ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑΦΟΙΤΗΤΕΣ-ΤΡΙΕΣ

...του ΚΕΡΔΟΥΣ, του ΠΟΛΕΜΟΥ, του ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

τεύχος 1 ● μάρτης 2008 ● τιμή ενίσχυσης 0,5 €

Φ έτος κλείνουν 40 χρόνια από το Μάη του ’68, που ξαναθύμισε σε χιλιάδες ανθρώπους, αλλά και στην ίδια την Αριστερά ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει. Στις μάχες που έχει να δώσει σήμερα η 

νεολαία ενάντια στις νεοφιλελεύθερες επιθέσεις σε παιδεία και εργασία, τα διδάγματα από την προηγούμενη επαναστατική έκρηξη είναι πολύτιμα. Πολύτιμα για τους νέους αγωνιστές, για την Αριστερά, για όσους θέτουν ως  στόχο την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού. 

 Ο Μάης δεν ήταν απλά τα πολλά και ωραία συνθήματα, αλλά κυρίως τα συνθήματα που μπόρεσαν να γίνουν πραγματικότητα. Το «εμείς  είμαστε η δύναμη» είναι αυτό που σήμερα τρομάζει ακόμα τους «από πάνω» όταν θυμούνται τον Μάη. Ο Μάης έδειξε την τρομερή δύναμη που απελευθερώνεται όταν βγαίνουν στο προσκήνιο οι μάζες. Τα ποτάμια των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων είναι αυτά που τότε αλλά και τώρα έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν νόμους, να ρίξουν κυβερνήσεις, να σαρώσουν τα πάντα.

(συνέχεια στη σελ. 2)

4Ο χρόνια από το Μάη του ΄68....

NA ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ

ΦΟΙΤΗΤΕΣ-ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ

2 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

(συνέχεια από την σελ. 1)

Η Αριστερά οφείλει να εμπιστευτεί αυτή τη δύναμη, να πιστέψει   ότι  ο  νεοφιλελευθερισμός σήμερα μπορεί  να  τσακιστεί  στους δρόμους, από τους εργαζόμενους και τη νεολαία, δηλαδή από τους πολλούς,  και  να στηρίξει  με  όλες  τις  δυνάμεις  της  τους αγώνες τους.Επίσης αυτό που χρειάζεται να κρατήσουμε από τον Μάη, είναι η  δύναμη που μπορεί να αποκτήσει ένας νεολαιίστικος, φοιτη-τικός αγώνας, όταν ενώνεται στους δρόμους με την εργατική τάξη. Δε θυμόμαστε τον Μάη μόνο για τις φοιτητικές καταλή-ψεις του, ούτε μόνο για τη νύχτα των οδοφραγμάτων, αλλά για τα 10 εκατομμύρια απεργούς που συγκλόνισαν τη Γαλλία.  Η κινητοποίηση της εργατικής τάξης ήταν η βάση για τον τεράστιο αντίχτυπο του Μάη του ‘68, παρ’ όλο που δεν τα κατάφερε τελι-κά, να αναδειχτεί η «φαντασία στην εξουσία». Αυτή η διαδικασία όμως δεν έγινε αυτόματα. Εκείνες τις μέρες, το πιο πρωτοπόρο κομμάτι των φοιτητών, δηλαδή η επαναστατική Αριστερά, προ-σπαθούσε να απευθυνθεί στους εργαζόμενους, και να συνδεθεί μαζί τους, έτσι ώστε να περάσει ο αγώνας από τα αδύναμα χέρια των φοιτητών στα δυνατά των εργατών, όπως έλεγε και ένα σύν-θημα του Μάη. Ο πυροδοτικός ρόλος του φοιτητικού κινήματος του τότε, μας θυμίζει σε μεγάλο βαθμό το πώς εξελίχθηκε το δικό μας εκπαιδευτικό κίνημα τα δύο τελευταία χρόνια. Η    νεολαία  το προηγούμενο διάστημα αμφισβήτησε  την πολι-τική τους και έδειξε ότι είναι πρωταγωνιστής στις αντιστάσεις που αναπτύσσονται. Το  έδειξαν  πέρυσι  οι  φοιτητές  με  τις  καταλήψεις  διαρκείας τους, όταν συγκρούονταν με την κυβέρνηση και τα ΜΑΤ και κα-τάφεραν να μην περάσει η αναθεώρηση του άρθρου 16.Το δείχνουν συνέχεια τα 2 τελευταία χρόνια οι μαθητές με τις καταλήψεις τους, προσπαθώντας να συγκροτήσουν ένα κίνημα κόντρα σε όλους. Έδειξαν ότι αρνούνται να δεχτούν ότι πρέπει να ξεκινούν τα φροντιστήρια από το δημοτικό, ότι πρέπει οι οι-κογένειές τους να πληρώνουν 400 ευρώ το μήνα για  φροντι-στήρια, και ότι πρέπει να εξετάζονται συνεχώς. Το  απέδειξε  ξανά  η  νεολαία  πρόσφατα,  με  την  εντυπωσιακή συμμετοχή της στην απεργιακή διαδήλωση στις 12 Δεκέμβρη, τόσο με τα οργανωμένα μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων, όσο και  με  την  συμμετοχή  χιλιάδων  νέων  εργαζόμενων,  των 500, των 600 και των 700 ευρώ. Όλα δείχνουν ότι η νεολαία παίζει καθοριστικό ρόλο στις πολιτι-κές εξελίξεις. Αυτή η δυναμική αποτυπώνεται και στα γκάλοπ, που δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μεγάλη απήχηση στη νεολαία.Το επόμενο διάστημα  πολλά θα κριθούν από το πόσο θα κατα-φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ να συνδεθεί πραγματικά με αυτές τις δυνάμεις, στην  κατεύθυνση  της  ανατροπής  του  νεοφιλελευθερισμού.  Η σχέση με τη νεολαία δεν μπορεί να είναι επιφανειακή. Δεν πρέ-πει να εξαντλείται στα νέα πρόσωπα, στα ωραία συνθήματα ή σε ένα νέο  life style. Το σύνθημα «να ανατρέψουμε το τοπίο» πρέπει να γίνει πράξη.Το  πρώτο  καθήκον  της  Αριστεράς  είναι  να  πρωτοστατήσει 

στους αγώνες της νεολαίας. Στα σχολεία, στις σχολές, τα σωμα-τεία, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, και της Αριστερής Ενότητας όχι απλά να στηρίζουν έναν αγώνα, αλλά να τον ξεκινούν, να είναι πρωτοπορία.

40 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΗ ΤΟΥ ‘68

Με την Αριστερά της ανατροπήςΔεν αρκεί μόνο η ύπαρξη ενός δυνατού φοιτητικού κινήματος που θα λειτουργεί σαν πυροδότης, χρειάζεται αυτές οι δυνάμεις να οργανώνουν τον κοινό αγώνα των φοιτητών με τους εργαζόμενους, να οργανώνουν τη συμμετοχή των φοιτητών στις εργατικές κινητοποιήσεις,  ιδιαίτερα σήμερα που το απεργιακό δελτίο βρίσκεται στο κόκκινο.

Στους χώρους πρέπει να είμαστε δύναμη ανατροπής και για τα συγκεκριμένα αιτήματα που αφορούν τη νεολαία. Στις σχολές για παράδειγμα, να μην περάσει τίποτα από το νόμο-πλαίσιο και τον Εσωτερικό Κανονισμό. Οι γενικές συνελεύσεις, οι καταλήψεις, οι απεργίες και οι διαδηλώσεις ήταν και θα είναι τα πιο δυνατά όπλα για να κερδίσουμε αυτές τις μάχες.

