοξίαraquo φυσικὰndash δὲν μπορεῖνὰ εἶναι ἐθνικιστική φυλετιστική ndashρατσιστική

Δὲν θὰ ἐπιχειρηθεῖ βέβαια ἐδῶἀποσαφήνιση τῶν ὅρων ἔθνοςἐθνισμός πατριωτισμός ἐθνικι-σμός Διότι παρὰ τὴ συχνὴ κακο-ποίησή τους στὴν καθημερινὴχρήση λίγο ἢ πολὺ ἔχουν περιεχό-μενο κοινὰ ἀποδεκτό Ἔτσι οἱ ὅροιπατριωτισμὸς καὶ φιλοπατρία ἐκ -φράζουν κάτι σαφὲς καί ὅπως πι-στεύω καθολικὰ δεκτόmiddot τὴν ἀγάπηπρὸς τὴν πατρίδα ὡς τόπο τῆς στε-νότερης ἢ εὐρύτερης καταγωγῆςκάτι ποὺ καταφάσκει καὶ ἡ ὀρθόδο-ξη παράδοση διὰ στόματος τοῦἉγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου(4ος αἰ) laquoΜητέρα τιμᾶν τῶν ὁσίων(=εἶναι ἱερὸ νὰ τιμᾶ κανεὶς τὴ μη-τέρα του)middot μήτηρ δὲ ἄλλη μὲνἄλλου κοινὴ δὲ πάντων (μήτηρ)πατρὶςraquo (Ἐπιστ 37) Τὸ μόνο ποὺπρέπει νὰ δηλωθεῖ εἶναι ἡ σαφὴςδιαφοροποίηση στὸ κείμενο αὐτὸτῶν ὅρων laquoἐθνισμὸςraquo καὶ laquoἐθνικι-σμόςraquo διότι ὁ μὲν πρῶτος ταυτίζε-ται μὲ τὸν laquoπατριωτισμόraquo ὁ δεύτε-ρος ὅμως κρύβει τὴ νόσο τοῦ μι-σαλλόδοξου φανατισμοῦ μὲ ὅλεςτὶς εὐνόητες ταυτίσεις καὶ προ-εκτάσεις

Ὁ Χριστὸς παρεδόθηεἰς τὰ ἔθνη

2 Ἡ στάση ἀπέναντι στὸlaquoἔθνοςraquo καὶ στὴν laquoπατρίδαraquo στὸχῶρο τῶν κατὰ παράδοση ὀρθοδό-ξων λαῶν εἶναι μὲν ἐνσωματωμένησ᾽ αὐτό ποὺ δηλώνει ἐκκλησια-στικὰ ὁ ὅρος laquoὀρθόδοξο φρόνημαraquo(πρβλ Ρωμ 7 27) ὡς τὸ περιεχό-μενο τῆς συνειδήσεώς τους προ-ϋποθέτει ὅμως τὴ χριστιανικὴνοηματοδότηση τοῦ ὅρου laquoἔ -θνοςraquo ἤδη στὴν ἀρχὴ τῆς ἐμφανί-σεως τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἱστορικὴσκηνή ὡς σώματος καὶ κοινωνίαςἜτσι laquoἔθνηraquo ἀποκαλοῦνται στὴνΚαινὴ Διαθήκη ὅπως καὶ στὴ σύγ-χρονή της ἑβραϊκὴ κοινωνία οἱεἰδωλολάτρες ndash ἐθνικοί οἱ μὴ Ἰου-δαῖοι καὶ μὴ χριστιανοί Αὐτὸ ἐν -νοεῖ πχ ὁ Χριστὸς στὴν laquoἐπὶ τοῦὄρουςraquo ὁμιλία λέγοντας laquoπάνταγὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖraquo (Ματθ6 32) Τὴν ἴδια ἔννοια ἔχει καὶ ὁ λό-γος γιὰ laquoἕλληνεςraquo στὸ Ἰωάν 12 20Πρόκειται γιὰ laquoἐθνικοὺςraquo (εἰδωλο-λάτρες) προσηλύτους (Π Ν Τρεμ-πέλα Ὑπόμνημα εἰς τὸ κατὰ Ἰωάν-νην Εὐαγγέλιον σ 448ndash9) Αὐτὸπρέπει νὰ ὑπογραμμισθεῖ γιὰ τοὺςσημερινοὺς ἐθνικιστές οἱ ὅποιοιστηριζόμενοι σὲ ἀνεπιστημονικὲςμυθοπλασίες βλέπουν στὸ χωρίοαὐτὸ πράγματα ἄσχετα πρὸς τὴνἱστορικὴ ἀλήθεια

Ὁ Χριστὸς παραδόθηκε στὰlaquoἔθνηraquo (=ἐθνικοὺς) (Ματθ 20 19)Ἡ ἐντολή του ὅμως μετὰ τὴν ἀνά-σταση του εἶναι laquoπορευθέντες μα-θητεύσατε (=κάμετε μαθητὲς ndashχριστιανοὺς) πάντα τὰ ἔθνηraquo(=λαοὺς) (Ματθ 28 19) Σ᾽ ὅλεςαὐτὲς τὶς περιπτώσεις ὁ ὅροςlaquoἔθνοςraquo (ἢ laquoἔθνηraquo) ἔχει κυρίωςπνευματικὴ ndash θρησκευτικὴ καὶ ὄχιφυλετικὴ σημασία Σημαντικὸ ὅμωςεἶναι ὅτι ἤδη στὴν ΚΔ χρησιμο-ποιεῖται ὁ ὅρος laquoἔθνοςraquo πάλι μὲπνευματικὴ ἔννοια ἀλλὰ γιὰ νὰ δη-λώσει τὸ σῶμα τῶν πιστῶν τὸ laquoλαὸτοῦ Θεοῦraquo τὸ laquoἔθνος ἅγιονraquo (Α´Πέτρ 2 9) laquoἜθνος ἅγιονraquo καὶlaquoλαὸς τοῦ Θεοῦraquo ταυτίζονται νοη-ματικὰ καὶ σημαίνουν τὸ laquoσῶμαΧριστοῦraquo τὴν Ἐκκλησία μὲ ὑπό-βαθρο καθαρὰ ὑπερφυλετικό

laquoΟὐκ ἔνι Ἰουδαῖοςἢ Ἕλληνraquo

Ἔτσι ὁδηγούμεθα στὸ Γαλ 327 ἑξ ὅπου ὁρίζεται ἀπὸ τὸν ἈπΠαῦλο ὅτι οἱ βαπτισμένοι laquoεἰςΧριστὸνraquo (=ὅσοι laquoπέθανανraquo καὶἀναγεννήθηκαν στὸ σῶμα τοῦΧριστοῦ) ἔχουν ντυθεῖ τὸν Χριστὸκαί ἔτσι laquoοὐκ ἔνι Ἰουδαῖος ἢἝλληνraquo Μέσα στὴν Ἐκκλησίαδὲν ὑπάρχουν πιὰ διαφορὲς (φυ-λετικὲς ἢ ταξικές) ἀφοῦ ἡ ἰδιότη-τα τοῦ μέλους τῆς Ἐκκλησίαςἑνώνει ἐνῶ οἱ ὅποιες ἄλλες ἰδιό-τητες χωρίζουν Ὅλα αὐτὰ ὅμως(ὅπως καὶ στὸ Κολ 3 11) σὲ πλαί-σια καθαρὰ ὑπερεθνικὰ καὶ ἀφυ-λετικά Οἱ πιστοὶ εἶναι ἴσοι ἐνώπιοντοῦ Θεοῦ ὁ Ὁποῖος ἐξ ἄλλου δὲνεἶναι laquoπροσωπολήπτηςraquo ἀφοῦ laquoἐνπαντὶ ἔθνει ὁ φοβούμενος αὐτὸνκαὶ ἐργαζόμενος δικαιοσύνηνδεκτὸς αὐτῷ ἐστινraquo (Πράξ 10 34)Ἡ πέτρεια ἔννοια laquoἔθνος ἅγιονraquoταυτίζεται μὲ τὸν παύλειο ὅροlaquoλαὸς Θεοῦraquo (πχ Β´ Κορ 6 16laquoκαὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεὸς καὶαὐτοὶ ἔσονταί μοι λαόςraquo Πρβλ Α´Πέτρ 2 9 laquoὙμεῖς δὲ γένος ἐκλε-κτόν οἳ ποτε οὐ λαός νῦν δὲλαὸς Θεοῦraquo ὅπου ὑπεισέρχεταικαὶ ὁ ὅρος laquoγένοςraquo δηλωτικὸςτῆς νέας ndash πνευματικῆς κατα-γωγῆς ἀπὸ τὸ laquoδεύτερο Ἀδὰμraquo καὶγενάρχη τῆς νέας ἀνθρωπότηταςτὸν Ἰησοῦ Χριστό) Ὅλ᾽ αὐτὰ τὰχωρία ποὺ ἐνδεικτικὰ ἀναφέρθη-καν σχετίζονται μὲ τὸ νέο ἔθνοςndash γένος ndash λαό τὸ laquoσῶμαraquo τοῦ Χρι-στοῦ ποὺ δὲν ὑποκαθιστᾶ τὶςὁποιεσδήποτε ἀνθρώπινες καὶ

ἱστορικὲς σχέσεις ἀφοῦ ἀνάγει σὲμία νέα ὄχι μόνο ἐνδοϊστορικήἀλλὰ συνάμα καὶ ὑπεριστορικὴπραγματικότητα σὲ ἕνα νέο Θε-ανθρώπινο κόσμο ποὺ ἑνώνειτοὺς λαοὺς τῆς γῆς σὲ μία ἑνότη-τα θεμελιωμένη στὴν ἄκτιστηlaquoΘεία Βασιλείαraquo (χάρη) Ὁ χαρα-κτηρισμὸς τῶν χριστιανῶν τὸ β´αἰώνα ὡς laquoτρίτον γένοςraquo (genustertium) ἐνσαρκώνει τὴ νέα αὐτὴσυνείδηση καὶ τὴν ὑπέρβαση τῶνφυλετικῶν διαιρέσε-ων ἀφοῦ οἱ laquoἀναγεν-νημένοιraquo μέσα ἀπὸτὴν πνευματικὴ laquoκοι-λίαraquo τῆς Ἐκκλησίαςτὸ βαπτιστήριο (ἢ τὴν κολυμβή-θρα) κληρονομοῦν ἀπὸ τὸνΧριστὸ μίαν ἀνακαινισμένη φύσηποὺ καταργεῖ τὴν laquoπεπτωκυίαraquo φύ-ση τοῦ παλαιοῦ ἈδάμἩ νέα ἐν Χριστῷ Κοινωνία

Αὐτὰ εἶναι τὰ θεμέλια τῆς χρι-στιανικῆς ἀνθρωπολογίας ποὺἐνεργοποιοῦνται μὲ τὴν ἐνσωμά-τωση τοῦ ἀνθρώπου στὴν Ἐκκλη-σία ὅπως αὐτὸ φαίνεται στὰ ἀλη-θινὰ μέλη της τοὺς Ἁγίους Οἱἱστορικὲς ndash ἐνδοκοσμικὲς σχέσειςδὲν ἀναιροῦνται ἀλλὰ ὑπερβαί-νονται καὶ ἱεραρχοῦνται Ὁ Βαρνά-βας ἔτσι καὶ ὡς ἀπόστολος καὶσυν εργάτης τοῦ Παύλου χαρακτη-ρίζεται laquoκύπριος τῷ γένειraquo (Πράξ4 36) ὁ ἴδιος δὲ ὁ Παῦλος δὲν ἀπο-ποιεῖται τὴν καταγωγή του (Γαλ113 ἑ) ἀφοῦ ὁ Θεὸς τῶν Χρι-στιανῶν ὁ laquoπατὴρraquo τοῦ Ἰησοῦ Χρι-στοῦ (Α΄ Ἰωάν 2 23) laquoἐποίησεν ἐξἑνὸς αἵματος πᾶν ἔθνος ἀνθρώπωνκατοικεῖν ἐπὶ παντὸς προσώπου τῆςγῆς ὁρίσας τὰς ὁροθεσίας τῆςκατοικίας αὐτῶνraquo (Πράξ 17 25 ἑ)Μὲ αὐτὰ δηλώνεται ἡ ἑνότητα τοῦἀνθρωπίνου γένους λόγῳ τῆςκοινῆς ΟΛΩΝ καταγωγῆς (laquoἐξἑνὸςraquo αἵματος ἢ ἀνθρώπου) καὶἄρα τὸ ἀβάσιμο καὶ ἀντιχριστιανικὸτοῦ φυλετισμοῦ Οἱ διαμορφωμέ-νες ἱστορικὰ mdash μέσα στὴ δυναμικὴτῆς πτώσεωςmdash laquoἐθνότητεςraquo καὶ οἱὁποιεσδήποτε ἀνάμεσά τους δια-φορὲς ndash διακρίσεις δὲν προέρχον-ται ἀπὸ τὸν ἕνα καὶ δημιουργὸ Θεόἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία Αὐτὸ ἐκ -φράζει ὡς πανορθόδοξο βίωμα τὸlaquoκοντάκιοraquo τῆς Πεντηκοστῆς laquoὍ -τε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεεδιεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστοςmiddot ὅτετοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμενεἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσεraquoἈντιπαρατίθενται σ᾽ αὐτὸ τὸ γε-γονὸς τῆς Βαβὲλ (Γεν κεφ 11) καὶτῆς Πεντηκοστῆς (Πράξ 2 1 ἑ)Στὸ πνεῦμα τῆς Πεντηκοστῆς(Πράξ 21 ἑ) ζεῖ ἡ Ἐκκλησία στὴναὐθεντική της ἔκφραση ὡς Ὀρθο-δοξία

Ὁ ὅρος laquoἔθνοςraquo μαζὶ μὲ τὰ συ-νώνυμά του ἀποφορτίζεται ἐκκλη-σιαστικὰ ἀπὸ τὸ παλαιὸ νόημά τουκαὶ ἀναφορτίζεται (=ἐνέργεια ποὺχαρακτηρίζει ὅλη τὴ θεολογικὴγλώσσα τοῦ Χριστιανισμοῦ) μὲἔννοια πνευματικὴ ndash πολιτιστικήστὰ ὅρια τῆς νέας ὑπαρξιακῆς καὶὑπαρκτικῆς γεννήσεως τῶν Χρι-στιανῶν (βλ Ἰωάν 113 laquoοἳ ἐκΘεοῦ ἐγεννήθησανraquo) Αὐτὴ ἡ νέασυνείδηση καὶ πραγματικότηταἐκφράζεται στὴν Ἀποκάλυψη (κεφ5 9-10) laquoἌξιος εἶ λαβεῖν τὸ βι-βλίον καὶ ἀνοῖξαι τὰς σφραγίδαςαὐτοῦ ὅτι ἐσφάγης καὶ ἠγόρασαςτῷ Θεῷ ἡμᾶς ἐν τῷ αἵματί σου ἐκπάσης φυλῆς καὶ γλώσσης καὶ λαοῦκαὶ ἔθνουςraquo Ἡ Ἐκκλησία ὡς σῶμαΧριστοῦ εἶναι ὁ νέος κόσμος ἡνέα laquoἐν Χριστῷraquo κοινωνία

3 Ἱστορικὴ πραγμάτωση τῆς νέ-ας αὐτῆς συνειδήσεως ὑπῆρξε ἡαὐτοκρατορία τῆς Νέας Ρώμης(Ρωμανία Βυζάντιο) Τὸ laquoΒυζάν-τιοraquo παρ᾽ ὅλες τὶς ἀνθρώπινες ἀτέ-λειες καὶ ἁμαρτίες νοεῖται ὡς μίαlaquoΜεγάλη Ἐκκλησίαraquo μέσα στὴνὁποία προσκομίζεται συνεχῶς ἡἀνθρώπινη ἁμαρτία ndash ἀποτυχία γιὰνὰ μεταμορφωθεῖ μὲ τὴ μετάνοιακαὶ τὴν ἄκτιστη χάρη σὲ ζωὴ ἐνΧριστῷ Βυζαντινολόγοι ὅπως ὁΣτ Ράνσιμαν (Βυζαντινὴ Θεοκρα-τία Ἀθήνα 1982) μπόρεσαν νὰδοῦν ἔτσι τὸ laquoΒυζάντιοraquo ἑρμη-νεύοντάς το laquoἐκ τῶν ἔνδονraquo καὶὄχι μὲ τὰ φραγκολατινικὰ κριτήριατῆς ἀλλοτριωμένης χριστιανικότη-τας καὶ ἑλληνικότητας Στὸ Χρι-στιανικὸ Κράτος τῆς Ρωμανίας συν -εχίζεται πληθυσμιακὰ ἡ δομὴ τῆςΡωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἕναςμεγάλος ἀριθμὸς λαοτήτων συνθέ-τει τὴν αὐτοκρατορία ἢ ἂν θέλου-με κοινοπολιτεία συνιστώντας ἐκτῶν πραγμάτων μία τρισύνθετηἑνότητα πολιτιστικὴ (παρὰ τὶς το-πικὲς ἰδιαιτερότητες) κρατικὴ καὶπνευματική Ὁ ἑλληνιστικὸς πολιτι-σμός ὁ ρωμαϊκὸς κρατικὸς φορέ-ας καὶ ἡ νέα συνείδηση ἡ Ὀρθο-δοξία συνθέτουν τὸ laquoΓένος τῶνΡωμαίωνraquo δηλαδὴ τῶν Ὀρθοδό-ξων πολιτῶν τῆς Νέας ΡώμηςΚατὰ κάποιο τρόπο ἡ ΡωμαϊκὴΑὐτοκρατορία γίνεται τὸ laquoπανδο-χεῖοraquo τῆς ἱστορίας (βλ Λουκ 1024) ἐνσαρκώνοντας τὸν ἀναμενό-μενο νέο κόσμο στὰ ὅρια τῆς θε-ανθρωπότητας Αὐτὸ εἶναι βέβαιααἰσθητό ὅπου σώζεται τὸ ὀρθόδο-ξο ndash πατερικὸ φρόνημαΤί σημαίνει ΝεοndashΡωμηόςὍλοι οἱ λαοὶ τῆς αὐτοκρατορίας

θὰ συνδέονται μὲ τὴν κοινὴ πίστη(ὡς φρόνημα) σὲ μία νέα συγγέ-νεια τὴν ἐν Χριστῷ παγndashγένειατῶν Ρωμαίων μὲ σημεῖο ἀναφορᾶςὄχι τὴν Παλαιά ἀλλὰ τὴ Νέα Ρώμηndash Κωνσταντινούπολη Τὰ laquoἐθνικὰraquoὀνόματα δὲν διέκριναν τοὺς λαοὺςδιαιρετικά ἀλλὰ ὑποδήλωναν τὶςἐπαρχίες (αὐτὸ σημαίνει ὁ ὅροςlaquoἔθνοςraquo στὸν 34ο ἀποστολικὸ κα-νόνα) καὶ τὶς γλωσσικὲς ὁμάδες (ἩΡωμανία ποτὲ δὲν ἐπεδίωξε γλωσ-σικὴ ὁμοιομορφία) Ἡ Ὀρθοδοξίαἦταν ὁ πανενωτικὸς σύνδεσμοςτῶν Ρωμαίων Καὶ αὐτὸ βιωνότανἐντονότερα ὅπου ἡ σχέση μὲ τὴνlaquoπατερικότηταraquo ἦταν ἰσχυρότερηΓι᾽ αὐτὸ καὶ τὸ laquoἐθνικὸraquo ὄνομαlaquoρωμαῖοςraquo ταυτίσθηκε μὲ τὸ πε-ριεχόμενο τῆς νέας laquoἐθνικῆςraquoσυν ειδήσεως δηλαδὴ τὴν πίστη

Ρωμαῖος (δηλαδὴ Νέο ndash Ρωμαῖος ἢΡωμηὸς) σημαίνει ὀρθόδοξος Ἡμακραίωνη διαπάλη μεταξὺ Φραγ-κογερμανικοῦ κόσμου καὶ Ρωμαί-ϊκης Ἀνατολῆς ἐπικεντρώθηκε γι᾽αὐτὸ στὴ διεκδίκηση ἀπὸ τοὺς Δυ-τικοὺς τοῦ ὀνόματος laquoρωμαῖοςraquoταυτόσημου μὲ τὸ laquoὀρθόδοξοςraquoἐνῶ στὴ Χριστιανικὴ Ἀνατολὴ προσ - έδωσαν τὰ ὀνόματα laquoΓραικίαraquo καὶlaquoΓραικόςraquo δηλωτικὰ ὄχι τοῦlaquoἑλληνισμοῦraquo καὶ τῆς laquoἑλληνικό-

τηταςraquo ὅπως ἀφελῶς θέλουν κά-ποιοι νὰ πιστεύουν Ἁπλὰ σημαί-νουν laquoχώρα τῶν μὴ (γνησίων) Ρω-μαίων καὶ ἀποσχισθέντων αἱρε-τικῶνraquo Βέβαια αὐτὰ ὅλα μᾶς τὰξεκαθάρισε μὲ τὴν πρωτοποριακὴἐπιστημονικὴ ἔρευνά του ὁ π ἸΡωμανίδης ἀλλὰ εἶναι ἀνάγκη νὰἀναρριπίζονται διότι δὲν ἔχουνσυν ειδητοποιηθεῖ ἀκόμη ἀπὸ πολ-λοὺς ἢ ἀπορρίπτονται ἀσυζητητὶἀπὸ τοὺς εὐρωπαΐζοντες

Οἱ λαοὶ τῆς Ρωμανίας ndash Βυζαντί-ου ἀνάλογα μὲ τὸ βαθμὸ ὀρθοδο-ξοποιήσεώς τους ὑπερβαίνονταςτὸ κριτήριο τῆς καταγωγῆς ἐν -τάσσονταν σὲ μία ἄλλη ἑνότηταστὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα Ἡ ἐκ -κλησιαστικὴ δὲ ἑνότητα ἐπιβίωσεἀδιατάρακτα στὶς σχέσεις τῶνὈρθοδόξων ὡς τὸ 19ο αἰώνα καὶτὴν ἔξαρση τῶν ἐθνι(κι)σμῶνὍταν ἡ πατριαρχικὴ ἐγκύκλιοςτοῦ 1848 ὀνομάζει τὸ laquoλαὸraquo (δηλσύνολο τὸ ὀρθόδοξο ἐκκλησια-στικὸ σῶμα) laquoφύλακαraquo τῆς Ὀρθο-δοξίας ἐκ φρά ζει αὐτὴ τὴ συνεχι-ζόμενη πρα γματικότητα τῆς Ρω-μανίας τὴν ὑπερφυλετικὴ ἑνότη-τα μὲ βάση τὴν πίστη Αὐτὴ τὴνἑνότητα διασποῦσε (καὶ διασπᾶ) ἡαἵρεση (κάθε αἵρεση) ὡς νόθευσηκαί γι᾽ αὐτό ἀπόρριψη τῆς Ὀρθο-δοξίας Ἡ ἀπόρ ριψη δὲ τῆς Ὀρθο-δοξίας εἶχε ὡς συνέπεια τὴν ἀνά-πτυξη ἀντεθνικοῦ ρόλου ὅπωςσυνέβη λχ μὲ τοὺς λεγόμενουςlaquoμονοφυσίτεςraquo στὰ ἀνατολικὰ καὶνότια σύνορα τῆς αὐτοκρατορίαςἢ μὲ τοὺς Βογομίλους στὴ Βαλκα-νικὴ (συνεννοήσεις μὲ Νορμαν-δοὺς) κλπ

Αἱ ρίζαι τοῦ νεωτέρουἐθνικισμοῦ εἰς τὰς αἱρέσεις

Πρέπει δὲ ἐδῶ νὰ λεχθεῖ ὅτι τὰσπέρματα τοῦ νεωτέρου ἐθνικι-σμοῦ ἀπαντοῦν στὶς ἀρχαῖες αἱρέ-σεις καὶ στὴν αἱρετίζουσα διανόη-ση μὲ τὴν ἀναίρεση ἐκ μέρους τωντῆς ὀρθόδοξης καθολικότηταςἜτσι χωρὶς κανένα δισταγμὸ οἱἍγιοι Πατέρες ἀναφέρονταν mdashκαὶἀναφέρονταιmdash στοὺς Ἁγίους τοῦπροφητικοῦ Ἰουδαϊσμοῦ (ἩσαΐαΜωυσῆ Δαβίδ) Ὁ Ἕλληνας ndash καπ-παδόκης Γρηγόριος Νύσσης θὰπροβάλει λχ τὸν Μωυσῆ ὡς πρό-τυπο θεουμένου Οἱ Ἅγιοι Ἐφραὶμκαὶ Ἰσαάκ καύχημα τῆς Ὀρθοδο-ξίας ἦσαν Σύροι ὅπως σήμερα ὡςσέμνωμα τῆς Ὀρθοδοξίας θεω-ροῦμε καὶ μεῖς οἱ laquoἐκ καταγωγῆςraquoἝλληνες τὸν Ἅγιο Σεραφεὶμ τοῦΣάρωφ ἢ τὸν Ὅσιο π Ἰουστῖνο τὸνΣέρβο Οἱ αἱρετικοί ὅμως (πχ οἱἈρειανοί) προετοιμάζοντας τὴνἐμφάνιση τοῦ αὐτοκράτορα Ἰου-λιανοῦ θὰ στρέφονται laquoμονιστικὰraquoστοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες φιλοσό-φους ταυτιζόμενοι κατὰ κάποιοτρόπο μὲ τοὺς σημερινοὺς ἐθνι-κιστὲς ndash ἀρχαιολάτρες ποὺ ἀπορ-ρίπτουν τὴν Παλαιὰ Διαθήκη ὡςlaquoἑβραϊκόraquo () βιβλίο καὶ τοὺς Ἁγί-ους της (Προφῆτες) ὡς laquoἙβραί-ουςraquo Ἡ ΠΔ ὅμως εἶναι ἉγίαΓραφὴ ἡμῶν τῶν Χριστιανῶν οἱΠροφῆτες Ἅγιοι τῆς πίστεώς μαςἰσόκυροι μὲ τοὺς Ἀποστόλους καὶτοὺς Πατέρες μας οἱ δὲ ἍγιοιΜακκαβαῖοι παῖδες μαζὶ μὲ τὴνἉγία μητέρα τους Σολομονὴ καὶ τὸδάσκαλό τους Ἐλεάζαρο τιμῶνταιὡς Ἅγιοι τῆς Ὀρθοδοξίας τὴν 1ηΑὐγούστου διότι τὰ κριτήρια τῆςὈρθοδοξίας ἀκριβῶς δὲν εἶναιἐθνικιστικά ἀλλὰ ὑπερεθνικά

Ἡ αἵρεση πάντα θὰ ἀρνεῖται τὴνκαθολικότητα καί συνεπῶς καὶτὴν ὑπερεθνικότητα κινούμενη σὲπλαίσια σαφῶς φυλετικὰ καὶ ἐθνι-κιστικά Αὐτὸ εἶναι εὐδιάκριτο στὴνπορεία τῆς laquoχριστιανικῆςraquo Εὐρώ-πης καὶ τοῦ δυτικοῦ κόσμου εὐρύ-τερα Ἡ ἀλλοτρίωση στὴν πίστημετὰ τὴν ἐκφράγκευσή της θὰἔχει στὸ χῶρο τῆς ἐθνικῆς συνει-δήσεως σοβαρότατες συνέπειεςὉ ὅρος laquoἔθνοςraquo θὰ ἀποβεῖ στὴ Δύ-ση φυλετικὴ κατηγορία (nation ndashgens) Τί ἄλλο ἐκφράζει ἡ laquoἉγίαΡωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία τοῦ γερμα-νικοῦ ἔθνουςraquo Ὁ Φραγκογερμα-νικὸς ρατσισμός μάλιστα θὰ ἔχειὡς βάση τὸ σῶμα τῶν laquoεὐγενῶνraquoμὲ τὴν τάξη τῶν ὁποίων θὰ ταυτι-σθεῖ τελικὰ τὸ laquoἔθνοςraquo (αὐτὴ τὴνἔννοια ἔχει ὁ ὅρος laquoἔθνος ndash nationraquoστὸ Λούθηρο) Ἀναστροφὴ τῆς πυ-ραμίδας θὰ γίνει στὴ Γαλλικὴ Ἐπα-νάσταση (1789) mdashστὴν ἀρχή τηςβέβαιαmdash ὅπου κατὰ τὸν Ἀββᾶ Si-eyes ὁ ὅρος laquonationraquo ταυτίζεται μὲτὴν laquoτρίτη τάξηraquo χωρὶς ὅμωςἀλλαγὴ νοοτροπίας

4 Ἡ Ὀρθόδοξη καθολικότηταεἶναι ἡ μήτρα στὴν ὁποία κυοφο-ρεῖται ἡ ὑπερεθνικότητα Ὁ μεγά-λος ρωμηὸς πολιτικὸς τοῦ 19ουαἰώνα ὁ ληξουριώτης ριζοσπά-στης Γεώργιος Τυπάλδος ndash Ἰακω-βάτος (1813ndash1882) συνήθιζε νὰλέγει laquoΕἴμεθα πρῶτα Χριστιανοὶ(ὀρθόδοξοι) καὶ μετὰ Ἕλληνεςraquoἀποκρούοντας τὸ ἐθνικιστικὸ σύν-θημα τῶν Βενετσιάνων κατα-κτητῶν καὶ τοῦ νησιοῦ του laquosemoprima Veneziani e poi Christianiraquo Τὸὑπερεθνικό ὅμως στὴν Ὀρθοδο-ξία δὲν ἀναιρεῖ τὸ ἐθνικό Δὲνεἶναι laquoἀνεθνικὴraquo ἡ ὀρθόδοξη πί-στη Δὲν καταργεῖ τὸ ἐθνικὸ στοι-χεῖο ἀλλὰ καὶ δὲν τὸ ἀφήνει νὰλειτουργεῖ διασπαστικά Ὅπου καὶὅταν εἶναι ἀκμαῖο τὸ ὀρθόδοξοφρόνημα ἐκεῖ βιώνεται ἡ οἰκου-μενικότητα καὶ ρωμαίϊκη παναδελ-φότηταmiddot ὅπου ὅμως ἐπικρατεῖ ἡἐνδοκοσμικὴ προοπτικὴ καὶ ἐσχα-

τολογία ἐκεῖ κατισχύει ἡ ἐθνικό-τητα ὡς φυλετισμόςΜὲ laquoδιαφορὰraquo 16 αἰώνων

Ἡ διαχρονικότητα αὐτῆς τῆςὀρθόδοξης συνείδησης ἐπιβεβαι-ώνεται ἀπὸ δύο κείμενα ποὺ ἀπέ-χουν μεταξύ τους 16 αἰῶνες τὴνΠρὸς Διόγνητο Ἐπιστολὴ (β´ αἰ) καὶτὶς Διδαχὲς τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦΑἰτωλοῦ (ιη´ αἰ) Στὸ πρῶτο κείμενοὁρίζεται ὅτι οἱ Χριστιανοὶ laquoπατρίδας

οἰκοῦσιν ἰδίας ἀλλ᾽ ὡςπάροικοιmiddot μετέχουσιπάντων ὡς πολῖται καὶπάνθ᾽ ὑπομένουσιν ὡςξένοιmiddot πᾶσα ξένη πατρίς

ἐστιν αὐτῶν καὶ πᾶσα πατρὶς ξένηraquoΔὲν παύουν δηλαδή νὰ εἶναι laquoπο-λίτεςraquo (καὶ πατριῶτες) ἀλλὰ δὲν δέ-νονται μὲ τὴν προσωρινότητα τοῦκόσμου Αὐτὸ τὸ πνεῦμα ἐκφράζεικαὶ ὁ Πατροκοσμᾶς laquoἩ πατρίδαμου ἡ ψεύτικη ἡ γήϊνη καὶ ματαίαεἶναι ἀπὸ τοῦ Ἁγίου Ἄρτης καὶ ἀπὸτὴν ἐπαρχίαν Ἀποκούρου ἩμεῖςΧριστιανοί μου δὲν ἔχομεν ἐδῶ πα-τρίδα Διὰ τοῦτο καὶ ὁ Θεὸς μᾶςἔβαλεν τὸν νοῦν εἰς τὸ ἐπάνω μέ-ρος διὰ νὰ στοχαζώμεθα πάντοτετὴν οὐράνιον βασιλείαν τὴν ἀλη-θινὴν πατρίδα μαςraquo Ἔτσι σκέπτον-ται οἱ αὐθεντικὰ ὀρθόδοξοι δηλ οἱἍγιοι Ἡ σκέψη δὲ αὐτὴ δὲν εἶναιπροφανῶς ἐθνικιστική ἀλλὰ οὔτεκαὶ διεθνιστική Διότι ὅπως ἐλέχθηδὲν καταργεῖται ὁ ἐθνισμὸς καὶ ἡἐθνότητα ἀλλὰ ἱεραρχεῖται στὸlaquoπραγματικόraquo ποὺ εἶναι τὸ αἰώνιοΚαὶ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ κατηγορή-σει τὸν Πατροκοσμᾶ γιὰ laquoἐθνικὴμειοδοσίαraquo

Ἡ Ἐκκλησία ὡς ἐν Χριστῷ κοι-νωνία μὲ τὴ λατρεία της κυρίωςδιασώζει εἰς πεῖσμα τῆς πολιτικῆςκαὶ διπλωματίας τὴν ἑνότητα καὶοἰκουμενικότητα τῆς Ρωμανίας Βυζαντίου μὲ ἑνωτικὸ σύνδεσμοτὴν ὀρθόδοξη πίστη Γι᾽ αὐτὸ καὶ πα-ραμένει ἡ Ἐκκλησία ὡς σῶμα laquoτὸΒυζάντιο μετὰ τὸ Βυζάντιοraquo (ΝικΓιόργκα) Ἡ Ρωμαίϊκη αὐτοκρατο-ρία συνεχίζεται μὲ ἕνα ἄλλο τρόποὑπάρξεως μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶμαζὶ ἡ ὑπερεθνικότητα καὶ ὑπερφυ-λετικότητά της Μόνο ὅταν ἀποδυ-ναμώνεται ἡ ἐσωτερικὴ σχέση μὲτὴν ὀρθόδοξη παράδοση τότε ἀνα-τρέπονται αὐτὲς οἱ ἰσορροπίες

Ἀσυμβίβαστοςμὲ τὴν Ὀρθοδοξίαν

5 Ἔχει ὅμως ἰδιαίτερη σημα-σία τὸ γεγονός ὅτι ὁ laquoφυλετισμὸςraquo(ρατσιστικὸς ἐθνικισμὸς) καταδικά-σθηκε συνοδικὰ στὴν Κωνσταντι-νούπολη τὸ 1872 μὲ ἀφορμὴ τὶςπρῶτες ἐκρηκτικὲς ἐκφάνσεις τοῦἐθνικισμοῦ στὴ Βαλκανική τὸ πρα-ξικοπηματικὸ Ἑλλαδικὸ αὐτοκέφα-λο (1833) καὶ τὴ Βουλγαρικὴ Ἐξαρ-χία (1870) Πρέπει δὲ νὰ λεχθεῖ στὴσυνάφεια αὐτή ὅτι ἐμεῖς οἱ Ἕλλη-νες κινούμενοι στὸ σύνδρομο τοῦἐξευρωπαϊσμοῦ καταλύσαμεπρῶτοι τὴν ὑπερεθνικὴ παράδοσητῆς Ρωμηοσύνης οἱ πολιτικὲς δὲἩγεσίες τῶν ὀρθοδόξων ἐθνῶντῆς Βαλκανικῆς ἀκολουθοῦν μὲσχολαστικὴ ἀκρίβεια ὅλες τὶς πολι-τειοκρατικὲς αὐθαιρεσίες τοῦἑλλαδικοῦ χώρου χρησιμοποιών-τας τες μόνιμα ὡς προηγούμενο

Ἡ Σύνοδος τοῦ 1872 ἀντιμετώπι-σε τὸν ἐθνοφυλετισμὸ (ἐθνικισμὸ)ὡς αἵρεση Βέβαια ἀναφέρεταιστὸ laquoβουλγαρικὸν ζήτημαraquo διότιτὸ laquoἑλλαδικὸνraquo εἶχε laquoλυθεῖraquo τὸ1850 Ὁ φυλετισμὸς χαρακτηρίζε-ται ἀσυμβίβαστος μὲ τὴν Ὀρθοδο-ξία ὡς προβολὴ τῆς φυλῆς καὶ τοῦἔθνους εἰς βάρος τῆς πίστεως μὲσυνέπεια τὴ διάσπαση τῆς ἑνότη-τας τῆς Ἐκκλησίας Τὸ κείμενοεἶναι σαφές καταδικάζει τὶς φυλε-τικὲς διακρίσεις καὶ ἐθνικὲς ἔριδεςκαὶ τὶς διχοστασίες ποὺ ἀναιροῦντὴν laquoἑνότητα τῆς πίστεωςraquo Ὁ φυ-λετισμὸς (ἐθνικισμὸς) καταδικάζε-ται ὡς laquoκαινὴ δόξαraquo laquoξένοςraquo πρὸςτὴν ὀρθόδοξη παράδοση καὶ laquoνεω-τερικὴ λύμηraquo Ἡ Ἐκκλησία mdashὑπο-στηρίζεταιmdash δὲν μπορεῖ νὰ γίνειποτὲ laquoἐθνικήraquo δηλαδὴ laquoφυλετι-κήraquo Καὶ αὐτό πράγματι ἦταν τὸκαίριο πρόβλημα γιὰ τὴ βαλκανικὴπραγματικότητα τὸ 19ο αἰώναὅταν μὲ τὴν ἐπίδραση τῆς Γαλ-λικῆς Ἐπανάστασης καὶ τῶν εὐρω-παϊκῶν ἐθνικισμῶν ἡ ἀναφορὰ δὲνἦταν πιὰ στὴν laquoἐν Ἑλλάδιraquo στὴνlaquoἐν Βουλγαρίᾳraquo ἢ στὴν laquoἐν Σερ-βίᾳraquo Ὀρθοδοξία ἀλλὰ στὴν laquoἑλλη-νικὴraquo (ὄχι ἑλλαδική) στὴ βουλγα-ρικὴ καὶ στὴ σερβικὴ ὈρθοδοξίαἩ Ὀρθοδοξία ἔτσι ἀπὸ παράγωνἑνότητας καὶ συνοχῆς γίνεται δύ-ναμη διασπάσεως διότι φιλτράρε-ται μὲ τὶς ἐθνικιστικὲς ἰδέες ποὺὑποτάσσουν τὴν καθολικότητα τῆςπίστεως στὴν ἐθνικιστικὴ ndash φυλε-τικὴ ἰδέα Εἶναι ἐπίκαιρος ἐδῶ καὶπάλι ὁ λόγος τοῦ Γ Ἰακωβάτου laquoΟἱἈλβανοὶ τῆς Ἠπείρου (ὅταν εἶναι)ὀρθόδοξοι εἶναι Ἕλληνεςmiddot ἅμαεἰσεχώρησεν ὁ ὄφις τοῦ παπισμοῦεἰς τὴν Ἀλβανίαν καὶ τὸ ἥμισυαὐτῆς ἐγένετο παπικόν δὲν εἶναιἝλληνεςraquo Καὶ σ᾽ ἄλλο σημεῖοlaquoἌνευ θρησκείας (ἐννοεῖ ὀρθοδο-ξίας) Φράγκοι Ἀλβανοί ΒλάχοιΜετὰ θρησκείας ὁμογενεῖςraquo (δηλτοῦ ἰδίου γένους ὀρθόδοξοι καὶἝλληνες) Ἔχει μεγάλη σημασίαὅτι τὴ συνοδικὴ ἀπόφαση τοῦ 1872ὑπέγραψαν καὶ πρώην Οἰκουμενι-κοὶ Πατριάρχες ἀλλὰ καὶ οἱ Πα-τριάρχες Ἀλεξανδρείας Σωφρό-νιος καὶ Ἀντιοχείας Ἱερόθεος καὶ ὁἈρχιεπίσκοπος Κύπρου Σωφρό-νιος Ὁπότε τὸ κείμενο ἔλαβε παν -ορθόδοξη σημασία

Ἡ δυναμικὴτῆς Ὀρθοδοξίας

εἰς τὸν σύγχρονον κόσμον6 Ἀπὸ τὶς προϋποθέσεις αὐτὲς

προσδιορίζεται ἡ δυναμική ποὺμπορεῖ νὰ ἀναπτύξει ἡ Ὀρθοδοξίαστὴ σημερινὴ κρίση τοῦ εὐρωπαϊ-κοῦ καὶ βαλκανικοῦ χώρου Ἡ Ὀρ -θοδοξία ὅμως προϋποθέτει ὀρθο-δόξους πατερικὸ δηλαδὴ φρόνημακαὶ καθολικότητα σκέψης Ἡ ὀρθο-δοξολογία εἶναι εὔκολη ἀκόμη καὶγιὰ πολιτικούς ποὺ τὴν ἀγνοοῦν ἢ

τὴν ἀπορρίπτουν μὲ τὴν πολιτικὴ ἢκαὶ τὴ βιοτή τους Ἡ Ὀρθοδοξίαὅμως μόνο μέσα στὴν ἐν Χριστῷἐλευθερία μπορεῖ νὰ λειτουργήσεικαὶ νὰ ἀποβεῖ εὐεργετικὴ στὰὀρθόδοξα ἔθνη Ἡ ὑποταγὴ τῆςὈρθοδοξίας σὲ ὁποιαδήποτε πολι-τικὴ τὴν ἀποδυναμώνει πολὺ δὲπερισσότερο ἡ ταύτισή της μὲὁποιαδήποτε πολιτικὴ ἢ ἰδεολογίαΔιότι ἡ Ὀρθοδοξία ἰδεολογικοποι-ούμενη ἀποορθοδοξοποιεῖται ἩὈρθοδοξία εἶναι Χριστοκεντρικὸφρόνημα καὶ συνείδηση ποὺἐνσαρκώνεται σὲ τρόπο ζωῆς καὶμόνο μέσα στὰ ὅρια αὐτὰ τῆς ἁγιο-πνευματικῆς ἐμπειρίας μπορεῖ νὰπαραμείνει δύναμη ἑνοποιητικὴ καὶνὰ ἀναπτύξει τὴν ἑνωτικὴ δυναμι-κή της

Οἱ ὀλιγότερο εὐρωπαϊκὰ ἐξελι -γμένοι ἢ προσανατολισμένοι ὀρθό-δοξοι ἀδελφοί μας στὰ Βαλκάνιακαὶ οἱ Ρωμαιορθόδοξοι (ροὺμndashὀρτοντὸξ) τῆς Ἐγγὺς καὶ ΜέσηςἈνατολῆς συνεχίζουν νὰ ζοῦν συν -ειδησιακὰ στὴν πανενότητα τοῦρωμαίϊκου ndash ὀρθοδόξου ΓένουςἜτσι ἐνῶ οἱ πολιτικὲς ἐπιλογὲςτῶν ἡγεσιῶν τους ἐνίοτε λειτουρ-γοῦν διασπαστικά ἡ ρωμαίϊκη ndashὀρθόδοξη συνείδηση δημιουργεῖἑνότητα ὑπερεθνική μὲ τὴ συνεχῆἀδελφοποίηση ὅλων τῶν Ὀρθοδό-ξων μέσα στὸ Κυριακὸ Σῶμα τὴνἘκκλησία

Ἡ ἐν Χριστῷ λειτουργίατῆς Ὀρθοδόξου συνειδήσεως

Μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ διὰ τῆςὈρθοδοξίας ζοῦν ἡ Ρωμανία καὶ ἡἑνότητά της Γύρω ἀπὸ τὴν ἉγίαΤράπεζα καὶ μὲ τὴ συμμετοχὴ στὴνΕὐχαριστιακὴ σύναξη καὶ σύνολητὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας πραγματώ-νεται ἡ ὑπερεθνικὴ ἑνότητά μαςστὰ ὅρια τῆς laquoκατὰ Θεὸν πατρί-δοςraquo Ἡ ἐν Χριστῷ λειτουργία τῆςὀρθοδόξου συνειδήσεως σώζει τὴνἁρμονικὴ καὶ ἰσόρροπη σύνδεσηἐθνικότητας καὶ ὑπερεθνικότηταςμέσα στὴν ἁγιοπνευματικὴ ζωὴ καὶσχέση καὶ ὄχι ἁπλὰ στὶς laquoὀρθοδο-ξολογίεςraquo καὶ τὶς προτάσεις γιὰlaquoὀρθόδοξα τόξαraquo τῶν ὀρθοδοξο-λογούντων καί ἴσως ἀγνοούντωνπαντάπασι τὴν Ὀρθοδοξία ὡς ζωὴlaquoἐν Χριστῷraquo καὶ ἐν laquoἉγίῳ Πνεύμα-τιraquo Χωρὶς πατερικὸ φρόνημα καὶἐμπειρία κάθε λόγος γιὰ τὴνὈρθοδοξία εἶναι ἁπλὴ πολιτικὴ καὶγι᾽ αὐτὸ δὲν πείθει τοὺς Ὀρθοδό-ξους

Μέσα στὴν ἁγιοπνευματικὴἀτμόσφαιρα τῆς Ὀρθοδοξίας ὁΣέρβος πράγματι εἶναι Ἕλληναςκαὶ ὁ Ἕλληνας Σέρβος ἀλλὰ καὶἈφρικανὸς καὶ Ἀσιάτης καὶ Ἀμερι-κανὸς καὶ Εὐρωπαῖος Στὴν τραγω-δία τῆς τέως Γιουγκοσλαβίας ὁἝλληνας Ὀρθόδοξος δὲν συνέπα-σχε μὲ τοὺς Σέρβους διότι παρα-δοσιακὰ καὶ αὐτοὶ εἶναι ὀρθόδοξοιἀλλὰ διότι (καὶ ὅταν) εἶναι laquoἐν δι-καίῳraquo ἀγωνιζόμενοι γιὰ τὴν ἱστο-ρικὴ ὕπαρξη καὶ συνέχειά τους Τὸἴδιο δὲν συμπαριστάμεθα μόνοστοὺς Βορειοηπειρῶτες ἐπειδὴεἶναι Ἕλληνες ἀλλὰ σ᾽ ὅλους τοὺςἈλβανοὺς Ὀρθοδόξους διότι ἀδι-κοῦνται Ἡ ὀρθόδοξη συν είδησηεἶναι ἐξ ἄλλου ὑπὲρ τῶν μου-σουλμάνων ὅταν καὶ αὐτοὶ ἀδι-κοῦνται καὶ καταπιέζονται Ἂν δὲνἐνεργεῖ ἔτσι ἡ ὀρθόδοξη συνείδη-ση δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ὀρθόδοξηΓι᾽ αὐτὸ δὲν μποροῦν νὰ ὑπάρξουνποτὲ συμπαγῆ καὶ μονοδιάσταταlaquoὀρθόδοξα τόξαraquo ὅπως τὰ θέλουνοἱ πολιτικοί ἐνεργοῦντες κατὰ κα-νόνα μὲ κοσμικὸ πνεῦμα καὶ προ-ϋποθέσεις Σὲ τελευταία ἀνάλυσηπρέπει νὰ γίνει κατανοητό ὅτι δὲνὑπάρχουν σήμερα laquoὀρθόδοξοιλαοὶraquo ἢ laquoὀρθόδοξες κυβερνήσειςraquoποὺ μποροῦν νὰ ἐνεργοῦν καθο-λικὰ laquoὀρθοδόξωςraquo ἀλλὰ μόνοὀρθόδοξα πρόσωπα στοὺς λαοὺςκαὶ ἴσως καὶ σὲ κυβερνήσεις καὶμόνο αὐτὰ μποροῦν νὰ ἐνεργή-σουν ὀρθόδοξα Ὅπως ὅμως ἡχωρὶς ὀρθόδοξους προϋποθέσειςὀρθοδοξολογία ἀποβαίνει ἐπι-βλαβὴς γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία τὸ ἴδιοκαὶ ἡ θρησκειοποίηση τῆς Ὀρθο-δοξίας συμπορευόμενη σὲ μᾶςτοὺς νεο-ἕλληνες μὲ τὴν ἀρχαι-οπληξία καὶ ἑλληνομανία βοηθεῖτὴν ἀνάπτυξη τοῦ ἐθνικισμοῦ ndash ρα-τσισμοῦ ὁδηγώντας στὴν ἀπορθο-δοξοποίηση τοῦ λαοῦ μαςἈρνητικὸς διὰ τὴν Πίστιν

τὴν Παράδοσινκαὶ τὸ Ἔθνος

Ὅπως ὅμως ἀποδεικνύουν τὰπράγματα δὲν ἐργάζονται μόνο οἱἀρχαιόπληκτοι ἐθνικιστὲς ἐναντίοντοῦ ἀληθινοῦ πατριωτισμοῦ ndash ἐθνι-σμοῦ ἀλλὰ καὶ πολλοὶ ἀθεράπευταεὐρωπαϊστές Ἐνῶ ὅλο τὸ 19ο καὶ20ὸ αἰώνα ἡ Εὐρώπη καλλιεργοῦσετὴν ἐθνι(κιστι)κὴ ὑστερία στὰ Βαλ-κάνια γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ἔχει εὔχρη-στα προτεκτοράτα σήμερα μέσαστὴν προοπτικὴ τῆς ἙνωμένηςΕὐρώπης χρησιμοποιώντας ὡςὄργανα κάποιους κονδυλοφόρουςτοῦ δημοσιογραφικοῦ ἀλλὰ καὶτοῦ ἐπιστημονικοῦ χώρου ἐπιδιώ-κει νὰ ἀμβλύνει ὥσπου νὰ τὸ νε-κρώσει τὸ ἐθνικὸndashπατριωτικὸ φρό-νημα ἐνῶ κύκλοι της ἐμμένουνπεισματικὰ στὸν ἐθνικισμὸ ndash ρατσι-σμό τους Εἶναι ἀνάγκη συνεπῶςνὰ συνειδητοποιήσουν καὶ οἱἝλληνες laquoἐθνικιστέςraquo ὅτι μὲ τὴντακτική τους συμπλέουν τελικάμὲ τὸν εὐρωπαϊκὸ ἐθνικισμὸ ndash ρα-τσισμό δολοφονώντας τὸν αὐθεν-τικὸ πατριωτισμό ποὺ θεμελιώνε-ται μόνο στὴν ἄδολη φιλανθρωπίατῆς Ὀρθοδοξίας τῶν Ἁγίων μαςΠαράλληλα ὅμως βλάπτουν καὶ τὴνὑπερεθνικὴ ρωμαίικη ἑνότητα τοῦἙλληνισμοῦ μὲ τὴν ὑποτίμηση τῆςὈρθοδοξίας ἢ τὴν laquoἐθνικοποίησήraquoτης δηλαδὴ τὴ διαστρέβλωση τῆςκατ᾽ ἐξοχὴν ἑνοποιητικῆς μας δύ-ναμης στοὺς δύσκολους καιρούςμας Τελικὰ ὁ μὲ αὐτὴ τὴν ἔννοιαlaquoἐθνικισμὸςraquo δὲν ἀποβαίνει ἀρνη-τικὴ δύναμη μόνο γιὰ τὴν πίστη καὶπαράδοσή μας ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ ἴδιοτὸ Ἔθνος τὸ ὁποῖο διατείνεται ὅτιθέλει νὰ προφυλάξει

ΕΘΝΟΣ ndash ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΦΡΟΝΗΜΑ

Τοῦ Πρωτοπρεσβ Γεωργίου Δ ΜεταλληνοῦὉμοτίμου Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Ὁ ΟἰκουμενικὸςΠατριάρχης

εἰς τὸ ΡέθυμνονὉ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ

Βαρθολομαῖος θὰ ἐπισκεφθῆ τὴνΚρήτην καὶ συγκεκριμένως τὴνἹερὰν Μητρόπολιν Ρεθύμνης καὶΑὐλοποτάμου κατὰ τὴν 2αν καὶ 3ηνΣεπτεμβρίου ὕστερα ἀπὸ πρόσ -κλησιν τοῦ οἰκείου ΜητροπολίτουΔιὰ τὴν ὀργάνωσιν τῆς ἐπισκέψε-ως ἐπραγματοποιήθη σύσκεψις εἰςτὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν εἰς τὴνὁποίαν ἔλαβον μέρος ἡ Ἀντιπερι-φερειάρχης κ Μαρία Μονῆ ὁ Δή-μαρχος Ρεθύμνης κ Γ Μαρινάκηςὁ Ἀστυνομικὸς Διευθυντής κἘμμ Παραδουλάκης καὶ ἐκπρόσω-πος τοῦ Διοικηκοῦ τοῦ 547 ΑΜΤΠ Ρεθύμνης

Σελὶς 6η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Τάφον τό Καθολικόν καί τόν Γολ-γοθᾶνraquo

Χαρακτηρίσαμε ὡς βλάσφημοτό παράδειγμα τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριάρχου καί ὡς βλασφημία τήνπράξη τῆς ἐκ μέρους Ὀρθοδόξωνἱεραρχῶν προσφορᾶς ὡς δώρουτοῦ Κορανίου τό ὁποῖο μάλιστα οἱδωρίζοντες καί ἄλλοι χαρακτηρί-ζουν ὡς ldquoἱερόrdquo Οἱ μή εἰδότες τήνὈρθόδοξη παράδοση καί διδα-σκαλία ἀλλά κυρίως οἱ δηλητη-ριασμένοι ἀπό τό ἐπικρατοῦνπνεῦμα τοῦ διαθρησκειακοῦ Συγ-κρητισμοῦ τῆς ldquoΝέας Ἐποχῆςrdquo θάἐκτιμήσουν ὅτι ὁ χαρακτηρισμόςlaquoβλασφημίαraquo εἶναι τουλάχιστονὑπερβολικός οἱ ἐξ αὐτῶν δέ πρό-χειροι καί πρόθυμοι εἰς συκοφαν-τίες καί χαρακτηρισμούς θά σπεύ-σουν νά μᾶς κολλήσουν τήν ἐτι-κέττα τοῦ φονταμενταλιστοῦ τοῦταλιμπάν τοῦ ζηλωτοῦ ὅπως συν -ηθίζουν τόν τελευταῖο καιρό γιάὅσους ἀγωνιζόμαστε γιά τήν δια-τήρηση ἀνόθευτης τῆς Ὀρθόδο-ξης πίστης καί ζωῆς Θά ἐπικαλε-σθοῦν κάποιους λόγους γιά νά δι-καιολογήσουν αὐτές τίς ἐνέργει-ες ὅπως πχ ὅτι οἱ ἐκκλησίεςαὐτές (ΚωνσταντινουπόλεωςἈλεξανδρείας Ἱεροσολύμων) δια-βιοῦν σέ ἰσλαμοκρατούμενεςχῶρες καί ὡς ἐκ τούτου εἶναιἐμπερίστατες ἑπομένως δικαιο-λογοῦνται κάποιες ἐνέργειες τῶνπροκαθημένων τους γιʼ αὐτό καίδέν πρέπει νά εἴμαστε αὐστηροίστίς κρίσεις μας

Εἶναι πάντως γνωστό καί ἰσχύειὡς ἀξίωμα ὅτι εἰς τά θέματα τῆςπίστεως δέν ἐπιτρέπονται οἰκονο-μίες καί συγκαταβάσεις Αὐτές δι-καιολογοῦνται μόνον σέ θέματαπνευματικῆς ζωῆς καί καθοδηγή-σεως πχ στό θέμα τῆς νηστείαςκαί σέ ἄλλα ldquoπρός ἀποτροπήν μεί-ζονος κακοῦrdquo Σέ θέματα πίστεωςδέν ἐπιτρέπεται ἄσκηση οἰκονο-μίας διότι αὐτό τό ὁποῖο θέλεις νάἀποτρέψεις τό laquoμεῖζον δηλαδήκακόraquo τό διαπράττεις ὁ ἴδιος ὁἀσκῶν τήν οἰκονομία μέ τήν προσ -βολή καί ἀθέτηση τῆς πίστεωςπού εἶναι τό laquoμεῖζον ἀγαθόνraquoμεῖζον ὅλων διότι ὁδηγεῖ στήν σω-τηρία Γιʼ αὐτό καί προκειμένου νάμή ἀρνηθοῦμε ἤ νά μή ἀλλοι-ώσουμε τήν πίστη καί χάσουμετήν σωτηρία πρέπει ἀκόμη καί τόμεῖζον τῶν ἀνθρωπίνων ἀγαθῶντήν ζωήν μας νά θυσιάζουμεὅπως ἔπραξαν οἱ Ἅγιοι Μάρτυρεςκαί Νεομάρτυρες Διότι laquoτί ὠφε-λήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδήσῃ τόνκόσμον ὅλον καί ζημιωθῇ τήν ψυ-χήν αὐτοῦ ἤ τί δώσει ἄνθρωποςἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦraquo1

Εἶναι βέβαια αὐτονόητο ὅτιὅσοι δωρίζουν τό Κοράνιο καί μά-λιστα χαράσσουν σέ πλακέτες χω-ρία ἀπό τό περιεχόμενό του ὅπωςἔπραξε ὁ πατριάρχης Ἱεροσολύ-μων πιστεύουν ὅτι τό Κοράνιοἔχει μεγάλη ἀξία καί ἀξίζει νά τόπροσφέρει κανείς ὡς δῶρο Δένδωρίζεις κάτι πού δέν ἔχει ἀξίαΣτήν περίπτωση δέ πού ἰσχυρισθεῖκανείς ὅτι ἐπειδή γνωρίζουν ὅτιγιά τούς δωρολῆπτες ἔχει ἀξίαἄσχετα μέ τήν ἀξία πού τοῦ προσ-δίδει ὁ δωρεοδότης γιʼ αὐτό τόπροσφέρουν καί πάλι ἡ πράξηεἶναι κατακριτέα καί δέν ταιριάζεισέ Χριστιανούς καί μάλιστα ποιμέ-νεςmiddot τό νά ἀποκρύπτεις αὐτό πούπιστεύεις καί νά ὑποκρίνεσαι ὅτισυμφωνεῖς γιά κάτι πού δέν πι-στεύεις αὐτό εἶναι κοροϊδία καίπαραπλάνηση Θά μποροῦσαν νάτό εἶχαν πράξει καί οἱ παλαιοί Ἅγι-οι Μάρτυρες καί οἱ Νεομάρτυρεςὑποκρινόμενοι ὅτι πιστεύουν στήνἀξία τῶν εἰδώλων καί τοῦ Μωάμεθκαί νά γλιτώσουν τό μαρτύριοὅπως τούς συνιστοῦσαν ἄλλωστεπολλοί κατά κόσμον φρόνιμοι καίσυνετοί Καθῆκον ὅλων τῶν Χρι-στιανῶν καί ἰδιαίτερα τῶν ποιμέ-νων εἶναι νά ὁμολογοῦν τήν ἀπο-κλειστικότητα καί μοναδικότητατῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας ὅτι laquoοὐκἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρίαmiddotοὐδέ γάρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπότόν οὐρανόν τό δεδομένον ἐνἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναιἡμᾶςraquo2 Τό περισσότερο βλαπτικόκαί ζημιογόνο ἀνάξιο τῆς ἀποστο-λικῆς καί πατερικῆς διδαχῆς καίβιοτῆς εἶναι ὅτι καθησυχάζουντούς δωρεολῆπτες Μουσουλμά-νους ὅτι εἶναι καλός ὁ δρόμος τοῦΚορανίου ἀξίζει νά πιστεύει κα-νείς στό Κοράνιο δέν χρειάζεταινά πιστεύσει ὁ Μουσουλμάνοςστό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καίστό Εὐαγγέλιό του γιά νά σωθεῖΕἶναι αὐτό ὁμολογία τῆς εἰς Χρι-στόν πίστεως Δέν τρομάζουν καίδέν φοβοῦνται οἱ μεγαλόσχημοικαί μεγαλώνυμοι πρωθιεράρχεςτήν ἐπισήμανση τοῦ Κυρίου laquoπᾶςὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπρο-σθεν τῶν ἀνθρώπων ὁμολογήσωκἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πα-τρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖςmiddot ὅστιςδʼ ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεντῶν ἀνθρώπων ἀρνήσομαι αὐτόνκἀγώ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μουτοῦ ἐν οὐρανοῖςraquo3 Πιστεύουνστό Εὐαγγέλιο ἤ ὄχι

Ἐάν μέ τίς ldquoοἰκονομίεςrdquo καί δι-πλωματίες νομίζουν ὅτι θά σώσουντόν Χριστιανισμό στόν ἰσλαμοκρα-τούμενο χῶρο ὅπου διαβιοῦν δια-πράττουν τεράστιο ἱστορικό καίθεολογικό λάθος γιατί παραγνω-ρίζουν τήν δύναμη τοῦ Κυρίου ὉΧριστιανισμός διεσώθη καί ἐθριάμ-βευσε σέ δύσκολες καί σέ εἰρηνι-κές ἐποχές ὅταν οἱ Χριστιανοίζοῦσαν εὐσεβῶς καί δικαίωςἐγκαταλείφθηκε δέ ἀπό τήν σκέ-πουσα Χάρη τοῦ Θεοῦ σέ περιό-δους ἀποστασίας καί ἠθικῆς χαλα-ρώσεως Μήπως ἡ συρρίκνωση τοῦΧριστιανισμοῦ σήμερα σέ κάποιεςπεριοχές εἶναι ἀπόρροια τῆς δι-καίας ἐγκαταλείψεως τοῦ πάνταδυναμένου καί ὑπεράνω ὅλων τῶνἰσχυρῶν τῆς γῆς ἱσταμένου Κυρί-ου Ἄς ξαναδιαβάσουν τό βιβλίοτῆς Ἀποκαλύψεως γιά νά διαπι-

στώσουν ποιός καί γιατί σώζει τίςἐκκλησίες ἤ τίς ἀφήνει νά ἀφανι-σθοῦν ὅπως ἀφανίσθηκαν οἱ ἑπτάλαμπρές ἐκκλησίες τῆς Μικρα-σίας τῆς Ἐφέσου τῆς Σμύρνηςτῆς Περγάμου τῶν Θυατείρωντῶν Σάρδεων τῆς Φιλαδελφείαςτῆς Λαοδικείας Ἐπαινεῖται ὁ ἐπί-σκοπος τῆς ἐκκλησίας τῆς Περγά-μου διότι ἐνῶ ζεῖ σέ σατανοκρα-τούμενο περιβάλλον ἐν τούτοιςἐκράτησε τήν πίστη του καί μάλι-στα ὁ πρό αὐτοῦ ἐπίσκοπος Ἀντί-πας ἔφθασε μέχρι τοῦ μαρτυρίουmiddotlaquoΟἶδα τά ἔργα σου καί ποῦ κατοι-κεῖςmiddot ὅπου ὁ θρόνος τοῦ Σατανᾶmiddotκαί κρατεῖς τό ὄνομά μου καί οὐκἠρνήσω τήν πίστιν μου καί ἐν ταῖςἡμέραις αἷς Ἀντίπας ὁ μάρτυς μουὁ πιστός ὅς ἀπεκτάνθη παρʼ ὑμῖνὅπου ὁ Σατανᾶς κατοικεῖraquo4 Περισ-σότερο ἐνθαρρυντικά καί ἀποκα-λυπτικά εἶναι ὅσα λέγονται στόνἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Φιλα-δελφείαςmiddot κανένας δέν μπορεῖ νάφέρει σέ ἀδιέξοδο νά δυσκολέψειτούς πιστούς ὅταν τηροῦν ἀνό-θευτη τήν πίστη Ἀντίθετα οἱ πόρ-τες γιʼ αὐτούς θά εἶναι πάντοτεἀνοικτές ὅσο μικροί καί ἀδύνατοικαί ἄν εἶναι Θά ἔλθουν τελικῶς οἱδυνατοί νά τούς προσκυνήσουνκαί σέ κάθε περίπτωση ἄν κρατή-σουν αὐτά πού ἔχουν τήν πίστητους θά ἐπέμβει ταχύτατα ὁ Θεόςκαί δέν θά πάρει κανείς τό στεφά-νι πού τούς ἀξίζει laquoΟἶδα σου τάἔργα-ἰδού δέδωκα ἐνώπιόν σουθύραν ἀνεῳγμένην ἥν οὐδείς δύ-ναται κλεῖσαι αὐτήνmiddot- ὅτι μικράνἔχεις δύναμιν καί ἐτήρησάς μουτόν λόγον καί οὐκ ἠρνήσω τό ὄνο-μά μου ᾽Ιδού δίδωμι ἐκ τῆς συνα-γωγῆς τοῦ Σατανᾶ τῶν λεγόντωνἑαυτούς Ἰουδαίους εἶναι καί οὐκεἰσίν ἀλλά ψεύδονταιmiddot ἰδού ποι-ήσω αὐτούς ἵνα ἥξουσι καί προσ -κυνήσουσιν ἐνώπιον τῶν ποδῶνσου καί γνῶσιν ὅτι ἐγώ ἠγάπησάσε ἔρχομαι ταχύmiddot κράτει ὅ ἔχειςἵνα μηδείς λάβῃ τόν στέφανόνσουraquo5

Ἐξαίροντας καί τιμώντας τό Κο-ράνιο οἱ πατριάρχες καί ὅσοιἄλλοι ὑποτάσσονται στόν σατα-νοκρατούμενο κόσμο καί οὐσια-στικῶς ἀρνοῦνται τήν πίστη στόνΧριστό Περιμένουν λοιπόν μετάἀπό αὐτό καί πολλά ἄλλα νά δια-σωθοῦν οἱ ἐκκλησίες τῶν ὁποίωνπροΐστανται Περί τοῦ ὅτι ἡ θετικήὑπέρ τοῦ Κορανίου στάση ἀποτε-λεῖ ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελίου καίπροσβολή τῶν Ἁγίων Μαρτύρωνἀναπτύξαμε ἀναλυτικά σέ βιβλίοπού γράψαμε πρό δεκαετίας περί-που μέ τίτλο laquoΔιαθρησκειακές Συν -αντήσεις Ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελί-ου καί προσβολή τῶν Ἁγίων Μαρ-τύρωνraquo μέ πλούσιο ἁγιογραφικόκαί πατερικό ὑλικό Στήν παροῦσαπερίπτωση ἐπιλέγουμε νά παρου-σιάσουμε ἐλάχιστα ἀπό ὅσα λέγειἕνας Ἱεροσολυμίτης καί Σαββαΐ-της Μέγας Ἅγιος καί Θεολόγος ὁἍγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός ἀπότά ὁποῖα προκύπτει σαφέστατα σέπόσο μεγάλη βλασφημία περιπί-πτουν ὅσοι τιμοῦν τό Κοράνιο τόὁποῖο ἐκτός τοῦ ὅτι ἀρνεῖται τήνθεότητα τοῦ Χριστοῦ παρουσιάζειτόν ἴδιο νά διαψεύδει ὅτι εἶναι Θε-ός καί ὅτι αὐτά πού γράφονται στόΕὐαγγέλιο γιʼ αὐτόν εἶναι ψευδῆΣυμφωνοῦν λοιπόν καί τά ἀποδέ-χονται αὐτά οἱ δωρηταί τοῦ Κο-ρανίου οἱ διάδοχοι τῶν ἉγίωνἈποστόλων καί ὑμνηταί τῶν ἉγίωνΜαρτύρων οἱ διδάσκαλοι τοῦΕὐαγγελίου Ψευδόμενο Εὐαγγέ-λιο διδάσκουν καί σέ ψευδοθεό πι-στεύουν Μπορεῖ νά ἰσχυρισθεῖ ὁπατριάρχης Ἱεροσολύμων ὅτι ἀκο-λουθεῖ τήν ἱεροσολυμιτική καίσαββαϊτική παράδοση τοῦ ἉγίουἸωάννου Δαμασκηνοῦ

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός(680-754) γεννήθηκε ἀνατράφηκεκαί ἔζησε σέ ἰσλαμικό περιβάλλονχωρίς αὐτό νά τόν ὁδηγεῖ σέldquoοἰκονομίεςrdquo καί ἀπόκρυψη τῆςἀληθείας Ἐγνώριζε πολύ καλά τόἸσλάμ πολύ περισσότερο μάλισταδιότι καί ὁ ἴδιος καί ὁ πατέρας τουἦσαν ἀνώτατοι πολιτικοί ἀξιωμα-τοῦχοι λόγῳ τῆς ὑψηλῆς των μορ-φώσεως στήν αὐλή τοῦ χαλίφητῆς Δαμασκοῦ Χαρακτηρίζει τόἸσλάμ στό laquoΠερί αἱρέσεωνraquo ἔργοτου ὡς θρησκεία λαοπλάνο καίπρόδρομο τοῦ ἈντιχρίστουlaquoἜστι δέ καί ἡ μέχρι τοῦ νῦν κρα-τοῦσα λαοπλάνος θρησκεία τῶνἸσμαηλιτῶν πρόδρομος οὖσα τοῦἈντιχρίστουraquo Τήν τελείως ἀπορ-ριπτική καί ἀρνητική του γνώμηγιά τό Κοράνιο δέν δίστασε νάἐκφράσει σέ διάλογο μέ Μου-σουλμάνους καί αὐτή ἡ παρρησίακαί ὁμολογία καθιστᾶ περισσότε-

ρο ἀπεχθῆ τήν δειλή ἀντιαποστο-λική καί ἀντιπατερική στάση με-ρικῶν προκαθημένων Ὀνομάζειlaquoψευδοπροφήτηνraquo τόν Μωάμεθκαί λέγει ὅτι αὐτά πού γράφονταιστό Κοράνιο μερικά ἀπό τά ὁποῖαἀντέγραψε ὁ πατριάρχης Ἱεροσο-λύμων σέ πλακέτα καί τά ἐδώρησεστόν Μουφτὴ τῆς Αἰγύπτου εἶναιlaquoγέλωτος ἄξιαraquo εἶναι γιά νάγελᾶς Ἀναφέρεται βέβαια τό Κο-ράνιο καί στόν Χριστό τόν ὁποῖοθεωρεῖ προφήτη καί δοῦλο τοῦΘεοῦ ὅπως καί στήν μητέρα τουΜαρία Ἀρνεῖται ὅμως τήν Σταύ-ρωση ἰσχυριζόμενο ἀπό ἐπίδρασητοῦ Δοκητισμοῦ ὅτι οἱ Ἰουδαῖοιlaquoἐσταύρωσαν τήν σκιάν αὐτοῦraquoὉ Χριστός δέν ἐσταυρώθη οὔτεἀπέθανεmiddot laquoὁ γάρ Θεός ἔλαβεναὐτόν πρός ἑαυτόν εἰς τόν οὐρα-νόν διά τό φιλεῖν αὐτόνraquo Τί νά τάκάνει ὅμως κανείς αὐτά πού φαι-νομενικά δείχνουν κάποιο σεβα-σμό πρός τό πρόσωπο τοῦ Χρι-στοῦ ὅταν στήν συνέχεια βάζει ὁΜωάμεθ τόν ἴδιο τόν Χριστό σέδιαλογική συζήτηση μέ τόν Θεόμετά τήν ἄνοδό του στούς οὐρα-νούς νά ἀρνεῖται ὁ ἴδιος τήν θεό-τητά του καί νά λέγει ὅτι ὅσα γρά-φονται στό Εὐαγγέλιο εἶναι ψεύδηκαί πλάνες Τά καλά λόγια πούὑπάρχουν στό Κοράνιο γιά τό Χρι-στό εἶναι ἁπλῶς τό ἔνδυμα τοῦπροβάτου ὅπως εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Χρι-στός laquoΠροσέχετε δέ ἀπό τῶνψευδοπροφητῶν οἵτινες ἔρχονταιπρός ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτωνἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγεςraquo6

Παραθέτουμε ἐπί λέξει τόν διά-λογο μεταξύ τοῦ Θεοῦ καί τοῦΧριστοῦ ὅπως τόν μεταφράζει ὁἍγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός ἀπότό Κοράνιο (19 29) laquoὮ Ἰησοῦ σύεἶπας ὅτι ldquoΥἱός εἰμι τοῦ Θεοῦ καίΘεόςrdquo Καί ἀπεκρίθη φησίν ὁἸησοῦςmiddot ldquo῞Ιλεώς μοι Κύριεmiddot σύοἶδας ὅτι οὐκ εἶπον οὐδέ ὑπερη-φανῶ εἶναι δοῦλός σουmiddot ἀλλʼἄνθρωποι οἱ παραβάται ἔγραψανὅτι εἶπον τόν λόγον τοῦτον καίἐψεύσαντο κατʼ ἐμοῦ καί εἰσί πε-πλανημένοιrdquo Καί ἀπεκρίθη καί φη-σίν αὐτῷ ὁ Θεόςmiddot ldquoΟἶδα ὅτι σύ οὐκἔλεγες τόν λόγον τοῦτονrdquo Καίἄλλα πολλά τερατολογῶν ἐν τῇτοιαύτῃ συγγραφῇ γέλωτος ἄξιαταύτην πρός Θεοῦ ἐπʼ αὐτόν κα-τενεχθῆναι φρυάττεται7

Ὑπάρχει μεγαλύτερη βλασφη-μία ἀπό αὐτήν ἐναντίον τοῦ Χρι-στοῦ καί τοῦ Εὐαγγελίου τό νάἀρνεῖται κανείς δηλαδή τήν θεό-τητα τοῦ Χριστοῦ καί νά θεωρεῖὅτι τό Εὐαγγέλιο ὄχι ἁπλῶς δένεἶναι θεόπνευστο ἀλλά εἶναιγεμᾶτο ψεύδη ὅτι οἱ Ἅγιοι Εὐαγ-γελισταί εἶναι παραβάτες καίψεῦστες Γιʼ αὐτό δέν τολμοῦν νάδωρήσουν τό Εὐαγγέλιο καί δωρί-ζουν τό Κοράνιο

Δέν θά παρουσιάσουμε τά ἄλλαπολλά τά laquoγέλωτος ἄξιαraquo τοῦ Κο-ρανίου πού σχολιάζει ὁ ἍγιοςἸωάννης Δαμασκηνός Μπορεῖ κα-νείς νά τά βρεῖ στό μνημονευθένβιβλίο μας μαζί μέ γνῶμες πολλῶνἄλλων Πατέρων καί Μαρτύρων

Μετά ἀπό τά ὀλίγα πού παρου-σιάσαμε τό χριστιανικό καθῆκοντῶν δωρητῶν τοῦ Κορανίου εἶναισαφές Ἐάν δέν ἐγνώριζαν τήν δι-δασκαλία τοῦ Κορανίου τώρα πούτήν ἔμαθαν πρέπει νά ζητήσουνδημοσίᾳ συγγνώμην ἀπό τό χρι-στεπώνυμο πλήρωμα πού ἐσκαν-δάλισαν μέ τήν συμπεριφοράτους Ἐάν τήν ἐγνώριζαν τότεὑπέπεσαν στό βαρύ ἁμάρτημα τῆςἀρνήσεως τοῦ Χριστοῦ ἀρνήθη-καν συμφωνοῦντες μέ τό Κορά-νιο πού ἐδώρησαν τήν θεότητατοῦ Χριστοῦ καί τήν θεοπνευστίατοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου Καί ὅπωςστίς περιπτώσεις αὐτές συνέβαι-νε κάποιος καλός πνευματικόςπρέπει νά τούς κατευθύνει στόπῶς πρέπει νά ἐξαλείψουν τό με-γάλο αὐτό ἁμάρτημα ὅπως ἔκα-ναν πολλοί Νεομάρτυρες ἀρνησί-χριστοι Διαφορετικά θά ἀντιμε-τωπίσουν τήν αἰώνια κρίση καί κα-ταδίκη τους ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύ-ριο ὁ ὁποῖος ἀδιάψευστα λέγειlaquoὍς δʼ ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπρο-σθεν τῶν ἀνθρώπων ἀρνήσομαικἀγώ αὐτόν ἔμπροσθεν τοῦ Πα-τρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖςraquo8Ὑποσημειώσεις

1 Μᾶρκ 8 362 Πράξ 4 123 Ματθ 10 32ndash334 Ἀποκ 2 135 Ἀποκ 3 8-116 Ματθ 7 157 PG 94 764ndash7658 Ματθ 10 33

Ἂν ὁ ρόλος τῆς ὀρθοδόξου εἰ -κονογραφίας εἶναι ἡ διακονία τοῦΠαρακλήτου στὸν ἄνθρωπο laquoἐρ -γάτην τῆς ἑνδεκάτης ὥραςraquo ἀπό-κειται νὰ ἀντιληφθεῖ τὴν ἀποστολήτου ὡς laquoἱερέως καὶ προφήτου τῶνοὐρανίων μυστηρίωνraquo ὅπως ἐπι-γραμματικὰ τονίζει ὁ ἅγιος Μακά-ριος ὁ Αἰγύπτιος

Γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦ -με τὸν πλοῦτο τῆςεἰκονοσοφικῆς θε άσε-ως καὶ νὰ καταλάβου-με τὴν laquoὈρθόδοξη Εἰ -κόναraquo ὡς λόγο ζωγρα-φισμένο θὰ κάνουμελίγα σχόλια κυρίωςμέσα ἀπὸ τὴν σοφίατῶν μεγάλων Πατέ-ρων Γρηγορίου τοῦΘεολόγου καὶ Δαμα-σκηνοῦ στὸ ἀνεπανά-ληπτο ὑπόδειγμα τῆςεἰκόνας τῆς ἉγίαςΤριάδος τοῦ μεγαλύ-τερου εἰκονογράφουτῆς Ἁγίας ΡωσίαςἈνδρέα Ρουμπλιόφ1

Ὅταν στὰ μέσα τοῦ14ου αἰώνα ὁ φημι-σμέ νος ἁγιογράφοςΘε οφάνης ὁ Ἕλληναςἄφηνε τὴν Ἱ Μονὴτῆς μετανοίας τουστὴν Κωνσταντινού-πολη ὑπακούονταςστὰ αἰτήματα τῆς Ρω-σικῆς Ἱεραρχίας ἴσωςδὲν μποροῦσε νὰ φαν-ταστεῖ ὅτι ὁ ἀφοσιω-μένος μαθητής τουἈνδρέϊ Ρουμπλιόφ ὄντας μοναχὸςμὲ μεγάλο ταλέντο θὰ δημιουρ-γοῦσε ἔργα λαμπρὰ καὶ ἀνεπανά-ληπτα

Τὰ ἔργα τοῦ Θεοφάνη καὶ πολὺπερισσότερο τὰ ἔργα τοῦ Rublyovπροβάλλουν τὸν ἐσωτερικὸ ἄν -θρωπο τὴ γυμνὴ ψυχὴ τοῦ ἁγίουτὴ μεταμόρφωση τοῦ ἀνθρώπουὕστερα ἀπὸ τὴ θέαση τοῦ ΘείουΦωτός2

Στὴν laquoἉγία Τριάδαraquo τοῦ Ρουμ-πλιόφ δὲν ὑπάρχει τίποτα παρό-μοιο ὡς πρὸς τὴ δύναμη τῆς θεο-λογικῆς συνθέσεως τὸν πλοῦτοτοῦ συμβολισμοῦ καὶ τὴν ἄφθαστηκαλλιτεχνικὴ ὡραιότητα ἀρκεῖ νὰμπορεῖ νὰ μελετήσει κανεὶς σωστὰτὴν εἰκόνα Ἂν οἱ ἀριθμητικὲς ἀνα-λογίες ἀνάμεσα στὰ μέρη τοῦ σώ-ματος ἔπαιζαν οὐσιαστικὸ ρόλοστὴν Ἑλληνικὴ Κλασικὴ Τέχνη ἡΒυζαντινὴ Τέχνη ἐξελίσσεται πρὸςτὴν ἐγκατάλειψη τῶν τριῶν δια-στάσεων Μὲ τὴν ἔννοια αὐτή ὁἱστορικὸς τῆς Βυζαντινῆς τέχνηςἈκαδημαϊκὸς Μ Χατζηδάκης δια-πίστωσε ὅτι στὴν Κωνσταντινούπο-λη σὲ ἐργαστήρια ποὺ φοίτησε καὶὁ Θεοφάνης ὁ Ἕλλην ἡ μοναστικὴτέχνη εὐδοκιμοῦσε3 ἀνταποκρινό-μενη σὲ μία ἐσωτερικὴ ἀνάγκη τοῦἀνθρώπου Τὰ τρία πρόσωπα τῆςεἰκόνας τοῦ A Rublyov ἐπιβάλλον-ται μὲ τὴν πνευματική τους παρου-σία Σπουδάζοντάς την ἀμέσωςμᾶς ἔρχεται στὸ νοῦ ἡ Βιβλικὴ διή-γηση γιὰ τὴν ἐπίσκεψη τῶν τριῶνὁδοιπόρων στὴ σκηνὴ τοῦ δικαίουἈβραὰμ (Γεν ιη΄ 1-15) Μόνο ποὺἐδῶ συμβολικά ἀντὶ σκηνῆς ὁπνευματικότατος εἰκονογράφοςπαραθέτει laquoΕὐχαριστιακὴ σκηνὴraquoμὲ παράθεση μεταφυσικοῦ παρα-δείσιου τοπίουndashἅγιο Ναό ὅπου ὁἐπὶ τῆς Τραπέζης εὐλογημένοςἈμνός ὑποδηλώνει τὴν ἐμφανῆεὐλογία τοῦ Πατρός τὸ Ποτήριοντῆς Θείας Εὐχαριστίας Οἱ τρεῖςοὐράνιοι ὁδοιπόροι ἀποτελοῦν τὸlaquoαἰώνιο συνέδριοraquo αὐτῆς τῆςεὐλογίας laquoὉ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρα-κε τὸν Πατέραhellip Ἐγὼ δὲ ἐν τῷΠατρὶ καὶ ὁ Πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστιraquo(Ἰωάν ιδ΄ 910) laquoἘγὼ καὶ ὁ Πατὴρἕν ἐσμέν Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸςΘεοῦ ἐστὲ καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦοἰκεῖ ἐν ὑμῖνraquo (Α΄ Κοριν 16)

Ἡ αἰσθητική τῆς εἰκόνας εἶναιλαμπρή Οἱ τρεῖς ἀνάλαφροι καὶ λυ-γεροὶ ἄγγελοι μᾶς παρουσιάζουνσώματα ἐπιμηκυσμένα Οἱ φτε-ροῦγες τους καὶ ὅλη ἡ σχεδίασητοῦ τοπίου δίνουν τὴν ἄμεση ἐντύ-πωση τοῦ ἄϋλου ἀπουσία κάθε γή-ινου βάρους Ἔξω ἀπὸ τὸ χῶρο καὶτὸ χρόνο τὰ πρόσωπα καὶ τὰ τρίαἐπιβάλλονται μὲ τὴν πνευματικήτους παρουσία

Ἡ ἀνάστροφη προοπτικὴ ἐξα-φανίζει τὴν ἀπόσταση τὸ βάθοςὅπου τὰ πάντα χάνονται ἀπόμακρακαὶ μὲ ἕνα τρόπο ἐντυπωσιακὸφέρνει κοντά μας τὶς μορφὲς τῶνἉγίων Ἀγγέλων δηλώνοντάς μαςὅτι ὁ Θεὸς εἶναι μπροστά μας καὶπαντοῦ Τὰ τρία πρόσωπα συνομι-λοῦν ἐκστασιασμένα ἀπὸ τὸlaquoἐσφαγμένον ἀρνίον ἀπὸ κατα-

βολῆς κόσμουraquo4 Ὁ ἅγιος Γρηγό-ριος ὁ Νύσσης ἀποκαλύπτει τὸ μυ-στήριο αὐτῆς τῆς ἐκστατικῆς συ-ζητήσεως laquoΤὸ παραδοξότερο ἀπʼὅλα εἶναι τὸ ὅτι στάση καὶ κίνησηεἶναι τὸ ἴδιο πράγμαraquo (PG 46 737D) laquoἩ κίνηση ξεκινᾶ ἀπὸ τὸ ἀρι-στερὸ πόδι τοῦ πρὸς τὰ δεξιὰ κα-

θημένου Ἀγγέλου συνεχίζει στὴνκλίση τῆς κεφαλῆς του περνᾶστὸν Ἄγγελο τοῦ κέντρου παρα-σύρει χωρὶς ἀντίσταση τὸν κόσμοτὸ βραχῶδες τοπίο τὸ δέντροἐκβάλλει στὴν κάθετη θέση τοῦπρὸς τὰ ἀριστερὰ Ἀγγέλου καὶἠρεμεῖ καθὼς ἡ αἰωνιότητα ὁρίζειτὸν χρόνο ἐνῶ τὰ βασταζόμενασκῆπτρα δείχνουν τὴν τάση τοῦγήινου πρὸς τὸ οὐράνιοraquo Τὸ ὅρα-μα τοῦτο τοῦ Θεοῦ ἀκτινοβολεῖἀπὸ τὴν ὑπερβατικὴ ἀλήθεια τοῦδόγματος Ἀπὸ τὴν σύλληψη τοῦΡουμπλιὸφ ἀναδίδεται ἡ ἑνότητακαὶ ἡ ἰσότητα Ἡ διαφορὰ προέρχε-ται ἀπὸ τὴν προσωπικὴ στάση τοῦκάθε Ἀγγέλου ἀπέναντι στοὺςἄλλους χωρὶς νὰ ὑπάρχει οὔτεἐπανάληψη οὔτε σύγχυση

Τὸ χρυσάφι ποὺ λάμπει πίσω ἀπὸτὰ πρόσωπα σημαίνει πάντα τὴνθεότητα καὶ ὑπεραφθονία Οἱ πτέ-ρυγες τῶν Ἀγγέλων σκεπάζουν μὲτὸ ἅπλωμά τους τὸ κάθε τι Τὸβαθὺ κόκκινο τοῦ ἐσωτερικοῦἐνδύματος τοῦ μεσαίου Ἀγγέλουὑποδηλώνει τὴν ἀγάπη καὶ τὸ ἍγιοΠνεῦμα ἐνῶ ἡ πολυσημία τῶνχρωμάτων τῶν ἐνδυμάτων τῶνἄλλων ἀγγέλων ἀνακατεμένα μὲφροντίδα συντελοῦν στὸ πλάσιμοὅλων τῶν χρωμάτων ποὺ ἐπιδέ-χονται καὶ αὐτὰ μὲ τὴ σειρὰ τουςτροποποίηση ἀνάλογα μὲ τὴ στα-θερότητα τὴ λάμψη καὶ τὴν ἐπιδε-κτικότητα συγκερασμοῦ

Ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἐσωτερικὸ κόκ-κινο μανδύα τοῦ κεντρικοῦ Ἀγγέ-λου οἱ ἄλλοι δύο φοροῦν γαλάζιαἐνδύματα ἢ ἀποχρώσεις τοῦ γαλά-ζιου Τὸ γαλάζιο προσφέρει μία δια-φάνεια ποὺ ἐπαληθεύεται στὸκενὸ τοῦ ναοῦ τοῦ ἀέρα ἢ τοῦκρυστάλλου Οὐράνιο χρῶμα κατʼἐξοχήν ἀφαιρεῖ κατὰ κάποιο τρόποτὴν ὑλιστικὴ διάσταση ἀπὸ τὶς μορ-φές εἶναι εὐεργετικὸ στὸ πνευμα-τικὸ ἐπίπεδο προσανατολισμένοπρὸς τὸ ὑπερβατικό καθοδηγεῖτὴν ὕπαρξη στὸ δρόμο τῆς πίστηςποὺ εἶναι σύμβολό της Τὸ γαλάζιοκαὶ τὸ λευκὸ ἐκφράζουν τὴν ἀπό-σπαση ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ τὴν ἀνύ-ψωση πρὸς τὸ Θεὸ τῆς ἐλεύθερηςὕπαρξης Ὅλο τὸ πρόπλασμα τῶνἐνδυμάτων τῆς laquoἉγίας Τριάδοςraquoεἶναι γαλάζιο Στὸ ἐξαίσιο αὐτὸἔργο τοῦ Ρουμπλιόφ τὰ χρώματαφθάνουν ἕνα πλοῦτο ἀνεξίσωτομία ὁλοκληρωτικὴ μουσικὴ συγ-χορδία μὲ ὅλη τὴν κλίμακα τῶν πιὸλεπτῶν ἀποχρώσεων ποὺ αὐγά-ζουν σὲ ὅλες τὶς λεπτομέρειες τῆςσυνθέσεως5

Ἡ πυκνότητα τῶν χρωμάτωντῆς κεντρικῆς μορφῆς γίνεταιἐντονότερη μὲ τὴν ἀντίθεση τῆςλευκότητας τοῦ τραπεζιοῦ ποὺἀντανακλᾶται στὴν μεταξένια μαρ-μαρυγὴ τῶν παράπλευρων Ἀγγέ-λων Τὸ βαθὺ πορφυρό τοῦ ἐσωτε-ρικοῦ μανδύα φανερώνει τὸ ξεδί-πλωμα τῆς πληθωρικῆς ζωῆς Μὲτὸ στενὸ σύνδεσμό του μὲ τὸ αἷματὴν ἀπαρχὴ τῆς ζωῆς θεωρεῖταιὡς τὸ πρῶτο χρῶμα ποὺ συμβολί-ζει συγχρόνως τὴν ὀμορφιὰ καὶτὴν ἀγάπη τὴν θυσία καὶ τὸνἀλτρουισμό Ὁ χιτώνας τοῦ Ἰησοῦστὸ πραιτόριο εἶναι κατακόκκινοςἔτσι τὸν εἶδε ὁ μεγάλος Ἕλληναςζωγράφος Δομήνικος Θεοτοκό-πουλος παρουσιάζοντας τὸνἸησοῦ στὸ δικαστήριο Στὴ Βίβλοὁ Δανιὴλ δέχεται τὴν πορφύρα ὡςἀμοιβὴ (Δάν 529) ἐνῶ στὶς τάξειςτῶν Βυζαντινῶν δείχνει τὴν ὑπέρ-τατη ἐξουσία (Κων Πορφυρογέν-νητου Βασίλειος Τάξις)

Στὴ Βυζαντινὴ ἁγιογραφία τὰβασικὰ κυρίως χρώματα ἔχουναὐστηρὴ συμβολικὴ σημασία καὶβοηθοῦν στὴν καλύτερη κατανόη-ση τοῦ διδακτικοῦ χαρακτήρα τηςὉ ἁγιογράφος δὲν τὰ χρησιμο-ποιεῖ μὲ αὐθαίρετο τρόπο γιατί τὰχρώματα δὲν ὑπηρετοῦν ἁπλῶςτὴν αἰσθητική ἀλλὰ εἶναι μέροςτῆς συμβολικῆς γλώσσας μέσωτῆς ὁποίας γίνεται προσπάθειααἰσθητοποιήσεως τοῦ ἀόρατου κό-σμου

Τὸ πορφυροῦν στὸν χιτώνα τοῦΧριστοῦ συμβολίζει τὴ θεία φύσηΤου τὴν ὁποία εἶχε ὡς προϋπάρ-χων Θεὸς πρὶν ἀπὸ τὴν ἐπὶ γῆςἔλευσή Του γιʼ αὐτὸ πορφυρίζει ὁΡουμπλιὸφ τὸν Πατέρα κατάσαρ-κα μὲ αὐτὸ τὸ κόκκινο Ἀντίθετατὸ κυανοῦν ἱμάτιο τοῦ Χριστοῦσυμβολίζει τὴν ἀνθρώπινη φύσηΤου Τὸ χρυσὸ ἢ τὸ κίτρινο (ὤχρα)ποὺ βλέπουμε στὸ φόντο τῆς εἰκό-

νας εἶναι σύμβολα τοῦ ἀκτίστουφωτός ὅπως σοφὰ ἑρμηνεύει ὁ με-γάλος πατέρας Ἅγ Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶς Τὸ λευκὸ συμβολίζει τὸφῶς τῆς Ἀναστάσεως τὴ δόξα τοῦΘεοῦ καὶ τὴν ἁγνότητά του ἐνῶ ἡἀπόχρωση τοῦ πρασίνου τὴ δράσητοῦ προσώπου-Ἀγγέλου στὸν κό-

σμο Ὁ Ρουμπλιόφμὲ ὅλο του τὸ ἔργοἀλλὰ κυρίως μὲ τὴνlaquoἉγία Τριάδαraquo προσ -παθεῖ νὰ τοποθετήσειτὸ ἔργο του καὶ διʼαὐτοῦ τὸν διψασμένοθεατή στὸ Ἐπέκειναγιατί ἀσκεῖ τέχνηlaquoλειτουργικὴraquo παιδα-γωγική Σύμφωνα μὲτὸ Συνοδικό τῆς Ζ΄Οἰκ Συνόδου laquoδιὰτῶν ἁγίων εἰκόνωνἁγιάζονται τὰ ὄμματατῶν ὁρώντωνhellip ἀνά-γεται δὲ διʼ αὐτῶν ὁνοῦς πρὸς θεογνω-σίανraquo (Τριώδιον Κυ-ριακή τῆς Ὀρθοδο-ξίας)

Οἱ γεωμετρικὲςμορφὲς τῆς συνθέσε-ως εἶναι τὸ ὀρθογώ-νιο ὁ Σταυρός τὸτρίγωνο καὶ ὁ κύ-κλος6 Αὐτὰ πρέπει νὰτὰ ἀνακαλύψει ὁ με-λετητὴς τῆς εἰκόναςΤὸ τετράγωνο τραπέ-ζι μὲ τὶς τέσσερις γω-νίες συμβολίζει σύμ-φωνα μὲ τοὺς Πατέ-

ρες τῆς Ἐκκλησίας μας τὰ τέσσε-ρα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντα συμβο-λικὸς ἀριθμὸς τῆς πληρότητας τῶντεσσάρων Εὐαγγελίων

Πίσω ἀπὸ τὸν ὦμο τοῦ μεσαίουἈγγέλου βρίσκεται τὸ ἐξαγγελθὲνἀπὸ τὸν Λόγο δένδρο τῆς ζωῆςποὺ ἔφερε τοὺς καρποὺς τῆςαἰώνιας ζωῆς

Ἡ laquoἉγία Τριάδαraquo τοῦ μεγαλύτε-ρου ρώσου ἁγιογράφου ἄριστουμαθητῆ τοῦ Θεοφάνη ἀντλεῖ ὅλητὴν ἀξία της ἀπὸ τὴ μέθεξή τηςστὸ laquoἀπόλυτα Ἄλλοraquo κανάλι τῆςχάριτος μὲ ἁγιαστικὴ δύναμη laquoτό-πος ἐπιφανείαςraquo κατὰ τὴν ἔκφρα-ση τοῦ Ἁγ Ἰ Δαμασκηνοῦ laquoδιʼεἰκονικῆς ἀνατυπώσεωςhellip διανι-στάμεθα πρὸς τὴν τῶν πρωτοτύ-πων μνήμην τε καὶ ἐπιπόθησινraquo(Λόγος α΄16 περὶ τῶν ἁγ ΕἰκόνωνPG 94 1231 καὶ ἑξῆς) Ἡ ἀξία τηςσυνδέεται βαθιὰ μὲ τὴν λειτουρ-γικὴ θεολογία τῆς Παρουσίας τοῦΠαρακλήτου εἰς τὸν κόσμο Καὶ τὰτρία σώματα τῆς εἰκόνας τῆς ἉγΤριάδας εἶναι βυθισμένα μέσα στὸαἰθέριο χρυσάφι τοῦ θείου φωτόςΤὸ χρυσὸ βάθος πίσω ἀπὸ τοὺςἈγγέλους ἀντικατασταίνει τὸν τρισ -υπόστατο χῶρο

Τολμώντας μία ταυτοποίησητῶν προσώπων τολμοῦμε τὴν θέ-ση τοῦ Πατρὸς στὸν μεσαῖο Ἄγγε-λο ποὺ εἶναι στραμμένος πρὸς τὸνΥἱό του Ὁμιλεῖ διὰ τοῦ Υἱοῦ laquoἘνἐμοὶ ὁ Πατὴρraquo laquoΠάντα ὅσα ἔχει ὁΠατὴρ ἐμὰ ἐστινraquo Τὸ δεξὶ χέρι τουἐπαναλαμβάνει τὴν κίνηση τοῦ Πα-τρός τὴν εὐλογία Τὸ ἀφημένο χέ-ρι τοῦ πρὸς τὰ δεξιὰ μας Ἀγγέλουδείχνει τὴν κατεύθυνση τῆς εὐλο-γίας στὸν κόσμο Ὁ πρὸς τὰ δεξιὰμας Ἄγγελος εἶναι τὸ Πνεῦμα τῆςΖωῆς εἶναι ὁ τρίτος ὅρος τῆς θεί-ας Ἀγάπης Ὅπως γράφει ὁ Ἰ Δα-μασκηνὸς laquoμὲ τὸ Ἅγιον Πνεῦμαἀναγνωρίζομε τὸν Χριστό τὸν Υἱὸτοῦ Θεοῦ καὶ μὲ τὸν Υἱὸ θωροῦμετὸν Πατέραraquo (PG 95 καὶ 98 1380)laquoΤὸ χέρι τοῦ Πατρὸς καθὼς ἁπλώ-νεται πάνω ἀπὸ τὸ ποτήριο κρατά-ει τὴν ἀρχὴ καὶ τὸ τέλοςraquo laquoΤὸἐσφαγμένον Ἀρνίονraquo ὁ Ναὸς τῆςΝέας Ἱερουσαλήμ ὁ μυστικὸςδεῖπνος τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ὑπόσχε-σή του νὰ πιεῖ τὸν καρπὸ τῆς ἀμπέ-λου (βρίσκεται ἀκριβῶς πίσω ἀπὸτὸν κεντρικὸ Ἄγγελο) ἐγκλείουντὸν χρόνο μὲς στὴν αἰωνιότητα Τὸποτήριον ἀκτινοβολεῖ μὲς στὴλαμπρὴ λευκότητα τοῦ Λόγου ποὺἐκπέμπει ὅλα τὰ χρώματα τῆς ἀλη-θείας τὸ ἀμοιβαῖο δώρημα τῶντριῶν θείων Προσώπων

Ἡ ἐκφραστικότητα ἡ ἠρεμίατῶν μορφῶν (Ἀγγέλων) ἡ δογμα-τικὴ ἀκρίβεια στὴν ἀπόδοση ἡπρωτοτυπία στὴ σύνθεση τοῦ θέ-ματος καὶ στὴν ἐπιλογὴ τῆς κλίμα-κας τῶν χρωμάτων ἡ τάση κίνησηςσώματος καὶ δακτύλων ἀποδίδον-ται μὲ χαρακτηριστικὴ ἁρμονία στὸἀνεπανάληπτο αὐτὸ ἔργο ὉἈντρέι Ρουμπλιόφ ἐξʼ ὁλοκλήρουμαθητὴς τῆς Βυζαντινῆς ζωγρα-φικῆς ἔγινε ὁδηγὸς γιὰ τὴν ἀνά-πτυξη τῆς Ὀρθόδοξης Χριστια-νικῆς ζωγραφικῆς σὲ ὅλη τὴ Ρωσίαοἱ δέ χιλιάδες καθημερινά ἐπι-σκέπτες τῆς περίφημης Πινακοθή-κης Τρετιακὸφ τῆς Μόσχας ἔχουντὴν εὐκαιρία νὰ θαυμάσουν τὸἔργο καὶ νὰ σκεφθοῦν τὸν τριπλὸσκοπό του τὴ λατρεία τὴν Ὀρθο-δοξία καὶ τὸ ἦθος ποὺ πρέπει νὰτοὺς συνοδεύει_Βιβλιογραφία1) P Eudokimov ldquoLrsquo Orthodoxierdquo

ἐκδ Nestle Switzerland 1965 σ 360 καὶἑξῆς καὶ ldquoἩ τέχνη τῆς Εἰκόνας (Θεο-λογία τῆς Ὡραιότητας)rdquo ΜετάφρασηΚ Χαραλαμπίδη Θεσνίκη 1980 σ187 καὶ ἑξῆς 2)Μητροπολίτου Ἱερο-θέου Βλάχου Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶς ἐκδ Ἱ Μ Γεν ΘεοτόκουΠελασγίας β΄1996 καὶ Ἐπισ Θαυμα-κοῦ Χρυσοστόμου Ὁ ἅγ Γρηγόριοςὁ Παλαμᾶς περιοδ Ἐκκλησία τόμ21 σέλ 394 3)Μ Χατζηδάκης Ἡ βυ-ζαντινὴ τέχνη στὴν ἱστορία τοῦ Ἑλλη-νικοῦ Ἔθνους τόμ Η΄ σελ 274 4)Εἶναι ἔκφραση τοῦ Ἁγ Γρηγορίου τοῦΘεολόγου ἐνυπάρχει καὶ σὲ ἄλλουςΠατέρας Κύριλλο Ἀλεξανδρείας ἸΧρυσόστομο Ἅγ Μάξιμο Ὁμολογητὴκαὶ ἄλλους 5) M Aplatov Andrei Ru-blyov Moskva 1972 σ 114 καὶ ἑξῆς Eu-dokimov ὅπ 316 καὶ ἑξῆς 6) V Laza-rov Ὁ Ἀνδρέας Ρουμπλιὸφ καὶ ἡσχολὴ του (Ρωσιστί) σ 40-43 Eudoki-mov ὅπ 318 καὶ στὴν Θεολογία τῆςὩραιότητας σελ 192

ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΛΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣΤοῦ Κων Δεληγιάννη Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ Βυζαντινῆς Ἀρχαιολογίας καὶ Τέχνης

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

μόνο νά μή μποροῦμε νά τό ξεχρεώσουμε ἀλλά οὔτε τούς τό-κους αὐτοῦ τοῦ δανείου νά μή προλαβαίνουμεmiddot μ᾽ αὐτό κα-τάφεραν μέ εὔλογη δικαιολογία νά ἐπιβάλουν στό λαό ἕναοἰκονομικό πρόγραμμα ἐξόντωσης ἕως ἐσχάτων Θά ἐπιβάλ-λουν συνεχῶς νέα οἰκονομικά μέτρα δυσβάσταχτα φόρουςἀσήκωτους καί πάρα πολλά ἄλλα μέτρα ἔτσι ὥστε νά κά-νουν τόν λαό νά ἀγανακτήσει Καί τί θά πετύχουν μ᾽ αὐτόἈκοῦστεmiddot ὁ λαός καταπιεζόμενος ἀπό τά δυσβάσταχτα οἰκο-νομικά μέτρα θά ζητάει κάποια στιγμή νά ξανασάνει ἀλλάαὐτή τή στιγμή δέν πρόκειται νά τοῦ τήν χαρίσουν ποτέ πα-ρά μόνον ἕως ὅτου σκύψει τό κεφάλι του ἐντελῶς στό ἔδα-φος δηλώνοντας τέλεια ὑποταγή στό καινούργιο τους σύστη-μα Θά λένε ldquo Ἔχετε δίκιο πού διαμαρτύρεστε ὅμως ἔχετεμεγάλο ἐξωτερικό χρέος καί αὐτοί πού ἔχουν πολλά λεφτάφοροδιαφεύγουνmiddot γιά νά μή σᾶς ἐπιβάλλουμε ἄδικα μεγά-λους φόρους κλπ πρέπει νά ἀποδεχτεῖτε τό τέλειο σύστημαἠλεκτρονικοῦ οἰκονομικοῦ ἐλέγχου ἔτσι ὥστε νά βλέπουμεποιοί εἶναι οἱ νομοταγεῖς πολίτες καί ποιοί οἱ φοροφυγάδεςrdquoΤαυτόχρονα θά παρέχουν μέσῳ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ οἰκονομι-κοῦ συστήματος πολλές διευκολύνσεις καί προτεραιότητεςμέ τίς ὁποῖες θά ξεγελοῦν τόν κόσμο ὅτι θ᾽ ἀνακουφιστεῖ λί-γο οἰκονομικάraquo (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ ἱερομονάχου Χριστοδού-λου Ἁγιορείτου Σκεῦος Ἐκλογῆς Ἅγιον Ὄρος 1996 σ 421)

2 Στά θέματα τῆς πατρίδος ὁ ἅγιος Γέροντας Παΐσιος δέν ἤθε-λε οἱ Χριστιανοί νά εἶναι ἀδιάφοροι Πολύ λυπόταν πού ἔβλεπεπνευματικούς ἀνθρώπους νά ἐπιζητοῦν νά βολευθοῦν οἱ ἴδιοι καίνά μή ἐνδιαφέρονται γιά τήν πατρίδα Ὁ καημός του καί ἡ ἀπορίατου ἦταν πῶς οἱ ὑπεύθυνοι δέν ἀντιλαμβάνονται ποῦ ὁδηγούμα-στε Ὁ ἴδιος ἀπό παλαιά διέβλεπε τήν σημερινή κατάσταση καίἀνησυχοῦσε ἀλλά δέν διέσπειρε τίς ἀνησυχίες του στόν κόσμοἜλεγε

laquoἈπό τό κακό πού ἐπικρατεῖ σήμερα θά βγεῖ μεγάλο καλόraquo Λυπόταν γιά τήν πνευματική κατάπτωση τῶν πολιτῶν Μιλοῦσε

αὐστηρά γι᾽ αὐτούς πού ψήφιζαν ἀντιχριστιανικούς νόμους Λυ-πήθηκε γιά τήν ἀλλαγή τῆς γλώσσας καί εἶπε

laquoἩ ἑπόμενη γενιά θά φέρει Γερμανούς νά μᾶς μάθουν τήνγλώσσα μας καί τά παιδιά μας θά μᾶς φτύνουνraquo

Καί σέ κάποια ἐπιστολή του ὁ Γέροντας ἔγραφε laquoΑὐτοί πού κατάργησαν τά Ἀρχαῖα πάλι θά τά ξαναφέ-

ρουνraquo (Βλ τό βιβλίο Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου σ 699) 3 Γιά τούς πολιτικούς κάποτε εἶχε πεῖ σέ κάποιον χριστιανό laquoΜή φοβᾶσαι Ὁ Θεός δέν θά ἐπιτρέψει νά γίνει κακό θά

γίνουν ὅμως πράματα καί θάματα πού δέν θά ἐξηγοῦνται μέτήν λογική Ὁ κόσμος θά σιχαθεῖ τούς πολιτικούς καί θά τούςκυνηγήσει Ὅπως ἕνα μπαλόνι φουσκώνει καί ξαφνικά σκάειἔτσι θά σκάσουν κι αὐτοί Δέν μπορῶ νά σοῦ πῶ πιό πολλάraquo(Ἀπό τό βιβλίο Μαρτυρίες προσκυνητῶν Ζουρνατζόγλου2006 σ 425-426)

4 Ὁμοίως γιά τούς πολιτικούς ὁ ἴδιος ἅγιος Γέροντας ΠατήρΠαΐσιος εἶπε

laquoΕἶναι κρῖμα γιατί σήμερα κατόρθωσε ὁ διάβολος κι αἰχμα-λώτισε τίς ἡγεσίες Κλαίω τήν Ἑλλάδα Δέν ἔχει μείνει τίπο-τα ὄρθιο σήμερα Ἡ Ἑλλάδα γιά νά σωθεῖ πρέπει ὅλοι οἱ ἡγέ-τες της ὅπου καί ἄν βρίσκονται νά πᾶνε ἐξορία Νά φύγουνγιατί παρόντες μολύνουνraquo

(Ἀπό τό βιβλίο τοῦ π Μαξίμου Ἁγιορείτου Λόγοι χάριτος καί σο-φίας 2001 Ἅγιον Ὄρος)

5 Σέ κάποιο πνευματικό του τέκνο πού ἀργότερα ἔγινε μονα-χός ὁ Γέροντας Παΐσιος τοῦ ἔγραφε τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1974 με-τά ἀπό προσκύνημά του στήν Ἁγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως

laquoΕὔχομαι ὁ Θεός νά δώσει γρήγορα νά ἔλθει ἡ χάση τοῦτουρκικοῦ φεγγαριοῦ Ἀμήν Τοῦ Ἁγίου Δημητρίου κλείνωδυό χρόνια πού προσευχήθηκα στήν Ἁγια-Σοφιά μας καίεἶπα τά παράπονά μου στόν Καλόν Θεόν Μέ κατάλαβε ὁΤοῦρκος φύλακας πού προσευχόμουν καί μέ ἔδιωχνε ἔξωκλπ καί πρόσθεσα καί ἄλλα παράπονα στόν Θεόν Πιστεύωδέν θά τήν ἀφήσει τήν Ἁγια-Σοφιά μας στά χέρια τῶν βρώ-μικων Τούρκων Εἶναι ἕνας λαός σάν τούς γύφτους βρώμικοςκαί φοβιτσιάρικος Τώρα δέν ἔχουν ἰδανικά διότι πρίν πι-στεύανε στόν Μωάμεθ ἀργότερα στόν Κεμάλ Τώρα οὔτεστόν Μωάμεθ πιστεύουν (γιατί μορφώθηκαν κάπως καίεἶδαν ὅτι ἦτο ἕνας ἀγύρτης ὁ Μωάμεθ) οὔτε καί στόν Κεμάλπιστεύουν ἀλλά στήν σαρκολατρία Ἐνῶ ἐμεῖς πιστεύουμεστόν Χριστό ὁ ὁποῖος ἔχει συνέχεια τήν Θεϊκή Του Ἀξία καίὁ Ἑλληνικός Λαός ἔχει πάντα ἰδανικά καί τόν Χριστό μέ τήνΠαναγία μαζί τουraquo (Ἀπό τό βιβλίο Μαρτυρίες προσκυνητῶνΖουρνατζόγλου 2006 σελ 450)

Ἄς πονέσουμε κι ἐμεῖς μαζί μέ τόν ἁγιασμένο Γέροντα πατέραΠαΐσιο καί τόν παρακαλοῦμε νά παρακαλέσει τόν Κύριό μας ἸησοῦΧριστό πλησίον τοῦ Ὁποίου εὑρίσκεται γιά τήν σωτηρία τῆς ἀγα-πημένης μας πατρίδας Ἑλλάδας καί γιά τήν σωτηρία ὅλων μας μέτήν μετάνοιά μας

Μέ πολλές εὐχές dagger Ὁ Γ καὶ Μ Ἰερεμίας

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΤΙ ΕΙΧΕ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΟ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣhellip

Ὁ ΟἰκουμενικόςΠατριάρχης

εἰς τήν Ἱ ΜητρόπολινΚαστορίας

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 1ην Ἰουνίου τῆςlaquoΡομφαίαςraquo

laquoΤὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Καστο-ρίας θὰ ἐπισκεφτεῖ ὁ Παναγιώτα-τος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κκΒαρθολομαῖος στὶς 30 Ἰουνίουἕως 3 Ἰουλίου 2012

Ὁ Παναγιώτατος θὰ ἐπισκεφτεῖτὴν ἀκριτικὴ Καστοριά γιὰ νὰ προ-στεῖ τῶν ἐπισήμων ἑορταστικῶνἐκδηλώσεων ἁγιοκατατάξεως τῆςὉσίας Σοφίας τῆς ἐν τῇ ἹερᾷΜονῇ Παναγίας Κλεισούραςἀσκησάσης μία Ἁγία τῆς Ἐκκλη-σίας μας τὴν ὁποία εὐλαβοῦνταισὲ ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία ἀφοῦ τὰδείγματα τῆς Ἁγιότητος καὶ τῶνθαυμάτων Της εἶναι πολλὰ

Νὰ θυμίσουμε ὅτι ἡ μνήμη τῆςὉσίας Σοφίας τιμᾶται στὶς 6 Μαΐ-ου ἡμερομηνία ποὺ εἶχε ὁριστεῖνὰ ἐπισκεφτεῖ ὁ Παναγιώτατοςτὴν Καστοριὰ ἀλλὰ ἀναβλήθηκελόγῳ διεξαγωγῆς τῶν ἐθνικῶνἐκλογῶν ἐκείνη τὴν Κυριακήraquo

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἐπίτοῦ θέματος τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆςἹερᾶς Συνόδου τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριαρχείου ἐξεδόθη τήν 28ηνΜαΐου ἡ ἀκόλουθος ἀνακοίνωσις

laquoΤό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖονἐξ ἀποφάσεως τῆς Ἁγίας καί ἹερᾶςΣυνόδου ἀπό 29ης Μαρτίου 2012ἐπί σχετικῇ ἐκθέσει τῆς Πατριαρ-χικῆς καί Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπίτῆς Θείας Λατρείας ἀπό 23ης Μαρ-τίου 2012 ἐπί θέματος τῆς Ἐκκλη-σιαστικῆς ἡμῶν Μουσικῆς λόγῳτῆς ἐξ ὑπαιτιότητος ὡρισμένωνἹεροψαλτῶν ἐφαρμοζομένης θεω-ρητικῆς ἐργασίας κατ᾿ ἀρχήν μένἀνεπαισθήτως σύν τῷ χρόνῳ δέσυστηματικώτερον κυκλοφορησά-σης δέ ἐν ἔτει 1982 ὑπό τήν ὀνομα-σίαν ldquoΜέθοδος τῆς ἙλληνικῆςΜουσικῆς- Θεωρητικόνrdquo καί δημι-ουργησάσης ἀνήσυχον κατάστα-σιν δηλοῖ ὅτι

1 Ἀπορρίπτει καί καταδικάζειτάς εἰς βάρος τοῦ κύρους τῶνἀποφάσεων τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας διενεργουμένας αὐτοβού-λους ἀνευθύνους καί κραυγαλέ-ας παλινῳδίας ὡς καί προσπαθεί-ας διαδόσεως τοῦ ὡς ἄνω χαρα-

κτηρισθέντος παρῳχημένου καίὀθνείου πρός τήν ἐπικρατοῦσανκανονικήν τάξιν τῆς θεωρίας καίπράξεως τῆς ἐκκλησιαστικῆςἡμῶν Μουσικῆς ldquoΘεωρητικοῦrdquo

2 Καταγγέλλει πᾶσαν παράνο-μον καί ξένην πρός τά κρατοῦνταἐνέργειαν ἀλλοιώσεως παραποι-ήσεως καί παραχαράξεως κατά τόδοκοῦν ἀρχαίων μουσικῶν ἔργωνμουσουργῶν ἐπισήμως ἀνεγνωρι-σμένων ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας καί

3Ὡς μουσικόν σύστημα ἐν τῇἘκκλησιαστικῇ ἡμῶν Μουσικῇἀναγνωρίζει ἐφαρμόζει καί διδά-σκει κατά τήν τε θεωρίαν τήνπρᾶξιν καί τήν παράδοσιν τό ἐνἔτεσι 1812-1814 ὑπό τῶν ΤριῶνΔιδασκάλων Χρυσάνθου Μητρο-πολίτου Προύσης ΓρηγορίουΠρωτοψάλτου καί ΧουρμουζίουΧαρτοφύλακος ὡς ldquoΝέαν Μέθο-δον Ἀναλυτικῆς Σημειογραφίαςτῶν μουσικῶν μελῶνrdquo θεμελιω-θέν καί ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας ἐγκριθέν

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις τῇ 28ῃΜαΐου 2012raquo

L

Ὁ Ἅγιος ΚύριλλοςΠατριάρχης

Ἀλεξανδρείας

Τὴν 9ην Ἰουνίου ἡἘκκλησία μας τιμᾶ τήνμνήμην τοῦ Ἁγίου Κυρίλ-λου Πατριάρχου Ἀλεξαν-δρείας

Τοιχογραφία τοῦ Ἁγίου ἐκτῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἉγίουΔιονυσίου Ἁγίου Ὄρους

L

ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣΕἰς τὴν ἱστοσελίδα τῆς ἐφηmicroερίδος microας wwworthodoxo-

styposgr εὑρίσκεται πλήρης τιmicroοκατάλογος ὅλων τῶν βι-βλίων ἐκ δόσεως laquoὈρθοδόξου Τύ πουraquo (Βίοι Ἁγίων Ἡ Ἁ γί αΓραφὴ ἐξηγηmicroένη κα τὰ τοὺς Πατέρας εἰς ἁ πλῆνγλῶσσαν Ψυχωφε λῆ Ἀν τιαιρετικὰ καὶ ἄλλα) Διὰ πα-ραγγελίας Κάνιγγος 10 10677 Ἀ θῆ ναι Τηλ 2103816206ΦΑΞ 2103828518

8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Σελὶς 7η

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΙ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣαὐ τή εἶ ναι βα σι κή ἰ δι ό τη τα τῆςταυ τό τη τάς της Πρα κτι κῶς αὐ τόση μαί νει ὅ τι ἡ Ἐκ κλη σί α δέν μπο- ρεῖ νά δι αι ρε θεῖ νά κομ μα τι α -στεῖ ἐ πει δή αὐ τή εἶ ναι τό μυ στη -ρι α κό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦ Καί ὁΧρι στός ὡς κε φα λή τοῦ σώ μα τοςτῆς Ἐκ κλη σί ας οὔ τε πολ λά σώ- μα τα μπο ρεῖ νά ἔ χει οὔ τε καί δι η -ρη μέ νο σῶ μα νά κα τέ χει Στό σῶ -μα τοῦ Χρι στοῦ νι κή θη κε καί αὐ -τός ὁ θά να τος Ἔτ σι ὅ ποι ος ἐν -τάσ σε ται στό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦκαί πα ρα μέ νει ζων τα νός σ᾽ αὐ τόμέ τά θε ουρ γά μυ στή ρι α καί τήνἀ γα πη τι κή τή ρη ση τῶν ἐν το λῶνμε τα βαί νει ἀ πό τόν βι ο λο γι κό θά- να το στήν αἰ ώ νι α καί ἀ ΐ δι α ζω ήτοῦ Τρι α δι κοῦ Θε οῦ Καί ὅ πως τάκλα δι ά τῆς ἀμ πέ λου δέν μπο ροῦννά ζή σουν καί νά καρ πο φο ρή -σουν ἄν ἀ πο κο ποῦν ἀ πό τήν ἄμ -πε λο ἔτ σι καί ὁ ἀ πο κο μμέ νος ἀ -πό τήν Ἐκ κλη σί α πι στός ἤ καί ὁ -λό κλη ρες κοι νό τη τες πι στῶν mdashἀ -νε ξάρ τη τα ἀ πό τό ἀ ριθ μη τι κότους πλῆ θοςmdash δέν μπο ροῦν οὔ -τε νά ὑ πάρ ξουν ἐν Χρι στῷ οὔ τενά συ στή σουν ἄλ λη Ἐκ κλη σί α

Ἡ πί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας εἶ ναιθε ό πνευ στη καί ἀ δι α πραγ μά τευ -τη Σύμ φω να μέ τήν συγ κε κρι μέ -νη πί στη της πολ λές ἤ δι η ρη μέ -νες Ἐκ κλη σί ες δέν μπο ροῦν νάὑ πάρ χουν ἐ πει δή ἀ πο τε λεῖ ἀν τί -φα ση ἐν τοῖς ὅ ροις τό μί α καί τόπολ λές ἤ τό μί α καί τό δι η ρη μέ νηΤό δι η ρη μέ νη ἀ ναι ρεῖ στήν πρά- ξη τήν πί στη στήν πραγ μα τι κό τη -τα τῆς Ἐκ κλη σί ας πού μό νο ὡςμί α καί ἀ δι αί ρε τη μπο ρεῖ νά κα τα- νο η θεῖ μέ βά ση τήν ὀρ θό δο ξηαὐ το συ νει δη σί α Ἀ πο τε λεῖ ἄρ νη -ση τῆς πί στε ως τῆς Ἐκ κλη σί αςἄρ νη ση τῆς ταυ τό τη τας καί τῆςαὐ το συ νει δη σί ας της ὅ ταν κά- ποι ος κά νει λό γο ἐν συ νεί δη τα γι -ά δι η ρη μέ νη Ἐκ κλη σί α Ἔτ σι οἱὈρ θό δο ξοι δέν ἔ χουν κα νέ ναψυ χο λο γι κό πρό βλη μα (κόμ πλεξ)ταυ τό τη τας ἐ ξαι τί ας τῆς ἀ πο κο -πῆς ἀ πό τό σῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί αςτῶν Δυ τι κῶν Χρι στι α νῶν Βε βαί -ως πο νοῦν προ σεύ χον ται καί ἐν -δι α φέ ρον ται γι ά τή με τά νοι α καίτήν ἐ πι στρο φή τους

