ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ ΦΥΛΛΟ 114.pdf

ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΝΩ ΔΩΡΙΤΩΝ «ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ»

ΧΡΟΝΟΣ 20όςΑρ. Φύλλου 114

Κωδικός Έκδοσης 5269

ΜΑ�ΟΣ- ΙΟΥΝΙΟΣ

2015

Γραφ: Μαραθωνοδρόμων 5Αγία Παρασκευή

Τ.Κ. 153.43 Αθήνα

Τηλ: 6983.523.668Fax: 210-6393.522

[email protected]

Διαβάζοντας τα βιβλία των Τριφύλιων (Στ. Παρασκευόπουλος) σελ. 2Οι μάχες στον Αετό και στον Πιτσά (Χρ. Ανδρ. Τάκης) σελ. 5Σουλιμοχωρίτικα και άλλα νέα σελ. 6Ιστορική έκθεση Δημ. Σχολ. Αγ. Γεωργίου (Δημ. Δριμής) σελ. 7Οι πριμαντόνες (Παν. Γεωργακόπουλος) σελ. 9Το τραγούδι της παπά- Λάμπραινας (Δ. Αθανασόπουλος) σελ. 10Κοινωνικά σελ. 11-12

www.anodorio.blogspot.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ

ΑΜ

ΦΙΘ

ΕΑ

ΑΜΦΙ

ΘΕΑ

Την Κυριακή 17 Μα�ου 2015, ο Σύλλογος Άνω Δωριτών «ΤΟ ΣΟΥΛΙ-ΜΑ», πραγματοποίησε μονοήμερη εκδρομή με προορισμό Καλάβρυ-τα - Μέγα Σπήλαιο - Μονή Αγίας Λαύρας - Διακοπτό.

Εκδρομές, όπως αυτή, πρέπει να γίνονται, γιατί μας πηγαίνουν σε τό-πους με ιστορική και πολιτιστική αξία, γνωρίζουμε τις ομορφιές της πατρί-δας μας και καλλιεργούν την κοινωνικότητά μας. Ο Σύλλογός μας θα συ-νεχίσει να διοργανώνει και να υλοποιεί τέτοιες εκδηλώσεις.

Τους εκδρομείς καλωσόρισε ο Πρόεδρος του Συλλόγου μας κ. Δημή-τριος Ι. Αλλαγιάννης, ο οποίος αφού τους ευχαρίστησε για τη συμμετοχήτους στην εκδρομή, τους ευχήθηκε να περάσουν υπέροχα και την ημέρααυτή να τη θυμούνται για πάντα.

Πρώτος προορισμός ήταν η Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου. Το ιστορικό μοναστήρι των Καλαβρύτων είναι ένα από τα σπουδαιότερα

προσκυνήματα της Ορθοδοξίας στον ελληνικό χώρο. Η Μονή βρίσκεταιδέκα χιλιόμετρα βορειανατολικά των Καλαβρύτων στο δρόμο που ενώνειτην εθνική οδό Πατρών - Αθηνών με τα Καλάβρυτα, και είναι κτισμένη στοάνοιγμα ενός μεγάλου φυσικού σπηλαίου (απ’ όπου και το όνομα της) τηςοροσειράς του Χελμού, επάνω από την απότομη χαράδρα του Βουρα3κούποταμού σε υψόμετρο 940 μέτρων.

Απόλυτα εναρμονισμένο με το άγριο και εντυπωσιακό τοπίο της περιο-χής το οκταώροφο συγκρότημα της Μονής καθηλώνει και τον πιο αδιάφο-ρο επισκέπτη. Θεωρείται η αρχαιότερη Μονή στην Ελλάδα, χτίστηκε το362 μ.Χ. από τους Θεσσαλονικείς αδερφούς μοναχούς, Συμεών και Θεό-δωρο. Κατά την Επανάσταση του 1821 αποτέλεσε φάρο της Ορθοδοξίαςκαι του Ελληνισμού αλλά και κέντρο αντίστασης κατά των κατακτητών καιπαρότι δέχτηκε πολλές επιθέσεις, ποτέ δεν κατακτήθηκε. Η Μονή εκτόςαπό τα κειμήλια και λείψανα αγίων διαθέτει μεγάλης αξίας βιβλιοθήκη μεπερισσότερες από 3.000 τόμους βιβλίων και πλήθος παλαιοτύπων.

Δεύτερο προορισμός, η Μονή Αγίας Λαύρας, που βρίσκεται 4 χλμ. δυ-τικά της πόλης των Καλαβρύτων, σε υψόμετρο 933 μέτρων.

συνέχεια στη σελ. 4

Η εκδρομή του Συλλόγου Άνω Δωριτών

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα γιορτάστηκε κι εφέτος στο Σουλιμά,η Πεντηκοστή ή όπως είναι γνωστή στην περιοχή μας, «Τ’Αρουσαλιού».

Πιστοί στην παράδοση οι Σουλιμαίοι βρεθήκαμε στη γενέτειράμας για να γιορτάσουμε όλοι μαζί τη γιορτή της Αγίας Τριάδας, τηγιορτή του χωριού μας..

Η Πεντηκοστή είναι σημαντική γιορτή της Ορθοδοξίας, αλλά γιαμας τους Σουλιμαίους ακόμα περισσότερο, μας ζωντανεύει μνή-μες, μας θυμίζει τα παλιά κι όσοι Σουλιμαίοι δεν μπορούν να είναιστο χωριό εκείνη την ημέρα το νοσταλγούν και θέλουν να είναιεκεί. Το μυαλό τους γυρίζει στο χωριό και ένα δάκρυ χαράς και νο-σταλγίας τρέχει στο μάγουλό τους, υποσχόμενοι στον εαυτόν τουςότι του χρόνου θα είναι εκεί μαζί με τους άλλους.

Οι εορταστικές εκδηλώσεις της Πεντηκοστής ξεκίνησαν από τοΣάββατο, το δεύτερο ψυχοσάββατο της εκκλησίας μας, που είναιαφιερωμένο στους κεκοιμημένους. Όπως κάθε χρόνο λοιπόν, έτσικι εφέτος, πήγαμε στο κοιμητήριο του χωριού το πρωί του Σαββά-του. Αυτό υπαγορεύουν τα έθιμα, αυτό κάναμε κι εμείς. Το ψυχο-σάββατο πριν την Πεντηκοστή, είναι μεγάλη ημέρα της εκκλησίαςμας. Είναι η ημέρα που τιμάμε τη μνήμη των αγαπημένων μας προ-σώπων που έχουν «φύγει» από τη ζωή.

Στον Ι.Ν. της Παναγίας τελέστηκε Θεία Λειτουργία από τον ιερέαμας π. Φώτιο και τον ιεροψάλτη Βασίλη Αντωνίου. Μνημονεύτηκαντα ονόματα των κεκοιμημένων κι όπως ήθελε η παράδοση μοιρά-στηκαν κόλλυβα, ψωμί, τυρί, κρασί κλπ.

Μετά το καθήκον μας προς τα αγαπημένα μας πρόσωπα, γυρίσα-με στο χωριό για τη μεγάλη γιορτή της Πεντηκοστής.

Οι κυρίες του χωριού καθάρισαν την εκκλησία και στόλισαν τηνεικόνα της Αγίας Τριάδας. Ο ιερέας και η εκκλησιαστική επιτροπήβοηθούμενοι από το Σύλλογο σημαιοστόλισαν τον προαύλιο χώροτης Αγίας Τριάδας κι όλη τη διαδρομή που θα ακολουθούσε η Ιερήεικόνα κατά την περιφορά.

Ο πανηγυρίζοντας ναός, καθαρός και σημαιοστολισμένος, ήτανέτοιμος για τη μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης, τη μεγάλη γιορ-τή του χωριού μας. Στις 19:30 ακούστηκε ένας κανονιοβολισμόςπου δηλώνει την έναρξη του πανηγυρικού εσπερινού και παράλλη-λα χτύπησαν οι καμπάνες που καλούν τους πιστούς. Σε ελάχιστοχρόνο προσήλθαν όλοι και παρακολούθησαν τον μεγάλο εσπερινόπου τέλεσαν οι τέσσερις ιερείς: π. Φώτιος Λυκοτραφίτης, π. Πέ-τρος Κασιδόκωστας, π. Αγγελής Κόσσυφας και π. Φώτιος Τσαρου-χάς με χορωδία αποτελούμενη από οκτώ άτομα. Αξίζει να σημειω-θεί, πως στη χορωδία συμμετείχε και ο συγχωριανός μας ιεροψάλ-της Βασίλης Αντωνίου.

Η Αγία Τριάδα πλημύρισε με θε3κή μελωδία και οι πιστοί απολάμ-βαναν αυτή την πανδαισία και πραγματικά κανένας δεν ήθελε νατελειώσει αυτή η πανηγυρική γιορτή, αυτό το ανεπανάληπτο γεγο-νός. Μετά την αρτοκλασία, ξεκίνησε η περιφορά της Ιερής εικόνας.Οι καμπάνες χτυπούσαν συνέχεια χαρμόσυνα, ενώ συγχρόνως

συνέχεια στη σελ. 4

Ο εορτασμός της Πεντηκοστής

Σελίδα 2 Τα Νέα των Σουλιμαίων

Στον λογαριασμό: ΠΕΙΡΑΙΩΣ αριθ.: 6035040031626 (κάτοικοι εσωτερικού)και IBAN: GR 0301710350006035040031626 (κάτοικοι εξωτερικού), μπορεί-τε να καταθέτετε το ποσό για την ενίσχυση της εφημερίδας και του Συλλόγουή σε κάποιο από τα μέλη του Δ.Σ. (αναγραφή οπωσδήποτε ονοματεπώνυμο,πατρώνυμο και αιτιολογία)Επισημαίνουμε ειδικά για τους κατοίκους του εξωτερικού να αποστέλλουνέμβασμα και όχι επιταγή και να αναγράφουν την πλήρη ονομασία του Συλ-λόγου, δηλ.: ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΝΩ ΔΩΡΙΤΩΝ ‘’ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ’’.

Δημήτριος Ι. Αλλαγιάννης Πρόεδρος Δ.Σ τηλ. 6983 - 523668Παναγιώτης Π. Ανδριόπουλος Αντιπρόεδρος -//- 6980 - 820060Νικόλαος Φ. Κόλλιας Γραμματέας -//- 6932 - 413061Όλγα Δημ. Δεδεμάδη Ταμίας -//- 6977 - 463178Αθανάσιος Αδ. Δεδεμάδης Μέλος -//- 6944 - 565050Νικόλαος Ι. Μπούσιος Μέλος -//- 6945 - 542240Γεράσιμος Χαρ. Μωρα>της Μέλος -//- 6977 - 809466

Το Διοικητικό Συμβούλιο

Οικονομική ενίσχυση εφημερίδας - Συλλόγου

ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ

Διμηνιαία Έκδοσητου Συλλόγου

Άνω Δωριτών Μεσσηνίας«ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ»

Έντυπο πολιτιστικών,κοινωνικών, Λαογραφικών

και άλλων δραστηριοτήτωνΜη Κερδοσκοπικού Φορέα

ΙδιοκτησίαΣύλλογος «ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ»

Ταχ. Δ/νση: Μαραθωνοδρόμων 5Αγία Παρασκευή

Τ.Κ. 153.43 Αθήνα

•••

Εκδότης - ΔιευθυντήςΔιοικητικό Συμβούλιο

του Συλλόγου «ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ»

Πρόεδρος: Δημ. Ι. Αλλαγιάννης Αντ/δρος: Παν/της Π. Ανδριόπουλος

Γραμματέας: Νικ. Φ. ΚόλλιαςΤαμίας: Όλγα Δ. Δεδεμάδη

Μέλη: Αθανάσιος Αδ. ΔεδεμάδηςΝικόλαος Ι. Μπούσιος

Γεράσιμος Χαρ. Μωρα�της

Συντακτική επιτροπήΔημ. Ι. Αλλαγιάννης

Ιωάννης Αλ. ΑνδριόπουλοςΝικόλαος Φ. Κόλλιας

•••

ΟΡΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

* Οι επιστολές και οι συνεργα-σίες πρέπει να είναι ενυπόγρα-φες, καθαρογραμμένες, ευανά-γνωστες και να βρίσκονται εντόςτων πλαισίων της ευπρέπειας καιτης κοσμιότητας.

* Η Διεύθυνση της Εφημερίδαςδιατηρεί το δικαίωμα της μη δη-μοσίευσης ή της περικοπής ενόςκειμένου, εφ’ όσον κρίνει ότι μπο-ρεί να δημιουργηθεί σύγχυση ήπροσωπικές αντιπαραθέσεις.

* Τα αποστελλόμενα κείμενα,μετά τη δημοσίευσή τους κατα-στρέφονται.

* Τα ενυπόγραφα κείμενα, δενεκφράζουν αναγκαστικά την άπο-ψη της Εφημερίδας και του Διοι-κητικού Συμβουλίου του Συλλό-γου.

ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣΔιαβάστε και διαδώστε παντού

«ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ»Είναι η δική σας Εφημερίδα.Είναι η φωνή του Συλλόγου.

Είναι η φωνή του Χωριού μας.Όσο ψηλά ή μακρυά

κι αν φθάσουμε ή βρεθούμε, θα τρεφόμαστε

από τις ρίζες μας.Σύλλογος «ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ»

•••

Καλλιτεχνική επιμέλεια:ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Τηλ. (210) 52.26.871Δακτυλογράφηση κειμένων:ΕΛΠΙΔΑ Ι. ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΥ

Οι φίλοι που επιθυμούννα στείλουν θέματα για τηνεφημερίδα μπορούν να ταστέλνουν στη Διεύθυνση:

Μαραθωνοδρόμων 5, ΑγίαΠαρασκευή, Τ.Κ. 15343, Fax: 210-6393.522, μέσω του email: [email protected], χειρόγραφα ή τηλεφωνικάστα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου Άνω Δωριτών.

ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ

Τον θυμάμαι απ’ ταΓυμνασιακά μαςχρόνια, στο τότε

Γυμνάσιο της Κυπαρισ-σίας τον ΧΡΗΣΤΟ ΑΝ-ΔΡΕΑ ΤΑΚΗ. Εκείνος θαπρέπει να ολοκλήρωνετον κύκλο των Εγκύκλι-ων Σπουδών του κι εγώάρχιζα να γράφω το τε-λευταίο μισό του κύ-κλου. Ως ογδοLτης καιαριστούχος είχε, μάλι-στα, εκφωνήσει τον πα-νηγυρικό της ημέρας σε κάποιαεθνική μας επέτειο. Και να που στις22-3-2015 είχα την τιμή να ’ναιακροατής μου σε δική μου ομιλίαστην Αγία Παρασκευή με θέμα: «Τοεικοσιένα και τα μηνύματά του στοσήμερα». Και τον ευχαριστώ γι’ αυ-τό. Όπως, επίσης, τον ευχαριστώκαι για το βιβλίο του -το πρώτο- που’χει την καλοσύνη να μου στείλει,πριν λίγο καιρό, με τον τίτλο: «ΗΑΝΤΙΣΤΑΣΗ 1941-1944 ΣΤΗΝ ΟΡΕΙ-ΝΗ ΤΡΙΦΥΛΙΑ - ΟΛΥΜΠΙΑ» που ’χεικαι ως υπότιτλο (Το οδυνηρό ξεκίνη-μα του Νέου Διχασμού).

Ο Χρήστος Ανδρέα Τάκης διέπρε-ψε ως αξιωματικός των ΕνόπλεωνΔυνάμεων, μπαίνοντας το 1952 στησχολή των ευελπίδων, όπου στη συ-νέχεια διήνυσε μια λαμπρή πορείαστις Διαβιβάσεις, για να αποστρα-τευθεί το 1988 με το βαθμό τουΑντιστρατήγου από τη θέση τουΔιευθυντή του Όπλου των Διαβιβά-σεων Γ.Ε.Σ. Σήμερα χαίρεται με τηνοικογένειά του μια ήσυχη οικογε-νειακή ζωή στου Παπάγου.

Ήταν, λοιπόν, όχι μόνο ο ικανόςαλλά και ο πλέον κατάλληλος για ν’ασχοληθεί μ’ ένα τόσο σοβαρό θέμα,που είχε κατά καιρούς ιδωθεί από δι-αφορετικές οπτικές γωνίες. Και γιατο οποίο, σε κάποιες περιπτώσειςλεγόταν η μισή αλήθεια.

Ο στρατηγός ε.α. Χρήστος ΑνδρέαΤάκης έσκυψε πάνω από μια πλατιά

βιβλιογραφία, συγκέ-ντρωσε το υλικό που τουήταν απαραίτητο, το απο-δελτίωσε, το κωδικοποίη-σε, το πέρασε ‘’από ψιλήκρησάρα’’, κατά το κοι-νώς λεγόμενο, απέφυγετις ακρότητες, λείανε τιςόποιες γωνίες που ερεθί-ζουν και ματώνουν τιςμνήμες και με αντικειμενι-κότητα μας παρουσίασετα γεγονότα, έτσι όπωςεξελίχθηκαν κατά ‘’τα πέ-

τρινα χρόνια’’, στις δύο αδελφές δί-δυμες κι ομογάλακτες επαρχίες, κα-τά την τριετία 1941-1944. «Η εργασίααυτή δεν διεκδικεί τίτλους ‘’πρωτοτυ-πίας’’, θα μας πει μετριόφρονα ο συγ-γραφέας στο σύντομο προλογικό τουσημείωμα, έχει όμως το προνόμιο τηςαπομάκρυνσης και της αποδέσμευ-σης από τη μονομερή προσέγγιση»με την οποία άλλες εργασίες άλλωνσυγγραφέων δεν το είχαν.

Ο συγγραφέας χωρίζει την εργα-σία του σε κεφάλαια, για την καλύ-τερη ανάγνωση, αρχίζοντας απ’ τηΝαζιστική πλημμυρίδα στην Καλα-μάτα και την επιστροφή του 9ου Συ-ντάγματος Πεζικού στην έδρα του.Περνάει, ύστερα, στο ξεκίνημα τηςΚατοχής, στην προετοιμασία τηςΑντίστασης και στα προβλήματα γιατην ανάπτυξή της, στη συγκατοίκη-ση αλλά και στην -δυστυχώς- σύ-γκρουση για να περάσει στην κυ-ριαρχία του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ με τις συνέ-πειες που είχε αυτή στη συνέχεια.Παράλληλα δίνει, σε αδρές γραμ-μές, τα πορτρέτα πέντε πρωταγωνι-στών (του Ταγματάρχη ΓεωργίουΚοκκώνη, του Λοχαγού Καραχάλιου,του Ταγματάρχη Βασίλη Στρατίκη,του Ανθυπολοχαγού Ιωάννη Ντάβουκαι του Ανθυπολοχαγού Ναπολέο-ντα Παπαγιαννόπουλου). Αναφέρε-ται ακόμα στις τοπικές μάχες καιστα γερμανικά αντίποινα με αποκο-ρύφωμα την πυρπόληση του Αετού,

το βιβλίο συμπληρώνεται μ’ έξι πα-ραρτήματα, που παρέχουν χρήσιμαστοιχεία.

Για τη γλώσσα του Χρήστου Αν-δρέα Τάκη δεν έχω να πω τίποτα.Άριστος μαθητής, άριστος αξιωμα-τικός. Μπορεί να διδάχτηκε στο Γυ-μνάσιο την απλή καθαρεύουσα, αλ-λά ως ικανός χειριστής της γλώσ-σας, του ήταν εύκολο να προσαρμο-στεί στη σημερινή νεοελληνική καισ’ αυτή να γράψει το βιβλίο του,ώστε να είναι εύληπτο απ’ τον καθέ-να. Άξιος ο μισθός του για το βιβλίοπου μας πρόσφερε.

Διαβάζοντας τα βιβλία των ΤριφύλιωνΧρήστου Ανδρέα Τάκη: «Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ 1941-1944 ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΤΡΙΦΥΛΙΑ - ΟΛΥΜΠΙΑ»

(Το οδυνηρό ξεκίνημα του Νέου Διχασμού)

Γράφει ο Στάθης

Παρασκευόπουλος

Γνωρίζετε ότι:- Στο Λος Άντζελες, το 1934, νική-

τρια των 100 μ. αναδείχθηκε η ΣτέλλαΓουόλς, η οποία ζούσε στο Οχάιο, αλ-λά έτρεξε με τα χρώματα της γενέτει-ρας της Πολωνίας. Ύστερα από 48χρόνια, αποκαλύφθηκε ότι η Γουόλςήταν άντρας!

- Οι διαστημικές στολές των αστρο-ναυτών ζυγίζουν 103 κιλά στη Γη αλλάστο διάστημα είναι πανάλαφρες λόγωτης έλλειψης βαρύτητας.

- Η Coca-Cola ήταν αρχικά πράσι-νη.

- Ο αναπτήρας εφευρέθηκε πριναπό τα σπίρτα.

- Οι άνδρες στην Ρωσία ζουν κατάμέσο όρο, 58 χρόνια!

- Το 27% των Βάσκων έχουν ομάδααίματος, 0 ρέζους αρνητικό. Το μεγα-λύτερο στον κόσμο!

- Η πρώτη νησίδα ασφαλείας σεδρόμο κατασκευάστηκε με δικά τουέξοδα από τον Συνταγματάρχη Pierre-point, έξω από τη λέσχη του στο Λον-δίνο. Σκοτώθηκε, στην προσπάθειάτου να περάσει τη νησίδα.

- Οι πεταλούδες έχουν την αίσθησητης γεύσης στα πόδια τους.

- Οι γαιοσκώληκες έχουν πέντεκαρδιές.

- Τα δακτυλικά αποτυπώματα τωνΚοάλα και των ανθρώπων είναι πανο-μοιότυπα.

ΧΧΡΡΗΗΣΣΙΙΜΜΑΑ ΤΤΗΗΛΛΕΕΦΦΩΩΝΝΑΑΔήμος Οιχαλίας..................................27240-22264Δημοτική Ενότητα Δωρίου...................27653-60100Κ.Ε.Π. Δωρίου...............27653-60128, 27650-31838ΕΛ.ΤΑ Δωρίου.....................................27650-31223Α.Τ.Ε Δωρίου......................................27650-31224Πρακτορείο ΚΤΕΛ Δωρίου...................27650-31219Ειρηνοδικείο Δωρίου...........................27650-31373Ιατρείο Δωρίου..............27650-31214, 27653-60000Υποθηκοφυλακείο Δωρίου...................27650-32106Έν. Αγρ. Συν. Κυπαρισσίας..................27610-22231Νοσοκομείο Κυπαρισσίας....................27610-24051Α.Τ. Κοπανακίου..................................27650-22205Δ.Ε.Η. Φιλιατρών......................27610-34160, 32590

Τα Νέα των Σουλιμαίων Σελίδα 3

Οικονομική Ενίσχυση της Εφημερίδας1. Ανώνυμος 100 Ευρώ2. Γεωργόπουλος Κων/νος 20 »3. Δεδεμάδη-Παπακώστα Ακριβή 40 »4. Δεδεμάδης Αδάμ 20 »5. Δεδεμάδης Παν. Δήμος 50 »6. Δεδεμάδης Γ/Μ Κων/νος 30 »7. Δημαράς Αναστάσιος 20 »8. Ηλιακόπουλος Βασίλειος 20 »9. Θεοχάρης Αντώνιος 30 »10. Κατσαμπάνη Βαρβάρα 20 »11. Κόλλια Ιωάν. Γεωργία 20 »12. Λιακόπουλος Αν. Εμμανουήλ 30 »13. Λιακοπούλου Κων/να 20 »14. Μαυροειδής Παν. Γεώργιος 30 »15. Μαυροειδής Παν. Σπύρος 30 »16. Μπενή Κων/να 30 »17. Μπούρας Παναγιώτης 60 »18 Μπουτσικάκης Κων/νος 50 »19. Μπουτσικάκης Σωτήριος 20 »20. Ξυρουχάκη Άννα 20 »21. π. Γεώργιος Πάλλας 50 »22. Παπαδόπουλος Γ. Θεόδωρος 25 »23. Παπαδόπουλος Γ. Χρήστος 20 »24. Πλιώτα Άννα 50 »25. Σιούτη Δήμητρα 30 »26. Σιφούρας Δημήτριος 20 »27. Σταθόπουλος Βασίλειος 10 »28. Σταμάτης Παν. Λεωνίδας 50 »29. Στρίγγλος Γρηγόριος 50 »30. Υοί Αδ. Δεδεμάδη 50 »31. Φειδά-Παπαδοπούλου Χρυσούλα 100 »32. Χήρης Αναστάσιος 50 »


Παρακαλούμε τα μέλη του Συλλόγου, ναμας ενημερώσουν το συντομότερο δυνατόνγια τα παιδιά τους που απέκτησαν πτυχίοΑ.Ε.Ι. - Α.Τ.Ε.Ι ή εισήχθησαν φέτος σε κάποιοεκπαιδευτικό ίδρυμα, καθώς και αυτών πουαρίστευσαν στα Γυμνάσια - Λύκεια που φοι-τούσαν, κατά το σχολικό έτος 2014 - 2015(βαθμός 18 και άνω).

Σκοπός αυτής της ενημέρωσης είναι ηβράβευσή τους, που θα πραγματοποιηθεί στις16 Αυγούστου 2015 στο Άνω Δώριο (Σουλι-μά) στο 11ο αντάμωμα των απανταχού Σουλι-μαίων.

Προς άρση κάθε παρεξήγησης και γιαενημέρωση των μελών του Συλλόγου, επειδή

αρκετά παιδιά αριστεύουν στο Γυμνάσιο - Λύ-κειο σχεδόν κάθε χρόνο ή επιτυγχάνουν γιαδεύτερη ή τρίτη χρονιά σε Α.Ε.Ι. - Α.Τ.Ε.Ι. τηςαρεσκείας τους, διευκρινίζεται ότι, η βράβευ-ση από τον Σύλλογο σε κάθε παιδί, γίνεται ωςακολούθως:

Μια φορά για τις Γυμνασιακές του επιδό-σεις.

Μια φορά για τις Λυκειακές του επιδό-σεις.

Μια φορά κατά την πρώτη εισαγωγή τουσε Α.Ε.Ι. ή Α.Τ.Ε.Ι.

Μια φορά κατά την απόκτηση ΠτυχίουΑ.Ε.Ι. ή Α.Τ.Ε.Ι.


Ανακοίνωση

Αγία Παρασκευή 30 Απριλίου 2015

Αγαπητοί κύριοιΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και χρόνια πολλά.Χάρηκα, καθώς είδα πως η συλλογική σας εφημερίδα ‘’ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ’’ μπήκε στο

20ό έτος της έκδοσής της.Είναι, στ’ αλήθεια, ένας άθλος για όλους τους Σουλιμαίους, που αγάπησαν και αγαπούν την

εφημερίδα, την εφημερίδα που ’ναι ο ομφάλιος λώρος που δένει τους λίγους ριζωμένους στ’άγια χώματα, που καθαγιάστηκαν με το αίμα ηρώων, με όλους τους αποδήμους.

Μια εφημερίδα καλαίσθητη και με αρκετές σελίδες, που ξαναζωντανεύει την ιστορία, σχολιάζειτην επικαιρότητα και προβάλλει τη δραστηριότητα του Συλλόγου, αλλά και τις όποιες δράσειςέχουν να κάνουν με την προβολή του ιστορικού Σουλιμά.

Μακάρι και οι νέοι, που ’ρχονται στο κατόπι μας, ν’ αγκαλιάσουν την ωραία και ζηλευτή προ-σπάθειά σας και να γίνουν οι συνεχιστές που θα κρατήσουν ψηλά αναμμένη τη δάδα της Σουλι-μαίικης ιδέας.

Χαίρομαι, που συγκαταλέγομαι στους συνδρομητές της εφημερίδας και που είμαι και τακτικόςσυνεργάτης της. Όσο ο Θεός μου χαρίζει υγεία θα εξακολουθώ να είμαι κοντά σας και κοντά στοχωριό, που με δένουν συναισθηματικοί δεσμοί μ’ όσα, κατά καιρούς, αθόρυβα και με ανιδιοτέλειαέχω προσφέρει και που δεν είναι του παρόντος.

Με πατριωτικούς χαιρετισμούςΣ’ όλους τους επί γης Σουλιμαίους

Στάθης Παρασκευόπουλος

Επιστολή του προέδρου του Συνδέσμου Ιστορικών Συγγραφέωνκαι συνεργάτη της εφημερίδας μας Στάθη Παρασκευόπουλου

Στα 1863, ένας γύφτος σκότωσε τον Αθη-ναίο Γεώργιο Τσεκίνη, για να τον ληστέψει.Φυσικά, η τότε χωροφυλακή έκανε ό,τι μπο-ρούσε, για να τον ανακαλύψει, επειδή μετάτο φόνο ο γύφτος εξαφανίστηκε. Αλλά μά-ταιος κόπος. Τότε ακριβώς, κυκλοφόρησε ηφήμη, ότι ο δολοφόνος άφησε να μεγαλώ-σουν τα γένια του, ότι φόρεσε παπαδίστικακι έτσι μασκαρεμένος κυκλοφορούσε στονΠειραιά. Οι χωροφύλακες πήγαν αμέσωςεκεί κι άρχισαν να κάνουν έρευνα από σπίτισε σπίτι, για να τον βρουν. Σ’ ένα από αυτά,είδαν ένα νεαρό διάκο που ήταν αδιάθετοςκι έμενε ξαπλωμένος στο κρεβάτι του. Χω-ρίς να χάσουν στιγμή, του πέρασαν τις αλυ-σίδες στα χέρια. Άδικα προσπαθούσε ο δυ-

στυχισμένος να τους πείσει ότι δεν ήταν αυ-τός που ζητούσαν. Κανείς δεν τον πίστευε.Τον ανέβασαν, λοιπόν, στην Αθήνα και τονπαρουσίασαν στο μοίραρχο Φώτιο Λεβέντη,που έκανε τις ανακρίσεις. Μόλις όμως τονείδε ο καλός εκείνος αξιωματικός, κόντεψενα πέσει κάτω ξερός από τα γέλια. «Είδα κιείδα -είπε- αλλά γύφτο παπά δεν είδα». Καιδιέταξε να τον αφήσουν αμέσως ελεύθερο.Τον γνώριζε πολύ καλά, γιατί ήταν από τοίδιο χωριό. Από τότε η φράση του μοίραρ-χου έμεινε και τη λέμε για κάτι που μας φαί-νεται εντελώς απροσδόκητο και απίστευτο.

Πηγή: «Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις».Τάκη Ναστούλη

«Είδα κι είδα, αλλά γύφτο παπά δεν είδα»

Κ. ΚΟΝΙΑΡΗΣ - CarpetΧΑΛΙΑ- ΜΟΚΕΤΕΣ - ΤΑΠΕΤΣΑΡΙΕΣ

ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΔΑΠΕΔΑ - ΕΙΔΗ ΣΚΙΑΣΗΣΈκθεση: Λ. Πεντέλης 33 - ΜελίσσιαΤηλ: 210 61.33.890 - 210 64.22.125210 80.33.243, FAX: 210 61.33.891

Έδρα Ιπποκράτους 164 - Αθήναwww. Koniaris.gr • e-mail: [email protected]

ΗΗλλεεκκττρροολλοογγιικκέέςς εεγγκκαατταασσττάάσσεειιςς ΠΠιισσττοοπποοιιηηττιικκάά ΔΔ..ΕΕ..ΗΗ..

ΒΒΑΑΣΣΙΙΛΛΕΕΙΙΟΟΣΣ ΜΜΠΠΑΑΚΚΟΟΠΠΟΟΥΥΛΛΟΟΣΣΔώριο Μεσσηνίας

Τηλ: 2765-032147 & 6945-558.417

«Εν Ρίπεσι»Φ α γ ο π ο τ ε ί ο ν

Περικλής Κανελλόπουλος

Τηλ: 27650 - 23046 Κεφαλόβρυση

Κουρτινόξυλα - Πόμολα - Σιδηρικά Εργαλεία - Χρώματα

- Κλειδαριές

Μαρία Ν. ΛυμπεροπούλουΟικοδομικά & Διακοσμητικά Υλικά

Πώληση Χονδρική - Λιανική

Αγ. Παρασκευής 59 & Αριστείδου Χαλάνδρι

Τηλ: 210-6890.064 & 6890.675

ΦΑΝΟΠΟΙ�Α & ΒΑΦΕΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝΚΑΛΙΜΠΡΑ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑΣ ΣΑΣΙ

ΜΕ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΡΙΧΑΡΟΣ

Καραθεοδωρή 17 - Ελληνορώσων

Τηλ: 210-67.16.796, fax: 210-67.79.701


συνέχεια από τη σελ. 1

Η Μονή ιδρύθηκε από τον μοναχό Ευγένιο, το961 μ.Χ. Η αρχική της θέση ήταν 300 μ. περίπουΝΔ της σημερινής, στην τοποθεσία «Παλαιομονά-στηρο». Αυτή η πρώτη μονή καταστράφηκε ολο-σχερώς από φωτιά το 1585 κι αφού έμεινε έρημηγια 15 χρόνια, κάποιος Καλαβρυτινός ράπτηςονόματι Ιωάννης, αποφάσισε να αφήσει τα εγκό-σμια και να ξαναχτίσει τη μονή της Αγίας Λαύρας.Το 1689 η μονή μεταφέρθηκε στη σημερινή τηςθέση.

Σύμφωνα με μερικές πρωτογενείς πηγές η επί-σημη κήρυξη της Επανάστασης στην Πελοπόννη-σο έγινε στις 25 Μαρτίου 1821, ο μητροπολίτηςΠαλαιών Πατρών Γερμανός ευλόγησε τους συ-γκεντρωμένους επαναστάτες και ύψωσε το λάβα-ρο της Επανάστασης στο θόλο του ιστορικού Να-ού της Αγίας Λαύρας. Κατ’ άλλες πηγές η ίδια τε-λετή έγινε στις 23 Μαρτίου πάλι στην Αγία Λαύρακαι κατ’ άλλους στην Πάτρα. Ιστορικοί του 20ούαιώνα θεωρούν ότι αυτό είναι θρύλος, βασισμέ-νοι κυρίως στο ότι δεν αναφέρεται στα απομνη-μονεύματα του Π.Π. Γερμανού. Ωστόσο σημειώ-νεται από ιστορικούς που ασχολήθηκαν με αυτάότι τα απομνημονεύματα δεν είναι πλήρη και εί-χαν υποστεί κακή μεταχείριση πριν τη δημοσίευ-σή τους.

Επόμενος προορισμός, ένα από τα ξεχωριστάμνημεία της πόλης των Καλαβρύτων και ΙερόΠροσκύνημα, ο Τόπος Θυσίας, στο λόφο Καπή,που βρίσκεται ανατολικά της πόλης των Καλα-βρύτων (500 μ. από το κέντρο).

Εκεί οδηγήθηκαν οι άνδρες από 14 χρονών καιπάνω από τους Γερμανούς κατακτητές στις 13Δεκεμβρίου 1943, όπου και τους εκτέλεσαν. Σή-μερα στη ράχη του Καπή βρίσκεται ένας μεγάλοςσταυρός που θυμίζει το αποτρόπαιο έγκλημα.Στις στήλες που περιβάλλουν τον κεντρικό χώροαναγράφονται τα ονόματα των οικογενειών τωνεκτελεσθέντων. Στην κατακόμβη είναι αναρτημέ-

να μικρά καντήλια ισάριθμα με τις οικογένειεςτων εκτελεσθέντων.

Παράπλευρα της κατακόμβης δεσπόζει το πέ-τρινο γλυπτό της Πονεμένης Μάνας, έμβλημα τουΔήμου και σύμβολο της ανθρώπινης καρτερικό-τητας που φιλοτέχνησε η τότε σπουδάστρια τηςΣχολής Καλών Τεχνών Άννα Βαφεία. Έχει συμβο-λικό χαρακτήρα για τις γυναίκες ηρωίδες των Κα-λαβρύτων (που με υπερπροσπάθεια αγωνίστηκαννα ξαναχτίσουν την κατεστραμμένη πόλη.

Ακολούθως οι εκδρομείς γευμάτισαν σε ταβέρ-να, που εκ των προτέρων είχε κλείσει ο Σύλλογοςκι απόλαυσαν εκλεκτά φαγητά και καλό κρασί κε-ρασμένο από τον Αδάμ Δεδεμάδη, ο οποίος εξ αι-τίας του γνωστού προβλήματος υγείας δεν μπο-ρούσε να είναι μαζί μας, αλλά νοερά είναι πάνταμαζί μας και τον ευχαριστούμε θερμά.

Στη συνέχεια, οι εκδρομείς ήταν ελεύθεροι ναγνωρίσουν την πόλη, να επισκεφτούν το μουσείομέχρι τις 16.45, όπου έπρεπε να είναι όλοι στοσταθμό για τον τελευταίο προορισμό, το Διακο-πτό με τον οδοντωτό σιδηρόδρομο.

Εκεί συγκεντρώθηκαν όλοι και χάρη στηνέγκαιρη φροντίδα του Συλλόγου επιβιβάστηκανστο πρώτο βαγόνι κι απόλαυσαν τη μαγευτικήδιαδρομή, που όμοιά της δεν υπάρχει και όποιοςδεν την έχει κάνει του συνιστούμε να την κάνει.

Η οδοντωτή σιδηροδρομική γραμμή στενούεύρους που συνδέει το Διακοπτό με τα Καλά-βρυτα, (ευρύτερα γνωστή ως Οδοντωτός), απο-τελεί έργο της περιόδου του Χαριλάου Τρικούπηκαι εγκαινιάστηκε το 1896. Αποτέλεσε ένα από ταδυσκολότερα έργα για την εποχή του, λόγω τουιδιαίτερα δύσβατου εδάφους αλλά και του μεγά-λου υψομέτρου στο οποίο κατέληγε, καθώς οοδοντωτός είναι ο ορεινότερος σιδηρόδρομοςτης Ελλάδας. Για να ξεπεραστούν αυτές οι δυ-σκολίες ο σιδηρόδρομος κατασκευάστηκε με τηντεχνική της οδόντωσης κατά την οποία το τρένογαντζώνεται, χρησιμοποιώντας κατάλληλα γρα-νάζια, σε οδοντωτές σιδηροτροχιές στις διαδρο-

μές όπου η κλίση του εδάφους υπερβαίνει το10%. Ο σιδηρόδρομος διασχίζει το φαράγγι τουΒουρα3κού περνώντας σε μεγάλο μήκος του απόσήραγγες και γέφυρες, καλύπτοντας συνολικάαπόσταση 22 χλμ. Σήμερα χρησιμοποιείται κυρί-ως για τουριστική περιήγηση σε μία από τιςομορφότερες διαδρομές της Ελλάδας. Έχει εύ-ρος γραμμής 75 εκατοστά κι είναι από τις στενό-τερες σιδηροδρομικές γραμμές στην Ελλάδα. Ολόγος που κατασκευάστηκε τόσο στενός είναι γιανα χρησιμοποιηθούν μικρότερα και πιο ευέλικταβαγόνια για την δύσκολη αυτή διαδρομή, καθώςκαι για την ελαχιστοποίηση του κόστους των τε-χνικών έργων.

Στο Διακοπτό τους εκδρομείς περίμενε τοπούλμαν, οι οποίοι αφού απόλαυσαν τον καφέ,επιβιβάστηκαν για την επιστροφή τους στην Αθή-να. Σε όλη τη διαδρομή το κέφι ήταν μεγάλο μεπρωταγωνιστή τον Γιώργο Γκότση στο τραγούδι,αλλά και πολλά ανέκδοτα από τον Δημήτρη Γκό-τση και την Μαρία Κατσόγιαννου.

Οι εκδρομείς με την ολοκλήρωση της εκδρο-μής και την επιστροφή τους στην Αθήνα ήτανιδιαίτερα ικανοποιημένοι και ανανέωσαν το ρα-ντεβού τους για την επόμενη, που ευελπιστούμενα γίνει σύντομα και με τη συμμετοχή όσων δενμπόρεσαν να παρευρεθούν στη συγκεκριμένη.


συνέχεια από τη σελ. 1

ακούστηκαν τρεις κανονιο-βολισμοί από τον προαύλιοχώρο του Αγίου Δημητρίου(γι’ αυτό είχε φροντίσει οΣύλλογος). Μπροστά η Ιε-ρή εικόνα της Αγίας Τριά-δας, πίσω οι τέσσερις ιε-ρείς με τη χορωδία και πιοπίσω πλήθος πιστών έφτα-σαν στον προαύλιο χώροτου Αγίου Δημητρίου, όπουεψάλη κι η σχετική δέηση.

Η πορεία που ακολούθη-σε η Ιερή εικόνα ήταν απότο Πνευματικό κέντρο τουΣυλλόγου προς την οικίατου Παύλου Ανδριόπουλου(πρώην Π. Κατσίρη), την οι-κία του Δημήτρη Θεοχάρη,τον κεντρικό δρόμο, τη θέ-ση Βίγλα, την οικία τουΓιάννη Κόντου, τη θέσηΣκάλιζα, τον κεντρικό δρό-μο, την εκκλησία της ΑγίαςΤριάδας. Στα σταυροδρό-μια ψαλλόταν η σχετική δέ-ηση κι οι πιστοί υποδέχο-νταν την Ιερή εικόνα μελουλούδια, τη λιβάνιζανκαι οι ιερείς μνημόνευαν.Σε όλη τη διαδρομή οι πι-στοί ακολουθούσαν με χα-ρά και θρησκευτική ευλά-βεια.

Όταν η εικόνα έφτασεμπροστά στο Ιερό Ναό τηςΑγίας Τριάδας, ο Σουλιμαί-ικος ουρανός γέμισε μεχρώματα από βεγγαλικά,ένα θέαμα φαντασμαγορι-κό.

Μετά το πέρας του πα-νηγυρικού εσπερινού, πα-ρατέθηκε δείπνο στους ιε-ρείς και τη χορωδία στοΠνευματικό κέντρο τουΣυλλόγου.

Γεμάτοι με χαρά και συ-γκίνηση, καληνυχτίσαμε οένας τον άλλο, για να συ-ναντηθούμε την Κυριακή τοπρωί.

Πράγματι, το πρωί τελέ-στηκε με περισσή λαμπρό-

τητα η γιορτή της Πεντηκο-στής από τον π. Φώτιο, τηνχορωδία και τον ΒασίληΑντωνίου.

Η πανηγυρική Θεία Λει-τουργία άρχισε στις 07:30και τελείωσε στις 11:00.Όλοι μαζί ψάλλαμε το απο-λυτίκιο της Αγίας Τριάδας:«Ευλογητός ει, Χριστέ οΘεός ημών» και γονατίσα-με τρεις φορές, όπως προ-βλέπεται από το τελετουρ-γικό.

Η ημέρα αυτή για εμάςτους Σουλιμαίους είναι με-γάλη και ξεχωριστή, γι’ αυ-τό ο Σύλλογος Άνω Δωρι-τών φρόντισε να την γιορ-τάσουμε όλοι μαζί, όπως

συνηθίζει τα τελευταίαχρόνια κι όπως πρέπει.Πράγματι στο Πνευματικόκέντρο του Συλλόγου μας,ακολούθησε γεύμα σεόλους και παρευρέθησανόλοι.

Όπως είναι γνωστό, κύ-ριο μέλημα του Συλλόγουείναι η συνένωση όλωντων Σουλιμαίων. Αυτόπροβλέπει το καταστατικό,αυτό μας επιτάσσει τοσυμφέρον του χωριού καιαυτό υπαγορεύει η συνέ-χεια του ιστορικού Σουλι-μά. Με την αγάπη και τηνενότητα θα πετύχουμε ταπάντα.

Την εορταστική εκδήλω-ση τίμησαν με την παρου-σία τους ο ΑντιδήμαρχοςΟιχαλίας κ. Δημήτριος Κα-ραμπούλας, ο ΔημοτικόςΣύμβουλος Οιχαλίας κ.Αθανάσιος Κόλλιας, η Εκ-πρόσωπος της Τ.Κ. ΆνωΔωρίου κ. Αγγελική Θεο-χάρη, ο Αντιπρόεδρος τουΣυλλόγου Αγίου Γεωργίουκ. Γεώργιος Τσόγκας, οσυγγραφέας κ. ΔημήτριοςΑθανασόπουλος και ο

αγιογράφος κ. Νίκος Γιαν-νακόπουλος.

Ευχαριστούμε όσους συ-νέβαλαν στην πραγματο-ποίηση της εκδήλωσης καιιδιαίτερα την κ. Τασία Δε-δεμάδη για την προσφοράτων εδεσμάτων που είχε ηίδια ετοιμάσει και τις κυρί-ες του χωριού, που για μιαακόμη φορά, με μεγάλη χα-ρά και προθυμία ετοίμασαντο πλούσιο τραπέζι κι εξυ-πηρέτησαν τους καλεσμέ-νους στο έπακρον δείχνο-ντας έμπρακτα τη μοναδι-κή φιλοξενία των Σουλιμαί-ων.

Την Δευτέρα του ΑγίουΠνεύματος έκλεισε το τριή-μερο των εορταστικών εκ-δηλώσεων της Πεντηκο-στής, με τη Θεία Λειτουρ-γία που τελέστηκε στηνΑγία Τριάδα από τον ιερέατου χωριού μας.

Ευχόμαστε του χρόνουνα είμαστε περισσότεροικαι να γιορτάσουμε και πά-λι όλοι μαζί. Η Αγία Τριάδανα μας φωτίζει όλους καινα μας δίνει υγεία, αγάπηκι ομόνοια για το καλό τουχωριού μας.


Η εκδρομή του Συλλόγου Άνω Δωριτών

Ο εορτασμός της Πεντηκοστής


INTERAMERICANΒασίλειος Πανταζής

Ασφαλιστικός & Επενδυτικός ΣύμβουλοςΓΡΑΦΕΙΟ ΠΩΛΗΣΕΩΝ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

Αγ. Κων/νου 57, Τ.Κ. 151.24 ΜαρούσιΤηλ.: 210 8121201, Fax: 210 8121222

Κιν.: 6936-060.582Ε-mail: [email protected]

Εργοστάσιο Επίπλων

Δημήτρης ΠαπαδόπουλοςΜεγάλη ποικιλία - προσφορές

Εργοστάσιο: Γαλάζιας Ακτής 320, Καλύβια • Τηλ: 22990 - 49703 Έκθεση: Παπαναστασίου 5, Πλ. Καλογήρων

Δάφνη - δίπλα στο ΜετρόΤηλ: 210 - 9710.870 & 210 - 9714.628 • Fax: 210 - 9714.628

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ(Το γένος μητρός Σιούτη)

ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ

Απόφοιτος ΑΠΘ, Msc Πανεπιστημίου Αθηνών

Συνεργάτης Νοσοκομείου «Υγεία»

Διγενή 4, 16344 - Ηλιούπολη

Τηλ: 6977-307.049, 210-97.63.731

Στο Δώριο Τριφυλίας εγκατα-στάθηκε το 1ο Τάγμα του 749-ου Συντάγματος της 117ης τε-

θωρακισμένης Γερμανικής Μεραρ-χίας. Αυτό έγινε περίπου Απρίλιο1943, στο πλαίσιο των μέτρων, πουλαμβάνονταν από τους Γερμανούς,για την αντιμετώπιση πιθανής συμ-μαχικής απόβασης στη Δυτική Πε-λοπόννησο όπως τους είχαν αφή-σει να πιστέψουν οι σύμμαχοι.

Μετά την απόβαση, η οποία τελι-κά έγινε στην Σικελία στις 10 Ιου-λίου 1943 η δραστηριότητα τωνΓερμανών στο Δώριο, πέρα από τησκληρή και καθημερινή εκπαίδευ-ση, υπό συνθήκες μάχης και χρήσηπραγματικών πυρών συνεχίστηκε,με την συχνή αποστολή μικρώντμημάτων στα γύρω χωριά κυρίωςγια λόγους εκφοβισμού και συλλο-γής πληροφοριών. Ένα από τα κύ-ρια θέματα της ανησυχίας ήταν καιη αβέβαιη στάση των μέχρι τότεσυμμάχων τους Ιταλών, που εξακο-λουθούσαν να υπάρχουν στις αρχι-κές τους εγκαταστάσεις (Κυπαρισ-σία - Κοπανάκι - Μελιγαλάς) και,θεωρητικά έπρεπε αντιμετωπίζο-νται σαν σύμμαχοι, πιστοί στις αρ-χικές ιδέες του Φασισμού - Ναζι-σμού. Είχαν όμως ήδη σημειωθείμεμονωμένα περιστατικά παράδο-σης Ιταλών, σε τμήματα Αντίστα-σης και θα πρέπει να ήταν γνωστέςστους Γερμανούς οι φήμες για συ-ζητούμενη μαζική παράδοση Μονά-δων, εφόσον υπάρξουν εγγυήσειςασφάλειας. Όλες αυτές οι ενδεί-ξεις γίνονταν πιο ξεκάθαρες μετάτην σύλληψη του Μουσολίνι (25 Ιο-υλίου), την συμμαχική απόβασηστην Καλαβρία (1 Σεπτεμβρίου) καικορυφώθηκαν με την συνθηκολό-γηση της Ιταλίας, στις 8 Σεπτεμβρί-ου 1943. Στο κλίμα, αυτών των ρα-γδαίων εξελίξεων ο Διοικητής τουτάγματος στο Δώριο, ήταν πολύφυσικό να στείλει αναγνωριστικάτμήματα προς τις γύρω κατευθύν-σεις, που ήταν γνωστό υπήρχανενεργές εστίες Εθνικής Αντίστα-σης. Έτσι, ενωρίς το πρωί στις 10Σεπτεμβρίου, στάλθηκε, με ποδή-λατα, ένα τμήμα 14 ανδρών προςτην κατεύθυνση του Αετού και έναάλλο με 18 άνδρες προς την κατεύ-θυνση Πιτσά (Σιτοχώρι).

Ένας λόχους του 9ου Σ.Π. τουΕ.Α.Μ., υπό τον Ναπολέοντα Παπα-γιαννόπουλο με τρεις Διμοιρίες, κι-νήθηκε από το Δυρράχιο προς τηνπεριοχή Τριφυλίας, στο πνεύματης παραπάνω γενικής αποστολής,σχετικής με την πιθανή παράδοσηΙταλών. Τη νύχτα της 9ης προς 10η

Σεπτεμβρίου, τα παραπάνω έφθα-σαν και διανυκτέρευσαν στον Αετό,με τις δύο Διμοιρίες, ενώ η τρίτηΔιμοιρία με τα πολυβόλα, υπό τονΓ. Δημητρόπουλο κατευθύνθηκεγια διανυκτέρευση στο χωριό Πι-τσά. Το Πιτσά είναι το χωριό απότο οποίο κατάγεται το κομματικόστέλεχος Χρήστος Αντωνόπουλος,και εκείνο το βράδυ έτυχε να βρί-σκεται εκεί.

Η σύγκρουση των Γερμανών καιτων Ανταρτών και στις δύο περι-πτώσεις, παρ’ ότι δεν ήταν σχεδια-σμένη, έγινε αναπόφευκτη, κάτωαπό τον ενθουσιασμό και την πα-ρότρυνση των κατοίκων, που δενανέχονταν την παρουσία στα χωριάτους των μισητών κατακτητών. Τηνπεριγραφή των γεγονότων στον Α-ετό είναι προτιμότερο να την αφή-σουμε σ’ έναν μαχητή του Ε.Λ.Α.Σ.,τον συγγραφέα της ΑντίστασηςΔημήτρη Κυριαζή (Αστραπόγιαν-νο), που συμμετείχε στη μάχηόπως την περιγράφει στο βιβλίο«1940-1950: Η δεκαετία που συ-γκλόνισε τη Χώρα» (σελ. 333) Αντι-γράφουμε τη σχετική περικοπήαπό το βιβλίο του, όπως παρακά-τω.

Η μάχη του Αετού

Λίγες μέρες μετά το Σύμφωνοτου Δυρραχίου, ο Λόχος μας, όπωςέγραψα, έφυγε από το Δυρράχι μεπροορισμό την Τριφυλία. Καθ’οδόν, μόλις πατούσαμε τον κάμποτης Μεσσηνίας μάθαμε για τηνσυνθηκολόγηση της Ιταλίας καισπεύσαμε προς τις βάσεις τους(Κυπαρισσία - Φιλιατρά - Γαργαλιά-νοι) για να τους αφοπλίσουμε. Με-τά τα μεσάνυχτα της 9ης προς 10ηΣεπτεμβρίου φθάσαμε στον Αετό.Εκεί, γύρω στο Κεφαλάρι ξαπλώ-σαμε κατάκοποι και η Οργάνωσηκάτι ετοίμαζε για φαγητό. Τέσσε-ρις ή πέντε η ώρα το πρωί ειδο-ποιηθήκαμε πως έρχονται Γερμα-νοί. Συνταχθήκαμε αμέσως και φύ-γαμε προς Βαρυμπόμπι, με τηνιδέα ν’ αποφύγουμε σύγκρουση. Σ’ένα, περίπου, χιλιόμετρο έγινε κοι-νή σύσκεψη της Διοίκησης του Λό-χου, των Διμοιριών, των υπευθύνωντης πολιτικής οργάνωσης του χω-ριού και του Συνταγματάρχη Παν.Παπαδόπουλου που καταφθάσανε.Η ηγεσία της ΕΑΜικής Οργάνωσηςτου χωριού όχι μόνον ήταν απόλυ-τη πως έπρεπε να χτυπήσουμε, αλ-λά και σε κάποιους δικούς μας δι-σταγμούς απάντησε με το: «Σας

έχουμε για να σας ταLζουμε μό-νον...». Προσβληθήκαμε παιδιακί-στικα; Καμφθήκαμε και αποφασί-σαμε να χτυπήσουμε. Στην απόφα-σή μας βάρυνε πάνω απ’ όλα ηγνώμη του Συνταγματάρχη Π.Π.,ότι έπρεπε να χτυπήσουμε (Συ-νταγματάρχης Παναγιώτης Παπα-δόπουλος).

Το σχέδιο καταστρώθηκε στο«φτερό». Θα χτυπούσαμε όταν καιαν βγαίναμε από το χωριό προςΒαρυμπόμπι. Μια ομάδα υπό τουλοχία Παναγιώτη Καζάντζα (Αετο-βουναίο) θα προχωρούσε και θαέμπαινε μέσα στο χωριό για κάθεενδεχόμενο. Η επιχείρηση αρχίζει.Εγώ, με τον αείμνηστο ΓιώργοΜπακόπουλο, από Γλυκορίζι, προ-χωρούσαμε κολλητά στο φρύδιτης όχθης του δρόμου προς το χω-ριό. Σε απόσταση 400 μ. περίπουαπό το Κεφαλάρι, σε μια κούρμπα,στη βάση χωματολοφίσκου, να μίαομάδα Γερμανών με τα «όπλα επίσκοπόν» να τα κατευθύνουν, μαζίμε τα βλέμματα - στη μια και τηνάλλη μεριά του δρόμου. Πέσαμε«μούτρα με μούτρα» που λένε. Τα-χύτατος ο Γιώργος, βάζει με τομπράουνινγκ (αμερικάνικο πολυβό-λο), κάποιος Γερμανός πέφτει, οιάλλοι το βάζουν στα πόδια, έτσιπαντού σκόρπισαν οι Γερμανοίόπου βρέθηκαν, τρέχοντας προςτον Αετό. Η μάχη απλώνει... Σε λί-γο, από το ρεματάκι πήδησα στηνπλατειούλα του Κεφαλαριού, δί-πλα στην πηγή ένας Γερμανός μεένα μυδράλιο και πριν του ρίξω ση-κώνει τα χέρια. Τον αφόπλισα,κράτησα το πιστόλι του -μάουζερ.(Ήτανε Πολωνός ο Λέων, Θεόρα-τος 1.90 μ. με πλατάρες σαν αλώ-νια. Από την πρώτη στιγμή παρα-καλούσε να ενταχθεί στον Ε.Λ.Α.Σ.Τον δεχθήκαμε μετά κάνα μήνα.Απίθανης δύναμης κουβαλούσε καιπολυβόλα θέσεων με τα πυρομαχι-κά τους άνετα. Υπηρέτησε πιστά,μαχητικά μέχρι τέλος. Έγινε φίλοςγκαρδιακός με τον αείμνηστο Δη-μήτρη Τζικάκη από Βασιλικό. Απότην Πολωνία, μας έγραψε και στεί-λαμε πιστοποιητικό για την ένταξήτου στον Ε.Λ.Α.Σ.).

Ο Π. Καζάντζας και ο ΓιάννηςΛιάκος (Ηλιόπουλος) χτύπησανΓερμανούς στη γωνία του κεντρι-κού δρόμου με αυτόν που οδηγείστον Άγιο Δημήτριο. ΤραυματίαΓερμανό, οι γείτονες τον μεταφέ-ρανε στην εκκλησία και ο Θ. Καζά-ντζας, νοσοκόμος στο στρατό, τουεπέδεσε τα τραύματα. Από εκεί τονμεταφέρανε στο σπίτι του Ν. Καζά-

ντζα, όπου η κόρη του Ελένη περι-ποιήθηκε τον τραυματία - του έδω-σε γάλα κ.λπ. Το βράδυ, επειδή φο-βόταν τον ερχομό των Γερμανών,του άναψε λυχναράκι κι έφυγε. ΟιΓερμανοί, την επόμενη μέρα τονβρήκαν και δεν κάψανε το σπίτι και3, 4 γύρω, σκοτώσανε, όμως, το Θ.Καζάντζα που τον περιέθαλψε.

Άλλος Γερμανός έφυγε προςΔώριο. Στη θέση «Φαρμάκη» τσο-πανόπουλο τον τραυμάτισε με μα-χαίρι, του πήρε το όπλο, αλλά δεντον αποτελείωσε και γύρισε στηβάση του.

Η μάχη, σκόρπια στο δυτικό μέ-ρος του χωριού και παρυφές του,βάσταξε περί το τέταρτο. Η ομάδαεξοντώθηκε. Η εντύπωσή μας απότη μάχη ήταν ότι είχε δύναμη 18άντρες. Οι Γερμανοί αναφέρουν: 3νεκροί, 5 τραυματίες, 8 αγνοούμε-νοι, δηλ. 16 Πήραμε τον οπλισμόκαι τα ποδήλατά τους. Ο Ε.Λ.Α.Σ.δεν είχε κανέναν ούτε νεκρό, ούτετραυματία.

Μαζευτήκαμε με τους αιχμαλώ-τους στον Άγιο Νικήτα, πάνω απότου Σελά. Θυμάμαι, μόλις φέρανετον Υπολοχαγό, όσοι βρίσκοντανεκεί πετάχτηκαν από τις θέσειςτους σαν αυτόματα και τον χαιρέ-τησαν ναζιστικά, φωνάζοντας «ΧάιλΧίτλερ»!

Η μάχη του Πιτσά (Σιτοχωρίου)

Η αντίστοιχη περιγραφή για τονΠιτσά, πάλι από τον Δημήτρη Κυ-ριαζή, είναι πιο συνοπτική.

Καθώς ανέβαιναν οι Γερμανοί τιςστροφές για να μπουν στο χωριόστη θέση Πάστρα τους περίμενε ει-δοποιημένη η Διμοιρία Πολυβόλωντου Ναπολέοντα υπό τον Γ. Δημη-τρόπουλο που τους εξουδετέρωσεόλους σε ελάχιστο χρόνο. Ο Χρή-στος Αντωνόπουλος συμμετείχεπροσωπικά στη μάχη και συνέστη-σε στους χωρικούς να συγκεντρώ-σουν τους νεκρούς στον αυλόγυροτης εκκλησίας. Εκεί τους βρήκαν οιΓερμανοί την επόμενη και τις γυ-ναίκες του χωριού να τους νεκρο-στολίζουν. Οι Γερμανοί εξετίμησαναυτή την πράξη και αρκέστηκαν ναπάρουν τους νεκρούς τους χωρίς,να προβούν στα αντίποινα που κα-τά κανόνα εφάρμοζαν.

Πηγή: βιβλίο του Χρήστου Ανδρ.Τάκη «Η Αντίσταση 1941-1944 στηνΟρεινή Τριφυλία - Ολυμπία - Τοοδυνηρό ξεκίνημα του νέου διχα-σμού», έκδοση 2014.

Οι μάχες στον Αετό και στον Πιτσά (10 Σεπτεμβρίου 1943)


Σουλιμοχωρίτικα και άλλα νέαΠρωτομαγιά 2015 στην Καλλίτσαινα

Υπάρχουν στον χώρο της πατρίδας μας πολλάάγνωστα χωριουδάκια, σκαρφαλωμένα σε βουνο-πλαγιές, σε ράχες, σε ρεματιές και λαγκάδια με τιςομορφιές τους, τους ανθρώπους τους, την ιστορίατους, τα αγνά τους προ3όντα και την τοπική τους πα-ράδοση.

Ένα τέτοιο, γνωστό σε μένα εδώ και πολλά χρό-νια, και αγαπητό χωριουδάκι, είχα την ευκαιρία ναεπισκεφτώ εφέτος, αφού βρέθηκα πρωτομαγιά στοχωριό μου, την ΑΥΛΩΝΑ. Είναι η ΚΑΛΛΙΤΣΑΙΝΑ,όπου τα τελευταία χρόνια γιορτάζεται, μ’ ένα ξεχω-ριστό τρόπο η πρωτομαγιά, χάρη στην έμπνευση,την ακάματη δραστηριότητα και την επίμονη προ-σπάθεια ενός ανθρώπου, που είναι, κοντά στα άλλα,‘’κολλημένος’’ με την παράδοση. Είναι ο αγαπητός,ο προοδευτικός, ο ευπροσήγορος, ο αξιότιμος κ.Δημήτριος Γεωργόπουλος (ο ‘’σώγαμπρος’’ ... καιδεν το κρύβει).

Εκεί ‘’στα αμπάρια’’ οργάνωσε μια ανεπανάληπτηγιορτή, στις 2 του Μάη, συνεπικουρούμενος από τηναξιαγάπητη επίτιμη σύντροφό του Όλγα Κατσίρουκαι τις κόρες τους, καθώς και από τα μέλη του Δ.Σ.του Συλλόγου τους και αρκετούς άλλους Καλλιτσά-νους (παλιότερους αλλά και νεώτερους).

Σ’ αυτή την εποχή της υπάρχουσας - και συνεχι-ζόμενης - οικονομικής (και όχι μόνο) κρίσης, με ταστενόχωρα επακόλουθά της, ένας κόσμος από 200περίπου άτομα, από τα χωριά της ορεινής Τριφυ-λίας αλλά και από αλλού, απόλαυσε το μοσχοβόλη-μα που ερχόταν από τους ανθισμένους βλαστούςτης άνοιξης ανακατεμένο με την τσίκνα από τουςμεζέδες που ψήνονταν και τα πλούσια εδέσματαπου πρόσφεραν απλόχερα νέες κοπέλες με χάρηκαι ομορφιά.

Τα δημοτικά τραγούδια και ο χορός συνεχίστηκανμέχρις αργά και όλοι έφυγαν από εκεί με γεμάτεςτις μπαταρίες τους για να συνεχίσουν τον δρόμοπου έχει ταχθεί ο καθένας, χωρίς να ξεχάσουν μιατέτοια γιορτή (από τις σπάνιες στην επαρχία) πουδείχνει ότι σε πείσμα των δύσκολων περιστάσεων ηπαράδοση νικάει και δίνει την ευκαιρία στους αν-θρώπους να ξεσκάνε, έστω μια μέρα σαν αυτή.

Ενθουσιώδεις και πλήρεις ευχαριστιών και οιπροσφωνήσεις του κ. Γεωργόπουλου προς τους πα-ρευρεθέντες.

Ένα μεγάλο ΕΥΓΕ! (ίσως δεν αρκεί) αξίζει στονίδιο και στους Καλλιτσάνους με την ευχή να’ ναι κα-λά και να συνεχίσουν με το ίδιο πάθος να ιερουρ-γούν στον ναό της παράδοσης.

Δημήτριος ΚολέτσοςΣυγγραφέας - Λαογράφος

Νέο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Συλλόγων - Συνδέσμων Τριφυλίας

Το πρωί της Κυριακής 17/05/2015, η Ομοσπον-δία Συλλόγων - Συνδέσμων Τριφυλίας πραγματο-

ποίησε Γενική Συνέλευση και Εκλογές, στην αί-θουσα της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ Αχαρνών και Στουρνάρη73 - 75, με τη συμμετοχή της συντριπτικής πλειο-ψηφίας των Συλλόγων της Τριφυλίας.

Οι εκλεγέντες σύμβουλοι συνήλθαν στις 26-05-2015 στα γραφεία της Ομοσπονδίας και συγκρο-τήθηκε το Διοικητικό Συμβούλιο σε σώμα ως εξής:

Πρόεδρος: Παναγιώτης Λούτος (Σύλλογος Κυ-παρισσίων «Η Αρκαδιά»).

Α΄ Αντιπρόεδρος: Ευστάθιος Χαρτάλος (Αδελ-φότης Φιλιατρινών Αττικής «Η Εράνη»).

Β΄ Αντιπρόεδρος: Μαρία Λιακάκη (ΣύνδεσμοςΣιδηροκαστριτών).

Γ΄ Αντιπρόεδρος: Νίκος Καρυώτης (ΣύλλογοςΣελλαίων).

Γενικός Γραμματέας: Δημήτριος Παπακωνστα-ντόπουλος (Σύλλογος Απανταχού Καλονεριτών).

Ειδική Γραμματέας: Δήμητρα Κεραμυδά (Σύλ-λογος Αυλωνιτών).

Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων: Ελένη- ΆνναΑδαμοπούλου (Σύλλογος Απανταχού Αρμεναίων).

Ταμίας: Σταμάτης Ντεβές (Σύλλογος Κοκλαί-ων).

Έφορος Υλικού: Αναστασία Αρνοκούρου (Σύλ-λογος Πλατανιτών).

Μέλος: Σοφία Μπεκιάρη (Σύλλογος Σιτοχωρι-τών) και Στέλλα Ριτσάτου (Σύλλογος Ελαιωτών).

Εορτάστηκαν οι πολιούχοι του Δωρίου

Όπως κάθε χρόνο, έτσι κι εφέτος, γιορτάστη-καν στο Δώριο οι πολιούχοι του Άγιοι Κωνσταντί-νος και Ελένη, την Πέμπτη 21 Μα�ου 2015.

Την προηγούμενη ημέρα έγινε εσπερινός καιπεριφορά της εικόνας στους δρόμους του χω-ριού, όπου ο ιερέας της εκκλησίας π. ΠαναγιώτηςΜαντάς και πλήθος πιστών συνόδευσαν την εικό-να.

Λίγο μετά την περιφορά ακολούθησε γλέντιστην ταβέρνα «ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟΝ» από τον ΣύλλογοΓυναικών Δωρίου με την ορχήστρα του ΓιάννηΜουταβελή και «Τα παιδιά του σταθμού».

Παρουσίαση του συγγραφικού έργουτου Αυλωνίτη συγγραφέα

- λαογράφου Δημητρίου Κολέτσου

Την Κυριακή 24 Μα�ου 2015, έγινε η προ-γραμματισμένη ειδική τιμητική εκδήλωση από τοΚέντρο Τέχνης και Πολιτισμού του Δήμου Αμα-ρουσίου Αττικής, για την παρουσίαση του συγ-γραφικού έργου του καταγόμενου από την Αυ-λώνα Τριφυλίας, συγγραφέα και λαογράφου Δη-μητρίου Ι. Κολέτσου. Η εκδήλωση έγινε στην αί-θουσα του Δημαρχιακού μεγάρου του ΔήμουΑμαρουσίου.

Στην εκδήλωση παρέστησαν ο δήμαρχος Αμα-

ρουσίου Γεώργιος Πατούλης, η αντιδήμαρχοςΠολιτισμού και Αθλητισμού Ρένα Χαλιώτη, ο δι-δάκτωρ του Πανεπιστημίου του ΕδιμβούργουΗλίας Γιαννικόπουλος, ο πρόεδρος του Συνδέ-σμου Ιστορικών Συγγραφέων συμπατριώτης μας(και τακτικός συνεργάτης της εφημερίδας μας«ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ») Στάθης Παρα-σκευόπουλος, πρόεδροι Συλλόγων και πλήθοςκόσμου.

Η εκδήλωση άνοιξε με χαιρετισμό που απηύ-θυνε ο οικοδεσπότης δήμαρχος Αμαρουσίου,πρόεδρος της ΚΕΔΕ (Κεντρική Ένωση ΔήμωνΕλλάδας) και του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλό-γου, Γεώργιος Πατούλης, ο οποίος μεταξύ άλ-λων είπε:

«Είναι μεγάλη μας τιμή και χαρά όταν στο Δήμομας, μας δίνεται η δυνατότητα να παρουσιάζουμεπνευματικούς ανθρώπους όπου με το δικό τουςσυγγραφικό έργο μας δίνουν πνοή, μας δίνουνανάταση πνευματική, και φυσικά πιστεύω ότι τέ-τοιες λαμπρές προσωπικότητες, ιδιαίτερα στιςμέρες μας έχουν μεγάλη αξία όχι μόνο, να έχουμετην τιμή να τις παρουσιάζουμε αλλά πολύ περισ-σότερο να τους μελετούμε. Θα ’λεγα ότι ο Δημή-τρης Κολέτσος δεν είναι μόνο σήμερα που ερχό-μαστε σε επαφή μαζί του για να μπορέσουμε νατον αναγνωρίσουμε ως συγγραφέα. Θα ’λεγα ότισυναντιόμαστε συχνά - πυκνά στην πόλη μας, τονσυναντούμε, τον βλέπουμε και φυσικά αναγνωρί-ζουμε τη δική του πνευματική σοφία».

Στη συνέχεια ο διδάκτωρ του Πανεπιστημίουτου Εδιμβούργου Ηλίας Γιαννικόπουλος, μίλησεγια τον συγγραφέα και το έργο του, όπου μεταξύάλλων είπε:

«Ο κ. Κολέτσος δεν είναι επαγγελματίας λαο-γράφος. Όμως η θερμή αγάπη του για τον λα5κόπολιτισμό μας, το πάθος του για τη λαογραφικήέρευνα και ο πόθος του να συνεισφέρει και αυ-τός, κατά το μέτρο των δυνάμεών του, στη διάσω-ση και προβολή της ελληνικής παράδοσης, κατα-φέρνουν και τα ασθενή να θεραπεύσουν και τα ελ-λείποντα να αναπληρώσουν. Ο κ. Κολέτσος με τοέργο του έχει καταλάβει μια εξέχουσα θέση στονκατάλογο των ερασιτεχνών λαογράφων. Τα βιβλίατου αποτελούν αποθησαύριση πολύτιμης λαο-γραφικής ύλης, που θα χρησιμεύσει στον επιστή-μονα λαογράφο για άντληση στοιχείων και λαο-γραφική σύνθεση».

Αμέσως μετά, ο πρόεδρος του ΣυνδέσμουΙστορικών Συγγραφέων Στάθης Παρασκευόπου-λος, αναφέρθηκε αναλυτικά στη ζωή και το συγ-γραφικό έργο του Δ. Κολέτσου, όπου μεταξύ άλ-λων είπε:

«Τα βιβλία του Αυλωνίτη συγγραφέα εξυμνούντο πνεύμα των συμπατριωτών του και είναι μια ρέ-ουσα πηγή, που φέρνει το χτες και το σήμερα στοαύριο των οριζόντων, χωρίς να χάνονται στο αδιέ-ξοδο. Άξιος ο μισθός σου, φίλε Δημήτρη, και καλόκουράγιο για τη συνέχεια, γιατί πιστεύω πωςέχεις κι άλλα να μας δώσεις. Αν ζούσε ο Περίαν-δρος θα σου αναφωνούσε: ‘’Ζων μεν επαινού’’».

Στη συνέχεια η ποιήτρια, Αλίκη Καλομενοπού-λου απήγγειλε το ποίημα του Δ. Κολέτσου με τοντίτλο «Το πατρικό μου σπίτι» που συμπεριλαμ-βάνεται στο βιβλίο «Ποικίλματα».

Ακολούθως, ο δήμαρχος επέδωσε στον τιμώ-μενο συγγραφέα ένα καλαίσθητο Τόμο - Λεύκω-μα για τον ιστορικό Δήμο Αμαρουσίου.

Η εκδήλωση έκλεισε με δημοτικά τραγούδιαπου παρουσίασε η χορωδία του Συλλόγου Δα-σκάλων Βορείων Προαστίων «Οι Ρίζες» και τομουσικό συγκρότημα του πατρός Χρήστου Κα-τσούλη «Ηχαγωγός».

Στο τέλος, ο συγγραφέας Δημήτριος Ι. Κολέ-τσος ευχαρίστησε τους διοργανωτές, τους πα-ρουσιαστές του έργου του και όσους συμμετεί-χαν στην εκδήλωση.


Ιστορική Έκθεση του 1/ξίου Δημοτικού Σχολείου Αγίου Γεωργίου

ΙΣΤΟΡΙΚΑ των Σχολείων μας - Για να θυμόμαστε και να κρίνουμε

Του Δημήτρη Α. Δριμή, εκπαιδευτικού, τ. δημάρχου Αετού

Το 1953, ο τότε Επιθεωρητής των Δημοτικών Σχολείων της Τριφυλίας ζή-τησε από τους Διευθυντές των σχολείων να υποβάλλουν ιστορικές εκθέ-σεις των σχολείων τους. Στις εκθέσεις που παραθέτουμε έχει τηρηθεί η

ορθογραφία και η σύνταξη των πρωτοτύπων. Η γραφή, για τεχνικούς λόγους,είναι μονοτονική και όχι πολυτονική, όπως ήταν στις πρωτότυπες εκθέσεις. Οιπληροφορίες που αντλούνται, πέρα από τις μνήμες που ανασύρονται, είναιπολλές και ρίχνουν φως σε μια πρόσφατη, σχετικά, περίοδο του τόπου μας.Ας μην ξεχνάμε πως οι εκθέσεις συντάχθηκαν στη δύσκολη περίοδο των με-ταπολεμικών και μετεμφυλιακών χρόνων.

Σύμφωνα με την έκθεση, το μονοτάξιο δημοτικό σχολείο Αγίου Γεωργίουλειτουργούσε ως δημόσιο από το έτος 1905. Αρχικά λειτούργησε στο συνοι-κισμό Γουβάρια (Γουβαλάρια νυν Άγιος Πέτρος), στη συνέχεια μεταφέρθηκεστο συνοικισμό Ράχη Τσιώρη και τέλος, το 1924, στον Άγιο Γεώργιο που ήτανκαι η έδρα της τότε κοινότητας Κάτω Σουλιμά. Κρατικό διδακτήριο δεν ιδρύ-θηκε και το σχολείο στεγα-ζόταν σε διάφορα ιδιωτικάκτίρια. Το 1930 οι κάτοικοικατασκεύασαν κτίριο γιατις ανάγκες του σχολείου,το οποίο δώρισαν στην εκ-κλησία του χωριού, στοεκκλησιαστικό ταμείο τηςοποίας κατευθύνοντανπλέον τα κρατικά μισθώ-ματα. Από το 1946 λει-τουργούσε πλούσιος σχο-λικός κήπος ενώ, τα τελευ-ταία χρόνια, είχε αρχίσεικαι η συγκρότηση στοιχειώδους βιβλιοθήκης. Η έκθεση, τέλος, μας πληροφο-ρεί πως δεν υπήρξε ευεργέτης και δωρητής του σχολείου και δικαιολογεί τηνμη αποστολή φωτογραφιών λόγω έλλειψης φωτογραφικών μέσων.

Ιστορική Έκθεσις 1/ξίου Δημοτικού Σχολείου Αγίου Γεωργίου

1) Το ενταύθα δημοτικόν σχολείον ελειτούργει ως δημόσιον κατά το έτος1905 εις τον συνοικισμόν της κοινότητος (Κάτω Σουλιμά) Γουβάρια. Τούτομετά παρέλευσιν διετίας ελλείψει οικήματος μετεφέρθη εις τον έναντι συνοι-κισμόν «Ράχη - Τσιώρη» και είτα κατά το έτος 1924 μετεφέρθη εις Άγιον - Γε-ώργιον ένθα ήτο και η πρωτεύουσα της κοινότητος Κάτω Σουλιμά.

2) Από της εποχής της ιδρύσεώς του μέχρι σήμερον λειτουργεί ως μονοτά-ξιον.

3) Υπό του Κράτους δεν ιδρύθη, αλλά ελειτούργει εις διαφόρους ιδιωτικάςοικίας, και οι ιδιοκτήται του κτιρίου ένθα εστεγάζετο το σχολείον εμισθοδο-τούντο παρά του Δημοσίου.

4) Το νύν στεγαζόμενον σχολείον ιδρύθη κατά το έτος 1930 υπό των κατοί-κων της κοινότητος Αγίου Γεωργίου τέως κοινότητος (Κάτω Σουλιμά) δι’ ιδίαςαυτών δαπάνης και αφιερώθη έκτοτε εις την εκκλησίαν, πρωτοστατείσας ειςτην ανέγερσιν αυτού ο εφημέριος Πάνος Παπαναστασίου, και έκτοτε καταθέ-τονται οι μισθοί του εις το εκκλησιαστικόν ταμείον.

5) Προ δεκαετίας εγένοντο ωρισμέναι επισκευαί του κτηρίου εις διαφό-ρους ελλείψεις του ως νταβανίου κ.λ.π.

6) Ο σχολικός κήπος ήρχισεν από το έτος 1946 και εντεύθεν. Εφυτεύθησανδιάφορα δένδρα ως και πολλά φυτά και άνθη κρινόμενα απαραίτητα δια τομάθημα της Φυσικής. Καταβάλλονται προσπάθειαι να τελειοποιηθή ούτος λό-γω του σπουδαιοτάτου παιδαγ. σκοπού που πληροί.

7) Μαθητική βιβλιοθήκη δεν ιδρύθη ποτέ. Λειτουργεί κατά τα τελευταίαόμως έτη, πενιχρώς βέβαια, προσφερομένων προς τούτο ελαχίστων βιβλίωνκαι περιοδικών δια τα ελεύθερα αναγνώσματα.

8) Ευργέται και δωρηταί του σχολείου δεν υφίστανται. Φωτογραφίαι δενήτο δυνατόν να ληφθούν λόγω ελλείψεως φωτογραφικών μέσων.

Εν Αγίω Γεωργίω τη 28/4/1953Ο Δ/ντής του Σχολείου

(δυσανάγνωστη υπογραφή)

Σημ.: Το αφιέρωμα του Δημήτρη Δριμή στο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Γεωρ-γίου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ελευθερία» της Μεσσηνίας, τη Δευτέρα20 Απρίλιο 2015.

Στη φωτογραφία το «Ιταλικό Σχολείο», όπως είναι σήμερα. Πρόκειται γιαΛυόμενο - προκατασκευασμένο κτίριο. Κατασκευάστηκε από το Ιταλικό κρά-τος το 1970 στα πλαίσια των οφειλών του προς τη χώρα μας, λόγω της Ιταλι-κής κατοχής. Το κτίριο αυτό στέγασε από το 1970 το δημοτικό σχολείο ΑγίουΓεωργίου.

Οι Έλληνες της διασποράςΟ Κωνσταντίνος Ιωάννου Παπατσώρης

γεννήθηκε στον Άγιο Γεώργιο Δωρίου Μεσ-σηνίας το έτος 1937 από φτωχούς γονείς,αγρότες.

Το έτος 1957 ο Κώστας, αφού τελείωσε τοΓυμνάσιο της Κυπαρισσίας, έφυγε για τονΠαναμά κοντά στον πατέρα του, προς αναζή-τηση καλύτερης τύχης. Εκεί με τη βοήθειατου Θεού και την σκληρή δουλειά σταδιο-δρόμησε. Με τη σύζυγό του Ευδοκία ΚαραL-σκου που κατάγεται από τον Αετό Μεσσηνί-ας, απέκτησαν δύο παιδιά, τον Γιάννη 37χρόνων, οικονομολόγο και τη Μαρία 30 χρό-νων, δικηγόρο.

Ο Κώστας αγαπάει πολύ την πατρίδα καιτην επισκέπτεται σχεδόν κάθε καλοκαίρι.Έχει τις ρίζες του από το Σουλιμά, αφού η γιαγιά του (η μάνα της μάνατου) ήταν από την οικογένεια Αλλαγιάννη.

Είναι εκλεκτός φίλος του Συλλόγου μας και διαχρονικά στηρίζει τόσοηθικά όσο και υλικά τον Σύλλογο Άνω Δωριτών και την εφημερίδα «ΤΑΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ». Πρόσφατα, μάλιστα, απέστειλε το ποσό των1000 $ ή 867,23 Ευρώ, για την ενίσχυση αυτών.

Κώστα, σε ευχαριστούμε θερμά για τη μεγάλη σου προσφορά στοΣύλλογο και την εφημερίδα μας. Ο Θεός να σε έχει πάντα καλά, εσένακαι την οικογένειά σου, αλλά και τους άλλους συμπατριώτες μας στονΠαναμά, που μας στηρίζουν τόσα χρόνια.


Περί καταργήσεως του υποταμείου ΔωρίουΈχοντες υπόψη το άρθρον 1 του νόμου ΑΥΙΔ΄ της 1ης Απριλίου 1887

περί συστάσεως επαρχιακών υποταμείων και τροποποιήσεως των νό-μων περί ταμείων, το διάταγμα της 18 Ιανουαρίου 1893, δι’ ου συνεστά-θη εν τη περιφερεία του ταμείου Τριφυλίας υποταμείον Δωρίου, εδρεύ-ον εν Σουλιμά και έχον εν τη δικαιοδοσία του την περιφέρειαν των δή-μων Δωρίου, Αετού, Αυλώνος και Ηλέκτρας , και το άρθρον 7 τουΒ=)ΜΡ νόμου της 22 ΜαLου 1903 περί μεταρρυθμίσεως των διατάξεωντων νόμων περί ταμείων και υποταμείων, προτάσει του Ημετέρου επίτων Οικονομικών Υπουργού, απεφασίσαμεν και διατάσσομεν:

Άρθρον μόνονΚαταργείται το υποταμείον Δωρίου, η δε μέχρι τούδε ανατεθειμένη

εις αυτό βεβαίωσις και είσπραξις των δημοσίων εσόδων και άλλων δι-καιωμάτων της περιφερείας των δήμων Δωρίου, Αετού, Αυλώνος καιΗλέκτρας ανατίθεται εις το ταμείον Τριφυλίας.

Εις τον αυτόν Υπουργόν ανατίθεται η δημοσίευσις και η εκτέλεσιςτου διατάγματος τούτου.

Εν Τατο�ω τη 18 Αυγούστου 1903Εν ονόματι του Βασιλέως

Ο ΑντιβασιλεύςΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΙΑΔΟΧΟΣΟ Υπουργός των Οικονομικών

Δ. Γ. ΡΑΛΛΗΣ

Πηγή: Εφημερίς της Κυβερνήσεως αρ. φύλ 188, 20-8-1903

AIRTECHNICA

Συστήματα Κλιματισμού

ΑντωνόπουλοςΓιώργος

ΓΓοουυρρδδώώννοοςς 1199 ΝΝ.. ΙΙωωννίίαα -- 1144223311

ΤΤηηλλ:: && FFaaxx:: 221100--2277..1111..993377,,66997722--882244..112255

wwwwww..aaiirrtteecchhnniiccaa..ggrriinnffoo@@aaiirrtteecchhnniiccaa..ggrr

REAL ESTATE - ΚΤΗΜΑΤΟΜΕΣΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ

ΕΥΡΩΔΟΜΗΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΕΣ - ΜΙΣΘΩΣΕΙΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ

ΟΙΚΟΠΕΔΑ - ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΕΣ

Νίκος Αν. Αρνόκουρος

Ανδρέα Γκίνη 2, Τ.Κ. 152.33 ΧαλάνδριΤηλ: 210 - 6844.112 Κιν: 6947 - 606.157

Fax: 210 - 6844.506 • [email protected]

ΟΟΠΠΤΤΙΙΚΚΑΑ ΕΕΝΝΟΟΡΡΑΑΣΣΙΙΣΣΑΑΠΠΟΟΣΣΤΤΟΟΛΛΟΟΣΣ ΑΑ.. ΠΠΑΑΤΤΣΣΑΑΤΤΖΖΗΗΣΣ

ΣΣιιδδ//κκοούύ σσττααθθμμοούύ 22,, ΚΚααλλααμμάάττααΤΤηηλλ:: 2277221100 -- 8877555577,, ΚΚιινν:: 66997722 -- 777799225522


Το 1821, η εξέγερση των Ελλήνων κατά τουτουρκικού ζυγού, αρχικά δεν ενθουσίασετους Ευρωπαίους. Μια ενδεχόμενη διάλυ-

ση της αυτοκρατορίας των Τούρκων, θα ανέ-τρεπε ριζικά την κατάσταση στην Ευρώπη.

Για τους λόγους αυτούς, αλλά και για ναεξυπηρετήσουν η κάθε μια τα δικά της συμφέ-ροντα, οι δυνάμεις της Ευρώπης δεν αναγνώ-ρισαν την ελληνική επανάσταση. Η αναγνώρι-ση ήρθε από το Χα�τιον, τη σημερινή ΑNτή. Ηπρώτη χώρα που αναγνώρισε επίσημα τηνεπανάσταση των Ελλήνων και τη διεκδίκησητης ελευθερίας τους, ήταν η Α3τή, που τότεονομαζόταν στα ελληνικά ΧαLτιον. Η Α3τή ήτανμια ανεξάρτητη, αλλά πολύ φτωχή χώρα -προ3όν της Γαλλικής Επανάστασης.

Ο Αδαμάντιος Κοραής μαζί με άλλους επι-φανείς Έλληνες, είχε γράψει μια επιστολήστον τότε πρόεδρο της Α3τής, Ζαν ΠιερΜπουαγέ, στην οποία ζητούσαν βοήθεια γιατην επανάσταση.

Ο Α3τινός πρόεδρος απάντησε με μια επι-στολή, στην οποία έλεγε ότι η χώρα του ήτανπολύ φτωχή και δεν είχε ολοκληρώσει τοναγώνα της εναντίον των Γάλλων αποικιοκρα-τών. Έτσι, δεν ήταν σε θέση να ενισχύσει οικο-νομικά την Ελλάδα. Αναγνώριζε, όμως, το δι-καίωμα των Ελλήνων γι’ αυτοδιάθεση και μι-λούσε με θερμά λόγια για την επανάσταση.

«Με μεγάλο ενθουσιασμό μάθαμε ότι η Ελλά-δα αναγκάστηκε τελικά να αρπάξει τα όπλα,για να αποκτήσει την ελευθερία της και της θέ-

ση που της ανήκει ανάμεσα στα κράτη. Πολί-τες, μεταφέρετε στους συμπατριώτες σας τιςθερμότερες ευχές για απελευθέρωση, που σαςστέλνει ο λαός της Α5τής», έγραφε μεταξύ άλ-λων ο Ζαν Πιερ Μπουαγέ.

Συμβολικά, η Α3τή έστειλε στους Έλληνες45 τόνους καφέ προς πώληση, για να αγορα-στούν καριοφίλια και άλλα πολεμοφόδια, αλλάκαι 100 Α3τινούς εθελοντές, που πέθαναν όλοικατά τη διάρκεια του ταξιδιού προς την Ελλά-δα.

Η επιστολή του προέδρου της Α3τής προςτους Έλληνες, διασώθηκε, σε ελληνική μετά-φραση, στο «Δοκίμιον Ιστορικόν περί της Ελ-ληνικής Επαναστάσεως» του φιλικού και αγω-νιστή του ’21, Ιωάννου Φιλήμονος:

Ζαν Πιερ Μπουαγέ, πρόεδρος του Χα3τίου,προς τους Πολίτας της Ελλάδος

Α. Κοραήν, Κ. Πολυχρονιάδην, Α. Βογορίδηνκαι Κ. Κλωνάρην.

Εις τα Παρίσια Πριν ή δεχθώμεν την επιστολή υμών, ση-

μειουμένην εκ Παρισίων τη 20η παρελθόντοςΑυγούστου, έφθασεν ενταύθα η είδησις τηςεπαναστάσεως των συμπολιτών υμών κατά τουδεσποτισμού, του επί τρεις περίπου διαρκέσα-ντος εκατονταετηρίδας. Μετά μεγάλου ενθου-σιασμού εμάθομεν ότι η Ελλάς αναγκασθείσατέλος πάντων εδράξατο των όπλων, ίνα κτήση-ται της ελευθερίαν αυτής και την θέσιν, ην με-ταξύ των εθνών του κόσμου κατείχε. Μία τόσονωραία και τόσον νόμιμος υπόθεσις, και προ πά-ντων αι συνοδεύσασαι ταύτην πρώται επιτυ-χίαι, ουκ εισίν αδιάφοροι τοις Χα3τίοις, οίτινες,ως οι Έλληνες επί πολύν καιρόν έκλινον τοναυχένα υπό ζυγόν επονείδιστον και δια τωναλύσεων αυτών συνέτριψαν την κεφαλήν τηςτυραννίας.

Ευχηθέντες προς τον ουρανόν, όπως υπε-

ρασπισθή τους απογόνους του Λεωνίδου ,εσκέφθημεν ίνα συντρέξωμεν τας γενναίας δυ-νάμεις τούτων, ει μη δια στρατευμάτων και πο-λεμοφοδίων, τουλάχιστον δια χρημάτων, ωςχρησίμων εσομένων δια προμήθειαν όπλων,ων έχετε ανάγκην. Συμβεβηκότα όμως, επιβα-λόντα τη πατρίδι ημών μεγάλην ανάγκην, επη-σχόλησαν όλον το χρηματικόν, εξ ου η Διοίκη-σις ηδύνατο καταβάλει μέρος. Σήμερον έτι ηεπανάστασις, η κατά το ανατολικόν μέρος τηςνήσου επικρατούσα, υπάρχει νέον προς τηνεκτέλεσιν αυτού του σκοπού κώλυμα. Επειδήτο μέρος όπερ ηνώθη μετά της Δημοκρατίας,ης προεδρεύω, υπάρχει εν μεγίστη ενδεία καιπροκαλεί δικαίως μεγάλην του ταμείου ημώντην δαπάνην. Εάν δ’ επέλθωσι κατάλληλοι, ωςεπιθυμούμεν, αι περιστάσεις, τότε βοηθήσω-μεν προς τιμήν ημών τοις τέκνοις της Ελλά-δος, όσον δυνηθώμεν.

Πολίται, διερμηνεύσατε προς τους συμπα-τριώτας υμών τας θερμοτέρας ευχάς, ας λαόςτου Χα3τίου αναπέμπει υπέρ της ελευθερώσε-ως αυτών. Οι μεταγενέστεροι Έλληνες ελπί-ζουσιν εν τη αναγεννωμένη ιστορία τούτωνάξια της Σαλαμίνος τρόπαια. Είθε παρόμοιοιτοις προγόνοις αυτών αποδεκνυόμενοι και υπότων διαταγών του Μιλτιάδου διευθυνόμενοι,δυνηθώσιν εν τοις πεδίοις του νέου Μαραθώ-νος τον θρίαμβον της ιεράς υποθέσεως, ηνεπεχείρησαν υπέρ των δικαιωμάτων αυτών,της θρησκείας και της πατρίδος. Είθε, τέλος,διά των φρονίμων διατάξεων αυτών μνημονευ-θώσιν εν τη ιστορία οι κληρονόμοι της καρτε-ρίας και των αρετών των προγόνων.

Τη 15η Ιανουαρίου 1822 και 19η της Ανεξαρ-τησίας

Μπόγερ

Πηγή: Η μηχανή του χρόνου

Οι 100 εθελοντές από την Α;τή, που ήρθαν να πολεμήσουν στην επανάσταση του 1821 και πέθαναν στο ταξίδι

ΟΑσημάκης Γιαλαμάς γεννήθη-κε στην Άνω Μέλπεια (Γαρά-ντζα) Μεσσηνίας στις 19 Ια-

νουαρίου του 1909. Υπήρξε δημο-σιογράφος, θεατρικός συγγραφέαςκαι σεναριογράφος.

Τελείωσε το γυμνάσιο στον Μελι-γαλά και στη συνέχεια ήρθε στηνΑθήνα, όπου γράφτηκε στη ΝομικήΣχολή αλλά διέκοψε τις σπουδέςτου και στράφηκε στη δημοσιογρα-φία. Συμμετείχε στην Εθνική Αντί-σταση και στον παράνομο εαμικότύπο, ήταν μάλιστα γραμματέαςτου ΕΑΜ Δημοσιογράφων.

Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη σάτι-ρα, το χρονογράφημα και το σατι-ρικό στίχο. Συνεργάσθηκε με πολ-λές εφημερίδες και περιοδικά όπως«Ακρόπολις», «Εσπερινή», «Ημερή-σιος Κήρυξ», «Βραδυνή» κ.ά. καιδημιούργησε χαρακτηριστικούς τύ-πους όπως τον «Οδυσσέα Ομηρι-κό», τον «Γερο-Παρατατικό» τον

«Ποιητή του Κάρου»και τον «Κλεόβουλο».Με το θέατρο άρχισενα ασχολείται από το1940. Έγραψε μαζί μεάλλους τις «ΠολεμικέςΚαντρίλιες» που παί-χτηκε από τον θίασοτης Κατερίνας μετάτις οποίες ακολούθη-σαν περισσότερες από100 επιθεωρήσεις καιέργα πρόζας. Στα κα-λύτερα των έργων τουπεριλαμβάνονται τα«Γιούπι γιούπι», «Μιας πεντάραςνιάτα», η «Κόμισσα της φάμπρι-κας», η «Δεσποινίς διευθυντής», «-Ένας ιππότης για τη Βασούλα»,«Βίλα γιάφκα» και «Μπαμπά, ποιος

είναι ο μπαμπάςμου;», πολλά από αυ-τά σε συνεργασία μετον Κώστα Πρετεντέ-ρη, με τον οποίο δη-μιούργησε γονιμότα-το κωμωδιογραφικόδίδυμο.

Έγραψε επίσης καικινηματογραφικά σε-νάρια όπως το «Τιέκανες στον πόλεμο,Θανάση;» που βρα-βεύτηκε στο Φεστι-βάλ Θεσσαλονίκης.

Πολλά έργα του έχουν περιληφθείσε χιουμοριστικές ανθολογίες καιορισμένα εκδόθηκαν σε βιβλία μετο τίτλο «Η εποχή μας». Ο ίδιοςέγραψε αρκετά βιβλία: «Ε! κάτι κά-

ναμε κι εμείς», «Οι διπλανοί μας άν-θρωποι» και «Διηγώντας τα, νακλαις και να γελάς», «Εις μνήμηνανθρώπων», «Έμμετρα» και άλλα.

Υπήρξε μέλος της Ένωσης Συ-ντακτών Ημερησίων Εφημερίδωνκαθώς και της Εταιρίας ΘεατρικώνΣυγγραφέων στην οποία υπήρξεκαι σύμβουλος. Το 2004 τιμήθηκεγια το συνολικό του έργο από τηνΕΣΗΕΑ μαζί με τους Αλέκο Λιδωρί-κη, Αλέκο Σακελλάριο και ΔημήτρηΨαθά.

Ο Ασημάκης Γιαλαμάς ήταν μόνι-μος κάτοικος Αθηνών. Πέθανε στις19 Οκτωβρίου 2004.

Πηγή: Ερευνητική εργασία του1ου Λυκείου Καλαμάτας με τίτλο:«Προσωπικότητες της Μεσσηνίαςστο χώρο των γραμμάτων και τε-χνών. Μια ιστορική αναδρομή απότα τέλη του 19ου αιώνα ως τις μέ-ρες μας».

Μεσσήνιοι δημιουργοί

Ασημάκης Γιαλαμάς

ΑΦΟΙ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΙ Ο.Ε. ΑΡΤΟΠΟΙΕΙΑ - ΥΔΡΑΥΛΙΚΑ

ΕΙΔΗ ΥΓΙΕΙΝΗΣ

Δώριο Μεσσηνίας • Τηλ: 2765 - 31236

SSUUPPEERR

MMAARRKKEETT ««ΑΑΡΡΙΙΣΣΤΤΑΑ»»ΔΔώώρριιοο ΜΜεεσσσσηηννίίααςς

ΤΤηηλλ:: 2277665500 3311331144

ΕΕρργγαασσττήήρριιοο ζζυυμμααρριικκώώνν

ΜΑΡΛΑΝΤΗΣ ΗΛΙΑΣΔώριο Μεσσηνίας

Τηλ: 27650-31686 & 31410 • Κιν: 6972-109.451

OVER!IINNTTEERRNNEETT -- CCOOFFFFEEEE BBAARR

ΜΜΑΑΚΚΗΗΣΣ ΓΓΚΚΟΟΤΤΣΣΗΗΣΣΔΔώώρριιοο ΜΜεεσσσσηηννίίααςς •• ΤΤηηλλ:: 2277665500--3311556644

ΠΑΓΩΤΑ ΔΩΔΩΝΗ


Διαδεδομένο φαγητό στη Νότια Πελοπόννησο και ειδικότερα στηΜεσσηνία είναι η ψητή γουρνοπούλα με την ιστορία της να αρχίζειστην εποχή της Τουρκοκρατίας.

Εξαιτίας του ότι οι Μουσουλμάνοι, δεν καταναλώνουν χοιρινό κρέ-ας, οι κάτοικοι της περιοχής, και ειδικότερα της Μεσσήνης, άρχισαννα εκτρέφουν χοίρους, οι οποίοι μάλιστα ζούσαν ελεύθεροι μέσαστην πόλη, αποτρέποντας όπως λέγεται, τους Τούρκους να βρίσκο-νται στην πόλη.

Η χοιροτροφία στη Μεσσήνη περιορίστηκε σημαντικά μόνο μετά το1920. Μέχρι τότε οι χοίροι «ήσαν πολλαπλάσιοι των ανθρώπων» όπως

αναφέρει ειρωνικά, ο Ιατρός Π. Κορύλλος στο οδοιπορικό του «ΑπόΠατρών έως Καλάμας» το 1890.

Αν σκεφθούμε ότι οι κάτοικοι Μεσσήνης ήταν 7.000 το 1890, μπο-ρούμε να φανταστούμε πόσοι ήταν οι εκτρεφόμενοι χοίροι! Το 1920,τελάληδες ειδοποιούν τον ντόπιο πληθυσμό ότι απαγορεύεται να κυ-κλοφορούν ελεύθερα τα γουρούνια, διότι οι χωροφύλακες θα τα σκό-τωναν.

Έτσι λοιπόν καθιερώθηκε και επεκτάθηκε το έθιμο της ψητήςγουρνοπούλας από την Μεσσήνη.Πηγή: Εφημερίδα Σημαία Μεσσηνίας

Πως καθιερώθηκε η ψητή γουρνοπούλα στην Μεσσηνία!

Πηγαίναμε μαζί τα πρόβατα όλο τοκαλοκαίρι με το μπάρμπα-Γιαννά-κη, που περισσότερο από δυο

15ετίες τον σκεπάζει «η το ανθρώπινονγένος καλύπτουσα μαρμάρινη πλάκα»χωρίς Σταυρό.

Χριστούγεννα, Πάσχα, καλοκαίριστις διακοπές του σχολείου, μαζί. Είμα-στε συνορίτες σε κανα-δυο χωράφιακαι αποβραδίς κανονίζαμε για το αύριονα σμίγουμε.

- Μ’ αρέσει να διαβάζεις «ευτούνα»τα ωραία πράματα ρε ανηψιέ, μου έλεγε.

- Εγώ δεν έμαθα ο έρημος ούτε αράδα. Ότανδιάβαζα για τους κλέφτες και τους Κολοκοτρω-ναίους αγρίευε και τεντωνότανε σαν βαρβάτοάλογο, δείγματα της αδούλωτης φυλής μας.

Από αρχές Αλωνάρη, κανονίζαμε για το πανη-γύρι του Αη-Λιός, στις 20. Πού θα κάτσουμε, ανθα φάμε γουρνοπούλα, αν θα χορέψουμε. Τρα-γουδάγαμε ώρες ολόκληρες. Είχα μάθει πολλάτραγούδια από εκείνον τον αλησμόνητο, αλλάκοντεύω να τα ξεχάσω. Ποιος τραγουδάει τώρα;Είναι βλέπεις ντροπή να τραγουδάς τα τραγού-δια της δόλιας σου Πατρίδας.

- Μου αρέσει το τσάμικο, μου έλεγε. Θέλω ναβαρώ το πόδι να κάνω τσαλιμάκια ενώ το άλλο, τοαμολυτό (συρτό), είναι για τις γυναίκες.

Πήγε λοιπόν την Κυριακή στο παζάρι, πούλησεδυο προβατίνες, ένα πεντακοσάρικο τη μία, ακρι-βά τα λεφτά τότε, και έτσι ήταν «κονομημένος»για το πανηγύρι.

Την παραμονή, έψαξε, με βρήκε, πιάσαμε τοδικό μας τραπέζι όπως είχαμε συμφωνήσει.

- Απόψε ανηψιέ θα το κάψουμε. Η γριά δεν κα-τεβαίνει στα μαγαζιά και όλα είναι καλά. Έλα νακάτσουμε κοντά στην κομπανία, γιατί έχουν έρθειδυο πριμαντόνες αφάγωτες. Αφράτες οι ασταύ-ρωτες, σου λέω.

Αρχηγός της κομπανίας ήταν ο Μαργάνης οπερίφημος, από το Σιδερόκαστρο της ορεινήςΤριφυλίας. Έμενε στα Φιλιατρά, έπαιζε σαντούρικαι τραγούδαγε κιόλας. «Σειόνται τα δέντρα, σεί-ονται Ζαχαρούλα, σειόνται και τα κλαριά. Σειέταιη Ζαχαρούλα η καημένη, μεσ’ στα διαμαντικά».Με τούτο άρχιζε το πανηγύρι.

Οι πριμαντόνες ωραίες, εξώπλατα, φουντωτάφορέματα (ήταν το

φουρό στην μόδα). Κουνιόσαντε προκλητικά.Όταν βάραγε το ντέφι, σηκωνότανε το πόδι καιτο πέρναγε από κάτω, με αποτέλεσμα να φαίνε-ται το γόνατο. Μεγάλη υπόθεση τότε. Πού να ’ξε-

ρε κανένας που θα ’φθανε αργότερατο μάκρος «καθ’ ύψος» της φούστας.

Παραγγείλαμε τα πρεπούμενα. Έκα-τσε μαζί μας ο Νιονάκος, ο κουμπάροςτου γέρου, και ο Τράκας από το άλλοχωριό, βασταμένος από βιος.

Σηκώθηκε ο γέρος πρώτος και μετάόλοι μαζί. Ο Μαργάνης έπαιζε την«Αράχοβα». Μερακλώθηκε ο γέρος καισε κάθε στροφή πέταγε κατοστάρικο.Οι πριμαντόνες ζουρλαθήκανε. Πολύτο χρήμα. Βαράγανε τα ντέφια αστα-

μάτητα. Η μια κατέβηκε κάτω και έκανε τρέλεςμε τον μπάρμπα, ακανόνιστες κινήσεις. Πήγε νακάνει τσαλιμάκια και ο Νιονάκος, αλλά η χορεύ-τρια κουνιότανε με τον μπάρμπα. Η άλλη από τοπάλκο, κοπάναγε το γέρο με το ντέφι στο κεφάλι.

- Πάμε του λέω, φτάνει.- Σκάσε ρε χτικιάρικο..., μου λέει. Πες της να

περάσει το κόσκινο (ντέφι) από κάτου, εννοούσετο πόδι. Καμιά φορά σταματήσανε. Ο γέροςιδρωμένος τρίχα και στάλα.

- Αμάν ρε κουμπάρε, του είπε ο Νιονάκος, είσαιμεγάλος γλεντζές.

- Τι να κάμω ρε. Με έφαγε η γριά με τις γρίνιεςτης και ξεσκάω ο καψερός.

Εγώ πήγα στον Μαργάνη στην πίσω μεριά καιτου είπα να μου δώσει τα λεφτά. Κράτησε ένακατοστάρικο και τα άλλα μου τα έδωσε. Με γνώ-ριζε, επειδή ήταν συγγενής της μάνας μου.

- Αν είχα και άλλα κατοστάρικα Θα τα χαλάλιζαγια τούτη, μου έλεγε ο γέρος. Έτσι δεν του είπατίποτα.

- Τράβα, μου λέει να ιδείς μήπως κατέβηκε ηγριά στην αγορά στην μουριά του Σκοβόλη. Εκεί,όλες οι γερόντισσες του χωριού μαζευόσαντετσούρμο, να αγναντέψουν το χορό. «Κακόμοι-ρες, ταλαιπωρημένες ψυχές, ανεπανάληπτεςεσείς παρθένες του μόχθου, που βυζάξατε παι-διά αντρειωμένα στο σώμα και στο πνεύμα, με-γάλα, ανακατωμένα με ιδρώτα και αίμα. Εσείςπου μείνατε μακριά από τις χαρές του κόσμουτις αφύσικες, λατρεμένες μου εσείς υπάρξεις,μητέρες μου εσείς αγαπημένες. Άγιες μορφέςμονάκριβες συντροφιές της γενιάς μας, που λεί-ψατε από αυτόν τον κόσμο». Ας είναι.

Πήγα, δεν είδα πουθενά την γριά. Σκοτάδιόπως ήταν, κάπου θα ήταν απαγκιασμένη μάλ-λον, «ντροπιασμένη» από τα καμώματα τουμπάρμπα με τις πριμαντόνες.

Περάσανε μεσάνυχτα, κινήσαμε να φύγουμε.Φτάνοντας στην μουριά με το τσούρμο των γυ-

ναικών, ακούμε τη φωνή της θειας.- Ρε νοικοκύρη, τις φάγανε τις προβατίνες οι

πριμαντόνες ρε μπιμπιρισμένε;- Εδώ είσαι ρε κούσιαλο; Της είπε ο γέρος.

Έλα να φύγουμε μωρή, μη με τρώγεσαι τον καψε-ρό.

Φύγαμε. Πήγα το πρωί στα πρόβατα, που ναφανεί ο γέρος. Από το πολύ πιοτό τον πόναγε τοκεφάλι. Τακτοποίησα και τα δικά του πρόβατα,πήγα στο σπίτι. Η γριά μπαμπουλωμένη με τομαντήλι δε μιλιότανε.

- Πού πήγε ο μπάρμπας ρε θεια; τη ρώτησα.- Άει στο διάβολο και συ χτικιάρικο. Πού θέλεις

να είναι ρε; Τον σκότωσε στο κεφάλι με το κόσκι-νο (ντέφι) η πριμαντόνα. Αποσπερού ογράτησανα τον ξενυχτήσω.

- Έφερα τα λεφτά, ρε θεια. Τα πήρα πίσω απότις πριμαντόνες. Ούτε δραχμή δεν πληρώσαμε.

- Έλα μέσα παιδάκι μου καλό, της καλοφάνηκεπου δεν πληρώσαμε.

Πήγα στο μπάρμπα. Ήταν ξαπλωτός με τηνπετσέτα στο κεφάλι από το κρασί. Όταν με είδε,αγκαλιές, φιλιά, λες και είχαμε χρόνια να ιδω-θούμε. Του είπα για τα λεφτά και τα πρόβατα.Ευχαριστήθηκε.

- Δώστα στη γριά τα λεφτά, κράτα κανα δυο κα-τοστάρικα να πάμε στο πανηγύρι στην Αγαλιανήτου Άη-Παντελεήμονα. Θα πάει η αφάγωτη η πρι-μαντόνα με εκείνη με το φουρό και το κόσκινο.

- Άμα δεν πληρώσετε να πάτε ρε, επενέβη ηγριά.

Έφυγα, ακολούθησα τα γράμματα. Ότανσπούδαζα νομικά, στις διατάξεις «περί αδικαιο-λόγητου πλουτισμού κλπ.», θυμόμουνα με συγκί-νηση το μπάρμπα και τις πριμαντόνες εκείνηςτης εποχής.

Δεν ξανάτυχα στο πανηγύρι του Αη-Λιός. Φέ-τος μονάχα. Χλιδή ποτών και εδεσμάτων. Πα-ραγγελιές, ξεθωριασμένα, παράλυτα όλα, δίχωςτις μαύρες φιγούρες στην μουριά που αγνά-ντευαν κάποτε τη δίπλα του χορού.

Σηκώθηκε ένας ηλικιωμένος, παλιός με τραγι-άσκα, απομεινάρι έρημο και μονάχο εκείνης τηςλησμονημένης εποχής. Χόρεψε την «Αράχοβα»με τσαλίμια όμοια με εκείνα του μπάρμπα-Γιαν-νάκη. Σηκώθηκα και έριξα λεφτά στα όργανα, δί-χως να γνωρίζω το χορευτή με την τραγιάσκα.Ελάχιστο αγιοκέρι στην μνήμη του μπάρμπα-Γιαννάκη, που έμοιαζε, αλλά δεν ήταν εκείνος.

Παναγιώτης Κ. ΓεωργακόπουλοςΛαογράφος-Συγγραφέας

Λησμονημένες εποχές-αληθινές ιστορίες

Οι πριμαντόνες

MMEERREEMMEETT SSEERRVVIICCEEΑΑΛΛΟΟΥΥΜΜΙΙΝΝΟΟΚΚΑΑΤΤΑΑΣΣΚΚΕΕΥΥΕΕΣΣ && ΣΣΙΙΔΔΗΗΡΡΟΟΚΚΑΑΤΤΑΑΣΣΚΚΕΕΥΥΕΕΣΣ

ΔΔ.. ΓΓΙΙΑΑΝΝΝΝΑΑΚΚΟΟΠΠΟΟΥΥΛΛΟΟΣΣ && ΣΣΥΥΝΝΕΕΡΡΓΓΑΑΤΤΕΕΣΣΠΠΟΟΙΙΟΟΤΤΗΗΤΤΑΑ -- ΑΑΨΨΟΟΓΓΗΗ ΑΑΙΙΣΣΘΘΗΗΤΤΙΙΚΚΗΗ

ΚΚοοππααννάάκκιι ΜΜεεσσσσηηννίίααςςΤΤηηλλ:: 2277665500--2222000000 && 66997722--333366..226622

Κ Ρ Ε Ο Π Ω Λ Ε Ι Ο

ΦΑΡΜΑ «ΝΑΚΟΥ»ΜΟΣΧΑΡΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΑΣ

Δώριο ΜεσσηνίαςΤηλ.: 2765 031217, Κιν.: 6945 510823 - 6983 455346

ΚΚΟΟΥΥΦΦΩΩΜΜΑΑΤΤΑΑ--ΝΝΤΤΟΟΥΥΛΛΑΑΠΠΕΕΣΣ--

ΝΝΤΤΟΟΥΥΛΛΑΑΠΠΙΙΑΑ ΚΚΟΟΥΥΖΖΙΙΝΝΑΑΣΣ

ΛΛΟΟΙΙΠΠΕΕΣΣ ΞΞΥΥΛΛΟΟΥΥΡΡΓΓΙΙΚΚΕΕΣΣ ΕΕΡΡΓΓΑΑΣΣΙΙΕΕΣΣ

ΛΛυυκκοούύρργγοοςς ΛΛιιαακκόόπποουυλλοοςς ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟΣ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ - ΠΥΡΓΟΥΤηλ: 2761-023993 - Κιν: 6932-569.855


Ολοι οι Έλληνες έχουν ακούσει το δημοτικότραγούδι, «Του παπά-Λάμπρου και της πα-πά-Λάμπραινας», πόσοι όμως γνωρίζουν κάτι

για το περιστατικό απ’ όπου προήλθε;Για να θυμηθούν οι παλαιότεροι και να μάθουν οι

νεότεροι, από που προήλθε αυτό το πολύ όμορφοΑρβανίτικο-Τσάμικο δημοτικό μας τραγούδι, π’αναφέρεται στον παπά-Λάμπρο καιστην παπά-Λάμπραινα, διαβάζο-ντας όσα ακολουθούν θα το μά-θουν.

Γράφει ο Δημήτρης Παν. Αθανασόπουλος

Το τραγούδι του παπά-Λάμπρουκαι της παπά-Λάμπραινας λοιπόν, αναφέρεταιστον παπά-Λάμπρο Ζέρβα, Ιερέα του χωριού Ρω-μύρι της επαρχίας Πυλίας του νομού Μεσσηνίας.

Το ιστορικό του τραγουδιού αυτού, με βάσηόσα έγραψε ο Ιερέας του Ρωμυρίου παπά-Σπυρί-δωνας Βασιλόπουλος στο περιοδικό «ΔΙΔΑΧΗ»(τεύχος 313, του Σεπτεμβρίου 1975, σελ. 121-122)που εκδίδει η Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας έχει ωςεξής:

«Ο Λάμπρος Ζέρβας γεννήθηκε στο χωριό Ρω-μύρι της Επαρχίας Πυλίας του νομού Μεσσηνίαςτο 1805 και το 1840 σε ηλικία 35 χρονών χειροτο-νήθηκε παπάς στο χωριό του κι από τότε όλοιτον προσφωνούσαν και τον ήξεραν σαν παπά-Λά-μπρο, ιερουργούσε δε στο Ρωμύρι μέχρι το 1880που πέθανε, όσο για το επεισόδιο που αναφέρεταιστο τραγούδι, έγινε κάποιο βράδυ του 1860 στοχωριό του, το Ρωμύρι.

Εκείνα τα χρόνια, όπως είναι γνωστό, την κλε-ψιά την θεωρούσαν παλικαριά κι αρετή και τουςκλέφτες τους τιμούσαν όλοι. Οι κλέφτες της πε-ριόδου εκείνης, ήταν δυο κατηγορίες, αν μπορού-με να τους χαρακτηρίσουμε έτσι, αυτοί που έκλε-βαν για να ζήσουν οι ίδιοι κι οι πολυμελείς φαμελι-ές τους και οι «επαγγελματίες» που έκλεβαν γιανα φάνε και να καζαντίσουν από τα κλοπιμαία,που συνήθως ήταν ζώα, (άλογα, βόδια, γίδια, πρό-βατα), κοτόπουλα, αλλά και χρήματα.

Αυτή η κατάσταση, όπως ήταν επόμενο, δη-μιουργούσε τραγελαφικές καταστάσεις στα χω-ριά, αφού οι περισσότερες κλεψιές γίνονταν με«προδοσίες» των ίδιων των κατοίκων των χωριώνπρος τους κλέφτες, οι περισσότερες από ζήλειακαι φθόνο κι όχι σπάνια από συμφέρον, αφού οικαταδότες έπαιρναν τη μίζα τους από τους κλέ-φτες.

Στο χωριό του παπά-Λάμπρου, το Ρωμύρι, οιπιο πλούσιες οικογένειες ήταν των Ζερβαίων, τουπαπά-Λάμπρου δηλαδή και των Χριστοπουλαίων,όλοι οι υπόλοιποι ήταν φτωχαδάκια που λίγο πολύπεινάγανε, όμως δεν μπορούσαν να κλέψουν ταζωντανά των πιο πάνω οικογενειών, γιατί, σίγου-ρα, θα τους πιάνανε κι ο νόμος τότε ήταν πολύβαρύς, πολυετείς φυλακίσεις, εκτοπίσεις κλπ.

Ένας από τους φτωχούς κατοίκους του χω-ριού, ο Σταύρος Φιτσιάλος, που πριν από λίγαχρόνια είχε έρθει έποικος στο Ρωμύρι απ’ τ’ Αρ-κουδόρεμα της Αρκαδίας, είχε συνέχεια προστρι-βές με τις παραπάνω οικογένειες κι όπως ήτανφυσικό δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα μαζίτους, παρότι ήταν παλικάρι, αφού αυτοί ήταν πολ-λοί και βέβαια πλούσιοι.

Για να τους εκδικηθεί λοιπόν, συνεννοήθηκε με«επαγγελματίες» κλέφτες απ’ τ’ Αρκουδόρεμα,πρώην χωριανούς του, να έρθουν στο Ρωμύρι γιανα κλέψουν ότι μπορούσαν απ’ τις πιο πάνω οικο-γένειες, που δεν «τα είχε καλά» μαζί τους, για νατους εκδικηθεί.

Έτσι και έγινε. Κάποια από τις επόμενες μέρες,ήρθαν 40 κλέφτες απ’ τ’ Αρκουδόρεμα και κρυ-φτήκαν σ’ ένα δάσος ανατολικά από το Ρωμύρι,όπου πέρασαν την ημέρα τους.

Πριν πέσει η νύχτα, βγήκαν δυο απ’ την κρυψώ-να τους άοπλοι και κατευθύνθηκαν στου παπά-Λά-μπρου το σπίτι. Εκεί βρήκαν την παπαδιά μόνητης και προσποιήθηκαν πως θέλουν ν’ αγοράσουνένα σερνικό βόδι που πούλαγε ο παπά-Λάμπρος.

Ο Φιτσιάλος τους είχε ενημερώσει πως, ο πα-πά-Λάμπρος πούλαγε ένα σερνικό βόδι κι αυτοίπήγαν τάχα να το αγοράσουν. Ο παπά-Λάμπροςόμως έλειπε στην Πύλο για κάποια δουλειά του κιη παπαδιά τους έβαλε στο σπίτι και τους είπε ναπεριμένουν. Αργότερα ήρθε ο παπάς κι άρχισαντα παζάρια για το βόδι, τα οποία, όπως ήταν φυσι-κό, δεν είχαν τελειωμό.

Πέντε πάνω, πέντε κάτω λοιπόν, «έκοψε» νύχτακι επειδή δεν είχαν που να πάνε να κοιμηθούν,τους κράτησε ό παπάς στο σπίτι του σαν φιλοξε-νούμενους του. Καθισμένοι στο παραγώνι με τηφωτιά να καίει και με κουβέντα στην κουβέντα,έφτασαν μεσάνυχτα, τότε ο ένας απ’ τους δυοκλέφτες βγήκε έξω, τάχα για σωματική του ανά-γκη και ειδοποίησε τους άλλους που ήταν κρυμ-μένοι. Σε λίγο, το σπίτι του παπά-Λάμπρου γέμισεκλέφτες αγριεμένους και βέβαια πεινασμένους,που όταν τους είδε ο παπάς κατάλαβε σε τι παγί-δα είχε πέσει, μα ήταν πια πολύ αργά για ν’ αντι-δράσει.

Αυτοί έπιασαν τον παπά και την παπαδιά κιαφού τους δέσανε, άρχισαν να ψάχνουν για λεφτάκι ότι άλλο θα μπορούσαν να πάρουν φεύγοντας.Μ’ όλη αυτή τη φασαρία, ξύπνησαν τα μεγάλαπαιδιά του παπά, ο Νίκος, η Γεωργία κι η Παναγι-ώτα, ενώ τα μικρά ο Γιώργης κι o Κώστας κοιμό-ντουσαν ακόμα στο πάτωμα που τους είχε στρώ-σει ή μάνα τους, για να «βολέψει» στο κρεβάτι,τους δυο «φιλοξενούμενους».

Καθώς αναποδογύριζαν τα πάντα για να βρουντα λεφτά, έριξαν τα ρούχα από τους γιούκους τηςπαπαδιάς απάνω στα παιδιά, ταυτόχρονα άλλοιάρχισαν να βασανίζουν τον παπά και την παπαδιάγια να τους μαρτυρήσουν που είχαν κρυμμένα ταλεφτά.

Τα λεφτά ο παπάς τα είχε κρύψει μέσα σ’ έναβιβλίο της εκκλησίας, που το είχε πάνω στο τρα-πέζι του οντά. Που να φανταστούν βέβαια οι κλέ-φτες, ότι τα λεφτά ήταν μπροστά τους απάνω στοτραπέζι.

Αφού λοιπόν, αναποδογύρισαν τα πάντα καιδεν έβρισκαν τίποτα κι αφού βασάνισαν τον παπάκαι την παπαδιά για αρκετές ώρες και δεν τουςμαρτυράγανε που είχαν τα λεφτά, έβαλαν το τη-γάνι στη φωτιά, έριξαν μέσα λάδι να κάψει κι ήτανέτοιμοι με το καυτό λάδι να κάψουν τον παπά καιτην παπαδιά για να τους μαρτυρήσουν που είχαντα λεφτά.

Την κρίσιμη εκείνη στιγμή, ένα από τα κορίτσιατου παπά, η Παναγιώτα, κατέβηκε κρυφά από τηντράπα (τρύπα στο πάτωμα) στο κατώι κι απ’ έναφεγγίτη που είχε εκεί άρχισε να φωνάζει μ’ όσηδύναμη είχε: «Γιωργάκη, Κωνσταντή, τρέξτε μας

κλέβουνε». Με το που άκουσαν οι κλέφτες τις φω-νές του κοριτσιού, ένας απ’ αυτούς το πυροβόλη-σε από πάνω, από το πάτωμα, μα δεν το πέτυχε κιεκείνο συνέχισε να καλεί σε βοήθεια.

Ο Γιωργάκης κι ο Κωνσταντής ήταν Ζερβαίοι,σόι του παπά-Λάμπρου και πρώτα ξαδέρφια τουκοριτσιού. Όταν ακουστήκαν οι φωνές του κορι-τσιού μέσα στην ησυχία της νύχτας και βέβαια οπυροβολισμός, αναστατώθηκε το χωριό και ξυ-πνώντας οι χωριανοί του παπά, άρχισαν να τρέ-χουν προς του παπά το σπίτι και να φωνάζουντουφεκίζοντας.

Οι κλέφτες λοιπόν, είχαν κάνει το μοιραίο γι αυ-τούς λάθος και για να μην τους σκοτώσουν ή τουςπιάσουν, άφησαν το σπίτι του παπά δίχως άργητακι άρχισαν να τρέχουν κατά τα δυτικά του χωριούστα τυφλά, νύχτα όπως ήταν, αφού δεν γνώριζαντον τόπο, τους δρόμους και τα μπογάζια.

Οι ντόπιοι τους πήραν στο κυνήγι και τουφεκί-ζοντας, κατά όπου άκουγαν ποδοβολητό, τραυμά-τισαν δυο, τον έναν θανάσιμα και τον άλλον ελα-φρά. Και τους δυο τους πήραν μαζί τους οι κλέ-φτες, τον σκοτωμένο τον έθαψαν κοντά στα ΧίλιαΧωριά, σε μια τοποθεσία ανατολικά από τα Φουρ-τζοκρέμμυδα και τον άλλον τον πήραν μαζί τους.

Μετά από το περιστατικό, η λα3κή μούσα τουχωριού του παπά-Λάμπρου συνέθεσε το τραγούδικι έτσι έμεινε.

Το σπίτι και η αυλή του παπά-Λάμπρου βρίσκο-νται και σήμερα (Σημ. Συντ. το 1975) όπως ήταντον καιρό του επεισοδίου, χωρίς καμιά αλλαγή,εκτός απ’ τη φθορά του χρόνου.

Ο παπά-Λάμπρος, όπως είπαμε πέθανε το 1880και τα οστά του, μαζί με τα οστά δυο άλλων ιερέ-ων του Ρωμυρίου, του παπά-Δημήτρη Αλεβίζουκαι του παπά-Λάμπρου Χριστόπουλου, έχουν το-ποθετηθεί σε μια άκρη του Ιερού της Παναγίτσας,όπου ο παπά-Λάμπρος ιερουργούσε επί 40 χρό-νια, αφού τότε ήταν ενοριακός ναός του χωριού.

Σ’ αυτόν τον Ιερό Ναό το 1930, ο γιος του πα-πά-Λάμπρου, Κωνσταντίνος, ξαναβρήκε το φωςτου, που το είχε χάσει από χρόνια, κατά θαυμα-στό τρόπο, την ημέρα της μνήμης της ΖωοδόχουΠηγής, κατά την ώρα της λειτουργίας, στην οποίαείναι αφιερωμένη η εκκλησία.

Αυτό είναι γνωστό σε όλη την περιοχή γι αυτόκι ο Ι.Ν. της Παναγίτσας, χαίρει σεβασμού και τι-μής».

Το ιστορικό τραγούδι του παπά-Λάμπρου,έτσι όπως το συνέθεσε η λαNκή μούσα, έχει ωςεξής:

«Στου παπά-Λά’ παπά-Λάμπραινα, στου παπά-Λάμπρου την αυλή, στου παπά-Λάμπρου την αυ-λή, είναι μια μάζεψη πολλή.

Καν ο παπάς- παπά-Λάμπραινα, καν ο παπάςείναι άρρωστος, καν η παπαδιά πεθαίνει παπά-Λάμπραινα καημένη.

Ουτ’ ο παπάς παπά-Λάμπραινα, ούτ’ ο παπάςείναι άρρωστος, ούτε η παπαδιά πεθαίνει παπά-Λάμπραινα καημένη.

Οι κλέφτες τους, παπά-Λάμπραινα, οι κλέφτεςτους επιάσανε, οι κλέφτες τους επιάσανε και ταλεφτά ζητήσανε.

Μια λυγερή παπά-Λάμπραινα, μια λυγερήεφώναξε, μια λυγερή εφώναξε, τους κλέφτεςτους ετρόμαξε.

Τρέξε Γιωργά, παπά-Λάμπραινα, τρέξε Γιωρ-γάκη ξάδερφε, τρέξε Γιωργάκη ξάδερφε, οι κλέ-φτες θα μας κάψουνε».

Το τραγούδι του παπά-Λάμπρου και της παπά-Λάμπραινας

ΧΧρρώώμμαατταα -- ΣΣιιδδηηρριικκάά -- ΠΠόόμμοολλααΚΚοουυρρττιιννόόξξυυλλαα -- ΕΕρργγααλλεείίαα ππάάσσηηςς φφύύσσεεωωςς

Ανδρέας Χρ. ΝτρέκοςΛ. Μαραθώνος 94 Γέρακας Αττικής

Τηλ: 210 - 6612.308 & 210 - 6612.435

Θεόδωρος Αρ. ΣιούρδαςΠολιτικός Μηχανικός Ε. Μ. Π.

Εργολήπτης Δημ. Έργων Β' Τάξης

Μελέτες, Επιβλέψεις, Οικοδομικές Άδειες

Κατασκευές Πολυτελών Κατοικιών

Διαμερίσματα στα Γλυκά Νερά Αττικής

Πάρου 15 Αγ. Παρασκευή Τ. Κ. 153.43

Τηλ: 210-6005.068, 210-6002.680, 6944 - 316.419

ΣΤΕΓΝΟΚΑΘΑΡΙΣΤΗΡΙΑ 55άά sseeccΦώτιος Δημ. Λαμπρόπουλος

Αγίας Τριάδος 20 Αγία ΠαρασκευήΤηλ: 210 - 6019.211


ΚΟΙΝΩΝΙΚΑΓάμοι

Το Σάββατο 20 Ιουνίου τ.ε., τελέσθηκε στονΙερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Αν-θούσα ο γάμος του Παναγιώτη ΑναστασίουΠανταζή από τον Άγιο Γεώργιο Δωρίου με τηνεκλεκτή της καρδιάς του Tζοάννα Δημητρα-κοπούλου από το Κοπανάκι.

Τους ευχόμαστε βίον ανθόσπαρτον.Οι οικογένειες

Αναστασίου - Μαρίας Πανταζή & Ηλία - Βούλας Δημητρακοπούλου

Βαπτίσεις

Σε κλίμα θρησκευτικής κατάνυξης και με έκ-δηλη τη χαρά των γονέων, παππούδων, αναδό-χων, συγγενών και όλων των παρευρισκομέ-νων τελέστηκε το Σάββατο 2 ΜαLου το μυστή-ριο της βάπτισης των διδύμων τέκνων του ζεύ-γους Αθανασίου Ναλμπάντη και Κωνσταντί-νας Θεοχάρη (κόρη του Λεωνίδα Θεοχάρηαπό το Σουλιμά) στον Ιερό Ναό της του ΘεούΣοφίας της Κομοτηνής, χοροστατούντος μάλι-στα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαρω-νείας και Κομοτηνής κ.κ. Παντελεήμονος.

Ο στολισμός στο προαύλιο της εκκλησίας,τα μαρτυρικά καθώς και οι μπομπονιέρες καιτα γλυκά κεράσματα που προσφέρθηκαν δενάφησαν κανέναν ασυγκίνητο, ενώ τα νεοφώτι-στα βρέφη χάρη και στην αμέριστη βοήθειατων γονέων, συγγενών και αναδόχων τους, βί-ωσαν σχεδόν αγόγγυστα και χωρίς καμία ιδιαί-τερη ενόχληση την τελετή.

Στο γλέντι που ακολούθησε σε κοντινή οικο-γενειακή ταβέρνα οι νεοφώτιστοι Σταύρος καιΦωτεινή-Μαρία χάριζαν απλόχερα χαμόγελασε όσους από τους προσκεκλημένους τα πλη-σίαζαν, ενώ έκαναν και τις πρώτες χορευτικέςτους κινήσεις στα χέρια συγγενών τους στηνπίστα.

Ιδιαίτερα ευτυχείς ήταν οι γονείς και οι παπ-πούδες των διδύμων, που είδαν τα μωρά νααπολαμβάνουν αυτή την τόσο ξεχωριστή μέραγια αυτά.

Οι ευχές μου για υγεία, ευτυχία, πρόοδο καιμακροημέρευση να συνοδεύουν τον Σταύροκαι τη Φωτεινή- Μαρία για πάντα.

Η θεία Μαρία Μήτσα

Το Σάββατο 23 ΜαLου τ.ε., στην Ιερή ΜονήΠεντέλης, ο Ηλίας Δημητρόπουλος και ηΈφη Παπαδοπούλου (κόρη των συμπατριω-τών μας Αντώνη και Δήμητρας Παπαδοπού-λου), βάπτισαν το αγοράκι τους και του έδω-σαν το όνομα «Αντώνης».

Μετά την τελετή, όπου παρέστησαν πολλοίσυγγενείς και φίλοι, ακολούθησε τραπέζι στονόμορφο χώρο του Tennis Club ACE, στην Αν-θούσα.

Ο μικρός Αντωνάκης μοίραζε χαρούλες σεόλους, καθώς μοιάζει στον παππού Αντώνη καιόλο γελάει και χορεύει.

Να σας ζήσει, να είναι πάντα χαρούμενοςκαι ευτυχισμένος!!!

Με αγάπη.Ο φίλος

Νίκος Κόλλιας

Την Κυριακή 24 ΜαLου τ.ε., στον Ι.Ν. τηςΑγίας Παρασκευής στη Μεταμόρφωση Αττι-κής, ενεδύθη με τον χιτώνα της χριστιανής ηδευτερότοκη κόρη του Κώστα Μαγκαφά καιτης Κατερίνας Κιούση, παίρνοντας και αυτήεπίσημα πλέον το χριστιανικό της όνομα ΑΓ-ΓΕΛΙΚΗ.

Το μυστήριο υπήρξε λαμπρό με την παρου-σία πολλών συγγενών και φίλων και τη νεοφώ-τιστη πανέμορφη να απολαμβάνει όλη τη δια-δικασία του μυστηρίου.

Οι γονείς της Κώστας και Κατερίνα καθώςκαι η αγαπημένη της αδελφούλα, η Βασούλα,να την καμαρώνουν ευτυχισμένη και να χαίρο-νται και αυτοί μαζί της.

Στα αγαπητά μας παιδιά Κώστα και Κατερί-να ευχόμαστε ολόψυχα να τους ζήσει η νεο-φώτιστη και να είναι πάντα καλότυχη και χα-ρούμενη στη ζωή της.

Ο παππούς Γιάννης - η γιαγιά Βάσω

Την Κυριακή28 Ιουνίου τ.ε.,στον Ιερό ΝαόΑγίας Αικατερί-νης Πετραλώ-νων έγινε η βά-πτιση της πρω-τότοκης κόρηςτου Κωνσταντί-νου Παναγιωτί-δη και τηςΓιάννας Αρ.Μακαντάση.

Το όνομα τηςμικρής «Αγά-πη».

Στα αγαπημέ-να μας παιδιά

Κώστα και Γιάννα, ευχόμαστε να τους ζήσει,να έχει υγεία και να την καμαρώσουν όπωςεπιθυμούν.

Αγαπημένο μας εγγονάκι, ευχαριστούμε τονΘεό που μας αξίωσε να ζήσουμε από κοντάτην πιο όμορφη μέρα της ζωής σου! Αυτή πουέγινες Χριστιανή και πλέον έχεις το δικό σουόνομα, που θα ηχεί στ’ αφτιά μας σαν μελω-δία! Ζούμε για να σε καμαρώνουμε και να σεβλέπουμε να προοδεύεις έχοντας μια ευτυχι-σμένη ζωή!!!

Ο παππούς & η γιαγιά Άρης & Δέσποινα Μακαντάση

Θάνατοι

Την Τετάρτη 22 Απριλίου τ.ε., έφυγε από κο-ντά μας για το ουράνιο ταξίδι του ο προσφιλήςμας σύζυγος, πατέρας και παππούς ΓεώργιοςΚων/νου Λιακόπουλος, από το Δώριο Μεσση-νίας.

Η Εξόδιος ακολουθία εψάλη την Παρασκευή24 Απριλίου τ.ε. στον Ι. Ν. του κοιμητηρίου Χο-λαργού και με τη συμμετοχή συγγενών, συ-μπατριωτών και φίλων τον συνοδεύσαμε στηντελευταία του κατοικία.

Ευχαριστούμε όλους πολύ. Ευχαριστούμεεπίσης, όσους ανταποκρίθηκαν στην επιθυμίαμας, αντί στεφάνου, να ενισχυθεί οικονομικά οΣύλλογος γονέων παιδιών με νεοπλασματικέςασθένειες «ΦΛΟΓΑ» στον οποίο κατατέθηκε τοσυνολικό ποσό των 800 Ευρώ. Ονομαστικά καιστον καθένα χωριστά εστάλη ευχαριστήριαεπιστολή από τη «ΦΛΟΓΑ».

Στις 24 ΜαLου έγινε το 40ήμερο μνημόσυνοστον Ι.Ν. Αγίας Τριάδας Χολαργού και στημνήμη του η οικογένεια προσέφερε χρηματικόποσό στο Φιλόπτωχο Ταμείο της ενορίας Αγί-ας Τριάδας Χολαργού.

Θα μείνει για πάντα στις καρδιές μας. Ας εί-ναι αιωνία η μνήμη του.

Τα παιδιά Κώστας - Μαίρη Τα Εγγόνια Δήμητρα - Πάνος - Γιώργος

Για τον Γιώργο

Τετάρτη 22/4/2015…παραμονή του ΑγίουΓεωργίου ήρθε το κακό μαντάτο…

Ο Γιώργος έφυγε για το μεγάλο μακρινό τα-ξίδι… κάτι αναμενόμενο αλλά συνάμα και πολύσκληρό. Η πραγματικότητα σε σχέση με τη θε-ωρία, γίνεται πολύ σκληρή… κι αυτή τη στιγμήαντιμετωπίζεται η πραγματικότητα η οποία σεσυνδυασμό με την συγκινησιακή φόρτιση είναιαδυσώπητη.

Αδυσώπητη και η σκέψη η οποία με τρέχειανελέητα στο παρελθόν και μου παρουσιάζειτα γεγονότα σαν κινηματογραφική ταινία, μεπρωταγωνιστή τον Γιώργο. Τον μεγαλύτεροαδερφό ο οποίος ήταν ο δεύτερος πατέραςτης οικογένειας. Μιας οικογένειας έξι (6)αδερφών αγοριών η οποία γνωρίζουμε όλοι

ΟΡΑΜΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

& ΚΕΝΤΡΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣΔΑΒΑΚΗ 31 & ΓΡΑΜΜΟΥ - ΧΑΙΔΑΡΙ

Τηλ.: 210 5821843Υπεύθυνος λειτουργίας:ΔΗΜΟΣ Π. ΔΕΔΕΜΑΔΗΣ

ΑΦΟΙ ΛΟΝΤΟΥΟικοδομικά Υλικά-ΞυλείαΛιπάσματα-Ζωοτροφές

Υπεύθυνος καταστήματος

Σταύρος Ι. ΛόντοςΤεχνολόγος - Γεωπόνος

Δώριο ΜεσσηνίαςΤηλ.: 6977-015.646, Κατ: 27650-31101- Οικ: 31660

Ξυλουργικές Εργασίες

Υιοί Αδάμ Δεδεμάδη Ο.Ε.Μεσογείων 543 & Μαραθωνοδρόμων

Τ.Κ. 153.43 Αγία ΠαρασκευήΤηλ: 210 - 6393.911, 210 - 6393.522

Fax: 210 - 6048.311 Κιν: 6944 - 565.050

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ


πως ξεκίνησε. Ο Γιώργος πρωτότοκος -πρωτοπόρος άνοιγε δύσβατους δρόμους,τους έκανε εύκολους για να περάσουμε ταυπόλοιπα αδέρφια.

Ο Γιώργος που απέκτησε μια υπέροχη οικο-γένεια, παιδιά, εγγόνια, δεν είναι κοντά μαςπλέον. Πέταξε ένα πρωινό σαν ένα άσπρο πε-ριστέρι. Για να μας βλέπει από εκεί ψηλάόλους μαζί και να χαίρεται για εμάς.

Τι να πρωτοθυμηθώ… το σπίτι του Γιώργουήταν σπίτι όλων μας και για τα εύκολα αλλάκαι για τα δύσκολα. Σε αυτό το σπίτι είχαν γί-νει άπειρες συναντήσεις, οι οποίες είναι πλέ-ον καταγεγραμμένες στο μυαλό μου.

Δεν ξεχνώ ότι αυτό που είμαι το οφείλω στοΓιώργο. Δεν ξεχνώ ότι πάντα τον απασχολού-σε η επαγγελματική αποκατάσταση των αδερ-φών του. Δεν ξεχνώ ότι τα προβλήματα τωναδερφών του ήταν και δικά του. Μου έλεγε θυ-μάμαι με την μειλίχια ήρεμη φωνή του: «χρειά-ζονται δυνάμεις για να αντιμετωπίσουμε τηζούγκλα που λέγεται ζωή και εμείς τις έχουμε,γιατί ξεκινήσαμε από φτώχεια και αποχτήσαμεπολλά όπλα».

Δεν υπήρχε πρόβλημά μου να μην το συζη-τήσω μαζί του. Μιλούσαμε, θυμάμαι, στο τηλέ-φωνο και ενώ στην αρχή ήμουνα αγχωμένος,όταν το κλείναμε μου είχε μεταδώσει την ηρε-μία. Διέθετε μια εσωτερική ψυχική γαλήνη τηνοποία την έδινε, την μεταλαμπάδευε στον συ-νομιλητή του.

Επειδή είχαμε την ίδια ειδικότητα και επειδήταιριάζαμε σαν χαρακτήρες, διέκρινα μια αδυ-ναμία προς εμένα, την οποία βέβαια ποτέ δεντην άφησε να εκδηλωθεί, για να μην ξεχωρίζειτα αδέρφια. Πάντα όταν αντιμετώπιζα οποιο-δήποτε υπηρεσιακό ζήτημα του τηλεφωνούσα,μου απαριθμούσε απ’ έξω τους σχετικούς νό-μους και τότε εγώ πλέον προχωρούσα στα σί-γουρα και στα νόμιμα πλαίσια.

Ήταν ένας ήρεμος άνθρωπος, ο οποίος πο-τέ του δεν στενοχωρούσε κανέναν. Πάντα είχεέναν καλό λόγο για όλους, για τους συγγενείς,για τους γνωστούς και για τους συναδέλφους.Ποτέ δεν τον άκουσα να κακολογεί κάποιον.Πάντα έλεγε τα καλύτερα ακόμη και για τουςχειρότερους.

Τα λόγια του ήταν λίγα και σωστά. Μιλούσεύστερα από ώριμη σκέψη και είχε απόλυτη αί-σθηση του χιούμορ. Αν καμιά φορά σήκωνατην φωνή μου, αυτός αντίθετα την χαμήλωνεκαι μου έλεγε κοφτά: «θα ηρεμήσεις και θα ταπούμε αργότερα..».

Δεν ξεχνώ τη Σύρο, όπου με τη φροντίδατου έκανα τις πρώτες μου σπουδές και είχα τοσπίτι του για ορμητήριό μου, στις εξόδουςμου. Δεν ξεχνώ την στερεότυπη φράση του:«όταν ένας αδερφός έχει ανάγκη, οι άλλοιπρέπει να τον βοηθούν».

Δεν ξεχνώ ότι φοιτούσαμε παράλληλα, δια-φορετικές ειδικότητες -τον καιρό εκείνο- καιοι σχολές μας ήταν δίπλα-δίπλα. Δεν ξεχνώ τησυνηθισμένη φράση του: «καμαρώνω για τααδέρφια μου...».

Τι να ξεχάσω… δεν ξεχνιούνται… όπως δενξεχνιέσαι κι εσύ Γιώργο μεγάλε μας και καλέμας αδερφέ. Πάντα θα είσαι στην καρδιά μας.

Είμαι σίγουρος ότι θα είσαι σε καλή θέσηστον παράδεισο, γιατί ήσουνα ψυχούλα… έναςάκακος άνθρωπος. Δεν ήθελες το κακό κανε-νός, έστω κι αν σε είχε αδικήσει.

Είμαι σίγουρος ότι θα τα λέτε με τους γο-νείς και ιδιαίτερα με τη μάνα, γιατί αυτή πάνταήθελε κουβέντα.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει

Γιώργο…Σου γράφω στίχους, οι οποίοι βγαίνουν αυ-

θόρμητα, από την καρδιά μου.

Γιώργο έφυγες νωρίςχωρίς καν να γεράσεις

σου έμελλε στα ξαφνικάπεριπέτεια να περάσεις.

Κι έφυγες ένα πρωινόσαν άσπρο περιστέρι

η περιπέτεια ήταν σκληρήπάλεψε για να σε καταφέρει.

Γιώργο μου κι αν έφυγεςαπ’ της ζωής την άβυσσο

ας ηρεμήσει η ψυχούλα σουεκεί μεσ’ τον παράδεισο.

Ο αδελφός σουΤίμος Λιακόπουλος

Την Τρίτη 28 Απριλίου τ.ε., έφυγε από κοντάμας ο Κωνσταντίνος Παν. Μαστραγγελόπου-λος σε ηλικία 72 ετών, από το Δώριο Μεσσηνί-ας.

Με τη σύζυγό του Γεωργία Αλ. Δεδεμάδηαπέκτησαν τρία παιδιά τον Άλεξ, τον Πίτα καιτον Γιώργο (που δυστυχώς κι αυτός ‘’έφυγε’’σε μικρή ηλικία από κοντά μας).

Η εξόδιος ακολουθία και η ταφή του έγινεστο Σύδνε] Αυστραλίας.

Έκλαψαν πολλοί μαζί μας, όταν έφυγες. Δενσου άρεσε η μοναξιά. Ήθελες πάντα να έχειςανθρώπους δίπλα σου, ανθρώπους που αγα-πούσες και σε αγαπούσαν. Έχουμε την αίσθη-ση ότι από κει ψηλά στον ουρανό μας κοιτά-ζεις, μας φροντίζεις και μας δίνεις δύναμη καικουράγιο να συνεχίσουμε. Κάποια στιγμή θαβρεθούμε πάλι όλοι μαζί και τότε θα είναι σαννα μη χωρίσαμε ποτέ!!! Θα υπάρχεις στις καρ-διές μας και θα μείνεις για πάντα εκεί!!!

Τα αδέλφια σουΓιάννης & Χαρούλα Δεδεμάδη

Την Κυριακή 3 ΜαLου τ.ε., έφυγε από κοντάμας η Σοφία Μακαντάση Χασαρή σε ηλικία 58ετών, από το Κοπανάκι.

Με το σύζυγό της Βασίλη απέκτησαν δύοπαιδιά τον Δημήτρη και τον Κώστα και δύο εγ-γόνια τον Ερρίκο και τον Βασίλη.

Η εξόδιος ακολουθία της ταφής της εψάλητην επομένη στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Κοπα-νακίου και η σορός της ενταφιάστηκε στο κοι-μητήριο Κάτω Κοπανακίου, παρουσία συγγε-νών, συμπατριωτών και φίλων που τη συνόδευ-σαν στην τελευταία της κατοικία.

Ένα αγαπημένο μας πρόσωπο έφυγε απόκοντά μας, πήρε τον δρόμο τον μακρινό, τονχωρίς επιστροφή. Δεν θα μας ξαναμιλήσει, δενθα την ξαναδούμε σ’ αυτήν εδώ τη γη!!! Η σκέ-ψη μας θα είναι πάντα κοντά της και ας είναιτόσο μακριά!!! Τόσο ψηλά!!! Θα την αγαπάμε,θα μας λείπει και θα την σκεφτόμαστε πάντα!!!

ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΣΟΦΙΑ!!!Όλγα Δημ. Δεδεμάδη

Την Κυριακή 17 ΜαLου τ.ε., εγκατέλειψε ταεγκόσμια ο Ανδρέας Γαρίνης σε ηλικία 78ετών, από το Χρυσοχώρι.

Με τη σύζυγό του Νίκη απέκτησαν δύο παι-διά τον Γιάννη και τη Μαρία Βαρβάρα και τρίαεγγόνια.

Η εξόδιος ακολουθία της ταφής του εψάλητην επομένη στον Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής στηΝέα Πεντέλη και η σορός του ενταφιάστηκεστο κοιμητήριο Χαλανδρίου, παρουσία συγγε-νών, συμπατριωτών και φίλων που τον συνό-δευσαν στην τελευταία του κατοικία.

Στην οικογένειά του εκφράζω τα θερμά μουσυλλυπητήρια.

Εύχομαι ο Θεός να τον αναπαύσει και να εί-ναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει. Ας είναιαιωνία η μνήμη του.

Λεωνίδας Παπακώστας

Την Παρασκευή 22 ΜαLου τ.ε., έφυγε απόκοντά μας η Παναγιώτα (Ποτούλα) Παπατσώ-ρη, σε ηλικία 90 ετών, από τον Άγιο ΓεώργιοΔωρίου.

Με το σύζυγό της Ανδρέα απέκτησαν τέσσε-ρα παιδιά τον Δημήτρη, την Αλεξάνδρα, τη Δή-μητρα και την Ελένη, πέντε εγγόνια και δύο δι-σέγγονα.

Η εξόδιος ακολουθία της ταφής της εψάλητην επομένη στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου στονΆγιο Γεώργιο Δωρίου και η σορός της εντα-φιάστηκε στο κοιμητήριο του χωριού, παρου-σία συγγενών και συμπατριωτών που τη συνό-δευσαν στην τελευταία της κατοικία.

Ευχόμαστε ο Θεός να την αναπαύσει και ναείναι ελαφρύ το χώμα που τη σκεπάζει. Ας εί-ναι αιωνία η μνήμη της.

Τα παιδιά της

Την Πέμπτη 25 Ιουνίου τ.ε., εγκατέλειψε ταεγκόσμια ο Παντελής Στράτης σε ηλικία 90ετών.

Ο εκλιπών ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Δ.Πάλλα, από το Άνω Δώριο.

Η εξόδιος ακολουθία της ταφής του εψάλητην επομένη στον Ι.Ν. Αγίων Αναργύρων στουςΑγίους Αναργύρους Αττικής και η σορός τουενταφιάστηκε στο εκεί κοιμητήριο, παρουσίασυγγενών και φίλων που τον συνόδευσαν στηντελευταία του κατοικία.

Στην οικογένειά του εκφράζω τα θερμά μουσυλλυπητήρια.

Εύχομαι ο Θεός να τον αναπαύσει και να εί-ναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει. Ας είναιαιωνία η μνήμη του.

Γεώργιος Δ. Πάλλας

EURONICS - ÓÅÇÏÓÍ É Ê Ï Ë Á Ê Ï Ð Ï Õ Ë Ï Ó Ã Å Ù Ñ Ã É Ï Ó

ÇëåêôñéêÜ åßäç-ÖùôéóôéêÜ¸ðéðëá-Óôñþìáôá ÏñèïðåäéêÜ

& ÁíáôïìéêÜ-Êïõñôéíüîõëá

ÊïðáíÜêé Ìåóóçíßáò • Ôçë: 2765-22660

Κρεοπωλείο - Τυροκομείο

ΜΕΜΜΟΣΚοπανάκι Μεσσηνίας

Τηλ: 2765-22433, 6945-566.676

ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ ΦΥΛΛΟ 114.pdf

Documents

Transcript of ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ ΦΥΛΛΟ 114.pdf