Ταυτόχρονα όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ιδέες έχουν μεγάλη σημασία. Χρειάζεται βάθεμα της πολιτικής συζήτησης, για το πώς κερδίζει σήμερα ένας αγώνας, αλλά και για το όραμά μας. Οι ιδέες της Αριστεράς πρέπει να ξαναγίνουν κυρίαρχες μέσα στη νεολαία. Η συζήτηση που έγινε στο τριήμερο του ΣΥΡΙΖΑ για την Οκτωβριανή Επανάσταση ήταν πολύτιμη, αλλά χρειαζόταν μεγαλύτερη συμμετοχή της νεολαίας. Με ευκαιρία τα 40 χρόνια από το Μάη του ’68, να οργανώσουμε συζητήσεις στους νεολαιίστικους χώρους, αλλά και κεντρικά.

Στις μάχες που έχουμε μπροστά μας, η πολιτική της Αριστεράς θα είναι καθοριστική για τις εξελίξεις. Ο δρόμος της ανατροπής και της ρήξης, είναι ο μόνος που μπορεί να δικαιώσει τους αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων, που δίνουν τις μάχες τους στο δρόμο, αμφισβητώντας, συνειδητά ή ασυνείδητα, το σύστημά τους. Σας καλούμε να δώσουμε αυτές τις μάχες μαζί, στον επαναστατικό δρόμο του Μάη.

Κατερίνα Σεργίδου, ΦΛΣ Αθήνας

3μάρτης 2008

Η επιτυχία της είχε αρχίσει ήδη να φαίνεται από τις πάνω από  160  τοπικές  και  κλαδικές  συνελεύσεις,  τις  οποίες παρακολούθησαν πάνω από 10.000 αγωνιστές και περί-που 2.000 ορίστηκαν σαν αντιπρόσωποι στην ίδια τη σύ-

σκεψη. Το 3ήμερο συνόψισε την εμπειρία από τη μέχρι τώρα δράση των τοπικών επιτροπών και ανέδειξε την απόρριψη της λογικής της κεντροαριστεράς και του κυβερνητισμού και την επιλογή για ένα ΣΥ-ΡΙΖΑ προσανατολισμένο στη στήριξη των αγώνων για την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού.Η  επιτυχία  της Πανελλαδικής  Σύσκεψης  έρχεται  να  επιβεβαιώσει  τα γκάλοπ, που δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ να ξεχωρίζει σαν την πιο ελπιδοφόρα επιλογή στην αναζήτηση  του κόσμου για διέξοδο ανατροπής  της κα-θημερινότητας, για ραγδαία ριζοσπαστικοποίηση μακριά από τις ιδέες του συμβιβασμού με ένα σάπιο σύστημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συνδέθηκε τυ-χαία με την αμφισβήτηση του νεοφιλελευθερισμού και της κυβερνητι-κής πολιτικής. Ήταν η μόνη δύναμη που προσπάθησε να στηρίξει και να καλύψει πολιτικά τους αγώνες: τις φοιτητικές καταλήψεις ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, τις κινητοποιήσεις για τις ελεύθερες παραλίες, για την προστασία του περιβάλλοντος, ενάντια στο ρατσισμό. Συνδέθηκε πολιτικά με τους αγώνες για το ασφαλιστικό, τους μισθούς, τις  εργασιακές συνθήκες,  ενάντια στις  ιδιωτικοποιήσεις. Με αφορμή την Πανελλαδική Σύσκεψη, έγινε για πρώτη φορά προσπάθεια να εκ-φραστεί μέσα στις σχολες η επιρροή που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία (και ειδικά μέσα στη νεολαία). Αν και δεν πραγματοποιήθηκαν και οι 13  εκδηλώσεις  που  είχαν  προγραμματιστεί  στις  σχολές  της Αθήνας, οι  εικόνες από όσες έγιναν επιβεβαιώνουν  την επιμονή μας για ανά-

πτυξη δράσης του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στις σχολές. Παρά τις αδυναμίες στην προετοιμασία, οι εκδηλώσεις κατάφεραν να συγκεντρώσουν ένα ευρύ φάσμα νέων, είτε ανένταχτων είτε με αναφορές στο ΠΑΣΟΚ, στο ΚΚΕ ή στα ΕΑΑΚ, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις τράβηξαν το ενδιαφέ-ρον περισσότερου κόσμου από το συνηθισμένο (π.χ. στο Πολυτεχνείο 75 άτομα, στην Ιατρική 25, ή στα ΤΕΙ Αθήνας 35).Το επόμενο διάστημα μέσα στις σχολές, οι νέοι και οι νέες του ΣΥΡΙ-ΖΑ θα πρέπει να δώσουν συνέχεια σε αυτή την πρώτη προσπάθεια, στηρίζοντας την Αριστερή Ενότητα στη μάχη των φοιτητικών εκλογών. Η ανάδειξη της συνολικής αντικυβερνητικής πάλης μέσα στα πανεπι-στήμια και η ανάπτυξη των αντιστάσεων στην επίθεση στην εκπαίδευ-ση είναι απαραίτητο να συνδεθούν για την ανατροπή του πολιτικού τοπίου. Από την άλλη, όπως έγινε φανερό σαν ανάγκη και από τις εκ-δηλώσεις, θα πρέπει να ανοίξει η συζήτηση για την πολιτική μέσα στις σχολές, να συνδεθεί με τα ερωτήματα που προκύπτουν μέσα από τη ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας εξαιτίας της ανόδου των αγώνων. 

Δημήτρης Μπάρκας, Υ.Δ. Παντείου

Νέοι και νέες του ΣΥΡΙΖΑ στις σχολέςΜε μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στις 14-16 Μάρτη, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, η 1η Πανελλαδική Σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ με τη συμμετοχή χιλιάδων αγωνιστών της Αριστεράς. Οι σχεδόν 130 ομιλητές, από τις συνιστώσες αλλά και πάρα πολλοί ανένταχτοι, η αισιοδοξία στον κόσμο που παρακολούθησε τη διαδικασία, τα χειροκροτήματα στις τοποθετήσεις που τόνιζαν τη στροφή προς τη ριζοσπαστική αριστερή πολιτική, η έντονη παρουσία νεολαίας και συνδικαλιστών εργαζομένων, περιγράφουν τη σημασία της Σύσκεψης για την Αριστερά στην Ελλάδα.