1 Ἀ πο στο λι κή Πί στηἩ ἔν τα ξη καί ἡ πα ρα μο νή στό

μυ στη ρι α κό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦτήν Ἐκ κλη σί α δέν εἶ ναι ἀ προ ϋ -πό θε τη Προ ϋ πο θέ τει ὁ πωσ δή πο -τε τήν χω ρίς ὅ ρους ἀ πο δο χή καίὁ μο λο γί α τῆς ἀ πο στο λι κῆς πί στε -ως ὅ πως αὐ τή ἑρ μη νεύ τη κε καίὁ ρι ο θε τή θη κε ἀ πό τίς ἀ πο φά σειςτῶν Οἰ κου με νι κῶν Συ νό δων τῆςἘκ κλη σί ας

Ἔτ σι ὅ ταν κά ποι ος πι στός mdashἀ -νε ξάρ τη τα ἀ πό τή θε σμι κή θέ σηπού ἔ χει στό σῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί -αςmdash ἤ σύ νο λα πι στῶν mdashἀ νε ξαρ -τή τως τοῦ ἀ ριθ μοῦ τουςmdash πα ρα -βι ά σουν ἐκ πε ποι θή σε ως τήν ὁ ρι -ο θε τη μέ νη πί στη τῆς Ἐκ κλη σί αςἀ πο κό πτον ται ἀ πό τό σῶ μα τηςΚαί ἄν εἶ ναι σ᾽ ὁ ποι ο δή πο τε ἱ ε ρα -τι κό ἀ ξί ω μα κα θαι ροῦν ται ἐ νῶ οἱλα ϊ κοί ἀ φο ρί ζον ται ὅ πως προ κύ -πτει ἀ πό τά Πρα κτι κά τῶν Οἰ κου -με νι κῶν Συ νό δων Τοῦ το ση μαί -νει ὅ τι δέν μπο ροῦν στό ἑ ξῆς νάμε τέ χουν καί νά κοι νω νοῦν στάμυ στή ρι α τῆς Ἐκ κλη σί ας

Οἱ Ρω μαι ο κα θο λι κοί ἔ χουν ἐκ -πέ σει ἀ πό τήν Ἐκ κλη σί α ἐ πι σή μωςτόν 11ο αἰ ώ να Τό 1014 εἰ σή γα γανστό Σύμ βο λο τῆς Πί στε ως τήν ἐ -σφαλ μέ νη δογ μα τι κή δι δα σκα λί ατους γι ά τό Ἅ γι ο Πνεῦ μα τό γνω- στό F i l i o q ue Σύμ φω να μέ τή δι δα- σκα λί α αὐ τή τό Ἅ γι ο Πνεῦ μα ὡςθεῖ ο Πρό σω πο ἔ χει τήν ὕ παρ ξήτου ἐκ πο ρευ τῶς καί ἀ πό τόν Πα- τέ ρα καί ἀ πό τόν Υἱ ό Ἡ δογ μα τι -κή δι δα σκα λί α τῶν Ρω μαι ο κα θο λι -κῶν ὅ μως ἀ να τρέ πει τήν ἀ πο στο -λι κή πί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας στόνΤρι α δι κό Θε ό ἀ φοῦ κα τά τόν Εὐ -αγ γε λι στή Ἰ ω άν νη τό Πνεῦ μα τῆςἈ λη θεί ας ldquoπα ρά τοῦ Πα τρός ἐκ -πο ρεύ ε ταιrdquo (1526) Ἄλ λω στε ἡ Γ΄Οἰ κου με νι κή Σύ νο δος δι ά τοῦΠρο έ δρου της Ἁ γί ου Κυ ρίλ λουἈ λε ξαν δρεί ας ἀ να φε ρό με νη στόΣύμ βο λο τῆς Πί στε ως κα θό ρι σεἀ πα γο ρευ τι κά ὅ τι ldquoοὐ δε νί ἐ πι τρέ -πε ται λέ ξιν ἀ μεῖ ψαι τῶν ἐγ κει μέ -νων ἐ κεῖ σε ἤ μί αν γοῦν πα ρα βῆ ναισυλ λα βήνrdquo (σέ κα νέ ναν δέν ἐ πι -τρέ πε ται νά προ σθέ σει ἤ νά ἀ φαι -ρέ σει οὔ τε μί α συλ λα βή ἀ πό αὐ τάπού δι α τυ πώ θη καν στό Σύμ βο λοτῆς Πί στε ως) Ὅ λες οἱ ἑ πό με νεςΟἰ κου με νι κές Σύ νο δοι κα τα κύ ρω -σαν τίς ἀ πο φά σεις τῆς Γ΄ Οἰ κου -με νι κῆς

Εἶ ναι λοι πόν προ φα νές ὅ τι οἱΡω μαι ο κα θο λι κοί mdashκα τ᾽ ἐ πέ κτα σηκαί οἱ Προ τε στάν τες πού υἱ ο θέ -τη σαν τό F i l i o q uendash ἔ χουν ἐκ πέ σειἀ πό τήν ἀ πο στο λι κή πί στη τῆς Ἐκ -κλη σί ας Εἶ ναι γι᾽ αὐ τό πε ριτ τό νάἀ να φέ ρου με ὅ λους τούς με τέ πει -τα νε ω τε ρι σμούς στήν πί στη ἐκμέ ρους τῶν Δυ τι κῶν Χρι στι α νῶν(ὅ πως τό ἀ λά θη το τοῦ πά πα τάμα ρι ο λο γι κά δό γ μα τα τό πρω τεῖ -ο ἡ κτι στή Χά ρη κἄ )

2 Ἀ πο στο λι κή δι α δο χήΜέ τήν ἀ πο στο λι κή πί στη συν-

δέ ε ται ἀ δι αί ρε τα καί ἡ ἀ πο στο λι -κή δι α δο χή Ἡ ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἔ χει οὐ σι α στι κό πε ρι ε χό με -νο μό νο μέ σα στό σῶ μα τῆς Ἐκ -κλη σί ας καί προ ϋ πο θέ τει ὁ πωσ -δή πο τε τήν ἀ πο στο λι κή πί στη

Λέ γον τας ἀ πο στο λι κή δι α δο χήἐν νο οῦ με τήν ἀ δι ά κο πη συ νέ χει -α τῆς ἡ γε σί ας τῆς Ἐκ κλη σί ας ἀ -πό τούς Ἀ πο στό λους Ἡ συ νέ χει -α αὐ τή ἔ χει χα ρι σμα τι κό χα ρα -κτή ρα καί δι α σφα λί ζε ται μέ τήμε τά δο ση τῆς πνευ μα τι κῆς ἐ ξου -σί ας τῶν Ἀ πο στό λων στούς Ἐ πι -σκό πους τῆς Ἐκ κλη σί ας καί δι᾽αὐ τῶν στούς ἱ ε ρεῖς

Ὁ τρό πος με τα δό σε ως τῆςπνευ ματ ι κῆςndashἀ πο στο λι κῆς ἐ ξου -σί ας στούς Ἐ πι σκό πους γί νε ταιμέ τή χει ρο το νί α Ἄν ἑ πο μέ νωςκά ποι ος Ἐ πί σκο πος ἔ χει λά βει μέκα νο νι κό ndash ἐκ κλη σι α στι κό τρό ποτή χει ρο το νί α του καί στή συ νέ -χει α βρε θεῖ ἐ κτός τῆς Ἐκ κλη σί -

ας ἐ ξαι τί ας τῆς ἐ σφαλ μέ νης πί- στε ώς του παύ ει οὐ σι α στι κά νάἔ χει καί τήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χήἀ φοῦ αὐ τή ἔ χει νό η μα μό νο μέ- σα στό μυ στη ρι α κό σῶ μα τοῦΧρι στοῦ τήν Ἐκ κλη σί α

Κα τά συ νέ πει α ἄν κά ποι ος Ἐ πί -σκο πος ἤ καί ὁ λό κλη ρη το πι κήἘκ κλη σί α mdashἀ νε ξαρ τή τως ἀ ριθ -μοῦ με λῶνmdash ἐκ πέ σουν ἀ πό τήνπί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας ὅ πως αὐ τήἐκ φρά στη κε ἀ λα θή τως στίς Οἰ -κου με νι κές Συ νό δους παύ ουν νάἔ χουν οἱ ἴ δι οι τήν ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἐ πει δή βρί σκον ται ἤ δη ἐ -κτός τῆς Ἐκ κλη σί ας Καί ἀ φοῦδι α κό πτε ται ἡ ἀ πο στο λι κή δι α δο -χή οὐ σι α στι κά δέν μπο ρεῖ νά γί- νε ται λό γος γι ά κα το χή ἤ γι ά συ ν -έ χει α τῆς ἀ πο στο λι κῆς δι α δο χῆςστούς ἐκ πε σόν τες ἀ πό τήν Ἐκ -κλη σί α

Μέ βά ση τά πα ρα πά νω ὁ ἴ δι οςὁ πά πας ἀλ λά καί τό σύ νο λο τῶνΡω μαι ο κα θο λι κῶν ἐ πι σκό πωνστε ροῦν ται τήν ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἐ πει δή στε ρη θέν τες τήν ἀ -πο στο λι κή πί στη ξέ πε σαν ἀ πό τήνἘκ κλη σί α Κα τά συ νέ πει α λό γοςγι ά ἀ πο στο λι κή δι αδ ο χή ἐ κτόςτῆς Ἐκ κλη σί ας εἶ ναι λό γος ἀ τε κ -μη ρί ω τος ἐ πι στη μο νι κά εἶ ναι δη- λα δή λό γος ἀ θε ο λό γη τος

3 Ἱερωσύνηκαί τά ἄλλα Μυ στή ρι α

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη στό πλαί σι ο τῆςἘκ κλη σί ας εἶ ναι ἡ ἱ ε ρω σύ νη τοῦἴ δι ου τοῦ Χρι στοῦ ἀ φοῦ ὁ ἴ δι ος ὁΧρι στός τε λεῖ τά μυ στή ρι α τῆςἘκ κλη σί ας Του δι ά τῶν Ἐ πι σκό -πων καί Ἱ ε ρέ ων Του

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη προ ϋ πο θέ τει τήνἀ δι ά κο πη συ νέ χει ά της ἀ πό τούςἈ πο στό λους προ ϋ πο θέ τει δη λα -δή τήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χή Πρω- τί στως ὅ μως ἡ ἱ ε ρω σύ νη προ ϋ πο -θέ τει τόν Θε άν θρω πο Χρι στό ὡς ἱ -ε ρουρ γό στό μυ στη ρι α κό Σῶ μαΤου τήν Ἐκ κλη σί α Σέ τε λευ ταί αἀ νά λυ ση ἡ ἱ ε ρω σύ νη τοῦ Χρι στοῦὑ φί στα ται στήν Ἐκ κλη σί α καί πα- ρέ χε ται ἀ πό τόν ἴ δι ο τόν Χρι στόδι ά τῆς Ἐκ κλη σί ας Του καί γι ά τήνἘκ κλη σί α Του Αὐ το νο μη μέ νη ἱ ε -ρω σύ νη καί αὐ το νο μη μέ να ἀ πότήν Ἐκ κλη σί α μυ στή ρι α δέν μπο- ροῦν νά ὑ πάρ χουν

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη ὅ πως ἄλ λω στε καίὅ λα τά μυ στή ρι α ἀ πο τε λεῖ λει- τουρ γι κή φα νέ ρω ση τῆς Ἐκ κλη -σί ας (ἡ Ἐκ κλη σί α ldquoση μαί νε ται ἐντοῖς μυ στη ρί οιςrdquo κατά τόν ἍγιοΝικόλαο Καβάσιλα ) Τοῦ το ση- μαί νει ὅ τι γι ά νά ὑ πάρ χουν μυ- στή ρι α πρέ πει προ η γου μέ νως νάὑ πάρ χει ἡ Ἐκ κλη σί α Τά μυ στή ρι -α εἶ ναι σάν τά κλα δι ά ἑ νός δέν- δρου Ζων τα νά κλα δι ά πού ἀν -θοῦν καί καρ πο φο ροῦν μπο ροῦννά ὑ πάρ χουν μό νον ὅ ταν αὐ τάεἶ ναι ὀρ γα νι κή προ έ κτα ση τοῦδέν δρου ὅ ταν δη λα δή εἶ ναι ὀν -το λο γι κά συν δε μέ να μέ τόν κορ- μό τοῦ δέν δρου

Εἶ ναι θε ο λο γι κά ἀ κα τα νό η το νάὑ πο στη ρί ζε ται ὅ τι οἱ ἑ τε ρό δο ξοιΡω μαι ο κα θο λι κοί ἤ Προ τε στάν -τες ἔ χουν ἔ στω καί ἕ να μυ στή ρι -ο πχ τό βά πτι σμα Τό θε με λι ῶ δεςἐ ρώ τη μα πού πρέ πει νά τί θε ται ἐ -δῶ εἶ ναι Ποι ός ἱ ε ρούρ γη σε τό μυ- στή ρι ο τοῦ Βα πτί σμα τος Ποῦβρῆ κε τήν ἱ ε ρω σύ νη ὁ ἱ ε ρουρ γόςΠοι ός τοῦ ἔ δω σε τήν ἱ ε ρω σύ νη ἀ -φοῦ αὐ τήν τήν πα ρέ χει μό νον ἡἘκ κλη σί α Καί ποῦ βρέ θη κε ἡ Ἐκ -κλη σί α στούς ἑ τε ρο δό ξους ἀ φοῦαὐ τοί λό γῳ τῆς ἐ σφαλ μέ νης δο -γ μα τι κῆς πί στε ώς τους ξέ πε σαν ἀ -πό τήν Ἐκ κλη σί α

4 Ἡ θε ω ρί α τῶν ldquoδύ οπνευ μό νωνrdquo τοῦ Χρι στοῦ

Ἡ θε ω ρί α αὐ τή ἔ χει τήν πα τρό -τη τά της στόν Ρω μαι ο κα θο λι κι -σμό Σύμ φω να μέ τή θε ω ρί α αὐ -τή ὁ Χρι στός ἔ χει ὡς ldquoπνεύ μο -νέςrdquo Του τόν Ρω μαι ο κα θο λι κισμόκαί τήν Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α

Σή με ρα δυ στυ χῶς ἡ θε ω ρί ααὐ τή υἱ ο θε τή θη κε καί ἀ πό πολ- λούς ὀρ θό δο ξους Ἱε ράρ χες καίλα ϊ κούς ἀ κα δη μα ϊ κούς θε ο λό -γους μᾶλ λον ἀ βα σά νι στα Καίτοῦ το γι α τί ἡ θε ω ρί α αὐ τή κρι νό- με νη ἀ πό ὀρ θό δο ξη ἄ πο ψη ὄ χιμό νον ἀ θε ο λό γη τη εἶ ναι ἀλ λάκαί κυ ρι ο λε κτι κά βλά σφη μη

Ἡ Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α δι α φο -ρο ποι εῖ ται ὀν το λο γι κά ἀ πό τό Ρω- μαι ο κα θο λι κι σμό γιά κα θα ράδογ μα τι κούς λό γους Ἔτ σι ἡὈρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α θε ω ρεῖ ὅ τιμό νον αὐ τή δι α σώ ζει τόν χα ρα -κτή ρα τῆς Ἐκ κλη σί ας ὡς Θε αν -θρω πί νου Σώ μα τος τοῦ Χρι στοῦὉ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμός ἔ χει ἐ δῶκαί χί λι α χρό νι α ἐκ πέ σει ἀ πό τήνἘκ κλη σί α τοῦ Χρι στοῦ

Ἄλ λω στε ἐ πει δή ἡ Ἐκ κλη σί ακα τά τό Σύμ βο λο τῆς Πί στε ως εἶ -ναι ldquoμί αrdquo καί ἑ νι αί α εἶ ναι θε ο λο -γι κά τε λεί ως ἀ κα τα νό η το νά ὑ πο -νο οῦν ται σύμ φω να μέ τήν πα ρα -πά νω θε ω ρί α ἡ Ὀρ θο δο ξί α καί ὁΡω μαι ο κα θο λι κι σμός ὡς οἱ ldquoδύ οπνεύ μο νεςrdquo τοῦ Χρι στοῦ ὡς κά- ποι α ἰ σό τι μα δη λα δή μέ λη τοῦσώ μα τός Του Σέ αὐ τήν τήν πε ρί -πτω ση θά πρέ πει νά θε ω ρή σου με

ὅ τι τά ἄλ λα μέ λη τοῦ σώ μα τοςτοῦ Χρι στοῦ ἤ πα ρα μέ νουν ἀ κά -λυ πτα ἐκ κλη σι ο λο γι κῶς ἤ κα λύ -πτον ται ἐκ κλη σι ο λο γι κά ἀ πό ἄλ -λες ἐ κτός τῶν δύ ο Ἐκ κλη σί εςΚά τι τέ τοι ο ὅ μως θά μᾶς ὁ δη -γοῦ σε εὐ θέ ως στήν υἱ ο θέ τη σητῆς προ τε σταν τι κῆς ἐκ κλη σι ο λο -γι κῆς θε ω ρί ας τῶν κλά δωνrdquo (B r a -n ch t h e o ry) [Λέγοντας θεωρίατῶν κλάδων ἐννοοῦμε τή θεωρίατῶν προτεσταντῶν γιά τήν ταυ-τότητα τῆς Ἐκκλησίας Ἡ ἐκ κλη -σί α κα τά τούς προ τε στάν τες εἶ -ναι ἡ ἀ ό ρα τη κο ινω νί α τῶν ἁ γί ωνΟἱ δι ά φο ρες ἱ στο ρι κέςndashἐμ πει ρι -κές ἐκ κλη σί ες ὅ λων τῶν δογ μά -των ἔ χουν νο μι μό τη τα καί ἰ σό τη -τα ὑ πάρ ξε ως ὡς κλα δι ά τοῦ ἑ νόςδέν δρου τῆς ἀ ό ρα της ἐκ κλη σί αςἩ ἀ ό ρα τη ἐκ κλη σί α εἶ ναι ἡ κα- θαυ τό ἐκ κλη σί α ἡ ὁ ποί α καί ὁ μο -λο γεῖ ται στό Σύμ βο λο τῆς Πί στε -ως Κα τά συν έ πει α καμ μί α ἐ πι μέ -ρους το πι κή ἐκ κλη σί α ὁ ποι ου δή -πο τε δόγ μα τος δέν ἐν σαρ κώ νειτήν ldquoμί α ἁ γί α κα θο λι κή καί ἀ πο -στο λι κή Ἐκ κλη σί αrdquo Καμ μί α το πι -κή ἐκ κλη σί α δέν μπο ρεῖ νά ἰ σχυ -ρι σθεῖ ὅ τι κα τέ χει τήν πλη ρό τη τατῆς ἀ πο κα λυ φθεί σας ἀ λή θει αςἩ μί α ἐκ κλη σί α τοῦ Χρι στοῦ εἶ ναιτό συ νο λι κό ἄ θροι σμα τῶν ἐ πι μέ -ρους τμη μά των της δη λα δή τῶνκα τά τό πους ἐκ κλη σι ῶν ὅ λωντῶν δογ μά των ὅ σο καί ἄν δι α φέ -ρουν δογ μα τι κά με τα ξύ τους]Πράγ μα τε λεί ως ἀ πα ρά δε κτο ἀ πόὀρ θό δο ξη ἄ πο ψη

Εἶ ναι ὅ μως καί βλά σφη μη ἡ πα- ρα πά νω Ρω μαι ο κα θο λι κῆς προ έ -λευ σης θε ω ρί α πε ρί τῶν ldquoδύ οπνευ μό νωνrdquo τοῦ Χρι στοῦ ὅ ταναὐ τή συμ βαί νει νά υἱ ο θε τεῖ ται ἀ -πό Ὀρ θο δό ξους Καί εἶ ναι κυ ρι ο -λε κτι κά βλά σφη μη ἐ πει δή ἐν τάσ- σει στό ἄ μω μο Σῶ μα τοῦ Χρι στοῦτόν Ρω μαι ο κα θο λι κι σμό ὡς ὀρ γα -νι κό μέ λος Του (ὡς ἕ να ldquoπνεύ μο -νάrdquo Του) τή στιγ μή πού ὁ Ρω μαι -ο κα θο λι κι σμός θε σμι κά πά σχειὀν το λο γι κῶς ὡς πραγ μα τι κό τη ταἐ κτός τοῦ Θε αν θρω πί νου σώ μα -τος τῆς Ἐκ κλη σί ας5 ldquoἈ δελ φές Ἐκ κλη σί εςrdquoἈρ χι κά ὁ ὅ ρος ldquoἀ δελ φές Ἐκ -

κλη σί εςrdquo εἶ ναι ἀ πό ἀ δό κι μος ἕ ωςἀ πα ρά δε κτος Ἀ δό κι μος θε ο λο -γι κά εἶ ναι ὅ ταν χρη σι μο ποι εῖ ταιγι ά νά ἐκ φρά σει τή σχέ ση με τα ξύτῶν το πι κῶν Ὀρ θο δό ξων Ἐκ κλη -σι ῶν Τε λεί ως ἀ πα ρά δε κτος θε ο -λο γι κά εἶ ναι ὁ ὅ ρος ὅ ταν χρη σι -μο ποι εῖ ται γι ά νά προσ δι ο ρί σειτόν ὀν το λο γι κό χα ρα κτή ρα τῆςὈρ θό δο ξης Ἐκ κλη σί ας καί τοῦΡω μαι ο κα θο λι κι σμοῦ

Κα ταρ χήν ὁ ὅ ρος ldquoἀ δελ φέςἘκ κλη σί εςrdquo δέν εἶ ναι βι βλι κά θε- με λι ω μέ νος οὔ τε κἄν νο μι μο ποι -η μέ νος Ὅ ταν ὁ Ἀ πό στο λοςΠαῦ λος ἀ να φέ ρε ται στίς δι ά φο -ρες το πι κές Ἐκ κλη σί ες δέν τίςἀ πο κα λεῖ ldquoἀ δελ φέςrdquo οὔ τε ὑ πο -νο εῖ ὅ τι ὑ πάρ χει κά ποι α Ἐκ κλη σί -α ὡς ldquoμη τέ ραrdquo αὐ τῶν τῶν κα τάτό πους Ἐκ κλη σι ῶν Ἔ χει τή συ-

νεί δη ση ὅ τι ἡ Ἐκ κλη σί α εἶ ναι μί ακαί ὅ τι αὐ τή ἔ χει κα θο λι κό χα ρα -κτή ρα μέ τήν ἔν νοι α τῆς πλη ρό -τη τας τῆς ἀ λη θεί ας καί τῆς ζω ῆςτης κε φα λή τῆς ὁ ποί ας εἶ ναι ὅ -πως μᾶς πλη ρο φο ρεῖ ὁ ἴ δι ος ὁΧρι στός Ἔτ σι ὅ ταν ἀ πευ θύ νε ταισέ κά ποι α το πι κή Ἐκ κλη σί α ἔ χειτή στε ρε ό τυ πη ἔκ φρα ση ldquoτῇ Ἐκ -κλη σί ᾳ τῇ οὔ σῃ ἐν (πχ Κο ρίν -θῳ) rdquo Τοῦ το ση μαί νει ὅ τι ἡ φα νέ -ρω ση τῆς ὅ λης Ἐκ κλη σί ας μπο- ρεῖ νά γί νε ται σέ κά θε τό πο ὅ πουὑ πάρ χει ἡ εὐ χα ρι στι α κή κοι νό τη -τα τῶν πι στῶν ὑ πό τόν Ἐ πί σκο πότης Εἶ ναι βε βαί ως αὐ το νό η το ὅ -τι ἡ ἑ νό τη τα τῶν κα τά τό πουςἘκ κλη σι ῶν αὐ τῶν δι α σφα λί ζε ταιμέ τήν κο ι νω νί α με τα ξύ τουςστήν αὐ τή πί στη ζω ή καί ἐκ κλη -σι α στι κή τά ξη Τήν ἑ νό τη τα τῶντο πι κῶν Ἐκ κλη σι ῶν ἐγ γυ ᾶ ταιστήν πρά ξη ἡ σύ νο δος τῶν Ἐ πι -σκό πων τους

Ἀ πό τά πα ρα πά νω γί νε ται κα τα- νο η τό ὅ τι ἀ φοῦ καί οἱ ὁ μό φρο -νες το πι κές Ἐκ κλη σί ες στό πλαί- σι ο τῆς Ὀρ θο δο ξί ας δέν νο μι μο -ποι οῦν ται θε ο λο γι κά ὅ ταν ὀ νο -μά ζον ται ldquoἀ δελ φέςrdquo πο λύ πε ρισ -σό τε ρο δέν ὑ πάρ χει θε ο λο γι κό ndashἐκ κλη σι ο λο γι κό ὑ πό βα θρο γι άνά ὀ νο μά ζον ται ldquoἀ δελ φές Ἐκ -κλη σί εςrdquo ἡ Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί ακαί ὁ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμός Ἄλ -λω στε ὁ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμόςδέν μπο ρεῖ νά ὀ νο μά ζε ται κα τάκυ ρι ο λε ξί α Ἐκ κλη σί α με τά τό1014 ἐ πει δή ἀ πό τό τε ὑ φί σταν ταιπνευ μα τι κῶς γι᾽ αὐ τόν τά ἐ πι τί μι -α τῶν Οἰ κου με νι κῶν Συ νό δων μέσυ νέ πει α τήν ἔκ πτω ση ἀ πό τό Θε- αν θρώ πι νο σῶ μα

Ἐ δῶ πρέ πει νά ση μει ω θεῖ ὅ τι ἡἄρ ση τῶν πα ρα πά νω ἐ πι τι μί ωνδέν μπο ρεῖ νά γί νει ἀ πό κα νέ ναθε σμι κό πρό σω πο τῆς Ἐκ κλη σί -ας ὅ σο ψη λά καί ἄν βρί σκε ταιστήν ἐκ κλη σι α στι κή ἱ ε ραρ χί α πα- ρά μό νον ἀ πό Οἰ κου με νι κή Σύ νο -δο Ἀλ λά καί τοῦ το μπο ρεῖ νά γί- νει μό νο στήν πε ρί πτω ση πού ἀρ -θοῦν προ η γου μέ νως οἱ δογ μα τι -κοί λό γοι στούς ὁ ποί ους οὐ σι α -στι κά ὀ φεί λε ται ἡ ἔκ πτω ση τοῦΡω μαι ο κα θο λι κι σμοῦ ἀ πό τήνἘκ κλη σί α

Εἶ ναι λοι πόν φα νε ρό ὅ τι ἐ πι σή -μως ἀ πό τό 1014 ὁ Ρω μαι ο κα θο -λι κι σμός δέν εἶ ναι Ἐκ κλη σί α Τοῦ -το πρα κτι κῶς ση μαί νει ὅ τι δέν ἔ -χει τήν ὀρ θή ἀ πο στο λι κή πί στη καίτήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χή Δέν ἔ χειτήν ἄ κτι στη Χά ρη καί κα τε πέ κτα -ση δέν ἔ χει τά θε ουρ γά μυ στή ρι -α πού κα θι στοῦν τό Θε αν θρώ πι νοσῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί ας ldquoκοι νω νί αθε ώ σε ωςrdquo τοῦ ἀν θρώ που Καί ἐ -πει δή ἡ Ἐκ κλη σί α δέν μπο ρεῖ πα- ρά νά εἶ ναι καί νά πα ρα μέ νει ἕ ωςτῆς συν τε λεί ας μί α καί ἀ δι αί ρε τηκά θε χρι στι α νι κή κοι νό τη ταἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας εἶ ναι ἁ πλά αἱ ρε τι κή

ΠΗΓΗ ldquoἘν Συνειδήσειrdquo Ἔκ -τακτη ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς ΜονῆςΜεγάλου ΜετεώρουndashἸούνιος2009raquo

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

τοῦ Φαναρίου εἰς τὸν ἐκτρο-χιασμὸν ἐκ τῶν Ἱερῶν Κανόνωνποὺ διέπουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκ -κλησίαν Αὕτη ἔχει ὡς ἀκολού-θως

laquoὈφειλομένη ἀπάντησιςπρός ldquo θεράποντας

τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστήμηςτῆς Θεολογίαςrdquo

Ἐν μέσῃ Μεγ Τεσσαρακοστῇὅμιλος 28 ἐλλογιμωτάτων κ Κα-θηγητῶν καί Καθηγητριῶν τῆς Θε-ολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτε-λείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονί-κης ἀπευθύνεται ἐναγωνίως εἰςτόν Μακαριώτατον Πρόεδρον καίτά Μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆςἘκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἐκ -φράζει σοβαράς ἀνησυχίας διότιldquoὁρισμένα μέλη της (σσ τά ὁποῖαἐν συνεχείᾳ κατονομάζει καί ἀφο-ροῦν εἴς τε τό πρόσωπον τοῦ ΣεβΜητροπολίτου Πειραιῶς κ Σερα-φείμ καί εἰς τήν ταπεινότητά μου)προβαίνουν σέ πράξεις πού ὑπο-σκάπτουν ὄχι μόνον τήν πορείααὐτῶν τῶν διαλόγων ἀλλά ἀκό-μη καί αὐτήν τήν διορθόδοξο ἑνό-τητα δημιουργώντας προϋποθέ-σεις σχίσματος ἐντός τῆς Ὀρθο-δόξου Ἐκκλησίας Ἡ ἀνησυχίαμας ἑδράζεται στό γεγονός ὅτι ἡἹερά Σύνοδος ἕως στιγμῆς δένἤλεγξε τά μέλη της Ἱεράρχες γιάτήν ἄτοπη καί ἀντισυνοδική συμ-περιφορά τουςrdquo

Καί προϊούσης τῆς ἐπιστολῆςγράφονται τά ἀκόλουθα διά τόνὑποφαινόμενον Ἐπίσκοπον ldquoΣυ ν -ῳδά πρός τόν Μητροπολίτη Πει-ραιῶς καί ὁ συνώνυμός του ΣεβΜητροπολίτης Κυθήρων καταφέ-ρεται ὅπως καί ὁ πρῶτος ἐναντίοντοῦ Πατριαρχείου Σερβίας κατηγο-ρώντας το γιά κακοδικία (χάρινσυμφερόντων ἤ ἀπωλείας τῆς Ὀρ -θοδόξου συνειδήσεως) στήν περί-πτωση τοῦ καθῃρημένου πρώηνΡάσκας μοναχοῦ Ἀρτεμίου τόνὁποῖο μάλιστα ἀμφότεροι οἱ προ-αναφερθέντες ἐπίσκοποι τῆς Ἐκ -κλησίας τῆς Ἑλλάδος χαρακτηρί-ζουν κανονικό Ἐπίσκοπο ὁμολο-γητή καί ἅγιο Τά ἐρωτήματα πούἀναφύονται ἐν προκειμένῳ εἶναιπροφανῆ Ὑφίσταται Μακαριώτα-τε κοινωνία τῶν ὡς ἄνω Μητροπο-λιτῶν τῆς ἑλλαδικῆς διοικήσεως μέἕνα ἐγνωσμένα σχισματικό πρώηνἘπίσκοπο Ἀρνεῖται ἡ Ἱ Σύνοδοςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τήνδικαιοδοσία καί τήν κρίση τῶν συν -οδικῶν ὀργάνων τῆς ἀδελφῆςΑὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας Θεω-ροῦ με κανονικῶς καί ἐκκλησιολο-γικῶς ἀπαράδεκτο Ἐπίσκοποι ἀλ -λοτρίας Αὐτοκεφάλου διοικήσεωςνά συνάπτουν κανονική κοινωνίαμέ σχισματικούς οἱ ὁποῖοι δροῦνεἰς βάρος τῆς τοπικῆς Ὀρ θοδόξουἘκκλησίαςrdquo

Προσβλητικαὶδιὰ Ἐπίσκοπον

Εἰς τά ὡς ἄνω ἀποσπάσματα τῆςἐν θέματι ἐπιστολῆς τῶν ἐλλογι-μωτάτων κ Καθηγητῶν ndashτριῶν τάὁποῖα ἀφοροῦν καί εἰς τό πρόσω-πόν μου ἐγκαλοῦμαι μετά τοῦ ἁγί-ου Πειραιῶς διά δύο τινα˙ α) διάldquoπράξεις πού ὑποσκάπτουν ὄχι μό-νον τήν πορεία αὐτῶν τῶν διαλό-γων ἀλλά ἀκόμη καί αὐτήν τήνδιορθόδοξον ἑνότητα δημιουρ-γώντας προϋποθέσεις σχίσματοςἐντός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςrdquoκαί β) δι᾿ ἀνάμειξιν εἰς κανονικήνὑπόθεσιν τοῦ Ὀρθοδόξου Πατρι -αρχείου Σερβίας καί σύναψιν ldquoκα-νονικῆς κοινωνίας μέ σχισματι-κούςrdquo

Καί ἐπειδή αἱ αἰτιάσεις τῶνἐλλογιμωτάτων κ Καθηγητῶν ndashτριῶν εἶναι προφανῶς βαρεῖαιἐπαχθεῖς καί ἥκιστα τιμητικαί ndash λίανπροσβλητικαί δι᾽ Ὀρθόδοξον Ἐπί-σκοπον θεωρῶ ὡς ἐπιτακτικήν τήνὑποχρέωσίν μου νά παράσχω τάςὀφειλομένας καί ἐπιβαλλομέναςἐξηγήσεις διότι τοιουτοτρόπωςἀδίκως διασύρεται ἡ ἐπισκοπική τι-μή καί ἰδιότης μου

Χωρῶ λοιπόν σύν Θεῷ εἰς τήνἀνασκευήν τῶν ἀνερείστων εἰς βά-ρος μου κατηγοριῶν αἱ ὁποῖαι εἶναιδυνατόν παραμένουσαι ἀναντί-κρουστοι νά ἐπῃρεάσουν καίσκαν δαλίσουν τούς μή εἰδότας τήνἀλήθειαν τοῦ πράγματος Ἄλλω-στε εἶναι γνωστή ἐκ τοῦ ldquoΓεροντι-κοῦrdquo ἡ ἄμεσος ἀντίδρασις τοῦ Μο-ναχοῦ Ὁσίου Ἀγάθωνος ὅταν δο-κιμάζοντες αὐτόν τοῦ ἀπέδωκανσκοπίμως τήν κατηγορίαν τοῦ αἱρε-τικοῦ ἐνῷ προηγουμένως ἐπεδεί-

κνυε ἀδιαφορίαν δι᾽ ἄλλας ἀνυπο-στάτους κατηγορίας (πχ ἀμέλειανἀνηθικότητα βίου κλπ)

Δὲν εἶναι τίμιοικαὶ εἰλικρινεῖς

Ὡς πρός τήν πρώτην κατηγορίανἔχω νά ἀντείπω τά ἑξῆς

1 Οὐδεμία γραπτή ἤ προφορικήμου μαρτυρία ὑφίσταται ἡ ὁποίατάσσεται κατά τῶν διαχριστιανικῶνμετά τῶν ἑτεροδόξων διαλόγωνΒασική μου ὅμως θέσις ὡς καίπαντός ὀρθοδόξου πιστοῦ εἶναιὅτι οἱ ἐν θέματι διάλογοι δέν πρέ-πει νά εἶναι ἀπροϋπόθετοι δηλ χω-ρίς τάς ἀναγκαίας καί ἀπαραιτή-τους θεολογικάς προϋποθέσειςὅπερ συμμερίζεται ἀπολύτως καί ἡἉγία ἡμῶν Ἑλλαδική Ἐκκλησία Οἱδιαχριστιανικοί διάλογοι δέον νάεἶναι τίμιοι εἰλικρινεῖς καί ἀληθινοίΔιό θεωροῦνται ἐπιβεβλημέναι ἡταχεῖα κατάργησις τῆς Οὐνίας ἡἄμεσος ἀνάκλησις τῆς δηλώσεωςτοῦ σημερινοῦ πάπα Βενεδίκτουτοῦ 16ου ὅτι ἡ καθ᾽ ἡμᾶς Ὀρθόδο-ξος Ἐκκλησία τυγχάνει ἐλλειμματι-κή διότι δέν ἀναγνωρίζει τό παπι-κόν πρωτεῖον καί ἡ ἐν καιρῷ ἀναί-ρεσις ὅλων τῶν κακοδοξιῶν αἱρε-τικῶν διδασκαλιῶν καί πεπλανημέ-νων δοξασιῶν τῶν ἑτεροδόξων(πχ θεωρία τῶν κλάδων θεωρίαπερί δύο πνευμόνων θεωρία ὅτιἐκτός Ἐκκλησίας ὑπάρχει Ἐκκλη-σία θεωρία περί διῃρημένηςἘκκλησίας καί τῆς μή ὑπάρξεωςμετά τό σχίσμα τῆς Μιᾶς ἉγίαςΚαθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκ -κλησίας ἀλλ᾽ ἐχούσης ἀνάγκηνldquoσυγκολλήσεωςrdquo τῶν ἀπεσχισθέν-των τμημάτων τῶν ἑτεροδόξωνχριστιανῶν διά νά ἔχωμεν δῆθεντήν Μίαν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν κἄ)

Ὁ κίνδυνος ΣχισμάτωνὍταν ἕνας Ἐπίσκοπος τεταγμέ-

νος ἀπό Θεοῦ ἐπί σκοπόν ἐπιση-μαίνει τήν ὕπαρξιν τῶν ὡς ἄνω θε-ολογικῶν προϋποθέσεων καί τήνἀπάρνησιν τῶν κακοδοξιῶν αἱρε-τικῶν διδασκαλιῶν καί πεπλανημέ-νων δοξασιῶνndash ldquoἑτεροδιδασκα-λιῶνrdquo ὑποσκάπτει τήν πορείαν τῶνδιαχριστιανικῶν διαλόγων καίldquoαὐτήν τήν διορθόδοξο ἑνότηταδημιουργώντας προϋποθέσεις σχί-σματος ἐντός τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίαςrdquo ἤ καθηκόντως κράζει˙ldquoστῶμεν καλῶς στῶμεν μετά φό-βου πρόσχωμενrdquo Τά σχίσματαπροκαλοῦνται ὄχι ἐκ τῆς ἀκριβοῦςτηρήσεως ἀλλ᾽ ἐκ τῆς ὠμῆς καίἀπροκαλύπτου παραβιάσεως καίκαταπατήσεως τῶν Ἱερῶν Κανό-νων καί

2 Ὡς Συνοδικόν μέλος τῆς τρε-χούσης Συνοδικῆς περιόδου διάτά θέματα αὐτά ἔδωκα ἐξηγήσειςἐνώπιον τῆς ΔΙΣ ἐξ ἀφορμῆς τῆςπρό τοῦ Πάσχα ἀφιχθείσης σχε-τικῆς ἐπιστολῆς τοῦ Παναγ Οἰκου-μενικοῦ Πατριάρχου κ Βαρθολο-μαίου ἡ ὁποία κυρίως ἀφεώρα εἰςτό πρόσωπον τοῦ Σεβ Μητροπολί-του Πειραιῶς κΣεραφείμ τό διηυ-ρημένον Συνοδικόν τό ὁποῖον ἐξε-φώνησε κατά τήν Κυριακήν τῆςὈρθοδοξίας καί τάς ἀντιοικουμε-νιστικάς κινήσεις του

Ὁ Μακ Πρόεδρος καί ὅλοι οἱἅγιοι Συνοδικοί σαφῶς ἐτοποθετή-θημεν ἐπί τῶν θιγομένων θεμάτωντῆς Πατριαρχικῆς ἐπιστολῆς καί τάτηρηθέντα πρακτικά δύνανται νάμαρτυρήσουν περί αὐτοῦ ἀλλά καίαὐτή ἡ Συνοδική ἀπάντησις ἡὁποία διαπέμπεται κατ᾽ αὐτάς εἰςτόν Παναγιώτατον Καί πιστεύω ὅτιἀμφότερα ταῦτα θά ἀπαμβλύνουντήν ἀνησυχίαν τῶν ἐλλογιμωτάτωνκ Καθηγητῶν ndashτριῶν ἐκ τοῦ ὅτι μέ-χρι πρότινος ldquoἡ Ἱερά Σύνοδος δένἤλεγξε τά μέλη της Ἱεράρχες γιάτήν ἄτοπη καί ἀντισυνοδική συμπε-ριφορά τουςrdquo

Διὰ τὸν Σεβ Ράσκαςκαὶ Πρεζρένης κ Ἀρτέμιον

Καί ὡς πρός τήν δευτέραν κατη-γορίαν ἔχω νά δώσω τάς ἀκολού-θους ἐξηγήσεις

Δέν κατεφέρθην οὔτε κατηγό-ρησα διά κακοδικίαν τό Πατριαρ-χεῖον Σερβίας ἀλλ᾽ ἐπεσήμανα τήνἔλλειψιν κανονικῆς δίκης εἰς τήνπερίπτωσιν τοῦ καθαιρεθέντοςἘπισκόπου Ράσκας καί ΠριζρένηςἈρτεμίου

Ἀντιγράφω εἰς ἐπίρρωσιν τῶνλεγομένων ἀπόσπασμα τῆς ὑπʼἀριθ2814-1-2011 ἐπιστολῆς μουπρός τόν Μακαριώτατον Πατριάρ-χην Σερβίας κ Εἰρηναῖον Πρό-εδρον τῆς Πατριαρχικῆς Ἱ Συνό-δου

ldquoἘν συνοχῇ καρδίας καί μετά βα-

θυτάτου σεβασμοῦ προάγομαι ὡςὁ ἐλαχιστότερος τῶν ὈρθοδόξωνἘπισκόπων διά τῆς Ἱερᾶς ἡμῶνΣυνόδου νά ὑποβάλω πρός Ὑμᾶςκαί τήν περί Ὑμᾶς Ἱεράν Πατριαρ-χικήν Σύνοδον τήν ἀκόλουθονθερμοτάτην ἔκκλησιν μηδόλωςπροτιθέμενος νά ὑπεισέλθω εἰς τάinterna corporis οὐδέ νά ἀναμειχθῶεἰς τά ἐσωτερικά τῆς καθ᾽ ἡμᾶςἉγιωτάτης κατά Σερβίαν Ἐκκλη-σίας Ἁπλῶς καί μόνον ἀναφερό-μενος εἰς τήν πρόσφατον ἔκπτωσινἐκ τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Θρόνου τῆςἹερᾶς Ἐπισκοπῆς Ράσκας καί Πριζ-ρένης τοῦ Πανιερωτάτου Ἐπισκό-που κ Ἀρτεμίου καί τήν ἐν συνε-χείᾳ καθαίρεσιν αὐτοῦ ἀπό τοῦἈρχιερατικοῦ ἀξιώματος καί ἐξα-γορευόμενος ταπεινῶς τήν βα-θεῖαν λύπην καί ὀδύνην τῆς καρ-δίας μου διά τά γενόμενα δίχα τῆςὑπό τῶν Θείων καί Ἱερῶν Κανόνωντῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶνἘκκλησίας προβλεπομένης κανο-νικῆς διαδικασίας (ἀπαγγελία κα-νονικοῦ παραπτώματος ἀνακριτι-κή διαδικασία παροχή ἐξηγήσεωνεἰσαγωγή εἰς δίκην κανονική δίκηἀπολογία καί καταδίκη ἐρειδομένηεἰς τήν παράβασιν συγκεκριμένωνἹερῶν Κανόνων ἤ πολιτειακῶν νό-μων) παρακαλῶ καί ἱκετεύω τήνΜακαριότητα καί τήν Σεβασμιότη-τα ἤ Πανιερότητα Ὑμῶν ὅπωςἐκθέμενοι φιλανθρωποτέρανψῆφον κατά τούς Ἱερούς Κανό-νας εὐαρεστηθῆτε καί στέρξητεεἰς ἀναψηλάφησιν τῆς ὑποθέσεωςτοῦ καθαιρεθέντος Ἱεράρχου προ-κειμένου ὅπως τηρηθῇ ἡ κατά τάὡς ἄνω ὁριζομένη ἱεροκανονικήδιαδικασία ἥτις καί ἐναρμονίζεταιεἰς τήν ἀπʼ αἰώνων ἁγίαν ἡμῶνὈρθόδοξον ΠαράδοσινΜακαριώτατε Ἅγιοι Συνοδικοί

Δέν θεωρῶ ἐμαυτόν ἁρμόδιοννά ὑποδείξῃ εἰς Ὑμᾶς τάς σχετικάςἐπιταγάς τοῦ Εὐαγγελικοῦ Νόμουκαί τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς κατ᾽Ἀνατολάς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκ -κλησίας εἰς ἥν ἀπό κοινοῦ ἀνήκο-μεν Δέν ἐπιτρέπω εἰς τόν ἑαυτόνμου νά κρίνῃ ἤ ἐπικρίνῃ τά πρό καίἄχρι τῆς γενομένης καταδίκης τοῦεἰς ὅν ἐπεβλήθη ἡ ἐσχάτη τῶνποινῶν Ἀδελφοῦ μας ἈρτεμίουΕἶναι σοβαρότατα θέματα ἀφο -ρῶντα εἰς τήν εὐθύνην καί τήνθείῳ δικαίῳ ὀρθήν ἀντιμετώπισιντῆς καθ᾽ Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης Αὐτοκε-φάλου Σερβικῆς Ἐκκλησίας Δένδύναμαι ὅμως ὡς Ἐπίσκοπος μέντῆς μικροτέρας ΜητροπολιτικῆςἘπαρχίας ἀλλ᾽ ἐν ταὐτῷ καί τῆςκαθόλου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςνά μή ἐπισημάνω εὐλαβῶς τήνπροδήλως ζημιογόνον ὑπέρβασιντῶν σχετικῶν ἱεροκανονικῶν δια-τάξεων καί τῆς κανονικῆς τάξεωςοὐδέ νά ἀποκρύψω τό ἀποκυηθένσυνειδησιακόν μου πρόβλημα ἐκτῶν συμβεβηκότων τῷ οὕτω πωςκαταδικασθέντι συνεπισκόπῳ μουμεθ᾽ οὗ δέν προϋπῆρξε ἤ ὑπάρχειγνωριμία τις ἤ ἐπικοινωνία καί ἐπα-φή Δέν μοῦ εἶναι δυνατόν προσέ-τι νά ἀποσιωπήσω τήν προαίσθη-σιν τοῦ φόβου προκλήσεως ἑνόςνέου σχίσματος εἰς τούς κόλπουςτῆς Ἁγιωτάτης Ὑμῶν Ἐκκλησίαςτό ὁποῖον κατά τόν Ἱερόν Χρυσό-στομον οὐδέ αἷμα μαρτυρίου δύ-ναται νά ἀποπλύνῃ˙ γίνεται εὐκό-λως καί ἀπογίνεται οὐ ῥαδίως Καίτέλος δέν δύναμαι νά παραβλέψωκαί νά μή ἐπισημάνω προσηκόντωςτά ὀλέθρια ἀποτελέσματα καί τάἀνεπούλωτα εἰσέτι τραύματα τάπροελθόντα ἐκ τῆς ἐπιβολῆς ἀντι-κανονικῶν νόμων τῆς περιόδουτοῦ ὁλοκληρωτικοῦ ndash δικτατορι-κοῦ καθεστῶτος (1967ndash1974) εἰςτήν Ἑλλαδικήν ἡμῶν Ἐκκλησίανὡς ἦσαν ὁ ΑΝ 2141968 καί αἱ Συν-τακτικαί πράξεις 3 καί 71974 ἐξ ὧνἐπί 40ετίαν περίπου δέν ἔπαυσε νάταλανίζεται καί σήμερον ἡ Ἐκκλη-σία τῆς χώρας μαςrdquo

Τὸ αἴτημά τουδιὰ κανονικὴν δίκην

Βαθυσεβάστως ὑπέβαλα ὡς δια-πιστώνει πᾶς τις θερμοτάτηνἔκκλησιν ὅπως ἡ Ἱερά ΠατριαρχικήΣύνοδος ldquoἐκθεμένη φιλανθρωπο-τέραν ψῆφονrdquo εὐαρεστηθῇ καίστέρξῃ εἰς ἀναψηλάφησιν τῆς ἐνθέματι ὑποθέσεως Αὐτό δέν συν -ιστᾶ καταφοράν ἤ ἀπαγγελίαν κα-τηγορίας διά κακοδικίαν Τό ταπει-νόν αἴτημά μου ἦτο νά ὑπάρξῃ κα-νονική δίκη μεθʼ ὅλων τῶν προϋπο-θέσεων τάς ὁποίας ὁρίζει τό κοινόνδιʼ ἅπαντας τούς Ὀρθοδόξους Κα-νονικόν Δίκαιον καί οὐδέν πλέον

Ὅταν δέ ἡ μετά διακρίσεως γε-νομένη παρέμβασίς μου αὐτή πα-ρεθεωρήθη δέν ἠκολούθησε ldquoἄτο-πη καί ἀντισυνοδική συμπεριφοράμουrdquo Κατέθεσα ἁρμοδίως τόν ἐπι-σκοπικόν μου λογισμόν καί ἡ οἰκείαΠατριαρχική Σύνοδος ἐπωμίσθη ἐξὁλοκλήρου τήν εὐθύνην αὐτῆςΔέν ἐκάλεσα εἰς τήν Ἐπαρχίαν μουτόν διά τῆς ἐσχάτης τῶν ποινῶνἀποβληθέντα ἐκ τῆς Ἱερᾶς Συνό-δου ἄνευ τῆς κανονικῆς διαδικα-σίας Ἐπίσκοπον οὔτε συμμετεῖχαπαρ᾽ ὅτι ἐκλήθην εἰς γενομέναςἐντός τοῦ Ἑλλαδικοῦ χώρου συνά-ξεις παρόντος ἐκείνου διά νά μήθεωρηθῇ τοῦτο σύμπηξις παρασυν -αγωγῆς

Οἱ δώδεκα τῆς ἙλλάδοςὉ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστο-

μος ὁ μέγας ἠδικημένος Ἅγιοςτῆς Ἐκκλησίας μας ὁ ἀδίκως κα-θαιρεθείς ὑπό ληστρικῆς συνόδουκαί ἀκολουθήσας ldquoὡς πρόβατον ἐπίσφαγήνrdquo τόν δρόμον τῆς ἐξορίαςἐρωτηθείς ὑπό Ἐπισκόπων ndash πνευ-ματικῶν του τέκνων διά τήν στά-σιν τήν ὁποίαν ἔπρεπε νά τηρή-σουν μετά τήν ἄδικον καί ἀντικα-νονικήν του καθαίρεσιν ἀπήντησεἐμπνευσμένως θά κοινωνήσετεμετά τοῦ διαδόχου μου πρός ἀπο-φυγήν σχίσματος ἀλλά δέν θάὑπογράψετε τήν καταδίκην μουδιότι εἶναι ἄδικος Αὐτήν τήν τακτι-κήν ἀκολουθῶν ἔχω μέν τήν πε-ποίθησίν μου ὅπως πᾶς τις εὐσυ-νείδητος καί ἀκριβοδίκαιος δικα-

στής ἀποκτᾷ εἰς ἑκάστην περίπτω-σιν τήν δικανικήν του πεποίθησινπερί τῶν γενομένων ἀντικανο-νικῶν πράξεων ἀλλ᾽ αἱ εὐθύναιἀνήκουν εἰς τήν ἁρμοδίαν Ἐκκλη-σιαστικήν Ἀρχήν Εἰς παρομοίανπερίπτωσιν καθ᾽ ἥν 12 Μητρο-πολῖται τῆς Ἑλλαδικῆς ἡμῶνἘκκλησίας ἀπεμακρύνθησαν δυ-νάμει τῶν ὑπ᾽ ἀριθ 3 καί 7 συντα-κτικῶν πράξεων τοῦ δικτατορικοῦκαθεστῶτος ἐν ἔτει 1974 ἄνευ κα-τηγορίας κανονικῆς δίκης καί ἀπο-λογίας ὡς προελέχθη ἐκ τῆς δια-ποιμάνσεως τῶν Ἱερῶν Μητροπό-λεων αὐτῶν ὁ ἐπιφανής Κανονο-λόγος ἀείμνηστος Ἀρχιμανδρίτηςπ Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος(πνευματικός πατήρ τοῦ ἀειμνή-στου Καθηγητοῦ τοῦ ΚανονικοῦΔικαίου Κωνσταντίνου Μουρατί-δου ὁ ὁποῖος ἀνεγνώριζε τήν ἀξίαντου ὡς σπουδαίου Κανονολόγουπαρ᾽ ὅτι δέν εἶχε τήν ἰδιότητα τοῦΠανεπιστημιακοῦ Διδασκάλου)ἐγνωμοδότησε ὅτι διά τόν ὡς ἄνωλόγον οἱ ἐν θέματι Μητροπολῖταιπαρά τά ἀντικανονικῶς γενόμεναοὐδέποτε ἀπεστερήθησαν τῆς ἰδιό-τητος τοῦ Κανονικοῦ Μητροπολί-του

Εἰς τὴν Οἰκουμενικὴνἢ Πανορθόδοξον ΣύνοδονΣυνελόντ᾽ εἰπεῖν ταπεινῶς φρο -

νῶ ὅτι ὁ Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοποςπέρα τῆς ὑπαγωγῆς αὐτοῦ εἰς τήνοἰκείαν Ἱεράν Σύνοδον ἡ ὁποίαεἶναι δι᾽ αὐτόν ἡ Ἀνωτάτη Ἐκκλη-σιαστική Ἀρχή ἀνήκει ἐν ταὐτῷκαί εἰς τήν καθόλου Μίαν ἉγίανΚαθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκ -κλησίαν καί ἔχει λόγον διά τά θεο-λογικά δογματικά καί ἐκκλησιολο-γικά θέματα τά ἀφορῶντα εἰςΑὐτήν Δι᾿ αὐτόν τόν λόγον εἰς τήνὀψέποτε συγκληθησομένην Οἰ -κουμενικήν ἤ Πανορθόδοξον Σύν -οδον συμμετέχει ἀπαραιτήτως ὡςδιαποιμαίνων Ὀρθόδοξον ποί-μνιον Ἡ ἀναφορά του εἰς τά θέ-ματα αὐτά δέν θεωρεῖται παρέμ-βασις εἰς τά ἐσωτερικά ἄλληςὉμοδόξου Ἐκ κλησίας (μετά τῆςὁποίας ὅμως καί μεθ᾽ ὅλων τῶνκατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλη-σιῶν κοινόν εἶναι τό Ἱερόν Εὐαγ-γέλιον κοινή ἡ θεολογική καί ἐκ -κλησιαστική παράδοσις κοινόν τόἹερόν Πηδάλιον τῶν Θείων καίἹερῶν Κανόνων κοινή ἡ δογματι-κή διδασκαλία κοινή ἡ Ἱερά καί ἡΠατερική παράδοσις)

Περὶ τῶν συμπροσευχῶνndash συλλειτουργιῶν

τοῦ Οἰκουμ ΠατριάρχουΤό ὀρθόδοξον πλήρωμα ἀναμέ-

νει ἀπό τούς σεβαστούς Πανεπι-στημιακούς διδασκάλους τήν ἐπι-βαλλομένην εὐαισθησίαν εἰς τά κα-νονικά ndash ἐκκλησιολογικά καί δογ-ματικά θέματα τά ὁποῖα ἀναφύον-ται ὅπως τά ζητήματα τῆς ldquoμετα-πατερικῆςrdquo καλουμένης θεολογίαςτῆς μετανεωτερικότητας τῆς συμ-μετοχῆς ἐν ὥρᾳ Θείας Λατρείαςἑτεροδόξων (Ρωμαιοκαθολικοῦ καίἈρμενίου κληρικοῦ ἐνδεδυμένωντά ἱερατικά των ἄμφια καί διερχο-μένων διά τῆς Ὡραίας Πύλης τοῦἐν Φαναρίῳ Πατριαρχικοῦ Ἱ Ναοῦκατά τόν Μέγαν ΠατριαρχικόνἙσπερινόν τῆς Ἀγάπης Πάσχα2012 καί ἀναγνωσάντων τό ἹερόνΕὐαγγέλιον εἰς τήν γλῶσσαν των)ἀκοινωνήτων ὄντων κατά τήνἠπιωτέραν ἔκφρασιν τοῦ 10ου Ἀπο-στολικοῦ Κανόνος τῆς συμμε-τοχῆς Ὀρθοδόξων Προκαθημένωνκατά τήν ldquoΠαγκόσμια Ἡμέρα προσ -ευχῆς τῶν Θρησκειῶν γιά τήν εἰρή-νηrdquo παρόντος τοῦ Πάπα καί τῶνἀρχηγῶν ὅλων τῶν θρησκειῶν (καίἐκπροσώπων θρησκειῶν βουντοῦδηλ μαγείας) ὅλων αὐτῶν ὡςldquoΠροσκυνητῶν τῆς ἀληθείας καίτῆς εἰρήνηςrdquo κρατούντων ὅλωνἀπό μίαν ἀναμμένην κανδήλαν εἰςἈσίζην τῆς Ἰταλίας (Ὀκτώβριος2011) κλπ κλπ

Θεάρεστον θά ἦτο πάντως νάμή παρέχῃ κανείς πράγματα εἰςτούς Ὀρθοδόξους Ἐπισκόπουςλοιπούς Κληρικούς Μοναχούς καίλαϊκούς οἱ ὁποῖοι χωρίς καμμίασκοπιμότητα ἀλλ᾿ ὡς κατενώπιονΘεοῦ ἐν καθαρᾷ συνειδήσει ἀγω-νίζονται ὑπέρ τῆς διαφυλάξεως ὡςκόρην ὀφθαλμοῦ τῆς ἀμωμήτουὈρθοδόξου πίστεως καί παραδό-σεως παρά τάς τυχόν ἀνθρωπίναςἐλλείψεις καί ἀδυναμίας πούἔχουν καί ἐκεῖνοι Οἱ καιροί τούςὁποίους διερχόμεθα εἶναι λίαν χα-λεποί καί ἀποκαλυπτικοί Πρόσχω-μεν

Τούς Ἐλλογιμωτάτους κ Εὐαγ-γελίαν Ἀμοιρίδου Ἐπίκουρον Κα-θηγήτριαν Χρῆστον ἈραμπατζῆνἘπίκουρον Καθηγητήν Χαράλαμ-πον Ἀτματζίδην Ἐπίκουρον Καθη-γητήν Διονύσιον Βαλαῆν Ἐπίκου-ρον Καθηγητήν Πέτρον Βασιλει-άδην Καθηγητήν Μόσχον Γκουτζι-ούδην Λέκτορα Ἠλίαν Εὐ αγ γέλουἘπίκουρον Καθηγητήν Ἀγ γελικήνΖιάκα Ἐπίκουρον ΚαθηγήτριανΦώτιον Ἰωαννίδην Ἀνα πληρωτήνΚαθηγητήν Δημήτριον ΚαϊμάκηνΚαθηγητήν Ἰω άννην Καραβιδό-πουλον Ὁμότιμον ΚαθηγητήνἌνναν Κόλτσιου ndash Νικήτα Ἀνα-πληρώτριαν Καθηγήτριαν Δήμη-τραν Κούκουρα ΚαθηγήτριανἈντωνίαν Κυριατζῆ Λέκτορα Μιλ-τιάδην Κωνσταντίνου ΚαθηγητήνΝικόλαον Μαγγιῶρον ἘπίκουρονΚαθηγητήν Γεώργιον ΜαρτζέλονΚαθηγητήν Βασιλικήν Μητροπού-λου Ἐπίκουρον Καθηγήτριαν Ἰω -άννην Μούρτζιον ἈναπληρωτήνΚαθηγητήν Παναγιώτην Παχῆν Κα-θηγητήν Ἰωάννην Πέτρου Καθη-γητήν Παναγιώτην Σκαλτσῆν Ἀνα-πληρωτήν Καθηγητήν π Ἰω άννηνΣκιαδαρέσην Ἐπί κουρον Καθηγη-τήν Χρυσόστομον Σταμούλην Κα-θηγητήν Χρῆστον ΤσιρώνηνἘπίκουρον Καθηγητήν ΣτυλιανόνΤσομπανίδην Ἐπίκουρον Καθηγη-τήν Παναγιώτην Ὑ φαν τῆν Ἐπίκου-ρον Καθηγητήν Γλυκερίαν Χατζού-λη Ἐπίκουρον Καθηγήτριανraquo

ΣΕΒ ΚΥΘΗΡΩΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙΟΡΟΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΕΝ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝhellipαὐτῆς μέσα εἰς ἕνα ὁλόκληρον κόσμον πλάνης προσφορά εἰς τήνἐπίλυσιν τῶν συγχρόνων προβλημάτων καί διά τήν ἀνανέωσιν τῆςἘκκλησίας εἶναι τό νά ζῶμεν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ νά ζῶμεν ἐν τῷ Χριστῷldquoἐρριζωμένοι καί ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καί βεβαιούμενοι ἐν τῇπίστει καθώς ἐδιδάχθημενrdquo (Κολ β´ 7) Δι᾽ ἡμᾶς πρό πάντων ἰσχύουνοἱ λόγοι τοῦ ἁγίου Βασιλείου ldquoδεῖ γάρ ἡμᾶς βαπτίζεσθαι μέν ὡς πα-ρελάβομεν πιστεύειν δέ ὡς βαπτιζόμεθα δοξάζειν δέ ὡς πεπιστεύ-καμενrdquo Καί συμπληρώνωmiddot νά διδάξωμεν καί τούς ἄλλους ὅπως ἡμεῖςἐμάθομεν

Τό νά ἀποσιωπᾷ τις τήν ἀλήθειαν μέ τάς συναισθηματικάς προφά-σεις περί τοῦ laquoπνεύματος τῆς ἐποχῆςraquo ἤ περί laquoπνεύματος τοῦ οἰκου-μενισμοῦraquo τό ὁποῖον ἐπικρατεῖ εἰς τόν κόσμον ἤ περί τοῦ laquoδιαλόγουτῆς ἀγάπηςraquo ὁ ὁποῖος δῆθεν θερμαίνει τάς καρδίας τῶν συγχρόνωνμας ἔναντι τοῦ μέχρι τοῦδε αἰωνίου μίσους ἤ μέ ἄλλας παρομοίαςὑποκριτικάς προφάσεις δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά προδοσία τῆς ἀλη-θείας προδοσία τῆς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας προδοσία δηλαδήαὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ Εἰς τήν Παράδοσιν ἀνήκει ἐάν θέλετε καί ἡlaquoσκληρή γλῶσσαraquo καί τό laquoμῖσοςraquo ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν καί τῶν ἀπί-στων ἐάν τις ἀποτολμᾷ νά ὀνομάσῃ οὕτως τόν ζῆλον τῶν πατέρωνδιά τήν ἀλήθειαν καί νά θεωρῇ τόν ἑαυτόν του ὡς ἔχοντα μεγαλυτέ-ραν ἀγάπην ἀπό τούς ἁγίους τοῦ Θεοῦ ldquoἘγώ λοιπόν ὁρίζω ὡς μισαν-θρωπίαν καί χωρισμόν ἀπό τήν θείαν ἀγάπηνrdquo λέγει ὁ ἅγιος Μάξιμοςldquoτήν προσπάθειαν νά ἐνισχύῃ τις τήν πλάνην ἐκείνων οἱ ὁποῖοι εὑρί-σκονται εἰς αὐτήν ὥστε νά γίνηται μεγαλυτέρα ἡ καταστροφή τουςrdquoἈκριβῶς τοῦτο τό ὁποῖον ὁ ἅγιος ὀνομάζει μισανθρωπίαν πράττουνσήμερον καί μάλιστα εἰς τό ὄνομα τῆς ἀγάπης πολλά τέκνα τῆςἘκκλησίας ἐπηρεασμένα ὑπό τοῦ ψευδοοικουμενισμοῦ Τούτους θάἔπρεπε νά ἐρωτήσῃ τις μέ τούς λόγους τοῦ Χομιακώβ laquoἐπιτρέπεταιεἰς ἡμᾶς τούς υἱούς τῆς Ἐκκλησίας οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦμεν εἰς τό ὄνο-μά της νά μή ὁμιλοῦμεν τήν γλῶσσαν αὐτῆς Ἠμποροῦμεν ἡμεῖς νάἐξαναγκάσωμεν τήν Ἐκκλησίαν νά ὁμιλῇ τήν λεπτήν τρόπον τιναγλυκεῖαν φωνήνhellip Διά νά ὁμιλῇ μέ τούς ἀνθρώπους διά νά τούς κα-τευθύνη καί διορθώνῃ ἡ ἀλήθεια δέν ἔχει ἀνάγκη νά ἐπικαλῆται τα-πεινωτικά τήν συνεργασίαν τῆς πλάνηςraquo

Εἶναι γεγονός ὅτι σήμερον ὑπάρχει μία κρίσις εἰς τόν κόσμονmiddot ὑπάρ-χει καί μεταξύ ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων Ἡ κρίσις αὕτη ὅμως δέν λύεταιμέ τήν ἀλλαγήν μερικῶν μορφῶν ἐκφράσεων ἔστω καί θεσμῶν καίμέ τήν ἀντικατάστασίν των μέ ἄλλας laquoπιό κατανοητάς διά τόν σημε-ρινόν ἄνθρωπονraquo Αἱ ρίζαι τῆς κρίσεως αὐτῆς εἶναι πολύ βαθύτεραικαί εὑρίσκονται εἰς τήν ὁλοκληρωτικήν στάσιν ἡμῶν τῶν μελῶν τῆςἘκκλησίας καί ἐν τελευταίᾳ ἀναλύσει ἔναντι τῆς σωτηρίας ἡμῶν καίτῶν περί ἡμᾶς Σήμερον ἕν εἶναι ἀναγκαῖον καί σωτήριονmiddot νά ὁμολο-γήσωμεν μέ εἰλικρίνειαν διά τοῦ στόματος τοῦ ἁγίου Μαξίμου ldquoοὐαίἡμῖν τοῖς ἀθλίοις ὅτι κατελίπομεν τήν ὁδόν τῶν ἁγίων πατέρων καίδιά τοῦτο ἔρημοί ἐσμεν παντός ἔργου πνευματικοῦrdquo Καί ὄχι μόνοννά ὁμολογήσωμεν τοῦτο ἀλλά καί νά διορθωθῶμεν καί νά ἐπιστρέ-ψωμεν εἰς τήν ὁδόν τῶν ἁγίων πατέρων εἰς ὅλους τούς τομεῖς τῆςἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καί διακονίας Τοῦτο θά εἶναι ἡ μεγαλυτέραπροσφορά ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων πρός τόν σύγχρονον κόσμον διάτῆς ὁποίας θά λυθοῦν πολλά προβλήματα διότι τοῦτο θά εἶναι γνησίαμαρτύρια τῆς ἀληθείας τῆς ὁποίας ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀνάγκην καί σή-μερον ὅπως καί πάντοτε

Ἐάν πάλι κατέχεταί τις ὑπό τοῦ πνεύματος ἀνανεώσεως καίἀλλαγῶν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἄς κάμνῃ τοῦτο συμφώνως μέ τήν συνεί-δησίν του μή λησμονῶν ὅτι ἐάν δέν διατυπώσῃ τήν πίστιν κατά τήνΠαράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας ὑπόκειται εἰς τήν φοβεράν ἀπειλήν τοῦἈποστόλου ἀπό τήν ὁποίαν δέν ἐξαιρεῖ οὔτε τόν ἑαυτόν του οὔτετούς ἀγγέλους ldquoἘάν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζεται ὑμῖνπαρ᾽ ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν ἀνάθεμα ἔστωrdquo (Γαλ α´ 8)

Λοιπόν ἡ Ἐκκλησία ζῇ καί ἐάν παραστῇ ἀνάγκη αὕτη δύναται ὁδη-γουμένη ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά ἐκφράσῃ τήν ζωήν της καί μέἄλλας μορφάς πάντοτε ὅμως ὀργανικῶς συνδεδεμένας μέ τήναἰώνιον Παράδοσίν της Τοῦτο μαρτυρεῖται ἀπό ὅλην τήν ἱστορίαντης Οὐδεμία ἀλλαγή τήν ὁποίαν ἡ Ἐκκλησία υἱοθέτησε ὡς ἰδικήντης δέν ἐξεκίνησε ἁπλῶς μέ τόν σκοπόν ἀλλαγῆς ἀλλ᾽ ἀντιθέτως ἡἘκκλησία ἀγωνιζομένη διά τήν διαφύλαξιν τῆς Παραδόσεως ἐδημι-ούργησε νέους τρόπους πρός ἔκφρασιν καί διαφύλαξιν αὐτῆς Ὅλαιδέ αἱ ἀλλαγαί εἶχον ἀποκλειστικῶς καί μόνον σωτηριολογικόν χα-ρακτῆρα Ἡ Ἐκκλησία δέν ὁμιλεῖ καί δέν ἀλλάζει ἄνευ μεγάλης ἀνάγ-κηςmiddot ὅταν χρειασθῇ ὅμως προσφέρει τόν λόγον της ὁ ὁποῖος παρα-μένει εἰς κληρονομίαν τῶν ἐρχομένων αἰώνων

Μητροπολίτης Ράσκας καί ΠεζρένηςἈρτέμιος Ραντοσάβλιεβιτςraquo

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

Κλειστὸν καὶ ἀναξιοποίητονΒυζαντινὸν μνημεῖον εἰς τὴν ΚρήτηνἩ ἐφημερίς laquoΔημοκράτης τῶν

Χανίωνraquo εἰς πρόσφατον ἄρθροντης ἀσχολεῖται μὲ τὸ Βυζαντινὸνμνημεῖον τῆς Κρήτης τὸν Ἱ Ναὸντοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ (γνωστὸνκαὶ ὡς laquoΡοτόνταraquo) τῆς Ἐπισκοπῆςτοῦ Δήμου Πλατανιᾶς τὸ ὁποῖονπαραμένει ἀναξιοποίητον Εἰς τὸἄρθρον ἀφοῦ τονίζεται ὅτι τὸ μνη-μεῖον εἶναι κλειστόν ὑπογραμμί-ζονται μεταξὺ ἄλλων τὰ ἑξῆς

laquoΤὸ μνημεῖο ἀποτελεῖται ἀπὸἕνα σύμπλεγμα κτιρίων μὲ κεν-τρικὸ πυρήνα τὸν Βυζαντινὸ κυ-κλοτερῆ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ 6ου μΧαἰώνα

Ὁ Ἱ Ναὸς αὐτὸς τοῦ Ἀρχάγγε-λου Μιχαήλ λόγῳ τῆς κυκλικῆςκάτοψής του ὀνομάστηκε ldquoροτόν-ταrdquo καὶ εἶναι ὁ μοναδικὸς Ἱ Ναὸςτῆς Κρήτης σὲ σχῆμα κυκλικό

Ἐπίσης μαζὶ μὲ τὴ ροτόντα τῆςΘεσσαλονίκης (Ἅγ Γεώργιος)εἶναι οἱ δύο πιὸ καλοδιατηρημένοιἹ Ναοὶ σὲ ρυθμὸ ροτόντας ἀπὸτοὺς συνολικὰ τρεῖς ποὺ ὑπάρ-χουν σὲ ὁλόκληρα τὰ Βαλκάνια (ὁτρίτος εἶναι στὴν πόλη Conjum τῆς

πρώην Γιουγκοσλαβίας)Ἡ ροτόντα τῆς Ἐπισκοπῆς ἀπο-

καταστάθηκε μὲ κονδύλια ἀπὸ τὸΓ΄ ΚΠΣ ἀλλὰ ἐδῶ καὶ δύο χρόνιαεἶναι κλειστὴ καὶ μὴ ἐπισκέψιμηκαθὼς δὲν ἔχει τοποθετηθεῖ φύ-λακας ἀπὸ τὴν ἁρμόδια ἘφορείαΒυζαντινῶν Ἀρχαιοτήτων

Τὰ καλοκαίρια ndashὅπως καταγγέλ-λουν στὸν ldquoΔrdquo οἱ κάτοικοι τῆς πε-ριοχῆςndash καθημερινὰ δεκάδες του-ρίστες φτάνουν στὴν Ἐπισκοπήγιὰ νὰ ἐπισκεφθοῦν τὴ ροτόντακαὶ ἀπογοητεύονται καθὼς βρί-σκουν τὴν πόρτα κλειστή

Παράλληλα οἱ κάτοικοι τῆς Ἐπι-σκοπῆς ζητοῦν ἀπὸ τὴν ἁρμόδιαἘφορεία Βυζαντινῶν Ἀρχαιοτή-των νὰ προχωρήσει ἄμεσα στὴνπρόσληψη φύλακα ὥστε νὰ εἶναιἐπισκέψιμο αὐτὸ τὸ σημαντικὸμνημεῖο

Ἀλληλέγγυοι στὸ αἴτημα τῶνκατοίκων ἐμφανίστηκαν ndashμὲ δη-λώσεις τους στὸν ldquoΔrdquondash τόσο ὁ Μη-τροπολίτης Κισάμου καὶ Σελίνου κἈμφιλόχιος ὅσο καὶ ὁ Ἀντιδήμαρ-χος Πλατανιᾶ Γιάννης Μαλακωνά-κηςraquo

Ἑορτὴ τοῦ ἉγίουἸουστίνου τοῦ Πόποβιτς

Τὴν Κυριακὴ 17 Ἰουνίου ἡ laquoἘκ -κλησιαστικὴ Κοινότητα Ἀστυνο-μικῶνraquo θὰ τιμήσει μὲ πανηγυρικὴθ Λειτουργία στὸν Ἱ Ν Παμ Τα-ξιαρχῶν τῆς ΕΛΑΣ τὴν μνήμη τοῦμεγάλου συγχρόνου Ἁγίου Ἰουστί-νου τοῦ Πόποβιτς τοῦ ὁμολογη-τοῦ

Ὅπως εἶναι γνωστὸ ὁ ἍγιοςἹουστῖνος ὑπῆρξε μεγάλος ὑπέρ-μαχος τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως εἰςτὴν Σερβίαν καὶ γιὰ τὸ λόγο αὐτὸκαταδιώχθηκε ἀπὸ τὸ τότε ἀθεϊ-στικὸ καθεστώς

Ὁ Προϊστάμενοςτῆς Θρησκευτικῆς Ὑπηρεσίας

ἈρχιμανδρίτηςΝεκτάριος Κιοῦλος

Ἀστυν Δντής

Σελὶς 8η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Ὁ Σεβ Μητροπολίτης Πει-ραιῶς κ Σεραφείμ μέ ἐπιστολήντου πρός τόν Πρόεδρον τῆς ἹερᾶςΣυνόδου Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶνκαί τήν Ἱεράν Σύνοδον ἐζήτησενὅπως ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία προσ -φύγη εἰς τήν Δικαιοσύνην διά νάἀποτραπῆ ἡ παρουσίασις βλασ -φήμου ἔργου διά τοῦ ὁποίου κα-θυβρίζεται τό πρόσωπον τοῦ Χρι-στοῦ εἰς τό ὁποῖον ἀποδίδονταιδιαστροφικά πάθη Τό ἔργον θάπαρουσιάζετο εἰς τό θέατρονlaquoἌνεσιςraquo (Κηφισίας 14 Ἀμπελό-κηποι) ἀπό τήν 7ην ἕως καί τήν12ην Ἰουνίου Τό συγκεκριμένονἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλας τάςχριστιανικάς χώρας Ἡ ἐπιστολήτοῦ Σεβ Μητροπολίτου φέρειἡμερομηνίαν τήν 16ην Μαΐου Ἕωςτήν 7ην Ἰουνίου πού ἐκυκλοφόρη-σε τό παρόν φύλλον τοῦ laquoΟΤraquo ἡἹερά Σύνοδος καί ὁ Ἀθηνῶν δένἐδημοσιοποίησαν τάς ἐνεργείαςτων

Ἡ ἐπιστολήΤό πλῆρες κείμενον τῆς ἐπι-

στολῆς τοῦ Σεβ ΜητροπολίτουΠειραιῶς κ Σεραφείμ πρός τήνἹεράν Σύνοδον ἔχει ὡς ἀκολού-θως

laquoΜακαριώτατε Πρόεδρε Σεβα-σμιώτατοι Ἅγιοι Συνοδικοί Σύνε-δροι

Πάνυ εὐλαβῶς καί μετʼ αἰσθη-μάτων βαθυτάτου ἄλγους διά τήνὄχλησιν Ὑμῶν προάγομαι ὅπωςἐνημερώσω τό Ὑμέτερον ΣεπτόνΣῶμα ὅτι ἀναγγέλλεται καί προ-γραμματίζεται ὑπό τοῦ σκηνοθέ-του κ Λαέρτη Βασιλείου καί τῆςθεατρικῆς ὁμάδος Artisan εἰς τόΘέατρον Ἄνεσις Λεωφ Κηφισίας

14 Ἀμπελόκηποι Ἀθηνῶν τήν 7ηνἸουνίου ἐἔ ἡ παρουσίασις τοῦβλασφήμου καί αἰσχίστου ἔργουτοῦ Ἀμερικανοῦ Terrence Mcnallyὑπό τόν τίτλον ldquoCorpus Christirdquo διάτοῦ ὁποίου καθυβρίζεται σκαιῶςτό Πανάγιον Πρόσωπον τοῦ Δομή-τορος τῆς Ἐκκλησίας Κυρίου καίἀποδίδονται εἰς αὐτό διαστροφικάπάθη

Ἡ παρουσίασις ἑνός τοσοῦτοναἰσχίστου καί χυδαίου ἔργου εἰςβάρος τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστε-ως ἀντίκειται εὐθέως εἰς τάς κει-μένας ποινικάς διατάξεις περί κα-κοβούλου καθυβρίσεως τῶν θεί-ων καί ἑπομένως δέον ὅπως νο-μικῶς προσφύγωμεν διά τήν ἀπο-τροπήν τῆς εἰρημένης χυδαίαςπροσβολῆς διά τῶν ἐνδίκων μέ-σων πού προβλέπει τό διακαιϊκόνσύστημα

Ὅθεν εὐσεβάστως παρακαλῶἵνα ἡ Νομική Ὑπηρεσία τῆς Ἱ Συν -όδου προβῆ εἰς ἀμέσους ἐνεργεί-ας λήψεως ἀσφαλιστικῶν μέτρωνκατά τῆς εἰρημένης θεατρικῆςὁμάδος ὅπως ἀποτραπῇ ἡ χυδαίακαθύβρισις τοῦ Παναγίου Θεοῦ

Σημειωτέον ὅτι τό συγκεκριμέ-νον ἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλαςτάς χριστιανικάς χώρας ὅπου ἐπε-χειρήθη ἡ παρουσίασίς του ἕνε-κεν τῆς ἀφορήτου χυδαιότητόςτου καί τό πρόγραμμα τῶν παρα-στάσεων ὡς ἀναφέρεται ἄρχεταιτήν Πέμπτην 7ην Ἰουνίου καί λή-γει τήν Τρίτην 12ην Ἰουνίου ἐἔκαί κατά ταῦτα αἱ νομικαί ἐνέργει-αι δέον νά ἐξελιχθοῦν ἐντός τοῦτρέχοντος μηνός Μαΐου διότιἄλλως ἡ ὅποια κίνησις θά ἀποβῇἀλυσιτελής

Κατασπαζόμενος τάς Ὑμετέραςσεπτάς Δεξιάς διατελῶ

dagger ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜraquo

Θά ἐτόλμα ἔστω καί ἕνας πολιτικόςνά εἴπη ὅσα ὁ Τοῦρκος Πρωθυπουργός

Ἐνῶ οἱ δικοί μας πολιτικοί Ἀρχη-γοί ἀδιαφοροῦν διά τό δημογραφι-κόν πρόβλημα τό ὁποῖον ἔχει ἐξε-λιχθῆ εἰς τό ὑπ᾽ ἀριθμόν ἕνα Ἐθνι-κόν πρόβλημα ὁ Τοῦρκος Πρωθυ-πουργός κ Ἐρντογάν εἰς τήν χώ-ραν τοῦ ὁποίου laquoκαλπάζουνraquo αἱγεννήσεις παρά τήν νομιμοποίησιντῶν ἐκτρώσεων καί εἰς τήν χώραναὐτήν ἐτάχθη ἐναντίον τῶνἐκτρώσεων διότι ὡς ἐδήλωσεν ἡἔκτρωσις εἶναι φόνος Παρομοίανθέσιν εἰς τήν Ἑλλάδα ἔχουν αἱὀργανώσεις αἱ ὁποῖαι ἀγωνίζονταιδιά τό laquoἀγέννητον παιδίraquo ἐνῶ ἡἘκκλησία ἡ ὁποία εἶναι ἐναντίοντῶν ἐκτρώσεων φοβεῖται νά δια-κηρύσση διαρκῶς ὅτι ἡ ἔκτρωσιςεἶναι φόνος Τάς δηλώσεις τοῦ κἘρντογάν ἐδημοσίευσεν ἡ ἐφημε-ρίς laquoἜθνοςonlineraquo καί ἔχουν ὡςἑξῆς

laquoΕἶμαι ἕνας πρωθυπουργὸς ποὺθεωρεῖ τὴν ἄμβλωση ὡς ἕνα φό-

νο ἀνέφερε ὁ Τοῦρκος πρωθυ-πουργός σὲ δηλώσεις του ποὺ με-ταδόθηκαν ἀπὸ τὸ πρακτορεῖοεἰδήσεων Ἀνατολή

Κανεὶς δὲν θὰ πρέπει νὰ ἔχει τὸδικαίωμα νὰ τὸ ἐπιτρέπει Εἴτε σκο-τώνετε τὸ μωρὸ μέσα στὴν κοιλιὰτῆς μητέρας του εἴτε τὸ σκοτώνε-τε μετὰ τὴ γέννησή του δὲν ὑπάρ-χει καμία διαφορά σημείωσε

Στὴν Τουρκία ἡ ἄμβλωση εἶναινόμιμη κατὰ τὶς πρῶτες δέκα ἑβδο-μάδες τῆς κυοφορίας Ἡ συγκατά-θεση τῆς μητέρας εἶναι ἀπαραίτη-τη ἀλλὰ ἂν εἶναι παντρεμένη ἀπαι-τεῖται ἐπίσης καὶ ἡ συγκατάθεσητοῦ πατέραraquo

Ποῖος Ἕλληνας πολιτικός δύνα-ται νά ἐπαναλάβη ὅσα εἶπεν ὁ κἘρντογάν Οὐδείς διότι οἱ περισ-σότεροι θεωροῦνται laquoπροοδευτι-κοίraquo Ἡ προοδευτικότης των τούςὡδήγησεν εἰς τήν νομιμοποίησιντῶν ἐκτρώσεων ἀλλά καί εἰς τήνἀδιαφορίαν των ἔναντι τῆς δολο-φονίας τριακοσίων χιλιάδων καίπλέον ἐτησίως ἀγεννήτων παίδωνἩ Ἑλλάς στερεῖται Ἑλληνοπαίδωνδιότι δέν ὑπάρχει πολιτική στηρί-ξεως τόν μονογονεϊκῶν οἰκογε-νειῶν ἤ τῶν οἰκογενειῶν αἱ ὁποῖαιθέλουν νά ἀποκτήσουν παιδιάἀλλά δέν ἔχουν τήν οἰκονομικήνδυνατότητα Αἱ Ἑλληνίδες καί οἱἝλληνες δολοφονοῦν ὑπό τήνἀνοχήν τῶν κομμάτων καί τοῦΚράτους τριακοσίας χιλιάδαςἀγέννητα παιδιά Ὁ δέ Θεός χαρί-ζει εἰς τήν Ἑλλάδα χιλιάδας νεα-ρούς κυρίως λαθρομετανάσταςΣημεῖα τῶν καιρῶν

Ἐτόνισεν εἰς ὁμιλίαν του ὁ ἀντιοικουμενιστής Πρωτοπρ π Θεόδωρος Ζήσης

ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΗΓΩΝΙΣΘΗΣΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΕΝΩ ΠΟΛΛΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΛΑΛΟΥΝ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἶχε προφητεύσει τήν συμπεριφοράν πολλῶν συγχρόνων ἘπισκόπωνΠολλοί σύγχρονοι Πατέρες τῆς

Ἐκκλησίας μας Πατριάρχαι Ἀρχιε-πίσκοποι Ἐπίσκοποι Κληρικοί καίΘεολόγοι λαλοῦν διεστραμμένα καίἀλλάζουν τήν διδασκαλίαν τοῦΕὐαγγελίου ἐπεσήμανεν ὁ ἀντιοι-κουμενιστής Πρωτοπρεσβύτεροςκαί Ὁμότιμος καθηγητής τῆς Θεολο-γικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης π Θεό-δωρος Ζήσης κατά τήν διάρκειανκηρύγματος τό ὁποῖον ἔκανε κατάτήν Κυριακήν τῶν Ἁγίων Πατέρωντῆς Α´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀπότόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου ἈντωνίουΘεσσαλονίκης Ὁ πατήρ ΘεόδωροςΖήσης ὑπεγράμμισεν ὅτι οἱ Πατέρεςτῆς Ἐκκλησίας διεκρίθησαν διά τούςἀγῶνας των ἐναντίον τῶν αἱρέσεωνκαί ὑπέρ τῆς Ἀληθείας τῆς Ὀρθοδό-ξου Πίστεως ἐνῶ οἱ σύγχρονοι Πα-τέρες ὁμιλοῦν διεστραμμένα (πατε-ρικῶς) φέρων ὡς κραυγαλέον παρά-δειγμα τήν Ἀκαδημίαν ΘεολογικῶνΣπουδῶν Βόλου τῆς Ἱερᾶς Μητρο-

πόλεως Δημητριάδος ἡ ὁποία διδά-σκει τήν laquoμεταπατερικήν θεολο-γίανraquo Συμφώνως πρός τήν ἱστοσελί-δα laquoΘρησκευτικάraquo ὑπό ἡμερομη-νίαν 29ην Μαΐου ἡ ὁποία ἀνήρτησεπερίληψιν τῆς ὁμιλίας τοῦ Πρωτο-πρεσβυτέρου π Θεοδώρου Ζήση

laquoΣτὸ κήρυγμά του στὸν ἱερὸ ναὸἉγίου Ἀντωνίου Θεσσαλονίκηςκατὰ τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πατέ-ρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδουστὶς 2752012 ὁ Πρωτοπρεσβύτε-ρος Θεόδωρος Ζήσης ἑρμηνεύον-τας τὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ἔκα-νε ἀναφορὲς καὶ στὴ σύγχρονηἐκκλησιαστικὴ πραγματικότηταἈνέφερε μεταξὺ ἄλλων ldquoΟἱ Πατέ-ρες διεκρίθησαν γιὰ τοὺς ἀγῶνεςτους ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν ὉἈπόστολος Παῦλος ἐπισημαίνειὅμως ὅτι ῾καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀνα-στήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διε-στραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθη-τάς ὀπίσω αὐτῶν (Πρ 2030) Ξέρε-τε πόσοι κληρικοὶ καὶ πόσοι θεολό-γοι ὑπάρχουν σήμερα οἱ ὁποῖοι λα-

λοῦν διεστραμμένα Καὶ οἱ ὁποῖοιἐμφανίζονται ὡς ὀρθόδοξοι Καὶ οἱὁποῖοι διεκδικοῦν νὰ ἀποκτήσουνὀπαδοὺς καὶ μαθητάς Γιʼ αὐτὸ θὰπρέπει ὁ ποιμένας ὁ ἐπίσκοπος ὁπρεσβύτερος ὁ διάκονος νὰ προσέ-χει ὄχι μόνο τοὺς φανεροὺς αἱρετι-κούς οἱ ὁποῖοι ἔχουν καταδικαστεῖἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ νὰ προσέ-χει καὶ τοὺς κρυφοὺς αἱρετικοὺς οἱὁποῖοι λαλοῦν διεστραμμένα Κι ἂνὑποθέσουμε ὅτι ὁ οἰκουμενισμὸςδὲν εἶναι μία καταδικασμένη αἵρε-ση εἶναι μία αἵρεση ἡ ὁποία δια-στρέφει τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλη-σίας μας Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν᾽hellip

Οἱ οἰκουμενισταὶ κληρικοὶ εἶναιἀνάμεσά μας Πατριάρχες καὶἀρχιεπίσκοποι καὶ ἐπίσκοποι καὶ θε-ολόγοι Γέμισαν οἱ θεολογικὲςσχολὲς ἀπὸ θεολόγους οἱ ὁποῖοιλαλοῦν διεστραμμένα καὶ ἀλλάζουντὴ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου

῾Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσον-ται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμέ-να τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπί-σω αὐτῶν᾽ Μήπως τὸν καιρὸ αὐτὸ

δὲν μᾶς ἀπησχόλησε μία τέτοια διε-στραμμένη διδασκαλία ἡ ὁποία δια-τυπώθηκε σὲ μία Μητρόπολη ποὺἔχει σχέση μὲ τοὺς Πατέρας Ἡἱερὰ Μητρόπολη Δημητριάδοςὅπου στὴν ῾Ἀκαδημία᾽ ἔκαναν λόγονὰ ξεπεράσουμε τοὺς Πατέρεςτοὺς ὁποίους σήμερα ἡ Ἐκκλησίατιμᾶ καὶ δοξάζει καὶ λέει τόσουςὕμνους Λαλοῦντες διεστραμμέναἐξ ὑμῶν αὐτῶν θεολόγοι τοῦ Βό-λου μὲ τὴν προστασία τοῦ Μητρο-πολίτου τους διαστρέφουν τὴ δι-δασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ λένε῾νὰ ξεπεράσουμε τοὺς ἁγίους Πατέ-ρας᾽ ῾δὲν τοὺς χρειαζόμαστε πλέοντοὺς ἁγίους Πατέρας᾽ Κι ἀνάμεσάμας λοιπόν Μὴ παρεξηγοῦνται ὁρι-σμένοι ὅταν ἐπισημαίνουμε αὐτὲςτὶς διαστροφὲς ἀκόμη καὶ τῶν θεω-ρουμένων ὀρθοδόξων κληρικῶνπατριαρχῶν καὶ ἀρχιεπισκόπων Τὸεἶχε ὅμως προφητεύσει ἤδη ὁ Ἀπό-στολος Παῦλος ldquoΚαὶ ἐξ ὑμῶναὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λα-λοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀπο -σπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπίσω αὐτῶνrdquoraquo

Ἐνῶ ἁπλώνεται ἀκόμη καί εἰς τά ἐγχειρίδια τοῦ σχολικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ ΜΕΘΟΔΕΥΟΥΝ ΤΟ ΞΕΡΡΙΖΩΜΑΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ

Ἐπισημαίνει εἰς ἐγκύκλιόν του διά τήν Πεντηκοστήν ὁ Σεβ Ἀκαρνανίας κ ΚοσμᾶςἘπίθεσιν ἐναντίον τῶν συγχρό-

νων Φαρισαίων οἱ ὁποῖοι πολεμοῦνλυσσαλέως τόν Χριστόν καί τήνἘκκλησίαν του ἐξαπέλυσεν ὁ ΣεβΜητροπολίτης Αἰτωλίας καίἈκαρνανίας κ Κοσμᾶς μέ ἐγκύ-κλιον τήν ὁποίαν ἐξέδωσε διά τήνΠεντηκοστήν Ὁ Σεβ Μητροπολί-της ἐπιτίθεται ἐναντίον ὅλων ἐκεί-νων τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καί πολι-τικῶν δυνάμεων αἱ ὁποῖαι προ-ωθοῦν τήν παναίρεσιν τοῦ Οἰκου-μενισμοῦ καί τόν συγκρητισμόνΟἰκουμενισμός καί συγκρητισμόςτονίζει εἰς τήν ἐγκύκλιόν τουἁπλώνονται laquoπαντοῦ καί στάἐγχειρίδια ἀκόμη τοῦ σχολικοῦ μα-θήματος τῶν Θρησκευτικῶν πολε-μοῦν τήν θεότητα τοῦ Χριστοῦμας ἀγωνίζονται νά ξερριζώσουντόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία ἀπότίς καρδιές τῶν παιδιῶν μαςraquo

Ἡ ἐγκύκλιοςΤό πλῆρες κείμενον τῆς ἐγκυκλί-

ου ἔχει ὡς ἀκολούθωςlaquoἩ σημερινή εὐαγγελική περικο-

πή μᾶς δίνει τήν ἀφορμή νά ὑπο-γραμμίσουμε μεγάλες ἀλήθειες

Ὅπως μᾶς ἀνέφερε ὁ Εὐαγγελι-στής Ἰωάννης ὁ Κύριος ἀνέβηκεστό Ναό τῶν Ἰουδαίων καί μίλησεστά πλήθη τοῦ λαοῦ Ἑώρταζαν τήνἑορτή τῆς σκηνοπηγίας καί γιʼ αὐτόὅλοι συνωστίζονταν στίς αὐλές τοῦΝαοῦ

Ὑπῆρχε ὅμως μιά ἐξαίρεσι Οἱ Φα-ρισαῖοι οἱ σύνεδροι τοῦ Ἰουδαϊκοῦσυνεδρίου οἱ πνευματικοί ἡγέτεςτοῦ λαοῦ ἀδιαφοροῦσαν γιά τήνἱερότητα τῆς ἡμέρας τῆς ἑορτῆς καίσυζητοῦσαν πῶς θά ὀργανώσουντήν σύλληψι καί τό θάνατο τοῦἸησοῦ Ἔστειλαν μάλιστα στρα-τιῶτες γιά νά τόν συλλάβουν

Εἴμεθα ἀδιάσπαστονσύνολον οἱ Ὀρθόδοξοι

Τήν ὥρα ἐκείνη ὁ Κύριος μιλοῦσεστό λαό γιά τό Ἅγιο Πνεῦμα πού θάδεχόταν οἱ πιστοί Οἱ στρατιῶτεςπλησίασαν τόν Κύριο Τόν ἄκουσανΤόν ἐθαύμασαν ἐπέστρεψαν ὅμωςἄπραγοι καί εἶπαν στούς Φαρισαί-ους ldquoΟὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεἄνθρωπος ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωποςrdquo(Ἰω ζ΄46) ldquoΠοτέ δέν μίλησε ἄνθρω-πος μέ τόση σοφία καί χάρι ὅπως

αὐτός ὁ ἄνθρωπος Πῶς νά τόν συλ-λάβουμεrdquo Καί οἱ Φαρισαῖοι πωρω-μένοι σκληροί καί ἀνάλγητοι ἔμει-ναν στό μῖσος καί τόν πόλεμο κατάτοῦ Κυρίου Ἔμειναν ξένοι καίἄσχετοι ἀπό τή λαμπρότητα καί τήνὠφέλεια τῆς ἑορτῆς

Σήμερα ζοῦμε ἀγαπητοί κι ἐμεῖςμιά μεγάλη ἑορτή Ζοῦμε τήν ἑορτήτῆς Πεντηκοστῆς Ἑορτάζουμε τήνκάθοδο στή γῆ τοῦ Τρίτου Προσώ-που τῆς Ἁγίας Τριάδος ἑορτάζουμετήν ἐπιφοίτησι τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-τος στούς μαθητές τοῦ Κυρίουἑορτάζουμε τήν φανέρωσι τῆςἘκκλησίας μας στόν κόσμο

Αὐτή τήν ἁγία ἡμέρα καί ἑορτήτῆς Πεντηκοστῆς φέρουμε στό νοῦμας τό μεγαλεῖο τῆς Ἐκκλησίαςμας τούς ἀγῶνες καί τούς θριάμ-βους της Ἡ Ἐκκλησία μας ἡ μίαἁγία καθολική καί ἈποστολικήἘκκλησία εἶναι τό μυστικό σῶμα μέκεφαλή τόν Κύριο καί Θεό μαςἸησοῦ Χριστό καί μέλη της ὅλουςτούς ἀνθρώπους πού βαπτίσθηκανστό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος μέσαστήν ὀρθόδοξο κολυμβήθρα

Ὅλοι ἐμεῖς οἱ βαπτισμένοι καί μυ-ρωμένοι ὀρθόδοξοι χριστιανοί πα-ρά τίς τοπικές ἀποστάσεις πού μπο-ρεῖ νά μᾶς χωρίζουν συναποτε-λοῦμε ἕνα ἑνιαῖο καί ἀδιάσπαστοσύνολο τό πνευματικό σῶμα τῆςἘκκλησίας

Προσπαθοῦμε ὅλοι νά ζοῦμε τήζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ἀγωνιζόμα-στε νά ζήσουμε τό Εὐαγγέλιό τηςνά ἁγιαζώμαστε ἐν Ἁγίῳ Πνεύματιμέ τά χαριτόβρυτα ἅγια μυστήριαὍλοι χαιρόμαστε τή λαμπρότητακαί τή δόξα τῆς Ἐκκλησίας μαςΖοῦμε στήν μητρική της ἀγκάλη πο-ρευόμαστε μαζί της τήν πορεία τῆςπνευματικῆς μας ζωῆς τήν πι-στεύουμε ὡς Κιβωτό σωτηρίας κιὡς πιστά παιδιά της προχωροῦμε μέτή σκέπη της πρός τόν λιμένα τῆςσωτηρίας

Δέν μποροῦμε ὅμως σήμερααὐτή τή μοναδική ἡμέρα τῆς Ἐκκλη-σίας μας νά μή φέρουμε στή σκέψιμας καί κάποιους ἴσως καί βαπτι-σθέντες χριστιανούς οἱ ὁποῖοι μι-μοῦνται τούς Φαρισαίους τῆς πρώ-της Πεντηκοστῆς

Μιμηταί τῶν ΦαρισαίωνΤυφλωμένοι πωρωμένοι σκοτι-

σμένοι ὑποδουλωμένοι στόν ἐγωι-σμό τους καί τά πάθη τους δέσμιοι

τῶν σκοτεινῶν κέντρων καί τῶνσκοτεινῶν δυνάμεων ἀνέγγιχτοιἀπό τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί τῆςὈρθοδοξίας μισοῦν ἄσπονδα τήνἘκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας

Στή δισχιλιετῆ ἱστορία τῆς ὀρθο-δόξου Ἐκκλησίας μας Ἀπόστολοιμαρτυρικοί ἀποστολικοί πατέρεςμάρτυρες ὅσιοι νεομάρτυρες ὁμο-λογοῦν καί διακηρύσσουν τό μῖσοςτῶν ποικιλομόρφων Φαρισαίων καίτυράννων οἱ ὁποῖοι λυσσαλέα πολέ-μησαν τήν Ἐκκλησία μας

Δυστυχῶς καί σήμερα ὑπάρχουνοἱ μιμηταί τῶν Φαρισαίων Δέν συγ-κινοῦνται δέν διδάσκονται δένπροβληματίζονται ἀπό τήν μακραί-ωνα ἁγία ζωή τήν προσφορά τήνβοήθεια τά θαύματα τήν παρουσίατοῦ Θεοῦ μας καί ὅλων τῶν ἁγίωνμέσα στήν Ἐκκλησία

Σκοτεινοί σκληροί κι ἀνάλγητοιβουλεύονται καί ὁμολογοῦν τήνἐμπάθεια καί τό ἄσπονδο μῖσος τουςκατά τῆς ἘκκλησίαςἩ βία ἡ ἀπάτηἡ συκοφαντία ἡ πολιτική οἱ φοβε-ρές αἱρέσεις ἡ φιλοσοφία τοῦ κό-σμου ὁ ὀρθολογισμός ἡ χλεύη ὁδιασυρμός ὁ διωγμός ἡ ἁρπαγή ἡὑποτίμησι ἡ περιφρόνησι τῶν κλη-ρικῶν ὅπως πάντοτε ἔτσι καί σήμε-ρα χρησιμοποιοῦνται γιά νά χτυπή-σουν τόν Χριστό καί τήν ἘκκλησίαΤου Καί ἄν οἱ πολέμιοι αὐτοί σήμε-ρα συναντοῦσαν τόν Χριστό ἐμπρόςτους χωρίς ἀμφιβολία σάν τούςΦαρισαίους θά Τόν ἔπιαναν θά Τόνἔδεναν θά Τόν φυλάκιζαν καί θάΤόν σταύρωναν ἐκ νέου

Ἰδιαιτέρως σήμερα μέ τήν παναί-ρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τόνσυγκρητισμό πού ἁπλώνεται παν-τοῦ καί στά ἐγχειρίδια ἀκόμη τοῦσχολικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευ-τικῶν πολεμοῦν τήν Θεότητα τοῦΧριστοῦ μας ἀγωνίζονται νά ξερρι-ζώσουν Χριστό καί Ἐκκλησία ἀπό τίςκαρδιές τῶν παιδιῶν μας

ἈγαπητοίΣήμερα Πεντηκοστή ἄς ἀναλογι-

σθοῦμε τήν προδοσία τῶν Φαρισαί-ων ὅλων ἐκείνων πού τούς μιμήθη-καν καί τούς μιμοῦνται ἀλλά καί τόκαθῆκον μας

Μή πτοηθοῦμε ἀπό τόν πόλεμοτῶν ἐχθρῶν τῆς Ἐκκλησίας Ἀλή-θεια ποῦ εἶναι ἐκεῖνοι πού τήν πο-λέμησαν γιά νά τήν ἀφανίσουνἈφανίσθηκαν χάθηκαν οἱ ἴδιοιhellip Ἄςπολεμοῦν καί σήμερα μέ ὅλο τό

μῖσος τους καί τήν ἀγριότητά τουςἩ Ἐκκλησία δέν φοβᾶται τούς ἰσχυ-ρούς τοῦ κόσμου ὅποιοι κι ἄν εἶναιΔέν εἶναι ἀνθρώπινος ὀργανισμόςἀλλά θεανθρώπινος θεοσύστατοςθεοσυντήρητος

Ἀπιστίαhellip ὁ φόβοςἈποτελεῖ ἀπιστία καί ἀπαράδεκτη

ἀμφισβήτησι τοῦ κύρους καί τῆςἀληθείας τῶν λόγων τοῦ Κυρίουμας τό νά φοβώμαστε μήπως νικηθῇκαί παύσῃ νά ὑπάρχῃ ἡ Ἐκκλησίατοῦ Χριστοῦ

Ἐμεῖς ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοίκινδυνεύουμε νά χάσουμε τήν ἀλή-θεια καί τή σωτηρία ἄν ἀφήσουμετούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ καί τῆςἘκκλησίας Του νά δροῦν ἀνενό-χλητοι Ἡ Ἐκκλησία μας ὡς θεαν-θρώπινος θεσμός δέν χάνεται

Γιʼ αὐτό ὅλοι μας ἄς ἀφυπνι-σθοῦμε Ἄς βοηθήσουμε τόν ἑαυτόμας νά γίνῃ γνήσιο συνειδητό μέ-λος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςμας ἄς θελήσουμε νά ἔλθουμεστήν ἀγκάλη τῆς Ἐκκλησίας μας καίμέ ταπείνωσι καί ὑπακοή νά ζοῦμετή χαριτόβρυτη ζωή της Ἄς γίνου-με τολμηροί καί ὁμολογηταί Ἔχουνοἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί λόγο πνευ-ματικῆς ἐμπειρίας Ἄς τόν ἐκφρά-σουμε μέ θάρρος καί τόλμη Ἄςὑψώσουμε τό λάβαρο τοῦ Ἀναστάν-τος Κυρίου κι ἄς διακηρύξουμε παν-τοῦ τό μοναδικό μήνυμα ldquoΟὐκ ἔστιἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρίαrdquo (Πράξ δ 12) Δέν ὑπάρχει μέ κανέναν ἄλλο ἡσωτηρία Νά ὁμολογοῦμε παντοῦαὐτό τό μήνυμα Γιά νά ἁπλώνεταιτό φῶς τό ἀληθινό νά κηρύσσεται ὁἈναστάς Κύριος καί Θεός μας γιάνά σιωποῦν οἱ μιμηταί τῶν Φαρισαί-ων καί σύγχρονοι πολέμιοι τοῦ Χρι-στοῦ μας

Μή πτοηθοῦμε ἀπό ἀπειλές καίἐκφοβισμούς ἀπό τήν πίεσι τῆςἐλλείψεως τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶνldquoΜεθʼ ἡμῶν ὁ Θεόςrdquo

Ἔτσι θά ἀποδυναμωθοῦν οἱἐχθροί τοῦ Χριστοῦ μας θά ὑψωθῇκαί θά λάμψῃ ὁ Σταυρός θά δο-ξασθῇ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μαςκαί ἐμεῖς ἑνωμένοι μέ τό Χριστό μαςθά ζοῦμε τή ζωή τοῦ ἁγιασμοῦ καίτῆς αἰωνιότητος Ἀμήν

Μετά πατρικῶν εὐχῶνΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

dagger Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣΚΟΣΜΑΣraquo

Ἂς ἀφήσωμεν ἀνεπηρέαστον τὸν πιστὸν λαὸννὰ ψηφίση συμφώνως πρὸς τὴν ἐθνικὴν

καὶ ἐκκλησιαστικὴν συνείδησίν τουΜία ὀρθόδοξος χριστιανικὴ

ἀδελφότης ἔρριξε laquoγραμμήraquo ὅπωςεἰς τὰς ἐκλογὰς τῆς 17ης Ἰουνίουὑπερψηφισθῆ τὸ κόμμα τῆς ΝΔδιὰ νὰ ὑπάρξη κυβέρνησις Πι-στεύομεν ὅτι ἡ στάσις τῆς Ὀρθο-δόξου Χριστιανικῆς ἀδελφότητοςεἶναι λανθασμένη διότι ταυτίζεταιμὲ ἕν κόμμα Βεβαίως καὶ θὰ πρέπηνὰ ψηφισθοῦν τὰ ὀλιγότερα ἀντιεκ-κλησιαστικὰ κόμματα ἢ τὰ μικρὰκόμματα τὰ ὁποῖα καθαρῶς ὑπηρε-τοῦν τὸ Ἔθνος καὶ τὴν ἘκκλησίανΤὸ νὰ ρίχνης ὅμως γραμμὴν διὰ τὴνὑπερψήφισιν ἑνὸς κόμματος εἶναιλάθος Πολὺ δὲ περισσότερον ὅτανκαὶ αὐτὸ τὸ κόμμα (ὅπως καὶ τὸ ΠΑ-ΣΟΚ) εἶναι ἐξίσου ἀντιεκκλησιαστι-κόν Διότι

1ον) Ζητεῖ τοὺς διακριτοὺς ρό-λους Ἐκκλησίας ndash Πολιτείας ὅταναὐτοὶ καθιερώθησαν μὲ τὸν κατα-στατικὸν χάρτην τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος (1975) ἀλλὰ καὶ μὲlaquoπραξικοπηματικὰςraquo ἀποφάσειςτῶν Κυβερνήσεων αἱ ὁποῖαι ἐπηκο-λούθησαν μετὰ τὴν ψήφισιν καὶ τὴνἐφαρμογὴν τοῦ χάρτου

2ον) laquoἘξωβέλισεraquo ἀπὸ τὰ σχο-λεῖα τὴν ἐξομολόγησιν καθιέρωσετὴν πολιτικὴν κηδείαν καὶ τὴν ἵδρυ-σιν ἀποτεφρωτηρίων νεκρῶν κλπἐνῶ διὰ νὰ καταργήση τὸ βιβλίοντῆς Στ´ Δημοτικοῦ τῆς συγγραφέ-ως κ Ρεπούση ἐχρειάσθη νὰ περά-ση ἀρκετὸς χρόνος καὶ τὸ ἔπραξεὅταν διεπίστωσεν ὅτι ἐκινδύνευενἐκλογικῶς

Νὰ ὑπενθυμίσωμεν ὅτι προώθη-σε τὸ σύμφωνον ἐλευθέρας συμ-βιώσεως καὶ ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸςδικαιοσύνης τῆς ΝΔ ἦτο ἕτοιμος νὰτὸ πράξη καὶ διὰ τοὺς ὁμοφυλοφί-λους ἀλλὰ μετὰ τὴν κατακραυγὴνεἶχεν εἴπει ὅτι δὲν εἶναι ἀκόμη ὥρι-μοι αἱ κοινωνικαὶ συν θῆκαι

Ἐνῶ σήμερον ὁ Ἀρχηγὸς τῆς ΝΔζητεῖ μονολεκτικῶς τὴν ἀπενοχο-ποίησιν τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ τὰ στελέχητου δὲν ἐπικρίνουν τὸν ΣΥΡΙΖΑ ἢκαὶ τὰ ἄλλα μικρὰ κόμματα τὰὁποῖα θεωροῦν ὅτι ἡ Ἐκκλησία δια-θέτει μυθικὸν πλοῦτον καὶ ὡς ἐκτούτου θὰ πρέπη νὰ φορολογηθῆὡς ἐν δυνάμει μεγάλος ἐφοπλι-στής Ἐλάχιστα στελέχη τῆς ΝΔὑπερασπίζονται τὴν Ἐκκλησίαν

Ὑπάρχει τέλος ἕν πολὺ σο-βαρὸν ζήτημα τὸ ὁποῖον θὰ ἔπρεπενὰ εἶχε προβληματίσει ἐντόνως τὴνὈρθόδοξον Χριστιανικὴν Ἀδελφό-τηταν πρὶν λάβη μίαν τοιαύτην ἀπό-φασιν Τὸ ζήτημα ἔχει σχέσιν μὲαὔξησιν τῶν τελῶν κατὰ 400 διὰτὴν διανομὴν ἑβδομαδιαίων ἐκκλη-σιαστικῶν ἐντύπων καὶ τὴν αὔξησιντῶν τελῶν κατὰ 150 καὶ 300 διὰτὴν διανομὴν τῶν ἐκκλησιαστικῶνπεριοδικῶν ὑπὸ τοῦ Ταχυδρομείου

Τί ἔπραξε ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Νέας Δη-μοκρατίας καὶ τὰ στελέχη του διὰτὸ ζήτημα αὐτό Ἀπολύτως τίποταμὲ ἀποτέλεσμα ἐκκλησιαστικὰἔντυπα νὰ κλείνουν ἢ νὰ μετατρέ-πουν τὴν ἑβδομαδιαίαν ἢ 15ήμερονἔκδοσίν των εἰς περιοδικήν Ὑπεν-θυμίζομεν ὅτι ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸςτῆς κυβερνήσεως τοῦ κ Λουκᾶ Πα-παδήμου εἶχεν ἐκλεγῆ βουλευτὴςμὲ τὸ ΛΑΟΣ προσεχώρησεν εἰςτὴν ΝΔ καὶ παρέμεινεν εἰς τὴν θέσιντου ἕως καὶ τὸν σχηματισμὸν ὑπη-ρεσιακῆς Κυβερνήσεως ὑπὸ τὸνΠρόεδρον τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπι-κρατείας κ Παναγιώτην Πικραμμέ-νον Αἱ διαμαρτυρίαι καὶ αἱ παραστά-σεις πολλαὶ πρὸς τοὺς βουλευτὰςκαὶ ἰδιαιτέρως πρὸς τοὺς βου-λευτὰς τῆς ΝΔ καὶ τὸν ἁρμόδιονὑπουργόν της ὁ ὁποῖος πολιτεύεταιεἰς τὴν περιφέρειαν Ἀττικῆς Παρέ-σχον ὑποσχέσεις αἱ ὁποῖαι ἔμεινονὑποσχέσεις μὲ ἀποτέλεσμα τὸ πρό-βλημα νὰ laquoφουντώνηraquo διότι χρει-άζονται πολλαπλασίως περισσότεραχρήματα διὰ τὴν διανομὴν τῶνἐκκλησιαστικῶν ἐντύπων ἀπ᾽ ὅτιστοιχίζει ἡ παραγωγή των Καὶ θὰσυμπλέουν μὲ τοὺς laquoστραγγα-λιστὰςraquo τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ τύπουκαὶ θὰ σιωποῦν εἰς τὰς ἀπειλὰς τῶνσκληρῶν ἐκκλησιομάχων καὶ ἀθέωνκαὶ θὰ ρίχνωμεν καὶ γραμμὴν διὰτὴν ὑπερψήφισίν των παρα-πλανῶντες τὸν πιστὸν λαόν Ἂς τὸνἀφήσωμεν νὰ ἐπιλέξη τοὺς ἐκλε-κτοὺς ἐκπροσώπους του συμφώ-νως πρὸς τὴν Ἐθνικὴν καὶ Ἐκκλη-σιαστικὴν συνείδησίν του

ΓΖ

Ἁλωνίζουν κυριολεκτικῶςαἱ αἱρέσεις εἰς τήν Σερβίαν

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 30ην Μαΐου ἐκτοῦ Βελιγραδίου

laquoἈπὸ τὶς 150 αἱρέσεις πού δρα-στηριοποιοῦνται στὴ χώρα ἡ πιὸἐπιθετικὴ εἶναι ἡ Black Rose ποὺοἱ ὀπαδοὶ της πίνουν αἷμα ἀνθρώ-πων καὶ ζώων

Τὰ ἀνησυχητικὰ αὐτὰ στοιχεῖαπαρουσίασε ὁ εἰδικὸς σὲ θέματααἱρέσεων Δημήτριος PastuovicΣτὴ Σερβία δήλωσε ὑπάρχουν πά-νω ἀπο 150 αἱρέσεις οἱ ὁποῖεςἀσκοῦν ἐπιρροὴ σὲ πάνω ἀπὸ200000 ἀνθρώπους

Ἑπομένως δὲν ἐκπλήσσει ἡτραγωδία τῶν σατανιστῶν στὸ Ζέ-μουν ὅπου τὴν περασμένη ἑβδο-μάδα μία γυναίκα σκότωσε τὸ μω-ρό της μόλις 40 ἡμερῶν μὲ 15 μα-χαιριὲς καὶ στὴν πόρτα τοῦ σπι-τιοῦ της εἶχε ζωγραφισμένα σημά-δια σατανιστικῆς αἵρεσης

Ἡ κ Σακοράφατοῦ ΣΥΡΙΖΑ

ὑπέρ τοῦ διαχωρισμοῦΚράτους ndash Ἐκκλησίας

Ἡ ὑποψηφία βουλευτής τοῦ ΣΥ-ΡΙΖΑ κ Σοφία Σακοράφα ὁμι-λοῦσα κατά τήν 1ην Ἰουνίου διάτό πρόγραμμα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἀνε-φέρθη εἰς τάς σχέσεις Ἐκκλη-σίας-Πολιτείας τονίζουσα πώςἐάν ἔλθη ὁ ΣΥΡΙΖΑ εἰς τήν ἐξου-σίαν θά ἀρχίση διάλογον διά τόνπλήρη διαχωρισμόν Κράτους-Ἐκκλησίας

Ο ΣΕΒ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΕΖΗΤΗΣΕΝΑΠΟ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝ ΝΑ ΕΝΕΡΓΗΣΗΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΙΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΩΣΒΛΑΣΦΗΜΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΤό ἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλας τάς χριστιανικάς χώρας

διότι ἐμφανίζει τόν ἱδρυτήν τῆς Ἐκκλησίας μας ὡςἔχοντα διαστροφικά πάθη

Ὄπισθεν τοῦ κόμματος laquoΔημι-ουργία Ξανάraquo εὑρίσκονται οἱ λε-γόμενοι laquoΜάρτυρες τοῦ ἸεχωβᾶraquoΤοῦτο ὑπεστήριξε τήν 2αν Ἰουνί-ου ἡ ἱστοσελίς laquopentapostag-magrraquo Συμφώνως πρός ὅσαἀνήρτησε

laquoΠολιτικό κόμμα ἤ Παραθρη-σκευτική Σέκτα τῶν ldquoἸεχωβάδωνrdquoτό κόμμα ldquoΔημιουργία ξανάrdquoΠολλοὶ ἐξεπλάγησαν μὲ τὰ πε-ριέργως ψηλὰ ποσοστὰ ποὺ κα-τέγραψε τὸ ldquoΔημιουργία ξανάrdquoτοῦ Θάνου Τζήμερου ὄχι μόνοστὰ μεγάλα ἀστικὰ κέντρα (κάτιτὸ ὁποῖο εἶναι φυσιολογικὸ καὶἴσχυσε καὶ στὴν περίπτωση τῆςΔράσης) ἀλλὰ κυρίως στὴν ἐπαρ-χία Σὲ περιοχὲς μὲ μηδενικὴπροβολὴ καί ἀνύπαρκτα ἱκανὰστελέχη ἢ προσωπικότητες ὁΤζήμερος τὰ πῆγε πολὺ καλὰ γιὰπρώτη φορά Τυχαῖο Δὲν νομί-ζω

Ἡ ἐξήγηση μᾶς ἦρθε ἀπὸ ἔγκυ-ρες πληροφορίες Ἡ οἰκογένειατοῦ Τζήμερου στὸ Βόλο εἶναι ἀπὸτὶς πλέον ldquoδραστήριεςrdquo στὶς τά-ξεις τῶν ldquoΜαρτύρων τοῦ ἸεχωβᾶrdquoΤῆς ἀντίχριστης καὶ ἀνθελλη-νικῆς αὐτῆς παγκόσμιας σέκτας(μὲ ἕδρα τὶς ΗΠΑ) ποὺ ἀρνοῦνταιτὴν ἔννοια τῆς πατρίδας καταπα-τοῦν τὸν Σταυρὸ καὶ τὴ Σημαίακαὶ κάνουν ldquoἐναλλακτικὴ στρα-τιωτικὴ θητείαrdquo ἀρνούμενοι νὰπάρουν ὅπλο γιὰ τὴν ὑπεράσπισητῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων τῆςἙλλάδας

Αὐτὴ ἡ ἐπικίνδυνη παραθρη-σκευτικὴ ὁμάδα (ποὺ στηρίζει τὴνἐξάπλωσή της στὸ χρῆμα καὶ τὸνοἰκονομικὸ ἐκμαυλισμὸ τῶν θυ-μάτων της ἀφοῦ οἱ ldquoἀρχηγοὶrdquoεἶναι συνήθως ἐπιχειρηματίες μὲχοντρὸ πορτοφόλι) λειτουρ-γοῦν μὲ νοοτροπία ldquoγκέτοrdquo Ἔδω-σαν γραμμὴ στὰ μέλη τους σὲ ὅλητὴν Ἑλλάδα (ποὺ ὑπερβαίνουν τὶς100000) νὰ ψηφίσουν τοὺς συν-δυασμοὺς τοῦ Τζήμερου Μάλι-στα ἂν τὸ ψάξει κανεὶς στατιστι-κά τὰ ὑψηλότερα ποσοστὰ τοῦldquoΔημιουργία ξανὰrdquo σημειώθηκανἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει μεγαλύτερηldquoσυμπύκνωσηrdquo τῶν ldquoἸεχωβάδωνrdquo

Καὶ τὸ ldquoπρωτότυποrdquo συνθημα-τικὸ λογότυπο τοῦ κόμματος τοῦΤζήμερου -rdquoΔημιουργία ξανάrdquo-παραπέμπει στὰ συνήθη προπα-γανδιστικὰ συνθήματα τῆς συγ-κεκριμένης σέκτας μὲ πιὸγνωστὸ ἀπὸ ὅλα τὸ ldquoΞύπναrdquo

Ἀλλὰ καὶ συγκεκριμένες μαρ-τυρίες ἀπὸ τὴν περιφέρεια μᾶςἐνημέρωσαν πὼς ἀκόμη καὶ σὲμικρὰ χωριά ὅπου ὑπῆρχε κάποιαοἰκογένεια ldquoἸεχωβάδωνrdquo ἔδωσανμάχη ὑπὲρ τοῦ Τζήμερου καὶ τοῦπερίεργου κομματιδίου του

Αὐτά καὶ θὰ ἐπανέλθουμε μὲνέα στοιχεῖαraquo

Ὁ laquoΟΤraquo δέν ἠδυνήθη νά δια-σταυρώση ἀπό ἄλλας πηγάς τήνεἴδησιν Μετά χαρᾶς θά δημοσιεύ-ση τήν οἱανδήποτε ἀπάντησιν τοῦκ Τζήμερου ἤ τῆς οἰκογενείαςτου

Ὄπισθεν τοῦ κόμματος τοῦ κ Τζήμερου οἱ Χιλιασταί

Μεγάλος ὁ πνευματικός ἀγών τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Πολω-νίας Ἐντυπωσιακή ὅμως καί ἡlaquoκαρποφορίαraquo ἐκ τοῦ ἀγῶνοςαὐτοῦ ἐπισημαίνει ὁ ἈρχιεπίσκοποςΒαρσοβίας κ Σάββας ὁ ὁποῖος εἰςδιεθνές συνέδριον διά τήν παγκο-σμιοποίησιν κατεφέρθη ἐναντίοντῆς Εὐρώπης ἐπειδή ἀπαρνεῖταιτάς χριστιανικάς ρίζας της καί ὑπό-κειται εἰς τήν ἐπιρροήν τῶν δυνάμε-ων ἐκείνων αἱ ὁποῖαι εἶναι ὅμοιαι μέἐκείνας τοῦ Πύργου τῆς ΒαβέλΣυμφώνως πρός τόν κ ΔημήτριονΚουτρούλαν (Ἱστορικόν ὙποψήφιονΔρ Θεολογίας ΕΚΠΑ ΔιευθυντήνΙΕΘΠ)

laquoΔιεθνὲς Συνέδριο μὲ θέμα ldquoἩπαγκοσμιοποίηση στὸν Κόσμο τῆςὈρθοδοξίαςrdquo πραγματοποιήθηκεστὸ Τμῆμα Ὀρθοδόξου Θεολογίαςτοῦ Πανεπιστημίου Μπιαλύστοκτῆς Πολωνίας στὶς 26 Μαΐου ἐἔὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ ἈρχιεπισκόπουΒαρσοβίας Σάββα Προκαθημένουτῆς Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας καὶΠροέδρου τοῦ Τμήματος Θεολο-γίας

Ἐνώπιον πυκνοῦ ἀκροατηρίουκαὶ ἐκπροσώπων τῶν Τοπικῶν Πολι-τικῶν καὶ Ἐκκλησιαστικῶν Ἀρχῶνὁ Ἀρχιεπίσκοπος Βαρσοβίας κκΣάββας καὶ Καθηγητὲς λαϊκοὶ καὶκληρικοὶ τῶν Πανεπιστημίων Βαρ-σοβίας καὶ Μπιαλύστοκ ἔκανανἐνδιαφέρουσες ἀνακοινώσεις Ἐκμέρους τῆς Ἑλληνορθόδοξης Θεο-λογίας προσκλήθηκαν καὶ εἰσηγή-θηκαν γιὰ τὸ θέμα οἱ ἈθανάσιοςἈγγελόπουλος Καθηγητὴς Πανεπι-στημίου καὶ Πρόεδρος τοῦ Ἱδρύμα-τος Ἐθνικοῦ καί ΘρησκευτικοῦΠροβληματισμοῦ Θεσσαλονίκης(ΙΕΘΠ) καὶ ὁ Γρηγόριος ΛιάνταςΔρ Θεολογίας Ἐπ Καθηγητὴς τῆςἈνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδη-μίας Θεσσαλονίκης ἈντιπρόεδροςΙΕΘΠ

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σάββας ἐπισή-μανε ἐπί λέξει ldquoἡ Εὐρώπη βασίζεταιστὰ χριστιανικὰ θεμέλια καὶ στὴνἐθνικὴ πολυπολιτισμικότηταrdquo ldquoοἱχριστιανικὲς ρίζες ἔκαμαν τὴνΕὐρώπη πολιτισμένη καὶ πνευμα-τικὴ ἤπειροrdquo ldquoεἶναι μεγάλο κρίμαποὺ ἡ σημερινὴ Εὐρώπη λησμονεῖαὐτὴ τὴν ἀλήθεια καὶ ὑπόκειταιστὴν ἐπιρροὴ ὅμοια μὲ ἐκείνη τῆςἐποχῆς τοῦ πύργου τῆς Βαβὲλ καὶαὐτὸ συμβάλλει στὴν στρέβλωσητοῦ πιὸ πολύτιμου δώρου ποὺ κα-τέχειrdquo

Ὁ κ Ἀγγελόπουλος μίλησε μὲθέμα ldquoἩ παγκοσμιοποίηση στὴν δι-δασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας καὶ ἡ στάση τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος στὸ Ζήτημαrdquo ὁ δὲ κΛιάντας μὲ θέμα ldquoἩ δημοκρατίακατὰ τὴν ἔννοιαν τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίαςrdquo

Οἱ Ἀνακοινώσεις προκάλεσαν

ἐνδιαφέρουσες συζητήσεις γιὰ τὴνκατάσταση στὴν Ἑλλάδα καὶ σʼἄλλες χῶρες τῆς ΕὐρωπαϊκῆςἝνωσης καὶ Εὐρωζώνης σὲ σχέσημὲ τὶς κοινωνικὲς καὶ πνευματικὲςἐπιπτώσεις τῆς οἰκονομικῆς παγκο-σμιοποίησης Ὁ Μακαριώτατοςκατʼ ἐντολὴ τοῦ Συνεδρίου θὰ ἀνα-λάβει πρωτοβουλίες ἐνημερώσεωςτῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδό-ξων Ἐκκλησιῶν στέλνοντας τὰΠρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου καὶ εἰση-γούμενος τὶς δικές του σκέψεις καὶπροτάσεις ἐπὶ τοῦ ζητήματος κατὰτὴν τάξη

Μὲ τὴν εὐκαιρία ὁ Μακαριώτα-τος δεξιώθηκε ἐγκάρδια τὴν Ἑλλη-νικὴ Ἀποστολὴ στὰ Δώματα τῆςἈρχιεπισκοπῆς καὶ τῆς Ἱ Συνόδουστὴν Βαρσοβία καὶ τὴν συνόδευσεπροσωπικὰ στὰ Ἱερὰ Προσκυνήμα-τα-Προπύργια τῆς Ὀρθοδοξίαςστὴν Πολωνία στὴν Γκραμπάρκαστὸ Σουπράσλ στὸν Ἅγιο Δημή-τριο Θεσσαλονίκης στὸ Σάκι ὅπουἡ θαυματουργὴ εἰκόνα τοῦ ἉγίουΔημητρίου τοῦ 18ου αἰ πού μετα-νάστευσε μὲ περιπετειώδη τρόποἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ στὴν Δύση ἐδῶστὴν Πολωνία

Τὴν Κυριακὴ ὁ Μακαριώτατοςπροέστη Θ Λειτουργίας στὸν Ἱ ΝἸωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ στὸ Χαϊ-νούβκα καὶ ἔθεσε τὸν θεμέλιο λίθοἑνὸς νέου ναοῦ στὴ μνήμη τῶν Νε-ομαρτύρων Ὀρθοδόξων Χρι-στιανῶν Πολωνῶν τοῦ Χόλμς καὶΠοντλάσκι ἀμέσως μετὰ τὸν Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο Εἶναι ἡ περίο-δος μεγάλου φανατισμοῦ τοῦ Ρω-μαιοκαθολικισμοῦ ἐπιτόπου ἐναν-τίον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςτῆς Πολωνίας Ἐν τῷ μεταξὺ ἔγι-ναν ἐπισκέψεις σὲ περικαλλεῖςναοὺς στὸ Μπιαλύστοκ (ἹΝἉγΠνεύματος μὲ μοναδικὸ καμπα-ναριὸ-κόσμημα 73 μ καὶ ΜικρὰἉγία Σοφία) καὶ στὸ Χαϊνούβκα (ἹΝ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ καὶ ἹΝἸωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ) ὡραι-ότατα ἔργα ὄχι μόνο τῆς λατρείαςἀλλὰ καὶ τῆς τέχνης

Μὲ τὴν εὐκαιρία νὰ πληροφορή-σουμε τοὺς διαδικτυακοὺςἀναγνῶστες ὅτι ὁ πληθυσμὸς τῆςΠολωνίας εἶναι 37 ἑκατομμ τὰὁποῖα θρησκευτικὰ κατανέμονταιὡς ἑξῆς Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλη-σία 97 Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία 2Εὐαγγελικοί Οὐνίτες Ἑβραῖοι καὶλοιποὶ 1

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Πο-λωνίας σήμερα μὲ τὶς πρωτοβου-λίες τοῦ Μακαριωτάτου βρίσκεταισὲ περίοδο μεγάλης καρποφορίαςμὲ ἐπίκεντρο τὸν οἰκοδομικὸὀργασμὸ ναῶν στὶς πόλεις καὶ στὰχωριά Οἱ κληρικοὶ τῆς Ἐκκλησίαςαὐτῆς εἶναι στὴν πλειοψηφία τουςνέοι καὶ μορφωμένοι Αἰσθητή ἐπί-σης εἶναι ἡ παρουσία νεολαίας στὶςἀκολουθίες τῶν ἐκκλησιῶν καὶ σʼἄλλες πνευματικὲς ἐκδηλώσειςraquo

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΑΡΝΕΙΤΑΙ

ΤΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑΣ ΡΙΖΑΣ ΤΗΣΤί λέγει διά τήν πορείαν τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τήν χώραν του

Ὁ τηλεοπτικός σταθμός ἀναπαράγει τάς κατασκευάς τοῦ Σιωνιστικοῦ Μουσείου Ροκφέλερ τοῦ Τελ Ἀβίβ

Ο ΣΕΒ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΣΑΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΝ ΜΕ ΤΟ laquoΣΚΑΪraquo

Διότι ὁ laquoὅμιλος Ἀλαφούζουraquo συνεχίζει νά ἀπομειώνη τόν Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας Ἰησοῦν Χριστόν

Τήν διακοπήν κάθε συνεργασίαςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μετάτῶν Ραδιοτηλεοπτικῶν Μέσων Ἐνη-μερώσεως τοῦ laquoὉμίλου Ἀλαφού-ζουraquo ζητεῖ μέ νέον ἔγγραφόν τουπρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον καί τήνἹεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆςἙλλάδος ὁ Σεβ Μητροπολίτης Πει-ραιῶς κ Σεραφείμ Εἰς τό ἔγγραφονπροβάλλει τό ἐπιχείρημα ὅτι ἡ συν -εργασία πρέπει νά διακοπῆ laquoἐδῶκαί τώραraquo διότι ὁ laquoὅμιλος Ἀλαφού-ζουraquo μέσῳ τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθ-μοῦ συνεχίζει νά ἀπομειώνει τόν Δο-μήτορα τῆς Ἐκκλησίας τόν ὁποῖονἐμφανίζει laquoὡς ldquoἐρωτύλονrdquo ὡς ldquoκι-νηματίανrdquo ὡς ldquoπλάνονrdquo ὡς ldquoκοινόνθνητόνrdquoraquo Ἀκόμη ὑποστηρίζει ὅτιδῆθεν laquoἀνευρέθησαν ὁ τάφος τάλείψανα ὡς καί τά λείψανα τῆςδῆθεν συζύγου καί τῶν τέκνωναὐτοῦraquo Στοιχεῖα τά ὁποῖα εἶναιἀνυπόστατα καί κατασκευασμέναὑπό τοῦ Σιωνιστικοῦ Μουσείου Ροκ-φέλερ τοῦ Τελ Ἀβίβ ὑπογραμμίζει ὁΣεβ Μητροπολίτης Πειραιῶς

Τό ἔγγραφονΤό πλῆρες κείμενον τοῦ ἐγγρά-

φου ὑπό ἡμερομηνίαν 15ην Μαΐου2012 πρός τόν Πρόεδρον τῆς ἹερᾶςΣυνόδου καί τήν Ἱεράν Σύνοδον ἔχει

ὡς ἀκολούθωςlaquoΕἰς ἀπάντησιν τοῦ ὑπʼ ἀριθμ

21418931052012 Ὑμετέρου Ἐγκυ-κλίου Σημειώματος περί ldquoὑπενθυμί-σεως περί τῆς εὐαισθητοποιήσεωςτῆς κοινῆς γνώμης πρός συγκέν-τρωσιν τροφίμων ὑπό τοῦ Ραδιοτη-λεοπτικοῦ Σταθμοῦ ΣΚΑΪrdquo πάνυεὐλαβῶς προάγομαι ὅπως ἀναφέ-ρω Ὑμῖν ὅτι τυγχάνει πασίδηλονπλέον γεγονός ἡ σύμπλευσις καίσυμπόρευσις τοῦ εἰρημένου Ραδιο-τηλεοπτικοῦ Ὀργανισμοῦ συμφε-ρόντων τοῦ κ Ἰ Ἀλαφούζου μετάτῶν διϊστορικῶς μισούντων τό πα-νυπερτέλειον Θεανδρικόν πρόσω-πον τοῦ Σωτῆρος Κυρίου ὀργάνωντοῦ διεθνοῦς Σιωνιστικοῦ λόμπυ ὡςἀπεδείχθη ἐκ τῆς κατά τήν Ἁγίαν καίΜεγάλην Ἑβδομάδα τοῦ 2012 ἀπόΜ Τρίτης ἕως καί Μ Παρασκευῆςπροβολῆς τῶν αἰσχρουργημάτωνκαί πλαστογραφημένων κατα-σκευῶν τοῦ Σιωνιστικοῦ ΜουσείουΡοκφέλερ τοῦ Τελ-Ἀβίβ διά τῶνὁποίων σκαιῶς καί βαναύσως καθυ-βρίζεται καί ἀπομειοῦται ὁ Δομήτωρτῆς Ἐκκλησίας καί παρίσταται ὡςldquoἐρωτύλοςrdquo ὡς ldquoκινηματίαςrdquo ὡςldquoπλάνοςrdquo ὡς ldquoκοινός θνητόςrdquo τοῦὁποίου δῆθεν ἀνευρέθησαν ὁ τά-φος τά λείψανα ὡς καί τά λείψανατῆς δῆθεν συζύγου καί τῶν τέκνωναὐτῶν

Καί ὅλα ταῦτα στηριζόμενα εἰς

κατασκευασμένα ὑπό τῶν ἰδίωνπλαστογραφημένα καί κίβδηλα καίἀνυπόστατα στοιχεῖα τά ὁποῖα ὅλακατά μυστηριώδη σύμπτωσιν ldquoἀνε-καλύφθησαν ἐσχάτωςrdquo ὑπό τῶνἰδίων Ἡ κακοποιός αὐτή ἐνέργειατοῦ εἰρημένου Ὀργανισμοῦ διεκδι-κεῖ τήν πρωτοτυπίαν εἰς τά ἑλληνικάΜΜΕ καί ἐπανελήφθη διά δευτέρανφοράν Παρέλκει ἑπομένως εὐλό-γως φρονῶ νά ἀναφέρω Ὑμῖν ὅτι διʼαὐτῶν τῶν ἀπαραδέκτων ἐνεργειῶνκαί προβολῶν ἀπομειοῦνται καί τάὙμέτερα πρόσωπα ὡς καί ἡ Ἁγιωτά-τη ἡμῶν Ἐκκλησία συνολικῶς ὡςδῆθεν ἑδραζομένη ἐπί μιᾶς ldquoἀπάτηςrdquoκαί ἑνός ldquoψεύδουςrdquo

Ἑπομένως τίθεται τό καταλυτι-κόν ἐρώτημα δύναται ἡ Ἁγιωτάτηἡμῶν Ἐκκλησία νά μακροθυμῇ καίνά ἀνέχεται ἀδιαμαρτυρήτως το-σαύτην λάσπην καί χυδαιολογίανκατά τοῦ πανυπερτελείου προσώ-που τοῦ Σωτῆρος Κυρίου καί μάλι-στα νά συνεχίζῃ τήν συνεργασίανμετά τῶν διακινητῶν αὐτῶν

Καί δύναταί τις νά αἰτιολογήσῃτήν ἐπιδειχθεῖσαν ἀρχικῶς ἐπιεί-κειαν πρός τόν συγκεκριμένον Ὅμι-λον διά τήν πρώτην ὁμοειδῆ ἐνέρ-γειάν του κατά τήν παριππεύσασανΜ Ἑβδομάδα τοῦ 2011 κατόπιν καίτῶν ληφθεισῶν ὑπό τοῦ Μακαριω-τάτου Προέδρου διαβεβαιώσεωνπερί μή ἐπαναλήψεως Ἀλλʼ εἶναι

ὅμως δυνατόν μετά τήν ἀποδεδει -γμένην ἐμμονήν καί τόν εὐτελισμόντῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας νάσυνεχίζεται μιά τοιαύτη ἄθεσμοςσυνεργασία ἡ ὁποία μπορεῖ νά συγ-κεντρώνει κάποια τρόφιμα διά τήνἀνακούφισιν τῶν ἐνδεῶν ἀλλά δη-λητηριάζει τάς ψυχάς τοῦ χριστω-νύμου πληρώματος ταυτίζουσα καίσυγχέουσα τούς διακόνους καί λά-τρεις τοῦ Παναχράντου προσώπουτοῦ Κυρίου μετά τῶν ἀπομειωτῶνκαί ὑβριστῶν Αὐτοῦ

Ὅθεν παρακαλῶ ὅπως κατόπιντῶν ἀνωτέρω ἀνακληθῇ τό ὑπʼἀριθμ 21418931052011 Ὑμέτε-ρον Ἐγκύκλιον Σημείωμα ἐκδοθένἐντολῇ Ὑμῶν καί δεόντως διακη-ρυχθῇ ἡ παῦσις συνεργασίας μετάτοῦ εἰρημένου Ὁμίλου Πάνυ δέεὐσεβάστως προάγομαι ὅπως ἀνα-φέρω Ὑμῖν ὅτι ἡ καθʼ ἡμᾶς Ἱ Μη-τρόπολις δημοσίᾳ κατόπιν τῶνἀνωτέρω καί ὡς ἔχουσα καί κανο-νικήν δικαιοδοσίαν ἐπειδή ὁ εἰρη-μένος Ὅμιλος ἑδρεύει ἐν τοῖς ὁρί-οις Αὐτῆς ἔχει δηλώσει ὅτι δέν ἐπι-θυμεῖ οἱανδήτινα πλέον συνεργα-σίαν μετ᾽ Αὐτοῦ ἐκδοθέντος σχετι-κοῦ ἀνακοινωθέντος ὅ καί συνυπο-βάλλω μετά τῆς παρούσης αἰτήσε-ως

Κατασπαζόμενος τάς Ὑμετέραςσεπτάς Δεξιάς διατελῶ

dagger ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜraquo

Page 5: Ορθόδοξος Τύπος φ. 1930, 8/6/2012

8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Σελὶς 5η

Μὲ τὴν Κυριακὴν τῶν ἉγίωνΠάντων κατακλείεται ὁ κινητὸς κύ-κλος τῶν ἑορτῶν ποὺ ἄρχισε ἀπὸτὴν Κυριακήν τοῦ Τελώνου καὶ τοῦΦαρισαίου Εἰς τὸ κατανυκτικὸνΤριώδιον καὶ εἰς τὸ χαρμόσυνονΠεντηκοστάριον μᾶς παρουσίασε ἡἘκκλησία ὅλον τὸ ἔργον τῆς θείαςοἰκονομίας μὲ κέντρον τὴν μεγά-λην ἑορτὴν τοῦ Πάσχα Εἴδαμεντὴν πτῶσιν τῶν πρωτοπλάστων καὶτὴν ἀνόρθωσιν τοῦ γένους μας διὰτῆς ἀναστάσεως τοῦ ΧριστοῦἘχαιρετίσαμεν τὴν ἔλευσιντοῦ Παρακλήτου εἰς τὸν κό-σμον καὶ ἐπαναγυρίσαμεν τὴνγέννησιν τοῦ νέου λαοῦ τοῦΘεοῦ καὶ τὴν ἔκχυσιν τοῦ Ἁγί-ου Πνεύματος laquoἐπὶ πᾶσανσάρκαraquo Εἰς στενὸν σύνδε-σμον μὲ τὴν ἑορτὴν αὐτὴνεὑρίσκεται ἡ ἑορτὴ τῆς Κυ-ριακῆς τῶν Ἁγίων Πάντων ἡσφραγὶς καὶ τὸ τέλος τῆς με-γάλης ἑορταστικῆς περιόδουἜρχεται δηλαδὴ σὰν ἀπόδει-ξις τοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίαςτῆς ἐνεργείας τοῦ ἉγίουΠνεύματος εἰς τὸν κόσμονΔιότι μᾶς παρουσιάζει τοὺςκαρποὺς τῆς σπορᾶς ἐκείνηςτὸν θερισμὸν τῶν λευκῶνχωρῶν ποὺ ἐστάλησαν νὰ θε-ρίσουν οἱ ἅγιοι ἈπόστολοιΚαὶ ὅπως παρατηρεῖ τὸ Συνα-ξάριον τῆς ἡμέρας laquoοἱ θει-ότατοι Πατέρες ἐθέσπισαντὴν ἑορτὴν αὐτὴν μετὰ τὴνκάθοδον τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-τος διὰ νὰ δείξουν ὅτι ἡ πα-ρουσία τοῦ Παναγίου Πνεύ-ματος διὰ τῶν ἁγίων Ἀποστό-λων ἐπέτυχε νὰ ἁγιάση καὶ νὰσοφίση τὸ ἀνθρώπινον φύραμα καὶνὰ ἀποκαταστήση τοὺς ἀνθρώπουςεἰς τὴν θέσιν τῶν ἀγγέλων διὰ τοῦἸησοῦ Χριστοῦ εἴτε μὲ τὴν προσ -φορὰν τοῦ μαρτυρικοῦ των αἵμα-τος εἴτε μὲ τὴν ἐνάρετον πολιτεί-αν καὶ διαγωγὴν των Καὶ ἔργονὑπερφυσικὸν διαπράττεται Κατε-βαίνει τὸ Πνεῦμα ὁ Θεός καὶ ἀνε-βαίνει τὸ χῶμα ὁ ἄνθρωπος Ἀνε-βάζει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ τὴν θεω-θεῖσαν σάρκα καὶ ἕλκει μαζί της καὶἐκείνους ποὺ θέλουν νὰ πράξουνἔργα συμφιλιώσεως μὲ τὸν ΘεόνΟἱ πρὶν ἀποξενωμένοι ἀπὸ τὸν Θε-όν ἑνώνονται μὲ τὸν Θεὸν καὶ γί-νονται φίλοι του Τὰ ἔθνη προσφέ-ρουν τὴν ἀπαρχὴν των τοὺς ἁγί-ους πάντας

Ἀλλὰ καὶ ἕνας δεύτερος λόγοςπροεκάλεσε τὴν σύστασιν τῆς συλ-λογικῆς αὐτῆς ἑορτῆς Πολλοὶ ἅγιοιεἶναι γνωστοὶ καὶ τιμῶνται μὲ ἑορ-τάς καὶ πανηγύρεις ἀπὸ τὴν Ἐκκλη-σίαν Καὶ εἰς πολλοὺς ὅμως ἄλλουςἐσκήνωσε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον καὶτοὺς καθηγίασε Ἔμειναν ὅμωςἄγνωστοι καὶ ἀφανεῖς Αὐτοὺς λοι -πὸν τοὺς ἀγνώστους της ἁγίουςτιμᾶ σήμερον ἡ Ἐκκλησία ὅσουςlaquoκατὰ Χριστὸν ἐπολιτεύσαντο ἐνἸνδοῖς καὶ Αἰγυπτίοις καὶ Ἄραψι καὶΜεσοποταμίᾳ τε καὶ Φρυγίᾳ καὶ τοῖςἄνωθεν τοῦ Εὐξείνουmiddot ἔτι δὲ καὶ ἐνπάσῃ τῇ ἑσπερίᾳ ἄχρι καὶ αὐτῶν τῶνΒρεττανικῶν νήσων ἁπλῶς εἰπεῖνἐν Ἀνατολῇ καὶ Δύσειraquo

Καὶ ἕνας τρίτος λόγος προβάλλε-ται ἀπὸ τὸν συναξαριστήν Ὅλοι οἱἅγιοι ὅσοι ἰδιαιτέρως τιμῶνται θὰἦτο ἐπιβεβλημένον νὰ συναθροι-σθοῦν εἰς μίαν κοινὴν ἑορτήν διὰνὰ δειχθῆ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον ὅτιὅλοι μαζὶ διʼ ἕνα Χριστὸν ἠγωνίσθη-σαν εἰς ἕνα κοινὸν στάδιον τὸ στά-διον τῶν ἀρετῶν ἔτρεξαν ἑνὸςΘεοῦ δοῦλοι ἦσαν καὶ ἀπὸ αὐτὸνἀξίως ἔλαβον τοὺς στεφάνους τῆςνίκης Διὰ νὰ εἶναι ἔτσι ἡ κοινὴἑορτὴ κοινὴ παρόρμησις εἰς τοὺς πι-στούς ποὺ πιστεύουν εἰς τὸν ἴδιονΧριστὸν καὶ εἶναι δοῦλοι τοῦ ἰδίουΘεοῦ καὶ ἀγωνίζονται ὅπως καὶ ὅλοιἐκεῖνοι εἰς τὸν στίβον τοῦ ἀθλήμα-τος τῆς κατὰ Χριστὸν ζωῆς

Ἡ ἑορτὴ ἀρχικῶς δὲν εἶχε τόσονεὐρύ περιεχόμενον Ἦτο ἑορτὴ μό-νον πάντων τῶν μαρτύρων Ἡ ἑορ -τὴ τιτλοφορεῖται laquoτῶν ἁγίων πάν-τωνraquo ἀλλὰ τὸ συναξάριον τῆς ἡμέ-ρας προσδιορίζει ὅτι ἐπιτελεῖται ἡμνήμη laquoτῶν ἁγίων καὶ καλλινίκωνμαρτύρων τῶν ἐν πάσῃ τῇ οἰκου-μένῃ κατὰ διαφόρους καιροὺς μαρ-τυρησάντων ὑπὲρ τοῦ ὀνόματοςτοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆροςἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦraquo Σὺν τῷ χρό -νῳ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὥρισεν ὅτιΜάρτυρες Χριστοῦ δὲν εἶναι μόνονἐκεῖνοι ποὺ ἔχυσαν τὸ αἷμα των διὰτὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ Μάρτυρεςεἶναι καὶ ὅλοι ὅσοι ἠγωνίσθησαν τὸνἀγῶνα τῆς χριστιανικῆς ζωῆς καὶἐβάστασαν μὲ καρτερίαν τὸν Σταυ -ρὸν τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸν κόσμοναὐτόν Αὐτοὶ ποὺ ἐμαρτύρησαν διὰτὸν Χριστὸν τὸ καθημερινὸν μαρτύ-ριον τῆς συνειδήσεως Οἱ ὁμολογη-ταί ποὺ ὡμολόγησαν τὴν καλὴνὁμολογίαν laquoἐνώπιον ἐθνῶν τε καὶβασιλέωνraquo (Πράξ 9 15) Οἱ ἱεράρχαιποὺ ἐποίμαναν θεοφιλῶς τὸ ποί-μνιον τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐστήριξαντὴν ὀρθὴν πίστιν Οἱ ὅσιοι καὶ ἀσκη-ταὶ ποὺ ἐσταύρωσαν τὴν σάρκαlaquoσὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυ-μίαιςraquo (Γαλ 5 24) Οἱ ἄνθρωποι τοῦκόσμου ποὺ ἔζησαν εἰς τὴν γῆν τῶνπειρασμῶν καὶ τῶν δοκιμασιῶν ἀλ -λὰ ποὺ laquoἐπολιτεύοντοraquo σὰν οὐ ρα-νοπολῖται σὰν νὰ εὑρίσκοντο εἰςτὸν οὐρανὸν καὶ μαζὶ μὲ αὐτοὺς οἱπροφῆται οἱ δίκαιοι καὶ οἱ προπάτο-ρες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ποὺ ἔζη-σαν κατὰ νόμον καὶ laquoἐμαρτυρήθη-σαν διὰ τῆς πίστεωςraquo περιμένοντεςτὴν ἐπαγγελίαν (Ἑβρ 11 39) Καὶἐξαιρέτως ἡ ἁγίων ἁγία ἡ ὑπεραγίαπαρθένος καί μητέρα τοῦ Χριστοῦ ἡΘεοτόκος Μαρία

Καὶ ἐνῶ ἡ παλαιὰ ὑμνογραφία τῆςἑορτῆς μένει πιστὴ εἰς τὸ ἀρχικὸνθέμα τοὺς μάρτυρας ὅπως τὸ ἀπο-λυτίκον laquoτῶν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ μαρ-τύρων σουhellipraquo καὶ τὸ κοντάκιον laquoὡςἀπαρχὰς τῆς φύσεως τῷ φυτουργῷτῆς κτίσεως ἡ οἰκουμένη προσφέ-ρει σοι Κύριε τοὺς θεοφόρουςμάρτυραςraquo ἡ νεωτέρα ὑμνογραφίαἐπεκτείνει τὴν ἀνύμνησίν της εἰςὅλους τούς χοροὺς τῶν ἁγίων

Τὸ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς τῶνἉγίων Πάντων εἶναι ἀπὸ τὸ κατὰ

Ματθαῖον καὶ συγκεκριμένως αἱἑξῆς περικοπαὶ κεφ ι´ 32-33 37 -38καὶ κεφ ιθ΄ 27-30

Ἑρμηνεία ἐπ᾽ αὐτοῦ ἔχουν ὁἱερὸς Χρυσόστομος ὁ ἱ Θεοφύλα-κτος καὶ ὁ Εὐθύμιος Ζυγαβηνὸςἐξαίρετον δὲ ὁμιλίαν μεταξὺ ἄλλωνἔχει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶςὁ ὁποῖος χρησιμοποιεῖ καὶ τὰς ἑρμη-νείας τῶν πρὸ αὐτοῦ πατέρων

Ὁ Ἅγ Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς λέ-γει laquoΘαυμαστὸς ὄντως ὁ Θεὸς ἐντοῖς ἁγίοις αὐτοῦraquo Διότι ὅταν κα-

νεὶς ἐνθυμηθῆ τοὺς ὑπερανθρώ-πους ἀγῶνας τῶν μαρτύρων πῶς μὲτὴν ἀσθενῆ σάρκα των ἐντρόπιασαντὸν ἰσχυρὸν εἰς τὴν κακίαν πῶς δὲνεἶχαν συναίσθησιν τῶν πόνων καὶτῶν τραυμάτων καθὼς ἔρριχναν τὸσῶμα τους εἰς ἀγῶνα μὲ τὴν φωτιάμὲ τὸ ξίφος μὲ τὰ διάφορα εἴδη θα-νατηφόρων βασανιστηρίων ἀντιπα-λεύοντες μὲ τὴν καρτερίαν Ὅτανφέρη κανεὶς εἰς τὸν νοῦν του ὅτιἐκομμάτιαζαν τὰς σάρκας των καὶἔσπαζαν τὰς κλειδώσεις των καὶσυν έτριβον τὰ ὀστᾶ των αὐτοὶὅμως ἐφύλαττον ἀκεραίαν καὶ ἀλώ-βητον τὴν ὁμολογίαν τῆς εἰςΧριστὸν πίστεως Διʼ αὐτὸ καὶ ἔλα-βον χάρισμα τὴν ἀδιαφιλονίκητονσοφίαν τοῦ Πνεύματος καὶ τὴν δύ-ναμιν διὰ τὰ θαύματα

Ὅταν ἀναλογισθῆ κανεὶς τὴνὑπομονὴν τῶν ὁσίων πῶς ὑπέφε-ραν θεληματικὰ σὰν νὰ ἦσαν ἀσώ-ματοι τὰς πολυημέρους νηστείαςτὰς ἀγρυπνίας τὰς διαφόρουςἄλλας κακώσεις τοῦ σώματος πῶςἀντεστάθησαν ἕως τὸ τέλος εἰς τὰπονηρὰ πάθη εἰς τὰ διάφορα εἴδητῆς ἁμαρτίας εἰς τὸν ἀόρατον πό-λεμον ποὺ διεξάγεται μέσα μας εἰςτὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας εἰς τὰςπνευματικὰς δυνάμεις τῆς κακίαςκαὶ πῶς ὁ ἐξωτερικὸς ἄνθρωποςἔλειωνε καὶ ἠφανίζετο ὁ ἐσωτε-ρικὸς ὅμως ἄνθρωπος ἀνενεοῦτοκαὶ ἐθεοποιεῖτο καὶ διʼ αὐτὸ τοὺςἐδόθη ἡ χάρις νὰ θεραπεύουν καὶνὰ θαυματουργοῦν Ὅταν κανεὶςσυλλογισθῆ αὐτὰ καὶ σκεφθῆ ἐπὶπλέον ὅτι αὐτὰ ξεπερνοῦν τὴνἀνθρωπίνην φύσιν θαυμάζει καὶ δο-ξολογεῖ τὸν Θεόν ποὺ τοὺς ἔδωσετόσην δύναμιν καὶ χάριν Διότι ἂνκαὶ εἶχον τὴν προαίρεσιν τὴνἀγαθὴν καὶ καλλίστην ἀλλὰ χωρὶςτὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ δὲν θὰ μπο-ροῦσαν νὰ γίνουν ὑπεράνθρωποικαὶ ἐνῶ ἦσαν ἄνθρωποι σωματικοίνὰ νικήσουν τὸν ἀσώματον ἐχθρόν

Διά τοῦτο καὶ ὁ ψαλμωδός Προ-φήτης εἶπε laquoΘαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐντοῖς ἁγίοις αὐτοῦraquo ἐπρόσθεσε συγ-χρόνως laquoΑὐτὸς δώσει δύναμιν καὶκραταίωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦraquo Εἰςὅλον τὸν λαὸν δίδει ὁ Θεὸς δύναμινκαὶ ἀντοχήνhellip Κερδίζουν ὅμως τὴνχάριν καὶ τὴν δύναμινhellip ὄχι ὅλοι γε-νικῶς παρὰ ὅσοι ἔχουν καλὴν προ-αίρεσιν καὶ ἐκδηλώνουν μὲ ἔργα τὴνπίστιν καὶ τὴν ἀγάπην πρὸς τὸν Θε-όν Καὶ ὅσοι ἀποστρέφονται τελεί-ως τὴν κακίαν καὶ κρατοῦν μὲ ἀσφά-λειαν τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶστρέφουν τοὺς νοεροὺς ὀφθαλ-μοὺς πρὸς τὸν Χριστόν τὸν ἥλιοντῆς δικαιοσύνης Ἐκεῖνος δὲν ἁ -πλώνει μόνον χεῖρα βοηθείας ἀορά-τως εἰς αὐτοὺς ποὺ ἀγωνίζονταιἀλλὰ καὶ μὲ τὰς προτροπὰς τοῦΕὐαγγελίου τῆς Κυριακῆς τῶνἉγίων Πάντων συνομιλεῖ μαζί μαςlaquoΠᾶς γὰρ ὃς ἂν ὁμολογήση ἐν ἐμοὶἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων ὁμολο-γήσω κἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦΠατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖςraquo

Ἂς προσέξωμενmiddot οὔτε ἡμεῖς δυ-νάμεθα μὲ θάρρος νὰ φανερώσω-μεν τὴν πίστιν μας εἰς τὸν Χριστὸνκαὶ τὴν ὁμολογίαν μας χωρὶς τὴνδύναμιν καὶ τὴν βοήθειάν του οὔτεκαὶ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς θὰὁμιλήση φανερὰ διʼ ἡμᾶς εἰς τὴνμέλλουσαν ζωήν διὰ νὰ μᾶς συστή-ση καὶ νὰ μᾶς γνωρίση μὲ τὸν Πατέ-ρα χωρὶς νὰ λάβη ἀφορμὴν ἀπὸἡμᾶς

Αὐτὸ θέλων νὰ φανερώση ὁ Κύ-ριος δὲν εἶπε laquoπᾶς ὃς ἂν ὁμολο-γήσῃ με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνἀλλὰ πᾶς ὃς ἂν ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοίmiddotὡς ἐν ἐκείνῳ καὶ διὰ τῆς ἐκείνουβοηθείας δυνάμενος παρρησιάσα-σθαι τὴν εὐσέβειανraquo Καὶ ὁ ἹερὸςΧρυσόστομος παρατηρεῖ laquoΣκόπειτὴν ἀκρίβειανmiddot οὐκ εἶπε ldquoἘμὲrdquo ἀλλʼldquoἐν ἐμοὶrdquo δεικνὺς ὅτι οὐκ οἰκείᾳ δυ-νάμει ἀλλὰ τῇ ἄνωθεν βοηθούμε-νος χάριτι ὁμολογεῖ ὁ ὁμολογῶνΠερὶ δὲ τοῦ ἀρνουμένου οὐκ εἶπενldquoἐν ἐμοίrdquo ἀλλʼ ldquoἐμὲrdquo ἔρημος γὰρ γε-νόμενος τῆς δωρεᾶς οὕτωςἀρνεῖταιraquo Καὶ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶςmiddot ἔτσι πάλιν laquoὁμολογήσωκἀγώ καὶ οὐκ εἶπεν αὐτόν ἀλλ᾽ ἐναὐτῷ δηλ διὰ τῆς τοῦ ὁμολο-γοῦντος ἀγαθῆς ἐμμονῆς καὶ καρ-τερίας ἐκείνου ποὺ ὁμολογεῖ χάριντῆς εὐσεβείας

Ἂς προσέξωμεν τί λέγει δι᾽ ἐκεί-νους ποὺ ἐδειλίασαν καὶ ἐπρόδω-σαν τὴν εὐσέβειαν laquoὍστις δ᾽ ἂνἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀν -θρώπων ἀρνήσομαι κἀγώ αὐτὸν

ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐνοὐρανοῖςraquo Δὲν εἶπε ἐδῶ ὅποιοςἀρνηθῆ εἰς τὸ ὄνομά μου Διότιὅποιος ἀρνεῖται τὸ κάνει ἀφοῦ προ-ηγουμένως στερηθῆ τὴν χάριν καὶτὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ Καὶ τὴνστερεῖται διότι αὐτὸς πρῶτος ἐγκα-τέλειψε τὸν Θεόν ἐπειδὴ ἀγάπησετὰ πρόσκαιρα καὶ τὰ γήϊνα περισσό-τερον ἀπὸ ὅσον τὰ οὐράνια καὶαἰώνια ἀγαθά ποὺ ὑπεσχέθη ὁ Θε-ός Ἔτσι πάλιν καὶ ὁ Χριστὸς δὲν θὰτὸν ἀρνηθῆ εἰς τὸ ὄνομά του ἀλλὰ

θὰ ἀρνηθῆ αὐτόν διότι δὲνεὗρε τίποτε εἰς αὐτόν διὰ νὰτὸ χρησιμοποιήση ὡς ἐπιχεί-ρημα Ἂς ἴδωμεν τώρα καὶ τὴδιαφορὰ τῆς ἀμοιβῆς

Κάθε ἅγιος σὰν δοῦλος τοῦΘεοῦ ἔκαμε φανερὰ τὴν ὁμο-λογίαν μέσα εἰς τὸν πρόσκαι-ρον αὐτὸν βίον καὶ ἐμπρὸς εἰςθνητοὺς ἀνθρώπους Ὁ Κύ-ριός μας ὅμως ἐπειδὴ εἶναιΚύριος τοῦ Οὐρανοῦ καὶ τῆςγῆς θὰ ὁμιλήση φανερὰ διʼαὐτοὺς μέσα εἰς τὸν αἰώνιονκαὶ ἀκατάλυτον ἐκεῖνον κό-σμον ἐμπρὸς εἰς τὸν Θεὸν καὶΠατέρα εἰς ἀγγέλους ποὺστέκονται ὁλόγυρα εἰςἀρχαγγέλους εἰς ὅλας τὰςδυνάμεις τοῦ οὐρανοῦ καὶ θὰεἶναι παρόντες ὅλοι ἀπὸ τὸνἈδὰμ ἕως τῆς συντελείας τοῦκόσμου Ὅλοι θὰ ἀναστηθοῦνκαὶ θὰ σταθοῦν κοντὰ εἰς τὸσῶμα τοῦ Χριστοῦ καὶ τότεἐνῶ θὰ εἶναι ὅλοι μπροστὰ καὶὅλοι θὰ βλέπουν θὰ φωνάξῃτὰ ὀνόματα καὶ θὰ δοξάσῃ καὶθὰ στεφανώσῃ ἐκείνους ποὺ

ἔδειξαν ἄχρι τέλους τὴν πίστιν τουςεἰς Αὐτόν Εἶναι ἀδύνατον νὰ περι-γράψῃ κανεὶς τοὺς στεφάνους καὶτὰς ἀμοιβάς ποὺ ἀναμένουν τοὺςνικητὰς ἁγίους τὰς ὁποίας laquoοὔτεὀφθαλμὸς ὅπως ὁ ἰδικός μας δύνα-ται νὰ ἰδῇ οὔτε αὐτὶ νὰ ἀκούσῃοὔτε καρδία νὰ τὰ διανοηθῇ Ἀλλὰκαὶ αὐτὰ ποὺ βλέπομεν τώρα εἶναιπολὺ ἀξιοθαύμαστα Ποιὸς λόγοςἀξίως μπορεῖ νὰ διηγηθῇ τὴν δόξανποὺ παρέχει ὁ Θεὸς εἰς τὰ ἅγια λεί-ψανα καὶ ὀστᾶ τῶν ἁγίων τὴν ἱερὴεὐωδία ποὺ ἀναδύεται ἀπὸ αὐτά τὰμύρα ποὺ ἀναβλύζουν τὰ χαρίσμα-τα τῶν ἰαμάτων τὴν διενέργειαντῶν θαυμάτων

Δι᾽ αὐτὴν τὴν ὑπερβολὴν τῆς δό-ξης καὶ τῶν μελλοντικῶν ἀγαθῶνκάμνοντας λόγον εἰς τοὺς ἁγίουςμαθητάς καὶ ἀποστόλους τούς ἔλε-γε laquoἈμὴν λέγω ὑμῖνmiddot ὑμεῖς οἱ ἀκο-λουθήσαντές μοι ἐν τῇ παλιγγενε-σίᾳ ὅταν καθίσῃ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώ-που ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ καθί-σεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρό-νους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλάςτοῦ Ἰσραὴλraquo πρὸς ὅλους δὲ τοὺς πι-στεύοντας laquoΠᾶς ὅστις ἀφῆκενοἰκίαν ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφάς ἢ πα-τέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μουἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴναἰώνιον κληρονομήσειmiddot ὁ δὲ φιλῶνπατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμέ οὐκ ἔστιμου ἄξιοςraquo

Ἐπειδὴ ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ ἔδωσεπρὸς χάριν μας τὸν Υἱὸν τὸν ἀγα-πητὸν (καὶ ὁ ἴδιος ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ὁμονογενὴς ἔδωσε τὴν ζωὴν τουὑπὲρ ἡμῶν) ἀπαιτεῖ καὶ ἀπὸ ἡμᾶς δι-καίως ὅλους τούς συγγενεῖς μας νὰμὴ ὑπολογίζωμεν ὅταν μᾶς ἐμποδί-ζουν εἰς τὴν πίστιν καὶ τὸν εὐσεβῆβίον Καὶ κάτι περισσότερον Εἶναιδίκαιον καὶ ἀναγκαῖον νὰ προσφέρῃκαθεὶς τὴν ἰδίαν τὴν ζωὴν του ὅτανσημάνῃ ἡ ὥρα ἂν θέλη νὰ ἐπιτύχῃτὴν αἰώνιον ζωήν ἀφοῦ καὶ ὁ Υἱὸςτοῦ Θεοῦ ἐθυσίασε τὴν ἰδικὴν τουζωὴν ὑπὲρ ἡμῶν Διὰ τοῦτο λέγειπάλιν ὁ Κύριοςmiddot laquoὃς οὐ λαμβάνειτὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολούθειὀπίσω μου οὐκ ἔστι μου ἄξιοςraquoΣταυρὸς εἶναι καὶ τὸ νὰ σταυρώσῃκανεὶς τὴν σάρκα laquoσὺν τοῖς παθή-μασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαιςraquo

Ὅταν λοιπὸν εἶναι περίοδος εἰρή-νης νεκρώνει μὲ τὴν ἀρετὴ ὁἄνθρωπος τὰ κακὰ πάθη καὶ τὰς ἐπι-θυμίας καὶ σηκώνοντας ἔτσι τὸνσταυρόν του ἀκολουθεῖ τὸν Κύ-ριον Ὅταν πάλιν εἶναι περίοδοςδιωγμοῦ περιφρονῶν καὶ τὴν ἰδίανζωὴν καὶ παραδίδων τὴν ζωὴν τουχάριν τῆς εὐσεβείας αἴρει ἔτσι τὸνσταυρόν του καὶ ἀκολουθεῖ τὸν Κύ-ριον καὶ ἔτσι κληρονομεῖ τὴναἰώνιον ζωήν

Τιμὴ ἁγίου μίμησις ἁγίουἊς τιμήσωμεν λοιπὸν καὶ ἐμεῖς

ἀδελφοί μου λέγει ὁ ἅγιος Γρηγό-ριος ὁ Παλαμᾶς τοὺς ἁγίους τοῦΘεοῦ Καὶ θὰ τοὺς τιμήσωμεν πῶςἊν κατὰ τὸ παράδειγμα ἐκείνων κα-θαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μο-λυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος καὶἂν ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ τὰς κακίαςπροχωροῦντες εἰς τὴν ἁγιότητα μὲτὴν ἀποχὴν ἀπὸ αὐτάς Ἂν ἐμποδί-σωμεν τὴν γλῶσσαν μας ἀπὸ τὸνὅρκον καὶ τὴν ἐπιορκίαν τὴν φλυα-ρίαν καὶ τὸ ὑβρεολόγιον καὶ τὰ χείλημας ἀπὸ τὸ ψεῦδος καὶ τὴν συκο-φαντίαν καὶ ἔτσι τοὺς προσφέρομεντὸν ἔπαινον Ἂν δὲν καθαρίσωμενἔτσι τὸν ἑαυτόν μας δίκαια θὰ ἀκού-σωμεν laquoἵνα τί τολμᾶς ἀναλαμβάνεινἐπὶ μνήμης καὶ λαλεῖν διὰ γλώττηςκαὶ αὐτά τὰ τῶν ἁγίων ὀνόματα καὶδιηγεῖσθαι τήν πάσης ἀρετῆς καὶ κα-θαρότητος πεπληρωμένην αὐτῶνδιαγωγήν Σὺ δὲ ἐμίσησας τὸν ἐνά-ρετον βίονmiddot Εἰ ἐθεώρεις κλέπτηνσυνέτρεχες αὐτῷ καὶ μετὰ μοιχοῦτὴν μερίδα σου ἐτίθεις Τὸ στόμασου ἐπλεόνασε κακίας καὶ ἡ γλῶσσασου περιέπλεκε δολιότηταςmiddot καθή-μενος κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ σου κατε-λάλεις καὶ κατὰ τοῦ υἱοῦ τῆς μητρόςσου ἐτίθεις σκάνδαλονraquo Ἀπὸ τέτοιαστόματα ἀδελφοί μου οὔτε ὁ Θεὸςοὔτε οἱ ἅγιοί του δέχονται ὕμνον

Ἂς μὴ ἑορτάζωμεν ἔτσι ἀδελφοίἊς φέρωμεν τὰ σώματα καὶ τὰς ψυ-χάς εἰς τὸν Θεὸν ἔτσι ὅπως τὰ θέλεικαὶ μάλιστα τὰς ἡμέρας τῶν ἑορτῶναὐτῶν ἵνα ταῖς πρεσβείαις τῶνἁγίων ἐξαιρέτως δὲ τῆς ὙπεραγίαςΘεοτόκου γίνωμεν μέτοχοι ἐκείνηςτῆς πανηγύρεως καὶ τῆς ἀπεράντουἐκείνης εὐφροσύνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝΤοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου π Μάρκου Κ Μανώλη1 Μὲ τὸ κείμενο αὐτὸ ἐπιδιώκε-

ται νὰ δοθεῖ ἀπάντηση στὸ ἐρώτη-μα Γιατί ἡ Ὀρθοδοξία ndashlaquoκαθ᾽ ὃὈρθοδοξίαraquo φυσικὰndash δὲν μπορεῖνὰ εἶναι ἐθνικιστική φυλετιστική ndashρατσιστική

Δὲν θὰ ἐπιχειρηθεῖ βέβαια ἐδῶἀποσαφήνιση τῶν ὅρων ἔθνοςἐθνισμός πατριωτισμός ἐθνικι-σμός Διότι παρὰ τὴ συχνὴ κακο-ποίησή τους στὴν καθημερινὴχρήση λίγο ἢ πολὺ ἔχουν περιεχό-μενο κοινὰ ἀποδεκτό Ἔτσι οἱ ὅροιπατριωτισμὸς καὶ φιλοπατρία ἐκ -φράζουν κάτι σαφὲς καί ὅπως πι-στεύω καθολικὰ δεκτόmiddot τὴν ἀγάπηπρὸς τὴν πατρίδα ὡς τόπο τῆς στε-νότερης ἢ εὐρύτερης καταγωγῆςκάτι ποὺ καταφάσκει καὶ ἡ ὀρθόδο-ξη παράδοση διὰ στόματος τοῦἉγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου(4ος αἰ) laquoΜητέρα τιμᾶν τῶν ὁσίων(=εἶναι ἱερὸ νὰ τιμᾶ κανεὶς τὴ μη-τέρα του)middot μήτηρ δὲ ἄλλη μὲνἄλλου κοινὴ δὲ πάντων (μήτηρ)πατρὶςraquo (Ἐπιστ 37) Τὸ μόνο ποὺπρέπει νὰ δηλωθεῖ εἶναι ἡ σαφὴςδιαφοροποίηση στὸ κείμενο αὐτὸτῶν ὅρων laquoἐθνισμὸςraquo καὶ laquoἐθνικι-σμόςraquo διότι ὁ μὲν πρῶτος ταυτίζε-ται μὲ τὸν laquoπατριωτισμόraquo ὁ δεύτε-ρος ὅμως κρύβει τὴ νόσο τοῦ μι-σαλλόδοξου φανατισμοῦ μὲ ὅλεςτὶς εὐνόητες ταυτίσεις καὶ προ-εκτάσεις

Ὁ Χριστὸς παρεδόθηεἰς τὰ ἔθνη

2 Ἡ στάση ἀπέναντι στὸlaquoἔθνοςraquo καὶ στὴν laquoπατρίδαraquo στὸχῶρο τῶν κατὰ παράδοση ὀρθοδό-ξων λαῶν εἶναι μὲν ἐνσωματωμένησ᾽ αὐτό ποὺ δηλώνει ἐκκλησια-στικὰ ὁ ὅρος laquoὀρθόδοξο φρόνημαraquo(πρβλ Ρωμ 7 27) ὡς τὸ περιεχό-μενο τῆς συνειδήσεώς τους προ-ϋποθέτει ὅμως τὴ χριστιανικὴνοηματοδότηση τοῦ ὅρου laquoἔ -θνοςraquo ἤδη στὴν ἀρχὴ τῆς ἐμφανί-σεως τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἱστορικὴσκηνή ὡς σώματος καὶ κοινωνίαςἜτσι laquoἔθνηraquo ἀποκαλοῦνται στὴνΚαινὴ Διαθήκη ὅπως καὶ στὴ σύγ-χρονή της ἑβραϊκὴ κοινωνία οἱεἰδωλολάτρες ndash ἐθνικοί οἱ μὴ Ἰου-δαῖοι καὶ μὴ χριστιανοί Αὐτὸ ἐν -νοεῖ πχ ὁ Χριστὸς στὴν laquoἐπὶ τοῦὄρουςraquo ὁμιλία λέγοντας laquoπάνταγὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖraquo (Ματθ6 32) Τὴν ἴδια ἔννοια ἔχει καὶ ὁ λό-γος γιὰ laquoἕλληνεςraquo στὸ Ἰωάν 12 20Πρόκειται γιὰ laquoἐθνικοὺςraquo (εἰδωλο-λάτρες) προσηλύτους (Π Ν Τρεμ-πέλα Ὑπόμνημα εἰς τὸ κατὰ Ἰωάν-νην Εὐαγγέλιον σ 448ndash9) Αὐτὸπρέπει νὰ ὑπογραμμισθεῖ γιὰ τοὺςσημερινοὺς ἐθνικιστές οἱ ὅποιοιστηριζόμενοι σὲ ἀνεπιστημονικὲςμυθοπλασίες βλέπουν στὸ χωρίοαὐτὸ πράγματα ἄσχετα πρὸς τὴνἱστορικὴ ἀλήθεια

Ὁ Χριστὸς παραδόθηκε στὰlaquoἔθνηraquo (=ἐθνικοὺς) (Ματθ 20 19)Ἡ ἐντολή του ὅμως μετὰ τὴν ἀνά-σταση του εἶναι laquoπορευθέντες μα-θητεύσατε (=κάμετε μαθητὲς ndashχριστιανοὺς) πάντα τὰ ἔθνηraquo(=λαοὺς) (Ματθ 28 19) Σ᾽ ὅλεςαὐτὲς τὶς περιπτώσεις ὁ ὅροςlaquoἔθνοςraquo (ἢ laquoἔθνηraquo) ἔχει κυρίωςπνευματικὴ ndash θρησκευτικὴ καὶ ὄχιφυλετικὴ σημασία Σημαντικὸ ὅμωςεἶναι ὅτι ἤδη στὴν ΚΔ χρησιμο-ποιεῖται ὁ ὅρος laquoἔθνοςraquo πάλι μὲπνευματικὴ ἔννοια ἀλλὰ γιὰ νὰ δη-λώσει τὸ σῶμα τῶν πιστῶν τὸ laquoλαὸτοῦ Θεοῦraquo τὸ laquoἔθνος ἅγιονraquo (Α´Πέτρ 2 9) laquoἜθνος ἅγιονraquo καὶlaquoλαὸς τοῦ Θεοῦraquo ταυτίζονται νοη-ματικὰ καὶ σημαίνουν τὸ laquoσῶμαΧριστοῦraquo τὴν Ἐκκλησία μὲ ὑπό-βαθρο καθαρὰ ὑπερφυλετικό

laquoΟὐκ ἔνι Ἰουδαῖοςἢ Ἕλληνraquo

Ἔτσι ὁδηγούμεθα στὸ Γαλ 327 ἑξ ὅπου ὁρίζεται ἀπὸ τὸν ἈπΠαῦλο ὅτι οἱ βαπτισμένοι laquoεἰςΧριστὸνraquo (=ὅσοι laquoπέθανανraquo καὶἀναγεννήθηκαν στὸ σῶμα τοῦΧριστοῦ) ἔχουν ντυθεῖ τὸν Χριστὸκαί ἔτσι laquoοὐκ ἔνι Ἰουδαῖος ἢἝλληνraquo Μέσα στὴν Ἐκκλησίαδὲν ὑπάρχουν πιὰ διαφορὲς (φυ-λετικὲς ἢ ταξικές) ἀφοῦ ἡ ἰδιότη-τα τοῦ μέλους τῆς Ἐκκλησίαςἑνώνει ἐνῶ οἱ ὅποιες ἄλλες ἰδιό-τητες χωρίζουν Ὅλα αὐτὰ ὅμως(ὅπως καὶ στὸ Κολ 3 11) σὲ πλαί-σια καθαρὰ ὑπερεθνικὰ καὶ ἀφυ-λετικά Οἱ πιστοὶ εἶναι ἴσοι ἐνώπιοντοῦ Θεοῦ ὁ Ὁποῖος ἐξ ἄλλου δὲνεἶναι laquoπροσωπολήπτηςraquo ἀφοῦ laquoἐνπαντὶ ἔθνει ὁ φοβούμενος αὐτὸνκαὶ ἐργαζόμενος δικαιοσύνηνδεκτὸς αὐτῷ ἐστινraquo (Πράξ 10 34)Ἡ πέτρεια ἔννοια laquoἔθνος ἅγιονraquoταυτίζεται μὲ τὸν παύλειο ὅροlaquoλαὸς Θεοῦraquo (πχ Β´ Κορ 6 16laquoκαὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεὸς καὶαὐτοὶ ἔσονταί μοι λαόςraquo Πρβλ Α´Πέτρ 2 9 laquoὙμεῖς δὲ γένος ἐκλε-κτόν οἳ ποτε οὐ λαός νῦν δὲλαὸς Θεοῦraquo ὅπου ὑπεισέρχεταικαὶ ὁ ὅρος laquoγένοςraquo δηλωτικὸςτῆς νέας ndash πνευματικῆς κατα-γωγῆς ἀπὸ τὸ laquoδεύτερο Ἀδὰμraquo καὶγενάρχη τῆς νέας ἀνθρωπότηταςτὸν Ἰησοῦ Χριστό) Ὅλ᾽ αὐτὰ τὰχωρία ποὺ ἐνδεικτικὰ ἀναφέρθη-καν σχετίζονται μὲ τὸ νέο ἔθνοςndash γένος ndash λαό τὸ laquoσῶμαraquo τοῦ Χρι-στοῦ ποὺ δὲν ὑποκαθιστᾶ τὶςὁποιεσδήποτε ἀνθρώπινες καὶ

ἱστορικὲς σχέσεις ἀφοῦ ἀνάγει σὲμία νέα ὄχι μόνο ἐνδοϊστορικήἀλλὰ συνάμα καὶ ὑπεριστορικὴπραγματικότητα σὲ ἕνα νέο Θε-ανθρώπινο κόσμο ποὺ ἑνώνειτοὺς λαοὺς τῆς γῆς σὲ μία ἑνότη-τα θεμελιωμένη στὴν ἄκτιστηlaquoΘεία Βασιλείαraquo (χάρη) Ὁ χαρα-κτηρισμὸς τῶν χριστιανῶν τὸ β´αἰώνα ὡς laquoτρίτον γένοςraquo (genustertium) ἐνσαρκώνει τὴ νέα αὐτὴσυνείδηση καὶ τὴν ὑπέρβαση τῶνφυλετικῶν διαιρέσε-ων ἀφοῦ οἱ laquoἀναγεν-νημένοιraquo μέσα ἀπὸτὴν πνευματικὴ laquoκοι-λίαraquo τῆς Ἐκκλησίαςτὸ βαπτιστήριο (ἢ τὴν κολυμβή-θρα) κληρονομοῦν ἀπὸ τὸνΧριστὸ μίαν ἀνακαινισμένη φύσηποὺ καταργεῖ τὴν laquoπεπτωκυίαraquo φύ-ση τοῦ παλαιοῦ ἈδάμἩ νέα ἐν Χριστῷ Κοινωνία

Αὐτὰ εἶναι τὰ θεμέλια τῆς χρι-στιανικῆς ἀνθρωπολογίας ποὺἐνεργοποιοῦνται μὲ τὴν ἐνσωμά-τωση τοῦ ἀνθρώπου στὴν Ἐκκλη-σία ὅπως αὐτὸ φαίνεται στὰ ἀλη-θινὰ μέλη της τοὺς Ἁγίους Οἱἱστορικὲς ndash ἐνδοκοσμικὲς σχέσειςδὲν ἀναιροῦνται ἀλλὰ ὑπερβαί-νονται καὶ ἱεραρχοῦνται Ὁ Βαρνά-βας ἔτσι καὶ ὡς ἀπόστολος καὶσυν εργάτης τοῦ Παύλου χαρακτη-ρίζεται laquoκύπριος τῷ γένειraquo (Πράξ4 36) ὁ ἴδιος δὲ ὁ Παῦλος δὲν ἀπο-ποιεῖται τὴν καταγωγή του (Γαλ113 ἑ) ἀφοῦ ὁ Θεὸς τῶν Χρι-στιανῶν ὁ laquoπατὴρraquo τοῦ Ἰησοῦ Χρι-στοῦ (Α΄ Ἰωάν 2 23) laquoἐποίησεν ἐξἑνὸς αἵματος πᾶν ἔθνος ἀνθρώπωνκατοικεῖν ἐπὶ παντὸς προσώπου τῆςγῆς ὁρίσας τὰς ὁροθεσίας τῆςκατοικίας αὐτῶνraquo (Πράξ 17 25 ἑ)Μὲ αὐτὰ δηλώνεται ἡ ἑνότητα τοῦἀνθρωπίνου γένους λόγῳ τῆςκοινῆς ΟΛΩΝ καταγωγῆς (laquoἐξἑνὸςraquo αἵματος ἢ ἀνθρώπου) καὶἄρα τὸ ἀβάσιμο καὶ ἀντιχριστιανικὸτοῦ φυλετισμοῦ Οἱ διαμορφωμέ-νες ἱστορικὰ mdash μέσα στὴ δυναμικὴτῆς πτώσεωςmdash laquoἐθνότητεςraquo καὶ οἱὁποιεσδήποτε ἀνάμεσά τους δια-φορὲς ndash διακρίσεις δὲν προέρχον-ται ἀπὸ τὸν ἕνα καὶ δημιουργὸ Θεόἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία Αὐτὸ ἐκ -φράζει ὡς πανορθόδοξο βίωμα τὸlaquoκοντάκιοraquo τῆς Πεντηκοστῆς laquoὍ -τε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεεδιεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστοςmiddot ὅτετοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμενεἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσεraquoἈντιπαρατίθενται σ᾽ αὐτὸ τὸ γε-γονὸς τῆς Βαβὲλ (Γεν κεφ 11) καὶτῆς Πεντηκοστῆς (Πράξ 2 1 ἑ)Στὸ πνεῦμα τῆς Πεντηκοστῆς(Πράξ 21 ἑ) ζεῖ ἡ Ἐκκλησία στὴναὐθεντική της ἔκφραση ὡς Ὀρθο-δοξία

Ὁ ὅρος laquoἔθνοςraquo μαζὶ μὲ τὰ συ-νώνυμά του ἀποφορτίζεται ἐκκλη-σιαστικὰ ἀπὸ τὸ παλαιὸ νόημά τουκαὶ ἀναφορτίζεται (=ἐνέργεια ποὺχαρακτηρίζει ὅλη τὴ θεολογικὴγλώσσα τοῦ Χριστιανισμοῦ) μὲἔννοια πνευματικὴ ndash πολιτιστικήστὰ ὅρια τῆς νέας ὑπαρξιακῆς καὶὑπαρκτικῆς γεννήσεως τῶν Χρι-στιανῶν (βλ Ἰωάν 113 laquoοἳ ἐκΘεοῦ ἐγεννήθησανraquo) Αὐτὴ ἡ νέασυνείδηση καὶ πραγματικότηταἐκφράζεται στὴν Ἀποκάλυψη (κεφ5 9-10) laquoἌξιος εἶ λαβεῖν τὸ βι-βλίον καὶ ἀνοῖξαι τὰς σφραγίδαςαὐτοῦ ὅτι ἐσφάγης καὶ ἠγόρασαςτῷ Θεῷ ἡμᾶς ἐν τῷ αἵματί σου ἐκπάσης φυλῆς καὶ γλώσσης καὶ λαοῦκαὶ ἔθνουςraquo Ἡ Ἐκκλησία ὡς σῶμαΧριστοῦ εἶναι ὁ νέος κόσμος ἡνέα laquoἐν Χριστῷraquo κοινωνία

3 Ἱστορικὴ πραγμάτωση τῆς νέ-ας αὐτῆς συνειδήσεως ὑπῆρξε ἡαὐτοκρατορία τῆς Νέας Ρώμης(Ρωμανία Βυζάντιο) Τὸ laquoΒυζάν-τιοraquo παρ᾽ ὅλες τὶς ἀνθρώπινες ἀτέ-λειες καὶ ἁμαρτίες νοεῖται ὡς μίαlaquoΜεγάλη Ἐκκλησίαraquo μέσα στὴνὁποία προσκομίζεται συνεχῶς ἡἀνθρώπινη ἁμαρτία ndash ἀποτυχία γιὰνὰ μεταμορφωθεῖ μὲ τὴ μετάνοιακαὶ τὴν ἄκτιστη χάρη σὲ ζωὴ ἐνΧριστῷ Βυζαντινολόγοι ὅπως ὁΣτ Ράνσιμαν (Βυζαντινὴ Θεοκρα-τία Ἀθήνα 1982) μπόρεσαν νὰδοῦν ἔτσι τὸ laquoΒυζάντιοraquo ἑρμη-νεύοντάς το laquoἐκ τῶν ἔνδονraquo καὶὄχι μὲ τὰ φραγκολατινικὰ κριτήριατῆς ἀλλοτριωμένης χριστιανικότη-τας καὶ ἑλληνικότητας Στὸ Χρι-στιανικὸ Κράτος τῆς Ρωμανίας συν -εχίζεται πληθυσμιακὰ ἡ δομὴ τῆςΡωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἕναςμεγάλος ἀριθμὸς λαοτήτων συνθέ-τει τὴν αὐτοκρατορία ἢ ἂν θέλου-με κοινοπολιτεία συνιστώντας ἐκτῶν πραγμάτων μία τρισύνθετηἑνότητα πολιτιστικὴ (παρὰ τὶς το-πικὲς ἰδιαιτερότητες) κρατικὴ καὶπνευματική Ὁ ἑλληνιστικὸς πολιτι-σμός ὁ ρωμαϊκὸς κρατικὸς φορέ-ας καὶ ἡ νέα συνείδηση ἡ Ὀρθο-δοξία συνθέτουν τὸ laquoΓένος τῶνΡωμαίωνraquo δηλαδὴ τῶν Ὀρθοδό-ξων πολιτῶν τῆς Νέας ΡώμηςΚατὰ κάποιο τρόπο ἡ ΡωμαϊκὴΑὐτοκρατορία γίνεται τὸ laquoπανδο-χεῖοraquo τῆς ἱστορίας (βλ Λουκ 1024) ἐνσαρκώνοντας τὸν ἀναμενό-μενο νέο κόσμο στὰ ὅρια τῆς θε-ανθρωπότητας Αὐτὸ εἶναι βέβαιααἰσθητό ὅπου σώζεται τὸ ὀρθόδο-ξο ndash πατερικὸ φρόνημαΤί σημαίνει ΝεοndashΡωμηόςὍλοι οἱ λαοὶ τῆς αὐτοκρατορίας

θὰ συνδέονται μὲ τὴν κοινὴ πίστη(ὡς φρόνημα) σὲ μία νέα συγγέ-νεια τὴν ἐν Χριστῷ παγndashγένειατῶν Ρωμαίων μὲ σημεῖο ἀναφορᾶςὄχι τὴν Παλαιά ἀλλὰ τὴ Νέα Ρώμηndash Κωνσταντινούπολη Τὰ laquoἐθνικὰraquoὀνόματα δὲν διέκριναν τοὺς λαοὺςδιαιρετικά ἀλλὰ ὑποδήλωναν τὶςἐπαρχίες (αὐτὸ σημαίνει ὁ ὅροςlaquoἔθνοςraquo στὸν 34ο ἀποστολικὸ κα-νόνα) καὶ τὶς γλωσσικὲς ὁμάδες (ἩΡωμανία ποτὲ δὲν ἐπεδίωξε γλωσ-σικὴ ὁμοιομορφία) Ἡ Ὀρθοδοξίαἦταν ὁ πανενωτικὸς σύνδεσμοςτῶν Ρωμαίων Καὶ αὐτὸ βιωνότανἐντονότερα ὅπου ἡ σχέση μὲ τὴνlaquoπατερικότηταraquo ἦταν ἰσχυρότερηΓι᾽ αὐτὸ καὶ τὸ laquoἐθνικὸraquo ὄνομαlaquoρωμαῖοςraquo ταυτίσθηκε μὲ τὸ πε-ριεχόμενο τῆς νέας laquoἐθνικῆςraquoσυν ειδήσεως δηλαδὴ τὴν πίστη

Ρωμαῖος (δηλαδὴ Νέο ndash Ρωμαῖος ἢΡωμηὸς) σημαίνει ὀρθόδοξος Ἡμακραίωνη διαπάλη μεταξὺ Φραγ-κογερμανικοῦ κόσμου καὶ Ρωμαί-ϊκης Ἀνατολῆς ἐπικεντρώθηκε γι᾽αὐτὸ στὴ διεκδίκηση ἀπὸ τοὺς Δυ-τικοὺς τοῦ ὀνόματος laquoρωμαῖοςraquoταυτόσημου μὲ τὸ laquoὀρθόδοξοςraquoἐνῶ στὴ Χριστιανικὴ Ἀνατολὴ προσ - έδωσαν τὰ ὀνόματα laquoΓραικίαraquo καὶlaquoΓραικόςraquo δηλωτικὰ ὄχι τοῦlaquoἑλληνισμοῦraquo καὶ τῆς laquoἑλληνικό-

τηταςraquo ὅπως ἀφελῶς θέλουν κά-ποιοι νὰ πιστεύουν Ἁπλὰ σημαί-νουν laquoχώρα τῶν μὴ (γνησίων) Ρω-μαίων καὶ ἀποσχισθέντων αἱρε-τικῶνraquo Βέβαια αὐτὰ ὅλα μᾶς τὰξεκαθάρισε μὲ τὴν πρωτοποριακὴἐπιστημονικὴ ἔρευνά του ὁ π ἸΡωμανίδης ἀλλὰ εἶναι ἀνάγκη νὰἀναρριπίζονται διότι δὲν ἔχουνσυν ειδητοποιηθεῖ ἀκόμη ἀπὸ πολ-λοὺς ἢ ἀπορρίπτονται ἀσυζητητὶἀπὸ τοὺς εὐρωπαΐζοντες

Οἱ λαοὶ τῆς Ρωμανίας ndash Βυζαντί-ου ἀνάλογα μὲ τὸ βαθμὸ ὀρθοδο-ξοποιήσεώς τους ὑπερβαίνονταςτὸ κριτήριο τῆς καταγωγῆς ἐν -τάσσονταν σὲ μία ἄλλη ἑνότηταστὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα Ἡ ἐκ -κλησιαστικὴ δὲ ἑνότητα ἐπιβίωσεἀδιατάρακτα στὶς σχέσεις τῶνὈρθοδόξων ὡς τὸ 19ο αἰώνα καὶτὴν ἔξαρση τῶν ἐθνι(κι)σμῶνὍταν ἡ πατριαρχικὴ ἐγκύκλιοςτοῦ 1848 ὀνομάζει τὸ laquoλαὸraquo (δηλσύνολο τὸ ὀρθόδοξο ἐκκλησια-στικὸ σῶμα) laquoφύλακαraquo τῆς Ὀρθο-δοξίας ἐκ φρά ζει αὐτὴ τὴ συνεχι-ζόμενη πρα γματικότητα τῆς Ρω-μανίας τὴν ὑπερφυλετικὴ ἑνότη-τα μὲ βάση τὴν πίστη Αὐτὴ τὴνἑνότητα διασποῦσε (καὶ διασπᾶ) ἡαἵρεση (κάθε αἵρεση) ὡς νόθευσηκαί γι᾽ αὐτό ἀπόρριψη τῆς Ὀρθο-δοξίας Ἡ ἀπόρ ριψη δὲ τῆς Ὀρθο-δοξίας εἶχε ὡς συνέπεια τὴν ἀνά-πτυξη ἀντεθνικοῦ ρόλου ὅπωςσυνέβη λχ μὲ τοὺς λεγόμενουςlaquoμονοφυσίτεςraquo στὰ ἀνατολικὰ καὶνότια σύνορα τῆς αὐτοκρατορίαςἢ μὲ τοὺς Βογομίλους στὴ Βαλκα-νικὴ (συνεννοήσεις μὲ Νορμαν-δοὺς) κλπ

Αἱ ρίζαι τοῦ νεωτέρουἐθνικισμοῦ εἰς τὰς αἱρέσεις

Πρέπει δὲ ἐδῶ νὰ λεχθεῖ ὅτι τὰσπέρματα τοῦ νεωτέρου ἐθνικι-σμοῦ ἀπαντοῦν στὶς ἀρχαῖες αἱρέ-σεις καὶ στὴν αἱρετίζουσα διανόη-ση μὲ τὴν ἀναίρεση ἐκ μέρους τωντῆς ὀρθόδοξης καθολικότηταςἜτσι χωρὶς κανένα δισταγμὸ οἱἍγιοι Πατέρες ἀναφέρονταν mdashκαὶἀναφέρονταιmdash στοὺς Ἁγίους τοῦπροφητικοῦ Ἰουδαϊσμοῦ (ἩσαΐαΜωυσῆ Δαβίδ) Ὁ Ἕλληνας ndash καπ-παδόκης Γρηγόριος Νύσσης θὰπροβάλει λχ τὸν Μωυσῆ ὡς πρό-τυπο θεουμένου Οἱ Ἅγιοι Ἐφραὶμκαὶ Ἰσαάκ καύχημα τῆς Ὀρθοδο-ξίας ἦσαν Σύροι ὅπως σήμερα ὡςσέμνωμα τῆς Ὀρθοδοξίας θεω-ροῦμε καὶ μεῖς οἱ laquoἐκ καταγωγῆςraquoἝλληνες τὸν Ἅγιο Σεραφεὶμ τοῦΣάρωφ ἢ τὸν Ὅσιο π Ἰουστῖνο τὸνΣέρβο Οἱ αἱρετικοί ὅμως (πχ οἱἈρειανοί) προετοιμάζοντας τὴνἐμφάνιση τοῦ αὐτοκράτορα Ἰου-λιανοῦ θὰ στρέφονται laquoμονιστικὰraquoστοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες φιλοσό-φους ταυτιζόμενοι κατὰ κάποιοτρόπο μὲ τοὺς σημερινοὺς ἐθνι-κιστὲς ndash ἀρχαιολάτρες ποὺ ἀπορ-ρίπτουν τὴν Παλαιὰ Διαθήκη ὡςlaquoἑβραϊκόraquo () βιβλίο καὶ τοὺς Ἁγί-ους της (Προφῆτες) ὡς laquoἙβραί-ουςraquo Ἡ ΠΔ ὅμως εἶναι ἉγίαΓραφὴ ἡμῶν τῶν Χριστιανῶν οἱΠροφῆτες Ἅγιοι τῆς πίστεώς μαςἰσόκυροι μὲ τοὺς Ἀποστόλους καὶτοὺς Πατέρες μας οἱ δὲ ἍγιοιΜακκαβαῖοι παῖδες μαζὶ μὲ τὴνἉγία μητέρα τους Σολομονὴ καὶ τὸδάσκαλό τους Ἐλεάζαρο τιμῶνταιὡς Ἅγιοι τῆς Ὀρθοδοξίας τὴν 1ηΑὐγούστου διότι τὰ κριτήρια τῆςὈρθοδοξίας ἀκριβῶς δὲν εἶναιἐθνικιστικά ἀλλὰ ὑπερεθνικά

Ἡ αἵρεση πάντα θὰ ἀρνεῖται τὴνκαθολικότητα καί συνεπῶς καὶτὴν ὑπερεθνικότητα κινούμενη σὲπλαίσια σαφῶς φυλετικὰ καὶ ἐθνι-κιστικά Αὐτὸ εἶναι εὐδιάκριτο στὴνπορεία τῆς laquoχριστιανικῆςraquo Εὐρώ-πης καὶ τοῦ δυτικοῦ κόσμου εὐρύ-τερα Ἡ ἀλλοτρίωση στὴν πίστημετὰ τὴν ἐκφράγκευσή της θὰἔχει στὸ χῶρο τῆς ἐθνικῆς συνει-δήσεως σοβαρότατες συνέπειεςὉ ὅρος laquoἔθνοςraquo θὰ ἀποβεῖ στὴ Δύ-ση φυλετικὴ κατηγορία (nation ndashgens) Τί ἄλλο ἐκφράζει ἡ laquoἉγίαΡωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία τοῦ γερμα-νικοῦ ἔθνουςraquo Ὁ Φραγκογερμα-νικὸς ρατσισμός μάλιστα θὰ ἔχειὡς βάση τὸ σῶμα τῶν laquoεὐγενῶνraquoμὲ τὴν τάξη τῶν ὁποίων θὰ ταυτι-σθεῖ τελικὰ τὸ laquoἔθνοςraquo (αὐτὴ τὴνἔννοια ἔχει ὁ ὅρος laquoἔθνος ndash nationraquoστὸ Λούθηρο) Ἀναστροφὴ τῆς πυ-ραμίδας θὰ γίνει στὴ Γαλλικὴ Ἐπα-νάσταση (1789) mdashστὴν ἀρχή τηςβέβαιαmdash ὅπου κατὰ τὸν Ἀββᾶ Si-eyes ὁ ὅρος laquonationraquo ταυτίζεται μὲτὴν laquoτρίτη τάξηraquo χωρὶς ὅμωςἀλλαγὴ νοοτροπίας

4 Ἡ Ὀρθόδοξη καθολικότηταεἶναι ἡ μήτρα στὴν ὁποία κυοφο-ρεῖται ἡ ὑπερεθνικότητα Ὁ μεγά-λος ρωμηὸς πολιτικὸς τοῦ 19ουαἰώνα ὁ ληξουριώτης ριζοσπά-στης Γεώργιος Τυπάλδος ndash Ἰακω-βάτος (1813ndash1882) συνήθιζε νὰλέγει laquoΕἴμεθα πρῶτα Χριστιανοὶ(ὀρθόδοξοι) καὶ μετὰ Ἕλληνεςraquoἀποκρούοντας τὸ ἐθνικιστικὸ σύν-θημα τῶν Βενετσιάνων κατα-κτητῶν καὶ τοῦ νησιοῦ του laquosemoprima Veneziani e poi Christianiraquo Τὸὑπερεθνικό ὅμως στὴν Ὀρθοδο-ξία δὲν ἀναιρεῖ τὸ ἐθνικό Δὲνεἶναι laquoἀνεθνικὴraquo ἡ ὀρθόδοξη πί-στη Δὲν καταργεῖ τὸ ἐθνικὸ στοι-χεῖο ἀλλὰ καὶ δὲν τὸ ἀφήνει νὰλειτουργεῖ διασπαστικά Ὅπου καὶὅταν εἶναι ἀκμαῖο τὸ ὀρθόδοξοφρόνημα ἐκεῖ βιώνεται ἡ οἰκου-μενικότητα καὶ ρωμαίϊκη παναδελ-φότηταmiddot ὅπου ὅμως ἐπικρατεῖ ἡἐνδοκοσμικὴ προοπτικὴ καὶ ἐσχα-

τολογία ἐκεῖ κατισχύει ἡ ἐθνικό-τητα ὡς φυλετισμόςΜὲ laquoδιαφορὰraquo 16 αἰώνων

Ἡ διαχρονικότητα αὐτῆς τῆςὀρθόδοξης συνείδησης ἐπιβεβαι-ώνεται ἀπὸ δύο κείμενα ποὺ ἀπέ-χουν μεταξύ τους 16 αἰῶνες τὴνΠρὸς Διόγνητο Ἐπιστολὴ (β´ αἰ) καὶτὶς Διδαχὲς τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦΑἰτωλοῦ (ιη´ αἰ) Στὸ πρῶτο κείμενοὁρίζεται ὅτι οἱ Χριστιανοὶ laquoπατρίδας

οἰκοῦσιν ἰδίας ἀλλ᾽ ὡςπάροικοιmiddot μετέχουσιπάντων ὡς πολῖται καὶπάνθ᾽ ὑπομένουσιν ὡςξένοιmiddot πᾶσα ξένη πατρίς

ἐστιν αὐτῶν καὶ πᾶσα πατρὶς ξένηraquoΔὲν παύουν δηλαδή νὰ εἶναι laquoπο-λίτεςraquo (καὶ πατριῶτες) ἀλλὰ δὲν δέ-νονται μὲ τὴν προσωρινότητα τοῦκόσμου Αὐτὸ τὸ πνεῦμα ἐκφράζεικαὶ ὁ Πατροκοσμᾶς laquoἩ πατρίδαμου ἡ ψεύτικη ἡ γήϊνη καὶ ματαίαεἶναι ἀπὸ τοῦ Ἁγίου Ἄρτης καὶ ἀπὸτὴν ἐπαρχίαν Ἀποκούρου ἩμεῖςΧριστιανοί μου δὲν ἔχομεν ἐδῶ πα-τρίδα Διὰ τοῦτο καὶ ὁ Θεὸς μᾶςἔβαλεν τὸν νοῦν εἰς τὸ ἐπάνω μέ-ρος διὰ νὰ στοχαζώμεθα πάντοτετὴν οὐράνιον βασιλείαν τὴν ἀλη-θινὴν πατρίδα μαςraquo Ἔτσι σκέπτον-ται οἱ αὐθεντικὰ ὀρθόδοξοι δηλ οἱἍγιοι Ἡ σκέψη δὲ αὐτὴ δὲν εἶναιπροφανῶς ἐθνικιστική ἀλλὰ οὔτεκαὶ διεθνιστική Διότι ὅπως ἐλέχθηδὲν καταργεῖται ὁ ἐθνισμὸς καὶ ἡἐθνότητα ἀλλὰ ἱεραρχεῖται στὸlaquoπραγματικόraquo ποὺ εἶναι τὸ αἰώνιοΚαὶ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ κατηγορή-σει τὸν Πατροκοσμᾶ γιὰ laquoἐθνικὴμειοδοσίαraquo

Ἡ Ἐκκλησία ὡς ἐν Χριστῷ κοι-νωνία μὲ τὴ λατρεία της κυρίωςδιασώζει εἰς πεῖσμα τῆς πολιτικῆςκαὶ διπλωματίας τὴν ἑνότητα καὶοἰκουμενικότητα τῆς Ρωμανίας Βυζαντίου μὲ ἑνωτικὸ σύνδεσμοτὴν ὀρθόδοξη πίστη Γι᾽ αὐτὸ καὶ πα-ραμένει ἡ Ἐκκλησία ὡς σῶμα laquoτὸΒυζάντιο μετὰ τὸ Βυζάντιοraquo (ΝικΓιόργκα) Ἡ Ρωμαίϊκη αὐτοκρατο-ρία συνεχίζεται μὲ ἕνα ἄλλο τρόποὑπάρξεως μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶμαζὶ ἡ ὑπερεθνικότητα καὶ ὑπερφυ-λετικότητά της Μόνο ὅταν ἀποδυ-ναμώνεται ἡ ἐσωτερικὴ σχέση μὲτὴν ὀρθόδοξη παράδοση τότε ἀνα-τρέπονται αὐτὲς οἱ ἰσορροπίες

Ἀσυμβίβαστοςμὲ τὴν Ὀρθοδοξίαν

5 Ἔχει ὅμως ἰδιαίτερη σημα-σία τὸ γεγονός ὅτι ὁ laquoφυλετισμὸςraquo(ρατσιστικὸς ἐθνικισμὸς) καταδικά-σθηκε συνοδικὰ στὴν Κωνσταντι-νούπολη τὸ 1872 μὲ ἀφορμὴ τὶςπρῶτες ἐκρηκτικὲς ἐκφάνσεις τοῦἐθνικισμοῦ στὴ Βαλκανική τὸ πρα-ξικοπηματικὸ Ἑλλαδικὸ αὐτοκέφα-λο (1833) καὶ τὴ Βουλγαρικὴ Ἐξαρ-χία (1870) Πρέπει δὲ νὰ λεχθεῖ στὴσυνάφεια αὐτή ὅτι ἐμεῖς οἱ Ἕλλη-νες κινούμενοι στὸ σύνδρομο τοῦἐξευρωπαϊσμοῦ καταλύσαμεπρῶτοι τὴν ὑπερεθνικὴ παράδοσητῆς Ρωμηοσύνης οἱ πολιτικὲς δὲἩγεσίες τῶν ὀρθοδόξων ἐθνῶντῆς Βαλκανικῆς ἀκολουθοῦν μὲσχολαστικὴ ἀκρίβεια ὅλες τὶς πολι-τειοκρατικὲς αὐθαιρεσίες τοῦἑλλαδικοῦ χώρου χρησιμοποιών-τας τες μόνιμα ὡς προηγούμενο

Ἡ Σύνοδος τοῦ 1872 ἀντιμετώπι-σε τὸν ἐθνοφυλετισμὸ (ἐθνικισμὸ)ὡς αἵρεση Βέβαια ἀναφέρεταιστὸ laquoβουλγαρικὸν ζήτημαraquo διότιτὸ laquoἑλλαδικὸνraquo εἶχε laquoλυθεῖraquo τὸ1850 Ὁ φυλετισμὸς χαρακτηρίζε-ται ἀσυμβίβαστος μὲ τὴν Ὀρθοδο-ξία ὡς προβολὴ τῆς φυλῆς καὶ τοῦἔθνους εἰς βάρος τῆς πίστεως μὲσυνέπεια τὴ διάσπαση τῆς ἑνότη-τας τῆς Ἐκκλησίας Τὸ κείμενοεἶναι σαφές καταδικάζει τὶς φυλε-τικὲς διακρίσεις καὶ ἐθνικὲς ἔριδεςκαὶ τὶς διχοστασίες ποὺ ἀναιροῦντὴν laquoἑνότητα τῆς πίστεωςraquo Ὁ φυ-λετισμὸς (ἐθνικισμὸς) καταδικάζε-ται ὡς laquoκαινὴ δόξαraquo laquoξένοςraquo πρὸςτὴν ὀρθόδοξη παράδοση καὶ laquoνεω-τερικὴ λύμηraquo Ἡ Ἐκκλησία mdashὑπο-στηρίζεταιmdash δὲν μπορεῖ νὰ γίνειποτὲ laquoἐθνικήraquo δηλαδὴ laquoφυλετι-κήraquo Καὶ αὐτό πράγματι ἦταν τὸκαίριο πρόβλημα γιὰ τὴ βαλκανικὴπραγματικότητα τὸ 19ο αἰώναὅταν μὲ τὴν ἐπίδραση τῆς Γαλ-λικῆς Ἐπανάστασης καὶ τῶν εὐρω-παϊκῶν ἐθνικισμῶν ἡ ἀναφορὰ δὲνἦταν πιὰ στὴν laquoἐν Ἑλλάδιraquo στὴνlaquoἐν Βουλγαρίᾳraquo ἢ στὴν laquoἐν Σερ-βίᾳraquo Ὀρθοδοξία ἀλλὰ στὴν laquoἑλλη-νικὴraquo (ὄχι ἑλλαδική) στὴ βουλγα-ρικὴ καὶ στὴ σερβικὴ ὈρθοδοξίαἩ Ὀρθοδοξία ἔτσι ἀπὸ παράγωνἑνότητας καὶ συνοχῆς γίνεται δύ-ναμη διασπάσεως διότι φιλτράρε-ται μὲ τὶς ἐθνικιστικὲς ἰδέες ποὺὑποτάσσουν τὴν καθολικότητα τῆςπίστεως στὴν ἐθνικιστικὴ ndash φυλε-τικὴ ἰδέα Εἶναι ἐπίκαιρος ἐδῶ καὶπάλι ὁ λόγος τοῦ Γ Ἰακωβάτου laquoΟἱἈλβανοὶ τῆς Ἠπείρου (ὅταν εἶναι)ὀρθόδοξοι εἶναι Ἕλληνεςmiddot ἅμαεἰσεχώρησεν ὁ ὄφις τοῦ παπισμοῦεἰς τὴν Ἀλβανίαν καὶ τὸ ἥμισυαὐτῆς ἐγένετο παπικόν δὲν εἶναιἝλληνεςraquo Καὶ σ᾽ ἄλλο σημεῖοlaquoἌνευ θρησκείας (ἐννοεῖ ὀρθοδο-ξίας) Φράγκοι Ἀλβανοί ΒλάχοιΜετὰ θρησκείας ὁμογενεῖςraquo (δηλτοῦ ἰδίου γένους ὀρθόδοξοι καὶἝλληνες) Ἔχει μεγάλη σημασίαὅτι τὴ συνοδικὴ ἀπόφαση τοῦ 1872ὑπέγραψαν καὶ πρώην Οἰκουμενι-κοὶ Πατριάρχες ἀλλὰ καὶ οἱ Πα-τριάρχες Ἀλεξανδρείας Σωφρό-νιος καὶ Ἀντιοχείας Ἱερόθεος καὶ ὁἈρχιεπίσκοπος Κύπρου Σωφρό-νιος Ὁπότε τὸ κείμενο ἔλαβε παν -ορθόδοξη σημασία

Ἡ δυναμικὴτῆς Ὀρθοδοξίας

εἰς τὸν σύγχρονον κόσμον6 Ἀπὸ τὶς προϋποθέσεις αὐτὲς

προσδιορίζεται ἡ δυναμική ποὺμπορεῖ νὰ ἀναπτύξει ἡ Ὀρθοδοξίαστὴ σημερινὴ κρίση τοῦ εὐρωπαϊ-κοῦ καὶ βαλκανικοῦ χώρου Ἡ Ὀρ -θοδοξία ὅμως προϋποθέτει ὀρθο-δόξους πατερικὸ δηλαδὴ φρόνημακαὶ καθολικότητα σκέψης Ἡ ὀρθο-δοξολογία εἶναι εὔκολη ἀκόμη καὶγιὰ πολιτικούς ποὺ τὴν ἀγνοοῦν ἢ

τὴν ἀπορρίπτουν μὲ τὴν πολιτικὴ ἢκαὶ τὴ βιοτή τους Ἡ Ὀρθοδοξίαὅμως μόνο μέσα στὴν ἐν Χριστῷἐλευθερία μπορεῖ νὰ λειτουργήσεικαὶ νὰ ἀποβεῖ εὐεργετικὴ στὰὀρθόδοξα ἔθνη Ἡ ὑποταγὴ τῆςὈρθοδοξίας σὲ ὁποιαδήποτε πολι-τικὴ τὴν ἀποδυναμώνει πολὺ δὲπερισσότερο ἡ ταύτισή της μὲὁποιαδήποτε πολιτικὴ ἢ ἰδεολογίαΔιότι ἡ Ὀρθοδοξία ἰδεολογικοποι-ούμενη ἀποορθοδοξοποιεῖται ἩὈρθοδοξία εἶναι Χριστοκεντρικὸφρόνημα καὶ συνείδηση ποὺἐνσαρκώνεται σὲ τρόπο ζωῆς καὶμόνο μέσα στὰ ὅρια αὐτὰ τῆς ἁγιο-πνευματικῆς ἐμπειρίας μπορεῖ νὰπαραμείνει δύναμη ἑνοποιητικὴ καὶνὰ ἀναπτύξει τὴν ἑνωτικὴ δυναμι-κή της

Οἱ ὀλιγότερο εὐρωπαϊκὰ ἐξελι -γμένοι ἢ προσανατολισμένοι ὀρθό-δοξοι ἀδελφοί μας στὰ Βαλκάνιακαὶ οἱ Ρωμαιορθόδοξοι (ροὺμndashὀρτοντὸξ) τῆς Ἐγγὺς καὶ ΜέσηςἈνατολῆς συνεχίζουν νὰ ζοῦν συν -ειδησιακὰ στὴν πανενότητα τοῦρωμαίϊκου ndash ὀρθοδόξου ΓένουςἜτσι ἐνῶ οἱ πολιτικὲς ἐπιλογὲςτῶν ἡγεσιῶν τους ἐνίοτε λειτουρ-γοῦν διασπαστικά ἡ ρωμαίϊκη ndashὀρθόδοξη συνείδηση δημιουργεῖἑνότητα ὑπερεθνική μὲ τὴ συνεχῆἀδελφοποίηση ὅλων τῶν Ὀρθοδό-ξων μέσα στὸ Κυριακὸ Σῶμα τὴνἘκκλησία

Ἡ ἐν Χριστῷ λειτουργίατῆς Ὀρθοδόξου συνειδήσεως

Μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ διὰ τῆςὈρθοδοξίας ζοῦν ἡ Ρωμανία καὶ ἡἑνότητά της Γύρω ἀπὸ τὴν ἉγίαΤράπεζα καὶ μὲ τὴ συμμετοχὴ στὴνΕὐχαριστιακὴ σύναξη καὶ σύνολητὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας πραγματώ-νεται ἡ ὑπερεθνικὴ ἑνότητά μαςστὰ ὅρια τῆς laquoκατὰ Θεὸν πατρί-δοςraquo Ἡ ἐν Χριστῷ λειτουργία τῆςὀρθοδόξου συνειδήσεως σώζει τὴνἁρμονικὴ καὶ ἰσόρροπη σύνδεσηἐθνικότητας καὶ ὑπερεθνικότηταςμέσα στὴν ἁγιοπνευματικὴ ζωὴ καὶσχέση καὶ ὄχι ἁπλὰ στὶς laquoὀρθοδο-ξολογίεςraquo καὶ τὶς προτάσεις γιὰlaquoὀρθόδοξα τόξαraquo τῶν ὀρθοδοξο-λογούντων καί ἴσως ἀγνοούντωνπαντάπασι τὴν Ὀρθοδοξία ὡς ζωὴlaquoἐν Χριστῷraquo καὶ ἐν laquoἉγίῳ Πνεύμα-τιraquo Χωρὶς πατερικὸ φρόνημα καὶἐμπειρία κάθε λόγος γιὰ τὴνὈρθοδοξία εἶναι ἁπλὴ πολιτικὴ καὶγι᾽ αὐτὸ δὲν πείθει τοὺς Ὀρθοδό-ξους

Μέσα στὴν ἁγιοπνευματικὴἀτμόσφαιρα τῆς Ὀρθοδοξίας ὁΣέρβος πράγματι εἶναι Ἕλληναςκαὶ ὁ Ἕλληνας Σέρβος ἀλλὰ καὶἈφρικανὸς καὶ Ἀσιάτης καὶ Ἀμερι-κανὸς καὶ Εὐρωπαῖος Στὴν τραγω-δία τῆς τέως Γιουγκοσλαβίας ὁἝλληνας Ὀρθόδοξος δὲν συνέπα-σχε μὲ τοὺς Σέρβους διότι παρα-δοσιακὰ καὶ αὐτοὶ εἶναι ὀρθόδοξοιἀλλὰ διότι (καὶ ὅταν) εἶναι laquoἐν δι-καίῳraquo ἀγωνιζόμενοι γιὰ τὴν ἱστο-ρικὴ ὕπαρξη καὶ συνέχειά τους Τὸἴδιο δὲν συμπαριστάμεθα μόνοστοὺς Βορειοηπειρῶτες ἐπειδὴεἶναι Ἕλληνες ἀλλὰ σ᾽ ὅλους τοὺςἈλβανοὺς Ὀρθοδόξους διότι ἀδι-κοῦνται Ἡ ὀρθόδοξη συν είδησηεἶναι ἐξ ἄλλου ὑπὲρ τῶν μου-σουλμάνων ὅταν καὶ αὐτοὶ ἀδι-κοῦνται καὶ καταπιέζονται Ἂν δὲνἐνεργεῖ ἔτσι ἡ ὀρθόδοξη συνείδη-ση δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ὀρθόδοξηΓι᾽ αὐτὸ δὲν μποροῦν νὰ ὑπάρξουνποτὲ συμπαγῆ καὶ μονοδιάσταταlaquoὀρθόδοξα τόξαraquo ὅπως τὰ θέλουνοἱ πολιτικοί ἐνεργοῦντες κατὰ κα-νόνα μὲ κοσμικὸ πνεῦμα καὶ προ-ϋποθέσεις Σὲ τελευταία ἀνάλυσηπρέπει νὰ γίνει κατανοητό ὅτι δὲνὑπάρχουν σήμερα laquoὀρθόδοξοιλαοὶraquo ἢ laquoὀρθόδοξες κυβερνήσειςraquoποὺ μποροῦν νὰ ἐνεργοῦν καθο-λικὰ laquoὀρθοδόξωςraquo ἀλλὰ μόνοὀρθόδοξα πρόσωπα στοὺς λαοὺςκαὶ ἴσως καὶ σὲ κυβερνήσεις καὶμόνο αὐτὰ μποροῦν νὰ ἐνεργή-σουν ὀρθόδοξα Ὅπως ὅμως ἡχωρὶς ὀρθόδοξους προϋποθέσειςὀρθοδοξολογία ἀποβαίνει ἐπι-βλαβὴς γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία τὸ ἴδιοκαὶ ἡ θρησκειοποίηση τῆς Ὀρθο-δοξίας συμπορευόμενη σὲ μᾶςτοὺς νεο-ἕλληνες μὲ τὴν ἀρχαι-οπληξία καὶ ἑλληνομανία βοηθεῖτὴν ἀνάπτυξη τοῦ ἐθνικισμοῦ ndash ρα-τσισμοῦ ὁδηγώντας στὴν ἀπορθο-δοξοποίηση τοῦ λαοῦ μαςἈρνητικὸς διὰ τὴν Πίστιν

τὴν Παράδοσινκαὶ τὸ Ἔθνος

Ὅπως ὅμως ἀποδεικνύουν τὰπράγματα δὲν ἐργάζονται μόνο οἱἀρχαιόπληκτοι ἐθνικιστὲς ἐναντίοντοῦ ἀληθινοῦ πατριωτισμοῦ ndash ἐθνι-σμοῦ ἀλλὰ καὶ πολλοὶ ἀθεράπευταεὐρωπαϊστές Ἐνῶ ὅλο τὸ 19ο καὶ20ὸ αἰώνα ἡ Εὐρώπη καλλιεργοῦσετὴν ἐθνι(κιστι)κὴ ὑστερία στὰ Βαλ-κάνια γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ἔχει εὔχρη-στα προτεκτοράτα σήμερα μέσαστὴν προοπτικὴ τῆς ἙνωμένηςΕὐρώπης χρησιμοποιώντας ὡςὄργανα κάποιους κονδυλοφόρουςτοῦ δημοσιογραφικοῦ ἀλλὰ καὶτοῦ ἐπιστημονικοῦ χώρου ἐπιδιώ-κει νὰ ἀμβλύνει ὥσπου νὰ τὸ νε-κρώσει τὸ ἐθνικὸndashπατριωτικὸ φρό-νημα ἐνῶ κύκλοι της ἐμμένουνπεισματικὰ στὸν ἐθνικισμὸ ndash ρατσι-σμό τους Εἶναι ἀνάγκη συνεπῶςνὰ συνειδητοποιήσουν καὶ οἱἝλληνες laquoἐθνικιστέςraquo ὅτι μὲ τὴντακτική τους συμπλέουν τελικάμὲ τὸν εὐρωπαϊκὸ ἐθνικισμὸ ndash ρα-τσισμό δολοφονώντας τὸν αὐθεν-τικὸ πατριωτισμό ποὺ θεμελιώνε-ται μόνο στὴν ἄδολη φιλανθρωπίατῆς Ὀρθοδοξίας τῶν Ἁγίων μαςΠαράλληλα ὅμως βλάπτουν καὶ τὴνὑπερεθνικὴ ρωμαίικη ἑνότητα τοῦἙλληνισμοῦ μὲ τὴν ὑποτίμηση τῆςὈρθοδοξίας ἢ τὴν laquoἐθνικοποίησήraquoτης δηλαδὴ τὴ διαστρέβλωση τῆςκατ᾽ ἐξοχὴν ἑνοποιητικῆς μας δύ-ναμης στοὺς δύσκολους καιρούςμας Τελικὰ ὁ μὲ αὐτὴ τὴν ἔννοιαlaquoἐθνικισμὸςraquo δὲν ἀποβαίνει ἀρνη-τικὴ δύναμη μόνο γιὰ τὴν πίστη καὶπαράδοσή μας ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ ἴδιοτὸ Ἔθνος τὸ ὁποῖο διατείνεται ὅτιθέλει νὰ προφυλάξει

ΕΘΝΟΣ ndash ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΦΡΟΝΗΜΑ

Τοῦ Πρωτοπρεσβ Γεωργίου Δ ΜεταλληνοῦὉμοτίμου Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Ὁ ΟἰκουμενικὸςΠατριάρχης

εἰς τὸ ΡέθυμνονὉ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ

Βαρθολομαῖος θὰ ἐπισκεφθῆ τὴνΚρήτην καὶ συγκεκριμένως τὴνἹερὰν Μητρόπολιν Ρεθύμνης καὶΑὐλοποτάμου κατὰ τὴν 2αν καὶ 3ηνΣεπτεμβρίου ὕστερα ἀπὸ πρόσ -κλησιν τοῦ οἰκείου ΜητροπολίτουΔιὰ τὴν ὀργάνωσιν τῆς ἐπισκέψε-ως ἐπραγματοποιήθη σύσκεψις εἰςτὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν εἰς τὴνὁποίαν ἔλαβον μέρος ἡ Ἀντιπερι-φερειάρχης κ Μαρία Μονῆ ὁ Δή-μαρχος Ρεθύμνης κ Γ Μαρινάκηςὁ Ἀστυνομικὸς Διευθυντής κἘμμ Παραδουλάκης καὶ ἐκπρόσω-πος τοῦ Διοικηκοῦ τοῦ 547 ΑΜΤΠ Ρεθύμνης

Σελὶς 6η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Τάφον τό Καθολικόν καί τόν Γολ-γοθᾶνraquo

Χαρακτηρίσαμε ὡς βλάσφημοτό παράδειγμα τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριάρχου καί ὡς βλασφημία τήνπράξη τῆς ἐκ μέρους Ὀρθοδόξωνἱεραρχῶν προσφορᾶς ὡς δώρουτοῦ Κορανίου τό ὁποῖο μάλιστα οἱδωρίζοντες καί ἄλλοι χαρακτηρί-ζουν ὡς ldquoἱερόrdquo Οἱ μή εἰδότες τήνὈρθόδοξη παράδοση καί διδα-σκαλία ἀλλά κυρίως οἱ δηλητη-ριασμένοι ἀπό τό ἐπικρατοῦνπνεῦμα τοῦ διαθρησκειακοῦ Συγ-κρητισμοῦ τῆς ldquoΝέας Ἐποχῆςrdquo θάἐκτιμήσουν ὅτι ὁ χαρακτηρισμόςlaquoβλασφημίαraquo εἶναι τουλάχιστονὑπερβολικός οἱ ἐξ αὐτῶν δέ πρό-χειροι καί πρόθυμοι εἰς συκοφαν-τίες καί χαρακτηρισμούς θά σπεύ-σουν νά μᾶς κολλήσουν τήν ἐτι-κέττα τοῦ φονταμενταλιστοῦ τοῦταλιμπάν τοῦ ζηλωτοῦ ὅπως συν -ηθίζουν τόν τελευταῖο καιρό γιάὅσους ἀγωνιζόμαστε γιά τήν δια-τήρηση ἀνόθευτης τῆς Ὀρθόδο-ξης πίστης καί ζωῆς Θά ἐπικαλε-σθοῦν κάποιους λόγους γιά νά δι-καιολογήσουν αὐτές τίς ἐνέργει-ες ὅπως πχ ὅτι οἱ ἐκκλησίεςαὐτές (ΚωνσταντινουπόλεωςἈλεξανδρείας Ἱεροσολύμων) δια-βιοῦν σέ ἰσλαμοκρατούμενεςχῶρες καί ὡς ἐκ τούτου εἶναιἐμπερίστατες ἑπομένως δικαιο-λογοῦνται κάποιες ἐνέργειες τῶνπροκαθημένων τους γιʼ αὐτό καίδέν πρέπει νά εἴμαστε αὐστηροίστίς κρίσεις μας

Εἶναι πάντως γνωστό καί ἰσχύειὡς ἀξίωμα ὅτι εἰς τά θέματα τῆςπίστεως δέν ἐπιτρέπονται οἰκονο-μίες καί συγκαταβάσεις Αὐτές δι-καιολογοῦνται μόνον σέ θέματαπνευματικῆς ζωῆς καί καθοδηγή-σεως πχ στό θέμα τῆς νηστείαςκαί σέ ἄλλα ldquoπρός ἀποτροπήν μεί-ζονος κακοῦrdquo Σέ θέματα πίστεωςδέν ἐπιτρέπεται ἄσκηση οἰκονο-μίας διότι αὐτό τό ὁποῖο θέλεις νάἀποτρέψεις τό laquoμεῖζον δηλαδήκακόraquo τό διαπράττεις ὁ ἴδιος ὁἀσκῶν τήν οἰκονομία μέ τήν προσ -βολή καί ἀθέτηση τῆς πίστεωςπού εἶναι τό laquoμεῖζον ἀγαθόνraquoμεῖζον ὅλων διότι ὁδηγεῖ στήν σω-τηρία Γιʼ αὐτό καί προκειμένου νάμή ἀρνηθοῦμε ἤ νά μή ἀλλοι-ώσουμε τήν πίστη καί χάσουμετήν σωτηρία πρέπει ἀκόμη καί τόμεῖζον τῶν ἀνθρωπίνων ἀγαθῶντήν ζωήν μας νά θυσιάζουμεὅπως ἔπραξαν οἱ Ἅγιοι Μάρτυρεςκαί Νεομάρτυρες Διότι laquoτί ὠφε-λήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδήσῃ τόνκόσμον ὅλον καί ζημιωθῇ τήν ψυ-χήν αὐτοῦ ἤ τί δώσει ἄνθρωποςἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦraquo1

Εἶναι βέβαια αὐτονόητο ὅτιὅσοι δωρίζουν τό Κοράνιο καί μά-λιστα χαράσσουν σέ πλακέτες χω-ρία ἀπό τό περιεχόμενό του ὅπωςἔπραξε ὁ πατριάρχης Ἱεροσολύ-μων πιστεύουν ὅτι τό Κοράνιοἔχει μεγάλη ἀξία καί ἀξίζει νά τόπροσφέρει κανείς ὡς δῶρο Δένδωρίζεις κάτι πού δέν ἔχει ἀξίαΣτήν περίπτωση δέ πού ἰσχυρισθεῖκανείς ὅτι ἐπειδή γνωρίζουν ὅτιγιά τούς δωρολῆπτες ἔχει ἀξίαἄσχετα μέ τήν ἀξία πού τοῦ προσ-δίδει ὁ δωρεοδότης γιʼ αὐτό τόπροσφέρουν καί πάλι ἡ πράξηεἶναι κατακριτέα καί δέν ταιριάζεισέ Χριστιανούς καί μάλιστα ποιμέ-νεςmiddot τό νά ἀποκρύπτεις αὐτό πούπιστεύεις καί νά ὑποκρίνεσαι ὅτισυμφωνεῖς γιά κάτι πού δέν πι-στεύεις αὐτό εἶναι κοροϊδία καίπαραπλάνηση Θά μποροῦσαν νάτό εἶχαν πράξει καί οἱ παλαιοί Ἅγι-οι Μάρτυρες καί οἱ Νεομάρτυρεςὑποκρινόμενοι ὅτι πιστεύουν στήνἀξία τῶν εἰδώλων καί τοῦ Μωάμεθκαί νά γλιτώσουν τό μαρτύριοὅπως τούς συνιστοῦσαν ἄλλωστεπολλοί κατά κόσμον φρόνιμοι καίσυνετοί Καθῆκον ὅλων τῶν Χρι-στιανῶν καί ἰδιαίτερα τῶν ποιμέ-νων εἶναι νά ὁμολογοῦν τήν ἀπο-κλειστικότητα καί μοναδικότητατῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας ὅτι laquoοὐκἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρίαmiddotοὐδέ γάρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπότόν οὐρανόν τό δεδομένον ἐνἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναιἡμᾶςraquo2 Τό περισσότερο βλαπτικόκαί ζημιογόνο ἀνάξιο τῆς ἀποστο-λικῆς καί πατερικῆς διδαχῆς καίβιοτῆς εἶναι ὅτι καθησυχάζουντούς δωρεολῆπτες Μουσουλμά-νους ὅτι εἶναι καλός ὁ δρόμος τοῦΚορανίου ἀξίζει νά πιστεύει κα-νείς στό Κοράνιο δέν χρειάζεταινά πιστεύσει ὁ Μουσουλμάνοςστό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καίστό Εὐαγγέλιό του γιά νά σωθεῖΕἶναι αὐτό ὁμολογία τῆς εἰς Χρι-στόν πίστεως Δέν τρομάζουν καίδέν φοβοῦνται οἱ μεγαλόσχημοικαί μεγαλώνυμοι πρωθιεράρχεςτήν ἐπισήμανση τοῦ Κυρίου laquoπᾶςὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπρο-σθεν τῶν ἀνθρώπων ὁμολογήσωκἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πα-τρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖςmiddot ὅστιςδʼ ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεντῶν ἀνθρώπων ἀρνήσομαι αὐτόνκἀγώ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μουτοῦ ἐν οὐρανοῖςraquo3 Πιστεύουνστό Εὐαγγέλιο ἤ ὄχι

Ἐάν μέ τίς ldquoοἰκονομίεςrdquo καί δι-πλωματίες νομίζουν ὅτι θά σώσουντόν Χριστιανισμό στόν ἰσλαμοκρα-τούμενο χῶρο ὅπου διαβιοῦν δια-πράττουν τεράστιο ἱστορικό καίθεολογικό λάθος γιατί παραγνω-ρίζουν τήν δύναμη τοῦ Κυρίου ὉΧριστιανισμός διεσώθη καί ἐθριάμ-βευσε σέ δύσκολες καί σέ εἰρηνι-κές ἐποχές ὅταν οἱ Χριστιανοίζοῦσαν εὐσεβῶς καί δικαίωςἐγκαταλείφθηκε δέ ἀπό τήν σκέ-πουσα Χάρη τοῦ Θεοῦ σέ περιό-δους ἀποστασίας καί ἠθικῆς χαλα-ρώσεως Μήπως ἡ συρρίκνωση τοῦΧριστιανισμοῦ σήμερα σέ κάποιεςπεριοχές εἶναι ἀπόρροια τῆς δι-καίας ἐγκαταλείψεως τοῦ πάνταδυναμένου καί ὑπεράνω ὅλων τῶνἰσχυρῶν τῆς γῆς ἱσταμένου Κυρί-ου Ἄς ξαναδιαβάσουν τό βιβλίοτῆς Ἀποκαλύψεως γιά νά διαπι-

στώσουν ποιός καί γιατί σώζει τίςἐκκλησίες ἤ τίς ἀφήνει νά ἀφανι-σθοῦν ὅπως ἀφανίσθηκαν οἱ ἑπτάλαμπρές ἐκκλησίες τῆς Μικρα-σίας τῆς Ἐφέσου τῆς Σμύρνηςτῆς Περγάμου τῶν Θυατείρωντῶν Σάρδεων τῆς Φιλαδελφείαςτῆς Λαοδικείας Ἐπαινεῖται ὁ ἐπί-σκοπος τῆς ἐκκλησίας τῆς Περγά-μου διότι ἐνῶ ζεῖ σέ σατανοκρα-τούμενο περιβάλλον ἐν τούτοιςἐκράτησε τήν πίστη του καί μάλι-στα ὁ πρό αὐτοῦ ἐπίσκοπος Ἀντί-πας ἔφθασε μέχρι τοῦ μαρτυρίουmiddotlaquoΟἶδα τά ἔργα σου καί ποῦ κατοι-κεῖςmiddot ὅπου ὁ θρόνος τοῦ Σατανᾶmiddotκαί κρατεῖς τό ὄνομά μου καί οὐκἠρνήσω τήν πίστιν μου καί ἐν ταῖςἡμέραις αἷς Ἀντίπας ὁ μάρτυς μουὁ πιστός ὅς ἀπεκτάνθη παρʼ ὑμῖνὅπου ὁ Σατανᾶς κατοικεῖraquo4 Περισ-σότερο ἐνθαρρυντικά καί ἀποκα-λυπτικά εἶναι ὅσα λέγονται στόνἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Φιλα-δελφείαςmiddot κανένας δέν μπορεῖ νάφέρει σέ ἀδιέξοδο νά δυσκολέψειτούς πιστούς ὅταν τηροῦν ἀνό-θευτη τήν πίστη Ἀντίθετα οἱ πόρ-τες γιʼ αὐτούς θά εἶναι πάντοτεἀνοικτές ὅσο μικροί καί ἀδύνατοικαί ἄν εἶναι Θά ἔλθουν τελικῶς οἱδυνατοί νά τούς προσκυνήσουνκαί σέ κάθε περίπτωση ἄν κρατή-σουν αὐτά πού ἔχουν τήν πίστητους θά ἐπέμβει ταχύτατα ὁ Θεόςκαί δέν θά πάρει κανείς τό στεφά-νι πού τούς ἀξίζει laquoΟἶδα σου τάἔργα-ἰδού δέδωκα ἐνώπιόν σουθύραν ἀνεῳγμένην ἥν οὐδείς δύ-ναται κλεῖσαι αὐτήνmiddot- ὅτι μικράνἔχεις δύναμιν καί ἐτήρησάς μουτόν λόγον καί οὐκ ἠρνήσω τό ὄνο-μά μου ᾽Ιδού δίδωμι ἐκ τῆς συνα-γωγῆς τοῦ Σατανᾶ τῶν λεγόντωνἑαυτούς Ἰουδαίους εἶναι καί οὐκεἰσίν ἀλλά ψεύδονταιmiddot ἰδού ποι-ήσω αὐτούς ἵνα ἥξουσι καί προσ -κυνήσουσιν ἐνώπιον τῶν ποδῶνσου καί γνῶσιν ὅτι ἐγώ ἠγάπησάσε ἔρχομαι ταχύmiddot κράτει ὅ ἔχειςἵνα μηδείς λάβῃ τόν στέφανόνσουraquo5

Ἐξαίροντας καί τιμώντας τό Κο-ράνιο οἱ πατριάρχες καί ὅσοιἄλλοι ὑποτάσσονται στόν σατα-νοκρατούμενο κόσμο καί οὐσια-στικῶς ἀρνοῦνται τήν πίστη στόνΧριστό Περιμένουν λοιπόν μετάἀπό αὐτό καί πολλά ἄλλα νά δια-σωθοῦν οἱ ἐκκλησίες τῶν ὁποίωνπροΐστανται Περί τοῦ ὅτι ἡ θετικήὑπέρ τοῦ Κορανίου στάση ἀποτε-λεῖ ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελίου καίπροσβολή τῶν Ἁγίων Μαρτύρωνἀναπτύξαμε ἀναλυτικά σέ βιβλίοπού γράψαμε πρό δεκαετίας περί-που μέ τίτλο laquoΔιαθρησκειακές Συν -αντήσεις Ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελί-ου καί προσβολή τῶν Ἁγίων Μαρ-τύρωνraquo μέ πλούσιο ἁγιογραφικόκαί πατερικό ὑλικό Στήν παροῦσαπερίπτωση ἐπιλέγουμε νά παρου-σιάσουμε ἐλάχιστα ἀπό ὅσα λέγειἕνας Ἱεροσολυμίτης καί Σαββαΐ-της Μέγας Ἅγιος καί Θεολόγος ὁἍγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός ἀπότά ὁποῖα προκύπτει σαφέστατα σέπόσο μεγάλη βλασφημία περιπί-πτουν ὅσοι τιμοῦν τό Κοράνιο τόὁποῖο ἐκτός τοῦ ὅτι ἀρνεῖται τήνθεότητα τοῦ Χριστοῦ παρουσιάζειτόν ἴδιο νά διαψεύδει ὅτι εἶναι Θε-ός καί ὅτι αὐτά πού γράφονται στόΕὐαγγέλιο γιʼ αὐτόν εἶναι ψευδῆΣυμφωνοῦν λοιπόν καί τά ἀποδέ-χονται αὐτά οἱ δωρηταί τοῦ Κο-ρανίου οἱ διάδοχοι τῶν ἉγίωνἈποστόλων καί ὑμνηταί τῶν ἉγίωνΜαρτύρων οἱ διδάσκαλοι τοῦΕὐαγγελίου Ψευδόμενο Εὐαγγέ-λιο διδάσκουν καί σέ ψευδοθεό πι-στεύουν Μπορεῖ νά ἰσχυρισθεῖ ὁπατριάρχης Ἱεροσολύμων ὅτι ἀκο-λουθεῖ τήν ἱεροσολυμιτική καίσαββαϊτική παράδοση τοῦ ἉγίουἸωάννου Δαμασκηνοῦ

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός(680-754) γεννήθηκε ἀνατράφηκεκαί ἔζησε σέ ἰσλαμικό περιβάλλονχωρίς αὐτό νά τόν ὁδηγεῖ σέldquoοἰκονομίεςrdquo καί ἀπόκρυψη τῆςἀληθείας Ἐγνώριζε πολύ καλά τόἸσλάμ πολύ περισσότερο μάλισταδιότι καί ὁ ἴδιος καί ὁ πατέρας τουἦσαν ἀνώτατοι πολιτικοί ἀξιωμα-τοῦχοι λόγῳ τῆς ὑψηλῆς των μορ-φώσεως στήν αὐλή τοῦ χαλίφητῆς Δαμασκοῦ Χαρακτηρίζει τόἸσλάμ στό laquoΠερί αἱρέσεωνraquo ἔργοτου ὡς θρησκεία λαοπλάνο καίπρόδρομο τοῦ ἈντιχρίστουlaquoἜστι δέ καί ἡ μέχρι τοῦ νῦν κρα-τοῦσα λαοπλάνος θρησκεία τῶνἸσμαηλιτῶν πρόδρομος οὖσα τοῦἈντιχρίστουraquo Τήν τελείως ἀπορ-ριπτική καί ἀρνητική του γνώμηγιά τό Κοράνιο δέν δίστασε νάἐκφράσει σέ διάλογο μέ Μου-σουλμάνους καί αὐτή ἡ παρρησίακαί ὁμολογία καθιστᾶ περισσότε-

ρο ἀπεχθῆ τήν δειλή ἀντιαποστο-λική καί ἀντιπατερική στάση με-ρικῶν προκαθημένων Ὀνομάζειlaquoψευδοπροφήτηνraquo τόν Μωάμεθκαί λέγει ὅτι αὐτά πού γράφονταιστό Κοράνιο μερικά ἀπό τά ὁποῖαἀντέγραψε ὁ πατριάρχης Ἱεροσο-λύμων σέ πλακέτα καί τά ἐδώρησεστόν Μουφτὴ τῆς Αἰγύπτου εἶναιlaquoγέλωτος ἄξιαraquo εἶναι γιά νάγελᾶς Ἀναφέρεται βέβαια τό Κο-ράνιο καί στόν Χριστό τόν ὁποῖοθεωρεῖ προφήτη καί δοῦλο τοῦΘεοῦ ὅπως καί στήν μητέρα τουΜαρία Ἀρνεῖται ὅμως τήν Σταύ-ρωση ἰσχυριζόμενο ἀπό ἐπίδρασητοῦ Δοκητισμοῦ ὅτι οἱ Ἰουδαῖοιlaquoἐσταύρωσαν τήν σκιάν αὐτοῦraquoὉ Χριστός δέν ἐσταυρώθη οὔτεἀπέθανεmiddot laquoὁ γάρ Θεός ἔλαβεναὐτόν πρός ἑαυτόν εἰς τόν οὐρα-νόν διά τό φιλεῖν αὐτόνraquo Τί νά τάκάνει ὅμως κανείς αὐτά πού φαι-νομενικά δείχνουν κάποιο σεβα-σμό πρός τό πρόσωπο τοῦ Χρι-στοῦ ὅταν στήν συνέχεια βάζει ὁΜωάμεθ τόν ἴδιο τόν Χριστό σέδιαλογική συζήτηση μέ τόν Θεόμετά τήν ἄνοδό του στούς οὐρα-νούς νά ἀρνεῖται ὁ ἴδιος τήν θεό-τητά του καί νά λέγει ὅτι ὅσα γρά-φονται στό Εὐαγγέλιο εἶναι ψεύδηκαί πλάνες Τά καλά λόγια πούὑπάρχουν στό Κοράνιο γιά τό Χρι-στό εἶναι ἁπλῶς τό ἔνδυμα τοῦπροβάτου ὅπως εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Χρι-στός laquoΠροσέχετε δέ ἀπό τῶνψευδοπροφητῶν οἵτινες ἔρχονταιπρός ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτωνἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγεςraquo6

Παραθέτουμε ἐπί λέξει τόν διά-λογο μεταξύ τοῦ Θεοῦ καί τοῦΧριστοῦ ὅπως τόν μεταφράζει ὁἍγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός ἀπότό Κοράνιο (19 29) laquoὮ Ἰησοῦ σύεἶπας ὅτι ldquoΥἱός εἰμι τοῦ Θεοῦ καίΘεόςrdquo Καί ἀπεκρίθη φησίν ὁἸησοῦςmiddot ldquo῞Ιλεώς μοι Κύριεmiddot σύοἶδας ὅτι οὐκ εἶπον οὐδέ ὑπερη-φανῶ εἶναι δοῦλός σουmiddot ἀλλʼἄνθρωποι οἱ παραβάται ἔγραψανὅτι εἶπον τόν λόγον τοῦτον καίἐψεύσαντο κατʼ ἐμοῦ καί εἰσί πε-πλανημένοιrdquo Καί ἀπεκρίθη καί φη-σίν αὐτῷ ὁ Θεόςmiddot ldquoΟἶδα ὅτι σύ οὐκἔλεγες τόν λόγον τοῦτονrdquo Καίἄλλα πολλά τερατολογῶν ἐν τῇτοιαύτῃ συγγραφῇ γέλωτος ἄξιαταύτην πρός Θεοῦ ἐπʼ αὐτόν κα-τενεχθῆναι φρυάττεται7

Ὑπάρχει μεγαλύτερη βλασφη-μία ἀπό αὐτήν ἐναντίον τοῦ Χρι-στοῦ καί τοῦ Εὐαγγελίου τό νάἀρνεῖται κανείς δηλαδή τήν θεό-τητα τοῦ Χριστοῦ καί νά θεωρεῖὅτι τό Εὐαγγέλιο ὄχι ἁπλῶς δένεἶναι θεόπνευστο ἀλλά εἶναιγεμᾶτο ψεύδη ὅτι οἱ Ἅγιοι Εὐαγ-γελισταί εἶναι παραβάτες καίψεῦστες Γιʼ αὐτό δέν τολμοῦν νάδωρήσουν τό Εὐαγγέλιο καί δωρί-ζουν τό Κοράνιο

Δέν θά παρουσιάσουμε τά ἄλλαπολλά τά laquoγέλωτος ἄξιαraquo τοῦ Κο-ρανίου πού σχολιάζει ὁ ἍγιοςἸωάννης Δαμασκηνός Μπορεῖ κα-νείς νά τά βρεῖ στό μνημονευθένβιβλίο μας μαζί μέ γνῶμες πολλῶνἄλλων Πατέρων καί Μαρτύρων

Μετά ἀπό τά ὀλίγα πού παρου-σιάσαμε τό χριστιανικό καθῆκοντῶν δωρητῶν τοῦ Κορανίου εἶναισαφές Ἐάν δέν ἐγνώριζαν τήν δι-δασκαλία τοῦ Κορανίου τώρα πούτήν ἔμαθαν πρέπει νά ζητήσουνδημοσίᾳ συγγνώμην ἀπό τό χρι-στεπώνυμο πλήρωμα πού ἐσκαν-δάλισαν μέ τήν συμπεριφοράτους Ἐάν τήν ἐγνώριζαν τότεὑπέπεσαν στό βαρύ ἁμάρτημα τῆςἀρνήσεως τοῦ Χριστοῦ ἀρνήθη-καν συμφωνοῦντες μέ τό Κορά-νιο πού ἐδώρησαν τήν θεότητατοῦ Χριστοῦ καί τήν θεοπνευστίατοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου Καί ὅπωςστίς περιπτώσεις αὐτές συνέβαι-νε κάποιος καλός πνευματικόςπρέπει νά τούς κατευθύνει στόπῶς πρέπει νά ἐξαλείψουν τό με-γάλο αὐτό ἁμάρτημα ὅπως ἔκα-ναν πολλοί Νεομάρτυρες ἀρνησί-χριστοι Διαφορετικά θά ἀντιμε-τωπίσουν τήν αἰώνια κρίση καί κα-ταδίκη τους ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύ-ριο ὁ ὁποῖος ἀδιάψευστα λέγειlaquoὍς δʼ ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπρο-σθεν τῶν ἀνθρώπων ἀρνήσομαικἀγώ αὐτόν ἔμπροσθεν τοῦ Πα-τρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖςraquo8Ὑποσημειώσεις

1 Μᾶρκ 8 362 Πράξ 4 123 Ματθ 10 32ndash334 Ἀποκ 2 135 Ἀποκ 3 8-116 Ματθ 7 157 PG 94 764ndash7658 Ματθ 10 33

Ἂν ὁ ρόλος τῆς ὀρθοδόξου εἰ -κονογραφίας εἶναι ἡ διακονία τοῦΠαρακλήτου στὸν ἄνθρωπο laquoἐρ -γάτην τῆς ἑνδεκάτης ὥραςraquo ἀπό-κειται νὰ ἀντιληφθεῖ τὴν ἀποστολήτου ὡς laquoἱερέως καὶ προφήτου τῶνοὐρανίων μυστηρίωνraquo ὅπως ἐπι-γραμματικὰ τονίζει ὁ ἅγιος Μακά-ριος ὁ Αἰγύπτιος

Γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦ -με τὸν πλοῦτο τῆςεἰκονοσοφικῆς θε άσε-ως καὶ νὰ καταλάβου-με τὴν laquoὈρθόδοξη Εἰ -κόναraquo ὡς λόγο ζωγρα-φισμένο θὰ κάνουμελίγα σχόλια κυρίωςμέσα ἀπὸ τὴν σοφίατῶν μεγάλων Πατέ-ρων Γρηγορίου τοῦΘεολόγου καὶ Δαμα-σκηνοῦ στὸ ἀνεπανά-ληπτο ὑπόδειγμα τῆςεἰκόνας τῆς ἉγίαςΤριάδος τοῦ μεγαλύ-τερου εἰκονογράφουτῆς Ἁγίας ΡωσίαςἈνδρέα Ρουμπλιόφ1

Ὅταν στὰ μέσα τοῦ14ου αἰώνα ὁ φημι-σμέ νος ἁγιογράφοςΘε οφάνης ὁ Ἕλληναςἄφηνε τὴν Ἱ Μονὴτῆς μετανοίας τουστὴν Κωνσταντινού-πολη ὑπακούονταςστὰ αἰτήματα τῆς Ρω-σικῆς Ἱεραρχίας ἴσωςδὲν μποροῦσε νὰ φαν-ταστεῖ ὅτι ὁ ἀφοσιω-μένος μαθητής τουἈνδρέϊ Ρουμπλιόφ ὄντας μοναχὸςμὲ μεγάλο ταλέντο θὰ δημιουρ-γοῦσε ἔργα λαμπρὰ καὶ ἀνεπανά-ληπτα

Τὰ ἔργα τοῦ Θεοφάνη καὶ πολὺπερισσότερο τὰ ἔργα τοῦ Rublyovπροβάλλουν τὸν ἐσωτερικὸ ἄν -θρωπο τὴ γυμνὴ ψυχὴ τοῦ ἁγίουτὴ μεταμόρφωση τοῦ ἀνθρώπουὕστερα ἀπὸ τὴ θέαση τοῦ ΘείουΦωτός2

Στὴν laquoἉγία Τριάδαraquo τοῦ Ρουμ-πλιόφ δὲν ὑπάρχει τίποτα παρό-μοιο ὡς πρὸς τὴ δύναμη τῆς θεο-λογικῆς συνθέσεως τὸν πλοῦτοτοῦ συμβολισμοῦ καὶ τὴν ἄφθαστηκαλλιτεχνικὴ ὡραιότητα ἀρκεῖ νὰμπορεῖ νὰ μελετήσει κανεὶς σωστὰτὴν εἰκόνα Ἂν οἱ ἀριθμητικὲς ἀνα-λογίες ἀνάμεσα στὰ μέρη τοῦ σώ-ματος ἔπαιζαν οὐσιαστικὸ ρόλοστὴν Ἑλληνικὴ Κλασικὴ Τέχνη ἡΒυζαντινὴ Τέχνη ἐξελίσσεται πρὸςτὴν ἐγκατάλειψη τῶν τριῶν δια-στάσεων Μὲ τὴν ἔννοια αὐτή ὁἱστορικὸς τῆς Βυζαντινῆς τέχνηςἈκαδημαϊκὸς Μ Χατζηδάκης δια-πίστωσε ὅτι στὴν Κωνσταντινούπο-λη σὲ ἐργαστήρια ποὺ φοίτησε καὶὁ Θεοφάνης ὁ Ἕλλην ἡ μοναστικὴτέχνη εὐδοκιμοῦσε3 ἀνταποκρινό-μενη σὲ μία ἐσωτερικὴ ἀνάγκη τοῦἀνθρώπου Τὰ τρία πρόσωπα τῆςεἰκόνας τοῦ A Rublyov ἐπιβάλλον-ται μὲ τὴν πνευματική τους παρου-σία Σπουδάζοντάς την ἀμέσωςμᾶς ἔρχεται στὸ νοῦ ἡ Βιβλικὴ διή-γηση γιὰ τὴν ἐπίσκεψη τῶν τριῶνὁδοιπόρων στὴ σκηνὴ τοῦ δικαίουἈβραὰμ (Γεν ιη΄ 1-15) Μόνο ποὺἐδῶ συμβολικά ἀντὶ σκηνῆς ὁπνευματικότατος εἰκονογράφοςπαραθέτει laquoΕὐχαριστιακὴ σκηνὴraquoμὲ παράθεση μεταφυσικοῦ παρα-δείσιου τοπίουndashἅγιο Ναό ὅπου ὁἐπὶ τῆς Τραπέζης εὐλογημένοςἈμνός ὑποδηλώνει τὴν ἐμφανῆεὐλογία τοῦ Πατρός τὸ Ποτήριοντῆς Θείας Εὐχαριστίας Οἱ τρεῖςοὐράνιοι ὁδοιπόροι ἀποτελοῦν τὸlaquoαἰώνιο συνέδριοraquo αὐτῆς τῆςεὐλογίας laquoὉ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρα-κε τὸν Πατέραhellip Ἐγὼ δὲ ἐν τῷΠατρὶ καὶ ὁ Πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστιraquo(Ἰωάν ιδ΄ 910) laquoἘγὼ καὶ ὁ Πατὴρἕν ἐσμέν Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸςΘεοῦ ἐστὲ καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦοἰκεῖ ἐν ὑμῖνraquo (Α΄ Κοριν 16)

Ἡ αἰσθητική τῆς εἰκόνας εἶναιλαμπρή Οἱ τρεῖς ἀνάλαφροι καὶ λυ-γεροὶ ἄγγελοι μᾶς παρουσιάζουνσώματα ἐπιμηκυσμένα Οἱ φτε-ροῦγες τους καὶ ὅλη ἡ σχεδίασητοῦ τοπίου δίνουν τὴν ἄμεση ἐντύ-πωση τοῦ ἄϋλου ἀπουσία κάθε γή-ινου βάρους Ἔξω ἀπὸ τὸ χῶρο καὶτὸ χρόνο τὰ πρόσωπα καὶ τὰ τρίαἐπιβάλλονται μὲ τὴν πνευματικήτους παρουσία

Ἡ ἀνάστροφη προοπτικὴ ἐξα-φανίζει τὴν ἀπόσταση τὸ βάθοςὅπου τὰ πάντα χάνονται ἀπόμακρακαὶ μὲ ἕνα τρόπο ἐντυπωσιακὸφέρνει κοντά μας τὶς μορφὲς τῶνἉγίων Ἀγγέλων δηλώνοντάς μαςὅτι ὁ Θεὸς εἶναι μπροστά μας καὶπαντοῦ Τὰ τρία πρόσωπα συνομι-λοῦν ἐκστασιασμένα ἀπὸ τὸlaquoἐσφαγμένον ἀρνίον ἀπὸ κατα-

βολῆς κόσμουraquo4 Ὁ ἅγιος Γρηγό-ριος ὁ Νύσσης ἀποκαλύπτει τὸ μυ-στήριο αὐτῆς τῆς ἐκστατικῆς συ-ζητήσεως laquoΤὸ παραδοξότερο ἀπʼὅλα εἶναι τὸ ὅτι στάση καὶ κίνησηεἶναι τὸ ἴδιο πράγμαraquo (PG 46 737D) laquoἩ κίνηση ξεκινᾶ ἀπὸ τὸ ἀρι-στερὸ πόδι τοῦ πρὸς τὰ δεξιὰ κα-

θημένου Ἀγγέλου συνεχίζει στὴνκλίση τῆς κεφαλῆς του περνᾶστὸν Ἄγγελο τοῦ κέντρου παρα-σύρει χωρὶς ἀντίσταση τὸν κόσμοτὸ βραχῶδες τοπίο τὸ δέντροἐκβάλλει στὴν κάθετη θέση τοῦπρὸς τὰ ἀριστερὰ Ἀγγέλου καὶἠρεμεῖ καθὼς ἡ αἰωνιότητα ὁρίζειτὸν χρόνο ἐνῶ τὰ βασταζόμενασκῆπτρα δείχνουν τὴν τάση τοῦγήινου πρὸς τὸ οὐράνιοraquo Τὸ ὅρα-μα τοῦτο τοῦ Θεοῦ ἀκτινοβολεῖἀπὸ τὴν ὑπερβατικὴ ἀλήθεια τοῦδόγματος Ἀπὸ τὴν σύλληψη τοῦΡουμπλιὸφ ἀναδίδεται ἡ ἑνότητακαὶ ἡ ἰσότητα Ἡ διαφορὰ προέρχε-ται ἀπὸ τὴν προσωπικὴ στάση τοῦκάθε Ἀγγέλου ἀπέναντι στοὺςἄλλους χωρὶς νὰ ὑπάρχει οὔτεἐπανάληψη οὔτε σύγχυση

Τὸ χρυσάφι ποὺ λάμπει πίσω ἀπὸτὰ πρόσωπα σημαίνει πάντα τὴνθεότητα καὶ ὑπεραφθονία Οἱ πτέ-ρυγες τῶν Ἀγγέλων σκεπάζουν μὲτὸ ἅπλωμά τους τὸ κάθε τι Τὸβαθὺ κόκκινο τοῦ ἐσωτερικοῦἐνδύματος τοῦ μεσαίου Ἀγγέλουὑποδηλώνει τὴν ἀγάπη καὶ τὸ ἍγιοΠνεῦμα ἐνῶ ἡ πολυσημία τῶνχρωμάτων τῶν ἐνδυμάτων τῶνἄλλων ἀγγέλων ἀνακατεμένα μὲφροντίδα συντελοῦν στὸ πλάσιμοὅλων τῶν χρωμάτων ποὺ ἐπιδέ-χονται καὶ αὐτὰ μὲ τὴ σειρὰ τουςτροποποίηση ἀνάλογα μὲ τὴ στα-θερότητα τὴ λάμψη καὶ τὴν ἐπιδε-κτικότητα συγκερασμοῦ

Ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἐσωτερικὸ κόκ-κινο μανδύα τοῦ κεντρικοῦ Ἀγγέ-λου οἱ ἄλλοι δύο φοροῦν γαλάζιαἐνδύματα ἢ ἀποχρώσεις τοῦ γαλά-ζιου Τὸ γαλάζιο προσφέρει μία δια-φάνεια ποὺ ἐπαληθεύεται στὸκενὸ τοῦ ναοῦ τοῦ ἀέρα ἢ τοῦκρυστάλλου Οὐράνιο χρῶμα κατʼἐξοχήν ἀφαιρεῖ κατὰ κάποιο τρόποτὴν ὑλιστικὴ διάσταση ἀπὸ τὶς μορ-φές εἶναι εὐεργετικὸ στὸ πνευμα-τικὸ ἐπίπεδο προσανατολισμένοπρὸς τὸ ὑπερβατικό καθοδηγεῖτὴν ὕπαρξη στὸ δρόμο τῆς πίστηςποὺ εἶναι σύμβολό της Τὸ γαλάζιοκαὶ τὸ λευκὸ ἐκφράζουν τὴν ἀπό-σπαση ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ τὴν ἀνύ-ψωση πρὸς τὸ Θεὸ τῆς ἐλεύθερηςὕπαρξης Ὅλο τὸ πρόπλασμα τῶνἐνδυμάτων τῆς laquoἉγίας Τριάδοςraquoεἶναι γαλάζιο Στὸ ἐξαίσιο αὐτὸἔργο τοῦ Ρουμπλιόφ τὰ χρώματαφθάνουν ἕνα πλοῦτο ἀνεξίσωτομία ὁλοκληρωτικὴ μουσικὴ συγ-χορδία μὲ ὅλη τὴν κλίμακα τῶν πιὸλεπτῶν ἀποχρώσεων ποὺ αὐγά-ζουν σὲ ὅλες τὶς λεπτομέρειες τῆςσυνθέσεως5

Ἡ πυκνότητα τῶν χρωμάτωντῆς κεντρικῆς μορφῆς γίνεταιἐντονότερη μὲ τὴν ἀντίθεση τῆςλευκότητας τοῦ τραπεζιοῦ ποὺἀντανακλᾶται στὴν μεταξένια μαρ-μαρυγὴ τῶν παράπλευρων Ἀγγέ-λων Τὸ βαθὺ πορφυρό τοῦ ἐσωτε-ρικοῦ μανδύα φανερώνει τὸ ξεδί-πλωμα τῆς πληθωρικῆς ζωῆς Μὲτὸ στενὸ σύνδεσμό του μὲ τὸ αἷματὴν ἀπαρχὴ τῆς ζωῆς θεωρεῖταιὡς τὸ πρῶτο χρῶμα ποὺ συμβολί-ζει συγχρόνως τὴν ὀμορφιὰ καὶτὴν ἀγάπη τὴν θυσία καὶ τὸνἀλτρουισμό Ὁ χιτώνας τοῦ Ἰησοῦστὸ πραιτόριο εἶναι κατακόκκινοςἔτσι τὸν εἶδε ὁ μεγάλος Ἕλληναςζωγράφος Δομήνικος Θεοτοκό-πουλος παρουσιάζοντας τὸνἸησοῦ στὸ δικαστήριο Στὴ Βίβλοὁ Δανιὴλ δέχεται τὴν πορφύρα ὡςἀμοιβὴ (Δάν 529) ἐνῶ στὶς τάξειςτῶν Βυζαντινῶν δείχνει τὴν ὑπέρ-τατη ἐξουσία (Κων Πορφυρογέν-νητου Βασίλειος Τάξις)

Στὴ Βυζαντινὴ ἁγιογραφία τὰβασικὰ κυρίως χρώματα ἔχουναὐστηρὴ συμβολικὴ σημασία καὶβοηθοῦν στὴν καλύτερη κατανόη-ση τοῦ διδακτικοῦ χαρακτήρα τηςὉ ἁγιογράφος δὲν τὰ χρησιμο-ποιεῖ μὲ αὐθαίρετο τρόπο γιατί τὰχρώματα δὲν ὑπηρετοῦν ἁπλῶςτὴν αἰσθητική ἀλλὰ εἶναι μέροςτῆς συμβολικῆς γλώσσας μέσωτῆς ὁποίας γίνεται προσπάθειααἰσθητοποιήσεως τοῦ ἀόρατου κό-σμου

Τὸ πορφυροῦν στὸν χιτώνα τοῦΧριστοῦ συμβολίζει τὴ θεία φύσηΤου τὴν ὁποία εἶχε ὡς προϋπάρ-χων Θεὸς πρὶν ἀπὸ τὴν ἐπὶ γῆςἔλευσή Του γιʼ αὐτὸ πορφυρίζει ὁΡουμπλιὸφ τὸν Πατέρα κατάσαρ-κα μὲ αὐτὸ τὸ κόκκινο Ἀντίθετατὸ κυανοῦν ἱμάτιο τοῦ Χριστοῦσυμβολίζει τὴν ἀνθρώπινη φύσηΤου Τὸ χρυσὸ ἢ τὸ κίτρινο (ὤχρα)ποὺ βλέπουμε στὸ φόντο τῆς εἰκό-

νας εἶναι σύμβολα τοῦ ἀκτίστουφωτός ὅπως σοφὰ ἑρμηνεύει ὁ με-γάλος πατέρας Ἅγ Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶς Τὸ λευκὸ συμβολίζει τὸφῶς τῆς Ἀναστάσεως τὴ δόξα τοῦΘεοῦ καὶ τὴν ἁγνότητά του ἐνῶ ἡἀπόχρωση τοῦ πρασίνου τὴ δράσητοῦ προσώπου-Ἀγγέλου στὸν κό-

σμο Ὁ Ρουμπλιόφμὲ ὅλο του τὸ ἔργοἀλλὰ κυρίως μὲ τὴνlaquoἉγία Τριάδαraquo προσ -παθεῖ νὰ τοποθετήσειτὸ ἔργο του καὶ διʼαὐτοῦ τὸν διψασμένοθεατή στὸ Ἐπέκειναγιατί ἀσκεῖ τέχνηlaquoλειτουργικὴraquo παιδα-γωγική Σύμφωνα μὲτὸ Συνοδικό τῆς Ζ΄Οἰκ Συνόδου laquoδιὰτῶν ἁγίων εἰκόνωνἁγιάζονται τὰ ὄμματατῶν ὁρώντωνhellip ἀνά-γεται δὲ διʼ αὐτῶν ὁνοῦς πρὸς θεογνω-σίανraquo (Τριώδιον Κυ-ριακή τῆς Ὀρθοδο-ξίας)

Οἱ γεωμετρικὲςμορφὲς τῆς συνθέσε-ως εἶναι τὸ ὀρθογώ-νιο ὁ Σταυρός τὸτρίγωνο καὶ ὁ κύ-κλος6 Αὐτὰ πρέπει νὰτὰ ἀνακαλύψει ὁ με-λετητὴς τῆς εἰκόναςΤὸ τετράγωνο τραπέ-ζι μὲ τὶς τέσσερις γω-νίες συμβολίζει σύμ-φωνα μὲ τοὺς Πατέ-

ρες τῆς Ἐκκλησίας μας τὰ τέσσε-ρα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντα συμβο-λικὸς ἀριθμὸς τῆς πληρότητας τῶντεσσάρων Εὐαγγελίων

Πίσω ἀπὸ τὸν ὦμο τοῦ μεσαίουἈγγέλου βρίσκεται τὸ ἐξαγγελθὲνἀπὸ τὸν Λόγο δένδρο τῆς ζωῆςποὺ ἔφερε τοὺς καρποὺς τῆςαἰώνιας ζωῆς

Ἡ laquoἉγία Τριάδαraquo τοῦ μεγαλύτε-ρου ρώσου ἁγιογράφου ἄριστουμαθητῆ τοῦ Θεοφάνη ἀντλεῖ ὅλητὴν ἀξία της ἀπὸ τὴ μέθεξή τηςστὸ laquoἀπόλυτα Ἄλλοraquo κανάλι τῆςχάριτος μὲ ἁγιαστικὴ δύναμη laquoτό-πος ἐπιφανείαςraquo κατὰ τὴν ἔκφρα-ση τοῦ Ἁγ Ἰ Δαμασκηνοῦ laquoδιʼεἰκονικῆς ἀνατυπώσεωςhellip διανι-στάμεθα πρὸς τὴν τῶν πρωτοτύ-πων μνήμην τε καὶ ἐπιπόθησινraquo(Λόγος α΄16 περὶ τῶν ἁγ ΕἰκόνωνPG 94 1231 καὶ ἑξῆς) Ἡ ἀξία τηςσυνδέεται βαθιὰ μὲ τὴν λειτουρ-γικὴ θεολογία τῆς Παρουσίας τοῦΠαρακλήτου εἰς τὸν κόσμο Καὶ τὰτρία σώματα τῆς εἰκόνας τῆς ἉγΤριάδας εἶναι βυθισμένα μέσα στὸαἰθέριο χρυσάφι τοῦ θείου φωτόςΤὸ χρυσὸ βάθος πίσω ἀπὸ τοὺςἈγγέλους ἀντικατασταίνει τὸν τρισ -υπόστατο χῶρο

Τολμώντας μία ταυτοποίησητῶν προσώπων τολμοῦμε τὴν θέ-ση τοῦ Πατρὸς στὸν μεσαῖο Ἄγγε-λο ποὺ εἶναι στραμμένος πρὸς τὸνΥἱό του Ὁμιλεῖ διὰ τοῦ Υἱοῦ laquoἘνἐμοὶ ὁ Πατὴρraquo laquoΠάντα ὅσα ἔχει ὁΠατὴρ ἐμὰ ἐστινraquo Τὸ δεξὶ χέρι τουἐπαναλαμβάνει τὴν κίνηση τοῦ Πα-τρός τὴν εὐλογία Τὸ ἀφημένο χέ-ρι τοῦ πρὸς τὰ δεξιὰ μας Ἀγγέλουδείχνει τὴν κατεύθυνση τῆς εὐλο-γίας στὸν κόσμο Ὁ πρὸς τὰ δεξιὰμας Ἄγγελος εἶναι τὸ Πνεῦμα τῆςΖωῆς εἶναι ὁ τρίτος ὅρος τῆς θεί-ας Ἀγάπης Ὅπως γράφει ὁ Ἰ Δα-μασκηνὸς laquoμὲ τὸ Ἅγιον Πνεῦμαἀναγνωρίζομε τὸν Χριστό τὸν Υἱὸτοῦ Θεοῦ καὶ μὲ τὸν Υἱὸ θωροῦμετὸν Πατέραraquo (PG 95 καὶ 98 1380)laquoΤὸ χέρι τοῦ Πατρὸς καθὼς ἁπλώ-νεται πάνω ἀπὸ τὸ ποτήριο κρατά-ει τὴν ἀρχὴ καὶ τὸ τέλοςraquo laquoΤὸἐσφαγμένον Ἀρνίονraquo ὁ Ναὸς τῆςΝέας Ἱερουσαλήμ ὁ μυστικὸςδεῖπνος τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ὑπόσχε-σή του νὰ πιεῖ τὸν καρπὸ τῆς ἀμπέ-λου (βρίσκεται ἀκριβῶς πίσω ἀπὸτὸν κεντρικὸ Ἄγγελο) ἐγκλείουντὸν χρόνο μὲς στὴν αἰωνιότητα Τὸποτήριον ἀκτινοβολεῖ μὲς στὴλαμπρὴ λευκότητα τοῦ Λόγου ποὺἐκπέμπει ὅλα τὰ χρώματα τῆς ἀλη-θείας τὸ ἀμοιβαῖο δώρημα τῶντριῶν θείων Προσώπων

Ἡ ἐκφραστικότητα ἡ ἠρεμίατῶν μορφῶν (Ἀγγέλων) ἡ δογμα-τικὴ ἀκρίβεια στὴν ἀπόδοση ἡπρωτοτυπία στὴ σύνθεση τοῦ θέ-ματος καὶ στὴν ἐπιλογὴ τῆς κλίμα-κας τῶν χρωμάτων ἡ τάση κίνησηςσώματος καὶ δακτύλων ἀποδίδον-ται μὲ χαρακτηριστικὴ ἁρμονία στὸἀνεπανάληπτο αὐτὸ ἔργο ὉἈντρέι Ρουμπλιόφ ἐξʼ ὁλοκλήρουμαθητὴς τῆς Βυζαντινῆς ζωγρα-φικῆς ἔγινε ὁδηγὸς γιὰ τὴν ἀνά-πτυξη τῆς Ὀρθόδοξης Χριστια-νικῆς ζωγραφικῆς σὲ ὅλη τὴ Ρωσίαοἱ δέ χιλιάδες καθημερινά ἐπι-σκέπτες τῆς περίφημης Πινακοθή-κης Τρετιακὸφ τῆς Μόσχας ἔχουντὴν εὐκαιρία νὰ θαυμάσουν τὸἔργο καὶ νὰ σκεφθοῦν τὸν τριπλὸσκοπό του τὴ λατρεία τὴν Ὀρθο-δοξία καὶ τὸ ἦθος ποὺ πρέπει νὰτοὺς συνοδεύει_Βιβλιογραφία1) P Eudokimov ldquoLrsquo Orthodoxierdquo

ἐκδ Nestle Switzerland 1965 σ 360 καὶἑξῆς καὶ ldquoἩ τέχνη τῆς Εἰκόνας (Θεο-λογία τῆς Ὡραιότητας)rdquo ΜετάφρασηΚ Χαραλαμπίδη Θεσνίκη 1980 σ187 καὶ ἑξῆς 2)Μητροπολίτου Ἱερο-θέου Βλάχου Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶς ἐκδ Ἱ Μ Γεν ΘεοτόκουΠελασγίας β΄1996 καὶ Ἐπισ Θαυμα-κοῦ Χρυσοστόμου Ὁ ἅγ Γρηγόριοςὁ Παλαμᾶς περιοδ Ἐκκλησία τόμ21 σέλ 394 3)Μ Χατζηδάκης Ἡ βυ-ζαντινὴ τέχνη στὴν ἱστορία τοῦ Ἑλλη-νικοῦ Ἔθνους τόμ Η΄ σελ 274 4)Εἶναι ἔκφραση τοῦ Ἁγ Γρηγορίου τοῦΘεολόγου ἐνυπάρχει καὶ σὲ ἄλλουςΠατέρας Κύριλλο Ἀλεξανδρείας ἸΧρυσόστομο Ἅγ Μάξιμο Ὁμολογητὴκαὶ ἄλλους 5) M Aplatov Andrei Ru-blyov Moskva 1972 σ 114 καὶ ἑξῆς Eu-dokimov ὅπ 316 καὶ ἑξῆς 6) V Laza-rov Ὁ Ἀνδρέας Ρουμπλιὸφ καὶ ἡσχολὴ του (Ρωσιστί) σ 40-43 Eudoki-mov ὅπ 318 καὶ στὴν Θεολογία τῆςὩραιότητας σελ 192

ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΛΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣΤοῦ Κων Δεληγιάννη Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ Βυζαντινῆς Ἀρχαιολογίας καὶ Τέχνης

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

μόνο νά μή μποροῦμε νά τό ξεχρεώσουμε ἀλλά οὔτε τούς τό-κους αὐτοῦ τοῦ δανείου νά μή προλαβαίνουμεmiddot μ᾽ αὐτό κα-τάφεραν μέ εὔλογη δικαιολογία νά ἐπιβάλουν στό λαό ἕναοἰκονομικό πρόγραμμα ἐξόντωσης ἕως ἐσχάτων Θά ἐπιβάλ-λουν συνεχῶς νέα οἰκονομικά μέτρα δυσβάσταχτα φόρουςἀσήκωτους καί πάρα πολλά ἄλλα μέτρα ἔτσι ὥστε νά κά-νουν τόν λαό νά ἀγανακτήσει Καί τί θά πετύχουν μ᾽ αὐτόἈκοῦστεmiddot ὁ λαός καταπιεζόμενος ἀπό τά δυσβάσταχτα οἰκο-νομικά μέτρα θά ζητάει κάποια στιγμή νά ξανασάνει ἀλλάαὐτή τή στιγμή δέν πρόκειται νά τοῦ τήν χαρίσουν ποτέ πα-ρά μόνον ἕως ὅτου σκύψει τό κεφάλι του ἐντελῶς στό ἔδα-φος δηλώνοντας τέλεια ὑποταγή στό καινούργιο τους σύστη-μα Θά λένε ldquo Ἔχετε δίκιο πού διαμαρτύρεστε ὅμως ἔχετεμεγάλο ἐξωτερικό χρέος καί αὐτοί πού ἔχουν πολλά λεφτάφοροδιαφεύγουνmiddot γιά νά μή σᾶς ἐπιβάλλουμε ἄδικα μεγά-λους φόρους κλπ πρέπει νά ἀποδεχτεῖτε τό τέλειο σύστημαἠλεκτρονικοῦ οἰκονομικοῦ ἐλέγχου ἔτσι ὥστε νά βλέπουμεποιοί εἶναι οἱ νομοταγεῖς πολίτες καί ποιοί οἱ φοροφυγάδεςrdquoΤαυτόχρονα θά παρέχουν μέσῳ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ οἰκονομι-κοῦ συστήματος πολλές διευκολύνσεις καί προτεραιότητεςμέ τίς ὁποῖες θά ξεγελοῦν τόν κόσμο ὅτι θ᾽ ἀνακουφιστεῖ λί-γο οἰκονομικάraquo (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ ἱερομονάχου Χριστοδού-λου Ἁγιορείτου Σκεῦος Ἐκλογῆς Ἅγιον Ὄρος 1996 σ 421)

2 Στά θέματα τῆς πατρίδος ὁ ἅγιος Γέροντας Παΐσιος δέν ἤθε-λε οἱ Χριστιανοί νά εἶναι ἀδιάφοροι Πολύ λυπόταν πού ἔβλεπεπνευματικούς ἀνθρώπους νά ἐπιζητοῦν νά βολευθοῦν οἱ ἴδιοι καίνά μή ἐνδιαφέρονται γιά τήν πατρίδα Ὁ καημός του καί ἡ ἀπορίατου ἦταν πῶς οἱ ὑπεύθυνοι δέν ἀντιλαμβάνονται ποῦ ὁδηγούμα-στε Ὁ ἴδιος ἀπό παλαιά διέβλεπε τήν σημερινή κατάσταση καίἀνησυχοῦσε ἀλλά δέν διέσπειρε τίς ἀνησυχίες του στόν κόσμοἜλεγε

laquoἈπό τό κακό πού ἐπικρατεῖ σήμερα θά βγεῖ μεγάλο καλόraquo Λυπόταν γιά τήν πνευματική κατάπτωση τῶν πολιτῶν Μιλοῦσε

αὐστηρά γι᾽ αὐτούς πού ψήφιζαν ἀντιχριστιανικούς νόμους Λυ-πήθηκε γιά τήν ἀλλαγή τῆς γλώσσας καί εἶπε

laquoἩ ἑπόμενη γενιά θά φέρει Γερμανούς νά μᾶς μάθουν τήνγλώσσα μας καί τά παιδιά μας θά μᾶς φτύνουνraquo

Καί σέ κάποια ἐπιστολή του ὁ Γέροντας ἔγραφε laquoΑὐτοί πού κατάργησαν τά Ἀρχαῖα πάλι θά τά ξαναφέ-

ρουνraquo (Βλ τό βιβλίο Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου σ 699) 3 Γιά τούς πολιτικούς κάποτε εἶχε πεῖ σέ κάποιον χριστιανό laquoΜή φοβᾶσαι Ὁ Θεός δέν θά ἐπιτρέψει νά γίνει κακό θά

γίνουν ὅμως πράματα καί θάματα πού δέν θά ἐξηγοῦνται μέτήν λογική Ὁ κόσμος θά σιχαθεῖ τούς πολιτικούς καί θά τούςκυνηγήσει Ὅπως ἕνα μπαλόνι φουσκώνει καί ξαφνικά σκάειἔτσι θά σκάσουν κι αὐτοί Δέν μπορῶ νά σοῦ πῶ πιό πολλάraquo(Ἀπό τό βιβλίο Μαρτυρίες προσκυνητῶν Ζουρνατζόγλου2006 σ 425-426)

4 Ὁμοίως γιά τούς πολιτικούς ὁ ἴδιος ἅγιος Γέροντας ΠατήρΠαΐσιος εἶπε

laquoΕἶναι κρῖμα γιατί σήμερα κατόρθωσε ὁ διάβολος κι αἰχμα-λώτισε τίς ἡγεσίες Κλαίω τήν Ἑλλάδα Δέν ἔχει μείνει τίπο-τα ὄρθιο σήμερα Ἡ Ἑλλάδα γιά νά σωθεῖ πρέπει ὅλοι οἱ ἡγέ-τες της ὅπου καί ἄν βρίσκονται νά πᾶνε ἐξορία Νά φύγουνγιατί παρόντες μολύνουνraquo

(Ἀπό τό βιβλίο τοῦ π Μαξίμου Ἁγιορείτου Λόγοι χάριτος καί σο-φίας 2001 Ἅγιον Ὄρος)

5 Σέ κάποιο πνευματικό του τέκνο πού ἀργότερα ἔγινε μονα-χός ὁ Γέροντας Παΐσιος τοῦ ἔγραφε τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1974 με-τά ἀπό προσκύνημά του στήν Ἁγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως

laquoΕὔχομαι ὁ Θεός νά δώσει γρήγορα νά ἔλθει ἡ χάση τοῦτουρκικοῦ φεγγαριοῦ Ἀμήν Τοῦ Ἁγίου Δημητρίου κλείνωδυό χρόνια πού προσευχήθηκα στήν Ἁγια-Σοφιά μας καίεἶπα τά παράπονά μου στόν Καλόν Θεόν Μέ κατάλαβε ὁΤοῦρκος φύλακας πού προσευχόμουν καί μέ ἔδιωχνε ἔξωκλπ καί πρόσθεσα καί ἄλλα παράπονα στόν Θεόν Πιστεύωδέν θά τήν ἀφήσει τήν Ἁγια-Σοφιά μας στά χέρια τῶν βρώ-μικων Τούρκων Εἶναι ἕνας λαός σάν τούς γύφτους βρώμικοςκαί φοβιτσιάρικος Τώρα δέν ἔχουν ἰδανικά διότι πρίν πι-στεύανε στόν Μωάμεθ ἀργότερα στόν Κεμάλ Τώρα οὔτεστόν Μωάμεθ πιστεύουν (γιατί μορφώθηκαν κάπως καίεἶδαν ὅτι ἦτο ἕνας ἀγύρτης ὁ Μωάμεθ) οὔτε καί στόν Κεμάλπιστεύουν ἀλλά στήν σαρκολατρία Ἐνῶ ἐμεῖς πιστεύουμεστόν Χριστό ὁ ὁποῖος ἔχει συνέχεια τήν Θεϊκή Του Ἀξία καίὁ Ἑλληνικός Λαός ἔχει πάντα ἰδανικά καί τόν Χριστό μέ τήνΠαναγία μαζί τουraquo (Ἀπό τό βιβλίο Μαρτυρίες προσκυνητῶνΖουρνατζόγλου 2006 σελ 450)

Ἄς πονέσουμε κι ἐμεῖς μαζί μέ τόν ἁγιασμένο Γέροντα πατέραΠαΐσιο καί τόν παρακαλοῦμε νά παρακαλέσει τόν Κύριό μας ἸησοῦΧριστό πλησίον τοῦ Ὁποίου εὑρίσκεται γιά τήν σωτηρία τῆς ἀγα-πημένης μας πατρίδας Ἑλλάδας καί γιά τήν σωτηρία ὅλων μας μέτήν μετάνοιά μας

Μέ πολλές εὐχές dagger Ὁ Γ καὶ Μ Ἰερεμίας

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΤΙ ΕΙΧΕ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΟ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣhellip

Ὁ ΟἰκουμενικόςΠατριάρχης

εἰς τήν Ἱ ΜητρόπολινΚαστορίας

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 1ην Ἰουνίου τῆςlaquoΡομφαίαςraquo

laquoΤὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Καστο-ρίας θὰ ἐπισκεφτεῖ ὁ Παναγιώτα-τος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κκΒαρθολομαῖος στὶς 30 Ἰουνίουἕως 3 Ἰουλίου 2012

Ὁ Παναγιώτατος θὰ ἐπισκεφτεῖτὴν ἀκριτικὴ Καστοριά γιὰ νὰ προ-στεῖ τῶν ἐπισήμων ἑορταστικῶνἐκδηλώσεων ἁγιοκατατάξεως τῆςὉσίας Σοφίας τῆς ἐν τῇ ἹερᾷΜονῇ Παναγίας Κλεισούραςἀσκησάσης μία Ἁγία τῆς Ἐκκλη-σίας μας τὴν ὁποία εὐλαβοῦνταισὲ ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία ἀφοῦ τὰδείγματα τῆς Ἁγιότητος καὶ τῶνθαυμάτων Της εἶναι πολλὰ

Νὰ θυμίσουμε ὅτι ἡ μνήμη τῆςὉσίας Σοφίας τιμᾶται στὶς 6 Μαΐ-ου ἡμερομηνία ποὺ εἶχε ὁριστεῖνὰ ἐπισκεφτεῖ ὁ Παναγιώτατοςτὴν Καστοριὰ ἀλλὰ ἀναβλήθηκελόγῳ διεξαγωγῆς τῶν ἐθνικῶνἐκλογῶν ἐκείνη τὴν Κυριακήraquo

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἐπίτοῦ θέματος τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆςἹερᾶς Συνόδου τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριαρχείου ἐξεδόθη τήν 28ηνΜαΐου ἡ ἀκόλουθος ἀνακοίνωσις

laquoΤό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖονἐξ ἀποφάσεως τῆς Ἁγίας καί ἹερᾶςΣυνόδου ἀπό 29ης Μαρτίου 2012ἐπί σχετικῇ ἐκθέσει τῆς Πατριαρ-χικῆς καί Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπίτῆς Θείας Λατρείας ἀπό 23ης Μαρ-τίου 2012 ἐπί θέματος τῆς Ἐκκλη-σιαστικῆς ἡμῶν Μουσικῆς λόγῳτῆς ἐξ ὑπαιτιότητος ὡρισμένωνἹεροψαλτῶν ἐφαρμοζομένης θεω-ρητικῆς ἐργασίας κατ᾿ ἀρχήν μένἀνεπαισθήτως σύν τῷ χρόνῳ δέσυστηματικώτερον κυκλοφορησά-σης δέ ἐν ἔτει 1982 ὑπό τήν ὀνομα-σίαν ldquoΜέθοδος τῆς ἙλληνικῆςΜουσικῆς- Θεωρητικόνrdquo καί δημι-ουργησάσης ἀνήσυχον κατάστα-σιν δηλοῖ ὅτι

1 Ἀπορρίπτει καί καταδικάζειτάς εἰς βάρος τοῦ κύρους τῶνἀποφάσεων τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας διενεργουμένας αὐτοβού-λους ἀνευθύνους καί κραυγαλέ-ας παλινῳδίας ὡς καί προσπαθεί-ας διαδόσεως τοῦ ὡς ἄνω χαρα-

κτηρισθέντος παρῳχημένου καίὀθνείου πρός τήν ἐπικρατοῦσανκανονικήν τάξιν τῆς θεωρίας καίπράξεως τῆς ἐκκλησιαστικῆςἡμῶν Μουσικῆς ldquoΘεωρητικοῦrdquo

2 Καταγγέλλει πᾶσαν παράνο-μον καί ξένην πρός τά κρατοῦνταἐνέργειαν ἀλλοιώσεως παραποι-ήσεως καί παραχαράξεως κατά τόδοκοῦν ἀρχαίων μουσικῶν ἔργωνμουσουργῶν ἐπισήμως ἀνεγνωρι-σμένων ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας καί

3Ὡς μουσικόν σύστημα ἐν τῇἘκκλησιαστικῇ ἡμῶν Μουσικῇἀναγνωρίζει ἐφαρμόζει καί διδά-σκει κατά τήν τε θεωρίαν τήνπρᾶξιν καί τήν παράδοσιν τό ἐνἔτεσι 1812-1814 ὑπό τῶν ΤριῶνΔιδασκάλων Χρυσάνθου Μητρο-πολίτου Προύσης ΓρηγορίουΠρωτοψάλτου καί ΧουρμουζίουΧαρτοφύλακος ὡς ldquoΝέαν Μέθο-δον Ἀναλυτικῆς Σημειογραφίαςτῶν μουσικῶν μελῶνrdquo θεμελιω-θέν καί ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας ἐγκριθέν

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις τῇ 28ῃΜαΐου 2012raquo

L

Ὁ Ἅγιος ΚύριλλοςΠατριάρχης

Ἀλεξανδρείας

Τὴν 9ην Ἰουνίου ἡἘκκλησία μας τιμᾶ τήνμνήμην τοῦ Ἁγίου Κυρίλ-λου Πατριάρχου Ἀλεξαν-δρείας

Τοιχογραφία τοῦ Ἁγίου ἐκτῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἉγίουΔιονυσίου Ἁγίου Ὄρους

L

ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣΕἰς τὴν ἱστοσελίδα τῆς ἐφηmicroερίδος microας wwworthodoxo-

styposgr εὑρίσκεται πλήρης τιmicroοκατάλογος ὅλων τῶν βι-βλίων ἐκ δόσεως laquoὈρθοδόξου Τύ πουraquo (Βίοι Ἁγίων Ἡ Ἁ γί αΓραφὴ ἐξηγηmicroένη κα τὰ τοὺς Πατέρας εἰς ἁ πλῆνγλῶσσαν Ψυχωφε λῆ Ἀν τιαιρετικὰ καὶ ἄλλα) Διὰ πα-ραγγελίας Κάνιγγος 10 10677 Ἀ θῆ ναι Τηλ 2103816206ΦΑΞ 2103828518

8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Σελὶς 7η

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΙ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣαὐ τή εἶ ναι βα σι κή ἰ δι ό τη τα τῆςταυ τό τη τάς της Πρα κτι κῶς αὐ τόση μαί νει ὅ τι ἡ Ἐκ κλη σί α δέν μπο- ρεῖ νά δι αι ρε θεῖ νά κομ μα τι α -στεῖ ἐ πει δή αὐ τή εἶ ναι τό μυ στη -ρι α κό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦ Καί ὁΧρι στός ὡς κε φα λή τοῦ σώ μα τοςτῆς Ἐκ κλη σί ας οὔ τε πολ λά σώ- μα τα μπο ρεῖ νά ἔ χει οὔ τε καί δι η -ρη μέ νο σῶ μα νά κα τέ χει Στό σῶ -μα τοῦ Χρι στοῦ νι κή θη κε καί αὐ -τός ὁ θά να τος Ἔτ σι ὅ ποι ος ἐν -τάσ σε ται στό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦκαί πα ρα μέ νει ζων τα νός σ᾽ αὐ τόμέ τά θε ουρ γά μυ στή ρι α καί τήνἀ γα πη τι κή τή ρη ση τῶν ἐν το λῶνμε τα βαί νει ἀ πό τόν βι ο λο γι κό θά- να το στήν αἰ ώ νι α καί ἀ ΐ δι α ζω ήτοῦ Τρι α δι κοῦ Θε οῦ Καί ὅ πως τάκλα δι ά τῆς ἀμ πέ λου δέν μπο ροῦννά ζή σουν καί νά καρ πο φο ρή -σουν ἄν ἀ πο κο ποῦν ἀ πό τήν ἄμ -πε λο ἔτ σι καί ὁ ἀ πο κο μμέ νος ἀ -πό τήν Ἐκ κλη σί α πι στός ἤ καί ὁ -λό κλη ρες κοι νό τη τες πι στῶν mdashἀ -νε ξάρ τη τα ἀ πό τό ἀ ριθ μη τι κότους πλῆ θοςmdash δέν μπο ροῦν οὔ -τε νά ὑ πάρ ξουν ἐν Χρι στῷ οὔ τενά συ στή σουν ἄλ λη Ἐκ κλη σί α

Ἡ πί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας εἶ ναιθε ό πνευ στη καί ἀ δι α πραγ μά τευ -τη Σύμ φω να μέ τήν συγ κε κρι μέ -νη πί στη της πολ λές ἤ δι η ρη μέ -νες Ἐκ κλη σί ες δέν μπο ροῦν νάὑ πάρ χουν ἐ πει δή ἀ πο τε λεῖ ἀν τί -φα ση ἐν τοῖς ὅ ροις τό μί α καί τόπολ λές ἤ τό μί α καί τό δι η ρη μέ νηΤό δι η ρη μέ νη ἀ ναι ρεῖ στήν πρά- ξη τήν πί στη στήν πραγ μα τι κό τη -τα τῆς Ἐκ κλη σί ας πού μό νο ὡςμί α καί ἀ δι αί ρε τη μπο ρεῖ νά κα τα- νο η θεῖ μέ βά ση τήν ὀρ θό δο ξηαὐ το συ νει δη σί α Ἀ πο τε λεῖ ἄρ νη -ση τῆς πί στε ως τῆς Ἐκ κλη σί αςἄρ νη ση τῆς ταυ τό τη τας καί τῆςαὐ το συ νει δη σί ας της ὅ ταν κά- ποι ος κά νει λό γο ἐν συ νεί δη τα γι -ά δι η ρη μέ νη Ἐκ κλη σί α Ἔτ σι οἱὈρ θό δο ξοι δέν ἔ χουν κα νέ ναψυ χο λο γι κό πρό βλη μα (κόμ πλεξ)ταυ τό τη τας ἐ ξαι τί ας τῆς ἀ πο κο -πῆς ἀ πό τό σῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί αςτῶν Δυ τι κῶν Χρι στι α νῶν Βε βαί -ως πο νοῦν προ σεύ χον ται καί ἐν -δι α φέ ρον ται γι ά τή με τά νοι α καίτήν ἐ πι στρο φή τους

1 Ἀ πο στο λι κή Πί στηἩ ἔν τα ξη καί ἡ πα ρα μο νή στό

μυ στη ρι α κό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦτήν Ἐκ κλη σί α δέν εἶ ναι ἀ προ ϋ -πό θε τη Προ ϋ πο θέ τει ὁ πωσ δή πο -τε τήν χω ρίς ὅ ρους ἀ πο δο χή καίὁ μο λο γί α τῆς ἀ πο στο λι κῆς πί στε -ως ὅ πως αὐ τή ἑρ μη νεύ τη κε καίὁ ρι ο θε τή θη κε ἀ πό τίς ἀ πο φά σειςτῶν Οἰ κου με νι κῶν Συ νό δων τῆςἘκ κλη σί ας

Ἔτ σι ὅ ταν κά ποι ος πι στός mdashἀ -νε ξάρ τη τα ἀ πό τή θε σμι κή θέ σηπού ἔ χει στό σῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί -αςmdash ἤ σύ νο λα πι στῶν mdashἀ νε ξαρ -τή τως τοῦ ἀ ριθ μοῦ τουςmdash πα ρα -βι ά σουν ἐκ πε ποι θή σε ως τήν ὁ ρι -ο θε τη μέ νη πί στη τῆς Ἐκ κλη σί αςἀ πο κό πτον ται ἀ πό τό σῶ μα τηςΚαί ἄν εἶ ναι σ᾽ ὁ ποι ο δή πο τε ἱ ε ρα -τι κό ἀ ξί ω μα κα θαι ροῦν ται ἐ νῶ οἱλα ϊ κοί ἀ φο ρί ζον ται ὅ πως προ κύ -πτει ἀ πό τά Πρα κτι κά τῶν Οἰ κου -με νι κῶν Συ νό δων Τοῦ το ση μαί -νει ὅ τι δέν μπο ροῦν στό ἑ ξῆς νάμε τέ χουν καί νά κοι νω νοῦν στάμυ στή ρι α τῆς Ἐκ κλη σί ας

Οἱ Ρω μαι ο κα θο λι κοί ἔ χουν ἐκ -πέ σει ἀ πό τήν Ἐκ κλη σί α ἐ πι σή μωςτόν 11ο αἰ ώ να Τό 1014 εἰ σή γα γανστό Σύμ βο λο τῆς Πί στε ως τήν ἐ -σφαλ μέ νη δογ μα τι κή δι δα σκα λί ατους γι ά τό Ἅ γι ο Πνεῦ μα τό γνω- στό F i l i o q ue Σύμ φω να μέ τή δι δα- σκα λί α αὐ τή τό Ἅ γι ο Πνεῦ μα ὡςθεῖ ο Πρό σω πο ἔ χει τήν ὕ παρ ξήτου ἐκ πο ρευ τῶς καί ἀ πό τόν Πα- τέ ρα καί ἀ πό τόν Υἱ ό Ἡ δογ μα τι -κή δι δα σκα λί α τῶν Ρω μαι ο κα θο λι -κῶν ὅ μως ἀ να τρέ πει τήν ἀ πο στο -λι κή πί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας στόνΤρι α δι κό Θε ό ἀ φοῦ κα τά τόν Εὐ -αγ γε λι στή Ἰ ω άν νη τό Πνεῦ μα τῆςἈ λη θεί ας ldquoπα ρά τοῦ Πα τρός ἐκ -πο ρεύ ε ταιrdquo (1526) Ἄλ λω στε ἡ Γ΄Οἰ κου με νι κή Σύ νο δος δι ά τοῦΠρο έ δρου της Ἁ γί ου Κυ ρίλ λουἈ λε ξαν δρεί ας ἀ να φε ρό με νη στόΣύμ βο λο τῆς Πί στε ως κα θό ρι σεἀ πα γο ρευ τι κά ὅ τι ldquoοὐ δε νί ἐ πι τρέ -πε ται λέ ξιν ἀ μεῖ ψαι τῶν ἐγ κει μέ -νων ἐ κεῖ σε ἤ μί αν γοῦν πα ρα βῆ ναισυλ λα βήνrdquo (σέ κα νέ ναν δέν ἐ πι -τρέ πε ται νά προ σθέ σει ἤ νά ἀ φαι -ρέ σει οὔ τε μί α συλ λα βή ἀ πό αὐ τάπού δι α τυ πώ θη καν στό Σύμ βο λοτῆς Πί στε ως) Ὅ λες οἱ ἑ πό με νεςΟἰ κου με νι κές Σύ νο δοι κα τα κύ ρω -σαν τίς ἀ πο φά σεις τῆς Γ΄ Οἰ κου -με νι κῆς

Εἶ ναι λοι πόν προ φα νές ὅ τι οἱΡω μαι ο κα θο λι κοί mdashκα τ᾽ ἐ πέ κτα σηκαί οἱ Προ τε στάν τες πού υἱ ο θέ -τη σαν τό F i l i o q uendash ἔ χουν ἐκ πέ σειἀ πό τήν ἀ πο στο λι κή πί στη τῆς Ἐκ -κλη σί ας Εἶ ναι γι᾽ αὐ τό πε ριτ τό νάἀ να φέ ρου με ὅ λους τούς με τέ πει -τα νε ω τε ρι σμούς στήν πί στη ἐκμέ ρους τῶν Δυ τι κῶν Χρι στι α νῶν(ὅ πως τό ἀ λά θη το τοῦ πά πα τάμα ρι ο λο γι κά δό γ μα τα τό πρω τεῖ -ο ἡ κτι στή Χά ρη κἄ )

2 Ἀ πο στο λι κή δι α δο χήΜέ τήν ἀ πο στο λι κή πί στη συν-

δέ ε ται ἀ δι αί ρε τα καί ἡ ἀ πο στο λι -κή δι α δο χή Ἡ ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἔ χει οὐ σι α στι κό πε ρι ε χό με -νο μό νο μέ σα στό σῶ μα τῆς Ἐκ -κλη σί ας καί προ ϋ πο θέ τει ὁ πωσ -δή πο τε τήν ἀ πο στο λι κή πί στη

Λέ γον τας ἀ πο στο λι κή δι α δο χήἐν νο οῦ με τήν ἀ δι ά κο πη συ νέ χει -α τῆς ἡ γε σί ας τῆς Ἐκ κλη σί ας ἀ -πό τούς Ἀ πο στό λους Ἡ συ νέ χει -α αὐ τή ἔ χει χα ρι σμα τι κό χα ρα -κτή ρα καί δι α σφα λί ζε ται μέ τήμε τά δο ση τῆς πνευ μα τι κῆς ἐ ξου -σί ας τῶν Ἀ πο στό λων στούς Ἐ πι -σκό πους τῆς Ἐκ κλη σί ας καί δι᾽αὐ τῶν στούς ἱ ε ρεῖς

Ὁ τρό πος με τα δό σε ως τῆςπνευ ματ ι κῆςndashἀ πο στο λι κῆς ἐ ξου -σί ας στούς Ἐ πι σκό πους γί νε ταιμέ τή χει ρο το νί α Ἄν ἑ πο μέ νωςκά ποι ος Ἐ πί σκο πος ἔ χει λά βει μέκα νο νι κό ndash ἐκ κλη σι α στι κό τρό ποτή χει ρο το νί α του καί στή συ νέ -χει α βρε θεῖ ἐ κτός τῆς Ἐκ κλη σί -

ας ἐ ξαι τί ας τῆς ἐ σφαλ μέ νης πί- στε ώς του παύ ει οὐ σι α στι κά νάἔ χει καί τήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χήἀ φοῦ αὐ τή ἔ χει νό η μα μό νο μέ- σα στό μυ στη ρι α κό σῶ μα τοῦΧρι στοῦ τήν Ἐκ κλη σί α

Κα τά συ νέ πει α ἄν κά ποι ος Ἐ πί -σκο πος ἤ καί ὁ λό κλη ρη το πι κήἘκ κλη σί α mdashἀ νε ξαρ τή τως ἀ ριθ -μοῦ με λῶνmdash ἐκ πέ σουν ἀ πό τήνπί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας ὅ πως αὐ τήἐκ φρά στη κε ἀ λα θή τως στίς Οἰ -κου με νι κές Συ νό δους παύ ουν νάἔ χουν οἱ ἴ δι οι τήν ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἐ πει δή βρί σκον ται ἤ δη ἐ -κτός τῆς Ἐκ κλη σί ας Καί ἀ φοῦδι α κό πτε ται ἡ ἀ πο στο λι κή δι α δο -χή οὐ σι α στι κά δέν μπο ρεῖ νά γί- νε ται λό γος γι ά κα το χή ἤ γι ά συ ν -έ χει α τῆς ἀ πο στο λι κῆς δι α δο χῆςστούς ἐκ πε σόν τες ἀ πό τήν Ἐκ -κλη σί α

Μέ βά ση τά πα ρα πά νω ὁ ἴ δι οςὁ πά πας ἀλ λά καί τό σύ νο λο τῶνΡω μαι ο κα θο λι κῶν ἐ πι σκό πωνστε ροῦν ται τήν ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἐ πει δή στε ρη θέν τες τήν ἀ -πο στο λι κή πί στη ξέ πε σαν ἀ πό τήνἘκ κλη σί α Κα τά συ νέ πει α λό γοςγι ά ἀ πο στο λι κή δι αδ ο χή ἐ κτόςτῆς Ἐκ κλη σί ας εἶ ναι λό γος ἀ τε κ -μη ρί ω τος ἐ πι στη μο νι κά εἶ ναι δη- λα δή λό γος ἀ θε ο λό γη τος

3 Ἱερωσύνηκαί τά ἄλλα Μυ στή ρι α

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη στό πλαί σι ο τῆςἘκ κλη σί ας εἶ ναι ἡ ἱ ε ρω σύ νη τοῦἴ δι ου τοῦ Χρι στοῦ ἀ φοῦ ὁ ἴ δι ος ὁΧρι στός τε λεῖ τά μυ στή ρι α τῆςἘκ κλη σί ας Του δι ά τῶν Ἐ πι σκό -πων καί Ἱ ε ρέ ων Του

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη προ ϋ πο θέ τει τήνἀ δι ά κο πη συ νέ χει ά της ἀ πό τούςἈ πο στό λους προ ϋ πο θέ τει δη λα -δή τήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χή Πρω- τί στως ὅ μως ἡ ἱ ε ρω σύ νη προ ϋ πο -θέ τει τόν Θε άν θρω πο Χρι στό ὡς ἱ -ε ρουρ γό στό μυ στη ρι α κό Σῶ μαΤου τήν Ἐκ κλη σί α Σέ τε λευ ταί αἀ νά λυ ση ἡ ἱ ε ρω σύ νη τοῦ Χρι στοῦὑ φί στα ται στήν Ἐκ κλη σί α καί πα- ρέ χε ται ἀ πό τόν ἴ δι ο τόν Χρι στόδι ά τῆς Ἐκ κλη σί ας Του καί γι ά τήνἘκ κλη σί α Του Αὐ το νο μη μέ νη ἱ ε -ρω σύ νη καί αὐ το νο μη μέ να ἀ πότήν Ἐκ κλη σί α μυ στή ρι α δέν μπο- ροῦν νά ὑ πάρ χουν

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη ὅ πως ἄλ λω στε καίὅ λα τά μυ στή ρι α ἀ πο τε λεῖ λει- τουρ γι κή φα νέ ρω ση τῆς Ἐκ κλη -σί ας (ἡ Ἐκ κλη σί α ldquoση μαί νε ται ἐντοῖς μυ στη ρί οιςrdquo κατά τόν ἍγιοΝικόλαο Καβάσιλα ) Τοῦ το ση- μαί νει ὅ τι γι ά νά ὑ πάρ χουν μυ- στή ρι α πρέ πει προ η γου μέ νως νάὑ πάρ χει ἡ Ἐκ κλη σί α Τά μυ στή ρι -α εἶ ναι σάν τά κλα δι ά ἑ νός δέν- δρου Ζων τα νά κλα δι ά πού ἀν -θοῦν καί καρ πο φο ροῦν μπο ροῦννά ὑ πάρ χουν μό νον ὅ ταν αὐ τάεἶ ναι ὀρ γα νι κή προ έ κτα ση τοῦδέν δρου ὅ ταν δη λα δή εἶ ναι ὀν -το λο γι κά συν δε μέ να μέ τόν κορ- μό τοῦ δέν δρου

Εἶ ναι θε ο λο γι κά ἀ κα τα νό η το νάὑ πο στη ρί ζε ται ὅ τι οἱ ἑ τε ρό δο ξοιΡω μαι ο κα θο λι κοί ἤ Προ τε στάν -τες ἔ χουν ἔ στω καί ἕ να μυ στή ρι -ο πχ τό βά πτι σμα Τό θε με λι ῶ δεςἐ ρώ τη μα πού πρέ πει νά τί θε ται ἐ -δῶ εἶ ναι Ποι ός ἱ ε ρούρ γη σε τό μυ- στή ρι ο τοῦ Βα πτί σμα τος Ποῦβρῆ κε τήν ἱ ε ρω σύ νη ὁ ἱ ε ρουρ γόςΠοι ός τοῦ ἔ δω σε τήν ἱ ε ρω σύ νη ἀ -φοῦ αὐ τήν τήν πα ρέ χει μό νον ἡἘκ κλη σί α Καί ποῦ βρέ θη κε ἡ Ἐκ -κλη σί α στούς ἑ τε ρο δό ξους ἀ φοῦαὐ τοί λό γῳ τῆς ἐ σφαλ μέ νης δο -γ μα τι κῆς πί στε ώς τους ξέ πε σαν ἀ -πό τήν Ἐκ κλη σί α

4 Ἡ θε ω ρί α τῶν ldquoδύ οπνευ μό νωνrdquo τοῦ Χρι στοῦ

Ἡ θε ω ρί α αὐ τή ἔ χει τήν πα τρό -τη τά της στόν Ρω μαι ο κα θο λι κι -σμό Σύμ φω να μέ τή θε ω ρί α αὐ -τή ὁ Χρι στός ἔ χει ὡς ldquoπνεύ μο -νέςrdquo Του τόν Ρω μαι ο κα θο λι κισμόκαί τήν Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α

Σή με ρα δυ στυ χῶς ἡ θε ω ρί ααὐ τή υἱ ο θε τή θη κε καί ἀ πό πολ- λούς ὀρ θό δο ξους Ἱε ράρ χες καίλα ϊ κούς ἀ κα δη μα ϊ κούς θε ο λό -γους μᾶλ λον ἀ βα σά νι στα Καίτοῦ το γι α τί ἡ θε ω ρί α αὐ τή κρι νό- με νη ἀ πό ὀρ θό δο ξη ἄ πο ψη ὄ χιμό νον ἀ θε ο λό γη τη εἶ ναι ἀλ λάκαί κυ ρι ο λε κτι κά βλά σφη μη

Ἡ Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α δι α φο -ρο ποι εῖ ται ὀν το λο γι κά ἀ πό τό Ρω- μαι ο κα θο λι κι σμό γιά κα θα ράδογ μα τι κούς λό γους Ἔτ σι ἡὈρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α θε ω ρεῖ ὅ τιμό νον αὐ τή δι α σώ ζει τόν χα ρα -κτή ρα τῆς Ἐκ κλη σί ας ὡς Θε αν -θρω πί νου Σώ μα τος τοῦ Χρι στοῦὉ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμός ἔ χει ἐ δῶκαί χί λι α χρό νι α ἐκ πέ σει ἀ πό τήνἘκ κλη σί α τοῦ Χρι στοῦ

Ἄλ λω στε ἐ πει δή ἡ Ἐκ κλη σί ακα τά τό Σύμ βο λο τῆς Πί στε ως εἶ -ναι ldquoμί αrdquo καί ἑ νι αί α εἶ ναι θε ο λο -γι κά τε λεί ως ἀ κα τα νό η το νά ὑ πο -νο οῦν ται σύμ φω να μέ τήν πα ρα -πά νω θε ω ρί α ἡ Ὀρ θο δο ξί α καί ὁΡω μαι ο κα θο λι κι σμός ὡς οἱ ldquoδύ οπνεύ μο νεςrdquo τοῦ Χρι στοῦ ὡς κά- ποι α ἰ σό τι μα δη λα δή μέ λη τοῦσώ μα τός Του Σέ αὐ τήν τήν πε ρί -πτω ση θά πρέ πει νά θε ω ρή σου με

ὅ τι τά ἄλ λα μέ λη τοῦ σώ μα τοςτοῦ Χρι στοῦ ἤ πα ρα μέ νουν ἀ κά -λυ πτα ἐκ κλη σι ο λο γι κῶς ἤ κα λύ -πτον ται ἐκ κλη σι ο λο γι κά ἀ πό ἄλ -λες ἐ κτός τῶν δύ ο Ἐκ κλη σί εςΚά τι τέ τοι ο ὅ μως θά μᾶς ὁ δη -γοῦ σε εὐ θέ ως στήν υἱ ο θέ τη σητῆς προ τε σταν τι κῆς ἐκ κλη σι ο λο -γι κῆς θε ω ρί ας τῶν κλά δωνrdquo (B r a -n ch t h e o ry) [Λέγοντας θεωρίατῶν κλάδων ἐννοοῦμε τή θεωρίατῶν προτεσταντῶν γιά τήν ταυ-τότητα τῆς Ἐκκλησίας Ἡ ἐκ κλη -σί α κα τά τούς προ τε στάν τες εἶ -ναι ἡ ἀ ό ρα τη κο ινω νί α τῶν ἁ γί ωνΟἱ δι ά φο ρες ἱ στο ρι κέςndashἐμ πει ρι -κές ἐκ κλη σί ες ὅ λων τῶν δογ μά -των ἔ χουν νο μι μό τη τα καί ἰ σό τη -τα ὑ πάρ ξε ως ὡς κλα δι ά τοῦ ἑ νόςδέν δρου τῆς ἀ ό ρα της ἐκ κλη σί αςἩ ἀ ό ρα τη ἐκ κλη σί α εἶ ναι ἡ κα- θαυ τό ἐκ κλη σί α ἡ ὁ ποί α καί ὁ μο -λο γεῖ ται στό Σύμ βο λο τῆς Πί στε -ως Κα τά συν έ πει α καμ μί α ἐ πι μέ -ρους το πι κή ἐκ κλη σί α ὁ ποι ου δή -πο τε δόγ μα τος δέν ἐν σαρ κώ νειτήν ldquoμί α ἁ γί α κα θο λι κή καί ἀ πο -στο λι κή Ἐκ κλη σί αrdquo Καμ μί α το πι -κή ἐκ κλη σί α δέν μπο ρεῖ νά ἰ σχυ -ρι σθεῖ ὅ τι κα τέ χει τήν πλη ρό τη τατῆς ἀ πο κα λυ φθεί σας ἀ λή θει αςἩ μί α ἐκ κλη σί α τοῦ Χρι στοῦ εἶ ναιτό συ νο λι κό ἄ θροι σμα τῶν ἐ πι μέ -ρους τμη μά των της δη λα δή τῶνκα τά τό πους ἐκ κλη σι ῶν ὅ λωντῶν δογ μά των ὅ σο καί ἄν δι α φέ -ρουν δογ μα τι κά με τα ξύ τους]Πράγ μα τε λεί ως ἀ πα ρά δε κτο ἀ πόὀρ θό δο ξη ἄ πο ψη

Εἶ ναι ὅ μως καί βλά σφη μη ἡ πα- ρα πά νω Ρω μαι ο κα θο λι κῆς προ έ -λευ σης θε ω ρί α πε ρί τῶν ldquoδύ οπνευ μό νωνrdquo τοῦ Χρι στοῦ ὅ ταναὐ τή συμ βαί νει νά υἱ ο θε τεῖ ται ἀ -πό Ὀρ θο δό ξους Καί εἶ ναι κυ ρι ο -λε κτι κά βλά σφη μη ἐ πει δή ἐν τάσ- σει στό ἄ μω μο Σῶ μα τοῦ Χρι στοῦτόν Ρω μαι ο κα θο λι κι σμό ὡς ὀρ γα -νι κό μέ λος Του (ὡς ἕ να ldquoπνεύ μο -νάrdquo Του) τή στιγ μή πού ὁ Ρω μαι -ο κα θο λι κι σμός θε σμι κά πά σχειὀν το λο γι κῶς ὡς πραγ μα τι κό τη ταἐ κτός τοῦ Θε αν θρω πί νου σώ μα -τος τῆς Ἐκ κλη σί ας5 ldquoἈ δελ φές Ἐκ κλη σί εςrdquoἈρ χι κά ὁ ὅ ρος ldquoἀ δελ φές Ἐκ -

κλη σί εςrdquo εἶ ναι ἀ πό ἀ δό κι μος ἕ ωςἀ πα ρά δε κτος Ἀ δό κι μος θε ο λο -γι κά εἶ ναι ὅ ταν χρη σι μο ποι εῖ ταιγι ά νά ἐκ φρά σει τή σχέ ση με τα ξύτῶν το πι κῶν Ὀρ θο δό ξων Ἐκ κλη -σι ῶν Τε λεί ως ἀ πα ρά δε κτος θε ο -λο γι κά εἶ ναι ὁ ὅ ρος ὅ ταν χρη σι -μο ποι εῖ ται γι ά νά προσ δι ο ρί σειτόν ὀν το λο γι κό χα ρα κτή ρα τῆςὈρ θό δο ξης Ἐκ κλη σί ας καί τοῦΡω μαι ο κα θο λι κι σμοῦ

Κα ταρ χήν ὁ ὅ ρος ldquoἀ δελ φέςἘκ κλη σί εςrdquo δέν εἶ ναι βι βλι κά θε- με λι ω μέ νος οὔ τε κἄν νο μι μο ποι -η μέ νος Ὅ ταν ὁ Ἀ πό στο λοςΠαῦ λος ἀ να φέ ρε ται στίς δι ά φο -ρες το πι κές Ἐκ κλη σί ες δέν τίςἀ πο κα λεῖ ldquoἀ δελ φέςrdquo οὔ τε ὑ πο -νο εῖ ὅ τι ὑ πάρ χει κά ποι α Ἐκ κλη σί -α ὡς ldquoμη τέ ραrdquo αὐ τῶν τῶν κα τάτό πους Ἐκ κλη σι ῶν Ἔ χει τή συ-

νεί δη ση ὅ τι ἡ Ἐκ κλη σί α εἶ ναι μί ακαί ὅ τι αὐ τή ἔ χει κα θο λι κό χα ρα -κτή ρα μέ τήν ἔν νοι α τῆς πλη ρό -τη τας τῆς ἀ λη θεί ας καί τῆς ζω ῆςτης κε φα λή τῆς ὁ ποί ας εἶ ναι ὅ -πως μᾶς πλη ρο φο ρεῖ ὁ ἴ δι ος ὁΧρι στός Ἔτ σι ὅ ταν ἀ πευ θύ νε ταισέ κά ποι α το πι κή Ἐκ κλη σί α ἔ χειτή στε ρε ό τυ πη ἔκ φρα ση ldquoτῇ Ἐκ -κλη σί ᾳ τῇ οὔ σῃ ἐν (πχ Κο ρίν -θῳ) rdquo Τοῦ το ση μαί νει ὅ τι ἡ φα νέ -ρω ση τῆς ὅ λης Ἐκ κλη σί ας μπο- ρεῖ νά γί νε ται σέ κά θε τό πο ὅ πουὑ πάρ χει ἡ εὐ χα ρι στι α κή κοι νό τη -τα τῶν πι στῶν ὑ πό τόν Ἐ πί σκο πότης Εἶ ναι βε βαί ως αὐ το νό η το ὅ -τι ἡ ἑ νό τη τα τῶν κα τά τό πουςἘκ κλη σι ῶν αὐ τῶν δι α σφα λί ζε ταιμέ τήν κο ι νω νί α με τα ξύ τουςστήν αὐ τή πί στη ζω ή καί ἐκ κλη -σι α στι κή τά ξη Τήν ἑ νό τη τα τῶντο πι κῶν Ἐκ κλη σι ῶν ἐγ γυ ᾶ ταιστήν πρά ξη ἡ σύ νο δος τῶν Ἐ πι -σκό πων τους

Ἀ πό τά πα ρα πά νω γί νε ται κα τα- νο η τό ὅ τι ἀ φοῦ καί οἱ ὁ μό φρο -νες το πι κές Ἐκ κλη σί ες στό πλαί- σι ο τῆς Ὀρ θο δο ξί ας δέν νο μι μο -ποι οῦν ται θε ο λο γι κά ὅ ταν ὀ νο -μά ζον ται ldquoἀ δελ φέςrdquo πο λύ πε ρισ -σό τε ρο δέν ὑ πάρ χει θε ο λο γι κό ndashἐκ κλη σι ο λο γι κό ὑ πό βα θρο γι άνά ὀ νο μά ζον ται ldquoἀ δελ φές Ἐκ -κλη σί εςrdquo ἡ Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί ακαί ὁ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμός Ἄλ -λω στε ὁ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμόςδέν μπο ρεῖ νά ὀ νο μά ζε ται κα τάκυ ρι ο λε ξί α Ἐκ κλη σί α με τά τό1014 ἐ πει δή ἀ πό τό τε ὑ φί σταν ταιπνευ μα τι κῶς γι᾽ αὐ τόν τά ἐ πι τί μι -α τῶν Οἰ κου με νι κῶν Συ νό δων μέσυ νέ πει α τήν ἔκ πτω ση ἀ πό τό Θε- αν θρώ πι νο σῶ μα

Ἐ δῶ πρέ πει νά ση μει ω θεῖ ὅ τι ἡἄρ ση τῶν πα ρα πά νω ἐ πι τι μί ωνδέν μπο ρεῖ νά γί νει ἀ πό κα νέ ναθε σμι κό πρό σω πο τῆς Ἐκ κλη σί -ας ὅ σο ψη λά καί ἄν βρί σκε ταιστήν ἐκ κλη σι α στι κή ἱ ε ραρ χί α πα- ρά μό νον ἀ πό Οἰ κου με νι κή Σύ νο -δο Ἀλ λά καί τοῦ το μπο ρεῖ νά γί- νει μό νο στήν πε ρί πτω ση πού ἀρ -θοῦν προ η γου μέ νως οἱ δογ μα τι -κοί λό γοι στούς ὁ ποί ους οὐ σι α -στι κά ὀ φεί λε ται ἡ ἔκ πτω ση τοῦΡω μαι ο κα θο λι κι σμοῦ ἀ πό τήνἘκ κλη σί α

Εἶ ναι λοι πόν φα νε ρό ὅ τι ἐ πι σή -μως ἀ πό τό 1014 ὁ Ρω μαι ο κα θο -λι κι σμός δέν εἶ ναι Ἐκ κλη σί α Τοῦ -το πρα κτι κῶς ση μαί νει ὅ τι δέν ἔ -χει τήν ὀρ θή ἀ πο στο λι κή πί στη καίτήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χή Δέν ἔ χειτήν ἄ κτι στη Χά ρη καί κα τε πέ κτα -ση δέν ἔ χει τά θε ουρ γά μυ στή ρι -α πού κα θι στοῦν τό Θε αν θρώ πι νοσῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί ας ldquoκοι νω νί αθε ώ σε ωςrdquo τοῦ ἀν θρώ που Καί ἐ -πει δή ἡ Ἐκ κλη σί α δέν μπο ρεῖ πα- ρά νά εἶ ναι καί νά πα ρα μέ νει ἕ ωςτῆς συν τε λεί ας μί α καί ἀ δι αί ρε τηκά θε χρι στι α νι κή κοι νό τη ταἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας εἶ ναι ἁ πλά αἱ ρε τι κή

ΠΗΓΗ ldquoἘν Συνειδήσειrdquo Ἔκ -τακτη ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς ΜονῆςΜεγάλου ΜετεώρουndashἸούνιος2009raquo

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

τοῦ Φαναρίου εἰς τὸν ἐκτρο-χιασμὸν ἐκ τῶν Ἱερῶν Κανόνωνποὺ διέπουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκ -κλησίαν Αὕτη ἔχει ὡς ἀκολού-θως

laquoὈφειλομένη ἀπάντησιςπρός ldquo θεράποντας

τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστήμηςτῆς Θεολογίαςrdquo

Ἐν μέσῃ Μεγ Τεσσαρακοστῇὅμιλος 28 ἐλλογιμωτάτων κ Κα-θηγητῶν καί Καθηγητριῶν τῆς Θε-ολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτε-λείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονί-κης ἀπευθύνεται ἐναγωνίως εἰςτόν Μακαριώτατον Πρόεδρον καίτά Μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆςἘκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἐκ -φράζει σοβαράς ἀνησυχίας διότιldquoὁρισμένα μέλη της (σσ τά ὁποῖαἐν συνεχείᾳ κατονομάζει καί ἀφο-ροῦν εἴς τε τό πρόσωπον τοῦ ΣεβΜητροπολίτου Πειραιῶς κ Σερα-φείμ καί εἰς τήν ταπεινότητά μου)προβαίνουν σέ πράξεις πού ὑπο-σκάπτουν ὄχι μόνον τήν πορείααὐτῶν τῶν διαλόγων ἀλλά ἀκό-μη καί αὐτήν τήν διορθόδοξο ἑνό-τητα δημιουργώντας προϋποθέ-σεις σχίσματος ἐντός τῆς Ὀρθο-δόξου Ἐκκλησίας Ἡ ἀνησυχίαμας ἑδράζεται στό γεγονός ὅτι ἡἹερά Σύνοδος ἕως στιγμῆς δένἤλεγξε τά μέλη της Ἱεράρχες γιάτήν ἄτοπη καί ἀντισυνοδική συμ-περιφορά τουςrdquo

Καί προϊούσης τῆς ἐπιστολῆςγράφονται τά ἀκόλουθα διά τόνὑποφαινόμενον Ἐπίσκοπον ldquoΣυ ν -ῳδά πρός τόν Μητροπολίτη Πει-ραιῶς καί ὁ συνώνυμός του ΣεβΜητροπολίτης Κυθήρων καταφέ-ρεται ὅπως καί ὁ πρῶτος ἐναντίοντοῦ Πατριαρχείου Σερβίας κατηγο-ρώντας το γιά κακοδικία (χάρινσυμφερόντων ἤ ἀπωλείας τῆς Ὀρ -θοδόξου συνειδήσεως) στήν περί-πτωση τοῦ καθῃρημένου πρώηνΡάσκας μοναχοῦ Ἀρτεμίου τόνὁποῖο μάλιστα ἀμφότεροι οἱ προ-αναφερθέντες ἐπίσκοποι τῆς Ἐκ -κλησίας τῆς Ἑλλάδος χαρακτηρί-ζουν κανονικό Ἐπίσκοπο ὁμολο-γητή καί ἅγιο Τά ἐρωτήματα πούἀναφύονται ἐν προκειμένῳ εἶναιπροφανῆ Ὑφίσταται Μακαριώτα-τε κοινωνία τῶν ὡς ἄνω Μητροπο-λιτῶν τῆς ἑλλαδικῆς διοικήσεως μέἕνα ἐγνωσμένα σχισματικό πρώηνἘπίσκοπο Ἀρνεῖται ἡ Ἱ Σύνοδοςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τήνδικαιοδοσία καί τήν κρίση τῶν συν -οδικῶν ὀργάνων τῆς ἀδελφῆςΑὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας Θεω-ροῦ με κανονικῶς καί ἐκκλησιολο-γικῶς ἀπαράδεκτο Ἐπίσκοποι ἀλ -λοτρίας Αὐτοκεφάλου διοικήσεωςνά συνάπτουν κανονική κοινωνίαμέ σχισματικούς οἱ ὁποῖοι δροῦνεἰς βάρος τῆς τοπικῆς Ὀρ θοδόξουἘκκλησίαςrdquo

Προσβλητικαὶδιὰ Ἐπίσκοπον

Εἰς τά ὡς ἄνω ἀποσπάσματα τῆςἐν θέματι ἐπιστολῆς τῶν ἐλλογι-μωτάτων κ Καθηγητῶν ndashτριῶν τάὁποῖα ἀφοροῦν καί εἰς τό πρόσω-πόν μου ἐγκαλοῦμαι μετά τοῦ ἁγί-ου Πειραιῶς διά δύο τινα˙ α) διάldquoπράξεις πού ὑποσκάπτουν ὄχι μό-νον τήν πορεία αὐτῶν τῶν διαλό-γων ἀλλά ἀκόμη καί αὐτήν τήνδιορθόδοξον ἑνότητα δημιουρ-γώντας προϋποθέσεις σχίσματοςἐντός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςrdquoκαί β) δι᾿ ἀνάμειξιν εἰς κανονικήνὑπόθεσιν τοῦ Ὀρθοδόξου Πατρι -αρχείου Σερβίας καί σύναψιν ldquoκα-νονικῆς κοινωνίας μέ σχισματι-κούςrdquo

Καί ἐπειδή αἱ αἰτιάσεις τῶνἐλλογιμωτάτων κ Καθηγητῶν ndashτριῶν εἶναι προφανῶς βαρεῖαιἐπαχθεῖς καί ἥκιστα τιμητικαί ndash λίανπροσβλητικαί δι᾽ Ὀρθόδοξον Ἐπί-σκοπον θεωρῶ ὡς ἐπιτακτικήν τήνὑποχρέωσίν μου νά παράσχω τάςὀφειλομένας καί ἐπιβαλλομέναςἐξηγήσεις διότι τοιουτοτρόπωςἀδίκως διασύρεται ἡ ἐπισκοπική τι-μή καί ἰδιότης μου

Χωρῶ λοιπόν σύν Θεῷ εἰς τήνἀνασκευήν τῶν ἀνερείστων εἰς βά-ρος μου κατηγοριῶν αἱ ὁποῖαι εἶναιδυνατόν παραμένουσαι ἀναντί-κρουστοι νά ἐπῃρεάσουν καίσκαν δαλίσουν τούς μή εἰδότας τήνἀλήθειαν τοῦ πράγματος Ἄλλω-στε εἶναι γνωστή ἐκ τοῦ ldquoΓεροντι-κοῦrdquo ἡ ἄμεσος ἀντίδρασις τοῦ Μο-ναχοῦ Ὁσίου Ἀγάθωνος ὅταν δο-κιμάζοντες αὐτόν τοῦ ἀπέδωκανσκοπίμως τήν κατηγορίαν τοῦ αἱρε-τικοῦ ἐνῷ προηγουμένως ἐπεδεί-

κνυε ἀδιαφορίαν δι᾽ ἄλλας ἀνυπο-στάτους κατηγορίας (πχ ἀμέλειανἀνηθικότητα βίου κλπ)

Δὲν εἶναι τίμιοικαὶ εἰλικρινεῖς

Ὡς πρός τήν πρώτην κατηγορίανἔχω νά ἀντείπω τά ἑξῆς

1 Οὐδεμία γραπτή ἤ προφορικήμου μαρτυρία ὑφίσταται ἡ ὁποίατάσσεται κατά τῶν διαχριστιανικῶνμετά τῶν ἑτεροδόξων διαλόγωνΒασική μου ὅμως θέσις ὡς καίπαντός ὀρθοδόξου πιστοῦ εἶναιὅτι οἱ ἐν θέματι διάλογοι δέν πρέ-πει νά εἶναι ἀπροϋπόθετοι δηλ χω-ρίς τάς ἀναγκαίας καί ἀπαραιτή-τους θεολογικάς προϋποθέσειςὅπερ συμμερίζεται ἀπολύτως καί ἡἉγία ἡμῶν Ἑλλαδική Ἐκκλησία Οἱδιαχριστιανικοί διάλογοι δέον νάεἶναι τίμιοι εἰλικρινεῖς καί ἀληθινοίΔιό θεωροῦνται ἐπιβεβλημέναι ἡταχεῖα κατάργησις τῆς Οὐνίας ἡἄμεσος ἀνάκλησις τῆς δηλώσεωςτοῦ σημερινοῦ πάπα Βενεδίκτουτοῦ 16ου ὅτι ἡ καθ᾽ ἡμᾶς Ὀρθόδο-ξος Ἐκκλησία τυγχάνει ἐλλειμματι-κή διότι δέν ἀναγνωρίζει τό παπι-κόν πρωτεῖον καί ἡ ἐν καιρῷ ἀναί-ρεσις ὅλων τῶν κακοδοξιῶν αἱρε-τικῶν διδασκαλιῶν καί πεπλανημέ-νων δοξασιῶν τῶν ἑτεροδόξων(πχ θεωρία τῶν κλάδων θεωρίαπερί δύο πνευμόνων θεωρία ὅτιἐκτός Ἐκκλησίας ὑπάρχει Ἐκκλη-σία θεωρία περί διῃρημένηςἘκκλησίας καί τῆς μή ὑπάρξεωςμετά τό σχίσμα τῆς Μιᾶς ἉγίαςΚαθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκ -κλησίας ἀλλ᾽ ἐχούσης ἀνάγκηνldquoσυγκολλήσεωςrdquo τῶν ἀπεσχισθέν-των τμημάτων τῶν ἑτεροδόξωνχριστιανῶν διά νά ἔχωμεν δῆθεντήν Μίαν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν κἄ)

Ὁ κίνδυνος ΣχισμάτωνὍταν ἕνας Ἐπίσκοπος τεταγμέ-

νος ἀπό Θεοῦ ἐπί σκοπόν ἐπιση-μαίνει τήν ὕπαρξιν τῶν ὡς ἄνω θε-ολογικῶν προϋποθέσεων καί τήνἀπάρνησιν τῶν κακοδοξιῶν αἱρε-τικῶν διδασκαλιῶν καί πεπλανημέ-νων δοξασιῶνndash ldquoἑτεροδιδασκα-λιῶνrdquo ὑποσκάπτει τήν πορείαν τῶνδιαχριστιανικῶν διαλόγων καίldquoαὐτήν τήν διορθόδοξο ἑνότηταδημιουργώντας προϋποθέσεις σχί-σματος ἐντός τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίαςrdquo ἤ καθηκόντως κράζει˙ldquoστῶμεν καλῶς στῶμεν μετά φό-βου πρόσχωμενrdquo Τά σχίσματαπροκαλοῦνται ὄχι ἐκ τῆς ἀκριβοῦςτηρήσεως ἀλλ᾽ ἐκ τῆς ὠμῆς καίἀπροκαλύπτου παραβιάσεως καίκαταπατήσεως τῶν Ἱερῶν Κανό-νων καί

2 Ὡς Συνοδικόν μέλος τῆς τρε-χούσης Συνοδικῆς περιόδου διάτά θέματα αὐτά ἔδωκα ἐξηγήσειςἐνώπιον τῆς ΔΙΣ ἐξ ἀφορμῆς τῆςπρό τοῦ Πάσχα ἀφιχθείσης σχε-τικῆς ἐπιστολῆς τοῦ Παναγ Οἰκου-μενικοῦ Πατριάρχου κ Βαρθολο-μαίου ἡ ὁποία κυρίως ἀφεώρα εἰςτό πρόσωπον τοῦ Σεβ Μητροπολί-του Πειραιῶς κΣεραφείμ τό διηυ-ρημένον Συνοδικόν τό ὁποῖον ἐξε-φώνησε κατά τήν Κυριακήν τῆςὈρθοδοξίας καί τάς ἀντιοικουμε-νιστικάς κινήσεις του

Ὁ Μακ Πρόεδρος καί ὅλοι οἱἅγιοι Συνοδικοί σαφῶς ἐτοποθετή-θημεν ἐπί τῶν θιγομένων θεμάτωντῆς Πατριαρχικῆς ἐπιστολῆς καί τάτηρηθέντα πρακτικά δύνανται νάμαρτυρήσουν περί αὐτοῦ ἀλλά καίαὐτή ἡ Συνοδική ἀπάντησις ἡὁποία διαπέμπεται κατ᾽ αὐτάς εἰςτόν Παναγιώτατον Καί πιστεύω ὅτιἀμφότερα ταῦτα θά ἀπαμβλύνουντήν ἀνησυχίαν τῶν ἐλλογιμωτάτωνκ Καθηγητῶν ndashτριῶν ἐκ τοῦ ὅτι μέ-χρι πρότινος ldquoἡ Ἱερά Σύνοδος δένἤλεγξε τά μέλη της Ἱεράρχες γιάτήν ἄτοπη καί ἀντισυνοδική συμπε-ριφορά τουςrdquo

Διὰ τὸν Σεβ Ράσκαςκαὶ Πρεζρένης κ Ἀρτέμιον

Καί ὡς πρός τήν δευτέραν κατη-γορίαν ἔχω νά δώσω τάς ἀκολού-θους ἐξηγήσεις

Δέν κατεφέρθην οὔτε κατηγό-ρησα διά κακοδικίαν τό Πατριαρ-χεῖον Σερβίας ἀλλ᾽ ἐπεσήμανα τήνἔλλειψιν κανονικῆς δίκης εἰς τήνπερίπτωσιν τοῦ καθαιρεθέντοςἘπισκόπου Ράσκας καί ΠριζρένηςἈρτεμίου

Ἀντιγράφω εἰς ἐπίρρωσιν τῶνλεγομένων ἀπόσπασμα τῆς ὑπʼἀριθ2814-1-2011 ἐπιστολῆς μουπρός τόν Μακαριώτατον Πατριάρ-χην Σερβίας κ Εἰρηναῖον Πρό-εδρον τῆς Πατριαρχικῆς Ἱ Συνό-δου

ldquoἘν συνοχῇ καρδίας καί μετά βα-

θυτάτου σεβασμοῦ προάγομαι ὡςὁ ἐλαχιστότερος τῶν ὈρθοδόξωνἘπισκόπων διά τῆς Ἱερᾶς ἡμῶνΣυνόδου νά ὑποβάλω πρός Ὑμᾶςκαί τήν περί Ὑμᾶς Ἱεράν Πατριαρ-χικήν Σύνοδον τήν ἀκόλουθονθερμοτάτην ἔκκλησιν μηδόλωςπροτιθέμενος νά ὑπεισέλθω εἰς τάinterna corporis οὐδέ νά ἀναμειχθῶεἰς τά ἐσωτερικά τῆς καθ᾽ ἡμᾶςἉγιωτάτης κατά Σερβίαν Ἐκκλη-σίας Ἁπλῶς καί μόνον ἀναφερό-μενος εἰς τήν πρόσφατον ἔκπτωσινἐκ τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Θρόνου τῆςἹερᾶς Ἐπισκοπῆς Ράσκας καί Πριζ-ρένης τοῦ Πανιερωτάτου Ἐπισκό-που κ Ἀρτεμίου καί τήν ἐν συνε-χείᾳ καθαίρεσιν αὐτοῦ ἀπό τοῦἈρχιερατικοῦ ἀξιώματος καί ἐξα-γορευόμενος ταπεινῶς τήν βα-θεῖαν λύπην καί ὀδύνην τῆς καρ-δίας μου διά τά γενόμενα δίχα τῆςὑπό τῶν Θείων καί Ἱερῶν Κανόνωντῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶνἘκκλησίας προβλεπομένης κανο-νικῆς διαδικασίας (ἀπαγγελία κα-νονικοῦ παραπτώματος ἀνακριτι-κή διαδικασία παροχή ἐξηγήσεωνεἰσαγωγή εἰς δίκην κανονική δίκηἀπολογία καί καταδίκη ἐρειδομένηεἰς τήν παράβασιν συγκεκριμένωνἹερῶν Κανόνων ἤ πολιτειακῶν νό-μων) παρακαλῶ καί ἱκετεύω τήνΜακαριότητα καί τήν Σεβασμιότη-τα ἤ Πανιερότητα Ὑμῶν ὅπωςἐκθέμενοι φιλανθρωποτέρανψῆφον κατά τούς Ἱερούς Κανό-νας εὐαρεστηθῆτε καί στέρξητεεἰς ἀναψηλάφησιν τῆς ὑποθέσεωςτοῦ καθαιρεθέντος Ἱεράρχου προ-κειμένου ὅπως τηρηθῇ ἡ κατά τάὡς ἄνω ὁριζομένη ἱεροκανονικήδιαδικασία ἥτις καί ἐναρμονίζεταιεἰς τήν ἀπʼ αἰώνων ἁγίαν ἡμῶνὈρθόδοξον ΠαράδοσινΜακαριώτατε Ἅγιοι Συνοδικοί

Δέν θεωρῶ ἐμαυτόν ἁρμόδιοννά ὑποδείξῃ εἰς Ὑμᾶς τάς σχετικάςἐπιταγάς τοῦ Εὐαγγελικοῦ Νόμουκαί τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς κατ᾽Ἀνατολάς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκ -κλησίας εἰς ἥν ἀπό κοινοῦ ἀνήκο-μεν Δέν ἐπιτρέπω εἰς τόν ἑαυτόνμου νά κρίνῃ ἤ ἐπικρίνῃ τά πρό καίἄχρι τῆς γενομένης καταδίκης τοῦεἰς ὅν ἐπεβλήθη ἡ ἐσχάτη τῶνποινῶν Ἀδελφοῦ μας ἈρτεμίουΕἶναι σοβαρότατα θέματα ἀφο -ρῶντα εἰς τήν εὐθύνην καί τήνθείῳ δικαίῳ ὀρθήν ἀντιμετώπισιντῆς καθ᾽ Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης Αὐτοκε-φάλου Σερβικῆς Ἐκκλησίας Δένδύναμαι ὅμως ὡς Ἐπίσκοπος μέντῆς μικροτέρας ΜητροπολιτικῆςἘπαρχίας ἀλλ᾽ ἐν ταὐτῷ καί τῆςκαθόλου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςνά μή ἐπισημάνω εὐλαβῶς τήνπροδήλως ζημιογόνον ὑπέρβασιντῶν σχετικῶν ἱεροκανονικῶν δια-τάξεων καί τῆς κανονικῆς τάξεωςοὐδέ νά ἀποκρύψω τό ἀποκυηθένσυνειδησιακόν μου πρόβλημα ἐκτῶν συμβεβηκότων τῷ οὕτω πωςκαταδικασθέντι συνεπισκόπῳ μουμεθ᾽ οὗ δέν προϋπῆρξε ἤ ὑπάρχειγνωριμία τις ἤ ἐπικοινωνία καί ἐπα-φή Δέν μοῦ εἶναι δυνατόν προσέ-τι νά ἀποσιωπήσω τήν προαίσθη-σιν τοῦ φόβου προκλήσεως ἑνόςνέου σχίσματος εἰς τούς κόλπουςτῆς Ἁγιωτάτης Ὑμῶν Ἐκκλησίαςτό ὁποῖον κατά τόν Ἱερόν Χρυσό-στομον οὐδέ αἷμα μαρτυρίου δύ-ναται νά ἀποπλύνῃ˙ γίνεται εὐκό-λως καί ἀπογίνεται οὐ ῥαδίως Καίτέλος δέν δύναμαι νά παραβλέψωκαί νά μή ἐπισημάνω προσηκόντωςτά ὀλέθρια ἀποτελέσματα καί τάἀνεπούλωτα εἰσέτι τραύματα τάπροελθόντα ἐκ τῆς ἐπιβολῆς ἀντι-κανονικῶν νόμων τῆς περιόδουτοῦ ὁλοκληρωτικοῦ ndash δικτατορι-κοῦ καθεστῶτος (1967ndash1974) εἰςτήν Ἑλλαδικήν ἡμῶν Ἐκκλησίανὡς ἦσαν ὁ ΑΝ 2141968 καί αἱ Συν-τακτικαί πράξεις 3 καί 71974 ἐξ ὧνἐπί 40ετίαν περίπου δέν ἔπαυσε νάταλανίζεται καί σήμερον ἡ Ἐκκλη-σία τῆς χώρας μαςrdquo

Τὸ αἴτημά τουδιὰ κανονικὴν δίκην

Βαθυσεβάστως ὑπέβαλα ὡς δια-πιστώνει πᾶς τις θερμοτάτηνἔκκλησιν ὅπως ἡ Ἱερά ΠατριαρχικήΣύνοδος ldquoἐκθεμένη φιλανθρωπο-τέραν ψῆφονrdquo εὐαρεστηθῇ καίστέρξῃ εἰς ἀναψηλάφησιν τῆς ἐνθέματι ὑποθέσεως Αὐτό δέν συν -ιστᾶ καταφοράν ἤ ἀπαγγελίαν κα-τηγορίας διά κακοδικίαν Τό ταπει-νόν αἴτημά μου ἦτο νά ὑπάρξῃ κα-νονική δίκη μεθʼ ὅλων τῶν προϋπο-θέσεων τάς ὁποίας ὁρίζει τό κοινόνδιʼ ἅπαντας τούς Ὀρθοδόξους Κα-νονικόν Δίκαιον καί οὐδέν πλέον

Ὅταν δέ ἡ μετά διακρίσεως γε-νομένη παρέμβασίς μου αὐτή πα-ρεθεωρήθη δέν ἠκολούθησε ldquoἄτο-πη καί ἀντισυνοδική συμπεριφοράμουrdquo Κατέθεσα ἁρμοδίως τόν ἐπι-σκοπικόν μου λογισμόν καί ἡ οἰκείαΠατριαρχική Σύνοδος ἐπωμίσθη ἐξὁλοκλήρου τήν εὐθύνην αὐτῆςΔέν ἐκάλεσα εἰς τήν Ἐπαρχίαν μουτόν διά τῆς ἐσχάτης τῶν ποινῶνἀποβληθέντα ἐκ τῆς Ἱερᾶς Συνό-δου ἄνευ τῆς κανονικῆς διαδικα-σίας Ἐπίσκοπον οὔτε συμμετεῖχαπαρ᾽ ὅτι ἐκλήθην εἰς γενομέναςἐντός τοῦ Ἑλλαδικοῦ χώρου συνά-ξεις παρόντος ἐκείνου διά νά μήθεωρηθῇ τοῦτο σύμπηξις παρασυν -αγωγῆς

Οἱ δώδεκα τῆς ἙλλάδοςὉ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστο-

μος ὁ μέγας ἠδικημένος Ἅγιοςτῆς Ἐκκλησίας μας ὁ ἀδίκως κα-θαιρεθείς ὑπό ληστρικῆς συνόδουκαί ἀκολουθήσας ldquoὡς πρόβατον ἐπίσφαγήνrdquo τόν δρόμον τῆς ἐξορίαςἐρωτηθείς ὑπό Ἐπισκόπων ndash πνευ-ματικῶν του τέκνων διά τήν στά-σιν τήν ὁποίαν ἔπρεπε νά τηρή-σουν μετά τήν ἄδικον καί ἀντικα-νονικήν του καθαίρεσιν ἀπήντησεἐμπνευσμένως θά κοινωνήσετεμετά τοῦ διαδόχου μου πρός ἀπο-φυγήν σχίσματος ἀλλά δέν θάὑπογράψετε τήν καταδίκην μουδιότι εἶναι ἄδικος Αὐτήν τήν τακτι-κήν ἀκολουθῶν ἔχω μέν τήν πε-ποίθησίν μου ὅπως πᾶς τις εὐσυ-νείδητος καί ἀκριβοδίκαιος δικα-

στής ἀποκτᾷ εἰς ἑκάστην περίπτω-σιν τήν δικανικήν του πεποίθησινπερί τῶν γενομένων ἀντικανο-νικῶν πράξεων ἀλλ᾽ αἱ εὐθύναιἀνήκουν εἰς τήν ἁρμοδίαν Ἐκκλη-σιαστικήν Ἀρχήν Εἰς παρομοίανπερίπτωσιν καθ᾽ ἥν 12 Μητρο-πολῖται τῆς Ἑλλαδικῆς ἡμῶνἘκκλησίας ἀπεμακρύνθησαν δυ-νάμει τῶν ὑπ᾽ ἀριθ 3 καί 7 συντα-κτικῶν πράξεων τοῦ δικτατορικοῦκαθεστῶτος ἐν ἔτει 1974 ἄνευ κα-τηγορίας κανονικῆς δίκης καί ἀπο-λογίας ὡς προελέχθη ἐκ τῆς δια-ποιμάνσεως τῶν Ἱερῶν Μητροπό-λεων αὐτῶν ὁ ἐπιφανής Κανονο-λόγος ἀείμνηστος Ἀρχιμανδρίτηςπ Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος(πνευματικός πατήρ τοῦ ἀειμνή-στου Καθηγητοῦ τοῦ ΚανονικοῦΔικαίου Κωνσταντίνου Μουρατί-δου ὁ ὁποῖος ἀνεγνώριζε τήν ἀξίαντου ὡς σπουδαίου Κανονολόγουπαρ᾽ ὅτι δέν εἶχε τήν ἰδιότητα τοῦΠανεπιστημιακοῦ Διδασκάλου)ἐγνωμοδότησε ὅτι διά τόν ὡς ἄνωλόγον οἱ ἐν θέματι Μητροπολῖταιπαρά τά ἀντικανονικῶς γενόμεναοὐδέποτε ἀπεστερήθησαν τῆς ἰδιό-τητος τοῦ Κανονικοῦ Μητροπολί-του

Εἰς τὴν Οἰκουμενικὴνἢ Πανορθόδοξον ΣύνοδονΣυνελόντ᾽ εἰπεῖν ταπεινῶς φρο -

νῶ ὅτι ὁ Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοποςπέρα τῆς ὑπαγωγῆς αὐτοῦ εἰς τήνοἰκείαν Ἱεράν Σύνοδον ἡ ὁποίαεἶναι δι᾽ αὐτόν ἡ Ἀνωτάτη Ἐκκλη-σιαστική Ἀρχή ἀνήκει ἐν ταὐτῷκαί εἰς τήν καθόλου Μίαν ἉγίανΚαθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκ -κλησίαν καί ἔχει λόγον διά τά θεο-λογικά δογματικά καί ἐκκλησιολο-γικά θέματα τά ἀφορῶντα εἰςΑὐτήν Δι᾿ αὐτόν τόν λόγον εἰς τήνὀψέποτε συγκληθησομένην Οἰ -κουμενικήν ἤ Πανορθόδοξον Σύν -οδον συμμετέχει ἀπαραιτήτως ὡςδιαποιμαίνων Ὀρθόδοξον ποί-μνιον Ἡ ἀναφορά του εἰς τά θέ-ματα αὐτά δέν θεωρεῖται παρέμ-βασις εἰς τά ἐσωτερικά ἄλληςὉμοδόξου Ἐκ κλησίας (μετά τῆςὁποίας ὅμως καί μεθ᾽ ὅλων τῶνκατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλη-σιῶν κοινόν εἶναι τό Ἱερόν Εὐαγ-γέλιον κοινή ἡ θεολογική καί ἐκ -κλησιαστική παράδοσις κοινόν τόἹερόν Πηδάλιον τῶν Θείων καίἹερῶν Κανόνων κοινή ἡ δογματι-κή διδασκαλία κοινή ἡ Ἱερά καί ἡΠατερική παράδοσις)

Περὶ τῶν συμπροσευχῶνndash συλλειτουργιῶν

τοῦ Οἰκουμ ΠατριάρχουΤό ὀρθόδοξον πλήρωμα ἀναμέ-

νει ἀπό τούς σεβαστούς Πανεπι-στημιακούς διδασκάλους τήν ἐπι-βαλλομένην εὐαισθησίαν εἰς τά κα-νονικά ndash ἐκκλησιολογικά καί δογ-ματικά θέματα τά ὁποῖα ἀναφύον-ται ὅπως τά ζητήματα τῆς ldquoμετα-πατερικῆςrdquo καλουμένης θεολογίαςτῆς μετανεωτερικότητας τῆς συμ-μετοχῆς ἐν ὥρᾳ Θείας Λατρείαςἑτεροδόξων (Ρωμαιοκαθολικοῦ καίἈρμενίου κληρικοῦ ἐνδεδυμένωντά ἱερατικά των ἄμφια καί διερχο-μένων διά τῆς Ὡραίας Πύλης τοῦἐν Φαναρίῳ Πατριαρχικοῦ Ἱ Ναοῦκατά τόν Μέγαν ΠατριαρχικόνἙσπερινόν τῆς Ἀγάπης Πάσχα2012 καί ἀναγνωσάντων τό ἹερόνΕὐαγγέλιον εἰς τήν γλῶσσαν των)ἀκοινωνήτων ὄντων κατά τήνἠπιωτέραν ἔκφρασιν τοῦ 10ου Ἀπο-στολικοῦ Κανόνος τῆς συμμε-τοχῆς Ὀρθοδόξων Προκαθημένωνκατά τήν ldquoΠαγκόσμια Ἡμέρα προσ -ευχῆς τῶν Θρησκειῶν γιά τήν εἰρή-νηrdquo παρόντος τοῦ Πάπα καί τῶνἀρχηγῶν ὅλων τῶν θρησκειῶν (καίἐκπροσώπων θρησκειῶν βουντοῦδηλ μαγείας) ὅλων αὐτῶν ὡςldquoΠροσκυνητῶν τῆς ἀληθείας καίτῆς εἰρήνηςrdquo κρατούντων ὅλωνἀπό μίαν ἀναμμένην κανδήλαν εἰςἈσίζην τῆς Ἰταλίας (Ὀκτώβριος2011) κλπ κλπ

Θεάρεστον θά ἦτο πάντως νάμή παρέχῃ κανείς πράγματα εἰςτούς Ὀρθοδόξους Ἐπισκόπουςλοιπούς Κληρικούς Μοναχούς καίλαϊκούς οἱ ὁποῖοι χωρίς καμμίασκοπιμότητα ἀλλ᾿ ὡς κατενώπιονΘεοῦ ἐν καθαρᾷ συνειδήσει ἀγω-νίζονται ὑπέρ τῆς διαφυλάξεως ὡςκόρην ὀφθαλμοῦ τῆς ἀμωμήτουὈρθοδόξου πίστεως καί παραδό-σεως παρά τάς τυχόν ἀνθρωπίναςἐλλείψεις καί ἀδυναμίας πούἔχουν καί ἐκεῖνοι Οἱ καιροί τούςὁποίους διερχόμεθα εἶναι λίαν χα-λεποί καί ἀποκαλυπτικοί Πρόσχω-μεν

Τούς Ἐλλογιμωτάτους κ Εὐαγ-γελίαν Ἀμοιρίδου Ἐπίκουρον Κα-θηγήτριαν Χρῆστον ἈραμπατζῆνἘπίκουρον Καθηγητήν Χαράλαμ-πον Ἀτματζίδην Ἐπίκουρον Καθη-γητήν Διονύσιον Βαλαῆν Ἐπίκου-ρον Καθηγητήν Πέτρον Βασιλει-άδην Καθηγητήν Μόσχον Γκουτζι-ούδην Λέκτορα Ἠλίαν Εὐ αγ γέλουἘπίκουρον Καθηγητήν Ἀγ γελικήνΖιάκα Ἐπίκουρον ΚαθηγήτριανΦώτιον Ἰωαννίδην Ἀνα πληρωτήνΚαθηγητήν Δημήτριον ΚαϊμάκηνΚαθηγητήν Ἰω άννην Καραβιδό-πουλον Ὁμότιμον ΚαθηγητήνἌνναν Κόλτσιου ndash Νικήτα Ἀνα-πληρώτριαν Καθηγήτριαν Δήμη-τραν Κούκουρα ΚαθηγήτριανἈντωνίαν Κυριατζῆ Λέκτορα Μιλ-τιάδην Κωνσταντίνου ΚαθηγητήνΝικόλαον Μαγγιῶρον ἘπίκουρονΚαθηγητήν Γεώργιον ΜαρτζέλονΚαθηγητήν Βασιλικήν Μητροπού-λου Ἐπίκουρον Καθηγήτριαν Ἰω -άννην Μούρτζιον ἈναπληρωτήνΚαθηγητήν Παναγιώτην Παχῆν Κα-θηγητήν Ἰωάννην Πέτρου Καθη-γητήν Παναγιώτην Σκαλτσῆν Ἀνα-πληρωτήν Καθηγητήν π Ἰω άννηνΣκιαδαρέσην Ἐπί κουρον Καθηγη-τήν Χρυσόστομον Σταμούλην Κα-θηγητήν Χρῆστον ΤσιρώνηνἘπίκουρον Καθηγητήν ΣτυλιανόνΤσομπανίδην Ἐπίκουρον Καθηγη-τήν Παναγιώτην Ὑ φαν τῆν Ἐπίκου-ρον Καθηγητήν Γλυκερίαν Χατζού-λη Ἐπίκουρον Καθηγήτριανraquo

ΣΕΒ ΚΥΘΗΡΩΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙΟΡΟΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΕΝ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝhellipαὐτῆς μέσα εἰς ἕνα ὁλόκληρον κόσμον πλάνης προσφορά εἰς τήνἐπίλυσιν τῶν συγχρόνων προβλημάτων καί διά τήν ἀνανέωσιν τῆςἘκκλησίας εἶναι τό νά ζῶμεν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ νά ζῶμεν ἐν τῷ Χριστῷldquoἐρριζωμένοι καί ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καί βεβαιούμενοι ἐν τῇπίστει καθώς ἐδιδάχθημενrdquo (Κολ β´ 7) Δι᾽ ἡμᾶς πρό πάντων ἰσχύουνοἱ λόγοι τοῦ ἁγίου Βασιλείου ldquoδεῖ γάρ ἡμᾶς βαπτίζεσθαι μέν ὡς πα-ρελάβομεν πιστεύειν δέ ὡς βαπτιζόμεθα δοξάζειν δέ ὡς πεπιστεύ-καμενrdquo Καί συμπληρώνωmiddot νά διδάξωμεν καί τούς ἄλλους ὅπως ἡμεῖςἐμάθομεν

Τό νά ἀποσιωπᾷ τις τήν ἀλήθειαν μέ τάς συναισθηματικάς προφά-σεις περί τοῦ laquoπνεύματος τῆς ἐποχῆςraquo ἤ περί laquoπνεύματος τοῦ οἰκου-μενισμοῦraquo τό ὁποῖον ἐπικρατεῖ εἰς τόν κόσμον ἤ περί τοῦ laquoδιαλόγουτῆς ἀγάπηςraquo ὁ ὁποῖος δῆθεν θερμαίνει τάς καρδίας τῶν συγχρόνωνμας ἔναντι τοῦ μέχρι τοῦδε αἰωνίου μίσους ἤ μέ ἄλλας παρομοίαςὑποκριτικάς προφάσεις δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά προδοσία τῆς ἀλη-θείας προδοσία τῆς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας προδοσία δηλαδήαὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ Εἰς τήν Παράδοσιν ἀνήκει ἐάν θέλετε καί ἡlaquoσκληρή γλῶσσαraquo καί τό laquoμῖσοςraquo ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν καί τῶν ἀπί-στων ἐάν τις ἀποτολμᾷ νά ὀνομάσῃ οὕτως τόν ζῆλον τῶν πατέρωνδιά τήν ἀλήθειαν καί νά θεωρῇ τόν ἑαυτόν του ὡς ἔχοντα μεγαλυτέ-ραν ἀγάπην ἀπό τούς ἁγίους τοῦ Θεοῦ ldquoἘγώ λοιπόν ὁρίζω ὡς μισαν-θρωπίαν καί χωρισμόν ἀπό τήν θείαν ἀγάπηνrdquo λέγει ὁ ἅγιος Μάξιμοςldquoτήν προσπάθειαν νά ἐνισχύῃ τις τήν πλάνην ἐκείνων οἱ ὁποῖοι εὑρί-σκονται εἰς αὐτήν ὥστε νά γίνηται μεγαλυτέρα ἡ καταστροφή τουςrdquoἈκριβῶς τοῦτο τό ὁποῖον ὁ ἅγιος ὀνομάζει μισανθρωπίαν πράττουνσήμερον καί μάλιστα εἰς τό ὄνομα τῆς ἀγάπης πολλά τέκνα τῆςἘκκλησίας ἐπηρεασμένα ὑπό τοῦ ψευδοοικουμενισμοῦ Τούτους θάἔπρεπε νά ἐρωτήσῃ τις μέ τούς λόγους τοῦ Χομιακώβ laquoἐπιτρέπεταιεἰς ἡμᾶς τούς υἱούς τῆς Ἐκκλησίας οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦμεν εἰς τό ὄνο-μά της νά μή ὁμιλοῦμεν τήν γλῶσσαν αὐτῆς Ἠμποροῦμεν ἡμεῖς νάἐξαναγκάσωμεν τήν Ἐκκλησίαν νά ὁμιλῇ τήν λεπτήν τρόπον τιναγλυκεῖαν φωνήνhellip Διά νά ὁμιλῇ μέ τούς ἀνθρώπους διά νά τούς κα-τευθύνη καί διορθώνῃ ἡ ἀλήθεια δέν ἔχει ἀνάγκη νά ἐπικαλῆται τα-πεινωτικά τήν συνεργασίαν τῆς πλάνηςraquo

Εἶναι γεγονός ὅτι σήμερον ὑπάρχει μία κρίσις εἰς τόν κόσμονmiddot ὑπάρ-χει καί μεταξύ ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων Ἡ κρίσις αὕτη ὅμως δέν λύεταιμέ τήν ἀλλαγήν μερικῶν μορφῶν ἐκφράσεων ἔστω καί θεσμῶν καίμέ τήν ἀντικατάστασίν των μέ ἄλλας laquoπιό κατανοητάς διά τόν σημε-ρινόν ἄνθρωπονraquo Αἱ ρίζαι τῆς κρίσεως αὐτῆς εἶναι πολύ βαθύτεραικαί εὑρίσκονται εἰς τήν ὁλοκληρωτικήν στάσιν ἡμῶν τῶν μελῶν τῆςἘκκλησίας καί ἐν τελευταίᾳ ἀναλύσει ἔναντι τῆς σωτηρίας ἡμῶν καίτῶν περί ἡμᾶς Σήμερον ἕν εἶναι ἀναγκαῖον καί σωτήριονmiddot νά ὁμολο-γήσωμεν μέ εἰλικρίνειαν διά τοῦ στόματος τοῦ ἁγίου Μαξίμου ldquoοὐαίἡμῖν τοῖς ἀθλίοις ὅτι κατελίπομεν τήν ὁδόν τῶν ἁγίων πατέρων καίδιά τοῦτο ἔρημοί ἐσμεν παντός ἔργου πνευματικοῦrdquo Καί ὄχι μόνοννά ὁμολογήσωμεν τοῦτο ἀλλά καί νά διορθωθῶμεν καί νά ἐπιστρέ-ψωμεν εἰς τήν ὁδόν τῶν ἁγίων πατέρων εἰς ὅλους τούς τομεῖς τῆςἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καί διακονίας Τοῦτο θά εἶναι ἡ μεγαλυτέραπροσφορά ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων πρός τόν σύγχρονον κόσμον διάτῆς ὁποίας θά λυθοῦν πολλά προβλήματα διότι τοῦτο θά εἶναι γνησίαμαρτύρια τῆς ἀληθείας τῆς ὁποίας ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀνάγκην καί σή-μερον ὅπως καί πάντοτε

Ἐάν πάλι κατέχεταί τις ὑπό τοῦ πνεύματος ἀνανεώσεως καίἀλλαγῶν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἄς κάμνῃ τοῦτο συμφώνως μέ τήν συνεί-δησίν του μή λησμονῶν ὅτι ἐάν δέν διατυπώσῃ τήν πίστιν κατά τήνΠαράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας ὑπόκειται εἰς τήν φοβεράν ἀπειλήν τοῦἈποστόλου ἀπό τήν ὁποίαν δέν ἐξαιρεῖ οὔτε τόν ἑαυτόν του οὔτετούς ἀγγέλους ldquoἘάν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζεται ὑμῖνπαρ᾽ ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν ἀνάθεμα ἔστωrdquo (Γαλ α´ 8)

Λοιπόν ἡ Ἐκκλησία ζῇ καί ἐάν παραστῇ ἀνάγκη αὕτη δύναται ὁδη-γουμένη ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά ἐκφράσῃ τήν ζωήν της καί μέἄλλας μορφάς πάντοτε ὅμως ὀργανικῶς συνδεδεμένας μέ τήναἰώνιον Παράδοσίν της Τοῦτο μαρτυρεῖται ἀπό ὅλην τήν ἱστορίαντης Οὐδεμία ἀλλαγή τήν ὁποίαν ἡ Ἐκκλησία υἱοθέτησε ὡς ἰδικήντης δέν ἐξεκίνησε ἁπλῶς μέ τόν σκοπόν ἀλλαγῆς ἀλλ᾽ ἀντιθέτως ἡἘκκλησία ἀγωνιζομένη διά τήν διαφύλαξιν τῆς Παραδόσεως ἐδημι-ούργησε νέους τρόπους πρός ἔκφρασιν καί διαφύλαξιν αὐτῆς Ὅλαιδέ αἱ ἀλλαγαί εἶχον ἀποκλειστικῶς καί μόνον σωτηριολογικόν χα-ρακτῆρα Ἡ Ἐκκλησία δέν ὁμιλεῖ καί δέν ἀλλάζει ἄνευ μεγάλης ἀνάγ-κηςmiddot ὅταν χρειασθῇ ὅμως προσφέρει τόν λόγον της ὁ ὁποῖος παρα-μένει εἰς κληρονομίαν τῶν ἐρχομένων αἰώνων

Μητροπολίτης Ράσκας καί ΠεζρένηςἈρτέμιος Ραντοσάβλιεβιτςraquo

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

Κλειστὸν καὶ ἀναξιοποίητονΒυζαντινὸν μνημεῖον εἰς τὴν ΚρήτηνἩ ἐφημερίς laquoΔημοκράτης τῶν

Χανίωνraquo εἰς πρόσφατον ἄρθροντης ἀσχολεῖται μὲ τὸ Βυζαντινὸνμνημεῖον τῆς Κρήτης τὸν Ἱ Ναὸντοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ (γνωστὸνκαὶ ὡς laquoΡοτόνταraquo) τῆς Ἐπισκοπῆςτοῦ Δήμου Πλατανιᾶς τὸ ὁποῖονπαραμένει ἀναξιοποίητον Εἰς τὸἄρθρον ἀφοῦ τονίζεται ὅτι τὸ μνη-μεῖον εἶναι κλειστόν ὑπογραμμί-ζονται μεταξὺ ἄλλων τὰ ἑξῆς

laquoΤὸ μνημεῖο ἀποτελεῖται ἀπὸἕνα σύμπλεγμα κτιρίων μὲ κεν-τρικὸ πυρήνα τὸν Βυζαντινὸ κυ-κλοτερῆ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ 6ου μΧαἰώνα

Ὁ Ἱ Ναὸς αὐτὸς τοῦ Ἀρχάγγε-λου Μιχαήλ λόγῳ τῆς κυκλικῆςκάτοψής του ὀνομάστηκε ldquoροτόν-ταrdquo καὶ εἶναι ὁ μοναδικὸς Ἱ Ναὸςτῆς Κρήτης σὲ σχῆμα κυκλικό

Ἐπίσης μαζὶ μὲ τὴ ροτόντα τῆςΘεσσαλονίκης (Ἅγ Γεώργιος)εἶναι οἱ δύο πιὸ καλοδιατηρημένοιἹ Ναοὶ σὲ ρυθμὸ ροτόντας ἀπὸτοὺς συνολικὰ τρεῖς ποὺ ὑπάρ-χουν σὲ ὁλόκληρα τὰ Βαλκάνια (ὁτρίτος εἶναι στὴν πόλη Conjum τῆς

πρώην Γιουγκοσλαβίας)Ἡ ροτόντα τῆς Ἐπισκοπῆς ἀπο-

καταστάθηκε μὲ κονδύλια ἀπὸ τὸΓ΄ ΚΠΣ ἀλλὰ ἐδῶ καὶ δύο χρόνιαεἶναι κλειστὴ καὶ μὴ ἐπισκέψιμηκαθὼς δὲν ἔχει τοποθετηθεῖ φύ-λακας ἀπὸ τὴν ἁρμόδια ἘφορείαΒυζαντινῶν Ἀρχαιοτήτων

Τὰ καλοκαίρια ndashὅπως καταγγέλ-λουν στὸν ldquoΔrdquo οἱ κάτοικοι τῆς πε-ριοχῆςndash καθημερινὰ δεκάδες του-ρίστες φτάνουν στὴν Ἐπισκοπήγιὰ νὰ ἐπισκεφθοῦν τὴ ροτόντακαὶ ἀπογοητεύονται καθὼς βρί-σκουν τὴν πόρτα κλειστή

Παράλληλα οἱ κάτοικοι τῆς Ἐπι-σκοπῆς ζητοῦν ἀπὸ τὴν ἁρμόδιαἘφορεία Βυζαντινῶν Ἀρχαιοτή-των νὰ προχωρήσει ἄμεσα στὴνπρόσληψη φύλακα ὥστε νὰ εἶναιἐπισκέψιμο αὐτὸ τὸ σημαντικὸμνημεῖο

Ἀλληλέγγυοι στὸ αἴτημα τῶνκατοίκων ἐμφανίστηκαν ndashμὲ δη-λώσεις τους στὸν ldquoΔrdquondash τόσο ὁ Μη-τροπολίτης Κισάμου καὶ Σελίνου κἈμφιλόχιος ὅσο καὶ ὁ Ἀντιδήμαρ-χος Πλατανιᾶ Γιάννης Μαλακωνά-κηςraquo

Ἑορτὴ τοῦ ἉγίουἸουστίνου τοῦ Πόποβιτς

Τὴν Κυριακὴ 17 Ἰουνίου ἡ laquoἘκ -κλησιαστικὴ Κοινότητα Ἀστυνο-μικῶνraquo θὰ τιμήσει μὲ πανηγυρικὴθ Λειτουργία στὸν Ἱ Ν Παμ Τα-ξιαρχῶν τῆς ΕΛΑΣ τὴν μνήμη τοῦμεγάλου συγχρόνου Ἁγίου Ἰουστί-νου τοῦ Πόποβιτς τοῦ ὁμολογη-τοῦ

Ὅπως εἶναι γνωστὸ ὁ ἍγιοςἹουστῖνος ὑπῆρξε μεγάλος ὑπέρ-μαχος τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως εἰςτὴν Σερβίαν καὶ γιὰ τὸ λόγο αὐτὸκαταδιώχθηκε ἀπὸ τὸ τότε ἀθεϊ-στικὸ καθεστώς

Ὁ Προϊστάμενοςτῆς Θρησκευτικῆς Ὑπηρεσίας

ἈρχιμανδρίτηςΝεκτάριος Κιοῦλος

Ἀστυν Δντής

Σελὶς 8η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Ὁ Σεβ Μητροπολίτης Πει-ραιῶς κ Σεραφείμ μέ ἐπιστολήντου πρός τόν Πρόεδρον τῆς ἹερᾶςΣυνόδου Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶνκαί τήν Ἱεράν Σύνοδον ἐζήτησενὅπως ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία προσ -φύγη εἰς τήν Δικαιοσύνην διά νάἀποτραπῆ ἡ παρουσίασις βλασ -φήμου ἔργου διά τοῦ ὁποίου κα-θυβρίζεται τό πρόσωπον τοῦ Χρι-στοῦ εἰς τό ὁποῖον ἀποδίδονταιδιαστροφικά πάθη Τό ἔργον θάπαρουσιάζετο εἰς τό θέατρονlaquoἌνεσιςraquo (Κηφισίας 14 Ἀμπελό-κηποι) ἀπό τήν 7ην ἕως καί τήν12ην Ἰουνίου Τό συγκεκριμένονἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλας τάςχριστιανικάς χώρας Ἡ ἐπιστολήτοῦ Σεβ Μητροπολίτου φέρειἡμερομηνίαν τήν 16ην Μαΐου Ἕωςτήν 7ην Ἰουνίου πού ἐκυκλοφόρη-σε τό παρόν φύλλον τοῦ laquoΟΤraquo ἡἹερά Σύνοδος καί ὁ Ἀθηνῶν δένἐδημοσιοποίησαν τάς ἐνεργείαςτων

Ἡ ἐπιστολήΤό πλῆρες κείμενον τῆς ἐπι-

στολῆς τοῦ Σεβ ΜητροπολίτουΠειραιῶς κ Σεραφείμ πρός τήνἹεράν Σύνοδον ἔχει ὡς ἀκολού-θως

laquoΜακαριώτατε Πρόεδρε Σεβα-σμιώτατοι Ἅγιοι Συνοδικοί Σύνε-δροι

Πάνυ εὐλαβῶς καί μετʼ αἰσθη-μάτων βαθυτάτου ἄλγους διά τήνὄχλησιν Ὑμῶν προάγομαι ὅπωςἐνημερώσω τό Ὑμέτερον ΣεπτόνΣῶμα ὅτι ἀναγγέλλεται καί προ-γραμματίζεται ὑπό τοῦ σκηνοθέ-του κ Λαέρτη Βασιλείου καί τῆςθεατρικῆς ὁμάδος Artisan εἰς τόΘέατρον Ἄνεσις Λεωφ Κηφισίας

14 Ἀμπελόκηποι Ἀθηνῶν τήν 7ηνἸουνίου ἐἔ ἡ παρουσίασις τοῦβλασφήμου καί αἰσχίστου ἔργουτοῦ Ἀμερικανοῦ Terrence Mcnallyὑπό τόν τίτλον ldquoCorpus Christirdquo διάτοῦ ὁποίου καθυβρίζεται σκαιῶςτό Πανάγιον Πρόσωπον τοῦ Δομή-τορος τῆς Ἐκκλησίας Κυρίου καίἀποδίδονται εἰς αὐτό διαστροφικάπάθη

Ἡ παρουσίασις ἑνός τοσοῦτοναἰσχίστου καί χυδαίου ἔργου εἰςβάρος τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστε-ως ἀντίκειται εὐθέως εἰς τάς κει-μένας ποινικάς διατάξεις περί κα-κοβούλου καθυβρίσεως τῶν θεί-ων καί ἑπομένως δέον ὅπως νο-μικῶς προσφύγωμεν διά τήν ἀπο-τροπήν τῆς εἰρημένης χυδαίαςπροσβολῆς διά τῶν ἐνδίκων μέ-σων πού προβλέπει τό διακαιϊκόνσύστημα

Ὅθεν εὐσεβάστως παρακαλῶἵνα ἡ Νομική Ὑπηρεσία τῆς Ἱ Συν -όδου προβῆ εἰς ἀμέσους ἐνεργεί-ας λήψεως ἀσφαλιστικῶν μέτρωνκατά τῆς εἰρημένης θεατρικῆςὁμάδος ὅπως ἀποτραπῇ ἡ χυδαίακαθύβρισις τοῦ Παναγίου Θεοῦ

Σημειωτέον ὅτι τό συγκεκριμέ-νον ἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλαςτάς χριστιανικάς χώρας ὅπου ἐπε-χειρήθη ἡ παρουσίασίς του ἕνε-κεν τῆς ἀφορήτου χυδαιότητόςτου καί τό πρόγραμμα τῶν παρα-στάσεων ὡς ἀναφέρεται ἄρχεταιτήν Πέμπτην 7ην Ἰουνίου καί λή-γει τήν Τρίτην 12ην Ἰουνίου ἐἔκαί κατά ταῦτα αἱ νομικαί ἐνέργει-αι δέον νά ἐξελιχθοῦν ἐντός τοῦτρέχοντος μηνός Μαΐου διότιἄλλως ἡ ὅποια κίνησις θά ἀποβῇἀλυσιτελής

Κατασπαζόμενος τάς Ὑμετέραςσεπτάς Δεξιάς διατελῶ

dagger ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜraquo

Θά ἐτόλμα ἔστω καί ἕνας πολιτικόςνά εἴπη ὅσα ὁ Τοῦρκος Πρωθυπουργός

Ἐνῶ οἱ δικοί μας πολιτικοί Ἀρχη-γοί ἀδιαφοροῦν διά τό δημογραφι-κόν πρόβλημα τό ὁποῖον ἔχει ἐξε-λιχθῆ εἰς τό ὑπ᾽ ἀριθμόν ἕνα Ἐθνι-κόν πρόβλημα ὁ Τοῦρκος Πρωθυ-πουργός κ Ἐρντογάν εἰς τήν χώ-ραν τοῦ ὁποίου laquoκαλπάζουνraquo αἱγεννήσεις παρά τήν νομιμοποίησιντῶν ἐκτρώσεων καί εἰς τήν χώραναὐτήν ἐτάχθη ἐναντίον τῶνἐκτρώσεων διότι ὡς ἐδήλωσεν ἡἔκτρωσις εἶναι φόνος Παρομοίανθέσιν εἰς τήν Ἑλλάδα ἔχουν αἱὀργανώσεις αἱ ὁποῖαι ἀγωνίζονταιδιά τό laquoἀγέννητον παιδίraquo ἐνῶ ἡἘκκλησία ἡ ὁποία εἶναι ἐναντίοντῶν ἐκτρώσεων φοβεῖται νά δια-κηρύσση διαρκῶς ὅτι ἡ ἔκτρωσιςεἶναι φόνος Τάς δηλώσεις τοῦ κἘρντογάν ἐδημοσίευσεν ἡ ἐφημε-ρίς laquoἜθνοςonlineraquo καί ἔχουν ὡςἑξῆς

laquoΕἶμαι ἕνας πρωθυπουργὸς ποὺθεωρεῖ τὴν ἄμβλωση ὡς ἕνα φό-

νο ἀνέφερε ὁ Τοῦρκος πρωθυ-πουργός σὲ δηλώσεις του ποὺ με-ταδόθηκαν ἀπὸ τὸ πρακτορεῖοεἰδήσεων Ἀνατολή

Κανεὶς δὲν θὰ πρέπει νὰ ἔχει τὸδικαίωμα νὰ τὸ ἐπιτρέπει Εἴτε σκο-τώνετε τὸ μωρὸ μέσα στὴν κοιλιὰτῆς μητέρας του εἴτε τὸ σκοτώνε-τε μετὰ τὴ γέννησή του δὲν ὑπάρ-χει καμία διαφορά σημείωσε

Στὴν Τουρκία ἡ ἄμβλωση εἶναινόμιμη κατὰ τὶς πρῶτες δέκα ἑβδο-μάδες τῆς κυοφορίας Ἡ συγκατά-θεση τῆς μητέρας εἶναι ἀπαραίτη-τη ἀλλὰ ἂν εἶναι παντρεμένη ἀπαι-τεῖται ἐπίσης καὶ ἡ συγκατάθεσητοῦ πατέραraquo

Ποῖος Ἕλληνας πολιτικός δύνα-ται νά ἐπαναλάβη ὅσα εἶπεν ὁ κἘρντογάν Οὐδείς διότι οἱ περισ-σότεροι θεωροῦνται laquoπροοδευτι-κοίraquo Ἡ προοδευτικότης των τούςὡδήγησεν εἰς τήν νομιμοποίησιντῶν ἐκτρώσεων ἀλλά καί εἰς τήνἀδιαφορίαν των ἔναντι τῆς δολο-φονίας τριακοσίων χιλιάδων καίπλέον ἐτησίως ἀγεννήτων παίδωνἩ Ἑλλάς στερεῖται Ἑλληνοπαίδωνδιότι δέν ὑπάρχει πολιτική στηρί-ξεως τόν μονογονεϊκῶν οἰκογε-νειῶν ἤ τῶν οἰκογενειῶν αἱ ὁποῖαιθέλουν νά ἀποκτήσουν παιδιάἀλλά δέν ἔχουν τήν οἰκονομικήνδυνατότητα Αἱ Ἑλληνίδες καί οἱἝλληνες δολοφονοῦν ὑπό τήνἀνοχήν τῶν κομμάτων καί τοῦΚράτους τριακοσίας χιλιάδαςἀγέννητα παιδιά Ὁ δέ Θεός χαρί-ζει εἰς τήν Ἑλλάδα χιλιάδας νεα-ρούς κυρίως λαθρομετανάσταςΣημεῖα τῶν καιρῶν

Ἐτόνισεν εἰς ὁμιλίαν του ὁ ἀντιοικουμενιστής Πρωτοπρ π Θεόδωρος Ζήσης

ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΗΓΩΝΙΣΘΗΣΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΕΝΩ ΠΟΛΛΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΛΑΛΟΥΝ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἶχε προφητεύσει τήν συμπεριφοράν πολλῶν συγχρόνων ἘπισκόπωνΠολλοί σύγχρονοι Πατέρες τῆς

Ἐκκλησίας μας Πατριάρχαι Ἀρχιε-πίσκοποι Ἐπίσκοποι Κληρικοί καίΘεολόγοι λαλοῦν διεστραμμένα καίἀλλάζουν τήν διδασκαλίαν τοῦΕὐαγγελίου ἐπεσήμανεν ὁ ἀντιοι-κουμενιστής Πρωτοπρεσβύτεροςκαί Ὁμότιμος καθηγητής τῆς Θεολο-γικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης π Θεό-δωρος Ζήσης κατά τήν διάρκειανκηρύγματος τό ὁποῖον ἔκανε κατάτήν Κυριακήν τῶν Ἁγίων Πατέρωντῆς Α´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀπότόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου ἈντωνίουΘεσσαλονίκης Ὁ πατήρ ΘεόδωροςΖήσης ὑπεγράμμισεν ὅτι οἱ Πατέρεςτῆς Ἐκκλησίας διεκρίθησαν διά τούςἀγῶνας των ἐναντίον τῶν αἱρέσεωνκαί ὑπέρ τῆς Ἀληθείας τῆς Ὀρθοδό-ξου Πίστεως ἐνῶ οἱ σύγχρονοι Πα-τέρες ὁμιλοῦν διεστραμμένα (πατε-ρικῶς) φέρων ὡς κραυγαλέον παρά-δειγμα τήν Ἀκαδημίαν ΘεολογικῶνΣπουδῶν Βόλου τῆς Ἱερᾶς Μητρο-

πόλεως Δημητριάδος ἡ ὁποία διδά-σκει τήν laquoμεταπατερικήν θεολο-γίανraquo Συμφώνως πρός τήν ἱστοσελί-δα laquoΘρησκευτικάraquo ὑπό ἡμερομη-νίαν 29ην Μαΐου ἡ ὁποία ἀνήρτησεπερίληψιν τῆς ὁμιλίας τοῦ Πρωτο-πρεσβυτέρου π Θεοδώρου Ζήση

laquoΣτὸ κήρυγμά του στὸν ἱερὸ ναὸἉγίου Ἀντωνίου Θεσσαλονίκηςκατὰ τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πατέ-ρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδουστὶς 2752012 ὁ Πρωτοπρεσβύτε-ρος Θεόδωρος Ζήσης ἑρμηνεύον-τας τὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ἔκα-νε ἀναφορὲς καὶ στὴ σύγχρονηἐκκλησιαστικὴ πραγματικότηταἈνέφερε μεταξὺ ἄλλων ldquoΟἱ Πατέ-ρες διεκρίθησαν γιὰ τοὺς ἀγῶνεςτους ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν ὉἈπόστολος Παῦλος ἐπισημαίνειὅμως ὅτι ῾καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀνα-στήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διε-στραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθη-τάς ὀπίσω αὐτῶν (Πρ 2030) Ξέρε-τε πόσοι κληρικοὶ καὶ πόσοι θεολό-γοι ὑπάρχουν σήμερα οἱ ὁποῖοι λα-

λοῦν διεστραμμένα Καὶ οἱ ὁποῖοιἐμφανίζονται ὡς ὀρθόδοξοι Καὶ οἱὁποῖοι διεκδικοῦν νὰ ἀποκτήσουνὀπαδοὺς καὶ μαθητάς Γιʼ αὐτὸ θὰπρέπει ὁ ποιμένας ὁ ἐπίσκοπος ὁπρεσβύτερος ὁ διάκονος νὰ προσέ-χει ὄχι μόνο τοὺς φανεροὺς αἱρετι-κούς οἱ ὁποῖοι ἔχουν καταδικαστεῖἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ νὰ προσέ-χει καὶ τοὺς κρυφοὺς αἱρετικοὺς οἱὁποῖοι λαλοῦν διεστραμμένα Κι ἂνὑποθέσουμε ὅτι ὁ οἰκουμενισμὸςδὲν εἶναι μία καταδικασμένη αἵρε-ση εἶναι μία αἵρεση ἡ ὁποία δια-στρέφει τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλη-σίας μας Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν᾽hellip

Οἱ οἰκουμενισταὶ κληρικοὶ εἶναιἀνάμεσά μας Πατριάρχες καὶἀρχιεπίσκοποι καὶ ἐπίσκοποι καὶ θε-ολόγοι Γέμισαν οἱ θεολογικὲςσχολὲς ἀπὸ θεολόγους οἱ ὁποῖοιλαλοῦν διεστραμμένα καὶ ἀλλάζουντὴ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου

῾Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσον-ται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμέ-να τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπί-σω αὐτῶν᾽ Μήπως τὸν καιρὸ αὐτὸ

δὲν μᾶς ἀπησχόλησε μία τέτοια διε-στραμμένη διδασκαλία ἡ ὁποία δια-τυπώθηκε σὲ μία Μητρόπολη ποὺἔχει σχέση μὲ τοὺς Πατέρας Ἡἱερὰ Μητρόπολη Δημητριάδοςὅπου στὴν ῾Ἀκαδημία᾽ ἔκαναν λόγονὰ ξεπεράσουμε τοὺς Πατέρεςτοὺς ὁποίους σήμερα ἡ Ἐκκλησίατιμᾶ καὶ δοξάζει καὶ λέει τόσουςὕμνους Λαλοῦντες διεστραμμέναἐξ ὑμῶν αὐτῶν θεολόγοι τοῦ Βό-λου μὲ τὴν προστασία τοῦ Μητρο-πολίτου τους διαστρέφουν τὴ δι-δασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ λένε῾νὰ ξεπεράσουμε τοὺς ἁγίους Πατέ-ρας᾽ ῾δὲν τοὺς χρειαζόμαστε πλέοντοὺς ἁγίους Πατέρας᾽ Κι ἀνάμεσάμας λοιπόν Μὴ παρεξηγοῦνται ὁρι-σμένοι ὅταν ἐπισημαίνουμε αὐτὲςτὶς διαστροφὲς ἀκόμη καὶ τῶν θεω-ρουμένων ὀρθοδόξων κληρικῶνπατριαρχῶν καὶ ἀρχιεπισκόπων Τὸεἶχε ὅμως προφητεύσει ἤδη ὁ Ἀπό-στολος Παῦλος ldquoΚαὶ ἐξ ὑμῶναὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λα-λοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀπο -σπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπίσω αὐτῶνrdquoraquo

Ἐνῶ ἁπλώνεται ἀκόμη καί εἰς τά ἐγχειρίδια τοῦ σχολικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ ΜΕΘΟΔΕΥΟΥΝ ΤΟ ΞΕΡΡΙΖΩΜΑΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ

Ἐπισημαίνει εἰς ἐγκύκλιόν του διά τήν Πεντηκοστήν ὁ Σεβ Ἀκαρνανίας κ ΚοσμᾶςἘπίθεσιν ἐναντίον τῶν συγχρό-

νων Φαρισαίων οἱ ὁποῖοι πολεμοῦνλυσσαλέως τόν Χριστόν καί τήνἘκκλησίαν του ἐξαπέλυσεν ὁ ΣεβΜητροπολίτης Αἰτωλίας καίἈκαρνανίας κ Κοσμᾶς μέ ἐγκύ-κλιον τήν ὁποίαν ἐξέδωσε διά τήνΠεντηκοστήν Ὁ Σεβ Μητροπολί-της ἐπιτίθεται ἐναντίον ὅλων ἐκεί-νων τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καί πολι-τικῶν δυνάμεων αἱ ὁποῖαι προ-ωθοῦν τήν παναίρεσιν τοῦ Οἰκου-μενισμοῦ καί τόν συγκρητισμόνΟἰκουμενισμός καί συγκρητισμόςτονίζει εἰς τήν ἐγκύκλιόν τουἁπλώνονται laquoπαντοῦ καί στάἐγχειρίδια ἀκόμη τοῦ σχολικοῦ μα-θήματος τῶν Θρησκευτικῶν πολε-μοῦν τήν θεότητα τοῦ Χριστοῦμας ἀγωνίζονται νά ξερριζώσουντόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία ἀπότίς καρδιές τῶν παιδιῶν μαςraquo

Ἡ ἐγκύκλιοςΤό πλῆρες κείμενον τῆς ἐγκυκλί-

ου ἔχει ὡς ἀκολούθωςlaquoἩ σημερινή εὐαγγελική περικο-

πή μᾶς δίνει τήν ἀφορμή νά ὑπο-γραμμίσουμε μεγάλες ἀλήθειες

Ὅπως μᾶς ἀνέφερε ὁ Εὐαγγελι-στής Ἰωάννης ὁ Κύριος ἀνέβηκεστό Ναό τῶν Ἰουδαίων καί μίλησεστά πλήθη τοῦ λαοῦ Ἑώρταζαν τήνἑορτή τῆς σκηνοπηγίας καί γιʼ αὐτόὅλοι συνωστίζονταν στίς αὐλές τοῦΝαοῦ

Ὑπῆρχε ὅμως μιά ἐξαίρεσι Οἱ Φα-ρισαῖοι οἱ σύνεδροι τοῦ Ἰουδαϊκοῦσυνεδρίου οἱ πνευματικοί ἡγέτεςτοῦ λαοῦ ἀδιαφοροῦσαν γιά τήνἱερότητα τῆς ἡμέρας τῆς ἑορτῆς καίσυζητοῦσαν πῶς θά ὀργανώσουντήν σύλληψι καί τό θάνατο τοῦἸησοῦ Ἔστειλαν μάλιστα στρα-τιῶτες γιά νά τόν συλλάβουν

Εἴμεθα ἀδιάσπαστονσύνολον οἱ Ὀρθόδοξοι

Τήν ὥρα ἐκείνη ὁ Κύριος μιλοῦσεστό λαό γιά τό Ἅγιο Πνεῦμα πού θάδεχόταν οἱ πιστοί Οἱ στρατιῶτεςπλησίασαν τόν Κύριο Τόν ἄκουσανΤόν ἐθαύμασαν ἐπέστρεψαν ὅμωςἄπραγοι καί εἶπαν στούς Φαρισαί-ους ldquoΟὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεἄνθρωπος ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωποςrdquo(Ἰω ζ΄46) ldquoΠοτέ δέν μίλησε ἄνθρω-πος μέ τόση σοφία καί χάρι ὅπως

αὐτός ὁ ἄνθρωπος Πῶς νά τόν συλ-λάβουμεrdquo Καί οἱ Φαρισαῖοι πωρω-μένοι σκληροί καί ἀνάλγητοι ἔμει-ναν στό μῖσος καί τόν πόλεμο κατάτοῦ Κυρίου Ἔμειναν ξένοι καίἄσχετοι ἀπό τή λαμπρότητα καί τήνὠφέλεια τῆς ἑορτῆς

Σήμερα ζοῦμε ἀγαπητοί κι ἐμεῖςμιά μεγάλη ἑορτή Ζοῦμε τήν ἑορτήτῆς Πεντηκοστῆς Ἑορτάζουμε τήνκάθοδο στή γῆ τοῦ Τρίτου Προσώ-που τῆς Ἁγίας Τριάδος ἑορτάζουμετήν ἐπιφοίτησι τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-τος στούς μαθητές τοῦ Κυρίουἑορτάζουμε τήν φανέρωσι τῆςἘκκλησίας μας στόν κόσμο

Αὐτή τήν ἁγία ἡμέρα καί ἑορτήτῆς Πεντηκοστῆς φέρουμε στό νοῦμας τό μεγαλεῖο τῆς Ἐκκλησίαςμας τούς ἀγῶνες καί τούς θριάμ-βους της Ἡ Ἐκκλησία μας ἡ μίαἁγία καθολική καί ἈποστολικήἘκκλησία εἶναι τό μυστικό σῶμα μέκεφαλή τόν Κύριο καί Θεό μαςἸησοῦ Χριστό καί μέλη της ὅλουςτούς ἀνθρώπους πού βαπτίσθηκανστό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος μέσαστήν ὀρθόδοξο κολυμβήθρα

Ὅλοι ἐμεῖς οἱ βαπτισμένοι καί μυ-ρωμένοι ὀρθόδοξοι χριστιανοί πα-ρά τίς τοπικές ἀποστάσεις πού μπο-ρεῖ νά μᾶς χωρίζουν συναποτε-λοῦμε ἕνα ἑνιαῖο καί ἀδιάσπαστοσύνολο τό πνευματικό σῶμα τῆςἘκκλησίας

Προσπαθοῦμε ὅλοι νά ζοῦμε τήζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ἀγωνιζόμα-στε νά ζήσουμε τό Εὐαγγέλιό τηςνά ἁγιαζώμαστε ἐν Ἁγίῳ Πνεύματιμέ τά χαριτόβρυτα ἅγια μυστήριαὍλοι χαιρόμαστε τή λαμπρότητακαί τή δόξα τῆς Ἐκκλησίας μαςΖοῦμε στήν μητρική της ἀγκάλη πο-ρευόμαστε μαζί της τήν πορεία τῆςπνευματικῆς μας ζωῆς τήν πι-στεύουμε ὡς Κιβωτό σωτηρίας κιὡς πιστά παιδιά της προχωροῦμε μέτή σκέπη της πρός τόν λιμένα τῆςσωτηρίας

Δέν μποροῦμε ὅμως σήμερααὐτή τή μοναδική ἡμέρα τῆς Ἐκκλη-σίας μας νά μή φέρουμε στή σκέψιμας καί κάποιους ἴσως καί βαπτι-σθέντες χριστιανούς οἱ ὁποῖοι μι-μοῦνται τούς Φαρισαίους τῆς πρώ-της Πεντηκοστῆς

Μιμηταί τῶν ΦαρισαίωνΤυφλωμένοι πωρωμένοι σκοτι-

σμένοι ὑποδουλωμένοι στόν ἐγωι-σμό τους καί τά πάθη τους δέσμιοι

τῶν σκοτεινῶν κέντρων καί τῶνσκοτεινῶν δυνάμεων ἀνέγγιχτοιἀπό τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί τῆςὈρθοδοξίας μισοῦν ἄσπονδα τήνἘκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας

Στή δισχιλιετῆ ἱστορία τῆς ὀρθο-δόξου Ἐκκλησίας μας Ἀπόστολοιμαρτυρικοί ἀποστολικοί πατέρεςμάρτυρες ὅσιοι νεομάρτυρες ὁμο-λογοῦν καί διακηρύσσουν τό μῖσοςτῶν ποικιλομόρφων Φαρισαίων καίτυράννων οἱ ὁποῖοι λυσσαλέα πολέ-μησαν τήν Ἐκκλησία μας

Δυστυχῶς καί σήμερα ὑπάρχουνοἱ μιμηταί τῶν Φαρισαίων Δέν συγ-κινοῦνται δέν διδάσκονται δένπροβληματίζονται ἀπό τήν μακραί-ωνα ἁγία ζωή τήν προσφορά τήνβοήθεια τά θαύματα τήν παρουσίατοῦ Θεοῦ μας καί ὅλων τῶν ἁγίωνμέσα στήν Ἐκκλησία

Σκοτεινοί σκληροί κι ἀνάλγητοιβουλεύονται καί ὁμολογοῦν τήνἐμπάθεια καί τό ἄσπονδο μῖσος τουςκατά τῆς ἘκκλησίαςἩ βία ἡ ἀπάτηἡ συκοφαντία ἡ πολιτική οἱ φοβε-ρές αἱρέσεις ἡ φιλοσοφία τοῦ κό-σμου ὁ ὀρθολογισμός ἡ χλεύη ὁδιασυρμός ὁ διωγμός ἡ ἁρπαγή ἡὑποτίμησι ἡ περιφρόνησι τῶν κλη-ρικῶν ὅπως πάντοτε ἔτσι καί σήμε-ρα χρησιμοποιοῦνται γιά νά χτυπή-σουν τόν Χριστό καί τήν ἘκκλησίαΤου Καί ἄν οἱ πολέμιοι αὐτοί σήμε-ρα συναντοῦσαν τόν Χριστό ἐμπρόςτους χωρίς ἀμφιβολία σάν τούςΦαρισαίους θά Τόν ἔπιαναν θά Τόνἔδεναν θά Τόν φυλάκιζαν καί θάΤόν σταύρωναν ἐκ νέου

Ἰδιαιτέρως σήμερα μέ τήν παναί-ρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τόνσυγκρητισμό πού ἁπλώνεται παν-τοῦ καί στά ἐγχειρίδια ἀκόμη τοῦσχολικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευ-τικῶν πολεμοῦν τήν Θεότητα τοῦΧριστοῦ μας ἀγωνίζονται νά ξερρι-ζώσουν Χριστό καί Ἐκκλησία ἀπό τίςκαρδιές τῶν παιδιῶν μας

ἈγαπητοίΣήμερα Πεντηκοστή ἄς ἀναλογι-

σθοῦμε τήν προδοσία τῶν Φαρισαί-ων ὅλων ἐκείνων πού τούς μιμήθη-καν καί τούς μιμοῦνται ἀλλά καί τόκαθῆκον μας

Μή πτοηθοῦμε ἀπό τόν πόλεμοτῶν ἐχθρῶν τῆς Ἐκκλησίας Ἀλή-θεια ποῦ εἶναι ἐκεῖνοι πού τήν πο-λέμησαν γιά νά τήν ἀφανίσουνἈφανίσθηκαν χάθηκαν οἱ ἴδιοιhellip Ἄςπολεμοῦν καί σήμερα μέ ὅλο τό

μῖσος τους καί τήν ἀγριότητά τουςἩ Ἐκκλησία δέν φοβᾶται τούς ἰσχυ-ρούς τοῦ κόσμου ὅποιοι κι ἄν εἶναιΔέν εἶναι ἀνθρώπινος ὀργανισμόςἀλλά θεανθρώπινος θεοσύστατοςθεοσυντήρητος

Ἀπιστίαhellip ὁ φόβοςἈποτελεῖ ἀπιστία καί ἀπαράδεκτη

ἀμφισβήτησι τοῦ κύρους καί τῆςἀληθείας τῶν λόγων τοῦ Κυρίουμας τό νά φοβώμαστε μήπως νικηθῇκαί παύσῃ νά ὑπάρχῃ ἡ Ἐκκλησίατοῦ Χριστοῦ

Ἐμεῖς ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοίκινδυνεύουμε νά χάσουμε τήν ἀλή-θεια καί τή σωτηρία ἄν ἀφήσουμετούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ καί τῆςἘκκλησίας Του νά δροῦν ἀνενό-χλητοι Ἡ Ἐκκλησία μας ὡς θεαν-θρώπινος θεσμός δέν χάνεται

Γιʼ αὐτό ὅλοι μας ἄς ἀφυπνι-σθοῦμε Ἄς βοηθήσουμε τόν ἑαυτόμας νά γίνῃ γνήσιο συνειδητό μέ-λος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςμας ἄς θελήσουμε νά ἔλθουμεστήν ἀγκάλη τῆς Ἐκκλησίας μας καίμέ ταπείνωσι καί ὑπακοή νά ζοῦμετή χαριτόβρυτη ζωή της Ἄς γίνου-με τολμηροί καί ὁμολογηταί Ἔχουνοἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί λόγο πνευ-ματικῆς ἐμπειρίας Ἄς τόν ἐκφρά-σουμε μέ θάρρος καί τόλμη Ἄςὑψώσουμε τό λάβαρο τοῦ Ἀναστάν-τος Κυρίου κι ἄς διακηρύξουμε παν-τοῦ τό μοναδικό μήνυμα ldquoΟὐκ ἔστιἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρίαrdquo (Πράξ δ 12) Δέν ὑπάρχει μέ κανέναν ἄλλο ἡσωτηρία Νά ὁμολογοῦμε παντοῦαὐτό τό μήνυμα Γιά νά ἁπλώνεταιτό φῶς τό ἀληθινό νά κηρύσσεται ὁἈναστάς Κύριος καί Θεός μας γιάνά σιωποῦν οἱ μιμηταί τῶν Φαρισαί-ων καί σύγχρονοι πολέμιοι τοῦ Χρι-στοῦ μας

Μή πτοηθοῦμε ἀπό ἀπειλές καίἐκφοβισμούς ἀπό τήν πίεσι τῆςἐλλείψεως τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶνldquoΜεθʼ ἡμῶν ὁ Θεόςrdquo

Ἔτσι θά ἀποδυναμωθοῦν οἱἐχθροί τοῦ Χριστοῦ μας θά ὑψωθῇκαί θά λάμψῃ ὁ Σταυρός θά δο-ξασθῇ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μαςκαί ἐμεῖς ἑνωμένοι μέ τό Χριστό μαςθά ζοῦμε τή ζωή τοῦ ἁγιασμοῦ καίτῆς αἰωνιότητος Ἀμήν

Μετά πατρικῶν εὐχῶνΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

dagger Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣΚΟΣΜΑΣraquo

Ἂς ἀφήσωμεν ἀνεπηρέαστον τὸν πιστὸν λαὸννὰ ψηφίση συμφώνως πρὸς τὴν ἐθνικὴν

καὶ ἐκκλησιαστικὴν συνείδησίν τουΜία ὀρθόδοξος χριστιανικὴ

ἀδελφότης ἔρριξε laquoγραμμήraquo ὅπωςεἰς τὰς ἐκλογὰς τῆς 17ης Ἰουνίουὑπερψηφισθῆ τὸ κόμμα τῆς ΝΔδιὰ νὰ ὑπάρξη κυβέρνησις Πι-στεύομεν ὅτι ἡ στάσις τῆς Ὀρθο-δόξου Χριστιανικῆς ἀδελφότητοςεἶναι λανθασμένη διότι ταυτίζεταιμὲ ἕν κόμμα Βεβαίως καὶ θὰ πρέπηνὰ ψηφισθοῦν τὰ ὀλιγότερα ἀντιεκ-κλησιαστικὰ κόμματα ἢ τὰ μικρὰκόμματα τὰ ὁποῖα καθαρῶς ὑπηρε-τοῦν τὸ Ἔθνος καὶ τὴν ἘκκλησίανΤὸ νὰ ρίχνης ὅμως γραμμὴν διὰ τὴνὑπερψήφισιν ἑνὸς κόμματος εἶναιλάθος Πολὺ δὲ περισσότερον ὅτανκαὶ αὐτὸ τὸ κόμμα (ὅπως καὶ τὸ ΠΑ-ΣΟΚ) εἶναι ἐξίσου ἀντιεκκλησιαστι-κόν Διότι

1ον) Ζητεῖ τοὺς διακριτοὺς ρό-λους Ἐκκλησίας ndash Πολιτείας ὅταναὐτοὶ καθιερώθησαν μὲ τὸν κατα-στατικὸν χάρτην τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος (1975) ἀλλὰ καὶ μὲlaquoπραξικοπηματικὰςraquo ἀποφάσειςτῶν Κυβερνήσεων αἱ ὁποῖαι ἐπηκο-λούθησαν μετὰ τὴν ψήφισιν καὶ τὴνἐφαρμογὴν τοῦ χάρτου

2ον) laquoἘξωβέλισεraquo ἀπὸ τὰ σχο-λεῖα τὴν ἐξομολόγησιν καθιέρωσετὴν πολιτικὴν κηδείαν καὶ τὴν ἵδρυ-σιν ἀποτεφρωτηρίων νεκρῶν κλπἐνῶ διὰ νὰ καταργήση τὸ βιβλίοντῆς Στ´ Δημοτικοῦ τῆς συγγραφέ-ως κ Ρεπούση ἐχρειάσθη νὰ περά-ση ἀρκετὸς χρόνος καὶ τὸ ἔπραξεὅταν διεπίστωσεν ὅτι ἐκινδύνευενἐκλογικῶς

Νὰ ὑπενθυμίσωμεν ὅτι προώθη-σε τὸ σύμφωνον ἐλευθέρας συμ-βιώσεως καὶ ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸςδικαιοσύνης τῆς ΝΔ ἦτο ἕτοιμος νὰτὸ πράξη καὶ διὰ τοὺς ὁμοφυλοφί-λους ἀλλὰ μετὰ τὴν κατακραυγὴνεἶχεν εἴπει ὅτι δὲν εἶναι ἀκόμη ὥρι-μοι αἱ κοινωνικαὶ συν θῆκαι

Ἐνῶ σήμερον ὁ Ἀρχηγὸς τῆς ΝΔζητεῖ μονολεκτικῶς τὴν ἀπενοχο-ποίησιν τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ τὰ στελέχητου δὲν ἐπικρίνουν τὸν ΣΥΡΙΖΑ ἢκαὶ τὰ ἄλλα μικρὰ κόμματα τὰὁποῖα θεωροῦν ὅτι ἡ Ἐκκλησία δια-θέτει μυθικὸν πλοῦτον καὶ ὡς ἐκτούτου θὰ πρέπη νὰ φορολογηθῆὡς ἐν δυνάμει μεγάλος ἐφοπλι-στής Ἐλάχιστα στελέχη τῆς ΝΔὑπερασπίζονται τὴν Ἐκκλησίαν

Ὑπάρχει τέλος ἕν πολὺ σο-βαρὸν ζήτημα τὸ ὁποῖον θὰ ἔπρεπενὰ εἶχε προβληματίσει ἐντόνως τὴνὈρθόδοξον Χριστιανικὴν Ἀδελφό-τηταν πρὶν λάβη μίαν τοιαύτην ἀπό-φασιν Τὸ ζήτημα ἔχει σχέσιν μὲαὔξησιν τῶν τελῶν κατὰ 400 διὰτὴν διανομὴν ἑβδομαδιαίων ἐκκλη-σιαστικῶν ἐντύπων καὶ τὴν αὔξησιντῶν τελῶν κατὰ 150 καὶ 300 διὰτὴν διανομὴν τῶν ἐκκλησιαστικῶνπεριοδικῶν ὑπὸ τοῦ Ταχυδρομείου

Τί ἔπραξε ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Νέας Δη-μοκρατίας καὶ τὰ στελέχη του διὰτὸ ζήτημα αὐτό Ἀπολύτως τίποταμὲ ἀποτέλεσμα ἐκκλησιαστικὰἔντυπα νὰ κλείνουν ἢ νὰ μετατρέ-πουν τὴν ἑβδομαδιαίαν ἢ 15ήμερονἔκδοσίν των εἰς περιοδικήν Ὑπεν-θυμίζομεν ὅτι ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸςτῆς κυβερνήσεως τοῦ κ Λουκᾶ Πα-παδήμου εἶχεν ἐκλεγῆ βουλευτὴςμὲ τὸ ΛΑΟΣ προσεχώρησεν εἰςτὴν ΝΔ καὶ παρέμεινεν εἰς τὴν θέσιντου ἕως καὶ τὸν σχηματισμὸν ὑπη-ρεσιακῆς Κυβερνήσεως ὑπὸ τὸνΠρόεδρον τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπι-κρατείας κ Παναγιώτην Πικραμμέ-νον Αἱ διαμαρτυρίαι καὶ αἱ παραστά-σεις πολλαὶ πρὸς τοὺς βουλευτὰςκαὶ ἰδιαιτέρως πρὸς τοὺς βου-λευτὰς τῆς ΝΔ καὶ τὸν ἁρμόδιονὑπουργόν της ὁ ὁποῖος πολιτεύεταιεἰς τὴν περιφέρειαν Ἀττικῆς Παρέ-σχον ὑποσχέσεις αἱ ὁποῖαι ἔμεινονὑποσχέσεις μὲ ἀποτέλεσμα τὸ πρό-βλημα νὰ laquoφουντώνηraquo διότι χρει-άζονται πολλαπλασίως περισσότεραχρήματα διὰ τὴν διανομὴν τῶνἐκκλησιαστικῶν ἐντύπων ἀπ᾽ ὅτιστοιχίζει ἡ παραγωγή των Καὶ θὰσυμπλέουν μὲ τοὺς laquoστραγγα-λιστὰςraquo τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ τύπουκαὶ θὰ σιωποῦν εἰς τὰς ἀπειλὰς τῶνσκληρῶν ἐκκλησιομάχων καὶ ἀθέωνκαὶ θὰ ρίχνωμεν καὶ γραμμὴν διὰτὴν ὑπερψήφισίν των παρα-πλανῶντες τὸν πιστὸν λαόν Ἂς τὸνἀφήσωμεν νὰ ἐπιλέξη τοὺς ἐκλε-κτοὺς ἐκπροσώπους του συμφώ-νως πρὸς τὴν Ἐθνικὴν καὶ Ἐκκλη-σιαστικὴν συνείδησίν του

ΓΖ

Ἁλωνίζουν κυριολεκτικῶςαἱ αἱρέσεις εἰς τήν Σερβίαν

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 30ην Μαΐου ἐκτοῦ Βελιγραδίου

laquoἈπὸ τὶς 150 αἱρέσεις πού δρα-στηριοποιοῦνται στὴ χώρα ἡ πιὸἐπιθετικὴ εἶναι ἡ Black Rose ποὺοἱ ὀπαδοὶ της πίνουν αἷμα ἀνθρώ-πων καὶ ζώων

Τὰ ἀνησυχητικὰ αὐτὰ στοιχεῖαπαρουσίασε ὁ εἰδικὸς σὲ θέματααἱρέσεων Δημήτριος PastuovicΣτὴ Σερβία δήλωσε ὑπάρχουν πά-νω ἀπο 150 αἱρέσεις οἱ ὁποῖεςἀσκοῦν ἐπιρροὴ σὲ πάνω ἀπὸ200000 ἀνθρώπους

Ἑπομένως δὲν ἐκπλήσσει ἡτραγωδία τῶν σατανιστῶν στὸ Ζέ-μουν ὅπου τὴν περασμένη ἑβδο-μάδα μία γυναίκα σκότωσε τὸ μω-ρό της μόλις 40 ἡμερῶν μὲ 15 μα-χαιριὲς καὶ στὴν πόρτα τοῦ σπι-τιοῦ της εἶχε ζωγραφισμένα σημά-δια σατανιστικῆς αἵρεσης

Ἡ κ Σακοράφατοῦ ΣΥΡΙΖΑ

ὑπέρ τοῦ διαχωρισμοῦΚράτους ndash Ἐκκλησίας

Ἡ ὑποψηφία βουλευτής τοῦ ΣΥ-ΡΙΖΑ κ Σοφία Σακοράφα ὁμι-λοῦσα κατά τήν 1ην Ἰουνίου διάτό πρόγραμμα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἀνε-φέρθη εἰς τάς σχέσεις Ἐκκλη-σίας-Πολιτείας τονίζουσα πώςἐάν ἔλθη ὁ ΣΥΡΙΖΑ εἰς τήν ἐξου-σίαν θά ἀρχίση διάλογον διά τόνπλήρη διαχωρισμόν Κράτους-Ἐκκλησίας

Ο ΣΕΒ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΕΖΗΤΗΣΕΝΑΠΟ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝ ΝΑ ΕΝΕΡΓΗΣΗΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΙΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΩΣΒΛΑΣΦΗΜΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΤό ἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλας τάς χριστιανικάς χώρας

διότι ἐμφανίζει τόν ἱδρυτήν τῆς Ἐκκλησίας μας ὡςἔχοντα διαστροφικά πάθη

Ὄπισθεν τοῦ κόμματος laquoΔημι-ουργία Ξανάraquo εὑρίσκονται οἱ λε-γόμενοι laquoΜάρτυρες τοῦ ἸεχωβᾶraquoΤοῦτο ὑπεστήριξε τήν 2αν Ἰουνί-ου ἡ ἱστοσελίς laquopentapostag-magrraquo Συμφώνως πρός ὅσαἀνήρτησε

laquoΠολιτικό κόμμα ἤ Παραθρη-σκευτική Σέκτα τῶν ldquoἸεχωβάδωνrdquoτό κόμμα ldquoΔημιουργία ξανάrdquoΠολλοὶ ἐξεπλάγησαν μὲ τὰ πε-ριέργως ψηλὰ ποσοστὰ ποὺ κα-τέγραψε τὸ ldquoΔημιουργία ξανάrdquoτοῦ Θάνου Τζήμερου ὄχι μόνοστὰ μεγάλα ἀστικὰ κέντρα (κάτιτὸ ὁποῖο εἶναι φυσιολογικὸ καὶἴσχυσε καὶ στὴν περίπτωση τῆςΔράσης) ἀλλὰ κυρίως στὴν ἐπαρ-χία Σὲ περιοχὲς μὲ μηδενικὴπροβολὴ καί ἀνύπαρκτα ἱκανὰστελέχη ἢ προσωπικότητες ὁΤζήμερος τὰ πῆγε πολὺ καλὰ γιὰπρώτη φορά Τυχαῖο Δὲν νομί-ζω

Ἡ ἐξήγηση μᾶς ἦρθε ἀπὸ ἔγκυ-ρες πληροφορίες Ἡ οἰκογένειατοῦ Τζήμερου στὸ Βόλο εἶναι ἀπὸτὶς πλέον ldquoδραστήριεςrdquo στὶς τά-ξεις τῶν ldquoΜαρτύρων τοῦ ἸεχωβᾶrdquoΤῆς ἀντίχριστης καὶ ἀνθελλη-νικῆς αὐτῆς παγκόσμιας σέκτας(μὲ ἕδρα τὶς ΗΠΑ) ποὺ ἀρνοῦνταιτὴν ἔννοια τῆς πατρίδας καταπα-τοῦν τὸν Σταυρὸ καὶ τὴ Σημαίακαὶ κάνουν ldquoἐναλλακτικὴ στρα-τιωτικὴ θητείαrdquo ἀρνούμενοι νὰπάρουν ὅπλο γιὰ τὴν ὑπεράσπισητῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων τῆςἙλλάδας

Αὐτὴ ἡ ἐπικίνδυνη παραθρη-σκευτικὴ ὁμάδα (ποὺ στηρίζει τὴνἐξάπλωσή της στὸ χρῆμα καὶ τὸνοἰκονομικὸ ἐκμαυλισμὸ τῶν θυ-μάτων της ἀφοῦ οἱ ldquoἀρχηγοὶrdquoεἶναι συνήθως ἐπιχειρηματίες μὲχοντρὸ πορτοφόλι) λειτουρ-γοῦν μὲ νοοτροπία ldquoγκέτοrdquo Ἔδω-σαν γραμμὴ στὰ μέλη τους σὲ ὅλητὴν Ἑλλάδα (ποὺ ὑπερβαίνουν τὶς100000) νὰ ψηφίσουν τοὺς συν-δυασμοὺς τοῦ Τζήμερου Μάλι-στα ἂν τὸ ψάξει κανεὶς στατιστι-κά τὰ ὑψηλότερα ποσοστὰ τοῦldquoΔημιουργία ξανὰrdquo σημειώθηκανἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει μεγαλύτερηldquoσυμπύκνωσηrdquo τῶν ldquoἸεχωβάδωνrdquo

Καὶ τὸ ldquoπρωτότυποrdquo συνθημα-τικὸ λογότυπο τοῦ κόμματος τοῦΤζήμερου -rdquoΔημιουργία ξανάrdquo-παραπέμπει στὰ συνήθη προπα-γανδιστικὰ συνθήματα τῆς συγ-κεκριμένης σέκτας μὲ πιὸγνωστὸ ἀπὸ ὅλα τὸ ldquoΞύπναrdquo

Ἀλλὰ καὶ συγκεκριμένες μαρ-τυρίες ἀπὸ τὴν περιφέρεια μᾶςἐνημέρωσαν πὼς ἀκόμη καὶ σὲμικρὰ χωριά ὅπου ὑπῆρχε κάποιαοἰκογένεια ldquoἸεχωβάδωνrdquo ἔδωσανμάχη ὑπὲρ τοῦ Τζήμερου καὶ τοῦπερίεργου κομματιδίου του

Αὐτά καὶ θὰ ἐπανέλθουμε μὲνέα στοιχεῖαraquo

Ὁ laquoΟΤraquo δέν ἠδυνήθη νά δια-σταυρώση ἀπό ἄλλας πηγάς τήνεἴδησιν Μετά χαρᾶς θά δημοσιεύ-ση τήν οἱανδήποτε ἀπάντησιν τοῦκ Τζήμερου ἤ τῆς οἰκογενείαςτου

Ὄπισθεν τοῦ κόμματος τοῦ κ Τζήμερου οἱ Χιλιασταί

Μεγάλος ὁ πνευματικός ἀγών τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Πολω-νίας Ἐντυπωσιακή ὅμως καί ἡlaquoκαρποφορίαraquo ἐκ τοῦ ἀγῶνοςαὐτοῦ ἐπισημαίνει ὁ ἈρχιεπίσκοποςΒαρσοβίας κ Σάββας ὁ ὁποῖος εἰςδιεθνές συνέδριον διά τήν παγκο-σμιοποίησιν κατεφέρθη ἐναντίοντῆς Εὐρώπης ἐπειδή ἀπαρνεῖταιτάς χριστιανικάς ρίζας της καί ὑπό-κειται εἰς τήν ἐπιρροήν τῶν δυνάμε-ων ἐκείνων αἱ ὁποῖαι εἶναι ὅμοιαι μέἐκείνας τοῦ Πύργου τῆς ΒαβέλΣυμφώνως πρός τόν κ ΔημήτριονΚουτρούλαν (Ἱστορικόν ὙποψήφιονΔρ Θεολογίας ΕΚΠΑ ΔιευθυντήνΙΕΘΠ)

laquoΔιεθνὲς Συνέδριο μὲ θέμα ldquoἩπαγκοσμιοποίηση στὸν Κόσμο τῆςὈρθοδοξίαςrdquo πραγματοποιήθηκεστὸ Τμῆμα Ὀρθοδόξου Θεολογίαςτοῦ Πανεπιστημίου Μπιαλύστοκτῆς Πολωνίας στὶς 26 Μαΐου ἐἔὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ ἈρχιεπισκόπουΒαρσοβίας Σάββα Προκαθημένουτῆς Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας καὶΠροέδρου τοῦ Τμήματος Θεολο-γίας

Ἐνώπιον πυκνοῦ ἀκροατηρίουκαὶ ἐκπροσώπων τῶν Τοπικῶν Πολι-τικῶν καὶ Ἐκκλησιαστικῶν Ἀρχῶνὁ Ἀρχιεπίσκοπος Βαρσοβίας κκΣάββας καὶ Καθηγητὲς λαϊκοὶ καὶκληρικοὶ τῶν Πανεπιστημίων Βαρ-σοβίας καὶ Μπιαλύστοκ ἔκανανἐνδιαφέρουσες ἀνακοινώσεις Ἐκμέρους τῆς Ἑλληνορθόδοξης Θεο-λογίας προσκλήθηκαν καὶ εἰσηγή-θηκαν γιὰ τὸ θέμα οἱ ἈθανάσιοςἈγγελόπουλος Καθηγητὴς Πανεπι-στημίου καὶ Πρόεδρος τοῦ Ἱδρύμα-τος Ἐθνικοῦ καί ΘρησκευτικοῦΠροβληματισμοῦ Θεσσαλονίκης(ΙΕΘΠ) καὶ ὁ Γρηγόριος ΛιάνταςΔρ Θεολογίας Ἐπ Καθηγητὴς τῆςἈνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδη-μίας Θεσσαλονίκης ἈντιπρόεδροςΙΕΘΠ

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σάββας ἐπισή-μανε ἐπί λέξει ldquoἡ Εὐρώπη βασίζεταιστὰ χριστιανικὰ θεμέλια καὶ στὴνἐθνικὴ πολυπολιτισμικότηταrdquo ldquoοἱχριστιανικὲς ρίζες ἔκαμαν τὴνΕὐρώπη πολιτισμένη καὶ πνευμα-τικὴ ἤπειροrdquo ldquoεἶναι μεγάλο κρίμαποὺ ἡ σημερινὴ Εὐρώπη λησμονεῖαὐτὴ τὴν ἀλήθεια καὶ ὑπόκειταιστὴν ἐπιρροὴ ὅμοια μὲ ἐκείνη τῆςἐποχῆς τοῦ πύργου τῆς Βαβὲλ καὶαὐτὸ συμβάλλει στὴν στρέβλωσητοῦ πιὸ πολύτιμου δώρου ποὺ κα-τέχειrdquo

Ὁ κ Ἀγγελόπουλος μίλησε μὲθέμα ldquoἩ παγκοσμιοποίηση στὴν δι-δασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας καὶ ἡ στάση τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος στὸ Ζήτημαrdquo ὁ δὲ κΛιάντας μὲ θέμα ldquoἩ δημοκρατίακατὰ τὴν ἔννοιαν τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίαςrdquo

Οἱ Ἀνακοινώσεις προκάλεσαν

ἐνδιαφέρουσες συζητήσεις γιὰ τὴνκατάσταση στὴν Ἑλλάδα καὶ σʼἄλλες χῶρες τῆς ΕὐρωπαϊκῆςἝνωσης καὶ Εὐρωζώνης σὲ σχέσημὲ τὶς κοινωνικὲς καὶ πνευματικὲςἐπιπτώσεις τῆς οἰκονομικῆς παγκο-σμιοποίησης Ὁ Μακαριώτατοςκατʼ ἐντολὴ τοῦ Συνεδρίου θὰ ἀνα-λάβει πρωτοβουλίες ἐνημερώσεωςτῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδό-ξων Ἐκκλησιῶν στέλνοντας τὰΠρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου καὶ εἰση-γούμενος τὶς δικές του σκέψεις καὶπροτάσεις ἐπὶ τοῦ ζητήματος κατὰτὴν τάξη

Μὲ τὴν εὐκαιρία ὁ Μακαριώτα-τος δεξιώθηκε ἐγκάρδια τὴν Ἑλλη-νικὴ Ἀποστολὴ στὰ Δώματα τῆςἈρχιεπισκοπῆς καὶ τῆς Ἱ Συνόδουστὴν Βαρσοβία καὶ τὴν συνόδευσεπροσωπικὰ στὰ Ἱερὰ Προσκυνήμα-τα-Προπύργια τῆς Ὀρθοδοξίαςστὴν Πολωνία στὴν Γκραμπάρκαστὸ Σουπράσλ στὸν Ἅγιο Δημή-τριο Θεσσαλονίκης στὸ Σάκι ὅπουἡ θαυματουργὴ εἰκόνα τοῦ ἉγίουΔημητρίου τοῦ 18ου αἰ πού μετα-νάστευσε μὲ περιπετειώδη τρόποἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ στὴν Δύση ἐδῶστὴν Πολωνία

Τὴν Κυριακὴ ὁ Μακαριώτατοςπροέστη Θ Λειτουργίας στὸν Ἱ ΝἸωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ στὸ Χαϊ-νούβκα καὶ ἔθεσε τὸν θεμέλιο λίθοἑνὸς νέου ναοῦ στὴ μνήμη τῶν Νε-ομαρτύρων Ὀρθοδόξων Χρι-στιανῶν Πολωνῶν τοῦ Χόλμς καὶΠοντλάσκι ἀμέσως μετὰ τὸν Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο Εἶναι ἡ περίο-δος μεγάλου φανατισμοῦ τοῦ Ρω-μαιοκαθολικισμοῦ ἐπιτόπου ἐναν-τίον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςτῆς Πολωνίας Ἐν τῷ μεταξὺ ἔγι-ναν ἐπισκέψεις σὲ περικαλλεῖςναοὺς στὸ Μπιαλύστοκ (ἹΝἉγΠνεύματος μὲ μοναδικὸ καμπα-ναριὸ-κόσμημα 73 μ καὶ ΜικρὰἉγία Σοφία) καὶ στὸ Χαϊνούβκα (ἹΝ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ καὶ ἹΝἸωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ) ὡραι-ότατα ἔργα ὄχι μόνο τῆς λατρείαςἀλλὰ καὶ τῆς τέχνης

Μὲ τὴν εὐκαιρία νὰ πληροφορή-σουμε τοὺς διαδικτυακοὺςἀναγνῶστες ὅτι ὁ πληθυσμὸς τῆςΠολωνίας εἶναι 37 ἑκατομμ τὰὁποῖα θρησκευτικὰ κατανέμονταιὡς ἑξῆς Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλη-σία 97 Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία 2Εὐαγγελικοί Οὐνίτες Ἑβραῖοι καὶλοιποὶ 1

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Πο-λωνίας σήμερα μὲ τὶς πρωτοβου-λίες τοῦ Μακαριωτάτου βρίσκεταισὲ περίοδο μεγάλης καρποφορίαςμὲ ἐπίκεντρο τὸν οἰκοδομικὸὀργασμὸ ναῶν στὶς πόλεις καὶ στὰχωριά Οἱ κληρικοὶ τῆς Ἐκκλησίαςαὐτῆς εἶναι στὴν πλειοψηφία τουςνέοι καὶ μορφωμένοι Αἰσθητή ἐπί-σης εἶναι ἡ παρουσία νεολαίας στὶςἀκολουθίες τῶν ἐκκλησιῶν καὶ σʼἄλλες πνευματικὲς ἐκδηλώσειςraquo

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΑΡΝΕΙΤΑΙ

ΤΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑΣ ΡΙΖΑΣ ΤΗΣΤί λέγει διά τήν πορείαν τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τήν χώραν του

Ὁ τηλεοπτικός σταθμός ἀναπαράγει τάς κατασκευάς τοῦ Σιωνιστικοῦ Μουσείου Ροκφέλερ τοῦ Τελ Ἀβίβ

Ο ΣΕΒ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΣΑΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΝ ΜΕ ΤΟ laquoΣΚΑΪraquo

Διότι ὁ laquoὅμιλος Ἀλαφούζουraquo συνεχίζει νά ἀπομειώνη τόν Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας Ἰησοῦν Χριστόν

Τήν διακοπήν κάθε συνεργασίαςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μετάτῶν Ραδιοτηλεοπτικῶν Μέσων Ἐνη-μερώσεως τοῦ laquoὉμίλου Ἀλαφού-ζουraquo ζητεῖ μέ νέον ἔγγραφόν τουπρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον καί τήνἹεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆςἙλλάδος ὁ Σεβ Μητροπολίτης Πει-ραιῶς κ Σεραφείμ Εἰς τό ἔγγραφονπροβάλλει τό ἐπιχείρημα ὅτι ἡ συν -εργασία πρέπει νά διακοπῆ laquoἐδῶκαί τώραraquo διότι ὁ laquoὅμιλος Ἀλαφού-ζουraquo μέσῳ τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθ-μοῦ συνεχίζει νά ἀπομειώνει τόν Δο-μήτορα τῆς Ἐκκλησίας τόν ὁποῖονἐμφανίζει laquoὡς ldquoἐρωτύλονrdquo ὡς ldquoκι-νηματίανrdquo ὡς ldquoπλάνονrdquo ὡς ldquoκοινόνθνητόνrdquoraquo Ἀκόμη ὑποστηρίζει ὅτιδῆθεν laquoἀνευρέθησαν ὁ τάφος τάλείψανα ὡς καί τά λείψανα τῆςδῆθεν συζύγου καί τῶν τέκνωναὐτοῦraquo Στοιχεῖα τά ὁποῖα εἶναιἀνυπόστατα καί κατασκευασμέναὑπό τοῦ Σιωνιστικοῦ Μουσείου Ροκ-φέλερ τοῦ Τελ Ἀβίβ ὑπογραμμίζει ὁΣεβ Μητροπολίτης Πειραιῶς

Τό ἔγγραφονΤό πλῆρες κείμενον τοῦ ἐγγρά-

φου ὑπό ἡμερομηνίαν 15ην Μαΐου2012 πρός τόν Πρόεδρον τῆς ἹερᾶςΣυνόδου καί τήν Ἱεράν Σύνοδον ἔχει

ὡς ἀκολούθωςlaquoΕἰς ἀπάντησιν τοῦ ὑπʼ ἀριθμ

21418931052012 Ὑμετέρου Ἐγκυ-κλίου Σημειώματος περί ldquoὑπενθυμί-σεως περί τῆς εὐαισθητοποιήσεωςτῆς κοινῆς γνώμης πρός συγκέν-τρωσιν τροφίμων ὑπό τοῦ Ραδιοτη-λεοπτικοῦ Σταθμοῦ ΣΚΑΪrdquo πάνυεὐλαβῶς προάγομαι ὅπως ἀναφέ-ρω Ὑμῖν ὅτι τυγχάνει πασίδηλονπλέον γεγονός ἡ σύμπλευσις καίσυμπόρευσις τοῦ εἰρημένου Ραδιο-τηλεοπτικοῦ Ὀργανισμοῦ συμφε-ρόντων τοῦ κ Ἰ Ἀλαφούζου μετάτῶν διϊστορικῶς μισούντων τό πα-νυπερτέλειον Θεανδρικόν πρόσω-πον τοῦ Σωτῆρος Κυρίου ὀργάνωντοῦ διεθνοῦς Σιωνιστικοῦ λόμπυ ὡςἀπεδείχθη ἐκ τῆς κατά τήν Ἁγίαν καίΜεγάλην Ἑβδομάδα τοῦ 2012 ἀπόΜ Τρίτης ἕως καί Μ Παρασκευῆςπροβολῆς τῶν αἰσχρουργημάτωνκαί πλαστογραφημένων κατα-σκευῶν τοῦ Σιωνιστικοῦ ΜουσείουΡοκφέλερ τοῦ Τελ-Ἀβίβ διά τῶνὁποίων σκαιῶς καί βαναύσως καθυ-βρίζεται καί ἀπομειοῦται ὁ Δομήτωρτῆς Ἐκκλησίας καί παρίσταται ὡςldquoἐρωτύλοςrdquo ὡς ldquoκινηματίαςrdquo ὡςldquoπλάνοςrdquo ὡς ldquoκοινός θνητόςrdquo τοῦὁποίου δῆθεν ἀνευρέθησαν ὁ τά-φος τά λείψανα ὡς καί τά λείψανατῆς δῆθεν συζύγου καί τῶν τέκνωναὐτῶν

Καί ὅλα ταῦτα στηριζόμενα εἰς

κατασκευασμένα ὑπό τῶν ἰδίωνπλαστογραφημένα καί κίβδηλα καίἀνυπόστατα στοιχεῖα τά ὁποῖα ὅλακατά μυστηριώδη σύμπτωσιν ldquoἀνε-καλύφθησαν ἐσχάτωςrdquo ὑπό τῶνἰδίων Ἡ κακοποιός αὐτή ἐνέργειατοῦ εἰρημένου Ὀργανισμοῦ διεκδι-κεῖ τήν πρωτοτυπίαν εἰς τά ἑλληνικάΜΜΕ καί ἐπανελήφθη διά δευτέρανφοράν Παρέλκει ἑπομένως εὐλό-γως φρονῶ νά ἀναφέρω Ὑμῖν ὅτι διʼαὐτῶν τῶν ἀπαραδέκτων ἐνεργειῶνκαί προβολῶν ἀπομειοῦνται καί τάὙμέτερα πρόσωπα ὡς καί ἡ Ἁγιωτά-τη ἡμῶν Ἐκκλησία συνολικῶς ὡςδῆθεν ἑδραζομένη ἐπί μιᾶς ldquoἀπάτηςrdquoκαί ἑνός ldquoψεύδουςrdquo

Ἑπομένως τίθεται τό καταλυτι-κόν ἐρώτημα δύναται ἡ Ἁγιωτάτηἡμῶν Ἐκκλησία νά μακροθυμῇ καίνά ἀνέχεται ἀδιαμαρτυρήτως το-σαύτην λάσπην καί χυδαιολογίανκατά τοῦ πανυπερτελείου προσώ-που τοῦ Σωτῆρος Κυρίου καί μάλι-στα νά συνεχίζῃ τήν συνεργασίανμετά τῶν διακινητῶν αὐτῶν

Καί δύναταί τις νά αἰτιολογήσῃτήν ἐπιδειχθεῖσαν ἀρχικῶς ἐπιεί-κειαν πρός τόν συγκεκριμένον Ὅμι-λον διά τήν πρώτην ὁμοειδῆ ἐνέρ-γειάν του κατά τήν παριππεύσασανΜ Ἑβδομάδα τοῦ 2011 κατόπιν καίτῶν ληφθεισῶν ὑπό τοῦ Μακαριω-τάτου Προέδρου διαβεβαιώσεωνπερί μή ἐπαναλήψεως Ἀλλʼ εἶναι

ὅμως δυνατόν μετά τήν ἀποδεδει -γμένην ἐμμονήν καί τόν εὐτελισμόντῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας νάσυνεχίζεται μιά τοιαύτη ἄθεσμοςσυνεργασία ἡ ὁποία μπορεῖ νά συγ-κεντρώνει κάποια τρόφιμα διά τήνἀνακούφισιν τῶν ἐνδεῶν ἀλλά δη-λητηριάζει τάς ψυχάς τοῦ χριστω-νύμου πληρώματος ταυτίζουσα καίσυγχέουσα τούς διακόνους καί λά-τρεις τοῦ Παναχράντου προσώπουτοῦ Κυρίου μετά τῶν ἀπομειωτῶνκαί ὑβριστῶν Αὐτοῦ

Ὅθεν παρακαλῶ ὅπως κατόπιντῶν ἀνωτέρω ἀνακληθῇ τό ὑπʼἀριθμ 21418931052011 Ὑμέτε-ρον Ἐγκύκλιον Σημείωμα ἐκδοθένἐντολῇ Ὑμῶν καί δεόντως διακη-ρυχθῇ ἡ παῦσις συνεργασίας μετάτοῦ εἰρημένου Ὁμίλου Πάνυ δέεὐσεβάστως προάγομαι ὅπως ἀνα-φέρω Ὑμῖν ὅτι ἡ καθʼ ἡμᾶς Ἱ Μη-τρόπολις δημοσίᾳ κατόπιν τῶνἀνωτέρω καί ὡς ἔχουσα καί κανο-νικήν δικαιοδοσίαν ἐπειδή ὁ εἰρη-μένος Ὅμιλος ἑδρεύει ἐν τοῖς ὁρί-οις Αὐτῆς ἔχει δηλώσει ὅτι δέν ἐπι-θυμεῖ οἱανδήτινα πλέον συνεργα-σίαν μετ᾽ Αὐτοῦ ἐκδοθέντος σχετι-κοῦ ἀνακοινωθέντος ὅ καί συνυπο-βάλλω μετά τῆς παρούσης αἰτήσε-ως

Κατασπαζόμενος τάς Ὑμετέραςσεπτάς Δεξιάς διατελῶ

dagger ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜraquo

Page 6: Ορθόδοξος Τύπος φ. 1930, 8/6/2012

Σελὶς 6η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Τάφον τό Καθολικόν καί τόν Γολ-γοθᾶνraquo

Χαρακτηρίσαμε ὡς βλάσφημοτό παράδειγμα τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριάρχου καί ὡς βλασφημία τήνπράξη τῆς ἐκ μέρους Ὀρθοδόξωνἱεραρχῶν προσφορᾶς ὡς δώρουτοῦ Κορανίου τό ὁποῖο μάλιστα οἱδωρίζοντες καί ἄλλοι χαρακτηρί-ζουν ὡς ldquoἱερόrdquo Οἱ μή εἰδότες τήνὈρθόδοξη παράδοση καί διδα-σκαλία ἀλλά κυρίως οἱ δηλητη-ριασμένοι ἀπό τό ἐπικρατοῦνπνεῦμα τοῦ διαθρησκειακοῦ Συγ-κρητισμοῦ τῆς ldquoΝέας Ἐποχῆςrdquo θάἐκτιμήσουν ὅτι ὁ χαρακτηρισμόςlaquoβλασφημίαraquo εἶναι τουλάχιστονὑπερβολικός οἱ ἐξ αὐτῶν δέ πρό-χειροι καί πρόθυμοι εἰς συκοφαν-τίες καί χαρακτηρισμούς θά σπεύ-σουν νά μᾶς κολλήσουν τήν ἐτι-κέττα τοῦ φονταμενταλιστοῦ τοῦταλιμπάν τοῦ ζηλωτοῦ ὅπως συν -ηθίζουν τόν τελευταῖο καιρό γιάὅσους ἀγωνιζόμαστε γιά τήν δια-τήρηση ἀνόθευτης τῆς Ὀρθόδο-ξης πίστης καί ζωῆς Θά ἐπικαλε-σθοῦν κάποιους λόγους γιά νά δι-καιολογήσουν αὐτές τίς ἐνέργει-ες ὅπως πχ ὅτι οἱ ἐκκλησίεςαὐτές (ΚωνσταντινουπόλεωςἈλεξανδρείας Ἱεροσολύμων) δια-βιοῦν σέ ἰσλαμοκρατούμενεςχῶρες καί ὡς ἐκ τούτου εἶναιἐμπερίστατες ἑπομένως δικαιο-λογοῦνται κάποιες ἐνέργειες τῶνπροκαθημένων τους γιʼ αὐτό καίδέν πρέπει νά εἴμαστε αὐστηροίστίς κρίσεις μας

Εἶναι πάντως γνωστό καί ἰσχύειὡς ἀξίωμα ὅτι εἰς τά θέματα τῆςπίστεως δέν ἐπιτρέπονται οἰκονο-μίες καί συγκαταβάσεις Αὐτές δι-καιολογοῦνται μόνον σέ θέματαπνευματικῆς ζωῆς καί καθοδηγή-σεως πχ στό θέμα τῆς νηστείαςκαί σέ ἄλλα ldquoπρός ἀποτροπήν μεί-ζονος κακοῦrdquo Σέ θέματα πίστεωςδέν ἐπιτρέπεται ἄσκηση οἰκονο-μίας διότι αὐτό τό ὁποῖο θέλεις νάἀποτρέψεις τό laquoμεῖζον δηλαδήκακόraquo τό διαπράττεις ὁ ἴδιος ὁἀσκῶν τήν οἰκονομία μέ τήν προσ -βολή καί ἀθέτηση τῆς πίστεωςπού εἶναι τό laquoμεῖζον ἀγαθόνraquoμεῖζον ὅλων διότι ὁδηγεῖ στήν σω-τηρία Γιʼ αὐτό καί προκειμένου νάμή ἀρνηθοῦμε ἤ νά μή ἀλλοι-ώσουμε τήν πίστη καί χάσουμετήν σωτηρία πρέπει ἀκόμη καί τόμεῖζον τῶν ἀνθρωπίνων ἀγαθῶντήν ζωήν μας νά θυσιάζουμεὅπως ἔπραξαν οἱ Ἅγιοι Μάρτυρεςκαί Νεομάρτυρες Διότι laquoτί ὠφε-λήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδήσῃ τόνκόσμον ὅλον καί ζημιωθῇ τήν ψυ-χήν αὐτοῦ ἤ τί δώσει ἄνθρωποςἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦraquo1

Εἶναι βέβαια αὐτονόητο ὅτιὅσοι δωρίζουν τό Κοράνιο καί μά-λιστα χαράσσουν σέ πλακέτες χω-ρία ἀπό τό περιεχόμενό του ὅπωςἔπραξε ὁ πατριάρχης Ἱεροσολύ-μων πιστεύουν ὅτι τό Κοράνιοἔχει μεγάλη ἀξία καί ἀξίζει νά τόπροσφέρει κανείς ὡς δῶρο Δένδωρίζεις κάτι πού δέν ἔχει ἀξίαΣτήν περίπτωση δέ πού ἰσχυρισθεῖκανείς ὅτι ἐπειδή γνωρίζουν ὅτιγιά τούς δωρολῆπτες ἔχει ἀξίαἄσχετα μέ τήν ἀξία πού τοῦ προσ-δίδει ὁ δωρεοδότης γιʼ αὐτό τόπροσφέρουν καί πάλι ἡ πράξηεἶναι κατακριτέα καί δέν ταιριάζεισέ Χριστιανούς καί μάλιστα ποιμέ-νεςmiddot τό νά ἀποκρύπτεις αὐτό πούπιστεύεις καί νά ὑποκρίνεσαι ὅτισυμφωνεῖς γιά κάτι πού δέν πι-στεύεις αὐτό εἶναι κοροϊδία καίπαραπλάνηση Θά μποροῦσαν νάτό εἶχαν πράξει καί οἱ παλαιοί Ἅγι-οι Μάρτυρες καί οἱ Νεομάρτυρεςὑποκρινόμενοι ὅτι πιστεύουν στήνἀξία τῶν εἰδώλων καί τοῦ Μωάμεθκαί νά γλιτώσουν τό μαρτύριοὅπως τούς συνιστοῦσαν ἄλλωστεπολλοί κατά κόσμον φρόνιμοι καίσυνετοί Καθῆκον ὅλων τῶν Χρι-στιανῶν καί ἰδιαίτερα τῶν ποιμέ-νων εἶναι νά ὁμολογοῦν τήν ἀπο-κλειστικότητα καί μοναδικότητατῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας ὅτι laquoοὐκἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρίαmiddotοὐδέ γάρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπότόν οὐρανόν τό δεδομένον ἐνἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναιἡμᾶςraquo2 Τό περισσότερο βλαπτικόκαί ζημιογόνο ἀνάξιο τῆς ἀποστο-λικῆς καί πατερικῆς διδαχῆς καίβιοτῆς εἶναι ὅτι καθησυχάζουντούς δωρεολῆπτες Μουσουλμά-νους ὅτι εἶναι καλός ὁ δρόμος τοῦΚορανίου ἀξίζει νά πιστεύει κα-νείς στό Κοράνιο δέν χρειάζεταινά πιστεύσει ὁ Μουσουλμάνοςστό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καίστό Εὐαγγέλιό του γιά νά σωθεῖΕἶναι αὐτό ὁμολογία τῆς εἰς Χρι-στόν πίστεως Δέν τρομάζουν καίδέν φοβοῦνται οἱ μεγαλόσχημοικαί μεγαλώνυμοι πρωθιεράρχεςτήν ἐπισήμανση τοῦ Κυρίου laquoπᾶςὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπρο-σθεν τῶν ἀνθρώπων ὁμολογήσωκἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πα-τρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖςmiddot ὅστιςδʼ ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεντῶν ἀνθρώπων ἀρνήσομαι αὐτόνκἀγώ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μουτοῦ ἐν οὐρανοῖςraquo3 Πιστεύουνστό Εὐαγγέλιο ἤ ὄχι

Ἐάν μέ τίς ldquoοἰκονομίεςrdquo καί δι-πλωματίες νομίζουν ὅτι θά σώσουντόν Χριστιανισμό στόν ἰσλαμοκρα-τούμενο χῶρο ὅπου διαβιοῦν δια-πράττουν τεράστιο ἱστορικό καίθεολογικό λάθος γιατί παραγνω-ρίζουν τήν δύναμη τοῦ Κυρίου ὉΧριστιανισμός διεσώθη καί ἐθριάμ-βευσε σέ δύσκολες καί σέ εἰρηνι-κές ἐποχές ὅταν οἱ Χριστιανοίζοῦσαν εὐσεβῶς καί δικαίωςἐγκαταλείφθηκε δέ ἀπό τήν σκέ-πουσα Χάρη τοῦ Θεοῦ σέ περιό-δους ἀποστασίας καί ἠθικῆς χαλα-ρώσεως Μήπως ἡ συρρίκνωση τοῦΧριστιανισμοῦ σήμερα σέ κάποιεςπεριοχές εἶναι ἀπόρροια τῆς δι-καίας ἐγκαταλείψεως τοῦ πάνταδυναμένου καί ὑπεράνω ὅλων τῶνἰσχυρῶν τῆς γῆς ἱσταμένου Κυρί-ου Ἄς ξαναδιαβάσουν τό βιβλίοτῆς Ἀποκαλύψεως γιά νά διαπι-

στώσουν ποιός καί γιατί σώζει τίςἐκκλησίες ἤ τίς ἀφήνει νά ἀφανι-σθοῦν ὅπως ἀφανίσθηκαν οἱ ἑπτάλαμπρές ἐκκλησίες τῆς Μικρα-σίας τῆς Ἐφέσου τῆς Σμύρνηςτῆς Περγάμου τῶν Θυατείρωντῶν Σάρδεων τῆς Φιλαδελφείαςτῆς Λαοδικείας Ἐπαινεῖται ὁ ἐπί-σκοπος τῆς ἐκκλησίας τῆς Περγά-μου διότι ἐνῶ ζεῖ σέ σατανοκρα-τούμενο περιβάλλον ἐν τούτοιςἐκράτησε τήν πίστη του καί μάλι-στα ὁ πρό αὐτοῦ ἐπίσκοπος Ἀντί-πας ἔφθασε μέχρι τοῦ μαρτυρίουmiddotlaquoΟἶδα τά ἔργα σου καί ποῦ κατοι-κεῖςmiddot ὅπου ὁ θρόνος τοῦ Σατανᾶmiddotκαί κρατεῖς τό ὄνομά μου καί οὐκἠρνήσω τήν πίστιν μου καί ἐν ταῖςἡμέραις αἷς Ἀντίπας ὁ μάρτυς μουὁ πιστός ὅς ἀπεκτάνθη παρʼ ὑμῖνὅπου ὁ Σατανᾶς κατοικεῖraquo4 Περισ-σότερο ἐνθαρρυντικά καί ἀποκα-λυπτικά εἶναι ὅσα λέγονται στόνἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Φιλα-δελφείαςmiddot κανένας δέν μπορεῖ νάφέρει σέ ἀδιέξοδο νά δυσκολέψειτούς πιστούς ὅταν τηροῦν ἀνό-θευτη τήν πίστη Ἀντίθετα οἱ πόρ-τες γιʼ αὐτούς θά εἶναι πάντοτεἀνοικτές ὅσο μικροί καί ἀδύνατοικαί ἄν εἶναι Θά ἔλθουν τελικῶς οἱδυνατοί νά τούς προσκυνήσουνκαί σέ κάθε περίπτωση ἄν κρατή-σουν αὐτά πού ἔχουν τήν πίστητους θά ἐπέμβει ταχύτατα ὁ Θεόςκαί δέν θά πάρει κανείς τό στεφά-νι πού τούς ἀξίζει laquoΟἶδα σου τάἔργα-ἰδού δέδωκα ἐνώπιόν σουθύραν ἀνεῳγμένην ἥν οὐδείς δύ-ναται κλεῖσαι αὐτήνmiddot- ὅτι μικράνἔχεις δύναμιν καί ἐτήρησάς μουτόν λόγον καί οὐκ ἠρνήσω τό ὄνο-μά μου ᾽Ιδού δίδωμι ἐκ τῆς συνα-γωγῆς τοῦ Σατανᾶ τῶν λεγόντωνἑαυτούς Ἰουδαίους εἶναι καί οὐκεἰσίν ἀλλά ψεύδονταιmiddot ἰδού ποι-ήσω αὐτούς ἵνα ἥξουσι καί προσ -κυνήσουσιν ἐνώπιον τῶν ποδῶνσου καί γνῶσιν ὅτι ἐγώ ἠγάπησάσε ἔρχομαι ταχύmiddot κράτει ὅ ἔχειςἵνα μηδείς λάβῃ τόν στέφανόνσουraquo5

Ἐξαίροντας καί τιμώντας τό Κο-ράνιο οἱ πατριάρχες καί ὅσοιἄλλοι ὑποτάσσονται στόν σατα-νοκρατούμενο κόσμο καί οὐσια-στικῶς ἀρνοῦνται τήν πίστη στόνΧριστό Περιμένουν λοιπόν μετάἀπό αὐτό καί πολλά ἄλλα νά δια-σωθοῦν οἱ ἐκκλησίες τῶν ὁποίωνπροΐστανται Περί τοῦ ὅτι ἡ θετικήὑπέρ τοῦ Κορανίου στάση ἀποτε-λεῖ ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελίου καίπροσβολή τῶν Ἁγίων Μαρτύρωνἀναπτύξαμε ἀναλυτικά σέ βιβλίοπού γράψαμε πρό δεκαετίας περί-που μέ τίτλο laquoΔιαθρησκειακές Συν -αντήσεις Ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελί-ου καί προσβολή τῶν Ἁγίων Μαρ-τύρωνraquo μέ πλούσιο ἁγιογραφικόκαί πατερικό ὑλικό Στήν παροῦσαπερίπτωση ἐπιλέγουμε νά παρου-σιάσουμε ἐλάχιστα ἀπό ὅσα λέγειἕνας Ἱεροσολυμίτης καί Σαββαΐ-της Μέγας Ἅγιος καί Θεολόγος ὁἍγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός ἀπότά ὁποῖα προκύπτει σαφέστατα σέπόσο μεγάλη βλασφημία περιπί-πτουν ὅσοι τιμοῦν τό Κοράνιο τόὁποῖο ἐκτός τοῦ ὅτι ἀρνεῖται τήνθεότητα τοῦ Χριστοῦ παρουσιάζειτόν ἴδιο νά διαψεύδει ὅτι εἶναι Θε-ός καί ὅτι αὐτά πού γράφονται στόΕὐαγγέλιο γιʼ αὐτόν εἶναι ψευδῆΣυμφωνοῦν λοιπόν καί τά ἀποδέ-χονται αὐτά οἱ δωρηταί τοῦ Κο-ρανίου οἱ διάδοχοι τῶν ἉγίωνἈποστόλων καί ὑμνηταί τῶν ἉγίωνΜαρτύρων οἱ διδάσκαλοι τοῦΕὐαγγελίου Ψευδόμενο Εὐαγγέ-λιο διδάσκουν καί σέ ψευδοθεό πι-στεύουν Μπορεῖ νά ἰσχυρισθεῖ ὁπατριάρχης Ἱεροσολύμων ὅτι ἀκο-λουθεῖ τήν ἱεροσολυμιτική καίσαββαϊτική παράδοση τοῦ ἉγίουἸωάννου Δαμασκηνοῦ

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός(680-754) γεννήθηκε ἀνατράφηκεκαί ἔζησε σέ ἰσλαμικό περιβάλλονχωρίς αὐτό νά τόν ὁδηγεῖ σέldquoοἰκονομίεςrdquo καί ἀπόκρυψη τῆςἀληθείας Ἐγνώριζε πολύ καλά τόἸσλάμ πολύ περισσότερο μάλισταδιότι καί ὁ ἴδιος καί ὁ πατέρας τουἦσαν ἀνώτατοι πολιτικοί ἀξιωμα-τοῦχοι λόγῳ τῆς ὑψηλῆς των μορ-φώσεως στήν αὐλή τοῦ χαλίφητῆς Δαμασκοῦ Χαρακτηρίζει τόἸσλάμ στό laquoΠερί αἱρέσεωνraquo ἔργοτου ὡς θρησκεία λαοπλάνο καίπρόδρομο τοῦ ἈντιχρίστουlaquoἜστι δέ καί ἡ μέχρι τοῦ νῦν κρα-τοῦσα λαοπλάνος θρησκεία τῶνἸσμαηλιτῶν πρόδρομος οὖσα τοῦἈντιχρίστουraquo Τήν τελείως ἀπορ-ριπτική καί ἀρνητική του γνώμηγιά τό Κοράνιο δέν δίστασε νάἐκφράσει σέ διάλογο μέ Μου-σουλμάνους καί αὐτή ἡ παρρησίακαί ὁμολογία καθιστᾶ περισσότε-

ρο ἀπεχθῆ τήν δειλή ἀντιαποστο-λική καί ἀντιπατερική στάση με-ρικῶν προκαθημένων Ὀνομάζειlaquoψευδοπροφήτηνraquo τόν Μωάμεθκαί λέγει ὅτι αὐτά πού γράφονταιστό Κοράνιο μερικά ἀπό τά ὁποῖαἀντέγραψε ὁ πατριάρχης Ἱεροσο-λύμων σέ πλακέτα καί τά ἐδώρησεστόν Μουφτὴ τῆς Αἰγύπτου εἶναιlaquoγέλωτος ἄξιαraquo εἶναι γιά νάγελᾶς Ἀναφέρεται βέβαια τό Κο-ράνιο καί στόν Χριστό τόν ὁποῖοθεωρεῖ προφήτη καί δοῦλο τοῦΘεοῦ ὅπως καί στήν μητέρα τουΜαρία Ἀρνεῖται ὅμως τήν Σταύ-ρωση ἰσχυριζόμενο ἀπό ἐπίδρασητοῦ Δοκητισμοῦ ὅτι οἱ Ἰουδαῖοιlaquoἐσταύρωσαν τήν σκιάν αὐτοῦraquoὉ Χριστός δέν ἐσταυρώθη οὔτεἀπέθανεmiddot laquoὁ γάρ Θεός ἔλαβεναὐτόν πρός ἑαυτόν εἰς τόν οὐρα-νόν διά τό φιλεῖν αὐτόνraquo Τί νά τάκάνει ὅμως κανείς αὐτά πού φαι-νομενικά δείχνουν κάποιο σεβα-σμό πρός τό πρόσωπο τοῦ Χρι-στοῦ ὅταν στήν συνέχεια βάζει ὁΜωάμεθ τόν ἴδιο τόν Χριστό σέδιαλογική συζήτηση μέ τόν Θεόμετά τήν ἄνοδό του στούς οὐρα-νούς νά ἀρνεῖται ὁ ἴδιος τήν θεό-τητά του καί νά λέγει ὅτι ὅσα γρά-φονται στό Εὐαγγέλιο εἶναι ψεύδηκαί πλάνες Τά καλά λόγια πούὑπάρχουν στό Κοράνιο γιά τό Χρι-στό εἶναι ἁπλῶς τό ἔνδυμα τοῦπροβάτου ὅπως εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Χρι-στός laquoΠροσέχετε δέ ἀπό τῶνψευδοπροφητῶν οἵτινες ἔρχονταιπρός ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτωνἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγεςraquo6

Παραθέτουμε ἐπί λέξει τόν διά-λογο μεταξύ τοῦ Θεοῦ καί τοῦΧριστοῦ ὅπως τόν μεταφράζει ὁἍγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός ἀπότό Κοράνιο (19 29) laquoὮ Ἰησοῦ σύεἶπας ὅτι ldquoΥἱός εἰμι τοῦ Θεοῦ καίΘεόςrdquo Καί ἀπεκρίθη φησίν ὁἸησοῦςmiddot ldquo῞Ιλεώς μοι Κύριεmiddot σύοἶδας ὅτι οὐκ εἶπον οὐδέ ὑπερη-φανῶ εἶναι δοῦλός σουmiddot ἀλλʼἄνθρωποι οἱ παραβάται ἔγραψανὅτι εἶπον τόν λόγον τοῦτον καίἐψεύσαντο κατʼ ἐμοῦ καί εἰσί πε-πλανημένοιrdquo Καί ἀπεκρίθη καί φη-σίν αὐτῷ ὁ Θεόςmiddot ldquoΟἶδα ὅτι σύ οὐκἔλεγες τόν λόγον τοῦτονrdquo Καίἄλλα πολλά τερατολογῶν ἐν τῇτοιαύτῃ συγγραφῇ γέλωτος ἄξιαταύτην πρός Θεοῦ ἐπʼ αὐτόν κα-τενεχθῆναι φρυάττεται7

Ὑπάρχει μεγαλύτερη βλασφη-μία ἀπό αὐτήν ἐναντίον τοῦ Χρι-στοῦ καί τοῦ Εὐαγγελίου τό νάἀρνεῖται κανείς δηλαδή τήν θεό-τητα τοῦ Χριστοῦ καί νά θεωρεῖὅτι τό Εὐαγγέλιο ὄχι ἁπλῶς δένεἶναι θεόπνευστο ἀλλά εἶναιγεμᾶτο ψεύδη ὅτι οἱ Ἅγιοι Εὐαγ-γελισταί εἶναι παραβάτες καίψεῦστες Γιʼ αὐτό δέν τολμοῦν νάδωρήσουν τό Εὐαγγέλιο καί δωρί-ζουν τό Κοράνιο

Δέν θά παρουσιάσουμε τά ἄλλαπολλά τά laquoγέλωτος ἄξιαraquo τοῦ Κο-ρανίου πού σχολιάζει ὁ ἍγιοςἸωάννης Δαμασκηνός Μπορεῖ κα-νείς νά τά βρεῖ στό μνημονευθένβιβλίο μας μαζί μέ γνῶμες πολλῶνἄλλων Πατέρων καί Μαρτύρων

Μετά ἀπό τά ὀλίγα πού παρου-σιάσαμε τό χριστιανικό καθῆκοντῶν δωρητῶν τοῦ Κορανίου εἶναισαφές Ἐάν δέν ἐγνώριζαν τήν δι-δασκαλία τοῦ Κορανίου τώρα πούτήν ἔμαθαν πρέπει νά ζητήσουνδημοσίᾳ συγγνώμην ἀπό τό χρι-στεπώνυμο πλήρωμα πού ἐσκαν-δάλισαν μέ τήν συμπεριφοράτους Ἐάν τήν ἐγνώριζαν τότεὑπέπεσαν στό βαρύ ἁμάρτημα τῆςἀρνήσεως τοῦ Χριστοῦ ἀρνήθη-καν συμφωνοῦντες μέ τό Κορά-νιο πού ἐδώρησαν τήν θεότητατοῦ Χριστοῦ καί τήν θεοπνευστίατοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου Καί ὅπωςστίς περιπτώσεις αὐτές συνέβαι-νε κάποιος καλός πνευματικόςπρέπει νά τούς κατευθύνει στόπῶς πρέπει νά ἐξαλείψουν τό με-γάλο αὐτό ἁμάρτημα ὅπως ἔκα-ναν πολλοί Νεομάρτυρες ἀρνησί-χριστοι Διαφορετικά θά ἀντιμε-τωπίσουν τήν αἰώνια κρίση καί κα-ταδίκη τους ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύ-ριο ὁ ὁποῖος ἀδιάψευστα λέγειlaquoὍς δʼ ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπρο-σθεν τῶν ἀνθρώπων ἀρνήσομαικἀγώ αὐτόν ἔμπροσθεν τοῦ Πα-τρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖςraquo8Ὑποσημειώσεις

1 Μᾶρκ 8 362 Πράξ 4 123 Ματθ 10 32ndash334 Ἀποκ 2 135 Ἀποκ 3 8-116 Ματθ 7 157 PG 94 764ndash7658 Ματθ 10 33

Ἂν ὁ ρόλος τῆς ὀρθοδόξου εἰ -κονογραφίας εἶναι ἡ διακονία τοῦΠαρακλήτου στὸν ἄνθρωπο laquoἐρ -γάτην τῆς ἑνδεκάτης ὥραςraquo ἀπό-κειται νὰ ἀντιληφθεῖ τὴν ἀποστολήτου ὡς laquoἱερέως καὶ προφήτου τῶνοὐρανίων μυστηρίωνraquo ὅπως ἐπι-γραμματικὰ τονίζει ὁ ἅγιος Μακά-ριος ὁ Αἰγύπτιος

Γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦ -με τὸν πλοῦτο τῆςεἰκονοσοφικῆς θε άσε-ως καὶ νὰ καταλάβου-με τὴν laquoὈρθόδοξη Εἰ -κόναraquo ὡς λόγο ζωγρα-φισμένο θὰ κάνουμελίγα σχόλια κυρίωςμέσα ἀπὸ τὴν σοφίατῶν μεγάλων Πατέ-ρων Γρηγορίου τοῦΘεολόγου καὶ Δαμα-σκηνοῦ στὸ ἀνεπανά-ληπτο ὑπόδειγμα τῆςεἰκόνας τῆς ἉγίαςΤριάδος τοῦ μεγαλύ-τερου εἰκονογράφουτῆς Ἁγίας ΡωσίαςἈνδρέα Ρουμπλιόφ1

Ὅταν στὰ μέσα τοῦ14ου αἰώνα ὁ φημι-σμέ νος ἁγιογράφοςΘε οφάνης ὁ Ἕλληναςἄφηνε τὴν Ἱ Μονὴτῆς μετανοίας τουστὴν Κωνσταντινού-πολη ὑπακούονταςστὰ αἰτήματα τῆς Ρω-σικῆς Ἱεραρχίας ἴσωςδὲν μποροῦσε νὰ φαν-ταστεῖ ὅτι ὁ ἀφοσιω-μένος μαθητής τουἈνδρέϊ Ρουμπλιόφ ὄντας μοναχὸςμὲ μεγάλο ταλέντο θὰ δημιουρ-γοῦσε ἔργα λαμπρὰ καὶ ἀνεπανά-ληπτα

Τὰ ἔργα τοῦ Θεοφάνη καὶ πολὺπερισσότερο τὰ ἔργα τοῦ Rublyovπροβάλλουν τὸν ἐσωτερικὸ ἄν -θρωπο τὴ γυμνὴ ψυχὴ τοῦ ἁγίουτὴ μεταμόρφωση τοῦ ἀνθρώπουὕστερα ἀπὸ τὴ θέαση τοῦ ΘείουΦωτός2

Στὴν laquoἉγία Τριάδαraquo τοῦ Ρουμ-πλιόφ δὲν ὑπάρχει τίποτα παρό-μοιο ὡς πρὸς τὴ δύναμη τῆς θεο-λογικῆς συνθέσεως τὸν πλοῦτοτοῦ συμβολισμοῦ καὶ τὴν ἄφθαστηκαλλιτεχνικὴ ὡραιότητα ἀρκεῖ νὰμπορεῖ νὰ μελετήσει κανεὶς σωστὰτὴν εἰκόνα Ἂν οἱ ἀριθμητικὲς ἀνα-λογίες ἀνάμεσα στὰ μέρη τοῦ σώ-ματος ἔπαιζαν οὐσιαστικὸ ρόλοστὴν Ἑλληνικὴ Κλασικὴ Τέχνη ἡΒυζαντινὴ Τέχνη ἐξελίσσεται πρὸςτὴν ἐγκατάλειψη τῶν τριῶν δια-στάσεων Μὲ τὴν ἔννοια αὐτή ὁἱστορικὸς τῆς Βυζαντινῆς τέχνηςἈκαδημαϊκὸς Μ Χατζηδάκης δια-πίστωσε ὅτι στὴν Κωνσταντινούπο-λη σὲ ἐργαστήρια ποὺ φοίτησε καὶὁ Θεοφάνης ὁ Ἕλλην ἡ μοναστικὴτέχνη εὐδοκιμοῦσε3 ἀνταποκρινό-μενη σὲ μία ἐσωτερικὴ ἀνάγκη τοῦἀνθρώπου Τὰ τρία πρόσωπα τῆςεἰκόνας τοῦ A Rublyov ἐπιβάλλον-ται μὲ τὴν πνευματική τους παρου-σία Σπουδάζοντάς την ἀμέσωςμᾶς ἔρχεται στὸ νοῦ ἡ Βιβλικὴ διή-γηση γιὰ τὴν ἐπίσκεψη τῶν τριῶνὁδοιπόρων στὴ σκηνὴ τοῦ δικαίουἈβραὰμ (Γεν ιη΄ 1-15) Μόνο ποὺἐδῶ συμβολικά ἀντὶ σκηνῆς ὁπνευματικότατος εἰκονογράφοςπαραθέτει laquoΕὐχαριστιακὴ σκηνὴraquoμὲ παράθεση μεταφυσικοῦ παρα-δείσιου τοπίουndashἅγιο Ναό ὅπου ὁἐπὶ τῆς Τραπέζης εὐλογημένοςἈμνός ὑποδηλώνει τὴν ἐμφανῆεὐλογία τοῦ Πατρός τὸ Ποτήριοντῆς Θείας Εὐχαριστίας Οἱ τρεῖςοὐράνιοι ὁδοιπόροι ἀποτελοῦν τὸlaquoαἰώνιο συνέδριοraquo αὐτῆς τῆςεὐλογίας laquoὉ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρα-κε τὸν Πατέραhellip Ἐγὼ δὲ ἐν τῷΠατρὶ καὶ ὁ Πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστιraquo(Ἰωάν ιδ΄ 910) laquoἘγὼ καὶ ὁ Πατὴρἕν ἐσμέν Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸςΘεοῦ ἐστὲ καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦοἰκεῖ ἐν ὑμῖνraquo (Α΄ Κοριν 16)

Ἡ αἰσθητική τῆς εἰκόνας εἶναιλαμπρή Οἱ τρεῖς ἀνάλαφροι καὶ λυ-γεροὶ ἄγγελοι μᾶς παρουσιάζουνσώματα ἐπιμηκυσμένα Οἱ φτε-ροῦγες τους καὶ ὅλη ἡ σχεδίασητοῦ τοπίου δίνουν τὴν ἄμεση ἐντύ-πωση τοῦ ἄϋλου ἀπουσία κάθε γή-ινου βάρους Ἔξω ἀπὸ τὸ χῶρο καὶτὸ χρόνο τὰ πρόσωπα καὶ τὰ τρίαἐπιβάλλονται μὲ τὴν πνευματικήτους παρουσία

Ἡ ἀνάστροφη προοπτικὴ ἐξα-φανίζει τὴν ἀπόσταση τὸ βάθοςὅπου τὰ πάντα χάνονται ἀπόμακρακαὶ μὲ ἕνα τρόπο ἐντυπωσιακὸφέρνει κοντά μας τὶς μορφὲς τῶνἉγίων Ἀγγέλων δηλώνοντάς μαςὅτι ὁ Θεὸς εἶναι μπροστά μας καὶπαντοῦ Τὰ τρία πρόσωπα συνομι-λοῦν ἐκστασιασμένα ἀπὸ τὸlaquoἐσφαγμένον ἀρνίον ἀπὸ κατα-

βολῆς κόσμουraquo4 Ὁ ἅγιος Γρηγό-ριος ὁ Νύσσης ἀποκαλύπτει τὸ μυ-στήριο αὐτῆς τῆς ἐκστατικῆς συ-ζητήσεως laquoΤὸ παραδοξότερο ἀπʼὅλα εἶναι τὸ ὅτι στάση καὶ κίνησηεἶναι τὸ ἴδιο πράγμαraquo (PG 46 737D) laquoἩ κίνηση ξεκινᾶ ἀπὸ τὸ ἀρι-στερὸ πόδι τοῦ πρὸς τὰ δεξιὰ κα-

θημένου Ἀγγέλου συνεχίζει στὴνκλίση τῆς κεφαλῆς του περνᾶστὸν Ἄγγελο τοῦ κέντρου παρα-σύρει χωρὶς ἀντίσταση τὸν κόσμοτὸ βραχῶδες τοπίο τὸ δέντροἐκβάλλει στὴν κάθετη θέση τοῦπρὸς τὰ ἀριστερὰ Ἀγγέλου καὶἠρεμεῖ καθὼς ἡ αἰωνιότητα ὁρίζειτὸν χρόνο ἐνῶ τὰ βασταζόμενασκῆπτρα δείχνουν τὴν τάση τοῦγήινου πρὸς τὸ οὐράνιοraquo Τὸ ὅρα-μα τοῦτο τοῦ Θεοῦ ἀκτινοβολεῖἀπὸ τὴν ὑπερβατικὴ ἀλήθεια τοῦδόγματος Ἀπὸ τὴν σύλληψη τοῦΡουμπλιὸφ ἀναδίδεται ἡ ἑνότητακαὶ ἡ ἰσότητα Ἡ διαφορὰ προέρχε-ται ἀπὸ τὴν προσωπικὴ στάση τοῦκάθε Ἀγγέλου ἀπέναντι στοὺςἄλλους χωρὶς νὰ ὑπάρχει οὔτεἐπανάληψη οὔτε σύγχυση

Τὸ χρυσάφι ποὺ λάμπει πίσω ἀπὸτὰ πρόσωπα σημαίνει πάντα τὴνθεότητα καὶ ὑπεραφθονία Οἱ πτέ-ρυγες τῶν Ἀγγέλων σκεπάζουν μὲτὸ ἅπλωμά τους τὸ κάθε τι Τὸβαθὺ κόκκινο τοῦ ἐσωτερικοῦἐνδύματος τοῦ μεσαίου Ἀγγέλουὑποδηλώνει τὴν ἀγάπη καὶ τὸ ἍγιοΠνεῦμα ἐνῶ ἡ πολυσημία τῶνχρωμάτων τῶν ἐνδυμάτων τῶνἄλλων ἀγγέλων ἀνακατεμένα μὲφροντίδα συντελοῦν στὸ πλάσιμοὅλων τῶν χρωμάτων ποὺ ἐπιδέ-χονται καὶ αὐτὰ μὲ τὴ σειρὰ τουςτροποποίηση ἀνάλογα μὲ τὴ στα-θερότητα τὴ λάμψη καὶ τὴν ἐπιδε-κτικότητα συγκερασμοῦ

Ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἐσωτερικὸ κόκ-κινο μανδύα τοῦ κεντρικοῦ Ἀγγέ-λου οἱ ἄλλοι δύο φοροῦν γαλάζιαἐνδύματα ἢ ἀποχρώσεις τοῦ γαλά-ζιου Τὸ γαλάζιο προσφέρει μία δια-φάνεια ποὺ ἐπαληθεύεται στὸκενὸ τοῦ ναοῦ τοῦ ἀέρα ἢ τοῦκρυστάλλου Οὐράνιο χρῶμα κατʼἐξοχήν ἀφαιρεῖ κατὰ κάποιο τρόποτὴν ὑλιστικὴ διάσταση ἀπὸ τὶς μορ-φές εἶναι εὐεργετικὸ στὸ πνευμα-τικὸ ἐπίπεδο προσανατολισμένοπρὸς τὸ ὑπερβατικό καθοδηγεῖτὴν ὕπαρξη στὸ δρόμο τῆς πίστηςποὺ εἶναι σύμβολό της Τὸ γαλάζιοκαὶ τὸ λευκὸ ἐκφράζουν τὴν ἀπό-σπαση ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ τὴν ἀνύ-ψωση πρὸς τὸ Θεὸ τῆς ἐλεύθερηςὕπαρξης Ὅλο τὸ πρόπλασμα τῶνἐνδυμάτων τῆς laquoἉγίας Τριάδοςraquoεἶναι γαλάζιο Στὸ ἐξαίσιο αὐτὸἔργο τοῦ Ρουμπλιόφ τὰ χρώματαφθάνουν ἕνα πλοῦτο ἀνεξίσωτομία ὁλοκληρωτικὴ μουσικὴ συγ-χορδία μὲ ὅλη τὴν κλίμακα τῶν πιὸλεπτῶν ἀποχρώσεων ποὺ αὐγά-ζουν σὲ ὅλες τὶς λεπτομέρειες τῆςσυνθέσεως5

Ἡ πυκνότητα τῶν χρωμάτωντῆς κεντρικῆς μορφῆς γίνεταιἐντονότερη μὲ τὴν ἀντίθεση τῆςλευκότητας τοῦ τραπεζιοῦ ποὺἀντανακλᾶται στὴν μεταξένια μαρ-μαρυγὴ τῶν παράπλευρων Ἀγγέ-λων Τὸ βαθὺ πορφυρό τοῦ ἐσωτε-ρικοῦ μανδύα φανερώνει τὸ ξεδί-πλωμα τῆς πληθωρικῆς ζωῆς Μὲτὸ στενὸ σύνδεσμό του μὲ τὸ αἷματὴν ἀπαρχὴ τῆς ζωῆς θεωρεῖταιὡς τὸ πρῶτο χρῶμα ποὺ συμβολί-ζει συγχρόνως τὴν ὀμορφιὰ καὶτὴν ἀγάπη τὴν θυσία καὶ τὸνἀλτρουισμό Ὁ χιτώνας τοῦ Ἰησοῦστὸ πραιτόριο εἶναι κατακόκκινοςἔτσι τὸν εἶδε ὁ μεγάλος Ἕλληναςζωγράφος Δομήνικος Θεοτοκό-πουλος παρουσιάζοντας τὸνἸησοῦ στὸ δικαστήριο Στὴ Βίβλοὁ Δανιὴλ δέχεται τὴν πορφύρα ὡςἀμοιβὴ (Δάν 529) ἐνῶ στὶς τάξειςτῶν Βυζαντινῶν δείχνει τὴν ὑπέρ-τατη ἐξουσία (Κων Πορφυρογέν-νητου Βασίλειος Τάξις)

Στὴ Βυζαντινὴ ἁγιογραφία τὰβασικὰ κυρίως χρώματα ἔχουναὐστηρὴ συμβολικὴ σημασία καὶβοηθοῦν στὴν καλύτερη κατανόη-ση τοῦ διδακτικοῦ χαρακτήρα τηςὉ ἁγιογράφος δὲν τὰ χρησιμο-ποιεῖ μὲ αὐθαίρετο τρόπο γιατί τὰχρώματα δὲν ὑπηρετοῦν ἁπλῶςτὴν αἰσθητική ἀλλὰ εἶναι μέροςτῆς συμβολικῆς γλώσσας μέσωτῆς ὁποίας γίνεται προσπάθειααἰσθητοποιήσεως τοῦ ἀόρατου κό-σμου

Τὸ πορφυροῦν στὸν χιτώνα τοῦΧριστοῦ συμβολίζει τὴ θεία φύσηΤου τὴν ὁποία εἶχε ὡς προϋπάρ-χων Θεὸς πρὶν ἀπὸ τὴν ἐπὶ γῆςἔλευσή Του γιʼ αὐτὸ πορφυρίζει ὁΡουμπλιὸφ τὸν Πατέρα κατάσαρ-κα μὲ αὐτὸ τὸ κόκκινο Ἀντίθετατὸ κυανοῦν ἱμάτιο τοῦ Χριστοῦσυμβολίζει τὴν ἀνθρώπινη φύσηΤου Τὸ χρυσὸ ἢ τὸ κίτρινο (ὤχρα)ποὺ βλέπουμε στὸ φόντο τῆς εἰκό-

νας εἶναι σύμβολα τοῦ ἀκτίστουφωτός ὅπως σοφὰ ἑρμηνεύει ὁ με-γάλος πατέρας Ἅγ Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶς Τὸ λευκὸ συμβολίζει τὸφῶς τῆς Ἀναστάσεως τὴ δόξα τοῦΘεοῦ καὶ τὴν ἁγνότητά του ἐνῶ ἡἀπόχρωση τοῦ πρασίνου τὴ δράσητοῦ προσώπου-Ἀγγέλου στὸν κό-

σμο Ὁ Ρουμπλιόφμὲ ὅλο του τὸ ἔργοἀλλὰ κυρίως μὲ τὴνlaquoἉγία Τριάδαraquo προσ -παθεῖ νὰ τοποθετήσειτὸ ἔργο του καὶ διʼαὐτοῦ τὸν διψασμένοθεατή στὸ Ἐπέκειναγιατί ἀσκεῖ τέχνηlaquoλειτουργικὴraquo παιδα-γωγική Σύμφωνα μὲτὸ Συνοδικό τῆς Ζ΄Οἰκ Συνόδου laquoδιὰτῶν ἁγίων εἰκόνωνἁγιάζονται τὰ ὄμματατῶν ὁρώντωνhellip ἀνά-γεται δὲ διʼ αὐτῶν ὁνοῦς πρὸς θεογνω-σίανraquo (Τριώδιον Κυ-ριακή τῆς Ὀρθοδο-ξίας)

Οἱ γεωμετρικὲςμορφὲς τῆς συνθέσε-ως εἶναι τὸ ὀρθογώ-νιο ὁ Σταυρός τὸτρίγωνο καὶ ὁ κύ-κλος6 Αὐτὰ πρέπει νὰτὰ ἀνακαλύψει ὁ με-λετητὴς τῆς εἰκόναςΤὸ τετράγωνο τραπέ-ζι μὲ τὶς τέσσερις γω-νίες συμβολίζει σύμ-φωνα μὲ τοὺς Πατέ-

ρες τῆς Ἐκκλησίας μας τὰ τέσσε-ρα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντα συμβο-λικὸς ἀριθμὸς τῆς πληρότητας τῶντεσσάρων Εὐαγγελίων

Πίσω ἀπὸ τὸν ὦμο τοῦ μεσαίουἈγγέλου βρίσκεται τὸ ἐξαγγελθὲνἀπὸ τὸν Λόγο δένδρο τῆς ζωῆςποὺ ἔφερε τοὺς καρποὺς τῆςαἰώνιας ζωῆς

Ἡ laquoἉγία Τριάδαraquo τοῦ μεγαλύτε-ρου ρώσου ἁγιογράφου ἄριστουμαθητῆ τοῦ Θεοφάνη ἀντλεῖ ὅλητὴν ἀξία της ἀπὸ τὴ μέθεξή τηςστὸ laquoἀπόλυτα Ἄλλοraquo κανάλι τῆςχάριτος μὲ ἁγιαστικὴ δύναμη laquoτό-πος ἐπιφανείαςraquo κατὰ τὴν ἔκφρα-ση τοῦ Ἁγ Ἰ Δαμασκηνοῦ laquoδιʼεἰκονικῆς ἀνατυπώσεωςhellip διανι-στάμεθα πρὸς τὴν τῶν πρωτοτύ-πων μνήμην τε καὶ ἐπιπόθησινraquo(Λόγος α΄16 περὶ τῶν ἁγ ΕἰκόνωνPG 94 1231 καὶ ἑξῆς) Ἡ ἀξία τηςσυνδέεται βαθιὰ μὲ τὴν λειτουρ-γικὴ θεολογία τῆς Παρουσίας τοῦΠαρακλήτου εἰς τὸν κόσμο Καὶ τὰτρία σώματα τῆς εἰκόνας τῆς ἉγΤριάδας εἶναι βυθισμένα μέσα στὸαἰθέριο χρυσάφι τοῦ θείου φωτόςΤὸ χρυσὸ βάθος πίσω ἀπὸ τοὺςἈγγέλους ἀντικατασταίνει τὸν τρισ -υπόστατο χῶρο

Τολμώντας μία ταυτοποίησητῶν προσώπων τολμοῦμε τὴν θέ-ση τοῦ Πατρὸς στὸν μεσαῖο Ἄγγε-λο ποὺ εἶναι στραμμένος πρὸς τὸνΥἱό του Ὁμιλεῖ διὰ τοῦ Υἱοῦ laquoἘνἐμοὶ ὁ Πατὴρraquo laquoΠάντα ὅσα ἔχει ὁΠατὴρ ἐμὰ ἐστινraquo Τὸ δεξὶ χέρι τουἐπαναλαμβάνει τὴν κίνηση τοῦ Πα-τρός τὴν εὐλογία Τὸ ἀφημένο χέ-ρι τοῦ πρὸς τὰ δεξιὰ μας Ἀγγέλουδείχνει τὴν κατεύθυνση τῆς εὐλο-γίας στὸν κόσμο Ὁ πρὸς τὰ δεξιὰμας Ἄγγελος εἶναι τὸ Πνεῦμα τῆςΖωῆς εἶναι ὁ τρίτος ὅρος τῆς θεί-ας Ἀγάπης Ὅπως γράφει ὁ Ἰ Δα-μασκηνὸς laquoμὲ τὸ Ἅγιον Πνεῦμαἀναγνωρίζομε τὸν Χριστό τὸν Υἱὸτοῦ Θεοῦ καὶ μὲ τὸν Υἱὸ θωροῦμετὸν Πατέραraquo (PG 95 καὶ 98 1380)laquoΤὸ χέρι τοῦ Πατρὸς καθὼς ἁπλώ-νεται πάνω ἀπὸ τὸ ποτήριο κρατά-ει τὴν ἀρχὴ καὶ τὸ τέλοςraquo laquoΤὸἐσφαγμένον Ἀρνίονraquo ὁ Ναὸς τῆςΝέας Ἱερουσαλήμ ὁ μυστικὸςδεῖπνος τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ὑπόσχε-σή του νὰ πιεῖ τὸν καρπὸ τῆς ἀμπέ-λου (βρίσκεται ἀκριβῶς πίσω ἀπὸτὸν κεντρικὸ Ἄγγελο) ἐγκλείουντὸν χρόνο μὲς στὴν αἰωνιότητα Τὸποτήριον ἀκτινοβολεῖ μὲς στὴλαμπρὴ λευκότητα τοῦ Λόγου ποὺἐκπέμπει ὅλα τὰ χρώματα τῆς ἀλη-θείας τὸ ἀμοιβαῖο δώρημα τῶντριῶν θείων Προσώπων

Ἡ ἐκφραστικότητα ἡ ἠρεμίατῶν μορφῶν (Ἀγγέλων) ἡ δογμα-τικὴ ἀκρίβεια στὴν ἀπόδοση ἡπρωτοτυπία στὴ σύνθεση τοῦ θέ-ματος καὶ στὴν ἐπιλογὴ τῆς κλίμα-κας τῶν χρωμάτων ἡ τάση κίνησηςσώματος καὶ δακτύλων ἀποδίδον-ται μὲ χαρακτηριστικὴ ἁρμονία στὸἀνεπανάληπτο αὐτὸ ἔργο ὉἈντρέι Ρουμπλιόφ ἐξʼ ὁλοκλήρουμαθητὴς τῆς Βυζαντινῆς ζωγρα-φικῆς ἔγινε ὁδηγὸς γιὰ τὴν ἀνά-πτυξη τῆς Ὀρθόδοξης Χριστια-νικῆς ζωγραφικῆς σὲ ὅλη τὴ Ρωσίαοἱ δέ χιλιάδες καθημερινά ἐπι-σκέπτες τῆς περίφημης Πινακοθή-κης Τρετιακὸφ τῆς Μόσχας ἔχουντὴν εὐκαιρία νὰ θαυμάσουν τὸἔργο καὶ νὰ σκεφθοῦν τὸν τριπλὸσκοπό του τὴ λατρεία τὴν Ὀρθο-δοξία καὶ τὸ ἦθος ποὺ πρέπει νὰτοὺς συνοδεύει_Βιβλιογραφία1) P Eudokimov ldquoLrsquo Orthodoxierdquo

ἐκδ Nestle Switzerland 1965 σ 360 καὶἑξῆς καὶ ldquoἩ τέχνη τῆς Εἰκόνας (Θεο-λογία τῆς Ὡραιότητας)rdquo ΜετάφρασηΚ Χαραλαμπίδη Θεσνίκη 1980 σ187 καὶ ἑξῆς 2)Μητροπολίτου Ἱερο-θέου Βλάχου Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶς ἐκδ Ἱ Μ Γεν ΘεοτόκουΠελασγίας β΄1996 καὶ Ἐπισ Θαυμα-κοῦ Χρυσοστόμου Ὁ ἅγ Γρηγόριοςὁ Παλαμᾶς περιοδ Ἐκκλησία τόμ21 σέλ 394 3)Μ Χατζηδάκης Ἡ βυ-ζαντινὴ τέχνη στὴν ἱστορία τοῦ Ἑλλη-νικοῦ Ἔθνους τόμ Η΄ σελ 274 4)Εἶναι ἔκφραση τοῦ Ἁγ Γρηγορίου τοῦΘεολόγου ἐνυπάρχει καὶ σὲ ἄλλουςΠατέρας Κύριλλο Ἀλεξανδρείας ἸΧρυσόστομο Ἅγ Μάξιμο Ὁμολογητὴκαὶ ἄλλους 5) M Aplatov Andrei Ru-blyov Moskva 1972 σ 114 καὶ ἑξῆς Eu-dokimov ὅπ 316 καὶ ἑξῆς 6) V Laza-rov Ὁ Ἀνδρέας Ρουμπλιὸφ καὶ ἡσχολὴ του (Ρωσιστί) σ 40-43 Eudoki-mov ὅπ 318 καὶ στὴν Θεολογία τῆςὩραιότητας σελ 192

ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΛΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣΤοῦ Κων Δεληγιάννη Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ Βυζαντινῆς Ἀρχαιολογίας καὶ Τέχνης

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

μόνο νά μή μποροῦμε νά τό ξεχρεώσουμε ἀλλά οὔτε τούς τό-κους αὐτοῦ τοῦ δανείου νά μή προλαβαίνουμεmiddot μ᾽ αὐτό κα-τάφεραν μέ εὔλογη δικαιολογία νά ἐπιβάλουν στό λαό ἕναοἰκονομικό πρόγραμμα ἐξόντωσης ἕως ἐσχάτων Θά ἐπιβάλ-λουν συνεχῶς νέα οἰκονομικά μέτρα δυσβάσταχτα φόρουςἀσήκωτους καί πάρα πολλά ἄλλα μέτρα ἔτσι ὥστε νά κά-νουν τόν λαό νά ἀγανακτήσει Καί τί θά πετύχουν μ᾽ αὐτόἈκοῦστεmiddot ὁ λαός καταπιεζόμενος ἀπό τά δυσβάσταχτα οἰκο-νομικά μέτρα θά ζητάει κάποια στιγμή νά ξανασάνει ἀλλάαὐτή τή στιγμή δέν πρόκειται νά τοῦ τήν χαρίσουν ποτέ πα-ρά μόνον ἕως ὅτου σκύψει τό κεφάλι του ἐντελῶς στό ἔδα-φος δηλώνοντας τέλεια ὑποταγή στό καινούργιο τους σύστη-μα Θά λένε ldquo Ἔχετε δίκιο πού διαμαρτύρεστε ὅμως ἔχετεμεγάλο ἐξωτερικό χρέος καί αὐτοί πού ἔχουν πολλά λεφτάφοροδιαφεύγουνmiddot γιά νά μή σᾶς ἐπιβάλλουμε ἄδικα μεγά-λους φόρους κλπ πρέπει νά ἀποδεχτεῖτε τό τέλειο σύστημαἠλεκτρονικοῦ οἰκονομικοῦ ἐλέγχου ἔτσι ὥστε νά βλέπουμεποιοί εἶναι οἱ νομοταγεῖς πολίτες καί ποιοί οἱ φοροφυγάδεςrdquoΤαυτόχρονα θά παρέχουν μέσῳ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ οἰκονομι-κοῦ συστήματος πολλές διευκολύνσεις καί προτεραιότητεςμέ τίς ὁποῖες θά ξεγελοῦν τόν κόσμο ὅτι θ᾽ ἀνακουφιστεῖ λί-γο οἰκονομικάraquo (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ ἱερομονάχου Χριστοδού-λου Ἁγιορείτου Σκεῦος Ἐκλογῆς Ἅγιον Ὄρος 1996 σ 421)

2 Στά θέματα τῆς πατρίδος ὁ ἅγιος Γέροντας Παΐσιος δέν ἤθε-λε οἱ Χριστιανοί νά εἶναι ἀδιάφοροι Πολύ λυπόταν πού ἔβλεπεπνευματικούς ἀνθρώπους νά ἐπιζητοῦν νά βολευθοῦν οἱ ἴδιοι καίνά μή ἐνδιαφέρονται γιά τήν πατρίδα Ὁ καημός του καί ἡ ἀπορίατου ἦταν πῶς οἱ ὑπεύθυνοι δέν ἀντιλαμβάνονται ποῦ ὁδηγούμα-στε Ὁ ἴδιος ἀπό παλαιά διέβλεπε τήν σημερινή κατάσταση καίἀνησυχοῦσε ἀλλά δέν διέσπειρε τίς ἀνησυχίες του στόν κόσμοἜλεγε

laquoἈπό τό κακό πού ἐπικρατεῖ σήμερα θά βγεῖ μεγάλο καλόraquo Λυπόταν γιά τήν πνευματική κατάπτωση τῶν πολιτῶν Μιλοῦσε

αὐστηρά γι᾽ αὐτούς πού ψήφιζαν ἀντιχριστιανικούς νόμους Λυ-πήθηκε γιά τήν ἀλλαγή τῆς γλώσσας καί εἶπε

laquoἩ ἑπόμενη γενιά θά φέρει Γερμανούς νά μᾶς μάθουν τήνγλώσσα μας καί τά παιδιά μας θά μᾶς φτύνουνraquo

Καί σέ κάποια ἐπιστολή του ὁ Γέροντας ἔγραφε laquoΑὐτοί πού κατάργησαν τά Ἀρχαῖα πάλι θά τά ξαναφέ-

ρουνraquo (Βλ τό βιβλίο Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου σ 699) 3 Γιά τούς πολιτικούς κάποτε εἶχε πεῖ σέ κάποιον χριστιανό laquoΜή φοβᾶσαι Ὁ Θεός δέν θά ἐπιτρέψει νά γίνει κακό θά

γίνουν ὅμως πράματα καί θάματα πού δέν θά ἐξηγοῦνται μέτήν λογική Ὁ κόσμος θά σιχαθεῖ τούς πολιτικούς καί θά τούςκυνηγήσει Ὅπως ἕνα μπαλόνι φουσκώνει καί ξαφνικά σκάειἔτσι θά σκάσουν κι αὐτοί Δέν μπορῶ νά σοῦ πῶ πιό πολλάraquo(Ἀπό τό βιβλίο Μαρτυρίες προσκυνητῶν Ζουρνατζόγλου2006 σ 425-426)

4 Ὁμοίως γιά τούς πολιτικούς ὁ ἴδιος ἅγιος Γέροντας ΠατήρΠαΐσιος εἶπε

laquoΕἶναι κρῖμα γιατί σήμερα κατόρθωσε ὁ διάβολος κι αἰχμα-λώτισε τίς ἡγεσίες Κλαίω τήν Ἑλλάδα Δέν ἔχει μείνει τίπο-τα ὄρθιο σήμερα Ἡ Ἑλλάδα γιά νά σωθεῖ πρέπει ὅλοι οἱ ἡγέ-τες της ὅπου καί ἄν βρίσκονται νά πᾶνε ἐξορία Νά φύγουνγιατί παρόντες μολύνουνraquo

(Ἀπό τό βιβλίο τοῦ π Μαξίμου Ἁγιορείτου Λόγοι χάριτος καί σο-φίας 2001 Ἅγιον Ὄρος)

5 Σέ κάποιο πνευματικό του τέκνο πού ἀργότερα ἔγινε μονα-χός ὁ Γέροντας Παΐσιος τοῦ ἔγραφε τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1974 με-τά ἀπό προσκύνημά του στήν Ἁγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως

laquoΕὔχομαι ὁ Θεός νά δώσει γρήγορα νά ἔλθει ἡ χάση τοῦτουρκικοῦ φεγγαριοῦ Ἀμήν Τοῦ Ἁγίου Δημητρίου κλείνωδυό χρόνια πού προσευχήθηκα στήν Ἁγια-Σοφιά μας καίεἶπα τά παράπονά μου στόν Καλόν Θεόν Μέ κατάλαβε ὁΤοῦρκος φύλακας πού προσευχόμουν καί μέ ἔδιωχνε ἔξωκλπ καί πρόσθεσα καί ἄλλα παράπονα στόν Θεόν Πιστεύωδέν θά τήν ἀφήσει τήν Ἁγια-Σοφιά μας στά χέρια τῶν βρώ-μικων Τούρκων Εἶναι ἕνας λαός σάν τούς γύφτους βρώμικοςκαί φοβιτσιάρικος Τώρα δέν ἔχουν ἰδανικά διότι πρίν πι-στεύανε στόν Μωάμεθ ἀργότερα στόν Κεμάλ Τώρα οὔτεστόν Μωάμεθ πιστεύουν (γιατί μορφώθηκαν κάπως καίεἶδαν ὅτι ἦτο ἕνας ἀγύρτης ὁ Μωάμεθ) οὔτε καί στόν Κεμάλπιστεύουν ἀλλά στήν σαρκολατρία Ἐνῶ ἐμεῖς πιστεύουμεστόν Χριστό ὁ ὁποῖος ἔχει συνέχεια τήν Θεϊκή Του Ἀξία καίὁ Ἑλληνικός Λαός ἔχει πάντα ἰδανικά καί τόν Χριστό μέ τήνΠαναγία μαζί τουraquo (Ἀπό τό βιβλίο Μαρτυρίες προσκυνητῶνΖουρνατζόγλου 2006 σελ 450)

Ἄς πονέσουμε κι ἐμεῖς μαζί μέ τόν ἁγιασμένο Γέροντα πατέραΠαΐσιο καί τόν παρακαλοῦμε νά παρακαλέσει τόν Κύριό μας ἸησοῦΧριστό πλησίον τοῦ Ὁποίου εὑρίσκεται γιά τήν σωτηρία τῆς ἀγα-πημένης μας πατρίδας Ἑλλάδας καί γιά τήν σωτηρία ὅλων μας μέτήν μετάνοιά μας

Μέ πολλές εὐχές dagger Ὁ Γ καὶ Μ Ἰερεμίας

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΤΙ ΕΙΧΕ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΟ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣhellip

Ὁ ΟἰκουμενικόςΠατριάρχης

εἰς τήν Ἱ ΜητρόπολινΚαστορίας

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 1ην Ἰουνίου τῆςlaquoΡομφαίαςraquo

laquoΤὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Καστο-ρίας θὰ ἐπισκεφτεῖ ὁ Παναγιώτα-τος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κκΒαρθολομαῖος στὶς 30 Ἰουνίουἕως 3 Ἰουλίου 2012

Ὁ Παναγιώτατος θὰ ἐπισκεφτεῖτὴν ἀκριτικὴ Καστοριά γιὰ νὰ προ-στεῖ τῶν ἐπισήμων ἑορταστικῶνἐκδηλώσεων ἁγιοκατατάξεως τῆςὉσίας Σοφίας τῆς ἐν τῇ ἹερᾷΜονῇ Παναγίας Κλεισούραςἀσκησάσης μία Ἁγία τῆς Ἐκκλη-σίας μας τὴν ὁποία εὐλαβοῦνταισὲ ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία ἀφοῦ τὰδείγματα τῆς Ἁγιότητος καὶ τῶνθαυμάτων Της εἶναι πολλὰ

Νὰ θυμίσουμε ὅτι ἡ μνήμη τῆςὉσίας Σοφίας τιμᾶται στὶς 6 Μαΐ-ου ἡμερομηνία ποὺ εἶχε ὁριστεῖνὰ ἐπισκεφτεῖ ὁ Παναγιώτατοςτὴν Καστοριὰ ἀλλὰ ἀναβλήθηκελόγῳ διεξαγωγῆς τῶν ἐθνικῶνἐκλογῶν ἐκείνη τὴν Κυριακήraquo

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἐπίτοῦ θέματος τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆςἹερᾶς Συνόδου τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριαρχείου ἐξεδόθη τήν 28ηνΜαΐου ἡ ἀκόλουθος ἀνακοίνωσις

laquoΤό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖονἐξ ἀποφάσεως τῆς Ἁγίας καί ἹερᾶςΣυνόδου ἀπό 29ης Μαρτίου 2012ἐπί σχετικῇ ἐκθέσει τῆς Πατριαρ-χικῆς καί Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπίτῆς Θείας Λατρείας ἀπό 23ης Μαρ-τίου 2012 ἐπί θέματος τῆς Ἐκκλη-σιαστικῆς ἡμῶν Μουσικῆς λόγῳτῆς ἐξ ὑπαιτιότητος ὡρισμένωνἹεροψαλτῶν ἐφαρμοζομένης θεω-ρητικῆς ἐργασίας κατ᾿ ἀρχήν μένἀνεπαισθήτως σύν τῷ χρόνῳ δέσυστηματικώτερον κυκλοφορησά-σης δέ ἐν ἔτει 1982 ὑπό τήν ὀνομα-σίαν ldquoΜέθοδος τῆς ἙλληνικῆςΜουσικῆς- Θεωρητικόνrdquo καί δημι-ουργησάσης ἀνήσυχον κατάστα-σιν δηλοῖ ὅτι

1 Ἀπορρίπτει καί καταδικάζειτάς εἰς βάρος τοῦ κύρους τῶνἀποφάσεων τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας διενεργουμένας αὐτοβού-λους ἀνευθύνους καί κραυγαλέ-ας παλινῳδίας ὡς καί προσπαθεί-ας διαδόσεως τοῦ ὡς ἄνω χαρα-

κτηρισθέντος παρῳχημένου καίὀθνείου πρός τήν ἐπικρατοῦσανκανονικήν τάξιν τῆς θεωρίας καίπράξεως τῆς ἐκκλησιαστικῆςἡμῶν Μουσικῆς ldquoΘεωρητικοῦrdquo

2 Καταγγέλλει πᾶσαν παράνο-μον καί ξένην πρός τά κρατοῦνταἐνέργειαν ἀλλοιώσεως παραποι-ήσεως καί παραχαράξεως κατά τόδοκοῦν ἀρχαίων μουσικῶν ἔργωνμουσουργῶν ἐπισήμως ἀνεγνωρι-σμένων ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας καί

3Ὡς μουσικόν σύστημα ἐν τῇἘκκλησιαστικῇ ἡμῶν Μουσικῇἀναγνωρίζει ἐφαρμόζει καί διδά-σκει κατά τήν τε θεωρίαν τήνπρᾶξιν καί τήν παράδοσιν τό ἐνἔτεσι 1812-1814 ὑπό τῶν ΤριῶνΔιδασκάλων Χρυσάνθου Μητρο-πολίτου Προύσης ΓρηγορίουΠρωτοψάλτου καί ΧουρμουζίουΧαρτοφύλακος ὡς ldquoΝέαν Μέθο-δον Ἀναλυτικῆς Σημειογραφίαςτῶν μουσικῶν μελῶνrdquo θεμελιω-θέν καί ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλη-σίας ἐγκριθέν

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις τῇ 28ῃΜαΐου 2012raquo

L

Ὁ Ἅγιος ΚύριλλοςΠατριάρχης

Ἀλεξανδρείας

Τὴν 9ην Ἰουνίου ἡἘκκλησία μας τιμᾶ τήνμνήμην τοῦ Ἁγίου Κυρίλ-λου Πατριάρχου Ἀλεξαν-δρείας

Τοιχογραφία τοῦ Ἁγίου ἐκτῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἉγίουΔιονυσίου Ἁγίου Ὄρους

L

ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣΕἰς τὴν ἱστοσελίδα τῆς ἐφηmicroερίδος microας wwworthodoxo-

styposgr εὑρίσκεται πλήρης τιmicroοκατάλογος ὅλων τῶν βι-βλίων ἐκ δόσεως laquoὈρθοδόξου Τύ πουraquo (Βίοι Ἁγίων Ἡ Ἁ γί αΓραφὴ ἐξηγηmicroένη κα τὰ τοὺς Πατέρας εἰς ἁ πλῆνγλῶσσαν Ψυχωφε λῆ Ἀν τιαιρετικὰ καὶ ἄλλα) Διὰ πα-ραγγελίας Κάνιγγος 10 10677 Ἀ θῆ ναι Τηλ 2103816206ΦΑΞ 2103828518

8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Σελὶς 7η

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΙ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣαὐ τή εἶ ναι βα σι κή ἰ δι ό τη τα τῆςταυ τό τη τάς της Πρα κτι κῶς αὐ τόση μαί νει ὅ τι ἡ Ἐκ κλη σί α δέν μπο- ρεῖ νά δι αι ρε θεῖ νά κομ μα τι α -στεῖ ἐ πει δή αὐ τή εἶ ναι τό μυ στη -ρι α κό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦ Καί ὁΧρι στός ὡς κε φα λή τοῦ σώ μα τοςτῆς Ἐκ κλη σί ας οὔ τε πολ λά σώ- μα τα μπο ρεῖ νά ἔ χει οὔ τε καί δι η -ρη μέ νο σῶ μα νά κα τέ χει Στό σῶ -μα τοῦ Χρι στοῦ νι κή θη κε καί αὐ -τός ὁ θά να τος Ἔτ σι ὅ ποι ος ἐν -τάσ σε ται στό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦκαί πα ρα μέ νει ζων τα νός σ᾽ αὐ τόμέ τά θε ουρ γά μυ στή ρι α καί τήνἀ γα πη τι κή τή ρη ση τῶν ἐν το λῶνμε τα βαί νει ἀ πό τόν βι ο λο γι κό θά- να το στήν αἰ ώ νι α καί ἀ ΐ δι α ζω ήτοῦ Τρι α δι κοῦ Θε οῦ Καί ὅ πως τάκλα δι ά τῆς ἀμ πέ λου δέν μπο ροῦννά ζή σουν καί νά καρ πο φο ρή -σουν ἄν ἀ πο κο ποῦν ἀ πό τήν ἄμ -πε λο ἔτ σι καί ὁ ἀ πο κο μμέ νος ἀ -πό τήν Ἐκ κλη σί α πι στός ἤ καί ὁ -λό κλη ρες κοι νό τη τες πι στῶν mdashἀ -νε ξάρ τη τα ἀ πό τό ἀ ριθ μη τι κότους πλῆ θοςmdash δέν μπο ροῦν οὔ -τε νά ὑ πάρ ξουν ἐν Χρι στῷ οὔ τενά συ στή σουν ἄλ λη Ἐκ κλη σί α

Ἡ πί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας εἶ ναιθε ό πνευ στη καί ἀ δι α πραγ μά τευ -τη Σύμ φω να μέ τήν συγ κε κρι μέ -νη πί στη της πολ λές ἤ δι η ρη μέ -νες Ἐκ κλη σί ες δέν μπο ροῦν νάὑ πάρ χουν ἐ πει δή ἀ πο τε λεῖ ἀν τί -φα ση ἐν τοῖς ὅ ροις τό μί α καί τόπολ λές ἤ τό μί α καί τό δι η ρη μέ νηΤό δι η ρη μέ νη ἀ ναι ρεῖ στήν πρά- ξη τήν πί στη στήν πραγ μα τι κό τη -τα τῆς Ἐκ κλη σί ας πού μό νο ὡςμί α καί ἀ δι αί ρε τη μπο ρεῖ νά κα τα- νο η θεῖ μέ βά ση τήν ὀρ θό δο ξηαὐ το συ νει δη σί α Ἀ πο τε λεῖ ἄρ νη -ση τῆς πί στε ως τῆς Ἐκ κλη σί αςἄρ νη ση τῆς ταυ τό τη τας καί τῆςαὐ το συ νει δη σί ας της ὅ ταν κά- ποι ος κά νει λό γο ἐν συ νεί δη τα γι -ά δι η ρη μέ νη Ἐκ κλη σί α Ἔτ σι οἱὈρ θό δο ξοι δέν ἔ χουν κα νέ ναψυ χο λο γι κό πρό βλη μα (κόμ πλεξ)ταυ τό τη τας ἐ ξαι τί ας τῆς ἀ πο κο -πῆς ἀ πό τό σῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί αςτῶν Δυ τι κῶν Χρι στι α νῶν Βε βαί -ως πο νοῦν προ σεύ χον ται καί ἐν -δι α φέ ρον ται γι ά τή με τά νοι α καίτήν ἐ πι στρο φή τους

1 Ἀ πο στο λι κή Πί στηἩ ἔν τα ξη καί ἡ πα ρα μο νή στό

μυ στη ρι α κό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦτήν Ἐκ κλη σί α δέν εἶ ναι ἀ προ ϋ -πό θε τη Προ ϋ πο θέ τει ὁ πωσ δή πο -τε τήν χω ρίς ὅ ρους ἀ πο δο χή καίὁ μο λο γί α τῆς ἀ πο στο λι κῆς πί στε -ως ὅ πως αὐ τή ἑρ μη νεύ τη κε καίὁ ρι ο θε τή θη κε ἀ πό τίς ἀ πο φά σειςτῶν Οἰ κου με νι κῶν Συ νό δων τῆςἘκ κλη σί ας

Ἔτ σι ὅ ταν κά ποι ος πι στός mdashἀ -νε ξάρ τη τα ἀ πό τή θε σμι κή θέ σηπού ἔ χει στό σῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί -αςmdash ἤ σύ νο λα πι στῶν mdashἀ νε ξαρ -τή τως τοῦ ἀ ριθ μοῦ τουςmdash πα ρα -βι ά σουν ἐκ πε ποι θή σε ως τήν ὁ ρι -ο θε τη μέ νη πί στη τῆς Ἐκ κλη σί αςἀ πο κό πτον ται ἀ πό τό σῶ μα τηςΚαί ἄν εἶ ναι σ᾽ ὁ ποι ο δή πο τε ἱ ε ρα -τι κό ἀ ξί ω μα κα θαι ροῦν ται ἐ νῶ οἱλα ϊ κοί ἀ φο ρί ζον ται ὅ πως προ κύ -πτει ἀ πό τά Πρα κτι κά τῶν Οἰ κου -με νι κῶν Συ νό δων Τοῦ το ση μαί -νει ὅ τι δέν μπο ροῦν στό ἑ ξῆς νάμε τέ χουν καί νά κοι νω νοῦν στάμυ στή ρι α τῆς Ἐκ κλη σί ας

Οἱ Ρω μαι ο κα θο λι κοί ἔ χουν ἐκ -πέ σει ἀ πό τήν Ἐκ κλη σί α ἐ πι σή μωςτόν 11ο αἰ ώ να Τό 1014 εἰ σή γα γανστό Σύμ βο λο τῆς Πί στε ως τήν ἐ -σφαλ μέ νη δογ μα τι κή δι δα σκα λί ατους γι ά τό Ἅ γι ο Πνεῦ μα τό γνω- στό F i l i o q ue Σύμ φω να μέ τή δι δα- σκα λί α αὐ τή τό Ἅ γι ο Πνεῦ μα ὡςθεῖ ο Πρό σω πο ἔ χει τήν ὕ παρ ξήτου ἐκ πο ρευ τῶς καί ἀ πό τόν Πα- τέ ρα καί ἀ πό τόν Υἱ ό Ἡ δογ μα τι -κή δι δα σκα λί α τῶν Ρω μαι ο κα θο λι -κῶν ὅ μως ἀ να τρέ πει τήν ἀ πο στο -λι κή πί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας στόνΤρι α δι κό Θε ό ἀ φοῦ κα τά τόν Εὐ -αγ γε λι στή Ἰ ω άν νη τό Πνεῦ μα τῆςἈ λη θεί ας ldquoπα ρά τοῦ Πα τρός ἐκ -πο ρεύ ε ταιrdquo (1526) Ἄλ λω στε ἡ Γ΄Οἰ κου με νι κή Σύ νο δος δι ά τοῦΠρο έ δρου της Ἁ γί ου Κυ ρίλ λουἈ λε ξαν δρεί ας ἀ να φε ρό με νη στόΣύμ βο λο τῆς Πί στε ως κα θό ρι σεἀ πα γο ρευ τι κά ὅ τι ldquoοὐ δε νί ἐ πι τρέ -πε ται λέ ξιν ἀ μεῖ ψαι τῶν ἐγ κει μέ -νων ἐ κεῖ σε ἤ μί αν γοῦν πα ρα βῆ ναισυλ λα βήνrdquo (σέ κα νέ ναν δέν ἐ πι -τρέ πε ται νά προ σθέ σει ἤ νά ἀ φαι -ρέ σει οὔ τε μί α συλ λα βή ἀ πό αὐ τάπού δι α τυ πώ θη καν στό Σύμ βο λοτῆς Πί στε ως) Ὅ λες οἱ ἑ πό με νεςΟἰ κου με νι κές Σύ νο δοι κα τα κύ ρω -σαν τίς ἀ πο φά σεις τῆς Γ΄ Οἰ κου -με νι κῆς

Εἶ ναι λοι πόν προ φα νές ὅ τι οἱΡω μαι ο κα θο λι κοί mdashκα τ᾽ ἐ πέ κτα σηκαί οἱ Προ τε στάν τες πού υἱ ο θέ -τη σαν τό F i l i o q uendash ἔ χουν ἐκ πέ σειἀ πό τήν ἀ πο στο λι κή πί στη τῆς Ἐκ -κλη σί ας Εἶ ναι γι᾽ αὐ τό πε ριτ τό νάἀ να φέ ρου με ὅ λους τούς με τέ πει -τα νε ω τε ρι σμούς στήν πί στη ἐκμέ ρους τῶν Δυ τι κῶν Χρι στι α νῶν(ὅ πως τό ἀ λά θη το τοῦ πά πα τάμα ρι ο λο γι κά δό γ μα τα τό πρω τεῖ -ο ἡ κτι στή Χά ρη κἄ )

2 Ἀ πο στο λι κή δι α δο χήΜέ τήν ἀ πο στο λι κή πί στη συν-

δέ ε ται ἀ δι αί ρε τα καί ἡ ἀ πο στο λι -κή δι α δο χή Ἡ ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἔ χει οὐ σι α στι κό πε ρι ε χό με -νο μό νο μέ σα στό σῶ μα τῆς Ἐκ -κλη σί ας καί προ ϋ πο θέ τει ὁ πωσ -δή πο τε τήν ἀ πο στο λι κή πί στη

Λέ γον τας ἀ πο στο λι κή δι α δο χήἐν νο οῦ με τήν ἀ δι ά κο πη συ νέ χει -α τῆς ἡ γε σί ας τῆς Ἐκ κλη σί ας ἀ -πό τούς Ἀ πο στό λους Ἡ συ νέ χει -α αὐ τή ἔ χει χα ρι σμα τι κό χα ρα -κτή ρα καί δι α σφα λί ζε ται μέ τήμε τά δο ση τῆς πνευ μα τι κῆς ἐ ξου -σί ας τῶν Ἀ πο στό λων στούς Ἐ πι -σκό πους τῆς Ἐκ κλη σί ας καί δι᾽αὐ τῶν στούς ἱ ε ρεῖς

Ὁ τρό πος με τα δό σε ως τῆςπνευ ματ ι κῆςndashἀ πο στο λι κῆς ἐ ξου -σί ας στούς Ἐ πι σκό πους γί νε ταιμέ τή χει ρο το νί α Ἄν ἑ πο μέ νωςκά ποι ος Ἐ πί σκο πος ἔ χει λά βει μέκα νο νι κό ndash ἐκ κλη σι α στι κό τρό ποτή χει ρο το νί α του καί στή συ νέ -χει α βρε θεῖ ἐ κτός τῆς Ἐκ κλη σί -

ας ἐ ξαι τί ας τῆς ἐ σφαλ μέ νης πί- στε ώς του παύ ει οὐ σι α στι κά νάἔ χει καί τήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χήἀ φοῦ αὐ τή ἔ χει νό η μα μό νο μέ- σα στό μυ στη ρι α κό σῶ μα τοῦΧρι στοῦ τήν Ἐκ κλη σί α

Κα τά συ νέ πει α ἄν κά ποι ος Ἐ πί -σκο πος ἤ καί ὁ λό κλη ρη το πι κήἘκ κλη σί α mdashἀ νε ξαρ τή τως ἀ ριθ -μοῦ με λῶνmdash ἐκ πέ σουν ἀ πό τήνπί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας ὅ πως αὐ τήἐκ φρά στη κε ἀ λα θή τως στίς Οἰ -κου με νι κές Συ νό δους παύ ουν νάἔ χουν οἱ ἴ δι οι τήν ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἐ πει δή βρί σκον ται ἤ δη ἐ -κτός τῆς Ἐκ κλη σί ας Καί ἀ φοῦδι α κό πτε ται ἡ ἀ πο στο λι κή δι α δο -χή οὐ σι α στι κά δέν μπο ρεῖ νά γί- νε ται λό γος γι ά κα το χή ἤ γι ά συ ν -έ χει α τῆς ἀ πο στο λι κῆς δι α δο χῆςστούς ἐκ πε σόν τες ἀ πό τήν Ἐκ -κλη σί α

Μέ βά ση τά πα ρα πά νω ὁ ἴ δι οςὁ πά πας ἀλ λά καί τό σύ νο λο τῶνΡω μαι ο κα θο λι κῶν ἐ πι σκό πωνστε ροῦν ται τήν ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἐ πει δή στε ρη θέν τες τήν ἀ -πο στο λι κή πί στη ξέ πε σαν ἀ πό τήνἘκ κλη σί α Κα τά συ νέ πει α λό γοςγι ά ἀ πο στο λι κή δι αδ ο χή ἐ κτόςτῆς Ἐκ κλη σί ας εἶ ναι λό γος ἀ τε κ -μη ρί ω τος ἐ πι στη μο νι κά εἶ ναι δη- λα δή λό γος ἀ θε ο λό γη τος

3 Ἱερωσύνηκαί τά ἄλλα Μυ στή ρι α

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη στό πλαί σι ο τῆςἘκ κλη σί ας εἶ ναι ἡ ἱ ε ρω σύ νη τοῦἴ δι ου τοῦ Χρι στοῦ ἀ φοῦ ὁ ἴ δι ος ὁΧρι στός τε λεῖ τά μυ στή ρι α τῆςἘκ κλη σί ας Του δι ά τῶν Ἐ πι σκό -πων καί Ἱ ε ρέ ων Του

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη προ ϋ πο θέ τει τήνἀ δι ά κο πη συ νέ χει ά της ἀ πό τούςἈ πο στό λους προ ϋ πο θέ τει δη λα -δή τήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χή Πρω- τί στως ὅ μως ἡ ἱ ε ρω σύ νη προ ϋ πο -θέ τει τόν Θε άν θρω πο Χρι στό ὡς ἱ -ε ρουρ γό στό μυ στη ρι α κό Σῶ μαΤου τήν Ἐκ κλη σί α Σέ τε λευ ταί αἀ νά λυ ση ἡ ἱ ε ρω σύ νη τοῦ Χρι στοῦὑ φί στα ται στήν Ἐκ κλη σί α καί πα- ρέ χε ται ἀ πό τόν ἴ δι ο τόν Χρι στόδι ά τῆς Ἐκ κλη σί ας Του καί γι ά τήνἘκ κλη σί α Του Αὐ το νο μη μέ νη ἱ ε -ρω σύ νη καί αὐ το νο μη μέ να ἀ πότήν Ἐκ κλη σί α μυ στή ρι α δέν μπο- ροῦν νά ὑ πάρ χουν

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη ὅ πως ἄλ λω στε καίὅ λα τά μυ στή ρι α ἀ πο τε λεῖ λει- τουρ γι κή φα νέ ρω ση τῆς Ἐκ κλη -σί ας (ἡ Ἐκ κλη σί α ldquoση μαί νε ται ἐντοῖς μυ στη ρί οιςrdquo κατά τόν ἍγιοΝικόλαο Καβάσιλα ) Τοῦ το ση- μαί νει ὅ τι γι ά νά ὑ πάρ χουν μυ- στή ρι α πρέ πει προ η γου μέ νως νάὑ πάρ χει ἡ Ἐκ κλη σί α Τά μυ στή ρι -α εἶ ναι σάν τά κλα δι ά ἑ νός δέν- δρου Ζων τα νά κλα δι ά πού ἀν -θοῦν καί καρ πο φο ροῦν μπο ροῦννά ὑ πάρ χουν μό νον ὅ ταν αὐ τάεἶ ναι ὀρ γα νι κή προ έ κτα ση τοῦδέν δρου ὅ ταν δη λα δή εἶ ναι ὀν -το λο γι κά συν δε μέ να μέ τόν κορ- μό τοῦ δέν δρου

Εἶ ναι θε ο λο γι κά ἀ κα τα νό η το νάὑ πο στη ρί ζε ται ὅ τι οἱ ἑ τε ρό δο ξοιΡω μαι ο κα θο λι κοί ἤ Προ τε στάν -τες ἔ χουν ἔ στω καί ἕ να μυ στή ρι -ο πχ τό βά πτι σμα Τό θε με λι ῶ δεςἐ ρώ τη μα πού πρέ πει νά τί θε ται ἐ -δῶ εἶ ναι Ποι ός ἱ ε ρούρ γη σε τό μυ- στή ρι ο τοῦ Βα πτί σμα τος Ποῦβρῆ κε τήν ἱ ε ρω σύ νη ὁ ἱ ε ρουρ γόςΠοι ός τοῦ ἔ δω σε τήν ἱ ε ρω σύ νη ἀ -φοῦ αὐ τήν τήν πα ρέ χει μό νον ἡἘκ κλη σί α Καί ποῦ βρέ θη κε ἡ Ἐκ -κλη σί α στούς ἑ τε ρο δό ξους ἀ φοῦαὐ τοί λό γῳ τῆς ἐ σφαλ μέ νης δο -γ μα τι κῆς πί στε ώς τους ξέ πε σαν ἀ -πό τήν Ἐκ κλη σί α

4 Ἡ θε ω ρί α τῶν ldquoδύ οπνευ μό νωνrdquo τοῦ Χρι στοῦ

Ἡ θε ω ρί α αὐ τή ἔ χει τήν πα τρό -τη τά της στόν Ρω μαι ο κα θο λι κι -σμό Σύμ φω να μέ τή θε ω ρί α αὐ -τή ὁ Χρι στός ἔ χει ὡς ldquoπνεύ μο -νέςrdquo Του τόν Ρω μαι ο κα θο λι κισμόκαί τήν Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α

Σή με ρα δυ στυ χῶς ἡ θε ω ρί ααὐ τή υἱ ο θε τή θη κε καί ἀ πό πολ- λούς ὀρ θό δο ξους Ἱε ράρ χες καίλα ϊ κούς ἀ κα δη μα ϊ κούς θε ο λό -γους μᾶλ λον ἀ βα σά νι στα Καίτοῦ το γι α τί ἡ θε ω ρί α αὐ τή κρι νό- με νη ἀ πό ὀρ θό δο ξη ἄ πο ψη ὄ χιμό νον ἀ θε ο λό γη τη εἶ ναι ἀλ λάκαί κυ ρι ο λε κτι κά βλά σφη μη

Ἡ Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α δι α φο -ρο ποι εῖ ται ὀν το λο γι κά ἀ πό τό Ρω- μαι ο κα θο λι κι σμό γιά κα θα ράδογ μα τι κούς λό γους Ἔτ σι ἡὈρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α θε ω ρεῖ ὅ τιμό νον αὐ τή δι α σώ ζει τόν χα ρα -κτή ρα τῆς Ἐκ κλη σί ας ὡς Θε αν -θρω πί νου Σώ μα τος τοῦ Χρι στοῦὉ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμός ἔ χει ἐ δῶκαί χί λι α χρό νι α ἐκ πέ σει ἀ πό τήνἘκ κλη σί α τοῦ Χρι στοῦ

Ἄλ λω στε ἐ πει δή ἡ Ἐκ κλη σί ακα τά τό Σύμ βο λο τῆς Πί στε ως εἶ -ναι ldquoμί αrdquo καί ἑ νι αί α εἶ ναι θε ο λο -γι κά τε λεί ως ἀ κα τα νό η το νά ὑ πο -νο οῦν ται σύμ φω να μέ τήν πα ρα -πά νω θε ω ρί α ἡ Ὀρ θο δο ξί α καί ὁΡω μαι ο κα θο λι κι σμός ὡς οἱ ldquoδύ οπνεύ μο νεςrdquo τοῦ Χρι στοῦ ὡς κά- ποι α ἰ σό τι μα δη λα δή μέ λη τοῦσώ μα τός Του Σέ αὐ τήν τήν πε ρί -πτω ση θά πρέ πει νά θε ω ρή σου με

ὅ τι τά ἄλ λα μέ λη τοῦ σώ μα τοςτοῦ Χρι στοῦ ἤ πα ρα μέ νουν ἀ κά -λυ πτα ἐκ κλη σι ο λο γι κῶς ἤ κα λύ -πτον ται ἐκ κλη σι ο λο γι κά ἀ πό ἄλ -λες ἐ κτός τῶν δύ ο Ἐκ κλη σί εςΚά τι τέ τοι ο ὅ μως θά μᾶς ὁ δη -γοῦ σε εὐ θέ ως στήν υἱ ο θέ τη σητῆς προ τε σταν τι κῆς ἐκ κλη σι ο λο -γι κῆς θε ω ρί ας τῶν κλά δωνrdquo (B r a -n ch t h e o ry) [Λέγοντας θεωρίατῶν κλάδων ἐννοοῦμε τή θεωρίατῶν προτεσταντῶν γιά τήν ταυ-τότητα τῆς Ἐκκλησίας Ἡ ἐκ κλη -σί α κα τά τούς προ τε στάν τες εἶ -ναι ἡ ἀ ό ρα τη κο ινω νί α τῶν ἁ γί ωνΟἱ δι ά φο ρες ἱ στο ρι κέςndashἐμ πει ρι -κές ἐκ κλη σί ες ὅ λων τῶν δογ μά -των ἔ χουν νο μι μό τη τα καί ἰ σό τη -τα ὑ πάρ ξε ως ὡς κλα δι ά τοῦ ἑ νόςδέν δρου τῆς ἀ ό ρα της ἐκ κλη σί αςἩ ἀ ό ρα τη ἐκ κλη σί α εἶ ναι ἡ κα- θαυ τό ἐκ κλη σί α ἡ ὁ ποί α καί ὁ μο -λο γεῖ ται στό Σύμ βο λο τῆς Πί στε -ως Κα τά συν έ πει α καμ μί α ἐ πι μέ -ρους το πι κή ἐκ κλη σί α ὁ ποι ου δή -πο τε δόγ μα τος δέν ἐν σαρ κώ νειτήν ldquoμί α ἁ γί α κα θο λι κή καί ἀ πο -στο λι κή Ἐκ κλη σί αrdquo Καμ μί α το πι -κή ἐκ κλη σί α δέν μπο ρεῖ νά ἰ σχυ -ρι σθεῖ ὅ τι κα τέ χει τήν πλη ρό τη τατῆς ἀ πο κα λυ φθεί σας ἀ λή θει αςἩ μί α ἐκ κλη σί α τοῦ Χρι στοῦ εἶ ναιτό συ νο λι κό ἄ θροι σμα τῶν ἐ πι μέ -ρους τμη μά των της δη λα δή τῶνκα τά τό πους ἐκ κλη σι ῶν ὅ λωντῶν δογ μά των ὅ σο καί ἄν δι α φέ -ρουν δογ μα τι κά με τα ξύ τους]Πράγ μα τε λεί ως ἀ πα ρά δε κτο ἀ πόὀρ θό δο ξη ἄ πο ψη

Εἶ ναι ὅ μως καί βλά σφη μη ἡ πα- ρα πά νω Ρω μαι ο κα θο λι κῆς προ έ -λευ σης θε ω ρί α πε ρί τῶν ldquoδύ οπνευ μό νωνrdquo τοῦ Χρι στοῦ ὅ ταναὐ τή συμ βαί νει νά υἱ ο θε τεῖ ται ἀ -πό Ὀρ θο δό ξους Καί εἶ ναι κυ ρι ο -λε κτι κά βλά σφη μη ἐ πει δή ἐν τάσ- σει στό ἄ μω μο Σῶ μα τοῦ Χρι στοῦτόν Ρω μαι ο κα θο λι κι σμό ὡς ὀρ γα -νι κό μέ λος Του (ὡς ἕ να ldquoπνεύ μο -νάrdquo Του) τή στιγ μή πού ὁ Ρω μαι -ο κα θο λι κι σμός θε σμι κά πά σχειὀν το λο γι κῶς ὡς πραγ μα τι κό τη ταἐ κτός τοῦ Θε αν θρω πί νου σώ μα -τος τῆς Ἐκ κλη σί ας5 ldquoἈ δελ φές Ἐκ κλη σί εςrdquoἈρ χι κά ὁ ὅ ρος ldquoἀ δελ φές Ἐκ -

κλη σί εςrdquo εἶ ναι ἀ πό ἀ δό κι μος ἕ ωςἀ πα ρά δε κτος Ἀ δό κι μος θε ο λο -γι κά εἶ ναι ὅ ταν χρη σι μο ποι εῖ ταιγι ά νά ἐκ φρά σει τή σχέ ση με τα ξύτῶν το πι κῶν Ὀρ θο δό ξων Ἐκ κλη -σι ῶν Τε λεί ως ἀ πα ρά δε κτος θε ο -λο γι κά εἶ ναι ὁ ὅ ρος ὅ ταν χρη σι -μο ποι εῖ ται γι ά νά προσ δι ο ρί σειτόν ὀν το λο γι κό χα ρα κτή ρα τῆςὈρ θό δο ξης Ἐκ κλη σί ας καί τοῦΡω μαι ο κα θο λι κι σμοῦ

Κα ταρ χήν ὁ ὅ ρος ldquoἀ δελ φέςἘκ κλη σί εςrdquo δέν εἶ ναι βι βλι κά θε- με λι ω μέ νος οὔ τε κἄν νο μι μο ποι -η μέ νος Ὅ ταν ὁ Ἀ πό στο λοςΠαῦ λος ἀ να φέ ρε ται στίς δι ά φο -ρες το πι κές Ἐκ κλη σί ες δέν τίςἀ πο κα λεῖ ldquoἀ δελ φέςrdquo οὔ τε ὑ πο -νο εῖ ὅ τι ὑ πάρ χει κά ποι α Ἐκ κλη σί -α ὡς ldquoμη τέ ραrdquo αὐ τῶν τῶν κα τάτό πους Ἐκ κλη σι ῶν Ἔ χει τή συ-

νεί δη ση ὅ τι ἡ Ἐκ κλη σί α εἶ ναι μί ακαί ὅ τι αὐ τή ἔ χει κα θο λι κό χα ρα -κτή ρα μέ τήν ἔν νοι α τῆς πλη ρό -τη τας τῆς ἀ λη θεί ας καί τῆς ζω ῆςτης κε φα λή τῆς ὁ ποί ας εἶ ναι ὅ -πως μᾶς πλη ρο φο ρεῖ ὁ ἴ δι ος ὁΧρι στός Ἔτ σι ὅ ταν ἀ πευ θύ νε ταισέ κά ποι α το πι κή Ἐκ κλη σί α ἔ χειτή στε ρε ό τυ πη ἔκ φρα ση ldquoτῇ Ἐκ -κλη σί ᾳ τῇ οὔ σῃ ἐν (πχ Κο ρίν -θῳ) rdquo Τοῦ το ση μαί νει ὅ τι ἡ φα νέ -ρω ση τῆς ὅ λης Ἐκ κλη σί ας μπο- ρεῖ νά γί νε ται σέ κά θε τό πο ὅ πουὑ πάρ χει ἡ εὐ χα ρι στι α κή κοι νό τη -τα τῶν πι στῶν ὑ πό τόν Ἐ πί σκο πότης Εἶ ναι βε βαί ως αὐ το νό η το ὅ -τι ἡ ἑ νό τη τα τῶν κα τά τό πουςἘκ κλη σι ῶν αὐ τῶν δι α σφα λί ζε ταιμέ τήν κο ι νω νί α με τα ξύ τουςστήν αὐ τή πί στη ζω ή καί ἐκ κλη -σι α στι κή τά ξη Τήν ἑ νό τη τα τῶντο πι κῶν Ἐκ κλη σι ῶν ἐγ γυ ᾶ ταιστήν πρά ξη ἡ σύ νο δος τῶν Ἐ πι -σκό πων τους

Ἀ πό τά πα ρα πά νω γί νε ται κα τα- νο η τό ὅ τι ἀ φοῦ καί οἱ ὁ μό φρο -νες το πι κές Ἐκ κλη σί ες στό πλαί- σι ο τῆς Ὀρ θο δο ξί ας δέν νο μι μο -ποι οῦν ται θε ο λο γι κά ὅ ταν ὀ νο -μά ζον ται ldquoἀ δελ φέςrdquo πο λύ πε ρισ -σό τε ρο δέν ὑ πάρ χει θε ο λο γι κό ndashἐκ κλη σι ο λο γι κό ὑ πό βα θρο γι άνά ὀ νο μά ζον ται ldquoἀ δελ φές Ἐκ -κλη σί εςrdquo ἡ Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί ακαί ὁ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμός Ἄλ -λω στε ὁ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμόςδέν μπο ρεῖ νά ὀ νο μά ζε ται κα τάκυ ρι ο λε ξί α Ἐκ κλη σί α με τά τό1014 ἐ πει δή ἀ πό τό τε ὑ φί σταν ταιπνευ μα τι κῶς γι᾽ αὐ τόν τά ἐ πι τί μι -α τῶν Οἰ κου με νι κῶν Συ νό δων μέσυ νέ πει α τήν ἔκ πτω ση ἀ πό τό Θε- αν θρώ πι νο σῶ μα

Ἐ δῶ πρέ πει νά ση μει ω θεῖ ὅ τι ἡἄρ ση τῶν πα ρα πά νω ἐ πι τι μί ωνδέν μπο ρεῖ νά γί νει ἀ πό κα νέ ναθε σμι κό πρό σω πο τῆς Ἐκ κλη σί -ας ὅ σο ψη λά καί ἄν βρί σκε ταιστήν ἐκ κλη σι α στι κή ἱ ε ραρ χί α πα- ρά μό νον ἀ πό Οἰ κου με νι κή Σύ νο -δο Ἀλ λά καί τοῦ το μπο ρεῖ νά γί- νει μό νο στήν πε ρί πτω ση πού ἀρ -θοῦν προ η γου μέ νως οἱ δογ μα τι -κοί λό γοι στούς ὁ ποί ους οὐ σι α -στι κά ὀ φεί λε ται ἡ ἔκ πτω ση τοῦΡω μαι ο κα θο λι κι σμοῦ ἀ πό τήνἘκ κλη σί α

Εἶ ναι λοι πόν φα νε ρό ὅ τι ἐ πι σή -μως ἀ πό τό 1014 ὁ Ρω μαι ο κα θο -λι κι σμός δέν εἶ ναι Ἐκ κλη σί α Τοῦ -το πρα κτι κῶς ση μαί νει ὅ τι δέν ἔ -χει τήν ὀρ θή ἀ πο στο λι κή πί στη καίτήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χή Δέν ἔ χειτήν ἄ κτι στη Χά ρη καί κα τε πέ κτα -ση δέν ἔ χει τά θε ουρ γά μυ στή ρι -α πού κα θι στοῦν τό Θε αν θρώ πι νοσῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί ας ldquoκοι νω νί αθε ώ σε ωςrdquo τοῦ ἀν θρώ που Καί ἐ -πει δή ἡ Ἐκ κλη σί α δέν μπο ρεῖ πα- ρά νά εἶ ναι καί νά πα ρα μέ νει ἕ ωςτῆς συν τε λεί ας μί α καί ἀ δι αί ρε τηκά θε χρι στι α νι κή κοι νό τη ταἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας εἶ ναι ἁ πλά αἱ ρε τι κή

ΠΗΓΗ ldquoἘν Συνειδήσειrdquo Ἔκ -τακτη ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς ΜονῆςΜεγάλου ΜετεώρουndashἸούνιος2009raquo

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

τοῦ Φαναρίου εἰς τὸν ἐκτρο-χιασμὸν ἐκ τῶν Ἱερῶν Κανόνωνποὺ διέπουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκ -κλησίαν Αὕτη ἔχει ὡς ἀκολού-θως

laquoὈφειλομένη ἀπάντησιςπρός ldquo θεράποντας

τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστήμηςτῆς Θεολογίαςrdquo

Ἐν μέσῃ Μεγ Τεσσαρακοστῇὅμιλος 28 ἐλλογιμωτάτων κ Κα-θηγητῶν καί Καθηγητριῶν τῆς Θε-ολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτε-λείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονί-κης ἀπευθύνεται ἐναγωνίως εἰςτόν Μακαριώτατον Πρόεδρον καίτά Μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆςἘκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἐκ -φράζει σοβαράς ἀνησυχίας διότιldquoὁρισμένα μέλη της (σσ τά ὁποῖαἐν συνεχείᾳ κατονομάζει καί ἀφο-ροῦν εἴς τε τό πρόσωπον τοῦ ΣεβΜητροπολίτου Πειραιῶς κ Σερα-φείμ καί εἰς τήν ταπεινότητά μου)προβαίνουν σέ πράξεις πού ὑπο-σκάπτουν ὄχι μόνον τήν πορείααὐτῶν τῶν διαλόγων ἀλλά ἀκό-μη καί αὐτήν τήν διορθόδοξο ἑνό-τητα δημιουργώντας προϋποθέ-σεις σχίσματος ἐντός τῆς Ὀρθο-δόξου Ἐκκλησίας Ἡ ἀνησυχίαμας ἑδράζεται στό γεγονός ὅτι ἡἹερά Σύνοδος ἕως στιγμῆς δένἤλεγξε τά μέλη της Ἱεράρχες γιάτήν ἄτοπη καί ἀντισυνοδική συμ-περιφορά τουςrdquo

Καί προϊούσης τῆς ἐπιστολῆςγράφονται τά ἀκόλουθα διά τόνὑποφαινόμενον Ἐπίσκοπον ldquoΣυ ν -ῳδά πρός τόν Μητροπολίτη Πει-ραιῶς καί ὁ συνώνυμός του ΣεβΜητροπολίτης Κυθήρων καταφέ-ρεται ὅπως καί ὁ πρῶτος ἐναντίοντοῦ Πατριαρχείου Σερβίας κατηγο-ρώντας το γιά κακοδικία (χάρινσυμφερόντων ἤ ἀπωλείας τῆς Ὀρ -θοδόξου συνειδήσεως) στήν περί-πτωση τοῦ καθῃρημένου πρώηνΡάσκας μοναχοῦ Ἀρτεμίου τόνὁποῖο μάλιστα ἀμφότεροι οἱ προ-αναφερθέντες ἐπίσκοποι τῆς Ἐκ -κλησίας τῆς Ἑλλάδος χαρακτηρί-ζουν κανονικό Ἐπίσκοπο ὁμολο-γητή καί ἅγιο Τά ἐρωτήματα πούἀναφύονται ἐν προκειμένῳ εἶναιπροφανῆ Ὑφίσταται Μακαριώτα-τε κοινωνία τῶν ὡς ἄνω Μητροπο-λιτῶν τῆς ἑλλαδικῆς διοικήσεως μέἕνα ἐγνωσμένα σχισματικό πρώηνἘπίσκοπο Ἀρνεῖται ἡ Ἱ Σύνοδοςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τήνδικαιοδοσία καί τήν κρίση τῶν συν -οδικῶν ὀργάνων τῆς ἀδελφῆςΑὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας Θεω-ροῦ με κανονικῶς καί ἐκκλησιολο-γικῶς ἀπαράδεκτο Ἐπίσκοποι ἀλ -λοτρίας Αὐτοκεφάλου διοικήσεωςνά συνάπτουν κανονική κοινωνίαμέ σχισματικούς οἱ ὁποῖοι δροῦνεἰς βάρος τῆς τοπικῆς Ὀρ θοδόξουἘκκλησίαςrdquo

Προσβλητικαὶδιὰ Ἐπίσκοπον

Εἰς τά ὡς ἄνω ἀποσπάσματα τῆςἐν θέματι ἐπιστολῆς τῶν ἐλλογι-μωτάτων κ Καθηγητῶν ndashτριῶν τάὁποῖα ἀφοροῦν καί εἰς τό πρόσω-πόν μου ἐγκαλοῦμαι μετά τοῦ ἁγί-ου Πειραιῶς διά δύο τινα˙ α) διάldquoπράξεις πού ὑποσκάπτουν ὄχι μό-νον τήν πορεία αὐτῶν τῶν διαλό-γων ἀλλά ἀκόμη καί αὐτήν τήνδιορθόδοξον ἑνότητα δημιουρ-γώντας προϋποθέσεις σχίσματοςἐντός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςrdquoκαί β) δι᾿ ἀνάμειξιν εἰς κανονικήνὑπόθεσιν τοῦ Ὀρθοδόξου Πατρι -αρχείου Σερβίας καί σύναψιν ldquoκα-νονικῆς κοινωνίας μέ σχισματι-κούςrdquo

Καί ἐπειδή αἱ αἰτιάσεις τῶνἐλλογιμωτάτων κ Καθηγητῶν ndashτριῶν εἶναι προφανῶς βαρεῖαιἐπαχθεῖς καί ἥκιστα τιμητικαί ndash λίανπροσβλητικαί δι᾽ Ὀρθόδοξον Ἐπί-σκοπον θεωρῶ ὡς ἐπιτακτικήν τήνὑποχρέωσίν μου νά παράσχω τάςὀφειλομένας καί ἐπιβαλλομέναςἐξηγήσεις διότι τοιουτοτρόπωςἀδίκως διασύρεται ἡ ἐπισκοπική τι-μή καί ἰδιότης μου

Χωρῶ λοιπόν σύν Θεῷ εἰς τήνἀνασκευήν τῶν ἀνερείστων εἰς βά-ρος μου κατηγοριῶν αἱ ὁποῖαι εἶναιδυνατόν παραμένουσαι ἀναντί-κρουστοι νά ἐπῃρεάσουν καίσκαν δαλίσουν τούς μή εἰδότας τήνἀλήθειαν τοῦ πράγματος Ἄλλω-στε εἶναι γνωστή ἐκ τοῦ ldquoΓεροντι-κοῦrdquo ἡ ἄμεσος ἀντίδρασις τοῦ Μο-ναχοῦ Ὁσίου Ἀγάθωνος ὅταν δο-κιμάζοντες αὐτόν τοῦ ἀπέδωκανσκοπίμως τήν κατηγορίαν τοῦ αἱρε-τικοῦ ἐνῷ προηγουμένως ἐπεδεί-

κνυε ἀδιαφορίαν δι᾽ ἄλλας ἀνυπο-στάτους κατηγορίας (πχ ἀμέλειανἀνηθικότητα βίου κλπ)

Δὲν εἶναι τίμιοικαὶ εἰλικρινεῖς

Ὡς πρός τήν πρώτην κατηγορίανἔχω νά ἀντείπω τά ἑξῆς

1 Οὐδεμία γραπτή ἤ προφορικήμου μαρτυρία ὑφίσταται ἡ ὁποίατάσσεται κατά τῶν διαχριστιανικῶνμετά τῶν ἑτεροδόξων διαλόγωνΒασική μου ὅμως θέσις ὡς καίπαντός ὀρθοδόξου πιστοῦ εἶναιὅτι οἱ ἐν θέματι διάλογοι δέν πρέ-πει νά εἶναι ἀπροϋπόθετοι δηλ χω-ρίς τάς ἀναγκαίας καί ἀπαραιτή-τους θεολογικάς προϋποθέσειςὅπερ συμμερίζεται ἀπολύτως καί ἡἉγία ἡμῶν Ἑλλαδική Ἐκκλησία Οἱδιαχριστιανικοί διάλογοι δέον νάεἶναι τίμιοι εἰλικρινεῖς καί ἀληθινοίΔιό θεωροῦνται ἐπιβεβλημέναι ἡταχεῖα κατάργησις τῆς Οὐνίας ἡἄμεσος ἀνάκλησις τῆς δηλώσεωςτοῦ σημερινοῦ πάπα Βενεδίκτουτοῦ 16ου ὅτι ἡ καθ᾽ ἡμᾶς Ὀρθόδο-ξος Ἐκκλησία τυγχάνει ἐλλειμματι-κή διότι δέν ἀναγνωρίζει τό παπι-κόν πρωτεῖον καί ἡ ἐν καιρῷ ἀναί-ρεσις ὅλων τῶν κακοδοξιῶν αἱρε-τικῶν διδασκαλιῶν καί πεπλανημέ-νων δοξασιῶν τῶν ἑτεροδόξων(πχ θεωρία τῶν κλάδων θεωρίαπερί δύο πνευμόνων θεωρία ὅτιἐκτός Ἐκκλησίας ὑπάρχει Ἐκκλη-σία θεωρία περί διῃρημένηςἘκκλησίας καί τῆς μή ὑπάρξεωςμετά τό σχίσμα τῆς Μιᾶς ἉγίαςΚαθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκ -κλησίας ἀλλ᾽ ἐχούσης ἀνάγκηνldquoσυγκολλήσεωςrdquo τῶν ἀπεσχισθέν-των τμημάτων τῶν ἑτεροδόξωνχριστιανῶν διά νά ἔχωμεν δῆθεντήν Μίαν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν κἄ)

Ὁ κίνδυνος ΣχισμάτωνὍταν ἕνας Ἐπίσκοπος τεταγμέ-

νος ἀπό Θεοῦ ἐπί σκοπόν ἐπιση-μαίνει τήν ὕπαρξιν τῶν ὡς ἄνω θε-ολογικῶν προϋποθέσεων καί τήνἀπάρνησιν τῶν κακοδοξιῶν αἱρε-τικῶν διδασκαλιῶν καί πεπλανημέ-νων δοξασιῶνndash ldquoἑτεροδιδασκα-λιῶνrdquo ὑποσκάπτει τήν πορείαν τῶνδιαχριστιανικῶν διαλόγων καίldquoαὐτήν τήν διορθόδοξο ἑνότηταδημιουργώντας προϋποθέσεις σχί-σματος ἐντός τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίαςrdquo ἤ καθηκόντως κράζει˙ldquoστῶμεν καλῶς στῶμεν μετά φό-βου πρόσχωμενrdquo Τά σχίσματαπροκαλοῦνται ὄχι ἐκ τῆς ἀκριβοῦςτηρήσεως ἀλλ᾽ ἐκ τῆς ὠμῆς καίἀπροκαλύπτου παραβιάσεως καίκαταπατήσεως τῶν Ἱερῶν Κανό-νων καί

2 Ὡς Συνοδικόν μέλος τῆς τρε-χούσης Συνοδικῆς περιόδου διάτά θέματα αὐτά ἔδωκα ἐξηγήσειςἐνώπιον τῆς ΔΙΣ ἐξ ἀφορμῆς τῆςπρό τοῦ Πάσχα ἀφιχθείσης σχε-τικῆς ἐπιστολῆς τοῦ Παναγ Οἰκου-μενικοῦ Πατριάρχου κ Βαρθολο-μαίου ἡ ὁποία κυρίως ἀφεώρα εἰςτό πρόσωπον τοῦ Σεβ Μητροπολί-του Πειραιῶς κΣεραφείμ τό διηυ-ρημένον Συνοδικόν τό ὁποῖον ἐξε-φώνησε κατά τήν Κυριακήν τῆςὈρθοδοξίας καί τάς ἀντιοικουμε-νιστικάς κινήσεις του

Ὁ Μακ Πρόεδρος καί ὅλοι οἱἅγιοι Συνοδικοί σαφῶς ἐτοποθετή-θημεν ἐπί τῶν θιγομένων θεμάτωντῆς Πατριαρχικῆς ἐπιστολῆς καί τάτηρηθέντα πρακτικά δύνανται νάμαρτυρήσουν περί αὐτοῦ ἀλλά καίαὐτή ἡ Συνοδική ἀπάντησις ἡὁποία διαπέμπεται κατ᾽ αὐτάς εἰςτόν Παναγιώτατον Καί πιστεύω ὅτιἀμφότερα ταῦτα θά ἀπαμβλύνουντήν ἀνησυχίαν τῶν ἐλλογιμωτάτωνκ Καθηγητῶν ndashτριῶν ἐκ τοῦ ὅτι μέ-χρι πρότινος ldquoἡ Ἱερά Σύνοδος δένἤλεγξε τά μέλη της Ἱεράρχες γιάτήν ἄτοπη καί ἀντισυνοδική συμπε-ριφορά τουςrdquo

Διὰ τὸν Σεβ Ράσκαςκαὶ Πρεζρένης κ Ἀρτέμιον

Καί ὡς πρός τήν δευτέραν κατη-γορίαν ἔχω νά δώσω τάς ἀκολού-θους ἐξηγήσεις

Δέν κατεφέρθην οὔτε κατηγό-ρησα διά κακοδικίαν τό Πατριαρ-χεῖον Σερβίας ἀλλ᾽ ἐπεσήμανα τήνἔλλειψιν κανονικῆς δίκης εἰς τήνπερίπτωσιν τοῦ καθαιρεθέντοςἘπισκόπου Ράσκας καί ΠριζρένηςἈρτεμίου

Ἀντιγράφω εἰς ἐπίρρωσιν τῶνλεγομένων ἀπόσπασμα τῆς ὑπʼἀριθ2814-1-2011 ἐπιστολῆς μουπρός τόν Μακαριώτατον Πατριάρ-χην Σερβίας κ Εἰρηναῖον Πρό-εδρον τῆς Πατριαρχικῆς Ἱ Συνό-δου

ldquoἘν συνοχῇ καρδίας καί μετά βα-

θυτάτου σεβασμοῦ προάγομαι ὡςὁ ἐλαχιστότερος τῶν ὈρθοδόξωνἘπισκόπων διά τῆς Ἱερᾶς ἡμῶνΣυνόδου νά ὑποβάλω πρός Ὑμᾶςκαί τήν περί Ὑμᾶς Ἱεράν Πατριαρ-χικήν Σύνοδον τήν ἀκόλουθονθερμοτάτην ἔκκλησιν μηδόλωςπροτιθέμενος νά ὑπεισέλθω εἰς τάinterna corporis οὐδέ νά ἀναμειχθῶεἰς τά ἐσωτερικά τῆς καθ᾽ ἡμᾶςἉγιωτάτης κατά Σερβίαν Ἐκκλη-σίας Ἁπλῶς καί μόνον ἀναφερό-μενος εἰς τήν πρόσφατον ἔκπτωσινἐκ τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Θρόνου τῆςἹερᾶς Ἐπισκοπῆς Ράσκας καί Πριζ-ρένης τοῦ Πανιερωτάτου Ἐπισκό-που κ Ἀρτεμίου καί τήν ἐν συνε-χείᾳ καθαίρεσιν αὐτοῦ ἀπό τοῦἈρχιερατικοῦ ἀξιώματος καί ἐξα-γορευόμενος ταπεινῶς τήν βα-θεῖαν λύπην καί ὀδύνην τῆς καρ-δίας μου διά τά γενόμενα δίχα τῆςὑπό τῶν Θείων καί Ἱερῶν Κανόνωντῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶνἘκκλησίας προβλεπομένης κανο-νικῆς διαδικασίας (ἀπαγγελία κα-νονικοῦ παραπτώματος ἀνακριτι-κή διαδικασία παροχή ἐξηγήσεωνεἰσαγωγή εἰς δίκην κανονική δίκηἀπολογία καί καταδίκη ἐρειδομένηεἰς τήν παράβασιν συγκεκριμένωνἹερῶν Κανόνων ἤ πολιτειακῶν νό-μων) παρακαλῶ καί ἱκετεύω τήνΜακαριότητα καί τήν Σεβασμιότη-τα ἤ Πανιερότητα Ὑμῶν ὅπωςἐκθέμενοι φιλανθρωποτέρανψῆφον κατά τούς Ἱερούς Κανό-νας εὐαρεστηθῆτε καί στέρξητεεἰς ἀναψηλάφησιν τῆς ὑποθέσεωςτοῦ καθαιρεθέντος Ἱεράρχου προ-κειμένου ὅπως τηρηθῇ ἡ κατά τάὡς ἄνω ὁριζομένη ἱεροκανονικήδιαδικασία ἥτις καί ἐναρμονίζεταιεἰς τήν ἀπʼ αἰώνων ἁγίαν ἡμῶνὈρθόδοξον ΠαράδοσινΜακαριώτατε Ἅγιοι Συνοδικοί

Δέν θεωρῶ ἐμαυτόν ἁρμόδιοννά ὑποδείξῃ εἰς Ὑμᾶς τάς σχετικάςἐπιταγάς τοῦ Εὐαγγελικοῦ Νόμουκαί τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς κατ᾽Ἀνατολάς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκ -κλησίας εἰς ἥν ἀπό κοινοῦ ἀνήκο-μεν Δέν ἐπιτρέπω εἰς τόν ἑαυτόνμου νά κρίνῃ ἤ ἐπικρίνῃ τά πρό καίἄχρι τῆς γενομένης καταδίκης τοῦεἰς ὅν ἐπεβλήθη ἡ ἐσχάτη τῶνποινῶν Ἀδελφοῦ μας ἈρτεμίουΕἶναι σοβαρότατα θέματα ἀφο -ρῶντα εἰς τήν εὐθύνην καί τήνθείῳ δικαίῳ ὀρθήν ἀντιμετώπισιντῆς καθ᾽ Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης Αὐτοκε-φάλου Σερβικῆς Ἐκκλησίας Δένδύναμαι ὅμως ὡς Ἐπίσκοπος μέντῆς μικροτέρας ΜητροπολιτικῆςἘπαρχίας ἀλλ᾽ ἐν ταὐτῷ καί τῆςκαθόλου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςνά μή ἐπισημάνω εὐλαβῶς τήνπροδήλως ζημιογόνον ὑπέρβασιντῶν σχετικῶν ἱεροκανονικῶν δια-τάξεων καί τῆς κανονικῆς τάξεωςοὐδέ νά ἀποκρύψω τό ἀποκυηθένσυνειδησιακόν μου πρόβλημα ἐκτῶν συμβεβηκότων τῷ οὕτω πωςκαταδικασθέντι συνεπισκόπῳ μουμεθ᾽ οὗ δέν προϋπῆρξε ἤ ὑπάρχειγνωριμία τις ἤ ἐπικοινωνία καί ἐπα-φή Δέν μοῦ εἶναι δυνατόν προσέ-τι νά ἀποσιωπήσω τήν προαίσθη-σιν τοῦ φόβου προκλήσεως ἑνόςνέου σχίσματος εἰς τούς κόλπουςτῆς Ἁγιωτάτης Ὑμῶν Ἐκκλησίαςτό ὁποῖον κατά τόν Ἱερόν Χρυσό-στομον οὐδέ αἷμα μαρτυρίου δύ-ναται νά ἀποπλύνῃ˙ γίνεται εὐκό-λως καί ἀπογίνεται οὐ ῥαδίως Καίτέλος δέν δύναμαι νά παραβλέψωκαί νά μή ἐπισημάνω προσηκόντωςτά ὀλέθρια ἀποτελέσματα καί τάἀνεπούλωτα εἰσέτι τραύματα τάπροελθόντα ἐκ τῆς ἐπιβολῆς ἀντι-κανονικῶν νόμων τῆς περιόδουτοῦ ὁλοκληρωτικοῦ ndash δικτατορι-κοῦ καθεστῶτος (1967ndash1974) εἰςτήν Ἑλλαδικήν ἡμῶν Ἐκκλησίανὡς ἦσαν ὁ ΑΝ 2141968 καί αἱ Συν-τακτικαί πράξεις 3 καί 71974 ἐξ ὧνἐπί 40ετίαν περίπου δέν ἔπαυσε νάταλανίζεται καί σήμερον ἡ Ἐκκλη-σία τῆς χώρας μαςrdquo

Τὸ αἴτημά τουδιὰ κανονικὴν δίκην

Βαθυσεβάστως ὑπέβαλα ὡς δια-πιστώνει πᾶς τις θερμοτάτηνἔκκλησιν ὅπως ἡ Ἱερά ΠατριαρχικήΣύνοδος ldquoἐκθεμένη φιλανθρωπο-τέραν ψῆφονrdquo εὐαρεστηθῇ καίστέρξῃ εἰς ἀναψηλάφησιν τῆς ἐνθέματι ὑποθέσεως Αὐτό δέν συν -ιστᾶ καταφοράν ἤ ἀπαγγελίαν κα-τηγορίας διά κακοδικίαν Τό ταπει-νόν αἴτημά μου ἦτο νά ὑπάρξῃ κα-νονική δίκη μεθʼ ὅλων τῶν προϋπο-θέσεων τάς ὁποίας ὁρίζει τό κοινόνδιʼ ἅπαντας τούς Ὀρθοδόξους Κα-νονικόν Δίκαιον καί οὐδέν πλέον

Ὅταν δέ ἡ μετά διακρίσεως γε-νομένη παρέμβασίς μου αὐτή πα-ρεθεωρήθη δέν ἠκολούθησε ldquoἄτο-πη καί ἀντισυνοδική συμπεριφοράμουrdquo Κατέθεσα ἁρμοδίως τόν ἐπι-σκοπικόν μου λογισμόν καί ἡ οἰκείαΠατριαρχική Σύνοδος ἐπωμίσθη ἐξὁλοκλήρου τήν εὐθύνην αὐτῆςΔέν ἐκάλεσα εἰς τήν Ἐπαρχίαν μουτόν διά τῆς ἐσχάτης τῶν ποινῶνἀποβληθέντα ἐκ τῆς Ἱερᾶς Συνό-δου ἄνευ τῆς κανονικῆς διαδικα-σίας Ἐπίσκοπον οὔτε συμμετεῖχαπαρ᾽ ὅτι ἐκλήθην εἰς γενομέναςἐντός τοῦ Ἑλλαδικοῦ χώρου συνά-ξεις παρόντος ἐκείνου διά νά μήθεωρηθῇ τοῦτο σύμπηξις παρασυν -αγωγῆς

Οἱ δώδεκα τῆς ἙλλάδοςὉ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστο-

μος ὁ μέγας ἠδικημένος Ἅγιοςτῆς Ἐκκλησίας μας ὁ ἀδίκως κα-θαιρεθείς ὑπό ληστρικῆς συνόδουκαί ἀκολουθήσας ldquoὡς πρόβατον ἐπίσφαγήνrdquo τόν δρόμον τῆς ἐξορίαςἐρωτηθείς ὑπό Ἐπισκόπων ndash πνευ-ματικῶν του τέκνων διά τήν στά-σιν τήν ὁποίαν ἔπρεπε νά τηρή-σουν μετά τήν ἄδικον καί ἀντικα-νονικήν του καθαίρεσιν ἀπήντησεἐμπνευσμένως θά κοινωνήσετεμετά τοῦ διαδόχου μου πρός ἀπο-φυγήν σχίσματος ἀλλά δέν θάὑπογράψετε τήν καταδίκην μουδιότι εἶναι ἄδικος Αὐτήν τήν τακτι-κήν ἀκολουθῶν ἔχω μέν τήν πε-ποίθησίν μου ὅπως πᾶς τις εὐσυ-νείδητος καί ἀκριβοδίκαιος δικα-

στής ἀποκτᾷ εἰς ἑκάστην περίπτω-σιν τήν δικανικήν του πεποίθησινπερί τῶν γενομένων ἀντικανο-νικῶν πράξεων ἀλλ᾽ αἱ εὐθύναιἀνήκουν εἰς τήν ἁρμοδίαν Ἐκκλη-σιαστικήν Ἀρχήν Εἰς παρομοίανπερίπτωσιν καθ᾽ ἥν 12 Μητρο-πολῖται τῆς Ἑλλαδικῆς ἡμῶνἘκκλησίας ἀπεμακρύνθησαν δυ-νάμει τῶν ὑπ᾽ ἀριθ 3 καί 7 συντα-κτικῶν πράξεων τοῦ δικτατορικοῦκαθεστῶτος ἐν ἔτει 1974 ἄνευ κα-τηγορίας κανονικῆς δίκης καί ἀπο-λογίας ὡς προελέχθη ἐκ τῆς δια-ποιμάνσεως τῶν Ἱερῶν Μητροπό-λεων αὐτῶν ὁ ἐπιφανής Κανονο-λόγος ἀείμνηστος Ἀρχιμανδρίτηςπ Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος(πνευματικός πατήρ τοῦ ἀειμνή-στου Καθηγητοῦ τοῦ ΚανονικοῦΔικαίου Κωνσταντίνου Μουρατί-δου ὁ ὁποῖος ἀνεγνώριζε τήν ἀξίαντου ὡς σπουδαίου Κανονολόγουπαρ᾽ ὅτι δέν εἶχε τήν ἰδιότητα τοῦΠανεπιστημιακοῦ Διδασκάλου)ἐγνωμοδότησε ὅτι διά τόν ὡς ἄνωλόγον οἱ ἐν θέματι Μητροπολῖταιπαρά τά ἀντικανονικῶς γενόμεναοὐδέποτε ἀπεστερήθησαν τῆς ἰδιό-τητος τοῦ Κανονικοῦ Μητροπολί-του

Εἰς τὴν Οἰκουμενικὴνἢ Πανορθόδοξον ΣύνοδονΣυνελόντ᾽ εἰπεῖν ταπεινῶς φρο -

νῶ ὅτι ὁ Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοποςπέρα τῆς ὑπαγωγῆς αὐτοῦ εἰς τήνοἰκείαν Ἱεράν Σύνοδον ἡ ὁποίαεἶναι δι᾽ αὐτόν ἡ Ἀνωτάτη Ἐκκλη-σιαστική Ἀρχή ἀνήκει ἐν ταὐτῷκαί εἰς τήν καθόλου Μίαν ἉγίανΚαθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκ -κλησίαν καί ἔχει λόγον διά τά θεο-λογικά δογματικά καί ἐκκλησιολο-γικά θέματα τά ἀφορῶντα εἰςΑὐτήν Δι᾿ αὐτόν τόν λόγον εἰς τήνὀψέποτε συγκληθησομένην Οἰ -κουμενικήν ἤ Πανορθόδοξον Σύν -οδον συμμετέχει ἀπαραιτήτως ὡςδιαποιμαίνων Ὀρθόδοξον ποί-μνιον Ἡ ἀναφορά του εἰς τά θέ-ματα αὐτά δέν θεωρεῖται παρέμ-βασις εἰς τά ἐσωτερικά ἄλληςὉμοδόξου Ἐκ κλησίας (μετά τῆςὁποίας ὅμως καί μεθ᾽ ὅλων τῶνκατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλη-σιῶν κοινόν εἶναι τό Ἱερόν Εὐαγ-γέλιον κοινή ἡ θεολογική καί ἐκ -κλησιαστική παράδοσις κοινόν τόἹερόν Πηδάλιον τῶν Θείων καίἹερῶν Κανόνων κοινή ἡ δογματι-κή διδασκαλία κοινή ἡ Ἱερά καί ἡΠατερική παράδοσις)

Περὶ τῶν συμπροσευχῶνndash συλλειτουργιῶν

τοῦ Οἰκουμ ΠατριάρχουΤό ὀρθόδοξον πλήρωμα ἀναμέ-

νει ἀπό τούς σεβαστούς Πανεπι-στημιακούς διδασκάλους τήν ἐπι-βαλλομένην εὐαισθησίαν εἰς τά κα-νονικά ndash ἐκκλησιολογικά καί δογ-ματικά θέματα τά ὁποῖα ἀναφύον-ται ὅπως τά ζητήματα τῆς ldquoμετα-πατερικῆςrdquo καλουμένης θεολογίαςτῆς μετανεωτερικότητας τῆς συμ-μετοχῆς ἐν ὥρᾳ Θείας Λατρείαςἑτεροδόξων (Ρωμαιοκαθολικοῦ καίἈρμενίου κληρικοῦ ἐνδεδυμένωντά ἱερατικά των ἄμφια καί διερχο-μένων διά τῆς Ὡραίας Πύλης τοῦἐν Φαναρίῳ Πατριαρχικοῦ Ἱ Ναοῦκατά τόν Μέγαν ΠατριαρχικόνἙσπερινόν τῆς Ἀγάπης Πάσχα2012 καί ἀναγνωσάντων τό ἹερόνΕὐαγγέλιον εἰς τήν γλῶσσαν των)ἀκοινωνήτων ὄντων κατά τήνἠπιωτέραν ἔκφρασιν τοῦ 10ου Ἀπο-στολικοῦ Κανόνος τῆς συμμε-τοχῆς Ὀρθοδόξων Προκαθημένωνκατά τήν ldquoΠαγκόσμια Ἡμέρα προσ -ευχῆς τῶν Θρησκειῶν γιά τήν εἰρή-νηrdquo παρόντος τοῦ Πάπα καί τῶνἀρχηγῶν ὅλων τῶν θρησκειῶν (καίἐκπροσώπων θρησκειῶν βουντοῦδηλ μαγείας) ὅλων αὐτῶν ὡςldquoΠροσκυνητῶν τῆς ἀληθείας καίτῆς εἰρήνηςrdquo κρατούντων ὅλωνἀπό μίαν ἀναμμένην κανδήλαν εἰςἈσίζην τῆς Ἰταλίας (Ὀκτώβριος2011) κλπ κλπ

Θεάρεστον θά ἦτο πάντως νάμή παρέχῃ κανείς πράγματα εἰςτούς Ὀρθοδόξους Ἐπισκόπουςλοιπούς Κληρικούς Μοναχούς καίλαϊκούς οἱ ὁποῖοι χωρίς καμμίασκοπιμότητα ἀλλ᾿ ὡς κατενώπιονΘεοῦ ἐν καθαρᾷ συνειδήσει ἀγω-νίζονται ὑπέρ τῆς διαφυλάξεως ὡςκόρην ὀφθαλμοῦ τῆς ἀμωμήτουὈρθοδόξου πίστεως καί παραδό-σεως παρά τάς τυχόν ἀνθρωπίναςἐλλείψεις καί ἀδυναμίας πούἔχουν καί ἐκεῖνοι Οἱ καιροί τούςὁποίους διερχόμεθα εἶναι λίαν χα-λεποί καί ἀποκαλυπτικοί Πρόσχω-μεν

Τούς Ἐλλογιμωτάτους κ Εὐαγ-γελίαν Ἀμοιρίδου Ἐπίκουρον Κα-θηγήτριαν Χρῆστον ἈραμπατζῆνἘπίκουρον Καθηγητήν Χαράλαμ-πον Ἀτματζίδην Ἐπίκουρον Καθη-γητήν Διονύσιον Βαλαῆν Ἐπίκου-ρον Καθηγητήν Πέτρον Βασιλει-άδην Καθηγητήν Μόσχον Γκουτζι-ούδην Λέκτορα Ἠλίαν Εὐ αγ γέλουἘπίκουρον Καθηγητήν Ἀγ γελικήνΖιάκα Ἐπίκουρον ΚαθηγήτριανΦώτιον Ἰωαννίδην Ἀνα πληρωτήνΚαθηγητήν Δημήτριον ΚαϊμάκηνΚαθηγητήν Ἰω άννην Καραβιδό-πουλον Ὁμότιμον ΚαθηγητήνἌνναν Κόλτσιου ndash Νικήτα Ἀνα-πληρώτριαν Καθηγήτριαν Δήμη-τραν Κούκουρα ΚαθηγήτριανἈντωνίαν Κυριατζῆ Λέκτορα Μιλ-τιάδην Κωνσταντίνου ΚαθηγητήνΝικόλαον Μαγγιῶρον ἘπίκουρονΚαθηγητήν Γεώργιον ΜαρτζέλονΚαθηγητήν Βασιλικήν Μητροπού-λου Ἐπίκουρον Καθηγήτριαν Ἰω -άννην Μούρτζιον ἈναπληρωτήνΚαθηγητήν Παναγιώτην Παχῆν Κα-θηγητήν Ἰωάννην Πέτρου Καθη-γητήν Παναγιώτην Σκαλτσῆν Ἀνα-πληρωτήν Καθηγητήν π Ἰω άννηνΣκιαδαρέσην Ἐπί κουρον Καθηγη-τήν Χρυσόστομον Σταμούλην Κα-θηγητήν Χρῆστον ΤσιρώνηνἘπίκουρον Καθηγητήν ΣτυλιανόνΤσομπανίδην Ἐπίκουρον Καθηγη-τήν Παναγιώτην Ὑ φαν τῆν Ἐπίκου-ρον Καθηγητήν Γλυκερίαν Χατζού-λη Ἐπίκουρον Καθηγήτριανraquo

ΣΕΒ ΚΥΘΗΡΩΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙΟΡΟΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΕΝ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝhellipαὐτῆς μέσα εἰς ἕνα ὁλόκληρον κόσμον πλάνης προσφορά εἰς τήνἐπίλυσιν τῶν συγχρόνων προβλημάτων καί διά τήν ἀνανέωσιν τῆςἘκκλησίας εἶναι τό νά ζῶμεν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ νά ζῶμεν ἐν τῷ Χριστῷldquoἐρριζωμένοι καί ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καί βεβαιούμενοι ἐν τῇπίστει καθώς ἐδιδάχθημενrdquo (Κολ β´ 7) Δι᾽ ἡμᾶς πρό πάντων ἰσχύουνοἱ λόγοι τοῦ ἁγίου Βασιλείου ldquoδεῖ γάρ ἡμᾶς βαπτίζεσθαι μέν ὡς πα-ρελάβομεν πιστεύειν δέ ὡς βαπτιζόμεθα δοξάζειν δέ ὡς πεπιστεύ-καμενrdquo Καί συμπληρώνωmiddot νά διδάξωμεν καί τούς ἄλλους ὅπως ἡμεῖςἐμάθομεν

Τό νά ἀποσιωπᾷ τις τήν ἀλήθειαν μέ τάς συναισθηματικάς προφά-σεις περί τοῦ laquoπνεύματος τῆς ἐποχῆςraquo ἤ περί laquoπνεύματος τοῦ οἰκου-μενισμοῦraquo τό ὁποῖον ἐπικρατεῖ εἰς τόν κόσμον ἤ περί τοῦ laquoδιαλόγουτῆς ἀγάπηςraquo ὁ ὁποῖος δῆθεν θερμαίνει τάς καρδίας τῶν συγχρόνωνμας ἔναντι τοῦ μέχρι τοῦδε αἰωνίου μίσους ἤ μέ ἄλλας παρομοίαςὑποκριτικάς προφάσεις δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά προδοσία τῆς ἀλη-θείας προδοσία τῆς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας προδοσία δηλαδήαὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ Εἰς τήν Παράδοσιν ἀνήκει ἐάν θέλετε καί ἡlaquoσκληρή γλῶσσαraquo καί τό laquoμῖσοςraquo ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν καί τῶν ἀπί-στων ἐάν τις ἀποτολμᾷ νά ὀνομάσῃ οὕτως τόν ζῆλον τῶν πατέρωνδιά τήν ἀλήθειαν καί νά θεωρῇ τόν ἑαυτόν του ὡς ἔχοντα μεγαλυτέ-ραν ἀγάπην ἀπό τούς ἁγίους τοῦ Θεοῦ ldquoἘγώ λοιπόν ὁρίζω ὡς μισαν-θρωπίαν καί χωρισμόν ἀπό τήν θείαν ἀγάπηνrdquo λέγει ὁ ἅγιος Μάξιμοςldquoτήν προσπάθειαν νά ἐνισχύῃ τις τήν πλάνην ἐκείνων οἱ ὁποῖοι εὑρί-σκονται εἰς αὐτήν ὥστε νά γίνηται μεγαλυτέρα ἡ καταστροφή τουςrdquoἈκριβῶς τοῦτο τό ὁποῖον ὁ ἅγιος ὀνομάζει μισανθρωπίαν πράττουνσήμερον καί μάλιστα εἰς τό ὄνομα τῆς ἀγάπης πολλά τέκνα τῆςἘκκλησίας ἐπηρεασμένα ὑπό τοῦ ψευδοοικουμενισμοῦ Τούτους θάἔπρεπε νά ἐρωτήσῃ τις μέ τούς λόγους τοῦ Χομιακώβ laquoἐπιτρέπεταιεἰς ἡμᾶς τούς υἱούς τῆς Ἐκκλησίας οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦμεν εἰς τό ὄνο-μά της νά μή ὁμιλοῦμεν τήν γλῶσσαν αὐτῆς Ἠμποροῦμεν ἡμεῖς νάἐξαναγκάσωμεν τήν Ἐκκλησίαν νά ὁμιλῇ τήν λεπτήν τρόπον τιναγλυκεῖαν φωνήνhellip Διά νά ὁμιλῇ μέ τούς ἀνθρώπους διά νά τούς κα-τευθύνη καί διορθώνῃ ἡ ἀλήθεια δέν ἔχει ἀνάγκη νά ἐπικαλῆται τα-πεινωτικά τήν συνεργασίαν τῆς πλάνηςraquo

Εἶναι γεγονός ὅτι σήμερον ὑπάρχει μία κρίσις εἰς τόν κόσμονmiddot ὑπάρ-χει καί μεταξύ ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων Ἡ κρίσις αὕτη ὅμως δέν λύεταιμέ τήν ἀλλαγήν μερικῶν μορφῶν ἐκφράσεων ἔστω καί θεσμῶν καίμέ τήν ἀντικατάστασίν των μέ ἄλλας laquoπιό κατανοητάς διά τόν σημε-ρινόν ἄνθρωπονraquo Αἱ ρίζαι τῆς κρίσεως αὐτῆς εἶναι πολύ βαθύτεραικαί εὑρίσκονται εἰς τήν ὁλοκληρωτικήν στάσιν ἡμῶν τῶν μελῶν τῆςἘκκλησίας καί ἐν τελευταίᾳ ἀναλύσει ἔναντι τῆς σωτηρίας ἡμῶν καίτῶν περί ἡμᾶς Σήμερον ἕν εἶναι ἀναγκαῖον καί σωτήριονmiddot νά ὁμολο-γήσωμεν μέ εἰλικρίνειαν διά τοῦ στόματος τοῦ ἁγίου Μαξίμου ldquoοὐαίἡμῖν τοῖς ἀθλίοις ὅτι κατελίπομεν τήν ὁδόν τῶν ἁγίων πατέρων καίδιά τοῦτο ἔρημοί ἐσμεν παντός ἔργου πνευματικοῦrdquo Καί ὄχι μόνοννά ὁμολογήσωμεν τοῦτο ἀλλά καί νά διορθωθῶμεν καί νά ἐπιστρέ-ψωμεν εἰς τήν ὁδόν τῶν ἁγίων πατέρων εἰς ὅλους τούς τομεῖς τῆςἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καί διακονίας Τοῦτο θά εἶναι ἡ μεγαλυτέραπροσφορά ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων πρός τόν σύγχρονον κόσμον διάτῆς ὁποίας θά λυθοῦν πολλά προβλήματα διότι τοῦτο θά εἶναι γνησίαμαρτύρια τῆς ἀληθείας τῆς ὁποίας ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀνάγκην καί σή-μερον ὅπως καί πάντοτε

Ἐάν πάλι κατέχεταί τις ὑπό τοῦ πνεύματος ἀνανεώσεως καίἀλλαγῶν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἄς κάμνῃ τοῦτο συμφώνως μέ τήν συνεί-δησίν του μή λησμονῶν ὅτι ἐάν δέν διατυπώσῃ τήν πίστιν κατά τήνΠαράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας ὑπόκειται εἰς τήν φοβεράν ἀπειλήν τοῦἈποστόλου ἀπό τήν ὁποίαν δέν ἐξαιρεῖ οὔτε τόν ἑαυτόν του οὔτετούς ἀγγέλους ldquoἘάν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζεται ὑμῖνπαρ᾽ ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν ἀνάθεμα ἔστωrdquo (Γαλ α´ 8)

Λοιπόν ἡ Ἐκκλησία ζῇ καί ἐάν παραστῇ ἀνάγκη αὕτη δύναται ὁδη-γουμένη ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά ἐκφράσῃ τήν ζωήν της καί μέἄλλας μορφάς πάντοτε ὅμως ὀργανικῶς συνδεδεμένας μέ τήναἰώνιον Παράδοσίν της Τοῦτο μαρτυρεῖται ἀπό ὅλην τήν ἱστορίαντης Οὐδεμία ἀλλαγή τήν ὁποίαν ἡ Ἐκκλησία υἱοθέτησε ὡς ἰδικήντης δέν ἐξεκίνησε ἁπλῶς μέ τόν σκοπόν ἀλλαγῆς ἀλλ᾽ ἀντιθέτως ἡἘκκλησία ἀγωνιζομένη διά τήν διαφύλαξιν τῆς Παραδόσεως ἐδημι-ούργησε νέους τρόπους πρός ἔκφρασιν καί διαφύλαξιν αὐτῆς Ὅλαιδέ αἱ ἀλλαγαί εἶχον ἀποκλειστικῶς καί μόνον σωτηριολογικόν χα-ρακτῆρα Ἡ Ἐκκλησία δέν ὁμιλεῖ καί δέν ἀλλάζει ἄνευ μεγάλης ἀνάγ-κηςmiddot ὅταν χρειασθῇ ὅμως προσφέρει τόν λόγον της ὁ ὁποῖος παρα-μένει εἰς κληρονομίαν τῶν ἐρχομένων αἰώνων

Μητροπολίτης Ράσκας καί ΠεζρένηςἈρτέμιος Ραντοσάβλιεβιτςraquo

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

Κλειστὸν καὶ ἀναξιοποίητονΒυζαντινὸν μνημεῖον εἰς τὴν ΚρήτηνἩ ἐφημερίς laquoΔημοκράτης τῶν

Χανίωνraquo εἰς πρόσφατον ἄρθροντης ἀσχολεῖται μὲ τὸ Βυζαντινὸνμνημεῖον τῆς Κρήτης τὸν Ἱ Ναὸντοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ (γνωστὸνκαὶ ὡς laquoΡοτόνταraquo) τῆς Ἐπισκοπῆςτοῦ Δήμου Πλατανιᾶς τὸ ὁποῖονπαραμένει ἀναξιοποίητον Εἰς τὸἄρθρον ἀφοῦ τονίζεται ὅτι τὸ μνη-μεῖον εἶναι κλειστόν ὑπογραμμί-ζονται μεταξὺ ἄλλων τὰ ἑξῆς

laquoΤὸ μνημεῖο ἀποτελεῖται ἀπὸἕνα σύμπλεγμα κτιρίων μὲ κεν-τρικὸ πυρήνα τὸν Βυζαντινὸ κυ-κλοτερῆ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ 6ου μΧαἰώνα

Ὁ Ἱ Ναὸς αὐτὸς τοῦ Ἀρχάγγε-λου Μιχαήλ λόγῳ τῆς κυκλικῆςκάτοψής του ὀνομάστηκε ldquoροτόν-ταrdquo καὶ εἶναι ὁ μοναδικὸς Ἱ Ναὸςτῆς Κρήτης σὲ σχῆμα κυκλικό

Ἐπίσης μαζὶ μὲ τὴ ροτόντα τῆςΘεσσαλονίκης (Ἅγ Γεώργιος)εἶναι οἱ δύο πιὸ καλοδιατηρημένοιἹ Ναοὶ σὲ ρυθμὸ ροτόντας ἀπὸτοὺς συνολικὰ τρεῖς ποὺ ὑπάρ-χουν σὲ ὁλόκληρα τὰ Βαλκάνια (ὁτρίτος εἶναι στὴν πόλη Conjum τῆς

πρώην Γιουγκοσλαβίας)Ἡ ροτόντα τῆς Ἐπισκοπῆς ἀπο-

καταστάθηκε μὲ κονδύλια ἀπὸ τὸΓ΄ ΚΠΣ ἀλλὰ ἐδῶ καὶ δύο χρόνιαεἶναι κλειστὴ καὶ μὴ ἐπισκέψιμηκαθὼς δὲν ἔχει τοποθετηθεῖ φύ-λακας ἀπὸ τὴν ἁρμόδια ἘφορείαΒυζαντινῶν Ἀρχαιοτήτων

Τὰ καλοκαίρια ndashὅπως καταγγέλ-λουν στὸν ldquoΔrdquo οἱ κάτοικοι τῆς πε-ριοχῆςndash καθημερινὰ δεκάδες του-ρίστες φτάνουν στὴν Ἐπισκοπήγιὰ νὰ ἐπισκεφθοῦν τὴ ροτόντακαὶ ἀπογοητεύονται καθὼς βρί-σκουν τὴν πόρτα κλειστή

Παράλληλα οἱ κάτοικοι τῆς Ἐπι-σκοπῆς ζητοῦν ἀπὸ τὴν ἁρμόδιαἘφορεία Βυζαντινῶν Ἀρχαιοτή-των νὰ προχωρήσει ἄμεσα στὴνπρόσληψη φύλακα ὥστε νὰ εἶναιἐπισκέψιμο αὐτὸ τὸ σημαντικὸμνημεῖο

Ἀλληλέγγυοι στὸ αἴτημα τῶνκατοίκων ἐμφανίστηκαν ndashμὲ δη-λώσεις τους στὸν ldquoΔrdquondash τόσο ὁ Μη-τροπολίτης Κισάμου καὶ Σελίνου κἈμφιλόχιος ὅσο καὶ ὁ Ἀντιδήμαρ-χος Πλατανιᾶ Γιάννης Μαλακωνά-κηςraquo

Ἑορτὴ τοῦ ἉγίουἸουστίνου τοῦ Πόποβιτς

Τὴν Κυριακὴ 17 Ἰουνίου ἡ laquoἘκ -κλησιαστικὴ Κοινότητα Ἀστυνο-μικῶνraquo θὰ τιμήσει μὲ πανηγυρικὴθ Λειτουργία στὸν Ἱ Ν Παμ Τα-ξιαρχῶν τῆς ΕΛΑΣ τὴν μνήμη τοῦμεγάλου συγχρόνου Ἁγίου Ἰουστί-νου τοῦ Πόποβιτς τοῦ ὁμολογη-τοῦ

Ὅπως εἶναι γνωστὸ ὁ ἍγιοςἹουστῖνος ὑπῆρξε μεγάλος ὑπέρ-μαχος τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως εἰςτὴν Σερβίαν καὶ γιὰ τὸ λόγο αὐτὸκαταδιώχθηκε ἀπὸ τὸ τότε ἀθεϊ-στικὸ καθεστώς

Ὁ Προϊστάμενοςτῆς Θρησκευτικῆς Ὑπηρεσίας

ἈρχιμανδρίτηςΝεκτάριος Κιοῦλος

Ἀστυν Δντής

Σελὶς 8η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Ὁ Σεβ Μητροπολίτης Πει-ραιῶς κ Σεραφείμ μέ ἐπιστολήντου πρός τόν Πρόεδρον τῆς ἹερᾶςΣυνόδου Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶνκαί τήν Ἱεράν Σύνοδον ἐζήτησενὅπως ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία προσ -φύγη εἰς τήν Δικαιοσύνην διά νάἀποτραπῆ ἡ παρουσίασις βλασ -φήμου ἔργου διά τοῦ ὁποίου κα-θυβρίζεται τό πρόσωπον τοῦ Χρι-στοῦ εἰς τό ὁποῖον ἀποδίδονταιδιαστροφικά πάθη Τό ἔργον θάπαρουσιάζετο εἰς τό θέατρονlaquoἌνεσιςraquo (Κηφισίας 14 Ἀμπελό-κηποι) ἀπό τήν 7ην ἕως καί τήν12ην Ἰουνίου Τό συγκεκριμένονἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλας τάςχριστιανικάς χώρας Ἡ ἐπιστολήτοῦ Σεβ Μητροπολίτου φέρειἡμερομηνίαν τήν 16ην Μαΐου Ἕωςτήν 7ην Ἰουνίου πού ἐκυκλοφόρη-σε τό παρόν φύλλον τοῦ laquoΟΤraquo ἡἹερά Σύνοδος καί ὁ Ἀθηνῶν δένἐδημοσιοποίησαν τάς ἐνεργείαςτων

Ἡ ἐπιστολήΤό πλῆρες κείμενον τῆς ἐπι-

στολῆς τοῦ Σεβ ΜητροπολίτουΠειραιῶς κ Σεραφείμ πρός τήνἹεράν Σύνοδον ἔχει ὡς ἀκολού-θως

laquoΜακαριώτατε Πρόεδρε Σεβα-σμιώτατοι Ἅγιοι Συνοδικοί Σύνε-δροι

Πάνυ εὐλαβῶς καί μετʼ αἰσθη-μάτων βαθυτάτου ἄλγους διά τήνὄχλησιν Ὑμῶν προάγομαι ὅπωςἐνημερώσω τό Ὑμέτερον ΣεπτόνΣῶμα ὅτι ἀναγγέλλεται καί προ-γραμματίζεται ὑπό τοῦ σκηνοθέ-του κ Λαέρτη Βασιλείου καί τῆςθεατρικῆς ὁμάδος Artisan εἰς τόΘέατρον Ἄνεσις Λεωφ Κηφισίας

14 Ἀμπελόκηποι Ἀθηνῶν τήν 7ηνἸουνίου ἐἔ ἡ παρουσίασις τοῦβλασφήμου καί αἰσχίστου ἔργουτοῦ Ἀμερικανοῦ Terrence Mcnallyὑπό τόν τίτλον ldquoCorpus Christirdquo διάτοῦ ὁποίου καθυβρίζεται σκαιῶςτό Πανάγιον Πρόσωπον τοῦ Δομή-τορος τῆς Ἐκκλησίας Κυρίου καίἀποδίδονται εἰς αὐτό διαστροφικάπάθη

Ἡ παρουσίασις ἑνός τοσοῦτοναἰσχίστου καί χυδαίου ἔργου εἰςβάρος τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστε-ως ἀντίκειται εὐθέως εἰς τάς κει-μένας ποινικάς διατάξεις περί κα-κοβούλου καθυβρίσεως τῶν θεί-ων καί ἑπομένως δέον ὅπως νο-μικῶς προσφύγωμεν διά τήν ἀπο-τροπήν τῆς εἰρημένης χυδαίαςπροσβολῆς διά τῶν ἐνδίκων μέ-σων πού προβλέπει τό διακαιϊκόνσύστημα

Ὅθεν εὐσεβάστως παρακαλῶἵνα ἡ Νομική Ὑπηρεσία τῆς Ἱ Συν -όδου προβῆ εἰς ἀμέσους ἐνεργεί-ας λήψεως ἀσφαλιστικῶν μέτρωνκατά τῆς εἰρημένης θεατρικῆςὁμάδος ὅπως ἀποτραπῇ ἡ χυδαίακαθύβρισις τοῦ Παναγίου Θεοῦ

Σημειωτέον ὅτι τό συγκεκριμέ-νον ἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλαςτάς χριστιανικάς χώρας ὅπου ἐπε-χειρήθη ἡ παρουσίασίς του ἕνε-κεν τῆς ἀφορήτου χυδαιότητόςτου καί τό πρόγραμμα τῶν παρα-στάσεων ὡς ἀναφέρεται ἄρχεταιτήν Πέμπτην 7ην Ἰουνίου καί λή-γει τήν Τρίτην 12ην Ἰουνίου ἐἔκαί κατά ταῦτα αἱ νομικαί ἐνέργει-αι δέον νά ἐξελιχθοῦν ἐντός τοῦτρέχοντος μηνός Μαΐου διότιἄλλως ἡ ὅποια κίνησις θά ἀποβῇἀλυσιτελής

Κατασπαζόμενος τάς Ὑμετέραςσεπτάς Δεξιάς διατελῶ

dagger ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜraquo

Θά ἐτόλμα ἔστω καί ἕνας πολιτικόςνά εἴπη ὅσα ὁ Τοῦρκος Πρωθυπουργός

Ἐνῶ οἱ δικοί μας πολιτικοί Ἀρχη-γοί ἀδιαφοροῦν διά τό δημογραφι-κόν πρόβλημα τό ὁποῖον ἔχει ἐξε-λιχθῆ εἰς τό ὑπ᾽ ἀριθμόν ἕνα Ἐθνι-κόν πρόβλημα ὁ Τοῦρκος Πρωθυ-πουργός κ Ἐρντογάν εἰς τήν χώ-ραν τοῦ ὁποίου laquoκαλπάζουνraquo αἱγεννήσεις παρά τήν νομιμοποίησιντῶν ἐκτρώσεων καί εἰς τήν χώραναὐτήν ἐτάχθη ἐναντίον τῶνἐκτρώσεων διότι ὡς ἐδήλωσεν ἡἔκτρωσις εἶναι φόνος Παρομοίανθέσιν εἰς τήν Ἑλλάδα ἔχουν αἱὀργανώσεις αἱ ὁποῖαι ἀγωνίζονταιδιά τό laquoἀγέννητον παιδίraquo ἐνῶ ἡἘκκλησία ἡ ὁποία εἶναι ἐναντίοντῶν ἐκτρώσεων φοβεῖται νά δια-κηρύσση διαρκῶς ὅτι ἡ ἔκτρωσιςεἶναι φόνος Τάς δηλώσεις τοῦ κἘρντογάν ἐδημοσίευσεν ἡ ἐφημε-ρίς laquoἜθνοςonlineraquo καί ἔχουν ὡςἑξῆς

laquoΕἶμαι ἕνας πρωθυπουργὸς ποὺθεωρεῖ τὴν ἄμβλωση ὡς ἕνα φό-

νο ἀνέφερε ὁ Τοῦρκος πρωθυ-πουργός σὲ δηλώσεις του ποὺ με-ταδόθηκαν ἀπὸ τὸ πρακτορεῖοεἰδήσεων Ἀνατολή

Κανεὶς δὲν θὰ πρέπει νὰ ἔχει τὸδικαίωμα νὰ τὸ ἐπιτρέπει Εἴτε σκο-τώνετε τὸ μωρὸ μέσα στὴν κοιλιὰτῆς μητέρας του εἴτε τὸ σκοτώνε-τε μετὰ τὴ γέννησή του δὲν ὑπάρ-χει καμία διαφορά σημείωσε

Στὴν Τουρκία ἡ ἄμβλωση εἶναινόμιμη κατὰ τὶς πρῶτες δέκα ἑβδο-μάδες τῆς κυοφορίας Ἡ συγκατά-θεση τῆς μητέρας εἶναι ἀπαραίτη-τη ἀλλὰ ἂν εἶναι παντρεμένη ἀπαι-τεῖται ἐπίσης καὶ ἡ συγκατάθεσητοῦ πατέραraquo

Ποῖος Ἕλληνας πολιτικός δύνα-ται νά ἐπαναλάβη ὅσα εἶπεν ὁ κἘρντογάν Οὐδείς διότι οἱ περισ-σότεροι θεωροῦνται laquoπροοδευτι-κοίraquo Ἡ προοδευτικότης των τούςὡδήγησεν εἰς τήν νομιμοποίησιντῶν ἐκτρώσεων ἀλλά καί εἰς τήνἀδιαφορίαν των ἔναντι τῆς δολο-φονίας τριακοσίων χιλιάδων καίπλέον ἐτησίως ἀγεννήτων παίδωνἩ Ἑλλάς στερεῖται Ἑλληνοπαίδωνδιότι δέν ὑπάρχει πολιτική στηρί-ξεως τόν μονογονεϊκῶν οἰκογε-νειῶν ἤ τῶν οἰκογενειῶν αἱ ὁποῖαιθέλουν νά ἀποκτήσουν παιδιάἀλλά δέν ἔχουν τήν οἰκονομικήνδυνατότητα Αἱ Ἑλληνίδες καί οἱἝλληνες δολοφονοῦν ὑπό τήνἀνοχήν τῶν κομμάτων καί τοῦΚράτους τριακοσίας χιλιάδαςἀγέννητα παιδιά Ὁ δέ Θεός χαρί-ζει εἰς τήν Ἑλλάδα χιλιάδας νεα-ρούς κυρίως λαθρομετανάσταςΣημεῖα τῶν καιρῶν

Ἐτόνισεν εἰς ὁμιλίαν του ὁ ἀντιοικουμενιστής Πρωτοπρ π Θεόδωρος Ζήσης

ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΗΓΩΝΙΣΘΗΣΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΕΝΩ ΠΟΛΛΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΛΑΛΟΥΝ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἶχε προφητεύσει τήν συμπεριφοράν πολλῶν συγχρόνων ἘπισκόπωνΠολλοί σύγχρονοι Πατέρες τῆς

Ἐκκλησίας μας Πατριάρχαι Ἀρχιε-πίσκοποι Ἐπίσκοποι Κληρικοί καίΘεολόγοι λαλοῦν διεστραμμένα καίἀλλάζουν τήν διδασκαλίαν τοῦΕὐαγγελίου ἐπεσήμανεν ὁ ἀντιοι-κουμενιστής Πρωτοπρεσβύτεροςκαί Ὁμότιμος καθηγητής τῆς Θεολο-γικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης π Θεό-δωρος Ζήσης κατά τήν διάρκειανκηρύγματος τό ὁποῖον ἔκανε κατάτήν Κυριακήν τῶν Ἁγίων Πατέρωντῆς Α´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀπότόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου ἈντωνίουΘεσσαλονίκης Ὁ πατήρ ΘεόδωροςΖήσης ὑπεγράμμισεν ὅτι οἱ Πατέρεςτῆς Ἐκκλησίας διεκρίθησαν διά τούςἀγῶνας των ἐναντίον τῶν αἱρέσεωνκαί ὑπέρ τῆς Ἀληθείας τῆς Ὀρθοδό-ξου Πίστεως ἐνῶ οἱ σύγχρονοι Πα-τέρες ὁμιλοῦν διεστραμμένα (πατε-ρικῶς) φέρων ὡς κραυγαλέον παρά-δειγμα τήν Ἀκαδημίαν ΘεολογικῶνΣπουδῶν Βόλου τῆς Ἱερᾶς Μητρο-

πόλεως Δημητριάδος ἡ ὁποία διδά-σκει τήν laquoμεταπατερικήν θεολο-γίανraquo Συμφώνως πρός τήν ἱστοσελί-δα laquoΘρησκευτικάraquo ὑπό ἡμερομη-νίαν 29ην Μαΐου ἡ ὁποία ἀνήρτησεπερίληψιν τῆς ὁμιλίας τοῦ Πρωτο-πρεσβυτέρου π Θεοδώρου Ζήση

laquoΣτὸ κήρυγμά του στὸν ἱερὸ ναὸἉγίου Ἀντωνίου Θεσσαλονίκηςκατὰ τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πατέ-ρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδουστὶς 2752012 ὁ Πρωτοπρεσβύτε-ρος Θεόδωρος Ζήσης ἑρμηνεύον-τας τὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ἔκα-νε ἀναφορὲς καὶ στὴ σύγχρονηἐκκλησιαστικὴ πραγματικότηταἈνέφερε μεταξὺ ἄλλων ldquoΟἱ Πατέ-ρες διεκρίθησαν γιὰ τοὺς ἀγῶνεςτους ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν ὉἈπόστολος Παῦλος ἐπισημαίνειὅμως ὅτι ῾καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀνα-στήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διε-στραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθη-τάς ὀπίσω αὐτῶν (Πρ 2030) Ξέρε-τε πόσοι κληρικοὶ καὶ πόσοι θεολό-γοι ὑπάρχουν σήμερα οἱ ὁποῖοι λα-

λοῦν διεστραμμένα Καὶ οἱ ὁποῖοιἐμφανίζονται ὡς ὀρθόδοξοι Καὶ οἱὁποῖοι διεκδικοῦν νὰ ἀποκτήσουνὀπαδοὺς καὶ μαθητάς Γιʼ αὐτὸ θὰπρέπει ὁ ποιμένας ὁ ἐπίσκοπος ὁπρεσβύτερος ὁ διάκονος νὰ προσέ-χει ὄχι μόνο τοὺς φανεροὺς αἱρετι-κούς οἱ ὁποῖοι ἔχουν καταδικαστεῖἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ νὰ προσέ-χει καὶ τοὺς κρυφοὺς αἱρετικοὺς οἱὁποῖοι λαλοῦν διεστραμμένα Κι ἂνὑποθέσουμε ὅτι ὁ οἰκουμενισμὸςδὲν εἶναι μία καταδικασμένη αἵρε-ση εἶναι μία αἵρεση ἡ ὁποία δια-στρέφει τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλη-σίας μας Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν᾽hellip

Οἱ οἰκουμενισταὶ κληρικοὶ εἶναιἀνάμεσά μας Πατριάρχες καὶἀρχιεπίσκοποι καὶ ἐπίσκοποι καὶ θε-ολόγοι Γέμισαν οἱ θεολογικὲςσχολὲς ἀπὸ θεολόγους οἱ ὁποῖοιλαλοῦν διεστραμμένα καὶ ἀλλάζουντὴ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου

῾Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσον-ται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμέ-να τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπί-σω αὐτῶν᾽ Μήπως τὸν καιρὸ αὐτὸ

δὲν μᾶς ἀπησχόλησε μία τέτοια διε-στραμμένη διδασκαλία ἡ ὁποία δια-τυπώθηκε σὲ μία Μητρόπολη ποὺἔχει σχέση μὲ τοὺς Πατέρας Ἡἱερὰ Μητρόπολη Δημητριάδοςὅπου στὴν ῾Ἀκαδημία᾽ ἔκαναν λόγονὰ ξεπεράσουμε τοὺς Πατέρεςτοὺς ὁποίους σήμερα ἡ Ἐκκλησίατιμᾶ καὶ δοξάζει καὶ λέει τόσουςὕμνους Λαλοῦντες διεστραμμέναἐξ ὑμῶν αὐτῶν θεολόγοι τοῦ Βό-λου μὲ τὴν προστασία τοῦ Μητρο-πολίτου τους διαστρέφουν τὴ δι-δασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ λένε῾νὰ ξεπεράσουμε τοὺς ἁγίους Πατέ-ρας᾽ ῾δὲν τοὺς χρειαζόμαστε πλέοντοὺς ἁγίους Πατέρας᾽ Κι ἀνάμεσάμας λοιπόν Μὴ παρεξηγοῦνται ὁρι-σμένοι ὅταν ἐπισημαίνουμε αὐτὲςτὶς διαστροφὲς ἀκόμη καὶ τῶν θεω-ρουμένων ὀρθοδόξων κληρικῶνπατριαρχῶν καὶ ἀρχιεπισκόπων Τὸεἶχε ὅμως προφητεύσει ἤδη ὁ Ἀπό-στολος Παῦλος ldquoΚαὶ ἐξ ὑμῶναὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λα-λοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀπο -σπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπίσω αὐτῶνrdquoraquo

Ἐνῶ ἁπλώνεται ἀκόμη καί εἰς τά ἐγχειρίδια τοῦ σχολικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ ΜΕΘΟΔΕΥΟΥΝ ΤΟ ΞΕΡΡΙΖΩΜΑΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ

Ἐπισημαίνει εἰς ἐγκύκλιόν του διά τήν Πεντηκοστήν ὁ Σεβ Ἀκαρνανίας κ ΚοσμᾶςἘπίθεσιν ἐναντίον τῶν συγχρό-

νων Φαρισαίων οἱ ὁποῖοι πολεμοῦνλυσσαλέως τόν Χριστόν καί τήνἘκκλησίαν του ἐξαπέλυσεν ὁ ΣεβΜητροπολίτης Αἰτωλίας καίἈκαρνανίας κ Κοσμᾶς μέ ἐγκύ-κλιον τήν ὁποίαν ἐξέδωσε διά τήνΠεντηκοστήν Ὁ Σεβ Μητροπολί-της ἐπιτίθεται ἐναντίον ὅλων ἐκεί-νων τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καί πολι-τικῶν δυνάμεων αἱ ὁποῖαι προ-ωθοῦν τήν παναίρεσιν τοῦ Οἰκου-μενισμοῦ καί τόν συγκρητισμόνΟἰκουμενισμός καί συγκρητισμόςτονίζει εἰς τήν ἐγκύκλιόν τουἁπλώνονται laquoπαντοῦ καί στάἐγχειρίδια ἀκόμη τοῦ σχολικοῦ μα-θήματος τῶν Θρησκευτικῶν πολε-μοῦν τήν θεότητα τοῦ Χριστοῦμας ἀγωνίζονται νά ξερριζώσουντόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία ἀπότίς καρδιές τῶν παιδιῶν μαςraquo

Ἡ ἐγκύκλιοςΤό πλῆρες κείμενον τῆς ἐγκυκλί-

ου ἔχει ὡς ἀκολούθωςlaquoἩ σημερινή εὐαγγελική περικο-

πή μᾶς δίνει τήν ἀφορμή νά ὑπο-γραμμίσουμε μεγάλες ἀλήθειες

Ὅπως μᾶς ἀνέφερε ὁ Εὐαγγελι-στής Ἰωάννης ὁ Κύριος ἀνέβηκεστό Ναό τῶν Ἰουδαίων καί μίλησεστά πλήθη τοῦ λαοῦ Ἑώρταζαν τήνἑορτή τῆς σκηνοπηγίας καί γιʼ αὐτόὅλοι συνωστίζονταν στίς αὐλές τοῦΝαοῦ

Ὑπῆρχε ὅμως μιά ἐξαίρεσι Οἱ Φα-ρισαῖοι οἱ σύνεδροι τοῦ Ἰουδαϊκοῦσυνεδρίου οἱ πνευματικοί ἡγέτεςτοῦ λαοῦ ἀδιαφοροῦσαν γιά τήνἱερότητα τῆς ἡμέρας τῆς ἑορτῆς καίσυζητοῦσαν πῶς θά ὀργανώσουντήν σύλληψι καί τό θάνατο τοῦἸησοῦ Ἔστειλαν μάλιστα στρα-τιῶτες γιά νά τόν συλλάβουν

Εἴμεθα ἀδιάσπαστονσύνολον οἱ Ὀρθόδοξοι

Τήν ὥρα ἐκείνη ὁ Κύριος μιλοῦσεστό λαό γιά τό Ἅγιο Πνεῦμα πού θάδεχόταν οἱ πιστοί Οἱ στρατιῶτεςπλησίασαν τόν Κύριο Τόν ἄκουσανΤόν ἐθαύμασαν ἐπέστρεψαν ὅμωςἄπραγοι καί εἶπαν στούς Φαρισαί-ους ldquoΟὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεἄνθρωπος ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωποςrdquo(Ἰω ζ΄46) ldquoΠοτέ δέν μίλησε ἄνθρω-πος μέ τόση σοφία καί χάρι ὅπως

αὐτός ὁ ἄνθρωπος Πῶς νά τόν συλ-λάβουμεrdquo Καί οἱ Φαρισαῖοι πωρω-μένοι σκληροί καί ἀνάλγητοι ἔμει-ναν στό μῖσος καί τόν πόλεμο κατάτοῦ Κυρίου Ἔμειναν ξένοι καίἄσχετοι ἀπό τή λαμπρότητα καί τήνὠφέλεια τῆς ἑορτῆς

Σήμερα ζοῦμε ἀγαπητοί κι ἐμεῖςμιά μεγάλη ἑορτή Ζοῦμε τήν ἑορτήτῆς Πεντηκοστῆς Ἑορτάζουμε τήνκάθοδο στή γῆ τοῦ Τρίτου Προσώ-που τῆς Ἁγίας Τριάδος ἑορτάζουμετήν ἐπιφοίτησι τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-τος στούς μαθητές τοῦ Κυρίουἑορτάζουμε τήν φανέρωσι τῆςἘκκλησίας μας στόν κόσμο

Αὐτή τήν ἁγία ἡμέρα καί ἑορτήτῆς Πεντηκοστῆς φέρουμε στό νοῦμας τό μεγαλεῖο τῆς Ἐκκλησίαςμας τούς ἀγῶνες καί τούς θριάμ-βους της Ἡ Ἐκκλησία μας ἡ μίαἁγία καθολική καί ἈποστολικήἘκκλησία εἶναι τό μυστικό σῶμα μέκεφαλή τόν Κύριο καί Θεό μαςἸησοῦ Χριστό καί μέλη της ὅλουςτούς ἀνθρώπους πού βαπτίσθηκανστό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος μέσαστήν ὀρθόδοξο κολυμβήθρα

Ὅλοι ἐμεῖς οἱ βαπτισμένοι καί μυ-ρωμένοι ὀρθόδοξοι χριστιανοί πα-ρά τίς τοπικές ἀποστάσεις πού μπο-ρεῖ νά μᾶς χωρίζουν συναποτε-λοῦμε ἕνα ἑνιαῖο καί ἀδιάσπαστοσύνολο τό πνευματικό σῶμα τῆςἘκκλησίας

Προσπαθοῦμε ὅλοι νά ζοῦμε τήζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ἀγωνιζόμα-στε νά ζήσουμε τό Εὐαγγέλιό τηςνά ἁγιαζώμαστε ἐν Ἁγίῳ Πνεύματιμέ τά χαριτόβρυτα ἅγια μυστήριαὍλοι χαιρόμαστε τή λαμπρότητακαί τή δόξα τῆς Ἐκκλησίας μαςΖοῦμε στήν μητρική της ἀγκάλη πο-ρευόμαστε μαζί της τήν πορεία τῆςπνευματικῆς μας ζωῆς τήν πι-στεύουμε ὡς Κιβωτό σωτηρίας κιὡς πιστά παιδιά της προχωροῦμε μέτή σκέπη της πρός τόν λιμένα τῆςσωτηρίας

Δέν μποροῦμε ὅμως σήμερααὐτή τή μοναδική ἡμέρα τῆς Ἐκκλη-σίας μας νά μή φέρουμε στή σκέψιμας καί κάποιους ἴσως καί βαπτι-σθέντες χριστιανούς οἱ ὁποῖοι μι-μοῦνται τούς Φαρισαίους τῆς πρώ-της Πεντηκοστῆς

Μιμηταί τῶν ΦαρισαίωνΤυφλωμένοι πωρωμένοι σκοτι-

σμένοι ὑποδουλωμένοι στόν ἐγωι-σμό τους καί τά πάθη τους δέσμιοι

τῶν σκοτεινῶν κέντρων καί τῶνσκοτεινῶν δυνάμεων ἀνέγγιχτοιἀπό τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί τῆςὈρθοδοξίας μισοῦν ἄσπονδα τήνἘκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας

Στή δισχιλιετῆ ἱστορία τῆς ὀρθο-δόξου Ἐκκλησίας μας Ἀπόστολοιμαρτυρικοί ἀποστολικοί πατέρεςμάρτυρες ὅσιοι νεομάρτυρες ὁμο-λογοῦν καί διακηρύσσουν τό μῖσοςτῶν ποικιλομόρφων Φαρισαίων καίτυράννων οἱ ὁποῖοι λυσσαλέα πολέ-μησαν τήν Ἐκκλησία μας

Δυστυχῶς καί σήμερα ὑπάρχουνοἱ μιμηταί τῶν Φαρισαίων Δέν συγ-κινοῦνται δέν διδάσκονται δένπροβληματίζονται ἀπό τήν μακραί-ωνα ἁγία ζωή τήν προσφορά τήνβοήθεια τά θαύματα τήν παρουσίατοῦ Θεοῦ μας καί ὅλων τῶν ἁγίωνμέσα στήν Ἐκκλησία

Σκοτεινοί σκληροί κι ἀνάλγητοιβουλεύονται καί ὁμολογοῦν τήνἐμπάθεια καί τό ἄσπονδο μῖσος τουςκατά τῆς ἘκκλησίαςἩ βία ἡ ἀπάτηἡ συκοφαντία ἡ πολιτική οἱ φοβε-ρές αἱρέσεις ἡ φιλοσοφία τοῦ κό-σμου ὁ ὀρθολογισμός ἡ χλεύη ὁδιασυρμός ὁ διωγμός ἡ ἁρπαγή ἡὑποτίμησι ἡ περιφρόνησι τῶν κλη-ρικῶν ὅπως πάντοτε ἔτσι καί σήμε-ρα χρησιμοποιοῦνται γιά νά χτυπή-σουν τόν Χριστό καί τήν ἘκκλησίαΤου Καί ἄν οἱ πολέμιοι αὐτοί σήμε-ρα συναντοῦσαν τόν Χριστό ἐμπρόςτους χωρίς ἀμφιβολία σάν τούςΦαρισαίους θά Τόν ἔπιαναν θά Τόνἔδεναν θά Τόν φυλάκιζαν καί θάΤόν σταύρωναν ἐκ νέου

Ἰδιαιτέρως σήμερα μέ τήν παναί-ρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τόνσυγκρητισμό πού ἁπλώνεται παν-τοῦ καί στά ἐγχειρίδια ἀκόμη τοῦσχολικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευ-τικῶν πολεμοῦν τήν Θεότητα τοῦΧριστοῦ μας ἀγωνίζονται νά ξερρι-ζώσουν Χριστό καί Ἐκκλησία ἀπό τίςκαρδιές τῶν παιδιῶν μας

ἈγαπητοίΣήμερα Πεντηκοστή ἄς ἀναλογι-

σθοῦμε τήν προδοσία τῶν Φαρισαί-ων ὅλων ἐκείνων πού τούς μιμήθη-καν καί τούς μιμοῦνται ἀλλά καί τόκαθῆκον μας

Μή πτοηθοῦμε ἀπό τόν πόλεμοτῶν ἐχθρῶν τῆς Ἐκκλησίας Ἀλή-θεια ποῦ εἶναι ἐκεῖνοι πού τήν πο-λέμησαν γιά νά τήν ἀφανίσουνἈφανίσθηκαν χάθηκαν οἱ ἴδιοιhellip Ἄςπολεμοῦν καί σήμερα μέ ὅλο τό

μῖσος τους καί τήν ἀγριότητά τουςἩ Ἐκκλησία δέν φοβᾶται τούς ἰσχυ-ρούς τοῦ κόσμου ὅποιοι κι ἄν εἶναιΔέν εἶναι ἀνθρώπινος ὀργανισμόςἀλλά θεανθρώπινος θεοσύστατοςθεοσυντήρητος

Ἀπιστίαhellip ὁ φόβοςἈποτελεῖ ἀπιστία καί ἀπαράδεκτη

ἀμφισβήτησι τοῦ κύρους καί τῆςἀληθείας τῶν λόγων τοῦ Κυρίουμας τό νά φοβώμαστε μήπως νικηθῇκαί παύσῃ νά ὑπάρχῃ ἡ Ἐκκλησίατοῦ Χριστοῦ

Ἐμεῖς ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοίκινδυνεύουμε νά χάσουμε τήν ἀλή-θεια καί τή σωτηρία ἄν ἀφήσουμετούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ καί τῆςἘκκλησίας Του νά δροῦν ἀνενό-χλητοι Ἡ Ἐκκλησία μας ὡς θεαν-θρώπινος θεσμός δέν χάνεται

Γιʼ αὐτό ὅλοι μας ἄς ἀφυπνι-σθοῦμε Ἄς βοηθήσουμε τόν ἑαυτόμας νά γίνῃ γνήσιο συνειδητό μέ-λος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςμας ἄς θελήσουμε νά ἔλθουμεστήν ἀγκάλη τῆς Ἐκκλησίας μας καίμέ ταπείνωσι καί ὑπακοή νά ζοῦμετή χαριτόβρυτη ζωή της Ἄς γίνου-με τολμηροί καί ὁμολογηταί Ἔχουνοἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί λόγο πνευ-ματικῆς ἐμπειρίας Ἄς τόν ἐκφρά-σουμε μέ θάρρος καί τόλμη Ἄςὑψώσουμε τό λάβαρο τοῦ Ἀναστάν-τος Κυρίου κι ἄς διακηρύξουμε παν-τοῦ τό μοναδικό μήνυμα ldquoΟὐκ ἔστιἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρίαrdquo (Πράξ δ 12) Δέν ὑπάρχει μέ κανέναν ἄλλο ἡσωτηρία Νά ὁμολογοῦμε παντοῦαὐτό τό μήνυμα Γιά νά ἁπλώνεταιτό φῶς τό ἀληθινό νά κηρύσσεται ὁἈναστάς Κύριος καί Θεός μας γιάνά σιωποῦν οἱ μιμηταί τῶν Φαρισαί-ων καί σύγχρονοι πολέμιοι τοῦ Χρι-στοῦ μας

Μή πτοηθοῦμε ἀπό ἀπειλές καίἐκφοβισμούς ἀπό τήν πίεσι τῆςἐλλείψεως τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶνldquoΜεθʼ ἡμῶν ὁ Θεόςrdquo

Ἔτσι θά ἀποδυναμωθοῦν οἱἐχθροί τοῦ Χριστοῦ μας θά ὑψωθῇκαί θά λάμψῃ ὁ Σταυρός θά δο-ξασθῇ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μαςκαί ἐμεῖς ἑνωμένοι μέ τό Χριστό μαςθά ζοῦμε τή ζωή τοῦ ἁγιασμοῦ καίτῆς αἰωνιότητος Ἀμήν

Μετά πατρικῶν εὐχῶνΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

dagger Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣΚΟΣΜΑΣraquo

Ἂς ἀφήσωμεν ἀνεπηρέαστον τὸν πιστὸν λαὸννὰ ψηφίση συμφώνως πρὸς τὴν ἐθνικὴν

καὶ ἐκκλησιαστικὴν συνείδησίν τουΜία ὀρθόδοξος χριστιανικὴ

ἀδελφότης ἔρριξε laquoγραμμήraquo ὅπωςεἰς τὰς ἐκλογὰς τῆς 17ης Ἰουνίουὑπερψηφισθῆ τὸ κόμμα τῆς ΝΔδιὰ νὰ ὑπάρξη κυβέρνησις Πι-στεύομεν ὅτι ἡ στάσις τῆς Ὀρθο-δόξου Χριστιανικῆς ἀδελφότητοςεἶναι λανθασμένη διότι ταυτίζεταιμὲ ἕν κόμμα Βεβαίως καὶ θὰ πρέπηνὰ ψηφισθοῦν τὰ ὀλιγότερα ἀντιεκ-κλησιαστικὰ κόμματα ἢ τὰ μικρὰκόμματα τὰ ὁποῖα καθαρῶς ὑπηρε-τοῦν τὸ Ἔθνος καὶ τὴν ἘκκλησίανΤὸ νὰ ρίχνης ὅμως γραμμὴν διὰ τὴνὑπερψήφισιν ἑνὸς κόμματος εἶναιλάθος Πολὺ δὲ περισσότερον ὅτανκαὶ αὐτὸ τὸ κόμμα (ὅπως καὶ τὸ ΠΑ-ΣΟΚ) εἶναι ἐξίσου ἀντιεκκλησιαστι-κόν Διότι

1ον) Ζητεῖ τοὺς διακριτοὺς ρό-λους Ἐκκλησίας ndash Πολιτείας ὅταναὐτοὶ καθιερώθησαν μὲ τὸν κατα-στατικὸν χάρτην τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος (1975) ἀλλὰ καὶ μὲlaquoπραξικοπηματικὰςraquo ἀποφάσειςτῶν Κυβερνήσεων αἱ ὁποῖαι ἐπηκο-λούθησαν μετὰ τὴν ψήφισιν καὶ τὴνἐφαρμογὴν τοῦ χάρτου

2ον) laquoἘξωβέλισεraquo ἀπὸ τὰ σχο-λεῖα τὴν ἐξομολόγησιν καθιέρωσετὴν πολιτικὴν κηδείαν καὶ τὴν ἵδρυ-σιν ἀποτεφρωτηρίων νεκρῶν κλπἐνῶ διὰ νὰ καταργήση τὸ βιβλίοντῆς Στ´ Δημοτικοῦ τῆς συγγραφέ-ως κ Ρεπούση ἐχρειάσθη νὰ περά-ση ἀρκετὸς χρόνος καὶ τὸ ἔπραξεὅταν διεπίστωσεν ὅτι ἐκινδύνευενἐκλογικῶς

Νὰ ὑπενθυμίσωμεν ὅτι προώθη-σε τὸ σύμφωνον ἐλευθέρας συμ-βιώσεως καὶ ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸςδικαιοσύνης τῆς ΝΔ ἦτο ἕτοιμος νὰτὸ πράξη καὶ διὰ τοὺς ὁμοφυλοφί-λους ἀλλὰ μετὰ τὴν κατακραυγὴνεἶχεν εἴπει ὅτι δὲν εἶναι ἀκόμη ὥρι-μοι αἱ κοινωνικαὶ συν θῆκαι

Ἐνῶ σήμερον ὁ Ἀρχηγὸς τῆς ΝΔζητεῖ μονολεκτικῶς τὴν ἀπενοχο-ποίησιν τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ τὰ στελέχητου δὲν ἐπικρίνουν τὸν ΣΥΡΙΖΑ ἢκαὶ τὰ ἄλλα μικρὰ κόμματα τὰὁποῖα θεωροῦν ὅτι ἡ Ἐκκλησία δια-θέτει μυθικὸν πλοῦτον καὶ ὡς ἐκτούτου θὰ πρέπη νὰ φορολογηθῆὡς ἐν δυνάμει μεγάλος ἐφοπλι-στής Ἐλάχιστα στελέχη τῆς ΝΔὑπερασπίζονται τὴν Ἐκκλησίαν

Ὑπάρχει τέλος ἕν πολὺ σο-βαρὸν ζήτημα τὸ ὁποῖον θὰ ἔπρεπενὰ εἶχε προβληματίσει ἐντόνως τὴνὈρθόδοξον Χριστιανικὴν Ἀδελφό-τηταν πρὶν λάβη μίαν τοιαύτην ἀπό-φασιν Τὸ ζήτημα ἔχει σχέσιν μὲαὔξησιν τῶν τελῶν κατὰ 400 διὰτὴν διανομὴν ἑβδομαδιαίων ἐκκλη-σιαστικῶν ἐντύπων καὶ τὴν αὔξησιντῶν τελῶν κατὰ 150 καὶ 300 διὰτὴν διανομὴν τῶν ἐκκλησιαστικῶνπεριοδικῶν ὑπὸ τοῦ Ταχυδρομείου

Τί ἔπραξε ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Νέας Δη-μοκρατίας καὶ τὰ στελέχη του διὰτὸ ζήτημα αὐτό Ἀπολύτως τίποταμὲ ἀποτέλεσμα ἐκκλησιαστικὰἔντυπα νὰ κλείνουν ἢ νὰ μετατρέ-πουν τὴν ἑβδομαδιαίαν ἢ 15ήμερονἔκδοσίν των εἰς περιοδικήν Ὑπεν-θυμίζομεν ὅτι ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸςτῆς κυβερνήσεως τοῦ κ Λουκᾶ Πα-παδήμου εἶχεν ἐκλεγῆ βουλευτὴςμὲ τὸ ΛΑΟΣ προσεχώρησεν εἰςτὴν ΝΔ καὶ παρέμεινεν εἰς τὴν θέσιντου ἕως καὶ τὸν σχηματισμὸν ὑπη-ρεσιακῆς Κυβερνήσεως ὑπὸ τὸνΠρόεδρον τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπι-κρατείας κ Παναγιώτην Πικραμμέ-νον Αἱ διαμαρτυρίαι καὶ αἱ παραστά-σεις πολλαὶ πρὸς τοὺς βουλευτὰςκαὶ ἰδιαιτέρως πρὸς τοὺς βου-λευτὰς τῆς ΝΔ καὶ τὸν ἁρμόδιονὑπουργόν της ὁ ὁποῖος πολιτεύεταιεἰς τὴν περιφέρειαν Ἀττικῆς Παρέ-σχον ὑποσχέσεις αἱ ὁποῖαι ἔμεινονὑποσχέσεις μὲ ἀποτέλεσμα τὸ πρό-βλημα νὰ laquoφουντώνηraquo διότι χρει-άζονται πολλαπλασίως περισσότεραχρήματα διὰ τὴν διανομὴν τῶνἐκκλησιαστικῶν ἐντύπων ἀπ᾽ ὅτιστοιχίζει ἡ παραγωγή των Καὶ θὰσυμπλέουν μὲ τοὺς laquoστραγγα-λιστὰςraquo τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ τύπουκαὶ θὰ σιωποῦν εἰς τὰς ἀπειλὰς τῶνσκληρῶν ἐκκλησιομάχων καὶ ἀθέωνκαὶ θὰ ρίχνωμεν καὶ γραμμὴν διὰτὴν ὑπερψήφισίν των παρα-πλανῶντες τὸν πιστὸν λαόν Ἂς τὸνἀφήσωμεν νὰ ἐπιλέξη τοὺς ἐκλε-κτοὺς ἐκπροσώπους του συμφώ-νως πρὸς τὴν Ἐθνικὴν καὶ Ἐκκλη-σιαστικὴν συνείδησίν του

ΓΖ

Ἁλωνίζουν κυριολεκτικῶςαἱ αἱρέσεις εἰς τήν Σερβίαν

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 30ην Μαΐου ἐκτοῦ Βελιγραδίου

laquoἈπὸ τὶς 150 αἱρέσεις πού δρα-στηριοποιοῦνται στὴ χώρα ἡ πιὸἐπιθετικὴ εἶναι ἡ Black Rose ποὺοἱ ὀπαδοὶ της πίνουν αἷμα ἀνθρώ-πων καὶ ζώων

Τὰ ἀνησυχητικὰ αὐτὰ στοιχεῖαπαρουσίασε ὁ εἰδικὸς σὲ θέματααἱρέσεων Δημήτριος PastuovicΣτὴ Σερβία δήλωσε ὑπάρχουν πά-νω ἀπο 150 αἱρέσεις οἱ ὁποῖεςἀσκοῦν ἐπιρροὴ σὲ πάνω ἀπὸ200000 ἀνθρώπους

Ἑπομένως δὲν ἐκπλήσσει ἡτραγωδία τῶν σατανιστῶν στὸ Ζέ-μουν ὅπου τὴν περασμένη ἑβδο-μάδα μία γυναίκα σκότωσε τὸ μω-ρό της μόλις 40 ἡμερῶν μὲ 15 μα-χαιριὲς καὶ στὴν πόρτα τοῦ σπι-τιοῦ της εἶχε ζωγραφισμένα σημά-δια σατανιστικῆς αἵρεσης

Ἡ κ Σακοράφατοῦ ΣΥΡΙΖΑ

ὑπέρ τοῦ διαχωρισμοῦΚράτους ndash Ἐκκλησίας

Ἡ ὑποψηφία βουλευτής τοῦ ΣΥ-ΡΙΖΑ κ Σοφία Σακοράφα ὁμι-λοῦσα κατά τήν 1ην Ἰουνίου διάτό πρόγραμμα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἀνε-φέρθη εἰς τάς σχέσεις Ἐκκλη-σίας-Πολιτείας τονίζουσα πώςἐάν ἔλθη ὁ ΣΥΡΙΖΑ εἰς τήν ἐξου-σίαν θά ἀρχίση διάλογον διά τόνπλήρη διαχωρισμόν Κράτους-Ἐκκλησίας

Ο ΣΕΒ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΕΖΗΤΗΣΕΝΑΠΟ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝ ΝΑ ΕΝΕΡΓΗΣΗΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΙΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΩΣΒΛΑΣΦΗΜΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΤό ἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλας τάς χριστιανικάς χώρας

διότι ἐμφανίζει τόν ἱδρυτήν τῆς Ἐκκλησίας μας ὡςἔχοντα διαστροφικά πάθη

Ὄπισθεν τοῦ κόμματος laquoΔημι-ουργία Ξανάraquo εὑρίσκονται οἱ λε-γόμενοι laquoΜάρτυρες τοῦ ἸεχωβᾶraquoΤοῦτο ὑπεστήριξε τήν 2αν Ἰουνί-ου ἡ ἱστοσελίς laquopentapostag-magrraquo Συμφώνως πρός ὅσαἀνήρτησε

laquoΠολιτικό κόμμα ἤ Παραθρη-σκευτική Σέκτα τῶν ldquoἸεχωβάδωνrdquoτό κόμμα ldquoΔημιουργία ξανάrdquoΠολλοὶ ἐξεπλάγησαν μὲ τὰ πε-ριέργως ψηλὰ ποσοστὰ ποὺ κα-τέγραψε τὸ ldquoΔημιουργία ξανάrdquoτοῦ Θάνου Τζήμερου ὄχι μόνοστὰ μεγάλα ἀστικὰ κέντρα (κάτιτὸ ὁποῖο εἶναι φυσιολογικὸ καὶἴσχυσε καὶ στὴν περίπτωση τῆςΔράσης) ἀλλὰ κυρίως στὴν ἐπαρ-χία Σὲ περιοχὲς μὲ μηδενικὴπροβολὴ καί ἀνύπαρκτα ἱκανὰστελέχη ἢ προσωπικότητες ὁΤζήμερος τὰ πῆγε πολὺ καλὰ γιὰπρώτη φορά Τυχαῖο Δὲν νομί-ζω

Ἡ ἐξήγηση μᾶς ἦρθε ἀπὸ ἔγκυ-ρες πληροφορίες Ἡ οἰκογένειατοῦ Τζήμερου στὸ Βόλο εἶναι ἀπὸτὶς πλέον ldquoδραστήριεςrdquo στὶς τά-ξεις τῶν ldquoΜαρτύρων τοῦ ἸεχωβᾶrdquoΤῆς ἀντίχριστης καὶ ἀνθελλη-νικῆς αὐτῆς παγκόσμιας σέκτας(μὲ ἕδρα τὶς ΗΠΑ) ποὺ ἀρνοῦνταιτὴν ἔννοια τῆς πατρίδας καταπα-τοῦν τὸν Σταυρὸ καὶ τὴ Σημαίακαὶ κάνουν ldquoἐναλλακτικὴ στρα-τιωτικὴ θητείαrdquo ἀρνούμενοι νὰπάρουν ὅπλο γιὰ τὴν ὑπεράσπισητῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων τῆςἙλλάδας

Αὐτὴ ἡ ἐπικίνδυνη παραθρη-σκευτικὴ ὁμάδα (ποὺ στηρίζει τὴνἐξάπλωσή της στὸ χρῆμα καὶ τὸνοἰκονομικὸ ἐκμαυλισμὸ τῶν θυ-μάτων της ἀφοῦ οἱ ldquoἀρχηγοὶrdquoεἶναι συνήθως ἐπιχειρηματίες μὲχοντρὸ πορτοφόλι) λειτουρ-γοῦν μὲ νοοτροπία ldquoγκέτοrdquo Ἔδω-σαν γραμμὴ στὰ μέλη τους σὲ ὅλητὴν Ἑλλάδα (ποὺ ὑπερβαίνουν τὶς100000) νὰ ψηφίσουν τοὺς συν-δυασμοὺς τοῦ Τζήμερου Μάλι-στα ἂν τὸ ψάξει κανεὶς στατιστι-κά τὰ ὑψηλότερα ποσοστὰ τοῦldquoΔημιουργία ξανὰrdquo σημειώθηκανἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει μεγαλύτερηldquoσυμπύκνωσηrdquo τῶν ldquoἸεχωβάδωνrdquo

Καὶ τὸ ldquoπρωτότυποrdquo συνθημα-τικὸ λογότυπο τοῦ κόμματος τοῦΤζήμερου -rdquoΔημιουργία ξανάrdquo-παραπέμπει στὰ συνήθη προπα-γανδιστικὰ συνθήματα τῆς συγ-κεκριμένης σέκτας μὲ πιὸγνωστὸ ἀπὸ ὅλα τὸ ldquoΞύπναrdquo

Ἀλλὰ καὶ συγκεκριμένες μαρ-τυρίες ἀπὸ τὴν περιφέρεια μᾶςἐνημέρωσαν πὼς ἀκόμη καὶ σὲμικρὰ χωριά ὅπου ὑπῆρχε κάποιαοἰκογένεια ldquoἸεχωβάδωνrdquo ἔδωσανμάχη ὑπὲρ τοῦ Τζήμερου καὶ τοῦπερίεργου κομματιδίου του

Αὐτά καὶ θὰ ἐπανέλθουμε μὲνέα στοιχεῖαraquo

Ὁ laquoΟΤraquo δέν ἠδυνήθη νά δια-σταυρώση ἀπό ἄλλας πηγάς τήνεἴδησιν Μετά χαρᾶς θά δημοσιεύ-ση τήν οἱανδήποτε ἀπάντησιν τοῦκ Τζήμερου ἤ τῆς οἰκογενείαςτου

Ὄπισθεν τοῦ κόμματος τοῦ κ Τζήμερου οἱ Χιλιασταί

Μεγάλος ὁ πνευματικός ἀγών τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Πολω-νίας Ἐντυπωσιακή ὅμως καί ἡlaquoκαρποφορίαraquo ἐκ τοῦ ἀγῶνοςαὐτοῦ ἐπισημαίνει ὁ ἈρχιεπίσκοποςΒαρσοβίας κ Σάββας ὁ ὁποῖος εἰςδιεθνές συνέδριον διά τήν παγκο-σμιοποίησιν κατεφέρθη ἐναντίοντῆς Εὐρώπης ἐπειδή ἀπαρνεῖταιτάς χριστιανικάς ρίζας της καί ὑπό-κειται εἰς τήν ἐπιρροήν τῶν δυνάμε-ων ἐκείνων αἱ ὁποῖαι εἶναι ὅμοιαι μέἐκείνας τοῦ Πύργου τῆς ΒαβέλΣυμφώνως πρός τόν κ ΔημήτριονΚουτρούλαν (Ἱστορικόν ὙποψήφιονΔρ Θεολογίας ΕΚΠΑ ΔιευθυντήνΙΕΘΠ)

laquoΔιεθνὲς Συνέδριο μὲ θέμα ldquoἩπαγκοσμιοποίηση στὸν Κόσμο τῆςὈρθοδοξίαςrdquo πραγματοποιήθηκεστὸ Τμῆμα Ὀρθοδόξου Θεολογίαςτοῦ Πανεπιστημίου Μπιαλύστοκτῆς Πολωνίας στὶς 26 Μαΐου ἐἔὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ ἈρχιεπισκόπουΒαρσοβίας Σάββα Προκαθημένουτῆς Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας καὶΠροέδρου τοῦ Τμήματος Θεολο-γίας

Ἐνώπιον πυκνοῦ ἀκροατηρίουκαὶ ἐκπροσώπων τῶν Τοπικῶν Πολι-τικῶν καὶ Ἐκκλησιαστικῶν Ἀρχῶνὁ Ἀρχιεπίσκοπος Βαρσοβίας κκΣάββας καὶ Καθηγητὲς λαϊκοὶ καὶκληρικοὶ τῶν Πανεπιστημίων Βαρ-σοβίας καὶ Μπιαλύστοκ ἔκανανἐνδιαφέρουσες ἀνακοινώσεις Ἐκμέρους τῆς Ἑλληνορθόδοξης Θεο-λογίας προσκλήθηκαν καὶ εἰσηγή-θηκαν γιὰ τὸ θέμα οἱ ἈθανάσιοςἈγγελόπουλος Καθηγητὴς Πανεπι-στημίου καὶ Πρόεδρος τοῦ Ἱδρύμα-τος Ἐθνικοῦ καί ΘρησκευτικοῦΠροβληματισμοῦ Θεσσαλονίκης(ΙΕΘΠ) καὶ ὁ Γρηγόριος ΛιάνταςΔρ Θεολογίας Ἐπ Καθηγητὴς τῆςἈνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδη-μίας Θεσσαλονίκης ἈντιπρόεδροςΙΕΘΠ

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σάββας ἐπισή-μανε ἐπί λέξει ldquoἡ Εὐρώπη βασίζεταιστὰ χριστιανικὰ θεμέλια καὶ στὴνἐθνικὴ πολυπολιτισμικότηταrdquo ldquoοἱχριστιανικὲς ρίζες ἔκαμαν τὴνΕὐρώπη πολιτισμένη καὶ πνευμα-τικὴ ἤπειροrdquo ldquoεἶναι μεγάλο κρίμαποὺ ἡ σημερινὴ Εὐρώπη λησμονεῖαὐτὴ τὴν ἀλήθεια καὶ ὑπόκειταιστὴν ἐπιρροὴ ὅμοια μὲ ἐκείνη τῆςἐποχῆς τοῦ πύργου τῆς Βαβὲλ καὶαὐτὸ συμβάλλει στὴν στρέβλωσητοῦ πιὸ πολύτιμου δώρου ποὺ κα-τέχειrdquo

Ὁ κ Ἀγγελόπουλος μίλησε μὲθέμα ldquoἩ παγκοσμιοποίηση στὴν δι-δασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας καὶ ἡ στάση τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος στὸ Ζήτημαrdquo ὁ δὲ κΛιάντας μὲ θέμα ldquoἩ δημοκρατίακατὰ τὴν ἔννοιαν τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίαςrdquo

Οἱ Ἀνακοινώσεις προκάλεσαν

ἐνδιαφέρουσες συζητήσεις γιὰ τὴνκατάσταση στὴν Ἑλλάδα καὶ σʼἄλλες χῶρες τῆς ΕὐρωπαϊκῆςἝνωσης καὶ Εὐρωζώνης σὲ σχέσημὲ τὶς κοινωνικὲς καὶ πνευματικὲςἐπιπτώσεις τῆς οἰκονομικῆς παγκο-σμιοποίησης Ὁ Μακαριώτατοςκατʼ ἐντολὴ τοῦ Συνεδρίου θὰ ἀνα-λάβει πρωτοβουλίες ἐνημερώσεωςτῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδό-ξων Ἐκκλησιῶν στέλνοντας τὰΠρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου καὶ εἰση-γούμενος τὶς δικές του σκέψεις καὶπροτάσεις ἐπὶ τοῦ ζητήματος κατὰτὴν τάξη

Μὲ τὴν εὐκαιρία ὁ Μακαριώτα-τος δεξιώθηκε ἐγκάρδια τὴν Ἑλλη-νικὴ Ἀποστολὴ στὰ Δώματα τῆςἈρχιεπισκοπῆς καὶ τῆς Ἱ Συνόδουστὴν Βαρσοβία καὶ τὴν συνόδευσεπροσωπικὰ στὰ Ἱερὰ Προσκυνήμα-τα-Προπύργια τῆς Ὀρθοδοξίαςστὴν Πολωνία στὴν Γκραμπάρκαστὸ Σουπράσλ στὸν Ἅγιο Δημή-τριο Θεσσαλονίκης στὸ Σάκι ὅπουἡ θαυματουργὴ εἰκόνα τοῦ ἉγίουΔημητρίου τοῦ 18ου αἰ πού μετα-νάστευσε μὲ περιπετειώδη τρόποἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ στὴν Δύση ἐδῶστὴν Πολωνία

Τὴν Κυριακὴ ὁ Μακαριώτατοςπροέστη Θ Λειτουργίας στὸν Ἱ ΝἸωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ στὸ Χαϊ-νούβκα καὶ ἔθεσε τὸν θεμέλιο λίθοἑνὸς νέου ναοῦ στὴ μνήμη τῶν Νε-ομαρτύρων Ὀρθοδόξων Χρι-στιανῶν Πολωνῶν τοῦ Χόλμς καὶΠοντλάσκι ἀμέσως μετὰ τὸν Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο Εἶναι ἡ περίο-δος μεγάλου φανατισμοῦ τοῦ Ρω-μαιοκαθολικισμοῦ ἐπιτόπου ἐναν-τίον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςτῆς Πολωνίας Ἐν τῷ μεταξὺ ἔγι-ναν ἐπισκέψεις σὲ περικαλλεῖςναοὺς στὸ Μπιαλύστοκ (ἹΝἉγΠνεύματος μὲ μοναδικὸ καμπα-ναριὸ-κόσμημα 73 μ καὶ ΜικρὰἉγία Σοφία) καὶ στὸ Χαϊνούβκα (ἹΝ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ καὶ ἹΝἸωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ) ὡραι-ότατα ἔργα ὄχι μόνο τῆς λατρείαςἀλλὰ καὶ τῆς τέχνης

Μὲ τὴν εὐκαιρία νὰ πληροφορή-σουμε τοὺς διαδικτυακοὺςἀναγνῶστες ὅτι ὁ πληθυσμὸς τῆςΠολωνίας εἶναι 37 ἑκατομμ τὰὁποῖα θρησκευτικὰ κατανέμονταιὡς ἑξῆς Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλη-σία 97 Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία 2Εὐαγγελικοί Οὐνίτες Ἑβραῖοι καὶλοιποὶ 1

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Πο-λωνίας σήμερα μὲ τὶς πρωτοβου-λίες τοῦ Μακαριωτάτου βρίσκεταισὲ περίοδο μεγάλης καρποφορίαςμὲ ἐπίκεντρο τὸν οἰκοδομικὸὀργασμὸ ναῶν στὶς πόλεις καὶ στὰχωριά Οἱ κληρικοὶ τῆς Ἐκκλησίαςαὐτῆς εἶναι στὴν πλειοψηφία τουςνέοι καὶ μορφωμένοι Αἰσθητή ἐπί-σης εἶναι ἡ παρουσία νεολαίας στὶςἀκολουθίες τῶν ἐκκλησιῶν καὶ σʼἄλλες πνευματικὲς ἐκδηλώσειςraquo

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΑΡΝΕΙΤΑΙ

ΤΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑΣ ΡΙΖΑΣ ΤΗΣΤί λέγει διά τήν πορείαν τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τήν χώραν του

Ὁ τηλεοπτικός σταθμός ἀναπαράγει τάς κατασκευάς τοῦ Σιωνιστικοῦ Μουσείου Ροκφέλερ τοῦ Τελ Ἀβίβ

Ο ΣΕΒ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΣΑΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΝ ΜΕ ΤΟ laquoΣΚΑΪraquo

Διότι ὁ laquoὅμιλος Ἀλαφούζουraquo συνεχίζει νά ἀπομειώνη τόν Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας Ἰησοῦν Χριστόν

Τήν διακοπήν κάθε συνεργασίαςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μετάτῶν Ραδιοτηλεοπτικῶν Μέσων Ἐνη-μερώσεως τοῦ laquoὉμίλου Ἀλαφού-ζουraquo ζητεῖ μέ νέον ἔγγραφόν τουπρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον καί τήνἹεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆςἙλλάδος ὁ Σεβ Μητροπολίτης Πει-ραιῶς κ Σεραφείμ Εἰς τό ἔγγραφονπροβάλλει τό ἐπιχείρημα ὅτι ἡ συν -εργασία πρέπει νά διακοπῆ laquoἐδῶκαί τώραraquo διότι ὁ laquoὅμιλος Ἀλαφού-ζουraquo μέσῳ τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθ-μοῦ συνεχίζει νά ἀπομειώνει τόν Δο-μήτορα τῆς Ἐκκλησίας τόν ὁποῖονἐμφανίζει laquoὡς ldquoἐρωτύλονrdquo ὡς ldquoκι-νηματίανrdquo ὡς ldquoπλάνονrdquo ὡς ldquoκοινόνθνητόνrdquoraquo Ἀκόμη ὑποστηρίζει ὅτιδῆθεν laquoἀνευρέθησαν ὁ τάφος τάλείψανα ὡς καί τά λείψανα τῆςδῆθεν συζύγου καί τῶν τέκνωναὐτοῦraquo Στοιχεῖα τά ὁποῖα εἶναιἀνυπόστατα καί κατασκευασμέναὑπό τοῦ Σιωνιστικοῦ Μουσείου Ροκ-φέλερ τοῦ Τελ Ἀβίβ ὑπογραμμίζει ὁΣεβ Μητροπολίτης Πειραιῶς

Τό ἔγγραφονΤό πλῆρες κείμενον τοῦ ἐγγρά-

φου ὑπό ἡμερομηνίαν 15ην Μαΐου2012 πρός τόν Πρόεδρον τῆς ἹερᾶςΣυνόδου καί τήν Ἱεράν Σύνοδον ἔχει

ὡς ἀκολούθωςlaquoΕἰς ἀπάντησιν τοῦ ὑπʼ ἀριθμ

21418931052012 Ὑμετέρου Ἐγκυ-κλίου Σημειώματος περί ldquoὑπενθυμί-σεως περί τῆς εὐαισθητοποιήσεωςτῆς κοινῆς γνώμης πρός συγκέν-τρωσιν τροφίμων ὑπό τοῦ Ραδιοτη-λεοπτικοῦ Σταθμοῦ ΣΚΑΪrdquo πάνυεὐλαβῶς προάγομαι ὅπως ἀναφέ-ρω Ὑμῖν ὅτι τυγχάνει πασίδηλονπλέον γεγονός ἡ σύμπλευσις καίσυμπόρευσις τοῦ εἰρημένου Ραδιο-τηλεοπτικοῦ Ὀργανισμοῦ συμφε-ρόντων τοῦ κ Ἰ Ἀλαφούζου μετάτῶν διϊστορικῶς μισούντων τό πα-νυπερτέλειον Θεανδρικόν πρόσω-πον τοῦ Σωτῆρος Κυρίου ὀργάνωντοῦ διεθνοῦς Σιωνιστικοῦ λόμπυ ὡςἀπεδείχθη ἐκ τῆς κατά τήν Ἁγίαν καίΜεγάλην Ἑβδομάδα τοῦ 2012 ἀπόΜ Τρίτης ἕως καί Μ Παρασκευῆςπροβολῆς τῶν αἰσχρουργημάτωνκαί πλαστογραφημένων κατα-σκευῶν τοῦ Σιωνιστικοῦ ΜουσείουΡοκφέλερ τοῦ Τελ-Ἀβίβ διά τῶνὁποίων σκαιῶς καί βαναύσως καθυ-βρίζεται καί ἀπομειοῦται ὁ Δομήτωρτῆς Ἐκκλησίας καί παρίσταται ὡςldquoἐρωτύλοςrdquo ὡς ldquoκινηματίαςrdquo ὡςldquoπλάνοςrdquo ὡς ldquoκοινός θνητόςrdquo τοῦὁποίου δῆθεν ἀνευρέθησαν ὁ τά-φος τά λείψανα ὡς καί τά λείψανατῆς δῆθεν συζύγου καί τῶν τέκνωναὐτῶν

Καί ὅλα ταῦτα στηριζόμενα εἰς

κατασκευασμένα ὑπό τῶν ἰδίωνπλαστογραφημένα καί κίβδηλα καίἀνυπόστατα στοιχεῖα τά ὁποῖα ὅλακατά μυστηριώδη σύμπτωσιν ldquoἀνε-καλύφθησαν ἐσχάτωςrdquo ὑπό τῶνἰδίων Ἡ κακοποιός αὐτή ἐνέργειατοῦ εἰρημένου Ὀργανισμοῦ διεκδι-κεῖ τήν πρωτοτυπίαν εἰς τά ἑλληνικάΜΜΕ καί ἐπανελήφθη διά δευτέρανφοράν Παρέλκει ἑπομένως εὐλό-γως φρονῶ νά ἀναφέρω Ὑμῖν ὅτι διʼαὐτῶν τῶν ἀπαραδέκτων ἐνεργειῶνκαί προβολῶν ἀπομειοῦνται καί τάὙμέτερα πρόσωπα ὡς καί ἡ Ἁγιωτά-τη ἡμῶν Ἐκκλησία συνολικῶς ὡςδῆθεν ἑδραζομένη ἐπί μιᾶς ldquoἀπάτηςrdquoκαί ἑνός ldquoψεύδουςrdquo

Ἑπομένως τίθεται τό καταλυτι-κόν ἐρώτημα δύναται ἡ Ἁγιωτάτηἡμῶν Ἐκκλησία νά μακροθυμῇ καίνά ἀνέχεται ἀδιαμαρτυρήτως το-σαύτην λάσπην καί χυδαιολογίανκατά τοῦ πανυπερτελείου προσώ-που τοῦ Σωτῆρος Κυρίου καί μάλι-στα νά συνεχίζῃ τήν συνεργασίανμετά τῶν διακινητῶν αὐτῶν

Καί δύναταί τις νά αἰτιολογήσῃτήν ἐπιδειχθεῖσαν ἀρχικῶς ἐπιεί-κειαν πρός τόν συγκεκριμένον Ὅμι-λον διά τήν πρώτην ὁμοειδῆ ἐνέρ-γειάν του κατά τήν παριππεύσασανΜ Ἑβδομάδα τοῦ 2011 κατόπιν καίτῶν ληφθεισῶν ὑπό τοῦ Μακαριω-τάτου Προέδρου διαβεβαιώσεωνπερί μή ἐπαναλήψεως Ἀλλʼ εἶναι

ὅμως δυνατόν μετά τήν ἀποδεδει -γμένην ἐμμονήν καί τόν εὐτελισμόντῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας νάσυνεχίζεται μιά τοιαύτη ἄθεσμοςσυνεργασία ἡ ὁποία μπορεῖ νά συγ-κεντρώνει κάποια τρόφιμα διά τήνἀνακούφισιν τῶν ἐνδεῶν ἀλλά δη-λητηριάζει τάς ψυχάς τοῦ χριστω-νύμου πληρώματος ταυτίζουσα καίσυγχέουσα τούς διακόνους καί λά-τρεις τοῦ Παναχράντου προσώπουτοῦ Κυρίου μετά τῶν ἀπομειωτῶνκαί ὑβριστῶν Αὐτοῦ

Ὅθεν παρακαλῶ ὅπως κατόπιντῶν ἀνωτέρω ἀνακληθῇ τό ὑπʼἀριθμ 21418931052011 Ὑμέτε-ρον Ἐγκύκλιον Σημείωμα ἐκδοθένἐντολῇ Ὑμῶν καί δεόντως διακη-ρυχθῇ ἡ παῦσις συνεργασίας μετάτοῦ εἰρημένου Ὁμίλου Πάνυ δέεὐσεβάστως προάγομαι ὅπως ἀνα-φέρω Ὑμῖν ὅτι ἡ καθʼ ἡμᾶς Ἱ Μη-τρόπολις δημοσίᾳ κατόπιν τῶνἀνωτέρω καί ὡς ἔχουσα καί κανο-νικήν δικαιοδοσίαν ἐπειδή ὁ εἰρη-μένος Ὅμιλος ἑδρεύει ἐν τοῖς ὁρί-οις Αὐτῆς ἔχει δηλώσει ὅτι δέν ἐπι-θυμεῖ οἱανδήτινα πλέον συνεργα-σίαν μετ᾽ Αὐτοῦ ἐκδοθέντος σχετι-κοῦ ἀνακοινωθέντος ὅ καί συνυπο-βάλλω μετά τῆς παρούσης αἰτήσε-ως

Κατασπαζόμενος τάς Ὑμετέραςσεπτάς Δεξιάς διατελῶ

dagger ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜraquo

Page 7: Ορθόδοξος Τύπος φ. 1930, 8/6/2012

8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Σελὶς 7η

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΙ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣαὐ τή εἶ ναι βα σι κή ἰ δι ό τη τα τῆςταυ τό τη τάς της Πρα κτι κῶς αὐ τόση μαί νει ὅ τι ἡ Ἐκ κλη σί α δέν μπο- ρεῖ νά δι αι ρε θεῖ νά κομ μα τι α -στεῖ ἐ πει δή αὐ τή εἶ ναι τό μυ στη -ρι α κό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦ Καί ὁΧρι στός ὡς κε φα λή τοῦ σώ μα τοςτῆς Ἐκ κλη σί ας οὔ τε πολ λά σώ- μα τα μπο ρεῖ νά ἔ χει οὔ τε καί δι η -ρη μέ νο σῶ μα νά κα τέ χει Στό σῶ -μα τοῦ Χρι στοῦ νι κή θη κε καί αὐ -τός ὁ θά να τος Ἔτ σι ὅ ποι ος ἐν -τάσ σε ται στό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦκαί πα ρα μέ νει ζων τα νός σ᾽ αὐ τόμέ τά θε ουρ γά μυ στή ρι α καί τήνἀ γα πη τι κή τή ρη ση τῶν ἐν το λῶνμε τα βαί νει ἀ πό τόν βι ο λο γι κό θά- να το στήν αἰ ώ νι α καί ἀ ΐ δι α ζω ήτοῦ Τρι α δι κοῦ Θε οῦ Καί ὅ πως τάκλα δι ά τῆς ἀμ πέ λου δέν μπο ροῦννά ζή σουν καί νά καρ πο φο ρή -σουν ἄν ἀ πο κο ποῦν ἀ πό τήν ἄμ -πε λο ἔτ σι καί ὁ ἀ πο κο μμέ νος ἀ -πό τήν Ἐκ κλη σί α πι στός ἤ καί ὁ -λό κλη ρες κοι νό τη τες πι στῶν mdashἀ -νε ξάρ τη τα ἀ πό τό ἀ ριθ μη τι κότους πλῆ θοςmdash δέν μπο ροῦν οὔ -τε νά ὑ πάρ ξουν ἐν Χρι στῷ οὔ τενά συ στή σουν ἄλ λη Ἐκ κλη σί α

Ἡ πί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας εἶ ναιθε ό πνευ στη καί ἀ δι α πραγ μά τευ -τη Σύμ φω να μέ τήν συγ κε κρι μέ -νη πί στη της πολ λές ἤ δι η ρη μέ -νες Ἐκ κλη σί ες δέν μπο ροῦν νάὑ πάρ χουν ἐ πει δή ἀ πο τε λεῖ ἀν τί -φα ση ἐν τοῖς ὅ ροις τό μί α καί τόπολ λές ἤ τό μί α καί τό δι η ρη μέ νηΤό δι η ρη μέ νη ἀ ναι ρεῖ στήν πρά- ξη τήν πί στη στήν πραγ μα τι κό τη -τα τῆς Ἐκ κλη σί ας πού μό νο ὡςμί α καί ἀ δι αί ρε τη μπο ρεῖ νά κα τα- νο η θεῖ μέ βά ση τήν ὀρ θό δο ξηαὐ το συ νει δη σί α Ἀ πο τε λεῖ ἄρ νη -ση τῆς πί στε ως τῆς Ἐκ κλη σί αςἄρ νη ση τῆς ταυ τό τη τας καί τῆςαὐ το συ νει δη σί ας της ὅ ταν κά- ποι ος κά νει λό γο ἐν συ νεί δη τα γι -ά δι η ρη μέ νη Ἐκ κλη σί α Ἔτ σι οἱὈρ θό δο ξοι δέν ἔ χουν κα νέ ναψυ χο λο γι κό πρό βλη μα (κόμ πλεξ)ταυ τό τη τας ἐ ξαι τί ας τῆς ἀ πο κο -πῆς ἀ πό τό σῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί αςτῶν Δυ τι κῶν Χρι στι α νῶν Βε βαί -ως πο νοῦν προ σεύ χον ται καί ἐν -δι α φέ ρον ται γι ά τή με τά νοι α καίτήν ἐ πι στρο φή τους

1 Ἀ πο στο λι κή Πί στηἩ ἔν τα ξη καί ἡ πα ρα μο νή στό

μυ στη ρι α κό σῶ μα τοῦ Χρι στοῦτήν Ἐκ κλη σί α δέν εἶ ναι ἀ προ ϋ -πό θε τη Προ ϋ πο θέ τει ὁ πωσ δή πο -τε τήν χω ρίς ὅ ρους ἀ πο δο χή καίὁ μο λο γί α τῆς ἀ πο στο λι κῆς πί στε -ως ὅ πως αὐ τή ἑρ μη νεύ τη κε καίὁ ρι ο θε τή θη κε ἀ πό τίς ἀ πο φά σειςτῶν Οἰ κου με νι κῶν Συ νό δων τῆςἘκ κλη σί ας

Ἔτ σι ὅ ταν κά ποι ος πι στός mdashἀ -νε ξάρ τη τα ἀ πό τή θε σμι κή θέ σηπού ἔ χει στό σῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί -αςmdash ἤ σύ νο λα πι στῶν mdashἀ νε ξαρ -τή τως τοῦ ἀ ριθ μοῦ τουςmdash πα ρα -βι ά σουν ἐκ πε ποι θή σε ως τήν ὁ ρι -ο θε τη μέ νη πί στη τῆς Ἐκ κλη σί αςἀ πο κό πτον ται ἀ πό τό σῶ μα τηςΚαί ἄν εἶ ναι σ᾽ ὁ ποι ο δή πο τε ἱ ε ρα -τι κό ἀ ξί ω μα κα θαι ροῦν ται ἐ νῶ οἱλα ϊ κοί ἀ φο ρί ζον ται ὅ πως προ κύ -πτει ἀ πό τά Πρα κτι κά τῶν Οἰ κου -με νι κῶν Συ νό δων Τοῦ το ση μαί -νει ὅ τι δέν μπο ροῦν στό ἑ ξῆς νάμε τέ χουν καί νά κοι νω νοῦν στάμυ στή ρι α τῆς Ἐκ κλη σί ας

Οἱ Ρω μαι ο κα θο λι κοί ἔ χουν ἐκ -πέ σει ἀ πό τήν Ἐκ κλη σί α ἐ πι σή μωςτόν 11ο αἰ ώ να Τό 1014 εἰ σή γα γανστό Σύμ βο λο τῆς Πί στε ως τήν ἐ -σφαλ μέ νη δογ μα τι κή δι δα σκα λί ατους γι ά τό Ἅ γι ο Πνεῦ μα τό γνω- στό F i l i o q ue Σύμ φω να μέ τή δι δα- σκα λί α αὐ τή τό Ἅ γι ο Πνεῦ μα ὡςθεῖ ο Πρό σω πο ἔ χει τήν ὕ παρ ξήτου ἐκ πο ρευ τῶς καί ἀ πό τόν Πα- τέ ρα καί ἀ πό τόν Υἱ ό Ἡ δογ μα τι -κή δι δα σκα λί α τῶν Ρω μαι ο κα θο λι -κῶν ὅ μως ἀ να τρέ πει τήν ἀ πο στο -λι κή πί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας στόνΤρι α δι κό Θε ό ἀ φοῦ κα τά τόν Εὐ -αγ γε λι στή Ἰ ω άν νη τό Πνεῦ μα τῆςἈ λη θεί ας ldquoπα ρά τοῦ Πα τρός ἐκ -πο ρεύ ε ταιrdquo (1526) Ἄλ λω στε ἡ Γ΄Οἰ κου με νι κή Σύ νο δος δι ά τοῦΠρο έ δρου της Ἁ γί ου Κυ ρίλ λουἈ λε ξαν δρεί ας ἀ να φε ρό με νη στόΣύμ βο λο τῆς Πί στε ως κα θό ρι σεἀ πα γο ρευ τι κά ὅ τι ldquoοὐ δε νί ἐ πι τρέ -πε ται λέ ξιν ἀ μεῖ ψαι τῶν ἐγ κει μέ -νων ἐ κεῖ σε ἤ μί αν γοῦν πα ρα βῆ ναισυλ λα βήνrdquo (σέ κα νέ ναν δέν ἐ πι -τρέ πε ται νά προ σθέ σει ἤ νά ἀ φαι -ρέ σει οὔ τε μί α συλ λα βή ἀ πό αὐ τάπού δι α τυ πώ θη καν στό Σύμ βο λοτῆς Πί στε ως) Ὅ λες οἱ ἑ πό με νεςΟἰ κου με νι κές Σύ νο δοι κα τα κύ ρω -σαν τίς ἀ πο φά σεις τῆς Γ΄ Οἰ κου -με νι κῆς

Εἶ ναι λοι πόν προ φα νές ὅ τι οἱΡω μαι ο κα θο λι κοί mdashκα τ᾽ ἐ πέ κτα σηκαί οἱ Προ τε στάν τες πού υἱ ο θέ -τη σαν τό F i l i o q uendash ἔ χουν ἐκ πέ σειἀ πό τήν ἀ πο στο λι κή πί στη τῆς Ἐκ -κλη σί ας Εἶ ναι γι᾽ αὐ τό πε ριτ τό νάἀ να φέ ρου με ὅ λους τούς με τέ πει -τα νε ω τε ρι σμούς στήν πί στη ἐκμέ ρους τῶν Δυ τι κῶν Χρι στι α νῶν(ὅ πως τό ἀ λά θη το τοῦ πά πα τάμα ρι ο λο γι κά δό γ μα τα τό πρω τεῖ -ο ἡ κτι στή Χά ρη κἄ )

2 Ἀ πο στο λι κή δι α δο χήΜέ τήν ἀ πο στο λι κή πί στη συν-

δέ ε ται ἀ δι αί ρε τα καί ἡ ἀ πο στο λι -κή δι α δο χή Ἡ ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἔ χει οὐ σι α στι κό πε ρι ε χό με -νο μό νο μέ σα στό σῶ μα τῆς Ἐκ -κλη σί ας καί προ ϋ πο θέ τει ὁ πωσ -δή πο τε τήν ἀ πο στο λι κή πί στη

Λέ γον τας ἀ πο στο λι κή δι α δο χήἐν νο οῦ με τήν ἀ δι ά κο πη συ νέ χει -α τῆς ἡ γε σί ας τῆς Ἐκ κλη σί ας ἀ -πό τούς Ἀ πο στό λους Ἡ συ νέ χει -α αὐ τή ἔ χει χα ρι σμα τι κό χα ρα -κτή ρα καί δι α σφα λί ζε ται μέ τήμε τά δο ση τῆς πνευ μα τι κῆς ἐ ξου -σί ας τῶν Ἀ πο στό λων στούς Ἐ πι -σκό πους τῆς Ἐκ κλη σί ας καί δι᾽αὐ τῶν στούς ἱ ε ρεῖς

Ὁ τρό πος με τα δό σε ως τῆςπνευ ματ ι κῆςndashἀ πο στο λι κῆς ἐ ξου -σί ας στούς Ἐ πι σκό πους γί νε ταιμέ τή χει ρο το νί α Ἄν ἑ πο μέ νωςκά ποι ος Ἐ πί σκο πος ἔ χει λά βει μέκα νο νι κό ndash ἐκ κλη σι α στι κό τρό ποτή χει ρο το νί α του καί στή συ νέ -χει α βρε θεῖ ἐ κτός τῆς Ἐκ κλη σί -

ας ἐ ξαι τί ας τῆς ἐ σφαλ μέ νης πί- στε ώς του παύ ει οὐ σι α στι κά νάἔ χει καί τήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χήἀ φοῦ αὐ τή ἔ χει νό η μα μό νο μέ- σα στό μυ στη ρι α κό σῶ μα τοῦΧρι στοῦ τήν Ἐκ κλη σί α

Κα τά συ νέ πει α ἄν κά ποι ος Ἐ πί -σκο πος ἤ καί ὁ λό κλη ρη το πι κήἘκ κλη σί α mdashἀ νε ξαρ τή τως ἀ ριθ -μοῦ με λῶνmdash ἐκ πέ σουν ἀ πό τήνπί στη τῆς Ἐκ κλη σί ας ὅ πως αὐ τήἐκ φρά στη κε ἀ λα θή τως στίς Οἰ -κου με νι κές Συ νό δους παύ ουν νάἔ χουν οἱ ἴ δι οι τήν ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἐ πει δή βρί σκον ται ἤ δη ἐ -κτός τῆς Ἐκ κλη σί ας Καί ἀ φοῦδι α κό πτε ται ἡ ἀ πο στο λι κή δι α δο -χή οὐ σι α στι κά δέν μπο ρεῖ νά γί- νε ται λό γος γι ά κα το χή ἤ γι ά συ ν -έ χει α τῆς ἀ πο στο λι κῆς δι α δο χῆςστούς ἐκ πε σόν τες ἀ πό τήν Ἐκ -κλη σί α

Μέ βά ση τά πα ρα πά νω ὁ ἴ δι οςὁ πά πας ἀλ λά καί τό σύ νο λο τῶνΡω μαι ο κα θο λι κῶν ἐ πι σκό πωνστε ροῦν ται τήν ἀ πο στο λι κή δι α -δο χή ἐ πει δή στε ρη θέν τες τήν ἀ -πο στο λι κή πί στη ξέ πε σαν ἀ πό τήνἘκ κλη σί α Κα τά συ νέ πει α λό γοςγι ά ἀ πο στο λι κή δι αδ ο χή ἐ κτόςτῆς Ἐκ κλη σί ας εἶ ναι λό γος ἀ τε κ -μη ρί ω τος ἐ πι στη μο νι κά εἶ ναι δη- λα δή λό γος ἀ θε ο λό γη τος

3 Ἱερωσύνηκαί τά ἄλλα Μυ στή ρι α

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη στό πλαί σι ο τῆςἘκ κλη σί ας εἶ ναι ἡ ἱ ε ρω σύ νη τοῦἴ δι ου τοῦ Χρι στοῦ ἀ φοῦ ὁ ἴ δι ος ὁΧρι στός τε λεῖ τά μυ στή ρι α τῆςἘκ κλη σί ας Του δι ά τῶν Ἐ πι σκό -πων καί Ἱ ε ρέ ων Του

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη προ ϋ πο θέ τει τήνἀ δι ά κο πη συ νέ χει ά της ἀ πό τούςἈ πο στό λους προ ϋ πο θέ τει δη λα -δή τήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χή Πρω- τί στως ὅ μως ἡ ἱ ε ρω σύ νη προ ϋ πο -θέ τει τόν Θε άν θρω πο Χρι στό ὡς ἱ -ε ρουρ γό στό μυ στη ρι α κό Σῶ μαΤου τήν Ἐκ κλη σί α Σέ τε λευ ταί αἀ νά λυ ση ἡ ἱ ε ρω σύ νη τοῦ Χρι στοῦὑ φί στα ται στήν Ἐκ κλη σί α καί πα- ρέ χε ται ἀ πό τόν ἴ δι ο τόν Χρι στόδι ά τῆς Ἐκ κλη σί ας Του καί γι ά τήνἘκ κλη σί α Του Αὐ το νο μη μέ νη ἱ ε -ρω σύ νη καί αὐ το νο μη μέ να ἀ πότήν Ἐκ κλη σί α μυ στή ρι α δέν μπο- ροῦν νά ὑ πάρ χουν

Ἡ ἱ ε ρω σύ νη ὅ πως ἄλ λω στε καίὅ λα τά μυ στή ρι α ἀ πο τε λεῖ λει- τουρ γι κή φα νέ ρω ση τῆς Ἐκ κλη -σί ας (ἡ Ἐκ κλη σί α ldquoση μαί νε ται ἐντοῖς μυ στη ρί οιςrdquo κατά τόν ἍγιοΝικόλαο Καβάσιλα ) Τοῦ το ση- μαί νει ὅ τι γι ά νά ὑ πάρ χουν μυ- στή ρι α πρέ πει προ η γου μέ νως νάὑ πάρ χει ἡ Ἐκ κλη σί α Τά μυ στή ρι -α εἶ ναι σάν τά κλα δι ά ἑ νός δέν- δρου Ζων τα νά κλα δι ά πού ἀν -θοῦν καί καρ πο φο ροῦν μπο ροῦννά ὑ πάρ χουν μό νον ὅ ταν αὐ τάεἶ ναι ὀρ γα νι κή προ έ κτα ση τοῦδέν δρου ὅ ταν δη λα δή εἶ ναι ὀν -το λο γι κά συν δε μέ να μέ τόν κορ- μό τοῦ δέν δρου

Εἶ ναι θε ο λο γι κά ἀ κα τα νό η το νάὑ πο στη ρί ζε ται ὅ τι οἱ ἑ τε ρό δο ξοιΡω μαι ο κα θο λι κοί ἤ Προ τε στάν -τες ἔ χουν ἔ στω καί ἕ να μυ στή ρι -ο πχ τό βά πτι σμα Τό θε με λι ῶ δεςἐ ρώ τη μα πού πρέ πει νά τί θε ται ἐ -δῶ εἶ ναι Ποι ός ἱ ε ρούρ γη σε τό μυ- στή ρι ο τοῦ Βα πτί σμα τος Ποῦβρῆ κε τήν ἱ ε ρω σύ νη ὁ ἱ ε ρουρ γόςΠοι ός τοῦ ἔ δω σε τήν ἱ ε ρω σύ νη ἀ -φοῦ αὐ τήν τήν πα ρέ χει μό νον ἡἘκ κλη σί α Καί ποῦ βρέ θη κε ἡ Ἐκ -κλη σί α στούς ἑ τε ρο δό ξους ἀ φοῦαὐ τοί λό γῳ τῆς ἐ σφαλ μέ νης δο -γ μα τι κῆς πί στε ώς τους ξέ πε σαν ἀ -πό τήν Ἐκ κλη σί α

4 Ἡ θε ω ρί α τῶν ldquoδύ οπνευ μό νωνrdquo τοῦ Χρι στοῦ

Ἡ θε ω ρί α αὐ τή ἔ χει τήν πα τρό -τη τά της στόν Ρω μαι ο κα θο λι κι -σμό Σύμ φω να μέ τή θε ω ρί α αὐ -τή ὁ Χρι στός ἔ χει ὡς ldquoπνεύ μο -νέςrdquo Του τόν Ρω μαι ο κα θο λι κισμόκαί τήν Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α

Σή με ρα δυ στυ χῶς ἡ θε ω ρί ααὐ τή υἱ ο θε τή θη κε καί ἀ πό πολ- λούς ὀρ θό δο ξους Ἱε ράρ χες καίλα ϊ κούς ἀ κα δη μα ϊ κούς θε ο λό -γους μᾶλ λον ἀ βα σά νι στα Καίτοῦ το γι α τί ἡ θε ω ρί α αὐ τή κρι νό- με νη ἀ πό ὀρ θό δο ξη ἄ πο ψη ὄ χιμό νον ἀ θε ο λό γη τη εἶ ναι ἀλ λάκαί κυ ρι ο λε κτι κά βλά σφη μη

Ἡ Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α δι α φο -ρο ποι εῖ ται ὀν το λο γι κά ἀ πό τό Ρω- μαι ο κα θο λι κι σμό γιά κα θα ράδογ μα τι κούς λό γους Ἔτ σι ἡὈρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί α θε ω ρεῖ ὅ τιμό νον αὐ τή δι α σώ ζει τόν χα ρα -κτή ρα τῆς Ἐκ κλη σί ας ὡς Θε αν -θρω πί νου Σώ μα τος τοῦ Χρι στοῦὉ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμός ἔ χει ἐ δῶκαί χί λι α χρό νι α ἐκ πέ σει ἀ πό τήνἘκ κλη σί α τοῦ Χρι στοῦ

Ἄλ λω στε ἐ πει δή ἡ Ἐκ κλη σί ακα τά τό Σύμ βο λο τῆς Πί στε ως εἶ -ναι ldquoμί αrdquo καί ἑ νι αί α εἶ ναι θε ο λο -γι κά τε λεί ως ἀ κα τα νό η το νά ὑ πο -νο οῦν ται σύμ φω να μέ τήν πα ρα -πά νω θε ω ρί α ἡ Ὀρ θο δο ξί α καί ὁΡω μαι ο κα θο λι κι σμός ὡς οἱ ldquoδύ οπνεύ μο νεςrdquo τοῦ Χρι στοῦ ὡς κά- ποι α ἰ σό τι μα δη λα δή μέ λη τοῦσώ μα τός Του Σέ αὐ τήν τήν πε ρί -πτω ση θά πρέ πει νά θε ω ρή σου με

ὅ τι τά ἄλ λα μέ λη τοῦ σώ μα τοςτοῦ Χρι στοῦ ἤ πα ρα μέ νουν ἀ κά -λυ πτα ἐκ κλη σι ο λο γι κῶς ἤ κα λύ -πτον ται ἐκ κλη σι ο λο γι κά ἀ πό ἄλ -λες ἐ κτός τῶν δύ ο Ἐκ κλη σί εςΚά τι τέ τοι ο ὅ μως θά μᾶς ὁ δη -γοῦ σε εὐ θέ ως στήν υἱ ο θέ τη σητῆς προ τε σταν τι κῆς ἐκ κλη σι ο λο -γι κῆς θε ω ρί ας τῶν κλά δωνrdquo (B r a -n ch t h e o ry) [Λέγοντας θεωρίατῶν κλάδων ἐννοοῦμε τή θεωρίατῶν προτεσταντῶν γιά τήν ταυ-τότητα τῆς Ἐκκλησίας Ἡ ἐκ κλη -σί α κα τά τούς προ τε στάν τες εἶ -ναι ἡ ἀ ό ρα τη κο ινω νί α τῶν ἁ γί ωνΟἱ δι ά φο ρες ἱ στο ρι κέςndashἐμ πει ρι -κές ἐκ κλη σί ες ὅ λων τῶν δογ μά -των ἔ χουν νο μι μό τη τα καί ἰ σό τη -τα ὑ πάρ ξε ως ὡς κλα δι ά τοῦ ἑ νόςδέν δρου τῆς ἀ ό ρα της ἐκ κλη σί αςἩ ἀ ό ρα τη ἐκ κλη σί α εἶ ναι ἡ κα- θαυ τό ἐκ κλη σί α ἡ ὁ ποί α καί ὁ μο -λο γεῖ ται στό Σύμ βο λο τῆς Πί στε -ως Κα τά συν έ πει α καμ μί α ἐ πι μέ -ρους το πι κή ἐκ κλη σί α ὁ ποι ου δή -πο τε δόγ μα τος δέν ἐν σαρ κώ νειτήν ldquoμί α ἁ γί α κα θο λι κή καί ἀ πο -στο λι κή Ἐκ κλη σί αrdquo Καμ μί α το πι -κή ἐκ κλη σί α δέν μπο ρεῖ νά ἰ σχυ -ρι σθεῖ ὅ τι κα τέ χει τήν πλη ρό τη τατῆς ἀ πο κα λυ φθεί σας ἀ λή θει αςἩ μί α ἐκ κλη σί α τοῦ Χρι στοῦ εἶ ναιτό συ νο λι κό ἄ θροι σμα τῶν ἐ πι μέ -ρους τμη μά των της δη λα δή τῶνκα τά τό πους ἐκ κλη σι ῶν ὅ λωντῶν δογ μά των ὅ σο καί ἄν δι α φέ -ρουν δογ μα τι κά με τα ξύ τους]Πράγ μα τε λεί ως ἀ πα ρά δε κτο ἀ πόὀρ θό δο ξη ἄ πο ψη

Εἶ ναι ὅ μως καί βλά σφη μη ἡ πα- ρα πά νω Ρω μαι ο κα θο λι κῆς προ έ -λευ σης θε ω ρί α πε ρί τῶν ldquoδύ οπνευ μό νωνrdquo τοῦ Χρι στοῦ ὅ ταναὐ τή συμ βαί νει νά υἱ ο θε τεῖ ται ἀ -πό Ὀρ θο δό ξους Καί εἶ ναι κυ ρι ο -λε κτι κά βλά σφη μη ἐ πει δή ἐν τάσ- σει στό ἄ μω μο Σῶ μα τοῦ Χρι στοῦτόν Ρω μαι ο κα θο λι κι σμό ὡς ὀρ γα -νι κό μέ λος Του (ὡς ἕ να ldquoπνεύ μο -νάrdquo Του) τή στιγ μή πού ὁ Ρω μαι -ο κα θο λι κι σμός θε σμι κά πά σχειὀν το λο γι κῶς ὡς πραγ μα τι κό τη ταἐ κτός τοῦ Θε αν θρω πί νου σώ μα -τος τῆς Ἐκ κλη σί ας5 ldquoἈ δελ φές Ἐκ κλη σί εςrdquoἈρ χι κά ὁ ὅ ρος ldquoἀ δελ φές Ἐκ -

κλη σί εςrdquo εἶ ναι ἀ πό ἀ δό κι μος ἕ ωςἀ πα ρά δε κτος Ἀ δό κι μος θε ο λο -γι κά εἶ ναι ὅ ταν χρη σι μο ποι εῖ ταιγι ά νά ἐκ φρά σει τή σχέ ση με τα ξύτῶν το πι κῶν Ὀρ θο δό ξων Ἐκ κλη -σι ῶν Τε λεί ως ἀ πα ρά δε κτος θε ο -λο γι κά εἶ ναι ὁ ὅ ρος ὅ ταν χρη σι -μο ποι εῖ ται γι ά νά προσ δι ο ρί σειτόν ὀν το λο γι κό χα ρα κτή ρα τῆςὈρ θό δο ξης Ἐκ κλη σί ας καί τοῦΡω μαι ο κα θο λι κι σμοῦ

Κα ταρ χήν ὁ ὅ ρος ldquoἀ δελ φέςἘκ κλη σί εςrdquo δέν εἶ ναι βι βλι κά θε- με λι ω μέ νος οὔ τε κἄν νο μι μο ποι -η μέ νος Ὅ ταν ὁ Ἀ πό στο λοςΠαῦ λος ἀ να φέ ρε ται στίς δι ά φο -ρες το πι κές Ἐκ κλη σί ες δέν τίςἀ πο κα λεῖ ldquoἀ δελ φέςrdquo οὔ τε ὑ πο -νο εῖ ὅ τι ὑ πάρ χει κά ποι α Ἐκ κλη σί -α ὡς ldquoμη τέ ραrdquo αὐ τῶν τῶν κα τάτό πους Ἐκ κλη σι ῶν Ἔ χει τή συ-

νεί δη ση ὅ τι ἡ Ἐκ κλη σί α εἶ ναι μί ακαί ὅ τι αὐ τή ἔ χει κα θο λι κό χα ρα -κτή ρα μέ τήν ἔν νοι α τῆς πλη ρό -τη τας τῆς ἀ λη θεί ας καί τῆς ζω ῆςτης κε φα λή τῆς ὁ ποί ας εἶ ναι ὅ -πως μᾶς πλη ρο φο ρεῖ ὁ ἴ δι ος ὁΧρι στός Ἔτ σι ὅ ταν ἀ πευ θύ νε ταισέ κά ποι α το πι κή Ἐκ κλη σί α ἔ χειτή στε ρε ό τυ πη ἔκ φρα ση ldquoτῇ Ἐκ -κλη σί ᾳ τῇ οὔ σῃ ἐν (πχ Κο ρίν -θῳ) rdquo Τοῦ το ση μαί νει ὅ τι ἡ φα νέ -ρω ση τῆς ὅ λης Ἐκ κλη σί ας μπο- ρεῖ νά γί νε ται σέ κά θε τό πο ὅ πουὑ πάρ χει ἡ εὐ χα ρι στι α κή κοι νό τη -τα τῶν πι στῶν ὑ πό τόν Ἐ πί σκο πότης Εἶ ναι βε βαί ως αὐ το νό η το ὅ -τι ἡ ἑ νό τη τα τῶν κα τά τό πουςἘκ κλη σι ῶν αὐ τῶν δι α σφα λί ζε ταιμέ τήν κο ι νω νί α με τα ξύ τουςστήν αὐ τή πί στη ζω ή καί ἐκ κλη -σι α στι κή τά ξη Τήν ἑ νό τη τα τῶντο πι κῶν Ἐκ κλη σι ῶν ἐγ γυ ᾶ ταιστήν πρά ξη ἡ σύ νο δος τῶν Ἐ πι -σκό πων τους

Ἀ πό τά πα ρα πά νω γί νε ται κα τα- νο η τό ὅ τι ἀ φοῦ καί οἱ ὁ μό φρο -νες το πι κές Ἐκ κλη σί ες στό πλαί- σι ο τῆς Ὀρ θο δο ξί ας δέν νο μι μο -ποι οῦν ται θε ο λο γι κά ὅ ταν ὀ νο -μά ζον ται ldquoἀ δελ φέςrdquo πο λύ πε ρισ -σό τε ρο δέν ὑ πάρ χει θε ο λο γι κό ndashἐκ κλη σι ο λο γι κό ὑ πό βα θρο γι άνά ὀ νο μά ζον ται ldquoἀ δελ φές Ἐκ -κλη σί εςrdquo ἡ Ὀρ θό δο ξη Ἐκ κλη σί ακαί ὁ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμός Ἄλ -λω στε ὁ Ρω μαι ο κα θο λι κι σμόςδέν μπο ρεῖ νά ὀ νο μά ζε ται κα τάκυ ρι ο λε ξί α Ἐκ κλη σί α με τά τό1014 ἐ πει δή ἀ πό τό τε ὑ φί σταν ταιπνευ μα τι κῶς γι᾽ αὐ τόν τά ἐ πι τί μι -α τῶν Οἰ κου με νι κῶν Συ νό δων μέσυ νέ πει α τήν ἔκ πτω ση ἀ πό τό Θε- αν θρώ πι νο σῶ μα

Ἐ δῶ πρέ πει νά ση μει ω θεῖ ὅ τι ἡἄρ ση τῶν πα ρα πά νω ἐ πι τι μί ωνδέν μπο ρεῖ νά γί νει ἀ πό κα νέ ναθε σμι κό πρό σω πο τῆς Ἐκ κλη σί -ας ὅ σο ψη λά καί ἄν βρί σκε ταιστήν ἐκ κλη σι α στι κή ἱ ε ραρ χί α πα- ρά μό νον ἀ πό Οἰ κου με νι κή Σύ νο -δο Ἀλ λά καί τοῦ το μπο ρεῖ νά γί- νει μό νο στήν πε ρί πτω ση πού ἀρ -θοῦν προ η γου μέ νως οἱ δογ μα τι -κοί λό γοι στούς ὁ ποί ους οὐ σι α -στι κά ὀ φεί λε ται ἡ ἔκ πτω ση τοῦΡω μαι ο κα θο λι κι σμοῦ ἀ πό τήνἘκ κλη σί α

Εἶ ναι λοι πόν φα νε ρό ὅ τι ἐ πι σή -μως ἀ πό τό 1014 ὁ Ρω μαι ο κα θο -λι κι σμός δέν εἶ ναι Ἐκ κλη σί α Τοῦ -το πρα κτι κῶς ση μαί νει ὅ τι δέν ἔ -χει τήν ὀρ θή ἀ πο στο λι κή πί στη καίτήν ἀ πο στο λι κή δι α δο χή Δέν ἔ χειτήν ἄ κτι στη Χά ρη καί κα τε πέ κτα -ση δέν ἔ χει τά θε ουρ γά μυ στή ρι -α πού κα θι στοῦν τό Θε αν θρώ πι νοσῶ μα τῆς Ἐκ κλη σί ας ldquoκοι νω νί αθε ώ σε ωςrdquo τοῦ ἀν θρώ που Καί ἐ -πει δή ἡ Ἐκ κλη σί α δέν μπο ρεῖ πα- ρά νά εἶ ναι καί νά πα ρα μέ νει ἕ ωςτῆς συν τε λεί ας μί α καί ἀ δι αί ρε τηκά θε χρι στι α νι κή κοι νό τη ταἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας εἶ ναι ἁ πλά αἱ ρε τι κή

ΠΗΓΗ ldquoἘν Συνειδήσειrdquo Ἔκ -τακτη ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς ΜονῆςΜεγάλου ΜετεώρουndashἸούνιος2009raquo

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

τοῦ Φαναρίου εἰς τὸν ἐκτρο-χιασμὸν ἐκ τῶν Ἱερῶν Κανόνωνποὺ διέπουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκ -κλησίαν Αὕτη ἔχει ὡς ἀκολού-θως

laquoὈφειλομένη ἀπάντησιςπρός ldquo θεράποντας

τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστήμηςτῆς Θεολογίαςrdquo

Ἐν μέσῃ Μεγ Τεσσαρακοστῇὅμιλος 28 ἐλλογιμωτάτων κ Κα-θηγητῶν καί Καθηγητριῶν τῆς Θε-ολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτε-λείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονί-κης ἀπευθύνεται ἐναγωνίως εἰςτόν Μακαριώτατον Πρόεδρον καίτά Μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆςἘκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἐκ -φράζει σοβαράς ἀνησυχίας διότιldquoὁρισμένα μέλη της (σσ τά ὁποῖαἐν συνεχείᾳ κατονομάζει καί ἀφο-ροῦν εἴς τε τό πρόσωπον τοῦ ΣεβΜητροπολίτου Πειραιῶς κ Σερα-φείμ καί εἰς τήν ταπεινότητά μου)προβαίνουν σέ πράξεις πού ὑπο-σκάπτουν ὄχι μόνον τήν πορείααὐτῶν τῶν διαλόγων ἀλλά ἀκό-μη καί αὐτήν τήν διορθόδοξο ἑνό-τητα δημιουργώντας προϋποθέ-σεις σχίσματος ἐντός τῆς Ὀρθο-δόξου Ἐκκλησίας Ἡ ἀνησυχίαμας ἑδράζεται στό γεγονός ὅτι ἡἹερά Σύνοδος ἕως στιγμῆς δένἤλεγξε τά μέλη της Ἱεράρχες γιάτήν ἄτοπη καί ἀντισυνοδική συμ-περιφορά τουςrdquo

Καί προϊούσης τῆς ἐπιστολῆςγράφονται τά ἀκόλουθα διά τόνὑποφαινόμενον Ἐπίσκοπον ldquoΣυ ν -ῳδά πρός τόν Μητροπολίτη Πει-ραιῶς καί ὁ συνώνυμός του ΣεβΜητροπολίτης Κυθήρων καταφέ-ρεται ὅπως καί ὁ πρῶτος ἐναντίοντοῦ Πατριαρχείου Σερβίας κατηγο-ρώντας το γιά κακοδικία (χάρινσυμφερόντων ἤ ἀπωλείας τῆς Ὀρ -θοδόξου συνειδήσεως) στήν περί-πτωση τοῦ καθῃρημένου πρώηνΡάσκας μοναχοῦ Ἀρτεμίου τόνὁποῖο μάλιστα ἀμφότεροι οἱ προ-αναφερθέντες ἐπίσκοποι τῆς Ἐκ -κλησίας τῆς Ἑλλάδος χαρακτηρί-ζουν κανονικό Ἐπίσκοπο ὁμολο-γητή καί ἅγιο Τά ἐρωτήματα πούἀναφύονται ἐν προκειμένῳ εἶναιπροφανῆ Ὑφίσταται Μακαριώτα-τε κοινωνία τῶν ὡς ἄνω Μητροπο-λιτῶν τῆς ἑλλαδικῆς διοικήσεως μέἕνα ἐγνωσμένα σχισματικό πρώηνἘπίσκοπο Ἀρνεῖται ἡ Ἱ Σύνοδοςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τήνδικαιοδοσία καί τήν κρίση τῶν συν -οδικῶν ὀργάνων τῆς ἀδελφῆςΑὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας Θεω-ροῦ με κανονικῶς καί ἐκκλησιολο-γικῶς ἀπαράδεκτο Ἐπίσκοποι ἀλ -λοτρίας Αὐτοκεφάλου διοικήσεωςνά συνάπτουν κανονική κοινωνίαμέ σχισματικούς οἱ ὁποῖοι δροῦνεἰς βάρος τῆς τοπικῆς Ὀρ θοδόξουἘκκλησίαςrdquo

Προσβλητικαὶδιὰ Ἐπίσκοπον

Εἰς τά ὡς ἄνω ἀποσπάσματα τῆςἐν θέματι ἐπιστολῆς τῶν ἐλλογι-μωτάτων κ Καθηγητῶν ndashτριῶν τάὁποῖα ἀφοροῦν καί εἰς τό πρόσω-πόν μου ἐγκαλοῦμαι μετά τοῦ ἁγί-ου Πειραιῶς διά δύο τινα˙ α) διάldquoπράξεις πού ὑποσκάπτουν ὄχι μό-νον τήν πορεία αὐτῶν τῶν διαλό-γων ἀλλά ἀκόμη καί αὐτήν τήνδιορθόδοξον ἑνότητα δημιουρ-γώντας προϋποθέσεις σχίσματοςἐντός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςrdquoκαί β) δι᾿ ἀνάμειξιν εἰς κανονικήνὑπόθεσιν τοῦ Ὀρθοδόξου Πατρι -αρχείου Σερβίας καί σύναψιν ldquoκα-νονικῆς κοινωνίας μέ σχισματι-κούςrdquo

Καί ἐπειδή αἱ αἰτιάσεις τῶνἐλλογιμωτάτων κ Καθηγητῶν ndashτριῶν εἶναι προφανῶς βαρεῖαιἐπαχθεῖς καί ἥκιστα τιμητικαί ndash λίανπροσβλητικαί δι᾽ Ὀρθόδοξον Ἐπί-σκοπον θεωρῶ ὡς ἐπιτακτικήν τήνὑποχρέωσίν μου νά παράσχω τάςὀφειλομένας καί ἐπιβαλλομέναςἐξηγήσεις διότι τοιουτοτρόπωςἀδίκως διασύρεται ἡ ἐπισκοπική τι-μή καί ἰδιότης μου

Χωρῶ λοιπόν σύν Θεῷ εἰς τήνἀνασκευήν τῶν ἀνερείστων εἰς βά-ρος μου κατηγοριῶν αἱ ὁποῖαι εἶναιδυνατόν παραμένουσαι ἀναντί-κρουστοι νά ἐπῃρεάσουν καίσκαν δαλίσουν τούς μή εἰδότας τήνἀλήθειαν τοῦ πράγματος Ἄλλω-στε εἶναι γνωστή ἐκ τοῦ ldquoΓεροντι-κοῦrdquo ἡ ἄμεσος ἀντίδρασις τοῦ Μο-ναχοῦ Ὁσίου Ἀγάθωνος ὅταν δο-κιμάζοντες αὐτόν τοῦ ἀπέδωκανσκοπίμως τήν κατηγορίαν τοῦ αἱρε-τικοῦ ἐνῷ προηγουμένως ἐπεδεί-

κνυε ἀδιαφορίαν δι᾽ ἄλλας ἀνυπο-στάτους κατηγορίας (πχ ἀμέλειανἀνηθικότητα βίου κλπ)

Δὲν εἶναι τίμιοικαὶ εἰλικρινεῖς

Ὡς πρός τήν πρώτην κατηγορίανἔχω νά ἀντείπω τά ἑξῆς

1 Οὐδεμία γραπτή ἤ προφορικήμου μαρτυρία ὑφίσταται ἡ ὁποίατάσσεται κατά τῶν διαχριστιανικῶνμετά τῶν ἑτεροδόξων διαλόγωνΒασική μου ὅμως θέσις ὡς καίπαντός ὀρθοδόξου πιστοῦ εἶναιὅτι οἱ ἐν θέματι διάλογοι δέν πρέ-πει νά εἶναι ἀπροϋπόθετοι δηλ χω-ρίς τάς ἀναγκαίας καί ἀπαραιτή-τους θεολογικάς προϋποθέσειςὅπερ συμμερίζεται ἀπολύτως καί ἡἉγία ἡμῶν Ἑλλαδική Ἐκκλησία Οἱδιαχριστιανικοί διάλογοι δέον νάεἶναι τίμιοι εἰλικρινεῖς καί ἀληθινοίΔιό θεωροῦνται ἐπιβεβλημέναι ἡταχεῖα κατάργησις τῆς Οὐνίας ἡἄμεσος ἀνάκλησις τῆς δηλώσεωςτοῦ σημερινοῦ πάπα Βενεδίκτουτοῦ 16ου ὅτι ἡ καθ᾽ ἡμᾶς Ὀρθόδο-ξος Ἐκκλησία τυγχάνει ἐλλειμματι-κή διότι δέν ἀναγνωρίζει τό παπι-κόν πρωτεῖον καί ἡ ἐν καιρῷ ἀναί-ρεσις ὅλων τῶν κακοδοξιῶν αἱρε-τικῶν διδασκαλιῶν καί πεπλανημέ-νων δοξασιῶν τῶν ἑτεροδόξων(πχ θεωρία τῶν κλάδων θεωρίαπερί δύο πνευμόνων θεωρία ὅτιἐκτός Ἐκκλησίας ὑπάρχει Ἐκκλη-σία θεωρία περί διῃρημένηςἘκκλησίας καί τῆς μή ὑπάρξεωςμετά τό σχίσμα τῆς Μιᾶς ἉγίαςΚαθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκ -κλησίας ἀλλ᾽ ἐχούσης ἀνάγκηνldquoσυγκολλήσεωςrdquo τῶν ἀπεσχισθέν-των τμημάτων τῶν ἑτεροδόξωνχριστιανῶν διά νά ἔχωμεν δῆθεντήν Μίαν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν κἄ)

Ὁ κίνδυνος ΣχισμάτωνὍταν ἕνας Ἐπίσκοπος τεταγμέ-

νος ἀπό Θεοῦ ἐπί σκοπόν ἐπιση-μαίνει τήν ὕπαρξιν τῶν ὡς ἄνω θε-ολογικῶν προϋποθέσεων καί τήνἀπάρνησιν τῶν κακοδοξιῶν αἱρε-τικῶν διδασκαλιῶν καί πεπλανημέ-νων δοξασιῶνndash ldquoἑτεροδιδασκα-λιῶνrdquo ὑποσκάπτει τήν πορείαν τῶνδιαχριστιανικῶν διαλόγων καίldquoαὐτήν τήν διορθόδοξο ἑνότηταδημιουργώντας προϋποθέσεις σχί-σματος ἐντός τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίαςrdquo ἤ καθηκόντως κράζει˙ldquoστῶμεν καλῶς στῶμεν μετά φό-βου πρόσχωμενrdquo Τά σχίσματαπροκαλοῦνται ὄχι ἐκ τῆς ἀκριβοῦςτηρήσεως ἀλλ᾽ ἐκ τῆς ὠμῆς καίἀπροκαλύπτου παραβιάσεως καίκαταπατήσεως τῶν Ἱερῶν Κανό-νων καί

2 Ὡς Συνοδικόν μέλος τῆς τρε-χούσης Συνοδικῆς περιόδου διάτά θέματα αὐτά ἔδωκα ἐξηγήσειςἐνώπιον τῆς ΔΙΣ ἐξ ἀφορμῆς τῆςπρό τοῦ Πάσχα ἀφιχθείσης σχε-τικῆς ἐπιστολῆς τοῦ Παναγ Οἰκου-μενικοῦ Πατριάρχου κ Βαρθολο-μαίου ἡ ὁποία κυρίως ἀφεώρα εἰςτό πρόσωπον τοῦ Σεβ Μητροπολί-του Πειραιῶς κΣεραφείμ τό διηυ-ρημένον Συνοδικόν τό ὁποῖον ἐξε-φώνησε κατά τήν Κυριακήν τῆςὈρθοδοξίας καί τάς ἀντιοικουμε-νιστικάς κινήσεις του

Ὁ Μακ Πρόεδρος καί ὅλοι οἱἅγιοι Συνοδικοί σαφῶς ἐτοποθετή-θημεν ἐπί τῶν θιγομένων θεμάτωντῆς Πατριαρχικῆς ἐπιστολῆς καί τάτηρηθέντα πρακτικά δύνανται νάμαρτυρήσουν περί αὐτοῦ ἀλλά καίαὐτή ἡ Συνοδική ἀπάντησις ἡὁποία διαπέμπεται κατ᾽ αὐτάς εἰςτόν Παναγιώτατον Καί πιστεύω ὅτιἀμφότερα ταῦτα θά ἀπαμβλύνουντήν ἀνησυχίαν τῶν ἐλλογιμωτάτωνκ Καθηγητῶν ndashτριῶν ἐκ τοῦ ὅτι μέ-χρι πρότινος ldquoἡ Ἱερά Σύνοδος δένἤλεγξε τά μέλη της Ἱεράρχες γιάτήν ἄτοπη καί ἀντισυνοδική συμπε-ριφορά τουςrdquo

Διὰ τὸν Σεβ Ράσκαςκαὶ Πρεζρένης κ Ἀρτέμιον

Καί ὡς πρός τήν δευτέραν κατη-γορίαν ἔχω νά δώσω τάς ἀκολού-θους ἐξηγήσεις

Δέν κατεφέρθην οὔτε κατηγό-ρησα διά κακοδικίαν τό Πατριαρ-χεῖον Σερβίας ἀλλ᾽ ἐπεσήμανα τήνἔλλειψιν κανονικῆς δίκης εἰς τήνπερίπτωσιν τοῦ καθαιρεθέντοςἘπισκόπου Ράσκας καί ΠριζρένηςἈρτεμίου

Ἀντιγράφω εἰς ἐπίρρωσιν τῶνλεγομένων ἀπόσπασμα τῆς ὑπʼἀριθ2814-1-2011 ἐπιστολῆς μουπρός τόν Μακαριώτατον Πατριάρ-χην Σερβίας κ Εἰρηναῖον Πρό-εδρον τῆς Πατριαρχικῆς Ἱ Συνό-δου

ldquoἘν συνοχῇ καρδίας καί μετά βα-

θυτάτου σεβασμοῦ προάγομαι ὡςὁ ἐλαχιστότερος τῶν ὈρθοδόξωνἘπισκόπων διά τῆς Ἱερᾶς ἡμῶνΣυνόδου νά ὑποβάλω πρός Ὑμᾶςκαί τήν περί Ὑμᾶς Ἱεράν Πατριαρ-χικήν Σύνοδον τήν ἀκόλουθονθερμοτάτην ἔκκλησιν μηδόλωςπροτιθέμενος νά ὑπεισέλθω εἰς τάinterna corporis οὐδέ νά ἀναμειχθῶεἰς τά ἐσωτερικά τῆς καθ᾽ ἡμᾶςἉγιωτάτης κατά Σερβίαν Ἐκκλη-σίας Ἁπλῶς καί μόνον ἀναφερό-μενος εἰς τήν πρόσφατον ἔκπτωσινἐκ τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Θρόνου τῆςἹερᾶς Ἐπισκοπῆς Ράσκας καί Πριζ-ρένης τοῦ Πανιερωτάτου Ἐπισκό-που κ Ἀρτεμίου καί τήν ἐν συνε-χείᾳ καθαίρεσιν αὐτοῦ ἀπό τοῦἈρχιερατικοῦ ἀξιώματος καί ἐξα-γορευόμενος ταπεινῶς τήν βα-θεῖαν λύπην καί ὀδύνην τῆς καρ-δίας μου διά τά γενόμενα δίχα τῆςὑπό τῶν Θείων καί Ἱερῶν Κανόνωντῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶνἘκκλησίας προβλεπομένης κανο-νικῆς διαδικασίας (ἀπαγγελία κα-νονικοῦ παραπτώματος ἀνακριτι-κή διαδικασία παροχή ἐξηγήσεωνεἰσαγωγή εἰς δίκην κανονική δίκηἀπολογία καί καταδίκη ἐρειδομένηεἰς τήν παράβασιν συγκεκριμένωνἹερῶν Κανόνων ἤ πολιτειακῶν νό-μων) παρακαλῶ καί ἱκετεύω τήνΜακαριότητα καί τήν Σεβασμιότη-τα ἤ Πανιερότητα Ὑμῶν ὅπωςἐκθέμενοι φιλανθρωποτέρανψῆφον κατά τούς Ἱερούς Κανό-νας εὐαρεστηθῆτε καί στέρξητεεἰς ἀναψηλάφησιν τῆς ὑποθέσεωςτοῦ καθαιρεθέντος Ἱεράρχου προ-κειμένου ὅπως τηρηθῇ ἡ κατά τάὡς ἄνω ὁριζομένη ἱεροκανονικήδιαδικασία ἥτις καί ἐναρμονίζεταιεἰς τήν ἀπʼ αἰώνων ἁγίαν ἡμῶνὈρθόδοξον ΠαράδοσινΜακαριώτατε Ἅγιοι Συνοδικοί

Δέν θεωρῶ ἐμαυτόν ἁρμόδιοννά ὑποδείξῃ εἰς Ὑμᾶς τάς σχετικάςἐπιταγάς τοῦ Εὐαγγελικοῦ Νόμουκαί τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς κατ᾽Ἀνατολάς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκ -κλησίας εἰς ἥν ἀπό κοινοῦ ἀνήκο-μεν Δέν ἐπιτρέπω εἰς τόν ἑαυτόνμου νά κρίνῃ ἤ ἐπικρίνῃ τά πρό καίἄχρι τῆς γενομένης καταδίκης τοῦεἰς ὅν ἐπεβλήθη ἡ ἐσχάτη τῶνποινῶν Ἀδελφοῦ μας ἈρτεμίουΕἶναι σοβαρότατα θέματα ἀφο -ρῶντα εἰς τήν εὐθύνην καί τήνθείῳ δικαίῳ ὀρθήν ἀντιμετώπισιντῆς καθ᾽ Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης Αὐτοκε-φάλου Σερβικῆς Ἐκκλησίας Δένδύναμαι ὅμως ὡς Ἐπίσκοπος μέντῆς μικροτέρας ΜητροπολιτικῆςἘπαρχίας ἀλλ᾽ ἐν ταὐτῷ καί τῆςκαθόλου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςνά μή ἐπισημάνω εὐλαβῶς τήνπροδήλως ζημιογόνον ὑπέρβασιντῶν σχετικῶν ἱεροκανονικῶν δια-τάξεων καί τῆς κανονικῆς τάξεωςοὐδέ νά ἀποκρύψω τό ἀποκυηθένσυνειδησιακόν μου πρόβλημα ἐκτῶν συμβεβηκότων τῷ οὕτω πωςκαταδικασθέντι συνεπισκόπῳ μουμεθ᾽ οὗ δέν προϋπῆρξε ἤ ὑπάρχειγνωριμία τις ἤ ἐπικοινωνία καί ἐπα-φή Δέν μοῦ εἶναι δυνατόν προσέ-τι νά ἀποσιωπήσω τήν προαίσθη-σιν τοῦ φόβου προκλήσεως ἑνόςνέου σχίσματος εἰς τούς κόλπουςτῆς Ἁγιωτάτης Ὑμῶν Ἐκκλησίαςτό ὁποῖον κατά τόν Ἱερόν Χρυσό-στομον οὐδέ αἷμα μαρτυρίου δύ-ναται νά ἀποπλύνῃ˙ γίνεται εὐκό-λως καί ἀπογίνεται οὐ ῥαδίως Καίτέλος δέν δύναμαι νά παραβλέψωκαί νά μή ἐπισημάνω προσηκόντωςτά ὀλέθρια ἀποτελέσματα καί τάἀνεπούλωτα εἰσέτι τραύματα τάπροελθόντα ἐκ τῆς ἐπιβολῆς ἀντι-κανονικῶν νόμων τῆς περιόδουτοῦ ὁλοκληρωτικοῦ ndash δικτατορι-κοῦ καθεστῶτος (1967ndash1974) εἰςτήν Ἑλλαδικήν ἡμῶν Ἐκκλησίανὡς ἦσαν ὁ ΑΝ 2141968 καί αἱ Συν-τακτικαί πράξεις 3 καί 71974 ἐξ ὧνἐπί 40ετίαν περίπου δέν ἔπαυσε νάταλανίζεται καί σήμερον ἡ Ἐκκλη-σία τῆς χώρας μαςrdquo

Τὸ αἴτημά τουδιὰ κανονικὴν δίκην

Βαθυσεβάστως ὑπέβαλα ὡς δια-πιστώνει πᾶς τις θερμοτάτηνἔκκλησιν ὅπως ἡ Ἱερά ΠατριαρχικήΣύνοδος ldquoἐκθεμένη φιλανθρωπο-τέραν ψῆφονrdquo εὐαρεστηθῇ καίστέρξῃ εἰς ἀναψηλάφησιν τῆς ἐνθέματι ὑποθέσεως Αὐτό δέν συν -ιστᾶ καταφοράν ἤ ἀπαγγελίαν κα-τηγορίας διά κακοδικίαν Τό ταπει-νόν αἴτημά μου ἦτο νά ὑπάρξῃ κα-νονική δίκη μεθʼ ὅλων τῶν προϋπο-θέσεων τάς ὁποίας ὁρίζει τό κοινόνδιʼ ἅπαντας τούς Ὀρθοδόξους Κα-νονικόν Δίκαιον καί οὐδέν πλέον

Ὅταν δέ ἡ μετά διακρίσεως γε-νομένη παρέμβασίς μου αὐτή πα-ρεθεωρήθη δέν ἠκολούθησε ldquoἄτο-πη καί ἀντισυνοδική συμπεριφοράμουrdquo Κατέθεσα ἁρμοδίως τόν ἐπι-σκοπικόν μου λογισμόν καί ἡ οἰκείαΠατριαρχική Σύνοδος ἐπωμίσθη ἐξὁλοκλήρου τήν εὐθύνην αὐτῆςΔέν ἐκάλεσα εἰς τήν Ἐπαρχίαν μουτόν διά τῆς ἐσχάτης τῶν ποινῶνἀποβληθέντα ἐκ τῆς Ἱερᾶς Συνό-δου ἄνευ τῆς κανονικῆς διαδικα-σίας Ἐπίσκοπον οὔτε συμμετεῖχαπαρ᾽ ὅτι ἐκλήθην εἰς γενομέναςἐντός τοῦ Ἑλλαδικοῦ χώρου συνά-ξεις παρόντος ἐκείνου διά νά μήθεωρηθῇ τοῦτο σύμπηξις παρασυν -αγωγῆς

Οἱ δώδεκα τῆς ἙλλάδοςὉ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστο-

μος ὁ μέγας ἠδικημένος Ἅγιοςτῆς Ἐκκλησίας μας ὁ ἀδίκως κα-θαιρεθείς ὑπό ληστρικῆς συνόδουκαί ἀκολουθήσας ldquoὡς πρόβατον ἐπίσφαγήνrdquo τόν δρόμον τῆς ἐξορίαςἐρωτηθείς ὑπό Ἐπισκόπων ndash πνευ-ματικῶν του τέκνων διά τήν στά-σιν τήν ὁποίαν ἔπρεπε νά τηρή-σουν μετά τήν ἄδικον καί ἀντικα-νονικήν του καθαίρεσιν ἀπήντησεἐμπνευσμένως θά κοινωνήσετεμετά τοῦ διαδόχου μου πρός ἀπο-φυγήν σχίσματος ἀλλά δέν θάὑπογράψετε τήν καταδίκην μουδιότι εἶναι ἄδικος Αὐτήν τήν τακτι-κήν ἀκολουθῶν ἔχω μέν τήν πε-ποίθησίν μου ὅπως πᾶς τις εὐσυ-νείδητος καί ἀκριβοδίκαιος δικα-

στής ἀποκτᾷ εἰς ἑκάστην περίπτω-σιν τήν δικανικήν του πεποίθησινπερί τῶν γενομένων ἀντικανο-νικῶν πράξεων ἀλλ᾽ αἱ εὐθύναιἀνήκουν εἰς τήν ἁρμοδίαν Ἐκκλη-σιαστικήν Ἀρχήν Εἰς παρομοίανπερίπτωσιν καθ᾽ ἥν 12 Μητρο-πολῖται τῆς Ἑλλαδικῆς ἡμῶνἘκκλησίας ἀπεμακρύνθησαν δυ-νάμει τῶν ὑπ᾽ ἀριθ 3 καί 7 συντα-κτικῶν πράξεων τοῦ δικτατορικοῦκαθεστῶτος ἐν ἔτει 1974 ἄνευ κα-τηγορίας κανονικῆς δίκης καί ἀπο-λογίας ὡς προελέχθη ἐκ τῆς δια-ποιμάνσεως τῶν Ἱερῶν Μητροπό-λεων αὐτῶν ὁ ἐπιφανής Κανονο-λόγος ἀείμνηστος Ἀρχιμανδρίτηςπ Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος(πνευματικός πατήρ τοῦ ἀειμνή-στου Καθηγητοῦ τοῦ ΚανονικοῦΔικαίου Κωνσταντίνου Μουρατί-δου ὁ ὁποῖος ἀνεγνώριζε τήν ἀξίαντου ὡς σπουδαίου Κανονολόγουπαρ᾽ ὅτι δέν εἶχε τήν ἰδιότητα τοῦΠανεπιστημιακοῦ Διδασκάλου)ἐγνωμοδότησε ὅτι διά τόν ὡς ἄνωλόγον οἱ ἐν θέματι Μητροπολῖταιπαρά τά ἀντικανονικῶς γενόμεναοὐδέποτε ἀπεστερήθησαν τῆς ἰδιό-τητος τοῦ Κανονικοῦ Μητροπολί-του

Εἰς τὴν Οἰκουμενικὴνἢ Πανορθόδοξον ΣύνοδονΣυνελόντ᾽ εἰπεῖν ταπεινῶς φρο -

νῶ ὅτι ὁ Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοποςπέρα τῆς ὑπαγωγῆς αὐτοῦ εἰς τήνοἰκείαν Ἱεράν Σύνοδον ἡ ὁποίαεἶναι δι᾽ αὐτόν ἡ Ἀνωτάτη Ἐκκλη-σιαστική Ἀρχή ἀνήκει ἐν ταὐτῷκαί εἰς τήν καθόλου Μίαν ἉγίανΚαθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκ -κλησίαν καί ἔχει λόγον διά τά θεο-λογικά δογματικά καί ἐκκλησιολο-γικά θέματα τά ἀφορῶντα εἰςΑὐτήν Δι᾿ αὐτόν τόν λόγον εἰς τήνὀψέποτε συγκληθησομένην Οἰ -κουμενικήν ἤ Πανορθόδοξον Σύν -οδον συμμετέχει ἀπαραιτήτως ὡςδιαποιμαίνων Ὀρθόδοξον ποί-μνιον Ἡ ἀναφορά του εἰς τά θέ-ματα αὐτά δέν θεωρεῖται παρέμ-βασις εἰς τά ἐσωτερικά ἄλληςὉμοδόξου Ἐκ κλησίας (μετά τῆςὁποίας ὅμως καί μεθ᾽ ὅλων τῶνκατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλη-σιῶν κοινόν εἶναι τό Ἱερόν Εὐαγ-γέλιον κοινή ἡ θεολογική καί ἐκ -κλησιαστική παράδοσις κοινόν τόἹερόν Πηδάλιον τῶν Θείων καίἹερῶν Κανόνων κοινή ἡ δογματι-κή διδασκαλία κοινή ἡ Ἱερά καί ἡΠατερική παράδοσις)

Περὶ τῶν συμπροσευχῶνndash συλλειτουργιῶν

τοῦ Οἰκουμ ΠατριάρχουΤό ὀρθόδοξον πλήρωμα ἀναμέ-

νει ἀπό τούς σεβαστούς Πανεπι-στημιακούς διδασκάλους τήν ἐπι-βαλλομένην εὐαισθησίαν εἰς τά κα-νονικά ndash ἐκκλησιολογικά καί δογ-ματικά θέματα τά ὁποῖα ἀναφύον-ται ὅπως τά ζητήματα τῆς ldquoμετα-πατερικῆςrdquo καλουμένης θεολογίαςτῆς μετανεωτερικότητας τῆς συμ-μετοχῆς ἐν ὥρᾳ Θείας Λατρείαςἑτεροδόξων (Ρωμαιοκαθολικοῦ καίἈρμενίου κληρικοῦ ἐνδεδυμένωντά ἱερατικά των ἄμφια καί διερχο-μένων διά τῆς Ὡραίας Πύλης τοῦἐν Φαναρίῳ Πατριαρχικοῦ Ἱ Ναοῦκατά τόν Μέγαν ΠατριαρχικόνἙσπερινόν τῆς Ἀγάπης Πάσχα2012 καί ἀναγνωσάντων τό ἹερόνΕὐαγγέλιον εἰς τήν γλῶσσαν των)ἀκοινωνήτων ὄντων κατά τήνἠπιωτέραν ἔκφρασιν τοῦ 10ου Ἀπο-στολικοῦ Κανόνος τῆς συμμε-τοχῆς Ὀρθοδόξων Προκαθημένωνκατά τήν ldquoΠαγκόσμια Ἡμέρα προσ -ευχῆς τῶν Θρησκειῶν γιά τήν εἰρή-νηrdquo παρόντος τοῦ Πάπα καί τῶνἀρχηγῶν ὅλων τῶν θρησκειῶν (καίἐκπροσώπων θρησκειῶν βουντοῦδηλ μαγείας) ὅλων αὐτῶν ὡςldquoΠροσκυνητῶν τῆς ἀληθείας καίτῆς εἰρήνηςrdquo κρατούντων ὅλωνἀπό μίαν ἀναμμένην κανδήλαν εἰςἈσίζην τῆς Ἰταλίας (Ὀκτώβριος2011) κλπ κλπ

Θεάρεστον θά ἦτο πάντως νάμή παρέχῃ κανείς πράγματα εἰςτούς Ὀρθοδόξους Ἐπισκόπουςλοιπούς Κληρικούς Μοναχούς καίλαϊκούς οἱ ὁποῖοι χωρίς καμμίασκοπιμότητα ἀλλ᾿ ὡς κατενώπιονΘεοῦ ἐν καθαρᾷ συνειδήσει ἀγω-νίζονται ὑπέρ τῆς διαφυλάξεως ὡςκόρην ὀφθαλμοῦ τῆς ἀμωμήτουὈρθοδόξου πίστεως καί παραδό-σεως παρά τάς τυχόν ἀνθρωπίναςἐλλείψεις καί ἀδυναμίας πούἔχουν καί ἐκεῖνοι Οἱ καιροί τούςὁποίους διερχόμεθα εἶναι λίαν χα-λεποί καί ἀποκαλυπτικοί Πρόσχω-μεν

Τούς Ἐλλογιμωτάτους κ Εὐαγ-γελίαν Ἀμοιρίδου Ἐπίκουρον Κα-θηγήτριαν Χρῆστον ἈραμπατζῆνἘπίκουρον Καθηγητήν Χαράλαμ-πον Ἀτματζίδην Ἐπίκουρον Καθη-γητήν Διονύσιον Βαλαῆν Ἐπίκου-ρον Καθηγητήν Πέτρον Βασιλει-άδην Καθηγητήν Μόσχον Γκουτζι-ούδην Λέκτορα Ἠλίαν Εὐ αγ γέλουἘπίκουρον Καθηγητήν Ἀγ γελικήνΖιάκα Ἐπίκουρον ΚαθηγήτριανΦώτιον Ἰωαννίδην Ἀνα πληρωτήνΚαθηγητήν Δημήτριον ΚαϊμάκηνΚαθηγητήν Ἰω άννην Καραβιδό-πουλον Ὁμότιμον ΚαθηγητήνἌνναν Κόλτσιου ndash Νικήτα Ἀνα-πληρώτριαν Καθηγήτριαν Δήμη-τραν Κούκουρα ΚαθηγήτριανἈντωνίαν Κυριατζῆ Λέκτορα Μιλ-τιάδην Κωνσταντίνου ΚαθηγητήνΝικόλαον Μαγγιῶρον ἘπίκουρονΚαθηγητήν Γεώργιον ΜαρτζέλονΚαθηγητήν Βασιλικήν Μητροπού-λου Ἐπίκουρον Καθηγήτριαν Ἰω -άννην Μούρτζιον ἈναπληρωτήνΚαθηγητήν Παναγιώτην Παχῆν Κα-θηγητήν Ἰωάννην Πέτρου Καθη-γητήν Παναγιώτην Σκαλτσῆν Ἀνα-πληρωτήν Καθηγητήν π Ἰω άννηνΣκιαδαρέσην Ἐπί κουρον Καθηγη-τήν Χρυσόστομον Σταμούλην Κα-θηγητήν Χρῆστον ΤσιρώνηνἘπίκουρον Καθηγητήν ΣτυλιανόνΤσομπανίδην Ἐπίκουρον Καθηγη-τήν Παναγιώτην Ὑ φαν τῆν Ἐπίκου-ρον Καθηγητήν Γλυκερίαν Χατζού-λη Ἐπίκουρον Καθηγήτριανraquo

ΣΕΒ ΚΥΘΗΡΩΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙΟΡΟΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΕΝ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝhellipαὐτῆς μέσα εἰς ἕνα ὁλόκληρον κόσμον πλάνης προσφορά εἰς τήνἐπίλυσιν τῶν συγχρόνων προβλημάτων καί διά τήν ἀνανέωσιν τῆςἘκκλησίας εἶναι τό νά ζῶμεν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ νά ζῶμεν ἐν τῷ Χριστῷldquoἐρριζωμένοι καί ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καί βεβαιούμενοι ἐν τῇπίστει καθώς ἐδιδάχθημενrdquo (Κολ β´ 7) Δι᾽ ἡμᾶς πρό πάντων ἰσχύουνοἱ λόγοι τοῦ ἁγίου Βασιλείου ldquoδεῖ γάρ ἡμᾶς βαπτίζεσθαι μέν ὡς πα-ρελάβομεν πιστεύειν δέ ὡς βαπτιζόμεθα δοξάζειν δέ ὡς πεπιστεύ-καμενrdquo Καί συμπληρώνωmiddot νά διδάξωμεν καί τούς ἄλλους ὅπως ἡμεῖςἐμάθομεν

Τό νά ἀποσιωπᾷ τις τήν ἀλήθειαν μέ τάς συναισθηματικάς προφά-σεις περί τοῦ laquoπνεύματος τῆς ἐποχῆςraquo ἤ περί laquoπνεύματος τοῦ οἰκου-μενισμοῦraquo τό ὁποῖον ἐπικρατεῖ εἰς τόν κόσμον ἤ περί τοῦ laquoδιαλόγουτῆς ἀγάπηςraquo ὁ ὁποῖος δῆθεν θερμαίνει τάς καρδίας τῶν συγχρόνωνμας ἔναντι τοῦ μέχρι τοῦδε αἰωνίου μίσους ἤ μέ ἄλλας παρομοίαςὑποκριτικάς προφάσεις δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά προδοσία τῆς ἀλη-θείας προδοσία τῆς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας προδοσία δηλαδήαὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ Εἰς τήν Παράδοσιν ἀνήκει ἐάν θέλετε καί ἡlaquoσκληρή γλῶσσαraquo καί τό laquoμῖσοςraquo ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν καί τῶν ἀπί-στων ἐάν τις ἀποτολμᾷ νά ὀνομάσῃ οὕτως τόν ζῆλον τῶν πατέρωνδιά τήν ἀλήθειαν καί νά θεωρῇ τόν ἑαυτόν του ὡς ἔχοντα μεγαλυτέ-ραν ἀγάπην ἀπό τούς ἁγίους τοῦ Θεοῦ ldquoἘγώ λοιπόν ὁρίζω ὡς μισαν-θρωπίαν καί χωρισμόν ἀπό τήν θείαν ἀγάπηνrdquo λέγει ὁ ἅγιος Μάξιμοςldquoτήν προσπάθειαν νά ἐνισχύῃ τις τήν πλάνην ἐκείνων οἱ ὁποῖοι εὑρί-σκονται εἰς αὐτήν ὥστε νά γίνηται μεγαλυτέρα ἡ καταστροφή τουςrdquoἈκριβῶς τοῦτο τό ὁποῖον ὁ ἅγιος ὀνομάζει μισανθρωπίαν πράττουνσήμερον καί μάλιστα εἰς τό ὄνομα τῆς ἀγάπης πολλά τέκνα τῆςἘκκλησίας ἐπηρεασμένα ὑπό τοῦ ψευδοοικουμενισμοῦ Τούτους θάἔπρεπε νά ἐρωτήσῃ τις μέ τούς λόγους τοῦ Χομιακώβ laquoἐπιτρέπεταιεἰς ἡμᾶς τούς υἱούς τῆς Ἐκκλησίας οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦμεν εἰς τό ὄνο-μά της νά μή ὁμιλοῦμεν τήν γλῶσσαν αὐτῆς Ἠμποροῦμεν ἡμεῖς νάἐξαναγκάσωμεν τήν Ἐκκλησίαν νά ὁμιλῇ τήν λεπτήν τρόπον τιναγλυκεῖαν φωνήνhellip Διά νά ὁμιλῇ μέ τούς ἀνθρώπους διά νά τούς κα-τευθύνη καί διορθώνῃ ἡ ἀλήθεια δέν ἔχει ἀνάγκη νά ἐπικαλῆται τα-πεινωτικά τήν συνεργασίαν τῆς πλάνηςraquo

Εἶναι γεγονός ὅτι σήμερον ὑπάρχει μία κρίσις εἰς τόν κόσμονmiddot ὑπάρ-χει καί μεταξύ ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων Ἡ κρίσις αὕτη ὅμως δέν λύεταιμέ τήν ἀλλαγήν μερικῶν μορφῶν ἐκφράσεων ἔστω καί θεσμῶν καίμέ τήν ἀντικατάστασίν των μέ ἄλλας laquoπιό κατανοητάς διά τόν σημε-ρινόν ἄνθρωπονraquo Αἱ ρίζαι τῆς κρίσεως αὐτῆς εἶναι πολύ βαθύτεραικαί εὑρίσκονται εἰς τήν ὁλοκληρωτικήν στάσιν ἡμῶν τῶν μελῶν τῆςἘκκλησίας καί ἐν τελευταίᾳ ἀναλύσει ἔναντι τῆς σωτηρίας ἡμῶν καίτῶν περί ἡμᾶς Σήμερον ἕν εἶναι ἀναγκαῖον καί σωτήριονmiddot νά ὁμολο-γήσωμεν μέ εἰλικρίνειαν διά τοῦ στόματος τοῦ ἁγίου Μαξίμου ldquoοὐαίἡμῖν τοῖς ἀθλίοις ὅτι κατελίπομεν τήν ὁδόν τῶν ἁγίων πατέρων καίδιά τοῦτο ἔρημοί ἐσμεν παντός ἔργου πνευματικοῦrdquo Καί ὄχι μόνοννά ὁμολογήσωμεν τοῦτο ἀλλά καί νά διορθωθῶμεν καί νά ἐπιστρέ-ψωμεν εἰς τήν ὁδόν τῶν ἁγίων πατέρων εἰς ὅλους τούς τομεῖς τῆςἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καί διακονίας Τοῦτο θά εἶναι ἡ μεγαλυτέραπροσφορά ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων πρός τόν σύγχρονον κόσμον διάτῆς ὁποίας θά λυθοῦν πολλά προβλήματα διότι τοῦτο θά εἶναι γνησίαμαρτύρια τῆς ἀληθείας τῆς ὁποίας ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀνάγκην καί σή-μερον ὅπως καί πάντοτε

Ἐάν πάλι κατέχεταί τις ὑπό τοῦ πνεύματος ἀνανεώσεως καίἀλλαγῶν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἄς κάμνῃ τοῦτο συμφώνως μέ τήν συνεί-δησίν του μή λησμονῶν ὅτι ἐάν δέν διατυπώσῃ τήν πίστιν κατά τήνΠαράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας ὑπόκειται εἰς τήν φοβεράν ἀπειλήν τοῦἈποστόλου ἀπό τήν ὁποίαν δέν ἐξαιρεῖ οὔτε τόν ἑαυτόν του οὔτετούς ἀγγέλους ldquoἘάν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζεται ὑμῖνπαρ᾽ ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν ἀνάθεμα ἔστωrdquo (Γαλ α´ 8)

Λοιπόν ἡ Ἐκκλησία ζῇ καί ἐάν παραστῇ ἀνάγκη αὕτη δύναται ὁδη-γουμένη ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά ἐκφράσῃ τήν ζωήν της καί μέἄλλας μορφάς πάντοτε ὅμως ὀργανικῶς συνδεδεμένας μέ τήναἰώνιον Παράδοσίν της Τοῦτο μαρτυρεῖται ἀπό ὅλην τήν ἱστορίαντης Οὐδεμία ἀλλαγή τήν ὁποίαν ἡ Ἐκκλησία υἱοθέτησε ὡς ἰδικήντης δέν ἐξεκίνησε ἁπλῶς μέ τόν σκοπόν ἀλλαγῆς ἀλλ᾽ ἀντιθέτως ἡἘκκλησία ἀγωνιζομένη διά τήν διαφύλαξιν τῆς Παραδόσεως ἐδημι-ούργησε νέους τρόπους πρός ἔκφρασιν καί διαφύλαξιν αὐτῆς Ὅλαιδέ αἱ ἀλλαγαί εἶχον ἀποκλειστικῶς καί μόνον σωτηριολογικόν χα-ρακτῆρα Ἡ Ἐκκλησία δέν ὁμιλεῖ καί δέν ἀλλάζει ἄνευ μεγάλης ἀνάγ-κηςmiddot ὅταν χρειασθῇ ὅμως προσφέρει τόν λόγον της ὁ ὁποῖος παρα-μένει εἰς κληρονομίαν τῶν ἐρχομένων αἰώνων

Μητροπολίτης Ράσκας καί ΠεζρένηςἈρτέμιος Ραντοσάβλιεβιτςraquo

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

Κλειστὸν καὶ ἀναξιοποίητονΒυζαντινὸν μνημεῖον εἰς τὴν ΚρήτηνἩ ἐφημερίς laquoΔημοκράτης τῶν

Χανίωνraquo εἰς πρόσφατον ἄρθροντης ἀσχολεῖται μὲ τὸ Βυζαντινὸνμνημεῖον τῆς Κρήτης τὸν Ἱ Ναὸντοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ (γνωστὸνκαὶ ὡς laquoΡοτόνταraquo) τῆς Ἐπισκοπῆςτοῦ Δήμου Πλατανιᾶς τὸ ὁποῖονπαραμένει ἀναξιοποίητον Εἰς τὸἄρθρον ἀφοῦ τονίζεται ὅτι τὸ μνη-μεῖον εἶναι κλειστόν ὑπογραμμί-ζονται μεταξὺ ἄλλων τὰ ἑξῆς

laquoΤὸ μνημεῖο ἀποτελεῖται ἀπὸἕνα σύμπλεγμα κτιρίων μὲ κεν-τρικὸ πυρήνα τὸν Βυζαντινὸ κυ-κλοτερῆ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ 6ου μΧαἰώνα

Ὁ Ἱ Ναὸς αὐτὸς τοῦ Ἀρχάγγε-λου Μιχαήλ λόγῳ τῆς κυκλικῆςκάτοψής του ὀνομάστηκε ldquoροτόν-ταrdquo καὶ εἶναι ὁ μοναδικὸς Ἱ Ναὸςτῆς Κρήτης σὲ σχῆμα κυκλικό

Ἐπίσης μαζὶ μὲ τὴ ροτόντα τῆςΘεσσαλονίκης (Ἅγ Γεώργιος)εἶναι οἱ δύο πιὸ καλοδιατηρημένοιἹ Ναοὶ σὲ ρυθμὸ ροτόντας ἀπὸτοὺς συνολικὰ τρεῖς ποὺ ὑπάρ-χουν σὲ ὁλόκληρα τὰ Βαλκάνια (ὁτρίτος εἶναι στὴν πόλη Conjum τῆς

πρώην Γιουγκοσλαβίας)Ἡ ροτόντα τῆς Ἐπισκοπῆς ἀπο-

καταστάθηκε μὲ κονδύλια ἀπὸ τὸΓ΄ ΚΠΣ ἀλλὰ ἐδῶ καὶ δύο χρόνιαεἶναι κλειστὴ καὶ μὴ ἐπισκέψιμηκαθὼς δὲν ἔχει τοποθετηθεῖ φύ-λακας ἀπὸ τὴν ἁρμόδια ἘφορείαΒυζαντινῶν Ἀρχαιοτήτων

Τὰ καλοκαίρια ndashὅπως καταγγέλ-λουν στὸν ldquoΔrdquo οἱ κάτοικοι τῆς πε-ριοχῆςndash καθημερινὰ δεκάδες του-ρίστες φτάνουν στὴν Ἐπισκοπήγιὰ νὰ ἐπισκεφθοῦν τὴ ροτόντακαὶ ἀπογοητεύονται καθὼς βρί-σκουν τὴν πόρτα κλειστή

Παράλληλα οἱ κάτοικοι τῆς Ἐπι-σκοπῆς ζητοῦν ἀπὸ τὴν ἁρμόδιαἘφορεία Βυζαντινῶν Ἀρχαιοτή-των νὰ προχωρήσει ἄμεσα στὴνπρόσληψη φύλακα ὥστε νὰ εἶναιἐπισκέψιμο αὐτὸ τὸ σημαντικὸμνημεῖο

Ἀλληλέγγυοι στὸ αἴτημα τῶνκατοίκων ἐμφανίστηκαν ndashμὲ δη-λώσεις τους στὸν ldquoΔrdquondash τόσο ὁ Μη-τροπολίτης Κισάμου καὶ Σελίνου κἈμφιλόχιος ὅσο καὶ ὁ Ἀντιδήμαρ-χος Πλατανιᾶ Γιάννης Μαλακωνά-κηςraquo

Ἑορτὴ τοῦ ἉγίουἸουστίνου τοῦ Πόποβιτς

Τὴν Κυριακὴ 17 Ἰουνίου ἡ laquoἘκ -κλησιαστικὴ Κοινότητα Ἀστυνο-μικῶνraquo θὰ τιμήσει μὲ πανηγυρικὴθ Λειτουργία στὸν Ἱ Ν Παμ Τα-ξιαρχῶν τῆς ΕΛΑΣ τὴν μνήμη τοῦμεγάλου συγχρόνου Ἁγίου Ἰουστί-νου τοῦ Πόποβιτς τοῦ ὁμολογη-τοῦ

Ὅπως εἶναι γνωστὸ ὁ ἍγιοςἹουστῖνος ὑπῆρξε μεγάλος ὑπέρ-μαχος τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως εἰςτὴν Σερβίαν καὶ γιὰ τὸ λόγο αὐτὸκαταδιώχθηκε ἀπὸ τὸ τότε ἀθεϊ-στικὸ καθεστώς

Ὁ Προϊστάμενοςτῆς Θρησκευτικῆς Ὑπηρεσίας

ἈρχιμανδρίτηςΝεκτάριος Κιοῦλος

Ἀστυν Δντής

Σελὶς 8η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Ὁ Σεβ Μητροπολίτης Πει-ραιῶς κ Σεραφείμ μέ ἐπιστολήντου πρός τόν Πρόεδρον τῆς ἹερᾶςΣυνόδου Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶνκαί τήν Ἱεράν Σύνοδον ἐζήτησενὅπως ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία προσ -φύγη εἰς τήν Δικαιοσύνην διά νάἀποτραπῆ ἡ παρουσίασις βλασ -φήμου ἔργου διά τοῦ ὁποίου κα-θυβρίζεται τό πρόσωπον τοῦ Χρι-στοῦ εἰς τό ὁποῖον ἀποδίδονταιδιαστροφικά πάθη Τό ἔργον θάπαρουσιάζετο εἰς τό θέατρονlaquoἌνεσιςraquo (Κηφισίας 14 Ἀμπελό-κηποι) ἀπό τήν 7ην ἕως καί τήν12ην Ἰουνίου Τό συγκεκριμένονἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλας τάςχριστιανικάς χώρας Ἡ ἐπιστολήτοῦ Σεβ Μητροπολίτου φέρειἡμερομηνίαν τήν 16ην Μαΐου Ἕωςτήν 7ην Ἰουνίου πού ἐκυκλοφόρη-σε τό παρόν φύλλον τοῦ laquoΟΤraquo ἡἹερά Σύνοδος καί ὁ Ἀθηνῶν δένἐδημοσιοποίησαν τάς ἐνεργείαςτων

Ἡ ἐπιστολήΤό πλῆρες κείμενον τῆς ἐπι-

στολῆς τοῦ Σεβ ΜητροπολίτουΠειραιῶς κ Σεραφείμ πρός τήνἹεράν Σύνοδον ἔχει ὡς ἀκολού-θως

laquoΜακαριώτατε Πρόεδρε Σεβα-σμιώτατοι Ἅγιοι Συνοδικοί Σύνε-δροι

Πάνυ εὐλαβῶς καί μετʼ αἰσθη-μάτων βαθυτάτου ἄλγους διά τήνὄχλησιν Ὑμῶν προάγομαι ὅπωςἐνημερώσω τό Ὑμέτερον ΣεπτόνΣῶμα ὅτι ἀναγγέλλεται καί προ-γραμματίζεται ὑπό τοῦ σκηνοθέ-του κ Λαέρτη Βασιλείου καί τῆςθεατρικῆς ὁμάδος Artisan εἰς τόΘέατρον Ἄνεσις Λεωφ Κηφισίας

14 Ἀμπελόκηποι Ἀθηνῶν τήν 7ηνἸουνίου ἐἔ ἡ παρουσίασις τοῦβλασφήμου καί αἰσχίστου ἔργουτοῦ Ἀμερικανοῦ Terrence Mcnallyὑπό τόν τίτλον ldquoCorpus Christirdquo διάτοῦ ὁποίου καθυβρίζεται σκαιῶςτό Πανάγιον Πρόσωπον τοῦ Δομή-τορος τῆς Ἐκκλησίας Κυρίου καίἀποδίδονται εἰς αὐτό διαστροφικάπάθη

Ἡ παρουσίασις ἑνός τοσοῦτοναἰσχίστου καί χυδαίου ἔργου εἰςβάρος τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστε-ως ἀντίκειται εὐθέως εἰς τάς κει-μένας ποινικάς διατάξεις περί κα-κοβούλου καθυβρίσεως τῶν θεί-ων καί ἑπομένως δέον ὅπως νο-μικῶς προσφύγωμεν διά τήν ἀπο-τροπήν τῆς εἰρημένης χυδαίαςπροσβολῆς διά τῶν ἐνδίκων μέ-σων πού προβλέπει τό διακαιϊκόνσύστημα

Ὅθεν εὐσεβάστως παρακαλῶἵνα ἡ Νομική Ὑπηρεσία τῆς Ἱ Συν -όδου προβῆ εἰς ἀμέσους ἐνεργεί-ας λήψεως ἀσφαλιστικῶν μέτρωνκατά τῆς εἰρημένης θεατρικῆςὁμάδος ὅπως ἀποτραπῇ ἡ χυδαίακαθύβρισις τοῦ Παναγίου Θεοῦ

Σημειωτέον ὅτι τό συγκεκριμέ-νον ἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλαςτάς χριστιανικάς χώρας ὅπου ἐπε-χειρήθη ἡ παρουσίασίς του ἕνε-κεν τῆς ἀφορήτου χυδαιότητόςτου καί τό πρόγραμμα τῶν παρα-στάσεων ὡς ἀναφέρεται ἄρχεταιτήν Πέμπτην 7ην Ἰουνίου καί λή-γει τήν Τρίτην 12ην Ἰουνίου ἐἔκαί κατά ταῦτα αἱ νομικαί ἐνέργει-αι δέον νά ἐξελιχθοῦν ἐντός τοῦτρέχοντος μηνός Μαΐου διότιἄλλως ἡ ὅποια κίνησις θά ἀποβῇἀλυσιτελής

Κατασπαζόμενος τάς Ὑμετέραςσεπτάς Δεξιάς διατελῶ

dagger ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜraquo

Θά ἐτόλμα ἔστω καί ἕνας πολιτικόςνά εἴπη ὅσα ὁ Τοῦρκος Πρωθυπουργός

Ἐνῶ οἱ δικοί μας πολιτικοί Ἀρχη-γοί ἀδιαφοροῦν διά τό δημογραφι-κόν πρόβλημα τό ὁποῖον ἔχει ἐξε-λιχθῆ εἰς τό ὑπ᾽ ἀριθμόν ἕνα Ἐθνι-κόν πρόβλημα ὁ Τοῦρκος Πρωθυ-πουργός κ Ἐρντογάν εἰς τήν χώ-ραν τοῦ ὁποίου laquoκαλπάζουνraquo αἱγεννήσεις παρά τήν νομιμοποίησιντῶν ἐκτρώσεων καί εἰς τήν χώραναὐτήν ἐτάχθη ἐναντίον τῶνἐκτρώσεων διότι ὡς ἐδήλωσεν ἡἔκτρωσις εἶναι φόνος Παρομοίανθέσιν εἰς τήν Ἑλλάδα ἔχουν αἱὀργανώσεις αἱ ὁποῖαι ἀγωνίζονταιδιά τό laquoἀγέννητον παιδίraquo ἐνῶ ἡἘκκλησία ἡ ὁποία εἶναι ἐναντίοντῶν ἐκτρώσεων φοβεῖται νά δια-κηρύσση διαρκῶς ὅτι ἡ ἔκτρωσιςεἶναι φόνος Τάς δηλώσεις τοῦ κἘρντογάν ἐδημοσίευσεν ἡ ἐφημε-ρίς laquoἜθνοςonlineraquo καί ἔχουν ὡςἑξῆς

laquoΕἶμαι ἕνας πρωθυπουργὸς ποὺθεωρεῖ τὴν ἄμβλωση ὡς ἕνα φό-

νο ἀνέφερε ὁ Τοῦρκος πρωθυ-πουργός σὲ δηλώσεις του ποὺ με-ταδόθηκαν ἀπὸ τὸ πρακτορεῖοεἰδήσεων Ἀνατολή

Κανεὶς δὲν θὰ πρέπει νὰ ἔχει τὸδικαίωμα νὰ τὸ ἐπιτρέπει Εἴτε σκο-τώνετε τὸ μωρὸ μέσα στὴν κοιλιὰτῆς μητέρας του εἴτε τὸ σκοτώνε-τε μετὰ τὴ γέννησή του δὲν ὑπάρ-χει καμία διαφορά σημείωσε

Στὴν Τουρκία ἡ ἄμβλωση εἶναινόμιμη κατὰ τὶς πρῶτες δέκα ἑβδο-μάδες τῆς κυοφορίας Ἡ συγκατά-θεση τῆς μητέρας εἶναι ἀπαραίτη-τη ἀλλὰ ἂν εἶναι παντρεμένη ἀπαι-τεῖται ἐπίσης καὶ ἡ συγκατάθεσητοῦ πατέραraquo

Ποῖος Ἕλληνας πολιτικός δύνα-ται νά ἐπαναλάβη ὅσα εἶπεν ὁ κἘρντογάν Οὐδείς διότι οἱ περισ-σότεροι θεωροῦνται laquoπροοδευτι-κοίraquo Ἡ προοδευτικότης των τούςὡδήγησεν εἰς τήν νομιμοποίησιντῶν ἐκτρώσεων ἀλλά καί εἰς τήνἀδιαφορίαν των ἔναντι τῆς δολο-φονίας τριακοσίων χιλιάδων καίπλέον ἐτησίως ἀγεννήτων παίδωνἩ Ἑλλάς στερεῖται Ἑλληνοπαίδωνδιότι δέν ὑπάρχει πολιτική στηρί-ξεως τόν μονογονεϊκῶν οἰκογε-νειῶν ἤ τῶν οἰκογενειῶν αἱ ὁποῖαιθέλουν νά ἀποκτήσουν παιδιάἀλλά δέν ἔχουν τήν οἰκονομικήνδυνατότητα Αἱ Ἑλληνίδες καί οἱἝλληνες δολοφονοῦν ὑπό τήνἀνοχήν τῶν κομμάτων καί τοῦΚράτους τριακοσίας χιλιάδαςἀγέννητα παιδιά Ὁ δέ Θεός χαρί-ζει εἰς τήν Ἑλλάδα χιλιάδας νεα-ρούς κυρίως λαθρομετανάσταςΣημεῖα τῶν καιρῶν

Ἐτόνισεν εἰς ὁμιλίαν του ὁ ἀντιοικουμενιστής Πρωτοπρ π Θεόδωρος Ζήσης

ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΗΓΩΝΙΣΘΗΣΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΕΝΩ ΠΟΛΛΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΛΑΛΟΥΝ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἶχε προφητεύσει τήν συμπεριφοράν πολλῶν συγχρόνων ἘπισκόπωνΠολλοί σύγχρονοι Πατέρες τῆς

Ἐκκλησίας μας Πατριάρχαι Ἀρχιε-πίσκοποι Ἐπίσκοποι Κληρικοί καίΘεολόγοι λαλοῦν διεστραμμένα καίἀλλάζουν τήν διδασκαλίαν τοῦΕὐαγγελίου ἐπεσήμανεν ὁ ἀντιοι-κουμενιστής Πρωτοπρεσβύτεροςκαί Ὁμότιμος καθηγητής τῆς Θεολο-γικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης π Θεό-δωρος Ζήσης κατά τήν διάρκειανκηρύγματος τό ὁποῖον ἔκανε κατάτήν Κυριακήν τῶν Ἁγίων Πατέρωντῆς Α´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀπότόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου ἈντωνίουΘεσσαλονίκης Ὁ πατήρ ΘεόδωροςΖήσης ὑπεγράμμισεν ὅτι οἱ Πατέρεςτῆς Ἐκκλησίας διεκρίθησαν διά τούςἀγῶνας των ἐναντίον τῶν αἱρέσεωνκαί ὑπέρ τῆς Ἀληθείας τῆς Ὀρθοδό-ξου Πίστεως ἐνῶ οἱ σύγχρονοι Πα-τέρες ὁμιλοῦν διεστραμμένα (πατε-ρικῶς) φέρων ὡς κραυγαλέον παρά-δειγμα τήν Ἀκαδημίαν ΘεολογικῶνΣπουδῶν Βόλου τῆς Ἱερᾶς Μητρο-

πόλεως Δημητριάδος ἡ ὁποία διδά-σκει τήν laquoμεταπατερικήν θεολο-γίανraquo Συμφώνως πρός τήν ἱστοσελί-δα laquoΘρησκευτικάraquo ὑπό ἡμερομη-νίαν 29ην Μαΐου ἡ ὁποία ἀνήρτησεπερίληψιν τῆς ὁμιλίας τοῦ Πρωτο-πρεσβυτέρου π Θεοδώρου Ζήση

laquoΣτὸ κήρυγμά του στὸν ἱερὸ ναὸἉγίου Ἀντωνίου Θεσσαλονίκηςκατὰ τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πατέ-ρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδουστὶς 2752012 ὁ Πρωτοπρεσβύτε-ρος Θεόδωρος Ζήσης ἑρμηνεύον-τας τὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ἔκα-νε ἀναφορὲς καὶ στὴ σύγχρονηἐκκλησιαστικὴ πραγματικότηταἈνέφερε μεταξὺ ἄλλων ldquoΟἱ Πατέ-ρες διεκρίθησαν γιὰ τοὺς ἀγῶνεςτους ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν ὉἈπόστολος Παῦλος ἐπισημαίνειὅμως ὅτι ῾καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀνα-στήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διε-στραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθη-τάς ὀπίσω αὐτῶν (Πρ 2030) Ξέρε-τε πόσοι κληρικοὶ καὶ πόσοι θεολό-γοι ὑπάρχουν σήμερα οἱ ὁποῖοι λα-

λοῦν διεστραμμένα Καὶ οἱ ὁποῖοιἐμφανίζονται ὡς ὀρθόδοξοι Καὶ οἱὁποῖοι διεκδικοῦν νὰ ἀποκτήσουνὀπαδοὺς καὶ μαθητάς Γιʼ αὐτὸ θὰπρέπει ὁ ποιμένας ὁ ἐπίσκοπος ὁπρεσβύτερος ὁ διάκονος νὰ προσέ-χει ὄχι μόνο τοὺς φανεροὺς αἱρετι-κούς οἱ ὁποῖοι ἔχουν καταδικαστεῖἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ νὰ προσέ-χει καὶ τοὺς κρυφοὺς αἱρετικοὺς οἱὁποῖοι λαλοῦν διεστραμμένα Κι ἂνὑποθέσουμε ὅτι ὁ οἰκουμενισμὸςδὲν εἶναι μία καταδικασμένη αἵρε-ση εἶναι μία αἵρεση ἡ ὁποία δια-στρέφει τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλη-σίας μας Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν᾽hellip

Οἱ οἰκουμενισταὶ κληρικοὶ εἶναιἀνάμεσά μας Πατριάρχες καὶἀρχιεπίσκοποι καὶ ἐπίσκοποι καὶ θε-ολόγοι Γέμισαν οἱ θεολογικὲςσχολὲς ἀπὸ θεολόγους οἱ ὁποῖοιλαλοῦν διεστραμμένα καὶ ἀλλάζουντὴ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου

῾Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσον-ται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμέ-να τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπί-σω αὐτῶν᾽ Μήπως τὸν καιρὸ αὐτὸ

δὲν μᾶς ἀπησχόλησε μία τέτοια διε-στραμμένη διδασκαλία ἡ ὁποία δια-τυπώθηκε σὲ μία Μητρόπολη ποὺἔχει σχέση μὲ τοὺς Πατέρας Ἡἱερὰ Μητρόπολη Δημητριάδοςὅπου στὴν ῾Ἀκαδημία᾽ ἔκαναν λόγονὰ ξεπεράσουμε τοὺς Πατέρεςτοὺς ὁποίους σήμερα ἡ Ἐκκλησίατιμᾶ καὶ δοξάζει καὶ λέει τόσουςὕμνους Λαλοῦντες διεστραμμέναἐξ ὑμῶν αὐτῶν θεολόγοι τοῦ Βό-λου μὲ τὴν προστασία τοῦ Μητρο-πολίτου τους διαστρέφουν τὴ δι-δασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ λένε῾νὰ ξεπεράσουμε τοὺς ἁγίους Πατέ-ρας᾽ ῾δὲν τοὺς χρειαζόμαστε πλέοντοὺς ἁγίους Πατέρας᾽ Κι ἀνάμεσάμας λοιπόν Μὴ παρεξηγοῦνται ὁρι-σμένοι ὅταν ἐπισημαίνουμε αὐτὲςτὶς διαστροφὲς ἀκόμη καὶ τῶν θεω-ρουμένων ὀρθοδόξων κληρικῶνπατριαρχῶν καὶ ἀρχιεπισκόπων Τὸεἶχε ὅμως προφητεύσει ἤδη ὁ Ἀπό-στολος Παῦλος ldquoΚαὶ ἐξ ὑμῶναὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λα-λοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀπο -σπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπίσω αὐτῶνrdquoraquo

Ἐνῶ ἁπλώνεται ἀκόμη καί εἰς τά ἐγχειρίδια τοῦ σχολικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ ΜΕΘΟΔΕΥΟΥΝ ΤΟ ΞΕΡΡΙΖΩΜΑΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ

Ἐπισημαίνει εἰς ἐγκύκλιόν του διά τήν Πεντηκοστήν ὁ Σεβ Ἀκαρνανίας κ ΚοσμᾶςἘπίθεσιν ἐναντίον τῶν συγχρό-

νων Φαρισαίων οἱ ὁποῖοι πολεμοῦνλυσσαλέως τόν Χριστόν καί τήνἘκκλησίαν του ἐξαπέλυσεν ὁ ΣεβΜητροπολίτης Αἰτωλίας καίἈκαρνανίας κ Κοσμᾶς μέ ἐγκύ-κλιον τήν ὁποίαν ἐξέδωσε διά τήνΠεντηκοστήν Ὁ Σεβ Μητροπολί-της ἐπιτίθεται ἐναντίον ὅλων ἐκεί-νων τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καί πολι-τικῶν δυνάμεων αἱ ὁποῖαι προ-ωθοῦν τήν παναίρεσιν τοῦ Οἰκου-μενισμοῦ καί τόν συγκρητισμόνΟἰκουμενισμός καί συγκρητισμόςτονίζει εἰς τήν ἐγκύκλιόν τουἁπλώνονται laquoπαντοῦ καί στάἐγχειρίδια ἀκόμη τοῦ σχολικοῦ μα-θήματος τῶν Θρησκευτικῶν πολε-μοῦν τήν θεότητα τοῦ Χριστοῦμας ἀγωνίζονται νά ξερριζώσουντόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία ἀπότίς καρδιές τῶν παιδιῶν μαςraquo

Ἡ ἐγκύκλιοςΤό πλῆρες κείμενον τῆς ἐγκυκλί-

ου ἔχει ὡς ἀκολούθωςlaquoἩ σημερινή εὐαγγελική περικο-

πή μᾶς δίνει τήν ἀφορμή νά ὑπο-γραμμίσουμε μεγάλες ἀλήθειες

Ὅπως μᾶς ἀνέφερε ὁ Εὐαγγελι-στής Ἰωάννης ὁ Κύριος ἀνέβηκεστό Ναό τῶν Ἰουδαίων καί μίλησεστά πλήθη τοῦ λαοῦ Ἑώρταζαν τήνἑορτή τῆς σκηνοπηγίας καί γιʼ αὐτόὅλοι συνωστίζονταν στίς αὐλές τοῦΝαοῦ

Ὑπῆρχε ὅμως μιά ἐξαίρεσι Οἱ Φα-ρισαῖοι οἱ σύνεδροι τοῦ Ἰουδαϊκοῦσυνεδρίου οἱ πνευματικοί ἡγέτεςτοῦ λαοῦ ἀδιαφοροῦσαν γιά τήνἱερότητα τῆς ἡμέρας τῆς ἑορτῆς καίσυζητοῦσαν πῶς θά ὀργανώσουντήν σύλληψι καί τό θάνατο τοῦἸησοῦ Ἔστειλαν μάλιστα στρα-τιῶτες γιά νά τόν συλλάβουν

Εἴμεθα ἀδιάσπαστονσύνολον οἱ Ὀρθόδοξοι

Τήν ὥρα ἐκείνη ὁ Κύριος μιλοῦσεστό λαό γιά τό Ἅγιο Πνεῦμα πού θάδεχόταν οἱ πιστοί Οἱ στρατιῶτεςπλησίασαν τόν Κύριο Τόν ἄκουσανΤόν ἐθαύμασαν ἐπέστρεψαν ὅμωςἄπραγοι καί εἶπαν στούς Φαρισαί-ους ldquoΟὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεἄνθρωπος ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωποςrdquo(Ἰω ζ΄46) ldquoΠοτέ δέν μίλησε ἄνθρω-πος μέ τόση σοφία καί χάρι ὅπως

αὐτός ὁ ἄνθρωπος Πῶς νά τόν συλ-λάβουμεrdquo Καί οἱ Φαρισαῖοι πωρω-μένοι σκληροί καί ἀνάλγητοι ἔμει-ναν στό μῖσος καί τόν πόλεμο κατάτοῦ Κυρίου Ἔμειναν ξένοι καίἄσχετοι ἀπό τή λαμπρότητα καί τήνὠφέλεια τῆς ἑορτῆς

Σήμερα ζοῦμε ἀγαπητοί κι ἐμεῖςμιά μεγάλη ἑορτή Ζοῦμε τήν ἑορτήτῆς Πεντηκοστῆς Ἑορτάζουμε τήνκάθοδο στή γῆ τοῦ Τρίτου Προσώ-που τῆς Ἁγίας Τριάδος ἑορτάζουμετήν ἐπιφοίτησι τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-τος στούς μαθητές τοῦ Κυρίουἑορτάζουμε τήν φανέρωσι τῆςἘκκλησίας μας στόν κόσμο

Αὐτή τήν ἁγία ἡμέρα καί ἑορτήτῆς Πεντηκοστῆς φέρουμε στό νοῦμας τό μεγαλεῖο τῆς Ἐκκλησίαςμας τούς ἀγῶνες καί τούς θριάμ-βους της Ἡ Ἐκκλησία μας ἡ μίαἁγία καθολική καί ἈποστολικήἘκκλησία εἶναι τό μυστικό σῶμα μέκεφαλή τόν Κύριο καί Θεό μαςἸησοῦ Χριστό καί μέλη της ὅλουςτούς ἀνθρώπους πού βαπτίσθηκανστό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος μέσαστήν ὀρθόδοξο κολυμβήθρα

Ὅλοι ἐμεῖς οἱ βαπτισμένοι καί μυ-ρωμένοι ὀρθόδοξοι χριστιανοί πα-ρά τίς τοπικές ἀποστάσεις πού μπο-ρεῖ νά μᾶς χωρίζουν συναποτε-λοῦμε ἕνα ἑνιαῖο καί ἀδιάσπαστοσύνολο τό πνευματικό σῶμα τῆςἘκκλησίας

Προσπαθοῦμε ὅλοι νά ζοῦμε τήζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ἀγωνιζόμα-στε νά ζήσουμε τό Εὐαγγέλιό τηςνά ἁγιαζώμαστε ἐν Ἁγίῳ Πνεύματιμέ τά χαριτόβρυτα ἅγια μυστήριαὍλοι χαιρόμαστε τή λαμπρότητακαί τή δόξα τῆς Ἐκκλησίας μαςΖοῦμε στήν μητρική της ἀγκάλη πο-ρευόμαστε μαζί της τήν πορεία τῆςπνευματικῆς μας ζωῆς τήν πι-στεύουμε ὡς Κιβωτό σωτηρίας κιὡς πιστά παιδιά της προχωροῦμε μέτή σκέπη της πρός τόν λιμένα τῆςσωτηρίας

Δέν μποροῦμε ὅμως σήμερααὐτή τή μοναδική ἡμέρα τῆς Ἐκκλη-σίας μας νά μή φέρουμε στή σκέψιμας καί κάποιους ἴσως καί βαπτι-σθέντες χριστιανούς οἱ ὁποῖοι μι-μοῦνται τούς Φαρισαίους τῆς πρώ-της Πεντηκοστῆς

Μιμηταί τῶν ΦαρισαίωνΤυφλωμένοι πωρωμένοι σκοτι-

σμένοι ὑποδουλωμένοι στόν ἐγωι-σμό τους καί τά πάθη τους δέσμιοι

τῶν σκοτεινῶν κέντρων καί τῶνσκοτεινῶν δυνάμεων ἀνέγγιχτοιἀπό τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί τῆςὈρθοδοξίας μισοῦν ἄσπονδα τήνἘκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας

Στή δισχιλιετῆ ἱστορία τῆς ὀρθο-δόξου Ἐκκλησίας μας Ἀπόστολοιμαρτυρικοί ἀποστολικοί πατέρεςμάρτυρες ὅσιοι νεομάρτυρες ὁμο-λογοῦν καί διακηρύσσουν τό μῖσοςτῶν ποικιλομόρφων Φαρισαίων καίτυράννων οἱ ὁποῖοι λυσσαλέα πολέ-μησαν τήν Ἐκκλησία μας

Δυστυχῶς καί σήμερα ὑπάρχουνοἱ μιμηταί τῶν Φαρισαίων Δέν συγ-κινοῦνται δέν διδάσκονται δένπροβληματίζονται ἀπό τήν μακραί-ωνα ἁγία ζωή τήν προσφορά τήνβοήθεια τά θαύματα τήν παρουσίατοῦ Θεοῦ μας καί ὅλων τῶν ἁγίωνμέσα στήν Ἐκκλησία

Σκοτεινοί σκληροί κι ἀνάλγητοιβουλεύονται καί ὁμολογοῦν τήνἐμπάθεια καί τό ἄσπονδο μῖσος τουςκατά τῆς ἘκκλησίαςἩ βία ἡ ἀπάτηἡ συκοφαντία ἡ πολιτική οἱ φοβε-ρές αἱρέσεις ἡ φιλοσοφία τοῦ κό-σμου ὁ ὀρθολογισμός ἡ χλεύη ὁδιασυρμός ὁ διωγμός ἡ ἁρπαγή ἡὑποτίμησι ἡ περιφρόνησι τῶν κλη-ρικῶν ὅπως πάντοτε ἔτσι καί σήμε-ρα χρησιμοποιοῦνται γιά νά χτυπή-σουν τόν Χριστό καί τήν ἘκκλησίαΤου Καί ἄν οἱ πολέμιοι αὐτοί σήμε-ρα συναντοῦσαν τόν Χριστό ἐμπρόςτους χωρίς ἀμφιβολία σάν τούςΦαρισαίους θά Τόν ἔπιαναν θά Τόνἔδεναν θά Τόν φυλάκιζαν καί θάΤόν σταύρωναν ἐκ νέου

Ἰδιαιτέρως σήμερα μέ τήν παναί-ρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τόνσυγκρητισμό πού ἁπλώνεται παν-τοῦ καί στά ἐγχειρίδια ἀκόμη τοῦσχολικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευ-τικῶν πολεμοῦν τήν Θεότητα τοῦΧριστοῦ μας ἀγωνίζονται νά ξερρι-ζώσουν Χριστό καί Ἐκκλησία ἀπό τίςκαρδιές τῶν παιδιῶν μας

ἈγαπητοίΣήμερα Πεντηκοστή ἄς ἀναλογι-

σθοῦμε τήν προδοσία τῶν Φαρισαί-ων ὅλων ἐκείνων πού τούς μιμήθη-καν καί τούς μιμοῦνται ἀλλά καί τόκαθῆκον μας

Μή πτοηθοῦμε ἀπό τόν πόλεμοτῶν ἐχθρῶν τῆς Ἐκκλησίας Ἀλή-θεια ποῦ εἶναι ἐκεῖνοι πού τήν πο-λέμησαν γιά νά τήν ἀφανίσουνἈφανίσθηκαν χάθηκαν οἱ ἴδιοιhellip Ἄςπολεμοῦν καί σήμερα μέ ὅλο τό

μῖσος τους καί τήν ἀγριότητά τουςἩ Ἐκκλησία δέν φοβᾶται τούς ἰσχυ-ρούς τοῦ κόσμου ὅποιοι κι ἄν εἶναιΔέν εἶναι ἀνθρώπινος ὀργανισμόςἀλλά θεανθρώπινος θεοσύστατοςθεοσυντήρητος

Ἀπιστίαhellip ὁ φόβοςἈποτελεῖ ἀπιστία καί ἀπαράδεκτη

ἀμφισβήτησι τοῦ κύρους καί τῆςἀληθείας τῶν λόγων τοῦ Κυρίουμας τό νά φοβώμαστε μήπως νικηθῇκαί παύσῃ νά ὑπάρχῃ ἡ Ἐκκλησίατοῦ Χριστοῦ

Ἐμεῖς ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοίκινδυνεύουμε νά χάσουμε τήν ἀλή-θεια καί τή σωτηρία ἄν ἀφήσουμετούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ καί τῆςἘκκλησίας Του νά δροῦν ἀνενό-χλητοι Ἡ Ἐκκλησία μας ὡς θεαν-θρώπινος θεσμός δέν χάνεται

Γιʼ αὐτό ὅλοι μας ἄς ἀφυπνι-σθοῦμε Ἄς βοηθήσουμε τόν ἑαυτόμας νά γίνῃ γνήσιο συνειδητό μέ-λος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςμας ἄς θελήσουμε νά ἔλθουμεστήν ἀγκάλη τῆς Ἐκκλησίας μας καίμέ ταπείνωσι καί ὑπακοή νά ζοῦμετή χαριτόβρυτη ζωή της Ἄς γίνου-με τολμηροί καί ὁμολογηταί Ἔχουνοἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί λόγο πνευ-ματικῆς ἐμπειρίας Ἄς τόν ἐκφρά-σουμε μέ θάρρος καί τόλμη Ἄςὑψώσουμε τό λάβαρο τοῦ Ἀναστάν-τος Κυρίου κι ἄς διακηρύξουμε παν-τοῦ τό μοναδικό μήνυμα ldquoΟὐκ ἔστιἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρίαrdquo (Πράξ δ 12) Δέν ὑπάρχει μέ κανέναν ἄλλο ἡσωτηρία Νά ὁμολογοῦμε παντοῦαὐτό τό μήνυμα Γιά νά ἁπλώνεταιτό φῶς τό ἀληθινό νά κηρύσσεται ὁἈναστάς Κύριος καί Θεός μας γιάνά σιωποῦν οἱ μιμηταί τῶν Φαρισαί-ων καί σύγχρονοι πολέμιοι τοῦ Χρι-στοῦ μας

Μή πτοηθοῦμε ἀπό ἀπειλές καίἐκφοβισμούς ἀπό τήν πίεσι τῆςἐλλείψεως τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶνldquoΜεθʼ ἡμῶν ὁ Θεόςrdquo

Ἔτσι θά ἀποδυναμωθοῦν οἱἐχθροί τοῦ Χριστοῦ μας θά ὑψωθῇκαί θά λάμψῃ ὁ Σταυρός θά δο-ξασθῇ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μαςκαί ἐμεῖς ἑνωμένοι μέ τό Χριστό μαςθά ζοῦμε τή ζωή τοῦ ἁγιασμοῦ καίτῆς αἰωνιότητος Ἀμήν

Μετά πατρικῶν εὐχῶνΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

dagger Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣΚΟΣΜΑΣraquo

Ἂς ἀφήσωμεν ἀνεπηρέαστον τὸν πιστὸν λαὸννὰ ψηφίση συμφώνως πρὸς τὴν ἐθνικὴν

καὶ ἐκκλησιαστικὴν συνείδησίν τουΜία ὀρθόδοξος χριστιανικὴ

ἀδελφότης ἔρριξε laquoγραμμήraquo ὅπωςεἰς τὰς ἐκλογὰς τῆς 17ης Ἰουνίουὑπερψηφισθῆ τὸ κόμμα τῆς ΝΔδιὰ νὰ ὑπάρξη κυβέρνησις Πι-στεύομεν ὅτι ἡ στάσις τῆς Ὀρθο-δόξου Χριστιανικῆς ἀδελφότητοςεἶναι λανθασμένη διότι ταυτίζεταιμὲ ἕν κόμμα Βεβαίως καὶ θὰ πρέπηνὰ ψηφισθοῦν τὰ ὀλιγότερα ἀντιεκ-κλησιαστικὰ κόμματα ἢ τὰ μικρὰκόμματα τὰ ὁποῖα καθαρῶς ὑπηρε-τοῦν τὸ Ἔθνος καὶ τὴν ἘκκλησίανΤὸ νὰ ρίχνης ὅμως γραμμὴν διὰ τὴνὑπερψήφισιν ἑνὸς κόμματος εἶναιλάθος Πολὺ δὲ περισσότερον ὅτανκαὶ αὐτὸ τὸ κόμμα (ὅπως καὶ τὸ ΠΑ-ΣΟΚ) εἶναι ἐξίσου ἀντιεκκλησιαστι-κόν Διότι

1ον) Ζητεῖ τοὺς διακριτοὺς ρό-λους Ἐκκλησίας ndash Πολιτείας ὅταναὐτοὶ καθιερώθησαν μὲ τὸν κατα-στατικὸν χάρτην τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος (1975) ἀλλὰ καὶ μὲlaquoπραξικοπηματικὰςraquo ἀποφάσειςτῶν Κυβερνήσεων αἱ ὁποῖαι ἐπηκο-λούθησαν μετὰ τὴν ψήφισιν καὶ τὴνἐφαρμογὴν τοῦ χάρτου

2ον) laquoἘξωβέλισεraquo ἀπὸ τὰ σχο-λεῖα τὴν ἐξομολόγησιν καθιέρωσετὴν πολιτικὴν κηδείαν καὶ τὴν ἵδρυ-σιν ἀποτεφρωτηρίων νεκρῶν κλπἐνῶ διὰ νὰ καταργήση τὸ βιβλίοντῆς Στ´ Δημοτικοῦ τῆς συγγραφέ-ως κ Ρεπούση ἐχρειάσθη νὰ περά-ση ἀρκετὸς χρόνος καὶ τὸ ἔπραξεὅταν διεπίστωσεν ὅτι ἐκινδύνευενἐκλογικῶς

Νὰ ὑπενθυμίσωμεν ὅτι προώθη-σε τὸ σύμφωνον ἐλευθέρας συμ-βιώσεως καὶ ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸςδικαιοσύνης τῆς ΝΔ ἦτο ἕτοιμος νὰτὸ πράξη καὶ διὰ τοὺς ὁμοφυλοφί-λους ἀλλὰ μετὰ τὴν κατακραυγὴνεἶχεν εἴπει ὅτι δὲν εἶναι ἀκόμη ὥρι-μοι αἱ κοινωνικαὶ συν θῆκαι

Ἐνῶ σήμερον ὁ Ἀρχηγὸς τῆς ΝΔζητεῖ μονολεκτικῶς τὴν ἀπενοχο-ποίησιν τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ τὰ στελέχητου δὲν ἐπικρίνουν τὸν ΣΥΡΙΖΑ ἢκαὶ τὰ ἄλλα μικρὰ κόμματα τὰὁποῖα θεωροῦν ὅτι ἡ Ἐκκλησία δια-θέτει μυθικὸν πλοῦτον καὶ ὡς ἐκτούτου θὰ πρέπη νὰ φορολογηθῆὡς ἐν δυνάμει μεγάλος ἐφοπλι-στής Ἐλάχιστα στελέχη τῆς ΝΔὑπερασπίζονται τὴν Ἐκκλησίαν

Ὑπάρχει τέλος ἕν πολὺ σο-βαρὸν ζήτημα τὸ ὁποῖον θὰ ἔπρεπενὰ εἶχε προβληματίσει ἐντόνως τὴνὈρθόδοξον Χριστιανικὴν Ἀδελφό-τηταν πρὶν λάβη μίαν τοιαύτην ἀπό-φασιν Τὸ ζήτημα ἔχει σχέσιν μὲαὔξησιν τῶν τελῶν κατὰ 400 διὰτὴν διανομὴν ἑβδομαδιαίων ἐκκλη-σιαστικῶν ἐντύπων καὶ τὴν αὔξησιντῶν τελῶν κατὰ 150 καὶ 300 διὰτὴν διανομὴν τῶν ἐκκλησιαστικῶνπεριοδικῶν ὑπὸ τοῦ Ταχυδρομείου

Τί ἔπραξε ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Νέας Δη-μοκρατίας καὶ τὰ στελέχη του διὰτὸ ζήτημα αὐτό Ἀπολύτως τίποταμὲ ἀποτέλεσμα ἐκκλησιαστικὰἔντυπα νὰ κλείνουν ἢ νὰ μετατρέ-πουν τὴν ἑβδομαδιαίαν ἢ 15ήμερονἔκδοσίν των εἰς περιοδικήν Ὑπεν-θυμίζομεν ὅτι ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸςτῆς κυβερνήσεως τοῦ κ Λουκᾶ Πα-παδήμου εἶχεν ἐκλεγῆ βουλευτὴςμὲ τὸ ΛΑΟΣ προσεχώρησεν εἰςτὴν ΝΔ καὶ παρέμεινεν εἰς τὴν θέσιντου ἕως καὶ τὸν σχηματισμὸν ὑπη-ρεσιακῆς Κυβερνήσεως ὑπὸ τὸνΠρόεδρον τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπι-κρατείας κ Παναγιώτην Πικραμμέ-νον Αἱ διαμαρτυρίαι καὶ αἱ παραστά-σεις πολλαὶ πρὸς τοὺς βουλευτὰςκαὶ ἰδιαιτέρως πρὸς τοὺς βου-λευτὰς τῆς ΝΔ καὶ τὸν ἁρμόδιονὑπουργόν της ὁ ὁποῖος πολιτεύεταιεἰς τὴν περιφέρειαν Ἀττικῆς Παρέ-σχον ὑποσχέσεις αἱ ὁποῖαι ἔμεινονὑποσχέσεις μὲ ἀποτέλεσμα τὸ πρό-βλημα νὰ laquoφουντώνηraquo διότι χρει-άζονται πολλαπλασίως περισσότεραχρήματα διὰ τὴν διανομὴν τῶνἐκκλησιαστικῶν ἐντύπων ἀπ᾽ ὅτιστοιχίζει ἡ παραγωγή των Καὶ θὰσυμπλέουν μὲ τοὺς laquoστραγγα-λιστὰςraquo τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ τύπουκαὶ θὰ σιωποῦν εἰς τὰς ἀπειλὰς τῶνσκληρῶν ἐκκλησιομάχων καὶ ἀθέωνκαὶ θὰ ρίχνωμεν καὶ γραμμὴν διὰτὴν ὑπερψήφισίν των παρα-πλανῶντες τὸν πιστὸν λαόν Ἂς τὸνἀφήσωμεν νὰ ἐπιλέξη τοὺς ἐκλε-κτοὺς ἐκπροσώπους του συμφώ-νως πρὸς τὴν Ἐθνικὴν καὶ Ἐκκλη-σιαστικὴν συνείδησίν του

ΓΖ

Ἁλωνίζουν κυριολεκτικῶςαἱ αἱρέσεις εἰς τήν Σερβίαν

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 30ην Μαΐου ἐκτοῦ Βελιγραδίου

laquoἈπὸ τὶς 150 αἱρέσεις πού δρα-στηριοποιοῦνται στὴ χώρα ἡ πιὸἐπιθετικὴ εἶναι ἡ Black Rose ποὺοἱ ὀπαδοὶ της πίνουν αἷμα ἀνθρώ-πων καὶ ζώων

Τὰ ἀνησυχητικὰ αὐτὰ στοιχεῖαπαρουσίασε ὁ εἰδικὸς σὲ θέματααἱρέσεων Δημήτριος PastuovicΣτὴ Σερβία δήλωσε ὑπάρχουν πά-νω ἀπο 150 αἱρέσεις οἱ ὁποῖεςἀσκοῦν ἐπιρροὴ σὲ πάνω ἀπὸ200000 ἀνθρώπους

Ἑπομένως δὲν ἐκπλήσσει ἡτραγωδία τῶν σατανιστῶν στὸ Ζέ-μουν ὅπου τὴν περασμένη ἑβδο-μάδα μία γυναίκα σκότωσε τὸ μω-ρό της μόλις 40 ἡμερῶν μὲ 15 μα-χαιριὲς καὶ στὴν πόρτα τοῦ σπι-τιοῦ της εἶχε ζωγραφισμένα σημά-δια σατανιστικῆς αἵρεσης

Ἡ κ Σακοράφατοῦ ΣΥΡΙΖΑ

ὑπέρ τοῦ διαχωρισμοῦΚράτους ndash Ἐκκλησίας

Ἡ ὑποψηφία βουλευτής τοῦ ΣΥ-ΡΙΖΑ κ Σοφία Σακοράφα ὁμι-λοῦσα κατά τήν 1ην Ἰουνίου διάτό πρόγραμμα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἀνε-φέρθη εἰς τάς σχέσεις Ἐκκλη-σίας-Πολιτείας τονίζουσα πώςἐάν ἔλθη ὁ ΣΥΡΙΖΑ εἰς τήν ἐξου-σίαν θά ἀρχίση διάλογον διά τόνπλήρη διαχωρισμόν Κράτους-Ἐκκλησίας

Ο ΣΕΒ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΕΖΗΤΗΣΕΝΑΠΟ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝ ΝΑ ΕΝΕΡΓΗΣΗΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΙΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΩΣΒΛΑΣΦΗΜΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΤό ἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλας τάς χριστιανικάς χώρας

διότι ἐμφανίζει τόν ἱδρυτήν τῆς Ἐκκλησίας μας ὡςἔχοντα διαστροφικά πάθη

Ὄπισθεν τοῦ κόμματος laquoΔημι-ουργία Ξανάraquo εὑρίσκονται οἱ λε-γόμενοι laquoΜάρτυρες τοῦ ἸεχωβᾶraquoΤοῦτο ὑπεστήριξε τήν 2αν Ἰουνί-ου ἡ ἱστοσελίς laquopentapostag-magrraquo Συμφώνως πρός ὅσαἀνήρτησε

laquoΠολιτικό κόμμα ἤ Παραθρη-σκευτική Σέκτα τῶν ldquoἸεχωβάδωνrdquoτό κόμμα ldquoΔημιουργία ξανάrdquoΠολλοὶ ἐξεπλάγησαν μὲ τὰ πε-ριέργως ψηλὰ ποσοστὰ ποὺ κα-τέγραψε τὸ ldquoΔημιουργία ξανάrdquoτοῦ Θάνου Τζήμερου ὄχι μόνοστὰ μεγάλα ἀστικὰ κέντρα (κάτιτὸ ὁποῖο εἶναι φυσιολογικὸ καὶἴσχυσε καὶ στὴν περίπτωση τῆςΔράσης) ἀλλὰ κυρίως στὴν ἐπαρ-χία Σὲ περιοχὲς μὲ μηδενικὴπροβολὴ καί ἀνύπαρκτα ἱκανὰστελέχη ἢ προσωπικότητες ὁΤζήμερος τὰ πῆγε πολὺ καλὰ γιὰπρώτη φορά Τυχαῖο Δὲν νομί-ζω

Ἡ ἐξήγηση μᾶς ἦρθε ἀπὸ ἔγκυ-ρες πληροφορίες Ἡ οἰκογένειατοῦ Τζήμερου στὸ Βόλο εἶναι ἀπὸτὶς πλέον ldquoδραστήριεςrdquo στὶς τά-ξεις τῶν ldquoΜαρτύρων τοῦ ἸεχωβᾶrdquoΤῆς ἀντίχριστης καὶ ἀνθελλη-νικῆς αὐτῆς παγκόσμιας σέκτας(μὲ ἕδρα τὶς ΗΠΑ) ποὺ ἀρνοῦνταιτὴν ἔννοια τῆς πατρίδας καταπα-τοῦν τὸν Σταυρὸ καὶ τὴ Σημαίακαὶ κάνουν ldquoἐναλλακτικὴ στρα-τιωτικὴ θητείαrdquo ἀρνούμενοι νὰπάρουν ὅπλο γιὰ τὴν ὑπεράσπισητῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων τῆςἙλλάδας

Αὐτὴ ἡ ἐπικίνδυνη παραθρη-σκευτικὴ ὁμάδα (ποὺ στηρίζει τὴνἐξάπλωσή της στὸ χρῆμα καὶ τὸνοἰκονομικὸ ἐκμαυλισμὸ τῶν θυ-μάτων της ἀφοῦ οἱ ldquoἀρχηγοὶrdquoεἶναι συνήθως ἐπιχειρηματίες μὲχοντρὸ πορτοφόλι) λειτουρ-γοῦν μὲ νοοτροπία ldquoγκέτοrdquo Ἔδω-σαν γραμμὴ στὰ μέλη τους σὲ ὅλητὴν Ἑλλάδα (ποὺ ὑπερβαίνουν τὶς100000) νὰ ψηφίσουν τοὺς συν-δυασμοὺς τοῦ Τζήμερου Μάλι-στα ἂν τὸ ψάξει κανεὶς στατιστι-κά τὰ ὑψηλότερα ποσοστὰ τοῦldquoΔημιουργία ξανὰrdquo σημειώθηκανἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει μεγαλύτερηldquoσυμπύκνωσηrdquo τῶν ldquoἸεχωβάδωνrdquo

Καὶ τὸ ldquoπρωτότυποrdquo συνθημα-τικὸ λογότυπο τοῦ κόμματος τοῦΤζήμερου -rdquoΔημιουργία ξανάrdquo-παραπέμπει στὰ συνήθη προπα-γανδιστικὰ συνθήματα τῆς συγ-κεκριμένης σέκτας μὲ πιὸγνωστὸ ἀπὸ ὅλα τὸ ldquoΞύπναrdquo

Ἀλλὰ καὶ συγκεκριμένες μαρ-τυρίες ἀπὸ τὴν περιφέρεια μᾶςἐνημέρωσαν πὼς ἀκόμη καὶ σὲμικρὰ χωριά ὅπου ὑπῆρχε κάποιαοἰκογένεια ldquoἸεχωβάδωνrdquo ἔδωσανμάχη ὑπὲρ τοῦ Τζήμερου καὶ τοῦπερίεργου κομματιδίου του

Αὐτά καὶ θὰ ἐπανέλθουμε μὲνέα στοιχεῖαraquo

Ὁ laquoΟΤraquo δέν ἠδυνήθη νά δια-σταυρώση ἀπό ἄλλας πηγάς τήνεἴδησιν Μετά χαρᾶς θά δημοσιεύ-ση τήν οἱανδήποτε ἀπάντησιν τοῦκ Τζήμερου ἤ τῆς οἰκογενείαςτου

Ὄπισθεν τοῦ κόμματος τοῦ κ Τζήμερου οἱ Χιλιασταί

Μεγάλος ὁ πνευματικός ἀγών τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Πολω-νίας Ἐντυπωσιακή ὅμως καί ἡlaquoκαρποφορίαraquo ἐκ τοῦ ἀγῶνοςαὐτοῦ ἐπισημαίνει ὁ ἈρχιεπίσκοποςΒαρσοβίας κ Σάββας ὁ ὁποῖος εἰςδιεθνές συνέδριον διά τήν παγκο-σμιοποίησιν κατεφέρθη ἐναντίοντῆς Εὐρώπης ἐπειδή ἀπαρνεῖταιτάς χριστιανικάς ρίζας της καί ὑπό-κειται εἰς τήν ἐπιρροήν τῶν δυνάμε-ων ἐκείνων αἱ ὁποῖαι εἶναι ὅμοιαι μέἐκείνας τοῦ Πύργου τῆς ΒαβέλΣυμφώνως πρός τόν κ ΔημήτριονΚουτρούλαν (Ἱστορικόν ὙποψήφιονΔρ Θεολογίας ΕΚΠΑ ΔιευθυντήνΙΕΘΠ)

laquoΔιεθνὲς Συνέδριο μὲ θέμα ldquoἩπαγκοσμιοποίηση στὸν Κόσμο τῆςὈρθοδοξίαςrdquo πραγματοποιήθηκεστὸ Τμῆμα Ὀρθοδόξου Θεολογίαςτοῦ Πανεπιστημίου Μπιαλύστοκτῆς Πολωνίας στὶς 26 Μαΐου ἐἔὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ ἈρχιεπισκόπουΒαρσοβίας Σάββα Προκαθημένουτῆς Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας καὶΠροέδρου τοῦ Τμήματος Θεολο-γίας

Ἐνώπιον πυκνοῦ ἀκροατηρίουκαὶ ἐκπροσώπων τῶν Τοπικῶν Πολι-τικῶν καὶ Ἐκκλησιαστικῶν Ἀρχῶνὁ Ἀρχιεπίσκοπος Βαρσοβίας κκΣάββας καὶ Καθηγητὲς λαϊκοὶ καὶκληρικοὶ τῶν Πανεπιστημίων Βαρ-σοβίας καὶ Μπιαλύστοκ ἔκανανἐνδιαφέρουσες ἀνακοινώσεις Ἐκμέρους τῆς Ἑλληνορθόδοξης Θεο-λογίας προσκλήθηκαν καὶ εἰσηγή-θηκαν γιὰ τὸ θέμα οἱ ἈθανάσιοςἈγγελόπουλος Καθηγητὴς Πανεπι-στημίου καὶ Πρόεδρος τοῦ Ἱδρύμα-τος Ἐθνικοῦ καί ΘρησκευτικοῦΠροβληματισμοῦ Θεσσαλονίκης(ΙΕΘΠ) καὶ ὁ Γρηγόριος ΛιάνταςΔρ Θεολογίας Ἐπ Καθηγητὴς τῆςἈνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδη-μίας Θεσσαλονίκης ἈντιπρόεδροςΙΕΘΠ

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σάββας ἐπισή-μανε ἐπί λέξει ldquoἡ Εὐρώπη βασίζεταιστὰ χριστιανικὰ θεμέλια καὶ στὴνἐθνικὴ πολυπολιτισμικότηταrdquo ldquoοἱχριστιανικὲς ρίζες ἔκαμαν τὴνΕὐρώπη πολιτισμένη καὶ πνευμα-τικὴ ἤπειροrdquo ldquoεἶναι μεγάλο κρίμαποὺ ἡ σημερινὴ Εὐρώπη λησμονεῖαὐτὴ τὴν ἀλήθεια καὶ ὑπόκειταιστὴν ἐπιρροὴ ὅμοια μὲ ἐκείνη τῆςἐποχῆς τοῦ πύργου τῆς Βαβὲλ καὶαὐτὸ συμβάλλει στὴν στρέβλωσητοῦ πιὸ πολύτιμου δώρου ποὺ κα-τέχειrdquo

Ὁ κ Ἀγγελόπουλος μίλησε μὲθέμα ldquoἩ παγκοσμιοποίηση στὴν δι-δασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας καὶ ἡ στάση τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος στὸ Ζήτημαrdquo ὁ δὲ κΛιάντας μὲ θέμα ldquoἩ δημοκρατίακατὰ τὴν ἔννοιαν τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίαςrdquo

Οἱ Ἀνακοινώσεις προκάλεσαν

ἐνδιαφέρουσες συζητήσεις γιὰ τὴνκατάσταση στὴν Ἑλλάδα καὶ σʼἄλλες χῶρες τῆς ΕὐρωπαϊκῆςἝνωσης καὶ Εὐρωζώνης σὲ σχέσημὲ τὶς κοινωνικὲς καὶ πνευματικὲςἐπιπτώσεις τῆς οἰκονομικῆς παγκο-σμιοποίησης Ὁ Μακαριώτατοςκατʼ ἐντολὴ τοῦ Συνεδρίου θὰ ἀνα-λάβει πρωτοβουλίες ἐνημερώσεωςτῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδό-ξων Ἐκκλησιῶν στέλνοντας τὰΠρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου καὶ εἰση-γούμενος τὶς δικές του σκέψεις καὶπροτάσεις ἐπὶ τοῦ ζητήματος κατὰτὴν τάξη

Μὲ τὴν εὐκαιρία ὁ Μακαριώτα-τος δεξιώθηκε ἐγκάρδια τὴν Ἑλλη-νικὴ Ἀποστολὴ στὰ Δώματα τῆςἈρχιεπισκοπῆς καὶ τῆς Ἱ Συνόδουστὴν Βαρσοβία καὶ τὴν συνόδευσεπροσωπικὰ στὰ Ἱερὰ Προσκυνήμα-τα-Προπύργια τῆς Ὀρθοδοξίαςστὴν Πολωνία στὴν Γκραμπάρκαστὸ Σουπράσλ στὸν Ἅγιο Δημή-τριο Θεσσαλονίκης στὸ Σάκι ὅπουἡ θαυματουργὴ εἰκόνα τοῦ ἉγίουΔημητρίου τοῦ 18ου αἰ πού μετα-νάστευσε μὲ περιπετειώδη τρόποἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ στὴν Δύση ἐδῶστὴν Πολωνία

Τὴν Κυριακὴ ὁ Μακαριώτατοςπροέστη Θ Λειτουργίας στὸν Ἱ ΝἸωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ στὸ Χαϊ-νούβκα καὶ ἔθεσε τὸν θεμέλιο λίθοἑνὸς νέου ναοῦ στὴ μνήμη τῶν Νε-ομαρτύρων Ὀρθοδόξων Χρι-στιανῶν Πολωνῶν τοῦ Χόλμς καὶΠοντλάσκι ἀμέσως μετὰ τὸν Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο Εἶναι ἡ περίο-δος μεγάλου φανατισμοῦ τοῦ Ρω-μαιοκαθολικισμοῦ ἐπιτόπου ἐναν-τίον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςτῆς Πολωνίας Ἐν τῷ μεταξὺ ἔγι-ναν ἐπισκέψεις σὲ περικαλλεῖςναοὺς στὸ Μπιαλύστοκ (ἹΝἉγΠνεύματος μὲ μοναδικὸ καμπα-ναριὸ-κόσμημα 73 μ καὶ ΜικρὰἉγία Σοφία) καὶ στὸ Χαϊνούβκα (ἹΝ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ καὶ ἹΝἸωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ) ὡραι-ότατα ἔργα ὄχι μόνο τῆς λατρείαςἀλλὰ καὶ τῆς τέχνης

Μὲ τὴν εὐκαιρία νὰ πληροφορή-σουμε τοὺς διαδικτυακοὺςἀναγνῶστες ὅτι ὁ πληθυσμὸς τῆςΠολωνίας εἶναι 37 ἑκατομμ τὰὁποῖα θρησκευτικὰ κατανέμονταιὡς ἑξῆς Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλη-σία 97 Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία 2Εὐαγγελικοί Οὐνίτες Ἑβραῖοι καὶλοιποὶ 1

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Πο-λωνίας σήμερα μὲ τὶς πρωτοβου-λίες τοῦ Μακαριωτάτου βρίσκεταισὲ περίοδο μεγάλης καρποφορίαςμὲ ἐπίκεντρο τὸν οἰκοδομικὸὀργασμὸ ναῶν στὶς πόλεις καὶ στὰχωριά Οἱ κληρικοὶ τῆς Ἐκκλησίαςαὐτῆς εἶναι στὴν πλειοψηφία τουςνέοι καὶ μορφωμένοι Αἰσθητή ἐπί-σης εἶναι ἡ παρουσία νεολαίας στὶςἀκολουθίες τῶν ἐκκλησιῶν καὶ σʼἄλλες πνευματικὲς ἐκδηλώσειςraquo

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΑΡΝΕΙΤΑΙ

ΤΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑΣ ΡΙΖΑΣ ΤΗΣΤί λέγει διά τήν πορείαν τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τήν χώραν του

Ὁ τηλεοπτικός σταθμός ἀναπαράγει τάς κατασκευάς τοῦ Σιωνιστικοῦ Μουσείου Ροκφέλερ τοῦ Τελ Ἀβίβ

Ο ΣΕΒ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΣΑΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΝ ΜΕ ΤΟ laquoΣΚΑΪraquo

Διότι ὁ laquoὅμιλος Ἀλαφούζουraquo συνεχίζει νά ἀπομειώνη τόν Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας Ἰησοῦν Χριστόν

Τήν διακοπήν κάθε συνεργασίαςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μετάτῶν Ραδιοτηλεοπτικῶν Μέσων Ἐνη-μερώσεως τοῦ laquoὉμίλου Ἀλαφού-ζουraquo ζητεῖ μέ νέον ἔγγραφόν τουπρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον καί τήνἹεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆςἙλλάδος ὁ Σεβ Μητροπολίτης Πει-ραιῶς κ Σεραφείμ Εἰς τό ἔγγραφονπροβάλλει τό ἐπιχείρημα ὅτι ἡ συν -εργασία πρέπει νά διακοπῆ laquoἐδῶκαί τώραraquo διότι ὁ laquoὅμιλος Ἀλαφού-ζουraquo μέσῳ τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθ-μοῦ συνεχίζει νά ἀπομειώνει τόν Δο-μήτορα τῆς Ἐκκλησίας τόν ὁποῖονἐμφανίζει laquoὡς ldquoἐρωτύλονrdquo ὡς ldquoκι-νηματίανrdquo ὡς ldquoπλάνονrdquo ὡς ldquoκοινόνθνητόνrdquoraquo Ἀκόμη ὑποστηρίζει ὅτιδῆθεν laquoἀνευρέθησαν ὁ τάφος τάλείψανα ὡς καί τά λείψανα τῆςδῆθεν συζύγου καί τῶν τέκνωναὐτοῦraquo Στοιχεῖα τά ὁποῖα εἶναιἀνυπόστατα καί κατασκευασμέναὑπό τοῦ Σιωνιστικοῦ Μουσείου Ροκ-φέλερ τοῦ Τελ Ἀβίβ ὑπογραμμίζει ὁΣεβ Μητροπολίτης Πειραιῶς

Τό ἔγγραφονΤό πλῆρες κείμενον τοῦ ἐγγρά-

φου ὑπό ἡμερομηνίαν 15ην Μαΐου2012 πρός τόν Πρόεδρον τῆς ἹερᾶςΣυνόδου καί τήν Ἱεράν Σύνοδον ἔχει

ὡς ἀκολούθωςlaquoΕἰς ἀπάντησιν τοῦ ὑπʼ ἀριθμ

21418931052012 Ὑμετέρου Ἐγκυ-κλίου Σημειώματος περί ldquoὑπενθυμί-σεως περί τῆς εὐαισθητοποιήσεωςτῆς κοινῆς γνώμης πρός συγκέν-τρωσιν τροφίμων ὑπό τοῦ Ραδιοτη-λεοπτικοῦ Σταθμοῦ ΣΚΑΪrdquo πάνυεὐλαβῶς προάγομαι ὅπως ἀναφέ-ρω Ὑμῖν ὅτι τυγχάνει πασίδηλονπλέον γεγονός ἡ σύμπλευσις καίσυμπόρευσις τοῦ εἰρημένου Ραδιο-τηλεοπτικοῦ Ὀργανισμοῦ συμφε-ρόντων τοῦ κ Ἰ Ἀλαφούζου μετάτῶν διϊστορικῶς μισούντων τό πα-νυπερτέλειον Θεανδρικόν πρόσω-πον τοῦ Σωτῆρος Κυρίου ὀργάνωντοῦ διεθνοῦς Σιωνιστικοῦ λόμπυ ὡςἀπεδείχθη ἐκ τῆς κατά τήν Ἁγίαν καίΜεγάλην Ἑβδομάδα τοῦ 2012 ἀπόΜ Τρίτης ἕως καί Μ Παρασκευῆςπροβολῆς τῶν αἰσχρουργημάτωνκαί πλαστογραφημένων κατα-σκευῶν τοῦ Σιωνιστικοῦ ΜουσείουΡοκφέλερ τοῦ Τελ-Ἀβίβ διά τῶνὁποίων σκαιῶς καί βαναύσως καθυ-βρίζεται καί ἀπομειοῦται ὁ Δομήτωρτῆς Ἐκκλησίας καί παρίσταται ὡςldquoἐρωτύλοςrdquo ὡς ldquoκινηματίαςrdquo ὡςldquoπλάνοςrdquo ὡς ldquoκοινός θνητόςrdquo τοῦὁποίου δῆθεν ἀνευρέθησαν ὁ τά-φος τά λείψανα ὡς καί τά λείψανατῆς δῆθεν συζύγου καί τῶν τέκνωναὐτῶν

Καί ὅλα ταῦτα στηριζόμενα εἰς

κατασκευασμένα ὑπό τῶν ἰδίωνπλαστογραφημένα καί κίβδηλα καίἀνυπόστατα στοιχεῖα τά ὁποῖα ὅλακατά μυστηριώδη σύμπτωσιν ldquoἀνε-καλύφθησαν ἐσχάτωςrdquo ὑπό τῶνἰδίων Ἡ κακοποιός αὐτή ἐνέργειατοῦ εἰρημένου Ὀργανισμοῦ διεκδι-κεῖ τήν πρωτοτυπίαν εἰς τά ἑλληνικάΜΜΕ καί ἐπανελήφθη διά δευτέρανφοράν Παρέλκει ἑπομένως εὐλό-γως φρονῶ νά ἀναφέρω Ὑμῖν ὅτι διʼαὐτῶν τῶν ἀπαραδέκτων ἐνεργειῶνκαί προβολῶν ἀπομειοῦνται καί τάὙμέτερα πρόσωπα ὡς καί ἡ Ἁγιωτά-τη ἡμῶν Ἐκκλησία συνολικῶς ὡςδῆθεν ἑδραζομένη ἐπί μιᾶς ldquoἀπάτηςrdquoκαί ἑνός ldquoψεύδουςrdquo

Ἑπομένως τίθεται τό καταλυτι-κόν ἐρώτημα δύναται ἡ Ἁγιωτάτηἡμῶν Ἐκκλησία νά μακροθυμῇ καίνά ἀνέχεται ἀδιαμαρτυρήτως το-σαύτην λάσπην καί χυδαιολογίανκατά τοῦ πανυπερτελείου προσώ-που τοῦ Σωτῆρος Κυρίου καί μάλι-στα νά συνεχίζῃ τήν συνεργασίανμετά τῶν διακινητῶν αὐτῶν

Καί δύναταί τις νά αἰτιολογήσῃτήν ἐπιδειχθεῖσαν ἀρχικῶς ἐπιεί-κειαν πρός τόν συγκεκριμένον Ὅμι-λον διά τήν πρώτην ὁμοειδῆ ἐνέρ-γειάν του κατά τήν παριππεύσασανΜ Ἑβδομάδα τοῦ 2011 κατόπιν καίτῶν ληφθεισῶν ὑπό τοῦ Μακαριω-τάτου Προέδρου διαβεβαιώσεωνπερί μή ἐπαναλήψεως Ἀλλʼ εἶναι

ὅμως δυνατόν μετά τήν ἀποδεδει -γμένην ἐμμονήν καί τόν εὐτελισμόντῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας νάσυνεχίζεται μιά τοιαύτη ἄθεσμοςσυνεργασία ἡ ὁποία μπορεῖ νά συγ-κεντρώνει κάποια τρόφιμα διά τήνἀνακούφισιν τῶν ἐνδεῶν ἀλλά δη-λητηριάζει τάς ψυχάς τοῦ χριστω-νύμου πληρώματος ταυτίζουσα καίσυγχέουσα τούς διακόνους καί λά-τρεις τοῦ Παναχράντου προσώπουτοῦ Κυρίου μετά τῶν ἀπομειωτῶνκαί ὑβριστῶν Αὐτοῦ

Ὅθεν παρακαλῶ ὅπως κατόπιντῶν ἀνωτέρω ἀνακληθῇ τό ὑπʼἀριθμ 21418931052011 Ὑμέτε-ρον Ἐγκύκλιον Σημείωμα ἐκδοθένἐντολῇ Ὑμῶν καί δεόντως διακη-ρυχθῇ ἡ παῦσις συνεργασίας μετάτοῦ εἰρημένου Ὁμίλου Πάνυ δέεὐσεβάστως προάγομαι ὅπως ἀνα-φέρω Ὑμῖν ὅτι ἡ καθʼ ἡμᾶς Ἱ Μη-τρόπολις δημοσίᾳ κατόπιν τῶνἀνωτέρω καί ὡς ἔχουσα καί κανο-νικήν δικαιοδοσίαν ἐπειδή ὁ εἰρη-μένος Ὅμιλος ἑδρεύει ἐν τοῖς ὁρί-οις Αὐτῆς ἔχει δηλώσει ὅτι δέν ἐπι-θυμεῖ οἱανδήτινα πλέον συνεργα-σίαν μετ᾽ Αὐτοῦ ἐκδοθέντος σχετι-κοῦ ἀνακοινωθέντος ὅ καί συνυπο-βάλλω μετά τῆς παρούσης αἰτήσε-ως

Κατασπαζόμενος τάς Ὑμετέραςσεπτάς Δεξιάς διατελῶ

dagger ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜraquo

Page 8: Ορθόδοξος Τύπος φ. 1930, 8/6/2012

Σελὶς 8η 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Ὁ Σεβ Μητροπολίτης Πει-ραιῶς κ Σεραφείμ μέ ἐπιστολήντου πρός τόν Πρόεδρον τῆς ἹερᾶςΣυνόδου Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶνκαί τήν Ἱεράν Σύνοδον ἐζήτησενὅπως ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία προσ -φύγη εἰς τήν Δικαιοσύνην διά νάἀποτραπῆ ἡ παρουσίασις βλασ -φήμου ἔργου διά τοῦ ὁποίου κα-θυβρίζεται τό πρόσωπον τοῦ Χρι-στοῦ εἰς τό ὁποῖον ἀποδίδονταιδιαστροφικά πάθη Τό ἔργον θάπαρουσιάζετο εἰς τό θέατρονlaquoἌνεσιςraquo (Κηφισίας 14 Ἀμπελό-κηποι) ἀπό τήν 7ην ἕως καί τήν12ην Ἰουνίου Τό συγκεκριμένονἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλας τάςχριστιανικάς χώρας Ἡ ἐπιστολήτοῦ Σεβ Μητροπολίτου φέρειἡμερομηνίαν τήν 16ην Μαΐου Ἕωςτήν 7ην Ἰουνίου πού ἐκυκλοφόρη-σε τό παρόν φύλλον τοῦ laquoΟΤraquo ἡἹερά Σύνοδος καί ὁ Ἀθηνῶν δένἐδημοσιοποίησαν τάς ἐνεργείαςτων

Ἡ ἐπιστολήΤό πλῆρες κείμενον τῆς ἐπι-

στολῆς τοῦ Σεβ ΜητροπολίτουΠειραιῶς κ Σεραφείμ πρός τήνἹεράν Σύνοδον ἔχει ὡς ἀκολού-θως

laquoΜακαριώτατε Πρόεδρε Σεβα-σμιώτατοι Ἅγιοι Συνοδικοί Σύνε-δροι

Πάνυ εὐλαβῶς καί μετʼ αἰσθη-μάτων βαθυτάτου ἄλγους διά τήνὄχλησιν Ὑμῶν προάγομαι ὅπωςἐνημερώσω τό Ὑμέτερον ΣεπτόνΣῶμα ὅτι ἀναγγέλλεται καί προ-γραμματίζεται ὑπό τοῦ σκηνοθέ-του κ Λαέρτη Βασιλείου καί τῆςθεατρικῆς ὁμάδος Artisan εἰς τόΘέατρον Ἄνεσις Λεωφ Κηφισίας

14 Ἀμπελόκηποι Ἀθηνῶν τήν 7ηνἸουνίου ἐἔ ἡ παρουσίασις τοῦβλασφήμου καί αἰσχίστου ἔργουτοῦ Ἀμερικανοῦ Terrence Mcnallyὑπό τόν τίτλον ldquoCorpus Christirdquo διάτοῦ ὁποίου καθυβρίζεται σκαιῶςτό Πανάγιον Πρόσωπον τοῦ Δομή-τορος τῆς Ἐκκλησίας Κυρίου καίἀποδίδονται εἰς αὐτό διαστροφικάπάθη

Ἡ παρουσίασις ἑνός τοσοῦτοναἰσχίστου καί χυδαίου ἔργου εἰςβάρος τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστε-ως ἀντίκειται εὐθέως εἰς τάς κει-μένας ποινικάς διατάξεις περί κα-κοβούλου καθυβρίσεως τῶν θεί-ων καί ἑπομένως δέον ὅπως νο-μικῶς προσφύγωμεν διά τήν ἀπο-τροπήν τῆς εἰρημένης χυδαίαςπροσβολῆς διά τῶν ἐνδίκων μέ-σων πού προβλέπει τό διακαιϊκόνσύστημα

Ὅθεν εὐσεβάστως παρακαλῶἵνα ἡ Νομική Ὑπηρεσία τῆς Ἱ Συν -όδου προβῆ εἰς ἀμέσους ἐνεργεί-ας λήψεως ἀσφαλιστικῶν μέτρωνκατά τῆς εἰρημένης θεατρικῆςὁμάδος ὅπως ἀποτραπῇ ἡ χυδαίακαθύβρισις τοῦ Παναγίου Θεοῦ

Σημειωτέον ὅτι τό συγκεκριμέ-νον ἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλαςτάς χριστιανικάς χώρας ὅπου ἐπε-χειρήθη ἡ παρουσίασίς του ἕνε-κεν τῆς ἀφορήτου χυδαιότητόςτου καί τό πρόγραμμα τῶν παρα-στάσεων ὡς ἀναφέρεται ἄρχεταιτήν Πέμπτην 7ην Ἰουνίου καί λή-γει τήν Τρίτην 12ην Ἰουνίου ἐἔκαί κατά ταῦτα αἱ νομικαί ἐνέργει-αι δέον νά ἐξελιχθοῦν ἐντός τοῦτρέχοντος μηνός Μαΐου διότιἄλλως ἡ ὅποια κίνησις θά ἀποβῇἀλυσιτελής

Κατασπαζόμενος τάς Ὑμετέραςσεπτάς Δεξιάς διατελῶ

dagger ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜraquo

Θά ἐτόλμα ἔστω καί ἕνας πολιτικόςνά εἴπη ὅσα ὁ Τοῦρκος Πρωθυπουργός

Ἐνῶ οἱ δικοί μας πολιτικοί Ἀρχη-γοί ἀδιαφοροῦν διά τό δημογραφι-κόν πρόβλημα τό ὁποῖον ἔχει ἐξε-λιχθῆ εἰς τό ὑπ᾽ ἀριθμόν ἕνα Ἐθνι-κόν πρόβλημα ὁ Τοῦρκος Πρωθυ-πουργός κ Ἐρντογάν εἰς τήν χώ-ραν τοῦ ὁποίου laquoκαλπάζουνraquo αἱγεννήσεις παρά τήν νομιμοποίησιντῶν ἐκτρώσεων καί εἰς τήν χώραναὐτήν ἐτάχθη ἐναντίον τῶνἐκτρώσεων διότι ὡς ἐδήλωσεν ἡἔκτρωσις εἶναι φόνος Παρομοίανθέσιν εἰς τήν Ἑλλάδα ἔχουν αἱὀργανώσεις αἱ ὁποῖαι ἀγωνίζονταιδιά τό laquoἀγέννητον παιδίraquo ἐνῶ ἡἘκκλησία ἡ ὁποία εἶναι ἐναντίοντῶν ἐκτρώσεων φοβεῖται νά δια-κηρύσση διαρκῶς ὅτι ἡ ἔκτρωσιςεἶναι φόνος Τάς δηλώσεις τοῦ κἘρντογάν ἐδημοσίευσεν ἡ ἐφημε-ρίς laquoἜθνοςonlineraquo καί ἔχουν ὡςἑξῆς

laquoΕἶμαι ἕνας πρωθυπουργὸς ποὺθεωρεῖ τὴν ἄμβλωση ὡς ἕνα φό-

νο ἀνέφερε ὁ Τοῦρκος πρωθυ-πουργός σὲ δηλώσεις του ποὺ με-ταδόθηκαν ἀπὸ τὸ πρακτορεῖοεἰδήσεων Ἀνατολή

Κανεὶς δὲν θὰ πρέπει νὰ ἔχει τὸδικαίωμα νὰ τὸ ἐπιτρέπει Εἴτε σκο-τώνετε τὸ μωρὸ μέσα στὴν κοιλιὰτῆς μητέρας του εἴτε τὸ σκοτώνε-τε μετὰ τὴ γέννησή του δὲν ὑπάρ-χει καμία διαφορά σημείωσε

Στὴν Τουρκία ἡ ἄμβλωση εἶναινόμιμη κατὰ τὶς πρῶτες δέκα ἑβδο-μάδες τῆς κυοφορίας Ἡ συγκατά-θεση τῆς μητέρας εἶναι ἀπαραίτη-τη ἀλλὰ ἂν εἶναι παντρεμένη ἀπαι-τεῖται ἐπίσης καὶ ἡ συγκατάθεσητοῦ πατέραraquo

Ποῖος Ἕλληνας πολιτικός δύνα-ται νά ἐπαναλάβη ὅσα εἶπεν ὁ κἘρντογάν Οὐδείς διότι οἱ περισ-σότεροι θεωροῦνται laquoπροοδευτι-κοίraquo Ἡ προοδευτικότης των τούςὡδήγησεν εἰς τήν νομιμοποίησιντῶν ἐκτρώσεων ἀλλά καί εἰς τήνἀδιαφορίαν των ἔναντι τῆς δολο-φονίας τριακοσίων χιλιάδων καίπλέον ἐτησίως ἀγεννήτων παίδωνἩ Ἑλλάς στερεῖται Ἑλληνοπαίδωνδιότι δέν ὑπάρχει πολιτική στηρί-ξεως τόν μονογονεϊκῶν οἰκογε-νειῶν ἤ τῶν οἰκογενειῶν αἱ ὁποῖαιθέλουν νά ἀποκτήσουν παιδιάἀλλά δέν ἔχουν τήν οἰκονομικήνδυνατότητα Αἱ Ἑλληνίδες καί οἱἝλληνες δολοφονοῦν ὑπό τήνἀνοχήν τῶν κομμάτων καί τοῦΚράτους τριακοσίας χιλιάδαςἀγέννητα παιδιά Ὁ δέ Θεός χαρί-ζει εἰς τήν Ἑλλάδα χιλιάδας νεα-ρούς κυρίως λαθρομετανάσταςΣημεῖα τῶν καιρῶν

Ἐτόνισεν εἰς ὁμιλίαν του ὁ ἀντιοικουμενιστής Πρωτοπρ π Θεόδωρος Ζήσης

ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΗΓΩΝΙΣΘΗΣΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΕΝΩ ΠΟΛΛΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΛΑΛΟΥΝ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἶχε προφητεύσει τήν συμπεριφοράν πολλῶν συγχρόνων ἘπισκόπωνΠολλοί σύγχρονοι Πατέρες τῆς

Ἐκκλησίας μας Πατριάρχαι Ἀρχιε-πίσκοποι Ἐπίσκοποι Κληρικοί καίΘεολόγοι λαλοῦν διεστραμμένα καίἀλλάζουν τήν διδασκαλίαν τοῦΕὐαγγελίου ἐπεσήμανεν ὁ ἀντιοι-κουμενιστής Πρωτοπρεσβύτεροςκαί Ὁμότιμος καθηγητής τῆς Θεολο-γικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης π Θεό-δωρος Ζήσης κατά τήν διάρκειανκηρύγματος τό ὁποῖον ἔκανε κατάτήν Κυριακήν τῶν Ἁγίων Πατέρωντῆς Α´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀπότόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου ἈντωνίουΘεσσαλονίκης Ὁ πατήρ ΘεόδωροςΖήσης ὑπεγράμμισεν ὅτι οἱ Πατέρεςτῆς Ἐκκλησίας διεκρίθησαν διά τούςἀγῶνας των ἐναντίον τῶν αἱρέσεωνκαί ὑπέρ τῆς Ἀληθείας τῆς Ὀρθοδό-ξου Πίστεως ἐνῶ οἱ σύγχρονοι Πα-τέρες ὁμιλοῦν διεστραμμένα (πατε-ρικῶς) φέρων ὡς κραυγαλέον παρά-δειγμα τήν Ἀκαδημίαν ΘεολογικῶνΣπουδῶν Βόλου τῆς Ἱερᾶς Μητρο-

πόλεως Δημητριάδος ἡ ὁποία διδά-σκει τήν laquoμεταπατερικήν θεολο-γίανraquo Συμφώνως πρός τήν ἱστοσελί-δα laquoΘρησκευτικάraquo ὑπό ἡμερομη-νίαν 29ην Μαΐου ἡ ὁποία ἀνήρτησεπερίληψιν τῆς ὁμιλίας τοῦ Πρωτο-πρεσβυτέρου π Θεοδώρου Ζήση

laquoΣτὸ κήρυγμά του στὸν ἱερὸ ναὸἉγίου Ἀντωνίου Θεσσαλονίκηςκατὰ τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πατέ-ρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδουστὶς 2752012 ὁ Πρωτοπρεσβύτε-ρος Θεόδωρος Ζήσης ἑρμηνεύον-τας τὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ἔκα-νε ἀναφορὲς καὶ στὴ σύγχρονηἐκκλησιαστικὴ πραγματικότηταἈνέφερε μεταξὺ ἄλλων ldquoΟἱ Πατέ-ρες διεκρίθησαν γιὰ τοὺς ἀγῶνεςτους ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν ὉἈπόστολος Παῦλος ἐπισημαίνειὅμως ὅτι ῾καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀνα-στήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διε-στραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθη-τάς ὀπίσω αὐτῶν (Πρ 2030) Ξέρε-τε πόσοι κληρικοὶ καὶ πόσοι θεολό-γοι ὑπάρχουν σήμερα οἱ ὁποῖοι λα-

λοῦν διεστραμμένα Καὶ οἱ ὁποῖοιἐμφανίζονται ὡς ὀρθόδοξοι Καὶ οἱὁποῖοι διεκδικοῦν νὰ ἀποκτήσουνὀπαδοὺς καὶ μαθητάς Γιʼ αὐτὸ θὰπρέπει ὁ ποιμένας ὁ ἐπίσκοπος ὁπρεσβύτερος ὁ διάκονος νὰ προσέ-χει ὄχι μόνο τοὺς φανεροὺς αἱρετι-κούς οἱ ὁποῖοι ἔχουν καταδικαστεῖἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ νὰ προσέ-χει καὶ τοὺς κρυφοὺς αἱρετικοὺς οἱὁποῖοι λαλοῦν διεστραμμένα Κι ἂνὑποθέσουμε ὅτι ὁ οἰκουμενισμὸςδὲν εἶναι μία καταδικασμένη αἵρε-ση εἶναι μία αἵρεση ἡ ὁποία δια-στρέφει τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλη-σίας μας Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν᾽hellip

Οἱ οἰκουμενισταὶ κληρικοὶ εἶναιἀνάμεσά μας Πατριάρχες καὶἀρχιεπίσκοποι καὶ ἐπίσκοποι καὶ θε-ολόγοι Γέμισαν οἱ θεολογικὲςσχολὲς ἀπὸ θεολόγους οἱ ὁποῖοιλαλοῦν διεστραμμένα καὶ ἀλλάζουντὴ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου

῾Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσον-ται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμέ-να τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπί-σω αὐτῶν᾽ Μήπως τὸν καιρὸ αὐτὸ

δὲν μᾶς ἀπησχόλησε μία τέτοια διε-στραμμένη διδασκαλία ἡ ὁποία δια-τυπώθηκε σὲ μία Μητρόπολη ποὺἔχει σχέση μὲ τοὺς Πατέρας Ἡἱερὰ Μητρόπολη Δημητριάδοςὅπου στὴν ῾Ἀκαδημία᾽ ἔκαναν λόγονὰ ξεπεράσουμε τοὺς Πατέρεςτοὺς ὁποίους σήμερα ἡ Ἐκκλησίατιμᾶ καὶ δοξάζει καὶ λέει τόσουςὕμνους Λαλοῦντες διεστραμμέναἐξ ὑμῶν αὐτῶν θεολόγοι τοῦ Βό-λου μὲ τὴν προστασία τοῦ Μητρο-πολίτου τους διαστρέφουν τὴ δι-δασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ λένε῾νὰ ξεπεράσουμε τοὺς ἁγίους Πατέ-ρας᾽ ῾δὲν τοὺς χρειαζόμαστε πλέοντοὺς ἁγίους Πατέρας᾽ Κι ἀνάμεσάμας λοιπόν Μὴ παρεξηγοῦνται ὁρι-σμένοι ὅταν ἐπισημαίνουμε αὐτὲςτὶς διαστροφὲς ἀκόμη καὶ τῶν θεω-ρουμένων ὀρθοδόξων κληρικῶνπατριαρχῶν καὶ ἀρχιεπισκόπων Τὸεἶχε ὅμως προφητεύσει ἤδη ὁ Ἀπό-στολος Παῦλος ldquoΚαὶ ἐξ ὑμῶναὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λα-λοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀπο -σπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπίσω αὐτῶνrdquoraquo

Ἐνῶ ἁπλώνεται ἀκόμη καί εἰς τά ἐγχειρίδια τοῦ σχολικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ ΜΕΘΟΔΕΥΟΥΝ ΤΟ ΞΕΡΡΙΖΩΜΑΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ

Ἐπισημαίνει εἰς ἐγκύκλιόν του διά τήν Πεντηκοστήν ὁ Σεβ Ἀκαρνανίας κ ΚοσμᾶςἘπίθεσιν ἐναντίον τῶν συγχρό-

νων Φαρισαίων οἱ ὁποῖοι πολεμοῦνλυσσαλέως τόν Χριστόν καί τήνἘκκλησίαν του ἐξαπέλυσεν ὁ ΣεβΜητροπολίτης Αἰτωλίας καίἈκαρνανίας κ Κοσμᾶς μέ ἐγκύ-κλιον τήν ὁποίαν ἐξέδωσε διά τήνΠεντηκοστήν Ὁ Σεβ Μητροπολί-της ἐπιτίθεται ἐναντίον ὅλων ἐκεί-νων τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καί πολι-τικῶν δυνάμεων αἱ ὁποῖαι προ-ωθοῦν τήν παναίρεσιν τοῦ Οἰκου-μενισμοῦ καί τόν συγκρητισμόνΟἰκουμενισμός καί συγκρητισμόςτονίζει εἰς τήν ἐγκύκλιόν τουἁπλώνονται laquoπαντοῦ καί στάἐγχειρίδια ἀκόμη τοῦ σχολικοῦ μα-θήματος τῶν Θρησκευτικῶν πολε-μοῦν τήν θεότητα τοῦ Χριστοῦμας ἀγωνίζονται νά ξερριζώσουντόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία ἀπότίς καρδιές τῶν παιδιῶν μαςraquo

Ἡ ἐγκύκλιοςΤό πλῆρες κείμενον τῆς ἐγκυκλί-

ου ἔχει ὡς ἀκολούθωςlaquoἩ σημερινή εὐαγγελική περικο-

πή μᾶς δίνει τήν ἀφορμή νά ὑπο-γραμμίσουμε μεγάλες ἀλήθειες

Ὅπως μᾶς ἀνέφερε ὁ Εὐαγγελι-στής Ἰωάννης ὁ Κύριος ἀνέβηκεστό Ναό τῶν Ἰουδαίων καί μίλησεστά πλήθη τοῦ λαοῦ Ἑώρταζαν τήνἑορτή τῆς σκηνοπηγίας καί γιʼ αὐτόὅλοι συνωστίζονταν στίς αὐλές τοῦΝαοῦ

Ὑπῆρχε ὅμως μιά ἐξαίρεσι Οἱ Φα-ρισαῖοι οἱ σύνεδροι τοῦ Ἰουδαϊκοῦσυνεδρίου οἱ πνευματικοί ἡγέτεςτοῦ λαοῦ ἀδιαφοροῦσαν γιά τήνἱερότητα τῆς ἡμέρας τῆς ἑορτῆς καίσυζητοῦσαν πῶς θά ὀργανώσουντήν σύλληψι καί τό θάνατο τοῦἸησοῦ Ἔστειλαν μάλιστα στρα-τιῶτες γιά νά τόν συλλάβουν

Εἴμεθα ἀδιάσπαστονσύνολον οἱ Ὀρθόδοξοι

Τήν ὥρα ἐκείνη ὁ Κύριος μιλοῦσεστό λαό γιά τό Ἅγιο Πνεῦμα πού θάδεχόταν οἱ πιστοί Οἱ στρατιῶτεςπλησίασαν τόν Κύριο Τόν ἄκουσανΤόν ἐθαύμασαν ἐπέστρεψαν ὅμωςἄπραγοι καί εἶπαν στούς Φαρισαί-ους ldquoΟὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεἄνθρωπος ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωποςrdquo(Ἰω ζ΄46) ldquoΠοτέ δέν μίλησε ἄνθρω-πος μέ τόση σοφία καί χάρι ὅπως

αὐτός ὁ ἄνθρωπος Πῶς νά τόν συλ-λάβουμεrdquo Καί οἱ Φαρισαῖοι πωρω-μένοι σκληροί καί ἀνάλγητοι ἔμει-ναν στό μῖσος καί τόν πόλεμο κατάτοῦ Κυρίου Ἔμειναν ξένοι καίἄσχετοι ἀπό τή λαμπρότητα καί τήνὠφέλεια τῆς ἑορτῆς

Σήμερα ζοῦμε ἀγαπητοί κι ἐμεῖςμιά μεγάλη ἑορτή Ζοῦμε τήν ἑορτήτῆς Πεντηκοστῆς Ἑορτάζουμε τήνκάθοδο στή γῆ τοῦ Τρίτου Προσώ-που τῆς Ἁγίας Τριάδος ἑορτάζουμετήν ἐπιφοίτησι τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-τος στούς μαθητές τοῦ Κυρίουἑορτάζουμε τήν φανέρωσι τῆςἘκκλησίας μας στόν κόσμο

Αὐτή τήν ἁγία ἡμέρα καί ἑορτήτῆς Πεντηκοστῆς φέρουμε στό νοῦμας τό μεγαλεῖο τῆς Ἐκκλησίαςμας τούς ἀγῶνες καί τούς θριάμ-βους της Ἡ Ἐκκλησία μας ἡ μίαἁγία καθολική καί ἈποστολικήἘκκλησία εἶναι τό μυστικό σῶμα μέκεφαλή τόν Κύριο καί Θεό μαςἸησοῦ Χριστό καί μέλη της ὅλουςτούς ἀνθρώπους πού βαπτίσθηκανστό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος μέσαστήν ὀρθόδοξο κολυμβήθρα

Ὅλοι ἐμεῖς οἱ βαπτισμένοι καί μυ-ρωμένοι ὀρθόδοξοι χριστιανοί πα-ρά τίς τοπικές ἀποστάσεις πού μπο-ρεῖ νά μᾶς χωρίζουν συναποτε-λοῦμε ἕνα ἑνιαῖο καί ἀδιάσπαστοσύνολο τό πνευματικό σῶμα τῆςἘκκλησίας

Προσπαθοῦμε ὅλοι νά ζοῦμε τήζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ἀγωνιζόμα-στε νά ζήσουμε τό Εὐαγγέλιό τηςνά ἁγιαζώμαστε ἐν Ἁγίῳ Πνεύματιμέ τά χαριτόβρυτα ἅγια μυστήριαὍλοι χαιρόμαστε τή λαμπρότητακαί τή δόξα τῆς Ἐκκλησίας μαςΖοῦμε στήν μητρική της ἀγκάλη πο-ρευόμαστε μαζί της τήν πορεία τῆςπνευματικῆς μας ζωῆς τήν πι-στεύουμε ὡς Κιβωτό σωτηρίας κιὡς πιστά παιδιά της προχωροῦμε μέτή σκέπη της πρός τόν λιμένα τῆςσωτηρίας

Δέν μποροῦμε ὅμως σήμερααὐτή τή μοναδική ἡμέρα τῆς Ἐκκλη-σίας μας νά μή φέρουμε στή σκέψιμας καί κάποιους ἴσως καί βαπτι-σθέντες χριστιανούς οἱ ὁποῖοι μι-μοῦνται τούς Φαρισαίους τῆς πρώ-της Πεντηκοστῆς

Μιμηταί τῶν ΦαρισαίωνΤυφλωμένοι πωρωμένοι σκοτι-

σμένοι ὑποδουλωμένοι στόν ἐγωι-σμό τους καί τά πάθη τους δέσμιοι

τῶν σκοτεινῶν κέντρων καί τῶνσκοτεινῶν δυνάμεων ἀνέγγιχτοιἀπό τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί τῆςὈρθοδοξίας μισοῦν ἄσπονδα τήνἘκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας

Στή δισχιλιετῆ ἱστορία τῆς ὀρθο-δόξου Ἐκκλησίας μας Ἀπόστολοιμαρτυρικοί ἀποστολικοί πατέρεςμάρτυρες ὅσιοι νεομάρτυρες ὁμο-λογοῦν καί διακηρύσσουν τό μῖσοςτῶν ποικιλομόρφων Φαρισαίων καίτυράννων οἱ ὁποῖοι λυσσαλέα πολέ-μησαν τήν Ἐκκλησία μας

Δυστυχῶς καί σήμερα ὑπάρχουνοἱ μιμηταί τῶν Φαρισαίων Δέν συγ-κινοῦνται δέν διδάσκονται δένπροβληματίζονται ἀπό τήν μακραί-ωνα ἁγία ζωή τήν προσφορά τήνβοήθεια τά θαύματα τήν παρουσίατοῦ Θεοῦ μας καί ὅλων τῶν ἁγίωνμέσα στήν Ἐκκλησία

Σκοτεινοί σκληροί κι ἀνάλγητοιβουλεύονται καί ὁμολογοῦν τήνἐμπάθεια καί τό ἄσπονδο μῖσος τουςκατά τῆς ἘκκλησίαςἩ βία ἡ ἀπάτηἡ συκοφαντία ἡ πολιτική οἱ φοβε-ρές αἱρέσεις ἡ φιλοσοφία τοῦ κό-σμου ὁ ὀρθολογισμός ἡ χλεύη ὁδιασυρμός ὁ διωγμός ἡ ἁρπαγή ἡὑποτίμησι ἡ περιφρόνησι τῶν κλη-ρικῶν ὅπως πάντοτε ἔτσι καί σήμε-ρα χρησιμοποιοῦνται γιά νά χτυπή-σουν τόν Χριστό καί τήν ἘκκλησίαΤου Καί ἄν οἱ πολέμιοι αὐτοί σήμε-ρα συναντοῦσαν τόν Χριστό ἐμπρόςτους χωρίς ἀμφιβολία σάν τούςΦαρισαίους θά Τόν ἔπιαναν θά Τόνἔδεναν θά Τόν φυλάκιζαν καί θάΤόν σταύρωναν ἐκ νέου

Ἰδιαιτέρως σήμερα μέ τήν παναί-ρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τόνσυγκρητισμό πού ἁπλώνεται παν-τοῦ καί στά ἐγχειρίδια ἀκόμη τοῦσχολικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευ-τικῶν πολεμοῦν τήν Θεότητα τοῦΧριστοῦ μας ἀγωνίζονται νά ξερρι-ζώσουν Χριστό καί Ἐκκλησία ἀπό τίςκαρδιές τῶν παιδιῶν μας

ἈγαπητοίΣήμερα Πεντηκοστή ἄς ἀναλογι-

σθοῦμε τήν προδοσία τῶν Φαρισαί-ων ὅλων ἐκείνων πού τούς μιμήθη-καν καί τούς μιμοῦνται ἀλλά καί τόκαθῆκον μας

Μή πτοηθοῦμε ἀπό τόν πόλεμοτῶν ἐχθρῶν τῆς Ἐκκλησίας Ἀλή-θεια ποῦ εἶναι ἐκεῖνοι πού τήν πο-λέμησαν γιά νά τήν ἀφανίσουνἈφανίσθηκαν χάθηκαν οἱ ἴδιοιhellip Ἄςπολεμοῦν καί σήμερα μέ ὅλο τό

μῖσος τους καί τήν ἀγριότητά τουςἩ Ἐκκλησία δέν φοβᾶται τούς ἰσχυ-ρούς τοῦ κόσμου ὅποιοι κι ἄν εἶναιΔέν εἶναι ἀνθρώπινος ὀργανισμόςἀλλά θεανθρώπινος θεοσύστατοςθεοσυντήρητος

Ἀπιστίαhellip ὁ φόβοςἈποτελεῖ ἀπιστία καί ἀπαράδεκτη

ἀμφισβήτησι τοῦ κύρους καί τῆςἀληθείας τῶν λόγων τοῦ Κυρίουμας τό νά φοβώμαστε μήπως νικηθῇκαί παύσῃ νά ὑπάρχῃ ἡ Ἐκκλησίατοῦ Χριστοῦ

Ἐμεῖς ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοίκινδυνεύουμε νά χάσουμε τήν ἀλή-θεια καί τή σωτηρία ἄν ἀφήσουμετούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ καί τῆςἘκκλησίας Του νά δροῦν ἀνενό-χλητοι Ἡ Ἐκκλησία μας ὡς θεαν-θρώπινος θεσμός δέν χάνεται

Γιʼ αὐτό ὅλοι μας ἄς ἀφυπνι-σθοῦμε Ἄς βοηθήσουμε τόν ἑαυτόμας νά γίνῃ γνήσιο συνειδητό μέ-λος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςμας ἄς θελήσουμε νά ἔλθουμεστήν ἀγκάλη τῆς Ἐκκλησίας μας καίμέ ταπείνωσι καί ὑπακοή νά ζοῦμετή χαριτόβρυτη ζωή της Ἄς γίνου-με τολμηροί καί ὁμολογηταί Ἔχουνοἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί λόγο πνευ-ματικῆς ἐμπειρίας Ἄς τόν ἐκφρά-σουμε μέ θάρρος καί τόλμη Ἄςὑψώσουμε τό λάβαρο τοῦ Ἀναστάν-τος Κυρίου κι ἄς διακηρύξουμε παν-τοῦ τό μοναδικό μήνυμα ldquoΟὐκ ἔστιἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρίαrdquo (Πράξ δ 12) Δέν ὑπάρχει μέ κανέναν ἄλλο ἡσωτηρία Νά ὁμολογοῦμε παντοῦαὐτό τό μήνυμα Γιά νά ἁπλώνεταιτό φῶς τό ἀληθινό νά κηρύσσεται ὁἈναστάς Κύριος καί Θεός μας γιάνά σιωποῦν οἱ μιμηταί τῶν Φαρισαί-ων καί σύγχρονοι πολέμιοι τοῦ Χρι-στοῦ μας

Μή πτοηθοῦμε ἀπό ἀπειλές καίἐκφοβισμούς ἀπό τήν πίεσι τῆςἐλλείψεως τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶνldquoΜεθʼ ἡμῶν ὁ Θεόςrdquo

Ἔτσι θά ἀποδυναμωθοῦν οἱἐχθροί τοῦ Χριστοῦ μας θά ὑψωθῇκαί θά λάμψῃ ὁ Σταυρός θά δο-ξασθῇ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μαςκαί ἐμεῖς ἑνωμένοι μέ τό Χριστό μαςθά ζοῦμε τή ζωή τοῦ ἁγιασμοῦ καίτῆς αἰωνιότητος Ἀμήν

Μετά πατρικῶν εὐχῶνΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

dagger Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣΚΟΣΜΑΣraquo

Ἂς ἀφήσωμεν ἀνεπηρέαστον τὸν πιστὸν λαὸννὰ ψηφίση συμφώνως πρὸς τὴν ἐθνικὴν

καὶ ἐκκλησιαστικὴν συνείδησίν τουΜία ὀρθόδοξος χριστιανικὴ

ἀδελφότης ἔρριξε laquoγραμμήraquo ὅπωςεἰς τὰς ἐκλογὰς τῆς 17ης Ἰουνίουὑπερψηφισθῆ τὸ κόμμα τῆς ΝΔδιὰ νὰ ὑπάρξη κυβέρνησις Πι-στεύομεν ὅτι ἡ στάσις τῆς Ὀρθο-δόξου Χριστιανικῆς ἀδελφότητοςεἶναι λανθασμένη διότι ταυτίζεταιμὲ ἕν κόμμα Βεβαίως καὶ θὰ πρέπηνὰ ψηφισθοῦν τὰ ὀλιγότερα ἀντιεκ-κλησιαστικὰ κόμματα ἢ τὰ μικρὰκόμματα τὰ ὁποῖα καθαρῶς ὑπηρε-τοῦν τὸ Ἔθνος καὶ τὴν ἘκκλησίανΤὸ νὰ ρίχνης ὅμως γραμμὴν διὰ τὴνὑπερψήφισιν ἑνὸς κόμματος εἶναιλάθος Πολὺ δὲ περισσότερον ὅτανκαὶ αὐτὸ τὸ κόμμα (ὅπως καὶ τὸ ΠΑ-ΣΟΚ) εἶναι ἐξίσου ἀντιεκκλησιαστι-κόν Διότι

1ον) Ζητεῖ τοὺς διακριτοὺς ρό-λους Ἐκκλησίας ndash Πολιτείας ὅταναὐτοὶ καθιερώθησαν μὲ τὸν κατα-στατικὸν χάρτην τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος (1975) ἀλλὰ καὶ μὲlaquoπραξικοπηματικὰςraquo ἀποφάσειςτῶν Κυβερνήσεων αἱ ὁποῖαι ἐπηκο-λούθησαν μετὰ τὴν ψήφισιν καὶ τὴνἐφαρμογὴν τοῦ χάρτου

2ον) laquoἘξωβέλισεraquo ἀπὸ τὰ σχο-λεῖα τὴν ἐξομολόγησιν καθιέρωσετὴν πολιτικὴν κηδείαν καὶ τὴν ἵδρυ-σιν ἀποτεφρωτηρίων νεκρῶν κλπἐνῶ διὰ νὰ καταργήση τὸ βιβλίοντῆς Στ´ Δημοτικοῦ τῆς συγγραφέ-ως κ Ρεπούση ἐχρειάσθη νὰ περά-ση ἀρκετὸς χρόνος καὶ τὸ ἔπραξεὅταν διεπίστωσεν ὅτι ἐκινδύνευενἐκλογικῶς

Νὰ ὑπενθυμίσωμεν ὅτι προώθη-σε τὸ σύμφωνον ἐλευθέρας συμ-βιώσεως καὶ ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸςδικαιοσύνης τῆς ΝΔ ἦτο ἕτοιμος νὰτὸ πράξη καὶ διὰ τοὺς ὁμοφυλοφί-λους ἀλλὰ μετὰ τὴν κατακραυγὴνεἶχεν εἴπει ὅτι δὲν εἶναι ἀκόμη ὥρι-μοι αἱ κοινωνικαὶ συν θῆκαι

Ἐνῶ σήμερον ὁ Ἀρχηγὸς τῆς ΝΔζητεῖ μονολεκτικῶς τὴν ἀπενοχο-ποίησιν τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ τὰ στελέχητου δὲν ἐπικρίνουν τὸν ΣΥΡΙΖΑ ἢκαὶ τὰ ἄλλα μικρὰ κόμματα τὰὁποῖα θεωροῦν ὅτι ἡ Ἐκκλησία δια-θέτει μυθικὸν πλοῦτον καὶ ὡς ἐκτούτου θὰ πρέπη νὰ φορολογηθῆὡς ἐν δυνάμει μεγάλος ἐφοπλι-στής Ἐλάχιστα στελέχη τῆς ΝΔὑπερασπίζονται τὴν Ἐκκλησίαν

Ὑπάρχει τέλος ἕν πολὺ σο-βαρὸν ζήτημα τὸ ὁποῖον θὰ ἔπρεπενὰ εἶχε προβληματίσει ἐντόνως τὴνὈρθόδοξον Χριστιανικὴν Ἀδελφό-τηταν πρὶν λάβη μίαν τοιαύτην ἀπό-φασιν Τὸ ζήτημα ἔχει σχέσιν μὲαὔξησιν τῶν τελῶν κατὰ 400 διὰτὴν διανομὴν ἑβδομαδιαίων ἐκκλη-σιαστικῶν ἐντύπων καὶ τὴν αὔξησιντῶν τελῶν κατὰ 150 καὶ 300 διὰτὴν διανομὴν τῶν ἐκκλησιαστικῶνπεριοδικῶν ὑπὸ τοῦ Ταχυδρομείου

Τί ἔπραξε ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Νέας Δη-μοκρατίας καὶ τὰ στελέχη του διὰτὸ ζήτημα αὐτό Ἀπολύτως τίποταμὲ ἀποτέλεσμα ἐκκλησιαστικὰἔντυπα νὰ κλείνουν ἢ νὰ μετατρέ-πουν τὴν ἑβδομαδιαίαν ἢ 15ήμερονἔκδοσίν των εἰς περιοδικήν Ὑπεν-θυμίζομεν ὅτι ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸςτῆς κυβερνήσεως τοῦ κ Λουκᾶ Πα-παδήμου εἶχεν ἐκλεγῆ βουλευτὴςμὲ τὸ ΛΑΟΣ προσεχώρησεν εἰςτὴν ΝΔ καὶ παρέμεινεν εἰς τὴν θέσιντου ἕως καὶ τὸν σχηματισμὸν ὑπη-ρεσιακῆς Κυβερνήσεως ὑπὸ τὸνΠρόεδρον τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπι-κρατείας κ Παναγιώτην Πικραμμέ-νον Αἱ διαμαρτυρίαι καὶ αἱ παραστά-σεις πολλαὶ πρὸς τοὺς βουλευτὰςκαὶ ἰδιαιτέρως πρὸς τοὺς βου-λευτὰς τῆς ΝΔ καὶ τὸν ἁρμόδιονὑπουργόν της ὁ ὁποῖος πολιτεύεταιεἰς τὴν περιφέρειαν Ἀττικῆς Παρέ-σχον ὑποσχέσεις αἱ ὁποῖαι ἔμεινονὑποσχέσεις μὲ ἀποτέλεσμα τὸ πρό-βλημα νὰ laquoφουντώνηraquo διότι χρει-άζονται πολλαπλασίως περισσότεραχρήματα διὰ τὴν διανομὴν τῶνἐκκλησιαστικῶν ἐντύπων ἀπ᾽ ὅτιστοιχίζει ἡ παραγωγή των Καὶ θὰσυμπλέουν μὲ τοὺς laquoστραγγα-λιστὰςraquo τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ τύπουκαὶ θὰ σιωποῦν εἰς τὰς ἀπειλὰς τῶνσκληρῶν ἐκκλησιομάχων καὶ ἀθέωνκαὶ θὰ ρίχνωμεν καὶ γραμμὴν διὰτὴν ὑπερψήφισίν των παρα-πλανῶντες τὸν πιστὸν λαόν Ἂς τὸνἀφήσωμεν νὰ ἐπιλέξη τοὺς ἐκλε-κτοὺς ἐκπροσώπους του συμφώ-νως πρὸς τὴν Ἐθνικὴν καὶ Ἐκκλη-σιαστικὴν συνείδησίν του

ΓΖ

Ἁλωνίζουν κυριολεκτικῶςαἱ αἱρέσεις εἰς τήν Σερβίαν

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 30ην Μαΐου ἐκτοῦ Βελιγραδίου

laquoἈπὸ τὶς 150 αἱρέσεις πού δρα-στηριοποιοῦνται στὴ χώρα ἡ πιὸἐπιθετικὴ εἶναι ἡ Black Rose ποὺοἱ ὀπαδοὶ της πίνουν αἷμα ἀνθρώ-πων καὶ ζώων

Τὰ ἀνησυχητικὰ αὐτὰ στοιχεῖαπαρουσίασε ὁ εἰδικὸς σὲ θέματααἱρέσεων Δημήτριος PastuovicΣτὴ Σερβία δήλωσε ὑπάρχουν πά-νω ἀπο 150 αἱρέσεις οἱ ὁποῖεςἀσκοῦν ἐπιρροὴ σὲ πάνω ἀπὸ200000 ἀνθρώπους

Ἑπομένως δὲν ἐκπλήσσει ἡτραγωδία τῶν σατανιστῶν στὸ Ζέ-μουν ὅπου τὴν περασμένη ἑβδο-μάδα μία γυναίκα σκότωσε τὸ μω-ρό της μόλις 40 ἡμερῶν μὲ 15 μα-χαιριὲς καὶ στὴν πόρτα τοῦ σπι-τιοῦ της εἶχε ζωγραφισμένα σημά-δια σατανιστικῆς αἵρεσης

Ἡ κ Σακοράφατοῦ ΣΥΡΙΖΑ

ὑπέρ τοῦ διαχωρισμοῦΚράτους ndash Ἐκκλησίας

Ἡ ὑποψηφία βουλευτής τοῦ ΣΥ-ΡΙΖΑ κ Σοφία Σακοράφα ὁμι-λοῦσα κατά τήν 1ην Ἰουνίου διάτό πρόγραμμα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἀνε-φέρθη εἰς τάς σχέσεις Ἐκκλη-σίας-Πολιτείας τονίζουσα πώςἐάν ἔλθη ὁ ΣΥΡΙΖΑ εἰς τήν ἐξου-σίαν θά ἀρχίση διάλογον διά τόνπλήρη διαχωρισμόν Κράτους-Ἐκκλησίας

Ο ΣΕΒ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΕΖΗΤΗΣΕΝΑΠΟ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝ ΝΑ ΕΝΕΡΓΗΣΗΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΙΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΩΣΒΛΑΣΦΗΜΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΤό ἔργον ἀπηγορεύθη εἰς ὅλας τάς χριστιανικάς χώρας

διότι ἐμφανίζει τόν ἱδρυτήν τῆς Ἐκκλησίας μας ὡςἔχοντα διαστροφικά πάθη

Ὄπισθεν τοῦ κόμματος laquoΔημι-ουργία Ξανάraquo εὑρίσκονται οἱ λε-γόμενοι laquoΜάρτυρες τοῦ ἸεχωβᾶraquoΤοῦτο ὑπεστήριξε τήν 2αν Ἰουνί-ου ἡ ἱστοσελίς laquopentapostag-magrraquo Συμφώνως πρός ὅσαἀνήρτησε

laquoΠολιτικό κόμμα ἤ Παραθρη-σκευτική Σέκτα τῶν ldquoἸεχωβάδωνrdquoτό κόμμα ldquoΔημιουργία ξανάrdquoΠολλοὶ ἐξεπλάγησαν μὲ τὰ πε-ριέργως ψηλὰ ποσοστὰ ποὺ κα-τέγραψε τὸ ldquoΔημιουργία ξανάrdquoτοῦ Θάνου Τζήμερου ὄχι μόνοστὰ μεγάλα ἀστικὰ κέντρα (κάτιτὸ ὁποῖο εἶναι φυσιολογικὸ καὶἴσχυσε καὶ στὴν περίπτωση τῆςΔράσης) ἀλλὰ κυρίως στὴν ἐπαρ-χία Σὲ περιοχὲς μὲ μηδενικὴπροβολὴ καί ἀνύπαρκτα ἱκανὰστελέχη ἢ προσωπικότητες ὁΤζήμερος τὰ πῆγε πολὺ καλὰ γιὰπρώτη φορά Τυχαῖο Δὲν νομί-ζω

Ἡ ἐξήγηση μᾶς ἦρθε ἀπὸ ἔγκυ-ρες πληροφορίες Ἡ οἰκογένειατοῦ Τζήμερου στὸ Βόλο εἶναι ἀπὸτὶς πλέον ldquoδραστήριεςrdquo στὶς τά-ξεις τῶν ldquoΜαρτύρων τοῦ ἸεχωβᾶrdquoΤῆς ἀντίχριστης καὶ ἀνθελλη-νικῆς αὐτῆς παγκόσμιας σέκτας(μὲ ἕδρα τὶς ΗΠΑ) ποὺ ἀρνοῦνταιτὴν ἔννοια τῆς πατρίδας καταπα-τοῦν τὸν Σταυρὸ καὶ τὴ Σημαίακαὶ κάνουν ldquoἐναλλακτικὴ στρα-τιωτικὴ θητείαrdquo ἀρνούμενοι νὰπάρουν ὅπλο γιὰ τὴν ὑπεράσπισητῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων τῆςἙλλάδας

Αὐτὴ ἡ ἐπικίνδυνη παραθρη-σκευτικὴ ὁμάδα (ποὺ στηρίζει τὴνἐξάπλωσή της στὸ χρῆμα καὶ τὸνοἰκονομικὸ ἐκμαυλισμὸ τῶν θυ-μάτων της ἀφοῦ οἱ ldquoἀρχηγοὶrdquoεἶναι συνήθως ἐπιχειρηματίες μὲχοντρὸ πορτοφόλι) λειτουρ-γοῦν μὲ νοοτροπία ldquoγκέτοrdquo Ἔδω-σαν γραμμὴ στὰ μέλη τους σὲ ὅλητὴν Ἑλλάδα (ποὺ ὑπερβαίνουν τὶς100000) νὰ ψηφίσουν τοὺς συν-δυασμοὺς τοῦ Τζήμερου Μάλι-στα ἂν τὸ ψάξει κανεὶς στατιστι-κά τὰ ὑψηλότερα ποσοστὰ τοῦldquoΔημιουργία ξανὰrdquo σημειώθηκανἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει μεγαλύτερηldquoσυμπύκνωσηrdquo τῶν ldquoἸεχωβάδωνrdquo

Καὶ τὸ ldquoπρωτότυποrdquo συνθημα-τικὸ λογότυπο τοῦ κόμματος τοῦΤζήμερου -rdquoΔημιουργία ξανάrdquo-παραπέμπει στὰ συνήθη προπα-γανδιστικὰ συνθήματα τῆς συγ-κεκριμένης σέκτας μὲ πιὸγνωστὸ ἀπὸ ὅλα τὸ ldquoΞύπναrdquo

Ἀλλὰ καὶ συγκεκριμένες μαρ-τυρίες ἀπὸ τὴν περιφέρεια μᾶςἐνημέρωσαν πὼς ἀκόμη καὶ σὲμικρὰ χωριά ὅπου ὑπῆρχε κάποιαοἰκογένεια ldquoἸεχωβάδωνrdquo ἔδωσανμάχη ὑπὲρ τοῦ Τζήμερου καὶ τοῦπερίεργου κομματιδίου του

Αὐτά καὶ θὰ ἐπανέλθουμε μὲνέα στοιχεῖαraquo

Ὁ laquoΟΤraquo δέν ἠδυνήθη νά δια-σταυρώση ἀπό ἄλλας πηγάς τήνεἴδησιν Μετά χαρᾶς θά δημοσιεύ-ση τήν οἱανδήποτε ἀπάντησιν τοῦκ Τζήμερου ἤ τῆς οἰκογενείαςτου

Ὄπισθεν τοῦ κόμματος τοῦ κ Τζήμερου οἱ Χιλιασταί

Μεγάλος ὁ πνευματικός ἀγών τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Πολω-νίας Ἐντυπωσιακή ὅμως καί ἡlaquoκαρποφορίαraquo ἐκ τοῦ ἀγῶνοςαὐτοῦ ἐπισημαίνει ὁ ἈρχιεπίσκοποςΒαρσοβίας κ Σάββας ὁ ὁποῖος εἰςδιεθνές συνέδριον διά τήν παγκο-σμιοποίησιν κατεφέρθη ἐναντίοντῆς Εὐρώπης ἐπειδή ἀπαρνεῖταιτάς χριστιανικάς ρίζας της καί ὑπό-κειται εἰς τήν ἐπιρροήν τῶν δυνάμε-ων ἐκείνων αἱ ὁποῖαι εἶναι ὅμοιαι μέἐκείνας τοῦ Πύργου τῆς ΒαβέλΣυμφώνως πρός τόν κ ΔημήτριονΚουτρούλαν (Ἱστορικόν ὙποψήφιονΔρ Θεολογίας ΕΚΠΑ ΔιευθυντήνΙΕΘΠ)

laquoΔιεθνὲς Συνέδριο μὲ θέμα ldquoἩπαγκοσμιοποίηση στὸν Κόσμο τῆςὈρθοδοξίαςrdquo πραγματοποιήθηκεστὸ Τμῆμα Ὀρθοδόξου Θεολογίαςτοῦ Πανεπιστημίου Μπιαλύστοκτῆς Πολωνίας στὶς 26 Μαΐου ἐἔὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ ἈρχιεπισκόπουΒαρσοβίας Σάββα Προκαθημένουτῆς Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας καὶΠροέδρου τοῦ Τμήματος Θεολο-γίας

Ἐνώπιον πυκνοῦ ἀκροατηρίουκαὶ ἐκπροσώπων τῶν Τοπικῶν Πολι-τικῶν καὶ Ἐκκλησιαστικῶν Ἀρχῶνὁ Ἀρχιεπίσκοπος Βαρσοβίας κκΣάββας καὶ Καθηγητὲς λαϊκοὶ καὶκληρικοὶ τῶν Πανεπιστημίων Βαρ-σοβίας καὶ Μπιαλύστοκ ἔκανανἐνδιαφέρουσες ἀνακοινώσεις Ἐκμέρους τῆς Ἑλληνορθόδοξης Θεο-λογίας προσκλήθηκαν καὶ εἰσηγή-θηκαν γιὰ τὸ θέμα οἱ ἈθανάσιοςἈγγελόπουλος Καθηγητὴς Πανεπι-στημίου καὶ Πρόεδρος τοῦ Ἱδρύμα-τος Ἐθνικοῦ καί ΘρησκευτικοῦΠροβληματισμοῦ Θεσσαλονίκης(ΙΕΘΠ) καὶ ὁ Γρηγόριος ΛιάνταςΔρ Θεολογίας Ἐπ Καθηγητὴς τῆςἈνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδη-μίας Θεσσαλονίκης ἈντιπρόεδροςΙΕΘΠ

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σάββας ἐπισή-μανε ἐπί λέξει ldquoἡ Εὐρώπη βασίζεταιστὰ χριστιανικὰ θεμέλια καὶ στὴνἐθνικὴ πολυπολιτισμικότηταrdquo ldquoοἱχριστιανικὲς ρίζες ἔκαμαν τὴνΕὐρώπη πολιτισμένη καὶ πνευμα-τικὴ ἤπειροrdquo ldquoεἶναι μεγάλο κρίμαποὺ ἡ σημερινὴ Εὐρώπη λησμονεῖαὐτὴ τὴν ἀλήθεια καὶ ὑπόκειταιστὴν ἐπιρροὴ ὅμοια μὲ ἐκείνη τῆςἐποχῆς τοῦ πύργου τῆς Βαβὲλ καὶαὐτὸ συμβάλλει στὴν στρέβλωσητοῦ πιὸ πολύτιμου δώρου ποὺ κα-τέχειrdquo

Ὁ κ Ἀγγελόπουλος μίλησε μὲθέμα ldquoἩ παγκοσμιοποίηση στὴν δι-δασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλη-σίας καὶ ἡ στάση τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος στὸ Ζήτημαrdquo ὁ δὲ κΛιάντας μὲ θέμα ldquoἩ δημοκρατίακατὰ τὴν ἔννοιαν τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίαςrdquo

Οἱ Ἀνακοινώσεις προκάλεσαν

ἐνδιαφέρουσες συζητήσεις γιὰ τὴνκατάσταση στὴν Ἑλλάδα καὶ σʼἄλλες χῶρες τῆς ΕὐρωπαϊκῆςἝνωσης καὶ Εὐρωζώνης σὲ σχέσημὲ τὶς κοινωνικὲς καὶ πνευματικὲςἐπιπτώσεις τῆς οἰκονομικῆς παγκο-σμιοποίησης Ὁ Μακαριώτατοςκατʼ ἐντολὴ τοῦ Συνεδρίου θὰ ἀνα-λάβει πρωτοβουλίες ἐνημερώσεωςτῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδό-ξων Ἐκκλησιῶν στέλνοντας τὰΠρακτικὰ τοῦ Συνεδρίου καὶ εἰση-γούμενος τὶς δικές του σκέψεις καὶπροτάσεις ἐπὶ τοῦ ζητήματος κατὰτὴν τάξη

Μὲ τὴν εὐκαιρία ὁ Μακαριώτα-τος δεξιώθηκε ἐγκάρδια τὴν Ἑλλη-νικὴ Ἀποστολὴ στὰ Δώματα τῆςἈρχιεπισκοπῆς καὶ τῆς Ἱ Συνόδουστὴν Βαρσοβία καὶ τὴν συνόδευσεπροσωπικὰ στὰ Ἱερὰ Προσκυνήμα-τα-Προπύργια τῆς Ὀρθοδοξίαςστὴν Πολωνία στὴν Γκραμπάρκαστὸ Σουπράσλ στὸν Ἅγιο Δημή-τριο Θεσσαλονίκης στὸ Σάκι ὅπουἡ θαυματουργὴ εἰκόνα τοῦ ἉγίουΔημητρίου τοῦ 18ου αἰ πού μετα-νάστευσε μὲ περιπετειώδη τρόποἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ στὴν Δύση ἐδῶστὴν Πολωνία

Τὴν Κυριακὴ ὁ Μακαριώτατοςπροέστη Θ Λειτουργίας στὸν Ἱ ΝἸωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ στὸ Χαϊ-νούβκα καὶ ἔθεσε τὸν θεμέλιο λίθοἑνὸς νέου ναοῦ στὴ μνήμη τῶν Νε-ομαρτύρων Ὀρθοδόξων Χρι-στιανῶν Πολωνῶν τοῦ Χόλμς καὶΠοντλάσκι ἀμέσως μετὰ τὸν Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο Εἶναι ἡ περίο-δος μεγάλου φανατισμοῦ τοῦ Ρω-μαιοκαθολικισμοῦ ἐπιτόπου ἐναν-τίον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςτῆς Πολωνίας Ἐν τῷ μεταξὺ ἔγι-ναν ἐπισκέψεις σὲ περικαλλεῖςναοὺς στὸ Μπιαλύστοκ (ἹΝἉγΠνεύματος μὲ μοναδικὸ καμπα-ναριὸ-κόσμημα 73 μ καὶ ΜικρὰἉγία Σοφία) καὶ στὸ Χαϊνούβκα (ἹΝ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ καὶ ἹΝἸωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ) ὡραι-ότατα ἔργα ὄχι μόνο τῆς λατρείαςἀλλὰ καὶ τῆς τέχνης

Μὲ τὴν εὐκαιρία νὰ πληροφορή-σουμε τοὺς διαδικτυακοὺςἀναγνῶστες ὅτι ὁ πληθυσμὸς τῆςΠολωνίας εἶναι 37 ἑκατομμ τὰὁποῖα θρησκευτικὰ κατανέμονταιὡς ἑξῆς Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλη-σία 97 Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία 2Εὐαγγελικοί Οὐνίτες Ἑβραῖοι καὶλοιποὶ 1

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Πο-λωνίας σήμερα μὲ τὶς πρωτοβου-λίες τοῦ Μακαριωτάτου βρίσκεταισὲ περίοδο μεγάλης καρποφορίαςμὲ ἐπίκεντρο τὸν οἰκοδομικὸὀργασμὸ ναῶν στὶς πόλεις καὶ στὰχωριά Οἱ κληρικοὶ τῆς Ἐκκλησίαςαὐτῆς εἶναι στὴν πλειοψηφία τουςνέοι καὶ μορφωμένοι Αἰσθητή ἐπί-σης εἶναι ἡ παρουσία νεολαίας στὶςἀκολουθίες τῶν ἐκκλησιῶν καὶ σʼἄλλες πνευματικὲς ἐκδηλώσειςraquo

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΑΡΝΕΙΤΑΙ

ΤΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑΣ ΡΙΖΑΣ ΤΗΣΤί λέγει διά τήν πορείαν τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τήν χώραν του

Ὁ τηλεοπτικός σταθμός ἀναπαράγει τάς κατασκευάς τοῦ Σιωνιστικοῦ Μουσείου Ροκφέλερ τοῦ Τελ Ἀβίβ

Ο ΣΕΒ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΣΑΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΝ ΜΕ ΤΟ laquoΣΚΑΪraquo

Διότι ὁ laquoὅμιλος Ἀλαφούζουraquo συνεχίζει νά ἀπομειώνη τόν Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας Ἰησοῦν Χριστόν

Τήν διακοπήν κάθε συνεργασίαςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μετάτῶν Ραδιοτηλεοπτικῶν Μέσων Ἐνη-μερώσεως τοῦ laquoὉμίλου Ἀλαφού-ζουraquo ζητεῖ μέ νέον ἔγγραφόν τουπρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον καί τήνἹεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆςἙλλάδος ὁ Σεβ Μητροπολίτης Πει-ραιῶς κ Σεραφείμ Εἰς τό ἔγγραφονπροβάλλει τό ἐπιχείρημα ὅτι ἡ συν -εργασία πρέπει νά διακοπῆ laquoἐδῶκαί τώραraquo διότι ὁ laquoὅμιλος Ἀλαφού-ζουraquo μέσῳ τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθ-μοῦ συνεχίζει νά ἀπομειώνει τόν Δο-μήτορα τῆς Ἐκκλησίας τόν ὁποῖονἐμφανίζει laquoὡς ldquoἐρωτύλονrdquo ὡς ldquoκι-νηματίανrdquo ὡς ldquoπλάνονrdquo ὡς ldquoκοινόνθνητόνrdquoraquo Ἀκόμη ὑποστηρίζει ὅτιδῆθεν laquoἀνευρέθησαν ὁ τάφος τάλείψανα ὡς καί τά λείψανα τῆςδῆθεν συζύγου καί τῶν τέκνωναὐτοῦraquo Στοιχεῖα τά ὁποῖα εἶναιἀνυπόστατα καί κατασκευασμέναὑπό τοῦ Σιωνιστικοῦ Μουσείου Ροκ-φέλερ τοῦ Τελ Ἀβίβ ὑπογραμμίζει ὁΣεβ Μητροπολίτης Πειραιῶς

Τό ἔγγραφονΤό πλῆρες κείμενον τοῦ ἐγγρά-

φου ὑπό ἡμερομηνίαν 15ην Μαΐου2012 πρός τόν Πρόεδρον τῆς ἹερᾶςΣυνόδου καί τήν Ἱεράν Σύνοδον ἔχει

ὡς ἀκολούθωςlaquoΕἰς ἀπάντησιν τοῦ ὑπʼ ἀριθμ

21418931052012 Ὑμετέρου Ἐγκυ-κλίου Σημειώματος περί ldquoὑπενθυμί-σεως περί τῆς εὐαισθητοποιήσεωςτῆς κοινῆς γνώμης πρός συγκέν-τρωσιν τροφίμων ὑπό τοῦ Ραδιοτη-λεοπτικοῦ Σταθμοῦ ΣΚΑΪrdquo πάνυεὐλαβῶς προάγομαι ὅπως ἀναφέ-ρω Ὑμῖν ὅτι τυγχάνει πασίδηλονπλέον γεγονός ἡ σύμπλευσις καίσυμπόρευσις τοῦ εἰρημένου Ραδιο-τηλεοπτικοῦ Ὀργανισμοῦ συμφε-ρόντων τοῦ κ Ἰ Ἀλαφούζου μετάτῶν διϊστορικῶς μισούντων τό πα-νυπερτέλειον Θεανδρικόν πρόσω-πον τοῦ Σωτῆρος Κυρίου ὀργάνωντοῦ διεθνοῦς Σιωνιστικοῦ λόμπυ ὡςἀπεδείχθη ἐκ τῆς κατά τήν Ἁγίαν καίΜεγάλην Ἑβδομάδα τοῦ 2012 ἀπόΜ Τρίτης ἕως καί Μ Παρασκευῆςπροβολῆς τῶν αἰσχρουργημάτωνκαί πλαστογραφημένων κατα-σκευῶν τοῦ Σιωνιστικοῦ ΜουσείουΡοκφέλερ τοῦ Τελ-Ἀβίβ διά τῶνὁποίων σκαιῶς καί βαναύσως καθυ-βρίζεται καί ἀπομειοῦται ὁ Δομήτωρτῆς Ἐκκλησίας καί παρίσταται ὡςldquoἐρωτύλοςrdquo ὡς ldquoκινηματίαςrdquo ὡςldquoπλάνοςrdquo ὡς ldquoκοινός θνητόςrdquo τοῦὁποίου δῆθεν ἀνευρέθησαν ὁ τά-φος τά λείψανα ὡς καί τά λείψανατῆς δῆθεν συζύγου καί τῶν τέκνωναὐτῶν

Καί ὅλα ταῦτα στηριζόμενα εἰς

κατασκευασμένα ὑπό τῶν ἰδίωνπλαστογραφημένα καί κίβδηλα καίἀνυπόστατα στοιχεῖα τά ὁποῖα ὅλακατά μυστηριώδη σύμπτωσιν ldquoἀνε-καλύφθησαν ἐσχάτωςrdquo ὑπό τῶνἰδίων Ἡ κακοποιός αὐτή ἐνέργειατοῦ εἰρημένου Ὀργανισμοῦ διεκδι-κεῖ τήν πρωτοτυπίαν εἰς τά ἑλληνικάΜΜΕ καί ἐπανελήφθη διά δευτέρανφοράν Παρέλκει ἑπομένως εὐλό-γως φρονῶ νά ἀναφέρω Ὑμῖν ὅτι διʼαὐτῶν τῶν ἀπαραδέκτων ἐνεργειῶνκαί προβολῶν ἀπομειοῦνται καί τάὙμέτερα πρόσωπα ὡς καί ἡ Ἁγιωτά-τη ἡμῶν Ἐκκλησία συνολικῶς ὡςδῆθεν ἑδραζομένη ἐπί μιᾶς ldquoἀπάτηςrdquoκαί ἑνός ldquoψεύδουςrdquo

Ἑπομένως τίθεται τό καταλυτι-κόν ἐρώτημα δύναται ἡ Ἁγιωτάτηἡμῶν Ἐκκλησία νά μακροθυμῇ καίνά ἀνέχεται ἀδιαμαρτυρήτως το-σαύτην λάσπην καί χυδαιολογίανκατά τοῦ πανυπερτελείου προσώ-που τοῦ Σωτῆρος Κυρίου καί μάλι-στα νά συνεχίζῃ τήν συνεργασίανμετά τῶν διακινητῶν αὐτῶν

Καί δύναταί τις νά αἰτιολογήσῃτήν ἐπιδειχθεῖσαν ἀρχικῶς ἐπιεί-κειαν πρός τόν συγκεκριμένον Ὅμι-λον διά τήν πρώτην ὁμοειδῆ ἐνέρ-γειάν του κατά τήν παριππεύσασανΜ Ἑβδομάδα τοῦ 2011 κατόπιν καίτῶν ληφθεισῶν ὑπό τοῦ Μακαριω-τάτου Προέδρου διαβεβαιώσεωνπερί μή ἐπαναλήψεως Ἀλλʼ εἶναι

ὅμως δυνατόν μετά τήν ἀποδεδει -γμένην ἐμμονήν καί τόν εὐτελισμόντῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας νάσυνεχίζεται μιά τοιαύτη ἄθεσμοςσυνεργασία ἡ ὁποία μπορεῖ νά συγ-κεντρώνει κάποια τρόφιμα διά τήνἀνακούφισιν τῶν ἐνδεῶν ἀλλά δη-λητηριάζει τάς ψυχάς τοῦ χριστω-νύμου πληρώματος ταυτίζουσα καίσυγχέουσα τούς διακόνους καί λά-τρεις τοῦ Παναχράντου προσώπουτοῦ Κυρίου μετά τῶν ἀπομειωτῶνκαί ὑβριστῶν Αὐτοῦ

Ὅθεν παρακαλῶ ὅπως κατόπιντῶν ἀνωτέρω ἀνακληθῇ τό ὑπʼἀριθμ 21418931052011 Ὑμέτε-ρον Ἐγκύκλιον Σημείωμα ἐκδοθένἐντολῇ Ὑμῶν καί δεόντως διακη-ρυχθῇ ἡ παῦσις συνεργασίας μετάτοῦ εἰρημένου Ὁμίλου Πάνυ δέεὐσεβάστως προάγομαι ὅπως ἀνα-φέρω Ὑμῖν ὅτι ἡ καθʼ ἡμᾶς Ἱ Μη-τρόπολις δημοσίᾳ κατόπιν τῶνἀνωτέρω καί ὡς ἔχουσα καί κανο-νικήν δικαιοδοσίαν ἐπειδή ὁ εἰρη-μένος Ὅμιλος ἑδρεύει ἐν τοῖς ὁρί-οις Αὐτῆς ἔχει δηλώσει ὅτι δέν ἐπι-θυμεῖ οἱανδήτινα πλέον συνεργα-σίαν μετ᾽ Αὐτοῦ ἐκδοθέντος σχετι-κοῦ ἀνακοινωθέντος ὅ καί συνυπο-βάλλω μετά τῆς παρούσης αἰτήσε-ως

Κατασπαζόμενος τάς Ὑμετέραςσεπτάς Δεξιάς διατελῶ

dagger ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜraquo