Κυριακή 15-6-2014

3341

Εβδομαδιαία εφημερίδα της Ανανεωτικής Αριστεράς • Κυριακή 15 Ιουνίου 2014 • Αρ. φ. 1207 • 2 €

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

Β. Ζορκάδης: Η συνάντησημε τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναιμια σχέση διαλόγουΤο μέλος της Κ.Ε. της ∆ΗΜΑΡαναλύει το εκλογικόαποτέλεσμα σελ. 10

...Γ. Βαρουφάκης:Ένα σκάνδαλομεταμφιεσμένοσε success storyΗ διάσωση της Eurobank κόστισεστους φορολογούμενους 13,3 δισ.ευρώ σελ. 23

...Χ. Γεωργούλας -Π. Κλαυδιανός: Αναζητώνταςτην ώθησημιας νέας δυναμικήςΑπό την ιστορική νίκητων ευρωεκλογών στη διεκδίκησητης κοινωνικής και πολιτικήςπλειοψηφίας σελ. 4-5

Αγώνας γιατην υπεράσπισητων παραλιώνΜια συζήτηση με αφορμήτο νομοσχέδιο για τις ακτέςκαι τους αιγιαλούς σελ. 18

...Ε. ∆ερμιτάσογλου:Ανησυχείτε,γιατί χανόμαστεΟ τραγουδοποιός και ερμηνευτήςμιλά για τον πολιτισμό καιτην κρίση σελ. 25

...Ουκρανία: Προεδρικήεκλογή εν καιρώ πολέμουΣυνέντευξη με τον γραμματέατου ΚΚ Ουκρανίας, ΠέτροΣιμονένκο σελ. 11

Γ. Φουρτούνης: Να βρούμενέους τρόπους παρουσίαςστο δημόσιο λόγοΟ καθηγητής Φιλοσοφίαςεξηγεί γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναιτο κόμμα της Αριστεράςτου 21ου αιώνα σελ. 30-31

Ούτε μια βδομάδα δεν πρόλαβε να κλείσει ο ανασχηματισμόςκαι αποδομήθηκε. Από την αντίσταση των καθαριστριών, που,πλέον, αποτελούν σύμβολο αντίστασης στα μέτρα λιτότητας,αλλά και από τις σκληρές κόντρες μεταξύ υπουργών και υφυ-πουργών για τις αρμοδιότητες.

Ο ανασχηματισμός δεν κατόρθωσε να γίνει «φυγή προς τα εμ-πρός», στην κυβέρνηση βρίσκονται σε εξέλιξη μικροί εμφύλιοι,ενώ τα μέτωπα με την κοινωνία διατηρούνται στο ακέραιο. Καιαποδεικνύεται ότι η πολιτική που ακολουθείται δεν επιδέχεταιμε ανασχηματισμούς. Το κλίμα στο Μαξίμου έχει βαρύνει και οισπασμωδικές κινήσεις –έχρισε, άρον-άρον, κοινοβουλευτικό εκ-πρόσωπο Α. Γεωργιάδη- δεν επιλύουν κανένα πρόβλημα, αντί-θετα τα οξύνουν.

Ο πρωθυπουργός έχει καταστεί όμηρος της κυβέρνησής του.Ήδη τα 2/3 των υπουργών είναι στα μαχαίρια με τους υφυπουρ-γούς τους, οι υφυπουργοί, με τη σειρά τους, σφάζονται μεταξύτους για τις αρμοδιότητες, ενώ άρχισαν και οι εντάσεις μεταξύυπουργών. Η διαμάχη Κ. Μητσοτάκη – Α. Λοβέρδου είναι η κο-ρυφή του παγόβουνου, καθώς μέσα στη βδομάδα θα αναδειχθούνανάλογα προβλήματα και με άλλους υπουργούς. Στο Υγείας

υπήρξε έντονο παρασκήνιο για το ποιος θα πάρει το φάρμακο.Στο Εργασίας τοποθετήθηκαν τρεις υφυπουργοί [!] οι οποίοιπήραν όλες τις αρμοδιότητες από τον υπουργό Γ. Βρούτση.

Η ευφορία του ανασχηματισμού δεν κράτησε ούτε μια βδομάδαμε τον Αντ. Σαμαρά να προσπαθεί να αντιμετωπίσει εκτός από τοεσωτερικό πρόβλημα της κυβέρνησής του και δύο ακόμα σοβαράζητήματα: το θέμα με τις καθαρίστριες που, πλέον, έχουν στοπλευρό τους και την κοινωνία –ακόμα και η Μισέλ Ασημακο-πούλου δήλωσε ότι αισθάνεται «απέχθεια γι’ αυτό που συνέβη»,δηλαδή τον ξυλοδαρμό τους-, ενώ αναζητεί και ισοδύναμα μέτραπροκειμένου να καλύψει τη «μαύρη τρύπα» στα οικονομικά πουδημιούργησε η απόφαση του ΣτΕ που έκρινε αντισυνταγματικέςτις μειώσεις αποδοχών των ένστολων που έγιναν αναδρομικάαπό την 1η Αυγούστου 2012.

Το ΠαΣοΚ, σε μια προσπάθεια να διασωθεί, λειτουργεί σε τρο-χιά εκλογών. Μάλιστα, δικαιολογούν πολιτικά την επιλογή τουςνα πάει στο Αγροτικής Ανάπτυξης ο Π. Κουκουλόπουλος και στοΠαιδείας ο Α. Λοβέρδος. Εκτιμούν ότι στους δύο αυτούς κοινω-νικούς χώρους, την παιδεία και τους αγρότες, υπάρχουν περι-θώρια επανασυσπείρωσης των ψηφοφόρων τους.

Καταστολήτου πολιτικούπολιτισμούΤης Μαριάννας Ψύλλα

Οπολιτικός πολιτι-σμός μιας χώρας δη-λώνεται από τον

τρόπο που διοχετεύονται οιειδήσεις, από το περιεχό-μενο της πληροφόρησης,από τη σημασιοδότηση τηςπολύμορφης κουλτούραςμιας κοινωνίας, από την πα-ρέμβαση στον κοινωνικό,πολιτιστικό και πνευματικόιστό μιας κοινωνικο-πολιτι-κής αλλά και εδαφικής ον-

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙ∆Α 2

20 χρόνια χωρίςτον ΧατζιδάκιΜια αδημοσίευτη συνέντευξητου Μάνου Χατζιδάκι, που έδωσετο καλοκαίρι του 1985.

Σελ. 16, 17

Η νίκη, ευκαιρίανα διορθωθούμεΟ γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ,∆ημήτρης Βίτσας αποτιμάτο νικηφόρο εκλογικό αποτέλεσμα.

Σελ. 6, 7

Χαριστική βολήστη δημοκρατίαΜία συζήτηση του ιδρύματος ΡόζαΛούξεμπουργκ και του ΙνστιτούτουΝ. Πουλατζάς, για την TTIP.

Σελ. 14, 15

Ιράκ: μαύρες σημαίες,μαύρες μέρες

Οι τζιχαντιστές καταλαμβάνουν τη μια πόλη μετά τηνάλλη στο Βόρειο Ιράκ. Ο Ομπάμα απέκλεισε στρατιωτικήεπέμβαση, όμως εξετάζει το ενδεχόμενο για βομβαρδι-σμούς από αέρος με τηλεκατευθυνόμενα αεροπλάνα. ΤοΙράκ «σώθηκε» από τον Σαντάμ Χουσεΐν, αλλά όχι και απότον πόλεμο, που έχει μεταφερθεί εντός των τειχών.

Ο Σαµαράς όµηροςτης κυβέρνησής του

ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΕΣ: ΣΥΜΒΟΛΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ

22 Η ΕΠΟΧΗ 15 Ιουνίου 2014ΘΕΜΑΤΑ

ΕΒ∆ΟΜΑ∆ΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣΙδιοκτήτης: Εκδοτικός - ∆ημοσιογραφικός Συνεταιρισμός Κοινωνικών,Πολιτικών και Πολιτιστικών Μελετών και ∆ραστηριοτήτων Η ΕΠΟΧΗ, ΣΥΝ Π.Ε.

Βλαχάβα 11 & Αθηνάς, 3ος όροφος,Αθήνα 105 51

ΤΗΛΕΦΩΝΑ 3616702, 3619513 -3619514 • FAX: 3619610

Εκδότρια:Ασημίνα ∆αβάκη - Κλαυδιανού

Συνδρομές (σε ευρώ)• Εσωτερικού: 150 • Kύπρος: 250

• Ευρώπη: 250 • Λοιπός κόσμος: 250Α.Φ.Μ. 096207018 - ∆ΟΥ: ΣΤ’ Αθηνών

Αρ. Λογαριασμού: 72038528658ΙΒΑΝ GR

3801107200000072038528658ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

Ηλεκτρονική ∆ιεύθυνση:[email protected]

www.epohi.grΚωδικός εντύπου: 3341

Άδι κη η μπα μπέ σα η κοι νω νία.Υπήρ χε ο Πιου Πιου, ο έγ χρω μοςκα θα ρι στής τζα μιών στα φα νά- ρια, που το πο δο σφαι ρι κό του τα- λέ ντο α να κά λυ ψε ο Αγα πού λαςκαι τον έ κα νε με γά λο παι χτα ρά.Τον έ ρι ξαν ρα τσι στι κά. Πώς νακα λέ σεις στην ε θνι κή έ ναν μαύ -ρο πο δο σφαι ρι στή, ό σο κα λός κιαν εί ναι. Θα ε ξε γεί ρο νταν οι νε ο δη μο- κρά τες και οι χρυ σαυ γί τες μα ζί. Το ό νει ρο του Μπαλ τά κου γιασυ νερ γα σία Ν∆-ΧΑ θα α πο κτού σεσάρ κα και ο στά. Ο Μά νος Σέρ γιος ό μως εί ναιλευ κός. Με πλού σιο βιο γρα φι κό,κοι νω νι κό και α θλη τι κό.Τον πή ρε στη Βρα ζι λία ο Σά ντοςως 24ο παί κτη, κα θ’ υ πέρ βα σητων κα νό νων της FIFA που ε πι- τρέ πει μό νο 23 παί κτες. Γρά φε ται ό τι γεν νή θη κε στηΒρα ζι λία, στο Ρίο αλ λά ζει στοΑντίρ ριο και εί ναι παί κτης τηςτο πι κής ο μά δας. Βρι σκό μα στε στην ε πο χή τουτρα πε ζι κού κα πι τα λι σμού. ΗΤρά πε ζα Πει ραιώς, με γά λος χο- ρη γός της Εθνι κής ε πέ βα λε τηθέ λη σή της. Αντί θε τα, ο ΠιουΠιου, αν και πιο τα λα ντού χος ή -ταν ε πι λο γή της Wind. Για τον Πιου Πιου δεν ξέ ρω τομέλ λον του. Μάλ λον σκο τει νό.Ποιο κόμ μα θα τον πά ρει για υ πο- ψή φιό του; Ού τε καν η Α ΝΤΑΡ- ΣΥΑ.Αντί θε τα ο Μά νος Σέρ γιος έ χεια πό τώ ρα ε ξα σφα λί σει την ε κλο -γή του στην πρώ τη πε ντά δα. Όποιο κόμ μα προ λά βει για ναα νε βά σει τα πο σο στά του. Έχει πλού σιο τη λε ο πτι κό βιο- γρα φι κό και α να γνω ρι σι μό τη τα. Ίσως να προ λά βει η ∆Η ΜΑ Ρ,μή πως και ξε λα σπώ σει. Γι’ αυ τό πρό λα βε να στεί λει ευ -

χές στην Εθνι κή. Εδώ έ γι νε βου λευ τής ο Ντι νό- που λος και με ε ντο λή Σα μα ρά υ -πουρ γός. Το βιο γρα φι κό του Ντι νό που λουξε περ νά του Πιου Πιου και τουΜά νου Σέρ γιου. Το μι σό α να φέ ρε ται στον παπ- πού στη για γιά και στους γο νείςτου. Απ’ ό λους αυ τούς πή ρε τηνα γά πη για την πα τρί δα και τηθρη σκεία. Το α να φέ ρει με έ ντο να γράμ μα -τα ο Αργύ ρης. «Φοί τη σε πα ράλ- λη λα στα κα τη χη τι κά σχο λεία»! Εκεί νο που με προ βλη μά τι σε,ό χι τό σο για τί το έ κα νε, αλ λάγια τί το προ βάλ λει εί ναι ό τι έ κα -νε πτυ χια κή ερ γα σία για «το δί- καιο των σο σια λι στι κών χω -ρών», κα θώς ε πί σης και για «τιςσχέ σεις με τα ξύ σο σια λι στι κώνχω ρών α πό την Οκτω βρια νήΕπα νά στα ση έως το δόγ μαΜπρέζ νιεφ»!

Τον κέρ δι σε ό μως η δη μο σιο γρα- φία και έ γι νε πο λε μι κός α ντα πο- κρι τής α πό τη Ρου μα νία του Τσα- ου σέ σκου έως τις α με ρι κα νι κέςε πεμ βά σεις στο Ιράκ. Το μό νο που δε γρά φει ή ταν ό -τι ως πο λε μι κός α ντα πο κρι τήςπή γε στα Ίμια και πα ρ’ ο λί γον ναπρο κα λέ σει πό λε μο. Φαί νε ται ό τι οι α με ρι κά νοι τον ε -ξου δε τέ ρω σαν και α πό πο λε μι κόα ντα πο κρι τή τον προώ θη σαν ωςπο λε μι κό τη λε πα ρα θυ ρά κια, πουό μως εί ναι α κίν δυ νος για την πα -γκό σμια ει ρή νη. Ο Βο ρί δης α κο λού θη σε την α ν-τί στρο φή πο ρεία. Από πο λε μι κός μα χη τής της Ε -ΠΕΝ με τσε κού ρια και ρό πα λα, έ -γι νε μό νι μος πο λι τι κός σχο λια- στής στην «Ανα τρο πή» του Πρε- τε ντέ ρη. Ο Σα μα ράς δεί χνει ε θνι κή υ πε- ρη φά νεια. Πή γε κό ντρα στους Αμε ρι κά νουςκά νο ντας τον μαρ ξι στή Ντι νό- που λο υ πουρ γό και α κό μα πιοτσα μπου κάς, πή γε κό ντρα στοπα νί σχυ ρο Εβραϊκό Συμ βού λιοπου δυ σα να σχέ τη σε σφό δρα μετην υ πουρ γο ποίη ση Βο ρί δη. Η μό νη μα λα κία που έ γι νε μεε ντο λή Σα μα ρά ή ταν η εκ πα ρα θύ- ρω ση του για 24 ώ ρες διο ρι σθέ -ντα α ντι προέ δρου του Ο ΚΑ ΝΑ Γ.∆α ρα βί γκα. Ο κύ ριος ∆α ρα βί γκας ό πως εί πεο Άδω νης, το πο θε τή θη κε λό γωτων ε πι στη μο νι κών του προ σό ν-των. Ήταν ο ε μπνευ στής και πρω- τα γω νι στής των ε πι τυ χη μέ νωνεκ πο μπών «Ερω το δι κείο» και«Εθνι κά Μπού τια».Προ φα νώς, αυ τός και ο Άδω νις

εί ναι ο πα δοί του Φρόι ντ. Εξη γούν την ε ξάρ τη ση α πό ταναρ κω τι κά ως κα τα πίε ση της λί -μπι ντο. Το ε γκε κρι μέ νο πλά νο ή ταν ναπαί ζουν ε ναλ λα κτι κά στους φι- λο ξε νού με νους του Ο ΚΑ ΝΑ, το

«Ερω το δι κείο» για να βγά λουντις α πω θη μέ νες σε ξουα λι κές α -να ζη τή σεις τους και τα «Εθνι κάΜπού τια» για να το νί ζουν ό τι ημό νη για τρειά εί ναι το σεξ αλ λάε ντός ε θνι κών πλαι σίων. Λα μπρό πο λι τι κό μέλ λον προ- βλέ πω για την Τζού λια Αλε ξαν- δρά του και τη Tζέ νη Χει λου δά κη. Αντί για την Ε Η∆ στο στρα τό θαπρο βάλ λο νται τσό ντες τους. Άσε που θα εί ναι και ε πί και ρο,λό γω της α πό φα σης του ΑρείουΠά γου για τις κα θα ρί στριες, τοτρα γού δι «Γεια σου κυ ρ’ ει σαγ γε- λέα με την Τζέ νη την ω ραία. Στηδι κή σου α μαρ τία εί μα στε ό λοι α -παρ τία» Και ο Γκί κας Χαρ δού βε λης θαέ χει μα κρο η μέ ρευ ση ως υ πουρ- γός. Μό νο το ε γκώ μιο που του έ πλε -ξε, φί λια, α πο γευ μα τι νή ε φη με- ρί δα να δια βά σεις, εί ναι σαν ναβλέ πεις το success story στονκύ βο. Βέ βαια με τά το ξύ λο στις κα- θα ρί στριες α πό τα ΜΑΤ δή λω σεό τι δεν γνω ρί ζει το θέ μα των κα- θα ρι στριών και θα το με λε τή σει. Τον έ φα γε η έκ θε ση που συ ντάσ- σει η Eurobank, που μπρο στά τηςο Σα μα ράς πα ρα μέ νει α ντι μνη μο- νια κός. Πά ντως τι θέ λουν οι κα θα ρί- στριες και πά νε φι ρί-φι ρί ε πι τι- θέ με νες στα ΜΑ Τ;Σύμ φω να με την α ντι κει με νι κήΝΕ ΡΙ Τ, «οι κα θα ρί στριες κι νή θη- καν κα τά των ΜΑΤ». Αυ τός μά λι στα με τη σι δε ρο- γρο θιά που έ δω σε μια ψι λο-μπου νιά σε κα θα ρί στρια δεν ή τανμπα μπέ σης. Η κα θα ρί στρια φταίει που `χε χέ -ρια τέσ σε ρα και πό δια δε κα τέσ- σε ρα και θα τον στραγ γά λι ζε ανκαι με γυ ρι σμέ νη την πλά τη της.

Γε ρά σι μος ο Αλιεύς[email protected]

τότητας σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Ο πολύμορφος χαρακτήρας ενός δημόσιου φορέα ενημέ-

ρωσης, επιμόρφωσης και ψυχαγωγίας, συμπυκνώνει ένα αί-τημα που ενέχει μια ευρύτερη πολιτισμική χροιά, και δη-λώνει τόσο την ανάγκη για μια υγιή πληροφόρηση, όπου οπολίτης αντιμετωπίζεται ως μέλος μιας κοινότητας πουαποκτά τη δυνατότητα υλοποίησης του νομιμοποιητικούτου ρόλου, όσο και την ανάγκη ικανοποίησης του ενδιαφέ-ροντος του για γνώση, επιμόρφωση και καλλιέργεια, συν-τελώντας με αυτόν τον τρόπο στην απόκτηση κουλτούραςκαι αξιών που τροφοδοτούν ένα ευρύτερο αίτημα για δια-φάνεια, συμμετοχή και εντέλει δημοκρατική λειτουργίαμιας κοινωνίας. Το αίτημα για δημοκρατία στη σημερινήεποχή της κρίσης της νομιμοποίησης, των αξιών, της έλ-λειψης ήθους και ηθικής υπόστασης σε ό,τι αφορά το συλ-λογικό και τον τρόπο που το ατομικό εκφράζεται μέσα στησυλλογικότητα, ενέχει την απαίτηση για τη λειτουργία ενόςδημόσιου χώρου όπου η δημοσιότητα και η επικοινωνίααποκτούν μια θέση απαραίτητη στον καμβά που πλέκεταικαι όπου η δημόσια δράση και η παρέμβαση αποκτούν πε-ρισσότερο από ποτέ αξία για την αντιμετώπιση της πολύ-πλευρης κρίσης της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότη-τας.

Το κλείσιμο της ΕΡΤ, του εθνικού ραδιοτηλεοπτικούφορέα της χώρας μας, από τη μεριά της κυβέρνησης, με ταπέντε κανάλια που διέθετε (ΕΤ1, ΝΕΤ, ΕΤ3, ΕΡΤWORLD(δορυφορικό), ΕΡΤ HD (ψηφιακό), επτά ραδιοφωνικούςσταθμούς με έδρα την Αθήνα και άλλους τόσους στη Θεσ-σαλονίκη, 19 περιφερειακούς σταθμούς σε όλη την Ελλάδα,δύο μουσικά σύνολα, την «Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα»και την «Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής», τo περιοδικό Ρα-διοτηλεόραση το www.ert.gr και το ψηφιακό αρχείο τηςΕΡΤ, archives.ert.gr. δημιουργεί εύλογα ερωτήματα σχετικάμε τη σκοπιμότητα μιας τέτοιας κίνησης και μάλιστα σε μιαφάση έντονης πολύπλευρης κρίσης, με έναν αυταρχικότρόπο που δεν δηλώνει παρά μόνον πολιτική ανασφάλειακαι φόβο. Το πρόταγμα ότι στη θέση της ΕΡΤ θα λειτουρ-γήσει «ένας σύγχρονος δημόσιος οργανισμός όχι κρατικόςκαι κομματικά ελεγχόμενος» (με τα λόγια του τότε κυβερ-νητικού εκπρόσωπου Κεδίκογλου), αποδείχτηκε ότι με τηλειτουργία της ∆Τ, και την ίδρυση της ΝΕΡΙΤ (Νέα Ελλη-νική Ραδιοφωνία Ίντερνετ και Τηλεόραση) ξέφυγε τελείωςαπό τις φραστικές διακηρύξεις, εφόσον η ίδια η λειτουργίατων νέων αυτών σχημάτων δεν στηρίχθηκε σε κανένα επι-χειρησιακό σχέδιο, διεκήρυξε διαγωνισμούς για την πρόσ-ληψη προσωπικού που δεν διακρίνονται για την εύρυθμηλειτουργία τους και αποδείχτηκε ότι δεν υπηρέτησε παράμόνον μικροπολιτικές σκοπιμότητες με στόχο την ανά-κτηση του πολιτικού ελέγχου της δημόσιας ραδιοτηλεόρα-σης, με τελείως αβέβαια αποτελέσματα οδηγώντας στην κα-ταστολή του ίδιου του πολιτικού πολιτισμού της χώρας καιτων πολιτών της, αποδυναμώνοντας ένα φορέα, όπως τηνΕΡΤ, που παρουσίαζε μεν προβλήματα στην οργανωτική καιεν γένει λειτουργία του, αλλά είχε να επιδείξει ένα αξιόλογοέργο με ενδιαφέρουσες πολιτισμικές προεκτάσεις.

Η συνέχιση της αυτοδιαχειριζόμενης λειτουργίας τηςΕΡΤ, μέσω του δικτύου της ΕΡΤopen, την ΕΤ3, τις συχνότη-τες των περιφερειακών ΕΡΑ σε όλη της Ελλάδα αποτελείυπόδειγμα πληροφόρησης και επιμόρφωσης, εφόσον απο-δεικνύουν στην πράξη ότι σε περιόδους κρίσης των θεσμώνκαι ανομίας η σύμπραξη εργαζομένων και πολιτών, ανεβά-ζει το επίπεδο των πολιτών και αποτελεί δείγμα πολιτικήςπαρέμβασης, λειτουργώντας έτσι ενάντια στην κυρίαρχηιδεολογία, επικεντρώνοντας την προσοχή στη δυνατότηταύπαρξης ενός νέου τρόπου διαχείρισης της δημόσιας ρα-διοτηλεόρασης.

Η εξυγίανση της πληροφόρησης, η υπεράσπιση του δη-μόσιου αγαθού που προσφέρει η ραδιοτηλεόραση, αποτε-λεί δείγμα μιας νέας αντίληψης του ρόλου της δημοσιότη-τας και της επικοινωνίας συντελώντας στη λειτουργία ενόςδημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα όπου ο πολιτικός πολι-τισμός θα βρει έδαφος να αναπτυχθεί με τη συνέργια εργα-ζομένων και πολιτών, συντελώντας με αυτόν τον τρόποστον εμπλουτισμό της πληροφόρησης, στην ανάδειξη τουπολιπολιτισμικού χαρακτήρα της σύγχρονης κοινωνία, στηναποδοχή ενός πολύμορφου δημόσιου χώρου, στην υπερά-σπιση μιας κουλτούρας που βιώνεται στην πράξη μέσα στιςαπλές καθημερινές πρακτικές. Το κλείσιμο της ΕΡΤ μόνονκαταστολή των παραπάνω πρακτικών μπορεί να επιτύχει. Ηυπεράσπιση της δημοκρατίας είναι μπροστά.

* Αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας,Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου.

Καταστολήτου πολιτικού πολιτισμού

«Φταίει που `χαχέρια τέσσερακαι πόδια δεκατέσσεραμα πιο πολύ το μάτιπου έβλεπα απ’ την πλάτη»

(δαρμένη καθαρίστρια από ΜΑΤατζή)

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 1η ΣΕΛΙ∆Α

Η ΕΠΟΧΗ 15 Ιουνίου 2014 33ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ποιος θα ήθελε να είναι στη θέσηενός πρωθυπουργού, ο οποίοςευθύς αμέσως μετά τον ανασχη-

ματισμό της κυβέρνησής του, προειδο-ποίησε τους υπουργούς του ότι προορί-ζονται να καλύψουν ως το τέλος την κυ-βερνητική θητεία, δηλαδή ως το 2016,και παρ’ όλα αυτά όλοι σχεδόν, συζητούνως πιο πιθανό, ότι επίκεινται πρόωρεςεκλογές; Ενός πρωθυπουργού, ο οποίοςκαλεί τους νέους υπουργούς του διαδο-χικά στο Μαξίμου για μνημονιακό φρον-τιστήριο και αποτελεσματικότητα καιδυο κορυφαίοι υπουργοί διαφωνούν δη-μοσίως για τις απολύσεις δημοσίωνυπαλλήλων δημιουργώντας την πρώτηκυβερνητική μίνι κρίση παρά τις εκκλή-σεις του ίδιου του κ. Α. Σαμαρά; Ενόςπρωθυπουργού ο οποίος έχει δεχθεί,αμέσως μετά τις εκλογές όπου ηττήθηκε,βροχή επιθέσεων νουθεσίας από κοινο-τικούς αξιωματούχους, πιστωτές, τραπε-ζίτες και ∆ΝΤ για να συνεχιστεί απαρέγ-κλιτα η πολιτική λιτότητας;

Ότι μπορεί ο ανασχηματισμός να ήταναναγκαίος ελιγμός, μετά την ήττα, είναιγεγονός. Τελικά όμως αντί να δώσει μιαανάσα, έφερε πρόσθετα προβλήματα στησυγκυβέρνηση, ενώ δεν βελτίωσε τοκλίμα έναντι των λαϊκών στρωμάτωνούτε κατ’ ελάχιστον. ∆ημιούργησε, επι-πλέον, μείζονα προβλήματα αξιοπιστίαςέναντι των στηριγμάτων της στο εξωτε-ρικό και το εσωτερικό.

Εκλογικός ανασχηματισμός

Για το πόσο πειστικός είναι ο κ. Σαμα-ράς όταν μιλάει για εξάντληση της θη-τείας, μπορεί κανείς να δει τι γράφει τοEconomist σχετικά. Το περιοδικό θεω-ρεί δεδομένο ότι ο πρωθυπουργός δεν θακαταφέρει να εξασφαλίσει αρκετές ψή-φους από ανεξάρτητους βουλευτές γιανα εκλέξει Πρόεδρο της ∆ημοκρατίας.Κάνει δε την πολιτική εκτίμηση ότι τογεγονός ότι επέλεξε πρόσωπα – εννοείτης λαϊκής δεξιάς – στη νέα κυβέρνησηγια να ακολουθήσουν πιο σκληρήγραμμή απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, προετοι-μάζει ίσως το έδαφος για πρόωρες εκλο-γές.

Το ενδεχόμενο – όχι πρόβλεψη – πρό-ωρων εκλογών φαίνεται ότι δεν απο-κλείουν, όμως, και στον ΣΥΡΙΖΑ. ∆ιότιαπό τον ανασχηματισμό αναδύθηκε μιακυβέρνηση που «μπάζει» από παντού,που ασκούνται πάνω της αφόρητες πιέ-σεις, που είναι απομονωμένη από τονλαό, που υποχρεώνεται όλο και περισ-σότερο να προσφεύγει στη βία όπως εί-δαμε με τις καθαρίστριες, γεγονός πουαξιολόγησε έτσι ακριβώς και το δημοσί-ευσε στην πρώτη σελίδα της η διεθνήςέκδοση της New York Times. Σπεύδει νακλείσει ως και λογαριασμούς διαφθοράς– ποιων άραγε; – και φέρνει ειδικά σχέ-δια νομοθετημάτων στη Βουλή για τηνπαραγραφή τους τόσο προκλητικά, ώστεαντέδρασε ο κ. Μεϊμαράκης.

Μιλώντας σε ευρωβουλευτές και βου-λευτές του κόμματος ο Αλέξης Τσίπρας,την επαύριο μιας πολύ σημαντικής συ-νάντησης με τον διοικητή της ΕΚΤ κ.Ντράγκι, αφού χαρακτήρισε καθαρή τηνίκη το αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ, είπε ότικερδήθηκε «μια κρίσιμη μάχη αλλά ο πό-λεμος είναι ακόμη μπροστά μας» και κα-λώντας την κυβέρνηση να φύγει ζήτησεαπό το κόμμα να βρίσκεται σε εγρή-γορση. Κατά συνέπεια, τόνισε, «ο ΣΥ-

ΡΙΖΑ δεν θα πάει φέτος για μπάνια» καιαυτό «το μετεκλογικό πιθανότατα καιπροεκλογικό καλοκαίρι είναι ιδιαίτερακρίσιμο, γιατί μπροστά στην κοινωνίακαι τη χώρα υπάρχουν δύο επιλογές: Ήτο φθινόπωρο θα επιβληθούν νέασκληρά μέτρα και τη διαπραγμάτευσηγια το χρέος θα αναλάβουν οι διορισμέ-νοι των Καννών και οι εντεταλμένοι τωνΓερμανών, εκείνοι δηλαδή που μας έφε-ραν έως εδώ και δεν τολμούν ούτε νασυλλαβίσουν τις λέξεις ‘διαγραφή χρέ-ους’. Ή το φθινόπωρο θα υπάρξει νέα

κυβέρνηση, με νωπή λαϊκή εντολή, ηοποία θα αναλάβει να διαπραγματευτείμε τους δανειστές, με γνώμονα τη σωτη-ρία της κοινωνίας και του λαού».

Ανησυχούν οι φίλοι

Ο Α. Τσίπρας, όμως, αναφέρθηκε καιστο λεπτό θεσμικά και πολιτικά θέματης εκλογής προέδρου και έκανε σαφήτην άποψη του ΣΥΡΙΖΑ με τον πιο κατη-γορηματικό τρόπο: «Είμαστε βέβαιοι ότι

δεν πρόκειται να υπάρξει κανένας σοβα-ρός άνθρωπος που θα προθυμοποιηθείνα υποδυθεί τον σύγχρονο Τσιριμώκοτης αυλής των μνημονίων, για να δεχθείνα εκτεθεί ως υποψήφιος Πρόεδρος σεαυτή την εμποροπανήγυρη». Η κυβέρ-νηση, θα το έχει ασφαλώς αντιληφθεί,δεν παίζει μόνη της στο γήπεδο.

Σημειώναμε προηγουμένως τη δυσαρέ-σκεια ή και απογοήτευση που δημιούρ-γησε ο ανασχηματισμός στο φίλιο στρα-τόπεδο. «Κοιτάξτε τι συνέβη τώρα με τονανασχηματισμό. Κάποιο … φωτεινό πο-λιτικό μυαλό εισηγήθηκε ότι ο κυβερνη-τικός θίασος έπρεπε εν μέρει να αποτε-λεί μπουλούκι, που θα μπορούσε εύκολανα συμμετάσχει σε επαρχιακή επιθεώ-ρηση», όπως γράφει ο Αλέξης Παπαχε-λάς στην «Καθημερινή». Απελπισία …Και αναρωτιέται αυτολογοκρινόμενος οΓιάννης Πρετεντέρης στα «Νέα»: «Κρύ-βει ο ανασχηματισμός πολιτικό μήνυμα;Και ναι, και όχι. Είναι προφανής η διά-θεση ανανέωσης προσώπων και η πρό-θεση κοινωνικού κατευνασμού, αλλάείναι ταυτοχρόνως εμφανή τα στενά πε-ριθώρια που εξακολουθεί να έχει η κυ-βέρνηση. Κρύβει ο ανασχηματισμόςεκλογές; Και ναι, και όχι».

Ο πρώτος καβγάς

∆εν ξέρουμε αν υπάρχουν τόσο αφε-λείς, αλλά ήδη ένας σπουδαίος καβγάςμε άδηλο τέλος έχει ξεκινήσει: Ο κ. Α.Λομβέρδος βρίσκεται μπροστά στον πει-ρασμό, συγκρουόμενος με τον κ. Κυρ.Μητσοτάκη, να «ξεπλύνει» όσο γίνεταιτο μνημονιακό ξεθεμελιωτικό του πέρα-σμα από τα υπουργεία Εργασία καιΥγείας και να βρεθεί μπροστά από τον κ.Βενιζέλο στις εξελίξεις της Κεντροαρι-στεράς. Η παράταση της μιας εβδομάδαςπου πήρε η διαμάχη, μπορεί να δείξειπολλά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε ότι επίκεινται,το πιο πιθανό, νέα μέτρα για τέσσερειςλόγους. Πρώτον, στο περιεχόμενο τηςέκθεσης του ∆ΝΤ. Το ∆ΝΤ επιμένει ναπιέζει την κυβέρνηση. Απολύτως ανοι-χτό είναι το ενδεχόμενο αυτή η πίεση ναοδηγήσει σε νέο δάνειο και νέο μνημό-νιο, ενδεχόμενο το οποίο υπάρχει σαφώςστην έκθεση του Ταμείου, αλλά και σεπολλές από τις τοποθετήσεις ευρωπαίωναξιωματούχων, όπως εκείνες των κ.Ντάισελμπλουμ και Σόιμπλε. ∆εύτερον,στην πολύ προσεκτικά επιλεγμένη αντι-κατάσταση του κ. Στουρνάρα από τον κ.Χαρδούβελη. Πρόκειται για δύο πρό-σωπα τα οποία, όπως λένε οι Συριζαίοι,θα μπορούσε να πει κανείς ότι τους διέ-κρινε ένας ιδιότυπος μεταξύ τους αντα-γωνισμός για το ποιος προέβλεπε νωρί-τερα την επιστροφή στην ανάπτυξη …Τρίτον, στις γνωστές υπογραμμένες επι-στολές Προβόπουλου – Σαμαρά – Στουρ-νάρα που αποκάλυψε η «Αυγή», προςτην κ. Λαγκάρντ, όπου υπάρχει δέ-σμευση για επιπλέον μέτρα, αν καταστείαναγκαίο. Τέταρτον, στις εν κρυπτώεπαφές στο εξωτερικό επιτελών της κυ-βέρνησης – Παπασταύρου – Στουρνάρα– με κορυφαίους αξιωματούχους του∆ΝΤ (Λαγκάρντ, Τόμσεν).

Παύλος Κλαυδιανός

Ανωφελής ανασχηματισμόςγια την κυβέρνηση

Ο ΕΥΚΛΕΙ∆ΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ∆ΝΤ

Ίδια συνταγή, διαφωνίαγια τη δοσολογίαΠαρά το γεγονός ότι ο κ. Τόμσεν παραδέχθηκε σε συνέντευξή του ότι υπάρχει

«πολιτική κόπωση» για περαιτέρω «μεταρρυθμίσεις» ωστόσο η έκθεσηαξιολόγησης του ∆ΝΤ είναι σαφής. Παραθέτουμε τη δήλωση του Ευκλείδη

Τσακαλώτου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνου οικονομικής πολιτικής: «Η έκθεση αξιολόγησης του ∆ΝΤ για την πορεία του Μνημονίου αναδεικνύει τα

όρια των επικοινωνιακών χειρισμών της κυβέρνησης, όπως ο χτεσινόςανασχηματισμός, ενόψει των επικείμενων εκλογών. Παρά τις επιφανειακέςαναφορές σε διάφορα «λάθη και αδικίες», τόσο οι πιστωτές όσο και η κυβέρνησηπαραμένουν στρατευμένοι στον ίδιο στόχο, με τις ίδιες αναλύσεις και τις ίδιεςπροτάσεις. Έτσι, το ∆ΝΤ ζητά να εφαρμοστούν νέες μεταρρυθμίσεις στην αγοράεργασίας και ειδικότερα προτείνει την απελευθέρωση των απολύσεων, τοδικαίωμα ανταπεργίας των εργοδοτών και την κατάργηση των τριετιών. Επιθυμεί,φαίνεται, περισσότερη ευελιξία σε μια αγορά εργασίας που έχει ήδη καταστείζούγκλα.

∆εν φτάνει για το ∆ΝΤ η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους που έχεισυντελεστεί αλλά ζητά συνέχιση της περικοπής των δαπανών και νααντιμετωπιστεί το «ταμπού» των απολύσεων από το ∆ημόσιο –όταν ο αριθμόςτων υπαλλήλων έχει ήδη μειωθεί κατά 20%. Επιπλέον, το ∆ΝΤ σε αντίθεση με τουςπανηγυρισμούς της κυβέρνησης επισημαίνει: Την ύπαρξη δημοσιονομικού κενού5,7 δισ., τη διετία 2015-2016. Τη χαμηλή εξαγωγική επίδοση της οικονομίας, παράτην κατάρρευση των μισθών. Τη συσσώρευση των κόκκινων δανείων πουεμποδίζουν τη σταθεροποίηση του τραπεζικού τομέα. Οι επισημάνσεις τωνπιστωτών και οι όποιες διαφωνίες τους με την κυβέρνηση αφορούν τη δοσολογίατων μέτρων, αλλά όχι τη συνταγή. Θυμίζουν, έτσι, καθημερινές ενδοοικογενειακέςτριβές, όπου ο πατέρας επαινεί μεν το παιδί για την πρόοδο που έχει πετύχει, αλλάτονίζει και τους κινδύνους και τους (εκλογικούς) πειρασμούς μπροστά στον κοινόστόχο. Και αυτός ο στόχος δεν είναι άλλος από το να καθιερωθεί το Μνημόνιο ωςκαθεστώς στην ελληνική κοινωνία».

ΣΤΟ ΚΕΝΟ Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΜΟΥ ΣΑΜΑΡΑ - ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Του

ΑΛΤΑ

Ν α

πό τ

η ΒΑ

ΒΕΛ

Ο “Μήτρο-γκολ”θα φέρει επενδύσειςΤα «ΝΕΑ» δημοσιεύουν ανάλυση του οίκου αξιο-

λόγησης Goldman Sachs σύμφωνα με την οποίαμια καλή εμφάνιση της Εθνικής Ελλάδας στο Μου-ντιάλ και πιθανή πρόκρισή της στην επόμενη φάσηθα φέρει επενδύσεις στη χώρα. Με λίγα λόγια μας λέ-νε ότι οι «παίχτες» των αγορών θα στηθούν μπροστάαπό τις οθόνες τους και αν ο Μήτρογλου σκοράρειμετά από ασίστ του Καραγκούνη ή αν ο Καρνέζηςπιάσει τα άπιαστα και η Ελλάδα περάσει στους «16»θα τρέξουν και θα αγοράσουν κάποια από αυτά πουξεπουλάει το ΤΑΥΠΕ∆ ή θα επενδύσουν τα ωραίατους λεφτάκια σε καμιά επένδυση επί ελληνικού εδά-φους. Άμα είναι έτσι τότε γιατί τόσα χρόνια προσπα-θεί ο Σαμαράς να μας πείσει ότι για την έλλειψη ε-πενδύσεων φταίνε οι εργασιακές σχέσεις, τα συνδι-κάτα και οι απεργίες; Σέντερ φορ δεν είχαμε τόσαχρόνια.

Το Λαύριο έχει ποτάμι;Ακόμα δεν πήρε ίχνος εξουσίας και άρχισε τις εκ-

πτώσεις ο Σταύρος Θεοδωράκης. Αφού πρώταανακοίνωσε ότι το πρώτο Συνέδριο του κόμματός τουθα γίνει σε κάμπινγκ στην Αλεξανδρούπολη, τώρα ε-νημερώνει ότι τελικά θα γίνει στο Λαύριο. ∆εν ξέρου-με αν οι λόγοι είναι όντως αυτοί που επικαλείται τοΠοτάμι, το κόστος μετάβασης των συνέδρων, δηλα-δή, στη μακρινή πόλη της Αλεξανδρούπολης αλλάπρόκειται για την πρώτη μεγάλη απογοήτευση όσωνπίστεψαν στο εγχείρημα του Σταύρου. Ένα πρωτο-ποριακό πράγμα πήγε να κάνει και αυτό το πήρε πί-σω. Πάντως και το Λαύριο έχει θάλασσα οπότε μιαβουτιά μπορούν να την ρίξουν οι «ποταμίσιοι».

Ριζική θεραπείαμέχρι θανάτουΤο βασικό επιχείρημα για την «απελευθέρωση»

των ομαδικών απολύσεων είναι η προάσπιση τηςβιωσιμότητας των επιχειρήσεων, γιατί αλλιώς θα

κλείσουν και θα μείνουν χωρίς δουλειά όλοι οι εργα-ζόμενοι και όχι μόνο οι -ομαδικά- απολυόμενοι.

Είναι η ίδια απίθανη επιχειρηματολογία που υπο-στηρίζει -παρά πάσαν λογικήν- ότι οι απολύσεις γίνο-νται για να... μειωθεί η ανεργία.

Στην περίπτωση της Χαλυβουργίας Ελλάδος, πά-ντως, πέραν πάσης αμφιβολίας αποδεικνύεται ο βα-θύς παραλογισμός αυτής της «λογικής».

Το εργοστάσιο του Ασπρόπυργου με τις πρόσφα-τες ομαδικές απολύσεις 45 εκ των τελευταίων 79 ερ-γαζομένων, στην πραγματικότητα κλείνει, και είναιζήτημα χρόνου πότε θα απολυθούν και οι εναπομεί-ναντες. Θυμίζουμε σε όσους έχουν ασθενή μνήμη ό-τι με τις ευλογίες της φιλεργατικής κυβέρνησης τοεργοστάσιο που απασχολούσε άλλοτε 480 εργαζόμε-νους έφτασε να έχει μόλις 74 εργάτες και υπάλλη-λους -μέχρι προχθές.

Η μαύρη αλήθεια, δηλαδή, είναι ότι και οι εργαζό-μενοι γίνονται άνεργοι και τα εργοστάσια τελικάκλείνουν ως αποτέλεσμα της πολιτικής που θέλει δή-θεν και τα εργοστάσια να διασώσει (με απολύσεις)και την ανεργία να μειώσει (αυξάνοντας τους άνερ-γους).

Λεφτά υπήρξανΦεύγοντας από την Τράπεζα της Ελλάδος ο κ.

Προβόπουλος έκρινε πως ήταν πια ώριμος ολαός να μάθει την αλήθεια: «Λεφτά υπάρχουν»!

Για την ακρίβεια, όταν τα χρειαζόταν το χρηματοπι-στωτικό σύστημα στην Ελλάδα, το λεφτά έπεφταν α-πό τον ουρανό, με μεταγωγικά τύπου C-130. Και μά-λιστα τόσο πολλά, που μετά δυσκολίας χώρεσαν σε150 φορτηγά αυτοκίνητα!

Πάντως, όσο κι αν μελετήσαμε τα σχετικά δημο-σιεύματα, δεν μπορέσαμε να κατανοήσουμε τι ακρι-βώς συνέβη: πού πήγαινε, ποιος μας τα πρόσφερε,πόσο μας κόστισαν, πότε θα επιστραφούν, με ποιουςόρους, μπορούμε να ξαναπάρουμε και ποιος θα τοκρίνει;

Αν δεν είστε πολύ απαιτητικοί, μπορείτε να αρκε-στείτε σε μια απάντηση που καλύπτει όλα τα ερωτή-ματα. Υπάρχει ο καλός θεός της Ελλάδας.

Μαρσέλ & Μισέλ

Κοπ

τορα

πτικ

ήΟλοκληρώ-θηκε χτεςτο 10ο Φε-στιβάλΥπερηφά-νειαςστην Αθήνα.Επόμενοςσταθμός,Θεσσαλονί-κη.

44 Η ΕΠΟΧΗ 15 Ιουνίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Το ευνοϊκό για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτέ-λεσμα των ευρωεκλογών δικαιο-λογημένα προκαλεί, εντός και

εκτός ΣΥΡΙΖΑ, το ερώτημα αν η εκλο-γική επιρροή του «έπιασε οροφή» ή ανυπάρχουν οι όροι για «νέα δυναμική»ιδίως εν όψει των βουλευτικών εκλο-γών. Είναι ένα σοβαρό και δύσκολοερώτημα με εξαιρετικά σύνθετη απάν-τηση, που πρέπει όμως να απασχολήσειτο σύνολο του κόμματος.

Εισαγωγικά, να πούμε τα εξής. Η γε-νική απεύθυνση στο σύνολο της κοινω-νίας, στο σύνολο του εκλογικού σώμα-τος, με την εκφώνηση μιας πολιτικήςδιατυπωμένης σε πολύ γενικές γραμμές,είναι απαραίτητη σε ένα κόμμα που βρί-σκεται στη θέση της αξιωματικής αντι-πολίτευσης πια –και τώρα από τη θέσητου πρώτου κόμματος διεκδικεί ακόμακαι αυτοδυναμία. Επιδιώκει να εκφρά-σει όχι μόνο ένα μεγάλο τμήμα των λαϊ-κών τάξεων ή να πείσει την πλειοψηφίατων πολιτών, αλλά έχει ανάγκη και νακερδίσει την ηγεμονία στο σύνολο τηςκοινωνίας, να εκφράσει τη «γενική βού-ληση» με τα χαρακτηριστικά που τηςδίνει η ενισχυμένη παρουσία της Αρι-στεράς και η διευρυνόμενη διαρκώςεπιρροή της. Είναι ένας από τους όρουςμιας άρτιας διακυβέρνησης, αν υπερι-σχύσει στις εκλογές.

Από το γενικό στο ειδικό

Η ζωτική αυτή ανάγκη συχνά οδηγείπολλούς να επιζητούν άλλοτε διευρύν-σεις προς το Κέντρο και άλλοτε ανοίγ-ματα σε μέτωπα που χαρακτηρίζονταιπατριωτικά. Και στις δυο περιπτώσειςαφήνεται να εννοηθεί ότι με το μέχρι σή-μερα περίγραμμα της πολιτικής του ΣΥ-ΡΙΖΑ δεν υπάρχει δυνατότητα νέας ώθη-σης στη δυναμική τής επιρροής του –όχιμόνο της εκλογικής. Άποψη, ωστόσο,που αδυνατεί να δώσει απάντηση στοερώτημα πώς ένα κόμμα, με μια συγκε-κριμένη και όχι κάποια άλλη πολιτική,κατόρθωσε να φτάσει μέσα σε δύο ου-σιαστικά εκλογικές αναμετρήσεις, σελίγα μόνο χρόνια, από το 5% στο 27% –και να επιβεβαιώσει αυτή την επιρροήτου, να της προσδώσει μόνιμα χαρακτη-ριστικά.

Η ανάγκη αποσαφήνισης του γενικούπολιτικού στίγματος και του ριζοσπα-στικού αριστερού χαρακτήρα του γενι-κού πολιτικού σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ δενπρέπει να παραγνωρίζεται. Εκείνο,όμως, το στοιχείο που θα μπορούσε σή-μερα να δώσει την αναγκαία νέα ώθησηστη δυναμική του, δεν θα το αναζητή-σουμε σ’ αυτό το πεδίο. Ο ΣΥΡΙΖΑ χρει-άζεται πριν από κάθε τι άλλο να δώσειτη μάχη σε τέσσερα κρίσιμα πεδία:

• Στο πεδίο της διεκδίκησης της ηγε-μονίας και της πλειοψηφίας σε συγκε-κριμένα κοινωνικά στρώματα, που απότη θέση τους θα έπρεπε να τον έχουνπροσεγγίσει και να τον θεωρούν εκφρα-στή των καλώς νοουμένων κοινωνικώνσυμφερόντων τους. Ενδεικτικά, αυτάείναι οι νέοι γενικά (ιδίως οι απέχοντεςσυνήθως απ’ τις εκλογές) και ειδικό-τερα οι άνεργοι νέοι. (Με την ευκαιρίανα σημειώσουμε ότι η νεολαία δεν έχειτην απαραίτητη θέση στονλόγο και τηφροντίδα του κόμματος). Επίσης οι μα-κροχρόνια άνεργοι και οι επισφαλώς ερ-γαζόμενοι, οι ανασφάλιστοι, οι μετανά-στες και γενικώς οι χωρίς φωνή και δι-καιώματα από κάθε αιτία, οι συνταξιού-χοι. Στις κατηγορίες αυτές υπάρχουν οιαντικειμενικές δυνατότητες ο ΣΥΡΙΖΑνα αναδειχθεί συντριπτική πλειοψηφία.Όπως και στους μεσαίους και μικρούςαγρότες. Τέλος, υπάρχει η διεκδικού-μενη και μετεωριζόμενη κατηγορία τωνμεσοστρωμάτων. Κατηγορία που η πο-λιτική τής νεοφιλελεύθερης παγκοσμιο-ποίησης και η εφαρμογή της σε συνθή-κες κρίσης εξολοθρεύει αφήνοντας με-γάλα περιθώρια ένταξης των προσδο-κιών της σε ένα κοινωνικό και πολιτικόσχέδιο με αριστερό πρόσημο.

• Για να έχει αποτέλεσμα η δράση τουΣΥΡΙΖΑ στο πεδίο που μόλις αναφέ-


ραμε, χρειάζεται πολύ σοβαρή δουλειάκαι δημοκρατική επεξεργασία του προ-γράμματός του με στόχο την εξειδίκευσήτου σ’ αυτές ειδικά τις κατηγορίες, αλλάκαι τοπικά ιδίως σε επίπεδο περιφέ-ρειας. ∆εν μιλούμε για μια διαδικασία τε-χνοκρατικής επεξεργασίας ειδικών προ-γραμματικών θέσεων, αλλά για μια δια-δραστική διαδικασία διαμόρφωσης -μαζί τους - πειστικού προγραμματικούλόγου. Στη διάρκειά της, και ενώ θααποκρυσταλλώνονται τα ριζοσπαστικάπρογραμματικά στοιχεία, μεγάλα τμή-ματα των κατηγοριών αυτών θα μπορούννα πειστούν όχι απλά να ψηφίσουν ΣΥ-ΡΙΖΑ, αλλά και να αγωνιστούν από τιςγραμμές του, ώστε να γίνει εκφραστήςτης μεγάλης πλειοψηφίας των λαϊκώντάξεων. Αυτά τα προγράμματα είναι ηβάση της διευρυμένης κοινωνικής συμ-μαχίας που επιδιώκουμε. Είναι η ψυχήκαι η ύλη τής απαραίτητης κοινωνικήςγείωσης.

Ισχυρό κόμμα,απαραίτητες συμμαχίες

• Ερχόμαστε έτσι στο τρίτο κρίσιμοπεδίο, της οργανωτικής ανάπτυξης τουΣΥΡΙΖΑ. Αυτό σημαίνει όχι μόνο ανάγκηαύξησης των ενεργών μελών του, πολ-λαπλασιασμό των οργανώσεών του,αλλά και επέκτασή του παντού όπουζουν και εργάζονται οι γυναίκες και οιάνδρες αυτού του τόπου. Πρόκειται γιαένα κεφάλαιο μόνο του σπουδαίου ζητή-ματος της οικοδόμησης του κόμματος,της προώθησης της ενιαιοποίησής του.

Είναι φανερό, πια, στον καθένα ότι τοσημερινό κόμμα είναι αναντίστοιχο - καιαριθμητικά - όχι μόνο με τις ανάγκες τουπολιτικού αγώνα, αλλά και με τις δυνα-τότητες που προσφέρονται. Πώς θααρθεί η αναντιστοιχία; Οι ιδέες πολλές.Αντί, πχ, να εξαντλήσουμε άλλη μιαφορά υπερεκμεταλλευόμενοι προεκλο-γικά τον πρόεδρό μας, υποχρεώνοντάςτον να γυρίσει πάλι όλη την επικράτειαμέσα σ’ ένα μήνα, θα μπορούσε η γραμ-ματεία, το οργανωτικό γραφείο ή η κεν-τρική επιτροπή να κινηθούν αλλιώς. Ναοργανώσουν από τώρα ως τις εκλογέςτην απαραίτητη και πιλοτική συμμετοχήτου σε ένα πλάνο οργανωτικής ανάπτυ-ξης και αγωνιστικής ανασυγκρότησηςτου ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα το χρειάζεται

αυτό και ο Αλ. Τσίπρας μπορεί να συμ-βάλει στο συγκεκριμένο έργο αποφασι-στικά. Αρκεί να μη συλλάβουμε αυτό τοσχέδιο σαν ένα τεράστιο πρόγραμμα πο-λιτικών ομιλιών-συγκεντρώσεων, αλλάως ανοιχτή διαδικασία με τη συμμετοχήτού μεγαλύτερου δυνατού αριθμού αγω-νιστών, οπαδών και ψηφοφόρων, απ’τους οποίους φυσιολογικά περιμένει οΣΥΡΙΖΑ να προκύψουν τα νέα μέλη, οινέες του οργανώσεις. Αυτό το πλάνομπορεί να στηριχτεί απ’ όλα τα κεντρικάστελέχη.

• Αν ο ΣΥΡΙΖΑ κατορθώσει να προωθείικανοποιητικά τους στόχους του σ’ αυτάτα πεδία, θα είναι σε θέση παράλληλα ναπροωθεί και πολιτική συμμαχιών. Νααπευθυνθεί και να καλέσει πρώτα απ’όλα τις δυνάμεις της αριστεράς σε συμ-παράταξη, με στόχους: τη διαμόρφωσηπροϋποθέσεων για μια κυβέρνηση τηςΑριστεράς και τη στήριξή της στις κρίσι-μες μάχες που θα κληθεί να δώσει.

Σοβαρή επεξεργασία πρέπει να γίνεικαι για το χώρο των Οικολόγων – Πρα-σίνων. Τα προβλήματα που αντιμετώπι-σαν πρόσφατα στις εκλογές δεν πρέπεινα μας οδηγήσουν σε λάθος εκτιμήσεις.Πρόκειται για ένα ξεχωριστό ιδεολογικό– πολιτικό ρεύμα και έτσι πρέπει να τοπροσεγγίσουμε, να ζητήσουμε, όπως καιγια τις δυνάμεις της Αριστεράς, τη συμ-παράταξή του. Ο ΣΥΡΙΖΑ, να σημει-ώσουμε με την ευκαιρία, πρέπει να εν-τείνει – γιατί υστερεί – τις παρεμβάσειςτου για το περιβάλλον και την ποιότηταζωής, για θέματα μεγάλης αξίας, όπως οαιγιαλός, ο δημόσιος χώρος και η οικο-δομική ρύπανση, η κυοφορούμενη στηζούλα ∆ιατλαντική Συμφωνία, τα μεταλ-λαγμένα κτλ.

Την ίδια στιγμή μπορεί να αναλάβει τιςαπαραίτητες πρωτοβουλίες για την προ-σέγγιση και τη συμμαχική αξιοποίησηδυνάμεων που αποσπώνται από το χώροτης «κεντροαριστεράς» ή της «κεντροδε-ξιάς», που κοινό στοιχείο είχαν μέχρι σή-μερα την ένταξή τους στη σφαίρα επιρ-ροής της Ν∆. Με βάση την προγραμμα-τική του κυβερνητική πρόταση ο ΣΥΡΙΖΑμπορεί να διαμορφώσει με τις δυνάμειςαυτές σχέσεις που να κυμαίνονται απότην εκλογική συνεργασία πχ, με τοθεσμό του ανεξάρτητου – συνεργαζόμε-νου, ή την πολιτική σύμπραξη ως τη στή-ριξη με ψήφο ανοχής σε μια κυβέρνησητης Αριστεράς με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.

Το τοπίο αλλάζει

∆εν θα πρέπει να υπάρχει αμφιβολίαότι σ’ αυτούς τους χώρους, μέχρι τις επό-μενες εκλογές, θα δοθούν μάχες που θααλλάξουν ριζικά το τοπίο αναδιατάσ-σοντας τάσεις και φορείς. Ο ΣΥΡΙΖΑ, πα-ρακολουθώντας από κοντά τις εξελίξειςκαι με προσήλωση στις αρχές και τις θέ-σεις του, μπορεί να παίξει αποφασιστικόρόλο σ’ αυτές τις διεργασίες.

Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι η ενί-σχυση και διεύρυνση της επιρροής τούΣΥΡΙΖΑ προϋποθέτει «στροφές». Χρει-άζεται, αντίθετα, σταθερή γραμμή πλεύ-σης και παραμονή στη ριζοσπαστική αρι-στερή κοίτη. Στην κοίτη αυτή θα συγκλί-νουν και άλλες δυνάμεις, που ριζοσπα-στικοποιούνται και αποδεσμεύονται απόεπιρροές συντηρητικές μέχρι σήμερα.

Αυτό δείχνει και η πρόσφατη εμπειρίααπό τις σημαντικές εξελίξεις στο λεγό-μενο χώρο της κεντροαριστεράς. Τοερώτημα στο οποίο οφείλει να απαντή-σει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αν η εκτίμηση αυτήστηρίζεται και σε μετατοπίσεις που ση-μειώνονται στο κοινωνικό σώμα. Όσοβαδίζουμε προς τη μεγάλη αναμέτρησηη πόλωση θα αυξάνεται, θα έχει κοινω-νική αιτία. Ο ΣΥΡΙΖΑ, και εξ αυτού, μεβάση και τη διαλυτική κατάσταση στηνΚεντροαριστερά, θα προσελκύει δυνά-μεις.

Με τις ιδέες της αριστεράς

Συχνά η ανάγκη για διεύρυνση τηςεκλογικής επιρροής μεταφράζεται σεανάγκη διεύρυνσης του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑμ’ έναν τρόπο μάλλον επικοινωνιακό καιοπωσδήποτε όχι θεμελιωμένο στην αγ-κύρωσή του σε κάθε πτυχή της κοινω-νίας. Η Αριστερά, ανεπαίσθητα επηρεα-σμένη από τα μυθολογικά αφηγήματατης ∆εξιάς, θεωρεί ότι οφείλει να κάνειιδεολογικά ή έστω επικοινωνιακά δάνειααπό το οπλοστάσιο της τελευταίας, ανθέλει να αποκτήσει την ικανότητα να δι-εισδύει σε τμήματα του πληθυσμού πουαυτή εξακολουθεί να διατηρεί υπό τηνεπιρροή της. ∆εν υπάρχει μεγαλύτερηπλάνη.

Η Αριστερά χρειάζεται να πιστέψει βα-θύτατα πρώτα η ίδια ότι πατριωτικόείναι το ριζοσπαστικό, ότι η υποτέλειαπολεμιέται με την ανατροπή της μνημο-

νιακής πολιτικής και όχι το αντίστροφο,σε συνδυασμό με την υποστήριξη τηςαξιοπρέπειας και των άλλων λαών. Ότιη αξιοπρέπεια ενός λαού δεν διεκδικεί-ται χωρίς την επιδίωξη της βιοτικήςαξιοπρέπειας των λαϊκών τάξεων, χωρίςτην ηγεμόνευση της πολιτικής που υπε-ρασπίζεται και αποκαθιστά τα συμφέ-ροντα των μισθωτών, των αυτοαπασχο-λούμενων, της μικρής επιχειρηματικότη-τας και τις αξίες του κόσμου της εργα-σίας, και όχι το αντίστροφο. ∆ιαφορε-τικά δεν θα μπορέσει να πείσει ούτε τουςδιπλανούς της.

Με όπλο το πρόγραμμα

Εφόσον συζητάμε τις προϋποθέσειςτης νέας δυναμικής θα ήταν παράλειψηνα μην αναφερθούμε στο πρόγραμμα. Ηεκπόνηση και γνωστοποίησή του είναιζήτημα αξιοπιστίας, πειθούς από τηνπλευρά μας, θωράκισής μας από άδικηκριτική, που, εφόσον καθυστερούμε.μοιάζει δίκαιη. Είναι ευρέως αποδεκτόότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμη βρει τοντρόπο να αξιοποιήσει την επιστημονικήγνώση, το διάχυτο επιστημονικό δυνα-μικό, συχνά όχι ενταγμένο, ενώ πρόκει-ται ως κυβέρνηση να κάνουμε ένα τιτά-νιο έργο που χρειάζεται κάθε διαθεσιμό-τητα. Όπως και το πλούσιο δυναμικότων διανοούμενων και καλλιτεχνών, πουσημαντικό μέρος του, ένα διάστημα,απομακρύνθηκε, αλλά τώρα μας ξανα-προσεγγίζει.

Ως τελευταίο, ειδικό, προαπαιτούμενογια να πετύχουμε τη νέα δυναμική θαμπορούσαμε να αναφέρουμε την αί-σθηση ευθύνης όλων των μελών ανεξαι-ρέτως, να αποφύγουμε στο εξής όσαπροέκυψαν στις πρόσφατες εκλογές.Από μας εξαρτάται, όπως ακούει κανείςνα λένε οι σύντροφοι και συντρόφισσεςστις οργανώσεις, να πάμε καλά, να ανα-τρέψουμε τη συγκυβέρνηση. Το λένε μετην ελπίδα ότι αυτά δεν θα ξανασυμ-βούν. Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα επαναλάβειμια τακτική που από ανάγκη ως έναβαθμό, αλλά και από αδυναμία ακολού-θησε στις πρόσφατες εκλογές, ιδίως στιςευρωεκλογές, και προκάλεσε διαφυ-γόντα κέρδη.

Χ. ΓεωργούλαςΠ. Κλαυδιανός

Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι η ενίσχυση καιδιεύρυνση της επιρροής τού ΣΥΡΙΖΑ προϋποθέτει“στροφές”. Χρειάζεται, αντίθετα, σταθερή γραμμήπλεύσης και παραμονή στη ριζοσπαστική αριστερήκοίτη. Στην κοίτη αυτή θα συγκλίνουν και άλλεςδυνάμεις, που ριζοσπαστικοποιούνται καιαποδεσμεύονται από επιρροές συντηρητικές μέχρισήμερα.

“

Αναζητώντας την ώθησημιας νέας δυναμικήςΑπό την ιστορική νίκη των ευρωεκλογών στη διεκδίκησητης κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας


Του Νίκου Τσαγκρή

«ΟΣαμαράς πάτησε restart», λέγανε καιξαναλέγανε οι τρόφιμοι του συστή-ματος. Σχεδόν ευτυχισμένοι. Λες

και, βάζοντας τον Γκίκα στη θέση του Γιάννη, τηΣοφία στη θέση του Σίμου και τον Μάκη στηθέση του Άδωνη, πάτησε restart στην φθίνουσαζωή τους. Λες και έκανε επανεκκίνηση στουπαρξιακό τους αύριο που, μετά το εκλογικόαποτέλεσμα, φάνταζε ανύπαρκτο….

Φυσικά, ή μάλλον αφύσικα, αυτό το άδικο αί-σθημα ανακούφισης είναι απίθανο να περιορί-στηκε στα συγκυβερνητικά «παπαγαλάκια» τωνμίντια. Είναι βεβαιότερο του πιθανού πως αυτόςο παραλογισμός διαχύθηκε σε ένα ποσοτικά καιποιοτικά άγνωστο (ωστόσο, κατά πάσα πιθανό-τητα, μεγάλο) μέρος του τηλεοπτικού κοινού.

Αναντίστοιχα, η απήχηση της λογικής θεώρη-σης του ΣΥΡΙΖΑ ότι ο ανασχηματισμός «επιβε-βαιώνει την απαρέγκλιτη εφαρμογή των δε-σμεύσεών της κυβέρνησης Σαμαρά έναντι τωνδανειστών, αδιαφορώντας για τον ελληνικό λαόπου καθημερινά υποφέρει», περιορίστηκε καιπάλι, από την διάχυτη (σ’ ένα μεγάλο μέρος τουελληνικού λαού «που καθημερινά υποφέρει»)παράλογη «αίσθηση ανέφικτου για τον ΣΥΡΙΖΑ»που, όπως θαυμάσια διατύπωσε προ ημερών οΓιώργος Κιμούλης*, τον συνοδεύει: «Έχουμε ένακόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, που οδηγεί τον εαυτό τουστην εξουσία, σε μια κοινωνία που πληροφορεί-ται για την πραγματικότητα από τα μίντια, ταοποία αυτό το κόμμα πολεμά! Μέσα από αυτή τηλειτουργία έχει περάσει στην κοινωνία μια αί-σθηση «ανέφικτου» για τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί, γιατην πλειοψηφία, η πραγματικότητα είναι αυτήπου δείχνει η τηλεόραση«…

Ο «μιντιακός» άνθρωπος

«Για την πλειοψηφία, η πραγματικότητα είναιαυτή που δείχνει η τηλεόραση»!.. Μια εγνω-σμένη αλήθεια που, με τα πιο πάνω συμφραζό-μενα μοιάζει σαν θραύσμα δοκιμίου του ΑλμπέρΚαμύ για το παράλογο: ο συνηθισμένος άνθρω-πος του εκάστοτε παρόντος (ο Έλληνας της«μιντιακής πραγματικότητας» σήμερα) ζει μετην βεβαιότητα ότι θέτει σκοπούς, ότι φροντί-ζει για τo μέλλον του, για τη δικαίωσή του…

Εξακολουθεί να εκτιμάει τις ευκαιρίες εργα-σίας που (δεν) του παρουσιάζονται, να σκέφτε-ται το (ανύπαρκτο) αύριο, την (πετσοκομμένη)σύνταξή του ή την (αμφίβολη) αποκατάστασητων παιδιών του. Πιστεύει ακόμα πώς κάτι στηζωή του μπορεί να προκαθοριστεί και ενεργεί

σαν να ήταν ελεύθερος, ακόμα κι αν όλα τα γε-γονότα εξακολουθούν να πηγαίνουν κόντρα σ’αυτή την ελευθερία.

Ο ίδιος άνθρωπος, καθώς προσλαμβάνει τημιντιακή πραγματικότητα «ΣΥΡΙΖΑ», καταλαμβά-νεται από εκείνη την «αίσθηση του ανέφικτου»για τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τότε, μπορεί να του συμβαί-νει αυτό που περιγράφει ο Καμύ, όταν ο «συνη-θισμένος άνθρωπος» έρχεται αντιμέτωπος μετο υπαρξιακό πρόβλημα: «κλονίζονται τα πάνταγύρω του, η ιδέα του ‘υπάρχω’, η διάθεση του ναενεργεί σα να είχαν όλα ένα νόημα, όλα να δια-ψεύδονται με έναν ιλιγγιώδη τρόπο απ’ τον πα-ραλογισμό της ιδέας ενός ξαφνικού θανάτου».Του θανάτου της (μη) πραγματικότητάς του, της«μιντιακής πραγματικότητας».

Ο πραγματικός «ανασχηματισμός»

Στην πολιτική πραγματικότητα της χώρας, οανασχηματισμός ήταν μια ακόμα γελοιότητα τουαντιπροέδρου της κυβέρνησης Σαμαρά, Ευάγγε-λου Βενιζέλου: restart στον εκσυγχρονισμό»!Μια ιδέα επικοινωνιακού χαρακτήρα (τι άλλο;)με στόχο την αρχηγική επιβίωση του συγκυβερ-νητικού διδύμου των ηττημένων των ευρωε-κλογών, μέχρι τις επερχόμενες εθνικές εκλο-γές. Και την συμμετοχή τους σ’ αυτές με όρους…μούφα αντιμνημονιακούς.

Επί της ουσίας του ανασχηματισμού, επικοι-νωνιακά πάντα, ο Σαμαράς πάτησε restart στονΣημιτικό «εκσυγχρονισμό». Κανένα πρόβλημα,κανένα ρίσκο, δεδομένου ότι το συγκεκριμένο«εκσυγχρονιστικό» ρετούς, είναι απολύτωςσυμβατό με το σύστημα των Βρυξελών: απ’ τονΣημίτη της ΟΝΕ έως τον Σαμαρά του… Βενιζέ-λου (με μια μικρή παρέκκλιση της κυβέρνησηςΚαραμανλή μόνο) η χώρα κινείται κυβερνητικάστον αστερισμό του «εκσυγχρονισμού». Που δενείναι παρά ο μεταλλαγμένος σε συστημικό νεο-φιλελευθερισμό «δημοκρατικός σοσιαλισμός», ηπάλαι ποτέ ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία.

Κατά τα λοιπά, σε μια κοινωνία για την οποίαπραγματικότητα είναι αυτό που δείχνει η τηλε-όραση, ακόμα και η γελοία ιδέα «επανεκκίνη-σης» με… εκσυγχρονιστικό καμουφλάζ ίσως κα-ταφέρει να ρετουσάρει τη μνημονιακή βαρβαρό-τητα της συγκυβέρνησης. Ίσως πάλι, αυτή η τε-λευταία συγκυβερνητική απάτη – διότι περίαπάτης πρόκειται – απαλείψει εκείνη την αί-σθηση «ανέφικτου» για τον ΣΥΡΙΖΑ, «που έχειπεράσει στην κοινωνία που πληροφορείται γιατην πραγματικότητα από τα μίντια». Ίσως…

•

Τη συνέντευξη πήρε ο Αδάμος Ζαχαριάδης

Ο ανασχηματισμός ήταν – κατά τηνάποψή σας – δείγμα ότι η κυβέρνησηέλαβε το μήνυμα των εκλογών ή μια από-πειρα διαχείρισης της εκλογικής τηςήττας;

Ο ανασχηματισμός είναι η απάντησητης κυβέρνησης στη λαϊκή απαίτηση ναφύγει. Ο κ. Σαμαράς μας λέει ξεκάθαρα:∆εν φεύγουμε, ακολουθούμε την ίδια πο-λιτική με ακόμη μεγαλύτερη σκληρό-τητα, ανασχηματιζόμαστε γι’ αυτό καιπαίρνουμε μέτρα επικοινωνιακής καιεκλογικής ετοιμότητας. Εμείς του απαν-τάμε: δεν είχαμε καμία αυταπάτη, δενπεριμένουμε να πέσετε σαν ώριμοφρούτο και να σαπίσετε συγχρόνως τηνκοινωνία, γι’ αυτό παίρνουμε όλα ταμέτρα, μαζί με την κοινωνία, για να σαςδιώξουμε, εσάς και την πολιτική σας.

Το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνε-ται μετά από τις εκλογές, καθώς επιβε-βαιώνει τις τάσεις που διαμορφώθηκαντο 2012, διαφέρει ριζικά από αυτό τηςΜεταπολίτευσης. Ποια είναι η γνώμη τουΣΥΡΙΖΑ και πως διαμορφώνεται η πολι-τική του με βάση αυτό;

Η κρίση ως κατάσταση και ως αξιολό-

γηση απαιτεί διεξόδους και λύσεις, δια-λύει πολιτικές δυνάμεις και συγκροτείνέες στη βάση και της «αφήγησης» καιτης απάντησης. Η θρυλούμενη ανασυγ-κρότηση της «κεντροαριστεράς» κατέ-ληξε να υπουργοποιηθούν κάποιοι. Συγ-χρόνως γίνονται κινήσεις που θέλουν ναεστιάσουν και διεκδικήσουν τον μεσαίοπολιτικό χώρο. Σ’ αυτές μπαίνουν δύοερωτήματα. Προς τα δεξιά, προς το μνη-μονιακό καθεστώς ή προς τα αριστερά;Σήμερα ή θα είσαι με τα συμφέροντα τωνδανειστών, των τραπεζιτών, της εσωτε-ρικής ολιγαρχίας ή θα είσαι με το συμ-φέρον της συντριπτικής πλειοψηφίαςτης κοινωνίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεκάθαρααποδείξει με ποιόν είναι. Με την πολι-τική αντίσταση, με την δράση στα κοι-νωνικά κινήματα, με εναλλακτικό ριζο-σπαστικό πρόγραμμα. Και όπως τόνισεπρόσφατα και ο Αλέξης Τσίπρας, ο ΣΥ-ΡΙΖΑ έχει υπογράψει συμφωνία με τονελληνικό λαό και τις ευρωπαϊκές κοινω-νίες. Και από αυτή δεν κάνουμε βήμαπίσω, αυτό που λέμε θα το κάνουμεπράξη.

Υπάρχει μεγάλη συστημική πίεσηπάνω στα «ενδιάμεσα κόμματα». Ερμη-νεύεται και ως σχετιζόμενη με τηνεκλογή του Προέδρου της ∆ημοκρα-

Restart Βενιζέλου στον… εκσυγχρονισμό ΣαμαράΟ ανασχηματισμός, ο συνηθισμένος άνθρωποςτου μιντιακού παρόντος και εκείνηη “αίσθηση ανέφικτου” για τον ΣΥΡΙΖΑ

Του

Γιάν

νη Κ

ακαρ

ώνη

Ο γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, ∆ημήτρηςΒίτσας αποτιμά το νικηφόρο εκλογικό απο-

τέλεσμα, αναλύοντας ταυτόχρονα και τιςαδυναμίες του ΣΥΡΙΖΑ. Αναφέρεται στον κυ-βερνητικό ανασχηματισμό και τα σχέδια τουΣαμαρά αλλά και πως θα σταθεί η Αριστερά

απέναντι σε αυτά.

Εργαζόμαστε μέσα και έξω από τηΒουλή, με ηγεμονικό ρόλο και αριστερέςθέσεις για να διευρύνεται μιακοινωνική και πολιτική συμμαχία που θααναδείξει μια αριστερή κυβέρνησηπου με τη σειρά της θα ηγηθεί τηςπροσπάθειας να προστατευθούν οιφτωχοί και εξαθλιωμένοι, να «ρολάρει»η οικονομία με βάση την εξυπηρέτησητων κοινωνικών αναγκών

“


τίας…Η γνώμη μου είναι πως οι επόμενες

μέρες (και μήνες) είναι πολύ σημαντικές.Στην ερώτηση των «ευρωπαίων ηγεμό-νων», με ποιόν θα συζητήσουμε για τη δι-ευθέτηση του χρέους, ο κ. Σαμαράςαπαντά «με εμένα». Στη νέα ερώτηση «μαη κυβέρνηση έχει χρόνο ζωής το πολύ ωςτην εκλογή του Προέδρου της ∆ημοκρα-τίας», ο κ. Σαμαράς προσπαθεί να κου-νήσει 180 ψήφους. Σ’ αυτό το επίπεδοζούμε ως φάρσα τις τραγωδίες 50 χρό-νων πίσω. Στόχος τους η διαιώνιση τουμνημονιακού καθεστώτος. Μέσον η προ-σπάθεια φθοράς, με όλους τους τρό-πους, των συνειδήσεων. Ξεχνούν όμωςκαι την όλη Αριστερά και την κοινωνία,τους πόθους, τις ελπίδες και τους αγώ-νες της. Ξεχνούν τις καθαρίστριες, τουςανέργους, τους αγρότες, τους συνταξι-ούχους, τους καταστραμένους μικρομε-σαίους. Εμείς εργαζόμαστε συνεχώς, μεεπιτυχίες, λάθη και αδυναμίες, για να δυ-ναμώνει το κύμα ανατροπής, δημοκρα-τίας και αξιοπρέπειας. Εργαζόμαστεμέσα και έξω από τη Βουλή, με ηγεμο-νικό ρόλο και αριστερές θέσεις για να δι-ευρύνεται μια κοινωνική και πολιτικήσυμμαχία που θα αναδείξει μια αριστερήκυβέρνηση που με τη σειρά της θα ηγη-θεί της προσπάθειας να προστατευθούνοι φτωχοί και εξαθλιωμένοι, να «ρολά-ρει» η οικονομία με βάση την εξυπηρέ-τηση των κοινωνικών αναγκών. Η ανα-διανομή του παραγόμενου πλούτου δένειως κοινωνική προστασία και ως επανε-πένδυση, με τις ανάγκες παραγωγικήςανασυγκρότησης και κοινωνικής οικο-νομικής δράσης και η συμμετοχή τωνπολιτών είναι ο δρόμος. Μέσον γι’ αυτόείναι το πρόγραμμα μας και βαθιές ρή-ξεις με το παρελθόν, βαθιές αλλαγές στοπολιτικό σύστημα, εντέλει δημοκρατία.

Σας προβληματίζει το γεγονός ότι στιςπεριφερειακές και δημοτικές εκλογές οισυνδυασμοί που στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ δενπήγαν όσο καλά αναμένατε; Που οφεί-λεται αυτό;

Τα σκεφτόμαστε όλα. Το πιο σημαν-τικό είναι πως κάναμε ένα τεράστιοβήμα στην Αυτοδιοίκηση. Το 2010 είχαμεόλους κι όλους 16 ή 17 Περιφερειακούςσυμβούλους, στηρίξαμε 65 συνδυασμούςσε ∆ήμους και συμμετείχαμε σε άλλους40. Σήμερα οι συνδυασμοί που στηρίξαμεκέρδισαν 2 Περιφέρειες, ανάμεσα τουςτην πιο μεγάλη,. Έχουμε περίπου 160περιφερειακούς συμβούλους, στηρί-ζουμε δημοτικές αρχές και έχουμε περί-που 1200 δημοτικούς συμβούλους. Είμα-στε μια βασική και ανερχόμενη δύναμηστην Αυτοδιοίκηση. Φτάνει αυτό; Βε-βαίως όχι. Είμαστε ακόμη πίσω από τηναναγκαία δράση πάνω στο τοπικό καιστο καθημερινό. Είμαστε πίσω από το νασπάμε με ευκολία «τοπικούς εξουσιαστι-κούς μηχανισμούς», πίσω από το να«ανοίγουμε» και να δίνουμε ρόλους ευ-θύνης στην κοινωνία, πίσω στο να συγ-κροτούμε στην πράξη τις ευρύτερες κοι-νωνικές συμμαχίες, με επιμονή, αντοχήκαι ανοχή. Το σύνθημα «τρείς κάλπες,μία επιλογή: να νικήσουμε» έδωσε μιασημαντική ώθηση, δεν είναι όμως αρ-κετό. Χρειάζεται πολύ δουλειά, συγκρο-τημένες περιφερειακές και δημοτικές κι-νήσεις, με ιστορία, πρόγραμμα καισωστή επιλογή προσώπων. Αλλού τα κα-ταφέραμε, αλλού όχι. Στην Αθήνα, παράτο τελικό αποτέλεσμα, τα καταφέραμε.

Σε πολλούς δήμους συγκροτήθηκαν μεανοιχτές διαδικασίες ψηφοδέλτια. Κο-ρυφαίο παράδειγμα ο δήμος Αριστοτέλη,αλλά και στη Λάρισα, τη Ν. Φιλαδέλ-φεια, την Κοζάνη, τη Ναύπακτο και άλ-λους δήμους. ∆ημιουργήσαμε υποδείγ-ματα. Όμως δεν αποφύγαμε σεχταρι-σμούς, όπως αναδείξεις υποψηφίων σεκλειστές κομματικές διαδικασίες αλλάκαι ιδιότυπους παραγοντισμούς μακριάαπό την αριστερή ανιδιοτέλεια. ∆ενστρώσαμε παντού το τραπέζι και δεν κα-λοδεχτήκαμε κοινωνικές συνεργασίες.Κάθε Ν.Ε., κάθε Ο.Μ., κάθε περιφερει-ακή και δημοτική κίνηση θα κρίνει τηδουλειά της. Αλλά νομίζω πως κοινήείναι η άποψη πως η πολιτική ακτινοβο-λία του ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται συγκεκριμένηπράξη και τοπική πολιτική για να μετου-σιωθεί σε ποσοστά και ψήφους. Η πραγ-ματικότητα δια της εκλογικής καταγρα-φής δείχνει απόσταση του οργανωμένουκόμματος απ’ την κοινωνική αποδοχήτου ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε περίπτωση το σύ-νολο των μελών του ΣΥΡΙΖΑ κοπίασε μεθέρμη και αυταπάρνηση και αυτή είναιμια ισχυρή παρακαταθήκη για το παρόνκαι το μέλλον απ’ την Αττική και τα Ιόνιαως την Κρήτη και την ∆υτική Μακεδονία,από την Κέρκυρα ως την Ρόδο και ταΧανιά.

Παρά την μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑκατά την διάρκεια της προεκλογικής πε-ριόδου εμφανίστηκαν αρκετά προβλή-ματα (Καρυπίδης, Σαμπιχά κλπ). Πόσοευχαριστημένοι πρέπει να είμαστε τε-λικά από τον τρόπο που πήγε το κόμμαστις εκλογές;

Η νίκη δεν πρέπει να κρύψει λάθη καιαδυναμίες. Η ιστορία αναδείχνει πως ηΑριστερά ήταν πολύ ικανή να διαχειρίζε-ται τις ήττες. Εστίαζε στο θυμικό, στηνκοινωνική ανάγκη ύπαρξης της, έκανεκαι καμιά διάσπαση, άλλαζε και κάποια«ηγετικά πρόσωπα» και προχωρούσεασφαλής προς την επόμενη ήττα καιπάλι απ’ την αρχή. Τώρα όμως έχουμεκαταφέρει το πρωτόγνωρο, να είμαστεπρώτη δύναμη. Να λοιπόν, η νίκη ως ευ-καιρία να διορθώσουμε, να αλλάξουμεπράγματα. Ο σ. ∆ραγασάκης στη συνέν-τευξη του στην «Εποχή» βάζει ένα πλαί-σιο. Να βαθύνουμε συγκεκριμένα σ’αυτό. Για παράδειγμα, κατά τη γνώμημου, σε οργανωτικό επίπεδο φάνηκε πε-ρίτρανα η ανάγκη εκλεγμένων Περιφε-ρειακών Συμβουλίων και κάποιου είδους

εκλεγμένου Οργάνου Αττικής, έτσι ώστεο/η Γραμματέας να ‘ναι μέλος του Οργα-νωτικού Γραφείου και όχι κάποιος «κα-θοδηγητής». Φάνηκε περίτρανα πωςβήμα προς το κόμμα των μελών, σ’ αυτήτη φάση, σημαίνει πολιτική δύναμη στηνΓραμματεία της Οργάνωσης Μελών καιεπιλογή όχι μεταξύ των διαθέσιμων «πουέχουν χρόνο» αλλά των ικανότερων.

Φάνηκε πως σαν κεντρικό όργανο πρέ-πει περισσότερο να «ψάχνουμε» τις επι-λογές και προτάσεις μας και να αξιοποι-ούμε το χρόνο. Φάνηκε πως πρέπει ναέχουμε ένα/μία τουλάχιστον υποψήφιο/αστις ευρωεκλογές σε κάθε Περιφέρειακαι κύρια φάνηκε πως η λειτουργία τωντάσεων ή επιμέρους ομάδων δεν μπορείνα υπερβαίνει το κόμμα αλλά να οδηγείσ’ ένα ενιαίο πολιτικό κέντρο. Φάνηκεακόμη πως έννοιες όπως είναι «ιδεολο-γική ιδιοτέλεια και εμμονή», «υπερμέτρηφιλοδοξία», παραγοντισμός, δεν ανή-κουν μόνο στους «άλλους», αφορούν κιεμάς και χρειάζεται συνεχής εγρήγορσηκαι συμφωνημένοι κανόνες με βάσηαρχές. Κι όταν συζητάμε στις πολιτικέςδιαφωνίες ή διαφορετικές προσεγγίσεις,να το κάνουμε σε κλίμα συντροφικότη-τας και αλληλεγγύης με το μυαλό μαςστο πολιτικό στόχο. Να βλέπουμε τονεαυτό μας μέσα από τον πολιτικό στόχοκαι όχι τον πολιτικό στόχο μέσα από τονεαυτό μας. Το λάθος, η αστοχία μπορείν’ αποβεί ωφέλιμο σε μια συνεχή ανα-συγκρότηση αλλά αυτό δεν σημαίνει πωςπρέπει να κάνουμε λάθη για να μαθαί-νουμε. Και μέσα στη κατάσταση κρίνον-ται και πολιτικές και πρόσωπα, και δυ-νατότητες και ικανότητες.

Να μιλήσουμε με την κοινωνία

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει την αποτίμησήτου για το εκλογικό αποτέλεσμα. Πως θακινηθεί απ’ εδώ και πέρα στο πολιτικόκαι κοινωνικό επίπεδο προκειμένου νααποκτήσει περαιτέρω δυναμική;

Αυτή τη περίοδο συνεδριάζουν Ν.Ε.και Ο.Μ. Η Κ.Ε. 21 και 22/6 θα κάνει τησυνολική αποτίμηση και θα βάλει τιςεπείγουσες κατευθυντήριες γραμμές.Ορισμένες σκέψεις μόνο: έχουμε το πο-λιτικό σχέδιο και τις προγραμματικέςκατευθύνσεις από το Συνέδριο. Με βάσηαυτά πρέπει να επικεντρωθούμε στηνπραγματικότητα και την άσκηση πολιτι-κής επί του συγκεκριμένου στο πολι-

τικό-κοινωνικό και οργανωτικό πεδίο.Είμαστε η πρώτη πολιτική δύναμη άρανα αποτρέψουμε την προσπάθεια της κυ-βέρνησης Σαμαρά να επανασυγκροτήσειμνημονιακό μέτωπο. Συγχρόνως ν’ ανοί-ξουμε τα κοινωνικά πεδία αντίστασης.Πώληση δημόσιας γης, αιγιαλοί, ∆ΕΗ,φόροι, αλληλεγγύη στις καθαρίστριες,στους φύλακες, αποτροπή των ομαδι-κών απολύσεων. Να άμεσα ζητήματα.Να ξέρει ο λουόμενος πως αυτή η υπέ-ροχη παραλία του χρόνου μπορεί ναείναι ιδιωτική. Το νερό να είναι ιδιωτικό.Και να ΄ρθει μαζί μας για να προφτά-σουμε.

Συγχρόνως να μιλήσουμε, να πάμε ναμιλήσουμε με την κοινωνία για το πρό-γραμμα μας, πρώτα – πρώτα το άμεσο.Να το συνδιαμορφώσουμε. Συγχρόνωςνα ριζώσουμε τις δημοτικές και περιφε-ρειακές παρατάξεις, να ενισχύσουμε τη∆ούρου και το Γαλατσιάτο που είναιστην αιχμή του δόρατος για το πώς εμείς«προχωράμε ρωτώντας για να διοικούμευπακούοντας στην κοινωνία».

Να συνδημιουργήσουμε και ενισχύ-σουμε το κοινωνικό εργαλείο καθημερι-νής δράσης, κάτι σαν το Κοινωνικό Φό-ρουμ, την ώρα που κορυφαία συνδικα-λιστικά όργανα δείχνουν ανίκανα να εκ-φράσουν την κοινωνική οργή και επιθυ-μία.

Και συγχρόνως να ανοίξουμε τις πόρ-τες να μπει νέος κόσμος και να ανασυγ-κροτήσουμε το είναι μας σε δομές καιλειτουργίες αν χρειάζεται και σε πρό-σωπα. Φαίνονται πολλά; Να δούμε τιμας έχει η ζωή για μετά.

Ως γραμματέας του κόμματος πόσο ευ-χαριστημένος ήσαστε από την διαδικα-σία ενιοποίησης μετά το Συνέδριο τουπερσινού καλοκαιριού αλλά και από τοντρόπο λειτουργίας του κόμματος συνο-λικά;

Καθόλου αν και έχουν γίνει σημαντικάβήματα. ∆εν είναι λίγες οι περιπτώσειςόπου οι προσυνεδριακές συνθέσεις κα-τανοήθηκαν ως βήμα παραμονής μεταλ-λαγμένων συνιστωσών ή ομάδων. Νοι-ώθω και έντονη προσωπική ευθύνη. Πωςαξιοποιήσαμε όλα τα μέλη της Κ.Ε.; πωςκάνουμε αποτελεσματική τη λειτουργίατης Π.Γ.; της Κοινοβουλευτικής Ομάδαςκαι του Προεδρείου της; Πόσο αποφασι-στικά στεκόμαστε απέναντι σε προσωπι-κές επιλογές, πόσο ανοίγουμε τον ΣΥ-ΡΙΖΑ στην κοινωνία ως κόμμα, ως πολι-τικό κίνημα, ως την πολιτική ψυχή τηςκοινωνία; Πόσο «φαινόμαστε» αυτό πουείμαστε; Ατελείωτος κατάλογος. Υπάρ-χουν σύντροφοι που βάζουν λάθος ερω-τήματα ή κάνουν λάθος υποθέσεις καιδίνουν λάθος απαντήσεις. ∆εν μπορεί ναυπάρχουν αντιλήψεις για κόμμα «βα-ρίδι». Χρειαζόμαστε αντιλήψεις πουεστιάζουν στην δημοκρατία για όλους,στον ρόλο ευθύνης για όλους πέρα απότην «δημοκρατία για μας» και την «κα-θοδήγηση ημών». Κι άλλα νέα μέλη, ευ-θύνη και ρόλος των μελών, πολιτική καικοινωνική δράση είναι η λύση. Αν έχειςοργάνωση 100 μελών όπου συμμετέχουνοι 30, να πάμε πέρα απ’ τις δικαιολογίεςκαι όχι να διώξουμε τους 70 για ναέχουμε 100% συμμετοχή. Άσε που ανέχεις 100 μέλη και συμμετέχουν οι 5μπορεί αυτοί οι 5 να είναι το πρόβλημα.

•

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ∆ΗΜΗΤΡΗ ΒΙΤΣΑ

Η νίκη είναι ευκαιρίανα διορθωθούμε


ΗΝέα ∆ημοκρατία, δια του Α. Σαμαρά, επέλεξετελικά να στρίψει το τιμόνι όλο δεξιά, χωρίς ναγυρίσει να κοιτάξει πίσω της. Έτσι, η καραμαν-

λική πτέρυγα έμεινε εκτός κάδρου, όπως φάνηκε πε-ρίτρανα και στον ανασχηματισμό, αφού πια εκπροσω-πείται μόνο από ένα κυβερνητικό στέλεχος, τον Γ. Ορ-φανό, που τοποθετήθηκε στο υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης. Στον αντίποδα, επιβράβευσε όσους, κατά τηνπροεκλογική περίοδο, χάραξαν τη γραμμή προς τηλαϊκή δεξιά, υπουργοποιώντας τους Μ. Βορίδη, Σ.Βούλτεψη, Α. Ντινόπουλο, Μ. Γιακουμάτο, Κ. Παπα-κώστα, Γ. Λαμπρόπουλο, Β. Κικίλια, Γ. Καρασμάνη καιΚ. Κουκουδήμο και τοποθετώντας τον Α. Γεωργιάδηστη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου. Τηνίδια στιγμή, προσπάθησε να αποφύγει το ρήγμα με τομητσοτακέικο, υποσχόμενος στην Ντ. Μπακογιάννη τηθέση που διεκδικούσε, αυτή της ευρωπαίας επιτρό-που και διατηρώντας τον Κ. Μητσοτάκη στην κυβέρ-νηση. Με αυτό τον τρόπο ελπίζει ο Α. Σαμαράς ότι δενθα συνεχιστεί η διαρροή ψηφοφόρων προς τη ΧρυσήΑυγή και πως θα καταφέρει να συσπειρώσει τουλάχι-στον την άκρα δεξιά, αφήνοντας το κέντρο να πάρει τοδρόμο του.

Ο καραμανλικός Ευ. Στυλιανίδης σε άρθρο του στοcapital.gr, την επομένη του ανασχηματισμού, τονίζει

ότι τα μηνύματα των εκλογών για τη Νέα ∆ημοκρατία«είναι σύνθετα». «Άντεξε μεν, παρά τις δυσκολίες, τοκύτταρο της Κεντροδεξιάς περισσότερο από όλους.Ωστόσο η έλλειψη εσωτερικής συνεννόησης, συλλο-γικής λειτουργίας και ψυχικής ενότητας οδήγησεστην πολυδιάσπαση, στην απομάκρυνση από παραδο-σιακές κοινωνικές συμμαχίες, με συνέπεια την απώ-λεια παραδοσιακών κάστρων (π.χ. Αθήνα, Θεσσαλο-

νίκη, Πειραιάς,....) και την ήττα με 4 περίπου μονάδεςστις ευρωεκλογές. Το αποτέλεσμα αυτό δεν κλονίζειβέβαια την κυβέρνηση, δημιουργεί όμως νέα δεδομέναπου είναι βεβαίως ακόμα διαχειρίσιμα.

Το ζήτημα λοιπόν είναι τώρα που ανοίγει αναγκα-στικά η συζήτηση για την κεντροαριστερά, η κεντρο-δεξιά να μην αδρανήσει, να μην αδιαφορήσει και να μηνεπαναπαυθεί διότι θα κινδυνέψει να την ξεπεράσουνοι εξελίξεις. Η Νέα ∆ημοκρατία πρέπει να ξανασυναν-τηθεί με την κοινωνία. Να μαζέψει τις δυνάμεις τηςξανά γύρω από τον ισχυρό Αξιακό Κώδικα που εδραί-ωσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής».

Η επιλογή του Α. Σαμαρά, σύμφωνα με εκτιμήσειςστελεχών της Συγγρού, θα αποβεί μοιραία για την επι-βίωση της κυβέρνησης, καθώς και της παράταξης. Ηπλειοψηφία της Κ.Ο. της Νέας ∆ημοκρατίας είχε ει-σηγηθεί τη μετεξέλιξη της παράταξης σε μια «μεγάλη,κεντρώα, μεταρρυθμιστική δύναμη, χωρίς ακρότη-τες», ισχυριζόμενη πως αυτό είναι το μήνυμα τωνεκλογών. Όμως ο στενός κύκλος συνεργατών τουπρωθυπουργού επέλεξε διαφορετικά. Και τώρα όσοιέχουν ακόμα επαφή με τη βάση του κόμματος ισχυρί-ζονται πως αυτό θα είναι το μοιραίο λάθος της Ν∆.

Ιωάννα ∆ιαλεισμά

Από τη στιγμή που έκλεισαν οικάλπες της 25ης Μαΐου, η ηγεσίατου ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να εμφα-

νιστεί ως θριαμβεύτρια της εκλογικήςμάχης. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείταικαι η αύξηση των κυβερνητικών στελε-χών του ΠΑΣΟΚ από 10 σε 14. Μάταια,όμως, καθώς ο ασκός του Αιόλου έχειανοίξει και, παρά τις προσπάθειες ναεπιτευχθεί μια μίνιμουμ συμφωνία με-ταξύ των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, οι φουρ-τούνες δεν λένε να κοπάσουν.

∆υσαρέσκεια παντού

Ήδη έχουν προγραμματιστεί για τηνερχόμενη βδομάδα συναντήσεις του Ευ.Βενιζέλου με κορυφαία στελέχη τουΠΑΣΟΚ για την εξομάλυνση των διαφω-νιών. Οι Μ. Χρυσοχοΐδης, Κ. Σκανδαλί-δης και Φ. Γεννηματά, οι οποίοι, μεταξύάλλων, έθεσαν ανοιχτά θέμα ηγεσίας τηνπροηγούμενη βδομάδα, αναμένεται νασυναντηθούν με τον Ευ. Βενιζέλο προ-κειμένου να υπάρξει συνεννόηση για τηδιεξαγωγή των δύο συνεδρίων το φθινό-πωρο, ένα για το ΠΑΣΟΚ και ένα για τηνΚεντροαριστερά/Ελιά. Την ίδια στιγμή,προγραμματίζονται ραντεβού με όσουςεκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους είτε γιατην πορεία που χαράσσει το κόμμα είτεγια την προσωπική τους πορεία.

Ο Σ. Κεδίκογλου, μιλώντας στονΑΝΤ1, εξέφρασε το παράπονό του γιατην απομάκρυνσή του από την κυβέρ-νηση, ύστερα από τις δηλώσεις του περίαλλαγής ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ.Τη δυσα-ρέσκειά τους εκφράζουν και οι Κ. Σκαν-δαλίδης, Γ. Κουτσούκος και Μ. Κασσής,που δεν έκατσαν στο κυβερνητικό τρα-πέζι και διεκδικούν, ως αντάλλαγμα, τηθέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώ-που, με επικρατέστερο τον Γ. Κου-τσούκο.

Εκτός κυβέρνησης βρέθηκε και η «κί-νηση των ‘75», η οποία συνεχίζει ναχτυπά «στο ψαχνό» το ΠΑΣΟΚ του Ευ.Βενιζέλου, με τον Μ. Καρχιμάκη να δη-λώνει «δυσφορία για το σφιχτό εναγκα-λισμό με τη δεξιά». Σε συνέντευξή τουστο ΑΠΕ τονίζει «Η ηγεσία του κινήμα-

τος αφέθηκε στις συντηρητικές επιλογέςκαι στις κορώνες ενός δεξιού πρωθυ-πουργού, ο οποίος δεν τον ενδιέφερε τί-ποτα άλλο από το να συνεχίσει να κυ-βερνά και εμείς να είμαστε το παρακο-λούθημά του».

∆ιεκδικούν το δαχτυλίδι

Καθώς φαίνεται, ένα από τα κρίσιμαζητήματα για την «ανασυγκρότηση» τουκεντρώου χώρου είναι η απομάκρυνσητου Ευ. Βενιζέλου. Ήδη την καρέκλα της

ηγεσίας διεκδικούν οι Φ. Γεννηματά, Θ.Μωραΐτης, Φ. Σαχινίδης, Ν. Ανδρουλά-κος, ∆. Ρέππας, Μ. Χρυσοχοΐδης και Α.Λοβέρδος. Και επειδή οι σχέσεις του Βε-νιζέλου με την κομματική βάση τουΠΑΣΟΚ δεν έχουν ακόμα διαρραγεί πλή-ρως, ο καθείς προσπαθεί να κερδίσεισυμμάχους είτε σε στελεχικό επίπεδοείτε σε επίπεδο συνέδρων. Τις τελευ-ταίες μέρες, μάλιστα, επανεμφανίστηκεη Β. Παπανδρέου, η οποία αναζητά συμ-μάχους μέσα στο κόμμα.

Παρότι ο Ευ. Βενιζέλος θαρρεί πωςεξουδετέρωσε κάποιους από τους διεκ-

δικητές του δαχτυλιδιού της Κεντροαρι-στεράς με την υπουργοποίησή τους, ο Α.Λοβέρδος μέσω της πιρόγας του, της«Συμφωνίας για τη Νέα Ελλάδα», ξεκί-νησε να χαράσσει τη γραμμή πλεύσηςτου. Έτσι, ήδη από την επομένη του ανα-σχηματισμού, ζητά «άμεση συγκρότησηκοινού συντονιστικού οργάνου των πο-λιτικών εταίρων της Ελιάς σε υψηλό στε-λεχιακό επίπεδο, προκειμένου να χρονο-διαγραφούν οι επόμενες ενέργειες αφε-νός ως προς την εμβάθυνση και αφετέ-ρου ως προς τη διεύρυνση του εγχειρή-ματος, με κοινή πρόσκληση σε όμορουςχώρους (∆ΗΜΑΡ, Ποτάμι, αδέσμευταστελέχη και κινήσεις του χώρου)». Στοίδιο μήκος κύματος της συμμαχίας μεόμορους χώρους κινούνται και οι Θ. Μω-ραΐτης, Φ. Σαχινίδης και Κ. Τριαντά-φυλλος, οι οποίοι συναντήθηκαν με τονΓ. Πανούση και τον Θ. Ψύρρα από τη∆ΗΜΑΡ, όπου συμφώνησαν την υπο-γραφή κοινού κειμένου στο οποίο θα πε-ριγράφουν τον τρόπο ανασυγκρότησηςτης Κεντροαριστεράς, με κύρια αιχμήτην απομάκρυνση του Βενιζέλου και τουΚουβέλη από την κορυφή της πυραμί-δας. Όμως, εμφανίστηκε και νέος διεκ-δικητής της ηγεσίας της Κεντροαριστε-ράς, ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο οποίοςτην περασμένη βδομάδα ανακοίνωσε ότιξεκινά διεργασίες για την ανασυγκρό-τηση του τρίτου πόλου ενόψει του συνε-δρίου του Ποταμιού. Και οι μουσικές κα-ρέκλες για την ηγεσία συνεχίζονται…

Ιωάννα ∆ρόσου

Σφάζονται στην ποδιάτης Κεντροαριστεράς Πολλοί οι μνηστήρες για την ηγεσία του τρίτου πόλου,ενώ το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται εν μέσω θαλασσοταραχής

∆εξί εξτρέμ επέλεξε η Νέα ∆ημοκρατία

Καθώς φαίνεται, ένααπό τα κρίσιμαζητήματα για την«ανασυγκρότηση» τουκεντρώου χώρου είναιη απομάκρυνση του Ευ.Βενιζέλου. Ήδη τηνκαρέκλα της ηγεσίαςδιεκδικούν οι Φ.Γεννηματά, Θ.Μωραΐτης, Φ. Σαχινίδης,Ν. Ανδρουλάκος, ∆.Ρέππας, Μ. Χρυσοχοΐδηςκαι Α. Λοβέρδος.

“

Ο κε ντρο α ρι στε ρός διά λο γοςχρειά ζε ται “προ α παι τού με να”...

Με άρ θρο του στα «Νέ α» που συ νυ πο γρά φουν οι Φ. Σα χι νί δης και Γ. Σια κα -ντά ρης δη λώ νουν την α ντί θε σή τους στην η γε τι κή ε ντός ΠΑ ΣΟΚ ά πο ψη ό -τι η συ ζή τη ση για την Κε ντρο α ρι στε ρά πρέ πει να γί νει «χω ρίς ό ρους και

προ α παι τού με να» και το νί ζουν ό τι το ε ρώ τη μα που χρειά ζε ται να α πα ντη θεί εί ναι«τι εί ναι αυ τό που δια χω ρί ζει την πρό τα ση της Κε ντρο α ρι στε ρά απ’ ό σα ε παγ γέλ -λε ται και προ τεί νει η νε ο φι λε λεύ θε ρη και η συ ντη ρη τι κή ά πο ψη». Επι ση μαί νουνδε ό τι «δεν μπο ρεί να α πο τε λεί έ να α σπόν δυ λο ι δε ο λο γι κά και προ γραμ μα τι κά συ- νον θύ λευ μα» και πε ρι γρά φουν τους ό ρους υ πό τους ο ποίους μπο ρεί να «α πο τε λέ -σει υ πο λο γί σι μη δύ να μη εί τε ως αυ τό νο μος πό λος ε ξου σίας εί τε ως ι σχυ ρός ε ταί- ρος σε μια συ νερ γα σία με τις φι λο ευ ρω παϊκές δυ νά μεις της προο δευ τι κής με ταρ -ρυθ μι στι κής Αρι στε ράς». Πε ρι γρά φο ντας μ αυ τόν τον τρό πο τα «προ α παι τού με να»μιας συ ζή τη σης για την κε ντρο α ρι στε ρά θέ τουν ου σια στι κά υ πό με ρι κή αμ φι σβή -τη ση την ε κλο γή Βε νι ζέ λου ό χι μό νο να συ νε χί σει τη στε νή συ νερ γα σία με τη Ν∆,αλ λά και να την κά νει α κό μα στε νό τε ρη με τον α να σχη μα τι σμό. Μια αμ φι σβή τη σηπου δεν α πέ χει α πό την αμ φι βο λία, του λά χι στον, αν ο κ. Βε νι ζέ λος εί ναι σε θέ ση ναυ πη ρε τή σει μια τέ τοια πο λι τι κή.


Με συνεδρίαση της Κοινοβουλευ-τικής Ομάδας έκλεισε η εβδο-μάδα στον ΣΥΡΙΖΑ ενώ την Τρίτη

θα συνεδριάσει η Πολιτική Γραμματείαπροκειμένου να καταλήξει στο τελικόκείμενο βάσει του οποίου θα συνεδριά-σει η Κεντρική Επιτροπή το επόμενοσαββατοκυρίακο.

Μιλώντας στην κοινή συνεδρίαση τηςΚοινοβουλευτικής Ομάδας και της Ευ-ρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ που έγινε τηνπροηγούμενη Πέμπτη, ο Αλέξης Τσίπραςεπιτέθηκε στον Α. Σαμαρά και την κυ-βέρνηση κάνοντας λόγο για «σαφάριεξαγοράς ψήφων και συνειδήσεων ενόψει της προεδρικής εκλογής» ενώ τό-νισε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι αριστερόςστις θέσεις, αριστερός και στις συμμα-χίες»

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υπογράμμισεότι τα στελέχη και οι βουλευτές του κόμ-ματος δεν θα κάνουν φέτος καλοκαιρι-νές διακοπές καθώς, οι επόμενοι μήνεςθεωρούνται κομβικοί τόσο για την κυ-βερνητική συνοχή όσο και για τις εξελί-ξεις που αφορούν το μέλλον τηςχώρας.«Το δράμα της χώρας και τουλαού δεν αφήνει περιθώριο για θριάμ-βους και εΦησυχασμό – φέτος δεν υπάρ-χει χρόνος για μπάνια», είπε ο ΑλέξηςΤσίπρας και συνέχισε: «κερδίσαμε μιακρίσιμη μάχη, ο πόλεμος όμως είναιμπροστά μας και θα είναι σκληρός».

Ο Αλ. Τσίπρας ξεκαθάρισε πως ηστρατηγική και οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ δενθα αλλάξουν, εάν αναλάβει την εξουσίακαι απάντησε σε όσους επιθυμούν ναδουν το κόμμα της ριζοσπαστικής Αρι-στεράς να ενσωματώνεται: «Είμαστεκλειστοί όσο δεν παίρνει στο δέλεαρ τηςεξουσίας, στην υποστολή του ριζοσπα-στισμού μας, στο στρογγύλεμα των θέ-σεών μας. Είμαστε ανοιχτοί όσο δενπαίρνει στην κοινωνία στον κόσμο πουστενάζει σε συμμαχίες και συμμάχουςπου προωθούν έστω και ένα βήμα τηνυπόθεση της ανατροπής», τόνισε. Είπεακόμη ότι «ορισμένα κέντρα θέλουν τονΣΥΡΙΖΑ κεντρώο στις πολιτικές θέσειςκαι αριστεριστή στις συμμαχίες, δηλαδήνερόβραστο και απομονωμένο», αλλά

διεμήνυσε πως «ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι αρι-στερός στις θέσεις, αριστερός και στιςσυμμαχίες». «∆εν πρόκειται να κάνουμεούτε βήμα πίσω. Αν κάποιοι πιστεύουν,ελπίζουν, υπολογίζουν ότι πλησιάζονταςτην εξουσία θα απομακρυνθούμε από τιςθέσεις, τις ιδέες, την ιστορία, το ήθος,τον ριζοσπαστισμό, την πολιτική μας θααπογοητευθούν», πρόσθεσε.

Συνεδριάζει η ΚΕτο επόμενο Σαββατοκυρίακο

Αναβολή μιας βδομάδας πήρε η σύγ-κληση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥ-ΡΙΖΑ, η οποία θα γίνει τελικά το σαββα-

τοκυρίακο 21-22 Ιουνίου. Η ΠολιτικήΓραμματεία αναμένεται να συνεδριάσειτην προσεχή Τρίτη για να καταλήξει στοκείμενο συμπερασμάτων και αποτίμησηςτου εκλογικού αποτελέσματος. Το τε-λικό κείμενο, του οποίου έχουν αναλάβειτη σύνταξη τα μέλη της ΠΓ, Χ. Παπαδό-πουλος, Κ. Πουλάκης και Α. Καλύβης,θα αποτελέσει τη βάση συζήτησης στηνΚεντρική Επιτροπή. Ήδη οι νομαρχιακέςκαι τοπικές επιτροπές έχουν ξεκινήσειτο διάλογο στη βάση των πρώτων συμ-περασμάτων.

Πάντως την επόμενη των εκλογών καιενόψει της σύγκλησης της ΚΕ έχει ήδηξεκινήσει ο διάλογος και η αρθρογραφία

μελών και στελεχών, είτε μέσω του αφιε-ρώματος «Από που πάνε αριστερά;» τηςΕΦΣΥΝ είτε μέσω των ιστοσελίδων καιεφημερίδων που πρόσκεινται στον ΣΥ-ΡΙΖΑ. Ο διάλογος κινείται γύρω από τοντρόπο με τον οποίο το κόμμα της αξιω-ματικής αντιπολίτευσης θα αποκτήσειμεγαλύτερη κοινωνική και πολιτική δυ-ναμική, το ζήτημα των συμμαχιών αλλάκαι από θέματα που αφορούν την καλύ-τερη και αποτελεσματικότερη λειτουρ-γία του κόμματος, αλλά και τη διεύρυνσητης εσωκομματικής δημοκρατίας. (στοleft.gr μπορεί κανείς να δει το μεγαλύ-τερο μέρος του διαλόγου).

Όπως σημειώνουν στελέχη του ΣΥ-ΡΙΖΑ, κάτι τέτοιο είναι απολύτως φυσιο-λογικό καθώς μπροστά στο νέο πολιτικόσκηνικό που διαμορφώνεται, αναπτύσ-σονται προβληματισμοί και εκτιμήσειςως προς τα νέα καθήκοντα του ΣΥΡΙΖΑκαι τον τρόπο με τον οποίο θα κινηθεί τοαμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.Κοινό χαρακτηριστικό των περισσότε-ρων τοποθετήσεων αποτελεί η εκτίμησηότι το εκλογικό αποτέλεσμα των ευρωε-κλογών είναι μια μεγάλη ιστορική νίκητου ΣΥΡΙΖΑ που ανοίγει νέες δυνατότη-τες για το κόμμα της ριζοασπαστικήςΑριστεράς. Οι εκτιμήσεις αυτές αποτυ-πώθηκαν και στις πρώτες συζητήσειςπου έγιναν στα όργανα του κόμματοςενώ κοινή άποψη είναι ότι το θετικόεκλογικό αποτέλεσμα πρέπει να λει-τουργήσει ως εφαλτήριο βελτίωσης τωνόποιων αδυναμιών ή παραλείψεων έχουνεμφανιστεί.

Στην Κεντρική Επιτροπή του επόμε-νου σαββατοκύριακου, θα γίνει προσπά-θεια σύνθεσης των απόψεων προκειμέ-νου το όργανο να καταλήξει στην τελικήαποτίμηση του εκλογικού αποτελέσμα-τος αλλά και των «νέων καθηκόντων»του κόμματος. Στο πλαίσιο του εσωτερι-κού διαλόγου αναμένεται να κατατεθούνκαι κείμενα συμβολής.

Αδάμος Ζαχαριάδης

ΣΥΡΙΖΑ

Η νίκη εφαλτήριο βελτίωσης

Τις βάσεις μίας ανοικτής, συμ-μετοχικής διαδικασίας δημό-σιας διαβούλευσης βάζει η πε-

ριφερειακή Παράταξη «∆ύναμηΖωής». Συγκεκριμένα, κατά την ιδρυ-τική της Συνέλευση, στις 11 Ιουνίου,η νέα περιφερειακή παράταξη απο-φάσισε τη σύσταση 18 ΘεματικώνΕπιτροπών ενόψει της επεξεργασίαςτων προτάσεών της για όλες τιςπτυχές της διοίκησης της Περιφέ-

ρειας Αττικής. Έτσι, από τη ∆ευτέρα, 16 Ιουνίου, ξεκινούνοι συναντήσεις των Επιτροπών, οι οποίες είναι ανοικτέςσε όλους όσοι ενδιαφέρονται, ανεξαρτήτως κομματικήςπροελεύσεως, να συμβάλλουν στην επεξεργασία των προ-τάσεων για τα προβλήματα της Περιφέρειας Αττικής.

1) Σ.Ε.Σ. - Ευρωπαϊκά προγράμματα (1η Συνάντηση ∆ευ-τέρα 16/6/14 18:00, Λεωνίδου 16-18, Μεταξουργείο)

2) Οικονομικά – Περιφερειακός Προϋπολογισμός (1η Συ-νάντηση ∆ευτέρα 16/6/14 19:30, Λεωνίδου 16-18, Μετα-ξουργείο)

3) Έργα – Υποδομές (1η Συνάντηση Τρίτη 17/6/14 18:00,Λεωνίδου 16-18, Μεταξουργείο)

4) Ανάπτυξη – Καινοτομία – Παραγωγική Ανασυγκρό-τηση (1η Συνάντηση Τρίτη 17/6/14 19:30, Λεωνίδου 16-18,Μεταξουργείο)

5) Παιδεία – Νεολαία (1η Συνάντηση Τετάρτη 18/6/1418:00, Λεωνίδου 16-18, Μεταξουργείο)

6) Αθλητισμός (1η Συνάντηση Τετάρτη 18/6/14 19:30, Λε-

ωνίδου 16-18, Μεταξουργείο)7) Πολιτισμός (1η Συνάντηση Πέμπτη 19/6/14 18:00, Λε-

ωνίδου 16-18, Μεταξουργείο)8) Χωροταξία – Ρυθμιστικό (1η Συνάντηση Πέμπτη

19/6/14 19:30, Λεωνίδου 16-18, Μεταξουργείο)9) Κοινωνική πολιτική – Ανθρωπιστική κρίση – Μέτρα

ανακούφισης κοινωνικών ομάδων (1η Συνάντηση Παρα-σκευή 20/6/14 18:00, Λεωνίδου 16-18, Μεταξουργείο)

10) Τουριστική πολιτικής (1η Συνάντηση Παρασκευή20/6/14 18:00, Λεωνίδου 16-18, Μεταξουργείο)

11) Περιβάλλον (1η Συνάντηση Παρασκευή 20/6/1419:30, Λεωνίδου 16-18, Μεταξουργείο)

12) ∆ιαχείριση Απορριμμάτων (1η Συνάντηση Παρασκευή20/6/14 19:30, Λεωνίδου 16-18, Μεταξουργείο)

13) Ενέργεια (1η Συνάντηση Σάββατο 21/6/14 10:00, Λε-ωνίδου 16-18, Μεταξουργείο)

14) Ευρωπαϊκές και ∆ιεθνείς σχέσεις (1η ΣυνάντησηΣάββατο 21/6/14 10:00, Λεωνίδου 16-18, Μεταξουργείο)

15) Ε∆ΣΝΑ (1η Συνάντηση Σάββατο 21/6/14 11:30, Λεω-νίδου 16-18, Μεταξουργείο)

16) ΕΝ.Π.Ε. (1η Συνάντηση Σάββατο 21/6/14 11:30, Λεω-νίδου 16-18, Μεταξουργείο)

17) Υγεία (η συνεδρίαση της επιτροπής θα οριστεί τηνερχόμενη εβδομάδα)

18) Μεταφορές – Τηλεπικοινωνίες (η συνεδρίαση τηςεπιτροπής θα οριστεί την ερχόμενη εβδομάδα)

Οι θεματικές επιτροπές θα συγκληθούν άμεσα και έωςτο Σάββατο 21 Ιουνίου θα προχωρήσουν στην ανάδειξηεπικεφαλής/συντονιστή.

Κοινό χαρακτηριστικό των περισσότερων τοποθε-τήσεων αποτελεί η εκτίμηση ότι το εκλογικό απο-τέλεσμα των ευρωεκλογών είναι μια μεγάλη ιστο-ρική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ που ανοίγει νέες δυνατότη-τες για το κόμμα της ριζοασπαστικής Αριστεράς

“

Συνεδριάζουν οι Θεματικές Επιτροπέςτης «∆ύναμης Ζωής»


Τη συνέντευξη πήρεο Στάθης Κουτρουβίδης

Πώς θα περιγράφατε το πολιτικότοπίο μετά τις εκλογές και τον ανασχη-ματισμό της κυβέρνησης;

Οι ασκούμενες πολιτικές είναι αυτέςπου κρίνονται πρωταρχικά σε μια κυ-βέρνηση και όχι τα πρόσωπα. Ο κ. Σαμα-ράς, στα δυο χρόνια της πρωθυπουργίαςτου, έδειξε πως με την ασκούμενη πολι-τική του ούτε την κοινωνία βοηθά νασταθεί όρθια ούτε την οικονομία ζων-τανή. Η παρούσα κυβέρνηση είναι δέ-σμια των πολιτικών επιλογών και τωναγκυλώσεων που έφεραν τον ελληνικόλαό στο σημερινό του χάλι. Αυτές οι πο-λιτικές των κυβερνήσεων Σαμαρά κρίθη-καν στην κάλπη των ευρωεκλογών καιαπορρίφθηκαν, με τη Ν∆ να χάνει περί-που επτά (7) ποσοστιαίες μονάδες απότην εκλογική της δύναμη ενώ ο άλλοςεταίρος, το ΠΑΣΟΚ, (4) μονάδες. Νο-μίζω ότι ο ελληνικός λαός θα ακυρώσειεν τοις πράγμασι αυτές τις πολιτικές. Βέ-βαια, η οικονομική και πολιτική ελίτ τηςχώρας δεν φαίνεται διατεθειμένη να πα-ραδώσει εύκολα τη διακυβέρνηση καιαναζητά εναγωνίως …λύσεις.

Ποιά ήταν η κύρια αιτία της ήττας της∆ΗΜΑΡ στις ευρωεκλογές; Και τι άλλεςαπόψεις υπάρχουν στη ∆ΗΜΑΡ;

Κατά την άποψή μου, το εκλογικόσώμα μας τιμώρησε διότι, καλώς ήκακώς, θεώρησε ότι εγκλωβιστήκαμε σεσυντηρητικές κυβερνητικές επιλογές,απομακρυνθήκαμε από τις προγραμμα-τικές μας αρχές σε μια πολύ δύσκοληφάση της ελληνικής κοινωνίας και μετα-σχηματιστήκαμε από κόμμα αρχών καισαφών κοινωνικών αναφορών σε κόμμαγνώμης. Ο δε πολιτικός μας λόγος, μετάτη συμμετοχή μας στην κυβέρνηση, δενείχε όραμα, δεν ήταν αιχμηρός, ήταν

άτολμος και με αμφισημίες. Η συνεχήςαναφορά μας κατά την προεκλογική πε-ρίοδο σε βεβαιότητες του παρελθόντοςμε αρνητικό φορτίο πολιτικά, όπως κεν-τροαριστερά, σοσιαλδημοκρατία, και ηταύτιση μας με το πολιτικό προσωπικόπου περιόριζαν το πολιτικό μας ακροα-τήριο και μας κατέτασσαν σε ότι έρχεταιαπό το παρελθόν. Η αγωνία πολλών στε-λεχών μας την περίοδο που είμαστε κυ-βερνητικοί εταίροι να μη «ρηγματωθεί»η κυβέρνηση δεν συναντήθηκε με τιςαγωνίες του ελληνικού λαού.

Η πρότασή σας για σύγκλιση συνε-δρίου που τελικά έγινε και απόφαση τηςΚΕ τι στόχους είχε; Πώς κέρδισε τηνπλειοψηφία; Ποιο θα είναι το πολιτικόπλαίσιο που θα προτείνετε να υιοθετήσειαυτό;

Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν αυτόπου επέβαλε τη σύγκλιση του έκτακτουσυνεδρίου της ∆ημοκρατικής Αριστεράς.Η βασική απόφαση που, κατά τη γνώμημου, θα πρέπει να ληφθεί στο έκτακτοσυνέδριο είναι να ξεκαθαρίσει το κόμμαμας το πολιτικό του στίγμα, ως κόμματης Αριστεράς και της Οικολογίας και σε

αυτή τη βάση, να κάνει τις διορθωτικέςκινήσεις και την περαιτέρω επεξεργασίατου πολιτικού του λόγου.

Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πρωτίστωςτι ακριβώς λέμε εμείς στους Έλληνεςπολίτες για τη διακυβέρνηση της χώραςκαι το πώς θα συμβάλλουμε στη διαμόρ-φωση της νέας κοινωνικής και πολιτι-κής πλειοψηφίας. Το άλλο τμήμα τηςΑριστεράς που είναι προ των πυλών γιατη διακυβέρνηση της χώρας είναι βασι-κός παράγοντας για μια άλλη πολιτικήπρόταση σε προοδευτική κατεύθυνση,δεν μπορεί να αγνοείται από κανέναν. Ησχέση μας, η συνάντησή μας με το ΣΥ-ΡΙΖΑ θα είναι μια σχέση διαλόγου, συν-θέσεων και αντιπαραθέσεων στην προ-σπάθεια διαμόρφωσης της προγραμμα-τικής βάσης της νέας πλειοψηφίας.

Στο χώρο της ∆ΗΜΑΡ συγκρούονταιαυτή τη στιγμή δύο εντελώς διαφορετι-κές λογικές. Η μία είναι η δική σας τουΑριστερού ∆ικτύου που βλέπει τη δυνα-τότητα συνεργασίας με το χώρο του ΣΥ-ΡΙΖΑ, η άλλη της μεταρρυθμιστικήςτάσης που βλέπει προς την ΕΛΙΑ και τοΠΑΣΟΚ. Πώς βλέπεις την πορεία της∆ΗΜΑΡ σε σχέση με τις άλλες πολιτικέςδυνάμεις;

Νομίζω ότι στην κρισιμότητα των στιγ-μών για το κόμμα μας χρειάζεται, πέρααπό την όποια αλλαγή και αποσαφήνισητης πολιτικής μας πρότασης, ανασύν-θεση της εσωκομματικής γεωγραφίας,μεγαλοθυμία από όλους μας και χωρίςανθρωποφαγίες συλλογική δουλειά γιατην επόμενη μέρα της ∆ημοκρατική Αρι-στεράς ως μεταρρυθμιστική αριστερήδύναμη και όχι ως παρακολούθημα συν-τηρητικών πολιτικών.

Πρέπει να δοθεί η δυνατότητα σε μιανέα γενιά στελεχών, απαλλαγμένη απόεντάσεις του παρελθόντος να είναι πα-ρούσα στα κομματικά όργανα. Τους χρει-αζόμαστε όλους σε διακριτούς ρόλους.Περισσεύουν μόνο οι γυρολόγοι και οιγραφικοί. Παρά το δύσκολο του εγχει-ρήματός στο συνέδριο, η ανασυγκρότησητης ∆ημοκρατικής Αριστεράς είναι οστόχος, το μήνυμα είναι πως η ∆ημοκρα-τική Αριστερά, δε ρευστοποιείται, δεν

ετεροπροσδιορίζεται, δεν εκχωρείται καιθα είναι παρούσα στις πολιτικές εξελί-ξεις ως πολιτικό μέγεθος της Αριστεράς.∆ιαφορετικά, δεν νομίζω ότι έχει να προ-σφέρει κάτι στην πολιτική μας ζωή.

H ∆ΗΜΑΡ θα συμπράξει στη συγκρό-τηση της απαιτούμενης πλειοψηφίας γιατην εκλογή προέδρου ∆ημοκρατίας ώστενα αποφευχθούν πρόωρες εθνικές εκλο-γές;

Η κυβέρνηση, επιθυμεί τη συνέχισητης ίδιας πολιτικής, δε σκοπεύει μόνοστην εξάντληση της τετραετίας από τηνυπάρχουσα συγκυβέρνηση Ν∆, ΠΑΣΟΚαλλά και στην αποτροπή του ενδεχόμε-νου συγκρότησης προοδευτικής αριστε-ρής κυβέρνησης στη χώρα μας. Η εκλογήΠρόεδρου της ∆ημοκρατίας δεν μπορείνα είναι ανεξάρτητη από τις ασκούμενεςπολιτικές της σημερινής κυβέρνησης.Θεωρούν ότι η μεγάλη ήττα της ∆ημο-κρατικής Αριστεράς καθιστά τους βου-λευτές της ευάλωτους και πιθανόν χρή-σιμους στους σχεδιασμούς τους. Τοκόμμα μας θα αποδείξει ότι, παρά τηνήττα του, δεν ρευστοποιείται, έχει εμπι-στοσύνη στις δυνάμεις του και δεν πρό-κειται να γίνει παρανάλωμα των κυβερ-νητικών σχεδιασμών. Αυτή η κυβέρνησηπρέπει να φύγει..

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΖΟΡΚΑ∆ΗΣ (ΜΕΛΟΣ Κ.Ε ΤΗΣ ∆ΗΜΑΡ)

Η συνάντηση με τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναιμια σχέση διαλόγου και αντιπαραθέσεων

Στην κρισιμότητα των στιγμών για το κόμμα μας χρειάζεται, πέρα από την όποιααλλαγή και αποσαφήνιση της πολιτικής μας πρότασης, ανασύνθεση τηςεσωκομματικής γεωγραφίας, μεγαλοθυμία από όλους μας και χωρίς ανθρωποφαγίεςσυλλογική δουλειά για την επόμενη μέρα της ∆ημοκρατική Αριστεράς ωςμεταρρυθμιστική αριστερή δύναμη και όχι ως παρακολούθημα συντηρητικώνπολιτικών

“

∆εν είναιπρόσκαιρηη αριστερήστροφήΑυτή η «αριστερή» στροφή της∆ΗΜΑΡ, όπως περιγράφεται, θα απο-κτήσει σταθερότητα και συνέχεια;∆εν νομίζω ότι έγινε κάποια πρό-σκαιρη αριστερή στροφή, απλά τοαποτέλεσμα των εκλογών ήταν τέτοιοπου ταρακούνησε τους πάντες καιεπανέφερε τη ∆ημοκρατική Αριστεράστο φυσιολογικό της χώρο, που είναιαυτός της ανανεωτικής αριστεράς,της πολιτικής οικολογίας και του δη-μοκρατικού σοσιαλισμού. Πρέπει ναεμπνεύσουμε την κοινωνία σε προ-οδευτική κατεύθυνση και όχι να τηνεγκλωβίσουμε σε συντηρητικές επι-λογές. Όλα τα αλλά είναι συνταγές γιαπεριθωριοποίηση του χώρου. Ως ∆ημοκρατική Αριστερά, με τηνίδρυση μας, απαντήσαμε στο αίτηματης ελληνικής κοινωνίας για ριζικήανασυγκρότηση του πολιτικού πεδίου.Συγκροτηθήκαμε υπερβαίνοντας τουπαρξιακό μας δίλημμα ως Αριστερά,να διεκδικούμε το μονοπώλιο τωναξιών και να αφήνουμε τη διακυβέρ-νηση της καθημερινότητας των πολι-τών σε άλλους.

Η ΕΠΟΧΗ 15 Ιουνίου 2014 1111∆ΙΕΘΝΗ

Μόλις πριν από ένα μήνα ο ΠέτροΣιμονένκο, γενικός γραμματέαςτου ΚΚ Ουκρανίας, δέχθηκε δολο-φονική επίθεση στο Κίεβο απόακροδεξιούς πολιτοφύλακες. Ήτανήδη προεκλογική περίοδος στηνΟυκρανία… Για το κλίμα αυτών τωνπροεδρικών εκλογών και για ταπολιτικά προβλήματα που ανακύ-πτουν, καθώς και για τη στάση τουΚΚ Ουκρανίας μίλησε στη γαλλική«Ουμανιτέ».

Αναγνωρίζει το κόμμα σας το απο-τέλεσμα των προεδρικών εκλογών,που ανέδειξε από τον πρώτο γύροπρόεδρο τον Πέτρο Ποροσένκο;

Πρώτα απ’ όλα το κόμμα μας κατα-δικάζει το λουτρό αίματος στην πε-ριοχή Ντονμπάς. Απαιτούμε να τερμα-τιστεί άμεσα ο πόλεμος, να αποσυρ-θούν τα στρατεύματα, καθώς και οιμονάδες της αστυνομίας και των λε-γόμενων «ειδικών υπηρεσιών». Ζη-τούμε, τέλος, να πραγματοποιηθεί συ-νάντηση στρογγυλής τράπεζας, για νααρχίσουν συνομιλίες για την κατά-σταση στην περιοχή.

Όσον αφορά τις εκλογές, τις ανα-γνωρίζουμε μερικώς. Άλλωστε, δενμπόρεσαν όλες οι περιοχές να πάρουνμέρος σ’ αυτές. Επίσης, έχουν ασκηθείπιέσεις στην εκλογική επιτροπή καισε υποψήφιους. Όσο για τον Πορο-σένκο, είναι γνωστός ολιγάρχης. Θασυνεχίσει αυτόν τον πόλεμο, για ναυπερασπιστεί τα συμφέροντα του κα-θεστώτος. Επίσης, είναι άνθρωποςτων ΗΠΑ, που στήριξαν αυτή τη δια-

δικασία και θεωρούν την Ουκρανίακέντρο γεωστρατηγικού ενδιαφέρον-τος. Μετά την ανεξαρτησία, το 1991, ηΟυάσιγκτον έχει προχωρήσει σε επεν-δύσεις 5 δισ. δολαρίων. Πολλοί ανώ-τατοι αξιωματούχοι σήμερα έχουνσπουδάσει στις ΗΠΑ, όπου είχαν εκ-παιδευτεί και οι ένοπλες ομάδες πουέδρασαν στην πλατεία Μαϊντάν. Υπάρ-χουν ντοκουμέντα για όλα αυτά.

Σε αντίθεση με ό,τι συνέβη στηνΚριμαία, όπου υπερτερούσε το ζήτηματης ταυτότητας, στην περιοχή Ντονμ-πάς το πρόβλημα φαίνεται να είναικοινωνικο-οικονομικό…

Ναι, έτσι είναι. Και βλέπουμε ήδητις αρνητικές συνέπειες της πολιτικήςπου άσκησε η κυβέρνηση. Σήμερα, με-γάλος αριθμός επιχειρήσεων δενέχουν συμβόλαια παραγωγής για το2014 και χρειάστηκε να διακόψουν τηδραστηριότητά τους. Το Ντονμπάςείναι η πιο βιομηχανική περιοχή τηςΟυκρανίας: ενέργεια, χημικά, βιομη-χανίες όπλων… Γι’ αυτό η επιλογή τηςοικονομικής πολιτικής της Ουκρανίαςέναντι των δυτικών ή της Ρωσίας έχεικρίσιμη σημασία για την περιοχή. Τοψημοψήφισμα της 11ης Μαΐου δεν δη-λώνει τη χωριστική βούληση των πο-λιτών του Ντονμπάς, αλλά τη θέλησήτους να προστατευτούν από το καθε-στώς του Κιέβου.

Πρέπει να διευκρινίσω ότι ο ΚΚ Ου-κρανίας υπερασπίζεται ως θέση αρχήςτην εδαφική ακεραιότητα της Ουκρα-νίας, αλλά υπερασπίζεται επίσης τηναρχή σύμφωνα με την οποία οι πολί-

τες μπορούν να αποφασίζουν για τηντύχη τους με δημοψηφίσματα.

Η αίσθηση ότι η Ουκρανία χωρίςαμοιβαία επωφελείς σχέσεις με τηΡωσία δεν έχει μέλλον, ενισχύθηκεαπό τη γνώση της εμπειρίας που είχανη Βουλγαρία και η Ρουμανία, αλλά καιη Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπα-νία, που επέλεξαν την ένταξη στην ΕΕ.

Το κόμμα μας, πριν την κρίση, είχεζητήσει να διεξαχθεί συζήτηση για τιςσυνέπειες των δύο επιλογών στο οι-κονομικό και το κοινωνικό πεδίο.Καμία κυβέρνηση δεν το αποδέχθηκε.Είχε, επίσης, προτείνει να διεξαχθείδημοψήφισμα γι’ αυτό το θέμα. Είχασυναντήσεις προσωπικά με ευρωπαί-ους επιτρόπους, για να τους τονίσωότι, αν δεν πει τη γνώμη του ο λαός, ηάλλη επιλογή ήταν το λουτρό αίματος.Αλλά η φιλοευρωπαϊκή αντιπολίτευσηυποχρέωσε τη δικαστική εξουσία νααπαγορεύσει τη δημοψημισματικήδιαδικασία.

Αναγνωρίζετε τα αποτελέσματα τωνδημοψηφισμάτων που έχουν γίνειστην Κριμαία και στην Ανατολική Ου-κρανία;

Στην Κριμαία, μετά το πραξικόπηματου Φεβρουαρίου στο Κίεβο, οι πολί-τες αρνήθηκαν τον εκφασισμό του κα-θεστώτος και την πολιτική του έναντιτου ΝΑΤΟ και του ∆ΝΤ. Χρησιμοποί-ησαν το συνταγματικό δικαίωμά τουςνα υπερασπιστούν τα συμφέροντάτους. Το ΚΚ Ουκρανίας είχε προτείνειτότε το κοινοβούλιο να στείλει αντι-προσωπία στην Κριμαία και να οργα-

νώσουν ένα στρογγυλό τραπέζι για νασυζητήσουν με τους κατοίκους της πε-ριοχής. ∆υστυχώς, η εθνικιστική-φα-σιστική κυβέρνηση που μόλις είχεσχηματιστεί, αρνήθηκε τις προτάσειςμας και, αντίθετα, αποφάσισε να προ-χωρήσει σε απειλές διώξεων εναντίοντων μαχητών της Κριμαίας. Η από-φαση του Κιέβου να εξοπλίσει 10.000Τάταρους πυροδότησε την έκρηξη. Ηαπώλεια της Κριμαίας, συνεπώς, είναιαποτέλεσμα της άγονης και εγκλημα-τικής πολιτικής αυτής κυβέρνησης,που αρκέστηκε να ρίξει την ευθύνηστη Ρωσία.

Γιατί μέσα σ’ αυτή την κατάσταση τοκόμμα σας, που αριθμεί 114.000 μέληκαι στις τελευταίες βουλευτικές εκλο-γές του 2012 σημείωσε ποσοστό 13%,αποφάσισε να μη μετάσχει στις προ-εδρικές εκλογές;

Μετά το πραξικόπημα, σχηματίστη-καν παράνομες ένοπλες ομάδες πολι-τοφυλάκων, που επικράτησαν με τηβία και τον τρόμο. Οι υποψήφιοι τηςαντιπολίτευσης δεν μπόρεσαν να κά-νουν εκλογικές καμπάνιες και σταμίντια η λογοκρισία ήταν καθεστώς.Στην Οδησσό, έκαψαν ζωντανούς 40ανθρώπους σε μια εγκληματική επί-θεση που συγκλόνισε ολόκληρο τονκόσμο. Στη Μαριούπολη, στις 9Μαΐου, το καθεστώς άνοιξε πυρ κατάδιαδηλωτών τη μέρα του εορτασμούτης νίκης κατά του ναζισμού. Επίσης,από το πραξικόπημα επικρατεί αντι-κομμουνιστική υστερία και πολλοίσύντροφοι κακοποιήθηκαν. Ορισμέ-νοι οδηγήθηκαν στα δάση και δολο-φονήθηκαν. Κτίρια του κόμματος κα-ταστράφηκαν ή επιτάχθηκαν από τουςφασίστες πολιτοφύλακες του καθε-στώτος.

Μερικές μέρες πριν τις προεδρικέςεκλογές έγινε προσφυγή με αίτηματην απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας,με πρωτοβουλία του γενικού εισαγγε-λέα, που είναι μέλος του ακροδεξιούκόμματος Σβόμποντα. Για όλους αυ-τούς τους λόγους κάνω έκκλησηστους Γάλλους να αντισταθούν σ’ αυτήτην κατάσταση που έχει επιβληθεί στηχώρα μας.

Ιταλική Αριστερά:Βήματα και παραπατήματαΘύελλα έχει ξεσηκωθεί στην “Άλλη Ευ-ρώπη με τον Τσίπρα” για την απόφαση τηςΜπ. Σπινέλι να μην παραιτηθεί από τηνέδρα, όπως είχε συμφωνήσει. σελ. 12

ΤΤΙΡ: ∆ιατλαντικήχαριστική βολήστη δημοκρατίαΗ “ουτοπία των πολυεθνικών”,αν υπογραφεί, θα γίνει δυστο-πία των λαών. σελ. 14, 15ΚΟΣΜΟΥ

Ο γύρος τού

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Προεδρική εκλογήεν καιρώ πολέμουΣυνέντευξη με τον γραμματέα του ΚΚ Ουκρανίας

“Οι υποψήφιοι τηςαντιπολίτευσης δενμπόρεσαν να κάνουνεκλογικές καμπάνιεςκαι στα μίντια ηλογοκρισία ήτανκαθεστώς. ΣτηνΟδησσό, έκαψανζωντανούς 40ανθρώπους και στηΜαριούπολη, στις 9Μαΐου, το καθεστώςάνοιξε πυρ κατάδιαδηλωτών.

1122 Η ΕΠΟΧΗ 15 Ιουνίου 2014∆ΙΕΘΝΗ

Του ∆ημήτρη Σμυρναίου, Βερολίνο

Κοντεύει πια να θεωρηθεί κακόγουστοαστείο. Αλλά η Ανγκέλα Μέρκελ έχει καιπάλι μπροστά της εκλογές και μάλιστα

μέσα στο καλοκαίρι και αυτός είναι ένας λόγος,που πάλι κάποιες αποφάσεις στην Ευρώπη μπο-ρεί να καθυστερήσουν για το φθινόπωρο. Το

έχουμε ακούσει πάρα πολλές φορές από τηνάνοιξη του 2010, αλλά ο ομοσπονδιακός χαρα-κτήρας της χώρας τα φέρνει έτσι που να μην περ-νούν πολλοί μήνες χωρίς μια «κρίσιμη» εκλογικήαναμέτρηση. Και από τα τέλη Αυγούστου μέχρι ταμέσα Σεπτεμβρίου θα γίνουν τρεις εκλογικέςμάχες σε κρατίδια μάλιστα της πρώην Ανατολι-κής Γερμανίας, όπου οι χριστιανοδημοκράτεςείναι έτσι κι αλλιώς ισχυροί και απειλούνταιτώρα με σημαντικές απώλειες.

Η αρχή θα γίνει με τις τοπικές εκλογές στηνΣαξονία και θα ακολουθήσουν σε δύο εβδομάδεςη Θουριγγία και το Βρανδεμβούργο. Ειδικά τα δύοπρώτα κρατίδια, όπου από τη γερμανική επανέ-νωση, το 1990 μέχρι και σήμερα οι χριστιανοδη-μοκράτες της Ανγκέλα Μέρκελ είναι στην κυβέρ-νηση έχουν και ουσιαστική αλλά και συμβολικήσημασία για τη συντηρητική παράταξη. Αλλά καιστα τρία κρατίδια τα προγνωστικά θέλουν ναμπαίνει εύκολα στο τοπικό κοινοβούλιο η «Εναλ-λακτική για την Γερμανία» το ευρωφοβοβικόκόμμα, που στις ευρωεκλογές έφτασε το 7% καισε όλη την πρώην Ανατολική Γερμανία είχε πο-σοστά πάνω από το μέσο όρο του, ενώ στη Σαξο-νία μάλιστα ξεπέρασε το 10%. Και φυσικά οι πε-ρισσότεροι ψηφοφόροι του προέρχονται από τοχριστιανοδημοκρατικό στρατόπεδο.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένα παραδοσιακάσυντηρητικό ακροατήριο στρέφεται ακόμα πιοδεξιά και βλέπει την Ευρώπη σαν εχθρό ή έστωσαν βαρίδι, την ίδια στιγμή που ακόμα σε πολλέςπεριοχές της χώρας οι κοινωνικές διαφορές δενέχουν ξεπεραστεί. Το επιχείρημα ότι ο γερμανόςφορολογούμενος, που δεν έχει δει σοβαρές αυ-ξήσεις στις αμοιβές του τα τελευταία χρόνια, δενείναι υποχρεωμένος να εγγυάται ή να πληρώνειγια τη σταθερότητα του ευρώ, προφανώς και πιά-

νει στις περιοχές αυτές. Αναγκαστικά λοιπόν δενθα πρέπει να περιμένει κανείς «δώρα» από τηνΑνγκέλα Μέρκελ και αυτός είναι σίγουρα και έναςαπό τους λόγους που το Βερολίνο δεν δείχνειδιατεθειμένο να ανοίξει πριν από το φθινόπωροτην οποιαδήποτε συζήτηση για την ελάφρυνσητου χρέους, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά να ασχο-ληθεί και με το ζήτημα της κρίσης χρέους στηνΕυρώπη γενικότερα.

Ενδεικτικό της ανησυχίας του περιβάλλοντοςτης κυρίας Μέρκελ από την ενίσχυση των ευρω-φοβικών δυνάμεων ήταν ο πανικός που επικρά-τησε όταν τελικά ανακοινώθηκε ότι, παρά τιςπροσπάθειες που έκανε να αποτρέψει αυτή τησυμμαχία, η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» θα εν-ταχθεί στην Ευρωβουλή στην ομάδα των Ευρω-παίων Συντηρητικών μαζί με τους Βρετανούςσυντηρητικούς και κάποιους ακόμα αντιευρω-παϊστές από την Ανατολική Ευρώπη. Η ομάδααυτή που εκφράζει την αρνητική αντιμετώπισηαπέναντι στην Ευρώπη, την οποία εκφράζει ανοι-χτά και ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κά-μερον, κάθε άλλο παρά συμπαθής είναι στην κυρίαΜέρκελ, αφού βρίσκεται σε διαρκή αντιπαράθεσημαζί της και προσπαθεί συχνά να μπλοκάρει ταγερμανικά σχέδια. Με την ενίσχυση των «ευρω-συντηρητικών» με γερμανούς ευρωβουλευτές, ηγερμανίδα καγκελάριος αποκτά έναν πρόσθετομπελά τη στιγμή που μια σειρά από στελέχη τουκόμματός της ζητούν ανοιχτά να μην αφήσειελεύθερο το πεδίο στους «Εναλλακτικούς», αλλάνα υιοθετήσει την δική τους αντιευρωπαϊκήατζέντα. Αν λοιπόν δεν «καούμε» από τη γερμα-νική στάση το καλοκαίρι, θα πρέπει να περιμέ-νουμε μέχρι το φθινόπωρο για να δούμε αν το Βε-ρολίνο μας ετοιμάζει κάποια καινούρια «κρυάδα».

Η Ανγκέλα έχει πάλι εκλογές

Οι ε πι τρο πές που συ γκρο τή θη -καν α νά την Ιτα λία για να στη- ρί ξουν το ψη φο δέλ τιο της «Λί -

στας Τσί πρα» συ ντο νί ζο νται και συ ζη -τούν για το πώς η ό λη προ σπά θεια,που εί χε την ε πι τυ χή έκ βα ση με ε κλο γήτριών ευ ρω βου λευ τών, θα προ χω ρή σεικαι θα με τα σχη μα τι σθεί σε κά τι πιο σα -φές, σε πο λι τι κό υ πο κεί με νο. Οι α να -φο ρές στον ΣΥ ΡΙ ΖΑ, ό πως εί ναι α να με -νό με νο, εί ναι πολ λές και σ’ αυ τές δενπε ριο ρί ζο νται μό νο οι α κτι βι στές της«λί στας». Ομοίως και ο Στέ φα νο Ρο ν-το τά, ο ε πι φα νής α ρι στε ρός κα θη γη -τής και νο μι κός, δεν θα κά νει οι κο νο -μία σε πα ρό μοιες α να φο ρές, ε νώ θαπρο ει δο ποιή σει τους συ ντρό φους τουνα μην ψά χνουν για «μα γι κά κλει διά»,αλ λά να ερ γα στούν σκλη ρά ση μειώ νο -ντας: «Η ε πι τυ χία του ΣΥ ΡΙ ΖΑ στην Ελ-λά δα εί ναι καρ πός μιας έ ντο νης δου- λειάς μέ σα στην κοι νω νία, πο λύ δυ να -τών δε σμών με τις τά ξεις που θυ σιά -στη καν στην ύ φε ση. Οφεί λε ται σ’ αυ τόπου έ γι νε ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ μέ σα α πό την οι κο- δό μη σή του ως αυ θε ντι κό κοι νω νι κό υ -πο κεί με νο. Ήταν α δια νό η το ό τι το ό -νο μα του Τσί πρα θα πα ρή γε την ί διακα τά στα ση στην Ιτα λία με έ να μα γι κόρα βδί».

Όμως, πέ ρα α πό τα βή μα τα υ πάρ -χουν και τα πα ρα πα τή μα τα. Θύελ λα έ -χει ξε ση κω θεί στους κόλ πους των ψη- φο φό ρων και ό σων συ νέ βα λαν στη δη- μιουρ γία της «Άλλης Ευ ρώ πης με τονΤσί πρα», έ πει τα α πό την α πό φα ση τηςΜπάρ μπα ρα Σπι νέ λι να μην πα ραι τη θεία πό την έ δρα της στην Ευ ρω βου λή, ό -πως εί χε δη λώ σει ό ταν συ γκρο τή θη κετο ψη φο δέλ τιο, α πο κλείο ντας τονΜάρ κο Φούρ φα ρο, στέ λε χος του κόμ- μα τος «Αρι στε ρά και Ελευ θε ρία», του

Νί κι Βέ ντο λα ο ο ποίος ήρ θε δεύ τε ροςστην ε κλο γι κή πε ρι φέ ρεια του Κέ ν-τρου. Η άλ λη θέ ση έ μει νε ε λεύ θε ρη καιε κλέ γε ται η Ελε ο νό ρα Φο ρέ ντσα τηςΚομ μου νι στι κής Επα νί δρυ σης.

Η αλ λα γή της Σπι νέ λι και η α πό φα -σή της να δε χτεί την έ δρα, προ ξέ νη σανμε γά λη χα ρά σε έ να με γά λο μέ ρος του«λα ού της α ρι στε ράς», αλ λά και α ντι -δρά σεις σε έ να άλ λο που μπο ρεί ναδια κιν δυ νεύ σουν το εύ θραυ στο εγ χεί -ρη μα της δη μιουρ γίας ε νός α ρι στε ρούπο λι τι κού υ πο κει μέ νου που εί ναι καιτο κύ ριο ζη τού με νο. Η Μπάρ μπα ραΣπι νέ λι α μυ νό με νη στις έ ντο νες ε πι -κρί σεις δή λω σε ό τι στην α πό φα σή τηςαυ τή συ νέ βα λαν τό σο οι πα ρα κλή σειςτων ψη φο φό ρων και των άλ λων «εγ -γυη τών», ό σο και ε πι στο λή του Αλέ ξηΤσί πρα, ό που εκ φρά ζει την α πε ριό ρι -στη ε κτί μη σή του στην Σπι νέ λι και τηνπα ρα κα λεί να μην α φή σει την έ δρα.Στη συ νέ χεια, η Σπι νέ λι, έ πει τα α πόπολ λή σκέ ψη, ό πως έ γρα ψε η ί δια, α -

πευ θύν θη κε με ε πι στο λή της στους υ -πο ψη φίους του ψη φο δελ τίου και α να -κοί νω σε την α πό φα σή της να μην α φή -σει την έ δρα που κέρ δι σε με 78.000ψή φους.

Ανά με σα στα άλ λα, λέει: «Ξέ ρω ό τιπολ λοί α πο γο η τεύ θη καν. Η πρό θε σήμου να μην πάω στην Ευ ρω βου λή δεντη ρή θη κε κι αυ τό μοιά ζει να α ντι στοι -χεί με έ να εί δος προ δο σίας. Όμως, δεναι σθά νο μαι ό τι έ χω προ δώ σει μια υ πό -σχε ση. Αντι λή φθη κα ό τι εί ναι πράγ μα -τι πολ λοί αυ τοί που με ε πέ λε ξαν, χω -ρίς καν να γνω ρί ζουν τι εί χα ε πι λέ ξει.Εκτός των άλ λων, ως εγ γυή τρια τουψη φο δελ τίου, έ χω χρέ ος να το προ- στα τέ ψω».

Και κα τα λή γει: «Χρω στάω τη με γα -λύ τε ρη ευ γνω μο σύ νη μου στον Μάρ κοΦούρ φα ρο για την α νι διο τέ λεια που ε -πέ δει ξε στην προ ε κλο γι κή εκ στρα τείακαι την ο ποία ελ πί ζω ό τι θα ε ξα κο λου -θή σει να α φιε ρώ νει».

Η ε πι στο λή α πα ντή θη κε α πό τον

Μάρ κο Φούρ φα ρο, με μια άλ λη α νοι -χτή ε πι στο λή, στην ο ποία ι σχυ ρί ζε ταιό τι εί ναι πι κρα μέ νος και ό τι τό σο ε κεί -νος ό σο και η Ελε ο νό ρα Φο ρέ ντσα εί -χαν τη με τα χεί ρι ση «σφα γίων». Όσογια την ευ γνω μο σύ νη, που του α πευ θύ -νει η Μπάρ μπα ρα Σπι νέ λι, δη λώ νει ό τιπρέ πει να την α πευ θύ νει «σ’ αυ τούςπου μας ψή φι σαν, σ’ αυ τούς που συ γ-κέ ντρω σαν τις υ πο γρα φές, σ’ αυ τούςπου πή ραν τον κου βά και την κό λα γιανα κολ λή σουν α φί σες, σ’ αυ τούς πουμοί ρα σαν φυλ λά δια. Σ’ αυ τούς, που α -κό μη και στην α ρι στε ρά, κα τα λή γουνπά ντα να γί νο νται α ριθ μοί, ψή φοι καιπο τέ πρό σω πα. Σ’ αυ τούς που ό τανπρέ πει να κου ρα στούν τους κα λού με,αλ λά που κα νείς δεν τους λαμ βά νει υ -πό ψη του στις α πο φά σεις».

Ο συ ντο νι στής του ψη φο δελ τίου Μά- σι μο Το ρέ λι, α πό την ο μά δα ALBA, εκ- δή λω σε την α πο γοή τευ σή του για τίστις συ νε λεύ σεις που α κο λού θη σανστη Ρώ μη η Μπάρ μπα ρα Σπι νέ λι δενσυμ με τεί χε και «η α που σία της προ κά -λε σε α νη συ χία». Για τί, κα τά την ά πο ψήτου, «η συ ζή τη ση εί ναι θε με λιώ δηςστην πρα κτι κή ε νός συλ λο γι κού σχε- δίου για να προ χω ρή σει το ί διο το υ πο -κεί με νο». Όμως, εί ναι ε πί σης βέ βαιοςό τι τα προ βλή μα τα θα ξε πε ρα στούν καιό τι με την Μπάρ μπα ρα Σπι νέ λι στηνΕυ ρω βου λή το ψη φο δέλ τιο δεν α πο δυ -να μώ νε ται, αλ λά α ντί θε τα ε νι σχύε -ται.

Εί ναι μα κρύς ο δρό μος για τους ι τα -λούς συ ντρό φους. Ο α γώ νας μό λις άρ- χι σε.

Τ. Τσ.

ΙΤΑΛΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Βήματα και παραπατήματα

Αν δεν “καούμε” από τη γερμανικήστάση το καλοκαίρι θα πρέπει ναπεριμένουμε μέχρι το φθινόπωρο, γιανα δούμε αν το Βερολίνο μας ετοιμάζεικάποια καινούρια “κρυάδα”.

“


Το σίριαλ για το ποιος θα καταλά-βει την προεδρία της Ευρωπαϊ-κής Επιτροπής συνεχίζεται.

Όπως όλα δείχνουν θα κρατήσει μέχριτην 26η Ιουνίου, την επομένη της συ-νόδου κορυφής της ΕΕ. Αυτό, όμως,που έχει μεγάλη σημασία σ’ όλες αυτέςτις αναζητήσεις και διαβουλεύσεις, δενείναι αν θα υπάρξει κάποιος συμβιβα-σμός στο πρόσωπο του Ζαν – Κλοντ Γι-ουνκέρ ή σε κάποιο άλλο πρόσωπο,αλλά στην πολιτική που θα κληθεί ναυπηρετήσει. Αυτό είναι που μετράειστη σκέψη της γερμανίδας καγκελα-ρίου Άνγκελα Μέρκελ. Γι’ αυτό ανα-ζητά το πιο κατάλληλο πρόσωπο πουθα δώσει μια νέα ώθηση στην Ευρώπη,έτσι όπως την εννοεί η κ. Μέρκελ. Στιςαρχές της εβδομάδας δήλωσε μετά την«μίνι σύνοδο» που πραγματοποιήθηκεστη Στοκχόλμη ότι αντικείμενό τηςήταν, «κατ’ αρχάς να συζητήσουμε σεβάθος τα προβλήματα της Ευρώπηςκαι όχι αυτά των προσώπων». Βέβαια,τα ΜΜΕ έδωσαν περισσότερο βάροςστο δεύτερο, δηλαδή στα πρόσωπα καιτις διαφωνίες. Απέφυγαν, όμως νααναφερθούν στους ουσιαστικότερουςλόγους αυτών των διαφωνιών.

Στη «μίνι σύνοδο» της Στοκχόλμηςπήραν μέρος ο οικοδεσπότης και πρω-θυπουργός της Σουηδίας ΦρέντρικΡάινφελντ, ο βρετανός πρωθυπουργόςΝτέιβιντ Κάμερον, ο ομόλογός του τηςΟλλανδίας Μαρκ Ρούτε και βέβαια ηκαγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ. Αυτή ημίνι σύνοδος κορυφής με τους τρειςηγέτες του Βορρά και τον αποκλεισμότων Ματέο Ρέντζι και ΦρανσουάΟλάντ, είχε ένα «ιδεολογικό στίγμαγιατί με τους τρεις συνομιλητές έχειπολλά κοινά σημεία και δεν αφήνεικαμία αμφιβολία για το ποια Ευρώπηθέλει η Άνγκελα Μέρκελ την προσεχήπενταετία», αναφέρει γάλλος δημοσιο-γράφος.

Κοινή πολιτική

Πρώτο κοινό στοιχείο είναι η συνέ-χιση της λιτότητας και μάλιστα στηνπιο αυστηρή εκδοχή της. Μια πολιτικήπου την πλήρωσαν ακριβά στις ευρωε-κλογές οι τρεις ηγέτες, χωρίς, όμως, ναβγάζουν τα συμπεράσματά τους. ∆εύ-τερο, είναι ένθερμοι οπαδοί μιας Ευ-ρώπης «αποκεντρωμένης», όπου τακράτη-μέλη θα αποφασίζουν και το«κέντρο», οι Βρυξέλλες, απλώς θαεκτελούν. Τέλος, έχουν ταχθεί υπέρμιας «φιλελεύθερης» Ευρώπης, μεανοιχτές αγορές που θα υπογράψει τηδιαβόητη «∆ιατλαντική Συνθήκη» τωνελεύθερων συναλλαγών (ΗΠΑ – ΕΕ).Με άλλα λόγια οι βασικές πολιτικέςεπιλογές των ηγετών της «μίνι συνό-δου» έρχονται σε αντίθεση με την πο-λιτική που διατύπωνε τελευταία ο ιτα-λός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι καιμε πιο χαμηλούς τόνους ο ΦρανσουάΟλάντ. Μια πολιτική που θα απαιτούσετη δημοσιονομική ολοκλήρωση και τηναλληλεγγύη, κυρίως στο επίπεδο τηςευρωζώνης.

Η Άνγκελα Μέρκελ με την επιλογήτης να συνομιλήσει με τους δύο ηγέτεςπου οι χώρες τους δεν έχουν υιοθετή-σει το ευρώ, τον Ντ. Κάμερον και Φρ.Ράινεφιλντ για τη διαδοχή του Ζοζέ

Μανουέλ Μπαρόζο, θέλησε να στείλειένα μήνυμα και αυτό είναι σαφές: τοΒερολίνο δεν επιθυμεί μια νέα εμβά-θυνση της ευρωζώνης και μάλιστα αναυτή έχει κοινό στοιχείο τις δημοσιο-νομικές πολιτικές. Έτσι, απέρριψε τοαίτημα της Ρώμης όπως διατυπώθηκετελευταία από τον Μ. Ρέντσι.

Γιατί όμως το Βερολίνο ακολουθείαυτή την πολιτική; ∆ιότι οι συντηρητι-κοί ηγέτες της Γερμανίας παίρνουνπολύ σοβαρά υπόψιν τους την εκλο-γική επιτυχία του κόμματος Εναλλα-κτική για την Γερμανία (AfD). Έναστοιχείο που το Παρίσι και οι άλλεςπρωτεύουσες της Ευρώπης ξεχνούν. ΤοΒερολίνο όμως όχι, γιατί πολλοί συν-τηρητικοί βουλευτές έχουν ήδη θέσειστο εσωτερικό του κόμματος το ζήτηματου διαλόγου, αλλά και το ενδεχόμενοτης συμμαχίας με το AfD. Για ορισμέ-νους το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερ-μανία μπορεί να παίζει το ρόλο τουσυμμάχου από τα δεξιά, όπως παλιό-τερα το Φιλελεύθερο ∆ημοκρατικόΚόμμα (FDP). Έτσι, οι χριστιανοδημο-κράτες και χριστιανοκοινωνιστέςCDU/CSU δεν θα ήταν αντίθετοι σε μιασυμμαχία μαζί τους, αντί να συμμαχούνμε τους σοσιαλδημοκράτες. Μια συμ-μαχία για την οποία πλήρωσαν ακριβό(ιδεολογικό) τίμημα, όπως εκτιμούν,υποχωρώντας για τον κατώτατο μισθό.

Οι συνέπειες στο οικονομικόκαι πολιτικό επίπεδο

Για την Άνγκελα Μέρκελ είναι αυτο-νόητο ότι με αυτές τις συζητήσεις καιτην επιτυχία του AfD αμφισβητείται ηστρατηγική της των συμμαχιών με τοSPD. Γι’ αυτό θα πρέπει να αναθερμά-νει το διάλογο με τη ∆εξιά και η ευρω-παϊκή πολιτική τής προσφέρει μια

καλή ευκαιρία. Έτσι, από τη μια απορ-ρίπτει χωρίς περιστροφές τις θέσειςτων χωρών του Νότου και από τηνάλλη συσφίγγει τις σχέσεις της με τιςχώρες του Βορρά. Εξάλλου, δεν είναικαθόλου τυχαίο ότι η καγκελάριοςέδειξε μεγάλη αντοχή αρχικά στις αι-τιάσεις Κάμερον, ενώ μετά τη μίνι διά-σκεψη είπε ότι «οι απειλές δεν συνά-δουν με το ευρωπαϊκό πνεύμα» φανε-ρώνοντας έτσι τις διαφορές των δύοπλευρών. ∆ιαφορές που οξύνονταιακόμα περισσότερο με την προσχώ-ρηση της ευρωομάδας των AfD στηνκοινοβουλευτική ομάδα των Συντηρη-τικών και Μεταρρυθμιστών (ECR). ∆η-

λαδή στην ευρωομάδα που οι βρετανοίσυντηρητικοί συνεχίζουν να έχουνπαρά τις τεράστιες απώλειες, τη μεγα-λύτερη δύναμη (19 έδρες έναντι 26στην απερχόμενη βουλή). Σ’ αυτή μετέ-χει ακόμα μια ομάδα που αποχώρησεαπό το ουγγρικό UIKP, οι ΑληθινοίΦινλανδοί» και το Λαϊκό Κόμμα της∆ανίας. Η ομάδα αυτή θα καταλάβειτην τρίτη σε δύναμη θέση στο ευρω-κοινοβούλιο με 63 βουλευτές.

Έτσι μπορεί να γίνει κατανοητή ηθέση της Μέρκελ, που σκληραίνει τηστάση της έχοντας σαν βασικό της μέ-λημα τα προβλήματα της χώρας της.«Η στρατηγική αυτή, να σκληρύνει τηστάση της η Γερμανία, τη στιγμή που ηΕυρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στέλνειτο μήνυμα ότι δεν μπορεί να τα κάνειόλα μόνη της για την ανάκαμψη, περι-κλείει τον κίνδυνο να στοιχίσει ακριβά,όπως το 2012 και 2013, στην ευρω-παϊκή οικονομία», αναφέρει ο ΡαμάρεςΓκοντέ στην Tribune. Στο πολιτικό επί-πεδο οι κίνδυνοι για την Άνγκελα Μέρ-κελ δεν είναι λιγότεροι, γιατί φαίνεταινα συνεχίζει τις συνομιλίες με τουςηγέτες των τριών χωρών Μ. Βρετανίας,Ολλανδίας και Σουηδίας, που βγήκαναποδυναμωμένοι από τις ευρωεκλογές,ενώ από την άλλη αρνείται να συζητή-σει την αλλαγή στις πολιτικές που κα-ταδικάστηκαν από τους ψηφοφόρουςστην Ελλάδα, Γαλλία κ.λπ. Η ΆνγκελαΜέρκελ με την πολιτικής της συμπερι-φορά δείχνει να γυρίζει την πλάτηστους ψηφοφόρους που είχαν την ευ-καιρία να εκφράσουν τη θέλησή τουςγια το ποιος μπορεί να είναι επικεφα-λής της Κομισιόν. Έτσι φουντώνει οευρωσκεπτικισμός με απρόβλεπτες συ-νέπειες για το μέλλον.

Μ. Κοβάνης

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΕΜΠΛΟΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΠΡΟΕ∆ΡΟ ΤΗΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ

Πολιτικές αντιπαραθέσεις πίσωαπό την αμφισβήτηση Γιουνκέρ

«Η στρατηγική αυτή, νασκληρύνει τη στάση τηςη Γερμανία, τη στιγμήπου η ΕυρωπαϊκήΚεντρική Τράπεζαστέλνει το μήνυμα ότιδεν μπορεί να τα κάνειόλα μόνη της για τηνανάκαμψη, περικλείειτον κίνδυνο ναστοιχίσει ακριβά, όπωςτο 2012 και 2013, στηνευρωπαϊκή οικονομία»

“

1144 Η ΕΠΟΧΗ 15 Ιουνίου 2014∆ΙΕΘΝΗ

www.facebook.com/adria-narivasextradite

∆ι κά στετην Ρί βας

Χι λιά δες άν θρω ποι έ -χουν υ πο γρά ψει την εκ -

στρα τεία που ζη τά ει α πό τηναυ στρα λια νή κυ βέρ νη ση τηνέκ δο ση της Αντριά να Ρί βας,μιας πρώην κα τα σκό που τηςδι κτα το ρίας Πι νο σέτ που ζειστην Αυ στρα λία, για να δι κα -στεί α πό τη χι λια νή δι καιο σύ -νη. Η Ρί βας συ νε λή φθη στηνΧι λή το 2006 κα τη γο ρού με νηγια ά με ση συμ με το χή σε ε κα -το ντά δες ε γκλή μα τα και βα -σα νι στή ρια που πραγ μα το -ποιή θη καν α πό τις υ πη ρε σίεςπλη ρο φο ριών του στρα τιω τι -κού κα θε στώ τος, ό μως με τηβοή θεια «α γνώ στων» δρα πέ -τευ σε και α πό τό τε ερ γά ζε ταιστο Σίδ νεϊ ως ντα ντά.

www.referendumrealya.com

∆η μο ψή φι σμα,τώ ρα

Ξε κί νη σε χτες και θαδιαρ κέ σει μέ χρι την Πέ -

μπτη το δια δι κτυα κό δη μο ψή -φι σμα της πρω το βου λίας«referendum real ya!» σχε τι κάμε τη μο ναρ χία στην Ισπα νία.Με τά την πρό σφα τη δη μο σκό -πη ση της «El Pais», ό που το62% α πά ντη σε ό τι εί ναι ε νά -ντια στην μο ναρ χία, α κτι βι -στές της πρω το βου λίας θεω -ρούν ό τι και στο δη μο ψή φι σμαθα α πο τυ πω θεί ό λη η κοι νω νι -κή δυ να μι κή που α να πτύ χθη κετο τε λευ ταίο διά στη μα στηνΙσπα νία, με τις δια δη λώ σειςπου έ γι ναν σε δε κά δες πό λειςμε τά την πα ραί τη ση του ΧουάνΚάρ λος.

www.facebook.com/hash-tag/civediamolundici

Στο δρό μογια το Το ρί νο

Κά λε σμα για μια πα νευ -ρω παϊκή κι νη το ποίη ση

στο Το ρί νο, στις 11 Ιου λίου,κά νουν ορ γα νώ σεις α νέρ γωνκαι ε πι σφα λώς ερ γα ζο μέ νων,με α φορ μή τη σύ νο δο κο ρυ φήςτης ευ ρω παϊκής έ νω σης πουθα γί νει στην ι τα λι κή πό λη. Ησύ νο δος συ μπί πτει με την έ -ναρ ξη της ε ξά μη νης ι τα λι κήςπρο ε δρίας που θα προ σπα θή -σει να εκ με ταλ λευ τεί ε πι κοι -νω νια κά ο Ρέ ντσι, και στό χοςτης κι νη το ποίη σης εί ναι ναδο θεί μια δυ να μι κή α πά ντη σητων «α πό κά τω» ε νά ντια στηνπο λι τι κή της λι τό τη τας καιτης ε ξα θλίω σης που ε πι βάλ -λουν οι κυ ρίαρ χοι.

∆η μή τρης Γκι βί σης[email protected]

στα

δίκτ

υα τ

ου κ

όσµο

υ

Οδιά λο γος με τα ξύ των με γα λύ τε -ρων πο λυε θνι κών Ευ ρώ πης καιΗ ΠΑ, με τη μορ φή ε λι τί στι κης

και κλει στής δια βού λευ σης, ξε κί νη σετο 1995. Σκο πός του ή ταν η άρ ση τωνκα νο νι σμών που ε μπο δί ζουν την ε πέ -κτα σή τους και στις δύο πλευ ρές τουΑτλα ντι κού.

Σε θε σμι κό ε πί πε δο, ω στό σο, οι συ νο- μι λίες α ναγ γέλ θη καν τον Φε βρουά ριο2013 α πό τον ί διο τον α με ρι κα νό πρό ε -δρο Μπα ράκ Ομπά μα. Τον Ιού λιο του2013, ξε κί νη σε ο πρώ τος κύ κλος δια- πραγ μα τεύ σεων για τη ∆ιατ λα ντι κή Ζώ -νη Ελεύ θε ρου Εμπο ρίου (TAFTA) πουμε το νο μά στη κε σε TTIP για λό γους «αι -σθη τι κής». (Το ό νο μα θύ μι ζε τη συν θή -κη ACTA που υ πο τί θε ται ο τι προ φύ -λασ σε τα πνευ μα τι κά δι καιώ μα τα, αλ λάη ο ποία στό χευε στη νο μι μο ποίη ση τουε λέγ χου των δια δι κτυα κών δρα στη ριο -τή των και α πορ ρί φθη κε α πό το Ευ ρω -παϊκό Κοι νο βού λιο το 2012.)

Ο 5ος κύ κλος συ νο μι λιών πραγ μα το -ποιή θη κε 19-23 Μαΐου (πα ρα μο νές ευ- ρωε κλο γών) στο Άρλιν γκτον των Η ΠΑκαι οι συ νο μι λίες έ χει προ βλε φθεί να ο -λο κλη ρω θούν μέ χρι το 2015, στό χοςπου θεω ρεί ται α νέ φι κτος, αν δη μο σιο -ποιη θούν οι ό ροι της TTIP και δο θεί βή -μα για δη μό σια δια βού λευ ση.

Πρώ το «συ να γερ μό» για τις προ θέ -σεις της συμ φω νίας α πο τε λεί το γε γο -νός ο τι οι δια πραγ μα τεύ σεις διε ξά γο -νται σε «κλί μα ε μπι στευ τι κό τη τας»,σύμ φω να με την ε πί ση μη ο ρο λο γία. Ταπρα κτι κά και τα προ σχέ δια των δια βου -λεύ σεων δεν δη μο σιο ποιού νται και με -τά τα αι τή μα τα των ε μπλε κο μέ νων χω -ρών για δια φά νεια και δη μό σιο διά λο -γο, αλ λά και διαρ ροές, μό νο κά- ποιοι α πό τους ό ρους έ γι νανγνω στοί. Η πρό σβα ση α κό μακαι για κυ βερ νη τι κούς α -ξιω μα τού χους της ΕΕ εί ναιπε ριο ρι σμέ νη σε κα θο -ρι σμέ να α να γνω -στή ρια α πό ό -που τα έγ γρα -φα α πα γο -ρεύε ται ναα πο μα -κρυν θούν ήνα α ντι γρα -φούν. Επι- πλέ ον, ού τεοι βου λευ τέςτων ε θνι κών κοι- νο βου λίων έ χουν πρό-

σβα ση στα αι τή μα τα των Η ΠΑ στα ο -ποία ε μπλέ κο νται οι χώ ρες τους.

Ένα χρό νο αρ γό τε ρα, και λό γω των α -ντι δρά σεων που δη μιουρ γή θη καν και α -πό τις δύο πλευ ρές του Ατλα ντι κού, η ε -πί ση μη πλη ρο φό ρη ση έ λα βε τη μορ φήπρο πα γάν δας που α πλώς ε πι διώ κει νακα θη συ χά σει με πα ρα πλα νη τι κό, αν ό χιλαϊκι στι κό τρό πο, την κοι νή γνώ μη καιβε βαίως, με ό λα τα δια θέ σι μα μέ σα καιΜέ σα, εκ θειά ζο νται τα ο φέ λη που θαπρο κύ ψουν για τις δύο πλευ ρές.

Σύμ φω να με τις προ σε κτι κές δια τυ -πώ σεις, οι στό χοι και τα ω φέ λη για τιςΗ ΠΑ πε ρι λαμ βά νουν «οι κο νο μι κή α νά -πτυ ξη, θέ σεις ερ γα σίας και διε θνή α ν-τα γω νι στι κό τη τα», ε νώ η Ευ ρω παϊκήΕπι τρο πή «δια φη μί ζει» τις δια πραγ μα -τεύ σεις με τον ι σχυ ρι σμό πως «ό σο με- γα λύ τε ρη η α πε λευ θέ ρω ση του ε μπο -ρίου, τό σο κα λύ τε ρο το συ νο λι κό α πο -τέ λε σμα». Το οι κο νο μι κό ό φε λος έ χει υ -πο λο γι στεί α πό την Επι τρο πή (αι σιό δο -ξα) σε 0,5% μέ χρι το 2027 (0,036% α νάέ τος).

Μάλ λον τα πει νω τι κό για τους λα ούςτης Ευ ρώ πης μοιά ζει το ε πι χεί ρη μα ό τιη οι κο νο μι κή ω φέ λεια για την οι κο νο -

μία της ΕΕ, ι σο -δυ να μεί με έ να

ε πι πλέ ον πο σό545 ευ ρώ ε τη -

σίως για έ νατε- τρα με -λές

νοι- κο -

κυ ριό! Και με ποιό κό στος;

Θέ σεις ερ γα σίας

Πα ρά τις αλ μα τώ δεις «προό δους» τηςΕΕ στην υ πο βάθ μι ση των ερ γα σια κώνδι καιω μά των, οι Η ΠΑ δια τη ρούν τοπλε ο νέ κτη μα, α φού δεν έ χουν ε πι κυ ρώ -σει διε θνείς συμ βά σεις του ∆ιε θνούςΟργα νι σμού Εργα σίας. Συν δι κά τα ερ γα -ζο μέ νων και α πό τις δύο πλευ ρές α ντι -λαμ βά νο νται τον κίν δυ νο για τις κα τα -κτή σεις τους και τις ό ποιες διεκ δι κή -σεις τους στο μέλ λον. Οι ί διοι οι Αμε ρι -κα νοί, που έ χουν ή δη χά σει θέ σεις ερ- γα σίας ως συ νέ πεια της α ντί στοι χηςσυμ φω νίας Η ΠΑ, Κα να δά και Με ξι κού(NAFTA), ε πι κε ντρώ νο νται στους κιν- δύ νους διά σπα σης των ερ γα ζο μέ νων,την κα τά λυ ση των ερ γα σια κών δι καιω -μά των και την α φαί ρε ση του δι καιώ μα -τος σε α περ γία. Στον το μέα της αύ ξη -σης θέ σεων ερ γα σίας, την ο ποία οι δύοπλευ ρές ευαγ γε λί ζο νται, η ί δια η Ευ ρω -παϊκή Επι τρο πή, στην Αξιο λό γη ση Επι- πτώ σεων της TTIP, α να γνω ρί ζει «τα συ -γκρι τι κά πλε ο νε κτή μα τα της βιο μη χα -νίας των Η ΠΑ έ να ντι των ευ ρω παίων ο -μο λό γων τους και τις συ να κό λου θες αρ- νη τι κές συ νέ πειες», ε νώ προ βλέ πει ό τισυ γκε κρι μέ νοι πα ρα γω γι κοί το μείς «θαο δη γη θούν σε α να διάρ θρω ση». Η καΧέρ μαν ε πέ μει νε ό τι η κα τα νά λω ση,

και ά ρα η πα ρα γω γή και οι θέ σεις ερ- γα σίας, δεν θα αυ ξη θούν και η μό νηδια φο ρο ποίη ση θα α φο ρά στο πούπα ρά γε ται το προϊόν.

Ασφά λεια τρο φί μω ν

Προ σπά θεια σύ γκλι σης δύο δια φο ρε -τι κών κό σμων. Οι Η ΠΑ εί ναι ο πα ρά -δει σος των ε ται ρειών βιο τε χνο λο γίας,

ε κεί νων που δη μιουρ γούν με ταλ λαγ -μέ νες καλ λιέρ γειες, χη μι κά που

ε πη ρεά ζουν το αν θρώ πι νο ορ- μο νι κό σύ στη μα ή ε ντο μο -

κτό να και τις ο ποίες δενέ χει κα τα φέ ρει να πε ριο -ρί σει και να α ντι με τω πί -σει το α με ρι κα νι κό νο μι -κό σύ στη μα. Επι πλέ ον,

πρα κτι κές στην κτη νο -τρο φία (αυ ξη τι κές ορ μό νες

στο βο δι νό κρέ ας) και στην ε -πε ξερ γα σία και πώ λη ση τρο φί -

μων (χη μι κή ε πε ξερ γα σία - χλω ρίω σηκρέ α τος που λε ρι κών και μη σή μαν ση

TTIP: ∆ιατλαντική χαρι στική βολή στη δημοκρατίαΗ “ουτοπία των πολυεθνικών”, αν υπογραφεί,θα γίνει δυστοπία των λαώνΗ TTIP (∆ιατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου καιΕπενδύσεων) δεν είναι από τα θέματα που αναλύονται με«δυό λόγια», αφού, αν και θεωρητικά πρόκειται για μιασυμφωνία ελεύθερου εμπορίου, ουσιαστικά, και για να έχειλόγο ύπαρξης, θα επέμβει και θα επηρεάσει πολλούς τομείςτης κοινωνικής και οικονομικής ζωής των συμβαλλομένωνχωρών. Στο σύμπαν του φιλελευθερισμού, των κερδοσκόπωνκαι του διεθνούς κεφαλαίου, ωστόσο, δεν αποτελεί«κοσμογονία» αλλά μάλλον επέκταση και αναβάθμιση τουελέγχου των κρατικών και κοινωνικών μηχανισμώνπαγκοσμίως και κατ’ επέκταση της ζωής των πολιτών απόεταιρικά συμφέροντα, μακράν ισχυρότερα από τηνπαραδοσιακή παραγωγική και επιχειρηματική δραστηριότητα.Ενσωματώνει την εμπειρία από πολλές διακρατικέςσυμφωνίες που έχουν προηγηθεί, προσαρμοσμένη καιτροποποιημένη υπό το πρίσμα των οικονομικών κρίσεων πουέχουν αποδυναμώσει κράτη και λαούς. Απώτερος στόχος, ηεπέκταση και η αύξηση των κερδών των πολυεθνικών

κολοσσών μέσω της κατάλυσης δικαιωμάτων καιδημοκρατικών διαδικασιών.Οι όροι που πιθανόν να υπογραφούν, είναι δεσμευτικοί -πραξικόπημα το χαρακτήρισε η Ντέμπι Μπάρκερ, διευθύντριαδιεθνούς προγράμματος του Κέντρου για τη ∆ιατροφικήΑσφάλεια των ΗΠΑ- και μετά την επικύρωσή τους,κυριολεκτικά δεν υπάρχει επιστροφή, αφού στο μέλλον οινομοθεσίες των κρατών θα πρέπει να προσαρμόζονται σεαυτούς.Η γερμανίδα δημοσιογράφος, Ούλρικε Χέρμαν επισήμανε ότιοι δασμοί μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ είναι ήδη σε χαμηλά επίπεδα καιτο μεταξύ τους εμπόριο φθάνει στο 1,8 δισ. ευρώ. Έδωσεέμφαση στο γεγονός ότι η TTIP δεν είναι απλώς μια εμπορικήαλλά μια «ζωντανή», διαρκής και «πανταχού παρούσα»συμφωνία που απειλεί να καταλύσει τελωνειακούςκανονισμούς και ελέγχους ποιότητας, προδιαγραφών,φυτοϋγείας, ασφάλειας.

•


προϊό ντων με με ταλ λαγ μέ να συ στα τι -κά), πα ρα μέ νουν α πα γο ρευ μέ νες στηνΕΕ. Οι δια φο ρές στις νο μο θε σίες α πο -τε λούν ε μπό διο για τις ε ξα γω γές των Η -ΠΑ και η TTIP έ χει σα φή στό χο τη σύ γ-κλι ση, τον ε ναρ μο νι σμό και την ο μοιο -μορ φία, μέ σω της υ πο βάθ μι σης των υ -φι στά με νων κρι τη ρίων ποιό τη τας και α -σφά λειας, ό χι βε βαίως προς ό φε λος τηςδη μό σιας υ γείας.

Η Ντέ μπι Μπάρ κερ τό νι σε ό τι αρ χι κές«α συμ φω νίες» δεν πρέ πει να κα θη συ -χά ζουν τους πο λί τες α φού δε δο μέ νηςτης μυ στι κό τη τας και της ε μπλο κής τωνα με ρι κα νι κών ε ται ρι κών λό μπι, α κό μακαι γε νι κευ μέ νοι ό ροι που θα δεί χνουνκα θη συ χα στι κοί, τε λι κά θα μπο ρούν ναμε τα στρα φούν με κα νο νι στι κές ρυθ μί -σεις. Ήδη χα ρα κτη ρί ζο νται «μη ε πι στη -μο νι κά τεκ μη ριω μέ να» τα ευ ρω παϊκάπρό τυ πα α σφα λείας που λει τουρ γούν α -πα γο ρευ τι κά για ει σα γω γές τρο φί μων -εμ βο λια σμέ να κρέ α τα, με ταλ λαγ μέ νακ.ά.- και άλ λων προϊό ντων.

Πε ρι βάλ λο ν

Τα α νε παρ κή και κά τω α πό κοι νω νι -κές πιέ σεις βή μα τα που έ χουν γί νει γιατην προ στα σία του πε ρι βάλ λο ντος θα α -ντι στρα φούν αν τε λε σφο ρή σουν οι πιέ- σεις για άρ ση των νο μο θε σιών και τωνκα νο νι σμών της ΕΕ, η ο ποία έ χει θέ σειαυ στη ρό τε ρους στό χους α πό τις Η ΠΑγια τις εκ πο μπές διο ξει δίου του άν θρα -κα και έ χει δια φο ρε τι κές νο μο θε σίεςστην πα ρα γω γή, α ξιο λό γη ση και χρή σητο ξι κών χη μι κών. Η πα ντο κρα το ρία τωνπε τρε λαϊκών αμ φι σβη τεί τα ευ ρω παϊκάπρό τυ πα που λει τουρ γούν πε ριο ρι στι κάγια τις ε ξα γω γές τους.

Πρό κει ται για έ ναν το μέα ό που η ΕΕα ντι στέ κε ται σθε να ρά, θέ το ντας ό ρο

την προ σαρ μο γή της α με ρι κα νι κής νο- μο θε σίας στα ευ ρω παϊκά δε δο μέ να. Στοπα ρα σκή νιο, ω στό σο, και σύμ φω να μεπλη ρο φο ρίες, η ΕΕ, πα ρά τις προ δια -γρα φές για τα ο ρυ κτά καύ σι μα, έ χει ή δηει σά γει φορ τία πισ σώ δους πε τρε λαίουα πό τον Κα να δά. Αν λη φθεί υ πό ψη τογε γο νός ό τι οι Η ΠΑ πιέ ζο νται για τηνκα τα σκευή του α γω γού Keystone XLπου θα με τα φέ ρει το καύ σι μο α πό τονΚα να δά στον Κόλ πο του Με ξι κού, τοπρος ε ξα γω γή προϊόν α να ζη τά έ τοι μοπροο ρι σμό την ΕΕ.

∆η μό σιες υ πη ρε σίες και πα ρο χές

Αν η Ελλά δα θεω ρη θεί α ντι προ σω -πευ τι κό δείγ μα, η ι διω τι κο ποίη ση δη μό- σιων πα ρο χών ό πως η υ γεία, η παι δείακαι το νε ρό, βρί σκο νται σε «κα λό δρό -μο» και στην ΕΕ. Αμε ρι κα νι κή α παί τη -ση εί ναι η α πε λευ θέ ρω ση των υ πη ρε -σιών, πε ρι λαμ βα νο μέ νων και των δη μό -σιων, ό πως προ στα τεύο νται α κό μα καια πό τη συμ φω νία GATS του ∆ιε θνούςΟργα νι σμού Εμπο ρίου (WTO). Η ΕΕφαί νε ται να την α πο δέ χε ται, με ε ξαί ρε -ση τα δι κα στι κά σώ μα τα, την α στυ νό -μευ ση συ νό ρων και τον έ λεγ χο ε ναέ ριαςκυ κλο φο ρίας. Μια τέ τοια ε ξέ λι ξη θαση μαί νει ό τι αυ τές οι υ πη ρε σίες δεν θαπρο στα τεύο νται α πό τις ε θνι κές νο μο -θε σίες και -χει ρό τε ρο ό λω ν- με τά την ι -διω τι κο ποίη ση, θα κα θί στα ται ου σια -στι κά α δύ να τη η ε πά νο δος στο προ η -γού με νο κα θε στώς. Ευ ρω παίοι α ξιω μα -τού χοι έ χουν εκ φρά σει α νη συ χίες γιατις υ πη ρε σίες υ γείας, α φε νός λό γω τηςα νε παρ κούς προ στα σίας τους α πό τηνΣυν θή κη της Λι σα βό νας, α φε τέ ρου λό -γω των ε πι θε τι κών πο λι τι κών των α με -ρι κα νών -η Μπάρ κερ τους χα ρα κτή ρι σε«ο δο στρω τή ρες» που δεν βγαί νουν α πό

δια πραγ μα τεύ σεις χω ρίς να α πο κο μί -σουν κέρ δη-, οι ο ποίοι μό νο ως ε μπό διοβλέ πουν τις ευ ρω παϊκές νο μο θε σίες.

Οι α νη συ χίες α πό την πλευ ρά της α ν-τί στα σης στις Η ΠΑ πε ρι λαμ βά νουν δύοκομ βι κά θέ μα τα κοι νω νι κής πρό νοιας.Το έ να εί ναι οι δια τά ξεις για την α γο ράτο πι κών προϊό ντων (Buy America) καιτο άλ λο, το ο ποίο οι εκ πρό σω ποι των α -με ρι κα νι κών ε ται ρειών ε πι θυ μούν δια- καώς να α πα λει φθεί, εί ναι η Αρχή τηςΠρο φύ λα ξης, που α πο τε λεί βα σι κή αρ -χή διε θνών συμ βά σεων του Ο ΗΕ, έ χειυιο θε τη θεί α πό την ΕΕ και α φο ρά στιςπρο δια γρα φές για τα τρό φι μα, την κτη- νο τρο φία και τις καλ λιέρ γειες με κρι τή- ριο τις ε πι πτώ σεις στο πε ρι βάλ λον,στην α σφά λεια και στη δη μό σια υ γεία.

Προ στα σίαπρο σω πι κών δε δο μέ νω ν

Τα ε ται ρι κά κέρ δη εί ναι α σύμ βα τα μετην ε λεύ θε ρη πρό σβα ση των πο λι τώνστις πλη ρο φο ρίες και ευ θέως α νά λο γαμε την ε ται ρι κή πρό σβα ση στις ε πι κοι -νω νίες και στα προ σω πι κά δε δο μέ νατων πο λι τών. Η συμ φω νία θα δί νει στιςε ται ρείες δι καίω μα πρό σβα σης σε προ- σω πι κά δε δο μέ να για «ε μπο ρι κούς σκο- πούς». Επί σης, με το πρό σχη μα τηςπνευ μα τι κής ι διο κτη σίας, της πα τέ νταςκαι των ε μπο ρι κών ση μά των, θα ε γεί -ρο νται ε μπό δια στη δη μό σια πρό σβα σησε γνώ σεις και πλη ρο φο ρίες α κό μα καιγια σχο λεία ή βι βλιο θή κες, ό πως α πο -τυ χη μέ να α πο πει ρά θη καν να ε πι βά λουνη ACTA στην ΕΕ και η SOPA στις Η ΠΑ.

Κι ε νώ οι α πο κα λύ ψεις του Έντουαρ -ντ Σνόου ντεν για τις υ πο κλο πές και τιςπα ρα κο λου θή σεις α πό υ πη ρε σίες τωνΗ ΠΑ εί χαν ε φο διά σει την ΕΕ με έ να ι -σχυ ρό δια πραγ μα τευ τι κό μέ σο («Επο -

χή», 23.3.2014), πρό σφα τα οι Η ΠΑ πέ- ρα σαν σε πα γκό σμια «α ντε πί θε ση», ε πι -στρα τεύο ντας έ να νέο «φά ντα σμα», αυ -τό της βιο μη χα νι κής κα τα σκο πείας.

Επί λυ ση δια φο ρώνκρά τους-ε πεν δυ τών (ISDS)

Το ISDS ί σως εί ναι η με γα λύ τε ρη α -πει λή που θέ τει η TTIP. Πρό κει ται γιατο μη χα νι σμό διαι τη σίας με τα ξύ τωνκρα τών και των ε πεν δυ τώ ν-ε ται ρειών,τον ο ποίο η ΕΕ ε πι θυ μεί να προ συ πο -γρά ψει.

Τα διαι τη τι κά δι κα στή ρια α πο τε λού -νται α πό ι διώ τες δι κη γό ρους, πα ρα κά -μπτου ν/α χρη στεύουν τα ε θνι κά νο μι κάσυ στή μα τα και οι α πο φά σεις τους έ χουνως τώ ρα δι καιώ σει τις ε ται ρείες-ε πεν -δυ τές, σε βά ρος των χω ρών.

Τα πα ρα δείγ μα τα κρα τών που υ πο -χρεώ θη καν να πλη ρώ σουν ε ξω πραγ μα -τι κές α πο ζη μιώ σεις, σκια γρα φούν α δράτους κιν δύ νους. Μέ σα στην ΕΕ, α ντι -προ σω πευ τι κή εί ναι η πε ρί πτω ση τηςσουη δι κής πο λυε θνι κής ε ται ρείας ε νέρ -γειας, η ο ποία μή νυ σε τη γερ μα νι κή κυ- βέρ νη ση και α ξίω σε α πο ζη μίω ση 3,7δισ. ευ ρώ, ό ταν α πο φά σι σε να κλεί σειτους σταθ μούς πυ ρη νι κής ε νέρ γειας με -τά την κα τα στρο φή της Φου κου σί μα.

Οποια δή πο τε προ σπά θεια δια φο ρο -ποίη σης του κα θε στώ τος και των ό ρωνκερ δο φο ρίας των ε ται ρειών, θα ε πι σύ -ρει μη νύ σεις και υ πέ ρο γκες α πο ζη μιώ -σεις.

Όπως ε πι σή μα νε η Ούλ ρι κε Χέρ μαν,η Ελλά δα εί ναι ι διαί τε ρα ευά λω τη στιςα ξιώ σεις των ε πεν δυ τών (δε δο μέ νουτου «ορ γα σμού» ι διω τι κο ποιή σεων), οιο ποίοι θα έ χουν δι καίω μα να α πο ζη -μιω θούν α κό μα και στις πε ρι πτώ σειςπου οι ερ γα σια κές σχέ σεις, η φο ρο λό -γη ση ή άλ λες δια τά ξεις δια φο ρο ποιη -θούν με τά την πραγ μα το ποίη ση της ε -πέν δυ σης. Αυ το νό η το εί ναι ό τι οι τε ρά -στιες α πο ζη μιώ σεις που α πο φα σί ζο νταιβα ρύ νουν τους φο ρο λο γού με νους.

Το ISDS θεω ρεί ται τό σο ευ νοϊκό γιατις ε ται ρείες, ώ στε αρ κε τές εγ χώ ριεςμε τα φέ ρουν την έ δρα τους στο ε ξω τε ρι -κό προ κει μέ νου να υ πα χθούν σε κα θε -στώς ξέ νων ε πεν δυ τών.

Η α ντί θε ση που εκ δη λώ θη κε με ε πι -στο λή α πό 200 ορ γα νι σμούς σε Ευ ρώ πηκαι Αμε ρι κή και α πό κυ βερ νή σεις χω -ρώ ν-με λών της ΕΕ, υ πο χρέω σαν την Ευ- ρω παϊκή Επι τρο πή να α να στεί λει τιςδια πραγ μα τεύ σεις για το ISDS, προ κει -μέ νου να γί νει δη μό σια δια βού λευ ση. Οε πί τρο πος ε μπο ρίου της ΕΕ, Κα ρέλ ΝτεΓκού χτ, α πο κά λυ ψε ω στό σο ό τι σκο πόςτης α να στο λής εί ναι να πει στούν οι σκε- πτι κι στές και ό χι να α να θεω ρη θούν οισχε τι κοί ό ροι.

Η Επι τρο πή έ χει α ναρ τή σει σχε τι κό ε -ρω τη μα το λό γιο στον ι στό το πό της, στοο ποίο οι πο λί τες μπο ρούν να α πα ντούνσε «ε πι δέ ξια» δια τυ πω μέ νες ε ρω τή σεις,μέ χρι τις 6.7.2014 (ec.europa.eu/your-voice/ipm/forms/dispatch). Οπωσ δή πο τεδεν πα ρα σχέ θη κε α πό τα θε σμι κά όρ γα -να της ΕΕ ε παρ κής, σα φής και α ντι κει -με νι κή πλη ρο φό ρη ση προ κει μέ νου νατο πο θε τη θούν (με αυ τόν το μό νο τρό πο)οι πο λί τες.

Η «ου το πία των πο λυε θνι κών», ό πωςο νο μά ζουν την TTIP οι φο ρείς α ντί στα -σης, αν υ πο γρα φεί, θα γί νει δυ στο πίατων λαών.

Ελι σά βετ Πε τρί δου

TTIP: ∆ιατλαντική χαρι στική βολή στη δημοκρατία

Εσείς τι ξέρετε για την TTIP; Την ενημέρωση που αποφεύγουν μεθοδικά οι επίσημες εμπλεκόμενες πλευρές,

Ευρωπαϊκή Ένωση και ΗΠΑ, για το κρίσιμο θέμα της ∆ιατλαντικής Εταιρικής Σχέ-σης Εμπορίου και Επενδύσεων (Transatlantic Trade and Investment Partnership-TTIP), ανέλαβαν στην Ελλάδα (προεδρεύουσα του Συμβουλίου της ΕΕ από τηναρχή του 2014), το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ σε συνεργασία με το ΙνστιτούτοΝίκος Πουλαντζάς. Επιπλέον των ενημερωτικών εκδόσεών τους, διοργάνωσαν,την Τρίτη, συναντήσεις με δημοσιογράφους και το κοινό και, την Τετάρτη, πα-ρουσίαση σε πολιτικό και επιστημονικό προσωπικό.

Η γερμανίδα δημοσιογράφος (της εφημερίδας «die tageszeitung») Ούλρικε Χέρ-μαν και η διευθύντρια του διεθνούς προγράμματος Center for Food Safety στιςΗΠΑ, Ντέμπι Μπάρκερ, στη σπάνια -αν όχι μοναδική- στην Ελλάδα ενημέρωση,αναφέρθηκαν στα σημεία-κλειδιά της TTIP και στις παγίδες και στους κινδύνουςγια τις χώρες και τους λαούς και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Η ενημερωτική έκδοση του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ από τον Τζον Χί-λαρι, (εκτελεστικός διευθυντής της οργάνωσης War on Want - Πόλεμος στην Έν-δεια), οι ομιλήτριες και η πλούσια αρθρογραφία (εκτός Ελλάδας), δίνουν το στίγματης TTIP και το εύρος των επιπτώσεων στους τομείς που οι εμπνευστές της σχε-διάζουν να περιλαμβάνει.

Ένα χρόνο μετά τονπρώτο κύκλοδιαπραγματεύσεων, καιλόγω των αντιδράσεωνπου δημιουργήθηκανκαι από τις δύοπλευρές τουΑτλαντικού, η επίσημηπληροφόρηση για τηνTTIP έλαβε τη μορφήπροπαγάνδας πουαπλώς επιδιώκει νακαθησυχάσει μεπαραπλανητικό τρόποτην κοινή γνώμη ενώ,με όλα τα διαθέσιμαμέσα και Μέσα,εκθειάζονται τα οφέληπου θα προκύψουν γιατις δύο πλευρές.

“

1188 Η ΕΠΟΧΗ 15 Iουνίου 2014ΚΟΙΝΩΝΙΑ

«∆εν πρόκειται να πουν^ μα ήτανδύσκολοι καιροί, αλλά θαπουν^ γιατί σιώπησαν οι ποι-

ητές τους;» με αυτόν το στίχο τουΜπρεχτ θέλησε η Μαρία Καραμανώφ,σύμβουλος Επικρατείας, να καλέσει πο-λίτες και φορείς να μην σιωπήσουνμπροστά στο νομοσχέδιο που ξεπουλάακτές και αιγιαλούς στους ιδιώτες, στηνεκδήλωση που διοργανώθηκε από τοΚόκκινο 105,5, την Τετάρτη.

Εκπρόσωποι από διάφορους φορείςκλήθηκαν να ενημερώσουν και να ευαι-σθητοποιήσουν τους πολίτες σχετικά μετο νομοσχέδιο «Οριοθέτηση, διαχείρισηκαι προστασία των ακτών και παρα-λιών», που αν και αποσύρθηκε προσω-ρινά, λόγω των εκτεταμένων αντιδρά-σεων και του προεκλογικού κόστους πουθα είχε η ψήφισή του, αναμένεται ξανάστη Βουλή. Παρά το ευφημιστικό τουτίτλο, το ν/σ προβλέπει την αποκλει-στική χρήση των αιγιαλών από ιδιώτη,καταργεί τον περιορισμό των 100 μέ-τρων όσον αφορά τη χρήση της παρα-λίας, αλλοιώνοντας κατ’ αυτόν τοντρόπο τον κοινόχρηστο χαρακτήρα τουαγαθού, την ελεύθερη πρόσβαση και θέ-τοντας το περιβάλλον σε κίνδυνο.

Με αφορμή την κρίση

«Ζούμε στην εποχή της κρίσης, λαμβά-νονται μέτρα, πολλά, αποσπασματικά,αλληλοσυγκρουόμενα και τελικά αλλη-λοεξουδετερώμενα που επιδεινώνουν τοπρόβλημα. ∆ίνουν τη δημόσια κτήσηπρος εκμετάλλευση, βάζοντάς την όλη,αιγιαλούς, δάση, πολυκατοικίες, στοίδιο τσουβάλι, χωρίς καμία μελέτη, προ-κειμένου να αντιμετωπιστεί το χρέος. Τιγίνεται, όμως, με τους υπόλοιπους δη-μόσιους σκοπούς που πρέπει να εξυπη-ρετεί ένα κράτος;» διατυπώνει τον προ-βληματισμό της η σύμβουλος Επικρα-τείας θέτοντας τους δύο θεμελιώδεις δη-μόσιους σκοπούς που αποτελούν, σύμ-φωνα με την ίδια, την προϋπόθεση γιατην πραγματοποίηση οποιουδήποτεάλλου, αυτούς της κυριαρχίας του κρά-τους και της βιώσιμης ανάπτυξης.

«Η δημόσια κτήση του φυσικού κεφα-λαίου ταυτίζεται με αυτούς τους δύοσκοπούς, θα πρέπει να διατηρείται αναλ-λοίωτο, αφού μέσω αυτού υπάρχει καιδιασφαλίζεται η βιωσιμότητα της χώρας.Λόγω της κρίσης η δημόσια κτήση έχειεντοπιστεί ως πρόσφορο και ανέξοδοέδαφος για την αντιμετώπιση του χρέ-ους. Αυτό ισχύει όμως βραχυπρόθεσμα,γιατί μακροπρόθεσμα το κόστος θα είναι

τεράστιο και μη μετρήσιμο σε οικονο-μικά μεγέθη».

Άλλοι συνομιλητές του πάνελ θεωρούνπως δεν πρόκειται για λάθος πολιτικήαντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης,αλλά ξεκάθαρη πολιτική επιλογή. «∆ενέχει να κάνει με την αντιμετώπιση τουδημόσιου χρέους, και το νομοσχέδιο γιατους αιγιαλούς δεν είναι μια μεμονωμένηπερίπτωση, πρόκειται απλά για τη διά-θεση της δημόσιας περιουσίας στο ιδιω-τικό κεφάλαιο» σύμφωνα με τον Γερά-σιμο Κορρέ, εκπρόσωπο του ΕλληνικούΚέντρου Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛ-ΚΕΘΕ). Στο ίδιο μήκος κύματος διατύ-πωσε την άποψή του κατά του νομοσχε-δίου και ο Γιώργος Σαρηγιάννης, καθη-γητής της Αρχιτεκτονικής Σχολής τουΠολυτεχνείου. «Απ’ όλη τη νομοθεσίαφαίνεται η υποταγή του κράτους στοιδιωτικό κεφάλαιο, και εκτός από κρα-τική περιουσία, παραχωρούμε πια καικρατικές αρμοδιότητες».

Τα νομικά κολλήματα

Το πρώτο πρόβλημα που παρουσιάζε-ται νομικά με αυτό το νομοσχέδιο είναιότι οι ακτές δεν θα έπρεπε να περάσουνστο ΤΑΙΠΕ∆, καθώς ο οργανισμόςαφορά την αξιοποίηση μόνο της ιδιωτι-κής περιουσίας του δημοσίου, όπως εξέ-θεσε η ∆έσποινα Κουτσούμπα, μέλος τουΣυλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων και τηςεφορίας ενάλιων αρχαιοτήτων. «Με αυτά

που έχουν περάσει στο ΤΑΙΠΕ∆, ακτές,δάση κτλ καταργείται η έννοια της δη-μόσιας περιουσίας. Τα πάντα μπορούννα βρεθούν προς πώληση και απ’ αυτόγια μένα προκύπτει και το ερωτηματικόκατ’ επέκτασιν, κατά πόσο μπορούν ναθεωρηθούν και αντικείμενο κατάσχεσηςαπό τους δανειστές μας».

«Το νομοσχέδιο αυτό και να ψηφιστείδεν θα μπορέσει ποτέ να θεωρηθεί κανό-νας ∆ικαίου. Η ανάταση σε έναν επεν-δυτή της χρήσης και της μορφής ενόςτόσο σημαντικού αγαθού, ανάλογα μετους ειδικούς επενδυτικούς σκοπούς τουκαθένα, δεν μπορεί να θεωρηθεί κανό-νας ∆ικαίου, με την έννοια του γενικού,του αντικειμενικού και σύμφωνα με τοσύνταγμα» επισημαίνει η Μ. Καραμα-νώφ. Η σημαντικότητα του συγκεκριμέ-νου αγαθού στοιχειοθετείται, σύμφωναμε την ίδια, από το ρόλο του στη ζωή τωνπολιτών. «Οι ακτές μας, ο αιγιαλός είναιένα από τα πολυτιμότερα στοιχεία τηςδημόσιας κτήσης, είναι το απαραβίαστογιατί είναι συνυφασμένο από την αρχαι-ότητα με την ιστορία μας, την τέχνη μας,τη διαμόρφωση της ιδιοσυγκρασίαςμας».

Πρέπει να σημειωθεί, επίσης, πως μετην ισχύ του νομοσχεδίου θα είναι δυ-νατή και η αναδρομική νομιμοποίησητης αυθαίρετης χρήσης του αιγιαλού απόιδιώτες, όπως οι περιπτώσεις που ανα-φέρει η ∆. Κουτσούμπα του Porto Carras,του Grand Resort κτλ, πληρώνοντας

μόνο ένα αντίτιμο για αυτό που μέχριτώρα θεωρούταν καταπάτηση δημόσιαςκτήσης.

Περιβαλλοντικό και κοινωνικόαντίκτυπο

Για τη σύνταξη του εν λόγω νομοσχε-δίου αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότιδεν εκλήθη κανένας επιστημονικός, πε-ριβαλλοντικός φορέας, ούτε εκπονή-θηκε κάποια σχετική μελέτη ώστε να λη-φθούν υπόψιν οι ιδιομορφίες της κάθεπεριοχής και να προστατευτούν. «Πρώ-τον δεν πρόκειται για βιώσιμη ανάπτυξη,αλλά αποκλειστικά για οικονομική. Τον/σ δεν έλαβε υπόψιν το Natura 2000, θε-ωρεί τις παραλίες μόνο ως χώρο για ομ-πρέλες και ξαπλώστρες και αγνοεί ότιαναφέρεται σε ένα οικοσύστημα που θακαταστραφεί. ∆εν κατηγοριοποιεί καμίαπαραλία και δεν έχει καταγράψει κανέναενδεχόμενο κίνδυνο από πλημμυρικάεπεισόδια που αποτελούν πια συχνό φαι-νόμενο, λόγω της κλιματικής αλλαγής»καταγγέλλει ο εκπρόσωπος του ΕΛ-ΚΕΘΕ. Ταυτόχρονα μοιράστηκε με τοκοινό και διάφορες φωτογραφίες καιαπό την Ισπανία που ισχύει αντίστοιχηνομοθεσία, αλλά και από καταπατήσειςστην Ελλάδα, όπου πλέον τα κτίσματαέχουν καταλάβει όλον τον χώρο της πα-ραλίας, απαγορεύοντας την πρόσβασηστους πολίτες και διαβρώνοντας τη θά-λασσα.

«Ο αιγιαλός είναι και ένας πολύ ση-μαντικός κοινωνικός πόρος, παραδο-σιακό στοιχείο αναψυχής για τους πολί-τες και επιτελεί μια κοινωνική λειτουρ-γία στον ελληνικό τρόπο ζωής. Ότανδιαθέτονται αγαθά αυτής της κατηγορίαςθα πρέπει να είναι αντικαταστατά π.χ με-ταφέρεται ένα νοσοκομείο και δημιουρ-γείται άλλο στη θέση του. Όπως κατα-λαβαίνουμε σε αυτήν την περίπτωση δενμπορεί να ισχύσει κάτι τέτοιο» θα συμ-φωνήσει και η σύμβουλος της Επικρα-τείας για την καταστροφή που δεν πρό-κειται να έχει επιστροφή.

«Θα πρέπει να προσδιορίσουμε και τοτι σημαίνει ανταποδοτικότητα που ανα-φέρουν συνέχεια. Θα θεωρήσουμε κάτιανταποδοτικό με βάση μια μικροκλίμακαγια το χώρο αυτό καθ’ εαυτό να βγάζεικέρδος ή βάσει μιας μακροκλίμακας γιατην ανταποδοτικότητα σε όλη την κοι-νωνία;» καταλήγει η ∆. Κουτσούμπα.

Τζέλα Αλιπράντη

Οι ακτές μας, ο αιγιαλός είναι ένα από ταπολυτιμότερα στοιχεία της δημόσιας κτή-σης, είναι το απαραβίαστο γιατί είναι συνυ-φασμένο από την αρχαιότητα με την ιστο-ρία μας, την τέχνη μας, τη διαμόρφωση τηςιδιοσυγκρασίας μας

“Αγώνας γιατην υπεράσπιση των παραλιώνΜία συζήτηση με αφορμή το νομοσχέδιο για τις ακτές και τους αιγιαλούς

Τρέχουμε γιανα μπορούμε να κολυμπάμε

Υπερμαραθώνιοςδιοργανώνεται στις8-12 Ιουλίου για τηνυπεράσπιση τωνπαραλιών απόεύρος φορέων (Πα-νελλήνιο ∆ίκτυοΟικολογικών Οργα-νώσεων, Αρχέλων,Επιτροπή Αγώνα γιαΕλεύθερες Παρα-λίες, Κινήματα Πο-λιτών (από διάφο-ρες περιοχές), Σύλ-λογος Ελλήνων Αρ-

χαιολόγων, Ναυτικοί όμιλοι κτλ). «Πρέπει να αναπτυχθεί ένα μεγάλο κίνημα ώστεόταν έρθει το νομοσχέδιο στη Βουλή να μην τολμήσουν να το ψηφίσουν» επιση-μαίνει η βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ, Χαρά Καφαντάρη.

Η ΕΠΟΧΗ 15 Ιουνίου 2014 1199ΕΡΓΑΣΙΑ

Το μόνο που ζητούσαν οι αγωνιζόμενες καθαρί-στριες του υπουργείου Οικονομικών από τονΆρειο Πάγο ήταν να σταθεί η ∆ικαιοσύνη στο ύψος

της. Η αποδοχή, από την πλευρά του Α.Π. Της αναστολήςτης απόφασης, αφήνει ερωτήματα για το κατά πόσο η∆ικαιοσύνη λειτουργεί ανεξάρτητα και αμερόληπτα,στην επί καθεστώς επικυριαρχίας, για πολλούς, Ελλάδατων μνημονίων. Οι προβληματισμοί εντάθηκαν περαι-τέρω για το ευρύτερο πλαίσιο υπό το οποίο λειτουργείη ελληνική δημοκρατία, μετά την άγρια επίθεση την

οποία δέχθηκαν οι αγωνιζόμενες γυναίκες από τα ΜΑΤτο απόγευμα της Πέμπτης, έξω από την είσοδο τουυπουργείου Οικονομικών. Το αποτέλεσμα ήταν τρειςκαθαρίστριες και μία φωτορεπόρτερ να χτυπηθούν καινα μεταφερθούν στο νοσοκομείο, με τις εικόνες ντρο-πής να κάνουν το γύρο του κόσμου μέσα από διεθνήΜέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Όμως, φαίνεται ότι τα χτυπήματα που δέχθηκαν οικαθαρίστριες και οι αλληλέγγυοι εργαζόμενοι έξω απότο υπ. Οικονομικών πριν από τρεις ημέρες, σύντομα θαγυρίσουν μπούμερανγκ στην συγκυβέρνηση και αυτό τογνωρίζουν καλά στελέχη τους, τα οποία, εν αναμονή πο-λιτικών εξελίξεων, αναζητούν τρόπους για να κλείσειτο ζήτημα, έστω και προσωρινά.

Παρ’ όλα αυτά οι εργαζόμενες δεν προτίθενται να πα-ραδώσουν τα όπλα, εφόσον έχουν και την κοινή γνώμηστο πλάι τους. Όπως αναφέρει στην «Εποχή» ο νομικόςσύμβουλος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομέ-νων στις ∆ΟΥ (ΠΟΕ – ∆ΟΥ) Γιάννης Καρούζος, παρά τογεγονός ότι η απόφαση του Μονομελούς ΠρωτοδικείουΑθηνών δικαιώνει τις καθαρίστριες, μέσα στις επόμε-νες ημέρες θα κατατεθεί έφεση με ένα στόχο: σε επί-πεδο Εφετείου να ισχυροποιηθούν τα βασικά επιχειρή-

ματα τους, όπως αυτό το οποίο αφορά στο γεγονός ότιδεν τηρήθηκε ο νόμος περί ομαδικών απολύσεων και οιεκδιωχθείσες εργαζόμενες δεν έλαβαν αποζημίωση. Σεμια τέτοια περίπτωση, τονίζει ο κ. Καρούζος, μια από-φαση Εφετείου η οποία θα κινείται προς την κατεύ-θυνση αυτή θα αποτελέσει «βόμβα στα θεμέλια» όλωντων νόμων και μέτρων που πέρασαν τα αμέσως προ-ηγούμενα χρόνια για να απολυθούν απασχολούμενοι στοδημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Επίσης, στις 23 Σεπτεμβρίου θα συζητηθεί ξανά στονΆρειο Πάγο η αίτηση, όχι αναστολής αυτή τη φορά, αλλάαναίρεσης την οποία έχει υποβάλει το υπουργείο Οικο-νομικών επί της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδι-κείου. Εντούτοις, όπως όλα δείχνουν, το θέμα των αγω-νιζόμενων καθαριστριών θα παραμείνει ψηλά στηνατζέντα της επικαιρότητας, ακόμη και μέσα στους«θερμούς» μήνες του καλοκαιριού, χωρίς να αποκλεί-ονται παρεμβάσεις - «βιτρίνα» από ανώτατα κλιμάκιατου κυβερνητικού επιτελείου για χάρη της δημιουργίαςεντυπώσεων, ενόψει και των πολιτικών εξελίξεων.

Ν.Χ.

Ανένδοτες στον αγώνα που δίνουνΕτοιμάζουν δικαστική απάντηση οι αγωνιζόμενες καθαρίστριες

Άνοιξε το παράθυρογια τις ομαδικές απολύσειςΗ αρχή έγινε με την Χαλυβουργία Ελλάδος

Το μάτι προς τις μεγάλες επιχειρή-σεις και, φυσικά, προς τις τράπε-ζες έκλεισε η συγκυβέρνηση Ν∆

και ΠΑΣΟΚ ανάβοντας το «πράσινοφως» για να αρχίσει, ακόμη και μέσα στοκαλοκαίρι, το πογκρόμ των ομαδικώναπολύσεων. Το Ανώτατο Συμβούλιο Ερ-γασίας (ΑΣΕ) του υπουργείου Εργασίας,με την απόφασή του για τη ΧαλυβουργίαΕλλάδας άνοιξε την κερκόπορτα για τηνπεραιτέρω ισοπέδωση των εργασιακώνδικαιωμάτων.

Η εξέλιξη αυτή δεν προκαλεί ιδιαίτερηεντύπωση σε όσους ασχολούνται με τηνπορεία της εργατικής νομοθεσίας στουςκαιρούς των μνημονίων. Άλλωστε, ηβούληση της τρόικας εδώ και ενάμισιχρόνο επί του συγκεκριμένου ζητήματοςείναι ξεκάθαρη: το αποτρεπτικό για τηνπραγματοποίηση ομαδικών απολύσεωνπλαίσιο (με «οροφή» ποσοστό 5% επίτου συνόλου των εργαζομένων μιας επι-χείρησης) που προϋπήρχε στην Ελλάδα,ήδη, θα έπρεπε να είχε αποτελέσει πα-ρελθόν. Για το λόγο αυτό, οι αξιωματού-χοι της πίεζαν ακόμη περισσότερο απότα μέσα του 2013 για να λυθεί το πρό-βλημα, που δημιουργούσε η ανάγκηύπαρξης υπογραφής – έγκρισης από τονεκάστοτε υπουργό Εργασίας (ή περιφε-ρειάρχη, κατά περίπτωση επιχείρησης)για την εφαρμογή σχεδίων ομαδικώναπολύσεων από τους ενδιαφερόμενουςεργοδότες – ιδιοκτήτες μεγάλων σεαριθμό απασχολούμενου προσωπικούεπιχειρήσεων.

Μειώνουν τους υπαλλήλουςστο μισό

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάν-νης Στουρνάρας εξαρχής είχε ταχθεί θε-τικά υπέρ του μέτρου το οποίο ζητούσανοι τροϊκανοί αναφέροντας χαρακτηρι-στικά ότι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο,το προστατευτικό ποσοστό του 5% γιατις ομαδικές απολύσεις θα έσπαγε. Τοντρόπο, σε πρώτη φάση, τον βρήκε ουπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης οοποίος, με στόχο να αποφύγει το πολι-

τικό κόστος, έδωσε πριν μερικούς μήνεςενισχυμένες δυνατότητες στο ΑΣΕ επι-τρέποντας με απόφασή του να γίνονταιομαδικές απολύσεις.

Αυτό έγινε για πρώτη φορά από το1982 μέχρι σήμερα, στην περίπτωση τηςΧαλυβουργίας Ελλάδας η οποία ανήκειστην οικογένεια Νικόλαου Μάνεση. Η ενλόγω επιχείρηση πριν λίγο καιρό είχευποβάλει αίτημα πραγματοποίησης ομα-δικών απολύσεων και συγκεκριμένα τερ-ματισμού της απασχόλησης για 45 απότους 96 εργαζομένους της, στον Ασπρό-πυργο. Το αίτημα έφτασε στο ΑνώτατοΣυμβούλιο Εργασίας με την πλειοψηφίατων μελών του να το κάνει αποδεκτό,ώστε η εν λόγω επιχείρηση μέσα σε μιαημέρα να απολύσει το 46% (!) του προ-σωπικού της. Υπέρ των απολύσεων στηΧαλυβουργία Ελλάδας τάχθηκαν οι διο-ρισμένοι εκπρόσωποι του υπουργείουΕργασίας και ο εκπρόσωπος των εργο-δοτικών φορέων.

Αντιθέτως, τις θέσεις τους κατά τηςυλοποίησης του αιτήματος διατύπωσανο εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονο-μικών, ένας ειδικός σύμβουλος τουυπουργείου Εργασίας και ο εκπρόσωποςτης ΓΣΕΕ. Ωστόσο, η ηγεσία της ΓΣΕΕφαίνεται καθαρά, πλέον, ότι έκανε ένα

πολύ μεγάλο λάθος όταν αποδέχθηκεαδιαμαρτύρητα την… «αναβάθμιση» τουΑΣΕ. Υπενθυμίζεται ότι, προ ευρωεκλο-γών, όταν ο κ. Βρούτσης φαινόταν ότι«πόνταρε» πολλά στο ΑΣΕ για την πραγ-ματοποίηση ομαδικών απολύσεων, οπρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπου-λος, δήλωνε ότι «με τη συμφωνία πουεπετεύχθη στο Ανώτατο Συμβούλιο Ερ-γασίας μπαίνουν όρια, κριτήρια και υπο-χρεωτικοί περιορισμοί στους εργοδότες,ενώ δεν αλλάζει καθόλου το εθνικό νο-μοθετικό πλαίσιο για τις ομαδικές απο-λύσεις και τις αρμοδιότητες του υπουρ-γού». Εκ του αποτελέσματος, η δήλωσηΠαναγόπουλου διαψεύστηκε. Όχι μόνοκριτήρια δεν μπήκαν, αλλά η πολιτικήηγεσία του υπουργείου Εργασίας παρου-σίασε μέσω του ΑΣΕ μια λύση προς τηντρόικα για την πραγματοποίηση των«πολυπόθητων» ομαδικών απολύσεων,χωρίς να λερώνει τα χέρια της. Αυτόςείναι, φυσικά, ο πρωταρχικός στόχος,αφού σε περίπτωση που με τα ισχύονταδεδομένα δεν καταγραφούν απολύσειςομαδικές από επιχειρήσεις του ιδιωτικούτομέα, τότε οι εκπρόσωποι της Ευρω-παϊκής Επιτροπής, του ∆ιεθνούς Νομι-σματικού Ταμείου (∆ΝΤ) και της Ευρω-παϊκής Κεντρικής Τράπεζας, θα επανέλ-θουν τον Οκτώβριο ζητώντας από τη

συγκυβέρνηση να υπάρξει νομοθετικήδιάταξη που θα τις απελευθερώνει, σχε-δόν απόλυτα.

Σειρά παίρνουνοι τραπεζοϋπάλληλοι

«Μα, το θέμα των ομαδικών απολύ-σεων αφορά μόλις στο 0,8% των επιχει-ρήσεων της χώρας» (όσων απασχολούνπερισσότερα από 150 άτομα προσωπικό)αναφέρουν για χάρη των εντυπώσεωνκυβερνητικοί παράγοντες, όπως η γε-νική γραμματέας του υπουργείου Εργα-σίας Άννα Στρατινάκη. Ξεχνούν ηθελη-μένα, ωστόσο, να αναφέρουν ότι στιςεπιχειρήσεις αυτές απασχολούνται χι-λιάδες άτομα, αφού σε αυτή την κατηγο-ρία δεν συμπεριλαμβάνονται μόνο οι λι-γοστές βιομηχανίες και μεγάλες επιχει-ρήσεις του ιδιωτικού τομέα, αλλά και οιτράπεζες, όπως έχουν διαμορφωθεί μετάτις σαρωτικές συγχωνεύσεις που επέβα-λαν τα μνημόνια των τελευταίων ετών.

Εδώ κρύβεται και ένα από τα βασικάζητούμενα που υπάρχουν πίσω από τηνεπιμονή της τρόικας και της κυβέρνησηςγια την απελευθέρωση των ομαδικώναπολύσεων. Όπως έχει καταστεί σαφέςτα τελευταία χρόνια, τόσο από κυβερνη-τικούς κύκλους όσο και από την Τρά-πεζα της Ελλάδος, το σχέδιο αναμόρφω-σης των τραπεζών δεν περιορίζεται στιςσυγχωνεύσεις, αλλά επεκτείνεται μέχριτη δραστική συρρίκνωση του προσωπι-κού τους. ∆εν είναι καθόλου τυχαίο τογεγονός ότι η απόφαση του ΑΣΕ σχεδόνσυνέπεσε με τη δημοσιοποίηση της τε-λευταίας έκθεσης του ∆ΝΤ στην οποίατο θέμα της απελευθέρωσης των ομαδι-κών απολύσεων τοποθετείται στη λίσταμε τα… «άλυτα προβλήματα». «Οι υπερ-βολικοί περιορισμοί παραμένουν, ανε-βάζουν το κόστος των επιχειρηματικώνδραστηριοτήτων και αναστέλλουν τη δη-μιουργία ή την επέκταση των μεγάλουμεγέθους επιχειρήσεων», αναφέρεται χα-ρακτηριστικά στην τελευταία έκθεση του∆ιεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Νάσος Χατζητσάκος

2200 Η ΕΠΟΧΗ 15 Iουνίου 2014KOINΩΝΙΑ

Με πρωτοβουλία της Νομαρχιακής Οργάνωσηςκαι της Οργάνωσης μελών του ΣΥΡΙΖΑ Κορίν-θου, την περασμένη Τετάρτη κλιμάκιο του ΣΥ-

ΡΙΖΑ βρέθηκε στο πρώην στρατόπεδο Καλογερο-γιάννη, όπου σήμερα κρατούνται 670 μετανάστες καιπρόσφυγες. Αφορμή για την επίσκεψη, η απεργία πεί-νας των κρατουμένων που ξεκίνησε τη ∆ευτέρα, ενάν-τια στο εξωφρενικό μέτρο της επ’ αόριστον παράτα-σης της κράτησης και σε διαμαρτυρία για τις απαρά-δεκτες συνθήκες κράτησης.

Την τελευταία διετία, σχεδόν δηλαδή από τηνέναρξη του Ξένιου ∆ία, οπότε και μετατράπηκε σεστρατόπεδο κράτησης μεταναστών εν μία νυκτί, τοπρώην στρατόπεδο Καλογερογιάννη έχει απασχολή-σει κατ’ επανάληψη τα κινήματα αλληλεγγύης, λόγωτων άθλιων συνθηκών κράτησης που έχουν φτάσει μεδιάφορες αφορμές και στη Βουλή. Σήμερα, 110 μετα-νάστες βρίσκονται έγκλειστοι εκεί ήδη 18 μήνες, ενώτις επόμενες μέρες το 18μηνο θα έχουν συμπληρώσειέως και οι διπλάσιοι. Παρότι η κράτηση είναι καταφα-νώς παράνομη, παρότι ακόμα και ενώσεις αστυνομι-κών αντιδρούν, και παρότι αποφάσεις διοικητικών δι-καστηρίων την έχουν προσβάλει μόλις πρόσφατα, η

κράτηση-μαρτύριο συνεχίζεται. Σαν να μην έφτανεαυτό, γνωστή εταιρεία εργολαβικών συμφερόντωνήδη εκτελεί έργα μέσα στο στρατόπεδο, με σκοπό τοδυναμικό του να αυξηθεί στο άμεσο μέλλον στα πρό-τυπο της Αμυγδαλέζας (1.600 άτομα).

Ένας γυναικολόγος για 670 άντρες

Στην Κόρινθο είδαμε ανθρώπους με ραμμένα στό-ματα να διαμαρτύρονται για μια φυλάκιση που (εύ-λογα) θεωρούν παράλογη. Ανθρώπους που στερούν-ται βασικά είδη προσωπικής υγιεινής και φάρμακα,ενώ την κάλυψη έχει αναλάβει το ΕΚΕΠΥ. Ψυχολόγουςκαι κοινωνικούς λειτουργούς να βρίσκονται εν ανα-μονή της λήξης της σύμβασής τους και ασθενείς κρα-τούμενους, στους οποίους αντιστοιχεί ένας μόλις πα-θολόγος, ένας χειρουργός και ένας ...γυναικολόγος.Λεπτομέρεια: είναι όλοι άνδρες. Αλλά και αστυνομι-κούς που έχουν επισημάνει, δια της υπηρεσιακής οδού,ότι οι άθλιες συνθήκες κράτησης απειλούν την υγείακαι των ίδιων, εκτός από τους κρατούμενους. Κιόμως, το υπουργείο επιμένει στην αδιανόητη επέ-κταση της κράτησης, υιοθετώντας τη γνωστή γνωμο-δότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, πουπρόσφατα προκάλεσε την ομόφωνη καταδίκη οργα-νώσεων για τα δικαιώματα του ανθρώπου στην Ελ-λάδα και διεθνώς. Μέσα στους καλοκαιρινούς μήνες,οπότε και λόγω της θερμοκρασίας οι συνθήκες θα επι-δεινωθούν, μια ήδη απαράδεκτη κατάσταση θα γίνειαβίωτη. Το γεγονός αυτό ωστόσο δεν πτοεί την κυ-βέρνησης. Το είπε με τον τρόπο του ο απερχόμενοςυπουργός ∆ημόσιας Τάξης Νίκος ∆ένδιας, “εμπνευ-στής” της ρατσιστικής επιχείρησης Ξένιος ∆ίας, πουκατά την τελετή παράδοσης, σε μια κίνηση κυνισμούπρωτοφανούς ακόμα και για τα δικά του μέτρα, φω-τογραφήθηκε με κάρτα ασύλο σαν αυτές που στε-ρούνται χιλιάδες πρόσφυγες στη χώρα μας.

Την ίδια στιγμή, και με δεδομένο ότι μέχρι τώρα ηκυβέρνηση δεν είχε κανένα πολιτικό κόστος στο με-

ταναστευτικό, η διεθνής κατακραυγή για την ελληνικήμεταναστευτική πολιτική συνεχίζονται.

∆ιεθνής κατακραυγή

Μετά τις αλλεπάλληλες καταδίκες της χώρας γιατις συνθήκες κράτησης, προ ημερών πρόσφυγας πήρεάσυλο στις Βρυξέλλες, σε ενεργοποίηση του ∆ουβλίνοΙΙ-ΙΙΙ, με βάση το οποίο η Ελλάδα θεωρείται μη ασφα-λής χώρα.

Τα στρατόπεδα και το αίσχος της κράτησης, ιδίωςμετά το μέτρο της επ’ αόριστον επέκτασής της, υπο-χρεώνουν το αντιρατσιστικό κίνημα να ανασυνταχθεί.Υπάρχουν, ευτυχώς, δείγματα προς αυτής την κατεύ-θυνση. Ενώ γράφονται αυτές οι γραμμές, η Πρωτο-βουλία Ενάντια στα Κέντρα Κράτησης ετοιμάζει συγ-κέντρωση για σήμερα Κυριακή έξω από το Στρατό-πεδο της Κορίνθου, ενώ εξετάζει και άλλες παρεμβά-σεις, ιδίως ενόψει του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ,στις αρχές Ιουλίου.

Ενισχύοντας τα κινήματα, και επιμένοντας σε μιαπολιτική αρχών, που ταυτόχρονα διεκδικεί να είναιαποτελεσματική, ο ΣΥΡΙΖΑ θα χρειαστεί επίσης να εν-τείνει τις πιέσεις προς την ίδια κατεύθυνση: να κα-ταργηθεί η διοικητική κράτηση, εξαιτίας της οποίαςφτάσαμε να κρατούνται ως και 9χρονα προσφυγό-πουλα, και να κλείσουν τώρα τα στρατόπεδα συγκέν-τρωσης μεταναστών.

***Στο κλιμάκιο που επισκέφθηκε το στρατόπεδο την

περασμένη Τετάρτη συμμετείχαν οι βουλευτές τουΣΥΡΙΖΑ Βασιλική Κατριβάνου και Κώστας Ζαχαριάς, οσυντονιστής της ΟΜ Κορίνθου Γιώργος Παπασταμό-πουλος, το μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Κορίν-θου Θοδωρής Βασιλακόπουλος, ο Φάνης Κουρεμπέςαπό την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, μέλη τουΤμήματος ∆ικαιωμάτων του κόμματος, καθώς και ηΙωάννα Κούρτοβικ, εκ μέρους του ∆ικτύου Κοινωνι-κής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών.

∆.Π.

ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Η κράτηση-μαρτύριο συνεχίζεται... Συγκέντρωση σήμερα στο στρατόπεδο της Κορίνθου στις 12 μ.

Σκίτ

σο τ

ου Π

άνου

Ζάχ

αρη

Το Πολυτεχνείο Κρήτης τελεί υπόκατάληψη με απόφαση μαζικότα-της συνέλευσης του συλλόγου

φοιτητών, με τη συμμετοχή περίπου1.000 ατόμων, εν μέσω εξεταστικής, γε-γονός που ακυρώνει στην πράξη την επι-χειρηματολογία της πρυτανείας τουιδρύματος που μιλά για μειοψηφίες πουκλείνουν το Πολυτεχνείο. Αιτία, η ψή-φιση του νέου εσωτερικού κανονισμούαπό το συμβούλιο διοίκησης του Πολυ-τεχνείου Κρήτης, που έρχεται επί της ου-σίας να εφαρμόσει το μεγαλύτερο τμήματου νόμου ∆ιαμαντοπούλου, όπως δια-μορφώθηκε μετά τις τροποποιήσεις τουΑρβανιτόπουλου. Ο εσωτερικός κανονι-σμός εισάγει ένα συνολικό αλλά και τε-λείως διαφορετικό τρόπο λειτουργίαςτου ιδρύματος. Το πρώτο και βασικόστοιχείο του εσωτερικού κανονισμούείναι ότι από εδώ και πέρα οι αποφάσειςγια ζητήματα ακαδημαϊκά, διοικητικά,οικονομικά, πειθαρχικά, κ.λπ. είναι στημεγάλη πλειοψηφία τους δικαιοδοσίατου συμβουλίου του ιδρύματος αλλά καιτου πρύτανη. Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμετόσο τον τρόπο εκλογής του πρύτανη(όπως ισχύει από την εφαρμογή τουνόμου ∆ιαμαντοπούλου), αλλά και το γε-γονός ότι ο πρύτανης δεν είναι απαραί-τητα και μέλος της Πολυτεχνειακής κοι-νότητας, όπως και ο πρόεδρος του συμ-βουλίου διοίκησης.

Στο ακαδημαϊκό επίπεδο οι αλλαγέςπου θα ισχύσουν από τη στιγμή που θα

εφαρμοστεί ο κανονισμός έχουν σαφήκατεύθυνση: εντατικοποίηση των ρυθ-μών σπουδών καθώς και κατακερματι-σμό της γνώσης. Αρχικά ανοίγει πλέον οδρόμος για τη διάσπαση της φοίτησης σεδύο κύκλους σπουδών, χωρίς να είναιξεκάθαρο αν ο δεύτερος κύκλος σπου-δών θα απαιτεί την καταβολή διδά-κτρων. ∆ιαγραφές «αιώνιων» φοιτητώνμε την καθιέρωση του ανώτατου ορίουφοίτησης στα ν+2 χρόνια, εκτός απόορισμένες περιπτώσεις. Θεσπίζεται καιη πιθανή διαγραφή «ενεργών» φοιτητώνστην περίπτωση που κοπούν σε ένα μά-θημα τρεις φορές. Σε αυτή, λοιπόν, τηνπερίπτωση θα εξετάζονται μετά από αί-τηση τους από τριμελή επιτροπή καθη-γητών της σχολής με συναφές γνωστικό

αντικείμενο, μεταξύ των οποίων δενείναι ο υπεύθυνος διδάσκων της εξέτα-σης, και στην περίπτωση που αποτύχουνθα εξετάζεται και θα αποφασίζεται απότην Κοσμητεία αν θα διακοπούν ή όχι οισπουδές τους! Τέλος, δεν μπορούμε ναπαραβλέψουμε την κατάργηση του Γενι-κού Τμήματος του Πολυτεχνείου Κρήτηςμε ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Στον οικονομικό τομέα ξεχωρίζει η ει-σαγωγή του Νομικού Προσώπου Ιδιωτι-κού ∆ικαίου (ΝΠΙ∆), του οποίου οι αρ-μοδιότητες μπορεί να περιλαμβάνουν(πάντα μετά από απόφαση του πρύτανη)μέχρι και τη διαχείριση του συνόλου τωνκονδυλίων έρευνας. Αυτό μπορεί να προ-κύψει μετά από απόφαση του πρύτανηγια κατάργηση του Ειδικού Λογαριασμού

Κονδυλίων Έρευνας (ΕΛΚΕ), δηλαδή τουτωρινού «διαχειριστή».

Επίσης, εισάγονται νέα πειθαρχικά πα-ραπτώματα για τους φοιτητές. Ενδει-κτικά, αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα«η χρησιμοποίηση χώρων, εγκαταστά-σεων και υποδομών με τρόπο αντίθετοπρος τον προορισμό τους και τους κανο-νισμούς που διέπουν τη λειτουργία τουςή χωρίς τη νόμιμη άδεια του αρμόδιουοργάνου του ιδρύματος», όπως επίσηςκαι η αφισοκόλληση και τα γκράφιτι.

Κλείνοντας χρειάζεται να επισημά-νουμε τη διαδικασία με την οποία έγινετόσο ο «διάλογος» όσο και η ίδια η ψή-φιση του εσωτερικού κανονισμού. Ηπρυτανεία κατηγορεί το σύλλογο φοιτη-τών του Πολυτεχνείου Κρήτης ότι δενσυμμετείχε στο διάλογο, την ίδια στιγμήπου την ημέρα της Συγκλήτου, η οποίαγνωμοδοτεί για τον κανονισμό, όλες οιπόρτες προς τον όροφο όπου γινόταν ησυνεδρίαση ήταν κλειδωμένες, καθώςκαι στους ανελκυστήρες είχε κλειδίασφαλείας. Όταν οι φοιτητές φτάσαμεστην αίθουσα, η συνεδρίαση αναβλήθηκεκαι τελικά πραγματοποιήθηκε με τηλε-διάσκεψη. Επίσης, πρέπει να σημειωθείότι με παρόμοιο τρόπο συνεδρίασε καιτο συμβούλιο διοίκησης που τελικά καιυπερψήφισε τον κανονισμό.

Ορέστης ∆αύλιας,φοιτητής ΗΜΜΥ Π.Κ.

Κανονισμός στα μέτρατου νόμου ∆ιαμαντοπούλουΣε κατάληψη το Πολυτεχνείο Κρήτης με απόφαση μαζικής συνέλευσης

Φωτό απότην πο-ρεία τουσυλλόγουφοιτητώντην περα-σμένηΠέμτπη.

Η ΕΠΟΧΗ 15 Ιουνίου 2014 2211ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ βρίσκονται αντι-μέτωποι με την προκλητική προσπάθειατης πρώην εργοδοσίας για καταστολή τουαγώνα τους. Το Σωματείο Εργαζομένων τηςΒΙΟΜΕ και οι Πρωτοβουλίες Αλληλεγγύης

στον αγώνα των εργατών της ΒΙΟΜΕ μαςκαλούν όλους και όλες να εκδηλώσουμεάμεσα την αλληλεγγύη μας υπογράφονταςτο παρακάτω ψήφισμα ή στέλνοντας κά-ποιο δικό μας. [Τα κείμενα με τις υπογρα-φές σας παρακαλούμε να στέλνονταιστο [email protected] ή στο [email protected]]

«Με δικαστική προσφυγή που κατατέθηκεξαφνικά επιχειρείται η επιστροφή της εξα-φανισμένης εδώ και 2,5 χρόνια εργοδοσίαςτης ΒΙΟΜΕ στη διοίκηση του εργοστασίουκαι η εκδίωξη των εργαζομένων από αυτό.Η εργοδοσία, η οποία έχει καταδικαστεί σε126 μήνες φυλάκισης συνολικά για χρέηπρος τους εργαζόμενους, σε συνεργασία μετη διορισμένη σύνδικο, ζητάει να επιστρέ-ψει για να οδηγήσει σε πτώχευση τη ΒΙΟΜΕ,ώστε να αποφύγει τα χρέη προς τους εργα-ζόμενους αλλά και προς το ΙΚΑ και το δημό-σιο, και να εκκενώσει το εργοστάσιο.∆ηλώνουμε τη στήριξή μας στους εργαζό-μενους της ΒΙΟΜΕ, οι οποίοι με τον πολύ-χρονο μαχητικό αγώνα τους και την προ-

σπάθειά τους να λειτουργήσουν οι ίδιοι τοεργοστάσιο έχουν βάλει φραγμό στην εργο-δοτική λεηλασία και έχουν ανοίξει το δρόμογια να πάρουμε την παραγωγή και τη ζωήμας στα χέρια μας.Η εργοδοτική αυθαιρεσία δεν θα περάσει!Θα μας βρουν απέναντί τους!Όλοι και όλες μαζί θα υπερασπιστούμε τοδικαίωμα των εργαζομένων να ζήσουν μεαξιοπρέπεια.Να απορριφθεί η κατάπτυστη αίτηση πουπρόκειται να εκδικαστεί στις 8 Ιούλη. Αλλη-λεγγύη και στήριξη στο αυτοδιαχειριζόμενοεγχείρημα των εργατών της ΒΙΟΜΕ για τηνίκη του δίκαιου αγώνα τους!»Παράλληλα, για ενημέρωση για τις εξελί-ξεις και συνδιαμόρφωση κοινών δράσεωνκαι κινητοποιήσεων για τη στήριξη τουαγώνα τους, καλούν σωματεία, συλλογικό-τητες, οργανώσεις, πρωτοβουλίες, στέκια,κοινωνικούς χώρους, λαϊκές συνελεύσεις,κάθε εργαζόμενο/η και άνεργο/η, σε έκτα-κτη ανοιχτή συνέλευση την Τετάρτη 18Ιούνη, στις 7μ.μ., στο Πολυτεχνείο (Πατη-σίων, κτ. Γκίνη).

Κάτω τα χέρια από τον αγώνα της ΒΙΟΜΕ

Ποια ΕΡΤ θέλουμεΚείμενο- πρόταση της γενικής συνέλευσης εργαζομένων της ελεύθερης αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ3

Με κείμενο – πρόταση της γενικήςσυνέλευσης, οι εργαζόμενοι τηςελεύθερης αυτοδιαχειριζόμενηςΕΡΤ3 δημοσιοποιούν τις σκέψειςτους για την ΕΡΤ που θέλουμε «κα-λώντας τους αγωνιζόμενους συνα-δέλφους μας σε ολόκληρη τη χώρα,τα αδέλφια μας στην Αθήνα, στις με-γάλες πόλεις και στις περήφανες πε-ριφερειακές ΕΡΑ να το υιοθετήσουνκαι να βαδίσουμε όλοι μαζί τον δρόμοτης αξιοπρέπειας χωρίς καμία έκ-πτωση σε ό,τι μέχρι σήμερα έχουμεκατακτήσει».

Οπως επισημαίνεται το κείμενο«είναι αποτέλεσμα αμεσοδημο-κρατικών διαδικασιών και προ-

έκυψε μέσα από τις γενικές συνελεύσειςτων αγωνιζόμενων εργαζομένων τηςΕΡΤ3 στη Θεσσαλονίκη. Γράφτηκε κομ-μάτι-κομμάτι από μία εννεαμελή ομάδαεργασίας που προέκυψε εθελοντικάμέσα από τη συνέλευσή μας και το κεί-μενο επέστρεψε εκεί (αφού προηγήθη-καν και άλλες θεματικές συνελεύσεις)για να λάβει τη σημερινή του μορφή.

Το κείμενο περιγράφει συνοπτικά τιςβασικές αρχές-στόχους, τον τρόπο χρη-ματοδότησης, τις εργασιακές σχέσεις, τησυμμετοχή της κοινωνίας και τον τρόπο«διοίκησης» κατά τη νέα περίοδο λει-τουργίας της ΕΡΤ».

«Αφιερώνεται στους εκατοντάδες χι-λιάδες αλληλέγγυους που στάθηκαν στοπλευρό μας όλους αυτούς τους δύσκο-λους αλλά ωραίους μήνες και σε ολό-κληρο τον ελληνικό και όχι μόνο, λαόπου νιώθει στο πετσί του τη βάρβαρη κυ-βερνητική μνημονιακή πολιτική των τε-λευταίων χρόνων. Αφιερώνεται όμως,ιδιαιτέρως, σε εκείνα τα αγωνιζόμενατμήματα της κοινωνίας που αρνούνταινα σκύψουν το κεφάλι και επιλέγουν τηναξιοπρέπεια και τον ανυποχώρητοαγώνα μέχρι την τελική νίκη για ελευθε-ρία και πραγματική δημοκρατία, αντί τηςπαραίτησης απέναντι σε ένα μαύρο κα-θεστώς».

Χρηματοδότηση

Σύμφωνα με το κείμενο, «το ανταπο-δοτικό τέλος είναι η βασική πηγή χρη-ματοδότησης της ΕΡΤ, δεν χρησιμοποι-είται για κανέναν άλλον σκοπό πέραν

των αναγκών της ΕΡΤ και δεν αποτελείσε καμία περίπτωση ευκαιριακή χρημα-τοδοτική “δεξαμενή” στα χέρια της εκά-στοτε κυβέρνησης (π.χ. μεταφορά μέ-ρους του ανταποδοτικού στα φωτοβολ-ταΐκά). Το ανταποδοτικό τέλος ορίζεταιμε βάση εισοδηματικά/κοινωνικά κριτή-ρια. Εξαιρούνται από την καταβολή τουόσοι διαβιούν κάτω από τα όρια τηςφτώχειας.

Η ΕΡΤ λειτουργεί σε ειδικό οικονομικόκαθεστώς δημόσιας κοινωφελούς επι-χείρησης που δεν μεταβιβάζεται ούτεπωλείται σε ιδιώτες. Η ΕΡΤ παύει ναείναι Ανώνυμη Εταιρεία.

Η ΕΡΤ ως δημόσιο Μέσο Ενημέρωσηςπου αντιλαμβάνεται στην πράξη την ποι-οτική ενημέρωση, τις παραγωγές και τηνψυχαγωγία ως κοινωνικά αγαθά και όχιως εμπορεύματα, παραμένει εκτός τουδιαφημιστικού κυκλώματος. Οι πρόσθε-τες οικονομικές ανάγκες που θα προκύ-πτουν είτε για μεγάλες παραγωγές είτεγια τη μετάδοση μεγάλων έκτακτων γε-γονότων, καλύπτονται από την πολιτεία.Εξαιρείται εκείνο το κανάλι της ΕΡΤ πουαναλαμβάνει να μεταδώσει π.χ. ένα με-γάλο αθλητικό γεγονός και που εκ τωνπραγμάτων δεν μπορεί να αποδεσμευτείαπό το “πακέτο” των χορηγιών».

«Όλοι οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ εργά-

ζονται με σύμβαση αορίστου χρόνου, μεπλήρη, αποκλειστική απασχόληση καιασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς εξαιρέ-σεις. Παύει ο διαχωρισμός τακτικού καιέκτακτου προσωπικού. Καταργούνται οι(από)ρυθμιστικοί κανόνες (άρθρα καικανονισμοί σε συμβάσεις ή σε ΓΚΠ ) πουδιαιωνίζουν το καθεστώς εργασίας τωνσυμβασιούχων και που υποκρύπτουν κά-λυψη πάγιων και διαρκών αναγκών στηλειτουργία της ΕΡΤ.

Εργασιακά

“Εξωτερικοί συνεργάτες προγράμμα-τος”, “ειδικοί σύμβουλοι” και “Προσω-πικό Ειδικών Θέσεων” (ΠΕΘ), δεν έχουνθέση στη νέα περίοδο λειτουργίας τηςΕΡΤ. ∆εν υπάρχουν εργαζόμενοι απόυπεργολαβικές εταιρείες. Τα μέλη τουπροσωπικού με εξειδικευμένο αντικεί-μενο εργασίας (συνεργεία καθαρισμού,φύλαξη, οπερατέρ κ.λπ.) αποτελούν ορ-γανικό μέρος του ανθρώπινου δυναμικούτης ΕΡΤ που προσλαμβάνεται για αυτόντο λόγο με τα ίδια δικαιώματα όπως όλοιοι υπόλοιποι εργαζόμενοι.

Την όποια νέα σημαντική ανάγκη προ-κύπτει για την κάλυψη “κενού” του προ-γράμματος, την καλύπτει είτε το υπάρ-

χον ειδικευμένο προσωπικό και αν αυτόδεν είναι δυνατόν, τότε το καλύπτει προ-σωπικό που προσλαμβάνεται στην ΕΡΤμε τις ίδιες ακριβώς εργασιακές σχέσειςπου ισχύουν και για τους υπόλοιπους ερ-γαζόμενους.

Οι πραγματικές έκτακτες ανάγκες τηςΕΡΤ για εξωτερικούς “εποχιακούς” συ-νεργάτες ή για εργαζόμενους με μει-ωμένο ωράριο εργασίας, θα εξετάζονταιως ξεχωριστές ιδιαίτερες περιπτώσειςαπό τα θεσμικά όργανα παραγωγής προ-γράμματος και τα οποία θα αναλαμβά-νουν να παρουσιάσουν εμπεριστατωμέ-νες εισηγήσεις προς το σώμα της γενι-κής συνέλευσης που θα λαμβάνει και τιςτελικές αποφάσεις αφού αξιολογήσειόλα τα δεδομένα της κάθε υπόθεσης ξε-χωριστά».

∆ιοικητική αυτονομία

«Η ΕΡΤ, από όπου και αν εκπέμπειπρόγραμμα, αποτελεί έναν ενιαίο, δημό-σιο ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό, ενώ πα-ραλλήλως, κάθε κανάλι, ραδιόφωνο ήδιαδικτυακό Μέσο της ΕΡΤ (όπως άλλω-στε και η ΕΡΤ3), διατηρούν τη διοικητικήτους αυτονομία. Η ΕΡΤ διαθέτει το κα-τάλληλο ανθρώπινο δυναμικό και τηνκατάλληλη υλικοτεχνική ραδιοτηλεο-πτική υποδομή σε κάθε νομό της χώραςπροκειμένου να καλύπτεται άμεσα οποι-οδήποτε τοπικό ή έκτακτο θέμα από τιςκατά τόπους, μονάδες. Η αλληλεγγύη, ηισότιμη αλληλοσυνεννόηση, ο σεβασμόςστην αυτοτέλεια και ο συντονισμός με-ταξύ των μελών αυτού του δημόσιου ρα-διοτηλεοπτικού οργανισμού αποτελούνπροϋπόθεση τόσο για την εφαρμογή καιτην εμπέδωση των εσωτερικών αμεσο-δημοκρατικών διαδικασιών όσο και γιατην αποτροπή κυριάρχησης μίας κεν-τρικά κατευθυνόμενης διοίκησης.

Σε τακτά διαστήματα γίνονται πανελ-λαδικές συναντήσεις των συντονιστώνκαι των επιτροπών όλων των μονάδωντης χώρας που μεταφέρουν τις αποφά-σεις των γενικών συνελεύσεων των ερ-γαζομένων και της κοινωνίας των πολι-τών, προκειμένου να ανταλλάσσονταιαπόψεις, να αντιμετωπίζονται οι αδυνα-μίες και να βελτιώνεται συνεχώς το εκ-πεμπόμενο πρόγραμμα».

Ολόκληρο το κείμενο στην ιστοσε-λίδα της «Εποχής»: www.epohi.gr

2222 Η ΕΠΟΧΗ 15 Iουνίου 2014ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ηα πό φα ση του ∆Σ της Ε ΚΤ[5/6/2014] να μειώ σει τα ε πι τό κιαδα νει σμού και ει δι κά το ε πι τό κιο

των πρά ξεων κύ ριας α να χρη μα το δό τη -σης, στο ι στο ρι κά χα μη λό ε πί πε δο του0,15%, κα θώς και να υιο θε τή σει αρ νη τι -κό ε πι τό κιο διευ κό λυν σης α πο δο χής κα- τα θέ σεων, ύ ψους (- 0,10%) α πο τε λεί μιακί νη ση πο λι τι κής η ο ποία α πο σκο πείστο να βο η θή σει τις οι κο νο μίες της ΕΕ,και έ χει ως στό χο να δια τη ρή σει, εάν εί -ναι δυ να τόν, την ι σο τι μία του ευ ρώ σεχα μη λά ε πί πε δα. Πα ράλ λη λα, α πο τε λείέ να μή νυ μα ό τι η Ε ΚΤ δεν πρό κει ται νααυ ξή σει τα ε πι τό κια δα νει σμού κα τά ταε πό με να 4 χρό νια.

Στό χοι, πα ρα δο χές και κίν δυ νοι

Η υιο θέ τη ση πο λύ χα μη λών ε πι το κίωνκα θώς και ε νός αρ νη τι κού ε πι το κίου ε μ-πε ριέ χει και κιν δύ νους, ε νώ α πό α να λυ -τές της α γο ράς θεω ρεί ται η μί με τρο. Ηθεώ ρη ση της Ε ΚΤ σχη μα τι κά μπο ρεί νασυ νο ψι στεί στο α κό λου θο λο γι κό σχή μα:α ντι μέ τω πες με αρ νη τι κά ε πι τό κια κα -θώς κα πο λύ χα μη λά ε πι τό κια, οι τρά πε -ζες προ κει μέ νου να προ στα τέ ψουν τακε φά λαια τους και να δια τη ρή σουν τηνα ξία των κε φα λαίων τους, θα στρα φούνστην διο χέ τευ ση αυ τών των κε φα λαίωντους στις οι κο νο μίες της ΕΕ. Ο τρό ποςπου αυ τή η πο λι τι κή θα ε πι τευ χθεί, εί ναιμέ σω της αύ ξη σης της πα ρο χής πι στώ -σεων α πό τις ε μπο ρι κές τρά πε ζες στιςοι κο νο μίες της ΕΕ.

Το πρό βλη μα με την προ α να φερ θεί σασυλ λο γι στι κή έ γκει ται στο γε γο νός ό τιτα τα μεια κά α πο θέ μα τα που οι ε μπο ρι -κές τρά πε ζες έ χουν σή με ρα το πο θε τή σειστην Ε ΚΤ, α νέρ χο νται σε μό λις 30 δισ.ευ ρώ. Αντί θε τα, η α πο τε λε σμα τι κό τη τααυ τού του μέ τρου θα ή ταν πο λύ με γα λύ -τε ρη εάν τα ε πι τό κια αυ τά εί χαν υιο θε -τη θεί στα μέ σα του 2012, ό ταν τα τα μει-α κά α πο θέ μα τα και τα κε φά λαια πουδια τη ρού σαν οι ε μπο ρι κές τρά πε ζεςστην Ε ΚΤ α νέρ χο νται στα 700 δισ. ευ ρώ.

Ο τρό πος με τον ο ποίο μπο ρούν να α -ντι δρά σουν οι κα τα θέ τες, κα θώς και οιε μπο ρι κές τρά πε ζες, στην υιο θέ τη ση αρ- νη τι κών και μη δα μι νών ε πι το κίων α πότην Ε ΚΤ, εί ναι διτ τός. Από την μια, μπο- ρούν να ε πι βε βαιώ σουν την πα ρα δο χήπου ε μπε ριέ χουν οι πρό σφα τες α πο φά -σεις της Ε ΚΤ και να στρα φούν στην αύ- ξη ση του δα νει σμού προς την πραγ μα τι -

κή οι κο νο μία και τις οι κο νο μίες της ΕΕ.Από την άλ λη, τα αρ νη τι κά και μη δα μι νάε πι τό κια μπο ρούν να ο δη γή σουν στηνεμ φά νι ση του φαι νο μέ νου της φυ γής κα- τα θέ σεων. Σε μια τέ τοια πε ρί πτω ση, ό χιμό νο η προ σπά θεια της Ε ΚΤ να αυ ξή σειτην πα ρο χή πι στώ σεων στις οι κο νο μίεςτης ΕΕ θα έ χει ε πι τύ χει, αλ λά και η προ- σπά θειά της να αυ ξή σει τον πλη θω ρι σμόστην ευ ρω ζώ νη, ο ο ποίος εί ναι ε πι κίν δυ -να χα μη λός.

Χα μη λό το κα δά νεια α πό την Ε ΚΤ

Ο Μ. Ντρά γκι, κα τά την συ νέ ντευ ξηΤύ που που έ δω σε με τά την α να κοί νω σητης υιο θέ τη σης των νέων ε πι το κίων α πότην Ε ΚΤ, α να κοί νω σε ε πί σης τη διά θε σηχα μη λό το κων δα νείων τε τρα ε τούς διάρ- κειας, ύ ψους 400 δισ. ευ ρώ, για την ε νί -σχυ ση της ρευ στό τη τας της πραγ μα τι κήςοι κο νο μίας της νό τιας Ευ ρώ πης. Οι πι- στώ σεις αυ τές θα διο χε τευ τούν α πό τηνη Ε ΚΤ με τη μορ φή “Τargeted longer-term refinancing operations” (TLTROs)και θα δια τε θούν σε δύο δια δο χι κές δια- θέ σεις τίτ λων, οι ο ποίες έ χουν προ γραμ -μα τι στεί για τον Σε πτέμ βριο 2014 και τον∆ε κέμ βριο 2014, ε νώ οι αυ τοί οι τίτ λοιθα «ω ρι μά σουν» το 2018.

Κα θώς οι πι στώ σεις που θα δια τε θούνμέ σο των TLTROs εί ναι μι κρό τε ρης έ -κτα σης α πό προ η γού με νες δια θέ σεις α ν-τί στοι χων πι στώ σεων α πό την Ε ΚΤ, ο Μ.Ντρά γκι ε πι σή μα νε ό τι κα τά την χρο νι κήπε ρίο δο Μάρ τιος 2015 – Ιού νιος 2016, ό -λοι οι α ντι συμ βαλ λό με νοι θα εί ναι σε θέ -ση να δα νεί ζο νται, α νά τρί μη νο, έως καιτρεις φο ρές το πο σό του κα θα ρού δα νει -σμού που θα πα ρέ χουν στον ι διω τι κό το -μέα της ευ ρω ζώ νης. Σε μια προ σπά θειαδιο χέ τευ σης των πι στώ σεων προς τηνπραγ μα τι κή οι κο νο μία, οι πι στώ σεις πουθα χο ρη γού νται σε χρη μα το πι στω τι κά ι -δρύ μα τα δεν θα μπο ρούν να χρη σι μο -ποιη θούν για την άν τλη ση αυ τών των ε -πι πρό σθε των πι στώ σεων α πό την Ε ΚΤ. Οκα θα ρός δα νει σμός θα ε πι με τρά ται υ πο -λο γί ζο ντας τα νέα δά νεια που θα χο ρη -γού νται, μείον τα πο σά που θα συλ λέ γο -νται α πό την ε ξό φλη ση των δα νείωνπρος τα χρη μα το πι στω τι κά ι δρύ μα τα.

Ο ρό λος του πλη θω ρι σμού

Η υιο θέ τη ση αρ νη τι κών και πο λύ χα-

μη λών ε πι το κίων κα θώς και για την πα- ρο χή ρευ στό τη τας στην πραγ μα τι κή οι- κο νο μία, μέ σω συν δυα σμέ νων πο λι τι κώνπα ρο χής κι νή τρων και πι στώ σεων σε πο -λύ ευ νοϊκούς ό ρους, χα ρα κτη ρί ζε ται ωςο πι σθο βα ρής. Η προ σπά θεια αυ τή υ λο -ποιεί ται με με γά λη κα θυ στέ ρη ση α πό τηνΕ ΚΤ, κα θώς πλέ ον ο πλη θω ρι σμός στηνευ ρω ζώ νη κυ μαί νε ται στα πο λύ χα μη λάε πί πε δα του 0,5%. Ενδει κτι κό του κιν δύ- νου α πό την πα ρου σία πο λύ χα μη λούπλη θω ρι σμού, α πο τε λεί το γε γο νός ό τι ηΕ ΚΤ α να θεώ ρη σε προς τα κά τω τις προ- βλέ ψεις της για τον πλη θω ρι σμό για το2014 (0,7%), κα θώς και ό τι στα stresstests που πρό κει ται να πραγ μα το ποίη σειη Ε ΚΤ το πο θε τού σε τον πλη θω ρι σμό τηςευ ρω ζώ νης στο 1%. Η ση με ρι νή πραγ μα -τι κό τη τα έ χει ξε πε ρά σει κα τά πο λύ τοπιο αρ νη τι κό σε νά ριο που έ χει συγ γρά -ψει η Ε ΚΤ.

Όσον α φο ρά την ι σο τι μία του ευ ρώ-δο λα ρίου, η Ε ΚΤ προ σπα θεί να τη βελ- τιώ σει ε πι τυγ χά νο ντας μια με ρι κή προ- σαρ μο γή προς τα κά τω της α ξία του ευ -ρώ. Τα μέ τρα πο λι τι κής που υιο θέ τη σε ηΕ ΚΤ στις 05.06.2014 α πο σκο πού σαν σεμια τέ τοια βελ τίω ση, πράγ μα που προςτο πα ρόν δεν έ χει ε πι τευ χθεί κα θώς τοευ ρώ, με τά την α να κοί νω ση των νέων μέ- τρων, α να τι μή θη κε ως προς το δο λά ριο,πράγ μα που δεν πρέ πει να έ χει ι κα νο -ποιή σει τον Μ. Ντρά γκι. Πά ντως, η προ- σπά θεια ε ξα σθέ νι σης του ευ ρώ, σύμ φω -να με τους α να λυ τές των διε θνών οί κων,θεω ρεί ται πο λύ δύ σκο λη κα θώς η ευ ρω -ζώ νη ε ξα κο λου θεί να κα τα γρά φει πο λύυ ψη λά πλε ο νά σμα τα στο ι σο ζύ γιο τωντρε χου σών συ ναλ λα γών της, ε νώ με γά ληεί ναι και η εισ ροή κε φα λαίων στην ευ- ρω ζώ νη α πό τις ευ ρω παϊκές τρά πε ζες.

Η α που σία πο λι τι κώνπο σο τι κής χα λά ρω σης

Οι πε ριο ρι στι κές πο λι τι κές που ε φαρ -μό ζο νται στην ευ ρω ζώ νη, σε συ νά ντη σημε τις προ α να φερ θεί σες τά σεις, δια τη -ρούν την ι σο τι μία του ευ ρώ σε υ ψη λά ε -πί πε δα με α πο τέ λε σμα τα κε φά λαια πουτο πο θε τού νται στο ευ ρώ α πό τον κλά δοτης α γο ράς χρή μα τος (currency industry)να πα ρα μέ νουν υ ψη λά. Η Ε ΚΤ, φαί νε ταιό τι σιω πη λά θα ε πι θυ μού σε τα κε φά λαιααυ τά να α πο σύ ρο νταν α πό το ευ ρώ καινα το πο θε τού νται εί τε σε ε πεν δύ σεις

στην πραγ μα τι κή οι κο νο μία εί τε σε άλ λανο μί σμα τα. Αυ τή η προο πτι κή δεν φαί νε- ται να υ πάρ χει, εάν δεν αλ λά ξουν οι πο- λι τι κές που ε φαρ μό ζε ται στην Ευ ρω -παϊκή Ένω ση και ε φό σον οι (κυ ρίαρ χες)ευ ρω παϊκές ε μπο ρι κές τρά πε ζες δεν πά- ψουν να κα τα δει κνύουν την α δυ να μίατους να α να κυ κλώ σουν τα πλε ο νά σμα ταπου συσ σω ρεύουν. Υπό αυ τό το πρί σμα,η Ε ΚΤ με τις πο λι τι κές που α να κοί νω σεπρό σφα τα α πλά κερ δί ζει χρό νο χω ρίς ναπρο βαί νει στην υιο θέ τη ση πο λι τι κών οιο ποίες να μπο ρούν να ε πι λύ σουν τα οι- κο νο μι κά προ βλή μα τα. Η α που σία υ λο -ποίη σης πο λι τι κών πο σο τι κής χα λά ρω -σης πα ρα μέ νει ο «κοι νός τό πος» στην ευ- ρω ζώ νη, και αυ τό πα ρά το γε γο νός ό τι ηΕ ΚΤ έ χει συν θέ σει έ να σχέ διο έ κτα κτηςε νί σχυ σης της ρευ στό τη τας ύ ψους 1τρισ. ευ ρώ, για κά θε εν δε χό με νο.

Η μη υ λο ποίη ση πο λι τι κών πο σο τι κήςχα λά ρω σης εί ναι ο λό γος για τον ο ποίοπο λύ α να λυ τές θεω ρούν τα πρό σφα ταμέ τρα πο λι τι κής που υιο θέ τη σε η Ε ΚΤως η μί με τρα, τα ο ποία δεν μπο ρούν να ο -δη γή σουν την ευ ρω ζώ νη σε έ ξο δο α πότην κρί ση. Ενδει κτι κό των πο λι τι κών ε ν-τά σεων ό μως και των α ντι θέ σεων που υ -πάρ χουν α πο τε λεί το γε γο νός ό τι ε νώ ταπρό σφα τα μέ τρα της Ε ΚΤ μπο ρούν ναερ μη νευ τούν και ως μια πρώ τη α τε λήπρο σπά θεια να α νοι χτεί ο δρό μος για τηνυιο θέ τη ση πο λι τών α πευ θείας α γο ράς ε -ται ρι κών ο μο λό γων α πό την ί δια την Ε -ΚΤ, η υ λο ποίη ση μιας τέ τοιας πο λι τι κήςπρο σκρούει στην πε ριο ρι σμέ νη έ κτα σηπου έ χουν τα χρη μα τι στη ρια κά προϊό νταπου έ χουν συν θέ σει ι διω τι κές ε ται ρίεςστην Ευ ρώ πη. Η σύ νε ση τέ τοιων προϊό -ντων (asset back securities) πε ρι λαμ -βά νουν υ ψη λό κό στος και δεν εί ναι ι διαί- τε ρα ελ κυ στι κά για τους ε πεν δυ τές.

Συ μπε ρα σμα τι κά, η Ε ΚΤ θα α να γκα -στεί να υιο θε τή σει πο λί τι κες ο λι στι κήςπο σο τι κής χα λά ρω σης, ό πως έ κα ναν ηΙα πω νία, η Βρε τα νία και οι Η ΠΑ. Μέ χρινα το κά νει αυ τό, η Ε ΚΤ θα συ νε χί ζει ναε φαρ μό ζει η μί με τρα και πο λι τι κές οι ο -ποίες δεν θα την ο δη γή σουν στο να βγά- λει την ευ ρω ζώ νη α πό την κρί ση. Κα τάτην πε ρίο δο αυ τή, οι ε σω τε ρι κές α ντι θέ -σεις στην Ευ ρω ζώ νη και την ΕΕ, θα πυ- κνώ νουν, ε νώ η ε ξω τε ρι κή πίε ση θα συ- νε χί ζε ται.

Βαγ γέ λης Κυ ζη ρά κος

Η ΕΚΤ θα αναγκαστεί να υιοθετήσει πολίτι-κες ολιστικής ποσοτικής χαλάρωσης,όπως έκαναν η Ιαπωνία, η Βρετανία και οιΗΠΑ. Μέχρι να το κάνει αυτό, θα συνεχίζεινα εφαρμόζει ημίμετρα και πολιτικές.

“ΥΙΟΘΕΤΗΣΗ ΧΑΜΗΛΩΝ ΕΠΙΤΟΚΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΤ

Ημίμετρα και πολιτικέςμη εξόδου από την κρίση

Η ΕΠΟΧΗ 15 Ιουνίου 2014 2233ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

το κράτος διέσωσε τη Eurobank με ένακόστος για τους έλληνες καιευρωπαίους φορολογούμενους, μετουλάχιστον 13,3 δισεκατομ. ευρώ.Λίγους μήνες αργότερα παρέδωσε τακλειδιά της τράπεζας σε μια κοινοπραξίαπου αποτελείται από τους υφιστάμενουςιδιοκτήτες και ξένα (κυρίωςαντισταθμιστικά) κεφάλαια, κρατώνταςμετοχικό κεφάλαιο 2 δισεκατομμυρίων.

“

Του Γιάννη Βαρουφάκη

ΗEurobank είναι αντιπροσωπευ-τικό παράδειγμα της ελληνικήςεφευρετικότητας. Το όνομά της

είναι από μόνο του ένα πραξικόπημα.[1]Πέρα από τη σημασιολογία ωστόσο καιερχόμενοι στις πρόσφατες εξελίξεις, ηEurobank είναι ένα θαυμάσιο παρά-δειγμα των δαιμόνιων προσπαθειών τουελληνικού κατεστημένου να εξαπατήσειτους έλληνες και ευρωπαίους φορολο-γούμενους και στη συνέχεια να διακηρύ-ξει ένα λαμπρό ελληνικό success story,εβδομάδες πριν τις ευρωεκλογές. (Έχετεήδη δει την άλλη συνιστώσα αυτής τηςκαμπάνιας, γνωστής και ως πρωτογενές«πλεόνασμα»...)

Ας ξεκινήσουμε με έναν ζοφερό λογα-ριασμό [2] της δημόσιας συμμετοχής,προκειμένου να μείνουν ανοιχτές οι πόρ-τες της Eurobank και να συνεχίσουν ναλειτουργούν τα ΑΤΜ της, μετά από τηνπλήρη και απόλυτη πτώχευση της τρά-πεζας. Καθώς οι ιδιοκτήτες της δεν συ-νέβαλαν ούτε ένα ευρώ στη σωτηρία τηςκαι κανένας ιδιώτης επενδυτής δεν τόλ-μησε να συμβάλει στην ανακεφαλαι-οποίηση της τράπεζας, το πτωχευμένοελληνικό κράτος ενεπλάκη και χάρισεστην Eurobank απλόχερα χρήματα, ταοποία οι έλληνες φορολογούμενοι δα-νείστηκαν από το ευρωπαϊκό αρχικό κε-φάλαιο διάσωσης, τον Ευρωπαϊκό Μη-χανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότη-τας (EFSF). Εν ολίγοις:

Πέντε δώρα στη Eurobank

1. Το 2013 το ελληνικό κράτος ήταν ομόνος αγοραστής της εσπευσμένης έκ-δοσης μετοχών. Μέσω του ελληνικούEFSF (το επονομαζόμενο Ελληνικό Τα-μείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας-ΕΤΧΣ), το κράτος επένδυσε 5,8 εκατομ-μύρια ευρώ, πληρώνοντας 1,54 ευρώ ανάμετοχή και κατά συνέπεια αποκτώνταςτο 95% των ιδίων κεφαλαίων της τράπε-ζας.

2. Το κράτος αγόρασε επιπλέον προ-νομιούχες μετοχές αξίας 1,25 δισεκα-τομμυρίων ευρώ.

3. Το κράτος παραχώρησε το Ταχυ-δρομικό Ταμιευτήριο στη Eurobank,αφού είχε χορηγήσει 4,06 δισεκατομμύ-ρια στο ΤΤ για να καλύψει το «χρηματο-δοτικό κενό» του και ακόμα 550 εκατομ-μύρια νέων κεφαλαίων για την ανακεφα-λαιοποίησή του.

4. Για να «συνδράμει» τη Eurobank νααπορροφήσει τη μικρή χρεοκοπημένη

λόγω διαφθοράς Proton Bank, το κράτοςδώρισε στη Eurobank 760 εκατομ. για νακαλύψει το «χρηματοδοτικό κενό» καιακόμα 550 εκατομ. ως νέο κεφάλαιο.

5. Επιπλέον 760 εκ δωρήθηκαν, πάλιαπό το κράτος, στη Eurobank, για τουςσκοπούς τής κάλυψης του χρηματοδοτι-κού κενού μιας άλλης μικρής τράπεζας(Aspis) που ανέλαβε η Eurobank.

Λεφτά υπάρχουν;

Συνολικά, το χρεωκοπημένο ελληνικόκράτος παρέδωσε στη Eurobank το σύ-νολο των 13,3 δις ή το 7,3% του ΑΕΠ. Λί-γους μήνες αργότερα, στη νέα έκδοσημετοχών που έγινε πριν περίπου δύοεβδομάδες, αποκαλύφθηκαν τα εξής, μετην έγκριση της κυβέρνησης και τηςτρόικας:

1. Το κράτος δεν επιτράπηκε να συμ-μετέχει (μέσω του ΕΤΧΣ) στη νέα έκδοσημετοχών.

2. Οι ιδιώτες επενδυτές επιτράπηκε νααγοράσουν τις νέες μετοχές με 80% έκ-πτωση από την τιμή που το κράτος είχεπληρώσει για τις μετοχές μόλις πριν λί-γους μήνες -πλήρωσαν ένα ευτελές 31σεντς ανά μετοχή, όταν το κράτος είχεκαταβάλει 154 σεντς ανά μετοχή.

3. Η τιμή που πληρώθηκε ανά μετοχήαπό τους ιδιώτες επενδυτές (31σεντς/μετοχή) ήταν, όχι μόνο πολύ χαμη-λότερη από την τιμή που είχε πληρώσειτο κράτος λίγους μήνες νωρίτερα, αλλάεπίσης χαμηλότερη ακόμα κι από τηντιμή εισαγωγής στο Χρηματιστήριο Αθη-νών κατά τον χρόνο έκδοσης των μετο-χών.

4. Για να καλύψει τα νώτα της, η κυ-βέρνηση πέρασε μια νομοθετική πράξηστο Κοινοβούλιο, το οποίο, αναίσχυντα,χορήγησε διαρκή ασυλία από δίωξη γι’αυτό το θέμα στο συμβούλιο του ΕΤΧΣ -για το ότι συμφώνησε, ενάντια στα συμ-φέροντά του, να μη συμμετάσχει στη νέαέκδοση μετοχών.

Ως αποτέλεσμα της νέας έκδοσης με-τοχών, οι ιδιώτες επενδυτές (περιλαμβα-νομένων των συνήθων αμοιβαίων αντι-σταθμιστικών κεφαλαίων) πλήρωσαν2,86 δισ. και απέκτησαν 65% μιας τρά-πεζας, στην οποία το ελληνικό κράτοςείχε τόσο πρόσφατα συνεισφέρει 13,3δισ. ∆εδομένου ότι η κρατική χρηματο-δότηση στη Eurobank έχει απομειωθείστο 35% των μετοχών, οι οποίες υποτι-μήθηκαν ως αποτέλεσμα αυτής της πώ-λησης φωτιά, το υπόλοιπο μετοχικό κε-φάλαιο της κυβέρνησης έχει πέσει σεμόλις 2 δισ.

Για να ανακεφαλαιώσουμε, το κράτοςδιέσωσε τη Eurobank με ένα κόστος γιατους έλληνες και ευρωπαίους φορολο-γούμενους, με τουλάχιστον 13,3 δισεκα-τομ. ευρώ. Λίγους μήνες αργότερα παρέ-δωσε τα κλειδιά της τράπεζας σε μιακοινοπραξία που αποτελείται από τουςυφιστάμενους ιδιοκτήτες και ξένα (κυ-ρίως αντισταθμιστικά) κεφάλαια, κρα-τώντας μετοχικό κεφάλαιο 2 δισεκατομ-μυρίων.

Υπήρχε άλλος δρόμος

Θα μπορούσε το κράτος να είχε δράσειδιαφορετικά, χωρίς να θέσει σε κίνδυνοτην τράπεζα και χωρίς να επιβαρύνει μεεπιπλέον 10 δισ. επιπλέον χρέους το δύ-σμοιρο έλληνα φορολογούμενο, οοποίος τώρα δεν έχει εναλλακτική (εξαι-τίας της αφερεγγυότητάς του/της), παράνα μεταφέρει κάποιες από τις απώλειεςσε άλλους ευρωπαίους φορολογούμε-νους (μέσω της αναπόφευκτης αναδιάρ-θρωσης χρέους που αναμένεται πολύ,πολύ σύντομα);

Μια λύση, που επιπλέον συνάδει με τιςδεσμεύσεις λόγω του σχεδίου διάσωσηςτης Ελλάδας, θα ήταν το κράτος να επεν-δύσει το ίδιο 2,86 δισ. ευρώ που προήλ-θαν από τη νέα (2014) έκδοση μετοχών,αντλώντας το από τα εναπομείναντα δά-νεια που το ελληνικό κράτος έχει ακόμααποταμιευμένα στο ΕΤΧΣ. Με αυτόν τοντρόπο το κράτος θα είχε διατηρήσει τονέλεγχο της τράπεζας και ο φορολογού-μενος θα είχε ωφεληθεί πλήρως απόοποιαδήποτε ανάκαμψη μεσοπρόθεσμα.Από τη στιγμή που η κυβέρνηση διοχέ-τευσε 13,3 δισ. στη Eurobank και δεδο-μένης της δικής της πρόβλεψης για βελ-τίωση τιμών των τραπεζικών μετοχών,πληρώνοντας επιπλέον 2,86 δισ. για ναδιατηρήσει τον έλεγχο και να αποσβέσειτην τεράστια επένδυσή της, θα αποτε-λούσε προτεραιότητα για μια ενάρετηκυβέρνηση που βάζει τα συμφέροντατων πολιτών πάνω από εκείνα των τρα-πεζιτών.

Είναι ενδιαφέρον να δούμε ένα επιχεί-ρημα που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση,για να μην το κάνει αυτό και, αντίθετα,να προχωρήσει σε τόσο βαθύ κούρεμακαι με τόσο απρεπή βιασύνη, στην επέν-δυση στη Eurobank. Το επιχείρημά τουςήταν ότι, επειδή οι τράπεζες Πειραιώςκαι Alpha επέστρεψαν σε ιδιωτική ιδιο-κτησία, «η διατήρηση της Eurobank σεδημόσια ιδιοκτησία για λίγο περισσό-τερο χρόνο, θα κατέστρεφε τη φήμη τηςστην αγορά!»

Μπορείτε να φανταστείτε τη RoyalBank of Scotland, να την ξεφορτώνεταιη βρετανική κυβέρνηση σε αμοιβαία αν-τισταθμιστικά κεφάλαια, με τεράστιο κό-στος για το βρετανό φορολογούμενο,ώστε να αποφύγει το στίγμα της δημό-σιας ιδιοκτησίας; Ειλικρινά, εγώ δενμπορώ.

Ευθύνη έναντι των...τραπεζών

Ένα άλλο συναρπαστικό, μέσα στηνθρασύτητά του, επιχείρημα για την υπο-στήριξη της πώλησης φωτιά της Euro-bank, είναι ότι η απώλεια του κράτους(περισσότερα από 10 δισ. ευρώ) είναι τηςίδιας τάξης με την απώλεια της Euro-bank στο PSI του 2012, από το οποίο ητράπεζα έχασε 9,4 δισ. Σαφώς, η ελλη-νική κυβέρνηση δεν κατανοεί την έννοιατων αμετάκλητων δαπανών και δεν έχεικαμμία αίσθηση ότι η πρωταρχική ευ-θύνη της είναι έναντι των πολιτών τηςκαι όχι έναντι των τραπεζιτών (οι οποίοι,εξάλλου, επέλεξαν να εφοδιαστούν μεκρατικά ομόλογα πριν το 2012).

Σε μια τελική σημείωση, που απευθύ-νεται στους ιρλανδούς αναγνώστες μου,μπορεί να ενδιαφέρεστε να σημειώσετεότι οι επενδυτές στους οποίους δόθηκαντα κλειδιά της Eurobank από την ελλη-νική κυβέρνηση, περιλαμβάνονται οιFairfax, WLR (ενδιαφερόντων του WilburRoss), Fidelity [σ.τ.μ. εταιρίες επενδύ-σεων και συμμετοχών] κλπ. Με άλλαλόγια, οι σημαντικότεροι μέτοχοι στηνΤράπεζα της Ιρλανδίας, από την οποίααποκόμισαν μια ωραία απόδοση του280%. Υπό αυτή την έννοια, το ιρλανδικόκαι το ελληνικό success story του σχε-δίου διάσωσης αρχίζουν να ενώνονται.

Σημειώσεις:[1] Έχοντας προβλέψει πριν απόόλους στην Ευρώπη, ότι το κοινό νό-μισμα της Ευρώπης θα έπρεπε ναονομάζεται «ευρώ», η πανούργα εφο-πλιστική ελληνική οικογένεια, κατα-χώρησε το όνομα της νεογέννητηςτράπεζάς της πριν η ΕΕ μπορέσει νααποκλείσει την ονομασία μιας ιδιωτι-κής τράπεζας όπως το επίσημο νόμι-σμα.[2] Αυτό το άρθρο βασίζεται σεέρευνα του Ηλία Καραβόλια.Από το: http://yanisvaroufakis.eu/2014/05/04/eurobank-another-scan-dal-re-packaged-as-part-of-the-greek-success-story/#more-5523

Μετάφραση: Ελισάβετ Πετρίδου

Eurobank: Ένα σκάνδαλομεταμφιεσμένο σε success story

2244 Η ΕΠΟΧΗ 15 Iουνίου 2014ΘΕΜΑΤΑ

Κάθε εκλογική διαδικασία είναικρίσιμη για τον τόπο μας και οδη-γεί σε συμπεράσματα και αναστο-

χασμό όταν ολοκληρωθεί και κατακά-τσει ο κουρνιαχτός της. Λίγες μόνομέρες πριν, σε όλη την ελληνική επικρά-τεια ξεκίνησε ένα αδυσώπητο κυνήγιπρος άγραν των πολυάριθμων υποψη-φίων για τις αυτοδιοικητικές εκλογές.Παραμερίσαμε τα βάσανά μας, ξεχάσαμετην εφορία, τα χαράτσια που μας πνί-γουν, την ανεργία και ανακηρύξαμεσκοπό της ζωής μας, δικαιολογημένα ωςένα βαθμό, την πληρότητα στο 100% τωνψηφοδελτίων. Μετρήσιμα προσόντα ηπολιτική στάση των προσώπων, η κοι-νωνική δράση, η συμμετοχή σε συλλό-γους, η αποδοχή των βασικών αρχών τηςπαράταξης σε συνδυασμό βεβαίως με τοοικογενειακό όνομα και τον γενέθλιοτόπο. Προβάδισμα είχαν οι υποψήφιοιμε πολυδύναμο σόι και με τα μόρια εντο-πιότητας να αποτελούν προστιθέμενηαξία. Αλάνθαστη συνταγή μιας ψευδεπί-

γραφης επιτυχίας, της εκλογής τους σταδημοτικά συμβούλια. Σ’ αυτήν την επιτυ-χία συνέβαλε καθοριστικά και η μάχη-διαμάχη του σταυρού, του ατομικού φυ-σικά. Σε ελάχιστες ευτυχώς, ωστόσουπαρκτές περιπτώσεις, οι σύντροφοιυποψήφιοι σουλατσάριζαν πέρα δώθεπροτείνοντας την αφεντιά τους ως τονιδανικό εγγυητή των συμφερόντων τωνψηφοφόρων, χωρίς ιδιαίτερη συστολή ήέστω μηδαμινή αμφισβήτηση των ικανο-τήτων τους έναντι των άλλων συνυπο-ψήφιων τους. Βεβαίως πριν από όλααυτά ορκίζονταν παθιασμένα στη δύ-ναμη της συλλογικότητας, στο μεγαλείοτου «εμείς» και στο βραχνά του «εγώ».

Τους συντρόφους… δεν τους διαλέ-γουμε. Τους ανεχόμαστε, τους αποδεχό-μαστε, τους δικαιολογούμε και αγωνιζό-μαστε ακούραστα κάπου να συναντη-θούμε απαλλαγμένοι όλοι από τις εμετι-κές νοοτροπίες. Αυτές ακριβώς οι νοο-τροπίες έχουν παγιδεύσει και πολλούςαριστερούς ψηφοφόρους. Οι άνθρωποι

που αβίαστα συμφωνούν ότι πρω-τεύουσα σημασία έχει το συλλογικόκαλό και ότι τα πρόσωπα προτείνονται ήεπικρατούν για να το εξυπηρετήσουν,είναι οι ίδιοι που ανερυθρίαστα ξεστομί-ζουν την ασύλληπτη φράση «Την ψή-φισα γιατί είναι κουμπάρα μου». Και μέ-νεις κάγκελο απογυμνωμένος λογικώνεπιχειρημάτων.

«Έμπειροι» αναλυτές με «βαθιά»γνώση της ελληνικής πραγματικότηταςπροέβλεψαν την κατάληξη και της τε-λευταίας ψήφου στο δήμο μας, στο δήμοΘέρμης. Όχι, δεν διέθεταν μαγικές ικα-νότητες. Όχι, δεν αφουγκράστηκαν τηδυσαρέσκεια, την απογοήτευση των πο-λιτών. Όχι, δεν πείστηκαν απ’ τις μεγά-λες συγκεντρώσεις, τα παραμελημέναχωριά, τα παχιά τα λόγια του επί 16 χρό-νια ∆ημάρχου. ‘Όχι, δεν συγκινήθηκαναπό τον στεριωμένο γάμο ΠΑΣΟΚ καιΝ∆. Όχι, δεν χρησιμοποίησαν ποικιλίαπρωτότυπων εκλογικών μεθόδων. Μονα-δικό εργαλείο τους η ανάγνωση των ονο-ματεπώνυμων των υποψηφίων στα ψη-φοδέλτια. Επεξεργάστηκαν τις συγγενι-κές σχέσεις και τις κουμπαριές, ανακοί-νωσαν τα ποσοστά των παρατάξεων καιεπιβεβαιώθηκαν με προσέγγιση χιλιο-στού. Ήταν τόσο απλό!

Ας αποφύγουμε να τους μοιάσουμε, κιας βγει και σε κακό. Ας αντισταθούμεστις παθογένειες της πολιτικής μας

ζωής. Ας αποτινάξουμε το ζυγό της οι-κογενειοκρατίας που μας έχει υποδου-λώσει για πολλές δεκαετίες. Ας εμποδί-σουμε την αναπαραγωγή μιας κακέκτυ-πης μικρογραφίας του πολιτικού συστή-ματος και των ευτελών τακτικισμών του.Ας αναλογιστούμε το συλλογικό μας κα-θήκον και την συλλογική μας ευθύνηόταν σταυρώνουμε τον ξάδελφο μόνοκαι μόνο γιατί είναι ξάδελφος και δενσυντρέχει κανένας ουσιαστικός λόγοςγια την επιλογή μας. Το «εμείς», σύντρο-φοι, δεν αναφέρεται στην περίκλειστηοικογένειά μας, στο σόι μας και στουςσυγχωριανούς μας εν γένει, αλλά σ’ ολό-κληρη την κοινωνία. Γιατί… τους συγγε-νείς δεν τους διαλέγουμε!

Αν όλα αυτά σας θυμίζουν δασκαλί-στικο στυλάκι πέσατε διάνα. Πολύ δύ-σκολα ξεριζώνονται οι νοοτροπίες τε-λικά …Το κείμενο αφιερώνεται στονκουμπάρο ∆αίδαλο που εξακολουθεί ναζει μέσα από τα αθάνατα λόγια του καιτις «εμμονές» του.

Υποψήφια χωρίς ονοματεπώνυμο

Υ.Γ. Το παραπάνω κείμενο στάλθηκεστην στήλη από συντρόφισσα τοπικήςΟργάνωσης Μελών του ΣΥΡΙΖΑ.

Για την αντιγραφήΟ δικηγόρος του διαβόλου

∆ΑΙΜΟΝΙΚΑ

Τους συντρόφους δεν τους διαλέγουμε…

Κυ ρια κή 15 Ιου νίου

*Θε α τρι κή πα ρά στα ση «Αφιέ ρω μαστη ζωή και το έρ γο του Βα σί λη Τσι -τσά νη» α πό τις ο μά δες μου σι κής, θεά -τρου και χο ρού του πο λι τι στι κού στε -κιού ΚΕ ΘΕ Α ∆ιά βα ση σε συ νερ γα σίαμε την Ένω ση Γυ ναι κών Αργυ ρού πο -λης, στις 8 μ.μ., στην πλα τεία Κώ σταΒάρ να λη, στην Αργυ ρού πο λη.

*Προ βο λή της ται νίας «Το λι μά νιτης Χά βρης», διορ γα νώ νει ο Σύλ λο -γος υ παλ λή λων βι βλίου-χάρ τουΑττι κής στις 9 μ.μ. στο πάρ κο Ναυα -ρί νου.

** Γλέ ντι της κί νη σης ∆άφ νης-Υμητ -τού «Πο λι τες σε κί νη ση», στις 9 μ.μ.στην τα βέρ να «Μα ρα θώ νας-Τσού τσου -ρας» (Αλε ξάν δρας 32, ∆άφ νη). Πρό- σκλη ση 15 ευ ρώ.

∆ευ τέ ρα 16 Ιου νίου

*Φι λι κός πο δο σφαι ρι κός α γώ ναςμε τα ξύ των ο μά δων της Ανοι χτής Θε -ρα πευ τι κής Κοι νό τη τας ΚΕ ΘΕ Α ∆ιά -βα ση και των Πα λαι μά χων του δή μουΗρα κλείου, σε συ νερ γα σία με το δή μοΗρα κλείου Αττι κής, στις 7 μ.μ. στογή πε δο «Πρά σι νου Λό φου».

** Εγκαί νια έκ θε σης «Γα κ-Art, ει κα -στι κές α να πα ρα στά σεις των αρ χείων»,στις 8 μ.μ., στα Γε νι κά Αρχεία του Κρά- τους (∆άφ νης 61, Ψυ χι κό).

Τρί τη 17 Ιου νίου

*Θε α τρι κή πα ρά στα ση «Φτυ στός ομα κα ρί της» με τη στή ρι ξη της Ρι ζο -

σπα στι κής Κί νη σης Πο λι τών δή μουΠαύ λου Με λά, στις 8.30 μ.μ., στην αί -θου σα θεά τρου του Κέ ντρου Πο λι τι -σμού Χρή στος Τσα κί ρης (Λα γκα δά221).

Τε τάρ τη 18 Ιου νίου

*Προ βο λή της ται νίας «Οι κα τα ρα -μέ νοι» του Luchino Visconti διορ γα -νώ νουν το ί δρυ μα Ρό ζα Λού ξε μπουρ -γκ, η Ται νιο θή κη της Ελλά δος και τοΕΚ ΠΑ, στις 8 μ.μ. στην Ται νιο θή κη (Ιε -ρά Οδός 48). Ει ση γεί ται ο Κ. ∆ο ξιά δης.

*Πα ρου σία ση του βι βλίου της Βέ -ρα Φί γκνερ «Νύ χτα πά νω α πό τη Ρω -σία -Ελευ θε ρία ή θά να τος» α πό τιςεκ δό σεις Υπερ σι βη ρι κός, στο Κ*ΒΟ Ξ,στις 8 μ.μ. Μι λούν οι Γ. Κέ λο γλου και∆. Μπαλ τάς.

Πέ μπτη 19 Ιου νίου

*Ανοι χτή συ ζή τη ση με θέ μα «Τοάλ σος μας σε κίν δυ νο, η πό λη μας υ πόα πει λή» με α φορ μή το νέο ρυθ μι στι κόσχέ διο Αθή νας-Αττι κής διορ γα νώ νειτο Συ ντο νι στι κό Κα τοί κων Ν. Φι λα -δέλ φειας -Ν. Χαλ κη δό νας, στις 7 μ.μ.,στην πλα τεία Πα τριάρ χου

Κυ ρια κή 22 Ιου νίου

*Πα ρου σία ση του α να γνω στι κούτης δ’ και ε’ δη μο τι κού «Οι φι λίες τωνπαι διών» των μα θη τώ ν/τριών της δ’τά ξης, στις 5 μ.μ. στον Σκό ρο (Ζ. Πη -γής και Ερεσ σού)

•

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ εκδηλώσεων“

∆ιόρθωσηΕίναι προφανές ότι οι χιλιάδες διαδη-λωτές που γέμισαν τις πλατείες τωνισπανικών πόλεων είναι υπέρ του δη-μοψηφίσματος για την μοναρχία καιόχι εναντίον του, όπως εκ παραδρο-μής γράφτηκε στο προηγούμενοφύλλο (σελ. 13). Εκ μέρους του δαί-μονα της Εποχής ζητάμε συγγνώμη,και ελπίζουμε ότι θα είναι προσεκτι-κότερος από εδώ και μετά.

3ο Φε στι βάλ Υπε ρη φά νειαςΘεσ σα λο νί κης

Την Πα ρα σκευή 20 Ιου νίου, στο δη μαρ -χείο, στις 5 μ.μ. έκ θε ση φω το γρα φίας μεθέ μα «Εναλ λα γές» των Γ. Λα μπά κη και Γ.Λυ κο γιάν νη. Στις 6 μ.μ. συ ζή τη ση με θέ μα«Ενέρ γειες Λε σβια κών – Γκέι – Αμφι φυ -λό φι λων – Τραν σσε ξουα λι κών / ∆ιεμ φυ -λι κών (ΛεΓκΑΤ) Οργα νώ σεων για τηνπροώ θη ση και υ λο ποίη ση των αι τη μά τωντους στους ∆ή μους και τις Πε ρι φέ -ρειες». Στις 7 μ.μ. προ βο λές ται νιών μι- κρού μή κους. Στην ο δό Βα λαω ρί του, στις9 μ.μ., θα πραγ μα το ποιη θεί θέ α τρο δρό- μου α πό την ο μά δα Πα πα λάν γκι και στις10 μ.μ. πάρ τι δρό μου.

Το Σάβ βα το 21 Ιου νίου, στο δη μαρ χείο,στις 12 μ., συ ζή τη ση με θέ μα «Τα ζη τή μα -τα των Λε σβιών – Γκέι Αμφι φυ λό φι λών– Τραν σσε ξουα λι κών / ∆ιεμ φυ λι κών(ΛεΓκΑΤ) νέων σή με ρα». Μι λούν οι Μ.Παί δα, Π. Σκε πα δια νός, Κ. Πα πα νι κο λά ου,Μ. Μι λιά δη. Στη 1.15 μ.μ. συ ζή τη ση μεθέ μα «Παι διά ο μο γο νεϊκών οι κο γε νειώ ν:προ βλή μα τα και προ κλή σεις». Μι λούν οιΣτ. Μπε λιά, ∆. Κο γκί δου, Θ. Πα πα ζή ση.Στις 5.30 μ.μ. ξε κι νά η συ γκέ ντρω ση στηνπλα τεία Λευ κού Πύρ γου. Ακο λου θεί συ- ναυ λία.

7o Resistance Festival

Στις 20, 21 και 22 Ιου νίου θα πραγ μα -το ποιη θεί η 7η ∆ιε θνής Συ νά ντη ση Κι νη -μά των, στη Γεω πο νι κή Σχο λή. Πα ρα -σκευή 20 Ιου νίου: Συ ναυ λίες με τουςBaba zula, Xylouris White και Rebetien.Σάβ βα το 21 Ιου νίου: Συ ναυ λίες με τουςNouvelle Vague, Penny & the Swingin’Cats, Konops, Νί κος Οι κο νο μί δης και Κυ- ρια κή Σπα νού. Κυ ρια κή 22 Ιου νίου: Συ- ναυ λίες με τους Φ. ∆ε λη βο ριά, YasmineHamdan, και κλα ρι νο κα τά στα ση.

Εί σο δος 5 ευ ρώ, 3 ευ ρώ για τους ά νερ- γους και 10 ευ ρώ το τριή με ρο ει σι τή ριο.

Η ΕΠΟΧΗ 15 Ιουνίου 2014 2255ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Πώς αποφάσισες, ως επαγγελματίας, να αφήσεις τημεγάλη πόλη, τη Θεσσαλονίκη, και να έρθεις σε μια μι-κρότερη, τα Χανιά;

Καταρχάς, το αποφάσισα ως άνθρωπος. Το σκεφτό-μουν καιρό. Σκεφτόμουν και την καλλιτεχνική πλευράαλλά και την εργασιακή, αφού όλα αυτά μαζί με συν-θέτουν ως άνθρωπο. Στη Θεσσαλονίκη είμαι 28 χρόνια,ένιωθα ότι είχα σκάσει! Παρότι κάναμε όμορφες δου-λειές εκεί με φίλους καλλιτέχνες, όπως τον ΓιάννηΜήτση, σε όμορφους χώρους, όπως το «Καφωδείο ελ-ληνικό», αυτή η καθημερινότητα μού έπαιρνε το νουαπό άλλα πράγματα. Έφυγα, λοιπόν, για αγρανάπαυση.Προτίμησα τα Χανιά, αν και είναι μακριά από την άλληΕλλάδα, αφού τα επισκέπτομαι πολλά χρόνια, καλο-καίρι και χειμώνα. ∆εν πήγα, ας πούμε στις Σέρρες, απόόπου κατάγομαι, που είναι 50 λεπτά από τη Θεσσαλο-νίκη. Άλλωστε, μέσω του διαδικτύου πλέον μπορούμενα είμαστε σε επαφή με ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.Τώρα, μετά ένα χρόνο, νοιώθω ότι μου έκανε μεγάλοκαλό. Καθάρισε το μυαλό μου από πολλά πράγματα,για τα οποία δεν ευθύνεται ο τόπος αλλά ο τρόπος...

Τι είναι αυτό που τροφοδοτεί τη μουσική σκηνή τηςΘεσσαλονίκης και είναι τόσο δημιουργική;

Η μουσική μαγιά είναι παλιά ιστορία για τη Θεσσα-λονίκη. Τραβάει από τη δεκαετία του άλλοτε ως τη δε-καετία του όποτε. Ιστορικά, αν το δεις, ισχύει για όλεςτις τέχνες αυτή η δημιουργική συνάντηση στη Θεσσα-λονίκη. Συγκέντρωσε καλλιτέχνες από όλη τη ΒόρειαΕλλάδα, τους ανησυχούντες που ήθελαν να εκφρα-στούν, να συναντηθούν. Στη Θεσσαλονίκη είναι ακόμαεύκολο να συναντηθείς με τους ανθρώπους. Και εκεί,όμως, βιώνεται μια παρακμή στις μουσικές σκηνές καιστα στούντιο, παρότι υπάρχουν παιδιά και γκρουπάκιαπου ανησυχούν, που κάνουν πρόβες κάθε μέρα καιχίλια στενά αναστενάζουν. Αυτό δεν θα σταματήσειποτέ, ελπίζω παντού.

Τι αισθάνεσαι ότι σε εξελίσσει καλλιτεχνικά;

Το να μην κάνω τα ίδια πράγματα. Μπορεί να μετα-κινούμαι διαρκώς για τρεις μήνες και τους επόμενουςτρεις να μείνω κλεισμένος στο σπίτι μου. Οι συναντή-σεις με ανθρώπους επίσης με πηγαίνουν μπροστά, είτετα πάμε καλά είτε όχι. Καλό είναι να στήνεις μιαμπάντα με καλούς μουσικούς και να παίζεις, αλλά, ανδεν υπάρχουν αλλαγές, επέρχεται κορεσμός. Μ’ αρέσεινα αλλάζω μουσικούς, να αλλάζω μουσικές παρέες. Μ’αρέσει επίσης να συναντιέμαι με νεότερούς μου μουσι-κούς, διότι αισθάνομαι ότι εκεί υπάρχει μεγαλύτερηανησυχία. Ξεκινάμε αυτοσχεδιάζοντας, στη συνέχειαμαθαίνουμε πληροφορίες, τεκμηριώνουμε την εμπειρίακαι στο τέλος ξαναπαίζουμε σαν μικρά παιδιά, αυτο-σχεδιάζοντας.

Η κρίση, όχι μόνο η οικονομική -γιατί εσείς οι μου-σικοί ήσασταν πάντα σε τέτοια κρίση- αλλά και η κοι-νωνική και η πολιτική, τι αποτύπωμα αφήνει στο τρα-γούδι;

Σε όποια περίοδο και σε όποιο τόπο να ζει αυτός πουκαλλιτεχνεί πάντα εκφράζει μια κρίση, ένα κρίσιμο ση-μείο. Αλλά το αποτύπωμα της τωρινής κρίσης θα τοδούμε σε λίγα χρόνια στην τέχνη. Τώρα ποτίζονται οιρίζες για αυτό που θα καρπίσει. Πιστεύω στο χρόνο.Στον τελευταίο μου δίσκο «Ράδιο σκούρο ανοιχτό», τατραγούδια έχουν γραφτεί τα τελευταία 25 χρόνια κιείναι σαν να μιλούν για τώρα. Γιατί, όπως έλεγε και οΡασούλης, «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μέ-νουν».

Οι καλλιτέχνες κατηγορούνται εν καιρώ κρίσης ότιδεν παίρνουν θέση.

Αν ορίσουμε το σύνολο όσων ασχολούνται με το τρα-γούδι ως 100%, το 50% δεν έχει καμία σχέση με αυτόπου συζητάμε. Από το άλλο 50%, το 30% είναι λίγουποψιασμένο και το άλλο 20%, μια μειοψηφία δηλαδή,διαρκώς ανησυχούσε και μιλούσε. Σε αυτή τη συγκυρίαπου όλοι λένε για κρίση, αυτοί οι ανησυχούντες μι-λούν, μπορεί να μην είναι ορατό στους πολλούς, γιατί

πάντα μιλούσαν.Πώς άρχισες να ασχολείσαι με τη μουσική;Ο πατέρας μου είχε κέντρο διασκέδασης, στο οποίο

έφερνε πολύ συχνά μεγάλες ορχήστρες από όλα τα είδημουσικής. Ο ίδιος επίσης είχε πολύ μεγάλη δισκοθήκη.Deep Purple, Pink Floyd, Doors, από τους δίσκους τουπατέρα μου άκουσα πρώτη φορά, αλλά και Πάνο Γα-βαλά και Ρία Κούρτη κ.ά.

Ήταν ένας ιδιαίτερος άνθρωπος, ήταν αντάρτης στονεμφύλιο κι, όταν παραδώσαν τα όπλα, έκανε φυλακή.Εκεί, για να μην τα χάσει, έμαθε γαλλικά διά αλληλο-γραφίας. Το πρώτο του επαγγελματικό εγχείρημα ήτανένα χοροδιδασκαλείο, στο οποίο διδάσκονταν ευρω-παϊκοί χοροί, βαλς τανγκό κ.λπ. Στο πρώτο του μαγαζίέφερνε καί μπάντες που έπαιζαν τζαζ. Όταν ήμουν μι-κρός, στο δεύτερο μαγαζί, κοιμόμασταν στην γκαρντα-ρόμπα σε ράντζα. Όλη τη νύχτα ακούγαμε μουσικές.Γυρνούσα από τα σχολείο και ήταν στημένα τα όργανα.Πήγαινα σε όλα και τα πείραζα, τα περιεργαζόμουν.

Στα 15 μου πήρα την πρώτη μου ηλεκτρική κιθάρακαι την έχω ακόμα. ∆ούλευα ένα καλοκαίρι για να τηνπάρω. Έπαιζα σε γκρουπάκια. Ξεκίνησα δυο τρειςφορές μαθήματα κλασικής κιθάρας, αλλά όλο έφευγα,δεν δεχόμουν τον τρόπο διδασκαλίας. Όμως και απόεκεί έμαθα τελικά πράγματα. Πολύ αργότερα, ξανα-πήγα σε ωδείο για να δω τι ξέρω. Έκατσα ένα μήνα,έδωσα αρμονία και πέρασα. Αλλά πτυχίο τελικά δενπήρα, έφυγα.

Τι είναι αυτό που κάνει μια ζωντανή παράστασηκαλή;

Η ψυχή. Τι σημασία έχει η αρτιότητα αν δεν επικοι-νωνεί με τον κόσμο; Μου έχει συμβεί πολλές φορές ναέρθουν άνθρωποι μετά από ένα παίξιμο και να μουπουν: δεν ξέρω τι έπαιζες, δεν καταλαβαίνω τι έλεγες,αλλά μου άρεσε. Η δουλειά που κάνουμε είναι δουλειάτου αέρα, αλλά χωρίς αυτόν τον αέρα δεν μπορείς ναανασάνεις.

Σε όποια περίοδο και σε όποιο τόπο να ζειαυτός που καλλιτεχνεί πάντα εκφράζει μιακρίση, ένα κρίσιμο σημείο. Αλλά τοαποτύπωμα της τωρινής κρίσης θα το δούμεσε λίγα χρόνια στην τέχνη. Τώρα ποτίζονταιοι ρίζες για αυτό που θα καρπίσει.

“

Ανησυχείτε,γιατί χανόμαστεΣυνέντευξη με τον τραγουδοποιό και ερμηνευτή Ευγένιο ∆ερμιτάσογλου

Το όνομά του το είχα ακούσει από πολλούς Βορειοελλαδίτες μουσικούς και ερμηνευτές,αλλά έμελλε να γνωριστούμε στο Νότο. Ο Ευγένιος ∆ερμιτάσογλου δεν έχει μόνο όνομαπου σου μένει, αλλά κυρίως τραγούδια και ψυχή. Κατά τον ∆ερμιτάσογλου αυτή είναι

που κάνει μια ζωντανή μουσική παράσταση καλή, και οι παραστάσεις του είναι καλές.Μπορεί να γίνονται σε ένα μικρό χώρο ή σε ένα μεγαλύτερο, σε ένα μικρό νησί ή σε μια μεγα-λούπολη, αλλά έχουν μια δόνηση κατευθείαν «από το κέντρο της γης».Η ερμηνεία του είναι βαθιά και θεατρική, άλλωστε έχει δοκιμαστεί και στο θέατρο, το οποίοτου έμαθε, όπως λέει, «να έχω τσάκιση αλλά και να τσαλακώνομαι». Με τη μουσικοθεατρικήπαράσταση «Ανάθεμα δε τάιμ blues – ονειροπερπατήματα πάνω στο δημοτικό ποίημα της Λιο-γέννητης» γύρισε όλη την Ελλάδα, από τα Κύθηρα μέχρι τη Σαμοθράκη και από την Κέρκυραμέχρι το Καστελόριζο, δίνοντας -μέσα σε δύο χρόνια- 550 παραστάσεις, σε μπαρ, στο δρόμο,σε θέατρα, σε εργοστάσια.Έχει κυκλοφορήσει τρεις δουλειές με τραγούδια του -κάποιες φορές με τη συμμετοχή καιάλλων στιχουργών ή ερμηνευτών: «Κρύσταλλα του νου» (1997), «Βαρύ φορτίο» (2000) και «Ηαγάπη πάει με κουπιά» (2006), η τελευταία με ερμηνευτή τον Παντελή Θεοχαρίδη. Το 2010 κυ-κλοφόρησε από τη Sony Music η δισκογραφική δουλειά του με τίτλο «Ράδιο σκούρο ανοιχτό».Εφτά τραγούδια που έχουν γραφτεί τα τελευταία 25 χρόνια, αλλά μιλάνε ανοιχτά για τασκούρα του σήμερα. [Περισσότερες πληροφορίες για τον ίδιο τον ∆ερμιτάσογλου και τη δου-λειά του στη διεύθυνση: www.dermitasoglou.gr]Με σύνθημα «αν δεν παίξω γιατί να παίξω;» η μπάντα «Ευγένιος ∆ερμιτάσογλου και αντιστρό-φως» θα κάνουν εμφανίσεις στην Κρήτη αλλά και σε όλη την Ελλάδα, το καλοκαιράκι. Παράλ-ληλα, τις καλοκαιρινές Τρίτες (9 - 11.30μ.μ.) θα εμφανίζεται μαζί με τον Παναγιώτη Βιντινήστα -θρυλικά- ∆ύο Λουξ, στα Χανιά.

Τη συνέντευξη πήρε η Ζωή Γεωργούλα

2266 Η ΕΠΟΧΗ 15 Ιουνίου 2014ΘΕΑΤΡΟ

Ο«Αβελάρδος και η Ελοΐζα» έχουν το στοιχείοτου θρύλου πια, είναι μια τραγική ερωτικήιστορία, ένας παθιασμένος έρωτας, το θρη-

σκευτικό στοιχείο λειτουργεί καταλυτικά πάνωστην ανθρώπινη βούληση, δυο χαρισματικοί άν-θρωποι χάνουν την ευτυχία συνθλιμμένοι από τιςκοινωνικές προκαταλήψεις και εμμονές. Όλατούτα όμως δεν είναι μόνο θέματα του σκηνοθέτηκαι δημιουργού του κειμένου. Απασχολούν με τονένα ή τον άλλο τρόπο όλους τους ανθρώπους, πουπροσπαθούν με αγωνία να επιβιώσουν μέσα στηνκρίση και να βρουν δύσκολες ισορροπίες και ψυ-χική γαλήνη. Άλλωστε, μέσα στις πιο δύσκολεςσυνθήκες, άνθιζαν πάντα μεγάλοι έρωτες, που μόνομικρόψυχοι και στεγνωμένοι άνθρωποι τους θεω-ρούσαν παράκαιρους. Οι υπόλοιποι έβρισκαν σ’ αυ-τούς ανάπαυση και ελπίδα, πως θα ανθίσει ξανά οκόσμος και πως κάθε φορά που δύο άνθρωποι αγα-πιούνται πολύ, γεννιέται μια αντίσταση, ένας, μι-κρός ίσως αλλά ουσιαστικός, πυρήνας ανατροπής.Κι είναι κι αυτός ένας λόγος που φοβίζει ο έρωταςτα καθεστώτα και που μόνο ο καθαγιασμός της νο-μιμοποίησης (και της επιπεδοποίησης) τον κάνειανεκτό.

∆υο ριζοσπάστες κι ένας έρωτας

Ο Πιερ Αμπελάρ γεννήθηκε το 1079 στη Γαλλία.Αποδείχθηκε γρήγορα ένα ρωμαλέο πνεύμα με πολύριζοσπαστικές για την εποχή του αντιλήψεις, πουασκούσαν κριτική στην κυριαρχία της θεολογικήςσκέψης. Θεωρούσε πως η αμφιβολία είναι πηγή τηςεπιστημονικής έρευνας, ενώ έδινε ιδιαίτερη θέσηστην έννοια της πρόθεσης, καταργώντας έτσι την

παραδοσιακή έννοια της αμαρτίας, αφού δίδασκεότι αμαρτία υπάρχει, όταν υπάρχει η αντίστοιχηπρόθεση. ∆εν άργησε να συγκρουστεί με συναδέλ-φους του και να κινήσει το φθόνο και το μίσος. Ημεγάλη επιρροή της Εκκλησίας στις κοσμικές δρα-στηριότητες και ο έλεγχος που ασκούσε στην πνευ-ματική ζωή, έδιναν όπλα ενάντια στα ανήσυχα πνεύ-ματα όπως ο Αβέλαρδος, που δίδαξε με μεγάλη επι-τυχία και απέκτησε γοργά κύκλο πιστών μαθητών.

Ο εφημέριος Φιλμπέρ αποφάσισε να εμπιστευτείστον ονομαστό δάσκαλο την εκπαίδευση της 16χρο-νης ανεψιάς του Ελοΐζας, γνωστής σε όλη τη Γαλλίαγια τη μόρφωση και την ευφυΐα της. Και έτσι ξεκί-νησε ένας από πιο γνωστούς έρωτες στην ιστορίατης ∆ύσης. Στον έρωτα αυτό, πάντως, το δυνατόστοιχείο είναι η μικρή Ελοΐζ. Χωρίς να υπολογίσειτις συνέπειες, όταν μένει έγκυος, δεν θέλει να παν-τρευτεί τον αγαπημένο της, για να μην του ανακό-ψει την πορεία. Με τα πολλά δέχεται μόνο ένα μυ-στικό γάμο για χάρη του θείου της κυρίως. Κι ότανο εφημέριος Φιλμπέρ βάζει να ευνουχίσουν τονΑβελάρδο, αυτή δέχεται την πρότασή του να κλει-στεί σε μοναστήρι ενώ δεν πιστεύει ουσιαστικά στοΘεό και δεν έχει καμιά κλίση για τη μοναστική ζωή.Επειδή ο Αβελάρδος δεν αντέχει στην ιδέα να είναιη αγαπημένη του έξω στον κόσμο και ίσως να ζήσεικάποτε με κάποιον άνδρα, η Ελοΐζ θα ζήσει όλη τηνυπόλοιπη ζωή της (από 21 μέχρι 63) στο μοναστήριως υποδειγματική καλόγρια και κατόπιν ηγουμένηέχοντας ένα και μοναδικό Θεό, τον Αβελάρδο καιτο άγριο πάθος της γι’ αυτόν.

Αμήχανα και αναποφάσιστα

Το κείμενο που συνέθεσε ο Καλαβριανός «έπαιζε»διστακτικά και αναποφάσιστα ανάμεσα στην αφή-γηση και τη δραματοποίησή της. Έτσι ένα μεγάλομέρος του έργου φτάνει στο θεατή αφηγημένο κυ-ρίως από τον Φιλμπέρ αλλά και άλλους, ακόμα καιαπό το ίδιο το ζευγάρι κι ένα άλλο περνάει μέσααπό τους διαλόγους, που κατά σημεία μεταφέρουναυτούσια την αλληλογραφία των δυο ηρώων. Παρ’όλ’ αυτά, ήταν ένα κείμενο που απέδιδε την ιστορίακαι έβαζε τα βασικά θέματα. Είδε μάλιστα πολύσωστά τη διαφορά των δύο ηρώων: την ριζοσπα-στική Ελοΐζ που μιλά για το σώμα της και την επι-θυμία της με τόλμη και διεισδυτικότητα πρωτό-γνωρη όχι μόνο για την εποχή της και τον φιλόσοφοΑβελάρδο που, παρά τη δυναμική σκέψη του, στηζωή του δεν καταφέρνει να ξεπεράσει τελικά τιςσυμβάσεις και τους θεσμούς των καιρών. Όμως δενμπόρεσε να το εκμεταλλευτεί σκηνοθετικά. Η πα-ράσταση είναι αμήχανη και αναποφάσιστη. ∆εν

σκάβει βαθιά στους χαρακτήρες, δεν αναλύει τησχέση, δεν παιδεύεται με τον έρωτα, ούτε όμως δη-μιουργεί σύμβολα. δεν ερευνά μια εποχή, μια φιλο-σοφική σκέψη, μια σύγκρουση. δεν εξερευνά έναείδος και τις δυνατότητες δραματοποίησής του, πα-γιδεύεται στους κανόνες του. Ως θεατές δεν γίναμεκοινωνοί των παθών. Η δραματική αμεσότητα πουχαρακτηρίζει ένα δοκιμασμένο και αποδεδειγμέναταλαντούχο σκηνοθέτη όπως ο Καλβριανός, εδώδεν υπήρχε.

Προσωπικά με προβλημάτισε ιδιαίτερα η ανεξή-γητη παρουσία ενός ασπροντυμένου χορού που σχο-λίαζε τα δρώμενα τραγουδώντας, με χιουμοριστικήμάλλον διάθεση και με αντίστοιχες μουσικές επι-λογές, υπονομεύοντας έτσι όσα συντελούντανεκείνη τη στιγμή. Μοναχοί που επικρίνουν έτσι τιςθρησκευτικές υπερβολές, κάτι που απασχολεί τονσκηνοθέτη από παλιά. Ωστόσο, αυτή η μιουζικαλί-στικη νότα, που έφερνε μια προτεσταντική αισθη-τική μέσα στο κρεσέντο του μεσαιωνικού χριστιανι-σμού της ∆ύσης αφαιρούσε -τουλάχιστον- πολύτι-μες εντάσεις.

Η Ελένη Κοκκίδου, ηθοποιός με δυνατή υποκρι-τική αρματωσιά και θεωρητική γνώση, εδώ δενόρισε με σαφήνεια τα όρια των προσώπων που εν-σάρκωνε ως συνδετικός κρίκος. Η Χριστίνα Μα-ξούρη αναμετρήθηκε με μια πολύ απαιτητική καιπολυδιάστατη ηρωίδα, από την οποία απέσπασε καιέδειξε αρκετά καλά μόνο μία πλευρά της: την ερω-τευμένη γυναίκα. Ο Γιώργος Γλάστρας έκανε το ίδιομε τον Αβελάρδο παγιδεύοντας την ερμηνεία τουπιο πολύ στην πνευματική προσωπικότητα παράστον άντρα που την έφερε. Ενδιαφέρον και λει-τουργικός ο βιντεακός σκηνικός περίγυρος (videomapping) του Στάθη Μήτσιου με το διαλεκτικό παι-χνίδι των μεταφυσικών συμβόλων.

Μερικά ερωτήματα

Ο χορός της παράστασης απαρτίζεται από τη θε-ατρική ομάδα του Πολιτιστικού Κέντρου Εργαζομέ-νων ΑΤΕ - Πειραιώς. Πρόκειται για μια δραστήριαερασιτεχνική θεατρική ομάδα. Το θέμα όμως δενείναι αυτό. Ας βάλουμε μερικά ερωτήματα:

1. Οι ερασιτέχνες πληρώθηκαν για τη συμμετοχήτους στο χρηματοδοτούμενο από το κράτος κατάμεγάλο μέρος των δραστηριοτήτων του ΦεστιβάλΑθήνας; Αν ναι, ποιος κωδικός χρησιμοποιήθηκεκαι πώς δικαιολογείται; (αυτά χωρίς καθόλου νααγνοούμε τη μείωση και φέτος του ποσού που δό-θηκε στο Φεστιβάλ -2 εκ. ευρώ έναντι 2,7 πέρυσι.Και δηλώνοντας εκ των προτέρων ότι μας άρεσε τοάνοιγμα σε νέα ελληνικά σχήματα, ανεξαρτήτωςτων λόγων που οδήγησαν σ’ αυτήν την επιλογή)

2. Αν όχι, υπό ποίες συνθήκες δούλεψαν καιποιος κάλυπτε την ασφάλεια από ατύχημα 13 αν-θρώπων;

3. Ποιο ασκό του Αιόλου ανοίγει μια τέτοια συμ-μετοχή, με δεδομένα α. την τεράστια ανεργία τουκλάδου των ηθοποιών (περί το 97% με στοιχεία τουΣΕΗ) β. λαμβάνοντας υπόψη τα όσα ακούγονται γιαπολυπρόσωπες παραστάσεις όπου οι ηθοποιοί για 2μηνών πρόβες και παραστάσεις πληρώνονται λιγό-τερο από συνολικά 700 ευρώ;

4. Το Φεστιβάλ Αθήνας έχει κάποια θεσμοθετη-μένη σχέση με την ερασιτεχνική δημιουργία;

Όλα τα παραπάνω δεν αφορούν καθόλου τον κ.Καλαβριανό που προφανώς δεν ευθύνεται. Εκείνοςέκανε μια καλλιτεχνική επιλογή, μια σύμπραξηεπαγγελματιών και ερασιτεχνών που για εκείνονείναι εμπειρία με καλλιτεχνικό ενδιαφέρον. Τοθέμα είναι τι κάνει το Φεστιβάλ. Ποιος θα απαντή-σει;

Μαρώ Τριανταφύλλου[email protected]

Μια παθιασμένη ερωτική ιστορίααπό τον ΜεσαίωναΆνοιξε το Φεστιβάλ Αθήνας με την παράσταση “Αβελάρδος και Ελοΐζα” από την Εταιρεία Θεάτρου Sforaris

Γιατί μπορεί να ενδιαφέρει σήμερα μια ερωτική ιστορία (μια παθιασμένη ερωτική ιστορία έστω) από το Μεσαίωνα; Γιατί ο ΓιάννηςΚαλαβριανός και ο θίασος Sforaris αποφασίζουν να ασχοληθούν με τον μεσαιωνικό φιλόσοφο Πιερ Αμπελάρ και την επίσης φιλόσοφο,μαθήτριά του, Ελοΐζ, που η σχέση τους είναι πια μυθική ανάμεσα στους ερωτευμένους όλου του κόσμου και όλων των εποχών και οι οποίοισπεύδουν να προσκυνήσουν τον κοινό τους τάφο στο περίφημο νεκροταφείο του Περ Λασέζ στο Παρίσι; Οι μέχρι τώρα δουλειές τουΚαλαβριανού περιελάμβαναν αναζητήσεις στο χώρο της ανάδειξης των θρησκευτικών συμβάσεων, της μνήμης, της παράδοσης, των άγριωναλλά γοητευτικών και δυσεξήγητων σχέσεων του κόσμου του παραμυθιού, του έρωτα και του κυνηγιού της ευτυχίας. Έτσι μόνο επιφανειακάμπορεί να εκπλαγεί κανείς από την επιλογή αυτή που περιέχει προβληματικές τις οποίες βρίσκουμε αναπτυγμένες σε προηγούμενεςπαραστάσεις του.

ΑΠΟ

ΤΗ

Ν Π

ΛΕΥΡ

Α ΤΟ

Υ Θ

ΕΑΤ

Η

Κάθε φορά που δύο άνθρωποιαγαπιούνται πολύ, γεννιέται μιααντίσταση, ένας, μικρός ίσως αλλάουσιαστικός, πυρήνας ανατροπής. Κιείναι κι αυτός ένας λόγος που φοβίζειο έρωτας τα καθεστώτα και που μόνοο καθαγιασμός της νομιμοποίησης (καιτης επιπεδοποίησης) τον κάνειανεκτό.

“

Γιώργος Γκόζης«Αφήστε με να ολοκληρώσω»Εκδόσεις ΠόλιςΜάρτιος 2014

Ακριβώς πριν δώδεκα χρόνια, Μάρ-τιο 2002, μία τριάδα κριτικών χαι-ρέτιζε την πρώτη συλλογή διηγη-

μάτων του Θεσσαλονικιού ΓιώργουΓκόζη, που μόλις είχε κυκλοφορήσει.Επρόκειτο για την αφρόκρεμα της κριτι-κής, όχι λόγω των προσώπων, για ταοποία ο καθένας μπορεί να έχει τη δικήτου άποψη, αλλά με βάση τις έγκριτεςεφημερίδες, στις οποίες τότε δημοσι-εύονταν τα κείμενά τους. ∆εν ήταν μίααπλώς ευμενής υποδοχή. Συνιστούσεομόφωνη επιδοκιμασία, η οποία συνεχί-στηκε με άλλες κριτικές που ακολούθη-σαν. Επρόκειτο για ομοβροντία επαίνων,που έθετε υψηλές απαιτήσεις για τοεπόμενο βιβλίο του. Τώρα, κατά πόσο τοανέβασμα του πήχη των προσδοκιών συ-νέτεινε στην καθυστέρηση της δεύτερηςεμφάνισης του εν λόγω πρωτοεμφανιζό-μενου, μένει ζητούμενο.

Υπάρχουν περιπτώσεις που η καλήυποδοχή οδήγησε σε καθυστερημένηεπανεμφάνιση ή, ακόμη, και σε σιωπή.Ένα καλό παράδειγμα είναι η περίπτωσητου Γιάννη Πατσώνη, που εξέδωσε στηνίδια ηλικία με τον Γκόζη, αλλά είκοσιχρόνια νωρίτερα, το 1982 και μετά το1984, δυο ολιγοσέλιδες συλλογές καιαπό τότε σιώπησε. Χωρίς αυτό να σημαί-νει ότι σταμάτησε το πάλεμα με τηγραφή. Θεσσαλονικιός κι εκείνος. Γενι-κότερα, παρόμοιες συγγραφικές συμπε-ριφορές απαντώνται σε ευαίσθητους Βο-ρειοελλαδίτες. Σε αντίθεση με τους Αθη-ναίους, που, όταν τύχουν θερμής υποδο-χής, αντιδρούν “υγιώς”, εκδίδοντας, στησυνέχεια, με σταθερή τακτικότητα. Μπο-ρεί να υποχωρούν ποιοτικώς, αλλά εγ-γράφονται στους επαγγελματίες συγγρα-φείς. Αν διαθέτουν, επιπροσθέτως, τιςπλάτες ενός δραστήριου εκδότη, γίνον-ται μόνιμοι τρόφιμοι των ΜΜΕ. Αρχικάτων πολιτιστικών σελίδων και εκπομ-πών, αργότερα και με βάση τους ρυθ-μούς που αυξάνεται η αναγνωρισιμότητάτους, κοινώς η φασαρία που κάνουνγύρω από το πρόσωπό τους, βγαίνουνκαι στα τηλεπαράθυρα.

Ο τίτλος του πρώτου βιβλίου τουΓκόζη, «Ο νυχτερινός στο βάθος», κρυ-πτικός στην πολυσημία του, προσιδιάζεισε εκείνη τη συλλογή των έντεκα διηγη-μάτων. Είναι ένας τίτλος τελείως διαφο-ρετικός από τον πρόσφατο. ∆ικαιολογη-μένα, άλλωστε, αφού το δεύτερο βιβλίοτου είναι εντελώς άλλης σύλληψης. Ου-δόλως κρυπτικός ο νέος τίτλος, καθώςπρόκειται για την αγανακτισμένη κραυγήτων προσκεκλημένων στις πάσης φύ-σεως τηλεοπτικές εκπομπές, που αντη-χεί στα αυτιά όλων μας. Ιδιαίτερα στιςεκπομπές πολιτικού περιεχομένου, στιςοποίες χρωματίζεται με υστερικούς τό-νους, καθίσταται, για τον μη εθισμένοτηλεθεατή, σχεδόν εφιαλτική. Με αυτόντον εμφατικό τίτλο, επιλέγει ο Γκόζης ναδηλώσει την αλλαγή συγγραφικής πλεύ-σης, που θα πρέπει να απηχεί και αλ-λαγή ρότας στην προσωπική του ζωή.Σύμφωνα με τα βιογραφικά στο “αυτάκι”των δυο βιβλίων του, αφού ολοκλήρωσε,μεταπτυχιακού συμπεριλαμβανομένου,σπουδές Θεολογίας, βρήκε δουλειά σεναυτιλιακό γραφείο. Ίσως, βοήθησε ηκατοχή τριών ξένων γλωσσών, που ανα-φέρεται στο πρώτο βιογραφικό. Οπότε,πιθανώς, και λόγω γλωσσομάθειας,απωλέσαμε έναν δυνάμει επίλεκτο διη-γηματογράφο και κερδίσαμε έναν καυ-στικό και χυμώδη πεζογράφο. Η διαφο-ρετική, πάντως, θυμική διάθεση, που χα-ρακτηρίζει το πρόσφατο βιβλίο, θα πρέ-πει να αποδοθεί στη γενικότερη μόλυνσητης παγκοσμιοποίησης, στην οποία οσυγγραφέας μένει σήμερα περισσότεροέκθετος λόγω των επαγγελματικών τουαπασχολήσεων. Ο καινούριος Γκόζηςφαίνεται πως αδυνατεί “να λύσει τουςκάβους” και να ανοιχθεί στην υπεραι-σθητή “ράδα”, γράφοντας ένα διήγημα

όπως το υποβλητικό «Κατάφωτη η Σύ-ναξις», δημοσιευμένο το 2000, ότανακόμη, τουλάχιστον η Θεσσαλονίκη, διέ-σωζε την ψυχή της.

Ουσιαστικά, ο τίτλος του βιβλίου απο-τελεί τον τίτλο του κειμένου στο οπι-σθόφυλλο, που έχει ως θέμα τα τηλεπα-ράθυρα και την ακατάσχετη πολυλογίατων προσκεκλημένων. Το λεκτικό μα-στίγωμα, που τους επιφυλάσσει ο συγ-γραφέας, προετοιμάζει για τη στροφήτου στη σάτιρα. Ο Γκόζης, με ένα παιχνί-δισμα αυτοσαρκασμού στο τέλος του ενλόγω κειμένου, ζητά εμμέσως την ανοχήμας για το βιβλίο που τελικά ολοκλή-ρωσε. Όχι, όμως, με δέκα ετών καθυ-στέρηση, όπως αναφέρει, αλλά με δώ-δεκα. Εκτός κι αν απαιτούνται δυο χρό-νια για την κάθοδο ενός Βορειοελλαδίτησυγγραφέα στην αθηναϊκή εκδοτική πα-λαίστρα. Όπως και να έχει, πρόκειταιγια μία συλλογή δέκα οκτώ ιστοριών,χωρίς αναφορά καμίας προδημοσίευσης.Ενώ, στο πρώτο βιβλίο, τα εννέα από ταέντεκα διηγήματα είχαν δημοσιευθείμέσα σε μια τετραετία πριν την έκδοσήτου. Συν τη βράβευση ενός από αυτά σεδιαγωνισμό διηγήματος του 2001, όπου,σε αντίθεση με τους σημερινούς, η κρι-τική επιτροπή, τουλάχιστον ορισμένααπό τα μέλη της, διέθετε αισθητικό κρι-τήριο. Άρα, η δηκτική διακωμώδηση τωνδημόσιων ηθών, που, σε κάποιες από τιςκαινούριες ιστορίες, μορφοποιείται σεοργίλη σάτιρα, για την οποία ελάχισταπροϊδέαζε η υπονομευτική ειρωνεία σεορισμένα από τα παλαιότερα διηγήματα,καλλιεργήθηκε, χωρίς έξωθεν ενθάρ-ρυνση, κατά μόνας.

Από μία άποψη, ο σατιριστής είναιένας ανεπιθύμητος έως και αποσυνάγω-γος, αφού καυτηριάζει τρέχουσες συμ-περιφορές. Παρομοίως, ο νοσταλγός πα-λαιότερων εποχών συχνά κηρύσσεταιαπόβλητος ως παρωχημένος. Ο Γκόζηςπερισώζεται, ιδίως όταν επαναφέρειμνήμες της εφηβείας με σκωπτικό τόνο.Αντιθέτως, όταν ενδίδει στη νοσταλγικήεντρύφηση, οι ιστορίες του βουλιάζουνστο συναισθηματισμό. Ακόμη και ιστο-ρίες, που έγινε προσπάθεια να αναδειχ-θούν με μορφικές διαφοροποιήσεις,όπως η επιστολική «...και δε με λες, σ’αρέσει ο πουρές;» ή η παραμυθικήςυφής, σύμφωνα και με τον τίτλο της,«Παραμύθι για ένα Αγόρι».

Αυτή η δεύτερη ιστορία θα πρέπει,κατά τις ενδείξεις, να έδωσε την ιδέα τουεξωφύλλου. Ευρηματικό όσο και εντυ-πωσιακό, αφού πρόκειται για λεπτομέ-ρεια φωτογραφίας του Γερμανού Άλ-φρεντ Αϊζενστάντ, που πολιτογραφή-θηκε Αμερικανός τις παραμονές του τε-λευταίου Πολέμου και στάθηκε ο διαση-μότερος φωτογράφος του περιοδικού«Λάιφ». Κοντά εκατό χρόνια έζησε ο Αϊ-ζενστάντ, την αθανασία όμως την κέρ-δισε με ένα κλικ, εκείνο που απαθανά-τισε τον ενθουσιασμό για τη λήξη τουΠολέμου με το φιλί ενός ναύτη σε άγνω-στή του νοσοκόμα, ανάμεσα στο πλήθος,στο Τάιμς Σκουέρ της Νέας Υόρκης. Μεβάση το όνομα του φωτογράφου, χωρίς

επεξηγηματική λεζάντα, η επιλογή τηςφωτογραφίας χρεώνεται στην ταλαν-τούχο μακετίστρια Μαρία Τσουμαχίδου.Με βάση, όμως, το θέμα, δείχνει τον συγ-γραφέα. Τα παιδιά με τα γεμάτα αγωνία,ίσως και τρόμο, μάτια, που κοιτάζουνμετωπικά τον φακό, παρακολουθούν, σεμία υπαίθρια παράσταση, τον Άι-Γιώργηνα σκοτώνει τον ∆ράκο. Όχι στη Θεσσα-λονίκη αλλά στο Παρίσι, πριν πενήνταχρόνια.

Ανηλεής δείχνεται ο σατιρικός λόγος,όταν επικεντρώνεται, όπως το κείμενοτου οπισθόφυλλου, σε τύπους και κατα-στάσεις πανελληνίως σήμερα αναγνωρί-σιμους. Λ.χ., στο διήγημα, με τον εύ-στοχο τίτλο, «Θεράπων υπουργός», κατάτο “θεράπων ιατρός”, προβάλλεται έναπρότυπο υπουργού, που προκύπτει απότον διαπαιδαγωγημένο ως κομματικό θε-ράποντα, ενώ στο διήγημα «Το Πλοίοτης Αγάπης», όπως αποκαλούν οι φαν-τάροι, προσπαθώντας να διατηρήσουν τοχιούμορ τους, “το σκουπιδιάρικο στοστρατό”, η σάτιρα βρίσκει πρόσφοροστόχο στην ελεεινή κατάσταση, που επι-κρατεί στο στρατόπεδο. Ασχέτως αν ολόγος, επιδιώκοντας να γίνει καυστικός,εκπίπτει στον ωμό ρεαλισμό, εξαντλών-τας την περιγραφική του δεινότητα στηνλεπτομερή απόδοση αηδιαστικών σκη-νών. Και πάλι, όμως, αφηγηματικά τοαποτέλεσμα είναι πιο ικανοποιητικό απότην ελλοχεύουσα παρεκτροπή μίας διδα-κτικής τάσης, που δεν αποφεύγεται στησκιαγράφηση ενός άλλου είδους ανθρώ-που, που βγαίνει στα τηλεπαράθυρα. Του“αυτόπτη” μάρτυρα, στο ομότιτλο διή-γημα. Όχι του συμπτωματικά αυτόπτη,αλλά του συστηματικού, που λαχταράειτην τηλεοπτική δημοσιότητα. Αυτόςείναι ικανός πολλές φορές να περιγρά-φει “και ό,τι δεν συμβαίνει” ή αν σταθείτυχερός και έχει συμβεί, να το διογκώ-νει, ώστε να κριθεί άξιο για περισσότεροτηλεοπτικό χρόνο, άρα και μεγαλύτερηδική του δημόσια έκθεση.

Εκτός από χαρακτηριστικούς τύπους,σε ορισμένες ιστορίες, στο στόχαστροβρίσκονται κάποιες καταστάσεις, που,κατά μία οπτική, αγγίζουν τα όρια τηςνοσηρότητας. Ο αφηγητής παριστάνειότι εξυμνεί τις συγκεκριμένες συνθήκες,ενώ, με τις υπερβάλλουσες λεκτικές δια-τυπώσεις, που επιστρατεύει, τονίζει τηγελοιότητα των προσώπων. ∆υο ιστορίεςμε κωμικά ευρήματα αφορούν περιστά-σεις, που έχουν σχετικά πρόσφατα προ-κύψει ως απότοκα της ψηφιακής τεχνο-λογίας. Το «Τηλεκηδείες live» και κυ-ρίως, το «Ακηδία.com» διαθέτουν την οι-κονομία του διηγήματος και διασκεδα-στικές ατάκες. Κάτι που δεν ισχύει γιαδυο άλλα διηγήματα, που καταπιάνονταιμε το επίσης καινοφανές θέμα διδασκα-λίας της συγγραφικής τέχνης. Τα μαθή-ματα δημιουργικής γραφής είναι τόσοτης μόδας, από τότε που τα εισαγάγαμε,που αποτελούν ταμπού για τη σάτιρα.Πόσω μάλλον από νεότερο συγγραφέα.Ο Γκόζης το αποτολμά στο «Ασκήσεις∆ημιουργικής Αντί-Γραφής», αλλά αρ-κείται σε μία ξεδοντιασμένη παρωδία.

Ενώ το «Συνταγή μαγειρικής: ∆ιηγήματαρολάκι» τραβάει εις μάκρος με άσφαιραπυρά και λογοπαίγνια. Κι όμως, σε τέ-τοια θέματα, που απαιτούν πνευματώδηανάπτυξη, δοκιμάζεται ο σατιριστής καιόχι στους εύκολους στόχους, όπως, γιαπαράδειγμα, ο Έλληνας σύζυγος πουεζήλωσε τις επιδόσεις του Τούρκου “πη-δηχταρά” και υποβλήθηκε σε «Αποκοπήχαλινού».

Ως το μοναδικό, ίσως, σταθερό σημείοστις μυθοπλασίες του, τις παλαιές καιτις πρόσφατες, προβάλλει η Θεσσαλο-νίκη. Είναι η όψη της πόλης από τηνοπτική γωνία ενός που άρχισε να τηνπερπατάει αρχές δεκαετίας του ’80. Στιςαμιγώς θεσσαλονικιώτικες ιστορίες, οΓκόζης δείχνει τη μεγάλη αφηγηματικήτου άνεση και το λεκτικό εύρος που δια-θέτει. Αυτές δεν στήνονται, όπως οι πα-λαιότερες της γενέτειρας, γύρω από κά-ποιο συμβάν ή τις κινήσεις ενός χαρα-κτηριστικού προσώπου. Εδώ αφορούν,σύμφωνα και με τον συγκεντρωτικότίτλο τριών εξ αυτών, “τις φυλές τηςπόλης”, τις οποίες ζωντανεύει μυθοπλα-στικά με οίστρο ο συγγραφέας. Στη Θεσ-σαλονίκη του, μία ανδροκρατούμενηπόλη, το παρεμπόριο στις πλατείες τοέχουν αναλάβει “οι Πρίγκιπες”, τις επι-κίνδυνες σφήνες οι “Παπόβιοι Άγγελοι”,ενώ το επίλεκτο κοινό, το πλέον “ενθου-σιώδες και εκδηλωτικό”, στα δυο ανοι-χτά θέατρα του Κ.Θ.Β.Ε., το απαρτίζουνοι “Εφοπλιστές του Βουνού”, μία όλωςιδιαίτερη περίπτωση τζαμπατζίδων. Σεμία άλλη τριάδα ιστοριών, αντανακλάταιη πόλη σε εκείνη τη “μεταβατική” για τηχώρα δεκαετία. Συμμετέχουμε νοερά σεδιαδρομές με το λεωφορείο και σε περι-πάτους. Σαν σε μαγική εικόνα, προβάλ-λουν τα αλλοτινά καφέ και τα μπαράκια,με τους θαμώνες τους. Κάθε στέκι καιμία άλλη “φυλή”, με σήμα κατατεθέντους επώνυμους της εποχής. Λ.χ., τονΤάκη Κανελλόπουλο ή τον Κωστή Μο-σκώφ.

Μία από τις ιστορίες, το «Play Bou-zouki», ξεφεύγει από την οικονομία πουεπιβάλλει η μυθοπλαστική σύνθεση.Αυτή στρέφεται γύρω από τις “φυλές”των ημερήσιων θερινών εκδρομέων. Πιοσυγκεκριμένα, των συνεπιβατών στο λε-ωφορείο με προορισμό “την κοινοτικήπλαζ Επανωμής στο Κτήμα του Καραγ-κιόζη”. Υπαρκτό το τοπωνύμιο, αν καιαγνώστου σε μας ετυμολογίας, δείχνειπερισσότερο ως μυθοπλαστικό εύρημα.Η εξιστόρηση όσων συμβαίνουν εντόςτου λεωφορείου κατά τη διαδρομή δια-στέλλεται, αποτελώντας το κυρίως θέμα.Η ιστορία μακραίνει, δοκιμάζοντας τιςαντοχές της, με την περιγραφή της κα-σέτας, που αποτελεί τη μία και μοναδικήμουσική υπόκρουση. Παρατίθεται πλή-ρης αναφορά τραγουδιστών και ασμά-των. Ονόματα και στίχοι που σήμερα,τουλάχιστον για τον κάτοικο πρωτευού-σης, είναι παντελώς άγνωστα. Κι όμως,ακόμη κι αν τα ονόματα δεν κουβαλούντο αναλογούν συγκινησιακό φορτίο, οσχολιασμός της κάθε περίπτωσης, πάν-τοτε σε χιουμοριστική σύζευξη με ταλόγια των τραγουδιών, φτιάχνει στο ακέ-ραιο την ατμόσφαιρα. Παρεμπιπτόντως,όποιος γκάγκαρος κριτικός αποκαλείπαρόμοιες ιστορίες ηθογραφία είναιάγευστος ποιήσεως.

Ο Γιώργος Γκόζης ολοκλήρωσε, έστωκαι με καθυστέρηση, το βιβλίο του. Μόνοπου δεν ήταν αυτό που εμείς περιμέναμε.Ωστόσο, με τις πρόσφατες ιστορίες τουέδειξε κι άλλες εμμονές και διαφορετι-κές ικανότητες. Έτσι εμφανίζεται μετέ-ωρος μεν, αλλά ενδιαφέρων. Κάπου με-ταξύ Αγιολογίας και Ναυτιλίας, μεταξύθεσσαλονικιώτικης μυθολογίας και σά-τιρας, τον περιμένουμε να ξαναδώσει δυ-ναμικά το παρόν. Όμως αυτή τη φορά σελιγότερο από δώδεκα χρόνια.

Μ. Θεοδοσοπούλου

1055 Η ΕΠΟΧΗ 15 Ιουνίου 2014 2277ΒΙΒΛΙΟ

Ιστορίες της Θεσσαλονίκης

2288 Η ΕΠΟΧΗ 15 Iουνίου 2014MOYΣΙΚΗ

Γιορτήτης Μουσικήςστον Κήποτου Μεγάρου

Εχουν περάσει τριάντα δύοχρόνια μετά την πρώτηΓιορτή Μουσικής, που οργα-

νώθηκε στη Γαλλία, για «να βγουνοι μουσικοί στους δρόμους», και τοΜέγαρο Μουσικής Αθηνών προ-σκαλεί μουσικούς και κοινό στονΚήπο του για μια μέρα γεμάτη απο-κλειστικά με νότες! Με συναυλίεςπου απευθύνονται σε όλες τις ηλι-κίες με ένα πρόγραμμα απολαυστι-κής περιπλάνησης σε πολλά δια-φορετικά μουσικά είδη και μέσαστο καταπράσινο περιβάλλον τουΚήπου.Το άνοιγμα κάνει στις 8μ.μ., η Ca-merata Junior, με 29 έφηβους από11 έως 22 ετών, που υπό τον ∆η-μήτρη Σέμση που θα παρουσιάσουνέργα κλασικά αλλά και σύγχρονα.Το μοτσάρτειο Ντιβερτιμέντο σεφα μείζονα, το σύγχρονο έργο τουΝτέβιντ Ρόμπερτσον A Short HourUnseen, το συγκινητικό AndanteFestivo του Σιμπέλιους, το πρώτομέρος από τη σύνθεση Palladio,που έγραψε ο Καρλ Τζένκινς το1995, και τέλος Η μάχη του Μαρα-θώνα που έγραψε ο τσελίστας ∆η-μήτρης Γούζιος. Ακολουθεί, στις 8.30μ.μ., η νεοσύ-στατη Academica Athens Orche-stra, με μουσικούς από τη Συμφω-νική της ΕΡΤ και την Ορχήστρατων Χρωμάτων. Υπό τη διεύθυνσητου Νίκου Αθηναίου θα παρουσιά-σει το αριστουργηματικό Ντιβερ-τιμέντο σε ρε μείζονα, KV 136 τουΜότσαρτ και την Απλή συμφωνίαπου έγραψε ο Μπέντζαμιν Μπρίτενσε νεαρή ηλικία. Στις 9μ.μ., παίρνει τη σκυτάλη ηBig Band του ∆ήμου Αθηναίων,που θα μας απογειώσει τη διάθεσημε ένα χορταστικό σαραντάλεπτοπρόγραμμα. Το ρεπερτόριο αυτούτου διευρυμένου τζαζ συνόλου πε-ριλαμβάνει όλες τα ιστορικά τζαζκομμάτια και τις ενορχηστρώσειςτων πρωτοπόρων δημιουργώντων Big Band, καθώς και έργα ελ-λήνων δημιουργών. Θα ακουστούναγαπημένα κομμάτια (CantaloupeIsland του Χέρμπι Χάνκοκ κ.ά.) στιςατμοσφαιρικές ενορχηστρώσειςκυρίως του πολυβραβευμένουΓκόρντον Γκούντγουιν. Το Σύνολοέχει δώσει συναυλίες σε όλη τηνΕλλάδα υπό τη διεύθυνση φημι-σμένων μαέστρων και συνθετών.Στο αποκορύφωμα της γιορτής,στις 10.10μ.μ., θα πάρει τη θέσητης στη σκηνή η Gumbo Ya Ya μιαελληνική μπάντα που δίνει μονα-δικό beat στη βραδιά με ένα εκλε-κτικό μείγμα R&B, σουίνγκ, σόουλκαι φανκ. Απογειωτικοί και δυνα-μικοί οι αυτοσχεδιασμοί της Su-gahspank! στα φωνητικά, του JohnHiggins στα πλήκτρα και στα φω-νητικά, του ∆ημήτρη Παπαδόπου-λου στην τρομπέτα και στα φωνη-τικά, του Γιώργου Ζαρέα στο τρομ-πόνι, του ∆ημήτρη Αζοράκου σταντραμς, του Μπάμπη Τυρόπουλουστην κιθάρα, του ∆ημήτρη Καρα-γιάννη στο σαξόφωνο και του Αν-τώνη Τσιαπαλή στο μπάσο.Το Σάββατο 21 Ιουνίου, στις 8μ.μ.Είσοδος ελεύθερη.

Επιµέλεια: ΛΛιιάάνναα ΜΜααλλααννδδρρεεννιιώώττηη

[email protected]

ΜΟ

ΥΣΙΚ

ΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Μουσικό αφιέρωμαστον Μ. Χατζιδάκι

Το αυτοδιαχειριζόμενο διαδικτυακό ραδιόφωνο «Μετα∆εύ-τερο» εγκαινιάζει το νέο του πρόγραμμα διοργανώνονταςένα μουσικό αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι, ανήμερα της

συμπλήρωσης 20 ετών από τότε που μπήκε στην αθανασία. Η συναυλία που θα μεταδίδεται επίσης ζωντανά από τον ιστό-

τοπο του σταθμού (www.metadeftero.gr), περιλαμβάνει τραγούδιααπό το σύνολο του έργου του Μάνου Χατζιδάκι και αποτελείταιαπό τρία μέρη: Στο πρώτο μέρος θα ακουστεί ο αγαπημένος καιτακτικός συνεργάτης του συνθέτη ο αισθαντικός Ηλίας Λιούγκος,στο πιάνο, τον συνοδεύει ο Μάρκος Κώτσιας.

Στο δεύτερο μέρος, η ταλαντούχα τραγουδίστρια Σοφία Αβραμί-δου και στο πιάνο ο Σάκης Κοντονικόλας. Στο τρίτο μέρος επίσηςένας αγαπημένος τραγουδιστής του Μάνου Χατζιδάκι, ο ΘανάσηςΜωραΐτης συνοδεία των μουσικών: Ευάγγελου Ζωγράφου κον-τραμπάσο, Νίκου Κατριτζιδάκη φλάουτο πίκολο, Χριστίνας Κολο-βού βιολοντσέλο, Βασίλη Μάλλιου όμποε, Αριστείδη Χατζησταύ-ρου κλασική κιθάρα σε μουσική επεξεργασία-διεύθυνση του ∆η-μήτρη Λέκκα.

Μετά το πέρας της Συναυλίας στη συχνότητα www.metade-ftero.gr θα ξεκινήσει η μετάδοση ειδικής εκπομπής αφιερωμένηςστη ζωή και το έργο του μεγάλου απόντος, με συνεντεύξεις συ-νεργατών και φίλων του, σπάνιο, καθώς και εντελώς ανέκδοτοηχογραφημένο υλικό, σε επιμέλεια-παρουσίαση του παραγωγούτου Μετα∆εύτερου, Αντώνη Μποσκοΐτη.

Την Κυριακή 15 Ιουνίου, στις 9μ.μ., στο Σύλλογο Ελλήνων Αρ-χαιολόγων (Πεζόδρομος Ερμού 134-136, Θησείο). Είσοδος ελεύ-θερη.

Πανόραμαελληνικής τζαζ

Ηελληνική τζαζ σκηνή, έχει μπει δυναμικά στα μουσικά πράγ-ματα της χώρας κερδίζοντας όλο και περισσότερο το ευρύκοινό, ενώ παράλληλα αριθμεί νέα ταλαντούχα μέλη στο ενερ-

γητικό της. Και αυτό το καλοκαίρι βρίσκει μια «μόνιμη» στέγη στη…Στέγη. Για του λόγου το αληθές, έξι γκρουπ από τη νέα γενιά της εγ-χώριας τζαζ σκηνής θα δώσουν τρεις ξεχωριστές συναυλίες στην τα-ράτσα της Στέγης. Για τρεις καλοκαιρινές νύχτες, θα γίνονται από δύοlive καθημερινά, ωριαίας διάρκειας το καθένα (με διάλειμμα 15΄ εν-διάμεσα). Το πρόγραμμα έχει ως εξής:

Την Τρίτη 17 Ιουνίου, στις 9.15μ.μ. Yiannis Papadopoulos Trio[Γιάννης Παπαδόπουλος πιάνο, Ντίνος Μάνος κοντραμπάσο, ΒασίληςΠοδαράς τύμπανα]. Στις 10.30μ.μ. Costis Christodoulou Quintet[Κωστής Χριστοδούλου πιάνο, ∆ημήτρης Τσάκας άλτο σαξόφωνο, Αν-τώνης Ανδρέου τρομπόνι, τρομπέτα, Περικλής Τριβόλης κοντραμ-πάσο, Σωτήρης Ντούβας τύμπανα].

Την Τετάρτη 18 Ιουνίου, στις 9.15μ.μ. Ζoe Efstathiou Τrio [Ζωή Ευ-σταθίου πιάνο, Niklas Wennstrm κοντραμπάσο, Robert Ikiz τύμπανα].Στις 10.30μ.μ. Stelios Chatzikaleas Quintet [Στέλιος Χατζηκαλέαςτρομπέτα, Γρηγόρης Ντάνης κιθάρα, Μάριος Βαληνάκης σαξόφωνο,Ντίνος Μάνος κοντραμπάσο, Θάνος Χατζηαναγνώστου τύμπανα].

Την Πέμπτη 19 Ιουνίου, στις 9.15μ.μ. ΙnDuologue [ΑλεξάνδραΛέρτα φωνή,

Βασίλης Στεφανόπουλος κοντραμπάσο]. Στις 10.30μ.μ. Μomo Τrio[Γιώργος ∆ούσης πιάνο, Νίκος Κασσαβέτης τύμπανα, Παρασκευάς Κί-τσος κοντραμπάσο].

Από τις 17 έως τις 19 Ιουνίου, στην ταράτσα της Στέγης Γραμμά-των και Τεχνών. Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ με 1 ποτό (κρασί, μπύρα).

∆ύο Ελληνίδεςτης διασποράς

∆ύο Ελληνίδες της διασποράς, δύο μοναδικέςφωνές, δύο μελωδικές κιθάρες: η ΑγγελικήΙωαννάτου και η Κατερίνα Φωτεινάκη, σε μια

εμφάνιση γεμάτη λυρισμό αλλά και δύναμη. «Πρέ-σβειρες» της Ελλάδας των ποιητών, της ομορφιάςκαι του λόγου, αναδεικνύουν το μεγαλείο της ποί-ησης και της μουσικής, απάντηση στον εκφυλισμόκαι τη χυδαιότητα των καιρών μας.

Την Αγγελική Ιωαννάτου και την Κατερίνα Φωτει-νάκη τις συνδέει η αγάπη για τη μητρική τουςγλώσσα, τους ποιητές της Ελλάδας και το πάθος γιατην κιθάρα. Οι συνθέσεις τους για κιθάρα, δικές τουςή αγαπημένων ελλήνων συνθετών, γίνονται έναςιδιότυπος καμβάς που προβάλλει σαν θέμα τον ήχοτης ποίησης και το συναίσθημα της μουσικής. Στησυναυλία που ετοίμασαν ειδικά για το αθηναϊκόκοινό, «Κι αν το δέντρο καίγεται…», ερμηνεύουντραγούδια και των δύο συνθετριών πάνω σε ποίησηΕλύτη, Σολωμού, Παλαμά, Μορτόγια, Καψάλη,καθώς και ένα τραγούδι από τους μεγάλους ΜίκηΘεοδωράκη και Μάνο Χατζιδάκι. Μια μοναδική σύ-ζευξη ποίησης και μουσικής.

Την ∆ευτέρα 16 Ιουνίου, στις 9μ.μ., στον Κήπο τουΜεγάρου. Είσοδος 9 ευρώ.

ΓιάννηςΚασέτας groupΟ Γιάννης Κασέτας και το γκρουπ του πρόκειται να πα-ρουσιάσουν συνθέσεις από το νέο cd με τίτλο, «East NBlues», που περιλαμβάνει 12 συνθέσεις του Κασέτα,του καταξιωμένου σαξοφωνίστα και συνθέτη, πουηχογραφήθηκαν στα Lofish studios, στο Μανχάταν τηςΝέας Υόρκης. Ο Κασέτας στη νέα του δουλειά αφήνειπίσω του την avant-garde jazz των τελευταίων ετώνκαι του προηγούμενου άλμπουμ του με τον ντράμερΓιώργο Σπανό (Jungle of Illusions, Puzzlemusik) καιστήνει ένα return-to-form άλμπουμ. Τα funk στοιχείατων πρώτων άλμπουμ του Κασέτα έχουν σε ένα βαθμόυποχωρήσει αφήνοντας χώρο για άρωμα ανατολής σεορισμένες από τις συνθέσεις (Istanblues, Eastern FunkAttack) ή για blues στοιχεία όπως το εντυπωσιακόDive Jazz σε στίχους του τραγουδιστή Miles Griffith.Ξεχωρίζουν ακόμη η τριμερής σουίτα Eternal Suite καιη παιχνιδιάρικη μπαλάντα, I Saw a Dream of a Dream ina Melody. Ο Γιάννης Κασέτας από το 2007 ήδη, και τοντεμπούτο του στην Puzzlemusik (The Truth About TheAlien Invasion In Egypt), έδειξε ότι είναι ένα τζαζ συν-θέτης που παρακολουθεί τις διεθνείς εξελίξεις αυτήςτης σκηνής.Την Πέμπτη 19 Ιουνίου, στις 9μ.μ., στον κήπο του Νο-μισματικού Μουσείου (Πανεπιστημίου 12, τηλ. 2103610067). Είσοδος ελεύθερη.

Η ΕΠΟΧΗ 15 Ιουνίου 2014 2299ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Του Στρά του Κερ σα νί δη

Γιάν νης Σμα ρα γδής, ∆η μή τρης Εϊπί -δης, Ελλη νι κή Ακα δη μία Κι νη μα το -γρά φου και Φε στι βάλ Κι νη μα το -

γρά φου Θεσ σα λο νί κης. ∆ια σταυ ρού με -νες δια δρο μές, σε σχέ σεις α γά πης και μί- σους, με έ ναν εν δια φε ρό με νο, ο ο ποίοςα πλώς α να μέ νει τις ε ξε λί ξεις: τον ελ λη -νι κό κι νη μα το γρά φο.

∆εν πέ ρα σαν πολ λές μέ ρες α πό την α -νοι χτή συ νε δρία ση που πραγ μα το ποίη σεστη Θεσ σα λο νί κη το ∆.Σ. του Φε στι βάλΚι νη μα το γρά φου, που στην ου σία ή τανμία συ νέ ντευ ξη Τύ που στην ο ποία ο νέ οςπρό ε δρος του φε στι βά λ, σκη νο θέ της,Γιάν νης Σμα ρα γδής, α να κοί νω σε την α -να βάθ μι ση του ελ λη νι κού τμή μα τος.

Η α λή θεια εί ναι, πως τα τε λευ ταία χρό- νια η πα ρου σία του ελ λη νι κού κι νη μα το -γρά φου στο Φε στι βάλ της Θεσ σα λο νί κηςή ταν υ πο το νι κή έως υ πο βαθ μι σμέ νη. Οιέλ λη νες κι νη μα το γρα φι στές ε γκα τέ λει -ψαν τη Θεσ σα λο νί κη και προ τί μη σαν ναπρο βάλ λουν τις ται νίες τους στο ∆ιε θνέςΦε στι βάλ Κι νη μα το γρά φου της Αθή νας,Νύ χτες Πρε μιέ ρας. Στην αρ χή ή ταν η κα- τάρ γη ση του δια γω νι στι κού χα ρα κτή ρατου ελ λη νι κού τμή μα τος, στη συ νέ χεια ηκα τάρ γη ση των κρα τι κών βρα βείων κι- νη μα το γρά φου που α πο νέ μο νταν στηΘεσ σα λο νί κη που αρ γά και στα θε ρά ο -δή γη σαν τους έλ λη νες κι νη μα το γρα φι -στές και τα σω μα τεία τους στην α πο χή.

Σμα ρα γδής ε να ντίον Εϊπί δη

Ο και ρός περ νού σε, το ελ λη νι κό σι νε -μά ή ταν σχε δόν ε ξό ρι στο α πό τον κο ρυ -φαίο πο λι τι στι κό θε σμό της χώ ρας καικά ποιες φω νές που α κου στή καν έ φτα -σαν στα αυ τιά του κ. Σμα ρα γδή. Και αυ -τός, με μία κί νη ση -ε ντυ πω σια σμού κα τάτην ά πο ψή μου- έ σπευ σε να α να κοι νώ σειπως «θα στη ρί ξει έ να ι σχυ ρό ελ λη νι κότμή μα μέ σα σε έ να λα μπρό διε θνές φε- στι βάλ». Κι ό λα αυ τά, έ τσι, στον αέ ρα,χω ρίς πρό γραμ μα, χω ρίς σχέ διο, χω ρίς

προϋπο λο γι σμό. Ο ί διος, βέ βαια, υ πο -στή ρι ξε πως έ χει «κά τι στο νου του» χω -ρίς να α πο κα λύ ψει πε ρισ σό τε ρες λε πτο -μέ ρειες. Κι ό ταν ρω τή θη κε, με τά το τέ -λος της συ νε δρία σης του ∆.Σ., δη λα δήτης συ νέ ντευ ξης Τύ που, πώς θα υ λο -ποιή σει αυ τό το σχέ διο α φού η θη τείατου λή γει τον Αύ γου στο, δεν ε πι βε βαίω -σε ού τε διέ ψευ σε πως θα ε πα να το πο θε -τη θεί στη θέ ση του προέ δρου, αλ λά προ- τί μη σε τη μέ θο δο του «στρί βειν διά τουαρ ρα βώ νος», λέ γο ντας πως θέ λει να δε- σμεύ σει τον ε πό με νο πρό ε δρο και το ε -πό με νο ∆.Σ.

Από τη με ριά του, ο διευ θυ ντής τουφε στι βάλ κ. ∆η μή τρης Εϊπί δης, υ πέ βαλ -λε τον πε ρα σμέ νο Μάρ τιο την πα ραί τη σητου, ό πως του εί χε ζη τη θεί, ώ στε να κα- τα λά βει τη θέ ση του γε νι κού διευ θυ ντήστο Φε στι βάλ Κι νη μα το γρά φου και στοΦε στι βάλ Ντο κι μα ντέ ρ, σύμ φω να με τονέο ορ γα νό γραμ μα. Ο και ρός πέ ρα σε, οκ. Εϊπί δης πα ραι τή θη κε, αλ λά ο νέ ος τουδιο ρι σμός δεν ήρ θε. Πα ράλ λη λα, υ πάρ -χουν διά φο ρες φή μες πως σχε διά ζε ται ηα ντι κα τά στα σή του, γε γο νός που τον α -νά γκα σε να α πο στεί λει ε πι στο λή-δή λω -ση, υ πο στη ρί ζο ντας το έρ γο του και τις

ε πι λο γές του, δί νο ντας ι διαί τε ρη έμ φα -ση στην οι κο νο μι κή ε ξυ γίαν ση του θε- σμού.

Φαί νε ται ξε κά θα ρα πως α νά με σαστους δύο άν δρες, δη λα δή τον κ. Σμα ρα -γδή και τον κ. Εϊπί δη, υ πάρ χει κό ντρα.Έτσι, ε νώ ο πρώ τος α να κοι νώ νει την ε -πα να φο ρά του ελ λη νι κού τμή μα τος, οδεύ τε ρος υ πο στη ρί ζει πως κά νει το κα- λύ τε ρο για τον ελ λη νι κό κι νη μα το γρά φο.Και φέρ νει ως πα ρά δειγ μα… το Φε στι -βάλ του Το ρό ντο στο ο ποίο ως συ νερ γά -της ε πί 28 χρό νια, έ χει προ γραμ μα τί σει68 νέες ελ λη νι κές ται νίες, α νά με σα στιςο ποίες και τον «Κυ νό δο ντα» του Γιώρ γουΛάν θι μου. Μό νο που η συ ζή τη ση α φο ράτο Φε στι βάλ Θεσ σα λο νί κης και ό χι τοΦε στι βάλ του Το ρό ντο.

Έτσι α πό το «στρί βειν διά του αρ ρα -βώ νος» του ε νός, φτά νου με στο «πέ ταγ -μα της μπά λας στην ε ξέ δρα» του άλ λου,με τον ελ λη νι κό κι νη μα το γρά φο να βρί- σκε ται με τέω ρος στο που θε νά.

Πα ρέμ βα ση της Ακα δη μίαςΚι νη μα το γρά φου

Και κά που ε κεί πα ρε νέ βη η Ελλη νι κήΑκα δη μία Κι νη μα το γρά φου η ο ποία μεα να κοί νω σή της εκ φρά ζει την α νη συ χίατης για την εκ κω φα ντι κή α που σία τηςπο λι τείας α πό τις ε ξε λί ξεις στους θε- σμούς και τους φο ρείς του κι νη μα το γρά -φου, στη λι τεύει την α νυ παρ ξία ∆.Σ. στοΕλλη νι κό Κέ ντρο Κι νη μα το γρά φου καιστη ρί ζει τον κ. Εϊπί δη, μι λώ ντας «για σο- βα ρή ε μπλο κή με τον διευ θυ ντή του ∆ιε- θνούς Φε στι βάλ Κι νη μα το γρά φου Θεσ- σα λο νί κης». Τέ λος κα λεί τον υ πουρ γό ναστη ρί ξει τους θε σμούς και τα πρό σω παε κεί να που σε τό σο α ντί ξο ες συν θή κεςκα τά φε ραν να φέ ρουν σε πέ ρας την α πο- στο λή τους -ε δώ φω το γρα φί ζε ται φα νε -ρά ο κ. ∆. Εϊπί δης.

Αλλά η α να κοί νω ση της Ελλη νι κήςΑκα δη μίας Κι νη μα το γρά φου προ κά λε σεδιά στα ση α πό ψεων στους κόλ πους τηςκαι ο σκη νο θέ της, Βα σί λης Μα ζω μέ νος,

μέ λος της Ευ ρω παϊκής και της Ελλη νι -κής Ακα δη μίας Κι νη μα το γρά φου, ε ξέ -φρα σε δη μό σια την α ντί θε σή του. Μά λι -στα, μι λώ ντας στην εκ πο μπή «Με μια ο -μπρέ λα κόκ κι νη» του ρ/σ 93.4 «στο κόκ- κι νο» της Θεσ σα λο νί κης, εί πε πως κι άλ -λοι συ νά δελ φοί του δια φώ νη σαν με τηνα να κοί νω ση με σιω πη ρό τρό πο, προς τοπα ρόν. Υπο στή ρι ξε πως η πλειο ψη φίατων κι νη μα το γρα φι στών δεν εί ναι σύμ- φω νη με την α να κοί νω ση. Πως τα προ- βλή μα τα για την ελ λη νι κή ται νία ξε κι -νούν α πό τη στά ση της διεύ θυν σης τουΦε στι βά λ, την ο ποία χα ρα κτή ρι σε α πα -ξιω τι κή προς τον ελ λη νι κό κι νη μα το -γρά φο. Και συ μπλή ρω σε πως εί ναι α νά -γκη να ε πα να κτή σει η εγ χώ ρια κι νη μα -το γρα φι κή πα ρα γω γή τη θέ ση που της α -ξί ζει στο φε στι βάλ και να πά ψει να βρί- σκε ται στο πε ρι θώ ριο, μια α ντί λη ψη πουεί ναι ι διαί τε ρα δια δε δο μέ νη στους κι νη -μα το γρα φι κούς κύ κλους. Υπο στή ρι ξε α -κό μη ο κ. Μα ζω μέ νος πως οι ελ λη νι κέςται νίες που προ βάλ λο νται λει τουρ γούνως άλ λο θι για τη διοί κη ση του φε στι βάλ.Τέ λος, α να φέρ θη κε στη στή ρι ξη τηςΑκα δη μίας στο πρό σω πο του κ. Εϊπί δη,λέ γο ντας πως δεν εί ναι δυ να τόν να ζη τάδιο ρι σμό, α φού κα νο νι κά η θέ ση του γε- νι κού διευ θυ ντή πρέ πει να προ κη ρυ χθείκαι να γί νει δια γω νι σμός.

Και ε νώ ο λο κλη ρω νό ταν το πα ρόν κεί- με νο, μια μέ ρα πριν α πό τον κυ βερ νη τι κόα να σχη μα τι σμό, ο κ. Πά νος Πα να γιω τό -που λος, σε μία α πό τις τε λευ ταίες α πο -φά σεις του πριν α ντι κα τα στα θεί α πό τονκ. Κώ στα Τα σού λα, διό ρι σε νέο ∆.Σ. στοΕλλη νι κό Κέ ντρο Κι νη μα το γρά φου, μεπρό ε δρο το συγ γρα φέ α-σε να ριο γρά φο,Πέ τρο Μάρ κα ρη, α ντι πρό ε δρο τον πα ρα -γω γό, Νί κο Σέ κε ρη και μέ λη το σκη νο -θέ τη, Γιάν νη ∆ια μα ντό που λο, τη σύμ βου -λο ε πι κοι νω νίας, Ελπί δα Σκιν δή λια, τηνεν δυ μα το λό γο-σκη νο γρά φο, Μπιάν καΝι κο λα ρεϊζη και το συν θέ τη, Γιάν νη Γλέ -ζο.

[email protected],kersanidis.wordpress.com

«Χίλιοι τρόποι για να πεθάνεις στην Άγρια ∆ύση» (Amillion ways to die in the West) του Σεθ Μακφάρλαν:Περί το 1880, ένας φιλειρηνικός και, μάλλον δειλός,αγρότης, δεν γουστάρει τη βία του Φαρ Ουέστ. Τομόνο που τον ενδιαφέρει είναι να εντυπωσιάσει τηνπρώην του. Μια πανέμορφη κυρία τού μαθαίνει πωςνα γοητεύει τις γυναίκες αλλά το πρόβλημα είναιπως ο σύζυγός της είναι κακοποιός. Και ξαφνικά οαγρότης θα αναγκαστεί να μονομαχήσει μαζί του.Ανατρεπτική κωμωδία που παρωδεί τα γουέστερν.

«Το χέρι του ενός εκατομμυρίου» (Million dollararm) του Κρεγκ Γκιλέσπι: Ο Τζ. Μπ. Μπερνστάιν,είναι μάνατζερ παικτών. Ταξιδεύει στην Ινδία, μαζίμε ένα βετεράνο μπειζμπολίστα και εκεί οργανώνειένα ριάλιτι σόου, με τίτλο Το Χέρι του Ενός Εκατομ-μυρίου για να βρει έναν παίκτη του κρίκετ και να τονμεταμορφώσει σε παίκτη του μπέιζμπολ. Ο Ντίνεςκαι ο Ρίνκου είναι δύο νεαροί, άσχετοι στο δημοφι-

λές αμερικανικό άθλημα αλλά διαθέτουν το προσόννα ρίχνουν πολύ δυνατά την μπάλα. Ο Μπερνστάινκαταλήγει σε αυτούς τους δύο και τους φέρνει στιςΗΠΑ. Και ενώ τα δύο παιδιά προσπαθούν να προσαρ-μοστούν στο νέο τρόπο ζωής, ο μάνατζερ αρχίζειμαζί τους να ανακαλύπτει πτυχές της ζωής πουαγνοούσε.

«Μια Γαλλίδα στο Μανχάταν» (Casse-tete chinois)τους Σεντρίκ Κλαπίς: Μετά τις ταινίες «Euroflirt»(1999) και τις «Ρώσικες κούκλες» (2004), ο Κλαπίςσυνεχίζει με το τρίτο μέρος της ιστορίας του. ΟΞαβιέ δεν έχει ακόμη κατασταλάξει τι θέλει νακάνει στη ζωή του. Ταξιδεύει στη Νέα Υόρκη καιπροσπαθεί να βρει να μείνει κάπου στην Τσάινατα-ουν. Η ζωή του μοιάζει με κινέζικο παζλ αλλά φαί-νεται πως όλα αυτά του προσφέρουν πολύ υλικό γιατη συγγραφική του δουλειά.

«Αμελί» (Amelie) του Ζαν Πιέρ Ζενέ: Εξαιρετική ται-νία, τρυφερή και με χιούμορ, η οποία ανέδειξε τηνΟντρί Τοτού. Παραγωγής 2001, προβάλλεται σε επα-νέκδοση.

«Πώς να εκπαιδεύσετε το ∆ράκο σας 2» (How totrain your Dragon 2) του Ντιν Ντεμπλουά: Το 2010, ηταινία κινουμένων σχεδίων «Πως να εκπαιδεύσετετο ∆ράκο σας», σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Τώραπαρακολουθούμε τη συνέχειά της, με αγώνες δρά-κων, περιπετειώδεις αναζητήσεις και μια κρίσιμημάχη για την προστασία της ειρήνης.

•

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Ένας πρόεδρος, ένας διευθυντής,μια ακαδημία και ένα φεστιβάλ

Τον περασμένο Μάρτιο διοργανώθηκε υπό τηναιγίδα του δήμου Θεσσαλονίκης, διημερίδα στηνοποία συζητήθηκαν θέματα που αφορούσαν στοΦεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης καιστη σχέση του με την πόλη και τον ελληνικό κι-νηματογράφο. Αποτέλεσμα της διημερίδας ήτανένα κείμενο το οποίο εστάλη στα ΜΜΕ και στο ∆Στου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.Πρόσφατα διαπίστωσα πως ανάμεσα στα ονόματατων ανθρώπων που συνυπογράφουν υπάρχει καιτο δικό μου.

∆ηλώνω πως, ενώ συμφωνώ σε πολλά και δια-φωνώ σε κάποια άλλα από τα όσα αναφέρονταιστην επιστολή, διαχώρισα τη θέση μου επειδή δενυπήρξε ομοφωνία επί του τελικού κειμένου. Πα-ρόλα αυτά, διαπίστωσα πως η επιστολή κυκλο-φορεί με το όνομά μου στους υπογράφοντες, ανκαι είχα εκφράσει τις επιφυλάξεις μου προφορικάστους συντάκτες του.

Επειδή πιστεύω πως βασικός όρος για την επι-τυχία είναι η ομοψυχία και η ομοφωνία, κάτι πουδυστυχώς δεν επετεύχθη, ούτε και έγιναν οι απα-ραίτητες προσπάθειες από τους συντάκτες του τε-λικού κειμένου, ώστε να επιτευχθεί, δηλώνω δη-μόσια πως δεν συνυπογράφω το κείμενο που δη-μοσιεύεται στα ΜΜΕ και εστάλη στο ∆Σ του Φε-στιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Θεσσαλονίκη, 4/6/2014 Στράτος Κερσανίδης, κριτικός κινηματογράφου

ΟΟΙΙ ΝΝΕΕΕΕΣΣ ΤΤΑΑΙΙΝΝΙΙΕΕΣΣΑνοιχτήεπιστολή

Ο Γιάννης Σμαραγδής

Χίλιοι τρόποι για να πεθάνεις στην Άγρια ∆ύση

3300 Η ΕΠΟΧΗ 15 Ιουνίου 2014ΘΕΩΡΙΑ

Τη συ νέ ντευ ξη πή ρεο Αδά μος Ζα χα ριά δης

Τα α πο τε λέ σμα τα των ευ ρωε κλο γώνε πι βε βαιώ νουν, κα τ’ αρ χάς, τις τά σειςπου κα τα γρά φη καν τον Ιού νιο του2012. Ισχύει αυ τό; Αν ι σχύει μπο ρού μενα υ πο στη ρί ζου με ό τι αρ χί ζει μια νέαπε ρίο δος; Αντα να κλά βα θύ τε ρες τά σειςστο κοι νω νι κό πε δίο;

Μοιά ζει να πρό κει ται για μια ε πι κύ -ρω ση της γε νι κής τά σης των α πο τε λε -σμά των του 2012, και α πό αυ τήν την ά -πο ψη πι στο ποιεί ται ό τι εί μα στε πλέ ονσε μια νέα πε ρίο δο, που ση μα το δο τεί ταια πό το 2012. Ωστό σο, πρό κει ται για με- τα βα τι κή πε ρίο δο, με ά δη λες τά σεις καιδυ να μι κές, του λά χι στον για μέ να. Εάν έ -χου με μια σχε τι κή στα θε ρο ποίη ση, έ -χου με να κά νου με α σφα λώς με α στα θήι σορ ρο πία. ∆εν μπο ρού με να προ βλέ -ψου με το πώς α κρι βώς θα ε ξε λι χθεί τοπο λι τι κό σύ στη μα, για τί αυ τό θα ε ξαρ -τη θεί α πό τον τρό πο με τον ο ποίο θαπο λι τευ τούν οι πο λι τι κές δυ νά μεις, καικυ ρίως ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ που α πο τε λεί το στοι- χείο της ελ λη νι κής ε ξαί ρε σης.

Υπάρ χει ό μως και κοι νω νι κή πό λω σηη ο ποία ί σως τρο φο δο τεί ται και εκ φρά -ζε ται και στο πο λι τι κό σύ στη μα.

Ισχύει αλ λά ό χι α πο λύ τως. Υπάρ χεισί γου ρα μια με γά λη κοι νω νι κή πλειο νό -τη τα που θί γε ται σο βα ρά α πό τις πο λι -τι κές που α σκού νται στο ό νο μα της κρί- σης, και αυ τή σε με γά λο βαθ μό εκ φρά -ζε ται με τον έ ναν ή τον άλ λο τρό πο α -ντι-μνη μο νια κά, και, α πό την άλ ληπλευ ρά, η μειο νό τη τα ό σων ευ νοού νταιή δεν αι σθά νο νται να α πει λού νται. ∆ενμπο ρώ ό μως να μι λή σω για στα θε ρο -ποίη ση του πο λι τι κού συ στή μα τος. ∆ενθα μεί νει έ τσι ό πως εί ναι. Θα πά ει προςτη μία ή την άλ λη κα τεύ θυν ση, α νά λο -γα με την έκ βα ση των κοι νω νι κών καιπο λι τι κών συ γκρού σεων που έ χου μεμπρο στά μας. Εί ναι τό σο έ κτα κτη και έ -κρυθ μη η κα τά στα ση που δεν μπο ρώ ναπι στέ ψω ό τι θα πα γιω θεί το πο λι τι κόσύ στη μα ό πως εί ναι σή με ρα.

Πα ρα κο λου θού με ό τι με τά τις ε κλο -γές ε ντεί νο νται οι πιέ σεις προς τα εν- διά με σα κόμ μα τα. Αυ τό ό μως μπο ρεί ναλει τουρ γή σει και ως μπού με ραν γκ γιατο σύ στη μα. Από την ά πο ψη ό τι στηνπρο σπά θειά τους να α πο τρέ ψουν τονΣΥ ΡΙ ΖΑ να βρει ε ταί ρους, χά νουν καιαυ τοί έ ναν πι θα νό σύμ μα χο. Αυ τό πωςτο ερ μη νεύεις;

Η πό λω ση σί γου ρα αυ ξά νε ται, και νο- μί ζω πράγ μα τι ό τι πρό κει ται για μια αμ- φί ση μη ε ξέ λι ξη. Για τη Ν∆ το στοί χη μαεί ναι να κερ δη θεί το παι χνί δι της εν δο-δε ξιάς η γε μο νίας. Να υ πάρ ξει δη λα δή,μια ε νιαία και συ μπα γής δε ξιά πα ρά τα -ξη, στην ο ποία πλέ ον, δυ στυ χώς, η θέ ση

και ο ρό λος των σκλη ρών α κρο-δε ξιώνστοι χείων θα εί ναι α να βαθ μι σμέ νος. Αυ -τό ό μως εί ναι δύ σκο λο να ε πι τευ χθεί,κα θώς η ρή ξη με τα ξύ μνη μο νια κής καια ντι-μνη μο νια κής δε ξιάς α να τρο φο δο -τεί ται α πό τις μνη μο νια κές πο λι τι κές ε -πι λο γές και τις κοι νω νι κές ε πι πτώ σειςτους. Στο μέ τρο, λοι πόν, που αυ τή η ε -νο ποίη ση δεν ε πι τυγ χά νε ται, η εν λό γωπό λω ση θα μπο ρού σε να ευ νοή σει τονΣΥ ΡΙ ΖΑ, για τί εί ναι ο πιο σα φής καιστα θε ρός πό λος της. Με άλ λα λό για, οΣΥ ΡΙ ΖΑ θα ευ νο εί ται στο μέ τρο που ηπό λω ση (σχη μα τι κά) μνη μό νιο – α ντι -μνη μό νιο θα α να πα ρά γε ται στο ε σω τε -ρι κό μό νο του ε νός α πό τους δύο πό- λους της πό λω σης. Σε αυ τό, πρέ πει νασυ νυ πο λο γι στεί ε πι πλέ ον και αυ τό πουεί πα τε, δη λα δή η εν δυ νά μει συρ ρί κνω -ση μιας πο λι τι κής εν δο χώ ρας του συ- στή μα τος στον «κε ντρο α ρι στε ρό» χώ ρο.Από την άλ λη πλευ ρά, η τά ση για α -κραία συ μπίε ση των εν διά με σων κομ- μά των α να στέλ λει την α να διά τα ξη τουπο λι τι κού–κομ μα τι κού το πίου και φέρ- νει συν θή κες α σφυ ξίας ό σο α φο ρά τις

πι θα νές συμ μα χίες του ΣΥ ΡΙ ΖΑ, σε εν- δε χό με νη πρω τιά χω ρίς αυ το δυ να μία.

Πως λοι πόν πρέ πει να προ χω ρή σει οΣΥ ΡΙ ΖΑ για να α ξιο ποιή σει τη δυ να μι κήτου;

Προ φα νώς η στό χευ ση του ΣΥ ΡΙ ΖΑ εί -ναι τα στρώ μα τα ε κεί να που, πα ρά τογε γο νός ό τι θί γο νται α πό τη μνη μο νια -κή πο λι τι κή, «α ντι στέ κο νται» πε ρισ σό -τε ρο στο κά λε σμά του. Ας πού με, ο α -γρο τι κός κό σμος ή οι συ ντα ξιού χοι.Πρό κει ται για τα συ ντη ρη τι κό τε ραστρώ μα τα της ελ λη νι κής κοι νω νίας, μετην έν νοια ό τι πα ρου σιά ζουν ι σχυ ρέςπο λι τι κές και ι δε ο λο γι κές α δρά νειες.Σε αυ τές τις α δρά νειες πρέ πει να α πο -δώ σου με τη σχε τι κά μι κρό τε ρη α ντα πό -κρι σή τους στην έ γκλη ση του ΣΥ ΡΙ ΖΑ,μιας και πράγ μα τι υ φί στα νται τις ε πι -

πτώ σεις των μνη μο νίων ε νώ ο ΣΥ ΡΙ ΖΑέ χει την μό νη βιώ σι μη α πά ντη ση για τηνπροο πτι κή τους. Η λύ ση αυ τής της ελ- λειμ μα τι κής κα τά στα σης α πό πλευ ράςτου ΣΥ ΡΙ ΖΑ δεν εί ναι να πλειο δο τή σειστα αι τή μα τα και τις φι λο δο ξίες αυ τώντων στρω μά των (στα ο ποία, ε πα να λαμ -βά νω, ε πί της ου σίας α ντα πο κρί νε ται ε -παρ κώς), αλ λά η άρ θρω ση μιας πει στι -κής η γε μο νι κής πρό τα σης σε μια συ γ-κυ ρία που, κα τά την ά πο ψή μου, τεί νειπρος ο ρι σμέ νες με τα το πί σεις. ∆εν βρι- σκό μα στε α πο λύ τως στη φά ση της ε πι -θε τι κής ε μπέ δω σης των μνη μο νίων, ού -τε βέ βαια στο μυ θι κό «τέ λος των μνη- μο νίων», αλ λά τεί νου με προς την κα νο -νι κο ποίη ση των μνη μο νίων, στη με τα -τρο πή του έ κτα κτου σε κα θε στώς: κά -που διά βα σα πρό σφα τα την ε κτί μη σητου Ευ κλεί δη Τσα κα λώ του ό τι το μνη- μό νιο γί νε ται κα θε στώς, και συμ φω νώ.Γε νι κό τε ρα, θα έ λε γα ό τι αυ τό εί ναι τονέο κα θή κον του ΣΥ ΡΙ ΖΑ στη νέα κα τά -στα ση που τεί νει να δια μορ φω θεί: χω -ρίς να αμ βλύ νει τις αιχ μές του για τηνα κό μα έ κτα κτη κα τά στα ση του νέ ο-φι -

λε λεύ θε ρου «α στρα πιαίου πο λέ μου»(π.χ., το ζή τη μα της α ντι με τώ πι σης της«αν θρω πι στι κής κρί σης»), ο ΣΥ ΡΙ ΖΑπρέ πει να αρ χί σει να ε πε ξερ γά ζε ται τηνα πά ντη ση σε αυ τή τη νέα κα νο νι κό τη -τα, στο νέο κοι νω νι κό και πο λι τι κό «πα -ρά δειγ μα» που τεί νει να ε μπε δω θεί -καιγια το ο ποίο, θυ μί ζω, α πό την αρ χή λέ- γα με ό τι α πο τε λεί τον πραγ μα τι κό στό -χο των μνη μο νίων, τον στό χο του «ελ -λη νι κού πει ρά μα τος». Με άλ λα λό για,εν δέ χε ται το ε πό με νο διά στη μα η κοι- νω νι κή κα τά στα ση να αρ χί σει να χει ρο -τε ρεύει με κά πως πιο αρ γούς ρυθ μούςσε σχέ ση με την προ η γού με νη τε τρα ε -τία, και να αρ χί σει να δια φαί νε ται μιατά ση προς το πο λύ χει ρό τε ρο: τη σχε τι -κή στα θε ρο ποίη ση ε νός ζο φε ρού κοι- νω νι κού και πο λι τι κού το πίου, που θα

ε πέ χει πλέ ον θέ ση «κα νό να». Πρέ πειλοι πόν να αρ χί σου με να ε τοι μα ζό μα στεπιο η γε μο νι κά α πέ να ντι σε αυ τό, τό σοσε ε πί πε δο προ γραμ μα τι κού λό γου ό σοκαι σε ε πί πε δο συν θη μά των. Όταν μιακα τα στρο φή τεί νει να α πο κτά στοι χείακα νο νι κό τη τας, δεν έ χει τό σο νό η μα ναδια τυ μπα νί ζεις την α πει λή της, ό σο τονα προ τά ξεις τη δι κή σου ε ναλ λα κτι κήκαι ο ρα μα τι κή α ντι πρό τα ση.

Έχει πιά σει τα βά νι ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ;Όπως εί πα με, σε σχέ ση με το 2012 έ -

χου με μια στα θε ρο ποίη ση. Πολ λοί ι σχυ- ρί ζο νται ό τι ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ έ πια σε το «τα βά -νι» του, αλ λά δεν νο μί ζω πως ι σχύει.Έχω την αί σθη ση ό τι δεν στα θε ρο ποιεί -σαι στο τα βά νι: το τα βά νι κά πο τε τοπιά νεις, και με τά πας προς τα κά τω.Από την άλ λη πλευ ρά, δεν εί χα με και τηδυ να μι κή που θέ λα με. Ενδε χο μέ νως ναμην έ πει σε πλή ρως η ευ θεία σύν δε σητων ευ ρωε κλο γών με την κυ βερ νη τι κήα να τρο πή. Αυ τό βέ βαια ί σχυ σε α κό μαπε ρισ σό τε ρο για τις αυ τό-διοι κη τι κές ε -κλο γές, ω στό σο πε ριέρ γως αυ τό μπο ρείνα εί ναι και ελ πι δο φό ρο. Εννοώ ό τι, ό -πως α κρι βώς δεν πεί σα με πλή ρως γιατην ευ θεία πο λι τι κο ποίη ση των το πι -κών ε κλο γών, ό που ο κό σμος ψή φι σεμε πο λύ πιο σύν θε τα κρι τή ρια, χω ρίς ό -μως αυ τό να κο στί σει στις πε ρισ σό τε ροπο λι τι κές ευ ρωε κλο γές, εν δέ χε ται η α -ναμ φι σβή τη τα πιο χα λα ρή ψή φος στιςευ ρωε κλο γές να συν δυα στεί με μια ευ- θέως πο λι τι κή ψή φο και με μια α νά λο -γη δυ να μι κή στις ε περ χό με νες ε θνι κέςε κλο γές, ό που το δια κύ βευ μα της κυ- βερ νη τι κής αλ λα γής θα εί ναι ά με σο.

Εί δα με με α νη συ χία να χά νει ο ΣΥ ΡΙ -ΖΑ έ δα φος στη νε ο λαία και στους μι- σθω τούς του ι διω τι κού το μέα. Τι μπο- ρεί να προ κά λε σε αυ τή, την πε ριο ρι -σμέ νη έ στω, α πο μά κρυν ση;

∆εν νο μί ζω ό τι μπο ρώ να δώ σω συ νο -λι κή α πά ντη ση. Απλώς θέ λω να προ- σθέ σω μια σκέ ψη σε ό σα έ χουν γρα φτείκαι ει πω θεί σχε τι κά. Τα στρώ μα τα πουα να φέ ρε τε, μα ζί με τον ο λοέ να και αυ- ξα νό με νο στρα τό των α νέρ γων, με τονο ποίο βρί σκο νται σε έ να ε φιαλ τι κό συ- νε χές ε πι σφά λειας, εί ναι τα πλέ ον α -πελ πι σμέ να στρώ μα τα της ελ λη νι κήςκοι νω νίας. Βιώ νουν μια προ σω πι κή καισυλ λο γι κή α πό γνω ση, χω ρίς προο πτι κήκαι σε με γά λο βά θος χρό νου. Οι άν θρω -ποι αυ τοί έ χουν την ο ξύ τε ρη και κα θη -με ρι νή αί σθη ση της κοι νω νι κής κα τα -στρο φής, χω ρίς ο ρα τή διέ ξο δο που νατους α φο ρά ά με σα –γνω ρί ζου με καιγνω ρί ζουν πο λύ κα λά ό τι η α νά τα ξη τηςχώ ρας και της κοι νω νίας, α κό μα καιεάν αρ χί σει αύ ριο, θα χρεια στεί δε κα ε -τίες, στις ο ποίες πολ λά κρί σι μα τρέ νατης δι κής τους ζωής μπο ρεί να χα θούν.

Να βρού με νέ ους τρό πους πα ρου σίας στο δη μό σιο λό γοΣΥ ΝΕ ΝΤΕΥ ΞΗ

ΜΕ ΤΟΝ ΚΑ ΘΗ ΓΗ ΤΗΦΙ ΛΟ ΣΟ ΦΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑ ΝΤΕΙΟΥ,

ΓΓΙΙΩΩΡΡ ΓΓΟΟ ΦΦΟΟΥΥΡΡ ΤΤΟΟΥΥ ΝΝΗΗ

Ο Γιώρ γος Φουρ τού νης ε ξη γεί για τί ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ εί ναι το κόμ μα της Αρι στε ράςτου 21ου αιώ να και εκ φρά ζει πα ράλ λη λα τις α γω νίες και τους προ βλη μα τι σμούςτου για την μελ λο ντι κή πο ρεία.

Από μία ά πο ψη ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ εί ναι ντε φά κτο το κόμ ματης Αρι στε ράς του 21ου αιώ να. Έρχε ται να α να τρέ -ψει μια πο λύ βα θιά ε μπε δω μέ νη, του λά χι στον με τα -πο λε μι κά, ευ ρω παϊκή συν θή κη του 20ου αιώ να, πουή θε λε την Αρι στε ρά να κα τα λαμ βά νει μια ο ριο θε τη -μέ νη θέ ση στο πο λι τι κό σύ στη μα, ως κόμ μα δια μαρ -τυ ρίας και α ντι πο λί τευ σης.

“

Η ΕΠΟΧΗ 15 Ιουνίου 2014 3311ΘΕΩΡΙΑ

Αυ τή η α πελ πι σία δια βρώ νει την ί διατην υ πο κει με νι κό τη τα των αν θρώ πων,εκ μη δε νί ζει ε κεί νο το μί νι μουμ αι σιο -δο ξίας, προο πτι κής, α πο φα σι στι κό τη -τας, ε πι μο νής κλπ, που α πο τε λεί ό ροτης ε νερ γη τι κό τη τάς τους. Πρό κει ταιγια μια, α το μι κή και συλ λο γι κή, «πο λι -τι κή κα τά θλι ψη», αν ε πι τρέ πε ται ο ό ρος(και αυ τό μπο ρεί να α πα ντά και στο ε -ρώ τη μα της α που σίας κοι νω νι κών α γώ -νων το τε λευ ταίο διά στη μα). Με δυολό για, οι άν θρω ποι σε αυ τήν την κα τά -στα ση μπο ρεί να εί ναι «α διά βρο χοι» στημό νη ελ πι δο φό ρα προο πτι κή, που εί ναιαυ τή του ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Εδώ μπο ρεί να βρί- σκε ται η ρί ζα πο λι τι κών (ή α ντι-πο λι τι -κών) και ε κλο γι κών (ή α ντι-ε κλο γι κών)συ μπε ρι φο ρών, το ό ριο των ο ποίων εί -ναι η ψή φος στη Χρυ σή Αυ γή. ∆ί πλαστις κυ ριο λε κτι κές αυ το κτο νίες, α να -δύο νται και συ μπε ρι φο ρές με στοι χείαπο λι τι κής αυ το κτο νίας –και κά θε αυ το -κτο νία ε νέ χει δια μαρ τυ ρία. Εί ναι χρέ οςτου ΣΥ ΡΙ ΖΑ να βρει τρό πους α νά σχε σηςαυ τής της κα τά στα σης ή έ στω της τά -σης.

Ένα δεύ τε ρο ση μείο επ’ αυ τού: ο ΣΥ- ΡΙ ΖΑ εί ναι ή δη δύο χρό νια α ξιω μα τι κήα ντι πο λί τευ ση. Για τον ε ξαι ρε τι κά γρή- γο ρο, πυ κνό και τε τα μέ νο ι στο ρι κό χρό -νο που δια νύου με, αυ τό μπο ρεί να εί ναιμε γά λο διά στη μα. Η πα ρα μο νή στη θέ -ση της α ξιω μα τι κής α ντι πο λί τευ σηςμπο ρεί, στο μυα λό ή στο φα ντα σια κόκά ποιων, να α πο κτά δο μι κά χα ρα κτη ρι -στι κά. Ένα δί δαγ μα του δο μι σμού, θυ- μί ζω, υ πήρ ξε ό τι το νό η μα ε νός στοι- χείου σε μια δο μή, σε έ να σύ στη μα, ε -ξαρ τά ται πε ρισ σό τε ρο α πό τη θέ ση τουε κεί και λι γό τε ρο α πό το «πε ριε χό με νό»του. Ένα α πλό πα ρά δειγ μα για το τι εν -νοώ: το γε γο νός ό τι κά θε πρωί, στα κα- νά λια, θα βρού με πά ντο τε έ ναν σύ ντρο -φό μας στο πά νε λ, σε έ να αέ ναο παι γνί -δι τη λε ο πτι κών α ντε γκλή σεων με κυ- βερ νη τι κά στε λέ χη (που το ε πι βάλ λει τοί διο το μέ σο), σε έ να σκη νι κό που θυ μί -ζει έ ντο να την πα ρά στα ση του πα λιούδι κομ μα τι σμού στο τη λε ο πτι κό φα ντα -σια κό, και αυ τό ε νώ συσ σω ρεύε ται ε -

κρη κτι κή ορ γή για το πο λι τι κό–μη ντια -κό σύ στη μα, μπο ρεί να έ χει ως α πο τέ -λε σμα το ξε θώ ρια σμα του ΣΥ ΡΙ ΖΑ ως τοπραγ μα τι κό «άλ λο» του πο λι τι κού συ- στή μα τος, πα ρά το γε γο νός ό τι αυ τό ό -ντως στοι χειο θε τεί ται α πό το πο λι τι κόλό γο του και το πρό γραμ μά του. Με άλ -λα λό για, ση μα σία δεν έ χει τό σο το τιλες, ό σο η (α να γκα στι κή;) συμ με το χή

σου σε έ να φθαρ μέ νο παι γνί δι. Προς ε -πίρ ρω ση, σύμ φω να με πολ λές ε κτι μή -σεις του λά χι στον, το μποϋκο τάζ μας σεο ρι σμέ νες πε ρι πτώ σεις που έ βγα ζαν μά -τια (π.χ. Πρε τε ντέ ρης) λει τούρ γη σε θε- τι κά. ∆εν λέω να ε γκα τα λεί ψου με τα πε -δία του δη μό σιου λό γου, αλ λά χρειά ζε -ται να βρού με νέ ους τρό πους πα ρου -σίας μας ε κεί. Αντι θέ τως, α πό τη μη-κα -τα γρα φή στο ό λο σύ στη μα, για δια φο -ρε τι κούς λό γους βέ βαια, ε πω φε λή θη -καν τό σο η Χρυ σή Αυ γή (που εκ βία σετον α πο κλει σμό της) ό σο και το Πο τά μι(που α πλού στα τα εμ φα νί στη κε μό λιςχτες). Να μην υ πο τι μή σου με την λα χτά -ρα του κό σμου για μια «άλ λη» πο λι τι κή,που υ πήρ ξε κοι νό στοι χείο σε με γά λομέ ρος της ψή φου τό σο στη ΧΑ ό σο καιστο Πο τά μι, πα ρά τις χαώ δεις δια φο ρέςτους. Αντί θε τα, πρέ πει να κα λύ ψου με ε -μείς αυ τήν την α νά γκη.

Εί ναι ι στο ρι κή ευ θύ νη να το κά νου -με.

Προ φα νώς, αν και πι στεύω ό τι δεν έ -χου με α κό μα συ νει δη το ποιή σει πλή ρως

το μέ γε θος αυ τής της ι στο ρι κής ευ θύ -νης μας. Όλα αυ τά τα φαι νό με να πριντις αυ τό-διοι κη τι κές ε κλο γές, ό χι μό νοτα λά θη (που εν τέ λει εί ναι συγ γνω στά)ή οι προ χει ρό τη τες (που εί ναι λι γό τε ροσυγ γνω στές), αλ λά κυ ρίως οι ε σω τε ρι -κοί α ντα γω νι σμοί και δια γκω νι σμοί(που δεν εί ναι κα θό λου), ση μα το δο -τούν, με τα ξύ πολ λών άλ λων, και έ ναέλ λειμ μα αυ το γνω σίας μας -πιο σω στά:την α δυ να μία μας να κα τα νοή σου με τηνα νά γκη να διε ρω τη θού με ποιοι εί μα στε,πώς φτά σα με μέ χρι ε δώ και τι έ χου μενα κά νου με α πό ε δώ και μπρο στά, μεκίν δυ νο να χά σου με μέ σα α πό τα χέ ριαμας αυ τό που κά να με αλ λά και αυ τόπου μας δό θη κε, να α πο δει χθού με ι στο -ρι κά λί γοι.

Η α νά λη ψη της ευ θύ νης α πό αυ το -διοι κη τι κές δυ νά μεις ό που συμ με τέ χεικαι ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ – ι δίως στην Αττι κή καιμε γά λους ∆ή μους – ε πι ση μάν θη κε ωςμια νέα, κρί σι μη, δυ να τό τη τα, να δεί ξειη α ρι στε ρά την α ξία της στην πρά ξη.Έχει τέ τοια πε ρι θώ ρια η Το πι κή Αυ το -διοί κη ση να α σκή σει μια ε ξου σία, φι λο -λαϊκή ή έ χει γί νει α να πό σπα στο τμή ματου κρά τους;

Η διεύ ρυν ση των πα ρα δο σια κών ο -ρίων της δη μο κρα τίας εί ναι ε πι τα κτι κήα νά γκη, και το το πι κό ε πί πε δο, α κό μακαι στην κλί μα κα της πε ρι φέ ρειας Ατ-τι κής, εί ναι προ νο μια κό πε δίο: συμ με -το χι κό τη τα, μορ φές ά με σης δη μο κρα -τίας, λαϊκές συ νε λεύ σεις, συλ λο γι κέςμορ φές αλ λη λεγ γύης κλπ. Αυ τό ό μωςπρέ πει να ε ντα χθεί σε έ να πρό γραμ μα«πε ζής» δια χεί ρι σης, η ο ποία προ φα -νώς θα συ γκε κρι με νο ποιεί τις αρ χές καιτις α ξίες της Αρι στε ράς και θα έρ χε ταια να γκα στι κά σε σύ γκρου ση με ποι κί λακαι ι σχυ ρά κα τε στη μέ να συμ φέ ρο ντα.Για πα ρά δειγ μα, εί ναι πά ρα πο λύ ση μα -ντι κό να συ γκρου στού με και να πε τύ -χου με σε ζη τή μα τα ό πως τα σκου πί δια.Εί ναι ε πί σης ση μα ντι κό να μην υ πάρ ξειη πα ρα μι κρή υ πό νοια για προ σω πι κές ι -διο τέ λειες –ε κεί οι αυ τό-διοι κη τι κοίμας άρ χο ντες και αρ χό ντισ σες, αν χρει-α στεί, πρέ πει να εί ναι α μεί λι κτοι. Μεδυο λό για, έ χου με να συν δυά σου με τηνορ θο λο γι κό τη τα του προ γράμ μα τός μας(ό χι ου δέ τε ρη ορ θο λο γι κό τη τα, προ φα -νώς) με αυ τό που θα λέ γα με «θε σμο θέ -τη ση των πλα τειών». Απο τε λε σμα τι κήδια χεί ρι ση, ύ φος ε ξου σίας και διεύ ρυν -ση των ο ρίων της δη μο κρα τίας και τηςνο μι μο ποίη σης, εί ναι τα τρία α να γκαίασυ στα τι κά μιας ε πι τυ χη μέ νης α ρι στε ρής«δια κυ βέρ νη σης» στην αυ το διοί κη ση.Εί ναι τε ρά στια η ευ θύ νη αλ λά και ηπροο πτι κή των δυ νά μεών μας: θα εί ναιμια πρό βα τζε νε ρά λε της κυ βέρ νη σηςτης Αρι στε ράς. Προ σω πι κά, ελ πί ζωπολ λά α πό τους αν θρώ πους μας στηναυ τό-διοί κη ση.

•

Να βρού με νέ ους τρό πους πα ρου σίας στο δη μό σιο λό γο

Αυ τή η α πελ πι σία δια βρώ νει την ί δια την υ πο κει -με νι κό τη τα των αν θρώ πων, εκ μη δε νί ζει ε κεί νο τομί νι μουμ αι σιο δο ξίας, προο πτι κής, α πο φα σι στι κό -τη τας, ε πι μο νής κλπ, που α πο τε λεί ό ρο της ε νερ -γη τι κό τη τάς τους. Πρό κει ται για μια, α το μι κή καισυλ λο γι κή, «πο λι τι κή κα τά θλι ψη», αν ε πι τρέ πε ται οό ρος (και αυ τό μπο ρεί να α πα ντά και στο ε ρώ τη ματης α που σίας κοι νω νι κών α γώ νων το τε λευ ταίοδιά στη μα).

“

“Ο ΣΥΡΙΖΑ μάς έλαχε”∆ια νοού με νοι, διε θνούς φή μης, α να φέ ρο νται συ χνά στον ΣΥ ΡΙ ΖΑ ως το κόμ μα της

α ρι στε ράς που έ χει κά ποια α πό τα χα ρα κτη ρι στι κά ε νός κόμ μα τος της Αρι στε ράςτου 21ου Αιώ να. Υπάρ χουν και ποια εί ναι αυ τά και πώς ο ε μπλου τι σμός του μπο ρείνα ε πη ρεά σει την ε ξέ λι ξή του;

Από μία ά πο ψη ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ εί ναι ντε φά κτο το κόμ μα της Αρι στε ράς του 21ου αιώ να.Έρχε ται να α να τρέ ψει μια πο λύ βα θιά ε μπε δω μέ νη, του λά χι στον με τα πο λε μι κά, ευ- ρω παϊκή συν θή κη του 20ου αιώ να, που ή θε λε την Αρι στε ρά να κα τα λαμ βά νει μια ο -ριο θε τη μέ νη θέ ση στο πο λι τι κό σύ στη μα, ως κόμ μα δια μαρ τυ ρίας και α ντι πο λί τευ -σης. Αντί θε τα, ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ εί ναι έ να κόμ μα της ι στο ρι κής Αρι στε ράς που εί ναι πλειο -ψη φι κό, εν δυ νά μει η γε μο νι κό και κυ βερ νη τι κό, και κυ ρίως εκ φρά ζει μια χει ρο πια -στή προο πτι κή α να τρο πής ε νός status quo με κρί σι μες ευ ρω παϊκές ε πι πτώ σεις. Καιαυ τό εί ναι πρω τό γνω ρο: α κό μα και τα πο λύ ι σχυ ρά Κ.Κ. της Ιτα λίας ή της Γαλ λίας, λό -γω των με τα πο λε μι κών γεω πο λι τι κών ι σορ ρο πιών, πο τέ δεν έ θε σαν ζή τη μα ρι ζι κήςαλ λα γής πλεύ σης (πράγ μα που α πο τέ λε σε και το ό ριο της πο λι τι κής τους) –ο ΣΥ ΡΙ -ΖΑ, α ντι θέ τως, α πει λεί μια στρα τη γι κή διε θνή ε πι λο γή των κυ ρίαρ χων κα πι τα λι στι -κών δυ νά μεων. Ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ, λοι πόν, εί ναι και «κυ βερ νη τι κός» και «ε πι κίν δυ νος», καιαυ τό εί ναι η ι στο ρι κή πρω το τυ πία του, η νέα συν θή κη για την ευ ρω παϊκή Αρι στε ρά.

Τώ ρα, σε τι συ νί στα ται αυ τός ο τύ πος κόμ μα τος, τα χα ρα κτη ρι στι κά για τα ο ποίαρω τά τε, δεν μπο ρού με α κό μα να το πού με, εν δε χο μέ νως για τί δεν το ξέ ρου με α κό -μα ού τε ε μείς οι ί διοι. Σί γου ρα κά τι έ χου με κά νει πο λύ σω στά, και πρέ πει να το κω- δι κο ποιή σου με για να το α να πτύ ξου με α κό μα πε ρισ σό τε ρο στο μέλ λον, στις νέες συ -γκυ ρίες που μας πε ρι μέ νουν. Σί γου ρα ό μως βρε θή κα με και στην κα τάλ λη λη συ γκυ -ρία. Όπως θα έ λε γε ο Μα κια βέ λι, εί χα με πο λι τι κή α ρε τή αλ λά εί χα με και τύ χη. Πολ -λά πράγ μα τα μπο ρού με να α να γνω ρί σου με στον ε αυ τό μας ό λα αυ τά τα χρό νια, ό πωςτην ε νω τι κή στά ση μας, την α τα λά ντευ τη υ πο στή ρι ξή μας στους κοι νω νι κούς α γώ -νες, το συν δυα σμό θε σμι κής πο λι τι κής και κι νη μα τι σμού που μας χα ρα κτή ρι σε, καιπολ λά α κό μα, αλ λά δεν εί ναι αυ τά ό λη η ι στο ρία. Να μην κα τα λή ξου με να αυ το θαυ -μα ζό μα στε, λέ γο ντας ό τι ε πι βε βαιώ θη κε η γραμ μή μας, η συ νε πής στά ση μας κλπ.Θυ μά μαι το τε λευ ταίο κεί με νο του Άγγε λου Ελε φά ντη, για τον «Συ να σπι σμό που μαςέ λα χε» –ε λοι πόν, κα τά μια έν νοια, και ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ «μας έ λα χε», ή ταν το α στάθ μη το«δώ ρο» μιας μο να δι κής συ γκυ ρίας και μιας χει μα ζό με νης κοι νω νίας προς την Αρι- στε ρά, και πρέ πει να το δε χτού με αυ τό το δώ ρο, να το δε ξιω θού με και να το κα τα -νοή σου με, να φα νού με α ντά ξιοί του για να το δια τη ρή σου με και να το ε παυ ξή σου με.

Του Θωμά Τσαλαπάτη

«Τα πράγματα δεν βελτιώνονται. Το μόνοπαρήγορο είναι πως δεν μπορούν να γί-νουν χειρότερα.» Τόσο συχνά τα τελευταία

χρόνια αποθέσαμε την παρηγοριά για το απόλυτα αρ-νητικό στην ίδια τη συνειδητοποίηση και αποδοχήτου. Ο πρόσφατος ανασχηματισμός της κυβέρνησηςέρχεται να μας αποδείξει το πόσο ψευδής και προ-βληματική είναι μια τέτοια φράση. Πάντα θα υπάρ-χει χειρότερο. Και η πραγματικότητα μάς προδίδει ό-λους.

Ο ανασχηματισμός μάς θύμισε, επίσης, αυτό τοπρωτόγνωρο συναίσθημα που ακολουθούσε πάντατις πολιτικές επιλογές, τις δηλώσεις και τις πολιτι-κές κινήσεις της κυβέρνησης. Αυτό το άβολο μείγμαοργής και γέλιου, έκπληξης, αποκαρδίωσης και αμη-χανίας. Το άκουσμα των υπουργοποιημένων ονομά-των και το κυβερνητικό σύνολο που αυτά περιγρά-φουν προφανώς ενδείκνυται για την εξαγωγή πολι-τικών συμπερασμάτων. Ταυτόχρονα, όμως, εικονο-γραφεί την αισθητικοποίηση της πολιτικής της κυ-βέρνησης. Κάπου ανάμεσα στην επιθεώρηση και τηνtrash tv.

Ολίγη πολιτική…

Η φράση «η κυβέρνηση έλαβε το μήνυμα των εκλο-γών», αρχίζει και τελειώνει στην μετακίνηση τουΣτουρνάρα, ο οποίος λειτούργησε ως συσσωρευτήςδυσαρέσκειας (τόσο σε επίπεδο λαϊκής δυσαρέ-σκειας, όσο και σε ενστάσεις από πολιτικά στελέχητων δύο κυβερνώντων κομμάτων). Παρ’ όλα αυτά ηθέση του καταλαμβάνεται από μια παρόμοια ρέπλι-κα. Ο νέος υπουργός Οικονομικών, Γκίκας Χαρδού-βελης είναι ένας ακόμη υπάλληλος τράπεζας, οικο-νομικός σύμβουλος και επικεφαλής ΟικονομικώνΜελετών του ομίλου της Eurobank, ένας ακόμη συ-νεργάτης του Σημίτη και του Παπαδήμου, ένας ακό-μη πολιτικός διαχειριστής χωρίς καμία εκλογική νο-μιμοποίηση. Χωρίς να θέλουμε να επεκταθούμε στορόλο του κατά τη διαπραγμάτευση του χρέους τηςχώρας με τους ευρωπαίους τραπεζίτες ή σε αυτόνστην επταμελή επιτροπή καταγραφής του ελλείμμα-τος (διορισμένος το 2009 από τον Παπακωνσταντί-νου), απανθίζουμε απλά κάποιους παλαιότερους χα-ρακτηρισμούς της σημερινής κυβερνητικής εκπρο-σώπου. Συγκεκριμένα, σε άρθρο της η Σοφία Βούλτε-ψη χαρακτήριζε το 2012 τον νέο υπουργό Οικονομι-

κών «εθελόδουλο» και «αναλυτή των ψυχαναγκαστι-κών προβλημάτων των δανειστών της Ελλάδας», έ-κανε λόγο για το «τελευταίο στάδιο του ραγιαδι-σμού», ενώ τον συμπεριλαμβάνει ανάμεσα στους«πρώην και επίδοξους καταστροφείς της χώρας».Αναμένουμε τη συνεργασία τους με αγνή ανυπομο-νησία.

Στην πραγματικότητα, οι υπόλοιπες μετακινήσειςέχουν να κάνουν αποκλειστικά με εσωκομματικές ι-σορροπίες, ισορροπίες με το ΠΑΣΟΚ και μια γενικό-τερη προσπάθεια μοιράσματος εξουσιών. Οι μετακι-νήσεις του Αρβανιτόπουλου (λόγω της έμπρακτηςστήριξής του στον Μώραλη) και του Μιχελάκη (λόγωεκκρεμοτήτων του με τη δικαιοσύνη και κατηγοριώνγια χρηματισμό) μοιάζουν μάλλον αναμενόμενες. Καιενώ η απομάκρυνση του Σίμου Κεδίκογλου μάς γέμι-σε θλίψη γιατί μας στερεί την επαφή με έναν τιτάνατης διανόησης και της πολιτικής, το πένθος και ο ο-δυρμός από τη μετακίνηση του Άδωνι Γεωργιάδη εί-ναι μάλλον αδύνατο να μετρηθεί. Η παρακαταθήκητου υπουργού (πέρα από την διάλυση της δημόσιαςυγείας) μπορεί να περιγραφεί ως μια διπλή κερκό-πορτα η οποία εκβάλει στις τωρινές υπουργοποιή-σεις: αυτή της διαπιστευμένης ακροδεξιάς και αυτήτης τηλεοπτικής πολιτικής γελοιότητας στα όρια τηςκαρικατούρας.

… και ολίγη από τηλεοπτική δημοκρατία

∆ιάδοχος του Άδωνι Γεωργιάδη στο υπουργείοΥγείας είναι ο διάδοχος του Μιχαλολιάκου στη νεο-λαία της ΕΠΕΝ, ο Μάκης (Μαυρουδής) Βορίδης. Επι-λογή απολύτως δικαιολογημένη για πολλούς, αφούμοιάζει ο κατάλληλος να βάλει την Ελλάδα στον γύ-ψο και ικανός για κάθετες τομές στο σώμα της υ-γείας ως πρώην χειριστής τσεκουριού.

Η επιλογή αυτή μοιάζει να συμπληρώνει την κυ-βερνητική αίγλη, αν συνδυαστεί με αυτή ενός πρώηνυπουργού υγείας, του Ανδρέα Λοβέρδου, στο υπουρ-γείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. Ο κ. Λοβέρδος θαέχει την ευκαιρία, μετά τη διαπόμπευση και το δια-συρμό των οροθετικών γυναικών, να διασύρει και με-τεξεταστέους, καταληψίες και αντιγραφείς. Τουστέλνουμε τις πιο θερμές κεντροαριστερές ευχέςμας.

Ανάμεσα στους άπειρους υπουργούς και τους ακό-μα περισσότερους υφυπουργούς του δεινοσαυρικούσχήματος, μερικά ονόματα μας κάνουν να στολίσου-με το ξάφνιασμά μας με θαυμαστικά:

Ο Αργύρης Ντινόπουλος είναι ο νέος υπουργόςΕσωτερικών. Ως δημοσιογράφος έχει μείνει στην ι-στορία για της αποκαλύψεις του σε σχέση με τουςρέιβερς και το έγκσταζυ (Sic) (μια βόλτα στο youtubeθα σας γεμίσει σιγουριά για τις ικανότητές του) κα-θώς επίσης και για το ότι οι πρωτοβουλίες που ανέ-λαβε σε ρεπορτάζ του για τα Ίμια έφεραν τη χώραστα πρόθυρα του πολέμου. Γνωστός για τα ομοφοβι-κά του σχόλια (το ξέρετε πως μια συνιστώσα σας θαπάει στο γκέι πράιντ;) και τον αχαλίνωτο ρατσισμότου [δεν φτάνει που τους φιλοξενούμε (στα στρατό-πεδα συγκέντρωσης) θα πρέπει να τους ταΐζουμε καιαπό πάνω; Μήπως να τους φέρουμε και κρουασάν;],ο Αργύρης Ντινόπουλος καλείται να καλύψει το κε-νό που άφησε πίσω του ο Άδωνις. Αλλά ευτυχώς δενείναι μόνος. Μαζί του θα βρεθεί ο κουμπουροφόροςΓεράσιμος Γιακουμάτος ως υφυπουργός Ανάπτυξηςκαι Ανταγωνιστικότητας, η Αντζελα Γκερέκου ως υ-φυπουργός πολιτισμού, η Κατερίνα Παπακώστα ωςυφυπουργός υγείας και κυρίως η Σοφία Βούλτεψηως κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Ίσως τελικά τα πρόσωπα να μην έχουν τόση σημα-σία, πόσο μάλλον σε μια κυβέρνηση που εκτελεί μιαπολιτική που της υπαγορεύεται. Οι τσιρίδες και ο πε-ζοδρομιακός σεξισμός, ο τσαμπουκάς του «ξέρειςποιος είμαι εγώ;», το νταηλίκι των μετρίων και η χυ-δαιότητα των νικητών είναι απλώς ένα αποτύπωματης κυρίαρχης πολιτικής. Αλλά όπως έχει αποδειχτείτόσες και τόσες φορές από τις γιορτές στο Γράμμομέχρι τα χουντογλέντια και από τις γιορτές της πο-λεμικής αρετής των Ελλήνων μέχρι τα συλλαλητήριαγια το Μακεδονικό, τόσο συχνά το κακόγουστο απο-τελεί την αισθητική έκφραση του πολιτικά βάναυ-σου.

Παράδειγμα: Κατά την τελετή παράδοσης παραλα-βής στο υπουργείο ∆ημόσιας Τάξης, από τον Νίκο∆ένδια στον Βασίλη Κικίλια (ποιος είπε πως ένας μέ-τριος μπασκετμπολίστας δεν μπορεί να γίνει ακόμαχειρότερος υπουργός;), η προϊσταμένη της υπηρε-σίας ασύλου έκανε δώρο (ως αστείο) στον απερχόμε-νο υπουργό ένα δελτίο αιτούντος ασύλου με τα στοι-χεία του και τη φωτογραφία του. Για να συνεχίσουμελοιπόν το αστείο και το κέφι θα προτείναμε στουςπροϊσταμένους του υπουργείου να πετάξουν τον α-περχόμενο υπουργό ανοιχτά στο Αιγαίο σε μια τρύ-πια βάρκα.

http://tsalapatis.blogspot.gr/

Οι τσιρίδες και ο πεζοδρομιακόςσεξισμός, ο τσαμπουκάς του“ξέρεις ποιος είμαι εγώ;”, τονταηλίκι των μετρίων και ηχυδαιότητα των νικητών είναιαπλώς ένα αποτύπωμα τηςκυρίαρχης πολιτικής.

“ΜΙΚΡΗ Ω∆Η ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ

Και οι 45ήταν υπέροχοι

Κυριακή 15-6-2014

Documents

Transcript of Κυριακή 15-6-2014