Γνωριμία με το έντυπο των Φοιτητών-τριών Ενάντια στο Σύστημα

Είμαστε ομάδες φοιτητών-τριών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ που παλεύουν ενάντια στο σύστημα. Όχι μόνο το εκπαιδευτικό, αλλά συνολικά στο σύστημα του κέρδους, της αγοράς, των ιδιωτικοποιήσεων. Θεωρούμε αυτονόητη την αντίστασή μας στον πόλεμο, το ρατσισμό, και κάθε είδους καταπίεση. Για να είναι αποτελεσματικός ο αγώνας μας, παλεύουμε για μια Αριστερά της ενωτικής δράσης και της ανατροπής. Το έντυπο που έχετε στα χέρια σας φιλοδοξεί να κυκλοφορεί όλο και συχνότερα, σε όλο και περισσότερες σχολές. Περιμένουμε παρατηρήσεις, άρθρα, ή απλά ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων στο e-mail fes@dea.org.gr. Θα μας βρείτε στις παρακάτω πόλεις: Αθήνα 6945498732 - 210 3306286  Θεσσαλονίκη 6976034706 Πάτρα 6945077461Ηράκλειο 6975206490

Ρέθυμνο 6932008743 Κοζάνη 6975522509Γιάννενα 6945704488Λιβαδειά, 6948364232

4 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

Β ρισκόμαστε σε φάση ολοκλήρωσης της αναδιάρ-θρωσης  της  ανώτατης  εκπαίδευσης.  Οι  ρυθμοί της  «μεταρρυθμιστικής»  επίθεσης  δεν  είναι  χα-μηλότεροι από  την περσινή χρονιά, αλλά χαρα-

κτηρίζονται  από  επικοινωνιακή διαχείριση με  μυστικότητα κινήσεων χωρίς περιττές προκλήσεις αλλά με τα ίδια αποτε-λέσματα, την υπερψήφιση νομοθετημάτων από την κυβερ-νητική πλειοψηφία στη Βουλή αλλά μειοψηφία στο λαό.   

H ως τώρα αναδιάρθρωσηΕπιγραμματικά  οι  επιμέρους  νομοθετικές  παρεμβάσεις  εί-χαν τα εξής αποτελέσματα προς την κατεύθυνση ακύρωσης δημοκρατικών συλλογικών κατακτήσεων:- Αυταρχικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης, με τον «νόμο Γιαννάκου».- Διατήρηση της υποχρηματοδότησης των Δημόσιων Πανεπι-στημίων, εισαγωγή των κανόνων της αγοράς και του «αντα-γωνισμού»,  μετατροπή  των  ΑΕΙ  σε  επιχειρήσεις  παροχής υπηρεσιών  κατάρτισης,  της  πανεπιστημιακής  παιδείας  σε εμπόρευμα,  των φοιτητών  σε  πελάτες  και  των  μελών  ΔΕΠ σε πωλητές, με:  4ετή επιχειρησιακά προγράμματα, συμβό-λαια, εισαγωγή μάνατζερ, δίδακτρα, αγοραία «αξιολόγηση» (που δεν έχει σχέση με ποιότητα), -  Ευτελισμός  και  διάλυση  των  πανεπιστημιακών  σπουδών (με τη θεσμοθέτηση του συστήματος Μπολόνια και τους κύ-κλους  σπουδών,  μέσω  ECTS  και  τον φάκελο  δεξιοτήτων  ή συμπλήρωμα διπλώματος, των ΙΔΒΕ)- Διατήρηση χαμηλού επιπέδου κοινωνικών παροχών στους φοιτητές  (με  ανεπαρκέστατη  φοιτητική  μέριμνα,  σίτιση, στέγαση, συγγράμματα).- Διατήρηση του κρατικού ελέγχου στα ΑΕΙ (με τις διορισμέ-νες διοικήσεις σε 4 ΑΕΙ, το ΕΑΠ και το νεοσύστατο ΔΙΠΑΕ) -  Ουσιαστική αφαίρεση  της  έρευνας από  το Πανεπιστήμιο (με τη μη χρηματοδότησή της, σύμφωνα με το νομοσχέδιο για την έρευνα).-  Ουσιαστική  ακύρωση  της  ακαδημαϊκής  αυτοδιοίκησης και ευτελισμός του ρόλου των πανεπιστημιακών δασκάλων: Παρέμβαση στις εκλογή και εξέλιξη των πανεπιστημιακών, υποβάθμιση της ακαδημαϊκής ελευθερίας στην έρευνα (νο-μοθέτημα για την έρευνα) και τη διδασκαλία με ευτελισμό του  ρόλου  τους  (ποινές,  «αξιολόγηση»,  χαμηλοί  μισθοί  με επιδόματα και συντάξεις κάτω του ορίου άλλων εργαζομέ-νων, παγίωση των ελαστικών μορφών και σχέσεων εργασί-ας - συμβασιούχοι διδάσκοντες ΠΔ 407/80). 

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ ΣΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ «ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ»

Μετά την ψήφιση του «νόμου Γιαννάκου» η κυβέρνηση ακολούθησε την τακτική αποσπασματικής εφαρμογής διατάξεων του νόμου αυτού, όπως και του νόμου για τη «διασφάλιση ποιότητας», αξιοποιώντας την ύφεση των κινητοποιήσεων και της δυναμικής του αντιπαράθεσης.

Τα μεταπτυχιακάΣτο  νομοσχέδιο  για  την  έρευνα  δημιουργούνται  οι  θεσμι-κές  προϋποθέσεις  για  την  ίδρυση  «μεταπτυχιακών  προ-γραμμάτων  σπουδών»,  χωρίς  ακαδημαϊκό  έλεγχο  εκτός Πανεπιστημίων,  τα  οποία  θα  τα  παραγγέλλουν φορείς  του δημοσίου αλλά και ιδιώτες!   Δηλαδή δημιουργείται το ενδο-επιχειρησιακό Πανεπιστήμιο (Corporate University, ή Πανεπι-στήμιο Χάμπουργκερ!) το οποίο θα προσφέρει κατάρτιση σε εργατικό δυναμικό  για  την απόκτηση πολύ εξειδικευμένων δεξιοτήτων,  για  λογαριασμό επιχειρήσεων,  και φυσικά δεν θα έχουν σχέση με έρευνα και παραγωγή νέας γνώσης. Ως τώρα οι μεταπτυχιακές σπουδές είναι αδιαίρετο τμήμα του έργου ενός Πανεπιστημίου.Στο προσχέδιο για τα μεταπτυχιακά, προβλέπονται σημαντι-κές πράξεις εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης των σπουδών, αλλά και ακύρωσης της ακαδημαϊκής αυτοτέλει-ας και αυτοδιοίκησης των Πανεπιστημίων:- Το Υπ. Παιδείας, και δι’ αυτού η κυβέρνηση, θα αποφασίζει ποιοι  είναι  οι  «επιστημονικοί  τομείς  προτεραιότητας»  (!)  για τους οποίους θα υποδεικνύει την ίδρυση προγραμμάτων με-ταπτυχιακών σπουδών, θα τα «προκηρύσσει» και θα τα χρη-ματοδοτεί,  από  τον  τακτικό  προϋπολογισμό.  Αντί  λοιπόν  οι ιδιωτικές επιχειρήσεις να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να κάνουν χορηγίες στο δημόσιο Πανεπιστήμιο (;), το κράτος θα διαθέτει δημόσιο χρήμα για να μην ξοδεύονται οι κρατικοδί-αιτες επιχειρήσεις!   - Συμπληρώνεται η ιδιωτική συμμετοχή με τα δίδακτρα των φοιτούντων, που για πρώτη φορά εισάγονται θεσμικά στην ως τώρα δωρεάν δημόσια ανώτατη εκπαίδευση!-  Επεκτείνονται  τα  υπάρχοντα  και  δημιουργούνται  νέα  Ερευ-νητικά Πανεπιστημιακά  Ινστιτούτα  (ΕΠΙ)  τα οποία αναμένεται να... παραλάβουν όλη την ως τώρα αυτόνομη πανεπιστημιακή έρευνα, ίσως εκτός της μηδενιζόμενης βασικής, και να συντο-νιστούν με τα ερευνητικά κέντρα και τους πόλους καινοτομίας (που προβλέπει το Ν/Σχ για την έρευνα), και να συνάπτουν συ-μπράξεις με ιδιωτικές εταιρίες κ.λπ.  -  Στα  προγράμματα  αυτά  επιβάλλεται  η  αγοραία  «αξιολό-γηση»  («εσωτερική»  και  «εξωτερική»)και  προκειμένου  να ιδρυθούν ή  να παραταθεί η  λειτουργία  τους θα πρέπει  να αποδείξουν τη  «βιωσιμότητά» τους με οικονομικούς όρους.  Καμία αναφορά δεν γίνεται στην κοινωνική χρησιμότητα ή αναγκαιότητα!- Θεσμοθετείται η μαύρη εργασία των μεταπτυχιακών φοιτητών με την υποχρεωτική συμμετοχή τους στο εκπαιδευτικό έργο.- Δίδεται, ως κίνητρο, η δυνατότητα στους διδάσκοντες πα-νεπιστημιακούς να αυξήσουν τις αποδοχές τους με τη διδα-σκαλία σ’ αυτά τα προγράμματα, ενώ σήμερα αποτελεί μέ-ρος των καθηκόντων τους.- Η Ελληνική γλώσσα παύει να είναι υποχρεωτική για τη διδα-σκαλία και τα συγγράμματα!

