η Ανεξάρτητη - Τεύχος 19ης Αυγούστου 2013

ΕΚΤΟΣ ΤΑΙΠΕΔ Ο ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ

Πα-ρακο-λου-θήστε

το

ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΔΙΧΩΣ ΤΕΛΟΣ...

» ΣΕΛ. 2

64 ΜΕΡΕΣ “ΜΑΥΡΟΥ” ΣΤΗΝ

Τον “έκαψαν” οι βόλτες με το αεροσκάφος τουΜελισσανίδη λίγο μετά το deal για τον ΟΠΑΠ

#anexartitinews

/anexartitinews

www.anexartiti.gr

Μήπως πρέπει να γυρίσουμε τα λεφτά μας στην τράπεζα; » ΣΕΛ. 10

Τεύχος 15ο - 19 Αυγούστου 2013

GREG PALAST

Γιατί μας είπε «δειλούς»ο άλλοτε φιλέλληνας

» ΣΕΛ. 6

Πέθανε για ένα εισιτήριο...

ΕΛΛΑΔΑ, 2013

» ΣΕΛ. 3

η Ανεξάρτητη 19 Αυγούστου 20132

Ούτε η πρώτη φορά είναι που υπάρχει “μυρωδιά” διαπλοκής,

ούτε η τελευταία θα είναι. Μακά-ρι να είναι, μα δε θα είναι. Αν δεν ξέρετε σε τι αναφέρομαι, μιλώ για την παραίτηση του Γιάννη Σταυρί-δη από την προεδρία του Ταμείου Αξιοποίησης και Ιδιωτικοποίησης της Περιουσίας του Δημοσίου (Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ.), την οποία ζήτησε ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας όχι επειδή ο κ. Σταυ-ρίδης δεν έκανε καλή δουλειά με τις αποκρατικοποιήσεις -άλλη συ-ζήτηση αυτή-, αλλά επικαλούμενος «θέμα ηθικής τάξης»...

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Σταυρίδης διέκοψε τις διακοπές του στην Κεφαλλονιά για να βρί-σκεται στην Αθήνα για την υπογρα-φή της συμφωνίας με την EMMA DELTA, σχετικά με την πώληση του 33% του ΟΠΑΠ. Θυμίζω ότι στην εταιρία συμμετέχουν τσέχι-κα funds και ο μεγαλοεπιχειρημα-τίας Δημήτρης Μελισσανίδης. Με την υπογραφή της συμφωνίας, ο κ. Σταυρίδης, όπως ήταν φυσικό,

θα επέστρεφε στην Κεφαλλονιά. Και εδώ αρχίζουν τα ωραία… Στην Κεφαλλονιά δεν γύρισε ούτε με πλοίο, ούτε με αυτοκίνητο, αλλά ούτε και με το ΚΤΕΛ... Πήγε με αεροπλάνο και μάλιστα με το ιδι-ωτικό αεροσκάφος του Δημήτρη Μελισσανίδη! Όπως δήλωσε ο ίδιος ο πρώην -πια- πρόεδρος του Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ., σύμφωνα με το “Πρώτο Θέμα”, αυτό έγινε επειδή «Ο κ. Με-λισσανίδης, ο οποίος πήγαινε στη Γαλλία, μου πρότεινε να με πάρει μαζί του για να με διευκολύνει. Είχε την καλοσύνη να με αφήσει στην Κεφαλλονιά, όπου και έκανε ανεφοδιασμό».

Ορίστε! Υπάρχει λογική εξήγηση! Αμέσως, να τα μεγαλοποιούμε όλα! Τι πιο φυσιολογικό από το να πας κάποιον στην Κεφαλλονιά στο δρόμο σου για Γαλλία! Γιατί εμείς το ίδιο δεν κάνουμε; Δε λέμε «θα σε πάω εγώ Νέα Σμύρνη, είναι στο δρόμο μου για Κέντρο»; Ε, αυτό.

Η μήπως δεν είναι; Γιατί όταν «σε πάω Νέα Σμύρνη», δεν έχουμε μό-

λις υπογράψει ένα deal στο οποίο μου έχεις πουλήσει “κοψοχρονιά” έναν κερδοφόρο οργανισμό του Δημοσίου. Δεύτερον, για να στο προσφέρω, είμαστε φίλοι -άντε το λιγότερο γνωστοί. Τρίτον, για να στο προτείνω είναι είτε γιατί δεν θέλω να ταλαιπωρηθείς είτε επειδή δεν έχεις άλλο μέσο… Και, άντε, ο κ. Μελισσανίδης το έκα-νε από καλοσύνη… Θέλετε να μου πείτε ότι ο κ. Σταυρίδης ήρθε από την Κεφαλλονιά με ένα εισιτή-ριο; Αφού σκόπευε να γυρίσει στο νησί… Μάλιστα, σύμφωνα με το δημοσίευμα είχε πει ότι έχει θα έφευγε με την πτήση των 17:20… Άρα, ή είχε κλείσει εισιτήριο, οπό-τε δεν χρειαζόταν να τον πάει ο κ. Μελισσανίδης, ή είπε ψέματα για το εισιτήριο και όντως τον διευ-κόλυνε ο κ. Μελισσανίδης. Ή πολύ απλά, γύρισε με το μέσον με το οποίο έφτασε στην Αθήνα... Με το αεροσκάφος του κ. Μελισσανίδη. Έτσι, για να έχουν και παραπάνω χρόνο να συζητήσουν… Ξέρετε… για το πως πέρασαν στις διακοπές τους...

Το να έχεις φίλους επιχειρηματίες που έχουν και αεροπλάνα δεν είναι κακό. Κακό είναι όταν κάνεις μαζί τους μπίζνες και μάλιστα με “εμπό-ρευμα” που δεν σου ανήκει. Το ότι ζήτησε ο κ. Στουρνάρας την πα-ραίτηση Σταυρίδη είναι, ομολογου-μένως, κάτι θετικό. Δεν αρκεί. Αν θέλουν να το παίζουν πραγματικά ηθικοί, πρέπει να “παγώσουν” την πώληση και να κάτσουν να ψάξουν την υπόθεση του ΟΠΑΠ πολύ καλά.

Αλλά δεν μπορούν. Είναι και αυτή η Τρόικα ρε παιδί μου που πιέζει για αποκρατικοποιήσεις. Έτσι… μπαί-νουν στην θέση τους ένα ένα τα κομματάκια του παζλ.....n

e:[email protected]

Editorial

Έχω και αεροπλάνο, πάμε μια βόλτα;γράφει ο Γιώργος Νέγκας

@GeorgeNegas

η Ανεξάρτητη 19 Αυγούστου 2013 3

Πιστέψτε με δεν βλάπτει. Ούτε ανώτερη είμαι από εσάς, ούτε

κατώτερη. Ούτε ξέρω κάτι παρα-πάνω, ούτε είμαι υπεράνω. Αλλά όπως και να το κάνουμε λίγη αν-θρωπιά παραπάνω δεν βλάπτει ρε παιδιά. Όλα καλά, αλλά όταν η ατυ-χία ή η δυστυχία χτυπήσει τη δική μας ζωούλα, τότε βγάζουμε όλο μας τον συναισθηματισμό και περι-

μένουμε απεριόριστη συμπαράστα-ση, συμπόνια και κατανόηση. Από ανθρώπους φυσικά που όταν είχαν ανάγκη κάτι αντίστοιχο, το μόνο που ξεστομίσαμε είναι μια ψυχρή φράση και τίποτα άλλο. Η ανθρω-πιά δεν φαίνεται μόνο αν πονέσει η δική μας η καρδούλα.

Όχι ρε παιδιά, δεν είναι έτσι. Κάθε

φορά που συμβαίνει ένα γεγονός με τραγική κατάληξη αρπάζουμε την ευκαιρία να βγάλουμε το άχτι μας για δικά μας θέματα, ξεχνώ-ντας ποιόν πραγματικά αφορά το συμβάν. Έγινε ότι έγινε με τον 19χρονο ‘’Μπαζ’’ στο Περιστέρι τις προάλλες και το μόνο που κάνε-τε μερικοί είναι να λέτε πως του άξιζε ότι έπαθε επειδή ήταν τσα-μπατζής και χρησιμοποιούσε τα μέσα χωρίς εισιτήριο, άλλοι λέτε πως χάθηκε μια ανθρώπινη ζωή και το ακόμη χειρότερο είναι πως κάποιοι την κοστολόγησαν για 1,20 ευρώ (δηλαδή αν την κοστολογού-σαν για 1.000.000 θα ήταν ΟΚ να πεθάνει και ο θάνατος του θα ήταν αξιοπρεπέστερος μάλλον), άλλοι έχετε εξοργιστεί με το συμβάν και εύχεστε θάνατο σε όλους τους ελεγκτές (όπως κάνετε εδώ και χρόνια και με τους «μπάτσους»). Υπάρχει βέβαια και η οικογένεια που βρίσκεται να βιώνει αυτό το γολγοθά της απώλειας του παιδιού της και δηλώνει και εκείνη από την πλευρά της πως ο ελεγκτής είχε προηγούμενα με τον νεαρό και έτσι προσπαθεί να ξεδιπλώσει το νήμα της υπόθεσης.

Εντάξει, σίγουρα αυτοί που φταί-νε λιγότερο είναι οι συγγενείς οι οποίοι βρίσκονται ακόμα σε σοκ μετά από όσα συνέβησαν. Όλοι οι υπόλοιποι όμως που βλέπουμε την υπόθεση απέξω και φανατιζό-μαστε δήθεν γιατί επηρεαστήκαμε προσωπικά, θα ήταν πιο αξιοπρε-πές και ηθικό να κλείσουμε για λίγο το στόμα μας και να σιωπή-σουμε ως ένδειξη σεβασμού σε μια ανθρώπινη ζωή που ότι και αν συ-νέβη τελικά χάθηκε άδικα και δεν πρόκειται να γυρίσει πίσω... n

e:[email protected]

Λόγια και Σιωπές

ΕπικαιρότηταΛίγη ανθρωπιά ρε...γράφει η Δάφνη Κανελλοπούλου

@dafnikanel

#18χρονος

4

Xρησιμοποιώ συχνότατα τις αστικές συγκοινωνίες για τις

μετακινήσεις μου στο λεκανοπέ-διο. Η πολιτική μου περί πληρω-μής και επικύρωσης εισιτηρίων εί-ναι πάγια και θα λέγαμε «κλασική». Εφόσον οι συγκοινωνιακές υπηρε-σίες έχουν χαρακτήρα δούναι και λαβείν, είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώσουμε, και για να πάμε εκεί που θέλουμε, αλλά και για να μην έχουμε πρόβλημα. Θα ήταν θαυμά-σιο, αν και -φυσικά- εξιδανικευμέ-νο, όλοι όσοι μετακινούμαστε συ-γκοινωνιακώς να μην πληρώναμε ούτε ένα ευρώ σε κόμιστρα, μα να

μεριμνούσε η πολιτεία για την χρη-ματοδότηση και την παροχή του συγκοινωνιακού έργου, καθώς και να παρείχε δωρεάν μετακίνηση σε ανέργους (με επίδειξη της κάρτας ΟΑΕΔ), σε παιδιά και σε ηλικιωμέ-νους. Αλλά εδώ «παίζει» μπάλα η κρίση, οπότε αυτά θα παραμείνουν ιδέες.

Για τους ελέγχους και τα πρό-σωπα που τους πραγματοποιούν τώρα. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι με βάση τη μορφή που έχουν οι συγκοινωνιακές παροχές της Αθήνας, οι έλεγχοι πρέπει να θεω-

ρούνται αναμενόμενοι, άσχετα με το πόσοι συνολικά Αθηναίοι προ-τίθενται να πληρώσουν εισιτήριο. Σε ό,τι αφορά μάλιστα τις οδικές μετακινήσεις, μετά και την κατάρ-γηση του εισπράκτορα, η πρόσβαση στα οχήματα απέκτησε χαρακτήρα ελεύθερης προσέλευσης, με την πιθανότητα να γίνει κάποιος έλεγ-χος εισιτηρίων. Αυτό εξακολουθεί να υφίσταται, με ελάχιστες τροπο-ποιήσεις σε γραμμές όπου η είσο-δος γίνεται από τον οδηγό (όχι ότι τηρείται απαραίτητα).

Ακόμη πρέπει να επισημανθεί και τούτο: Η ΟΣΥ ΑΕ (Λεωφορεία και Τρόλλεϋ) προήλθε από τη συγ-χώνευση δύο φορέων (ΕΘΕΛ και ΗΛΠΑΠ) καθαρά ελλειμματικών, πράγμα που σημαίνει ότι τα έσοδά της είναι πολύ λιγότερα από τον αριθμό εισιτηρίων που μηνιαίως διαθέτει προς το κοινό.

Κι εφόσον πρακτικά (λόγω του λεκανοπεδίου που δομικά ασφυ-κτιά, του αυξημένου χρόνου μετα-κίνησης και του μεγάλου πλήθους μετακινουμένων καθημερινά) λύ-σεις όπως ο εισπράκτορας στην μπροστινή πόρτα είναι τελικώς ανεφάρμοστες, ο συγκοινωνιακός φορέας έχει, καλώς ή κακώς, για την εξασφάλιση των εσόδων του, ελεγκτές. Σε περίπτωση παραβα-τικότητας, τα έσοδα προκύπτουν με πρόστιμο.

Εδώ, κάποιος που δεν συμπαθεί το φαινόμενο «ελεγκτές», θα χα-ρακτήριζε την τακτική αυτή των ΜΜΜ ως τον μόνο εύκολο, γρή-γορο -πιθανώς και αρπακολλα-τζίδικο- τρόπο να λάβει η εταιρία χρήματα, μια παγανιά δηλαδή για παραβάτες-λαθρεπιβάτες μέσω ελεγκτών, «κι όποιον πάρει ο χά-ρος». Θα μπορούσα βέβαια, να πα-ρουσιάσω και την άλλη πλευρά, του επιβάτη που πληρώνει ως

Απόψεις

ΕπικαιρότηταΠερι εισιτηριοδιαφυγής...γράφει ο Χάρης Μητσογιάννης

@AnexartitiNews

#18χρονος


οφείλει το εισιτήριό του -όπως κι εγώ προσωπικά- που θα γύριζε κο-ντολογίς να πει «Ελάτε εδώ, κύριε ελεγκτά, έλεγξε το εισιτήριό μου διότι το πλήρωσα». Θεωρώ απο-λύτως λογικό, όποιος έχει πλη-ρωμένο κόμιστρο, να επιθυμεί να αποδεικνύει ότι πλήρωσε. Υπάρ-χουν βέβαια και πολέμιοι των ελε-γκτών γενικά, είτε διότι θεωρούν ότι η λαθρεπιβίβαση θα εξακο-λουθεί να υφίσταται -εκτός κι αν επανέλθουν οι εισπράκτορες- είτε διότι αρνούνται να πληρώσουν τα ποσά που επιβάλλονται, θεωρώ-ντας τα ακριβά. Γενικά σύμπνοια απόψεων μεταξύ όλων δεν πρό-κειται να υπάρξει, οπότε θα πρέπει όλοι να συμβιβαστούμε σε μία και μόνο κατάσταση. Κι από δω αρχί-ζουν τα προβλήματα.

Αμέσως επόμενο πρόβλημα είναι τα δικαιώματα που έχει ο επιβά-της απέναντι στον ελεγκτή σε πε-ρίπτωση παράβασης. Τα δικαιώμα-τα αυτά αφορούν την παρουσίαση των προσωπικών στοιχείων του μη φέροντα εισιτήριο κι είναι ίσως ιδιαίτερα δυσανάλογα σε σχέση με τη βασική υποχρέωση του να έχει κανείς εισιτήριο. Κι όχι μόνο αυτό αλλά τα ίδια αυτά δικαιώματα απο-τελούν σκέτο μπλέξιμο και προκα-λούν ένα φαύλο κύκλο που μόνο σε καυγά ή κυνηγητό μπορεί να κατα-λήξει. Παρ’ όλα ταύτα οι επιβάτες δεν τα γνωρίζουν ώστε να τα επι-καλεστούν, κι έτσι καταλήγουμε σε έντονους καυγάδες επιβάτη-ελεγκτή και σε καταστάσεις που οι ελεγκτές δεν γνωρίζουν εναλ-λακτικούς τρόπους για να τις χει-ριστούν, όπως φέρ’ ειπείν το κυ-νηγητό. Κι αποκορύφωμα τέτοιων περιστατικών, ο θάνατος του νεα-ρού στο τρόλλεϋ του Περιστερίου.

Και φθάνουμε στον τραγικό θάνατο του 19χρονου... Με αδιευκρίνιστο ακόμα το σκηνικό που εκτυλίχθηκε

εντός του οχήματος μεταξύ νεα-ρού και ελεγκτή, ο κόσμος βρήκε μια ακόμα αφορμή κι έναν ακόμα αποδιοπομπαίο τράγο για να ξεσπά τα μύρια προβλήματα μιας κρίσης που του επέβαλαν άλλοι, χωρίς να σκέφτεται ξεκάθαρα το φόντο πίσω από το οποίο συνέβη το σκη-νικό στο τρόλλεϋ. Έχουν βεβαίως αναφερθεί τραμπουκισμοί, τόσο από μέρους του ελεγκτή, όσο κι από μέρους του νεαρού. Δεν γνω-ρίζουμε ποιος τους ξεκίνησε, αλλά όπως και να’ χει ήταν τραμπουκι-σμοί, κι ως εκ τούτου έξω από τις υποχρεώσεις ελεγκτή και επιβά-τη. Αν ο καθένας έπραττε τη δου-

λειά του και αυτό που όφειλε, τα πράγματα δεν θα έπαιρναν θανάσι-μη τροπή.

Το θέμα είναι ότι ορισμένοι ελε-

γκτές εισιτηρίων επιμένουν να κόβουν πρόστιμα στοχοποιώντας έναν επιβάτη, όπως στην περί-πτωση του 19χρονου και να μην ελέγχουν το υπόλοιπο όχημα, αφή-νοντας κάποιον άλλο που επίσης δεν πλήρωσε εισιτήριο, προκει-μένου να σιγουρέψουν το πρόστι-μο. Κοινώς, θα σπαταλήσουν ένα «ντου» για έλεγχο για να κόψουν -ίσως όχι και με τον πιο ευγενικό τρόπο κάποιες φορές- πρόστιμο, είτε στο μπάρμπα συνταξιούχο που δεν του φτάνουν ούτε για ν’ αγο-ράσει Σαλοσπίρη, ή στον άνεργο, και την ίδια ώρα να τη γλιτώνουν κοπελιές με μπιχλιμπίδια και τσά-ντα Louis Vuitton ή κουστουμάτοι γιάπηδες με iPhone. Προφανώς είναι τελείως πλασματικό παρά-δειγμα και δεν αναπαριστά πιστά την πραγματικότητα, ωστόσο πε-ριστατικά όπως τα παραπάνω, τα έχω δει μεμονωμένα σε δρομο-λόγια που χρησιμοποιούσα. Είμαι προσωπικά υπέρ των ελέγχων και προς Θεού δεν υπερασπίζομαι να μην κόβονται πρόστιμα πουθενά, αλλά δε βλάπτει να δείχνουν και τη δέουσα ανθρωπιά στον πραγμα-τικά μη έχοντα, που ναι μεν είναι υποχρέωσή του να διαθέτει επικυ-ρωμένο εισιτήριο, αλλά πρακτικά αδυνατεί! Στο κάτω-κάτω η κρίση θα έπρεπε να γεννά στους ανθρώ-πους την κατανόηση για τον συνάν-θρωπο, χωρίς αυτό να αποτελεί πανάκεια ώστε να την επικαλείται ο οποιοσδήποτε.

Βέβαια δεν μπορούμε να λέμε «τι θα γινόταν αν...». Κι αυτό γιατί το παιδί δε ζει πια, κι ας μείνουμε στην τραγική κατάληξη, άσχετα με τις θολές -ακόμα- συνθήκες που την επέφεραν. Τραγικότερο είναι ότι ούτε το αντίτιμο του 1,20 ευρώ θα φέρει πίσω το παιδί, ούτε η αποπληρωμή του προστίμου… n

e: [email protected]

“Βέβαια δεν μπορούμε να λέμε «τι θα γινόταν

αν...». Κι αυτό γιατί το παιδί δε ζει πια, κι ας μείνουμε στην τραγική κατάληξη,

άσχετα με τις θολές -ακόμα- συνθήκες που την επέφεραν.

Τραγικότερο είναι ότι ούτε το αντίτιμο του 1,20 ευρώ θα φέρει πίσω το παιδί, ούτε η αποπληρωμή του

προστίμου…”

6

Σε πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε στον ραδιοφωνικό σταθ-

μό Διάλογος Radio, ο δημοσιογρά-φος-ερευνητής Γκρεγκ Πάλαστ μι-λάει για την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα, κατακρίνει και κατη-γορεί ως υπαίτιους τις κυβερνή-σεις και τα τοκογλυφικά δάνεια αλλά και μας επικρίνει για την ανο-χή και την αδράνειά μας, συμπεραί-νοντας ότι αυτή οφείλεται στην δειλία μας.

Ο Πάλαστ αποκαλεί την κρίση «σκηνή εγκλήματος» και υποστηρί-ζει ότι το έγκλημα συντελέσθηκε από τότε που η κυβέρνηση Σημίτη,

στην προσπάθειά της να εντάξει την χώρα στη ευρωζώνη, έκρυψε το έλλειμμά της χώρας, με την βοήθεια της Goldman Sachs, την οποία ακριβοπληρώσαμε με περί-που μισό τρις δολάρια για να μας οδηγήσει στην σημερινή προδιαγε-γραμμένη καταστροφή.

Κατηγορεί την Γερμανία για την οικονομική πολιτική που μας έχει επιβάλει με σκοπό να μας κατα-στήσει αποικία της, τα δύο μεγάλα κόμματα, γιατί με τα ψέματά τους έχουν επιφέρει μεγάλη δυστυχία στον λαό και το κόμμα της αντιπο-λίτευσης για τις υπαναχωρήσεις

του και την ενδοτικότητά του.

Και υποστηρίζει ότι ο μόνος τρό-πος για να σωθούμε είναι να εγκα-ταλείψουμε το ευρώ: «Παραμένο-ντας στο ευρώ είναι σαν να λέτε ότι θέλετε να μείνετε στη αποικία των λεπρών. Το ευρώ είναι ένα τε-ρατούργημα. Το ευρώ δεν έγινε για να δημιουργηθεί μία ευημερούσα εμπορική ζώνη. Έγινε για να περι-ορίσει την πρόοδο του κράτους. Το ευρώ είναι το Τέταρτο Ραϊχ και πρέπει να το εγκαταλείψετε».

Αλλά, μας επικρίνει και για τον φόβο μας να αποφασίσουμε να αντισταθούμε στα δολοφονικά μέ-τρα λιτότητας και να αλλάξουμε πορεία, όπως έκανε η Αργεντινή, η Βραζιλία, το Εκουαδόρ, που απο-συνδέθηκαν από το δολάριο και τώρα βρίσκονται σε οικονομική ανάπτυξη: «Η διαφορά ανάμεσα στους Έλληνες και τους Αργεντι-νούς είναι πως οι Έλληνες είναι δειλοί. Ο ελληνικός λαός είναι εκ φύσεως δειλός» (!).

Ποιός είναι όμως αυτός ο κύριος που τολμά να μιλά έτσι για τον λαό μας. Κάποιος αμαθής και ανιστόρη-τος, κάποιος μισέλληνας ή όργανο κάποιων συμφερόντων;

O Γκρεγκ Πάλαστ θεωρείται ως ένας από τους σπουδαιότερους δημοσιογράφους της εποχής μας, γράφει στην New York Times, στην αγγλική εφημερίδα Observer και εί-ναι τακτικός συνεργάτης του BBC. Σπούδασε οικονομικά στα πανεπι-στήμια της Καλιφόρνια, του Λος Άντζελες, του Μπέρκλεϋ και του Σικάγο, απ’ όπου αποφοίτησε το 1974 και, το 1976, πήρε Μαστερς στην Διοίκηση Επιχειρήσεων. Έχει διατελέσει μαθητής του Μίλτον Φρίντμαν, εμπνευστή της θεωρίας του «Δόγματος του Σοκ» και ιδρυ-τή της περίφημης θεωρίας οικο-

Τα Εν Δήμω

ΕπικαιρότηταΕκ φύσεως!γράφει ο Δημόσοφος

@AnexartitiNews


νομικών της «Σχολής του Σικάγο», η οποία υποστηρίζει ότι τα κράτη πρέπει να ιδιωτικοποιούν όλη την περιουσία τους και ως μοναδικό ρόλο τους να έχουν την προστα-σία της ελευθερίας μας τόσο από τους έξωθεν εχθρούς όσο και από τους συμπολίτες μας («την διατή-ρηση του νόμου και της τάξης, την επιβολή της εφαρμογής των ιδιω-τικών συμφωνιών, την προώθηση των ανταγωνιστικών αγορών»), να μην υπάρχουν κοινωνικές παροχές (υγεία, παιδεία, κοινωνική πρό-νοια), να καταργηθούν όλοι οι φο-ρολογικοί και εργασιακοί κανόνες, προς όφελος των ιδιωτικών επι-χειρήσεων, οι οποίες με την ανά-πτυξή τους θα συντελέσουν στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας. Ο Πάλαστ απέρριψε γρήγορα τις θεωρίες αυτές και διακηρύσσει ότι είναι καταστροφικές για τους λαούς. Τα άρθρα του σχετικά με οικονομικά και πολιτικά σκάνδαλα είναι εξαιρετικά, θεωρείται ως ο καλύτερος ειδικός στον έλεγχο των μεγάλων εταιρειών διεθνούς δράσης, οι έρευνές του έχουν οδη-γήσει πολλές μεγαλοεπιχειρήσεις στα δικαστήρια και τα βιβλία που έχει γράψει (The Best Democracy Money Can Buy, Democracy and Regulation, Armed Madhouse, Vultures’ Picnic, Billionaires and Ballot Bandits), έχουν γίνει όλα best sellers. Έχει ασχοληθεί αρ-κετές φορές με τα ζητήματα που ταλανίζουν την χώρα μας, στο βι-βλίο του «Vultures’ Picnic» (Το πι-κνίκ των ορνέων) αφιερώνει μία ενότητα στην Ελλάδα και δεν έχει εκδηλώσει ποτέ ανθελληνικά αι-σθήματα.

Αντιθέτως, έχει υπερασπισθεί τον λαό μας και έχει γράψει ένα άκρως επικριτικό άρθρο κατά του Θόδωρου Πάγκαλου για τις ανθελ-ληνικές δηλώσεις που του έκανε αυτός σχετικά με τους τεμπέλη-

δες και καλοπερασάκηδες Έλλη-νες, σε συνέντευξη που του πήρε τον Μάϊο του 2013, δημοσιευμένη στο Vice Magazine, που μπορείτε να διαβάσετε εδώ.Και έχει υποστηρίξει ότι ο λαός μας είναι θύμα μιας τεράστιας οι-κονομικής απάτης για την οποία πληρώνει σαν να είναι αυτός ένο-χος, ότι ξεπουλιέται ο πλούτος μας στους δανειστές και στα κο-ράκια, ότι παραδίδεται η κυριαρχία της χώρας μας.

Γιατί όμως μιλάει έτσι για τους Έλληνες και πως μπορεί να χαρα-κτηρίζει τον λαό μας «δειλό εκ φύ-σεως»; Μήπως πράγματι δεν γνω-ρίζει την ιστορία μας, μήπως θέλει να μας ταρακουνήσει ή μήπως κόλ-λησε από την αμετροέπεια του συνομιλητή του κ. Πάγκαλου μετά την πρόσφατη επαφή τους;

Γιατί, αφού αναγνωρίζει ότι δεν υπάρχει στην χώρα μας κόμμα και ηγεσία που θα μπορούσε να υπο-δείξει κάποιο άλλο δρόμο και να μας οδηγήσει σε αντίσταση, μας κατηγορεί ότι δεν αντιστεκόμαστε; Μπορεί κάποιοι να πουν ότι οι θέ-σεις και οι προτάσεις του κ. Πα-λαστ εξυπηρετούν αμερικάνικα συμφέροντα. Δυστυχώς, δεν υπάρ-χει πρόταση που να μην εξυπηρε-τεί κάποια συμφέροντα. Αν είμα-στε πεπεισμένοι ότι οι δικοί μας πολιτικοί υπηρετούν την Ελλάδα με αγνές προθέσεις, ανεξάρτητα από επιρροές και συμφέροντα, αν νομίζουμε ότι μας λένε την αλή-θεια και αν θεωρούμε ότι ακολου-θούμε το σωστότερο δρόμο για την έξοδο από την κρίση, ας συνε-χίσουμε να δεχόμαστε παθητικά τις καταστάσεις και ας μην ερευ-νούμε την πιθανότητα άλλων λύ-σεων, όσο το δυνατόν καλύτερων για τα δικά μας συμφέροντα. Θυμώσαμε με τον χαρακτηρισμό του δημοσιογράφου; Και βέβαια!

Όχι μόνο θυμώσαμε. Αγανακτήσα-με και εξαγριωθήκαμε.

Ας κάνουμε υπομονή και ας πε-ριμένουμε αυτόν τον κύριο, τον Σεπτέμβριο, που θα έλθει στην Ελλάδα για να συναντήσει όσους περισσότερους καθημερινούς Έλ-ληνες είναι δυνατόν και να ανταλ-λάξει απόψεις μαζί τους: «Θα ήθε-λα να επικοινωνήσουν μαζί μου οι Έλληνες και να μου πουν τις δικές τους ιστορίες, τις ιδέες, τις πλη-ροφορίες και, όταν θα έλθω στην Ελλάδα, να τους συναντήσω και να μιλήσω μαζί τους για να μου πουν ποιες νομίζουν ότι είναι οι καλύτερες λύσεις. Ας δουλέψουμε πάνω σ΄ αυτό το ζήτημα μαζί και θα φέρω τα καλύτερα μυαλά που υπάρχουν στον τομέα των Οικονο-μικών, για να συζητήσουμε πώς θα γίνουν οι καλύτερες κινήσεις». Αυτός περιμένει να στείλουμε τις απαντήσεις μας μέσω της ιστοσε-λίδας του, www.gregpalast.com

Όσοι από εμάς, έχουν κάποιες προ-τάσεις, διαφωνούν ή συμφωνούν με αυτά που λέει ο κ. Πάλαστ, ας του απαντήσουν. Και, αν νομίζουν ότι η στάση μας είναι η σωστότε-ρη γιατί δεν μπορεί να γίνει τίποτα καλύτερο, ας του το πουν, για να καταλάβει ότι δεν είμαστε δειλοί, αλλά σώφρονες. Εκ φύσεως!

Υ.Γ.: Όποιος επιθυμεί να απαντή-σει στον Greg Palast, μπορεί να στείλει το μήνυμα του στο email της ‘Α’ ([email protected]) και το αρμόδιο τμήμα θα το προ-ωθήσει για λογαριασμό του και θα τον ενημερώσει για τις ενέργειές του. n



Εντάξει, δεν έγινε κάτι που δεν το ‘χαμε ξαναδεί… Υπουργός και

αλλαγή στις πανελλήνιες θα μπο-ρούσε να είναι ένας τίτλος που συ-νοψίζει την ιστορία του σύγχρονου λυκείου. Το γενικό νόημα είναι ότι στο χημείο της ελληνικής εκπαί-δευσης όλα τα πειράματα επιτρέ-πονται! Και φυσικά ο τελευταίος τροχός της αμάξης είναι πάντα ο μαθητής.

Αφορμή για τα παραπάνω σχόλια είναι η νέα προσπάθεια του υπουρ-γείου να «αναβαθμίσει» την δευτε-ροβάθμια εκπαίδευση, αλλάζοντας φυσικά κατά την προσφιλή του συνήθεια τον τρόπο εξέτασης των μαθητών, αλλά και τις κατευθύν-σεις και τα μαθήματα που αυτές περιλαμβάνουν, με στόχο ένα πιο ευέλικτο εκπαιδευτικό μηχανισμό, πιο κοντά στο μαθητή. Φαντάζο-μαι βέβαια ότι κανένας μαθητής ή καθηγητής ή άλλος άμεσα εμπλε-κόμενος ή εργαζόμενος στον εκ-παιδευτικό τομέα ερωτήθηκε για τις παραπάνω αλλαγές. Αλλά γιατί να ερωτηθεί άλλωστε; Ποιος ξέ-ρει καλύτερα από τον εκάστοτε υπουργό τα προβλήματα του εκ-παιδευτικού μας συστήματος;

Ποια προβλήματα θα μου πείτε βέβαια; Το ότι πολλά από τα ελ-

ληνικά σχολεία δεν έχουν ούτε τις υποτυπώδεις εγκαταστάσεις (υλικοτεχνική υποδομή, πετρέλαιο, κτήρια κα) για την πραγματοποίηση μαθημάτων δεν το λες πρόβλημα, ε; Το ότι πολλά σχολεία δεν έχουν καλύψει ούτε στο ελάχιστο τα κενά σε διδακτικό προσωπικό και τα παιδιά αποκτούν κενά σε βασικά μαθήματα, όπως μαθηματικά, χη-μεία και αρχαία ούτε αυτό το λες πρόβλημα.

Και το ότι τα παιδιά πλέον δεν έχουνε βιβλία και διδακτικό υλικό και αναγκάζονται να συμβιβαστούν με CD και φωτοτυπίες, τα οποία ειρήσθω εν παρόδω τα βγάζουν με προσωπικά τους έξοδα; Ψιλοπράγ-ματα… Τώρα για επαγγελματικό προσανατολισμό ούτε λόγος έτσι; Αλλά τι να τον κάνει τον επαγγελ-ματικό προσανατολισμό το παιδί στο σχολείο; Μήπως είναι απαραί-τητος ο σχολικός επαγγελματικός προσανατολισμός και η ενημέρω-ση για τις πανεπιστημιακές σχολές με τόση ανεργία στη χώρα και με τόσο δυσμενείς συνθήκες εργασί-ας;

Όσο για την παραπαιδεία με τα αμέτρητα ιδιαίτερα μαθήματα και φροντιστήρια ανά την Ελλάδα στα οποία καταφεύγουν οι μαθητές για

να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του υπουργείου και τις πανελλαδικές εξετάσεις, επιβαρύνοντας τον οικογενειακό προϋπολογισμό κατά αρκετές χι-λιάδες ευρώ; Κατά πως φαίνεται, μάλλον αποτελεί ήσσονος σημα-σίας ζήτημα για την ηγεσία του υπουργείου, που έχει ως «μονα-δική μέριμνα» το καλό των μαθη-τών…

Ας καταλάβουμε κάτι: δεν είναι θέμα έλλειψης ικανοτήτων να δι-ορθωθούν τα περισσότερα από τα κακώς κείμενα στην παιδεία, αλλά έλλειψης πρόθεσης. Κανένας υψηλά ιστάμενος δεν είναι διατε-θειμένος να επωμιστεί το πολιτι-κό βάρος και την ευθύνη τέτοιων αλλαγών και της εκ βάθρου ανα-διάρθρωσης του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Γι’ αυτό και οι πε-ρισσότεροι καταφεύγουν στην εύ-κολη λύση της τροποποίησης των πανελληνίων εξετάσεων, εξυπη-ρετώντας τα μικροκομματικά τους συμφέροντα και την προσωπική τους ματαιοδοξία, φαινόμενο που δεν παρατηρείται μόνο στο υπουρ-γείο Παιδείας, αλλά και σε άλλα υπουργεία που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα. Και φυσι-κά, ο τελευταίος που ερωτάται και που φορτώνεται το βάρος των αποφάσεων αυτών που με τόση άνεση πάρθηκαν είναι ο μαθητής, ο σπουδαστής ή αντίστοιχα ο ασθε-νής, ο φορολογούμενος κλπ.

Η έλλειψη πλάνου και στόχου, φαι-νόμενο που διέπει και άλλες κινή-σεις του κυβερνητικού συνασπι-σμού, όπως η οικονομία, όχι μόνο δεν λύνει τα προβλήματα, αλλά στην προσπάθειά του να τα κου-κουλώσει, δημιουργεί περισσότε-ρα. Ως πότε; n


Απόψεις

ΠαιδείαΑnother Brick in the Wallγράφει ο Γιώργος Τράκης

@AnexartitiNews


Σε λιγότερο αλέγκρα περιβάλ-λοντα, βιότοπους και ρεμα-

τιές κινούμαστε τούτη τη φορά με αφορμή την υποτίμηση “ημών των ιδίων” στη 1 μονάδα της κλί-μακας “ανθρώπινα δικαι(γ)όματα”. Τουτέστιν, 1 ευρώ. Τόσο, λοιπόν, εκτιμήθηκε και αναλόγως εξο-φλήθηκε το τιμολόγιο «πού πάτε κυρ ελεγκτά;». Με τις υγείες μας. Τα μπουτόν πατιούνται και, ως εκ θαύματος της Παναγιάς της ΕΘΕΛί-τισσας, ο κύριος ελεγκτής θα βγει κι από πάνω.

Η αλήθεια είναι ότι η σχέση μου με το είδος των ελεγκτών, διότι περί αυτού πρόκειται, ποτέ δεν ήταν καλή. Η πρώτη επαφή μου με το είδος ήταν ένα βράδυ κατά το οποίο, έχοντας εισιτήριο, ανε-βαίνω περιχαρής τις κυλιόμενες σκάλες του μετρό του Συντάγμα-τος έχοντας βγει για βραδινή έξο-δο – ζυθοποσία. Στα εκδοτήρια, συναντάω ένα πλάσμα που έφερνε λίγο σε bulldog με κατάθλιψη το οποίο, φορώντας ένα ειδικό καρ-τελάκι (ένα μπράβο στο Υπουργείο συγκοινωνιών – πρέπει κάπως να

τους αναγνωρίζουμε), με ρωτάει: «Εισιτήριο έχουμε;», παίρνοντας χαιρέκακο ύφος μπάτλερ. Δείχνω το εισιτήριο και με ξαναρωτάει ενοχλημένος λες και του προσέ-βαλα την πασμίνα: «Ναι, αλλά για το μειωμένο θέλουμε και πάσο». Ως φοιτητής δείχνω το πάσο και φεύγω αφήνοντας πίσω μου τον ελεγκτή κάπως πιο δυσκοίλιο απ’ ότι πριν.

Μια άλλη φορά δε στάθηκα τόσο τυχερός. Βγαίνοντας απ’ το μετρό (στο Σύνταγμα πάλι, ο σταθμός εκτός από κεντρικός είναι και καταραμένος), δίνω το εισιτήριό μου σε μία κυρία μεγάλης ηλικίας λίγο πριν επιβιβαστεί και στα εκ-δοτήρια πετυχαίνω για ακόμη μία φορά ένα μέλος του είδους περί ου ο λόγος. Παρά την οσκαρικών προδιαγραφών ερμηνεία και την άνευ προηγουμένου επανάληψη της φράσης «είχα εισιτήριο αλλά το έδωσα», τσίμπησα το πρόστιμό μου. Παρά τη μειωμένη τιμή του, τα λεφτά μου ακόμα τα κλαίω.

Το θέμα, όμως, απέκτησε κάθε άλλο παρά χιουμοριστικές διαστά-σεις μετά το τελευταίο συμβάν. Αν και επίσημο πόρισμα δεν έχει δο-θεί ακόμη, είναι προφανή τα αίτια, είτε αυτά είναι άμεσα είτε έμμεσα. Το ζήτημα αφορά το θάνατο ενός νέου παιδιού. Αφορά, όμως, και μία κοινωνία ανατροφής “ελεγκτών”, εξουσιολάγνων οι οποίοι “απλά κά-νουν τη δουλειά τους”. Η επιβολή ή όχι προστίμου απέχει κατά πολύ απ’ την τρομοκρατία σε βάρος των επιβατών και την αντιμετώπισή τους με τρόπο που παραπέμπει σε κοινούς εγκληματίες. Ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας δεν αποτελεί αίτημα αλλά δικαίωμα, πόσο μάλλον η τιμολόγηση της αν-θρώπινης ζωής.


Πλάγιος Λόγος

ΕπικαιρότηταΧτύπα κι άλλο εισιτήριο...του Μιχάλη Ζαμπέλη

@AnexartitiNews

#18χρονος

10

«Να επιστρέψουμε τα λεφτά στην τράπεζα; Γιατί; Τα λένε

αυτά για να μας τα κλέψουν, να μας τα πάρουν! Όπως έγινε στην Κύ-προ!» Η στήλη σήμερα θα εξηγήσει γιατί οι φόβοι αυτοί είναι λανθα-σμένοι, και υπονομεύουν την προ-σπάθεια όλων μας να βγούμε από τον πάτο του βαρελιού. Ίσως στο μέλλον να ασχοληθεί δε και με πα-ρόμοιες αντιδράσεις των Τεξανών πιστολέρος που αντιτίθενται στην επίσημη καταγραφή του οπλοστα-σίου τους.

Οι προσωπικοί φόβοιΜέχρι και το 2009 οι Έλληνες δεν αποταμίευαν (Πίνακας 1) επειδή προτιμούσαν να καταναλώνουν και να επενδύουν, κυρίως στην αγορά ακινήτων, τα ποσά που είχαν στη διάθεσή τους. Αυτές οι μέρες ανή-κουν στο παρελθόν. Σήμερα αυτό που μας κρατά μακριά από τα γκισέ είναι η ανασφάλεια και ο φόβος για το μέλλον των χρημάτων μας. Μέ-χρι και πέρυσι το καλοκαίρι βασική αιτία γι’ αυτό δεν ήταν άλλη από τον κιρκαδιανό κίνδυνο χρεοκοπί-ας του κράτους, και εν συνεχεία των τραπεζών. Μόλις το ενδεχό-μενο αυτό απομακρύνθηκε, ήρθε η σφαλιάρα του κουρέματος στις

κυπριακές καταθέσεις. Με μια κί-νηση αμφισβητήσιμης ευφυΐας το Eurogroup αποφάσισε το κούρεμα των καταθέσεων στη Μεγαλόνησο, με τη στήλη να εκφράζει τότε τις σκέψεις της.

Τελικά το κούρεμα των καταθέσε-ων άνω των 100.000 ευρώ έφτασε το γιγαντιαίο 47,5%, και συγχαρη-τήρια και πάλι στην κυπριακή δι-αχείριση για τη διαπραγμάτευση. Καταθέσεις λοιπόν κουρεύτηκαν. Και μάλιστα σχεδόν στο μισό. Ωστόσο, αυτή η εφάπαξ φορολόγη-ση αφορά μόνο τους καταθέτες με ποσά που ξεπερνούν τις 100.000. Πόσοι εξ ημών ανήκουν σε αυτή την κατηγορία; (όποιος απάντησε θετικά, παρακαλώ να επικοινωνή-σει μαζί μας...)

Το εγγυημένο ποσό καταθέσεων πανευρωπαϊκά, και στην νέα Οδη-γία που έρχεται προς ψήφιση στο

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, βρίσκε-ται στις 100.000 ευρώ. Με λίγα λόγια, η ευρωπαϊκή νομοθεσία δι-ασφαλίζει ότι όλα τα ποσά μέχρι τα 100.001 ευρώ είναι απολύτως ασφαλή. Όλων των καταθέσεων, ταμιευτηρίου, προθεσμίας και όψε-ως.

Εξάλλου, στο ισχύον νομοθετικό καθεστώς στη χώρα μας οι κατα-θέσεις ανά καταθέτη και ανά τρά-πεζα μέχρι το ποσό των 100.000 ευρώ είναι πλήρως εγγυημένες από το Ταμείο Εγγύησης Καταθέ-σεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ), ενώ μέχρι το 2009 το όριο της εγγύη-σης των καταθέσεων ήταν μόλις 20.000 ευρώ. Εδώ αξίζει να ση-μειωθεί ότι στην Ελλάδα, το 90% των καταθέσεων δεν ξεπερνά τις 100.000 ευρώ.

Στο συμβούλιο των υπουργών Οι-κονομικών της ΕΕ (Εcofin), επίσημα πλέον θεσμοθετήθηκε τον Ιούνιο το «κούρεμα» των καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ, δηλαδή το μοντέλο Κύπρου. Έτσι τον λογαρια-σμό στην περίπτωση κατάρρευσης τραπεζών θα πληρώνουν κατά σει-ρά προτεραιότητας μέτοχοι, ομο-λογιούχοι, ανασφάλιστοι πιστωτές και αποταμιευτές ποσών άνω των 100.000 ευρώ. Τα χρήματα μας επομένως δεν

All the Way InternationalΟικονομίαMoney in the Bankτου Νίκου Αλεξίου

@AnexartitiNews

» Πίνακας 1 : Ακαθάριστη Εθνική Αποταμίευση στην Ελλάδα και στην Ε.Κ.-12 χώρες Πηγή: European Commission, Statistican Annex of European Economy (Autumn 2012)

» Διευθυντής τράπεζας, σε τρυφερές στιγμές με τα λεφτά μας. Ή και όχι.


κινδυνεύουν από κούρεμα τύπου Κύπρου, και μάλιστα στην τράπεζα μας αποφέρουν κάποια απόδοση εξαιτίας του επιτοκίου (π.χ επιτό-κιο προθεσμιακών λογαριασμών βρίσκεται κατά μ.ο. στα 3%). Επι-πλέον, οι Ευρωπαίοι έδωσαν 50 δισ. για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών και θω-ράκισαν το τραπεζικό σύστημα, ενώ το ελληνικό ΑΕΠ είναι περί-που 50 δισ. μεγαλύτερο από τις καταθέσεις, δεδομένα που βρίσκο-νται σε πλήρη αντίθεση με εκείνα της Κύπρου.

Τι προσφέρει η αποταμίευση στην Ελλάδα

Σταθερότητα και ισχύ στο τραπε-ζικό σύστημα. Το ρευστό μένει στη χώρα, δεν πηγαίνει στο εξωτερικό, άρα εξαρτάται από κράτη «αιμοδό-τες» σε μικρότερο βαθμό. Όσα χρήματα έχεις στην τράπεζα, τόσα περισσότερα εσύ ή ο διπλα-νός σου θα πάρει(ς) για ένα στεγα-στικό δάνειο ή για να ανοίξει(ς) μια μικρή επιχείρηση. Η αποταμίευση του άλλου μπορεί να γίνει δική σου επένδυση. Αυτό προφανώς δεν εί-ναι απόλυτο, καθώς δεν μετατρέ-πονται όλες οι καταθέσεις σε δά-νεια για επενδύσεις, αλλά παρέχει μεγαλύτερες πιθανότητες. Όσοι περισσότεροι βάλουν τα χρήματα τους στην τράπεζα, τόσοι περισσό-τεροι θα δανειστούν από αυτή.

Οι τράπεζες δεν βρίσκουν τα λε-φτά σε χαμένους θησαυρούς στα Κύθηρα (εάν δεν μιλάμε για τον Θείο Σκρουτζ), και αφού τους τα εμπιστευτείς δεν κάνουν μπάνιο με αυτά στο θησαυροφυλάκιο τους (ό.π). Τα επενδύουν, και ένας σί-γουρος τρόπος επένδυσης είναι και η χορήγηση δανείου σε έναν μικρό επιχειρηματία ή σε κάποιον που δε θέλει πλέον να μένει στο ενοίκιο, καθώς έχει εγγυημένη απόδοση και για τον τραπεζίτη. Η

αποταμίευση πέρα από ασφάλιση των χρημάτων, αποτελεί και το πρώτο βήμα για να κινηθεί το χρή-μα και η αγορά.

Όταν οι πολίτες δεν εμπιστεύονται τις (ελληνικές) τράπεζες, εκείνες δεν θα εμπιστεύονται τους πο-λίτες για τις επενδύσεις τους, η αγορά θα στεγνώσει από ρευστό, οι επιχειρήσεις θα συρρικνωθούν και η ανεργία θα διογκωθεί. Φαινό-μενο που είδαμε να συμβαίνει στην Ελλάδα μετά το 2009. Προς Θεού, η φυγή των καταθέσεων δεν ήταν ο λόγος της καταστροφής ή της ύφεσης, αλλά δεδομένα επιδείνω-σε την κατάσταση και απομάκρυνε την επιστροφή στην οικονομική ροή.

Χαμηλές εθνικές αποταμιεύσεις οδηγούν σε χαμηλούς δείκτες επενδύσεων, και επομένως σε βι-ομηχανίες και επιχειρήσεις αναπο-τελεσματικές και αδύναμες στον ανταγωνισμό στην διεθνή αγορά.

Και όσο ένας τόπος δεν έχει δική του παραγωγή, όχι μόνο εξαρτά-ται από τις εισαγωγές του, αλλά βλέπει και τους ανθρώπους του στο ταμείο ανεργίας. Αυτός είναι ο λεγόμενος «φαύλος κύκλος της φτώχειας». Αντιθέτως, χώρες με υψηλούς δείκτες αποταμίευσης τείνουν να είναι χώρες που πραγ-ματοποιούν πολλές επενδύσεις. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η διάσημη για την αποταμί-ευσή της Ιαπωνία. Όπως γίνεται κατανοητό, η αποταμίευση είναι ανάλογη με την παροχή δανείων και έχει αντίστοφη σχέση με την ανεργία.

Υ.Γ Δεν ήταν δυνατόν να παρατε-θούν περαιτέρω στοιχεία για την ελληνική οικονομία, πολύ απλά επειδή... δεν υπάρχουν τέτοια σε καμία αναγνωρισμένη δεξαμενή στοιχείων...n


» Πίνακας 2: Ιαπωνία: Εθνικός δείκτης αποταμίευσης

» Πίνακες 3 & 4: Ιαπωνία: Δείκτης παροχής δανείων

12

Δε λυγάνε τα ξεράδια και πονάνε τα ρημάδια!

Κούτσα μια και κούτσα δυοτης ζωής το ρημαδιό!

Μεροδούλι, ξενοδούλι!Δέρναν ούλοι: αφέντες, δούλοι·

ούλοι: δούλοι, αφεντικό και μ’ αφήναν νηστικό.

Τα παιδιά, τα καλοπαίδια,παραβγαίνανε στην παίδεια

με κοτρόνια στα ψαχνά,φούχτες μύγα στ’ αχαμνά!

Ανωχώρι, Κατωχώρι,ανηφόρι, κατηφόρι

και με κάμα και βροχή,ώσπου μου ’βγαινε η ψυχή

Είκοσι χρονώ γομάρισήκωσα όλο το νταμάρικι έχτισα, στην εμπασιά

του χωριού, την εκκλησιά.

Και ζευγάρι με το βόδι(άλλο μπόι κι άλλο πόδι)

όργωνα στα ρέματατ’ αφεντός τα στρέμματα

Και στον πόλεμ’ «όλα για όλα»κουβαλούσα πολυβόλανα σκοτώνονται οι λαοίγια τ’ αφέντη το φαΐ.

Και γι’ αυτόνε τον ερίφηεκουβάλησα τη νύφη

και την προίκα της βουνό,την τιμή της ουρανό!

Αλλ’ εμένα σε μια σφήναμ’ έδεναν το Μάη το μήνα

στο χωράφι το γυμνό

να γκαρίζω, να θρηνώ.

Κι ο παπάς με την κοιλιά τουμ’ έπαιρνε για τη δουλειά του

και μου μίλαε κουνιστός:— Σε καβάλησε ο Χριστός

Δούλευε για να στουμπώσειόλ’ η Χώρα κι οι Καμπόσοι.Μη ρωτάς το πώς και τί,

να ζητάς την αρετή!

— Δε βαστάω! Θα πέσω κάπου!— Ντράπου! Τις προγόνοι ντράπου!

— Αντραλίζομαι!… Πεινώ!…— Σουτ! Θα φας στον ουρανό!

Κι έλεα: όταν μιαν ημέραπαρασφίξουνε τα γέρα,θα ξεκουραστώ κι εγώ,του θεού τ’ αβασταγό!

Όχι ξύλο! Φόρτωμα όχι!Θα μου δώσουνε μια κόχη,

λίγο πιόμα και σανό,σύνταξη τόσω χρονώ!

Κι όταν ένα καλό βράδιθα τελειώσει μου το λάδι

κι αμολήσω την πνοή(ένα πουφ! είν’ η ζωή),

η ψυχή μου θε να δράμειστη ζεστή αγκαλιά τ’ Αβράμη,

τ’ άσπρα, τ’ αχερένια τουνα φιλάει τα γένια του! …

Γέρασα κι ως δε φελούσακι αχαΐρευτος κυλούσα,

με πετάξανε μακριάνα με φάνε τα θεριά.

Κωλοσούρθηκα και βρίσκω

στη σπηλιά τον αϊ-Φραγκίσκο:— «Χαίρε φως αληθινόν

και προστάτη των κτηνών! Σώσε το γερο κυρ Μέντηαπ’ την αδικιά τ’ αφέντη

συ που δίδαξες αρνίτον κυρ λύκο να γενεί!

Το σκληρόν αφέντη κάνεαπό λύκο άνθρωπε κάνε!…»

Μα με την κουβέντ’ αυτήπόρτα μού ’κλεισε κι αυτί.

Τότενες το μαύρο φίδιτο διπλό του το γλωσσίδιπίσου από την αστοιβιά

βγάζει και κουνάει με βιά:

— «Φως ζητάνε τα χαϊβάνιακι οι ραγιάδες απ’ τα ουράνια,

μα θεοί κι οξαποδώκει δεν είναι παρά δω.

Αν το δίκιο θες, καλέ μου,με το δίκιο του πολέμουθα το βρεις. Οπού ποθείλευτεριά, παίρνει σπαθί.

Μη χτυπάς τον αδερφό σου —τον αφέντη τον κουφό σου!

Και στον ίδρο το δικό γίνε συ τ’ αφεντικό.

Χάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο,Χάιντε Σύμβολον αιώνιο!Αν ξυπνήσεις, μονομιάς

θά ’ρτει ανάποδα ο ντουνιάς.

Κοίτα! Οι άλλοι έχουν κινήσεικι έχ’ η πλάση κοκκινίσεικι άλλος ήλιος έχει βγει

σ’ άλλη θάλασσ’, άλλη γη».

12 Εγεννήθη ΛέξιςΚώστα Βάρναλη, από την συλλογή «Ποιητικά» 1956

Η μπαλάντα του κυρ-Μέντιου


Ο «κυρ Μέντιος» είναι ένα αλληγο-ρικό ποίημα που με την προσωπο-ποίηση του συμπαθητικού τετρά-ποδου μας θυμίζει την δυσκολία του βιοπορισμού των ανθρώπων και, ειδικά, αυτό που ζούμε σήμε-ρα. Μας μεταφέρει την εικόνα του γαϊδαράκου που χρόνια δουλεύει ακατάπαυστα και γίνεται αντικεί-μενο εκμετάλλευσης, με αντάλ-λαγμα την σκληρότητα, την απο-νιά και, τελικά, την εγκατάλειψη. Μεταφορικά, αντιπροσωπεύει τον κάθε άνθρωπο του λαού που, ειδι-κά στις μέρες μας, είναι καταδικα-σμένος να ζήσει στον καθημερινό μόχθο με ανταμοιβή ελάχιστη και με λιγοστές ελπίδες για ένα καλύ-τερο αύριο ή, έστω, για αξιοπρεπή ανάπαυση στα γηρατειά του.Είναι ένα ποίημα που, στην πραγ-ματική του εικόνα, προκαλεί συ-ναισθήματα συγκίνησης για το παράπονο του γαϊδαράκου, συμπό-νιας γιατί περνάει όλη τη ζωή του δουλεύοντας μέχρι τελικής εξά-ντλησης και ντροπής για την κα-κομεταχείριση που έχει από τους ανθρώπους. Έτσι του φέρονται σχεδόν όλοι οι ιδιοκτήτες του, που συντηρούν το ζώο αυτό όχι από αγάπη, αλλά για να το χρησιμοποι-ήσουν στην δουλειά.

Στην μεταφορική του εικόνα, μας γεμίζει απελπισία για την συγγέ-νεια της μοίρας μας με αυτήν του γαϊδάρου και αγανάκτηση για την ομοιότητα στην αδράνεια, την ανο-χή και την υποδούλωση. Το ποίημα είναι συμβολικό και παραινετικό και υπενθυμίζει ότι τίποτα δεν χα-ρίζεται, αλλά κερδίζεται, αρκεί να αγωνισθεί ο καθένας γι΄ αυτά που δικαιούται.Στην τελευταία στροφή, βέβαια, ο ποιητής εκφράζει την ελπίδα του, ότι μπορεί να υπάρξει μια κοινω-νία με περισσότερη ανθρωπιά και δικαιοσύνη, αφού έχει ήδη ξεκι-νήσει κάποια αλλαγή στις κομμου-νιστικές (τις «κόκκινες») χώρες. Στα χρόνια εκείνα που γράφτηκε το ποίημα, οι χώρες που εφάρμο-ζαν το κομμουνιστικό σύστημα ενέπνεαν κάποια ελπίδα για πε-ρισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη, ώσπου οι κακοί χειρισμοί των κυ-βερνώντων οδήγησαν σε διάφορα δεινά και, τέλος, στην κατάρρευσή του. Όμως, η προσδοκία και ο αγώ-νας για το συλλογικό καλό πρέπει πάντοτε να υπάρχει, αλλιώς η ζωή των ανθρώπων θα συνεχίζεται κάτω από τον ζυγό των τεράστιων οικονομικών συμφερόντων και θα είναι ίδια με του «αβασταγού» γαϊ-

δαράκου. Μέρος του ποιήματος μελοποιή-θηκε το 1974 από τον Λουκά Θάνο και ακούστηκε πρώτη φορά το 1980, ερμηνευμένο μοναδικά από τον Νίκο Ξυλούρη, που μετέφερε με την φλόγα και τον παλμό της φωνής του τον συμβολισμό, την απελπισία, αλλά και την προτρο-πή και την προσμονή για κάποια αλλαγή. Από τότε τραγουδήθηκε πολλές φορές από διάφορους αοι-δούς (και «αηδούς»), με τρόπους και σε τόπους που, πολλές φορές, μάλλον ευτέλισαν παρά ανέδει-ξαν το νόημα του τραγουδιού. Για-τί, όσο κι αν παραδεχθούμε ότι οι καλλιτέχνες που το τραγουδούν, το κάνουν από ευαισθησία και δι-άθεση να μεταδώσουν το μήνυμά του, είναι αμφίβολο αν ένα τέτοιο τραγούδι, τραγουδισμένο ανάμεσα σε καψουροτράγουδα και ουϊσκια, γίνεται αντιληπτό από το κοινό και δεν θεωρείται ότι είναι, απλώς, ένα ωραίο κομμάτι του υπόλοι-που διασκεδαστικού ρεπερτορίου. Έτσι, ίσως κάποιοι θαμώνες του μπουζουκομάγαζου να θεωρήσουν ότι, το μήνυμα που τους στέλνει ο ποιητής στην τελευταία στροφή είναι ότι πρέπει να γυρίσουν σπίτι, γιατί κοντεύει να ξημερώσει.

Kώστας ΒάρναληςΓεννήθηκε στον Πύργο (Μπουρ-γκάς) της Βουλγαρίας το 1884. Το επίθετό του δηλώνει καταγωγή από τη Βάρνα όπου έμεναν πολλοί Έλληνες. Το 1898 τέλειωσε το Ελληνικό Σχολείο, συνέχισε την εκπαίδευσή του στα Ζαρίφεια δι-δασκαλεία της Φιλιππούπολης και ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει Φιλολογία, όπου και πήρε μέρος στη διαμάχη για το Γλωσσικό Ζή-

τημα ως υποστηρικτής των δημο-τικιστών. Το 1908 πήρε το πτυχίο φιλολογίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και άρχισε να εργάζεται στην εκπαίδευση . Διετέλεσε για πολλά χρόνια καθηγητής μέσης εκπαίδευσης ενώ εργάστηκε για βιοποριστικούς λόγους και ως δη-μοσιογράφος. Έγραψε ποιήματα, αφηγηματικά έργα, κριτική και με-ταφράσεις. Τιμήθηκε το 1959 με το Βραβείο Ειρήνης Λένιν.

Ερμηνεία

14

Ήρθε δεκαπενταύγουστος και έχεις ήδη αρχίσει να υπο-

λογίζεις χρωστούμενα, πιθανώς να διαβάζεις και σίγουρα να ορ-

γανώνεσαι για το Σεπτέμβρη. Για σένα λοιπόν ακολουθούν μερικές συμβουλές πρωτότυπες, αλλά και πολύ αποτελεσματικές.

Βάλε καθρέφτηΕίναι που λες κάτι καθρέφτες επιτραπέζιοι, ιδανικοί για κοντινά πλάνα και μακιγιάζ. Αν όμως τους βάλεις μπροστά σου ενώ διαβά-ζεις, κάθε φορά που θα κάνεις ατα-σθαλίες χαζεύοντας την υγρασία του ταβανιού ή το άπλωμα των ρούχων της γειτόνισσας, θα σου υπενθυμίζουν τι ακριβώς θα έπρε-πε να κάνεις. Να διαβάζεις!

Καλλιτεχνικές ανησυχίεςΚυκλοφορούν διάφορες θεωρίες σχετικά με το αν η παράλληλη με το διάβασμα μουσική βοηθά ή στέ-κεται ως εμπόδιο στην κατανόηση. Ένα είναι σίγουρο: αν η μουσική σου αρέσει πολύ και την έχεις ξα-νακούσει επανειλημμένα το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να σε “πορώσει” και να αρχίσεις να τρα-γουδάς/χορεύεις στους ρυθμούς της. Προτίμησε κάτι καινούριο στα ακούσματά σου, και καλύτερα, κάτι στο οποίο είτε δεν καταλαβαίνεις τους στίχους, είτε βρίσκονται στο background και δε μπερδεύουν το μυαλουδάκι σου με επιπλέον λέ-ξεις. Στο youtube θα βρεις πληθώ-ρα Playlist ιδανικών για διάβασμα, από ήχους της φύσης μέχρι απαλή jazz, διάλεξε αυτό που σε απορρο-φά λιγότερο, αν βεβαίως σε βοηθά να διαβάζεις μετά μουσικής.

Βρες αντίβαροΆσε τα περί περιπάτων που λένε οι ψυχολόγοι και βρες το δικό σου αντίβαρο, αυτό που θα περιμέ-νεις πως και πως μετά από κάθε κουραστικό ν-ωρο διαβάσματος. Μπορεί να είναι μια σειρά που πα-ρακολουθείς, ένα τηλέφωνο σε κοντινό πρόσωπο, ένα μπάνιο με άλατα -κλειστά τηλέφωνα- και κε-ριά, ή ο συνδυασμός τους. Απόφυ-γε τα άσκοπα σερφαρίσματα και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, που μόνο θα μπερδέψουν και σίγουρα δε θα ξεκουράσουν το μυαλό σου.

Ιδέες

Φοιτητική ΖωήΑλλιώτικες συμβουλές εξεταστικήςγράφει η Εύα Παπαγεωργίου

@Nude_Cellist


Μην πιστεύεις και ερεύναΕκείνο το μάθημα που κανείς δεν περνάει κι εσύ περνάς με την πρώ-τη. Εκείνο το μάθημα που όλοι περνάνε κι εσύ έχεις βαρεθεί να κόβεσαι. Μην ακούς τι λένε! Σκέ-ψου πόσο έχεις παρακολουθήσει, κατά πόσο σε καλύπτουν τα εγχει-ρίδια, αν χρειάζεται να βρεις ση-μειώσεις ή επιπλέον βοηθήματα και αν τέλος πάντων αυτό το μά-θημα σου πάει ή στη σπάει. Σχη-μάτισε τη δική σου άποψη για τη δυσκολία του κάθε μαθήματος και μην ακούς τι λέει ο κάθε “ειδικός” επί του θέματος, αφού «το πέρασε με την πρώτη» ή «κόβεται συνέ-χεια».

Φιλικές συμβουλέςΜπορεί να είναι συμβουλές από φίλους, μπορεί από συγγενείς που κάποτε ήταν φοιτητές, σίγουρα όμως είναι συμβουλές από κά-ποιον με διαφορετικά βιώματα από σένα. Περιλαμβάνουν διάφο-ρες θεωρίες περί ύπνου, διατρο-φής, SOS θεμάτων και τακτικής διαβάσματος και κατά κανόνα δε σου ταιριάζουν, γιατί, όπως είπαμε, προκύπτουν από διαφορετικά βι-ώματα. Μπορείς να συμφωνήσεις συγκαταβατικά, σίγουρα όμως πρέ-πει να φιλτράρεις πολύ καλά τα όσα ακούς και να βρεις μόνος/η τι είναι βοηθητικό για σένα και ποιοι

ρυθμοί ταιριάζουν στην εξεταστι-κή σου.

Πρώτα πράξη, μετά θεωρίαΚάτι που διαφέρει από επιστήμη σε επιστήμη αλλά κατά κανόνα βοηθάει, είναι να μελετάς πρώτα εφαρμογές/ασκήσεις και στη συ-νέχεια τη θεωρία τους. Μπορεί να φαίνεται ανάποδο, η μέθοδος όμως αυτή βοηθά στην κατανόη-ση του συνδυασμού θεωρίας και πράξης πολύ περισσότερο για τον παρακάτω λόγο. Όταν διαβάζεις τη θεωρία η πρακτική εφαρμογή έρχεται ως λογική συνέπεια (αφού την έχεις διαβάσει), και έτσι, η κατανόηση θεωρίας και πράξης συνδυάζεται και επιτυγχάνεται γρηγορότερα και ασφαλέστερα. Η αντίστροφη μέθοδος, με την πρά-ξη να ακολουθεί τη θεωρία, συχνά κουράζει το μυαλό, το οποίο αδυ-νατεί να συγκρατήσει τη θεωρία και κατά συνέπεια δεν κατανοεί εύκολα την πρακτική εφαρμογή της.

Καλόμαθε το στομάχι σουΜην ακούς τους ψυχολόγους/δια-τροφολόγους και κάνε του κεφα-λιού σου στην εξεταστική. Ναι, οι πολλοί καφέδες κάνουν κακό και σίγουρα το αλκοόλ θα “σκοτώσει” τις πρωινές ώρες διαβάσματος της επομένης. Ωστόσο, σκέψου πόσο πιο άθλια θα είναι μια εξε-ταστική με υγιεινό πρόγραμμα δι-ατροφής. Τα νεύρα σου είναι στο φουλ, το άγχος επίσης και μερικά στικ καρότου σίγουρα δε θα βοη-θήσουν. Αυτή είναι η εποχή να φας ό,τι γουστάρεις, να σταματήσεις κάθε δίαιτα και να καλομάθεις τον εαυτό σου και εντός και εκτός σπιτιού. Ξέρε μόνο πως μετά από βαριά φαγητά θα χρειαστείς ώρες για να συγκεντρωθείς και πως οι αλκοολούχες έξοδοι καλό είναι να περιορίζονται σε Παρασκευές ή Σάββατα, αλλιώς θα καταστρέ-

ψουν το διάβασμα της επόμενης μέρας.

Η δροσιά σύμμαχός σουΤο Σεπτέμβρη κάνει ζέστη, και νυστάζεις, και νυστάζει και το μυαλό σου… στοπ. Βρες τρόπο να διαβάζεις με δροσιά. Αν δεν αρκεί ο ανεμιστήρας, ο κλιματισμός ή το δροσερό αεράκι από το παράθυρό σου, επισκέψου την κοντινότερη βιβλιοθήκη ή ένα ήσυχο καφέ με απαλή μουσική και φρόντισε να εί-ναι δροσερά. Η δροσιά θα σε κάνει να αισθανθείς πολύ καλύτερα και βοηθά αποδεδειγμένα στην καλύ-τερη λειτουργία του εγκεφάλου.

Καλά υπόλοιπα μπάνια και ραντε-βού στα έδρανα! n


“Στο YouTube θα βρεις πληθώρα

Playlist ιδανικών για διάβασμα, από ήχους

της φύσης μέχρι απαλή jazz, διάλεξε

αυτό που σε απορροφά λιγότερο.”

“Βρες τρόπο να διαβάζεις με δροσιά.

Αν δεν αρκεί ο ανεμιστήρας, ο

κλιματισμός ή το δροσερό αεράκι

από το παράθυρό σου, επισκέψου την κοντινότερη βιβλιοθήκη ή ένα

ήσυχο καφέ με απαλή μουσική και φρόντισε

να είναι δροσερά. “


Και ναι, το τόλμησα. Άνοιξα το παλιό μπαουλοντίβανο της για-

γιάς. Και μόνο θησαυρούς βρήκα!Ρούχα πανάκριβα, ραμμένα στο χέρι από την εποχή που η γιαγιά ντυνόταν σαν μοντέλο σε πασαρέ-λα. Κομμάτια μοναδικά, ανεπανά-ληπτα και γεμάτα αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής. Μας τα έδωσε όλα σχεδόν ελπίζοντας ότι θα τα φοράμε και θα σκεφτόμαστε εκεί-νη. Είναι συγκινητικό αν κάτσεις να το σκεφτείς, γιατί ενώ είναι ρούχα δικά της και τα περισσότερα φορε-μένα κανα δυο-τρεις φορές μόνο, τα περνάει από γενιά σε γενιά.

Η γιαγιά, σύζυγος καπετάνιου για 40 χρόνια, έπρεπε και ήταν φύσει καλοντυμένη όπου κι αν έπρεπε να πάει. Κοσμήματα και αρώματα

από κάθε χώρα της Γης, το καθένα με δική του προσωπικότητα. Κα-πέλα και γούνες πανάκριβες από τη Σιγκαπούρη και την Ολλανδία και τσάντες από δέρμα φιδιού αι-γυπτιακής προέλευσης. Αμέτρητα ταξίδια και οικονομική άνεση σχε-δόν σε όλη της τη ζωή. Με τα χρό-νια όλα αυτά τα άφησε πίσω της όμως, είτε λόγω συνθηκών είτε λόγω ατυχών συγκυριών. Έτσι, τα μόνα που της έχουν μείνει για να της θυμίζουν εκείνη τη χρυσή επο-χή είναι κάποια κομμάτια της γκαρ-νταρόμπας της και άπειρες -μα άπειρες- φωτογραφίες…

Σκέφτηκα λοιπόν ότι όντως κά-νει κύκλους η μόδα τελικά, και το περιβόητο vintage δεν είναι κάτι άλλο παρά τα ρούχα της γιαγιάς

ή και ενίοτε της μαμάς μας. Οπό-τε, ξεχάστε τα ταμπελάκια με τις εξωφρενικές τιμές των δήθεν vintage κομματιών σε γνωστά μα-γαζιά και ανοίξτε τις παλιές σας ντουλάπες. Είμαι σίγουρη ότι θα μείνετε κάτι παραπάνω από ικανο-ποιημένοι/ες από το αποτέλεσμα!

Mini Tips n Τα 80s-90s tops με τις βάτες και

τα θεόρατα μανίκια φοριούνται με τζιν κυρίως και μπαλαρίνες ώστε να μην φαίνεστε σαν να βγήκατε από τη “Δυναστεία”.

n Οι διαφάνειες παντός είδους φέτος παρουσιάστηκαν σε πολλά fashion shows μεγάλων οίκων μό-δας. Φορέστε τες με ειδικά μπλου-ζάκια από μέσα ή κατάλληλα εσώ-ρουχα όπως τις φορούσαν τότε. Συμβουλευτείτε τις μαμάδες σας!

n Τα φαντασμαγορικά παλτό ή μα-ντό φοριούνται άνετα το χειμώνα και τις αρχές της άνοιξης με σύγ-χρονα κομμάτια ή τζιν και μπότες.

n Ο χρυσός κανόνας είναι να συν-δυάζεις τα vintage ρούχα και αξε-σουάρ με κομμάτια πιο εκσυγχρο-νισμένα και πιο… της εποχής μας, για να δείχνεις ότι είσαι και up-to-date αλλά και ότι σέβεσαι το ότι αυτό που φοράς κουβαλάει και μία ιστορία.

Οπότε, κορίτσι ή αγόρι, επιστρά-τευσε υπομονή, αποφασιστικότητα και δημιουργικότητα, βούτα στα έγκατα μιας παλιάς ντουλάπας και παίξε κυνηγητό με το στιλ μιας άλ-λης εποχής. Εσύ κυνηγάς.. n


Στιλιστικές Ιστορίες

ΜόδαΜόδα είναι, κύκλους κάνει...γράφει η Δέσποινα Κοντοζανή

@AnexartitiNews


Με τούτα και με εκείνα φτά-σαμε σχεδόν στο τέλος του

φετινού καλοκαιριού. Άλλοι έκα-ναν εξορμήσεις, άλλοι φαντασμα-γορικές διακοπές, άλλοι ακόμα να φύγουν κτλ. Φαντάζομαι πως όλοι λίγο πολύ είχαμε και έχουμε, αν δεν έχουμε πάει ακόμα διακο-πές, έναν μεγάλο προβληματισμό στο πίσω μέρος του μυαλού μας τον οποίο αποφεύγουμε να αντι-μετωπίσουμε καταπρόσωπα μέχρι την παραμονή της μέρας αναχώ-ρησης και αυτός δεν είναι το αν η κυτταρίτιδα μας έχει εξαπλωθεί σε μεγαλύτερη έκταση μπουτιού από πέρσι. Καλά, ίσως να είναι και αυτός, αλλά σήμερα δεν θα επικε-ντρώσουμε εκεί αλλά στο φλέγον ζήτημα «τι να βάλω στην βαλίτσα μου», για εσάς τουλάχιστον που ακόμα δεν έχετε πάει διακοπές. Μερικές οδηγίες προς ναυτιλομέ-νους από το αστυνομικό τμήμα μό-δας για να αποφύγετε να φτάσετε στον επιθυμητό ειδυλλιακό προο-ρισμό κουβαλώντας την Άρτα και τα Γιάννενα.

Όχι στα τακούνιαΤο συγκεκριμένο όχι πρέπει να εί-ναι αποφασιστικό και αμετάκλητο.

Από την πρόσφατη μου εμπειρία κατά την οποία κατέληξα να κου-τρουβαλάω τις σκάλες γνωστού πλοίου -σοβαρολογώ- δεδομένου του ότι είχα κουβαλήσει 83 βα-λίτσες μαζί μου (πάνω κάτω, όχι ακριβώς) εκ των οποίων η μια ήταν αποκλειστικά γεμάτη πα-πούτσια, σας ανακοινώνω ότι δεν πρόκειται να φορέσετε πλατφόρ-μες, γόβες, δωδεκάποντα ή ό, τι άλλο ονειρεύεστε στο νησί ή στον οποιονδήποτε προορισμό σας. Γι αυτό λοιπόν αντί να γεμίζετε βλα-κωδώς τον υπερβολικά πολύτιμο χώρο της βαλίτσας σας με ογκώδη παπούτσια, πάρτε μαζί σας όσα πιο πολλά πέδιλα μπορείτε. Και θα με θυμηθείτε, αλήθεια.

Ναι στις ζακέτεςΤο ότι κατά καιρούς ο καιρός τρε-λαίνεται, είναι γνωστό εδώ και χρόνια. Φέτος όμως, το καλοκαίρι κάπως περίεργα μας τα λέει και έτσι θα μοιραστώ άλλη μου μια εμπειρία μαζί σας, στην οποία η βραδιά ξεκίνησε με προοπτικές για βραδινό μπάνιο και κατέλη-ξε με εμένα κάτω από έναν σωρό πετσέτες να τραυλίζω παγωμένη από το πολικό ψύχος. Νομίζετε ότι

υπερβάλλω, αλλά το γεγονός είναι αληθινό. Ακόμα και έτσι να μην εί-ναι, μην παραλείψετε με τίποτα να συμπεριλάβετε μια ζακέτα ή ένα τζιν μπουφάν στην βαλίτσα σας που όχι μόνο μπορούν να σας γλυ-τώσουν από καταστάσεις σαν την προαναφερόμενη αλλά μπορούν να σας προσθέσουν και πόντους στυλ!

Όχι στα στενά παντελόνιαΝαι στα μάξι φορέματα, ναι στις φούστες, ναι στα σορτσάκια -ακό-μα και αυτά που θυμίζουν ζώνη, έστω!- ναι στις παντελόνες, άντε και σε κανένα τζιν για περίπτωση ανάγκης, ναι σε ό,τι άλλο μπορεί-τε να φανταστείτε, αλλά όπως θα διαπιστώσετε και μόνες σας τα στενά παντελόνια είναι παντελώς άχρηστα για τις διακοπές. Αφενός γιατί όταν έχεις ηλιοκαμένο δέρμα έστω και απόχρωσης “αστακί” θες να το δείξεις και αφετέρου για-τί είναι ζεστά, ενοχλητικά, εκτός εποχής βρε αδελφέ!

Ναι σε όλαΚαι τέλος μια γενικότερη συμβου-λή: πείτε ΝΑΙ στο γενικότερο ανέ-μελο, ανεμοδαρμένο, “yolo” πνεύμα του καλοκαιριού. Ζήστε στα άκρα, αφήστε τα μαλλιά σας να στεγνώ-σουν χωρίς πιστολάκι! Βάψτε τα νύχια σας φιστικί χωρίς να το πολυσκέφτεστε, βγείτε έξω χω-ρίς μακιγιάζ, φορέστε φουλάρια, μαντήλια στο κεφάλι, καπέλα, πο-λύχρωμα μαγιό και φλοράλ φορέ-ματα, κάντε ό,τι νιώθετε, μα πάνω απ’ όλα χαρείτε ο καλοκαίρι! Και μην ξεχνάτε, στο μπιτς μπαρ που αμέριμνοι πίνετε το ένα κοσμοπό-λιταν μετά το άλλο, μπορεί να κρυ-βόμαστε και εμείς κάπου πίσω από τα τεράστια γυαλιά μας γεμίζοντας τις μπαταρίες μας και μαζεύοντας νέο υλικό! Το νου σας λοιπόν! n


Αστυνομία Μόδας

ΜόδαΜια βαλίτσα γεμάτη καλοκαίρι!της Στέλλας Γερολυμάτου

@AnexartitiNews

18

Είμαστε στα μέσα Αυγούστου. Ναι, αγαπητοί μου φίλοι, το κα-

λοκαίρι τελειώνει. Όσο θετικός και αν είμαι σαν άνθρωπος, ακόμη και αν απομένουν έντεκα, ίσως και δώδεκα μέρες μέχρι τον Σεπτέμ-βρη -θα σας γελάσω- το τέλος του καλοκαιριού είναι γεγονός. Φτά-νει, λοιπόν, η ώρα να βγάλουμε τα μπρατσάκια και τις σαμπρέλες από πάνω μας και να αρχίσουμε να κα-ταγράφουμε χαρτί και καλαμάρι

τις υποσχέσεις και τούς όρκους που κάναμε στους εαυτούς μας αυτό, καθώς και τα προηγούμενα καλοκαίρια. Υποσχεθείτε για τε-λευταία φορά πως το επόμενο κα-λοκαίρι, θα είναι από τα πιο ωραία.

Φαλαινάκι πάμε πιο γρήγοραΠάω στοίχημα τις δύο καινούργιες τρίχες που φύτρωσαν στο κεφά-λι μου, πώς στους περισσότερους από εσάς η λέξη «κιλά» ήταν η

πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό σας. Για εσάς τους υπόλοι-πους, τις ανορεξικές ρέγγες με τα sixpack σας, ειλικρινά, δεν μπορώ να εκφράσω δημοσίως τις κατά-ρες μου προς το άτομο σας.

Πόσες φορές αγαπητοί μου δεν υποσχεθήκατε στον εαυτό σας πώς την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στην παραλία θα είστε εμφανώς πιο αδύνατοι; .Δεν μιλάω για γραμμώσεις και κοιλιακούς, απλά να απαλλαγείτε από την αιώ-νια ανάγκη να ρουφάτε την κοιλιά σας κάθε φορά που ξαπλώνετε σε δημόσια θέα. Θυμηθείτε, λοιπόν, την επόμενη φορά που θα παρα-

Προσοχή: Δαγκώνει

ΔιακοπέςΥπόσχομαι αυτό το καλοκαίρι...γράφει ο Σάιμον Παπουτσόγλου

@AnexartitiNews


λείψετε την συνδρομή σας στο γυ-μναστήριο και την στιγμή που θα λαχταρήσετε ένα δίπατο χαμπούρ-γκερ, αυτή την όχι και τόσο διακρι-τική φωνούλα που ακούσατε στην παραλία: «Μαμά, μια φάλαινα στην στεριά».

Hangover level -2Απο τα εφηβικά μας κιόλας χρόνια, τότε που ήμασταν ακόμη αμούστα-κα με έλαχιστες εξαιρέσεις κάτι κορίτσια με έντονη τριχοφυΐα, σχεδιάζαμε τις απόλυτες διακο-πές. Αυτές που κατά την διάρκεια τους θα ξεχνούσαμε πως γράφετε το όνομα μας από το πολύ πιοτό, αυτές κατά τις οποίες θα κατα-φέρναμε να λύσουμε το πρόβλημα της υπογεννητικότητας όλακερης της Υφηλίου. Διακοπές με όλη τη σημασία της λέξης. Τώρα, κάμπο-σα χρόνια μετά, σημαδεμένοι από τα σκάγια του χρόνου και της κού-ρασης, ένα τριημεράκι σε ιαματι-κά λουτρά φαντάζει παράδεισος. Συνέλθετε, φίλοι party-animals. Μπορεί αυτές οι διακοπές να μην συνοδεύτηκαν από ατελείωτες κρεπάλες και ερωτικά ιντερλούδα με αγνώστου ταυτότητας και υγι-εινής κορασίδες, αλλά δεν χάθη-κε και ο κόσμος. Τι κι αν δεν είσαι στην εξωτική Πάρο και αντ’ αυτού βρίσκεσαι στον μαγευτικό Πειραιά;

Τι και αν αντί για καρβουνιασμέ-νους Βραζιλιανο-πίθηκους συνα-ναστρέφεστε μόνο τη θεία σου τη Ρίτα, από το Κολοτερορίτα; Σταμάτα να διαολοστέλνεις τους πάντες και νιώσε τυχερός που σε αντίθεση με άλλους που περνάνε το καλοκαίρι τους στην πόλη έχεις την πολυτέλεια να κάνεις και κάνα μπάνιο. Να θυμάσαι πως πάντα υπάρχει και το «του χρόνου». Ίσως την επόμενη φορά, κάνοντας αι-ματηρές οικονομίες, βρεθείς στο νησί της επιλογής σου. Αν πάλι όχι, μην σκας, υπάρχουν ωραιότατα

υπνωτικά χάπια για την αγαπητή σου Θεία, ώστε να εξασφαλίσεις τις πολυπόθητες ώρες ηρεμίας και ξεγνοιασιάς.

Φασούλι το φασούλιΜία η Μονόπολη. Δύο ο κωδικός για άπειρα λεφτά στο Sims. Πάμε για το εφτά την απιστία. Άσχετο. Πόσες φορές δεν έχεις τάξει στον εαυτό σου πως το επόμενο καλο-καίρι θα έχεις στο τσεπάκι σου ένα αξιοπρόσεκτο ποσό για ξόδεμα; Πόσες φορές δεν έχεις υποσχε-θεί πώς τον ερχόμενο χειμώνα θα κάνεις οικονομία για να σου μείνει και κάτι για το καλοκαίρι; Πόσες φορές τα κατάφερες; Άσε, μαθη-μένα τα βουνά στα χιόνια. Επειδή, λοιπόν, το οικονομικό θέμα μας αφορά όλους μας, εκτός και αν το εξοχικό σου βρίσκεται στον Σκορ-πιό και υπάρχουν σοκολατάκια που φέρουν το όνομα σου, ξεχάστε τις προσδοκίες για διακοπές σε πε-ρισσότερα από ένα νησιά και αντ’ αυτού διαλέξτε έναν προορισμό για περισσότερες μέρες. Υπάρχουν ωραιότατες προσφορές από ταξι-διωτικά γραφεία για οικονομικές και πάνω από όλα οργανωμένες διακοπές.

Αυτές είναι τρεις από τις πολυά-ριθμες υποσχέσεις που κάνουμε στον εαυτό μας κάθε καλοκαίρι. Απλώστε, λοιπόν, το χέρι πάνω στο μαγιώ σας και πείτε με ένα στόμα, μία φωνή, «Το ορκίζομαι». Θυμηθείτε, ο στίχος «Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου-ή κορίτσι μου» ισχύει για κάθε προ-ορισμό, από Μπαχάμες ως και τη μαγευτική Σαλαμύκονο... n


“Πόσες φορές δεν έχεις τάξει στον

εαυτό σου πως το επόμενο καλοκαίρι

θα έχεις στο τσεπάκι σου ένα αξιοπρόσεκτο

ποσό για ξόδεμα; Πόσες φορές δεν

έχεις υποσχεθεί πώς τον ερχόμενο χειμώνα

θα κάνεις οικονομία για να σου μείνει και

κάτι για το καλοκαίρι; Πόσες φορές τα κατάφερες; Άσε,

μαθημένα τα βουνά στα χιόνια. Επειδή,

λοιπόν, το οικονομικό θέμα μας αφορά

όλους μας, ξεχάστε τις προσδοκίες για διακοπές σε

περισσότερα από ένα νησιά και αντ’ αυτού διαλέξτε

έναν προορισμό για περισσότερες μέρες.”

20

Με ένα φιλί στο στόμα αποφάσι-σαν να πανηγυρίσουν τη νίκη

τους οι Ρωσίδες που κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο στα 4x400 στο παγκόσμιο της Μόσχας, με τα διε-θνή δημοσιεύματα να κάνουν λόγο για απάντηση στις δηλώσεις της Γελένα Ισιμπάγεβα.

Η γυναικεία ομάδα της Ρωσίας κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στα 4x400 στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Μόσχας το Σάββατο (17/8) το απόγευμα και οι Κσένια Ρίζοβα και Τατιάνα Φίροβα αποφάσισαν να το πανηγυρίσουν με ένα... λίγο διαφο-ρετικό τρόπο.

Οι δύο αθλήτριες φιλήθηκαν στο στόμα την στιγμή που βρίσκονταν πάνω στο βάθρο με τις συμπατρι-ώτισσές τους, Γκούσινα και Κριβο-σάπκα να τις κοιτούν απορημένες. Το φιλί μεταφράστηκε από πολ-λούς ως ένα μήνυμα για τον αντιο-μοφυλοφιλικό νόμο, ο οποίος ισχύ-ει στη Ρωσία.

Ωστόσο, πολλά διεθνή μέσα κάνουν λόγο για απάντηση των δύο αθλη-τριών στις πρόσφατες δηλώσεις της Γελένα Ισινμπάγεβα, η οποία εξέφρασε την στήριξή της στο νέο νόμο, ενώ στη συνέχεια ανασκεύ-

Αθλητικά

4X400Το φιλί - απάντηση στην Ισιμπάγεβα

ασε τα όσα είπε, τονίζοντας πως απλά παρεξηγήθηκαν, εξαιτίας των “φτωχών” αγγλικών της.

Eυχάριστα ήταν για τον ΠΑΟΚ τα νέα από τον τραυματισμό του

Κλαας Γιαν Χούντελααρ, καθώς όπως ανακοίνωσε η Σάλκε ο Ολ-λανδός επιθετικός θα μείνει εκτός δράσης για κάποιες εβδομάδες, χάνοντας και τα δύο ματς με τον «δικέφαλο του Βορρά». Ο σπουδαί-ος στράικερ τραυματίστηκε στην ήττα της ομάδας του από τη Βόλ-φσμπουργκ με 4-0 και είχε αντικα-τασταθεί στο ημίχρονο.

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΝοκ άουτ ο Χούντελααρ!

Ο Γιουσέιν Μπολτ έκανε το «τρία στα τρία» στη Μόσχα, πανηγυ-

ρίζοντας, όπως ήταν αναμενόμενο, και το χρυσό στη σκυταλοδρομία 4Χ100μ, μετά από εκείνα στα 100 και τα 200 μέτρα.

Η αυλαία του Παγκοσμίου Πρω-ταθλήματος έπεσε στη ρωσική πρωτεύουσα, με τον Τζαμαϊκανό να αναδεικνύεται σε μεγάλο πρω-ταγωνιστή, εκτός από τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής.

ΓΙΟΥΣΕΪΝ ΜΠΟΛΤΟλοκλήρωσε τη συλλογή!

Μπορεί στόχος αυτή τη φορά να μην ήταν το παγκόσμιο ρεκόρ, όμως τα τρία χρυσά τον καθιστούν πλέον ως τον κορυφαίο στη διορ-γάνωση εν ενεργεία αθλητή, φτά-νοντας σε σύνολο τα οκτώ, όπως ο Καρλ Λιούις και ο Μάικλ Τζόνσον.Στον τελικό, η Τζαμάικα πήρε την πρωτιά με 37.36, που είναι η κο-ρυφαία επίδοση για φέτος στον κόσμο, με δεύτερη την ομάδα των ΗΠΑ (37.66) και τρίτη την Μεγάλη Βρετανία με 37.80.

Στον αντίστοιχο τελικό των γυ-ναικών η Τζαμάικα είχε και

πάλι τον πρώτο λόγο, με τις Ρά-σελ, Στιούαρτ, Καλβέρτ και Φρέι-ζερ Πράις να τερματίζουν σε 41.29 με νέο ρεκόρ αγώνων, επιστρέφο-ντας στην κορυφή μετά το 2009. Αυτή τη φορά οι Αμερικανίδες δεν μπόρεσαν να κάνουν τη διαφορά μένοντας στην 3η θέση με 42.75, ενώ στο δεύτερο σκαλί ανέβηκε η Γαλλία με 42.73. Πρόσωπο της δι-οργάνωσης η Φρέιζερ, που, όπως και ο Μπολτ, φεύγει από τη Ρωσία με τρία χρυσά.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΣΤΙΒΟΥΠαντού Τζαμάικα!

Με μια εμφάνιση αντάξια της πορείας της σε ολόκληρο το

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, η Εθνική Παίδων υπέταξε την Ιταλία με το εκκοφαντικό 77-50 και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο! Η ελληνική ομάδα έφτασε σε αυτή την μεγάλη

ΜΠΑΣΚΕΤΧάλκινοι Παίδες!


τιμή νικώντας όλους τους αντιπά-λους της, με εξαίρεση τη Σερβία, η οποία ήταν φανερά ανώτερη στον ημιτελικό.

Τα δεκάλεπτα: 22-9, 34-24, 54-32, 78-50Ελλάδα: Κόνιαρης 8 (1 ), Ντουζίδης 2, Καμάρας 2, Φλιώνης 2, Μιχαλού-τσος 2,, Πεφάνης 2, Σκουλίδας 20 (3τρ, 6ρ, 5ασ), Ψυχίδης 2, Φραγκια-δάκης 1, Μουράτος 6, Παπαγιάννης 22 (11ρ), Χαραλαμπόπουλος 9 (5ρ).

Ιταλία: Κόστα, Σαβολντέλι, Ραταλί-νο, Πέκια, Τέστα, Λα Τόρε 22 (2τρ, 10ρ), Μπόλπιν 4, Μορέτι 12, Μπου-καρέλι 6, Τσεζάνα 2, Γκουάριλια 4, Κάταπαν.

Προς τέρψη των οπαδών και των φίλων του ποδοσφαίρου

όχι μόνο στο Νησί, αλλά απανταχού στον πλανήτη, η Πρέμιερ Λιγκ ξεκί-νησε και πάλι! Το δημοφιλέστερο πρωτάθλημα στον κόσμο άνοιξε τη χρονιά με δραματικό τρόπο. Και πως όχι άλλωστε, όταν αγωνιζό-ταν η πλέον χολιγουντιανή ομάδα της Λίβεπουλ απέναντι στη Στό-

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΑρχίζει το ματς!

ουκ. Μετά από μια εντυπωσιακή αλλά και αναποτελεσματική εμφά-νιση η ομάδα του μεγάλου λιμανιού έφτασε σε αγχχωτική νίκη με 1-0, χάρη στην απόκρουση του Μινιολέ σε πέναλντι του Ουόλτερς στο 89ο λεπτό.

Βίος αντίθετος για την Άρσεναλ, η οποία παρότι προηγήθηκε απένα-ντι στην Βίλα, έμεινε σοκαρισμένη με το τελικό αποτέλεσμα του 1-3 να λέει όλη την αλήθεια. Ουσια-στική όπως πάντα η Γιουνάιτεντ κατατρόπωσε με 1-4 τη Σουόνσι με μαέστρο τον Ρόμπιν Φαν Πέρσι, ενώ και η Τσέλσι του Ζοζέ Μουρί-νιο πέρασε ευχάριστο απόγευμα κόντρα στη Χαλ. Τέλος, η Τότεναμ χωρίς να εντυπωσιάσει ξεπέρασε το εμπόδιο της Πάλας με πέναλντι του Ρομπέρτο Σολντάδο.

Με ευνοϊκούς οιωνούς άρχισε το φετινό πρωτάθλημα της Σούπερ-Λιγκ, καθώς στην πρώτη μέρα ση-μειώθηκαν 11 γκολ σε μόλις τρείς αγώνες! Ατρόμητος και Εργοτέλης πάλεψαν και μόλις στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης η ομάδα

ΠΑΟΚΜε το δεξί στο πρωτάθλημα

του Περιστερίου κατόρθωσε να γλιτώσει τουλάχιστον ένα βαθμό, με γκολ του Δημήτρη Παπαδόπου-λου (2-2). Με το ίδιο σκορ έληξε και η αναμέτρηση του Πλατανιά με τη Βέροια, με τους Μακεδόνες να επιστρέφουν από την κόλαση του 2-0 και να παίρνουν έναν πολύ ση-μαντικό βαθμό.

Στη δε γεμάτη Τούμπα, ο ΠΑΟΚ με πρωταγωνιστή τον Ισπανό Λούκας που μέτρησε 1 γκολ και δύο ασίστ, δε δυσκολεύτηκε μετά το πρώτο 20λεπτο να κάμψει την αντίσταση της Ξάνθης, την οποία και νίκησε με 3-0. Ωστόσο, ο δικέφαλος δεν έθελξε με την απόδοσή του τον απαιτητικό κόουτς Χούουμπ Στέ-φενς, ο οποίος περιμένει περισσό-τερα από το σύνολό του προκειμέ-νου να υπάρξουν βάσιμες ελπίδες στην αναμέτρηση της Τετάρτης απέναντι στην αγαπημένη του Σάλ-κε.

Η Κυριακή από την άλλη ζήλεψε και έβαλε και αυτή τα καλά της. Συνολικά 13 γκολ σε τέσσερις αγώνες, με τον Απόλλωνα Σμύρνης να επιστρέφει με νίκη στη μεγάλη κατηγορία, Λεβαδειακό και Παν-θρακικό να έρχονται ισόπαλοι (2-2) όπως και οι ΟΦΗ και Πανιώνιος (0-0), ενώ συγκλονιστικό φινάλε είχα-με και στην Τρίπολη με τον ΠΑΣ να χάνει το τρίποντο στα τελευταία λεπτά (3-3).

η Ανεξάρτητη - Τεύχος 19ης Αυγούστου 2013

Documents

Transcript of η Ανεξάρτητη - Τεύχος 19ης Αυγούστου 2013