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

5μάρτης 2008

Μετά από αυτά τα αντιεκπαιδευτικά, αντιδημοκρατικά και αντι-συνταγματικά νομοθετήματα δεν θα απομένει παρά η θεσμο-θέτηση των ιδιωτικών επιχειρήσεων Κ.Ε.Σ. και των κολεγίων ως φορέων μεταλυκειακής εκπαίδευσης και κατάρτισης ισότιμων προς τα  «εξαθλιωμένα» και υποβαθμισμένα ΑΕΙ της χώρας (με την ενσωμάτωση οδηγίας ΕΕ 36/2005) και η υπαγωγή της τρι-τοβάθμιας  εκπαίδευσης  στις  συνθήκες  εμπορίας  υπηρεσιών (ΠΟΕ – GATS). Η πράξη αυτή θα είναι μια καθαρή παραβίαση του άρθρου 16 του Συντάγματος και το τέλος του Δημόσιου – Δωρεάν – Δημοκρατικού Πανεπιστημίου.Μετά την υγεία και τα λιμάνια ήρθε η σειρά της παιδείας, στην αρχή της ανώτατης και στη συνέχεια της μέσης. Αναμένονται κι εκεί σαρωτικές αλλαγές αν υιοθετηθούν οι προτάσεις Βερέ-μη, του... νεοδιορισμένου προέδρου του ΕΣΥΠ. Η «αξιολόγηση» και η ιδιωτικοποίηση, ο μάνατζερ και οι εποχικοί εργαζόμενοι θα συμβάλουν στην ολοκλήρωση της εκποίησης της δημόσιας δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.   Η ΠΟΣΔΕΠ στην απόφαση της 23-02-08 αποφάσισε δράσεις, σε συντονισμό με τις άλλες συνιστώσες του κινήματος παιδείας για  μια  ενημέρωση  της  πανεπιστημιακής  κοινότητας  και  της κοινωνίας, σε βάθος. Η κινητοποίηση ομάδων πρωτοβουλίας μέσα στην κοινωνία, όπως με το άρθρο 16, και ο συντονισμός τους με τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων και τους φοι-τητές, μαζί με τις εκδηλώσεις εντός Πανεπιστημίου, είναι οι μό-νες  που  μπορούν  να  δώσουν  τη  δυνατότητα  να  αποτραπούν αυτές οι «μεταρρυθμίσεις». Ακόμη κι αν ψηφιστούν δεν θα νο-μιμοποιηθούν στη συνείδηση του ελληνικού λαού.

Γιάννης Μαΐστρος, αναπληρωτής πρόεδρος της ΠΟΣΔΕΠ

Στις αρχές Μάρτη, ο υπουργός Παιδείας, Ε. Στυλιανίδης παρουσίασε στη σύνοδο των πρυτάνεων τον πρότυπο Εσωτερικό Κανονισμό μαζί με ένα πρότυπο τετραετή αναπτυξιακό προγραμματισμό και τους νόμους για την έρευνα και τα μεταπτυχιακά. Ουσιαστικά απείλησε ότι κάθε ίδρυμα θα πρέπει να εφαρμόσει το νέο νόμο πλαίσιο «γιατί αλλιώς δεν έχει χρηματοδότηση» για το νέο ακαδημαϊκό έτος.Ο Εσωτερικός Κανονισμός προβλέπεται από το νόμο «Γιαννάκου» και ουσιαστικά καλείται να παίξει το ρόλο του «ιμάντα μεταφοράς» των αλλαγών μέσα σε κάθε πανεπιστήμιο, ενώ παράλληλα μεθοδεύει την τιμωρία κάθε απόπειρας κινητοποίησης από φοιτητές και καθηγητές.Συγκεκριμένα, αυξάνεται η απαραίτητη διάρκεια των εξαμήνων από 11 εβδομάδες σε 13, προκειμένου να κατασταλεί κάθε απόπειρα κατάληψης ή απεργίας κάτω από το βάρος να χαθεί το εξάμηνο. Επιπλέον, θεσμοθετούνται πειθαρχικά συμβούλια φοιτητών και καθηγητών, οι αρμοδιότητες των οποίων στοχοποιούν όποια ενέργεια ξεφεύγει από τον «προορισμό» του στενού «εκπαιδευτικού-ακαδημαϊκού πλαισίου» και που «παρακωλύει άλλα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας». Στην πραγματικότητα αφορά τις καταλήψεις, τις παραστάσεις διαμαρτυρίας στις Συγκλήτους, ή οποιαδήποτε δράση αμφισβήτησης, ενδεχομένως και τις Γενικές Συνελεύσεις (ως διαδικασία που διαταράσσει το «ακαδημαϊκό έργο»).Ούτε η εντατικοποίηση των σπουδών απουσιάζει –κάθε άλλο. Στοχεύοντας στο να αποκλείσει όσους φοιτητές πρέπει να εργάζονται και να καθυστερούν τις σπουδές τους, προβλέπει τη διαγραφή μετά την παρέλευση 2ν χρόνων, όπου ν τα ελάχιστα όρια σπουδών. Μάλιστα, πλέον σε κάθε σχολή θα υπάρχουν μαθήματα με προαπαιτούμενα (μαθήματα «αλυσίδες»), παρατείνοντας παραπάνω τον αναγκαίο χρόνο για να πάρεις πτυχίο. Πόσο μάλλον, όταν η διάρκεια της εξεταστικής μειώνεται σε 3 εβδομάδες. Μαζί με το μαστίγιο, πετάγεται και το καρότο λίγων «θέσεων μερικής απασχόλησης» για όσους φοιτητές έχουν ανάγκη εργασίας, ενώ για όσους «παρουσιάζουν αποδεδειγμένα μεγάλη ανάγκη» προβλέπονται «άτοκα εκπαιδευτικά δάνεια» με επιδοτούμενο επιτόκιο από το κράτος. Εννοείται πως η δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους, περνάει στα ψιλά! Παράλληλα, κάθε φοιτητής θα δικαιούται τόσα συγγράμματα όσα και μαθήματα, από μια λίστα που θα καταρτίσει κάθε τμήμα, ενώ οτιδήποτε δεν περιλαμβάνεται σε αυτή και είναι απαραίτητο για τις εξετάσεις θα πρέπει να το πληρώσει από τη τσέπη του. Επίσης, κάθε μάθημα, εκτός από διδακτικές, θα έχει και πιστωτικές μονάδες, ανάλογα με το πόσο εκτιμάται ότι θα πρέπει να «τρέξει» ο φοιτητής για να το περάσει, οδηγώντας τον σε ένα ατέλειωτο κυνήγι «μορίων» για να πάρει ένα «δικό του», ατομικό» πτυχίο.Βασικός άξονας του Εσωτερικού Κανονισμού είναι η αξιολόγηση (εσωτερική και εξωτερική) που θα βάζει τη διαρκή πίεση για εφαρμογή της θέλησης της αγοράς μέσα στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, ενώ παράλληλα θα εισάγει έναν κανιβαλιστικό ανταγωνισμό ανάμεσα στα ιδρύματα για το ποιο θα πάρει την κρατική χρηματοδότηση. Επιπλέον, σε πάρα πολλά σημεία αναφέρεται ξεκάθαρα ότι στον οικονομικό σχεδιασμό πρέπει να περιλαμβάνονται επενδύσεις (!) και «προσέλκυση χρηματοδότησης από τρίτες πηγές…». Για τη διασφάλιση της εφαρμογής των δύο παραπάνω, θεσμοθετείται η θέση του «Γραμματέα ΑΕΙ» ο οποίος, όπως ο  μάνατζερ μιας επιχείρησης, θα εξελίσσεται σταδιακά στον άνθρωπο που «εξασφαλίζει» την επιβίωση του πανεπιστημίου και θα «μεσολαβεί» με το Υπουργείο και τους επιχειρηματίες.Τέλος, περιγράφεται αναλυτικά η εκλογή των Πρυτάνεων και των Προέδρων με καθολική συμμετοχή των φοιτητών και όχι με εκλέκτορες των παρατάξεων, οδηγώντας την εξάρτηση του φοιτητή από τον καθηγητή του. Πρόκειται για την πρώτη ρύθμιση που προσπάθησαν να εφαρμόσουν και μάλιστα με το μανδύα της «απόλυτης δημοκρατίας», ενώ ουσιαστικά οι πελατειακές σχέσεις καθηγητών και παρατάξεων γίνονται ακόμη λιγότερο ορατές όσο η διαδικασία γίνεται πιο απολίτικη. Ήδη όπου αποπειράθηκε να εφαρμοστεί συνάντησε αντιστάσεις από την πλευρά των φοιτητών και της ΠΟΣΔΕΠ, δείχνοντας ότι οι δυνάμεις για την ανατροπή της επίθεσης στην εκπαίδευση είναι υπαρκτές.

Δημήτρης Μπάρκας, Υ.Δ. Παντείου

Όχι στο νέο Εσωτερικό Κανονισμό

6 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

Η ίδρυση του σχήματός μας, πέρυσι τον Μάρτη, συνοδεύτηκε με την επιτυχία κατάκτησης μίας έδρας στο Δ.Σ. του Συλλόγου. Την περίοδο  των καταλήψεων, μετά από κουβέντα με ανένταχτους, προτείναμε τη δημιουργία στεκιού οδοντιατρικής και το πετύχα-

με σε μια από τις μαζικότερες συνελεύσεις. Το στέκι είναι σημαντικό ώστε οι συνάδελφοι μας να βρουν και άλλα ενδιαφέροντα πιο μαζικά κόντρα στην εντατικοποίηση της σχολής που προάγει τον ατομικισμό. Στις εκδηλώσεις μας (βιντεοπροβολές, πάρτυ) παρατηρούμε τη συνεχώς αυξανόμενη συμμετοχή του κόσμου. Στους διαδρόμους εδώ και καιρό, και ειδικά μετά τις κινητοποι-ήσεις για την παιδεία και την μαχητική παρουσία μας στις συνελεύσεις, οι συνάδελφοί μας, ζητούν τη γνώμη μας, για τα κινήματα, σε παιδεία, εργασια-κά και ασφαλιστικό. Αυτό φαίνεται και στις συνελεύσεις όπου κερδίζουμε τις εντυπώσεις και το χειροκρότημα με το λόγο και τις τοποθετήσεις μας, παρόλο που λόγω των πελατειακών «φιλικών» σχέσεων του κόσμου με τις άλλες παρα-τάξεις δυσκολεύονται πολλές φορές να μας πλησιάσουν. Όλα τα προηγούμενα, οφείλονται στη συστηματική παρέμβαση, το ριζοσπα-στικό λόγο, στην ενότητα και την εξωστρέφεια.Σε σχέση με το νόμο-πλαίσιο, οι προσπάθειες για εφαρμογή του στη σχολή μας, έχουν ξεκινήσει με την αποστολή από τη γραμματεία  προς τους «αιώνι-ους» φοιτητές προειδοποιητικών επιστολών για τη διαγραφή τους. Επίσης, με τη σύσταση επιτροπών εσωτερικής αξιολόγησης, οικονομικής διαχείρισης κ.ά. Σε όλα αυτά έχουμε δηλώσει την αντίθεσή μας, έχουμε μοιράσει προκηρύξεις που εξηγούν γιατί δεν πρέπει να περάσουν αυτά τα μέτρα, καταγγέλοντας και τις παρατάξεις που συμμετέχουν ενεργά. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει το σχήμα είναι οι εντατικοί ρυθμοί της σχολής  (οι κλινικές δε σταματούν όταν γίνονται συνελεύσεις,  ενώ παράλληλα υπολειτουργούν κάνοντας την εκπαί-δευση – κάτεργο). Eίναι οι περίεργες συμμαχίες μεταξύ της δεξιάς και της «ανεξάρτητης»  παράταξης  σ’  ένα  κοινό  αντιδραστικό  μέτωπο,  στηρίζοντας έμμεσα ή άμεσα τις εντολές της κυβέρνησης. Άλλο πρόβλημα είναι ο μικρός αριθμός των μελών του σχήματος, που  κάνει τη δουλειά μας ακόμα δυσκολό-τερη αφού οι περισσότεροι από μας είμαστε στο πτυχίο και δουλεύουμε. Γι αυτό από εδώ και πέρα η δουλειά μας πρέπει να είναι η συστηματική πα-ρέμβαση, η ενωτική δράση ώστε να δώσουμε παράδειγμα και τρόπο διεκδί-κησης στους συναδέλφους μας. Αυτό είναι και το μέσο για να βρούμε αυτούς που μας συμπαθούν και μας στηρίζουν ώστε να μεγαλώσει το σχήμα και να 

ασχοληθούμε με περισσότερες δραστηριότητες και πιο μαζικές. Με εξωστρέ-φεια και όχι φόβο και αναστολές, να μπλοκάρουμε , να καταργήσουμε και να απονομιμοποιήσουμε το νόμο-πλαίσιο, με συνελεύσεις,  εκδηλώσεις, παρεμ-βάσεις και καταλήψεις. Γιατί στο κάτω-κάτω, οι συνάδελφοί μας μάς στήριξαν γιατί βγήκαμε αγωνιστικά, ενωτικά, ριζοσπαστικά και αριστερά, ως δυναμική αντιπολίτευση στο καθεστώς της σχολής και με αυτόν τον τρόπο οφείλουμε να συνεχίσουμε.

Αποστόλης Κοκκίνης

Μ έχρι σήμερα η κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να εφαρμόσει συνολικά το νέο νόμο-πλαίσιο εξ’ αιτίας των κινητοποιήσεων της εκπαιδευτικής κοινότητας τα τελευταία δύο χρόνια. Ωστό-σο, έχουν γίνει προσπάθειες εφαρμογής πτυχών του νόμου στα 

τμήματα όπου η κυβέρνηση βρίσκει συμμάχους σε αντιδραστικά κομμάτια των καθηγητών. Τέτοιο παράδειγμα αποτέλεσε η προσπάθεια των καθηγη-τών του τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης να πραγματοποι-ήσουν προεδρικές εκλογές σύμφωνα με το νέο νόμο-πλαίσιο. Οι φοιτητές, υλοποιώντας αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων, κατάφεραν να σταμα-τήσουν δύο φορές τη διαδικασία με μαζικές κινητοποιήσεις. Σε αντίδραση, οι καθηγητές προχώρησαν σε σταμάτημα της εκπαιδευτικής διαδικασίας (Lock Out) και απείλησαν με χάσιμο εξεταστικής του επόμενου εξαμήνου αν δεν γινόντουσαν εκλογές. Πραγματοποιήθηκε άμεσα γενική συνέλευση του φοιτητικού συλλόγου και αποφασίστηκε κατάληψη του κτιρίου και κλείσιμο των εργαστηρίων που παράγουν έρευνα. Στόχος των φοιτητών εξ’ αρχής, ήταν η ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας για το γεγονός. Μοιράσαμε φυλλά-δια στο κέντρο της πόλης, δώσαμε συνέντευξη και εκδώσαμε δελτίο τύπου και απευθυνθήκαμε σε συλλόγους εργαζομένων και φοιτητών για στήριξη. Πράγματι, η ΠΟΣΔΕΠ, η ΕΛΜΕ Ηρακλείου, και δεκάδες φοιτητικοί σύλλογοι καταδίκασαν το Lock Out και εξέδωσαν ψήφισμα αλληλεγγύης. Το συντονιστικό των καταλήψεων, με πρόταση των Φοιτητών-τριών Ενάντια στο Σύστημα, κάλεσε σε συζήτηση για το νέο νόμο πλαίσιο τους καθηγη-

τές, τους εργαζομένους και τους φοιτητές με την ελπίδα να υπάρξει κάποια συνεννόηση. Εντούτοις, οι καθηγητές απάντησαν ότι δεν αναγνωρίζουν το συντονιστικό της κατάληψης ως όργανο και αποφάσισαν να ανακοινώσουν τις αποφάσεις τους στη Γενική μας Συνέλευση. Η θέση τους ήταν η ίδια: «δε θ’ αρχίσει η εξεταστική αν δε γίνουν οι εκλογές».Παρόλα αυτά η στάση τους ήταν πολύ διαφορετική από τις κινητοποιήσεις του Μάη – Ιούνη το 2006. Για πρώτη φορά αναγνώρισαν ότι ο νέος νόμος-πλαίσιο δεν πρέπει να εφαρμοστεί και υποστήριξαν ότι οι μάχες πρέπει να δοθούν για τις αιχμές και όχι για ασήμαντες διατάξεις, όπως οι προεδρικές εκλογές. Αυτό δείχνει ότι ακόμα και τα πιο αντιδραστικά κομμάτια των κα-θηγητών έχουν πιεστεί από το εκπαιδευτικό κίνημα. Ακολούθησε πολύωρη συζήτηση στη Γενική Συνέλευση και τελικά ψηφίστηκε το πλαίσιο της ΔΑΠ με 99 ψήφους έναντι 83 που πήρε το πλαίσιο της Αριστεράς μαζί με την ΠΑΣΠ οπότε και οι εκλογές πραγματοποιήθηκαν κανονικά με απλή αποχή των φοιτητών από τη διαδικασία.Παρά το γεγονός ότι δεν πήραμε απόφαση για συνέχεια των κινητοποιήσε-ων, το αποτέλεσμα είναι ενθαρρυντικό, καθώς ένα μεγάλο κομμάτι φοιτη-τών ήταν διατεθειμένο να ρισκάρει την εξεταστική του προκειμένου να μην εφαρμοστεί μία πτυχή του Νόμου-Εκτρώματος. Αξιοσημείωτες ήταν και οι μαχητικές τοποθετήσεις πρωτοετών φοιτητών που είχαν προέλθει από τις περσινές μαθητικές καταλήψεις. 

Δανάη Παπαδοπετράκη

Βιολογικό ΚρήτηςΔΡΑΣΕΙΣ & ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

ΠΑΤΡΑΜε το πέρας της εξεταστικής ξεκίνησαν οι διαδικασίες  ανα-συγκρότησης του φοιτητικού κινήματος. Αυτή την περίοδο οι ερ-γαζόμενοι στη ΔΕΗ, στους δήμους και σε άλλους κλάδους είναι σε  απεργιακές  κινητοποιήσεις  δίνοντας  σκληρή  μάχη  ενάντια στη κυβερνητική πολιτική. Είναι καιρός οι φοιτητές, που πυρο-δότησαν με τη μάχη ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16  την αντίδραση στα σχέδια  της κυβέρνησης,  να  ξαναμπούν στο χορό των κινητοποιήσεων. Σε  μια σειρά από σχολές πραγματο-ποιήθηκαν συνελεύσεις με θέμα το ασφαλιστικό και τις αλλαγές στο  εσωτερικό  κανονισμό  και  γενικά  την  εφαρμογή  του  νόμου –πλαίσιο. Στους συλλόγους μηχ/μηχ ηλ/μηχ , μηχ Η/Υ, και Φυ-σικού  αποφασίσθηκε  (με    ενωτικό  πλαίσιο  Αριστερή  Ενότητα-ΕΑΑΚ ) η συμμετοχή στην πορεία στις 13/2 και η συμμετοχή στη μεγάλη Γενική Απεργία στις 19/3. Η πορεία στις 13/2 που πραγ-ματοποιήθηκε στο κέντρο της πόλης, αν και δεν ήταν τόσο μα-ζική, αποτέλεσε το εναρκτήριο λάκτισμα για την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων. Οι Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα τόνισαν την ανάγκη όχι  μόνο  της  συμμετοχής αλλά  και  της  έμπρακτης βοήθειας στη μεγάλη απεργία στις 19/3 αφού αυτό που μπορεί να σταματήσει τα σχέδια της κυβέρνησης είναι ο συντονισμένος αγώνας φοιτητών και εργαζομένων.

     Σωκράτης Ακριβός, Μηχανολόγοι Μηχανικοί

Η μάχη ενάντια στην εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο

Οδοντιατρική ΘεσσαλονίκηςΑπολογισμός της Αριστερής Ενότητας

7μάρτης 2008

Η ακτοφυλακή βυθίζει βάρκες με μετανάστες, στα ναρκο-πέδια του Έβρου δεκάδες άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους ενώ καθημερινές είναι οι «σκούπες» που πραγμα-τοποιεί η αστυνομία με «υπερβάλλοντα ζήλο» με πλήρη 

ασυλία από την κυβέρνηση (π.χ. ο γνωστός από το βίντεο βασανι-στής του Αστυνομικού Τμήματος Ομονοίας «τιμωρήθηκε παραδειγ-ματικά»  με…μετάθεση).  Ενώ  η  παιδεία  υποχρηματοδοτείται,  βλέ-πουμε μαζικές  προσλήψεις  συνοριοφυλάκων  και αστυνομικών  οι οποίοι «επιβραβεύονται» για «το έργο τους» με γενναίες αυξήσεις.Αυτή η  τρομοκρατική πολιτική  της Ευρώπης-Φρούριο  εξυπηρετεί τα συμφέροντα των καπιταλιστών. Γιατί  οι  μετανάστες  δεν  είναι  «ορδές  εγκληματιών  και  τρομοκρα-τών» που «πρέπει να αναχαιτίσουμε». Είναι θύματα της φτώχειας, των δικτατοριών και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στις χώρες του Τρίτου Κόσμου (με την ευθύνη και του ελληνικού κράτους για όλα αυτά τα φαινόμενα: στρατιώτες στο Αφγανιστάν, φιλικές σχέ-σεις με το Ισραήλ και διεφθαρμένες δικτατορίες). Γιατί οι μετανάστες δεν έρχονται για «να μας πάρουν τις δουλειές» και να «ρίξουν τα μεροκάματα». Έρχονται να δουλέψουν για να μπορέ-σουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Η ομηρία σε καθεστώς ημιπαρανο-μίας, η τρομοκρατία της ανά πάσα στιγμή απέλασης είναι αυτή που τους αναγκάζει να εργάζονται χωρίς δικαιώματα και με άθλιες απο-λαβές, είναι αυτή που επιτρέπει στους εργοδότες να εκβιάζουν τους ντόπιους εργαζόμενος να παραιτηθούν και αυτοί από κάθε διεκδίκη-ση για να «ανταγωνιστούν» τους μετανάστες στην αγορά εργασίας. Είναι οι εργοδότες που ρίχνουν τα μεροκάματα για να αυξήσουν τα κέρδη τους, που φέρνουν την ανεργία για να μπορούν όταν μας προ-σλαμβάνουν με 500 ευρώ ανασφάλιστη εργασία να χρησιμοποιούν τον μπαμπούλα του «αν δε σ’ αρέσει φύγε, θα προσλάβω άλλον».Η ομηρία  των μεταναστών χειροτερεύει  τις  ζωές όλων μας. Απά-ντηση πρέπει να είναι η διεκδίκηση μέσα από τους κοινούς αγώνες ντόπιων και ξένων για νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και για ίσα δικαιώματα για όλους. Έλληνες και μετανάστες όταν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να διεκδικήσουμε από πολύ καλύτερη θέση τα δικαιώματά μας.Όμως ο θεσμικός ρατσισμός της κυβέρνησης και ο ακροδεξιός λόγος του ΛΑΟΣ δίνουν το πάτημα να ανθίσουν και άλλα «λουλούδια». Οι νεοναζιστικές συμμορίες όπως η Χρυσή Αυγή που θεωρούν ότι με «τους ανθρώπους τους» στη βουλή, τους παίρνει να ξαναβγούν από τις τρύπες που τους είχε στείλει το αντιρατσιστικό κίνημα και να πραγ-ματοποιούν τις δολοφονικές τους επιθέσεις (20 τους τελευταίους 6 μήνες). Αρκετές από αυτές έχουν γίνει σε σχολές, λειτουργώντας ως 

το «μακρύ χέρι» της κυβέρνησης στην καταπάτηση του ασύλου (δεν πάει άλλωστε πολύς καιρός που φασιστοειδή «επιστρατεύονταν» από την ΔΑΠ για να σπάσουν καταλήψεις). Η υποστήριξή τους από κυβέρ-νηση και αστυνομία φάνηκε απροκάλυπτα και προκάλεσε την οργή της κοινής γνώμης στη φασιστοσύναξη της Χρυσής Αυγής στις 2 Φλε-βάρη, όταν φασίστες και ΜΑΤ (το αίμα νερό δε γίνεται…) συνεργά-στηκαν άψογα στις επιθέσεις ενάντια σε αντιφασίστες διαδηλωτές. Η ασυλία που απολαμβάνουν δεν αλλάζει το γεγονός ότι είναι μια απομονωμένη,  μισητή  σε  όλους  μειοψηφία.  Οι  σβάστικες  και  το Άουσβιτς συγκεντρώνουν το πιο βαθύ και υγιές μίσος από την συ-ντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Οι κορόνες για «το δημοκρατικό δικαίωμα να υπερασπίσουν τις ιδέ-ες τους» δεν αλλάζει το γεγονός ότι είναι συμμορίες δολοφόνων. Ότι «οι ιδέες τους» είναι η εξόντωση των μεταναστών, των ομοφυλοφί-λων, των πνευματικά και σωματικά αναπήρων, καθώς επίσης και της Αριστεράς, του εργατικού κινήματος, και κάθε ανθρώπου που διαφωνεί με  το  «φασιστικό  ιδεώδες». Μαχαιροβγάλτες με  τέτοιες απόψεις δεν πρέπει να έχουν κανένα απολύτως δημοκρατικό δικαί-ωμα! Καλά θα κάνουν να ξαναμπούν στις τρύπες τους! Οι οπαδοί του Μεταξά, των ταγματασφαλιτών, της χούντας να βρουν μπροστά τους την συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας που μπορεί να εξα-σφαλίσει ότι ο φασισμός είναι οριστικά παρελθόν. Και αυτό πρέπει να το καταλάβουν καλά οι φασίστες, εντός και εκτός βουλής, είτε φορούν γραβάτα, είτε μπότα. Χρειάζεται μαζική κινητοποίηση και δράση, με τη συμμετοχή όλων,  μεταναστών,  εργαζομένων,  φοιτητών,  μαθητών,  όσων απεχθάνονται τις ρατσιστικές και φασιστικές ιδέες. Η μαζική αντιρατσιστική συναυλία στις 21 Μάρτη ήταν μια πρώτη απά-ντηση. Το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ θα είναι με την μαζικότη-τά του (σε αντίθεση με τις φασιστικές«γιορτές νεολαίας») μία ακόμη. Αλλά και μέχρι τότε, η Κίνηση «Απελάστε τον Ρατσισμό» και το «Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών» επιδιώκουν μαζί με μεταναστευτικές, αντιρατσιστικές και αριστερές οργανώσεις τη  συνέχεια  της  μαζικής  δράσης  με  μεγάλα  αντιρατσιστικά-αντιφασιστικά γεγονότα. Σε αυτήν την προσπάθεια, η νεολαία μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο, να στηρίξει πρωτοβουλίες, να ανοίξει την αντιπαράθεση με τις ρατσιστικές και φασιστι-κές ιδέες μέσα στις σχολές. 

Πάνος Πέτρου, Πάντειος

ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Όχι στο ρατσισμό Ίσα δικαιώματα για όλους

Μετά την είσοδο του ακροδεξιού ΛΑΟΣ στη Βουλή, οι καναλάρχες δίνουν σε προκλητικό βαθμό βήμα στους εκπροσώπους του να χύσουν το ρατσιστικό, εθνικιστικό τους δηλητήριο. Την ρητορεία τους αξιοποιεί η κυβέρνηση για να κρατάει σε ομηρία χιλιάδες μετανάστες χωρίς χαρτιά, να διασπά την εργατική τάξη και να επιβάλει την πολιτική της «τάξης και ασφάλειας».

Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών-Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό»Τηλ.: 210-5130373 (Σαββατοκύριακα), 210-3306286 (καθημερινές)E-mail: kyriakatiko@yahoo.gr Site: www.ksm.gr

8 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

Η  γενική απεργία στις 12 Δεκέμβρη (με τα 2 εκατομ-μύρια απεργούς  και  τους δεκάδες  χιλιάδες διαδη-λωτές, ανάμεσά τους χιλιάδες φοιτητές) άνοιξε μια περίοδο κρίσης για την κυβέρνηση, η οποία βαθαίνει 

συνεχώς μέσα στον ασφυκτικό κλοιό των απεργιακών αγώνων διαρκείας που ξεσπούν (ΔΕΗ, Δήμοι, Τράπεζες, Λιμάνια) αλλά και της συγκλονιστικής γενικής απεργίας της 19ης Μάρτη. Η αδυναμία  της κυβέρνησης όμως δεν  την κάνει  λιγότερο επικίνδυνη. Πιστή στα συμφέροντα των βιομηχάνων και των τραπεζιτών, παράλληλα με όλες τις επιθέσεις της (ασφαλι-στικό, ιδιωτικοποιήσεις), εντείνει την επίθεσή της στην παι-δεία, με την νέα απόπειρα εφαρμογής του νόμου-πλαισίου μέσω της εκβιαστικής επιβολής του Πρότυπου Εσωτερικού Κανονισμού  (ΠΕΣ)  και  την  προσπάθεια  αναγνώρισης  των ιδιωτικών Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών.   Η Αριστερά στις σχολές απέναντι σε αυτήν την επίθεση έχει το καθήκον της οργάνωσης της αντίστασης. Καμιά ρύθμιση του ΠΕΣ (του νόμου-πλαισίου από το παράθυρο) δεν πρέπει να εφαρμοστεί σε καμιά σχολή, σε κανένα τμήμα, πουθενά! Η αναγνώριση των ΚΕΣ να μην περάσει! Για μια τέτοια μάχη χρειάζεται η Αριστερά να φέρει τα πάνω-κάτω μέσα στα πανεπιστήμια. Η ηττοπαθής λογική που λέει ότι «δεν είμαστε ούτε στον Μάη-Ιούνη, ούτε στο άρθρο 16» δεν πρέπει να χαρακτηρίζει τις δυνάμεις που εκφράζουν την αντί-σταση. Είναι αλήθεια ότι το κλίμα δεν είναι ανάλογο εκείνης της περιόδου, δεν γίνονται κάθε βδομάδα συνελεύσεις εκατοντάδων, αλλά σε μια τέτοια περίοδο είναι που η Αριστερά πρέπει να μπει 

μπροστά,  να οργανώσει  Γενικές Συνελεύ-σεις, να ανοίξει τη συζήτηση για τον ΠΕΣ και την συνολική αντιπαράθεση με τη Ν.Δ., να οργανώσει κινητοποιήσεις, να τις συν-δέσει με το εργατικό κίνημα που δίνει την δική του μάχη. Και αυτή η μαζική δράση να μετατρέψει τις εκλογές σε πραγματική πολιτική μάχη, όπου θα μετρηθούν η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η παράταξη που αποτελεί το μακρύ χέρι  της  κυβέρνησης  και  των  αντιεκπαι-δευτικών  «μεταρρυθμίσεων»,  με  την  Αρι-στερά που θα έχει εκφράσει την αντίστα-ση σε αυτές τις πολιτικές. Να εκφραστεί το πλειοψηφικό  ρεύμα  οργής  απέναντι  στη Δεξιά και τα μέτρα της και απέναντι στην φοιτητική της παράταξη που τα στηρίζει, να  μαυριστεί  μαζικά  η  ΔΑΠ.  Και  παράλ-

ληλα να αναδειχθεί ως «αντίπαλο δέος» η Αριστερά που στήριξε τις αντιστάσεις και όχι η –ανύπαρκτη ή στην καλύτερη περίπτωση συρόμενη στα αμφιθέατρα και τις κινητοποιήσεις- ΠΑΣΠ που αδυ-νατεί να εκφράσει τη διάθεση των φοιτητών για αντίσταση.Η πλατύτερη δυνατή ενότητα  που απαιτείται  για  κάτι  τέτοιο (και που οδήγησε στη νίκη του άρθρου 16) είναι δυστυχώς -με κύρια ευθύνη της ΠΚΣ και των ΕΑΑΚ- αδύνατη προς το παρόν. Η ΠΚΣ έχει ξαναγυρίσει στο δρόμο του σεχταρισμού και της ηττο-παθούς αυτοαναφοράς. Τα ΕΑΑΚ δυσκολεύονται να προσαρμο-στούν στις νέες συνθήκες. Στην κατεύθυνση της ενωτικής και ριζοσπαστικής δράσης ενάντια στην Ν.Δ. και την ΔΑΠ, η Αριστερή Ενότητα αποτελεί την πλέον ελ-πιδοφόρα προσπάθεια. Από πέρυσι οι Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα επιλέξαμε μαζί με τα ΔΑΡΑΣ, τα Αριστερά Σχήματα, ανε-ξάρτητα  σχήματα  και  ανένταχτους  φοιτητές,  αυτόν  τον  δρόμο. Έχοντας την εμπειρία των μαζικών, νικηφόρων κινητοποιήσεων που στηρίχθηκαν  στην  ενότητα,  προχωρήσαμε.    Ειδικά φέτος,  που  η ενωτική ριζοσπαστική Αριστερά -με εκφραστή της τον ΣΥΡΙΖΑ- εμ-φανίζει εντυπωσιακή αύξηση της επιρροής της στην κοινωνία και ιδιαίτερα στην νεολαία (ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως πρώτη δύναμη), το στοίχημα να αναδειχθεί αυτή η δυναμική και μέσα στις σχολές μέσα από την Αριστερή Ενότητα αποτελεί πολύ μεγάλη ευκαιρία και παράλληλα πρόκληση για όλους μας. Οι Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα,  θα  προσπαθήσου-με με όλες μας τις δυνάμεις να ανταποκριθούμε σε αυτήν την ανάγκη, στηρίζοντας ενεργά  την προσπάθεια  για ενίσχυση  της Αριστερής Ενότητας. Και παράλληλα θα δώσουμε την μάχη για την ενίσχυση των απόψεών μας, της συνολικής αντιπαράθεσης με το σύστημα μαζί με το εργατικό κίνημα, μέσα σε αυτήν αλλά και την ενίσχυση των ομάδων μας, που θα μπορέσουν να στηρί-ξουν αυτές τις ιδέες και να δώσουν από πολύ καλύτερη θέση τις κρίσιμες πολιτικές μάχες που θα ακολουθήσουν μέσα και έξω από τις σχολές.  

Αλέξανδρος Τσεκούρας, ΦΛΣ Αθήνας

ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟγΕΣ 9 ΑΠΡΙΛΗ

Μαύρο στη ΔΑΠΨήφο στην Αριστερή ΕνότηταΕνισχύουμε τη ριζοσπαστική Αριστερά των αγώνων και της κοινής δράσηςΓια τις 9 Απρίλη ορίστηκαν φέτος οι φοιτητικές εκλογές στη συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ.Η φετινή εκλογική μάχη στις σχολές είναι λογικό να «χρωματίζεται» έντονα και από τις συνολικότερες εξελίξεις στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό.